Full text of "Porphyrii Quaestionum homericarum ad Iliadem pertinentium reliquias collegitdisposuit"

See other formats

Google

This is a digital copy of a book that was preserved for generations on library shelves before it was carefully scanned by Google as part of a project
to make the world's books discoverable online.

It has survived long enough for the copyright to expire and the book to enter the public domain. A public domain book is one that was never subject
to copyright or whose legal copyright term has expired. Whether a book is in the public domain may vary country to country. Public domain books
are our gateways to the past, representing a wealth of history, culture and knowledge that's often difficult to discover.

Marks, notations and other marginalia present in the original volume will appear in this file - a reminder of this book's long journey from the
publisher to a library and finally to you.

Usage guidelines
Google is proud to partner with libraries to digitize public domain materials and make them widely accessible. Public domain books belong to the

public and we are merely their custodians. Nevertheless, this work is expensive, so in order to keep providing this resource, we have taken steps to
prevent abuse by commercial parties, including placing technical restrictions on automated querying.

We also ask that you:

+ Make non-commercial use of the files We designed Google Book Search for use by individual
personal, non-commercial purposes.

and we request that you use these files for

+ Refrain from automated querying Do not send automated queries of any sort to Google”s system: If you are conducting research on machine
translation, optical character recognition or other areas where access to a large amount of text is helpful, please contact us. We encourage the
use of public domain materials for these purposes and may be able to help.

+ Maintain attribution The Google “watermark” you see on each file is essential for informing people about this project and helping them find
additional materials through Google Book Search. Please do not remove it.

+ Keep it legal Whatever your use, remember that you are responsible for ensuring that what you are doing is legal. Do not assume that just
because we believe a book is in the public domain for users in the United States, that the work is also in the public domain for users in other
countries. Whether a book is still in copyright varies from country to country, and we can't offer guidance on whether any specific use of
any specific book is allowed. Please do not assume that a book's appearance in Google Book Search means it can be used in any manner
anywhere in the world. Copyright infringement liability can be quite severe.

About Google Book Search

Google’s mission is to organize the world's information and to make it universally accessible and useful. Google Book Search helps readers
discover the world”s books while helping authors and publishers reach new audiences. You can search through the full text of this book on the web
atlhttp://books.google. com]

paiizes y Google

3. H. BLACKWELL Ltb,
‘ROOESELLE®S

303318673Y

paiizes y Google

PORPHYRII

QUAESTIONUM HOMERICARUM

ILIADEM PERTINENTIUM

RELIQUIAS

COLLEGIT DISPOSUIT EDIDIT

1 HERMANNUS SCHRADER.

FASC. L

) LIPSIAE
IN AEDIBUS B. G. TEUBNERI.
MDCCCLXXX.

11 NOV 1960

PRAEFATIO.

Porphyrii Quaestionum Homericarum ad Iliadem pertinentium re-
liquias, quae hic complurium annorum labore collectae in lucem prod-
eunt, forma indole auctoritate quam plurimum inter se discrepare,
nemo mirabitur, qui qua ad nostra tempora ratione pervenerint cogno-
verit. Etenim scholia Iliadis, quae longe maximam earum partem
suppeditant, alia tam abundo quaestionum vel quaestiuncularum flu-
mine eundem versum spectantium manant, ut ipsi quasi gradus, per

‘ quos quae ille doctiora et uberiora congessit in formam redacta sunt

breviorem et ieiuniorem, discerni et inter se comparari possint; alio-
rum tam exigua copia est, ut nullae nisi brevissimae nulliusque paene
pretii quaestiones adsint. Sed ubi neque meliora neque pleniora ad-
sunt, scholia, quae, si exstarent unde excerpta sunt, prorsus negle-
genda vel abicienda essent, illorum loco habenda sunt neque omitti
debent. Alterius generis exempla habeto quae ad A 305, Z 129, K 561
congessimus, e quibus, si brevissima illa quae textui subiecimus cum
amplioribus, unde excerpta sunt, comparaveris, recte de altero illo
breviorum quaestionum genere, quales — quoniam non adsunt, unde
excerptae sunt — plurimis locis in textum recepimus, iudicabis.

At de hac re multisque aliis, quae et ad Porphyrii studia et opera
Homerica eorumque fontes et ad scholiorum e Quaestionibus eius
excerptorum conditionem spectant, in Prolegomenis nostris sive
Epilegomena dicere males agetur: nunc de rebus nonnullis breviter
dicendum est, quibus quod in hac editione secuti simus con-
silium, quaque ratione ea utendum sit appareat.

Quaestiones igitur Homericae duplici ad nos pervenerunt forma,
altera ea re ad institutum auctoris propius accedente, quod nulli car-
minum Homericorum codici accommodata est, altera, cum quaestiones
ad versus in codicibus continuo scriptos scholiorum instar conforma-
verit, a genuina operis forma paullo remotiore. Illius generis quac-
stiones sunt pleraeque, neque eae multae, quae codice Vaticano 305
continentur, unde primus Ianus Lascaris (Rom. 1518), postremus
Barnesius (Cantabr. 1711) edidit; huius eae, quas, numero longe

ampliore, genere et oratione admodum variantes, codices Homeri scho-
.

11 NOV 1960

LIPBIAR: TIPIS BG, TEUBNBRI.

PRAEFATIO.

‘ quos quae ille doctiora et uberiora congessit in formam redacta sunt

At de hac re multisque aliis, quae et ad Porphyrii studia et opera
Homerica eorumque fontes et ad scholiorum e Quaestionibus eius
excerptorum conditionem spectant, in Prolegomenis nostris sive
Epilegomena dicere males agetur: nune de rebus nonnullis breviter
dicendum est, quibus quod in hac editione secuti simus con-
silium, quaque ratione ea utendum sit appareat.

Quaestiones igitur Homericae duplici ad nos pervenerunt forma,
altera ea re ad institutum auctoris propius accedente, quod nulli car-
minum Homericorum codici accommodata est, altera, cum quaestiones
ad versus in codicibus continuo scriptos scholiorum instar confornia-
verit, a genuina operis forma paullo remotiore. Illius generis quae-
stiones sunt pleraeque, neque eae multae, quae codice Vaticano 305
continentur, unde primus lanus Lascaris (Rom. 1518), postremus
Barnesius (Cantabr. 1711) edidit; huius eae, quas, numero longe

ampliore, genere et oratione admodum variantes, codices Homeri scho-
.

liis instructi exhibent. Inter eos codices, quod ad Iliadem attinet,
locum, scholiorum Porphyrianorum sive antiquitatem sive numerum
spectas, primum Venetus 453 (B) tenet, quem in Porphyrianis sum-
mae auctoritatis esse ipse Roemerus, censor eius paullo severior, con-
cessit (de scholiis cod, Venet. B Iliad. exegeticis, Monac. 1879, p. 114).

E ceteris Iliadis codicibus nonnulli scholiis e Porphyrio petitis
ita instructi sunt, ut, etsi copia quaestionum maiorum numeris-
que suis plus minus absolutaram, quales ille e. c. ad B 73.
272. 305. 787 servavit, inferiores sunt, universo scholiorum huc
pertinentium numero proxime ad eum accedant, auctoritate eorum
cum eo certent. In iis codicibus primo loco nominandi sunt Lei-
densis Voss. 64 et Lipsiensis 1275, tum, quos cum Leidensi ad
verbum fere concinere ex iis quae Dindorfius attulit apparet, Scoria-
lenses et Harleianus. Qui tantum abest ut ex ipso Veneto tran-
seripti sint, ut multis rebus, velut inde, quod Porphyrii nomen a
Veneto semper neglectum Leidensis plurimis scholiis adscriptum ser-
vavit, efficiatur, ex eodem eos quo illum archetypo fluxisse. Sunt
praeterea Iliadis codices, qui scholiis suis hinc illinc excerptis ’or-
phyriana haud raro addiderint vel admiscuerint, plerumque in formam
redacta breviorem, subinde tamen pleniora atque cum iis, quae codi-
ces quos primo loco nominavi exhibent, congruentia. Ducit hunc
ordinem unicus ille Venetus 454 (A), hac in re una antiquitate
ceteris praestans, quem proximi sed longo dirempti intervallo libri
quales Parisini sequuntur, e quibus quae a Cramero (Anecd. Pa-
ris. vol. III) edita sunt scholia Porphyriana multis locis minoribus
illis quae vocantur scholiis respondent. Neque alteri sed huic loco
Townleianus, quantum adhuc innotuit, cum Victoriano et scho-
liis libri IX ab Horneio (Helmet, 1620) editis accensendus est, quam-
quam sibi peculiaria habent cum ceteris minus congruentia.

Ac tantum quidem hoc quoque loco de ratione, qua Porphyrii
Quaestiones ad nos propagatae sunt, dictum sit. Quod igitur ad
consilium quod in iis edendis secuti sumus attinet, quamquam Por-
phyrium ita egisse, ut carminum Homericorum ordinem non cu-
raret, vel e schol. K 252 (p. 147, 5 edit. nostr.) apparet, nobis, quo-
niam quemnam ordinem secutus sit non constat, quaestiones illae
secundum tertum Homericum edendae erant; nam ne Vaticanarum
quidem quaestionum, quas mpoyUuvacpa quoddam maiorum operum
praefatio iis praemissa esse vult, ea nostra aetate conditio est, ut seor-
sim editae iis, quae e solis scholiorum codicibus ad nos pervenerunt,
praemitti possint: nonnulla enim in hac quoque collectione insunt
(Int. XIX—XXIV), quae a reliquis ita discrepant, ut e codice aliquo
scholiis instructo transcripta cum reliquis quaestionibus longe illis
melioris notae cosluisse appareat. Quae cum ita sint, optimum esse

visum est non solum diligenter exquirere, ad quemnam poètae locum
singulae quaestiones et in Vaticano et in scholiorum codicibus tra-
ditae pertineant,* sed etiam observationes hic illic dispersas, quae
aperte inter se cohaereant, colligere, spretis nonnumquam vel neglectis

iis, quibus in codicibus adscriptae sunt, locis, quos saepissime (velut*

B 787, A 457, A 269 cum A#447) casui deberi apparet. Fas autem
quaestiones, quae ita comparatae sunt, ut plurimas et varias res inter
se coniunctas ita contineant, ut ad certum quendam locum, e quo ex-
plicando ortae sint, referri nequeant, in fine operis edendas curavi-
mus, itaque ibi cum alias, tum magnam partem Vaticanarum reperies.
Esse in iis, de quibus aliter iudicari possit, non negaverim; sed non
multum referre existimo; semper enim curavi, ut, ubicunque scholium
aliquod loco, quem in codieibus nostris tenet, motum est, quo loco
nune editum sit indicaretur.

. Idem diu consideravi, praestaretne omnium quaestionum Porphy-
rianarum duas vel tres classes constituere, ita ut breviores ieiuniores
recentiores ab amplioribus doctioribug vetustioribus seiungerem; sed
cum fines earum classium certis rationibus constitui non possint, hoc
consilio abiecto, alterum scholiorum ordinem esse volui eorum, quae
cum amplioribus comparata nihil contineant, quod non aut in illis
quoque legatur aut nullo modo ad ipsum Porphyrium referri possit,
itaque ex iis ipsis melioribus quae nobis servata sunt scholiis excerpta
esse videantur. Ut h.l, unum afferam, scholium quod ad | init. codd.
A et Leid. exhibent (p. 128, 1—6), quod comparatum cum schol. *B,
quod ibi antecedit, alteri cuidam ordini adscribendum esse videri
potest, propter Maw illam, quam *B omisit: &m1 fi Opgxdv fi érì
mo)ùò duikei xtÀ., quae cur a Porphyrio abiudicetur causa non adest,
inter scholia primi ordinis recepi; schol. H 336 contra secundo or-
dini assignavi (ad Z 252, p. 99, 8), quoniam quae praeter verba
scholii, unde excerptum esse statui, habet, non ad ipsam quaestionem
pertinent, sed aliunde illata cum ea coaluisse videntur. Iis igitur
scholiis infra textum collocatis, quo facilius ab aliis, quae comparandi
vel explicandi causa ibi afferuntur, discernantur, | signum apposui-
mus, quo etiam in Eustathianis similibusque afferendis usi sumus.
Quo signo non id significari, scholium infra textum positum ex eo
ipso codice, qui scholium quod in tertum recepi praebuit, excerptum
esse vix est quod moneam. Satis antiquis enim iam temporibus e
Porphyrii quaestionibus scholia excerpta sunt breviora et brevissima
(de qua re vid. Prolegg.), quo factum est, ut e codicibus nostris haud
raro vetustior quaestionis formam recentiorem et peiorem exhibeat,
recentior vetustiorem ef meliorem servaverit.

In scholiis utriusque classis constituendis plerumque
Venetum B ut fontem eorum primarium secutus sum, etsi non desunt

E ceteris Iliadis codicibus nonnulli scholiis e Porphyrio petitis
ita instructi sunt, ut, etsi copia quaestionum maiorum numeris-
que suis plus minus absolutarum, quales ille e. c. ad B 73.
272. 305. 787 servavit, inferiores sunt, universo scholiorum hue
pertinentium numero proxime ad eum accedant, auctoritate eorum
cum eo certent. In iis codicibus primo loco nominandi sunt Lei-
densis Voss. 64 et Lipsiensis 1275, tum, quos cum Leidensi ad
verbum fere concinere ex iis quae Dindorfius attulit apparet, Scoria-
lenses et Harleianus. Qui tantum abest ut ex ipso Veneto tran-
scripti sint, ut multis rebus, velut inde, quod Porphyrii nomen a
Veneto semper neglectum Leidensis plurimis scholiis adscriptum ser-
vavit, efficiatur, ex eodem eos quo illum archetypo fluxisse. Sunt
praeterea Iliadis codices, qui scholiis suis hine illine excerptis ’or-
phyriana haud raro addiderint vel admiscuerint, plerumque in formam
redacta breviorem, subinde tamen pleniora atque cum iis, quae codi-
ces quos primo loco nominavi exhibent, congruentia. Ducit hune
ordinem unicus ille Venetus 454 (A), hac in re una antiquitate
ceteris praestans, quem proximi sed longo dirempti intervallo libri
quales Parisini sequuntur, e quibus quae a Cramero (Anecd. Pa-
ris. vol. III) edita sunt scholia Porphyriana multis locis minoribus
illis quae vocantur scholiis respondent. Neque alteri sed huie loco
Townleianus, quantum adhuc innotuit, cum Victoriano et scho-
liis libri IX ab Horneio (Helmst, 1620) editis accensendus est, quam-
quam sibi peculiaria habent cum ceteris minus congruentia.

Ac tantum quidem hoc quoque loco de ratione, qua Porphyrii
Quaestiones ad nos propagatae sunt, dictum sit. Quod igitur ad
consilium quod in iis edendis secuti sumus attinet, quamquam Por-
phyrium ita egisse, ut carminum Homericorum ordinem non cu-
raret, vel e schol. K 252 (p. 147, 5 edit. nostr.) apparet, nobis, quo-
niam quemnam ordinem secutus sit non constat, quaestiones illae
secundum terxtum Homericum edendae erant; nam ne Vaticanarum
quidem quaestionum, quas mpoyùpvacua quoddam maiorum operum
praefatio iis praemissa esse vult, ea nostra aetate conditio est, ut seor-
sim editae iis, quae e solis scholiorum codicibus ad nos pervenerunt,
praemitti possint: nonnulla enim in hac quoque collectione insunt
(Znt. XIX—XXIV), quae a reliquis ita discrepant, ut e codice aliquo
scholiis instructo transcripta cum reliquis quaestionibus longe illis
melioris notae cosluisse appareat. Quae cum ita sint, optimum esse

visum est non solum diligenter exquirere, ad quemnam poétae locum
singulae quaestiones et in Vaticano et in scholiorum codicibus tra-
ditae pertineant,* sed etiam observationes hic illic dispersas, quae
aperte inter se cohaereant, colligere, spretis nonnumquam vel neglectis
iis, quibus in codicibus adscriptae sunt, locis, quos saepissime (velut*
B 787, A 457, A 269 cum A 447) casui deberi apparet. Fas autem
quaestiones, quae ita comparatae sunt, ut plurimas et varias res inter
se coniunctas ita contineant, ut ad certum quendam locum, e quo ex-
plicando ortae sint, referri nequeant, in fine operis edendas curavi-
mus, itaque ibi cum alias, tum magnam partem Vaticanarum reperies.
Esse in iis, de quibus aliter iudicari possit, non negaverim; sed non
multum referre existimo; semper enim curavi, ut, ubicunque scholium
aliquod loco, quem in codicibus nostris tenet, motum est, quo loco
mune editum sit indicaretur.

. Idem diu consideravi, praestaretne omnium quaestionum Porphy-
rianarum duas vel tres classes constituere, ita ut breviores ieiuniores
recentiores ab amplioribus doctioribug vetustioribus seiungerem; sed
cum fines earum classium certis rationibus constitui non possint, hoc
consilio abiecto, alterum scholiorum ordinem esse volui eorum, quae
cum amplioribus comparata nihil contineant, quod non aut in illis
quoque legatur aut nullo modo ad ipsum Porphyrium referri possit,
itaque ex iis ipsis melioribus quae nobis servata sunt scholiis excerpta
esse videsntur. Ut h.1. unum afferam, scholium quod ad | init. codd.
A et Leid. exhibent (p. 128, 1—6), quod comparatum cum schol, *B,
quod ibi antecedit, alteri cuidam ordini adscribendum esse videri
potest, propter \vciv illam, quam *B omisit: Sn fi Opaxùv yî érù
mo)ù dtixer xtÀ., quae cur a Porphyrio abiudicetur causa non adest,
inter scholia primi ordinis recepi; schol. H 336 contra secundo or-
dini assignavi (ad Z 252, p. 99, 8), quoniam quae praeter verba
scholii, unde excerptum esse statui, habet, non ad ipsam quaestionem
pertinent, sed aliunde illata cum ea coaluisse videntur. Iis igitur
scholiis infra textum collocatis, quo facilius ab aliis, quae comparandi
vel explicandi causa ibi afferuntur, discernantur, | signum apposui-
mus, quo etiam in Eustathianis similibusque afferendis usi sumus.
Quo signo non id significari, scholium infra textum positum ex eo
ipso codice, qui scholium quod in textum recepi praebuit, excerptum
esse vix est quod moneam. Satis antiquis enim iam temporibus e
Porphyrii quaestionibus scholia excerpta sunt breviora et brevissima
(de qua re vid. Prolegg.), quo factum est, ut e codicibus nostris haud
raro vetustior quaestionis formam recentiorem et peiorem exhibeat,
recentior vetustiorem ef meliorem servaverit.

In scholiis utriusque classis constituendis plerumque
Venetum B ut fontem eorum primarium secutus sum, etsi non desunt

loci, ubi alii codices, vel recentiores, meliora suppeditabant, Cetero-
rum codicum verba discrepantia vel in ipsis scholiis uncinis inclusa
vel infra textum adiecta sunt. Unae quaestiones Vaticanae locis ‘non-
nullis a scholiorum codicibus:adeo discrepant, ut duabus' in textu co-
lumnis e regione positis utramque recensionem edere maluerim. Ad
scholia Parisina eorumque similia, praesertim cum non tam accu-
rate edita esse videantur, ut in singulis rebus fides constet, relegare
legentes quam iis quoque comparandis annotationi criticae molem
fructu carentem afferre malui.

In lectionibus, quas scholia Victoriana et Horneiana praebe-
bant, afferendis parcissimus fui, neque eam unam ob causam, quod
scholia illa praeter ea, de quibus Roemerus egit, non ea qua par
est diligentia edita sunt. Accedit enim, quod et haec scholia et quae
fons eorum esse videntur Townleiana in scholiis e Porphyrio peti-
tis, quorum non magnum esse numerum Dindorfius (schol. Il. JII,
P. X) testis est, a ceteris codicibus quam plurimum saepe discrepant,
ita ut ex altera recensione, quae vereor ut additamentis aliunde peti-
tis vacet, profecta esse videantur. Operae pretium est e. c. cum
quaestione ad M 200 e codicibus Venetis A et B et Leid. edita scho-
lium a Bekkero e Victor. ad M 209 editum conferre, quod de eadem
re ratione prorsus alia agere nemo non videt, vel quod ad H 336 ex-
stat (v. ad p. 99, 8) scholium Vict. cum schol. B (id. Lips.) comparare:
hoc propius quam illud ad ipsam quaestionem ad Z 252 relatam,
unde excerpta sunt, accedere videbis. Neque neglegendum est, multo
magis quam scholia B et Lips., quae ad A 300 edidimus, inter se
discrepent, schol. Townl., quod Dindorfius (schol. Il. IV, p. 409) at-
tulit,. ab utroque differre, aut quaestionum, quae ad | 186. 203. 453
legantur, in scholiis Horneianis formam aliam esse atque in ceteris
quibus contineantur codicibus. Cum igitur eorum codicum recensio-
nem, quibus longe plurimae quaestiones eaeque pleniores debeantur
— Venetum dico, Leidensem, Lipsiensem —, in paucis quoque iis scho-
liis, quorum altera recensio adsit, neglectis illis rebus, quae in hac ad-
dantur, plerumque sequendam esse appareat, negari tamen non pot-
est, esse paucos locos, ubi Townleianus eiusque familia habeant, quae
summa cum veri specie ad ipsum Porphyrium referenda in reliquis
codicibus intercidisse videantur (e. c. quae ad A 515 e Vict. inserui-
mus). lis igitur scholiis aut in textum receptis aut infra textum ad-

. ditis, cetera, quae meliora ‘-praebere non videbantur, plerumque ita
attuli, ut legentes ad ea relegarem. Quibus, si de codicum Town-
leiani et Victoriani scholiis melius constabit, addenda fore nonnulla
me non fugit; nunc quidem addo, quae ad A 1. 117. 211 ediderimus
Townleianum quoque habere (v. Dind. III, p. 7, 27 not.; Noehden,
de Porph. schol. in Hom., p. 19, 10).

i VII
* Quam ob rem, quoniam, exceptis locis paucissimis, codicum Vati-
cani, utriusque Veneti, Leidensis, Lipsiensis auctoritate editio nostra
nititur, quorum de stirpe et conditione quae, olim in praefatione
scholiorum Porphyrianorum ad Iliad. F editorum (progr. Iognnei Ham-
burgensis, 1872) exposita, supra (p. III. IV) breviter adumbravimus in
Prolegomenis pluribus illustrabuntur et comprobabuntur, h. 1. ea di-
cenda sunt, e quibus appareat, quaenam fides lectionibus ex
iis codicibus allatis haberi possit quaque ratione signa
quaedam, quibus in iis usi sumus, intellegenda sint.
Vaticanus igitur (V sive Vat.) num. 305*), bombycinus, sàec.
XIII exeunte vel XIV ineunte scriptus, quem Hugonis Hinckii comitas
quattuordecim ante annis in usum meum contalit, inde a fol. 171 us-
que ad fol. 184 Ttopgupiov qiiocépov ‘Ounpixòv Zimudtwyv BiBMiov a’
continet; primo eorum folio ab eadem quae textum scripsit manu ad-
scripti sunt versus tf tè. A6ywy cov KkoyxiA ropgpupie f&rtec TÀ
xeldn kai croMiZerc tàc ppévac. In inferiore foliorum margine pluri-
ma madore deleta; alia, ac maxime quidem in superiore parte, erosa
sunt. Quae ita evanuerant manus posterior (V*) plerumque margini
adscripsit, nonnumquam textui addidit. Manus prior, ubi alteri op-
ponitur, V' dicitur; quae ab ea scripta eo quo dixi modo intercide-
runt aut punctis significavi aut uncinis quadratis inclusi.

+ Venetus Marcianus 453 (B), Iliadem continens, membra-
naceus saec. XI, e Dindorfii editione notus est. Quae cum plurimis
locis ab ea collatione codicis, quae plus decem ante annis interce-
dente Ottone Iahnio ab amicis nonnullis in usum meum confecta est,
multum discreparet atque ita ut utri fides habenda esset ‘nescirem,
ipse aestate anni praeteriti Venetias petivi, ubi scholia quaecunque
cum Porphyrii quaestionibus aliqua ratione cohaerent denuo contali.
Quae nova codicis collatio quam necessaria fuerit, et e singulis edi-
tionis nostrae paginis et e recensione editionis Dindorfianae, quam
Leutschii Indici philologico 1878 (prodiit 1879), p. 607 sqq., inserui,
apparebit. Demonstravi ibi Hillerum secutus (Fleckeis. Annal. XCVII,
p. 801 sqq.), in scholiis scribendis, praeter pauca quaedam recentissi-
mae memoriae, duas manus fuisse occupatas, priorem (quam hic B
dico), quae tertum poétae exaravit, scholia in margine codicis ita
scripsisse, ut inter ea et oram folii vacuum spatium satis amplum
maneret; ibi (haud raro etiam inter scholia manus prioris) alteram
deinde manum (*B) litteris exilioribus scholia addidisse, quae illis
multo uberiora prope omnia e Porphyrio et Heraclito petita sunt;
eundem denique, qui haec scholia scripserit, aliquo tempore inter-

*) Ab Herchero, qui cum edit. principe contulit (v. Herm. V, p. 291) Vatio.
306 dicitur, quod errori deberi videtur (v. Cobet ap. Mehler,, Heracl, alleg.,
p. V).

VII

iecto iterum nonnulla addidisse, quae signis rubro scriptis ad carmi
nis textum retulerit (haec quidem scholia **B). — Lemmatis quoniam
scholia codicis carent, textus Homerici verba, quae litterae vel
signa scholiis praemissa spectant, in margine editionis commemoravi.

Leidensem Vossianum 64 (L), olim Peirescianum, charta-
ceum saec. XV, descriptum olim a Valckenaerio (opuse. II, p. 958qg.),
ipse Hamburgi, quo viri amplissimi, qui bibliothecae Leidensi prae-
sunt, summa comitate bis transmiserunt, contuli. Foliis 493 Iliadem
usque ad 9 17 continet; idem qui textum scripsit non solum inter
linéas verborum explicationes, ac plurimas quidem initio carminis,
rubro scriptas adiecit, quae iis fere respondent quae in scholiis mino-
ribus quae vocantur exstant, sed etiam et margini et supra textum
et infra scholia appinxit, quorum nonnulla leviora et ex Eustathio
et e Senachirimo petita sunt; alia contra, quae e Porphyrio pendent,
summi preti sunt, ita ut appareat, ea, quamvis aetate satis recenti
scripta sint, librum reddere optimae notae. Neque enim eo tantum
nomine praestant, quod plurimis locis Porphyrii nomen in aliis codi-
cibus omissum servaverunt, sed etiam saepe lectiones habent iis quas
cod. B praebet anteponendas, quae quin e simillimo atque illae fonte
petitae sint neque coniecturae debeantur dubitari nequit.

Lipsiensis quoque codex Iliadis, bibliothecae Academicae N.
1275, chartaceus, ineunte saec. XIV scriptus (Lp), a me in urbe pa-
tria, quo summi viri bibliothecae illi praefecti benevolentia bis transmisit,
conferri potuit. Apographo enim codicis,* quod urbis nostrae biblio-
theca publica servat, quo usus scholia codicis Bekkerus edidit, cum
editione Bachmanniana (Lips, 1835) collato, cum plurima discrepare
viderem, ipsum codicem adeundum esse intelleri, quo consulto appa-
ruit, neque apographo neque editioni illi multam fidem habendam
esse. Plura h. l. de ipso codice et de variis quae in eo scribendo
occupatae fuerunt manus afferre, quoniam Hoffmannus in editione
Iliad. libr. XXI et XXII (Clausth. 1864), p. 46 sqq., accuratissime
de iis rebus egit, supervacaneum est; scholia inde a libro XVII, unde
altera manus incipit, longe pauciora, in quibus Porphyriana paucis-
sima esse, editionem Bachmanni vel obiter inspicientibus apparebit.

Cum Venetiis essem, non neglegendum esse existimavi, ut e co-
dicis Marciani 454 (A) scholiis Porphyrianis quot possem — plura
tempus mihi concessum non sinebat — denuo conferrem. Quae ipse
inspexi et contuli ab iis quae ex editione Dindorfiana petivi ita dis-
crevi, ut illis in quo codicis folio scripta sint addiderim.

De aliis codicibus, quorum nonnunquam scholia allata vel com-
parata sunt, non habeo quod addam, nisi Etonensem codicem (Et)
Iliadis libros quattuor cum exigua parte quinti continentem, quem Lei-
densis esse simillimum apparebit, e Noehdeni dissertatione (de Por-

phyrii scholiis in Homerum, Gotting. 1797), ubi magna diligentia
cum scholiis Villoisonianis collatus esse videtur, Mosquensem, $.
Synodi LXXV (ad libram XXIV, ubi Leid. deficit) e Syntipae fa-
bularum editione Matthaeiana (Lips. 1781) afferri, ex iis autem, quae
Dindorfius in Philologi vol. XVIII, p. 341 sqq., e variis codicibus
(Scorialensibus maxime duobus, ut e verbis eius, schol. Il. III, p. XI,
concludas) congesserit, ea in usum vocari, quae iis quae aliunde con-
stent novi aliquid addere possint.

In lectionum discrepantia afferenda rasuris lacunis correctionibus
notandis plus diligentiae impendi quam minutiis quibusdam ortho-
graphicis, velut in scholiis *B et **B iota subscriptum quod vocatur
semper fere abesse, uì dè in eodem codice saepissime scribi, non undè,
ibidem legi diari, drvooîa TIVEC, è romrhàc gueì, tò pèv et tò dè
radendo et corrigendo in to pèv et to dè (accentu supra e bis posito)
mutata esse, cet. De codicis A scholiis quae inspexi longe plura id
genus afferre poteram, labore quam fructu maiore.

Multis in quaestionibus sine dubio corrupte traditis me in ea re
acquievisse, ut textum secundum optimos codices ‘constituerem neque
emendare conarer, nemo scholiorum legendorum peritus mirabitur,
neque vituperabit, quod e coniecturis doctorum hominum, in quibus
non ultimo loco Kammerus nominandus est (Porph. schol, Home-
rica emendatiora, diss, Regimonti Pr. MDCCCLXIII), ne plus iusto
annotationis moles cresceret, eas tantum attuli, quae certae haberi
possent neque verbis eiciendis transponendisve modum egressae veri
specie carerent.

At non deerunt fortasse qui mirentur, quam ob causam quae-
stiungulae, quales ad A 312, B 626, M 122, A 138, E 269 multisque
aliis locis edidimus, neque codicis cuiusquam neque aliarum rerum
testimonio suffragante, ad Porphyrium potissimum retulerimus.
Quibus hoc quoque loco — nam plura Prolegomena pracbebunt _
paucis esse respondendum sentio.

Ac primum quidem e magno riumero eorum qui Znripuora “Oun-
pixà et \icerc scripserunt a Lehrsio, Ar. p. 221 sqq., congesto etsi
multi in scholiis commemorantur, nemo in Homeri codicibus aut
apud Eustathium ita affertur, ut ullum scholium e copiis eius petitum
esse videri possit, praeter unum Porphyrium.*) Eorum autem,

*) Neque Pium grammaticum excipio, cuius Aristarcho obloquendi ratio
cum iyticorum instituto quodammodo cohaeret (adde quod ad ® 147. 293 diffi-
cultates afferantur ab ipso èveranxiùv more motae). Et huius enim memoria
quaeque ad enm Hillerus (Phil. XXVIII, p. 98 sqq.) retulit e Porphyrii libro
ad nos pervenisse videntur, Quam ad rem praeter alia, quae hic omitto, illud
non nullius momenti est, in schol. Z 234 (p. 98) sine ullo dubio Porphyriano
Pium anctorem afferri (TTloc quod ibi est TTtoc esse debebat), et ap. Serv. Verg.
Aen. V, 735 (v. Hiller, p. 90) pro Pii nomine cod. Lips. habere Porfirium.

x x

si qui post hune eidem litterarum generi vacaverunt — Syriani
magistri Aicerc tv ‘Ounpixdòv mpofAnudtwv Proclus commemorat (ad
Plat. Remp. p. 375. 386 ed. Basil.) —, tantum abest ut codices
nostri aliquod scholium nominatim afferant, ut rie memoria quidem
eorum in illis aut apud Eustathinm exstet. Obiciat quis, Porphyrii
nomen scholiis nonnullis aperte falsum adscriptum esse: © 3 et TT 459
in cod. Leidensi Porphyrio tribui, cum Heraclitea esse constet. Non
nego, sed vel inde facillime explicari posse contendo, quod -Porphy-
riana et Heraclitea satis antiquis temporibus in unum corpus coalue-
runt, cuius rei.illud quoque testimonium est, quod in cod. Vaticano
post librum Porphyrianum sine novo titulo fragmentum libri Hera-
clitei sequitur (v. Heraclit. ed. Mehler, p. V). Idem concedo esse
locos, ubi propter externam quandam verborum speciem ad usitatam
quaestionum formam accedentem Porphyrius scholio alicui auctor e
coniectura adscriptus esse, vel esse ubi de altero illo Porphyrio
Dionysii Thracis interprete cogitandum esse videri possit, ut A 104
et E 533, de quibus ambigi posse num recte in hanc editionem re-
cepta sint non nego. Haec igitur ut largiar, vis tamen argumenti
supra allati, ceteros Zntnudtwv et Micewv auctores, qui vel ante vel
post Porphyrium exstiterint, in scholiis nostris nusquam ita afferri,
ut ipsae quas habeamus quaestiones ex iis flurisse videantur, non in-
fringitur: -

Itaque cum in iis scholiis vel brevissimis, quae e quaestionibus
plenioribus fideque dignioribus excerpta sunt, quam .diligenter ple-
rumque quaestionis forma servata sit nemo non videat, sequitur,
ubi meliorà illa non adsint, de quaestiunculis brevioribus et brevis-
simis, quae quidem in iisdem codicibus, qui aliis melioris generis
quaestionibus carere non soleant, legantur, ita iudicandum esse, ut,
nisi causae adsint propter quas aliter statui debeat, ex amplioribus
aliis ipsam Porphyrium melius referentibus, quae interciderint, flu-
xisse existimentur. Maud raro ex universa earum indole vel ex aliis
rebus accedentibus iudicium confirmatur; quae si non adsunt, quam-
vis via qua processerimus recta sit, in singulis errari posse negari
nequit. Esse enim in brevibus illis quaestionibus quae non tenues
reliquiae copiosae doctrinae haberi possint, sed e contrario transcri-
bentium ingenii lusibus debeantur, qui aut novas ipsi quaestiones
finxerint aut scholia alius generis in quaestionum formam transforma-
verint, constat. Huius generis eremplum habeto schol. A 544 (ubi
v. quae annotavimus) vel N 686 (v. Herm. XIV, p. 248), vel | 503,
ubi quod cod. Leid. exhibet Zimmua*) ex Heracliti cap. 37 excerptum

*) L £. 1972: drropfa» mc dv ToÙTO cuugéper Tm Tùv dv@pymwy yéve, me-
metcdai, 871 T00 Ardc réxva écri tadta dvémnpa Cavimenpa cod.) xal éAeervd;
Averar d’ amò Tic AfEewc® où dp TavTAC Paci Méyew, dA” eic TÒ déov kai xAw-

est, vel K 315, ubi verba quae in cod. A et in schol. minor. leguntur
(dià TI xijpuxoc mAduciou etpnke tòv A6Awva;) a cod. Leidensi absunt.
Alterius generis esse videri potest schol. A 50, at habet cur, forma
admodum mutata, e Porphyrio fluxisse videatur; videntur esse scholia
nonnulla, quae uni — quantum constat — Victoriano debentur, velut
A 709. 770; M 101. Apparet enim, codicem, quo parcior sit in.
quaestionibus Porphyrianis afferendis quoque maiore in ea re utatur
licentia, eo minore esse auctoritate in iis quas a reliquarum ratione
discrepantes solus habeat; quam ipsam ob rem nonnullas et huius
codicis et scholiorum minorum quaestiunculas tacite omisi. Fieri igi-
tur posse, ut etiam in codicum Venetorum Leidensis Lipsiensis quae-
stionibus nonnullae non e Porphyrianis excerptae sed ab iis qui scholia
transcripserint fictae lateant neque certo cognosci possint, nemo pru-
dens negabit. .

His quidem, dum Prolegomena in lucem prodierint, iis, qui hac
editione utentur, consultum esse spero.*) Restat igitur ut iis, qui-
cunque studia mea Porphyriana vel consilio suo vel opera adiuverunt,
hoc quoque loco gratias agam plenissimas.

Scribebtam Hamburgi Mense Maio MDCCCLXXX.
pév, &m yAwpoùc yàp moieì- xal xwAoic, oîév ri ixérac raperonivac Bpabdeîc, fi
Um toùc areyBopévouc tà Kaxà diati@nciv.

*) Eta pauca quaedam de rebus quibusdam omissis vel neglectis addenda
absoluto operi subiungere praestat, hoc tamen loco non omittendum esse ex-
istimo, ad p. 32, 8 pro p. 32, 288qq. legendum esse p. 31, 288qq., vel ad p.
111, 689. punctum in ultima paginae lin. positum delendum esse, ita ut scho-
lium quod in p. 112 inter schol. excerpta primum legatur cum verbis anteceden-
tibus cohaereat. — Neque inutile erit h. 1. monere, ad p. 138, 19 s9q. Stephanum
Byzantium v. AiderroXic eandem rem ex eodem quem codl. jnostri nominant
Catone, vel secundum alios Batone, afferentem conferendum fuisse.

Tabula siglorum, quibus in hac editione utimur.
(Agitur de iis in Praefatione.)

A = cod. Venet. Marcianus 454.
B = cod, Venet. Marciani 453 manus prior.
*B = eiusd. cod. altera manus.
*B = ciusdem alterius manus scholia rubris signis appositis ad
textum relata.
Et = cod. Etonensis (v. p. VIII).
Horn, = scholia vetusta in IX libr. Iliados Homeri ed. Horneius,
Helmaestad, 1620,
L = cod. Leidensis Vossianus 64.
Lp = cod, bibl. acad. Lipsiensis 1275,
V 8. V' = cod, Vaticani 805 manus prior.
V?® = ciusd. cod. altera manus,
Il significat, scholio, cui adieci, pracmissum esse TToppupiov vel sim.
+ significat, scholium, cui praemissum est, e scholio in textu col-
locato excerptum case (v. p. V).

1. Znreîtat dià Ti dmò tv TeReutaiwv fipfato xaì pù amò tov Bf.
mpurwy è momtic. xaî gapev wc crropédnv oi mpiv èrivovro mérepor LP f. 52.
rai oUdÈ mepì mélewv perictwuv* oi 1àp Tpwdec *AxiMAéwc mapévtoc du

E 7 — hi A . Cramer,
oùdérote éEfecav TOv muAMY, Kat credòv drrpaxtor tiv Evvaetiav èté- An. Ox, IV,
Mecav toc duopovcac moriyvac oi “EXinvec diactpégoviec: mepì by P. 408, 4.
avarkaîov aùT® yph@ew ok fiv pù mapovene Ginc TH A6rw. AMérovai
dÈ xai Gpetàv elvar rommikijv TÒ TV Televtalwy èmaiaufévecdai al
mepì tO Nomdy dvéadev dimreîcoar.

è Znteîtai did Ti &mò ducpipov dvéuatoc Tfic urividoc dpyetar.
emaAdova dè aùrò ci mepì Znvédotov obtwc, dti mpérov éeri Tj
Tomjcer Tò mpooipiov, TOv voîv THDY dkpoatùv diereîpov kai mpoc-
exectépovc moioîv, ei perder modéuove xal Bavatove dinfeîcdar fpwwy.

mAMv Zoreîta:, did Ti “AxiiAéwc wc èmtì Tò Mieîctov dpieresovtoc
oÙx “AyfAeray wc ’Odiccerav èmérpaye tò cupatiov. pauèv d’ Sri
èxeî pév, dite ubvwc è’ évòc fipwoc tod A6rov miakévtoc, xaAwòc xal
Toùvopa TÉBerTai, évtadda dÉ, ei xaì uGNov T@y diNwv *’AxiMiedc

1 Schol. B numeratur decimum et tertium, qui numerus (tr°) textui non ad-
seriptus est (18° ad “Arpeibn v. 24, id' ad dA)à xaxùc v. 25) Lp ino.: Znretrar
Smicdev dià ti xrA., quibus verbis indicatur scholium ad initium carminis per-
tinere 4 2Ef.ecav (post n rasura) B_muAiv, v e corr., Lp cyedv Lp 5 tàc
dè dp. n. Lp 752 evan B 12 péXMotcodd. post fipy/wysign scholii finiti
(: —) B, id. verbo rdAiv novam lineam incipit 18 wcom.Lp 14 &rpaye Lp

1-8 {A 41 (,,Schol. manus recentioris in marg. exteriore intra orna-
mentum ciroumpictum‘ Dind.): di r/ s68ds dò 16v relevraimr toò rodipov
fetaro (fietavro cod., Ludwich, Mus. Rh. XXXII p. 19); xa pane» Sri drag
pèv è ge6vos è meò toò Sendrov Frovs (dexastods cod., Ludw. p. 17) odx Zozer
obra cvvezsis tàs pdzag, dià tò nel toùs Todas astove péfw roù ‘Azitivs
Bvtòs uararentetota: tod telzovs: tò dè Binaroy nAelovas Fazs ràs nqdbers mal
tovs zoléuovs lsondiovs (Dind. e codd., A lcomd4ov), toù Ayitlévg deyito
pivov. è 3ì mortis olxovoping xal èv (Ludw. p. 17) tosto ietaro uèr drò
tor telsvralor, dà Sì tv crogddnv abrò dexBivrov mequélafe nol tà med
tovtov xgazBivia. Cf. Plut. V. Hom. c. 162. Eust. 4, p. 7, 9.

6-8 cf. Porph. M 127: .... xal y&g oùros els tedros founvelac, Bu tv
Soregor detdurrov dvadoapeîv ele tà medra nal mdliv curia tadra toîs
dorieors xti., in quibus ad 4 1 recurritur.

ScaraDER, Porphyr. Qu. Hom. 1

2 A

ripictevev, dMda Ye ai oi Normoì dpicrevovtec gaivovtai. où ràp ué-
vov TobTov oîoc fiv dnAdcar Povera dla cyeddv &mavtac, Srmrov re
rai èErcoî tivac aùt@. èx tivdc oùv Svoudcar più Exwv aùtò, dò tic
mélewc dvoudZer kaì tò aUtod Karòc Umogpaiver Svopa.
Af12*c.ì Znroîci dià Ti dò Tfic prividoc fipZaro, obtwc ducpriuov dvépatoc.
Hîiviv diede. did dio TaÙTA* mpuùtov pèv fv? éx TOÒ mABOVC dtoxadapiescn TÒ Tor
191.5” © Lotto uopiov Tic yuxfic kai mpocertixwtépove TOÙc dkpoatàc Èrì Tod
ci eten, uerégouc monicn xaì mpocedicy péperv vevvaiwe Nufic tà Td peXXwy
An. Ox. IV, rodéuovc dmarréMew. devtepov fva tà èrkuwjia tùv ‘EMAivuv m-
P. 408, 1. Bavutepa Towicn. èreì dè TueMhe vinmvtac dopaiverv ToÙc “EXAnvac,
eixdtwc OÙ Katatpéxer, dZiomictdTEpOv Èk TOÒ può mAvta YapiZecdar Tù
èxelvwy éraivw.
2. v. Znr. Vat, 17 (= schol. *B A 105) in fine operis.
*R f. 1° ad 3. tò moMAàc d ip@ipouc yuyàc "Aidi tpoîayev évavtiov
mpoîayev, IT. paiverar Tm uoîpav d’ oÙTIVA Qnui meguruévov Zupevai dv-
dpòv (Z 488), èér1 dè xal.... [t®] wuxà d’ Aut Sverpoc àro-
mtapévn memomntai (A 222), cic “Ardov dè xatfiAdev* ei Yàp mpo-
Tayev Èerì mpodiép@eipev, oùte Î poîpa [xupia toÙ Amogaveîv] oùTe
Î yuyxi péve, [am6AAvTOA1] ràp [ei diaphetperar). Averar dè kat” aùriv
Tv Ml: tTò Tmpoîayev drodidéaci tivec dvrì [toÙ Erreuye] mpò
GW... ...... TO dupati Kai TD tw... Tò Yàdp "Adi mpo-
faypev...
B f. 10 ad évavtiov t® poîpav d’ oò tiva Pnpui tegurpévov éupevar
mpolayev. dvdpoyv. di où tTaùTàv Èkeivy TOÙTO. —viv ràp dokeî Mérew, wc
Lp £.52 c.l. 0 dià tijv Moîpav dMà Thv pfiviv "AxiMAéwc amwiovto. fntéov oùv
mpolaveY gm uoîpav tvradBa dkouctéov TV mpò Tfic Wpicuéwne Tedeumiv* mpe-
mudnc Yap dvapwrrorc Bavatoc È Èv ripa yivéuevoc: Yfipac 1ap gna
xaì 0dvatoc TA T° èm° avopwrrorci TmédovTta: (v 59). mpo-
1 riplerevcev Lp 3 tivàc aùrov Lp pù &xwv abradv BO 5 puivd..
.. Fato Lp 6 &rroxatappeicn A 8 mpoe@im vevvalwc ep. fu. Lp
9 rroMéuovc A devrepov dè Iva Lp 11 1@ èxeivuv èraivuv Lp 15 gnui
mepurnuévov praeter prioris et 1 alterius vocis detrita —16 post xaì in extremo
margine 6 fere litterae detritae A0..... poc cod. 17 remothata: cod., corr.
Dind, 17—19 Verba miserrime detrita ut plurima discerni nequeant ita sup-
plevi, ut sensui aliquatenus satisfieret 20, 21 inter dvrì et t@ 25 fere litterae
evanuerunt; in medio fere spatio mpo 4XAwv discernere mihi visus sum —2? post
mpofayev brevioreg lineae sequuntur litterarum quae ita detritae sunt, ut pau-
cissima tantum enucleare potuerim: o tepa uev (?) | Xoyicac@a | €B0X ... Sri
dè | eBalero tivec? | 5 linese prorsus desperandae | amotpom | mdBoc Were | vijec
.. + tàp | mavredec | Aére. Tum quae olim sequebantur interciderunt marginis
parte avulsa 23 tòv pro tp Lp 26 inter tàv et tedeuthy in Lp 16 fere
litterae evanuerunt —127. 28 verba yfîpac — @dvatoc in Lp discerni nequeunt

28 Haud scio an scholium h. 1, editum partem olim effecerit quaestionis longe
uberioris in codicibus nostris versui Z 488 adscriptae.

LI 3

fayev oùv* EBiawev mpò xatpoò rmaparéuyaca “Ardy, tovtécni mpò tOù
mpérrovtoc dvepwrroic Bavatov. fi mepittever i mp6, wc tò vidi te
mpormdcac (B 493).

4. v. Herm. XIV, p. 237.

CI 13. v. E 200.

18. àmpente tò tv iepéa toîc pèv olkeiorc xarapécdar toîc dè *B £ 1» ad
èx0poîc eùyecdar tà BéAtICTa vacuum spatium 5 fere litt. capax). fl pv.
dE Aicic éx TOÙ Kaipoù* Tòv Yàp év Toîc modepiorc revéuevov xai brrèép
Tfic Qurarpòc xivduvevovta mc oÙk elkòc TosodTOIC Adrorc xpficdar

10 mpòc Tò cuupépov aÙr®;

did Ti ò Xpienc xarà TW olkenbv nUxeto; Méropev Str mpùTovA f. 12° c.L
pèv er xolaxedev Tèv TIpavvov xaì tabta Aéyew drrep ère@duer 0 d' olkad'
bpéica, destepov dè Sri did TOUc Tpwac dmmolwAéker TAV Burarépa, natali
dev edAbrwc xéypntar taîc dpaîc xar’ aùtiòv.

16 31. dmpentèc tò dv Bacidéa Tepì Tic alyuarwrev Aérew, kai taùta *B f. 2* ad
èxovra yuvaîka xoì maîdac èE aùrfic. Aderar dè xad* oDc pèv èx tfic Tv ®' er
MéEewc® Tò Yap éuòv Néxoc dvTtidwCaY oÙ maviwc drhoî TAV cur-
xomwpeévny dAlà xai bmnperodcav mpòc tò Méyoc, ofov BaXapnmtoXod-
cav* xa0” étépouc dè dmrò TOÙ KaIpod* év Yap moléuw al crpard tv

20 ‘EMifivuy Svrwv, Kai taîc alyuaXurorc cuvepxduevov tòv Bacidéa 0éÉler
èrmogfiva kai oùk &cyriuova Tv mpòc Tavtac cod. taùmv, corr. Bkk.)
uioctopyiav, érwc dv uGMiov katéxn Tò TAfidoc.

38. v. Herm. XIV, p. 234.

41, v. A 102.

®» 42. ..... mc dè “EMnay èrapéta toîc espnuficaci dobfivar B f. 2° ad
aÙT@ Tv Gurarépa; gapèv oùv Sri, ei &rédavev dè ’Avapéuvwv, àvex- Ticeiav.
Zimtoc dv Éuervev f) aitia TOO Noiuod f miegviwy ri tiv rratpida
Tv ‘EAAivwv dvarédotoc èrévero fi Xpucnic: f dti aùtoì OriBac rop-

Bricavtec èéEébovto aùthv ’Arauéuvovi* ka STI amrodavùv puèv ’Arapé-

30 pvwy dAuroc fiv, Zùv dè cad” fiuépav arro@vijcxer BAÉmwY drtoMvpévove
Toùc Sydovc* kai Sti cuprtepidauBaverar xaì aùtdc TOîc Aavaoîc: kai
Sri maciv dparar, didri ui) mAvtec èmécyov TÀv TOÒ Bacidéwc HBprv®
rai ST dc fapRapoc d Xpuenc mici “EMinawv èx0péc èeriv.

1 x@1p00 B non certum, potest esse 5pov, Lp lacunam habet

2 AB 493 Ariston.: Sr: meRLoG) 1 #06 reddecis.

16 sqq. Aliter schol. min.: ..... Enedov ovv GL 08 dL' Initvular adenv to-
cosrov indyei, dilà mods orcasiaminjo Show, Iva Fxso Mevblaos Inendy9a
rasta sal avrds dodog. ds sal ò Niorwo puol td pr tie molv fxe17t080
oludvts véec®at, xolv tiva ndo Toooy dlczw raranosun@fva.
(B 355, ubi cf. schol. Vict.).

26-38 +Lp f. 53° v. 42 (c. 1. davaol): ws "Elinow iraodra. roîs tn-
svpnsicaciv avrò dodirar tr Fuyarioa ual pi) pùilor ‘Ayapluvovi; pauty
os» sl dttavev Ayapiuvov, dvextijenros fusivev 1) altla toò Lorpod 7) whedy-
sos ixl tiv maspida coi ‘Eltvaor dvanédoros fuavev ij Xevonis. diiog te

. 1°

*B f. 2> ad
Ticerav.

A f, 185.

*B f. 8° ad
xalovto.
A f.18.c.]
Baperai.

4 A

àmperèc dokeî xatà uèv TOÒ UBpicavroc ’Arauéuvovoc pù apàcdar
dà xarà tòv eUpnuncéviwy ‘EXMivwv. Averai dè èx Tfic Méfewc, STI
év toîc Aavaoîc éurepiéyerar ’Arapéuvuv* èx dÈ TOÙ mpocwrrov, Sri
BapBapoc kai méciv ÈxBpéc: éx dè TOÙ Kaipoù, ST Tòv uèv cuvépepev
aùt® coZecdai, TH dÈ vocnedviwv Kai dtodafeîv &v TÙiV Ovratépa.

50. dià TÉ dò tO Kuvdv xai tùv fiuévwy è Xoruòc ipEato, drtò
TOY ‘EMivwv dè od oùdè dr” &ANov Zwou TiIvÉc; xal oi uèv fntopi-
Kc Adovtéc paciv STI PiAdvopwrov Bv'TÒ Beîov éBovdero madedcaI
toùc “EXnvac kai ui mavtataciv dmodécar, xaì diù TOÙTO TPÉTEPOV
dmò TosUTWwY Zéwy ipEato perdvorav toîc dpapriicaci didovc. oi dè
dindéctepov kai piocopwtepév gpaciv, bri dinac pèv Noòc drò èx-
Piorwcewc viveri, yfibev davapepéuevoc éE avadupiacewc. diò Kai Tòv
’Am6hwva gaciv altiov elvar tic Torasme àcdeveiac, èmeì è abtòc
elvoi Mérerar tb fMiw Katapdérovti Tiv rfiv. èx dè Tic Yfic rirvo-
uéwc tfic vécou, dvarkaîov ToÙc Kivac mpuTove Ac@ficda <eicdeîcdar
cod.) Tic BA&BNC, STI Te Kai alcontxwtepà Èeri TÀ dAoya Za qucer
tv dvopwrwv kai dti xétw vevoucei mpòc TT‘ TÎ Kai avixvevover
Toùc dè AMuidvove où did TÒ KTW veve, GMNà TÒ Èx diapopwv cwpd-
Twy Elinyévar tiv Yéveav ravteddic Yàp eUdIA@PBAPTOV TÒ ToLOÒTO. «TC
dex&me dè fiuépac xtÀ. quae aliunde illata sunt).

52. mc, qnciv, è mommàc évavtia éaut® Mérer ‘om. B); mpo-
emuyv Yap <eimuv yàp mpùtov B) aùdtodc dè ÉNwpra <d’ &Nupra B)
tTedye xUvecciv (7. 4) vov èmérrer aleì dÈ Tupai vexrvwv xaiovto
Gapuerai <kaiovto Gap. om. A). époùpev d’ dti Coùv 8 B) è Xor-
uòc nò£e TAV ufiviv, fl ufivic dè TÀCc uerà TaDTA udyac' xaì oi èv tad-
tarc mimtovtec ÉNwpia &ANwpia B) xuvîv èrivovto, oi dè mò amò A)
Toò Aouoò peerpdpevor éxaiovto.

soîs "Ellnow dedra:, Imel al avro. mogBrjcavtes Orifas dxtdomavAyapipvovi.
sl dì meoodelne Gui Patefagos 6 Xovons xaì x@ouv èy806g. — Cf. scholia min,
(Parisina ap, Cramer., An. Par. III, p. 8; 121; 272), Eust, p. 37, 8,

6 Scholium, quod in cod. in margine exteriore duabus columnis non ab ea
manu quae reliqua scholia scripsit, sed ab altera scriptum est, si e quaestione
Porphyriana fluxit, in formam certe redactum est ab ea qua scholia eius quam
dixi originis uti solent satis discrepantem. Verba quidem $yrogsxds et d77-
Biotsgoy xal gilocogeregov Ive, quae Eustathium redolent (v. e. c.
P. 40, 40 1) $7roguui) #rufolij opp. si dIAnyoofe), frustra in illis quaesiveris.
Certius etiam iudicium est de extrema scholii parte (p. 14, 1-10 Dind.: tie
Bondeno dì fipious — naléocaro lady Ayitieic;), quae aeque ac schol. BA 53
(id. Lp f. 53*) ex Heracliti alleg., c. 14 extr.; 15, excerpta est, quae capita
cum aliis integra in scholia *B transierunt, Tamen quaestionem illam qualis-
cunque est omittere non visum est; respexisse enim hunc locum Porphyrium vel
inde veri simile fit, quod ‘non solum Aristoteles (poet. c. 26, p. 1461* 9, cf.
Heitz, d. verl. Schr. d. Ar., p. 266) sed etiam Zoilus (Heracl. c. 14), quibus
auctoribus Porphyrius uti solet, de eo egerunt.

18 Cf. p. 14, 10.

A 5

56. mac fi Tic urividoc aitia yevopéwn Toutwy èkdero; fntéov
dm cuvegepe TÒv ’AxidAéa unvîcar, iva Bappricavrec oi Tpwòec mpoéA-
dwer xaì vumodav ék TOò Tcov paydpevor. ei yàp év Ti) médeI Èuervav
molopxovpevor, pixpòc dv fiv f atedevtntoc è médepoc.

5 62. 63. dNoyov Zyreîv mapà iepéwc <post hoc verbum rasura 2 vel
trium litt., ti?) mugécdai mepì tùv peMiévtwv: où yàp di pdvterc oi
fepeîc, oî dè dverpordio: undevòc dveipov vov Zntovpévou rapéAkouci.
Aderar dè èx Tic MéEewc* TOv Ydp viv Aersuevov @imv lepéa qaivovtar
xarobviec tAda:, dicrrep ai Étépwdev* eì puèv ydp tic u° &MNoc èm-

10 xBoviwy xélevev, fi oî pavtiéc eici Buocxdor Xi iepffec (2
270). 6 dè dveporgioc aùtòc dpà <Cobet. ap. Dind.; cod. dpa) irèp
Erépuv èveipove.

“‘Hpwdiavòc teNeiav didwciv ele tò udvTiv, iva fi veviév. è
dè Top@upioc udvtv Méfer tòv di’ olwvdv fi cnuetwv fi Tepatwy

15 pavteudpevov, fepéa dè om. L) tòv diù Buanùiv, Sverportsdov dè tòv
òverporroXovpevov, Beamiv dveipov Yerovéta <moMovpevov Bea in ras,
B; verba inde a 0eativ om. L).

1 Lp ita ine.: xfbero mc, 6m mep i) altia yérove Tic piimdoc "Ayihet; el
vàp pù ToOTo Onfpiev, ox dv dievéxon 6 ‘Avauéuvuv oòdè €x0pa cuvéfn di div
u@Mov éBAdAncav “ENinvec, Pntéov adv 871 KTA. —2 pnvica B_ Gapchicavrec
ol Tpwec t@ mediy mpotAGwciv vixmeciv rd. Lp —4 uaxpdc Av èrévero fi xal
dr. 6 méAeuoc Lp, ubi additur: hdero i ‘Hpa tùv Aavabv xtÀ. quae scholio A
h. v. respondent neque ad Porphyrium referenda sunt

5 59. Tria quae h, 1. edidimus scholia marimam partem e scholio excerpta
sunt multo uberiore, quod, etsi in codicibus nostris ad 4 462 adscriptum est,
partem olim effecisse disputationis ad 259 servatae probari potest et cum ea
coniunctum edendum erit. Sed cum tertium certe scholium nonnulla iis ad-
mixta contineat, quorum neque schol, 4 462 neque ® 259 ullum vestigium habet,
loco quem in codicibus obtinent movere noluimus. Quod autem scholia bre-
viora quae h. l. infra textum collocavimus in verbi 6vecgorddos interpretandi
ratione ab iis discrepant inde factum esse dicas, quod schol. 4462 ambigue de
ea re agit.

10 Aliter Nicànor (schol. A), v. Friedl. Nic., p. 276.

18-17 Porphyrii sententiam aliter acceperunt schol. A f. 18* v. 62 (cf. Paris,
2679 Cramer NI, p. 3): .....ò dì Ioeguesos tòv de’ olmovdiv 7) Cante olovdv
legitar A) onueloy 7 teqdrov pavtevouevor, dves0oaddOv IÌ tòv dveroo-
xeltnv et schol. Lp (£ 53%, cl, Zoalopev): .....ò dì Iogpuesos tela dmodt-
qetai, pever liyy tòv (1év cod.) did olovò» 7 onuelo» Î tegdrov pavtev-
opevor, Îseia Sì tòv did Bua, dveseondlo» 1òv dveseoneltne, scholio
quod supra tertio loco posuimus prorsus contrarium docens.

14 Non solum ab Herodiano sed etiam ab Aristarcho s Nicanore (v.
Friedl., Nic. p. 96. 107) Porph. dissentit.

16 Apollon. v. fepev: ....#rl dì rod dià voi» Bvards povievontror: dir
&y8 dij tiva pavtiv Boelonev 7) lega. Cf. Hesych., Et. M. bh. v.

16 Apollon. v. évesgondios: d meol toùs lBlovs 6veleove molovpevos. He-
sych. h. v.: dvesgoreltne 7 6 weol tods lBlovs dveloove moloduevos. Cf. scho-
lium quod supra sequitur.

Bf. 3° xh
dero.
Lp f.63% c. 1.
xhdero Yàp
Aavadv.
*B f. 3° ad
lepfia.

B f. 8* ad

pdvriv.
Li

6 A
*B f. 3° ad dià Ti dirrode Aérwv Tobe dvelpovc <T 562 sqq.) xaì toùc pèv
Svap. ariv yeudeîc, todc dè dAndeîc, wc mavrwv aùrîv Svrwy dAndivav
quov: fi xaì dverpoméXov kai yap t° Svap èx Atdc èetiv, be
tv dvelpwv èk Aide Svrwv; Aderar dè drtò Tfic cuvalorgfic. où ràp
6 té <$ 1àp té cod., corr. Bekk.) civdecuoc cuvaMAimtar, dAhà tò 5
ti uòpiov* Éeri Yàp TAfipec* ai Yap ti Svap èx Aide éeri. tò dè dver-
poméiov où cnpaiver tòv dverpoxpitmv, dc tivec èFedelavto, Tv
mepì toùc dveipouc diatpiovta (oUdèv dp dvap dpn), aANà cnpaiver
tòv òverporoNovpevov, Tòv K&TOXOv Bveiporc kai Geatdv Sveipov eic
aùtdv éA06vtoc Yerovéta. 10
69. (Eust. p. 51, 9) v. Herm. XIV, p. 234.
73. v. ad v. 78.
78. nr. Vat. 15 (== schol. *B v. 78= 66 Dind.) v. in fine operis.
*B f. 148% ad 104. rpoeBMm@n mroiov <Tivoc L) yévovc tò <tò BL) dcce kai tic fi
Bece A 366. Ev eddeîa. oî uèv oùv Tpacav, dictep &mò TOÙ Gfipe TOÙ duikoò Kar”
luna pa &moBoNdv TOÒ È tò évixdv rivera: Grip, obtwc kai tod <Vill., codd. tù)
18 bece, Scce TÒ Evixéy éeriv dec KScc B) dià tà Com. B) duo €. éNérxovra
*B f. 5: ad dé oÙ yàp èrì méavrwv Tabtò Yivera. idoù ràp dnò tod dude où
A 104 (indeyiverai Tò éviòv dud oùdè ètò TOÙ PùTE PùT ‘pù codd., corr. Bkk.),
8 lin. 50). ogtwc oudè drò TOÒ Bcce Scc. f dè altia* èrreì Tò P Kai tò V tiv 20
Rich fi dpueramtwtwy Kata Ye tÒ mAeîctov, mpoceRAn@n <Vill., èmpoceRA. codd.)
“xaî TD Op xaì TO Xiv TÒ E xai duikà Yérovev. oUbdérote d’ &v eb-
porc <efipnc B) toòto cuufaîvov ép’ dv Ecxatov fiv tò È. t@ Yàp
Kpric el mpoctedein <mpoc@ein B, ei pù mpocoein L) tò È, duixdv oÙx
Bv yévorro, Kpfice, oÙdÈ T@ Ypwc kai maîc: oitwc oÙdè T@ Bcc. Eri Kai 25
abivatgv tem cuMagiv pfav ec dio € Mirew. oùdè uiv duvara dc
<codd. 8cc, corr. Bkk.) elvar di’ étépov è <cc B)' tv ràp eic dî
Anyéviwy ‘èvoudtwv tà duikà eîc w Aire fntéov obv Bn <quae iam
sequuntur in cod. B etiam ad A 104 leguntur, quae nota B' signi-
fico) tò Scce Ktù dcce codd., corr. Bkk.) oùk &eriv dpcevixòv dui- 80

4-6 4A v. 63 (c, 1 xal ydo 1° Svag): roò ré dorl» covalospi* xal ydo vi
Svae* o6 ye ndvra Aiyei dindi, Enel puow od navras elva: toùs Oveloove
dindeîs' af ulv ydo negdeoci retevzara., al 8 dligavri (v. Ludwich,
M. Rb, XXXII, p. 17; 25).

6-10 Aristarchum sequitur (v. Ariston. E 149), qui Zenodotum dyetgo-
m6%ov prave accepisse suspicatus est (Ariston. 4 63).

14 sqg. Cum sine dubio casu factum sit ut longius scholium ad librum undeci-
mum, brevius ad primum in codicibus nostris adscriberetur, praestare visum est
utrumque coniunctum eo loco quo verbum 3oce primum legatur edere. Ceterum
scholium ab usitata quaestionum ratione ita discrepat ut, nisi Porphyrii quod in
Leid. prae se fert nomen propter primorum verborum formam omni ex parte
fictum esse eristimandum est, ad alterum illum Porphyrium Dionysii Thracis
scholiastam (v. Hoerschelmann., Act. soc. phil Lips., V, p. 297 aq.) referen-
dum esse videatur. — R. Schmidt, de Plut, quae fert. vit. Hom., p. 17, 62,
ad nostri yoapparixds droplas retulit.

A 7

KOv. quei vàp è mommiic: Tù dE vi Bcce Tàp mocìv aiuatdevta
Kaiuatdevre B) yauaì mécov (N 616), oùx aiuatdevtec. oùde-
tépav Coderépac B' où devrépav L> olv Antréov edbeîav Kaì Ecrar
tò Sccoc, wc Eproc Pédoc Teîxoc, TÒ dè mANBUVTIKÒY Katà ’A@nvaiove
5 pèv Epxn BéAn Telyn, xatà dè toùc Com. B') “lwvac Epkea Bélea teiyea
xai dijlov Eni dccea. tbv dè Com. B') eic @ mANguvitK®v tà duixà
Kxoi ins. B) oudérepa elc € tedevt, ofov Supata Supare, ypdupara
rpéupate* xaì Edpiridne (Hipp. 386): oUx &v dé’ firnv Tadt’ Exovte
vpapuate <kaì Eùp. — ypapuata in uno B'), xaì ’Apicrop&wne èv
10 Movtyw (454) YpuZerv dè xaì Com. B) toAuatov, d xa@dp-
uate; capèc ov Sri xaì Teixee Aéfovci duikà rai Sccee, elta xatà
aqaipeciv dcce èrévero Com. B°).
105. Znt. Vat. 17 (= *B h. v.) v. in extrem. parte operis.

113. dià ti è ’Arapéuvwv tiv alxuéAwroy Tic Yaperfic mpoxpiver; L f. 3°.
15 Aéyer rip: KAutaruviAetPNe Tpopéfovda. xaì ci pév gacv, In A

Evexa toò ui dokeîv “EMnciv èp’ UBper katéxecdar tiv x6pnv, oi dè
bm érarveî tiv Xpucnida fva pù tà Tuyévra Toîc “EXncw GMà tà
uéricta doxfj yapiZecda1, Èvior dé Sti fva yevdéuevov drrodeizn tòv
KaAyavta® mwc Yàp dprizorro &v è deéc, Tic alyxuarwrov undèv èq-
20 UBpictov macxovenc;

117. ....ò dè fi diacagnmixéc Èeriv dvri TOÙ fimep, bc tò A
dpverstepoi (a 165). cri dè kai perà fidovc. TTopgpupioc dè dia-
Zeuxtixòv dvti TOÙ Kai, ofov kai aùtòc dmodécdar.

B f. 5 ad
cdov.

VIET è dè Adroc Torodtoc* Bédw, queiv, èrù tòv SyAov paMiov A

26 cuZecda: kai aùrdc dmoXécsa:. TTop@upioc dè mapadiaZeuxtixòv dvrì
Toò Kai &morécear èrw.

16 Meyer dè tic xAur. L'xal om. L Sti om, L 16 &vexev L&MAnvac A
(Dind.), toîc &X\ncv L—18%oxet L iva in A supra &m scriptum (Ludwich,
Mus. Rh. XXXII, p. 23) 19 òpriZowro A (Ludw.)

8-12 Transcripsit Moschopulus ad 4 104 (p. 700, 27 Bachm,), cuius

scholio in margine codicis Lips, (f. 38%) adscriptum rog.

10 sqq. Herodiani rationem sequitur, v. Lentz II, 1, p. 245, 13,

16-20 Cf. E ust. p. 61, 712.

21-23 Transierunt in cod. Paris, 2556 (Cramer, An. Par. III, p. 126, 12),
ubi idem drafevxzixdo, non xagadiatevzindo, legitur. Quod non mutandum
est. Nam vel apud Apollonium 7) disiunctivam coniunctioni disertivae ita
opponitur ut subdisiunctivum in se comprehendat (de coni. p, 222, 24—28;
223, 7 Schn.). Quem usum loquendi haud ita accuratum inferioribus tem-
poribus, quibus scholium nostrum e Porphyrio excerptum est, invaluisso, a
Choerobosco docemur (in schol. Dion, Thr., p. 962, 9: tuvìs dè drafevazinode
xalobew, Srav pdyns ui) dans rò Frsgov ar’ Iutoyijv ragione CddLepdowg?)
meorolvacw xti.).

24 p. 8,2 Idem fere schol. Parisina (Cramer, An. Par, III, p. 4, 26; 274, 1)
et Eust. h. l., p. 62, 18, roùs raZasovs auctores afferens, exhibent, Ceterum

Lp f.btrc.l.

8 A

fimep, diacapnimie, bc Tò fi dpverdtepoi. Ecm dè perà fjd0vc.

MAmoAEIaL. TTOp@uypioc dè rapadiaZeuxtixdv AvTì TOÙ Kai dmoNéc@a1 èyù.

*B f. 6» ad

Teòv.

138. ... dropia quae ante h. v. leguntur v. ad lin. 17).
dà ti dè cuvexîc è ’Arapéuvwyv èv taîc mpòc ’Axidiéa diamAnkticeciv
Alavtoc xai ’Oduccéwc pwnuovever, kai èv Ti) dparpécer tOv Tiudv* f
Teòv fi Alavtoc iwv yépac fi Oducfioc <dduvccfioc cod.) dEw ÉXwy,
xal per” dAirov épetfic, dTe deî méuyar TAV Xpucnida, gnciv: elc dé
Tic dpyòc dvi p BovAn@pépoc Ectw, fi Atac ’Idopevevc Rì dîoc
’Oduccedc rè cò, TlnAeidn, mavTtwy ékmayAdtat® dvdpov
(v. 144-146). xa Yàp dmpacerv dmeov curkatalére Alavra kai
’Oduccéa Tp ’Axiieî <ayiNeî cod.), kai dmoctéNNeEnv mpòc tòv Bedv
ErrarreMAbuevoc èE Alavtoc xaì "Oduccéwe xaù ’Axidiéwc qnev Eva
àroctéMew, dte pèv ariu&icar atenei, mpodeic tòv “AxiAAéa perà Bppewc
addidi; cod. om.) tùv &muaZopévwv* f tedv fi Atavtoc iùv répac
A ’Oducfioc <dducefioc cod.), STE dè imp TÙV ‘EMiivwv Que èder
àmeM@bvra* fi Atac © ’Idopevedc f) dîoc ’Oduccede nè tu, Tn-
Xefdn. Ncic: Bn odTo édékouv udiicra gior efvar Axiiiéwc. diò
xal è Néctwp aùtòc KataXérwv mpecfeutàc mpòc ’Axidiéa Tovtove al-

tria quae huc contulimus, fragmenta e quaestione a Porphyrio institata deri-
vata esse etiam ea re probatur, quod in epimerismis e cod. Oxon. a Cramero
editis de 7 coniunctione haec legimus (An. Ox. I, p. 189, 22): fots dì xal dia-
capnrnds d Fleyutixds nalovuevog nagà soîs Erornoîs. 0UTMG' ISostg* fov-
2op’ ty Radv c60v Fupevar ) dmodbotar Fori yào Tinso droltcta. tv nds
dì 2iyera: drò toò Ayapéuvovog. Cuius rei etiam in cod. Coislin. 387 vestigia
exstant, in quo in epimerismo de # et sim. (ad 4 2) institato traditum est
(An. Par. III, p. 302, 24): xal diacapnrno», ds ovdérore dv dozîj 1(Weras, per-
rivensar Sì darò coò Biafsvxtimod els diacapprindr» Bovlou' dyò ladvr adov
tupeva È} dnollcBar' rovro 8Ì 06 Isera: dv j8e1. Ceterum vix credide.
rim, Porphyrium, ut Aristarchi rationem #v #8e verba dicta esse censentis
(v. schol, Ariston.) reiecerit, versum ratiéne artificiosissima hoc dicere voluisse:
,.cupio populpm salvum esse vel me ipsum perire vel utrumque fieri“, quod
idem fere est ac si dicas ,cupio populum salvum esse et me ipsum perire“ (cf.
Apollon. Dysc. de coniunct. p. 219, 17 Schn.: old» te yde dor: ròv ragadiatev-
xtindv nal elg 1òv nal psralapfdveo®as). Potius statuerim eum inter varias
difficultatis quae videbatur solvendae rationes eam quoque quae in codicibus
nostris ad eum ipsum refertur attulisse de qua iudicaretur.

De aliis scholiis cum bis fortasse,coniungendis v. ad E 553. 886.

12 8qg. +B f. 7° ad 7 Als v. 146 (id. Lp f. 55. c.l. 7 Alas): ... racapula-
utiov (gulaxtiov B) dì Ori, dre dripdoni (dripica: praemisso uèv Lp) arssleò,
soost@no: (tòv dripatopivov ins, Lp) ròv Azidita' (] tedv Î Al'avros ine.
Lp), ore dè date ‘Ellijvav Boca deslBovra F8en CT3. dnsl8. Lp), relsvratov
Cavròy ins. Lp) xaradéys: perà Sfesos* Iunaylotare ydo puo, rovréori
dfesorinaitare post waraliye: Lp ita: nel pasà Chesog* dxmayidrare. dfe-
oudv yo tò Famaylov sal denis).

17 sqq. +*B f. 6 ad reòv v. 188: &Zoyov tò xal rosrove cvvvfeltesm rovs
undè» aBdinicavias ] sinupsdricartas. 1) 6015 Èx toò spocdimov* Owdustrta:
yoe ‘Aziàlios pilo: duporseo:. drogla. dia si xt. (supra I 3).

A 9

peîtar, xaì ’Axidhedc eduevéctata dpa ÈAB6vTac TOUTOVE Kai deliodtar
xai éuoloreî TÒò mpoumdpyov qitpov: oî puoi ccuZopévy map’
’Axarùv giAtatoi éctov (1198), xaì xaipetov, fi pidor &vdpec
ix&vetov (1 197). cuvatiudZer oÙv TOUTOVE Kai curkataNérer bc gi-
Aouc dvrac Tp "Axidieî tà padicta.

179. v. ad A 491.

194. 195. = 304.

211. tò Emeci pèv dveidicov Le. l. Èmecv dveidicov ine.:
uc Ecerai mep) ampentc Camperie Lp) dedc eic Nordopiav <eic Nord.
dec tumpocdev L). i dè Adcic è Tfic AéEewc® dveidicov Yàp pn
dvrì toÒ imouvncov Tùv evepreaiv bc èrévovto. dveidicov Yàp
Epn, où Mordépncov. dverdicuòc dé éctiv avauvnerc edepretnuetwv dv
nc mapécyero.

*B f. 9 ad
dveldicov.

pi. sr.
‘or Phil.
XVIII, p.
342, II

213. .....médev dé, gpaciv, fi "A0nvé oîdev Bri è ’AxidAedc Mi- Lp f. 57° c.1,

yerar toMatAdcia dibpa; ovdémw Yàp tf Géridi TAV “AxidAéwc Tiuùv
Umécyero dè Zevc. Sti 0Ù uévov Beoi dAdà rai È tuyùy Ctuxùv cod.)
dvopwrroc yvoîn dt: vi <cod. eì, cui pallidiore atramento suprascript.
oî) Toùc xpeittouc dmpricavtec, ei xivduvevcerav, èmri Tovc Bppicuévove
xatapevrouciv.

225. dià ti 6 ’AxiMedc Nordopnceduevoc ’Afapéuvovi tpia TaÙTA
oivofapéc, xuvòc dupat’ éxwv xpadinv d’ éAdporo oùte Th
oivoBapeî èmuéver oÙTE TH xpadinv d’ éidporo, aMà uddicta Th
xuvòc dupat” Exwyv, morè uèv èmpeépuv dvardeinv èmierpéve

8-13 {B f. 9 ad #rsci uèv (id. Lp f. 67 c. 1 Zrsoi pin): ......7
iverdica: puo 1ò Gnoprica: tiv eveoyeciàr, ds Ioegvesds pnaw, fror de
dydoicrov alridoaoBa..

20 egg. E duabus quaestionibus coniunctis haec excerpta sunt:

1) B f. 9> ad olsofagés (id. L f. 9>, Lp f. 57: c, 1, olvofiagès): "Iooedrng
Kévon ts Abnvalov creatnyd tela pagrvesi, Impilecav miovev iprergiar xo-
Iépov. tosrav rà dravrla naravorcas Ayapiuvova dverdlter: BE olvoroclas
uv yào duélera, drioria dè BE dvardsiac, nal nolépav dresolav 1) Sesia
feydtera:. palverar dè Ev ’Iliddi inì toltov astòv 2éyov Ferlòv Bià tò pes-
yopar cÙv snvol, pitvaor SÌ Sid tò nleîal tor olvov nAiolat. pdliora
dì 16 dvardei impiver, Sxov pèv léywor dilà col, d piy dvardég, Sxov
dì dvardeinv Insespéve, wi Bì uvvbna, irel xoopspaorionta: asroò tò
tic 8las lrapòv dv tò mods Kdlzavra. quasi dì diRnlars al santa: dg val aî
deztal rapizovrar. Priorem huius scholii partem Eust. p. 90, 9, toùs xaderods

6 16 croar. tor d&nr. xévavi L 7 dyautuvovi Lp 8 7) dudods Lp
9 #xl coisov BL déyev L 10 xAsial te codd. (Lp re suprascr.)
11 sol (ut videt.) e où corr. B 12 rj dè Lp 13 udizasn L—14 zao
txortat. Sequitar B sine ullo intervallo: &22ms. e/58a0» of dv8eoxor rd
misoventipara mollduis dig dlarropara roodyev sea quae nu non per-
tinent (id. L).

plc técca.

*B f. 9» ad
olvofapéc.
Lp f. 573,
inde a
p. 10, 16.

10 LI

(v. 149), rorè dè dANà coi, d pér” dvardéc, écméueda, Sppa
cò xaipnc (v. 158), avere dè tIUdYV dapvouevor Meverdw coi te,
xuvora (v. 159); fi dè Adcic èk TY mpoespnuévwy èv Ti) èxxAncig
mpòc toy KaAxavta, èvderxdercùv TO Tfic dpacewc Pioywcewy* Èpn
Tàp dcce dé oi mupì XauretdwvyTi èixtnv (v. 104). tic vàp éu-
qavic mdc vevouéme TÙV èpeadpudòv pappapurfic tc om. cod.)
dvardbode éxduevov TÒ TOÒ ’AxAéwc mafoc cuvexoc Èmpeperar eic
bvewdicudv TolTtov mpòc ToÙc tà Spora dpwòvrac ec mpòc poprupac.
’Icoxpamme pèv oùv tpia mepì tÒù crpamydv bmdpyerv dyadà paprupeî
xorvà Méywy® dc fiv émipeNéctatoc pèvT®v ctpatnyòy, nicté-
tatoc dè toîc “EMinciv, éumerpotatoc dè TOvV mpòc tòv né-
Xepov xivduvwv (paneg. $ 142) ‘’Ounpoc dè xamnropùyv tàc èvav-
tiac taîc dperaîc tavtaIe Kaxiac TOÙ ’Arapéuvovoc èxBeraZer» èv pèv
Tàp tù NMérew oivofapfi moXAiv dirrwpiav dverdiZer (ti ràp èv puéon
émpueréc;), év dè TD mAvtwv dvadéctatov TAV dmctiav* f dè dvavdpia
mavtwy péricrov éumédiov elc fireuoviav. — àropia. Zntoîci Chine
etiam Lp) dè mérepov dià UBpewc <UBpiv Lp) èEnvéxon è <om. Lp)
*’AxiAedc dpriZiuevoc eic toraitac Nordopiac* oivofapéc, xuvòc
dupat' Exwy kpadinv d’ Eidporo, fi dmò tIvoc dé TiIvoc cold.)
altiac mpoayBeic imò tic dprfic eic toradta CTadTa Lp) éumentwKévaL.
Aicic <om. Lp): oivoRapfi pèv ov aùtdv mporixen eireîv, èterdi) qai-
vera: cmouddZwyv mepì modiv oivov xtfiav. uévw ràp aùt@ xaì Me-
very Yyilia pérpa oîvov Esvewc méurei (H 471), 8 te Néctwp, èx tiv
mpartopévwv Un’ aùroò tò <om. Lp) mafiboc eidùc tt Td otvov
<f@ouc Lp) cuvarwryfic, pnci* mAeîai TOI otvou KAiciai, tòv viiec
’Axauòv fpartiar <iuima B) Opixndev èm° eùpéa mévtov
drouciv (I 71. 72). aùréc te è ’Arapéuvwv mpotpemdpevoc èrì mé-
Aeuov mpogéper fiv Péper Tiudv did TOÒ còv dÈ mAETOv dérac dei
Ectny® bcmep éuoì miéerv (A 262). S0ev kai ènicrpepéctepov èver-
dizwv elc tà Toradta mi) uèv Nérer (0 229) tf EBav edxwAiai ‘mm
e, reliquae litterae evan., Lp); xaì èmarer mivovtec Kxpatfipac
emictepéac olvoro (0 232). xaì may elkéva MauBavwv TÙàYV èk
tv cuprociwv <cuprocivv Lp): eimep yap x° è0éXoruev ’Axatoi
te Tpwéc te dprwpuécia <tpwòec t op uo Lp; rel. litt. evanuerunt)
moncduevor, elta émdrer* Tpuwwy d’ adte Exactov éXoiueda vi-
voxoederv Colvoyopeverv Lp), moXXai xev dexddec devoiato
oivoygoro (B 123 sqq.). xaì tò TEdevtaTOv Kai tòv Bkvatov eic Kkaì
nominans, affert. Ceterum ab Achille impudentiam marime Agamemnonis notari
* Selenco iam observatum (Did. 4 340).

2) *B£ 9r ad xuvòs: tò nuvòs Sppar' #z0v dE dv eldev adròv deysfope-
vov' ocue di ol muel Raprerdovi: dintmv. tò dì ngadin» d' Bidgoro
Bid tò irigogov elvar sic tò Atyetv gevympev dg detldy' tele yào rodro
quiverai slonnag iv ti) Tleddi.

A u

tòv Gav. èE in Lp ab alia, ut vid., manu inter lin. postea addita)
“Adov dpnreîta, uc dupì xpatfipa tpaméZac te mAnNBovcac
amuiero (A 419). tò dè xuvòc Supat® Eyxwv èAéropev Bn èE dv
eldev aùtòv OpyiZbuevov* dcce <Scte B) dé ci mupì Nauretéwvri

5 éixtnv xa K&Xxavta mpwricta Kakoccouevoc mpocéermev
(A 105). xpadinv d’ gh&poro drò toù eripopov elvar elc tò érerw
pevrwpev xaì tpic èv tf "Iiddi (B 140. | 27. 75 sqq.?) paivecdar
Toùro eipnxéra.

250. cum schol. € 153 coniunctum (= Znr. Vat. 13. 14)in ex-

10 trema parte operis edendum. .

266. v. Herm. XIV, p. 249.

279. mac toùto è Nécrwp etpncev; dpa divarai tic Bacidedcar "B f. 10% ad
<Bacieverw L) xwpìc tfic toÙ Beod BouAfic; fntéov oùv Sri Kkaì pnt. cenrrToOxoc.
$m L) xaAdc toÙTO elpnkev: où ràp dimavtec mapà toù Aiòc èxovar vi vi Pasi i

15 axfimtpov oùdÈ TAV dpyàv Tastnv, dMà uévor ci &ragoi. eUAérwc dè prata
elmev Sti tò puèv dpyeiv darò deo èctiv, où pévror xai méc dpywv
xatagiuidc éeri Tm ded Com. ècri tm L), bc mapaypwpevoc tf idig
èmovuig ampendc, TOÒ Beiov mapaywpoBîvroc aùtù Kai a@povtictodv-

Toc TOÒ ToLOYTOU. -

20 288. idiov TOv Ovpovpévwy èravarxuxdoîv tà aùté* oUdérote ràpB f. 11° ad
otovtar ixavòe eipnxévar. xadeîtar dè tÒ cyfima émipoM, év mia mrepi- mdvTwY.
ddw dpyàc miefouc empepsuevov. obtwc Eye kai tò év d’ “Epic; evA Gere ad
dè Kudornòc duireov Cibuideov BLp), èv d’ dioù <dNoòv Lp;rp f. 580 0,
dAoà, È e corr., B) Kijp (C 535). éktòc ei pù TÒ Kpareîv cnpaiverl, ann” 6 è’

25 tò vixdv, dipyerv dè TÒ dvaccev, Emrdccerv dè TÒ cnuaivenv. xiveî dvhp.
dè tù ’Axidieî pB6vov, bc oùx <Lp in ras. supraserpt.) inèp tfic
Bpicnidoc dii” Umèp tfic dpyfic mpòc aùtòv diageponéevw Lp add.:
ixavòv dè fioc éyei è dicraruéc, quae B recte ad verba & tiv” où
meicecda diw).

80 Ti TÒ moXMiKic Tv aùtiv KuxAoîv didvorav; xapaxmnpixév èerivL f. 11°, 27,
dprfic* did Koi èrì toò ’AxiAAdwc dpriZopévou tè aùrò merroinkev* ic Tò dA
diXorci di TadT* EmitéNeo* più ràp Tuorre cruarv’ où ràp® ted
Erwre Ti cor neicecda: diw (v. 295. 296). oi ràp èv dprfî, xàv pirata
moMAdkic elmwci TI, omw dokodciv ixavc eipnxévar Kadd. cod.: xaì ap.Dind.IV,

85 rapercoyer Toùc mavtac xtA. = schol. B p. 49, 11 Dind., quae huc p. 409.
non pertinent).

6 Sententia versus A 105 ab ipso Porphyrio ratione diversissima redditur
in quaestione XVII cod. Vaticani; quae quoniam non uno loco explicando occu-
patar sed plurimos complectitur in calce operis nostri gdenda erit.

20—27 Haec verba ex parte certe e quaestione Porphyriana derivata esse
scholium Leid. (lin. 80) docet multo quidem brevius at servatis auctoris nomine
€ quaestionis forma traditum.

30 sqq. Cf. Eust. p. 105, 20 sqq.

ù 12 A

*B f. 11° ad 300. did Ti 6 ’Axiedc TAV uèv Bpicnida gncì dicem — xepci
AMwy v.300 Nè y OUTI EYWYE payxéccopar eivera xoupnc — Ttùèv d’ dilwy

speme di d poi Ècti Bofj mapà vnì peraivn oùdèv mpotecdai pnev divev

B fut ad TOMéNOU, xaitor mepì tiv Bpicnida tiv dANwy paMiov crroudazwv; pn-
t@ v. 299 Téov oùv dti, Smwc ua dkpatàc elvar dokfj, dododvar, ei kai mAeiw
(inde a uù Tv dANwy, bv gna geidecdai, mpociero* kai dti véuoc fiv tw Bacideî

fuparicib). tEmpeîcda: tà mPÒTA. èvévero d’ dv mdavta TÀ TÙV alxuaAwridwv
p

avadéciua, tfic Xpucnidoc &rodogeienc, cre rapnvouer pù doùc TAV
aipedeîtav mò TOÙ Bacidéwc. èEfiv ràp aùt® dti BovAorto Nafeîv: dig
ne fi tedòv fi. Atavtoc fl ’Oducfioc (v. 138). Were eic uèv tò
Tv alxuaAwridwv dvarkaîov fiv etkerv* tmv dè GMwy ei mi éAdpBavev,
uc UBpiZovir oùk Erétperev. oÙUTE Yùp ddikeîv deî oÙTE dbixeîcda: tÒ
uèv Yàp tovnpiac ècri tò dè dvavdpiac.

312. ..... did ti dè pù Kagapovc éxmréume; dti MPOBPYIALTÉPA
TP ded fi dmédocic. yuxarwyeî dè did ToUTOv Kai tÒò mAfidoc, dc fd
"* xadapdévtec elev dià Tv torndminv amédociv. x

317. v. ad © 363.
*B £. 12 ad 340. oi ITugardperor xatà Bedv kaì xatà avapyresov révoc Siov
oe tpitov ètIBevto ceRécpiov, tèv Bacidéa 7 copòv divdpa, ‘Ouipov mpurov
Ip i 59», METaEÙ Gedv TE Kai dvapwmwyv Gévtoc Tòv Bacidéa kai méNiv TÒv Ba-
cidéa mpotiuvia Tmomcavtoc ato TOv cogòv dvdpa. kal mepì pèv
Toò Bacidéwc Toradta Méfer: TÙ d' aùtù paptupor Èctwy mpécte
dev paxdpwv mpéc Te Ovntdv dvopwrnwyv xaì mpòc toò fa-
ciMiioc. Tò dè damnvéoc mpocéenke dià tiv dprilv. aùtòc dè è Ba-
cniedc où peraméumetar Néctopa ckomovuevov Tepì tv cuug@epovtwv
dA” aùtòc drerciv* Hide dé oi xatà Bupòv dpictn gaiveto fovdi,

1 s4g, Quo modo factum sit, ut prior pars scholii ab altera manu, ab altera
posterior (inde a lin. 5: pù dxpatic eîva1) scripta sit, recte Hillerus docuit,
Fleckeis. ann. XCVII, p. 802, cui non habeo quod addam nisi ante verba pù
dxpatàc in scholio manus prioris viginti fere esse litteras erasas. 1 yepciv Lp
2 olmi corr. ex obtoi B; odtor Lp 6 dv qeidera Lp —8 dmodogelenc, dr e
corr., Lp mapnvéwuer Lp 10 èàucciloc B, id. Lp, ubi additur: kal méAiv adtàp
èuol yépac (v. 118) 12 érétperrev, ab eadem manu super € scrpt. i, Lp
13 dvdpiac B; dv dpiac, ab ead. m. super intervallum scrpt. av, Lp 18 olom.
Lp ru@ayspior L_xai om. codd., addidit Vill —rò dv@pwmov vévoc L
19 dp. dè mpuwrov L, id. L 20 om. te 21attoò B adroòc Lp 21. 22 mepi
uèv ydp 100 B., om. xai, L_—2%—24 versus in uno L exstant; 1. 24 Baci\éwc
legitur, tum pergit: mpocé@nke dè did Tv dpriv tò dmnvéoc-—— 25 perameéure
Lp ciomovpevoc L— 26 dn L

1 sqg. Cf. schol, Townleianum apud Dindorfium, IV, p. 409.

14 8qq. Cf. schol, Paris. 2556 ap. Cramer., An. P. III, p. 138, 30.

18 899. Ad Porph. opus weel tic #É È Opricov dipelelac tv facrdécov re-
tulit Gildergleeve, de Porph. stud. Hom., diss. Gotting. 1863, p.21, probante
G. Wolffio, Porph. de philosophia ex oraculis haurienda, p. 20.

A 13

Néctop” Emi mpòrov NuAijiov éA@éuev davdpdv (K 17). map

’Ivdoîc te toùc Bpaxudvac, ofmep elcì map* aùtoîc ci piagcogor, Abroc
Toùc Bacidéac àmavimiviac mpockuveîv.

mpérepov tùv TTudaropxòv “Ounpoc uécnv dv@pwrov xa deoò

5 gue dvepwrrivnv Tédeme. Tòv puèv Yàp dmiùc dvopwrrov ToÒ Baca-

Mwc ar” dupérepé queiv eAdrtova, Kaiep dvpumov Kai adtod dvtoc, L

Atoò dè firtova TÒv Bacidéa elvai qnci dià Tò PHaprév.
399. ti mote dipa BovAguevoc tabta étAGce TOdÙ EXovta Tò dAoyov
xai dvappoctov, ei re Aonvà kai “Hpa kai TToceidy éBovdovto cuv-
10 dficar tòv Afa, fi pèv Ouramp oùca ci dè ddelgoi; diò rai dvri Tfic
’A@nvéc Yp&gouci kai Poîfoc ’An6AAwv, Werep où TOÙ aùtod
uévovtoc dtémov. Kai dior mAdiv évaAAeiccova Tà ETm*
on èv d@avéaTtorciv derxéa Noryòv dpdvar,
“Hpn 1° ndè Toceidéwyv kai TaXXàdc ’A@fvn,
15 òmmote piv Euvdfica: ’OXUurmior fieXov dMX 01,
fiva oùto1 pèv oi Geoì gaivowvto fongricaviec aùt® perà Oéndoc,
Nor dé Tivec oi Euvdficar BéÉNovTtec, kai uudovc dè Aérouciv èrì TobTOIC
modNovc. puayerar dè Toîc èvaMMaccovci TÒò oîn tv dBavéTtOorIcI* toc
yàp TOÒ momtoò Aérovtoc STI ubvn èvdéyerar xaì dMouc èmercarenv
20 Bongovc; tiva dè xaì tòv Bpidpewv xpù voeîv; kai mc oùtoc Bin ToÙ
martpòc dueivuv; de roivuv quedy tiva p@Mov èv Tostorc drrovoeîv
A6rov* Aia yép gna TAY dxpartov Beppaciav, TAV Kai Tod Ziîv xaì to
elvar fuéic aitiav, TTocewdibva tò Sdwp, “Hpav tòv dépa, "A@nvav tùv Yfiv,
Bpidpewy Tòv filiov — mévtwv Ydp TùyY derpwv pwrewvdétatée éeri —

2 Bpaxudvac Lol om. L Agyoc dè toùc B. Lp 4 mu@eropwùv Lp
6 dicrep L 7 eivaom.L 8 éniacevL, altero c spraserpi 9 xal 6 moc. L
11 ante ypdpovcr Lp tivèc ins. 13 olov èv L 16 qgalvwvra: e corr. Lp
uerà tic 0, LLp 17 dè post ue. om. Lp —18 post èvaMAdccovai ins, tà
tm Lp 19 evdéyerai dAXovc L 20 Rin où marpòc Lp 22 xal eîvar, om,
100, BL 24 fpidpeov L

2 sqg. C£ Porph. abst. IV, 17 extr. Bardesanem auctorem referentem.

8s4q. Quamquam Porphyrius in quaestionibus suis ad allegoricam quae
dicitur fabularam interpretationem minime inclinat (de qua re vid, prolegg.),
tamen nihil esse videtur causae, cur eam de qua h, l. agitur quaestionem ab
eo abiudicemus. Id unum tenendum est, eum non suam ipzius sed Stoici cuius-
dam philosophi (quod er Heraclit. c, 21—25 sequitur) interpretandi rationem
proponere eodem modo quem in quaest. T 67 se sequi testatur. Ipse enim
Porphyrius,. ut b. 1. unum afferam, (de antr. N. c. 82) Minervam poéyyow ne-
que Tellurem esse voluit,

11 Zenodotum dicit (schol. Ariston. 4-400).

22 sqq. Cum ab Heraclito, c. 25, quattuor dii prorsus eodem modo acci-
piantur (cf. de love eund. c. 23: 2vpds allixerrods quos — Zave #rafvopos,
fro1 cò tiv magezépevos dr@odwors xt1.), quod eo maioris momenti est quod
praeterea vix quisquam Minervam Tellurem significare perhibuerit, concludi
posse videtur, et illum et Porphyrium eodem fonte usos esse, qui qualis fuerit

B f. 12° ad
paxdpwv v.
339.

fa
Lp f. 59. c.l.
mpéc te Bedv
paxdpwy.
B f. 13% ad

pv.

Lf 1
Lp f.60% e. 1.
Brroté pv.

14 A

Gétv dè tiv Béciv kai que TOÙ mavidc. ToÙ fMiov Toivuv dqicta-
uévou èrì tà pecnuBpivà, ydfewc Yivopéwne èv toîc kad” fiuGc ueépea,
cuufaiver tv dépa, puciv Exovta perafaMierv eic Sdwp, téTe pddicta

éEvypaivecdar miéov kai ducyetuepov rivecgai. TTocerdova odv kai “Hpav
xai ’A@nvav dià TOÙTO BovAopévovc cuvdficar tòv Afa gnciv, éupaivwy,
uc ÈEpnv, TAV Xeulepivav xardctaciv, év fi cuufaiver TÒ wuypòv èmxpa-
Técrepov eîvar TOO Beppoò. dii’ fi Oétic dvarouca tÒv fitov èrì rà
Béopera paiverar dcrrep Bondodca Tp Ari. eixétwc dè éKxatérXepov toî-
tév que, STI mavta Tpé@per Kai adfer kai quer, xad&rep moMMaîc duoò
xepcìv EpraZépevoc. où matpòc dè dueivwv, TOO Aide: ’Ardddwva yhp
gna Tòv fiiov.

407. dià TI eiduc 6 ’AyxiMevc ydpiv mpocopemopévnv Ti untpì
bmrò Tod Aide oùx elc Tv vixnv tèv “EXMivwv xéxpntar tabtn, Ste,
quei, moXAàc dbmvovc vuxtac Tavev, fipata è’ aiuatdevta
diémpnecev Kdiémpncev cod.) morepiZwv (1 325. 326), eic dè dn-
wierav aùrtv Karaxéypnta: taùTm, xaimep où altiwv Tfic amipiac aùt®
rerovétwv TY ‘EAMAvVwY dAlà TO ’Arapéuvovoc; elmep oùv èder xatà
giiwy ddluncévitwy Xpricacdar Ti) tTapà Aròc èmxoupig, xatà toò "Ara-
puéuvovoc dixaiov fiv TODTO, dA’ où xatà TOv dAiwy “EMivwv.

1 xal tiv giav L= 2 vevopévnc L 8 cnualver dè tòv dépa Lp piciv
txovra om, LOdwp xal téte pdiicra L —5 RovAbpevoc Lp —6 88ev cup-
Baiver Lp 8.9 toòto qnciv Lp 9 81 td mrdvra Lp

mune non quaero. Quod quae sit Thetis, quis Aegaeon quaeque lovi praestite-
rint, uterque modo non omni ex parte simili tradit, minus premendum videtur.
Quae praeterea ad nostrnm locum in scholl. et ap. Eust. p. 122, 44s9q. tradun-
tur, ita comparata sunt, ut discerni nequeat utrum e Porphyrio an ex Heraclito
su ex utroque (cf. 450) hausta sint; quare praeter schol. Lips. parte ad ver-
bum fere cum Porphyrio congruentem hic omisimus.

8 +Lp 4 402 (f. 60%) a man. sec.: fxatoyzesgov to» Fior Miye, dre
mirra quer al reipar nal auge, Ganso el mlsioras groolv duoù eleydtero.
Reliqua plus discrepant.

10 Cf. (Porph.) 450. — Cod. Par. 2556 ap. Cramer. An. Par. III, p. 105, 7:
«rd» fluov fo tòv Undliova, dv Berdorwr xalozo: sal lxarcyzerga ri.

12.609. + Lp 4 407 (f. 61%, c. 1. o» vi» pur): al ads raven odx frei
tv gdeuv varà row Touoy, dre, puoi, rolla pèv dimvovs vintas lavev
Kcod. —ov); 7 Ste i défa tic vluns els ‘Ayaptuvova dvitezzer, Gg pnow*
rostro pòv yae xòdos dp' Epetai, el nev'Azatol Tedov ixxtogmo”
#3 vardpevov nrolleBoov. td te ts vlxns cipoloyicaro dià roò dored-
ntev tòv Ala. sbnpecovviwv tolvor to» olxelor osx ds zuglrov duorfag
drartsiv ragà roò imivevoavtos tiv frray ov noleplor, deyiotivia dì roîs
ddixroaciv adtòv perafaleiv <cod, usrafadieiv) tiv diòs yrdpno. dI alree,
puoiv, 13u rarà pllov diinnodvra» zeioacdpi rj waeà diòc Iminovela,
sarà roò ‘Ayaptuvovos Blxasov ]v dij mov. dIl' el'Ayaptpvav ixoldo@n, d&gor
dvanledcaviss ol'Azarol ovx Etrjenoav'Aziliia. pivei dì ovyuolatdperos adroîs
dzaglorors ode 6 Paaidedc, oì 16 did tiv xowiv Sferodvr: cormolav cvx
bnrioxacar.

A 15

tò puèv oùv pù Umép tv “EXMivwv ypricacdar Ti Tè Yapitwv

mapà Ariòc dtodéce: ovdèv fimerrev, aùTtod TOÙ Aròc actpoamtOvTOC
èmideri’ évaiciua chuata qaivovtoc (B 353) xai méavtwv Te-
mercuévwv St xatévevcev è Zeùc tiv Tpuiiv dmuwerav. eùnuepovv-

5 twy oùv tv vikeiwv oùk Èder Xapitwv duorpfv dmarteîv mapà toÙ
émvevcavioc tiv firtav tò molepiwv, dpric@évta dè toîc dduemicaciv
abròv peraBaleîv tiv TOÒ Aiòc rvwunv GAlwc oùx èvfiv fi dià xapitwv
Òqeropévwv drropviicewc. Kai tò pèv vixficar Toùc “EMnvac eic toùc
*Atpeidac Èxer TAV dpoppriiv <? evan. h. v. nonnullae litterae), tò dè
10 àmoctpégerv Tv toÒ Aidc cuppayiav èk Tv ‘EAMivwv ec avtòv eîxe
Tò tÉloc. eic TÀ QUTD Toivuv diapépovta OncavpiZerv tàc drtarmicerc
oùdèv mapdiorov Èxe. karà dè Cevan.) TUV ‘EMMivwv fi Tuwpia
<i evan.), $i Kar” aùtòv TÒv omthv t@ Bacdeî xOdoc pèv du’
Eyera1, et xev ’Axaroì Tpwwy éxmépcwciv ed varduevov
16 mtodiEBpov, ToUTWw dè’ aù uéra mévooc ‘Axarbv dpywoévitwv
(A 415—417 confusi cum A 164), kaì tò &Xov dyuvicpa deifer Tm
’Arauéuvovi xatà toùc Nécropoc Agrovc (A 2542). abtòc rà—p tw dvi
Epxoc ’Axaroîciv méXETAI1 moXéuoro xagoîo (A 284). xaì Yàp
toùto duwudxer èv Ti) éxkAncig, è dé tor pérac Eccerar Bpxoc: f
20 mot° ’AxtAAfioc moon feetar ulac ’Axaròv kai tà éEfc (A 239
8qg.). kai fi "A@nvà xai moté toi Tpic técca mapéccetar aria
dbpa guci, kai dugw duc preîcda: aùtév te Kai tv ’Afapéuvova
Urò tfic “Hpac, kai cuufovdeve: undauùc mepì Bavétov diavoeîcda TOÒ
Baciéwc (A 207—214), kaxeîvoc cuvarveî xpfivar cuufovdevova Beoîc
25 merreîcda: (A 216 sqq.). cuZecdar ov Èder TÒv ’Arapéuvova dià mav-
tuv, fva kai tà dmernBévia TANPwRf. Kai oùx dbikoc f Ce corr.)
Kpicic. Umèp dv Yap Nomwecévrwv aùròc tiv éxkAnciav cuviirare xaù
tò mpécxpoucpa Ècye mpòc tòv Bacidéa, tobtovc oUdac Ecyev dra-
vaxtoùvtac imép avtoù IfpiZopévou. diò Kar’ dpyùc uèv édeparevev
80 autoùc Méywy oùdé TI tw Tdpuev Euviia xeipeva moXAa, Naoùc
d’ oùx éméorxe mali Moya tadt’ éraveiperv (A 124—126). xaì
dmemobvioc Toù ’Arauéuvovoc dpereîv TAV Bpicnida, où map’ aùtod
que elinpéva dMà rrapà twv ‘EXMfjvwv: xai di por répac aùtòc
aparpricecdar dterNeîc, d ém1 néXi” èudynca, décav dé por
35 uîec Axaubv (A161.162). tcrepov dè undèv autîv ducyeparvéviwy und”

Longe peiore ratione excerptum:

B (f. 14°, ad pev v. 407): xal wog taverne ovx Frei tiv Ibba, te, puoi,
mollàsg dimvovs viurag l'avav (—ov cod.); dre i) dota el 'Ayaptuvova
dvitoszev. eUnueoovstav tolvov ro» oluelwv cin Îder zaglrav duorfàs alteùr,
duel dì soyio®n alteò ev rod Aids perafaleîv fovdnv. xal sl Fuslle rospoi
tiv rod diòg Bovirjr, xarè toò Ayapéuvoros dg ddixicavtos troy respa:,
osi sarà navror. Gti, proel, dia tiv dgapiorliv asrov rodro morsi al Ste
dfestiva: mugsidov. tò dì pvrcaca did rjy"Heav: diò guaw al iv xas
i&iinciv xl Tedsocir dejia: (A 408).

*B f. 14° ad
Algionfiac.
Lp f. 61,in
imo marg.
sorpt., 0. 1,
Aleromfac.

*B f. 140.
L f, 16°, II.
Lp f. 61, in
. inter.
serpi., c.
Età autà.
B f. 16* ad
xepviyavto.

16 ° : A

Uoerrep Èrì toÙ Xpucov iv aùràv rvwunv évdertapévwuv aideîcoa:
deîv tòv fepfia (A 23) Bcw xaì Tòv dpicréa rai um amipudZer, eixétwc
xo mwc {ka mé0ev cod., quod correri) aùtoò duoiwc mpòc mavtac
amereî xa Tv dqpalpeciv xorvorroreî Mérwv yxepcì pèv où TI Erwre
payxéccopar elvexa xodpnc oùte coì oùTtE Tw &XXw, émei p° 6
agpérec0é re dévtec (A 298. 299). diete xaì î pufivic Abrov eîxe
Tv tiuwpiav elempattopévn mapà méviwv, tòv uèv dià Tfic firmtne, tod
dè dià Tfic Omèp tOv AtTwpÉvwy Mirme.

420. dià TI Î) Bénic oÙk dyero mpòc tòv Aia èv Aîgiotia Svra;
où ràp di méppw Aigioria fiv Tod "OXdprov: kai ràp mac yòpoc fd- 10
dioc oden Bed. fintéov oiv dmn oddèv dvarkaîov <&v drxaîtov Lp)
emeirecda: èv TT dpriî éxTedEcaI tà Guud gila ToÒ Wpyricuévou dMià
u@Mov didévar ueravoig Cuetavotac Lp) témov. èmerra oÙx Emmiideroc
fiv 6 témoc mepì dv Zuedde delcda:, mapéyrwy TÙYV PiIWY Gewv toîc
*’Axaroîc, éreì kai Sctepov où maparevopéwn dAl’ rmomttevcaca fi “Hpa 15
ericracdar émeipàito. STI dè mapficav drnioî» gnei ràp Beoì è’ dua
méavtec Emovto (v. 424). doxeî dE mici xaì St7wc oi Tpidec alcowv-
Tar Tfic uividoc è tomtàc SuBGANerv Tàc fuépac tavtac, Tva Bapercav-
Tec èENGwAI" MPÉTEPOV Yùp où epc dii” Ecov tc Cade te
nédac (I 354). 2

dioyov TÒò pù topevec0ar code eìc tiv <om. L) Ai@rotiav. vera
dè éx TOO Kaipod* toîc Yàp Beoîc edwyxovpévorc dTotov EvoxAeîv, oi
dANwc did TÒ Toùc cuppudyouc TòèV ‘EMivwy èkeî Turyéven <turXd-
“vovtac L).

449. deî mpociévta Bed Katà TÒ duvatòv eixdZerv abtòv dep. 28
dà Ti dè perà TÒ deîmvov où rroLEî TOÙC dvOpwrove atovimTOvTac TÀC

25 dei ydp mp. 0, Lp — post ded Lp ina: dmò dè Tic xepdc évinfic deri xepvi-
vario 26 droviZovtac Lp

11899. #B f. 14% ad zaluofards 4 426 (id. Lp f. 61° c. L 781fée, L f.17*
coniunet. c. schol. v. 420, c. Ì. dydovi@or): ..... où deroi dè el Aldrozlav îj
Gite, Sti Bueò fouv ol'Azainol Kdgaunol B) sof, nel to vid xargdy pera-
volas Cuetayvoiag L) didovca xal avroîs toîs "Elinoi,. xal îva Todss alotav-
rar Cxal rodes focota Lp) ris prjvidos sal roluziowa: Croluioai Lp) dorròy
sle 1» Com. L Lp) poznv. Eadem fore Eust. p. 128, 29.sqq.

25 Ea quoque verba quae ante did e/ leguntur (367 — #56) cum quae-
stione cohaerere e schol. in cod. Hamburg. (p. 39) ad Od. y adscripto ceterum
longe peius ercerpto concludendum videtur. Incipit enim ita: dtd 16 rods dy-
Bedzove relv paysiv morsi tàs zsipue droviteota:, toùs dè Beovs ovdando;
did el neds deînvor piv dxovitovo:, per dì ròv delavov 0vdantg; Paol pèv
obx drovltovea:' adagoì uèv ydo, perà và delzvov où moiei (role: cod.)
dvdednovs droviteoda: rds zeigag Sri 0d8ì ri. (reliqua iis quae p. 17, 1-3
edidimus respondent, cf. schol. Od. II, p. 752 Dind.).

26 sqg. +L 4 449 (£ 18): dià 10 perà rò dvelsiv ty rorevenv daîrav
od vlrtovo: sac zeîgas dilà medtecor, zeoviparto 8’ Frsita xal oddog9-
ras dvélovro; Fori dè 1) duo Ex toù modyuarog* cù yae 1v rosasen daren

A 17

xeîpac; Sti oddé Syorc ToLOdTOIC éxpòvto Uicre deîcdai drroviyewc xai Lp f.61° c.1.

Sri maudpevor TOÒ dermveîv Eemrevdov, perà dè TUC crovdàc où deî
vintecda. fintéov dè kai TodTo* Stav ràp NMérm xépviBa d’ dugi-
Todoc mpoxòw éréyxeve gpépovca viyacga: (a 136), prcopev*
MN oùxl mpò TOO deimvov udvov. dmtAwc Yàp tc dpyùc unvicac
oÙxéti TÀ Katà pépoc diéferciv, dcte mapékerto TÀ yeipovimtpa Ste
BovXowto vintecdai. Kai Yàp kai Î tpareZa kai tà dAXa dypic Stov
Bosoivto Xpficdar aùTtoîc rapéketto. obtw Kai ToÙc TTuMiovc èv T@
xatdmàw TnAeudyou edwyouvpévouc oùkéTi dedidwxev Smwc Tfc ridvoc
drmmAAdemcav. xaì tiv ’A@nvèv Mévtn duoww@eîcav kai Tò dépu dodcav
tO Tnieudyw (a 127) oùxén gncì mùc toÙTO dréNafe. Kai tò téEOv
lc xataccomiv drmiévir Mapigvno didwciv ’Oducceî (K 260) Smwc dè
ToùTO dmédwxeY OÙKÉTI Èmecnurnivato, didodc tOîc dkpoataîc ka8* éautodc
MoriZecdar tà dkéiouda. kaì modà Toradta Ecm rvovar map’ aùrò*
oÙ yàp uévov Ti efmy, dMà kai ti ui elim éppovnicev.

462. v. Y 259.

473. v. ad X 391.

477. ad @1

xepviyavio
è’ Ereta.

Cf. schol. dè

62 Dind.

486. Epuata èEnroùvrar tà Urmepeicuata* Yérove dè drò toÙ*B f. 16 ad

éveîpda: kai épnpeîcdar TY Yi). obtwc odv Kai tà €Méfia Epuata etpn-
Tar mapà tò èveîpdar: èv d’ dpa Eppata fixev éutTpATOILCI Nofoîci
(E 182). xaì épuic (9 278. w 198), è xAivértovc, tò ofov Épua rai
épnpercuévov xatà Tfic vfic. xaì fiueîc d’ Epua méinoc arméxtapev
(4 121), tò Zpercua kaì GeuéMiov, éx TOD épnpeîcdar èv Ti Zpa. rai

2 mavcdpevor Lp tàc om. Lp 3 dmoviZecoar Lp 4 post pépovca Lp
ins.: xaAf ypucein Onèp dprupéoro MBntoc post qiicopev Lp ita: où elc tò
viyacda: mpo T. è. p. 6 oùx érl B ènéreciv Lp mapéxero Lp 8 ypica-
cda: Lp mapéxerro om. Lp 9 Srwc èx T°C riévoc dvacrdvrec dr, Lp 10 7.
de. pèv tiv 6uew@eîcav, sprascrpt, o, Lp 119 om.Lp oùxéni 8rwc todto
dmodca dm. Lp davréraBe BO 12 didwc unp. dd. Lp 14 map”, p e corr., B
19 L c. 1. brò d’ épuara paxpà rdvuccav incipit: <ENYoOviRI TÀ rep. drrò Yàp
T00 èvelpda: xal épnp. tf) YÎ) Yerovev = 20 ©AXWfia L 21 èv 8° dpa d’ Eppata
Lp = 22 xai €pua 6 xA. Lp 24 ic om. L dè gpua BO méhioc L

Gore dieota: imvipsas dillo re Sti sal savduevo: roò dslnvov Fonevdov:
perà ydo tò dunvijoar ovs To Peperdr.

19549. Quae h, 1. cod. Leid, auctoritatem secuti inter Porphyriaua retuli-
mus veri simile est e quaestione derivata esse ad 4 117 instituta, cuius vestigia
et apud Eust, 4 p. 451,31 (fori dè dovra rà rorabra elxsiv xr2.) et Apol-
lon. v. fepa exstant (5 3ì Ziddrios Bon®ov 19 Zeyoptvo xed.) — Eadem fere
quae h. Ì. in nostris codicibus exstant Manuel Moschopulus, p. 719, 28
Bachm., in usum suum convertit.

%- p. 18,2 rò fossoua — fegro a Porph. abindicavit Kammer, Porph.
schol. Homerica emendatiora, (diss.) Regim. 1863, p. 34.

Scuaapzr, Porpbyr. Qu. Hom. 2

Lil
“Lpf.62

tpuara.

18 LI

Sppoc dè è mepidéparoc xécuoc: xpiceov Spuov éxwv (0 460), el
étupororeî- petà è’ A\éxtporciv Zepto.
*B f, 16» ad 524. did ti brrocxduevoc dè Zeùc ti) Oénidi émeparectépoue ror-
eni fica toùc Tpùac oùx eUBÙC TOÙTO TEMET, TOAUV dè pévov mpérepov
émitpéyac tòv Tpwwy Yevécgar, uc eimeîv TÒv momtiv:
Lf ho, n has
o. L ele qò Ev0a kev aùte Tpwec dpnipidwv on ‘Axardy
ei d’ dre Tor "IAioy eicavéfncav dvadkeinci dapévtec (Z 73. 74),
xatavevco- TÉTE Ti) Umocyécer mpoctidera; fintéov dè Sn tùYV Spxwv mapà tùv
pai Tpwwy curxu@évtwv muwpiav dodvar mpéTEpOV ToÙc mapafévtac HEiw-
cev* kai moAdwv did TOÙTO dvppnuévwv, uc eic amérvwaw Tè mpay-
uatwv dquxécar cai BouAac TOò deîv arorvovar tiv ‘EXéwnv, téTE
Aucaviwv T@èY ‘EMivwv TAV mapéfaciv èx TOÙ ui délacda: Tà Tep-
oévta è tic ’Iiov èrarréAuara dià ToOÒ ’Idaiov Exovta oùtwc (H
386 sqg.)
fivwrei Tpiaudc te xaì FAX O1 Tpùec davavoi
eimépuev, al xé tep Upi giXov xaì fidù révorro,
ud080v AXeEdvdpou, Toù eivera veîkoc Spwpe-
xtiiuata pèv de ’AXézavdpoc xoiAnc évì vnucìv
firdreto Tpoinvd’, wc mpiv W@er) daroXécga:,
mévr té0éder dépueva: xai ET otkodev dAl émideîvar:
xoupidinv d’ dioxov MeveNdou xudaliporo
où pnciv décerv, fi paùv Tpwéc ve xéXovtar
Toravmme Yàp mpecetac dprruévne mpoctienav è Aopiidne (H 4008qqg.)
ur dp tic viv Ktijpuat ’ANeEdvdporo dexécow
uno ‘Erévnv*: rvwròv dé, kai dc pdda vimoc écmiv,
uc dn Tpwecciv dAéBpouv meipatr é@fintai,
Emera TOY ‘EMivwv cuuyiiguv revopéevuv — dc Epa@”, ci è’ dpa
mavtec ériayov ulec ’Axartv, pòdov draccdpevor Atopi-
deoc immodéporo (H 403. 4) —, kai T67° ’Arapéuvovoc eimévtoc*
Idaî°, fitor po00v ['Axardv] adtòc dxoverc,
dc tor bmoKpivovta:, éuoi d'Emiavddiver obTwC (H 406. 7),
rai did TAVIWY, TY TE dpicrwv kai TOÒ BactAéwc TOO TE Txou, died-
Aévtoc, sn unò” éupévovai Toîc Bporc kai amodidode Tv “EXEvnv xal

1 &oua pro Spuoc Lmepidépaioc Lépua pro Spuov L_ 2 di Aéxrpoiciv
BLp èù Aéxrpora dopro L, corr. Vill. 3 B praemittit dmopia —7dva-
xeloa L —9 mpérepov dodva L —13 drà 700 'Idalov èmarréAmatoc L
15 dyaBot L16 einéuev (supraserpt, a1) elérep L_—18 post dAgEavbpoc B ras.
sex foro litter. 19,20 dipeMev dr........ d0éXe Béuevar B 20 d4XXa L
213’ om. L 22fivpnevddicavL 28 vàp........ quyuémne B 25 post
èciv in L schol. ad A 520 pertinens sequitur (de aJrwc): bc udmyv wevddc KTA.
Quo et aliìs quibusdam interiectis, f. 21% rursus quaestio Porphyr. (lin. 26): dà
tpuecav 28 dyacduevor L 30 Ibalwv L ’Ayauòv om. codd. —82 xal to0
Byov L 38 drodibéac codd.

359g. Cf Porph. @ 5,

A 19

tà xmpuata xa Sca puoXoyn®n xpà meidecdar, Ala uévov rrodepeîv,
cuvépn. Avciv revécgar Tùv dpxiwv kai TAV Emiopkiac duvéper dipeciv.
oùto: Yàp oÙk elc dmaitnav tic ‘EXévne xatà toùc Spxovc ètpamncav,
elc dè mapaimew pèv tautne, moMéuov dè mapackeuniv: $0ev Kai TeîXoc
5 Taîc vaucì mepiBaXiovtec qaivovtar, toùc uèv Spxovc éacavtec, mpòc
dia dè tparduevor. diò kai emAérer ò ’Arauéuvwv (H 411)
Epxia dè Zeùc Tcetw, épirdoumoc mécic “Hpnc,
dverùv tÒò deîv toutoIC éppévev kai émtpéyac aùtode TD Ari. dvn-
pnuévou toivuv Tiavddpou toò Todc Spxovc mapaBdvroc (E 290 sqq.)
10 Kai Bucudv Kai Miravenùv Yerovuudy kai èmictpogric mpòc toùc Sprovc
dià T0Ò duororeîv xaì Mére (H 350 sqq.)-
debt dre, Apreinv ‘EXévnv xaì xtipa@ du aùri
déwopev ’Atpeidyciv dev, vov d’ Spxra mictà
yevcduevo: paxdpecda, tù od vò ti xépdrov fipîv
16 EXmopar éxteXéecda1, fva pù péropev Ude,
xal eixétwc Kai firta Yiverar Umèép TOÒ ui èxtedec@fivar TÀ cipnuéva kai
maverar Î èx Tfic mapaBacewc pfivic, TÒV ‘EAMAvwY dpvncapévwy tiv
xatà Toùc Spkouc yivopéwny amédociv xai elc TÉNELOY mapeckevacuévwy.

526. tata madevtxà mpòc mictiv. Tàc dè altiac elme, di’ &c oÙB f, 17° ad
20 Teloduev tàc bmocyécerc* i peravoricavtec, Srep <ò L) drnhoî tò Tadiv- mAAIvAYpe-

dyperov, fior tò edperatpertov om. haec tria. verba Lp), f rapa-
AonZépevor toùc dendéviac, Step tv TD dtamA® voeîtai, f où duvn-

tov.

L £. 19, IL.
Lp f. 6810. 1

Gévrec èxtedeîv CémteNeIv Lp) tc brocyécerc, dep elxe TÒ ATEMEU- cò vàp tuòv
mrov <add. L: èk dè tod pérav d’ EXÉMiEev "ONuptov èdijhwcev marivarpe-

25 xTA., quae in B et Lp recte nov. schol. ad v. 530 pertinens efficiunt).

544. quod ad h. v. in codicibus legitur scholium omisi; B (f.

17* ad rotàp) enim et L (f. 21°) ita incipiunt: tòv Aia uévov tùv

Bewv odrwc Kadeî St xTÀ., Lp (f. 63%) vero: dià dv Aia xtÀ., ita

ut litterae dia per errorem bis positae esse videantur. Quali e ditto-

30 graphia facillime oriri potuit quaestionis forma quam unus cod. A
(f. 22°) exhibet: dà ti tòv Aia xt.

tov.

592. mic tùv dAiwy Bey dmò TOÙ otpavoò gepopévwyv fi, B f. 18° ad
“Hparcroc di’ Sinc fiuépac péperai; gopèv ov dn mav d’ fipap où ravdfinap.

2 A6civ B (vid) SpruvL 8 èrpdmovro L 6 diatpanduevor, om. dé, L
7 fipacL = 13%4;nuevL drevevan B 14 payspedaL ovvi to BL bptvL
16 pérwuev B 16 prius cai om. L fitta Le corr. 32. 83 Gev post qepo-
pévuv L nc T. dA. 6, où xivijcer dirò T. oùp. pepopévwv èrì ic, “Hpaictoc
actà. Lp 38 navbfipap corr. e nav è’ fiuap B Sri mavipap L 8r1 tò ravApap Lp

19 sqg. Diple v. 526 appicta a schol. Ariston. ita explicatur: Gre weguspire
sods redwove. Quae in altero schol, A leguntur Porphyrianis simillima dià rod
malivdyostov torpavev Sti PéBasds doviv xri. (cf. Eust. p. 144, 26) quam origi-
mem habeant non constat.
33 Aristarchi sententia (v. Lebrs, Ar. p. 181) male reddita,
PO

20 B

Lf, 28. ‘dndoî Tòv dmò mpwiac péypic écrmépac xaipév, dAià TAV TmeAdZOvcav
Letto lr vurtì dipav, wc koì dMayod* oi dé ravnpépio: pormg dedy
mav d'AMGP {YI gegovto (A 472) xaì tà éîc, mpérav fipap èc Aéiiov xata-

pò)
PAM duvta daivuvio (A 601).
B f. 18% ad 594. ei èAattoDTAI, gacì, Tò deîov, kai tédeov émAeiyer, arvooùv-
L Pps Tec bm moMNai TO év Tù xécuw pucerc perodviar pèv oùx éxAeimovai

dÈ TÉNEOV. Kai Yap xaì aùxuwv mAeovaZéviwv perodta: TÒ Urpòv dil

64. 0,1 n , » ‘
Lp £.60 0 oùx émaeiter xaì “Apnc» péyic d’ èécaveipato Bvpév (® 417).

OMyoc d éni
@updcèviev.
B

1. Vat. Zn7. 19°. FeXoiwc d Atiwv
immoropuctàc dmodedwKe TOÙC Ké-

A 457*B f. 60», L f. 89», Lp
f. 100.. Feroiwc è Atmiwv toùc

pudac Eyovrac Imrmetac Opiì xexo-
cunpévac. ei Yàp rapà Thv xépuv
cuvégero, Îmmoxdpudoc dv èéAérero.
vîv dè cnuaiver tòv Epirmrov brdi-
Tnv: xopuctic Yip dmò pépovc è
òmMime xaì paynmic: mpòtoc è
’AvtiXoxoc Tpwwy ÉXev divdpa
xopuctiv (A 457). xaì tòv "Apea
dè Èpn xaAkoxopuctiiv: ’Apreîor
è im "Apni xaì “Extopi xa-
xoxopucti (E 699), è tòv èrdi-
my cnpaiver xaì dvierov tD im-
Toxopuctiic. È dè. TOÙ Kopvecda,
bi) è Meovacuo Toù 0 Èpn kop@vecdar,

immokopuctàc dmédwxe TOÙC xé-
pudac èyovtac immeiarc Gpifì xe-
xocunuévac. ei dè tapà tiv xépuv
cuvéxerto, xv immoxdpudec édérovto.
vîv dè muaiver tòv Egimmtov drhi-
my. xOpuctic Yàp dmò pépovc
mimo xaù paynmic: bc fa tÒv
byoò Eyxovte déo Alavte Ko-
puctai (N 201). xaì tòv *Apea
dè Èpn xaAkokopuctiiv® ’Apreîo
d bm *Apni ai “Extopi xad-
KOKOpucTi, tòv ètMimyv cnpaivwy
xaì dvtiderov T@ immoxopucti. èx
dè TOÙ Kopuecdai, brep év mieo-

1 &wc Eenépac Lp 3 rpérap Lp = 5 Lp ine.: Am dè icxùc èvfiv por. ei
è. xt. pndd Ldavvooda Lp àyveeî nc L 6 rv om. Lp rv évu@év
tuv t. x. picerc Lperoòcda: pèv mepiraciv Lp èMetrova BL 7 ydp xal
om. Lp aùyu@v, w in ras, B 8 péynic è èc dyophicato Bvpév L

9* In cod. Vatic, haec quaestio per errorem seque atque superior quinta
decima (1°) numeratur 12° [ei] yàp rrepi V!, el yàp rrapé V® mg. xépnv V
14° Epinmtov ex ép° Immwy V* 15: [xopucti)c] V', xopuctiic V* mg. 16° mpù-
ta VO 20° [Ex]top1 V', &x V? mg.

9% B ad xopuctiv, Lp c. 1, dvdpa xopuetiv, L c. 1. mpòroc 8’ ’Avrihoyoc
Tpwwy £Xev dvòpa xopuctiv, qui ita incipit: dic fa tèv byo0 éxovre xrà. lin. 18
13. xexocumuévovc. el dè rrepl Av xépuv Lp 15° tè ép' trmwy émirar BLp
185 xopuerà L 28% tò immoxopuenic L

5sqg. Cf. Eust, 4, p. 158, 25: rò dì da/yos Bvuds fvijev Zzer piv dub
10086 rote rò xal Pavery dv tòvHparoroy Bliyovpevov. fera: dì nol di-
das ul» 16 ui) dE dvdyuns del tij dliyaicer 9Logdv Irauolov®eiv, palucra 8è
dllnyogins xs. (cf. Cram. A. P, IIT, p. 146, 19), — Quae ad v. 694 de Sin-
tibus traduntur ad Paralipomena potius quam ad Quaestiones referenda vi-
dentur (v. Herm. XIV, p. 249).

# te mepixeparaia xépuc, kai ropiwn
duuviiipiov x xepaMfic pommy Èxov
xai Bapoc, map’ è xaì péraXov Xé-
tera, xaì xopuviime è ti xopiwn
ypuwpevoc. Eumadiv dè TÒ €ic TÒ
canpimtecda: èmimiderov Edov can-
mévov kai cxfimtpov. bc xaì èrì
toò déparoc, © xataypdivtar elc tò
cmpimtecda:, gncì ctf) è’ dip’ érì
peMac yxalkorAwyxivoc éper-
c@eic (X 225), ottw Kai èmì tod
fomdiou, dte NMérer dòc dé por,
ei modi to: fomadov tetun-
uévov écti, canpimtecoar (p
195). èv dè t@ immoropueriic di-
vata f) Immtov rev) curkeîcda1 aviì
toò immevc, bc tò dtpuvwv fm-
movc Te Kai dvépac acmidiw-
tac (TT 167): toùc ràp Immove toîc
demdiltare dvnideic, firor meZoîc
OmAitaic, éurivucev ST dvrì tv
Imméwy todc fmmoc épn. d tpénw
xoì év T cuvnbeig qauèv fÎ) TùvV
Ttepcùv Tmmoc èvixncev, firouv oi
25 immeîc: fireuovixwTepor dè tèv me-
Luv oto. diò dtpuver immove te
xai dvépac. xaiì tò eiderv oÙv
dvépac immokopuctàc Kar” érmixpa-
terav eipnuévov dndoî où puévov
30 immeîc dMhà kai meZoùc xal oùx
divdpac uévov dAlà kai uvaîkac
xadevder.

1* sqq. E Vaticano nihil notandum.
4. foùrmarov L 7 E0Xov B 10

18 immeîc pro inmeic BLp abt@ 100 immeic L
27 oi om. L, qui deinde verba rrepovi-

@eic L 24 Sri dv vov innéwv Lp
xurepor dé — immeîc (27—32) om.

vacuò TOÒ 0 fpn xopuberar, fi te
Tepikeparaia ké6puc, xaì xopùwn
duuviripiov ék KegaMfic forràv Èxov
xai Bapoc, map è kai férradov XMé-
Tera, xaì xopuviitne è tf xopiwn
xpwuevoc. Eurmaliv dÈ tÒ eic tÒ
canpimtecda: èmitiderov Eddov can-
méEVIOY Kai cxfimtpov. al èrtì toù
dépatoc tOÒ èrepercoévtoc T Yi
oùder évicxiugon (IT 612): dic-
Tep dè èrrì ToÙ dépatoc kataypùv-
tar elc tÒ canpintecdar: ctf d’ dp
xTÀ. Kut Vat.), citwc Èrrì Tod fo-
mérov, dTav Mérn dòc dé por —
eeti Kut Vat.), Were canpimtecdar
èv dè TO immokopueriic divata fi
fmmov revucì curkeîcdar dvrì TOÒ
immevc, bc tò èv d’ dpa toîciv
apiioc fcetat' ’AxidAeùc dtpu-
vwy fmmovc kaì dvépac dcmi-
diwrac:® Toùc Yàp fmmovc toîc
dcmdubtart dvdpéciv &vrimibeic,
Toutéen Toîc òmAftarc, turivucev
bm dvrì tòv Imméwy toùc fmmove
tpn. d tpémw xal èv Ti cuvnbeig
Méropev f fmmoc tv Ttepeùv
évixncev, dvti tod ci immeîc: fireuo-
vixwrepor dé tùv meZùv oùTor. diò
ètpuver TmmOvC TE Kai avépac.
xaì tò eUderv oùv dvépac immoxo-
puctàc Kat' èmuxpéterav eipnuévov
dnhoî: où udvov oi immeîc dMà xaù
oi meloì oùd’ ci dvdpec uòvov dia
xaì ai yuvaîkec éxadeudov.

èncxip@n codd. 16 7 om. codd.
22 dembuòrac BLp dvan-

21599. +B £.216% ad fexovg 17 167 (id. Lp f. 253% c. L dvépas domidiotag):
rods fmxlag Cimtas Lp), 05 paper vindv tiv înmov riv nolenlor. 382v dvr-

srafev asrò tò doxidicitas.

Reliqua aliunde addita sunt,

*B f. 19° ad

22 B

2. drvoodci tivec oi tòv widupov iUmvov &modidévtec tÒv fduv.

viibupoc. temi dè viidupoc è uÙù duvwv undè epiexbuevoc dA’ aùtòc mepiéywv.

Lf. 24, IT
(inde a lin.

17).

dEnviicato Ydp tiv Aefiv elmuv viidupoc du@iyxu@efc (E 253). xaì
aùtòc è “Yavoc gnciv dpp’ ti ebder Zevc, émeì aùtòv érù pa-
Xaxòy mepì xòpua xéduya (Es 359). kai Eri tepì d’ duppécioc
xéxu0' &mvoc (B 19) toîci d’ èép’ Bmvov fxeve didxtopoc ’Ap-
Terpévince (2 445). diò xaì obtwc Mérer: oÙdé uiv Smvoc fjper
mavdapatwp (2 4).

Tò dè Wm crepniòv kal év Tm viATpetoc fidictoc davétw
drxicta tonmwe (v 80). kai èm° dANwy dè repiexéviwy kai xater-
Inpérwv Tò Biov Mérer: du@ì dé piv O&vatoc xéto (IT 114) tòv
d dyeoc vegéAn éxaAuyev (P591)- Gein dé piv dupéxut dp-
®i (B 41) Bectecinv d’ dpa t® Ye xdpiv xatéxevev [A@fvn
(B 12). kéxpntai) dè TA cuveécer Tic AeEewc rai èv Tm Mpévec è
Evfi vav]jioxor aùtfi du@pidupor (d 846), dio Mérwy eic odc ten
duverv. $0ev kai d didupor, dio èx pic [xatadvcewc Tfic vactpéc].

évavriov dè doxeî tò Aia d oòk efyxe vijduuoc Umvoc Td
Evoa xadedd dvafdc. Adoro d’ dv xatà MeEv: xaì yàp TÒ xadeo-
dev éviore dnioî TIYV yidY xordkAiciv Emi tfic eUviic, elmep xaì tò
xonbfivar xaì tò iaverv. où ràp &v èierev: ©c kai èyù moAXac
uèv dbmvove vixtac Tavov (1325), xaì mad: Edpuvoun d'dpa
oi xAaîvav B&Me xoiunBévti: [Ev0” "Oducedce puvnetfipei xaxà

ppovéwv évì Buuò xeît' èrpnropéwv (vu 4—6)]. tò dè mav- -

4 Spa &n Zedc èrrel B 13,14 "AGfm et xéxpnra1 Dindortium secutus dedi,
in codice detrita sunt —16 1 vaò in cod. detrita 16 xatadicewc tic racpéc
in cod. detrita, supplenda e schol. infra (ad lin. 16) colato 17 L ita incipit:
èvavria doxeì Tadta* dAMo1 uév da Beoi Te Kai dvépec immoxopuctal eldov mav-
viyioi Ala d' obk eîxe vidupoc Gnvoc Ti fv0a xade0d” dvaBàc ripa dè xpucéepovoc
“Hpn. Asorto d' dv KTÀ. 18 Avorro dè x. A. BO 19, 20 xal tò — dic xal in
B detrita 21 dumvovc om. L 21.22 edpuv. vàp è’ dp° éml xAaivav B&Me L
22. 23 &v0* — erpnvopéwv BL om.; sensu postulante addidi; eadem in scholio
excerpto leguntur

1-16 Eadem breviore forma ad è 793 in codicibus DE Dindorfi, in.D
quidem praescripto IMoep veiov (v. Dind. schol. Od., praef. p. LIII), leguntur.
Nibilominus esse in iis quae aliunde sumpta cum Porphyrianis coaluerint non
negaverim.

16 382v xal of 8(2vpo: nei. cf. schol. A et Bc. (ad v7j3vpos): Agloragzis
puo Bu toò diro dduos nal dv Imextdosi vifdopos: d82v xa) oî didvpor, dio tx
pràs naraddorme tic yaccods . ... (id. Lp f. 654).

18— p. 23,3 +B1.c. ad #75 B2 (id. Lp f. 65* c.l. dia d° osx #75): nel mas
pnow tr8a raded8’ dvafde; sorto d' dv nard Atkuv® rò ydo #0de1v ladeer
secoda:, xal dnl wilîs dvaxlicta; dapfcvovtar, ofov Com. Lp) xo%kès pèv
dixvovs vixras lavor ual Espuvdun d' do inl zlaîvav Bale nos-
pn8tvri Com. h. vere. B)- #78" 'Odvosie urnotiori Cita 8’ 'Odvossds

B 23

voytor éerì di inc vuxtde, der” èrxwpeî tòv uèv did pépovc smvòca
toùc dè di’ BAnc. tò dè vindupoc Smvoc éerì Baddc, bere divorr” dv
imvdcar pèv pù Badeî dè bmvw.
8sqq. dmopoda mic xaì è Zevc oùx dAndevei, bmeyvovpevoc vdv*B f. 19° ad
mhp xev ÉNo1r méiiv eÙpudyuiav (v. 12), xaì è ’Arapéuvwv àra- Hspisni
tàTa1 xaì $ Sveipoc diogc. diodc uèv civ è Sverpoc, dt où capri, |
’Arapéuvwv dè vimoc, dti dppocivne fl amém rivera: tò Yàp vòv
xev Eio1 TTpidporo méliv eic piav mepiéeince <?, mepiécry, supra-
script. n, cod.) fiuépav. xaì dt ofbtwc Imélafe xaì fixove Tò vòv
dnioî tò émppnetv aùrò* pf <qf.., duae litt. eras.,) Yàp SY aipi-
cerv TMpidpov méiiv fipati keivw viimioc (v. 37). Znvédotoc
dè rmapicràc TV TOÒ Ardc dAfiberav pncì xar” èxefynv éadwxévar TAV
fipépav iv "Ihiov: Ste Yàp oi Spor cuvexv@ncav, Î) mélic amwAeto =
év rtàp t@ rapacrovdfica mapacrovdica. cod.) tò unkéti cwéfivar
15 xateynpicon. ’Amtiwy dé gna smi mpotepov EvdordZuv è Zeùc xot”
èxetvnv tiv fipépav emerpeye tf “Hpa tòv Tfic Tpoiac SieBpov* diò ai
xarfiAdev f ’Agnvé, ti) tv Spxwv dvatpormi cuvavactpépouca Todc
Tpwac (A 73). rea épprien mavcudin èEdrerv Toùc ’EXinvac, è dè
rapfikev où puxpàv <utxpoò cod., corr. Vill.) pepida tiv TOÒ ’AxidAéwe.
20 mc obv dAndever kai èv tm Ètérvauye ràp dimavtac “Hpn Mic-
copuévn (v. 14); xal toÙTO dAnbéc: rérmeme ràp fi “Hpa* qncì yhp*

1 &rxwpet B detrit, dià uépoc B 2 di BAnc — éeri B detrit.

unotie: Lp) xaud peoviay ivì vuo ueît’ tyenyoRedav. 7 oî pèv
dillo ravvozior ebdovr, Zevs dè oò mavvozios Cd dè f. 06 wav. Lp, addens
dl in° dilyov). Sequuntar in B verba ex altero fonte petita: didaz) dé
doriv Sti xal Wsoîs reds outer ed8stov vdl url.

tA £ 24 B2 (id. Lf. 24): og dv rjj A slnòy Celndvra L) tòv dia nad:
3008» vov gno dia 8 osx Eye KCelys L) vjdvpos Bavog; Aiyoper dì
Com. L> ques Str tudbevde uèv dil' ix’ daiyov Ina@eddnoe xal Com. LY
cò diè ndons tic voxtòs de ci &iio1, prov Cds xal of diio1 xadei-
Bovary L).

4 Cf. Plat, rp. II, p.888 A.

7 +B £. 20* ad srjziog B 38 (id. Lp f. 65° c. l. vrjzsog): vizios Com. Lp)
6 Ayautuvor, Gui tò riv dmì pudc riutoag Evopicer.

11599. #B f. 19% ad viv B 29 (id Lp £. 652 cl. vw yoiq uev): dueion gdo
Ù fpioa mende®nue tiv xiv dià tv ov Soxcov ragdfacw.

18 +Paris. 2556 B 12 ap. Cramer., An. Par. III, p. 147 (c. l. wavovdip):
suc«inreiza dà molav alzlav yevdopevov mapsicdiyer è moimeie narà riv in-
‘ayysltav sîîc "Iltov mogd1jos0s tòr Alu; nal papev Sti od perderai dll'Aya-
pinvov nendavara:: è pèv yao ipn Bweftal È xilevs navovdtn, è dèùtò
piyiotor uéeos mapalima t]v 'Ayiliéog cppagiav sindrwg tijs ta=ldog dopdtn,
pù voricas tds tov Bro povdo. Idem fere ibid. p. 146, 11 et cod. 2767 ibid.
p. 187, 19. Respicit hanc solvendi rationem Proculus ad Plat. Remp., p. 381
ed. Bas, coòs #Enynrds afferens.

24 B

dc TOT Zuorre kai “Hpn creò dfopevwv Tpwcì paxfcecoar
(E 832). tò oùv vépoc tod “Apewc étafe xatà mANBOvC.
*B £. 19°, àmperte dè tò Aérev mavcudin: vov Ydp xev ÉNo1 <& cod.)
cohaerens Tpwwy méMiy eùpudyviav (7. 12). tò Yap wevdecdar tòv Aia
cum scholio pUAT f ;
ad l 98 sqg. afpricerv uéXMovta tiv mOMIv ditotov. ff dè Adcic drrò Tic Aefewc® oi 5
edendo, Mèv, Sti tò vv drhoî mieiw, év oîc mepiéyetar où uévov Tò muepov
aMà xaì èv TOUTWw TD Xpévw. oi dè, TI Tò ravcudin cnpaive perà
maviwv, Were mapalimbv tòv ’AxidAéa fiuapre pév. oi dè amò tOÙÒ
EBouc* xaì ràp crparnroîc xaì facideda curkexwpntar eic tò mpécpo-
pov yesdecdar xaì dî) kai tÒv Aia eic@rer TOI0ÎTOV TW È0e1 Émduevov. 10
*B £. 20) ad 73. did ti è ’Arapéuvwv darerepàto tÈv “Ayanòv, xaì ostwc
mepricona!. Empatev diete BAirov tà Evavtia cupffivar 7 éBovAevero; kai tò xa vpa
dò ungavfic* Î ràp “A@nvà éxwAucev® Ècti dè drrointov Tò unydvnua
Mery dGMAwc ei pù E aUtod TOÒ puBov. qncì dè è ’ApictotéAnc, mom-
tixdv puèv elvar tò miueîcda1 tà eiw66Ta Yivecgai kai momiùv uaMùov 15
Tò xivduvovc Tapercdren. eicòc dè kai éx \oiuod mermovnpévovc kai
TP prixer toò xpévou àraudricaviac, xaì Tod ’AyidAéwc perà tfic olkeiac
duvapewc dToctAvTOc, Kai aùtoî dparpeîcoar év ti) éxikAncig tiv Bpi-
cnîda Nérovtoc eic péBov Tùv dMAwv: ctUTÉEI dè Kai GANoc Tcov
époì pdcda: rai duo1rw@fpevai dvta (A 186), xaì BopuBou ve ék 20
tic éEavactacewe TOÒ ’AxiAAéwc yerovétoc, pù edadc mapaxadeîv èrì
tiv ÈEodov, dMà reripa@fivar firrficacdar deîv ei obTwC Eyouciv. ei ràp
dveu meipac molepeîv èxéleve TOÙc oHTW diaxermévove, cuvépn dè divter-
meîv tivéc, dvactatov Èrivero tTÒ mav Èprov kai érmavactacio TAVTWY,
xaì Aormòv fi déncic TOÒ Bacidéwc, fi K6Xacic T>Dv AmEODvIWwY. dvor- 25
xaia oùv fl meîpa perà TOÒ évavtiodcBaI maparretdar toùc fireubvac,
ev d adtode PIdcac évavtioue rapaxare? revécgai tfic aùtod eic àrré-
ctaciv TOÒ To)éuou meipac. mpPoAN@HEVTEC Yàp Taîc mpòc aùtòv duo-
Aoyiaic, dtoto: edpickovtar pù xwAuTAÌ vivopevoi, dcmep cuvégevto,
cuumpdxtopec dè TU gevrdviwv. SBev Kai tùò "Oducce? edibrwc Mei- 30

mera f] mpòc TOÙc Torodtove ÈrrimAnzic, énàav Méyn: Èv BouXî d où

11 scholio in cod. praemittitur ’Apictore? 12 cuufovAeder cod.,‘corr. Bkk.
13 payavic cod. 14 el om, cod., addidit Vill 15 romtéwv? 20 re pro
re conieci

2 Quae de vépos quod perbibetar "Aesws dicta sunt non expedio. Nisi er-
ror aliquis latet aut multa exciderunt, scriptura loci alicuius innui videtur (an
Zenodotea?) ad nos neque per codices neque scholia propagata.

16 sqq. + Alterum *B b. v., scholio quod supra edidimus verbis xal 1205
praemissis subiunctum (L f. 26% Z7, c. l. redira d’ dyav Feo: mecprioonar):"
dioyov tò mesgdtev: sl ydo Ertouwg CEtiQ0ve L), Goreo xai dyivero, rò 247805
Fvevoev, deileto dv ndvra rà nqdyuara. lierar 8Ì dx ris Uteos* noonopd-
Mora: (—ro L) ydo' dpers d° Com. L) #2208ev allos dentverv intec-
civ. curipeee Ydo 1) miiga dia tòv nasgdr, dpeorirtos toò Azidlios nal roò
nii80vs srontevopivov. — Aliter Paris. ap. Cramer., A. P. III, p. 148, 11.

B 25

mavtec dxovcapev olov Ferme (B 194). tò pèv oùv aùtdv mapa-
xaXeîv oitwc Exovrac molepeîv éripdovov fiv, ékéleuce d’ aùtoÒ Aé-
rovtoc, bc del dmévai, todc GAXovc xwiverw- dueîc d’ dKNO0ev di-
Aoc épntverv éméecciv (v. 75). cuvepn dè & eixdc fiv, did te TÒ
5 Bpràv xaì tò pù eidévar el drrerreipàto dcuévwe dkoîcar ai pdc
àvactavtac mpiv tiva tÒ “Arauéuvovi dvrermeîv. dè oùv ’Arauéuvwv
6paùòc èRovdevcato* où ràp deî èk TÙV &TtoBarvévtwY Kpiverv tò dpawùc,
dM° èx TOÒ mC Katà Adrov fiv droffivar: modà Yàp Taparérwc èqi-
Turyxdver, eimep re xaì katopBoîtar* xaì oi "Ayaroi avéctacav mpiv tiva
10 avrermeîv. Ti yàp Épn; érù uèv épò Sti deî gevrew, vpeîc d’ AANO@ev
diXoc dvtidéreté por mpòc TOBTO, oÙ mpocdomiicac St mpiv avrermetv
aùt@ Tera mi T&v &T6mwY, oÙòd” Bn Tò mAfiboc dua TD Phvar aùtdv
die érì tò fndév. dua dè xa 6 rrommic drwviéicdar memoinke tòv
àxpoattfiv: TÉ Te dp drropfivar Kai tò méMIv elc dpddv èA0eîv tparrixév,
15 xal TOÙ momtoò empoli) Èvorkoc. fi dè Micic oùx amò unyavfic* STav
Tàp dà TOV elkétwy Yirwntai, où unxavià Toòt’ Zemiv, &u° Ste mpécxer-
tar Bebc. dMà TOOT eimuv d eixdc fiv avtoîc rivecdai, eic Bedv dv-
é0mxe tÒv ’Oduccéa diavongfivar tadTa dpéiv & mpazai &v eikéc écriv, dc
TÒ xaì pevrerv èv vnucì moduxAfici xelevcw: dueîc d’ dXN o-
20 Bev diioc Epntverv. f où TOÙc Pesroviac épntverv xedever (oUdè
TAP TAmIZE TOÙT' Ècecdar), dA éuoi dvridérew, èrméyew xai péverv cup-
BouMedovtac, xaì TOÙTO morodvtac mpòc èuè didécxerv dc xpù péverv
rai ui Toîc dm éuoò findeîci mepì purfic meidecdar.
82. àampertc elvar doxeî Tò oUTW KoXaxever, wc tà pèv tùv di-
25 Awv éveipata yeudîj fre, udvov dè tò TOÙ ’Arauéuvovoc dingéc.
Avera: dè katà NéEiv. où 1àp eimev, ei tic eldev Bn weudèc é0edcato,
@MN ei tic eTme thy” dv mpòc ydpiv édéker mTAGcan* vov dè abtòc éau-
tòv oùx &v èEaratim éFamatoin cod.).

*B f. 21° ad
el uév mic.

88. 1ò véov epxopuevawy drodedwraciv dvrì toÒ vewctì épyo-*B f. 21° ad
30 pévwyv dei, bc Tò xeîvoc Yàp véov dANo@ev ciànAovgei (1 318). vallint ue

12 cod. odg’, corr. Dind. gàvar cod. 17. 18 dvé@nxe correxi ex dvré@nxe
19 moAuxAnîci cod. 28 sequitur: xal 4AXwc, dioyov tè repdZev kTÀ., v. supra
ad p. 24,16 29 Vatic.inc.: ur” gevea ela peliccdwv dbivéwv mr. ..nc (V? in
marg. étp) èx yAapupfi alel véov èpyopevdwv. tò véov èpyopevdwy dmodeduix. . ..
<Y® mg. kaciv) dvri 100 veweri del épyopévuv —30 eidAovey V

10-23 +B f. 21° ad Zontse» B 75 (id. L f. 26° e. 1, Lp f. 66* o. 1. doge
sin): odx duelvove gedyortag, dil Îut rasta Liyovra' od yÙ0 gero rogoszor
raziaz Crazalog Lp) dvantsendiva: mods guy asroso.

18 C£ p. 26, 27.

2459q. + Eust. 4, p. 175, 848qq. — Aliter Paris. sp. Cramer., A. P. III,
P. i 17 s9g.

29 »fov pro veweri Aristarchus accepisse videtur, v. Lehra, Ar. p. 151.

(rect. 27).

B f, 22> ad
xivhon.
Lp f.67> c.l.
dc xipata,

26 B

ti oùv emi tò vewcti éEnrovpevoi paciv, dt TÀc mITICEIC OÙ dinvereîc mor-
obvrar, dA elc Bpayd, diete pavtaciav dei rapéyecar wc apriwc eFoppw-
uévwv. èuoì dè doxeî tiv dpav unvierv uGMNov Ste mÉTOVTAI, MÉTOYTAI
dè TOÙ fipoc aîei, véov dè TÒ fap éx&Aouv kai véov Ètoc amò TOÒ fipoc
mpocnyépevov. aùtéc te èv dAXorc èk rAfjpovc Epn Eapoc véov icta-

uévoto (t519), ratépa te tÙv Kaipov tdv xemova Tudaydpac xadeî. *

alta oùv Kkatà TÒ véov tap Zpyovtar St1 rùp Tò tap dnAoî; errare
Batpudoòy dè métovta: ém° dvdeciv eiapivoîciv (B 89). @au-
udca: dè Eni ZnvédoTtov tò Botpudév èxhaBévta tométwc Bétpui
Tp dpvéw, Emep aùtò cuctpéper èv Ti mriiceL. oUdEIC YÀp TOV mAdandv
ouò’ ’ApicrotéAne Aétpuv Ziov Èrpaye, xéxpntar dè “Ounpoc èm° durré-
Aou T@ Rétpuoc èvéuan: périavec d avà Aétpuec ficav (E 562).
Botpudév oùv tò tométwc BéTpui craguàfic, Katà cuctpogàc Yàp mé-
Tovtai. Taya dè xai Sti Èv cxiuati Botpiwy èxkpéuavta: tOv dvdéwy,
TÙv faydv Tav TpaximTta muipiovpevor Tù moMdàc xad* évòc èxxpéuacdar.
èrrù pèv oùv tùòv uelicaov tò Borpudév Mérei, èrì dè tùiv ‘EMAivwy,
oîc tàc periccac mapaféBAnkev, îNadòv eic aropiv (B 93), xatà Mac
xai cuctpopéic, Sti dc cuviderc xai Tfic mpòc dAMmAovc érarpetac elyovto.
icoduvapeî oÙv dpa tò iNadév Tp Botpudév.

144 8qq. ..... dià ti dè, mpoemévioc toò ’Arapéuvovoc èv toîc
mpoReRovAevpévorc dueîc d’ diXo@ev dilioc épotverv éméecciv
(v. 75), bpuncaviwy TOV ‘ENivwy érì tc vadc, oÙTE ’Oduccede oÙTE
doc obdelc TOÙTO érmoince taxéwc, dAl' È uèv Eemrev drrAtc povov-
ouyì dmrguevoc Tfic wnéc, oi dè èrì tfic èxxAnciac pévova, kai mapa-
rivera: f) A@nvà Werrep xadesdovia èreipouca tdv "Oduccéa; fi Bn oùx
oîév te fiv Spuncévrwv mapaypfiua éréyecdar adtolc, Bopufov xaté-
yovtoc Tocovtov* Beatàc foùv fiudc mondv Tic TOTE dtaziac aùTthbv
emparwdeî tata TÀ Èm° xivn0n d aropà wc xvpata (v. 144).

1 ti oòv (iv humiditate deleta V* rescripsit) V1.2 où — èml Bpayt (aic)
in cod. hum. deleta rescripsit V* 2 aiel rapéxevV 2.8 litterae quae inter
dp (dpriwc) et tAv Wpav in V exstabant tinctura adhibita deletae snnt
3 p.véew Cn a V? aprasorpt.) Ste nétovra: paMNov V 4v.ovV to0 fapoc V
5 aùròc dè èxm\Mpw. €pn V pro véov legendum videtur véov 6 tòv xar-
povV 7 .ira odv xar..éov fap VO 8é..vdeciv (tetaa V? suprascrpt.)
V 108tavròV 11, 12 èm° duméAy T. BéTpuc èvépani V 15 xa6” om, V
èxxpeutcda: B 17 iaddv pneiv elc dropiv VO 18 cuvi@erc correxi, B cuvn-
@eiac. Extrema enim V ita: cucrpopdc. icoduvapeî dpa tò iNadév tw Botpudév.
Bnhot dè Tò Uc cuv@wc al Tic mpdc dMhXovc Eraipiac eTyov. 20 B ine.:
vpunce. paxpà dè tà dynAd, ritor tà èx RABovc xivovpeva. cuvweodvta: Yap dAia
èm° didAorc, wc rione éx Bu000 tapaccoéme tic BaAdcenc. did ti dé xt. Lp
inc.: dià ti mpoem. 22. 23 ode &Moc obdelc obte dò. Lp 23. 24 uévov oùx
Lp 24.25 xal iî de, rapdyei dirò unyavic Lp 25 tèv dd. èreipovca Lp
27 toroitov Lp Geatàc oùv fuac moby tfic ataltac Lp

27 C£ p. 25, 13.

B 27

diò ’Oduccevc, uerà Néctopa cuvéce mpoùywy, fcratar pù xadéAxwyv ThY

vaîv, diù TovTov derkvic È éBovero kai toùc diAovc moreîv. fe dè

’Oduccevc ixavwrepoc Nécropoc mavta mpazar TÙ did cpuatoc, tèv dè

diiNwy cuverwtepoc. did mpòc TODTOV Î) A@Nva fixer: OÙ Yùp moavòv
5 Beoò diya maugfiva: ToLobTov AdpuBov.

145. tò ’Ixpiov mélaroc molixukév eri kai tapaydec, Tf uèv
àvacnwpeévov Toò fédov Tepì “Aurrerov dkpwripiov tfic Couov <clunc
L) xaì avaxortopévov taîc Kopceaîc Kxpcarc L, x6pcarc, Dind.), ér-
ereipouévwv dè <te L) kaì dià Com. L> tàc tv dvéuwv éxBodàc èm-

10 aMAi\wv xupdtwy, rmrepiBeBinpévwv mavtaydBev de TU meAdrer viicwv
amétwv* tf uèv Nézou te xa ITkpov <kaì érépov L>, ti dè dvriré-
pac ’Qkpov <avtimépa cudidpov L) te xaì MeXkvtov cxoméiwy Kai
Afhov <òfilwy L) xaì Mux6vou: xaì dva@MiBovtoc + tàc vijcove toîc
fautbv tévorc tod Airaiov meddrove Tfic te emeermévne ’Ixapiac <ka-

15 pidoc L) viicov xaì mavtay60ev xuparvopévnce. àrpiaiver dè ov tò
méiaroc è èmxeiuevoc kpnuvòc ccoreAwdne te dv kai drxiBagnc <ayyi-
Bagoc L). tata dè xai “Ounpov dkpiBòc émicréuevov tèv Tv ‘EX
Mivwv Tapayov drrotieîv diervuxétuv elc tàc matpidac mapemdcar
Krapewdc0a1, c8a1 e corr, L) eimévra <tòv ’Arapéuvova add. L, quae

20 delenda sunt): xiv@n è’ aropà wc xipata paxpà dalécenc
névtov ’Ixapiorv, tà pév 1° Edpdc te Nétoc Te pop <ùpopev
L) èmaîzac matpòc Atòc éx vepedwv <èx dude ratpòc veg. L).
xaì oi dvepor dè, pnci, yesuépioi, xaì dvtimalor Edpéc te Nétoc te taîc
Toò ‘EMineréviou èxBolaîc, év0a dij dva@digéuevov Tò ’Ixipiov dvor-

25 dalver méÉdaroc.

169. ad Y 269.

183. ampertc elvar doxeî TmV xAaîvav &mofadbvia povoxitwva
Beîy tòv "Oduccéa dià TOÒ crpatOmEdov, Kai paricta cioc "Oducceve eva:

1 perà tòv vecr. Lp 2 èmdenvic Lp 3 Nécropoc om. Lp —dià toò
cuparoc Lp 4 &AfAudev 1 d6, od rip dixa 000 MO. tocodtov KatactéAecGai
@épufov Lp —7in cod. Lips. lemmati praemissum dpicrorà. <TÀ supra o
scriptis); idem nomen scholio B adscriptum

2 Cf. p. 32, 13.

6549. Scholium ab usitata quaestionum forma prorsus discrepans nemo huc
referret, nisi a codicibus Porphyrio nominatim tribueretar. Quod nisi quis tran-
scribentium errore factum esse probaverit, statuendum est, fragmentum esse
scriptoris nescio cuius quod Porphyrius quaerens, cur Icarium mazime mare
poeta commemoraret, attalerit; unde simul apparet, cur lin. 17 sqg. oratione
quae dicitur obliqua utantur.

27 sqg. +B f. 23% ad &éetw B 183 (id. Lp f. 684 c. 1. died Sì yiaîra): .... def
Bale SÌ tiv ziaîvav 7 Siè tò somcoloraltov 7} dà 1ò Imioreipaw rj maga-
dota Big rods sollovs, È fva rumesros vanosene slvar Boni <doij alva: Lp)
sor facilinòy doyudtav. oi Bi, Sri dxò tic omovdfs asropdras aixrone.
nel xegl'Ayapsurovos 8Ì Eriom8! puoi xoggiesor piya peas (qpeeos Lp)

Lf. 2,1,
c, l. mévtov
“Ixapio1o. |
C£, Scor. ap.
Dind. IV,
p. 410, II.

B£ 29 a
signo.

28 B

L f. 80>, IZ. ireinmtai. pncì d’ PApictotéAnc, fva dià Tò ToÙTO BavpudZer è dydoc
Lpf.68' 0.1. èmerpépnra: xaì eEnviitar f) puvò dc èrì peîzov, dAXov dXAo@ev cuv-

YAatvav
Bale.

*B f. 24° ad

èv BovAf.

Lp f.68% 0.1.
èv BouXf d'

où mavtec.

igvroc, olov xaì Colwv Nérerar merromeévar, Ste cuvfire tòv dyAov
mepì Carapîvoc. dAior dé, Sti éumédiov fiv aùt® mpÒc tòv dpépov fi
xAaîva. oi dé, bm tamrervdv astdv xaì brmpéernv tùv ’Arapéuvovoc 5
mpayuétwyv della Bovdetai. oi dé, Bri tÒ cifimtpov MapBdver periv
tò toò ’Arauéuvovoc, Were miv èEovciav éxwy Tv Bacidixiv tò olkeîov
cxfipa tic dfiac mepieev. oi dé, Str Tpéyovtoc aùtoò meceîv aùto-
udtwc cuvépn.

+ ....08 dé, Gm TÙYv crroudiv Emdeizar BéÉXwy dià Tfic mrwceewC 10
Tfic yAapudoc fimic .... èrergver oi dè uGMNov cuvtiBevtai, Smwc èm-
cipéyn Tò mAfiboc mpòc fautdv dò Tfic mepì toÒ Pere tapayfic èr-
éxwyv dà TOO Fevicuoò, bc kai tòv ’Arapéuvova étépwei gna (0 271)
moppipeov pera papoc Zyovia maparerevecdar Toîc' “EXinciv. Tò dè
cxfimtpov AauBéver orme tapà toò Arapéuvovoc, firor fva tà TD Ba-715
ce? doxoîvta qaivita: MPETTWY Kai mapà Toò Bacidéwc Xafeîv TÀv
eEouciav, © fva dvrì Bacidéwc qaivntar moreîv xai tiv TOÙ aUToKpATo-
poc elc Toùc mAnuperoùvtac eiinpévar èZouciav, fi 6T1 GANwc oÙk éEfiv
bnunvopeîv fi tò cxfimtpov Èxovta.

184. v. ad E 576. 20

194. did TI tò Svap oùbdeic tv Èv TÒ mpofovhiw dkovcac mapà
’Arapéuvovoc èEeîme toîc dANorc “EXAnciv; Èv pèv altiov: eUAdBera Yàp
fiv può Smovoficwev ci “ENnvec Sn did TAV mpòc “AgidAéa crdciv Tdv
Sveipov méccer <coni. Cobet ap. Dind.; codd. mpéccer), Bmep où Baci-
Axév* ETepov dè BT TÀ TÙYV Oveipwv où fePaiwc micteverai, di’ fiv 25
aîtiav oùk èEeîre. tpitov dè BT TÀ Èv Taîc BovAaîc Bacidixà cxéupata
xai dinyiuata Toùc dkovovtac où mpocfixev èxxaAirten.

1 roòtov L tò om. Lp 4èrì calapin LG aùròv BLp — 6 perdv
100 to0 dy. Lp 10 in tribus e quibus edidi codicibus (etiam in Lips.) verba
ol dè 8m1 tiv cmoudilv KTA. cum iis quae autecedunt cohserent interiectis qui-
dem his: Bi dè Oderv dirò dè yAaîvav Bdde, tiv d' èxdpice Cèxduicce Lp) xfipui
ebpu8éme, quae quin in lemmate posita sint eo minus dubitandum est, quod
quae sequuntur partim idem continent quod superiora. Duo inter se scholia ita
coaluisse, ut unam efficere videantur quaestionem, etiam aliis locis, e. c. Z 168,
videre licet. Nostro loco ea re factum esse, ut initium quod fuerat alterius
scholii àroplav continens abiceretur, non est quod mireris —11 post firic la-

cunam statui; excidisse videtur aùtoudrwc vel sim —11.12émetpB 12 rapà
100 qesrev Lp 13 &répw@ev Lp 15 ijror om. L, qui pergit (17) iva dvi
faciéwc gara: moreiv post iva B dune fere litt, eras. 16 XaBuv Lp
18 tv L

Ezaov (0221). 7 dà 10 pr) luroditeota: avtòv omevdovia drò (sic) toò n2-
#0v5 riv (parlar. Verba inde a 7 dà tò pù “px, quae Bom,, eadem
fere in cod, Par. 2766 (Cram. III, p. 278, 20) leguntur: dwedvoaro dè 1)v z2a-
pisa dia tò pr dproditeeBa: uri.

8 29

199. dérerev eîvar toÙTO dAoyov, BT tfic “A@nvéc eimovene coîcB f. 24 ad

è aravoîc eméecciv épiatve Porta Exactov (v.180) tumtte tivac*
Taòta Yàp mapaxovovioc Tic deod, Step dpubZov odaube ’Oducceî.

CATTpW.

Lp f.68b c.l.

Tòv cai

époopev dè dti Î puuneic dAoyoc* elkòc rùp fiv Èv TE TOCOUTw BOPY- n7py èAd-

Bw cpaMecdar moXAdkic Kai ’Oduccéa» méAvTEC Yàp Èv ToÎc ToLodTOIC
xaipoîc cuvtapattéueda Tmapnyovpevor, cre moddà èmaavodvecdai. où
uùv did kai oi Bpaceîc xodakeudpevor mtepobvtai, uGNMOv dè mAntaîc
Umeixovev.

cacxe.

212. did ti unxén péddwv è romtàc toò Gepcitov uwnuovever *B f. 24 ad

dmoz aùrod éderi@n; kai tic ) ypeia TOÒ den@fivar tv TH Vopupw rero-
voti èx tfic ’Arapéuvovoc tùy ‘EMivwv reipac; fntéov dè Bn mopa-
Abrwc Yerovuiac Tfic ‘EXAnwixfic cracewe did TÒ GAAwc èxdéyecdar TOÙ
Bacidéwc todc Agrove kai pui) cuviévar Sti meipac Evera eipnxe Tobe
modhovc kai cuppetwderc, xaì uaMicta Tfic drvoiac èv t@ xudaiw TAf-
Ger yerovuiac — Toîc Ydp fireusa mpoeipnto Î ToÙ Bacidéwc yvwun,
oîc èv TÒ mpopovdiw épprion <épiien cod.)

xai pevyerv còv vnucì ToduxAfici <moXurAnîc cod.) xe-

Mevcw,

bpeîc dé dAXo@ev dAioc Epntverv éméecciv (v. 74. 75)
—, ék TY TodMwy der xaì yudaiwy fevécdar Tmv péuyiv: où yàp èx
tov facidualv ‘—v cod.; corr. Vill) xaì dvamoX6mTov ècynkétwy
tTfic crécewce THùYV airiav. mat dè èk TÙV Xudaiwv dperovene yevécgar
Tic dtaziac, toLOÙTOv mpÉcwTTOY eikétwc édéfato, è mpocuvictémev n

Etea ppecìv ficiv dxocpd te <spr. lin. ab alt. man. addit.)

mod Te fde1,

udy, dtàp où xatà xécuov épiZépevar Racidedciy,

NN 8 t1 cÎ elcarto reNoirov ’Apreiorciv

Eupevar (v. 213—16).
eidc dè Sti 6prai xudaiwv kaì rAf@ovc dvoritov fi pépw xparoòvta:
fi rAwn diayéfovrai <diadéyovtar cod.; corr. Vill.), aupotépore xéxpn-
tai, péfw pèv did TOÒ ’Oduccéwc, diaxicer dè Kai réiwti oÙx &v di-
Awc Ècye ypricacdar 7 dià TOÙ TOIOUTOV mPocwrrov, WcTe TÒ aÙTò rap-
éXaBev eic Evdertiv TAC TOÙ Yudaiov mANBOve cricewc ofa mic fiv, xai
eic tiv TOÒ YÉAwroc Umdébeciv. xaì perà TOÙTO èEeîhev aùtòv Tic mor
ricewc, STI xaì mécav Torabtmv ctdciv Èv Toîc uerà taòTa TÒ rrompd-
muy éEwpice. ToLOÒTIV TI Koi Èv crdicer Bey Kai èv Èpidi, év fi pn

1.2 déEeie xal TOOTO eîvar dA, &ri TAC Bedc eimovene coîc d’ dravoîc qaivera:
tomwv mivàc wc mapaxovwy tic Geàc Lp 8 èmì dbuccéwc Lp 4% piunac
oîx dioyoc: Tò Yàp èv toc. Bop. undèv cpaMAdpevov tòv dd. moreiv duluntov:
advrec YÀP Èv TOLOÙT. KaIp. Tapartéueda srapmy. uc #. émAavadvecda1, reliquis
omissis, Lp

6 + A B 199 (id. fere Lp f. 68>, Paris. 2656 ap. Cramer. III, p. 151): of
rào Beassis uolaxevdpavos Sxalcovtat, sîsovor BÈ minyais pùilov......

Gepcimme.

30 B

UyAncav d’ dvd déua Atòc Beoì ovpaviwvec (A 570), érevonce
did Tfic ‘Hpaictou oivoyoîac, dv KuAMotodiwva xaì duprrumevta épn,
dià TIC tovTOv civoyoîac TmYV craciv BovAngeic eic YÉXwta raparpéyar.
tà yàp évavrfa tùòv évavtiwv iduata mpòroc imédafev <correri; cod.
Uméparev) elvar, xaì tàc mapà TÙv dv@pumwy dpràc Beiv diadvecdar 5
rai dià YÉAwroc, bcavei rÉXwroc Cita videtur; litterae duorum verb.
admodum detrit.) dFiwv tùv dvepwrrorc mpocnxéviwy mpayuétuy.
A+ éZiimta1 dè dià moiav airiav è Gepcime ctpatevcev eic
Tpoiav towoòtoc dv. fntéov oùv Sri wc <Ludw., Mus. Rh. XXXII
p- 19) cracuidne by oùx dmedeipon èrì tfic marpidoc, f Sn kat” ém- 10
eicédiov mapfirtar mpòc TÒ èk TOò cxuBpwrroò mpòc fiapémmta Tàc wuyàc
dvaxadécacdar tùv ‘EXMijvww, Wcerrep etinmiar xaì “Hparcroc yÉAwroc
xépiv mapà toîc deoîc èv tf A. Aaufaverar dè mv Erercodiov TÉ TOT
fi moavémtoc éverev © xpefac, dcerrep TOÙTO vÙv, fi x6cuov rai iyw-

cewc Xdpiv. 16
Lf. 31b. 226. dià Ti Umèp tiv dAAnv Any TOÒ Yadxod éuviicon; Sri év toîc
Lp dpyaiore cpédpa tiuoc fiv ò xaAkéc <yaAxevc L).
Lf 32 249. &u° ’Atpeidne’ <supraserpt. aic) dmò "IAtov fX@0v:; où
Idem fere A

et Par. 2556, 1° dè ficav xarà puèv tÒò civndec TTAercBévouc rai ’Aepuwrme ’Atpéwc
Cramer II MAfdeC TOÒ Téhorroc, ic gpaciv dMXor Te oMMoi xaì TTopgupioc év 20
p. 162, 18, Toîc Zatiipaciv. ddl’ eredi) TMhercBéwnc véoc tedevTA undèv xara-
Mefpac uviune {uwp, n spr. n scrpt., cod.), véo avatpapévtec <ava-
“ , Tpepévtec cod.) Umò ’Atpéwc aùtod maîdec èxAfencav.
fn 1.28 ad 257-277. dià Ti érrì Tm Cepcim minyàc Nafévni xaì redoiwc da-
‘Oduccedc n . seo n. 4 » A % pa
v. 279, Kpucavti, xaì toc “EAnvac xaimep é@’ oîc èrembveeicav Ud TOÒ 25

18—23 Verba scholii codicem Leidenseni religiose secutus dedi. Quae inter
Didymi quae dicuntur scholia leguntur: obro: j0ay xarà uèv tò 0Uvn8eg ‘Ared-
ns xal Atobas naîdes où Iléloxos, 1 8 dindela Illsc8tvove, ds paci nti.
quin si rem spectes recte se habeant dubitari nequit; ea non coniectura sed
libri cuiusdam suctoritate niti Dindorf., vol. I, p. 96, 12 not., innuere videtur.
Cum Leidensi ad verbum fere concinunt A et Paris., nisi quod ille pneiv (20)
pro paci, hic 'Argéms xasdòs (20) pro xaides et (22) uvriane dfiov zdrv dy-
argapisras vor oî asroù maidec ixò 'Arodos avroò dxdj8p0av maidec. In utro-
que codice recte ‘Asgdrns pro Aspdans.

Ceterum nemo sibi persuadebit hoc fragmentum originem debere quae-
stioni hoc loco oblato a Porphyrio institutae. Eam etei veri simile est cum
rebus Atridarum B 104 sqq. narratis coniunctam fuisse, tamen id monere quam
scholium eo referre maluimus. Conferendi autem praeter schol. A 4 ? Dict.
Cret. I, 1; Malal. V, p. 94 Dind.; Herm. XIV, p. 288.

24 sqg. Ex iis, quae in utroque scholio extremo de diversa ingeniorum coer-
cendorum ratione leguntur (p. 81, 28; 52, 8), sequitur, utrumque ex uberiore
Porphyrii quaestione ercerptum esse. Quod ad v. 272 servatum est scholium eam
ob caussam codicis ordine neglecto alteri praemisimus quod ipsum Porphyrium
magis repraesentare videtur.

+B f. 25° ad @ xdxos v. 272 (id. L f. 88>, Lp f. 70* c. 1. 7 di pwol O8ve-
cas): dc simo» (nds mooscxiv Lp) adrovs veyelanéra: orovdaia xal os

2»

B 31

’Arapéuvovoc AeAumpévovc reddcar mowfcac om. cod.; add. Vill.)
érrì Tm Bepcimm alcxpùc daxpiovii, 0ÙK ripkécon è mommic eimuv oi
de xai axvupevoi mep’ ér° adto hd rédaccavy (v. 270), dMià
rai mpocti@nci xaì Abrouc dè Neropévove Torostouc* fi dj pupi” Oduc-
ceùc èéc0dà Zopre, BovAdc t° éEGpywyv dragàc méoieuov Te
xopiccwv (v. 272. 73) xaì tà éEfic; où fap dxdioudov TD YÉwn
yvwpodoreîv, dMà uGMNov èmicxumtenv fi tr TOIOÙTOY diacipoviac rai
émmw@dzovtac Mérerv. qaiverar dé d rmommic évdeikvucda: dià TOÙ
Aérou tobtov dvaxerévov TD TANPeI, BT mAV TÒ dixocuov TtùY moAd®v
Ton xarécraAta: Kai tò cracuudec aUtbv èEfpnta1 xai SAwC TÒ KaT-
eFavictacdar ToÙUc gavdouc Tè Kperttévwy rai vopiZerv abroîc éEou-
clav eîvar TOO Kai Mérev è BovAovtar xal moreîv, merravpévov fòn
UBpictoò xaì èmecBéiov TOÙ èkx TOÈ TORUGYV èxxAnciaZerv, dua di kai
dio mi mpocorovopeîcda. èmeì Yùp oùxéni uvwncoricecdar Gepcitov
EuerNev, dMhà mpòc dlirov yxpnedpevoc éEarpricerv macav aÙTod pviynv
èx Tfic momicewc, moavdc tiv unréri peddovcav aùtoò mApodov dva-
Tédee TH TÉTE mardevcer xaì mpoeîmev, fuîv TOÙTO TD mavrì mANder
xpnedpevoc rmipuxi <seq. tè, quod inde a Vill. om.) tod pérXovtoc,
di’ dv pn
oÙ Oijv priv médiv adtic dviicer Vupòc dvnvwp
verxeferv BaciAfiac dverdefore éméecciv (v. 276. 77).

el yàp mpocfiv pèv aùtò Tò pù korà kécuov épiZéuevar Bacmedav
(v. 214), oùkéi dè qaiverar TOÙTO dpv, dvarxaia ) Tic aitiac àmé-
docc Bn cwu@povicgelc èrmavcaro, bc und’ Av émeupfica madiv
dkocpeîv. TOÙTO Yàp rmemeîto GimAeito cod., acc. evan.) aùtd ind
Toò “Oduccéwe — el k°ÈT1 Kei xé mi cod.) c° dgpaivovta xixnco-
par bc vò mep bde (v. 258) — ped” Spxou mv Kéidaciv èravate-
vapévou elc xulucw mécne Torabtme perdovene docpiac. è pèv <post
h. v. duae litt. eras,) ov eUguic A6rw duapravwy voudereîtar, è dè
xaxog@uiic miourbv uèv xpnuétwy Znuig, fuun dè cupatoc Bappùov
decpoîc xa taîc ToÙ cunatoc Bacavorc. è dè ofoc fiv è Oepcime,
dcdeviic Te xaì MelwAnuévoc mavtoBev tÒò cîua, mintaîc te xal ped”
<om. cod.; add. Vill.) &pxwv àmenaîc aikicuoò uéMMovtoc perà vu-
puvuicewce xaì maenc èvdeifewc Tic TOÒ cuuatoc alcqivnc' taùTa Yàp
revbueva bmò TOÒ MoOdITIKOD dvdpòc tà Nérpa tÙùY KoAdcewy Kai ToÙc
Tpérove kai Tò xat” dZfav éx@crov duaprijuatoc Bmédertev.

yeloîa nagdye Myovras CIéyovta L); rdiza ov» roîs xl Guesitov meguarpsita:
Cxaerenta: Lp) tò Beacd ral mapeneiuorinò» avro» Odvecsvs. dilws re
mooosmovopeî tiv els GANv tijv molnorr duvnotiar Beeslzov dtd toò 09 rv
<od pr L) pv xdlir.

14 sqq. Lp f. 70* c. 1. 05 &jy piv wdliv: rodro dtà tò pr) fr: urpotirar
asroò dv tj xomjon.....

28509. Cf. p. 32, 8 egg.

32 B

B f. 25° ad mc rmeiince uèv mrepì tùv mera, vov dè TIV drremdv éxredeî;

dic dp EPA GAM” oUx È rirreincev èrélecev, dMhà dià Tic Bpayeiac mAnvfic microd-

L |iucsi tar, Ét1 pù cwppovZéuevov kai taîc peiZociv alkicerar mintaîc. RA

jp f.70: c.1. A

dc dp° ton àmormepav dià Tfic dmernfic moreî, Bmwc ci moMMoi émicyedwa di’ aùrod,

ciimtpy de. elta ‘idv abrode BovAopévovc TAÙTÀ OÙX UmeEpÉEBETO Tv KÉdaciv, dMhà 5
maier tòv xuptév, éx ToUTOv réÉiwra xivov. fi vîv pèv èvdedupévov
Tate, Ucrepov dè yuuvòv TANEELV drener. dixaiwce dÈ TIuwpeîtar Bpa-
yeia TANYA: KodAZETA1 Ydp Ò puèv eUpuiic vovecia, è dè dxocuoc vyu)c
dè Bacdvorc fi yonudtwyv eicpopaîc, è dè NeXwpnuévoc ofoc è Bepcitne

B f. 26 ad Bpaxeig mAntà aì Ti peo” Spxwy àremngj. 10
Tapà. 279. .... did ti dè è ’Oduccedc mpò toù Nécropoc mpechutou
L f. 34. dvroc Meyer; Sti aùtdc cuvifare TAV èxkAnciav, kaì Gopigov tocostov
jp f70 c.ì, ps M ,,
dvà d'6 to. Svtoc Eder rerwvétepov Bofiv. è uèv oùv Néctwp dc répwv foav où
Afmoptoc bduvaro, è dè ’Oduccedc perdinv Sta x ctmdeoc fer (1221). did
tem. ToùTo è pèv teraparuévwv aùtbv dnunvopeî, è dè ficuyiav drévrwv. 15
*B f. 26 ad 305—329. fpueîc d’ dugì mepikpivnviepodc katà Bwuoùc
Mpetcd'dupi uéypi TOÒ TO dexdtw dè médiv aipiicopev eùpudruviav. repì
v- 508. Toutwy tév émiv rimbpncev d ApictotéAne toradta* diù ti è K&Ayac,
2 èréhecev om. Lp = 3 cuppoviZéuevoc Lp 3-5 A dnérepa fiv dià Tfc
americ mc ol roMMol éEovci TumTopÉvov, eTta BovAopévovc idv Toùc “EMAnvac
oÙx bmepédeto xtÀ. Lp 5 Taòtà e tadta corr. B 6 del pro rate Lp
8 Bpaxeîa mAnyà Lp 9 post dixocpoc ins. Ugper Lp, idem ò coua post vymte dé
9 xal xpnu. eicp Lp 106 om. Lp © on. Lp 11 inBet Lp nonnulla
praemittuntur aliunde illata 6 om. Lp 128qg. Lp ita: xal Gopyfou Svroc wc
xal thy ‘A@nvav eldopévnv xipuri awràv Aadv dvwrew der tv tprov dnunvo-
podvra Yerwvétepov Body, wc dua ol mpurol te xaì iictato1 piBov dxovicerav. 6
uèv odv «TA. lin. 13 14 Mdbvato dméte Sma e perdiny èx cribeoc ein Lp
fer, t in ras, B = 156 pèv Emi terap. dnunvopeî, 6 dè vécrwp in nic. dy. Lp
addit B: tpia dè pntopixfic efbn, cupBovAeurizòv xTÀ., quae aliunde illata sunt
18 in cod. huic lineae in interiore paginae Jatere adscriptum 'Apictote).

1-7 +*B f. 25% ad &poalyovra v. 258 (id. Lp f. 69% c. 1. el x” fr. 0’ dppat-
vovra, L f. 33» IT, c. ll sl tò el x fn 0° dpoalvovra wgyroopar): Zravriov
tori rò al x’ Fre Cel xi ti B) 0° dpoalvovta mgroopa: {L pro rò — tizi
copar: todro) 1 ds do' Fpmn, cnrato® dì perdpervor dè Cè L) val
duo xdjtev' peratò yo odg ireofaliduevos uvròv male. Lvorro dè vj M4-
ber° meosize ydo' sì ur) Ey ce lafcy dxò pèv pila sfpara di00 nel
yuuvòv alxiodpa:, dy oddiv paiverar dediv tà vr.

+L f. 82% (id. fere Paris. ap, Cramer. III, p. 152, 17): did zora» alrlav
al w' Eri 0° dpoaivovia sizricopa: sino val tà Hic ad@ùs Liyer cui
too dì perdgervor jIè al dum wAjtev; Méyopev Sè rpeic, du elzo
tò tmvizatta duodver val odta ruxtesv yuuvdr. vòv Sì dxlas Fminter.

864g. Cf p. 32, 28599.

+ Paris. ap. Cramer. III, p. 279, 32: .... xodafera: ò uèv eUpurs vove-
olais, è 3ì Exogpos Baadvors, è Sè Aelufnuivos Beazele xinyî sal pe@” Soxav
dntidî. Idem fere apud Eustathium, p. 217, 82, toòs sadaroig afferentem.

18 Cf. p. 27,2.

B 33

eì uèv oùdèv fiv tépac tò fivéuevov, èEnveîtar dc Tépac — ti Yàp
dtorov imò Spewc crpoutode xarédecdar Îj tovTove OxtÙ eîvar; —
mepì dè TOÒ MOov revécgar oùdèv Mérer, è fiv pera; ei pù dpa eic tòv
amémAovv éoruorvev, We Tivéc paciv (oÙx Èder dè Avapvficar» elxdc ràp
fiv imrodafeîv xa ei un tic ÈAere), xaì téTE dEiwc èAefe tOÙTO, Bn
oùdè dmédwxev dv, ci fivtò x*** Tépac* èvam yàp fiv fì urimp, dexdry
dè TÒ "Ihiov fw. gnciv oùv ui elc tÒv véctov eipficdar TÀ mepì tic
àmoMi@Wcewc TOÒ dpdkovtoc' diò oÙd’ èroince Mérovta* oùTe Yàp rràv-
tec dvoctor èrévovto redoîéc t° &v fiv oùx amotpérmwy TOÙ TAO dMià
mieîv mpotpendpevoc odc édijhov tà cnpeîa pi) èraviterv. urimor? oùv,
quei, tò mueîov tò Mdov revécgar Bpadurfitoc cnuetov fiv, Bmep fon
ereréver kai oùxét® fiv pofepév. éMipon dè èv Èreciv èvvéa* ToÒ de-
xétov yùp frouc dpyopévou èrévero, dpidueî dè tà 6A6KAnpa È, Were
cuvéder dpAùc è dpiouòc TÙùv dmodWA6TWY xal TOY èTIv.

oi dè tà Tepì oiwvictixfic Tfic kad” “Ounpov ypayavtec tiv
uèv veormiy, wc &v èm° dxpac tfic TAaTAvOv Kemévny TOV rAddwy, oùcav
évaepov eilfipdai paci mpòc Tiv aveudeccav mÉAiv, Todc T° evomodviac
èv aùri crpoudode crpatrdv elvar dMoe@vfj* moMoi ràp èTixoupor
moMhéwyv èk toliwy (v. 130) xatwxouv TAV médv* mINvoi ràp dépi

5, 6 xal téte delwc EN' toDTO BT oùdè dnédwxev dv eln tò Tépac, quae cor-
rupta euse liquet, ENete Cobet, ap. Dind.; el fiv tò ..... tépac nos tentavimue.
Lacunam ita fere supplendam esse: toc crpoutode bmd T00 SIpewc xaréde-
«8a, ea quae sequantur veri simile reddunt: numerum avium non congruere
cum annorum numero. Corruptelam temporibus deberi codice Veneto superio-
ribus e scholio ercerpto infra edito sequi videtar 10 oîc Bekk., cod. wc
16 veottetav cod., corr. Bkk. dxpac in cod. compend. serpt., potest esse dxpwy

3—10 + B f. 27° ad Sov v. 325 (Lp f. 712 c. 1, dov x2é06) tòv dì U-
Boy osx linysirar Î mods tò pù luxîjoar 7 Sri rioas darlo (cf. var. lect, lin.
6. 6).

12-14 +*B f, 27° ad 16 dexdro v. 829 (id. L f. 36° IT, el rò roi de-
dro dì xéliv aioroopev edevayviav, Lp f. 71° c. 1. 1ò Fexdro):
pazduevor Eyee dv Imloyiouòr Cdroloynoudr B; &xoloyiopòv Lp; idem, do
supra lin. script., L) roò des@poò 16 aqoxsuniro mij@s rov orgovdav: xgo-
sionne ydo* dutaî, dede pieno vden fw, È cine réuva. Adora 8è du
tò dinarov ibera: ual Én’ derîjo, Gore sl uar’ dezds roù dixarov yéyovey
Î) dimo, odx dy dmifidiios Cèmifallov L) nal toùs oreovdods dima worsir.

Eadem fere, adiunctis aliis quae nonnullis interiectia infra (p. 34, 80)
leguntur, in alterum scholium transierunt:
+B f. 27° ad ro dexdrp (id. Lf. 36, Lp f. 714 c. 1. 1ò dexdro, A):
dia ri cdzl Ivdem Cxal did xl odg tv. L) fpn inavis Fossdar vv 608 nor
Kelioda: tv noler L), naltor tie duodov8las rav opuelor roòro txodons*
duro, dvàe pritno Evan 1; î) Bri rv Crò Lp) dovéa mimeo84vr0wy drdiyan
voriv tò Imbuesva (B ix in ras.) Sixarov. î] nal tòv doduovta asròv der cvv-
aotpaîr, Bg fori Fiuaros, de lov roò dysvos dv tovrm péllovros navossta:
ravoaota: L). (quae sequuntur A om.) d M0otals osv dedum» lofuaver
Cioruavsr Lp), dre oduiti nivpoir Flafev 6 xolepos.
ScaraDzr, Porphyr. Qu. Hom. 8

34 B

uGMov fi xpa olkeidtepor. TÒ dè EGNOV Tfic mAardvov, veapoò ESXov
xai Sdpnhod, di’ où È dplkwy èrirerov avder mopeiav èmì TOÙc ctpou-
Bowc, tdiov ov, diri rodÙc crpatòc, mopeiav momcdpevoc diamévriov
wimc, mepficac dià T‘ic ywpac émreceîcoai Toîc Tpwcìv ÈueMAev. èri-
yeroc Yàp è Sqic* dià Fviou olv Eprwv sdpniod tiv did vnwy mo- 5
peiav édidov, ett’ améBaciv kai dià Tic xwpac Epodov toîc TAV rive-
pudeccav katomodci mÉMivV. Tò dè metdiorc bmormentnOTac elvar
Toùc crpoudode dndoîv tò èBéfarov Tfic eUdaleiac TÙV KatOMOvvTWwY
Ty médiv* qudhoppoeî ràp tà devdpa. crpoudove dè xai ox Mia
Spvea mapeiinpev, TI fepà uèv ’Agpodimne f) crpovedc xarwpepéctatov 10
dè Zov Kai A&yvictov, cixeîor dè Ti) ’Agpodim oi Tpwec kai Norrvetac
eivea tòv méieuov èvemnedpevor, ucrrep Tfic ’Abnvac fepòc è dpéxwv,
giro: dè ’Agnvéc oi “EXinvec, oùc tD cnueiw è dpdkwv écmuavev. è
dè T@Y crpov0dv dpiduòc tw étèv édiwce Tv dpi@udv* émicioc Yap
fi yéveaic Spwici, xaì dxtù pèv &Tn, èv oîc ficav amép@nto1, pixpà TadTA, 15
tò dè Evatov, év ù tò TÉXOc, TÒ Ke@dAarov dv eîn TOÒ Ypévou, were
olxeta f uiiténp TO Xpévw TOUTW. èvvéa dè xaì où déxa è dpiduéc, dti
toò moléuov è yxpévoc dpigueîtar, où Tfic GAbcewc. Ti YAp pnav;
dc fipeîc toccadt Ètea moNepiZopev aver

(v. 328), évvéa Ètea, by TÒ Èvatov TÒò KepaAarov Tmepieîxe TY Kxaxdv 20
rai tepioxàv Tmv mapeA@éviwy dxtò, TD dexdtw dè néMiy aipii-
couev (v. 329), perà Yàp Thv untépa TÒ crpov@dv kai tò Evatov
Etoc éroiun fiv IMPARivai fi) veotTIà Kai fi modic f) TOIV Tpwwy. f ax
te Tfic unpòc al TH TPIZOVIWY VEOTTÙNV TÙYV ciuwriv édijdov tùv
dAicxopévwv. Î dè TOÙ dpdkovtoc dmoliBweic xatà pèv ’A pictotéAnv 25
Tv Bpadurifta édrilov kai Tò ckAnpòv TOÒ moréuov, xatà dè [toùc]
dANovc TY Tfic médewc épriuwceiv kai TOò uèv Zwtwxoò mavtòc KÉvwcw
tv dè Mbwy xaì olxodounuatwyv xardAuciv, tiùv Tpuwww GA6vtwv ‘E-
Afivwy dmomievcaviwy.

tò dè dékatov Ètoc, BmTEP did TOÙ dpdkovtac deritov Svroc èv 30
toîc cnpetorc dpidueîtar, MauPavpevov TÒò aùtò eic uèv toùc “ENnvac

8 €d9î cod. 9 quAiopoei cod. —19 tocaîr’ cod, 23 veortela cod.
26 toùc cod. om.

23 Aristotelem cf. supra p. 33, 11. Eust., p. 226, 32, si quidem recte
editum: dò ul» Sedxov A8nvas, puoi, Feode, ds lv 1) A Gapwdia elena,
Giò xal el toùs "Ellnvas ixdapfavera:, Porphyrium afferre videtur; neque
tamen propterea ausim res nonnullas et ab eodem Eustathio et in scholiis
praeter ea quae bh ]. contulimus allatas ad eundem auctorem referre (velut
schol, B B 828: reeîs s/0:v ol yeovor, di’ dov 6 nds aldy deitprita: uri. coll.
Eust. p. 226 extr.).

80 sqq. Quae iam sequuntar aliande neque e libro wre0ì olwveorinije 16 xe8”
Oungov petita esse, vel inde sequitar, quod decem annorum numerous, qui in iis
quae antecedunt aliter constitutua est, nune ita efficitur, ut ipse serpens novem

. B 36

viveri MBoc pevuv xal dpiZnAoc, méciv diaxévwpa div ai MBovc pe-
uevniévar Toò moléuou kataAu@évtoc, Ubcre tdv dpékovta èmévta pèv
dniody tiv Epodov T@Y ‘EMMivuy, dià dè Tfic mAatdvov tiv did tÙ
vewv yivopéwny, xatecgiovta dè TOÙc Evvéa crpou@odc perà tic intpòc
5 cnuaiverv tòv évvaetj médepov, GmoliBovuevov dè dékatov Èv Toîc cn-
peforc adtdv épnuiav dnAoîv TAV Èv t@ dexdrw Ère, TV ‘EAMivuv
amoctaviwv Kai Tfc méiewc èv MAorc ubvorc xatalerpheienc, mavtéc
te TOÒ éuydyov È Te aÙrfic Kaì tèv mepì autàv xa@nuévwyv xevw@év-
Toc* éurjvue dè fi eic rapadofov kai Bavpactòv peraBord tiv TèV xat-
10 eipracuévwv èmì mAeîctov uvijunv. Î dè Ebpa tùv dpviswy kai Î èv
m veotTIA Tv crpoUdwv Kadédpa édilov Toùc evbopuyoùvtac xai èv
Ti) méder xataxAeicrouc Tpbac. oi dè BeBardtepgv paciv elvar tà did
tv xadedpiv fi Sca merduevoi cnpaivovciv Spvidec, Werrep yàp meré-
uevor punviova Taxtepov obTw mAvta Écecdar, oftw KxadeZduevor 1ror-
15 00 ypévia Kai rapduova. TÒ dÈ Kai mepimétecdai TùV veoTTIàV TÙv
untépa dei xaì ui moppw àroywpeîv èdniàou, dti xaì oi èx Tfic méAewc
dErdviEC AUTOAI Tepì tiv mÉAIV Kai où méppw yxwpeîv EueMiov, diià
Ziiv mepì aùtiv Xperoî dvayxain mpé te raidwv xaì mpò yuvar-
xdv (0 57). iv dè veottiIàv où diépherpev è dpdxwv, Sti oÙx éEn-
20 Mn téioc fi médic, AMà puévor ci èvoroîvtec, aùtfic pèv pevotene,
tv d’ èreXB6viwY Perà TAV dvaywpnew xai ropenciv épnuiav pofepàv
xatadeXométwy xaì mavta elc Moovc mepicracdviwv dià TÒ dtopov
xal dyuyov Tic xwpac, èrkatadeNempuéwnc xai tic mélewc. dua dè xaì
Gm fi damoctpogi toîc “ENAncv dvritumic èomi xaì cxAnpà ébidov è
25 dmoliBovpevoc dpdxwv* drrarAdececda: yàùp péiiwv fido Tfic veottiàc
érévero Meoc kai érrì tic ddod Èmi div. TÒ dè devdpov oùv i ddéc.
dà al f mopeia TOÒ dpdrovtoc oùk obca dpAà qucer oddè ebdetav
TY ddòdv Toîc “EXAnciww écriparvev, bmoia èrévero ai adtoîc dmodci te
xai Smoctpépouciv. oUdè tò tAeMiEduevoc mtépuroc AGBev (B 316)
30 éctìv ic mpòc pavtetav dypnerov: édihov dè tèv TpOrtOv Ka8” dv TùV
"Iroy ÈuelAov èxtop@ricerv of “EMnvec: où Tp èx TOÙ EUBÉoc èxpam-

1 diaxévwua corrupt.; nisi gravius mendum latet, fortasse scribendum mdc:
dè uvipo dv TÀ. 11 veorteia corr, e veortià cod. 18 rre.téuevot, ante T
littera eras., cod. 19 &EeiMipn cod. 23 &rcaraXeppévne cod, 25 veottelac cod.

avibus annumeretur. Accedit quod dicendi ratio a pedestri oratione remotior,
quae illic occurrit (moge/av dico dyvsu», vaitno, s08diziav, Adyviorov, pixod
rasra omisso articulo), in sequentibus desideratur (v3opvzeîv p. 36, 11 a scho-
liorum usu nop alienum est, v. schol. V Ar. Vesp. 970). Esse tamen etiam in
fragmento illo wegl olwvistinio et maxime quidem sub finem eius ubi ipse
Porphyrius quae legerit referat apertum est.

20 sqg. +B f, 27% ad ZiedEduevog v. 816 (id. L f, 35°, Lp f. 714 c.1. r}v 3°
dizlutduevog): Emiorengeis. 06dì toro &è Com.L) dzenator xeds riv par-
telav' 06 Yao s58t0g Iuodrnoar avroùs xal ellov Cxal dverloy L), d212° dv.

36 B

cav xal eMov, dA dvaydévtec drrò tic Tpwédoc ele” vrrocrpéyavrec,
8 ‘Ecmiv eimeîv èAheMiEduevor Î dè métavoc did pèv tò vdpnAdv xaì
eUunxec édiiov TÙIYV dià vemv rxaì Udatoc paxpàv mopeiav, did dè TÒ
dxaprrov qucer kai dti dxaprroc fi mopeia xai toîc èmedBoderv “EMnci
xal Toîc èvomoîa TAV mOdIV TH Tpwéwv* TA TE 1ÀP Ang@évta AGpupa
E “INiov ddia dMuwc dmwiero, xaì ci Tpdec oUdéva xaprròv Ecyov, per
vdene aùroîc Tic veotiiàc Èv dxlpmw pèv déevdpw guMorc dè mpòc
xaipòv B&ANovev, aùtoì dipdnv droXduevor.
ad scholia excerpta referendum:
B f. 26% ad è bpéxwv ’A@nvéc fiepéc, oi ctpoutoì ’Appoditne ypévov te dn-
cfipa v.308. \odciy, Ere minvòc è ypévoc. è dè MBoc, mei oùkéti xivncv EAafev
Lf. 34. 4 mérepoc. xaì tò uèv ép’ Syouc Keîcdar Tv veotTIàv TÀv riveudeccav
Lp £.71t 0.1.) i dè SIÒ ToÈ PN ò 6 Towwy-
uéra cupa. tov. oi Umò Toîc metdAOrC veoccoì TÒ dArroypéviov tùv Tpwwy
A f. 802 c,], Haparvopévwy Yàp Scov oÙmw TDV QUANWY drotecodvtai. È dè évam
crpouBoto uiTnp Tfic évvaempidoc tòv Ècxatov drùva écriuavev. Î dè dià TOO
v. 311. $daroc mopela TOÒ dpdxovtoc iv di’ Gdaroc digpifiv tv ‘EMijvwv. tÒ
ba Sin dè meprderp@fivar tiv veotTIàV TÒ uh rmavterde ripavicdar tòv Témov*
È bel È cixeîtar ràùp uéxpr TOÒ vOv. fÎ dè amoM@wcic TÒ ducdiezbdeuTOv TV
Par. HI, P. véctwv Xi Bou TOÒ drdvoc madciv: où 1àp riuivavto éTI TOÙ Mormoù

280; 153, Toùc “EXinvac ci Tpwec. fi Gm eic NBovc mepicricera tOÒ OdÉLOv
TÒ téÉdoc.

A f. 808, dpéxwy (v. 308). Toitw <ToîTo cod.; corr. Dind.) tò Svopa è
Top@upioc év toîc Znmipaci gner Cévioc: citwE 1àp icrépnta: Aro-
vuciw év TD e tdv dnépwv.

5 miv mAdravov tv tp. cod., quae fort. ita servanda erant ut lacuna post
mAdravov constitueretur; mé\iv etiam Roemer ap. Fleckeis. 1878, p. 538
10 initium scholii e codd. B et Lp dedi; AL brevius: ol crpou@ol dpp. xpévov
te Com. L) bn\odav =—12 7 tè uèv BLp ére uèv A ‘veortelav BLLp xal
(pro tiv) tiv. L18 ol dè GromerdAio: v. A omotmetdMO1 (sic) L 14 omu
L, om, BLp, oòdénw A 15 tfic èvveatmpidoc Tò moMépov tÒ èvarwiov èchu.
AL 16 mopiaL 17 veortetav BLp, veoccàv L, vocaàv A 18 Éwc to0
v. A post dro). A ij ins, 19, 20% 8Aov — Tpwec om. AL 20 xai dui
pro A Sn A tè qéXoc t. mA 21 post téXoc sequuntar in codd, BLLpA:
ten dè qua Ccnuetov B) uèv tò mapà térrov yivpevov TÀ., quae neque ex in-
tegra disputatione excerpta sunt neque Porphyrii esse probari possunt. Eadem
fere in schol. B ad € 742 leguntur

azBivres amò tie Towddos (temidos BLp), elta Srocretpariss. Quae sequun-
tur aliunde huc illata sunt: du@iazurar 8è redtiortor purj Zroroaro rod
terpuydras Crerorydras Bi tereiyoras L, 1 e corr.; zorcaro roù rereiydras
Lp, primo verbo # ab alia manu addito, quae eadem o ultimi verbi in © mutavit).

10 89g. Cum veri haud simile sit verba zodvov re dndodar», frei minvòs d
zedvos ex ipso Porphyrii libro excerpta in iis quae modo edidimus casu inter-
cidisse, scholium ad scholia excerpta referendum infra textum edendum erat, In
magna tamen codicum discrepantia eo quo posuimus loco perspicuitati melius
consultum esse existimavimus,

B 37

Evo” èpdvn (ibid.). Srov fiuîv dipen 6 dpéxwv. ovrivoc dpd-L f. 35°
xovtoc tò dvoua è Top@upioc èv Toîc Zntiuaci gna. Aérer yàp
abròv Coéviov. obtwec 1àp icropeîrar Aiovicioc èv Ti méumm TOY
ambpwv.

5 350. v. ad v.370 (p. 38, 36).

362. ...... Intoda dé tivec, ti dij mote oÙk Èv dpyf OÙ rrodé- B f. 28* ad
uov tò crpàtevpa diatatte: È Néctwp. fntéov dè Sti Exovtec mputov W» pda cul
"AxidAéa TouTwY oÙx èdeovto, wc oùdè TOÒ TeiXOvC. xatà p0ia,

362. éZimrai, dià ti taUtmY TV TAEIV mpò moMMod può Umeribero A

10 Kuù mpò moda der. Par.) è Néctwp. itror 8n1 midi pèv “Axiddede Par. 2707
iioc <qiAdcogoc A) dv t@èv ‘EMiiivwy fiprer mpòc TÒ cuvéyenv Toùc ieri
BapBapove, kai xaXmc èkeivw Bappòv oùk Èmroier TOÙTO, vÙvV dè aùtod P °
unviovtoc eixdtwc dcparectépav didtaziv eicaver.

367. ad | 1sqq.

15 3708qg. dià ti, ’Oduccéwe kai xpatficavtoc toÙc “EXAnvac peste *B f. 28* ad
péMovtac kai toùc oîoc è Bepcitne KatactacidZovtac èmicyévtoc ai Vdc
drmemaîc xal minvaîc — dpoiwc Yàp Tp Oepcim dv d' ad dipov t° ui
dvdpa ido1r BodwyTd T'Épevpor, tèv cx Amtpw édddacxev duo-
xAfcacxé te uv0w (v. 198. 99) 66ev xa tèv Gepcitmv mporixen

20 TUyai, xeipova Svta TOv TANTÀC elingotwv — mpòc dè tobTorc èdrun-

ropficavtoc obtwc dc èmiBpofica aùt@. dmavtac èmaivobviac — dc

Epat, Apreîor dé pér fayov, dugì dè viiec cuepdaréov xo-

vaBncav ducdavtwy dn Axardy, pòdov èmarvincaviec ’Odve-

cfioc Beioro (v. 333—35) —, ’Arauéuvwv uovw Néctopi tà mpwrteîa

didwci kai Tfic vime mapaxwpeî, Mérwv fi pàv aùt’ drop vixac,

répov, viac.’Axarmv (v. 370), xaì TorodTOve deka edyetar cuuppà-

duovac Yevecdai; oUTWw YÀ—pP TAXA OPONOfvar tiv “Ihiov, xepciv dp’

fipetépneiv dAodcav (v. 374)

fntéov oùv STI oùx damme vixîv Épn xaì év mac tòv Néctopa,

30 dAlà udvov èv T d ropfj vixdc, YÉpov, tà mpwTETa didode xarà Tv
ènunvopiav kai aùtòc tb Néctopi, xadatep oi “EXAnvec t@ ’Oducceî.
’Oduccedc pèv yàp ébnuaruncev wc mpòc dnuoxpatiav dpudcac tòv
Aérov, kai bc èm° aùtoîc dv péve fl dromàeîv — TI Ydp gno, drro-
taEac tòv ’Arapéuvova tf Tè ‘EXAivwy érovcig; “Atpeidn, vov ce,
dvat, é0é€Novciv ’Axaioì maciv éAérxiotov Béuevar pepò-
mecci Bpotoîci (v. 284. 85) kai tà éEfic — è dè Nécrwp tòv ‘’Ara-

ro
bi

8 nAngovc codd., quod e schol. B 494 correxi 21 wc addidi; cod. om.

18qg. Cf. Paris. 2556 (Cram. III, p. 153, 10) c. l. dedixwoy: Srov qui
ipavn dè Seduov. ovtivos tò Svona 6 IMoeguosos év toîs Entijuacw Èpn,
Myov abtò vr EBiviov.

6—13 Cf Porph. B 494.

29 Cf. ad p. 38, 36,

38 B

uéuvova aùtòc dpyerv mapaxadeî xaì pù ppovtiZerv tòv drmocratosv-
Tuy, cuupépe Yàp mc TAV ToUTOU dpyùv did TÒ mAVTAC oÙY Uro-
cyéceciv dimo, dc ’Oduccede Epn (v. 286), Spxorc dè kai cuverikare
rai delraîc merucacda: mv Toutov fireuoviav, dmELBODCI dè aùtoîc xa-
Gc éEWpocav mAvTEC Yevécgar tiv mapéfaciv: ’Atpeidn, cù d’ 20° 6
dc mpiv Exwv àcteupéa BovAdy dpyeu' ’Apreiorci katà xpa-
tTepàc bcpivac, dià ti; mf) ràp ai cuvofira: xaî Spxra ficetar
Nuîv crovdai 1° dkpnto: xaì deliai ft émérmiouev;

diérrep ’Oduccevc uèv ToÙc “EXAnvac eimuv* Wcte Yàp fi maîdec
veapoi xfipai te ruvaîrec diifAorciv ddvpovtar olkévde 10
véecoar (v. 289. 90), eddie émaauAdverar aùttv dvaraMovpevoc tòv
Adrfov dià TOÒ @Avar fi uùv xai mévoc écriv dvindévta véecgar
xaì èx TOÒ fittovoc mapaBdMierv Tò uéredoc tic ‘EMnviriic [d0vpiac]
el yàp xaì 6 Eva ufiva pévwyv dò fic èA6yoro dcyéMe drò dvé-
uwv évavtiwv éumodiZbuevoc, fuîv d eivaTtoc Ecti mepitporméwv 15
èviautòc évadde miuvovtecci, [tic v vejuecricar acx&AMova toîc
“ENnav; è dè Néctwp oùx “EMnvac gna dfiovc eTvar bc raîdac
diacipecda:, dMl' abtodc ToÙc dnuntépovc tà TOÒ moréuov èpra pù
cxorrovpé[vovc] . ‘ Lv pédicta fiprtai èx Tic mpdc Beodc eùcefeiac* i
di marcìv tomdtec rrophacde vamidyorc, oîc oùTtI pérer 20
moreunia Epya (v. 337. 38) mc oÙv où peéMer [tic xaxdc] did
dgppociwnv tà Tm TodéuwY ppoveîv, STE dij pnav év mupì dà Bou
Xai te revofato, cuvBeciar xaì tà Epxia, crovdai 1° dkpntor
xai deziai fic émémiduev' TÒ Bappeîv ràp evoproda kai mmpodci TAC
did Bey micrerc dvdpòv &v ein eUppovwy xai eiId6TwY TÀ Korvà Tè 25
moléuwyv evdaBeîcdan* kai ToUTWwY dvamiuvijccer del, qnci, ToÙc cu:
BouAevovtac fitopac. dkofoudwc dè ToUTOIC ÈmdreTAI Kai tò Za g@i-
vuBerv Éva kai dio TOY drteEIMoUvTwY, OÎ oùx dviova mpÉTEpOV Tò
eic oîkov AmeNBEÎV, mpiv xaì Atòc alyidyoro yvwuevar elite
yeddoc imbcyecio elite xal odxi (v.346—49). ei yàp érrì Spxorc 30
xai cmovdaîc kai Toù moXéuou, rapackevaîc kai defiaîe xaì Aròc èré-
vero fi Umécyecic, xivduvoc toîc TaÙTA mapafaivovci, kai où Xpù Qw-
meverv dnuayrwrodvtac, émmAniterv dè p@Mov duaptavovei kai ètrderer
tòv Baciléa eic tÒ Tfic eEouciac fireuovixiv, dii oùk àréyecgar Tòy
apyopévwyv, émerapévwy, oîc Ekpivav perà mricrewc wc xpeuv èv méicav 85
Umaxover. diò ’Oducceî uèv dxbioudov dnuarwrobvii xa KaAyavtoc

6 dé 0' cod. 11 aòtiòv conieci; cod, aùTod 13 d@vplac vel simile ver-
bum supplendum esse liquet; in cod. lacuna 6 fere litterarum —16 tAc......
pechicar cod. 19 post cxomovpe 5 vel 6 litterae in cod. evanuerunt 2 mic
xaxùc e coniectura dedi; in cod. 5 vel 6 litt, evan. 22 ét: cod.

86 sqq. B £. 27% ad ydo ody v. 350 (id. Lp £. 71» c. L qual ye cò»,
Lf, 87°): olxeltwos è uèv 'Odvaceds Enuozagiorizais Inunyogv roò Kdlyavros

B 39

xprieacdar pavreiarc* UBpicro uèv rap imò ’Arapéuvovoc, altioc dè
édéxer Evaryoc abtoîc Yerovévar TO Noiuod T‘ic Bepareiac, rai dià
toùto mpòc aùriv rivamato xa èmctevero» Néctopi dè TobTov uèv
duereîv, ic dÈ tTàc Ardc davarerv Umocgécer, alc perà tfic ToÒ rodÉuov
xatopawcewc kai TÒ fireîcdar TOÙ TroNÉuov Tèv ’Arapéuvova èxipwcev*
Qnuì ràp xatavedcai dreppevéa Kpoviwva (v.350) xaì tà &fic.
Tphper dè mepì tùv delnov derpamtv “Epuwv è ArniMioc: xat Stay
xatà derlà yeipòc detpammn, vixnv kaì Umeéprepov eùgoc òrmaze. rai
Swe oî mepì tovTwWY ckeyduevoi paciv derparaì xaì Bpoviaì deliai
10 Toîc èmyeipodciv drecdar. POBovc Yap Toîc modepiore cnuaivovciv év
detroîc Yivépevat.
diapépwy Toivuv oùciv tùv drunropuòv, kai tic pèv ’Oduccéwe
dnuotixwrépac Tfic dè Nectopoc facmixwtépac kai apyixfic, eixétwc è
uèv @wreder, où veueciZopar ’Axatoùc Mérwv acxé&MNeiv mapà
13 vnuci (v. 296), xaì Suwc dEdv: TAfiTE @iXO1 Kai peivat érrì ypéò-
vov* alcxpòv rdp dnpév te péverv xevedv te véecoar (v. 299,
98), è dè dlirov évdoùc Kai TocoùTOv Beparmescac èv TD Pava TO Un
tic mpiv émerrécow oîkévde véecoai, mpiv tiva TÀp Tpwww
aibxw xataxorun@fivar (v. 354. 55), ev@ùc uèv èreiper tòv A6rov
20 elc TAV imèp TOÒ Bacidixod Spxou uvijunv +++*+» Ticacéai yàp ‘EXé-
vnc déppipata crovayxde te (7. 356), eic amenàc dè ywpeî oieiac
Baci ppovipati* ei dé TIC éxméràdwc é0éNe1 oTkévde véecdar,
damtécow fic vnòc éuccéiporo uelaivnc, dppa mpéce dXiwv
@évatov kaì poîpav èricmn (v. 357—59). Normòv dè ox d
25 ’Atpeibn Mérer obd’ W ’Ardueuvov: ddl dvat (v. 361), W Bacmed,
Mérwv dî uèv aùròdv xatdpyev cxeupatwv kaddy, meidecdar dè kai
dMMw kai diatetTerv Wc XpÀ Kataxocun@fivar xat' aùtovc. eixétwc 0Ùv,
toò puèv mpòc TÒ dpybuevov kaì dnuotixòv dpubZovtoc Abrou, toù dè

8 cod. ‘Epuéònpoc, corr. collato schol. K 274 Meineke, Ztschr. f. Alterth. 1844,
p. 11 9sgg. verba derparal xtÀ. corrupta esse facilius intellegere quam qua
ratione sananda sint perspicere. Excidisse nonnulla videntur 19 ed...
(evan.) cod.; ed0ic Dind. 20 lacuna quam post uvijunv significavi in cod.
non exstat 26 Aéyuv Dind.; in cod. evanuit —29 dpué.... (evan.) cod,
Abyov cod.

moofdlhetas rag pavrsiag, dg iv dx800s roîs 'Arostdare ro dè mij@er yiunds,
d dÈ Nioxwg td faailzi raostouevor tà ròv Teor noofdliera:, Stò Odvacede
pèv naod sov 'Elljvav, Nictoo Sì ragà rob fagsdims iyumpidterar: ] pàv
adr’ dyooj vixds, yéeov, vlag 'Azast srl dì 'Odvaciws Sc fpa@',
oÉ è’ Aeystor piy° fagov rai cè 8g (quae sequuntur hc non pertinent).
Similia ap. Eust, p. 232 extr., roòs wadatovg afferentem.

© sqq. Transierunt in cod. Eton. ad B 353: yedpe: dè reol 1ov deliòv
doreanòv ‘Eeuddnpos xri.; post paciv (lin. 9) haec leguntur: dorgamas xal
Boovràs debiàe roîs migesgorarv dysodas' pofovs yaR toîs moleulors onuai-
vovosr Èv Sefcoîs yiripeva, Unde ad locum sanandum nihil lucramur.

40 B

mpòc Tèv dipyovta xaì faciàéa tv diiwy, toy uèv tò mARB0c èrouveî,
TÙ dè TÒ vixdv È Bacidevc arrodidwew.
Av.374c.1 eZimntar did ti, ’Oduccéwe xaracyévtoc dià Abywy Toùc dyAouc
Giobcé Te xaì TorodTov mpàyua cuveròv xal crrovdafov monicavtoc, è acidedc vov
mepdoném divapiv èv tm Aérerv Néctopi mpocpaprupei. iror bc duvapuwtépw* 5
me mpoxaterinupéuwv Yàùp tmv èmyeipnudtwv ’Anvà Te xai ’Oducceî Suwc
eumpnce Abrwv. & éti è uèv uévov wvetdice, Nécrwp dè cùv Ti dia-
Tare xaì cuuBovdig xal toc dcrparàc elmev* BeBardtepov Tàp vixne pc.
LA Fasi, ad 379-80. xaì mc où mapaxadeî; aideîtar xwpic avarane oi Tù
Lp f. 72. dveipw Teidera1. 10
B ibid. ad àBérTepoc, qncìv, è ’Arapéuvwv piicuv opùv Bn èv mrodéuw oÙx
mavmutpio! èrrì roîc payopévorc xeîtar Tò TOUTOv TÉROC, dAN° dc dv TiXm revdpe-
Lp £. 72% c. 1. vov. drvooda dè Sti KaAév temi ducxepfì èAmiZew, iva wc èmì mieiovi.
mawmpépior. révy mpogvpétepor mapacxevacociv. È Yàp Amopaviwy firtov, rixeé-
conpev, 7) pr, teRECOEvTWwY Umeparav èxdpnuev. 15
B f. 29 ad 408. did TI TOÙc dvdpeiove foùv dragode dmoradeî; vov puèv
MevéXaoc. MevéXaov, dMayo dè (e. c. B 563. E 114) Atopridnv, mi dè Bonv
Lf. 88°. draBdc B&AEY Alac (0 249) xal “Extopa d’ éppéccavto fonv
Lerro l ayaBdy xai étaipovc (0 671). fntéov dè Sri uiimw cadmrroc eù-
* pe@eicnc Bof) dibovv tàc Tfic payne émoécerc te xaì dvaxAnicerc. dii- 20
Awc Te xa cnueîov TOÒ Bapceîv TÒ Po@v: f ràp derlia Bpavouca tò
mvedua Bpayictnv ATEPYAZETAI TAV PwYwNY. dià tOÙTO Bowvtac map-
ercdrer ToÙc fipwac: cuepdaréov dè’ éBébncev (0 92), fiuce dè dia-
npuciov (0 227).
423. ad ® 363. 25
*B f. 38 ad AAT. tv ped” “Ounpov rromtùv moMioi nivec mv alrida mapa-
alridyoro didgaciv wc idiov ’A@nvac BTAOv, diò kai mrAfova TOv Emoérwv an’
v. 787. ——_ _—_
3 Aéywy Vill.; cod. Agyov 6 yàp Vill.; cod. om, 7 eùmopficar Agrov
cod.; Aéywv Vill.; ut Bekk. corr. Dind. alios codd. secutus 12 èrrì in ras, B
tòXm, 1 eras., B 17 ni, 1 eras., B 18 èppdccato codd., Lp. altero c supra-
scripto 19 étépovc codd.; correxi, quoniam praeter eos qui iam allati sunt
unus Polites (92 250) a poéta fonv dya@éc vocatar —20 dvaxAicec Lp 21 t00
Boàv Lp 22 Bpaxitnv L foùvL 26 ad v. 447 *B in interiore paginae 30*
latere: Zirer tiv èEimmav ric alridoc elc tav Bonwriav èv t@ crixw tw osrwc
Eyovri: map Ardc alyidyoro còv drreMin dAerewi

3-8 Ex parte certe ad Porphyrium referenda esse er Eust. (p: 240, 9—17)
sequitur, qui nonnulla quae in hoc scholio leguntur iis, quae in altero scholio
exstant: 03 ydo #v mdc. advrov ireorl@na. ròv Nicroga, dil' iv povp ti
dyoed fror 1] Inunyoete (cf. supra p. 37, 29-81), subiungit.

16 sqq. Transcripsit Eust. p. 247, 35 sqq.

19 sqq. Etym. M. v. forj (p. 202, 20): ... forjy dya8ds, d #v 1ò molino
qevvaîos* * uìv yo derlla Beavovoa tò xvedpa Beazlorny dxeoyetera: tv
goriv.....

2699. Ex Aristarcho petita esse prima verba quaestionis Ariston. docet,
e. c. 4 167, cf. Lehre, p. 192.

B 4

aùrfic tiGera1 Ti ded. Òò dè xpwpéwnv uèv oùdevòc ficcov rapercorer
taùm tiv “A@nvav, t@ dè Au nav aùtàv dogfiva mapà ‘Hpaicrov,
capo obTw did tw émòv cumietàc (0 3078qg.)
mpécdev dè ki” adtoò Doîfoc PAnt6Mwv
5 ciuévoc bpouv vepéAnv, fye d’ airida Bodpiv
derviv dugpidacerav dpimperé?, fiv dipa yadkeùc
“Hparctoc Ati dòke Poprimevar éc PÙROY dvdpov.
xagò di ai muxvîo abtòv alriogov xadeî. tavtnv dè TàV airida ma-
pacxevactixiv brmotidera: TOY Neropévwyv karà toùc dvéuovc airidwv,
10 &c xararribac elwéauev mpocaropeverv. ‘’Ounpoc uèv yàp oùtw Mérer
(B 147. 48)-
Aute Kiviicn Zépupoc Bagù Amioy éiBwyv
AaBpoc érarriZwuv. + 1 ***
. vv yoîv oùk dMo ti, tò avrò dè tò A&Bpoc émarriZwv Bovderar
15 drhoîv. ÈXerov dè airidac tàc vov Kararridac TÙV cgodpùv kai cuv-
ectpappévuv rvevpuétwv kai dua xatapaccéviwv, olév TI Kai èv TOUTWw
Bewpeîtar \érwv è mommic (A 297. 98):
év d' Erec bcpivn bmepaéi Tcoc aélin,
fire xadaMAopévn ioerdéa mévtov òpiver
20 ’Alkaîoc dé mou xaì Campuù tdv ToldTOv divepov katupn Aérovciv amò
toò xatwepfj tiv Spuiv ye. iv dè tOÒ Aiòc alrida cuufepneev
uvopacdar did T‘c ‘Ouripov momicewe wcaitwc TÎ Tepì todc dvéuove
Aerouéwn xatà uèv aùrdv éxeîvov aridi, xa0’ fiuac dè xatarridi, mapa-
cxevactixàiv dè aùriv tòv duwviuwy eicarecdar rvevudtwv, Ste Èmcer-
25 cBein xatà tò évavtiov. èmcercdeime fàp aùtfic kai katapporvupéwne
rà tiv Yfiv, où pudvov dmò TOÙ yiod mvevpatoc Toùc èvavtioue BAG-
mrecdar cupBaiver, xovioproò dé mpòc TC Syerc gepouévov mavterdce
turrodiZecdar. ofov*

4 golfoc, oc supra f in ras., cod, 13 lacunae quam statui in codice
vestigiam non exstat; erciderunt nonnulla, in quibus altera quae olim prolata
erat v. èraryiZer interpretatio (Suid. v, detfip* St: TOO dcrépoc tic Alròc Adp-
avroc cqpodpol mvéovciv divenor. Evdev xal “Ounpoc Adfpoc eraryizwv), con-
iungenda sine dubio cum ea v. alyic et alyioyoc interpretatione, ex Hesiodo ut
Aristarcho visum (schol. th, 484) repetenda, quae utrumque verbum ad Amal.
theam 8, tiv Aîya retulit (e. c. Lp B 167, cf. A ibid., Apoll. v. alyioxoc, Et, M.
p. 27, 28), commemorata et reiecta fuisse videtur. Ad quam refutandam etiam
diple ab Aristarcho posita spectavit (v. infra) 20 cauqu cod.

9sqq. Ariston, B 148: Gr yools meo@dasog sfenuev dvrì roò minata:
yitor: alyidas yào Fleyov dg iuris xara:yldas. Cf. Apollon. v. #rcauyltorza:
eioraezos tòr cpodedregov avdorta dveuor.
20. 21. Cf. Eust. E 738, p. 603, 39 (v. infra ad p. 42, 24), ubi xarcon legitur.
Ab Hesychio xardoye Cita Lob. path. prol, p.275 pro xaswerjs, cf. Herodian. I,
p- 72, 4) explicante xdrm giroy rectam verbi formam servatam esse iam cod.
Ven. B probat auctoritas,

42 B

xai téTe di Kpovidnc #Aet airida Buccavéeccav,

cuepdarénv, "ldnv dè katà ve@péecci xaduyev®

actpayac dè udda peydà Extume, tv d ètivate,

vixnv dÈ Tpwecci didou, épopnce d' ’Axarovc
(P 593sqg.). oikeîa roùv Toîc dmò tavmme pepopévorc mvevpaci kai 5
tà mapaxeiueva autò cuverte@uwntai év oîc que, dte ZAafe tiv
alrida tiv pèv "Idnv aùrdv xaAgyar toîc vé@eciv, detpayavta dè uéra
uèv émppovifica tiva dè èxeivnv. Sti dè Kar” èvavtiav ToÙTO Yive-
tar TÙv TamevodcIaI pedAéviwY caqèc èx todt‘wv* Sppa uèv dctida
xepciv ty dtpéua Doîfoc ’Amé6AAwy, téppa par dugporéporc
BéME' fimteto: aùtàp mei xatévwra idùv Aavaòy tayutwò-
Awy [ceîc'], elta èmipéper TOîc1I dè Bupòdv evi crhbecciv EBeAZE)
AdBovto dè Bovpidoc dixkfic (0 318 sqq.). rmotè dè diéri pèv
èmécerce tiv airida toîc “Ayaroîc darò tic "Idnc è Zeùc où mapédwxe
fintò Mbrw, tò dè revbuevov èn° aùtoîc éoriuarve, dià TOÒ cuppavtoc 15
cuvictàc TÒ mponvovpevov. Nérer Yap dc dpa pwvijcac firficato,
toì d’ du’ Erovto Hxfi decmecin, éTì dè Zeùc teprixépavvoc
upcev dm ’Idaiwv dpéwy avépoto QueNNav, fi f° i8ùdc vnòv
xovinv pépev (M 251 sqg.). fi Yàp eic eÙ8ù TÙV vadv tòv Koviop-
Tòv pépouca @veMda dijhov wc èE évavtiov mpocgéperai toîc ’Ayatoîc. s0
diò di ka èméZevzev dMiwc* aùtàp Ayxardv BéATE viov, Tpwcì
dè kai “Extopi xòdoc dtaZe (M 2545qq.)* toÙTO dè deî voeîv Tfc
aîridoc èmicercdeiene.

rai én° dANwy dè miesgvwy 6 maparmàricioc imapyer Tp6TTOC, Were

toîc madeci Kai Toîc mpAypaciv duwvipove tivàc moreîv daiuovac eidw- 25
Xorroroupévovc elc katackevàc uudwderc, ép° Dv oÙk aùtò Tò dmtotENOY-
uevov deî voeîv, tò dè rapackevactixòv TOÙ Kad” fjuîic éveprovpévou
cupriwpartoc. oîov Epwc èrrì Tod mABOve abtoò Néretar kai èrì toù
xatà tÒò mapackevactixòv eldoc Neropévov, kai ravta TÀ TOIRÒTA,

6 cuvermepdvna: cod. 8 te cod. 11 rarevina cod. 24 xal n°
dA wy cod.

16 sqq. Ariston. M 253: Sr: dia ro» drorzlovivor paveodv Sri tiv alylda
Foeroev È Zeve.

24 sqq. + Eust. E 738, p. 603, 28: ò dè yeauparixds “Agsoropavne idiov rr
cbvyoapua wegl alyidos neosveyuòv dila té tiva Afyer 08 xdvo ylaqued, ral
Sue "Ouneos toîs nd@ror xal 10îs di’ adediv drorslovaévors nedypacir ipovt-
uovs tvds fgiorà daluovas sldalomorovpivovs uv8indis, ip” dv nal rò dro-
telodo fyovr ragaoevastixòv sosîta: nal tò druotelovpevor sand» dvagyos.
Fews yoov sal niovros sal ferc xal UPers xal deîuor al pofor xal uvdosuòs
al Boovri xal dorgari xal dile pvela duovipas Bnioder tà eldwlonorig
Kedit. rò s/2wlomoria») te Saporidàn xal tò breîBev crunimpa. tv dì toîs
tosodross Ayer è astoc xal Sri tò cvveorgappivor mveipa xa) xarugdosoy
dvsuov uardon Miyovoww è ‘Aluaîog sal ij Tango did tò rarmpeeii depiv ter.
Cf. ad. p. 45 et Porph. @ 1; 1 16qq.

B 43

miodtoc, Epic, Upic.xai Sca dv Tic dpi@uricere fadiwc; deî ràp mapa-
Bewpeîv TAV tv ToIoUTWwY diapopdv, ic Smitav eimwpev: è "Epwc èv-
éBadev Epura TP deîvi, kai mAdiv fi “Epic Epiv. TÉTE 1àpP bc Bedv fi
daiuova tiva deî voeîv mapackevactixòv TOÒ duwwspov cuurmtéwpatoc fi
5 méBovc, kai [téte] tò cuuRaîvov èE ékeivou méiIv dvéalorov méBoc fi
ciuriwpa, xadatep è mommàc èv Tovtorc (E 592) derevier
oi d’ icav, fipxe d dpa civ “Apnc xaì métvi ’Evuw,
fi pv Exouca xudorpòv dvardéa duiotfitoc:
vv Yràp oùxì tòv Èveprùc dewpovpevov, dda TÒ mapackevactixòv TOÒ
10 duwywspov cuprtpatoc uudikio cidwAotoiovpevov. Tò è aùtò xàri
Toutwv vontéov: Zeùc d "Epida tpoiaXie Boàdcètì vfjiac Axarbyv
apraMénv, molépuoro tépac uerà yepcìv Eyoucav (A 3. 4).
oùdè ràp vov dio Ti mAdiv dMà tOv modepov Èxouca mapariverai tòv
mapackevactikòv TOÒ Katà mpayua garvopévou moréuou. kai yhp éeriv
15 èxeîvoc è xatà tò uudixòv eidwAorrorovuevoc ToÙ Katà TÒ Evepyrèc dew-
povpévov moXéuov cnueîov, È di) vÙv mpocaropevei tépac. ein d’ èv
oùtoc kudomòc uayne, uc Bedc olov Eumpocdev Bewpovpevoc, mere
èMérouev fi pèv Èxouca kudornòdv dvardéa dniotfitoc bcastwe
émì roitov méliv, è dj moNéporo TÉpac qnucìv eivai, tò dmapal-
20 Xaktov Umdpyei. Kxatà Tòv auròv dè TpéTtOv Èrì Tfic ppovific kai actpa-
mic kai tv maparànciwv, cre deî vocîv Érepa uév tiva Katackevd-
cuata mapackevactixà Tv èv fuîv ‘èvapròc dkovopévwv, étepa dè tà
dià Tovtwv uèv dmrorerovpeva, kad” duwvupiav dè évepyipara. xa0drep
Stav eimn (N 242—44)-
[II Bi d’ Tuev dactepori évalitxioc, fiv te Kpoviwy
xerpì XaBwùòyv ètivazev an aîrAmevtoc ’OXUumou,
derkvùc cfpa Bpotoîciv, dpiZnAor dé oî aùvai.
citw yàp deî Tov vodv éxdéxecdar, oîov tiv uèv derpamiv Nafòy è
Zeùc èrtivatev dm alrAfievtoc ’ONiurov, olov èrkatackedacud tI Beîov
30 xaì TOÙTO elkétwc hueîc Geîov èvoricapev. dAN° Orréte Ti) Yeipi mivd-
Eeiev, où diacercdévioc dméhauye TÒ TOILOÙTOV PETTOC, OÙ KATA TÙY
AE
5 tére addidi; cod. om. 18 èXéropev correri; cod. A&ropev 20 imdpyer
tentavi (cod. &rmdpxer); dubito an nonnulla exciderint —29sqq. èrxatacxevacud
n — èvoftcopey corrupta sunt. Nisi statuendum verba nonnulla excidisse, con-
icias: év xatacxevdcuaci Belorc xal TOOTO KTÀ.

13 sqg. Aristarchi eam esse rationem docet schol. A 4 4 Arist.: $r1 xo-
| léposo 180ag tòv sldolororoipzvor wéAzpor, ov mornrindv toù 2vegyoviivov
nolipov, dg ral f» dio xvdornoò pnoww sidolor t)v 'Evvò Zyruy' n pèv
izovoa xvdospòv dvardia. Ibid, Didym : of 8è dorgaaro quo: tiv Eguda
pieur, dg xal Aororopdvns: puoi yàe dc d' Grav doredatp — tevza» 7
moliv — ijé xof: xroliporo (K 8-8). Axollavtos dì dr uvdospòr
drardia dniosijros (Bniorijza Dind.), of dè rò Epos xel. Prior pars in
Buid. lex. v. xodéporo téeag transiit.

*B f. 78: ad

“A 8

aùtàv Evvorav Èti TÙV derpamiv maparauAdvopev, GANd TÙùV uèv drro-
telodcav, tò dè dmoteNovuevov. obtwc ÈTÌ Tfic alridoc taUtò deî vo-
eîv* fiv pèv è Zeùc èmiceiwy x * «+ * *, karackedacua TI Befov, érépav
dè tiv drroredovpéwnv dià Tfic kat’ évéprerav duwvupiac, fi t6TE pèv
buwvipwc airic Mérerar, vov dè Èrì tfic fuerépac cuvnbeiac xararric.
diò Kai TÒ toIiTOv Èrripderua TétaXev È mote èm° aùrfic xatà tèv
toò ’Arapéuvovoc Aérov (A_164—67)

Eccerai fiuap STav mot dA WAN *IAtoc ipù

xai Ipiapoc kai Xaòdc évuperiw ITpidporo-

Zedc dé cpuv Kpovidnc dwiZuroc

aùtòc émicceinciv épeuvàv airida néciv.
dv tpémov yàp én° dAlwy pepùv Tic monicewc Tv Xaidarma mpocaro-
peswy @gavepdc èeriv — épeuvàv YàP aÙtiv Pnei dià tò TOÒ mvedpatoc
d@poîv ka Zopibdec, oîov Ométav Mérn (Y 51. 52):

ade d’ "Apnc étépw@ev èpeuvij Xailari icoc,

dEÙ kat axpotatne nédioc Tpwecci xeXevwy —,
tòv aùtdv Tpérov, où map’ dANo TI, deî voeîv épeuvàv TÀAY airida,
xatà di TÒ Tic Xailaroc olkeîov otovei Amharmwdn Aeropévnv.

Toùtov dj TÒv Ttpérrov fl Tfic elemynuévne xo@” “Ounpov alridoc
diddecic kai divapic citwC dv dpicra deryx0ein.
dà Ti morè uév gna tiv xepaliv tfic Fopyévoc èv “Aidov eivar,

Foprein Xéywy (A 633)

€ 741.

Lf. 118, II.
Cf. schol.

ui por Fopreinv xegaXdv dervoîo redWwpov
éE ’Aidov néuyere,

A 634 et V,TTOTÈ dè Tùv “A@nvav èxerv év mi airidi, Mérwv (E 738) BANet airida
Rose, Ar. pa, @uccavéeccav, kai émdrer

p. 162.

Ev d' Epic, év d' dAkn, év dè xpudecca îwxm,
év dé te Foprein xegadd dervoîo reAwpou;
quei d’ ’ApictotéAnc, dti pimote èv TÈ dcrridi ox aùtiv eTxe tiv Ke-
arnv Tic l'opyrévoc, werep oùdE TAV “Epiv oudè ThYV Kpudeccav ’Iwxtiv,
GaMà tò èx tfic Fopyévoc Yirvéuevov toîc èvopùci mABOC KatamtAnkTI-
xév. rai priore madiv fntéov, brr oÙK aùTiv elyev, dAN Sti, Yerpan-
uévov tf) dcridi Uerrep cnueîdv n. fintéov dè Br oùdè ’Oduccedc Mé-
8 lacunae, quam statui, in cod. vestigium non exstat 9 topedlw cod.
11 èmcelneiv cod. 18 dè cod. 25 Rdde d'L 28 xepari) ota reAdipov L
29 pnci dh 6 dp. L 31 yivépevovL 32 verpanuévn L

21599. $ Eust. 2 638, p. 1704, 27: fv8a (#v ti aly(8:) Goxse © Foe val i
dix) odx avrà Ineîvd elor tà cmperosidi, ovteg o6dì L'ogyela avrozenua xe-
pali ) alyld. ivrtberra:, dilè 7 dvelimor ri avre 7 rarcdimintis Indosrar
yivopivn iù tie aly(dog ola nal T'ogybros 1irde.

Recte a nobis quae de Gorgone in aegide depicta disputantur cum altero
fragmento longe illo uberiore coniuncta esse, cum inde veri simile fit, quod quae
Aristoteli tribuuntur (mazime quidem illa 1ò x tic Ioeyévos yiyr6pevor soîs

B 45

ter, tc fiv èv “Ardov fi Foprovoc kepalii, dA’ STI adtdc ÈpoBnen pù
toroòtoc daiuwv èxreupof> pofnefivar ov ok ideîv. f Sn fi pèv
yuxi èv “Adov, tò dè cmua èv TA deridi. kai Fopreinv xepaXmv
où mavtwc Tv Tic Fopyévoc, GAXa tiva qofepòv daiuova, bc Toinv
5 Yàp xega)Xiyv médeov ulec ’Ayaròv (A 549 mixt. c. A 240).
467.8. Ectav dè év Meru®vi Cxapavdpiw dvoeudevii *B f. 30. ad
uupfoi, Eccd Te pUXNa Kai dvoea rivera: ipy. Crapavdpiy.
èv pèv TtÒ Miay @UMNO:CKY tonétec f yaud@orciv (v. 800) émi- Lite
tacic écn xatà tò èmevnveruévov Toîc pudore TOÙ TANBOvC TOV ya- (och.
10 pd0wv, èv dè Td Tepì Kxévwv fndévri FX dov Emer8” Sca QUANA p 80), 17.
xaì dvoea rivera: pn (151) déferev dv éAdrTwcIC elvar èk TOO

5 quae extremo scholio codd. Od, addunt: èx tobtov Tè mAdcua tò mepl
‘iv Fopréwnv rérovev ‘Haddov xtA., aliunde illata sunt —6 eic tò Éerar èv
Xe. Et 8 post wapd@orciv in B fuit xai, quod ex parte eras. est

ivogio: xd80g xataminutiniv) ad idem quod illic totiens inculcatur discrimen
rei effectae et efficientis recurrunt, tum ex Eustathio probatur. Is enim ad eun-
dem illum libri. E locum, ad quem in scholioram codicibus quaestio de Gor-
goneo adscripta legitur, verba affert (cf. supra ad p. 42, 24) quae iis, quae în
cod. B ad librum B leguntur, prorsus respondent, Quod autem Aristophani
grammatico Eustathius ea tribuit, potest is sane a Porphyrio transcriptus esse,
ita ut nomen auctoris in codice quo Eustathius usus est lectum in nostro de-
sideretur; sed ad eas quas olim Nauckius, cui Porphyrii fragmentum nondum
innotuerat, de libello xegl aly(dos Aristophaneo moverat dubitationes alia mo-
menta accedunt:

Ac primum quidem, cum apud Porphyrium Aristarchum secutum v. #xuyi-
te B 148 ita explicetur, ut ad aly 8. xarasy(g referatur, Aristophanes in loco
simillimo o 298 pro 2xaty(forta legi maluit #xefasovra (schol. Q. Vind. 133).
Deinde a schol, À 44 docemur, Aristophanem verba mo4fposo z49ws ad fulmen
retulisse neque, ut Porphyrium Apollonii vel Aristarchi rationem secutum, ad
«vdosuòr dvasdéa Sniorijzos. Veri igitur simillimum, Porphyrium ab Eusta-
thio transcriptum esse, indeque quod ille Aristotelem attulisset Aristophanis
per errorem nomen natum esse (ut e contrario ad ipsum versum 8 447 in scholio
cod. B: odrwg xal ‘Agloragzos xal ‘ApueroriAne, Aristotelem pro Aristophane
scriptum videmus). Quod tum facillime fieri potuit, si in codice, quo Eustathius
usus est, Aristotelis nomen compendio scriptum primis scholii verbis praemis-
sum erat, .

Ceterum vix est quod moneamus, quae in codicibus nostris ad E 741 le-
gantur cum medio potius quam extremo scholio B coniungenda, e. c. ante
p. 42, 24 ponenda esse. Tamen, praesertim cum ab ipsius Porphyrii verbis
multo longins quam alterum scholium absint, alteri illi subiungere maluimus.

659q. Casu accidit ut scholium Porphyrianum in codicibus Iliadis ita traditum
sit ut potius ad + 61 quam ad eum locum cui adscriptum est pertineat. Contra ea
scholium quod ad : 61 in cod Mediolan. (Q Dind.) legitur habet, cur ad nostrum
potius quam ad alterum locura spectet, maxime quidem extrema verba: nal 7
diip dugiioni, riv Ooendv pdliora, dv silos ol Klxoves, taîs qeoraîs roruil-
1drrav ri)» duolesww (quibus probatur non necessariam esse Noehdeni coniec-
taram pro @egxd» scribentis &mpdxor). Sed quia neque schol. Odyse. ipsum

46 B

érayopévov* èXATTw Yàp tà dvan TÙY QUANWwY. oùk Ecn dé: où ràp
Tod mANBOvC mapactatixà mapeinmta: du@w, weep bc èrì tov qui-
Awy kai Tfic wéupov Èctav è’ èv Meiuòvi Ckapavdpiw dvee-
udevti pupio1, Md tà uèv guida rmapicina Tò mAfiBoc, tà dè diven
TY TOÒ TmANB0vc momidiav Èv Te Ti) KaBortàicer kai Tfj dMy dugiécer 6
tv Opgxdv.
*B f. 81° ad 478 sqq. dià ti dè Supata kai xepaXnmv toò ’Arauéuvovoc t@ Au
Arpelbnv bpoiwce, crépvov dè Mocedékwvi, tÒ d’ év TO xaBormAicud pofepòv rù
L Mi Pesi repi tòv “Apnv derv@ te kai Maurpg, xal dmò tDv Geiwv Urégn, aUpWw
elc-rò Bu- Metà Geoùc altdv éFoporîv; Ti dè kai BovAetar tò ctÉpvov dè TTo- 10
para xal xe- Cerddw vi; fntéov oùv STI TÒ uèv ceuvòv aùtod Kai Bacidixdv dià Tfic
ary, IT. Bacidixfic TOÙ Aiòc mpormyewc mapécmncev, dc dv Bacidixà kai ppo-
Eton. (p. BI vodvtoc Kai aîcBouévov, Tfic pèv ppoviicewc èx tfic firenovevovene xe-
Not) fi qalfic mapicrauévnc, tfic dè alcofcewc èx tv dupérwv. UmtepPRodd dè
“© tò può Atdc xepaMfj xaì dupaciv tormévar TAY KEPali]v aUtod gAvar Kai 15
tà dupata, &Mà tw Ai BAw. où T® cwuatoedeî oÙv dmeixace ded,
dà TÉ duvdper TOO Aròc tf Baciduxj Te Kai dpyix. dpdelc vàp ud-
vov èk Tic kepalfic xaì tÙùV dpaduùv diépnve tò facidixdv xpdtoc.
tò d’ eùpwcrov kaì duvapixòv aÙrod, Srep mepì tòv Gupaxa kaì tò
crépvov xa@rdpdcdar Xérerar, Tocedwòyvi dteikace TD évocixBovi, où kai 20
épyopévou, queì, tpéue d’ obpea pakxpà cai An (N18), tò dè qo-
Bepòv tfic xaBordicewc TD “Ape. fiv oÙv TÀY pèv xpiciv xaì TAV pé-
way TAV Bacidux)v Èxwv Toò Atòc, TAV dè duvapiv xai tiv fwnyv Tod
Thoceddvoc, TAV dè mavordiav kai tiv di’ SmAwy xpficiv bc è *Apnc.
Xoimòv dè tò fireuovixòv kai ZEapyov tùv dAXwv TaYpw dreikacev, OÙ 28

2 rapacratixòv Et wc om, Et 3 yduov B 5 rroixiAnv dre xagonAicer
xai 1) dAXy dpleuev tov Bpandv Et 6 addunt BLp nonnulla de campo
Scamandrio quae huc non pertinenti —? dè om. LEt; B nonnulla praemittit
quae v. infra ad lin. 25sqq. 9 te om. Et dnò tv Gebv L dè post crépvov
om. L 12 mpocAiiyewc LEt maplernav LE 16 dMà xal t. d. 8Ay Et
post #4w vacuum spat. duarum litterarum capax B; quae L sequuntur: où tè
cuparedi odv dremdZecda: ded, novum scholium incipiunt 00 yàp cwpatoebe
oîv dmemdZecda1 Ge Et 17 te om. LEt 18 diépave L diéparve Et
20 xadidpicda B 21 xal paxpà Sin B 22 dipn, ne corr, L 25 Xomòv
sè xtA, in L nov. schol. incipiunt

Porphyrium repraesentat, sed ex parte loco, cui explicando adscriptam legitur,

accommodatum est, codices Iliadis secuti sumus. Ceterum vix casu factum est

quod in eodem cod. Mediol. et cod. Heidelberg. (P Dind.) idem scholium ad {

. 108 exstat: quae illic leguntur xdrgorce xaì aixe/ys éldporow in integra Por-

phyrii disputatione, unde scholia quae attulimus excerpta sunt, ut eremplum
Harraiosos commemorata fuisse videntar.

25 sqg. +*B f. 31° ad ‘4rge/d7» v. 482 (scholio quod supra edidimus sine

intervallo praemissum, ita ut unum efficere videantur. Idem in Eton. ad v.480

c. 1, oegvelov. als tò dre Boùs dyflngi pay Etoos fxiero adrtor, alteri

item praemissum): pento done? rò Com. Et.) ròr s/xao®/yra sos Broîs narà

B 41
uerdicac, cò Yàp TÒ aùtò eldoc xaì mp&yua mò TOY Bewbv tì TOv Tad-
pov xatfirayev, dA’ Sti tà mepì tòv ’Arauéuvova àreikace Tù direrdpyw
Tavpw. dcrep oùv drò TOÙ Atdc ec Tèv “Apea perafàc où éueiwce
did tÒ dirò dMAow eic ddNo TWY Tepì tòv ’Arauéuvova peraffivar, o0-
5 Twc oÙdÈ TÒV Tadpov Tapern@uùc eic Tapactaciv Tfic éEoyfic Tbv duo-
tevòv éueiwce Tòv Èmarvov. kai tà pèv fiv tà xa@* abtòv mpocévia
érafpovta, tò di curkpitixòv Thv duofwciv amò duorevov NauPdver eic
dporeveîc: tadpoc dè diampérer év duoreveci oucì tic dyéAnc éEpywv.
mc perà Tovc Beoùc Boî mapéBale tÒòv ‘Arapéuvova; Èvior pèv B f. 31° ad
10 oùv gaciv ém1 dià TOÙc pù duvapévove TY Beiav vofica gue madiv AiTE podc
érépav elxéva &mò yvwpipov Zuov rapérafe (rmapéBare Lp) più vontàv_*: 480.
Feove n DI A Lp f. 74. c.l.
olcav* fÎ 1ùp mporépa tv Gedv rmapafori) <uetaBoA) codd.; mut. nure Bode.
Bekk.) $Mwc écrì vonti. temi dè eimeîv St Tv mopeiav aùtoò TaIpw ,
elkace <fuit etkacev, v eras., B) fadiZovni di avéinc, Brrep écrì Zbov
15 frenovixdv. TAV aùniv dè elkéva ’Oducceî mpocgeîvar (mpobeîvar Lp)
GéAwy tò pèv duorov épudaze, tò dè péredoc éueiwcev, Apverò mapermdcac
(FP 197). èrreì dè év TÎ pdyn tavtm “Avapéuvwyv ti TAeovextficar oÙx Euerde,
xatà TAV Sddv aùtòv Kocueî- où ràp Zder eùtuyeE?v, iva denofj AxiMAéwc.
484. Intodci mivec, dià rmofav altiav tfic pèv 8\Nc mparuatetac A
20 dpyduevoc è mommàc uiav èrexaNécaro TOv Moucùv, Ètì dè TOÒ Kata-
Adrou tc macac. Mérouci dé TIVeC TO Ypoppatixòv érì ToÒ pufjviv
derde tdv tpérov elvar cuvexdoxiiv, wc darò udc Tic xupiwrépac tùv
Moucùòy voeîcdar Tèc macac. dior dè Aéyouciv, Sri Itepì Évòc pèv
mpocwov xal Tfic dprfic TC TOVTOV TÒv Abyov morovpevoc debviwce
26 mpòc piav tùv Moucòv érmomnicato tòv Aérov, puéMwy dè kardAorov
épeîv vewv xaì Bacidéwy è0viv Te Kai TÉmWwY TANBOvC TE Mpayuatwy
eviérwc mpòc amdcac tàc Movcac tèv Agrov dmepetderar. B f. 31° ad
486. ei gno drvoeîv ToÙc fireudvac, mc Urmokamitv gnev dp- tuev (1 in
xoùc aò vnòv èpéw (v. 493); crixtéov odv eic tò iduev kai TV Ip LIO
30 Aérov obtwc ékdextéov: dio vrorigera:, Dv tò pèv und’ dAwc Cundé- Tdpev.

3 Gipea e corr. Et oùx dmepelwce Et 4 dn’ dMNov LEt rùv — ‘Ayauéuvova
om. Et 5 tic èeroxîc om. Et 6 mpòc(linea transversa delet,), suprascrpt.
xa, aùràv L tà ante xa0' abròv om. Et 7 èraipovroc L

ti» poegiy vi» Suosov elvas Bot. Isera Bè dx tig Ifteag* Sv yàe tedzoy,
puoi, rasgog #9 Bovoly, otros Év toîs dAlors brijezsr è Ayautuvor.

Veri simile est etiam schol. Vict. I" 168 a Bekkero editum: xega4j xal
peitoves dii01. val mag xegali eluslog dii (B 478); i tò nysuovinòy fleye
aéra È) td elxeîv fuati meivo dnloî tore uévor xeds fpéear raòra coufijvar
ads, ex eadem Porphyrii quaestione derivatum esse. Idem certe apud Eusta-
thium, qui etiam altero scholio quod supra edidimus (xdg perà roùs Bz00g uri.)
aperte usus est (p. 258, 1 sqq.), ad B 478 legitur (p. 257, 41): xal s/dag dt
xag forogiav laldv om dv morevBeln, 06 yde torodros 6 Ayaptuvwv dilà
pdliota 6 Alu nal d 'Agidieve, Indyer Gu tiv fuigav Exslynv Epdvn sorostos.

29sqq. Nicanorem sequitur, v. Friedl. p. 161.

48 B

Awc BLp) divacgar dià Tò mAfB0c eimeîv, tò dÈ divacda uèv ypiiZerv
dè tic tiòv Moucwòv cuppayiac. Èeriv oùv oùtwc Com. A) tò tav:
Ecmete vòv por, Modcar, oftivec Areuovec: apyoùc d’ aù
vnùòv épéw vfide Te npondcac: TANOÙv d’ oùx &v èérù pudf-
coua: oUd’ dvoufivw, eì pù aùtaì di fautdv elmrorte Caùtai ai Modcar 5
di’ faut. elmorev A). tò dè bueîc ràp Beai Ecte éuecdhagnce <èue-
coupéince Lp) toò Ècmere vov por, Modcai, oftivec Areuovec,
dcrmep alriav èrararùyv tod mpòc tàc Movcac dmepeîcar tòv Adrov.
*B f. 32° ad 494. diù ti toÒ dextov Com. codd.; toò ètovc 1° Vill) étove
vovy. 484 TÎjc pudync èverkvioc vemv xatdAorov roreîtar “Ounpoc; A Sn xai fl 10
(£. 81%). imédecic aUTd mepi tò dékatov Ètoc TOÙ rrodéuov eMinmtar, rvspipov
Lp £.78% 0. Lie TD dea oÙx fiv revécdar pù mpoxatalexBévtwy TÙYV dqpicopévwv.
Teccapdxovta M _
(v. 524). f pévror mpépacic edNoroc, wpricuévov ràp Tod “AxidAéwc, kai fi Tod
Teiyouc olkodopò edNorov Ecxe mpépaciv kai fi tùv ‘EAMvwv xatà
pila <quAa B, qguAac Lp) diaxpicic, Bmwc Av diddrAo: rirvowto ci 18
fadvpodvtec, xaì è Tpwdc wcadtwc didkocuoc èv mediw TÉTE rapa-
taccéuevoc, xal dANwc Toîc pèv Tpwcì tò Bapcficar toîc d’ ’ENna tò
evAaBectépouc revécdai. TODTO dè ékatéporc altiov èrirvero tic diaxocpii-
cewe kai TÒ momti mpépaciv édidov Tic edAbrov èxtaEEwC TOÒ ataA6 you.
494sqq. quae ab Eustathio ad Borwriav Porphyrians affe- so
runtur, uno fortasse loco p. 359, 33 excepto, e libro Paralipome-
norum Homericorum neque e Quaestionibus petita esse in dis-
sertatione ‘Porphyr. bei Eustath. zur Bowria' (Herm. XIV) demonstravi.
BIT. ad E 576.
*B f. 35° ad 649. dià ti évradda uèv merroinkev dA NOLI 0° oî Kpntnv éxa- 6
Kpfnv. téumoliv dupevépovto, év dè ’Oducceig (t 174) eimuv bri Zeri
Lf. 47, IT. { Kpfim kad xal rieipa xoì mepippuroc érarer tv d dvOpwror
TabieelroXAoi àmerpécior xaì Èvvijxovta méinec; TÒ Yàp motè pèv
\Xor 8* oî A . N n n ‘ A
Kpienv. éveviicovta rtorè dè ékatòv Nérerv doxeî évavtiov elvar. ‘HpaxAeidnc
Eton. (p. ss Hèv ov Kai dANor Aderv émreyeipouv obtwC* Ere Ydp uudeverai TOÙc s0
Noehd.), I7. pet’ ’Ibouevéwc amò Tpoiac dmormiescaviac rmopeficar Auxtov Kai tac
trrùc méderc, &c Exwv Aeixwv è T&Aw méieuov èEriverke toîc èx Tpoiac

26 dupivéuovrai L —èv dè 19 db. Lp 27 xalèriepa LE enippuroc L
28 èveviovia BLEt èv evirovta (sic) Lp =méMiec L—29 èv evikovra Lp
èvavria Lp 81 idouevéov Et —Aéktov codd.; corr. Hoeck, Cret. II, p. 431;
Aéxrov etiam codd. schol. Od, (v. p. 49) 82 téAac codd.; corr. Dind. e schol.
1 174 (de accentu cf. Lentz ad Herod. I, 244, 33) dò potac Lp

9sqg. Cf. Porph. B 362.

25609. + L f. 47°: did 1/ ivraòta pr frardunoliv slogne vi)» Korjeny, tv
dè tj 'Odvoceig ivevmuortazoliv; Adoro Gnrsor odr, pnelv, Sti ro. o’ vel
roò mollàs onpalva, ovgl ro der@pé. Attnos yo è Tal Kontov (tà doxge-
adv cod.) drinpariioas rds dina ndles Lxdo@nosr #lo péfor tiv Gilav. nel
sbd6yag dv ti 'Odvasela tveriuovia slxev fzeuy avere.

Difficultatem chorizontes moverunt, v. Ariston. schol. A,

B 49

éX00Îew, eixétwc dv gaivorto uGMiov TOÒ momTOD fl &xpifera 7 évav-
modoria tic. oi pèv ràp eic Tpoiav èAB6vtec ÈE ékatdv ficav médeWwY,
ToÒ dè ’Oduccéwc eic oîkov fikovtoc Ètel dexdtw perà Tpofac &iwew
xo griunc dinkovenc, BT merdponviai déka mélerc Ev Kpitn xaì oòx
eli mwe cuvwricuévar, perà Adyov qaivort” dv ’Oduccede Méywy èvevn-
xovtémodiv Tv Kprimny, were, ei xaì ui) TÀ QUTÀ TepÌ tùv aùttv Xérer,
où puévror dia TOÙTO Kai wedderar. ’ApictotéAne dè oùk drorrév
qnaw, ei pù mdvtec tà aùtà Méyovtec nemoinviar aUt®* obtwc Yàp
xal dAMMAorc tà atà mavteN®bc MéÉrerv Uperlov. priore dè kai pera-
10 gopé écri tà éKatév, bc èk Tfic éKatdv Bicavot (B 448) où ràp
éxatdv ficav dpidud* xaì Éxatòv dé te dovpar dudenc (Hes, xi)
456). mera oudapod Mérer uc èveviicovra udvar elciv* èv dè toîc
éxatév elica kai èvevikovta.
mc oùv év TÒ Kataiérw qneiv FAXor 8° oî Kpitnv éxatdu- HQ t 174 |
15 rodiv dugevéuovto; ffror ov èxeî tò éxatév dvrì TOÙ mOMOd ke. —Dind.
ta, bc tfic éxkatòv Bdcavor È érmreì perà tòv dnéiovy oi perà
’Idopevéwe èméponcav Avktov rai tàc mÉpiz, &c txwv Aedxoc 6 TAiw
méleuov fiparo mpòc avtovc. oùtoc Berdc by ’idopevéwc maîc dpedeìc
im aùrod quiaE Tic Kpiimmc Ecraciace mpdc abtode émavedBbviac....
20 perà dè TabTA mpocexticoncav ai déka.
187. v. 447.
827. A 1065-11.
844 sqg. udyecdar doxeî tò aÙTàp Opmiixac fir ’Axduac xaì*B f. 40° ad
Teipooc fipwc tù ’Iprdauac Avinvopidne Avete perac te dc Opimac
25 TPA@n év Oprikn (A 221)" éxeî ydp brotideTa1 tòv ’Ipiddpavta fa-p i se

pb
ciéa tiv Opaxdiv. Î dè Avcic ÈK Tfic Mégewc: où Yyùp oi mepì tòv Lpî. veg A

--— aùtàp Opit-

1 paAMov dé t00 momtoò LpEt 8 ém dè xai tv perà BLpEt Eni dè xal — xac,
uetà tiv TAC tpoiac BAweiv piume dioovene &m1 xTÀ. L; corr. Bekk. 5 qal-
vorvt* iv L = 7xalom. LEt 9 ge, sprascr. \, B; Ugerdev LLp; we
Aovci Et 10 post tà éxatév LEt add.: modò ydp teri rà éxatéy, tum we èk KTÀ.

11 te om, L dàudenc Et 12 uévaL taîc éatév Et 23 tò om. Lp 24
fipwoc L rò ipidò. L= 25 Opdxrn L 26 èx dè TAic Aérewc Nicerc® où 1àp mav-
tac ol mepl t. dx. 7. 6p. diy. L

9. 10 Idem Aristarchus ap. Ariston. B 649.

12 Cf. Porph. X 262.

16 Cf. lin. 9, 10.

20 perà dè raòra xr2. Is qui scholium e quaestione Porphyrii excerpsit
nimis brevitati studuit. Apertum enim est eum sententiam reddere aliorum, qui
difficultatem ita solverent ut dicerent (schol. A) Io%aévy <'A18spévn coni.
Niese, Mus. Rb. XXXII, p. 283, 2) tòv Aaxeda:uovior dendoliv xtisar. Inter
eos Ephorum fuisse loco Strabonis X, p. 479, docemur: "Epogog pèv Sersgor
iniutodtivar rds dira pro perà td'Fomxd ded: ceo Vdaspibeo coil’'Agyelo
cori Ivréto "Mesgifeviv Isle an Aristarches, adquem» extrema séholu
A verba referre' Priedlaemde?, Ariston. H). 74; 'dubitavît, + Porplyi auotor:fuerit

ScamapzR, Porphyr. Qu. Hom.

50 r .

*Axdpavta mavtac ToÙc Opakac dirovciv, dAiwc Te èrreì elpnxev decove
‘EX ficmovtoc arappooc évtòc téprei, were tiv èxròc Opaxdy
xaì tòv ‘Pficov xaì tòv ’Ipidéuavta divacgar facidevovtac Screpov eîvar
BonBovc.

madiv dè tò aUtàp Mupaiyunc dre Mafovac drkuAdoTézOve
(B 848) èvavtiov t@ tòv ’Acrepotaîov adeic BtoTiBecda1 tiv TTarévwy
Bacidéa (® 140 sqq.). Avorto d’ dv Tù Kmipd* tòv Yàp ’Acreporraîov
oÙk dmedc ypoviZovtoc toò moréuou éAgeîv dirovta médiv Tivàc TOY
Targvwv. thXa dè Kai tf) AéEer dittov drogalver révoc Marévwv* todc

puèv 1àp efpnxev drkudotézove, toc dè dodixeryéac (® 155).
B f. 40° ad xal mc ’Iiprdéuavia xaì ‘Pficév pnerv dipyev TOY Opgxòv; dia
*Axdpac. MPOCTÉBELKEV Bcecode <$couc codd.) ‘EXAicmovtoc. tv yàp ‘EMn-
Lp f.81° c. 1. erovilwv Hiro: tv mepì Mapibverav fipyev ’Axduac, érépwy dè ’Iipidéuac,
AKduoc Bc fX0e còv duoraidera <d60 xol déka Lp) wuciv (A 228), dMuwy dè

‘Pficoc, ito TOY Tepì tòv Com. codd.) Audiav.
B f. 41° ad
txacror. Tr
Lf. 56% c.1. 1. nc èrì dio crpativ <ctpatiwtàv BL; corr. Bkk.) tò Éxa-

Exactor. È % a n , n
Lp f. 8» e 819! Erazev; fi bm Katà È0vn kai guAàc diexocump@ncav, fi dvrì Tod

eod. Li °° TT
1 $couc BLp 2 èvròc codd.; èxtòc Bekk. 3 tòv (e corr.) piccovL 5 md-

Av dè tò adtò tò aùtàp xt), B; idem L et Lp, nisi quod hic tò ante aùtàp,
ille dè post ndAiv om.; dittographiam Bekk. correxit 10 rroAveyxéac L, doAx-
érxeac BLp
an (agitur enim de re ad Navium recensum pertinente) Apollodorus (v. Niese,
1. c. p. 283), incertum relinquendum videtur. — Ceterum Eustathius quoque
(P. 1860, 58) quaestionem eodem quo nos modo male decurtatam legit,

5—10 Alteri huic scholii parti etsi iungenda esse apparet quae in codicibus
nostris ad ® 140 et 155 leguntur, tamen hoc loco edere veremur, quod ab iis
versibus quibus adscripta sunt divelli vix queunt. Sutficiat igitur id indicasse.
Minus certo iudicandum est de verbis Eustathii, p. 869, 33: egl dè ITveaizuov
iv toîs toò Moepuelov qiestar Sri IlarooxAov dvelévros avrò» (II 287)
Astsponaîos Nye toùs Iaiovas, 0v Foerpev ‘Axidievs Difficillimum enim est
iudicatu, utrum e Quaestionibus an e libro Paralipomenorum Homericorum
petita sint (cf. quae disputavimus in libello supra allato, Herm. XIV, p.
247. 48).

+B f. 40% ad dyxviordéovg: obro: tofdrai, ol dè bnò Aotegorarov Foli-
geyzieo Kdolugtyzeeg cod.). elxòs dì rd» ‘Aotegorazov geovitovros roò rolépov
doregov £28e%v, dig al Tpiddpavra xal ‘Poor, quae verbotenus paene Éx roy
nalcòv Eust., p. 359, 44, attulit; simil. Vict. X 428 et IT 287.

11-15 Quaestionem ad 4520 servatam huc transtulissem, nisi nimis ad eum
locum cui in codicibus adecripta est conformata esset. — Quae nostro loco le-
guntur în usum suum convertit Eust. p. 858, 24 sqq.

16 Ex eodem fonte derivatum videtur Epimer, in Cramer. Anecd. Oxon. I,
P. 141, 15: té onuarver Enaotog; divi tod “ElAnves xal ci faiePagor (quae se-
quuntur huc non pertinentia ex Etym. M. p. 320, 12 petita sunt).

r 51

Exatepor, Tpdéc te kai “EXinvec, wc tò devdiMiwv èc EKactov
(1 180): duo yàp oi mpécRerc. fem dè ’Attikév.
16-49. ..... dià TI dè Beoerdéa gncì Tòv macari xakiarc xpwpe- B f. 41° ad
vov; TOÒTO Yàp èrkwpiaZovtoc déterev eTvar xaì amoceuvivovtoc TÒv mpopdyizev
5 divdpa. Nexréov dè Sti el pèv <eì pù codd.; corr. Vill.) mavra èrai- v. 16.
vdv épalvero tà Èv TOUTW, dikata fiv dv fl péuyic: èrarve? dè aùTod pf 82. 0.1.
Tàv poppiv, fva kai èrì tèv yextàv vopiZnta dAndeverv. elta xo mpomdziZeEY.
pueîZov xatackeudZerar Tò pîcoc, ei TOLOÒTOC iv Tv Pop@iùv xatarcyuver.
eiitnto: mic ’ANéEavdpoc mpoxaleîtar toùc dpicrove tiv “ENM-*B f. 41° ad
10 vwuyv derlòc dv tà mAvra Kai oùdèé dtAitme dAlà rozgine. Nicic* Evior mpoxaMiZero
uèv oÙv gaciv diaZovevecda: abrdv tà dbivara, pofeîcoa dè tà Tu- _Y- 19.
xévra, oi dé, Sri curkexAercuévor drrò “AxiMAéwc oi Tpwec ToÙc TV Mea L
‘EMivwy dpicrove oùx fidercav. èuoì dè dokeî dr xwuwdeîv ètavnpn- mpoxaXiZero.
pévoc è rmomtàc xai cyfiua tfic 6mdicewc kai Bdpcoc AANOTPIOV TV A f. 42: c, 1
16 SmAwv aùrò mpoctédenev, Îv° éx TOO péXNovTOC @Hfov peitova mpoc- mpondpordev

oi Tèv YÉXwra. duirov.
èx mofac altiac tdv ’AXézavdpov dverdiZuv ToIADTA TPOPÉEPEL+R £ 41% ad
(v. 39. 40). Avcrapi,
Avcmapi, etdoc dpicte, ruvarpavéc, Ameporeutà,
20 ale’ Spedec

xal tà Noimà tTfic Nordopiac; Noidépou Yàp madoc tò perà évvéa ém
€ìc toraitac Mordopiac èxrrimtenv. xv Toodtoc dè fî, dià TI eic to1ad-
Tac xamvéx@n Znroda. tò uèv 1àùp én1 fuvarpavic xaì rimepoeumio,
è cnpaiver tòv dmatemiva, éE bv dédpare mepì tiv ‘Eréwnv eîyev òver-

25 diZewv, TÒ dè fi ogtw AWBNvV T° Epevar xaì èméyiov dAXwv kai
Tò dpictéa pèv aùtòv dtodafeîv kaì mpépov toùc “EMinvac, xaiperv
dè dn oÙx Èeri Bin èv aùrd, médev croydZeta: Br dipictéa kai mpépov
aùtòv elvar Urmevdouv, xaì maliv STI Ervwcav derlòv dvta kai dvav-
dpov; vîv Te dià TI TAÙTA MPOPEÉPE1; OÙ Yàp dij Wcrrep “Opnpoc mpw-

30 tv udynv tavtnv vgietarar èv romicer, xaì taîc dAndeiarc mpwm iv,
Tva Mbrov éxn è toò “Extopoc dverdicuéc, ei pù dipa Noidopov émdeî-
Ea fovAerai xai dpridov dMNwc tòv “Extopa.

9 mpoxaleîto Lp mpoekaheîto mévrac T, dp. AO 10 Adac om, AL 11 dè
post qofeîcda: om. L 13 xai 2uol pèv doxet AL 14 6mAncewc A @pdcoc A
Odpcoc dAh éti L 15 a0tod Lp mportoexev L 16 mpocophice L

2 Aliter Aristarchus, v. schol. Ariston. I 180.

9-16 Aristarchum v. 19. 20 obelo notasse schol. Ariston. docet,

27 +B f. 42° ad desorija v. 43 (id. Lp f. 83* alteri schol. h. v. subiunctum,
A f. 42% c, 1, gentes desorija): wére (3? add. Lp) Uxélafov "Elinves Alitar-
Geov pro "E11. "AR. A asròr) deroria sivat; dijlov Bri drére ndliov rà d6-
cara "Agyelar xoonalitero navras dolorove.

52 r

fntéov oùv Sri, mei cuvémizav dAMfhoic BÉiovtec, queiv Sri
Tpwcì uèv mpopdyiZev ’AMéEavdpoc, mapdadénv Wpuorciv
Exwyv xal tà Momà ’Apreiovc mpoxaMiZeto àvtifiov payéca-
c0a1 (v. 16—20). è è’ èv Toîc mpopdyorc Yivéuevoc xa mpoxaXov-
pevoc mévrac TOÙc dpicréac eic udynv Umoingeein dv dpierede elvar
mpépayoc. madiv è oùtoc, fiviga tòv MevéAaov Beacduevoc xaterAdmn
xal dvactpéyac èx Tv mpoudywv eic Tò mAB0c Katédu deicac
’Atpéoc vigv (v. 37), xatayéNactoc rivera xal dMiwc diaZwy te xai
amatevv kai èv pavepò Toîc méci diepdappévoc. èrei tolvuv è “Extwp
éxmndvia eic tovc mpoudyouc édeficato Ka médiv èxmAayevta, Bre 10
elde tòv Mevédaov, eic tÒò mARBOc BmOvOCTOBVTA dià déoc xaì péfov
mpiv ti madeîv xa xivduvedcar, éE aUtmv TOv mACIV d@PBéviwy eic tàc
Aordopiac mapixon: dmraremv ràùp è toIodTOc Kai dAlwc dAaZòyv rai
rimepormeutàc kai Oméyioc GAXwy Nn kai gBopà. TÒ Yàp Awfnv t
Epevar xat imdyiov dMiwv (v. 42) cnpaive, Sti pù povov éptap- 16
uévoc éeriv dAhà kai maci mpddnhoc. el yàp, gncì, fn (tOÙTO Yàp
cnpaiver tÒ Èuevar), kaì rivwexn Umò Tac Syerc mavtwy, STI TOLOÙTOC
el dA oÙx Wwy MÉAn@ac, xaì drroraufavova pév ce “Ayaroì dpieréa èk
toò Tpwcì mpopayiZerv xal ’Apreiwv mporaliZecdar mavtac dpicrove,
oùx Ecti dè Bin ppeci (v. 45) — xaterAdyn 1àp pidov firop (v. 31) — 20
XX èreì tòv MevéXaov idùv mepofnta:, eixérwc Kai tò oùx &v dij
peiverac apnipirdov MevéXaovy (v. 52) eipntar. kai émedà mav-
tec aùtòv eldov èv Toîc mpopdyorc xai médiv xpuntéuevov èv T® TA
Ber mAvT_wY, Èpn tiv AwANv Exe, dc mAvTwY adt® gofepàv Svrwy,
dcerrep Mevédaov <Wcrrep è pevéraoc cod.), dibti rdimce TAV Yuvaîka 25
dprécac, idv éEemAdyn. oÙk Ekeivou oùv yuvaîka, gncì, AaBùyv èyerc
uévou, dAdà vuòv avdptv aixuntéwv (v.49), tovTwY pèv viupnv
— méavrec yùp aùthv Euvnetedovio oi dipietor — Meveddov dè rero-
vuîav Badepày mapdkortiv (v. 53). ©
éx tùv oùv viv imò ’ANeEdvdpov rerovétwy èverdicuòc rivera, 30

dA oùx <supr. lin. script.) éx Aomdspou kai eic HBprv émpépov dia-
voiac tod “Ektopoc. tò dè Apreiwv mporxadiZeto mavtac dpi-
ctouvc avtifiov paxécacgar (v. 19. 20) dupiBorov, métepov aùtòc
mAMNWwY mpoexadeîto TOÙUc dpicrouc tùv “EAMivwy aùr® payécacdar, fi
méXiwy tà dépara mpovxadeîto mAvTaC TOÙC dpicrove tùv Tpwwy *Ap- 85

26 +B £. 42* ad snòv I° 49 (id. Lp f. 83. c. I. sod» dodeir): aderes ydo
oî dquotor t}v 'Eltvnv Ceav ‘Elljvov Lp) tuvnorescavio, pivov dì Meveldov
dalsoh yévove magdxorris.

34 8qg. Duo scholia eandem rem in epitomen redactam continentia coniuncta
esse vix est quod moneamus. Ex eodem fonte petita sunt verba quae in schol.
B f.41* ad ‘Agyeloy v. 19 (id. L f. 56*, Lp f. 82> c.l, ’4eye/wv) leguntur: ......
soadalvov to/vuv tò dev meosualzito toùs to» Aeyslwv deiotove sls paynr.
È roùs derorsîs rv Tocwy mooetesmero (mooroiaeta: L) narà ròv ‘Ellivar.
Quae ibi sequuntur aliunde illata esse videntur.

r 53

vreiorc dvriBiov uayécacdai * fi ràp TOÙC dpicrove tùv “EMMivwy aùtòc
mpoexadeîto udyecdar xpadaivuv tà dépata, 7) ov Tpuwy mavtac toùc
àpictove mpovkadeîto ’Apreioic dvtiBIov payécacdar.

46. v. ad E 886.
5 61.62. tò Scr ciciv dià doupòc in avepoc, dc fa te téxvn*B f. 47> ad
vijiov EkTauvyeiv dpéMAet d’ davdpòc épwiv doupòc.

abuvatév paci elvar’ Tv Yàp méÉlexuv dduvatov TéXvm Xp°cga1. Adoro LP f. 88°.
è’ &v katà Aéfiv, oùy wc TiIvec STI Érì tOÒ dvdpòc Nérerar tò dkpoté-
Meutoy <dxpotedevtiov Lp) dc fa Te TÉéXvN, è dwip' Tò Yàp émipe-

10 pouevov èAéryer todc Adrouc imép tod meNÉKewC Svtac* d@eNAer d
avdpòc épwnv* uGMov dere tò TéXvN écriv drrò téxwne. cuvi@nc
è’ è tpéroc tic épunveiac, bc èv Tm YMPai dij moMéporo remav-
uévot (7. 150) dvrì ToÒ Und TOÙ Yiipwc, koù dc di Yipai xu@òc
Ènv (B 16), dvrì tOÙ UTò TOÒ Yyipwc.

16 65. 66. tò 0Ù TOI dmOBANT Èéctì Bewv épixudéa dwpa Ecca *B f. 423 ad
xev aùtoì déciv, éxòy d'oùk div TIC ÉNorto évavtiodoriav doxeî dbpa.
mepiéyerv* TÀ Yàp uù améBinta dipa kai uao mapà deoù dwpogueva l È lata
Kai épixudéa mic oùx dv Tic éxùv ÉAoiro; Aderar tò Exùv oÙx dv fd (Noeh-
tic ÉXorto payopévarc taîc xatà TÒ korvòv èvvofaic* f dè Avcic® Bedv den p. 34), I7.

20 dipa où ubvov & didéaciv dratà dAia xaì & rmapéyouci kad doroì
dp te rido1 xatageiatar év Ardc oBdEI dwpwy, cia didwci,
xaxòy, étepoc dè ékwv (2 527). dicre dbpa kaì xaxd, dep oùx
dv mic éxuv Éiorro, dobévia dè créprev aùrà dpeile. fi dmhdc tà
dipa brroîa dv f mapà Bev prev obdè amépintA Ècni dià TÒ pi) brrò

256 Tv fiuetépav keîcdar èEovciav €ic tò dropaleîv. tò oùv pù etvar
àméBinta undè Up’ éxévtwv Anntéa eipntar, 6Ti oÙK èv ti) fiperépa ée-
ovcig keîta1 eic Tò Aamofareîv N NaBeîv. dvaipeî dè kai éxdtepov tò
è’ fiuîv, uc puiite èvòv fipuîv abrà dmofaleîv èBeMicaci unire Nafeîv
mpo@upn@eîciv, div Te dradà dv te èvavtia. Kai Èetiv è Adroc: & Beoì

30 didéaci diipa, xiv épicudéa f xv qaida, oùte amofareîv tp’ fipîv
éemiv oùte Nafeîv èq’ fiuîv dv ein. TÒ Yàp éxww èk xorvod deî xai
mpòc tò dmofadeîv dkodcar xaì mpòc tò Éleîv® où 1àp Exuy dv tic kai
BéXwy dmopfror ovd’ éxùv dv Tic Kai BéAwy AGfor È èv TA TèV xperr-

15. 16 tè 0d tor — Morro om. L — epixepdéa Lp 17 Gedv L 18 èpi-
xepdéa Lp mic dv tic éxiv ody EXorro Et Averar tò conieci; codd. Acc, om. tè
18. 19 éxùy — &orto om. Lp 19 tac om. Lp rò ante xorvòv om, Et 20
post Sorol aliquid eras, B 21 xataxelaro L_22 édav LEt xal tà xaxà LEt
23 do@évruv L 24 Geod Lp 25 2Eovciav xeîc0ar LLp 26 undè correxi; codd.
pome 6m° &xgvruwy codd.; corr. Vill. oùx 871 codd.; corr. Bekk. 30 f post
utramque xv LEt 33 drofaAwv LEt dmofa) oòdè éxùv Lp

15qq. Aristarchus diplen posuit r@ds rò {7rovperov, og, el ovx
Toru dadfinra, indr oix dv ris ÉX01r0 (schol. A, cf. Lehrs, Ar. p. 209).

54 r

tovwyv rai Unèp fiudc Svtwv èZoucig keîtar. Averar kai xatà Méfww* Tò
tùp éxuy éTì tOÒ PovAngeic TiIOÉUEvOv drhoî dti xadd puèv tà dubpa,
où uùav davi Tù BovAngéevii fiacra Ang@fivor.

*B f. 190 ad 98 sqq. dmopoîci tivec mùc è ’Arauéuvwv dkovcac Bwpfifai ce

mavcudin B12.xÉNeuce Kapncoudwytac ’Axaroùc mavcudig* vÙv ydp xev

EXorc <é cod.) méMiv eUpudyviav (B 28. 29), kai mcrescac td
òveipw — gf yàp By aipaicerv Mpidpov médiv fipati xeivw
(B 37) — wc tv rrodepiwy dAicxecdar uerAévtww xaì Tfic médewc
xara\apfavopevnc, tà uèv mpòc diwciv où tToreî éEarayùv Tiv crpa-
miév <ctpatetav cod.; corr. Bkk.), émì Spovc dè Epyera: kai cuvericac,
alc èmepuwywncev: oi d èxdpncav ’Axaroi te Tpwéc te éAmduevor
navcacda: diZupoò moléporo (F 111). fintéov oùv dti priore
où mavrerbc èrictevce Ti) mepì tòv Sverpov gavtacia* didrrep eUrvu»-
puoci Toîc mepì tic cuveriene Adrorc Omdpyovcv eixéTwc curkatatideta:
<add, cod. &mperèc dè tò Aérerv ktÀ., quae p. 24, 3 edidimus).

*B f. 43% ad did TI Urocxopévou Tv diweiv ’Ifov cuv@fixac moreîtar mpòc
StmoTépuo Tpac; fntéov oùv xar” èviovc STI où mictedeL TD Òveipw, xatà dé
Lf. 59, mivac dt oùdèv diépepe xaì évòc povopayia. dAlwec Te oÙv mpocté-
Lp f. 84°. taxto: aUtd Kadottdicar ToÙc révtac, où pdyecdai.

B f. 43° ad 103. ..... dà ti dè di Tpibec Fà xaì ‘Hiiw; Bn è Com. L)

PET xivduvoc rmepì cwrmpiac tic èv mj oixeia Colxig L). “EMAnvec dè Ari,
Ip f. 840 c.1, émeì Eévioc Cèm. E. om. L)' repì feviav dè rdixnviai. pérarvav dè xai
Fete d'Apv”. Neuxéyv, STI oiKer6tata TÀ Xpwuora éxatépw tùv dev. érì dè Aide
oùx eîme ti xpùòpa* [fiv pèv Yàp xaì “Hiiov dpmuev, Aia dè voodpev
uòvov.
108. v. ad = 267.

Lf. 59°, I7. 121. eic tò ’Ipic d’ ade’ ‘EXévn MeuxwAévw dyredoc f\0ev.

Eton. (Noehd. g\oyov d@” éautfic épyecdar mpòc TAV “EXéwnv. Adetar dè èx Tfic Xé-
P. 35); II gewc. tò TàP drredoc oùk feriv aùrerreNac dg” éavtiic, dA BrtoBAA-

1 quae post xetra: leguntur LEt om. ante Avera: in B. ras. 2 dAXov Lp
3 diravra codd.; correxi 16-19 L scholium verbis subiungit, quae in
cod. A ad l 108 leguntur: tà olkeîa éxderw Ge — toabtn Beéc (p. 145, 13
—15 Dind) 16 mpòc roùc tp. Lp 18 diépeepe L uovopaylav BLPL mpoc-
etéraxto L 20 praemittuntur in B et Lp nonnulla a quaestione aliena: èàv
crifwpev — tv xaprdv (p. 165, 10—12 D.), quae in L alterum scholium efficiunt

4sqq. Si rem apectas, ad I° 118 vel ad 1°276 potius utrumque schol. refe-
rendum fuit. Sed cum ex versu 111 in priore allato appareat, quae poeta Mene-
laum dicentem faciat (v. 97—110) per errorem ad Agamemnonem referri, ad
ipsam Menelai orationem, cui alterum in codd. adscriptum est, edere maluimus,

1689g. Cf. Paris. ap Cramer., A. P. III, p. 157, 18.

27 Haud scio an ex eodem Porphyrio derivatum sit B f. 44 ad 2evxmlivo
(id. Lp f. 85° c. 1. devaodés®): dv dezaîs ed tic "Hoac avtiv inibiro noopti,
deyelas te dupo nale "Hon © ‘Aeyein @ 8) sal ‘Aoyeln 'Elivn (Z 328).
TI8s dì dyyelos, Splovéri magd rod Aids 06 ye adrdyyelos. Viiv dè Enter

10 £0eA6v mep, Oncéa TTerpidodv Te, Bey èpixudéa téKva (A

r 55

Xe Bi mapà TOÒ Ardc. oi dè tò Neuxwiévw déeyoviai ti) “Hpq èri-
Berov.
122. tò dè eidopévn raXdw ’Avinvopidao dépapri, did ti L f. 59».
uGov Tasitn fi dig; diorov Yap. fÎ dè Avec èk TOÙ TPOcWITOY.
5 imékerrar yùp 6 ’Avtiavwp mpozevoc tv ‘EXMijvwy kai tò Yévoc aùtod
Kai Tfic cuvomovene TOÙTW. è
IA4. àbduvarév pna qua Lp) tiv Afopnv Catdpav L'Et) Èri Zfiv*B f, 44 ad
kai dupimdiov ThZIV Eye, eimep dè pev Oncedc dpyaîéc èctiv — Èv0a Atopn.

x ET Kké n, € in ras., B) rpotépove idov Keldov L) dvepac odcl { yo I,
c. L Afepn

630. 31) — fl dè dugiroroc èrì véac TETTETAL Î) dè Aiac èx fc Mé- Moi

Fewc* © Sn duwvupia éerì tfic Aîgpac, fi dti ff om. Lp) dueiroXoc Eton, (Noehd.
où mavtwc véa: ypnì cùv dugimdòAw, f oi Bpwùciv méciv te p. 85) IT.
maprider (a 191).

LI eì uèv ‘6uwvupia èctiv, tatéov* ei dè où, crixtéov èv TD ATOpnB f. 440 ad
xaì tò éEfic cuvantéov. miBavTEpov dè Ouwyupiav eivar* où Yàùp dv —Atepn.
tocovtwy oca érùv dupimodeîv rdivaro add. Lp: dduv. paci xtÀ., Lp f. 85°.
17.

xaì mùc tocovtwy étòv odca dupimoreîv divatar; dAXà xal è Townl.(Cra-

2 Tic ypaòc Keîta:* Ypnì cùv du@piméAy. moavwrepov dè duwvupiayv mer, An. Par.

eivar: où 1àp f) NAixia é@* Toùc Tepì Oncéa yàp mportépovc &vdpacIl, p. 281).
è ’Oduccesc gna. mic te, ei èv TporZfivi èxeîvoc fiv, mic te Mevédaoc
Thy Beiav dovdeverv riveixeto; TTeXorìc Yàp fiv. koupidinv <koupinv
cod. Town.) te &Aoyxov (N 626) MevéXaoc aùmiv gna <aùtov pn-
civ Town...

154 sqq. dià ti f) ‘EX èrrì tiv Béav dpixveîta) Kai tadtine <TAY-*B f. 440 ad
my cod.) è TTpiapoc tà mepi tùv ‘EXMivww muvedverai; dià TI Te èv- dvdpa v. 166
véa în Tv t0Ù moAéuov rrapwynkétwv ètdv è TTpiapoc dvoeîiv pai (f. 45°).

xslBetar (xri., quae aliunde illata sunt). Fadem sed ordine inverso, ita ut
illa Zy deyaîé — ‘Aeys(n ‘El#vn scholium claudant, Leid. f. 60°.

15—18 Inter Quaestiones scholium retulimus, quia iisdem ex parte verbis
quibus quaestio Townleiana utitur.

19 Ertrema scholii verba quamvis pessime tradita sint docent Porphy-
rium inter alias rationes, propter quas Aethra Pitthei Troezeniorum regis
filia esse non posset, negasse Helenam ab Homero ut Thesei urorem induci,
quod idem Aristarchus diple posita monuit (v: Lehrs, Arist. p. 185). De
cuius de nostro loco iudicio v. Lehrs ap. Friedl., Ariston. p. 84, et Aristarch.
p. 347.

26599. +B f. 45° ad 65 por v. 166 (id. Lp f, 88*c. 1. Ss por sal révd'
dvdoea): xdg dv taîs medinv med relzovs yevouévars evufolaîs cò mapendlece
Iolapos mag "Elivns pa8eîv tods diglorovs; Sri Ivinior avrév reoofalicy-
cow 1g relgei Fuozeots fv Imonurvacta: avrove, xal to Swiov molino
durapirov drardv, dg xal ixì Iaredxtov: xal 101 revzea xalà dito, al
né 08 16 y° loxovres Casi y° Élonovtes codd.) drdog@viai (A 798). cvv-
rieenea: 3Ì rodro xrl, quae huc non pertinent.

56 r

verar toùc fireudvac to ‘EMivwy, mavtwc moOMAdKIC éwpaxc aùrodc
è Tod Teixouc, Ucrep kai voy Umokertai, Kaù duvnbeic &v kai padeîv
mepì ék&ctov;

fntéov dè Str ToÙ "AxmAéwc cuvtetavuévov Toîc “EXina kai tèv
Tpuwy èv TÈ mode Kaderpruévwy, Epodor èrivovto EvorAor kai tà pèv 5
òvépara yvovar Aduvaro tùv dpicrwv è TTpiauoc kai aùtodc EvémAove
Pedicacdar, érì cuverikac dè xaì dikAuciv modéuov toravmtmv pù &AnAu-
Bétwy mpérepov, dAlà kai Tv èk mpoxAficewc uovopayiwv où per”
exeyeipiac Kèxxeyeipiac cod.) tòv dAlwy Yivopévwy, kai dià TOÙTO Èv-
émiwy dAMiNorc dei dvaprrvupévwv, è momtie ++«* (lacunae in cod. 10
vestigium non exstat) èmivoricac povoudyiov per’ èxeyerpiac Cèxxeyer
piac cod.) tùv diiwy kai dià TOÙTO Gmodicac dd TUY BmAwy ToÙc
moleuoùytac* gnci Yàp ic éxapncav ’Axaroi te Tpwéc te éAmé-
uevor mavcacdar diZupoò molépuoro tevyed T° éEEdUOvTO
(v. 111. 12. 14): xaì èmienunvdpevoc dvarkaiwc Tò mapadozov Tfic èm- 15
voiac did TOÙ Pdvar iva BéckeXa Epra idnar Tpwwyw 8 immo-
déapwv cai "Axardòv (v. 130,31). ti oùv tò Bavpactéy; dm oî mpiv
tm dXAMAorci Pépov moXibdakpuv "Apna, ci <oî cod.) dà vv
Eatar cirfì, méXepoc dè mérmavta: (v. 132. 34). upvòv oùv re-
vopévwyv vòv mpwrov, fj te tic ‘EXévnc Béa èrì td tapadélw tfic eipr- 20
wc xaì tc vuuvnteiac <yupvi, supraserpt. 7, cod.) tùv SmAwy
ox èioroc, xaì è éreipsuevoc vmò éxAucewc TOÒ Qéfov merau-
uévou toù modéuov fuepoc <om. cod.; addidi e v. 139) oùx &Aoroc, fi te
EEétacic toÙ TTpiduov eUxaipoc kai Adrov'éyovca tà vov. Èti Kai vîv
aùrode yuuvoùc dtep SmAWwv Bewuevoc yvùvar divarar èEetacac mapà 25
<tepì cod.) tic duoe0vodc Exactov, diò rai gna Tedyea pév
oi xeîtar èrì yxBovi, aùtòc dè xtiXoc dc (v. 195. 96). xaù
mpòc TOÙTO oùv Î Tfic ‘Eréwnc eic tÒ TeÎYOC rmapoucia ediérwc xo-
véyntat.

Gm dè ék Tmv GTAwY évfiv mAavn@fivar toùc dò tv StAwv cn- 30
uarvopévouc Ékactov, dnioî tà èrì toÙ TTatpokhov, dc èvdicacda tà
"AxidAéwc Brda èdel@n, at kév mwc abtov Ye éicxovtec tD “Axddeî
amicywvtar moléuoro Tpòec (IT 41). oitwc oÙK fiv tèv drò tèv
SmAwv tivà dofdZovta fd xa Svtwe rivwexeww aùtév. Sn ràp amò
tuv EmAwv édéfalov TQÙUC morepotviac, dndoî xaì è KeBpiownc Stav 35
Mem t@ “Extopi* voi pèv èvoad’ durdéopev Aavaoîciv: ci dè
di dAior Tpòec dpivovtar: Afac dè xXovéer Telapwvioc: eù
dé urv ÈEyvwv' eùpù ràp dug’ Wporciv Èxeir cdxoc (A 523 —-27)-
xai madiv* Tudeidn piv Kuèv cod.) ÈrwTE daîppovi mavTta tickw
acmidi vivwexwy adiwòwrnidi te tpupadein (E 181. 82). ei pèv 40
oùv xadwrAicuévwv aùrov f éEétacic rivero, dAoyéc re dv dià toOÙ
Tocovtov xpévou Yivopéwn mpéc te tiv ‘EXevnv diatidenévn, deov mpéc
tiva tv tòv médeuov xatati@éviwy* Èreì dè rupvoì kaì divordor TéTE

r 57

rerémytai, oùte f) éEétacic dAhoyoc oùte Î) mpòc tfic ‘EXévne Trepì tovTwY
yivopévn didbackaria» dkpiBécrepov rp Taste oUdelc dv dMoc tùèv
mapévtwv Tàc poppàc kai tà eldn dvervwipicev.

eZimntar mic è Ttpiapoc tD dexdtw ÈteL mUVOGVETAI epì tùv dpi *B f. 460.
ctuv. fintéov odv, STI ETEIdd MPÉTEPOV mepì toc Actureitovac méierc A f. 45° c.

emiavivio, wc mov Kai è mommic pnav: xatà Anîd' Smn dpEerev eri bere
AxidAesc (1 106), vîv dè mpockdenvra: TÉ INiw. è Bt1 mPOTOV uèv oe Cramer,

ok fire croddv mudécoa: Tepì avtov, TOÙ “AxiMiéwc icqupic aÙrOÎC An. Par, III,
érkerévov kai pévov éautdv aùtoîc Emdervivtoc Kai Tp PéRWw Kata- p. 157, 35.
xAetcrouc morodvtoc* TÉTE ydp è Tipiauoc où mepì tovtwY éppévriZev,
NM Tepì TOÙ cZeCBaI TAV MOV. vOv dè unviovtoc èkelvov xal tfic
uéaync icoppétov yerevnuéwco, uc kai TOÒ Teiyouc xwpìc moXepeîv Toùc
Tpwac, cixdtwc mepì aùtòv muv@dverai. Étepor dE gaciv Sn drtò Tic
mavotmdiac kai tv frmwv aùtodc èrvwpiZov, wc xaì TTavdapoc èrì
toò Atopndouc Mérerr dcmidi vivwexwv avlwridÎ Te Tpupadein
(E 182) mpétepov dè où teBÉatai èvitdove mévtac wc viv.

168. v. ad B 478 sqg., p. 47.

175. coniungendum cum Znr. Vat. 13, quod in extr. opere edetur.

196. 97. TTop@upioc dè xai xipiov Svoua oîde Ktidov tiva, 8v Eust. lp.
Atòc Mera anérovov. 408, 39.

èx TOÒ tmyév tò peXav: xduati nnyd (e 318): cE avricenévov *B f. 45% ad

dé pnav èt° aùroò Sc tT° diwv pera mau diépyetar dprevvawv: pecca

év Neuxoîc dè è pédac diapopibrepoc. xai toÙc fmmove TOÙc mAYodc purecmdd i.
&BAopbpouc Aérer (1 124), map” Scov oi tepì immfic ypayaviéc paci preci.

Eton. (Noeh-
den p. 35),
4 schol. B signo apposito non ad textum sed ad schol. quod p. 55, 26 edi- II, c. eod.Ì,

dimus refertar 5 fntéov oùv Sti om. A_xal fntéov &n L—méderc om, B
mepì toîc derurerrévorc èrhav. Ldctorettovac A 6 Anida ABL 7 mpétepov
puèv AL 10 row LetA, qui ita pergit: &ppévriZe yàp tò tyvixadta 6 Trpfapoc
oÙ n. T. 11 unviòvroc ALLp 12 icoppérov tfic paxnc AL Tod Tetyove
èxrdc L= 14, 15 èrl toîc Atophidove L 15 tpopadelm A 16 tedéata: mdv-
tac èvémAove LteBtato oÙTOC m. èv. A 21 è t00 muràv et muyd Lp xé-
para L 22 olòv B dic t° diuv Lp dpreviwv Lp 28 xal toùc fam. my.
LEt 24 ol rrapà (post è addito i) {mmc ypdgovtec quel Lp

19. 20 Ex Eustathio in cod. Paris. 2767 (Cram. A. P. III, p. 196) transierunt,
ubi Kz4oy legitur.

23599. + B f. 453 ad rnyeciudilo (id. A f. 45° c. 1. mifyeoi pallor, Lp. î
86° c. |. anyecipdli9): pelavopdlio. ovtos yào iv devaò TO Com. A) nouvio
Biddnios Fora. 16 nonordio dì slxaotar dià rò drdigazov. Cf Eust., p. 403,
42. Et, M. p. 669, 20: .....xal onualve: ròv pélavas padlods fzovra. nd8sv
dilov; dx toò simeîm tòv momuio* Sc 1 diav piya nov diiogeta: deyev-
vdav. è ydo tososros gpofegds qalvera. dv xdijBer neofaror. Idem fore
Epimer. in Anecd, Oxon, I, p. 358, 6; Etym. Gud. p. 465, 1

+ B f. 117° ad xnyods I 124: pélavas* tovtovg yde delotovs pasly of
neol Panov yodipartes. ivto dè peydiove nti.

*B f. 46% ad

do.

58 r

mpòc dpetmv immwyv dpicrove elvar ToÙc péiavac. xaì TÒ x0pa dé dvti-
ppaZwv dtè pev xipati moyd Mérer, été dè pérav té ÈÉ xòua
xdiuye (Y 693). xaì ’Avtiuagoc dè tTò Neuxdv wc &vtixeiuevov TP
my NauBdver

236. did ti tiv ‘EXéwnv Terroinkev drvoodcav tepì tov ddbelpuv
Sri où mapficav, dexaerode TOÒ moléuov dvtoc xaì alxuadurwv Todd iv
yivopévwyv; dAorov Yap. èÈm dè kai ei riyvoer, dA” oùx fiv &varkaîov
uwncofivar toutwv oùk épwmeîcav smò tOÙ Tipiduou rmepì aùtdv:
oùdè Yàùp mpòc tiv moinciv mpò Eprov fiv fi Tobtww uvwiun. gncì pèv
oùv ’ApictotéAnc* icwc drò toÙ ’AXeE&vbpou èvturydven épuddtTeTO 10
toîc alyuarwrorc. f Smwc tò fidoc Bertiwy qavî) xaì pù oAumtpar-
uovoin, oùdè toùc dbedpodc ider Brmrov eici. aiverar dè mévta xaù
Mérouca xaì oixovopoîca, &mwc 8 te Tipiauoc kai oi &AXor rerc@mci
Tpidec, Sti dkovcioc kai mapà yvwunv aùriic i eic mv “aiov yérovev
digizic. obTw Yàp toò TTpidpou eimévtoc* oÙTI por aitin écci, deci
vò por aitroi eiciv (v. 164), aùm) d’ aidoîov eimodca xaì éripofov
dià tò céRac (7.172), xatapéta:, oÙdèv pèv émienuaivouca, eite éxodca eite
dxouca dpiketo, dAld ubvov Yvwetovc TE \imtodca maîdd te
tnAurétnv (v. 174. 75), xaì dti diyderar ti) povij xaì kAaiouca dia-
tedeî xaì Bn dap adT’ éuòc Ecke xkuvwmidoc, è ’Arapéuvuv, ei 20
mot’ Env re, dvri toò émét° fiv (v. 180), wc &v mogovene aùriic Tod
avdpòc TY curréverav. obtw Yàùp dv dua déferv Zuerde xdxeivw xai
Toîc mpecButaic BeAtiwv eîvar Kai TOÒ Apixécdar oùk aitia, ei ye èm-
e0vper dmeAdeîv, Were Kal mepì tfic E dpyfic ÉdOD VtroMmyecdar adtode
ero ét pù Exoucia f currvwcecdai, wc Stav mc <ùc addidi; cod. 25
om.) petapeAduevoc qaivnta: kai duodoYfj oùx èEopriZovtar dh” éheodci.
did di tavtémv TAV alriav ka tùv ddbelpuv éuviicen eimodca* Hror oÙx
fixovav alcyea derdidtec Kai dveidea (v. 242), A xexpuppévor elci,
di’ aùtàv duoiwc alcyea derdibtec. Kai Î pviyn oùv dvarkaia eîc
cveraciv TOÙ mpocwrou, iva qaivntar buodorodca tà rerempéva pù 30
xalic Exe, xiv amédocic yÉvntai fiTmbévtoc “ANeE&vdpou, paprupodv-
Tac Èx ToÙc Yépovtac TD f{der aùrfic mpPÒc TOÙc BmoAauBdvovtac, dc
alcypà duororeî, xaì dervà kai Blara merrovBévar kai tòv Bdvatov Npeîto
dvrì Tic cwumpiac. oùtw 1àùp rai eiceX@6vtoc “Ertopoc eic TAV “Idiov
dà TAV Tv Tpwww firtav, aUTh mAMIV KUva Te ÉautàY KaMeî kai déep 35
tueîo xuvòc xaxounyavou (Z 344). xaì taùta Mérer dTe mpòc tÒv
Tipiauov dvaxaXovpéwn tòv Bkvatov, èmì uèv Yap Toò Tipidpov: wc
Bpedev Bavatdc por ddeîv xaxéc, émméte dedpo <post. h. v.
ras.) viéi cd émbunv OdAapov rvwrovc te \imodca (Ml 173. 74)
xaì tà éEfic, érì dè toÒ ‘Ertopoc undè revm@fivai xatapatar éautfj, tc 40

()

1 xatà tò x0pa LpEt dè post x0ua om. LEt 2 &re pèv — dre dè Lp
xòpata any Lp, xipati murdò (e movg corr.) L 10 huic lineae in interiore
paginae latere adscript, ‘Apicroréhove

r 59

u° Spe” fiuati Celua tì cod.) tm STE pe Com. cod.) mpùtov TÉKe

uiimnp otyecda: mpogépouvca xaxî dvéuoro veda (Z 345.

46). xaì Bpnvoîca tTèv ‘Ektopa dy@fivai pneww eic thv Tpotav Unò

’Aretavdpov, dc mpiv gpeXAov <Spedov cod.) dNécdar (Q 764),

rai éautiv oùv xhaie: tù cé 0° dua xAaiw kaì tu’ dupopov

ayvupévn xfip (2 773) xaì tà tovtorc éEfic. xaì St toLoÙTOv elye

Biov rai toraitac év Tpoia diatpipéc, diedé@n xa toîc “EMna: di

toro uaxduevor Unèép aùrfic mapexddouv eic tòv méNepov, Mérovtec

uc xpù ticacdar ‘ENévnc dpuriuata te <om. cod.) ctovaxdc

te (B 356. 590).

èrigavov eîvar doxeî, évvéa èTmv dieA@6vTwY Toîc “EMinciv èv*B f. 46% ad

Miw, undéva TDv Bapfapwy amarena tf "Eréwn mepì tv dbelpuv, Aakedaluovoc

elite xal avtoì dqixovto eic tv méleuov ette Siwc oùx fiidov eic Y- 299.

Tpotav, fi &A@6vtec oÙx éERABOv eic TmV pudynv: où Yàp èvfiv Torodtove

15 dvrac più ox dmrò maviwv Yivwexecda: mapévtac eîc TAV Tpoiav. Nérer

dè ‘HpaxAeidnc, dt dAoyov fiv Svtwc TODTO, ei diatedeckviwY Èv TÎ)

Tpoig mavtwv “Eiivwy Evvéa Em undèv repì tè ddelpuv Ecyev

‘ENém Mérew® el dè où mavtec ficav vi crpatescavtec èv Tpoigq, dA”

oi pèv mepì AécBov kaì tc dAAac vicove, &c oi Képec <k&ipec cod.)

elyov, émépBouv, méderc <moMAàc cod.) dè kai Tè Èv TÎ rireipw, oùdèv

der ei éctpdtevcav Koudèv i dervòv ei èctp. cod.; corr. Vill.) fi où.

mbavurepov dè mpocdeîvar, STI rpavicuévwuv tod Kactopoc kai toò

ToXudevxoue kai dokosvtwy TeBvAvaI, did TÒ ui) cidévar ToÙc dvpu-

movc Tò cuuBegnkéc, urite {uN cod.) Br èteBvinKecav prime ei Eri elciv,

25 0Ùx avnrréMeto tf ‘EXévn mepì aùttv. oùdè 1àp tà ducxepfi ci <xaì
cod.; corr. Bkk.) B&pfapor toîc duvactaie mdvTa eicìv ei@icuévor dm-
artéMew. kai toitov rod mapadeivuata Néreww Ècriv: étI Yàp xai
vov xpwvtai TD Td. oùdév oùv éxwiuev dupidoteîv mepì avtmv TAV
‘hem.

0 toÙt6 gnaiv wc mavin pèv èkmerdcaca TÙV Béav oùdapii <L où-B f. 46% ad
dapuod) dè idodca. mc di oùk Épwmbeîca mpoRaANetar tà Tepi tv dovapar
ddelpov; dijlov ov STI mpoorxovopeî è momtic, fovAduevoc eimeîv Miziotani
TY dopdverav aÙttv. rirvéer dè TÀ nepì aùrwv Tcwc pù curxwpovpéwn cò Bovauai,
cuvtuYydven Toîc aîyuadurorc.

35 276. dà ti BovAduevoc èmoprficar toÙc Tpwòac 6 mommic, fva*B f. 47° ad
eUérwc amdiwvtar, oUdapuoò meroinkev Emoproîviac dA’ colera; è Ze0 mdtep.

nre n avo Lf. 95%, IL.
àp Spkoc fiv, eì ’AXégavdpov dmoxteiverev dè MevéXaoc, ATODOBRVA pio (Noeha.

P. 35), dI.

35 L et Et incipiunt: Topgupiov elc tò Zed mdrep "longev pedéwv xidicre
pénicte xal péxpi 100 crixov Kxal — crixou om, L) dé cp’ èyxépadoc xauddic
déor we 8%e ofvoc. drropla. did ti xtA. pro émopricar Et emopricar -— 36 dméà-
Awvra: L dré.Awvta: B (ras) obdautc LE 36 olera: corrupt. esse liquet

37 549. Cf. Porph, I 467.

60 r

Tv ‘EXévnv* oùk dvapedévtoc dè oùdaoò ridixouv ui Aarrodidéviec
od’ émupuncav. quei d’ ’ApictotéAne, dm oùd’ è mommàc Mérer
uc èmubpencav, KaBamep è’ diiwv: dc pato kai f° tmiopxov
dpocev (K 332), dA’ STI Katdpator ficav: auto Yàp Éautoîc xam-
péhcavto eimévtec* Zeò xudicte pericte Kai d@dvator Beoì
doi, èmméTEpO1 mpétEpor inèp pria tnufverav, Ddé cp”
erkxéparoc yauddic féor bc de oîvoc (IM 298—300). où èmi-
upxncav uèv oùv, ékakovpyncav dè kai ÈBAayav Toùc Spxouc* èmdpa-
tor oùv ficav. TAÙTE TOI Kai “Hpa mepétar, è aùt®v dv xampacavio
revécdar aùtoîc tiv BAGANV: edfauévwuv Yàp èkeivuv: èmméTEpor 10
mpétepo1 drèp Bpkia mnumverav, dé cp” érxéparoc yaud-
dic féor wc Sde otvoc, Î) “Hpa aùrò TOÙTO rapaxedeverar Ti
’A@nva* éAGeEîv Èc Tpéwwyv kai "Axaròv guiomiv alvijv, mespàv
d’ dc xev Tpwec dmepxidavtac ‘Ayxarode apEwciv mpotepor
omèp Spxra dbnAncacga: (A 65—67). tò dè RAGYa1 oÙK Éetiv èm- 15
oprficat.
277. ad u 374 pertinet.

*B f. 48° ad 281 sqq. dià ti tòv MevéXaov èroince povopayoùvia; oùdè ràp

dureradbyv E icov fiv fi povopayia. è uèv ràp "AXéEavdpoc repì tòv dANotpiwv

L Mi de n. eudyeto, è dè mepì tmv Éautod eiyero, ATINBEIC dè TÀ Éautoî arépa- 20

Lp f 89 Aev, è dè ’ANéEavdpoc vixiicac pèv tà GAAdtpra Ererv ÉueMhev, firt'mbelc

Eton. (Noehd, dè oUdév dmopareîv Tv éautod. oltw dè mic dv tic Bovdorro povo-

p. 36), IT. payeîv Tepì toÒ dypoò toò minciov* vuriicac pèv Myerar, firmnbeic dè
oùdèv drofareî tùv tautod. ostw pèv ’AXégavdpoc dvéntoc fiv mepì
dv ràp exe xaì tv fautod èkpater. AMM Tcwc dupétepa eikétwe. è 2
uèv 1àp ’ANézavdpoc mepì Uv elyev éudyero dAi° où TOv éaurod; iva

1 tf &éw Et oòdapìc LEt 2 quei è' 6 dpicr., praemisso Mac, Et

huic lineae ’ApicroréXove adscrpt. B 3—5 dc dro — elmévrec om. L, qui
eorum loco Eustathiana habet, tum verbis Ze0 xidicte — AMor in lemmate prae-
missis pergit: oùx èmupxncav pèv odv xtÀ. (lin. 8) 4 dipocav Et 6 brep-
dpxia B (id, text.) 9 kamnpricavro Et 11 ormepipxia B 12 wc 8de oîvoc
om. L 13 &A64v LEt qiAontv (0 ex w correcto) L rerpav di el xev (?) B
14 tpiwac LEt mpérepov Et 15 vrrepépxia B 18 oò yàp Lp 20 pro el-
xeto coni, tudyero Roemer ap. Fleckeis. 1878, p. 538 20. 21 ttn@eic — Éued-
Xev om. LEt 20 anéAogev BLp; corr. Vill. 22 amoBdMewv L 24 drrofareiv
LEt è taurov Lp 25 dupérepor LLpEt

18 sq. Posterius scholinm in cod. B in superiore, prius in inferiore
margine scriptum est; contra illud (p.61,5599.) alteri (p. 60, 18599.) eo quo edidimus
modo non solum in codice Lp sed etiam (auctore Dindorfio, vol. III, p. 185)
Scorialensi et Harleiano subiunctum legitur. Primus Bekkerus unum ab altero
divellens prius ad v. 100, alterum ad v. 291 edidit, quem Dindorfius secutus
est. Qua edendi ratione xa/ particula qua alterum incipit eodem modo inter-
cidit quo in codicibus Leidensi et Etonensi factum, ubi posterius a priore scho-
liis ab utraque quaestione alienis interiectis dirimitur. Nobis satius visum lo-

r 61

rémrai adtod, è dé MevéXaoc mepì tùv fautod, dA’ og dv ékpéter
N” fva xpation. Èmti dè où uévov èder aùtòv kopfcacdar tiv ‘Erévnv

rai Thv xTficiv, dhh” Eri xaì tiUdv Apreiorc &totivénev fiv Tv”
Torev (v. 286).

8 xaì did TI dBertépwc tic povopayiac ’Arapéuvwyv èrreueAnon;

*B f. 48% ad

oùdèv Yàp èAaBe BéRaov oùd’ èuecerruficato TAV ‘EXéwny, rmepì fic dò duremaAwv.

derév, dMl° Èm° èxeivorc èrévero tò pù dmododvar. Averar dè èx TOÒ
Esovc. où 1àp fiv tò dpyaîov tà mpòc dAANXovc dià TroAMIC qudarfic,
dMi' dmAc cuvéBardov, ai Èmifovdai kai &méra: oùx ficav, mpòc &c
10 ai toradta EÙAGBEL edpéoncav. érei diàù Ti ’Arapéuvwv xa MevéXaoc
àdopupépnto: ficav, by &varpedéviwyv éAéluto dv fi crpatid; GAM” odmw
téte ficav ai molimikai èmipoviai. è dE mommic upntàc dv tà bm-
dpyovta èrroiei, dM” où tà péMovta.
306. did ti è Tipiapoc tòv pèv ’AXézavdpov xaì tòv MevéXaov
15 0Ùx &v pn duvacea: ideîv uayopévouc, dA’ dixero dmuiv, tòv d’
*AxidAéa xai “Extopa Gewpeî dv p@iov pile; fi STI d pèv altioc Tv
xaxdy dv povopaxricew Éueldev* è doùc ov TÒ Xpfivar aùtdv povo-
payeîv TÒ ToXm Èmrérpeyre TÒ TÉENOC, avtdc dquerduevoc TOÒ Bopufov.
gncì ràp Zeùc pév mov T6 Ye oîdev, bmmoTtEpw BavéTtoro
20 tédoc mempwpévov éctiv (v. 308. 9). Srov dè où curkatatideta:
tà uGyn, meidecda: dè maparaheî tòv viòv avaxwpeîv, Aridi Tic dva-
xwpricewc émuéver, ixéme dA’ où Beatàc yivépevoc* dypi ràp téXove
fi &mìc tOÙ merchfivar deduevov xateîyev. obTWwC Yùp kai f pinmp
mépectiv, ox fva Bedentar payduevov, dA’ fva ui Bedentar, elceX@6y-
25 toc. aùToò, deopévn. kaì dua TO momtf ) Tparwdia avvera di’
olktov yuxarwroîca tòv dkpoatiiv, tostwy mapévrwv. Èrmerta èrì pèv
Toò ’ANetavdpou èri tp mediw f payn fiv, érrì dè TOÒ “Extopoc mapà
Tò tfic médewc Teîyoc. cuvewcpévwv dè Tv pèv Tpuwwy eic tiv mé)iv,
tv d’ ’Aganbv èpecmirétwv rai TOÒ “AxidAéwc Bfovtoc mepì tò Teî-
80 xoc, dvarkaîov fiv où tèv Tipiauov uévov dAlà kai iv dMinv drracav
dixpnerov fiixiav mapeîvar did tÒ péredoc Tod Kivduvou.
veve mc oùv ’AXeEdvdpov uèv TÒ povopdyiov où Kaprepeî

Lf 70.
Lp f. 89°.
Eton. (Noehd.
p. 37), II.

*B f. 47> ad
cdrw.

B f. 293* ad

Bewpeîv, “Extopoc dé; fi bm è pèv év TÒ Tediw cuvéfalev, è dè mmpò “Extwp X 38.

ToÒ Teiyouc, tvda mapficav mavtec <post h. v. ras. un. litt) tò peré-

35 de TOÒ Kivdivou KatamAncedpevor. dANwc te èxeîvov pèv dmubv é@

modepeîv, ei duc ddirov Aemdpevov Mevedov kai tOv Aavadv <?, davd-

1 yévara: aùro0 LLp éavrovLp 2 xpatica ric EX6mc L 5 xal om,

LEt 6oùdìè LEt 9 cuvéBadov Ip 11 crpareia L 12 xoì più, dv L
13 dAX” corr. ex dAAwc LEt

cum investigare, cui duae quaestiones coniunctae convenire viderentur. — Scho-
lium quod in cod. B ad v. 281 relatum est (did 2/ 16y cus®puòr dx’ Ayapt-
pvovos torodray yeyovuràv xr1.) ad v. 457 pertinet ibique editum est.

62 r

twy cod.) mpézevov rerovéta, xa Sti oUdèv mpòc cwtnpiav Tfc mé-
Mewc èxeîvoc dc “Extwp rduvato* tòv dè pévwv ixetever pù rodeueîv,
TÒ didpopov éxatépwv eidbe Tfic TE icquoc kai Tfic mpòc miv médv
upelelac. dAlwc Te où Beamic tOÙ moreueîv MA” ixémne TOÒ pù
modeueîv tmuéver
A f. 481818 dà ti xwpiZerar è Tipiauoc; xai oi pév gaciv dtt iva dp” Syovc
c. 1. dipoppot. xpeîccov <kpeiccwyv cod.) Bewpricn drtò tfic mOMewC TAV uovopaxiav, of
dè iva quidin tà Teiyn. dor dè TÙiv ‘Ounpuciv Miciv mpoîcyovta,
tTò oòmw TAfRCON” dpBadpoîciv dpeicdar. Bmrep duervov.
*B f. 48: ad 315. 16. dAorov doxeî <doxeî uèv dAorov Et) elvar èrì udvwv
PIT dà. TOUTwv diaperpeîv tòv Xùpov kai xAnpoîv: fi dÈ Adcic Èk TOÒ Kaipoò*
P. 36), I7. Umèp yàp tòv SAwv aim uéwn eicix@n fi payn.
*B f. 48° ad 00.00 X®pov dè dieuétpeov: où yàp Èder éEeAGeîv, wc dv
dieuétpeov. Tod MaAPpereXB6vTOc megeuyétoc Kai dià TOÙTO ATIMNBEvTOC, xiv èEw Ye-
véuevoc Toò xupouv mode. èrì toÙTOIC OÙV TÙV cuv@nkùv Yerovundv
rai tfic payne di’ STAWwY dqpopicdefenc, dpavode revopévouv toò "Ale-
Edvdpou, tofeudévtoc dè toù MeveAdou, kai ddiiov dvtoc Umò tivoc,
xliv pimote im’ ’AXeEdvdpov fi dr’ Mov Tivéc — bc éònhodto èx Tod
pévar tv Kipuxa* By tic dictevcac EBarev TOEWYV eÙ eiduc
(A 206): xaì toFevwy dè dià TODTO KpymTeTAL» mPÉcBEV Yàp chxea
cxédov éc@Xoì étaîpor (A 113) aì érmarredia dti Èdv Tic ToEEdeN
tòv MevéAaov Miyerar dòpa tapà ANeEdvdpouv (A 69), kai oùx dAhwc

6sqq. Parisini duo codices (Cram. An. Par. III, p. 159, 29; 197, 12. 20)
ad verbum fere cum A congruunt. In altero (p. 197) scholium bis ad I° 305 re-
latum.

13 Omisimus in textu verba scholii quae ante z6g0v 4è dieufreso» leguntur.
Exstant eadem in cod. A (f. 48‘) in duns partes divisa ad duo lemmata (z6g0v
piv medrov et avrde Erste xAje0vg) relata; prior pare in Leidensi quoque
codice legitur (f. 67), eadem et dimidia altera inter Didymi quae vocantur
scholia. Ad Porphyrii fragmentum quod supra edidimus ca verba non pertinere
certum est, eandem enim versus yogov pèv modrov disuétoeov explicationem
quae lin. 13 legitur proferant. Possant a Porphyrio aliena esse, potuit pars
certe eorum ab altero grammatico ex integra Porphyrii quaestione excerpta
casn cum iis quae supra edidimus in codice B coalescere. Quam ob rem hic
subiungere visum est: dvayna/ws dì Com. A) dispireove nav tò zaglov tv
è Eusilov Ciuedlov A) povopagijozir, dare pi) povov tòv dtà 1òv Sxlwy fr-
mnBivra veviniotai, dilà nl ròv drolindvia (deoleinovia A) tò drodedsty-
pivov quolov, Sure CSomso A) ual iml riv d&inrov. dildo di gaow (dr
add. A) fra ui) reds tà favrdy x4j87 yopuo8diory dll’ Iva Com. A) Soxeo
iv Com. BL) efoxri Celext) A) ti ae01y0api (rapaycapi L) pivocw, pero
dè radre Chaec quidem L om., in A, ubi 4è deest, alterum scholium efficiunt)
Bedvrtg xal xAjgov 2ronfoarto negl tijs dpioras roò B6patos, Gore pr Viov-
Bov Spregeîv roù vortoov pBdcartos did tv medrno Body (tie medene Po-
dis A) dyveleiy tòv moltutor. ipo dé tives xti. (haec quidem non Porphy-
riana).

r 63

éxbidotar è MevéAaoc, xaitor oùtoc uèv fiv WbrAicpevoc ètI, ’Arapépvwv
dè xaì oi dMor dorrhor» mavtwc oÙv iva déEn ’AXffavdpoc aùròv to-
Eeverv xal did TOÙTO dvaxeywpnkévar éx TOÙ crpatoredov eic dédov xai
unxaviv xatà tod MeveAdou — mavta obv TaÙTA mpoidépevor dia-
5 perpodci tòv xipov xaì Spxorc microdviai Tà mapévra, fva è rapeX@ùy
Èvoxoc yéwntar tf èmiopxia, éreì xai è ’AXéZavdpoc el mapeteA@uv tòv
Térmrov èEeBA ... MevéXaoc d’ où ... TodTO èrivero tùv cuv@nkdv pù
cwzopevwyv. fv° oùv rapactovdricavtec Pwpaddùci, meprrpapetar è 16-
moc Toò povopayfou. èx Tovtou Aderar gal f aitia di’ fiv où tèv
10 ’Arapéuvova tofever f dMhov TIvà TOv dpictwv è . .... edpapèc dv
dà Tò eTvar avérAove, dà tè v MevéAaov EvorAov Svra* dijhov ràp
dti btoxpiverar tòv ’AXézavdpov è TTavdapoc, dc fiv di ToÙTOv TotEd-
cavtoc tÒv dvdectdTta Kai undeprîic mapa[B&cewc] tv Bpxwv dr” dAXou
erovuiac. diò Kai rmpockrer tòv ’ANézavdpov rapdaléav diporciv
15 éxovta xal xaumiia téEa, iva xaì ypwuevoc TobTOIC evAbrwc perà
Taîta drovonef.
xaì mic émì “Extopoc, 2v0a Afavti povopayeî) H 225), pù dia- B £. 48° ad
perpeîtar è tétoc; i dti èxeîvor pèv mepì tic dANidwy cparfic diapà- ar
Advta:, Èvodde dè mepì tic xowfic éAridoc éeriv è méleuoc: diò of Lp £.889 0,1.
20 te Spxor xal Î) fiuvweic TÙV ctpATAIV, Li Mic TIC EVOTAOC UV TPOC- dieuérpeov.
auivn Tm crpamyò. è dm i) diapétpnere xaprepiwtépove épraZerar
Toùc moleuodytac. diiwc Te dè dediaci pù ToE6MC “ANéEavdpoc dv
dparretevcn tiv cuufornv kai Thv Tofeiav dvrermeschtn MeveAdw. cré-
mer yùp Sti xal aùroò pèv dpavic@évtoc, MeveAdou dè ToEEUBévtoc,
25 oùx Tcaci pù xai aùtòc elim è TODÙTO dpdcac: greci vàp ’Arauéuvwv* Sv
tic dicredcac Bale THEWV ED cidvc Tpéwwyvf Avxiwv (A 196).
327. e schol. ad K 167 adscripto, quod in fine operis edendum
erit, excerptum.
330. dià ti mévrac povopayeîv péXoviac kai ei tiyorev UTÀi- +B f, 48 ad
30 cuévoi aderc moreî xagwrdicuévouc, emaérwv xvnuîdac pèv tpdTOv tprpidae.
xai tà eEfic (v. 330); fi dt: mV mpoxAricewy Yivopévwy fiv avarkaîov Lp f. 88. c.1.

piste xvnpidac.
1 pro èxdidora: legendum videtur éx\érerar 4 mpoetdépevor cod. 6 rap- Eton.(Noehd.

eteA0v legi videtur, detritum 10 recte Cobetus lacunam verbo TTdvbapoc ex- P- 39), IT.

plevit 13 rapagdcewc supplevi; in codice Bdcewc detritum 22 GAAwc te de-

diaci L22—25 ’AXéEavbpoc — dpdicac om. L_24 xal post 87: om. LLp 25

Scene L 30 npora L81f ante dr om. Et dvarkatov fiv LEt

9 sqg. +B f. 53* ad Messdoov 4 100 (id. Lp f. 93* c. 1. Meweddov): aòg
pù ‘Ayapiuvova tofede duadirlictov Svra Cin ras, B) { tiva roy deloror
dillo, diià tòv Ivrstapariopivov Mevilaov; dijlov odv dig dmoreifopevos tv
satmyogiav tic Exioguiag, Fra Fonj pallov Alttavdeos elvar è n A6z0v Me-
vilaoy tofevoag dll un Ildvdaeos.

16-19 +Eust. p. 418, 86 sqq.

29 sqg. +B f. 48° ad cuorsi» v. 328 (id. Lp f. 88% c. l. dup' dporsiy): die
lBta pillovres urduressiv dopalioreoov drlitovta:. 7 ds pellovtes aduvev

64 r

toùc uéMovtac povouayxeîv diavamavecdar, kai mpotepov dvayuzavtac
kai veadeîc Yevopévouc obtwc Èri tèv drdva rxa@iévar. eixdòc dè
uéMXovrac idig kivduveven, iva BéATIOV dev rrAicuévor, èE dpyfic

xarackeudZecoai.
355. v. 2818sqq.
its 365 sqq. ti oùv Biacpnueî è MevéAaoc; fpntéov ov Sn où
È i SÌ BAacpnueî è fipwc aMà veuecd. dperf ràp olkeia oîde macqwy rep
P f 4g. OUÙK der xaì vepecd dicaiwce Èrrì Tù map” dEiav cwZopévw.
*B È 49° ad dNoyov tò pò crackuevov TÒ èkeivou Fipoc diaxerpicacda1 avtév.
xépuBoc

Nabev. Nera: d’ èKk TOÒ KQIPOÒ. Tòv Yàùp èv TocoUTw drdivi oùx eixdc &ravta
Lf. 69, I7.cuvopàv. ei pù roi èk Tfic Aéfewc. Aérer ràp tiv ’Agpodimy aùtg
si Ade VI Bongficar, dcte ein &v Kai év t@ ToÙTWw cuMAapavopéwn.
P. 36), IT. rai did Ti è MevéXaoc curkAacgévtoc aùtd TOÒ Eipovc oùk éemà-
*B (v, annot. cato Toò "AXeEdvdpou; fntéov oùv STI fi Exppwy èrévero T® Noyicud, èx-
LE go, maree td ravdivw, A maviwe “ENnav éixicon M0€ncev alewv tò
Lp f. 89° xarépBwpa. f xaì di” clkovopiav è rromthe Ececwer tOv TTapiv* èhé-
A f49
Auto Yàp TÀ tic Urobécewc TD èxelvov Agvdtw.
B f 49, Le.+.. 00 gpovever dè aùtdv TP AUTO Fiper A dmò TOÒ Kaipod A
Lf. 69°. mò Tic »Agpoditnc cparibuevoc, fi xaì toîc BmAorc dmoyvovc, © xai
Lp f. 89°. 571 icov Bavérov fiv tò brexcTfvar TOÒ perpntoò, A Zùvra aùrdv Éeîv
BovAdpuevoc, rep fiv peîZov. oitw Yàp &v dfiwc ènpuwpicato aùTtòv
fi cuviduwe dvedwv.
*B f. 49° ad 379. 80. aùtàp è day émépouce xataxtàuevar peveafvwyv
spovce. Erxei xadkeiw. àduvatév gaciv elvar xatà tò èrxeipnua. èppign
. 690,

Eton. (Noehd. i
p. 37), I. 1 péXovrac om. L povopayeîiv om, Broùc péMovrac diavaravecbar (ava

e corr.), ultima littera verbi uéMovtac multo maiore quam reliquis litteris
forma appicta, ut vacuum quod ante diavaravecda: spatium fuit expleretur, Lp

mpodiavanavecda. LEt 2 eita pro odtwc L 6 scholium A ita incipit: épol
Tp Meverdw dndovéti. èvépicav yàp Tivec did ToUTOv BAacpnpeiv tòv MevéXaov.
pnréov odv Sr xt. 7 vepecca Lotdev A otdé te Lp 8 veueccà AL
11 xal om, Lp 12 în om. BLp 13 schol. B saperiori schol. (4Aoyov tò pù
xtÀ.) signa scholii finiti eraso ita subiungitur, ut cum eo cohaerere videatur:
etiam Lp cum superiore cohaeret —A inc.: dià tI dè 6 pev., L: dià Ti pucw 6
pev. Eipoc Lp 14 8 A t@ Aoyicu@ corr. in tòv Xoyicuòv B_tòv Xo-
nicuòv Lp @ xivdivw tòv Xoyicudv èemAarelc L_t@ xivd. tèv Nor. éxxAamelc
A 15 &Anyvac CEMn BLp) èxAdcar BLLp mévrac ÉAAn èxXdcar A ÉAxUca: corr.
Bekk. 16 èxcecwxerL 18 t@ éautod fipe: L 19 droyvoinv L 20 Tcov Lp
100 vmexct, Lp 21 dEiwc om. L 23 elc tò aùràp xtA. LEt = 24 Eryei xodx.
om. LEt new pro gaciv Et duvarév gnav L

aooaventicavto favrods tjj tv Gxlov dvéosi (xocuei dì astòv «tl. quae huc
non pertinent).

6—8 Cf. Paris, 2556 ap, Cram, A. P. III, 160, 17.

9-22 Cf. Porph. E 20.

23 849. De. diple vw. 380 Aristomionsi: tp vestasmoto dyyer nrfiniviv o:

r 65

TP, gnciv, fido tò Erxoc* Hix0n maldungiv étwcerov (v. 369).

Aderar dè dmò tod EBovc. dio ràp dépara péperv vevopicuévov fiv,

tc moddayod Méfer: T—AXWwY d’ dEÉa dodpa xatà ctpatòv byeto

névtn (Z 104). f amò TOÙ Kaipod* où Yàp Èruxe téTE droAdpevov
5 TÒ Ergoc, Usi érrì TD ’AXeEdvdpw dmépyov, où xarexupieden.

éBactaZev: fi tOv mapéviwv fiprracev: ® T® epremién aùtò diayer
picduevoc èrrediwxev.
383. xamìropoùciv dc mpoarwrdv eicarovioc abtod iv 0edv.B f. 49% ad

10 dA èreì dipuntar YéÉlwra pèv Bécdar tòv TTapiy, èrrauvecar dè tiv adTh.
‘Edémy, rai toò pèv TAV dxpactav tfic dé Tò cùppov im’ dyiv drew, Lpf. 90 c.l.
où divara: dè diecrbta TÀ mpécwrra di” étépov cuupipaZen, èrritndec astà dI
mapélafe miv ’Appodimv. xadeî dè aùtiv Bmwc pò dià TOÒ TeiXove
dmodoGf, fi urimwc ciguevoc aùmiv drodedécbar diayerpientar fautév.

16 396. 97. dbuvativ paciv eic ypaîv peraBaleîv tiv idéav tÀàvV*B f. 49% ad
’Agpoditmv kai voficar tiv ‘Edy TAY Tfic Bedc derpiv. Niaic: mo) dephv.
Xaxoù rroreîtar ToÙc fiudéove Texuaipopévove Tàc Tèv Bedy pop@péc, Nona
de STav è Tocerdv KéXxavri drreracdeic paivntar 8 te Alac qnciv* ”. SÌ), n”
oùd’ Bre KaAyac éctì Beompéroc: Tyvia dè perémicde moddv

20 ide xvnudwy feî” Ervwy &migvtoc* dpirvwror dè deoi Tmep
(N 70-72).

441. dià Ti tòv ’AXéravdpov merroinkev obtwc d6Miov, cre ui) *B f. 50% ad
uévov firmefivar povopayoîvia, dMà kal qureîv, xaì dppodiciwy TPATeloLev.

1 xal ante ilxOn ins. LEt 4 anoMéuevov B, droANipevov LEb 5 od
xatex. BLEt; oò Vill 7 ep verbi diaxepicépevoc in ras. B_9 rpoaywràv,
wyèv in ras, B_ 11 dxp.aciav, littera inter p et a erasa, B_ 14 diaypicnta,,
i post p in ras, ei supra x script, B_ 15 gnav LEb 16.16 tic doppodinc LEt
16 depdv Et Atac om. 16.17 moMayo0 yàp m. LEt 17 texpaipépevoc LEt
18 tmpdvara: E 19 tyvia yàp per, LEt 22 L in lemm.: dAX° dire qiornti
tpamelopev eOvn0évre

4 Solutio dirò roò xasgoò Aristarchi est (v. Ariston. h. l.).

15-21 Versus 396—418 obelo notati erant. Inter alias causas Aristonicus
affert (A v. 895): 66 yd0 1) vecia nalaryavei elucouivy negixadita Beroiv slze
xal ippora pagualgovta al ctjBea [urgdevta;

+B f. 49b ad dydnoe v. 396 (id. Lp f. 90* c, 1. 2vdnoe, L f. 69%): xal umy
yecî nagrnac®sica iv. dll Èdog toîs Mudioe odg Bsodg driyivosonerr, de
Ales xòv IToce8àva. Addit L (qui verbis dg — IIngsdova caret): osdèv 8Ì
droxov youriy palveodar tjv dedy' ‘Elton pio MABs propiodiiva:, novnesta:
8ì vaîs Tewdew (eadem verba in B, ad fuegdevra, et Lp, c. eod. 1, novum
schol. efficiunt), quae haud scio an et ipsa ex integra Porph. quaestione fluxerint.

17 Cf. A f. 165° IN 70 (id, Lf. 270).... nds 8ì, pae, d Ilocwdàr osx
Fade 1òv Alavta Cd Iloo. post ròv Aluvta coll. L); xal $nrfov dt pavtaciar
tuvà napizei tò Esioy favrod.

22 sqg. + B f. 60° ad quddenz: I'441 (id. Lp f. 91. c.1. guidenti): ng, past,
perù rocavtny alexivno 6eyà; fupavite otv tijv medbevor endvew» rv nando

Scemansa, Porphyr, Qu. Hom. 6

66 r

L f. 71>, IT. pepuvnpévov eùguc, xal épév uaiicta TÉTE Packovta Kai obtwc Acwrwc

Lp f. 91.

diaxeîcdar; "ApictotéAnc pév gue eixétwc* tpwrikde pèv yàp xal mpé-

Eton. (Noehd. repoy diékerto, èrrétenve dÈ TéTE. mAvTec Ydp, Ste pò èE) fi gofoovtai

p. 38), IL pù #Eovai, TÉTE épuci pedicta * diò kai vouderovpevor èmteivover uGMiOv *

*B f. 47° ad

èxeivw dè fi udyn toùTo èmroincev. oi dè Emi fi mpocdoxia Tic dro-
décewc firepe cpodpétepov TAV émoupiav did Tav peddovcav dpaipecw.
oi dè Sri fi "Agpodim mapoîca où uévov x Tfic udync aùtòv Èppicato,
dMà kai Nelutnpévov dià TAV firtav eic mapnyopiav fire, peraBaXodca
TÀY Tfic wuxfic xamperav ec tò fidù tic èmidupiac. dor dè ST
“EXéync avaxtwpevoc TÀYV eUvorav cpodpétepov tòv Zpov èmeTAc0AI 10
Mérer: èvépice yàp TAV aÙtiv xaderòc péperv di’ & cuvédero dcrrep
Exdotov toîc "Ayatoîc revopéwnv. fva dè émdeien oîoc fiv ’AXéFavdpoc,
Ev te Tp moréuw èmoince Bpacùv dua xaì derlòv eri te Tic olkiac
dcelyfi xaì xatappowvnmiv déenc. yxapaxmpiZer Yùp did ToUTWY TÒ fiboc
TOÒ aitiov TÙùvV Kxakmy Toîc méci dià TAV dcéArerav Yevopévov. 15
457. dià ti, Oy cuvenkòv dò ’Arapéuvovoc toroùtwv Yerovurdy*

AMEmIbROE e pév xev MevéXaov ’AXéEavdpoc ratamépvn, avtòc mero”

1. ‘EXévnv èxétw, fipeîc d’ èv vijecci vewpeda” eì dé x” ‘ARE

Eavdpov xteivn MevéXaoc, Tpòac Èrero” ‘EXévnv xai xti-
pata mévt? èmododvar tiufiv t° ’Apreforc amotivénuev, fiv 20
tiv” Eorxev' ci d’&v époi TTpiapoc TTpidpo1g te maîdec tiverv
oùk é@édovciv <é0€Xwev Kammer, p. 35), aùtàp èrù xaì
Ermerta payéccopar efvexa Torvfic (v. 281 sqq.), tùv Yoùv cuv-
@nkòv tooitwv Yerovunîiv <torovt. yer. addidi, om. cod.; aliter Kamm.
1 c.), tic vixnc dià cparfic Gatépov Tv paxopévwv picuéwne <o 25
spr. w serpt., cod.) xaì toò ’ANeEavdpov pù avnpnuévov, ’Arapéuvwy
gna vixn uèv di qaiverar dpnigidov MeveNdov, dpeîc d’
’Aprefnv ‘EXévnv xaì xtipao” dp’ adtij Exdote Kaì TiuÙv
amotivéuev, fiv tiv Forev (v. 457—59); èvfiv ràp avtixpoverv tòv
Tuxévra, &m cì pév xev MevéXaov ’AXéEavdpoc Kuevédaoc dié- 30
Eavdpov cod.; recte haec et seq. corr. Kamm.) katamégvn cipntai
xaì ci dé x° ’AXéZavdpov <dAeavdpoc cod.) xteivy Eavoòc
MevéXaoc <Eav0dv pevéraov cod.). fntéov Sti amò Tùy ‘Ektopoc

1 dicwrov Et 2 huic versui in marg. B adscrpt. ‘ApicroreA. 3 Ste pù
av A gofavim LEt 4 pù où &. Kamm. p. 87 dè ante téte L 5.600 dì
— dpalpeciv et 12-16 fva dè — vevopévov a Porph, abiudic. Kamm. 7 èpicato
BLLp, èpicac Et 8 peraféMouca LLp, perafdAovca B 10 &pwra L èm-
tértecda L11r)vom. LLp 12 vonéunvi 6dX.L 14x0p. dè did 7. LEt

adroò dayvelav. Î dvaxtaspevog 'El#my mecorosita: abtijs ded, Srovossy deyl-
teodar ast)v tp° ole indosvar rod zoleulo Fanevosv. 7 Gti Gv aregolpeta dv
rosto»r decuer.

16 sqq. Cf. Porph. I 276.

4 67

Aéywv f araimec 1 ’Arauéuvovi Todtov tòv TpÉmtov éxéviwv*
xéxAuté peu, Tpmec xal’Ayaroi, pÙdov ’AXez&vdporo: dXiovc
uèv xéideta: Tpdac xai mévtac ‘Ayatodc tesyea &Todécdar
érì x0ovi, aùròv d’ év pécw xaì MevéXaov otouc dpg” ‘EXévn
spudyecdar: Oèmmétepoc déÉ xe vikiicn xpeiccwv TE Yévntai,
xtipao” éXùuv eò mévta ruvaîxdà te oTtkad’ a yécow (v. 86—93).
uù fneévroc odiv dmò T0Î ’AXetdvdpou did TOÒ “Ektopoc tepì cparfic
xai Bavétov, mepì dè vixne ka toò èk xperrtévwy rerovétoc, è pèv
’Arapéuvuv evàérwc èE dv eipricaciv oî modéuroi amante? TÀC cuvefiKac,
10 érrì d’ fiveov dMor ’Axatot (v. 461) ci dè Tpwòec oUxéri cuvar-
vodc, cparfic pù rerovufac, é£ iv elpnxe moroievoc tàc cuv@nkac
’Arapéuvuv, dia cparfic xpivecgai tiv vimmv, edAoyov tic ficugiac mpé-
gaciv MauBévovtec, dere kai èéveîvar diaugicBnte?v mpdc &AMAmdove,
Exatépwy paprupopévwv tac àmò tòv duyrcgntovvtwy Yerovuiac duo-
15 Aoyfac. è pèv ràp *Arauéuvwv épeî deîv drodidbévar: toÙTO Yàp Wpo-
Aorhén inmò “Extopoc, Tò TD virficavii kaù xpefccovi verovéni Tàv
médociv yivecdar. è dèé”Extwp èpeî pù deîv drrodidévar duoXoreîcdar
yàp xaì curkeîcda1 stò TOÒ ’Arapéuvovoc, Bavatov ferovétoc xaì Caddidi,
om. cod.) cparfic dt. del tiv dmbdocv vivecda: undevòc dè dvnpn-
20 pévov péver dxepafwc tà mpdrpata. maliv oÙv der povopayficar
avtove: SIev “AleEdvdpou uèv pù garvopévov, tè dè cuv@nkeov pe-
voucùyv n, èv taîc cmovdaîc dvt® "AXeEdvdpou àvtamo©tetva: BeXficac
tòv MevéXaov xai toEescac curkéxure Toùc Sprovc è TTavdapoc <ò
Tlavò. addidit Kamm.; om. cod.) xaì mavtac èrarriove èmopriac <èmi
25 Tv émopxiav cod.; emend. Lehrs ap. Kamm.) toùc uite tòv ’AMéEav-
dpov éxdedwxétac urTe TÒv Tofevcavta Tèv MevéXaov rrerroinkev.

1. ‘O pèv ’Apicrapxoc tò firopéwvTto dmodédwkev dvtì TOÒL f. 78°, I7.
TpoiZovto. BéATIOYV dè Nérew tÒ diedérovto, Werrep kai tò wc òméTt” Et. (Noehd.
<6rmét” L) èv Afiuvw xeveauyéec fropdacde (0 230). ei vàp P- 98) II.

30 eimeîv éBovdeto rBpolZovto, Èpn dv: oi dè Beoì màp Znvì xag-
fiuevor rirepégovto <ivepédevto L)' toÙTO Pèv Yàp èx TOÒ dreipecdar —
Aaòv dreipovtec (A 770) xal aùtàp èmrei f° firepoev (2 790.
B 9. 0 24. w 421) — reréwntai, tò d’ Aropdwvto drò tod dropé-
ada: Gropdacga1 L, riropacde Et).

36 2. de ypucéw èv darrédw v. E 504.

ibid. xamyopodci tod romtod dc paxdueva Kuayopévou L) \érov- *B f. 278% ad

toc, Stay motè uèv tòv l'avuumònv <ravvupiònv L; id. B alter. v eras.)

avnpetyavto
“ose.

Lf. 428, IL.

27-84 Scholium e quaestione nunc quidem deperdita excerptam. Cui @ 230
(v. Lehre, Ar. p. 866) potius quam 4 1 originem dedisse videtur.
36399. Tria quae h. 1. edidimus scholia inter se cohaerere liquet. Quod
6°

A f. 61° c,

68 4

olvox6ov eîvar om. L) tùv Gedv Nere, totè dè tiv “Hgnv. oùkodv
Adcopev dvépati <òv. pèv L) xa Aéfer, STI oÙXì ty dev AMà toÙ
Atòc aùtdv civox6ov amtogaiver — éxer Yàp Î Méfic obtwc* TÒv Kai
avnpeiyavto deoì Ati civoyoeverv (Y 234) —, fi dè “Hgn toîc
Beoîc civoyoeî» mpocwnw dé, St TÒ pèv èx TOÙ momtod Mérerai, tò dè
èE Alvelov Calvou L), dv eixdc peraluver tò aùtod Caùroò B) révoc-
xapd dè xai xpévw, wc èrywpeî mad morè aùtdv dprracdévta mpòc
tiv diaxoviav taimv Unèp <Umò L) toù Bvntòv eîvar unkén rapa-
pévew Éwc tv Iiaxdîy* de déÉ, e moMMoîc vevomicuévov ècriv
olvoxdorc xpficdar <xpficdar L) dippeci xaì OnAeiaic, Were oÙd’ év Beoîc
dtomov toùto. TÒ pèv oòv èvavtiov obtwc èAérgerar {Aérerai L), tò
d’ adivatov èrxadeîta1 obtwc Kexcidisse nonnulla videntur).

LL .....d1° fiv dè alriav où mapecn Favuuipdnc, dv oivoydoc toò

nérvia “HBn. Ardcj Evior pév qaciv Sr TOÙ Aide uévov dv didkovoc, oÙK éEfiv

Cf. Crame

An. Par. III,

p. 161.

Alo
*B f. 61°
“Hpn.

er aùtòv Kowdc méciv oivoxoeîv, fl dè “HBn eUAbrwce, STI Korvi maciv
*éetiv. Evior dÉ gpaciv, Sri ckéyewc mepì tfic ‘INiov mop@ricewc yivopé-
wnc edorcovopitwe dmecni TOÙ cuvedpiov, iva undèv èvavtiov Yévntar
di Tv mpòc adtdv ydpiv.
dà TI dè kaì pévw TD Au Favupidne dmnpereî; fntéov obv Sti
ad°Hgn pèv &maci diaxoveî, mel TÒ Beîov dei vedZer te kai fifa: ToÙTO
Yùp BovAetar aùtoîc f te dufpocia dBpocia tic olca rai tò vértap

Datori mapà TÒò vedZerv verevnuévov. Favupndnc dè bmnpereî uévw tb At,
CF, Par.l. e ST è uèv Zedc dè morde ter voîc, ugvoc dè vodc olkeîov èyer tò

Toîc uideci Yavucdai: TOÙTO Ydp è Favuumdno.

14 gnav A 16,17 edorovopficw drécin A; corr. Bkk, 19 initium scholii
superiori schol. signo (:—-) interposito subiungit A_BLp ita înc.: dià qi pèv
*HBN toîc mAa Geoîc draxovet, d dè Favvupitone pévw t@ Ai; L autem ita: drro-
pia. 2ZAtnTa: Kai did TI pévw TÀ. ut A 19. 20 Avcic. pntéov St: dimaciv H
“HAn diaxovei eredi LAntéov odv Bri emeidà td Getov BLp 20 Sri èmel A
21 dBpocia om, codd.; add. Bkrk. 22 yavvuptbnc L (ut 19 et 24) 6 dè ravvu-
uiònc or. BLp 23 6 ante mpîroc om. BLLp pév. dè 6 v. BLLp èyer ol-
xelov BLLp —24 ydvvuc0ai BLLp post 6 yavvupitòc (sie, ut h. I, etiam A)
add. BLp: 1 dè “HAn wc Aérera1 “Hpac èeri Ourétnp.

h. |. potius quam ad T 234 contulimus propterea factum, quod scholium se-
cundo loco positum a versu cui in codd, adscriptum est divelli nequit,

13-18 Male excerptum schol. L f. 72%: #fitnra: dè di’ fr alriar Pavvpr-
ns Kyavvplàns cod.) olvozdos olv toù Aids nav Samestsi. Avorg* Fvior tv
oÙv paov dg aufpes mel tijs "Illov odiosa yevouivns edormovopiiros
dneoti roù cuvedolov, fva undiv ivavtiov yivniar did tiv modg abròv 7001»,
Î poro detén ti olueiteo®ai (cf, Par. 1 c.: el poro dote ti olurtteoat).

20 Cf. Porph. @ 1,

22 Similiter Porph. de simal., ap. Stob. ecl. phys. I, 2, 25, et ap. Fuseb,
P. E. MI, 9: Zeùs ov» dò ads xdopos, {ov dx fair xal Beds tx Bedy. Zeds
dì xal xa@ò vods, dp’ ob meopfest mirra, GrL Inusoveyei toîs voruacer.

4 69

4. àmpenéc pacw, ei téprei toÙc Beodc Cei téprro1 Beoîc L) molé- B f. 51° ad
uuwv Oéa. dMl° oùk &mperméc: tà YÀpP vevvaîa dpra téprre. dAlwc te MO.
méleuor xa udyar fuîv dervà Com. L) doxeî, tm dè dew oùdè taòra È fa

} Rari A — pf.91 0.1.

deva. cuvtedeî fàp dmavta 6 Bedc mpòc dppoviav Tòbv dMwy <$Awy Towwv réiv.

5 L) A xaî BAwy, oikovouùv tà cuppépovta <tò cuupépov L), Sep xaì

‘HpaxAetroc Mérer, dc tb pèv 0ep xadà <kaì ins. Lp) mévta xaì

dixara, dvopwror dè & uèv om. L Lp) didika SreMripaciv è dè diko.
5. exe. e schol. A 105 (= Znr. Vat. 17).

43. mc 6 Zeùvc déèxd coi gnev xv dérovti fe Ovuò; tò*B f. 52* ad

10 yàp éku T® dxwy dvriketa. Tpi@wyv puèv odv cuvadetyac èv tù È. Reina
cuvénter TÒ A mpòc tÒ éxwy, îv° fj déxwy déxovti Ye Buuò. Toraiém A hi ea

mic Î) didvora» toMà roroduev ov mpayudtwv # éE Binc Tfic diavofac Eton, (Noehà.
© undè BovAdpevor. dieîdev oÙv tÒ érù TD Buud Kat gnav* èvù p. 38), IT.
éxùv dédwxa dxovenc pov Tfic diavoiac kai pi) BeXovenc. ei pèv oùv Cf Cram., An.
15 èru cor dedwka Epn déxuwv, tvavtichoria fiv xad ei éxévri Guud, xai Par. II, p.
obtwc &v fiv Evavmororia. èrmei d’ érù puèv éxbv Epn déovii re 20, IL.
Guud, oùkér” Zeri udyn did Tò roMAà pèv moreîv fiudc, ui cuvtidenévne
dè Tfic diavofac. mAca Yàp mpézic did TÒ Kad” Spuàv rivecda èép”
fipîv oùca ékodcioc dv ein, où mica dè mpAIC Kai TÒ ebdpectov Tic
20 diavoiac Eye. Ecm dÈ xaì Etepov eimeîv, Sti éxuv pèv didwcv dc
ddelpf ai yuvari, dxwv dè STI ToOÙc uTATOvE mpdc ambwAeray èx-
didwa rai yàp oi èv Bacon mAfovtec, Stav mepimécwei ‘Kivdlvw,
èxB&MNovcr. Tòv péprov eic Tv Bdhaccav éxéviec Te Kai dixovtec,
éxévtec uèv fva cwefivar duvn@dciy, dixovtec dè BT Tv @Hprov drro)-
25 Agouci di” dv mAéove.

51. dà ti è pèv Zeùc piav fl dè “Hpa tpeîc Èxeww quei médercB f. 52° ad
udtac, xal fi pèv “EMinvidac è dè BipRapov; der ràp TÀC Kpeiccovac USA
—_---- Lp f. 92.

9 re om, L 18 undèv codd,; undè Bkk, mò èr@ Et 14 éxùv recte cor-
rexisse Noehden, probat brevius quod infra posui scholium; codd. déxwv
por Lp 15 dédwxa om. LEt 16 00t0c Et éxbv om. LEt; eh, v. corr. in Lp
17 oòx €cti pdyn Lp —18 Sè om. L 19 2&vdperov LEt = 20 quae post dia-
volac éxe: sequuntur, in codicibus L et Lp altero scholio continentur, quod in
Lp quidem priori subiungitur, in L praemittitur. Eadem num in Etonensi le-
gantar non constat 20, 21 wc dv ddeApf L 21 100 quitdrov Lp 22 0a-

Adrtm L= xvduvevev Lp = 23 éxivrec tè xal dxovrec Lp 24. 25 dndi-
Aova BLp

9sqq. |A £ 52* 4 43 (c. lemm. dara fxdv. dy dillo diuovel ye doud,
cf. Ludw. Mus. Rhen XXXII, p. 170): frafspevos, dorso of wAdovres indvrss
pèv drofdilova: tà poeria, îva cmtdasr, duovrsc 8Ì fnusotvra: :— doxtî Chinc
etiam, praemissis verbis #3aoxa &#10v, L f. 73% c, l. dex” dexmy corr. e doxa
Tncoy) Bi nog ivavtiov elvar rò Euoty 1 Com. A, tò L) dfuovrt ys Bvud. Fid
salò è Tevpar, pnol, cvvalely@s iv 15 Bia cuvrdinter tò Enos Cdixov L),

ÎY È div Cd L) diéxor déovel ya dvd. 7 inv dyoi co. tdoxa Com. L)
denodons ov tie Biavolag, 3 fori nalzeo pi) ovddpavog. CE Eust. p, 448, 41.

70 A

Tòv Bacidéa tv Bemy Éxerv putdtac. pntéov dè dti ebmpert) Camper

L) BovAduevoc Tepideîvar Cémoeîvar L) aùti) TiYV altiav tic dpyfic È

Tommic xai oùy fiv è pòdoc avamAette:, tc dpa dià tò pi mpotiun@fivar

tfic ’Agpodime érì ti xpicer toò xAAXAovc Tpwciv èéxaMérravev Lp ex

èxaMéraivov corr.), èrimdéc new aumiv Caùròc L) tac médEIC pudeîv,

mepì &c tò dbixmua tÒ Kotà Tàv ‘EXéwnv rérove. ciuynpa dè TodTwy

xdkeîva, èv oîc aÙUmiY Iroreî NapBavoucay Tèv Kectàv rapà tfic ’Appo-

dimo, fva 1 Au puòiiov oftwc èmépactoc qavein. où ràp <&v add.

L) fiv elxòc thv deopévnv tic Bonfeiac tic map’ aùrfic Tic map’

aùrfic Bondelac L) èrìi tù dpécar Td dvdpi èvaravaxteîv <àravaxteîv 10
L) firmbeîcav èrì mj toò K&MMovc xpicer è dè Zeùc piav MÉrww médiv
uieîv èEafper TAV Xdpiv. oùx obtw <oùy firtov L) ràp è dò moMédyv
didove ti GaupdZerar wc. è drmò dMirwv. cre du@étepor intopdc
xatackeudZovciv* fi uèv Yàp oMàc dvrì pidic mporicecdai qnew, è dè

tiv piav, fiv xaì uéwnv yer Ceîxev L), yapieîc0ar. 15
*B f. 53° ad 88. did ti fi ’Aonvà eic ciryuciv TOv Epxwv où tùv Tpéwwy tivà
Travdapov. émeNéEaTo Già Ty èmospwy; xaitor xexapicuévoc dv TIC èrévero
L f. 75%, IL. AreEavbpw p6Miov el tiv oikeiwv fiv. xai dià Ti tdv émiKovpwy tòv
2 55 TTavdapov èrredérato; gueiv obv è ApictotéAnc, sr tòv pèv Tpéwy

rib010 (0.99). obdéva, didti mavtec aùrdv éuicouv, bc è mommic pncew: Tcov Yap 20
Eton.(Noehd, cpiv maciv amix0ero xnpì uedaivn (F 454), tov d’ Emxovpwy
P. 39), JT. tòv TTavdapov èreréfato dc qidoxpriuatov — cenuetov dè fi tw otkw
aùtod mv immwy Katdderync, iva pò darava (E 202) — kqi Br puce
èmiopcoc fiv: tò Yoîv ÈBvoc ÈTi Kali vv doxeî elvar, BIev èxeîvoc fiv,

Emiopcov.- dMNor dè ofitwc Asovev, Str dpictov fiv Tod duvapévou 25
xaractoxdcacdar kai tpùcai ypefa* oùk fiv dè èv tb Tpunxò péper fi
*AXéEavdpoc udvoc kaì Ttavdapoc ebpuàc ostwc, ic kai émpwyficar
tòv mommiv: Tavdapoc, È xaì t6EOv "AtGANWwY aùtòc Edwxev
(B 827), è cnuafver TAY TotIKiiv. xaî be dipicrov oùv aùrdv èteNézaTO

totbmv. 30
*B f. 52» ad oùx dceBeî dè, gnciv, è TTavdapoc, ei fi A@nvé cuveRovAeuce ka
ebpe Auxdo.
voc v. 89. 16 did ti dè "AG. L—18 paMov om. A 19xal gnav 6 dp. ALEt apic,

suprascrpt, t, A huic versui in marg. B adscrpt. ’Apictoti. 21 maciv om.
AEt 22 cnuela Et 28 1) tv frmwv aùro0 èri ox xardAemnc Cer e corr.)
A 23. 24 xal et fiv om. A 24 tò yàp E0voc A 25 tivéc dè odr. A. A
dior dè xal ost. A, Et dipicrov LEt 26 xal tpibcar riv yetpa BLEt, Correri
secutus vestigia cod. Lp, ubi post tpùcar legitur t et in rasura ypeta. A ita:
8mi dpierov fiv xpela to6 duv. TpÒCAL Kal xatact., om. tiv xelpa = pepe mic) A
27 tmqwvetv LEt 28 mavdapov éheîv xal téE. dm. LEt 29 xal om. A

31 dè om, A_ el denva Lp

8. 4 Res Aristarcho observata, v. Ariston. v. 52.

16899. +Parie. ap. Cram,, A. P. III, p. 162, 9: 605» ovzì dosfile 19, ds
Aquarorsins drepuvaro, did avorogos.

29 Cf ad p. 71,24

4 n

è Zeùc dmeéctadke. fintéov ov Str è pèv eiduc xaxde ToÙc Bpxovc L f. 75°.
rerempévove — oùdèv Yàp Etepov Tpùec 7 mì toîc dMotpiorc Wpo- Lp f.93* c.L
cav — dià TOÙTO tcmovdace Mu@fivar tàc ddikovc cuveficac. *A@nvayv Avrdovoc.
dè vov bmoAnmTÉOv TOv Moricudv aùtod TOÒ TTavdapov, kai aùtòc mpdc pipa 1
fautòv taùta dieoviZeto. dimerov yàp Aukiwv È@voc, xaì ’Apicto- Epevpor.
téAnc dè paptupeî. dor dè xa aùTtoîc TOîc ‘Opripou Avovai MÉErovtec
mpoeipnkévar Tòv mommiv merpàv al ke 0ÉAnciv (? A 66. 71), oùxì

Teiderv.

100. ad F 315, p. 63.

102. +... mc dè è Xpuenc (A 41) tavpwv kaì airùv @uciavB f. 58° ad
Umicyveîtar; époduev STI tà GAmbppnta TOÒ Beod capwc eidùc Kai TÀ TpwToYévwv.
gia Bier Gucimc YàP airdv kai tadpuwv fiderai. n Yàp aùtà toîc_L £. 76°.
T6Zorc xepacpépa dvta. TTavdapoc dè vmò ’Agnvéc mesuevoc tofelca LP tosto
ox aîfac ovdè tavpovc imicxveîtar ahi” épipwv mpwroyévwy Buciav. laiaibi delta
drmotuyeîv yàp aùtòv Tfic xarpiac mANYfic éBovAero.

105—111. dduvarév gue <gaciv Sc) eîvar maikodTOv KépacL f. 76>, 17.
alyòc <fevéc@ai ins. Sc) dc elvar ékkaidera maraciiv: dio ràp xaì Cf. Scorial.
fipiceoc mixeww (maydv cod.) oùk Bv Yévorto xépac. Aierar dè èx fc 8P- Dind.IV,
AéEewc, où 1àp Èv képac dMl° dupw éxxardexddwpa. p. 411, IL

iEGAov <iEGAov A, om. L): fjtor Tedetov f} tMbnmxod xal dpun- A f, 53:
mxoò mapà TÒ ixveîcdai, fi wc è TTop@pupioc Mérer tòv topiav. cup- L f. 76.
Baiver 1àp, pnci, moMAdkic TDY dypiwv atriov Toùc TEMEIDUC diwKopévove
Èv Taîc Orjparc Katà Tv maparpiyiv dtofaMierv tà revmtiKà puopra.
ATTéavdapoc dai téEov AmddAWwY aùtòc EdwKev, B 827). *B f. 39% ad

Toùto udyecdar dokeî TD TTwbapoc

160m. A drecrain L 6 pèv Zeùc elduc toùc Bpxove xaxdc Yer. A
2 oùdè ydp étépwc A 4 tòv Nor. aùtdv Tèv To0 Tfavò. kai Br adròc A 5 dm-
ctor Yàp Auxdovec codd., quod e coni. correxi 5. 6 uc xal ’Apict. papr. A
6 Avovréc qaa A 7 meipav L metpav Lp rmepàv 1° al xe 0éÉAncwv où mel
Ge A. 10 xal alnîv xal taipwv uc. L 11 épo0pev oòv Sn L 14 alrac
Lp ‘15 Afoviero L 24 TTvdapoc — ébwxev in uno Et

3-8 Simillimam solutionem e scholis Syriani magistri ad Platon. Rem-
publ. edidit Proclus, p. 8377 ed. Basil. Nostra in usum suum convertit
Eust., p. 447, 36, e quo cod. Lipsiensis margini interiori f. 93* altera manus
adscripsit (p. 193, 36 Bachm.). Ceterum conf. supra ad p. 13, 8.

12 +B f. 2% ad ravgwv A 41 (id. Lp f. 63* c. l. ravgwr): Wvolars taveav
sal alyav fderar ò Axddlav: DAN yùR toîs tébors tà xfoata avrdv.

16549. +B f. 53% ad xfoa 4 109: né dè divara: xipag slra: dio
sal fpiov mizsav; 7 odx im) ixarigov rosrò puo dll’ duporigar.

20 sqg. +B f. 53* ad Zovla 4 105 (id. Lp f. 98%, Lf. 754) .... 7 évroplav*
of yàe telaio. Bioxdpevo: EvroiBoviai code Segsis .... Idem apposito Por-
phyrii nomine apud Eustathium, p. 450. Scholium transiit in Etym. M. v.
l'ialos.

24sqq. Hanc quaestionem a disputatione de mira cornus l$dA0v a/yòs magnitu-
dine instituta Porphyrium seiunzisse cum veri dissimile sit, utramque una edidimus.

72 A

Lf 68. aùtix® èécuda T6zOv évtoov iEGXOov alròc
Lp f.81*c.1 àypiou, dv pà mot’ abdtòc dmò ctépvoro tuxifcac:
Tevdapoc. dnhoî ràp èxeî TTavdapov éautd meromrévai Tò T6EOv. voro d’ &v
DS Si ioì Mega kai È0e1, Nefer uèv obtwc' Tò Yd—p © kaì TéEOv aùtòc
33), IL ‘* Edwxev duvatai èrì TAV ToFuKV peragépecdar: éder dé, Bri eidicueda
. ox èv éxeiv Smdov, ai padicta cÎ mepi tiva téxvnv écmoudaxétec.
117. v. ad A 486.
B f. 540. 138. did Ti puGMov TOÙ Bwpakoc aim Bondeî; Bti ductrabéctepa
Lp £. 94 tv AvritUTOUVIWwY TÀ Umeikovta.
B f. 54% ad 171. ....dià ti dè otbtwc oùtoc Koùtoc oltwc L) Uroctpéyev
morudiyiov. pnciv; dt “ENinvec pèv dmpaxtor arredevcovtai, Tpidec dè xepropricoveiv
Li di ’Arapéuvova, MevéXaoc érì Févnc camicetai, Kkaì ins. L) &teMdc fi
pis. payn peveî. Teyvixdic dè di’ Dv droXoguperar cei xataNerpancsuevoc
<fuit xataAng@ncépevoc L) smò tùv cuppaywy, ei Mevédaoc dmogdvn,
xatéyev aUTodc merpétar, TevnkéTtOc fi kai pi) toò MeveXdov.
B f. 55° ad 221. dià Ti ci Tpwec, eimep mAMiv ÈxBécdar TÒv mONePLov èpovdovto,
Tpwwv. où Zntoda tèv Barévra <BéAovta BLp, R&Movta L), di’ edeùc
n patio Spur èrrì tà BmAa; dt diovto Bouxfj TÙY Baciewv mempay0dar tiv
cite Audov, I mapéBaciv. kai ei pèv tÉ0vnke MevéXaoc, xparticerv ‘EMNivwv mov
Lp f.75* c, 1, dtà TÙv èm° èxeivw Aitnv xatertonuévwv (Dind. auctore in cod. quo-
èrì Tpwwv. dam exstat; karemtwuévww BLLp), ei dè un, kùv pedca dérmiore
aùtoîc aùr. démAorc Lp) èureceîv. dià TI dè mAMIV “EKTwP oÙK

1 adrika cola corr. in aùrix® écéla Lp 2 crépvora L crépvoic Lp

3 tò om, Et 3.4 Avorro è’ dv fl tf) AéEei TÒ Yàp T® xal rétov LEt 5 pera.
A 1@ te: eloicueda yàp oùy Ev xe &mAov LEt 6 &miov &xerv Lp 5. 6 ea-
dem fere verba: Aerai dè xal td d8e1, cidicueda vp ody &v Eyeiv 8mAOv KTÀ.
in altero scholio B manus secundae leguntur, quod subiunctum est scholio ma-
nus primae ad ITdvdapoc (B 827) relato: tiv ToEeiav perwvupuwc. mpocuvierne
dè abtdv xatà MeveAdou. TÙC dè eic dixpov eveElac Beoîc dvati@nev d momtàc.
Etiam in Lipsiensi illa (Averar dè kal t@ €0e1 KTÀ., eodem modo extra ipsam
quaestionem repetita) cum verbis m)v tofelav perwyv. kTÀ. coniuncta unum
«chol. efficiunt 8 aòtà B 15 Lp haec addit: tivèc dè moAUdiyiov Tò moA-
Aoîc Etea diyuibr* Givudpov yàp TodTO dv Evudpov éroincev 6 Aavaéc. Eadem
scholio B scriptor scholiorum *B in fine addidit. In Leid. scholium supra edi-
tum scholia excipiunt ad v. 166 et 169 pertinentia, tum (c. l. roAudlynov "Aproc
ixofynv) pergitur: moMMotc greci diyibcav. Avudpov Yàp tabtnv Evudpov troincev
6 Aavaéc

Neque scio an iure nostro quaestioni ad v. 88 editae eas adiungere potuerimus.
Eadem certe, quae ad B 827 leguntur: duvara: ZrÌ riv rofixjo perapioesda:,
in' quaestione supra edita eiusdem versus explicandi gratia afferuntur (p. 70, 30):
3 onpatve: tiv cobiuijo. Qua in ratione Porphyrium Aristarchum sequi e
schol. A B 827 Aristoniceo apparet.

4 Cf. B f, 206» ad xofov O dal (id. L f. 828%, Lp f. 243%), ubi arcus
‘leucro ab Apolline donatus eodem modo explicatur, Plut. V. Hom. c. 22.

4 73
irmce tòv BaAbvta; STI oÙK fiv dvafalécdar <avadaBécear Dind.
codicem quendam secutus) tò staîcua, dimaE MeveNdov TpPweévtoc.

226. èZiimnta mic toùc Immovce kai tà dpuata elace* tÒòv Yàp*B f. 55% ad

cmesdovta oÙk elkòc tà dipuata xatadeimew. Aero dè èx TOÒ Kanpod.
5 €der yàp où uévov <xaì uévov L Et) rapeA@eîv dMià xaì <om. B Lp)

buneîv.

Eace.
ui

. 805, II.
Lp f. 96°.
mpòc ékactov diaMex0fivar. cofapòv Yàp épalvero tò dmò tod dppatoc Etoi

n. l, c,,
P. 40, II.

297. dià Ti Thv ThE Tabmy èrroincev, immijac pèv mpùTov melode *B f. 57° ad
d’ eE6micbe, caxbùc d’ èc péccov; dtorrov Yàp tò toùc imméac mpò tic !mmiiac uèv.

10 pàiarroc morficar xaì tovtww perazù toùc pavdovc. Aver d’ ’Apicto-
Téinc' 7) où mpò tfic padarroc Mérew Toùc immeîc pre dA èrì Toîc
xépaci. xaì oùTo mpùToI elev div. TOÙc dè Kaxoùc où t6mWw diopize,
dA évaMAdE peratò avdpeiov TÒv dcdevectepov. meZode d’ éE6mCIev TOY
imnéwy, cre tà pèv xparteîv toùc imméac, perà dè ToUTOVE TOÙc mEZOVC,

15 mavtayoò dè perazò tòv dvdpeiwv, imméwv TE Kaì meZdiv, TeTdXBaI TOÙC
xaxouc, fitor imméac te kai meZovc. d Mor dé, oUdèv BAwc Tù TÉTW diopiZew,
dà Tm xpévw Mérerv mpwrove xal pécovc xaì tò Smicdev Vctépovc, iva
mpuùtor pèv cuufaMAwerw oi immeîc oi dvdpeor, ped” odc èmpépovta: of
xeipouc tiv inméwy Te Kai meZùv ci dvdperdtator. ci dé, BT oÙx wcémmipa-

20 toL ÈTaZE +++ ++ a+ **xGÌ 1dp Bonwroîc oiTw TATTELV doxeî. dcte
amò Toò Ed0vc fi Aicic. oi dè dò Tic Aéfewc. TÒ YàpP mpùrov diiiov
tò delidv képac, dricdev dè TÒ dipictepgv* mputove oÙv eikòc eipficdar
toùc èrì toò dellod uépovc éeritac, dmicdev dè TOÙC ri tOÙ Apicrepoò,
uv elkòc perazò TetdyGBaI ToÙc derdovc. obtw Yùp kai Adrov éEer tò

25 Sppa xai oùx é0Édwv TIC dvarkain modepiZn (A 300).

9 pécov LEt immetc LE 10 cricas pro rrovîcar coni. Kamm., p. 37
10. 11 versui in marg. B adscript. "ApictoreA. 17 mpùra xaì pécov Et dere
pov Et 19 &mmipato B 20 lacuna quam statui in codicibus oblitterata est,
cuius loco satis multa intercidisse videntur, inter alia ea quae in scholio statim
edendo de yepiparc quae dicuntur roXéuov exstant. Kammer p. 38 coni.: ol dè 611
odév èmmma el oftwc Etafe. xal ràp tà. —Borwroîc (tin ras.) Bj Borwroùc
LEt uicte xtA, in uno B 24 uc elkdc B; correzi e schol, A infra allato

3—7. Id, Paris. 2681 (Cram. A. P. III, p. 283, 4), IT.
8. 20 +L f. 83 (= Eton. ap. Noehd. p. 40, cf. Paris, 2681 apud Cramer

Lf. 8%, IL.
Eton. l. c.,

p. 40, IL.

p. 283, 8): Moeguelov: al yàe xal tò [xzias uòv medrov cÙv îamorei *

xal dze0g1 0Ù qua: tautixdv sIvar. oddiva yo oSt=wr rdocev dig 6 Niorwe
aloîniar. tirìs pèv 0tv padi Boratods elera®a: Cxsz07o8a: ci. Kamm. lc.)
rosso Crodro L). ware dò roò f80vs i Aioss. ef 3Ì dinò 1is Ieteag, tò ye
medtov dnlov tò deliòv xéoas, Smiotev dì 1ò dororsodr.

22sqg. + Af. 67:(Lf. 88*)c.L famacuivaodra: rgosrovs (om. L) eîxòs
siefota. tods ix toò defioò uieme Ciml rà detià ion L) fororag, dmtev
<6x1082v L) dì tods inì toò deroregod, dv Kdis L) siuòs peratò rerdg®a: rod$
daclove* o$sm ydR Adyov Fier tò Tpoa xal osx #8ÉX0v tig dvaryualg
molenttn (roleultetv A; rel. in uno A) drl ydo parcimov sdoasi t)v pdlay-
qa, oò narà Bddoc, peratò dè dio dvdestwr Eva xaudv EBaltev (cf. p. 74, 6).

74 A

B f. 57° ad où dedviwC, Paci, tiv mpwrnv TAZIV oi immeîc èyovci, kivdivou
mpòra. Svroc, eì Tport) Yéwntar tv imméwy, cuumamm@fivar TAV dxoAovdodcav
Lf. 832. téEIV. diyvoodci dè Sti oi meZoì Smicdév eicv, Smwc riv imméwv drto-

Lp f.97. 1 Ywposvtwy ductéueva déxovto aùtovc, È xaì repipac toXéuou kadeî,

Imac pèv 4 ” è, x Pl N
para, xal téàdiv Éévovuevor wc Teîxoc déxorvto Todc rolepiove émévrac: perazù

Eton. (Noehd, dè dio dvdpelwv Eva xaxdy ÉBaAie. Tivéc dè tò Zumpocdev xaì dm-
P. 41). c0ev érì TOÒ dello kai dpierepoò képwc NauRdvovei* TOÙc dè Kaxodc
Terdyx0ar èv uécw, iva kai dò tovTw Kaì Umt° èxefvwv dvarkéZwvtar

modepeîv. dMà qalverar meZoîc oUdèv èmtAccUuY.

B f. 58: ad 334. elite diàù TOOTO Ectacav, fva oi Tpwec mpétepov xatdpzwcv,
muproc. elte iva mivéc dMor TC ’EMNivwv; dupw dè dAoya, xaì tò rd TOV
L f. 84. Tpwwy mpoxAn@fiva — oÙ Yàp uixpà xaì TOTO BAATTE: — Kai tò mò

Lp f.98* 0.1. roy olketwv* deî Yàp cuvtetayuévovc dmavtac molepeîv. dipuòZer dè
miproc ® n n %
Axandv. uGMMov TÒò mpéTEpov, iva ci Tpiec mapafaivovtec TÀc cuveniac kai Tic

udync dipEwciv. GAMA TOUTW dokeî èvavtiodcIat TÒ vOv dÈ giiwc x°
bpéwre xaì eì déxa mupror Axaròv (v. 347). 7 Aeimer Î xaté
eìc tò bpuncerev, wc tò (3 488) Wpunon dè ‘Axduavtoc <dxd-
pavta L). @éiova dè mpò éauriiv dMovc <dMAiAovc Lp) “EMnvac
dipracdar tfic udync, acukopavtATOUT Éautodc èK mavtòc mpòc TÒ Beîov
meipupevor cca. diò xaì dédiov aùtòv xareî ’Arapéuvwv (A 339),
èmreì où gudéMinv dh pirautoc bpata. Kai è uèv Eva miprov repr-
uéver è d’ dvendilwv déka mipror ’Axaudv gue.
347. ad lin, 21.

B f. 59> ad 401. 2. mc odtoc vewrepoc dv Tav érimAntiv fivercev, Ò dè
qrecion: ’Oduccedc xa mpecgutepoc xa ppoviputepoc &v ùpricon (v. 349)

pi pa ca èxadérmve <èyaMémarve L); fintéov dè Bri di’ aUtò TODTO, èmeÌ kai
npocépn. mpecgutepdc ècti Kal @poviuwrepoc, tiv fiacpnpiav où péper* Tiuacar

Tàp cpéc aùtode oi mpechitepor vopiZouci deîv. AAiwc Te oÙx éuoiwc

1 dN\wc praem, LEt 4 yépac B, ad quod syll. qu (inter text. et schol.
script.) signo < apposito cad. manus retulit 6 &BaMNov L__7 uépovc pro xépwc
Et 8 dvar«dZovra: L 9 signo scholii finiti eraso addit B: Bpayù dè diacraA-
aéov elc Td Byecpi- xorvòv yàp tò cricev. Eadem in Lp post &mrdccuv, in A
inter schol. intermargin, leguntar

8 +B f. 67: ad foxog v. 299 (id. Lp f. 97° c. 1. fqxos, L f. 835): îva ro»
imniwv irogagovrtav ovroL toùs éricrtag dizovto. pécov Sì toùs naxove,
iva (or%wg L) pipoîvto roùs Fuxeootev na) imò tv Smiotev Erelyorvro. xa-
nods dè 7ror toòs dx wdvrgg 7 roùs dx uovo metiv' ol 3Ì dui Ev roîs dio
tdyuag tods xanodg ipfoncsr (Qutcacav L).

10899. $Eust. p. 479, 29.

16 Aristarchum censuisse Teamy esse idem quod #xl Tegag docemur
schol. Aristoniceo v. 335.

21 +B f. 68* ad y° dedmre v. 347 (Lp f. 98: c. L y° dodore): Flvos tò fu
x0008sv duplBolov. ual ol pèv (Eva add. Bekk.) dvapévovarr, d dè dverditav
(dina add. Bkk.) puote.

4 75

àugpotéporc emérànze, tòv pèv mavodprov eimùuv tòv dè <Toù ins. Bkk.)
matpòc firrova* È Yàp tod matpòc Èraivoc èuefov tiv UBpiv. mpòc
Tovtorc èmminyoeic bc Mioc obx fuerde Befasodv TÒò AdNoc eîvar.
cuppwv Seri oUdérrote ToÙc modepiove deicac pofeîtar tiv èrri- B f. 59% ad,
5 intiv toò crpamyoò. xai vòv uèv fva ui doxf) doxeî L) eîvar A@hoc aldecdelc.
ficuxiza, toîc Ye uùv Eprorc dellac Eautòv épauhov <icov L) t® Lf. 87: 0. 1
aldecdelcRaci-
marpi gneav àixàv pév por <qna add. BL) mpùtov èveldicac Moc èviriv.
<I 34; ùveldicac BL Lp). xaì tò xpatepéc (A 401) dè vîv Éu@aciv Ip f.99 c.1.
èxer, mAnpoîv è rapélimev Ò Bacidevc. aidecdeic.
10 434. almviai tivec TC ToraiTAc Mpocnkac dc mepirtàc* YhA a *B f. 60° ad
Xeuk6v* moîov yàp YéXa uéiav; T—ppov <tépov ut etiam infra Et) Aerév.
èpuxtiv (0 179) mòc yàp &v Yévorro Coùx òpuxtà ins. L Et) téppoc; È VI ba d
irpòv <kaì ins. Et) Xa1ov (Y 281); cxAnpòv ràp mér’ av YÉVOITO; ida Aeuxdv
òp@arpoîciv idww (F 28) mic Yap mic dv idor; oi d’ odaci Eton.
16 mévtec dkovov <dxoucav Lp, M 442): où Yhp mwc din alcence: (Noehd,, p.
dxovopev. dM° Ste dA Auxinv Îfe <ize B) Zdv0ov te féovta 41) IL.
(Z 172): moîoc Yàp dANoc rmotauòc où fieî; Yen dè ff pèv dpuxtà
Tàa@poc mpòc Tàc oÙk é£ dpiruaroc cuvictauévac T—@pove iiror dvti-
diarpovpévn, èéx xdcuatoc dè Yfic fi éE Udatoc mapédou <mpocédov ci.
20 Kamm. p. 38) f èE &AAnc airiac* f <si Noehdeni silentio fides, in uno
Et) dpuxtà té@poc fi Badù tò Spurua diapaivovca* Stav.Yàp Badù
YéwTar cxdppa xaì émxivduvov eic diaBaciv, TÉTE dreiinpe TOÙ dpur-
uatoc tiv divapiv. tò dè YaXa Xeuxévy, dti ckidv oÙK èmdéyetar.
irpòv dè tò EXarov, Sti tà pèv dMa Urpà èxxudévta ei xaì rapau-
25 tixa devdévta uadaxiver, dAl” oùv Taxéwc Enpaiverar xaì éxBAndévta
xpaipa <paipa Lp) kaì mepi&npa <mapaznpa L) xartaNeimerar tà
dedevpéva, tò fAarov dè Èrrì mrodò diapéver xal avurpalver tò delduevov
padaxwrepdv Te toe mpdc dpiv tTò queer drrargv. tò dè ideîv
è pdarpoîciv dvndiaipeciv éXer mpòc tÒv dià gavtaciac BAémOvTÀ TI,
30 dcrep xal <om. Lp) xarà toùc Umvovc dokodpev bpav TI Kai dimnyou-

2 +B f. 58% ad faxoddposo v. 370 (id. Lp f. 98% c. 1. fxxoddporo, L f. 864):
tiv BBerv paoî d Emaivos toò nargds' isa ye tà tov martorv Iyuospia 1ey6-
pera .... Quae sequuntur huc non pertinenti. .

3 eb 6 +B f. 595 ad duelrw v. 400 (id. Lp f. 98 c.l. duelvo, L f. 869,
A f. 69 c, lì dyooj di 1° duslva): ....... aiBavdg dì moopulatduevog dyo-
enti» asriv puo, fva eds tr)v droloylav duvijon. SLò oddtv ee0aptiyyera:
ò 4iopij8ng. Ceterum ad hanc quaestionem conferenda quae ad E 1 extr. at-
tulimus,

28 Cf. Porphyr. ad IN 340 (*B f. 175%) adscriptus (= fgr. Vat. 9): ....
yiavsderses dè ol liovres nal Adnrà ylavnonis dirò toù yddaxtos, 6
Lotiv doxtov sal did tovro devbv, dx’ asroò elentas. — + Paris, 2767 4
434 ydla deuxdy: devuòv SÌ die tò pr dxoreleiv oudv astiv tjv puo elvar
(Au. Par. III, p. 208, 15).

24—28 Cf. Plut, Q. conv. VI, 9, 8.

A f. 600.1

ec0Xòv èvi

Mpopdyoici
v. 468,

B f. 60% ad
*’Avtiloyoc.
Lp f. 100°
e. LL Avri-
Xoyoc.

*B f. 61° ad
dipop@”.
Lf. 89, IT.
Eton. (Noehd.
P. 42), IT.

*B f. 61° ad
’Odvccéoc.

76 4

pévuv dAwv dvarmAdccopev tà dinvripata. tÒ dè Bedcacdar di’ dpea-
uòv tiv èvapri <évapfi B) Géav xaì tiv di’ aùtod <òi’ aùriv L)
xatdAnyiv dià Tfic olxelac mpòc Tò Spuuevov alc@fcewc. cadtwc
dè Eye Kkaì ins. Et) tò odaciv dkodcat, tò Tèv rapévta aùtòv
<aùroò B) dxoîcar tò tèv — dkoîcar om. L) tod Nfrovtoc <Toùc
Xéyovtac Lp) kaì pù dMov drreMovioc <arréMovtoc B) dxobcor
Aérov, dc xaù èv Ti) cumbelg Kèv TD cuvider LEt) eiwdaci MÉrew
mapà Zune gwvfic dxmkoévar xaì uite did ypantùv Adrwy dkoîcar
urite tà map” dANov dMiou dimrovpevov. SdvBov te <dè Lp) féovta,
Îiro1 èmeì Zdv0oc èerì xaè médic Aukiac diéxpive Tòv morauòv tw fev-
pati, fi dv cpédpa féovia fovdeta: Mérerv wc tòv divijevta (02), fi Zav-
Gov péovta wc ei ENere ZdvBou fpodc, fi tòv KaAdòc féovta, bc montàc
tcéxuvto mUNac (M 470), tàc eò meromuévac: © romtaì niiai ai
Téloc fido MaBodcar xaù &moteteNecpevar Fi momtai — amotetedecuévar
uncin. incl Kamm.). xaì 8Awc èrì mavtwy TÒòv Toroitwy Zntùv mic
ebpricer eddoyov TAV Tfic mpoceiknce aitiav.

447. | 18qq.

457. .....moc oÙx Afac wpòroc f) Aropridne dpictever; kai paciv
Sri TTuMior mpùror cuvéppniav. dMior dè Bri, èmeì è Avtidoyoc dAxipoc
xaì Tayùc Umdkertar, eikdtwc Kai govever mpùtoc. éuoì dè doxeî dm
éNaccovoc fipydar tòv momtàv tÒ Tfic tiync aiviccouevov pétoc.

toùto XapiZetar aùtd, émei xaì &AAnv dipicteiav aUtod OÙ YPh—PEL
Kcurypàgei, om. où, BLp, corr. Bkk.)* dAAwc te Kai ZnAoî tòv matépa*
mpòToc Yàp, puciv, érùv ÉXov dvdpa (A 737), xaì Geatàv aùtòv
Exe 0epuémmtoc dè toùTo <5 fere litt. post h. v. eras. B) vewrepi-
xfic Eprov. fi Tpwòec kateppévouv Nécropoc kai katà ToùTO paMov tò
uépoc mpwrwc Èkpovcav.

alter. schol. h. v. (de immoxopucmijc) v. B 1.

491. dduvardév gue elvar èrì tòv Afavta tò Béioc meupeèv eic
Idaniciov éABeîv: oi ràp ’IBaxiicio: mOppw Teraruévor eicì kai où xatà
Carapiviove <caMapivouc L Et) kaì <toùc ins. L) Aoxpovc. Averar dè èk
Tfic AéEewc* è 1àp ÉTaîpoc où mivtwc moMime GMà kai gidoc kai cup-
mpartuwv. oitw Kai TTktpoxAoc ’Axiddéwc où moMime dll” éraîpoc.

mc éraîpov aùtév pneiv ’Oduccéwc, ui) crpatevopévwv ’I0armeiwy

9 +B f. 85° ad giovra Z 172 (Lp f. 1238 c. 1. Nindos te fiovta): xal moîos
Lp ins. yde), ppol, noranòs 06 dei; dnrfov Ixel Zdv8os fori Avnias x6lug
<enal al mods dorl Avulas Lp) mods dverdiaotolio drdòg tò fiovra réBener.
Î 1òv dévaov Riyer xal del douscos fyovra. 7 pallov tòv fevpardtn. Eust.
ibid., p. 634, 16: mposs@nue dì viv tò diovra xard Moggvesoy reds diacro-
vr Edvdov Avmiaxije n6levg.

19 Aristarchi eam sententiam fuisse e scholio Aristoniceo apparet.

22 Scholium e quaestione, cuius in schol. A pars servata est, derivatum esse
ex Eust. coneluditur, p. 498, 30-40; paullo plura Vict, (Roem., schol. ex., p. 17).

4 n

minciov Carapiviwv; étaîpov obv viv Kuèv ov L) où tèv toMimyv L f. 89.
GMà tòv cuvepyov new. Ti ràp dtormov ei Carauivioc dv éraîpéc Lp f.101° c. L
èemv ’Oducceî; ci dè dt curkégutai fi pudyn, A Bri è Alac mréicac emer "Odvcetoc.
tàc talee Bondùòy. xai mov ryàp kai "Oducceî fondeî, ic drnAoî
5 mediàc udyn (A 472), xaì-Mevecdeî Ronde? (M 370) èv tà terouaxig
<Bon@eî usque ad fongeî om. L, tum idem èv tT® mAepay*), xa
MevéXaoc aùtdv èrì TatpékAov <marpéxiw L) mpockadeîra: (P 120).
Bc oi gpiXoc fiev Étaîpoc. toùc étafpove amò TÙY gi\wy diaipeî *B f. 77 ad
ol uèv Yàp éraîpo1 ci mpocomemw0évtec katà quiiav, ci dè pilo: olkeîo: 9ioc € 695.
10 xaì xatà Yévoc mpocfikovtec, Wcrrep xal è ÉEmc xaì Ò reitwv: rai pèv Li se
tàp ci cuvécmor, yeitovec dè oi minciov pévovtec: reitovec ridè 7 ogg,
Eta: (d 16). xaì Bn érafpove cuvdiarmtàc oTdev* émei oi étaîpoc
Env giloc eidamivactie (P 577). xaì épinpac étaipovc (1 100)
Toùc dià Tfic ypefac pidovc, kai “Extopi d’ fiev étaîpoc (C 251),
15 rapalimbv évradda tò eldoc. dpuoiwc d’ aù
col d’ ddòc oÙxéti dopòv dméccetai fiv cò pevorvéc*
Toîoc rp tor étaîpoc éYù matpwidc eiui,
dc TOI via Bofyv cteléw kai du’ Epopar aùdtéc
(B 285—87), xal
20 èrù d’ avà dfipov étafpove
aîy’ é0eXovTfipac cuMMézomar (8 291).
rai perapépwyv èk ToÒ èuxviapidac ’Axarovc Mérer (p 402)
TnAépay?, dn pév tor évxvinurdec étaîpor,
xaì è ToÙ xoudwyTec ’Ayaroi*
26 eUpev Emerr” érì Givì xapnxopéwvrac étaipovc
(B 408). giroc dè vide kai gian urirnp kai gilda yuîa kai pia: yeîpec.
xal diaxpivwv*
ei petà oîc ETAporci daun Tpwwv èvì dijuw
nè gpilwv év xepciv, rei méAepov toMvmtevcev (a 237. 8)-
s0 oùx &v, pnciv, èiumi@nv, ei èv Ti Tpoig perà tÙv aUTod étaipwv
amuleto moleudv, fi ei xatepracauevoc Tòv méMePuov xa érraved@uv

8 Line.: elc Tò Bc" cor (sic) plioc xtA. 12 xal ri Lcuvbialtac codd.;
Dind. coni. cuvdalrac 18 ehammeriic B, elhamwethie L 14 bi &v L
16 îv L 17 xal rotoc codd.; om. Bekk. èrù om. B 21 @0eXovritac L
28 7) uerà codd. 30 2Aumi@n Bei om. L; id. lin. 31 ante dmwheto ins. A

3 Aristarchi sententia, nam schol. A intermg. diplam codici appictam ita
erplicat: dr: corzerta: rà ric rdfeos dià ris roò zoltuov ragazio. Idem
aliis locis (v. Lehre, Ar. p. 116) $raîg0s eadem qua Porph, (pro cvregy66) ratione
accepit. Cf. Hea. v. fraîgor et £raigor.

8sqq. Huc retuli propter p. 76, 82.

9-11 Transierunt servato Porphyrii nomine in cod. Barocc. 162 ad 4 179
(An. Ox. IV, p. 408, 26), Quod ad rem attinet cf. Apoll. v. fragos* gidos.
Hesych.: frnigos* 6 pld05.

78 €

év taîc yepcì Tò olkefwv ètedebmeev. xataypwuevoc dè xal Tv puiw
éraipav Tod péfov Mérer (1 2)
puza pépov xpudevtoc étafpn,

xaì dveuov (A 7)

Txuevov odpov fer mAncictiov èc@iòv éTaîpov.
xaî maliv BAnv TAV olkersinta guar dnAddv (M 163).

Sppa tdn mpétepov te méciv muove te Piiovc te
Tòv dvdpa, Toùc currfeveîc, toÙc ociKeiouc. diò Emznteî fi ‘EXMÉvn todc
ddedpove.

B f. 61° ad 505. mc vixdev oi ins. L) ‘EMnvec, odc è Zeùc 0ÉNer frtà-
xWpncav. cda; époòuev Sti Zedc è <a Lp) Tpùac mowàc tùv TANUPeAnueTwy
Lf. 90% tive, fi Sti di’ dpporépwy TAV Tv ‘EMifivuv divapiv, fva xai cup-

Ip f 1018. uayxdv Tpwclv émbelenta riv X&piv, el re dv Erpeye uévoc Alac, oùtoc

dua Au Todc mévtac “Emyac diet.

B f. 62 ad 520. mc èv TD KaraXéyw qneiv Opmixac fire còv ’Axdpavt
Alvégev. <axduav ti B) Scouc ‘EXMemtovioc èévtòc téprei (B 844), vîv

Lp f. 101°. dè Negrar Bnl Aîvégev elinAovder; A taxa oÙTOI uèv mavrec repi-

uxouv, tà dè Bacidera èv Alvw fiv tà aùtod.

B f. 62% ad 1. Twc èv T® xataX6yw devtepov elmuv ‘AxidAéwe Afavta (B 768)
Aiouhidei. Tv mpurnv dipictefav où TOÙTWw THD dè Aroprider dvatigncv; f Bn è
W» bay uèv duckivntoc Kai pueraA6gpwv Tiv que imdpywv xatà macav TAV
Aroundéi. “paynv fiv dipicroc, © dè dec xa piaémpoc Wv dmò Tfic ’Arapuéuvovoc
A f. 62: e, mpotpomfic <A 370) dvertepwta» oi ràp veavickor xaì Gupoedeîc
€v0” ad Tu- Umepe@icdévtec eic perdinv tiv éridociv dvapépovia. f Bn eic tòv
delbn Aiouh- peiZova xivduvov aùtdv guAdrte TÒv mepì TÙV vediv* firtov ràp
dei. amebdibpacce xaù did tÒ déoc *AxiMAéwc (H 116. 17?) xal dià TV
Spkwv tiv iroyiav. xaAwc dè è Aropiòne mporpéreta: idig* i ràp
xo mpòc TÒ TmAfBOc mpotpomm Tòv Kad” Éva dueréctepov épraZetar,

fi dè mpòc Eva tivà povopaxia eUdapcéctepov kai revvaibtepov.

1 put, 6 e corr, BO 3 pira L 20 dMà tp A. L dvaridera A
22 quiémpoc wc A_Urò T°C 100 ’Ar. L—28 èrrépwrai, in marg. ab ead. man
ave, Lp @vpbderc A, Gupooidelv L 25 véwv A, cui quae sequuntur desunt
27 bmepoylav L

15599. Rem neque verba spectanti cum quaestione Porphyriana ad B 844
#qq. edita coniungendum est.

256gg. Verba inde ab jrrov corruptissima et ut videtur lacunis hiantia co-
dices secutus edidi. Ut quo modo &#os 'y:44505 Aiacem ad maiorem virtutem
impulerit versibus supra commemoratis explicari possit, quidnam Seumy drowla
vel dre00w/e sibi velit et cuinam adscribatur haereo.

27649. Si non ad Minervae sed ad Agamemnonis (v. 9) hortationem spectant,

* scholium cum quaestione ad 4 401 edita iungendum est; sed verba corrupte

tradita iudicium constare non sinunt.

€ 79

7. àaduvatov ToîTO* mc yàp dv EZncev è obtw xadpevoc è&rò *B f. 62. ad
Tfic kepalfic xaì tov diuwv; èrxepeî pèv oUv tD èe1 Ade, Bri cuy- xparée.
xexpntar tò doxeîv Todc Geodc divacda: toradta dpàv tivac & toîc INde 3 lin. 9
7 , — , (elw@e) etiam
macyouciv dxivduva eici xatà Tv Èxelvuv mpoaipeciv vera dè KO esp £ 1590
5 è Tfic AéEewc dixc, f ST TÒ MOp où KupioAore? dAl° èrì Tfic Aoprm- ad aupòc
dévoc TIOnciv, fl Sti perwvupide dmò xpatéc te Kai bpuwyv Méyer, A 596 (B*) et
àmò tO mepieyopévwy Èrì tà mepiéyovia* mpoeipntar vàp daîé ci èxLibid. f.248*.
x6pu@éc te xaì post h. v. B rasura) dcridoc axduatov mdp (v. 4).
fi kai è toò 290vc' elwte yàp <om. B* L) èrì tùv payopévwv tò
10 mip AauRavew eic mapfctaciv <B? 1 in ras.) Tfic cuvidvov <cuvié-
uov L) xaì èveépuov dppfic* dc ci pèv papvavto udpvavtar L)
dépac mupòc aidopévoro (A 596. N 673. P_366. C 1) xaì (A 342.
M 316) paync xauvcteipfic dvtiBoMfica: <avmifoMicac L). xai tà
mepì tòv Aiopridn oùv mapactatikà Tfic xatà TOÙC Ùipove ka tùc Xeîpac
15 èv0épuov dpufic Kai Tfic xatà TiV Kepariv muxvotépac èmicrpogfic*
obtw Yàp <om. B?) xa xopu@aioXoc <opu@aéioc BB?, tum è
“Extwp B?) efpntar.
ZwiNoc {Zwîhoc A) è ’Epécioc xamropeî tod TÉmOv TOUTOU KaÙ A f. 62° c. 1.
uéugerar TD momrf <tòv montàv L), Sri Mav reroiwc meroinkev èk dxdpatov.
20 TOv Wuwv To Aiouidove xardpevov mip* èxivduvevce Yùp èv Kata- Lf. 92.
Piexofivar KkatapAexdelc A) 6 fipuwc. évior uèv oùv rapenfigoa rò Sf Cramer,
Av. Par. III,
dc xatà cuviberav Tù momtf, wc Kai èv éréporc ®c oi pèv papvavto p. 9, 165.
dépac mupéc, xai évaade tè daîé ci axduatov np, iv f dc
mupòc pavtacia, oùx eidixoc <idixùc A) mp <L verbis poétae dépac
25 mupòc addidit aigopévoro, tum ita pergit: wc mupòc gavtaciav xaì
oÙk eldixcòv mop Mérer è momtiic, è RéÉtIOv div elev).
20. xatnropeî xal todtou ZwiXoc, dti Mav pucì redoiwc merroinke *R f, 63: ad
Tòv ’Idaîov amorimévia Todc fmmove xaì tò &pua gevrenv. fntéov amépovce.
obv dti xatédope uèv toò Gpuatoc dc bmepacricuv tm Adedp®, evda-L f. 92 c. 1.
30 Andelc dè tv modémiov eic guriv Wipuncev. oi dè Aérovav dti eide "Idatoc è
, 7 n . crv dimtépouce.
Tò Aropidouc pilimmtov dià ToÙTO td ToÙc Immovc, Bmwc mepi aùtobe Lp £, 102% et
TÉémtai. f Str où èmécmnce TD cuppépovii* ai ràp ppévec tapayBeîcar 4 f god c,
mapérdayiav kai tòv copév. Tosodtoc evpickera: map’ autà xaì ’AMÉ- cod. 1
27 xal tobTov 100 tétov 6 Z. A memoinkev 6 rrommàc tòv ’Id. A 28 A
post pevyerv ita: Aduvato ràp paMov èrì toîc fmmorc dAXà fnréov Sti, L: duva-
tòy yàp paMov èml Toîc fnmorc gureîv, dAlà pnréov 871 KTA. —29 tòv dbel-
qèv A 30 elc quriv erpdÎm A 31 tdv Aiop. già. Lp 32 ènéererce B,
Ecmerce A (?), èmémerce Lp, améerrace L, énécmee Bkk. rapav0ficar A 33 tò
A cop. A xal d "AL A
5 +B f. 62 ad ade (v.7): ndo dvradta tiv Zapandéra naleî.
15-17 Cf. Porphyr. quaest. Vatic. 3 (= "BZ 359):... xal xoev@a/olos dv
' Ò cvvegdg nivov tv ndovda.
27sqg. Cf. Eust. p. 516, 22 6qq.

80 €

Eavdpoc éAxéuevoc imò toÒ éxBpoò kai &ry6uevoc irò tfic x6pudoc
roi drvodv xpricacda: tw Ziper xatà TOD ToNepiov (M 369 sqq.).
B f. 68° ad 28. xal pùv dmidacto tò dppa. © tD téTw TÒV dpparwv qnciv.
map’ Bxecoi. dé Tivec €herov: map’ dxecpi méciv dpivon upudc, fv° i obtwce*
Lf. 98%. toîc ipuamAfirare è Buudc piva mpocdokiici Td delvdv kai tp’ éau: 5

Lpf.102bc.L__\ ù dè èrel imbv è ì rov Towò
map” Byecqi, TOÙC fiferv. tà dè èmefrovta mpùTov eimuv èmpéper xa tOv Tpéwy
TÒ méboc.
127. ad Z 129.

132. v. 315—41,

137. schol. de variis domiciliorum et rusticorum et urbanorum 10
partibus quoniam casu cum bh. l. in libris (*B et L) coniunctum est,
in fine operis nostri edetur.

153. cf. ad A 250.

B f. 66% ad 182. kai mc viver moléuov Svra; Sn Yeriv Ste Kaù xar”
ua aùtdv Tòv méMelov cuvavt@civ dAMAerc Kai yvwpiZovtar, Ten d’ Ste 15
Lpf.105%c.1, xaì ‘om. B Lp) pù Svtoc roXéuov xatortevovtec pAfTOvAI TOÙc dANf-
dcntoi tiv Muy dipicteîc.
Lp f. 107° 265. ..... médev dè oîdev; CE aixuadurwv dniovén, deev xai
c.l tficyép’Idopevede éuade tà mepì "OGpuovéwc (N 374 sqq.). duvara dè xaì
Tor revefic. wc ’Apreîoc eidévar TadTa, ei re ‘HpaxAfic éctpotevcev èrmì Tpoiav <èri- 20
vorav Lp).
at f. don 269. ..... mac mapà Td Tpiduw tÒ Yévoc où cera; Emil Todc
ACER, Naopédovtoc ‘HpaxAfic drmirare Topercac Tav *Idiov.
A £.68* c.l, 290. 91. Znteîtar mic Aropridove pèv dxovticavtoc mezoò, TTav-
Béoc d tau- dapov dè dò dpuatoc, ocbtwc ÈK TOÒ Kommotépou qepépevov Tò dépu 25
ver "AGfWN xatwEPÎ merroinke tiv tpùciv. Zeri dè Mérew, St mpùtov pèv *Agnvà
“i fra fiv fl xatevdyvovca aùté, if fiv duvatòy TOOTO morficar, émeo’ Sn
Lp f.107%c,], MPOCEmvevcac Ò TTivdapoc Evexa ToÙ BedicacBar, el Karpiwc TET—p‘wTAL
100 è amò è Aiouridnc, ostwc éBANON dià tfic fivòc TAV YAiccav. oi dè Sti èv
uèvyAwccav. ivwudiorc Tétorc payopévwyv elkòc tà uèv dpuata èv xBaua\wtéporc 30

1 drsuevoc BLLp post xépudoc AL ins.: xal tic mapovene cunpopàc
2 1@ rapévn Hiper AL 24 &hmta: Luèv om. L26tàvatàcv Lp ‘Agn-
và om. Lp 27abtò om. Lp fiduv. fivL eredh AO 28érpl0nL 29
fnvòc A yAibrrav LL 30 dvopdhorc A

1 Cf. Porph, I 370.

8 sqg. Cf. Nicanor (schol. A).

18—23 Quod codicis B scholia huc pertinentia non exstant e conditione fol.
68, 69 (E 259—855) explicatur; v. Hiller ap. Fleckeis. XCVII, p. 803.

2454. +B f. 68 ad fé205 8 îduver (ab eo qui textum utriusque folii
scripsit exaratum; id. L f. 102): Entovor Ctives add. L), mos 108 Ilarddeov
tg dicani meninydros rarà 1òv dpdaluòv vò diev #tji8e iù Cxarà L) 1oî
yavelov. Gnrtor odv Gr ij Aînvà usitav olca xal spniorica dvater xar-
svegdiyar imotnoe tò d6gv, diva mao dp®aludv, nal ostws devxods die
atonoev ddivtas.

€ 81

Témorc Tpéye Toùc dÈ meloùc dmò perepov udyecdar, Were kai tòv
Avopridn dp” Uyovc BeRAnkévar. fi Sti derlw@eic TH dpui) TOÒ fipwoc
è Téavdapoc cuvexd@icev.
315—41. ‘oùx fva pù tpwof' mic ràp èvépicev dTpUTOV TÒv Lp f.108%0.1.
5 éaurfic mémhov elvai, titpwcKopévwy kai tùv Bewv; dMl” bd oùdevòc dpi d' édv
aùtdv Caùrov cod.) tùv rrolepiwv Spaffivar 96e. bc Yàp autoì oi (Y- 314)
Beoi Toîc dvApwmorc eicìv dpaveîc, oUTWw Kal i) éceic aUtbv déparoc.
mc oùv émpéper un tic Aavaòv tTaxunWwAwy xaikòv èévì
cmibecci BaXwv èéx Bupòv EANTAI; dirò toÒ firovpévov édriAwce
10 tò énéuevov. el ràp dp@n, icwc dv èrpwen, kai TpPwdelc drédave.
Aropniòne dè udvoc erede" TAV dxAùv Yàp fiv apnpnuévoc.
(336). dià Ti xatà Yeipòc TITPÙCKETAI fi) "Agpodimn; dti Tic yeipòc sf KA ad
Xafopéyn <6m deî Map. Lp) mapiver tiv “EXéwnv (FM 385). Lp f. 1048.
dià TI Katà Yespdc TiITp‘’cKeTai ’Agpoditn; dn Xerpì Xafopéwn L f. 965
15 mapriver Tiv “Erévnv. kai dAAwc. rpédictar dxovcaca. °
341. d@&Aoroc è cuMoyicuéc: où ràp didti cîtov xaì oîvov où *B f. 69% ad
mpocpépovtar, did TOÙTÉ eiciv dvaipovec kai &@dvator* TOMA Yàp xai °d YÀp citov.
dia Za où mpocpéperar tadta. : Aderar dè èx Tfic AeEewc: srraxofcar
TÀP deî Tm 0Ù cîrov Edouciv: dii” duBpociav, tù dè OÙ mIvoveiv
20 civov* dMà véxtap.
1 témorc om. Lp 1.2 dicre xTA. profhis Lp ita: &reue dè mijv yAdccav
aòro0, Sti èmupxncev xai dti di’ adrfic èueradavyer = 2—3 81 — cuvex. nov.
schol. A dnAweelc A, deridcac L—TÙ)v Spprjv 700 fip. didhor paci cuver, L

4sqg. Veri simillimum est brevia scholia quae ad v. 315—41 congessimus
inter se cohaerere et e quaestione derivata esse a Porphyrio de pugna Diomedis
et Veneris instituta, Cf. Porph. Z 129. Qui factum sit, ut nostro loco ampliora
cod. B scholia non exstent, v. ad p. 80, 18.

8—11 Lp f. 108° c.l. dufipoolov (v. 338): xel òs asròv reofalierar; odg
ds dreatov dll’ dis dpavelas mornrindo. Aioprjdne SÌ ded avtòv drrò AdNvas
Evsoyovpevos.

+A f. 68° c, 1. wodode dé of (v. 315):
tòv aizior abrd dil'Îva xeiup adedv (id.
2ixiov). .

12899. +A f. 64 c. 1. dirdo el ue (v. 131): .... xorà zeîga rirooioneta: 1
Apeodirn, du gere LaBopévn maeiver vj ‘Elivy (rel, v. ad lin. 16). Sim.Paris.
ap. Cramer, III, p. 166.

15 xol 2705 — duovoaga ex ampliore aliquo scholio male excerpta
esse, schol. A v. 131 docemur (I, p. 203, 30.8q. Dind.): ..... xal d210s. fest:
ore: dxovovea 1) reaxtinà) Peovnors xal Com. A) xatappovsîv ròv Aiopridn
Ndordy xaoaouevatet (cf. B, III, p. 236, 32 Dind.). Quae cur item ad Por-
phyrium referantur causa non adest.

16899. | Eust. p. 554, 2 (exscript. in cod. Par. 2767, ap. Cramer., p. 209):
ivda ompelmoni Sri iv 1 06 yùo oîtov dover Sti sarà ròv Moggiosor
noocoranosey vò dIl' dufoogiay uri.

+Lp £. 108% 06 ye afro» fd0vo": xal pijy mollà riv Lesov 04 aîeov Fdov-
617, 06 xlrovary olvov, xal otte dvarpa obte d&dvard slor. dsî toruv npodva-
ScarapeR, l’orphyr. Qu. Hom. 6

< odg de credito dì mepiBdlte:
L f. 108*, nisi quod avrò roy

82 €

B f. 70° ad 358. oùk eò paci mpockeîcdai TIvec TÒ TOMA Coùx eù ac. Evior
mori. mpÉckertar tÒ troXdd Lp): xaì ràp épacràc éeri om. Lp) xaì ddelpòc
Lpf.109*c.1. xaì toîc aùtoîc Bongeî. fintéov dè Com. Lp) Sn tò yuvaeîov xai
MONA Meco: acdevec eugaiver Î moMi déncic xaì tò rovumeteîv <Lp add.: dirvi
HO dè mà quae huc non pertinent). 5
Lpf.110*c.1 430. xaì mc screpov (889 sqg.) UBpizer aùrév; dT1 Tò dikaov
qaota d’ imepégarvev où Bondùy dAlà xaì aùroupriv xatà tv ’Ayauîbv* TTepi-
Ami pavta Yoîy &méxtervev (v. 842).
Bi inten 451. xal mic Atopidne où unvie toîc ’Ayatoîc dti eidwAov fiv,
RI Tv dyxAùv dpnpnuévoc <apmpnta: Yàp tiv dxAùv Lp), épp° ed Yivwé- 10
Da d Gpicxo1 <yivwòexn Lp) Gedv fidè <om. Lp) xaì dvdpa (v. 128); fntéov
elbuAw dè Com. Lp) Str tò eldwAov dupotépwy ToiTwY <dupoîv, om. ToSTWwY,
Biiovv dANÎ- Lp) ècrépnta1.
*B f. 72° ad 453. tò Xarchia ei xal dMNor dMwc drrodedixaciv, dA” èrd
Aaichia. nur cx Mérerv xodpa firouv édappd — tobTO Yàp drdoî tò TTEPH- 15
Lf. 108, IL evta —, Nascita dè eipficdar tà èv Tf Ama PacraZépeva [uxpà dcm-
dickxia], dic mote Epn è d’ àpictepòv Buov Ekauvev Éumedov
aitv txwv choc alddov (IT 106). mrepdevta dè bc xoîpa: tù d’
ebte ntepà vivero (T 386). i
A f. 618 c.l 504. mc tòv odpavòv morixadkov Mérer ai médiv ypucoùv, dic 20
Ae CAI TÒ xpucéw év darédw (A 2); icréov dè Bri Stav pèv crepeòv Bov-
L ib. £. 72. Anta1 Mérew, tÉTE modvyaAxév new, dTav dè xaAdv, xpucoòv.
B f. 738: ad 522. dià Ti pù miprorc © Speciv; Bn Serepov xivndficovtar.
Pei 533. tò # n pèv taùtdv cnuaiver td <Tò L) tpn dicuMaBw rai
Li uo. TÒ @f dirpappéty fipari map” ‘Ouripw dfidov, ol doxeî rereviicoa 25
. achl. —___
0 186. 14 tò Aarciid Te ntepdevta dXNor GANwc drod. tro dE gni cdxn Aéraw tà
xepockostepa (?) xoîqa ito: gAappd, Narchia dè eipficda: tà èv Ti Ana Bacra-
Zépeva, dic more &pn xti, L'16 pixpà dembfcxia om. L 18 rrrepdevta dè
81 xo0ga fiv Wc mtepd* td d' ebte xrÀ. L 21 post danédw add. L: xal oùpa-
vòv &c morixalkov —pèv post Stav om. L 22 8tav — ypucoîv om. L

axoderr vò où cîtov dil' dufeoclav, 03 wlvovorr olvor dMià vixtao. Eadem in
cod, Parisino 2556 ap, Cramer., p. 166, mixta leguntur cum altero cod. B scholio
(ap. Dind. III, p. 247, 13-16), quod hue non pertinet.

16 Eust. p, 570, 31: ‘Howdsavòs di gua: xaì wdvra tà uarà pdyny oxe-
noctigia Aeioiia liyeoda: dià tò tv ti lacd qplosoBa: (cf, Lente I, p. 361, 14).

20—22. Cf. Paris. ap. Cram., A. P. III, p. 198.

28, Id. L f. 110%, Lp f. 119° (supra vegéiyot» scrpt.).

248qq. Scholium quod bh. 1. edidimus vix quisquam ad Porphyrium referret, nisi
in codice quodam eum auctorem prae se ferre Dindorfius testaretur (cf. Phil, XVIII,
p. 343); partem extremam olim Brunckius (lex, Soph. p. 723) ut Porphyrianam
e schol. MS. h. v. attulit. Neque video, cur codicum auctoritati fides dene-
ganda sit. Nam ut Porphytium data opera in 7 verbi naturam inquisivisse a
studiorum eius ratione alienissimum sit, nihil tamen obstat quominus statuatur,
scholium fragmentum esse quaestionis nunc quidem deperditae, Cui quaestioni
causam praebere potuit ? 114, ubi Zenodoto 7 d° duud:s xadfouca Beosg gea

€ 83°

Tò fi &mtò TOÙ gf xatà dpalpeciv toò P. Zntoda dè tic f diapopà
Toù fi mpòc TÒ gf. diapéperv dè paiverai, STI TÒ pèv fi érrì mpoespnuévorc
Adrorc èmAérerai, oîov èv TOdTOIC* fi xaì xuavenciv xvavéorciv L> tr”
dppvci vedce Kpoviwv (A 528), fi xaì èr° dprupén xurmn cxéee

5 yxeîpa fapeîav (A 219) mpoemévtoc Yàp ToÒ Atdc kai toÒ ’Axià-
Aéwc, taùta Ò tromtàc Mérer, xaì di’ duporépwv Siwy TY Tronfcewv
oitwc aùtò xal ubvov UroteTTEI. TÒ dè fi kai TÒ En kai mpotdccetar
tov fnencopévuv Abrwy xal todtoc Smotdccetai. Kaì pia pèv aim
diapopà ToÒ pf xaì <toò ins. L) épn mpòc tò fi, deurépa dè abm

10 tò pèv yàp <om. L) fi xa@” Éva cynparicuòv ékpéperar xaì cnuaiver
fia tò Ti, eltmev, Spietixòv évixòv dopictou xpévou dnAwrixdy drtépyov
Tpitov mpocwrrou, tò dè fi xAicw elc dimavtac xpévovc kai Toùc dpid-
uoùc kaì tà mpécwra xal tà Yévn MauBévera: {XauBéver L), kai tpérre-
Tar xa0drep tOv dANwyv finudtwv tà rapartticia.

15 mapà dè toîc “Attxoîc emi 1 povociMafov fifiua ai povorpdu-
uatov fi, cnuaiver dè dio, tò pév ti Kuévto1 BL, corr. Bkk.) taùtò
<taùtòv L) t® map’ ‘Ouripw* xpùvta: Yàp aùrò maparAnciwc èvrì
toò ‘om. L) èpn xatà tOÒ Tpitov mpocwrou, tè dé TI TaÙtdv TD
Urmfipyov <tò — irmpy. quae B et L om., praeeunte Dindorfio e schol.

20 Od. addidi), è oreî fiv, Srep émmoAdze viv. tv dè ’Artiiiv ol

. pèv dpxaîor povorphppatoyv altò Tpoepépovto, ci dè vewrepor cv Tp
Y, Ka0drrep tÙIYV Tpecgutépwv tive. xpfitar dè ToÙTw <TodTo L) è
mommie motè uèv eic dio cuMafàc diaspùv abtò Kai dio yphppata
Bpaxéa, olov èrrì tod Nécropoc ei mote Kkodîpoc ga e schol. Od.

25 add. Dind.) vòv aùté pe rfipac ixdvei (A 321), xaì toîoc fa èv
Toléuw, prov dé por où gixov fiev (E 222). tobtwy TÒ mpé-
Tepov èxteivwv vypdupa eic tò curfevèc TÒ fi, oiov XA” Ste di) <UÒ
L) cyedòv fa xiv vedc dugiericene (x 156) èv ràp TOUTAC
taùtév mi Aéyer t@ <tò codd., corr. Bkk.) inv. tò dè povociMafov

30 oùx evpickopev map” aùt® Katà Tfic duvapewc tiv divapiv L) tabme
dMà xatà tiv érépav <Tfic érépac L) uévov. tiv dè ’Artixibv éeri
mapà Kpativw kpativyw L) èv TTutiva* ruvi d’ éxeivou mpétepov
fi <v codd., corr. Buttm.), vOv d’ oUkéTI, Kai rapà tò Com. L>)

tesovras scribenti Aristarchum oblocutum de verbi 7 usu egisse Ariston. docet;
pòtuit 4 117, ita ut simili modo, quo in Apollon. lex. (v. 7), Etymologico M.
(imprimis p. 414, 52; 415, 4; 415, 16—20; 415 extr.—416, 9, quae cum schol.
A A 219 congruunt), Epimerismis factum est, Porphyrius quoque varias verbo-
rum î) et 7 notiones inter se comparasse videri possit. Quae coniectura si vera
est, haud scio an schol. ad E 886 referendum sit.

2-7 Sequi videtur Didymum (schol. A 7 114) Aristarchi praeceptum
(Lebrs, Ar, p. 95) tradentem.

198qq. Ex multaram rerum consensu, qui nostro loco cum Choerobosco
intercedìt, concludendum videtur, Porphyr. h. 1. Herodianum sequi (v, Lentz,
Herod. II, 1, p. 326, 29; 2, p. 885, 23).

84 €

CogorAeî èv Ti) Nidfn* fi ràp giAn érù TOvVdDE TOO mpogpeptépou,
xai év Oidimodi t® èrì Koiwwd (émixAwv@ L, potius t® Tupavvw,
v. 1123) f <iv codd.) dodAoc oùx Wwntòc dii” cixotpa@ne,
xai mapà Métwvi TO pidocipw (Rep. I, p. 328C)- où ràp èrù èv
duvéper fi <codd. fiv) tod fadiwc.
*B f. 740 ad 576. tò &voaTTuAaruévea —uevéa B) éAétnv Ceic tò Ev0aTTUA.
TuXarevéa È). L) udyerar T@ Èv Ti) mapà vnucì udyn Zùvri kai éropévw t@ raidì ‘Aprra-
(corr. © Muy: rapà dé c@i matàp xie déxpua XeiBwy (N 658). fi dè
I Ha Adcac amò Tic MéEEwc* kai yàp è TTuXamuéwmc <—pevic B) duwvupoc
id. f. 1138, Im. eîvar divara, xaì tò perà dé copi matiijp xie déxpua Neigwy
perwvumxòc: èxdéxetar f ToÙ matpòc uviipn. xai tò Ev0a TTuXar-
uévea —uevéa B) éAétny où mavtwc Ècriv dveîov, dMà xatéda-
Bov, dc èrì toò Zwòyv €X° <AXov BL): fmmw rap ci dtuZopéevw
Tedioro (Z 38). oudè Yhp drava aùroò eipncev, ola etwde Nérew
Toîc &mogavodci* taxa oùv aùtòc Caùtò L) uévov térpwrar.
Lpf.118%c.1. cxérer TAV @paciv [feto] ÉEAétnv* Emép@ncav, dià TÒv fiviogov
tv0a TTuAar- Kai Toùc fmmove, 7 cuMAnmTIKÒC* TH TE Oppxn0ev dntov (15). mc
puévea. oÙv TD viù Érera daxpva AeiBwv èv tf èmì taîc vavcì poxn* Èvoa
B f. 74 ad oi vide éréàto TMuXarpéveoc Bacifioc KO, 643); Zeriv oùv duw-
Paspnazori vupia, xoù è uèv dpynréc, wc “lacoc aùTt’ dpyxòc pèv ['A@nvaiwv
Li mi inde eTéTUKTO, O 337], è dè Bacidevc. diò TOANA rivera mepì aùtiv cmovdi
a lin. 17. Tv TapAay6vwy kai "Alegavdpou. mic dè ‘dò ‘Apradiwv èvradda oùx
Bf 192° ad nd ETfiMUvE tò marpi, ei tovtov, fiv vide ToÒ TTuAapéveoc;
Tiviapevéoc Emor TodTOv (N 643. 658) évéuzov eTvar tòv év T® E avarpedévta.

17 secundum Dindorfium (Phil. XVIII, p. 348) ex auctoritate unius vel plu-
rium codicum (nach handschriftlicher auctoritàt“), quos non nominavit, verbis
mic oùv xtA,, quibus in B et L scholium incipit, praemittendum érépov
ele tò aòté. Quod si recte se habet, tamen non sufficit ad originem scholii
a Porph. abiudicandam 19 ot om. Lp €v6a ydp ol BL TTuAmpevéoc corr. e
TiuXaneveoc B 20. 21 xal 6 uev Paciedc obtoc dé dpxwv BL xai é uèv dp-
xnrdc dc facoc vasrapyoc uèv è dè facietc Lp 21 diò xal ) mAelwv crovdà
èxeîcé viverar TTaqh. xal "AMet. BL, qui reliquis carent 23 Lp add.: TTuAauévea
dè dc Aropfidea ‘24 scholio L praemittitur: ZAter érépav diropiav cuufaMiopé-
wy èvra00a ele mv "lidda 00 e’ tdv crixov £vda TuAapévea éACmy (P) drd-
Aavtoc “Apni, tum inc.: £vo1 dè To0TOv

6sqq. Temporibus Aristarcho iam superioribus huius difficultatis solutiones
quaesitas esse dipla docet versui B 851 apposita, ad quam ita Aristonicus:
dr ovrés fore Ilvlarnivns meg ov moddol tav dozatwv tintrjuaciv.
Zenodotum eam ob caussam in rhapsodia N KvZaspévea stripsisse pro ITvAar-
pivea praeter fragmentum cod. A a Dindorf. vol. I, p. 1 editum Eustathius (ad
N, p. 958, 29) auctor est, cui si fides haberi potest, iam ante Zenodotum diffi-
cultatis vitandae caussa N 658 de anima Pylaemenis insepulti intellectus est,
unde haud scio an recta lin. 11 supra editae interpretatio petenda sit.

17 Cf. ipsum Porphyr. I init.

24 sqq. PA f. 176% ad N 658. 59 (id. L f. 290*): Z&ytpra: Og dvwriom dy-

€ 85

Ev0a Tudarpévea ÉXétnv drtéiavtov “Apni dpyxòv Tagda- L f. 290,
yéòvwv. &eriv oùv duwvupia, èxefvov uèv dpyovtoc Svtoc, toùtov dè Lpf.220.c.].

Racdéwc. moMai Yàp mapà t@ momti duwyupiar: Credo rap dio vide èmadto
TiuAapéveoc.

Dwxéwv firovpevoi, è uèv Tepiuridouc (O 515), è dè ’Ipitov (B 517),
odc dugorépove “Extwp dvarpet. Eùpupedoviec dio fiviogor, © pèv
’Arauéuvovoc (A 228), è dè Néctopoc (0 114. A 620). «iipuxec Eùpu-
Bata: dio, è pèv ’Oduccéwe (B 184. 1 246), è dè "Arapéuvovoc (A 320.
I 170). “Abpactor tpeîc BipRapor, è pèv dmò Atourdovc (A 328), è
dè imò MeveAdov (Z 51), è dè irò TarpéxAou (IT 694) &varpovuevoc.
’Axdpavtec dio, 6 puèv Edcwpov (Z 8), è dé ’Avtivopoc (B 823).
*’Acrivoor dio, 6 pèv inò Aropridove dvarpospevoc (E 144), è dè
Toludépavroc fivioyoc (0 455). G@dwvec AhpRapor tpeîc, © pèv omò
Arourndovc (E 152), è dè imò ’Oduccéwc (A 422), è dè irrò Avradyov
(N 545) avanposuevoc. MeAdvimmor tpeîc, è pèv mò “Ertopoc mapar-
vovpevoc éumeceîv taîc vavciv (0 547), è dè Umò Tevxpov (0 276), è
dè ind TarpékAou (IT 695) avarpospevoc. "Operdéctai dio *xx**
uèv im’ Edpumddou, è dè bm’ Afavtoc. TtuAdprar dio, è pèv dm”
Aîavtoc (A 491), è dè stò TTatpéxAov (TT 696). TTetcavdpor dio, è
uèv imò ’Arapéuvovoc (A 122), è dè brò MeveMdov (N 601).

584. mac èmi toÒ dpuaroc Eemrc Tv Kepadidv Ziper MANTTETAL;
taxa oùv tÙc fiviac dvadafeîv 0éAwy <é0éAwv Lp) © vapxicac irmò
Tic minvfic arékuyev <Kxatéxuyev ante 7 vapx. Lp).

631.

1.2 &v0a — TTapAayévwv om. L 3 Cxédior B_8—12 6 uèv bmò — fdp-
Bapor tpelc om. L . 9 avaipovpevoc post Aropridovc lin. 8 Lp collocat 10 2”
cupov 6 uèv Lp 14 dvaipovpevor Lp peavimodec L 15 éumechv L 16 la-
cuna, cuius in codd, vestigium non exstat, ita fere explenda: 6 uèv ùrrò Teixpov
(0 274) 6 dè brr* “AgiAtwc (® 210), ’OpéAmor dio. Quae sequuntur ita corrigen-
da: 6 pèv 6m° EdpudAov (Z 20) 6 dè t@* “Extopoc (A 302) 23 praemittitur in
codd.: tayéwc dupw ébhAwce' tèv pèv vàp fcuev did TOÒ xataAdyou, tòv dé voy
<om. Lp) yvwcépe0a, Pergit Lp: mc dè curr. Svrec

pennivos brò Meveldov è Ivlospivns tà viv divara: duodovteiv td mardì val
nlateuv. Fori dè iyeuw Cénttor ovv L) Gr dio Mviaspévers Haglay6vav fys-
povas avvisenaw» d momo, ds Alavras dio xal Eveufdrag do uevras tòv
pèv Ayaptuvovos, tòv dì Odvestog Kddvestog A). ivior 3ì ritavbs peta-
vedova. perà 8 05 api Copie L) marne nie ddxova 1elfoy CA non-
nulla addit aliunde illata).

1899. Aristarchum homonymias notasse dipla apposita xoòg te reeì
Iviapévovg res nota, v. e. c. AB 837 Ariston.

8 {B f. 32 ad Zyed/os B 617 (id, Lp f 75%, c. l. Eyédios): dio Zyedlo
mao ‘Oprieo, Ex28lov Ileeuuidsos vliv (O 515) nal ZEzedlov peya®yd-
pov Ipitov vlév (P306). xaì dio Esevfara: ovres, è pèv ‘Ayaptuvovos d
dì’Odvastag. na duv te dio Edevptdovies, te ‘Ayapiuvovos xal $ Néotogogijviozos.

© +Lp (f. 68*) B 184 de Eurybate: frspds dare» obtos ragà tòv ‘Ayaptuvo-
vos, ds Moegieros. dò al tò I8axsaros xeoss®puev.

23s9g. Cum duobus scholiis quae coniungenda videntur haud scio an etiam

f. 740 ad

«6penv.

i
Elo

fl
f.1182c.],

er Mace.
«mc ov curfeveîc Svrec udyovrar; oÙk èdéxer papòc B £ 75° ad
viwv

86 €

L f. 113°. eivar © év rodéuw Bavatoc. ddiwc Te Kai dpvobvtar TV curféverav*

Lp f. 113°. pncì yàp Sri yevdépevor dé cé paci Ardc yévov (v. 635).
LI) £ otra ili mò currevoîc dè àvarpeîrar, GTI Kal curreviì aveîde Tòv
xat*

uv v. 659, AtkUpvioy: @iXov Yàp ATdwa xatéxta (B 662).
Lf 18 695. A 491.
TAI. B 447 (p. 44).
B f. 78: ad 757. yapiéviwc tòv viòv duaptavovta mapà rvwunv Toò Kupiov
nérep. KoAdZerv oÙx Èmyeipeî. mc ov ’ABnva TODTO oÙK dvapéver; STI oÙK
L f. 119 ‘idiov ’Agpodimne méreoc, bc xoù Zedc* oò TOI, TÉEKVOV èudv,
déedoTta: rodeunia Epra (v. 428).
771. *B (id. L f, 119%, TT) ad v 103 pertinet, quem versum
quaestioni instituendae ansam dedisse Etym. M. v. riepoeidéc docet:
. Kai dp dtotov deotc cKotervdv dveîcdat
Lf. 120°, IL. 778. tò tpupepoc dc Tederidac mopevecdar amperéc. Mverar dè
Di bPor Ae. Ù, èx Tfic Affewc* TÀ Yàp îduata oùk Zetiv îxvn, dA Sppricerc Coppriuora
p. 411, IL. Scor.) xo mrficero.
*B f. 78» ad où Tepicrepaì revéuevai, dA Suorar <éuoîa1 B) toîc i@pacw,
priona: frouv toîc Spurimaci kai taîc mmiceci, TÙY Tepictepuv eic TÒ ctpaté-
* medov pyovrar: tò yàp bc mereddac TÀC Beùc mopevecdar amperéo.
B f. 78° ad tiv Spuùv xaì TAV mTficive GTOTOV YÀP TPUPEPÙC BadiZev tàc elc
Oa moleuov ècxevacuévac. dAdwc. kaAdc TÙY BovAopévwv Xadeîv tà Txvn
ps nrci. mepictepaîc elkacev. dpavî rùp aùrdv tà ix, wc ’ApictotéAne
TP—PwOI TE fi unta Tò xaBapdv © did TÒ TaXd.
° 7. ® 407.

B f. 81° ad 886. xaî mwc dv 6 "Apnc Zrracyxe dervà èv TOÎc vexpoîc xeiuevoc;
aÙrod (ve
corr.)
2 gncl yàp 81 om. Lp 8 praemittitur in codd.: to Bpéryov (Bpérxuov

B) diarpedévroc xal tfic dvarvofic elpropévnc tayùc 6 Gdvaroc Emertvero 17
scholium in cod. L praecedenti praemisso &M\wc subiungitar 18 irouv — trtà-
cea om. L 19 tò yàp — drpenéc om. L 20 drò Yàp t00 tp. fad. L
21 BovAevopévwv Lp pabeîv pro Xadeiv Lp 22 dpavfj yàp tà tbv repicrepov
txwn xal ’ApictoréAnc Aérei. dANwc. mpdc TÒ xaBapdv rat taxò. ét1 Yàp xal taxò-
dAXov dep” où tiv xopidiv TAC dufpocfac (u 63) mericreuvtai menicreuta: cod.)
Lp, cf. Victor. ap. Roemer., de schol. cod. Venet, B exegeticis, p. 87

illud cohaereat, quod in B (f. 40%) et Lp (f. 82*) ad B 876 adscriptum legitar
de Sarpedone: slaoe vò» tò yévos avroò, Îv° iv dilm 10r0 pvelav rosrov

mosovuevos mods mielova adtò mormilla» tn. — Ceterum de pugna amborum
aliter in quaestione ad Z 234 (p. 97, 10) iudicatur, quae ipsum magis Porphy-
rium reddit.

14599. Quod primum posuinus scholium casu Porphyrii nomen servavisse
neque propius quam cetera ab ipsa cuius auctor fuerit quaestione abesse, vix est
quod moneamus.
15 Hesych, ltuara' deus, fijpata, drò toù d' asrov livar, nal îgon.
25 sqq. Veri haud dissimile est, cum hac quaestione, quae nescio an cum
schol. 4 117 et E 533 (ubi vid.) cohaereat, praeterea iungendum esse

z ' 87

eì uèv yàp Ziv, mc èmpéper diactéMMwv 7 xev Zùc duevnvéc; ei Lf. 123»,
dè kai TeBvnKWwc, mc atodaveîv Hdivato, bc ai amodaviv Et Erracye Lp f.119*c.1.
delvé; Adcic Yàp tv dervav È Odvatoc. fntéov dè Srl è dedtepoc fl ATtKednpdv.

dvrì Tod ei cuvammixod Keîtat, bc tò Sppa kai “Extwp eicera1, f
sxad éuòdv dépu uaiverar èv taAdunciv (0 111), xa è Abyoc
obtwc* dervà dv Èmacyov Èv Toîc vexpoîc keiuevoc, ei Zùv dcdevàc did
tò tpadpa fiv.
890. ad © 389.

6. Znreîtai mmc Afac &verùv tÒv “Axduavta @Hwc d° étéaporciv*B f. 81% ad

10 £@nke pimw dpicteiac aùroò mapadedopévnc; fintéov oùv dt xatà
Toùto pofepòc tdofev d ’Axdpac efvai, xadò è “Apnc aùt@ dmeikactar
mododc ‘EXNrivwy avapàv.

péwc.

15. tò 6d@ èr1 cikia vaiwv oùx Zen tò Tapà tiv ddbv olxv, *B f. 81% ad
dA Î éri duhoî èv tostorc tò dyndòv amò Tfic vfic. èmeì tolvuvg, £ 53h», I

15 écrìv Î olkia dynAotépa Tfic Yfic, xaù è olxùv èv aùTi èmévw vfic

1 el xev Zbc B, el xe Zbc L, # xe Zbc duevita Lp 2 post mùc ins. dedc
Lp nom. Lp 8 fntétovdè Sri xd. L f. 123% praemissis verbis Adcic T00
6mcedev pnréov oòv 8 Lp ii debtepoc i Lp 4.5 el xai Lp, qui èv mraMé-
unev — odrwc om. 7 addit L: tò dè Zùc drrò 100 Zuéc, f vevued Zibov, Lp:
Zac, ) revuc) Zwoî, amò 100 Zwéc éeriv 1 cuvafpecic, quae in B novum schol.
efficiunt 10 aùto0 correxi ex aùroît cod. 18 ènrì BL

schol. A f. 42% ad I 46 (7 tosdode dov): ivraòta dè dyullverai d cvv-
Feopos dpolos 1 7 ual (tò fue cod.) Aafetg avv ddr &yyelos 280;
(x 138). xal por doxeè looduvagero 16 ef, Atym 8è tò tososrov* el 18 cdpa
ole neglpecov TInveldnera Ko 404, e corr. Lehrsii, quaest. ep., p. 60, nisi quod
pro # posuimus #7). Quae verba Porphyrium potius quam Nicanorem, cete-
rum a mira ea particulae 7 interpretatione non alienum (v. Friedl., Nic. p. 32),
repraesentare, etiam Lehrsius ì. c. censuit. Videntur et hoc et quod supra
edidimus scholium ex uberiore quaestione, qua non solum de E 886 et I° 46 sed
etiam x 138 et e 404 Porphyrius egerit, excerpta esse. — Schol. h. 1. editum
Eust. E, p. 618, 5, ante oculos habuit (cf, eund. I° p. 407, 18).

13 8qg. ‘Haec non huius loci occasione oblata a Porphyrio disputata sed ad
alium locum pertinentia casu huc translata esse admodum veri simile videtur.
Cum in scholio ad Z 278 servato Porphyrius commemoret, nonnullos praeposi-
tionem #x£ et aliis locis et £ 52 (1 utv 2’ Sodio foro) ita explicavisse ut wagd
significare statuerent, concludat aliquis, uberiorem olim eo loco quaestionem
exstitisse; in qua Porphyrium illorum opinioni oblocutum ea quae h. 1. legantar
attulisse. Idem statuerit quis de versu 2 814 ('Occar fx’ Odliprov pipasay
#ip35), ubi item fuisse qui Zx/ idem esse vellent atque maga Epimer. Oxon. I,
P. 144, 26 docent. Accedit quod non solum de, 2 314. 15 roùs Zvrsxovs in
universum, sed de v. 316. 17 certe nominatim Porphyrium egisse Eust, per-
hibet (p. 1687, 29. 32, cf. schol. HQ). Nihilominus incertiora haec sunt; itaque
praestat frustula illa suo quodque versui adscriptum edere.

Idem scholium forma paullo breviore ad £ 805 in cod, E legitur: 7 3° fora:

88 ° z
olkeî. obtwc Epn kai tò tiv pèv Érreut’ érì Bwyòyv dyrwv tord-
untic ’Oduccevce (A 440), iffrouv où Tmapà tòv Bwuév, dA Èrrì tòv
Bwpév, St xupiwc Bwuòdc xatacxedacua èXérero dvaBaduobc kai Biuora
€xov, UynAòv drtò tfic yfic. dià TOOTO oÙv érì Bwpdv ’Oduccedc drei
xaì oùtoc uèv è fwuòdc @ufierc, eic Bv dvaBaiverv Èeriv. em dè \&ai
doc, Srov tà dpuara éridero* dpuata d’ du Bwyuoîci Tidei (0
441), xaì èrì tovtov oikelwc ypnedpevoc Tj dvd mposécei. xal TÒ fl
d’ fictar èr° écxépn (Z 305) cnuaiver ic TOÒ Bpévou dynAotépou
Bvroc Tic Ecxdpac. ai tò veve dÉ TOI ÈEet° érì Miuvn Furain
(Y 390). fl véveac kai fi rovà xaì è témroc èv Syer Tic Muwne.
B f. 81° ad 16. doxkeî f) mpocerzm amm TÒ KAAMICTÉY TE Kai Biupelèc èEeute-
cone MZerv dc oùk dv xaAév: xaitor pGMNov èypfiv kai Bongév tiva èk demv
Lf. 128%. Tovtyw dvamAacar, îv° fueîc mpotpernwpeda èrì tò qudfevov. © ov
Toe 100: arde àvatepuywntar, bc tò oùddè ExnBoliar (E 54). 7 drrodoxi-
udZer tiv dixpitov quofeviav kaì tò ui émxpiverv moîdc tic éeriv ©
uéMer dertàv cuvamTEn. èvapérwv Yàp Tdiov oùxi Tò TAYvTac pueîv
dMà TtIvac: diò obdéva giov Ecyev. eîta Kai èmioprig uerà tùv
diNwy iméxertar* tà dI Kadà xaBapeverv amò TÙYV èvavtiwv dpeier.
B f. 82» ad 58. pientà kai oùx dpuòZovia facdixd fe tà fiuara* tpértov
Svtiva (spir. yàp èvdelkvuai Onpidmnta, è dè dkpoatàc dvepwroc dv piceî tò dirav
in Ret mixpòv xaì drdvepurov. SBev kdv Taîc Tparwdiac Kpintovei TOÙc
1, dpdbvrac tà toradta èv taîc camvaîc xai f pwvaîc TIciv éEaxovopévare
“_R dI drrédwy berepov enuafvovei TÀ mpaydévta, oùdév dio fi pofoi-
pat) uevor pù aùroì cuppiem@dia Toîc dpwpévorc. dextéov dè Mérerv Bri, ei
uèv Èhere taÙTa mpò Tfic èmiopriac, fiv ÈrkxAnua* èredi dè perà toùc

2 ti, (in ras,, supraserpt. y) mapà tòv fwuòv .............. (14 fere litt.
eras.) 871 xuplwc xtA. B 4 &xwv tyndè L ’Oduccedc aùrdv dv L 6 è dv
Bwpota L7ypneduevor L 7.8 d’ ficear L 8.9 tynAorépac odence L_11 i
mpoc8. xéMAictov TOOTO Kai B. Urdpyov èEeutediZerv wc où xaxdv xaAdy. xaltor
xtA. Lp 12 èypfiv uaMov Lp 13 toòto LLp mporpendueta Lp 14 wc
1° odò’ éx. Lp 16 cuvdrtemv. dperdiv yàp Lp 17 èriopxoc Lp 19 alcutà
pro mientà L T@ Bac. 10. Lp 20 @npiétntoc Luv (spir. et acc. in ras.) B
21 xdv spir. eras, B_&0ev xal L 28 f) go. om. Lp 24 acroicL 24.25
Nexttov dè Sti ei pèv &Agrero tadta mpò TAC tmopxiac EyxAnua Av fiv, tmel dè Lp

dn' dogdon] o$ onuoiver tò ragà tiv dogcigar, dil' dig toù Ledvov dypnlorseor
Svros toùrd puoi. rosodrdv fort mal tò md vras pèv gudésonev dda ini oi-
sia vatov. 06 yàe (Buttm., cod. ovdè) tì xa t}v ddòv oluòv onualve:,
dilà dnlor tv rosrorg tò dypniòv drò tic vil. dxel rolvov torlv 1) olula dyn-
Aoréea 1Îs yÎ6, xal 6 dv asti) olxav Erdva oluet tic vis.

2 Pro raga h. I #xé accepisse Aristarchus videtur. Cf. infra ad Z
273 et praeterea schol. B £. 14 ad molvpnrss 4 440 (id. Lp f. 61° c, l moli-
pus) ..... i 83 dnl doruw dvrì tic maga.

11sqg. Cf. Eust. p. 622, 14 sqq.

z 89
Spxovc kai TAV mapafaciv, oùx Erraxdfi. cyedòv Yàp kai è dxpootàc
toùto Bovàdetar tò pundè Yévoc èmaiumavecdaI Tv èmidprwv. Tdya
yoîv kai irép tv dev dpriZera. diNwc Te mPAOC uév ècri toîc
dpyopévorc, Bapùc dè toîc GvrimAMoI* TOÙTO YàP Bacidéwc dratoì rai
icxupoî.

77. ti Bovderai tò Aivefa te Kai “Extop, émei mévoc dppi*B f. 83° ad
pdhicta Tpwwy xaì Auxiwv èrkéxAtta1, obvex® dpictor macav “Extop.
én° i0Uv ècte pdayec0ai TE ppovéerv te; Tò pèv oÙv èrxexdicoan Vf. 128%, 17.
tòv mévov aùtoîc ÈXer TiV peragopàv fiTor amò T@IV XeIParwfovpévwy
di’ dcdéverav xaì émAiviviwv adtodc mpòc ToÙc KovpiZovtac ff àrò
tv Zurocratosviwv Kai ferbéviwv eic pépoc. f form) odv Tùv mpay-
uétwv mpòc duc éeri xex\iuévn, tò dcdevéc Kai tautò péperv pù duva-
puevov dueîc diaxpateîte dpdodvtec. fi amò tv érxexAiuévwy tivi Zéwwy-
ErxéxAitar ov, èv tf duerépa ppovtidi repixékAercrar fi cumpia tùv
mpayudtwv. kai f) altia* obvex® dpictor macav én° iguv éete
Î ic obv fi bpuii, dò TOÙ mp6cw pépecdar. èrrì mécav oÙv bpuùv
xai ToÒ qpoveîv kai TOÙ udyecdai ècre dpicror. fÎ ide dp@éme* dipi-
ctor oùv Èere èv mdcm dpBémmTi TOÒ TE @poveîv xal toò udyecdar.

àperh tv firovpéevwv Bovdevec0a: uèv dpicra tTò cuupépov, B f. 83* ad
mpdrtev dè xdAMicra Tò BeBovAevuévov. Geparever dè aùtovc, fva uc Ppovéew.
ppéviuor dezwvTAI TAV cupuovàfiv. “Extopa dè méurmer wc meicovta
TÙùv Bedv dià Tic dfromictiac.

80. è tpéoc coMinyic xi. (B f. 83° ad crt’, Lp f. 121°)
Dindorfius (Phil. XVIII, p. 344) e coniectura ad Porphyrium retu-

1 oùx èray@ic (corr. ex èrdy0er) Ayapéuvwv Lp 2 tè dè più) dè vévoc Lp
émaiurdvecba: (1 post A in ras.) B 3 yoòv (supra ov alqd. eras.) B_odv pro
voîv Lcxeddv oîv onép tv Gedv dpllerar Lp 3.4 mpòc toùc dpyouévove
Lp 4 post dvrindAoic Lp: xal aùrixa dv 2Eelmor ’Atapéuvovi, facdevc YÀp
dyabàc xpatepéc 1° alxuntic 6 “Extop (o in ras.) B 14 trepixéxAercrar Bkk.i
codd. mapaxéxAitar 16 *) ante i0ùc et oîv om. L 18 xal pdyecda: B, 100
udy. xai 700 pp. L

3 +Eust. Z, p. 624, 30: odzw faeds é facrdeds toîs Smedorors txtg0îg
d trois dezontuors modo.

14 +A f. 82 c. 1. #yuéxderoi (Z 78): Qrluectae, Fyueior, durimmutos, èv
ti dperiog poovriòi megiuiniercra: 1 cormoia tv aqayudto».

16 A interm. Z 79 c. 1. wacay dx’ 18vv' sis nddav deprjp.

19 s9g. Ad Porphyrium referendum videtur, cum Eustathius Z, p. 626, 26,
verba quae initio scholii B leguntur ita afferat, ut ex eodem fonte petita esse
apparest unde verba scholii *B (eupr. lin. 16) hausit, Legitur enim apud eum:
Sri desti) oroatmyoù nard roùs ralarods Povisdeo®a: udv dorora tò
cvupieor nodrresv dì udiliota tò Befovievpivor. diò ral 6 ragd
to nomntj) "Elevog — quote, ds dororor micav in’ l8sv lors pdzecdal te peo-
viuv te, fiyovo inì xàcav deumv roò pdzeoda: nal roò pooveîr, al
Bid todro duiv url.

A f, 820 c.l
elmw Bou-
Muta,

*B f. 84 ad
Pwvhicac
drépn.

90 z

lisse videtur. Cum enim contendat e longiore scholio Porphyriano
excerpta esse, ubi illud legatur non addidit.

92. v. 273.

102. v. 116, p. 91.

114. kaì mc oùdèv eîme Toîc <Taîc cod.) BovAevraîc dAlà Taîc
tuvati (v. 270); vontéov soùv fior Katà TÒ ciwmwpevov xdkeivosc
aùròv eipnxévar, f bc érì crparetac xaì rrapatazewce TOÒ mpPÉmovTOC
xdpiv TOÙTO mPpocredenévar.

116. dmopodciv Èrì tf dmoctéce “Ertopéc tivec TÉ eic TAV TÉAv
rerovuig. mene Yàp obtwc Tfc formfic TV mparuatwv Tapà toîc 10
“Enea otenc, duvéuevoc è “Ektwp kai Mov atocteNenv mpòc Tv
untépa, fva edenta1 Kaì toc GMac eic TOÙTO mapararéen, où rroreî
todo, GM’ avtòc drerciv. oi pév paciv, mwc tf fuvanì diadex0fi
toùto TÒv mommiv olkovopficar. oi dè TOÙTO uèv dMwc qacìv èTa-
xoXouéficai, tponvovuevoy dè ideîv bc eÙdorov eTvar amaimev . . . paciv 16
Sti mapuyv te oUdÈv Upéder kai amerGv èE by è pdvric Ederev dtad-
Aayùv tè mapéviwyv edpicke, mapackevacac Tò Geîov eduevéc. Kai où
uixpàv di Epacay rmicrpopiv TOÙ Pelou elvar tò ©} did TOÙ TUXÉvTOC
fi dià TOÙ mpoectòtoc TÙv mpayuétwv Yivecdar TIV Bepareiav, èrrei
oùdè tò mò olkétou Tuyeîv diaxoviac Suorov T@ Umò Tod vioò # 20
dderpod N yuvamde» mò tè dpicrwv Yàp tiuwpévove todc Beodc
eikòc p@MNov xafperv © Umò TOv TUX6vIWwYV. ÈmeT* oÙ TEpÌ TOÒ “Ektopoc
Inteîv deî, did TI xwpiZerar mercdelc TM puavrer Kai TOvTOv dKovcac
èxtedeî TAV mpécraziv, cuvtedeîv TÀ Kedeudueva mpòc TOÙC Beodc Kad-
fixerv xpivac: mpòc dè tòv pavriv, ei dipa, Znteîv Èder, di’ fiv altfav xai 25
toùtov dmérer. elme d’ dv Sti 0Ù mpòc tÀc défac tv TONNDV Eravia
mépuxev eic ToÙc Beodc xadrikovta, dAl dicrrep epavn deîv edEACIaI Kai
Bewv oÙx Mw dAlà tf "AGnva, mémdov TE dvabeîvai TOv Yapiéctatov
ridè uéricrov kai Bou@uciac Umocxécdar kai did mpecButidwv ruvamdyv

10 yàp addidi; cod. nd..... (litterae madore exetinctae) 13 post dmer-
civ 8 fere litterae evanuerunt: Avcic? 15 ideîv et Arrattnciv (post h. v. tres
fere litt, evan.) vix sana 18 pixpoîc "cod.; corr. Vill.

95qq. +*B f. 84 ad Spe” v. 113 (id. L f. 128%, in alio quodam codice Din-
dorfio auctore, Phil. XVIII, p. 344, Porphyrii nomen prae se ferens): 7 «ls
tiv "Iluov èrdvodos toò "Exrogos Ci roò "Ext. imav, el tij v Teolay L, cf. Phil
Lc.) didyog Few done xal yde dà rjevuos tà xegl t]v Pvolay droctalij-
vai iddvaro. i) Adorg Ki) Abis L) du toò nargos* rv yao Todwy #8eloxa-
sosvror dià tv toù Alebdvdoov drovoiav, tò mifov tal rovrov Crodtovs B)
mopevetat.
+B f. 84° ad dxéfn v. 116 (L f. 128%; Lp f. 1229 c.l. ds cea povzoag de-
dfn): xal mòs Èder rocavty negiordozi covezopivor ov Todav dvazageiv al
pù pallov Imuumevreioacta: tjv Bvolav; d1l' fder tod Todas #8sloxaxoby-
tas tù deovoia Aletdrdoov, xal pùdlov ixl rovtoy Cip’ 0v pdliora Lp) de-
puro, fra dieyelon xa) adtov.

z 91

xai èvriuwy al tùv lependv Yevécgar Tac eUydc, diTwCÌ dè Kai STI dià
mpecfeutoò kai dEbypew “Ektopoc tavtì Abov Èpdvn tiv mpavuotefav
revécdar, uellova Èxovtoc Tv TOÒ cuupépovtoc xatdAnyi fl oi &Mor
idubta. Kai ufivic Bedv moMAdkic idiwc did tivoc Mera mpocwòwitov
5 xaî did ToÙdE u@MMov TOD fepetov fi TOÙDE Kai tWèdDe mapéviwv i
TUvde. yxwpìc dè ToUTwv oÙk Épnuov dpyovtoc xatélime TÒ ctpaté-
Tedov, dA of TE AdEAPOÌ Tapficav moMdoi kai è Aîvefac xaì oi ’Avm-
vopidai xaì TfovAudépac, àfiwua èrì tO udyecdar kai ppévnua où
uixpdv xovtec. deî odv u@Mov AoriZecdar dià TAV eipnuévnv xpetav
10 xaì dla mapevpickew Upereîv uéMMovta ToÙc olketovc, Dv kai tò
èEarrarreîv xpurriduevov Tòv ’AAeEavdpov kai olkov diatpifovta» mpòc
Bv elxdc dravartodviac ToÙc Tpdac éBeNoxaxeîv èv TE TOMÉ. Padiwc
dè oÙx Gv CETrEME méupac dANovc mpòc aùtév.
xaì yàp xaì tò povouéyiov ToUTw ercdeic érroince (H 54 sqq.).B f. 83% ad
15 dercidaluwy dè div où GÉder mapéprwc tiv Buciav Yevécgar. dAMwc Te NACITVATW
maporsver aùtodc xal xatadeirer Alveiav. fi mpòc avaravev Tòv ctpa- Lot hell
Tevpétwv* diò kai tò povopéyiov Madxov maporetar. fi èmeì Uvei- we pag”,
dicrar imd Caprndévoc (E 472 sqq.) ’AXézavdpov BéAe1r rrapereîpat. “Extwp.
129. mc, pacì, Nérer Aiopridnc oÙK Av Èrwre 0eoîciv étov-*B f. 84 ad
20 paviorci payofunv: oùdè ràp oùdè Apvavtoc vidc xpatepòc Haxolunv.
Auxb6oproc div fiv, Bc fa Beoîciv émovpaviorciv EpiZev, dc L iv
mote parvopévoro Aiwvicoro TI8AVac cede Kat” rraoeov XVII, r
Nuciitov, ai d’ fua mécar 0icdXa yauai xatéyevav Um’ àv- 344, IT.
dpogpévoro Avxovprou kai tà éEfic; mùc yàp maparreîcdan Mérwy
25 tò Beopayeîv aùtòc uèv dio TEÉTPUKE Beoùc fidn, TOv Aiévucov dè èv
aùtoîc TovTOIC parviuevov Aérer kai mepevrévar eic Oddaccav Popnbévta;
ditomov Yàp kai wevcmyv duoò xkaù RA&cpnuov tòv Atopridn xareAér-
yxovra. Aicic. TÒò uèv oùv Tpùcai Beoùc où Katà mpoaipeciv aùtod
érove, xa0” brmpeciav dè dNinc Beod Katà Bev Erecdar xaì aùrfic

1 fepelwv cod.; corr. Bkk. 2 diéypew Vill.; cod. dE6ypewyv corr. ex dEro-
xpéwc. 17 mapéyera: (are e corr.) BO 19 X\éywv L 22 diovicoro L_ 23 vn-
chiov al dè dua L 24 ante nc L dropia 28 oùx aùtod xatà rpoaip. véy. L

14399. Cf. Eust. p. 625, 50 sqg.

28500. |*B f. 65: ad diy45y E 127 (Lp f, 104%): dià 1/7) A8prà dpeltero
Kdpellaro Lp) rò dioprider tiv dyiòv Spe” sU yivosonor nétspor Beds soriv
7 arewxos; xal pansv' pézoi cod tv Apoo8lenv roca: nel ròv Agra Bamev
adtò tv Swpsdy dil’ odx del. temfivtov dì rovrav mdliv narà tò cswond-
parov drodidora: nal 1) oluela dixtig, di’ Îv dyvosì nal 1òv l'iavnov ral dra
surtdveta: nitegor Beds forio f dvowros.

+A f. 64 ad E 127 c, 1. dy43v d’ ad rol xré (L f. 96%, cf. Par. 2894 ap.
Cramer. III, p. 250): ads Cpés A; nos ov» L), prot, Cina. vv sU@agono
qrrdpevos L) 3» roîs ftîjs dyvoeò 1òv Miainov diopi8ns Atyav xls 8Ì cv
leo: piorote (Z 123); nal paper Ori mode xasoòr dprienta: tijv dylir vrò
til A8nvàs (civ dyl. dxò 1ov dpdaludv dia ric AR. L), Pra rodog 177» Apeo-

92 z

xelevcdene. Toîc dio d’ eipnkufac ’A@nvéc puovorc deîv évavtiw@fivar
xai did TovTOvc Tv dpixAnv dperovenc kai tiv amò ToUTwv uévwy
dirvwciav depnpnuéwnc, mpocgetene dè pi Ti CÙ Y° dBavétorci Beoîc
àvtiKpù udxecoa: toîc dAAoic (E 130), xaì toù Atoundovc eimév-
toc dA ÈTI cùv péuvnuar tperuéwv, &c èmeéteMMNec: où u°
elac paxdpecci Beoîc dvtiKkpò udyecdar Toîc dMNoic (E
818 sqq.), FAavkov dè Bpacitepov èmidvtoc, evdafeîtai, pur Tic ein dedc,
xai tàc maparreMiac eîc uvijunv derefper, Aerwv: oÙk &v ETwre Geoîciv
émouvpaviorci payoiunv.

uorvduevoc dè è Aiévucoc où Katà Biacpnuiav eipnrar, dMa
mapacratixîe Tfc TOÒ Beod xatà Baxyefav dpufic, PAérovtoc icxupie
rai dkudZovtoc éppwpévuwc èv Ti) Tfic xopeiac katactàcer, duofwc Tù
uaiveto d’ wc dT° "Apnc érxécmaroc fi dAodv mdp (0 605),
xal év ti cuvnbeia dè èrrì tiv drepRaMAbvtwv Toîc Èprorc xar? dv-
dpeiav paiverar papév, paviav TAV ÈvBovciactIkiv mPAELV MÉrovtec. al
TMérwv (Phaedr. p. 244) dè diaipùv tc paviac delkvuci TÀc d'radde
Te kai Beiac, af TIvÉC ela. puràìiv dè Atovicov ox 6 Aiopipòne xar-
Ervwxe, toîc dè Neropévorc xaì xexpaméci uodorc “Ounpoc xpivwy
aùtodc elc ypficiv xatà Kaipdv Toîc fipwcav dvatédene. TÀ dè Katà TAV
Auxoupriav oikeîov fiv eidévar Tm Atouider' Oivedc Yàp 6 méammoc
atm dudiextpoc Néretar Aiovicw revécoai. oîdev oùv eikétwc TÀ

2 dparpovene, suprascriptis € et A, L44dvrixpuc L 5 tv uéuv. tper-
uéwv L 8 aîîc rraparreMac eîc uviunv dyeipet B 12 &ppwuévou B, xal ép-
pwpévov L; correxi e schol. infra alato 14) om. L 21 diovicep L
ditny nad Ktòv ins. L) “Aoca tem8évrav 8Ì rosror ndlv xarà tò crozaipevor
(L; nal tà ciordueva A) dvramodidora: Cdrodidora: xal L) 7 olusla d7146,
dl fiv alziav dyvosi xal 1òv liasxor. .

+L £. 96% ibid., IT (cf. Phil. XVIII, p. 349): ded xl cs U@nvds dpelovone 1
Aiopder tiv dylòv Spe” eÙ yuvasonor Cyevoioner L) wéregor Pede doro 7 &y-
Becnos; È) dè Avows* péyer toù tijv "Apeodizne ldovra tedioa: val tdv "Asa t3a-
ser atrò rio Smpedy, dii’ ovx del (dv L), ro dè llavxo Seregoy vijs deoire-
eov C? todosws) dvruyzive:.

+L £, 97° (cf. Phil. 1. 0.): edig dparesdetone tije dz4406 dvarvvddvera: dr
Tiasxor è 4iopndne, wdregor dvtoands Bore 7 &edg; Fori Tè narà tòv nasodv
fi Mou. od yde meds ndvra tÒv geovor dorontar tiv dzivr, dilà mods tiv
tod Agros rel tic Apeo8lrns tedio.

+B f. 84 ad ov Z 123 (id. Lp f. 122. c, I, 705 dè 06 dec): pézer ye cod
sodioa: odg Bsods tiv dylèv doprienzo, vv SÌ weqiuetta: aero.

10-17 +*B f. 210* ad palvero O 605 (id. L f. 338) inverso ordine: xal dv
ti cuvn®sta 8è inl rv ineofallovrov tv roîs Feyors nat’ dvdoslav Cdvdolar,
+ ex a corr., B) palverat papi, pavlav tiv ivBovoractixy modfiv Myovres.
xal Ildrav 8ì Biaspiv rds pavlas deluvvar tà dyadds re nol Belac afrivig
elorr. dpolos xal Bnl toò Aiovicov paripsvos slentat, cò xarà fiacpnulay
dilà ragagrarinòg ris où Beod xarà faxzela» douîig, pliyovtos lozvede al
dupdtovros dogmpévos èv ti tc zogslac nataordori.

z 93

xatà tòv Aiévucov xaì drroiov TéÉove Ètuxev È mpòc TOÙTOv payeca-
uevoc Auxobproc. èvaproc dè kai èv dMiforc xai xupiq tf) MéÉEer xpu-
uevoc xopeiav dmijrrere Baxyxîv: è pèv Yàp Aukodproc tòv médexuv
dvareraxve dpétar — odToc YAp teriv Ò foumAne —, ci dè pevrovcar
5 xatà Tò dpoc, ci dè @upcor keipevor yapai, è dè Aigvucoc dià déoc
xatadudpevoc elc TAV QdNaccav wc div Emi maîc, kai eric drodeyopévn
toîc x6Arorc bc vimiov ÉTI Kai maîda. TÒ dè dedidta did Thv dmerdv
toò èravareapévov tòv mélekuv dvdpopévou Aukovprov rai tò tà
Bucoda dè xatayéar gavar, Mld pù fîyar, tò dBpòv tè Tepì tòv
10 Aigvucov Baxyxùv rapacmice.
150. xatà tòv TToppupiov eic tò é06Nerc Uroctixtéov, Îv° i tò Lp f.123*c.1.
dafuevor dvrì TOÒ dén@i. ld’ é06Aerc.
164. 65. où yép, dc tivec dEederavto, TeOviEN dvanpedeic Urrò L-f. 181%, IT.
to émigoviov, ei uù PAdcac cò TOÙTOv Amoxtelverc, Temi dè now) N °B f. 85° ad
15 ppéacic Mérouca dti KaXéy cor àrobaveîv, Tipoîte, ei pù Tiuwpicerc tav Tebvalne (ue
UBpicavtà ce did TÒ BeMficai por urrfivar ok éBelovcn* dmogavorc, di ba 19).
Tlpoîte, ei um pe èxduafcerac, katà dpàv NMerovenc. cuvtéuwc dè TÀ CF. Scor. et
dpyaîa dediiwxe, piyfivar oùk ÈEBedovcn, dil' oùx Wcertep ‘Hciodoc Harl. ap.
tà Tepì toò TTnAéwc xaì Tfic “Akdetov ruvaidc dià puxpiv érezeA@uy, Dind. III,
20 tpeîc dè cito TpÉTOI pizewc' 7 Yàp BovAerai tic pi Bovrouewnc ric P- 28°
tuvando, dc Î) “Avtera tòv BeMepopévrny diéBaMhev, î um BovAduevoc
BouMopéwn civectiv, derep ’Oduccedc map’ ok ÈBéiwv ÈBeNoven
TA KaXuyoî (e 155), fl BovAopéwn BovAduevoc, dcmep Africdoc tf Kiu-
Taruvijerpg: xal rùp é0€Xwyv E0éXioucayv aviirarev Svde dépovde
25 (1 272). tétaptoc Yap tpéroc oÙK Evectiv® oÙdè Yàp dxwv dkoven
cuvecTIV. .
2 tvapyiac (?) Lxapia L 8 Rdxxwv BL; corr. Dind. 4a dè gev-
vovca:, supra scriptis or et 1 (ut sit oi dè Gevyouci) B, ol dé pevrova L 6 xai
@émv brodexopévny L 7? tà correzi; codd. tòv 9 ...0Aa (8ic evan.) B
xataxffa L 9. 10 tò &fpòv rapà tdv dibvucov Bdxxwv (corr. e Bdxyov) mapa-
erhice L Bdxywv B 13 oùy dic tivec B 2Eed: tò teoviin L 14 dmroxrel-
wc L 15 Merovene Bmiuwphicare L 16 0eAficar priva por B 18 dp-
xoîa vix sanum; alcxpé? —19 dxdtov BL; corr. Dind. 20 tpeîc dè sqq. in *B
non exstant 21 diéfarev Se. 22 20%wv om, L GeAovey Se, 23 f) Bov-
Nopéwnvy L 25 oùx Eetiv Sc.

11 Idem omisso Porph. auctore B f. 84 et A f. 88* hi I., ita ut rem ab illo
allatam recte ad Nicanorem Friedlaender retulerit (Nic. x. "1A. otty@., p. 186).

13-17 Cf. duo schol. Lp f. 123>, c. 1. se8»a/76 (p. 297, 35--298, 3 Bachm.),

20 +B f. 85* ad ox 28+4ovoy (id. Lp f. 123 c. Ì. puyrpevas): tosîs redmor
pibscv. 7 BovAerat vis pr Povdopévg uiyîjvar, dg vov oDtOs dordogsita:. 7 pù
Boviduevog Bovdoptvp, oe Odvacsds mae’ dx è8i10v è8elodon vj Kalv-
voi. 7 ds Alyio8os ti Kivrospvijorog £84lov 2dslovon. tiraeros dì redmos
otix Foti: osdele yde duov dxodoy mainote (mor? Lp) piyvvra:. Cf, Eust. p.
632, 17: ‘vradda dì in&vpnttov tò roò Moequetov, dg 7 2&é1ov 28ilovedy
106 sdoloxe. ti. id. y 272 (p. 1467, 27).

94 z

B f. 85 ad 166. àvrì TOO mapddofov. mac dè oùk fierfe; diaciper dià toÙ-
olov. ù PI «
Lp f. 193», TOV Tò Tùv dvbpdv ruvamwora@tc “Ounpoc.
Lpf.129%c.], 168. oi uèv tà Yypéupara. xatà dp Abrov giAdcopov, èrei eicr
chmata —cnueîa pwvòy fi vonuétwv 7) mparuétwv: oi dè xAfipov èenpivavto
(H 175) éc puiv émurpayac (H 187). dètomov Yàp ToÙc mAcav 6
Téxwyv edpévtac oùk eidévar yphppara. mivéc dé, dc map” Airurttiore,
fepà Zudia, di’ dv dndodra tà mpérpata. Top@uiproc pèv chuora
Tà 1pàppata, rivaca dè tò Nerduevov mvaxidiov.

B f. 96° ad péupacv èenurivavto (H 175). xaì mòc è xfipue ovdè oi

pese, dXXor rvwpiZoucww; ti èevikà fiv. 10
172. ad A 434.

Eust, Z, p. 179. xaì Znmtéov tdv Mop@opiov xardc toîc Tepì tovtwy (de

634, 41. Chimaera rebusque ad eam pertinentibus) diarmdvta.
"B f. 85° ad 200. tic Î) alria, pacì, toÒ tèv BeMMepopéviny dmexofi mdc: Beoîc
xeîvoc. revécgar kai tiv tÙv dvOpumwv cuvavactpopàv èxkAivew; kai mpòc 15
Tiva yer Tv dvagopàv tò
dXi° Ete di kai xeîvoc dtfydero TAci deoîciv,
fto: è xammediov TÒ dAijrov otoc dXato;
tév 0° fautod mpérovov mic oùk dppévwc è Madkoc arexof revécoar
Peoîc KatarréANher dp” où tiv Tfic Eeviac pidfav xatafaMiec0ar èuerde; 20
fintéov dè Sti oddérw yvwpicdeic è Madxoc Atomiider, ic mporovIKAv
Exwv mpòc aùrdv qiifav, Umevguvéc conv dmoixurepov dimrovpevoc

1 dè om. Lp 1.2 diacipei Tò yuvaixor. tùv dv@porwy dià tobtwy “Opn-
poc Lp 14 post drex0î in cod. quattuor vel quinque literae erasae; tentavi
nàa ”

8-8 Duo scholia eandem fere rem continentia conglutinata sunt. Prius
quoque scholium (lin. 3-7) quin ad eundem Porphyrium referendum sit, col-
lata quaestione ad H 175 quamvis pessime tradita, quam huc transtulimus (lin.
9. 10), dubitari vix poterit.

8. 4 +Eust. p. 683, 10.

7.8 Omisso Porphyrii nomine idem B f. 86° ad orpara: orjuara pìv tè
vedupara, xlvara dè tò leydpevor mivaridior. Ceterum vix est quod monea-
mus ita interpretatum Porphyrium ab Aristarchi sententia dissentire (v. Lehrs,
Arist, p. 95).

10 Verisimile videtur etiam prima verba scholii B f. 96% ad yipasexovres 4 185
(id. L #.150*, Lp f. 136° c. L of d’ ou yevasoxovres) huc referenda esse: odg of av-
to. yde Tav mugd xo: roîs "Elino: yagantijoes ditpoga dè xal tà tav orol-
za véuara. De iis quae ibi sequuntur de Callistrato Samio res in medio re-
linquenda.

12 Neque quid Eustathius in iis quae apud eum antecedunt vel sequuntur
neque quid scholia, si forte, e Porpbyrio hauserint investigari potest. Cogitet
quis de B f. 85° ad xedo®e Z 181 (id. Lp f. 124°): s2 ò waîov xal duredodiov
pieos elze Aiovros, ÎBt1 aUrò ziuarpav pi) valsio®ar &Iic Miovra xrl., quae iis
fere respondent quae apud Kust. p. 684, 45—49, exstant, Sed parum certum.

. z 9

tà Katà tòv mammov kai dAndécrepov u@iiov 7 xexapicuévwc, dcertep
d’ év dpyf diécupe TÀ dvOpwniva TÒ PPiaypa toò Atoprdovc xadapov*
Tudeidn perd0upe, tin revenv épeeiverc; coin mep quidwY
Teved TomMde Kai dvdpov: pUMNa-Tà pév tT° dveuoc yauddic
5 yxéel, oc dvdpòc fever Huèv quer hd’ dtoMnNre1(v.145-49), obtw
xadarpeî di’ olkeiwv mapaderruotwv* f urnimote, tòv Ka@6Xou pndévrwv
èv toîc mpécdev, micmic Î) mepì tv mpérovov perafoM) èk TocaUténe
dperfic xaì ebdarpoviac vevouém. èxeîvo dè médiv, Srep Ermpere tù
@TOV6vWw, + + * * Yerovévar tiv cuupopdv, oùx amexdAuye. uitor* oùv,
10 wc gapev dAl' STE dij Kai xeîvoc dvapopàv eic tà Ka@6Aou rrepì
Tv dvopurwv fndévra, dc GAMer Te duoò xai méliv papaiverat
— rxdxeîvoc ov, STE TÀ AvOpumiva méacyen duedde kai taîc tixac èv-
fcxecda1 taîc dvOpwrivaic, peraBéBAinkev —, èreidi tac puèv eùtugiac
ciwdaciv dvapéperv eic TÒ Geopidéc, Tàc dè ductuxiac elc améxerav
15 0eod, tiv peraBoriv èrì TÒò Xeîpov Tod BeMNepogévtov elkétwe eic
dméxderav dev dvarédemev. STI dE MOANA mic Î) Kat” aùrdv peraforà
Térove, dnioî è xatadérer ductuxiuata aùtod* “Icavdpov pèv ràùp tèv
vidv avtod “Apnc papvapevov Coriporci xatéxtave, Aaodéduerav
dè TAV Gurarépa xwcapévn xpucivioc "Aptepic Exta. oùk àr-
20 eixòc oÙv UtepTTABNcavta aÙtdv Èrì Tj tOV TÉKVwY dmmwAetg pidépnuov
Tevécdai xaì mevdodvia avaxaMeîcdai toùc Beoùc wc Beopicfj Yevéuevov.
dep oùv èxeîvoc ductUXfi mepì autoò xaraxéxpixe, TadT” eic TÀ Yévn dc
diadobevia elkòc fiv pù drvoficar tdv Ekrovov. duervov ràp dià tà
Téxva gdvar tò Tic Nitme puéredoc yevécgar fi vicw dveverkai tiv
26 altiav m) tùv pedoroXwivtwy, oî pidépnuor rivovrai xaì tàc \ewpé-
povc èktpérrovta1 Aurrovpevor ériì undevì Mbrmc dZiw. ’Avriuayoc dè
èv tf Adòn, Sr toùc Corsuouc dveîre Beoîc Svrac Tmpocqiàeîc, diù

ti) cod. 4 toin dè cod. 9 ante yerovéva: excidisse videntur dà rv
Geri vel èx fc tv Gedv éx0pac vel similia; lacuna in cod. non exstat 14 duc-
Tuylac èmdyderav 000 (om. elc) cod.; corr. Vill.

1209. +(Paucis tantum aliunde additis) B f. 85% ad xamasd/o» v. 201 (id.
Lf. 181%): 1) 16v raldor daclua yiyover avrò 10ò povacpoò alsia, dg val
tè Actor. dirior dè xediov, Grte due dieeivov toùs drdedzore.
sdza 8) nol tà tic rime ele Veods dvapiosi. denso dì dv deri duicver rà
drdesiziva, tò povarua diopiidove rabaredr, xal vor osx dramone: tiv ris
tézme sol tòv neGyovor duoloyioa: perafolriv; È rdza mioroira: tè dyatà
did tic duoloylas tor &rvgicv. tò dè dirjiov tivte dddovvar magù 1ò toùs
<om. L) &2as #xeî x1jyvvoBas, dpervov SÌ pelo» daò tijs Ans (extrema etiam
in cod. A_Z 200).

23 {B f. 85° ad &vpòw v. 202 (id, Lp f. 124. c.1. 6y &vpòr xarddo», Lf.
181> post ea quae ad lin. 1sqq. edidimus pergens: rò dì 0v &vpòv rarédor
osz ds xed.): odg dg of Com. L; B apr. lin. serpt.) vecirsgo/ pa: Com. Lp)
nadayzolnoas Cuelazolicas Lp) &27° ddvrapevos ixl 1) tav favrod Cagrov
Lp) xaidor dumlela lucvate. Siddorer dì uri, quae hue non pertinent. De
nslayzollx Bellerophontis v. Arist. probl. 30, 1 (Eust. p. 636, 35).

96 z

Toùto picn@fivar aùrév gnav imò TOv Bediv. Aéwv dE, év toîc Xpu-
caopixoîc rerpagdar pnciv, wc amiydero méci Beoîc * * * * * * TTpoitw
uèv diaBeBAnuévoc bmò Tic yuvadc dbixwc, ’loB&tn dè fi “Aupravaxti
èx TÙv Ypaupatuyv® Toitw d’ dxéioudov kai Ttò TATOV dvOpwrwv
dNeeivwv. gacì dè Toùc Screpov TTicidac xAndévtac Corupovc mpé-
Tepov kexAficBar.
201. *B (=Znt. Vat. 11) v. in extrema operis nostri parte.
*B f. 86. ad 234. did ti 6 pèv Madxoc mporixen eic quotipiav Toò AMAaccerw
SE6ETO. tà Sha ypuca dvta mpòc Aiopriiny, è dè momtàc emma dic où déov
Lf. 132%, IL cod’ ei giloc eln, mpoîecdar mieiovoc dfov; 10
mporyévwy è Maîkoc pidotpiav éEnyncapévov Aioprijdove dkovcac
oÙx UM0n deîv èiattodcIA1 TabIine* Oivedc Yydp mote dîoc dud-
pova BeMMepo@évinv Zeivic® èvì perdporciv èeikociv pat”
épirac: oi dè xai dAAMmAorci mépov Eetvijia xaA&: Oîvedc
uv Zwcetfipa didouv gqoivixi paervév, BeMMepo@évtne dè 15
dérac dppiximteMMov (v. 216-220). tadT ov dxovcac è Madxoc
mporix@n eic pidotiRiav mporovikiive dc yàp BeMepopéyme Zwerfipoc
oùx armiiwce ypucoîy éxmwua dobvar xaì BAwc ypuceov dedupntar TO
Févw, oùtw Kai aùtdc Xpucdv dv eTxe mepixetuevov doùvar rporixen, axod-
cac Tmapà Toò gofepwtatov Aropridovc TÒùv TÉTE 20

T® vòv coì pèv érù Zeîvoc giloc "Aprei péccyw

eipi, cò d’ èv Auxin, Ste xev tv dfipov fkwpar
(v. 224), xaî mpocém eimévroc TOÒ Atopridovc

tTevyea d’ dAXMA01c érapeiyopuev, dppa xaì oîde

rvòciv, STI Feîvoi Tatpwioi edydpe0” eTva: (v. 230. 31). 25
uixpodoriac yàp fiv aîmévta Toîc uèv &AXorc Umarodcat, avtewteîv dè
mpòc tà dbòpa.

è romtàc d6, pnciv ApictotéAnc, oùx 8 tà mAetovoc dira dvra
mporikato émimuà, dMl° Sti év rrodéuw kai ypwyevoc mpoîeto. oùdèv
Tàp dANorgtepov, uWcrep Gv ei dméfare tà Smia- èmrua obv Sn 30
xpeittw mpoîero oùk eic munv dii” eic ypfiav: dvarkaîov dè TOÙTO
dna: eimévia Tav dElav.

mivéc d’ où xatapéupecdai paciv èv TD pavar Kpovidne dè

2 lacnnam, quae in cod. non apparet, sensue postulare videtur —8 Lin
lemm.: &v0' aùte Mavxw Kpovidnc èE/Aato (sic) ppévac Zevc- dAMéfa L Ato
uhòn L 96 rome de L10718 mi. de L 11 dxovcavroc L 18 dodvar
delendum et pro &Awc xpiceov scribendum 6Aéypucov videtur; ral 8Awc xpucòc
ebwpetro coni. Kamm. p. 4519 mepieipevov e coni. Cobet.; codd, rapaxeipevov
20 napà 100 L; rrepl 00 BO 24 teuxe’ dAMMorc L 25 eoypeda L 28 @n-
dv ‘’ApicroréAnc, supra scriptia dc 6, L_—29 xpupevoc mpofixato L

1 Leonis Alabandensis Carica et Lyciaca comm. Suid. v. Afoy,

z 97

opévac èEéieto Zedc* tò Yap éEereîv Bnhoî xaì tò eic péra dpar
xai adrfica, bc èv TO
xoypnv fiv dépa por yépac èEerov vîec ’Axardv (TT 56)
dndoî Yap: fiv eîc tudv repaipovtéc pe dedwkaci xal tò Yépac pov
5 aùzovtec* Yépac yùp èEelov èzaiperov mosodviec. tà dè yivépeva wc
érì TÒ TOAÙ Beoîc eiwdaciv dvamterv. TÒ pévror Èryxea d’ dAXfiww
dNewpeda xaì di’ bpiXou (Z 226) dvrì Tod èv Syer maviwv, wc
eidévar aùrodc St Eévor dAMMAwyv Ècuév, © pù pévov dAM\WwY perdi
ueda dAià kai oi Surdor fiuov. dA odTOI pèv dià mporovikdv quiav
10 tòv mpòc dAMmAouc éereicavto médeuov, Caprmduv dè xa Tinméieuoc
curreveîc Svtec Kai TOÙTO Yivwexovtec cuveNBBvTEC dià Bavatov èxpi-
@ncav, toò uèv drofavévtoc TOÒ dè TpPwBÉvTOC (E 655 sqq.). ostwc Î
Aefopéwn curfévera mpòc qidiav aùdèév cuvepyeî.
diNwc. dciugopov doxeî etvar dippovac xaheîv Toùc Maprpodc
15 Tàc yuydc al dmoxdeletv Tàc peroXoyuyiac tòv Eévwy mpòc dAifiAove.
ci pèv odv ‘amò tic AfEewc Nova, tò èEÉNetO drrodidéviec TÒ èEai-
petov kai Èxxpitov èmoince, Biaiwc mwc. oi dè Tepippaciv elvar»
Fiavxw gpévac éEÉdeto” pù ràp duenpduevoc Ad’ dmterticac
avnpé@n dv, molù Brardtepov amodidévtec. ci dè mpòc tÒv Karpév, Bri
20 è xpucòc èrmrimderstepoc mpòc tòv médeiov did TÒ CTIABAV TO STA wY.
éuoì dè odd’ cbtwC Kadòc ++ +++ ++ xaì Ydp Te Ataf eici Aròc
4 fiv eîc in ras. L vepatpovrec peradedixaci BL 5 èEeov B 7 dum
Aov L 118 déavatov L 13 post cuvepreî B signum scholii finiti (:—), tum
(lin. 14) &AAwc xTÀ. ab eadem manu in margine extern. 21 intercidisse nonnulla
apparet, sed quidnam scholii auctor sibi voluerit difficile dictu. Videtur tamen
magnificom Glauci donum ita accipere, ut quasi sceleris cuiusdam expiandi causa
(e. c, a Pandaro commissi) datum sit, ita ut cum ratione quae inter Preces et
Aten intercedit comparetur

1699. +Eust, p. 638, 62: #0" avre Tlavuo qetvas diellero Zesg,
dovr dtarpirove Irolnoev, ds 1ò Moggvel® Soxsi. — Paris. 2894 Z 234
(Cramer, III, p. 253): #Ée4éfaro Zevig: #éa1ofrovs ro/noe dà tò pi) yisozors-
dacda: meol tjv Ido.

Ad 1377 (3x yde of poévag ellero pasieta Zevg) +Lp f. 161° sine
lemm.: dAlazod #xl toò Tiavxov dvrl toò tiasestovs tas toù L'iavnov petvas
Inotnoer, de xal Ioeguelm doxeî ivcaòta dì durì roò dortonce peer.
Cf. Eust, ibid., p. 767, 13; id. ad P 470, p. 1116, 12.

10—18 Aliter de Sarpedonis et Tlepolemi pugna in quaestione ad E 6381
servata iudicatur.

143qg. Alterum quod hic incipit schol. *B, quoniam praeter res e priore
excerptas nonnulla continet quae illic non leguntur, priori subiungere quam
infra tertum collocare maluimus, quamvis habeat quae a Porphyrio ipso pro-
fecta non sint. Auctor enim quisquis fuit scholii non solum ex eo sua excerpsit,
sed etiam suum de sententia quam ille amplerus erat iudicium (#£#Zer0 = dem
xal adéfoa:) non dissimulavit.

19 CF. p. 96, 28 sqg.

Scimaper, Porphyr. Qu. Hom.

B f. 86. ad
Ev0” abre,

Lpf.125*c.l,

0° abre
FAavxw.

B f. 86> ad

Tudelbny.
Lf. 1988.

Lp f.128*
Bc mpdc

Tudelony.

98 z

xoòparperddoro, xwAai te fucai te rapaBAdréc T° èpeadpwò
(1 502. 3).

elkétwc è Maîkoc TOÒ mpoyrbvou Tò piagmiov dxovcac BeMXe-
po@évtou Yypucòv dwpeîtar mpòc Tò mapév, dANwc te Urepriderai Ti
cuviuxia yivéuevoc Ìdidfevoc TOÒ mavapicrov Atoprdovc. tò dè èE- 5
éNeto dvrì ToÒ brepnuince Tj quiéma. 7 paMov alti@ta1 abtdv dt
xarà tòv cupudywv èxécuer aUtòv Naumpotéporc SmAorc. % wc ‘Hpar-
ceréteuxta. fi, bc TTioc, fva xv TosTWw adzicn Tòv “EMinva wc pù
èE Tcou annMaypévov, Step fdÙ TOÎC drkovovciv* Smov yàùp tabTa,
ebxaipoc Î) tv Torepiwv pui.

235. xaì mc où Aiopndnc gpevov Aeimerar yupvovpevoc, mpò
uixpoò Tùv Tpuwy mapactovoncaviwv (A 104 sqq.); téxa oùv tèv
Zwerfipa povov kai tò Fipoc, uc oi mepì “Extopa, fuerpav (H 303—5).
où yàp tiv derida mpòc ydpiv édidouv: È Yàp dv mpobxpive TAV
Aîavtoc *Ektwp, ei èdidoto, Umeprépwc Zwerfipoc.

252. Vatic. Znt. 17’ (potius *B f. 86> ad ècdrovca h. v.,

10,

XVIII). mpéccyec dij por aì toi-
toc, ei mpociikovcav Tap’ fiuùyv
AapBaver iv Adav*
Ev0a ci fmiddwpoc évavtin
fiAu0e puitnp Aaodixnv éc-
arouvca, duratpàv eîdoc àpi-
conv.
Tò eichrouca oùk eri xatà tò
cuimeec, olov elcpépouvca* où Yàp
elcoirerv ped” éautfic Aérer iv Aao-
dixmv dAAà mpòc tiv Acodixnv elc-
mopevopévny, fi duorwdeîca f) "Appo-
dim tiv “EXéwnv èrì tò teîxoc
eEirrarev: eidbopévn rip gna
6 vevépevoc Lp

pévac dECXero. Em xatà rav cuppdyuv xtA. Lp

L f. 133> ib., TT: mpéccyec por xal
Toutorc, ei mpociikoucav map” fuùv
MapBdver Tv Avdcive
Ev0a ci Hnmiédwpoc èvavtin 20
fiXv0e untnp Aaodiknv èc-
darouca, Buratpov eldoc
àpicinv.
Tò ècayovca oùkéti Katà TÒ civ-
nbéc éeriv, oîov elcpépovca (où 25
Yùp ècérerv peo” éaurfic Mérer Tiv
Aaodixmv), aMà mpòc tiv Aaodixny
elcropevopévn* eicger Yàùp mpòc
Aaodimy, dA’ èreì taUtm dporw-
Beîca fi) "Agpodim tiv “EXévnv èrì s0

6 TA quiomuig We Td Yépac ZEeov. &v0* alte Miainy

6 8m1 xrA. e Lp dedimus,

quo multo brevius schol. B hoc tantum habet: &m Xaumpotc &mAorc èxocpetto
xatà éavro0 xal tiv cuupdyuv érov Yàp radta, eOxaipoc i) tiv moAepiuv

6puh, quae post aîtiata aùròv male inter se cohaerere nemo non videt
11 xal mdc où dédie Around. vupv. Lp
14 mpovxpive (e e corr.) B
smeprépwc Zwerfpoc conieci dubitanter; &mép tiv véctopoc BLp, dmepré-

niîoc Lp
dicdvruv L
L
pwc (?) véctopoc L

17° repbexec V

toîto Lp
13 &uevav L

19 Xagbv V

‘8
12 rapacttov-
14. 15 tà Alavtoc

29° .Aéwny (e eros.) V
17>—28* in uno L (qui lin. 17 mpéexec, 21. 22 èrdyovca habet)

28 sq. Eadem fere Aristarchi ratio, nisi quod 45 dyovoa voluit (v. Ari-

ston.). — Pro 4pgod(en recte "Te:s +B f. 86% ad Aaodixny (id. Lp f. 125%): reds
A. slosiai, nevooptvn tv altiav de’ fv teriyaysv ‘El. avi ye 1) "Tors sta-

abaîoa dbiyayev abtiy els 1ò tergos .

z 99

tai6w, 'Avtnvopidao déapapti, tò teîxoc èEfjrarev: eldo péevn ra-
Tv ’Avinvopiòne eîxe xpeiwv A6w ’Avinvopidao dépapri,
‘EMix&wv Aaodixnv (F 122—24). thvV Avtnvopidne Ecxexpeiwv
vopiZouca oùv Svtwc eic tÒ Teîxoc ‘EMixdwy, Aaodiknv* vopiZovca
5 imò tfic Acodiknc dmfixbar, ciomer Yàp Svtwc elc tÒ Teîxoc dtò Tfic
Tv airiav tic èE6dov moXumpar- Aaodixne &rfix0ar, eichier iv aitiav
povicouca. Tfic éE6dov odumpayuovijcaca.
tuuBov dugì tupàv Eva L f. 155°, IT (ad H 336):
toieov tEaravévtec dxkpi- eic tò TUUBOV d’ dugì mupùv
io tov èx mrediov (H 485. 36). Eva xedopev èEarayévtec
TO tEarayévtec duoiwc T® eic- duoiwc T@ elchrovca Buratpov
n xéonrar bc Yàp TOÒ . etdoc dpictnv éxpntan. uc ràp
ui Toùto cnpalver tò eicmropevopév,
eo tò 'aravaréviec ékmropev- obrwc tò éEayaydviec !Itò èx-

15 Gévrec TOÙ mediov. Eva... ... Topevdeévrec Toò mediov. Eva tip-
PEPPE PEPE PIPEPEIPEPEIA Bov mavrwv dkpitov èrmomficavto,
+ + + ui) xa@éxactov TÙvV TeBvm- ToOUTÉCTI pò) xadéxactov tv TeOvn-
xéTWwY diaxpivopévwv. xétwy diaxpivéuevov. Tò dè dixpi-

TOv dvri ToÒ drvbpictov, dydpr-

20 crov, duosov Tù Momp medi.

260. v. 265, p. 101.
265. Znreîtar mc mote èvavtia faut è Tommàc Aérer mpoer- **B f. 87: ad
mov ràùp dvdpì xexunoti pévoc péra oîvoc dézer (Z 161) vov amo montone

27. Vi, riv Vtin marg ye VO 4° T...0c Vi, telyoc V* in marg. LÎ 184
| 12° 17 inter to0 et tò ut inter éva et pi) verba aliquot in cod. V fuerunt,
i quae tinctura adhibita deleta sunt 17 xa@éxa..ov V
| 1° elbopévav L= 2> dvrivopibao L—3> dvnvoplonc &éwnv xp. &A. L
+ 9 duginupàv L
28 xexunuéri L

8-20 +B ad Eva zevopev H 336 (id, Lp f. 189% c. 1. Eva yevopev), nonnullis
aliunde additis: dmoorintfov alc tò zevoper. rò dì ZEayaydrras Guosdv
doti 105 Acodlxny fodyovoa, dyrl toò slosogopton. osta xal tò #taya-
qovres dvrl 1où Siel&ovtes. tò db Tuortov dvri toò dyvaspioror, dyciguoror,
Sporov té Lorna xedlo. tò dè dua xeoortdera:, fra nidavòr Foxj tò iv pi
nuéeg teîzos. Prima huius scholii verba, ut A. Roemer litteris ad me datis
significavit, usque ad roò #£e484vrsg (addito zoò x22/0v) etiam Vict, erhibet,
qui eorum quae sequuntar loco haec habet: dueirov dè derl zoò 70879, lo0me-
dov, Gras pr) dmiyivasonnia: sl Foti tdpos. ost Ioegvesos. Simil. Eust.
H, p. 684, 13.

18 sqg. Ex his verbis concludas, Porphyrium in integra quae olim exstiterit
quaestione etiam de ea difficultate egisse, quae Aristarcho causa fuit ut H 384.
35 obelo notaret, v. schol. AH 334: ... dvavriodvia: dè nel rà £Eijs' ropfov
— ixmsdiov, ddiazoipioror, ddidoraror, tovréori molvdvdgior. nds cww ds
= detta xasoìv Exaoros; cf. schol. A 2 436.

22sqq. Cf. schol. Paris. 2556 (Cramer, A. P. III, p. 169) simillimum.

4* Bf. 87° ad uexunbri v. 261: mo e/o tò dodol SÌ sexunòet

5 i

100 z

‘erméerer ur p° dè moyurwene péveoc dAkfic te AdGBwyar fl pèv oùv
Ud mov Yevopévn Micic TOÒ Zarfipatoc toaim, Sri Erepév éeni
mpécwrov ‘ExkBnc tò Xérov Wpéliuoy etvar tòv otvov, ÉTepov dè tò
Tod “Extopoc tò dpvovpevov* oùdèv dè Bavpactòv el mapà tb TOMI
évavtia Néferar irò diapépwv guviv. Sca uèv rùp Èpn aùtdc dp”
tautoò è idiov mpocwrov, tadta deî dxéiovda elvar xaì pù évavtia
@Mihorc® Sca dè mpocwrrorc mepitionav, oùk aùtod eiciv Ada TOY
Aer6vtwy voeîtar, dev xaì Èmidéyetar moMAdxic diaquviav, dcrtep xai
év tostorc. fÎ pèv vàp “ExkBn oùk eiduîa tòv xéuatov Tòv dvdpùv
tasvmme èeri Tic yvwunc, è dè "Ektwp uélicta èrmierauevoc avridérer
Emerra xoì ) pèv mpechomc fiv, xaiper dÈ TD oîvw ff fixia abm —
Emwperic rp Tavt@ écriv È oîvoc Bepuòc tv kai Urpòc wuxpg oùcn
xal Enpa kai dvappwwvucw aùtiiv —, è dè “Extwp véoc fiv kai dkuaîoc.
duervov dÉ éeriv éxeîvo Nérew kai derxvderv, ékdtepov TÙYV eipnuévwv
Execda: Abrou xaì pi) eTvai Evavtia tà Tepì toò otvov Nerdpeva, èàv
cxomf mic, dm èrmrì mavtòc mpérpatoc è Kaipòc kai Tò pérpov molù
diaMAértei. obtWwC oÙv Kai èmì ToTov* TO pèv Yàp perpia merrovnkéTi
mpòc icquv è oîvoc cuupéper, tòv dè mavu kexunxdta cpéMier» Srrep
cuuBégnxe T® “Extopi, où ubvov dè irò TOÒ rrodéuov dMà ai vò TOÒ
èrtì tiv mréAwv dpépov. dAiwc TE Kai oùdè citiov oUdevòc èréreveto*
Îl 1Ùp Tt—pO@Î còv TD oivw Tò Tieîcrov cuuBodietar eic divapiv, dicrtep
xal dAiaxod eîmev Ò mommic*

5 Xérer L5. 6 dp” gauro0 xal èE fd, rp. L 6 rada di) dxod. elvar dh.
xal pù tvavria L dì pro det (Bkk.) etiam B 7 oùx aùro0 èervL 9 ‘Exdfn
om, L 10 “Exrwp om. L_ 12 yàp aùri L 6 oîvoc om. L 13 dvapéwvay B
17 ènì tovtw L 19 oò uévov èri to) roXéuov dilà xal ùrrò T00 dpépuov Tod
ènl nijv médiv L 20 oùdevòc muwrote èrévero L 21 tò mAeîctov eic divapiv
cuppélerai L

pivos péya olvog dibsi ibis Aéyer prj pos olvor desge pelipeova,
aétvia parso, pr u’ dnoyvidsone piveog dAuijc te 1a&opat; Isorro d'
dv meocdiro uèv Sti où mavres tà avrà domipdtover, L8fer dì de vresofarde.
[Br usurnusvos roò nareds Flass. Aeifaw osv dvel toò Leffe mori sl'onxe]
ui por oTvov decoe pellpoova, aitvia piteo' geo0Ì d' dvtintorciy
Ai 1elBerv alBora olvov Stopar, pr p' droyviosone piveoc élxîc
18 1680opa:. Quae verba uncinis inclusimus misere decurtata casu aliquo cum
scholio coniuncta e disputatione de verborum Azifauv et effet» differentia (v.
Epimer. An. Oxon. I, p. 178, 9: lordo» dè Sri ovdénore slferv tédara: drl roò
oxtvde, rà d' diia dpolws) servata esse videntur. Qua in disputatione locus
esse potuit Telemachi afferendi patris memoria commoti lacrimas profundentia,
è 114 (cf. è 158): avrdo d mixpdv dn’ dpever dingvov 2lfer).

199. Aristonico auctore rò Joxody peizeo®a: Aristarchus ita expNoavit:
tori è Sidpoga tà diyova rodomra xal Exdregov mods vi elenza:. — Ceterum
solutionis &rò rod xgocdrov rationem Porphyrius ad Z 488, p. 104, 19, eodem
fere modo definit,

‘20

z 101

citov Kai ofvoro, tò ràp pévoc ceti kai &Axf (I 706),
Koi medive

dc dé K° dvidmp otvoro xopeccduevoc kai édwdfic

àvdpaci ducpevécci tavnpépiov modepiZn kai tà \oimd
(T 168sqq.). èécmi dè xaì érépa Merc ToÙ Zitiparoc, kad” Umep-
Bardv èEnvovpevwy tivov oitwc* uf) por oîvov derpe perippova,
nérvia ufitep, xepcì d’ dvimtorciv Atì Aeiferv adora oîvov
dZopar, oùdéE mn Ecti xedarvepéi Kpoviwvi afpatixai \00pw
menarayuévoy edxerdac0a:, ui up’ dmoyuiwenc péveoc dÀxfic
‘Te AG0wypat, fva wc pù xaBapòc tèc XeÎpac TOv oîvov cmévderv Beoîc
mapartfitar xaì pù dpriiv tiva mapà dev AGAIN dià roùto. Averai dè
tò mpoxeiuevov xai obtwc, ST Tò pévoc dixc keîtar, xaì è Gupod
xai dpyfic xaì duvéuewc. i pèv oÙv “ExaBn qucer ToÒ mévroc oîvov
tiv duvapw adtev Mérer, è dè papaivecdar tèv Bupòv kai Tv dprùiv
toò miévtoc Aérer Umò TOÙ otvou, Were può) xeîcdar èvavtia.

untpòc foc dvapaivera: diù TovTOv (Z 258 sqg.)* xaì 1àp dei B f. 87° ad

areîv xaì meîv dZioîci TÀ TÉxva. moavòv dè aùtdv voeîv dupfiv dirò
Tic xiviicewe TOÒ moMÉuov. dparpovuévn dè aùrod TAV aid kai tò
cmeicne elmev. dvivnai dé oîvoc peérpioc mogeic divapiv te éumorE?,
uc kai tò tò ràp pévoc èctì kai dAki (1 706)° è dé, Èrreì mpadver
6 oîvoc, BovAerar dè diypioc mpòc Toùc molepiouc eîvai, maparteîtai. i)
6m diya tpogfic BAdmtTE1, TO vevpwv xa0amtéuevoc, ic gno Avkoc.
f mi peréwpov yer tò mvedua, uc dpopaîoc EMBwy, cresder dè Kai
dmeNdeîv dpopaîoc. dAwc Te ctpatiwmare uèv Bpdcoc mopiZerai, crpa-
yodc dè Tfic ppovricewe rexAver, usvovc dè ToÙc drroxaudviac wpe-
Mei, è dè Em icquer. © èv brrepRat® èeri* xepcì d’ avimTtOICIV Atì
AeiBerv &Zopai, ui up’ droyviwene péveoc dAkfic te AG0wpar
diNwc te è uèv perà movouc oîvoc Wpélipoc, è dè mpò mévou èm-
BAagiic.

1 olvou B 4 rmoàepiza B B_11 ten dè xal — AdBy dià toòTo in uno
L exstant 8 ro L 11 roparreta L post dià toòro L pergit: duvardc
xal ofitwc Averv Tò mpoxefuevov Bri Tò uévoc KTÀ. —Averai dè xtÀ. B 13. 14
Puicer Thv divapuv t. miévroc oîvov adfew Mérer L'15 Adei ord T. ov. L'18
xaì post aîdùò om. Lp 20 dc tò xal tò B 22—24 dic gna — dpopaîoc in
B desunt 26 post icyéer Lp ita pergit: &reta dè x° abròc dvficea. xal mùc
gna più p° drroyunvenc; did’ Eeriv èv dmepRato* xepci d dvimtorc KTÀ., ita tamen
ut signa, quibus finis scholii notari et ipsa verba scholii a lemmate distingui s0-
lent, post icyier et dvicea: non exstent —27 péveoc — Ad0wpar Lp om. 28
uerà névov Lp 80sqg. 2Bivaro Und TAC ‘Ex. padiwc AvdAvar 1) rpépaac “Exto-
poc Bdwp aùtd Kopicefivai xeXevovenc, fva mpétepov viyntai, ddl où todto xTA. Lp

20, 21 {B £. 87° ad usù/poova v. 264 (id. Lp f. 125% c. l pedigeova): ròr
dvayudtovta ijdia diavosicda:. lagurigovs yo mossi dg tà mollà toùs ni
vovtas. 6 3ì dv moliuo ov fovleras Coù Bosi. iv mol. Lp) reios elvat.

dricem

Lp. Vi 198%0, L

pedindéa
otvov
(v. 258).

266. dupw tàc mporkcerc ‘ExdBrc maparteîtar è “Extwp. Adivato Bf 87: ad

ivimTO1CI,

Lpf.126*0.1.
xepel è’ dvi-

TTTOICIV.

102 z

uèv oùv fadiwc xopic@fivar Udwp xedeucdenc, iva mpéTepov viyntar kai
' Auef aùtod Î) mpogpacic. dMi° où TOÙTO fiv Edoc dpyaîov TÒ TÀC Yeîpac
àmovimtecda: ubvov, dAlà tò Bhov dmodovecda: cùua, drep oÙk edyepèc
“Extopi èrerropévw. Kai mic év Toîc éEfic dvimtorc Xepciv eUyerar:
Zed dMior te deci, dére di kai tévde revécoar maîd’ éuév,
bce kai érw mep (v. 476. 77); oùx Ecm toivuv èvavtiov* où Yàp
taùrév teriv Emcmévderv al dmdoc dià Agrwy eùyecdan: tò uèv Yàp
dà cuuatoc, TÒ dé did YiADv fnudtwv viverar.
*B f. 87: ad 273. mac dp00d Svroc tod TTaMNadiou ty mémiov èrì rovvaci

youvaciv. geîvar mapaxAedera* tòv Bèc A@nvaine èri rodvaciv fuxéporo;

*B f. 83° sub- PI FA .
functum xai tivec pèv oùv qaciv STI moMà TOv TTaMadiwv xé@nta* oi

schol, B ad dÈ dmò Hépovc tò Biov cîiua, dc èrì Toò tuxvipuidec ‘Axaioi. oi
em youviay dé, STI Yovvata xal TÀc ixeteiac Mérer: pncì Yap dAX° fto: pèv tadTA
v. 92. 0Bedv év rovvaci xeîtai (a 267), toutéctiv èv Ti tOvV Bedv Îxereig
Lf.134% (inde xaì dericer. Geîvar ov *A@nvaînc èmì rovvaci toutécnv èrì tj Mntaveig
ale rai dericer Beîvai TOv mEmNOv. oi dè Sti tf éT7i dvri Tic rapa elwee
i. Phil, » dn
XVII, p. xpficdar, dc tò moruaivwyv d’ ém° Secci pin pudinti (Z 25)
344, IT, AvTi ToÙ Tapà toîc deca, xaì Îî pèv èm° ècydpn ficto (£ 52) dvrì
TOÒ mapà tf écylipn. obtw Yoùv Kai Èmì rouvaciv &vrì To mapà
ovvacv ’Agnvainc.
Lp f.126c.1- 293. où mpeméviwc, gneiv, ék tfic "ANeEkvdpou ddixiac didora
Tv Év° der- 1) Gem TÒ diipov. dA” oùTe “ENewnc è mémioc èerìv oùte èx Aaxe-
popém. daipovoc ai Yuvaîkec.

8 oùx om, B oòx eùkaipov Eeriv Lp 6 post èru rep ita Lp: A oùdè todTO
èvavtiov: où Yàp taùtév èetiv èmerresderv (Bic) KTÀ. 8 did yiAòv Abyuyv Lp,
om. viverar 9 mc dè dp@00 Svroc 8 (= *B ad Z 92) raradlov B 10 tdv
— ruxdgporo om. 811 radadiuv B 13 qndi, fer yàp BO 16 rùv Gedv
Mravela B Bewv dericer xal ixerela L_—15—17 Geîvar dv mémàov èri roivaciv
*A@nv. dvri 100 èrrì Attav. xal deficer, xal TÒ èmi obv dvri TAC mapd Wc èv Tp n. 8
16 ti tre L= 17 wc èv 1@ tr. L - decav éuim pube 8 18. 19 xa —
texdpn om. 819 Tè pro dvrì 100 L

10, 11 Gre rijs A@nvàs tò Edavoy (apud Ilienses) v3v ulr formuds delra:,
“Ouneos dè xadrjuavov iupaiver: nénlov yao nededet Beîvar ‘AGnvalne bad
yosvaciv, ds nal pri more yosvacir olor ipétao®as gliov vÎd» (I 456)
Strab, XIII, p. 601, Demetrio Scepsio, sive ipso sive intercedente Apollo-
doro (v. Niese, M, Rhen. XXXII, p. 294), auctore usus. Ex eodem fonte petita
esse possunt quae nonnullis interiectis sequuntur marime ad locum nostrum
pertinentia: wolld dè rév dezalov iis 'A0nvac fodvav naBrpeva Beluvvras,
sadizso iv Daralg, Maccallg, ‘Peipp, Xlp al d2lous mAelociv. E Strabone
eadem Eust. Z, p. 627, 10, nonnulla etiam schol. B f. 83° ad Z 92 (id, Lp f. 122°).

18 Fuisse qui hoc sensu legerent éxl yovsdoi Strab. 1. c, docet; Porphyrius
aperte & yosvara derivat.

16 Aristarchum éx6 ita accepisse schol. A Z 92 docet. Quem ante ocu-
los habuit Strab. l c.: félrco» ydo odrws 7 Gs tives dizovta: dyrl roò mood
soîg ydvas: Deiva, naguridivies tò È 8° fora xrl. Aristarchum sequitar
Herodianus (II, 1, p. 53 Lentz, cf. Lebre, qu. ep. p. 91), Epim. Ozon. I, p.

z . 1093

326. aqopuàv MapBever did Tfic aUtod dpriac — où yàp bc dcde- B f. 88: ad
voîc dh wc fa@iuov aùtod xamropeî — xai pnev: oùx Uride èv xad.
éaurd TÙv pfiviv éyerc* coì yàp oi Tpwec unviovev, dc 0eAncévrwy Lpf.127* 0.1.
aùtòv éxdobvar Meverdw. © x6dov tiv fgdupiav Mére. èpovdeto uèv DI pay xadà

5 oùv adtoò miesgvwe xadkyacda:, dA oÙk Èder aùtdv èmi “EXéwvnc Xor- noor.
dopeîcoar.
firor où KaAdc vòv TÙV dpràv xarà tv Tpwwy èyerc, Sti mpòc L f. 136.
cè Avrrovpevor mapadobvar Tm Meverdw éfovdovto dep fiaBec, ovdè
év xaipù tavtnv Tor. fi où xaAdwc viv dpriZn firovpevoc toùc Tpbac
10 davaxteîv kotà coù.

359. *B f. 89* ad xopu@aéhoc (= Znr. Vat. 3) inter quaestiones.
sub finem operis edendas referetur.

413. dià ti dinreîta tm éricrapévw; Sr oÙx Eeriv avadoricuòc A f. 885.
toò cuupépovtoc taîc dcdevovcare yuyaîc. ata dè mpòc tÒ tevdeîv

15 ela xaì TÒ deîcda1 did TIV Tapayiiv.

420. ad © 1 extr.

433-436. où mpérovta uèv tà Tfic Urogrignc yuvamî. dii” ei B f. 90% ad
xal yuvani pò mpérre, dAN& Ye tf Avdpopdyn, èreì xaì tÒ immoxopeîv Map° èpivedv.
oÙ ruvarxdc, f dè ’Avdpopudyn kai ToòTO moreî (O 187—190), bc xaì Lf, 139%,

£.129%0.1.
20 gilavdpoc èmperouém kai tÙùv pepéviwv aùTfic tdv divdpa. a Fari

1 dpopuv didwa ric dpriac aùt@ Lp 2.3 èvaòt@ Lp 3,4 uc 6A.
aòriv éxdoîvar adtdv Ty Mev. Lp 5 mAesotépwc Lp 13 A in lemm.: ijrot
1àp matép’ duòv dnéxterve (supra er scrpt. a) dioc dyidAeic -—17 où mporpé-
movra uèv rà. Lp 18 mpérovra Lp èrel in rasura, xal extra lineam addito,
Lp 19. 20 wc iXavbpoc èmuerovpéevn LLp —20 eUpparvéviwv pro pepév-
twv L

144, cf. Apollon. v. #xf. Ipsum Porphyrium de notione eius vocis aliter statuere,
schol, Z 15 docet.

189q. Inter {nrjuara referenda esse scholio Aristoniceo docemur diplen
h. L positam explicante Gr: &xogow moîov y6%ov. Addit Avorro d' av lE
dxodiceog uri.

17 8qq. Duo scholia cohaerere schol. Aristoniceum docet v. 433 adscriptum:
dBerobria: orizo: fxrà fwg toù f vv nal adr Pvpde url.

17-20 L f. 140* JT (id, Scor. ap. Dindorf., vol. IV, p. 411, I7): d'rpemés
dor xal dvdouostov yovaunì tò Frorxeîv rolduove xal Léyeuw 1}v 'Avdooudyno
1aòv dì otjcov xae” lesvedv Ciorjveor L). i) Avors dxò to mpogaimov*
bnéxetta: yo i) Avdeopdzn roraven nal odx drelows xal rods "Extogos Prerovg
enpalodca.

Quod scholium non ab eo qui scholia Leidensia scripsit excerptum, sed in
farragine scholiorum Porphyrianorum, e qua nostrorum codicum scholia fiuxe-
runt, jam exstitisse, ea re apparet, quod verba rodro mossî' Jeduesta: yde î)
’Avdeopdzn «ri. in cod. B ab altera manu scholio manus prioris, quod supra
edidimus, post ròv &ydee subiuncta sunt, ita ut unum omnia scholium efficere
videantur. Omiserat nimirum brevius scholium manus prior; postea qui scholia
secunda addidit, e suo codice, quia totum scholium addere noluit, verba ad-
scripsit quae a verbis alterius scholii plurimum discrepare videbantur.

104. z

B £ Ha ad . did TI dè, qgaciv, oÙ cuveîde taÙTA Ò “Extwp; qapèv dè
L 1 oa on cover èpoì yép gna TAdE mAvta pérei, riva: (Z 441).
» ti 488. èZiimedv mvec, mic èvradda amapaBatov Mére tiv poîpav
potpav. è mommiic, èv dè Ti) "Oducceig mapafatdv dpicratar, Stav Nérn (a 35)"
Lf 140%, IT. dc kai vdv Aîricdoc inèp ubpov ’Atpeidao
rfin° dioyov.
Aderar dè TOTO ÈK TOÒ delkvucdar STI TpIXdbc fi poîpa mapà t@ momtà
Méretan* i) ciuapuéw, fi pepìc xaì tò xa0fixov. Stav odv Mérn (1 66)
uofpac daccéuevor daivuvi” épixudéa daîta,
tàc pepidac Mérer Stav dè Meyn (E 83)
TMaBe moppuopeoc Bdvatoc Kai poîpa kpatar,
Tàv eiuappéwmy cnpaive. Stav dè èrì rùv Tpwwy qevréviwv \érn:
où xatà poîpav t&ppov dierépwyv (TT 367), où Katà TÒ ka@ficov dierré-
pwuv tiv Té@pov Mérer, dii’ alcypuc. roi è tv oÙv mpoxemévwv
èv uèv tb poîpav' d’ où TIVA qupi meguyuévov Èupevar dv-
dpòv tiv eiuappévnv Mérer, dtav dé dc kai vOv Altic0oc omèp
u6pov, où tò cnuaîvov tiv eiuappévnv Mérer, dAldà tò Onèp tÒ Ka@-
fixov: où rap ècri viv mpérov ovdè xabficov tac dMNorc véuw cuvuna-
cuévac poeiperv ruvaîkac. dAiwc Te oÙK èk TOÒ Tromtod di Agror, èx
mpocwòmwv dè diapépwv eic uiunciv tapaAnp@évtwv. rotè pèv 1àp
Aére mpòc ’Avdpoudynv è “Ektwp, mori dè è Zevc' diagwveîv dè mpòc
diinXa oùdèiv dmemdc tà dilipopa mpécwra. wcastwc dè kai èmì tOv
“€EiMivwy Stav Méyn (B 155)
Evoa xev ’Apretorciv dméppopa véctoc ètixon,
mapà tò Kafikov dxoucéueda. ‘Ounpoc pévtor amapafarov tiv poî-
pav TAV Katà Thv eluappévnv oîdev èv oîc gna (Y 80. 81)

1 gnclv L cuvotde (id. lin. 2) Lp dè om. Lp 2 perder Lp 4 mapa-
Batàv L 7 èx to0 delkvuc0ar om. L 8 Xérerai* cnpalver Yàp Tv pepida tò
xa@fixov xal tÀv eluappévnv* Stav vyàp Aérm xtA. LU 11 €1A, suprascrpt, a, B
12 Aére pro cnualver L; idem verba èrì tòv Tpùwy pevrévrwv om. 13599.
multo breviora L: où Katà tò xa@fxov dpiot dir alcypic. oitw Kdretce” où
Tap xa@fikov Tàc dAXorc véuw kTÀ. ln. 18° 19 ruvaîxac p@eiperv L 19. 20 di-
Awc Te kal èx 100 momtod ot A. éx dè mpocwr. diap. xtÀ. L 20 érè pro rorè L
21 diapwveîv yàp mp. dii. L 22 xarà pro tà L 22. 23 oftwc xal rav Arm
L 26 rdinras.B

7sqg. Apollon. v. poreas* fxl pèv tv peoldav ol d' jdn poteact ive-
nov (8 470) tnl 3ì rijs eluaguivns pozgav d' 08 riva quuimeguyuivov
Fupevar dvdode (Z 488)" ix dì roò xaBrxovrog xal deuétortos val di
radrd ye ndvra, yÉoov, narà porgar Escmes (A 286). Idem fere Etym.
M. pozga. .

17 Apollon. v. brdeuogov: ... 6 dì 'HA16dmp0g dg dio pdon Adyov dvra
avopieera: nai guar: dato 1ò radijxor. Ci. Hesych h. v.

19899. Cf. Porph. Z 265, p, 100, 4.

26 +Lp f. 67° ad B 155: nfonoga, dnle tò meogjuov, dnle tò sipag-
pivov.

z 105

xaì dè coì aùt@ poîpa, Beoîc Èmieixei” ’AxiAAed,
teiyer imo Tpwwyv eòntevéwy dmoMéc0a1,
xai médiv (E 613) dXNé € poîpa
fiv’ emixoupiicavia perà TTpiapéyv te xaì uTac.
5 xpateîv dè où udvov dv@purwy dilà kai demv dmmopaivera, dc mov
xaì è “Apnc pnciv (0 117. 8)
ei mép por xai poîpa Aròc nAnvévii xepavvò
xeîcda1 duo vexveca,
xai è ITocedùv mpòc TÀv Iipiv (O 208 sqq.)”

10 àiià t6d° alvòv dxoc xpadinv kaì Bupòv ixdver,
bnmétav îcéuopov xaì duf tempwuévov alcn
verxeferv È0éAnci YodwTOîCIV ÈEméecciv.

dg” dv dnioî dc TAV merpwpévnv xaì aùtbv TÙYV Bedv èmxpateîv
rivdicxer, did kai breixev aùti al tòv Umeépratov Gedv Aia xaì dv-
15 dpa Byntòv éévta nda: rempwuévov aicy aùtod te vidv vevo-
picuévov pù deMficar Bavétoro ducnyéoc èéEavarbear, dia pai-
Xov aiuatoéccac yiddac xatéyevev ZpaZe raîda giàov ti-
uv (IT 441. 459). diò xaì TTarpoxAoc (IT 849):
dMN& pe poîp° dio xai Antodc Ektavev vige

20 oùtw Kai rrepì ‘HpaxAéovc Mérer (C 117)

oùdè ràp oùdè Bin ‘HpaxAMfioc pure xfipa,

c tep PiATatOC Ecke Arì Kpoviwvi dvaxti,

àNNà È poîp° édbdpacce xaì dpraXéoc xéXoc “Hpnc,
rai dAayod (C 328. 9)

25 @MA® où Zedc dvdpecci voruata mévta tedevTA*

du@w Yàp mémpwtar dpoinv raîav tpedcar
dà xaì “Hparctoc tà uèv Stia doùvar Urmicyveîrar, TiV dè poîpav
Taparpéya: dpveîrar»

ai yàp piv 0avétoro ducnyéoc ùde duvaiunv

30 vécpivàmtoxpiywa:, Ste priv popoc aivòc ix vor (C 464.5).

Ecm dè vYàp xaì dMa pupia, dp’ dv deixvutai ’Ounpoc àrapafarov
Xérwv TÀàv TOÒ Bavétov poîpav.

où civderov tò imèp udpov (a 34). popov dè TAV poîpav*
fi fa xaì cò xaxòv uépov firnAaZerc (A 618). xaù mòc dMayoî

35 gna poîpav d’ où TIvé @npi (Z 488); fintéov mi Tfic uofpac tò

2 téya L eònyevéeruv L 8 xal — vîac om, L 6 xal "Apnc &re pnclv L
9 6 dè Tloced. L116nérav L 1380 dv L xal rov0edvatrivL 14 ad
19 L tàv 0edv L 15 èévra (in ras.) mddiv L 15. 16 aùto0 — vevopicpé-
vov om. L_—16 pro GeMficar GéXovra cj. Kammer p. 48 Buctuyéoc èEavaM0car,
reliquis omissis, L_21 qure ipa om. B 22 Sc xev B 29 al ydp por B

33549. Utramque frustulum cum Porphyrii quaestione nobis servata con-
iungendum esse veri simillimum est, neque obstat quod ad Z 488 verba éxte
néeov aliter explicantur atque ad @ 34; neque enim hane pro illa ratione Por-

MQa8ss
Dind.

106 z

uév èeti povérporrov tò dé dugiBorov, wc èv "Iiddi arredetzapev, dc
èv T@ untnp vép té pé pnei dixdadiac xfipac pepépev (1 410).

Bf. 128 ad ...... tò dugiBorov dè Tfic poipac rai év dMorc oîde, di’ dv
Loi i) eni Terpeciac pnciv ’Oducceî tàCc el pév x° <kev BLp) acivéac è@e*
pfIGmibIà. ci dé Ke civnar (A 110. 12). 5

*B f. 910 ad 491. diagéper tà AAdxata Tfic fiaxkmne, xai fi diapopà ide i pèv

mAaxdmy. Yùp riiaxkm dndoî tò Eddov, eic Step elloda tò Èpiov ai vigouca,

Lf. 1425, IL. f\gxota dè aùtà tà 7pia tà repiedoipeva tf fhaxdm. Tàv pèv oÙv

ha dose fiMaxémy dià Tovtwy dediiiwxev, wc èv Ti ’Oduccelg (d 135)

p. 757 Dind. miiaxdtn tetéavucto iodve@èc eipoc Eyouca. 10
teravicda: dè aùriv eîrme did TÒ elvor èmiuiam te xaì Nelav. tà dè
èrì tic AAaxkme tpia:;

fAdxata crpupde’ AAimSppvpa, dadpua idéc0ar
(Z 306), xal èm1 dè map’ fAdxata crpogarfZeto (c 315). Xérer dè
rai ypucfiv tiv hiaxkmy, bc tò (d 130 sqq.) 15
xwpìc dè’ ade’ ‘EXévn dioyxoc mépe xéX)iua dpa,
xpucfiv T° AXaxdrnv téXapév 8 bméxuxAov dracce,
t6v fd oi augpimoXoc Duiù rapéonxe pépouvca
vijuatoc dckntoîo feBucpévov.
xai f) xpuenAdkatoc dè “Apreic dmò Tfic duorsintoc Kai Tfic katackevfic 20
tic fAaxémc efpntar ypucoîv téEov éxovca*
“Hpn d’ dvtéctn xpucnAdkatoc xeXadervà
”Aptepic ioxéa1rpa (Y 70. 71).
*B f. 92> ad 523. ti yàp pe0fer te Kaì ti oùx è0éde1; èk TV mpoppr@évtwy
pedierc. Teti MaBeîv. mpoeîme dé’ darudvi”, oùx dv Tic TOI dviàp Bc èv- 25
aicipoc ein Eprov dtiuricere payne, émeì dAxiuéc écci ped-
feic oUv tò Eprov tic payne kai où é06Nerc udyecda:, Werrep èv dii-
Aoic kx mafpovc Epn* obc tivac aù pedrévtac Tdor cturepoò
moXéporo (A 240).
7 elc om. L 9 wc — 'Oduccelq om. codd, Odyss. 10 teravuro BL 15 wc
tò om. L 17 bmépxuxAov BL drace L—20 xpucndexdrn L 22 dvécrn L

phyrium in difficultate solvenda plane respuisse cum 4Jo:5 darò roò xpocdizov
docet ab eo (p. 104, 19) allata tum fragmentum libri wsgl toò ép’ rjuîv a Sto-
baeo servatum (ecl. eth. II, 7, 42). Contra ea quaestiones ad A 8 et Q 527 tra-
ditas, quia praeter ea quae ad nostrum locum spectant res continent, quarum ne-
que hic neque apud Stobseum vestigium apparet, ad eos quibus adscriptae le-
guntur versus edendas existimavimus, quamvis sit cur cum quaestione h. |. edita
olim cohaesisse videri possint,

8 Cf. schol, Aristonie. N 663: Gr: diocàs sluagpivas vrnotttera: 106 Ei-
z'ivocos raddneo al #n° ‘Azilitog digtadlac xieas peespev. E Por
phyrio haud scio an Eust, I, p. 760, 10 sqq., fluxerit.

24 Etei sublato interrogationis signo post #8#18: posito dubitari potest,
num recte Quaestionibus scholium sit inserendum, tamen non omittendum
esse existimavimus, praesertim cum illa dx zoiv roogen®tvra» fori dafeiy cum

H 107

9. Aoxeî payecda: Eaut® È mmomtàc, dei mpecButepov Aérwv Né-
ctopa tÙùv érì "Iaiov crpatevcdviwv — perà dè TpiTdTOLC1IV divac-
cev (A 252) —, évtabba dè Mevecdiov® ducì Yàp Yeveaîc mapayetar
mpecRutepoc dv "r00 Nécropoc* ’Apm86ov 1àp Mérer Tod èmixaNovpévou

5 xopuvitou maîda eîvar Mevécgiov, smrò dè Aukoiprov qncìv avnpficdar
tòv ’Apnigoov, Bv di) xai Aafeîv aùrod tà Smda, ynpàcavra dè TOÙTOY
’Epevdaliwvi mapadodvar, tòv dè ’Epevdaliwva inò Nécropoc avarpe@fi-
var véov Svroc* quei Yàùp revefì dè vewratoc Ecxov dndviwy
(H 153). fintéov dè Bri icwc drrégavev *’ApniBooc èviavciaîov Èdcac

10 Tdv viév, dveîe dè tOv ’ApniBoov 6 Auxodproc fjdn ynpardc Uv' gneì
tàp mépve dédw odtI «péteî Ye (H 142) dAirov dè émfiode di-
vatar ’Epevdadiwvi mapaywpeîv tiv mavomMav. mpoxaXovpevoc dè
oùtoc Toùc TTudiovc oùx atembtwc drrò Nécropoc àavaipeîtar véov Svroc,
dere Nécropa pèv elvar Mevecdiov mpecgutepov, tùv dè dMiwv TV

15 érì "Iaiov crpareucaviwv ueiZova Mevécgiov. fi tf Toò dvépatoc bpw-
vupia* è ràp toò Mevecoiov matàp ’Apnidove Borwròc fiv, è dè bmòd
Auxosprov avarpedeic ’Apxéc.

ddivarov Mevécgiov Toò Kopuvijrov vidv Svra modepeîv. mpecBi-
Tepoc yàp èv ein Néctopoc, elre tòv Kopuwftnv Auxoîproc aveîdev,

20 ei ynpécac dè oùtoc ’Epeudaliwv: xatéAdite TAV Kxopuvnv, ToùTOv dè
Nectwp vewratoc ùv dveîdev (H 142—154). Î dè Adcic drrò Tfic Me-
Fewc* duuvvpoc Yàp matàp vid, xal Stay @ncìv (H 138) è xopuvhme,
où tòv Mevéc@iov Mérer dAlà TÒv ’ApniBoov tòv Mevecgiov rmartépa,
dere eîvar tOv xopuviimy mammov tod Mevecdiov.

2, di. LL... dà ti dè oÙx d ’AméMuyv Umédero “Ektopi mporadé-
cacdar; Sti firmndeic tueddev dmévar.

93. dià ti mpoxadovpévou “Extopoc eic povopayfav oi uèv Mor dipi-
cror aldecdev pèv avijvacoar, deîcav d’ dtodéx0a1 (H 93), Mevé-
Xaoc dè mpùToc dvicrata: kai peuyduevoc toùc dAXouc Katedicato

1 è rromtàc éaur@ L mpecitatov LAérw Lp 2 post crparevcavtwy
rasura unius litterae vel signi B_ 3 rapdyetai, ay in ras. (afuita:), B_4yàp
om. Lp S8dvapetcòa Lp 6 dprigove corr. Lcavra dè to0tov in ras,
B wmpav, supra a script. ta, Lp 7 èpev@eXiwvi (1 în ras.) B, épevgadiwv L

èpevderiuva B 8 veveatc L écxwv, sprecrpt. o, L_9 dpnideoc L10 dè
codd. om., add. Bkk, 11 xpéra ve L 12 épev0eriww B mapéyev L 14
pevéc8ov, supra o scrpt. i, L 18 schol. *B uno signo :— interiecto scholîum
manus primae excipit 22 éuuvupoc Vill; épuvuyor cod.
eo congruant, quod Porphyrium aliis locis recte premere videmus, dg adròs é
mountis favrdy SEnyaîtar

9sqg. Cf. Eust. H, p. 671, 52, roòs xadaovs referens.

15 Aristarchi sententia, v. Ariston. h. v. — In numero homonymoram
quae Porphyrius contulit (ad E 576) non exstant.

B f. 93° ad
varetdovta.
Lf 1468.

«B ibid.
Cf. Phil.
XVII, p.
344, II.

98. ad
Potro
Lp f. 138%.
*B f. 94» ad
aldecdev pèv,

108 H

Tevyea xaXà (v. 103) payecoar mpoBvpospevoc, dTE dè mpotparmévtec oi
évvéa dvictavto, oUdapoò oùtoc èv TosTOIC EOpicxeta1, dA” ’Arapéuvuv
xaì Aiopridne xaì oî Afavrec kai ’Idopevedc xaì Mnpiévnc xaì Eùpù-
mudoc xaì Odac xaì ’Oduccevc (v. 161sqg); pncì dè è 'ApictotéAne,
bri &mak axovcac und’ EGEN ÈE Epidoc ceò dueivovi pwtì pa- 5
xecdar “Extopi (v. 111) ok ÈueMdev adéic avicracdar, xaì Sti tò
mpotepov èx groveniac Î) dvdctacic, xai Sti fn povopayricac èTiv-
yavev ’Aletkvòdpw ka où xaAdc amaMazac, kai vewcrì éTéTpwTO Umò
Tavdapov, xaì BT aroxivduvever ToOTOv oÙK èxpfiv èv © tò TÉXOc
B f. 94% ad Tipmto TOÒ moXéuou* èrì vp ’ANeEdvdpou icov fiv TÒ TOÒ Kivdivov. 10
BuphEopat. 101. mòc èv modéuw dv oùx fiv brAicuévoc; paptv St. acpadé-
NOA crepa mia dvadapeîv Géder pédiwy eiciévor elc povopdyiov uovo-
iEopa, paxiav Lp).
B f. 95: ad 107. dià ti tòv pèv “AXéEavdpov kelever povopayeîv “Extwp (M 39
arti 8q9.), tòv dè MeveXaov rwAder ‘xivduveverv ’Afapéuvuv kai ci dAXor 15
Lpf.134>c.1. gacideîc; 871 100 pèv ’AleEdvdpou ddixobvioc fidewc oi Tpwec elxov,
ST, Tàv dè dc ddikovpevov éNeodciv.
B f. 95° ad 125. ..... àvéntov dé paci tò ui Tovc voveîc aÙrtùv rapa-
Yépwv. ANaBeîv dy0Bopévouc, dMà tòv Tindéa, dv Èder yaiperv ductuxoUvTwYy
Lf. 147°. “EXAijvwy dià miv “AgidAéwc HBpv. écri dè Evrexvov: el ràp 6 TOÒ 20
be dit modeniou matàp dBvpeî, mécw uaMov oi duòv; dua dè xaì drromiuvi-
adra. kei ’Arapéuvova ‘Axiéwc, Sn è vov mporaovpevoc mavtac, dqpp*
’AxidAedc per’ ‘Axaroîciv moNéuiZev, oùk é@élecke puaynv
àmò teiyeoc òpvuuev “Extwp (I 352), èrrax0èc Yàp fiv oùrw ca-
uc dvedicar. mpouyncteder oùv TC Aitdic, xai toîc BapRaporc dè 25
eupaiver BT oÙx Ècrar N “AxiMAéwc dprà moXuxpévioc, toò TTnAéwc
obtwc mpdc Toùc “EXAnvac diaxemévov. Urogwmeve dé MeAnBéTwC TÒv
"AyxiMéa.
B f. 96° ad 171. ..... avoritue dè, qacìv, èmì xAfipov Épyerar* déov yàp
memdhacbe. #\écdar tòv dipicrov mavtwY, Srrov ToL0dTOc È Kivduvoc fiv, tèv dè s0
Di pai gavAdtatov èlica. ToùTO dè moreî è Néciwp, iva pù évòc mpoxpidév-
PE 188% roc dBpICODCIV ci Normot. tb te modeuiw èvdeikvuta, bm oùy Éva
uévov oterar dErgypewv elc tiv mpòc aùtòv uaynv. xaì Tva pite vi-
xricac Toy dipictov doxfj vevmmkevar dAià Tòv Urtò KAripov dedopévov,

4 xal ante Oéac' om. cod.; add. Bkk. margini codicis interiori adsorpt.
*Apictotd. 8 oùx dMXwc cod.; corr. Bkk. 14 xal dià ti L—15 tèv Mev.
de L 18 praemittuntur in codd. verba a quaestione aliena: didécxer BTI ToÙc
vrépovrac deî al dnévrac mpav, ùc Ttndet pérer CuAAet BLp) ‘EMAfivwv xal pù
mapévr = 23 udync Lp = 26) dpr) "Ax L 29 praecedunt nonnaulla ad
Nicanorem referenda nclv Lp 81t4cuB 81 undevòccodd.; rectam
Eust. suppeditat —83 dEéypewv, o ex w corr., Lp

29699. +Eust. H, p. 674, 4 eg.

H 109

urjte Nerpheic Omò TOÒ dipicrov Nedeîpdar dAl° Urrò TOO Mayévroc tèv
xAfipov. dua dè al &rwwd érì td xArfjpw 6 dxpoamic.

175. Z 168.

185. v. ad Z 168.

5 229. dià ti 6 Afac TO “Extopi dediiiwxe TAv TOÙ “AyiAAéwc pfiviv; +B f, 97 ad
oùdepia yàp dvérem fiv oùdè qpoviuou. dvdpòc tà map’ aùtod Kaxd ’AxiAMfia.
toîc modepforc eEarréMew, A Bri èrivwerov oi Tpwec thv pfiviv “Ayià- Lf. 162%, 27.

Mwc Urodeltar mavtwc* È Yàp ’AmdAAwy èdiiiwcev aùtoîc èv oîc qu-
av (A 512. 13)
10 où pàv odd’ ’Axidedc Gétidoc méic ruxéporo
udpvatar, dXl' ètì vnucì x6Xov QupaAyéa méccen
ei d drvooda TiV dpràv ci Tpwùec, xaì obtwc TÒ Tfic dnAwcewc dvay-
xaîov, pù év TD \omd TeBynkévai vopicwev aùtév. Mbcic. Apictote-
Anc dé, fva pù cinta: Tòv ’AyxiMéa amodedentaxeva, dAdà kàxeîvov xaù
15 dANouc abroò efvar xpeittovc. elta eimùv
vOv dii capa elcear ci6dev oToc,
ofo1 xal Aavaoîciv dpictfiec petéaci,
xai per” ’Ax1AAfia fnzfivopa BvuoXéovta (H 266 sqq.),
fva xatatAnzn tic “AxiMAéwc dperfic avauviicac, dv édbker TEPOPfc0a1,
20 eixétwc + * mérmoveev ’AxiMievc. tò Ydp per? ’AxtMAfia dupiBoXov,
métepov perà miv èxeivov Tedeutiv Î) perà tÙv èkeiyou dpermv A xad-
dirrep èxeîvoc fiv xa dMMor elciv. dvarkaîov oùv dnAùcar ti ménovoev
’AxiAedc, xoi Bri pnviwv où mapectiv dAN° oÙxì TeOvnK«Wc 7 drromàed-
cac, dA” Bi èv vrucì xopwvici unviwv. èprà d’ év dradoîc avdpdav
25 eda AuTOY.

276. è pèv ’Idaîoc elxétwc mpocépyetar, tòv “Extopa cucwy ktv- B f. 98% ad
duvevovta: è dè TaX@ufioc oùkéti, ThvV vixnv Afavtoc dparpovuevoc. TaX@vfisc te.
qapuèv dè St oùbérw dxpific fiv Î) vin mepì tòv Alavta* èrì Fipn L f. 168.

tàùp abrodc puficdar Mérer, tvea udlicta TIYNC, OÙ TÉXYvNC Kai icydoc,
30 xpictc tò mAeîctov Eyer: dirò Tcov vp dpuòvia. Eri Te Kai tòv “Exropa
6 &xtopi, € în ras, L 6 aòto0 L abr@ ci. Kamm, p.48 7 èyfyvwexoy L
Kamm. el ante èylv., ddi&popov post rdvtwc (lin. 8) e coni, inseruit -—10 dyià-
Xeùc BL dic om. codd.; add. Vill 13 Avcic om. L in marg. exter. B script.
*ApicroteA. 15 aùto0 codd, 19 mepopeic0a L 20 lacunam indicavi inter
elkétwc et mérov@e, cuius loco fuisse cum Kammero dicas verba Mérer ti,
Roemer, Fleckeis. Ann. 1878, p. 589, pro elkétwc coni. Xexréov è vel tl 22
fiv xal GA\or om, L—288gq. xal Sri oùyl TeGv. Ai drorrà., dir’ Sti èv vieca
xop. unviwv oò ndpectiv ci. Hamm. —26 cZuv Lp —28 qapèv oiv &n Lp
29 aùto0 Wpueîcdar Lp 29, 30 ©vda — épu@vtui post Tò Tfic vuxTdc xatdemnpa
(p. 110, 1) collocanda esse non solum e schol. A (v. Dind. I, p. 261, 18 not.) et
Vict. (Roem. |. c.), sed etiam ex Eust. p. 681, 12 sequitur 30 Eri dè xal Lp

19-25 +B f. 97° ad Azil2îa v. 228: drlendas xararmdzitta: tòv molipiov vj
tod xeslrrovos xqocdonia, Gros pi edelms 7 olcpevos redvdvar, Î dromeziev-
siva: Ccod. dromievnivar) 1òv nolburor.

Vat. Int.
xp.

**B f. 2664

x
110 C)

pa imò dev Bondovpevov. dAià xaì dià TÒ Tfic vuxtòc xatkcmpa.
xatà tò ciumwpuevov dè ci fireudvec aùtodc méurrovew.

298. ai té por eùyduevai deîov dicovta: dyùva. drùva
Mére xal tòv t6mov: Neinvayv dè xopòv <KXépov cod.) xadòv è’
ebpuvav àaròva (0 260) xa ’Apreîo1 d’ év drv: xa@rpuevor
(Y 448), xaì tò dibporcua dé “Hpn <npn cod.) uèv per ayrùva
vedyv (Y 33), xaì tò mAfidoc* AdTO d’ du (2 1), xa tò d0Xov.
Beîov obv drmva viv tò lepdv eîme Kaì tdv vedv <véwv cod.), firor
Beîov TÉTOv Svra Kai Beîov d@porcua rrepiéxovia, did TÒ ov dev
avatidecdar év aùrd drkApata. edxdpevai dè tuot, oÙx Umèp éuoò,
Bri mepì yespévwyv fiv fi edxd dAA' oùx dmèp toò Yeipovoc Cinèp aùtod
uc yeipovoc ?)

vîv (C 376) tòv vadv Mérei. dyùv dè cnpaiver e'* tòv TÉTOv,

ad drdva je tò Aeinvayv dè xopòv KVill.; cod. xpov) xaAdv d’ edpuvav

Cc 376.

schol. 8 1
Dind.

arùva, tò dgporcua* fX\@e per’ &ròva vedmv <Bkk.; cod. véwv)
xai TTaXAàc ’ABfvn, tò mAfidoc, dc Tò ADTO Auto cod.) d’ dywv,
tò &0Xov, àrdivoc d0ia. tv vabv, ic évradda kaì aî té por edyé-
uevar deîov dicovta: drùva.

336. Z 252.

433. v. in fine operis.

436. v. ad Z 252.

"Hc didpopa cnpaiver’ Mv Te cwpatoedij dedy dià TÒ PAvar tdv

ToNnTAV dl

2 xatà wr. Lp

3609. Difficillimum dictu est, quaenam Porphyrio causa exstiterit quaestio-
mis nunc praeter pauca quae edidimus frustula deperditae. Direris eum de £
376 agentem lectionem Aristarcheam comparasse cum iis quae deteriores libri
exbibuerant verbis &sî0v xarà dòpa wéosro (v. Ariston.). Sed cum aequo iure
contendi possit, eum de II 500 disputantem utrum ved an vé@v #v dydvi (v.
schol. A et B) legendum sit quaesivisse, ut in re incerta cod. Vaticani auctori-
tatem sequi maluimus.

5 dydva significare &yverr, cvvaywyiv Aristarchus docuit (v. Lehrs,
p. 149).

9 Ariston. # 298: Gr. 05t0s tiv dyverr ral cvrayayzo tav &sov, dà 1ò
modlòv Bey iv ravrò elvas dydiuara.

13—18 Transierunt in Etym. M. v. cy, p. 37, additis verbis: ovros ev0ov
ogilia tv bropyipasw "Tlsddog. Cf. Eust. H, p. 682, 9: drr SÌ 2evrazàg 28
yerar Ò dyav dortpoverr of wélasol.

22sqq. Cum fragmento ad @ 1 servato coniungenda et ad Porphyrium
referenda esse quae e schol. Odyss. huc transtulimus, vel inde efficitur, quod
in codd. EQ (Dind.) iis eadem fere subiciuntur quae multis praeterea additis
aucta in codd. nostris BL leguntur. Ubi qui factum sit ut prior pars non ad-
scriberetur, v. ad p. 112, 1 (ann. crit.).

Ipse Porphyr. in quaest. Vat. ca’ (= schol, Z 201 v. in extr. op.) quattuor

® 111

Hc è’ èx Xexéwy map aravod Tidwvoîo
Upvuo?, iv dBavéTtoITi PHwc pépor Adè Bpotoîci,
(A1.2), xaì tòv dpdpov gpepwviuwc xAngévta àmò toò dpBodcdar fuiic
amò Tic xotmme kai mepi tà clxeîa tperecdai 2pra, wc Stav puciv
5 fc pèv xpox6remàAoc èxidvato ndcav èr° afav
(@ 1), xaì tò drrò mpwîac péypic Wbpac Exme dibemua, wc tò
Sppa pèv riùc fiv xaì dézero iepòv fipap (0 66),
xal Tàv SAnv fipépav, xa0® è cnuarvépevov fiuépa voeîtar è dò àva-
Toxic toò fiMiov dpbpoc uéxpi dicewc, Orére TAV Untp Auac moreîtar
10 papàv è Gedc oùtoc, Tò map’ fiuac dietubv fuucpaipiov, dc tÒ
of f° èE "Ackavinc épiBwiakoc fX80v dporfoì
tioî ti mportépn, téte dè Zeùc Wpce pdyecodar
(N 793), xaì
fuati th npotépw, ST éuaivero paidipoc “Extwp (® 5),
15 xaì Tò cuvau@étepov fiuépav Te kai vita, xa0” è cnuarvépevov kai
mapà toîc pa@nuatixoîc voeîtar, bc tÒ
fwc dé poi èctiv
fide duwdexdtn, ET èc “IAiov eidmjAov0a (® 80),
xal mv fifov répodov kai tèv TÉmOv BIev dvatéMier 6 fiMioc xatà
20 ’Apictapyove
è giXor, où vàp fduev Smn Zépoc [o dd Ban Aùc]
odd’ Bmn féMroc paeciuBpotoc eîe dmò raîav,
oùd’ St avveîtai (x 1908qq.)*
viv Yàp, xa0d gneiv è Kp&tnc, Tè Tecchpwv toÙ Kécuov péuvntar
25 pepùòv, dipxtov, pemufpiac, dvatoNfic xaì dicewc, dep dAAiforc éE
avaidétov dvrixerrai, fi pèv dipxroc ti) emuBpia, f dè avatodÀ Tf duce.

26 Quae post dice in codd. Od. EQ leguntur deterioris notae sunt quam
quae codd. Iliad. BL praebent, v. infra ad p. 112 lin. 4

tantam v. 765 notiones attulit. E nostro loco Eust. f, p. 1480, 108qq., et cod.
Sorbon. ap. Gaisf. ad Et, M. p. 440, 38 hauserunt, ex altero schol. A @ 1 (me-
lius L f. 161°, Lp f. 142%) et Et. M. v. ijeig; de origine schol. B f. 20* ad B 48
(id. L f. 25%, Lp f. 66*) non liquet; cf. etiam ad lin. 6. Ceterum iam Aristar-
chus in varias h. v. notiones inquisivit, v. lin. 20 et Ariston. @ 66: Sri vv 1}v
meò psonufelas Gpav rob Atyes.

6699. Veri simile est h, 1, in integra Porphyrii quaestione olim lecta fuisse,
quae nune versui @ 66 apposita sunt (B f, 104° ad 1g, Lp f. 144 c. L Sea
uè rds io): 1ò mézor peonufolas Mya abincir, de ogarcosidos co ovears
moosarafa/vortos toù mAlov. Lsodr dè Bià rò dv tovtm roîs Qeoîs Ove: tò
yèe pronufetvòv zoîs xarorzopdross èvéuero. sode mloriv dì xal Com, Lp) ròy
sasodv Flafer. ijaic dè onpatve: tòv dedcor nel tv Fos Fxtne xal ti)» fjué-
cav. als rela dì Siareei tiv CAN» meglodor tijs riutoas* 7 ]dc 7 detin î
micov fue (® 111). Cf. Eust. A84,p. 832, 47: fegd» dì fpag rar pòv ITog-
uesor rò uize: pronufolac Fia rs nal frfomnti InioBeloas rnvinasta dv-
elug (sim. sed omisso auctore id. @, p. 698, 84), quae verisimile reddunt buo
referendum esse etiam.

«Bf. 102° ad
fdc 0 1.
Lf. 160%, IT,
ci. DBI
(Dindorf, p.
XXXIX), IT.

112 (È)

ne... Kad mocayte pèv ric map’ aùtm Mérera eipntar: dti dè
fi xpoxérrerhoc xaì fi fododaxtudoc ètì Tfic daiuovoc Mérerar dfixov.
émeì dè tà èrridera éx TOÙ Tepì tò dpwpevov tic fiuépuc xatactipatoc
elinmrar, èEnfeîtai tò èk moiac uèv xataAriyewc fi xpoxétemdoc, èx
mofac dè fl fododéxtudoc. pnuì toivuv, uc did pèv T‘c TOÒ xpéxov
xpéac dnhoî diirov Tfic fipuépac puùc moMN@ TP Tfic vuntòc pélavi xip-
vbpevov, Stav dè Mérn fiuoc d’ fipirévera pavn fododértvdOC
*Hwc (e. c. A 477), did tfic T0Ù fédov xporîc dnAdoîv aùrdv dAirov
tò tic vuxtòc uérav ToM@ TP Tic fiuépac guri xexpwcpéyov. xai
Sti TOÙTO Voeî, dijiov Eerw èxeîdev: umncbeic yàp éwcpépov, dc vuxròc
E° odenc dvatéMe, émarer aùtd TÙIvV xpordrremAov rd

finoc Ewc@pépoc efci pHélwc épéwv éri raîav, —

Sv te péra xpox6memAoc dmeipéia x idvatarrwce (Y226.7).

1 in schol. BL ante kaì mocayùc verba nonnulla leguntur, quae eandem
quam illa rem continent, sed in formam redactam multo breviorem, quam ob
rem infra inter scholia secundi ordinis relegavimus. Apparet eum, qui arche-
typo codicum nostrorum Porphyriana adscripserit, h, 1., ut alibi, duo scholia er
eadem quaestione petita et de eadem re agentia incuria conglutinasse. Priorem
quaestionis partem (p. 110, 22—-111, 26) în codicibus Iliadis excidisse non est
quod mireris; simillima enim eaque et ipsa Porphyriana iam ad H 438 adscripta
erant —xal ante rocaxdic om, L ‘4 post uèv una vel duae litt. eras, B 65
to0to post tolvuv ins. L9 ypWpevov BL (id. D B 1), xipvpevov coni.
Kamm. p. 60 12 fipoc è’ L; una litt, post fipoc eras, B ’éwcqépoc, € în
ras, B 18 tireipov dia xibvaro L

B f. 148* ad fsedv A 84 (id, Lp f. 185° c. L leod» Mueo): fsqor xadeîtar
tò Fws peonufolag, rvixa «Î Bvalar ylvovia: nal tà mpantinà ndvra.

1599. (usque ad fin. schol.) +*B et L ad v.1 (v. in var. lect. lin. 1): xoca-
265 pèv 16 ti noùs dvduari xigenta: "Ouneos elontar. xal dr ovg dxldc
ole rà crorgeîa, dg ol zollol, dxgocrdrevia xal divev olxelov Prod. d1N°
dexse ol W20d6yo: loua: piv al morapdv xal tò giov TIag nal Bsdy mefliv ròv
Com. L) so det@eov xqoordene, d di nal sBzorza: xal dova, cd rd Hier:
dijnov, dila ro xoosstmuiti daluoni toò morapoò, odrw xel "Opneos, Grov ye
Com. L) osdì rò ne@nuegsvò» pos tic ruéous eiuoev dinpocrdrevror, dilà xal
toò ps@npeoswod potrò eloryaye tiv "Hd, anse xal tod vunteosvod ondrove
tùv Ninra, tiv 8° In xal è Zeòs ditero Cdtera: B) pi drodvpia Fedor KFe-
dn L). xal socazg uri. (supra lin. 1 edita).

444. praeter schol. EQ f 1 verbo dixore4oò» p. 113 desinentia, quae initio
nostris multo breviora sunt, deinde iis fere respondent, huc referenda:

+B £. 108° ad gag pv v. 1 (id, Lp f.142>; in utroque praemittitur: rad-
nr tv fapodiav nolofopdgny nalode: cvvetuve ydo tiv diriynow, cvvar86-
pevos toîs Azmoîs): seoxdramiog dè Hoc Mtyerar, rav molò audrove Fzp
datyov Bè pards. 1ò dì godoBdxrudos 2varzior. momrni di dover 1 weoi-
penoso, ds sl sims fuipa pèv yiyove. rò dì dxidvaro iv mugardgs' pago
eds yd0 ovoa È yî od nasa dp” îv qwrlterai. Eadem fere A, postrema
etiam Par. 2681 ap. Cramer., An. Par. III, p. 29, 18.

#B f. 15° ad rjeiyivera 4477: ... 1ò dì JododautvAOK cuvendozi tovev*

(Y 226. 27). revvicac dè èx tfic xpoxotémiov tòv Sp@pov èrmérer TAV
PododaxtvAOv *
finoc d’ Apirrévera pavn fododéxtvdoc Rue.
èv dè t@ nc pèv xpox6remAoc èxidvato mécav èén°
salav (0 1) toò xidvacdar drdobvioc TÒ cxopriZecdar wc èv tm cxi-
dvatar xatà crpatéyv (A 4872), dio tadTa mpiicewc dira Umedei-
xvuev® Èv pèv dr éxidvato tpn nécav èm° afav, Sep mapataciv
Eye, où cuviéderav, oîov TÒ Eckedéc@n* mei dè cparpoesdode dvroc
TOÒ x6cpov kai Tfic yfic oùx dua mapà ma katà tò aùrò è fiioc
10 dvatéMer oùdÈ Katà TAV aùtiv Wpav fi fuépa dvicratai, eixétwc èKf-
dvato pn, Tv Èv mapatacer dANote mpòc dAiovc èmiodniv rapietàc
tic fipépac al mopetav. Etepov dè mANiv Écnperovynv, dti còv TO
àmoteNécuati al tòv kipiov ToÒ droteNovpévov elvai Bovdetar: f) pèv
Ttàp Bedc xpoxérremhoc wc dv oùcia Èvvouc Te Kai Euyuyoc kai èvcw-
15 patoc, tò dè dm’ aùrfic ckedévvutai mepì tiv yfiv. Ò dè Xafuyv Tv
cwyatoesdf dedv èv T® xpoxéremAoc cuvipmceev aùthv Tp cxedav-
vupévw dn’ aùrfic Puri, eimùv aùtiv dAl’ oùxì TÒ dn° aùrfic pc cxe-
dévvucbar: PHùc puèv xpoxérenAoc éridvato macav èr° alav-
oÙ yùp dimore f cwpatoerdie ememdpevto, dia TÒ dm’ aùtiic fuepivov
20 quc. dA oldev, Srrov TÒ drrotéNecua, èxeî kaì Tò droteNODv.
bm dè kai érrì tùv dAAwy oîde TÒ rro10dv Kai Tò drotENOvNevov,
Adufave mpùTOv Èmi Tfic vurtéc* TÒ pèv dirotéNecuo*
vdE d fidn teléder, dra@dv xaì vuxtì miécoa: (H 282),
ai dé te vixtec d0Écgpartor (0 392),
26 èx vuxtòc d’ dvepor yaleroi (pu 286),
iv dè decmétive
eì pù NOE dufiterpa Bedv Èc&wce xai dvdpòv
tùv ixbunv pevrwyv xaù
dZeto ràp pù Nuktì Bof a toBvpia Epdor (E 259—61).
30 oùtw Kai fifn amotédecua xaì Gedc TabtnE mPoctaTiIc*
oî vmiv dydcavto Tap’ dANMXorci pévovtec
fiBnc tapgpofiva: xaì Yipaoc oùdòv ixécda: (y 211),
Tfic vebtntoc Kai dxufic Tic èv vebmmmi cppirene* Bpp’ fn te me-
moidea xepci t° éuficiv (0 181), oùdé Ti fiBnc devetar (0 136)"

1 vevicac B 2 fodobdxtudov, da in ras, B_ 5 ante xidvacoai litt, c
eras. B_r00 cxopr.L —7écxibvaroL8xalcuvi.L 10écxibvaro L
14.15 èv copam L 20 tò dmoréAecua, tò d in ras, B èxeì xal in ras. L
xal tò dmoreMobuevoy BL, quod errori deberi apparet, corr. e schol. Od.; Kamm.
coni. èxeî xal i) xupla 100 droterovpévou 21 ét1 dè xa L 24 al dé to B
27 bnuhitepa B, inpritepa re Gedv L dvbpiv, win ras, L 80 toirovL

dnò 769 tod pdgovc tò Flov nadtî. Itys 8ì vis noliguro», ty dì moldioro-
tov xoondremior. Cf. simil, schol. A et Lp (f. 62%) ibid.

1269. Cf. Porph. B 447, p. 42, 24; / 1s99., p. 127, 27.

BcsrapER, Porphyr. Qu. Hom. 8

114 (°)

tì yàp mévtwv tà dmotedécuata Aéretar. èrì dè Tic deod* perà dé
cpici métvia “HBn véxtap éwvoxder (A 2), tòv è’ “HBn Xod-
cev (E 905): èv Yàp Toîc aynpétorc Beoîc kai dei ABÒècIv clvoxdov tiv
“Hgnv xaì Urmpériv èrroîncev. èx Todtwy Adcerc, mòc drdierovév te
Mére tiv “Auqurpimy, rav eimp (u 96) 6
xaì el rodi peîlov Evecti

xfitoc, È pupia Bécker dr&ctovoc dugitpitn,
xal mradiv xAutòv èv oîc pnav (e 421):

A Et1 por xai xfiroc èmiccevn pera daiuwv

CE diéc, oîd te mONAA Tpé@er kAutòc ’Ap@itpitn® 10
xAuròc pèv yàp fl Gedc, fÎ) perdàn daiuwv, dyacrovoc dè f) 0diacca.
obtwc kai vf pèv Tò crorgeîov* EAe raîav droct@ (A 425) xaì xim-
mecev èv vain, fi dè Bedc- Tetw vOv téde aîa xaì Oùpavòc
eùpùc bmepdev (0 36) xaì Fi te kai ’HéAtoc xai ’Epivdec (T
259). odmw Kal Cruròc Sdwp Xére, tfic daiuovoc, tò Criyiov dn’ 15
aùrfic xalovuevov* xaì tò xaterBépevov Cturòc Sdwp (0 37),
dctrep kai morapòv Mérer daiuova ’Argeròv kai ’Afidv kai Crrepyeidv,
dv efvar kad révoc, kai Zdvdov divijevta. rai Stav pò) elmm tò dvopa
to Geo, Tòv eùyduevov roreî Mérovta* xA601 divaz, Btic Ècci (e
445): eUxera: dè 1® morauò, uc dv éxlcrov Exovtoc daluova. è dè 20
xa èv taîc xprivarc oîde Bedc, ic Nuugpac xadeî: Niugar xpnvaîa:,
xodpar A16c (p 240), xaì dda Nuu@pardpectiadec, xodpar A1réc
(Z 420). ostw memANnpùcea: Beiwy duvéuewv “Ounpoc fireîto &ravta.

2. ad v. 5.
*B f. 103» ad Bsqq. èv Ti) Aròc dnunvopig T) obtwé èyoven: 26
KÉKAUTE pev. xéxAuté pev, TAvTEC Te deoì mAcai Te déarvar,

6 Evecti in ras, (etiam spir.) B &Ana L 8 xAvutòc L 9 post péra B ras.
4 vel 5 litterarum; uéra bis L_—10 xAutèc Au. om. codd.; adiecit Kamm.
13 yaîav L 14 fiioc BL èpivviec L 17 dEtov B, dtiov L 18 elmo L
19 Sert (i supra 1 serpt.) B, corr. Dind. 28 post Geiwv tres fere litt. eras, B
26 post @éarva: in ima pagina B (quae sequuntur f, 103 leguntur) paucae lit-
terae detritae; conieci mùc

3, 4 cf. Porph. 42, p. 68, 19.
5sqg. +schol. # 421 Dind.: xAvròs ‘Apgireltn] xd; oUv dilazod guar
nîros @ puota Bdane: Ctoiger Hamb. f. 84) dydorovos ‘Auperoltni
, dilà tò utv Za) roò $darog, tò Bè del toò erorzelov.

20899. {*B f. 90* ad Nyugai descriddes Z 420 (id. Lf. 189*): onperorion
<om, L) Gre xal #v ros desc: nal #v taîs anyaîs Comdaîs L) olde Beds dc
Nypgpag maleî» Niugar xenvaîa: nal Nipqpas doscrisdeg, nodoat
4u6s. otzos merinenota: Pelwv Iuvdpecov "Ouneos fiyriro Ciyeitas L) ncivra.
cf. schol. s 446.

28 Porph. de Styge, ap. Stob. ecl. phys. I, 41, 68: mAmgeicas (Mein. e cod.
A xlnedoas) yào di) woivra Bey val toîs r6mors dpooloas ts Basrtelac uri.

25sqq. Collato schol. 4524 Porphyriano ad eundem auctorem referenda vi-

() 115

mc dev dià TAV Tv Ayanòv dperiv dadnciac defica UreANPON TO Ani,
èv dè toîc éEfic (v. 133) kaì SuBpwv kai xepauvov fva ATTRICI, xaAdc
elpntar xai év dMorc xai Bri BovAerar pèv efprew tfic cuppayiac tàv
‘Hpav xaî tiv ’Aonvév, &c oîde udAicta TÉ Yvoun aùroò èvavtuw@n-

8 copévac, xovòy dè moreîtar mepì maviwy TH Bedv tdv Abrov kai tdv
Tpwcìv érapuvéviwv, fva pù TadTAIc AvtimpPATTEV uévare doki. did
xaì palict® àrrotelverar Tòv Adrov mpòc tàc Ondeiac® x éxAuté pev
mAvTEC TE deol TACAÎ TE Qéarva1, kai amò tùv Onderdv dipyerar*
uiite tic oÙv OfiXera dedc TOrEe punte TIC dpenv.

10 rai uilv xàxeîvo Avera xaXdc: mic yùp Umecqnuévoc è Zedc
tv Tpuwy èmxoupiav oùk eUdic èmoince vixdvtac aÙTOdc Katà TÙv
mpumy tfic *INiadoc dpyiv, GMà vov perà firtav kai TOcoÙTOv TÙYV
Tpwwy pévov; dder rp aùtodc mpSOTEPOV, paciv, dvrì Tic tùv Spxwv
mapafécewc dobvar dixnv. & yàp è rromtàc éppéver, TaÙTA moreî niva

16 Aérovta* Aérer vàp è ’Arapuéuvuv*

Zedc dé cpiv Kpovidnc dwiZuroc aldépi vaiwv
aùtòc èmicceinciv épeuviy airida méCcIV,
Tficd’ amdtne xotéwyv (A 166—8).
Gua dè xaì H@éincev dAxipuwrépovc “EXNinvac émdeitac TÉTE Toîc Tpwcì

20 iv mapà TOO Aròc Borberav èrarareîv. xai tò duoerdèc dè épuidzato*
fiv ràp duoedèc Tpwcì uaxn mapérer todc “EMnvac ATTwNÉYOvC* Tor
rider yàp Béler. S0ev èv pèv Ti mpotépa uayn duporéporc fondodv-
tac èrmoince Tovc Beovc, èv aùrfj dè udvov tòv Aia Toîc Rapféporc (O
130 sqq.), eîta méadiv épeî Augotéporci d apireo”, Bmn véoc

25 éctiv éx&etou (Y 25). obtwc é6npàto TÒ rorkidov.

taîta uèv oùv eipnrar. ti dè drhoîv é06ie1 dXl' dua mAvTEC
alveît’, dppa t&XICTA TENEUTACW ThdDE pra (0 8. 9), où mrév-
Twc mapécmmce. moîa yàùp Èpra tedeumice, où rapécmeev è Zevc,
dh’ ev dcageî elacev. Mérer dé A èrù épréZecda: uévoc Bovdo-

30 Par, mpòc È kai rapaxedeverar undéva àdvrimpéza TÙV Gewv. ép-
ThlEc0ai dè riBoviero eic TéNOc wc AyiAfia tiuricn, ddécn dè to-
Xéac èrì vnucìv ’Axaidv (B 3. 4) Epn ràp où Yàp èuòv ra-

8 elprew Vill.; cod. efprew 5 dè add. Bkk.; cod, om. 12 pro dpyàv
Roem. ap. Fleckeis. 1878, p. 539, coni. udynv 17 èmiceinav cod. 21 pro
Tpwcì Kamm., p. 58, coni. npurn 32 yàp om. cod.; add. Bkk,

detar prior pars schol, B f. 108* ad Zeùs @ 2 (id. Lp f. 142% c. L Zeùs 8è #26»),
qua ad nostrum locum corrigendum Kammer usus est:

sluétag vò» dozsta cuppazeiv Tomole è Zevs, dndre tie nagafideroz
Bluny Cdixas Lp) drdricar diopride: xal Mivdagos dvnei®n Cdvnen@n Lp)
nal Tess dpoldynoar riv ragdfus», di’ Sy miprovar» Ttaior dinoloyoipevor
voîs "Elinow. aofei 8ì và ‘Ellrinwow 6 mornerio, el ye nel duxdnolas ldince vò
Au, ky 8ì toîs Îtfîc al xeqauyio Bsîtar x0dc riv frrar avds. mal dv di-
1oug «r4., quae huc non pertinent,

116 C)

Aivérpetoy odd’ datatnA dv oùd’ aTENEUTNTOY, 6 TI Kev xepa-
Afi xatavevcw (A 526. 27) tadta obv Tpn dppa t&xICTa TEREV-
Tiicw ThdDE Epra, eic TÉXdoc dvdrw. xal fi rapoia* pimw per”
elmnc, mpiv teleutijcavt Tone (Soph. fr. Tyr., 583° Dind.), frouv
uù Gaupdenc tòv péra èrarredAdpevov. dcapî dè éacac Sca éFerrimmdec
tpn Téyicta èxTedÉcEM, tc cage eimuv èrarer dv d’ &v érùv ard-
vevde Bed é0ÉXovta voricw xaì tà éEfic (O 10sqg.. é0ev oùx
Ecm mepiccòv tò dv d’ &v èrwwv, oùd’ évreddev dpyerar toÒ Adyou,
AN éx TOO aiveît’, Sppa téxicTa TENEULTICWw TÉdDE pra, d dxé-
Aoudoy dc dnAwcavtoc tè Bovinua tò dv d’ &v Èrwy dmavevoe
Bedy éBéXovTa vornicw. ANérouci dè xév ToÙTWw Tepirtever TÒ é0é-
Xovta: der yàp dv d’ dv érù vorjcw èA@évta Tpweccwv dpnréuev.
oÙk Ecm dè mepiccév, dii’ Ècriv fi divora’ Sv d’ dv èrù voricw fl
Tpweccr 0fAovta dpnyéuev fi Aavaoîciv éAG6vta.

Bi 10. 14. .... mc dè duvatai mc éxeîce kareAdeîv; papèv dè Br ci
Lp f. 143: dmeroDvTEC TÀ ddivata creddv dmemoda mpòc xarkrAntw.
A c.Ì. cepàv 25. 26. ..... oi dè Zatoda, mòc maviwv Teprriverai è Zeùc è

uéY KEY. srrò tpiùv puévuv debeic, xa0d pucv èv Ti A (400)* fnréov oùv Sti
èxeî pèv èE émiounfic Î) icyic, évradda dè Èx TOÒ Pavepuc xpateîv.

*B f. 296* ad 39. 40. è voîc dcagiic, Svriva dyvoricavtec R0émeav tà tm. fi

mpsppovi dé dcdpera éx TOO TPÉPpovi* amédocav yàp uc dnhodvtoc Tod mom-

X 188. TtOÙ did TOÒ MPÉPPOVI' oÙ Katà croudijv tadTa dyropeiw. Éeri dè où

Lf. 457», TI rodto, dà Tf mpé xéypntor dvri tfic Umép cuvidwc, dc èv tO de-

BAevwy tpò dvaxtoc duerrixtov (2 734) dvrì toÙ Unèp dvartoc,

xaì év T® xpein dvaykain mpé te raidwvxaì fuvarxdv (0 57)

vii TOÙ UmEpP maidwv kai fuvaxdy Bovdetar Aérerw. nciv oÙv kai

évradba» où xa” imepppocivny ovd’ dc Tipavvoc Aéfw taòta* foù-

Aopar yàp fimioc elvar xaì mphioc. xa È toi oùv rapatAnpwpartixòc

Kai oùk dvrì Tod coi mapeiinttar. mpérrouca toivuv f) diavora dipyovri

1 811, fuit St, alter. 7 eras.,, B 15 in codd. haec antecedunt: ol "Artio!
Bdpaopov abré qaciv—èxeî L —20L lemmatis instar versus habet Odpcer
Tpitorévera qidov Téxoc* 00 vi ti Buu@ mpéppovi pudéopai, 20€1w dé Tor imoc
eîvar, tum drrotov deapiic KTÀ. —25. 26 yuvamdy dvri To) — xal yuvamdy
om. L26 xai post oòv om. L

2084g. Scholium in codicibus per errorem ad X183 adscriptum esse, ex Ari
ston. @ 39. 40 apparet docente non illo sed nostro loco versus spurios habitos
esse (cf. Ariston. X 183. 84).

225qg. + B f. 103% ad zeopeovi v. 40 (Lp f. 143%): avrl roù vrfegoori, de
neò xaldav ual meò yuvasnir. 6 idyoc avv odrws' os Povdopal cor (om.
Lp) rupavvino dmijyerav dilè Buoilixijy Ivdeluvoota: xqooryriar. deluvvoi
dè Goov duvavta: Adyor evpeveîs, naltor masdòg xedc mattea.

+Eust. @, p. 696, 45: mqspeova dì Lund — È rarà Moggiesor tòr
Unsopeova ijror xatagpovnuxiv. Cf. id. p. 698, 13; Paris. 2681 ap. Cram. An.
P. III, p. 30, 26.

e 117

BovAopévw èvdeikvucoar Bacidixiyv Amémta kai GÙ TUpavviKAY &vpiémta*
ci yàp fndévtec per’ areinfic Aéror srmépppova Gupdv, xaì By èv dMorc
ayiivopa Èpn, évedeixvuvto.
53. 54. dbeîmvov Xérerar xal tÒò CE éw0IVOO dkpéticua, dc vov *B f. 104 ad
5 èv toîc mpoxemévorc, xaì tò 6p” fiudv Merduevov dipicrov, wc èv tm detrvov.
fimoc dè dbputépuoc tep avàp wrAiccato <WrAicato cod.)
deîmvov (A 86).
Kai maMiv dpictov Tò dxpéricua”
évtévavto dpictov du’ noî xerapévw <kemuévw cod.) TOp (mr 2).

10 tò dè év Toîc mporxeévorc dò d’ aùtoÒ Bwpriccovto oùx Ècriv
UrrepRartév, Uc Tivec* dreBwpriccovro dè aùtoî, GAMA gncv amò toù
deimvov éBwpriccovto. kai Ecm meZotépa fi ppacic, ai did TOÙTO Nay-

Bdver tò vénpa.
56. xa mùc gna moXAéwv alt. A eras. Bj moXéwv Lp) èxB f. 104 ad

15 roMfwy (B 131); vîv ov tobc igareveîc puoi: did Kai tò TP6 Te Mavpérepor.
maidwv kai mpò ruvarxdv (0 57). f éavràv firrove vevéuevor LP {1440 0-1,
dià TÒv Bdvatov. àvarkaiwc dè xa tò péuacav émpéper, fva pù maupéTepo1.
vopicwpev <: in ras. B) aùtobc émmyéTac èElévar did TAV mporevopé-
wny firtav.

20 58. macar d Wirvuvto nua, Èx d'Eccuto Xadc.. où Mérer*Bf. 104 ad
mepi tùv év ’Iiw mudmbv puévov dMà kai mepì tùv èv TÒ vaverd@uy — macar
TY ‘EMivwy, oùdè Xadv tòv Tpwixdv uévov, dMà kai tòv ‘EMinvi- Lf 164.
xév* ToUTw Ydp dx6Aoudov al tò oî d’ Ste dij f° èc x@pov Eva
Euvibvtec fxovto (0 60). etta èmarer BT cuvéBaMNov Tavtataci

25 Tàc deridac derici, tà gn toîc Èrxeci, tàc duvdperc taîc duvépeci.
xai avarauBéve adta* dcmidec dupardeccar EtAnvi? dAlnAncry
(0 62) éyavov rp dAMiAwy, toutéciiv ai pèv tv Tpuwy taîc TOY
‘EMivwy.

70. èv d’ éTtIGE1I duo xfipe. mpòc Alcyilov wuxoctaciav Ypd- *B f. 104° ad

30 yavta al tò Kip dkovcavta oùk èmi Tfic poipac Meyduevov dh érì LEE
—— ° 1648,

1 fimémra B_ 29 èv — xfipe om. L 30 inter xijp et dxovcavra in B ra-
sura octo fere litterarum, in qua a script.

4-18 +L h. v. f. 163*, I7, alc rò ol d' doa deînvov Flovto nagnuo-
péovres Azarol $lupa sarà niiolag, dn adtod dì Boerocovto' Sri
Beîxvov liysr tò Com. cod.) xarà tò fmfivòy duodriopa’ Evrvvovto der-
etov dp’ foî xesapiva (xeuiva cod.) ie. tò d' tv roîs mponesptvors cet.,
quae cum iis quae supra e cod. B edidimus congruunt,

Aristarchum auctorem hac in re Porphyrium sequi, ex iis apparet
quae Lehre, Ar., p. 127, congessit.

20sqq. Scholium, quod uno Dindorfio, Phil. XVIII, p. 345, anctore inter Por-
phyriana retùli, insistere videtur iis at prave, vereor, intellectis, quae de notione

i verb. adoa: nila: Aristarchus (Lehre, p. 126) disputaverat, Cf. Porph. M 175.

29 sqq. Scholium, quod Dindorfius nescio quem codicem secutus Porphyrii

nomine insignivit, recte ad eum auctorem referri, cum ratio docet totiens a Por-

B f. 104° ad

118 ®

Tic yuyfio, dti OnAux@c pèv fi xp tiv puoîpav dndoî, oUderépwc dè tò
xîip xal mepicmwpeévwe TAV yuxiiv, È dimipeîtar elc xéap. ei dè There
TAV wuxiiv, oÙx dv Egnce dio ripe diù TOÙ È GMà duo xiipa did TOÙ
@. xa aùtòc dè éEnyiicato Tic fi xp, eimuv pere d’ alciuov fiuap
’Axa1dv dvrì Ydp TOÙ Pavar pere dè fi xp tOv ’Axauòv perahafuv
Epn pere d’ atcinov finap ’Axaròv. f xip dé Mama od évòc
Tv ‘EAAfivwy pia dAdà mavtwy, oUdé Tpuwy évòc pia GMà maviwy,
diò kai émérer ai uèv’Axaròv xfipec (v. 73). uc f) fmmoc tiv Tode-
uiwv cnuaiver tò mAfiB0c, oiTwC Î Kip TÙùV ‘EAMivwy ai kfipec ficav.
xai tÒ èrrì x0ovì EZecdar (v. 73) tò mpòc yfiv féyar dndoî, tò d èc
oUpavòv dp@fivar tò Umeptépav revécga. cuufoAmòc dè NauRéver tà
puèv férovta mpòc tà xB6via Bavatixk, TÀ dè mpòc tòv oÙpavòv ZwtIKd*
Zunpépa rà» tè oUpavia, Gavampépa dè tà XO6via. Srrep drvon-
cavtéc tivec H@émeav tà Èmm, èv oîc guciv ai pèv ’Axaròv xfipec
étì xBovi movAufortefpn éZécenve Tpéwwy dè mpòc oùpavòv
eUpùòv depdev, vopicavtec Sti tò EZéconv duixév éeriv, bc dro-
detapévwv TiIvav, BT dvà dio tIONci Kfipac eic tòv Zurév. où cnpai-
ver dè tÒ Eéconv, dAl° dvrì toò ÉZovto, bc piévonv afpati unpoi
(A 146) dvrì Yàp TOÒ èuravoncav èrì mAnguviiKoÒ KEÎTAI* ci yàp fiv
èrrì duikop, pn èv praverimy wc xAwvermmy xai ficeimyv. EZéconv
ov dvrìi toÙ éZéconcav, dc tò èxécundev dvtì toÒ éxocumencav. .
mc dio kfipec évrionciv Ò Zevc, dicrep dvà piav éxatépov crpa-

duo xfipe. TOÒ, év dè toîc éEfic miefove aùtac pnev* aî pèv ’Ayxardv xfipec;
Lp£.144*c.L 87, ai dio Kai moMMai èv elev* Adropev yoùv Coùv Lp) dirtà mpérpa-

duo ripe

* ta. miegvuyv dè éupaciv didévtoc TOÒ dvduatoc, elkétwc Èv Ti pera-

Myer mAfovac elmev. emi dè cyfipa cuvexdoxixdiv cxnuerwv Ev. <quae
sequuntur de origine v. xp ad Porphyrium referre non audemus).

4 tic i) om. L127t0vom.L 18,16 Tpuòwy — #éconv om L 20
tony L

phyrio repetita dr: avròs fuvròr dò wotnene dEnyeîta: (lin. 4), tum scholium
quod huic subiunzimus, multo quidem brevius at servata quaestionis forma ad
nos propagatum. Cf. ‘etiam schol. Porph. versui # 259 adscriptum.

1.2 +B f. 2965 ad xijee X 210: nfjoag rds polpa Méyec, 0Ù tds pozde, de
dbsditaro padlos Alegslog* Incdye yào tv piv, tò fap dì Myera: osdert-
eos dxl tic wugiîs ..... Cf. Ariston. @ 70. X 210. — Quae supra usque ad lin. 5
edidimus exscripsit Paris, 2679 sp. Cramer., A. P. III, p, 11,24. Idem ap. Apol-
lon. et Hesych, v. je.

13 Cf. Ariston, @ 73, 74.

17-20 +B f. 104. ad af uèw v. 73 (id. Lp f. 144° 0, 1, al uèv ‘Azassso): ...
.. vò dì it40®nw dvel roò Iteodev, cis deo®ay' Suorov di dove ni pidy@ ny
aîpari pneol dysì roò Susdv&noay.

cò dì pidy®ny dvrl toò pravBrieno' lori dì Suixòv ix cvyuoniie.

® 119

72. ox dpa, gacìv, éxapicato ti) Gétidi, eì porpidiov fiv. pauèvB & poor aa
dè Gm eic èritaciv tfic Moipac xaì aùtdc dmAiZetai (v. 43) xar° aùtdv Y, ì Love
<aùmhv Lp), Brep fiv Tic xépiroc. atciuov fuap.

75. mc Èpn tòv Kepauvòv cédac darguevov; cédac uèv Yàp Î*B f. 104. ad

5 pwtòc ÈMapyic, xaudeîca dè kai èxrrupw@eîca xepauvòc Yiverar xaù dalevove
ox detpamà ubvov. [mpoeimmv aùTtòdc d’ éE “lbnc perdi Extute XVIN, p.
xaì émérwv tò xepauvoò dvopa èciuavev, wc mponteîtai fi Bpovtà tic 845, IL
dctpamfic, di’ fic xaì tò cédac éxAdurei].

tò cédac. dndoî tiv EAiauyw. BovAdpevoc oùv elmeîv bc oÙk B f oe ad

10 iv dctpam) tò revéuevov dMlà xepauvéc, perà tiv Bpovtàv mpocdome pp fi £ rr ol
tò dbarduevov® fi TÙùp mpò Bpovtfic dctpamà où Kepauvéc, perà 1àp Tre célac.
iv Bpovtàv è xepauvéc, dc em xavenixée.

97. èZiimmrar dè métepov dipa odd’ SBAwc fixoucev è ’Oduccede © A.
oùx èreicon. fntéov dm ci Aérovtec Sn dkodcac oùx èreicon derliav

15 tOò fipwoc xamropodciv, drvooîviec TÒò OÙd’ Ècdkoucev. oÙ Yàp tò
mapaxodcar dAdà TÒ pù aicdécdar teleiwc dnhoî* xal yàp oùk fiv derdòc
Tuv dMwy Ecyatoc pesrwv kai Ti) fpadurfii td giaoxivduvov èmider
xviuevoc. B f. 105° ad

où ficdero mò TOÒ Bopufou fi oùk èreicon diù TÒv Kaipdv® Ped- acdrovce,
20 re tàùp cùv Aîavti xa Geopayeîv où Gélei. mac yàp derlòc è perà Lf upol
mévtac pesruv; où ràp dv Aiopridne tostov ubvov èxdler. preda

117. el tocoùtov <toîto Lp) amiv, dià ti uù pevrer; tò SAovB f. 108: ad
mpavruatevetar mpòc TÒò pui dbpéwc kai dive mévou ‘mévuv L> vikav Rea
toùc Tpòac, &Mà ToÙc gesrovtac dvaxwylv <avaxoyiv L) Xafeîv. Lp f.145*0.1.

26 diiwc Te © <kai pro ©) L>) vuaicew oîerar © vixwpevoc fadiwc pes- udentey d'
Eecar.

133. cf. ad v. 5, p. 115.

167. mic duo eimuv tòv Arouridnv pepiuviicar <tòv A. post pe-B f. 106: ad
piuv. L) èv èméyer; pauèv dè dc dio fovAàdc cuepiuvncev elc Ev vevoi- preda
30 cac, Îmmove te crpéya: xai évavtifiov modenficar uayécac@ar Lp £.148*c.1.
L), fi dc dporomueévov dpina tò &y, fior tò A crpapivar Gueractpa- "ivrea.

ofivai L) ©) pù cipapfiva, È xaréAurmev.

185. GOereîta: Ò crixoc, mpwòTév Ye Kai dià tÒ cò, elta dià tà B f, 106% ad

Edvde tè.

6-8 mpoeimbv — èxAdume in cod. B non exstant; ex alio codice, cuius noti-
tiam nobis invidit, Dindorfius (Phil, 1. c.) edidit —9 tiv #Mayiv dnAoî Lp

13 &Enyetra: pro èZhmra: cod. (Dind.) 14 fntéov — èrelcn om. cod. (Dind.);
add. Bekk. 33 xal om. Lp ‘

4-12 De fulminibus etiam ad B 370894. (p. 39) Porphyrius egit, Hermone
Delio auctore usus.

14. 15 of Zdyortas dti duovoas ovx ixsi087, velut Aristarchus, v. alter.
schol. A.

30 Ariston, @ 168: .... rò ydg dicivdiza odx levi dio lsoluvnos» ivavcia,
dil' ixì tò avrò produara, ctelva: tovs Panovs rel pdzeoda:.

33 sqq. Versus Aristarcho obelo notatus, Gr: ovdapos "Opneos 12dgixzov

L f, 1668,
Lpf.146%c.],
Edvéé te,

120 ®

òvéuara* Aduroc Yàp tic "Hodc èéeriv fImmoc (y 246), Zav0oc ’Ayià-
Awec (T 400), TTédaproc MeveAdou (Y 295), Afen ’Arapéuvovoc (Y 295),
fiv Aîgwva viv eîme peranibelc Tò révoc. oUdauod dè TeGpimmy xé-
xpnvtar fipwec, ei pù èv "Oducceia èrì mapaforfic* fi d’ dc T° èv rre-
diw Terpdopor dpcevec fmmor (v 81). tò Yàp tÉCcapac d@io-
pépovc immovc (A 699) inwrntevta: ce védov, fi dio dpuata dr-
Xody BovAerar® tòv dè éAatfipa dgiei dxayxfpuevov (A 702), tòv
E éxatépac cuvwpidoc. elmo d’ dv mic mpòc todTo, Bn eikdc, tÙvV
dNiwy Tegpimmtorc pù xpwuévwy, tòv “Ektopa Bapcficar TÉccapac fmmove
UmoZedzar mpòc xarémAnzv T%v rrodepiwy* àmérovoc rap ter Tpwéc, 10
d Zeùc inèép lFavuuiridove édwxev frmmove, kai piAémpdc éeri rrepì imm
xijv. oTde Yap immoc drabòc mpòc immiv èreiperv, wc kai mpòc mé-
Aeuov difpopa Sha kai Onpeutixà xiwv kadùc ixvndaroîca èri tò
xuvnréciov. diò Kai tòv “Extopa Bpacùv fivioxéy gnev “Ounpoc
(0 89), xaì où uévov TOBTOY Bpacùv dMià kai tèv fivioxovia aùTt® 15
’ApyemiéAepov (0 128. 312): où TOÒ TuxévTtoc Yàp fiv tò TÉéTPYwPov
fivioyeîv. paci dé ei TéTpwpov fiv, mic wc mpòc duixdv aroreiverar
xai pn vÙv poi tiv Kkopidivy dmotiverov xal épopapteîtov
xal cmesderov (0 186, 191); fntéov dè xaì mpòc todTto, STI où mpPÒC
Exactov immov Mérer, dMà mpòc tà ÈE aùttv cuctipata’ dio 1àp Zi- 20
quot ficav kai dio mapriopor* roù uèv oùv Zuriouc dave” évòc toùc dè
napnipovc dvd” érépov NauBdver. Sporov dé éeri tm Téppa pai”
augpotépwv Béde” fimteto (0 67)* mpòc éxatépav yàp xdxeîvo ctpa-
mdv* xoi tw .

tUvn d’ ÉEctnkac, dTàp oùd” dAAorci xedevderc® 2

purimwe wc dyîci Myvou dAbvte (E 485. 7)-
mpòc ràp tòv “Extopa kai toùc Tpwòac. Tpicì dè fmmrorc èxpvto oi
fipwec, iva tPw6éÉvtOC Évdc tùY Zuriwy elc TAV TOÙTOL XUWPAYV mapiiopoc
digntar* oi dè “Ounpikoì Beoì cuvwpia ypùyvrar, èmel tiITp‘weKÉuevor
oÙx Spuvta. è dè “Extwp éréiunce mpocgeîvar TÒv TéTApTov Gua pèv 30

1 lo0c Lp 3 aléova BL oòùsapo0 te L 5 terpdwpor BL 6 brwrrtew
cav L7-ròv dì — tèv om. codd.; add. Bkk. (e Vict.?) 9 @pacîica Lp
10 cuze0ta: Lp 11 yavvupiidove LLp 13 @npeutucìv LLp xodòc Lixvn-
Aardv codd. 14 &xtupa Lp 16 terpdwpov Lp 17 miùc où mrpòc duikdv
amor. Lp 18 dmortetverov Lp 19 toÒTO, ov et t in ras., Lp 22 mapnyé-
povc L— 26 dyîbi L 29 dunpixol dicivwpia L 80 mpocefivar Lp

zeîc1v rapuodyer. pdyera: dì nal tà Iraydpera dutuà xrl. (A 6 185, cf. Lehre
p. 195). — Ad Pium Hiller, Phil. XXVIII, p. 99, schol. nostrum retulit (cf. pro-
legg. nostra).

1.2 A 9295: .... 3) dindî) dè Fur Ivced@er aoddnra: rà dvipara rv
"Extogos amor AlBaev xal I16daoyos* 06 yae elociyer terooioo zompivove. Cf.
A T 400; Eust. ©, p. 706, 60.

6.7 dio Separa Bnlovy Bovlerai. Ita Aristarchus, v. Ariston. 4 699.

8899. +Eust, p. 706, 51 sqq.

dà tà mpoeipnpéva, dua di kai tw duoîv immwyv Upopuépevoc TmY TpPù-
civ. kad” éxdietnv dè xAnmixiv ppaxeîa diactoNi, oÙx èmei dè oi civ-
decpor, wc tivec (tiva Lp), duo eîvar kipia kai dio Eridera dvéuara.
189. .... dGereîrai dè TÒò olvév T° érkepdcaca, dti où cuv-B f, 106 ad
5 n0ec oîvov river fmmovc, xaì dià tò Ste Buuòc avwror yuxpdv "Avdpoudyn
tàp xaì toOTO èrì fmmwyv. Èctiv oÙv dmepfatdv: Uuîv mpotépore mupòv _*: 11,
mapéonkev Î) èuoì tòv aùtdv mupòv é@nkev oîvév t° érkepàcaca meîv ini DAS
Ste Gupòc dvuror, fv° f tò tupdv É@nkev rrò Korvoî. 0
197. xaì mc mpò dMyov (v. 182) kaîcar aùràc #9ede; xwuwdeî B f. 107° ad
10 dià TodToU è Tomtàc Tò TOY BapAdpwy edperdBorov. emBncépev.

230, v. ad Al

233. Vat. Znt. xZ': oùx fori
Tpwwv dve? éxatév te dinxo-
ciwv te Exactoc cticeco” èv
15 mo\éuw xai mpòc ékatòv Kai dia-
rociovc payécecde, dc tivec dmo-
deduxaciv, dA’ bc el thefev: dvti-
cra@por xaì icoBapeîc ékatòv xaì
diaxociwv Exactoc rmeiler év TD
20 rmrodéuw revécdai. Ti Yàp diavola
taum dkédoudov Tò vOv d’ oùd’
Evòc dEroî eiuev “Extopoc (v.
234. 35) mò yàp tùòv èv Toîc Zu-
yoîc icrapévwv kai mmpaccopévwv
25 efpntar èrì uèv oÙv ToUTWY etpn-
tar Epacev elvar dvtictaBuov éxa-
Tòv xaì diaxociwv éautòv Mérew,
firor icopapfi xaì icodivap. èmì
dE TOÙ “Extopoc* oùd’ et xév c*
30 aùtòv xpucò épvcacda: dvw-
yo Aapdavidne Tpiapuoc (X
351), ofov Tcov xal icécraguov ypu-
ch tò dè épucacgar dvri toù

12° oùxéti tpéwv V
0a V

17 tv 1@ noléuy L
27° aòtbv L

2 Cf. Nicanor. v. 185.

15* xal mpòc conieci; V où mpòc

22° dx6\ovdov Tod L

*B f. 107° ad éxaréy te (id.
L f. 188°, TT)- oùx &cri tò Tpwwyv
àv@” Cita B certe) ékatév te
dinkociwv te Exactoc ctàceco”
év modéuw mpòc ékardv kai dia-
xocfovc uoyecdar èv modéuw, dc
vec dmrodedaciv, dA’ bc ei Éde-
rev: dvricraguor kai icofapeîc éxa-
tòv xaì diaxociwv Ekactoc irene
revécdar év Tù moléuw. Ti ràp
diavola tavtm dx6iovdov Tò vÒv
d’ oùòd’ Evòc derof eiuev “Exto-
poc' amò yàp tv Èv toîc Zuroîc
ferauéevuv TE Kai mimpaccopévwy
eipntar. èrì puèv TovTwy ÈÉpackev
Exactov aùtòv Mérerw àvricrauov
elvar éxatdv xaì diaxociwv, èrrì dè
toò “Extopoc: oùd’ el xev cav-
tòv xpucd épicacdai Aapda-
vidnc IMpiapoc, ofov icov xpucù
xai icécraGuov ypucg* tò dè Èpu-
cacda1 avrì Toò crficar.

33° èpuce-

23% fiuev L 25° te om. L

4 d&eteîra: ab Aristarcho, Ariston. @ 189, 90.

6599. +A @ 189. 90 (id. L f. 1675):

qò Étîs tosrò doti» " duol, ds xe

ol Walsgdo méorg edzona: elvas, olvév 1’ dyuegdoaca meîv Ste po Biuds drei

lotior 8è Sti xti., quae huc non pertinent. Cf. +Eust. p. 707, 7.

9. 10 Idem achol. în cod. Lp f. 147* c. 1. #ifrjospev (sic).

L f. 170.,
A.

122 Cc)

crficar, amò TU) Éxévrwy tòv Zu-
YÒv. è dè cnuaiver tò épicacdar,
toùTto Kai ètiTaIve Mérer: xaiì TéTE
di xpucera matàp ètirarve -
t&RavTa (0 69), xaì tò épucacdar U
éEntovpevoc èmarer Exe dè péc-
ca XaBwy (0 70), kai èrì tfic xi-
pac f te cta@uòv Èyxouca cai
eiprov dugpìc avéAkericoaZouca
téiavta (M 434). atdAavtoc oùv 10
è Îcoc kaì più) tadavtedwv: dTA-
Xavtoc "Apni (B 627), è èEntoy-
pevic que îcoc ’Evuariw xo-
puddixi (X 132). xéxpnta TA
dò tiv craguov diaperpricer xa *B f. 184° ad N 745: .....15
érìù tod deidw pù tTÒ x@iZòv tò dè pù tTò y01Zòv aroticwv-
àamoticovtar ’Ayaioì xpeîoc tai xpeîoc dvri toÙ Tcov drroMk-
(N 745), firouv îcov dmoA&Bwew, Bweiw, dc Èv Zur@ tò Tcov erijcav-
uc tv Zur tò Tcov cmijcaviec Kai tec kai damoperpovpevor dpinua
drropetpovpevor Spdnua. ypeîoc ypeîoc Yàp TÒ Ypéoc ele xal dp)n- 20
toùv tò SpAnpa, ox aTtAÒc Tò ua, oÙx drAc TÒ mpéYRa. gnciv
mpàrpa. qnciv oùv: dédoma pù oùv: dédoa uù dc davercipevor
uc daverchuevor x0èc tiv vimmv x0èc TÙvV vixnv amodbuev aùtoîc
àrodbuev aùtoîc cricavtec TO YpÉoc. cradu@ cmicavtec TÒ Ypéoc.

234. èZimmta» dè mc èE drraviwv èmamvecac tòv Tedxpov vov 25

5 post téAavra in V olim legebator: drdNavtoc odv tè Tcoc xal pi) ta-
Xavredwy, quae m. prim, delevit 17° dyai[oi] V!, V*in marg. ot 18° pro fiyovv
V ic (?) 21° y[o]ov V!; V? in marg. yo0v 23° vix[nv] V!, V? nv in marg.
24 aòt, cthcavt, tò xpé humiditate deleta rescripsit V*

15% scholio manus prioris ad dmoticwvta (N 745) relato scholium alterius
manus (oi dè dpyaîo1 tddverZov xpuciov xal dpripiov xal tà mapamAficia, dic vo-
uicudtuv TÉTE ui Orrapydvrwy* Tò dè um tò x@wòv xTA.) ita subiungitar ut unum
cum eo efficere videatur

25-scholio L suprascrpt. dropla, A cohaeret cum altero scholio (I, p. 283,
8—15 Dind.), quod etiam **B (f. 108%) et L (f. 170%) exbibent

11 Similiter Porph. &' 200: &rd2artov sò loordiavtor. Apollon. v. dsd-
lartov” ledtoyov, olov loderaBuor, rdlavia yo rd cra@uia. Cf. Hesych. Et
M. 161, 55. — Aliter ipse Porph. # 269: d dEpenuéroc tod xard rò raflavo»
péreov, quam interpretationem Eust. B, p. 196, 38, respicit,

22 +B f. 1845 ad drorlocsra: N 745 (cf. supra ad lin. 15%): cra@pg dro-
doo: riv 28s01w)v fpov ednusglav (reliqua huc non pertinent).

+A°'N 746 (id. L f. 298*): urjos r)v 20scuw)v frrav drodoscova ripiv
ol "Ellnves Gorso cradudi Bsdavendres xtd. Cf. ibid. Ariston.
25 A @ 284: ragà Zyvodor® ovdì jv° Biryto dè xal ragà Aproropave:,

e 123

Empéper v6dov. rai papev pù eTvar mpòc alcyivne dià tÒ mapà toîc
mararoîc E90c xpatoùv* ètiuwv ràp toùc végovc rm’ iene toîc ywnciorc.
diiwc te el kai alxudAwtoc ‘Hay, dMà Bacilic. èt1 dè xai aùeri-
cewc Evera TOÙT’ cipficdal qpapev, STI T aper) xaì toÙc rwnciovc Urep-
5 éBadev.
oùx dverdize, dA’ emanveî, Br did THV TOÒ TpPÉTOL Xpncerémta B f. 108% ad
xaimep védoc tv obtwc èrpepn. diiwc TE diddcker Sti oÙK Eetiv Sver- —vé00v.
doc tà Tdia dover. dAN oudè - Sverdoc fiv Î) vobeia mapà toîc rra- Lbf.148% c.1.
Xaroîc. roleueî dè Tovc duo@iiove BapRapédev xa adtdc Uv, dt tf nol ce 1600
10 Puaderpig Giov ATTATA. po
323 sqq. èv todtoc Toîc Emeci Toîc mepì toò Tedkpov eipnuévorc *B f.109% ad
Znroda mofav xeîpa tETPUTAI d Tedkpoc rai métepov TAV vevpàv èmì Papérpne
tòv duov Exe xaddtep ci Cxidar toÙTO Yàp diero NeotéAnc, Biny Bf 171% IL.
BiBAOv Ypdwac mepì tfic xatà toÙc fipwac tofeiac, xaì toùc uèv Kpfitac
15 Pduevoc tiv veupàv Éixerv èri tòv pactòv thàv dÈ Tdciv KukAotepfi
moreîcda:, tov Cxudòy oùk èrì tòv pactòv dAN° érì tòv Upov &kév-
TWwv **#** pi) mpoéyerv tà edwupa uépn Tofevovta Tà delid. fintéov
dé' Tò adepvovta 10Ù deî cuvamtenv Tp map’ bpov, dMik crifavta
èv t® adepvovta tò éEfic Mérew, map’ duov 801 xAnîc drroép-
zo Ter adxéva Te crfidéc TE' TOÙTO YÀP TD uèv TAV vevpàv èrì tòv
dpuov Éxew où cuvdde, TD d’ éupfivar BovAopévw TAY Tap’ diuov
mAintiiv, Smwe kai méce, uddicta cuvgder mapà ràp tòv duov Î) xAeic
éeniv, amodiaipodca TÒ cTfidoc drò TOÒ abxévoc. todTo uèv oîuar oi-
twc Nera. qpauèv dé dti mapà tòv dpicrepòv Wuov 6 MBoc xammvé-
25 XOm. oùx Èk tv mpoxemévwv dè émòv, dA’ èE v érérer Ederte*
Îfife dé cÎ veupniv, vdpxnce dè xeip értì xapmò,
CIÒ dÈ YvdE épimwv, t6EOv dé oi Extece yerpéc
(v. 328. 9), où pà Ala tfic derric, Ma Tfic edwvipov. xaì cuvégn
taumy vaprficar Katà TAV mpòc tdv Wuov cuvaperav, Svrmep ai merin-
30 Tévar cuvéBarve. mpoceyfj Tp Ti) pèv della yeipì tà dellà Tv Urèp
1 fipetc dé papev tooro più A (Dind.) 6 Y lciòvn A (Dind.) 11 Llem-
matis instar: fto1 6 uèv paperpnc èieldero mxpòv dicràv péxpi tod TéEov (e corr.)
dé ol Extrece yeipéc napà to) T. L 16 pac8òv L 17 lacunae quam in-
dicavi in codd. vestigium non exstat Hépn T00 tofevovioc tà deli L 18
tò om, B 22 Srrep pro Srwc B rmocì codd.; méce conieci cuvdde Vill.; codd.
cuvddberv 25 dè om. L dA Bekk,, codd. om. èrédym L 29 riv om. B

Sri duasp06 Î) yevaaloyla xal odx Eyovoa agorgonijy dilà rovsanslor dverdi-
onòv xal drorgoriy.

13 Cf. A @ 395: ..... d pévror Neortine Zuvdinjy sloai tiv rofelav
Ipasxer, sod rdfov xeòc ròv duov flxopivov.

17 s9g. Sequitur Neotelem, quem Eust., p. 715, 28, prave intellexisse
videtur. Cf. Nicanor, (schol, A l. c.).

28 sag. +B f. 109° ad ri v. 827 (id. Lp f. 149% c.l. sò mao” dpòr, L f. 172,
A): moîos CL ins. dì) dpos RiRINTAL; dijlov Sri d dqroreodo, dò <dL' dv A)

124 i (C)

aùtiiv, TÎ d’ dpictepà év cuvapfj tà Èvavtia. rxaì oùk Aduvato, Tfc
xpatovene TÒò TÉEOv dpictepàc yeipòc vapencaene kai did TOÙTO drro-
Balovene tò TéEOv, puaiov è dertòc duoc BeBMicdar dA obx è Tfic
merov@uiac èpicrepéic, Èmei kaì mpoR&Movtec pèv tòv dpicrepàv bpov,
cuctéMovtec dè eic éautoùc tòv deltòv ToFevoveiv. Erouotepov dè eic 8
Boy Tò mpofeBAnpévov TOÙ Kpurtopévou.

B f. 109 ad 338. où dedvtwC, paci, tm Kuvì Èv Zwùov diwxovti TapaBaAder tÒv
xiwv. ‘’Ektopa dukovta moMove, dilwc Te oÙK Èder elkiZerv tOv diwxovta
Li poi xuvi, toùc dè diwxopévove dAxiuwtépw Zuw, tw Aéovii. fntéov dè
pira mpòc pèv tò mpétepov dti è “Extwp eikactar xuvì Evì xal è droxte- 10
me xiuv, VÉuevoc Onpì évi* pncì ràp aièv dmoxteivwv tdv drictatov (v.

A c. 1. dc 342). mpòc dè tò devtevov, STI Î mapaBoM où mpòc icyòv dMhà Td-

d’ dre tic yoc* xivec Yàp év taîc Oriparc émmideror mpòc diwfrv: dià TOÙTO È
Te kiwuv. “Extup dubkovii elkacta xuvi. tà dè diypia Zia pevrev elwe tà
TOA diù TOÙTO Umoywpodvtec ’EMinvec toîc pevrovciv eixaZovtar. 15

Emerra xaì dedvrwc TOîc dikiuwtéporc Zéoic pesrovei mapéRare Toùc
“EXnvac: mpoeîxov tàp Ti fupn, xaì tà viv ductuyoîai, Kai del è
TOMTÀAC ElwBE Kaxompayoùvtac aùrode Onpciv elkaZerv.

B f. 110* ad 362. mpòc uèv tèv Aia eùmpermic Î) elc tòv ‘HpaxAéa tfic edepre-
péuwtai. ciac dvauynceic, mpòc dè tiv “Hpav oùkéni* amm Yàp rAvavriwto aùri 20
Lf. 178%. cuzoven tov ‘Hpaxkéa. A èxeîvo fntéov, Sti avopwmvév n èxe fi

Lpf. 150%0,1. 0°, Maga ni

oùdé mi riv EIKUY* TOMMY Ydp croudilv eîc tivac eiceverkdpevor kai di’ adttbv Toîc
péuvatai, dvavkaiore elc améyoerav EAG6vTEC, dyapictuv Svrwy TV EÙ reroves-

tuwv, eiwdapev cyethidZovtec elcpéperv mpòc oùc annyonueda, TAV tèv
edepreméviwy dyapictiav peupdpevor éautoîc èrì tf GBovAw xpicer.

B f. 111° ad 423. 24. dberoîvtar did TÒ tpaxò <Taxò Lp). Scw dè dervé éeni,
alvordm. Tocoutw Tiv «ndouévnv éupaiver. Bepareverar dè kai did TO ei éTtedv

patri re toApiicerc® où ràp dvmixpuc aùtàv dvadfì Mérer, dll’ ei é0eNricere

GAM& cò d° 0eMICEIC Lp) pdayecdar tm Ari. moavîic dè où Fpkecev aùri amar-
alvorim. Tear pévov tà mapà <repì Lp) Aiéc, dMà rai map’ aérfic {Bkk.; 30

codd. aùtfic) ti mpocé@nke. Toraitm dé Spara xaì Ste mpòdc tdv TTo-
ceva méumerar, où uoòvov TÙV TOÙ Grrédov Gila kai TAV TOÒ cup-
BovAov dtorinpoîca amtormAnpodcav Lp) ywpav (0 201).

1 covapi L= 3 dAX° Ai coni. Kamm., p. 568 4 mpochéXoveec, alter,
supra lin. serpt.,, L_7nad L 9 xal mpunv Afovr A (Dind.) 106 duw-
népevoc A 12 tdv debt. A 12, 13 dAXà mepdc tdyovc A 14 tà dè dirpia
"tà. om. A 15 oi orrox. LelxéZovto L 19 eùremdc Lp 20 dvdunerc Lp

aÙTA yàp Brivavmiato LC 24 mpòc oîc drex0hueta Bmpòc èc dmex06-
peda L 25 edeprermuévuv L edyapicriav Lp —abtotc L

puoi r6bov dé oÎ Tnnece gesoog. dillaog te tòv mpofefinpévov ciuov eludg
senlîzBa:, ovzl tòv cuvsoralpivor îv 16 rotevesv Cet BLLp et A nonnulla
addunt a Porph. aliena).

26 Non solum v. 428. 24, sed 42024 ab Aristarcho obelo notati (Ariston.
@ 420). — Ad Pium schol, nostrum Hiller Ì. c., p, 101, retulit.

Ù 125

509. K 418.

520. tò dè OnAvtepat è Toppupioc Mérfei fi drAddic dvrìi TOÒ Paris. ap.
@iierai, dc xal TÒò vewrepoc Eetiv STE dvrì TOÒ véoc, È curkpimixòo Cram., An.
tv dMwy Zéwv: où Yàp TÉTAKTAI TIC aùTaîC Kaipdc Omidiac Tic elc PIL p. 46.
Tò yevvàv.

ai mpòc Tè dppodicia xatapopurepar dc mpòc corkpiciv TV A c. 1. On-
dAdrwv Zuwv* tà uèv Yàp Nora wpicuévov èXer xaipòv èv © pirvurar AUTepat.
<uirvuvtar L>, aùta: dè dinvexde TANCIAZOvEv. Lf 177

555. éx TOÙ dduvéTov Kai TOÙTO* Mc YÀP duvatòv TEPÌ Tv qaer- *B f. 114° ad
vàv ceMtivny dpimpentà elvar tà dicrpa; Nverar dè èx Tfic Mézewc. tè, hai
qaervijv oùx érì Tic TéTE dAN Èrì tfic pucer, wc èmì tobtov* f. 178%, II

xovpn è’ éx 0aAdporo pépev écofita paerviv
(@ 74), oùx émì Tic téte AN érrì tfic Pucer. kai

TÀNOe1 Yàp dij por vexiwv épatervà féeopa (® 218).
Tò dugì cedmynv qaervdv pucea. otTw cuvtaxtéov* Ste Yàp èeivn
qaeivi, où mAvTwC dpimpert tà dctpa, dAl° Btav Ni) gaivntoi fi qar-
vorro pèv où pv paci Mk mwc duoavpà xai dAapmic, tivi aitig
érmAvraZopévn.

18qg. Vatic. Int. e.

Tiv dpyiv t@v Arròv dvayi-
vwcxwy obtwc Eyoucav* dc oi pèv
Tpwòec puraràc tyov, aùtàp
’Axaroùc Bectecin xe qpuza
péRovxpudevtoc étaipn, név-
Bei d’ATANTW BefoXNato mév-
tec dpictor. wc d’ dvepor

9 B incipit: wc d’ 81° tv oùpavd derpa qaeivàv dugi ceriynv galver” dpi-
mpenta. amopia. Eri 100 dduvétov KTÀA. —rapà tiv @. LL 10 Avcic. èx dè Tic
AéEewc 1) AaErc (sic), tò Paerwnyv oùx «TA. L 11 èrl toòtwv L 15 tò om. L
tò — cuvraxtéov probabiliter uncinis inclusit Kamm., p. 67 16 qaivnte pro
qaivta L 18 émAvroZopéem L

2 Cf Lp f. 153° (c. &ndsregmi): ..... 7 drlòs, ds rò veastegog d véos.

8 Eust, ©, p. 727, 32, unam illam interpretationem, ut sit cvyupurixdg
accipiendum, ad Porphyrium refert.

6—8 Propter similitudinem quae cum Paris, iis intercedit ad Porph. retuli.

10—15 Eust. @, p. 729, 22: paswi» Aiye: xarà ‘Aglotaggov tiv quos
tosaveny (v. Ariston, 218) xrZ., unde Paris. ap. Cram. III, p. 234, 1, fluxit
(id. fere Lp f. 164). C£ Apollon, v. patri.

10-18 E quaestione Porphyriana, sed aliis, ut videtur, Adieotia, pendet

B f. 114° ad paeyyy (id. Lp f. 154° c. 1 qpasiyiy dugl ce4ynr): ol pèv

devi paiveo8a: deyopiyny, oî 8Ì lentiv, dg rò pdoriya passivi (K 600),

126

dio névtov dpiverov ix@uò-
evta, Bopénc xkaì Zéqupoc,
THWTEOPAKNBEv dntov, èA@évi”
eEamivne, duudic dé te xòpa
KxeXarvòv xop@verai, moMdòv
dé mapèe dia qpixoc Èxeve-
dc édaîZeto Bupòc èvì ctmoec-
civ ’Axardv: taòt” oùv dvarivò-
cxwy riméperc, mc dxpigàc Uv mrepì
tàc elkévac “Ounpoc vîv doxeî mpòc
pundepiav xpeiav duoîv dvépor ei-
xéva TaparapuBhver. ei ràp aùen-
cewc Evexa, Eder ToÙc TÉccapac, tc
év GANorc® cùv d’ Edpéc te Né-
toc te nécov Zépupéc te duc-
ac xaì Bopénc aiBpnryevérne
uéra xbpa xuAfvdwy (e 295. 96).
Ade dè tiv drropiav aùréc, bc al
’AroMwvioc è toò Méiwvoc
mapicmci. dio Ydp madeci yema-
Zopévovc momicac ToUc ’Ayaiovc,
PoBw uèv èp’ oîc etpnxe Becte-
cin Exe puza, Aim dè èv oîc
emerse mévoei d’ dTANTW BeRo-
Maro mévtec dpictor — de-
diaci pèv yàp tà péMMovta, Bapéwc
dè pépovci tà Yerovota —, mpoc-
n€évtwc aùtodc dmemdZer merdre
duci mvevpaciv ètereipopévw. 0ec-
mecin d’ Exe PUZa drioî où tèv
mpocrevéuevov abtoîc did derliav
@éBov, dA éx BovAricewc Bedv, dc

5: xopQverar V*; xopuccerar V!
piav Vi; corr. V?
textu rescripsit
eros.), in marg. V? ène

10 L in lemm. wc 8’ divepor dio

10» ’Ounpoc ex ‘Oufipov V*
18*—19* TAV — dé et 20*—22* ci — pèv humiditate deleta V? in
26* uéMovta, alter. A eros., V
82 Bov &A\° in textu erosa V? in marg. scripsit
11° dvépor L
vevéc BL 25° ReRoXMato L 80% diremdZe: mpocniéviwc L

*B f. 114° ad diveuor v. 4 (id.
L f. 180°, TT): vov doxeî mpòc pn- 10
depiav xpeiav duoîv dvéuwv eixéva
maparopuBaverv. ei yàp avefcewc
Evexa, Eder toÙc TÉccapac, bc èv
dMorc* cùv d’ Edpéc te Nétoc
T° Èmecov Zépupéc te ducade
xai Bopénc aidpnrevémnepéra
xùpa xuAivdwv. Ae dè TAV
amopfav aùréc, bc xa AroX\wWw-
vioc è tod Méiwyoc rapécmce.
dio yàp mabeci YeluaZopévouc mror-
ficac toÙc “Axarove, PéRW uèv èqp°
oîc eipnce Becmecin Exe Puza,
QbBOv xpudevtoc étaipn, Mmm
dè èv oîc émarer mEvOEI d'a TAN-
TW BeBoAfato mAavTEC dipictor
— dediaci Yàp tà péeMovTa, fapéwc
dè pépovci tà Yerovéta oi dipicror
—; dio oùv mABeci cuvexopévouc
eimuv toc “EXinvac mpocnxévtwe
drmemdZer meddrer ducì mvedpacav
èEereipouévw. tò 0Becmecin è
Exe puZa dndoî dv où Tpocyivé-

11° pù) dè
29° è.. vepopévy (duse litt.

15% &mecev L 16% alpi
31> L verbo èEerer

popévw finitur; quae sequuntur f, 181° ita inc.: TToppupiov, dnAoî tdv où mp. KTÀ.

ol dè tv guosi gariviio Col dì tiv pio. gar». om. Lp). xeoopuds 8ì 16
vontiosrò gori mageindfe: asrd. Cf. schol. £ 74.

20—29 CALA I4.

32 +B f. 114% ad &eoxeoln v. 2: ij Boviror: Led, xoocysyevnuivg (cod.
=goyey.; corr. Bkk.). ufa dì «72. (quae huc non pertinent),

atou rai èv dAXorc aùtòc eÎme* Yvw-
cem d' ci xal Bectmrecin médiv
oÙx diardzerc 7 avdpdv xa-
xétnti (B 367. 68), tourécti deig

5 BouNice kai où cuugutw xaxîg.
Ecm dè xal &AXwyv ériderov tò Bec-
méciov* Becmécide Te Ydp TAOD-
toc (B 670) xaì Gecmecin puza»
éx xoivod Éerar xavradba f) xax6tne*

10 yvdòay métepov Becmecin kaxémmi
fi dvdpùv xaxémm. puza dé éctiv
N guri. péBov dé gian Aérerar,
Bri è gofovpevoc tiv puràv mpoc-
etaipiZetar. xaì tò uèv BefoMMato

18 TAV BovAncw BeRAkp@ar dnioî, tò
dè ReBMicdar Èrrì copatoc.

teri dè dé 12° plan e pila V*
14—17° pila — mpoceraipiZerat 0

v\ 127

uevov aùtoîc dà derliav @éOBOv,
AN èx BouMricewc Bewv, dc mov
xaì év doc aùtòc dvréonkev eì-
mv: rvwceai d’ eì xaì 0ecme-
cip médiv oùx diarmdferc È
àavdpovkaxétnti xai dppadin
mo\époto, toutécn deig fovAncer
xaì où cuugutw kaxig. ei dè xai
dMwy érigerov tò tfic Becmeciac,
dc tò Becméciov TAODTOV Kai
Becmecin puZa, èk korvoò Éerar
fi xax6mne* ven métepov Becrrecin
xaxémnti fi dvdpòv xaxéinn* dn-
Moîta: dè oùrwc fÎ dela. qpiza dé
teriv fi PUN. PéBov dè gin Mé-
Tera, dti Ò poBovpevoc TÀv Purdv
TpocermpiZera:. kai tò pèv Befo-
Afato tiv fovdnav BeBA&p@ar dn-
Aoî, tò dè BeB\ficBa: dnhoî Tò copa.

dvicrépntov dé gaciv elvar TÒò
toùc dupotépouc, fifouv tèv Bo-
pénv xaì tòv Zépupov, mvéerv èx
Tic Opdunc* où yàp nvéovev du-
pétepor èE aùrfic. Averar dè èx
Tfic Méfewc Tpémw cuMinmtiK* Tò
Tàp Gatépw cuuBepnxòc èr° dupoîv
Tédemev. Ecti dÈ Kai érépwc* duw-
viuwc Yàp tà mvevpata xai oi mpo-
ectùtec aUtîv Geoì Méfovtar: Toùc
dè cwparixùòc èv Opdxn xatomodv- _
tac ùroriderar è mommic.

.8* eic in texto eros., V? in marg. scrps. 6* Zcri in text, eros., V? in marg.:

m, L 20%—31° in uno B

4-10 Cf. B f. 28: ad @eow20/y B 360 (id. Lp f. 72* c. 1. sl xal Weoweoiz):

Zulxu sò foviî, dc Iltydagog. 7 dnò
È drdesio rancenti.

uowod tò xandent* Broxsoly nandenii

12-14 {L f. 180% c. 1. fralon: qiin, cvvegyds. omuewrior dì Bid ti vjv
gori» d xorme)s toò péfov elena qlino. mal dnrior, didti è pofespevos

tù» 9oyiy noocerasoitera:. Cf. Lebro,

Ar. p. 77. 882,

14 (17)sqq. Sequitur Aristarchum Zenodoto oblocutam, v. Lehre, p. 64.
20 gasl», velut Eratosthenes, v. Strab, I, p. 28 C.

25 Cf. Porph. E 576, p. 84.
28 Cf. Porph. B 447, p. 42, 24; @

1, p. 113, 12.

L f. 182.

Vat. Znr. <.
*B f. 147 ad
Btav Wwdivou-
cav A 269.

128 '

moc duporépove èx Opdenc pucì rrveîv, toò pèv Bopéov éE dip-
xtouv Toò dè Zegupov ék dicewc mvéovtoc; Nicic. fntéov oòv Sn f
Epgxòv fi émì modò duiker kai crrpatoerdàe Keita TH) 0éa kai péypi

" mic dicewc: dg’ éxatépov oùv pépouc tTùv dvéuwv Èyer éxétepov. oi

dé paciv dti cuMAnmmixbc mÉ@pare* tò Yàùp éTépw cuufeBnkòc xad” éxa-
tépwv xeîtar pévoc yàp è Bopéac amò Opdunc mrvéer.

éreì dè rapafoNic éuwic@nuev, cxéyar TAV TOÒ Tomtod Evradda
xpficiv. èti yàp TOÙ ’Arauéuvovoc TpwoÉvToC Ypnedpevoc TÎ mapa-
BoMj Tabt”*

dc d’ BTav bdivouvcav Exn féXoc dEù ruvaîka
xaì dvramodécer

dc dfeî’ ddvva: dbvov pévoc ’Atpeidao (A 269. 72),
érrì tod KuxAwrmoc duvéuer tà tfic mapaforfic perapépwv ypfitar, èv
oîc Nére (1 415)

KukAwy dè crevaxwy TE Kai Wdivwv dduvnerve
Temi dè Tic mapaBorfic tò Wdivwyv tfic d’ avrarodécewc tò dduvoci.
médiv dè eimuv èri tfic TOÒ “Extopoc xarà T@èYV ‘EAMivwy dppfic*

dAoottpoyoc dc &mò métpnc,

Sv te xatà crepévnce totapòc xeiuppooc den (N 137),
KATA Tv aÙtdv gavtaciav merroinke Tmepì aùtoò Mérovta tòv Aropnidn.

vdiv dij téde mijua xuMivdeta: SApipoc “Extwp (A 347):
è dE BApruoc oikeîoc ayvyw dppfj* où ràp Bpacùv tpn oùdè xopudmb-
Xoy, oîc idiorc adtdv mpocaropeverv etwee. méliv érì toù Nécropoc
cxertopévov mroî tpémntar pnciv*

1 A praemissis nonnullis inc.: mùc dè dup., L ante mùc' dmopla 2 Zepo.
pov om. A Àucic om. A 3 dinvexeì A, sed in marg. adscr. yp. duixer (Dind.)
5. 6 tò Ccod. t@) yàp ér. — xeîtar in uno A 6 ava A__7 dè om. B éuvi-
capev Vi, éuviic@npev corr. V? èv tav, supra serpt. t°, cui postea n superne
addit., B_8 mepifoM) V10tx. V 11 dàvrarodéce, 6 in ras, B 12 dee”
ex dieta V* 18 mrepiBoric VO 18, 14 èv oîc Xéy. om. VO 16 xòxA. tè crev. B
17 dè om. V tòvom.,V 18 dAootrpixoc B uc, accent, eras., B mérpov
@ métpnc V* 19 dicer ex dc V* 20 diounidnv B 21 téde e téte V® 22 du-
Bpiuoc VO 23 idiwc VO 24 qnciv om. B

1-6 Scholium etsi quaestionem Vat. VI a V male dirimit, tamen propter
lin. 8. 4 inter scholia excerpta referri non potuit.

7sqq. Quaestionem Vaticanam VI cum eiusdem codicis XXIX, quam huic
(p. 131) subiungimus, cohaerere apparet, In codice Veneto, priore quaestione ad
A 269, altera ad 4 447 adscripta, ordo male turbatus est. Quamobrem praestat
cum Vaticano sertam quaestionem quintae, quam modo edidimus, subiungere,
ita ut verba Zuel 3ì xaoafolie furo&nuev ad ea spectent, quae Porph. de
I 4sqq. disputavit, neque cum cod. Venet, ad postrema verba schol. 4 155
(ubi vid. ann. crit.) referenda sint.

208qg. Cf. A f. 166 IV 137 (c. L dioofrgozos): .... nada dè Baefagor
xal dioyov deu» dpizm fderi eluacev dà mavtòs tinov nvdivdovpivo. Idem
fere B f. 171° ad d4o0frgoyog ibid.; Fust. N, p. 924 extr.

' 129

A peo” SpurAov Tor Aavaòv TaXUTWAWw
hè pet’ Atpefdnv ’Arapépvova (= 21. 22),
SAnv Tiv mapafornv diefeNbuyv*
bc d’ BTE Top@pupn médaroc pera xvpuaTti xw@pd,
5 éèccépevov Myéwv dvéuwv Xarynpà xéXev0a
adtwc, 0Ùd’ dpa te tpoxudivderar oùdetépwce,
‘ mpivtivakegxpipévov xatafiirevar èx Atdc o dpov (216 sqg.)-
etto èn° ’Arfivopoc mporpamévtoc uèv irrò ’AmdANwvoc droctfivar *Axià-
Mea, Suwc dè TAV Bfav aùroò xatamiarevtoc, ripxécen tw dvouari:
10 modà dé ci xpadin mép@pupe xiévii (® 551).
may te eimuv èrì tfic “Hpac (0 808qq.)-
uc d’ BTav diEn véoc àvépoc, der érrì moXNAv
Ttaîav èAnAuewc ppecì mevxadiunci voncn,
Evoa în A Évoa, pevoiviceré Te moMdd,
15 dc xparmvòc pepavîa diémtato méTviIa “Hpn,
xaì àmò puèv TOÒ voò ronicac mapaforiv, amò dè TOÙ métecda: dro-
doùc mv dvranddociv, cuvtéuvuv tà aUtà èv dMNorc qnciv* cei mTe-
pòv nè vénua (n 36).
Bavpacròy dè aùt@ xakeîvo» èx perapopéic Ydp ti TodpnpéTepov
20 pderEduevoc olkeiav émarer rapaforMniv, xpativwuv aùtiv dc eÙdovov
Ecxe TÙv T6dpav. eimuv oùv xpadin dé ci Evdov dAdxkter (v 13)
èreéerer»
dc dè xiwyv dualfici repì ceudaxecci BeRoca
dvdp’ &rvomcac® dAde1 pépovév te pudyec0ar
25 Kai Èrì tÙV crparomedwy dvrixa@nuévuv
TOY dè ctixec efato muxvai
acmici kai xopidecci kai ÈETXxeci TEPPIKUÎAI
eiméyv (H 61), émirarev:
cin dè Zepyporo tyevato mévtov ÈTi ppiz
80 òpvupévoto véov, peddver dé Te mOvTOC in’ aùrfic.

1-3 A) ped — diekeX0Uiy om. VO 4 roppipor V 6 oùd' érépwce BV
1 xexpipévov om. BV; add, Vill 8 ‘Ax. Grocriva V 11 te om.V 13 vo}
co VO 16, 17 tiv mepiforiiv V dmodoùc om. VO drò d. T. mér. tiv dv et
(lin. 18, 19) fé — rdxeî humiditate deleta in textu rescrps. V* 20 olkiav V
dè ina. ante avriv B 21 0ivom.B 25 xal adéic èrÌ 100 crpar., om. dvrixa0., V
26 .v dè calyec V!, èv dè in marg, V* 27 denfai corr. ex denîa B 29 otfn]
dé V!, ofn în marg. V* em pit B, tmopié VO 30 uerava, pe e corr., B

16599. Cf, B f, 199 ad déty O 80 (id. L f. 8165, Lp f. 2860 c. 1, dracég
n60g): dv dil015 dxlovorsgor Cdxi. Lp) xal ovvropoitsgor elne rò vinpa, tv-
taòba dì ual Imebnoydcato Clzebeoy. L) dià tò toizog. xal ov zur vé
seosdate: ròv ddyor, did’ dalavijrov Cdaldvnzos L) xal cvverod dydods. Eust.
O, p. 1006, 50.

19sqq. +Eust. I p. 371, 8sqq.

Scwaaper, Porphyr. Qu. Hom. 9

130 Ù

éni te ov Tpwwy Eri momiAWwTEpOY xéxpntar: dpEduevoc dp dò pera-
qopéc duoiwciv Te aut tiv dxbAovdov Erére xaì èm° du@oîv TAV
mapaforfv: Tpwec uèv xAayyf (M 2) toÙTO uèv di fl peragopà*
tò d’ Spvidec dc fi duoiweic* ele’ f mapaBoXn*

Ruote mep xAayrà repdvwv nédei oUpavé@i Tpò, 5

air’, èmeì oÙv xeruova gpurov kai adécpatov dufpov,

xAarri taire métovtar èn° ’Qxeavoîo fodwv,
fi cxedòv pom Tv mapafodiv ok dvramédwxev, dc tfic buonicewc
dua xaì peragopàc mpoeyoucùy TiV dvranddocv.

mAAv te aÙTOÒ Tapatnpniéov ékeîvo* TGC Te Yàp cixeiwc tidepévac 10

Puvàc ri tòv mpayudtwy moMéric elc toc mapaforàc peratienei xaù
tàc èrì tv mapafoddv eic tà mpayuata. olov é0vn crparwt@v Xé-
eroi, curjyn dè peliccòv, mapafadv dè tà TANON TOV crpamiwmdv
òvépan èmì tùv peliceov xéypntar:
. Àute E0vea eîci periccdwv ddbivéawv (B 87), 16
8 mAfBovc dvepwnwy écriv dvopa. obtwc dAootpéxw M@w tiv dpuùv
Toò “Ektopoc aremdZwv (N 137) ava@puckev TÉ nei tòv MBov xai
métecda:, kai tEREUTOY, tc dt” aUTod TOÙ CTPATIUTOV Aprrpévov dl”
oùxì tod M@ov, èérméyer

ò d’ dcparéwc Béei Eutedov, cicoxev fX0n. 20
ostw xaì érì t0ò Kiuatoc, È TAZECIV dmemdZe! crpatomedov, Tpoermbv
(A 422).

uc d’ dT° év airiaX@ moXunxéi xbua daAdecne

Spvut’ éraccitepov Zepupouv dmokivijcavtoc,
perder dirò Tv crpamiwmt@v ètì tà éEfic* mévtw puèv xopuccerar tà 25
mpùta. dvéamadiv dè TC Tv Tmapafodiv perationc Pwvàc èrì tà
mpéypata, wc èrì toò ’AxidAéwc®

Tèm...tov VI, nl dè ov in marg. VO 2 aòr) om Bada Vi,
èndre: in marg. V* 8 x\arrh B_ pèvòhom.V Bre verbi dute evan., spr. lin.
adscrps. V* 6.7 om. V_8 tv (e ta: corr. V3) rrepiBolov VO 10 te om. V
aòto B 12 ènì t@v repifoAv VO 13 post ueliccby V ita: odtoc dè pera-
Xafy Td tv ctp. dv. 14 xpàtar VO 15 odt”, bc suprascr., 0vea VO 16
dioorrpixw B 17 eixdZuv V 18 tedeutày Vi, tedeutibv V® = dprruévoc V
19 oò V 24 Spvutar V èraccitepov om. V 25, 26 tà mpÒTa Kopuccerar V
26 ti6na V

8 AT°2 Nicanor: feazò diaoraltéor lnl vò Ge. i) ydo dvranddoois
nednersai, xa Aveoteappivn i) megiodds loriv. Cf, Bf. 41° ad foay I' 8 (id.
Lp f. 82» c. l, îea», corr. ex Îoaci): tavrns mov tie raguBolijs 7 drdBocis;
<1 B, acc. in raa.) rdiza els tò Todsc pèv xdayyî vori t' loav' ol 8°
do” loav Col — loav del. Roem. ap. Fleckeis., 1878, p. 598) Qure xeo* fra 10
rire dddoois j. Enel dì uri.

13 B f. 21° ad xjvre B 87 (id. A et Lp f. 66. c. l. #8vea): reds tovs elna-
topévovs “Elinvas, frtl Com. B) cuivea #de1 elneîv (id. fero L f. 272). Rel.
quae ibi leguntur huc non pertinent.

I 131

bc d’ BT° dpiZiAn pwvi, bTe T° taxe chAmire (C 219)
eimuv èmérer peramideic Amd Tfc chAmirroc èrrì tòv divepwrov®
ci d’ bc odv diov Sta xéixeov Aiaxidao.
xexivduvevtar dè aùT® èxeîva, ofov
8 cidijperoc d’ dpupardòc
xéixeov ovpavòv Txe di’ aidépoc atpurétoro (P 424):
dc Yàp èE àvritumiac Xadkoò Kai cidijpov Tiv Pavtaciav eic Tv èk
névrou fixov xexivnxev.
èAéropev mepì tùv mapafoNdv, STI moMdxiC TÀ olkeîa TOÎc mpéor- Vat. Znt. x0°.
10 paciv dvépara maparionci Toîc èv taîc mapaBoraîc buonppacwv, év roA- *B f. 61° ad
Xoîc dè xaì Zurradiv. eic dè micniv tobtov rapaxeicdw xai talTa* cup- d'Vobc AHI.
B&MNova: uèv dAAijAorc crpatoì tèv médepov®
cuv f° EBaiov Aarida1 néAepov (M 181),
cuv f’ éBarov fivovc, còv d’ Erxea xai péve” dv-
15 dpwv (A 447),
uicrovtar dè motapoi xaì tà Uypé-
oi pèv dp’ oîtvov Euicyov èvixpatfipci xaì sdwp (a 110),
dev Kai tò katadexduevov TOÙc Mmotaoùc Xwpiov picyérkera etpntar*
dh” Suwc avrdc èvarlàE eri pèv tòv morauiv Èpn Tò cuufaMierv,
20 dep fiv érì nùv dvopwrwv: .
èc preyarkerav cuuB&ANetov Sfpipov bdwp (A 453),
mì dè Tv crpartv tò picrecdai, Step fiv oikefov moranò
Udc tv picropévwv Yéver” îaxn te @HBOC Te (A 456).
cuvexuper dè tÒ uérpov eimeîvo éc picrerkerav cuppicretov dfpiuov
25 Udwp, ‘Ounpicoò Svtoc toÒ mapervpororeîv, uc tò TÉNEVOC TANUOv
I (Z 194) xal xeiuniAia xeîrar (Z 47) xaì “Apruiar avnpeiyavto
(a 241) xaì pévoc otgetar è mpiv Execxev (? E 472). è dè mpo-
iero TAV dvridociv T®v dvopatwy elc ÉvwriKMY TOÒ PpaZopévou mpòc
Tò eixaZbuevov, el re ai aùtaì guwvaì mperouciv ékatéporc.
30 èrrì dè twv Aldvrwy xaì toAuficac vÉ@oc elme kai katà perapo-

2 einbv om. B = 4dtom B Bfixe VO 7.8 dic — xexivcev om. V
8 èx mediov vel mroAéuov coni. Kamm., p. 77 11 mepweicow V 13 civ p" —
néAepov om. B 14 cùv d' EBaXov fivà VO 17 xparip. VO 18 xal om. B

mierdyyeia BV 19 pèv om. VO 208 fiv V 21 picrérrerav BV 8
Bpiwov V_ 22 picrea B 8 fiv èmì rv morapdv VO 24 picrérraav BV
Sufpipov VO 26 xemuiliov V dprr.ar, litt. inter n et a evan., B 27-29 6 dè
— txaréporc om. VO 30. 31 èrl dè T. Aldvr. vépoc ele ToApicac melody xatà
perag., xal wc eSorov xTA. V

9 v. ad p. 128,7
19599. +Eust, 4, p. 497, 19599.
26sqg. Cf. Porph, fn. Vat. sa’ (v. in fine op.).
30599. +Eust. 4, p. 471, 1999.
o»

*Bf. 114. ad
firhtopec,

132 [

cercato Kal tàc puwvàc Fuenyev, èrrermuv TÒ rapafinbètv TÒ mapafad-
Nopévw*®
fA0e d’ Em” Aldvtecci xiv dvà oÙdapòv dvdpov,

TÙ dè xopuccéconv, tua dè végoc eimero melòv.
mpoavagwvricac oùv vépoc meZùv èE aùtod mAA&CccEL mapaBo,nv* 6
bc d’ BT° &mò cxomific eldev vépoc alméioc avàp

épx6uevov xatà mévtov mò Zepuporo iwfc,

TO dE t° dvevdev é6vtIi ped&vtepov dute ricca

quiver” idv katà mévtov, dyei dé te XaiXarma noMinv®

toîar dp” Aidvtecci diotpepéwyv alZnòv 10

dijiov Èc méNemuov muxivai xivuvto paharrec

xuéveai caxeciv Te kai Erxeci rmeppixuîar (A 275—82).
tò pèv vépoc èpxéuevov kai idv xad dyov XafAarra eîmev, 8 écri
mpàyua crpatuòrou, èrì dè Tic PhAarroc Kivuvto, è èrì vépouc TaT-
Ter xiviice* muxivijv vegéAnv (IT 298) xa murivai p&Xarrec 15
xal xudveov végoc (IT 66. Y 188) xaì xudveai pahartec.

fipenpe kai érrì tod Afovtoc rai tic Tinverémme tc qpwvéac*

Ecca dè peppripize Méwy dvdpòv év dpidw

defcac, 6mméte piv dédtov mepì xuxAov dfouci,

técca piv bppaivoucav énmAude vadupoc smvoc 20

(ò 791 sq.)

ueppnpiZer uèv yàp xupiwc dvepwroc, bppaiver dè Aéwy, è d’ èvjMaze.

TO dè tiKkecdar xupiwc èmi tfic xiévoc xpncedpevoc évdiatpiBew
uc évapreî moMéxic oÙx Wxvnce Kai TD aùtd ypricacdar èmì Tfic dià
Astmv toîc daxpiorc diappeouévne* ùc dè yiù v xatatimxetar — 25
fivt? Eùpoc xatétnEe” tnkopévnc d’ pa Tfic — dc Tic TAKeTo
xaXd mapiia daxpuyeovcne (t 205 8qq.), xaitor èv GMXorc eimuv*
Tfic d’ ÈMeervotATw dyei pOIvbBoUCi Taperai (0 530).

17. dià ti Aérovta moreî èv dijuy W piXor Apreiwv firiitopec

idè pédovtec, Toùc finiitopac kai Bacileîc mpocguvav, kaimep màv- 30
tuv mapéviwv; gneîv oùv è ’ApictotéAne dti è pèv dfiuoc pévov
Tod dkoîcar xipioc, ci dè fireudvec kai Tod mpézar.

1 èromowv B, trimortv V!, ... mv (ante r aliquid delet.) V? in marg.
8 aldvrec cuauv V 6 de V 8 post t@ duae vel tres litt. eraa, B_dv..ev
Wi, eudev V? in marg. 10 tota: .p° V!, du V*in marg. 1200... VI,
dve V® in marg. cdiecci te V 13 AafAara, Aaa hum. del. rescrps, V* eî.ev
V!, elmev 8 V* in marg. = 15 sivfica, ricer hum. del. rescrps. V? mpérte x-
vien B 16 eov vépoc — pdAarrec humid, del. rescrpa. V* 18 &cca — dpi-
Aw rescrps. V? 19 émér[e] iv VO 20 76..d puv dp.....cav tea... vidupoc
viidupoc (sic) 9. voc V!, técca piv Spualvovcav èmiAuGev V? in marg. 22 dp-
pale VO 28 tò dè Tix, VO 26 tic T... To V!, fc tixero V? in marg.
28 p@vvidova V 31 margini exter. cod. adscrpt, "ApicrotA.

6 Cf, B f. 66% ad efcero 4 274 (id, Lp f. 96% c. 1. afeero mefi, Ad 274
Dind.): ..... dò dè tile perapogds xal eluéva menolnuev.

I 133

55. .... mc dè è Néctwp Tò TÉlEIOY drrodidode Tp Arourdovc A c. 1. où
Aérw Aérew abtòc émyeipeî; fntéov dè Sti Tfic Ufpewc mv uvipunv Tic to Tdv
xaì Aropridnc terointa xoì Néctwp aùrò TeNeiwc rerevficda: paprupeî, #090v èvéc-

Step dè deî mpaccev év TG Kaipù Aiopridnce Tapélitev xakeîvoc eic- Lf. 1815,

5 nreîtai.

90. quae ad h. v. de xAiciw leguntur ad w 208 pertinent.

122. (Eust., p. 740, 18) v. Y 269.

124. v. ad l 197.

143. de mAireroc (exe. e schol. E 153) v. ad A 250 (in extr. op.).

10 150 sqq. Mecenvidec adtar méMeIC, Î) dé Meccijm eic tdv tùv Aaxe- B f. 117% ad
darpoviwv vopòv méia cuverédei. mùc oÙv, pacìv, Arauéuvwy tavtac Maphanoane.
didwey oùx oùcac aùtod; gacî dè aùtàc Kiutmuwictpac elvar, fi dti Cf. Horn.
xorvà fireîta: tà TOÒ ddbeAPod, uc kdxeîvoc tiv Aîenv (Y 295) ..... Y- 150

dà Ti dè où péuvntar aùtbv év Tù xataAérw, dti vewctì brmò Horn. LL c.

15 tÙùy Atoccovpwv ficav mop@ndeîcar, TùV dè rerrop@nuévwv où roreî
cuppayiav, ic oUdé Nnpikcov: gucer Yap eici moMÉNIOI TOÎC mOP@rjcaciv
fi mepì aùrov gnew èv oîc Aérer AîrraX6y T° dvà mdavta xai dug”

‘ENixnv ebpetav (B 575) ....
158. did ti oi pèv dMor Beoì crpertoì Mérovtar, Tòv dè “Atònv B f. 117> ad

20 dverermuova gnew eîvar; Br éxeîvor uèv mepì tv eic fautoùc yaherai- duerdiyoc.

vovciv duapmuétuv, did xaì currivcxovew, è dè mrepì tiv idiwv xaì L f 185%.

dAiotpiwy, diò xal dxaumtde écriv* Bdev év oUdeNta méXe1r “Atdov Bw- ce, Hi

n PA cueà > _ Cf. Horn,

puéc écrive AîcxbAoc gnciv* uévoc dev yàp Odvatoc où dipwv épà 7 158,

oùd’ dv ti Biwy ovd’ émicmevdwv Adforc, oùd” Ecri Bwpdc oUdè raw-

viZera (fr. Niob., 156 Dind.).

167. éZiiinta: dè mc pu@ddov è Néctwp oÙ mpecfevéi uc cuverÙ- A c. 1, ot dé.
Tepoc. cri dè, Mérew, Sri xat® olkovopiav irmeeip@n, iva, dv dro- L f. 186°.
tiywcw oi mepì ’Oduccéa, aùròc serepov meicn. dtozov Yàp fiv vov Cf Cram.,
mpecfeverv tòv Néctopa, dte deî mévtwe TÒv ’AxtdAéa pù tercofivar n DA,

1 praemittit A: oùdefc cou tòv Abrov èxpavhice xal peuwerar ib. a rodode A

2 aòtòv L dè om. L 8avrdc teléucL 4eicimta L 11 vépovL

nciv L 13 quae BL post At@nv, Horn. post edpetav (lin. 18) leguntur: pe-

rdàn dè i) déEa ’AxtAAet xtÀ., cum quaestione non cohaerere videntur; Horn. post

Atenv haec: brropéver, ùc xal MevéXaoc aùròv ixereder, did Ti dè xTA. (lin. 14)

18 v. ad lin 18 20eva om. BL 2100dèL xaletiam post dè BL xal

post id. om. L_22 dxaprrrot eiciv A (Dind,); corr. Vill. diò dvnAehic èeriv BL
ètv om. A 28.24 yàp om. A oùb èraruviZera: A (Dind.); corr. Vill

BL post pnew: pévoc ràp Bev Bdvatoc cò dubpwv èpd od’ èmi@upet crrovdiv,

tum nonnulla, quae cum quaest. casu cosluisse videntur; in Horn. pare eorum

initio scholii legitur, partim (de verb. duelAiyoc) recte alterum scholium efficiunt

26 in schol. A aliena praemittuntur; L àmopia è Nécr, om. A 27 ante &«mL

Avec 28 mepl tòv ’Od, L—29 &re &dei L

22599. Cf. Eust, p. 744, 8699.
26599. Cf. Eust, p. 745, 7-11.

B f. 118* ad
èrbv.

'L f. 1869,

Cf. Horn.
v. 167.

Ac.l th
dè Barnv.
L f. 1868.

Lf. 186%)

Cf. Scor. ap.

Dind. IV, p.
412, IT.

B f. 118 ad
piva.

L f. 187°, IL.
Lp£.157°0.1.
Ppéva teprrò-
pevov.

Cf. Horn.
v. 186.

134 '

ddotia dè fiv Néctopa pù duvnéfivai rmeîca. oi dé qaciv, dti èmeì
èxBpòc fiv ’AgiMAéwc, ANomdopricac aùtdv mpòc ’Arauéuvova* To UCcdeE
d’ Za p@rvuderv Éva xal duo (B 346).

adtòc ox direrciv fi did TÒ Yfipac © brortevecdaI mapà TP
’AxiMAeî vopiZer ic éxmAnpòv tiv abrod dmovciav, toÙTO pèv Ti dia-
ThEEI TOÒ cipatod — ec QPPATPN PPHATPN@LY àpiirn (B 363) —
TOTO dè TA&@pov TepipaMibuevoc kai teîyoc, È ai ’AyiMhedc dverdiZer»

fi pèv di paia moMià toviicato vécgpiv è peîo,

xai di Teîxoc tderuev (1 348. 49),
fi Gm eltev: todcde d’ Za @@rvuBerv Eva xaì dio (B 346). eì
dè ev TÒ eritapiw qiainv aòtò edwprncato (Y 616), oUdèv Gavpactéy,
el mv Ex0pav drobéuevoc tiv mpòc ‘Arapéuvova Mer xaì tiv mpòc
Néctopa imoyiav. 7 ddiniov Svroc ei meicer, xadwc ETÉEpovc érreuypev*
meicaviwy Yùp tueMev aùròc Eye miv défav cei fimedpevoc, àro-
teuydefene dè Tic ixeciac aîtiav Ecyov oi mpécferc vdedc dieerpévor. 15

182. Znrodpev dè ei kai Doîvit éeri mpecReuriic. kai gaciv oi pèv
dio mpecevew, Alavta kal ’Oduccéa, Doivixoc mpoeAnAUABTOC oÙK eic
tÒ mpecfeverv dAl° cic TÒ cuMafécgar: kai dià TOÙTO È mommàc duikde
xéxpntai, kal xafpetov W giXor (v. 197). èvio1 dè Aérova cuprre-
mpecpevxévar xaì Doivixa, kai oUdÈv eTvai TexLupiov TOY Tapà TÒù Tomi 20
dpiougv* moXddkic Yàp kai érrì mhergvwv aùtòv TetaxdaI, bc kai érì
toò ur vò tor où xpaicuwciv Scor Beoi eic’ év OX6umtYw &c-
cov iévte (A 567), kaì wc èrì tOÒ Koupw xpidévte duo kai rrevmi-
xovta {9 48).
186» &mpentc dokeî xatalauBavecdar xiBapiZovta. Averar d’ èx 25

Toò kaipod* év Yàp vuxtì où eùmperéctepov <L àmperéctepov, quod
mutavi) d&A\wc xaralapfaverar. upvaZecda pèv Yàp TD cuuari oÙK
fiv téTe* xouupevoc dè fi mavvuyiZwv amperéctepov nipicxero.

cikeîov T@ fipur vuxtàc otenc rupvaZecdar paMNov TÀ povcicd,
dMà può diamavvuyiZer: mapapudia Yàp taòta Bupoò xaì Mimnc. Ecm 30
dè véoc xaì giAguovcoc kai Adqupov Éxwy TÀY KOdpay, kai où Bndu-

1 tradì L 2 facuéwc pro "AxiAAtwc L 7 mpoBaMépevoc L 11 qud-
Mnv L 18 melcee L 14. 15 arotayGelemc L 16 schol. A subiunctum scholio
Aristoniceo; L incipit: drropla. Zntodpev el del xal"®. ibid. Avcic. xal prev L
19 gilw L 19. 20 cuumpechevxévar A 20 map aòt@ romtà L 21 moMdiic
dè xal L 23 èmÌ t00 tù KA 30 rapaui@ia L rrapapvéia (sic) Yàp xal
taota Lp 30. 81 teri dè xal véoc L 81 xai ante où om. L

16 8qq. Simillimum schol. est quod e cod. Vindob. XXXIX Alter edidit
(Niad., praef. p. X). — Praeterea rem spectanti conferendum schol. B f, 118* ad
Goînk v. 168 (id. L f. 186, Horn, v. 168), quod ad Porphyrium referre non
audeo, et Eust. p. 744, 50. _

26—28 Simillimum schol. Alter (p. XI) edidit: dxgexès doxei xaralapfa-
peodai tòv 'Azilita nitagltorra. Averai dì tò tritnua tosto dx toù xaspod.

' 135

.
dpiòr péin GMhà xAéa dvdpùv ddber. f oiduevoc fifetv aùtovc copa-
peverar. rxaldc dè drovene tfic épwuevne dder, Smwc pù dokoîn xw-
udZew. fi Sti megpévrie pèv Tfic tOv ‘EMfivwy deqalelnc, mpoc-
moreîta: dè xara@poveîv: gnei Yoùv

5 dîe Mevormidòbn,
voy diw tepì rovvat’ èuà Mcececdar'Axatovc (A608.9),
xoi edi
Spceo, diorevèéc TatpéxAerc, immoxéXevoe*
Ì Mevccw di tapà vnucì mupòc duioro épwnv (IT 126. 7).
10 oùx fiele dè dpriùv cupari xaì yuxfi dpreîv, dil firoiuaZev aùTthv
mpòc tc mpdferc, xaì ém° elprivne tà TOÙ mOoMEuov perderà, bc kai oî

Mupuidévec (B 773 sqq.).

203. àmperéc: ic Yàp èrì xmpuov fikovciv dxpatétepov didévar L f. 1874
mapaxelevetar. oi uèv ydp dmrò Tfic Aéfewc Avovai: Tò ydp Zwpéte- *B f. 118%.
pov eîvar taxiov* cÎ dè dò TOÙ Kaipoî, BT: viz: ci dè dò TOÒ ÈG0vc* ione
Toùc 1àp fipwac, dAdwc xatarovovpévouc, dayidectépore Toîc mpòc TdV 8465, n
diatav xeypficdar eik6c* fi Tcwe wc povardc kai sdapécrepov rivuv, uni
ap’ dv dvadiZe cai civogAuriav ’Arauéuvovi (A 225).

221. mòc mapà ’Arapéuvovi dedermvnxétec vv mAMiv èc@iovciv; B f. 119° ad

20 & ov tò <Bkk.; t@ cod.) TTatpéxAw xaì "AxiMAeî cuuReBnxòc cuAin- ÉtolÌa.
mimdc mepì mavtwv elmev, fi cuANiBdnv ècdiovciv eic Evdertiv T0Ò fide- si nom.

0a: TA mepì aùtdv écridicer.

6 pevorniddouc L 8 marpéxAnc L 10 yuxîv, om. dpreîv, Lp 12 pup-
undévec L 13 L in lemm. Zwpérepov dè épate, dérac d’ èv tivov (sic) éxderw.
schol, *B, quod ita incipit: ampenèc dè tò wc tri — mapaxerevecda:, subiunctum
est scholio mauus prioris (ad Zwpérepov relato; id. Lp f. 167%): dparétepov,
mapà tò Ziv: ol dè taybtepov. A fcwc uc povande xal bbapécrepeov rivuv,
dp’ dv dverdila xal olvopAuriav *Arapéuvovi (in schol. B signum scholii finiti
quod olim sequebatur erasum est). Cum apertum sit eum qui *B scripserit verba
fi lcwc xtA. propterea omittere, quod iam a pr. man. scripta exstabant, in scholio
constituendo cod. Leid. secuti sumus 14 xal oi pèv darò 7. \. B 15 eîva
om. B 17 xpficéa B 17. 18? — ’Arapéuvovi in uno Leid. (cf, ad lin. 13)

dr yao vunti osx drpents udaoltasy, Imel ov ]v xarods youvagiag* xesitrov
yàe Tv udaolter ) moptodar dg dddleczog (?).

13—18 Idem fere schol. e cod. Vindob. ed. Alter, p. XI, paullo aliter
Hom. v. 208.

13, 14 Rem de qua agitur Zoilum poùtae crimini dedisse Plutarchus auctor
est, Quaest. Conv. V, 4, 2.

14 Aristotel. poet. 25 (p. 1461 « 14, inter ea quae mods try dif» dedvra
dei dialsetv): xal tò fopdregoy SÌ iquie où tò Exparov, dic olvigivir,
dilà 1ò Warrov. — Hesych, fwgdregor: ... Fyio1 dè rdizior.

15 +Horn. v. 208: ... ovx droxov dè vuxtòs ovons fwedtsgor wiver.

17sqg. +Eust. p. 746, 42: avtòs ye d Azidieds formsv Udagioregor ni
ve, nal slxdtme, è té Ayapiuvori Gvevdloaz olvogivyiar.

19-22 Lp f. 158* (c. 1. 2x° drela@’ froîua) prave traditum: xd sagà ‘Aya-
piprovi Sedermynuotes viv maliv doBlovorv; els Evdertiv toù FI0da1 vj neel

136 I

Lf. 187. 223. xaì Znteîta1 dià ti mpoaprraZer tòv Adrov ’Oduccevc, mpòc

A tòv Alavta dvroc Tod veipatoc tOÒ Doivixoc. Avcic. fntéov oùv Sri
eite évdevupevoc ’Axieî, BT où pia fiv fi Aric, mpoamotuydviwy
tv éruipwv aùtod xai olkefwv Tod ’AxiAfwc. éBovdero dè mpoexxe-
vucac TV dpriv dvarkéca mi Toîc cikeforc mpocdo@fivar xapicua. B

*B f. 119 ad 226. did ti tv èx0pdv obtwc Uvépace mporenùc, où mpogepa-
’Avapéuvo- mevcac; fintéov oùv Sti elte tvdenvipevoc "Axe? Bri mpétepov dpi-

L Lon coac îxémme xadéctmxev, fi mévu fntopixio È dvàp eic puiiav dre todc

a. diupotépove xai Ti TpameZy ducwmidv xaì todo puévov Mérwv, dic dué-

citoc aùTd di’ fiuòv reréwncar: xal Yap xaì èxeivov xaì coò perecyij- 10
xapev TparréZne.

*Bf. 119. ad DAI. dià Ti dè, nei, mpTOv dmoxérte, el0* obtwc tÒò mp éu-
répunBa. BaNNei; èrreidd éx TÙùv dxpocroMiwv ficav eydAuara xal elkévec tÙYV
Lf 188. Bey aùtiv. èxkAivwv oùv TRY TÙY Bey SPYÙV TOOTO Toreî.

*B f. 120 ad 265. ti BovAeta: tò atBwyvac dè MéBNTAC teikoci, xaì eì ci 15
amipove aùtoì Toîc &miporc, Stay elmy dmupov MéBnta (Y 885); qnuì oùv, Sn

V. 264. av tpimddwy xal tv MeBritwy oi uèv ficav elc Urmmpeciav TOÒ mupòc

Lf. 168, IT. irimidaror, oi dè dproì kai eic Olav xal TAYv dià Tic Syewc Tepyiv eip-

Cf. Cramer, A n » n A
A. P. II, YACHÉvOL. diaxpiver dè Toîc émdéTorc dm’ GAAMAWwY, Toùc pèv Mérwy
P. 382, 18. aiBwvac rai éumupigitac, ToÙc dè dmipovc xaì dvdeudevtac, Toùc 20

évexa xécuov uévov eipracuévove.
308. schol. Leid. f. 189% de Ulixe rmoAutpéryw agens ad a 1 per-
tinet.
356. v. 682.
Ac.l e 371. dià ti èEnmarficgai gna è ’AxidAedc dirò TOÒ ’Arauéuvovoc 25
Tvé big àparpedeic dé TOÙ YÉpwc; fixtera ràp, f Ufpic amom. fi Bn Téwc piroc
vadv tn
nera, 1 Lin lemm, èvénce d’ ‘Oduccede. dmopla. A, cuius lemm. vede” Alac Doi-
vu, praemissis aliis inc.: Zntettar dè dià Ti KTA. 6 ’Obucc., tum, verbis apòc
— Ada omissis, fnréov dè dti xal udia elxérwc* oùdè dp pia fiv èAric xt, A
4 rv olkelwv abrod. èBovd. dé AO 5 xdpiroc A 6 L in lemm, diropia’
puèv èvi xAiciy ’Arauéuvovoc, A àpèv èvi xAicin 7 ante fnréov L Aicic &ni
6 mpér. ofp. A_8 A méivu fntopudc dviip L 9 xal pévov oùxi todtO Aérwv A
10 xal post yàp om. AL 15 xal el ci aùtol e coni. posui; xal oi xtA, B, xa
«i ar, L'—16 oòv om, L 18 xai dià tiv fc Sy. tépyiv L 20 dvovpdev
tac L

avròv foridoet. 7 oUv tò Iusginio ual ‘Aziliei copfefinuòs cvlinatindie wegì
ndytoy elmev, 7 cvd4BInv te&iovarv. — Legatos apud Agamemnonem cena-
visse Aristarchus observavit (v. schol, A v. 222).

1-5 Cf. B f. 119* ad Dolwixi v. 223 (id. L f, 187>, Horn. v. 228): 0vg fra
elmp di2° sl naspog fotiv «ti., quae a quaestionis forma plus discrepant quam
ut huc referre audesmus. — Quaestio nonnihil mutata in schol. min. h. v. transiit.

13. 14 Cf. Horn, v. 241.

16599. B f. 107° ad al@avas v. 123: tods els ade fadlopivove* dic dè
Lé6ns tei Evdov (9 302)...... , ef. Horn. v. 128; Etym. M. 32, 36: ... xal
at&ovas LÉfntas tovs reds tò ndo érimndalove, xalovptvovs dumvesfrjvus.

' 137

dv avepdvn éxBpéc, taUtmv Aérer tiv dmé&my, mapaxedeudpevoc Tp
’Oducceî puAdTTECOOI Kai pù mpocéyev ic gidw. kai tò dévta pévror
Errerra dperécdar amm teriv: è rùp Epncev oùx èmoincev.

377. ad Z 234 (p. 97).

8 378. amò tov Kapùv, odc dei (B 867) Noidopeî 6 mommic, oîov
èv poipa Kapòc ofovei dovdov. TÒ Èrkapoc ’Alkaîoc pèv 6 èmrpappa-
torroròc èrxépaXov fixoucev (Anth, IX, 519, 3), dmò Tod èv T@ Kdpa
elvar. tà Yàp madarà tdv ypaidiwv àroppirmte tòv érkxépalov. Mérer
ov tò tiw dÉ piv èv xapòc alcn, tovtém nudpar aùtòv èv È

10 poipa ai ruvaîkec tòv èrképarov. ’Apyidoxoc dè [xal di èrrixoupoc
diete Kàp KexAicopar]® miuduar aùrdv Èv picdopépou kai Tod TUXSvTOC
crpatubtov poipa. Aucaviac dè è Kupnvaîoc xa ’Apictogavne
xaì ’Apictapyoc èv xmpòc poipg gacì Aérerv tòv rromtàv Awpurîic
perafaXévta tò Î eic a. Nécoc dè è Xîoc xaì tò @ unkiver oùdèv

15 ppovticac toù perpou. ‘HpaxAeidnc dé pnaw dti tà èk TOO N eic
Bpayxù @ peraydueva ’lmvixd éeriv dA où Awpiéwy cuctodat. dvri-
ppézer pévror È rmommàe TO év xapòc alcn Tò eì dé tor Atpeidne
pèv amiy0ero xnp601 u@iNov (1.300) kai Tcov Ydp cpuv àm-
fix0ero xnpl peraivn (M 454), xaì è aùtdc ’AxiMevc® éxOpòc rap

20 por xeîvoc dudc “Aidao miAnciv (I 312). duorov dE éen t@
Tcov maciv amfydero xnpì peraivn.

383. Znteîrai, méTEPOV TÒ péredoc Tfic méiewc dniicar Bovdetat,
uc &v èxovenc midac ékatév, f tv muAbv TÒ péredoc, dc èk diaxo-
ciwv dpuérwv kad” éx&cmy dua eiciévar duvapévwv, fi tò péreBoc tic

25 duvdpewe, Brep kai BovAera. el yàp diaxfcio1 divbpec kad” éxbemv
eiciaciv, oi diaxdcior èrì tà Exatdv moMardaciacdéviec dicuipior dv
elev* xaì oùdèv péra ei dicuipior divdpec oîkodci TAV mÉMIv. fntéov
dè, Sti péredoc méiewc drndoî xaì duvépuewc uéredoc, oùxéri dè ruAdv*

6 xapéc codd., &rkapoc Anthol. 1. c. 10.11 versum Archilochi, quem codd.
om., e schol. Plat. Lach. p. 187 B (Bergk, fr. 24) addidi 12 Auccaviac B 23
moMbv L dv pro èx coni, Kamm., p. 60 26 èrì toùc ékatdv L ducuipior B
27 ante fnréov L Avcic

6sqq. Vestigia quaestionis hoc versu oblato institutae apud Eust., p.
757, 23, exstant. Idem praeter eas quae ad Porph. referendae videntur alias
quoque explicationes congessit, quae ex parte etiam in schol, A et Horn. le-
guntur.

12599. Cf. Ariston. I 378: dre cvrsoralta: ’Iuuds ly xaods avril roò év un-
eds: Suosov yeio deri 1 Teor yde opioi nagiv anrgterounel peratvg.

21 +B f. 1224 ad afoy: Suosdy deri 1 Icov yde pur naciv dnnz®eto
nel pelalyy ...., cf. Apollon., Hes., Ft. M,

27594. +B f. 123° ad dimudero: v. 888 (id. Lp f. 161° c. L. dimxdoror): od
sò #idros ròv modav Gilet omualvur (068ì yào Gua ndvrag riva: puotr),
dilà vò piyedos tic wéleos nal rò x1ij80s rv dvdody, sl ye xUlas pèv fxa-
tor Fu, dydoas dì deparopogovs 4' pueddas. iv tavey dè 7v xedrecor tà

*B f. 122» ad
xapde.
L f. 193..
CE. Phil.
XVII, p.
346, IL.

*B f. 122% ad
Exaréumvdor
L f. 193», IL.
Cf, Cramer,
A. P. II
p. 382, 26.

138 Ù

oùdè ràp xaì tò dua tovc diarociove elciévar dedriiwrev, dAlà uévov
En xad* éx@emny eiciaci c°, oî kad Erecdar dAAiXorc divavto. péredoc
dè tfic méhewc drdoî tò éxatgumudov, Tic dè duvépewc Tbv Gpudtwv
Kai fviéxwy Tocodtov eivar TAAB0C* oÙ Yàp dij dmAdc ndv xaromosv-
TV Tocoùtov TIBeTat TÒ mARBOC, dANd TY dpuarogopovviwv. dugi-
Borov dè métepov divdpec diaxdcior cùv diakociore dppaciv . . ... A
dvdpec éxatdv cùv ékatdv &ipuaciv, wc Tò cuvaupétepov eivar toÙc c',
toùc dvBpwrouc kai tà dpuata. xkv diaxdeioi dè Wciv dvepwroi, dupi-
Borov mérepov Èv Ekacroc èyer dipua, xaì obtwc Ecovtar diaxdcia,
dvtwv Tetpaxociwv immy: f diaxdcior dvdpec Exouciv dpuata, èv éxd-
cow dippari fivibéyov kai mapafétou Svroc, dere éxatdv pèv eîvar tà
dpuata, fmmovc dè diakociove xa dv@pwrrouc diakocioue, kai &puara
uèv tà mévra uipia, fmmove dè dicuupiove: éxeivuv Yàp dppata pév
ela c‘, fmmor dè Tetparicuipior, fiviogor dè dicudpror coumavtec. éka-
Tépwv dè fi divapuc perddn qaivera, © tetpaxicuupiwv Îmmwv Tpepo-
uévwv © ai dicuupiwv. fiv dè Tò malardv Airimtov Pacidera kai ro)-
Noùc elc aùtàv dvfirov popovc Aîrimmior Aiguec Aidiorec xa da
town. viv dè Aigerolic xadobvrar ai tò maloòdv Gfifar, xai paa
deikvucdar mepì tiv Aiderrodiv mov muAdbv Tx. dc dè Kéctwp
icropeî, Î Arécroric fl perdin mpò tod smò TTepcov dapavic@fivar xù-
pac pèv eîye tpicpupiac N, dvopumwv dè pupiddac y', ékatòv dè mi-
Aarc diexocpeîto. Tatmv èreiyice Bacidedc “Ocipic. ivèéc déÉ aci TOYV
fepéwv, Str p' elxe midac, èE éxleme dè drrAîra: pupror, y' dè fmmor
erectpétevov. Off dè dvopazoviar mò ‘EMNivwuv dnò Onfnc tic
NeiNou Guratpéc* ci dé ’Emdpov eimov aùtiv, ci dè TTpwréwc toò TTo-
cedvoc, oi dè Aiguoc toò ’Hreipou.
404. ad = 200.
410. ad Z 488, p. 106.

1 oò rap L 26qg. în numeris verbis aut signis exprimendis cod. B se-
cutus sum, L in ea re non ubique congruit 5 dpuarotpogovvtwv coni. Kamm.,
p. 61 6 post dippaciv quinque fere litt. era. B 7 cre tò L9 &ovra L
diaxécia conieci; diaxécior B, c L, Kamm. c' Svrwwy (sc. fipudrwv) v' fnror 10
fmror codd., mutavi e coni. 11 wc pro wereL 12 dè om. L 18 pupia B
14 nisi nonnulla interciderunt, pro c’ scribendum .x 16 BaciXeiov L 18 Aréc-
rohic corr. e Ardc mdc BO 19 mapà tiv A.L Kdcrwp Wyttenb. ap. Din.
dorf.; Kérww codd. 23 yfXio1 dè fmror L 24 wvopdZovro L

Baotdsra cije Alyintov, slc & mollode Fpseov pogovs Alfvas Alyintior Al8lo-
nes' vv dì Aidonolis dvopeterar. elze 3ì xolpas uèv rovopvolas »y1' (6
Lp), deosgas dè .yw' nal nulas 0°, dvdeciv 8ì pvodidas w' Kdvde. — w' om.
Lp). raven» desizione d Pacilevs "Ooreis. BE indorne 3ì nine dorodirevov
duiiîra: pèv pigios, fmmijes dè zilio., dopornidea: 3ì diaudero. Orfn dè dvé-
pasto dxò ‘Eldjvar, inò 3ì Iegody Sorsooy txog@j@n. Cf. Horn. v. 888, Eust,
p. 758, 7549

Ù 139

443. ..... eì irmò Doivikoc oùv meraidevrar, ti mapà XeipwvocB f. 123° ad
ddiddyon; dijhov St rodeudiv xai iatpuciv. up nerina CI
447. v. infra ad lin. 12 sqq. dcdverera.

453 8qq. àmpentce Toradta mepì aùrod diefiévar mpòc pundèv dvar- «Bf, 1230 ad
xaîov. oî uèv oùv drò tfic Affewc Avovciv, St mpoprrfivar oUdepiav maMaxid
Eyer aroriav, ci dè dò TO KaIpod, STI Tàc maMNaxidac diaB&Mer mpòc LE (THA
Tòv ’AxiMAéa Evexa tfic Bpicnidoc ya)ertaivovra.

dià ti è Tindedc tòv Poivixa TorddTa fuapmedra, dcre mi) naÀ- *B f. 124 ad
Aaxidi TOÒ rratpòc currevecdar kai TÒ Tatpì èmpovAedcar, duwc didé- 6 dé pe rpé-
cxadov rù viò cuvéneuyev; A dt Wcerep iarpoì dipictor èrrivovar oùy PPUY Y. 480.
ci può rppwemrétec oùdè rippwem€étec pèv ui eidétec dè tà duapri- Lf. 194, I.
para kai tàc altiac, dA’ ci dugw Eyovtec, ciTw Kai cuBovAor dipictor
oùy ci diteipor tòv duaprnpétwy, dil’ ci éurespor, oùdè ci èév èurer-
pia uèv revopevor pù oiduevor dè fipaprnkévar. È mapfiv Tm Dolvia*
xal yàp fipapre xaì duaprùv &rvw Sn fuapre, xaì mpocemwvode dr
fiuaptev éautòv Tetimbpnke did T"ic Éxouciov qurfic. è Torodtoc &v
eîm dipicroc latpdc TÙV madeiac deopévwv.
fi dè puviiun tfic mepì mv madiardv duapriac mpòc tòv “AxidAéa
oÙx dkaipoc did nadhaxidoc aîtiav èEauaptavovta mpòc Tobe “EMnvac,
xai rapéderrua gépovioc mpòc tòv ’AxidAéa matpific mpdgewc* dc Yàùp
ò Tindevc tòv eic maMMaxiv mAnpperticavta kai mpòc matépa duoXoyit-
cavta tò ddixmpa xaì ixerevcavta kai did purfic éEMacxépevov TAV TOD
matpòc pfiviv où raparicato defacdar, oUtw TÒv ixerevcavta *Arapéuvova
avo* iv ec Thv maMMaxida mAnupereîv èdéxer pù dTotov eTvar mpocrice-
c0a1, pit’ ov TD “Aximieî, urite tm Dofviumi imèp adtod mpechevenv.
dc mpòc dudvorav fovéwyv TÒ TolodTOY Ètoince* quei yoùv fl d’B f, 124 ad
altv uè Aiccécxeto (v. 451). xai madiv Tfic dixoctaciac aùtwbv xpeit- TÀ Nip
v. 458,

4 airo0 Vill.; codd. aùto0 —5 ri mpò 700 prrfiva: oddefav der dmré-
repav L 14 8rep fiv codd.; corr, Bkk. 16 dià tic dxouciov p.L 19 rada-
xidoc L 20 qépov, suprascrpt. r,B 21 «al om. L 24 maXaxiba L_ 25 mpoc-
ncecdar Bkk.; mporicecda: B, mowcecdar pit* èv T® "Ax. xtA. L 27 dictaciac L

1. 2 Ariston. I 489: .... xal Sti odg vrò Felecyos Zredgn d 'Agiliede
dllà tiv largiujo povny imcades@n. CF. Lebra, Ar. p. 190.

4sqg. Cf. Bf. 123% ad rellax(dog v. 449 (id. Lp f. 163%; simil. Horn. v.
449), quae num ad Porphyrium referenda sint ambigimus. Nam vel schol. A
v. 553 docet, non solum Porphyrium de rebus Phoenicis a nonnullis postae cri-
mini datis egisse.

12599. +B f. 128% ad xgairo» v. 447 (id, Lp f. 169% c. 1, 35 por malate
dog): . diupufrie II Bidaonalla 1) xeioa' Bò al tocadra ripagraxie to
PBolvini xal iv mooguoovosi tod matods yeyovoni tòv vlòr Imsroine: è TIntevs*
faiea yde adrov ale®duevov tig duagrias di” dv fuvros tiv fnovoror Inriyays
goyiv. Cf. infra p. 140, 9.

26699. Scholium etai habet quae aliunde illata videri possint, tamen et
propter vestigia quaestionis servata et propter mel illud (lin. 10) ad Porphy-

140 Ù

L f. 179° c. 1. tova TÀY Purùv firnicato. èv Ber dè de? Tv ctixov dvayivweerv dc pera-
TA mesdunv yoodvtoc aùtod* diò kai éurremictevtai “AxidAéa» Ò Ydp ti rtaicac mav-
Kat gpela. Tuc al quAdrtetai, xal CopoxAfic (fr. 750 D.)- dc pù mérovee rà-
Lpf.163%c.], 3. n , ,
pi mobpny, Mi uÎi BovAevétw. oi dè eù mpòc roveîc èyovtec è’ Tenc pèv aù-
Cf. Horn, TOÙc dramdcev, èrmauivova dè TE Katarmovovpévw. fi téXxa Bovderar
v. 453, Aérew, dti od mAvta merctéov untpi — Béric Yoùv ENerev® dAMià cò
uÈv vòv vnucì rmaprfimevoc Wkurméporci privi ’Axaroîciv (A
421) —, dMià p@Mov matpì td \frovir: Prdoppocivn ràp dpei-
vwy (1256). dradoì dè didécxador ci év ra@nudtwy Teipg revéuevor®
xai Xefpwva Ydp quei TPwEÉvTA TIV Xeîpa TY Tepì Boraviiv èrimnded-
cor latpixiv, TAV dè Trepì tàc diairac tòv CnAufpravòv ‘Hpédixov, 6c
éumecùv did Tovc mévovc elc p@ònv èmmévwe Tàv téxwnv tabtnv èue-
Mémeev.
B f. 124 ad 457. mc è pèv edxerar toîc Epivici Képivwici Lp), toc dè eù-
È Pets xàc aùT® èxredeî “Ardnc kai Tepcepémn; fintéov oùv <om. BLp), $r1
Lp f.168%c.1. aUtoKpPÉTOpEC TV Tiuupiiv Svtec Tùv TOÙ KOAdZE èEovciav toîc di-
Zevc te xata- sY dali €
x0imoc. Norc daipoci mapéyovrar.
*B f. 1240ad 468. dfilov <ònAoî L) é71 oi ciec BaXéBovtec dop xai mpue-
ebbpevor ta-Meîc Svrec edduevor tf pioyi xaì drrtipevor tavioviai <T&vuvta: L),
ei è cnuaiver tò èkmikovro <émkovto L), amò TOÒ TETAvoÙC <Terdvovc
00» B) rivecdai toùc icyvarvopévove.
473. ad E 137 in fine operis edendum.
480. v. 453 sqq.
A 497. .... évavtiov dé ten tò ctpemto) dè kaì Beoì aùtoi
L f. 196. TD oò yàp aîya Gedwv tpéreta: véoc (Y 147). Avorro d’ &v
mpocwmy, dti Tò pèv alya Gewv où Tpéretai véoc è mommic pnew,
èxeîvo dè 6 Poîm Mérer èv xaipò dpriZopévou ’AxiMéwc eixérwc, ai
Toùc Beoùc meldecdar.

B f. 126* ad 571. .... mc dé “Ardnv èrmixadeîtar, Î) dè ’Epivùc Epyerar; dfidov
Mepogoîric. dc brmpénc.
Cf, Hom. — ——_ , al

vi 667. 1 dc xal per. Lp 2 ’AyiMhéwc L 4 fovAednta: codd.; corr. Vill 66m

om. Lp = merwréov Lp @éric ov. Lp 7vovom Lp 10 gna LLp,
paci Horn. et Eust. (p. 763, 17); de B non omni ex parte certum est (potest
esse paci) 11 tàv dè mepl tàc d. L cndifpiavòv L12 geinv Lp 24 A (cl
ctpentol) praemittit: eoperdcrpemto:, edperdfintor, edmecto, L ita incipit:
crpentol dé te xal Geol aùrol* Touréctiv edperdetpertor, eDAnmtor, emetor.
évavriov oùv emi TÒ crpent. dè xal aùrol'Geol 26 Tò pèv où Yàp aîwa 0. tp. v. L

rium referendum videtur. — In usum suum convertit Eust., p. 763, 12 (unde
Paris. ap. Cramer., A. P. III, p. 238, 18).
9eqg. Cf. supr. p, 139, 12.

«11 Porph. 4 515: ..... tod yàoe diartntizod 'Hoodinos pèv fetaro. Cf
Plat, rep. III, p. 406 A.

14-17 Cf. Horn. h. v. et infra schol. v. 571.

24-28 meliora schol. y 147. i

29. 30 Cf. Ariston. v. 569, 71, et supra schol. v. 457.

{ 141

591. xal mc oÙK ditotov u6vn Yuvanà meldecdar; fi ti è KaipòcE f, 126% ad
fiv è meiduy, ox è Epwc. STI YÀpP oÙ uvaoxpareîrai diihov: où Yàp Meer get.
èpwtikoîc cità èxpricato friuaciv, dAlà mepoévroc TOÙ Buuod, TÉTE A v. 586.
Tapaxadeî.

8 àmperto doxeî TÒ pù Ùmé tivoc dAXou mercofivar tòv MeAéaypov, L f. 199»,
GMà uéwc tfic ruvaméc. Mie d’ è Kmipéc* dAX° Ste di OAAapoc CO
Pp.

mix’ éB&MAetO (v. 588). 50, IT.

GI7. did Ti tdv Dolvixa oÙk drroAver è ’AxtdAevc; fntéov oùv STI *B f. 127 ad

Tvoùc mapaxexAficdar aùtòv Umò ’Arauéuvovoc Tf mpecfeia épopnon, SpTpo aereo.
10 pù perà peiZovoc dericewe médiv èxreupoj, kai dic ampuaZer dvlenenv al e. 1. odTo
EEer. oi dè bc wuoXoynpévov aùtò Maufavovcww, STI dc TpPoPéa aùtòv DI ae

KATÉXer

656. dmopia. Znreîrar did Ti perà tiv mpòc Afavta ’AxidAéwc A K 688,

amoxpiciv ’Oduccede où Aérer. fintéov ov Bri èmel aùtò cxAnpòc dr- d ti [Rasa
15 expivaro. Nektéoy dè xal mpòc toùc Zntodvtac, Tivoc Éverev dMot tivèc A. P. III,
oùx èmpécfevcav, dAl° oùToI, STI xpeittovec édéxouv. p. 178, 2Î.

682. èv t@ pouceiy T@ Katà ’AXeEdvdperav véuoc fiv mpoRaMhe- *B f, 121% ad
cda: Zatfipata xal tac yivopévac Aicerc dvaypapecdar mpoepAf@n iv, Yîv è’ èmel

ox 06
moc toò ’AxidAéwc Toîc mpòc aùrdv éABodci mpécpeci taUtmY dedwxéTOC Ù , 366,
20 àmépaciv* Lf. 192, IH.

oÙ ràp mpiv moXéuoto pediicopa: atuatdevtoc,
mpiv y° vidv TTpidporo daîppovoc, “Extopa dîov,
Muppidévwv ri te KAiciac kai vfjac ixéc@ar
dpi dé tor Tj ui xAiciy xaì vnîi pedaivy
26 “Extopa xaì pepawra payne cxicecoar diw
(v. 650—52. 54. 55), ’Oduccedc èpwrWwpevoc TÀ Tepì Tfic mpechetac
ToùTo pèv où gnciv, dMià tò
aùtòc d’ Ameiincev dp” foî parvopévnpi
vfiac éuccéXpovc &iad' ÉAxépev auprediccac (v. 682.83)
30 trapampechelac dp eivar tò pù TÀANOf) dtorréMew. mpòc toòTo è
Avwy Epacxe, taAn@fi uèv èrmarretdar tòv "Oduccéa, oùy & mpòc dANovc
eTpn€ev eimévta, dA’ & mpòc aùtdv kai & fixouce map’ “AxiMiéwc. fiv
dè mpòc aùtòv fngévra

1 yuv. uévy A 2 00x 6 Svespoc A 3 aùtà om, A, id, xal pro dMd
me.@évtoc (una litt, eras.) B, rap@évroc L 6 @dXauov L —8 fnréov oîv
om. AL 10 dvéyenL 11 dpoXorovpevov A 13 Zotettar dè did ti L
14 crAnpde adrg L 16 81 — èbéxovv om. L, 5t1 xai adtol 2déxovv A; cor-
rexi e Par. 17 t@ xatà tiv "AM. LO 18 xal tàc Avcerc tàc iv LO 24 tà
nà B (text. TAI par) 27. 28 dà Tò 8’ aùrdc è’ ir. L 28 qavopé pf" L
29 tucéAuove L 30 rapampechelav L dAnef L= 31 mpòc dAMiXovc L__32
dMà mpòc B

1-4 Id. Lp f. 166% c. 1. Miccer” ddupopévn (v. 587). Cf. Horn, v. 586.

142 '

vv d' émel oùx é0€Xw modepiZerv “Extopi diw,
adprov ipà Arì fézac kai nei Beoîci,
vnicac eù vfiac, émdmv Giade mpoepuccw,
Syear, fiv é0éAnc@a kai al xév tor tà peunàn,
fipr péN ‘EMicmovtov èn° ixudevta mAeovcac 5
vfiac éu&c, èv d’ dvdpac èpeccéuevar pepaòtac (v. 356
—361).
Stav pèv oùv ein è pèv adpiov ropevecdar, è d’ Oduccedc du’ roî
parvopémpi, tdANGtc dv elm AmmrreAkwc. où pevror dmddc pn, dn
taòta elpncev ’AgidMevc, dA” Sri rimelincev, drei v tò mparua kai 10
oùk prov amogaivwy di’ È fikouce mpòc ToÙc dMMovc dm’ avtod Neyé-
peva, iv mpòc uèv Tòv Dolvika*
ppaccoped” fi xe vewueo® è p’ fuétep” fi xe pévwpev (v.619),
mpòc dè tòv Afavta, mpiv ‘y° vidv TTpiauoro èA@eîv Èrù tiv canvijv, où
mpérepov éEfecdar eîc tv méMeuov (v. 650). ti oÙv Èder TÀ mpÒC Toùc
dMNovc Mérew, dAl° oùxì uévov èmxpiverv tà mpòc aùtòv fndévra; are
Mal dè ficav èE dv mpòc Tovc dAiouc perà TadTa Epn. ei d’ adtwc
xaì tà mpòc Alavta @@dcac ele fndévta, UBpic dv fiv TOO Alavtoc,
puù duvapévou Mérerv & dkfikoe* diò Èmijrarev: eicì kaì ofde amarri-
Aew oloi te TÀ fndévra mpòc aùtovc. 20
B f. 128% ad xaì piùv Poivui puèv Èiere Ppaccoue0” fi xe vewueda (v.
aio 619), Afavti dè 0Ù rp mpiv moXéporo uediicopar (v. 650). dA
879. tewc ’Oduccede tà mpdc fautdv pévov fndévta arme, avaxérter dè
L a 2028.

Lpf.168%6,1. tà Afavtoc eimuv eicì kai ofde (v. 688), Smwc pù alcyivorro Alav-
viac tucéi- TOC MAÉOV Katopewcavtoc. T iva èxkéyn abrîv tiv éArida kai edyd- 26
uovc. Xuwc modepricwe, dev kai taparveî è Atouridnc xapraliuwc mpò
Cf. Horn. vemv éyéuev Nadv te xai fmmouc (v. 708). Srep dyvoricaviéc

v. 678. Tivec Wpélicav tà mn.

688. v. 656.

6 &fcwovrov L86 pèv ante elmn L 9 drarrAkicL 11 toùcdA
Xovc $r° om. L 12 dc mpòc ? 18 el xev vewue0” èp° riuétepa eri. L'16
tEtcdar (B, èieca1 L) 100 moAéuov BL; eic tòv méAepov Vill.; #EecBa1 t00 no-
Méuou Cobet ap. Dind. 17 adtwc L 21 gpacéuea, w suprascrpt., Lp (accen-
tus alio atramento additus) i xev veWpe0a Lp 24. 25 elmbyv — xarop@wcav-
toc om. Lp

25 C£ A v. 680: Gr: droropalraror tò tijs dpddov, Uxse dv meditors elmev
drayytiiei, rò dì televraîor, dti lav cvvelactociv Éwg toy avroò ved» cvp-
pagioe, zagndilorntv, fra pù durdder roò Bondriv.

27. 28 v. 688—92 ab Aristarcho obelo notatos fuisse ex Aristarcho constat;
idem de iîs qui antecedunt non innotuit,

6. TToXùv 3uBpov &Gécgatov. glossa suprascripta: èk rapa)-
Mou tò avrò xarà TTop@pupiov.

Lp f. 169°.

11. dduvarov, pacìv, èv Ti canvij Ivra xamdeîv elc TÒ rediov. *B f. 129. ad

Ontéoy oùv Bn ideîv kaì dBpficar MÉropev kai tò tf diavoig ckéwacdar.
5 érxwpeî dè kai oùtwc Exe Tv canvav, dc divacba: amdeîv* Ed0c Yàp
Toîc Bacidedci ToOradTA KatackeudZew, dp” Dv mepibyovia.

nedlov.

f Sri ép° byovc fi cenvà fi Baci, fi Str oi Tpwòec Com. ciB£ tap, ad
To. Lp) èrì Gpwcuw rmedioto (v. 160). èwor dè td dOpiicerevipe 169001.

étrì TOÒ voò dkovouciv, dAdd mpocé@nkev dv tò <Taîc Lp) qpeciv, bc
10 tò Sppa îdwpar <@ e corr. Lp) èvì ppeciv (® 61).

Tor 87° èc
medlov.

478qg. eì dé mic Mérer tòv “Extopa dià TaUTA Urepridecdai xalEust. K, p.

aùtoò toò ’AxidAéwc, Terw St Aver tò dimopov è Bacidevc, mpocdeic tò

aòtwC, fior obtwc drhdc, oùTE Bedic, quciv, viòc gidoc oùTe

Beoîo. ’AyiXdedc pèv fàùp kai toradta Kai peiZw dpdacac oùk &v èx-
15 TANEOI TIVA (èx Bedc 1hp), è “Extwp dè dtAdc dvip.

788, 50.

67 sqq. POÉrreo d’ i xev inc@0a kai Èrpriropa1 dvwy0i, ‘Bf. 130° ad

matpédev èk revefic dvopaZwv dvdpa ÉKxactov tAvTac xudai-
vwv, pndè peraMiZeo Gupd. Ttabta cnuerwtéov dc èmmidera eic
alriac &médociv, di’ fiv eiw0aciv obtw mpòc dAAmAouc diadérecgar oi
20 fipwec: diorevec Agepti&dn moNvpiixav” ’Oducced* efvar ràp puo-

1. 2 Cf. Eust. X, p. 786, 16: tò dè xolòr dufeor d&#cparor ix
maoadljlov rasta vosî, dc nal dv toîs Hic tò INdd te xal dodigov (v.
58) xal vò dmerdllea: dì neleverg (v. 61). — Nicanorem aliter statuisse
schol. A docet.

3sqg. +A c. 1. &avpater xvea x041d (id. L f. 204* c, eod. lemm.): x6g,
pnoè», Ayapipvov Cd Ay. L) ivcòs roù telzove ndozov iBavpate cà nvod
Cds xvods L), tjv deyiv pi Piixor avra Cavràs L) did rod ralzovg; xal
inzio» Sti dis Pacideds dpniorden» Cindy L) elze ounvio, îv' edzeodss Bea-
ouiv divarar ndvra (Py sUz. Birra: nivra #. L).

11-16 Quaestionem, quae in cod. Lp f. 170 eadem fere qua apud Eust.
ratione, sed in nonnullis (quae ibi bis legantur) paullo oscitantius, tradita est, ad
Porphyrium referendam esse, e schol. secundi ordinis statim afferendo sequitur. Ex
iis quae in schol. ad v. 167 adscripto extr. leguntur: o8rws oòre Weds vfòs
pilos otte Waoîo' bears ovte Peds vids Foster ovre We0î0, concludas no-
strum locum olim cum illo cohaesisse; sed incertior coniectura est quam ut
utrumque coniunctum edi velim.

18 +Lp f. 170 (c. 1. odre Pedg vids): ... nara Iogguosor dei Lapfdve
dndotuig* 0 yoo mods Axilita i) avyupioss. el di vis rogabra elzor ròv fa-
silla breoribeota: otw dfyovra xal avroò ‘Axiliims ròv "Extoga uri. (quae
sequuntur iis fere respondent quae supra ex Eust. edidimus).

+B f. 190% ad Goa v. 49: dxdotxos dsl dapfidvern® où yèo mode ‘Azidita
ij odpuerore.

20 sqq. {B f. 130% ad zared&sv v. 68 (id. Lp f. 170 c. 1, mared&e» dx ye
veîjc): de Stay Miyp dioyevìs Aasoricdd n: ròv martoa yde Inioî, tò dè Bro-
yavic to» degnyov toò yivovs (add. nonnulla Lp). Id. Eust. p. 790, 24.

pIérreo d'
fi eras.)
xev.

144 K

ppovoupévwyv Tòv TolOÙTOV TPOTOV T‘ic mpocayopevcewc. Tò uèv oùv
matpédev dvoudZe éeriv év tm Aaeptiddn, TÒ dè Èk revefic, tè
èx revapyou, olov TÒò dio fevec: èx Ydp TOÙ Aiòc TOÒ dpynrétov toò
révovc elAnmtar tò diorevéc. tò dè obtwc dvopdZer kudaivovtéc eri
toùc xaXovpévouc. ti oùv tò undè peraMiZeo Guu@; où ràp, bcrrep 5
oi ypapparixoi, tò pù péra firoò tò TO10dTOY Kai TÒ oÙTWw TPOCQUveIV,
àMNà cnuoiver’ pù perdduve ceautoò TAV yuxiiv, éèE où cnpaiverar pù
Urepémme ryivov und’ èvdztov cautod TÒ &Mov kudaiverv fifoî. Taù-
Tòv yùp toÙTO Kai év dMorc Epn* cò dè ueraAfitopa Bupòv icxerv
év cthABEcciv (1 255) Suorov ràp tp pù perariZeo Quud tò ice
èv cmideci Bupòv ueraNitopa, © Ènarer prdoppocivn ràp dueivwv®
taòtòv ov T® mavtac xudaivwv. xaì fi Tinverémn dè Mérer où
yàp ti peraMiZopar oùd’ dBepiZw (y 174), oùx brepnpavò dc
me perdàn, oudé c* dc pixpòv xal àvdziov ATiUGZU* AbepiZe ràp,
amò tiv &roxpivopévwyv d0épwv, Tò damiuaZovta drroxpiverv wc TOÒ punde- 16
vòc dov, bc dbépac amò TOÒ Kaprod àrroxpivovta* xaì où moté p°
of 1° è@épiZov (A 261), où moté pe èv d6épwy uoipq eîgov. TaÙTÒ
dè TÒ dbepiZerv Ècrì tm dmbpAnT6v Ti moreîcdar OÙ TOI &méfANTOY
Emoc Eccetar (B 361), » dvrixeicera tò dvdpac dè Niccecdar
èmimpoénkxev dpictovce kpivépevockarà adv ’Axaixév- (1 520. 20
21), xaì aicupvfitai d’' Exxpitor évvéa mavtec dvéctav (0 258).
éEnvovpevoc dè TÒ dbepiZerv Epn tOV d’ dAXWwY 06 Tép tiv’ dvat-
vopa: oùd’ d0epiZw (0 212). Ecm dè tò dvaivopar oùxi èérar-
vò, diò Tcov dv ein T® mévtac kudaivew. xal tò 0Ux dAtov dè fcov
TP oùk dbepiZerv, oùx &moBoNfic dfov Tfic BaAA&tme* TÒ pèv ràp dbepi- 26
Lew dmò tv droxpivopévwv dbépwv, è dè ditoc drrò Tè elc dda
BaMNopévwy, uc tè dAiov Eroc txBarov fiuati xeivw (C 324).
tò uèv oùv pù peraMiZecdar Bupò cmpaiver TÒ ui) Umepnpaveîv di’ drrep-
oyiav. aùtò Te TÒ bmepnpavficai pnci* cò dè "TD peraANtopi 0u-
uò elfac dvdpa pépictov, dv d0dvatoi mep Éticav, Htiun- 30
cac.(1109. 10), è pn répicac. Kal madiv OÎ tTÒ mApoc Oupd fipa
PéEpovtec dpectàci (= 131. 2), xatappovodviec xa dmepnpavodviec,
did TÒ aùtoîc xwpiZecdar, dc mov Èpn Tade’ imepnpavéoviec
’Etesoì xaikoxitwvec fiuéac UfpiZovtec àaTAacOaNa unga-
véwytai (A 694. 95). oî uévror cuveikovtec xa Tfic dmepopiac mauv- 35
Guevor: dc è pèv Aitwioîciv ammuuvev xaxòv fipap, eltac ©
Guud (I 597).

9 txeww èv crijbeci cod.; Teyerc èv crigeav Vill, Yexerv èv crideciv Bkk.,
tv crigecai Dind, —20 èmel mpoénxev dpicrovce kpivduevor cod.; èrimpoénzev
Bekk.; xpivduevoc Kamm, —23 &cri dè tè oùyl dvaivopa: èravò coni. Eamm.
24 Tcov cod. 26 tò dè dAioc coni. Kamm. —27 éxBaMov cod.; corr, Bkk.
31. 32 fipa gpévec cod.; corr, Vill. 86 amipuuve cod.

36 Ab Aristarcho (A I 597; cf, Et. M. 297, 12) dissentire videtur.

K 145

98. v. 194 sqq.

149. deldc, pacìv, oùtoc, STI derida xal où <add. Blik.; codd. B f. 132% ad
om.) dépu dvalaufaver. Tcwc dè ciwmwuevn Tf aroxpicer xpfitar mpòc _ cdixoc.
tòv Néctopa eimévra Rovrevcecdar métEpov qeuvxtéa fi peveréa, éupai- Lf. 209%.

5 vuww dià Tfic deridoc dm peveréa (v. 147). dépu uèv ràp pépova xaì
pù paydpevo:, derìc dè pevéviwv èerì xaì payopévwy.

151. cyfiupa dugifoMac* ddrhov ràp ette rapdxertar aùUtod tà ® f. 1788
Smha fi evdedutai. TTop@ipioc dé guew dr où qopeî* derliac Yàp “f Gamer,
deîrua TÒ TorOÒTOY. p. 85, 2.

10 oùx drAicuévoc (derlod rip), dl’ ofov mAnciov Éywv tà TEUNN. B f, 132. ad
xadc dè oi étaîpor TV ped” fiuépav TAEIV PUAGTTOLCI epietorgobvtec civ Tebyeciv.
Tòv Bacidéa. crpamyiòv dè xaì TÒò algproxorteîv. Iplo

153. pavàn doxeî eva fl tÙV doparwy Èrì cauvpwrfipac -ct&cic* *B f. 132 ad
xai di mavtayod O6pufov Hin merroinke vixtwp Ev- uévov mecév. Aver 599’.

16 d’ ’ApictotéAne Mywv Sr toradta dei moreî “Ounpoc ola fiv rére. Lf. 209, IT.
fiv dè totaòta tà malarà ofkmep xaì vòv év Toîc fapB&porc* moMioi
dè cbtw Xpùvrar TOY Bapfopwy.

167. scholium quod de tpémw darò xotvoî qui vocatur agit, quo-

niam casu ad h. v. adscriptum est neque habet quo aliqua cum veri
20 specie referatur (cf. ad p. 143, 11—15), in fine operis nostri eden-
dum erit.

194 sqq. rmépncev ’ApictotéAne, dià Ti ÉEW TOÒ Telyouc èroi- *Bf. 131° ad
nce toùc dpictéac fovAevopévouc èv vucmropIa, èEòv èvtòc TOÙ TelYove al Tol Pirate
èv dcpadeî. xaî gna: mpùrov puèv oùv -oùx elkdòc fiv amoxivduvever

25 Toùc Tpwòac ot’ émTtidecda: viktwp* OÙ TÀP TùV eUtUXOUvTWY fiv dirro-
xivdbuvevenv. rea èv épnuia kai kad” ficugiav Bovrevec0ar mepì tùv
mmaxostwv doc. dtomov d’ &v fiv ei rifiouv pèv ropev@fivai tivac

Li dr, N.

7-9 schol, Lp quod primo loco posuimus in cod. alteri (lin. 10-12), quod
còv tevyeciv in lemm. habet, praemisso dAXwc subiungitur 11—12 xaAdc —
BaaAéa Lp om. 13 cod. B margini ext. adscrpt. ’ApictoreA. 14 menointa:
IL 16%30m L 22 cod. B marg. inter. adscrpt. ’Apictorà. 28 fovAopé-
vovc L 26 mapà pro mept L 27 iElov codd,; corr. Bkk. 27599. mopev-
@fivar todc Tp®dc tivac L

3sqq. tEust. X, p. 794 extr. (ande Paris. ap, Cramer., A. P. III, p. 88,
12). Quae ap. Eust. sequuntur (p. 792, 10): odr° morè xal ’Epsclav oracratoy-
1ov xe0ì zenudror rageltov es tiv Invinolav 'Hodulertos xal Imindoag xi-
Uni Giqira blue 1òv nosediva, ciondoav ragalveciv indele nal Biddtas dig
Bei indoiy riv avtdouetav. val odtw pèv oî tosogto: sopol (cf. p. 794 extr.:
Avovar dì tosto xdvv derelog ol cogol), haud scio an item ad Porphyr. re-
ferenda sint (cf. Vict. ap. Bkk. X 149).

11. 12 Cf. schol. A v. 161. 62; Eust. p. 795, 20.

15 Arist, poet. 25, p. 1461 @ 1: fecog dè 06 féitior pè» di2' ovrws alzev,
olor tà magl cav Sxlav: fyzaa di cpu ded xl cavewtijeos: 09r0 yae
ade’ dvduitor, Goneo na) viv "TAlvgsol.

Sommapaa, Porphyr. Qu. Hom. 10

146 Ls

eic Todc Tpwdac, aùtoì dè oUdÈ pixpòv mpoeXgeîv éréduwv. Ererta crpa-
mMydv dv eln Tò PudAccecdaI ToÙc vuxTEpIvoOUe Bopufovc, tò dè’ èv TD
- ctpatevpari vuxtòc cuvibvtac Bouedecdar, vewrepicuoò broyiav mapa-
cyòv, éfov everroie. dua dè kai fi mpédecic fiv TOÙC PUAaKac ded-
cacdai, év oîc fiv fl cwinpia tùv Kxadeudéviwv. revéuevor d’ èv Tod-
* toic Tàc BovAàc, dMrov méppw tovtwy Amoctévtec, èv ficuxig pèv xal
èv droppity èrroroòvio, pui dvapepiruévor Toîc uiativ, èv dcpareî
dé, minciov Yàp Tè guAdkwy. rai dua tayéwc fiv émtedécai Tà dé-
Eavta. è dè vexiwy yòpoc mAfipne pèv tòèv Kemévwy mtwpétwY, dli-
rov dè xadapdv Exwv vexpuv, Evea xaBéZovtar, TOÙ mepì tiv TA\@pov
mavtòc Xxwpiou mAfipove dvroc -tùv dpnuévwv. atorofovpevoc dè
diéri dtagor ficav, érmérer Br TV modepiwy vuxtòc Yérovev f) avayxw-
pncic xaì cyoXfv oÙk èvédwkev è Kaipòc eic ta@iiv, vurtòc ‘pèv xara-
Aafovence, èéx dè tic firme imò tOÒ Kapdtov €ìc Umvov tetpappévwv
mavtwv* pneì Yap (v. 98. 99) 15
uù toì pèv xapétw adnxétec fdè xai Gmvy
KOIurcwvtar, dtàp Pudaxfic Èmimaryu AG@wyTar
xal (v. 200)*
Boev adtIc Ametpamet” Spprpoc “Extwp
xai tà éEfic. 20
Bf.1388 ad ..... dià ti dè pù uGAov Ecw TO Teixouc dcparéctepov Bou-
Tépporo Aedovtar; dAl’ Èv TD crpatevpati vuxtòc mepugviec 06pufov èxivncav,
Li Hi beati xai tabTa mpoTetaNaimwpNKévwyv fidn tùv ‘EMAvwv. dMwc Te ditomov
, dpporo.. “fiv elc xatackom)v òtpivovtac ui) ToAUGv mpoiévar tòv mudbv. èti dè
xal mpòc rmapapudiav tùv peMA6vrwv èxmréurecdar. 25
"B f. 1335 ad “ diNoyov tò pù èvròc Tfic t&ppouv TÒ cuvédpiov efvar vera dè
Tppov èk TOÒ xAIpod® 0ù Yàp Ttò Bopufeîv ToÙc Èv crpatomEdw mpocfikov.
v. 198. Gappalewrepéy Te TÒv Kardcomov èxpfiv moieîv rapaxa@ripevov al
oùdèv uéMovta teicecda1 dervév, TÙY QuAdKwWY Tepì TAV TA@PPov Tur-
XAvévTwY. 80
A. 215. 16. dià ti péÉlava xa Uréppnva érarréMera: tà mpéfora;
xal fntéov Sti péiava pév, mel vurtòc èrropevovto, imdppnva dè cup-
B6AW tivi aiciw, Tva Erkxaprmov TÙv rropeiav momicwytar.

(i)

1 mpoceX@etv codd.; corr. Bkk. —2 quAdrrecdai L 5. 6 rotore corr. e
qoùruv L 19 Sufpipoc L 22 mepiévrec Lp 24 drpivovrec codd.; corr.
Vill. 28 èxpf B

128qg. Cf. Vict. v. 199 Bkk.

21-30 +L f. 210% (id, fere Paris. ap. Cram., A. P. III, p. 174, 14): dia 7/
dÌ, pnol», cî riyeuoves tijv fipoov Siafidvres Povdsvoviar; pate dè Gr. rovro
mosodorr sis fmiuvdiav tiv raraonizar, Fa duporeoor (xeodvpdregor schol.
min.) yévorrai tyyùs adràv Svrov. Cf. A v. 194; Eust. K, p. 797, 60 (inde Paris.
ap. Cramer. p. 85, 31).

K 147

249. Znreîtar dè mic ’Oduccedc viv puèv érarvovuevoc dyderai, A.
mapà dè toîc Daiozi pilavydc deri (119. 20). fntéov Sn èvradda pèv Vf 212
maparreîrar Tòv Errarvov, èrei mpoetingev fi Tvwcic, mapà dè toîc Pai-
aziv oùdapdc dpveîtai, fva yvwcbeic p@NNov Tfic èrravédov tIXN.

5 252. 53. f cuvarwr) tùv Znrovpévwyv Yérove uèv fiòn xaì rrap’*Bf. 134. ad
dMNorc® fipeîc dè TÀ mpofAiuara Napfévovtec mapà tv èZnmétwy Actpa.
tàc Nicerc émpivopev Ac èkeîvor Grmrétatav TOîc mpoRAfpaci, xai tivac
pèv Todtwv Èrkpivopev, Tivdc dè mapartovpeda, tàc è’ aùToì éEeupicko-
uev, Tàc dè merpupeda diopdoîv rai èFepréZecar, icrmep Toîc èvrurxd-

10 vovcw Ècrar dijhov. aùtika Tòv madarbv Zampétwv dporémtar etvar
tò Torodto, Èv oîc gna

dcetpa dè di mpopegnke, napwòynke dè nAéw vde
TOV dio porpdwv, tpitdtn d’ ÈT1 poîpa MéXeimtar.
mdc ràp, ei ai dio poîpar èEkovev aùtai te Kai Et TodTwY TAÉOYv, fa

15 Tpirémn poîpa MéXewtar, dAN° oùxì Tfic Tpitne uopiov; SBev kai Tivec
mpocnigévtec TÒ C rifiouv TPITATNC dé tr poîpa NÉXEITTAI Ypdgpew,
fva tic tpime pepic mic f) xaradedepévn, dA oùx’ Sin fi tpim.
Mntpédwpoc pèv ov tò mieîov dio cnuaiverv pneì map” ‘Ouripw
xaì yàp tò cuwndec — dc Tav MÉrm vuwTOoU drompotapwv, èrì

20 dè rAeîov éAéÉNeimto (0 475) xaì dAAà tò pèv mAeîov moXudi-

xoc rodépuoro yeîpec éuaì diémovci (A 165) —, cnuaiver dè xai

tò mAfipec, wc èv t® còv dè mAeîov dérac aleì Ectnke (A 262),

rai èv T® mAeTai tor XaXkod xMicia1 (B 226). viv oÙv TÒ TAÉOvD

dvrì tod mAfipec elpficdar: mAfipnce Yàp fl vòE TÙUY duo porpuyv Yerovuîa

Tapuynke, tprràm d’ dr mepaéhermtai. dieîle d’ elc tpia, dc dv Tpi-

uidixov Tic vuxtòc odenc. Xpocimmoc dè, derep el tic, pncì, tepì

tpròv fiuepùv dialerdpevoc èv tf Tpim Aérer piav dmoMetmecga1 éni

fiuépav, xv pò Tmepì Spdpov rrotfitar todc Agrovc, obtwc xal tòv ’Oduc-

céa, ei xa miéov fiv mapwynkòc tùv dio pospùyv, tiv Tpitnv phvar

30 xatareimecdai, èmerdi) tpuepodc otenc Tfic vuxtòc Ekactov pépoc wc év

1 A, cuius lemma pit’ dp pe pda alvee pie i velkei, nonnulla de undèv
dyav praemittit; L inc.: dropia. Zntetta1 dè mc èraiv. xTA. —2 Abcic. pnréov
sì in L = sèredàL 1886 cod.; corr, Bekk, 14 de litteris in marg.
positis v. ad p. 161, 27849. 16 potpa cod. 21 dè post cnualve € coni. ad-
didi; cod. om. 25 dé ni repidenrta: cod., mepiAéhewrtar Bkk.

10 v. 252 diple notatus dà rò wolv9gvinror lrenua xal rds yeyovulas
doddoris (Ariston.).

18 C£. Arist. poet. 26 (p. 1461 @ 25): tà dè dppifolla (def Biadveso)*
naoggnuer È xAf0v (xi50 cod. A° Bkk.) vdÉ: tò gdo xié0v dupifoliv
isviv. Quae ad ipsum refertur solvendi ratio infra (p. 149, 4) sequitar.

23 Aristarchum mifov et wAzîov (= wA7ge5) distinzisse Lebrsius (ap.
Friedl., Ariston. p. 156) docnit.

. 10*

148 K

“mi AapRéverai, diete xdv irc f ToÙTO al pi 6A6KAnpov, dii” dpid-
ueîcoat re tpimv tD ThE TÙV pepùyv xe Tv Tpimnv. obtw Yàp
al dvapwrrov mapà [uxpòv éEd]moda revépevov éti turKévenv Tfic BAnc

empocnyopiac. dAXor dé paci é80c Èxerv TOÙC momtàc TD ammpricué-
vw xpficdar dpidu, èté uèv tà Emtpéyovta Toîc dpidpoîc meprrpà- 5
qovtac bmèép to SNocxepeî xal armpricuévw ypficdar, Stav x1A16-
vauv ctpatòv piceé tic (Eur. Or. 344) tòv ‘EMivwuv — ficav dè
ai vfiec yiiar ékatdv èrdorikovta EE —, xal él mUprovc eikoci più
ctolfi, meZoîc puèv Evdexa, vaucì dè duwbdexa dvri ToÒ rr'
dTè dÈ TÒvV mpoxeluevov mepirpapovei, TD émtpéxovmi dpovpevoi, olov 10
xatà pèv pila téKva Erepve 06XNovta fifa duwdexa, aùtòv
dè tpitov (Pind. fr. 157 Boeckh.), dvrì Tod TpiTOV Kai dékatov* kai
Tetpétw d’ aùtòc medé@n, gnciv è TTivdapoc (fr. 100), &vtì toÒ
Terdiprw kai dekdtw* Î) dè ruvi TéTApTOV ÈTOC fifwor, méuntw
dè rauoîto (Hes. op. 696), dvtì TOÙ TeccapecKaderdmm Kai mevte-
xardexdtu* EdrmoMic te Xpuc® vYéver (Mein., fr. com. II, p. 537): dw-
déxatoc è tu@pAdc, Tpitoc è Thv xéinv Èxwv, è crirpatiac
tétaptéce éctiv énì déxa, méumtoc d’ è miproc, Extoc è die-
ctpappévoc: xoùtor pèv eic éxxafdex’, elc ’Apyéctpatov, éc
Tòv dè paraxpòv Entaraidex’. B. Ycyxe di. A. Srdooc è TÒV 20
Tpifwyv° Èxwv. étè dè Fw mpocmgéaciy, fva tÒv TApy dpiouòv ei-
muwciv, olov ‘Ouripov eimévroc évveaxaidera uév poi ific éx vn-
duoc ficav (2 496), Ciuwvidbne gncì xaì cò pèv etxoci maidwv
u@tep EXNa@1 (fr. 49 Bergk.). xaì dexarw unvì TOÙ ToKETOÒ Taîc
yuvaizì Yrrvopévov gnciv “Ounpoc* xaîpe, ruvò, piAdéanti, TEpi- 85
mAopévou dè’ èviautoò TÉEN dAaà téxva (A 248). xal dXXor
0° oî Kphitnv éxatéurmoliv dugevépovto (B 649) xal roXXoi
dmerpéecior xaì évviakovta médnec (1 174): È 1àp xarà tò ETepov
mpoctiencv f katà tò ÉTepov dqparpeî. duoiwc xal mpérav finap èc
HéXioy xatadovta daivuvto (A 601), oùx dua Ti Éw dpZapévwy 30
tive: xaì mv d’ fipap udpvavto mepì Ckaiffici muvAnci (C 453),
xafmep Bpayéoc vivopévou xpévou &mèp Tv udynv. xal tiv ’OXvpriwv

1. 2 dpr. @peîc8a1 (ras. un. litt.) cod. pepùv conieci; cod. fipepùv amm.
p. 66, verba dXM' dpidpetcoai ye — tAv tpitnv supra post toùc Adyovc ‘(p. 147,
lin. 28) collocavit 8 mapà méda yev. cod.; Kamm. xaimep diroda coni. 7 tic
addidi; cod. om. 14 tétap. (supra p serpt. t) 0° rifwor cod.; roc dubitanter
conieci 16 ypucoyéverav cod.; corr. Bkk. 17 déxatoc cod.; corr. Mein, l, c.
xaAv cod.; xwAfv Mein., xdAnv O. Schneid. ap. Mein. V, p. LKXXIV 18
muppòc ? ampòc Cobet ap. Dind. 19 xaì odror pèv elc éxxaldexa èc dpy. cod.;
corr, Mein. èc dè tèv @. cod.; corr. Mein. 20 értaxaldexa cod.; corr, Mein.;
idem personas distinzit 21 tpiBwv cod. 82 post xpévou in cod. (in fine
paginae) 4 litt. eras.

26-29 Cf. Porph. B 649, p. 49, 12.

K 149
dè évaMiàé dropévwyv dià mevrikovta unviv rai Teccapdkovta èvvéa,
oi rmomtaì mevmeovidunvov paci Tv rmaviirupiv. obtwc oÙv oùdèv
xuwAver, kai Tfic tpime poipac éANirodc odenc, odg dAdkAnpov tpitnv
aùtàv dvopdcar ‘uoîpav. ’ApictotéAne dè obtwc dELoî Mie, èv oîc

5 pnciv* fi elc dio diaipecio ec fenv divata: revécdar èv TosTOIC* Èmeì
dè Tò mACov TOO fipiceoc dbpictév écriv, dTav TOcODTOY avENOf uc TOÙ
Siou tpitov dmodeirecda:, akpiBoîc dv ein tò dpopicar TOÙTO Kai dn-
Xdcar Ecov Èerì tò xataderp0év, fva Scov nuznen tod Biov tò fiuicu
dfihov Yéwntai. oîov tèy g' fipicu tà Y. elmep dianpedein tà <' eic B°

10 îca, Ecrar Y. éàv TtÒò Étepov uépoc avenefi, dbniov métepov popiy
dpiduoò fi SAm povddi. tàv oùv 6A povddi mAéov Yéwntai, tò pépoc
tò iroMermbpevov Tpitov Zcrar Tod SXou, dicre Kai 6 eimuv Tv dio
uepùyv Bdtepov mAéov yivéuevov xataMéXorme TpiTàtnv poîpav dediw-
xev Bri èv adericer TÒ mAÉOvV puovadi YÉrove, Tecchipwv Yerovétwv TÒV

15 Tpiòv xai dio drorermopevwv, Step fiv TY ÈE TÒ Tpitov. èmeì oùv
xai tic vuxtòc ai dudera poîpar eic dio Tcac pepidac pepiZecdar di-
vavtar elc è, nUENON dè Kai mAéov Yérove Bdtepov uépoc, dbrniov dè
tò mécarc diparc — Kai rp pid Kai dio Kai tpicì kai mAetociv f) aden-
cic divatai rivecdar —, &popiZwy Ò mommic tò dépietov tod mAeiovoc

20 mécov fiv, xal Sti B' diparc nòEMOn, émirarev ST Tpitim poîpa Mer
mror, tc dkrù pèv revécgar Tèc mapwynkuiac dpac, xatadetrecdar dè
Téccapac, aîmep cià toÙ HXov Tpitov. obtw Kai eì déxa dxtù elm por
pv, 8 n diya dianpeîrar eic èvvéa, errore d’ Emi mAÉOY Tfic eic dio
poipac mapwynkev, Î) dè Tpim uoîpa rmepideimeta, dijhov rowfcerc èx

25 TOÙ TÒ TpiTOv Pavar Tmepideimecdar, Step éeriv g', Bm1 duidera uc eì-
Mpdar. Ecrw dè kai èrì oO vuxenuépov Tùv Upùv tò aùtò Zntod-
pevov, xa Merétw TIC ÉtI mTAfov mi TOY eic dio poipac vepouévwv
cpòv mapiynké Ti, ui) dpopicuc tò nécov, érarétw dè Sti i) tpimm poîpa
toò mavtòc Méiermtar® dfihov rivera dti Tfic eic B' dianpécewe eic 18°

30 xaì 18° revopéync, Toò Tpitov xataXep@évtoc TOò maviéc, Brrep ècrìv
òxtw, Bdtepov uépoc tò mAÉov èv TÉtpaciv Ecyev, Were Éxkatdexa Wpac
Tàc macac mapeinAudévar, bmrorefmecdar dè dxtWò. év olc obv eic dio
Tca xaì elc pia deri diaipecic, Edy tic eic dio mAeovacavia TÒ Tpitov
Tic eic 1° xataditor, dpopiZer Ecw mAéov fj adencic YÉrove. copie oùv

35 è momtic tÒò dépictov [rpitov] tfic adlicewc ToÒ fipiceoc dedijAwxev
Scov fiv, Sti Wparc dio, xaì drdén mapeXnAdder Wpa, dà TÒ Pavar
tpitdtn d’ Èt1 poîpa AéXeintar. eidùc Yap mc 8 18’ pèv ai

8 6XéxAnpov Vill.; cod. $XoxApou 4 versui in marg inter. adserpt. "Api-
ctoted. 6. 6 èmel dè V. Rose, Ar. ps,, p. 165; cod. èreid) 10 Tca cod. 22.
23 poipùy ego; cod. petpùv; pepùv méov tbv elc dio cod.; corr. Bkk.
33 1ò tpirov scripsi; tò y° cod. 35 tpitov recte deleri iubet Kamm.,, p. 68
37 rpirémn dé mi cod.

4 Cf. ad p. 147, 18 et Heitz, d. verlorn. Schr. d. Arist., p. 266.

150 K

par mécar Tfic vurxtéo, Dv fi eic ddo pèv poipac diaipecie 9° kai 9°
moreî, Î dè eic 1' d' kai d’ kai d', xaì dkovcac Sri tfic eic dio poipac
diarpécewe TAÉov ti mapwynxev, eîta yvoùc dti Tic elc tpia tÒ tpitov
empéver, Brrep ècriv Dpar TÉccapec, eUBdc Yivwerer BT dò TOÒ peco-
dvurtiov 8' par ficav mapaAMAdEaca: peraBavtoc. AÙTOXOWY dé pnew
Sri teredecuévwy tiv B' uorpùòv, NMemopéwc dè tfic tpime, elkétwc
quciv bc Tapfile tò TAfov fÎ vii oùca porpòv 8° mAfOv Yàp puépoc
eicì tfic vurxtòc ai dio, el re tà dio TOÙ Évòc mAelova. tò obv rap-
tynxev, dTI maporopévwv Tv dio poipùv T@ Tieiovi fi vÙE mapwyn-
xev. obtw Yùp oùòd’ dudprnua Eerar èv TED mAéÉw, Step Onduxdc dkos-
ovtéc tivec fipaprficdar Mérovciv dvrì ToÒ ff Meiwv: Zen ràp td mAéw
fi ve mapwynkuîa uéper, tovtÉCTI TD mAEiovi Kai peiZovi péper mapnià-
elaye, tùv dio pepùv mapwynuévwyv. “Arriwy dè aùttv TÙV R' Tò rAéov
uépoc dvnidcdar Mérer, ere kol tfic deutépac elvar Neiyavov, kai toù-
Twyv pèv oùv Tò mAéov mapwynxe, tò dè tpitov KatadeimeTa1* mepì Yàp
viktac pécac dvactàc ’Arauéuvwyv èreiper tòv Nécropa kaì per” aùrod
Tivàc TÒv dpicréwy, Kai èrmì tV TA@pov mpoeX@évec méumovei ToÙdc
xatackémouc. TÒv dè Kaipòv Tfic vuxtòc UrrogdAier kai tò TAfBOc TÙV
mpéfewv. ÒmAIcduevoI Yàp oì Katdckotto, dpdévtoc aùtoîc TOÒ dpvéou,
evEduevoi te Ti "AOnva xwpoda mpécw' ai évruydviec TO Addwvi oÙx
òMirov xpévov mepì Tàc épwTIicEIC diétpIppav* kai xteivavtec aùtòv perà
taùra èrì toc Opdxac Epyovtar* xaì Bpadivovciv aùroîc mepì tòv TOY-
twuv pévov fi A@nva èrrì tac vadc dmaMAeTTECOAI maparveî» xal èrrave)-
Aévtec Novovtai Te Kaì dpicrorrorodviai, Kai TéTE fuépa viverai, *Oduc-
cedc dè Nérer érrooi d’ riwc, mv diéfodgv éretrwv: oùdè Yàp edio-
ov minciaZovene Tfic Éw Katack6mouc méurmecdar, dia xaù mrévu èm-
feparéc. Tò dé mAéw duvara pèv kai tc TANBUvIIKÒv OÙdETrEpOV Tap-
MPa tà miefova Èk TUÙY dio porpòv mapfil@ev: fi mAetova mapà
poipac tàc dio, dic mov Kai è Gouxudidnc (I, 3, 5) Mére: dAMNà kai
TaùTnv TùY ctpatiàv BaA&ccn fidn tAeiw xpwuevorcuvijXtov.
duvatar dè kai OnAuxòv Évixòv elvar, mridcIv altIaTURAV mpoBAMov: fi
vUE mapfilbe Tiv mieiova poîpav Tè dio porpòv. meavoce dè oùdéva
dov TAV TU detpwv ropeiav èrroince puddrtovta fl tòv ’Oduccéa,
mpoorovouov eic tiv ’Oduccerav* èkeî ràp aùr® d miodc dvierar
Tiniddac écopùvti Kai è yè diovta Bowrnv (e 572).
g Mérovtoc Toò ’Oduccéwe dctpa dè di mpoRépnxe, Zntricerev
div tic, Ti dndoî TÒò TpoféBnke kai moîd eiciv dctpa éE by croydZerar

2 elc y° èc d' xal d' cod.; alterum xai è’ Kamm. add. &m addidi; cod.
om. 7 post gnciv în cod, rasura 24 fere litterarum 13 ammiwv cod. 149q.
xal — xatadeitera: e coni. dedi; cod. Aelyavov kal uv obv tò TAÉOv Tapwynke
1ò pitov xataelmetar 35 mAndbac (1 de more om.) cod. 36849. \éyovroc
«mA. sine ullo intervallo neque ullo signo interposito în cod. (f. 185%) iis quae
iam edidimus subiunguntur

K 151

Tàv dipav. TÒ 1àp èx Tfic diperov Mérew oùx Uriéc: où ràp èx tùv dei
pavepdiv, ddl’ è Tèv dvateM6viwv Kai duopévwv Tàc Upac Texpoi-
pecdar Eeriv. oi dè oùd’ èr” dMou gacìv oîgv te © èrì tfic dprrou
eipficdar dià TÒ mpoxeîcdar tÒò mpofeBnkévar: cnperwcluevov Yàp Toùc
5 térmovc Kad” dipav, bc émAaufdvova crpepopevor Tic diprrov oi dcté-
pec, mpoRefnkévar pdvar Èri mAÉov Katà TY crpogdv Xwpricavtac. oi
dè dmò tTUV TTAmiddwv xal “Yadwy xai ’Lpiwvoc, fto TAV dvatoAdv
éyav rrorovpévwv xaì mpofefnxétwyv àrò Tfc avatoNfic, [TTAmiddwy] di-
civ rorovpévwv rai dn mpofarvévtwy eic TAV dicv* TÒ aùtò Yàp xaì
10 èv t@ dA Ste dA tpixa vuxtòc ‘2nv, petà d’ dctpa ReRfixer
(1 312), fi dc mpòc &vatodMv fl mpdc dicv, TÒ pévtor tpixa àvrì TO
tpitov. dixic dè TÒ TpiTov +****** TÒ TE xarà cxécv TAV mpòc
TÒ mpòTov. pi) mote éKk TOÒ Zuwdiaxoî kixAdou TÙV dpav katapepa@n-
xévar pnef* toÙTOv Yàp eic 18’ dinpnuévou, <' uèv eddéwc xatadivovtoc
15 fixiou BAEreTAI, vuxtòc dè mpofarvovene tà Xoimd, où tà aùtà pèv épw-
ueva, Tòv dè dpiduòv TÒv ÈE puddrtovta. èk TV Zuwdiwv oòv TOv
émipepopévuy Tp dwdexatnuopiw Toitw, èv © è fhroc Edu, tiv dipav
ctoxdZerar “Oducceve. fi AmA®DC mAvTa @ncì tà dcrpa mpopégnke, TovT-
écmi mpoxexwpnxev eic diciv tà dp’ Écrmépac èv tf avatoMi qavévta,
20 uc kal viv papev Todù mpofiAee tfic fuépac, eic diciv Mérovtec mpo-
eX0eîv* ép” dv ràp amò mépatoc eic mépac cri tic dpépoc, Btav fòn
mpòc tw ÉTépw mépati dpwpeva pafvntai, mpofeBnkévar Mérort® dv dp”
où mpùtov Spuuwpueva pan. Sr dè xa tàiv fiuépav xaì TAV voxta eich
tpia dianpeî dfiiov: èrì uèv ràp tfic fiuépac* Eccetar fhuc f define
25 7) pécov fiuap (® LI11), érrì dè Tfic vurtéo: dA” Ste di) Tpixa vu-
xtòc Env (p 312).
dà ti mpoRéBnke xal roîa tà dicrpa, èE by croydZera: Thv& L £. 212..
dpav è ’Oduccedc; TÒ Tp Tfic diprrov Tovc dctépac àxoverv pappa,

8 gnciv cod.; corr. Bkk. 4 post mpoBeBn«éva: in cod. repetitum eipàcdar
7 viddwv cod,; corr. Vill. ito dè dvar. cod.; vereor ne gravius vitium lateat
8 ITAniddwyv corruptum esse liquet; quod ad rem attinet, e schol. L (p. 152, 5)
conicias: ) tdv ééay, sed plura excidisse videntar 12 lacunae in cod. vesti-
gium non exstat 15 oùx aùtà cod.; corr. e schol, min. (v. p. 162, 9)

29 Av.2582..... tespulanos yde iv nad "Opneov i vue. nal tv di1019"
Fosetai ros 7) delin 7 péoov nuoo. Cf id, 111 (c. L Focerat 7 fog):
Gr dinv t)v rpspav els tola diaioei ....., Goneo al tv vinta els tela,
fonica», dpolyov, far. .

27sqg. Malto longius a vera quaestionis forma hoc schol. abest; priorem
certe scholii Veneti partem, reiecta omni quae in illo inest exquisitiore doctrina,
ita ad ieiunius illud dicendi genus, quo pleraeque quaestiones quae ad nos
pervenerunt uti solent, redegit, ut inde excerptum esse videri possit. At cum
habest, et maxime quidem in posteriore parte, quae in Veneto desiderentur, et
ordine rerum exponendarum utatur diverso, inter scholia secundi ordinis referri
noluimus. Quo melius perspicuitati consuleretur, litteris margini

152 K

oÙk kx TÙv del pavepoy, dl’ Èx Tè dvatedA6viwY Kai duopévwv Tic
dipac Texunpiovpévne xai voovpévne. èvior pèv oùv* ITamiddac qnciv
xaì Yédac kai Tòv ’Npiwva kai tÒò mpofefnkévar TAV dvatoNiv éway
Kébav, e ex m facto, cod.) roreîtar, Etepor dè tOv “Ecmrepov xaì tèv
Kuva kaì tò mpoRefniévar ébav <émav cod.) moreîtar tiv diciv. diper-
vov dè Mérew, Str ÈK TOÒ KUKAOv TOÒ Zwdiaxod tiv Upav xaréuade.
Tovtov <ToÙTO cod.) yàp eic 18° dinpnuévov <èimpnuévov cod.), ÈE uèv
eUdéwc AMiov Katadivovtoc <katadgovtoc cod.) BAéteTAI, vuxtòc dè
mpofarvovene tà \oitd, kai tà où tà aùtà sch, min.) pèv òpupeva tòv
dè dpieuòv tùv ÈE quAdTTOvTa. “è tOv Zwdiwv oÙv ty émIPEPOPEvwy
t@ dwderamuopiy Toitw, év D è filioc Edu, tiv Wpav croxdZerar
’Oduccevc. fi dtd bc nai mAvta tà detpa curkatadudpeva Kkatadudpeva
cod.) td NMiw kai cuvavatéMovta Katà TÒ dedtepov. Tò dè TpoRégnke
dnAoî mpoxexwpnrev ic dicuv, Ucrep kai fipeîc Mérovtec tò mOdÙ mpofilde
* rfic fipépac TÒ elc diciv mpoeM@eîv Néropev. ei dé nc émnteî, moc
oùx dvépace tà dctpa, icrw Sn tm érerropévw èrì prov oùk fippo-
Zev ddborecyeîv. paiverar dè èK Tobtwy “Ounpoc kai coaupoeidfj tòv
xécpov eiduc' où Yàp oîdv te tà uèv diver tà dè avatéMew, pù oùxì
Urò fiv tOÙ fiiov gepopévov kai Umèp yfiv avicyovtoc. eidc dè xai
fiuepîv kai vuxt®v péredoc kai fMiov xivnewv, oîdev dkpifvc STI Katà 20
<kaì, om. ér1, cod.) tàc Tovtov dice Koi dvarodàc fi vue dpiZerar
<GpriZecdar cod.) katà TAV fiuépav.
napwynke dè f voE tòv dio porpùv <corr.), tpitàTn
hd’ EtI <dé tor cod.) poîpa NéXermtar. dicrep Tv fipépav eic tpia
uépn dieîdev, èv oîc gnav Èccetar KEcerai cod.) A duc A deiin A 25
uécov fiuap, obtw kai tiv vikta elc tpia dieîdev. ei dè tpuepàic
altera fj vie kaì mieîov TÙWv dio porpùòv rmapfiltev, mac divatar in
di tpim Neimecda1; dAdd Méropev, Stl TetENECREvwv TÙY dio popàv,
Aemopévne dè tic tpimmc, elkétwc gueîv dc mapfilde tò mAeîov ff vùe
oca porpiòv dio mAeîtov ràp uépoc èerì tfic Binc vuxtòc ai dio, ei 30
ere tà dio TOÙ Évòc mietova. & kdxeîvo fintéov, uc Tò uépoc duolwc
eEriverke t@ HAw, TÙiV Tpitnv Aeirrecdar eimuv où Merropéwny dinv,
épuofwe- dc téTE pèv mpérmav fipap èc héMiov xataduvta kai
név d’ finap p&pvavto èri Cxaiffci moinciv: oÙte Yàp dua &w
àpEduevor Emvov xaì om. cod.) Bpayùc fiv è avalw@eic ypévoc ec 35
tiv udynv mepì taîc mUNauc. xdkeîvo duorov® tepimA opévou èviau-
TOÒ TÉEEIC dvdaà TÉxva* eic Yap àmoxincv où mAnpodòtar Bioy
Etoc <®moe cod.), Ala diaxdciai xoù éRdoprikovta kai tpeîc fAuépar.
xal fueîc év TD cuwider TOÒ KTOÙTOY cod.) tòv dolixdv Tpéxovtoc dp-

utriusque appositis unum ad alterum retulimus, Addendum, id. fere
schol., e quo Eust., p. 802, 12 9g. hausisse videtur, inter schol. min. legi. —
Initium nostri schol. (usque ad voovpé»ne) altero schol. L (f. 212>} continetur.

K 153

Eapuévov <Tpéxovta àpEduevor cod.) Tò <Tòv cod.) TENeuTATOv crAdiov
Tpéyew, cradIov aùtòv meprdeimecdai gapev, kai mepi TOÒ TÒv <TOÙTOV
cod.) Ecyatov ufiva dpyovroc, $m tfic dpyfic aUt® Tepideimera peic.
fi dm aùrdiv T>v dio TÒ mieîov pépoc dvaròc@ar Mérerar, dere xoì e
5 Tic deurépac ti <écerì cod.) xal tiv tpimv Sinv xaradeimecda1. tò dèf
miéw mieiw cod.) divarar uèv wc mANBuviixòv oÙdÉETEPpOV sraper-
Mp@ar* tà <TÒ cod.) mAetova èx tùY dio porpòov mapnAidy0ar* fi mAei-
ova mapà tac uofpac Cuoîpac cod.) tàc dio, ic mov Kai Gouxudidnc
Mérer dMià kai tadtnv TÀV ctTpatiàv Balacen fdn miefw
10 <tAoiw cod.) ypwwuevor cuvfjigov. duvara: dè xaì OnAuxdy évixòv
elvar mTmAYV altiatIv mpoRéMhov® fi vde rtapfildev eic mAetova uoîpav
mv dio porpùv.
mapfiX@ov tfic vurtòc ai déo mAfperc poîpai. oi dè Sri tò TAÉOv B f. 134. ad
tùv dio pospòv tfic vuxtòc mapfilbev. ai dio dè poîpar dktwò elav Méw.
15 par: tostwy tò mAfov, 8 ècriv ai nta, rapfilbev: ècuèv dè év dr- Tatinstol
dén pa, Aeimovtai dè tÉccapec. tò dè B\ov oUtwC* TapfiN@ev Î) mAeiwv MO de.
fn poîpa tòv dio Tfic vuxtòc porpoòv, iva Aeimmtai pépoc Ti Tùv dio
xoi tpim tedeia. °
260. quaestio cod. Leid. (f. 211°, TT): did TI oùdapoî T‘ic mow-
20 cewc ypicroîc féleciv elme ypficdar todc morepodvtac xtÀ. (v. Phil.
XVII, p. 350), ad a 262 pertinet.
274. ZwfXoc è xAngeic ‘Ounpouéeni véver pèv fiv ’Au@irroMme *B f, 185° ad
toò dè ’Icoxpamoò didackadelov, Sc Èrpaye tà xad* ‘Opripov ruuvaciac v-274 (f.135*)
Evexa, ciw0étwy Kai tv fntépwv èv Toîc tomtaîc ruuvaZecdar. oùTOc
25 diha Te modà ‘Ouripov xatnropeî kai tà mrepì tod tpwdiod, dv èv TH
vuxteyepcia Eee toîc mepì tòv ’Oduccéa f) ’AGnva, dv, pnciv, oùx
eldov dpdaduoîav, ANA È xX&rEavtoc dxoucav (v. 276). mic Yàp,
nei, xaîpe dè TO Bpvidi ’Oduccevc (v. 277); eikòc ràp fiv dro-
Aafeîy Tepiforitove Ececdar* qwvh ràp cnueîdv Ècmi toîc Nav@kverv mpo-
30 aipovpévorc brevavitov. MeraxAeidnc, dn pavrixòc tadta èrrofnce*
dnhoî ràp St. quwviv fikoucav uévov. oùxoîv obruc dmépn rò pediov:

13 mifiperc dipar Lp 15 rrapfAGov Lp 17 tv dio popo Tic vurtée
Lp 18 quae Lp addit: dupiBoroc ydp ècti xatà tpimAfv Zvvorav T00 xwplou
6 vo0c xtà. ex Eust., p. 802, 1784g., petita esse videntar 23 dibacka, supra a
scrpt. A, cod., unde recte didackadelov Dind.

18599. Etsi scholio *B multo breviora sunt, tamen propter partem Apionis
sententiae (of dè Sr: xr4., cf. p. 150, 13) plenius allatam inter scholia ex illo
ercerpta referri nequeunt. — Ex hoc vel simillimo scholio schol. Paris. ap.
Cramer., A. P. III, p. 174, 1980g., flurisse videtur.

27599. +A X 375 c.l. zol d’ ovx fdoy dp@alpoîcw: Sri nel avro drò
moleplav iuellov odg deaBivres rà Bovisbpara avriv racd Adlwvog duovesv.
dilag 8è Sri osx alsiog d domdiòs 6 Soupevog Sad roy sl tvideay duidrtar.

31599. +B f. 135* ad odx î8ov v. 275 (id. Lp f. 176° c. 1. rol d' odx ldoy):

154 K

aùtoì pèv dp Umò tv modeuiwv oùk dpencav, fixoucav dè TÀ Bov-
Medpata kai tac TAEEIC, Adiwvoc èZarreilavtoc. mc dv ov ciwvòc
capéctepoc pavein; “ANéEavdpoc dè è Muvdioc èv TP TpITw Tepì
Zuwy riméper dià ti Î A0nva èrì TiY Katackom)y mopevopévorc Toîc
mepì tòv ’Oduccéa où TV YAadxa TIY idiav Spviv &rreuye muaivovcav 5
Ti Puvf), xaì tadta vuxtepivàv odcav Spviv, dAl’ Bri fepdv tod TTocer-
dvoc kai éTéEpwy TIVOV Bey. paciìv odv Avovtec Bn Awdouc
dvroc Toò téTtOv, TO Zuwy TOUTWwY vuxTtÒc èv Toîc motapoîc kai toîc
Té\uac vepopévwy, diù TobTOv enpfivai mi Toîc xatacxérrorc riovAn@n,
xal où Tfic tò Udwp kai tà ÉAn picovenc Spvidoc, diartwpevne xal oi- 10
xovenc év métparc kai teiyeciv: Emerra xaì è Spvic oùTOc fuépa Te kai
vuxtì xpfirar èvepròc dv, xai Ectiv du@iioc, Were xai év Bdati TPopàc
éautò rmropiZew, ci d’ dpiereîc oÙTOI Kai cùv vavcì kai meZoi tà Katà
toùc morepiouc èAnîlovto, kai avapavdòv kaì T6TE dià Tfic vurtòc TÀ
mpòc Tòv mélepov émpattov. mei d’ abtixa dpécerv tueMMov, Èéryùc 15
ddoîé paci (v. 274): tà 1àùp Errùc dravtayoò éem mueta. év der
dE xupa fi xAarrà aùtoîc riverat, Sti Î) detrà dMotpia xuwpa, èv fi toîc
ducpevéciv Zuedhoy Ècecdar dAmmdévec, Toîc d’ dkovcaci yapà Tic xai
tpupa. è Yàp épwdidc oùtoc ec èmì tò modd TÉTE KAarraze, fvixa
eÙ mpétter xai edevpeî dypac Évera. èTI dè dè Epwdidc MéÉrerar dppo- 20
diciwv Évera alua dakxpdew kai mporrimterv aùrod TOÙc dpdaNpodc kai
àrmo@vijcew, dere Tf dellA Xupg dpdeic Tj dMotpia Tobe dMotpiove
rai modepiove Yapwyv Évera édiiou TeBwiEecdai. Kai “Epuwv dè è Af-
Moc ypdper épwdrdc è TEXNOC èv Ttediw parvépuevoc datédov
uedéovtoc èctì TMocerdòyvoc, dp.pevoc eic méNEudv TE Kai 25

1 tà cod. om.; add. Bkk. 11 &rerta conieci; cod, èmel 16,17 pro &may-
toxod Lebre, ap. Kamm. p. 70, 100 drravràv tayg coni.; pro xpg Kamm. yepl
23 elvexa cod.; corr. Vill. pv cod.; rectum schol, B et Eust. (v. infra) sup-
peditaverunt 24sqq. versus Hermonis quos corruptos ‘esse constat ita attuli
ut in cod. leguntur, nisi quod verbo mediw bis 1 subscrpt. addidi; lin, 25 4p.pe-
voc p e corr. habet, ante p una litt, erasa est .

Bnioè Gre odu SpArfcorra: ulv, elcovta: dè tà tv moleplav tx ris pavîs di-
Acvog. Cf. infra ad lin. 23sqq.

3599. PA v. 274 e. L roîss dè deliòv fuev demdidv: sixérag 1) A8nrà
Bmniunir abroîs fomdidv. roîs ydo txl laBgalovs modbeis driodorr alsrog
(cf. ad lin, 23899.) &440s re Sr nal di’ #15d0vs #BdBitov ciro: Pierov 3Ì al
tò {dor dià ti dè ovx elme pàllov tv yiaina, ovcav legav ts Atnvas;
2vrioy (Dind.; cod. gntéor) ov tò &xopov nato xal rdam. diareiBe ydo ro
Gevor megl tovs Elder cdrove, nal Bnesvrindr tò {dov loropei dì neql aò-
toò Aeiororéine #v 1 reol tav (p. 609° 21). — Ex Aleandro Aelianus,
h. a. X, 37, hausisse videtur.

23sqq. +B f. 135* ad Zemdidy v. 274 (id. Lp f. 176* c. L fues domdiòy):
dyaftòv Rav tò onueiov toîs Ivedesvovarr, Gs puow "Eeuer. #31jl0v 3Ì dr
03% deaBrjoorrar pèr Fumvora dì xal dxguata dedoovor ds toîs moleplors. fea-
diòv dè Eriupev, nel fd8ns 6 maga 16 Zuapdvdo® bros xal Sdaròdes rò

K 155

Èv vihecci pudyecoar èc0X dc xai meZoîci xaì immijecciv dpi
ctoc èv mediw depévorci pdynv, év dper dÉ Te Xeipwv gar
vépevoc® uada yàp méletar vixn@opoc dpvic Èc te Bpopinv
òppévw àrrerlinv dppevoc émditnv xev dywyv oTkovde véoT.
5 oùtw dè xaì dELodcv où TTaXAàc ’A@nvain ypàgew, dMà méMNov,
Toùc dè peraypdyavtac Td èmoéTtw yuxarwynefivar, où tf Angela dè
dxoXovoficar* dev Ka Zurrupoc èv terdprw Mixitov xticewc YPh@er
mév TA vuxterepcig TOÒ momtoò Gévroc TÉXNOv ’A@nvain, peraypà-
qouci tivec kai paci TaXXàc 'A@nvain, tù émderw wuyarwrovpevor
10 dA où TÉ) dAndeig dcorouBobvtec. tpia dè yéwn ècriv épwdiùv, Kai
Ti xpord diaMéccovta dAlwy xaì Ti mpdzei didpopa Ivra xaì Ti
uyfj Èv pévtor révoc écriv épwdipy TÒ xaXovpevov miraprov, dep
éeri mpòc yauov tè mAvTWwY ducavinTdTaTOv: Èv fp TÙ cuvouciaZenv
àméMiutar perà mévou* mpoBAMNer TàpP ToÙc dpdarpodc kai afuoppareî.
15 dMoc écriv épwdidc dv KkaXodciv appodiciov* oùtoc dè èv pèv Ti cuv-
oucia dpudZer, mpòc dè yhuov xaì cuugwviav Biou alciwtatoc. Tpitoc
dè méMoc, è perdryxpouc, xal mpdc NaBpaiav mpafiv dipicroc mavtwy
éctiv. oùx fueMev oùv è momtàc, tpiùv dpvidwv dvtwy Kaì TOÙUTWwY
Tdrov Ékdictov pépovtoc mpayua, dpeic TÒ TAV Mapodcav dddv muaîvov,
20 TÉ Korvotépa Tùv dpvidwv érì raviwy éuoiwc ypîcgar KaXMiua-
xoc dè év TÙ mepì òpvéwv où tèv mirapyrév qnew elvar tòv Èv Tf
Syela Todc dpdaduodc aiudccovta dAhà Tòv méMMov, Ypagwv bde: ,,@cte-
piac, è d’ abtòc kadeîtar Skvoc* oùtoc oùdev EpraZerar. méMOc: ob-
toc étav dyein kpaurdZer kaì èx TOv dparudv dpinciv aîua, kai tix-
25 touciv émmévwe ai Oer. Aeuxéc: oùtoc dvwdivwe Èv dupotépore
àrtaAaccetan.

339. ..... mc dè tòv épwdiòv ui dpwvtec aùtdv dpùcw; fcwc B f. 136. ad
Sn mpòc dp9pov i celiivn avécyev. serio. |
> 4 véoT* (?, potest esse véor, altero 1 supra addito) cod. | Lebrs ap. Kamm, TOY dè 9Pd-

1. e, versus ita constituit: ..... GAdc pedéovtoc | feri Toceddwvoc ..... | dp-
pevoc ele dimedév Te al tv viecai paxecdai | &c0A6c, xal meloîci xal Immhecav
dipictoc | èv medi Oeuévorai paxnv, èv dper dé te xelpuv, | pamvépevoc pdda d’
aò méXeta1 vumpépoc Bpwic, | Ecmepoc el Xeinv èmoppévp dvrioyn | (,,deest for-
tasse versus") dmda dè xal Aelnv xev dyuv oîkévde vioto 5 d@nvata cod.
8 vurmyepcia cod. 17 Aa@painy cod.; corr. Vill 22 de Bkk.; cod. è’

Geveov. #8110v ovv tiv érì tas vas drocteopriv (quae Lp addit: tò dì &yyvs
ans dEddov red to x6CEw avtove &rofijvai, in cod. B alterum schol. efficiunt).
Cf. Eust. p. 804, 57sqq., Paris. ap. Cram., III, p. 88, 228qq., et supra ad p.
154, 3 6qq.

7sqq. +Eust. p. 804, 62sqg. (unde Lp v. 275, f. 176*, fluzit): Zuiwvpos dì
dvrì rod IMallàs ne11dv yedper, dg dv sîn è qavels olavòs dpiorixòg dera-
rÎs. toia ydo puoi yin fomdiàv ti. .

10sqq. Per errorem in gchol. Porph. ad £ 315 relato huc recurritur: #&n-
ni@n xolov pluvnras Ivraòta "Ounoos alerod, sod mvydeyov Î tod dipeodiaior
7 nédlov, megl dv pnosv iv vj Thiddi K.

156 K

B f. 137: ad 372. ..... xa mòc dua tf drei dpfixev; dti dEvAaBetac Èder,
deu IAA xa ok dero dc ame uovn mercoricera. Smivorav dè avrò didwev

IP pév’ ibid. wc où BovAeta1 aùtòv dvereîv, iva imikoov Exn mpòc Thv dvakpiciv.

407. e schol. ad v. 167 adscripto excerpt.

“Bf asp ad 413. tò xataNézw oùx ferv arde ep, dll elc TéXOc TOÒ M6: 5
Li reca ov dpifoua al xata)ézw. Tabtòv Ydp teri TÙ dtàp où TÉXOC
SUL. fxeo us0wv (I 56) xaì tei © rmrardì éxictov meipat’ Zerme
345, (Y 350). tò diefeMdeîv ov tÒv Aòyov uéxpi Toò drroNfifar.

"Bf ana 416 sqq. Toò mointoò modAékic èmicnuarvopévov mepì tùv rupoov,

Eva morà &c oi Tpwec èrorodvto èk Tfic Tolaitne TOÒ “Ektopoc maparreMiac (0 10
@ 507. 507 sqq.)-

FIA èrì dè Edda roddà Nérecoe,
Vat, Int. p'. de xev mavvoyior pécp’ node riprreveinc
xaiwuev mupà moAdé, cérac d’ cic oùÙpavòv de
xaì mid (I 232 sq.) 15

ETTÙC ràp vnòv xaì teixeoc addiv ÈÉ0evto
Tpwòec dTtEp@vuor tndéxAntoi t° érikovpot,
xeidpevoi tupà toXdà xatà ctpatéy,
rai médiv (K 11. 12): -
firo1 8T° èc medfov TÒò Tpwixdv d@pricere, - 20
BavpuaZe mupà modà tà xafeto "IA1601 mp,
eixétwc dcapéctatév temi tò TOO AdAwvoc, STI Epwmelc
mdc dai tOv dMNWwY Tpéwyv gudaxaf te xai eovai (K 408)
aroxpiverai (K 4168qqg.)*

(BL) 9 L praemissum elc tò èri dè EUAa moMMà Aérecde 17 Tp@ec om.
BL tiger 1° L21U60L 22 100 om. L

(Vat.) 10 &c, c del. V® = èx rapayreAiac To0 “Extopoc toradtnc 13 xev,
v add. V* per” ro0c, cui pécp” fi V* suprascrps. 14 cicom. fky 17 tmAé
xAerrol 1° 18 ctpato0 20 tto om, 22 dcapécèeri = 23 d’al dMiuy
om. qdiAaxal te

5sqg. Cam in cod. B schol. ad v. 413 relatum ab altero eiusdem manus
scholio, quod ad Porphyrium referendum esse constat (ad p. 157, 7 edit.) excipia-
tor, suspicari in promptu est, Porphyrii nomen, quo scholium de xara4é£m agens
in codice quodam inscriptum esse Dindorfius attalit, errori deberi e simili scho-
liorum conditione nato. Sed cum pro Porphyriana origine pugnet quod in scho-
liis ad Odysseam adecriptis (Q y 97, cf. E y 80) de eadem re iisdem fere verbis
exponitur — neque enim latet, ipsa illa scholia e Quaestionibus excerpta quam
saepe variis utriusque carminis locis repetita sint —, illi codici fidem non omni
ex parte negaverim. Quanam autem cum quaestione scholium cohaereat inve
stigari nequit; cogitaverit quis de fps. Vat. XVII (== *B 4 121, quod in fine
operis edetur) aut (quo Eust. p. 1179, 4—-14 ducit) de tne. XXI (== *B T 183);
sed ex hodierna harum quaestionum conditione nihil certi effici potest.

8 Schol, Paris. 2681 ap. Cram,, A. P. III, p. 94, 31, ad xard4efov A 884: derl
roî dezîis dn’ duens rà navea elne, Bietdédevaov: rovro yde dari rò nardietor.

K 157

quiaxàc d’ &c etpea1, fipwc,
oùTIC Kexpipévn fuerai ctpatòv oùdè pudéccer
Eccar pèv Tpwwy mupòc écyépai, oîciv avarKn;
of 1° èrpnrépeaci puraccépuevaf te xéÉdovtar
5 dii Xorc
Ti dp Bovetar tò Sccar puèv Tpéwy rrupòc ècydpar, mpodednAwpévou
Bri moddàc mupàc ékarov; è amopodvtac ox Zeri fadiwc cumideîv. Mb-
ovtec ov Aéropuev fueîc BT TOV èv TD mediw mupòv viv où roreî-
c0ar tòv Abrov dMà foviec@ar eireîv, ic Scor Tpwec avbrreveîc xaù
10 où Eévor dA écriav Exovtec, Smep èv dMMorc mrepì ov aùtîv Mérer
(B 185). :
Tpwac pèv MéEacgar Epéctior Bccor fact,
toutécriv Sco mOp Te Kai écriac éyovtec, wc kai év dMorc (y 55)
fi Ge pèv adtòdc Zwòc tpéctioc, Toutéctiv eic tiv adroò écriav:
15 écria yàp 6 oîxoc' 8 yàùp eîmev* f0e uèv aùtòc èpéctioc, peraNafuùyv
Epn (w 7) fiX0€ d’ ’Oduccedc xaì oîxov ixdvero. rai médiv dvrì
tod oîkoc: Ecrin d’ ’Oduccfioc auvpovoc, fiv ixdvw (E 159).
è ov xexmpévoc oixiav épéctioc, è dÉ dmolic Kai puràc dQpiitwp
abéurctoc dvéctige éetiv èxeîvoc (I 63). xaì èmì tod eic dAMN6-

(BL) 2 rexpuppém L 3 Scar BO 4 xéMovra: B 5 dAMfixorciv L 6 Ecxa-
pa L 78 droppoovrac ... (litt. nonnullae deletae) fadiwc cuvideivL fmi
biwc B ante Avovrec vacuum spatium 5 fere litterarum B, Ajcc L 9 Boù-
Aecga: e Bobdecde corr. B, RobAecde L —10AtEsuv L —12 Scor èepécnor, om.
tac, B; AEacde Sco tpécrioi, om. fact, L'18. 14 toutéeriv — tpéerioc om, L
14 adr00 B auriv L 17 écrin 1° 'Od. dp. fiv dpixdvw L 19 éeriv èx. om. L

(Vat.) 2 obmc xexp. piera: humiditàte deleta V? in text, rescrps. crparàv
V* corr. e crpati) odè quiduv —3.4 nupdc — oî8” (sic) èrpnrépdac: humi-
ditate deleta V? in text. rescripsit —7 moM..(2litt, evan.) 7. 8 fdov
Avovrec oîv èAéropev tip... (8 litt. evan.) mepl tùv èv med, 9 .. Grrevetc V!, V*
in marg. ad 108 èv dA. qnd 12.éacda dp. Sco far 18 n0p rai...
ac Exovew V!, éeri in marg. V* 14 iiror elc miv éerlav eria dè 6 olroc 16
fioo (2) d' dd. V!, fue” dbuccede V® fndverar 17 fctim 1° ‘Oducfoc du.
fiv ix. om. —19—2 ècnv — daipwy om.

6sqqg. +*B f. 138° ad Zozcoa: K 418: xeodedniopivov Sri wueds modes
Inasor. È dmogoderas ovx Fori adlos cuvideiv. Avovtes ov ijueîs Miyopev
Gru sv ty nedim xvedv vv 00 morsiota: tòv Adyov, dila Posdso®a: elzoîv,
ds Seo Todos av&iyeveîz nai oi Eivor, dll’ forlav Eyovres. Gneo dv Kilous
meol tv avrdv Ayer: Todas uèv itaca: KMfasds cod.) ptozios de-
dor Fasi, sovrteuv door ndo te val forlag Eroveec, dg nal Zv &Mowg* 182
pis adtòs fdos Ipiorios, rovrsore slo tv abriy forlav* forla ydo è ol-
205° è yao elxey 1A8sv avròs ipiorios peralafav pn 128° 'Odvoceds xal
olxov îxdvato. 6 odv Ezar olulav Ipictiog, è dè drolig al poyds dperi-
seo d@ipieros dvdotios. nal dxl roò sls dilorelar olxiav oluovrros. val
sà vév Soos molîza: sv Today sal ipforio al forsoszo dil Biovas. nal ò
xs0ì riv Basduoy slonuivar xae: ydo Iplarido dariv indoro, rovricue
ostile Edvos.torlv ivrabta, dilà xdvres molica: forias nal Sp Fzovres.

158 K

Tpiav oikiav èvomoîvioc dXi' uè TÒv dictnvov épéctiov rare
daiuwv (n 248). tò oùv Sccar pèv Tpwwyv mupòc écyépai dn-
Xoî Scar Tpwwy écriar, èE où Sco Tpwwy Èpéctioi Kai molîta Kai
Ecmovyw Aù @souciv — Werrep xal è ®ijuioc Ardc perdiou Totì
Bwpdv épxeiov (x 334) xarapevre, b dndovéni karà mécav tÙv fue
pav Edvov —. Sr Yàp toùc molitac eTme pi Neimev èvradda dià Tfc
ToÒ mupòc cxépac, dnroî tà èraréueva (K 418 8qq):
oîciv dvérzn,
of t° érpny6pdaci Pudaccéuevai te xéXovtar
dNAfAorc, dtdp aùte moNIKANTO! Èrixoupor 10
eodovcir Tpwcì ràp Emitpoméovcei puddccen.
èx Tostwy Nicerc kai TÒ mepì tòv Dardkwv eipnuévov: mici ràp éq-
éctibv éotiv ÉEKaetw (Z 265), Mérer Ydp* oùdeic Eévoc écriv, dMià
mévtec modîta: Kai épécriov np Exovtec. did dè TOÙ YIAOD ÈEevii-
vextai, ùc TÒ déyecde dékecde. 15
428. v. ad p. 50, 5-10.
Bf 1900 ad 437. xal eì venAudec ficav, moc èrivwcee TÒ TÉXOC; fi wc dxovcac
i» 1 EBO8, A bc dmoceuvivwv mpòc Tò ui) dvarpedfivat.
Ac. leo... mc édéxer eidévar BT Tayeîc eicuv, el re veriAudec ficav;
NeTepOI NE Ai uc dxovcac f bc arroceuvivwv, bc xaì cw@ncopévwy aùtbv dià TOv 20
d’ dvéporciv. Immwyv perà tiv Opgxòv èravactaciv.

(BL) 2 Sccar, ca in ras., B. 4 6 Eopfjuioc B 5 preov L (?) 6 dià mic er
tic dà, quod BL praebent, mutavi; Kammer, p. 78: Srt Yàp ToÙc moA. eîmev èv-
ta0da pù Aeimev TÙc Qudardc dià TOO mupdc ècydpa, quae ad V® propius acce-
dunt 9 xéMovra B 10 ada: provaòre L (?) 15 dexécoe B dérecdar dé-
xecda: L

(Vat.) 3'#qg. xal 81 Todc noMitac eîrrev tvradba (elt. èvr. bis scrpt,) pu) M-
mer tàc dià mupdc dexdpac rà, lin. 7 Vi; V? in marg. tc quiakdc dà 700
mupòc èexdpac 10 abte ex dite corr. V® noXuxheror V'; V* n eupr. e et in
fine t’ add. 11èmrponéova, w spr. o addito, V!; émrpanéova V* 12. 18
èmicridv 2eniv firor oddelc ETA. 14 700 om. déyecai dexecdai, xal odyl oÙxi

2599. +B f. 138* ad Seca: X 418 (id. Lp f. 179% c. 1. Coca: pèv Todor):
Seas Toasmw elolv Com. Lp) forlar nel olxta:. olovel Seo slolv Com. Lp)
i8dBas Todas, oUroL puidogovarr. du ydo tic Éorlas tor mollenv Indoî. dvi-
otros dè dè drolis xal dosmog.

#L f. 218: (c. l Zozooa: muuvat): ..0.. tosto SÌ Inloî ds osdele Èe-
vos fotlv ivradda, dilà mavtes molîzar Foxcoas Erovtes nal mio. ix yao cis
forlag tòv mollene Inloî.

+Eust. X, p. 815, 9: #yovtes 0Uv dogdoas ol Ipferior, sad nal Toggv-
elmo dousi, rovrsori nodiza:, Goneo iu toò Evavelov dviozios è drolis nal poyds.
Quae praeterea ap. Eust. leguntur in scholia Lp (p. 465 extr. Bachm.) et Paris,
(A. P. HI, p. 96, 30; 259, 1) transieront.

12599. +Q £ 265: .... Afyer dè Sri ovdsls Éfvos dorlw, di1’ Gravres no

- Litas wal dpiotior xe Ezovres. dià 8è qiloò dyricrolzov dteviiventat, de rò
dizeotar Bixeotar nel odgl oval. todto dì nard didlexror.

K 159

447. àbivatov tòv oitw deldv <Bekk.; dfilov ui cod.) yivcxe-*B f. 138% ad
0a: mò TU dipictéwv. Averm dè èk TOÙ ÈB0uc. Kai Yùp miovciov AdAwv.

aùrdv Svra eikdc eîvar diddrhov: kai oùx dv fiv 'èv T® cuvedpiw tod un
“Extopoc più tùv émpavòyv div: kai Éeriv viòc xipuroc, Toîc dè Tor- 345, Pa

ostoic elc tàc dmoctodàc ypficdar eiwdaciv.
xaì mùc fdercav abtod tò Svopa; elkòc fiv dc xiipucoc viòv B f. 1389 ad
moMdxic cuptapeîvar TH matpi. fi ripwrncayv kpatficavtec. A
479. v. ad = 267. sE
BI5. mc oùx diadc éeri Tocoltwv mepovevpévwv; où Nérer STUB f. 140° ad
Epudacce tà mpaccépeva <mpattépeva Lp): àrrecexmipuxto ràp vmò Aiòc Miaoccomiy.
undéva undevì crpatesuati Bondeîv. dMl wc etdev Coîdev Lp) éAB00cav Lpf.
*A@nvév mpòc Aropridnv, kai aùtdc Ade. Bpadéwc dè èvepreî deduce Aia, Odd dAaocxo-
fi) dè “A@nvà Taxéwc* elw0e ràp rapafaiverv tàc èvroXàc Aide Tod A. Li). mv
532. Znteîtar mic mpToc adtdc aic@dverai. Antéov Sti mpOTOC Pari 2556
aicodvera1 dydivitv dià TÒ aùròv eicnmntàv rerovévai tic xorackomfc. € ", CA
uc oîv yvuunv didovc eic TÒ èkmeupefivar Todc dvdpac où uévov rinw- E i to. ad
via imèp aùrdv, dAà xa Ti yuyf cuvatediuer aùtoîc. KTUTIOY.

Lf. 221b.
eikétwc* TOY ppoviuwtépwv yàp ai aicéricerc dEUTEPAI. fi xal B f, 140% ad

mpiltoc.
Lio.

14 BL ino.: mpTOC 100 yépov tOv modidy ficdero dywvidv KTA., cf. ‘infra
ad h. v. 16%odc BL 17 repi aorov BL cuverediue BL L post aò-
Toîc: elxétwc dè mpwroc die* dELTEPAL Ydp Tv ppov. ai ace. f xai 6TL KTÀ.,
p. 160, 1; in cod. B alterum ab altero scholio satis magno intervallo diremptum:
lin. 188qq. in summa pagina, lin. 14—17 in dertro margine inter scholia ad v.
596 et 588 relata leguntur

1-7 Fuisse qui difficultatis quae esse videbatur solvendae causa non dé-
2oy legerent sed 3oXò», Aristonicus docet, qui addit: a/uòg dè tivdv yindiore-
s8ar dvipata, dig dv denaetode ysyovotos zedvov, xal pdliota roò Adiovos.
Tv yàe xmfevros vids nodizevoos nolizaluos.

9sqg. Quaestio in cod. Victoriano (Roemer, de schol. exeget. Iliad, cod.
Venet. 458, p. 28) nonnullis verbis additis legitur; inde a lin. 12 (post 1728) enim
ita se habet: rogoùrov 8è avrò» 1) A8Nvd seovAafev, doov f9®n tò droide tiv
dvazdona nagarrica:, Andilor Sì nareldov o8dtv fnqatev dit’ Ersgoy dyel-
eu. Beadicog dì dvsoyei dsdios dla, 1) dì ABNvà elotvia Eviniàv 16 di
Gris vorfeei (0 408) xal medreoor magi medarayna rovrov xarelBonca eÎ5 tv
paynv sal vor ted dioprjder raglorarei. Quae, quoniam ille coder in scholiis
ad Porphyrium referendis ad Venet. B auctoritatem non accedit, haud scio an
aliunde addita, itaque non propius sed longius quam schol. B ab antiqua quae-
stionis forma absint (v. proleg.); quam ob rem inter scholia secundi ordinis
retuli. Neque Eustathius (p. 821, 54: ovdd” dieocuomi)» slzer "Ardilav ...
ovgz dxidc, fra pr ri xd&worv ol Todes, dil' Îva pi) badtivos tv xpstttovanr)
plora, quam B exhibet, logit,

14—p. 160, 8 Quaestionis formam in cod. Paris, recte servatam esse, in
codd, BL intercidisse, ex altero scholio sequitur duas aperte 250816 afferente.

14-17 +A v. 532 c.l. Néorwp dè wedtog: medtog 6 Niorme ntimor dia,
du ebrds yoalun» Bode elc tò Inxenp@ivar rovs Evdoas brte asd» dyanià,
povor odzì al tiv vuziy Fxav cvramodnuodcar. .

*B f, 1410 ad

Tpicxandéra-

tov.
Lf. 220%, II.

Lf. 2225.
*B f. 141°.

160 K

Gm tv dANwv p@Mov mpoceîxev, tc dv Tic èxrroprfic tùv xatacx6-
mwy tiv altiav empepépevoc: Eomev oùv mapaxadeîv è momtàc pi
Tiva Karappoveîv Yijpwc, cuvécere Yàp Éxe mAefovac xoù dpefovac.
561. m@c einùv (v. 494. 95)

N° Ste di BaciAfia xixficato, 5

Tòv Tpickardéxratov pedindéa dupòv amnupa,
médiv dinvovpevoc tà cuufavta nei (v. 561):

Tòv Tpicgardéxatov cromòv efdopev;
è rp Ad6Awy toîc Tpicxafdera cuvapiguovpevoc tv Opgxdv Teccapec-
xadéxatoc dv elm. dfilov Bri TÒv ‘Piîcov èEEdUv Kai dwdera ToÙC éTaI- 10
povc Tod ‘Piicov Tpicxaidéxatov uerà tÙv étaipwv ToÒ ‘Piicov eixétwc
tv Adiwva xampi@uficato. TI YÉp qua;

tm mor d’ vide, reparè, venAudec, odc épeelverc,

Bpnixio:, dv dé copiv dvaxt’ dra@dc Aropndne

extave (v. 558—60). 16
toòTov pèv xa0” éautòy xwpfcac Uvépacev, elt’ éréerer màp d’ ETd-
pouc duoxafdexa, peo” bv, éEnpnuévau toò faciiéwc, Tv TpPicKar-
déxatov cckomòv efhopev. rai aùròc d’ èrecmurivaro Sn mapà dv
‘Pfìcov dpidueîtar ToÙc étRipovc Kal où cùv TovTWw KataMÉérer toùc dA-
Aovc. pn yhp* tÒv dÉ cpiv dvaxta dya@dc Arounmdne [°)

Extave, ràp d’ étdpove duoxaldexa,

duoxaidera uèv ToÙc ETaiIpovc, TÒv dè ctomòv Tpickamdéxatov. Eautdv
dè xoivwwdy delc tfic Miyewc TOÒ cxommoò ok Épn arrexteivaev dANa
elNopev, èrei diemep xal toùc dXNovc Atopridne dveîde, cuvédape dè
tòv ckotròv Aioprder ’Oducceve. 25

mic oùv, pucì, deratéccapac povevcac tpicxardécatov Mérer Aé-
Awva; fintéov odv ti “Ounpoc del ToÙc Bacideîc TOY crpatiwt®v Xwpi-

4 mc gncwv eimbv L 6 drmopa B 9. 10 reccapaxasdéxatoc L 13. 14
reparè diotpepéec Gpnixior L dvarra L 17 dvwratdera L 21 érdpove ex éral-
povc corr. L 21. 22 duoxaldexa in codd. semel scriptum; pro altero Vill. 18”
23 xowvòv B 24 dicrrep yàp xal, om. èrreì, LAropfibne om. L 25. 26 schol.
L verbo ’Oduccesc finitur; etiam in schol, B post h. v. signum scholii finiti (—);
quae ibi sequuntur xai “Ounpoc del toùc fac. xTA. (== lin. 27) cum nova linea
incipiunt neque tamen signo apposito ad tertam referuntur. Videtur is qui
scholia *B scripsit initium scholii, quippe quod superioris scholii initio respon-
deret, consulto omisisse

4eqg. v. 495 cam 561 pugnare non fugit Aristarchum, cuius erplicandi

rationem noster amplectitur (v. Ariston. v. 495. 661).
+B £. 141° ad Yosoxoudixarov v. 561: wdc roò ‘Prioov xal sw daldera

Eraiguv cvvagitpovutvor tesonasdinaris fori è Adlav; dijlov osv dr tòv
‘Pijoov na’ 3togiv ometeilev. Cf. Paris. 2556 v. 495 (A. P. III, p. 175, 20): dr
viv roîs daldena Gegtiv Inagidueîtar, ròv ‘Piicov teronardinator Ityov, nel
3È zogloas 16» 'Pijcov xar’ dEozijv toîs Bodena Fraloors ixagiOprîrar còv di-
lava,

22s9q. Cf. Porph. P 125.

LI 161

Zer xat° èEoyxfiv. È0e1 obv Katà Tòv dpiouòv kexupictar è ‘Pficoc, dc
mì 100 Zeùc d’ émeiì oÙv Tpdéc te kai “Extopa (N 1).

bI. 52. ..... Tò dè dmopovpevov, mòc péra mpoemmby émpéper A.
òMrov, Torodtév Éeti: TÒ ÉTEpPOV aùTtDv Xpovixév teri, tò dè Etepov
5 Tomikév* fto Yàp mOAÙ TOÙ Tediov mpoffABov aùtov, oi dè taxéwc
emediwtav, dc dv èp’ dpuérwv <èpapaptàv cod.; corr. Bkk.)* fi t®
xpévw modù mpoéhafov oi mezoi, ci dè immeîc TD Karataxdvar <kata-
xîvar cod.; corr. Bkk.) dAirov Smc@ev ficav.
53. 54. éZimtar mic èvedéxeto Eye TC vepédac alua* fntéov *B f, 142. ad
10 oùv St tò Tod Hdatoc MemTOTATOV Kai kou@étatov dprrdcav tÒ TOP ofpani.
tò Tod MAfov peréwpov èZripave kai xatéuize TD dépi, xaì tò uèv Bode- Lf. 228,
pòv aùtod kai fapù èxxpidèv dpuixAn Yiverar, tò dè Kadapwratov xai
xoupétarov YAuxaiverar xataAe\eimpévov, Éyovtoc TOò fAiov Kai kaiov-
Toc* ei yàp kai tà &Ma Tod Hdaroc, tav f dAuupd, tò tap’ fuîv Op
15 yAuxéa dmeproZerar, TI Xpiù mpocdokév Tepì ToÙ duvatwTÉpPov mupòc
è filuov Méropev; Tò dvarmeup@èv oùv ToDTO Udwp péxpi dieckédacta:
ueréwpov pepépevov, dtav eic tò ‘aùtò cuctpapîj, Papovpevov xétw
Péperar xal dufpoc rivera. xaì f aîtia* STav vÉPeciv éAauvopévorc
bm’ àvéuov èumécn mvebua évavtiov Kai vépn étepa Umò ToUTOv diw-
20 xéueva, tà uèv mpùta cuctpépera:, tà d’ Smicdev aUttv èmipepdpeva
mayiverar xaì perolverar kai katappayévta Umò toÒ Bapouc duBpov
érévvncev. elmep oùv oÎ motapoi, moXdOd Kat adtodc cuvteAOvTévov

9 Lino.: xarà d’ ipédev fixev dépcac atuati pudaréac E aleépoc. toò Uda-
toc tò Aent. «tà. 11 xardute BO 1252 om. L 15 mepl 7. duv. om. B
16 $mep B tostov LL dieckédacda: e corr. L 19. 20 &rò toù diwxopévov L
20 aùroîc L 22 èréwncav BmoMod xar* avro0 cuvteXovpevor L

2 Cf. *B f. 169» (id. Lf. 268* c.l, Zeòs d° nel 06y Tosag te su Ni:
negoloine Cuegosonne L) rv dorxdov Today ròv "Exroga sar’ tori». + Quod
Aristarcho notatum fuisse schol. Ariston. ibid. docet,

3sqg. Cf. schol. Ariston. A 51: x00s tò doxov pdzeodar' sl yde peydlag
Ipdacar, nòg ol Inmeîg dityov perentatov asròvi

6-8 Aristarchum péya de tempore, 64/70v de loco accepisse, Ariston,
lc. et v. 52 docet.

22eqg. +A 4 53, 64 c. 1. Zocag afuari pudaltaz (id. L f. 226%): dbrirnta:
<3è add, L) és ivedizeto Ctò add. L) alpa Fyew ras vepélas. nol léyovaw
Kotrwg sorto add. L) ol Aiovres tò dupiBolov, Gri dg dr) peyloro molto
<post duqif. L: xal Znl péy., om. 04.) nodiòv dvarcovitrvov tò alpa tostov
<toòto L) srdieov roùs mAnoiov morapose, dp’ dv al vepéla: Lapfavoveai
tò 5I0g aluarosders dedcovs Ereprov. Simillima duo scholia cod. Paris. 2556
(Cram., A. P. III, p. 176, 18-26).
+B f. 1425 ad al&#gog (id. Lp f. 184" c. 1. #£ al8#g0g):
ScarADER, Porpbyr. Qu. Hom,

fuoypivar

162

tod pévov, ficav afpatoc dvémieor, eikérwc Tò avageppevov dr’
autov Sdwp rivera: dufpoc aiuatwòne, al toÙTO pudwdec doxody oùk

àmopevrer tò midavév.
84. ad © 1, p. 111. 112.
86. cf. © 53. 54.

155. Vatie. Znr. m°. wc d’
Bte np. didnAov èv dEUdw Èp-
Técor in. dzvdov BAnv oi pèv
TY ToivzvAov amodedwikaciv, ci dè
Suézudov. dnioî yàp, gacìv .
REA ce dx6dovgoc (Eeri Yàp
duoxékeudoc), kai éBpopor (N41)
dua Bpouw rai avfayor dua îaxf.
ottw Kai dAoyoc kai dikortic f) dub-
Aextpoc xai buokoric* xal Td EvA oc
oùv f dudzudoc dià Tò muxvév.
éuoì dè doxeî dzuAov MéÉYerv où Katà
Tàv crépnev TOÙ EUNov* Èmerer hp
oi dé te Bduvor mpéppizor
Tmimtovciv, dAld xatà crépnev

*B f. 144 ad dE0w, L f.
228», IT. d&EvXov GAnv ci pèv Thv
molvzvdoy dtodedwkaciv, ci dè dEu-
Nov. dnhoî ràp, pncì, tò @ kai tò

. 6uod, wc érrì tod dxéAoudoc (Ecm

)

Yàùp SpoxéAeudoc), xaì dfpopor ,

dua Bpéuw xaiì adiayo1 dua iayf.
ostwc xa dAoyoc kai dxormic î)
bpubhexoc xaì dudxorric. xa dEu-
Aoc oùv f buéEvdoc did TÒ mu-
xvév. éuoì dè doxeî dzvdov Mérew
où xarà crépnewv Toò EdXov* èrré-
re rap: oi dé Te Oduvormpop-
piZor Tintouciv, dAldà korà cré-
pnewv TOÒ Zudicacdar, iva i dEvdoc

Toò EuMicacdai, fv° f dEvioc An, Gin, éE fic oUdeic mw èEvdevcato,

1.2 6n° adrdv B, 6n° atro0 L; corr, Bkk. 2 yivéuevov L

© Eodw V', & suprecr, V® èunéc. (litt. eros.) V!, or suprascr. V? = 82, 9a
devMov — rrodv humiditate deleta, rescrps, V* 10%, 11° inter paciv et wc non-
nulla tinctura adhibita deleta 11° Uc — yàp hum. del, rescrps. V* 13% di-
cuor dua tax cod. 15% .EvXoc V!, a spraser. V* 20% mimt... (3 vel 4 litt.
eros.) cod,

7° L in lemm.: Wc 8 Se rp didrdov èv dEDAw . 8®—11. dirodedlixaciv,
devAov dè Erepor: quei yàp Tè G xal 6po0, wc emi tò dx6Aovdoc L 11° 4fpo-
pnoc L 12° diayoi L 18%, 140 #) — duéiorric om. L—20% edevAoc L 215
verbo 2EvAevcaro schol. L finitur; reliqua f. 229* leguntur, ubi inc.: yaperà A&-
vera: rapa tò Aéyovc étépov xTA. (lin, 4).
Ciliaypivar Lp) dé elouv al oruyoves, Imerdì naì of egl Tootav morapol èx
16 dvasgovuivov aluarsdes foav. Idem fere Eust., p. 830, 6.

Cf. Plut. V. Hom, c. 111: .... 4@sv (e nostro loco et I1 459) 3726»

Ioviv Sri rà dvapredpera drò toy mol yÎjv Vddrov Gyod dvazepuontva 10
idari rorasta dvoev rarnviz®n.

6sqg. Cf. ad v. 884.

9 Ipse Porph. & 200: .... dÉvlog 547 1) molsévlos. Id. Suid. v. dfvila,
Et. M. p. 141, 55, Hesych. v. désX0 #27, Apollon. v. dévl@, ler. Seguer. p.
413, 11, schol. A 4 155, Eust. 4, p. 837, 54.

10 849. De duddovdos et dxosris idem ap. Plat., Crat. p. 405 C. D.

17899. Aristarchum, diple posita weòs ri» dÉvlov Sri mods dxdogàs
Fornuev, in rpretatum esse dgp' 6 ovdsle #Evilcaro, Ariston. 4 155 docet.

+ Eust. I. c.: ] sara Ioggvorov, dp’ 7g ovdele dÉvlevoaro. Cf. B f.

dp’ fic oùdeic mw éEVAeVCOTO. Kai
dixortic dè Kai dAoyoc éuoì doxeî
xupiwc Î) mapdevixi) Merecdar, rapà
tò Méyouc étépov ui) peracyeîv undè
8 xofmc. map’ è xaì Mérer xoupi-
dinc dAbyou (A 114). Xoimòv è’
f xataypnaic kai érì tàc dAMac per-
tirarev. dicrep xupiwc dè AeEficar
Tò imp TOY dAdywyv Bongficar* Nor-
10 mòv d’ èv xataxpricer Yérovev èrì
toò brmwcodv cuppayeîv. xaì didn-
Xov dè rOp (B455. 1436. A 155)
oùx Zen tò peraXébnAov, dà tò
dbnioro:v, te où cnuaiver tÒò dpa-
15 vierixdv. obtw Yoùv pn cò dè
xtefverc didnAwc (O 220), dpa-
vizwv xaì ddiiovc morbv. où xa-
xùc dè xaì CéEcTOC did A ov àrro-
dédwxe TÒ èE dbijiov éurecdv.

* di..0c V', dioyoc V? in marg.
mrop* 8 xal Aére V* in marg.

13* tò,

163

Toutéctiv dp” fic EUAOYv oùdelc Èxo-
ye. xaì dorric dè xaì Î dAoyoc,
uc éuoi-doxeî, xupiwc #) tapdevixà
Méretai, rapà tò Méyxouc étépov pù
peracyeîv undèé xoftnc (m'ap’ è cai
Aerei xoupidinc dAbyou, Tic èx
mapfeviac dh° où Aéxouc étépov
ueracxovenc), Xomdv d’ f xard-
xpnaic xai érrì toc dAdac permrarev,
derep xupiwc tò àdNeEficar tÒ
Unèp T&Iv dAdywyv Bongficar= Mérer
ùp “Extwp* &XA° fva por Tpéwy
aNbyxovc xaì vitia TÉKva Ttpo-
ppovéwc puorcde (P 223): Xor-
mòv dè èv xaraypricer Yérovev èrì
TOO èrwcoîv cuppayeîv. kai tò d {-
dinhov dè mòp oùk Eeri tÒò pera-
Aédndov, dA tò dbrhorogy, ée
où cnuaiver tò apavicrixiv. 0UTWwC
roòv pn cò dè xteiverc didi-
Awc, dpaviZwy xai dbjAovc moby.
où xaxdic dè kai Céxctoc didndov
atodedwe TÒ èE dbfiiov èpurrecdv. |
fi mapaBori) oùv mpòc tiv cuvéxerav
tùv matéviwv: ti d’ dEdtEpov N
eùxivatéTepov mupéc;

5: rra.. xalA..., V! (nonn. litt. eros.)
quod in lin. eros., sprascrps. V®14*

abriomordv compendio scrips. V!, or add, V*

10% xépiov L
oò corr. L
esse cixctoc B 24 sqq. baud scio an

12° tva pù) L

13°, 14 rpogpovéov L
22° sqq. oò xax. dè drrod. xal céxcroc td 2E dò, tr. L

19% odrw ex èE
potest
addita sint propter initium quaest. Por-

phyrianae in cod. B v. 269 adscriptae (f. 1472: &rel mapafoMfic uvic@npev xtÀ.),
quae in cod. Vat, sexta numeratar et disputationem de imagine a poeta initio
libri IX adhibita excipit (v. supr. p. 128)

144 ad dévi0 (id. Lp f. 186 c. 1. #9 dévl0): eodvivio. dp’ Ne ovdele #Evll-
cato ...., Apollon. 1. c., Heaych, |. 0.

ssqg. Et M. p. 60, 7: dxosris i) vor ij 2x rmaoBeviag dins nolene Di)
meoa8tica, 7) duduortie, rarazonorindg dì al 1) Bevrfoov yduov persognuvia.
Cf. ibid, p. 70, 26 #2070g (Orion).

8 (10) Et. M. p. 59, 16: dié£@ xaed riv dlozov xveros tò tj yuvanl
BonBioa:, naruzonorinos dè al tò Gros dimore.

14 (18) Apollon. v. &/8720v: .... morì dèi ròv ddnlomordy uti. cf. Et.
M. 41, 32. Suid. h. v.

24 Eadem in fine schol. BLp h. v. (ad p. 162, 178qq.,) cf. ann. crit, ad h. 1.

B f. 147° ad

164 A

269. l.init., p. 128.
273. .. mic dé oùdéva crpatnròv ave” éautoò xatélirev; fva

dvbpouce. pò mpotiuficac Eva Toîc Nomoîc améxentar

*B f.148% ad
atta cor. ostwc Èerìi kaì tò duaudxerov, d oùk Écmi pficoc mapafadeîv:

Lf.

B f. 149 ad
ToEòta.
L f. 236.

354. toutéctiv duérpntov, è oùk Èeri uéTpw oudè TedÉBpw perpfi-

Iierdv duarpdxetov (E 311), dv èv force pn Tepiurixerov (8 94.
95 ?), mepicode pérav: rai f duaydkeroc odv Xiuaipa (Z 179. TT 329)
Tàv perdinv dnhoî, mpòc fiv oùx Éeri péredoc tv duoiwv mapaBaleîv -
mpòc yàp tà duorevij tà mpéc ti Î) d’ dp’ Env Beîov yévoc oùd”
avepwrnwy (Z 180).

356. A 104. .

385. dMà kai oi Beoì, pacì, tOE6TAI Kad tUV fipuiwv ci xparictor,
’AmtéMwy, “Aptepic, ‘HpaxAfic, Edpuroc* dMà xaì èv Toîc mpdc *Ihiov

Lp f. 1915, crpatevopévorc Mnpigync, Ddoxmime, Tedxpoc. oùx 871 dè toE6me

4 L ine.: ele td dx dréhedpov dvébpane 12 pnl Lp 13 iipaxAîic edpn-
ta L

25qq. Eadem L f. 212» et Lp (c. l #5 dipeor dvogoves). — Quae ex cod.
Vict. ap. Bekk. sequuntur: xaì Mevélaog agio, fuorleds Gv Sesrepos. Fori
dì xal Zvayaivior d te ye @hPoc pettav Fia tv drovolar tav derortav nal
è x680gAgidléw0g pettov, non liquet utrum ad quaestionem pertineant an aliunde
addita sint.

4sqg. Haud scio an olim partem quaestionis ad v. 155 editae effecerint.

6 +H (sim. BQ) É 811 Dind. (duonpaxeror): d ovx fori pijuos ragafaleiv.
sal Xipasgav Wotpev duarparirne, % ovn Fori piyed0s mapafadetv.

12599. Quaestio male decurtata tradita suppleri potest ex Eustathio, p. 851,
81594, qui in codice quo usus est plura quam nobis servata sunt legit. Sed
cum habeat ‘quae illis aut de suo aut aliunde, e. c. ex Herodiano, addiderit,
iudicinm de singulis non constat, Id unum contenderim, Aristotelis memo-
riam e Porphyrio eum hausisse; eam enim ita potissimum et ad scholia nostra
et ad Eustathium propagatam esse multis locis constat. Neque enim video,
cur cum Rosio, Ar. ps. p. 167, pro Aristotele apud eum h.1. ‘gioropavns le-
gatur, ut recte Heitz, d. verl. Schrft, d. Ar., p. 273, monuit. Quod autem Rose
in schol. Townl. a se collato et Victor. "4eioraezos (pro ‘Aessrorsàne) dè d
16 rdto osuvvvdueve legi iubet, iniuria ab Heitzio impugnari videtur. Eadem

“enim eorum verborum explicatio (tò dì xé0g dylaé ol pèr derì roò rofors

dyAaitdueve) ab Eustathio, lin. 89, ita affertur, ut cum Aristotelia illa minime
cohaereat, et ab Apollonio v. xfe@ dylaé ad ipsum Aristarchum revocatur,
quod ita accipiendum esse, ut commemoraverit eam neque tamen probaverit
Aristarchus, schol, A (Ariston.) 4 385 docet. Cum Apollonio autem de fodg
xéoag (2 81) interpretando ita consentit schol, Q p 258 et ipsum Aristarchum
afferens, ut negari vix possit, etiam apud Plutarchum, d. sol. anim. c. 24 (p. 977
A), iisdem fere verbis de eadem re agentem, pro gsaroréAns recte conici ‘4o£-
creggos. Restat ut moneamus, quae ad 2 81 in cod. B tradita sint Aristar-
chea num e Porphyrio fluxerint diiudicari non posse.

13899. A A 3835 Nican,: wsgl dì ro» diacrolby slentar molloîs Gr eloly
dupiBolo* 7 yàe na?’ fuvrò Exaotov .... 7 xarà dv0 «ri. Cf. { Eust, p.
851, 38,

LI 165

dverdiZer, GM” ST Padhoc: TOÙTO Yàp tupaiver tò Awgntip. eita
médiv TÉ Tpixi, gncì, xAAAicte Èrrì dmatn mapeévwv: oùdè Yap oudè tò
xopîîv xaxdv éeri kad” éautò.
__ ’ApictotéAne dé guein xépa drAadv elmev dvrì t0Ù aldoiw Eust. A, p.
ceuvuvépevov, Èrì Torovtov cnporvopévov tiv Méfiv Èkeîvoc voricac. 861, 52.
405. àciuqpopov dvameiderv dervétepov Eîvar TOÙ dToPAveÎV di asotad
ureîv. Averar dè dmò Tic MéfEwc® TÒ Yàp Giéww duvara xa trigÈ Fu jo.
TOÒ Zwrpnw efvar. p. 345, IT.
515. èuelwce, gacì, tòv Èmaivov, pepiàv aùrd mpocgeic tiv el- Bf 159 ad
dnav. ratto gncìiv dc jd te TACNC eÙ eidij cogiac (0411, con- love t°.
fus. c. p 384). oi pèv oùv qaciv Bri TÒ Yeipouprikòv kai tò gappa- L f. 2415,
xeutixòv elpnto mapà Toîc mararoîc* ToÙ Yàp diarmimtixo? ‘Hpédixoc Lp £.194 c.1.
uèv fipEato, cuveréAece dè xaì ‘Immoxp&me, Mpazayspac, Xpucimmoc. ai
Eviot dé paci, bc oUdÈ Èmì mAvTac TOÙC iatpodc è Erarvoc oùtée éeri cp. Pari ap.
xoivéc, dMà tòv Maydova uévov xeipoupreîv Béiovci* tòv ràp TToda- Cramer.,
Xeipiov diartàcdai paci tàc vécovc. Kai tekuipiov BT ’Arapéuvwv qpw- A. P. III,
Bévtoc MeveNdov où TTodadeipiov xadeî, dMNà tòv Maydova (A 193). P- 15, 18.
[roùto Zome kai ’Apxrîvoc èv ’INiov mopeticer vopiZerv év oîc gnew*
aùtdc Yhp cpiv Edwxe aTip évociraroc meceîv duporéporc, ÉTepov d’
érépov kudiov® d@nke* TD uèv Koupotépac yeîpac mopev, éx Te BéXeuva

3 quae in codd. sequuntyr: tò dè xépq cùv t@ i xtÀ., ex Herodiano petita sunt
4 qna Rose, Ar. ps., p. 166; edit. paci 9 quei Lp mpocmidelc Lp 12 eUpn-
ra LO 15 è06A0va Lp 16 diarreîcda: Lp 16. 17 tpwéévra MevéXaov L
17 tòv om. L188qq. to0to — vénua, quae BLLp om., e cod. Vict. (Roe-
meri comitate collata) addidi; casu enim vel neglegentia in commuvi illorum
codicum fonte intercidisse, inde apparet, quod Eustatbius, qui sine ullo dubio
bh, 1, e Porphyrio hausit, eadem ante oculos babuit (p. 849, 42 sqq.). Idem de
P. 166, lin. 7—8 (tadta — ‘HpaxAéa) dicendum, coll Eust. lin. 49

1 +Eust, p. 851, 41: of dé que: rò xéoa dylaé dvrì rod udlluote ts
roiza, xal todro ovz dmdòg, d12° inl drden mao8évav rl., cf. Hesych, v. xéga
dylat, Et. M. p. 504,65, — Quam v. x#gas notiotem ad glossographos Apol-
lon. 1. c. retulit; paullo aliter de ea iudicavit Aristarchus ap. Ariston, Lc. (cf.
Eust, lin. 46. 49), dubitanter Herodian, (A 4 385).

5 CE Hesych. xéoag' Belt, rétov sal aldozor.

6-8 Id. L f. 237° (nisi quod avppoov pro dosug.). — Cf. B f. 149® ad
dl (id. Lp f. 192° c, 1. al xer di6@): todro, puoi, dervéregor navrav, el ta-
1086 val alzualwroda oddsis yde 'Eltijvav codro Com. Lp) aérovder.

9 Versus 515 a Zenodoto, Aristophane, Aristarcho pottae abiudi-
catus; .... peroî ydg, ef povov lods ixtduverr xal paguaxevety 0ldev (Ah. v.).

11599. + Eust. 4, p. 859, 39 sqg.

11. 12 Cf. Porph. 4 624: xeòrov puèv oÙv papev dri tv diarrav fyviovy.
Id. 1 453:.... tv dì neol tac dialtag (Fmndevoai largiuio) tòv ZndvBora-
vòv ‘Heddixovy «ri. Sequitar Platonem, rep. III, p. 406 A.

18599. Versus primi corrupte traditi sunt, v. Kinkel, epic. Gr. fragm. I,
p. 35, qui Welckerum (cycl. ep. II, p. 178) secutus non recte ad Aethiopidem
fragmentum retulit.

*B f, 152» ad

Mfovta,

166 A

capkòc Éieîv tufigai te Kai Exeo mévt” dkécacdar* Tm d dp° dxpipéa
mavt” èvì cmiibecciv Èonkev, diccomra te Yvdyvar kai dvareéa idcacda
c fa xaì Alavtoc mpùroc udde ywopévoro Sppata t° actpamtovta
Bapuvépevdv te vénua.] ei dè ui maparer tivà diarttipevov, où Gadua-
dià dp tò ampertc mapfice tiv diarrav» àmperto Yàp fiv tòv fipwa
mupértovia mapadafeîv ?) xevovpevov tiv ractépa Î mpotoniZéuevov.
[radta vàp xwpixd, wc kaì tw Arovuciw merointar èv Aud TOV vé-
cwy ‘HpaxAfic, Cernnvòc dè xAvZerv mepàrar tòv ‘HpaxAéa.] © uovwv
tùv èv roléuw èveprovviwv péuvntar® elcì dé pappoxa kai yeipoup-
ria ei dè amò Tè firtévwv è Èraivoc, Kai ToDTO iatpIKfic èraibpiov,
TÒ Kai tà fittw uépn tadme eîvar roMddiv dvratia.

548 8qq. dià Ti btè puèv Afovri TapafoMher tòv Alavta, dTÈ dè èv
dMw (v. 558) dvw; Avaic. dm ai uèv mapaBoXai tpuiv Évea Yivov-

(i)

**Bf.153*ad rai, auericewe èvepreiac caqnveiac* €ic tò mpÉcqopov dè Ev éxdtepov

dvoc (B!).
Lf. 242.
A.

L£. 2438

èmipncev È mommic, eimùv Afavta Kai povevovta NMovtoc dixnv kai 15
tv morepiwv dvaxwpoîvia uc Svov. Taîc YÀ-pP guceci TùV Zuéwv xai .
tò dkwnpòv mpòc gurÀv Kai tò tTayù mpòc paynv Tod fipwoc dedijiwxev.

559. v. ad v. 5488gg.

596. € 7.

597. mùc, gacì, divavrar NoAéwc odcar ai immor èrmì tòv Nécropa 20
Tòv Yépovta p@acar Zbcar; fi dihov dti TÀc &moyévouc T&v immwy éxei-
vw Mére, dcerep kai tò Tpwioi gnciv fmmor (E 222), ci dmò tod
Tpwéc, xatà diadoxiv TUÙV <TOÒ cod.) dm’ èxefvwv.

5 tà dialtov L 6 mapafaretv L 7.8 v. p. 165, 18699. 11 tà rt
peva u. L 12 L praem. dmopia A inc.: did ti drè uèv A, dtè dè dv. rrapaf
tèv Alavta; tè (bis), spir. in ras. scrpt, B 13 dMoic-B' Aéaic om. B';
pro eo A fnréov oùv 14 cuvepyiac B!, cuvepyiac (1 in ras.) B, èvepretac Eust,
suppeditat abE. xal èvapy. xal cap. L—15 dierfpncevA © elmiv in uno A
ayovra pro Alavta BB!L 16 dvaxwpetv BLA = 17 dédwxev pro debijAw-
xev BB!

7 De Dionysii fabula sive Atpds sive Asvég inscribenda v. Meineke, fr, com.
Gr. III, p. 558; V, 1, p. 94; Nauck, fr. trag. Gr. p. 617.

11 Quae in Vict. sequantur de difficultate Srepfars solvenda (meliora in
altero schol. L, f. 241° = Paris. ap. Cram. 1. c., lin. 12—18) ad Porph. referre
non audeo; neque enim Eust. legit,

128qg. Cf. Eust, 4, p. 861, 45 sqq., quem plura in libris suis legisse ap-
paret.

Schol, A 4 559 Sr: doxer pazeo®ar el ydo xarsdyn mollà meo ad-
sor firala, od duvara: 1) Bla tiv tuntiviav vqria elvar xti., ad Aristonicum
potius quam ad Porphyrium referendum videtur (cf. A Z 265. A 51).

16.17 Zenodoto v. 548—57 pro spuriis habenti oblocutus Aristarchus:
d pèv ydo Abwv mods tiv medtiv, 6 SÌ Gvog modc tijv vropovzy xtl., (AA 548).

20 sqq. +Eust. 4, p. 865, 1sqq. — Fuisse qui difficultatis quae esse vide-
batur vitandae caussa scriberent N/72tov schol. Vict. h. v. perhibet.

°.
. A 167

ai ambrovor tòv immwv ékeivuv: où Yàp duvatòv fiv pedcar *B f. 153! ad
érì tòv vépovta Nécropa tac immove toò Nodéwc Zucac. dcrmep xai Noia.
Tpwor immor ci amò tod Tpwéc, xarà diadoyiv Tv <ToÙ cod.) dm”
èxeivwv.

611. did Ti tdv TTatpoxhov è ’AxidAeoc méurme; fntéov oùv St*B f. 154 ad
xar? oikovopiav. èreidi Yàp dmpaxtoc f mpecgeia Yerévntai, dià TTa- 101 vov.
tpéxdov Bovietar Néctopa karopeùcar TODTO, Bmep oùk èmoincav oi Li 249%,
mpécperc. dcte mpowrovéunce TOÙTO Ò momthic obtwC, fva xaì Nécto-
poc Tàv Tv Abywy duvapiv mapactiion kai ’AximAéa deien per” edAé-
ou mpopacewc eic Tòv médeuov eEdyovta tòv Ti&tpoxAov.

624. Bioc è téTOc obTOc éMéryerar dc mapà TAV iatpixiv icropiav *B f. 154° ad
mermompévoc. Sco pèv ov Avouciv, uc TV fipuwy étépwc eidicuevuy NUKELd.
Pepatevecdai did TÒ ui Taîc avtaîc diaitare TOÙC iatpodc eimimorazev Vf 244, IL.
xpwuévouc, dò Tod EB0vc Gmoroyopviar: Sco d’ èAéryouai TAV cive
Beciv mavtwv èEaMAdiccerv TÙùV Ka0” Ékacrov divapiv, amò tic Méfewc
émyerpodcv. oi dè vOv mavtec, oÙk elvar yalerdv tò tpadua oùdè
mpòc Bepareiav didocdar TÒ tréua, tm dè Koivd é0e1 river où udvov
tòv Maydova dMià xa tòv Néctopa tò Toîc Kexunkéci crevaZiuevov
mOTdv — TOIOÙTOV Yàp mpocpéperv kai tiv Kipenv toîc mpòc aùtàv
xarayopévorc (x 234) — amò TOÙ Kmipoò, Above.

où degviwc, gacìv, è Maxawy kai tadTa latpòc ùv Tòv xuxed B f. 154° ad
mpocqéperai, cuvectàta èk pélavoc olvov — torodtoc Yàp è TTpkuvioc TEOXE Morin
— rai tupoò èmixexvncuévou Kai dAgituv: pieruatwdn dè tadTA Kai Ri
moAéuia toîc tpavpatiaic. mpTOv pèv odv papev, STI TÙv diaitav rirvò- rotc de reoye
ouy xaì avdperdtepa Suwc eîxov tà cupata, wc Kai afwviZecda: TOÙC xuxerò.
tpavpariac, eta STI dpicrov iatpoò écmi TÒ iGceai pù peraxivoùvta tiv
cuviin diarrav. dANwc Te ÈE èmimolfic fi TANTI! ei dè kai xatà Ba-

5 L praem..aropia dià ti dè 7. TT, AL post méure L ins. Aiac oòv
om. A 7 toùro xatop®, L, dià Tatp. Necr. BovAetar ToÎTO Kat. AE 8 od-
twc om. A 10 èEdyev AL tèv Tfarp. om. A 11 Lin lemm.: ydAxeov
xdveov, è dè xpépiov mot@ Syov dè peri xAwpév, rrapà d' dApitov fepod drtAv
(v. 630. 31) 13 taîc aùtod digitare del toc tatp. L'—15 pro Attewc Kamm.,
P. 78, Eewc coni, 16 pro vv mdvrec Lehrs, ad Herod, app. p. 460, cuv-
ictévtec coni. 18 tòv pro tò L 19 toîc èxeîce xar. L'—20 Adovciv Lebrs
1 c.; codd. Aérovav 21 gnev L tèv xuxedva L 22 mpduvoc, suprascrpt.
e, Lp 23 èmxexwncpévou, nc postea add., B; èmxexvicuévov LLp 27 2E èmi-
noMc LLp

16 sqq. Simil, Plut., V. Hom., c. 210, —— Fuerunt qui negarent, ab Ho-
mero Machaonem induci vulnoratum, v. Asclep, Myrl. ap. Athen. XI, p. 493 A, .
cf. Eust, 4, p. 870, 37.

24 Cf. Plat., rep. III, p. 406 A: xal pèv di, fpn, &roxdv ye tò wdpa 08-
tws Fzovri. Odx, eÈ y' ivvotis, elxor, Gui ti) nardaywyini tv voonudrov raven
tj viv lareinjj xoò tod Acsinaicdar osx Zzedviò, dg qaoi, molv ‘Hoddixoy
yaviota:, Td, ipse Porph, 4 515.

°
168 LI '

Bovc, old’ citwc Gdéxipov TÒò méua* fucic dp afpatoc Newro@upiav
épraZerar» è oùv pélac oîvoc mayivwv toùc Xupoùc kai tiv émippucww
Toò alpatoc tiv èmì TÒ tpadpa mayuver xaì cucréMer» S0ev kai toîc
gorliaxoîc aùtòdv Èvior mpockyrovci did TÒ elprewv tò Uypév. dMà xaù
Tò dAgrtov maybver tà Urpé. xa tò kpépudv écni dioupnrixòv kai
udyetar Ti) pherpovfj* BIev Kai toîc kuvodilktott addwpdv mpocdyrerar.
fi où mpòc Beparetav dAXd mpòc dvayuziv édidoto tò réua, xaì Néctwp
oùv NauBaver® Toîc Kakoradoda Yap émitideroc è Kuxewy tpopàv Gua
xal moròv Èxwv.

Lf. 245°, IT, 636. 37. Néctwp d’ è rÉépwv duorntì deipev. dià Ti me-
Cf. Paris. roince uévov tòv Néctopa aipovta tò Exmopa; où rap eikòc fdoy al-

ap. Cram
A. P. II,
p. 16.

"» perv vewrépwv <vewrepov L). xaì CtnciuBpotoc oùv pnaw, iva

? doxf) elkétwc modà Èm BeRiwkévar* ei Yùp Tapduovoc fi icxùc kai ody
Unò rripwc peudpavtar, xaì tà T"c Zufic edidorov elvar mapamAficia.
’Avtic@évne dé' où Tepì Tic Katà xeîpa Bapumtoc Mérer, ail’ n
oùx éue0dcxeto cnuaiver dA’ Epepe fadiwc tòv oîvov. -MAadkoc
<Tavxwy dubitanter Heitz, d. verl. Schrft. d. Aristot., p. 260, 2) dé,
Bn xatà diduerpov èAduRave tà Uta, éx pécou dè mév eU@opov. ’Api-
ctotéine dì tò Néctwp è TÉépwyv drò korvoò Epn deîv dkoverv èrì
toò dAioc, fv° i) dMoc pèv Yépwyv poréwv àrmoxiviicacke tparéZne,
Néctwp d’ è Yépwv duoynti deipev, mpòc Yàp ToÙc kad” filixiav bpoiove
fevécgar Tv corkpiciv.

B f. 154. ad ox, uc tIvec, émì Maydovoc tò GANoc èxdéxecdai xp, dir

Gi doc.

Lp £.196% 0.1, 1 ebdéxipov Lp S0cc B + Merroupiav, er e corr, B 3 xai créAXe BLp
dihoc pev 5 Kp6hvov, v in ras, B 7 post mpòc 4 vel 5 litt. eras, B_dvdrtulv Lp

poyéuv.

5 +Paris. ap. Cramer., A. P. III, p. 260, 20.
1 Cf. Porph. E 1:... rdza yoùv ròr nunsdva nivev guolv (ròr Né
croga), ds elze xal olvor.

10 Versus 636 diple notatus erat 9òdc tò {provusvor, xs 6 y#gwy duo-
ynté, oî 3Ì dil0s perà xaxora®eiag (schol. A). — Quaestiones de ipso Nestoris
poculo a grammaticis (v. Athen. XI, p. 488 A sqq.) institutas Porphyrium con-
gessisse vel respexisse veri quidem simile est, sed neque e scholiis neque ex
Eustathio probari potest.

12-18 +*B f. 154° (subiunctum schol. supra, lin. 23 sqq., edito): Zrnoéw-
Boeotos 38 queer, îva dog eludrros molla Fen Befiantvar' el yè0 ragdpovos
î) Loyùs nal odg Urò yrews pencdoavra:, nal tà tig toe eVloyov elrar ruga-
alora. Tiaduos di, dr nerd diduergov #Adufave tà dira, x picov dì nav
edpogor (ravespogor cod.),

16 Cf. p. 169, 6—11, et Eust. A, p. 870, 32. 43.

18 Aristotelis nomen in Aristarchi mutari voluit Val. Rose, Ar. ps. p.
166, recte obloquente Heitzio, 1. c., p. 260, 3. Eadem Sosibii Iytici qui voca-
batur ratio (Asclep. Myrl, ap. Athen., p. 493 C).

18-22 +L f. 245° (o. I. &2206 uèy poyéw»): xeocdywrtor tò mesofitne, îy°
3° 06 Sedia oddì suzrode avrò Catrg cod.) lulver ris touritne tie té» dor-
xv yeodvra», dila poytar, è totiv duvir.

23 Fuisse qui, ut #20 ad Machaonem referrent, @iZog vel d24’ 6g loge-

LI 169

dopictwe mpòc Èmarvov TOÒ YÉpovtoc* BéAet yàp eimeîv, STI mavTÒC véov
cuppovéctepov èféctaZe Tò <tòv Lp) motév. Évio1 dè dmò Koivoò tò
vépwv, fiv? fi dMoc pèv répwv poréwy éxiver, è dè répwv Néctwp
duoyntìi derpev add. *B: Cinciufpotoc dé gnew xrÀ., v. ad p. 168,
5 lin. 12).
tà ràp dy0n oùy ci icyupoi di ci Eureipor pepovci. dirAdbv B f. 154% ad
Tàp tòv dirwv Svrwy kaì toò rompiov pericrov, oùx dv véoc drexi- duomi.
wncev aùtò Tic <om. Lp) tpareéZno, où did TÒ pù divacga1, dMà duà Lf. 244° È L
tò mic pù cidévar* ei ràp oùx bc Éder aùtò fipe <kfipe L), Bpadciv dv Ru Se to6s
10 rjrmeiAnce* diyeipa yàp ducìv dp” éxkeme Céxdetorc Lp) xepòc daxti- ‘e. cod, 1.
Xotc Tv Urwv NauBavépevoy éxpfiv xiveîv dk6muc.
719. xaì mc mpétepov èvikncev; BT mpòc dmeipovc fiv fi uayn, B f. 156° ad
tà dè vov mpòc émermipovac. où Ydp nw.
767 sqq. àBetodvtaI crixor 10%. mic ràp de pèv TTnAeùc dpi- B f. 157: ad
15 creverv émrdccer (v. 784), èv dè taîc Arraîc peraAiitopa Bupòv Tcyerv èovrec. *
(I 255); Sr: où déovrai, Tostov drromiuviicxouev: dpa vàp 6 Nécrwp, Lf. 249.
udc éAwpnce vov tfic dprfic. Kai did Ti TTndedc Toùc mepì Nécropa où
@uogpoveîtar, dA’ ’Axihevc (A 777); crmoudaZer dodeîzar “AxidAéa
téte pèv mpo@vuwc bmodetduevov ‘—oc L), vv dè dmtodonipaZovia.
20 aùzer dè vov tòv ITérpoxAov dc deduevoc (detbuevoc L) aùtod, rai
fipéua didécxer, Sti cippayoc <cuputixw L) t@ ’Arauéuvovi Téuretoi,
oùxì mpoceikm tic cuppayfac <toò ins. L) ’AyidAéwc. èv koipg dè
ébiwce tà Com. L) tfic crparoXoriac, &n oi àpicreîc elc TÀ. Ktòv L)
Xady dveiperv éxméurovtar. i
2» 7186. tò revefì pèv OmEptepde éeriv ’AxiMAevc où Mérei, dTI*B f. 157 ad
_—_——_—_€& eve.
25 L inc.: téxvov éuéy, veve) pèv kTÀ. LEM n.
rent, schol. A v. 63 (Herodian.) docet, cf. Asclepiad. I c. p. 493 A; Eust. p.
870, 86. — Verum Aristarchus et post eum Ptolemaeus Ascalonita vide-
runt, quorum interpretationi ea respondent, quae h, 1, legimus: d42’ dog/eros
meòs Fnauvor 108 yHgovros. Neque enim causa adest, cur cum Lehrsio scholii
Herodianei verba ita mutentur, ut Aristarchus et Ptolemaeus eandem quam
Aristoteles et Sosibius rationem secuti sint.
1 Verba &#2e y&o xri. ex uberiore scholio male excerpta esse, ex Eu-
stathio, p. 870, 46, concludendum videtur. Dicit enim: paoì dè xal rjv roò
xiv Svozéoniav mooun8ac iritermdedota: rò mormoto, îva copesvas xal
Ipentincis, 06 pv drspuusoluvos xal ddedms imizalvovtes, Imeider mivorev.
Bovleta: 05v copfolinde dbyeuv d moners, de dò yÉ00v Nictognav-
tòs fyugatioteogr te xal COPPOVÉEtTEROY tÒ zorzesor cèv td mordi
IBastatav.
6-11 Glauci reddunt rationem in primo scholio breviter adumbratam.
14 sqq. Versus 767—87 Aristarchum Aristophanis cremplum secutum obelo
notasse schol. Ariston. v. 767 docet, a quo inter alias eaedem difficultates, ‘quae
hic solvuntur, afferuntur. Ad Pium grammaticum scholium nostrum Hiller,
Phil XXVIII, p. 102, retulit, qua de re cf. proleg.
20sqq. Verba scholii inde ab avée: dì viv aliunde illata esse videntur.

170 A

TA vevviicer coò Èctiv Umepéxwy, îv° i mpecRutepoc, wc tive TOY Tpa-

vyixdv fixovcav* mùc Yàp dv mirare: mpecButepoc dè cò écci;

GAM Omeptépav revev Mérer où ThV Xpévw Urrepéyoucav, dà Yévovc

dEia, bc mov Épn* . tòv pèv dpeiw
xaMieimeiv, cò di xeipov” dmdccea: aldoî elkwv, 5
éc revenv èpswyv (K 237—39),

xaì èmarer und’ ei BaciMevtEpoce écti. TÒ Yevefj Uméptepoc

Epn év déidNorc- Tpwwyv eònrevéwy (4 81) xaì eùntevéoc Cwxoto

(A 427), xaì tò èvavtiov: tp oùx dv pe révocrexakòyvkaì aval-
xida pdvtec (S 126). 10

B f, 159° ad 843. did TI éxtavder Kai oÙx Ecttoc BedovAkeî; ridivaro pèv xai

dpravicao * Ecttoc BedouAkficat, GA où uévov Tod BeXovAkeîv Éder cuvarévtoc

Lpf.199.c.Lyàp TOÒ Bélovc Èvdo@ev toÙ unpoò, oùk dAiwc fiv avtò èxBAngfivar

ev6a ue Be dià yespoupriac, 89ev nei tò tdUveE payaipn* xaì dfjov bc payaipy
Tò cùpa Tepùv èxBAMer adré. . 15

B f. 159° ad 846. tivéc ’AxiAAeiay tiv Bordwnyv Mérovei. xal médev aùtp tÒ

filav. = appaxov; Tcwc pèv cuprepipéper TAV Pizav uc ypricipov ei èvriyor

L SE Tpavpatig qiàw, xaì padicra eikòc aùtdv vOv eidnpévar, Sti èrì tpav-
pf.199.c.l. 7 , n n Po

eni de pizay HATIOY Epyerai. taxa dè éx TOO mapaxeévou Memòvoc Tùv fiZav Qda-
pare. Bev Èurespoc div. icwc dè kai Bepamwy Teupoeic Katà TÒ wWmWNEvOY 20

éxépicev.

Lf. 2518. èZimtai dè kai tò broia fiv SAwc fl fiZa, fl aùtdv Katéracce.
Aérouciv aUtiv elvar tiv xaAovpéwnv dpictoloxiav, fiv kai Teyaov
xadodcw. 5

B f. 169° ad 847. dià Ti Xepcì kai où p@Mov Aeravtikoîc Bpravorc; Sti 0ÙK Eder 25
xepcL moANfic MemtomTOc TD papudkw, ToÒ afuatoc, wc pnci, xedapiZovtoc
Lf. 251% rai &momtdovtoc TÒ Nerrtdy Koi xvowdec. td dè MeveAdw èmmtaccer

1pf.199c.1, 9 — , 4
xepel dia tò géppoxoy (A 219), Bpayeiac otenc Tic TOÒ TPAUNaTOC Popàc.

Tpiyac.

su t éetiv om. L 4 dElav codd.; corr. Vill, 6 xaMhireiv L6 eic L
9. 10 tò oùx dv pe elvar yévoc xtA: L 12 tò BeA. €5. BLp cuveavévroc BL
18 aùt@ L 14 payalpg LLp 16 ay(\eway BL, Lp accentu caret 17 èv-
toxn LLp 18 tpavpari L_aòr@ vov Lp 20 Gepareswv Lp 27 èmitdcce L,
t@ dè perdvy émrdcce Lp

3. 4. Sequitur Aristarchum, A v. 786 (Ariston.).

16-21 et 25—28 in cod. A in unum scholium (v. 846) coaluerunt iisdem fere
verbis usum; initio alterius partis quaestionis forma abiecta est. In fine additur:
dilor 3Ì adtÙjy derorolégerir gasw, fy xal Foyaipov eocayogevovary (cf. lin.
23). Cf. Eust. 4, p. 887, 3641.

16-21 +L f. 251» v. 846 (c. 1. x) dè dita» fade muxeio): eds dì tods
tmioirtas, a6Pev elze tiv Gltav è Iurgoxdos, fon liver, dvi ro: sarà cò
ciamcipevor perariunera abtio' i) yo degala laroin) Boravini (Bordivn cod.)
Lia fra eluòs abrov de laredy Inipiorotar mods tas Erinaigove gonone. 7
drr du to nedlov dvetlero aver. Id. Paris, 2767, A. 1°. Lil, p. 245, et schol, min.
(buie quidem ea subiuncta, quae lin. 22—24 edidimus); brevius Par. 2894, p. 260.

M
10 sqq. "Opa pèv “Extwp Zwòc Env xai piavi ’AxiXAevc,*Bf. 159% ad
xai Ipidporo dvaxtoc dmtépentoc médic ETde, Spa.
téppa dè xaì péra teîxoc ’Axarbv Euredov fiev. di pron
amopiav elkétwc Tapécye tà Èmn TaÙTA, È mepì TOÒ Teixove tÙv ’Axar- Spa pèv
5 div è momtùc dvarepuyvnrev. TÒ Yàp teîxoc TÙv ‘Axandiv oÙk Éuevev “Extwpzwéc.
Eutedov ép’ Scov È uèv “Extwp ÈZn kaì éuriviev “AxidAedc, Î dè TOÙ Cf. Phil,
Tipiépov mélic dvaAdwtoc dueve, perà dè tiv diwew iov xaì tòv XVIII p.
amimiouv TÙYV ’Axambv TÒTE Kammpeipon: TI Yap TOÒ modéuov cuv- 845, IL
ectùtoc Kai ’AxidAéwc pnviovtoc, “Ektopoc dè mepidvtoc xai dpicres-
10 ovtoc, bmò tùv Tpuwy tò Teîxoc Tò “Ayaryv xampeip@n kai drodel-
ciuov Yérove toîc molepiorc è pèv yàùp Capraindv tàc Emalzerc aUtod
xaì pépoc mi xataRéBAnkev, è dè “Ektwp ToÙc dxfiac aÙTod Kai Tàc mé-
Xac diéppnéev, Ò dè ’AméAAwyv cxedòv Siov aùtò diéluce. ucì ràp
énì pèv Caprndévoc:
15 Capandbòv d’ dip’ ÈmarEnv EA uv xepci ctiRapficiv
EXx?, Îl d’ ÉEcmeto méca diaumepéc, adtàp Umepoe
teîxoc èrupuvwon, toléecci dè Ofixe xédev0oy
(M 397—99),
érì dè toò ‘Ertopoc*
20 dc "Extwp i8ùc cavidwv gpépe Méav deipac,
aî fa nédac eipuvto mura ctipapùc dpapuviac.
Cif) dè pad Eyyùc iv kai épercapevoc fade péccac,
eÙ diaféac, fva pi oi &paupotepov BéXoc ein, .
bfiEe d’ dm° dugortépovc Barpovce* méce dé Nidoc eicw
26 Bpi0o0cévn, péra d’ dugì mUXa: purxov, oùd’ dp’ dyfiec
écyedétnv, cavidec dè diétparev dAAudic din
XGoc bmai finfic. è d’ dip’ EcBope paidipoc “ExTwp,
xéxAeto dè Tpwecciv, ÉMiEdpevoc xa0° Surdov,
tTeîyoc dmepBaiverv: toì d’ dtpivovtoc dxovcav®
30 aùtixa d’ oi pèv teîxoc UmEépRacav, ci dèé'xat’ aùdtàc
Tonmtàc ecéxuvio morac (M 453. 54; 57—62; 61 —70),
èrì dè toÒ “AmdMwvoc kai tiv Tpwwy-
Ti f° ofre mpoxéovto Parayrndévy, mpò d’ AnéMwv

1-3 versus om. A (ubi schoP, in marg. exter. ab alia manu litteris mino-
ribus scriptum est) et L—4eixétwc om, Lmapéra A 5 6 “Ounpoc dva-
nepwòwxev A, bh. l. versibus Sppa pèv — fjev additis 5. 6 tò yàp — Eurredov
om. A 6 euhv Lo Ax. dé éuimiev A 8 xammpip@n L, xorepipon A dn
vàp A 9 uèv ante pnviovtoc ins AL 10 xampig@n L, xarepipen A 12
Toùc dx. aùroò om. A (Dind.) 13—p. 172, 10 gncì yàp — éyova om. A__24

* @epovc, supra scrpt. at, L 25 dpa L 27 0nd L 29 èrpivovraL 30 xar',
te 0 fact, L 31 elcéxuvro L 38 galaynidév, o ex w fact., L

172 M

alvid’ Èxwv Èpitipov, Eperme dé Teîyoc ’Axaudyv
peîa pGr, wc STE TIC yduadov maîc dyxi BaXacenc
î d@ippata vymiénciv
Gy aUtiIc cuvéxeve Tocì cai xepciv d@upwv.
dc pa cò, He Doîfe, TOdÙV xduatov kai dizùv 5
curxeac Apreiwv (0 360—66).
oi dè TtavéXAnvec toîc ferevnuévorc paprupoùviéc paci cuuguvwe*
teîxoc pèv Yàp di xatepnpimev, db énémidpev,
dppnxtov vnòv te kai aùtbòyv eTdap Écecdai,
oi d’ érì vnucì @ofici payxnv dAfactov Exouci(E 55—57). 10
tò xatappipèv oùv Teîxoc oÙx imò dvopwrwy uévwv dAlè kai dev
év TO Tic pividoc xpévw, TOÙTO Nérerw dcparèc kai dpnpòc èv TD TOÙ
modéuouv xaipò diapeuevnxévar péxpi mopericewc *INiov dimopov. eic Ni-
civ oi pèv oùv vypappatixoì xatà TOÒ TAeictov pepoucedzioda Aérerv
Eéumedov: dhirov ràp eîvar tò carevoèv Umò tùV Tpuwy. drvooda 15
dè oùtor, STI Tivà, xAv èx pépouc mé@n, oùt’ Eumedd écmv oùt’ dpn-
péra. xa dupopevc diatpnoeic, xv cxeddv Siov TÒ KUTOC dBpavctov
î, oùkémi écriv dutedoc dupopedc dA’ Serpaxov, xaì Teîxoc, È unkéo’
oîov guAdccenv Toùc Telxicavtac, oùKÉT® Rv ein éumedov Teîyoc dAdà
cupòc Mawv. puimor’ oùv if éumedov MEC oÙk elAnmtar vov peragopi- 20
xuùc èv Tcw tm dcpalèc kai dpnpéc, oùdé tetiv Suorov TD oÙdé por
firop Eurmedov dil diaAuxtnpa1(K 93) oùdè Tp Told’ dp’ cav
didupo1, è pèv Euredoy fivibyevev (Y 641), dMà xupiwc viv
eEevivextai, tò médov èxovene Èvrerayuévov Tfic AéEewc, dere cnuaivor
&v tò èv t@ TedIW xefuevov xai pi) GMrAoov* dvté@nke Yàp tÒ Eure- 25
dovr dAirAdw, TÒ èv tw Tmediw mpòc tò aùdic dMimAouy Yevéuevov*
où ràp pn: téppa dè xaì péra teîxoc dmépentov fiv xai dbpau-
crov, di Eumedov, kai madiv* oÙTI TOXÙY xp6vov Èutedov
fiev (M 9). ti oùv macyer Screpov; TOY MoTtaUòy mavtwY, gnciv,
bpuéce ctéuat’ Etpate Doîfoc "AT6ANWwY, 30
évvfiuap d' èc teîyoc fer fbov' de d’ dipa Zeùc

1 alyida &xuv épirupov Epime dè età, L'—2 feta L 8 xarfpirrev codd.
10 udyov L 11 xatapipèv A (hinc pergens) et L_puévov AL 14 drò 100
mA. uép. A 15 Tpwwy in cod. B postea pallidiore atram. additum; fuisse vi-
detur vacuum spatium; onò tùv tpopov L_—16 odre èeriv &um. odte dp. AL
18 î in cod. B posta pallidiore atram, add. —xal teîxoc oùxé0' oîbv TE xpi-
atev Tobe tex. A; id. L, nisi quod oîév te quAdcce habet —20 &uredoc BL
21 dpapéc A oddév éeriv BL 22 dAdicmi L—oòdè — didupor om. A_°
ficav B = 24 2Eeviverto L Sti pro tè A 26 virvépevov A 28 oto L
81 ele Luîe AB Zeùg, acc. in ras, B

24 Apollon, v. #umedov: .... morè 3è 2 165 nido, olov tdi lddpu' 16990
dì xal péiya teîgos Azaròv ipmedov \ev. Eust, M, p. 889, 13: 7rox
dulce iv 16 xidw foro. Etym. M. p. 836, 49: iumedov' Sdouior, lozvedy*
dx toò midom, i) yÙ' mods dvesdiaorolio rev lv ti Valdoog.

Mm 173
cuvexéc, dppa xe 0dccov diirdoa teiyea dein.
aùtòc d’ évvociraroc Exwv yeipecci Tpiarvav
fireît?, éx d’ dpa mavta depeidta xipaci téume,
Pitpòv xai Xady, tà Bécav poréovtec ’Axaroi,
8 Xeîa d’ étoincev Tap’ dy&ppoov ‘EMMfcmtovtov
(M 24—30).
dere ei kai memtwxdc fiv TÒ Teîxoc, dA èrì TD médw fiv tà mTWwuaTA
xal tà BepéAa: Uerepov dè mavta di’ Gdatéc new eic B&Xaccav éZeve-
xOfivar. cuvectwene dè Tfic médewc oUdèv TOD Telxouc dAimAouv rérovev,
10 oùd’ Ste Zdv0oc èrinupvper xar° ’Axiiéwc. kai Tò Katà peragopàv
»’ Euredov, tò cnuaîvov tò dkivntov, drrò tèV Èv TD Tédw pevéviwy
dxiviitwy Méferar. tò dè Teîxoc xa0” aùtò pèv èxiviîin, èx pévTor TOÙ
mediov où xammvéxon eic OdAaccav, STEP pnciv aùtò Uctepov mabeîv.
dià ti cyeddv Show xataXuBévroc TOÒ Telyovc èv TÒ MTOMÉLw, *B f. 168% ad
15 mpùrov puèv mò Caprndévoc: Bppa.
Capandiv d’ dp’ fraXEiv ÉAwv xepcei cripapficiv Lf. 251%, IT.
Xx”, î d’ Ecrmreto méca diaurepéc, avtàp Urepoe
Teîyoc érupvéwon (M 397—99),
uerà dè TadTa Umò TOÒ ’AtréXAwvoc®
20 mpomaporde dè Doîfoc Am6MAwY
[feî® dy0ac] xamétoro Badeinc moccìv épeimwyv
èc péccov KxatéBaXie, repupwcev dè xédevdov
(0 355—57), xaì per” dMirov médiv*
Eperme dè teîxoc Axardy
26 peîa per’, bc SETE TIC ydpadov mic drxi BaXacene:
dc fa cu, fre Poîfe, moXÙv x&patov xaì diZùv
cùrxeac Apreiwv (0 361. 62. 65. 66).
mc ov, memtwKdTOc TOÒ Pépovc Tod Tefyouc, pnciv è mommic:
Soppa pèv “Extwp Zwòc Env xai privi AxiMievc,
30 Téppa dè xaì péra teîxoc Axaròv Eumedov fiev,
Bre dè, qncîv, éaiw fi médic,
’Apreîor d’ èv vnucì giànv èc matpid’ EBncave
dA TéTE untidwvTOo Iocerdawy ai "Am6AAwy
Teîxoc duaXdbvair (M 10—12. 16—18);
35 fintéov oùv én Zumedov où tò ébpaîov xadà viv cnpaiver f) Aéfic,
dMià Kupiwc-TÒ év TD Tediw' kai remtwKdc dè TÒ TeÎXOC èv TD Tediw

1 cuwvexec A, cuvexic L 5 èrofnce nepi yàp féov L 7 mebiy L 8
uciv post OdAaccav AL 10 èrAupupe A dyiAAéa A_xatapopàv L 11 me
dip AL 12 xat* aùtò L 13 où om. A_ ènl 64). AL avtòc AL 14
schol. L extremis libri A versibus adscriptm est, praemissis verbis Zijte eic t)v
dpyiv 100 M Spa pèv “Extwp Zwòc inv 16 dp* om, BL 17 &mero BL
21 pet’ Sxac om. BL rrociv BL 22 pécov BL 23 xal pèv dA. add. L'26
eta BAN* L 32 rarpiba L 85 xal anép@ntov post ébp. ins. Lal vOv codd,

*B f, 159. ad
èvviipap.

*B f. 159% ad

èvvilpap.

L f. 262%, IT.

174 M

Ekeito. oùx elc mtmaiv odv tiva ff dvaforii, GA’ efc te Tv TOÒ mav-
Tòc miwev Kai eic mv èx TOÒ Tedicv ÈKBoXnv. Tò Yàp éréerreApa

Bppa xe 0éccov dAirdoa teiyea dein*
xaì mavta tà Bepuéhia xipaci méurre,

Xeîa d’ éroincev map’ dyappoov EXMicmovtov, 8

adtic d’ Hiéva perdinv yaud@orci xaAuye,

teîyoc duaXduvac (M 26-32).
àvtixertar oùv tò duaMdivar tÒ Teîxoc, Srrep éeriv dpavicar èk TOÒ T6-
mov èv d fiv, td turedov elvar. où &v ov tò Éurmedov cnpaivor tò
òp@òv Siov xai dkivntov, Alè uévov TÒ medIWw Keiuevov. oùtWw xaì 10
*Apatoc èrì tv gurdv Tp Éuredov xéxpntar, eimuv (phaen. v. 13)-
depp’ tumreda T&vTa piwvTaI, dvrì ToÒ èv mediw kai TA vj xeipeva.

25. did ti tÒ Teîyoc oi pèv ’Axaioì ma fuépa éroincav, è dè

’ArdAAwv xai è TTocerdùv èvvéa fiuéparc xatéBarov; diorov 1àp tò
uèv xademwrepov fadiwc ToÙUc dvepumove Torfica, Tò dè faov, TÒ Kata- 16
Badeîv TOÒ oikodonficar, TgÙc Beodc udiic* fintéov dé: oùx eic tò Kata-
Bareîv taîc évvéa fuépaic xéxpntai, dA” eic tò dAirAoa vevécbar, xaì
tà GepéAia kai eîc dv OdAaccav katevex0fivai

@itpòv kai Adwyv, tà Bécav poréovtec ‘Axaroi (v. 29),
xal éti Mendcai TE TOv TÉTOV Kai 20

addice d’ niéva perdAnv yapd@orci xaAvwai (v. 31),
oÙ uiv tà mpòc TÒ KataBareîv cumnpmpuéva elc Tò TÉdELOV TOÒ dpavi-
cuoò kai tfic rigvoc TÙv eic tÒ' èE dpyfic &moxardctaciv. dua dè xaù
TO mom i pèv tùv “Ayandiv Tergotoria où mapeîxe tiv diatpIBiv*
oÙ ràp eUmperte Toùc dpietéac morficar Adogopodvtac: if dè TOv dev
uerodompemic: Toîc Yùp rorapoîc xaì tf tpiaivy diéduov TÒ TeîXoc.
Ka)Aictpatoc dè réiou Èv d’ fipap èc TeÎXOoc Yphgper, dacivovtac
tò Év, èmeì undérrote xa” éautò TÒ èvviluap 6 romtàc eipnev, dMià
méavtwce Èméarwy Tiv derkmyv* évvfiuap pèv dvà crpatév, ti) de-
x&tn te (A 53. 54) 30

dioyov toùc puèv dvepurove morficar om. B) ud fiuépa tò
Teîxoc, Todc dè Beodc évvéa fiuéparc xadeleîv. oi puèv oùv èk Tfic Mé-
Fewc Avovci* tò Yàp évrijuap edermimiwTwe Aérouci Méferv “’Ounpov. oî
dè dacivovev, fva i èv <évòc L) finap. oi dè drtò toOÙ Kaipoî, bt
téTe BovAdpevoc mavtémaciv éEadeîyar TÒ Teîxoc miaceèv Um’ aùrod 35

3 Sppd xe B 4 méuma L 6 XelavB 8 8népeenvB 12%v1@
med. xal év tf) Yi xefu. L 14 dA. yàp tò pèv yàp yad. cod.; corr. Vill. 16
Aédrov cod.; corr. Bkk. 22. 23 oò piùv — drokarderaciv corrupte tradita sunt;
Kamm., p. 79, coni.: où pijv oòv elc tè xatafadetv, dAX' eic tà mpdc TÒ Kata-
Balciv comprmuéva elc Tò TE. T0ò dp. «td. 25 pro ebmpentc in cod, dmpente
esse videtor

a Cum Callistrato Crates Mallota ap. Eust. M, p. 890, 35, consentit
eadem res, omisso auctore, in schol. A bh. v. (id. brevius L f. 263*).

M 175

tocoùtov Xpévov émoince Tfic xadarpécewc. oi dè dmò TOÙ mpocwrou*
oÙ yàp mpérer Toùc dpictéac elclirrerv Tergodopodvtac èv moMaîc fpé-
parc, amperectépac olene Tfic Unnpeciac.

103. moMAdkic amò diapopwv xAicewv cuvéumttweIc revopéwn mAavd *B f. 161° ad
ode moMovc, dc évòc Svroc OÙ cnuarvopévou, ticrep éyer tò eTcavto, efcavro.
cnpaiver Yàp xaì tò UméiaBov, xaì tò èropev@ncav, kai icoc kai Suoroc LE 250. IL
tevépevoc: dANd TÒ uèv dirò T00 eldw, tò dè èropedon dmò tod édw,,° P. DI p.
tò dè porn dò TOO tickw. Tò pèv odv drdoî tà TOIAÙTA* eTcato 17, 17) h. 1. et
d’ be BTe fivòv èv rnepoerdéi (e 281), iméhafev — tò dè wc fi-EPQT €281.
véyv, uc déppa iméiaBe tà dpn TOv Dardxwv: où Yap écnv wc èpi-
vebc' fiv ràp bc Ste epivéc —, xai tò etcopat al xe tUXO1U1 (x 7),
dmò toù eldw, eicopar, kai amò TOÙ eidfica» tò dè eicluevoc KaA-
xavti déuac (N 45), buonbcac, xa T® piv éercduevoc (B 22), ai
etcato dé pIoYYiv (B 791), dvrì toò wuoiwce, xaì eidépevoc ’Axd-

15 pavti God (E 462). [tò pévror eicato vnùy énr° dpictepà (M
118) dmò tod Îw Yérovev, dp’ où kaì tò fopev* cnpafver Yàp tò èro-
pevon.]

“a

tò dè elcato dvri tod UnéAafev ék TOÙ eidw, è peMiwy elfcw.
tò dè eicato dvtì toò wuoiwra dò TOÒ dicw. TtÒ dè elcato dvTì tod

20 émopesen amò toÒ Tw. vcastwc Kay TD aÙUtàp Èrù Zeguporo kai
àprectào Nétoro eicopai, frouv mopevcopa, éE dA6dev yxarde-
mv Spcouca BveXXav (® 334). duoiwc dè èye kaù tò 601 oi
xataeicato vain (A 358), dvrì toÙ Katerropevon kai èv Ti Yfj érrarn,
emecmpiyon, xaì èv dANorc: év rain fetavto (A 574). xaì efcopor

25 dvrì toò yvwcopai, bc tò etcouar al xé p° è Tudeidnc (0 532).

6 cnuaiva sè L_îcoc B 8 verbo torara schol. L finitur; reliqua in eo

cod. f. 255% leguntar 9 fivòv &v puépoc Ideîv &réXafev BL; verum cod. T_ +
(Odyss.) suppeditavit 11 tò yàp cicoua L 14 dè om. L dvri to6 om. L
18. 17 v. infra ad lin, 185q9. 15 yàp ante vv ins L19 wpoiwcev L
20 #w pro é&w L 21 tor L 24 quae post fcravro sequantur, in uno B ex-
stant 25 el xaî p° 680 (ita fere) B

6599. Aristarchus diplen posuit Sr. w022d oquairsr tò eloaro” v5v pèv
tò dopnos nal fropevdn, drò toò elue, dv Ertoors Sì ipdvn, eloato d° dis
Bre givdv, xal tò yvòvas, elsopar al né p' è Tvdet8ne (A M 118, ch.
Lehrs, Ar. p. 148; id. fere B f. 161> ad e/caro M 118, L f. 254° ibid., Paris. ap.
Cramer., p. 17, 2).

10. 11 #eeyoy h. 1, idem esse quod Zeivds Aristarchus censuit, v. schol. s
281, Eust. e, p. 1536, 12.

18 8qq. Verba inde a rò dè afcaro cum superioribus non cohaerere, sed
alterum esse scholium eandem rem quam ea quae antecedunt continens, quod +
casu cum illis coaluerit, nemo non videt. Utrum aeque ac superiora e Por-
phyrio petita sint an aliunde fluxerint, diiudicari nequit. Neque veri dissimile
est, etiam illa rò pero: efcaro — #x0ge587 (lin. 15—17) ab utraque scholii parte
separanda esse; eandem enim rem, quae et lin, 23 et lin. 20 legitar, tradunt;

176 ” Mm

B f. 161° ad 110. Bapfapua) fi delibera. puimovuevoc dè TV dANBerav È mom-
RT Tic Éva Yoîv tèv amedodvia elcorer did ti dè Eva toùrov; Sn pd-
dA ox Micra Toîc fmrore ArdAMMero, xatactéMer oÙv TAV TV moM&v dialo-

‘Ypraxibne. vetav.

*B f, 1613 ad 122. tò avamemtapévac etyov dvépec oùx Zeriv dvrì Tod
dvarenta- rivewruévac uévov, dA rveuruévac xateîxov aùt&c, Smwc ToÙc pèv
Miri idovc eicdéxwyrar, tùv d’ èx0pùv PraZopévwyv èmxAeiwciv. adtòc dè

ua * Tv Abav dedwke capéctepov érrì toò TTpiduov mapactricac, Evda pncì
memtapévac év xepci mudac Èyer’, cicoke Xaoi
EX@wciv Tpotì dcru meguzZotec
aùtàp èmei x° éc teîyoc dvamvevcwceiv dAévtec,
adbic ém10éuevar cavidac muxivoc dpapuiac (®5318qg.).

*B f. 161» ad 127 sqq. èv Ti) teryopayig TetapayBar doxeî tà Em tadta* "Aciov

muina. èrmreA@dvioc Katà TdC midac T@ Teiyer, émaérer è rommic mepì aùtod

Lf. 256, IT. te xaì tùv per” aùtod*

vijmio1, év dè myAnei di’ dvépac edpov dpictovc,
uTac dmep@vpovc Aamiddwv alxuntawv,
tòv pèv Terp:060u vÎa, xpatepòv Toluroitny,
tÒv dè Aeovifia, BpotoXo:1® Tcov “Apni
TÙù pèv dpa mpomépo1de muidwyv dynAdwv
Ectacav, wc BTE TE dpuec oÙpeciv Byixapnvor
(M 127-132).
did Yàp TobTWwY eimuv TOv Aeoviéa xaì TToXutoimy muAdwv Tpomdpor-
dev Eerdvar dc dpic, dvapévovtac è mepy6pevov pérav “Aciov où-
dè pépovio (v. 136), eta Èm&ywyv mepì tov Katà tòv “Aciov*
oi d’ iùc mpòc teîyoc évduntov, féac adac
byéc® dvacy6uevo1, ékiov perdiw dAaintw
*“Aciov du@l dvaxta kai ’Iauevòv kai ’Opéctnv
’Acradnv t° ’Adduavta Odwvd te Oivéuady te
(v. 137—40),
méliv moreî todc mepì tòv Aeoviéa xaì TToXurroimy Evdov é6vtac, oùc
mpécdev &Ew Éerdvar Tpn' émérer Yap*

5 éyovL 9 2&xet° elcoxe LC 11 dAevrec codd. 14 rap adrod L 19
BpotoMorydv L 21 bc Ste dpdec B (text. habet wc Ste te dpdec) 23 Afovra L

mpondpor9ev muidwv L 24 écrava B perepyépevov L 24. 25 oòò’ épé-
Bovro L 31 fovraL 32 écràva B

neque neglegendum est, in iis verbi, quod et antea et postea fw dicebatur,
alteram formam Îw (v. Et. M. 301, 1229g.) afferri.

1-12 Scholium ad v. 122 traditum fragmentum esse quaestionis, e solu-
tione lin. 8 commemorata sequitur; verisimile est, enm, ut quaestionem ad v. 110
servatam (ceterum vix dignam hoc nomine), olim cum ampliore fragmento ad
v. 127 8qq. tradito cohaesisse (cf. imprimis p. 178, 2).

1-4 Cf Eust, M, p. 895, 30.

M 177

oi d’ fior eiwc pèv tuxvipidac ’Ayxarodc
Spvuov Evdov ébvtec duivecoar nepì vnov®
aùtàp éreidd teîxoc Emeccupévouc évoncav
Tpwac, dtàp Aavuwv Yévero iayn te popoc te, *
5 èx dè Tù difavte muAdwy mpéocde payéconv, +
arpotéporci coecciv éorxòte (v. 141—46),
* ai mAnpwcac TV mapaBo)iv èmerer
de tOV xépurer xaAdkòc ri crdecci Paervòc
dvinv BaMAopévwv (v. 150. 51).

10 dià Yàp ToUTwY aiverai Tapaxil tv émov, mpétepov pèv wc éEw éerb-
Ty, avere dè wc tvdov Svrwv Kai éErévtwy. é60ev oi pèv rigiouv mpo-
tàTTEV TAÙTA TÀ Émn*

oi d’ ijtor efwc pèv éuxvijuidac ‘Axaiode,
fv° i tò dx6Aov@ov Toroîtov*
15 év dè mine: db’ dvépac ebpov apictove,
uTac smepdvipovc Aami9dwv aixuntawv*
oi dè’ ijto1 efwc pèv éuxvijuidac Axarode
Spvuov (v. 127. 8; 141. 2):
elta cuvayavtec ToÙc éperfic, bv fi dpxù
20 aùdTtàp Èreidà TeîyoC,
Tpwac, dtàp Aavawy,
éx dè Tù difavte,
àrpotéporci ciecciv,
avdpòv ndè xuvòv,
25 dc Tv x6pTer Yadkòc Èti cormbecci Paervòc
dvinv BaMMopévwy,
Xaoîci xa0drepde (143—47; 51—53),
elta dvatpéyovav èrmrìi tò tÙ pèv dpa mpordporde (v. 131), xaì
xataBavtec ToÙc déka criyouc dypi ToÙ Aciddnv t° ’Adéuavia (v.
30 140) érmafovav ci d’ dpa yeppadioici (v. 154) xaì tà éEfic.
‘Hparctiwv dè diràfiv TV Ypagùv elvar Épn xaè deîv mapa-
ypdpew fi toÙc déka criyouc ToÙc drtò TOÒ TÙ pèv dpa tpormdpor-
Gev (v. 131) péxpi ToÙ PAcidòdnv 1° ’Adapavta (v. 140) A toùc 11°
toùc dmò toÒ ci d’ fitor efwc pèv éuxviapidac Axarove (v. 141)

35 péxpi Toò NAaoîci xaQumepoe (v. 153). urimore dè, xiv oùtwc péva
Î YPagd xaì fi tdELC, oddèv ditomov, mpétepov pèv elmévtoc TOÙ mom-
toò Bri mepì tc midac ficav ci mepì tòv ToXurtotmny (èév dè moAnei

1 ot 8° ifror eîc (in ras.) pùv L_2 Spvvov vàp &vbov éévrec L 3 dmeccu-
uévouc L 4 véver’ L, id. B in textu 5. 6 ditavtec et gométec L 12 tà
nm tadta L 13 ec (e corr.) pèv L' 25 xaAkòc — qaervdc om. L31 fipar
criav Ldeîv in ras. B; xal è map. L 31. 32 pro rrapaypé@ew Bekk, mepi-
Ypdpev coni. 32 toùc dmò Tobtov B 33 f) toùc dexatpetc L 35 pimote
dà B

Scamapsr, Porphyr. Qu. Hom. li 12

178 M

du’ dvepac ebpov dpictovc, v. 127), émenunvapévov te dm xa
éEwdev éctwtac eUpov, eita kai émavadpapévioc, Bmwc mepì tàc midac
Èxoviec tosc TE Ècw mapuppwyv, émidviac BiémovtEC Toùc Tepì tòv
”Acioy, aùroi Te mpoexdpapévtec dvépevov mavtec &Ew TÒv “Aciov.
xaì yàp oùtoc elc tpémoc Epunveiac, èx tOv Uerepav dpEduevov
avadpapeîv eic TÀ mpùTA Kai mAdiv cuvayar tadTa TOîC Ueréporc. xal
Ecm cuvi@nc è tpéroc tie épunvelac Tp Tomti. obtwc Yàp edddc
Kat” dpyùc tiv pfiviv eimuv xepadarwdòc, Scwv kaxdòv aîtia yÉrove
Toîc “EMncw, Ucrepov èmi tà atta &vatpéyer tabténe Kai EmezepraZetar
di SAnc tic monicewe tà Kat” aùtiiv. oUTWw Kai mepì Tic vécov eimove
Antodc xaì Aròc vide: è ràp BaciNfit xodw@elc
voîcov dvà ctpatòv Wpce xaxv, ddéxovto dè Xaoi,
obvexa tòv Xpucnv ritinacev apntfipa
’Atpeidnc (A 98qg.),
EEfic éméfera, mc émpéyon tà Katà TAV vécov. kai évradda Toivuv
eimuv, Br mepì tac midac elxov oi mepì tòv Acovtéa xaì àvéuevov
mpò tùv mudwbv Éermtec émepyépevov tòv *“Aciov, èrtavadpapùv éE-
nreîtar tà Katà pépoc, Sri téÉwc uèv Evdov ficav mpotperndpevor Toùc
’Axaroùc duivecdai mepì vw, elta, Èmeidi) édedcavto TOÙC Tepì tòv
*Aciov émidviac Kai tepevrotac toùc “EXAnvac, aùroi ditavtec mUAGWY
mpécde payéc@nv (M 145). tà oùv xepadarwdwdc éxmiBéueva mpodAi-
Bavev elwe TÒ cuumépacpa* tà dè dvamtuzIv Exovta moMNwèv eic TY
dpyàv avadpapévta otw KéTteICIV ÈTÌ TÒ TÉNOC.
Bf. 162 ad 162. dbuvatov TodTO èmì wrAicuévou* Zeri dè udvov tfic Abmnc
memiiyeto. dndwtixév, tc év dyAfipari revéuevov.
B f. 162. ad 175—81 sqq. àBereî ‘Apictapxoc, mp tov uèv did TÒò midac
dina. diXac dvopdZecdar- dpécxer Yàp aùt® piav eva eTta did TÒ dpra-
Lf. 258" \éov dé pe taùta* pncì dp Bn ka phav ppace TAV Teropayiav.
Lpf.202*c.1- ira kai diù Tò Aarigar* où tàp deî Ce di corr. B), gncì, xaì om. L)
dMo1 d duo”
daga, toùc ratépac al toùc viode Aatigac kaleîv. TTîoc dè dmorovovpevoc
mpoc toc Gderficerc “Apicrapyov TaBTE pnew, dti “Acioc pèv Tepi tiv
ufav méAnv Tv immiiatov éudyero, ci dè mepì adròv mepì tàc pixpàc

2 tmavadpauévrec B, èravadpauévra L; corr. Bkk. mepì del. Kamm., p. 81
8 tovc te Svroc (supra serpt. £cw) L pro rapwppwyv Bkk. rapopuWwvrec coni.
4 aùtot Bkk; codd. adroò %Ew mdvtec L—12 voocov om. B 18 riviunc® L
15 èmeelac L 16 Afovra L 20 ditavte L 21 mpécdev B

bsqq. Cf. Porph. 4 1, p. 1, 6.

24, 25 Idem fere, sed peius traditum, Lp f. 202? (c. 1 @ rew4ziyero uno):
ddivarov todro uri, fr SÌ povov tic Linn Iniatixiy, ds 8v ogrpari yevò-
pevov.

26sqq. Rationes Aristarchi, quibus Pius obloquitur, melius schol. Ariston,
v. 175 tradidit (cf. Lehrs, Ar. p. 125).

M 179

mudac: t® dè dMac pixpàc eivar oùdelc eÙ ppoviv dvteimor mc Yàp
Tocoùtov TAfBOc év TD Peste dià mac eliche; tò dé apraNéov dé
ue taòta mévu perpiwc gneiv eipficdar <eip. pnc. L) avdpuv yàp
dvarpovpévwv xat&horov <katà Aérov Lp) dieEubv kai tp6mtOve TV

5 dvanpécewv xaì Adyovc TÙv dvaipovviwv Kai mimTOvTWY Kai cupiti-
parta Tic tiync kai modupepfi pdynv, eikétwc vdelkvutai ducxepfi tiv
Tovtwv dimev. tò dè Aariga yedordtatov <reXo1dtepov L): mc
ràp dAhwc fiv dvopacar <corr. ex dvouîicaa B) toùc tùv Aameàv
vioùc fi tD matpixò dvépori;

10 200. Znreîtar dè, mbc è Zeùc èmpatectépove Béiwy rorficar toùc *B f. 163.
Tpùac cnuetov aùtoîc KwAutikdv émméumea gna ydp: Spvic yap LÎ pati
copiv èmfii0e Tepncéuevar pepaci. fintéov oùv, St vixnv pèv le se
€BovAeto toîc Tpwciv, èEeleîv dè TÒ deoc Tv ‘EAMivuv: où Yàp xorà
mpoaipeciv aùtode idiav Èuicer, dMXd YapiZiuevoc Oétidi.

15 253. mc où Meyer dm’ dAiwy dp@v TAV Tv dvéuwv @deMav Lp f. 203 c.l
eFerefpecdar dA èKk TÙY ’Idaiwv; xaì Méropev, wc dià tò GAixdv mpwr- dr ’Idalwy.
aitiov. aitiov Yàp kai dpyà Tv Gvéuwv tò Udwp} èrmeì roòv rai i
“ln moAuridaroc qaiverar, elkétwc dm’ aùrfic fi tv dvéuwv OdeMda
éEereiperar. .

20 258. è ’Apictapyoc èrì xAudkwy dkovcac kol TÒ mpoxpéccac *B f. 164. ad
drmrodidove érì tv veddv xAipaxndéy (Tm fa mpoxpéccac tpuov, epéccac.
E 35), tò muprwv #puov arodidwav eri toc miprove gpuov, diro- ® Î-26% n
didodc dveîdkov [uc KAetcrdiy xaì curkaumtdv oÙcdv Tùv KAiudxwv].

10 scholium *B scholio manus prioris (ad M}@eto, v. 203, p. 502, 27—30
Dind.) subiunctum est; in A haec praecedunt: èm? dpicrepîì Madv tépywv] vro-
xwpficar cuupépov mpoènuaivwv* dpictepà yàp cnueta tà dralcia, delà dè tà
coppépovra dè om. L 11 xataAvti«òv BLLp 12 xal pnréov8n A 21
xAnuaxiddy L 23 bc — xAiudxwv Kamm., p. 82, recte uncinis inclusit; v. infra
ad. h. v.

1 Cf. Porph. @ 58,

10—14 Cf. schol, Viet. M 209 (Bkk.) ex eadem quaestione verbis nonnibil
mutatis excerptum,

15299. De solutione allegorica v. ad p. 13, 8. — Similia, sed omissa quae-
stionis forma, Eust. h. 1. attulit: dò 'Ida/or dì defw» Sevvra: dvfuov Fvedla
Sià tò Iutivar nal nolvnldanor sal rolvrdtapo» (p. 902, 59), quibuscum iun-
genda videntur, quae paullo ante leguntur (lin. 52): Zeùc dè dyelosw dvipov
irraita diellav lea: val xovlno qionv i8ùs vnîv, Î è els elumquivno dr-
iapfavéuevos, f pallov è dro.

20. 21 De Aristarchi verbi xpdocas explicandi rationibus v. Lehre, Ar. p. 22
et ap. Friedl., Ariston. p. 210; de wedxgogoos id. ibid. et Friedl., p. 228.‘

28 Cf. alter. schol. *B f. 164 ad xedosas (id. Lf. 260%): r.vdg Com. L)
nodogas liyovaw (Aiyorear L) Soyavd tra mods tezopaziav Initidera Fpovra
Exdor drdfaciv ralvztonivno, fws dv els toùs mvoyovs dvél@y è rezopazòr.
sò dì xJeyov fevov «ri. (v. ad p. 180, 1). Eadem ap. Eust., p. 908, 18, ita
tradita sunt, ut cum Aristarchi interpretatione (lin. 10: "Agloragzos dì wode-

12°

180 Mm

mapapudeîtar dé èE ‘Ouripov tò mUPrwv Épuov drmodidodc dvrì Tod
érrì Toùc miprove Èpuov, èk TOÙTWw*
oi dè pévovtec

Ectacav, èmmote miproc Axaudv dAloc eteNomv

Tpwwy èppuricerev (A 333—5),
dvri ToÒ èmì toùc Tpòac dppricerev: oUTWw Kai tò miprwyv Èpuov dvri
Toò érì todc miprove Èpuov, kai dxévticav ’Idopevfioc (N 502).
oùk eicì dè xpéccar ai xAiuaxec, AMNd uGdov ci éEéyovtec M0or èv Toîc
miprorc, odc mosoderv elc TÒ éumodiZerv tàc TÙV ungavnuatwy èuBoddc.
oitw Kai kxpoccoùc ipariwv Aéyouev Toùc èEéyovrac cmiuovac* kai mpé-
xpoccai dè ai vfiec ai pù ém° fcov criyou eidkucuévar dl èEéyoucai
eicuv, ép’ div did TÒ pù mavtac Èyew icapiduovc + +*** ctmMAac TE
mpopifitac éu6xAeov (M 259), toùc Meropévovc mpopaydvac.

438. TT 558.

1 dè om. L dvri to0 om L 4 6énéreL dyaòc L 6.7 dvri 100 post
&pvov om. L 10 kpéccovc codd. fudtia Aéy. tòv èEéxovra cripara L.10.11
mpoxpéccar Bxal mpéxpocca: dè Aérovra v. L 12 lexeiv L lacunae quam
post icapl@uovc statui in codd. vestigium non exstat; Kumm., p. 82, ultima ita
constituit: dAN° èEgxovcai ela did Td pi) micac Exerv fcac pudpoic. Quae sequun-
tur ‘x alio scholio influxisse existimavit —13 tuéyAevov codd.

pindg xilparas Sroredzove tàs nedocas voti, firor pnzaràs xtpanoiders, cf.
schol. min, M 444) minime cohsereant. Sequitur igitur vel hino, verba dig xder-
oròr — slip», quae supra uncinis inclusimus, Aristarcheis male adiecta esse.

1599. +*B (v. ad p. 179, lin. 28): .... tò dì wvoyov fevov fel ross
adeyovs Aya: elinov yÙo tà deyara mods tods aveyove' Indliss dì o meo-
pagdves.

+B £. 164% ad xedocag (id. Lp f. 203° c. Ì, xodogag uév): ràs rolepinàs
ndlparas* lelmar dè 1 nerd, fy° ] xatà toiv avoyor fouov. (Add. *B: of 3ì
toùs dv roîs wieyons dtizovtas Move, in Lp alia sequuntur, = B p. 505, 4,5
Dind.). Karà ro wvoywy h. 1. eodem sensu accipiendum esse quo #xl roùs ave-
y0vs, vel e schol. Porphyriano ad 4 334 edito sequitur.

8599. xedocag idem esse quod xepa4(das ipse Aristarchus in commen-
tariis docuerat. — Eust. p. 903, 12: ol dé riuwés paci», Sri xpdoca: al tav nie
yov Itozat, ds ual xpossods [uariwr pauiv. Ad xpoccods iuariur etiam ap.
Apollon., Hesych., Etym. M. recurritur.

13 {*B (f. 164%) v. 259: #ros rods xgopazòivas (subiuncta scholio manus
prioris ad orijlag: orijlas rods Pepedlovs xapd tò fx’ asti» rò reizos Porac®ai.
of dè ras dveneldas).

PORPHYRII

QUAESTIONUM HOMERICARUM

ILIADEM PERTINENTIUM

RELIQUIAS

COLLEGIT DISPOSUIT EDIDIT

HERMANNUS SCHRADER.

FASC. II

LIPSIAE
IN AEDIBUS B, G. TEUBNERI
MDCCCLXXXIT.

LAPBIAR: TYPIS B. 0. TRUNNERI,

3. Aùtòc dE maliv Tpérev Scce paeivu. dduvarév paciv**B f. 169° ad
eì yàp amerpàmm àmò tic ’INiov èrì qiv Muciav xatà tà Tfic ’Aciac— mdAv.
<0vn, dduvatov Tv Opdxnv xagopév oùcav èv Tf Eopurmm. Averai dè èxl f. 269%, IT.
Tic AfEewc: où Yàp Mérer tiv Opdxnv aùtdv BAétew, dMià tiv Opgudy
fiv, fic ficav dimomor, katomodvtec dè "Aciav, Bi@uvoi te kai oi Ouvoi,

Opqgxòv drrorxor
18. ei cuvexfi, pncì, mpoéfarve, mic mapaxativ quer Tpic pèv B f. 169 ad
dpérato (v. 20); fi TAXA TÒ Kparmvd dvrì toÒ mTpÉBvNa Kai icqupà. —xparmvà.
20 sqq. èZiimmtar dià TI eddéwc où mopeverar eic Tpoiav è TTo- *B f. 169: ad
cemiv, dAdà TÒv xpévov darrava mopevdeic eic Alyoc. fntéov oùv STI èvocix9wv
duoîv Évera mparudtwv peunyavniai aùtò fl amodnuia, mpùtov pèv o _Y- 10.

fva amomiaviicy tdv Aia wc amoierormbc tòv méieuov, debtepov dè Li lion
fiva xaBomic@f eic to v TOO Aròc méieuov, éàv dpa quwpa@eic eic ThV ul °
cuppayiav xivduvevcy.

«+... Tivoc dè Everev èrì tac Alràc dimeri, xaì duvépevoc èv B f. 169 ad
Tpoig eUBUc revécdar perà tò Mirreîv Tav Capo@pdxnv; fcwc ov mpòc tpic pèv.
xardmAnzv tmv Tpuwy deci Td Fipoc Imyépevoc ..... Lp f. 208) c.1.

ene plc pèv
dpérar®.

1 elc td aùrde dè méhiv tpérev tà. L'2 piclav xal tà tic "Ac L 5 xa-
tomodci dè L —Bn@uvoì BL Qioi (e corr) L_6 ©pgx. dm. del. Kamm.,
p. 83 9 oùx eùbelgq A, edoéuc (supra scripto oùx vel più) L—10 etc om. A
xal faréov Sr: AL 11 mpaypétow L 13 to) om. A 14 xivbuvein A

4 Aliter Eust. N, p. 916, 54 egg.

7. 8 ldem schol. Lp (£.208>, c. l. «pecavà rool), ubi desfero pro desfaro
legitar. Simil, Vict, f. 228* (in fine: dyrl roò x008vua xal orovdala).

17 Addit nonnalla Viet. (f. 228*, qui in iis quae antecedunt cum BIp fere
congruit): 7 dwlieîsar ds osx drefduevos (—pévov?) dids. È 1ò dmursgne? ric
Pedosos tò tijs payne oruyròv Siadier. à dvazoorò Gras pù indrorav dd
soîg Towxoîs ... Quae quoniam ex parte iis quae altera quaestione h. l. edita
continentor respondent, haud scio an ad ipsum Porphyrium referenda sint,
quamvis illa 7 6 /mrsones — diadvec (cf. Eust., p. 918, 4 sqg.) a ratione eius
aliena esse videantur, Qua de re utcunque statuetur, quaestiunculam a Vict.
v.23 (pertinet ad v. 34) servatam (... deà x£ dè roùs famovs saralinzavor av-
tods xal Barro faditav; 7 civ xalliyoapioai Bovderar 6 mommiis ev ddbv
astod, 7) rooraguonevaterae to del ...) nihil esse nisi eandem quam huc attu-
limus in alteram formam redactam apparebit,

13*

184 N

34. v. ad p. 183, 17.
A f. 1658 70. ..... mac dè, qnciv, è TTocedwy oùk Èiade tòv Afavta; kai
Lf 270. fntéov 81 pavtaciav tivà mapéyer TÒ Beîov Éautod.
B £. 172» ad 168. ..... dià ti dè oùx dMMov néurrea, dA’ abtdc dmerciv; dr
olcépevoc. èy TD Gopipw xexupicrar TÙY dopupépwv, xaì fi canvà, mAnciov fiv, 5

L£ 273" aì oi meumépevor oÙy duoiwc Tayeîc, kai tapùv dè Suoroc fiv T® pù
mapévti dépu pù ÉXwv .....
295. Y 269.
. 340 (= Vat. Znt. 0‘) edit. in fine operis.
*B f. 176? ad 358— 60. èv toîc oitw Meropévorc 10
L PSR 7 toì d’ Epidoc xpatepfic xaì dporiov ntodéporo
ele rò d rei meîpap étaXidEavtec émr° duportéporci T—vuccav,
dpidoc. dPPnxt6v T° dAuTOY TE, Tò TOAA Gv rovvat” ÈAucev

duvatwTepa Kal ToXunpotepa dò Tè elc mépata cyorvia cuuBaMAév-
twv xai elc decuòv éraMNatTOvTWY TÀ mépata, Èrerra tevoviwv perevit- 16
voxev, Épidoc, Mérwy, kai roMépou tà mépata evaMidZavtec kai dicavtec
èTavucav èm° dAAiXovc, obtwC icgupwc TAV Epiv TD modéuw cuvdricav-

2 A (c.l. oluvictiic) praemittit olwvockémoc, quod L om. sè om. L
6 Tloc. post tòv Alavra L'—4B praemittit: olcépevoc éaurd, quae L in lem-
mate habet dè om L 66 (pro xai) rap. séeL 7 de iis quae in codd.
sequuntur v, infr. ad lin, 4sq9. 11 ofò*L molo L 12 tévucav L
14 cioviuv L 15 araMarrévrwv L 17 èrévvucay L

2sqq. Cf. Porph. I 396.7.

4899. Simillimum est schol. Vict. (f. 232%): dià 0 dè ov Frsuyev 2xl
diev did’ asròs dea; Î) Sri dv 16 Boesfo regoiora: riv Fopupiowr sal
sAnciov iv 1 onnvij, nal of nspnopevor 087 duolms tagivovor, nal ragdv
Suorog fv 1ò pù magri. diev osx Ezor. tò dè Giov Bid tò dvaradoa: rovs
dxgoatàs dnò tile udyne codro moderei d momo, Srse Fora: Itopevias aùrò
cvpfaldvros. — Postrema verba (rò 8ì Sloy xr4.) docent non multum esse
fidendum iis quae BL addunt: roùs ulv odv ds reavpazias mitards è some
tods dè xal Srdov èvdreîs wossî: utroque scholio aliena adbaesisse videntur.
Certius etiam de extremis schol. BL verbis (30 dè sze ddoara xr2.) iudican-
dum est, quae in Vict, novo lemmate (6 of xMo/n91 Mileto) a reliquis dis-
iuncta sunt. -

16 Secundum Didymum (A v. 859) Aristarchus, sive #2’ dugoréoosa:
sive dx’ dilijlow: legeretur, ita accepit. Aliter id. ap. Ariston. (ibid.): dr:
zagalinyoesi, dio néeara broriBipevog, Freoov uèv ferdos frego dè z0dépov,
Itanidueva nat’ dugorigmr 16v ctoarsvpare», quam interpretandi ra-
tionem Crateti schol. B h, v. (id. LLp Vict.) tribuit. Illam etiam Aleran-
der Cotyaensis secutas est, v. schol. A (f. 171°) v. 358, quod Lehre, qu. ep.
p.11, e Porphyrio flaxisse existimavit: ò Adyog* oî dè tò néeas roò modduov
mal is fedos cvvdpariss intresvay duporéposs, olov duporsenBer. perevi-
verrai pòv 0vv drò by decuov, 16 dì Inalldta: ixl toò cvvdvpa: zeoriar
mal tòv metoloyav tivés, wisovafei dè Apuordtevos ò povorxds, rnMiaypiva
Miyov tà cvvnupiva odtag è Korvaess. Mihi de origine ita ut in tertum
recipere velim non liquet. — Neque extremo schol. B h.v. (f. 176, id. L f. 279%,

N 185

tec, wc tòv decuòv ToÙTOv Eppnxtov pèv eîvar xaì ÈAuTOv aùroîc,

moiòyv dé rovvat” éiuce. cxéyar dè ei pù kakoZidwc ele tòv

puèv decuòv dppnktov kai diutov, toXAXòèv dè rovvat”® EXucev,

év dè dMorc oùx fn dippnxtov dA Ev d adToîc fpida firvuvio
5 Bapeîav (Y 55), xaì év dMorc.

443. tò cmafper xaì Tò ckafperv tivéc curyéovai, taùtòv drnAoùv *B f. 178° ad
vopiZovtec, xaimep ‘Ourfipov diaxpivovtoc* tò pèv 1àp crmafperv perà dcraipovca
ToÙ & xatà "AttIKàv cuviberav Aérer dcrraiperv» dcraipovta d’ Ererra L f. 288%, II.
(1 254) xoì actaipovta MaBwwv (T 229) xaì fi fd oi dcmaipovca Men

10 xa oùpiayov meXépigev Erxeoc (N 443) xa Hemaip* wc STE SI
Boîc (N 571). tò dè cxaiperv oùxéti perà toò a poimi d’ ivrud
te mocì cgafpovtec ETovto (C 472). èenv oùv f diapopà dr
tò pèv crafperv xaì dcmaiperv diuoucév tiva dnhoî xivnav, è viverar
év ÎxBvci Kai tù dedeuevw Katà TOv momtàv Boî, tò dè ckaiperv èu-
15 poucov xivnciv dpyncrixiv kai eùpuduov. oîuar d’ Erwre kai Tè
ix@Uww TÒvV cmapov kai tòv ckapov Katà diapépove èvvoiac mpocnro-
pedcdar, Tic xivicewc oÙx duoiac ékatépwv ivopéwne. Tò dE cxaipw
mavtwc dEvTÉpac, dop” fic kai Tv moAvckap@uov Mypivav mpoceîmev è

4 Bapeinv L . 8—10 post dcralpev Vict. haec tantum: àcraipovta Xafuv
xai wc èvradBa. tò dè cxalperv KTÀ. 10 roXépiZev L 14 \x00c Bdedeu-
pévu B 16 tv crrafpovra xai tàv cxalpovta L —diapdpov Viet. 17 oùx
dpolwc éxatépu yivouéwne, T@ dè cxipy Vict. 18 post dEvrépac in B sequitur
puvfic, quod verbum delendum esse punctis circum positis is qui scholium
scripait significavit. Concludas ex eo verbo, in archetypo eius codicis eundem
versum Oppianeum, qui scholio ercerpto male immixtus est, prorime fuisse, ad
quem oculus male aberraverit dic pro dp° fc L_morixap@uov L pò

Lp f. 215) quae Teguntur: ads dì è Zeùs drsctpappivos dv ovufaile: tiv
pdgnv; xxi., recepi, quoniam schol, Vict. (f. 238%) haec tantum habet: dré-
oroameas ydo è Zedc. dil xl ròv voiv adroò url.
6sqq. +B f. 259 ad oxalgovres X 572 (id, fere Townl. ap. Cram., A. P.
III, p. 289, 28, et cum eo congruens Vict. f. 858"): tò omalgeiv ò monte nerd
’Azzinode doraleeiv gnoì petà toò &, olov doralgovta Idwy (lady B),
Foxaro' de Ire fods, tò dì oralosiy ovxéti. tò pì» oUv omalgeiv Kpovodv
_ tiva Inloî ulrnawv, È vives do ix8v01 Cix®do1 B) sal 1 dedenivo Pol dapfd-
vovo:, tò Sè cxalgeir Iuuovoor xlyneww deznetixjv xal eGevdpor. oluar dì
Fyoye xal riv lz0iav 1òv ondgov val rov oxdoov oîrw reoonyogsdoda:
C—esò@a: B), vis uivifosos 067 dpolus fuarion vivoptone, 16 Sè oxdom ndv-
tos divrspas. [xal 'Ormiavòs dr roîs ‘Alisvrimoîs (I, 134. 5) pnos' xal oud-
cos, Ts di) movvos dv lx8v01 KIx8i01 cod.) p&iyyetar Inpalénv 2a-
Lidy dpelsì. sal vir nolgonagduov Mieway Cuseiyvar B) è Avudpem»
(243) paol Conor è mormers ‘recte Townl. et Vict.) play tòv Apativav, al
edexde@uovg Paxovs è roms xadeî Com. 6 mount. xa4. Townl.; in Vict. man. post,
verba inde ab svoxce@povs in marg, scripsit), — Transierunt eadem in Epimer.
An. Ox. I, p. 891, Etym. M. 722, 51; pauciora ap. Eust. X, p. 1164, 30. — Ce-
terum cf. ad {nr. 38 (in fine libri), .
18 A BB814:.... Mugiva 8è ’Apatévog Svopa, cf, Strab. XII, 8, 6, p. 573.

B f. 179 ad
Tdvurat.

B f. 179 ad
dxévricev.

*B f, 1799.
L f. 285».
A f. 1748

*B f. 186 ad
Bourdie.
Lf. 295%, II.
Cf. HQ c 79.

186 N

monntàc (B 814) piav tùv ’AuaZévwv, dc paci, kai ededp@uove Trmrove
(N 31). dirò dè Tod aùroî Èv Ti cumbeig TÒ cHIpTAv Koi crapdapu-
xTeîv ToÙc dpdaXuoùc eipnta.

470. ad Znr. ry' (in fine operis).

493. ..... mc dè Todc Tocovtove fireubvac évì xridw elkacev;
Gm mévtwv firenovixtatoc fiv Alvefac.

502. ei aùtocyedòv Wpui@ncav, mùc dkovrizer; drroxexwprixer Yàp
‘Ibopevede uc TÉPPwAEV Arwviodpevoc.

521. èZiimia dè mic Bedc dv è “Apnc oùk ider Tepì toò vioò.
fintéov oùv ST Tapà TO Torti) ci Beoì cwparimc NauBavéuevor avopw-
moeiddc èpicraviai dbavacig Yàp diapépoviec uovov dvapumwyv toîc
aùtoîc èvéyoviai mABECIV.

643. E 576.

658. 59. ibid., ad p. 84, 24 sqq.

686. v. Herm. XIV, p. 248.

745. © 233, p. 122, 15; ibid. ad lin. 22.

814. in fine operis ad Znr. 34.

824. tò Bourdiov dxoveréov diù TÒ Urepperéon èyxerv foeiav
KBoferay L) &crida, bc ei ZAerev: 6 ralwv èrì tf demidi, wc xdei
raiwv (A 405). èrì dè toò *Ipov-

vv uèv unt einc Bourdie pate Yévoro
(c 79), xapievtiZopévou dkovctéov dià Tò péretoc, wc Umepperéon av
Exovtoc dcrida. Mérer dé' uò eine pérac undè yévoro pérac, i Suoiov tò
fi paXa ’Ipoc dipoc (c 73), amayréXNwv STE TOÙ TIC dvwror
paivav B, pupivvav L1 pla Vict. &c gacì B 2. 3 èv cuvn@eig Tò cx. xal
tò cxapò. Viet. cxapsapixtetv L 9 scholium *B subiunctum est scholio man.
prioris ad Bpwimvoc v. 521 relato, A (c. 1. oùò’ dpa mù mi mémueto) praemittit

verba obdérote duena9fxe dè om. L 11 èricravra BL 11.12 d@av. pévn
drapépovrec tiv dvdp., toîc d’ aùtoîc tv. ndo. A

5-8 Eadem sine ulla fere varietate în codd. L (f. 284%) et Lp (f. 217) c.1.
ydvora: 3° doa et reòros dudvricev, prius etiam in Vict. (f. 243*), leguntur,

9eqg. Cf. Vict. (f. 243*) v. 521: .... odd’ diga wo re ménvaro di
alze, nel dvdgonoraBeis ol 'Ouneinol Bsoi . . .., quae verba schol. B (Dind.
IV, p. 26, 16), quod L et Lp sequuntur, male contraxit,

19_Cf. B f. 186° ad fovyeite (id. A f.180*, L f.295%, Lp f.224* c. eod. lemm.):
«++ 7 dr 1îj dontd yalov ...., Eust, N, p. 962, 8.

20—22 Aliter BQ 0 79: 2xl uèv coò Aluvros 2rì 1) Bot vata», 8 lov 1j
dontà: viv 8ì zugieveifouevos Èxl tò Yavoidvei 1) dvaroînote noi. Cf. Eust.
0, P. 1838, 4.

28. 24 Porph. in quaestione in cod. B ad Z 201 relata (= Vat. nr. ia”).
in fine operis edenda: .... x68sv ov» 'Ipos umleîrat; oBvex’ drayyilileone
nido, Ses 206 tig dvosyot. Nostro loco sine dubio male excerpto, nisi casu
verba 9 duotov — dvaiyor adhaeserunt, dicere videntur: qui neque nune neque
postea Irus erit (= undè eîn6 und? yévoro) neque nuntii munere fungetur.

z 187

(c 7). toitw <B ex oùtwc corr.) Suorov Tò oUtWw Yap kev di por
éuxAein t° dpetm te ein énr° avopwrovc dua t° aùtika kai
ueréterta (E 402), TAÙUTÒ TP ein Kai révoro.

il
=
1. ..... éZijentai dè mic 6 Néctwp Èri tocoùtov river, dpEdue-A f. 180% c. 1.

d mò à è Onté Ù tocod 6 Néctopa è”
voc dò tv ècxdtwy Tfic A. xaì fntéov 6TI oÙ TOcoÙTOv XpOvov Èmivev, cÙ Biabev,

di “Ounpoc, xatà mapéxBaciv amarreiac tac mphfeIC, BovAneic dè L f. 296.,
errì tòv Néctopa perapfivai, madiv drtò tadténe T‘ic mpdzewc fipeato, dp’ SE Pari aa
ficmep aùtòdv Kai xatéhime morodvia. III p. 18, 32.
axoldetwc,. paci, xaì wc péducoc miver taxa YOÙV TÒV Kukeùva B f. 186. ad
miverv quciv, dc eixe kai olvov. tivèc dè criZovemv elc tÒ iayn, Koi tÒ mivovrà rep.
Efic oftwc* dMà kai mpòc tdv “AckAnmdònv tivovta tp. è dè ’Api-L f. 296% 0.1.
ctapyoc dvri tod duoiwc TM Maydovi, wc tò cù dÈ yaîpe xaì éu- nivovra.

3 A A A Lp f. 224.
mc (e 205), mapuv te kai dmuiv, tév te mÉp meovdZew, dc TÒò ÈPU- 0£ Paris, Lo.
y6v mep ainùv dieBpov (p 47). lin. 25.

5. ad A 624 (in Addendis ad p. 167, 27 sqq.).

T4sqg. éZimnta: mic è ’Arapéuvwv oitwC dcrpatifwe ureîveB f, 188: ad
mpoctaccer Toîc “ENinai, Méyww vfiec Scar mpotaI [kaì tà éEfic]. mpota: v. 75.
intéov civ, St è ’Arapéuvwv yivexwv aùtoùc uù qevfopévove did L £ 299* c. 1.

TÙY ciketav dpermiv, kaì STI oÙdÈé MaBeîv rHduvavto TOÙc molepiovc, ém- DAR)

A f. 182 c.l
4 quae A praemittit: cpédpa cuverdc elcdrera 6 Néctwp xtA., in L altero Av xai rd.

scholio continentur iis quae supra edidimus subiuncto; L praem. drropia —èm-

toroîtov A, èrì tocoîtov xpévov L—5 ante xal fnr. L Avcic ins. 6 rrapéx-

taav L 6. 7 BovAngelc Te emi tdv N. maAiv èraverdetv dirò tabtne KTA. L

9 schol, Lp, quod subiunctum est alteri scholio ad eund. versum pertinenti

(= IV, p.38, 7—9 Dind.), inc.: tò dè mivovta dkoAdetwc @nci al xtA. —‘100v,

Y postea add., B; oùv Lp 11 &pnv Lp 6 in ras. (fuit maior littera; an

signum schol. finiti?) B 13 mAeovdze LLp 114 addit Paris, (lin. 30) wc

èmimoraiac dè obenc tic rAnffic xtA., e schol. 4 624 Porphyriano excerpta,

quae B scholio ad v. 5 pertinenti (p. 38, 24 Dind.), a Porphyrio alieno, sub-

iungit —16 L. praem. drropia, A: tv SAwc xal di’ abtAc = èZimrta: dè mòc

«tà. AL derpamytue post Kamm., p. 87, L. Dindorf —17 xal tà éE. ad-

didi, codd. om.; praeter ea A&rwv om. L, Aéywv — mpùra: om. BO 18 ante

Ant. L ins, \lac 6 om. A 19 0%te (om. én) A idivaro BL

11. 12 Collato schol. Vict. (f. 252*) verba inde a lin, 11 ita exhibente: revis
dè tò Fumne els yaîdv te ual osgaydv (N 174), cò 3Ì yaîgenal fnrns,
duolws magoiv ta xal drdiv, tiv te nio misovdteo, de dv tò undi por frog
inl'oriteociv Serve poydoti neo alròv Sie&eov, sequitur hanc
scholii partem et hic et illic decurtatam esse, ita ut suspicari in prompta sit,
quae in pleniore quaestione ex Aristarcho de v. fuxns notionibus allata
essent, male huic loco interpretando adhibita esse (cf. Lebrs, Ar. p. 142).
Sed dubitari potest, num haec verba e Porphyrio petita sint (v. ann. crit.
lin. 11).

188 z

tpérer aùroîc gevrew, fva pù dé mapà divapiv xatéyxwy aùtodc Evexa
ToÒ xad° éautòv xpncipov altioc yivecdar TOÙ mAVTAC dmOdÉcBaI, TOÙ-
vavtiov dè eùvorav éaut® mopientar dià TÒ TAV dtIOÎY alpeîcdar rroreîv,
rai Urropéverv ai Tv ék Tfic purfic ddoziav Evexev Tfic éxeivwv cumpiac.

B f. 188: ad A vocùov oùy dpà TÒ xperddec, fi TÙY dpicréwv ‘mEPATAL* oTdE Tàp 5
Scar v. 75. St èv ficugia uèv TV mpayuatwv xeévwv Urotimtova TOîc Smep-
Lf. 299. éyouciv Ékactoc, kivduvou dè émirevopévou dnAofdci TY mPoaipeciv, oUdEv
Lp v. 74. (2 x 7 — sx , Hi ,

Tic olkeiac acpadeiac mpotiuwytec. kai idiwc pèv abtòc madiv doxiud-
Ze Bovdetai. kai mpòc cupovac 6 \droc, xai oùx eùgù rndiicova
mpòc mpàziv. BovAerar dè rapaxAnfivar faut Tòv crpatéy, dAlà dià 10
Tv fireuévuv: di’ Eautod yàp oùk édivato, bc TOÒ mapdvtoc kivdbvou
did TAV ’AxidAéwc pfiviv TV aitiav @épwv.

**B f. 188% ad 109. èziiintai dià Ti vov Atopridnce cuuBovdever kai odg è Néctwp.
erbe dro fintéov oùv dti tò pèv Yfipac èv toîc dervoîc éetiv èmicyetixòv, Î dè
I i “not, vede Bapcadewrépa. dNNwc te Ka Aiopriòdnc èv Ti) mporépa Bouxîj

Ao] (I 32sqq.) Bavpac@ec viv paNMov TEBGPPnKe Kai mporiprrace TÙV Tpe-

* cRutépwy toùc Adrove.
*°B f. 189,° 114sqq. [kaì] did ti viv è Atopnònc éavròv Yeveadoyeî; fntéov
L f.300%. oùv éTL mAvu fintopixe* deî yàp év taîc cuuBovAaîc mpoarmodenvien,
de eicìiv oùx ci Tuybvtec dAià moMw xpeirtovc, Îv° oltwc dc dv Kad- 20
Movec elmévtec meicwvrar.
*B f. 189 ad 147. mic dè, pnciv, 6 Toceidòy duonwbeîc mpecButn Omèp tÙv
ner? Mixiav éPBérrero; fntéov STI mM pèv dyer mpecBume èqaivero, T dè
A f. 189 uv TY TOÒ deoù divapiv èredelkvuTo.
B f 189% ad Le... Mic dè Ò KAértwy tiv pudynv fog; émeì elmev* riyxij d' 25
ducev. augpotepwv fxet” aîdépa kai Aròc adrdc (N 837).

1 aùrodce A xatéxeiv AL, xatéxwyv (wv ex ew corr.) B adtobe om BL
tvexev T00 kad” gauto0 xp. A 2 vevéctai A t@ ndvrac dr. B, tobc ndve.
dm. A 3abro B 5 dp (1inras. adscr) B 9. 10 xai où ed@Uc imdhi-
cavrac mpòc mpdiec LO —13 èZijr. vdv did Ti 6 ALL xa oò Nécrup A
14 fntéov dè Br A devoîc om. A, addito post toîc signo, quo indicaretur
deesse verbum in margine addendum, quod addere is qui schol. scripsit oblitus
est 15 GapcaXewrepov AL cuufovri AL 16 rporpracev AL 18 scho-
lium **B (uno.*. signo interiecto) subiunctum est alteri scholio **B ad mAaryBetc
v. 110 relato (IV, p. 45, 3-11 Dind.), unde xal illud, quod initio eius legitar,
explicatar; idem verbum eodem loco in L legi, in quo alterum scholium in
pagina antecedenti scriptum est, inde explicatur, quod e libro cod. B simillimo
transcriptus est; id. cod. ante xal habet dmopfa —ante fnréov L Avcic, om.
oîv 21 meicovta L 22 dè om. A rocedbv, ù corr. ex è, A 23 @0éy-
vera A xal fntéov Str A dè post puv A 24 èvedeixvuro A 9

6 eqq. Eadem fere Vict. f. 255*, cum quo +Eust. &, p. 967, 44 sqq. verbo
paene tenus congruit,

26, 26 Hue retuli propter Eust. &, p.972, 58: el dè ciyav #de avràv ty
pegno xitrtovra val pi) verdi qiliddas for, dilà nal tostov diza xatà tovs

E 189

200. mc moAdékic “Ounpoc TÀv Yfiv dmerpov eimuv, did TobTWw-*B f. 190% ad
tai piv pépov èp° Urpàv hd” èr°] ameipova raîav (a 97. 8), dvonévn no-
rai néliv: vaîav drerpecinv (Y 58), méMiv dà. Tic “Hpac* eTui *v9Spfov.
yàp dyopévn modupépBou meipata vainc; payera yùp tò dua

5 pèv aùtàv merepacuévnv dua è’ Atelpova atogaivecdai. ei pèv oùv Îf
TOÒ dmeipov pwvi Ev cnuarvépevov mepieîye, TÒ Katà mocòv dbdiezitntov
xoì ameipopéredec, èvavtiodoria &v fiv: mic yàp fÎ àrerpoperéone Yi
mépata &v Èxor; Eredi dè TÒ dimeipov moMMaydc Néretar, dToTtov dv
eîn, mAeévwy Svrwv TÒòV cnuarvopévwv, ép’ Èv drrotazapevouc éAbeîv,
xaì toùto paxdpuevov. dertéov oÙv Katà moîov cnparvépevov TAV Te-
mepacuévnv évdéxerai kai dmeipov Nere. f Toivuv toÒ àmeipov pwvà
Taccetar pèv Kai xatà mocdv. dittÒv dè TOÙTO, 7} Karà péregoc f xatà
mAfidoc* katà péredoc pév, étav Zotmpev ei diteipoc è Kécuoc, katà
TAfidoc dé, étav ei dreipor ci Kécpor, wpicpévor uèv xatà péredoc,
15 xatà dè mAfidoc ddiefim’ntor Svtec. cnuaiver dè TÒ dimepov xaì tò
merepacuévov uèv tf éautod pucer, fiuîv è’ drepiinmtov, © dij cnpar-
vopévw xpfitar “Ounpoc, Stav Méyg* Kpitn tic yaî® Teti pécw èvì
olvoti mévtw, xaài xai mieipa, tepipputoc, év d’ dvopwror
moMdoi drerpécioir (t 172—4), kaì érì toò Xpicouv dè TÀ dmorva
Onèp Tic Ouratpòc xopfcavroc PEpwyv qnciv &Ttepeici* dmtorlva
(A 13), Sep èerì moMà Tm mANdeL. tpia pèv oùv TAdTA cnuorvépeva
èx Tfic TOÒ dmeipov quwvfic xatà mocòv dedilwta. cnpaiver dè kai èri
Toò Katà TÒ eîdoc diapépovtoc kai drav xadoò, bc map’ ‘Haddw èv
Fuvamdv xataA6rw èrmì tfic ’Arfivopoc mardéc* Anpuodékne, Tùiv
Tieîctor émixBoviwv dve@pwmwy uvictevov kai moXià kai
arlaà dòép° dvéunvav, Tgp@ipor Bacidfiec, dtrerpéciov Katà
eldoc (Hes, fr. 41 Marksch.; 58 Gottl.): tò Yàp àmeipéciov èv toi-
torc émì TOÒ Kat” eTdoc éEGXOv Kai xaAod drav TéTaKtAI. duvatdv dè
xai tà Umò TOÒ Xpicou xopicdévta obTwc Amepeici” drmorva Nérecdar,
30 oîov UrepRaXAévtwc xarà kai repixaAMi. Aéreta dè drretpov kat” dXlo

2 hd’ în” om. cod. 3 post mdAiv Kamm., p. 88, Aéyer ins. 7 arrepopereèc
cod, 14 ante dmeipor în cod. ras. unius litt. 19 èmì, 1 in ras., cod. 21 &nép
èeti cod. 22 pro cnuaiver Kamm., p. 89, e schol. a 98 Aapfdvera 25 èuvip-
ctevov cod.; corr. Kamm. 26 dbpa dvéunvav cod.

tiv dxoglav liovras i) ròv crearonidov rig) rod pingod fuer” albioa val
4ids csydg. — Idem quod B scholium Lp (f. 227», c. L péy' dvors) et Vict.
(f. 2574) exhibent, nisi quod hoc verba xal — eyds om., illud fAfx0y pro
xhixtov habet,

1599. Attulit nonnulla ad hoc schol. H. J. Polak, ad Odyss, ciusque
scholiast, curae sec., Lugd. Bat, 1881, p. 87 sqq.

20 C£. Apollon. v. Gmegslora: dixsiga 16 wAj8e1, molle.

29 +B f. 1‘ ad dregelor’ A 18 (scriptum a manu recentiore): tò &resgor
ompatva xal tò bregfaliovrag ualòv ual meqiuatiéo, ds 6 Ioeguesos. CE
Manuel Moschop. ibid. (p. 694, 27 ed. Bachm.): .... 7 vreefal40vras add,

190 z

cnuarvduevov kai èrrì TOÒ Katà cmua kuxAorepodc Te Kai cpaipoerdode *
TÙv yàp merepacuéevwv È uèv mpòc mépaci Mérerar bpicuévorc merepav-
dar, & dè 00° wc pepe & dò Ypapudv © oîov TOÒ TeETpardvov, mpòc
mépaci pév éeni Toîc Amd Tov Kai èri ti° dio Yàp Svrwv mepérwv, Tò
uév éeriv dpyi dp’ où, TÒ dè TENOC elc d° Ecm vp èm° aùtoîc TÒ mé0ev
moî. Tfic dé Binc TOD KUKxAov Tepipepefac ++ xv OÙKÉTI* TÉV YàÀP
$ div mic Emvoricn cnpetov, dpxr TÉ Èeri kai mépac* Euvòv Yàp àkpxù
xai mépac érì xixAdov Tmepipepetac xatà tòv ‘HpéxAerrov. ToÒ
Toivuv xikAov Katà Tv mepipéperav dvtoc mermepacuévou xaì pù aTeiIPov
xatà tò duefitmtov, oÙK &v Aéroto mpòc mépaciv aùti merepavoar.
xatà dè tò ui Eye mo@év mor difpopa Tmépara mav Te TÒ Ing@èv
dpyiv elvar xaì mépac dmespov éxdAouv tv xixAdov: bcastwc dè kai
Tiv cpaîpav oùTE dimeipov xa ddietimTov otcav Kartà péredoc oùte
xatà dpiduòv, xatà dè Tò pò mépaci diapéporc dpopiZecda. **+*** Tfc
quvfic katà tàc cuvtazet ddda Te kai dep di xaì tò TOMO cnuar-
vovenc: obtwc Yàp dyxavèc méXayoc (Plut. Alex. 31?) tò péra
mévu, kai è èv Aedgpoîc Bedc dPiTwP (1 404) è TOdUPHTWP Kai moMdàac

2.3 nerepàc0a: cod,; corr.Kamm. & ante drò inserui; cod. om. 4drò tod xal
èrì ri cod. 5 èm'aùric cod.; corr. Vill tò mé0ev 00 cod. 6 post repipe-
peiac in cod. ras, 40 fere litt. (integra lines ante eam quae verbo oùkéti incipit
et post mepipepeiac 9 litt. erasae sunt) 11 rrédev mroî diagopàv mépara cod.,
didpopa corr. Bkk. 14 lacuna quam statui in cod. non est; apparet transire
Porphyrium ad rationem difficultatis solvendae es verbi drrepoc ut sit idem quod
moAirepoc notione nitentem, cf. schol. a 98 (quod huic subiunximus): dreipoc
6 xurdoc xal # cpaîpa Aeyerai 7) did Td ui) mépaci diagdporc dpopilecda: xatà
crépnev t00 d, A dià TÒ moMAà népara éyeiv xar” &ritaciv TOÒ È 15 dAMd Te
dtep dA kal tò roAù KTA, cod.; mutavi dubitanter; dràp dn Vill.

8eqg. Heraclit, allog. 47 extr.: ?r: ye pv per 1òv dilov dretoova
yaîav bvopdber nol ndlev trl cis "Hoag* eIpi yo dpopivn xodvpoefov
meleara yalnc, 08 d mov pazopiva dbba:s mods abròv oreoudtov, di
Inudì ndr cpargonidìs ozijua nol dneigdv fori al renspaguivor' cò uèv ye
Seov rivà sal regryoagijy Fxuv e046y0g astò mereodvBa: voprortor, dmergov
d' dv 6 nondos Ovopatorto dixalws, Enerdiimeo durzavov fori deitar méoag iv
aved ri° tò ydo vopiotte elvai rélos BE Faov yivore' dv dexr. Quae licet cum
iis quae h. 1. a Porphyrio disputantur quam marime congruant (qua de re'v.
Prolegg., cap. III), tamen post Bernaysium (d. Heraclit. Briefe, p. 146), cui
assentiuntar Schuster (Act. soc. phil. Lips. III, p. 173), Bywater, p. 29, Patin (in
libro inscripto Festechrift f. L. Urliche, p. 57), dubitari nequit, quin ab hoc He-
racliti Ephesii verba afferantur; £vvd» enim illud a Plotino, Enn, VI, 5, 10,
usurpatum, quo Mehler, Her. all., p. 101,3, nisus locum hic obvium ad allegoria»
rum scriptorem retulit, cuius verba Porphyrius hac voce usus circumscripserit, vix
recte se habet; nam pro diò nal Évvòv rò qgove/» xt. scribendum esse ibi
videtur: did del cuvòv rò poorsiv, 00 tò pèv ds tò dè ddl dv yelotov
yde xal tézov Beduevov tò Poorsiv Fotas.

17 +*B f. 122% ad dgrjrogog I 404: .... 7 Cin ras.) rod molupyrogos,
tovrdori tod mollàs prpas dpuivrog, È xal duervov.

= 191

dqieic Pruac, ody 6 undenfav, xa dEvAoc BAn (A 155) ff moAdEvÀOc.
oitw Kai dmepoc xikhoc è moAurelpwv* où tàp dv èA0n TIC, TOÙTO
aùtò tò meépac ècri. cmuarvovence dè tic kai tò Tcov, ic tò apperéc
TÒò icopperéc, xal at&Nayvtov (e. c. B 627) tò icoraAavtov, divara
xaì dtefpwy icoméparoc eîvar, Bt1 Suoroc mAvTN Katà tà mépara. tò
dè icov èrì ugvwv cynpétwyv xixdou Te kai cpaipac rivera: Spora yàp
talta mAvTOBEv dià TÒ Div x pécov mpòc tò mépac Tcnv armroxàv etvai
mévmn. did TOÙTO dè kai duoropepic fi Te TOÒ KUKAOU epipépera xaù
fi Tfic cpaipac èmigdavera* xa tò Suorov mévm èmìi uévwv Tv cynpé-
10 twy Tovtwv Mérerar. edAérwc oùv oi malatoì Èri Tò mpocaropeverv
Tév Te kikAov xai Tv cpaîpav dteipova mporixencav. oùtw Kai ’Apicto-
@é&wnc Aavaici (fr. 247 D.)- daxtiÀiov Xadkodv pépwv ateipova
tpn* tem dè Ò dmefpwy daxtidioc Kai è kpikoc è dcurk6AAntoc Kai
mépac ui) deevic, dpyiiv Te Kai TÉNoc* oi Tùp cpevdévac Èxovtec, eic
&c oi MBor èvridevrai fi cpparîdec, oùk elciv &mteipovec* où YÉp èeriv
Suorouepiic. duofwc dè xaì Aicxidoc Tac èv xéxAhw écrwcac èv àrei-
povi cyriuati gue feracdar: dueîc dè Rwpuòdv TEvdE Kal mupòc
ceNacxixAw Tepictnt év Abyw T’ a teipovi edEac@e (fr.407 D.)-
Toùto dé èeriv èv TdEEL Katà KUxAov® è ràp Adyoc èerì tdEIC, Èrrel kai
20 è Xoxayòc taziapyoc. xaì Eùpimidnc (Orest. 25) èrì to cuveppappé-
vov Tmavtaxfi xiTdvoc Kai xatà ToÙTO duofov (mépie ov KAutmipIVif-
ctpa Tòv "Arapéuvova èvéducev): fi méciv mepiBarodc® dpacpati
artefpovi. xaì èrì Toò aidépoc kuxAotepoîc Svroc eimuv dpéc tòv
byod T6vd’ dareipov® aidépa, èmirare xatà ti dmeipov elpneev,
Gm xarà tò TAV vfiv Èxerv mépiz Bypaîciv &rkédarc (fr. 935 D.). uijmore
dè xaù tav ’Ounpoc Méyn decpoì pèv Tpic téccor ameipovec du-
pic éxorev (0 340), oi dreipovec decuoi où cnuaivovci mAfiboc Ada

2 où Vill.; où cod. 3 Tcov cod. dperèc cod. 4 icopeméc cod. 6 Tcov
cod. 7 tò ante rivinserui 12 davaoîci cod. e schol. a 98 corr, Kamm., p.90
18 mepicinte cod. 20 cuvapapévov cod.; corr. Vill. 22 # méciv cod. 24 àrei-
pova cod. 26 técor, altero c supra serpt., cod, 26. 27 dugl c* Exorev cod.

1 dEvkos 31m ab ipso Porphyrio A 155 (p. 162, 16) aliter accipitar.
4 Cf. ad p. 122,11.

108qg. Cf. Eust. H, p. 690, 43: xal Gre xa@' "Ouneov plv dreioor
Î 83m yî, 6 dor: oparporidìs xal orgoyystn .... (simil. Lp H 446); Hesych.
v. dmesgov: ... meoupeots, argoyyBlov, did tò prjre doyv unfse aépas Eye.
Bekk. An. p.420, 18:..... dityeto dì dxsiomv xal dre1gog naod toîs Arrixoîs
sal tò maqipeodo dig oziua.

20 sqq. Etym. M. 120, 46 (&maigos): ..... Riyer dì "Qeos Sri onpalver
qurbva Bibtodov un) Fzovra, ds mapà Zoponleî #v Iolvttwn (fr.478 D.)* girosy
o drsio0g Evdvtioros raxdv, nel wap” Esernldn tv 'Ogborn' È] nécur
dreloo meoufaloso' Spdepari.

27— p. 198, 22 (of dweipoves Fecpol — xal cpereorsdod) paucissimis mu-
tatis in schol. HQ ad & 340 leguntur.

192 z

Todc icxupovc, of eiciv ErkuxAdor kai xpixwtoi* mpòc 1àp Tav épumav
fi améxpicic fear katà A6rov Toò muarvopévov oitwc dtodobévtoc:
fipero pèv Yàp aùtdv ei 0ÉXo1 decpoîci kxpatepoîci mecdeic eUderv mapà
tf ’Agpoditn, è dè drroxpiverar* eîn por modAdiKIc TocovTOLE decuoîc
dedévta elderv, icov T@ TmoduTAacIOIC Ka mpòc TOUTOIC Ameipociv, év
Taùt® Méywy t@ icqupoîc* ToÙTO Ydp aùrdc èmidero» f fa xev Èv
decuoîc éBÉNo1c Kpataroîci miecdeic ebderv (0 336); tò dè
Icxupoîc dnhoî dià Tfic dmEIPOVOC QuvÎc, avagépwyv èrì Todc KpixwToùc
rai tautn ducAvtove. bc ràp dMayod etme médac dppijxtovc dib-
tovc (N 36), oitwc èvtada toc Ameipovac decpovc Todc AAUTOve 10
dià TÒ Èv KUkAw Trepiéxer. ei yùp dteipovec dkovoev uc dierpor
TABA, dAoyoc Ècrar fi dmépacio, Tpic TÉCcCOVE eimeTv Kai dteipove* tò
Tàp tpìc téccove rodhamAdcidv èeri, TÒ dè xad” brrocovodv moMNamAdciov
oùk deipov. dere dua decuoi Te eTev &v Kai tò TARBOC drterpor: È
yùp decuòc cuvoxnv kai déciv Urmaropevwv TOÙ Katà mAfiboc areipov
xexwpictai. BAwc Te Î) épumec où mrepì mABovc dda mepì duvépewc:
ei ràp BovAnbein decpoîci xpatepoîc mecdeic evderv pwd, oùyì moMNoîc.
diorov dè mpòc Tò moMMoîc STEP oùk èmiBeTO dmoxpivecdan, mpòc dè
Tò Kparepoîci undèv gdvar. Aéror div oùv TÒ pèv Tpic Téccove moMa-
miaciouc, ameipovac dè ToÙc Kpataioic, Wcte TÒ dmeipov xaù èrrì cyi- 20
uatoc merepacpévou xa0” “Ounpov TIBeTa1. Kai Zeri TOÒ KuxAorepodc
Tolov kai cparpoesdodc, eire xaì adtòc meipata rainc quei xaì àrei-
pova yaîav, dbuvarov dè kai érì TOÙ Katà péreBoc fj Katà mocdv
dbdietimitov dreipov TIBECBaL mépac, èrì dè TOÙ mepipepoîc oîév te.
ere cuvdretai, eimep Î) YÎj merepacuéw findeîca diterpoc médiv èpfrion, 26
uÒù dtà TÒ può) éZimmtov aùmiv elvar katà péredoc eipficdar dmepov, dià
dè TÒ cparpoerdf) elvai, xaì Toradmv aùtiv xatà cxfia dmeMnfpda Tp
‘Ouripw. ei dè xaì amerpécioc dc pérac dkovorto Kai &tepiinmtoc
eic va fuerépav, oùd’ obtwc avnimimte: Katà tiv mpoc ti cxéav*
modi uèv yàp oixovpévn Tfic xa0” fiu@c rimeipou, 1oXli dè BdAacca, 30
molli d’ dvrimepa tavtne Xépcoc dietpropév tw TOÒ ’Qxeavod yevpari
(uéccw yàp perdàor motapoì kai dervà fée0pa, ’Qxeavdv

3 fipnto vel eipnto cod.; corr. Bkk. 5 Tcov cod. 10 oùtwc coni, Buttm.
ad @ 340; cod. toùTo 12.18 1écovc (utroque loco altero c supra serpt.) cod.
18 émwco0v cod.; rectum schol. 6 340 suppeditare Kammi., p. 91, vidit 19 Aéyor
av oùv tò tplc pèv tpic t6cove (altero c supra scrpt.) moMarA. cod. 21 sqq. at
Ecm: 100 xtA., ex initio scholii nonnulla male hic repetita esse videntur
22 tepàra: vainc cod.; corr. Vill. 25 éphen cod. 26 ui) ante 2Eitntov om. cod.;
sensu postulante addidi —29 odò' oftwc dvrimimte: mpéc mi Katà mv cxéav
aut odb’ ofrwc dvrit. Katà TAV mépaci merepacuéwnv cxéciv coni, Kamm., p. 92;
haud scio an medela loci corrupti © p. 198, 14. 15 petenda sit

25899. +**B f. 270% ad drmescino 1 58: tiv néoas pi) Ezovoar, dè rò
oposgosidìj elva: (sed cf. ann, crit. ad lin. 21 8qg.).

2 193

uèv rp@tov, dv oÙmw Écti mepficar, X 157) tfic d’ cixovpévne

aùrfic el tic midori TÀ peréon xadéiou Te xaì xatà pépn, kai tfic dadac-

ene TA Te melden xaì Toùc xéArmovc Toùc perddouc Te Kai pixpovc,

mood xpévou déoir” dv mpòc iv duffynciv. xdv pévror &rerpecin
5 Aérorto dià TÒ xAMoc, oùd’ ostwc dvritITTEI TÎi pucer aùrfic TÒ cnpar-
vépevov, ka@dmep Toîc diaypagerv tà Kat” aùtiv BovAopévorc èeri
Tpéòndov.

Ex eadem quaestione additis nonnullis, quae aliunde illata esse
videntur, excerptum est schol. a 98, quod in cod. E secundum Din-
dorfium (cf. idem in praef., p. XXX) ita legitur:

ameipova raîav] mv mépac ui Zxoucav did TÒ elvar crporru-
Moeidfj fi cparpiriv xaì kuxAixiv* fi xa0” Scov mpòc fiufic dmepéc éeriv,
el xaì Ti) pucer Termépactar» Terapmudpiov yàp uévov Tic yfic oikeîta1.
fi dvi TOÒ mepuxaANiic, KaBemtep TOÎc diaypaperv tà Kat” aÙTàv Bovào-
puévorc Èerì mpédndov. Naufaverar Yàp Tò dreipov xaì èri Tod Katà
Tò eldoc diapépovioc kai divav kaloò, bc map’ ‘Heuddw èv Fuvandv
xataXéyw èrì tfic ’Arfivopoc maidéce» Anpodéxnc, ThdV mieîctor
emiyxooviwv dvdp@v uvnctevovto Kai t6AN dylaà dèép dvé-
unvav, ip@ipor facidfiec, dmerpéciov xatà eldoc. icréov dè

20 ti dmeipoc è ixAoc kai fi cpaîpa Mérerar fi dià TÒ più mépaci diapé-

porc dpopiZecda1 katà crépneiv TOÒ A, fi did TÒ MONA mépata Èxerv
Ko” èrritaciv TOÙ dA. où yàp dv #A001 tic ToÙTO ér° aùtò mépac Tcwc
Èxov did TÒ icomépactov elvar diù Tiv ÈK TOÒ puécov mpòc tò TÉpiE
imv amécraciv xat” icémnta Tov Ga. ottwc ’Apicropévne Aavaîc*
6 daxtUAiov Xadkoîyv péeperv ateipova Èpn, dnddv tiv cpevdévny
uù Exovta mépac kai dà ToÙTO duorouepfi dvta. duoiwc kai Aîcxidoc
tàc év xikAw Écrwcac kai dmeipovi cyiuoati gue feracdar: dueîc dè
Bwuòdy TÉvdE Kai mupòv Yépac xixAw mapictate èv Adyw T°
àmeipovi edEacge, TouTéctIv év TAEEI Katà kuxAov. è Yàp Adroc (?)

30 éerì TAEIC, Èmei kai Noxaròc è tafiapyoc.

212. mac fi dMovc èramatica àratata vov; fi Str oÙk dAeErpdp- B f. 190% ad
uaxov dmémne freîcdar deî dv xectév: Zeri yàp uévnc cuvovciac mepi- dome.
momrixde, pidotiuovpévn dé qnei mepi aùtoò td STI ppecì ciici pe-_ Lf. 308%.

, 3; se AUT Lp f. 2285 c. 1.

vorvac (v. 221). oùdèv ov xwAver aùtiiv Te dmatAcdaI Kai &AXovc tiv d' aîre
" A n A mpocéerne.

81 Vict. a. ullo intervallo scholio v. 250 (v,ad p. 194, 15 s4q:) subiunotam — 8t1 yicL. E 9ggb,

om. Viet. 32 obciac Lp Vic 38 quotipovpévnc BL post pevorvdc add.
Vict.: dc xal *AXxivove* cò pèv dedpmpévoc Srvw AéEaie (sic) xal tà éEc
34 èxdidvev Vict.

11. 12, Cf. Eust. H, p. 690, 43: xal Gre nad” "Oungov pèv drslowv 7 6AN
rî, è tori apasgoridìg nel cr00yy64n.

22549. 06 ydo dg #287 1is, todo’ dv avrò niQag Îoog Eyor — 7) did tò
leontoarov slva: correxit Polak, p. 39.

31509. Cf Porph. O 13.

194 =

dmatàv duvaca:. f didwci tdv xectév, Brwc tf amovcia Tfic “Hpac
axivduvor elev Tpec.

*B f. 191° ad 2168qq. dià Ti tà épwrixà év fudvti pncìv “Ounpoc xarectiy0a*
puéme. £v9* #vi pèv giAbrnc, tv d’ fuepoc; gnav civ Catupoc, bc
o in sp. éreì minyov dia dpciv ci épivtec: ’Amiwv dé, èredò decpoîc toi- 5
Cramer., A.P,K@C Koi Bpéyoic oÎ Epwrec xaì tà riv épurwv nden: Apictapyoc
III, p. 19, 29,dé, STI diypi ToÒ dépuaroc dukveîtai TÀ èpwmixà médn TiKOvta Todc

et HQ6 288. épuvtac Kai dmoziovta dià Tfic cripewce tà péin.

A c.l. Afpvov 230. dià moiav altiav èv Ti Afiuvw policta è “Yrvoc diatpifer;

» canina: fintéov oùv St Afiuvov pèv fiv decnéme “Hparctoc, ruvi dè TobTOv 10
Lf. 3 Xdapic, TTacidéac dè Tic Xépitoc adelpfic épwtixiie Exwv ò “Yrvoc ékeî
Lp v. ci Ò

diérpipev. tavtnv 0Ùv aÙTt® ÈrarréMera: ruvaîxa duce “Hpa. duva-
tar dé xaì puemwtepov Avdfivar, STI olvogépoc fj Afiuvoc, Kage Nérer
vfiec d’ éx Afpvoro mapéctacav otvov drouca: (H 467), toîc
dè moAdumotodci pudlicta è Smvoc mapéretar. 16

B f. 1910 ad moduoivwy Svtwv Kai pidotvwy Tòv Anuviwv eixétwc éxeîce diatpi-

v. 231. Ber ò “Yrvoc: kai yàp moAùv Exouciv oîvov, dcte xaì Toîc “EMAnai yopn-

Lp L <> ©lreîv: xaì yàp xoì ci Afjunioi, dc oi maîdec Alyintov, bmÒ tùv yuvar-
ag xy dià TV moMAY dvarpoòvia dkpaciav. eiwde dè è “Yrvoc ènì

mévtac kai uGiiov ètì Toùc pedicove èvdiatpiferv. 20

1 fl didwa tà. in uno Vic, 8 Linc.: ipdvra mowiXov Ev0a dé ol deh-
xthipia mdvta téturto, Ev0” dn pv quiérnc èv è uepoc èv d' dapieric. drro-
podci dià Ti x. al ante èv ins. L'—@neiv 6 "Op L post tuepoc ins,
èv 8° dapierie LCdrupoc pèv oîv (om. nel) érel L6 dixacav pro 2olxac L

aé@n, n e corr, B_9 L praem. dinopia, id. in marg. Avcic et infra ictopia
10 6 “Hp, L 11 dderpòc L treîce L 12 tav dè abtò erayré
Aera L= 12% “Hpa L'Avera: dè xai que. L14 d'om. A gépovcn A
15 dom. A èrera L 18 uc ol ins, Edy. Schwartz, de schol, Hom. ad
histor. fab. pertinent., p. 14

3299. Cf. ad & 814sqg.

4 Eust. &, p. 979, 49:.... alviyua pas avròv (ròv xeoròv) elvar tod
ninyov nol fudvrwv dira toùs paslws fedvras wdozesv.

6 Aristarchi nomen errori deberi contenderim, quamvis Lehr8, Ar. p. 200,
pro genuino habuisse videatur. Quae Aristonico auctore de cesto Veneris ad
eundem referuntur v. ibid., p. 198,

16 sqq. Transierunt amplificata in schol, Vict, f. 260.: p/losro: ydg de dxd-
qovor Odavrog toò Aiovicov (Aiovvatov cod). xal Eùvsws olvov iure
(H 468)" xal 'Odvaceds drò Gogror tòv olvov Ifyerar (0 197) uaì of od»
‘Pijow norpopevor dvpes®noav (K 470)" xal oî Arjuvioi rd téy yovammdy: xal
ol Azaroì iv Auro mivovor nentijous Ezioregias ofvoro (0 230). 7} diè
Mac8#av tiv yovaîra ‘Hopaletov mdpsoriv adròs Leragdv tuzeiv vis ddel-
piis tò dì zaluecov ‘Hpalotov Îv Afpvo. oî dì Srl Brloxtijene #Beîro adtiv
Kids tòv avròv cod.) elvai Bueù dà tas dduvas. oi dì dx turns cuvteruza-
siva. tivìs dì yedpovow fezopivo xatà pila Beordy ix dueteova
qalav. og 1 didovs dtarardoa «ri. (schol. v. 212) — Cf, Eust. &°, p. 980,
58 sqq.

z 195

246. mc ‘Haddov (theog. 116) mavtwv mpùTov eimévtoc verevi-**B f. 1915 ad

c0a1 tò Xdoc, “Ounpéc puncei rerevficdar tòv ’Queavòv motapuév; pntéov

ov Sri Exactoc eipncev wc èBovdeto, “Ounpoc dè piiocopuwrepov: tò

Tùp Sdwp tòv TévTwY Î) Zum, kai mpoéyer TÙV Tecchipwyv croryeiwy,
5 dev kai TTivdapoc dpictov aùré gnew.

267. v. schol. 2 ad lin. 17 sqq. allatum.

275. dià ti “Hpac vrmocxopéwne tù “Yrvy duce Bpévov apveîtar,
alteîrar dé Xapitwy piav OtmAotepdwv; kai ti BovAera: fi émAo-
Tépa Xépic; fntéov oùv* tòv pèv Bpovov àpveîrar, BT “Yrrvoc Bpévov

10 où deîrar OavéTov Yàp TÒ ToLÎTOY, mepipottmtov dè è “Yrrvoc médoc
éerì koù tùv èméviwv kal T@v Ambvtwv. Xdépiv dè alreîtar où mpo-
xatapxtixiv dii” duermticiiv* dv” bv Yàp eù moreî dioî Nafeîv Thv
dporfiv, où é£ dv atòc mpoxatipyxon. ai uèv oùv mpoxatépyoucai
Xéapitec eîev dv mpecputepar, ai dè duerrtixaì ÈTI vewtepar- perarevé-

15 CTEPOV TAP, Kai dià TOÙTO vELLTEPOV, TÒ dedTEpoV TOÒ MPotépov. dibrep
Tv èmAotépwy gnciv alteîcdar piav Xapitwy.

réveac.
Lf. 3086.
A f. 1858,

*B f. 192* ad
SrrAotepdwyv.

L f. 304, II.

xu4+* péptepov Tòv xpeittw Méyer, dv Péperv icxiovta, mowicac*B f. 189° ad

Toivopa dmò TOÙ géperv divacdar uGidov tà mpocnimtovia. TOUTOv
oùv év eider dè dmAGTEPOC, d pepe uGMov SrAoy duvdpevoc. dvri-
20 pepiZer dè d éE évavtiac Tm PéEpovti dvapépuv Ttò icov. tò d aùtò

1 A (c. L ’Lxeavod Scrmep Yévecic mdvteca TÉTUXTOA1) praemittit verba: èrel
E bddruv ai adericec Omdpyovewv, L ine.: dmopla. mc gna ‘Hclodoc mévr.
nPùT. Yer. tò ydoc, “Ou. dé pnav *Qxeavdv “tòv motapév; 1. 2 erevjcda:
tàv om. A; id. om, rotapév 3 pèv post eIpnxev ins. A 4 prius rv om. A
8\uv pro croeiwv BL —?L praemittit àmopia, id. in marg. \lac 9 Sn
post oùv ins. L 11 èctì mddoc L 17 lacunae in codd. vestigium non ex-
stat, v. infra ad h.v.; L inc.: eic tò dAX°' dre dA mpépepe xpatepdv uévoc, post
Mérer id. ijror ins.

1-5 Idem schol. ap. Cramer, A. P. III, p, 19, 22, — Ceterum dubito an
non inter quaestiones referendum, sed e schol. A_,& 201 ortum sit.

11899. Cf, Chrysipp. de Gratis (Philodem. de piet. c. 14; Diels, Doxogr.
p. 547) al ràs Xdeitas tàg ipertoas naragzàs nal tàs dvramoddasis
1òv edegysosy ... — De Aristarcho duo Gratiarum genera (xesofvrieas
et veoréoas) esse docente v. Lehra, p. 180.

17 8qq. Scholium in coddnostris ad X 479 adscriptum, quod ad eum locum
non pertinere apparet, veri simillimum est cum quaestione de verbi dxAdregos
notione ad nostrum locum servata coniungendum esse. Inter utrumque scho-
liom supplenda esse nonnulla liquet. — Duo praeterea scholia ex eodem fonte
petita esse videntur, quamvis habeant quae aliunde fiuxerint; agitur enim in iis
de comparativa v. éeléregos forma ratione ab ea quam locis hue collatis Por-
phyrius sequitur nonnihil discrepante. Sunt autem haec:

1) *°B f. 433 ad deloréocw I° 108 (id. Lp f. 84%): de Adregos è vesiregos.
For dì coyuerrixdo. dg dì rò vecitegoc nal mpsofuregog tino pév elo1 cvy-
sessinà ri) dì povj dyrl drlév naqulanfevoviat, o5tw al tò dr Adt2008
tro piv fore cvyuoitiòv tj dè gavij dvd” drloò rapulapfevera. ylverai

Tpégpepe
K 479.

L£.219%ib,,I7,

cf. HQ 276.

196 Ei

xal îcogapiZer (® 194) Mérer, fior amò TO pepéviwv èvavtia Stda
- A xai arrò tav UmoZuriwv: fiXikec icopépor (c 373). dò T0Ò gé-
pe dè xai tò dX° dre di mpég@pepe xpatepòv uévoc (K 479),
uc ei Nere tÒò BmMov, kai un por dop’ épatà mpéqpepe ypucfic
’Agpoditne (F 64).
B f. 192 ad 295. 96. kai mac gna map ’Qxeavò aùtiv T-PÉPecdar (v. 202); fi

L quo 1,TÒ dtimdMenv oÙx èk vnrriac, did td Emperdc tpéper pnci* ToÙc
otov 6re m u-pèv Téccapac aùUtdc Èxwy dTITAXA® Èrrì @hTvn (E 271). Ad6pa

. TICTOV, ceh oùv èuim, Ste dè ètaprapwen è Kpévoc, uc maptévoc irovoovpévn
f. 2639, éEed6@N Ati tapà Tnadoc où ’Qxeavoò .....
B f. 192» ad 304—6. àderodvtai ci criyor uc dufAuvovtec Tav èmevpiav Aréc.
€pyoparv.301. xaxùc* OÙ Yàp RuBAUvOn* mepi dppodiciwv yàp Nérouca èmteiver tò
Lp 7.300. méBoc Kai Tòv méB0v mAÉOv èEGmTEI. GMAwc Te Mérovtai, fva più Scte-
pov airia 7 wc elc TOÙTO èrritndec èA00dca.
*B f. 192% ad dià Ti î “Hpa, Ste uèv perà TOÙ Atòc dyero èrì tòv ’Qxeavdv

L frena n.(A 423), où diéduce iv Tnody kai tdv "Qxeavév, Serepov dè fiuéparc

Indeap.197,17 [mévte fi] deramevte èrreyeiper Èrì TOÙTO mopevecdar; où ràp di per”
dB

Fata èxelvac ye dinvégoncave mala: Yép gnav aùtodc àméyecdar eùvfic xoi

A 195 al qudmntoc. fi où Mérer è momtàc bt Ermopevero èrrì toùTo, dA STI
id,

Lf. 8% il
n

I (1),
Lp f. Dna
obpavédev 1 èvavriov L-— 8 dAXd ve di B, dAMd ce da L 7. 8 todc pèv dà adròc
ibid. Lp 9 &uîmm, uc rapeévoc dè Urovoovpéwn Br (sic) traprapwen é Kp. 2Eeb6@n
«tà. Lp 10 quae post Lxeavod de Volcano lunonis filio et de nuptiarum
apud Samios ritu leguntur, casu cum quaestione coaluisse videntur; eadem ab
Eust. (p. 987, 6 84q.) ita afferuntur, ut quaestionis vestigium appareat nullam
17 dexdrrevte vel dexdrevre 7) & Diintzer, Zenod. p. 197, 8; mévre fi déxa mévre
codd., quam dittographiam e mevtexaidexa et deramévre ortam esse liquet èmi-
xeipe eri radta L 19 èrì towîto L

où» raed tò Srlov, è pallov Grla piosiv Buvduevog, de mods tòv yéeovra
(transierant haec in Epimerism. An. Ox. I, p. 322, 6 et, admixtis aliis, Etym,
M .628, 24), et .

2) L f. 305% ad E 267: od widardv dio yivm Xaolrwy vopite. dilà 16
‘Hpaioto ti meortoag yeyapnuévne, toîv domaîv CIvxalvav? cod.) Svoîv
dderv puol tv Erégav. 7) tò dr ioteodwy ovtws déyer* als del ovuféBnxev
elvar viag, de tò alel d' brlotteav dyded® (I° 108).

11-14 Paullo aliter Vict. v. 301 (f. 264): d'&erobor ds duflivovras ti»
Iniduplav Aide. dil osx fuBliv®n, tod xeoroò Eritelvovtos. dilag ve meo
dpeodigiav Ityovoa Iritetver tòv x680v nal nAziova ttdura. — Hiller
(Phil. XXVIII, p. 102) recte monuit, causam d&errfosog hic allatam a schol.
Ariston. v. 304 alienam esse.

15 8qg. +B f. 192> ad dxecra & 304 (id. Lp f.230* c,l, d'xpura veixea 2300,
eb Vict. f. 264): nal waic dv 17 d perà 10v Badr #100d0a 85 Queavdv dI duji-
Qabas Es Lp) tv few; d2l Sr où Com. Lp) cò avroîs qv° d7lov ti dv
dn’ odgavod niuns tiv A8vav maricovav ri» cteatnyiv mjv Fer.

17 Cf. Porph. 2 125.

z 197

cmmtopév ToÙTO Emiatte: TÒv dè doXogpovéouca mpocnuda
métvia “Hpa (3 300), xaì
Tamo1 d’ èv mpuuvwpein moXutidaxoc “ldnc
Eetàc®, of pu” ofcouciv ÈTì Tpagpepiv te xaì drpimv
5 (7.307. 8). ovdapoî dè ficav ci Into, dere Odd’ fi mopeta dvrwc èrì
Toto mapeckevactai. meta oi Aldiorec mapà tòv ’Qkeavdv oîxodcwv.
’Lxcavòc dè xaì tò Udwp rai è dedc, xaì oÙx è t® Udati èvrurydvwy
xuxdw mécav mepiodovii TAV YÎiv MAVTWC Kai T@ Bed èvrurKaver xatà
mév puépoc toò Udaroc. odd’ èA0odca perà to0 Ardc è’ dia dv
10 &mfiibe, mépepra ékdtepa morovuévn kai èrkata\imoîca tòv fireuéva,
d mavrec ci dMot Beoi fxodovBovv:
Zeùc yàp èc "Qxeavòv per” duipovac Aigiomfiac
(A 423) xaì tà éEfic xoì tadta puèv dévrec aùrf ameinAvBévar perà
toò Aròc obtw Avopev® Sti dè oùk dteANAUGEI, dndoî Tò dpriZopévw
15 ’AxtdAeî raparrivopévny Thv ’A@nvév Aérerv 6p° “Hpac reréugpdar (A194).
mòc oÙv, ei ua dmieov rai aùraì, eipntar Beoì d’ ua mavTECc
Erovto (A 424); xaì di TI qricac mavtac TOÙUc Beoùc eic Aigrortiav
mvtévar, deo d’ dua mévteECc EmovTO, TIV ’A@Nvav èx TOÙ oùpa-
voò pneww éAdeîv mapà Tfic “Hpac mpòc Tòv ’AxidAéa; urimote dè cuà-
20 Anmrixdc eipntar amò TOÒ mAeICTOV TÒ MAY. Woerrep Yàp érì tov fire
uévwv Tè ’Ayandv eimuv STI mAvTEC èxddeudov — dd or pèv mapa
vnucìv dpictfiec Mavayarby eddov tavvuytor (K 1) — Suwc
moreî tòv ’Arapéuvova èrpnropéta xaì tòv Mevéiaov — oùdè ràp
aùtò imvoc èrì Biepdporciv Emiittev (K 25) —, obtwc èx TOÒ
26 mAeictov TÒ mAvTACc rikodovankévar ToÙc Beodc TM Atì eipnxev: où Yàp
dA Bewv ÈueMhev È opavòc kataleimecdar tpnpoc.

1 npocépn LSotom L 5.62rltoirivL 9 odò &A000ca Bkk;
8 dieX00dca codd. 10 èmAX0e L 13, 14 xal ta0ta — Avopev nov. schol. L
14 Sn oùx amen). L, nov. schol. incipienm —15 raparevonévnv L_ 17 in-
cipiunt B'L'Lp: di tI @ficac névrac todc Beodc eic AÎB, drreAnAudéva: KTÀ.
18 dmeAnAvdéva: etiam L —19 tAmAvdéva: L' 19. 20 del mote cuM. el. L'
22 maviyior L! 23 pevédewyv B!L! 24 Biepdporc BLL'Lp 25 19 Au
om. L'etp, suprascrpt. n, B', eipà Lp 26 épnuoc EueAhe karadetmecda:
6 obpavéc B'Lp, tueMev €p. xat. 6 oòp. L' post 6 odpavéc în B! signum
scholii finiti ; sequitur, neque tamen ita ut novo signo praeposito ad textum
referatur, allegorica versuum A 194. 95 interpretatio (ap. Dind. III, p. 40,

19 sqg. +B f. 14° ad 7@ufòs A 424 (id, Lp f. 61° c, 1, g@rfds): . 1ò dd
adyres evdinerinio (—x6s Lp), de tò deroriss Mavazaròy (rav dyouoîs Lp)
s530v zavvizio Com. 253. navr. B). xal yao A8nvà med dilyov èE ovparoz
xarjite meup8eica inò "Hoas. Cf. Porph. & 434, O 189 et schol. B f. 9% ad
daluoras A222 (id. Lp f. 572 c. 1 dalpovas &1i0vg): Safuovas Com. Lp) ròv 1év
Baspovov rimor perovvpinòg Exdlecer. 7 povovs toùs docevds puoi 18 dil
sed Albroziar fnesdar nal tàs Iplelas naraleleipta. 7 St 1ò Com, Lp)
mdvres dneîoe dvel roù ol alelovs rérancat,

ScemapeR, Porphyr. Qu. Hom. 14

198" :

B f. 198: ad 314 sqq. tivoc Éverev TocoÙTOv dxparf mapicrai tòv Aia, wc pù
mumote l° divacda: xpateîv éautod; gapuèv oùv wc dmedoriicaTO epì TovTOV Èv
Li oîc gna & T° EkAeywe véov (v. 217). dANwc te didala Bovderar

Lp f. 230% c,], TOÙc véovc è momric Scov écrì xaXerdv pù Kpateîv tùv maddy, Srtov

cò yàp mu- kai Zeùc è maykpatic mader vinnbeic éZnuiuv@n tiv Svncwv, fiv èE aypu-

mot. = mviac mepietomicato.

B f. 193> ad 345. mc oùv è “Yrvoc duxveîtar dià TOÒ vÉQPove; A oÙx è cw-

mÉdetai doc. natoeidijc Snvoc GMià TÒ médoc.

B f. 1930 ad 357—60. mé0ev pa@ùv TadTa drayréMer; A cuvfikev è TOO eipn-
mpéppwv pevov dò Tfic “Hpac* 7 pùc dc Tpwecciv apnréiev eUpvoma

7.382. Zfiv’ (v. 265);

B f. 194° ad où dvarkaiwc, pacì, tò amdppntov éErverkev. fi mpòc tTò dap-
quem padewtepov morficar Toceidva Tv Téxwnv tfic “Hpac èdijawcev.

»B f. 195% ad 434. èvavtiov doxeî tò dua uèv piva EdvBou divijevtoc, dv

Leo ddvatoc téxeto Zevc, dua dè érì ToÒ *Lxeavod gdvar (® 196)
*B f. Ser ad ÈE 0Ù mep mévTEC Totapoì xaì né&ca 0d&Aacca.

® 194 (B!),

Lf. 441° DI.

4 6 mointàc toùc viovc Lp —Smov ye Lp 6 addunt LLp: tò dè oùdè
ruvamde dvri t00 @vrfc xtà., quae in B alio scholio ad v. 316 relato con-
tinentur 14 B!, quod ine,: èvavrlov dè doxet xt., subianctam est scholio
manus prioris ad xpeiwy ® 194, signo quod ibi erat scholii finiti eraso 16 d°
èmì BILI

16-21), quae in eodem codice ab eadem manu scripta in inferiore eiusdem pa-
ginae margine recurrit, neque in codd. L et Lp, qui item ad h. v. retulerunt,
cum quaestione cohaeret; exstat etiam in cod. A et ap. Matr. A. Gr. II, p. 407,
27, ubi Zirnpa illud non exstat. Apparet igitur eam ad Porphyrium referri
non posse.

1-6 Cf. Plat. Rp. III, p. 390 B. — Ex eodem cum hoc scholio, cui Viet.
f. 264° simillimum est, fonte petitum esse videtur B f. 191° ad xodo@asis E 217
(id. Lp f. 228% c, 1. wcegaoie, Vict. f. 259%): wponasaonevate: (eomagage. Lp
Vict.) dià rovrov fva pr Bavpdtopey, el Zeùs rindentar. al dxl Bouod dé
pnow olddver dv oti8e001 dov nina mee peovedvrd» (I 554). didd-
ose dè dis; el nal cuverds slm ris, dIloueta: roîs où voi ndBecw, el pr) favrò
Céuvroò Lp) reooézo: Cante G ras. unius litt. B) ...., cf. Eust. p. 979, 46 sqq-
Ceterum baud scio an utrumque scholinm cum quaestione v. 216 sqq. cohaeserit.

7. 8 Idem schol, in Lp f. 231° c. 1. dévraro» et Vict. f. 265°, — Cf. Porph.
B 447 (p: 42, 24), @ 1 (p. 113, 21), I 1 (p. 127, 27).

9-13 Utrumque scholium, quod vix dignum esse, quod inter quaestiones
referatur, dicas, coniunctum in cod. Paris. ap. Cramer., A. P. III, p. 374, le-
gitur; prius etiam L f. 308 et Lp (c. 1. wedpewv #3») f. 231°, alterum LÌ. c.,
Lp (c. l aagrirager) f. 231°, Vict. f. 266» exstant, sine ulla fere lectionum
varietate, nisi quod lin. 12 Lp nol habet, — Veri simile est ex eodem fonte
manasse:

B f. 198% ad Zoémw E 355 (id, Lp f. 231° c, 1. &detw del vijag): did civ
dnayyedtav tic towpivne nol È pr eleveta: d "Tavog morsi” où ydo doti 1ov
cvppazoistor, de 083è "Hog oddì 1) Com. Lp) Anurfeme <n ante o in ras. B).

14 sqq. Quattuor scholia ex eadem quaestione paullo aliter aliud ex-

® 199

Morto d’ dv èx Tfic Aéfewc Kad” Éxdtepa* Kai 1àp Tò mAvVTEC divora
Mérew dyrì toò mAefovc, xaì rmotapòc duwviuwc Méretar 8 te Bedc xai
tò fedpa, were tòv uèv Bedy èx Atòc elvar, tò dè febpa é&E ’Qxeavoò-
Mérerar yùp è Zeùc matàp avdpwv te dev te.

mc motè pèv Nere TÙ oùUdè xpeiwv ’Axedwioc icogpapi-
Ter 4x**, èE oUmep mavtec motapoi (0 194—6), érépw@r dè
Zd&v00u divnevtoc, dv d@dvatoc Téxeto Zevc; fi) dé Micic ék
Toò mpocumou: tò uèv Yàp èk Aròc etvar è mommàc Mérer, ee ’Qxeavod
dè è ’AxiMievc. oùdèv oùv ditotov èv diapoporc mpocwoic diapwviav
cuvictac@ar. ° .

mc perérertà pneiv érrì toò "Qxeavoî ÈE 00 mep mAVTEC To-
tapot, viv dè Aròc tèv Zdvdov Yevealoreî; fintéov dè dt TOÒ pèv
uc Beod tiuwpévov tatàp è Zevc, ToÙ dè fevpatoc xopnròc ’Qxeavéc,
éE où meEp mAVTEC motapoi «*** Tatijp dvdpwv te Bewy te.

1 &v om. L', Averar è’ èx B! xa@' &repov BIL! où pro rat L 2 duéò-
vupoc L' 3 post "Axeavo0 B!: Zebc yàp mat. dvd. te dev te 4. 5 post
Gedv te addito signo scholii finiti (:—) eadem manus B pergit: &M\wc: mdc
mrotè xtÀ.; eodem modo L, nisi quod mùc om. 5 Xéra, alter. e ex o corr, L
6 excidisse in codd. versum oòdè fa@uppeltao uéra coévoc "Nxeavoio apparet

Etépweev B 12 8m1 om. L 13 dpynròc pro xopnyòc coni. Kamm., p. 104
14 lacuna quam statui in codd. non significatur; Kamm. verba raràp — Gedv
e post é Zevc (lin. 13) transposuit 15 mAégwv, w e corr., B, tAéov yeudpwv L

cerpta huc contulimus, quamquam veri baud dissimile est, quaestionem con-
junetam olim fuisse cum altera illa argumenti simillimi ad I7 124 edenda (cum
qua maxime conferenda p. 199, 15; 200, 5; cf. Eust. ®, p. 1219, 81: Zorfor dè
mal Sri tò dv tenero Zeds diadelvpivn founveta dorli roò Zav®os diure-
tie, Gneo tv vois Etc deeî Simil. id. &, p. 996, 40).

1 CE Porph. & 304—6, p. 197, 20.

3 +#L f. 310% ad 434: /d/0s pèv tòv coparisòv arto Ads yevea-
2oysî, 1òv dì morapòv ‘Queavod, Iéyav HE où 220 mdvres norapol xal
ndcar ddlaccar sal ràcar nova: xal poslata parod Knod cod.)
vdovaiv. Idem A f. 189 ibid. (c. I. Ady®ov dirderzos): ..... l8tmg Ksic)
dè xrl., ubi item wdom: &ddaoca:, — Cf Porph, @ 1, p. 114, 18.

8 Cf. Porph. Z 265, p. 100, 4.

11599. Scholio huic quidem, quod idem fere în Vict. (f. 885*) legitur, si-
millimo vel eodem melius tradito usus est Eust. ®, p. 1219, 198qq.: dre èv
to slneîv Ò nountjs 6Q0v Eadv®ov divijewtos, 0v dddvatos téxsto
Zade, Aids réxov ròv Fdvdo prote, dilnyogiuds pr, tnel uretie, paolv, d
Hav8og xal tò 1Afov zeluaogos, #È degiav, è lori dla, rovréativ dufotar,
bddror rAntvduevos, pvtindig dé, Gr deds uèv ros fyzwglors 6 Fav8os, Zeùs
3ì zare didedv te Beov te, oi di gaciv Sri tod uèv Sarpoviov Fdr8ov
Zeòs mario, 108 dì gevparos Queavés, #E où mavres morapol, ds per” dilya
desù 6 nomere.

15594. Verba miserrime tradita idem fere videntar dicere velle, quod ver-
bis p. 200, 6 continetur, v. Eust. 1. supra allato.

14*

*B f. 1955.
Lf. 3105.

B f. 279 ad
Téxero ® 2.
L f. 4359,

200 (o)

roîv èpéguvov évasiove (® 312) Sv fé T° EvavAoc dmoépey
(@ 283).
*B f. 279% ad dià ti, mAvtwv TOY rmorapdiv febviwy èE ’Qxeavoò, udvov Tv
cafiatoe ib. Zdvov è rrommic gnav 8v èBdvatoc Téxeto Zevc; mic oùv rai
È 485%. »’Qreavod kai Aròc mraîc; fintéov oùv Sti elkétwe dv Kai Aide xadoîro 5

A®Dle.l —. o, A PI PI
sdpov. qmaîc, eîre oi duBpor uèv èx Aidc, dufpw dè oùtoc aùferai ....
(0)
B f. 197> ad 13 sqq. Te è xectòc aùtdv oÙK èmpdivev: éputwv pévov Èctì Kivn-

presa, mxdc, oùkx dXAwy. dANwc TE Î) mepì aùtòv dm&m Umeporfic fiv EAéer-
Lp f. 250.1, TWwCIC, Kai perà Tocavtac dmemdc. elkétwc dè yaderaiver, wevdic mpòc
brébpa. —Oériv dmroderdelc kai “Ektopa. 10
Ac. Là od «+... èLimTar dè did mofav altiav obtwc Acyiuwce dppiza Tàv
péuwn Ste 1° “Hpav è Zeùc did Ovntdv ‘HpaxAéa* ncì ràp fi où péuvn Ste T
epéuvw èxpéuw; fntéov dè Sti pidocogeî “Ounpoc: puaixic ràp Zeòc èvtad0a
er Nea ò aienp oùpavod Tod Tepì tòv dépa decudc éeriv, è dywv tà Urpà xal
° “ ’éE aùtoò decpedwy tà mévta* per” aùtdv dé temiv dip pécoc vic Koi 15
aidépoc, è deî voeîv fiuic Thv “Hpav imdpyerv: TOÙ d’ dépoc éxxpé-
pata: Udwp Te Kai yfi, odc di viv dkuovac Méfer tmapà TÒ dxoriata
elvar tà croryeîa. xaAwc ov où divavtai cÎ Beoì tòv decuòv Mar
Tcxùc 1àp twv SAwy tÒ cuvdedécdaI . . ..
B f. 198> ad 56-77. &Berodvia: de mepittoì etkoci xaì dio ctixor, dt oÙx 20
6op° n pèv. dpectoì “Hpa, kai dti oÙK éurrimtover Taîc vauciv ’AxiMAéwc, kai el
uil p16. 1 Expivev amodécgar Capmndéva, ti èxeî (TT 433) oixtiZeta1; xaì fi ma-
p £ 236.0 fyELC 0ÙK dpdwc* dp* où yàp ’AxidAeùc èEfinbev, oÙx étp&mmcav

È 68)...
imp “Axaroî. xaì tò ’A@nvainc dirà fovAdc: dià ti Yàp pù “Hpac, xaitor

1 amoxeien L 8 A, ubi nonnulla preecedunt huc non pertinentia, inc.:
dà Ti dè mdvr. età. = 2E "x, febvrwv A 4 post oùv A ins. na 5 xal
fnréov n L —avom B 6 addunt codd, icropiav de origine Scamandri;
eadem fere inter schol, **B ad Y 74 legitur 7 2mpdove; fnréov odv Sri èp. L

épuvruv Lp 10 ‘Extopoc L 15 16 xal dépoc A (Dind.), xai aioépoc Vill.
20 ci xB' odtor cr. L'—xal dio om. Lp 22.28 maXMwkic B 24 did ti pèv
vàp “Hp. L, dià ti yàp xai “Hp, Lp

6 Cf. ad p. 198, 15s5qq.

7 Eadem fere schol, Vict. h. l. (f. 271*) habet. — Cf. Porph. & 212.

11599. Cf. Heraclit. c. 40 et Plut, V. H. c. 97 et Prolegg, cap. III, 2.

20 sqqg. Egimus de hoc scholio et multis quae ad hune librum tradita sunt
similibus in Prolegg. cap. III extr. — Causas d&errjoews ab Aristonico accuratius
relatas male h, 1. afferri Hiller, Pbil. XXVIII, p. 108, docuit; idem monuit, co-
haerere cum scholio videri schol. Vict. O 90 (f. 274°): cuufallera: mods t)v
dBirnow tiv mednv: sl yÙo fv duovcasa tà meql tîjs didorag, osx &v
sarnneiz®n. tdza dì reragaypivn Griorospe di bnduvnot» tris driplas.

(o) 201

mapovenc; fntéov obv dti TÒ cxfipà écti mpoavaxepardaiwerc, ic "Oduc-
cede mpoavapwveî TnAeudyw Tèv puwnempoxtoviav (m 281 8qg.), GA
obdèv ficcov xaì did TH mpaxtixîv aùrika dinfeîtar. eicì dè T “Hpq,
ei xal ui) vv Tepreva, dAl oÙv Ye xapàc mepimomtixà tà Neyépeva.
5 meceîv dè elc tùc vadc dvrì TOÙ denbfivai ’Ayiiéwc, wc gapev* èv-
émecev eic Tàc Yeîpdc cou. oîktiZETA1 dè Kaù tòv “Extopa xpivwy cùv
Ti ’Iiw dmoAeîcda: (X 168 8qg.). moédev dè dijlov, ei perà Bdvatov
PAxAéwc verdvaci Tporai; té te "A@nvainc, èreì còv ‘Ered tòv
fimmov èmoince. mpòc dè ToUTOLC TApapudeîtar tv dkpoativ, Tav dAweww
10 Tpofac ckiarpapùv abrò. TIC Yàp &v rivécyero èéumimpapévwv tùv
‘EMinvixdv vemv kai Afavtoc qevrovioc, ei pù dmékerto Taîc yuxaîc
tv èvrurxavéviwy STI ci TÀ TolABTA TPAEAVTEC Kpatnoricovtai mote.
qacì dè (oi èEnmTai) xoì Sti è [MaMMwnc] Znvédotoc tà èx Eust. O,
toò ITatpoxdov xteveî paidimoc “Extwp kai éfic Ewc TOÙ Mic-P. 1006, 2899.
15 copévn Tipficar ’AxiAAéa Eùpimideiw Mérer tomévar mpoAéyw, dpe-
Adc mpoaydévta rai eic oddèv déov apnynuatixe. Sti dè oUdè edtEde?C
ci ToÒ Xwpiou Tostov ctiyor .... xai fm gx dine fi mpòc tò npù-
tov dmavmerc .... xal Str pù xwAudévtec oi Tpwec èvéppryav è&v
Toùc ’Agarodc Taîc TOÙ "AxiAéwc vauci, diò Kai dorodciv Éwc kai eîc
20 aùtàc pureîv oi ’Axaroi, xai dc, ei kai TTatpoxAoc mapexAritevcev, dAN
eì pù ’AxidAedc dirmhicev, oÙx È&v èxeîvoc Toîc ‘Ayatoîc éRon@nce, diò
rai ’AxidAedc dvacmijcerv èkeîvov Nérerar . ... xal Sri moMà mapà Tm
monti xeîtar &maf eipnuéva, oîc cuvercaxtéov Kai tò "IN1ov aimù xaì
tò mtodimop@oc ‘AxiMievc, où dià TÀv “ov dMà dià TÀC Tpeîc
25 mpòc taîc eikociv, &c'Trodeuapyòv elde (I 328. 9), diiigv éeri.
90. v. ad p. 200, 20 sqq.
128. où deî criZerv èv TD Ppévac HAé, etta kad” abitò Merem _ L f. 3188

1 tò om. Vict. ov post ’Oò. ins. Vict. 3 oùdév îco BLLp 4 speme SRO (A
Lp Selcom.Lp 6.7 oleriZera: — dmohetcoat e Vict, dedi, nisi quod al ED'ig n
inserui; reliqui codices: okriZerar dè Cyàp Lp) Caprmdéva xpivwv pù èv "nio P°
dmoreicda: <corr. ex dmoMécga: Lp) 8 ’A@nvaln BLpV 11 mv BLp
27 L in lemm.: tò parvéueve ppévac hè diépeepac

5 Verbi 4um/erew el viva usum, ut sit ,,potestati alicuius se committere,
tutela alicuius confidere”, hand scio an uni LXX praebeant (cf. Prolegg. IV):
Regg. IV, 25, 11: xal 1ò zeQu0sdy roù uod rò xaralerp8iv do tjj der xa) rovs
Iuziztondrag, dì ivérecor nedc tòv facidta Bafvidwog, perioe Nafov-
tugddv è doyipoiyeseog, coll. lerem, 38, 19: xaì elmev d fuosdeds to Ieoepla*
iyà 1dy0v tra tòv Iovdatov rav xepevyito mods rode Xaldalove uri.

8 C£.Bf. 198% ad Zxerra O 69 (id. Lp ibid.): 06 xeò rod ‘Axia #E528a0v -
f na) pasù rò dfelBeîv, dilà perà vò tedevrijom "Exroga* dbed8dvros yde
Aziiiécog odx fv malletis. .

13599. C£ quae de h. 1, in Prolegomenis cap. III extr. attulimus, ubi etiam
de v. Malaeieng, quod recte Duentzer, de Zenod. stud, Homer., p. 24, delesse
videtur, egimus.

27— p. 202, 9 Simillimum quidem, ita tamen ut sub finem habeat quae

B f. 200% ad
aùtàp.
Lf. 319.

Lp f. 237. c.l.

aùràp tmiv.
Simil. Vict.
f. 2768.

202 (o)

diég@opac, dii HXov cuvamten TÒ Ppévac diépdopac, if. aùtòc
puèv 1àp èrarer mpdc pèv tò parvéueve*

fi vò tor adtwc odat’ axovépev écti,
mpòc dè TÒ TC ppévac diépdopac, rie

véoc d’ améiwAe xaì aid.
er uèv obv tod parvépeve Tò Tàc qpévac diep@dpdar xammyépneev,
étì dè T0Ò Kovpov xaì pù Beafov Tò [m\e6c, td] decippwv. Ttoò dè
RMeé elte dmokomm éeriv elte curkom* rivera: dè mapà tiv dAnv, fva
i merdawpéve.

147248. oî dio dBerodvtar* feti ydp èuBpévmtov tò Mérew® dmre
xai è dv efmy Tonicate* kaì yàp el pù éxéleucev, ox ÉueMAov ttap-
axoverv Aide. dAwc TE mic gno meidecdar Arì toc Kad” ‘EAAMvwy
meug@ncopévorc; 7 taxa peuyiuoipot elciv oi Adro améAGeTe romjcov-
tec È xelever Zevc* Bdev TÒ ducdpectov éupalver, ic papev mpéc tiva
OpriZépevor» moier È Béierc. BT dè peuyiuorpor ci Agror, dfjiov amò
TOÒ ciwmficar tiv altiav Tfic xAricewc: pucixòv Ydp écm undè ueuvficdar
tv Aumnpùv èrì miéov* diò cuvétene tTÒv A6rov. oi dè, katemmnyuîa,
qacì, tàc dmemàc edAafeîra1, ui) ka8” dvtivodv TpémtOv éumodicBetenc
Tfic “Ipidoc Zedc madiv èér° aùtiv drvkm Thy aitiav.

1 8cov L schol. *B, quod subiunctum est scholio manus prioris h. v. (v.
infra ad hane lin.), signo scholii finiti quod ibi fuit eraso, inc.: avrdc dè emdye xTÀ.
8 astuc L 4 Ttò0m.L 5 véoc è anéMAuvoc L 6 tavéueve L 7 verba
uncinis inclusa e coni. posui; codd. om. —7—9 to0 dè — trendampéve om.
*B (v. infra ad has lin) = 8 dhvL = 10 eufp. ydp een tò Mer. L rd
dmite Aéy. Lp, tò Ererta Aéy. Viet. 11 elmo L pò om, codd.; add, Vill
12 mreldecde Lp xat' (sic) B 13 melbecde pro dméXdere Lp —17—19 ol
dè «TA. in uno Vict, leguntur, unde Hillerum (Phil. XXVIII, p. 104) secutus
recepi; idem pro tc “Hpac, quod cod. habet, recte tc ‘Ipidoc coniecit

aliunde (velut e schol. A h. v.) addita sint, schol. Victor. est (f. 275*): pod
peve qolvas iù dripdogas] ora Mogpiesog' os dei orlteir ele 1ò polvas
mu, elta nad" wirò Iter dibpogae, dI1° Blov cvrdizev tò poivas mu
diipBogac, Po j rs pelvas diipdogas, d fiat <A diet cod). rel adròc
33 drdyni mode dì (sic) rò pouvoperi 1 75 tor afrac odar' duovéper
lot, mods tò dì gelvas ill 609 8° dadlole ual aldas, fv' È vò diet
Brand, neds Sv dvturiyaye tò aldds* ol ydo Bsquol dvardeîs. AE de nalé,
alte drovomi doriv elte cuyuoni* tò ye télewov Mie. Î mad cio inv, È
dv wdvres discueta, 7 mood rò Wsouby. Foriv ovv pelvas ie: d menlavn-
uve 1às petvas.

1-3. 7-9 _4B f, 200 ad possdueve v, 128: def orifuiv ele tò pasvi-
pere. tò 8ì Étîjs Giov cuvdntet»® potvas nié, ditp®oeas, Feo tas pet
vas, d ijli, duailecas. rod dì rjlte (sic) elre droroni site avyuomi dov.

‘piverar dì magd tiv dinv, îv° } mertammpire (add. *B adds 3è Endyer xrd.,

v. supr. lin. 1). C£. (ad lin. 7-9) +Eust, O, p. 1009, 14. — Ceterum in verbis
distinguendis Nicanorem Porphyrius sequitur (A v. 128).

10 Cf. A v. 147 (Ariston.).

13-17 In usum suum convertit aliis rebus additis Eust. O, p. 1009, 61599.

(o) 203

170. 1. .... mc dè vipwv è foppéc aiBpnrevie èemv; fjror B f. 201° ad
oùv mapélker tò èrriderov, uc tò mi Bn ’Avdpopdyn Meuxwie. Tirar.
voc (Z 377); A dmò tod meovalovioc: ckidevta vàp Svra tà végn IP f-298' 01

mvonfci Mirupfici diackidynerv (E 526). oi dè, dti TÒ yDXoc ntap> TTîTa vpde
5 aut® aîbpoc xadeîtar. TaXYoc oiv didwa tf yiévi È divepoc, Boppà dè simil Vict.
mvéovtoc viperòc emrivera:. xaì dMayxoî* vùz d’ dp’ érmfidBe xaxd “f, 276».
Bopéao mecévtoc (E 475).
189 sqq. dokeî èvavtiodcRaI mPÒC TÒ TAVTA TÒ raîa d’ ET: Euvà Usque ad
TAVTWY® OÙ Yàp Émti mavta dédacta1 ToUTWwV Lù dedacpévwv. Avorto lin 18
10 d’ dv ti) Aéfel* TÒ Yàp méavta mavtwe mapédker, bc èmi ToÙ déxa B di AI nd
mavta tA&Aavta (2232). tav dè Mafwpev aùtò mepiccov, Ti Xormòv Lp periti
dédactar; fi dvrì TOÒ mAeîcta* cuvexde YÀp TÒ mAYTA ÈIì TOÒ TACOVA- tpixoà dè
Lovtoc Tidetar* uc ei èAefev* tà mAetova pepépicrar mAdvV Yfic Te xal —mévra,
Viet. f. 277».
Inde a lin. 13
1 redic dè vip. 6 Bopàc Bou Ye alopirevéme èeri; L, mùc del vipuv alopnrevic; +R f. g0gs,
Vict, (ubi schol. ab his verbis inc.) alepnrevémce Lp 8544. post nAcovdZovtoc
Lp ins.: mAetovac yxiévac Yàp xal xaAdZac more? 6 Boppac 7) eddlac* ckidevta Yàp KTÀ.,
Vict. autem ita pergit: diacmidvaci Ydp TÀ vépn cridevta mvorfici Anrupfici KTÀ.
4 Aynpoîai (sic) diackidwnai xaxd) Bopedo (sic) mecévroc, rel. om., Lp 5 téxa L
1 addit Vict.: vipàc pèv xiùv xtÀ. (= Dind. IV, p. 82, 10). 8 démi (spr. €
ras.) B, dé tor Vict. 9 où vp èrrel mdvra 365. (om. tovrwyv ui) ded.) Vict.
A6orto, priore o în ras., B_=10 A pro redvrwc Vict. post uc Lp xal ins,
13 post ridera Vict, addit: rivéc ndvra dédactar, eiace dè TÒ 7, wc èv tw èni-
cmiév éeriv éxderw. Quae aliunde illata esse videntur; neque Eustathius novit
inde a verbo dc in rasura scripto, signo scholii B finiti deleto, pergit *B

1599. +Eust, O, p. 1010, 60 sqq.

4 C£. Bf. 267» ad a/&enyevéog T 358 (id. L f. 419%): roò alBolas alziov
xal yemvnzmmod, tovrdori rod puzovs* wizos (pizos cod.) yde d Bopeds dri-
pipes, Vict. f. 870% ibid.: roò yevvoivros alBolav, rovriori tò dyos* dviore dè
xal 109 alBolag altov. fori dì pazduevov 6 wuzeal vipadeg (T 358).
arm yèe meoriog ixddori coppoveî (sic). Eust, e, p. 1538, 97: alBenyevérne
Boeeàs 6 eddlav 7 wùzos moro ..., Et M. 33,88: a/Bonyerérns .... 7 ò alteov
mal wuzovs alzios.

8599. De difficillima hac quaestione omnino videnda quae collatis et
Heracliti alleg. c. 41 et Plutarchi V. Hom. c, 97 in Prolegomenis
(cap. III, 2) attali, ubi non dissimulavi dubitari posse an nonnulla ei adhaeserint
aliunde illata,

8—p. 204, 1 +L f, 819°, IT: #vavziodota: Fonsi tò toLgta dì naivra di-
Bactar — vipîje 16 varia d' Eri Eovi — paxods'OAvuros' od yde Fr
adyra didustar. Aiorro 8° Èv ti) Ile tò ydo tdvra 06 uovov Bpdoî tè
mleîota, dild maoeluopivos* oî d' Ivvia navree dvdotav (H 161), yov-
coò Ii stioas pioa Iixa mdvra talavra. tò dì nadvra didacrae
dvrl toò mAeîora, ds el Fleye' tà mielova peptoiota: nijy yalas te Celval
se L) xal ovpavod* taòra ydo Frr nossa. [morè dè xal magfiuer, dg cò of
d' Invia névres dvéorav.] Cf. +Eust. O, p. 1012, 40.

10. 11 Cf. Friedlinder ad Ariston. H 161.

12 Cf. Porph. & 304—6, p. 197, 19.

B f. 2015 ad
dMo v. 212.
L £, 320.
Lp f. 239 c.l.
do dé tor
tpéw.
Vict, f. 278b.

Vict. f, 279.

204 (o)

oùpavod* TadTa Yàp Èt1 Kosvd. uc) dè rivera didrafic* © pèv yàp
tò Zîîv mapacy6pevoc Zeùc wybuactai, è dè tiv Urpàv oùciav amò fc
mécewc Tocerdòyv, “Ardnc dè è Bdvatoc mapà tò ckotervdv Kai derdèc
Tic tiv dvopwrwy dmwhefac. xorv) dè BAwv Tùv cromeiwv fl Yf,
xadéti év aùrfj edpicketar xaì tà Nomà tpia croreîa. TÒ Yàp Udwp 5
aùrf cuvecpaipwrar, kai mupòc dvadécerc mepì aùUtiv rivovtar, Wcrrep
xatà tiv Altvnv év CikeMig ai mepì toùc ‘Hpaictou Kparfipac kai trepì
tò tfic Aukiac Kpayov xaì Sca ToladTa. Kai ò dip dè rrepì aùtiv éeriv.
xadbc dè xaì tòv “ONuurrév pnei kosvéy, èreì kai d oùpavòc tiv YÉ-
veciy ÈKk TV Tecchipwyv kéxmar crorgeiwyv. 10
212-17. d&@erodviai ci EE mpòc ti Yàp Î) ame; dANa papev
uc eompermde èxcrfivar Béder. ei dè fixoucev dc diucera “IMoc, mic
viv amicteî; dMAà kai "Arapéuvuv d ANA por aivòv dxoc cédev Èc-
cetai xaì tà éEfic (A 169—82), xaito1 cidc mapà KaAxavtoc (B 329):
diwc Te deî dvteray@fivar tp (0 211) d XA” ijTor vùv pév xe [ve- 15
uecendelc Umoeizw]). eùcyiuova dè tiv dmaMMayny bpizerar èrrava-
Teivwy TV dprav eic Screpov, uc kai “Axiddevc (A 300). TwèV dAX ww
& pot Ectiv.

DAT. .... xa mic oldev Bri Bedc èeriv; fi èxeîvoc Éautòv èri-
uvucev 7 amò TOD épécdar* mavtec Yàp oi Tpòec fidercav TÒ Yerovéc. 20
199. verba corrupta esse in Prolegomenis 1. c. docui, ubi vid. 3 mécewc,

e e corr, B_ derdèc e cod. A (v. infr.) dedi, andéc B 4.5 xorvà — eopicxerar
A suppeditat (v. infr.), SAwy dé Tè crorxetwv i) YA evpicxera B 8 Kpdyov coni.
Meineke, Anal. Alex., p.367, 1; xépatov B 9 pro xal $ otpavòc Wachemuth,
Crat, Mall. p. 45, xal 6 "OXvprroc scripsit; ego, servato v. è oùpavéc, pro èx tiv
1. cm. conicio èxtòc tùv t. cr. (v. Prolegg.) 11 Vict. ca quae reliqui codd. ex-
tremo scholio habent initio posuit: eùcyipova tiv dmaMMaràv — d pot èenv.
àbeto0vtar dè KTÀ. 14 xal tà éEfic om, codd. mepl KdAy. Lp Vict. 15 tò
pro t@ Vict. 15. 16 veuecc. drroeltw om. codd,

1-4 tA 0189 cl. 101z0d dè rdvra dédaora: (id. fore Paris, ap. Cramer.,
A, P, III, p. 246, 11): quos qalvera didrafio yeyeonuivn — rued tò cuo-
tevòy sal deidis ric tav dv8edrav drolslas (similia, sed aliis admixtis,
ita ut omittere praestet, etiam alia scholia habent). Ceterum huie loci explicandi
rationi, Stoicae sine dubio, proluserat quodammodo Stesimbrotus, si modo
Curt. Wachemuth, Crat. Mall. p. 44. 45, alterum h. 1. schol. A recte ita
constituit: ade dé puo: yaÎa — "Olvuros; Koden tv devriom ‘'Opmerniv
nal ZrnoiuBeoros (Sr: xarà ororgeza] ndvra odzwg didasras.

4699. +A ad v, 193 (É 1945, 0, 1. yaîa d’ fre fun): xo) 640y tav
crogelav î) yi, xaddri ty adr svoloneta: ua) tà lormà tela ororzeia — val
meol ode ‘Hpalerov xentijeas, duoswg Sì ual meol Kigayoy Avulag xal Sea
sotadta. duolwg dì xal d dio — xénenzas arorgelov. if) dirti dì Sri vel,
quae casu cum iis quae attulimus coaluisse nemo non videt. Cf. etiam +Eust.
O, p. 1012, 7 sqg., qui nonnulla prave intellexit. — De Wachsmuthi sententia e
Cratete hoc scholium repetentis v. Prolegg.

11 De &8eryoe: plenius Ariston. v.212. — Cf. Hiller, Phil, XXVIII, p. 105.

19. 20 Paullo brevius schol. B f. 202% ad d2yodeavéoy (id. L f. 821°, quod

(o) 205
333. v. Herm. XIV, p. 243.
390 sqg. rc dè émaagduevoc “Axidiéwc Tocostov dire xpévov; B f. 205) ad
fi où moAùc puèv è xpévoc, tà dè rerovéta morxida èv SMiyw xpévw. TTétpoKAoc.
413. méc icor eicì TocodTOv mpéTepov TÙùv Tpwéwwy irmepexéviwv; B f. 206° ad
57) téya crécei, où duvdper ci pèv Yàp dò TDv vemy, ci dè drò TOv Tea
GPperwv .....
449--51. d&0erovrar ci tpeîc* oi uèv yàp ètikovpor debviwc èv Viet, f. 236.
Aérorvto xapiZecdar “Extopi, ic TTavdapoc: firebunv Tpwecci PEpwv
xdpiv “Extopi diw (E 221), dvoikerov dé pnav 8 Apictapyoc
10 èrrì moditov tò Tpwecci yapiZéuevoc. xaì did TAV TANYAV d0erm-
Téoc è ctiyoc* mic ràp fiviogoc by Smicdev BAMNETAI! — adyévi rdp
oi dmicde [moXAvctovoc èumecev iéc] —; ditorrov ràp ai ’Api-
ctépyou tò dmectpappévouc elvar ToÙc dippouc* èmprvicencav yàp
[Rv] oî mappata, ubvov Kivnbéviwv T@v Trmmwy, eic tiv mTÉpvav
15 éer@tec TOÙ dippov. mola te Ypeia TOÙTOV rovelcdaI mepì toùc
tapaccopévouc tòv molepiwv; 60ev Umovoeî è "Apictapyoc perevn-
véxdar Toùc ctixouc. fntéov dè mpòc tadta, Sti XapiZerar tp “Extopi
Tcwe kai aùtdc dc Aapdéevioc* pncì foùv mepi EùpopRou Tod ddbeAgod
TroXudépavtoc* Adpdavoc dviàp Mavooidne (IT 807) +x** émi-

9 dvoîkerdv te cod, 11 m0ev cod. 12. 18 of “Apicrdpyeto1 ? 19 la-
cunam statui; neque enim cum Hillero, Phil, XXVIII, p. 107, verba 2rixoupoc
fiv pro glossemate habeo, quoniam etiam in codd. BLLp (v. infr. lin. 7 8qq.) leguntur

incipit xal xòg al3ev, et Lp f. 239% c. 1. d21708gavéov). Omittunt enim prio-
rem solutionem; sed în fine addunt: xal odx dv avrò» denedsto».

2. 8 Idem schol. Lp v. 390, L f. 3272, Vict. f. 204% legitur,

4-6 Collato Ariston. v. 385 (cf. etiam B f. 205? ad roesurge: ibid., L
f. 376, Lp == Dind. IV, p. 92, 1269q.) dubitari potest an quaestionis forma
scholio extrinsecus addita sit, — Ceterum quae edidimus etiam L f. 327>, Lp
f. 848%, Vict, f, 285 leguntur.

7sqq. Brevins, ita ut sit, cur inter scholia excerpta referatur:

B f. 206. adExrog: v. 449 (id. L f. 328*, Lp f. 243° c. l. "Exrogs xal Toaiecor):
d@aroirrar ol tesis xt. — noe ydo rjvlozos dv Gmiotsv (Smdev B) Palberar;
dromov ydo tori tò dnecreappivovs selva: ros Bpeovs' imenvic@noav yae dv
oÎ waquifi. url. — ele vi» wefova» 105 dipoov forasrse CÉordiros L). dnedor dè Gr:
quelterar 16 "Exzogi xal adedo lame de Ir/xoveos' Aagddyios yde v° nad”
“Opneoy 708», dan, dorlv ) Toota nal d14n 7 dagdarla, sluòc Bè avrò» Bmeu-
vai, Guov péros Grev raguifdrov molsurî* diò na) fdilerar long oroamslo*
mormiln ydo dover 7) payn. [aUyéva dì 6 mote tiv mé0av Com. Lp) regi
qiossav toò to. puolr. dvrimodommor ov fudzorio. el Bè I8yorg (28ye1g Lp)"
x dely. url. — t6v fancov (16 Tooswy Lp); ds xal Aiop:dns tòv Enrartleto0v
“esa Cròv EnrdnleBoov dica Lp) réremxer).

De causis d&errfos0g melius Ariston. v, 449 (cf. Prolegg. cap. III extr.).

12 sqq. Agitur de ea sententia quam reiecta priore in libro wegl roù
vavora8uov Aristarchus protulit, v. Ariston. l, c.
19 Cf. Lehrs, Ar. p. 229.

206 o
xoupoc fiv xa9* “Ounpov yoùv dAln éeriv fi Tpota kaì fi Aapbdavia.
nc dè oÙk elkòc èmarveîv aùtdv Tic mpo@vpiac, Btov pévoc émipatvwy
TP dippw dixa rapaférov rodeueî, bc Aùtopédwy (P 459 sqq.); dm-
chev dè BAMETA1 Tcwe ctpagelc* moria Yap èeriv f) Kivneic TOÒ mode-
uou, wc kai avtéc mod quew* iutv STEY crpe@oévii petigpeva 8
Yupvwoein (M 428). [tò Zurmecev dvrì to difilBev, wc tò alyuà
dè’ éEEAUON Tmapà vefatov dvaepemva (E 293) abyéva yàp è
TOmMmic Tv mAcavV Tepipéperav Tod tpayiiov puciv* avrimpÉcwTOI oÙv
èudyovro. ei dè Aérorc® kai mc Wpérovto dAAwv pecoraBogviwy
tv fmmwv; dc xal Aiourdnc tèv émtamédeBpov “Apea TÉETPHWKEYV
(E 851 sqq.)].

598 (= Vat. Znr. 19") C 100.

605. ad Z 129, p. 92, 10.

tu)

610—14. B f.210* ad “Exro-
poc (id. Lp f. 246° c. 1. aùtòc vhp
oi dr” aldépoc, L f. 3344):

dberotvta: e’ dià tò Aérew 8n
dArroyxpéviov dvra étiua. xal 8
am” aidépoc: amò yàp "brc fiv.
xaì diù TOÙ papvapévoro voeî-
tar TÒ “Extopoc. Ècti dè tò YAp
dvi ToÒ dé

tò dè Svopa éraveiinatar mpòc
miefova Èupaciv® eiwde Yàp davpd-
Zwyv Tivà TOY Èprwv moAMixic èm-
avaraufdverv tò Svoua. tò dè dr'

1 yoîv pro oùv conieci

5 i pèv Stw cod.

Vict. f. 290* (e. 1. “Ektopoc, aù-
tòc Yap ocî):

à@erodviai criyor e dc mepittoi*
oùdè rapà Znvodétw dè ficav oi
€. où Yàp did Tò dArroxpévioy
etiua autév. xaì Sn dm° aidépoc*
amò Yàp “lonc fiv. xa did tOoÒ
parvopévoto voeîtar ’Ektopoc.
Tivéc dè tÒv Ydp dvri tod dé, wc
aùtixa Yép por dicato Qupòc
àyrivwp dvdp’ émedevcec0ar
(1 213), xoù &véreta: fi pphcic eic
tà toraîta* OÙUd’ dp’ dm’ ècpd-
parov uedin tauev, Sqpa ti
uiv mpotieimor (X 328), fiM0e
d’ énì Nétoc Wxa, pp tTÀv
dNorv (p 427). *

am’ aldépoc dè è aleépioc Zevc.

6-11 quamquam novam

May afferre videntar, tamen cum iis quae antecedunt udeo non cohaerent, ut.

suspecta sint
20° dà Ti papvapévoio L
32°. 33: èravadaufdvuv Lp
17° Znvodéroy cod.

17° d@erodvra1 €' criyor L, à@eroovta: xal dià tò Aérerv Lp
30° èmarelAnnta: Lp
33° 100 dè dr’ aleépoc 8mi aldépioc Zevc Lp

32° rv Epyuwv om. Lp

7399. Cum quaéstione de v. E 290 sqq. instituta non videtur cohaerere.
16549. Causae d&erzoros nonnihil discrepantes ap. Aristonicum v. 610,

ubi Zenodoti memoria non exstat.

22-80 Cf. Hiller, Phil, XXVIII, p. 107. 8.

o - 207

aldépoc, Bn d aldéproc Zevc* où

yùp àmò tfic pepixfic adtdv dir

drtò Tfic Tedetac diatpipfic èxapaxti)-

pice. [kai f mp6inyic dé éeri cxfiua [ko Î mpéinyic dè cyfipa romti-
momtixòv TÀ.] xòv xTÀ.].

653. v. 701 sqq.

668 sqq. dBetodvTa: criXoL TpEÎC* OÙ YÀp mpodiecapncev bc eîyov B f. 211° ad
dyxAuv tiva. médev dè xaì ff “Aenva dpvw épévn vÒv, mpiv curka@n- hà dead pùv,
uém toîc Beoîc Toîc dANorc; ei uù Aérorc dti cyfipa EMerrtixòv Bvror ari
didwci voeîv toîc dkpoataîc dia TovTOU, STI rixAdwvro, fi dè ’Aenva dr èpdad-
edivaro kai drodca dparpeîcdar aùriiv, ic tÒ ei pù Eri ppecì Of” pov.
’Arapéuvovi mrétvia “Hpn (0 218): où Yàp ékeî rrapfv.

680. v. ad Vat. Znt. n' (in extremo opere).

701 sqq. dià ti où tàc mpwrac vaîc èvémpncay oi Tpùec: eicw-*B f. 211° ad
noì d’ érévovto vedv, mepì d’ Ecxedov dkpa1 (v. 653) xaì tà eicwrot è’,
fc; métepov Bmwc mieictac dmò Tic mepiexopévne diapheipwev, fi > 958.
Smwc pù diù mupòc avaywpricwew, f dt adtàv ficav, dv fon ef s9gr ibid,
tÒc ficov. °

èZirmtar dià moiav altiav uévnv tiv TTpwreciXdov mapédwxe vaùv L f. 337° ad
xarouévnv. fintéov oùv Sti jdécen dè “Ounpoc eireîv èumpficai tiva v. 705.
tùv Zuvrwy, urijmwc avavdpiav aùtod TIC déEN xatarivbcKelv.

4° npécAnyic L; inclusi ultima scholii verba ut aliunde illata, quoniam
antes iam (lin, 22—30) de hac figura agitur (cf. schol B X 329, HQT 1 229)
9 Meéyec Lp = 11 idivaro L'— gpecd BO 14 dià ti où mpdc tà mporac
va0c 2dpapov éumpiicar ol Tp. L—15,16 al tà fc om. codd. 16 mAefcrac
coni. Kammer., p. 94; mAeictove codd. pro mepiexouévne Kammer qupì èxo-
uéwc coni, 17 aùtòv (in potestate eorum) conieci; aùto0 codd.; e Kammeri
coniectaris maxime placet: #) 871 aùràc tumpficar 206Ancav, by ibn èvrdc ficav
21 déta L

4° Cf ad 4.

7-12 Longe peius traditum schol. Vict. (f. 292*):
dBerobrta: orlzo. toris* où ydR — dyluv tiva. n0dev Sì val ) 'ABNve

dgra v3v xagepiyn, cvpuatmuivm cos &liors Peoîs; el pù) Aéyore, de Relrer
dlla rmovijuara, di by #8edlwro radra“ 7 xal drodoa dprontar, dg tò el
pù inl posoì &fuev 'Ay. nétv. "Hon adtoò nornvscavii. Trlepos dì
ds ènì 4ioprjdovs (E 127) Guover: è oguari dì 28jladev Sti oudrog elzov. —
Appare enim ogijua Zilewmtixdv detorta esse in #120 monjuara Aetmopra (!).
Nihilo tamen minus in fine ad ozipe illud (ex alio sine dubio fonte peti-
tum) recurritar. Quae cum ita sint, Telephi memoriam, cuius sententiam
Eust. O, p. 1036, 61, reddere videtur, e quaestione Porphyriana repetere vereor.
— Secundum Aristonicum v. 668 ab Aristarcho sex versus obelo notati
erant (cf, Hiller, p. 108).

14599. Scholia inter se cohaerere et ex eadem longe quidem ampliore
quaestione petita esse, vel extrema tertii scholii verba (fows dì nasca wcicas
odx 81708») coll. primi scholii initio docent,

208 n

B f. 212: ad eùmpemwc èrmrì Tv torabtnv vadv ifrore tòv “Extopa, fic oÙTE TÒv

TpwrechXaov. freudva péupacoa: évîiv pù) xwAécavta Tv oikeiav vadv èumimpapévnv

NI pt (Bavùv TÀP fiv), tovc TE mOMITAC curtvne div ric dEubicar, ei actpatiy To!

Viet, hood, Svrec dduvatwe efxov èmiBondeîv. iva oùv «uù xatà Zwvréc tivoc
emden TÒ dverdoc, tiv TTpwreciXdov gnci, mpumy Katà Tàc midac oÙù- 8
cav* Èv0* Ecav Afavtéc te véec kai MpwteciAdov (N 681).
icewc dè Kadca: macac oÙK R8Éincev.

B f. 213° ad To... dtomoc dè era: aùròc uèv Evexa raMaxidoc xAaiwv
xoupn. (A 349), tòv dÈ TTétpoxAov képnv xaAbv èrì ToLdTOIC daxpiovia
Lp f. 249. c.l. dervoîc. icwc ov aùtòv èrimbec èrameivwce, madwv Tic ixereiac. 10
Hute xodpn. 8mwc d' dv TIC FiBovc èxor, Tobe mélac yérer: oi pèv cxAnpoì toùc

Emiemeîc xa mpdouc ruvaitiv elkéZovciv, oi dè Emerkeîc TOÙC CTEPEOÙC
dypiove xaì amnpépovc gaciv. oùk ripxécon dè tm xoupn, mpocénke
dè xal tò vntin, mpoavereîv aùrod BÉAwy tf aidoî TAV dénav.
A f. 2068, 25 sqgq. èZimtai dè nùc TérpoxAoc mepì Maydovac undèv eimuv
Lf. 338°. xat&Aorov moreîra1 Tv TetpwpéEvwv. Kai fntéov, uc BeBatoî Tàv
*’AxiMAéwc mpéinyiv, fva eic @eov xivijicn, mapadimeîv dc èAdTTOva.
Mérer dè repì by uAMov Arwvia.

B f. 203. ad «++. bc dÈ èxrapayBeic èEEXdBeTo Maydovoc, di’ dv Kai éréupon
RéBANTA1. (A 610). tdxa dè ciurma imogalvuy, wc ToiTwy aùtémtmIme Yerovùc 20
Lf. 339 oudè cuvétuxe Necropi, iva pù doxfj TadTA map” èxeivov dxmkowce Mérerv.

Lp f. 250» c. 1. A 4 » N n

BéBAnta1 pèv tivéc dè fdehov pù Terpùcdar Mayxdova, di’ dv où Bepateverar (A

6 Tudetine, 622. 3). oi dé qaciv, bc t60c ‘Ounpixòv mepì dv tic meupef pù

Simil, Viet _—__

f. 2964 1 ampendc Lp tiv om. Lp Vic èmafare Vict. 2.3 Gavùy vàp fiv
om. Vict. 8 dv mic hélwcev Vict. 4 Ecyov tmipongficar Vict. xatà Zuv-
tuwv tivdc Vic 5 èmaven Lp postrema verba sec. Vict. dedi, nisi quod
nc inserui et mpumy pro xal tiv scripsi; ceteri codd,: tiv TTpwrec, quei, xal
St xatà Tdc miNac mpéTn fiv 8 xAdwv, 1 post. addito, B; xAdwv Lp 10 oùv
supra lin, serpt. BO 13 quciv Lp 16 A (6.1. RéÉBANTa pèv 8 Tudelbnc)
praem.: dvri 100 éx BoNic térputa:, L dropia et (ante xal pnréov) “Avaic
undev elmv ante mepi Max. L—16 rpuwy pro terpwpévwv L 16,17 wc
tiv 700 "Ax. BeB. repécAnyiv L 17 fva èhedv riviicei A dc dA. om. L 19 xal

om. L 28 pù linea transversa ducta deletum L

8sqq. Cf. Eust. IT, p. 1041, 44.

13 899. Pro verbis ogx rjexf087 xr4. schol. Vict, (f. 294*), quod in iis quae
antecedunt fere congruit, haec habet: ual vò» ò pv ‘Azidleds tòv Ildrgoxdoy
ds xdon, d dè Ildteoxlos tòv Apilita de meroor nada.

22 eqq. Cf. Porph. 4 624, p. 167, 16 et 27, ubi haud scio an e Vict. in-
serenda fuerint verba risìs oUv /rizesgosarr 04ws pniè nerdijztai 1òv Ma-
goova. — Contra ea quae h. L e Viet. Bekk. ins.: xal 6fedlfovo: rods otlzovs,

m ‘ 209

Tmadmioreîv tepì aùtiîv, dc Génc mpòc “AxidAéa oùdèv mepì A1éc,
oudè ’Oduccede epi Xpucov, kai fi ’Ipic mepì TTocerdùvoc . ....

58. oùte TÒò xpeiwv dpuéZov éyBpù mapà èy0poò oùte tTÒ Èx

xeipov dpeidero ‘Arauéuvwv dAndéc* ci ràp xiipuxec mapéXaBov aù-

B f. 214 ad
èx xepov.

5 tiv. fintéov dè dc Tò pèv mpérepov èv der avamepuyntar, derrep ei L £ 340%.

ENerev: è Gaupdcioc kai xpétictoc. TÒ dè destepov où weddoc, STI TÀC
aîtiac où Toîc Bmmpérare dMà toîc émitdttova Noyictéov. èyer dè xaù
Evdertiv Ò A6roc OMAV Kai adzer tiv Kamropiav. èv dè tf) fntopixii
rai évòc dvépatoc ypficic eUxaipoc Tò Biov -éTEpoTOLEÌ.

68. rrvéncav oi moMoi STI fi xAfcic map” ‘Opripw Tv mepioyiv
cnpaiver, xaì mavta tà cynuanicuéva &m° aùrfic friuata, oîov oi dè
fnyuîvi BaXdcence xexMata1, xwpnc dAiynv ÈT1 poîpav ÈEyov-
Tec' Aérer vp Sm mepieybpevor bmò tv Tpwwy èrì fnruîvi 0aAdc-
cnc cumAdancav. obtwc Avcerc Kai tò Dc oi pèv xatà deru nequ-
tétec Hite veBpoì idpò ameyvyxovto miov t° dkéovté te
diyav, xexAiuévor xadficiv EraNzeciv® aùtàp ’Ayaroì tei-
yxeoc dccov Tcav, cdxe” porci xAivavtec (X 1-4) Aérer Yap-
mepiexduevor TD teixer oi Tpwec, oi è’ ’Axaroì tà chim rmepiéxovtec

1.2 dis — Iloossdvog in uno Vict. 3 praem.: drropla 5 Avcic* fnréov dè
&n L 5.6 dicre el ,L 8 morvL adenLp 9NypiacLp 10 Line:
ele tò ol dè pnruivi GaXdcene xexMato — xAfcic L, xMicic a man. rec. corr, e x\fcic
L' 11-p. 210, 2 in B!L' loco X 3 ita accommodata: fijuata* dc ol pèv xatà
deru mepuzétec MUTE veBpol xexMipévorxaXficiv ErdAEeciv <L' versus
integros seribit)- Mérer ydp* mepiexduevor t@ telge oi Tpòec, oi è’ ’Ayaroì tà
cdm Toîc diporc mepiéyovtec. oltw Abcerc xal Tò oi d’ èrì pnyuîvi BaAdc-
cnc xexMato* frei Yàp Em mepiexdpevor brd tmv Tpwwy èri pnruivi GaAdcene
cumAdencav. xal td Répi d’ Eyxoc KTÀ. 11,12 oùdè èrì fnyuîvi Gad, xexAiaro
L 14 hAdencay L 16. 17 tefyeoc om. B

dv ols puo è Nictwe rodtov 8° &ilov #yò véov fyayor în noléposo
Iò drò vevorie Befinutvor (A 663.4), Sri older Bre 08 did Mazdova
ixipp®n, quae et per se mira sunt neque cum quaestione cohaerent, a Porph.
abiudicanda esse videntur. Neque Eust. (p. 1048, 58 sqg.) legit.

8sg. ld. Vict, f, 297.

1 Gf, Bust. II, p.1046, 39: xal Son vò dx gesoò» Fiato dn0t» els flag
tndeto,

10 sqq. Cohaerere videntar (et. Moschopul.; techno. canonism., p. 704,
1 #9g. Bachm.) cum quaestione de x4eop (w 208) agente, quae in codd. nostris
ad I 90 adscripta est. Ubi haec accipimus Dorotheum Ascalonitam do-
cuisse: Znol 3Ì doneî dirò roù nexdlo®a: raravopdo®a (1ò xMlc1ov) ro onual-
vovzos tò nequerinpira: xaì requéyecv (II, p. 377, 11 Dind.), Nibilominue,
quoniam in Iliadis locis nonnullis versantur, huc retulimus. — Cf. de v. uexdl-
68a1 ete. notione Herodian. II, p. 224, 18 sqq.

+B f. 214% ad xexdlurar IT 68: mpocavdrervta: nel megixieioviai te ris

Baldoons alyialg. del dì È uMlors mag’ 'Ouro@ ti» megiogìo Snioî CE.
4Eust. IT, p. 1046, 13.

17 +A X 3(c.1.xexdepévor): noocxendiuévor, È fori megrezduero: inò rv

Lp £.2615c,1
è yepdv
ero.

*B f. 214 ad
xexAfatat.
I £. 341, I
*B f. 292* ad
xexdipévor
X8(B!)

L f. 454 ibid.
(L').

*B f, 214. ad

drròc v. 76.
Lf. 3415.
A f. 2075.

B f, 214 ad
meldeo,
L f. 342.

Lp f. 261% c.1,

meleeo d’ dic
tor tr.

210 m

toîc Uporc. xa tò eUpev Ereita udync èmr° apictepà Bodpov
”Apna fipevov, répi d’ Erxoc èxéxAito xal Taxé* fmmw (E
355. 6) drAoî mepieiyero, kaì tò Keî@” dii xrexAiuéwn épiBuiaxoc
Timeiporo (v 235), xeîtar rmepieyopévn. éaliv Wbcastwc kai tò Sc fd”
èév ‘YAy vatecxe péra mAostolo peunAbc Muyvn xexAipévoc 6
(E 708) dnioî mepiexduevoc. xaì tò oî dA vv Eatar curi, méde-
uoc dè mémavta: dcmici xexMipévoi (MF 134.5) dvti tod reprey6-
uevor irò tÙùv derriduv. Yérove dè dmò TOÒ KAeiw* TÒ fàp àrroxder-
c0èv mepiéyerar® OUdE mUANCIV eÙp’ èrixexAipévac cavidac (M
120). tò è’ aùtò rapicmnei kai tò dAX° èv ràp Tpwéwwy rmediw 10
mika OwpnxTawv mévtw Kexdipévor Exàc fineda (O 739. 40),
dvrì TOÒ dmò TOÙ mOVTOU Tepiexdpevor.

73 aqq. did ti è ’AxiMAedc èri kadaipécer Aroundove péuvntai xai
’Arapéuvovoc kai oUdevòc dMou, Mérwv où yàp Tudeidew Aropri-
deoc, oUdE tw ’Atpeidew; fntéov oùv Sr è ’Arauéuvwy pèv eìxd- 15
twc fv èx0pdc aùrod. xaì Atoprdovc dè did Agrouc Ufpierixove, odc
elc aÙtdv dmeppiper perà TùivV mpecBefav: Mérer rép* pù dperec Mc-
cecoar dpvpova TuAeiwva (I 698).

83 sqg. Béckavov èvtadga tò fifoc oùk èmvtoc Tèv giov drroXap-
mpivecdar TÉXEOV. Ampente dè xaì tò maMiaxidoc kai dupwv pepvî- 20
coai. 7 tofvuv wc qpiaétaipoc èzicmev abtòv TÙYV KIvduvwy, eidc
Unèp pèv tOv vedv dtavtac aùt® curkivduvevcovtac, perà dè TAÙTA
oùkéti BeAficovtac cuvaroloudeîv diù TÒV Kéuatov. mc oùv oÙx èx-
Péper Tadta mpòc TÒv TTatpoxAov, eimep oitw dievoeîto; fi tò pèv

8 bfXov Bxal repì 100 BLL' 3 xexAiuéwnv L' 4 divri 100 ante
xettar BIL! xal néhiv Bc 8’ èv xrA, B'L! &c, o in ras, Bj tic L 6 dfhov B
6. 7 xa deria Cdcmîci B') ex). B'L! 7 dvri 100 om. LL' 8 dò dé Tod
xA. vérove LL', amò to0 xA. dè vérovev B' 9 eUpev BL 9. 10 obdé —
mapicma om. B' 11 rueda B' 12 vii 100 om, LL' 13 A cohaeret cum
schol. v. 86: dy dravéccweiv] elc ToUmIcw droxatactAcovev, drrodcovav, L
c. l. èmdc &xAuov praem.: àmopia dia ti dè inc. B (subiunctum est scholio Porph.
modo edito) 15 fntéov dè Sri “Ary. AL 16 Avophònc AB 17 Wperec L
19 Répfapov èvr, L—TOò piicu Lp 22 cupavbuvevovtac Lp 23 oùx è0e-
Mcovrac L@edficavtac Lp

rego ..., cf. +Eust. X, p. 1254, 8; Hesych. xexlupévor: meQLezipero:, x000-
avaxeluevor, — Melius Autochthon et Epaphroditus in schol. B (id, Vict.)
ibid.: 7101 fravaravopevor xal Imeesidduevo tai Enditectv uti.

1899. +Eust..E, p. 606, 17.

6 4+Eust. E, p. 597, 8, cf, Suid. xexdepévog* megiezdpevos.

19 8qq. Congruit fere Vict. f. 297».

20. 21 Quae verbis droerts — peuvi080: commemoratur difficultas non
solvitur; cuius solutio quae margini edit. princ. (Paris, cod. 2879) Arsenii manu
adscripta est (Cramer. A. P. III, p. 21,7: Zmirer(unta: pèv radre rà En reds
tv nalaròv xt.) recentissimae esse videtur memoriae.

nm 211

dAnpèc eimuv fider TTatpoxAov Tfic idiac cwtnpiac xatagpovicovia, è’
Eautòv dè mepiemacac tiv aitiav fider TT&rpoxAov puiazgpevov. Sti
dè imdepovixte TabTA TH Pi w cuupouvdever èmuaprupeî xa è momtàc
èv Toîc éEfic: viamiOC, el dé Eroc TTnAniadao purazev, fi 1° &v-

5 UméK@pure kfipa xaxhv périavoc Bavétoro (v. 686). étopalver
dè TY mpoaipeciv aùrod èrarayùv tò ui tic dan’? OùXUprroro dev
(v. 93), compere où Tpwac dMà tdv ’AréMwva dedorc. où Backa-
viac civ xpitéov “AxidAéa dMà qpueraipiac, Sc ré pnew edyxduevoc i
fa xaì oîoc èmicanta: modepiZerv (v. 243).

10 140. did ti oùv pévov tò Tinhwrxdv aùr® <Vill.; cod. aùtò) A f. 209.
àvappocteî dépu, tòv diAwv dppocdviwy SmAww; MeraxAeidnc èv
deurépw mepì <om. cod.; ins. Sengebusch, diss. Hom. I, p. 89) ‘Opripov
tpoorxovopeîcdaf gue “Ounpov Thv émAotorav, Kai èmeidj tTàc pèv
dMac Hiac, é£ dv è “Hparcroc éonpiosprer tà Stia, tòv ypucòv kai

15 tòv diprupov, oùk drigavov etvar kai év oùpav@, dévdpov dè oupà-
mov Mérev xararedactétatov fiv, dià TOÙTO TÀ pèv NMowrà Srmda rme-
mofnge Tòv ITétporAdov épovta, è xa àmoXdpeva érbrxavev &v Tfic
‘H@aictov dnprovpriac, usvov dè tTò dépu èacavta, fva cwbij xara-
Aemépevov: ToùTo Yàp dmoMbuevov oùk &v è “Hparctoc xateckevace

20 moavoc did TÒ tiv HAnv aùroò pù oùpdviov dii’ Erretov. kai

Tnridnv elvar.

152. . dià Ti dè deîtar Tmapnépov; ci uèv rp dMor debviwC Rf. 216. ad
mpòc TÒ eì xduor A TpwEIN elc dvremercafecda: TÒv Tmapriopov dvTì mapnopinav.
aùtod* Toîc dé dBavatoIc moîov déoc Tpw@fiva fi xapeîv; feti oùy_L f. 344.
eUndec toùc pèv ‘Ounpixodc deoùc TITP‘WCKEC0A1, Immove dè pi. darwc EP £ 259* e. 1.

Te monîda1r Béher tiv Caprandévoc paynv (v. 467 sqg.) xaì oùx dimpa- è DIO

1 dinàc LO 3 coup. t@ gip Lp = 4 mn\iddao BLp, rnAmddeo L
6 xaxiiv om. Lp 7 dc ante où ins. Lp ’ArsMwva om.L 7. 8 fackaviav Lp
9 oloc Lp 23 mpòc tò ei xé po L 26 monida BLp

11809. +*B f. 216* ad Zyzog v. 140 (id. A f. 2095 c. 1. #yz0s è’ odg Ple”
olo», L f. 344*): moomateousvane povor avrò tò Com. L) déev cofeatar Ba tò
Esla pr) feydtecda: ròv"Hoparoroy...., cf. Eust. IT, p. 1050, 25 et schol. B f. 216*
ad éyyos (id. Lp f. 253% c. 1. #yz0s è’ odg Flero, Vict, f. 300%): 2207» yo ti dÉai-
estov siva rd ‘Ayidieî. &11wg te odx My téxtov "Hpararos: où yde doriy iv
odearò Ela. elxòros our Smeg ovx ivîjv naragnevdoa:, tovro Ayillet teri-
omne. nartrovipe uisror tò wAdopa 1) tod ‘Ayidltas bmecorj, di’ do@iverar
od tundra: pioas Cp8doag Lp) 1òv Idreoxiov ral 16 ScFuri xoefjodar.
Quibus aliena admizta sunt. — Ceterum non omni ex parte abicienda suspitio
est, e pleniore quae olim ertiterit quaestione quaestiunculam vir eam dignam
quae commemoretur excerptam esse, quae in cod. A ad X 478 (debebat ad
608) relata est: ole: dì mooitiata cduog] dià 1l pdzaigar d "Hoparoros od
saraonevdte; Sr: ) pdzaroa ravel dopoter* tò yae axedos sdurntor: 1ò 8È
dogu vnetzenta: du Et#0av altiar.

212 m

xtov aùtòv dvereîv. dmopov dè mc ’Axidiedc toîc dBavatoc immore
@vntdv cupurAékerv dEtoî* TÒ TÀP Xeîpov mapà moiù Toîc xpeiccoci cup-
miexpevov alcqivnv péper. Tcwc odv dpuscer Mérerv, Sri TOÙTOV
mpocé@nkev èkeivorc, fva èrkémtonvTO èv TD dpéuw pérpiov ràp eîvar
TÒ tayoc aÙtùv éRovdero kai oùx UmepRAMMov copédpa, èreì xaì TOÙTO 5
dypnerov èviote. 7 TAXA TÒv fiviogov èrrarveî duvéevov dvayartiZerv
Tv dpuùv Toy d0avéarwy frmwv, Bmwc dv è Evntdc adtoîc icodpapi.
fà Bovderar è mommàc TV que évdelkvucgar TOÒ fipwoc univ oùcav
èk Ovnrod Kai &Bavatou. mic dè dAereivol dvrec dvdpdci (K 402)
TtarpéxAw brotaccovtar; dierewdv ov èeti tÒò perà tfic deovene xai
perfcrne ppovtidoc ivéuevov.

"B f. 216 ad 161. 62. à&capèc tò

Adipovtec, Akyovtec rAwccnciv dparfficiv péiav Sdwp

Lf. 344%, IL dxpov épeur6pevor pévov afpatoc.
deî dè criZev pèv perà tò dikpov, Tv” fi tò Adyovtec dkpov Udwp* tò 15
‘tàp èmimoMic Sdwp Admtovev, 8 pn dkpov A&mtovtEc* oÙ 1àp dva-
emuciv oUd’ Ekxpogodev, dAlà A&mtove TÒ dkpov. TÒò dè épeuropevot
gévov aluatoc dvrì toÒ pévov alua, Suorov tùò Yacapuevoc mede-
uix0n (4 535), dvi ToÙ medeEmiX0eic éxdcato.

° 167. ad B 1, p.21, 21. 20
B f. 216 ad 170. mwc, pacìv, èv dmaciv alewv ’Axidiéa Tobtw Neroî, và

cu)

o 2 xpelrtoci Lp 4 èxxérrowro BLp, èxkontow (ot supra om serpt.) tw L;
ficav viec, corr. Bkk. uérpw BLp, pérpwv L; corr. Bkk. —5 UrepB&Mei L_7 lco-
dpopeî Lp 10. 11 perà tfic per. xal deovene pp. Lp 15 crifev L Adyov-

Tec d° dxpov Udwp Adrtovci 3 Epn dixpov Adyovtec Tò yp xtA. L_—16 2nì
moMfic B 18 dvrì 100 dpeurdpevor gp. alua L—18, 19 moAeuixOn toutécti
moleuneic èyécato L21 pnciv Lp

1-11 Eadem fere Vict. (f. 301*), iis quae praecedunt carens: &xogop
Srov yaoi Apilieds — diro tò yde zeîcor magd xolò toîs vpelacoci cvpaie-
udpevov alogirnv. diio (sic): lomg où» dopooer Réyetw uri.

8-7 +Eust. II, p. 1051, 21 sqg.

15 Nicanorem sequitur, v. schol. A v. 162.

16 sqg. Cf. Eust. IT, p. 1052, 6 sg.

17 Cf. Porph. ® 221 (sed videntur verba ab ipso Porph. aliena esse):
..- tò dì desoydpero: pévov afparos daodsdanaper arti roò alua pérov. —
+Vict. £. 302 ad II 162 govov afuaros: derl ro alpe pévoo.

21sqg. Cf Vict. f. 302*: 266, paclv, év Gracw affov ’Agillia tovro
peroî; tivìs pè» ovv 7 ovx dv wArj@er 1) <7) cod.) dostij" Alac yosv 16° vade
Fyav. ‘Aelotaogos di puor v' dostas Cdosràs cod.) elvar dià vò Bnl xAntory
CInininow cod). 7 Uras X meds brnosolar. Atovsotog dì tòv piyiotor
detpòv ex tiusor, tòv 8È lornòy iv 16 peratò tovrav dyesBar, ds pHdver
moicas dnò me' <te' cod.) drdediv (quae ap. Bekk. sequuntur novo lemmati ad-
scripta sunt; cf. Townl ap. Cramer. A. P. III, p. 286, 28). Apparet, de nau-
tarum numero ratiocinando efficiendo addita esse monnulla (cf. schol. BLV
Bekk. B 488) cum quaestione vix cohaerentia,

m 213

mevmikovta uévov Méywy Èxew tàc vadc; tivéc pèv oùv gacv, dti

où év mANder fi aperti, dAN' Èv TOÎc mepì aùtiv ceuvuverai. ’Apictap-

xoc dé gue, dti did TOO Emi xAnîciv édmdwcev, uc pévor ci èpéra

ficav avà Tevifikovta, TÒ dè Mowmdy TARB0c TV Todepictùv oÙK éumnud-
5 veucev, dep èmigpépoviar af viiec.

174. Bavudcar dv mic Toùc. tòv morapòv oindévtac, dv ‘“Ounpoc*B f. 236 ad

Aîtumtov motapòv xéxAmke, dutetf) cipficdar dià TÒ dpaveîc èyerv Tàc
mmydc (xatà toùc Aîrurtiouc) év odpavò kai oùpavédev fieîv» Néyer
Yàp (6 475. 77. 8).
10 où Y&p tor mpìv poîpa gidouvc idée,
mpiv 1° Stay Airimtolo dumetéoc motapoîo
adore Sdwp f\0nc.

dumretéoc
P_263.

Vat. Int. N.

L f. 376
P_263, IL.

Cf. Paris. 2679
ibid. (Cram.,

mpdtov uèv vp xaì tòv Crrepyerdv durerà Meyer: vidv Crepyeroîo 4-P.IIL p.22,

diimetéoc motapoîo, kai Tòv mpòc Ti) Dardxwv ri) évùò d’ dard
15 veude duimetéoc mortapoîo (n 284)" [aXA” Ste dij motapoîo
xatà ctépa xaXAipdoto (e 441).] xaì &mAwc dè mAvtac dureteîc
èv mapaBorfj Aérer* wc d’ 81° èmtì mpoxofici diimeTÉOC mota-
uoîo Béfpuxev péra xbua motì féov (P 263), tò Tavtì motauò
xai Thv ékBoAjv elc 0dAaccav motovuévw rrapaxodovgody mapà Tòv
20 fixov diataxtIKde tupaviZuv. dumeteîc obv Aérer ToÙc motapode Toùc
èx Atòc rerevwnuévouc: T$ Yàp meceîv dvi TOÒ revvacda ypétar, dc
tò Serie én° fipati THbde mécn petà moccì ruvaréce (T 110).
dMayod dè fpn dvrì toÒ dumerodc E dv00v divijevtoc, dv d@dva-
toc téxeto Zevc (2 434). toùto dè, éTI guce oi motapoi è Arc
25 minpodvta, tc mov Epn kai cpiv Aròc dufpoc dézei (1 111) ©

1 Xéywv pévovL = 3 èm xXifiav Lp 4 dvà tevrixovra ficav Lp
6 Gavpd, c supra a et n supra c additis, B; Gaupdcerev dv mic L, Gavpdceré ric
av VO 8 oùpavé@e eîv VO 10 qiiovc 1 id. BL 11 mpiv è srav BL alrv
mo, oi supra ti scrpt., BO dumeréoc, du in ras., B 18 oîov pro vidv L
14. 15 érb dè dmdvevdev VO 15. 16 dl’ — xaXNipdoro CxaXNippéoro L) recte
om, V 17 8re V!, e del. V? 18 BéBguxe LV 18-20 morì — èupaviZwv
om. V 18 rorlppéov (sic) BL t@ mavri L 19 7@ pro xaì Bkk. 19. 20
mepì tòv fix. L 20 dumerdv oùv Aérei tòv mor. tèv èx A. yerevmpévov L
21 tò vàp mec. Lxpita VO 21. 22 wc tè om. LV 22-mocd VO 24. 25
èx A. revvàvia V

6549. Quaestionem, quae casu versui P 263 adhaesit, etsi ad 8 477 po-
tissimum referenda est, inter quaestiones ad Iliadem pertinentes recepimus,
quoniam uno illo loco, e quo interpretando proficiscitur, non acquiescit.
Coniuneta olim cum ea fuisse videntar quae nune in codd, nostris ad 484
legantur (ubi vide quae attulimus). Excerpta ex ea sunt schol. HQT et P
a 477 (I, p. 216, 9—21 Dind.).

- 7.8. Cf. Porph. ap. Procl. Tim, p. 87A et Prolegg. cap. I extr.

24 sqq. Cf, Porph. 434, p. 199, 15; 200, 6. — Utramque v. der=st:fs inter-

pretationem quae sequitur coniunzerunt schol. A JI 174, schol. min, yP 268,
BcmapER, Porphyr. Qu. Hom. 16

27), II, et
EHQ è 477.

214 m

A6rw kai Tàc viupac Toò Aidc Buratépac XMérer: Niupar xpnvaîar
xoòpar A16c (p 240), tr Niupar dpectiddec xodpar Aide
(Z 420), èredi kai tà év ToÎc Spec Putà TH TOO Atòc dufpw tpé-
pera. Znvodwpoc dè duret TÒv diaurf Amodidwci* did TOOTO Kal
phper diermeti) did T‘ic Fi dip@drrov. 5
287. v. ad B 844 sqg. (p. 50, 5—10) et ad © 140 sqq.
B f. 219» ad 315. puéugovrar Mérovtec toc mpòc Toùc uòc mAintàc émwdivove
uuidiv' —uèv où Gavaciove dè did TÒ più cuvamtecdai nivi tv xotpiwv. oi dé
Lf 349». dc puiec èx vevpuv eicì memderpévor ai capxòc crepipne, d0ev
Lp f. 256. c.1, PACIV, WC MEC € veupuy eici memAevn ‘PxOc CTepIpne,
pudy dvepu. év taîc diaxotaîc adtt@v dduvar rivovtai Everev TUÙV vespwv, aiuoppa- 10
tou. ria dè did TàC PAéBac kai dipmnpiac, TeleutaTov dè did TC TOÒ Èrke-
Fadem fere pdiov cuumtadeiac* dio Yàp katarmepuxaciv aùtod vedpa amò vwriaiov
Vict. f. 808°. uveXoò. cuurade? dè xaì f xapdia TD éurepurévar aùrf) tàc préBac.
xalc dé Kai méyictov avtév que: è ràp èv Tù copami maxitatoc
pic èv tf xwipn éeri xataydpevoc .érì tiv miépvav, Sc kaì TÉvwy 15

xadeîtat.
323. ad v. 315.
L f. 8615. 365. mc aidépoc; tà Ydp ma@n tadTa mepì tòv dépa cuppé-
Ac. 1. atdépoc
dx dino. 28m — Aiéc om. L 3 me VO totc om. VO 3.4 dan tpégera L,

1@ Ardc Udam tpegovtar V 4 Znvédoroc V, Zhvédwpoc etiam cod. E Od, (sec.
Dind.); cf. Prolegg. cap. III, 4 =—4.5 dirà — dip@érrov om. VO 5 durerà L

quae post dipeérrov in cod. L (unde vel e simili libro Arsenii scholium cod.
Paris. fluxisse videtur) sine ullo intervallo sequuntur de granditate versuum P
268 sqq., quae non solum Platonem sed etiam Solonem a scribendo deterruerit,
@ Porphyrio aliena esse cum inde probetur, quod quaestio Porphyriana cum
loco P 288 minime cohaeret (v. ad p. 218, 6), tum inde evincitur, quod eadem
verba inter scholia cod. B a priore manu scripta (f. 236. ad mpoyofiaa P_268)
ita leguntur, ut cum alterius manus scholio quod edidimus minime cohaereant
(IV, p. 152, 20-31 Dind.); non recte igitur Valckenaer, op. Il, p. 101, pro Por-
phyrianis venditavit —9 puîec B, uOec Lp veupuùv L —creppigne B, crepi
fic L 9. 10 80ev xal èvL 10 vevpov LLp 12 cupagefac, supra scrpt.
radeiac, L 12. 18 dmò toÒ v. u, Lp 15. 16 2v tf) xvidn (sic) derivemi de
Av atépvav xar., dc kai tév. xad. Lp

Ft. M. 275, 9 549.; Zenodoream sequuntur Hesych. v. dureréos (v. ad lin. 4)
eb schol. B f. 216* ad &uweréos Il 174, alteram Strab. I, 2, 30 (p. 36 C), Apollon.
v. duzertog, Hesych. (1), Suid. h. v., Eust, I7, p. 1058, 9.

4.5 Cf. Hesych. duxerdos (2): 2xl uèv 1òv d110v rorapdv darò toù diòs
sIneovpévor, gsrudogov' fx) dì où Nellov Fiavyods, diagavods, 7 dia-
sexztaopivov.

7sqq. +B f. 219% ad mpvpròv v. 823 (id. Lp f. 256° c. l, Suor &pae sev-
pvòv, Vict. f. 308* c. l. dovy' darò pudyvor): ... el uèv ov» roò iyuegdlov dxo-
mipure tà vedoa el voriaîon uuslov, fx veveov dì oî pies Cuviec B, pòsc
Lp), x xaodias dè al plifes els tòv uùr, counaterav Fzovor nal 1a Cxeòs
Vict.) xalora* d9ey al d&eda: Cxara ins, Lp et Vict.) 16» puòr Anal Lava-
toda, Id. Eust. IT, p. 1061, 50.

18899. Scholium e notatione Aristarchea a discipulis male intellecta:

' m 215

Bnxev. fntéov oùv dm TAXA curyeîtai è dip mpòc TÒv aidépa, wc kai
èv tÒ A (54) afpati pudaréac éE aidépoc, xaì Zedc d’ ÈNayx®
oùpavòv edpùv èév aldépi xai vepéecciv (0 192): où ràp ai
veperai èv Td aldépi
5 383. ..... mc dè adtòv où xaraNapufdver TTétpoxAoc; fi STI xai Viet, f. 810.
aùròc diapépovc fmmove yer, bc Alveiac (E 265) kai ràp èv ’ABudw
immocracia Eyei TTpiapoc (A 500), dp” où kai ci ’Aciou, tòv ’ApicBn0ev
peépov Tmroi (B 838). dv kai dià Tav drrepoxnv èmuereîtar ’Avdpo-
udyn (0 186 sqq.). dMwc te ditomov emdIWwKOvTa méppw mov èkeîvov
10 dpedeîv TOY \omùy.

411. mòc MOwy eùropeî ép’ dppatoc dv; tone katà tò cwmé- B f. 221° ad
pevov xatafeBnxévar dò TOO dippov, eîta perà tò mAfEa1 TÒv ’Epia- — BdMe.
Mov méiv èravafeBnkéva. Sti Yàp èp’ dipuarse deri, méhiv &fc Vf 359

4 » ‘ Lp f. 258* cl

nav* IMatpoxAoc d’ éTÉépwoev érei Tdev ExBope ‘dippov Adde nérpuo.
15 (v. 427). al tò èmeccipevoc èrì uèv mezoò oikeîov, dmibavov dè Fadem fere
èrrì immétov. Vict. £ 812%

419. ..... dtomov dè obtwc Katagpoveîv kai pù xpficdar pitpa, B f. 221% ad
Smov Ye xaì "Apnc aùtà xpfitar (E 857). ci dè ToÙc dua Owpaxr cuvnp- duitpoxitw-
muévnv Exovtac pitpav. oi dè oÙ€ èrrì mavtwv TÒ èmiderov, dAl èrì va

20 tùv dvnpnuévwv, ofov Bn eldev abtoùc duitpoxitwuvac Yerevnuévouc
dià TÒ Ecxudedc0ar.

459. quae in cod. Leid. (f. 353') h. v. ad Porphyrium referuntur
(cf. Phil. XVIII, p. 346) Heracliti sunt, cf. Prolegom. cap. I et III.

500. v. ad H 298, p. 110, 3 sqq.

26 545. excerpt. e schol. ad 92 22 relato (de v. deiiZerv), v. in extr.
opere Znr. 35.
558. muc étépw@i Mérwy è momtàc Tv “Extopa mpwrwc ÈcGNAe- **B f, 226% ad
tehAato.
1 téxa oùv curx. (om, fnréov 8m) A 3 èv vepéanai xal aleépi LO 11 X- Lf. 357.
eov Lp, M@ouc Vici 12 perà tò mAfgoc Lp 14 é&ré9w0L eîbev BLp
16 èmeccipevoc e Vict. dedi; BLLp èmeccipevov 18 ei mov ye Lp 19 ènì
post dMà om. Lp 20 olov èmel oîbev Lp = 21 dià Tè èexvd. om. Lp 27 L
(e. 1. xettar dvip, Bc mporoc èohhato Tettoc *Ayauùv) praemittit drropo0ai, id.
+ néppweev, soprascript. été —elcidecdar L

Vict, f. 8125.

Sri donet cvyzsio8a: è dije reds tov al@éea, ortum esse, Lehrs, Ar. p. 169,
gpatuit — Znvijpari h. v. locum dedisse Nicanor docet (v. 365): rodro #xarégoss
livaras xp00did08a1* 1ò pivror trjenua duolwg piver nti.
5—10 + B f. 221° ad #xpsgoy v. 383 (id, Lp f. 257° c, Ì, dv è’ #xpegoy):
. n dè adtò» od dioiver Ildtooxdog; Sri tdgior Bfeldous neotpvyev. dro-

nov dè 1v imdicimorta wbegw mov Ensivov (om. Lp) dueleîy tòv oundy.

7 Cf. Ariston. 4 500 cum Friedlaenderi annot., p. 102.

1-16 + Eust., p. 1068, 1899. — Cf. Viot. ap. Bkk. p. 456 f 22 sqg. (verba
redperai al #xecovpevos, quae ibi leguntur, in cod. desunt).

17 sqq. + Eust., p. 1068, 15 sqq.

27—p. 216,5 Cf, cadem uno scholio complexum Victor. f. 8159: ... mag dé

18°

216 m

cQar (M 437) vîv Aérer tòv Caprndéva; fntéov oùv St Tò èchiato
vii TOÒ EcaNevce TOTE TAV ÈroAEiv mpTOC Ememacdpevoc, xaì yudc
àvayvweréov rai di’ Évòc ).

B f. 2240 ad 2.... Mic dè dAdaxoî gnciv “Extwp TTprapidnc éciiato; fi
mpdTOc. maya ékétepoc Tic idiac PAdartoc.
B f. 224° ad 559. ..... mc dè peidiyov drocmedpevoc toy divdpa f00c aùtò

deneiccalue0”. vov mepiéonkev Wpév, tò 0éiev Auprivacdar copa dvaic@ntov; f tdXa

Lp f. 261° c. 1 tò rpoxeiuevov dmororia ècri tfic Wuémnioc: dc mpùtoc ècmdato,
demiccalueda. vg yaerraiver dixafuc Tm MPSÙTOY Èe TÒ Teîxoc écdopévri,
B f. 226» ad 647 sqq. ti dijrote mipficar Srrocxéuevoc ’Axidiéa peîtov aùtòv
pévw. — EBXaye; xaì Ydp qnev dANà ti por twv fidoc (C 80). A uù degv-
Lf. 8608. rue xpncdpevoc TÉ) mapà Aidc dwped dTUXET* OÙ Yàp dmtoypfiv firficato,
el pù Tò nav amdiorro T&IV ’Axanîv, kai tc Aitàc où mpochkato.
Lp f. 266 8.1. 816. mc Xérer avwtépw (v. 813) od’ édlipaccev <édhpacev
Lp), évraboa dè dovpì dapacdeic; A thXa TÒ ovd’ èddpacev dvrì
Toò oùk èmAnfe kaipiav, évradda dè tò dauacdeic dvrì ToÒ mAnteic
uévov, Ucrep év 0eod TANT, oUTWw Kai èv départ. f oéd’ èbdpace
xatà tòv mommiv, Bti oÙK eTdev oùTe alua oùTe mANYAV: TTarpoxAoc
dè ficdero mic mANfewc Evdodev.
A f. 2225. 850. mwc tÉccapac rxarapiguricac, Moîpav ’ArtéMwva Eùpopfov
Cf: schol.min. “Extopa, émipéper cò dÉ pe tpitoc èEevapiZerc; feti dè Aerew, Sri
tiv Moîpav où xampf@uncev dc Kovav maciv dvOpwrorc emuemévy.

2 mpwòrwc L 2.3 xal w. dvdrv. tè éohAato, rel om, L 7 vov post
mepiéonte L 8 è Oroxelpevov Lp 11 t9v, wv e corr., Bj tòv L

puo dhlazod Ioraut8ne, dg donlato; N Exdregos tie ldlas palayyos
edo. Ioeguesos dè wilor tò dorlaro val Iudizerar 1ò lodisvorr dirò
toò cdi, 38ev xal d ados. todto Sì araviar slentat. ol dì EBlapev dxse-

Boluxdg. Brevius idem M 488 (Bkk.) Iorap(dp ds medros] xaì ads puo xe7-

tar duo de rodrogi 7 laws Exciregog rijs (Blas rdbewg medros. 7 dvel rod
dodievee tò toyiaro. Cf. Eust. II, p. 1075, 448q9.; qui M, p. 918, 8, paullo
accuratius: &42° #xsî uèv (I1) 6 Iloe@vetos tò faflaro dvri rov #odlevoe
vort, ivtadta dè dvrl roò eloennianoev. — Schol. min. 65 me@rog dorato rei-
205 Agoudv) avrl toò disodlevasv, trAroacer eloelBav. Hesych. fojlaro:
+... È Fonoev. naréfalev. trivate. natinecev.

1 Lysaniam sequitar, v. schol. A JI 558 (cf. Eust, h, l.).

4. 5 Idem schol. L f, 357> et Lp f. 261°. .

689q. Idem fere Vict. f. 816*; cf. etiam +Lp f. 261* v. 559: sdpos toîg xsi-
pivors ur) irepfalvesv. Inloî yoùr tiv wolly ele Iueivov pijviv, Sri tneîvos
mal wollods dveîle nal tò tsizog forjlaro.

10—13 Praeter schol. Lp (f. 262!) proreus congruens eadem fere Vict,
(î. 317%) habet.

20609. Ariston. v. 850: * dix: wods tò Intodperor® riccagas yùo npostndy
Imopfost ad dé pe teltos. tiv Sì xonjv mao mageroptrnv Moîgav osx
dorbusî, adrode SÌ rods Zreveyudvras adrò zeieag. — Ceterum eadem fere quae
supra edidimus schol. L (f. 367) habet: /frjryra: xs dea riocagas rara-

P : 217

Ewor dè tÒ éEffc obtwc dmodidéacive ANA pe Moîpa don kai Antoùc
èxtavev vidc, avbpiv d EdpopRoc tpitoc: cò dé pe èEevapiZerc. È cò
dé pe tpitatoc èzevapiZerc, tv’ ij moMdoctéc.

moMhoctéc, bc tò dcmacin TpiXAictOC (0 488), oi dè Moîpay B f. 230% ad
ai ’AréAAwva Ev- dupw yàp deci. oi dè Katà Korvoò tiv Moîpav tpiroc.
mapernfipdar. Tivéc dè TÒ èevapiZerv èrì Tv avroxeipwv, xai osrwe LP f neo cl
‘Extwp Tpitoc. Tivéc dè Kad” bmepgRatdv, îv° f° tpitoc EdpopRoc, cò Spiro,
dé ue éEevapiZerc. Viot, f, 3215.

854. médev è TtarpoxAoc oîdev Sti ’Axidievc kteiver tòv “Extopa, A f. 222. c. 1.

beep ’AxiAede dxovcac mapà Oéridoc (C 96); Sti xat” ’Aptéuwva xepci dopévt*
tòv Miiiciov èv tw mepì dveipwv, dTav dBporc@fi fi yuri E Siov TOD *AxiAfioc.
cupatoc mpòc TÒ ékkpidfivat, pavrixwtétn Yivera. xa TTA&TWwY ay Viet f 301%,
dmororia Cwxpérove (p. 39 C)- xaì ydp eim èvra0éa, tv d uddicta
dv@pwror xpncuwdodav, BTav pédMweiv dragaveîcdar.

nébev è TTatpoxAoc oîdev Sti “AxidAedc xteveî tòv “Extopa; dévua B f. 2300 ad
écti TOÙTO TH monti, Sti STav dOporcof fi wuyi èE BAov Tod cpatoc "AxiMioc.
mpòc TÒ Èkkpi@fivar, pavtixwt&m Yiverai Belac Yap écri pépoc pucewc, Lf. 366%.
xai Gerotépa Yiverar xwpic@eîca tfic Uinc TOÒ cuparoc Kai mpòc diri 267 0.1.

a xepcì dapévr®
cikeîov davadpapodca. *"AxtAfioc.

125. ..... mc dè Ardhuwvyoc ckudevcavtoc (TT 804) epì “Ex- B f. 233% ad
topéc gue; 7 téya mepì uovwy tòv xvnpiduwv gnciv. A wc ’Oduc- TétporAov.
cevc gna cromòv efhopev (K 561) xatà cuvexdoyiiv, oUtw Kai Lf. 971.
*Ar6ANwvoc dpupnuévou Tòvy KoIvwvdy TÒV KATop@wpétwv cuvapidpeî.

6.7 xai obtwc tpitoc “Extwp, rel. om., Viet. —7xa0’ brepfatòv xal oi-
muwe îv° è Lp = ©popfoc Lp 8 quae in BLp sequuntur: adfer dè abrdv KTÀ.
in Vict, recte novo lemmati praemisso dAXwc adscripta sunt —9 xTeve Vict,
10 orrò @ér. Vic, f èmel pro &m Vic 11 f om A 13 drodoriaic A
22 eMuwpev L

e8uroas xri., sed sub finem multo peius traditum cum schol. B (IV, p. 141,
38 Dind.) confusum est.

5 Id. Eust. II, p. 1089, 64.

9 sqq. +Eust. p. 1089, 60 sqq.

15 8g. Cf. Sext. Empir. adv. dogm. III, 21 (p.554F.): drodizera: yoòv
(è Agsotozé2ns, v. fr. 12 ed, Acad. Berol.) xal tòv mount» “Ouneov ds rosro
(rd reopavisseota. tiv wuziv iv 16 quolteotar tv copdrwr) ragatngi-
davra* menolmue yde ròv pv Idrpoxkow dv 16 dvaresioda: xooayogssovta megi
tijs "Extogos dvargéosog, tòv d’ "Eutoga meol ti ‘Agsditws televriis.

20 sqq. Caret quaestionis forma schol. Vict. (f, 825*): ... xarezerioaro dì
che dei Iareduioso Bla indere xaraxzds (v. 187): yopròs yào Id
seoxdos xal tevzia dì oi rarà udopov drò xgards 11 xal dpov
BdRav (v. 205). 7 8rel tds xonpidas Fivosv, 7 ds 'Odvoseds url. — Ari-
starchus diplen posuisse videtur xgds tò 2oxody pdzs08a1, v. Lebrs, Ar. p. 15.

22 Cf. Porph. K 561, p. 160, 22.

*B f. 234° ad
quindi.
Lf 272, IL

B f. 237% ad
èpicavio.

A f, 2359,

218 P

127. ad 92 15. 16.

143. puEnAic èeriv è pevrwv tàc Mac, derlòc dè 6 dedibc tàC
Tac, pevedinoc dè è vrropévwv tiv driotfita, écsiòc dè è éeedovtc
uaxbpevoc, oiovel é0eX6c. è dè évavtioc oùx è@ÉNecxe udynv
amò teiyeoc dpvupev “Extwp (I 353), dvrì toò oùx vnéuevev 6
dirrogev tv teiv udyecdar. oùtwc Exe xal tò 7 c’ adtwC KAéoc
èc@Nòv Exei poEnAiv éévta (P 143). toò dè quenioc où Yap
Tor xpadin pevediioc oddè uaxfipwv (M 247). xa tò oîov
àavaîtac dpap olyetarodd’ dmépuervev: où pèv rp tori kaxòc
elc dra (a 410. 1) dohoî oÙx dréueve rviva oùte fuac aùtdv oÙt’ 10
aùtòv fiuac.

263. TT 174.

117. mòc pù kai TTarpoxAov eiAxucav; Br mepì toùrov ci Tpwdec
croudalétepor ficav, tòv dè Com. L> idiwv xaì riuérouv vexpiùv.

368. v. ad Znr. 34. 15

608 sqq. Mav tostwv mémAertar È Adroc, xaì Zeri tiv EEw mepi-
epopévwv Znmuérwv: è d’ ’Ibouevfioc dkévtiIce dippw èqe-
ctadtoc — meZòc Yàp tà mpòTa amy véac HAv@e. tic meZòc
îude xai xe Tpwcì pera xpétoc (obtwc aùtdc èTpwon, Sti meZòc
fiv); dMià deî voeîv tà pèv did pécov elpnuéva, tà dè xepalarwdic 20
èEewnveruéva Uctepov tfic èmì pépovc èmepraciac Tuyévra kat” éravé-
Anyiv. tò dÈ meZòc Yàp tà mpoùrta oùk èrì tod Koipdavou dkou-
créov, dAl érì ToÙ ’Idbopevéwc. capéc d’ èk TOÒ Èmpépecdar xai xev

4 paxwpevoc L 6° altuc L 9 otyero L'—16 A in lemm.: Tpwdec $
8° "Ibopevioc diévrice AcuraMibao Ewc t00 abrdc 8’ Wiece Ovpdv 18 inter
vallum quod inter versus indicavi in cod. non comparet

2 Neque Eust. P, p. 1099 extr., plura aut meliora quam nos in cod, suo
legisse videtur: puéni:c 3ì el uèv è pivyav Gli, Tzerai Abyov rò did tod
Fra yedpeota: 1)v xagalizovoav® el 3ì è gesyov Mas, fyovr ras iv molipo
tébus, xarà tiv maod Ioogvelo Adyov, fzet droglav 1) yeapr. Cf. Et. M.
802, di: poEnliv E6vta' dvardoor, puy6v, xaod tò qeiyay rds Mas.

Eust. 4, p. 865, 48: lordov dì xal Ori d deslòs ò Bedidg tds Mag, 6 al

* quinte.

8 schol. B IV 228 (id. Lp, L f. 276) ad pevedrtos: piva» tods dnlove ....
CF. Hesych. pevedijtog: dudesîos, pivov dv th) payg.

13. 14 Idem schol. L f. 827> et Viot. f. 830.

16 sqq. Verba scholii xal fore rov fim ssqigrespiro» Inenparoy
ita intelligenda esse videri, ut dicat Porphyrius, in operibus illis collectaneis,
unde Quaestiones suas contexuisset, {yjrnue illud non infuisse, in Prolegg. cap. III,
ubi de scholii I 682 praefatione egi, docui.

20 Cf. A v. 610 (intermarg.): paxoà 7) wagéxfacis ual xdvra dà pisov' tò
yèe ÉEîe° Kolgavov Bal” dxò yva&poîo, quae Nicanori Friedl. (p. 248) tribuit,
Simil. B f, 244: ad yva@uozo v. 617 (id. L f. 886°) . tori dì tò tie: drae
Mueidvao dndovd 8 joloydv re, vòv Pdl’ ixò yvaBpoîo' rà dì dila

pio.

P 219

Tpwcì péra kpétoc* où tàp &v TAccoITO TOÙTO olkeiwc Èrmrì toÒ
Koipévau (fiv ràp où TY dpictéwv), dAl èri toÙ ’ldopevéwc. dà
uécou dè tata’ dippw tpectadtoc, toò pév $° amò TUTOÒv
duaptev, aùtàp è Mapiévao ètmdové 0° fivioxév te Koipa-
5vov, Bc f° èx Avxtou èuxtipévne Eee” aùt®, dere elvar tò
fico è d’ ’Idopevfioc dkévtice Aevkalidao' meZòc Yàp tà
mpòrta dimbv véac iAu@0ev, è ’Ibopevevc. elwde dè è Tomtàc Tivà
dià pécov TAccetv. xepddatov dè vontéov aùtò uévov mpoeipficdar èv
th è d’ ’Idbopevfioc dkévtice Aeukalidao dippw tpectad-
10 toc* eîta èmeenteîta1 tiv airiav, mùc èrévero èv Tm dippy* mpétepov
uèv fiv meZbc, téTE dè è Koipavoc aùt@ mapécmee tò dpua. meZòc
uèv Yàp tà mpota Aimùy véac èv Ti) N (240) darò Tic canvfic è
’Ibopevevc, vv dè dpvw mépnvev èp’ dippatoc* où 1hp ècriv è Aéroc
Sri amò Kprimne mezòc #0ev, où xpncdpevoc dippari, xaddmep è ’Oduc-
15 cevc, Tpayeîav Èxwyv Thv ’IBdxnv. cnuaiver oùv ST amò TÙV vewv
melòc Fi0ev èrrì tòv moAepov. mpobeic oùv TÒ Ke@dAarov, Screpov
èmexdidacxer mic Ècyev dipua* xai xe Tpwcì péra xp&toc èyrud-
Mifev, ci pù Kofpavoc Wxa modwxeac Kiacev fmmouvc. ToÙTO
ov mpolafuùy énvercev* è d’ ’Idbopevijoc dx 6vtice Aeuxalidao
20 dippw tpectadtoc. mic; è rùp Koipavoc face Todc immouc, èreì
aùtéc Ye melòc ÈAMAude: mMEZÒC TAP TÀ mMPWTA dimwy véac fiuse.
tic yàp fl idiétnc; Sti, elmep éudyero meZéc, dmoAWe1 dv oÎîc èviporà
érévero mpòc obc Tinvérewc fipxev.
xatà ’Ibopevéwce RAME! vewCTÌ TD dippw émpavtoc* melòc Yàp B f. 243» ad
25 ék TOÙ vaucrd@uou ide, xaù di mecùv dv Uywce todc Tpac, ei pi) ’Idopevitoc
6 Koipavoc aùtî mapécince tò toÙ Mnpiévov dippa, dc èéx Adkrov Mia a
Mnpiéwn cuvectpdtevce Nérer dè d7i fidn dvaffivar pAdcavtoc ’Idope- i '
véwc fike Tò BéXoc, Kai TÒv fivioxov Ètpwce Kkatà tUXnv. ei pù oùv
fiverke toùc immovc, tporfic yerovuiac, pecaiméhioc dv 6 ’Idopevedc
30 xal pù duvdpevoc peste, amwdero dv.

698. ézimtai mc ox Éetiv Aùtopédwy unvutiie tic toò TTa-*B f. 247: ad
LL *Avtfdoyoc

1 técco: tò cod. 10, 11 mpérepov uèv fiv in ras. 22 dmoAUMe, e.eupra g £ SÌ ibid
ei scrpt., cod.; dv add. Dind, 26 è Aurmc L 81 L praem. dropia, deinde in A£'9392dC9

18qq. Fuisse qui v. 613 ad Merionen referrent, schol. A v. 613 docet, cf.

Eust. p. 1120, 23 sqq.

24sqg. Eadem fere sed paucis (aliunde, ut videtur, neque enim in schol.
A, quod praemisimus, leguntor) additis schol. Vict. f. 334". — Scholio BL si-
millimum est schol. A v. 614: #xdexzéor tòv A6yov #xl rod Idoperéws. è Kol-
caro (dov 1òv "Itopevia nivduvevoria metév (metdc ydo dnò toù vaverd@uov),
dbrjlece rovs îarove, Sebduevos astòv Inì 1oiv fnzar. Fp8age tv roò "Extogog
Body, Bore perà rò dvafijvar tnl 1ò Goua tore meupBijra: 1ò ddev avrò.
abròs dè 6 Koloavos draileto,-cu0as tor 'IBopevia.

81 sqq. Scholium ab editoribus recte huc relatum; difficultas enim && xl
yvpvòs tosze ad versum £ 2 non pertinet.

Ac. L tv
d’ dyeoc ve-
PEntxdAuye.

B f. 219* ad
abrixa.
Lf 39% cl
aùrixa te-
evalnv.
Viet. f. 340..

220 c

tpéx\ov dvarpécewc, GAN ’Avtidoxoc, xai dià TI vupvòc tpéxei. fntéov
oîv é71 Aùropédovra pèv alcypòv fiv perà tùv fmmwv Èpyecdar mpòc
"AxidAéa dmpaxtov, tùy dAlwy dywvZopévwy tepì toò cwuartoc* ’Av-
tidoxoc dè Taxutepoc dv Tòw dAiwy mpoexpion, xaì ruuvòc mpéerci,
uerà tòv SmAwv TÀc cuppopàc èxmourever mapartovuevoc, fi dià TÒ
uÒù Bapovuevov Toîc EmAo:c xpovicar èv ti ddp.

c
2.9. P 698.

10. 11. v. ad lin. 11,12.

22. TTidtwy èv tpitw TTo\itetac (p. 388 B) xammropeî tùv ddupo-
uévuv, Mérwy ontp TUùv TeOvewTwY uÙ) deîv TOUTO moreîv dc dervév
mi merrovedtwy. ZwiNoc dé gnew dtomov vov eidévar tèv “AxiAéa
(v. 4)° mpoesdévar Te Yàp èypfiv St orvoì ci rrodemixoì xivduvor, tév
te Bdvatov où èxpfiv dervòv UmorauBdverv, TÒ te obTwC Umeprrevdeîv
ruvanbdec. obtwc oÙT’ dv BapRapoc Où èmoincev* kairor ‘ExaAnc
érì tm cupuò “Extopoc oùdèv Torodtév éeriv. Znvédwpoc dè drro-
Aoyeîtar Aérwy STI dià TAV ÉrmepRoAdV TOv mempayuévwy Bpnveî, ai
MM wc cuviion tadta TD Te BiIw* TOOT6 vu Kai Yépac otov diZu-
poîci Bpotoîci xeipacdai te x6unv Baéeivt° amò dakpu ta-
pervv (d 197. 8).

98. dià TI Tòv “AxiMAéa obrwc dvwpalov meroinkev, dc re dTe
Ln te@vavai éBovdeto, TeBVELC dè Zfiv dovAedwy uGMov © éxew TÀv
Toò “Ardov Bacideiav (A 489); fi oÙTE TÒ TEBVAVAI di’ aùtò aipeîcdar
qaiverar oÙte TÒ Ziîv, dMà dià uéva tà Kalà pra xa &mwc mparmy
taîra. Îva uèv ràp Bongricn tù TTatpérhw, te@vainyv gueiv, iva dè
SI .
marg. Avcic, A in Jemm.: Wc moté por phtnp dienéppade 1.2 xal fnréov n
L 3.4 dvriAoyéc te tayùc tè ùv A 4 drecr A_6tvom.L 1 vdv eiva
vel éorévai coni, W. Ribbeck, Mus, Rb. XXXVI, p. 134 14 1it@à Dind. 17 te
del. Dind.; legendum potius videtur t@ téte Rip 20 &c, o in ras, B_21 te
evava B 21—23 dovAedwv — tò Ziv om. BL; in marg. cod. B exteriore,
signo -:- supra Zflv (lin. 21) et ante dovAevwy posito, *B addidit; eadem Eust.,
p. 1132, 60, in suo libro legit, Vict. post ZAv (1, 21): BovAotyunv x” èmdpoupoc
dé; A odTE TÒ TeBvdvai KTÀ. (lin. 22) 22 te@vàvar *B 23 did om. BL
Vitt, supra lin. add, "*B —mpért.n (ante n ras.) B 24 pèv oùv Vict.
aùrixa tegvainy id.

11. 12 Haud scio an ex eodem fonte derivatum sit schol. A 2 10 .11(f. 239,
cl. Mvopidévav ròv dosoror: zeooìv Smo Today) extr.: .... nds dì, pacì,
toîzo menvopivos magà tijs unroòs Freume ròv Idrgoxlov elg ròv aolepov; dar,
qaln tig dv, odte robvopa capoie elnev obra tòv zedvov, nuod te tòv nareòr
lion yivera: cv rorovtar, Stay dè dxofj pipviorovra:. Ad Didymum certe,
cuius scholio adbaesit, referri nequit.

20899. $Eust. £, p. 1132, 68—62,

c 221

TP matpi, Zfiv é06Nder. Were adv Epruv mpoxemévwyv è qiAgxadoc
xal Zùòv Teevavar aipricerar, ei peXXor xadéy Ti mpPAERI AITOBAvY, Kai
àvapicecdar MANY, ei péXdor TÙYV Kat” dpetiv mi mpézai dvaZiicac.

mc TocoùTov quidZwov eicarer (A 489) tòv Tpoxpivovta tò Q A 489 Dind.,
5 dArroxpéviov per” eùxAeiac Ziîv; fito1 oÙv mapapuBovpevoc tiv dueru-©-1 Bovxoiunv
xiav ’Oduccéwc tadTA Que, fi td dmpartov tv vexpov dpuiv fdeit-*" Èmdpovpoc.

Tetar Tv mapà toîc verpoîc diarrav.

100. Oétioc d’ éZafciov kpiv maciv Emikxpijverev (0 598.
99), tiv mapdvopov Mérer eùxiv, tiv èEWw aliene kai uoipac. tò Yàp
xatà poîpav* xaì évaiciua BAZErc (I 58. dè 206 confus. cum f 159)
xai xatà poîpav Eermec. fi Urmrepayéviwce perddnv. àpiv dè almn-
civ* xai yàp f) edyi alticic mapà Beod TuYXAveL fi TAV Katà tO ‘EX-
AMvwy xardpav. dc quaéMiny dè Aordopeî TùY edyiv Oéridoc.

Oétioc d’ ÈE..ciov dpn.méciv ÈmiKkpiaiverev, tiv mapd-
vopov eùyîv kaì éEw alenc kai poipac.
eìc tò èueîo dè dficev dpfic dAktfipa revécgar (C 100).

2 reovavar BO péMe L 37 ReRalwc dvafiwexecdai, el péMor — mpdiewv
avaziicac Vici, —quae BL addunt: Spa dè mc t@ aùtika xpncedpevoc «TÀ. in
Vict. recte aliis lemmatibus adscripta sunt —4.5 Tèv Gir. cod., quod e coni.
mutavi; excidisse nonnulla statuit Buttm. 8 L èEalciov dpiv in lemm, habet,
quod perspicuitatis causa mutavi 16, clic tò om. V elueio V

1 +Eust, 2, p. 1695, 14.

4-7 Ex eadem quaestione qua ea quae antecedunt excerpta esse, ex Eusta-
thii huius loci explicatione, quae schol. E 98 respondet (v. lin. 1), apparet.

8 sqq. Tres quaestiones (duo enim quae initio posuimus scholia pro uno
numeranda sunt) inter se cohaerere in Prolegomenon cap. I docui. Ad hunc
potissimum locuna retuli, quod difficultas quaedam in eo inesse videbatur (Eust.
£, p. 1132 extr.: orgefioy dere sonua xal Sidqpogov 17 yeapy sal Svopeadis).

8-15 Alteram, ut solet, recensionem exhibet; B f. 210* ad #Ea/crov
O 598 (id. Lp f. 246> ibid. c. 1. 2£a/euo», Vict. in marg. f. 209. ibid, c. eod. l.):
ddmov: robvavzior yào Evalcrua Kalvioa Lp) rà raBuovta 7 dixara Com.

«È dix. Vick.). 7 Gregaydveme Cimsofalioviog Vict.) peyddno. doriv dè Chino

nov. schol. Vict, c. 1. derxjv, in text. scriptum) alrpow: xal yàe 1 sdzi) Cia
Vict. alter. man. ex ijouzij corr.) afrpots maga &sod ruyzaret® 7 tiv nad (&
e 1 corr. B) ‘E2ijvov xaregav. ds quiéiino dì Aordoosi tiv sUzjo Oéudos.
(Addit Vict.: Zfaiasov yde tiv #£0 toù alotov yivopévnv puotv, olo» tijy ragà
tù Sorov, Grso onpalver tò alorov.)

De v. éÉalsiov notione v. etiam Eust, O, p. 1082, 29; è, p. 1514, 22; @,
p. 1832, 26; Et. M. 347, 82.

16—p. 222, 4 Eadem fere ex altera recensione petita habet

B f. 249 ad dijjoev X 100: Sposov x 7 (post h. litt, rasura unius litt,)
pdla nolldv drovgopivov'Odvazos devn (a 254). fori dè dyrl roò 80
mosv. doris SÌ ris PAdAns, ds 1ò Mivtoe, duvvov Cdpivav cod.) der
(2 208). Zuoò yde, puolv, édinoe 1ò Iaredxio, Gore pe Bondòv cis BidAns
pevtoda:, [rewès dè "Aesws xri., quae e Didymi scholio petita esse videntur,
ef. II, p. 187, 7 Dind.]. Similia sunt quae cod. Vict. f. 810> habet, nisi quod

Lf. 3380
(O 598). -

Vat. Znr. 0°

Lf. 390
(C 100), IT.
Vat. ZnT. x.

222 c

oùk Ècti tò- foncev drrò tOÙ decuoò oùò’ “Apnc 6 méiepoc vov © dedc,
dà tÒ pèv èbnce KaTà cufKomAv TOÒ èdénce, repiemacttov dè tÒ
àpfic, fv° if) BAABNC, oc Tò Mévtop, duuvov àpniv (x 208): éuoò ràp
édénce xal ypefav Ècye Tfic BAGBNC Bondòv Èyew.

Lf. 414 où uèv ydp tr veuecentòv Baciàfia dvdp’ arapécca-
(T 182), IL. c@ar, Bte TIC tpétepov xaXetivn (T 182. 83). dupiBorov dià
*B f. 269° sà giy dinanwiy. Ecm dè è Aéroc mepì toù faciméwc, STI oÙk Ècmi ve-
dmapiecacoar ueentòv, ei facidedc divdbpa BAGYac Kai Tfc ddikiac mpoUmdpzac amapéc-
Vat. Znr. xa”, CETAI abtév. Ècmi dè TÒ dmapéccerai tÒ fc dpîc andpar, tovtécni Tfic

BAGBNC dmaMAdEacdar xaì éEMacacdar. 10
108. ad Znt. re.
A f. 241 c.ì. 125. ..... mc dè dopov gna; dexareévte Yap elciv fiuépar còv
yvoîev we di. aîc oi Beoì eic Aigroriav diérpiryav. fntéov dè Sti mpPÉc ti ten tò
ord: kai ràp pia fuépa ’AxtdAeî oXù fiv dipect@imti* quomédeuoc Yhp
tem. Aérer ov Sti d0pfa aùtoîc Amodwcw, xiv el mOXÙY Xpévov tod 15
modepeîv dmécmy, uc kai fiueîc év tO Biw Aéropev: Î pia por fuépa
aly èeriv.
B f. 249% ad . Spa dè mc dopòv xpévov Aérer tac dudera Tfic TOV
pndé p° Epure gegiy èxbnpiac fiuépac kai tàc Tpeîc TÙC Èv Taîc mapatazec» tòv Yàp

Li pa òAirov xpévov molùv fireîtar dià TÒ èverdicdar T@ mOMÉLWw Kai pù 0é- 20
Simi Vick 1 tonc.. dirò VO 2700 om. L= edé..e VO 3 pévrwp dppuvov....

èuo0 V, dpfiv V* in marg. 5.6 où pèv — xaXemijvy om. B; faci\fia etiam in
text. L, faci\fi Vmpérepoc V (id. text. L) 7 rapà t.B.B 7.800 ve-
peentòc, om. &n, V venecentòv L 8.9 dimrapécera: (bis) VO dpic trapar
V 9. 10 ritor Tic BA, draMAdEa:r VO 19. 20 tòv ydp 8iov xpévov BL; èMrov
Vict. praebet

tria in eo scholia leguntur: 1) 23#p08v] dposov 16 7 pila — Bssg. nal
Zopoxdîg* del coò yeviotar todi y° dvdol cippazor. Sri stoter 1ò Erei
pù tayayei dvranddociv, 2) Elias. 83tncsv] Idsnoev. deîie dì cis fidAne
xt4. ut B, nisi quod in fine add.: wsquaractéov tò dios' rò ydo 7 roò dé foruv,
8) dels dAutijoa] tivts "Agsog uti.

1 Aristarchum “Ags@ pro «eis legisse schol. Did. 1. c. docet (cf. Eust.
E, p. 1183, 10; Et. M. 88, 2). Porphyrius tamen h. l Parmenisci sententiam
“Aens scribentis notare videtur (v. schol. A ap. Dind. II, p. 152, 3; Et. M. 188,
10; Eust. p. 1138, 2: #uoò dè dijoev ò "Aons, rovréoriv fdnoe nal iuddvoe, vò
dixtioea yevéodat).

3 Ptolemaeus Ascalonita et Herodianus dejs legerunt, fva cquat-
vnta: rò (Ludwich, Mus. Rh. XXXI, p. 206) f2df76, schol. Herod. £ 100 (II,
p. 151, 81 Dind.). ‘4975 #v toîs elxatorsgorg fuisse Didymus l. c, affert; idem Zeno-
doteam habuisse recte La Roche, Hom, Textkr. p. 203, statuit. — Cf. etiam
Eust. 1. c.; schol. HQ y 208: derjr] tv fidA7», roò modépov Iniovdri.

5 sqq. Cf. ad K 418, p. 156, 5.

12 Quindecim dies Porph. etiam &° 304 namerat.

18 sqqg. Ex eadem haec qua ea quae antecedunt quaestione petita esse vel
inde efficitur, quod Eust. Z, p. 1134, 58 eqq., sine dubio simillimo scholio usus
toùs Avorsas affert,

c i 223
Mew dpreîv. xal 6 rommic gna dopòv dè udync èmétavto (T 46),
où mpòc TÙc Tpeîc dpopiv fipépac Alè mpòc TÒ morxidov Tùv cup-
Popùv.
128 sqq. mc, gnciv, oÙk dmotpérer uGdiov Tfic udync, dMNà xal A f. 241% cl
5 èmippwvvuciv; A dTI eÙKdefi TOv Bdvatov aùtd fovAetar revécgai. tòv val di TadtA
oùv per’ eùxdelac cuvarveî Odvatov* didmep Fic poipac où mpoeîmev Ye MÉvTa.
aùT® un mepieinmtar Tiv eic oîkov dvaropidijvi mic dè yédkea
Mérer tà map’ ‘Hpaictov mia (v. 131, cf. v. 84) arrò tfic yeipovoc
inc; xe yàp xaì xaccitepov xaì diprupov xal ypucév (v 474. 75).
10 xoivétepov ov Kai xaAeîc Èderov kai toùc TAÙTA épraZopévouc: ide
dè xaAkevc (1 432) “Ounpoc, tèv xpucoxdov Méywv .....
168. dà tI, paci, xpifda Ardc, al priv gna picnce d’ dipa B f, 250° ad
uiv dniwv xucì xippa Yevécgar (P 272); dir èrel Unécyero xpusda.

“EKTOPI dpicteverv Éwc Éemépac, dià TOÙTO aUtdv AdBpa Bovdeta: mpo- Rai adi
15 avactficai, iva tèv toÒ Aidc pataricn Adrov. f. 8415,

192. Znreîtar did ti tà TarpéxAov où Naufaver, ei kai tà aUTODA f. 241. c.l.
èxelvw fippocev. tivèc, fivioyov Aérovtec eivar tdv ITatpoxAov, gacì pù dMov d' od
tyerv aùtdv Srda. fntéov dè Sti eTye kai éudyero* AxiMedc rav Tev ode 100
Î oî téTte yeîpec damtor paivovto (IT 244). mvèc dè Bn tà ve

20 pelZova t@ ÈAGTTOvi dipuòZer paroyudtwy mpoctisepévwyv, tà dÈ èAdr-
Tova t@ peiZovi oùkén. fntéov dè BT divarai Tic Kai ÈAGTTOCI mTPÒC
xoipòv xpficda. Kpdtnc, éri tà TatpéxAov Aùtopédwv efyev, Emwc
icu@f tò eTdoc kai dézwcv efvar è uèv ’Axidiedc $ dè TT&TpOKAOC.

1 udm L 4 pneiv cod.; qaciv Vill -6. 7 diémep xTÀ. verba corrupia
Bekkeri coniectura mpoéAnta: pro mepieiAnmta1 scribentis non sanata sunt
11 sequantur verba ad Nicanorem referenda 12 dà ti gna L 14 Rovderar
Miepa L 16 avro0 Wachemuth, de Crat., p. 45 18 dè om. cod. 28 cwef
cod.; corr. Vill.

4-7 Cf. B f, 249 ad. val 8} v. 128 (id. Vict, f. 342», L. f. 3955): yevvaîon
xal tig itidos tò 1805 iv Sevriom ritspivne tiv ldlav cvppogàr tig roù
nasdds sUndelas nal Fraivovane tòv dxle 167 pllwr xlrduvor, ds Cos L) dv-
meîv Tuella tiv pntiga.

8—11 +B f. 249% ad yeixea v. 181 (id. Lf. 895%): xegolxsvpéva, xal tòv
zevovziov dì quiuia nale» 1288 dì galueds Sx1' dv geoulv ty ov gal
usa, olot ta yevoòr eleydtero. Addit Vict. (f. 342): xal fv dea gaZ-
neve "Hpatotog solnaev (O 309 confas. c. A 608 vel 7 92). Similia sed ad-
mixtis aliis, quae aliunde esse petita videntur, ap, Apollon. v. yd4xea, Et. M.
808, 84 (unde MQ y 432 pendet), schol. B 7 283 (cf. An. Ox. I, p. 436, 14). —
Xaluéas tosc tòv 0(8neov feyatopivovs dici inter ea, quae xard rd #80c ife
items dei dialvesy,Aristoteles (poet. 25, p. 1461 « 28) attulit(cf. Prolegg.cap.IIl).

16-19 Cf. B f. 218* ad Wegdxww I 244 (id. L f. 847: c. 1. rjusregog Pegd-
xa, Lp £ 256° c. 604.1): gacly (qnolv Lp) iuolov8yuivar Idrooxdov ‘Azillet
de rivlozor. dg oùv ‘Ayidisî cuvayovitera: ijvlogos dv; nal 1 Wavuacrdy
uouog xa) Com. L) dyargsiv, Orov ys nal Abropidor tovro rodi palvera:;
Eadem fere Vict. f. 305%, nisi quod initio: "o/araozos ds ijrloydr puo ijxo-
2ovOnuiva: uri.

Lf. 3968,

A c.l. èx è’
adro0 date
Piéra.

A c.l. Ev6a
dè xal TéT*
BAovto duu-
dea.

A f. 248. 0.1
*Héliov è’
dxdpavta.

224 c

did ti, pncì, tav TTatpéxAov ravordiav ok avadapRaver “Ayià-
Xevc, éredà ai TatpékAw tà aùtod fipuocev; dANor dE ac, Sr
xarayéAactov fiv tamervòv qavfivar toîc TeBappnkéciv, oi dè Sri mv
Tlatpéxiov Aùropedwyv elyev, fva dià maviòc *AyidAéwc fivioyoc vopi-
Zntar, fi 61 peiZova uèv Tcwc dppocdeîev ficcovi, où pévtor tò àvd-
maliv, dicre oùk rAduvato aùtoîc étAICOf VAI “Axiddevc. © tp perte
uèv ica fiv, dcdevfj dE' diò oÙx fippottev ’Axiddeî mpomndòvir eic
mpodprov xivduvov.

206. mac dè, pnciv, oÙk ékaleto; kai yàp oi Beoì aùroì TPWwTOI.
fntéov dè dn pavtacia fiv.

230. &migaviv qac kaì duerpov tò Tfic UrepRoNic. fintéov dè
uc oÙk Èeriv® è Yàp TC airidoc péfoc, fiv Emécercev fi PAOnva, aì tò
xaduevov mròp ÉkrrAnziv tocautnv mapécxev, Were aùtode dp’ éautùv
Umò tapayfic &modécbar.

239. 40. Znteîtar dià ti dikovta gna tòv filiov diva. Kpértnc
uèv tòv aùtòv ’AmtéAMNwva elvar xaì filiov: émturgavéviwv oÙv TÒèvV
Tpuwwy, xpoviZer fdépevév te Kai unkivovra aùtoîc tò èritevrua*
“Hpav dè tà évavtia BovAopéynv dvarkaZerv aùròv diver. ’Ara0o-

2 tà abtà oùy fipuocev cod.; correri e schol. min. (v. infra) -—4 dyiMXebc
ivioxoc vopiZera: cod.; corr, e schol. min, 6 aùràv étA1c8Ava: dyidAéa cod.;
corr. e schol. B (v. infr) 7 ca cod. fipavro cod.; corr. e B__ 8 mpodprov
corrupt,, npodprov scribendo non multum lucramur —9 pro gncìv Vill. ga-
dv 16—19 rdépevov dè kal ji) Korvdv tò abtoîc tò èritevrua “Hpav dè tà
èvavtia BovAopéiny aùtòv dvaykdZerv ndbuevov dè xal unxivovta aùtotc tò
èritevrua “Hpav dè tà èvaviia BovAopéwny dvarkdZew aùròv dive (sic) cod.;
corr. Bkk.

1-8 Quamvis si singula verba spectas pessime tradita sint, e cod. L edidi,
quoniam quae e scholiis B et min. statim afferentur e fonte simillimo hausta în
formam breviorem redacta sunt. Eadem Eust. Z, p. 1137, 44 in usum suum
convertit, ubi quae leguntur: 2v8zosra: dè rò drrogor nal drò ts Affeas* nlvrd
yàe vevzea I8dla diva, roradra SÌ 0dx Fxer sdosiv, sineo torudra diyar rà
fipasordrevata, cum lin, 3 cohaerent.

1-5 +Schol. min. (c.1. &210v d od &nv olda tod dv xivrà revzsa dio):
se... did el 8È, pnol, tiv Iate. — ffepooe; xal paci tives — fra did navids
’AgiAiéwg rvlogos vopltntai.

5-8 +B f. 261* ad olda: dià té roîs Iluredxlov Brio ovy dmditera;
qaolv Abtouidorta pogriv tà Iaredxiov, Sag dden Margoxios elvar. 7) Gr.
peitova pèv — dore osx Ndivaro avroîc drdioBirar "Agilievs. 7 19 peyita
uèv îaa KIsa cod.) 77, dofevi BÉ. diò ovy foporrev "Agidieò neonndavii sis
xdvra x(y3vvor. Eadem omissa quaerendi forma Vict, f. 343%.

9. 10 Cf. Porph. E 7, p. 79, 24: f9” 7 dis wveds garrasla, ovx eldi-
ud nie. .

158qg. Cf. B f. 252* ad aéumev v. 240 (id. L f. 398*; simil. Vict. f. 3449):
Inel Onéozero Zevs' din t° élios (P 465). "Andilov dè Kiorlo L) ò fisog,
ds dumv duver' rizicraro ydo mods derorslav Towol Sodeicav xaed Aiòs tiv
Nuseav. pvtinòv di fori 1ò Giov. — Eust. E, p. 1140, 49, Agathoclis expli-
candi rationem Crateti tribuit.

c 225

xAfic dé quei cuvarecdar, bi xa0” “Ounpov èvavtiwc TÈ oÙpavò pé-
perar è fidioc, ti) dè divn aùtod cuvéAketar* “Hpav yàp elvar TùYV TOÒ
maviòc guav èx TOÒ f où péuvn Ste t° èxpéuw dyé0ev (O 18),
Eixecdan dè dikovta tÒv fiMoy Umò tfic divnc mò toc ducpdc.

5 245 sqg. èZijmta: mpòc ti tiv èxxAnciav dBpoiZe. mvèc pèv oùv
Tòv momtfiv paci perdrew tiv paynv eic Adrouc del Onpwuevov tò
momilov. oi dè, did déoc Toùc Tpùac aùTtopétove cuvdpapeîv kai
àvarkac@fivar bnuntopeîv tòv “Ektopa.

270. 71. .... dà Ti dè può idig tadTa mpòc “Extopà qnew; bn

10 tò mAfiboc eEaipwne TÒ*moAÙ Kai tapaxdidec eic éxxAnciav cuvéppevcev.

308 (= Vat. Znr. \8°) v. in fine operis.

334. 35. mc, qnciv, dtapov èd tò c@pa, Tfic Tod “Extopoc àvar-
pécewe dbdiniov odenc; fntéov dè St mapà Tfic untpòc édidayon, bun
érsùc adtm pévoc éeri. mic dè tà éauroò Sria “Extopéc pnew; fl

15 Toivuv tò “Ektopoc mpòc tò KegaAnyv pévov èxAnnréov, fi Bn xaì
aùtà TO dpeNopévov xrfipa yérovev.

356 sqqg. De fragmento e Zenodori libro qmepì tfic ‘Ouripov
cuw@eiac petito, a Villoisono et Bekkero ad Porphyrium relato, a
Dindorfio recte ab illo abiudicato, v. Prolegg. cap. III, 4.

20 376. v. ad H 298, p. 110, 3 sqq.

431. xa roc gnew f) “Hpa (2 60) kai dvdpi mépov mrapd-
xontiv; fi bri tv cupBarvéviwv td Ai tiv altiav avagépoverv dc
dpyovri: © bt aùtfj altioc TOÒ Ydpov.

478. v. ad TT 140.

[3 489. àviciépnigv èemi TODTO* Katmropodci pèv YÀP Katà Tv mrepì

3 è«péuvw cod,; corr. Vill —12 è@ tò coua Bkk.; édcw è c. BL 16
«rua 100 dp. vér. L 23 aùrà om. L

7.8 Bf. 252 ad v. 246 (id. L f. 398%, Vict. f. 344*): dxows riv rrolev
Kdediay L) avro» Inloî" mA7t0og ydo Fori cuvrgdzov elg inuinciav, 09 atea
anyoò nadodrros dilà roò péfov ....

12—16 Aliter haec constituit Vict. f. 348*: mag — ovons; dnréov dè dr:
siunudes map rijs pnrods* 0888 È pupi — pévog iyyiBev add (0. 182. 33).
Sequitur: rsvzea xal xspadijr] toò yd0 dpalopérov xrjpa yiyovev.

23 Postrema Vict. (f. 352*) ita: 7 xarà t}y véav [oroglav, dti avrò; avi]
aîzi0g yéyovev roù yduov.

25 sqqg. Scholium ad eundem versum e 275 recurrentem pertinet. Quae
enim nostro loco omni sensu carent dpsnìs dì Soxei xrd. (p. 226, lin. 9), ibi
optime ex ira qua Neptanus in Ulirem accensus est et e discordia quae inter
eum et reliquos deos intercedit (e 282—90) explicantur. Nihilominus, quoniam
prior scholii pars loco Iliadis optime respondet, codicem B secuti edidimus,

Lf a
Cf. schol, min.
v. 245,

B f. 252> ad
vucerar.

B f. 254° ad
0Ù ce mpiv.
Lf. 40.

B f. 255. ad
Zede dare”.
Lf. 4068.

"Bf, 257° ad
dupopéc teri,

Quae uncinis inclusimus ex ipso Porphyrio hausta esse e schol. T 67, de .

eadem re eodem fere modo agente, apparet. — Satis antiquis iam tempori-
bus de huius versus quae videbatur difficultate quaesitum esse, Aristoteles
docet, poet. 25, p. 1161 @ 20: xal tò oîn d' dpuogog sarà perapogdr* tò yào

Vat. Int. 7.
*B f 257% ad
èrépnv méhiv.

226 c

Tic “Apxtov A6rov pdckovtoc oîn d’ di uuopéc écti Noetpv ’Qxea-
voîo, xa06iov ràp mavta tà Èv TÒ dprtxò pù dive. Adorro d’ dv
èx tfic dvagopàc tUYV mpòc È elpntar dià Tic Méfewc* eipnuévov ràp
Tiniddac 0° ‘Yadac Te T6 te cRÉvoc ’Qpiwvoc "Apktov @° fiv
xaì "Apagav ètixAnciv xaMéovciv, fi t° adtod ctpégpetar xai 5
t° *Lpiwva doxeve1, tò cin d’ dupopdc teri Noetpùyv mpòc
taòta tà findévta dictpa xai tà curkatadexBévta Èxer TV dvagopdv.
xv diaipfita: dè oî, elta fi d’ dpupopoc écti Roetpwùv "Qxeavoîo,
xatà Aéfv fÎ Adcic imrapye. [amperèc dè dokeî TÒ TÙV mapà deodc
tà mieîcra map’ ‘Ouripw AeXéyBar dv f Aci xatà Tò mAeîctov darò 10
Edove NauAdverar: èE EB0vc ydp tivoc Toîc momtaîc mapaxeyWpnrar
xal Toîc Zurp&porc kai toîc mA&cTaIC avopwrrotadelac tùV Bey dia-
Tyroîv xal udyac aùtiv mpòc dMANXovc kai Ontefac Kai &ANonicerc
diauudodoYeîv.]
490. Y7. 15
509 sqq. 7roANfic Tapayfic TAfipn èdofev eîvar tà èmn TaÙTA-

Tàv d’ ÉtÉépnv médiv dugì dio ctpatoì efato Maùv,
sio Tevyeci \aumépevor, diyxa dE cpiciv fivdave fovàf,

fé diampadéerv A dvdiya mévTa décac@a,

xTficiv Beny mtodfe@pov èrmfipatov èvtòc ééprer 20

oi d’ obmw TEIBOVTO, Abxw d’ UmEBWwPNiCcOvTO.

teîyoc pév f” dAoxof te piXar xai vimtia téxva
515 $Uat' épectadtec, perà d’ avépec oÒc Èye Yfipac.

oi d’ icav, fipxe d’ dpa cqpuv "Apnc xai ITaXNàc ’A@fvn

duopw xpuceiw, xpucera dè eiuata Éc@nv, 26

xalò xai peràdw cùv Tedyeciv We Te Bed TEP,

àugpìc dpiZiàw, Maoì d’ rmodiZovec ficav.
s2o0 01 d’ Ste dii dj Txavov, 801 cpiciv eTke Noyficar

èv motanò, 801 t° dpdpòc Env mévtecci Botoîciv,

Ev” dpa toiy' ÎZovt” eiNupévor atgori xaXkd. 30

toîci d’ Ermert? amdvevde diw ckomoì efato Aamy,

8 dé 1 eîta fi è’ cod.; of conieci 18 dixa dé cqiv rivdave BovAf B, qui
versibus qui sequuntur omissis ita pergit: péxpi 100 èv 3’ èride1 velov paraxdy
niepav dpoupav (v. B41). tapdccer ràp xtA. dé cpiciv V 21 drmepdwpficcovro
V 25 ficenvV 28. 29in V post fxavov fuit èv rotauò, quae a versu se-
quenti aberant; huic addidit, illic delevit V® 29 mdvrea V 30 Lovro V

yraguataror povov. Aliae solvendi rationes e Strab, I, p. 3C et Apollon. v.
dppogov peti possunt.

2.849. Cf A £ 489 intermarg.: oln] cis sods ta soossenatra dorga, duel
mal &220 Zorì pi) Sivorra, B f. 257% ad oîm: sò ofm osx Fzer tir ciyugiam»
xe0s Grayra tà fidia, dilà mods piva tà 1j doxlò: ivrerunmpiva’ elol ydo
xal dla pi) divovra. Apollon. L.c.: .... 7} sede tà neossenuiva ti)» ciyuesaiy
MoLita....

9-14 V. ad p. 225,25.

c 227

déruevor èmméte pfia idofato kai Ehixac Bode
oi dé taxa mporévovto, diw d’ du” ÉErovto vopfiec 523
tepréuevor cupiyz1, déidov d’ oÙTI mpovéncav.
oi pè v tà mpoidévtec érédpapov, dxa d’ ÈTterTa
5 tauvovt” dupì podwv drédac xaì mwea xadà
àaprevvov diwv, xteîvov d’ émiundofortfipac.
ci d’bc odv EmddovTOo mod Ùv xéladov mepì fovcìv 530
ip&wyv mpomépore xa@npuevoi, aùrtix* èép° fmnwy
Bavtec depcimédwv perexia0ov, atya d’ fxovto.
10 concdpevor d’ éudyovto uayxnv totapoîo map’ dydac,
B&XNOv d' din Xovc xadknpeciv éryeinei °
xal tà éEfic. Tapdiccer Yàp ToÙc mOMNovc® ci dio crpatoì dpa Ye modé-
mot elica tùv KatomobviwY Kad dAMiAorc gidor, fl elc uèv tv èx Tfic
moiewc, è d’ Erepoc moréuoc; kai mpòc tivac dixovoodcv; dpé re
15 mpòc dMAXouc. fi mpòc Toùc èvdov; rai èrì tivwuv tò oi d’ oùmw
meidovto (v. 513); dpd re tùv elcw A toÙ étépov ctparod; xai
maliv tì tivoc Tò A6yw d’ dreBwpriccovto (v. 513); dpé ve è
Etepoc tÙùv cipatov ©) ci Evdov; xal tivwuv oi cxomoi; kai tivuv î
Aefa; mc TE, ei tÙY Èvdov f dela, 6 Abyoc Tap’ aùròv; Kai tivec oi
20 èmetiéviec; dpa oi dio crpatoì Rf) ci Étepor; BAwc Te Tic f diari mwere
Tic mAdicewc;
èv TO devrépw tv èEnyntixbv gueiv ’AXéEavdpoc è Kotu-
aedc, bm dio crparoi mepiexi@nvio Tv mOdiv modépior, f) rrop@eîv
dEroîvtec aùriv È tà fiuicm MaB6vtec dmévar: oi d’ Evdov Svrec oùk
25 édéxovro iv mpékAnciv. ,,0Î odv moXéuio1, queiv, ,, évédpav tivà
Eronicavto Toîc morpviore kai Toîc BoukoMiorc, & fiv Krijpata tv èv
ti) méder. eîta dELoî tò pèv oi d’ odmw meIBOvTO (7.513) dover
mepì tv èv TÎ moici, tÒ dé Abyw d’ UmeEBWwpiieccovto mepì toy
molepiwv, xaì tò oi d’ Tcav (v. 516) repì tv modepiwv Tòv elc tiv
30 évédpav dmigviwv: oi dè cxorroì Twy modeuiwv elci* tò dè ci d° wc
ov ènUBovTO molùv xéXadov Tepì Boucìv (v. 530) ri tèv èv

1 &note V; cuius verbi syllabam postremam et verba sequentia usque ad fodc
humiditate deleta in textu V? rescripsit 2. 3 inde a syll. ec verbi vopfiec
usque ad oîri hum. del. V? in textu rescrps. 5 tduvovro V 6 dpreviov V
8 ipd...... dporde V!, ipdwv mpor V* in marg. 10 cnchpevor ..pudyovro Vi,
è’ è V? in marg. 12 xal .. éfc V!, tà text. add, V* Toùc mohhoùc KTÀ.
interpunzi Kammer., p. 99, secutus 13,14 ec pèv moMépioc 6 è’ Étepoc tuiv
èx Tic mé..wc VO 16 veom VO 20 dp o VO 21 100 mécparoc V
22 èEnyrubv (sic) BO brevius V: &AéEoc pèv 6 or. obtw quei dio crpatol
xtÀ. 28 rapexd@nvro B 25 &vedpdv tiva BV 26 tv morpviwv xal ov
BouxdAwwv V 29. 80 mepl tv elc &vedpav amévrwv rroleuiwv V 30 vedpav B

81 rrapà fovclv B

22sag. +Euet. 2, p. 1159, 25 sqq.

228 c

Ti moler dover’ èkadéZovto yùp èv èxxAncia BovAeudpevot, tà Teiyn
Ppoupeîv mapadévtec Ti) dmodéuw fixig* TÒ YÀp iPpdiwv mpoméporde
xa@npevor (v. 531) cnpaiver ov èxxAncniv, èv alc eipovci xaì èx-
xAncidZovav. Ste d’ aùroîc èunvi@n tà xatà tà rroiuvia, Emtpéyova,
rai èEeX@6vtec cuppaMhove: paynv.

elye d’ &v midavémta f) diatimwerc, el pù mpòrov pèv Bepia-
cuéwn fi amédocic fiv TOÙ TOIOdTOv ctixou* oÎ d’ oimtWw TEIBOvTO,
Abyw d’ bme@wEpficcovto. tò uèv ràp oi d’ oùmw meigovto
dEroî mepì tèv Èvdov dkovew, tò dé A6xw d’ UmeBwPIiccovto mepì
tv éxtéc, fv f tò ci d’ oÙTWw TeiBovto dvrì TOÒ più merdopevwy
aùtàv elc Agyov é0wpriccovto oi tàc mpoxAicec rorovpevor. [tò dè
ci d’ odmw meigovto dv dkovwew dvri TOÒ ui medopévuv aùtdàv,
Bianov.] méAiv dè puerazdò T0OÒ A6Yw d’ UmeBwPHecovto kai t0Ò
oi d’ Tcav èuBepificda pace mepì tùv Èvdov, Btr oi dmédepor
éteogpuadkouv dt’ dcdevetac, Éctiv Èderxévtwy tòv romtàv pù duva-
puevov pdlev draphywe. mavtwc dè xal 8 Adyoc oùk è évmtwv fiv
Tv év toîc dio crparomedorc, GMà tivive mc oùv drefiaciv oi èv
Tij mole, pavepùc te Kai ddelc TÙùV moMoprovvTtwy KwAuévTwY;

aueivove odv ci oitw diatumwcavtec TÒ mAdcua: dio crpatoì
EmeNodviec mode TIV Nefav Tepujhacay, xal tiv ITÉdIV moMIOPKodvTEC
dEoda tùv év aùTf xmuétwv Nafeîv tÒ fipicu èp’ © te KaraBécdar
tòv méreuov. oi d’ év Ti méier oÙx èrreidovto, dii èvedpevcovtec
énì métov épyéueva tà Tetpéroda dmiiacav. oi moMépior dè crparoi,
xaimep èxkAncdZovtec, mel énudovio ToÙTO, TUùV fmmwv èmipavtec
emidov adtoîc. St yàp aùroi elica (A€rw dè oi crpatot) èxxAnad-
Zovtec, dediAwxe Tepl adtbv eimuv* dixa dÉ cqpiciv fivdave BouàMf

1 èxxAnciac VO 3 rv om. B 83, 4 elpovai xal dyopevovav VO 6.7
mpora uèv Rep, fiv i) andò. V 11-13 tò dè — Biarov recte uncinis inclusit
Kamm., p.99 18 89q. xai 100 inserai; Bom. (14) &r1 el Cin ras.) dméAepior èr.
B; corr. Bekk. V post trme@wpriccovio ita: éuBeRAAcOa: pdicker mepl tmv Evdov
Tò oi d’ Tcav Eeriv èAerxévrwv xtÀ. lin. 15 16 xal 6 om. B 17 dvd V
‘19-21 litteras oùv ol oftw diatumwcavtec TÒ 1 et xal (bis serpt.) tiv m6A1v moNop-
xo0vtec déLo0 humiditate deletas in textu rescripsit V* (19) mAdcua VO 21 tv
xtnudtuv tdv èv ari VO tp’ © reV 22 èvedpevcaveec codd.; corr, Kamm.,
p. 100 23 moròv B 24 xaim.. V!, ep V*® in marg. 25 ad... ed V!,
tor V? in marg. Meyer Vi, w supra ei serps. V* èxrimerdzovia. V
26 fiv.ave V!, dè V? in marg.

19599. +B £. 257 ad jo d° feéeno Z 509 (id. fere Vict, £. 3581): ofrac
dEnynzior: néhiv vivà miqruadendivres dio moleplov arparo) tiv delav dpel-
Aovto: vdyuator SÌ xal ti)» xrijciv diaveluactar tods molitas ix rt madoai
tòv xélenor, ol dè molîra ovx Ineltovro, dilè auonods méupartes ti6goy
Ktidzovv B), dmdre Féovor rà Sotppara avròv Imì vopriv, fva dpilorvro ov
moleulov. xal dj tovto moroderv, oi Sì ròv 8devfov drovcavies — Frvzov yàe
meol rolrov asonodvies, notseov doneoBrjcovia 17 dela 7} moleproorer — dri-
Bavtes rv îamav cuvijpav nddepor. Cf. +Eust., p. 1169, 18 sqq.

c 229

(v. 510). daxoXovgwc dè eipntar èrì tmv èvréc, STI oùk èmeidovto pév
re, elc dè Agyov xa@wrMiZovto, mapadéviec Toîc dctpatestore TÙV
ppoupàv TUv Teùv. kaì tò oi d’ Tcav èmì tùv Èk Tfic médewc
axoXovowc èrfixta:, Ad@pa èzrdviwv aùrdv, Kai Bdev oÙk fiv mpocdo-
xficar Toîc EEw dvoxàc Èyxouci TOO moéuou kai èkkAnciaZovewv. aùtdv
te oÎ ckomoì TY elc tèv Adyov èEEMOGviwY. kai oi Teprépevor Taîc
cupiyir vopeîc eì pèv tv modepiwy efev, éyer Abrov, ei dè tùv èv Ti
méde, rapéiorov* où Yàp oi tv moMIopkovpévwv èréprrovto, dl of
Tv moMioprovviwv. Kai Mormdv dkododbwc dmtelB6vTwY TV ctpa-
TRY, mepixdonta1 pèv oùdeic TAV mÉAIv, udyn dè epì tòv Abxov viverar.

dior dè rflouv TUùV dio crpatòv tòv pev gidiov eîvar tOV
Evdov Tv dè moléuiov, xal tòv puèv moAéuiov Ééieîv BovAecdar TÙv
mély, tòv dÈ giiov dfrodvia tà fiuicn dodvar TÙY Èv TY méder rmpd-
Tuy, Toùc dè roreufove urmw reibecdar dANa BovAevecdai* by Bov-
Mevopévwy, Adyov aùròv [TÀ méier] cucriicar ToÙc TOY Evdov gidove
crpamitac. Tetdpaxtar dè kai fl toradtm èxdoxi, dc émiévii cor kat”
aùtà tà mn Ecrar dijhov, diete Î) deurépa amédocie Eye tà Tfic ‘Oun-
pixfic diavotac.

èxeîvo pévtor maperdeîv oÙk dZiov, STI ci mepì TMappevickov
ctiZerv AEiouv èrrì toù

teîyoc pév f° dioyxoi Te pia: kai vimia téxva

puat® èpectadtec perà d’ dvépec odc fye rfipac
(v. 514. 15) perà tò fato, elta cuvfimtov tò éEfico épectadtec

1 dè om. BO èmel tùv èeréc B_ 2 undi..v.. ...adévrec Vi, Zovro
rapa V* in marg. 3éreltùvom.V_ 4 fîvin texto paene deletumin
marg, repetivit V® 6 cx..ol V!, xomrol V* in marg. 2iidvruv V_ 8 rapà
Aévov V 9 2èreM06viwv B 10 repixd@nta: conieci; rapaxd@nto B, rapa-
xdontar V; mepixdonto Vill. 11 elvar giliov V 13 dilodv V 14 Bov-
Aecdar, ed supra € serpt, V 15 aùrò VO 1A néXe deleri iubet Kamm.

16. 17 xot° aùmiv tà fim BO 17 &m BO èyerai pro &ye tà coni. Bekk. 20
eriZev hElovv post Yfipac (lin. 22) coll V 21 Getroc VO 28 éElc B

11 sqq. Discrepat tertia explicandi ratio ab Eust., p. 1159, 28 sqg., allata.
19° Quae sequantur usque ad finem scholii excerpsit Eust., p. 1159, 61 sqq.
206qg. +B f. 257% ad guar’ v. 515: rivts els tò diaro crltovawr, fra to
dvéoges uovo deudon tò fpestadres, Îva d #31 Endysodar, tosto tv uiow
ninrai KVilL; usîrar cod.) #3s1 yo perà d’ duéosc lpearadres [ò Midray dì
dv toîs vépors xti., quae huc non pertinent]. Eadem fere + Vict. f. 855°: tivàs
als 1ò fiat’ aritovow. 7 3 dei Indysotar, toro dv pio reisar’ Eder yae
pero è’ dvéoss dpsotadres. tò el 8É x "Aons degagi pens 7 Boîfog
Axdiiov rel îvda pèv els Azéooyta Iverpileyt8av re diovor Kd-
xurds re. [mods dè 1ò docevind» dédamev, ds Îv 1g pres tic od» Orfdeta
&eds uri. (cf. Bekk. p. 510 f 40—44), quae aliunde illata sunt]. — Parme-
niscum, cuius rationi in utroque scholio excerpto alia quaedam er eadem
quaestione petita (v. ad p.230, 21) adhaeserunt, h.1. e Nicanore afferri, schol. A
v. 514 (II, p. 175, 15 Dind.) docet.
ScuraDER, Porphyr. Qu. Hom. 16

230 c

petà d’ dvépec oÙc Èxe Yfipac. ,,éàv Yàp Toîc dvw, pacì, ,,cuvd-
ywyev, coloixicuòc Éerai, érrei OnAuxdv mpérerrai xaì oUderepov, tò dè
éctadtec dpcevixdv. édbuvaunv oÙv pdvar mpòc adrovc, St Kai
oitwc “Ounpoc moAdà cqnpatizer xaì aùtòc ràp Nérer xAutòc ‘Immto-
déuera (B 742) xaì @fiXuc dututi (? Z 122) xaì BAowratoc dòbuii
(dò 442) kaì Sta xaAkeov (C 222) kai dAòc molioîo (Y 229), xaì
èrrì duikdiv: oÙx &v é@p° bpetépwv dxéwy TANYEÉvTE Kepavvò
(0 455). dAiwc te Èv Toîc TEÉKVOLC Kai oi dipcevéc eici* ti oUv KwAver
mpòc tò cnuarvéuevov àmnvmeévar, dc èm° dAXwy pupiwv; ofov* ve-
péin dé piv duqiBégnke xuavén, tò pèvoùmot” épweî (p 74)
mpòc Ydp TÒò véPpoc f) amodocic. madiv: Rd” érrì delià rd’ è dpi-
ctepà vwuficar Bòv dZalénv, té poi teri taXavpivov mode-
pizerv (H 238) mpòc yùp tÒò cdkoc fl dvapopd. kaì eimuv én°
eiponékorc diecciv èrayer tà d’ épfima goBeîtar (E 137. 140)-
mpÒC Yàp tà mpéfata TÒ cyfiua. kaì évradda oÙv mpòc TOÙC Tmaîdac 15
pain dv tic eivar tiv dvagopav. èv dè toîc Umokeévoic kai dio
cuiuata Èuzev, érrì ToÒ

didvdix’ drayvta décacdar
xTficiv Senv mtoMieBpov èmijpatoy èvtòc téprer
(C 511. 12): tò yàp dmavta mpòc tà Ktijuata dvapéperar, tò dè 20
Beny mpòc Tav Krficiv. éuoì dè dokeî maparmàficigv ti viv Kavodde

3 A oîv duvéper V!, duvdueda oùv V? in marg: = 4 xAutdc ex xAut) corr.
VI 7 ihperépuv VO 8 dvépec eld B 10 dicon V!, corr. VE 11 detà B

12 Buv V 14 dò Epnua gofetcoar V 15 tò cxfiua dnAovpevov (infra
pevov quinque punctis positis) xai de oîv mpòc t. maîdac VO 16.17 xal —
èrì 100 in V humiditate deleta; in textu rescrps. V® 18 didvdixa mévta codd.
19 xmiciv &rwc Vmtod, — èéprei humid, deleta in text. rescrps. V* 20, 21
dvagéperar mpòc tò(?) xtijuata V

3-7 Exempla ozruarog ‘Attixoò quod vocatur huc collata, quae etiam
aliis cum scholiorum tum Eustathii locis (cf. praeterea Plut. V. Hom. c. 42) re-
currunt, ex Aristarcho petita sunt (v. Friedl., Ariston., p. 81). Id unum h. 1.
notandum, pro &72v5 dura; in schol. A _£ 222 &egpòs dura (hymn. in Merc.
110), apud Plutarchum &jkvs #/00n (e 467) legi. Ojivs dvrur etiam Eust.,
p. 1160, 5, legit,

8599. Nicanorem sequitur (v. ad p. 229, 20) ab Aristarcho (v. Friedl,
1. c. p. 82) de figura xpòs tò onuarwrduerov vocata non dissentientem. — Cf.
Plut. lc. cp. 45.

2169q. +A f, 249 ad 515: tò 2psoraotes mods tò dvéoss. 7 dura-
sai racanb;cdo ti 1 Alnparinò menosdivar ogriuati: fva pèv elcAzt-
corta Iverpleyé8wv (xvel pieyidoy cod.) re giovos Kaiuurds 8, 7
div 'Aons dozaoi pdyns. diapiori dì toù Alspavinod, j éueivo ptv toòs
nor’ detudv ogiuacw Emininte, toùro dè roîs need yivor, Vrregfarò dè du-
pérepa (dupdrego: cod.) dere: in ras.). Cf. postrema verba scholiorum B et
Vict. ad p. 229, 20 collatorum, quae cum Parmenisci ratione male coaluerunt.

c 231

merovoévar Mv gpéev T® Meropévw ’AXkpavixò cqiuati, Step èerì
torodtov: EvOa uèv eic ’Axépovta Tupipderé@wyv Te féovei
Kwxutéc Te (x 513), eì dé x° "Apnc dpywci payne f Poîfoc
‘Amt6iAWwy (Y 138). dicrep Yàp èv Tovtorc èv pécw xeîra 8 èder
Emdrecdar, obTW Kai èmì t®v vov Zatovpévwv. ei roùv tò épectad-
tec èray&rwpev tò perà d’ dvépec oc Eye Yfipac, oùò’ &v èri
Intoîro* pévw dè TovTWw diapéper ToÙ ’AXkuavixod, fi éxeîvo pèv Toîc
map’ dpiduòdv cyipaciv Umotimte, ToÙTO dè Toîc mapà Yévoc, smepfar®
dè aupétepa Nierar.

515. ad v. 509 sqq., p. 229, 20 et p. 230, 21.

572. ad N 443.

591. 92. rroXu@puintov évasde tò Zijtnua, mc è Bedc tòv dvopw-
mov pipeîta:. kai oi uèv yioîa Tò oTov, cuvamtoviec aÙtò tb
Txedov, muuntiv tòv prwv ‘Hpaicrov morodviec tdv Aaidalov, (oa
fi toitw uévov è Aaidaroc éroincev Buoroy xopév, 6 dè “Hparctoc
dniovéri moMdà ToIRdTA eipracato. 7 taxa ÈFectiv èKeîvo péckerv,
Gm émeì mpunv diaxexwpicuévwe èyspevov dvdpec te xal ruvaîkec, oî
uerà Oncéwc cw@évtec éx TOÒ Nafupivoou iideor mapdévorc dvapie
èx6peucav, Sep è Bedc éuiuicato, OÙ TAV TÉXvnv Acidarov. Tcwc dè
xai didbcker Ò mommàe Ìpiueîcdar TA Ypnerà, ei kai èE eUtEN®V elev.

609. dià ti pù mieiova Tepì toÙ Bwpakoc ppéZer; papèv Sti tpen

iuvv Srrép èeri BV 2 f...c1 V!, féov in marg, V? 4 èv..w
LV" pécw V' in marg. 8 ex ùì corr. V? 6 èm..dm. t@ Vi, èrardme
sò V? in marg. 7 .6vw V', pévw V? in marg. AaBAV 8 orep-
Barùc V 13-16 xal ol pèv — elpydcato uni Vict. debentur, qui reliqua ita
constituit: diuervov dè èxeivo qdcxew, èrel mpunv — yopeudviwv dvdpòv xal
‘ruvamdv mporor oi perà Oncéwc erà. 18 cuvdévtec L 20 fiev L

1599. De locis figura Alomanica explicandis cum Aristarcho consentit,
v. Ariston, T 188.

6sqg. +A 2 515 (v. ad p. 230, 21).

13-16 E Nicanore hausta esse videntur, qui schol. A v. 591 rationes
eorum, qui eg ixedov olov scribi iusserunt, refatat, Eo minus huc referre dubi-
tavi, quod etiam ea quae sequuntur alteri explicationi a scholio Nicanoreo alla-
tae respondent.

16 sqq. +Eust. Z, p. 1166, 16599. — Cf, Nicanor L. c. extr.: .... xal
sdza Suordy vi elzev i) naraguevi, dti # j8ioy val ragBivor, È Bri d0dvac
elzor xal crepevas. Paullo aliter **B f. 259% ad ‘Apiadv7 v. 592 (id, A_v. 590
et schol, min. c, 1. 25 3è zogò» motmaie): . ... 26280» dì perà tò vinijoni ò
Bnosds perà sv fidtor ral nagdivav z0gdr rosodro» Frieuev dv xinio toîs
Baoîs, imola xal i rod dafvelr8ov eloodog te nal Fbodos tyeysves, fis dì z0-
estas tiv lumsigiar 6 daldalos asroîs brodeltag trolnosv ...., quae in
scholio leguntur quod ad Porphyrium referri nequit.

21 sqg. Eust, 2, p. 1167, 48 8qg., et schol. Vict. £. 369 (incipit: fp@n fx
Qeica: vò» ‘4y. Vuigane nel.) collatio, dubitari potest an quaeetionio forma er-
trinsecus sit addita,

16°

B f, 269° ad
tà
Lf gio.
Viet. f. 3582,

B f. 259° ad
Quipnra.

232 T
èx\ppécar tòv ‘Arapéuvovoc Qupaxa (A 19sqg.), èc ka aùròc f@arcrd-

Teuxtoc fiv, xaì viv où ppdZer, tc kaì tiv TTatpéxAou - tupàv dervo-
Aoyficac (Y 164 sqg.) Tùv “Extopoc rapédpapev.

T
A v. 88 c.l. 40. ’EZimnta dià moiav aitiav où ypfirar Kijpuri ’Axidiedc mpòc
Tinheldn Hèv Td curkaNécar todc SyAouc. fntéov ov Sti E60c èeriv dpyaîov aùré* 5
ur prbeito: oitwc Yoîv Kaì év TÉ A faywdig (54) aùtòc ’AxiMedc curkadeî. &ANwc
L Lan nes te did TAV xapàv uerà crmoudfic cuvdedpaprikaciv oUdÈ TOÙUC Kipuxac
dvapeivavtec.
*B f. 261" ad 68. àvrì toò dirav cxAnpc: ckéXNerv Ydp éeri tò ckAnporroreîv, xai
dcxedtwc. è ckedetòc karecxAmkc diù Tv dcapriav, xaì "AcxAnmòc dià crépnew
Edei 68, uerà Amémoc, è did iatpikfic pù éiv cxéMdecdar. oi dè drrédwav
dcxedéwc dbdialeimtwC Katà peéuyiv: tò Yàp dckeléc dBatov àré-
peutov.
nt. xd. 715sqq. dAX& tTIv° oTw d&craciwc aùtòv Yévu xduwer, Bc
vB £. 2618 ade purnei Pedrwv éx toXéporo. oi gebroviec terapévov éxovai
L Belvita ‘m.ò 16v0, ci dè adfpevo1 kexaupévov. dcraciwc oùv, quei, kadedeîto
TOY guréviwy TIC ÈK Toò modéuov, dc kai dvaracer éautòv Kai tà
cxéln, è TOÒ cuvidvou Tfic purfic dpépov xadicac.
*B f. 261t ad 795sqg. éctaétoc pèv xaAòv dkouvépuev oùdè Zorxev

Ecrasroc, IBBENAE1v xadermòv ràp èmictdpevév mep ébvia: 20
Vat. Znt. Ke

4 &iiento dè di' fiv alr, (cf. infra ad b.v.) AS aUt@ A 9 tò dexedéwe tè
dirav cxinpév* cxeXMiav ydp xrA. L 10 xatà crép. L_11 perà om.BL; ins. e schol.
Od. al dià Tic latp. L' 14,15 dAXd riv'— rroAéuoto om.B; L ita ine.: ele tò
dAXd tiv” diw derraciwe avrdv yévu xipperv Smwe xe K8c xe text.) puma dniov èx
moAéuoro On° Eryeoc iueréporo —15 teraupévov B 16 xadebeîtal mic tùv
qeuréviuv BL 17 abròv B; 8c xal dvacuce aùtàv, rel. om., L 19 odb"V

20 0B6Mev B, 0BB6Xe1v V

4 egg, Omissis quae in cod. A antecedunt (de /vSelfopa:) ad v. 83 per-
tinentia recte ad h. 1. Bekker retulit, Etiam in L scholiis ad v. 79 relatis sub-
iunctum est, sed in schol, min. recte c, l. 6 fi (v. 40) legitur.

9-18 Dubitanter huc retuli; vix enim recte se habere videtur Ilopgvgsos
illud, quod schol. EQ apud Dindorfium claudit. Contenderis, inde ortum esse,
quod in codice Iliadis, unde propter doxe4é0s, quod sub finem eius legitur,
scholium transcriptum esse videtur, eodem modo quo in cod. B factum est a
scholio Porphyriano ad v. 72 relato, quod nos quoque ei subiunzimus, ex-
ciperetur, ita ut nomen Porphyrii priori perperam adhaereret. Scholium, utcun-
que de eius origine statuendum est, non solum ab Eust. a, p. 1392, 25 sqq.,
sed etiam, additis rebus quibusdam futtilissimis, ab Et. M., 154, 88, exscriptum
est. — In Viet. (£. 361) brevissimum legitar scholinm: doxeléos] dyar oxdnecis.

148qg. Cf. Eust. T, p. 1171, 45: xal onpelmc@e Sri "Ouneos pèv tò 76v0
aduve ixl roò saBeodiva: Miye mods diapogàv toù Forasdar, ol dè ps8°
Ouneov ixl lusolas val ngocnvrioras s(devras uri.

18 + Vict, f..361>: y6rv xdpwperr] dà tmv cUrtOvOv Puynr. >

T 233

avdpòv d’ éy moXXd duddw mc kév tic dgovcar

f efmo1; BAGBETA1 dè Miydc mep èùv aropnifie.

**+** yy Apictapyoc oùv Un mapaitnev eîvar tòv Adrov, bc
did TÒ Terpocdar ToÒ ‘Arauéuvovoc curxwpeîv dELodvtoc, el Ka@juevoc
5 Aére kai gnei* dià TODTO Èvé@nxe Tò aUTtb60ev éE Edpnc oùd’ èv
uéccorciv dvactàce (v. 77). dtomoc dè fi mapaimeac: où Yàp tòv
méda dMà TIvV Xeîpa TéTPLUTAI, Kal TmV Xeîpa dè obtwc Eppwro, dere
òMyov screpov aùtdc TÒv K&mpov dmocgatte: èàv mpocxeiuevoc dè
è crixoc f tò aùUt6dev èE Edpnc, dkovcéueda ék TOÙ TÙV dpicréwv
cuvedplov, wet® èv éxeivorc dvra Aérev adtdv Kai oùk èv pécw tp
TANde1. ‘Amo AN wyioc pèv odv è didéckadoc fuòv, ai adtòc cutkataBé-

1 moMA. .uddw VO deoîca VO 2 ela V dyropnr.c VO 3 lacunain
codd. non comparet, v. infra ad h. v. oîvom. V èyevrvA. VO 4 dra
uéu.ovoc V = curwpeiv, post p ras. un. litt, B_5 Afro Vgaci coni.
Kamm., p. 102 aù..Gev V, 16 in marg. V? 5. 6 E — èv pécorciv (sic)
dva humiditate deleta rescrpa. V? 7.8 post dMà aliquot verba, quae dicas
fuisse tiv Xeipa tétpuwTta: xal, in cod. V tinctura adbibita deleta; in sequent.
iv xcipa, quae humiditate deleta fuerunt, rescrps. V*; sequuntur verba dè
ostwc TéTpUTA dice puxpdv Gerepov aÙTdc ditocgdTTe: Tdv .. mpov Ckd supra
scrps. V*) 8 èa. . pocxeluevoc V, x8v supra scrps. V* 8, 9 xdv mpocxeiue-
vov dè tò crixw fiv BO 10. 11 èv pécw [t@] made V

8sqg. Aristarchi sententia iisdem fere verbis et affertur et refutatar a
schol. A (II, p. 184, 14-21 D.), cui in fine additum 0vrws è Korvaess. Quem
non ipsum h. 1. a Porphyrio induci, sed Dionysii Sidonii verbis usum, inde
sequitur quod illa ?x toù t@» desoréor ovvedeiov — èv pioo 16 4821 (lin.
9-11) ab Apollonio v. 69fd448v ad Dionysium illum referuntur: .. . of 3è asgl
tòv Ed dviov fordra pòv Ityovoer tòv Ayaptuvova magè ti nadtdog 058° tv
pécors fetta. Accedit quod ipsum Cotyaensem Porph., p. 234, 10, ita affert,
ut quae ibi leguntur demum illius esse existimare videatur. Qua in re Porphy-
rium errare — eadem enim illa de &xofeZlev per verbum sroxgovet» expli-
cando eidem Sidonio Apollon. |. c. tribuit — ad eam rem de qua hic agitar
haud magni momenti est. Cf. quae pluribus olim de Apollonio h. I. com-
memorato, Dionysii Sidonii praeceptore, in Fleckeis. Annal. 1866, p. 232 sqq.,
disputavi, a quibus nune ita dissentio, ut propter verba illa Ag/oragzos 087 xr4.
lacunam, cuius loco Sidonii nomen a Cotyaensi commemoratum interciderit,
initio scholii quam post za/ gno: (lin. 5) statuere malim. — Ceterum de Ari-
starchi ratione, quam Eust, T, p. 1172, 22, prave intellerit, consentit Ariston.
v. 71.

9 CE Bf. 261° ad avrd@e» v. 77 (id. fere Vict. f. 361): .... 7 où xeo-
s10dy als pionv tiv Inudnolav, îv' ]° dvactàs tInunydesi, cdx Com, B) #y
péoors, dil' fx tic Fdous tòv Basidéov quae in B sequitur Epaphroditi
interpretatio in Vict. praecedit alii lemmati adscripta). Simil. Eust, p. 1172, 2.

11 De Apollonio v. Fleckeis. Ann. l. 6.; ubi quod scripsi, Eustath.,
p. 1171 extr., Apollonii sententiam male reddere, errori debetur; neque enim
huius sed Aristarchi sententiam eum afferre schol. A v. 80 docet (in Apollon.
lex. v. 5Pfdi1av Archiae nomen ex Aristarcho corruptum esse videtur, quam-
quam in Crameri A. P. IV, p. 179, 30, ubi variae v. 4eyespovrns interpreta
tiones afferuntur, uterque nomibatur).

234 T

uevoc Sri Ecmnxev è ’Arapéuvwyv, maparteîrar, pncì, to v Umofodéa e
Rv è toò avrocyediov Nere puéiiwv éuoò ydp que dxovcate kai
pundeic por imofaMétw fv° elmw* yaleròv Yàp tÒò brofaXAéviwy
dxoverv Tm èmeriovi TOÒ Mérew: kaù mac yàp dv tic èv TOMWG
Suidw dkovcar TOÙ UMORAMAovtoc © è dkovcac elmo; Were Kai drv
Svta èruntépov xaì divapiv éxovta Tod adTtocyediaZEn PAATTEC0AI è
modiZiuevov T@ éE bmofoMic Nérerwv èv moM@ Bopufw. eîxe d’ dv
tiva Adrov fi éEfrmneic, ei èrivwekev “Ounpoc tò ToIodTOv eldoc Tic
ènuntopiac, Mérw dè tÒ ÈE dvarvcewc kai Ypapfic drroBaM\épevov.!
’AX€zavdpoc dè è Kotuaevc quei Merwv* ,,xadoc éyer tò Éeriitoc 10
toò bnunropodvtoc dkoverv Kai un Smroxpoverv aùròv xal éurrodiZev
(todTO Yàp cnuaiver tò UBRAMEV)* xalemòv TÀP Kai TD mAVU derv@ èv
Tapayfj eimeîv. tò ràp xademòv émictàuevév mep ébvta xatà
*AttIK)V cuviberav TAeovAZeL TÒ bvra* èkeivorc yàp fiv civndec Nérew
uù tpododc fiuac yévn (Soph. Ai. 588) dvrì toò uù mpodwc, xai 15
nailerc Èxwv dvrìi To diamalZec, kaì èvradda xalemòv Yàp
emuetapevév mep ébévta dvrì TOÙ TÒv émiciduevov Bopufeîcdan
xadetov, uc xai TOÒ Èmictiuovoc frjtopoc èv Bopifw yxalemùc dnun-
ropoîvtoc. èuoì dè doxeî divacdai tiva oiT‘w°C dmodIdévaI TIV did-
vorav* ékkAnciac d@porcdefenc è ’Arauéuvwv rave tpooiaZéuevoc Tòv 20

1 noparreîcoar codd,; corr. Bkk. 8 brofaXérw, alter. A supra scrpt., B
[xahe]mòv V, xaMe in marg. V* 5 dxovcete Vetm VO 6 aùrocy...dZew
V, edid supra serpt, V® 8 r[iv]a V, tiva in marg. V* 10 gici xaAwc éyerw
V. 12 cupfaiver pro cnualve VO ORAMew B, o8BAdeEIV VOTÒ Ce Tò corr.
V!) mvu devdv VO 18—19 tò ydp — ènunyopodvroc om. V, quem secutus
Kamm., p. 103, uncinis inclusit 16 diamalZwv éxeic pro maiZerc E&xwv coni,
Kamm. 16. 17 xaAerrév rep B; corr. Bkk. 19 divacda: kal oitwc V

108qq. +L f. 412% (initium v. ad lin. 208qq.): .... ò dì Korvasvs Cuorrvasds
cod.) Uléfavdoos Riys naldic fer 1ò forra Inunyocosvia dinovero, gudendv
dè al cd wdvo Few 2v cagazii séreiv (sequitar a. nov. lemm.: s/80s è ‘47. Sti
pile Logvfelodar uri. = **B v. 79, p. 208, 17 Dind.). E Leid. Paris. 2679 (An.
Par. III, p. 25, 3) petitum est. Eadem, quae ad eundem Cotyaensem schol. A
v. 79 refert, Sidonio Apollon. v. 39fd228: tribuit, cf. supra ad p. 233, 3 #qg.

20899. +L f. 412» T 79699.: foradros piv xaddv duovéuev oddì
Fomev dBdile:v — dyoeneis Cut in textu edidimus). fuxAnolas d&goro8e/-
ons è Ayapiuvov rave recormiatduevos tòv YdouBov: Liyer ye dg ri Qundn-
dla od meòc astio fzsr tiv dedfleyiv obdè det viv dARdlELY î droxposer
ual iunoBitev tnrobvras padeiv 1/vos Evenev cvvelnivBecar (—870ay cod.)
qulenò» yào Pogufeîr tòv Iniordpevor rà Gvra, tiva di love tà Svra mdvres
nov Eylragsor, Sri durjvicav sti. — 1) cUvodos dia tovto. [rò uèv ody ini -
ordpavév neo idvra rà Ivra xa) tà Iveoràra Myer tòv sal Txagroy adrdv
Inistacda:.) galenòv oùv nal dervàv medyud tori tdv Iniordiuevov td 86vra nal
sà ivsotora Bogufesir, nvvdavipevov de dyvoodvta 7 fnrodvra rsgl dv oldev
duorerv. nal Sri todro vosî dndoî du dv Imdysr: TlnAs(dn uèv tyoòv 2v-
delbopar, adtàe of dilor c6v8e08” Ueyetor, Sri 1) dadrasis 108 Abyov
uov sede tòv Axidiéa darlo, od mods dpds tovs slBdras did tl cvvelNivtaper.

T 235

Bépufov, Mérwy wc Î) éxkAncia où mpdc aùtodc Exe TAV Amdtaciv, oÙdè
deî vv Urokpoverv Zatodvtac padeîv Tivoc évera cuveAnAvBaciv* xade-
mòv ràp GopuBeîv tòv èmictduevov TÀ Svta. tiva dè fiv tà dvta mav-
tec mov èyivwexovy, bm éurivicav mpòc dAAiAove ’Axiddedc kai "Arauéuvwy,
xai dti voy xammAAaycav, xaì dti Î) civodoc dià TOÙTO. [tò oùv
Emictauevoyv mep éévta TÀ dvta Mérer xaì évectota Tv Kad” éxa-
ctov aùtòv èricracdar, tc Epn mou: Bc fidn TA T° é6vta TA 1°
éccépeva mpé t° éévta (A 70)] xalemdv oùv kaì dervòv mpéarud
Ècmi tÒ èmictauevov tà Svta Kai èvectakéta Bopufeîv, ruv0avépevov
dc arvooîvta È Znroîvta mepì dv oîdev dkover. xaì Sr TOÙTO voeî,
dfidov di’ dv érare

TinAeidn pèv érùyv èvdeizopar, adtàp oÎ dAXor

civoeco’ ‘Apreîo1, ruèv véoi ndè YÉépovtec,
(T 83. 4). Xérer yàp Sti amdtacic por Tod Adrou mpòc tòv “Axidéa
éctiv, où mpòc vuéc todc eidétac di’ È cuveAnAvBapev. Eetiv oÙv è
voùc* ui Bopufeîte, d dvdpec, Urokpovovtec dià TI cuveAnAidapev® èri-
ctacde 1àp tà mAVTA, Kai è Agroc por tà vOv où mpòc vuac dAlà mpòc
Tòv ’AxiAéa Eyer tiv dmrétaciv: yalermròyv Yàp toùc eidétac tiv altiav
tfic cuvédov bc ui eidétac Bopufeîv kai dià TOÙTO éutodiZEnv Kai tm

Mérovni kai tm dxovovti, mpòc dv è Abroc è rapuy Éemke. moMdà
dé ToIaÙTa Kai mapà Toîc frtopa mpooimia Emypa@erar mpòc ToÙc
BopyBovc. .
83. v. 40.
100. ad v. 108.
‘108. dià ti î “Hpa duécar mpodirer tòv Afa; fi dfiiov wc odA f. 258% e. 1.

morodvta È dv gi. ei dè toÙto, dià TI OÙ Karavencar Aldi kai dudcar el d' dire vov

riflwcev, uc xaì wevdopévou, &v uù dubcn; è dè rromific pnev din
Beverv 8 TI Kev xepaXfj xatavevcy (A 527). tò uèv ov Biov puawddec* ai

2 pagetv om. V5—8 tò oîv — èévra, quae a V absunt, recte Kamm.
uncinis inclusit 8.9 mpayud éeri om. VE 9 tòv émnduevov(?) VO 9.10
muv@. xal dyvooGvra B 11 oîc èmére VO 13 dpreiwv V_ 14 uèv pro por B 16
dxovovtec pro broxp. coni. Vill. 17 tà ante ndvta om.V' 6 Aéyoc pov VO fipdc
V 18 ràvom. V 20[8]v V 21% 0m. VO èm.pdperai V, y în marg. V?
25 mpodyer V. Rose, Ar. ps. p. 168; mpdc cod. 27 gaclv cod.; corr. Vill.

dò zadesdv (cf. supr. lin. 18) rods eldiras tiv alrlav tijs cvsédov ds ur) el-
déras Boguferv al Fid tosto Burodltrtv nal 16 Afyovrr xal ti duovovii reds
3 Aéyav ò raocv Formue. mollà rosata xal trois drirooo: rpoofuia triyodgpe:
mods toùs Bogufovs. è dè Korvards ‘42. (v. ad p. 234, 10). Pars eorum in
schol, Paris. 2679 transcripta est (An. Par. III, p. 24, 28).

25 sag. +B f. 262' ad dpoccov v. 108 (id. L f. 414, simil. Vict. f. 363):
dià ri pr) vedoai adtòv welevet; È rdiza pofovpén pi) perare0fj ènì 1ò logo-
edteeov Fogerai, cf. +Eust. T, p. 1175, 30.

28 sqg. +B f. 262* ad edgduevos v. 100 (id, Vict. f. 3681): .... xdg dè rd
ndoà Bsoîg olds yuvdueva; $ntiov SÌ Bri norvòr Gvra tòv pòdov magelinger.

236 T
tùp oùòd’ dp’ éauroò TABTA qnev “Ounpoc, oudè Yivéueva eicdyrer,
GM dc diadedopévwv repì tiv ‘HpaxAéovc Yéveciv péuvntai. fntéov
dè Sti Kai 6 uo@0c eixdtwc eicorer tiv “Hpav dpxoîcav tòv Afa* mav-
Tec yàp mepi bv dv pofèviai ui) dAlwc drropij, mold TD dcpade?
mpoéyenv mepoviar: diò xaì Î) “Hpa, dite où mepì puxpòv dvwviZopéwm,
xaì tòv Ata eiduîa Bn aîc@duevoc tòv ‘HpaxAéa dovAevovia brepara-
vaxtiicer, Ti) icxupotdtn dvarkn KatédaBev aùtév. oitwc "ApictoTte:
Anc (fr. 157 edit. Acad. Bor.).
183. C 100.
*B f. 264% ad 221 sqq. Zntoda TtIva voòv ÈÉXxer TÀ fim TadTa Fviruéva dTÒ TOÒ 10
guibmidoc. *Oduccéwe*
Lf. 418%, IL. alyd te Puròmidoc TÉNETAI K6poc dvepwroiciv,

ficte mAeictnv pèv xa)aunv x0ovì xadkòc Èyevev,”

duntoc d’ dAiyictoc, émmy xAivnci tAlavta

Zevc, ber° davOpwrnwvyv tapinc modéporo TETUKTAI 45
(v. 221 sqq.); èmeì fi duntoc Aézic cnpaiver kai tòv xpévov èv © duda,
Toutécti TOv Gepicubv, Cnuaiver dè Kaì tTàv duwuevov xaprév, xa@”
éxdtepa TO dio cnuarvopévwy èxderduevor repadwpuev TÙv dio cagfi
rorficar Tv didvorav. Ècrar Toivuv èk TOò cnuarvopévov dfjiov, uc
xaAdun pèv Mérerar TÒ Tm drro@vnex6viwv tAfidoc, duntoc dè kai 20
xapròc oi cuZéuevoi. gnciv oùv, taxéwc képov Yivecdar èxeivne Tfc
payne, év fi morùc pèv è mimtwy, diifor dè ci cwZépevor, éE où dr-
Aofc@ar, STI Tfic cpodporamme payne tayùc è xépoc, xaì uadicta Btav
Toxn tic did Aiuòy Rcdevnie: èv © d’ dv oùv rroléuw, xAivavtoc to
Aròc tiv vixnv ai étepopperrodc tfic udync rerovviac, rorùc pèv i è 25
dvarpovpevoc, dhiroc dè è mepicwZépevoc, x6poc èvradda Taxéwc Yive-
tar tv puèv xaAdpnv oANijv éxderdviwy, diuntov dè xaì xaprròv dAirov
éwwtwv. tiv dè xaAdunv kai tòv Kaprròv érì tùv Tpamévtwy dkovcò-
ueda, dv morùc pèv ò dmoevickwv, dc téTaKTAL èTtì Tic xaAdunc,
òMiroc dè è diacwZ6pevoc, dc TéTaKTAI Émì TOÙ Kapmod* tòv dè Képov 30
icxerv Tayùv Toùc TAÙTA dpòvrac Kai vixmvtac, oî toîc duntaîc elev
&v dvdioror. oùtor dpa di èrì TUv aùrt@v tò duntoc dAiyictoc
axouctéov* oÙKÉTI Yàp éTepoppertic Ector Î) payn, oùd’ oi pèv vixvtec

6 ndvîa cod. ec@dpevoc cod. 16 post XéEic (compend. scrpt.) ras. unius
litt. B 20 dunròc dè evxaprroc L 21 post cuzépevor L perperamjns.: dvri
100 xaleiv xtÀ, (= schol. B v. 228), tum qnciv oùv xtA, lin 2123 6 pé-
poc L 24 èxxAivavtoc L 25 érepopemo0c BL 27 duntòv L(?) 28 èév-
tuv L dé, quod L om,, scholio B postea add. esse videtur 31. 32 al toîc
dunroîc dv elev dv. L 32 ottoi conieci; oUrwc B, oòt° L —duntòc L(?)

33 érepoppemc, Tep in ras., B

10 sqqg. Usus hoc esse scholio videtur Eust. 7, p. 1181, 80 sqq., qui utrum
e Porphyrio an aliunde ea hauserit, quae de &pnros et cpnrde distinguendis
recte attulit, non diiudico. — Codici Paris. 2679 nonnulla (A. P. III, p. 25) Ar-
senius adscripsit. .

T 237

oi dé AttwNevor, dA’ èm° Tenc éE dugpoîv soMNà pèv fi xaAdun dMiroc
dè 6 xapmoc, xaì oi duwòvtec Zymn@ncovtar.
— xv duntov dè èrì toò Gepicuoò dkovcwpev xaì TOÙ yYpévou
xa0 Sv duce, Eerar uèv duntoc fi tpum TùY ctpatomedwv cuuBodm
5 mpò Tfic TùvV étépwv tporfic, mAeictn dè fi xaAdpn tò mAfiboc Tò
METÀ TùYV Tpom)v Tv mmtéviwv. NoyiZéuevoc alv è ’Oduccede, bc
ox &v vroctaîev oi Tpwùec thv “AxiAdéwc cuuforàv, tpamicoviar dè
eÙavc, moddv TÒv Kduatov Ècecdai preci toîc dixoveiv diua kai maiover
ai govevovei, kai xépov aùtika Ampecdar vijeterc Svrac. évdeltacdar
10 dè tadta u@MNov xai aivifacda1 Bovdetar fi qpavepoc Méywy dérav
xodaxeiac atevérkacgai. Mérer oùv* èv dAiYw Xpévw Tpormiic revopewnce
Tv moepiwyv, moMNòv dvarpovpévwv èx mpwme kai fpayeiac Tfc cup-
forfic, alya xépoc fiuîv riverar, tav più tIXwÌEv tÒòv péMovta Khpa-
Tov did Tic Tpo@fc mpoavaxmimedpevor. mermofnta: dè TAV dAAnropiay
15 © momtàc ék Tfc mapafoNfic èxeivne* >
oi d’ dcet° auntfipec évavtior a KAMA orciv
òruov èiavvwciv dvdpòc pakapoc kat’ dpovpav
Tupòv f xpi0dòv, tà dè dpdruata Tapgpéa minter
(A 67—69), elt° &vratodidwe È
20 dc Tpwòec xai ’Axaroì ém° BAM 01c1 Bopévtec
djovv, oùd’ ETEpo1 puvuwovTt® diooîo Péforo
(A 70. 71). dM° oùtor pèv tòv duntov rapérevav icémaror Svrec*
ép’ fc d’ dv udync tporà yévntar èk pixpéc cuuBorfic xaì dAifov duri
tou, taxùc è x6poc Toîc dvarpodei kai tiv KaAdunv modAiyv morode,
25 eì ua TiXxwCEL TIV icqùv did T‘Ic Tpo@fic aùtapK«n mapackevacavtec.
urimote dè è duntoc où TV émkaprmiav dAlà tTÒv Xpévov Tic Èvep-
yeiac dnroî* aùtdc Yàp è ’Oduccede mpòc tòv ’AxidAéa taùta mpoeîmev*
ocÙ Yàp davijp mpérav fipap èc RÉMiov xatadbvia
dxpunvoc citoro duviicetar dvta udyecdar
30 eimep ràp Buud re pevorvda molepiZew,
&NNA& Te AGOPn yuîa Bapuvertat, fdè xixdver
diya te xai diuéc, BAGBETA1 dDE Te rovvat” idvtoc.
dc dé k° dvnp otvoro xopeccauevoc kai édwdfic
davdpéci ducuevéecci ravnpépioc modeniZn,
35 Bapcaréoyv vò ci fitop évì ppecìv oùdE Ti Yruîa
mpiv xdpver, mpiv mavtac épwfjcar moXéuoro

5 tpéruv L= hom L 9 viencB, viencL 10 Bovdevera codd.;
corr, Vill. 10 Agra L= 12 &x tic mp. xal Bp. cup. L 14 mpocavaxincé-
pevoi codd.; corr. Dind, ràv dMotplav L_17 post h, v. L scholia nonnulla
ad v. 268, 267, 258 pertinenti inserit, tum inde a rupdv 7) xpi@dy novo scholio
pergit 21 ol d' étepoi B 25 mpocxeudcavrec L; legendum videtur mporrapa-
cxevdcavtec 26 émxap, supra scrpt, n°, B 32 te om. codd, 38 xopecd-
pevoc L 34 noXepize: B, moreuiz L 36 frop, acc. in ras, B ti om. codd.

238 T

(T 162—70). èiiroc oùv duntoc kaì è xpévoc è TOÙ duav rivera xaì
toò miefemyv xoddunv Èxeiv kai modhodc dvaipeîv, tpomiv TOÙ Aidc
éuBaXbvtoc Toîc morepioic, dv pù Tixwceiv ci dvarpodvtec Tpogfic
ueremnyétec* îv° i 6 Adroc: èv i d’ dv uayn èv dMiyw xpévw moAùc
f è dvaipovpevoc tpomfic vevopévnc, eùeéwc èv tastn è xépoc* diò
deî icxderv ToÙc BopAopévouc èrì mAéov Tuyeîv Tfic vixne.

B f. 266. ad 310 sqg. .... mic dè Afac currevic bv où cupmdpectiv; dpri-

La Tetar did TÙV mpecpeiav* fapiunvic Yhp. kai mac Tv émITAQIOV drw-

Viet. f. 369b. viZetar; dperfic xdpiv kai griac TOÙ rimwrdtov TTatpékAov.

Lf. 420*, IL. 386. tà StÀa, pncì, xoòpa èrévovto uc mTEpà Kai fipe xai xovgize
tòv ’Axidifa, dc Todc Spvidac TÀ ITEPA* TÒ Yùp derpev érì toò
exovpizeve Néctwp d' è répwv duorntì derpev (A 637), fi w”
dvderpev fi érù cé (Y 724). terdduntar roòv è Agroc, bc TAV
SmAwy BactaZévtwy tÒv ’AxidAfa, où BacraZopevwv. TIvèéc dé gaciv
Sri èuerewpiZev aùtòv È xécuoc kai raupiàv <faBpiéiv cod.) èrofei. ©} 15
taxa Î cupperpia tùv ErAwy xaì xoupémta èverrofei, wc ui doxeîv
aùtòv TATA géperv, dii” aùtà <aùtòv cod.) toùtov. ei dè peiZova
fiv, Baputepa &v Unfipye. xaì tà mTepà oANiv dpuoviav Exe è dè
A6roc dteEpRoNi.

*B f. 268* ad 389. tò &AXd piv oToc èrictato mar AyxiMAevc èenroòy- 20

emicrata:. TAL Avtì TOÒ AdUvATO* mpoermùy ydp gna: tò pèv oÙ dbvaTt® d MNoc

Lf.419%, IL Ayarùv méXAeiv. mMavdvia dé* Ti Yàp emicriun xoù tiv divaprv
mpocdter, bc moù prev

tei odòd’ éuè vimidd y° obTwC
EXmopar év Carapîvi revéc@ai te tpapéuev Te 25
(H 198) xaì
ue’ ‘HpaxAfia perddwv èémiictopa Eprwv
(@ 26), toutéctiv èmervivpova kai émicmipova, bc tò
ictopa è’ ’Atpeidnv ’Ayapéuvova deiopuev dugpw
(Y 486), 30

ti)

20 nadia Leéenveita L 24 èrel dé oòd’ ue L 25 revécdar n L

10-19 Quaestio, cuius initium melius servavit Eust., p. 1189, 37 (rò 3Ì
malto. ye Bagelag Ding Svra Guos sUre, fyovv naddrso, nteed Èyiyvero) in cod.
B peiore ratione tradita est. Alteram enim eius partem (lin. 14 sqg.) manus
prior (f. 268' ad decge) cum margini appinzisset, altera deinde manus, signo
scholii finiti eraso, priora illa verba (lin. 10—14) subiunzit, Incipit igitur
schol. B: revés paow SrL url. — dreofolij, quibue *B addidit: ra dx4a yoòr,
quel, xoòpa yeyovasiv uri. Praeterea annotandum, lin. 13 ibi legi dydeso”, 17 ad-
tòv tostov (ut L), 18 xal rà wregd dé. — E Leid. transcripsisse videtur Arse-
nius, An. Par. III, p. 26, 25.

14 + Vict. f. 371° h, L degs dì morpiva av] rivis #usdosgiter (sic) d
udopos.

20 Aristarcho obloqui videtur, cf. Lebrs, Ar. p. 148. — De eodem versu
in quaestione Vat. ra’ (edit, in fine oporis) aliam rem spectanto Porphyrius egit.

Y 239

dugw d’ iéc@nv ètì Tetopi reîpap éiéc@ar

(C 501), toutéctiv èmì émerfuovi dixòv xpicewc.

407. .... oÙk eùmperèc dè, qacì, tiv “Hpav rapartiav Amtnc B f, 268. ad
revécoar tw “Axiieî. fintéov dè dt ec mp&Yua ToAUnpòv xataBaivwy adònevta.

5 è romntic, Tò quvfic peréxovrac immove elcarev, Gem tiv alriav dva- L f 420..

Ti@na, kai “Hpg, rei mwvw éeriv dip merAnvuévoc. ti dè dtomov, Viet, f, 371°,
Smov Ye xaì Gémic mpoeîmev* aùtiKa Ydp TOI Emerta peo” “Extopa
métuoc étoîuoc (C 96);

7. Arà moiav aîtiav uévoc è ’Axeavòc où mApecti TÉ èkxAncia A C 490.
0 TÙv Oewv; fintéov dè Sn èrmreì cuvertikòv Èxer tò TOÒ KÉcuov fedpa Lf. 408* ibid.
‘quei Yap* "Qxeavòc, d maca mepipputoc évdéderar x0wy.
Tòv "LQxeavòv où rapéiaBev eic tò TV Bemv cuvédpiov, iva uù L f. 422.
xwiùcn aùrode Tfic mpòc dove udyne mpecBitatoc Srapywy. * AYTI
26 sqq. dézerev &v ToÙvavtiov fi è Zeùc BovAerar rivecar, tùvB f. 2699 ad
Bewv ékmreumopévwv èrì tiv udynv. è uèv Yap gna, ei pù mapa- ei 1dp.
révorvto, oùdè mpòc dMirov àveéEovev oi Tpec payduevor tò ’Ayiiheî, L f. 421°.

éx dÈ TOÒ dqixvelcdar adrodc uaMov icxupétepoc riverar tw eTvar ToÙc Simi Viok

1 melpac &éc0a1, rel. om, L —3 praecedunt haec (de addijevra): Aoyixod
Zuov quvàv gxovra — nei Vict. 5 elcdfa L —8e@ mepidate thv alriav
Vict, 6 mivéc dè dirorov L 7 1dp ol L 8 éroîuoc om. Vict. signo
scholii finiti eraso add. *B: tò adbrievta d’ E@nke Bed Meuxwhevoc “Hpn oòx Écti
quvav Exovta xTÀ., v. infra ad lin. 3 9 A adbaesit scholio de duabus ur-
bibus C 490 commemoratis; quam ob rem dè post rroiav insertum (Ludwich, M.
Rb, XXXII, p. 17); in cod. L, ubi dropia (ut ante fnréov lin. 10 Avcic) praemit-
titar, alia scholia unum ab altero dirimunt 10 èrreì om. L 12 A, cuius
lemma oùte mic oùv rorapov àménv (L vécp’ Lxeavoîo in lemm.), scholio Ari-
stoniceo adhaesit; quam ob rem dè post ròv ine. 15 oi pèv ydp gaciv L

38qg. Veri simile est hanc quaestionem cum altera illa ad e 334 perti-
nente (v. V. Rose, Ar. ps. p. 171, qui schol. Q £ 125 addere debebat), cuius
partem is qui scholia *B scripsit in fine scholii addidit, cohaerere. Res tamen
non ita constat, ut haec loco suo movenda sint, — Partem eorum quae hic edi-
dimus Eust. T, p. 1190, 40 8qq,, bh. l. legit.

6. Vocia quae affertur definitio Stoica est (Diog. L. VII, 55); Eust. £,
p. 1158, 36, Zenoni tribuit.

9-11. Quaestio ab eo quo codd. afferunt loco certe aliena est,

12. 13 +*B (ab altera manu scholio B f. 269° ad roreudv v. 7, signo
scholii finiti eraso, subiunctum): 7 fna ui) xowdig aUroòs tije reds di2rjlovs
udgns mesofiene dv, simil. Vict. f. 372%: xodyovos yàe Led», Îva mi) toîs dro-
y6voss favroò maej moleuovarr. Eadem et plura ap. Eust. T, p. 1192 extr.,
quae num e quaestione excerpta sint non diiudico.

14 sqq. + Eust. T, p. 1193, 50 sqq., qui A5osw afferre noluit, hoc usus iudi-
cio: xal odra plv doyswrdrn i) drogla, cî dè Asovieg Miyovorw & Wflovar.

240 Y

‘EMnvikode Beovc icxupotépouc tùv Tpwixdv* av 1àp duo dvicorc ica
mpoctegfi, tà Sa écriv divica* Î) Yàp aùT) Urrepoyi tv ÈE dpyfic Urep-
exévtwy péver. ci dè kai icor ficav, mepittà fiv fl Èmxovpia tùv Bedv.
époîpev dè wc où did TAV UuGynv TWY emy ff xABodoc Yérovev, dA iva
mpogpacie ['AxiMeî] tfic dmamne “AméANwvoc véwntar (® 599 sqg.), duvnbi
dè xaì Ckduavdpoc mapeurodica: Axe.
B f. 270° ad 48. mc Maoccdov tiv "Epiv mpoenyépevcev; où Yàùp coZouca pai-
Aaocesoc. verar dMda poeipovca uGMhov TÀ TAMON. fntéov dè St “Epiv vov TAV
Lf. 422* c-l.ruy ‘EMinvixov rai Tpunkîdv Gedv uoveriav pnciv Î Yàp tostwy
ero ER pdc dAAfiXovc épic cwetik) Èrévero T&ùy dvdpv. fi Tò Aaoccéoc
là ce dnAoî tiv TÒv Xadv cevovcav Kai mapopucav. divara: dè kai eic tò
KPpaTepi cru) fevécdar, tò dé Xaoccéoc toîc éEfic cuvémtecdat.
58. ad = 200, p. 192, 25.
*B f. 270° ad 67 sqq. to acuu@épov uèv è rrepì Bey Èxerar xa@6iov Adroc,
Evavta. duoiwc dè Kai TOÙ dmperodc: où Yàp mpérmovtac TOUc Umtp TU Geddy
Lf. 428». usBove queiv. mpòc dè TY ToraiTémY Katnyopiav oi uèv amò Tfic Affewc
émAdouciv, dAlnfopia mavta eipficdar vopiZovtec bmèp T‘ic TÙY ctor-
yeiwv qpucewc, olov èv TAÎcC EvavtIcECI THÙY Bedv. Kai Yap Paci Tò
Enpòv TD Uypd kai tò Bepuòv TH wuxpd udyecdar kai Tò Koùpov Tù
1 îca B, om. L 3 verba eì dè xal — tv Gedv, quae in codd, post tùòv
Tpunxùv (lin. 1) leguntur, recte transposuit Bekk. ‘5 ’AyiMet quod codd.
exhibent delendum videtur —Vict: dA” fva mpé@. dmémne ’Axidieî yévntar
*AmgMwvoc 6 cxdu.avdpoc cum ras, un. litt. BT. 8 mpocnr. — &t1 "Epiv
om. L 9 quovexiav vv pnciv L 14 Lin lemm.: ijtor pèv yàp Evavta
Trocerddwvoc dvaxtoc fctat” "ATM wY Doîfoc Exwyv iù mtepdevta 16. 17 mpòc
dè ThY toravtnv èmiAvciv ol pèv dirò tic AgEewc xatmyopodvtec <B, xatnyopodv-
tar L) dAAnyopig <B, dAAnropwòc L) mévra eip. von codd., quae sensu postu-
lante mutavi 18 èv e coni. inserui 18,19 xai ydp guai Tè Uypòv tò Enpò
xal tò yuxpdv t@ 0. udy. L

1 sqq. +Eust. p. 1195, 18 899.

8sqg. Utramque verbi interpretationem, praeter Eust. b. 1. et schol. min.
et Vict. N 128, Apollon., Hesych., Et. M. h, v. afferunt; priorem, quam Apioni
Apollon. tribuit, Suid. h. v., Phot. p. 299, Bachm. Au, I, p. 288, 8; alteram
schol. Viet. P 398, — Hoc quidem loco Vict, (f. 373%) partem scholii inde a
lin. 10 novo lemmati adscriptam ab iis quae antecedunt separatam habet: fois
Aaogados] 1] odg daods aevovoa nal magoguisca.

14 sqq. Cf. quae de scholio gravissimo in Prolegom. cap. III, 2, 3 attulimus.

17699. +A v. 67 (c. 1. frot ulv ydo fvavra Iocsddaov nal cà ÎEis): 1
16v deòv pdgn weoréze puoimiv crorgelov mods crorzela dvritatio, sanòv
node destds. ‘Andilor utr ydo tvavmiolta: Iocerdavi, tò ueoinòv ndo 16
mavrl byod* ‘A@nvà SÌ “Aost, 1) Pedvnots ti, dpooovvn: "Hoa dè Voeriuidi, è
meolyesoc dije ti) Gedjvn: ‘Eeuijs dì Antoî, è Adyos 1) Un "Hparstos dè Z'dr8o,
1ò Giov rie péosr toò Tderos (huc usque eadem fere Lp h. v., f. 291°, p. 678, 3
Bachm.; Matr. An, II, p. 386, 30 = Cram., A, P. III, p. 120, 26. Sequuntur in
cod, Aquae p. 242, 17 sqq. edidimus). — Ad uegiuòv 2dg et 570v de, quae
scholium commemorat, quod attinet, cf. non solum p. 241, 2—4, sed etiam

Y 241

Bapeî. ti dè tò pèv Udwp chectixòv etvar T00 mupéc, tò dè rròp
Enpavtixòv toò Udaroc. duoiwc dè kaù mAcI crorgeioic, èE by tò mAv
cuvécmkev, Omdpyer Î) èvavtiweic Kai xatà uépoc uèv émbéxecda 9I0-
pàv dmar, tà mévta dè péve alwviwc. puayac dè diatidecdar aùrdv,
5 diovopaZovia Tò uèv tip “AmbMuwva kaì “Hiioy kai “Hparctov, Tò dè
Sdwp ITocedòva xaì Ckiuavdpov, tav d’ aù cervnv “Aptepiv, tòv dépa
dè “Hpav xaì tà Moma. Spoiwc éc0° 8Te Kai taîc diagéceci dvéuata
dedv miGévai, Ti) uèv qpoviicer TAV ’A@nvav, Ti d’ dqpocivn tòv
"Apea, ti) d’ émevpia tiv ’Appodimmv, TD Abrw dè tòv ‘Epufiv, [mA
10 AM@n dè TAV Anté], kai mpocorresodai TOUTOIC* obtOc pèv oùv Tpétoc
àmororiac dpyaîoc Sv mavu Kai mò Oeayévouc toò ‘Prrivov, dc mpò- |
Tac Èrpaye mepì ‘Ouripov, Torodtéc éeriv amò Tfic Mézewc.
Evio1 dè amò ÈB0vc mTONOfODVTAL* cuTKEXWE-NYTAI Yàp UTÒ TOV
modewy kai TÒòv vopoBerdìv TomÙTA mepì Gedv può uévov dderv èv
15 rromiceciv, GMà xal toîc puctpiorc mapadidévar, tv Te lepoîc avagr-
uaci xaì Étepa ciupwva Toîc uòdorc KatackeudZerv kaì Tòv mémdov
avéren èvupacuévov Tic Yrravtopayiac. °
ci d’ darò TOÒ Kapoò TOÒ TÉTE Katà TiV ‘EXNGdDA rrapauudodv-
Tai Bacidevopéwne Yàp TéTE Tic “EMNAdOcC Kai Kofi xaì xatà mélerc,
20 Tò TÙV Baci\éwv révoc adéovtac moreîv amò TOÒ Wc &v pù mavtamaci
méppw elvar dori fi avepwrivn guac tic Beiac, UmomAatTE dè kai
mepi dev droîa Tepì dvopunwyv épiùuev packovtac. tò pèv oùv May
€v Te Tm dcuupépw Tapéttov Kai tù àmperreî torodtév éem. tà d’ èrì
uépovc diuev, wc pèv dciupopa tabta xamropeîtar.

25 dà TI dè Katà tòv méieuov oùtor ci Beoì évavriodviaI dAM- A v. 67.
—___ L f, 4228.

CÉ. schol. min.
7-9 xal tà Aoimà — "Apea om. L= 9 rèv om. L' 9.10 tf — Antò y_74

om. codd. 10 mpocomioîa L 11 6rodoyiwy L firivov BL (B prius
ras.) 13 curkexwpetc0ai L 16 xal érepa conieci; xal €r1 codd. 17 ètvupacpe-
vorc Torc yifavTopx (ux spr. to serpt.) L 18 to0 téTe conieci; to0to B, tàv
téte L 19 xal ante faciA. ins L 20 dEovtac L more conieci; moreì codd.

dmò tod elc &v uh L 21 doxf, fi in ras, B_brmomAdtta B, brromAdtTEv
(om. dè) L 24 dcuupépwc coni. Vill. verbo xamyopeîtar scholium in
utroque codice finitur; sequuntur in B, novo tamen signo, quo scholia ad tex-
tum referri solent, non praemisso, ea quae p. 242, 17 sqg. edidimus.

Heracl. alleg. c. 58 init. Neque enim ad Neo-Platonica (Procl. ad Plat.
Remp. p. 374) confugiamus necesse est.

3599. Cf B ® 866: .... "Hpasorog dé doruv © avedidne GIN odoia, Lude
nardoos dè pioos tie ovolas toù Bdaros.

11 De Theagene Rhegino v. Prolegg. cap. III, 2. 8 init.

18—17 Cf. Porph. £ 489, p. 226, 9 sqq.

25—p. 242, 10 In scholiis (velut ap. Dind. IV, p. 229, 1—-6; 8—17) ut apud
Eust. ad h. 1, de dis deabusque res admodum inter se variantes afferuntur,
pleraeque quidem ene, ut de origine earum non constet, sed ingenii erercendi
acuminisque ostentandi causa inventae esse videantur; quam ob rem paepe nihil

242 Y

Xorc; [TToceidùy pèv ’AméMwvi, dt Katà Tdv pòBov cuvadiznbeic adrd
brò Aaopédovtoc èkeivoic cuvijpre. “Apnc dè ’A@nva, éreì èxwaucev
aùtòv tòv ’AckaAdpov Bavatov éxdirficar, fi Bri év Syer TV Bedv
UBpicev eimodca (0 128) parvéueve gppévac HXé. °Hpq dè “Apre
uc: Èem vyàp adr untpuid. Antoî dè ‘Epufic dikaiwc* povardc Yàp 5
Omdpywv TAV TÒv povcixòv “AmdAdw fevviicacav xaì tùv émumdevpd-
twv dvriZnAov pepicniev, fi bc Adrioc kai uwiuwy atoctpéperar aùTàv
uc AMonv. “Hparctoc dè S4vaw elkétwc; BT 7 pèv TOY motaumv pueie
méguxev Sypà, “Hparcroc dé terni TOÙ mupòc decméme, cò TPOPÙ TÀ
Eva.] katà dè tOv queidv Adrov “AmrdANwy filioc dv àvariver tà
Urpà crorgeîa. ’AGnva dé teri ppéwncic, “Apnc dè dppocivn: èvavtia
dè Kai moréud éeri tadta GAMMA Www. “Hpa dE èeriv dp: “Apremic dè
cern, depétepic tic oÙca, fi tòv dépa Téuvovca, èE où fipmtai, tò

Bapdvov aùtiv moréuiov vevépixev. “Epufic dé tem Abroc, Antù d’

*B (v. ad p.
241, 24).
Lf, 422.
Av. 67.

àuwuociyn, oîov new mic TOY A6rwv. ’Hparctoc dè TÒ mip, Zav0oc 15
dè tò Uypév® dAXéTtpIoy dè TÒ TOP TOÒ Uypoò.

dà Ti dè oÙTOI ci Beoì mpofipnviai Rondeîv toîc “ENAnciv, “Hpa
’A@nva Tocerddv “Hparcroc “Epufic, toîc dè Tpwciv “Apnc ’AttéMAwy
“Aptepic Antù Cxéuavdpoc ’Agpoditn; fntéov oùv: “Hpa pèv ’EMna
Bongeî, Sri yauihidc éeriv f Bedc, puceî dè pordv Svra tòv ’ANéZav- 20
dpov, f Bri év T® “Apre ètiu@ito Naumpdc, dIev gnciv è rommic:
“Hpn 1° ’Aprein (A 8), fi 8 wc tò “Aproc obtwc fiv oîkeia aùTi
xai î Cradprn xaì fi Muxiivn, wc gna èv Ti A (51). ’Aonv& dè dià
tò àmodoxiuac@fivar drrò ’AXegdvdpou, fi did tò &Motpiouc eva Tfic

1-10 v. infr. ad hl, 2 èxeîvoc L dè om. A 3.4 A) duéni èv Bye
tàv Gedv UBpicev por, ppév. mere L5aîmL 6tàvomL 8 fac
L 122ècuvom.L 16 pergit Li Avaic. “Hpa pèv oòv xtÀ, (v. ad lin. 17—19)

17-19 dià ti — ’Agpodim om. L, qui ea quae sequuntur inde ab “Hpa uèv oòv
‘EM. Bonbeîv (sic) iis quae etiam in hac editione praecedunt (p. 241, 25—242, 16)
subiungit; A (quem schol. min. sequitur) subiungit echolium verbis t@v Gedv
udyn — péper 100 Gdatoc (Dind, II, p. 195, 9—14), quae (ad p. 240, 17) inter
scholia excerpta retulimus 17 mpoeipnvra B 18 ”Apnc om. B 19 fnréov

* oîv om. A 20 6 Gese LC 22 rà "Hpn TA, al qò “Hont'L ‘Aprea L

A xal Bn A olkela fiv adr) AL 23 iiror ante did ins. AL

inde attuli. Eodem modo de verbis (lin. 1-10) quae in hoc scholio uncinis inclusi
iudicandum esse videtur. Miram enim quantum et a superioris scholii et ab eius
quod sequitur simplicitate distant; neque inventis carent quae recte futtilia dixeris.
Ceterum rationes ab allegorica fabularum explicatione diversas (cf. p. 241, 13—22)
neque Porphyrium hac in quaestione neglexisse vel schol. quod sequitur docet.

17599. Eadem in cod. Lips. f. 291° ad v. 67 (s. lemm.) leguntur: {nre
tu mood moi did tl toîs utv "Ellnow "Ho te nal 'AInrà nol "Hoparorog xal
Ioceddv mal ‘Eguijs, toîs It Tewolv è Andilov Bondsì xal "4ens nal è Edv-
dos cò» Apoodlry ral Aeriuidi nol Anto; $nrfor ovv du "Hoa pév, tel ya-
priluoz Beds foriv uti. (v. Bachm. p. 677, quae in plerisque congruunt). Cf.
schol. min. v, 67.

Y 243

cuvécewe Toùc fapRfipouc. Ttoceidùy dé, èreì oi mAeiove T>y ‘EMMivwv
madtai elci, xa did tÒò dpriZecdar uèv Aaopédovii Èrì atoctepricer
uicdod Tfic Tergororiac. ‘Epufic dè [Antoî, iiror è Adroc tf Afen], È
bm E ’Apxadiac, fi Sr Adyioc, A dTI K*jpurac amoctaMévtac mpòc adTOde
5 omò ‘EMNivuy érì diarucer tOv diapopùiv ’Oduccéa kai MevéXaov
TBovMhncav àvereîv mercdévtec ‘Avriudyw (A 138 8qg.), mpoctame dè
tiv xmpixwv è ‘Epufic. “Harctoc dè did TÒ piceîv “Apnv, Bri éuoi-
xeuce Tv uvaîka aùtoò ’Agpodimtmv. Toîc dè Tpwcì mapéctn “Apnc
tò Bporov peradikwy* piiondheuoc ràp è Gebc, moXéuov ilo kai ci
10 Tpwîec. è dè ’AmrddAwv iftor diù TÒ t6EOv* TotIKkoì dè kaì oi Tpwec,
gal èv mpwrorc ’ANézavdpoc: f xidapicrie kai edpoppoc wc ’AXéEav-
.dpoc. “Apremic dè kai Antù yapiZéuevar tù ’AmdAiwvi, fi dTI mapà
Toîc Bapfaporc Tiudivta. Zdvdoc dè wc Umtp oikeiac ywpac udyerat,
Î dè ’Appodimn dià tÒò imò ’ANezavdpou mpoxpi@fivar* xaì cedòv eimeîv
15 atm Avoictata! TO moMÉUw, Kai eiK6TwC mapecti Bondeîv TOÎc Tpwciv.
180 sqq. dà@erodviai criyor émtà We kai tiv didvorav dampereîcB f. 272% ad
Kai TÙV cUvdeciv eùteNeTC. mc YÙp 6 -TocoÙTOV cmeUdwY Katà TUYTI cu v. 178.
èxBpùv fupAuvtar TocodTov; fi téXa ÈvteXvor ci Adfor: péricrov ràp Lf. 426.
ve , 7, n A A Viet. f. 377,
eìc xatamAnzrv TOY duopuiwy pesrwy È mpùtoc dpeic, Kai.ctpatn-
20 Yixòv TÒ diivduvwce pofeîv Toùc morepiove. Kai xad” “Extopoc Èyxe
mv mécav bpuiv: qncì Yap: “Extopoc dvta udaicta (v. 76): e
xétwc oùv mpùra uèv èpuf) Afovtoc (v. 164) aùtòv èxdeuatoî, wc dè
uéver, Agrorc, crrevdwy èrri “Extopa.

234. A2.
DA 259 sqq. èv Ti) Alveiov mpòc ’AxiMiéa uayn Zimmew mapécxe tà*B f. 274 ad
ùTa* Aacev.
€ radra Li 428, IT.
O (Cf. Cramer.

1 trad) A 2 dpr. dè Aaop. A 8 mupyorortac L Antoî — Xh0N A. P. II,
recte om. A 4 Adyioc f) Bri om. BO A) Sri èrresdi) xipurac L 5 tic dia- p. 26, 30).
qopàc A 6.7 tùv dè xmpuxwv mpoctdtne “Epuiic AL 7”Apn A 8'aùro0
tv yuvaîxa AL = mpoéci BL = 9 quAomdAepor A 10 6 dè Arr. — Tpodec
om. BL 15 aùtàv dv@icravtar A xaì om. L 17 àteleîc L 18 fuBAu-
ra: L Viet. èvtegvetc Vict. © 19 èp@ficeta L 22 mpòra uèv om, Vict,
èxdnuarot L

199. Cf. Vict. (f. 373%) ad v. 34 Ilocedov] vmowira yao ol rietove
‘Ellijvov xal elc 'Ellunv te xal Alyas dbo' dvayovoiv (0 203), 7 da
Aaoutdovia.

16 sqq. Cf. Ariston. v. 180: d&erodvra: otlyor È, dti svrslets elor tr) nara-
oxevf xal roîs voruao: xal ol Adyor od nelmovreg tò toù Axilifog meocdina.
— Ad Pium scholium retulit Hiller, Phil. XXVIII, p. 110, qua de re cf. Pro-
legomena cap. III, 4.

25 sqq. Antiquissimam esse quaestionem de v. fayero et de clipei laminis, ex
Aristot. poet. 25 (p. 1461 @ 88) concluditur. Cf. Gell. X1V, 6 et Ariston. v. 269
(f. 265% e. 1. d 22 duo ulv fiacca): aPerobvrai arlzor d', Gti dieonevagpivo: slolv
dnd zivos tv Fovlopivov redfinua moreîv' pazera: SÌ capoe toîs yvn-

244 Y

fi fa xaì év dervò cake” fiXacev Bppruov Erxoc
xal tà éEfic péxpi kai aùtod TOO cTiyou*

tTùv dè pfav xpucfiv, tf dp’ Ecyeto peidivov ÈYXoc
(v. 272). Tfic ràp ypucîic mtuydc doxovenc mpume etvar, el Ye x6cuov
eivexa tÙvV Xpucfiv €lc Tò ÈEW Kai Spwpevov mpumyv èvéenkev, om°
aùrnv dè crepedintoc vera Tùc dio yaAkéîc, paddruatoc xdpiv xaì
Televtalac Tàc Kaccitepivac, mòc dio te diékoye mtixac, xal èv Tf
xpucfj mruyì ZEw ocn xaì diatundeicn èvecyéon tò dépu;

àmoludpevor oùv TAV dmopiav ci mAeîcto1 tò EAaccev (v. 269)
oÙ gaciv cidfipdar dvwdev diékowev, GAN° GvTì TOÒ diéBNacev* 0dac@f-
var pèv yàp xal xordav@fivar dio mTiXac, TAV Xpucfiv xaì piav TY

xadkdv Umò tiv Ypucfiv, uù diakoriivar dé, GNA cyegévtoc èv Th

xpucfj tod dépatoc kai xorddvavtoc uèv aùtiv xai tiv dt° aùtiv, où dia-
xéyavtoc dé. oi dè kai abtédev diioîci ui TXacce paper dia

1 cdxe”, € in ras,, B; cdxer L—6 creppéintoc L —yxaAkdc B 7 tàc
Vill.; om, B, tedevtalac xacatepive L—8 cuvecxéon L—9 oîv om. L
tiacev B_ 10 dvri r00 pro dvw6ev (in cod. B dvw, @ epr. w serpt.) coni. Cobet
ap. Dind, 18 xofhavroc L
dios: dirgora ydo tà ‘Hpeordrevura cvviorata: (cf. Ariston. v. 266).... Ne-
que alteram illam difficultatem, quo modo clipeus Volcani arte factus laedi
pomsot, a Porphyrio negleotam fuisse ea quae infra affert docent: ovx fpn dè
dreara elvar Sla, di où gadlws vrò Bontdy Biaxonedpeva.

4 sqg. Auream laminam primam fuisse Aristarchus (Ariston. v. 269, coll,
Lehrs., Ar. p. 208) eumque secutus Autochthon (B f. 274% ad zadue/as v. 271
= Dind, IV, p. 248, 5; cf. Eust. T, p. 1207, 41) statuerunt.

9 sqg. #**B f. 274 ad dum pèv v. 269 (id, A f. 265%, L f. 429%): drosiro»
iraggdrrov mao’ 'Ourop rv ‘Ayilitac Sriov, Csal A) Fiotev nat’ Zviove
terayuivne Sid tòv wlelova udopov tîje zevofie post h. v. ras. 5 litter. B)
navzos, odrws dmodortov tòv Adyov* dAle piyoi pèv Bio erugov meofjiBev 1)
chx ins. L) tic minyîe Kxruzòo BL) Ivfoysia, elisog CiÉsos codd.) xal
olovel cuvitrioras Kovrntrosos corr. e avtntricas L) yevopévne, tv dè tj totem
Insogi@n CImeidì) 1. te. cvveogt®n BL).

+ Schol. eorundem codd., iis quae modo edidimus sine intervallo sub-
iunetum in B quidem praemiseo drogla): mdc, pnolr, drewrov Grocraoduevos
tiv donida vv robro ddyst; Enrfov ov Sri d zevods palBaxdireoos dv deyi-
ov xal aidripov (Gr: d zo. div pal. galuoò ‘ cidrioov AL) dvidone 1 ddeari
ual duorlav®n, nal dyévero nosddene xal Com. A) 0V rediois. — Cf. etiam ad
p. 243, 26.

14 5qq. +Eust. p. 1208, 10: Gre dì rò d2la duo pèv îlage terts yed-
gover dile duo uiv &2d0e, ual Gri ddenv ovro: altiivi@i tov dllog
reaporrar, ds tijc dra mepipresias toò ® xolofe0stone sl gavraciav roò €
yecuuarog, Indoî xal è Ioeguesos. Idem Eustathius (p.1207,49) quod hane
coniecturam Autochthoni tribuit suspitionem quandam movet; quoniam ipse
paullo infra (p. 1207 extr.) Autochthonem Aristarchi sententiam (Ariston.
v. 269, 4 138, perforari aurum bastae cuspide, amplexum affert. Nisi sta-
tuatur, Autochthonem plures loci difficillimi interpretationes attulisse, alterum
utrum errori deberi dicas. Qua in re, quae huc non pertinet, diiudicanda illud

(i)

Y 245

BXdccev, dvwdev packovtec duaptévta Tivà Yphywar tÒò €, Tv Norrfjv
mepipéperav TOÒ È mapévra» drpwra yàp Svra TÀ ‘Hparcréteuxta pù
diaxormfiva. èrù dè év TÎ ypuci mtuxì dkodwv èvcxe@fivar aùUTod Né-
tovtoc tò dépu Tic elc TÒò mpécw dpufic où divauar èmvoficar tiv
xpucfiv mrixa oÙT oùv diacoteîcav oÙTE BAacdeîcav. mc yàp oîév te
èAac@fivar pèv Mérew, Toutécti diaxorfivai, fi BAac@fvai re déo atiXac,
év aîc fiv N xpucîi, évcyedfivar dè èv tf xpucîj TÒ dépu; tÒ yàp év-
cxeGfivar TÒ ui TÒ aùtò rradeîv mv xpucfiv Srrep ai dMar drioî. oi
d’ aù TAV mpurmyv rmadeîv Bovdovta: xaì p@Miov ffrep TAV im’ aùmiv:
où ràp &v èvecxé@n èv Ti tpim, ci pù Î devrépa èn° èAattov Èrrade
Tfic mpwrnc. gnpì toivuv, bc où Kécuov xdpiv oUdè Tépyewc è “Hpar-
ctoc Kéxpntar Ti) ypucfj muyì dA)’ eùtoviac* eUTOvUTEpOC dè xadxoò
ypucéc. uénv oùv Tv TOÒ.Xpucoò miUxa èEUpavev eic cuvoxàv TOÙ
mavtòc chxouc* dmalwrepoc Yàp by kai eUtovoc è ypucòc droxefuevoc
TO xadxd diedéyeto TAV Opuriv, ÈxAudeîcay vrrò Tfic TOÙ Yalkod dvri-
turiac elc tò dtpwrov Umtò T‘c mpocovenc aùt@ eùtoviac. mpùtoc dè
uv è ypucòc kai maddy Umò tfic éuBorfic mpùToc TaXetav Gv Tapeîxe
Tv diakomiv éx TOY eUABpavctwv cuvectwcatc. TI dè kai xadxaî mTiXEC
ficav év Ti) &Ew@ev èmpavefg, pen dè perà Tammy f) xpucfj, dp’ fiv
ai toò xaccitépov, dndoî tò èv Ti drAororig èmenpaivecdai tòv rrom-
iv, Sti tade pèv èx ypucoò èrroince, TAdDE dè èE dMinc BAnc, èx xal-
xoò dè pù eimeîv, bc &v topevovtoc aùToò èv dAAN TTUXÌ TÀ mAGCcRATA*
fipxe d’ dpa cqpiv “Apnc xaì TTaXAàc ’A@Nvn,
duopw ypuceiw, xpucera dè efuata Econv (C 516. 17)-

1 @Xdcev B 9 d’aùràv np. B dè post paXMov ins. L_10 iivecxéén L 12
eùtovutepov L 15.16 ord 100 yaAxo0 dvritimtov L 17 &v om. codd. 18 eù-
@pdctuv B = cuvectéwne T00 dè xai yaMkaî rr. L; ceterum aut cum Bekkero
raîc éx tv ed0p. cuvecribcare scribendum videtur aut cum L cuvectwnc, ad-
dito in fine tiîc dcrridoc xaAxai B 19 per’ adtàv L 24 è’ eiuara B, è’
fipara ic0nv L

non nullius momenti est, verba scholii B (IV, p. 248, 6—16 Dind.), cui simillimo
Eustathius usus esse videtur, in cod. Vict, (f. 380‘) duobus lemmatis adscripta
emo: duel mivre atuzas] guolv d Abtéz@av -- ty qaluî», et tijo dì piav
zevoîjy] Sui pdv dv vj) impavetg uri.

11599. +B f. 283° (id, Vict, f. 391*) ad yovods © 165: ovnodv #rimolaros
Ca in ras.) Tv 6 zovods. el dé guow, Gr mézor tivds Fonte, pésos iv è zev-
cis, ds Moegvesos. [dvvara: 8è xal odtag elva: mesros, quae Vict, om.]
Cf. +B £, 274 ad zaduesag T 271 (end. fere Vict. f. 8801): psonv vopiorior riv
zevoijy: dralatepos yàe dv d zouods Ixdelupivov rò d6gv perà tiv rv zaluòv
Blav sigeodg Groditetas. Gru vio o6m iv îv ti Impaseig tic doridos è
zevode, dnloî 8 dv puo: rezvisusvov "Hoarsror rv dorida rò pdv rogederr
dx qaluoî, tò dì dx xaocitigov, cò SÌ dx gevood. edge odv (cf. p.247, 20) 1 pèv
meden iv zalxiî, 1 8Ì devrsoa xacaitsolem, 1) 8Ì tolen zevori, i) Sè rerdorn
naecstegton, i dì néuxin qalvi. [$ dì AbrégBar xri., quae aliunde illata
sunt, cf. ad p. 244, 4; 14, schol. Victor. rete alii lemmati adscripsit.] °

SscarapeR, Porphyr. Qu. Hom. 17

244 Y

f fa xai èv derv® cdxe’ fiAacev dfpiuov Èrxoc
xaì tà éEfic péxpi xaì aÙtoò TOÙ criyou*

Tàv dè piav xpucfiv, ti) f° Ecyero peidivov Èrxoc
(v. 272). T"ic Yap ypucfic mtuxdc doxovene mpwme elvar, ei ve kécuov
eivera tiv ypucfiv eic tò ÉEW kai Opwuevov mpurnv èvéenkev, dr”
aùtiv dÈ crepedintoc Eveca tàc dio xalkéc, uaMéruaroc yépiv xai
Tedeutafac Tàc Kaccitepivac, mic dio Te diékope miuxac, Kai èv Ti
xpucf nTuyì èEw otcn xaì diatundeicn èvecyé@n tò dépu;

amoruduevor ov TiY dropfav ci mAeîctor tò ÉNaccev (v. 269)
08 gaciv elifipdar dvwfev diékowev, dAl° dvrì TOÙ diébhacev: 0dac@f-
var uv Yàp kai konav@fivar dio mréyac, tiv yxpucfiv kai piav tòv

xadkdv Umò TV Xpucfiv, pù diacomivar dé, GAM cyeBévtoc èv tf

xpucij toò déparoc kai xorddvavtoc pèv aùtàv Kai tiv Ùm° aùriv, où dia-
xéyavtoc dé. oi dè kai aùtédev délodc pù ENhacce ypaper dia

1 cdie”, e in raa., Bj cdr L—6 creppimioc LC xaAkdc B 7 tdc
Vill.; om, B, redeurafac xacatepivyne L_—8 cuvecxéén L —9 oîv om. L
tacev B 10 dvrì 100 pro dvw@ev (in cod. B dvw, @ spr. w serpt.) coni. Cobet
ap. Dind, 13 rofXavroc L

Gios* droora ydo tà ‘Homordrevsra cvviorara: (cf. Ariston. v. 266) .... Ne-
que alteram illam difficultatem, quo modo clipeus Volcani arte factus laedi
posset, a Porphyrio neglectam fuisse ea quae infra affert docent: oùx fpn dè
dreora slvar Snia, dll où fadiws vrò Byntor Biaxontopeva.

4sqg. Auream laminam primam fuisse Aristarchus (Ariston. v. 269, coll.
Lehre., Ar. p. 208) eumque secutus Autochthon (B f. 274* ad za4xelas v. 271
= Dind. IV, p. 243, 5; cf. Eust. 7, p. 1207, 41) statuerunt.

9 54g. +**B f. 274 ad diiw pèv v. 269 (id, A f. 265, L f. 429%): droairu»
inaegiviav mag” 'Ouriep tòv Agilitog Sriav, Cal A) Fiotey xar' fviove
serayutvne dià tòv mielova udopov tic zevofie Cpost h. v. ras. 5 litter. B)
ntvg6s, odrws drodortov tòv Adyov: dAlè uizor lv Bio eruzòv meojl®ev Ti
<ix ins. L) tie minyîe Cxarvzòs BL) lofoysia, elteag ClEsos codd.) xal
olovel cvvitriosws Covvntifosog corr. e ovtntioos L) yevopétvne, #v dè ti) tetty
Eneozé@n Cinedì) 1. te. cvveozt®n BL).

+ Schol. eorandem codd., iis quae modo edidimus sine intervallo sub-
iunetum Cin B quidem praemiseo drogla): wog, puolv, Eremrov drocrnodpsvos
tiv donida vòv tobro déyst; Gnriov ovv Sri d zevode ualBaroiregos dv deys-
cov al aidiipov CSr1 è 70. div pal8. zaluod i) cidieov AL) Evé8ans ròò Bdpari
sal Zuorddr8n, nal iyévero nordéene nal Com. A) od tediois. — Cf. etiam ad
p. 243, 25.

14 sqq. + Eust. p. 1208, 10: Ort 3Ì rò d2ld ddo uèiv î2age tivds yed-
qovow dii dio pòv &1cdoe, xal Sri dndeno obro altoviai tv dilog
yepovror, de 15 dvw aresprozias 106 & uolofa®eions ele pavraclav toò e
yedpparos, dnloî sal è oegiosos. Idem Eustathins (p.1207,49) quod hanc
coniecturam Autochthoni tribuit suspitionem quandam movet; quoniam ipse
paullo infra (p. 1207 extr.) Autochthonem Aristarchi sententiam (Ariston.
v. 269, 4 138), perforari aurum bastae cuspide, amplexum affert. Nisi sta-
tnatur, Autochthonem plures loci difficillimi interpretationes attulisse, alterum
utrum errori deberi dicas, Qua in re, quae huc non pertinet, diiudicanda illud

Y 245

BAdccev, dvwdev pdckovtec duaprévta Tivà Yphyar Tò €, tiv Aowmîîv
nepipéperav Toò G rapévra» ditputa Yàp Svta tà ‘Hparcréteveta Lù
diaxomiva. èyù dè év Ti xpucfì mtuxi dkovwv èvcye@fivar aùtod Xé-
rovtoc tò dépu tfic eic TÒò mpécw dpufic où duvapar èmvoficar tiv
ypucfiv mrixa oùt’ oùv diakoteîcav oÙTE Biacdeîcav. mic fàp oîév te
éNac@fivar pèv MÉrew, toutécti diaxorfivar, fi BXac@fivai re dio mtiXac,
èv alc fiv fi xpucîi, evcye@fivai dè èv TA xpucj TÒ dépu; TÒ YàP èv-
cyegfivar TÒ uù TÒ aÙTò mabeîv TAV Xpucfiv Srtep ai dXXar drioî. oi
d’ aù TAV mpumy mabeîv Bovdovtai Kai u@idov firep TAV m° aùtive
où yàùp dv évecxéon èv tf Tpim, ci ui N deutépa èm’ ÈAattov Éade
Tfic mpuce. pnpì toivuv, wc où K6cuov yapiv oùdè TEpyewc è “Hpar-
ctoc Kéypntai T xpucf mtuxi dii edtoviac: eUtovwTEpoc dÈ yarkod
xpucdc. uémnv oùv TÙY TOÒ.Xpucoù miiXa èEU@Pavev elc cuvoxiv TOÙ
mavtòc chkouc* Gmadwrepoc Yàp by kai edtovoc è Xpucòc drrokeiuevoc
TO xadkd diedéxeto tÙiYV Spuriv, èkAudeîcav mò Tfic TOÙ Yalkoî dvmi-
tumfac eic tò dtpwtov bmò Tic mpocovene aùt® edtoviac. mpùTOC dè
uv è xpucòc kai ma@uyv mò Tic éuporfic mpPwòTOc Tayeîav dv mapeîxe
Tv diaxotmAv x TOY EUOpavctwy cuvecticate. STI dÈ Kai yadxaî tUXEC
ficav èv tf EEw0ev Èmgpaveig, pécn dè perà taUmmv Î xpucfi, dp? fiv
ai toÒ Kaccitépou, dnioî tÒò év Ti) èmAororia èmicnuatvecdar Tòv rtom-
Tv, dti T&dE pèv èk yxpucod érmofnce, thide dè èE dAinc Sine, èk xod-
xoò dè può elmeîv, bc div Topevovtoc aùtoò èv dAAn mTUXÌ TÀ TAGcUaTa*
fipxe d’ dpa copiv “Apnc ai TTaXXàc ’A@nvn,
dupw yxpuceiw, ypucera dè efuata Econv (C 516. 17):

1 @Xdcev B 9 d'aùriv mp. B dè post paMov ins. L10 Avecxéon L 12
eùtoviwrepov L 15.16 Sd t00 yalxo0 dvriritov L 17 &vom. codd. 18 eù
@pdctuv B = cuvectéwene t00 dè kai xaAxaî mr. L; ceterum aut cum Bekkero
maîc éx tv edOp. cuvectibcarc seribendum videtur aut cum L cuvectéwenc, ad-
dito in fine rc dermridboc = xalkal B 19 per’ aòràv L_ 24 è’ eipara B, 8"
fipara rc0nv L

non nullius momenti est, verba scholii B (IV, p. 248, 5—16 Dind.), cui simillimo
Eustathius usus esse videtur, in cod. Vict, (f. 380*) duobus lemmatis adscripta
esse: Zmel nivrs atuzas] puolv d Abréz®ov — tiv quluîv, et rio dì piuv
zevonv] Sti pv v 1) Fripavelg uri.

11899. +B f. 283* (id. Vict, f. 391*) ad zevods ® 165: ovuod» frirdlatos
<a in ras.) 7jv d zovods. sl dé puow, Gti pizoi tivòs Fonte, péoos Tv è gev-
066, de Ioegieros. [divarar 8° xal drag slvar medros, quae Vict. om.]
Cf. +B f, 274 ad zadxelag T 271 (ead. fere Vict, f. 380°): uéonv vopictior tiv
2ovoîjr: dalestegos yde dv d govads Ixdelvpévov tò dégv perà tijv ov gadud
Biav ebzeeds bmodétetas. Sri ydo oÙ% 1v iv ti) Inipassia tîe donldos è
zovade, Bnloî di dv puoi tegvaipevov "Hparsrov tjv donida 1ò pòv ropeve
dx galxos, tò BÈ dx nagcittgov, tò SÌ du gevooò. tdga ov» (cf. p:247, 20) 1) pòv
men iv qalxî, *) dì Sevréoa xasciteo/om, 1) dè tolen xovoi, * dì terdorn
uaociteolon, i) dè riumen golxij. [5 dì Abréz®or «ri., quae aliunde illata
sunt, cf. ad p. 244, 4; 14, schol. Victor. recte alii lemmati adscripsit.] °

Scrmapzr, Porphyr. Qu. Hom. 17

246 Y

mc yàp abrodc ypucoùc Épn, ypucfic obenc Tfic Umoxeruévne ém-
gaveiac, eì pù èEnMAaruéva Tabta mapà tò Uroxeiuevov èrmofe, iro1
ErkuxAmv fi érkoddwv fi èvropeswy; kai veròc ypucî*
àpnpouévn dè Èwxer

xpucein mep todca (C 548. 49), 6

Èv d’ ÈET{0E1 ctaqpuAfici péra Bpidoucav diwhy

xaddy xpuceinv, péiavec d’ dvà BéTpUEc ficave

eicmtiiker dè xipati diaurepèc aprupéncive

àugì dè xvavénv xéretov, mepì d’ Eproc Edacce

xaccitépov (C 5661-65) 10
xoi adiv*

év d’ dréAnv moince fowy dpBoxparpowv:

ai dè B6ECc xpucoîo TetevXaTO Kaccitépov Te

ypiceroi dé voufiec du” éctiydwyvTOo féecci
(C 573. 74. 77), xaì nédive 16

xai f° ai pèv xaAàc ctepévac Eyov, ci dé payafpac

eTyov xpucetac tE aprupéwv teRauwwwy (C 597. 98).
Tv 1àp éurromaAAopévwy Eeriv by Tac Bac elmuv dpripov pèv éuvicon
xaì xpucoò kai xaccitépov, xadkod dè oùxéti, wc &v ei, xaAkfic Urro-
xeuéync èmipaveiac, évtadda ÈverroimANev. ox Epn dè dtpwra eîvar 20
ma, dii’ où fadiwc drrò Bvntwv diaxottépeva *

oùòd’ événce xatà ppéva xal xatà Quuév,

uc où fnidi” éctì Bewv épixudéa dapa

dvdpéaci re Ovntoîci daunipeva1 odd’ imoeikerv
(Y 264—66). èder obv undè BAac@fivar, Sep dZtodciv ÈENaccev dover, 25

1 post ypucoùc (sic), ‘/. signo in margine posito, L inserit ITopgupiov elc tò
oùbè 167° Alvelao xTA. (v. infr. ad 1. 20), tum schol. quod incipit drputuv
srapyévruv map* ‘Opiipw xtA. (v. ad p. 244, 9), quo finito demum, signo illo ‘/.
iterum posito, pergitur &pn xpucfic olenc-—2 <EnAayuéva L 3 èncurdv È
uncinis inclusit Bkk, èvkoQMiv L—xal vadc ypucoîc L 5 xpuceim mep
toten B 7 xpucîv codd.; corr. Vill —18 turommopévwv L 19 el in-
serui; codd, om, 20 %v@a pro èvta00a coni. Bekk. eîvar om, L_21 dMà
tà pù pad. drrò Gvnt. diaxortibpeva L 23 pnidia cri B, pnidid tony L24
dè evnrota Loddè im. L 25 #Xacev codd.

20849. +**B f. 274 ad Alvelao v. 268 (id. L f. 429>, IT, cf, Cram, A. P.
III, p. 36, 34, II): Cels L) tò 068ì 167° Alvetao Batpgayos bfiespov
Erzos die cduos' zevods ye fevuare, ddoa soîo <8. #. om. L)
doneî pdyecda: vo dila dd (dio L) pèv Flacos dra ntsgas, Gere Foen-
Bev Cor longer L). Fori 8ì dò tijs Aébscog j Ad019 na@ Endrepov* el yào
Com. L) pi 8° S10v K8iolov L) djitev, ovx Foente tò cduog. xal rò f200-
cev (Elagey L) où wdvros Foente Fonte B) tò cdnos, dilà 8édlagev (cf. ad
p. 244, 9), ubi illa xa@” fxdrsgor docent, de duabus difficultatibus Porphy-
rium hac quaestione egisse (v. ad p. 243, 26).

25 Cf. Ariston. T 266 (c. 1. dvdeda: ye Ovyroîs): meòs t)v Éire d&trnow®
drgora ye al d@dacra TA Nparordrevnta.

Y 247

el ye und’ breikerv aùrà èhere. finte d’ abtòc épn dti oÙk Eppnze

uèv tò cdkoc — yxpucòc d’ épixarxe dòpa Beoîo —, dio dè di-

éNacce mivyac, Ecyéon dè èv Tfi xpucîj, di’ fiv oÙk éppérn dià mavréc.

mévu dè duvatòc Tv karaceuùyv édijlwce kai tÒ péxpi Tivoc f fiific*
mévte uèv yùp mitdyac face KuAAorodiwv* eîta Mérer mpwrac,

Gm xaì mpòTaI mpòc Ti) èmpaveia, Tàc dio yaikeiac, elta tàc

dvtixernévac Taîc mputaic ècxétac* dbo d’ Evdo@i xaccitépoto, tò

è Evdo@i mpécketa1, fva tàc yaAkdc éEwrdtac voricwpev dc tàc TOÒ

xaccitépou Evdo@i, eta Aoumiv Thv péenv* TÙv dè piav xpucfiv. ei

oùv tic Ecyero peilivov Erxoc, ai dio xadraî érpwencav pura:
uc obcar mPwTAI, ai dè tpeîc tuervav drpwtoI* xpucòc Yàp épò-

xaxe dépa deoîo. obtw dè xaì èmì tfic Alvelou dcrridoc Smectiv è

xadkòc Ti Bipey, è paraxutepoc tf Enporépa, kai où xécuov Evexa

xadkòc mpockerar èv èmipaveia, dAN° OmÉKEITAI di’ dcpérerav, ue èrì

15 Tfic “AgidAéwc è ypucéc: Mérer Tp ètì Tfic Alvelou:

debtepoc abt’ AxiNedc mpoîei doMix6cxiov Èrxoc

Kai B&lev Alveiao xat° dctida mavtéc” èîcnv,

dvtur® ùmò mpwrnv, fi AemtéTtaTOC Bée yaXkéc,

Xemtotdri d’ èménv fivòc Rode (Y 273—76).

20 xv pévror dxovwpev Tàc dio xadkeiac tiv mpumy kai tiv méu-
mmy, dio d’ Evdogi TodTwWY TÙC Kaccitepivac TAV deutépav kai tiv
Tetipmy, xaì oùtwc uécn kai tpim èvròc fi xpucîi, tf d' Ecyero
ueidivov Erxoc, uc kai kaccitepivne faretene.

291. .... mic dè fi ’Appodim où Bondeî t® vid; bm dédie tiv

25 TTaXNdda.

«.++ EZitmntar dè mòc tÒv Alvetav oùx Arr6AAwy Eppicato dida
Tlocedy. kai qpaciv, dti Î perddn rmepì Beodc eùcépera ducwmodca
Turxàver kai Todc di” ExBpac dvtac.

322—24. è&0erodci tIvec ToÙc crixouc wc èvaviiove Toîc mpoxeré-

1 el rep und L= 2 tiv denida LC 2.3 didace B 8 èv TA xpucî
è évi xal oùx épp. did mavréc L, ubi, /. signo in margine posito, sequitur
schol. v. 307 (= **B, vol, IV, p. 246, 15-21 Dind.), quo finito, signo illo re-
petito, pergitur rdvu dè duvardic KTÀ. 5 Macce Lmpuac — mpdTa: trane-
posui; codd. post 2mqavelg habent 8 mpéxerrar cod. (in B post mpé vac. spat.)
9 tvdogev L 10 uihivovL yaAxal B 14 mpéxerrar L 15 xal post ydp ins. L
16 ad.... (post ad ras.4 litt,, in qua 1° postea addit.) dyi.Aeùc BdMebc ral
fer L_ 17 denida, { ex î corr., B_20 xal pévror L_21 évbogey L_28 phàivov L

6 Cf. B ad ga4uòg Zlapme X 82: #der zevods Flapmev drò xpelocovos
sal lapreotfoov. cvppovsi poi toùro 16 wegl tv impdrerav tijs doxtdos
elva: tv zalxîv weoziio (paullo plura duo schol. Vict, f. 404%, v. Bkk.).

20 sqg. Cf. ad p. 245, 11.

27 Cf. Eust. p. 1209, 19.

29 egg. Cf. Ariston, v. 822. — Scholium ad Pium Hiller, Phil. XXVII,
p. 110, retulit (cf. Prolegg. III, 4).

17*

B f. 275* ad
ded.
Schol. min.
v. 329, c. l
Kavxwvec.

B f. 275° ad
denidoc.
L f. 4308.

248 è

voric® où Yàp Ecm èv Ti) dcridi tò dépu' qneì dp dià mpò TTnMiàc
Muze pedin (v.276) xaì érxein d’ dp” imrèp vwrou èv yain Ècmn
lepévn (v. 279). ome dè TOIOÎTOv cI°ua mepì tiv mANYÀV rerevfi-
c0a1° xatà YàP Tùv alyuhv éuremirer Ti) Yi, xatà dè tòv cripaxa Ti
deridi* Bdev tic demidoc mpoceperdopéve tù dépati, Wpuncev oùTOc
elc TAV TOÒ MOov BoMfv (v. 285).
L f. 4305. 329. payera tO pù xateméxdar Kaixwvac èv Tp KataA6v® TÒ
Evoa dè Kaixwvec médepov pera Bwpriecovto.

Aiorr? Riv èk T0Ò Konpoù* può Yàp &X96vtac avtodc èE dpyfic TOÙ roMé-
uou dii Hcrepov où curkateîtte Toîc èE dpyfic TOÒ TONÉMOV. priore 10
dé Kai mepiéyovtar Toîc mici AeMéreciv oi Kaxwvec.

ibid. v. 291.
()
1.2. = 434, p. 200, 3; 199, 11. :
*B f. 281° ad 76. àaropoda mac è ixeredwy mpòc tòv ’Axidifa Epn*
TPWTW macd- TÀP TAP coì TPWTW macdunv Anuntepoc aktive 15

unv. Tò Yàp Nérew, xa0drmep Cinciufpotoc, dti ci BapRapor digita oÙk
Lf. 437%, II. scgtovciv dA diptovc xpi@ivouc, weddoc: ficgie vàp bc iv Bacidéwc Wv
vide: xaì oùdaue TOÙTO È Tommi émecnunvato. i dè Micic 61 map
“EMMA mpwTw Kai Zévw TW ’AxdAeî rerovévar pncei* mpòc Yàp TÀV
Ixeciav elyé tiva BomBeray ToOTO, Ucrrep Tetuymkie Eevurfic tparméZne 20
map’ èxelvy mPÒTOY.

1 &etiv codd.; corr. Vill. 8 &veade LméAeuov pérav L 11 xal e por
mutavi 15 mpéry om. L 18.19 rapà t@ &AAnvi codd,; rectum schol. A
(v. infra lin. 16 sqq.) suppeditat

3sqq. Cf. Eust. T, p. 1210, 29 sqq. — Postrema scholii verba haud scio
an melius quam BL schol. Vict. (f. 381*) servaverit: 3@ey ris dowfdos xoossgst-
dopivne 16 coipari 1ò Éipos 2riondouota: pi) Svvdpevor Geunoev tal vdv
UBor. '

7899. +B f. 275° ad Kadumveg: .... sal nds od coyuartdeter adroòg dv
16 naraldyo; 7 tolvov veniu8és elou î) dv roîg A#hsfi KIéfeci cod.) meqi-
sgovzas. Idem Vict, f. 381°, ubi quae adduntur rise 8è xal géoovo: rò Kay-
sovas adr ye xci., quoniam etiam apud Eustathium, qui quaestionem
non habet, leguntur (p. 1210, 46), aliunde illata esse videntar. — Idem scholium,
quod e Leid. edidimus, addito e simillimo sine dubio codice ]oggsesos, co-
dici Parie. 2679 (Cramer. A. P. III, p. 27) Arsenius adscripsit.

10 Neglegitur, neque Leleges esse in catalogo (v. Ariston. ® 86).

14899. Transcripsit servato Porphyrii nomine Arsenius (Cramer, A. P. III,
p. 27, 10).

16899. {A v. 76 (cf, Ludwich, Mus. Rh. XXXII, p. 17), c. 1. ade yde col
modo macduny: rò Atyauy Sri ol Boofagor digita osm Fodiov dil’ Gerove
xe18lv0vg, weSdos* FoPie yde ds Tv Pacrdims dv viés* nal osdapoò rovro é
mote insonurvaro. 1 Sè bose, Ori mao’ "Elina mesto xal Eivo 16 ‘Agile?
Fyeyover pnol. -

LI 249

126. 27. v. in fine operis Vat. Znr. n.
140 sqg. mc mpò mevte fiuepòv tòv xarddorov romcdpevoc
’Acteporaîov mapérite Mérovta finte mpò 1a’ fuepwv éAnAusévar; où
Bavuactòv oUv TÒ mapalimeîv aùtdv èv TP KataA6yw* uévwv <Ww corr.
5 ex 0) ydp èuvicen tùv TÀY xupiav fireuoviav èx6vtwy, èv dè Toîc Katà pépoc
xal toùc per” èkeivovc tetayuévovc mapélafev, bc érì A0nvaiwv* èv
uèv Yàp tD xataXéyw (B 552) Mevecdéa qnciv eTvar tv fireudva, èv
dè mi ém vavcì udyn (N 691) Deidac te Ctixioc te Biac 1°
édc <Riactesc 1° cod.). ostwc oiv Écrar kai èrì ’Acteporaiov: è pèv
10 yàp TTupaiyunc tiv mpumyv tiv Ttoiévuv frepoviav ele, TAV dè
deurépav ’Actepotaîoc, vuvì dè TY nGcav aùrgp Areuoviav dvati@na
dià tò tòv Mupaixunv irò TTatpéxAov avnpfic@ar (TT 287).
(155). xaì mwòc év TD KaraAéyw (B 848) drcudotéZOve adtodc
pnav; icwc odv dirty fiv TÒò Yévoc, tò uèv Tofedov TÒò dè diovtiZov.
157 xaì èrrauporepiZovew, ic kaù Tebxpoc (0 478 sqq.) .

2—15 Duas quaestiones cohaerere vel schol., quod B 8448qq. (p. 50, 5,
ubi v. quae annotavimus) edidimus, docet, quod et ipsum, ut schol. B
f. 40* (ibi collat.), ex eodem fonte fluxisse apparet. — Etium Eust. ©, p. 1228,
30, 33, duo scholia coniuncta legit.

2 Quinque qui inde a libro B numerantur dies non congruunt cum tribus
illis #v raîs wagerdésci diebus, qui in quaestione ad X 125 servata inde ab 20
libro numerantur, qua e computandi ratione quattuor nostro loco numerandi
fuerant,

8 4g. Quae schol. Vict. f. 390. (inc.: 6g, pnol, meò mévrs rusods)
post #2n2v8éva1 addit: xal of uèy drordasovar otlzov tv 1 tv Iardvay
satal6yo' adtàe Mugatzans &ye Ialovag dyuviordéovg IInAey6-
dos #' viòs msordtecos Astsgoratos, dv nal iv molloîs tie Ileddog Civ
molla 1» Ilddoy cod.) piosofa (cf. Eust. p. 1228, 37), quoniam cum iis
quae sequuntur, quamquam ov» (lin. 4) in hoc cod. om., pugnant et ap.
Fustathium non eo quo in Vict. loco sed in fine disputationis addita legun-
tur, a quaestione aliena esse videntur. Neque Porphyrio sed posteriori aetati
tribuerim miram illam 45ot», quam ad v. 156 schol. Vict. f. 391° commemorat:
el2j10v8a] dvrl toò dr6unv, ds Spotav dollbes (P 12) dvrl toò duotor,
dare noò Endena furor èx Tatovlag tislniv8tvar did rosrov 8Ì AJosis tò
nds mod mite fpeodv tdv nardioyov mommadpevor cbn duvio®n toù ‘Astsgo-
malov' oùro yèe nv pEdoag. Contra de iis quae extremo scholio v. 140 addit
Vick.: dorso nal Ilewreaiddov drobarévios Semper tòv Ioddexny dezovra
(B 704), nihil affirmaverim.

4sqg. Cf. Vict, IV 195 (£.233%) Ze/zios: .... toò dì Zriglov dv tà rara
A6y0 od piuvnrai, Sti obx js dvayuaîor ual rog Sevrtoav rdbw Froveas
saraléyetv ....

8 Neglegitur, versu I 690 ipsum Menestheum nominari; quem versum
neque schol. Vict., versum quidem 689 afferens, respexit.

18-15 Similia habet schol. Vict. h. 1. (f. 391*): nol nds dv 1@ raral. pn-
dlr abrods dyuolorébovs; sal yde xal Teixoos Sraugorseltet. lens dì dicsdv
Tv tò yivor, xal ol pèv dxò Mugulzup, ol dì rò ‘Aoregoralp elotr. Esdom
fere Vick. X 428 (£. 181) dyxoldrofor] nel ade pnow (Il 207) $s Malovas
Îy2v [amoxogvards; el pi dea weeiditior Tear, de Teùxgos. Ubi quae se-

B f. 282: ad
“Acteporraiy.

B f. 282% ad
doMixerxéac.

B f. 285° ad
Tpée.

B f. 286* ad
al xe rlonas.
Lf. ssd.
Viot. £. 896%.

*B f. 286).
Lf. 446, IL
Cf, Cramer,A.
P.III,p.27,38.

250 ®

156. v. ad v. 140 sqq., p. 249, 3 sqq.

158. schol. *B (IV, p. 261, 10 Dind.) e quaestione ad \ 239
pertinente (schol. HQUT) excerptum est.

165. ad Y 259 sqq., p. 245, 11 sqq.

194. = 434, p. 198, 14.
252. ad Q 315.
288. ..... mpòc dè tovc Zitoùvrac moc diadéroviar pèv oÙk

emiBondoda dé, fntéov dti Etepoc fiv è Tm Craudvdpy dvritetarTévoc.

293. où mavu cikeîdv gnev aùtò è TTîoc® did ti yàp Zuerde pù
Tercoricecdar Kai Beoîc Kai tà Keyapicuéva cuufovdevove; taxa oÙv
mpòc tà éEfic temi: cò d’ “Extopi Bupòv drovpac &y érì vfjac
Tuev. épòci rp aùtòv èmerauevwc Èxovta mpòc TÒèv qévov TOY
modepiwv xaì ducx6dwc dpetduevov Tfic cparfic, xiv “Ektopoc xpariicn.

343 eqq. did ti toò Ckaudvdpov aropévou dè ’Axidiedc èv Zéovii
aùtò Amoingeeic emvirero uèv oùx ékafero dé; f dii oùx Bioc è
motapòc èxaieto. évdéyerai oùv uù Èv TOÎC TOIOUTOEIC aÙUtòv TOÙ moTa-
pod popiorc eva: kai yàp &v obtwc Ye d “Hparicroc fiv adrdv è dia-
PAeipwy, dv oùk eixdc Bondeîv uèv aùt@, toÙTO dè ph dpév, Smwc pù,
évoa fiv éxeîvoc, 6 rrotaudc moviien. dc oùv è Ckdpavdpoc rviywv

© post pèv Bekk. aùt@) ol Geol ins. 9 gue aùtò Emetar dià ti xrA. L'mloc
corr. e nîoc B èdià yàp riuerhe Viet. 10 cupfovAevpara (?) L'—11 cò, acc.
in ras., B 13 dpérechar Vict. 14 schol, *B quod scholio manus prioris
(v. infra ad lin, 14 8qg.), signo echolii finiti eraso, in fine subiunctum est, xal
dià Ti ine.

quuntar: 4/8vpos 05» tods r6f0 xal dyuSig zompivovo dyuvlordtove elon-
xtv, utrum e quaestione an aliunde petita sint non constat. — Conferendum
etiam schol. Vict. II 287 (f. 307°, cf. Townl. ap. Cramer., A. P. III, p. 287, 1),
& quaestionis forma longius remotum: {aoxogverds] Mfuveopos* Ialovas dy-
deas diyar, fva te uistràv yévos fanov. tv 3ì 19 raraldyo: nal Maloves
dyuvidrotor. 7 obto: vrò Aoregoraîor, oî 8ì lmnsîg brò Ivoatzuny. 7
Fiagdem dmilori Ixoivto. È [xmorotdra: four.

7 Praeter L f, 443% idem fere schol. Vict. f, 395* habet.

14 5qq. Tò tntovpsvov w0c 00 saraualetar d 'Agidledg dvatfovros toù
$3arog schol. A (Ariston.) v. 344 commemorat, addita Aristarchi interpreta»
tione, quae in quaestione neglecta vel male intellecta est: Srt #edirov rò xe
Biov dvetrioarici ij ployi, slta els tò gedpa tod morapoò retmsi ri)» pidya,
dre d 'Agilieds In dv 1ò medio dyeyover.

+B f. 287 ad xvgl v. 365 (id. L f. 446%; simil. Vict. f. 397%): xal nòg yd0
nà Csupra ydo sorpt. B) Zualero d 'Azidisis; dorso d Eucpavdoos ‘Azridia
Fnvije, Todas dè fomfsv, oUt0 nal è "Hparotog nav uèv vpdrtei tò dAlo
toò rmorapoò wi)v Exelvov rod témov, Seta mv ‘Agidievs. Etiam L f, 4940 ad
v. 343 (in B prior pars scholii f. 286® ad è» x:8/ ibid. relati) e Porphyrio
fluxisse videtur: fva dvafnedon 1ò e/c avrò duxezunivor Sdag. naîe dÌ ve-
uoovs, Azidita 8ì 05° ovdì yde d Exdpardeos toùs Tedias Exviye Kadd. *B
xal did 16 xri., quae supra edidimus).

® 251

"AxidAéa toùc éupepnkétac tòv Tpuwy eic aùUtdv Zwoùc d’ écdaw
xatà xadà féedpa xpimtwy èv divnciv (v. 238), oUtw Kai è
“Hparctoc tòv pèv motapòv èkaie, tm d’ ’AxiMAeî dià TOÒ rrupòc
covepdyer
362 sqq. Vat. Znr. 1°. *B f. 287° ad xvian (id. L f. 446%,
vc dé NEBNC Zeî Evdov, émeryò- TT). wc dÈ AéBNc Zeî Evdov
pevoc mupì modi, kviccn èterrduevoc tupì moMlg,
uerdépevoc dmtarotpegéoc kvicn peidépevoc dmarotpe-
ciddoro, mévtodev duBord- péocciddoro, ravtoBEv d ufo-
dnv, dmò dè EUNa xdrkava Akdnv, bnò dè EUÀa kdyxava
Keîtar dc Toò Kala feîopa xeîtar: bc TOÙ Kala peeopa
Tupì piéreto, Zée d’ Udwp. mupì pdéreto, Zée d’ Udwp.
oi pèv diopBofvtec rifiouv perà oi uèv odv diopdodviec rfiouv
toò Y Yypdgew xviccnv perddé- perà toò v Ypdpew® xvicnv pei-
uevoc, dvrì TOÒ T‘IKWwV dkovovtec, déuevoc, avtì TOÒ TikwY dkovov-
fv° dà mv xviccav trixwv. cnuaiver tec, Îv° i TAV Kvicav TiKwY.
tàp xupiwc tò péiderv TÒ TÀ pen
Èderv. divev dè TOÒ V Yerpappévov
xvfcen perdbuevoc, oi pèv
fifiovv um mpocypa@erw tò i, iv°
oddérepov tò xviccn Tikwy. oùk où eîyov dè rap’ ‘Ouripw dervivar
eîxov dè map’ ‘Opuripw dervivar oùderépwc TtÒ Kviccoc Nerdpevov,
ouderépwc tÒò xviccoc Nerduevov, dAl dei OnAuxdc: xvicen d’ oÙpa-
dMà OnAuxwc® xviccn d’ odpa- vòv Tkev kai xvicenv éx te-
vòv Txe (A 317), kviccnv d’ èk diov dveuor pépov. uijmote oùv

23* post oùderépwc per errorem deixvuvar V repetit tò vicoc V 25° fxe V
5° in text. cod. B kvfcnv radendo in xvicn mutatum est; ceterum in his
formis scribendis consulto mihi non constiti, sed librorum aucto-
ritatem secutus sum 6%—12% versus schol, B om.; in L in fine f, 445° le-
guntur 14% xvfcenv L; id, B habuit, sed alter. c eras. est 16% xviccav L; B
alter. c eras. 24% fixev L (id, in text. h. v. fxev habet, ex fikev corr.); ixev B

5sqq. Eustath. ©, p. 1241, 28 sqg., Porphyriana peiore etiam quam h. I.
nostri codices exbibent ratione legisse videtur. Id. H, p. 668, 35, breviter de
uvloonv et «véoog lectionibus egit. i

13 Aristarchum xvéon» h. L scripsisse cum schol. B h. v. p. 253*, 1 edi-
tum tum scholia cod. A (II, p. 224, 6—10 Dind.) docent.

23sqq. +Paris, 2766 ap. Cramer., A. P. III, p. 292, 11: xy/007 ped8épe-
sos) divara: al osderiome uvloon, de i) roppdia* 1ò uvîcog drtor dA Rd ELe
sode yelrowas (quae quidem verba, ap. Cramer. cortupt. tradita, ex iis, quae
p. 258%, 10899. edidimus, excerpta sunt, cf. quae ad p. 252, 22 init. notavimus),
6 dì mornme del Onlvxòg tiv upicav puote, Fra f pù mad tò tà usln vi-
xov, dida tj uvloon didaov Cdedwr Cr.) rà pélm toù telmodog, peragogixce,
de puor' pile fAdet0 norpiévi lav îva ] tà péim toò difntog Uralve-
080: Eadem fere cod. Paris. 2679 (Cramer, A. P. III, p. 28, 25).

252

mediou dvepoi pépov (0 549).
umor’ oùv oùx Èeri peXdobpevoc
tò mikwv oùdè keîta TÒò dev
dii tò diderv. è oùv NeXupévwc
Epn pére' fAidavetornéeviXamy
(c 70), fto eUtpagfi kai Mrapà
érofer edpivovca tà péin, TOÙTO
cuveduv perdbpevoc eine, xatà
uerapopàv tà puépn toò AéBntoc
Méywy puén, è \tafvecBar takopévn
Tfj muerfjj xpidpeva.

firouv Ti xviccn TOÒ edtpapodîc
xoipou è NéBnc Mraivéuevoc® fi Th
xviccn Zeovcn adlavwv tà péin* f
Tic xvicenc tà péin edépevoc, do-
mv Magwy dvri revicfio.

B f. 287* ad kvicn ® 363- cv

1° rredlov e correct, V®

oùk fer peldbpevoc tò TiKwY
oudè xeîtar TÒ Zderv dMà tò di-
derv. Step oÙv AeAupévwc Epn péin
NA dave morpévi Aawvy, cnpaivuv
Tò eùtpapîì, Mimapà émoier edpi-
vouca tà uéin, ToùTO cuvedbv
uerdopevoc épn, xarà peragpopàv
tà pépn toò Mégntoc péin Méfwy,
dimep \irraivecdar mopévn Ti mi-
ueMj xpiòpeva. tò oùv dAerpépe-
vov Miraivecdar pérdecdar Epn, wc
èv dMorc: Èv d’ wrerXdc nAfi-
cav dieipatoc évvewporo (C
351). tivèc dè obtwc: xviccn per-
déuevoc dvrìi Toò Kvicenc péin
ébéuevoc, dotuàv dvri Tfic revixfic
Xafuwy* 7 tf xvicen Zeovcy aded-
vuv tà pén, fitor tà xpén' [ ©

abròc tf xviccg TOÒ ebtpagpodc*

xoipou è AéAnc Mirawwduevoc rai
medpevoc].
*B f. 29° ad xvicy B 423 (id. L

3° Edeiv V!, quod delevit V*, altero verbo non

7° eopivovca V 14° edrpagp..

17°. 18° ué\n — dvi humiditate deleta in textu

5° tà eòtp. BL,

adscripto 5 morpévi e rroiuvia corr, V?
VI, go0c V* in marg.
rescrps. V2 22 de xvlcn v. ann. crit. ad p. 251, 5°
2% detta L 2%. 3. &Aderv codd.; corr. Kamm., p. 109
quod correri 13% dAelparo L

17> AaRévrec coni. Kamni.

15° xvicen (n în ras. supra c scrpt.) péineB
18% uépn pro xpén coni. Kamm.

22? verbo xvicy

in textu cod. B 1 postea subscriptum esse videtur; Lp c. 1. xatd te xvicn

2 CF. Et, M. 576, 20: pedddueros*

tuudpavos. uvelms dè usldev Foti 1ò

rà pélm tu», 6 lotuw leWlew, olov pelbdero, xarà coyuonip.
3591. Hermogenem ita interpretatum esse perhibet schol, B h. v.,

p. 2588, 7.
14 89g. v. ad lin. 18-21.

16 sqq. (16. 17) Aristarchum notare consuevisse ròv momrmy dorinjv dvrl

yevinîie nagahafeîv constat (v. Friedl.

» Ar. p. 22), a cuius ratione mira illa

quae h, |. affertur interpretatio toto caelo distat,
18-21 Quae verba uncinis inclusimus, quoniam eandem interpretationem

continent, quae lin. 7—13 proposita est, a scholio eo certe quo leguntur loco
aliena sunt; quaestio Vatic. verbis illis, quorum sententiam reddunt, subiungit
(lin. 14, 15). Ceterum non multum refragabor, si quis omnia illa, quae inde a
lin. 14 leguntur, alterum scholium esse contenderit, quod de eadem re de
qua superiora agens casu cum illis coaluerit.

228qg. Scholia e regione posita, quae inde a lin. 13 sq. ad verbum paene

® 253

TÒ V’Apictapyoc. tò dè perdé-
uevoc dvrì Toò tikwv. xvicn dè
mév tò mperéc. tivèc dè oUdETÉEPwcC
fikovov, iv” i) tà xvicn, wc tò TnAé-
uayxoc tenévn véuertar (A 184).
di dei Tap” ‘Ouripw fÎ xvica Bn-
Auxic eipntar. ‘Epuoyévnc dè èv
TO Tepì tov e’ mpoBinuarwv Ypd-
ge xvicn peddbuevoc, Îîv° i
tf xvicn Airarvopevoc, wc tò 1éin
fAdave moipévi Aawv (c 70).
uéiderv dè Kupiwc tÒò tà pen di-
dev fi dAddvew. kvica dè cnuaiver
TAV èK TV Kxpeov dva@upiaciv, dc

f. 39, TT, Lp f. 73*): ’Apictap-
xoc tà kvicen oUderépwc dkover,
xairo1 eimuv oUdèv ddiaiperov eîvar
tTUYv eic oc Anyévrwv oùderépwv
map’ ‘Oufipw xatà tò TANBuviIKév*
Teiyea Yàùp xaì Bélea Nérer. dl
uerep tà Teuévn ddiapétwe eipn-
xev, tc tò TnAéuayxoc tepévn
vépetar, obtw Kai tà Kvicen. kai
Eemiv èv ti) xwuydig tò Eviév* tò
xviccoc èmtbv dAXverc Toùc
reitovac (Mein., fr. com. IV,
p. 687). mAeovéze dè “Ounpoc tà
@nAuxfj mpocnropig. cnpaiver dè xai

12° dXderv sensu postulante ex tderv mutavi
2° xvicn, altero c spr. lin. addito, Bj xvicn Lp 11% xviccoc LSrrwv Lp
13. mieov, yàp “Ou. L—14% sqq. xal cnu. x. T. dv, T. èx tv xpuîv (sic) L

concinunt, in iis quae antecedunt ita comparata sunt, ut utrumque sibi propria
habeat, quibus alteri praestet. Velut cum schol. B 423 de plurali verborum in
os terminantium numero plenius quam ® 363 agat, longe illo ea re inferior
est, quod ipsum Aristarchum xs/00n legisse vult, qua de re recte Hoffmann,
Il. XXI et XXII, prolegg. p. 233 not,, iudicavit. Tertiae cuidam recensioni
debetur schol. Vict, f. 397° (® 363), de quo in Proleg. cap. IV pluribus egi:
cÙv 16 7 Aoloragzos xvlonv, tò (tòv cod.) dì pel8duevog dvrl roò ti-
mov, uvlonv dì nav vò mpelto. tivde dì oSdertows frovov tà xvlon xal tò
pel8dpuavos dvel tveeynunod toò piXdar, 8 deri tifuaov' dil' oddio rav ele
SE odderiomo ddialortdv deri mao’ ‘Ouriov uard 1ò rinBuvrindy: relgea yo
sal Biisa Riyet. xl ovv fori tò TnAbuayos reuévn viuerai; odrwg oÙv sal
tà (xi cod.) uvlon peldcpevos. dia’ del rag” ‘'Ouio@ f urca &plvxde
elentas. 'Equoytvne dè iv cò xagl tòv s' reofinudray yodper uvion
pedddpevos, Pa È ci uvloy pelddpevos Cueldduevov cod.). tivto dè nvlon
peldopivov, îv° f (di cod.) cvòs tmuopévov tiv uvicav. p#iderv Bì uvolos
tò và péln îde. Guesvov dÌ tp cvvitei yoagf zefjodar uvton perdépe-
vos derl sod Uimauvdperos. nal Fori pelddpevoc durò toù rà usim didéue-
vos, de dilazod: péln f1dava nopévi Lady. onpatver dè 7) urloa nal
ti» du 1éy xoedv dva?. dg Star xri., verbo paene tenus cum schol, B p. 254,
lin. 1—10 congruentia (reliqua v. ad p. 254, 11).

5 (8) Cf. HQ 2185: reuéon] ceonpelora: tò Svopa ddiaroitas Bbevez0io,
quae verba Aristarchi rationem reddere, Hoffmann l. c. recte negavit.

10 sqq. +Paris. 2766, v. ad p.251, 23 8qq.

18 (14)sqq. +A A 817 c.l. urlon d° ovgaro» Iusv: douei 1) Attio téocaga
onpatvero, de al 16 Ioopvel® dorsi, avrò re tò Alxos al ròv Sriziovy xal
tò xesus nal tiv draBvplaci» ..... (verbo tenus paene idem Matr. An. Gr. II,
p. 420, 19, Epimer. ap. Cramer., An. P. III, p. 347, 81, An. Oxon, I, p. 220, 1,
Et. M. 522, 28, et, omisso Porphyrio auctore, Et, Gud. 331, 48). — +L f. 13*
(id. schol. min.) ibid. * A4fes aUrn onualver tlocaga, dig xal 16 Ioepveto
done, atò tò los xal tòv #xlxiovv url. — +Lp f. 68: ibid. (c. 1, uslon 8’

* TTOV.

254

Srav Méym: xaì téte pe viene
aupriiudev fdùc dutui (u 369)
xa xvicn d’ oùpavòv Îxke (A
317). cnpaiver dè xai tò Mroc, uc
érì tv vactépwv Épn* éutàd einv
xviene te xaì afuatoc (c 118).
cnuoiver dè xaì tòv érimiouy, wc
Stay Méyn: xatd te xvicn éxd-
Auyav dintuya torfcavtec (e.
c. A 460). [dim& yàp tà xvi
momficavtec Toùc punpodc éxdAuyav.
dimtuxa dè ‘adtà TÀ kvicn: éredà
Yàp dio oi unpoi, tòv èrrimAovv eic
duo dieAéviec éxdtepov Tv unpùv
Batépw pueéper toò èrimiov èxddu-
ciédoro dè ToÙ èvipogiov

tiv dvadupiaciv TV Kpeiv, wc
Stav Néyn® xaì téte pe kvicenc
augrndudev Nduc dutui xaù
xviccn d’ opavòv Txev ÉAic-
copévn mepì kamv@. cnpaiver
xai tò Mrroc, wc èrrì tùv Yactépwy
pn: èutdeinv xvicenc te xaì
afpatoc. cnuaiver kaì tòv èri-
miouv, wc dide* xatd te xviccn
éxéiuyav dimtuyxa mowmcav-
Tec. [dImA& Yùp rmomcaviec tà
xvicen ToÙc pnpodc èmexdAuyav.
dimtuyxa momcavtec® èreì Yàp
duo oi unpoi, tòv érimhovv eic dio
dieXdviec ékdtepov autîv Batépw
uéper toÒ èrimAov éxAurtov.]

xaì citeutoò.]
365. ad v. 343 sqq.
388 sqq. tò dugpì dè cdAtiyzev pérac oùpavéc, due dè

cime Zevc, éréiacce dé oi gidov fitop ynBocyyn, d0° èpéito Beoùc

2° iòùc in del mutavit non B aut *B sed alia quaedam manus 8° îke,

tin ras, BO 14 punpòv, ne corr., B
3° dpfiAudev Lp — 4° ixev B, fixev L; lxev Miccouéwn Lp 5° dè post cup.
ine. Lp 6% Mimoc B_ 8% dè post cry. ins. Lp 10% Lp, verbis dirruxe

mowicavrec in lemm. positis, nov. schol. ino.: dimAdc Ydp moricavtec xtA. 18%
èndyei (pro èrrei) yàp L 16% tic èrimdov L

19 L ine.: elc td dugl dé xTA. 20 èréhace B, véiace L

oveayòv Iuev): xvloony onualverv téocaga, tò Riros, tòv ?riziovv, tò nebas
sal tv dva@vpiacir, 6 Iloggveds puo. In quibus operae pretium est
animadvertere quattuor e Porphyrio afferri huius verbi notiones, cum in scho-
liis supra allatis et consentiens quidem cum Apollonio (v. xvfons) et Hesychio
(v. xvîoa), tres commegoret. Error ex iis quae p.259*, 2 sq. leguntur: uslon dè
nav tò mipelés, oriri potuit,

108qg. Verba uncinis inclusa, quae in cod. Lp recte ab iis quae ante-
cedunt separantur, a Porphyrio vel eam ob causam abiudicanda sunt, quod in
iis rd svfon, quam formam ille supra (p. 251, 21; 253%, 6) repudiaverat, probatur.

11 sqg. Postrema scholii verba in Victor. codice (v.ad p. 252, 22 544.) ita
leguntur: dirdè yde roufoavtes tà xvlon tods pnoods imendivpar. Ilatvza
avrà uvion movtes (monjoavtes ?). txel yùo dio of ungol — toò érimiov
Indlvrtov. nal foriv dv 1) nopu@mdig tò ivinòv odditegor: tò uvloos datov
diIVELS tods yeltovas.

19 sqq. +B f. 81° ad #y@10ros E 890 (id. Lp f. 119% c. 1, #x@1orog dé pol
toc L f.124): ... dyBerar SÌ adeò (16 “Aosi), odg Sri Fesdi qaigei, fusi nol
avròs ysld 58” deato Kdedto Lp) Bsods Ford: Evvidyrag, di9' dui del
xal xdvv.... Cum eadem quaestione haud scio an cohaereant quae ap. Eust.

® 255

Epidi Euvidévtac doxeî èvavtiov elvar tm imò Aidc Aeropévw mpòc
*Apea [£x0ictoc dé poi ècci Bedy, oî OXuprov youciv], aîeì
TAP TOI Epic te piàn mélepoi te payar te (E 890, 91). N dè
Micic èx tfic Méfewc® TÒ Yàp alei mpockeipevov TÙv diapwviav ÈAucev.

407. .. eì ov émtamnéAdeBpoc è “Apnc, mic tò dépu Aiopi)- B f. 80 ad
dovc TpcaL aùtdv duvarai xatà xevemvoc (E 857); Br vov dvdpì velatov E 857.
eixacta* TAàpa ydp oi xeîvoc “Apnc, qncì, Bpotù dvdpì tor- Lp £. 118°.

, - Lf. 122.
xwec (E 604) ...
... €Ì dÈ Zntoinc, mòc Aioumdne EPPace TPÒCAI TOv TNAIKODTOV, B f. 288: ad
Tei dc cuveprovene “A@fivne. méredpa h. v.

443 8qq. ... mc dè, pnciv, “Amdddwy pèv où uéuvntai Tfic Trapà A f, 278 c. 1.
Aaopédovri Onteiac, Tocerdùv dè uviunv tobtov Toreîtat; Kai fntéov pco@ èni
Sr Tocemddy elkétwe* kai yàp “EXnai Bongeî kai mpocéti ti) vin întd (v. 445).

mapozuverar» ’ArmdANwv dè où puvncikaxeî, diri p@diov iuGiTaI TAp* Ri pacs a
aùtiv: mica dè ydpic, xv i tedevtaia, divatar peîzov ErkAnua ADcor pid.

(Thue. I, 42, 3).

506. der fi diddecic kai più mpérrovca yuvarì xaì udNicta TTap- B f. 290» ad
Gévw. È taxa dc Burdmp TOÙTO Tori. Î) dè Appoditn oùk Èv Toîc robvaci.
L f. 449.

1 doxel ToîTo èvavtiov eTva: al Lrrodiaderopévy mpòc tèv "Ap. L 2 quae
uncinis inclusa sunt sensu flagitante addidi; codd. om. —4 tò yàp die codd.;
corr. Bkk. Mer L, ubi subiungitur: eù dè méAepov Bey Kelevcpati ovpa-
vo0 dijrespe xtA., quae, cum in cod. B (IV, p. 271, 30—-34) minime cum iis
quae edidimus cohaereant, ad Porphyrium referre non audeo; e libro Lei-
densi simillimo Dindorfius, Phil. XVIII, p. 346, Porphyrio tribuit —5 B prae-
mittit: xatà tò Ecyatov tic Nayéyoc, iftor tò èvdératov, quae LLp om.;
Lp (c. L velatov èc xevetva) etiam oùv om. —éntémQeBpoc Lp 5.6 tò
Ato, dépu L; mc pOdwn tè dépu (e corr.) Atop. tpia mAéBpa; 8ti vov TÀ. Lp
(id. Vict. ap. Bkk.) T elkactar* xal vOv ol rapa xeîvoc KTÀ., om. pncì, Lp
11 schol. **B, signo scholii finiti eraso, subiunctum est scholio prioris manus:
picdòc Aéyerai è\axfcmm duoiBà, mapà tò peiov. fntg dè Tp Wpicuévy* 80ev
xal al picuévar cuv8fxa: fntal (sic) xaXAo0vta:1 schol. A praemittit: tì UpoXo
“muévy xal Wpicuévy pico, L arropia (id, lin, 12 Avcic ins.) gnelv om, B pèv
om. BL 11. 12 tic mepi Agopédovioc @nt. L12 uvhpnv om. L—TovTOv
uvelav moretta B 12,18 fntéov oòv &n B 13 pèv post TToc. ins. BL
13. 14 xal mpocéti tap. tf rvwun L, xal — mapot. om, B 15 xdv ted. j B

dov. pellw èyxAfpata \0ca BL 18 pro toto moreî L ridiculo errore: 100
TavtdAov

®, p. 1242, 46 84q., de Tove adspectu pugnantium gaudente leguntur, quorum
pars etiam în scholiis nostris exstat; sed res parum certa est.

9.10 Id. schol. L f. 447> ad ® 407 (praemissis, ut in schol. B, verbis non-
nullis de mensura plethri agentibus): ... ef dè {nrgosss ds d Aiopridne nei.”

11 899. Id. achol. mio. h. v.

1759q. Collato schol. Vict. (f. 401°): dpelis 1) did@sas xal ragdéro
melnovoa. ‘Apgodltn 8è, dc yeyaunuévne tijs drosvne, duelvne Cinei dè cod.)
tv yosvasi nînta dà vò nararovetcta: tj xIny7 (eadom ap. Eust. ® p. 1249,
23 8qg.), dubitari potest an quaestionis forma extrinsecus scholio sit addita.

256 x

yivaci toÙ Audc, dA’ Èv Toîc Tfic Aubwnc, xaitor yeraunuéwn oùca
(E 370). mùc dè fi pèv éurinte, f dè épézerar; Br èxelvn did tÒ
xatamoveîcdar tf TANT) epélecdar où divatar.
**B f. 291* ad 563. tò ui up’ amaeipdpevov méitoc tediovde voncn per
dnaepépe- evivertar dò TU mAE6vVIWY Kai èrraipéviwy Toùc icrovc: ictòv d’ 5
cio Pil cildtivoY xoilnc Evtocde pecédunce crficav deipavtec (8 424).
pa "oitw dè Aérouci kai tò èrraiperv. obtwc Èxer kai tò ufiNa Yàp éE
“leaxnc Meccivior dvdpec deirpav (@ 18) dvrì TtOÒ deipavtec

amiacay.

x
3. 1768.
B f. 298» ad 36. dziov Zamicewe, mc amévroc “AxiMéwc undelc.modepeî “Ek- 10
pueuadc. Topi. fl tdxa cuverropesovto atm kai oi Noimoì dpicteîc. dixovti
Lf. 458 >’ArgMuva. MeraxAeidnc dé gna raùta mavra TAAcuara eivar.
38. 1 306.
B f. 2935 ad 71. dokeî tOBTO mpotperntixòv eîvar pu@Nov érì Bdvatov © dro-
veg. tpertixòve kaitor paiverar fovAduevoc meiderv tÒv “Ektopa eiciévar eic
Vict. f. 406..tò teîyoc Kai pù Urropéverv Tòv ’AxidAéa. fjntéov dè dti tO dae
avarkacdévri dmobaveîv véw TOÙTO Zomev, è dè tOv èK mporereiac
Upicrato Advatov. did guai capnvizuy tòv voòv* mavta dè xadù
Bavévii Tep Htt: paviin (vr. 73), wc dpa kalòv tò drrogaveîv
Unèp marpidoc kai oikelwv érì Avaitedeig tòv mpocneéviwv, fv° i 20
mavia dè tà Tfic aikiac kard elica TH Bavévii, tav èk TOÒ dmrogaveîv
xaAév Ti pavi) kai Avcitedéc* cò dè, pnci, fiporivdivwe TabTA Bovder
Tadeîv, ox Upeldy ToÙC olkeiouc.
*B f. 295° ad 147. 48. Zntodci tivec, mùc tòv Ckkuavdpov dò tic "Iònc eimuv

Txavov.
Lf. 457%, II.

1 post Aiéc L èpéZero ins. 5 lcrove îerév dè B 10 mc eimbv 6 “Ax.
undelc xtÀ. L 12 ’AnéMuwvi L oùv gna L 19 paviin, 1 sub alter. n
eras., B

26qg. Cf B E 371 (id. Lp f. 109° c. 1. #} è” #5 yovvac: E 870) dia
dì tò rovpeod» tie daluovos rimtev elnev, Gua (3è ina. Lp) xal riv dx roò
teavpato racepirny inpijvar Hilor.

4.5 Prima verba, reliquis omissis, schol. Vict. (f. 402>) iis quae schol, B ad .
h. v. habet (IV, p. 278, 6 Dind.) subiungit: drassedpevor] dvrl roò draigorta
tx perapogùs to» soy tv Ixargovadv els tòv mioîv tovs fotove.

10 s4q. Scholium in Victor. (f. 404%) cum schol. B (IV, p. 282, 9—12) con-
fusum. — Ceterum ex eadem quaestione qua schol. v. 165 et 201 excerpta sunt
petitam esse videtar, v. ad p. 257, 11 sqq.

21 sqq. Paullo facilior intellectu +Eust. X, p. 1257, 60: teste dì tò Seri
pavelm dilog voodat, diyovtes, dti tò pèv firpontrdvvor altra: è YÉomv dg
avageléc, xalòv dì dtyer elvar eo dv poyn meoovii È meo dv gaveln, fiyovv
1ò xvelws xaldy, xal rep dv palvorto io megiparto el. :

24599. Idem fere Vict. v. 147 (f. 410): d22d leg. videtur 1206.) xol
nds dv tj M dnò tic "Idnc pnoiv Ègewv adtòv tds mnyds; Enrior odv dti vor

x 257

feîv — xampigunto ràp dîbc te Cxdpavdpoc (M 21) toîc dn”
"Idaiwv dpéwv dAiade mpopéouciv — scerepév quew:

xpouvù d’ fxavov xaAMippéw, tvea dè tnyai

doraì dvaîccouvci Crapavdpou divmjevtoc,

5 irrò tÒ teîxoc TC TMràc TOÒ Ckauavdpov Méywy feîv: udyerar vàùp dî
Tò èv t® Tediw bmex Kat” d pazrtòv tac maràc elvar toò Ckapdv-
dpou t@ x Tfic *lònc adtòv Nérovri peîv. Mera dè èx Tfc mapadei-
ypewc Tfic E. Ecm yàp tò mAfipec, bt1 TMfai dio èx TOÒ Ccapdvdpov
dviaci Katà TÒ médov, dAN° oùx BT TOÒ Cxaudvdpov eicìv aî tv t@

10 nediw moral.

165 sqq. ..... mc dé, gacìv, è rodwkicratoc mAVTWY où Kata-
Aaufdver Tòv “Ektopa; mpéyeipov pèv oùv tò Nérerv Sn ’AréMwva
txer cuppayobvia, xaì dti è pèv.'AxiMedc dipictéc éemi, mAÎv Kéxunkev
mò Zévdov kai "Arfvopoc (® 571 sqg.), è dè “Ekxtwp kai avameravta:

1 dioc Cxdp, L_—2 mpoppéovciv BL (B alter. p suprascrpt.) -—3 ali
péw B = tvoa te L 6 Telxeoc ante omèx add, Kamm.,, p. 119 7 èx tic
AéEewc tic &E L 13.14 cupu. xal toOTo dè Arerai 8m d uèv "Ax. dvdpicroc
mev@ipne rpoxapiv ind E. TA. Vict.

puoi 1às mnyùs radar dvaflitery drò toò Zxapdvdgov, fva lelxy i dndé-
dxò Zxapudy3gov. Ubi quae adduntur: of dè romdrsgor forogobvies dio Uufd-
das ela: frégag tv dò vile "Idng any», ds els tòv Exduavdeov lufdlier
xri., difficile dictu est utrum e pleniore quae olim exstiterit quaestione petita
an aeque atque alia nonnulla, quae eodem schol. continentur, aliunde (velut e
Strab. XIII, p. 602 C, vel ex iis, quos Eust. X, p. 1263, 40, secutus est) addita
sint. Idem dicendum de B f. 298" ad xgovva (id. L f. 4575): ... vv dè af
1» xnyòv dadogora:* è yèg Zxduavdeog narà dvarolàs vis "I8ns del, mod 1
<e tesò», i e. y, correxi, schol. Vict. statim afferendum et Eust. Ì. c. secutus)
ti Ilov ctadtar, drdysog dè yivdpevos dv IM dio dva8ldwor nnydc, dg’
dv of xpovvol. sls 8ì 1ò Zuapavdoov delze i) ded, î° f durò Zuapdy-
deov et de Vict. Lc.: af dì dAndural anyal Zrapdrdeov rarà dvarolès
mis "I8ns xed 1° ctadlov vis "Illov elolr. lowg 8) bndysios giov IL "I8ns die
dedza:. dilà xal wéc xri. (v. ad p. 266, 24 s9g.).

854g. Sequitur Aristarchum (Ariston. v. 148). Eadem interpretatio ap.
Strab, 1. c., Demetrio Scepsio (Strab. I, p. 58 C), ut videtur, anctore usum.

« 11—p.258, 12 Scholia haec omnia e quaestionibus derivata esse et inter se
cohaerere veri simillimum est. Etenim cum Exrogos 8/wf:v inter problemata Ari-
stoteles, poet. 25, p. 1460 f 26 (cf. 24, p. 1460 @ 15) afferat, et de rebus cum eo
problemate artissime cohaerentibus Peripatetici duo, Megaclides et Diocles,
egerint, quorum alter etiam in quaestione ad v. 36 relata commemoratur, ex
uno haec omnia fonte {pejuere Peripateticorum complexo, de quo in Proleg.
cap. III, 2. 3 egi, Porphyrius petiisse videtur. Accedit, quod ex Ariston. v. 202.
208. 251 constat, non solum v. 168 6q., sed etiam v. 208 inter {yrovpeva s.
dxoga habitos fuisse. — Eust. Y, p. 1765, 45, iisdem fere quae nobis praesto
sunt usus est, sed ita ut de uno Achillis et Hectoris cursu egerit.

12 Idem Aristarch. ap. Ariston. v. 202: ... Af2uxe dì asrò d momtio,
Bri drò ’Andidavos iBondeîro.

B f. 295° ad
rrepidivnbi-
my v. 165.
Vict, f. 4105.

258 x N

Tapà TÒ Telyer xaì mepì wuyfic Tpéyet. oÙx fiv Te èE eddelac f) diwtrc
TO ’Axidieî mpoimotpéxovii mapexkAivovta tèv “Extopa.
A f.286*v.201. mc Tayictoc bv è ’Axidiedc où xataXaufdver tÒv “Extopa; rai
L f. 458» ibid. paciv oi pèv èmimtndec aùtdv mò TOÙ TOMTOÒ KatameTOvA; MAI mOMND
mévw mpétepov, fv° dicrep év Bedtpw vOv pelZova kiviicn réon, oi dè 5
Sti, tòv èvdorépw kai mpòc T@ Teixer dpéuov ‘Extopoc morovpévou,
’Axibhedc dimAdiciov Èxauev éEw0ev Tepioéwv.

B f. 2960 ad (205). MeraxAeidne méacpa elvai gna TOdTO TÒ povoudyiov.

dvevevev.205. TC Ydp tocavtac pupiadac vevpati Axidhevc àréctpegev (v. 205);

B f. 296. ad (208). AtoxAfic gnewv dti cuupaiver tù xikAw mepirpéyovii eic 10
a TÒV aùtdv TéTOv Taparivecdai [terpdxic, dtav Tpeîc cuumAnpwcey xi-
Lf. 4582. xAouc]. Tpeîc yàp mowicavtec KiKAouc TODTOY Itotoda TETAPTOY. ‘

183. © 39. 40.

201. v. 165 sqq.

205. ibid. 15
208. ibid.

210. ad © 70, p. 118, 1.

B f. 297° ad 231. &tomov Bedv oùcav miavév tòv “Extopa. © tà Yca mpérte

L fricuev 1 AmbMuvi, èreì kdxeîvoc émedeto Cèreideto L) TatpékAw kai *AxiAeî
crewpev, TarpéxAw uayopevw Vict. f. 412). 20

B f. 2985 ad 293. ..... del dè dio Exwv dépatra — maXiwyv Yap gnev
xatnpicac. dEEa dodpa (Z 104. A 212) — mac vov où Èyerj 7 Katà TÒò cwmy-
Lf 461°. uevov Bdtepov èv Tù dpéuw mpdc Bhpoc dv dmepadeto.

B f. 299 ad 318. xaì uv T®v miavitwv éeriv, iror tic ’Agpodime. È oùv
ferata. dAvtì TOÒ dvictata:, &vatéMNer* fi mpòc TÙV fiuùv gpavtaciav, xadò où 25

Vict. £ 413%. duvépeda cuvidelv TÒv dpbuov aùtod.

B f. 300% ad 391. ..... nc dè Tv moléuiov ’AmdAAwva duveî, où è Uuvoc;

mamova.
L f. 4689.

2 mpobrotpéxovii Kal éxxAivovmi Tòv “Extopa tc méXewc Viet. 3 A c.l.
dc 6 tèv où divaro pdpyai mociv, L, praem, dmopla, om. nc 8,4 “ExTopa,
Avcic. tà pèv 2Eeritndec Omò t00 m. «th. L'—6 èvrétepov L 11.12 terpé-
xic — xùxhovc om. BL; e Vict., ubi tpeîc — rétaprov (lin. 12) om., add. Bkk.
27 BL praem.: où pévov cuumotue) xal per* dpyiicewe i) mddar povcuci, AM
xal elc Ophvovc tmendela

8.9 Aliter Vict. f. 411° (v. 205): MeyaxZe(8n6 niacriv elvar tiv po-
vopazla» gua’ xs ydo tà ‘Hpassrérevsta Snha elolv; (excidisse videntar
nonnulla).

10—12 Cf. Ariston. v. 251,

21-23 Aliam recensionem sapit Vict, f.418*: .... del 8ì do Zzer Idpara*
ndiiov 8° deta dodga' dosà BÌ geegl dose’ fxs (M 464). og 009 o6x
tz. vv dio; È uarà 1ò cuor. Forme Bdrseov drofefolnitva. tv 16 deduo.

24. 25 +Eust, X, p. 1271, 27.

27549. Quod p.17,17 significavi, pertinere huc schol. 4473, vereor ut
recte se habeat. Qune enim in codd. BLLp ibi legantur (ad sasrfora): ore
tòv Andiiava oùre ròv luredy tov Bedy, dila ròv Upvov, quamvis bene huic

x 259

A dc Tpwòec ’Aonvav eduevizoviar (Z 87), ottwC OUTOC Tv Bedv: où-
delc yùp éxBpòc eTvar divara: dep. fi ebpnua uèv aùtod è maidv, où
méviwe di del eic aùrdv dbéuevoc.
397. Q 15.
5 406 (et 431 ap. Dind. vol. II, p. 244, 27). v. 466 sqq.
431. ti vu feiopai, touréctiv eic ti fubcopar. TÒ dè Befw rrapà **R f. 301° ad
Tò faiverv tòv Zùvta èrrì tiv Yfiv: dpp’ dv érù feiw mporì "IArov _ Belopar.
(Z 113). é71 yàp Zuvta Aérer Exaczov èrì Tic vfic adiZev: Scca re V f. 465% IT.
yaîay émimveier Te kai Eprer (P 447). aìbva dè Nérer tòv
10 éx&crou fiov: èx d’ aîùv TmEP@PaTA: (T 27), tpeaprar dè aùrod è
Bioc, xaì pivuvoddioc dé ci alwv (A 478), Srrep èv d\Nbic® Evep,
*am” aitvoc véoc deo (2 725), amò TOÒ fiov véoc* où mpécac
Tàv Biov oùdè Tv alòva kaì Biov moXuxpéviov Ecyec. kai mAdv Pi-
Anc alòvoc dpepofic (X 58), Suorov TM YAuxdc alwv (e 152).
15 xaì tic è alùv éEnfovpevoc: ti mep pnictn Riot (d 565). tà dè
Ti) Biotfj dvarkaîa Bioroc: Biotov dé TOI È Mor Edovci (v 419) xaì
Zutiv: Î Yàp oi Zwù fiv demetoc, 06 TIVI TÉéccn (E 96).
447 sqq. èZiiimtar mic Tocovrov Yevopévov Bopifov uéiic *Av-A ©. 1. xwxu-

dpoudyn mpofBev. aci dè wc dti Î mporépa TOÙ Avdpòc èrrimAnzic prote n

20 Î év ti) Z (490 sqq.) cumpoveîv aùriv dvarkaZe: KWKUTOÎ.
466 sqq. mc “ExdBn pèv où timter, Avdpoudyn dÈ tOÙTO mACXEL; hi Più

3 ndvrwe, wc în ras, BO 6 rivu R, alvà rado0ca L 7 mor L 81
post Aérei ins. codd.; omisi Sccà te B 10 %p@apro L 11 dvep B, divepoc
Coc spr. lin. addit.) L—15 tic mep L 17 post réccn add. L: tò de felw
mopà tò Balvev* Zire elc tiv "Midda 100 Z 18 A praemittit: dvrl 100 Opi-
vov ficoucev, tum eZirnrar dè KtTA. 19 fntéov odv Sri 1) mporépa 00 dvbpòc
èmzimac cuppovectépav abriv moret B

loco conveniant, Aristarcheis (AA 474: Ste maurora 08 ròv Andilava, dilè
rv ixl xaraldori dopo Spvov) similiora sunt, quam ut Porphyrio tribui
possint. — Ceterum cf. cum iis quae h, 1. edidimus {Vict, f. 415%: wag
tòv molépiov ’Axdliwra diet; ) de Todes "A8Nvav ebpevitoria: tòv Wedv® 7
sSenpa pèv adroò è nasdo, od ndvrog Sè sl5 adròr è Suvos. perà dè civ
vtuny 105 dodxovros abtò» ifedpev. _

6 9g. Quaestio non tam de fisfopa:, quod etiam Aristarchus fiscopa:
esse voluit (Hoffm., prol., p.809), quam de verborum f/os, aleiy, fiori sim. (de
Btotos v. Plut, de poet. aud. 6) notione instituta esse videtur; quae quo loco
oblato orta sit indagari nequit.

6.7 Cf. Et. M. 196, 16; 198, 7.

18-20 Aristarchum sequitur adversns eos, qui dicerent Sr. dovpra@r)s
i Andeopdyn è tocosto Boedfo rar olsor drospodou xrl., eadem ratione
usum (Ariston. v. 440). — Cum schol. A schol. min. congruit.

21sqq. Primum et secundum scholium ex eadem quaestione fluzisse, ex
+Eust. T, p. 1278, 85 8qq., sequitur. Quod tertio loco posuimus verbo xe, quo
incipit, cum iis cohaeret.

21—p. 260, 3 Cum schol. L schol. min. v. 431 congruit,

260 y

fntéov oùv Sti èxetvn uèv èx TOÒ Kat® SAffov kai èk mpocaywrfic de-
Eapéwn Tò méBoc oÙy fTTiON TO Kaxd Tocoùto, Avdpoudyn dè ampoc-
doxmtwc Eumecòv elkétwc èmexpommeev.
B f. 300 ad où Xerroyuyeî (Î) ‘Exdfn) wc è0àc pévwy vibv moMbv rai
v. 406. mpoaprapévn tic Nimnc év TD diwxecdar aùtov. tf dè ’Avòpopdyn 6
d@pdov mpocémece Tò mABOc.
B f. 302: ad xaì mac amoyvzaca èvepreî; ori dè civnbec ‘Ouripw tò dperdé-
xpatòc v. 468. pevov dtd épunvevecdar év ducì mepixottaîc éxpéperv* aÙtàp émùmv
Lf. 466 navta tedevticne te xai 7pEnc (a 293) dvrì toÒ ÈpEac tedeUT-
emo, dvecdv te mUNac xaì dmmwcav dxfiac (® 537) ambcavtec 10
divecav, tiunicn, diécn dè moXéac (B 4) dvrì toÒ diécac miuiicn,
POÉrTEO Kai Èrpiropdar dvwy@: (K 67) dvrì ToÙ pAerréuevoce
divwy0i ypnropeîv. obtwc EK&mucce, tile d’ Eyeev (X 467. 68)
àvri toÒ YÉaca tile éxamucce. Tivéc dè dc tò Opéyaca texoùca
te (u 134). 15
B f. 302! ad 487. Ewc Tod daxpuderc dé T° dverci (v. 499) d0eroîvia
fivrep: criyor 11°, dc Kai TAV cUvdeciv eUTEdeTC Kai TO Kapd dvappoctor
Simil, Viet. gbolecxiav Yàp moroîci TOCONTW mpocwmw mepixeipevo. dANà #@0c

£ 4188. uvantv dkpwc dmemiuricato* civnBec Yàp Yuvaitì moduAoYeîv év Toîc
mévdeci xaì udiicta èmrì TOÎc marci MABOC KIVETV. Co)
P

*R f. 304% nd 71. Tac è pèv Ti&rpoxhoc Meyer BdmtE pe STT: TAXICTA,
@dmte pe, mulac ’Aidao mepiicw, eimuv dè kai TÙY aitiav mpoctinai di’ fiv
L£469,I. — —

1 xal &v mapaywri L_2 rocorov L’Avbpoudyn dè amp. elemeco0ca elx6-
twc TodTO macyer L 7 xal taòt* dmonvevcac* èvepret L 10 dvécav te BL
11 dAéce L 12 p@erképevoc L 13 obtwc xTA. Lom. èxémmucce B 14 èxérr-
mucce B 20 ènì toîc mddeci mddoc xiveîv B; rectum Vict. suppeditat (v. infr.
ad lin. 18) 21 Aéyer &m: @drrte pe tdyicra L

7 eqq. Frustulum habet Vict, (f. 417%): xal wa droypvtaca dreeysi; fore
dì — #v dual megiuonaîe ixpiosww tata. — Ceterum conferendum, Aristar-
chum monuisse, v. 468 melius quam h. 1. post v. 476 legi, neque tamen a
librorum auctoritate discessisse (cf. Lebre, Ar. p. 359. 60).

16 sqq. Scholium, quod Eust., p. 1281, 21 sqq., exscripsit, Pio grammatico
Hiller (Phil. XXVIII, p. 111) tribuit, qua de re cf. Prolegg. III, 4. — Causas
d&etosog melius Ariston. v. 487 attulit,

18 894. Postrema scholii verba Vict. ita exhibet: d42à 0vv78e5 yuvarti
plivagsiv lv toîs ndbeci xal pddiora nl roîs maroì ndBos nveiv.

21599. +H 0187 odpar’ dundia xsîtar] nai nds piyvuvrai ros vexgoîs,
roò Iargoxlov Iiyovrog iv Iluddi' oddi pi xa pioyeoBar inte xota-
uoto ibocrv; Foruw ovv taùra uir dindi, insiva Sì wevdi, ‘Agilitos odro
parraoBivto. — Scholium Victor. (f. 422%): avlas dov tòv Axéeovra’
Iutî ydo slow al tav xolatoptvov wuzal, od todc megl Tirvòv eldev "Odvo-

Yv 261

Bovietar Tagfivar (TAAÉ pe eiprouci yuyaì etdwia Kkapévtwv),
èv dè ti) ’Oduccelg, drmrodavéviwv TÙV uwneTipwvy Tpiv TAQPfvai, pnciv
“Epufic dè wuxàc KuAAnvioc éEexaieîto
avdpdv puvactaipwv (w 1.2),
elta dyer Nav aùtàc eUBdc eic “Ardov, xakeî Toîc repì tòv ’Arapé-
uvova èvturyévovciv; ei rùp oi dTagor toîc dANorc où pirvuvtar ve-
xpoîc, évradda dè mANciaZovev, un évavtiwua fi. Averar dè TOÙTO èK
Toò mpocwrou* tà uèv Yàp tepì toùc uwnerfipac è montàc àreprivaro,
xai tò dingèc obtwc Èyer: tà dÈ ÉTEPA Pavtacefivai pnei Tòv ’AxidAéa,
elite dAndòc èmetavtoc aùt® eite xaì dANWwc TOÙTO vopicavta.
170. Quae ab Eustathio, p. 1294, 14, Porphyriana afferuntur
e libro de Antro Nympharum, cap. 18, petita sunt.
259. Scholium quod h.1. in codd. BL legitur, de quo pauca ad
p. 5, 5 sqq. attuli, re diligentius pensitata non h. 1. sed 2 221 eden-
dum esse videtur.

269. dià ti AxidAedc év TD TETApTW drivi mAeîctov drodidwew L f, 4765, 37.

dBXov: tà Yù—p dio TAiavTa TOÙ Ypucod mAETov Îmmov Kai ruvanxéc.
xx** bm dé oùx dAiyov fiv, chiua Sri év Atraîc mpotienai dea tédavta

© pà in cod, B supra lin. manus recentior addidit, èvavtubpevov, om. pù, L
9 gavrdZecda L 10 èmerdvia B aòtivL vopicavioc L 18 dela
cuna v. infra ad v. 16 sqq.

sese. duolws al "Opnoos Exsivo "Adnv nadeî. laws dè mods tò aeicar pavrdter®
nds ydo drago. uvnotiiees diafatvovetw; quod et cum schol. *BL et cum Por-
phyrii libri wegì Zrvyés fragmento a Stobaeo (ecl. phys. I, 41, 53) servato
similitudinem quandam habet, dubitari potest, utrum e Quaestione, quae nune
quidem exstat, aliunde additis nonnullis, excerptum sit, an res servaverit
ab ipso Porphyrio allatas, quas alterum scholium abiecerit. Minore etiam veri
cum specie buc referri potest solutio miro illo scholio, quo rationes d@sr7joe0g
versium @ 1—204 refutantar (MV 1, de quo optime Eust. ©, p. 1957, 18),
inter plurimas allata: fows did sr. xeddector (drapor rariaci), 7 dià tjv
‘Equo redvorav undopivov toù 'Odvoctos Sia tv cvyyivsiav (II, p. 725,
3 Dind.).

16899. +B f. 308° ad zevaoîo W 269: mdc 16 rerderp roviwv peitor dl
dos; pnolv ov d 'AquototiAns ui) slvartò tdlavrov deiopivor rocdr, dilà
mel imì Focovog xal peltovos dapfaveo®a:: viv pèv yèo ds frrov Farov dap-
Baverar, iv SÌ tai Arraîg ds ueîtov. elze dì mort uèv fsatòv Soazuag uti.,
quae aliunde illata sunt. Eadem fere Vict. (f. 425°), nisi quod post 4» dè raîs
Axtaîs ds péyiotov verba inserit: xl "Alulvovs puoi" Pagog Bunduvìs ndè
guròva xal zoucofo rdlavtov Evelnare (9 392), abtòc dì ds peîtov
ddoav: 168 &leccov tpòv mequualits dndoco (& 430). vov dì xr2. E
quibus, ut ex Eust., p. 1299, 48 sqq., qui eodem fonte usus esse videtur, quae
in scholio Leid. lin. 18 exciderunt suppleri possunt. — Cum Aristotele Aristar-
chus congruit, Ariston. W 269: Sr: ovx foov té nel’ fpis raldvro ral magd
toîs dealors fv* ds yde fjecor toò telmodos sal rod Parov sal toù Aéfnzos
ridera: ... (ed. ap. Suid. v. rddartor),

Scnrapzr, Porphyr, Qu Hom, 18

262 y

Praeter L Xpucod mpòc TON mpori (1 122). Abwv oùv è ’ApictotéAne tò
hinc etiam T&avtov oùte icov quei TÉTE Kai vv eîvar oÙTE AQwpicuévw xpficdan
*B f. 23% ad cra@u@, dMà perpov ti pévov eTvar, dic kai piddn cxiud Tr dpwpicpé-

àtdiavtov

B 169,

L f.30ibid.

(1),

vov oùx Èxov craguév, pertpov dé tI. Kai tò tAMavTov dè uerpov ti
éeti, micov dè oUkéti dpwpicuévov* did Kai tò dvrixeiuevov aùtoîc
Umeppiadov xaì &T&Ravtov. Ucrmep Yàp tÒ Smepgiahov tò moXÙ cnpai-

*B f. 175° ad ver kai duerpov, uc T‘ic quéàne éuperpov odenc (UTeEpPPiaroc Yàp è
datdiavtoc SrmepRaMNwyv tf duerpig tÒ pérpov tfic qiainc), obtw Kai dt&Aavtoc
N 295 (B'), 4 èEnpnuévoc TOÒ pérpov TOÙ Katà TÒ TÉ&Navtov. è dè èx tàv dvicwv

L f. 279* ibid.

II, (1).

"exBeBnxùc icoc dv ein. ò Yàp oùk divicoc, oùtoc Kai &t&Mavtoc, È tò
divicov T®v Taldviwv pù Exwv, diò kai Tcoc. 8 yàp èv dAXorc ton
Tcoc ’Evualiw (X 132), toîto dedilwkev èv Tm dtdAavtoc "Apni
(e. e. B 627)

1 Abwy 6 ’Apict. (in marg. inter. adscripto ’ApictoteA) inc, B, Abuv *Apict.
L'; ab 6 ’Apicr. inc. B'L* 1.2 tò araAavioc L® 3 wc om. Lqiéànv L'
3.4 cqiud ti — pérpov dé ni sec. Val. Rosei coniecturam (Ar. ps., p. 155) edidi;
codd. oùx ante &xov om. et pétpov dè oùxéti pro u. dé tr habent; delevit haec
verba inde a cxfud ti Thurot, rev. crit. 1870, p. 152 4 dè ante uérpov om.
L* 5 mocòv BLL' 6 bmepoladoc B'L? xal atdiavtoc B!LL*® —tò
omeppiaroc B'LL* —7 wc — odenc sec. L? edidi; wc tfic @. duérpov odenc
BBIL, wc tic @. xal duérpov odenc éxtòc L'; uétpov pro duérpov coni. Thurot
Lo. dè pro yàp L* 8 tè pérpov Tfic quilac B!L* 8.9 odrw kai atdAavtov é
tò dvicov tà, lin. 11 L' 9 100 xarà tò TAXavtov pérpov B'L* 10 6 yàp
où (2) ox divicoc L 6 ante rò om.L 12 L' addit nonnulla a Porphyrio aliena

1699. +Eust. I, p. 740, 18: Zozéov dì Sr: déqiorov, ds xal #y dAlors
loetn, tò tdlavtor xaed roîg nalmoie, xafà xal Ioogsoros nal Filo:
dridetov. Simil. id. B, p. 196, 335qq. et , p. 1299, 53. Cf *B f. 74 ad
dirdlavtov E 576 (id. Lp f. 118* ibid., aliis scholiis in ima columna posten, ut
videtur, additum, c. L. drddavrov “ene, cum text. cod. Lp drdlarzov ene
habent): rò rdlavrov Com. haec verba Lp) é uèv esororéine dio
dinyertar, xal sdoriceis tosto Fungostrr iv 1 N els ròv obrac Fyovra
otizor: Bs pato: Mnesdvne Kuvesdone Lp) dì od (&ed Lp) drdlav-
ros eni... Quibus verbis in codice archetypo, unde et B et Lips. pendent,
legentes ad scholium versu N 295 adscribendum revocabantur; neque enim haec
verba cum Roseo, Ar. ps. p. 155, Diogeniani lexico tribui possunt, nam ea quoque
quae in scholio proxime sequuntur e Diodoro (v. Hultsch, serpt. metrol. rel. I,
p. 156), neque, ut postrema, e Diogeniano fiuxerunt. Talentum Homeri tempori-
bus longe minoris quam postea pretii fuisse, ipso hoc versu ( 269) comme-
morato Poll. IX, 55 attulit,

6899. Simil. Et. M. 780, 10: ... 7 d vreofaiiav tj duerola, die tijc
qidins duérgov odons ...., + Epimer. ap. Cramer. An. Oxon. I, p. 421, 1: brse-
plalov liyovar tò molò al dusrpov, ds ts piddns duérgov ovens, È ov xal
Orseplalos Miyeras è brsofdllav tj duerela tò péreov tic guilne, quibus
eadem quam codd, lin. 7 exhibent corruptela (&uérgov) subest.

9sqg. Aliter, sed iisdem exemplis allatis, verbi drd4evros notionem
Porph. @ 233 explicavit, ubi v. quae (p. 122, 11) attulimus, quibus addendus
Eust. W, p. 1299, 53: $&ev drddavror rara Ioegpuosov è drsomas té ta-
Adoro xal pr) raldvrov dviodenta Fav, dilè Teos.

y 263

296 sqq. drecéuvuve Thv fmmov ostwc aùthv eùrevicac dcte kaì B f. 309°.
dupov dctparelac dogfivai. xpeirtova <kpeîttov L) dè frriicato morem- L f. 478°.
xiv fmmov bmép amdiepov dvapwrrov ’Arauéuvwv.

422. où deî ducgepaiverv, ei tùv vOv Tordeurov ToÙc moModc*B f. 312° ad

6 Aavedver Tivà tùy ‘Ounpixdv, Srrov Kai tòv dokoîvta elvar dkpipécta- AMatpoxide.

tov xa roiuypaupatov KaXNiayov ZAadev fj diapopà Tfic fpparpoyiac, Mi Fa

fiv Exe mpòc Tv Xwpic toÙ P Neropévnv duartpoxiav. Ècti dè dua-
tpoxfa tò dua tpéyerv xaì uù amodeimec0ai, ofov duodpopia tic odca*
tpéyouc Yàùp toùc dpépuovc ZAerov, dpuatpoyia dè Tv Tpoyùv TÒ Tyvoc.

10 dupw dè map” ‘Ouripw xeîtar, tàc duvéuerc aUToÒ TOÒ momtod èEnYn-
copévou. St vàp tò dua tpéyew dndoî f) duatpoyia, mapicimev èrì tod
MeveAdou Méywy Ti) fd eTge MevéXaoc duatpoyfac dXeeivwv(Y422)*
UreMeimero yàp dia tv fwyuòv Tfic Yfic xal TAV ffifiv TAV cuvéumiw-
civ toò dpéuov quiartéuevoc. TOÙTO Yàp ueradafuy èv dANorc èE-

15 nyficato eimuv aièv duoctixder (0 635). kai èrì tod Eduaiov dè
éxopévou Tfic Tpopod xaì cuuBadiZovtoc perà dpépov abi gna
(o 450. 51):

(B et L) 4L in lemm. ti) f° eîxe MevéXooc duorpoyide dieelvuv ed:
nasdetwy Cobet, Mnem. X, p. 400, probante Schneidero, Call. II, p. 402 6
xaAMuay® (ay in ras.) B=dpuatpoyiàc L 9 tpéywv B 10, 11 èEnyncéue-
vo L 11 h0m.L 13 poxuòv ($ e A facto) L 16 dpoctorgder L16
uetà dpéuov propter Bdònv (p. 264, lin. 3) delet Kammer, p. 112 adr) B

(Vat.) 4 ei tobc moModc tOv vOv mardeurov 6.6 dpiféctatov xal
molun'..cratov 7 du. tpoyiav V', duarpoy in marg. V® 9 tpéy.. yàp V!,
tpéyovc V* in marg. 10 aùtòv 11 om. dparpoxiav V!, djiatpoyia
V* 12 dporpoylac ex duarpoylav mut. V®* 13 xal tiv pifi om. 14
quAaccépevoc Todro dè pera. 15 elmuv om. —duoctiyéer ex Suocniyéer
mut. V* 16 èxopévov ièn tpopfic V!, Tic tpogfic in marg. V? cuph.
TA untpì gnci
1-8 Erxtrema bh. schol. verba certe huc pertinent; eadem enim fere (inde
a lin.2 xeslrrova dì) ap. Plutarchum, de aud. poet. cap. 12 (p.32F), ita le-
guntur, ut ad Aristotelem recurratur: deddc dé ye dro/moer, dg Aororori-
2ns quei», îxzor dyaBijy dvdgrizov rososrov meoripricas, quae a Val. Roseo,
Ar. ps. p. 177, inter fragmenta dropnuatoy ‘Opne:xòv relata sunt. Quod si
recte factum esse cum Heitzio, verl. Schrft. d. Arist., p. 274, statueris, veri sane
simile est, scholium quod edidimus e Porphyrio fluxisse, e cuins solo opere frag-
menta illa Aristotelea in scholiorum codices pervenerunt (cf. Prolegg. III, 2. 3).
Er eodem fonte sumtam esse videtur schol. A v,297: zenosuostegov ydg 4vduite
molepixòv faxov 7 dorodrevrov drdea 2afsiv (cf. Eust. p. 1308, 10). — Vict.
(£. 426%) duo scholia habet: dsc. 1. famo»: dijlov yde Sri odt@g rv evyevto,
Gore xal Airoow dorpatstas dodivar: — 'Ezixmlos] rigavvos Ziuvasvios vis
iv vò ‘Ayaptuvova. nesîttov Sè ijy. molepsoriv faov url.

6 Grammaticoram locos utramque verbum confandentium v. ap.
Schueider. 1. c., p. 403.

Tsqg. +Et. M. 145, 14 sqq.

11 sqq. Cf. Ammon. de diff. voc. p. 11.

18°

264 y

Taîda Yàp avdpòc éfioc évì perdporc dTITANAW,
xepdadéov di toîov, duatpoyx6wvta BupaZe,
Toutéctiv fibn por ÉEW cuvipéyerv duvauevov kai Badnv cv éuoì
mopeudpevov, oÙk émxoATidiov
fi dé pe yerpòc éXiodca déuwv éEfire BupaZe (0 465).
duatpoyia uèv ov obtwc. perà dè TOÙ P dpuarpoyxia St TÒ dmtò TOV
tpoyxùyv dnioî, adtdc TAV Trapicrnar Aérwv-
oùdé Ti TOMAA
river? Èmiccotpwy dpuatpoyin xatémicdev
év Metti xovin (Y 504)
dià ràp tò Nemtòv kaì dAirov Tfic k6vewc pù modò vivecdar tò TV
Emcctpwv ixvoc queiv. èEnYicato dè mic Yiverar ixvoc, STI Nermé-
uevov èricw Tod ieuévov eic tò Éumpocdev. drvoricac dè tadTta è KaAM-
payxéc qnew (fr. CKXXV)-
aMià debviwv
dc avéuwv, oùdeic eldev duatpoyiac.
BovAetar uèv yàp eimeîv, uc obdelc eîdev Txvoc dià TÒ Oeîv dc dvé-
uove* duatpoyia: dè où dnAode: tà Ixwn tùv Bebvtwy dpudtwv, dii
ai perà toò p \erduevar dppatpoyiar.
B f. 312> ad 451. xaì mòc èxtòc Svrac drdvoc è d'rwvogerov “Axiddedc dia-
èxtòc dyvoc. der (v. 491); icwc oùv aic@suevoc diamAnkniZoTevwy dvactàc Kw-
Mer .....
A c.l otorci 638. 39. .... Znteîra1 yàp ti éom tò TAMOE1I mpocde BaXdv-
mico, TEC xaì érroîoi tivec ficav TV PUcw, dc Mérecdar èér° aùdtàv oi d’

Barévrec, ———
(B et L) 1éoto L 2 d4patpoyoovra L — 3 iòn por corr. Bkk., fbowr
BL 7 rpéxuwB 8 roMàL 9 viver’ èrì corpuv LC dpparpoyià BL
13 îeuévov L—18. 19 dMà perà L
(Vat.) 1é0c perdporav 4 post &mxoAtibiov ins. taùtdv dè T@ dua-
tpoxswvra @upaZe tò 6 duarpoyia oùv oitwc, dppayia (sic) dè 8TI Tò dò Tèv
tpoxwy Txvoc dndoî aùtdc méMiv KTA. 8 odò'dpa no) 9 Yivera 12 dè
xal mùc Yivera: tò Tyvoc 19 Aeydpeva

148gg. In Callimachi versu, quem Porphyrius prave intellexerit, non signi-
ficari vestigia, sed collisionem rotarum, Schneider contendit ad Callim. l. c.
Alios aliter Callimachum defendisse idem attulit.

20—22 Scholium quaestionis nomine vix dignum in cod. L (f. 4795) cum
scholio coniunctum est, quod B ad versum qui antecedit retulit: dymvià (yàe
ins. B) did tov gilov, xal cà tosto ele tiv neoswniv dveroiv, ds croxifone
è cvpfaive:, unde xal illud (lin. 20) explicatar.

23549. Antecedunt in cod. verba cronpelora: è rémos mods rd nsol sà»
Moliovidòy Eyrovpeva), quae Aristonico tribuit Friedlaender, p. 335 (cf. Lebra,
Ar. p. 176, qui p.265, 8g. tantum attulit, neque ita ut pro Aristoniceis ha-
huisse videtur). Pro eorum quae edidimus origine Porphyriana non solum
universa scholii indoles pugnat, sed etiam cuv;@ete illa lin. 9 commemorata
(cf. e. c. p. 21, 23). Quae autem praeterea in scholiis de Molionidis quaeruntur,
ita comparata sunt, ut inter Porphyrii tntjuera referri vix possint, schol. dico

Y 265

dip’ Ecav didupot, tic te Tic dppatndaciac è TpémtOc, Kai TI TÒ TC
vixnc altiov. AùT6dwpoc pèv oùv è Kupaîoc tiv pèv pucv adtàv,
ofa tic mOTEÉ Eetiv, où mpocmoreîtar, tivàc dé gna Mérew bm dipuata
mieiova xadfikav elc tòv drdva, oîc èvermddizov TÀ TÙV dvrimfiAwYy,
xai ToÙTO elvar Tò TANOEL mPOCBE BaAbvtec. dMor dé paci mpòc
Tv dgpeciv Tv dpuatwv cumiwvicgar Toîc “Axtopoc vioîc toùc d0Xo-
Berodvtac, didtep dofikav Todd mpolafeîv tà TOUTwY dippara, kai
Toutécti Tò TANBEI mpéocde BaXbvtec. ’Apictapyoc dè didipove
dxover ox obtwc bc fueîc èv Ti) cumbeig vooduev, ofor ficav kai oi
Aiécxopor, dMà toùc diqueîc, dio Exovtac cwparta, ‘Haddw (fr. XCIX)
udprupi xpwwevoc, kai Toùc cuume@puxitac dAifXorc. oiTwC YÀP Kai
tò Ney6uevov èr° aùtiv cagnviZecdar dipieta* dvactavioc Yap di TOÙ
Necropoc èrì tòv dydva kai aùtode avactfivar, cita tòv pèv Néctopa
Xérew wc où dikaror elev &rwviZecgar mapnAiayuévor Tv puav dvrec:
6 dè diluoc cuvarwviZorto aùtoîc, xaì Méror wc elev elc du@potepor kai
did TOÙTO detrorev évòc èmpaiverv dpuoroc dte dA cuumepuxdtec,
xai xpatoîév Ye oi moXoi, kai todTO eTvar Tò TANBE1 mpocde pa-
Agvtec.

824. 25. dià ‘Ti mpoxpiver Afavtoc; did Tv craciv: Opacùc vàp B f. 820% ad

ùy oùx &v rivécyero, © kaì ém todepficar 0é\ncev.
2 dvrédwpoc cod.; corr, Vill., An. II, p. 173 not.; "AttoAAédwpoc quidam Kup.
apud Clem. Alex., strom. I, p. 138, affertur 12 v. infr. ad lin. 8-12

Leid. f. 249° ad A 750: dropla. del "Opneos oddi tiva dò tijs unteds on-
palvar, xòs Ivradta yer Molidvag Kcorr. e Molciyns) maîdec; Abors. $netov
oòv Sri Mollovs dvrl roò molspixode, drò tie nerd tiv pdynv polsvosas,
xal o6g ds veditego: dò parode, et Vict. (Bkk.) 4 709: xal 0g xanzéra: ($
Néotog) map” dAlyov astods lafasv; 7 Sti tepardidere tevis Foav, dig ‘Hoto8og,
aupo Èv Évl copari Svreg, dg dé riveg, Exdrsgo: Sto copara elzov. Ilud
enim sine ullo dubio e scholio alius generis (v. A v. 709 vel schol. min. v. 750)
ita excerptum est, ut quaestionis forma extrinsecus accesserit; neque alteri
(Vict.), cuius neque reliqui codices neque Eustathius vestigium servaverunt,
plus fidei tribuerim. — Ceterum iisdem, quae bh. l. edidimus, Eust. P, p. 1321,
22 sqq., usus est, apud quem Quaestionis forma non comparet.

8-12 Aristarchum (de quo v. Lehrs, Ar. p. 176) verba 4851 modoge
Baldvres Eust, (lin. 26) ita interpretatum esse intellexit, ut significarent: dtd
xiî80g, tovrfori didri ddvpor Near. Cui rei suffragari videtur schol. min.
h.l., quod inter excerpta retuleris: wAj@e1 modo@e falovess] roi rv ze10dy
È tor doudra», Î 1òv cvraspovptvov avroîs Prarov cò #1ider duò vixrfoar-
tes. Sipveis yào mal dyd tiscagag geicas Fyovtes fotogoivia:. Quae si recte
se habent, post &gsore (lin. 12) lacuna statuatur necesse est.

19. 20 Scholium misere decurtatum suppleri posse videtur e schol. Vict.
(f.437) vix pluris faciendo, quod ad Pium Hiller, Phil. XXVIII, p. 119, retulit:
.... 0f dè Gre dialvopivor avrov ldlu "Agidiécos yeviodar ta Snia, Goreo dnl
tijs wdlns (aAduns cod.). 2xerdì) odv Sutice #dwprjoaro Alav, vov Aioprjdei.
— Aristarchum, Aristophanem secutum, versus obelo notasse, schol. A docet
(ef. Vict.).

266 v
B f. 320* ad 826. ... dià ti dè pi moreî kai deurepeîa; STI pù pera fiv TÒ xatép-

L PL Bwya, dAà kai peurmtòc è atoMermépevoc, è dè vuicac elxe tÒv cOMOY ....
Viet, f. 4372. +... diò oÙdÈ devrepeîa TIONCIV: OÙ YÙp fiv abtòv diapeîv. fi
uc x@tappomtixoò dckfpatoc kai pù Exovtoc évaperov èridertv.
B f. 321° ad 859. kai mc gue ’Oduccede oToc dij pe DrdoxtATNC dre- 5

dpro. xaivuto T6EW (0 219); mpòc toùc ayvwpictovc kauyata, dc xaì tò
° doupì d’ dxovtiZw Scov oùk dAioc dict@ (0 229).

*B f. 321° ad 862 sqq. ti Mérer èv TovTOIC Toîc Èmeci Znmicerev div mic*

mpdtoc v.862. Tedkpoc dè 1pùtoc KAfApw Adyev, aùtixa d' idv

Lf. 492>, IL. figev émixpatéwe 10
xaiì tà ‘éEfic péxpi TOO dTtàp di dictòv Zxev mANa1 bc TBuvev
(v. 862—71). oî pèv &pacav cresdovia tòv Mnpiévnv éAkicar tÒ
téEOv TV dicròv Exovta mala: érkeiuevov, dndovéti évnppocpévov Ti
vevpà* cnuaiver dp did toitwy Sti ToFEdovTOC TOÒ Tevxpou eicmijzer
è Mnpiéwnc kpatòv tò T6EOv évrerapévov, fipuocpévov Èxwy Tòv dictòv 15
mala év tf vevpà: TéTE d’ efAkuce TiV veupdv, wc iduve Béloc. È
oùv toùto Mérer, fi étr tò téEOv pèv fiv &v, © tueMe toFedew, BéÉn
dè duo, éxatépw évòc dobévtoc. tòv pèv obv dictàv Kateîxe mala è
Mnpiéync, Éwc iduvev d Tedkpoc kai étézeve Naxùv mpòroc* érei d'
àmerdtevce xaì améruye, cmepxbuevoc è Mnpiéync éEeieto tÒ TÒEOV èK 20
Tfic xeipòc Tod Teikpou* TODTO Yhp mapictna tò

crepybuevoc è’ dpa Mnupibvnc ézefpuce yeipòc
tTOEOYV, dTùpP di dictòv Exev maXa1, dc tBuvev,
[èwppocpévov Ti vevpà eEeipuce T6ZOv, uc TBuve tOv dictév* eîxe
maia: drdovéti Evnppocpévov tf veupd]. avtiIdiIpe? YàP TI pèv xateîxe 25
maia: è Mupiéync xaì ti Sctepov ÈdaBe* tòv uèv yàp dictòv eîye
mala wc Tduve. mc ov mAAaI; TocoÙTiv nai xpévov wc Tauvev è
Tedkpoc mpùToc TOFEDWYV. TÒ dÈ TOEOV éEeipuce yeipéc, è où Katécyev
aùtée, Tfic toò Tedkpou. cnepydpevoc dè dià Tò dpraZovmi éomévar,
dià TÒ TAXOCc Tfic meropévne mepicrepéic. 30
870. ad v. 862 sqq. °

10 fixev èr. om.L 12 oi pèv wc &pacav L 14 cnuaivev L 15 èvre-
taupévov L 17 èv pro &v codd.; corr. Vill 22 èEelAxuce L_23 abràp
sicràv tyov L25 tvpuocuéwv L 27 qndi tocodrov L

5 sqg. Vestigia eiusdem quaestionis quamvis pessime habita inesse viden-
tar schol. T (p. 114) @ 229: dovel è’ dovrlta] raxds, pnolv, favrdr inauei
ol uv yae lrasvobvise fuvrods ovSì deg rapazmerioziar dr. odros dè tf
guar (asi cod.); olog Colog cod.) dj pe BiiduentogAKeic). ....... xal
maliv des Ci. 0. dvdodat, & 223) SÌ zeortoosa: .. d Anpòdonog Bè jdev

17 sqq. +B f.321° ad omsgzopevos v.870 im fere Vict. f. 438%): Zra1yd-
pevos drbonace tile siede roò Tevugov tò tdtor* Évl yde riyavitorto tto,
dg Ev. Bloum. diaròv yae, BE Grov è2ueivos frdfeve xal ixl tòv oxomd» ÎPvrer,
obros dvalafov xareîzev (cf. Eust. p. 1324, 10). Aristarchum similiter esse
locum interpretatum, Didym. schol. A v. 870, 71 docet.

2 267

15. 16. Arà ti è ’AxidAeùc tòv “Extopa ellke Tepi tòV TAPOV TOÙ **B f. 322 ad

TtarpékAov, mapà tà vevopicuéva ronv eic TÒOv vexpév; f mapavo-

#Extopa.

uoîci tà aUtà oUy oî duuvépevor dA oi dipyovrec, è dè “Extwp mpé-L f. 498%, IT.

Tepoc èvexeipnce Awfiicacgar Tòv TTatpoxAov toradta. Tic rp i Yvwun
5 “Extopoc mepì Tarpék\ov;
udiicta dè paidipoc “Extwp
É\xéuevar péuovev® xepadilv dé é Bupuòc dvwrer
miEa1 dvd croAérecci tauévo? armalfic amò derpfic
(C 175—77). efkuctai te mpotepoc ITatporhoc dià TAV TOV Tpwwy
10 mepì tòv vexpòv mpo@upiav*
dc d’ BT dvip tavporo Bodc perddoro Boeinv
Xaoîcr doin Tavverv pe@vovcav dio1igpf*
delduevor d’ dpa tToire diactéàvTtEc Tavdovci
xuxAéc®, dopap dé re ixuàc ÈBn, diver dé T° dioipi,
15 TONAWY ÉAK6vTwY, tévuTa: dé te nACa diampé»
dc of r° Èv0a xai Ev0a véxuv diirn évì xwpn
eMxoyv dupétepor (P 389—95)*
Kai médive
“Extwp pev ITatpoxAov, èmei xAutà tTevxe’ amnupa,
20 Xx”, fv° dm? por xegaAnv thuor (P 125. 26).
èxeivuv oùv AeAuxétwy Tèv véuov, oitwc èéxpiicato aùtoîc ’Axidievc*
Stav yàp BovAdpevéc tic KwAUBf, èkeîvoc pèv merroinkev, dA © md-
cxwy oùdèv témovoe. ITatpoxAoc dè @edcac mepieiAkuctar Yupvòc èv
TP mediw did mpi@paciv TV mpodepévwy alkicacdar tò copa, er?
25 dmodaufavovii Forxev È “Extwp & dedbpaxev, oÙ uùv mACKOVTI TÀ Tapà-
vopa. kai pidavopwétepov Ye, dti povov & dpéicar dedbvntar mémov-

1 M in lemm, &Axecdar = dià — ’AxiMAedc evan' L 2,3 A rapavo evan. L
4 avexeipnce codd.; corr. Vill 4. 5 tèv TTérpo........ yàp Xi yvwyn "Exto..
L 5 mepi TTérpoxMov M 7 post uéuove L sign. schol. finiti, tum septem fere
litterae evanuerunt, deinde pergitur dè è Gupdc xtA. —8 dvackoXémecci LM
9 TTarpokhoc — tùv om. L 12 doln taview pe evan. L 14 dé 1° ixuàc
BLM dive — dAopi evan. Ltévvutai dé te maca diampé L, in quo re-
liqua desiderantur 19 amn0pa B, ubi inter hoc verbum et €Ay° rasura decem
vel undecim litterarum 24 dià tùv mpépaciv mpo@euévwv coni. Kamm., p. 113

26 dpdcar B

1s8qg. Vitio vertit Homero h. 1. Plato, Resp. III, p. 891 B, quo in re-
futando Proclus (ad Plat. Remp., p. 391 ed. Basil.) Porphyrii solutione usus
est (cf. ad p. 268, 10, et Prolegg. III, 2. 3).

18899. +B £. 233. ad ròv dè véxvv P 127 (id. L f, 371>, Vict. f. 326%):
edloyov meoxazagrevdfee t)v el 1òv "Extopa alulav, Aiyoy Sti avtds raveno
BiaWeîvar meol tòv Iargoxlov Fonzvoev, cf. +Eust. P, p. 1098, 26 8qg., ovs
tor 'Ounernòv drogiòv dvrinovs afferens, cf. id, E, p. 1136, 62 sqg.

M(osqu., in
Syntip. ed.

Matthaeiana)

p. 87, II.

268 2

dev, oùx Sca dè dpéicar dievori@n. Zeri dè Ave, qnceiv ApictotéAne
(fr. 158 Acad. Ber.), xaì eic tà Undpyovta dvérovta én, St ToradTta

fiv, émeì caì vov év ti) Gertalig mepiéAxovai mepì Todc T—POve.
#*B f. 300 ad did ti ’AxidAedc Bavévra cuper tòv “Extopa; Méropev oùv, Sti
èx dipporo où di’ budmnta, Sc re kai ‘Heriwva govevcac oùk écsAncev, AMà còv
X 397. aùtoîc toîc SmAorc Edayev (Z 417), GAN STI mpOTEPOC È “Extwp eic

Ac, Lèk di, , voli , è A è adroi
coporo d'tbnce, TÎY TTtarpoxAov derkéa uicato Epra, cia xaì Merer tepì aùtod*
L f. 464% ibid. Kxepariv dé È Gupòc dvwre

Lp f.311*ibid. mita: dvà croA6recci, taudvo’ daralfic darò deipfic

Cf. schol, min. (C 176. 77): mapavopodci dè oUx oi àuuvéuevor dAl oi dipravtec. è
dè KaMMipaxéc pnew, ti maTpiOv Èeri Oertadoîc TOÙC TOY QuTATwY
povéac cipev mepì ToÙc TÙY povevdévtwv Th&@ovc* Ciuwva Ydp gnei
Oettaiòv tò yévoc Ebpudéuavta tòv Mediou còpar droxteivavta
Apaciàdov tòv ddeA@dv abTod, dydpevov toò véuou mpùrov* tòv Yàp
gpovéa èElyar ToÒ dippov Kai mepì tòv TOÙ TETENEUIMKÉTOC TAPOV ÉA-
xe, gnciv, è vépoc éxédevev. 60ev xaì "Axidiedc ic BertaXòc marpiw
È0e1 TOÙTO Temoinkev.

1 dpdcaa BM 2 divdyovra conieci; dvdruv codd., dvéyev V. Rose, Ar,

ps., p. 1693 post tobc tdpovc excidisse Toùc vexpoc aut ToÙc povev@éviac

coni. Matthaei 4 L praescrpt. dmopia —cuZe tov “Ext. L—xal Aéyopev
iti ALp = Adaic. Alyopev Bri où diwporsyntar dc Ye kal merlwv govevc oùx
xTA. L— 5.6 dAl' aùtdv.còv toîc mA. Lp 6 mpértepov B 8 É om. ABL
dé ye Lp 9 divà coXéreci tapov 0° draNfic TA. L, èrì cxoAéreca tapévo*

dm. Omò derpic A 11 Oeccadoic A 12 goveîc Lp 12-17 Ciuwva — re

moînxev e cod. Lips. dedi, nisi quod Cipév, quod ibi legitur, cum schol. A et

schol. min, et schol. Ovid, (v. infra ad v. 10899.) in Cluwva, copar în copar,

@pécuXov in OpaciXov mutavi, to0 post mepì tòv (lin. 15) eb v. tdgov (ibid.),

quae exciderunt, inserui, et pnciv quod ante #\xew legitur transposui. Eadem

BL ita exhibent: Guòc ydp quei OertaXdc (OeccaXòc L) tò révoc Eùpuddpavta

tòv Mndiov cipar dmoxtelvavta Opdculov Cktelvavra copar Opdcurov L) tòv

ddelgdv aUto0 Uyacdar T00 véuov mpùTov. ToÙTOY YÀP dEdyar 00 dippov tòv
povéa xal mepì tdv TOÒ TET. Td@. EAkew. uc Oeccadòv odv Kal tòv "Ax. rratp.

#9. xal toDTO mouicar xal dica tòv “Extopa, A autem ita: Cipuv ydp @nci to0-

tov èEdyar 100 dippov Tdv gov. kal rrepl Tv T00 Ter. dp. #ixerw, 80ev xal tòv

"Ax. dc Oeccadòv Tatp. #8, toOTO monica:

1 Aristotelia memoria an e @scca6v mo%itela hausta sit dubitavit
Heitz, verl. Scr. d. Arist,, p. 275; ad ‘4zogrpara V. Rose, Ar. ps. p. 169, retulit.

10 sg. Proclus ad Plat. Remp.l.c., qui hac solutione integra etiam tom
usus est (resperit enim non solum bh. l., sed etiam ea quae alterum scholium
affert), e Callimacho versus attulit moda: d° #71 Oeooadds (Oe6001dy Proci.) dvje
duordte pYrpivor dupì rdpov <Blomf.; ripfov Procl.) povéas. Ad Aetia
Schneider retulit (fr. 466), cuius rationibus clausula scholii qualem e cod. Lips.
h. 1. constituimus non obstat. Ex eodem Callimachi loco schol. Ovid. Ib. 329
(p. 465 Merk.) petitum esse: Callimachus dicit Eurydamantem et Thra-
syllum inimicos fuisse, Eurydamantem vero a Simone Larissaeo
circa tumulum Thrasylli raptatum esse, Schneider (p. 281. 627) recte
monuit.

2 269

22. Schol. de v. deriZerv et sim. notione v. in extr. opere (Znt. 35).

73. yeudèc toùto. taxa obv gnav Sn wc unmp cuprrdpectiv B f. 323% ad
autd Td vexpd “Axidevc. È BrepRolix®c TOÙTO eTmev dmò TOÒ cuv-_ NATMP.
exec aUTiv Èxeîce Portdv. Viet n dios.

81. v. ad p. 164, 12 sqq.

117. tò dè éprmcw oùk Eeriv Emméuyw drrddic, dA’ Ecriv èvro- *B f, 3239.
Aùc aùrj dodc méuyw. Tic dè Î evo; Aicacda: giNov viòdv M p.99, IL
iovt° èrtì vfjac ’Axar@v: éperu) Yùp évroM, mapà tò èpiecdar
verovuîa, é éctiv èvréMecdan duéwyv d’ davdpì éxdetw éqiuépuevoc
TAdE eipw (v 7), bc ei ZAerev Èperuàc Tmorovpevot.

130. è&0ereîtar* dvoikeroc Yàp fipur kai dem. Tcwc did TÒ TOMÀOdC Viet. f. 4438.
dvi? aùtoò xtMcacgar èkrévovc. fi taxa OmokAémtovca aùtdv TOÙ méÉv-

Bovc TATE gna. curkouéta oÙv Bpicnidi perà taòta (v. 675).

172. ad Znt.aZ.

221. “Ounpoc, òmétav tò Yévoc mpoeimm kai tò cuvextikdv TIvwY, *B f. 308° ad
èmipéperv eiwde kai tà mepiexdueva eldn, où peévtor did TOÙ diaZeuxti- de0da W 259.
xoò cuvdécuov, Sc ouk deri cuvarwyéc, dià dè toò cupmAexticod xai l £-474 ibid.
dvapopixoò kai Smépyerv mavta cnuaivovioc, Werrep év TodTOIC* VNndyv
d’ Expep’ dedia (Y 259): tò revixòv toÙTO* TÀ dè elòn*

3.4 7 — gorràv, quae B om., e Vict. add. 6 scholium *B scholio manus
prioris ad “Ipiv v. 117 relato: evredovpéwnv aÙUt® TÀ TrEpl TOUTOL TÀY “Ipiv diro-
méuyw, signo scholii finiti eraso, subiunctum eat, qua re dé illud, quo M caret,
explicatar 15 BLine.: èx tovrov delkvurar (6 L) “Opnpoc xtA. (v. infr. ad
h. v.) 16 did tovtov diaz. L

2-4 Versus 7i—73 ab Aristarcho reiectos fuisse, Gr1 weddos weprézov-
suv où ydo dia mavtòs cuvdiarelfe avrò 1 Oéris, Ariston, docet. — Schol.
h. 1. editum ad Pium Hiller, Phil. XXVIII, p. 114, retalit.

6 Cf. Hes, v. Zpinui: ipiivar uelevo, fnirotro. — Dissentit Eust. 2,
p. 13411 extr.: tò dì “prow ivradta uòv dvrl toò Erintupo uelcar’ diiayod
dì divarai Toov vò Ivrrlodpas.

118qq. Aristarchus v. 130—82 obelo notavit, Gre dmperts untioa vio
Aéyeiv: diya8év tori xri., v. Ariston.; cf. Plut. aud, poet, 12: madiv alcgiore
Bonsi tòv vò» 1} Odris dp’ jdovds nacaraleîv xa) dvapiuvionetr dpeodiolor.
— Schot. Vict. Pio Hiller Il. c. tribuit.

15 8qq. Scholium ad locum ® 259, cui in codd. BL, verbis #x rovrov delxvo-
ra: extra sententiae conexum praemissis, adscriptum est, non pertinere in aperto
est. Neque enim perspicitur, qui factum sit, ut ex eo loco tractando pro-
fectus ad quaestionem de Leode, utrum vates sit habendus necne, deferretur.
Optime contra omnia inter se cohaerent, si statuimus de versu £ 221 Porphy-
rium agentem quaesivisse, num peyre:s, qui ibi commemorantur, genus sint,
8vocx6ovs et feofas qui ibidem sequuntur ut species suas comprehendens (cf.
Nicanor £ 221). Quam verborum accipiendorum rationem improbans Porphyrius
primum quidem negat, coniunetionibus disiunetivis eodem modo quo copulativis
fieri soleat species generi subiungi, deinde docet &voax6ovs, qualis Leodes ille
fuerit, non esse vates. Ex eadem quaestione excerptum esse schol. ad 4 462
servatum, cum collato uno cum altero apparet tum iis evincitur, quae in canonis-

*B (v. ann.
crit. h. 1.)

L f 4768, II.

270 2

Xégntac Te tpimodéc te
immove 8° fipidvove te Boùv t° ip@iua xépnva
dè ruvaîkac éuZévouc molidv te ciònpov.
méalv eimuv moMAà d’ ardApat® avfiyev (1 274) èrérer tò eîdoc,
ipdcuatà te xpucdv te, kaì méAw eimuv ufila èrmare tò eldoc, 5
diéc te kai atrec (1 184). kai
Borwrdòv uèv TinvéXewc xaì Afjitoc fipxov (B 494),
xa of 8’ Ypinv évéuovto xaiì AùNida metprieccav.
név Putdv eimùv (w 246) èrérer
où cukf, oùk dumeroc, où pèv éiain, 10
oÙx dyvn, où mpacim toi dvev xopuidfic xatà kfimov:
mpòc pèv TÒ putév drrédwxe TY curfiv kai TAV durrerov kai tiv éAafav
xa tiv Sxwnv, mpòc dè tTÒv KÎimov TAÙTA TE Kai tiv mpacidv. Aérer
Yàp aùtéc mov* kai por xfimov Exei moXudevdpeov (d 737). [xf-
moc dè è katamveduevoc* Zegupin mveiovca tà pèv quer dia 15
dè méccer (n 119). xaì amò dè wuxàv exdtucev (X 467) dvrì Tod
àmeérvevce. mpacidv dè amò tv Nayavevopévwv témwy mpdcorc, dep
rai è’ écxdToIc Putevovev Èv0a dè xocuntai tpaciai rapà veia-
tov òpyxév (n 127) xaì tà é&fc &mn].
méliv dévdpea d’ dyimétnAa xatà kpfibev xée xapmév (A 20
588) dévbpoy tò révoc, oîc mare tà eldn* dyvar Kai foraì xa

3 modo te ciò. L 6 8 te L 6—8 xai Boiwr. — merpileccav om. B
(id, in schol. Od., v. infr. ad p. 269, 15849.) 9 gurtà L_ 11 mpacin BL 18
mpaciav L ‘14. 15 xfimoc corr. e xfjrov L_16 mdc B 17 Aaxvevouévwy
Ltpdcorc, quod codd. om., ex Eust. n, p. 1574, 28, addidi 19 post xaì .
&E. €nm in codd, BL sequitur: tà pèv oîv cuvertikà moAMdv KTÀ., quae p. 271,
16 sqg, edidimus (cf. quae infra ad lin, 20 notavimus) —20 in col. B post
verba mpòc odpavòv edpuv depdev (p. 272, 8) vacuum spatium trium fere litte-
rarun capax, tum méliv dévdpea xTÀ.; L novum schol. habet, c. lemm, dévdpea
» oyimérnda xdpndev xée xapròv, tum inc.: dévbpov TÒ Yévoc KTÀ.
matis e Manuele Moschopulo, qui quaestionem etiam tum integram legisse
videtur, excerptis (p. 698, 4 Bachm.) ad 4 62 exstant (exserpt, schol, Baroce.
ap. Cramer., An, Ox. IV, p. 407): od regiextinò» Svopa ivraòda roò legtws
mal tod Gvetgomdlov déioî d Iloegueros elvar tòv pavrv. Emiysiosò dè rovto
Frà dv rovosswr Indervivar’ è "Oungos, pnalv, dndrav 16 yévos neosimm
xal tò negiextixov tevav «ri. — Ceterum quae inde ab initio scholii usque ad
p. 270, 19 leguntur, etium in cod. M et in formam redactà breviorem in codd,
EQ ad y 274 servata sunt (ubi illa éx tovrov deluvure: non exstant).

14-19 Quae uncinis inclusimus cum ea re, de qua Porphyrius agit, mi-
nime cohaerentia, aliunde, velut e lexicis vel ex Eustathio illata esse videntur.
Cf. e.c. Hesych, noussal* al év roîs xifross teredymvor dazavial, olov reqaetal,
did tò drl miquer rav xijrov, Eust. E, p. 696, 22; X, p. 1280, 34.

20— p. 271, 15 Scholium quod cum iis verbis quae in cod. B antecedunt
(v. ann, crit. l. 19. 20) non cohaerere res ipsa docet, alterum excerptum esse
videtur ex eodem quo ea quae apud nos autecedunt fonte (cî. quae ad p. 269,
15 sqg. attulimus) petitum; neque enim video cur ITogpvg/ov illi a Leid. ad-

2 271

undéa: drXadkapmor rai madiv 01 devdpea paxpà mepuxer
(e 238), kai émdrer: xAm0pn T° atterpéc 1° éAGTN T° fiv obpavo-
urxnco. xaì eindv è d’ épivedv dEEI xaix® tduvev (0 37)
ender tÒ eidixurepov: véouc dpmnkac. kai mdliv dp@dvov eimby

5 (K 297) èrrayer tà ÈKx TOÙ @Ovov* dv véxuac did tT° Evtea Kai pé-
Xav aiua' al yàp ci véxuec xaì tò ala ai tà Evrea éK TOÒ @Hvou* rai
médiv dXAà pévoc te xaì aîpa kai apraléoc ctévoc dvdbpùv
(T 214). Are dè kai tòv TÉTOY, ÉvBa oi qoveutévtec, pévov*

dl EEEN@GvTEC perdpwv EZecde OupaZe
10 éx @évou eic adlniv (x 375).
tò oùv dugévov divara èri où TÉTOV TÙIYV mepovevpévwv dxove-
c@ai, év0a ficav ci véxvec kai tà éfic. [tò dè épeurduevor pévov
afuatoc (IT 162) amodedwkapev dvtì toÒ afua qévov. divara: dè
@évov Mérerv év dmtepRoNfj TÒ mAfiboc TÒ Èx TOÒ afuaroc TÙùv qovev-
15 Gévtwy].
tà pèv oùv cuvertikà modddv duod oitw, TÀ dè diaZevetiKd
udvtiv È intfipa xaxòyv 7 téKxTOva dovpwviì kai Bécmiv dor
dév (p 384. 85). tovtotc oùv duorov tò TÒòv oî udvaréc eici
Buockéor A fepfiec (2 221). +xx*** è dè Aeiidnc (@ 144) St oÙK
20 cri puaviic dijhov: oÙdiv Ydp mroreî aòtàv mpolérovta Toîc uwnerfipaw,
uemep tòv OeoxAvpevov®
dà derdoi, ti xaxòv TOdDe mACcKETE; vuxtÌì pèv dpéwv
eiXvata! xeparaf Te mpocwid T° Evepdé te roÙva;
(v 351. 2) xaì èréye

2 xAeiopor 1° B, xAetopol 1° &repéc te L'3 réte pro tdpvev L' 4 Spun-
xac L 5 adv om. BL; tà èx @évou véxuv L_6 mv &vrea (?)L 7 dvbpav
om. B; dpy. ctévoc yérovev dvbpùv L 8 verbo gévov schol. B finitur; quae
lin. 9--15 sequantur, in uno L exstant; în quibus esse videntur (lin. 12—15),
quae non ab ipso Porph. profecta sint, sed iis qui scholia transcripserunt debean-
tur 16 tà pèv oòv cuvert. xtA. in codd. BL post illa xal tà éEic &m (p.270,
19) leguntur — 17 fl fepfa xaxîv L ‘19 lacuna, quam significavi, in codd,
non exstat (cf, infr. ad lin. 16) 19. 20 &m oùx €criv pavrinòce L 22 e0 dn
Xot L16de supr. lin. scrpt. B 23 mpécwma te vépBe te L x

dito fides negetur. Praestare igitur visum est h. l. scholio inserere,
quam toti scholio finito et alienissimo quidem loco subiungere.
3 Cf. Nicanor ® 37 et Friedl. p. 95.

8 Cf. Eust, z, p. 1930, 60.

12 sqg. Cf. Porph. II 162.

16— p. 272, 8 Verba scholii, in quibus sub finem inesse videntur quae
aliando illata sint (v. ad p. 272, 6), suppleri possunt ex altero scholio (4 462) ex
eadem quaestione petito, quod buic subiunximus (cf. ad p. 269, 158qq.; 272, 10).

21 sqq. Cf. Plut. V. Hom. cap. 212 Theoclymenum exemplum pavrelag
drézvov sal édidantov quam Stoici statuerint afferene.

*B (v. ann.
crit. h, 1.)
Lf. 470.

272 2

cidéAwy mAeîov mpé@upov, miein dè [xai] avAù
iepévwy Tpepocde,
uc tiv mapaxoAovgosviwy aùtoîc daudvuv fin agicrapévwv xaì eic
“Aidov amévitwv, dc xaì éri TOÒ “Extopoc Epn [Pere d’ “Extopoc
atciuov fiuap, byeto d'eic’Aidao], Keîre dé é Doîfoc 'AT6A-
Awv (X 212 sqq.), xaì érì tùv dto@vijoxer peMAbvrwy
ai pèv ’Axaròv xfipec érì x0ovì movAuBoteipy
ELEc@nv, Tpwwy dè tpòc ovpavòv eUpùv depdev
(0 73. 74).
*B f. 15° ad rirvincav mivec xaì tdv Buocx6ov, Atodidéviec TÒv aUtdv pdav-
emi cxiZnce tiv. doxeî d’ éuoì iepéa aùtdv drodidévar, dmò TOÙ Kaieww tà Un.
A 462. Xérer vàp xaîe'd’ èérì criZnc è répwv (A 462): è ov xaiwv tà
Lp f.62 bid.» regupeva toîc Beoîc Buockdoc* Beoîci dè ica: dvwrei ITatpo-
c.l, xaîe d’énì w te LI : o
cune. xAov (1219) xaì Tòv mp xfjar dvwre (0 97) xaì Tp péra xerd-
pevoc (y 51). xaì è Xpumc dè Aerea: fi cì dij mOTE TOI xatà
miova unpi’ éxna (A 40). darò cuuBeRnxétoc oÙv Buocxéoc è iepevwy
Toîc Beoîc èk Tv idiwv, kai ei tic GANoc BovAoito. mc oùv è Aer-
uUdnc puciv adtàp Èrù petà toîci Bvocxboc oùdiév topyùc
xeicopar (x 318); mpòc Sv dmoxpivera* ei uèv di perà toîci
Bvockdoc edyeai eva, moAAdki mov péiderc aprpevar év
perdporci, tTAO0d éuoi véctoro tTÉédoc yAukepoîo revécgar
(x 321—23)- toùc Yàp iepéac moreî xaì xatapwpévouc, dicrrep tòv Xpù-
cny, où toùc udvterc. Stav oùv eimy fi oî pdvtiÉCc eici Buocxéor
fi fepfiec (Q 221), où deî cuvantenv T@ Buockdor, n fepfiec, dMà
Quvocx6o1 fi iepfiec, fv° f ériderov Tmv fepéwv tò Buockdor, tà
Tegupéva xafovtec* è Yap diaZevxtixòe GAAovc kai dAAovc drAoî, wc
tò &X° dre di tiva pudvtiv épeiopev fi fepffa È xa dverpo-

1 nAéwv B xaì om. codd. 2 leuévwv e corr. L 4.5 pere — Aldao
om. codd. —7 moAuforetpn codd, 8 v. ad p. 270, 20 11 doxeî dé por
BLp 18 tà ti Gipia (sic) Lp 20 edxeai, x e corr., Lp eòphiuevar Lp
23 cì evan. B 24. 25 dANà fl Guocxéo: 7) tepfiec BLp; prius 7 sensu flagitante
omisi; W. Ribbeck, Mus. Rh. XXXV, p. 469, dAXè fl pdvreic A fepfiec coni.

26 fv° î bis scrpt. B 27 dMdre B

6 Aliter Parphyrius @ 70 (p. 118, 10), ita ut vel hanc ob causam
ultima scholii verba (ut videtur inde a lin. 8 vel 4) ab eo abiudicanda esse
contenderis.

10 sag. Cf. ad p. 271, 16, — Verbo perries loco L 221 Svooxdo: iungi
posse Nicanor docuit (schol. A h. 1.). Ita @vooxdos e/Bog povrewg esse di-
citur ab Apollon., cf. Hesych. Contra sacerdotem esse @voox6ov praeter Eust.
1» D- 1928, 62, roùs radasods afferentem, Suid. h. v. contendit.

25 Cf. ad lin. 10 8qg.

26 Cf. ad p. 269, 16 sqq.

27 sqq. Cf. scholia excerpta quae 4 62. 63 edidimus, in quibus ea quae
p. 5, 16 leguntur 4 dè IToegueros legfa déyes tòv did Bvardv (uavtevdpe-
voy) ea re male Porphyrii sententiam reddere videntur, quod, cum ille sacer-

2 273

méov (A 62). Tepì tpuòv Yàp Èpn' mepì udvtewC, Bc è mpeiwv ©
Tepdtwyv 7 olwwòv f Èx TIvwy cuuBéiwv fl atopdviwv .XéÉrer xaì pav-
teverai, bc è KéAyac è Toò Noiuod Tùiv ’ArdAAwvoc pfiviv, èk ToÒ
dpdxovioc Kai tè ctpou@wy TÀ rrepì tiv mépenciv ToÒ ’INiov, è dè
OeoxAduevoc éE ciwwùv, deròv Beacauevoc tiMOvta mélerav (0 529),
xaì fi ‘Eden émì tòv dpracdviwv Tòv fipepov xfiva èk tfic auMic:
KADTÉ por, aÙUtàp éyù pavtevcopai, wc évì Guud d@dkvator
B&MMOovciv (0 172). è uèv ov pudvmic Torodtoc, è dè iepedc dparar
xai edyerar tm ded, oÙmep kai ThV fepwciwnv èxei, ic d Xpucnc xarta-
pàtar pù Tuxòv Tfic Buratpéc, kai madiv Tuyùv Orepevyetar ++*** ©
è dvelnpoméXoc èurerpéc écriv arroxpivacdai Bveipata, weep TInveAémn
Tòv ’Oduccéa kai toÙc Xfivac bpadévtac ètepwtà évitvia diedéc@ar xai
cagnvica (t 535 sqq.). kai tiva Eupudapavta dverpomréiov Yépovtà
qua pù kpivacdai toîc Éautod marcìv dveipovc, dméTE fipxovto èrì tòv
méieuoy (E 150), où pù Aia Beacdpevoc aùtéc* oUdÈ puiv èxeivovc
ideîv Epn, èE dv kaì EuerMev 6 matmp xpiverv adroîc tò péMov. [Sn
dè dieZeuxtar d Quock6oc Îfepedc TOÒ udvtewc dijdov: TOYV oî paviiÉC
eici Buocxéor © lepfiec].

1 mepl pdvrewc evan, B 4 xal tiv crpovddv evan. Bric ’IA. Lp
5 GeoxAriuevoc Lp 10 tuxòv Lp de Icuna quae post &repebyeta: statuenda
videtur v. ad p. 272, 27 sqq.

dotum res a pavrixj distinzerit, verbo pavrevecta: utuntur. Negasse tamen
Porphyrium a sacerdotibus, quamvis futura non praedixerint, numinis volun-
tatem aut iram hominibus aperiri, quod si verum esset versus 4 62 omni
sensu careret, nemo contendet; veri igitur simile videtur, in scholio quod h, 1.
edidimus excidisse nonnulla, praesertim cum quae in codd. tradita sunt de
sacerdote versu 4 62 commemorato multo brevius agant quam de vate et de
dvesgozdi@. Quam ob rem p. 273, 10 lacunam significavi. Neque neglegendum
est, quamvis de re ipsa rectissime Lobeck, Agl. I, p. 262 iudicaverit, veteres in
Homero artem haruspicinam iuvenire sibi visos esse, v. Plut, V. Hom. cap. 212, et,
qui maxime huc facit, Galen, ad Hippocrat. de vict. in morb. acut. I (XV,
p.442K.): doadros td z0mt) ... xal ydo xdueîvos ... ppolv d11' &ye di
tiva pevriv url., lega pèv Iéyov ròv lsgooxdror, dvergordlor dì tòv megÌ tods
dveioovs fyovra, pavtir dì tòv olwvistjv, cf. praeterea Apollon. v. fspsvs,
Hesych. v. &voox6os, Et. M. 457, 43, schol. B Q 221, Eust, Q, p. 1846, 41.

10 sqqg. Porphyrium v. dvesgozdlos duas notiones, quas alii unam ab altera
distinxerint (ut sit dresgoxe/tns aut xdrogos dvelgoss), esse voluisse (ut etiam
Hessch. v. dvesgoxd2os et Eust. 4, p. 48, 14), cum ex iis quae h.I. (v. lin. 15. 16)
leguntur tum e scholiis, quae ad A 62. 63 edidimus, concludendum (v. ad p. 6,
5sqq.). Veri enim simile videtur, in quaestione, unde scholium h. l. editum
fluxit, paullo plura de dveseordi@ illo qui 4 68 commemoratur dicta fuisse, in
quibus vel difficultas illa vix neglegenda, quae p. 5,7 movetur (of dì dvetgo:
adlo undevòs dveigov viy tnrovutrov ragsixovar), allata et soluta fuerit,

16 Aristarchum dvargowodov interpretatum esse ròv did cow /3l0v ©
Grelew» pavrsoduevov Ariston. docet, v. ad p. 6, 6.

*B f. 328° ad

274 2
315. 16. [énm@n moiov puéuvta èvradda “Ounpoc aieroî, toò

TEAEISTATOY. TUYGPIOV È TOÒ A@podiciov fl méM ov, mepì dv new év ti) "Mudd:

M p.113.
Cf. Phil.

K (274). xaì maliv aietoò oîuat’ Exwv péravoc Tod Onpnif)-

XVIII, p. 346,90 Tepì où gneiv èv TA "Iiddi ® (252).] eri dè è adrée, xaNov-

uevoc uop@pyvòc òvépati xaì pérac dè ùv, mepì où gna *ApicroreAne
(bist. anim. IX, 32): ,,érepoc dè pérac ypgav kaì uereBoc éAdyictoc
xoi xpétictoc* olkeî d’ Spn xaù UNac, xadeîtar dè peravaieroc xaì
Xarwcpéyoc Zeri dè WkuR6Aoc®. èmei toivuv Kowwùc aletòv Èpn,
mpocégnke péravoc, etta émxupùv toÒ Onpnifipoc. oi dè xar-
eyevcavto TOò momtod ic peravictou dp° tv wc "Opéctou eipnebtoc
dà tò xaì Anudxpitov icropeîv érì TOÙ derod tà dcrà pérava elvar,
xarayevdéuevor tfic dAndeiac* dcrodv ràp pérav oùdevòc Zuov ebpi-
cxerar* odd’ Gv eîrev d mommtàie dcroùv, eiwouc detéov Nérerv TpicuMAe-
Bwc. dA odtéc éetiv è uérac, è Onpntfip, Sv ’ApicrotéAne uèv xpd-
merov pn, ‘Ounpoc dè Sc 0° dua xdptictéc Te Kai dxictoc

1 deroò M_ 2-4 èv tf) Diddi & elc tdv 07 criyov, od Hi dpyiì tota dè deltòv
firev 2pwdidv. xal Ziiter TOOTO elc TAV dpyiiv TAC Fdiddoc A Evda èerl TÒ ricciov.
xal méAiv alero0 — Onpntfpoc. Yen dè d abtéc xt, MO 8 derbv MO 10 wc
post t. nom, om, B, ins. Bkk.; to0 rromtoò 100 per. M 11 èrì tov derov M
14. 15 Epn xpétictov M_ xpaticréc te M

, quo de aquila et ® 252 et
2 316 venatrice vocata quaesitum fuerat, ratione parum idonea ad h. l. refer-
tur, quod ex initio scholii Mosq. melius etiam perspicitur. Excidisse autem vel
aliis rebus perverse a transcribentibus additis obscurata esse videntur, quae
olim eorum loco fuerunt; in quibus commemoratum fuisse conicias genus aqui-
larum xYyagyo» (Aristot. I. c.) vocatum, quod scholiastae causa exstitit ut ad
ardeam xvyagyov, de qua ad X 274 (p. 155,10) agitur, legentes revocaret.
Ceterum, cum initio huius quaestionie erigua fides habenda sit, non dissimulan-
dum est, dubitari posse num recte Porphyrio scholium tribuatur; neque tamen
habeo, cur codici, quo usus Dindorf (Phil. 1, c.) ad eum auctorem retulit, fidem
denegem.

5 Aquila, quam poepròr 8. mAdyyov 8. vpttopévor vocent, cuius Ho-
merus mentionem fecerit 2» rÎj toò Iordpov dE6d0, ab Aristotele nb ea, quae
verbis in textu allatis describitur, distinguitur. Confudit Porphyrius, nisi tran-
scribentium neglegentia plura exciderunt.

9sag. Lp f. 301° (signo apposito ad v.uélavos roò @entijpos D252 relatum):
Aesaroréine covditus prlavdarov, nal dis Ogiorov Pagvrsvas dvayivcione,
quo gdo roÙs derods pilava dorà Fzur. tuvds dì yodpovor pelavdosor,
maqù rò pilavac dpBalpoùs fzeu. ‘Aoloraozov dì magarideviai doglotos
dveyvoxiva. — 4Schol. min. ib. (c. Ì, pélevos): pédavog Svros, elta dò
dlans derîis toò ®nentjeos. tivds dì pilavég 10v, ijyovv pilavds tivos.
pelavdatov ‘Agororéins cusditag, narà fageîav cda, dg 'Ogtorov: pnoì
yde tovs derode pélava doréa Eye. tivis dì yodipove: pelaviccov, xagà tò
uilavas 6p®&aluods Fyerv (brevius etiam L f. 442% = Par. ap. Cramer. A. P. III,
P. 27, 21). Quibus locis Aristotelis pro Democriti memoriam eoram qui scholia
excerpserint incuria irrepsisse, recte V. Rose, Ar. ps., p. 167, perepexit. Peius
etiam excerptum est schol. Vict. ad ® 259 adscriptum (Roemer, de schol, Vict.

2 275

metenvov (0 253). eiwee dè kai è ’Apyidoxoc peMdumurov TOÙTOY
xadeîv® pur teu peRaumyyrov tuxnc (fr. 110) — dMoc ràp è miy-
aproc, doc dè 6 uéiac SAoc* dià TODTO Kai perduturoc — +d}N
oùk èrì tostove dvagépwv Beiac viode xatwpaddv mpòc ‘HpaxAéouc
5 pepopévouc tàc Umò tà Îcyia aUtoò Katapadeîv mu ..... kai redd-
cavtac obtw Tuyeîv cwnpiac* dA mpòc Tòv mirapyov deròv (Arist.
p. 618 B 19) curkpivwyv kaptepòv eîrre tòv uelduturov. diò oùteE TÒ
ueXavéctou cuvartéov, oùte tò peNavéccov ypantéov, oîov pe-
Xavop@aAuou* ueravafetoc Yàp wc Sioc pérac* oùte, tic pnew ’Api-
10 ctapyoc, èrkAivovtec dv mpogepoineda puédavéc tou: émmbedwy
tàp elte tOÙ Onpnifipoc, éreì è uédac torodtoc. dMèà Tò dp@pov
Aureî mpockeiuevov. Aureitw ov kai érì tD Terauwviddn (E 460)
xaì t® AcxAntidòdn (A 614) xaì ogvexa tòv Xpucnv #itfpacev
(A 11). amò dè tovtov, STI TOv aùtdv popgvév kai repkvéyv xadeî
15 (2 316), cuvardror dv TIC ÈK TOÙ KAKETvov Onpntfipa eimeîv poppvòv
Bnpntfipa, ei pù dipa GMAwc pèv 6 tmepkvéc, Sc kai Onpntàp xowdc
efpnror, dANwc dè 6 uérac, dc kai Onpntàp idiwc xadeîtar
420. Quae a schol. Townleiano (V. Rose, Ar. ps., p. 169, 23) et
Victor. (f. 450+) ex Aristotele afferuntur induci non possum ut cum
20 Roseo l. e. et Heitzio, verl. Schrft. d. Ar., p. 269, ad d&mopriuara

1 rodtov peddururov M 2 fi rev codd.; pi) rev Bergk, secutus dedi
tuyotc coni. Bergk. 38—5 locum corruptissimum sec. codd. dedi, nisi quod
@etac vloùc (Lobeck Ag]. II, p.1299) pro @idcove recepi; post rruli in codd. spa-
tiam vacuum 4 vel & litterarum; ruràc legendum esse nemo negabit; sed ap-
paret verba eorum iam qui schol. nostris codicibus adscripserunt temporibus
manca fuisse 7 peMdurura M_ 7.8 tò ueravécrw B, 100 peravoctiov M; tò
uéXavoc 1 700 coni. Dind. 8 oîte 100 peravéccov vp. M 10 peravéctov
BM; corr. Bkk. 12.13 1@ TeXapwwddnc xal ’AcAnmainc M; 1@ ante Acxà.
om. B rriuncev M 15 cuvdfo M 16. 17 dAAwc (sc. Onpnriip) e coni,
posui; dAXoc codd.

Hom., p. 6): .... Sr: pélava derà Ezovarw ol derot, dis xal AguorortAne év e°
megl {owov. — Quod praeterea ad ® 252 de èadem re traditum est scholium (B
f. 284 ad p#lavos), quamvis habeat quae ex integra quaestione excerpta esse
possint, tamen h. Ì. sequatur: ‘Aguaroréins pelaviorov dvayivaione:, toò ué-
lava dorà Egovtog' dyvosì SÌ dg 06 del drò tov dpavov morsiota tà nl
Sera. ol dì pedav6ecov, pilavas 6p@alpuods Fyovros. ‘Agloraozos pé-
1av6s tov Kuelavdorov cod.). diyvosi 8Ì Sri 6 monete 1 iyulirin tod od
mÎra.. dpervov otv dedgovr avrò indizeotar' où Yao del Aeimer toîg dodeore
ò moxntife (simil. Euet. ®, p. 1285, 40, ante oculos habuit).

4. 6 Proverbium de quo agitur ad Cercopes primus, quantum nobis con-
stat, Zenob. retulit (cent. V, 10), ubi conf. Schueidewin.

6.7 Cf. Tzetz. Lyo. 91: xsyagyor, derdòr 7 alozed» 7 doraya. elol ydo
palduroyo xal ivagyo eln deràv nat’ ‘Aegllogov (fr. 189, ubi Bergk: misi
forte tantum fr. 110 respezit).

14. Ex Herodiano £ 316 sequitur, Aristarchum péepvor cum &pegtjea,
Ptolemaeum Ascalonitam &7e7t7ee cum regxydy iunxisse,

B f. 332% ad
xepdo.

A f. 3218. C£

schol. min.

B f. 333° ad

dupwy v. 528. _
Simil, Vict

276 2

‘Ounpixé referam; quorum sententia si vera esset, paucissima illa verba et
a scholiis et ab Eustathio h.1. allata e Porphyrio petita esse summa qui-
dem cum veri specie existimandum esset. Sed locus, de quo agitur, ita
mihi se habere videtur, ut statuendum potius sit, Aristotelem occasione
oblata de eadem vel simili re ad vulnera pertinente agentem versum,
quem Homeri esse diceret (uùcev dè mepipotdecca tei), obiter
attulisse. Neque illa quidem quae apud Suidam leguntur v. pepu-
xéTa ..... xaì “Ounpoc* còv d’ ÉXkea mavta péuuxev. èx tapa-
mpricewe “Ounpéc gnei tÙV Èv Todéuw TPwOÉYVTWV TÀ Tpavpata pù
uve, uovov dè Toò “Ektopoc xatà Geiav mpévorav ..., quibus mul-
tum ad sententiam suam stabiliendam Heitzius tribuit, ita mihi com-
parata esse videntur, ut Quaestionis olim institutae solutionem ser-
vaverint; nihil enim verbis uévou dè Tod “Exropoc tA. docetur, nisi
quod ipso v. 422 continetur.

515. rap&dozov Tò Tòv éxBpòv oùtw Yeiparwrficar xaì mipficar.
Taya oÙv TOÙTO Toreî TOÒ Yiipwc TOÒ Tatpdc uwnceeic.

527sqg. ..... Zntoda dé tivec drò ToUTWwY TOY émibv, mòc èv-
tadda uèv è momtiic gnew è demv elvar tà Kakà Toîc dvapurorc, èv
dè Ti @ (34) tfic ’Oduccetac kaù adrolc gnew émerécta: tà Kakà
Toùc dvopumouc* oi dè Kai aùtoì coqficiv dtacdalinciv brèp
uépov dire' Eyouciv. fintéov odv Sri èvradta ’AximAevc èeriv è
Aérwy éx deùv eîvar tà Kakd, drvodv tiv dAfderav*.èv dè tf ’Oduc-
cei Zevc, ic cage èmerduevoc, dérer tiv dAfberav. \derar oÙv TÒ
Timpa mpocémw.
uéu@erar tiv dérav IMétwv (resp. II, p. 379D) Mérwv, wc è

17 A dorol yép te mid01, schol. min. dorol ydp te miGor xataxeiatar èv Atdc
obde: in lemm, habent, In utroque schol. nonnulla antecedunt, quae ex parte
ex ipso Porphyrio excerpta alteri quod hic edidimus scholio adhaeserunt (v.
infra ad lin. 25) 18.19 éx @edv eîvaa — xal aùtovc quiciv om. A, e schol.
min. addita sunt

16 Vict, (f. 452%) quaestionem tantum neque solutionem habet.

16 Cf. Eust, 2, p. 1362, 19: dissîra: tj mods ròv Iniéa è yiomv Iota-
pos dvapogà.

17 sq9. Ex eadem quaestione excerpta sed loco cui adscripta sunt accom-
modata esse videntur quae in schol, Q ad a 83 leguntur: %£ riufos] rasra où
coupavei tÎj ndon uudorosia, ad Îy elociyes toùs Beois rotiòv alziove cvp-
pordv. durarò» pv olv Liuy sd roocunp dià vò rire pèv tòv rome
iyoww, vir Sì tv dla. pùliov è dv vj dita Liorro: ol dì al avrol
epforr dracdalinarr, de val 1òv Pedy alzios, cd pv dada» ye, xa@-
drso ol &v&owro: vouitovai. — Cf. praeterea Porph. Z 488 et quae ibi (p. 106)
notavimus,

25— p.277, 4 Idem fere scholio superiori (A, ubi iis antecedunt Aristonicea,
et schol. min., quod ab ‘his verbis incipit) in codà, praemittitur: ... els magnpo-
lav roò Toduov è mormtis eloriyaye tòv Agiriéa Riyovra tadta, irervdì) pd-
vov dyatov duentizode dnlorara: "Oungos tod Bros, Liyav &eoì doriees

Q 277

Bedc dragsv, oùdèiv dè dra@dv BAaBepsv, è dè ui BiaBepòv ovdè
BAamTE. Emiacev ov Tadta È fipuc mpòc mapapudiav Ttpidpou, èreì
xaì è momtic duoiwc qnciv, Stav Mérn Zevc: oi dè Kai aùtoì cpf-
civ dtacdadinciv bmèp uspov dite Exouciv (a 34).

559 sqq. ’ApictotéAnc (fr. 160) pnciv dvipuarov evar tò ’Axià-

B f. 333» ad

Méwc feoc. oi dé qaciv St, iva dmoctim aùTdv TOÙ ép’ “Extopradròv v. 569.

Bprivou, dià TOÙTO debdiccer.
àypraivera:, fva pù did tàC alkiac eic Opfivov éA@wv è TTpiapoc

Tapdin avtév, xaì Sti cuvexc TOÒ dvépatoc “Ektopoc èuéuvnto.

594. 95. mivéc dBerodai* TiV Yàp Atòc kéAdevciv altiav Èder Aérer
Tfic Adcewc. mòc dè ducer Tm Amodavévii; fi tdyxa gnciv, dti Kai Thv
Atòc qvéwunv minpwcac Suwc oùk dvazia Tic elc cè kakiac èiaBov.
E00c dè TOVc Pévovc èrì xprpaci Aver: xai $° è pèv év dijuw péver
autod m6AN” droticac (1 634), kai xév tic TE Kaciyvijtoro
gévoro morvmyv (1 632). ducer dè drogavovii di’ èmita@iwv ele
aùtòv dywvwy. +

650. éxtòc pèv di Mero apicenav aùrév, dudprupov GéÉXwv
Èxev TÙùV vuxtepivav mappnciav mpòc cuvovciav, ka0dmep i prmp

8 cpicv, acc. in ras, B 4 6répuopovB 13-15 xai $° é pèv — tmorvilv
Bekkerum secutus e Vict. (v. infr. ad lin. 10) addidi; B om.

Edy (8 326)" ldiov yao Bedy ddgov tò dyaBdv. tnrodor, dé tives uri. (v.
p.276, 17). — Platonem h.l vituperavisse etiam Eust., p. 1363, 6, attulit. Vid.
etiam Plut, aud. poet. 6, Proc]. ad Remp. p. 376 ed. Basil., ipse Porphyr, de
Antr. N. cap. 30,

5—9 Alterum quod priori subiunximus scholium ex eadem quaestione
fluxisse, collato Eust. p. 1865, 69 sqg. (maxime lin. 60. 62), quem V. Rose, Ar. pe.
p. 170, optime comparavit, veri simillimum esse apparet.

Utriusque scholii cod. Victor. alteram recensionem habet; prioris quidem
hane (f. 469%): ‘Aosororéins — tò 780s Aziditwsg. ol SÌ dis drocrijoai toò
olxcov ti) xataminier avròv Wélec, pr (dov "Extoga Fenvijon dualvros val
ragiby asti». Alteriva (ibid.) haec est: dygualveras dr1 vir avriv Qél8 2a-
fair: 6 dì Beoansicai tà alzionara Podieza:, più sis Lojvov d28xv Molapos
tagdip asrév' 7 dri Gropipvrionei avròv cvveziie "Exrogos nal ris Î1000s
esroò, — Cf. Plut, sud. poet, c, 11 et Prolegg, III, 2. 8.

108qq. Aristarchus versus obelo notavit, dr. ovx de@àg Fvexe dolpa
éys anoleluriva. tòv vexg6y (Ariston... Idem poetae crimini dederat Plat.
Rp. III, p. 390 E (cf. Procl. p, 389). — Cf. Hiller, Phil. XXVIII, p. 116.

Simile est schol. Victor. (f. 454%): rivìc d&er. rv yao d. uflevov alzlav
duoloyetv tÎjs Iicewg Fder. mos 3ì — drofavdvit; tris dÌ bn dvdtia tic
cis alulag. dliws te Èd0s toÙds povovs— povoro movi.

17— p. 278, 4 Scholium, quamvis quaestionis forma careat, tamen solutio-
nes continere apertum est; accedit quod ap. Eust,, p. 1370, 10, Zoili fortasse
sententiam referentem, legitur: Zze1 è droplav al è xarà ròv yéeovra Srvos.

+B £. 335° ad Aéf0: dplornaw astòy eSxa1gov tv vinta medg avsovoelav
motovpevos, de 1) prjrne magrvecev: Beparooni Lil, dg mavra di abroù
yivovrai, sal mods adrov portooi mavres.

Scumapxa, Porphyr. Qu. Hom. 19

B ibid. ad
v. 559.

B f. 334 ad
où or.

Viet. f. 456%.

Av. 671.
Cf, schol, min.

B f. 337> ad
elkoctòv.
Viet. f. 4672.

278 2

mapfvecev (v.130)- aideîtar ràp elcpéper Bpicnida imèp toò TTpiduou.
fi bmèp toÒ modNatTAaciIAca: Tv Xipiv. fi PeBandcar 0ÉNer TC ErarreMiac
Tic dvoyfic, bc maviwY di’ adtod Yivopévwv. fi Tcwc otdev ’Arapéuvovoc
Tò mpòc toùc moreuiovc ckAnpév. olkovopeitar ràp vurtòc aterdeîv.

669. ... éZimnta: dè mc ’AyidMedc xwpic tiv Bacidéwy èrarré-
Mera TD Tpiauw tadta dfmep Umicyveîtai. fntéov odv Sn ’Axidiedc
tà TÙv tolepiwv èrerétpamio mavra, kai adtòc elxe tiv èEouciav
méviwv TÙY TOÙ modéuov dvoxùy Te kai cuuBolwv.

765. yevdéc: où ràùp eikoctàv 2toc divatar eîvar, è où eic tò
*’IMiov fiX@ev ‘Elévn, el re dexaetàc uèv d TOÙ moMéuov xpévoc duoro-
YeîtaI Yerovévar, eicoctà dè ’Oduccedc elc ’Idxnv éravernAvBev ÈteL
fintéov dè Str déxa Em éctpatoAgrouv, xedZovtec èv taîc idiarc xaì
Beépovc eic AÙMIda agixvovpevor. Kai Yàp fikovov tòv mAodTOv Kai TàvY
icqùv tmv Tpuwy moMNiv oùcav. kai tivec dè mapntoîvto tòv méie-
uov xaì did ToÙTO Èxeî xa@ruevor èerpatoAbrouv. viv dè elkoctòv ÉTOc 15
éctìv dmò tfic dprraryfic ‘Erévnc. émì dè ’Oduccéwc tà déra Em mic
crpatodoriac oùk dpiduntéov.

5 A (c. 1. èrl xapn@ xeipa vépovtoc) et schol. min. (o. L érì xapm@ xetpa
répovroc Éhafe deitephv) praem.: èdeluicato Tv YÉpovra 10 1 100 rroXéuov
mrapacxevà Viet. 11 6 "Od, enaurò elc tAv "10. èrrav., moNÙY Èv Ti mAdv èv-
diarpiyac xpévov. pnt. dè xtÀ. Vict. 13—15 xal — ècrpatoAGrouv om. Viet. *
16, 16 dè et écriv om. Vict,

2. 3 Cf. schol, v. 669.

9 9g. Dubitari potest an scholium a Porphyrio alienum sit. Eadem enim fere
in alterum scholium Vict, (f. 456%, ut Bekk. p. 649 f 31—44, nisi quod lin.31 îreor,
lin. 39 ‘Azeeida legitur) transierant. In quo cum praeterea de Neoptolemi ortu
agatur, recte quidem Edv. Schwartz, de scholiis Homer. ad histor. fabul. per-
tinent., p. 86 sqq., schol. Vict. T 326 et Horn. I 668 de iisdem rebus coniunctis
agere indicavit; quam ob rem ex uno haec fonte derivata esse contendit. Sed
omitti non debet, in scholio quod h. ]. edidimus, Neoptolemum ne commemo-
rari quidem, scholia autem quae modo diri T 326 et I 668 ab foroesd» multo
propius quam a fnnudrwy genere abesse. Quam ob rem haec quidem scholia
e disputatione de loco et tempore quo Neoptolemus ortus sit, în qua viginti
illi anni non poterant non commemorari, excerpta esse videntur; qua e dispu-
tatione etiam schol. *B T 826 (IV, p. 222, 29 Dind.), ipso initio Helenae rap-
tum et exercitus Graecorum congregationem (ctearoloye7») afferens, flurisse
dixerim. Iam ad scholia 2 765 quod attinet, potest sane aliquis suspicari, er
altero scholio Victor., quod ad scholiorum T 326 et I 228 rationem quam ma-
xime accedit, prius schol. Vict. et B ita ercerpta esse, ut quaestionis forma ex-
trinsecus male addita sit, ita ut hic omittendum fuerit, Sed uno scholio cum
altero comparando (nonnulla enim in altero Vict. male cohaerent, alia, velut
lin. 36 et 42 Bkk., bis leguutur) în eam potius sententiam inclino, ut e quae-
stione, in qua cur item Neoptolemi dicamus rationem habitam fuisse causa
non adest, in alterum illud schol. Vict. vel consulto vel transcribentium incuria
nonnulla transiisse existimem. — Eust., p. 1874, 46 8qq., ea tantum, quae in
quaestione leguntur, ante oculos habuit.

ZHTHMATA
CODICIS VATICANI

QVIBVS SIMILIA QVAEDAM

E RELIQVIS CODICIBVS PETITA SVBIVNGVNTVR.

paiizes y Google

IL
ZHTHMATA CODICIS VATICANI.

TtoMMakic pèv èv Taîc mpòc dAMMAovc cuvouciare ‘Ounpixòv Zatnpa-
Twy yivopévwv, ’Avatolie, xdpoò dermvivai mepwpévou, ic aùtòc
uèv éautòv tà moMhà “Ounpoc èEnveîtai, fiueîc dè èx Tfic mardikfic xar-
nyricewec mepivoodpev paMov év toîc mAeictorc fi voodpev & Mérer, nEiwcac
dvarpayar pe tà NexBévta undè diarmecévia écar Umò Tfic IManc dpavi
cofiva. pù Uv dè oféc Te mpòc TÀC che dericerc avmtipAÉTTErV dià cè
xaì toùc dMNovc ‘Ojipov èpactàc, mepacopar tà Te fndévta motè
àveverkeîv TA Te mANiv Urotecovta mpocdeîvar, toc pèv peiZovc eic
“Ounpov mpaypateiac bmepridéuevoc eic xaipòv ckéyewc tòv mpoc-
fixovta, Tautì dè olov mpoyiuvacua Tv eic adtdv druvwv, év oîc
dyvoeîta1 pv mOMA TÙV KaTÀ TAV Ppaciv. NavOdver dè TOÙC mOMNOdC
Ti) doxovcn émtpéxerv tv mompétwy dAocxepeî capnveig mpocéyovtac.
aùrtòc dè EÉxacroc éautòv avaxpivwv eùduverw, mpiv dp’ fiuòv ètaybf-
var tiv éEffyncw, moiav mepì tòv mpoBaMMopévwv émuyv elye TAV did-
vorav. f 1àp Ttadtà voùc fiu@c Mérovtac Befaiav TmV Tepì TOY
vongéeviwv En xpficv, fi cpaXAépevoc perafficerar fuac te dviicer
miavwpévove diopdwcac.

*EZntoduev tÒv vodv Te ToUTWwY Kai Tàc NéZerc*
eTui pèv, oùd’ diin dddc Eccera: fiv dropevw,

Scriptae sunt hae Quaestiones in cod. Vat. 305 inde a fol. 171 usque ad
fol. 184 cum titulo rop@gupiov piiocépou dunpixdv Zntnudrwv BIBM ov
a’, de quo vid. Prolegg. cap. I

1 cuvovc.arc V!, 1 in text. paene delet, in marg. V* scr. 3 pèv éauròv in
text. paene del. V* in marg. scrpa. 4 mapavooduev coni. Valckenaer, op. II,
p.146 ...wcac V!, Ati V* in mg. 11 post \avedver dè ina. é vo0c Gildere-
leeve, de Porph. stud. Hom., p.8,2 13 xa@' ante éautòv ins. G. Wolff, Porph.
de phil. ex orac., p.18 18 a’ (ut etiam reliquarum quaeetionum numeri) a
V! rubro atram. script. 19 tèv vo0v tv <corr. e tv) tovrwv Vi te
Lascarie

1sqg. De hac Praefatione et de Anatolio v. Prolegg. cap. I.

282 a

Eumopoc, où Yàp vnòc énmforloc ovd’ épetdwy
rirvopar, wc vò mov dpupiv éeicato Képdiov eivar
(B 318—20)-

ti cnpaiver tò Zumopoc kai tò émmforoc xaì mpòc ti avapéperar
tO dc vò mov Uppiv telcato xépdiov eîvar; tò pèv oòv Èpu-
mopoc où xatà Tv cuwnderav TétaxtaI map” ‘Ounipw, di érì TO
em dMotpiac vnòc mepuvtwy, oùc cuvigwc èmpatac viv Mropev. aùtòc
goov év GMorc mapicinci Mérwv (w 299. 300).

fi Eumopoc eiNmAovdac vnòc è’ dAAotpinc,
Tv ’ATTIKOV TOY Év TAÎC TPIHpeci ctpatevopévwy ToOÙc pèv payopé-
vouc Emipatac KaiouvtwYy, ToUc dè TÀC KWwTAC Kai tà maddhia Eyovtac
emdrrove. Srep dè mapà TD momti ov érì toîc dpuaciv oi pèv
uaybpevor mapaiBéta:, oi dè TÀC fiviac Èyovtec fivioxor, TODTO ÈTi tV
év taîc Tpuipeciv èmrixwrror Kai émpatai map” ’Attikoîc divavtai. où
uévror è Eumopoc amò tod tmopiZerv memointar map’ ‘Opripw, di

1. 2 Europoc odd’ èperdwv èmiforoc Yivopai V', corr. Lasc. 11 aindadiov
VI, xal tà mmddha V? in marg. 12 mepl tm 7. VO 15 népizav VO trop"
buhpov V!, w supra scrps. V*

4g. Quaestio paucis rebus omissis, additis paucioribus in codd. Odys-
sono itn transiit, ut in varia scholia verbo &24ws interiecto dirempta divisa
vit. Quao suo quodque loco breviter indicabuntur, h. 1. iis allatis quae totam
quaestionem , undo excerpta sunt, referant:

+ schol. cod. Paris. 2894 ap. Cramer,, A. P. III, p. 407, 27 (= S ap. Dind.
nd vol, I, p. 108, 25) ad f 318: alui uèv] tò #Eie* e/ul Cita Cr. et. D) pèòv fu-
rogoe, È doruv Imfarns ir vede dAlorglas, pi) Fyov Suv vaiv. Eurogos ffyovr
dmifoene dnl vnòs dilorelag* dvrl Cv. Dind. p. XLVI) vavxizeov, pnol, dL
dude dmifcene dodpevog tove xaravalmritas pov tòv sdobror, did tè divo
odz Fl1c de rò ndpordev fueloete molid. furogov dì ròv im’ dilorelas
vnòc nAfovta lmfdeny, de ual dilazod: Furogog #04j20v8as vnòs tx
dilorolag. dilwc «ri. (v. ad p. 283, 6). Eadem fere schol. H et R ap.
Dind, 1 è. <

+schol. BQ f 819: furogos, où yèe vnds émrfolos] tò ébie* elmi puèv
iunogog, è doriv Emifatne, dì vnòs dAlorelag, dvrl vavxdricov, pnal, di’ vpas
Imifaeng dodavos. Enrforoc dè onpalver, de qua è Ioemuoros, dui
tuzì xal dyuoarà xal deonctno deò roò Badler», $ deri roù aronod ruyzaveto*
inmogos dì tòv dx' diloreiag veg aifovsa Zxifern», dis nol dilazod* fu -
mogos sldrjlov®ag vnòc in° dilorelas.

4—14 Exscripsit schol, E (1, p. 109, 3—10 D.), cf. Eust. f, p. 1447, 42 5qq.;
oxcerpait schol. min, v. 819: fusogov d sosntre ròv dilorelas vews ixifalvorta
diye, tòv maga toi; Torsgor dmiferno, ds fuuioov xag” avroîs deyopirov
toò merafoléws na) npaymarevroo nal pdliora roò did Baldoone reeovtos.
mal Gti Arsinol roùs #v rars tesjozo: swrnidtas frixaimove dÉyovowr, tx1ifaras
dì rods pagnros, in quibus illa roò perafolios xal spayparivroò, quibuscum
couferendì Hvsych., Suid., Et. M. h. v., ex alio fonte petita sant. De Zeno-
doro qui fertur (Miller, mél. de litt. Gr., p.409) similia afferente v. Prolegg. III, 4.

14 p. 289, 7 Fxscripsit schol EHQR (Dind. lin. 10-17).

ti)

Lo]

a 283

amò toÒ mépou, toÙT Éeti Tfic mopetac. tòv dè mopov xupiwc èri Tfic
TOò Udatoc TATTEL Topeiac, MÉérwv*
Bcc éubrnca mépovc diòc èEepeeivwy (pu 259), kai
&NI Ste dij mépov IZov èuppeîoc morapoîo (= 433).
5 uc oùv tò pù év oiketw otkw yaueîv dAN° èv dMMotpiw èrrapeîv Mé-
ovciv, obtwc Tò ér° dANotpiac vndc TOv mAody roreîcdar èumopeve-
ca, xa Eumopoc è Towîtoc. TÒ dè emiiBoXoc cnpaiver tòv èm-
Tuxf xaì érkpatfì, dmò tic BoXfic xaì ToÒ BANNEV, È cnuaiver tò TuYXd-
ve TOÙ cxomrod, ddev kai tò
0 cò d’ évì ppecì BAMMEO ciei (A 297),
toùt” feriv Emituyòc AduBave. xaì f) BovAn dè ofov Bom tic, dIev pn
cf d’ fiXw Bouri Tpiduoro méMic (x 230),
uc el Epn: toîc coîc Bmkorc © TéEOIC fi ÉEcI. Ndcerc Evredbev Kai tò
fi dé Depàc éréBaMiev èmerrouévn Aròc oùpw (0 296)
5 perfiktar yàp dmò tòv méppw TV èmiBoXdv rrorovpévwv Were tuyeîv:
fi vade oùv èmBoMiv Erroreîto Were TuXEÎV TH Depwv. oùtw TH \éfer
rai oi pe” “Ounpov xéxpnvtar: CopoxAfic “AXkuaiwvi (fr. 95 D.) ,,et@”
€d ppoviicavi” elcidori mwc qpeviv èmiBorov Kadwbv ce, ITAGTWwY
vépwv mpwéry (pot. IT, p. 666 D)* ,,émiBoNor yerovétec tic xaXMicme
Udfic“, [xaì tetdptw (p. 724 B)- mardetac rivovtar xatà divapiv èrri-
BoAor], ‘Yrrepidne èv tù xatà Anuddov (fr. 81 BI.) ,undérrote moXéuov

4 îtov V!, E supra serpe, V* eupetoc Vi corr. Lasc. 6 wc oîv humidit.
deleta repet, V*èv dMotpiy rapeîv V, rectum schol, Od. (v. infra ad h. 1.)
suppeditat 6 .ncV = 7.8èr.tuxA V 10 cò è èvi hum. del, in marg.
sorps. V* = BdAeo V, corr. Lase. 14 i dè in cod. evan.o ènéBalev V, corr.
Lasc. dpi Cw spr. 1 serpt.) V_ 17 Sunp.. V 20, 21 verba uncinis inclusa
ex Etym.M. (v.infr.ad lin.7) addidi, ubi per errorem Xenophontis nomen irrepsisse
editores monuerunt, quod ea re vel magis elucet, quod apud Eust. verba, quae
item Xenophonti tribuit, ita leguntur: 1ivovtai xatà vépov èmiforor

be4g. +Schol. Paris. (v. ad p. 282, 4594): &2lws. ds tè pù 4 /8/0
olo yapsiv, dll' Ev diiotelo, iyyapeîv dotiv, ovtag xal rò En” dilotelas
wnòs tòv mlobv mosiota: [xal] furopeveo®a:* torodtos Furogos. tr1f0-
106 8ì d ixiruyzdvov roò cxorod.

7— p. 284, 4 Exscripsit schol. EQR f 319 (p. 110, 12 Dind.), cuius initium
est: rtiujy elvas tijv 2ifsv guolo 6 Ioggueros. Snloî 8ì òv fmrvzij, dò
soù PaXlery «ri. Cf. + Eust. p.1448, 5 sqq. Porphyrium nominatim afferens.
Eadem neglecto Porphyrii nomine in formam redacta paullo breviorem v. in
schol. min. et Et. M. 357, 17sqq.

De origine et rotione v. #wrifolos cf. Timaei lex. Platon.: #rxfolor of
Imirvgòs Bdllovrss: Palle Yao 1ò tuzsîv, î) ol dvrvyzavovies. Simil. schol.
Aesch. Pr. 446 drnB640vs: Fngpoovag, fmirevurinove, Imitvgeio, cf. Suid. v. érf-
Boios, Hesych. v. 2anfidlove.

21 Locum Hyperidis Eustathius melius servasse videtur: urre x64ewg
pijrs moliralas innB620vs yavéoda: itaque Blass edidit (pro urjrs x6%205 Etym. M.
1. c., in quo xard Anudozov pro sarà Anuddov legitar, pre n6liv habet).

284 dr

puiite moiteiac émnforove Yevécdar“, “Apyimmoc TTiovtw (I, p. 687,
37 K.): ,,vOv dc èrevéunv xpnudtwv èmiBoroc“. cri dè où mom
Aézrc dA’ “Atti. TI oùv ai Aéferc cnuaivovci dediwrar, TÒ dè wc
vò mov Uppiv éeicato xépdiov elvar cùv Bapimmi eipntar, MÉrov-
toc TnAeudyou* èv aMotpig mievcodpar vni: où 1dp eiu èmituyie idiac
wnéc, oùdè èpétac xéktnuai, toÙTO Yàp Upîv Wpeliuwrepov etvar épavn,
toùt’ fem tò pù xe éuè idiav vabv dAN° Eurropov mieîv: dvapéper
dè elc èxeîvo, STI elc meviav aÙtdv Katécmeav. mpoeîme Yap |
A oùy dic, detò mpocdev éxeipete toXNà kai éc0Xà +
xtfipat” éud, pvnetfipec, éyù d’ ft vijmioc fia 10
(8 312. 13).
Eemiv oùv oitw TÒ vénua* àvtì vavkAfipov di’ iuîc Emparne Yérova
Tàuà katavadweac.

8°
Editum K 416. 15

Vatie. *B f.89* ad xopu@aigioc Z 359
(id. L f. 137 ibid., 7).

Tò aibiov oùk otd’ SIev Tùv Oùx oîd’ $0ev TOV Ypappatixòv
vpappatixòyv Tivec èrì toÒ moridov vec Tò aldiov èrì tOÒ moridov 20
map’ ‘Opripw axoverv dE1odciv* oUTWwW Tap’ ‘Opripw akoverv dErodciv* oUTWw
ov tò aioX6émwAov (F 185) roùv tè-aioX6mwXov àrodidéaci
àmodidbaci xaì tò aiéioc fmmoc xa nédac aidioc fnmoc xaì tè
(T 404) xaì aîdAov dpiv (M 208). aîdiov div. oùx Zeri dè obTwC
oùk Eemi dè dAlà cnpaiver tòv ta- dMNà cnpaiver tòv Tayiv, revépe- 25

4.5 Aérovroc ex èhe (?) corr. VI 6 duîv correzi; fipîv VO 9 èxelpere
ex èxelpero corr. V* 13 xatava\werac V, corr. Lasc.

(Vat.) 22 aloXondov

(B et L) 22 aloXo, supra extr. litt. mA' scrpt., B; alofonéAovc L

3—18 Exscripserunt schol. HQR (p. 110, 13—23 D.) et in formam redacta
breviorem schol. min.

8sqg. Transposuit +EQR (p.108, 25 DI): Zurogag] dvrl vevnizcov di’ pais
tmifdens dodpevog tods rarnvalmnéras pov tòv miodro»: did rd divo’ È odg
dis de tò rdpordev Eueloste molld.

19 8qq. Plurimis et scholiorum et lericorum locis (v. ap. Ebeling., lex.
Homer.) verba a/6log, alol6rolog sim. verbo x01x/20g sim. explicantur, plerum-
que altera illa notione Porphyrio probata apposita; quae h. l. afferre longum
et supervacaneum est, praesertim cum quinam illi grammatici fuerint quos Por-
phyrius significat ignotum sit. Quicunque autem fuerunt, praceuntem habue-
runt Platonem, Cratyl. p. 409 A, ad explicandum v. 7210v (&4tov) inter alia
afferentem: Sri mosuliler lov tà yiyvdueva èx is vs 1ò dì mosniliesy
mal alolelv tavrdr.

xiv, revépevov dmò tfic déline,
firic amò toò dev xai efleîv te-
mointai, wc adtòc éENTAICATO elmUv*
EvmepdeXNaryernéprareiXéw-
5 civ (B 293. 94), firor eiAdav. dc
xai érì toò foppà épn* efNer ràp
Bopénc dvepoc (t 200). i pèv
oùv deMa dò TOÙ dev xai eieîv,
fi dè QueMNa drrò TOÙ Bverv xai eiNeîv,
10 Qverv dè TÒò cqpodpwòc bpuav dixnv
uarvopévwv* fi ràp 8y° diofici
Ppecì Over (A 342), 80ev xaì
Guddec ai Baxkyar. we ov ded-
Abmove fi ’Ipic Mérerar (0 409),
15 fiv peradaBùv Todnvepov mpocn-
vépeuxev (B 786), obtw TÒv odwKN
fmrov peradapuBavwv médac aig-
Xoc immoc eîme xaì dc eimuv
aprimodac xivac (2 211) xatà
20 mepiinyiv dAhayxod pn xalxdvac
prove (A 50), oùtw todc médac
aléAove frmmove xatà TAV mepianyiv
aloXomwAovc Tpn. rai aidiar
ov edNai (X 509) drrò ToÙ eideî-
26 c0a1 Tayéwc MÉfovtar, xaì cpfixec
uécov algior (M 167) oi xarà
TÒ pécov cuvexùc Kivovpevor xaì
eiNovpevor. xaì xopuda16Xoc oùv

(Vat.) 3 aòrò. V, c add. Vt

14 pic

i 285

vov dò tfic déelAnc, firic amò TOÒ
de xaì TOÙ eileîv merointar, bc
aùtòc èEnvicaro elmuv: Svrep
deXNar yerpépiar eiNéwci, TOUT-
éemiv eldbav. dc kai érì toÒ
Bopéou Épn' etiei ràp fopéne
dvepoc. f) pèv oùv della drrò TOÙ
dev xaì eileîv merointar, f dè
Bela dirò tOÒ Overv rai elleîv,
Be dè TÒ cqpodpùc rai dkadé-
xtwc Oppav dixnv -parvopévwyv* fi
tàp 81° diofici Ppecì ver xaù
Bove dirà mpoudywyv (E 250),
dev xaì Ouvadec al Baxyar. bc oÙv
deXAéroc ’Ipic dérerai, fiv pera-
Aapwyv TodNvepov mpocnyépeucev,
oùTwc TÒv modwn immov peradap-
Bavwv édac alb Xoc fmmoc Èpn'
xai dcerep eimuv dprimodac xé-
vac xatà mepiinyiv dMiayoò Èpn
xaì xivac dprovc, obtw TOÙc
toùc médac aléNove fimmove Katà
mepi\nyiv alofdomwAovc elme. roi
aiérar oùv ediai darò TOÒ TAXÉWwC
elieîcdar eipnvtar xaì cpfixec pé-
cov aidiar ai xatà pécov cuvexde
xivovpevai kai eldovpevar. kai xo-
pudarddoc civ è cuvexdc xivdv

19 aypimodac 22 rapdAnyiv

26 aléAa1; mutavi propter ea quae sequuntur

Bet L) 4 dedhewa L
mpocnyépevcev BL male inserunt: xal

6 Mea L

15 perafalbv L 16 post
tàc déMNac elc Toùc dvéuove peraXap-

Bàver, quae sustuli; Kammer, p.'46, haec tentavit: wc oiv deMA. i) "Ip. Aérerar,

fiv mod. mpocny. tàc déMNac elc todc dvépovc peraraufdvwv, ofTwE KTÀ.
21, 22 alter. toùc om. L 22,23 perà rapdAnyiv

rrapainyiv B, rapddeynv L

B, perà napéAewyniv L; perà in xatà mut. Vill.

pevar L— xopuBaioNoc (?) L

2 Cf. Et. M. 19, 44: della ....

26 aléAar e corr. L 27 eldoy

dnò toò deu xal elleîv ...., Euat, B,

P. 223, 13: rò dè della: elli@oi toonos fori drvpoloyias* maed tò elleîv

yde Srvpoloyetta: ij della.

16899. +BHQ v 27, cuius initium ad versum cui adscriptum est confor-

matum est.

28 C£ Apollon. v. xogv&alolos: d tv udevda evx/ymror Fzmr: aldiiev

gie vò velo.

286

è cuvexic rivmv iv xépuda, è
peratormv mì Toò “Apeoc Èpn'
Tcoc ’Evvaliw xopu@dixi (X
132). Avcec èvreddev kai tò bc
d’ Ste ractép” davnp modéoc
mupòc aidopévoro èumieinv
xviccenc te kai afpatoc Ètvoa
xaì tvoda aiéXin (v 25—27)-
drdoî ov tò eldeîv xa cuveyùc
ctpéperv. èkx dè TOÙ Kopu@dixi
Nicerc TÒò Awpiéec Te TpiXxdixec
(1 177), oi cuvexoc tàCc Tpiyxac
dià TÒ dpactixòv xivoOvTEC* xapnko-
udwvtec eipnvtar.

d'_

ven

iv xépua, è ueramonbv érì toù
“Apewc Èpn' Tcoc ’Evuariw xo-
puodixi. Acer d’ èvreddev xo
tò bc d' ETE ractép’ dvhp to-
Xéoc mupòc aldopévoro éu-
mieinv xvicne te xaì afuatoc
Evoa ai EvBa aidAiy: dndoî
TÒ eileîv kai cuvexdc ctpéperv. Èx
dè TOÒ Kxopu@dixi Nicerc tò Aw-
piéec TE Tpixdixec, oi cuvexde
Tàc tpiyxac dià TÒ dpactixòv xivodv-
Tec xapnxoubwyTec Yàp eipnv-

tar ci “Axarot.

è’ editum Y 422, p. 263; e'= 11, p. 125; s'= ibid., p. 128;
= C 509, p. 226.

n.
Ev toîc Di\fjpovoc cuppixtorc mepì ‘Hpodotetov diop@wpatoc è
vpappariròc diaderduevoc mepéta: xaì ‘Ounpixà tiva capnviZerv. oUdèv 20
dè Xeîpov kai tòv ‘Hpé6dotov guodvii cor TAV micav TOÙ dvdpòc àva-
rphyar Zimav. nc vàp dti év tf mpum ‘Hpédotoc tùy icropiòv
tepì Kpoicou Tod Audod moMdA TE dAXa dieidextar, kai pùv Sn Beoce-
Béctatoc Yévorro Kai diampemùo mpuricar tà ‘EXAnvixd pavteîa, tà èv
Ae\goîc, tà év'Enfarc, tò TOÒ “Aupwvoc, tò TOÒ "Aupiapfov: TOÙTO 25
uèv dij &Morc diia méuya: dòpa, avéanke dé TIVA Kai èév
Bparxfdna tici Mianciwv. kai rérpartar fòn xatà mavta Ami

(Vat.) 2 uetamordv videtur esse 3 èvuaMlw, 1a V* add. 5.6 Yacrép
— alto humid, deleta in tertu rescrps. V* 6 tumdeluv 8.9 aiòdiy —
cuvex humid. deleta in text, rescrps, V? 11 .wpiéec

(Bet L) 2 èuadiw L
alter. 2v0a om. L—al$in BL
xopéwvrec L

21. 22 fort. dvarpdyw legendum 24 miuicor V; corr. Kamm., p. 105
méuye V, ar supr. € serpe. V* 27 Bparxiai

10 Paullo aliter Et. M. 768, 25: roszdixes ol avvezdic nivodvres dv trois
molépors tds xarà A6pov telgas' tosodro nal tò xogu®alolos "Extoe...., cf.
Apoll, h. v., Eust. 7, p. 1861, 15.

25-27 Confandi videtur locus Herodotens I, 46 cum I, 92, ubi haec le-
guntur: radra ulv nol Fri 26 ut fr mequedota, rà 3’ 2iandimle 1òv avan
portar, tà dv Boayzidperroîsi (ut nunc editur) Mi276(0v dva8ipara
Keoloo.

5 moMNéoc L © dumàeinv B, dvmAeinv L__7
7.8 dnAot odv tò elhetv L_—12 xdpn vp

Ul 287

tà àvtiypaga TÒ Tfic dpdpov cùv t@ Ìmta icoduvapoîv TH Taîc. où-
deva ye puùv ‘ENMMvwv dropeîvar OnAuxdc Tac Bparxidac &v eireîv,
“Hpédotov dè uGMiov &v étépwuv quidiacdar, dxpif te Svra mepi tà
òvépata xaì mavu Emiemde ppovrictikév. TOÙTO di Beparreswy mic
ox ‘Hpodétou, gnciv, duapmua rerovévar, pGilov dè TÒv currpapéa
quei diapapteîv mapeufarévta TÒ Ti. moddà dè mépecoa pexpr viv
duapriuota xatà iv ‘Hpodérov currpagnv kai èti tiv Gouxudidov
rai Diicrov Kai tòv dAiwy df10A6rwv currpapéwv. ti d' oùxì kai
tà mowpata cyedòv dvamdew mAVTA TUrXAveL duaprnudtwv ypapixdv
xai tùv dAlwv rapadiop@wpétwy mavu dypofkwv; kai fva pù mepar-
Tépw Tic mpofaivwv èvoxMj diepeuvwpevoc TÙC èv TOÎC dvtirPA@orC
èupepevnguiac fuapmuévac ypapdc, EEecti cor ckoreîv xaì tùv ‘Ounpi-
xòyv Tadi*

Sc t° érmrei èk modéwy micupac cuvarefpeta: Immove

Xaopépov xa@’ dèdgv (0 680. 82).
évradda ràp mpòc ovdèv dvarkaîov èrpagn dià TOÙ F° vwapòv oùv
tò enpaivépevov xaì cpédpa imdwpov mpocmrimten tore. tÒ dè ywpic
TOÒ 7 yphiperv ‘Ounpixòv mrapà +* ti) Xpricer xaì tm Adyw mavmn cuv-
@dbov èmemùc. TÒ Ydp cuvaeipetar uGNov mpoceyùc cnpaiver tÒ
cuvarenv xa cuvapuòZewv. rxai év dANorc (K 499) cùv d’ fierpev
iuéci, cuvirare Toùc fmmovc. è dè PÉAmETOC ’Apicto pa vne xàxeîvo
tò èv toîc TTaparotapiorc Meyduevov*

@pwéwekwy TIC xatà xòpa péXarvav ppîx” omaXvzer

ix@vc, dc xe pdyrner Auxdovoc apyéta dnuév (® 126.27),
deixvuciv bc fipapmuévov drodeimorto èk Tfic marone Ypappatikfic. où

* 2 Gropfivar V (6ropeîvar sec, Hercher., Herm.V, p. 293) 5 currpagéa vix
sanum; ypapéa ? 18 loco corrupto lacuna statuenda mederi conatus sum, cuius
loco fuisse dicas: rapa[rionav eîvar al] TA xpîicei KTA. 21 iuda VO 22 taîc
raparotapiac VO 22—24 Xerdguevov — karà et péyna — dnudv humiditate
del. in text. V* rescrpa, 23 péXaiva qpix” VO 24 dpyfira Onuòv V? (a VI
Aupòy serpt, fuisse videtur)

10— p. 288,7 Verbis xal Zva pi) — Zmiwdeîv efto0sv Porphyrius ea quae
apud Philemonem legit redacta sine dubio in formam breviorem ita affert, ut
illius persona abiecta non solum ipse loquatur, ita ut illa #Eeor/ co: oxoxeîr
ad Anatolium referenda sint, sed etiam suam ipsius de utroque loco Homerico
sententiam promere videri possit. Id tamen ita se non habere, sed ea quae affert
Philemonis reddere sententiam, ex iis quae p. 288, 23 sqq. leguntur apparet.

16 +L f. 836> ad O 680 (e loco iam tum corrupto excerptum): tò cvva-
yalestar uar' oddiv dvayxaîov fyedpn dià toò 7, Gpaermudtav dv youginiy
Co ex 0 corr). drisindo te yo covazionta: pàdlov onualver reocegdg tò
cvrdya ual cvvagudter. nal îv &liowg' còv 3’ fetoev ipdoi, cvviyaye
rode famovs. dilag tà. (v. infra ad p. 288, 27). Brevius B f. 211° ad ovyayet-
cero: ibid. (id. Lp f. 248*): .... of dì curaslesta: dyvrl roò ovfevter, ds
tò cord fa108v fpaois (initium schol, v. ad p. 288, 27), cf. Eust. O, p. 1087, 64.

288 n

TÙp Xxph tò Sc xe Paynciv dover we dp@pov Urmotarxtikbv, p@Mov
dè dvr’ émppiipatoc rapernfipdar toò bc, fi piMov cuvdecpov altiodn.
dniodra: ydp: iva gayn (ccomipev dij wc TÒ ciumav mpoceyùc cuvié-
Taktar Katà TV ToUTOv Yvwwnv), dkodovgwc smodicetar Tòv dppòv è
ixBUc* kai ToÙTO Avarkacercetar mpézai Kali émmoralwc Brovigera: toù
Sbaroc Umodeduxbc, mei kaì tè dmobavévtwv TÀ céwuata, wc dv
f mpécgara kai dipdnxéta, dvwdev èmmeîv elwoev. Sti pèv oùv TDv
madarov BiBXiwv Ti TÒ Yeîpov xiveîrar fl TPagn, queiv addice dià
miegvwv èmbdelferv. éravérwpev dè èri tòv ‘Hpédotov kaì tòv diop-
@wr)v tèv Kotuaéa ’AXéEavdpov. réiov ràp è dvip rphpew tò
Ta Munciwv xwpìc toò ibra tic MiAnciwv, vroxeuévne éEwdev
yupnc È Yfic. xaì èrù dè, pncìv, émereéunv obtwc èyev tà Tic ypa-
@fic, tòv dè divdpa tfic dxpiRodc cuvécewc éteBaUIdxerv. évtuyùv dè
toîc ‘Hpodoteioic adtoîc mec, Kai revduevoc érì téler Tfic Aîvutmtia-
xfic BiBXov, fitic Ècrì devtépa Ti) TAEEI, espickw mAMiVv Katà TAV aimati- 15
xiv mimi eimévta tòv ‘Hpédotov: avégnxev eic Bparyidac tàc
Munciwy (II 159). oùkéti oùv dunv duaprnua elvar Ypagwév,
’luvixòv dè pGMiov idiwpa. roMdà yàp oÙTOI TOV dvopérwv yaipovei
BnAuxùc xpépovtec, olov TV Te Mov xai tiv Kiova xaì € ThvV
Mapa@dyva- Kparîvoc (I, p. 113 K.) edimmotAtn Mapa@wy, Nixav- so
dpoc (fr. XXV) eùxtinévnv Mapa@wòva. tabta uèv oòv & hueîc
ebpopev xaì èxpivapev Uribe [Exe]

Toradta di) TOÙ DiArfipovoc Aérovtoc, & uèv mpòc ’ANéEavdpov
mepì toÙ ‘Hpodoteiou diop@wpatoc efpnkev, oÙK oixeîov xpivw ti) map-
ovcn smobéce èEerdZer. tò dé cuvarefpetar mic imérwpév new 25
elvar ox Écri yv@var. tic ydp ok oTde TOÙC Immoyvwpovac èk mod-
Adv fmmwv toùc éminderotATtOve
àpolZovtac; è èk ToÒ cuvayeipe-

Ta: dndodtar* dreiperv vàp xaì cuv- *B f. 282* ad Sc xe payn ® 127
avefperv èrì toò cuvéren Méretai. (id. L f. 439%): 30

t@ d’ ’Apictogpaver Brwc è pèv oùv ’Apictogavnce Boi

cuviéBeITAI TÀ Katà Auxdova xata- Metar tÒv ixBuv, cre katapareîv

ti)

2 civde..ov V, decuov V* in marg. 3 ccommpev di conieci; cxo.div dj
V, n in marg. V*; Kamm,, p. 106, servato verbo ckomdy post dxoXovtwc verb.
ebpficerc ins.; idem haec verba usque ad etwéev (lin. 7) ab bh. I aliena e
p. 289, 4 huc illata esse existimat —4tÀàv TOd.. yv VO 5 èm...aiwc V,
èmmodaiwe V? in marg. 9 mesv.. V, wy in text. rescrpt. V* 10 tò
om, V 13 dè post èvruxùiv om, V 22 &xew V om.

(B et L) 31 oòv om. B 32 tx00v hic et infra B

9-22 Rursus (vel a lin, 10 certe) ipsa Philemonis verba (cf. ad p. 287, 10).
27 +L f.836> ad O 680 (v. ad p.287, 16): ... Z220g. dvrì roò èu scollo»
rovs drurndelove olov delsrovs nel loorazeis ovvaydyn ixtetdpevos. BLp ibid.:

uGdwpev. Bovdetar Tòv ix0ùv dc

xatapdyn tv Tod Aurxdovoc dnuòv

Bpwckev katà kòpa xaì ùraîccerv

TAV qpixnv* xai pnav: èmiro-
sAaiwc émivizera1, Tp dppò
tToò bdatoc Umodedukwce, Èteì
xai tOv dTtodavéovTwv TÀ cW-
pata, Éwc èv f mpécgpata,
dvwoev émimdeîv ciwde. mpù-
tov pèv oùv oùk Éctiv èmvoficar
wnxbuevov ix0ùv brepavw puèv Sda-
toc, UMoKATWw di dppoò toù Udatoc,
oudè tobtwy perazò verpòv divòpa
gepopevov. dii oùdè THIYV ppixnv
dxoverv divapar tòv dppév, ‘Our
pov pèv pérarvav ppîka Mérovtoc®
tovtov dè èzoovioc Neux6rnta
dove, èri te tod TTpwréwc Nérer
méliv “Ounpoc pedaivn gppixù
xadug@geic (d 402), xaì dANaxoù

Tic gpixòc pwnpovevcac èmérer
ueddver dé te mOVTOC bn? aù-
tfic (H 64). xaì Écriv ff ppi xi
vovpévou TOÙ . mvedpatoc® dpyi.
Cipwvidne dè aUtiv Kai delzor reipu-

(Vat.) 2 Xauuòv V, cui dfipov (sic) superserps, V*
A diapayévra, quod BL praebent, seclusit
Kamm., p. 106; huc non pertinere vel e p. 288, 3 efficitur
13 gpixnv L

(B et L) 1 tèv 100 A. d.L

morò L 5 émrel dè xal L
tota dxoverv L (?) 17 me te L (?)
hic et infra B
quasdevti legitar
27 cipovidne L

289

tòv Auxdovoc dnuév [A diapayévra],
Bpuwekerv xotàd xOpa xai Urraîccerv
Tv Ppîka* kai gna: èmimoNfic
émvnéeta:, tò dppò tod bda-
toc bmodeduxwe, Ered xaì
TÙV drodavéviwv TÀ cwua-
tTa,éwc &v ein tpécgparta,dvw-
dev Èrmimdetv etw@e. mpùTov
uèv oùv oùk Èctiv èmvoficar vnxb-
pevov ixBùv Urepdvw pèv Sdaroc,
imokdtw dè dppoò Tod Udatoc, où-
dè Ttovrwv perazò vekpòv dvdpa
epbpuevov. dl oùdè tiv ‘ppîxa
dover divapor tòv dppév, ‘Opri-
pov pèv péiaivav @pîxa Mérovtoc*
tovtov dè dE10dvtoc Neuxétatov
dxover, éri te ToÒ ITpwréwe Mérer
méliv ’Ounpoc peraivn pix
xaAup@eic, kai dMayoî wc d°
50° imò ppixòc Bopéw èva-
mAMNetaLiyBùc Givi é mì puké-
evti pédav TÉ È xOp° éxaAuywe
(Y 692. 93), xaì GMayod Tic ppi-
xòc uwpovevcac èmdyer' peraveî
dé te mévtoc bm’ aùTfic. kai
Eetiv fi ppiE rivovpévou TOÙ mvei-
uaroc dpyi. Ciuwvidnc dè aùtiv

16 pérarva gpixa

8 qpira L tm-
16, 17 Aeuxé-
21 tx00c

15 gpixa L
19, 20 wc dé 0° brò L

21. 22 quéevni B, ppixdevri Li recte nunc div' èv vel èrì
26.27 xivovpévov 6rò mv. mévrov dpyà coni. Kamm., p. 107

dvrl roò dx molla» roùs imuendetove xa Com, Lp) olov delorovs nal loorazsis
cvvayayov Cavvaydyn B) èxietduevos: xlvduvos yde Iuneceiv pedallopivo
dò dilov elg Gilov. of dè xt. (v. ad p.287, 16). Simil. Vict, f, 292* (1. a/0v-
as cvvayeiesta:), nisi quod primum quidem ovtevte, 00» d’ Herosv fuaosy,
tum of dè cusayeioeta, durl roò lx modly — drò dilov ele diloy
habet. In quibus, ut etiam in schol. BLp, Porphyriana cum rebus aliunde pe-
titis (cf. Eust. p. 1037, 53) mixta sunt.

27849. Cf. Ariston. © 126:.... xal ròv dvspov 1òv ofovel incoritovta tiv
dalagcay ...

290

uevoc obtwc Épn' éc dia cri-
Touca mvord. tò dè Mérew Sn
tà mpécpara cwuata péperar Tùv
Kupétwyv èmimodaiwe, yeodoc. TOÙ-
vavtiov yàp év dpxf pèv dià crep-
pérnta kai muxvémmta TOÒ cuopatoc
icxupétepoc dv TO cmpiZovioc
Udaroc è vexpòc ducrapévov xata-
duera, cyijuati xataBaivwy kai pa-
per tAnpovpevoc dè Tic Urpémntoc,
mieiw témov èmdauBovwv T® cxi-
pati peréwpoc atperar, faper TOÙ
Pépovtoc éAattovpevoc.

tic oùv è voîc Tov émàv;
DITTA YP Îi rpagn: èv oîc uèv ràp
ypéper pédarvayv ppîx'Umaîze1,
èv oîc dè yphgper pédarvav ppîix”
bmaXvzer xùv puèv xarà tùv
inaîter, pnciv Ò puèv x++* 26
Ye aùrtév: tÙV IMdWWTWY TIC KATÀ
Tò xòpa ix0iwv mò TÀV pîka
die, TouTéCTIv ÈK TOÒ divw Opucxer
tmaucduevoc ùmò TiIV Qpîkxa iro-
ducerar kai bpuricer xéTw, curkata-
Pepsuevoc Td vepp, tc pan toò
Auxdovoc tòv dnuév. [toùto pèv

rai deîlai meipupevoc obrwc Épn°
tc éNa ctiZouca mvord. tò dè
Mérew $i tà mpécpata cuopata
Péperar Tv KupatwYv è, PEÒ-
doc* toùvavtiov Èv dpyf uèv Yàp
did creppomia kai muxvémia Toò
cupatoc icyupétepoc Uv tod cmpi-
Zovtoc Udatoc è vexpòc ductapé-
vov xataduerai, cxrjpari xarafaivwv
ai Baper rAnpovpevoc dè Tfic bypé-
toc, mieiw témov èmAauBavwy
TÒ cxripati peréwpoc alpera, Rhkper
TOÒ gépovtoc éiattovNevoc.

tic oùv è voîc TÙvV énùv; dirtA
Tàp fi ypagn* èv oîc pèv ràp ypa-
pera pédarvav Ppîx draîte1,
év oîc dé Ypagperar pérarvav pix”
smaXvzei. xdv xparficn tò draî-
Eet, gncîv è uèv **** Aérew aù-
Tév* Tv medwwrww TIC Katà TÒ
xOpa ixBiwv dò tiv Ppîra dize,
Toutéctiv éx TOÙ divwdev Opuwexer
mavcduevoc mò TAV Ppîka drrodde-
Tai Kai dppricer Kdtw, curkatapepé-
uevoc TP vexpò, bc paro: dv Toù
Auxdovoc tòv dnuév. [toùTO pèv

(Vat.) 2-5 nvord — St tà et alwc (in &mmoAaiwc) — èv dpxf) uv humid, del.

in textu rescrpa. V*

dî ibid. tertia manus
vàp V* in marg.; pro ypd@ei et h, l.
Ppix*
Katà)

7.8 ic (2) cemp.

19 @icopev V, quod in gnciv

nomen To0 Autixo0 excidisse videtur, v. infra ad h, l.

(B et L) 4.5 èmroAARc vevdéc L

rpige L, abbreviat, 1 B

19 piicopev BL, v. ad Vat. lin. 19 25 &

12 al..ra1 V, perar V! in marg.

17.18 gpixa &raMdie L

6. 8 ..ictapévov V, è& V* in marg,
16,16 pèv ... ypdpe V,

et lin. 17 ypdpera1 exspectes 16.17

18x.. 4. x..@ TA V; in marg. V?: xal pèv xar* (sec. Hercher. Ì. c. xdv pèv

6 uèv mutavi; lacunae quam statui loco
20 tic om. 21 qpixa
16, 16 ypdpera: L, ypdpei B 17

18 x&v pèv xpatoîn B
c dir (1 epr. a serpt.) dv tòv Aux. dnuév B

19 sqqg. Non suam ipsius h, l. sententiam, quae p. 291, 26 8qq. comparet,

Porphyrium proferre cum manifestum sit, sequitur, grjcoper quod codd. prae-
bent corruptum esse. Nisi plura ezciderunt, quibus grammaticus aliquis ita
allatus fuerit, ut ipsius verba inde a rjcopev inducerentur, locus ea quam
posui coniectura sanatus esse videtur. Toîs maZacoîs eandem interpretandi
rationem tribuit Eust. p. 1227, 1-8,

26899. Verba roòro pè» ov» — géeorro, quae ipsius Porphyrii sententiam
(p. 291, 26 sqq.) reddunt, huc temere illata esse; vel inde efficitur, quod ipsum

n 291

oùv, ei èmimo)fic ToÙ xbpatoc Bpw-
cxerv dtaxovoev* ei d’ èx pABOvC
avammduvia Èmi tò xdpa, ÈEcrar, wc
émì toÒ Mov eîmev by1 t° dva-
@pwexwy méterar (N 140), fva
cnuafyy tò èx toÒ Budod xétwdev
xatà TOò xipatoc Bopeîv, uù pév-
Tor Umepoopeîv Tv ppîxa, ail om”
aùmiv Svra dmtecdI TOÎ veLpoò,
el émmrohaiwc péporro.] ei d’ émra-
AdEe1 Ypa@porto, pncì ToXixAe1-
Toc Tv voîv TorodTtov Ècecdar*
xaraducetar puèv ‘ec tò PhBoc TOÒ
xUpatoc è ixùc pevywv tfic ppi-
xnc Tav wuxpémTa* kai 1àp aùt@
TO\euuwTaToy* TOÒ Yoùv xemdvoc
èx Toò med&rove eic Tv Yfiv xatai-
povci* moMdodc dè aùriv Kai qw-
Aeverv kata B&0ovc did Tav aùTtàv
aitiav icropeî xaì ’ApicrotéAne èv
TO Z' mepì Zuwv qucewc (fr.
333): yuxpotdmn è’ i gpixm, xaì
puGlicta dv B6peroc i. revduevoc d
év TD BABEL toÒ Auxdovoc Èderar
25 Tò Mrroc.
où doxeî dé por oùtoc dpauc
Tàv voîv Tèv èndiv àtodobvar. où
Tùp ebddc adtév gnav ‘’Ounpoc
cparévia kai fipévra ToÙTO TABetv,
30 Îv° èxdexwpeda St xétw èvexBév-
toc è ixBbc xétw ywpeîv Nérerar

(Vat.) 8 qpixa 14 iyx60c
(B et L) 38 Ectw L

18 moMiodc dè aùrodc L
tdero tò Mroc L

15 yuxérnta
4 86m pro by L
schol. incipit, cui supraserpt. értépa Abac
19 perà 700 f400vc L
26 in oùdé mic, quod B exhibet, oòdétepoc latere videtur;

oùv, ei émmorfic tod Sdaroc Opw-
ce brakovopev® ei d éx pABOvC
àavamndvia èmì tò xdpa, Éerar, wc
èrrì 100 MOov efpnev By1 t° dava-
Bpwcekwv métetai, èrì toò Îy-
Bvoc tÒ' dwod TÒ Èx BuBod Kétwdev
xatà xéuatoc Bopeîv, uù puévtor
UrepBopeîv iv ppîka, di in”
aùtmdv Svra drrtecdar TOÒ vexpoò,
ei émuroNfic Péporto.] ei d’ Omad d-
Fei ypéporto, pneì ToXixAertoc
Tòv voùv Ècecdar* xataducerar pèv
lc TÒ BABOc TOÒ KiPaToc È ixBvc,
PeEsrwY Tfic ppixòc tiv yuxpomnta.
xa ràp aùTt@ Toiemwrdmtn: TOÒ
foùv xemwvoc èk TOÒ meAdrove
elc TAV Yfiv Kataipovciw di îxQvec-
Toiloùc dè avriv Kai qwaevew
xatà TOò AaBovc did TIV aùtàv
altiav* fcropeî yàp xaì è ’Apictoté-
Amnc év TR éBd6Lw Tepì Ziwv pu-
cewc. yuxporamn è’ fi ppixn, xaù
uGdicta dv Aoperoc fi. revéuevoc
dè èv TO Phbe1 Edera1 TÒ Mrroc TO
Avkkovoc.

oùdé TIC dé por Toitw doxeî
bpaòc amodedwKÉVAI TÒv vodv TÙYV
Emdv. où fàp evdvc pnav “’Oun-
poc aùtdv cparévta xaì fipBévra
toùTo madeîv, iva éxdeywue0a Bri
xétw Èvexgévtoc è ixoùc xiTw Yw-

18 roMà 81 Ix60c

10, 11 verbis el d’ OmaXvEa L nov.
11 moXvxAur' B; rroluxAntoc L

24 Atroc Bj to0 Aux.

L: où doxet poi tiva tovrwv dp@ùc, ab his verbis nov. schol. incipiens, cui
praemissum TTopqupiov (idem cod. Harl. ap. Dindorf, IV, ad p. 259, 12, nisi
quod tiva om.) 28. 29 pnciv aùròv “Op. L

illud, in quo cardo eorum versatur (4x f&&0vs dvarntoria, cf. p.292,1; 28),

* alteri quae praecedit loci interpretandi rationi, cui opponitur, non deest
(b. 290, 22: 4x soò dem Soros ravodperos). Eodem ducit ovdéregos illud.
(lin. 26), quod pro odd# rs quod B erhibet restituendum videtur.

292 n

elc TÀ BAON tOÒ Kuparoc ènì mv
Bpùciwv, GM ÈEevexofivar Umò TOO
Ckaudvdpov érì Tv Bddaccav, ucte
oùkéti aùtòv Urofpuyxiov, divw è’
Emmdeîv dvayemn. Exel Yàp obtw
tà émn' Evtav0oî vv Keîco
per ix0vciv, of c° Wrernfic al”
àmodixuacovtar akndéec' où-
de ce untnp èvoepévn Xexéecci
Trorncetar, dMNd Cxéuavdpoc
otcer divnierc elcw diòc eù-
péa x6irov, olc émére dpw-
CKWY TIC Katà xòpa péiaivayv
ppiîx” dmaîzer îx0uc, dc xe
Pérnei Auxdovoc dpréta dn-
uév (® 122—27). veocparfi uèv
oùv Svra gncì xeîco per’ îy0-
civ, tc dv kitw dreveyBévta, rov
nei tic UTeMfic adrod tò alua
amodiyudcecdar ToÙc ixB0c: yxpovi-
Zovta dè dtapov èxBingfivar eic
mv 0éAdaccav imò TO morauòv,
Ste Kai dvatdedcar dvérkn, rai
Bpwcexovta oùx imp tò xdpa ixBùv
dMà xatà tò KOuo (xatà xòpa
tàp pn, oùx omèp xòua) dò TAV
Ppîxa dita. TÒ Yàp peérpov Tic
eic tà dvw Sppfic TOò iyQvoc dn-
Adv dpopiZer dypr Tic ppixéc. où
Tùp dv èméopwexe xatà xOpa, Gil
Ormèp xòpa, ei kai tiv Ppîka drrep-
emida. èxpepopévou oùv Umò tiv
èxBoXwv TOÙ moTAROÒ smdficar xatà
Tò xÙpd gue tÒv ix0ùv kai yevé-

(Vat.) 14 ppix” ùraXvte
Ix0ic 27. 81 pica
humiditate del. in text, rescrpa, V?

(B et L) 1 elc tà RdOn Adrera: L
aùro0 L 19, 20 rode ixeic L

tx00c 8c (ex wc mut. V!)
32 sqg. mepopévou — èkBoXv et revécoar — €v(00)

24 dAià xarà tò x0ua L
82 tic &xBoMfc L; èmimoNfic coni. Kamm., p. 108

peîv Aérorro eic tà B&ON TOÒ xipa-
toc èrtì Tv fpòciwv, dl’ èFeveyBévta
mò toò Ckapdvdpov érì tùv 6d-
Aaccav, cre oUkéti Urroppuyiov,
dvwdev dè aùròdv émmdeîv dvéren.
txer ràp obtw tà Émn: è vtav0oî
vv xeîco pet” ix0uciv, oî c°
tec alp’ amo dixuficovtar
axndéec, oÙUdé ce untnp évoe-
uévn Mexéecci rorjcerar, aX\à
Cxdpavdpoc oîcer divnercelcu
didc edpéa x6imov* Opwcxwyv
Tic xatà xbpa péXarvav ppîx”
bmaîzei ixBuc, Sc ke parner
Auxdovoc dpréta dopòv. veo-
cparîì pèv oùv dvra qnceì xeîcdar
per’ ix@vav, wc dv xétw dreve-
x0évra, mov qncì Tic ùrelfic
aùtòv alua AtoliXuficecdar TOÙC
ix0iae* xpoviZovta dè dtagov èx-
Bingfivar eic Badaccav dtd. TOÒ
motapoî, Ste xal dvamdedcar dvar-
xm, kai Opwckovta oùx bmèp tò
xòua ÎxBuv dAà xatà x0pa (xatà
xOua yàp pn, oùx Unèp xùua)
mò tiv Ppîka difar* TÒ Ydp pérpov
tTfic eic TÀ dvw Bppfic TOÒ ixBvoc
dnAdv dgopizer dAl' dypi Tfic ppi-
xéc* où YÙùp fiv éréspwcre xatà
xopa, dil' omèép tÒò xdua, el ka
TAV Ppîka srmrepermda. éxpepopévov
civ smrò Tv ÈxBoAdyv TOÙ ToTapTod
mificar xatà TÒ K0ua gna tòv
ixBv, xaì revécdar dvw Unò Tv

16 apra 20

6 èvrad0a L 13 petà x0pa L 19
27 elc dv L

84 lx60v L

16 sqq. Cum Aristarchi rationibus se congruere ipse Porphyrius statim
addit; cf. Ariston. ® 126, id. Z 459, De fonte eorum, quae h. ì. leguntur, v.
ad p. 293, 2. — E Porphyrio hausisse videtur Eust, p. 1227, 14 sqq.

mM
È

cda1 dvw stò TAV Ppîka, tvda èv-
Tevfeta1 TO vexpò. ottwc éEnYi-
cavto kai oi ’Apictépyero1 Mé-
ovtec: ùmò iv ppîca dif tic
TÙY ix0iwv xatà tò xòua xodup-
Buy, dc paro &v tòv ToÙ Aukdo-
voc ènuév. mAVTIWC Yùp der TÒv
uéMovta TOÒ Umeppepopévov ve-
xpod dntecdar ixOùv dvw peréwpov
mò TAV pîka èAdeîv. DiAntéc
dè mf UmaAvze: Ypapfj cuvnidé-
uevéc quew, dr è garbyv ixoùc
toò Auxdovoc tòv dnuòdv mpe\wdne

293

Ppîka, Evda ÈvrevEetai TÙ vexpò.
obtwc éEnriicavio kai o î ’Apictàp-
xetor, Aérovtec: dmò tiv Qpîxa
àifer ic Tbv ÎxOdwy xatà Tò xOpa
xohuufòv, Bc qaror &v tòv Avxdo-
voc ònuév* mAvtwc YÙùp Eder tÒv
uéMovta Tod dmePPepopévou vexpoò
Amtecda1 ixQUv dvw peréwpov irò
Tv pîxa èA0eîv. DiAntac dè tf
Umavze: ypapf cuvndéuevéc pn-
civ, &n è pardv ix8ùc tòv Aukdo-
voc ènuév, mpelwòdnc evépevoc,
TÒ xpuoc èkqpevzerar, drvoeî dè xai

vevépevoc Tò xpioc pevzetai. d'rvoeî TOÙTO, BT1 TÒ diavecmeade Tfic da-

(Vat.) 5 ix..uv 8 orep.epopévov V, V? în marg. 10 qpixa il
d. Ada V, ma V? in marg. 14 xp... «evierar V, doc gei V* in marg.

(B et L) 2. 3 dpicrapy”, x° apr. p serpt., L— 9 quftac B 10 cuvnibé
pevov L— 18.14 eòxpivet dè xal to0To L

2--10 Didymum affert, ad quem schol. A ® 126 recte Hoffmann, Il.
et x, p. 148, retulit: uéla:vav geiz dralts)] oSras dralta Aolotaogos. tò
yho leydusvor elvar Bosieta: rorosro' tv l7840v tis rarà rò xipa Ledoror,
tovrdori xodvpfodr, brò tijv poîna dite, Îg pdyor dv toò Avudovog tò Ilros*
Bsî yào tòv piilovta ly8Uv Peoopivov tivòs yavecta: dvo periwgor drò t)v
qoisa tic Galdoone #18siv. xaod dè Aorctogdvei Zyiyeanto did toò d'
ds xs gdypa:. Schol. B (f. 282* ad srafte. © 126, id. L f. 440*) et Vict.
(£ 390*) eadem verbo tenus fere afferentia in ea re quod Aristarchum ?rafte.
scripsisse volunt erraré, idem Hoffm., p. 267, docuit. Quibus in scholiis quae
sequuntur verba: 1ò dè xd» oSr@s* seocpayie utv dv raradvon mods rò PdBos
toò zotapoò, ina ovv toîs ix@icv Ciz®s0uv B) dv drodizunbrjog Poe. L)
roò afuaros. inl wAfov di Ge drapov bvra xal perempiotivia Iufaleò nagd
Cxsel L) rio ddlaccay d rorapés, fvta 115 tov Ix@vav ce narédera: tnì
Kdebebat esse dzd) golsa prodpevor. DiAntds Kquiitas BL) 8ì desoncpe-
vos tj Gralvbe: (Ixalitet L) yoaipjj puo, ds ixsivos è Uumavdele ly8d5
ditò coò Sripov t}v pvzeaglav vralbta, ex eodem Didymo petita esse possunt,
ita ut non solum Philetae item memoriam (lin.10sq.), sed etiam quae antea
(p. 292, 16—298, 2) attulerat e Didymo Porphyrius hausisse videri possit, Ne-
que ènim ratione contraria procedenti totum hoc scholium (BL Viet.) e Porphyrio
derivare licet; vetant enim prima eius verba de lectionum varietate (2ra7é6: qui-
dem illo, si dis placet, Aristarcheo, cui ut Chiae gfitionis dxafte: opponit Vict.),
quae e Porphyrio petita esse non -possunt, agentia. Negari tamen nequit
scholii verba inde a rò 3? xd» odrws e Porphyrio petita esse et cum Didymeis
potuisse coalescere, ut in ipso cod. B scholiis B 36, /1 50 e Didymo derivatis
res aliunde petitae adhaeserunt.

10 84. In refutando Phileta, quem Callistratus secutus est, Aristarchum
sequitur, v. Ariston. ® 126 et Z 459. — E Porph. sua hausisse videtur Eust.
p. 1227, 9 sqq.

ScemapzR, Porphyr. Qu. Hom. 20

294

dè xal oùtoc, Sti Tò diavecmed&c
«Tfic BaAécence èmmroNfic, od tò kpioc
civ “Ounpoc qpîxa- bc d’ 80°
omò ppixòc Bopéw avamaAAe-
tar Îx0vc (Y 692), tic èmrpe-
yxovene katà TAV Oddaccav mpò tfic
toò dvéuov éupolfic. xaì èrì toò
cuòc Katà peragopav* ppizac eù

Micene èmitoNfic, OÙ TÒ Kpioc gn-
cìv “Ounpoc ppîka bc d' 50° imò
Ppixòdc Bopéov dvamdMieta:
ix@vc, Tic émipeyovene katà Tiv
@éiaccav mpò Tic TOÒ dvéuov èu-
BoMic: xaì èrì tod cuòdc Katà pera-
opdv* ppizac eÙù Nogpimv: xaù
Eppize dè uGyn POrciuBporoc

Aogimv (t 446). xaì Eppize dè
udyxn pOiciuBpotoc (N 339).

erxefnce.

0.
(Transiit in schol. *B f. 175° ad duepdev N 340.)

*Hetouv fipdc mapampodviac tiv Tod momtoù èv mAcI Nerrtovpriav
ixveverv xaì tiv Èv toîc dvépaciv aùroò mpòc aitdv duoXoriav. Pwròc
tàp èv toîc dpdadpoîc fiuùv dvroc cuppérpov di’ où épopev tà
mepwricuéva, Tiv tupAbénta dtèé pev pnev dè pdaipod dAdwcev
(a 69. 1 516), &npficda tò Nebccerv mapictac, bTè dè dP0aApov
uèv duepce (0 64), tò tOÒ paiperv ècrepnuévov Mérwy cxorervév*
xaì tò toù paiperv ècrepnuévov eidulov duaupév épn (d 824): qw-
Tòc Yàp mapovcia xaì dpdaMuòc dpùv tà dpwueva qaiverai. èdittfic
oùv dptaludv odenc xaì xatà TTA&twva (resp. VII, p.518 A) émrapà-
Eewc — fl yàp dià cxétoc © di’ bmepfoXiv ToÙ cuppérpov pwréc —;
tò uèv dià cxétoc può paiperv 7 pappaiperv duépdew elte xai duaupév,
Tò dè dià criABndéva, èrì tod yahkod + dcce d’ duepdev aùrà xad-

xein xopiy0wyv amò Nauropevawy Owpnkwv TE vEOCUAKTwY ?

caxéwyv Te paeirvòv (N 340. 41). S0ev kai èTidera xadkoò èpiido-
téxwnce, tò vwépoma xaAkév (B 578) xaì fjvomi xadkw (IT 408),

(Vat.) 3 Su..oc gpi.. V, npoc xa V? in marg. 8c..c V, cuéc V* in
marg. 9 Xoginv 13 Hei... ripdc V!, Elovc dè V* in marg., quo neglecto schol. B
secutus sum, quippe cui plus quam alteri cod, Vat, manui tribuendum videatar

tiv év nda T. n. Ment. 14 aùròv 17.18 6p@aApo0 d.epce Vi p add, V*
24 dpuepcev 24. 25 aÙrî x. x. dmroAaprropevdwy 26 pavòv, cui supra av
V? er add.

(B) 2.3 ‘On. qpîca om. L, tum pergit: é è’ 50° rd gpimv 7 Ao
qinv B - 14 abrtòv 18 t6 00 p. ècrepficlar 19 Tò TOÒ pu. dpnpnuévov
ed. 23 tò pèv did cx. xal tò pate pipe uire poppaiperv duépbn eîne
25 diro 26 èriderov tod x. *

17 Obloquitar huic v. &Zadg derivationi Apollon. v. dlads.

24sqq. Cf. Eust, N, p. 936, 14: onuslucai dè Gre rod docs d' duseder
asyi galueln cvvioteanta: oquyurds i) Îvvora Îv 16 vo0ow zadxòs. wdv-
205 ydo vò00w zaludg, 05 i avy) dusode: door, dic drooregsiv roò dear, 2È
od ò véeoy yiverai.

e. 295

cnpaivwy tòv pù é@vra toc Umac dpdv did Tv mpocodcav cràgn-
déva. ei dè tò uépde tò paipev écrì xa tò pù peépderv qoroîv

àuépderv, tò dirav pépdov cuepdaréov dv ein, tfic Za èrxeeévnc bc
év t® Zaypenic. Stav otv èrrì Tod dplixovioc Mérm cuepdaréoyv dè
5 déedopxe (X 95), tò diyav criifov Tùv dpdaluòv dxovcépeda* xa
dp dpéixwv rapà tò dphxw eipntar. xaì tò cuepdaréw dè Méovte
(TT 579) èrì tfic èxpofovene aùrmbv évopdcewc èxderdueda* xal yàp è
Aéwy mapà tò Nevccerw Uvépactar. aùtòc Yàp fipurivevce ti tò cuep-
daléov, è” aùtp elmuv rAaux16wyv (Y 172). ‘xaì fi derìc dè Tfic
10 ’A@nvéc dià tiv pappapuràv dervii te cuepdvi te (E 742) dervòv
àp xaì pofepòv kai tò rav Naumpòv xaì cridfov, wc èrì Tfic “A@nvac
Tic YAauxémdoc Epn' dervò dé ci Bcce Pdavoev (A 200), Brrep
én° dMiwuv Epn Supata pappatpovta (MF 397). yAauxibéwytec
dè Afovtec al ’AGnva YAaux@®ric dò Tod yéAaxtoc, 8 èeriv dicxiov
15 xai dià TOÙTO Meuxév, dm’ aùroò etpntar* pédcrva ràp Î cid, oîov
cuòwvtò te macai: dyuiai (B 388), firor fiMiou duivroc cuvecko-
toùvto: dEÙ dè TÒ Aeuxév, wc tò péiav dupid* fi obv. dEÙ épica
fiauvxdmic. amò dè TOÒ YAXaxtoc Kai Tfic crApndévoc TAaukd xai ff
@dAacca eipnrar (TT 34), xaì fi toò dp@aXpod xépn YAfvn (E 494.
20 1 390), xaì tpirAnva éAXGB1a ( 183. c 298), amò TOÒ Èv Meuxétnni
dmoctiABerv: al Bc YAfjvea moddà xexdvder (2 192), tà pù ép-
purwpéva iuama dAdè cridtvà did Kagapémia. rai Zopovpévne pèv

(Vat.) 1 ora V, vspr.w add. V* 3 tò dy. pépderv 4 Zaypeinc pro Aém
V Aéwv, wy spr. lin. scrpt. dè om. 6dparò —7atriv 8.9 xal aòròc
dè iipu. tò cuepò. n° aùr@ ti éetiv elmbv YA., B meliora servavit, quae secutus
sum 16 cxidwv Téte 17 i) yoov deù dp. 21 xexdvber ex xeydvbero corr, V*
22 pumwpéva

(B) 2 eldm 3 tò dir. pépderv 3.4 We TÒ Zayperic 6 mr. t. dpdxer 6.7 è
Tv Aedvrwy dè wcaitwc tò cuepò. dè Afovte KTÀ. 9 èn’abrbv 11,12 xaltò
dyrav dervàv xal criABov wc eri TAC YA. "AG. &pn = 18.14 YA. dè ol Afovtec xal X}
"A@. 1). 15 otovom. 16 cadwvro dé 16 tourécti divroc TOO NiMov 19 post
Puijyn add.: xal 6 èv cità tpepduevoc al Aeuxéc, quae a Porph. aliena sunt
20 xal tpiyAnva tà 2A). dirò T00 tv Aeux. criABerv 21, 22 tpurwpéva 22 sqq.
xal Zopovpévn OdAacca peravei dé te mévroc Aérera, drdpayoc yàp oòca xai
diesdilc deri. Aeuxi dè fiv dugl yaMivn

2sqg. Cf. Eust. p. 936, 3 sqq.

5qq. Transierunt in schol. Od. (cod. H.) ad @ 44 (ylavxGmis ‘4&jvn):
didogne tò dyav orlifor riv Ip@alpuoy duovedpe®a xri., e quibus quae ita
differant ut opeyae pretiam videatur esse afferre, suis locis comparabuntur.
Egit de utroque scholio et quaest. Vaticana etiam H. I. Polak, ad Odyss.
eiusque scholiastas car. sec. (Lugd. Bat. 1881), p. 22 sqq.

14 Cf. Porph. 4 434, p. 75, 23: rò dì ydla Asvudr, Sri cmd» odu fx
dizeras.

17 In sch
bent: 1) od» di

id. haec verba additamento a Porph. alieno aucta ita se ha-
oa Pedv N16 ylavudme.

296 Ch

Tic Gahacenc peraver dE te mOvTtOC (H 64) Nere, dtapdyov dè
otiene xai diesdode Neuxù d’ fiv du@ì raXfvn (K 94) xaì vàp in
rali amò toÒ YaAaxtoc eipntar, xaì émeì tÒ pérav ceu0pwréy, tò
dè Neuxdv dvtixertar Tm péravi, iNapdv dv eîn* reiwc d’ f) fMapéme®
véXace dè mAca Tepì x0Wwv gncì xaAxoî bmò cteporfic (T 362) 5
[H7o1 Naumpuvdeîca Pardpà rérovev. oùtw véer xal tò x6pudec xaì
Bwpaxec Xautpòv ravéwvtec (N 265)], amò TAC vic rfic Naprroy-
cnc kai did T‘ic criBndévoc gpardpuvopévne. xa 6 rafwv dè Tù
xUdei (A 405), è diayedpevoc rai Aaumpuvépevoc dià tiv défav. èreì
dè puc éeriv èv Toîc dpBaApoîc, Stay uèv fipepov BAémwAI, dea aùtà 10
xadeîo xUcce dé piv xepadnv Te xaì dugpw gpdea xalé (î 15),
amò TOÙ èv aùroîc pwréc: Stav Yù—p dmoga&vn: xatà d° Scc° èpe-
Bevvd vdi èx&Auyev (E 659 ?) Stav dè èEarpiw0òav in” dpyfic
rai éxxau8mciv, Et pèv dpyopévne tfic dprfic' mupì Aapmerdwyri
èixtnv (A 104), xpatnedene dé: mÙp d poadpoîci dedopxwe (t 446) 15
xal dp tò pc dò mupoc. kai tò Uparnov d’ dpàv did TÒ muPpÌ éor-
xévar tò afua cuepdaréov eipntar’ cuepdadéoc d’ aùtfici gavn
xexaxwpuévoc dAun (Z 137), firouv Upaov Biémwv dià TÒ mrupwrodc
Exe ToÙc dpdadpovc èx Tfic dAbc. rai Emi TOÒ mupòc dixnv parvo-
uévou eimuv pafvero d’ bc ET° "Apnc èryécmaroc A dAoòv mop 20
(p 605) èmarer TÙ dé vi Scce Napnéconv. Nov dè katà pera-
qopàv cuepdadéa pèv tà oixmuata Toò “Ardou Epn (Y 65), dmò toÒ
(Vat.) 2 dugiradfivy = 4 dè — péiavi humid, deleta in text, rescrps. V?
véwc dè iXapétnc 5 mepix@év lit. inde a y@uv usque ad iiror (lin. 6)
humid. deleta in text. rescrps, V? 6.7 lit. inde ab der usque ad Yavéov-
ec (sic) àmò bumid. deleta V? in text. rescripsit, Verba oùrw véer — ravdwv-
tec, quae eadem in schol. Od. leguntur, nerum sententiarum male turbare ne-
que Henr. Stepbanum pro rfic vc (lin. 7) conicientem tic abyfic rectum
vidisse, Kamm., p. 86, 1, bene monuit; qui cum verbis transponendis loco medi-
cinam adhibuerit, nobis praestare visum est verba fror — ravdwvrec ut e
glossemate orta uncinis includere 8 cmiAgndév.. V, dévoc V! in marg. 9
diadeyspevoc V'!, diayeduevoc V* 10 .wc èeriv V, guc V* in marg. u
uicce — xaAd om., addidi e B_12 &.av V, Stav V* in marg. Scce 13
sfpyfic] V, prc V* in marg. 16 xpat...c .. m0p V, tovcnc dè V* in marg.
sébopxe 16 m.péc V, mu V* in marg. 17 [amc]: V, aùria V* in marg.

(B) 5 mepix0ww 6 tourécti Aaump. qardpà Erévero 6.7 xal tò xépudec
xal tò Olpnkec 9.10 èreidi pc deri èri toîc dp@. —Ii post xicce —
xa)d, quae bene servavit, addit: kai fipepov Zwov dv@pwrroc puùc Zwfc En
ueréyov drrò t00 èv toîc 6pdaApoîc quréc, e quibus illa xal finepov — peréxov
recte Porphyrio abiudicavit Kamm., p. 85 12. 13 Scce tpefev) tav yàp
èEayp. 17 cuepdaXéov dè elp. 18 Toutéeriv Up. BA. rupumove 20 post
GAodv n0p add.: odpeci palverar —21 Xoinrdv dè xal ar. per.

2 Cf Eust. x, p. 1649, 64: rò dì Zevxi) yadijvn derora dogs®n, drsl
ndea 1ò ydla 1 yadijon. Aevuòv dì tò ydla qual xar' Staloerov "Opneos.
Simil. Et. M, 219, 52.

0-8 297

Upaa elvar xa pévwv mANpn, eri Tv Syiv dvapépwv. érì pwvfic
dè Naumpéc xaì diapavoîc® cuepdaréov kovéaBncav (B 334) xaì
cuepdvòv Bodwv (0 687) xaì èm’ dpyricewc cuvtdvov perapépwy
pappapuràc tpn Oneîto moddv (n 265), tàc èv ti) xivicer crdn-

5 dévac, &c moreî Kai tò Op xivovpevov. kai oùxi grAécopor mpùtor
tò Neuxòv dpwpicavto tò diaxpitixòv dyewc, dMà mpò aùtwv “Oun-
poc, pappaiperv Mérwv tò Mure, 8 ècmi pepiZerv kaì dimipeîv, dp”
où tò diaxpiverv* BBev TÒò uù pepiZov dAdà ckotervdv duaupév. xai
Sri rapà tò pepiZerv kai diakpiverv kai diaipeîv xéxAnke TÒ QwrTiZev

10 pappaiperv, dndoî tò Puc déoc xadécac® doc perà xepcìv Exou-
cai (2 647), dp’ où ai dertixai TOÒ Pwrdc dgdec kai daîdec.

Editum ® 362 sqq.
10°. 18°
16 (Transieruntinschol.*B f.85* ad xamtediov tò dMtovZ201.)

’Atudv dè èyù “Ounpov èE ‘Ouripov cagnviZerv aùtdv èEnrovpevov
éautòv bredeixvuov, motè uèv maparemévwc, dMote d’ év dMiorc. Ti
Te yàùp cipox6uw mapaxertar cuveZevyuéwn f) eEfirncic® Ypnî dé piv
eixuîa madarrevér mpocéermev cipox6uw (IM 386). tic oùv i

20 eipoxépoc; fj oi, pnciv, ficxeirv etpia kaXd* Î vàp dccoîca tà tpia
ein &v eipox6poc* dcxeîv dè tò xaMwrriZerv, uc tò Xpucòv xépaci
mepixever dcxncac, fv° dralua deà xeyaporto idodca (1 437).

(Vat.) 10 pappaiperv dè dnhoî (d ex ed corr.) V! 16 èrù 8 paprupò
(pap, spr. p serpt. tp°) 16.17 capnviZerv — bmedetkvuov, lit. inde a Ze us-
que ad red, quae humid. interciderunt, in text, rescrps, V? 18 cuveZevruév.
<Ehmc.. V, primo verbo n superscrps, V® 19 elxeta —20 xa[Ad], Ma a
V? in text. add, 21 kocueîv pro dckeîv V!; mut. in xopeîv V?; correri e B
21. 22 olov xp. xép. n[epi]xeén dcx., om. fv — ido0ca, quae e B addidi

(B) 2 post xovéBncav add. ducdvruv Un° ‘Axaudv =—3 xal yàp èr° dpy.
CUvT. 9 rxékA. tò pwrervòv, (compend. serpt,) 10 xadécac bc TÒ déoc KTÀ,
11 daidec xai dadec 17. 18 Tfc Te Yàp cipoxéuov 19 elkutav post elpo-
xépw repetitar mpoceîme 20 post tà €pia addit aùro0 2Erncapévov 21 ein dv
f elpoxdpoc 22 xexapoiato

5 Aristot. top. III, 5, p.119 @ 30: sÈ roò Zevnoò Zeri A6yos zedpa dra-
xosrixòv Spewe, cf. Metaph. IX, 7, p. 10578 8.

6.7 Verborum xgò avrò» — peeétey loco in schol, Od. lacuna est.

11 Additur în fine schol, Od.; ofrwg #BovAdunv tac Ounernds dttere nal
rode dinynràs cnonzioda: xal toùc roùrov tòv redrov dinynoapivove dro-
dizeodar.

16 sqq. Respicit hanc quaestionem Eust. Z 403, p. 650, 40: Gr. dè gol
cover irvpoloyeiv tv nate — of morra) oòx danidv dotv, ..... dc fori
pela tx tav Ouneixiv dvaltyeota, xatà xal Moepvesos fmionpatve-
ta: — Aristarchum hac in re Porphyrio praeiisse, Ariston. Z 194. 201 docet.

298 1°. 18°

xai médiv dA Xouc t° aidec@nte mepixtiovac dv@pwmouc. tivec
oùv oi mepixtiovec; oî mepivaretdouci (8 65. 66). Boòv fiviv
edpupétwov ddurtnv (K 292). dp’ oùv tò &buritnv dyapov
dndoî; ouxi, &Mà tiv o6mW UmÒ Zuròv firarev dviip. xaì néddw
Evo” ofy°oÙxéTti T&UTAv dpéctacav, fipyxe ràp "Apnc (® 391). 5
ti obv tò fipxe; mp@Ttoc ’A@nvain èmbpoucev. èri dè tfic Tinhid-
doc perinc xaì piiotipovpevy Tome moMaydBev TAV KAficiv mpocoîcav
dervivar* f ràp amò to uévov aùtàv èrricracda: miiar tòv ’AxAéa*
aNA& uiv oToc ètictato mar AxidAevc (IT 142), © dò toÙ
Tindéwc Tod matpéc: ThùYV Tatpì giiw tdue Xeipwv (ib. 143), ©
&mò Tindiou tod Spovc dev éTuii@n* matpì già tGue Xeipwy
TinAiov èx xopug@fic. dA èrei puerin Tò dépu drrò toò dévdpov
Tfic pediac, dfjiov uc xaì tò peidivov Erxoc (E 655) èx pelfac toù
devdpou, où uinv, wc ci moMoi, tò paxpév. xaì Erxea dEvdevta
(E 568) tà èE dEUnc TOÒ devdpou, wc kai ‘ApyiAoxoc (fr. 125 B.): dEUn 15
morto, di où tà diéa, wc oi ypappatixoì drodeduxaciv. 1Édiv
tpn* fitor è xammediov tò dAntov (Z 201). did Ti oùv dAmioy;
dpd ve tò dcmopov kai pù xov Mia; oùxi. dA èx toò oTov aùtòv
év aut@ dAécgar. xaì ti ov Tò ofov dAGc@ar; tenteîtan: mATOV dv-
Apwrnwy dNeeivwv. év dè Td xaì uév of Avxio1 téuevoc tA- 20

(Vat.) 1 aidécon.. V, tein marg, V* 2 oî ante nepiv., quod eros. erat, add.
V* in text, 3dp’oòv 4..xt V, où V* in marg. dv. 4.5 xal et ve —
dpéctacav om. 7 p..inc V, perinc V? in marg. 8 dnò to0 uoévov èricra....
aùtàv mANar dyidA <AA spr, 1 serpt.) V, pévov èricracda: V? in marg. 9 oloc
èrierata: V, o supra ai scrps. V? © 10 gi.. V, Aw V* in marg. 11 Tinifov
om. 11.12 &E où run@n TînMiov èx xopupfic 16 ’moràto coni. Bergk 17
pn ex tp (ut vid.) mut. V*xarnédiov® did ti 0dv di. om.

(B) 17°om. mepieridvac 2 repixtidvec èrdyer oî mepiv. 3 tè om.
6 TI odv Zeriv fipxe xal mp. 8 deuvOvar 13 post peliac ins.: xal odd’ dp*
dm’ acpdparov perim téue (X 328), quae Vat. recte om. —114 15 dEedevta,
dEelac, dEeim =—17%pn om. 18 dipa ye rrapà tò der. = obdapo0

2 +Eust, f, p. 1434, 33: elta founvevwv tives ol meguurioves Emdye ot
REQUVALETEOVOLY.

8 Hinc explicandum schol. E y 383 ddurtn»] Speeunvevrinòv rai diaca-
purundr.

. 6 +Eust. ©, p. 1243, 13: rò dè xal medtos #xdeovoe reds fonnvetar

elentar roò TexevAons.

6sqq. +Eust. IT, p. 1050, 30 sq.

11 Cf. Apollon. v. IIyldda" rò doev (Ils tò roò Agiilivg, Suse avròs
ò mountrs trvpol6ynee liyaov ITndidda pellnv, Gore nagd tò dpos 1ò I
ov slefotar* Fori dè vis Berradlas.

14-16 Cf. Apollon. v. dévdevri* ò uè» Anlaov desi fygei. Studenti dì
dévivo. Etiam schol. min. E 60 et Hesych. utramque explicationem afferunt.

17-20 +L f. 131% ad Z 201 Xid. Scor. ap. Dind. vol. IV, p. 411, praemisso
IHoegvetov els tò): fror 6 namzedtov tò Com.L) diziov olog dietro,
dv #vudr rarédar xdror dvBdedxzar diselvar. dià tl ov diruor;

1°. 18° 299

pov (Z 194) tayxéwc dediAwkev STI dò TOO Teruficdar kai apwpicdar
Tò Téuevoc Mérerar: TÉLEVOC TAUOv. obTWw Kai keuha pn xeîcdar
(Z 47) dmò Yàp TOÒ Keîcdai xeumihia Mérerar. médiv mTwYdv don
mavdiuiov (c 1). tic oùv odtoc; dc Katà dcru mtwyeveck® ’I0d-
xnc, dA oùy dec ’Oduccedc èv ud clkig. madive uetémpeme ractépi
udprn (c 2). tic oòv aim ff ractpipapyia; fic Ucmep Bpov motovpe-
voc érére: dZnyèc paréuev xaì méuev, tò ddiadeimtwe ÈcBierv
xaì miverv peradafùy eic tÒò dZnyéc, è èv dMorc Tpn cuveyèc aiet
(1 74). xoì érì &ANou pèv èv méci diampérovioc pn è d’ Erpene
xai did mAvTwY (M 104), érì dè toò “Ipov petà d’ Erpere ya-
ctépi papyn, fior uéwn vacrpuaprig. médev oùv Ipoc èxAn@n;
obvex”® ÈmayréMNecke xiv STE mod TIC avwror (c 7). rai
médiv: oÙx dierc $T1df por émiMMiZouciv ’Axatof (c 11); ti oùv
tò èmAMiZew; tò diaveverv — ÉAxéuevai dè KÉAOVTAI1—, drrò ToÒ
Toùc diavevoviac cuctpéperv ToÙc dpdaMpovc® INA E dec (N 572) ràp
oi cuvectpappévor iudvtec, wc dMayoù Èpn' év dè ctphgpoc fiev
dopthp (v 488). tòv pèv dkovpov éévra BGA” aprupétozoc
’AmGANWwY (n 64). tic oùv è dxovpoc; piav oînv maîda Mirévia.

(Vat.) 2 téuevoc rdpov om. — xeufiiov 7 qar. tibè méuev 9 perà
8° Empere xal dm. 12 èmarrédecxe © dure © 13 reddiv oÙx dierc 8 por
émaiZovcy diravtec 15 haud scio an legendum sit toùc diav. èmidhev A
cucrpéperv toùc dp@. (cf B) 16 crpopdc 17 t.v V, 0 V? in marg.

(B) 1 tereuvic@a: (sic) 5 ndhv dè 6abmnom. ficom 88 om.
9 €pn post dMlov pèv = 11 udprn, 8ri rl TA vacrpipaprig pévy dilmpene

xaleita1 14 xÉMovrar 15 ©. diav, èriMerv tobc dp@, (cf. lect. cod. Vat.) xal
iAdbec ol cuvectp. 5

ded ys mood tò Korogov nal pi) Fyov Arta; oidapdg. dll Ex toù olov avròv
dv avrò diùcda:. xal tl oùv tò olov di&c®ar; tinysita: Cinteîrar Scor, ap.
Dind.) xdrov dtedzor disstrov. Transiit eadem verbi explicatio in alterum
scholium Porphyrianae originis (ad p. 95, 1 sqq.) et aliis appositis in schol.
A Z 201, Lp f. 124° ibid., Paris, ap. Cramer. A. P. III, p. 218, 18, Eust. Z, p. 636,
50 sqq., Et. M. 62, 38,

8 Cf. Porph. I 1, p. 131, 25899.

#Schol. Harl. c 1 (Cramer. A. P. III, p.14) 7488 è’ éxl rrozòs xayv-
dipros: dv dine vis néleag inarràv. denyeîar dè avrò dà toò Stris. CE.
Eust. 6, p. 1833, 42.

68qq. +Eust, c, p.1883, 69: 6&sy xal Zripioei diacagpninòs tò dfnzès
qayiuer.

10, 11 +Schol. Q 0 6: "eos reed tò ele, tò Aéya, ò tàg dyyellag nopl
fw: Réyss yào obven' drayyeitas (ita ed. Dind.), Cf. Porph. N 824 quae-
que ibi (p. 186, 23) annotavimas.

14 +Et M. 361, 42: #r1Z2ifovor tò diavevovamw, olor on dies GrL
dij por Ixililtovorr Agaroi, drò toò toòs 6ptalpods Biavssoria slleîr.
HE ob xal (22685 ol cvveotoappévo: [pavtes. Cf. schol. 6 11 27122/f0v01y'
Biavevovar toîs 6p@alpoîs, Hes. v. #m142ftovot.

18 Hine fiuxisse videtur quaestiuncula schol. n 64 (tòv pèv dxoveor

ra. 18°

uwcadrwe xai tò xiufayoc éEnveîrar émarwv Errì Bpeyxubv te xai
dpuovc dndà par” eictijxei (E 586). yuîa d’ dEnveîta» médac
xai xeîpac Umepoev (E 122): xaì du@pirunierc oùv è mepì tà yuîa
BeBXappévoc, Sv kai xuAXormodiova eîme. kai tò fuidwcw pèv
cpuiv dp’ dppaciv Wxéac immovc (0 402), fto cxedeareîc
momnicu* èmarer vàp xatà d’ fpuata dEw. quoripeîtai xai tò \ux6-
que éEnyicacdar: fiuoc d’ oùt’ dp mw fwc, ETi d’ dugpiAavian
vuE (H 433) où ràp ei undémw rie, Ti fiv vie, dil’ fi dupiadim fiv,
6 Bagùc Spdpoc. rò dé Mérer vov Tdv Spepov kai tò mpò avatoMfic

(Vat.) 3 oùv om. 4 xal yuòcew 4,5 pèv — Wòxéac humid. deleta in
textu rescrps. V* 6 inde a verbo quomipeîta: incipit Zitnpa 18° Primum
illud verbum et quae antecedunt xatà — &Ew humid. deleta in textu rescrps.
VW? 1 fipoc. où. dp nw d.quvxn V, u V* in marg. 9 iù hicetinfra

(B) 4 xuMA.mpoceîre —vulcw 5 ito om. 6.7 pro Auxéqwxc (id.
Vat.) Kamm., p. 48, dugrAtxn coni. 7 post %EnyAcac@ai ins, olov èeriv 8
En fiv i ve

Idra): rodro lvartior rv imipeeopivor plav olnv maia lindrra Aori-
tmv. Aiorto d° dv dn vijs lisas. tò ye duovgov où ixdentior drarda,
dlla ovx Egovra xodpor, 0 foriv dopeva naida.

1 Cf. Bf. 74 ad 370 E 587: .... cupifcog dì rò niufazor (xbpfia-
z0c L £. 118° ibid.) did rovrov éreényioaro. Id. fere Lp f. 113* ibid., Eust.
E, p. 584, 30.

2 +Eust, E, p. 529, 26: 4 16 yora d' f8nxev llaped x6dag ral
xetoas Sneo®e tò nédas mal geigag ..... Già capriverav (Blog tbepaivnoer,
iopnvescor riva elne nat’ Bbalostov yvia Ivradta.

8 +B ad duqiyvrfess A 607 (id. Lp): è duporstenter feflaupéros,
naed tè yud, tò rà udin dialio, ineudi tò ndo mollîs Seiras ris Bing
(postrema aliunde addita sunt). Cf. Apollon. h. v.: dugireea ra yvia qwlè
izav, dugorsedzolos, simil, Et. M. 89, 15.

8sqq. +*B f. 101° ad duqidiun vd H 488 (id. L f. 158%, I7): où yo eb
pndinc rose, Tri iv i) vb, dll’ 1) Com. L) dugulvun fr, 6 Kirov L) Padvs
deBoos. roi Ciò B) dì diyer vir tòv dedoov xal tò moò dvaroliie 1ji/0v
neporiopivoy dicdornua. Sri yo nal roùro rò ddiornua Miyer je, Sntoî tnl
cis ends Kveds L) roò Tpdepdzov: sindv ravvozin uèv de’ fiye Ciye
B) xal 76 meroe ndlevdov Indy ribdios d’ duoeovor Lindy megi-
nallia (xequalia L) 1lpvnv. val tipsîs SÌ tò moò ijliov di fwdivoò qa-
pev ual EmBey, Srso 6 nomeis H68v d° dyoerirds. fas odv nal roc rò
n0ò dvarolis (dvaroldv L) fllov' tò dè neò ris fw lvndpus ual C L) vòl
dppilien. yer pivror Cutv B) nol rò daò (zed B) dvarolie Cdvaroli» L
e corr.) rillov dzer Cuizor L) usonufolas dicornua nò (hac Ly focerai È
ride i delin (dellns L) È pisov ipce. Spea pèv fac iv nol détero
Cdéberar L) lsodv Fuao. a5dov mavvizio: xal dx fé xal picov
fiuae [dA101 SÌ yedpovorr nal pionr vinta). léyer fò xal Sino riv fuioar
73 e di) (3) B) fos ele dvodvopos. fdr di por vivijos ivdendrn, nieì
od guar frdexa è fuara Boudy iriomero olor pliorsw, di ddy ix
Arpuvoro. "Hog dè ual i) Feds* Bs pèv dr "Letwy Ccdeiova B) Flero godo-
dduevios Has. — Kammer, p. 44, verba inde ab rw dè 2é7e1 vi» 1òv dedeor

10°. 18° 301

fiov mepwricuévov didempa: ST Yàùp xa toîto tò dilemua Meyer
Rò, dndoî èrrì Tic vee TO Tndeudyov eimuv: mavvuyin pèv dp’
fire xai nò meîpe xédeu0ov (p 434), elza eimuv HéMioc d’ dvé-
pouce (1 1). xaì fipeîc dè TÒ mpò fidicu E Éwéivod qapev xaì Éwev,
è è momràc Awoev d’' droprivde (a 372) gnciv. Ewc oùv xaì Auc
tò mpò dvaroMic filiov: tò dè mpò tfic Éw Nukxépwc xaì vos dugi-
Avxn. Mérer pévror kai tò &mò dvatoMic fiMov diypi pecnufpiac did-
cmua id Eecetar fi fc A defAn A pécov fipap (® 111) xaì
doppa puèv fùc fiv kai défero iepdv finap (0 66) xaì ebdov
mavvuxror xai ér° iù kai pécov fipap (n 288). Aérer nò kol
SAnv tiv fiuépav* fide di hùc elci ducwvvpoc (t 571), fjde dé
por vv uc évdexdtn (® 155), mepì où pnav Evdexa d’ fuoara
Bupòv étéprreto vici gidorciv (ib. 45). ’Huc dè xai f dec: dc
pèv 81° ’Qpiwv® ÉXeto fododaktvdoc 'Hwe (e 121). madiv fautòv,
éEnveîtar mapaxemévwce di’ iv gnav “Ipyw dè caxòc Wpivero Bu-
udc (c 75). ti oÙv tò xaxc dpivecdar qòv Guudv; émérer derdibta.

(Vat.) 1 repwnicu.... V!, cuévov V? in marg 2el... V, eimuv V*
in marg. 4 xaì om., tum .u... dé tò V; fiuelc V® in marg. 5. u0ev
V, n V? in marg. 6 xai ante vùE eros,, xal v V? in marg. 8 f) post Ècce-
tai om. 10 xal post navvoyioi om. —11 ducévupov 14 dpiuva 16
èmdyer om.

(B) 3 tire xéXeudov èndyer néAuoc d’ dvépouce Amy mepixaXAéa Muvnv
5 Srrep dm. qncivom. 8 è 8et 9 xal post fiuap om. 10 Xù (bis)
13 post giXorciv add, èAGùy èx Afjuvoo 14 Upiwva aùtèv 15 di’ bv èrare
èv Tovrorc "ipy dè «TA. —16 wpivecGar
(p. 300, 8) usque ad gododentolos "Hog (p. 801, 14) ut ad H 433 pertinentia
uncinis inclusit. At quaestio Porphyriana tantum abest ut ab uno illo loco
(Z 201), cui in cod. B adscripta est, interpretando roficiscatur, ut de plurimis
contra locis, in iisque etiam de H 483, modo brevius modo fusius agat, Negari
tamen nequit, conerum disputationis ceteroquin optime tota quaestione pro-
cedentis verbis certe inde a p. 301, 7 (25ye1 pévro xal tò dò dvaroliig fAlov
xrà.) usque ad lin. 14 mirum in modum turbari, Qua re haud scio an de
loco @ 1 agens paullo cenfidentius de origine eorum Porphyriana iudicaverim
(ad p. 110, 22 sqq.).. Verum tamen neque ex illo loco haec, de quibus nunc
agimus, verba ercerpta esse videntar, neque, si ea comparaveris cum aliorum
grammaticorum locis, qui de variis v. jo/c, additie ut ap, Porphyrium vv. 2vx6-
pos vel dugilixn, notionibus agunt (Zenodorum dico qui perhibetur [v.
Proleg. cap. III, 4] ap. Miller., mél. p. 407, et Hesych. v. je), hune locum,
quippe qui multo iis praestet, inde desumptum Porphyrianis immixtum esse
contenderis, Contra schol. A@1 (= HQ#1, Et. M. 440, 40), quod p. 110 e
quaestione Vat. excerptum esse volui, fontem esse potuisse verborum, de quibus
hic agitur, non negaverim. E echol. B 48, e 1, Suid., Apollon. h. v. ad banc
rem diiudicandam nihil lucramur.

15599. +Eust. e, p. 1838, 10: "Teo dè xaxds delvero dvuos ....
sovrdoriv dv Bla, derdidra, È fopnvedor Indyer' cdeues dì negurooptovto
pélecorv.

302 tra

TI oùv rapaxoXov@nua déouc; chpxec dè mepitpouéovto pédec-
civ' è dè dellòc xaxdc, dp” où tò xKaxdòc. maliv TÒ dediévai, È mrd-
Boc èv tf yuyfi riverar, kaì tò tpéuer, è év TO cupari, èmtéuvwy
Epn' ei di ToOTOvV Ye tpopéerc kai deidiac aivòc (ib. 80).
emuevwv dè Ti yuyxpà qucer Tod péBov, xpudevta xaleî tòv @éBOv* 5
poBov xpudevtoc étaipn (I 2), xaì év dAMotc® yuypòv déoc eide
xai fiynce d’ è répwv (I 259), époRien. ei d’ è qopoc wuyre,
dfidov wc TÒ Bdipcoc OdATE" eixdtwc dpa BaXmwpàv (K 223) Néyer
Tò Bdpcoc. èx di ToUTwY maparepévac èxbvtwv tc éEnmiicere dei
mapampeîcda: kai tà èv diapoporc Èrì tic aùrfic diavotac mapadan- 10
Bavéueva eic eEnrnciv TUYV dcapectepwv.

mi. sd
(tr' transiit in schol. *B f. 65° ad tnAurétw E 153 et
L f. 184 ad | 143).
“On uèv è tnABYETOG drhoî Tap’ aÙrd Kai tòv uévov yevdpe- 15
vov mapicme tà dp’ ‘Eréwnc Nerdueva repì ‘Epuévnc» taîdd te tn-
Aurétnv xaì èundixinv épatervijv (MC 175) «*** cnpaiver dè xaì

(Vat.) 1.2 péieav 4 ye om. 7 8" post dir. om. qofh@n 9 epì xeuévny
Vi, quod ead. man, in xeiuévwc corr, 15.16 post yevéuevov ins. tmotépac Ye-
veac, quae e p. 303, 17 temere illata esse videntar 17 éunAixiwv de lacuna,
quam invitis codicibus conatitui, v. infra ad h. v. La)

(B) 2 tò xaxév xal dA Tò ded. Step 3 Smep 7 pofnbeic 9 Eyovi <7 e
corr.) tEnyiicac (BetL) 15 $ om. L xalom.L 16 dè post rrapicrna ins.
L repì Epp. Aersueva B 16. 17 tmhiyémv L 17 xal post dè om, BL

6599. Simil. Plut. V.Hom.131 (v.Prolegg.11I,2.3); cî.Eust.I, p.781, 305qq.

15-17 +A f.45* ad I 175 (c.l.raîdd ta rnivyitno): Adyer tijv ‘Equidvno.
d 8ì Ioepietos èv toîs 'Ounernoîs Entipasv odrws puoiv ...., +*B
f. 46° ad tpivyfeny ibid. (id. Lp f. 86* c, eod. lemm., L f. 62°): è Ioegyd-
eros Ev toîs ‘Omnernoîe Entipaciv otro puoty, teurewviy elva: maida
tiv ‘Eguiivnv ..... Unde concludas in quaestione bh, l. edita nonnulla ex-
cidisse; vix enim intellegitar, qui factum sit, ut Porphyrius Hermionam #ear#:-
vv esse xaîda voluisse diceretur, nisi statuatur, eum ad stabiliendam suam
de v. t725yeros sententiam locum è 12 sqq. attulisse: ‘El#v7 dè &s0l y6vov
odutt’ fparvov, fmerdì) tò nedrov iyelvaro naid' featesvijy Eouicono.
Plura Porphyrium h, 1. oblato attulisse probari nequit; neque enim causae sup-
petunt, cur quae ad I° 175 de aliis Menelai et Helenae liberis in scholiis se-
quuntar ad hunc anctorem referantur; schol. enim min., cuius verba in banc
rationem conformata sunt, locum prave intellexisse recte Dindorfius (ad III,
p. 171) persperit; Eust. autem I°, p. 400, 80 8qq., de esdem re ita agit, ut
Homero alios scriptores opponere videatur, quod aliorum potius grammaticorum
quam Porphyrii consuetudinem sapere videtur (cf. in scholiis Od., vol. I, p. 172, 1,
de eadem fere re agentibus, oî vsarego: Homero oppositi). Neque maiore
cum veri specie quae schol, 3 11 continentur hic locum babuisse dicas, prae-
sertim cum praeter duas quas quaestio Vat. affert v. t7Adyerog notiones tertiam

ur. d' * 303

tòv Tndod tic fiixfac tm matpì rerovita, wc èrì duoîv ynpdccovai
TÒ matpì fevopévwv. pn dugw tnAuyétw: è d’ EteipeTto Yijpai
Aurpd, vidv d’ où TÉKET° &ANov (E 153. 54). érì tolvuv toò
’Ibouevéwc Stav Mérn dà XA’ oùx ’Idbopevfia péfoc AGBe tNMUYetOv
5 dc (N 470), évdéyerar pèv dxoîcar dmò tiv povorevov rmaldwv karà ‘
uerapopàv tòv peuovwuévov, évdéyetar dè xaì wc mAod revesc dvta,
firor mpecButnv* Épn Yàp tepì adrod* Ev0a, pecarméAtdc Tep tw,
Aavaoîci xedevcac ’Idopeveoc Tpwecci petaAuevoc èév @é-
Bov-Wpce (ib. 361. 62). rapéyer dè è momtàc tiv dugigorov èx-
10 doyxv aùròv momicac Aérovta tòv ‘Idopevéa èmévroc Alvetou: dEDTE
giior xai up’ oîw duvvate, deidia d’ aivic (ib. 481) èx ràp
toò otw auuvate maAUrerov Èeriv èxdéracda: tòv uévov. -Stav dè è
dirdc médiv Mérn xai d’ Exer fiBnc dvooc, 8 te xpatoc éctì pé-
Trictov' €Ì yàp bunAixin revoiueda tMd' évì Ouud, alyé xev
16 è Péporro péra xpatoc hè pepoiunv (ib. 4A84—86), aupiBoXov
rivera: pù tÒò pèv mAvreriv re Zomev èrmì TOÒ um dbpvihixoc dida
mpecRutépou kai tfic tnAotépac Yevedc Svroc, wc épn morè èrì Tod uù

(Vat.) 1 dueîv 8,9 Aavaoîa — dpce om. 11.12 duovate V' e corr.;
alterum duivare (lin. 12) ex duivato corr. V* 12 èx.éacda V, d V? in marg,
13 égm 14 ci in text. eros, in marg. scrps. V? 15. 16 dugifoXov rivera pù
humid. del. in text. rescrps. V*; sequitur (a V! serpt.): tò TMAUYeETdY Ye Éowev
eri mò duna dAAd mpechutépov 17 xal — ènì humid, del. in text. rescrps.
V?, ita quidem ut in text. tn) (sequitur vac. spat.) yevedc dederit, tum margini
Xotépw adscripserit

(B et L) 1 uc èvrad0a post yerovéta et Yàp post duotv ins. B 3 téxer,
té spr. lin. scrpt, B 5 wc B èvdégerai dxo0car pèv and tv duorevdv B
6 xaì om. L 7 toutéen pro fro BL 7-10 €pn — Aiveiov om. L 96
momric om.B 10 100 Alv. B_ 11.12 dubvere B (bis), pro priore duverar L,
qui praeter illa mAùyerov Eeriv èbéfacdar tòv udvov reliquis caret 12
elcdéacdar B 13 réAiv èrern B 16 pù tò (?) uh mAvrerév ye B; alterum
pù in pèv mutavi

(6 tnioò daodnufoarie 15 zargl yevondels mais) habeant. Inesse tamen in
illo scholio quaestionem Porphyrianam sed aliunde petitam (dà 74 dè 'E2ivn
u6vny tv ‘Eguiòvny frexe;) non negaverim. Quae vero ap. Eust. è, p. 1438,
3 leguntur: /oréoy 3è Sri xarà Iloeguerov xal Îregog Meyaziv®ng iv xa-
Aar6g xr4., ita comparata sunt, ut e Paralipomenis potius (in quibus praeter-
mittere non debebam), velut ad stirpem Melampodis aut res regum Argivorum
(cf. Eust. B, p. 288, 28) pertinentibus, petita esse videantur.

9sqq. Utramque explicandi rationem etiam Apollon. v. rnAvyeros et
Eust. N, p. 942, 29sqq. attulerant. — E Porphyrio non omni ex parte recto
intellecto flurit +*B f. 178» (subiunctum schol, manus priore ad 174vyerov
N 470): tò 1nAsyeros ivrasta dxÌ toù mesofurégov, osx rl toò povoyevods
È dn) toò durjlinos. dts dì Er) toù rorefvrtoov nel tris tniorteas yeveas
ovros, dijlov drò toù elonnivar adtov irl toò ui dprjdixos* ovtog BÈ meo-
téoue yeveiic meorsowv d' dv8odzav. dil''IBopeveds uèv pecerndios
mal did todro tiÎc meordpug yeveds. [moosyoarpa dì rà gl tovtov nAarvregor.]

304

ATI

Burihixoc oùToc dè mpotépnc revefic tpotépwv tT° avepwrwyv

(4 790).

“AM ’Idbopevedc pèv peca:rméMioc xaì did TOÙTO TIC mPotépnc

revefic, Néctwp dè rEépwv tpitnc,
dp’ où dio uèv Yàp reveaì èp@d-
pncav TÙYV mpò aùtod, fi te TOV
marpywv, ip’ by Yevwnbeic. dv-
etpépn, ai fi tùv ddelpuv — éi-
Oùv yàp èxdxwce Bin ‘Hpa-
xAnefn: tv oîoc Miméunv (A
689. 92) —, tpimc dè dipyer Tfic
tuv maidwv reveic, oì còv aùt®
Ectpatesovto. Kal yàp è Anvovenc
fiuépac émònuricac xaì tfic tpime
éwdev Ev Ti tpimm drrodnpeîv

Lp f. 57* ad A 250 (id. Viet.
f. 159):

duo uèv revedc, ff Te TUV maté-
pwv, dp’ by revvndeic dverpàpn,
xai fj tv dep v — éABwyv Yàp
eéxaxwce Bin ‘HpaxAnein' tOv
oîoc Ainéynv —, tavme dè dipyer
Tfic tOv maidwy Éautoò revedic, o
cùv altb Ècrpatevcavto. kai yàp
è Anrovene fiuépac armodnuncac xbì
TÉ tpitm ee éwervod èEubv dià Tpi-
mc dmodnueîv Aérerar, xairor piav

Mérerai, xaitor piav tiv uécnv dAnv povnv tiv pécnv teRÉcac. dA N wc

(Vat.) 1-3 1° dv@pyrwv — pecarméhioc hum. deleta in text. rescrpa. V*
4 a verbo Néctwp incipit Znt. 19° yépwv tpitnc conieci dubitanter; yépwv
1° dg” oò cod.; in 1’ latere y' suspicor, sed vereor ne plura exciderint 6 f..
V, te V? in marg. 7 marpéòwv 9.10 BI. rMipaxAeein 10 Meinéunvy 11
dpxeremc = 18. 14 Amyovc.. .uépac V, nc fa V? in marg. 16 89. SAnv
fe. V, trélece V? in marg.

(B etc.) 1 mporépac B 3.4 tfc mporépac veveac B, cuius schol, h. v. fini-
tur; reliqua inde a lin. 6 e scholiorum codicibus in Lips. (c. 1. t@ d’ riòn)
et Vict, (1. t@ è’ in dio pèv yeveal) optime servata sunt 9 ripaxAfm Lp Vict.
10 post \iméuny Lp ins. tor (sequitur in versu postae ol d' &AXo1 ndvtec BAovro)
14 TA v° 7) dE éw0. Lp Vict.

689q. +B f. 10° ad xò A 250: .... i] yeveds puoi, tro te tòv rariguy
dp’ dv iyeonj@n adròs rel of asrò cvvjlines, al to ròv ddslpav, oì sg”
‘Hoaxle:ddy Ip&doncav. Cox dè tv xaldor rav favroù ral rv diloy, tijs
terne avrov odons yeveàg. naì yde Ò Anyovons fiptoas imdnurices saù ti
tolep [tj] #8 fodivoù Sbrabv dia tetens drodapetv Cv in ras.) diysrar, xaitor
‘plav uovny teldoag tiv pionv Ca in ras.) 7 Gti, Ineudì) i) yevtà tordrovra
Eye Tin, adròg dio ninedoas elc tijv toltn» rareltyero, Gore dio yeveal dy-
Bovinor ip8dencar. odz Sri dì drBeuinar dio dridavor yivm 1ovr6 pnow,
di2 dti dvo mequodinal yevsal ifror toranoviaztiat. ovIOG dÌ tovtov gea-
oBtvror, malto: el Lol tives TOY 0Ùv adtO yNeacdyray, Suows aî mspuodinai
Caagodixal cod.) dio yeveaì diep@dencav. avròs SÌ vavagzos vr tv tv 17
tolrp yeveà yevopivav, oÈ fyov tiv creartsoiior rlixlav nal mods tò moleprir
zenoov, cf. +Eust. 4, p. 97, 18qq., qui Porphyrianis res aliunde petitas im-
miscuit. — Quae in scholio B ante haec verba leguntur (30 recaxortastnosdes
mageinA8egav x1.) in cod. Lp scholio quod h. l. edidimus, interiectis verbis
xal zag &lav, subiuneta sunt; in Vict. in im, marg. ab alia manu ecripta
sunt, Eadem fere in schol. A et (breviora quidem) in schol. L (f. 10%) ad h. v.
leguntur; Porphyrii esse probari nequit.

re 305

tehécac. el dè reveà Méferar fÎj ToÙ TE Î Yeveà N° En tyer:

tixtew xaì yevvàv Teleiwac, fimic

tiv tpraxovtaetà mepiodov Éyer, è

tà éEfxovra €m minpwcac dio &y dio civ reveàc TANPWCAC eic tpimy
5 ein reveàc Bubcac, drrò d EEfikovta xateAéreto, tere dio feveaì dvopw-

év Ti tpitm dv xaraMérorro. cre muv épeépncav, oùx STI dA dvepw-

dio Yeveaì dvOpwrwy èp@épncav, mouc pnciv amtogaveîv, dAdà dio Te-

oùy Sti Kai dvepwrovc gnciv do- prodikàc fevedc, TOUTECTI TÀC Kadov-

Baveîv, dAià dio repiodixàc reveàc uévac dio revedc &v@pwreiac, wc
10 tàc xahovpévac dvOpwrivac, uc ei eì Nere dio tpraxovtaetiac. obtw

ÈXere dio TpraxovtaeTiac, aî KaXoîv- dè Zuwrwv TIvOv TÙV còv aùt@

tu veveaì dvopurreroi. obtw d’ dv dvopwrwv, duc ai reveaì dv efev

Zuvtwv Tvov TÙvV còv aUtd Yev- épeappévar, aùtòc dè vadapyoc tùv

vnbévrwy dpoiwc ai yeveaì &v eTev èv tf tpimm Yeved revopévuv, oî
15 épeappévai, aùtòc d’ dipyor TÒOV Èv firov TÙV crparevcipov fhixiav.

ti) tpitn reved revouévuv, oî firov

Tv crparescipov fidikiav.

taùta tolvuv xaì. tà TodtoIC

Bpora, dc tò dupiforlov èyovta,

20 évdoraZovta deî èEnveîcdar.
rel
(Transiit in schol. *B f. 3° ad yoXwcéuev A 78. *)
Tpùtoc doxeî TTA&twv (Phil. p. 47 E) Avrac fidovaîc prrvupévac
derkvivai ‘în’ dpraîc kai mévdeciv, ‘Ouripov mpÉTEPOV TOUTÌ cuvewpa-

(Vat.) 4 mnp.... V, dicac V* in marg. 7 vevelal dvopérw]y V, ai
avepòrwv V? in marg. 16 olov fiyov, corr. e Lp et Vict.

(Lp ot Viet.) 10 fire pro oirw Viet, —115 sequitar: xal map* 4A\wy: dio
piaxovtaempibec TÀ. (v. ad p. 304, 6) —(B) 24 mpùrov toîTo

1699. +E y 245, IT: dv yùo ed vive ròv dydedir, fror 16 n1te:, gpa-
olv în toitov dvdbar tòv Nicroga, ijror rl teso yaveais. ol ydo malasol
tds yevede lprigitov Fog drv rorduovta. yeved dì Riyerai È roò tlxreto nal
pevvàv telelmors, fjrus rjv toramoviaetij meglodov yer. ò yoov iv 1ò dogny
do teranoviastias ragadeapov nai tv telenv flavvwv sixotag Aiyetar tels
avatar.

21599. Ex hac quaestione, quam interpolationibus turbatam esse, quas
vereor ut omnes indagaverim, nemo non intelleget, fluxisse videtur Epimer. ap.
Cramer., An. Ox, I, p. 197, 128q9. Etiam Eust, 4, p.8, 20 8qq. eam respicere
videtur (cf. praeterea Moschopul., technol, canonism., p. 691 Bachm.). De schol.
6 315, suis locis conferendo, egit H, I, Polak, ad Odyss. eiueque scholiast. cur.
sec, (Lugd. Bat. 1881), p. 107 sqq.

23 Cf Aristot, rbet, II, 2, p. 13786 1.

*) Ad hoc scholium per errorem schol. 4 78 (p. 6, 12) revocavi, quod e
quaestione Vaticana <6' (= schol. 4 121) excerptum est ibique edetar.

306 re

xétoc kaì tòv ITAdtwva didezavtoc. dpràv uèv ràp oùdérrote “Ounpoc
eipnre, x6A0v dè aùriv mpocaropever oiketotépwc, amò tfic yoMfic,
finc év T@ madei xpareî, dyoc dè pepixdar xaì fidovav TM x6dw
qnciv, dyoc pèv Stay Mérn*
TModeiwvi d’ dyxoc réver’, èv dé vi fitop

cmmbecci Naciorci di&vdiya pepunpizev (A 188, 89).
dyouc oùv rapouciav è y6Aoc dpictata, Sv xaì Bupòyv xéxAnxev: nè
x6iov mavcerev Epntvceré te Bupòv (A 192) Gupdv ràp vv tòv
x6iov Èpn, oùx uc dMNaxod TAV wuxriv. STI dè où revvé uévov dpriv
f Avtm, dMà xaì cuprapapéver, dndoî èrì Toò ’AxiAAéwc unviovroc
Aéruv xovpnc xwouevoc (B 689) xaì èrmaywv: tfic Bre xeîr’
dyéwv (B 694). di d’ fdovf cupprràc fi dprà xaì Bn Epecic éen
xal péroyoc émBuplac, éEnreîtar Aérwy: x6Noc dc T° épéenke moXd-
ppové Ttep xaherfivar (C 108), firor èv épécer xa èmouuia Toò
yxaderaive èmoince. mic ov fidoviic péroyoc;

8c te moXù rAuxiwv péditoc xatalerBopévoro

dvdpdyv èv cribecciv défeta: pote xamvéc (C 109. 110)-
xapdiac yàp Erapciv eîvar xaì bppiv èrepopévnv tiv dprilv, Brrep aò-
Tòc év dMorc Épn' è AN & por cidévera: xpadin x6Aw (I 646), xai
émì toò MeAe&ypou*

MA” Ste dij MeXéarypov Edu xéXoc, dc te xai dAlwY

oidaver év ctmbecci véov (1 553. 54).
où udvov dè aùtiv Èmapciv Kai Epeciv drrodedukaciv dAdd Kai Zéciv.
did: xamv® te drrendZer TV Èmapeiv Kai TOÒ dpyicoévtoc Tmupì roùc

(Vat,) 10 unviovtwc V, oc supr. wc serps. V? 17 crideav 18—20
Srep — MeAedypov om. 24 post diò fuit xal, quod postea deletum

(B) 2 olxeiétepov 3 xal iboviv ueuix0ar 6 pepui.. Eev (pars margi-
nis inferioris evulsa est), tum addit: f Bre pdicravov dEÙ tpucchpevoc rrapà
punpo0 tobc pèv dvacticerev, 6 d' ’Atpelònv èvapizo —8 x6Aov ....eev 9
post wuyiv îns.: xal rréAiv èm° GAXov* dyvopevoc, péveoc dè péra ppévec dugi-
puérarva: riumiavto (A 103), tum xal 8T1 0d ...... uévov òpràv KTA. 10 post
cuprapapéver ins, dé 12 Sr dè xai rdovfj se. SPIA TA 13 ante
ue Epic Ex Te Bed x 1° dvopymwyv dméiorto xal 14.16 yaderfivar
vécda: xal èm@vpia T00 yalemalverv. mc odv KTÀ. 18 xapdiac
«.. yeipopéwny TÙv dpyiv = 22.59. èv cThBec............ Av (2)
aòràv Epeciv xal Erapciv dnod. 2489. toùc gb. nupl gomévai

14. 15. +*B f. 249* (subiunct. scholio B ad x025peove 250) E 108: rò dì
Ipénuer dvrl toò dv Epiosi morsi yevic®a: toò qoleniva: xal tòv molv-
peova.

16.17 Eosdem versus de endem re affert Aristot. l. c, lin, 5.

24 Arist, avim. I, 1, p. 403 @ 80: 6 pèv ydo Soefio dvrilumzionos 7 te
sosodrov, d dì fiorw toò regl xagdiav aluaros xal Seguo, cf. Plut. wegl
18. de., p. 442B, V. Hom. cap. 131, Nemes,, nat. hom, c. 21 (p. 108 Plant.), An. Ox.
I, 197, 16. — Quae in scholiis (A, B, 1) ad £ 110 leguntur (cf. A 1 256. 678),
quamvis similitudinem quandam cum nostro loco habeant, tamen, quo Enst. E,

e 307

èp@aluodc tomévar pnciv (A 104). [kai pùv Î Abrm peralver todc
òp@aMpovc, uerafver dè xaì è xamvéc:
fwraréa fumdwvta xaxd pepopurpéva xatv® (v 435).
tò ov dyoc tic dprfic attiov dv, xarviZov TAV Sprfiv, peraiver tàc
5 ppévac*
: uéveoc dè uéra ppévec dugpiuédarvar
miumAavto (A 108).
» TÒ d’ dixoc kai tò dyvucgar Sti pedalve, pnceiv
ayx0opévnv èduvncei, peraivero dè yp6a xadév (E 354).
10 tò è’ dyBecda1 TOÙ dyvucgar mieovacud dnktikfic dravaxtiicewe diapé-
per, Abtm dè’ éxdtepov.] èmuévwv dè tf éEdyer TÉ èrrì tiv dpriZope-
vuv pn
Keîvoc d’ odx é0ÉNe1 cRéccai x6Xov (I 677).
xamyropeî dè TOÒ mABOvC Kai aypiémnta *
18 aùTtàp ‘AxiMAede
drprov èv cthecci BéTo peraAftopa Bupév (I 628),
xai médive x6Noc dé piv dvproc fipei (A 23), mpòc dv kai è rapar-
vv Epn wc èrì dypiov Onpiov-
dl ’Axided, dduacov Quuòv pérav (1 496).
20 Kaì madiv èvdervipevoc tiv Onprwdiav gnciv*
ei dè cò 1° cicedB0dca midac kai teiyea paxpà
ùpuòv feBpéwédorc Tpiapov Tpiaporò te maîdac
&MNouc te Tpwòac, TOTE Kev x6Aov èEaxécaro (A 348992).

(Vat.) 1-11 wncinis inclusimus; v. infra ad h. v. 5 pévac, vac humid.
deleta in texta rescrps. V* 8 dyoc'— peAaiver humid. deleta in text. rescrps.
V? 9 dxGouévn 10, L1 tò — mAeovacudi et Um (in verbo Abmn) — éEdyer
1) humiditate deleta in text. rescrps. V*®° 18 cRécar 14 dypiérntoc 16
“.M0ecaa 18 È.. dypiov V, ènì V* in marg. 19 diyiAAe0 déuaccov 20. 21
P..iv.. cor V, ei V? in marg.

(B) 1.240. .aAuodc 3 pieuopurxuéva —4 tò oùv dyoc
tò T°C dprilc almov xamviZov KTA. = 6 Nér. i... ....... ava: niumiavro
8 8t1 pedalver dè @nclv - 10 tò d' dyvucdar tod dixBecdar mieovacu@ neri...
die apéper 13 cRécar yédov dAl' Eri uaMov mumAdveta: péveoc duolwe
t@ péveoc dè uéra qpévec duqiuéharva: riuriavro (A 103), quae temere illata
esse apparet 14 xal om. 17 yéAoc dé puv divproc fiper corr, ex diypioc dé
puiv x6Aoc fipet 18 èn° dp. Onp. 19 dydAed

p. 1138 extr., maxime ducit, cui plura h, 1, praesto fuerunt, aliunde fluzisse
videntur.

1-11 Quae de fumo bh. l. exponuntur, quoniam iis quae antecedunt, ubi
ad f#o: ira revocatur, contraria propemodum sunt, veri simillimum videtur,
non a Porphyrio profecta, sed aliunde illata esse (eadem fere Eust. 4 108,
p. 58, 8 89. toi rodunedtegov 2Enyovpivoss tribuit). Accedit quod sin-
gula futtilia sunt, velut quod verba v 435, quae de vestibus agunt, ad oculos
referuntar; quae de d7vvota: et &,82082: dicuntur ex iis quae infra. sequun-
tur huc translata sunt,

308 ie

xai Sn tè èv xiviicer dAl’ où Èv cyécer ècriv è x6Moc, Kaddrrep xa
TAV Sprhv Tv èv Kivijcer Pacìv efvar ci giAbcogor, drndoî tà Toradta*
’Atpeiwva d’ Emerta xéioc AdBev, afya d’ avactàc
fimeiAnce pd00v (A 387),
xoi medive 5
TnAeidnc d’ éEaptiIc dtapinpoîc éméecciv
’Atpeidnv mpocéerme xaì obmw Afire x6Aoro (A 223. 24),
uc dv duvapévov kai ravcacdai. Stav d’ Èv cyécer YÉwmTat kai ficuxdZn,
xéTov kadeî. diò nav

eltmep yap te x6Aov re xaì aùrfiuap xatatéyn, 10
aNNA& Te xaì perérmicoev Èxer xéTov, Sppa tedéccn
(A 81. 82),

uc érxwpoîv èacar pèv Tòv X6Aov, mepimoreîv dè TÒv K6TOv, pnview
dè elkétwc, dp’ où xivnBévtoc madiv x6Xoc. taÙrdv dè kai è Buudc,
Stav pù THiv wuxlv cruoivy, dndoî td Xx6dw: dAl’ è uèv Bupòc àrò 16
T0Ò Ove, è dè X6X0c amò TOÙ XOXAY mpocnyspevrai. eimuv roùv*
urti xoXwcépevoc péEn xaxòv ulac ’Aya1rdyv
èndre
Bupòc dè pérac èctì diotpepéwv faciAmwy (B 195. 96),
roi. ride 20
è x6Aov mavcerev épntvceré te Buubv (A 192),
xai médivo xaì udda rep Buuò xexoAwuévov (A 217), eì pi tic
évradba Guuòv TAV wuxiv dkovor [ic Tò &fprov Èv ctmdecci Béto

(Vat.) 1év..vica V, ia V* in ter xa0à xal 6 %Ea0r V, cui V*
suprscrps. ic 8 duvdpevoc 11 tedevder 14 aùro0 (pro dg” ob) xivn8évtoc 16
Bot tòv x6Aov 16 elmbv oùv 21 ijpuricae re (?) 23899. quae uncinis in-
clusa sunt a cod. Vat. abeunt, et recte quidem, nisi forte illa dic tò &rpiov —
@uiév pro genuinis habenda sunt

(B) 9 @nciv om. 13. 14 dic èrxwpo0y èdcar uèv tdv X6Xov èxmoreiv dè
tàv x6Aov (sic) unviev dè elkérwc dp' 0Ù KTA. —14 tabtòv xal Guudc 16
dirò Tfic xoARC xal 100 yoAav 238qg. Tv wuyiiv Aérer wc Tò KTÀ.

9 sqq. Cf. Stoica ap. Stob. ecl, II, 6, 6 (p. 49 Mein.), Diog. L. VII, 114,
Porph. paullo infra de v. pijvis agentem; cf. praeterea schol. B f. 4* ad xdrov
A 83: #dsufe diaqopav xotov eds y6lov .... (id. fere Lp f. 54° ibid.; Vict.
f. 9*; Matrang., An. Gr. II, p. 397, 3). Hinc explicandum quod ap. Apollon.
legitur v. dog: ijros roluzebvior ados xal tò asrò rj prividi, } tò 611y0-
zedviov vir 3’ fn uèv ty mavo yélov (T 67), cf. Et. M. 582, 58: ... 7
ivaropivovea yào deyî) xérog Aéyerai, eb An, Ozon. I, p.197, 14, Contra altero
loco Apollonius y6los ipso verbo xdros apposito explicat.

16 6qqg. +E f 315: ò pèv Wvpòs drò toù Pvsw, ò dè gdlos dò tijs gole.
Svuds SÌ xal z6205 lafov tiv rl tò dedoar «td. (cf. p. 309), e quibus quae
digniora sunt quae comparentur suo loco afferentur. — Ceterum de origine v.
&vpòs cum Platone consentit, Crat. p. 419 E: Svpòs dì drò tie Puosos rel
ticews tÎc doge fzor dv tovro rò Svopa. De v. z6%0s cf. B f. 25° ad y6los
B 241: odrw t}v dx golîc yivopivno toò Bopoò x(ypowy dvopoite: ..... Simil.
Epim, Ox. 1, p, 197, 13,

re 309
ueraAftopa Bupév (I 629). tò d’ dAnktév te xaxéyv te Bupòv
evi ctbecci Beoì Bécav oùpaviwvec ogvera xovpnc (I 636 sqq.)
érì ToÒ x$hov Méretar kai dvrì tfic dprfic TapaNopBaver]. STI dè rapà
TÒ Qderv kai Èreipecda: kai fi yuy xaì Î) dprà Bupdc, dnhoî Mérwv®

5 Tpwcì Qupòv éreîpar (E 510). Ouuòc dè kai x6doc mrpocdaBuv TAV
érrì tò dpéicar xaxdv dravakinciv XwECOAI NMéretar, xai è év TÙù TOLOÙTYw
made ywéuevoc xfip (A 44) aùrika yoùv tòv Nouòv èmdre, xaì
dpacavtoc épuròev*

Ecx® eimn BT T6CcOv èxwcato Doîfoc 'AT6ANwYv (A 64)-

10 did xal érù TOÎ dpicai mi movnpòv duvapévov di’ òpriv Bacdéwc
eipntar »

xpeiccwv Yàp Bacidevc, Ste ywceTaI dvdpi yépni (A 80).
obrwc eipnce kai tò cò d’ Èvdo@i Bupòv dpuvgerc xwépevoc
(A 243), dnAiv TÒ dpactixòv di’ dravaxmnciv mepiéxerv tÒ xWecdar.

15 xaì toivuv tò Xwépevoc d’ è rÉépwv médiv dixero (A 380) dxoucò-
ueda oùx drAc dprizéuevoc, dAlà per” dravarticewc duuvtiriic, diò
xarapéta:, xaì oùtwc duuvéuevoc. xa xwépevoc dè xatà Qupòyv
EuZéòvoro ruvaixòc (A 429) ’Aximiedc Ti dprij dndodcear more TÙv
Tipwpnrixijv di’ dravakinenv duuvav* èretépyetar oùv dià Tfic puntpòc

20 toîc “EXinai kai oùx dmAwc dpriZera. dcmmep Yàp tò dyBetar mpòc
tò dyvutai Eye mepirtevovcav dravaxinev, obTw TÒ XWwecda1 mpòc
tTò xoXodcdar-

ui oÎ roîva AaBévti xoXwcarto ppéva xoupn (Z 147),
vii TOÙ dpyicoein,
26 raîa d’ dmectovAaXIZE Arì bc teprixepavvy
xwopévw,
xai èmérer tà éx TOO xwecda1* STE T° dugi Tupwéi raîav iudccy
(B 781. 82).
èv xiviicer pèv odv x6)oc xaì Gupéc. xai tadtòv dè TH ywecdar

(Vat.) 12 xpelcuv —ywcerar e xWierar corr, Vi 13 yowpevoc 15
yxowpevoc 21 dy..tar V, v V? in marg. 23 pi e pévoc corr. VA. Bévra
V; V? in marg. AaB6 et in text. 1 spr. a scrps. 26 yowpévw V, cuius verbi
litteras yowpév humidit. deletas rescrps, V® 27 xal — èx rescrpa. V* 29 y6Aoc
— T@ rescrps. V?

(B) 6 dpdcar 7 yoov om. 10 dpéca = Baciéwc di dpriv 18 post
xwépevoc addit: dvri 100 duuyiv monicec crapéttwv tiv wuxfiv, tum pergit:
otrw Td dpactixdv di’ aravdxtimciv mepiéxer Tò XWecBan = 16 oòdè &mAdc 16,
17 diò xai xatapata: xal xatà toòto du, diò al xwépevoc xatà Gupdy TÀ.
18. 19 tiv mipuwp. diayavdxtmav (sic). EmpovAevera: odv 20.21 Srep yàp tò dyvu-
Ta mpòc Tò dx0erai Éyer Tep. dyav. TOOTO TÒ X. mpòc Tò xod. 298qg. èv xiv. pèv oùv
xéAoc @updc. xwecdar odv TaÙtdv, Bupòc kal x6Aoc, Tò dè yuecBat dvri T00 cxéz.

6. 6 Dissentit ab Aristarcho, yo5eo@ar v. zolode®a1 et cvyzeioda: inter-
pretato, v. Lebra, Ar. p. 146. — Cf. Eust. 4, p. 65, 15: tò zoec®ar molldue
deyiv Bnloî fuxpaxror.

Scrmanan, Porphyr. Qu. Hom. . 21

310 e

tò cxUZecdar. eimuv yoùv cédev d’ érù oÙk dieviZw xwopé-
vnc (0 477) èrére: où cev Erwre ckuZopévnc dMérw (0 482),
tì dè Toò ’Axiiiéwc xwéuevoc xatà Bupéy (A 429) eimuv roreî
Xérovta*

oî por ceuZopévw mep ’Axardv pitatoi éctov (I 198).
év dè cyécer ufivic, pévoc xa xéTtoc* kai ufivic uèv xaì pévoc
OPYÙ évamdderoc kai Èupovoc: madiv dè pfivic, mpocernpuîa tò ém-
Ttmpntixòv per” dravaxmicewc kai xacotorfac, x6Ttoc vivera, dc Tv
puèv pfiviv éx TOÒ X6Aou varoreîcda:, TÒv dè Kétov éx TOÒ Xwecdat.
Si dè mapà tò pevew fi pfivic» i 10

aùTtàp è pivie vnucì rapfipevoc Wxuméporci (A 488)
xa dANà cù pèv vOv vnucì rapripevoc Wxuméporci

uiivi” "Axaroîci (A 422. 23),
xai Bt1 did TÒ péverv rai xeîcda: ficuxaZovia Kai cirùvta, gncì x eît”
amounvicac (B 772), mapà tò Keîcdar tòv unviovia: xaì è méc ypé-15
voc unwouéc: mdvo* imò unviouby (IT 202). Sn dè pévoc xai
ufivic taùtév: "Atpeidn, cò dè made teòv pévoc (A 282). tic oòv
fi ufivic; x6Aoc, gnci, pù dpedelc» émdrer voùv*

aùtàp Erwre

Mecop” "AxtAMfir pedéuev x6Xov (A 282. 83): 20
xai méiiv dvrì TOO Phvar pù purivie tpn' fa dè x6iov Qupalyéa
(1 260), xaì raucapévw privdéc gna pera XAnEayvti x6Xo10 (1 157).
rai è pedelc tòv x6Xov xa durivitoc peoruwv: d AN udi’ oÙx Axufit

(Vat.) 1 einùv oòv 1.2 xwoppéwnc (sic) — dAé (in verbo dAérw) humid.
deleta rescrps. V? 8 yowpevoc 6 i\rato: Ectov «8 xa.ororfac ko...
10 rapà .. .. ver V, tò péve V? in marg. 11 raphuev.. 13 ’Ayatoîc
14 tò p..... V, éverv V? in marg. 15 .ac V, n V* in marg. 17 pév.. V,
oc V? in marg. 19 Erwce V, y in fine sprascrps. V* = 20 *AyiAft pedén..
22 peraAftavti 28 ’AxiAAfit
(B) 2 où cev èrb 8 èrrì tod "Ax. dé 5 qiAtator écrév 6.7 èv de

cyécer pivic pèv xétoc Uv, xal pic pèv érétav pù Td pévoc dniot Tadrdv,
Ecm yàp xal pévoc òprà évam. xTÀ., quae neque schol, Od. legisse videtur 8
xalom. 11 pivie rrapà vuci mapip. 12 vivom. = 148n om. xal
Exovra cimàv nei 17. 18 tic ov èemi pivic 23 oùx corr. ex oÙx

6 Cf. p. 308,9; Nemes. p. 109; Stob. ecl. II, 6, 6 (p. 49 Mein.).

7sqq. Aristarchum, qui z64ov et pijxiv promiscue a poeta dici voluit
(Lehrs, Ar. p. 138), p7jvt» significare x6rov moluzedvioy interpretatam, dxò tod
bnupivary fyovv iyusio8a: Ce corr. Lehrsii, qui Eust. 4, p. 8, 16 contulit; nisi
potius dwò roò “upsvesr legendum) derivasse, Apollon. docet, v. pijvg. Cf.
Buid. u7vss* deyì fupovos.

8 Cf. p. 811, 17.

17-20 Cf. Eust. 4, p. 105, 13: rò dì ravcacta: zdlov digdg qedter
“Opneos Arestàn, cò dì xade redv pivog, nal ndliv Liccopar peé-
pev gélov.

18 Cf. ad lin. 7 8qq.

re 311

x6ioc ppeciv, dilà pe0riuwv (B 241) xaì è drav mpov xoù
dvapapérwe tèv y6iov alèv EmiZageXwc yaNeraiver (1 514)
Zaperèc ràp tò dvaqaiperov, xa Zapermc oùv x6Moc fl pfivic, STE
xév Tiv° èmizagerde x6Xoc fxoi (1 521)" Tepì ràp tòv pnviév-
5 twv è Adroc. [xaì tò pévoc dè rapà tò péve, pévev dè dxivntov
xaì dtpopov kai pù pevrerv* Èv Ydp toLctbeccipévoc matpwiov
fixa ditpopov (€ 125). Sn ràp tapà tò péverv* Ètir por pévoc
. Eumedév éeti (E 254). xaì uévoc odv yepùv tò Éupovov prov
mpòc tò dpdfacdar ci dè pévoc xeipùv i8ùc pépov (E 506)]. Sn
10 dè tò pévoc coévoc: mavtwc oîov Èudv Ye pévoc xaì yeîpec
damtor (0 450) eimévroc Arc,
€Ù vu, gncì, xai fipeîc iduev 8 TOI cBÉvoc oÙx mer
xtév (0 463).
uc oùv Tò c@Évoc pévoc, obtw Kai x6ioc pevwv pévoc kai pfivic. eimuv
15 yodv xaXeti dè 0eod Èmi pfivic (E 178 confus. c. y 135) érare
oÙ rdpT'aîya dev tpéretarvéoc alèv é6vtwy (Y 147).
Em dè pfivic émmpoîca kaipòv Tipwpiac x6TOv roreî*
ANG re xaiperomicdev Exerxétov, dppa tedéccn (A82),
Tò rap dppa teNéccn: Éwc dv karepracntar xaì Aumiicn Tòv Aumij-
20 cavta. Sri dè mapà TÒ èrxeîcda1 kétoc efpntar, éEnveîtar® 8 Tor K6-
tTov Evoeto Buuw (A 101), xaì 6t1 émimpntiòv è KéToc eic tò dpéicai
ti mownpév*
Zeùc dé ci Kpovidnc dyiZuryoc aidépi vaiwy
aùtòc émicceinciv épeuvav airida mécv

(Vat.) 3. 4 Gre xév mi mic è. X6A. Teoto —5—9 uncinis inclusi; v. infra
ad h. v. 6 criBeci 10 ol èuòv pévoc 15 oùv èmpfivic 18. 19 teEdéM
21. 22 dpdicar ti 24 rayida (spr, na a V* al scrpt.), om, rdav, V!

(B) 1.2 xai 6 dvapalperoc dv xétov 6 xal dtpopov detrita 9 pévoc
detrit. post (@ùc qépov inserta sunt haec: xal $t1 apà ò pévetv tè pévoc*
(€ 498 sqg.) "Apretor d’ Onéuervav doMAéec oùdè péBNBEv odTE Tpwwy
Biac dredeldicav ote Iwxdc, dAl* Epevov vepéAnciv Éot....... (non-
nullae litt. detrit.) tò pévoc cOévoc «tà, lin. 10 11.12 elmévtoc 100 Aiéc gaciv
€8 vv xal fuelc xTA. 14 wc oÙv mapà Tè cOévoc .. pevuv
17 8m dè pic — xérov (detrit.) Bndoî 19 Tè Yàp Sp. tel. èeriv fwc dv xar.
xal xaxucy tòv Aut. 20. 21 xétov &v0ero detrit, 21,22 dpdcm ri 28 cpv

5-9 Quae de origine v. pévos leguntur minime hue pertinent, quoniam
de illo pévos quod idem atque uiv1s significat agitur; qua re facere non potui,
quin a Porphyrio aut omnia aut plurima certe abiudicanda aliunde illata esse
censeam; in cod. B plura, quae aeque inania sunt, leguntur; in schol. Od. ($ 315)
non ‘transierunt,

17 Cf p. 310,7. .

20 +Eust @, p.728,2: 1ò 70s08s dì uargraitaro» dv 1ò ndrov f8e082
dilov yèe Sur 26109 dxé&erog d udros dorto, trel nal tx toò uÉeo8a:, fiyovy
uciote, magdyera. Cf, Et, M. 532, 52, An, Ox, I, 197, 15.

218

312 e

Tficd’ amdTtnC xotéwv, tà pèv Eccetar oùk dtélecta
(A 166 sqq.),
duorov T® Exe xétov Sppa teNdéccn (A 82). xaì may BAN Ocar
Tpwac toîciv xétov aivòv È0ecde (0 449) d0ecde dè èv T@
Bupò dkouctéov, TÒ Yàp aùté ten tm x6Tov Evdeto (A 101). xaì5
eimùv dt TO ’Arapéuvovi kai ÈkmayAwc kotéovto vepécenoév 1°
évì Guuw (B 223) mpocdrer tà ÈKk TOÒ KÉTOU*
vv dii ce, dvae, é0€X0uciv ’Axaroì
méciv éMérxictov Béuevai (B 284. 85).
[kaì Sti uèv fi pfivic pérav xéidov dnàoî- 10
màp Aròc aiyiéyoro x6Xoc xaì ufivic étUX@n (0 122).
dm dè pfivic &ravaxineiv duuvtiKàv mepiéxoucà èctiv È xÉtoc, mapicma
dià ToÙTw®
el um tic Bedc écti xotecchuevoc Tpwecciv
ipòv unvicac: yaletà dè Beod Emi ufivie (E 177. 78) 16
unvicac ov è 0edc eic xétov pedicrata:.]
elpntar toivuv, ét1 #) pèv xatà xivnerv mpéckaipoc dpr x6doc xaì
Bupdc, fl dè per” dravaxticewe dpactixfic éveprera xwecdar Aérerar xai
ceuZecda, è d’ amdderoc yx6Moc pévoc kai pfivic, abtn dè tò duivecdar
Emumpoîca xétoc, xaî Smwc può èmapinpévn perà Nimnc kai dpérewc 20
fi dpr, xaî émwc katà adenciv TOÒ Bupod Yiverar

(Vat.) 1%cta1 = 3 teiécn 4 toîa 5 xétov (paene delet.) &veero Vi,
x6Aov V? in marg. 5. 6 xal elmuv Br: T@ ‘Ar. ècméyAWwC KotÉovni mpocdyer
tà èx tov xér.. (tov V? in marg.) Rectum schol. B suppeditare apparet
10-16 quoniam eadem fere quae paullo ante leguntur modo parum idoneo re-
petunt, uncinis inclusi. In schol. f 815 non exstant. Plura etiam codici B illata
sunt 10 .nAoî V, è V* in marg. 15 tepùv 0ediv V, 00 spr. dv serpe. V'

tmufine 16 elc — pegicrara: bumid, delet. rescrps. V*® 17. 18 poc (in
mpécxaipoc) — dravax hum. deleta in text. rescrps. V?® —18 èveprelac 18,19
vera: (in Aéretar) — pfivic rescrps, V?

(B) 1 andrnc xoréwv detrit. —8 dpolwc 5 teri @ detrit. —xétov
tO. Guu =—7—9 tà èx T00 xér., elmbv "Atpelbn, vOv dA ce xTA. (2064. "Ax.
detrit) 9 post @éyevai haec addita sunt: kal tò oùd’ B0opar xotéovtoc
(A 181) obkoîv diovcépeda tic ele td dpîv èrxeéme prividoc più) ppovrlZev*
dò xal aùrdc èrramerdet èrreEeAGv xal èrrdyer .... . péprepéc elpi
cé0ev (A 186). xal Sti i uèv uivic KTA. 12 trepi .... (interciderunt
in ima pagina) rapictnci did roitwv 15 fepov 18 i) dè xivneic per” drav,
dpacmixfic éveprelac y. ÉY. 19 wc dnéeeroc pèv xéAoc pévoc rat piivic dè Tè dp.
xtA. 21 post yivera: additar: xal mdvra Sca &rxerrar mapatmpeîv paMNov
MEfouv Toùc Tdc pixpàc éENYiicerc rrepl tiv ufiviv xataaANopévovc.

4 Cf ad p.811, 20,

17-21 Scholio f 815, quod haec verba eadem fere qua schol. B ratione
affert, in fine additum: Sxsg oòv rò dzBsra: xeds tò dyvvsas Fzer meorrredon
tj dyavanmios, rodro nel tò zlecda: mods tò z0loS0da1 (== p. 309, 20).

(3000-44 313
rs.
Editum B 1.
uz.
Vatie. *B f. 6* ad fueler A 121.

Tlapatnpeîv deî, wc, Stav èK
mpocwòrov Tivòc èmarerv Adrove
pen tivàc è mommic, mporére
mpocnuaivwv, ofoc Ecrar è Abroc fl
ped” ofac diadécewc Merbuevoc. oi-
tw Yàp Spov Nafgévtec mapà toò
montoò érì tà adrà oîc abtòc
maprivtenre tùv Aeropévwv dkoucé-
ueda, olov elmivtoc TÒOv d’ dp”
ombdpa idv mpocégn (A148),
UBpieticode mpocertéov Ececdai TOÙc
Aérouc, oîor &v Yévorvto mò toù
imopiemopévov: kai méliv mpoer-
mévroc xai piv verxeiwy Étea
miepdevta tpocnuda (c 9), dew-

TTtapampeîv deî, 871, Stav èx
mpocwrov Tivòc perdrew Above
uédAN TiIvàc è mommic, kai mpoXérer
mpocnpoaivwv, oloc Éerar è Aéroc ff
ped” ofac diadécewce Meyduevoc. oi-
tw Yàp Spov Mafévrec mapà toò
momtoò ènì toîc aùroîc oîcmep è
Tomtàc maprirrerde Tùv Meropévwv
àxoucépeda* olov eimévtoc tÒv d’
dp’ imédpa' idv mpocégn,
OBpicrixode = mpocdextéov — Ececdar
Toùc Abyouc, oîo1 &v Yévowto bmò
Toù SrropAerropévov* xaì mAdiv mpo-
emévioc: xai piv verxeiwyv Étrea
mtepbevta, dewpnréov, ei oi pér-

pntéov, el oi èmdyecda: peMovtec Novtec èmdrecda: Abror dvetòn map-
Aéror dveidn mapéyouciv. STav dé éyouciv. Btav dé 8 cpiv eù ppo-

(Vat.) 3 quaestioni per errorem numerus adscriptus est 1°
16 oTor yàp vév.
(B) 5 &m om.; inser. e schol. excerpto

1 nporém

7 mporérm 18 dxovcolpeda

5s4g. Similia sed multo breviora sunt quae ap. Plut, aud. poet. cap. 4
init. leguntur. — Excerpta sunt ex hac quaestione:

+ Lp f. 54° ad 4105 (c. l. xoix’ Gocdpavos, id. Vict. f. 9%): saga-
inentiov Gti, Srav Îx mooddimov rivds indyetv Adyovs pillm Cuélde: cod.)
tuvàs è monte, meoonuatver olog Forar è 16yos. olov elnivra tòv 8 de’
iaddoa dov xeocipn Uferctinove. sal zaliv nal piv vesnetor, Fewgn-
siov el ol pillovtes indyecBa: Abyor Exovow Bvsl8n. Srav dì S equo sv
pooréwy, peovipovs meosdextior Idyovs* poedvinor yde tò ras altlas tav
iveotaudeaor Clornudror Vict.) slneîv al parà custa Indysv tà xountia.
adliv 8) Srav mooslay al dre novpdrseor peregavery Basrueoci,
Bei fuas ov Isx@no0piror dg nospuwr duosetr, tanopivov sal Spuyogosvros
“Odvesiwg Frà tv vixny. ndli» rotvuv uti., v. ad p. 318, 26.

+B f. 5° ad xaxocodpevog Ccorr. e xdx’ deadpevos) A 105: maguenenzior
dri, Bray ix xpocdnov tivòs indynv pHXlm Aéyove è monte, nooonpalver oldg
lovuv 6 Idyos* slxdvros ylo astod tò 1dv d' do ixddoea (adv xeocipn,
d Ayapinvar, SBerorinove. xal wdliv xal piv vernelwor, Lsmenrdoy el ol
péilovres Ixdysoda: I6yor lazovarr dvaldn. Grav 8Ì tò È cpuv fvpeoriar,
peoriuovs xeosdentior Loyovs. nal ndliv Srav Miyn nal sére xovporseor
parepovis Basjxsco:, dei udc riv ley®poopivay de xospor duoveuv,
’OBuvssiwz Gwnyogosrros. ral istada rolvur uti., v. ad p. 318, 26.

314

dc cqpuv eÙ ppovéwy dropi-
cato xaì petéerte (A 73), ppo-
viuovc mpocdextéov A6rouc. ppovi-
pou dé èeni tùc altiac tÙùv vecm-
xéTwY elmeîv, kai perà tadTA èmAYenv
tà momtà. tò pèv oùv dropijcato
dnAoî Tv èEffrnewv xa gpavépwey
tv evecmediwv, olov odTt’ dp*
eoxw\fic émiuéuperar xaù tà
€fic (A 93), tò dè petéerme tò
merde TÒ Tonmtéov, èmarer Yap
oùd’ Ere mpiv Aouuoîo Bapeiac
xeîpac dpézei xal tà fc.

xai érì toò Nécropoc: ® méTto1, È
uéra mévooc ’Axarida Yaîay
ix&ver (A 254), duiyncv éxer ov
evecrbtwv È daropricato, tò dè
àNià meidec0e kai Uupec (A
274) & deî mpérten Mérer. xaì mà-
My dtav eimp* xai TÉTE xovpé-
TEpPpov uEeTE@”wvee Darnmkecci
(0 201), deî fuGc ov peMMévrwy
Aérecdar Abywy dkoverv dc xodpwv
xai &mppévwy, dyndodorobytoc diè
Tùv vixnv TOÒ ’Oduccéwc. ToLOÎTOV
TÙP TÒ toUTWY vv tpixec0e,
véor, kai tà éEfic* mpodewpodvii

(Vat.) 10 perée..v (ut videtur) V, me V? in text.
19 &.e1 V, x V! in margine
23. 24 étav — pere (in verbo perepwvee) rescripsit
26. 27 dioderv — oymAoko (in vynAoXoyoovroc) rescripsit V*

num 137. é&fc
deleta in text. rescripsit V*
vi

(B) 7 rav éemuéruv 9 ode’ in

6sqq. +Lp f. 59. ad 473 (c. 1, dy

véwv àdyopiicato xaì petéerrme,

poviuovc mpocdextéov — Aérove.

poviuov rép écmi TÀC altiac TIYV

évecmedtwy elmeîv xaì perà taòta

émérev tà momrà. tò pèv oùve
àropiicato dnioî tiv éEhmav
rai pavépwceiv Tùv èvectm«éTwY, be
è Mérww oòt’ dp Br° edxwMfic
èmipéugpetar 068° éxatéunc,
di” Evex® apntfipoc, 8v fjti-
une’ ’Arapéuvwv, tò dè per-
éerme tò perà tTaùTa èrayayeîv tò
Tmontéov* èmérer rap: odd’ Sre
mpiv Xoimoîo fapeiac yxeîpac
àpéter, npiv Y'àrò natpì pi-
Aw dépevar kai tà E&fic. xaì tà
émì toò Néctopoc* d mémor, f
uéra mévdoc ’Axarida yaîav
ixdver, dimmer Exe Tv Èvect-
Twy dmep dfopficato, érì dè toù
aNNaà TmiGecde xaì Uppec perà
TÒ dinviicacdar TÀ Èvectnkéta eltrev
È deî mparterv. médiv Stay mpoei-
my* Kai TÉTE xou@éTtepov per-
emuvee Damrkecci, del fue 25
Tv peMoviwy Méfecdan Adrwv
àxoverv ic xovpwyv kai èmmpuévwv,
SynAorXoyobvtoc dià TÙv viknv toò
’Oduccéwe. ToIOÙTOV Yùp TÒ TOd-
Tov viv égixecse, véor, xai tà
éEfic* mpofewpodvmi Yùp fomev è

11 perde vix sa-
20 évecr. è dy. humidate

ras. 15 dpétor 22 elmeîv

joaro xal perbermev): .... 6 dt

Moegrgsos tò uiv dyogroaro du elzev È dyivovro, tò dì perizizev, sl
perà tadra dpelde yevto®a:, cf. Eust. B, p. 226, 15, eundem Porphyrium

afferentem.

12 Zenodoteam amplectitur lectionem, v, schol. int. A A 97.

23 sqg. Cf. ad p. 313, beqq.

l'e

tùp Éomev è romntàc éautòv kai
mpodiatidévii ToÙc dxovcopévove
Tepì TOÒ eidovc TOV Adrwy.
èx TouTwY dè roMà veci Ad-
5 ev TÙv rapewpapévwy Toîc ypap-
uatixoîc. adria tò émì ToÒ Aide”
aùtix’ éterpéito Kpovidnc épe-
Gizépev°Hpnv,xeptopiorc èré-
eccitapafimòny dropeswy (A
10 5. 6), pò voricavtéc nivec m1 mepì
TOÒ péMovtoc Tpétov TOÙ Adrou
efpncev dAMoxétovc dEnyviicerc me-
Tmoinviar* nei dè dr Tapainti-

(Vat.) 2 dxoucovpévove 4 ola.
V, vi V? in text. 10. 11 nep..

see Movroc V,

315

mommic éautòv kai mpodiamibevi
Toùc dxovcopévouc mepì Toò eldove
tv A6rwv.

èx dè ToSTOv TOM Evecni Né-
EV TÙY mapewpapévwv Toîc Ypap-
uatixoîc aùrika TÒ èmrì toò Aidc*
aùrtix’ érerpàto Kpovidne èpe-
BiZéuev “Hpnv xeptopiorc èré-
ecc mapaBAfjdnv dyopeswv,
uù voricavtéc tivec Emi mepì toò
uéMovtoc Tpémtov TOÒ Abyov eipn-
xev, dANoxétovc èEntijcere meroi-
nvtai. pncì vàp dm mapaBintixoîc

evecri VI, &v V® in marg. 7 xpo..ènc
î 100 peMov V? in marg. 11

00 Aéyov correzi; tòv Adrov V
(B) 1 xaì mpodiatibévar ti
13 gacì, correri e V

8 ...toploic (xep evan.) 11 tòv Abrov

4sqq. +*B f. 51° ad iresgdro 4 5: molla Éveoti Adey tòv rageopapi-
voy toîs yeaupatixoîs. adrlua tò 2mì roò Aids: adtiv inerodro Koovl-
dns tesBitipev "Honv uegroulors ixfsoar nagafidnv dyoestor,
pr) vorjcavits vives dAlondrovs tEnyioss menotmrtai. puoi Cqasì cod.) yàe
Gti rapafinzinoîe dyejro Adyous è Zed, napafdlior al dvreferdtov tiv
'Apeodlene ‘Aletdvdom Erixovelar reds ev "Hoas nol Atnvas 1 Meveldo
yevopévn». tò oùv xaoaBiidnv dr perà toò ragafdliewv Riysi, Sreo ela
aor cuyugiverv Riyeiv, xal dti todd” odtws fzer, dyloî È toù Aids Adyog
cuyugirixòg dv' doral pèv Meveldo denyéves alc) &edov, "Hon v°
oysin xal diaduopevnle K—ponîc cod.) ‘A8wn' dll fror ral v6-
copi xaBrpava: elcogdweai tiomeotov, rd d aste pilopperdìs
Calter. n eras.) Apoodizn alsl cappipfiore xal aùtoò njous duv-
ver. nol osx Feriw dxloc rapafoli xal dvrebéracio, dil'' Svrag fos@iorini)
mal xforopos, dis rposîmey fosoda1* dora) uèr Meveldo, pla dè 1 ‘Aletdvdom.
xal i) uèv "Hoa undepov toò Agyove xdusîdev zonparitovoa ual dià tovro nel
soò Meveldov widsota1 dpellovoa, i dè A8nvà dielxopevnie, Bè ‘Apeo8ten
quioperdìs xaì oòx da’ Tilov* ral Gua al uè» véegi ro Meveldov x
tar, 1) dè alel rappipfioxe xal af pv Pempol el5 riowir tiv dyosvav, 1) dè
avrò xijpag dudve: copragapivovia, nal vGv iEscdwaev didpevov Bavi-
s08a:. 6e0dg dea rooslenuev Gti Foe@iarinds d ddyos Farai xal ylevactixòg
xal zagafintixog. — Ex eodem fonte Eust., 4, p. 439, 1, hausit,

10 849. Velut ap. Apollon. v. ragaf&rjnv: olov drarniòg* olov ttanarn-
rixòs, magaloyiotinds .... (id. fere Suid. h, v. et v. magafalio8a:), ap. Hesych.
h. v.: drargrindo, magadoyiorinco, SE dvuifolis macafdllovieo, ch. Et. M.
781, 11. 20, schol. min. 4 6. — Cum Porphyrio consentiunt Eust, 1. c, et a,
P. 1408, 24 (hoc quidem loco praeterea Suidae apposita interpretatione), et
Hes.: magafintixos* ragafdilor, schol, Eur, Andr. 289 (xagafal2épevar):
divel rod destlovoni, dg è comeio: raeafidnv dyoeeses (sequuntar aliae
interpretationes).

316

xoîc èxpfito Aérorc rapaBi))wy rai
àvtezetdZwy tiv ’Agpodime Ale
Edvbpw émoupiav mpòc Thiv “Hpac
xaì “A@nvac tb Meveddy vYivopé-
wny. tò oùv tapaBAfdnv tò perà
TOÒ mapag@Meww Mérer, È eiwdac
Mérew curkpivenv. oi Sri TO60°
otwc Èyer, dndoî 6 Tod Aròc Agroc
curkpitixòc Uv* doraì pev Meve-
Akw dapnyévec eicì 0edwy,
“Hpn 1° ’Apreinxaì dXaAxope-
vnìc ’A@fvn: di fitor tai
vécgpi xa0rpevar eicopéwcar
Téprecoov, tw d’ adte piuio-
uerdàc 'Appoditn aieì rappéu-
BAWwKE Kai aùtod Kfipac dpù-
ver (A 78qg.). xaì oùx Zeriv dmAòc
mapaBorn ai avreétacic, dAN ob-
Twc Èpedictix) kai Képropoc, uc
mpoeîmev: dio uèv Meveldw, pia
» ’ANeE&vdpw, xai f) pèv “Hpa dc

’Apyreia t@ Meverdw èrapxeîv òpei-
Xovca, Î dé ’A@nva dAalxopevnic,
fi dè ’Appodim quoperdie xaì où
am ’INiov* kai Suwc ai uèv vécpi
toò MeveAdou xa@ncee, fi dé dei
mapuéuBiwxe* kai ai pèv Bewpoi
eic Tépyiv tÙV drwwwy, Î) dé ad tod
xfipac àuuver cuprrapapévovca*
Kai vòv éEecdwcac diépevov
davéecdar1 (A 12). dpe@ùc dpa
mpoeîmev Str èpe@rerixòe è Adroc
Ectar xaì yAevactixéc.

méliv Stav émì Tfic Oéndoc
Mem dc Èxer' éumeguuîa kai
elpeto devtepov aùtic(A513),
(Vat.) 2 avreterdZ.v
16 TapféufAwxe
pevnic 29 rrapRéuBAwxe

500. V,

(B) 6 tò perà 100 BdMNew, corr, e V

20 mpoeîrtov, corr. e schol. excerpto (p. 315)

éxpfito Agrorc è Zeùc mapafd)iwy
xal dvretetàZlUv Tùv ’Appodime ©
"AXeEdvdpy émovpiav mpòc Tv
“Hpac xaì ’A@nvéc tm Meverkw
tirvopévnv. tò oùv mapaBAfdnv 5
Tò perà tOò rapaféMiewv Aére,
Errep eiwdaci Ére curxpive. xai
Em TODO’ obtwc Éyer, dodoî d Tod
Atòc Agroc curkpitixòc dv: doraì
uèv Mevelikw àapnyévec eicì
Gedwy, “Hpn t° ’Aprein xaì
àNaAxopevnic A@nvn. dll f-
Tor Tai vécgpi xa@rpeva: eic-
opéswcar Téprecdov, TD d’
adte quioperddc ’Agpoditn
aleì rapuéuBiwxe xaì aùtod
xfipac dpover xa oùx crv
dmAwc mapafori kai dvreEétaciIo,
dA ostwC Èpe@ictIRi) Kai xÉpropoc,
uc mpoeîmev Ècecdar» doraì pèv
Mever&w, pia dè t@ ’AXeEdvdpw,
xo i pèv “Hpa xndeubv Toò “Ap-
gouc kdkeî xpnuatiZovca kai dià
todto kai toò MeveAdou kijdecdar
dpetrouca, f) dè ’Agnvé dAa\xope-
wnic, i) d’ ’Agpoditn puoperdàc xai
oùx dn’ ‘Iiov, xaì Suwc ai pèv
vécpi tod MeveAdou xd0ncbe, f dè
dei mappénpiwxe* kai ai pèv
Bewpoi eic TEpyiv TO dréw, fi
dè aùTò kfipac duiver cuprapapé-
vouca* xai vv èEecdwcev did-
uevov Bavéecoar. dpaùc dpa
mpoefpnxev, STI épedictikòc è A6roc
Ecrar xaì yAevactikòc Kaì mapaRin- 35
xò.

méliv SBtav èrì tic Oénidoc
Mém dc Èyet' éuteguuîa xai
fipeto devtepov abtic, tò

oòv V* in marg. itdpret. VO 15

26 dAXadxo-

20 mpoeîm... (evan.)

tò elpeto où yxpà dkoverv dvrì
ToÒ ripumeev dmAbc, dA dvrì tod
tipwra tò GAngèc padeîv dédouca*
Ende vàp vnueptècpèv di por

simdcyeo Kai xkatdveucov È
àamderm’, éreì obTOI Emi déoc,
op ed cid.

{xal èv dMorc pn eipwtdc p°

10 éX@6vTa deà Bebv, aùTtàp èrw
tor vnjiepréwc tòv puòdov
éviomijcw (e 97. 98)]. xaì tò
elpeati toivuv bmméoev eipév
(1 80) oitwc dkovcépeda» TàAn-

15 0èc dxoîdca BovAbuevoc èEerdZerc*
xaitò ‘Eppefav èpéerve KaXuyd
dîa Bedwyv (e 85)° érdre ràp
adda STI ppovéerc (e 89) *x*
èvicmreîv +4 att

xaì tò vnpeptéwc tòv uòdov
Evicmmcw (e 98) fto dvapapmitwe
26 tAANOÈèc ép* keîtar Yàp bc ei derev
émadnbevcopai cor dyeudf) tòv M6-
ov. kai tòévvere ov dAndfi Mére,

30 Kai tò derde Adv dAngfj év Trowi-
paci Mére* dordi) rap fl toincic. eimvy
oùv dii dre dij perafin®i ai
fmmov xécpov dercov (0 491),

(Vat.) 5.6 f andere
illata esse videntur 13 6m60ev

V! 31M ..inac 82 dAidre
(B) 2 dvrl 100 riparo (?) ankwc

cod. Vat. 13 émmédev elpev

30 Simil Apollon v. dede: ..

317

fipeto où ypà dkoverv èvrì toù
Tipwra dmAwc, dA dvrì toÒ ripura
Tò d)nèc padeîv BéAouca* èmare
tàp vnueptèc pèv di por dré-
cyeo xaì xatavevcov © ané-
ein’, èteì oÙ TOI Em déeoc,
Bpp*eù cid, Bccov èyrù perà
méciv dtiuotatn 0dedc elui
[ereì kai èv dMorc Èpn' eipwrac
u’ èMedvta Beà 0edy, aùTtàp
Èrò TOI vnueptéwc tòv pòdoy
Eviemijcw]. xaì tò eTpear toivuv
omnédev ciuév; Èrù dé Ké tor
xataAézw oltwc dkovcépeda* ei
TAANBÈC dkodcar BovAdpevoc èEerd-
Zerc. xal TÒ ‘Eppeiav épéerve
KaXuyùò dîa dedwv* èrrarer ràp
aòdda d TI Ppovéerc. tò èvicrreîv
dè maparAnciwce où pùv dmAidc tò
elmeîv, dAN° dAnddc elmeîv: ei x°
é0éincoa xeivou Aurpòv die-
Bpov èvicteîv (1 92. d 322), xaì
tò vnueptéwc tòv ud0ov èvi-
cmicw, avapapritwe TAANBÈC épùù*
xeîtar vàp bc ei Aerev èmaAnded-
copaî cor dyeudfi tòv A6rov. kai
tò Evverme oùv dAindfi Mére' Tic
tàp TÒòv dy' dipictoc Ènv, cò
por Èvvere Mofca (B 761), xaì
tò derde mAAv dAndfj év rromjpaci
Aére* dordî Yap Î) moincic. eimuv
yoùv dii dre di perafn@irxai
fmmov xécpov dercov, èmayer

9—12 xal — évicmiicw e lin. 20 sqq. temere huc
16 épuelav
cidisse nonnulla cum ipsa verba tum schol. B demonstrat

18 alda 18, 19 inter
26 dyevdfi © corr.

6 em (acc. evan.) 9—12 cf. var. lect.

<susde dì als 1ò 1iye perilafov tiv

Miley, dxl ulv rav naraloyddnv neogeoopivav 1é liyuy rarazpapivov..., 16

dì da18s dì Gul pèv per ddîjs ...

318

èmérer al xev dij por katà poî-
pav xataXéznc (0 496), Srrep èv
dMorc® mavta xat' alcav Èer-
mec, draxMeéc (P 716). ti oùv
tò Kat’ aîcav elmeîv; oùd’ &v
Erwre dia mapet etmorpi
mapaxAidòv oùd’ &tatiicw (d
347) [xaì Stav dè mpoeimn eî0ap
dè mpocnida (M 353), tò ed@ù
rai dAndèc kai pavepòv dkovcéueda.
médiv Epn Emoc dvtiov nida,
tò divrixpuc xai diappidnv, è èv
dMorc' Epn dvtixpòù d’arépnui
(H 362)]: tod Yap eddéwc Abyov
duvapic Tò uù maper eimeîv undè
mapexkAîvar. kal tò dvtiov dè
nòbda éEnvijcato* TOv oUdév Tor
érùv xpiyw Ermoc (d 350) ci
Tàp i8ù xaî katevavtiov Î6vtec où
xpurmtovtai uc ci K\émtovtec. $0ev
èrì toÙ oÙx dmatwvtoc [ud] xXé-
me véw (A 132). ti oùv tò xAérte
véw; dc x° Etepov pèv xedder
Evìi ppecìv dio dè RAZEI (I
313).

mad È Tomtàc, TOÙ Arapéuvo-
voc péMovtoc Méretv mpòc tÒv

ai xev dij por TÉdE xatà poî-
pav xataléEnc, rep év dMorc®
mévta Kat’ aîcav Zermec, dya-
xMeéc. Ti oùv tÒ at” aîcav eì-
meîv; gncìv oÙd’ dv Erwre d Mia 5
mépet etto: mapaxAidòv
odd’ dmatiicw [kai Stav dè mpoei-
Tm eTdap dè mpocnuda, tò edeù
xal dAndèc xai pavepdv dkovcépeda,
Smep méliv Epn Ermoc àvtioy
nÙda, dnyijcato tò divrixpuc xai
diappiidny, Bmep èv GMorc fpn &v-
Tixpu è’ amrégnpi]* ToÙ Yàp eù-
Béoc Xdrov divauic TÒ pù mrapet
elmeîv dAlà undè maperkAîvar, xa-
Batep érì TÙv obTtw BadiZévtwy.
xaì tò dvtiov dè néda éenviicato*
TUV oÙdéEv TOI èrù xkpiyw
Emoc oùd’ émikevcw' ci yàp iù
xaî xatevavtiov Î6vtec OÙ Kpurtd-
Zovtar, xpimtovci dè pudhicta oi
xAértovtec, 69ev èrì TOÙ dtatdv-
toc xAémte véw. [ti oùv TÒò xAémte
véw;] dc x° ÉEtepov pèv Keven
Evì ppecìv dMo dè eimn.

(Vat.) 7 mepuAtddv 8—13 xal Stay — anépnpi, quae inter se et cum iis quae
antecedunt et sequuntur male cohaerent, Porphyrio abiudicanda esse videntur 9 tò

eÙaèc

12.13 appiiònv (in v. diapphibnv) — pn humid. deleta V? in text. rescrps.

16 apic (in Sivaic) — undè et (17) nyficaro (in dEnricato) V* in text, rescrpa.

16 rapexrdiva 17. 18 t@v — Eroc,

sunt, margini inferiori V* adscripsit

TÒ xe0de vbp
(B) 4.5 tò xar' aTcav elmbv

Vat. 14. 15 rrapefcinetv

toc fuisse videtur; evan.

vi ppecly
bus verbis schol. finitur

20 ol xi..... Tec

27 péMovtoc My... .

6 rraperelmoni
19 oùd’ èmeicw paene evan.

23. 24 ti — véw exciderunt (cf. Vat.)

eltm (litterae nonnullae evanuerunt aut evulsae sunt), qui-

quae in text. tinctura adhibita doleta

21 pù om 29.28

pdc tv KéAya.ta

71-18 cf. var, lect. cod.

22. 23 dratdv-
24. 26 xev

7599. Cf. Vict. M 354: radra nal razéog noopfoso®a: dei, Epn yào el8ao

dè nooonida.

26 sg. +Lp. 4 105 (et Vict, ibid. ; initium v. ad p. 818, 5899): ....

adv

tolvuv ò zomris, roò Ayapiuvovos péilovtos Rie mods tòv Kdlzavra pavti
rando nal tà Eb, npodietimacev rpiv toùs d6y0v$ diù roò xdu' doodpa-

04 319

KaAyavra pdvTi xaxòv, où Tw-
ToTé poi TÒò xpivuov eltac:
alecitortAKdAKÈCTÌ Pida ppecì
pavtevecdar, écoXòv d’ oùTE
sti mw eTmecEmoc oùt’ èTéNec-
cac (A106—8), xaì dà Tfic ++ +4
xaxdy udviiv xaxdv oXddkic dero-
pevovtoc, mporérwv Sri ToIOÎTA
Ecovtar ci Adro pnciv: KaAxavta
10 [uavtiv] mpwricta Kaxoccépe- *B f. 4° ad xaxoccépevoc A 105:
voc mpocéertev (A 105), où xa- tò xaxoccéuevoc où cnuai-
xùc brofieyduevoc® où yàp olév ver tò xakdc Smrofieydpevoc® où
te tò Kaxd@c cuvaleîyar did TÒ Yàp oÎ6v Te TÒ Kaxùc cuvaleîyar
ciuqwvov, ovd’ Ecriv Brrov TÒ Uto- diù TÒ ciupwvov, ovd’ eriv Brov
15 BAétecdar Sccecdar Aéyer. dAda cn- TÒ OtOBMÉYacBa:1 Sccecdar Nérer
paiver tò xaxoccépevoc èv cuv-' ddià cnpaiver Tò Kaxoccopevoc
Gérw pnoév +*** Kaxdpavtiv drro- (èv cuveéTw Yàp eipntar) xaxduav-
xadeî. émrel yàp cca fi deia prun, tic. Emeì yàp Scca f) deia Pwvii, fiv
fiv kai Aiòc dirrerov Èpn — petà xaì Atòc dirrelov Tpn — perà dé
20 dé cpiciv cca dedriet dTpPU- cqpiciv Scca dediiei, dtpuvouc®
vouc® iévar, Aròc drredoc (B iévar, Atòc drreroc —, Aiòc
93) —, Atòc dè drrelor kai oi dè drredor kai oi pavterc kai tic

(Vat.) 1.2 olmoté por Tè xpiyuov fermac 8 dx écr[i] pila 5.6 odd'
èréiecac 6-8 xal — dyopevovtoc ita in codice esse videntur, nisi quod
dropevovtoc mutavi ex dropesovtec 17 excidisse nonnulla videntur; nam
quominus droxaÀeî pro spurio habeatar, scholium hinc excerptum (v. infra)
obstat

(B) 11 xoxoccdpevoc corr, e xdx' dcchuevoc (ut etiam in text, corr) 12
tè ante xaxidc om, 22 dè om., add, Bkk.

v0C, 0ÙZ, © riveg olovzar, nandg Brofiewdpevog, d22' dri nandpavirv dro-
xadco. ine yàe Boca dorlv i) Bela gori, ris dxds dè rav Ledy duovovarr
of pedvens — ds yde 2ydy Bx' Euovoa Bedv — xaxdy dyyelov tij Aids
d6ons dmonalày.
+B ibid. (cf. ad p. 313, 58qg.): .... «al 4rraò@a tolo» mpodietimmee

toòs A6yovg did toò naxocaduavog corr. e udx’ doadpevos), odg, Gs tuves
olovrar, ads Groflewdpevos, GLI Sri nendpavit droxalòv. irel ydo Seca
dor» ij Bela quyij, ts dxds dì tiv Bay duodovarr oî pdvens, did todo
sasogpplter aùtòv alc tovto.

11 Aristarchum 4 105 interpretatum esse xaxdg ve18dpevog Aristonicus
1. c. docet (cf. Lehre, Ar. p. 88), Sequuntur eum non solum Apollon. et Hesych.
v. nou’ dosdpevos, Eust. 4, p. 58, 26; 59, 32, schol. min. h. l., sed etiam ipse
Porphyrius, vel Zvrixav aliquis ibi allatus, in quaest. 4225 hoc loco usus ad
xovòs Sppara, quae Agamemnoni obiciuntur, explicanda (p. 11, 5).

18899. + Vict. 2 172 (docopévn): ragà tv docar, nv del del eius povijs
Aéyei. Cf. Eust. &, p. 964, 64, Et. M. 635, 50,

320

uavterc kai T‘c dmròc TV 0edv
àxovovciv, fimic éeriv Scca — dc
ràp Sn’ dxovca dewùv (H53) —,
amò tfic Scenc memointar TÒ xa-
xoccépevoc, fior wc kaxdpavtiv
aòtòv dvediZuv, bc ei fAere: xa-
xòv divrerov tic Ardòc Scene àro-
xaldiv. où Yap écriv dtd kaxo-
Xoydv, St odd’ Sccav AmAdc tiv
quvàv cnuaiver dAlà TV Befav,
dA dc Èrrì xaxd ypupevov tà Beig
Puvi Xordopùy. xal év dAiorc® où
uèv 1dp tor èrù xaxdv dcco-
uéevwn T6d’ ixdvw, dAl' dyradà
ppovéouca (2 172), où xaxdv
xAndoviZouém, xa dccépevoc
matép’ ècoXòv vì ppeciv (a
115), fior èv faut@ xAndoviZéuevoc
xaì eùyduevoc Beiac Tuyeîv prunc
Tepì tfic émavédov TOD matpéc. rai
Tò oùmoté por 0dvatov mpo-

(Vat.) 17 natépa ècoAòv
(

8 +Eust. 4, p. 59, 21.

4.5 amò to) — dverdlZovtoc, corr. Bkk.

òmdc Tòv Beov dxovovav, fmic
éeriv Secca — dc ràp éruv dn°
dxouca demv —, amò Tfic Scenc
memoinke tò kaxoccopevoc, dvri
toò wc xax6pavtiv adtdv dverdiZwv,
uc el èiere' xaxòv dirrerov Tic
Ardc dcenc dmoxaitv. oÙdE Yap
temv amAdc xaxoXoyrov, Bn oùdè
Sccav dtd TAV pwviv cnpaiver,
Mik TAV Beiav: &AN° Eeniv bc èrì
xaxù xpéwuevoy TÎ dela quwvfj Xor-
dopuv. etpntar dè xai èv dANorc: où
uèv Yap tor èyù xaxdv dcco-
uévn té6d° ixdvw, dii àaragà
gopéouca, où xaxòv xAndoviZo-
uém. xo òcc6uevoc matép”
Eéc0Xòv èvì ppeci muaiver è èv
avrò xAndoviZéuevoc xai eùxduevoc
Beiac TuXeîÎv ruiunc mepì tfic èrtav-
6dov Tod maTtpéc. Kai tò OÙ moTté
uor mpotibceceto Qvuéc èvri

17. 18 èv adr@

9 In verbo doca interpretando cum Aristarcho consentit (v. Lehrs,

p. 88), cf. schol, Hes. theog. 10.

20 899. +Schol. T p. 20 ad f 152 (c. 1. doosro &vpds): derì roò duar-

tevero. mal fmi pailov tic Soons tò Socesbar adtòs ddrjlmerr, ln ròv
ponorioo» Mtyoy: te 8° lBitnv nivrav regalde, docosto d' d1e8q0r.
in’ Gilov linyioato elndy' Sdy8e, ti por Pdvaroy pavreseas Cuor
tegera: cod.). riv dì decav Sri Bela (Gaia cod.) pur) dEnyetcar Miyov do-
cav duogone du Aids. Miysi 8ì avtjy xal xindova- 10826, sl viva
por sAndiva rareds Ivlornore. xIndasv 8ì did tò xAfog Bdévar xal gi
ev È decav duovons, È 12 pdliora qios: nAéoc dvtedro:s. val
avtòs 6 Tyifuazos rareds fpoò xiéos sved, puo, persogopa:, al zov
duosow, al dzst0 revodpevos per còdv ulbos, el mov fr alns. xal
i psydin xal Evdotos pian «Indo, péya xAfog* nev®ero yo Kiroovde
péya xidoc, obvex' ‘Agarol ig Toolnv vijeccir dva e 0001, x00-
ayoosse.' &eln dé puv dupizn dupr, îv8a xavoupato Znrl giteonor
'Agarot, Indi Seca xal opp diiov dyyslot elcuv. For di us dlin, n
dripov priun, 1) ind roò drpov diadidopton neel vuvos dyyedlag pripn: — nol
adi: galexi 8 Exa diipov piun. ual Eyios nolspnuos, dv È xollà
onpiterar, fn 3ì pruno sal tv xindéva mov elenne» piunv d' di one
yovonqoinuev diftese Caic). Gore Sca uèv xal dupr nal xIndav dxl
toò avrod, prpn dì xal drl tic Selag xAndovos nal ir vic dvteomions

tigeceto Bupéc (E 219), àvrì Tod
mpoepavtevero. xal rt uGNNov dirò
Tic Scene tÒò ccecda abtòc èdij-
Awcev è tov uvncmipwv Mérwy
sécd’idemnv mAVTIWY xepaddc,
Sccovto d’ JieBpov (p 152), è
ém° &NNov éEnviicato eimuy* Zav-
0e, ti por 0&vatovpavtevear
(T 420); tiv dè dccav Bn Geia
10 Pwvà éenreîtar Mérwy: fi SBccav
dxovene éx Aréc (a 282). Mérer
dè aùtiv xaì xAndéva* fX00v, el
tivà por xAndéva ratpòcèvi-
cmorc (d 317). xAnduv dè mapà
TÒ xAéoc didéva: kai péperv: fi dc-
cav dxovcnc, fi te xAéoc pà-
Micta péper avopwrrorci (a 282.
83), xaì aùtòc 6 TnAéuayoc ta-
Tpòc éuoò, pncì, xAfoc eùpù
uetépyopar (Y 83), xaì Wyeto
meucdpevoc perà còv xAéoc
(v 415), kai fi perddn xaì Èvdozoc
quun péra kAfoc* meddero Yàp
Kimpovde péra xAéoc (A 21).

Tàv dè dccav, odcav Beiav pwviv,
xai du@av mpocaropever” Gein dE
puiv° dupéyut’ è ug (B 41) xaù
Èv0a mavougaiw Znvì féze-

(Vat.) 11et 16 dxovcerc
pev V? in mg.
(B) 25. 26 wiecciv èc tpotav

diavdilews Cita videtur).

23 ned..to V, de V* in marg.

321

TOÒ mpoepavtevero. kai dti paMov
amò tic Scene TÒ Sccecdar, adròc
édi\wcev èrì TV puwncrripwyv Mérwv
écd’idéetnv mAvTwYV Kepaldc,
Bccovto d’ SAEBpov, toutécriv
éuavtevovio Toîc uwnerfipeiv dhe-
Bpov. ToùTO è’ dAXouv éEnvicatO
elmov: ZSdv0e, ti por Bdva-
tov pavteveat; Tv dè Sccav én
Gela quvi, éEnveîtar Aéywvw* fl dc-
cav dkovcac éx Ardc. Mérer dé
aùmiv kai xAndéva* #Xu00v, et
TIVA por kai xAndéva Tmatpòc
évicmorc. xindé dè mapà tò
xAéoc didéva kai péperv: Sccay
axovcac, ij te Kx\éoc palicta
Péper dvopwrorci. ai adtdc è
TnAéuayoc matpòc èuoò, gneì,
xAéoc eùpù perépyopa1,fjv ov
dxogcw, xal Wyeto meucépe-
voc petà còv xAéoc, et mou
E1° ele. xoì fi perdAn xaì Zvdoroc
piun xai xAndéy uéra xAéoc* med-
Berto yàp Kumpovde puéra
xAéoc, obvek’ ’Axaroì vijecce”
tc Tpoiav avamdevcac@ar È-
ueXAov. tÙv dè dccav, obcav Geiav
Qwviv, xal du@iv mpocaropever*
Gein dé priv dupéxut’ èugi,
xaì tò Èv0a ravougpaiw Znvì

28 mpocayo...er V,

olera: yàe Bslav rav (?) paornv “Opneos #lc tods

pevrng duodeo ds yde dyov Sx duovoa Pady, tavtno 8ì diay8(3008a1
pudròc rqorardofavios dvBesiroo ix ts oluelas foviis' Boca 8° do' dy-
72108 è e xard ndliy dzero ndvra pvnationr ervysedr Davarov
nal xÎe' ivizovea K-a1, alter. » delet.). ragà 760 rò Ira tò dvvinovea.
tò pd» od» dasduavos enpatori rò slenivov: — Dedi secundum codicem, ita
ut multas correcturas quamvis facillimae essent omiserim. Dindorfium, qui
inter schol. 0d., II, p. 740, edidit, erravisse, cam e lexico aliquo eo illata esse
pronuntiaret, vix est quod moneamus.

16 Cf. Et, M. 519, 36: xAydoie, i Gala qrjpn, nagd tò udéog wr. A verbo
xaZò derivavit Herodianus (II, 332, 6).

322

cxov ’Axatoi (0 250), èrreì kai ff
Scca xaì f) dupà Ardc drreror. Ten
dE tic Xin dijuov piun ff dtd + *
sorso e00 dirreliac* edvijv 1°
aldouévn mécioc dijpo1rò te
uUNV (175) riti nio.

xaì dropà mo\vgnpoc (8 150) èv
fi modà qariZerar. fòn dè xal Tav
xAndéva griunv mov elpnke* Pf-
unv d’ éE olko1o ruvò Ttpoén-
xev dAertpic (v 105). Were dcca
uèv xal du@pr xaì xAndwy èrì
toò aùtoò, priun dè èrì tfic Beiac
xAndévoc kai tfic dvopwrimne dia-
MaAficewc* OTETAI TAP + #** Pwv)Y
elvar “Ounpoc, fic ToÙc pévterc
dxovev — dc yàp èrbv òn”
dxouca dewòv (H 53) —, tabmyv
dé diadidocdar undevòc mpoxatap-
Eavtoc dv@purov: Scca d’ dip’
drreroc dra xatà médiv Dye-
To mévtn, pwnetipwv crure-
pòv Bdvatov xai xfip évvé-
movca (w 413. 14), mapà yàp tiv
dra tò è vverouca.

tò pèv oùv kaxoccéuevoc
cnuaiver tò eipnuévov, tò dè xpi-
yuov (A 100) oùk oîd’ Bmwc tò

(Vat.) 1 ‘Axa.ol

1.2 émel — dcca in text, rescrps, V*

PELEcKOv ’Ayarof, èterdà ff) Scca
xaì fi bug Aidc drreléc éerv.
Eem dé mic din fi) difov piiun, fi
Urò toò diipov diadidopévn repi
mvoc drrella, bc tò edvnv t° ai- 5
dopévn mécioc dipo1dò Te pi-
unv, xal madiv xademà d’ Exe
dipov prun. xaì dafopà mod
qnuoc, èv fi moMà gariZeta.
fido dè priunv xai tiv xAndéva mov 10
elpncev* priunv d’ éE otkoro
TUYVÀ mpoénxev dietpic® Were
Secca pèv kai 6u@r) xaì xAndww
érì Toò aùtod, Priun dè xai èrì Tic
Beiac xAndévoc kai èmì Tic av@pw-
mivnc diadaMiicewc* clero Yàp Beiav
elvar pwviyv “Ounpoc, fic toùc pov-
Terc dxoverv — bc vàp évùv Sn°
dxouca Bed —, tabmtmv dè pera-
didocdar undevòc mporardpEavioc 20
àv@purou éx Tic cixetac fovMiicewc*
Seca ddp’ drreroc Wxa xatà
midiiv Byerto mavtn, pynctn-
pwv -cTUYEpPòv Odvatov kai
xfip” èvéemovca, mapà yàp Tiv 38
dra tò évéerovca.

tò puèv xaxoccépevoc cnpai-
ver TÒ eipnuévov, tò dè xpriruov
oùk oîd’ Smwc cnpatverv Tò dAndéc

8.4 nonnulla

verba tinctura adhibita deleta sunt; post drreAiac haud scio an ghun exciderit

(cf. schol. T hinc excerpt.)
xndé.a
V, 8unp V? in marg.
mepl Yàp tiv dra

20 diadidoco..

5.6 dh por Ste piuny, deinde nonnulla deleta
piunv 1. elpnxe V, mov in text, V!

17 ['Oun]poc
25. 26

11.12 mpoén.ev
23 .dv.. V, ndven V* in mg.

(B) 3 post @hun in codice in fine lineae 11, initio sequentis lineae 8 fere

litterne erasae

28 399. +B f. 5* ad A 106 (id. A ibid): xoriyvo» tò to xéagi 18ò rat

mooonris, È radrdv doti 16 Bonfiess

Cf, Eust. 4, p. 59, 18: dedysr

ipsepnvevav 08 nofroté po: tò xerjyvov Feixeg, S fori tò dyattor, dig d
Ioegdesos 3tys, fra paviur naxdv vofcapey tòv diognnor nal sarà
paytevépsvov, Aristarchi rationem Porphyrium sequi, Ariston. 4 108 docet.
— Ambigebat de verbi notione Asclepiades de gramm. (cf. Lebra, Herod.
scrpt. tr. p. 436) ap. Sext. Emp. adv. gramm. (adv. math, I) $ 253, p. 269;

aindéc drMhoîy dmodedlaciv, aù-
Tod dvTiITIBÉvTOC OÙ THD wevdeî dMà
TÙ Kxaxd TÒ Kpriyuov* dvrixerta
dè Tm xaxd où TÒ dAndèc dilà Tò

5 draddv* oÙmUWwTOTE por TÒ Kpr-
yuov Zertac, aiei tor Tà xdk*
Ectì pila ppecì pavtevecoar
Temi dè xprivuov TÒ T@ xéapi fdù
xa mpocnvéc, è taùtdv TD Oupfipec.

10 xaì év dGAiw' OÙdE Ti tw mapà
uoîpav EToc vnxepdèc termec
(£509), où 1Ùp mapà tÒ mpocfikov
tà Kakà Ay6pevcac.

oîua: dè Suorov eva tò pd vTi
xaxdy (A 106) tò alvapétn (IT
31), è cnpaiver tòv xaxwrudv dpe-
20 tiv xexmpuévov. kai è dXo6gppwv
BiamtixMY Exwv ppéovnaw, ai où -
Abpuevoc dè è dioòv Èxwv pévoc,
oùNopévn te pfivic fi éE diood
uévovc revwmoeîca* è yàp tabtnv
25 Èxwv diodc: d Xi’ dAo@ ’Ayiàfit
Beoì Bovdeco® èmaprirer (2
39). tadta odv Mérer toîc dyadév
m xexmpévorc pù bperode dè di’
aùtod tivac* f te YÀp dperà xaì ff
30 ppéwnec xaì Tò pévoc kai Î) pov-
Tiki) tov daddy, ci dè pù di’ aù-
Tv WpedoDvtec elxétwc diafdà-
Aovtar bc Èmi xaxd xexmpévor tò

(Vat.) 2 ....mi@évroc V, dvn V? in mg.
25 dyidAft

17 udvmi e Bévri corr, V!
(B) 4.5 oònwmote corr. ex oòmote
excidit 18 alvapém, ai in ras,

323

dmodedwraciv, aùToÒ dvtitIBÉvTOC
oÙ Tm weudeî ddhd TD Kad tÒ
xpirvov* dvrikear dè Tp xaxd
oÙ Tò dAndèc dilà TÒ dradév: où-
mUTOTE por tò xpriyuov eîtec,
dei torTà xdk” ÈcTì pida ppecì
uavtevecdar. Zen dé TÒ Kxpri-
TUOY TÒ T@ xéapi MdÙ kai trpocn-
véc, è tabtòv T@ Gupfipec. xaì èv
dMw- oÙdé Ti tw rapà poîpav
Etoc vnxepdèc ÉEeimec, oÙ yàp
mapà tÒò mpocfikov tà Kaxà riré-
pevcac. xal è vnxepdi)e oùv èvav-
tioc kaì pi perdépevoc TOÙ diro-
peverv tà Kakà OÙ mwrote tà
xprirva Mére

oîpa dè Sporov etvar tò pavti
xaxòv tp alvapétn, è cnpaiver
KakwTiK)y dperiv xextnuéve, xai
Tò 6Xio6égpwv® cnuaiver Yàp Tòv
Biamtixav Èxovra ppévnav. xaì
oùNgpevoc dè è dioòv Èywv Tò
uévoc, odNopévn dè fi pfivic fi èE
òiood puévouc rewndeîca* è Yàp
tabtnv Èxwv dioéc* dXi' diod
’Axi1) fit Beoì BovNeco” èmrapi-
rerv. taòta uèv oùv Ecm Xérew
toîc dag6v tI Kexmpévorc kai did
Tobde BA&mTOvO Kai pò) Wperodcw
fi Te yàp dperà cal.) ppévneic xa
tò pévoc xaì fl pavtix) toy dvra-
Gv, ci dè ui) di’ adtbv WPeroùy-
Tec dhhà Aurodvtec eixérwe bc èri

4 dind.. V, dAngèc V? in mg.
82 dpero0vrec
9 è, extrema parte marginis evulsa,

23 xal supra lin. scrpt.

18. Cf. Apollon. et Hesych. v. alsagér7, Et. M. 36, 8, schol. B et Lp IT 31.
21 +Eust. 4, p. 15, 15: Ort rò os4opévnv Ioeguorog pèv Svopa Ayer

cvvterov fx rod dlodv xal toò uivos, olovel tiv Fzovoav oviov ritor 6448 g10v
pévos. C£. excerpt. e Moschopul., p. 692, 12 Bachm., et An. Oxon, IV,
Pp. 404, eundem auctorem afferentia,

324

àradév. dia dè elwde cuvtiIBévaI
eic diaoMniv Tivwv bc ducwvépwy,
uc tò Avcrapi (M 39) xal tò
ufitep dicuntep (y 97) xa fi
taxa ’Ipocdipoc (c 73) gen yàp
6 xaxdipoc, uc duoppoc ruvà al
"ov KaxoîMiov oùx dvopa-
civ (1 260) did vàp tOÙ où&
òvopactiv TÒò duclvupov èrecn-

l'x

xax® xexmpévor Tò dyaBàv diapé)-
Aovtar. dMà di elwoe cuvtiBéva
eic diaBoAfiv Tivwv wc ducwvipwy
ofov tò Aucmapi kaì tò ufitep
éuò dicuntep xal fi t&Xa ’Ipocs
dipoc* Ecm yàp è xaxdipoc, dc f
duoppoc yuwh: xal tiv “IAov Ka-
xoîhiov oùx èvopactiv® did
YÙP TOÎ OÙK Svopactiv TÒ ducu-

privato. vupov èrecnunivato. 10

m.
(In cod. per errorem' numero i’ signatum) editum Z 252.
10%, ', xa”.
Edita C 100.
xB-
Editum H 298.
er.

"H dà dMitpéc écci kai oùx dmogwAia eidwe (e 182). dda
Tpoc è dAiriiproc, duaprwAéc, dto@wia dè tà dmaidevta. mic oÙv
dpaprwidc te ef xa oùk drraidevtoc pnewv; aAhà Mérer: mavu fipaprec 20
xai oùx dv dmaidevroc, bc eiwdapev Méfew: BaupudZw, mc copòc dv
fuaprec. GavpdZer dè xal ) KaXuyw, mc amcereî éauti) (taUtm cod.)
è ’Oduccevc, et ud dubcer mepì Tfic éxmoumiic, xalmep oùx Uv dppwy
xai yvwunc Befac eUciveroc Kal Èpucenc.

xd’ et xe. 7
Edita T 71 sqq. et 79 sqq.
xe.
Editum B 88, ubi quod dedi ,,rect. quaestio 27“ errori de-
betur.

17—24 Eadem fere in scholiis e 182 leguntur, in quibus quae codd. HPQ
(D.) exhibent in plurimis cum Vat. congruunt. Contra ea scholium quod cod. T
(p. 76) ib. debetur multo illis uberius ita comparatum est, ut dubium sit, utrum
Porphyriana, quae hic interciderint (e. c. quae de loco » 331 afferuntur), serva-
verit, an quaestionem breviorem, cuius ille auctor fuerit, rebus alinnde petitis
suxerit. Huc ut inclinem facit, quod codicis T in Porphyrianis haud ita magna
est auctoritaa quaeve cum Iliadis cod. B eiusque similium comparari possit.
Accedit, quod neque Eust. e, p. 1529, 51 sqq, plura h.1, legisse apparet. Ne-
que tamen contenderim, quaestionem qualem Porph. ediderit cod. Vat. integram
servavisse. — Aliter Polak, ad Od, eiusq. schol. cur. sec., p. 288.

20 CF. excerpt. e Moschopul., ap. Bachm., p. 695, 28 sqg.

l'A 325
xZ'.
Editum © 233.
un.
Editum A 155.
C) xo”
Editum | 1, p. 131, 9 sqg.
x.
Editum TT 174.
ra.

10 Vatie.

Où ràp Ecav Mipévec vaòoy
dyxoì odòd’ ériwyai (e 404). tivi
dievnvéyaciv émuwraiì Mpévwyv, xal
médev mpocéRaré tic tò Svopa;

15 &pnv obv Bn iwaàv TAV nvoùv
Aerei, dc mov eipnxev* ÈE àvéuov
moiutAéyxtoro iwfc (A 308),
Towjcac dmò TOÙ derv, È cnuaiver
Tò rvéew. èreì dè xal èrrì TOÙ Qw-

20 veîv xataypnetixo pn, ade è’
étaipove (A 461), xaì TAV pwvàv
iwnv xéxAnke- tòv d’aîya mepl
Ppévac ve iwi (K 139). [xaì
TÒ fiuce mapà tò de] xaì pera-

25 gopiòc* \edccw dij tupòc dni-
oro iwnv (IT 127). xupiwc oùv
iwîic Tic mvofic odenc kai ToÒ
drvucdar cnuaivovtoc tò xAécdai,
iwyf Xoimòv fi Tfic mvofic dv ein

80 xAdcic. pn oîv mou: ebdov Bo-
péw bn’ iwri) (E 533), Srrov drvu-

(Vat.) 18 diomvéxaciv
(T) 20 &raîpov e corr.
28 brlwre

21 post

21 érépove

‘12599. Scholio T simillima in schol. PQ Dind. leguntur.

T (p. 83) e 404.

Où ràp Ecav Mipévec vndv
òxol odd’ èrmiwrai. ti dievnvé-
yacv émuyaì Tòv Mpévwv, xoù
médev tò Svopa mpocéRaré tic;
Epn obv STI iwAdY TAv mvodv Mérer,
uc mov efpnxe* éE dvéuoro mo-
AurAdyxto1o iwfc, monov darò
toò dev, è mpaiver tò tveîv. $0ev,
éradi xaì ri TAV Qwvdy xara-
xpnerixic *«* ade d’ étaîpov,
Kai Tv Puviv wav xéxAnke* TÒv
è’ aîya mepì ppévac fiX0ev
iwi. [al tò fiucev rapà tò dev]
xal perapopixòc* \evccw di tapà
vwnucì mupòc duioro iwiv. xu-
piwc oùv Tic mvofic iwfic odenc
xaì toò drvucdar cnuaivovtoc tò
xécda, Bopéw dr’ iwrfj, Smtov

dyvurai fi mvoò toÙ Bopéov [fl Tfic

25 Neicw 27 Tic ..0fc

«éxAnxe sign. scholii finiti 24 Aeicw

Usus iis est

Moschopul, v.technol. canon. ed. Bachm., p.715, 15 899. De v. /wrj notionibus

conferend, Apoll. h, v.

26599. +T p.83 &24%05 (subiungitur scholio supra edito): 094° #r10ya/.
tino oxiany dvipav Torte nagd td lojy ra) tò dyvvoas, Irda sovra
tà xipara 7) 6 dvepos dià tò pr) sdploxetv Blodor.

81 Aristarchum sequitur, v. Apollon. v. loyif, et Lehrs, Ar p.111

Scumaver, Porpbyr. Qu. Hom,

326 LC

Tar fi toò Boppà mvor. xaì émiw- qwvfic xAdcic], aî émiwyai xAngi-
vai puèv oùv fneijcoviar TéTtoI dMi- covtar TéTTOL diiuevor pèv duvape-
uevor pèv duvauevor dè diù tiv vor dè dià tÒ drrò tv dvéuwv
dmò tv dvéuwy cxénnv deracdai cxémmv + +

vadc. 5
LA
(Transiit in schol. *B f. 253* ad î xe C 308, et L f. 401°
ibid., 1)

Tipdc toùc adbuvapiav “Ouripov xamropodvtac éx Toù TOMNAKIC TÀC
aùtàc fricerc moreîv Aérovtac TOvc Te ékméumovtac Kai ToÙc meumopé- 10
vovc drréNove kai xijpurac 7 dimrovpevove mpozerc f) Abyovc fneévtac
mpétepov, df10v cnperodcdai, Bmwc romidAwy aùròc éautòv GAMWwC rai
dANwc épunvever dià divapiv. oîov eimùv tò Euvòc ’EvudAioc (C 309)
xaì éEnmeduevoc mic xowéc* xai te xtavéovta xatéxta, dilwc
Toòto Méywy gnciv: fi 1° ERANT” fi 1° ERaX” dAAov (A 410), xaì
maliv dMwc® fi xe Péporto pera xAéoc f xe pepoiunv (C 308),
ENotupi xev fj xev dAoinv (X 253), kaù mahiv vixn d’ érapeipe-
tar dvdpac (Z 339). rmadiv TÒ Tergicar médiv kai KUxdw repipadeîv
tò Teîxoc kai Siwc TÀ KuKAotepc cuvéyovià TI épunvever Mérwv®
àugì dè teîyoc TAacce moAei (Z 9) xaì mepì d’ Eproc ENacce 20
(C 564) xaì fXace ta@pov ér° aùrd (I 349), eît’ dMwc épun-
veiwy gncì Teîyoc éc dugixutov (Y 145), tò Tépiz xeyupévov. xai
èm° oîkov xixAw mepiéxovtoc: mepì dè xAiciov Bée mavTn (w 208),
ue tò Tepì dè xpuceoc Bée mépknc (Z 320), xaì dAXwc-

(Vat.) 1 n 100 B...à rrvoî) V; oppà V* in mg. 3 di. nivV, d Vin
mg. 9 ‘Opip.. x.myopodvrac Corr. e xammydvrac) V!, pov xamyro V? in
mg. 10.11 xal — xal bumid. deleta rescrps. V* 12 litterae inde a mpé-
tepov usque ad 8r (in v. &rwc) et litterae o1 verbi romiAAwy deleta rescrps.
V#; pro cnpero0c0a eadem man. scripsit cnuelvac@ar —14 x..vèc 15 rodTO
Leguv V, A V? in mg. = &BaAN" d..ov V, MM Vr in mg. 16 péra ...0c V,
xAéoc V? in mg. 18 ..icar médiv = mepidaBetv 19 ép..vever 20. 21 face
24 népine Ode

(T) 1xAGac 4 post cxémny sign. scholii finiti (cf. ad p. 825, 26)

(BL) 9 Xorsopoovrac L—10 post motetv BL 7} ins, 12 cnu. &n BL
15 €BaAX° Bi te BANCT' 1° #8" didov L'— 16 1 xe pépnai pera xpdroc BL
18 inter divbpac et néAiv L ins. schol. ad v. 311 pertinens non Porphyrianum
19 è &\wc B mi spr. lin, serpt. B épunvevwv Xéra BL 21 ‘hace L23
xAicin BL 24 xal tò L

1899. +E e 404: (2r10yal) dievnedzani BÈ rv Uipivor, Sr: timo. eioly
dlipeves pv duvdueror dì did tv dirò 1òv dvéuov oxtanv ditacda: vijas
dii Breviora ap. Eust. e, p. 1540, 25; cf. Hesych, v. &xcmyal.

23 De loco @ 208 Dorothei Ascalonitae rationem sequitur, cf. quae-
stionem in codd. BL ad I 90 adscriptam (Dind, II, p. 376), quam quia ad
208 pertinet, omisimus.

Int. 88 . 327

év dè peròrnw
Aeuxòdv cip ététuxto nepitpoyov fute pinvn (Y 454).
Spa dè dANwy òvopétwv dp@oviav èv Évi kaì taùt@ péper dvdpa
gna BaXwy (Z 7), xaì èmarer tÒòv dè cxétoc dcc* èxdAuyev
5 (v. 11), eît’* “AEuAov d’ dp” Eregpve (v. 12), kai èmpéperr dKl°
dugw dvpòv amnvpa (v. 17), el’ dAiwc- Apficév tT° EùpsarXoc
Kai ’OgéAtiov tEevdpizev (v. 20), eta» xaì pèv TOv réAuce
uévoc (v. 27), adeic "Actiarov dè’ dp° Etepvev (v. 28), èrera*
*’AvtiAoyxoc d’ "ABAnpov èvijpato (v.32), ped” è émpéper’ DUAa-
10 xov d’'EXe Amittoc fipwc (v. 35), elt’ avamadiv: “Adpnetov d’ dp”
Emerta Boîjv dyaddc MevéAaoc Zwòv ENev (v. 37), Èrera èE
Umapyfic* Tòv dè xpeiwv ’Arapéuvwv oùta xatà Aamdpny (v. 63),
Erema è Néctwp guciv: È XN° dvdpac xtefvwpev (v. 70).

15 Hoc denique loco secundum librorum Iliadis ordinem
quaestiones nonnullae sequantur e reliquis codicibus pe-
titae, quae aeque atque Vaticanae, quas quidem hic edidi-
mus, non ad unum locum explicandum spectant sed plures
res complectuntur:

20 Int. 33.
(*B f. 65* ad drpw € 137, L f. 97° ibid., TT).

"Ev pèv toîc dypoîc tàc cikodopàc cbtw Katadérovav: aùlf, xaù
èv tabtm ctadpoi, tvda Eemre tà Za, xaì xAtciar, Èvda xaded-
douciv ci dvepwrror, xa cnxof, Èvaa ErkAeiovci TÀ veoyva, Stav TÀC

25 untépac duéiywciv © elc vouiv èxméumwcei. xaì èmi pèv tic aUlfic*

‘ 8v fà te norudv arpd tr’ eipombxoic diecciv

xpavcn pév t° adific bmepdipevov oùdè dapdcen
(E 137. 38).

«(Vat.) 6 dmriupa 10 éeueMfitoc 11 Eretta, prius e a V! e f corr. 12 cda

(BL) 3 xai taota péper BL 4 Scce xéXuyev BL 6 dmiupa B Zirer®
&Mwc BL dplicov L 7 dptimov L erevdpiZev B, èEevdpidev L 9 avAn-
pèv BL 10 dbpnrovL 120070 B 26 eipoxéroicL

11 Cf. B f. 82* ad twò» £2° Z 87 (id. Lp): xadòy #xessddiov mods dÉalla-
yi» tavrdintos.

21sqg. Quae Kamm., p. 41, ad hoc scholium proposuit domms rusticac
lineamenta in ea re non probo, quod uécevloy ab «647 distinctum interiorem
huius locum esse voluit, cf. quae ad p.328, 2 sq. attulimus. Cetera num e Por-
pbyrii sententia expressa sint diiudicari non potest. — De lineamentis domus
urbanae v. ad p. 829, 10 sqq.

22°

328 . Imm. 33

Mérer dè xaì pécaudov, dti è Tfic avlfic TéTtoc èv pécw éerì riv
drpùv: Bowv dò pueccavAoro (A 548) adlfic év x6ptw dé
na (A 774), td mepiwpicuévy Témw Kai trepiéxovti Tò yupicua fc
auMic. mepì dè tùv cta@pòv*

aMià xatà cta@poùc duera:, tà d’ épfipa pofeîta: s

140),

dniovéri elc TÉTOv Evdotépw Tic avlfic, dv cra@uòv mpocnyspevov
dmò tV Éerwrwy èv aùTtò Zuwwy. diò kai “Hparctoc moreî cta@povc
Te Khiciac te xatnpe@éac idè cngovc (C 589)" xampepeîc yàp
rai écreracuévai ai khiciar did TÒ TIV aUddv pù eîvar toramy: Tò 10
Tp xatnpe@éac èk xovoò Tbv Te kAicubv al tùv craduv dxov-
cova. cnkoì dé, tvea cuvéxAderov TÀ veorva*

bc d’ Stay dypavdor népiec repì poùc dreraiac

éXBovcac èc x6tpov, èmiv Botrévnce xopécwvtai,

méca: dua craipovciv évavtiar, oÙdé TI cnkoì 15

Texouvc', aKM° ddivòv puxwpevar aup10éovci

untépac (x 410 sqg.).
Mérer dè méhiv (1 219 sqg.)

ctefvovto dè cnkoì

apvòv nd’ épipwv* [draxexpipévar dè Exactar 20

Epxato, xwpic pèv tpérovor, xwpìc dè péraccai,

xwpic è’ ad’ Epca1]:
Epcac kadeî è momtàc tc dmaldc xal veorvàc xaì ventevéac ra-
Aa@nvac (d 336) cuuRégnce TadTac èv TOîc puyoîc xaBeîpy0ar.
roi médive

1.2 èv pécw 2erl tiv Body xal drò pecadhoro BL; correri e schol. A
P 112. 657 (v. infr. ad h, v.); Kamm. p. 40: èv pécw èeri* Bodv dmò p. (v. ad
p. 827, 21 899.) 8 xupnua coni. Kamm, 5 épnua B 9 xAiclac te om. BL
dè BL 10 postai xAiclat inserendum esse kal ol craguoi Kamm. censuit
12 post veorvd Kamm., p. 41, dubitanter oùx èereracpévor elci addidit; vereor
ut recte 13 dypavAec néiec L 15 obdé tor L 16 Tcxovaiv Lddivòv L
19-22 in codd. post xaraxéxAeictai (p. 329, 5) legitar: Aérer dè ndAiv crelvovro
dè cnxoi dpviùv tè' épipuv, quae ab illo loco aliena hoc quo transposuimus loco
necessaria esse videntar. Verba diaxexppévar — épcar inserui, quae altero illo,
ubi versus collocati fuerant, loco ut supervacanea omissa sunt; Kamm. verbis
Epcac — xa0eipyGar (lin. 23, 24) et aUta1 — rataxéxAeicra1 (p. 329, 4. 5) sublatis
loco mederi conatus est 23 &pcac BL 28. 24 yaA@nvac B

2.599. C£ Ariston. P 112: Sr. ty xarà dyodv fravdiv plocavlov
2...) of. id. P 667, Hes. péocavio, Apollon. h. v.; id. v. adlje #v z6ere' 2»
16 meguogiopéro tino tile adds » Eust, 4, p. 888, 45.

15 orelcova quod codices praebent nisi transcribentium errori debe-
tur dissentit Porphyriue ab iis quae N 443 de v. oraigriy et oma/gnir
disputavit.

tm. 38 329

Tpwec d’ Wwer® Jiec moXumdpovoc dvdpòc ev adiif

uupiar éctfixaciv dueXry6pevar yéXa Xeuxòv

aZnytc pepaxvîa: dxovoucar dra apvov (A 483 sqg.)*
abita: Yàp èv Ti aùlf duéAyovtar: tà Yàp dpvia èv TÀ cnx@ kataxé-
xAeictai. È ToUtwy Toivuv peragépwv érì tòv Tpuwy geuréviwv
ncive

tv0a ke Xoryòc Énv xaì duriyava Epya yévovto,

xai vò xe cixacdev xatà "lArov mute &pvec (0 130.31)»
mAG@Ncav yàp tfic ’INiou eic tòv èvddtaTOv TÉTOv, wc elc enkòv dipvec.

taùta pèv oùv èv &ypowig* èv dè Ti) TOAGI, dvalorov tù ctaBpoic

te xAMiciac te xatnpegéac idè cnxovc Mérew: mAfivto d’ dip”
aîgovcai te xaì Eprea xaì dépor dvdpwv (8 57). atgouca: dè
ai vyndai croa avec tapà tò Karaidecar imò toÙ fMiov. eîta
adi: xarà yàùp map&Anyiv tfic aùlfic pn tà ÉEprea: év yàp dMorc
tò mafipec Epn*

xal tét° èrù BaXduoro Qupac muxivwce dpapuiac

fngac èEN00v Kai bmépdopov épxiov aùlfic (I 475. 76).
kai mradiv dAlwc Épn: mapèx pera teryiov aùlfic (mt 165). dMMor
dè dxpiBécrepov aldovcac Néfova Tfic aUMic tc crodc, iva pù
tw da Tic avific, dMà tò pèv dererov xaì omaiBpiov addii, ai dè
mépie TOÒ dmaIdpiov croaì afdovcar* aùtdc Yàp Epn*

oùdé mot” écfn
np, gtepov pèv im° aîdovcn edepréoc aùdlfic,
dXio d’ èvì tpodépw mpécdev 0addporo Bupdwy
(1 471 sqq.).

ficav yàp perà tc aidovcac oi mpédopor, dv 'Iidiv Èvdétepor 0d-
Aapotr, odc kai puxoùc kadeî did TOÙTO*

4. 6 quae in codd. post xataxéxAetctar leguntur transposui; v. ad p. 328, 19
8 xevL 9 nAdencav — dpvec om. L' 11 dè BL Ara? miivr6è
dp° BL 14 rapdheywv B 16 mode L 18 rapix (acc. eras.) B 21
Grraitpov B. 26. 27 post 64Xauor Kamm., p.43, î) dépo1 ins., v. infr. ad lin, 10

10 sqq. Lineamenta domus urbanae a Kammero, p. 42, descripta omni
paene er parte recte se habent; nisi quod #aZepovs et ddpove eosdem esse
valt (v. ad lin. 26. 27 ann, crit.), Videtur potius interiorem aedium partem
universam sub voce dopos 8. dopo, atque ita quidem ut et &dlapov et red-
dopov comprehendat, complexus Porphyrius ab exteriore, rj «547, distinguere.

18-27 +A I 473 (cf. Dind. ad I, p. 326, 19): &dZapos piv yao é fo
olmog KEmormog cod.) tig addii, tò dè mod avtod reddopos. al&ovea dè
meglotvlov, tovrioti eds FA10v tereappévn crod. — Paris. ap. Cramer., A.
P., III, p. 68, 32 (c. 1. altovop): al#ovoa dè arod wegiorvios )A(w alBoptva,
Fiyovv launoptvn' fis tò pèv Ivdortow neddoposg, tò dì ivdordzo &dla-
106 [me6dopos, al&ovea]. Eadem fere ap. +Eust. I, p. 764, 45, et in Et. M.
441, 18 leguntur; scholiis B (f. 124*), L (f. 196*), Lp (f. 164*), Horn. aliena ad-
haeserunt, — De a/8ovoa idem +schol. min. & 56: ... af mods Zi1ov rergap-
pivas croal, cf. Apollon. et Hes. v. a/@ovons, Et. M. 82, 89. 49; Gud, 17, 1,20.

330 nr. 33.34.

xékAeto d’ ’Apiitn Aeuxwievoc dupiméiorci
déeuvi” im’ aidovcn Béuevar (n 335. 6),

elta émpéper»
dc è pèv Ev0a xradedde modditAac dîoc ’Oduccede

tpntoîc év Nexéecciv dr” aidovcn épidovmtu: . 5
“AXkivooc d’ dp° EXexto puxò dépov vynioîo
(n 344 sqq.).

Sm Yàp tfic adlfic Evdov eicìv ci dépor, cage mapiceme dià TOÙTWwY-
aùtix” Emerr® avetavTtEc EBav dépov eic ’Oducfioc

(d 674), eîta érare 10
xfiput ydp oi ferme Médwy, dc érevdeto fovdàc
aùrfic éxtdc èmv, o1d’ Evdo@i ufitiv Uparvov (d 677. 78).

[xaì tpédopoc oùv è peratò TÉTOC TOÒ TE dépov kai toò BaMdpou*
dio d’ tì mpodépw mpécdev BaXduoro Bupéwv

(1 473)]. xaì Stav oùv Mérn: 16
di” EEENOGvTEC peyrdpwv EZecde Qupaze
ex pévou eic addmnv (x 375. 76),

èx Tv déuwv Mérer

Tnt. 34.*)
*B f. 132% ad où vu xaì K 165. 20

110... È ® drrò Kovoù tpéroc éerì kai map’ aut@ kai év toîc
Torovto:c* 0Ù YÀp mUwTOT' éuàc Bodc f\acav oùdè pèy fmmovc

1 xédato 3’ dp' iòn L 2 daluvi® Lo 8 Tic adlic Tic aùtic Evdov TA.
B, quae e dittographia orta sunt —11 xipuE B = èméxgeroL'—12 alc
() B &vbo@ev L 13. 14 v. infra ad hL 14 %vi mpoò.L 16 pérapovL
gi praemittantur in cod. haece: od vu xal &Mor Zaci vewrepor vîec
‘Axarav, of xev Zeta ÉExactov èreiperav BactAfa mavtn èmoryépe-

18, 14 Verba xal xeddonos — &vedo, nisi omni sensu carent, non de
Balduo in postica aedium parte sito sed de cubiculo quodam in ipsa aula
aedificato (quale Telemachi commemoratur a 425) intellegenda sunt, quod recte
quidem vestibulo ab interiore aedium parte (30wos) disiungi dicitar. Quae v.
&d3apos notio, quamvis si locum Homericum spectas unice vera sit, tamen cum
iis qui antea (p. 329, 26) apud Porphyrium &dleso: commemorantur tam male
cohaeret, ut ea quae uncinis inclusi ab eo abiudicare non dubitaverim. — Quod
si recte statui, apparet, cur h. 1. neque lin. 13 6 peratò rdmoc tije te alBovone
xal toù dduov, neque lin, 18 2v rd weodéuo aut éx toò meodouov cum Kam-
mero, p. 43, legamus.

21 Scholium etsi habet quae aliunde illata siot et plura quidem, vereor,
quam quae certo cognosci possint, tamen vel propter p. 332, 9 ubi ad fysspara

*) Quod propter ea quae p. 110, 20 parum accurate dixi inter haec Znti-
pata forsitan quis quaerat, schol. H 433, ad Znt. 18°, p. 300, 8, editum est.

nr. 84 331

(A 154) amò Koivoò Yap oudè toùc fmmove fjiacav. dc oi pèv mapà
vnucì gopwvici Bwpriccovto, Tpwòec d’ add’ EtEpwdev Èrì
@pwcud Tedioro (Y 1. 2): èk Koivoî 1àp Bwpriccovro. mavvuxiot
uèv Emerta xapncou6wyvtec ’Axaioì daivuvto, Tpwvec dè
s xatà mtédiv Hd éTixoupor (0476. 77): dalvuvto drnhovén. moXià
dé TOvdE Kacirvntar xaì motvia urinp éMiccovo”, è dè par
àvaiveto, moMià d’ éTaîpor (I 584. 85)* è Koivoî Yàp tò éMic-
covro. drag dè mapaipacic èéeriv étaipov (A 798), &ragod»
où méca Yàp mapaigacic écmiv drag, AMà Tod dradod, Wcer® éx Korvoò
10 tò dra@n' tò d’ ètì TOÙ ÉTRIpov dkouctéov apcevixic. mAdiv oÎ è’ app”
’Idopevija 0wpiecovto* ’Idopevevc uèv évì mpopdyorc cui
eixedoc dAkv (A 252) tò tàp Owpficceto mpocutarxovopev dò
toò Bwpriccovto. xwpncav d’ èmé te mpouaxyor kai gaidipoc
“Extwp (IT 588) èx Korvod tò èxwpncev. eUp” vidv TTetemo Meve-
15 cOffa mANEIMITOV Éctadi”* dugì d’’A@nvaîo1 prictwpec dutfic
(A 327). èx xoivoò tò Ectacav dmò TOD Écradta. Ti) f° évopouc”,
dua d’ dMot dpictfiec Tavayaròyv, dniovéri émipoucav. bc
av TTnAeidnv tiumcopev, dc per dpictoc Apreiwv rapà vnucì
xaì dyrxéuayor Beparovtec (IT 271): amò toÒ dpieroc kai dipictor
20 oi Bep&rovtec dkouc@icovtar. o Ud’ dp’ ZueMe dippw épéZecoa1,
ToANWv Katà oîkov é6vrwv (d 716)- è xotvod dippwv. xapétw
te xaì 1dp® vwiepèc dei rovvatà te xvfinai te maAdcceto
(P 385): wc éx Kovod TÒ malaccovto Anmiéov, xaì èrrì pèv tv 1ovd-
Twyv olkeiwc eipnto, émì dé tè kwnudùv Umaxoveréov. Èk méMioc d’
25 diEecde Béac xaì tpia pira xaprariuwc, oîvov dè pelippova
olvizecoe, cîtov d’ éx perdpwv (0 505—7)" oùte Yàp olviZecde

vot, cò d’ dufixavéc tcci, Yepart. dufixavoc Ydp, mpdc Sv obdè tò Yipdc ni
tunyaviicato, èE où voeîtar tò dvixntoc. odrw Kal èri tic “Hpac' ij udda di)
xaxétexvoc, dufixave, còc déXoc, “Hpn (O 14), tovtéctiv ditinte, mpdc
fiv ovbév tem (sic) unyaviicac®ar, Quae cum-iis quae h. 1. edidimus casu coaluerunt,
unde factum est, ut haec quoque ab editoribus, quos p. 145, 18 secutus sum,
ad X 167 referrentar 11 mpopdyorci cuî îkeloc 15 écraùn’ —dupi 16
écradta èvépovcev 18 muricwpev 21 xat' oîkov 25 dEacee, corr. Vill.

recurritur, inter quaestiones referendum est, cf. etiam ad p. 148, 11 sqq.; 13.
Quae similia sed multo breviora in scholiis ad M 267 leguntur utrum ex eodem
fonte hausta sint necne non constat (cf. ad p. 332, 8).

8599. Cf. Eust, 4, p. 884, 52 sqq.

178qg. Cf. schol. Vict. II 272 (Bkk.): xal dyzéuazor &eourovtes.
drò xorvoò tò piy° deroros. Zilevxos dì dberei.

21sqq. Hine derivatum esse videtur schol. B f.239* ad yovvard te P 386:

. duardiinior dè rò dpi pol raldogeto (v. 387). Fori dè Guosov
16 iva Mocsiddor rat’ dg Etero nal Heol GAlo: (T 1419)" rode
ui» tà yovsara tò maldosero mpocvranovouev, toîs dì mAnduvrnoîs td
mnaldosorto.

332 Imm. 34

oÙte dEecde, dAlà qépere © Noufdvere. xaì madiv: oi pèv Etero”
IZovto xatà ctiyac, fixi éxd&ctw immo1 depcimodec kai mor
xiXa tevye’ Exeito (M 326): où yàp kai oi fmmor &keivto, GAlà tò
eicmijkercav dkovopev © ficav, wc ri TOÙ TOÒ dE ci Tvtea xeîto
àpiia, moò dé oi fmmor (K 407); vraxovcépeda yàp tò eiciv ©
eicmiikercav. où pàv daxAneîc Avkinv xatarxorpavéovciv fipué-
tTepor BaciMfiec, tdouci te miova pfixa oîvév 1° ZEartOv (M
318—20), drmovéti mivova. tà TOLadTA mapampiv tic roddà Nicer
TÙv Zntovpévwv katà tò maparAfcov. Tovrorc dp Sporov tò a Mi
moiù mpiv ppaZwpec0” wc xev xatamavcopev, dè xaì aù-
Toì mavécdwv* kai ydp coiv dgap téde Mwiby Èctiv (B 167
-— 69). ék xoivoò yàp deî Napeîv Tò mavécdwy xaì cqnpaticar cì-
xeiwc toîc éEfic, Tv” fi xaì yàp kal abtoîc d@pap mavcapévorc xaì ta-
xéwc, mpiv èAdeîv tÒv ’Oduccéa, Mbidv ècri* mpoeipntar yàp à ANA mov
dn érrùc éwv Toîcdecci Pévov Kai kfipa @urevei mavtecci
(B 164—66)* tò dè dpap yeîpec duuverv eicì xal fipîv (N 814)
év Umepfat® elpnrar» èmeì eicì vàp kai fuîv xeipec Wcer® dpap dui-
ve. [tò dè aî ràp di ’Oducesvc Te Kai è xpatepòc Atounòne
dd’ dpap èk Tpwwy éiacaiato pwvuyac fmmovc (K 536. 37)

10 gpazépe0® 15 roîcdeci, alter. c spr. lin. addito —188qg. v. infra ad
h, I. 18 al yàp di) ’Oducceve te

1599. +B f. 48 ad #xsiro (sic) I° 327 (id. Lp f. 88% c. |. Fueurro): rò
.Eueivro oùx fore xorvòv drl rv Para», dila xoocvraxovopev tò Forasar,
ds drl roò roò di of Fvrea ueîtai deria, xoò dt ol Parot; Quae se
quuntur: ds Zooduvanod» rodro 16 Foraca»' dploracta: yoòv riv ceiin»
papiy dyri roò irinsio®a:* ) xal ixl doyòv rav farwv tò Fxetvro deuddior,
aliunde addita sunt. — Cf. B f. 137> ad frxot X 407 (id. Lp c. 1. mod dé of rx):
der tò Éordoi cd îemor roocvraortv: od ydo sosvòv tò neîrat.

8 CF. B f. 165% (a recentiore, ut videtur, manu script.) ad pedendio
M 320: #x xosvoò rò w/vovorv. Cf. Eust. M, p. 907, 65 sqg. plurima erempla
simillima afferentem (eadem fere schol, BLLp et Vict. M 267).

12 s9g. +Schol. BQS f 169 (c.1. sol ydg oi»): xal yde dolor adroîs lore
tò dpag ravoaotar.

16849. Cf. B f. 186° ad gag N 814: dpae, dg8lus* tivìs di° lixlte
dpao tialamdtev, slol dè geipes nal fuiv Gora dpuvev. 7 elel sal rpiv
gelose dote dpag dusrur.

18899. Postquam paullo aute (lin. 13) Ape v. ragéws explicatum est,
mirum sane videtur negari, in versa X 638 dae idem posse significare, prae-
sertim cum paullo post dpeeregos idem esse dicatur atque razvesgos. Con-
ferenti Apollon, v. «pag et Et. M. 175, 12 sqq., ubi de variis v. peg notioni-
bus ita agitur, ut nonnumquam quidem rò razéws, sed X 638 1ò alpwidior esse
dicatur, dubium esse nequit, quin verba quae uncinis inclusi e fonte eorum
quae dixi simillimo a librario aliquo scholia transcribente huic loco male inserta
sint. Accedit quod eadem illa de Alexandrinorum loquendi usu verbo paene
tenus in eodem Et. M., p. 175, 24, atque ita quidem ut item de v. cpderegor
ibi agatur, recurrunt.

Unr. 34. 35 388

dfilov où TÒ Taxéwc. darò dè ToÙ d pap Zorev èv cuvnbeig elvar tùv
’AleEavdpéwy TÒ Nérerv dpapei merroinke, tò Ècrreucuévwe xal Tedopu-
Bnuévwe. “’Ounpoc dè dtd TOÙ dqpap merroinke tò &Pdprepor, ci taxi-
Tepor* tòv d° Immor uèv Éaciv dpdptepor (Y 311), firor tayste-
5 por]. moMAdkic dè è momtàe év dAiorc pèv tò mAfipec Mérer, év dMiorc
Sè tò Muréc, xal deî avarAnpoîv padévtac map’ aùtod TI fiv Tò \g-
mov, oîov elmé mou’ bc d’ adtwc Kai keîvo iduyv èTegnmtea
Buud, wc cè, rivai, dyapai te TÉONTA Te deidia d’ aivc
(Z 166.8). [érer civ wcadtwe, STEP Kai Èv tf cumnbeig Méreraa: wcas-
10 twe pe ddikeîc uc kai morAdkic]). xaì dtav oùv Mem: aftwc ràp
eméeco® èprdaivopev (B 342), Aeimev qricouev td dc, îv° i bcad-
Twc Yàp Abrorc udvorc épidaivopev, unyavily dè evpeîv, où Evexa tAnAd-
Beluev, où duvaueda. Suorov kai tò &XX° aftwc d\&inpar dv”
eùdpurmurèc “Ardoc dò (Y 74), routéctive bcastwe dc xarfAdov xaì
15 éE où xatfiABov duoiwc dAidAnpar. obtwc akovcéueda al tò oÙTWw
uiv gaciv paréuev kai miéuev aùtwc (mt 143), Wcasrwe kai
duoiwc. [xtevéer dé pe ruuvòv èévta abtwc Ucte vuvaîxa
(X 124), dcavrwe bc ruvaîka]). abtwc odTtE Beàc viòc giNoc
oùte Beoîo (K 50): icaitwc otte Bedc vide Epefev odTE Beoîo.

20 Int. 35.
*B f. 322» ad deixiZe 2 22 (id. Mosq. ibid., TT).

‘ xsrrirà alkia dè oÙy fi UBpic uévov, dAlà kai TÒ afcyoc, mapà
Toò pù tomévar, è dnAoî tò Kadfixeiv, dc pncew daivu daîta Yépou-

1 &v cuwno' (0' spr. n serpt.) 2 Tò Aérerv tò 2emeucuévwc dpapi merolmee
tò èerrevcuévwe kal xTÀ, (sic) —4 %ac* 8 uicte yOvar drapar té@nnd te
9. 10 verba incluse. e scholio ad wc d' aftuc adscripto orta esse videntur 9
cuvn@elg ut spr., lin, 11, serpt. 11 èméecciv tò îc 14 eopimudec 17.18 verba
inclusa huc non pertinent, quoniam in versu, qui affertur, non ut in reliquis
unum eirwc, sed adrwc adiuneto dere legitur 22 M (p.89 ed. Matth.) c. 1. dc
6 pèv “Exropa diov delie peveaivuv BM praem.: tè deliaZev'dvti t00 UBpiZev

2 Quod h. ], et Et, M. 1. c. ad Alexandrinos, altero loco Et. M., 175, 14
(cf. Gud. 95, 33; An. Ox. I, p. 19, 19), ad. lones et Ephesios refertur. — Omissa
verbi origine Vict. (f. 185') X 538: &pap* dvrl roò farevopivas, dtev nai dpeg-
tegos, cf. Suid. v. epagel, Et. Gud. 95, 36, Zonar. p. 360.

18. 19 Cum in scholio Porphyriano X 47 sqq. de versu X 50 ratione diversa
agatur, contenderit aliquis, in fine quaestionis, quam hic edidimus. nonnulla ex-
cidisse; sed res incertior est, cf. ad p. 143, 11 sqq.

218qq. Scholium ad versum ® 22, cni in codd. adscriptum est, non per-
‘tinere, inde sequitar quod verba illa tò deéufev dvrl rov BBester in codd.
praemissa (v. ann. crit.) iis quae statim sequuntur de v. a/x/a notione contra-
rium docent; idem in scholium ad II 545 traditum quod inter scholia excerpta
retulimus, cadit. Statuendum potius videtur, reliquias esse et pessime quidem
habitas quaestionis, qua de verborum olx/a, alxiteso, desuéiiog, guorantve, Fine
sim. notionibus variis locis occurrentibus Porphyrius egerit.

22— p. 334,9 {*B f. 224% ad desxloowor II b45: [rò desulocmwory dyrl

334 In. 35

civ’ Eorké tor, odtI derxéc (1 70), wc ei fiere: mpérer cor xaì
xadfiker toÙto. STI dè fi alkia kai èrì tod afcyouc drioî* eimùv yàp
toîo d’ AmdAAwY TÉCcav deiKinv dere ypoî (218), età gna
aîcyoc + dimerpov eEnrovpevoc tiv deriav*
fi pév piv tepì cîiua é00 ETdporo giioro 5
Eixe1 axndéctwe,
oùdé piv alcxuver (Q 416—18)
[xw@pnyv ràp di raîav derxiZer peveaivwv (2 54),
UBpizer fi demiZer, ep oîc oùk dv me eltetev* f dvépotov moieî tù
mpécdev kaù oùk éomòdc éaut. S0ev èrarreMNduevoc tÒ pù alkica 10
qrciv*

XA èrrei dip ké ce cudficw KAUTÀ TeEUXE”, AxiMAeò,

vexpòv ’Axaroîci ducw médiv (X 258. 9)]

[où yàp érw c° èxmayAov deuiò (X 256),
mpòc è elmev ofov xwpic TOÒ dmeomdta vevécsar: duicw Tv vexpév.] 15
TÒ dè rapà TÒ xabficov deméhiov Mérer: duwdc Te vuvaîkac fuctà-
Lovtac derxediwc (m 108). fuctaZerv dè TÒ few etc Ufprv-

mc vÙv, et tic Eévoc év fpuetéporci déporciv

finevoc bde né001 fuctarxtboc èE dMeyervfic;

coi t° aîcyoc AWAN te per® dvopwrorci YÉvorto 20
(c 223—5) TÙiv Ydp UBpiv Épn fuctaxtùv perapopixe amò tùv Éixo-
uévuv: où yàp elAxicon ail’ Ufpicon. tò pévtor ÉAkerv eic Uppiv Tpn*
Antùò dè efAkucev, UBpice, Aròc kudpiùiv mapdxortiv (A 580).
xa èk mAfipovc év dMNorc® ÉAxUcouciv derkeMiwc (X 336). rapa-
Tmpntéov dè tà è mArpovc map’ adtp Aerbueva, fva kai tà éAMumdc 25
mpoevnvevuéva èxeîdev dvarinpucwpev. è mAfipovc pèv yàp épn*
mòc xev Eo1 Thde Epra (A 837); éAlimoc dè

2 ràp om. B_ 4 verba aîcyoc — deixtav adeo corrupta sunt, ut quo modo
sananda sint perspici nequeat; pro dmeipov Vill. TT 645 Smep coni. gncelv avrày
alcyovc dmespov coni. Kamm. p. 114 8—13 et 14.15 verba uncinis inclusa, qui-
bus v. dewiZerv aliis atque antea factum rationibus, atque ita quidem ut cum
iis quae antecedunt et sequuntur minime cobaereant, explicatur, scholia esse
una cum lemmatis suis casu huc illatis ‘apparet; Kammer verba inde ab f) deriZe
tantum (lin, 9) pro spuriis babuit 10 èowwbc M 12 cu\Mcw BM 16 Xérera
MU dpodeteB 19 fucraxtfocB = 20 yévnra M 21 pucraxmiv B
22 elAxic0a1 M 22,23 éAxeîv et fiAxncev coni. Kumm. 24 X 336 &Axricove®
dude legitur 25 tà dè M

to dfelcworr). aixla SÌ 06% 1) Pers pévov dila xal rò alezos, maga tò pi
dormiva, è Inloî 1ò nadijuetr, dg puo: dalvv daîvv cod.) Saîra yégov-
civ, Forni tor obri dente (I 70), cis el Fleye: modmei cor xal adrjuer todo.
Sri dè 1 alnia ual Enl tov alogovg Bnloî sinòv yde toro è’ Andilor xd-
cav desxino Greg goot pnol» alsyos tdre1sgo» dinyovuevos tiv dernlar.
[xogiy 3ì yalav desulte: pevealvov dvrl tod dfeite).

16 CF. E { 242: rò ydo magd tò xaBi]xov derméliov diyerar ....

27 Cf. Eust. 4 837, p. 887, 15: Zorgor dè dri tò n@g 1° de For rade

Int. 85 335

mc x° Tor, ef TIC vdI Bedv alerreverdwv
eUdovt® d@pricere (3 333);
xaì Èm1 éAdiméctepov
noce oùv, el tic EÉvoc èv fpetéporci déporciv (c 223);
Bò dè mAfipec* mc Kev or TAdE Zpra;
[Bn dè tò deriZev fror aikiZerv tò pù tomdta moreîv, dijhov è
ToÙ dAià xatfxictar (mr 290. 1 9), tovtéctiv dAl' dvwpoiwrar]. [xaì
dcxn0ric oùv è pù ragùv deéMia, und” ddeyera und” alcuvBeic, dA
A6xAnpoc. èEnveîtar dè aùtéc*
10 àcxn0nc por Ererta Boàc tì vfjac fxo1To
tevyeci te Eiumaci xal drxepudyoic étdporci
(TT 247. 8). tovtw Îcov tò àptepne*
bc eidov Zwév te xaì aprepéa mpocigvta (€ 515)].

3 xal el ti éAA. BM; corr. Vill —6—13 verba uncinis inclusa a Porphyrio
abiudicanda esse recte Kammer vidit 7 dMà om. codd,; addidi propter ea, quae
sequantar, dAl' dvwp. 8 dcxngelc M und alcxuvdetc ante und" ddcyera col-
locant codd,; transpos, Bkk, 11 fuunaca M 12 îcov B toòto fcov t@ dpr. M

Foya; trrelàe deri ndtv dv vos #tîic Hilunaic dest 1 "Hoa dv 16 nd x° Fou,
Ajovv nos dv slm rdde vivd; .

7-18 Cf E s 26: dc xe ud’ doxndrjs] 07480, dozedrjs al doun8ris,
fipovr dBlafiie, è più naddv dermélia und’ dogera' oso loov rò derepiio.
Quibus magis etiam elucet ea, quae supra uncinis inclusimus, propter unum ver-
bum dexé4:a, quo utuntur, quaestioni adbaesisse.

paiizes y Google

PROLEGOMENA.

Cum Praefationem huius editionis id agere voluerimus, ut
quodnam consilium in ea adornanda secuti simus, quales codices ad-
hibuerimus, quidnam varii generis quae contulimus scholiis auctori-
tatis tribuendum sit, iis qui scholiis Porphyrianis uti velint quam
brevissime et facillime perspicere liceat, his, quae illic (p. IlI) pol-
liciti sumus, Prolegomenis, quibusnam rationibus usi rem ita in-
stituerimus demonstravimus. Quorum quattuor, quae constituimus, capi-
tibus de his agetur rebus:

De codicis Vaticani 305 Porphyrii Quaestionum Homericarum li-
brum primum exbibentis auctoritate.

Et buius libri et reliquorum operis Porphyriani librorum fragmenta,
de quorum origine dubitari non possit, cum in aliis Iliadis codicibus tum in
Leidensi Vossiano 64 et Veneto 453, illic quidem saepissime, hic numquam fere
addito auctoris nomine, legi. Ne Porphyrio quaestiones aliunde petitae tribuan-
tur, quaerendum esse, utrum eo uno an aliis etiam intercedentibus lyticorum
Homericorum inventa in scholiorum quaestiones pervenerint.

Porphyrio intercedente difficultatum Homericarum vari generia
solutiones in scholia Homerica pervenisse:
1. De solutionibus ingenii acuminisque ostentandi causa inventis È
earum collectionibus.
2. 3. De solutionibus contra philosophos et sophistas poetam vituperantes
inventis et de operibus inde collectis.
4. De solutionibus contra grammaticos Alexandrinos prolatis,

IV.

De quaestionum varii ambitus variaeque indolis in codicibus BLLp A Vict.
traditarum stirpe atque auctoritate, quaeque ab hac editione secludendae fuerint.

Caput primum.

Inter Porphyrii philosophi libros a Suida h. v. enumeratos
Zntfiuata ‘Ounpixd quoniam non commemorantur, pro primo cui
eorum notitia debeatur auctore is nobis habendus est, qui Iliadis
codici Veneto 454 scholia appinxit. A quo cum duobus libri B locis
(v. 249 et v. 308) Ttoppupioc èv Toîc Znthpaci allatus esset, tertio
loco (TM 175) pleniore operis titulo usus è Tfoppypioc, inquit, èv toîc
‘Ounpixoîc Zntmuaciv obtwc queiv. Ultra undecimum igitur sae-
culum revocamur; namque qui scholium illud scripserit ex antiquiore
fonte transtulisse cum per se consentaneum sit tum ea re probatur,
quod eadem fere in aliis codicibus leguntur (v. ad Znt. ir), qui ex
Veneto illo non derivati sunt. Quicumque autem primus tempori-
bus illis quae dixi superioribus scholium brevissimum e Porphyrii
opere excerpserit, profecto non verendum est, ne ‘Ounpixoîc illud de
suo addiderit; sed non omnis exclusa esse videtur dubitatio, utrum
philosophum Porphyrium an alium quendam eiusdem nominis gram-
maticum significaverit. Neque Eustathius plurimis rrapexBo\wv locis
‘Porphyrium afferens neque Ioannes Tzetzes in Exegesi iu Iliadem
inter eos qui tv &népwv solutioni operam dedissent Porphyrium com-
memorans (in Bachm. edit. schol. Lips. p. 746, 11) philosophum se dicere
innuerunt '), cum ille quidem uno certe loco (u, p. 1723, 49) de rrepì
toò tùv Nuupoòv dvtpov libello agens auctorem eius tèv cogòv
Tlopgupiov appellaverit. Itaque, cum ad Dionysii Thracis inter-
pretem ?), quem cum philosopho non esse confundendum Hoerschel-
mann (Act. soc. phil. Lips. V, p. 2978qq.) rectissime iudicavit (cf.
etiam Hilgard, de artis gramm. ab Dionysio Thr. compositae interpret.
veteribus, Progr. Gymn. Heidelb. 1880, p. 22), tanta in argumenti
et interpretandi rationis varietate nemo facile Zntiuara referenda esse
dixerit, omitti tamen non debet, opuscula quaedam grammatica a

1) Neque in scholiis suis ad haec verba Tzetzes (p. 825, 5) plura attulit:
6 Ttoppiproc xal dv dvdpbv cuM{Aoràv] ètrorficato (ita quidem cod. Lips.) TÀ.

2) Qui in codicis Sangermanensis 291 Excerptis ex Commentariis in
Donatum (Gramm. Lat, VII, p. 328, 12) de synecdoche et hystero protero egisse
perbibetor Porphirius idem esse videtur.

340 Caput primum.

Suida v. ITopgypioc indicata a nonnullis (cf. Bernhardy ad Suid. II, 2,
p. 374, 3; Gutschmid ap. Flachium, Hesych. Mil. onomatol. p. 177;
ipse Flachius) philosopho abiudicari cognominique grammatico cuidam
tribui; quorum sententia, quam a iudicio de Quaestionibus Homericis
ferendo seiunctam nec probare facile nec refellere, si vera est, su-
spicetur sane quispiam, tertio!) huic Porphyrio, utpote homini haud
obscurae in litteris famae, Quaestiones etiam illas posse tribui. Opta-
tissime igitur accidit, quod in codice Vaticano 305, saec. XIV
ineunte scripto, quaestionibus quas continet Porphyrianis non solum
titulus TTopgupiov @irdocégou ‘Ounpixòv Zimuétwv fiBdiov a’, sed
etiam praefationis loco epistula Anatolio, quem Neo-Platonicum
fuisse constat, inscripta praemittuntur.

Sed libellus ille Vaticanus non eo tantum nomine summi momenti
est, quod philosophi Platonici Zyripata ‘Ounpixà esse docet: pluris
etiam eam ob rem faciendus est, quod quanam Homeri codices in
Porphyrianis auctoritate quotque scholia ex eodem fonte petita sint
eo uno duce constitui potest. Dignissima igitur Zntijuara Vaticana
sunt, de quorum fide et auctoritate diligentissime quaeratur, quippe
quae fundamentum quasi sint, quo haec nova Quaestionum Reliquia-
rum editio superstructa sit. Quod si probaverimus, non esse cur
auctoritas eorum in dubium vocetur, etiam omnis facillime, si qui
forte cui restat, de Porphyrio Platonico Zntnuatwv ‘Ounpixòv auctore
serupulus amoveri poterit; quo amoto etiam ad iudicium de libris
grammaticis a Suida commemoratis ferendum (quod ceterum non huius
loci) nonnihil lucrabimur. :

Pugnaturi autem pro Zymuétwv Vaticanorum fide verendum herele
non est, ne ut rhetor ille antiquus defendisse incusemur quem nemo
reprehenderit, si quidem ipse Valckenaer, de Porphyrio egregie
ille meritus, de Quaestionibus illis ita iudicavit (op. II, p. 145),
aeque atque opusculum de Antro Nympharum et fragmenta de Styge
Stobaeana ex eodem in Homerum commentario, quocumque fuisset in-
signis nomine?), ortas eas e codicibus nonnullis scholiis instructis
excerptas, vel potius, quod magis ei videbatur probandum esse, ex
uno codice transcriptas esse. Praefationem in codice Vaticano Quae-
stionibus praemissam non ipsius Porphyrii esse eum iudicasse, sed
pro subditicia habuisse vix est quod addatur. Hac quidem in re qui

1) Vel adeo quarto, si modo recte Gutechmid et Flach 1. c. etiam astro-
nomum quendam Porphyrium a Suida cum philosopho confandi constituerunt.
Sed exstat TToppuplov priocépov eicaywrà elc tiv droteNecRATIKAY T00 TTtOAe-
pafov, qui libelli titulus vel ea re commendatur, quod etiam Proclus in idem
opus commentatus est.

2) Defendit Valckenaeri hanc sententiam Iul. Wollenberg, de Porphyr.
stud. philol, diss. Berol. 1854, thes. 3.

Caput primum. 341

cum eo fecerunt'), Noehden, de Porphyr. schol. in Homer., diss.
Gotting. 1797, p. 4. 6, et hunc secutus Heyne, Il. vol. III, p. LXIV,
in eo dissenserunt, quod Quaestiones Vaticanas non e commentario
* quodam Porphyrii sed e maiore Quaestionum eiusdem collectione ex-
cerptas esse voluerunt, quam Zntipata sive, ut est apud Suidam,
Cippuxta Znmipara inscriptam fuisse Noehden, p. 11, existimaverat.
Nostra memoria qui simillima protulit Val. Rose, Ar. pseudepigr.
p. 149, quo modo de praefationis auctoritate iudicaret non addidit.
Alii denique, ut Gust. Wolff, Porphyr. de philos. ex orac. haurienda,
p. 16 sqq., praeeuntibus non solum Holstenio, de Porph. vit. et
script. p. 47, et Harlesio, ad Fabric. B. G. V, p. 742, sed etiam,
ut certe videtur, Lehrsio, Arist, p. 220. 223, cum de libelli Vaticani
auctoritate non dubitarent, vel omnia vel multa certe quae scholiastae

et Eustathius praeterea ex eodem Porphyrio afferunt e commentario»

repetiverunt, quo, ut Wolffii verbis utar, per totam Iliadem et Odys-
seam et vocabula explicasset et formas et sententias, de lectione
versibusque spuriis secundum Alexandrinos egisset, de rebus solida
cum doctrina disputasset.

Sed quae Valckenaerio, contra quem nonnulla iam protulit Basil.
Lannav. Gildersleeve in dissert. de Porphyrii stud. Homer.
(Gotting. 1853), p. 5 sqg., praecipua exstitisse causa videtur, ut de
fide Quaestionam Homericarum dubitaret, praefatio, quam Andreas
Asulanus libello illi, quem Venetiis 1521 edidit — pro editione
principe Valckenaer habuit — praemisit, ubi hunc (Porphyrium), in-
quit, igitur ex antiquis excerptum excemplaribus et solerti nostra (ut
vides) repurgatum opera tibi nunc damus, daturi propediem et Didy-
mum ct Aristarchum et quosquos alios huiusmet authoris optimos inter-
pretes ex imis librorum sepulchris eximere potuerimus, eam nihili esse
facillimum est demonstratu. Etenim tantum abest, ut Asulanus ullum
codicem adhibuerit vel adeo, id quod iactat, e pluribus quaestiones
illas excerpserit, ut nihil praestiterit nisi ut editionem principem,
quam tribus ante annis Ianus Lascaris Romae (1518) ediderat,
cum omnibus paene vitiis erroribus verbis falso aut additis aut omis-
sis, paucissimis quae perspectu facillima essent typothetarum erratis
mutatis, repeteret. Petiverat autem Lascaris Quaestiones illas ex
eodem, de quo hic agendum est, codice Vaticano 305, qui unus

1) Ipsius Porphyrii praefationem a scholio K 252 servatam esse Heyne
existimavit,

2) Librum rarissimum e copiis bibliothecae Acad. Georg. Augustae com-
modatum cum edit, Asulani contuli. Inde ut unum afferam sed maxime insigne,
cum codex post quaestionem XV eas quae sequuntur ita numeret: 1, 16, I°,
10° (pro eo quod debebat esse 19°, 12°, tn/, 18"), Asulanus Lascarim secutus 16°, 12,
i (sic), 10° dedit, nisi quod pro ig' hic éxxaidéxarov habet.

Scumapsr, Porphyr. Qu. Hom. 28

342 Caput primum.

opusculum illud exhibet. Sed codex cum plurimis locis mendosissime
scriptus sit, plura etiam menda editor libello intulit, quod eo graviore
studia Porphyriana detrimento affecit, quod nemo eorum qui postea
eum ediderunt'), codicem denuo insperit. Velut quantas turbas ea
res civit, quod, cum codex TTopgupiov qiiocépou ‘Ounpiòv Zommpd-
tw BiBAiov a’ nuncupet, inde a Lascari editores TTopgupiov qiào-
cépou ‘Ounpixà Znripara vel simil. (ef. not. 1) pro eo supposuerunt.
Est autem codex Vaticanus, in quo praeter plurima alia etiam
Porphyrii Quaestiones Homericae leguntur, miscellaneus bombycinus
forma maxima paullo minore saec. XIV exaratus. Contulit Quaestiones
compluribus ante annis in usum meum Hugo Hinck; qui quae de
totius codicis condicione deque variis quos continet libellis mecum
communicavit hic omitto, quoniam diligentissime de iis egit FI G.
‘La Porte-du Theil, Notices et Extraits des Manuscrits de la
Bibliothèque Nationale, tom. VI, p. 4965qq., atque ita ut alteri cum
altero prorsus conveniat. Leguntur autem Quaestiones inde a fol. 171*
usque ad fol. 184”, ita ut praecedant Nicandri Theriaca cum scholiis
(f. 139—170), sequantur (f. 184>—190*) primum quidem Heracliti
Allegor. Homer. inde a capitis 41 verbis .... Geîva1 BaAétT) Kai tap-
tépw usque ad finem, atque ita quidem ut novo titulo non addito ?)
spatio tantum vacuo duorum versuum capaci a Porphyrianis diriman-
tur (cf. Heraclit. ed. Mehler, p. V), tum (f. 190*—195*) TTopgupiou
mepi toò èv ’Oducceia Tùv Nuupùv dvrpov, quem libellum excipit
‘Hpaxdeitou avacxevà fi Gepareia pidwv TÙY mapà qpuciv Fapadedo-

1) Praeter Asulanum, cuius de editione vid. v. Goens, Porph. de A. N.,
praef. p. XVII, Iac. Bedrot, subiunct, Didymi quae vocabantur scholiis in
Odyss., Argent. 1539, Micyllus et Camerarius in calce edit, Homer. Udys.,

Basil. 1541. 43. 51, Ios. Barnes in edit. Homer. Iliad., Cantabrig. 1711. Quae
editiones, si a Barnesiana discesseris, praeter paucissima quaedam correcta vel
mutata, quae indigna sont quae afferantur, una ex altera adeo pendent, ut si
unam noris, omnes noris. Barnesius autem pro 82 quaestionibus, quas superi-
ores editores (secundum codicem) erhibuerant, 30 constituit, atque ita quidem
at vy' cum 18°, et 10° cum x in unam contraheret. Respondent igitur numeri
Barnesiani 19°—1Z' codicis numeris 1e°— in/, Barnesii in’ et 10° et eiusdem N°
codicis 10°—xa' et xB—AB° Idem etiam titulum opusculi paullulum immu-
tavit. Cum enim Lascaris quique eum secuti erant titulum libri ita, ut supra
attuli, constituissent, praefationi et primae quaestioni TToppupiou quAocéqov
‘Opnpuxòv Zammudtwv rP@TOY praemiserunt, ipsi autem primae quaestioni a'
non addito, secundac F' apposuerunt; Barnesius autem TToppupiou 700 peydiov
quà. ‘Op. Zntnudiwv rpòtov praefationi ita praefixit, ut verbis quae eam er-
cipiunt (nt. a’): &ntodpev tv voîv TobTuwY Kal tÀc AfEeic- eTui pèv odòb’ &Min
ddòc Eccerai xrÀ., A numeri signum adderet. Ita cum Tlopgupiov xTA. Inmm-
pdrwv rp@tov pro opuscali titulo habuit, a vero inscius non multam abfait.

2) Ita explicatur, cur in indice opusculorum, quae in eo volumine scripta
sunt (Not. et Extr. VI, p. 518), Heracliti Allegoriae non numeratao sint. —
Qui factum sit, ub unus cum altero libello tam arte cohaereat, v. infr, Cap. IlL

Caput primum. 343

. pévwy (f. 195>—199*); reliqua (v. Not. et Extr. tom. VIII, p. 248 sqq.)
omitto.

Exaravit codicem Theophylactus Saponopulus s. Sapono-
puli filius. Etenim cum Theriacis in fine subscriptum sit èteAeubon
TÒò mapòv PiBMov tiv Onpiaxdv toò Nixavdpov katà Tiv Kr Tod
*’Ampidhiov Tic 18° ivduitmivoc, Tpagèv dià Xepòc OeogpuAdktov Tod
Camwvoroviov. Kai ci avarivicxovtec obv adté, dénciv moreîre did
Tòv Kupiov mpòc Bedv, iva dpeciv dn por dv ènAnupéinca duerpwv
dpapmudtwv (Not. et Extr. VI, p. 518), aliae autem manus in variis
quos continet libellis scribendis praeter paucissima quaedam, quae in
primis paginis, postea additis, et in ultimis leguntur, non occupatae
fuerint (ibid. p. 496. 97; VIII, 2, p. 251, quod iudicium Hinckius
confirmavit), sequitur, ut cum reliquis opusculis etiam Porphyrii
Quaestiones ab eodem scriptae sint. Tempus a Theophylacto indi-
catum annum esse 1314 cum du-Theilio Gardthausen, griech.
Palaeogr., p. 340, statuit. Quaestiones autem cum in codicis parte .
posteriore legantur, ubi plurima et humiditate deleta et erosa sunt,
altera manus ea, quae sic interciderant aut evanuerant, in mar-
gine vel in textu addidit aut repetivit; eadem menda a priore scri-
ptore commissa correxit. Quae additamenta cet., sive, id quod
Hercher, Herm. V, p. 292, suspicatus est, Lascari typothetarum
commodo consulenti, sive ignoto homini debentur, nihil certe eo ducit,
ut plus quam coniecturis iis tribuendum sit, eo solum nomine nostris
praestantibus, quod in verbis nonnullis quae nunc quidem prorsus
evanuerunt plura tum litterarum vestigia apparuisse cousentaneum
est. Numeri singulis Quaestionibus adscripti prioris manus sunt.

Iam vero apparet, Zntiuata ‘Ounpixé longe alia ad nos pervenisse
ratione atque Valckenaerius coniectura assecutus erat. Theophylactum
enim illum in Nicandro eiusque scholiis, Porphyrii de Antro Nym-
pharum libello, Heracliteis cet. trauscribentis officio contentum fide-
literque funetum Znripora illa vel ex uno vel ex pluribus Homeri
codicibus scholiis instructis sublecta pro peculiari opusculo venditasse
nemo sanus contenderit. At potuit fraudem superiorum temporam
bona fide repetere. 4‘Potuisse’ illud ut negari nequit, ita causae, cur
grammatico cuidam saeculo XIV superiori talia imputemus, mune
certe non adsunt. Quod enim olim Valckenaerio, p. 146, eumque
secutis Noehdeno, p. 6, Heyneoque, p. LXIV, mirum videbatur, libro
Znmpuérwv “Ounpwòv (ita tune titulum ferri supra diximus), qui
secundum Praefationem olov mpoyvuvacpa t@v ec Tòv momtiv drw-
vwy se esse vellet, eadem fere contineri quae in marginibus codicum
Homeri, sed plurimis praeterea scholiis huic libro ignotis aucta, oc-
currerent, ita ut, cum scholia ex amplioribus mpayparetaic in prae-
fatione promissis derivata esse existimarent, in eo haererent, qui

23°

344 Caput primum.

factum esset, ut de iisdem rebus in utroque opere eadem ratione vel _
adeo iisdem verbis usus Porphyrius ageret: id nihili esse vero Quae
stionum Vaticanarum titulo, de quo nune constat, evincitur. Hic
enim cum primus tantum liber — utrum integer an fragmentam
eius, postea videbimus — servatus sit, scholia Iliadis et Odysseae
non ex eo solo, sed etiam e reliquis seiusdem operis libris derivata
sunt. Comparanti autem quaestionum quae hic et illic occurrant
formam, facile perspicitur, in iis scholiis quae unis Homeri codicibus
debeantur nusquam fere hominem, ut ita dicam, Porphyrium cum
altero homine agentem apparere, quod Zntiuota Vaticana Anatolio
inscripta in tanta brevitate haud raro produnt. Quod in Znt. @' cod.
Vaticani manus altera praebet rifiovc omitto; praestare enim codicis B
lectio videtur iifgiovv. Sed pertinent huc e Znt. B' et Y°: ék ToSTUW
Avcerc et Abcerc évredbev, e Znt. n': oUdÈv dè yeîpov rai tòv ‘Hpé-
dotov quodvti cor TV mACav TOÙ dvdpòc dvaypayar Zimav, ex e:
TAOT° olv dvarivbezwv Fiméperc, e.g': ceéyair TAV TOÒ momtod
èvradda Xpfiav, e Z': dc émévai cor kat” aùtà tà Èmm Zerar dijdov,
ex in': mpoccyxec di) por kai todtorc, ex a': ÈZntodpev TÒv voùv
te Tovtwv kaù tc Aéferc, e B': Avovtec ov èXiérouev fipeîc.
E quibus cum ea, quae etiam in scholiorum codicibus leguntur,
plurimis locis eandem formam servaverint, aliis abiecerint'), nonne
longe verius est, usum illum loquendi a scholiorum consuetudine
satis abhorrentem ita explicare, ut scholia ea non pro commentarii
alicuius reliquiis babeantur, sed e Quaestionibus de compluribus locis
explicatius agentibus hominisque cuiusdam consuetudinis, id quod in .
Vaticanas cadit, memoriam revocantibus repetantur, quam ut e con-
trario personatus quidam - Porphyrius, qui Znmu&twv Vaticanorum
auctor exstiterit, e marginibus codicum Homericorum ea potissimum
commentarii vere Porphyriani, si modo is umquam conscriptus fuit,
fragmenta selegerit, quae ea loquendi ratione insignia essent, atque
ita quidem ut non solum alias id genus locutiones inveheret, sed
etiam opusculo quod editurus esset praefationem a se confictam, quae
frequentem illum alterius alloquendi cumque altero se comprehen-
dendi usum explicaret, praemitteret? Quis enim Valckenaerium pro-
baverit, consensum qui inter praefationem, docuisse auctorem pro-
fessam, wc aùtòc éautòv tà moMà “Ounpoc éEnveîrai, et ipsarum
Quaestionum agendi rationem intercedit, ita explicantem, ut e Znr.
ra’ initio: Ev dè èrù 8 paprupò (rect. schol. Z 201 “Ounpov) èE
‘Ouripov capnviZerv, aùròv èEnrovpevov éautòv Umedelkvuov, ea verba
petita esse dixerit? ‘

1) Abiecerunt schol, 1 4 (=Znr. €, p. 126, 9), B 319 (=Znt. a’, p. 282);
Z 252 (=Znt. i), p. 98, 17) servavit cod. L, omisit B, Quaestionis n° initium,
ubi wc emévri cor legitur, in scholia non transiit.

Caput primum. 345

Atque haec quidem contra Valckenaerium. Cuius cum sententia
una concidunt quae a Noehdeno Heyneoque, probante, ut vide-
tur, Val. Roseo, proluta sunt. Quod enim in Homeri codicum
marginibus et eadem quae in cod. Vaticano et plurima praeter ea
Inmuata leguntur, quae causa iis exstitit, ut libellum illum ex am-
pliore Quaestionum collectione a Porphyrio instituta excerp-
tum esse vellent, vero illo a codice Vaticano exhibito titulo, sati

- superque explicatur. Atque e libro illo primo feliciter ibi comme-
morato uno intellegitur — quod e Noehdeni et ceterorum ratione frustra
quaesiveris —, qui factum sit, ut auctoris ad amicum verba facientis
et sermonum cum eo habitorum memoriam revocantis vestigium in
iis quaestionibus, quae unis Homeri codicibus debeantur, vix semel')
adsit: aut non dedicaverat reliquos Quaestionum Homericarum libros
Anatolio Porphyrius aut de rebus egerat, de quibus in cuvovciarc
eorum sermo non inciderat. Illuc ut inclinem facit, quod alioram
librorum initia, quae nemini inscripta sunt, adesse videntur (I 682.
K 252. Y 67). °

Quae cum ita sint, causa adest nulla, cur cum viris doctis quos
modo nominavi de praefationis fide dubitetur. Cum ipsarum
Quaestionum et consilio et ratione quam maxime eam congruere,
optime Gildersleeve, de Porph. stud. Hom., p. 10, demonstravit;
ex Anatolii nomine aut aetate nihil contra eam concludi posse
infra videbimus; neque orationis genus — id quod omittere nolo,
quoniam ipse olim paululum haesitavi (Progr. Ioann. Hamburg. 1872,
p- 9, 3) — quicquam habet quod suspitionem moveat. Namque àv-
tIBAÉmE1v eo quidem sensu ut ‘reluctari’ sit, legitur — ut Ioseph.
A. I. VI, 2 et c. Apion. II, 32 omittam — apud Liban., progymn.
p. 12 B Mor. (IV, p. 864, 17 R.): tò yùp reidecom Kai oùk avtiBAÉ-
mer dvaykaîov dv rimictato, neque a v. avrop@a\peîv usu Polybiano
discrepat; eùBvverv autem et diatimterv, quamquam prorsus eodem
quo hic leguntur sensu ab usitata eorum notione translato alibi me
legisse non memini, haud infeliciter et exquisitius dicta sunt, quam
ut fraudulento Byzantinorum magistello imputes. Neque enim dia-
mimtev hic, ut postea apud Synesium et Photium intercidere est,
sed — id quod àgavic@fivar ei appositum docet — dilabi (cf. Plat.
Phaed. p. 80 C), eù@uverv autem a re iudiciaria ad alias res ita trans-
ferri posse ut rationem poscere significet, cum vix quisquam.
neget, tum glossa Hesychiana eùBuvovtai* Kpivovtar, épwrdvTa:,
probatur.

Quod si eos, qui de libelli Vaticani quaestionum et praefationis

1) 11.68 odrw Avcerc xal tò TÀ. sensu latiore accipi potest, ut non certo
cuidam homini dictum sit.

346 Caput primum.

auctoritate dubitationes moverunt, refutavimus — contra eos, qui
praeter Zntipata commentarii Porphyriani vestigia sibi invenisse
visi erant, secundo capite dicetur —, tantum abest, ut XXXII illa
capita eadem ratione, qua a Porphyrio scripta fuerunt, nullisque
rebus aut additis aut demptis ad nos pervenisse dicamus, ut haud
exiguas ea subiisse mutationes liberrime profiteamur. Velut quae-
stionis in' (edit. Z 252) parti priori altera (p. 99, 8), quae, si rem
spectas, artissime cum ea cohaeret, tam laxo vinculo annexa est, ut -
intercidisse nonnulla appareat; idem de qu. 1’ (edit. ® 362 sqq.), xe,
fortasse etiam e' (edit, | init.)!) et \' (edit. TT 174), collatis aliis quae
ibi attulimus vel subiunximus scholiis, sequitur. Quin adsunt etiam,
quamvis pauca, Zntiuata ita decurtata, ut non quaestionibus similia
sint, plurimis rebus quae supervacaneae esse viderentur abiectis in.
formam redactis breviorem, sed scholiorum, qualia in quibuslibet
codicibus occurrunt, speciem praebeant, Zntijpara dico 10%, x, xa‘, qui-
bus haud multo meliora sunt xg', xy, xd. Discrepant sane haec ali-
quantum ab usitata quaestionum Vaticanarum ratione; neque enim
poetae loquendi aut describendi genus spectant universum (ut g',
8, 10°, 18°, 1°, 12°, x0, 18°), aut artioribus finibus circumscripta falsas
quorundam de singulis locis aut verbis opiniones exagitant (ut y', d',
n, 16, xe, x<°, xZ°, xn', \°), aut difficultates verborum (o’, 8°) aut rerum
(e', 7’), quas adesse vel omnibus concessum vel ipsi auctori certum
exploratumque esset, diluunt; ipsae vero eae, quas similitudinem quan-
dam eorum habere dixeris, quaestiones 1’, tr°, 19’, n', \o' ea re differunt,
quod et ampliores sunt et pluribus verbis ad res, quas sibi propo-
suerunt, demonstrandas utuntur. Neque tamen propterea illa quae
dixi Znmpata e codice aliquo, cuius inter alia scholia margini ad-
scripta lecta fuissent transcripta cum reliquis Quaestionibus ex ipso
Porphyrii opere derivatis coaluisse — id quod errore inductus ipse
olim statui, Praef. p. IV — existimandum est. Qui enim factum
esse dixeris, ut scholia de locis O 598, C 100, T 182 (de his enim
quaerunt Znt. 19°— xa') agentia, neque ambitu neque doctrina prae-
stantia, ex aliorum scholiorum numero selecta ita transcriberentur,
ut, quamvis nullum eorum ad reliqua duo recurreret, de rebus in iis
ageretur non solum vinculo quodam inter se coneris sed etiam ex
uno eodemque quasi capite (v. dpi) pendentibus? Quod verendum
vix est ne quis consilio aut apta eligendi peritiae librarii cuiusquam
tribuat; casui vero alicui felicissimo adscribere ridiculum foret.
Facillime contra res explicatur, dum modo quaestiunculas illas pro
partibus habeamus male decurtatis disceptationis a Porphyrio de v. dpi

1) Vereor tamen, ne novae solutioni, quam quaestiuncula p. 128, 1-6
edita affert, nimium tribuerim.

Caput primum. 347

notionibus institutae, quas is qui codicem Vaticanum exaravit parum
apte in tria capita dispescuerit, ut etiam Znt. to’ ab 18, ur ab d'
male eum segregasse constat. Quod si verum est — neque video quid
contra dici queat —, per se patet etiam de Znt. «8, xy, xd' origine
similiter esse iudicandum. ieri igitur potuisse concedendum est,
ut ii qui Quaestiones transcribentes nonnulla in formam redegerint
breviorem e suo ingenio aut ex aliorum grammaticorum penu etiam
addiderint nonuulla — id quod in amplioribus quaestionibus, velut
re et 2’, nonnumquam patet — vel Porphyrii verba nonnumquam im-
mutaverint,

Haec igitur, quae a Valckenaerii aliorumque ratione quaestiones
Vaticanas amocmacudtia esse volentium ex opere aliquo Porphyriano
multo ampliore, ut casus aut consilium grammatici cuiusdam tulisset,
temere delibata quam maxime discrepare, vix operae pretium est
monere, cum concedamus, nihil inde efficitur quod auctoritatem libelli
Vaticani imminuat.

Quod cum ita sit, apparet — ut iam ad alteram rem, propter
quam codicis Vaticani summum esse diximus momentum, transeamus —
etiam philosophi cognomini, quod Porphyrio auctori in eo codice
adiectum est, filem vix posse denegari, Accedit, quod praefatio, de
cuius auctoritate dubitandum non esse vidimus, Anatolio, quem ‘©
Porphyrii illius amicum fuisse constat, inscripta est; quem Anatolium
ab aliis quibusdam cognominibus optime G. Wolff, Porph. de phil.
ex orac. haur., p. 18, distinxit,

At ex ipsa illa epistula ad Anatolium perscripta idem Wolffius
rem quandam effecit, quae, si quidem vera est, aut difficultatem creet
necesse est temporum librorum quos de Homero scripsit Porphyrius
constituendorum') aut suspitiones, quas contra illam homines doctos
protulisse diximus, corroboret. Etenim si recte Wolffius (Porph. de
phil. ex orac. haur., p. 19) statuit, primo quo Porphyrius Romae
habitaret anno (263 p. Chr. n.) libellum Anatolio dicatum esse,
reliqui Quaestionum Homericarum libri iis annis tribuendi sunt, qui-
bus auspice et duce Plotino vel post eius decessum suo Marte sectae
Platonicae arcanis quam maxime studebat, cuius rei, ut alias diffi-
cultates omittam, in reliquiis eorum librorum vix ullum vestigium
adest.

Sed erravit Wolffius et cum Anatolium, quae etiam Ueberwegii,

1) Wolffius quidem, cui cod. Vaticanum primum tantum Quaestionum
librum continere non innotuerat, tàc peiZovc mpayparelac, quas se prolaturum
Porphyrius in praefatione pollicetur, ad scripta cius de rebus Homericis philo-
sophica retulit; quae autem praeter Quaestionum fragmenta eiusdem in scholiis
Homericis leguntur maximam partem e commentario, de quo v. Cap. II init.,
repetivit, quem antea et Athenis quidem scripeerit.

348 Caput primum,

hist. phil. I, p. 272 4, fuit sententia'), pro discipulo Porphyrii esse
habendum posuit et — ut largiamur hane alteri cum altero inter-
cessisse condicionem — cum Athenis, ubi antequam Romam migravit
plurimum temporis Porphyrius degisse videtur, ab hoc institutum
fuisse negavit. Primum enim quae apud Eunapium (vit. lambl.
init.) de Iamblicho leguntur: oùroc ’Avatoliw tùv xatà Top@py-
piov tà devtepa gepopuévwyv currevéuevoc moro Ye èméduke xa
eic dkpov piocogiac rixuacev <\acev coni. Hercher, Herm. I, p. 366),
elta per” ’Avatéhiov TToppupiw. mpocgeic éautòv oùx Ectiv bm kai
Troppupiov <TTopgupiw codd.; corr. Wytt.) duverkev, mv Scov xatà
TAV cuveriznv xaì divapiv ToÒ Adyrov, tantum abest ut discipulum vel
discipulum certe aetate minorem Anatolium Porphyrii prodant, ut
aequales eos fuisse demonstrent. Neque enim causa adesse videtur,
cur ab hac lectione, quae, quantum e Boissonadei edit. pr. (p. 11
c. not.) et Wyttenbachii commentario effici potest, codicum est, rece-
datur?) et cum Boisson. ibid. tùyv xatà TT. tà devtepa gepopévw
scribatur; sed etiam si concedamus, cam Valckenaerio, ad Herodot.,
p. 727, et Wyttenbachio tù petà Toppipiov tà debtepa pepopévw
legendum esse, quam lectionem Boissonade in edit. altera (subiuncta
Philostrat. et Callistr. oper. ed. Westermann, Paris. Didot 1849), p.
* 457,52, amplexus est, nihil eo ducit, ut uerà TT. illud de temporibus
Porphyrio inferioribus accipiamus, rectissimeque in edit. Didotiana
vertitur: cum Anatolio, qui a Porphyrio secundum locum obtinuit,
consuetudinem aluit. Sed nova etiam ratione, ita ut temporum
discrimen in iis inesset (rv perà TT. tà devtepa pepopévw), verba
constituens Wolffius nimium tribuisse videtur ei rei, quod .in prae-
fatione magistri ad discipulum sermonem (p. 18) invenisse sibi visus
erat, Iam concedendum quidem est, praefationis auctorem altero illo
longe doctiorem rerumque grammaticarum peritiorem esse apparere
atque ita agere, ut in cuvouciaic, ad quas eum revocat, praebentis
potius quam accipientis partes sustinuisse videatur: sed ipsae illae
mpòc dAMXouc cuvovcia multo aptius de disputationibus ab aequa-
libus eidem litterarum generi vacantibus — condiscipulum Anatolium
Porphyrii fuisse apud Apollonium, qua in re erravit, Rud.Schmidt,
de Ps.-Plut. vit, Homer., p. 16, voluit —, quam de scholis a magistro
discipulorum in usum habitis dicuntur. Dignus est qui conferatur
ipse Porphyrius ap. Proclum ad Plat. Remp. IV, p. 415 ed. Basil.,
Mndiov npòc Aoyrîvov cuvovciav tivà Tepì tùv popiwy Tfc yuxfic
referens, quae quin pro disputatione habenda sit nemo dubitabit.

1) Cautius Zeller, hist. phil, ant, V, 2, p. 611, inter Porphyrii discipulés
natu maiores retulit.

2) Sensu accipio partitivo: “Anatolio uni ex iis, qui Porphyrii temporibus
secundum (in philosophia) locum obtinebant?.

Caput primum. 349

Quod si vel maxime statuendum esset, Anatolium inter Porphyrii
discipulos referendum esse, nihil sane egit Wolffius, cum, quia Jam-
blichum ab Anatolio Romae institutum esse pro explorato habuit
(qua de re cautius Zeller, p. 613, 2, iudicavit), fieri potuisse negavit,
ut hic Porphyrio Athenis iam operam dedisset, quoniam ‘nimis
argute excogitaretur Porphyrii instar Anatolium quoque Athenis Romam
migrasse’, itaque cum in ipsa Roma Porphyrium discipulum docuisse
poneret, verba autem praefationis non senioris sed iunioris esse
hominis optime intellexisset, difficultatem quae oriri videbatur ita
amovebat, ut ‘primo anno quo Porphyrius Romae habitaret Quaestiones
scriptas esse’ iudicaret,

At haec quidem, praesertim qui cogitaverit, quid illis temporibus
doctis hominibus fuerint Athenae, quid Roma, ratione carere neque,
si modo caute et circumspecte agere velimug, quicquam constare fate-
bitur, nisi invenem Porphyrium Anatolio aequali suo stu-
diorum in poeta collocatorum consorti primum Quaestio-
num Homericarum librum dedicavisse. Cuius libri si tempus,
quo ortus sit, quaeres, ante trigesimum Porphyrii aetatis annum
(8. 263 p. Chr. n.), quo anno Romam profectus Plotino se dedit, atque
tanto spatio ante scriptum esse concedes, ut etiam reliqui eius operis
libri, quorum reliquiae in scholiis latent, ante eum quem dixi annum
absolverentur; eo igitur tempore compositi sunt, quo ad Longinum
Porphyrium se applicuisse satis constat. Ex huius autem aetatis
studiorum ratione, in quibus post ea, quae Iul. Wollenberg, de
Porph. stud. philol., (diss.) Berol. 1854, p. 10 sqq., optime attulit,
morari nolo, facillime apparet, mirandum non esse, quod a mystica
poetae interpretandi ratione, qua adhibitis Neo-Platonicorum allegoriis
.in libello de Antro Nympharum et fragmentis quibusdam a Stobaeo
servatis eum usum videmus, quaestiones Homericae quam alienis-
simae sint.

Tantum igitur abest, ut hac discrepantia auctoritas codicis Vati-
cani philosopho Porphyrio Quaest. Hom. tribuentis infringatur, ut
contra corroboretur. Quid, quod, ut somniis interpretationis, quibus
postera aetate ille indulsit, libellus caret, ita haud paucis locis hominem
prodit res ad philosophiam pertinentes non neglegentem, quippe qui
secundum Eunapium (vit. Porph. p. 8 Boiss. ed. pr.) tum guocogiac
fuerit màv eidoc éxuattéuevoc.') Philosophos etiam affert gene-
ratim Znt. 0°, Pythagoram xe, Sextum xn), M. Aurelii sine dubio
praeceptorem, Plutarchi Chaeronensis nepotem (Dio LXXI, 1; Philostr.
vit. soph. II, 1, 21; Iul. Capitol., Anton. philos. 3, 2), Platonem @' et

1) Neque illud neglegendum est, nt. xe' extr. artem rhetoricam spec-
tare, cui apud eundem Longinum eum studuisse Eunap. |. c. affert.

350 Caput primum,

re; quem nonnullis praeterea locis (1°, 1°, xn, ubi v. quae attulimus),
ut etiam Aristotelem (8°, te, ubi vid), non. nominatum respicit.
Quid, quod neque postera aetate, cum doctrinae Plotinianae arcanis
se dederat, a veterum scriptorum crisi secundum artis grammaticae
praecepta sobrie agenda abhorrebat; id quod clarissima in luce ponit
commentarius in Platonis Timaeum compositus, cuius haud sper-
nendam notitiam Proclo debemus. Attulit inde nonnulla huc per-
tinentia Adolphus Schaefers in dissertatione (Bonn. 1868) de Por-
phyrii in Platonis Timaeum dialogum commentario; sed praestat ipsum
locos gravissimos indicasse. Grammatice igitur contra Longinum
locum Platonis p. 21 D explicavit (Procl. p. 29 C), p. 28 B quo modo dei,
p. 31 A quo modo nétepov accipienda essent quaesivit (Procl. p. 83 C;
133 C), p. 27 CA vérovev fi xai drevéc éenv, p. 37 A Mérer neque
cum Amelio Mrer legendum esse (Procl. p. 67 D; p. 233 AB) docuit,
ad p.34C de adiectivorum mpecRutépav et mpotépav relatione dispu-
tavit (Procl. p. 175 C), ita ut haud iniuria Proclus existimandus sit
iudicasse de condicione quae dialogo Platonico cum prooemio inter-
cederet Porphyrium pepixwrepov, Iamblichum èrottixWTEpov
egisse (p. 63 B). Neque denique neglegendum est, iam tum, cum
Znripara ‘Ounpixé scriberet Porphyrius, e versu Homerico A_104
similem concludendo eum effecisse rem atque postea in commentario
illo Platonico, si quidem in quaestione Vaticana re (p. 306) de ira
où uévov dè, inquit, aùtàv Épeciv kai Érapceiv amodedkaciv, AMà rai
Zéciv: diò xamv® te dremdZer TAV Èrapciv xaì TOD Bpric@évtoc
toùc dèpdaXuoùc Ttupì torxévai pnciv, ad Timaei autem locum
p. 22 D (Procl. p. 36 C): èmì tac yuxdc drrò Tè Parvouévwv perayrer
toùc Agrovc, kai que St dpa xaì év TadTaI moTÈ pèv UmepZeî tò
Bupoerdéc, kai fi ékmipweic altn pdopd éeri Tov èv fuîv dvepurwv-
Scce dé vi nupì Xaprmetdwyti éixtnv kTÀ.'!)

Quae cum ita sint, profecto neque de Quaestionum Vaticanarum
neque de praefationis earum neque de tituli huic praemissi auctoritate
dubitare licet, ita ut non solum ad philosophum referendae sed

1) Conferenda etiam sunt quae in Znr. A° (edit. TT 174) de Nili fontibus
leguntur: Gaupdcerev dv tic ToÙc tv motapdv olngévtac, dv “Ounpoc Afrurtov
motapòv xék\nxe, diumeti cipficdar dià Tò dpavelc Eyeiv Tàc mnvàc
(xatà toùc Alyumtiovc) èv ospavg xal odpavédev feiv xtA. Ita enim si
distinxerimus, ut dpavetc éxev tàc mfàc et maxime prematur et unum ad
Aegyptios referatur, tv oòpav@ autem xTÀ. ex aliorum sententia additum sit, non
solum quidnam falsi huic sententiae Porphyrius tribuat melius perspicietor —
ipse quidem fluvios omnes imbribus, i. e. e caelo, sed non dgavwc, ortos
dumeTeic esse vult —, sed etiam consensus cum Aegyptiorum sententia, quam
ipse ap. Procl. p. 37 A affert, Nilum latentes quidem habere fontes, sed e
terra (xatw@ev) dvaBAuctdve, orietur. Sed huic rei, quippe de qua alii aliter
iudicaturi sint, nimium tribuere nolim.

Caput secundum. 351

etiam pro certo fundamento habendae sint, quibus ad reliquorum
earum librorum fragmenta per scholia Homerica dispersa indaganda
utamur. Neque ullius momenti est, quod apud Suidam inter scripta
Porphyrii Znmuata ‘Ounpixé non comparent'), nisi quis forte libros
mepì araNuatwy, de oraculis, de Styge, de Antro Nympharum, com-
mentarios Platonicos et Aristotelicos, alia ideo in suspitionem voca-
verit, quod Suidas ea omiserit.

Caput secundum.

Liber Quaestionum Homericarum primus, quem cod. Vaticanus
exhibet, utrum in fine decurtatus an integer ad nos pervenerit nec
constat nec multum refert.. Namque illuc quidem si vel maxime cum
Gildersleeveo, p. 12, inclinabis, tantus in Homeri codicibus quae-
stionum aliorumque scholiorum numerus, quae, cum Porphyrio nomi-
natim tribuantur, et rebus de quibus quaerunt et indole a Vaticanis
differunt, tibi occurret, ut ex eodem illo primo libro, cuius partem
tantum cod. Vaticanus servaverit, omnia petita esse tibi negandum
sit. Itaque e reliquis eiusdem operis libris fluxisse videntur.

Sed cum fieri potuisse dixerit quispiam, ut ex aliis operibus, quae
plurima Porphyrium scripsisse constat, derivata sint, primum quidem
de eorum sententia dicatur necesse est, qui, ut supra (p. 341) comme-
moravi, non solum et Vaticanarum et aliarum Quaestionum sed etiam
commentarii ab eodem Porphyrio conscripti reliquias in scholiis
latere voluerunt, Holstenium dico, Lehrsium, Gust. Wolffium.
Atque Holstenium quidem ut ita iudicaret commovit quod in prae-
fatione Quaestionum ipsum Porphyrium tune quidem oîov mporé-
uvacua TÒòV eic TÒv Tomtdv druvwy se proposuisse, toc peiZouc eic
aùtòv Ttparpateiac rmepridéuevov eic Kaipòv cxéyewc TÒv mpoc-
rixovta legerat, Eustathium autem ad B, p. 285, 28, Porphyrium èv
toîc eic tòv “Ounpov citare vidit; Lehrsius rationes non pro-
tulit; Wolffium autem, qui ea quae in praefatione promittuntur ad
scripta de rebus Homericis philosophica retulit, mireris sane praeter

1) Zutfuata ‘Opnpind non fuisse partem septem librorum cuppixtwv Zntn-
uérwv, quae Suidas affert, sed haec quidem de rebus philosophicis egisse recte
Gildersleeve, p.6,5, perspexit. Quod omittere nolo, quoniam ipse olim
(Progr. Ioann, Hamburg, 1872, p. 1, 1) de ea re erravi. Locis, ubi coppuxta
commemorantur, a Gilderaleeveo indicatis (Procl. ad Plat, Remp. IV, p. 415
ed. Basil.; id. ad Euclid. Elem., prol. Il, p. 56,23 Frdl.) tertius accedit Nemesii
mepi picewc dv@purov cap. 3, p. 60 ed. Plantin.: è Top@ypioc év t@ devtépy
A6TE TOY cuppixtwv Z1tmpdtwy ypdper xatà Aéfiv odtuC* oÙk ditorvuctéov
oîv evdéxecdai tiva oùciav rapaMnp@fvar elc cupmAfipwev érépac oùciac KTA.

352 Caput secundum.

Inmtipata etiam commentarium, quem quidem ante illa Porphyrius
scripserit (p. 19), constituisse, nisi iis, quae schol. Vict. O 333 affert:
Toppupioc èév t® KkataA6Yw, eo inductam esse dixeris.

Sed Eustathiana illa èv toîc eic tòv “Ounpov') et Victoriana èv
tO xataAérw ad librum repì tùv rapadeAempevwv tù monti dvopd-
twy neque ad commentarium referenda esse constat (v. Herm. XIV,
p. 243); locum autem praefationis utcunque interpretabere — neque
enim pro certo existimo dici posse, utrum alios Quaestionum libros
non una orationis difficultate (v. praef.: taUtì ..... , év oîc dyvoeîra
uèv modà TÙV Katà tiv @paciv), sed gravioribus rebus solvendis
occupatos, an philosophicam quandam poetae explanandi rationem
Porphyrius innuat —, nulla certe causa adest, cur ad commentarium
referas. Parum enim scholiorum Porphyrianorum rationem cum scholiis
e commentario aliquo sive transcriptis sive excerptis congruere, optime
Gildersleeve, p. 7. 8, docuit; «quibus id unum addo, quod plurima
id genus scholia quaestionum forma careant e ratione excerpendi ex-
plicari (v. e. c. 1 383, ad p. 137, 27 sqq.).

Sed adsunt loci veterum scriptorum qui in eam quam dixisententiam
detorqueri possint, quos, quamquam neque Wolffius neque quos ille
secutus est attulerunt, silentio praeterire non debemus. Macrobium
quidem omitto, cuius verba (in Somn. Scip. 1, 3, 17): si guis forte
quaerere velit, cur porta ex ebore . ......... , instructur auctore Por-
phyrio, qui in commentariis suis haec in cundem locum dicit ah
Homero sub cadem divisione descriptum, neminem nisi obiter agentem
decipere possunt recteque a Rud. Schmidtio, de Plut. Vit. Homer.
Porphyrio vindicanda, p. 19, et Gildersleeveo, p. 6,4, de libro
mepì Tic ‘Oufipov quocogiac intellecta esse videntur. Gravior esse
videtur Servii (ad Verg. Aen. V, 735) locus, qui in Thilonis et
Hageni editione ita constitutus est: .... secundum philosophos Ely-
sium est insulae fortunatae, quas ait Sallustius inclitas esse Homeri
carminibus, quarum descriptionem Porphyrius®) commentator
dicit esse sublatam, secundum theologos circa lunarem circulum, ubi
iam aer purior est: unde ait ipse Vergilius (VI, 641 sqq.)... Alter locus
in Michaelis Pselli allegoriis Homericis est, quas e cod. Paris.
1182 edidit C. N. Sathas, commentaires Byzautins sur Ménandre,
Homère etc. (Extrait de l’Annuaire de l’Association pour l’encourage-
ment des ét. gr. en France), Paris. 1876, ubi in quaestione ti écti tò
Tavdapov t6E0v; haec leguntur (p. 21): TTop@upiw dè év toîc eic

1) Nihil fere ex his verbis concludi posse optime ea verba docent quae
Herm.l. c. ex Eust. A, p. 40, 11 attuli: év toîc ‘HpaxAeitov eic tòv “Ounpov.

2) Pii nomen, cui in Praef., p. IX, nonnihil tribueram, e Porphyrii per
errorem natum esse, nunc e codicibus NH, qui Prius exbibent, coustat.

Caput secundum. 353

tòv “Ounpov éEnyntiKoîc Poîféc éeriv è toEbmne, olov padfide tic
div, Step éerì Naumpétotoc,

Sed ecce contra hune quidem Ioannes Tzetzes exoritur, homo
aetate eius paullo inferior (v. G. Hart, de Tzetzarum nomine, vitis,
scriptis, in Fleckeisen. Annal. Suppl. vol. XII, p. 14), clarissime do-
cens, multo latius quam superioribus temporibus, quibus et ipsis inter
éEnveîcdar et imouvnpariZerv distingui potest, v. èEfirmec notionem
tum patuisse. In praefatione enim exegesi Iliadis, quam ipse con-
scripsit, praemissa (p. 746 ed. Bachm.) neminem uno libro tùv mécav
eEfimneiv ‘Ouripov comprehendisse queritur, sed partes tantum eius
aggressos esse, ut Aristarchum Aézeic te xaì ictopiac, alios, ut
Porphyrium, mv tiv &mgpwv Nicw, alios, ut Heraclitum, alle
goriam; xaì Etepor dè mieîctor, pergit, Wcrmep kai TTocerdwwvioc è
’ArtoAAwwidmne . .... tfic ‘Ounpixfic éreuermancav éENYICEWC Kai
cxeddv oi mavtec cogoì xti. Simul autem apparet, Tzetzae qui-
dem de commentario Porphyrii nihil innotuisse. Quae cum ita
sint, nihil profecto Psellus dixit, nisi Porphyrium in aliquo eorum
quibus res Homericas tetigisset librorum, quos scriptis eiusdem placita
scholae Platonicae docentibus opposuit'), de Phoebi nomine egisse;
qui liber qualis fuerit quaerere supervacaneum est.?)

Contra Servii verba Porphyrium commentatorem, carmini-
bus Homeri modo commemoratis, excitantia clamare videntur, ut
eorum carminum commentatorem a Servio eum vocari statuamus.
Antiquissimo igitur et locupletissimo teste iis, si qui praeter Znmi-
porta commentarium in Homerum a Porphyrio scriptum esse dicent,
uti licebit. Verum tamen habet illa interpretatio gravissimas dubita-
tiones. Primum enim non potest non animum advertere, quod quae
ultimo loco ut theologorum sententia a Servio affertur, vel ipsius
Porphyrii est vel ab eo affertur certe loco Stobaei, ecl. I, 41, 61°),
fausta fortuna servato, quod fragmentum a commentario quam maxime
abest, sed simillimum est iis quae e libro mrepì Ctuy6c idem Stobaeus
Porphyriana servavit, quae pro partibus habenda esse dicas libri rrepì
Tfic ‘Ouripov giiocogiac. Quae cum ita sint, memoriam Porphyrii

1) Pell. 1, c. p.30: dMà xal Topqdpioc roMaxod xpfira: TA toaUt) mpoc-
mivopig, p. 81: gni yàp èxeîvoc év olc tàc tiv vontov dpopuàc srotidera1.

2) Schol. *B (f. 2°) ad A 43: Doîfoc olovel $ qadfioc, TovtécTIV d Aaprpòv
Bidv Exuv, firouv éEov, 8ev Hal porBdZw tè Aaumpivw, 7) drò Poifnc pappur-
vupixév, bc xal ‘Hcioboc, cave e Porphyrio repetas: ex Ftym. M. v. ®oîfoc
*An6Muwy et qoifdZw petita sunt (cf. etiam Lebre, Herod. serpt. tr., app. p. 458'.

8) TTéAiv alvittépevoc Sti Taîc TY edcefbo BeBiwxétwY wuyaîc perà tiv
tedeutiv olxetc Zeri T6TOC Ò mepi tmùY ceRmivnv oredhAwcev elmuv* d Aldi
c' èc MAvciov mediov xal meipara yalnc d@dvaror méuyovciv, 801
Fav@dc ‘Paddpav@uc, mAvciov pèv mediov eixétwc mpocembv tiv tic ceri
vnc Empdverav KTÀ.

354 Caput secundum,

commentatoris ex ea h. v. notione repetere praestat, quae usque
ad Servii aetatem altera illa nobisque usitatiore vulgatior, ne dicam
unica, videtur fuisse, ut scilicet idem fere sit quod scriptor. Exempla
obvia sunt quam plurima apud Tertullianum '); quem ne quis temere
ita locutum esse existimet, meminerit, v. commentum, quod posterio-
ribus temporibus idem significare constet quod nostrum Commentar?),
antea latiore usurpatum fuisse sensu, velut Nonium Marcellum Nigidii
Figuli commentarios grammaticos semper fere commenta, ut
eundem ipsum Nigidium commentatorem dicere grammaticum (v.
M. Hertz, de P. Nig. Fig. studiis atque oper., p. 9). Videtur igitur
Porphyrius commentator loco Serviano nihil dicere nisi: Por-
phyrius qui de Elysio commentatus est s. scripsit. Quae ver-
borum interpretatio alia etiam ratione probabilis fit. Etenim mirum
sane videtur, Porphyrium, hominem in Homeri carminibus versatissi-
mum, descriptionem insularum fortunatarum in Homero dixisse in-
esse, cum apud Hesiodum primum occurrat. Iam cum accedat,
sublatam illud (de quo vid. Otto Jahn, Phil. XXVI, p. 15) aliter
vix posse intellegi nisi ita, ut cum editoribus novissimis de Orpheo
vel sim. excidisse dicas, vide an paullo supra lacuna constituenda
locumque ita scribendo aliquid lucreris: quas aiît Sallustius inclitas
esse Homeri carminibus, quarum descriptionem [primum Hesiodum ha-
bere ignoravit). Porphyrius commentator dicit esse sublatum secundum
theologos circa lunarem circulum, ita ut commentator dicatur qui
de Elysio, scripsit.

Sed de hac coniectura utcunque statues, tantum constare fate-
bere, Servi locum idoneum non esse, propter quem commentarium
in Homeri carmina Porphyrio tribuamus. Quod autem Ioannes Tor-
tellius Aretinus in praefatione tractatus de orthographia Nicolao V
P. M. inscripta (usus sum edit. Veneta 1504) affert: Porphyrius etiam
eximius philosophus .in Homerum commentaria edidit, quae
usque în haec tempora durant, et in quibus non solum altissi-
mum poetac sensum et vocabula quaequae explanat, sed et minutissimas
grammaticae quaestiones absolvit (fol. 2, col. 4), omni fide caret.
Etenim cum gravissimam suspitionem moveant necesse sit quae idem
fol. 3, 1 iactat: Repperi tamen Herodiani fragmenta quaedam de
orthographia et ciusdem libros integros quattuor de con-

1) E. c. adv. Valentin. c. 34: Fenestella annalium commentator, de
carne Christi c. 22: Matthaeus fidelissimus evangelii commentator (cf. de
resurr, carn. 83), de anim. 46: quanti autem commentatores et alfirmatores
in hanc rem? Artemon, Antiphon etc.

2) E. c. Commentum Sedulii in Eutychis Artem, Pompeii commentum Artis
Donati; apud Priscian. XV, 1, 2: Donatus in commento Aeneidos, ibid. VI,
8, 44: Servius in commento Virgili.

Caput secundum. 355

structione; ex glosulis etiam Aristarchi super Homerum et
Hesiodum, quin et ex Porphyrio super Homerum plura anno-
tavimus, de quibus, quantum ad Herodianea attinet, rectissime iudica-
vit Lentz, praef. p. C, tum res conficitur collatis iis ipsis rebus
quas Porphyrio aut Aristarcho se debere profitetur. Omnia futtilis-
sima sunt, ut iure mireris, Osanno, An. Rom., p. 106, de Aristarcheis
illis aliquid dubitationis resedisse; paucissima enim exempla quid rei
sit demonstrabunt: velut quae v. Halizones (f. 84, 3: .... populi
sunt Paphlagonum; sic quoque dicti teste Aristarcho super V iliados
librum, quia undique a mari circumdatur [sic]: hoc est ab umoZwerar
quod est circundari, ar mari) et v. Schoenos (f. 150, 1: .... quo
nomine dicta fuit civitas una boetiarum [sic]. de qua meminit Homerus
in I iliados. Et sic quoque teste Aristarcho cognominata a Schoeno
patre Atlantis), ut alios locos taedii plenissimos') omittam, leguntur,
verbo paene tenus cum iis congruunt, quae scholia Venet. B ad E 39
L'ANZU&vwY* TOY TTapiayévwy, dià tò UreZUic0ai TH) ddl . . .) et B 497
(Croîvov* amò Cyorvéwc tod marpòc ’AtaA&vmc) habent, in quibus
qui vel tantulum doctrinae Aristarcheae inesse existimaret, omnibus
risui esset. Neque aliter in iis quae pro Porphyrianis Tortellius
venditavit res se habet. An vero plus fidei quam illis quae modo
attuli tribues iis quae v. Boebeis (f. 47, 4: .... fuit teste Por-
phyrio in secundum iliados Homeri palus thessaliae), v. Brysea
(f. 48, 4: .... civitas fuit laconiae: ut dixit Forphyrius in secun-
dum iliados Homeri librum), v. Mycenae (f. 110, 2: .... sic quo-
que cognominata teste Porphyrio in secundum iliadis Homeri librum
a Micena nympha laconica ....), v. Mygdonus (f. 110, 3: .

fuit frater Otrei, ac teste Porphyrio-super tertium iliados Homeri
librum ambo fratres Hecubae, uxoris regis Priami, et Cissei filii ....)
leguntur? Praesertim cum e Didymi quae vocantur scholiis ita trans-
lata sint, ut verbum paene verbo respondeat.?) Iam vero cum quae
Tortellius v. lebes (f. 101, 2) affert: cum e absque aliqua di-
phthongo scribitur: et est teste Porphyrio super nonum iliados Homeri
librum vas aeneum, in quo res bulliunt, memoriam revocent eorum,
quae schol. *BL (in hoc quidem cod. adscripto Porphyrii nomine) habet,
si quidem in hoc scholio quid sit &mupoc Aénc quaeritur, eo adduci-

1) Cf, ibid. f. 48, 2 (bos); 96, 2 (iambus); 86, 3 (Hellin, coll, schol. Q x 2);
108, 1 (Melantbia, coll. schol. l. c.); 180, 1 (Pyrrha, cf. ibid.); 21, 1 (Abantes,
coll. schol. min. B 536); 39, 4 (Arethusa, coll. schol. BHQ v 408); 123, 3 (Pe-
lasgi, coll. schol. min. B 681) et similia, .

2) Schol. min. B 712: Boignic] Muwn &v Oeccarig, id. B 583: Bpucerai] mélic
Tic Aaxwvixfc (cf. etiam Eust. p. 295, 11), id, B 569 Muxijvac] réhiv "Apyovc,
fic éBacidevev ‘Arapéuvuv, dmò Muxiivnc voppne Aaxwvixic (cf. Eust p, 288,
44), id. l 186 Xaodc "OtpRARoc] ’Otpedc xai Miydwy rapadibovra; riuîv maldec
Aeipavtoc ddelpol TAC ‘Exdfnc Bacideîc Opuriac.

356 Caput secundum.

mur, ut Tortellio codicem Iliadis praesto fuisse statuamus, in quo
inter alia scholia minoris momenti etiam Aristarchea (vel ex Aristo-
nico vel e Didymo petita) et Porphyriana scripta fuerint, itaque
factum esse, ut sive errore inductus sive quo observatis suis nominum
illorum splendore saepius fidem conciliaret, scholia nonnulla vel in-
vito codice iis tribuerit. Commentarios certe Porphyrii unquam
fuisse non magis inde probatur quam glosulas Aristarchi. Sequitur
etiam ne ad Paralipomenorum quidem fragmenta‘augenda — id
quod e Maur. Schmidtii, Phil. XI, p. 775, 8, verbis quis conclu-
serit — Tortellianis uti licere.

Jam vero cum Porphyrii praeter operis mepì tùv tapaderempévwv
òvoparwv fragmenta, quae et ipsa paucissima sunt!), e reliquis libris,
quod quidem pro certo haberi possit, duo, ad summum tria, scholia
in Homeri codicibus excerpta adsint?), e Quaestionum autem libro
primo quam plurima eo fluxerint, facere non possumus quin statua-
mus, quaecumque praeterea scholia TTopgupiov illud vel similia prae
se ferant — nisi certae causae adsint contrarium probantes —. e
reliquis eius operis libris derivata esse. Ergo ante omnia, quae-
nam nomini illi plurimis scholiis adscripto fides haberi
possit, quaerendum est, quod eo minus omitti debet, quod coder
antiquissimus, qui idem quaestiones Vaticanas prope omnes et alia-
rum quaestionum longe maximum numerum habet, Venetus 453,

1) V. Herm, XIV, p. 241. 47. 49, quibus addendum schol. 1 197: yuvà Md-
pwvoc Oîdépxn, uc Toppipioc.

2) E libro de Antro Nympharum unum schol. B v 103 fluxit, e libro
mepì dra\udtov (vel ex Eusebio, qui P. E, III, 9 ea attulit) schol. *B A 175.
Contra schol. A 840 et l 103 dubitari potest an Gust. Wolffius, p. 120 et p. 20,
non recte ex opere mepl tic E ‘Opuripov WpeAeiac tv BaciAéwv et e libro qrepi
tic èk Aoylwv quocogiac repetiverit. Hoc enim scholium, cui neque Porphyrii
nomen în ullo codice adiectum est, etsi similitudinem quandam cum fragmento
ab Euseb. P. E. IV, 7, 80 servato habet, tamen non ita comparatum est, ut
inde derivatum esse dicatur, alterum autem, quod Porphyrii esse cod. Lei-
densis auctoritate constat, quamquam haud inepte e libro rrepì tic 2E ‘Ou. Wpe-
Xefac tùv Bacidéwyv pendere dicitur, tamen idem non potest memoriam non re-
vocare scholiorum id agentium ut demonstrent, Homerum auctorem quasi
exstitisse philosophis, cui placita sua deberent (v. infr. cap. III, 2. 3); quae
scholia partim certe e Porphyrii Quaestionibus flurisse Znt. te’ docet,
cuius initium dignum est, quod cum schol. A 340 comparetur, Sed de hoc loco
ut dubitari posse concedam, utque Gildersleeveo, p.19, largiar, schol. *B B 166.
820 e libro mepì dyaAudtwv posse esse derivata, ita causas adesse, cur etiam
liber rrepì Geluwv èvopdtwy (Suid.) cum eodem Gildersleeveo, p. 20, in scholia
transiisse dicatur, nego; neque video, cur schol. © 1, quod Porphyrii esse
constat, binc potius quam e Quaestionibus flurisse credamus, De schol, A 104,
quod KR. Schmidt ad ypauparixàc dropiac retulit, infra (cap. IV) agendi
locns erit; e fragmentis a Stobaeo servatis nullum inter scholia recurrit,

Caput secandum. 357

uni tantum quaestioni, sed quae in prima statim pagina legatur,
nomen illud, id quod videtur certe, praefirum habet').

Quinque igitur codices sunt, qui scholiorum quae continent
magno numero IToppupiov vel similia praemittunt?) — ea enim, quae
verbis velut è Ioppipiéc gnciv usa de rebus quas ille. attulerit re-
ferunt tantum, omitto — Scorialensis 9, I, 12, Harleianus 5693,
Leidensis Vossianus 64, Mosquensis S. Synod. 75, Etonensis.
E quibus quae per Tychsenum (Bibl. d. alt. Litt. u. Kunst, VI,
Gotting. 1789, p. 135), cuius verba repetivit Miller, catalogue des
Manuscrits Grecs de la bibliothèque de l’Escurial, p. 462, de Scoria-
lensi, per Dindorfium (Phil. XVIII, p. 341 sqq. et Schol. Iliad.
vol. 1lI, p. VII not.; X1; vol, IV, p. 409 sqq., et compluribus notarum
locis) de eodem et de Harleiano, per C. F. Matthaeium (Syntip.
fab., p. XIII; p.818qq.) de Mosquensi, per Noehdenum (de Por-
phyr. scholiis in Homer., diss. Gott. 1797, p. 1. 2; 30 sqq.) de Etonensi
innotuerunt, adeo et inter se et cum iis quae Leidensem, quem ipse
contuli, habere constat congruunt, ut, cum pro eiusdem archetypi
apographis habendi sint, in òmnibus conferendis frustra tempus terere-
tur. Ne vero quis ei rei, quod Leidensis codex, quem unum ex iis
quos attulimus nobis inspicere licuit, quattuor fere saeculis Scoria-
lensi recentior*) esse videtur, nimium tribuat, testemque hunc in
Porphyrianis multo illo sine dubio graviorem neglectum esse queratur,
statim id quod postea apparebit monemus: esse Leidensis eiusque si-
milium codicum in ea potissimum re positum momentum, quod quan-
tus Quaestionum cuiusque generis Porphyrianarum praeter Vaticanas
numerus in scholiis adsit ex iis intellegatur, qua re nisos etiam
plurimas quaestiones illis quidem simillimas, quibus Porphyrii nomen
non additum sit, ad eundem auctorem licere referre; tales autem
quaestiones nemini adscriptas, cum in omnibus paene codicibus
adsint, longe gravissimas et doctissimas in codice Veneto 453

1) Visus mihi certe sum initio quaestionis in summo margine f. 1° (ad
A 3) ab itera manu scriptae ITOP®.... legere; Dindorfii errorem, qui locis
nonnullis dropla quod coder erhibet pro eodem nomine acceperit, in censura
editionis eius, Ind. Phil. IX, p. 616, notavi.

2) Eadem qua hic processimus ratione etiam de v. IToppupiov Odyssene
scholiis adscripti auctoritate dubitandum non esse demonstrari potest. Quod
singillatim persequi longum neque huius loci est.

8) Saeculo XI non inferiorem esse Scorialensem dixit Tychsen, p. 136, ad-
stipulante Millero; Harleianns in Catalogo MStoram Harl, certe saeculo XV
antiguior audit; Mosquensis scripius est in charta lacvigata sec. ut vide
tur XIV (id. Matthaei in accurata codd. Gr. MS. bibliothec. Mosquens.
sanctissimae Synodi notitia, Lips. 1805, p. 62: sec. XV aut XIV ezeunte
scriplus); de Etonensis aetate, cui manus recentior Porphyriana addidit
(Noehd. p. 30), non constat.

ScuzabER, Porphyr. Qu. Hom. 24

358 Caput secundum.

legi, hunc denique neque illos quos modo dixi codices in quaestio-
num praeter Vaticanas lectionibus constituendis plerumque ducem
esse sequendum. lam vero cum Scorialensis et Harleianus codices
quaenam soli scholia, sive ambo sive alteruter, Porphyrio nomi-
natim trmbuant, e collectione a Dindorfio, Phil. XVIII, p. 341 sqq.,
publici iuris facta cum cod. Leidensi comparata efficiatur') — nullum
eorum deest huic codici, sed locis nonnullis nomen auctoris omisit,
cum aliis sine dubio solus servaverit, illi abiecerint —, in hoc codice,
quippe cuius copia tanta Bibliothecae Leidensis Praefecti comitate
omnibus facillime pateret, instar omnium quam diligentissime con-
ferendo acquiesci posse facile mihi persuasi; nisi quod ad librum 9,
cuius v. 17 desinit, Mosquensia scholia e Syntipae fabularum edi-
tione Matthaeiana attuli. Neque tamen inutile duxi ad libros l et A
Etonensis lectiones e Noehdeni libro conferre, simul quo perspicere-
tur, quam similes huius generis codices alter alteri sint.

Ad ipsum autem codicem Leidensem quae attinent quoniam in
Praefatione, p. VIII, satis exposui, hic repetere supervacaneum est;
neque tamen — id quod illic omisi — addere nolo?), ad Peirescium,
e cuius bibliotheca Vossius accepit, codicem ex oriente pervenisse
(v. Gassend., Vit. Peiresc., Hag. Com. 1655, p. 167).

Huic igitur codici cum quaenam sit auctoritas quaeramus in
scholiis quae Porphyrio nominatim tribuat, ab iis nobis profici-
scendum est, quae etiam in Vaticano cod. leguntur. Quaestionum
igitur Vaticanaruam maxima pars, ad versus quaeque suos relata aut
integra aut in formam redacta breviorem, in eo exstat, atque ita
quidem ut plurimis adscriptum sit TTopgupiov. Etenim si
a Znt. a’, xy, Aa' discesseris, quae quoniam de locis Odysseae agunt
alterius carminis margini haud ita facile adscribi poterant, XXIX, quae
restant, quaestionibus scholia Leidensia XV respondere reperies, qui-
bus praeter tria, quae asterisco apposito notavi, ITopgupiov ad-
iectum sit. Respondet igitur

1) Ipsi illi collectioni cum codicum nomina Dindorfius non adiecerit, nunc
quidem ex iis, quae in Praef. vol. III, p. X. XI attulit, -sequitur, eum e codici-
bus Scorialensi, Leidensi, Harleiano ea petiisse.

2) Alia, quae addere possum, minoris momenti sunt, velut praemissum
esse libro A non solum argumentum huius libri, sed etiam Vitas Homeri, quae
apud Barnesium IV et Ill numerentur, tractatum mepì pérpov rfipwiko0, ante
singulos libros non solum argumentum, sed etiàm versum illum res iis expositas
indicantem legi, praeter A, ubi versus desit; paucissima quaedam, quae nullius
fere momenti sint, a recentiore manu scholiis ese addita; omnia praeter ultimi
et trium primorum folioram scholia lectu esso facillima; in his quidem, partibus
marginum evulsis, nonnulla intercidisse; edidisse primum et secundum Iliadis
librum sec. hunc codicem Wassenberghium, Franek. 1783.

Caput secundum. 359

Zntfipati B' scholium Leid. f. 177*

Y 137»
dv 479
(i 180% et
1815
td 446*
n ° *1845
ie * g9a
10 *333.
(4 394
xa 4148
xd 4128
n° 2288
x | 376%
x 4018,

atque ita respondent, ut, etsi nonnulla discrepant et modo hic modo
illic paullo uberiora sunt, ab utroque codice eandem servatam esse
quaestionem negari nequeat.

Accedit quod idem codex scholia nonnulla habet et adscripto
et omisso Porphyrii nomine, quae particulas tantum referunt
quaestionum Vaticanarum longe illis uberiorum. Ita, ut h. l. schol.
F 175, ubi in ipso scholio Porphyrius auctor citatur, omittam,
pars Znt. n' (inde a p. 288, 30) in schol. Leid. f. 439° transiit, altera
autem pars (inde a p. 291, 26) in novum scholium transformata est,
cui praemissum ITop@upiov. Item exiguae partes Znr. 10° et 18° in
scholia Leidensia transierunt: 1) p. 298, 17—20 in f. 131%, 2) p. 300,
8 sqg. in f. 158*, cui Toppupfov additum (ut priori scholio in Sco-
rialensi ap. Dind. IV, p. 411, verbo tenus cum Leid. congruente).
Dimidiam fere Znt. xZ' partem Leid. f. 188*, auctoris nomine adscripto,
partem Znt. xe idem f. 412%, omisso eo, exhibet; prior pars Znr. in in
eodem codice f. 133* legitur, altera ibidem f. 155* (eo quidem loco,
de quo ea quaestionis parte agitur), utrique scholio Porphyrii nomen
adiectum est.

Quae cum ita sint, cum in eodem codice Leidensi eiusque simi-
libus plurimis locis quaestiones aut scholia occurrant, alia ampliora,
breviora alia, eodem modo quo illa quae quaestionibus Vaticanis re-
spondent ITopqupiov adscripto insignia, nonne per se ipsum patet,
quoniam codex Vaticanus primum operis Porphyriani librum ser-
vavit, e reliquis eiusdem libris ea fluxisse? Ut locis nonnullis erro-
rem subesse posse, qua de re postea (Cap. IV) agendum erit, con-
cedamus, in universum rem spectanti negari nequit, codicibus, quos
illic fidem mereri libri Vaticani auctoritas probet, hic eandem fidem
derogari non posse, praesertim cum haud multae quaestiones Vati-

24°

360 Caput secundum,

canis tam similes sint, ut propter externam quandam verborum
speciem eodem quo illas nomine ornatas esse dicas.

Neque aliae desunt causae, quibus nominis illius tot eorum quos
dixi codicum scholiis praemissi auctoritas etiam corroboretur, quae
causae cum in ipsorum scholiorum condicione tum in consensu, qui
iis et cum aliorum codicum scholiis et cum Eustathio, vel potius cum
iis quibus hic usus est codicibus'), intercedit, positae sunt. Velut
schol. © 1 et A 340 recte in cod. Leid. Porphyrio tribui, ea re pro-
batur, quod ea verba, quibus illud finitur: obtw merAnpòcdar Gelwy
duvéuewyv “Ounpoc fiveîto &ravta, eadem fere in fragmento tepì Cruyéc
a Stob. ecl. I, 41, 53 servato leguntur; quac autem in altero de
Brachmanibus narrantur cum iis quae in libro de abstinentia, 1V, 17
extr., afferuntur congruunt, Item quae in schol. A 434, quod Por-
phyrio Leid. et Eton. tribuunt, de v. yéAa Xeukév dicuntur: &mi
ckiàùv oÙx èmidéyeta:, cum iis consentiunt quae Znr. Vat. 6" habet:
‘+. dò TOÒ YAXaxtoc, & éeriv dickiov kai dià ToÙTO Neuxév, quaeque
ad N 824 in scholio, quod in Leid. Porphyrii est, leguntur: © Sporov
tò fi uNa ’Ipoc dipoc, amarréMiwyv Ste mod TIC kvwroi,
quamvis pessime tradita sint, non possunt non memoriam revocare
eorum, quae in Znr. ua’ de Iri nomine explicando habemus: . . . mé0ev
-odv ’Ipoc kaleîtar; o Uvex*® dmayyéMecke kiwv, Ste moù TIC
àvéyor. Fulciuntur denique inter se, quod ad TTopupiov illud at-
tinet, scholia Leidensia = 434, = 304, A 195, O 139, quae omnia
eum auctorem nuncupant, si quidem quae in primo eorum exstat
solutio: kaì yàp tò mévtec duvata: Mérerv dvrì TOÙ TAEfovc, eadem
etiam in reliquis occurrit. Idem in schol. = 434 et © 1 cadit; quae
enim in illo leguntur: xaì rotauòc Suwvipwc Mérerar 8 Te Bedc rai
tò fe0ua xtÀ., iis respondent, quae altero loco inter alia ut eiusdem
Porphyrii afferuntur (p. 113, 21; 114, 19).

Accedit, ut supra significavi, aliorum codicum auctoritas. Scho-
lium quod Y 259sqg. edidimus recte a cod. Leid. Porphyrio tribui,
ea re probatur, quod in codice B loco ab illo diverso (® 165) ea
quae longissimo illo scholio continentur breviter ita indicantur:
+ + + pécoc fiv è xpucéc, wc Top@pupioc. Idem de schol. Z 234 eo
confirmatur, quod ad ea, quae p. 97, 1 edidimus, in codice Lips. ad
alium quendam locum (I 377) recurritur: &Mayod èrì toò Mavxov
dvi toò éEaiperoue tàc Tod Maikov ppévac èroincev, wc xai TTop-

1) Qui quales fuerint capite IV quaeretur; infuisse in iis, vel in uno certe
ex iis, etiam scholia e Paralipomenis petita, Herm, XIV, p. 2488qg., docui.
Usus praeterea est libro de Antro Nympharum (v, p. 1734 extr., cf. w, p. 1951,
47), unde etiam ea, quae ad Y 170 Porphyriana attulit, fluxeruut, et, qui vix
huc pertinet, commentario in Categorias (M, p. 387). Sed quae e Quaestionibus
Homericis bausit, facile ab his discerni possunt.

Caput secundum. 361

qupiw doxeîi. Neque omitti debet, quae in scholio A 434, quo de
supra iam egimus, de verbis =dv0ov te féovta (Z 172) leguntur,
ab Eustathio (p. 634, 15) hoc ipso loco neque ad A 434 afferri,
ita ut appareat, codice eum usum esse ab eo, unde Leid. fluxit,
diverso: mpocé@nke dè viv tò féovta Kkatà Toppupiov mpòc dra-
crodiv Edv00v Auxiaxfic modewc. Idem ex Eust. I, p. 740, 18, cum
scholiis N 295 et Y 269 in cod. Leid. Porphyrio tributis comparato
sequi statim videbimus.

Sed interpellet quispiam, detrahi nonnihil Leidensis reliquorumque
id genus codicum in iis quae nominatim huic auetori vindicent aucto-
ritati cum ea re, quod schol. © 3 et IT 459, quae ex Heracliti
Allegoriis transcripta esse constet, Porphyrio Leid. tribuat, tum eo,
quod res nonnullas eidem auctori assignent, quae cum iis, quae
eundem statuisse aliunde acceperimus, pugnent. Legi enim in
scholiis N 295 et WY 269 (quae hoc quidem loco edidimus), in Leid.
codice nominatim ad Porphyrium relatis, haec de v. èt&Mavtoc expli-
cando: è éEnpnuévoc toò pérpov TOÒ Katà TÒ TARavtov® è dè èx TDv
dvicwy èxBegnxùc icoc av ein: È Yàp oùk divicoc oùtoc Kai dtdAavTtoc,
è tò divicov tèv Taddvtwv pù Eywv, diò xaì fcoc, cum in Znr. Vat.
xZ' (edito © 233) multo verius et simplicius explicetur è Tcoc xaì pù
talavteswyv. Item in schol. Z 15, in cod. Leid. Porphyrii nomine in-
scripto, versum Z 305 aliter explicari atque versum Z 52 ei simillimum
in Z 273, quod, cum Leid. auctoris nomen non adiecerit, in Scoria-
lensi certe codice aut Harleiano — quod e Phil. XVIII, p. 344, con-
cluditur — ad eundem referatur. Esse denique non neglegendum'),
quamquam et schol. E 137 (editum Znt. 33) et schol. N 443 in cod.
Leidensi idem auctoris prae se ferant nomen, ibi quidem verba x 410
néca: dua cmaipovciv afferri, cum secundum alterius scholii prae-
ceptum esse debuerit ckaipouciv.

Sed, ut ab hac scholiorum discrepantia incipiamus, loci Z 15 et
273 optime quid rei sit demonstrant. Hic enim quorundam (oi
dè, p. 102, 16) de v. èri et aliis locis et in versu Z 52 sententia in-
dicatur, cum ad v. 15, ipsa illa interpretatione initio scholii refutata,
suum de v. Z 305 iudicium Porphyrius promat (cf. etiam quae ad
p. 87, 13sqq. notavimus) Atque in scholio ad W 269 edito v. dtd-

1) In scholio © 70 (Dindorfio auctore sec. codices Porph. tribuendo) aliter
atque în scholio, quod ad 2 221 edidi (in Leid. Y 259 ad Porph. relato), de versu
@ 73 interpretando agi, consulto omitto. Neutri enim scholio, quippe in quo
aut exciderint aut addita sint nonnulla, in omnibus rebus multum fidei
tribui potest (v. praeter Roemer., Fleckeis, Ann. 1881, p. 659, quae ipse ad
2 221 et in his Prolegg. cap. IV attuali), — De quaestionibus, quas codicibus
non iubentibus Porphyrio tribuimus ab aliis quaestionibus in rebus nonnullis,
quae et paucissimae neque graves sunt, dissentientibus hic agendi locus non est.

362 Caput secundum,

Xavroc quae quidem perhibetur origo adeo cum Aristotelis de
talenti magnitudine verbis cohaeret, ut, nisi ex iis ipsis petitam esse
dicendum est, at accommodata quasi ad ea esse videatur, quibus usus
Porphyrius viam quandam et rationem, qua etiam v. àtdAavtoc ex-
plicari posset, indicaverit. Accedit quod scholia illa Porphyrii esse
non unius codicis Leidensis, sed etiam Eustathii auctoritate con-
stat, qui non solum ad Y, p. 1299, 53, miram illam v. &rdAavtoc
explicandi rationem, sed etiam — cui rei plus tribuendum esse supra
(p. 361) vidimus — ad I, p. 740, 18, ipsa verba de talenti pretio
variante, quae Aristotelis esse accepimus, Porphyrio ‘tribuit: îctéov dè
Bri d6pietov ... Tò TAMavTOYV mapà toîc madaroîc, xadà xaì TTop@i-
proc kai dMor drédertav. Denique ad versus x 410 legendi rationem
quod attinet, loco, dum de aliis rebus agitur, obiter allato vix quic-
quam tribuendum est, praesertim cum ne constet quidem, utrum ipse
Porphyrius an aliquis eorum, qui scholia excerpserunt, e codice aliquo
Iliadis craipovcw forte exhibente eum versum integrum apposuerit.

Neque tamen, si vel maxime quae attuli ea qua dixi ratione inter
se conciliari non possent, nimium iis tribuendum foret, quoniam ne
principes quidem artis grammaticae homines in rebus levioribus iudi-
candis semper sibi constitisse certum est.

Graviori codex Leidensis dubitationi obnoxius esse videri potest
propter Heraclitea illa perperam ad Porphyrium relata. Sed cum
non solum inde, quod in codice Vaticano Quaestiones Homericae ab
Heracliti capitibus excipiuntur (v. p. 342), sed etiam ex aliis ratio-
nibus, de quibus infra (cap. III, 2. 3) agetur, constet, utriusque
auctoris libellos in codicibus fuisse coniunctos, alia autem eodem
opera congesta fuisse probari nequeat, sequitur, ut iste quidem error
facillime condonari possit, cetera autem, quae praeter Zntiiuata
codicis Vaticani in codicibus Leidensi eiusque similibus
ut Porphyrii afferantur, nisi certae causae adsint errorem sub-
esse docentes — qua de re cap. IV videndum erit —, e reliquis
Quaestionum Homericarum libris petita esse existimanda
sint.

Sed ultra progrediendum est. Etenim vel ea res, quod e Vati-
canis quaestionibus tres, quas Leidensis integras fere exhibet, Por-
phyrii nomen ibi omiserunt, vel quod in eodem codice schol. € 576,
quod et f. 112* et f. 113* occurrit, altero tantum loco auctoris nomen
in fronte gerit, vel quod e scholiis et E 434 et Y 269 ex eodem editis,
quae quin ex uno eodemque fonte fluxerint nemo dubitabit, alia TTop-
@upiov illud servaverunt alia abiecerunt, vel haec igitur docent, non
omnia posita esse posse in auctoris nomine, quippe quod saepe casui
deberi appareat, sed videndum esse, an aliquid etiam tribuendum sit
ipsi scholiorum formae atque indoli, ita ut, vel libro addicente nullo,

Caput secundum. 368

quaestiones in certis quibusdam codicibus servatae ad Porphyrium
referendae esse videri debeant.

Inter omnes autem Iliadis codices Venetum 453 (B), quamvis
paucissimis locis!) Porphyrium nominet, longe plurima Porphy-
riana habere cum iamdudum inter homines doctos constet, ita ut
Lehrs, Arist. p. 220, scholia eius paene omnia ad eum auctorem
referre non ‘dubitaverit, nemo tamen adhuc ei rei operam dedit, ut
num certis quibusdam finibus scholia illa circumscribi possent quae-
reret. Quam quaestionem, qua consilio huius editionis vix ulla gra-
vior est, nos aggressuri ita agemus, ut hoc quidem loco rem in-
cohemus, quam infra (cap. IV) denuo suscipiendam ad finem perducemus.
Tbi etiam de reliquorum codicum (praeter Leidensem eiusque simi-
les) in scholiis Porphyrianis, quae in omnibus paene adsunt, loco
et auctoritate, quippe de quibus explorata demum codicis B fide con-
stare possit iudicium, agendum erit.

Duae igitur cum manus*) codici Veneto B, quem ipse aestate
anni 1879 Venetiis excussi, scholia appinxerint, utriusque scholiis cum
quaestionibus quas Porphyrii esse constat eam intercedere invenies
condicionem, ut longe plurima et pleniora eorum alteri manui de-
beantur, prior manus breviora plerumque habeat quaeque ex altero
illo genere excerpta vel rebus hinc illinc petitis aucta esse dicas. Ut
enim a Quaestionibus Vaticanis proficiscamur, haec quidem, quae statim
afferemus, scholia codicis B ita illis respondent, ut, etsi modo hic
liber modo ille sibi peculiaria, aut additis rebus nonnullis aut omissis,
habet, dubitari nequeat, quin eadem in utroque codice quaestio ex
eodem fonte derivata ad nos pervenerit.

Zntfiparni igitur B" respondet schol. *B f. 113®

Y 898
dv 3128
€ 114
< 14%
v 2678
CA 1755
v 287%
1a' 6
up } 86

1) Praeter A 13, a manu recentiore scriptum, A 62. 117. 211, ® 165, quae
omnia prioris manus sunt; de A 8 supra (p. 357, 1) egi.

2) Vide praeter Pracf., p. VII, quae in scholiorum Iliadis Dindorfii (vol.
II. IV), qui tres manus fuisse perhibet, recensione ibi allata protuli. Ex
eadem, quae de ipso codice post ea quae Dindorfius (vol, III, praef.)
de eo attulit addenda aut corrigenda sunt, peti possunt.

364 Caput secundum.
Zntfipati vy' respondet schol.*B f. 65

me 3.
re 600
14 6
xa” 2638
xd 261%
xe 261)
xe 21
x 144
xo 61
N 2565
pe 2538,

omnia ab altera manu scripta!)

Quae cum iis quae codex Leidensis servavit et longe plura sint
et ex parte pleniora?), ita ut ad codicis Vaticani auctoritatem propius
accedant*), sunt etiam scholia codicis Veneti in eo acquiescentia, ut
aut servatis verbis partes tantum reddant quaestionum Vaticanarum,
quae fragmenta dicas, aut res in illis traditas, abiectis quidem
plurimis, quaé supervacanea esse viderentur, in formam redegerint
breviorem vel brevissimam (scholia excerpta) Ac fragmentum
quidem

Quaestionis Vat. g' est schol. *B f. 138*

n 282»

Pi 1018

a 5I1b

mn 86°

(14 107% et
184,

e quibus Quaestiones f', 18°, i etiam integras*) in scholia ab eadem
codicis manu altera scripta transiisse supra vidimus; excerptum
autem :

1) De siglorum B, *B, **B notione vid. Praef. p. VIL

2) Quaestiones Vat. c', 7, 0°, 1, 12, x", x0' în Leid. non transierunt;
ra°, 1", xe' Venetus prope integras, Leid. in formam breviorem redactas habet.

8) Esse ubi plura Venetus quam Vatic. servaverit (velut Znr. e’, ubi Leid.
eadem quae Vat. abiecit), ca quae supra, p. 346, attulimus reputantibus mirum
non videbitur. :

4) Quod ex iisdem Znt. B' et il’ etiam scholia excerpta in B adsunt, do-
cumento est, scholia variis temporibus multifariam transformata in hoc codice
(ut in multis aliis) coniuncta esse (cf. cap. IV).

Caput secundum. 365

e Quaestione Vat. p' est schol. B f. 138

ld B f. 257> (bis)

n B f. 211.

Le *B f. 45% et
*B f. 1788

(TÀ B f. 216

le Bf. 5a

mm B f. 99.

In his quoque, ut in iis, quas integras exhibet, quaestionibus plura
quam Leidensis codex Venetus servavit, si quidem et quae e Znt. B’,
17, xZ' (alteram certe, quod f. 184* legitur) habet fragmenta, et scholia
excerpta, quae f. 5°, 178%, 216% leguntur, in Leidensi desiderantur;
contra e Znr. n' et in hic codex scholia excerpta habet propius quam
scholia Veneta ad ipsius Zntijpatoc verba accedentia.

Jam cum accedat quod sunt etiam scholia Veneta et utriusque quidem
manus, quae neque pro fragmentis neque excerptis quaestionum Vati-
canarum haberi possint, sed alteram potius earum recensionem
exhibeant — B A 250 comparatum cum Znt. id', cui schol. Lp et Vict.
ibid. fere respondent; B C 100 comp. cum Znt. x, cum quo schol. L ibid.
congruit; **B C 376 (edit. H 298) comp. c. Znt. xB° —, apparet, e
Quaestionum Homericarum libro primo, quem cod. Vat. unicum ser-
vavit, quam plurimas integras, plures adeo quam codicem Leidensem,
decurtatas etiam, excerptas, mutatas haud paucas Venetum B, atque
ita quidem, ut optimae quaeque alteri manui debeantur, exhibere.

Idem in scholia e reliquis eius operis libris petita; de quibus
codicis Leidensis similiumque auctoritate constat, cadit. Quae enim
hic adiecto Porphyrii nomine leguntur, paucissimis quibusdam exceptis,
eadem in codice Veneto, et ab altera quidem manu scripta exstant,
qua ipsa re, quoniam eadem manus Quaestiones libri primi paene
omnes ei codici adscripsit, ITopgupiov illi in ceteris codicibus to-
tiens occurrentis haud spernendum invicem momentum accessit. Sed
egregie falleretur, si quis existimaret, scholia codicis Veneti a priore
manu scripta, quoniam duo tantum in codicibus Leidensi et simi-
libus ita transierint, ut Porphyrium auctorem profiteantur (A 526.
1 186), Porphyrianis aut omnino aut maiore ex parte carere. Ut enim
nomen Porphyrii utroque loco errori deberi largiamur, praesertim cum
prius certe scholium ab usitata quaestionum ratione mirum quantum
discrepet, tamen aliter se rem habere, cum scholia e quaestionibus
Vaticanis excerpta (v. supra) a priore manu scripta doceant — ut
omittam quattuor scholia ipsum Porphyrium nominatim afferentia
(v. p. 363, 1) —, tum de satis amplo scholiorum e reliquis Por-
phyriani operis libris petitorum numero concludendo efficitur.
Velut eadem quaestio, quam ad B 2 (p. 22, 17 sqg.) schol. *B habet

366 Caput secundum.

— Porphyrii esse codicis Leid. auctoritate constat —, verbis paullu-
lum mutatis etiam inter scholia B legitur, ita ut ex eodem eam opere
derivatam esse negari nequeat. Eodem modo indidem petita esse non
solum scholia a manu priore ad B 183, l 396, Z 172 (edit. ad A 434),
@ 327 (edit. ad v. 323), K 561, = 304, ® 365 (ad v. 343 sqq.), Y 269
relata, quibus quaestiones continentur, sed etiam quae eadem ad
A 211. 424 (ed. ad = 304), B 848 (ad v. 8445qq.), l 328 (ad v.
330), © 1. 40, | 383. 447 (ad v. 453), N 443, O 128 adscripsit
scholia quaestionis forma carentia Porphyrii esse- evincitur. Est
etiam, ubi scholium, quod in Leidensi codice (vel in sim.) ei auctori
vindicatur, cum idem in codice B scriptum non adsit, simillimum
tamen sit scholio a priore huic manu adscriptum, quod quin ex
eodem fonte repetendum sit nemo dubitabit: A 109 (edit. ad v. 105),
Z 164. 65 (ubi pars tantum scholii Leid. in schol. *B adest), Z 433,
1 591, O 189. Sunt denique haud pauci loci, quibus praeter quae-
stionem a manù altera scriptam, quae codicum Leidensis ceterorumque
auctoritate Porphyrio tribuenda est, similis quaestio adest a priore
manu exarata, atque ita quidem, ut ex altera recensione!) petita esse
videatur, quae iis, quae in altera leguntur, alia addiderit, alia omi-
serit. Ita — ut utri plus tribuendum sit hoc loco omittamus — de
scholiis A 340, B 844 (p. 50, 11), l 365 sqq.; 379. 80, A 297. 491,
€ 576. 778 (scholium *B Porphyrii esse e schol. Leidensi ei praemisso
sequitur), H9, 1453. 682, K 194. 447, A 636, = 434, ® 363 (collato
schol. *B B 423) iudicandum videtur.

Sed sunit etiam aliae rationes, quibus, atque ita quidem ut minime
verendum sit, ne in crimen temeritatis incurramus, scholia quhedam
utriusque manus ad eundem Porphyrium auctorem referre possi-
mus. Ut enim scholia ex iis quae Leidensis cet. huic tribuunt excerpta,
de quorum origine nemo dubitabit, omittam, idem e. c. de schol. *B
B 73. 305—29, Z 116, © 53. 54 inde sequitur, quod breviora
scholia sine ullo dubio inde excerpta a cod. Leid. cet. Porphyrio
nominatim asseruntur. Quod si recte concluditur, etiam concedendum
est, scholia manus prioris ex iis quae B.305—29 et Z 116 edidimus
excerpta (p. 33. 90) pro Porphyrianis habenda esse. Simile est, quod
schol. B B 265 (p. 32, 1) Porphyrii esse ea re evincitur, quod scho-
lio *B multo quidem breviori, quod sine ullo dubio inter excerpta
referendum est, in codice Leidensi Moppupiov praemittitur; atqui si
schol. illud B 265 a manu priore scriptum recte illi auctori vindica-
tur, veri sane simillimum est, etiam scholii manus alterius longe
illo uberioris ad B 272 adscripti (p. 30, 24), cuius illud alteram

1) Plura de hac re in capite IV dicentur, ubi etiam demonstrabitur, scholia
Porphyriana ab altera manu scripta locis nonnullis duas recensiones prodere.

Caput secundum. 367

recensionem esse dixeris (cf. maxime p. 32, 8 cum p. 31, 28), eandem
esse originem. Quod si concesseris, concedendum quoque est, scho-
lium manus prioris ad B 272 relatum (edit. ad p. 30, 24), quippe
quod e longiore illo excerptum sit, inter Porphyriana referendum
esse. Vel, ut alia exempla afferamus, si recte coniecimus, scholium
€ 741 (*BL), cui Leid. TTopgupiov praemittit, ex eodem atque schol.
B 447 (*B) fonte derivatum esse, per se patet, huic quoque idem nomen
deberi; cui simile est, quod quaestionum ad A 420 servatarum a
breviore, quae non solum inter scholia *B et Lp, sed etiam Leid.
legitur, ubi TTopgupiov audit, ad alteram multo ea meliorem et ube-
riorem, quam L omisit, *B et Lp servaverunt, idem nomen sine
dubio transferri potest. Quod si recte se habet, per se patet, etiam
scholium a priore codicis Veneti manu ad B 426 adscriptum, quippe
quod ex altero scholio *B A 420 excerptum sit, inter Porphyriana re-
ferendum esse.

lam vero cum ad varias quas attuli rationes, quas ad confir-
mandas plura etiam exempla afferre poteram, accedat, quod alia quae-
dam scholia codicis Veneti e Porphyrio fluxisse etiam codicum non-
nullorum praeter Leidensem eiusque similes auctoritate probatur!),
apparet, scholiorum id genus segetem longe uberrimam in eo codice
inesse; nemo enim dubitabit, quin praeter ea, de quorum origine —
id quod haud raro casui debetur — certis argumentis constet,
multa etiam in eo insint, quae ex eodem illo Quaestionum opere
derivata esse suspicari in promptu sit; praesertim cum mirum foret,
e Quaestionibus Vaticanis multa codicem habere, quae nullus praeterea
codex servavit, e reliquis Quaestionum libris ea tantum quae etiam
Leidensis ceterique codices scholia habent petivisse. Sed rem ita se ha-
bere in singulis scholiis demonstrare difficillimum. Aliquid certe
coniectura assequi poterimus, velut A 1 Porphyrii esse propter verba
p. 1, 6-8 in scholio M 127, de cuius origine e Leid. constat, re-
currentia, 2 1 eodem modo propter A 623 (p. 167, 18; 168, 17),
P 125 propter K 561 (cf. maxime p. 160, 22 sqq. cum p. 217, 22),
T 457 propter l 276 ei simillimum, © 5 eandem ob causam propter
A 524. Quid, cum per se veri simile sit, Ziimnua K 252 exquisitissima
doctrina refertum Porphyrio deberi, ita ut primum locum tenuerit

1) Velut B N 643 (edit. p. 84. 85) propter schol Lp B 184 (edit, ad p. 85,7):

Erepéc teriv oltoc mapà tèv ’Arapéuvovoc, wc Top@ypioc, ubi accedit, quod
schol. *B € 576 de eadem re agens eidem nominstim a cod. L tribuitur (se-
quitur igitar, etiam schol. B B 517, edit. ad p. 85, 3, e Porphyrio derivatum
esse). Eandem originem esse scholiorum B Z 168 (infr. text.), K 49 (ad K 47),
K 161, e scholiis Lp ibi appositis sequitur, scholiorum B © 66 et A 84 (edit. ad
p- 111, 6899.) e verbis Eustathii (cf.spr. p. 360) ibi allatis: iepdv dè fiuap xatà
pèv Top@upiov tà.

368 Caput tertium.

libri alicuius Quaestionum eius Homericarum, cuius praefatio fausta
fortuna ei adhaeserit, nonne vel ea re haec sententia probatur, quod
de locis B 649 et 1 174 simillime in eo agitur (p. 148, 26 sqq.) atque
in quaestione servato auctoris nomine ad B 649 adscripta (p. 49, 10)?

At finis esto; quid enim iuvat res cumulare, quae, etsi sagaciter
dicta esse videri possint, persuadendi tamen vi carebunt. Accedit
quod, si vel maximum quaestionum numerum codicis B (ut in hoc,
ut uberrimo fonte, nunc quidem subsistamus), et ab utraque quidem
manu scriptarum, etiam aliis codicibus non addicentibus, Porphyrii
esse concedes, parum sane, ut iudicium de singulis constet, profeci-
mus, nisi unicum esse fontem quaestionum in codicibus
nostris obviarum Porphyrii Zntfipata ‘Ounpixé docueri-
mus. Quam quaestionem tertio, quod sequitur, capite instituturi fieri
non potest quin ‘paullo altius repetamus.

Caput tertium.

De quaestionum Homericarum lyticis post ea, quae Lehrs, Arist.
p. 199 sqq., de universo hoc genere egregie contulit, agere cum diffi-
cillimum tum supervacancum foret, nisi rem quandam nobis gravissi-
mam, quam pro consilio libri sui omittere potuit, brevissime tetigisset
vir doctissimus. Etenim cum quae ad ipsos quaestionum illarum
auctores pertinent optime congesserit, frustra apud eum quaesiveris,
quorumnam id genus librorum quaestiones, quot, qua ra-
tione quibusve intercedentibus in scholia utriusque carmi-
nis, Eustathii rapexfoXdc, alios libros in poeta explicando
occupatos (velut Apollonii aliorumquelexica) transierint.
Quam quaestionem nos aggressuri, quo facilius res vastissima secerni
et perspici possit, ita agemus, ut, quo ipse Lehrs viam monstravit,
quattuor hominum doctorum, qui ei studio operam impenderint,
classes statuamus, quamvis concedendum sit, non ita certos posse
constitui fines, quin quem uni classi adscripserimus idem babere
possit, cur ad alteram quandam pertinere videatur. ld quod maxime
in secundam classem tertiamque cadere apparebit.

Primum igitur a ceterorum numero ut infimus ordo ii secer-
nuntor, qui ingenii acuminisque exercendi ostentandive aut vanae
gloriolae captandae causa in Museis vel aulis principum quaestiones
sacpissime futtilissimas et inanes proponere et, ut videbantur sibi
quidem, solvere solebant aut talia litteris mandaverunt, de quibus optime
Lehrs, p. 210 sqq. Longe melius de eorum iudicandum est consilio,
qui iis locis, quibus alii — philosophi maxime, sophistae, rhetores —

Caput tertium. 369

offensi poetam vituperaverant, opem ferre voluerunt; qui si vel ma-
xime supervacanea, ne dicam prava, saepe protulerunt, omitti non de-
bet, multo facilius esse eos, qui dicta et facta deorum et fortium
priscorum temporum virorum ad vitae cottidianae usum ac normam
exegerint, ridicule agere sentire quam certis rationibus breviter ex-
positis refellere; praesertim cum horum quidem lyticorum haud pauci
Aristarcho multis annis superiores fuerint, quibus temporibus crisis
veterum poetarum ab eo, quo per hunc pervenit, fastigio mirum quan-
tum distabat. Horum igitur secundam constituo classem; tertiam
autem, haud ita facile ab hac dirimendam, eorum volo esse, qui, cum
aut philosophorum dogmata secuti aut e diligenti rerum verborumque
pervestigatione profecti in locis nonnullis offendissent, ipsi earum
difficultatum solutiones quaesiverunt, quam rem subinde infeliciter iis
quoque cessisse nemo mirabitur. Quarta denique eorum classis est,
qui, cum poetam contra Alexandrinorum athgteses male pii defende-
bant, non minus ei inferebant damni quam acerrimorum eius ob-
trectatorum perversitas.
1

A prima igitur quaestionum Homericarum classe ordientibus
distinguendum est inter ipsos talium solutionum auctores, e quibus
nonnullos etiam aliorum poetarum difficultatibus amovendis operam
dedisse ipsi operum eorum tituli demonstrant, interque eos, qui ea
quae alii id genus invenerant, additis, ut conicere quidem par est,
saepe suo Marte nonnullis, operibus collectaneis comprehenderunt.
Utriusque generis paucissima et in scholiis et in Eustathii commentario
certa deprehendi vestigia videbimus.

Sosibii igitur, toò Gavpaciov \unxod, ridiculi capitis, a Ptole-
maeo Philadelpho festive illusi (Athen. XI, p. 495 F), nugas in scholia
cet. transiisse probari non potest‘); solutio enim loci A 636. 37, quam
Asclepiades Myrleanus ap. Athen, l. c. p. 493 C, ei tribuit, in
scholio Porphyriano (p. 168, 18) non Sosibii, sed Aristotelis (de
quo v. infr.) esse dicitur. Soteridas autem (Suid. h. v.), Pam-
philse sive pater (ita quidem Daub, Mus. Rh. XXXV, p. 58 sqq.)
sive maritus, et Diogenes Tarsensis (Diog. L. VI, 81) quae scri-
psere — hic quidem repì rommxdòv Zamudrwy scripsit, quae solvere
instituit (& Alev èmyeipeî), ille Znricewv ‘Ounpixòv auctor exstitit,
quae ne constat quidem utrum huic classi (quod de Soterida suspi-

1) Scripsisse Sosibium librum quendam Znripata ‘Ounpud vel sim, in-
scriptum Asclepiad. Myrl, LL c. docet: C. dè 6 Aurixdc, mpodelc tà Emn° dAXoc
uèv porduv xtA., Ypd@er xatà AéErv. Quem librum qui mepi ‘Ounipov di-
ctum fuisse voluit Mueller, F. H. G. II, p. 628, ea re inductus esse videtur, quod
mepl ‘AXxudvoc enndem Sosibinm scripsisse ex Athenaeo constat.

370 _ Oapitis tertit

ceris sane) an alii accensenda sint —, ad unum omnia interciderunt;
quae enim in schol. A A 412 de tetta vocabulo, addito in fine oitw
Cwmmpàc (fort. Cumpidac Dind.) leguntur, num ad hominem illum
Pamphilae propinquum referri possint incertissimum est.

Duos tantum huius generis Avtikodc afferre possum, quorum
solutiones quantivis pretii in scholia nominatim transierint, Diony-
sium quendam, mihi non magis quam Lehrsio (p. 223) cognitum,
quem huc pertinere res ipsa ex eo allata clamat, et Satyrum. Hic
quidem secundum Ptolemaeum Hephaestionem ap. Photium, bibl.
p.151 8 21, ’Apictépyov yvwpipoc, Zîira èkadeîto dià TÒ ZatnTIKÒYV
aùtoò. Quorum verborum quamvis exiguam esse auctoritatem recte
Lehrs docuerit, qu. ep. p. 19 sqq., illud certe virtutem eam, si qua
est, hominis aliquatenus probare potest, quod unico loco, quo sen- -
tentia eius profertur — mirum profecto Aristarchi yvwpov non sae-
pius citari! —, schol. = 216 (*BL), difficultatem, quae esse vide-
batur, dià ti tà epurtixd &v fudvri pnceìv “Ounpoc xarectiyx0a1; ita sol-
visse dicitur, ut haud inficete ,,émeì minròv dira dpbeiv oi épùv-
tec“ diceret. Dionysium autem scholia A et L ad B 308 adscripta
(edit. p. 36, 22; 37, 1) de nomine draconis Aulidensis in quinto
libro tùv &mépwv agentem a Porphyrio èv toîc Zntiipaciv alla-
tum fuisse perhibent.

At licet nomina plura non suppetant, plurimas id genus quae-
stiones in scholia Homerica transiisse, schol. | 682 (p. 141, 17), quod
cod. Leidensis Porphyrio assignat, docet, de collectione quadam
solutionum ab aliis propositarum haec referens: èv ti Movceiw tb
xatà ’ANeEdvdperav vépoc fiv mpofaMecgai Zatipata') xaì tàc yevopé-
vac Nicerc dvaypapecdar» mpoeRAn@n ov mc xtA. Vix enim potest
statui, unum id scholium a Porphyrio inde fuisse derivatum, praeser-
tim cum, nisi omnia fallunt, verba ipsi quaestioni praemissa, e prae-
fatione libri cuiusdam Quaestionum eius Homericarum petita sint
(cf. praeter initium Znt. Vat. a' schol. K 252, de quo infra agetur).
Quod si verum. est, dubitari nequit, quin eodem Porphyrio
intercedente multo plura ex illa Musei Alexandrini col-
lectione — vellem quidem nihil eorum esset hoc scholio ineptius
— ad nos pervenerint. Neque vereor, ut in uno exemplo sub-
sistam, schol. = 216, de quo modo egimus, inde repetere. Quid, quod
ita demum verba, a quibus schol. A P 608 incipit: May tovtwy mé-
mhextar È Abroc, xaì ÈctI TOV ÈEW meEpirpepopevwy Zatnpatwy,
quae nemo, quod sciam, adhuc explicare aggressus est, intelleguntur.
Apparel enim tà ÈEw mepipepéueva Zimijuata aliter vix posse accipi,

1) Cf. Spartian., Hadr. 20: Apud Alerandriam in Museo multas quaestio-
nes professoribus proposuit et propositas ipse dissolvit.

Pars prima. 371

nisi ita, ut aliis quaestionibus non singillatim traditis sed uno quasi
corpore quodam complexis opponantur. Iam vero cum — qua de re
capite IV agetur — in codice Veneto A magnus numerus quaestio-
num e Porphyrio petitarum insit, omnia eo ducunt, ut hoc quoque
scholium eidem tribuamus, cuius originem ab aliis nonnihil discre-
pantem non dissimulaverit. Quamquam enim aliis etiam quaestionum
collectionibus praeter Alexandrinorum eam, de qua hic agimus, usus
est, reliquae, de quibus postea agendum erit, de aliis rebus egerunt,
ita ut Zijmpa illud &zw repipepéuevov cum bac quidem potissimum
componere in promptu sit.

Sed dignum est, quod attendatur, non solas Homericas quaestio-
nes in opere illo e Museo Alexandrino derivato infuisse, si quidem
Porphyrii verba vépoc fiv mpof&Mecga: Zntiuata — non addidit
‘Ounpué — xaì tàc yevopévac Niceic dvarpàpecdai, premere licet;
ita ut vel hine eo ducamur, ut num ex aliis variarum quaestionum
collectionibus, quarum maximum fuisse constat numerum, res ad Ho-
merum pertinentes, quas in plerisque fuisse pertractatas consentaneum
est, excerptae in scholiis cet. lateant quaeramus.

Ex Heraclidis igitur Pontici minoris Aécyaic versibus con-
scriptis hendecasyllabis (de quibus optime Meineke, Anal. Al.
p. 377 sqq., egit) eorumve scholiis (Mein., p. 380) nihil per scholia
Homerica cet. ad nostra tempora propagatum videtur esse, cum et
ene, quae adiecto Heraclidis nomine ibi leguntur solutiones, ad philo-
sophum Peripateticum aetate eo superiorem (v. infr.) referendae sint,
et quae apud Eustathium plurimis locis occurrunt Heraclidea, quibus
similitudinem quandam intercedere fatendum est cum quaestionibus
grammaticis in Aécyoic propositis (v. Mein., p. 380), Milesii s.
Alexandrini, ut recte Osann, qu. Hom. IV, p. 11sqg., docuit,
esse statuendum sit.

Multo largiorem disputandi materiam Plutarchi Chaeronensis
Cuurociaxdàv TTpoRAnuétwyv Bifiia 0’ offerunt, opus nunc qui-
dem mendis foedissimis scatens (cf. R. Volkmann, observat. miscell.,
progr. Iavor. 1872, p. 2 sqg.), id quod inde factum esse dicas, quod
antiquis temporibus a plurimis pertractatum, exscriptum, fortasse etiam
locis nonnullis excerptum!) fuerit: constat certe a Gellio, Macro-
bio, Sopatro (Phot. bibl. cod. 161) libris compilandis adhibitum, ab
Eustathio autem haud pauca inde petita mapexBoNaîc inserta esse.
Quo magis quaerendum est, num etiam inter quaestiones a scholiis
Iliadis et Odysseae servatas, praesertim cum nonnullae earum de iis-

1) V. Volkmann |. c.; qui si verum vidit, qua de re mihi non constat,
ad oniversum tamen librum id quod concludendo effecit tranaferre profecto
nom licet.

372. Capitis tertii

dem fere rebus agant, sint quae inde fluxerint. Quaeritur enim apud
Plutarchum de his quidem rebus ad Homerum pertinentibus: 1) I,9,
cur Nausicaa non marina, sed fluviali aqua sordidas luat vestes
€ 85 sqq.), 2) V, 4, cur Achilles Zwpérepov pocula misceri iubeat
(I 203), 3) V, 8, cur undéar &rAaékaprror dicantur (n 115), 4) V, 10,
cur dAòc deioro dixerit poeta (I 214), 5) VI, 9, cur, cum tot liquida
apud eum commemorentur, in oleo potissimum adiectivo &rpév utatur
(A 434), 6) VIII, 6, 4, deîmvov et dpicrov unde dicta fuerint, 7) IX, 4,
Veneris utra manus ab Diomede vulnerata fuerit (E 335), 8) IX, 13,
Paris, qui, si a Menelao certamine singulari victus esset, se He-
lenam opesque redditurum promisisset, postquam victus quidem esset
sed non caesus, rectene Agamemnon Troianos foedere stare iusserit
an iustam Troiani excusationem habuerint (M 69 sqq.).

Quarum quaestionum primae!') et tertiae nullum in scholiis
vestigium adest, neque ullo modo cum carminum illorum explican-
dorum ratione cohaesisse videntur; recte enim quae in priore (cap. 2)
Aristotelica leguntur a Val. Roseo, Ar. ps. p. 225, ad fragmenta
Problematum physicorum (fr. 209 edit. Acad. Boruss.) relata
sunt. Neque septimae quaestionis in scholiis certa vestigia occur-
runt, quamquam non neglectam fuisse quaestionem, cur manus po-
tissimum deae vulneretur, quaestiunculae brevissimae, quas p.81,12sqq.
edidimus, docent. Quod autem Eustathius, €, p. 568, 4, eodem
quo Plutarchus modo e versu 424 effecit, dextram deae manum
vulnerari, non liquet, utrum melioribus scholiis quam quae in foliis
codicis Veneti B 68 et 69 (versus € 259—355 continentibus) nunc
quidem leguntur?) debeatur, an ex ipso Plutarcho, quem aliis locis*)
nominatim ille affert, fluxerit. E quinque igitur quae restant quae-
stionibus Plutarcheis secundae, quintae, sextae similia sunt
scholia iis de quibus illae agunt locis in codicibus addito Porphyrii
nomine adscripta, reliquis (quartae et octavae) scholia, de quorum
origine testimonia non adsunt. Illae igitur cum a Porphyrio e Plu-
tarchi opere haustae denuo pertractari potuerint, in his multo gravior
oritur quaestio, utrum ex ipso Plutarcho an aliunde in scholia per-
venerint.

Quibus in rebus diiudicandis primum quidem id monendum est, non
nimium esse tribuendum similitudini cuidam, quippe quae in ipsis re-
bus, de quibus’ agitur, posita sit, si quidem ipse Plutarchus inter
alia, quae necessario inesse deberent in quaestionibus convivalibus,
posuit yvwpiua eîvar deîv tà mpofAhpata (I, 1, 5). Accedant potius,
ut unum ex altero pendere probetur, graviora argumenta necesse est;

1) Usus ea est Macrob. Sat. VII, 13.
2) C£. Hiller, Fleckeis. Ann. XCVII, p. 808.
8) l, p. 415, 32; |, p, 748 extr.; p. 767, 36.

Pars prima. 373

quae tantum abest ut adsint, ut contrarium effici possit. Velut in
quinta quaestione quae apud Plutarchum ad verba iypòv èXatov
explicanda leguntur: périctov d’ aùtod Tfic Urpémntoc Î èrì mieîcrov
éE dhiricrov diavopò kai xicic* oùte Yàp pélitoc oùte Udatoc oÙt
dov nivòc Uvpoò Bpaxùc oitwc dykoc <coni. Wytt.) èridociv Nap-
Béver Toraitnv, dAN EUBUC èmidette: Kai avalickerar dià Enpomta, tò
d EXarov HAxipov mavtaxfi xaì paraxòv®xtÀ., simillima quidem sunt
iis quae Porphyrius habet (p. 75, 24): Uypòv dè tò @Aarov, St tà pèv
dia Urpà èxyu0évta ei kaì rapavtixa devdévta padaxiver, dii’ oÙv
Tayéwc Enpaiverar KTÀ., tò ZAarov dè érrì modò diapéver kai avurpaiver
tò derdpevov xtÀ., sed multum interest inter utriusque propositum:
Plutarchus enim cum ab ea re proficiscatur, poetam reliqua humida
toîc idiorc èm@étorc ornasse, tò YdNa Neuxdv, tò peli xAwpév, tòv
oîvov épu@pév vocitantem, unum autem oleum vypòv dixisse amò
xovoò ToÙ mac cuuBeBnkétoc, alter ipsum illud Y&Aa Xevxév non
minus quam Uypòv èAuov aliaque id genus nonnulla contra quorun- ©
dam vituperia sibi defendenda esse existimavit. Similiores Porphy-
rianis sunt quaestiones Plutarchi secunda et sexta, sed priore loco,
quo Achilles quod Zwpétepov legatis pocula misceri iusserit defendi-
tur, solutionem dò toÒ xaipod, dti viz, unus Porphyrius, duas alias,
Zwpòv = eùkpatov et Zupòv = madardc oîvoc, unus Plutarchus habet;
altero autem loco, ubi de verborum deînvov et dpicrov notione agitur,
de una re a Porphyrio allata, quam vel maxime memorabilem dixeris,
deîrvov nimirum (loco quidem © 53. 54) etiam tÒ èE éwéivoî dxpd-
ticpa vocari, apud Plutarchum ne verbum quidem.

Res contra ita se habet, ut Porphyrium et Plutarchum
eodem fonte usos esse') dicendum sit. Quem, quod ad locum |
203 attinet a Zoilo iam vituperatum, ab Aristotele (poet. 25) de-
fensum, infra, ubi de solutionibus e Peripateticorum schola profectis
disputabimus, certis finibus circumscribemus et ab utroque adhibitum
esse aliis etiam argumentis docebimus?). Ad v. ùrpòv èXaiov expli-
canda quae uterque attulit unde pendeant non constat*); sed de eorum
quae de v. deîrvov et dpicrov ab utroque traduntur origine ex Athe-
naeo, I, 19, p. 11 B sqq., coniecturam facere licet. Athenaei enim
1, c. non solum capita 15—18 sed etiam ex iis quae sequuntur nonnulla
e Dioscuridis opere trepì toò tV fipuwwv xa” ’Ounpov Biov sec.

1) lis quae schol. A W 281 (simil. Z 79) de olei epitheto illo affert, partim
ad Porphyrii propius quam ad Plutarchi locnm accedentibus partim cum neutro
congruentibus, nihil lucramur.

2) Ex eodem etiam iudicium de Paride uxoris concubitum interdiu appetente
a Platarcho obiter (III, 6, 4) latum fluxit, quod quaestione I" 441 a codicibus
Porphyrio assignata cum libelli de audiendis poetis cap. 3 comparata infra
efficietur.

Semapza, Porphyr. Qu. Hom, 26

374 Capitis tertii

Athenaei epitomatorem') vel repì tùv rap’ ‘Ouripw véuwv sec. Suidam
(v. ‘Ounpoc) inscripto excerpta esse?), rectissime Car. Mueller signi-
ficavit (FHG II, p. 196), quem neque illud fugit, in iis quae ipse
edidit (cap. 15—18) nonnulla esse, quae de suo addiderit Athenaeus.
Idem vero in cap. 19 cadit, quamvis haud ita facile sit, quaenam
aliunde illata sint certo definire; sed ea certe quae ex Antiphane,
Aristomene, Philemone afferuntur reliquis extrinsecus addita esse
omnes semel moniti concedent. Quod si, neglecta, num etiam alia
aliunde petita Dioscurideis adhaeserint, quaestione, prima et postrema
loci Atbenaei verba cum Plutarcho et Porphyrio contuleris, mirum
cum utroque reperies consensum.*) Etenim Porphyrianum illud,
deîmvov etiam TÒ èE éwéivod dkpéticua vocari, a Plutarcho neglectum,
extremo capite Athenaei (p. 11 E) occurrit: urimote dè kai cuvwvupeî
tò dpictov (sc. ea qua Homerus eo uti solet notione) tp deimvw* èrì
TÙP Tfic mpwivÎC mov Tpogfic Epn ci d’ dpa deîmvov Éiovto, amò
d’ adtod Bwpriccovto (0 53. 54): puerà yàp tiv dvatohiv edeùc
dermvomoncapevo mpoépyovtar eic tiv udynv, item ea quae, cum Plu-
tarchus babeat de v. àkpaticuéc origine, Porphyrius neglexit, apud
Athenaeum exstant. Sed loci digni sunt, quos integros adscribamus:
Athen. I, 19: Plut. Q. C. VIII, 6, 4:
mn tTpopaîc éxp@vto fipwec map’ qacì 1àp ... èpratixode dua kai
“Ouripw tpùTov uèv T® xaXovpévw cuppovac Svtac Ewdev èc@ierv dp-
àxpaticuati, è Aéyer dpictov: tov èv dxpétw Kai ungèv dMo-
où dmaf péuvntar èv ’Oducceig* dià TOÙTO Ppèv dkpéticpa xa-
’Oducedc kai dîoc spopfòc deîv, dià TÒv dkparov ..
Evtivovt? dpictov xerapévw xaì tò pèv dpictov édéker TO
TOP, xaì drad èv INiddi: Eccupévwe dxpaticuati taùtdv elvai,

1) Scribendum fuisse epitomatori rrepì 100 riv ripwy xa8' “Ounpov Biov
nel Arocxoupldne 6 ’Icoxpérove pa0ntàc èv toîc mrap* ‘Opiipy véuorc, Schweigh.,
animadv, I, p.92, pronuntiavit, Sed partem operis Dioscuridis ita ut Athenaens
afferat inscriptam fuisse etiam e Plutarchi loco statim afferendo efficitur. Ipsum
librum a Suida indicatam partem fuisse operis mepl voptuwv (Suid. et Phot. v.
cxurdàn) Mueller 1, c., p. 192, eristimavit, Eustathius T, p. 1176, 12, Dioscuri-
dis memoriam ex Athenaei epitome hausit,

2) Verba ab epitomatore p. 11 B ex Athenaeo allata: tabr” eîme tò Oerta-
Adv cégicua, minime impediunt, quominus Myrtilum (v. Casaubon. ad h. 1.) aut
alium quemlibet e convivis inde a cap. 19 iis quae antecedunt alia ex eodem
libro addentem ab Athenaeo inductum fuisse statuamus. Aut ipse Athenaens
ad Timocratem en perscribere (v. Schweigh., anim. I, p. 25) potuit.

3) Parum accurate ad locum © 58 dixi, Aristarchum anctorem Porphy-
rium sequi ex iis apparere quae Lehrsins, Ar. p. 127 sqq., congesserit; dicere
debebam cum Aristarcho alterius sententiam congruere, Ex iis enim quae
Aristarchus variis locis annotavit quaestiones Porphyrii et Plutarchi congestas
esse veri dissimillimum est.

Pars prima. 375

te mévovto kai èvrivovio dipicrov pdptupi tm ‘Ounpw NMérovti
(Q 124). Xérer dè TÒ mpwivòv Èu- toÙc mepi tòv Eduarov èvid-
Bpwua, è fiueîc axpaticuòv xa- vovtac dpictov du’ foî gar-
Xoduev, dià tTÒ év dkpatw vopévnpi kai mavòv édéker KTÀ.
Bpéxeiv xaì mpociecda1 yw-
uovc.....
Quorum de communi origine si nihilo minus quis dubitabit, conficiet
rem, quod haec ipsa quae attuli a Plutarcho ita introducuntur: ùro-
Xafby dè è Oéwy, fixicra, eîmev, eì deî Cita coni, Wytt.; cod. èder,
om. eì) toîc TÒv dpyaîov Riov diauvnuovevouci mereven, quae
verba ad titulum operis Dioscuridei, quem quidem Athenaei epito-
mator dedit (cf. p. 374, 1), quam maxime accedere in aperto est.
Haec si cui forte audaciora videbuntur, is alios quosdam locos
et Plutarchi et Porphyrii cum Dioscuride conferat, quos profecto non
verendum est ne qui diligenter inspexerit Athenaeum e Plutarcho,
quo paucis quibusdam locis usus est'), aut Porphyrium ex Athenaeo
petiisse autumet. Fa dico,’ quae apud Athenaeum cap. 17 (p. 10 A)
de Nestore Machaoni xuxeîva ministrante e Dioscuride excerpta
leguntur, simillima quidem iis quae in scholio A 623, p. 167, 12, a
Porphyrio, cui cod. Leid. nominatim tribuit, afferuntur; apud
Athen. autem ]. c. (p. 10 D) quae adduntur: toîc yoùv Kapdiakoîc
uerà oivou citmidec dvapicrovci ti mpòc Katoxiyv Tfic duvdpewc-
(ad retinendam vim vini Schweigh.), non multum discrepant ab
altero scholio de eadem quaestione agente, quod, quamquam non
nominatim Porphyrio tribuitur (qua de re v. cap. IV), priori sub-
iunximus: è oùv uélac oîvoc maxivwv tToùc yupoùc kai Tv èrrippucv
toò afpatoc HIV Èrì tò tpadua mayxiver kai cuctéMNer» BBev kai Toîc
xordiaxoîc aùtòdv Èvior mpocdroua did TÒ eiprerv Tò Uvpév: dAXà
xai tò dAgitov maybveri tà dypa (p. 168, 2 sqq.). Neque negle-
gendum est, quaestiones Z 265, quas e Porphyrii opere fluxisse sum-
mam veri habere speciem postea apparebit, de eadem re et eadem
quidem prope ratione agere atque Dioscuridem ap. Athen. l c., p. 10
BC. Apud Plutarchum autem quae (Q. C. VIII, 8, 3) de piscibus
ab aetatis Homericae heroibus inter cibos, quibus vescerentur, non
habitis leguntur, iis respondent, quae apud Athenaeum, cap. 16 (p.9 D),°
ex eodem Dioscuride traduntur:

1) Quae II, p. 52 D, apposito Plutarchi nomine afferuntur, e Q. C. I, 6, 4
petita sunt; etiam disputatio ab eo de Zwpérepov xépaipe (1 203) instituta (X,
p.422.E) e Plut. Q. C. V, 4 pendet, addito non solum Diphili sed etiam Theo-
phrasti loco. Quam rem ita se habere, inde efficitur, quod Theophrasti v.
Zwpérepov interpretatione (xexpauévov) prorsus idem continetur, quod antea
eOxparov dictum fuit; apparet enim Theophrastea, cuius mepì pé@nc libro etiam
aliis locia Athenaeus utitur, extrinsecus addita csse.
264

376

Plutarchus:

0ev “Ounpoc où uévov Toùc “E-
Anvac ixBiwy &meyopévouc rerroinke
mepì tòv ‘EXMMcmovtOv ctpato-
medevovtac, dA” oùdè toîc dfpo-
Biorc DaiaErv oidè Toîc d&cwToIC
uvncetfipciv, dupotéporc où ci vn-
ciòtarc, BaXatTIOv Tapatédenev
Byov.

Capitis tertii

Athenaeus:
‘EX icmovtov dè ’Ounpoc ix0u6-
evta mpocayopeswy kai toùc Daia-
Kxac mwrixwrdToUcC mordv kai èv
Ti "I0&xn eidc Mpévac mefove
Kai vicouc mpocexeîc moMdéc, èv
alciyAvwy èrivero ARB0c kai aypiwv
òpvigwy, xa eìc eddarpoviav dè xara-
pioudv TÒ TV BdAaccay Îx00c rap-

éxew, Suwc toUTWwY oùdèv où-

deva moreî rpocgpepouevov,
ita ut neque ea quae apud Plutarchum sequuntur de -Ulixis sociis
fame compulsis pisces comedentibus indidem repetere verear.

Sed hoc quidem loco in his subsistendum est; longe enim fines
horum Prolegomenon proposito concedendos transgrederemur, si quae
praeter ea quae significavimus in Athenaei opere lateant Dioscuridea
enucleare et cum Plutarchi Quaestionibus Convivalibus scholiisque
Porphyrio tribuendis comparare institueremus. Neglecta igitur hac
quaestione, quae si institueretur non infructuosam futuram esse con-
fidimus!), sufficiet effecisse, inter libros qui et in Plutarchi et
in Porphyrii quaestiones transierint etiam Dioscuridis

. fuisse opus; quo — quod idem in Athenaeum cadit — utrum in-
tegro, an additamenta aliunde, velut ex Aristotele (Val. Rose, Ar.
ps. p. 120) aut Aristarcho (v. Lehrs, Ar. p. 193 sqg., max. p. 197),
petita experto, usi sint, non diiudico; neque magis, quae Porphyrius
quidem inde excerpsit (dubito an longe plura sint quam quae attuli-
mus?)), utrum ipse primus in quaestionum formam redegerit vel cum
solutionibus quaestionum coniunxerit an ab aliis ita transformata
acceperit.

1) Difficillima quidem quaestio est, num in Athenaei eiusdem libri cap.
448qg. et libri quinti capitibus 1—20, quae non uno nomine iis quae supra
significavi primi libri capitibus similia sunt, Dioscuridea, ita quidem ut plu-
rima aliunde petita iis inserta sint, lateant. Qua de re utcumque statuendum
est, dignissimus certe est, qui cum Athen. V, p. 190F, conferatur, locus Plu-

«tarchi, Q. C. I, 1, 4 (cf. Macr. Sat, VII, 1); apud utrumque enim cum wnrev@èc
pdpuaxov (d 220) proraus eodem modo ad res gestas Ulizis narrandas referatur,
verba Athenaei ita comparata sunt, ut e Plutarchi petita esse non possint. Quae
Athen. V, 4 (p. 177 C) de versu B 408 habet paullo plus a Q. C. VII, 6, 1, de
eadem re agente, discrepant.

2) Velut quod in scholio ad A 449 relato quaeritur, cur ante cenam tantum,
neque etiam post cenam homines manus lavent, quae cohaerere direris cum
verbis ab Ath. I, p. 18F (si modo huc usque Dioscuridea operi eius inspera
sunt) allatis: mapatnpnttov dè xal Sri èv pèv ’Oduccefg dmoviZopévove tàc xelpac
moreî, mpiv perardafetv tpopfic, tv "Iiiddi dè TOOTO Movdvtac oÙK Zeriv edpetv,
vel propter quaestionis formam (v. cap. IV) Porphyrio tribueris.

Para prima, 377

Vidimus, cum negandum sit, e Plutarchi opere quic-
quam Porphyrio intercedente in scholia pervenisse, tum
quae hic alteri similia habeat ad fontes utrique commu-
nes referenda esse. Sequitur ut investigemus, quaenam scho-°
liis de eadem re atque Plutarchi quaestiones quarta et
octava agentibus, quae Porphyrii esse nondum constat,
cum ipsis illis quaestionibus condicio intercedat.

Quae in quarta igitur quaestione (V, 10) ad difficultatem, cur
d&Nòc deioro dixerit Homerus (I 214), solvendam afferuntur in scholia
non transierunt. Quod enim schol. A eo loco affert: Geiouc xéxAnke
toùc diac dià tò denmta mpeîv tà macgévta (simil. schol. B), tantopere
abest a Plutarchi ratione multo graviore, salem ad animae instar
corpora mortuorum servare docentis, ut inde excerptum esse ne-
queat; accedit quod Eust. I, p. 748, 50 sqq., uberiorum sine dubio
quam nos habemus scholiorum codice usus'), praeter ea, quae nunc
quoque in cod. B h. l. adsunt, nonnulla habet, quorum apud Plu-
tarchum ne vestigium quidem. Octavae denique huius quaestioni
(IX, 13) simillimum quidem est schol. *B ad F 281 relatum (edit.
p. 66); sed qui diligenter contulerit ex ea excerptum esse negabit.
Etenim scholium, quaestione proposita, quonam iure ipse Agamemno,
qui v. 281 sqg. pepigerit, nece Menelai aut Alexandri certamen di-
remptum iri, iam, altero victo quidem at non necato, Helenam de-
poscat, rem ita solvit, ut dicat secundum Hectoris eum agere verba,
qui v. 86 sqq. professus sit, Helenam ei qui victor certaminis ex-
stitisset cedere oportere, optimeque a poeta ita esse rem institutam,
ut Achaei Troianorum, Achaeorum Troiani verbis et propositis in
suam sententiam uterentur (p. 67, 14: ékatépwv paprupopévwy tàc
amò tùv dugicBntovviwv Yerovuiac duoroviac); Plutarchus contra ab
hac quidem re, quippe de qua ambigi non possit, profectus (cap. l:
Exatepoc TAV dfiwceiv icqupiZoviar toîc tv modeuiwv), duos sodalium
inducit alterum Achaeorum, Troianorum alterum partes tutantem;
pollicitus autem, (IX, 12 extr.) exhibitum iri è tv ‘Opripov finto-
pixdv Gécewy piav dvtivopuciv, ipse concedit tò diartàv THIY &vtivopiav
non philosophorum esse neque grammaticorum, sed fntépwv piào-
rpappatovvtwyv kai piidocogovvtwv (IX, 13, 1 extr.), a qua de
iure utriusque partis disceptandi ratione scholium alienum est.?)

Quod si scholium propter schol. M 276 ei simillimum, in cod.
Leid. ad Porphyrium nominatim relatum, quod propter Aristo-
telis memoriam ibi servatam ex eodem Corpore Peripateticofum

1) Idem iis quae scholio respondent nonnulla e Plutarcho, quem nominatim
affert (p. 748 extr.), petita subiunzit,

2) Eustathius, p. 416,32, quae ad h, 1. de dvrivopig habet, e Plutarcho
bauait,

378 Capitis tertii

solutiones complexo, de quo paullo ante diximus, fluxisse videtur,
indidem repetere liceat, Plutarchi quoque quaestioni eandem esse
vindicandam originem dixeris (cf. p. 373), ita ut uterque ea quae
accepisset suum in usum immutaverit. Sed hac quidem de re quo-
cumque modo iudicabis, tantum fateare necesse est, deesse rationes
quae quaestiones eius in scholia aut Porphyrii aut alius
cuiusquam opera intercedente transiisse doceant.')

lu reliquis id genus operibus cum scholiis Homericis com-
parandis brevioribus esse licet. Etenim de Athenaeo, quamvis ipsa
quaerendi solvendique forma non saepe utatur, haud dubie inter hos
scriptores numerando quae dicenda sunt et persecuti iam sumus,
ubi de Dioscuride egimus, scholia nimirum nonnulla de iisdem atque
illum rebus Homericis quaerentia e fonte, qui cum illo iis communis
sit, pendere, et nunc addimus omnino non posse demonstrari in scholia
ipsius verba transiisse. Nam quae Eustathius sescentis locis ex eo
afferat iamdudum intellectum est non e scholiorum eum codicibus sed
ex ipsorun Deipnosophistarum epitome sumpsisse.

Ium vero omnes libros miscellos, seu similiter atque Plutarchi et
Athenaei opera Cuprrociaxa, Cuurrotixa, sive Coupixta, Tavtodarà vel
similiter audiunt, enumerare nec possum nec volo.?) Quid enim iuvat
nomina cumulare vel auctorum vel librorum, qui quid difficultatibus
Homericis solvendis praestiterint saepe ne divinare quidem possimus?
Satis erit proposito nostro cum de iis, quorum praeter nomina ali-
quid constat, pauca quaedam afferre, tum videre et quaenam ex
iis et quorum opera intercedente in scholia transierint.

1) Idem in res ad poetam interpretandum spectantes, quae obiter a Plu-
tarcho commemorantur, cum scholiis collatas cadit: quae in bis similia
legantur non ex illo petita esse; cf. VIII, 9, 3 (ab Eust, I, p. 757, 36 allat.) de
v. tiw dé piv èv xapòc alcn cum Porphyrio | 378 et schol. A ibid. (prae-
terea Athen, II, p. 66 F); II, 5, 1 cum Ariston. Y 621. 34; V, 2, 1 cum eod.
886; VII, 1, 2 (cf. Gell, XVII, 11; Macr, Sat. VII, 15) cum **B X 325 (melius
schol. win.); VII, 6, 1 cum B B 405; VII, 9 cum B 1 70, Quae cum ita sint,
in scholio Ty 8i1:... TTpwrapyxoc Sti Xpù èx T00 cuprociov èxeuudetv, 50ev
xai rapornfav \érecgar picò pvdpova cuumétav, Dindorfius vix recte TAod-
tapyoc corrigi iussit. Accedit quod loco Plutarcheo (Q. C. init., p. 612 D) a
Dindorfio in partes vocato, quamquam de proverbio illo agitur, de more Home-
rico, cum quo scholium illud componit, nihil dicitur. Quod si vel maxime con-
iectura illa recte se haberet, verba etiam e libro de mulierum educatione
(Stob. flor. XVIII, 28; Wytt. fr. XXII, 4) petita esse possent.

2) Multa Maur. Schmidt, Did, fragm. p. 368 (v. etiam Val. Rose, Ar.
ps.; p. 120), congessit; ex iis autem, quae ille p. 378, *8 attulit, Epiphanii
Petraei coppinra dewpripata (Suid.) et Achillis Statii ictopia coppixtoc
huc vix pertinent. Acacii episcopi Caesariensis coppixta Zntipara (Hieron.
cutal. script. eccl. 98) de rebus Christianis egerunt (v. Hieron. epist. ad Minerv.
et Alexandr., vol. IV, 1, p. 213 ed. Paris., ubi coXMexta Znrijuara audiunt). —
De Porphyrii cuppixtorc Zatmuaci v. p. 351, 1.

Pars prima. 379

Aristotelica igitur quae in scholiis quaestiones exhibentibus
occurrunt nemo ad Cuuméciov eius (v. Val. Rose, Ar. ps., p. 119 sqq.)
potius quam ad ’Arropfpata ‘Ounpixd, de quibus postea dicendum
erit, referet'); in reliquis autem scholiis Convivii eius, vestigia
non exstant. Neque Didymi Cuprrociaxòv, quae Chalcenteri fuisse
contra Maur. Schmidtium (Did, fr. p. 380), Heraclidis filio tribuentem?),
cum Beccardio, de schol. in Hom. Iliad. Ven., p. 30, statuo, in
scholiis reliquiae occurruntj; eo enim quod olim e Bekkeri editione
hane in rem afferri poterat, schol. Porphyr. l 379. 80: Ardiuov
gacìv eîvar xatà tò èrxeipnua, iam non licet uti; codices enim pro
eo &divatév (L quidem duvarév) qaciv eîvar xtÀ. habere constat;
neque schol. Vict. K 428 (edit. ad ® 140) ita comparatum est, ut non
possit commentariis eius deberi. Ex Alexandri autem Cotyaen-
sis XXIV librorum repì mavrodantic GInc (Steph. Byz. v. Kotidesov)
libro decimo quae in schol. A = 241, ex Herodiano, ut videtur?),
petito, de èmicyoinc leguntur, a quaestionum Homericarum, de quibus
agimus, ratione quam maxime discrepant; de reliquis autem locis,
ubi scholia Alexandrum afferunt, iudicium non constat, cum vel ea
quae Porphyrius in quaestione C 509 edita ex eo attulit non ex
illo opere, sed e secundo libro tùv éEnyntixdv bausta sint, ita ut
ea quoque, quae in aliis quaestionibus occurrunt, ad hoo opus referri
possint et propter rationem qua utuntur*) cum Lehrsio, qu. ep. p. 11,
eo referenda esse videantur. In Seleucum, quem propter narra-
tiunculam Suetonii (Tib. 56) in numerum Iyticorum in aulis prin-

1) Rectissime de fragm. Arist. ab Athenaeo V, p. 188E, servato Rose,
Ar. ps., p. 177, 88, idem statuit. :

2) In Bekkeri Anecd, III, p. 1449, ad quae Schmidtius recurrit, verbis
oitw Aidupoc év ùnopvipari sine dubio Chalcenterus indicatur, neque verba
Clementis Alerandrini, strom. V, 8, 47, p. 243, 19 (p. 379 ap. Schm.): gnciv è
vpaupatixdc A., aliter atque de clarissimo illo grammatico accipi possunt
(ef. Sen. epist. 84). Alia addere possum; sed omitto, quia pluribus ea persequi
longum neque proposito nostro necessarium est,

3) Lentz, Herod. I, p. 469, 10 not., quid de ea re iudicaret non pronun-
tiavit. Sed tenendum est, eundem (II, 1, p. 385) de loco Herodianeo ap. Et, M.
276, 21 ita iudicasse, ut, accepta quidem Meinekei, Anal. Al. p, 16 (cf. Lehrs,
Herod. serpt. tria, p. 429), ’AXéEavdpoc dè 6 00 ’AckAnmddov scribentis con-
icctura, Herodianum Alexandri sententiam referre eique obloqui statueret,

4) Quae in quaestione Porphyriana T 79 sqq. leguntur iis quae supra com-
memoravi simillima sunt; quae schol. A N 358 habet et éEfynav magis redolent
quam Zina et incertum est num cum quaestione cohaereant (v. ad p. 184, 16);
neque schol. A (intermg.) A 1 de "AyiAfîoc forma agens quisquam ad quaestiones
referet, Quae autem schol. A A 109 ex Alexandro de mira cornuum maguni-
tudine -affert, optime sane operi mepì ravrodarc dAnc convenirent; sed dubitari
potest, utrum Cotyaensis an Myndius Alerander — agitur enim de re liisto-
riam animalium spectante — significetur. Neque magis constat, num cum quae-
stione (Porphyriana) A 105—11 haec verba olim cohaeserint.

380 Capitis tertii

cipum temere futtilissimas quaestiones moventium referre non licet ') —
aliud enim est ipsum talia proponere, aliud quaestionibus ab Impera-
tore ‘ex lectione cotidiana” propositis respondere — idem cadit, quippe
qui praeter libros ciupixta, mpotatikdv mpòc Zijvwva, mporatixòv mpòc
Tto\vfiov inscriptos *) commentatii Homerici auctor fuerit, id quod
et cognomine Homerici et rebus in scholiis ex eo allatis (v. La Roche,
Hom. Textkrit., p. 833)) clarissima in luce ponitur; neque quicquam
vetat etiam duos scholiorum locos, ubi criminationibus ab aliis poetae
intentis respondet (schol. T 16; HQR a 215) indidem repeti, cum vel
Aristarchum suis scilicet locis talia curasse constet. Quod si quis ex
altero Seleuci librorum genere haec repetere malet, haud inutile erit
monere, propter schol. D 1 6 (p. LVI Dind.), initio quidem scholii T
simillimum, et propter schol. E a 215 (p. 40, 20), eadem quae schol.
HQR multo brevius afferens, quae ambo in codicibus e Porphyrio
repetuntur, veri simillimum esse, hoc quidem intercedente Seleuci
memoriam utroque loco fuisse propagatam. Telephi denique, Veri
Imperatoris praeceptoris, quae in scholiis afferuntur, causa nulla ad-
est, cur ad libros eius moixiAnc giAopadetac (Suid.) referantur*), qui
et ipsi dubitari potest num ad scripturae hoc de quo agimus genus
referendi sint.

At splendidum restat nomen dicendum, Favorini Arelatensis,
si modo ravtodantfic eius icropiac, quam Gellius iis quae XIV, 6 at-

1) Sed dissimulare non possum, mihi non constare idemne hic sit Seleucus
atque is, de quo h.l. agimus. Cum enim Maassio (de biograph. Gracc.,
p. 33 89.) ita iudicanti nemo non concessurus sit, inesse in codice A non solo-
rum quattuorvirorum scholia — sufficit Porphyrium commemorasse —, tamen
scholiorum eius codicis A 340. 881 (quibus addenda Vict. TT 272 et Hesiod. theog.
114. 573) Seleucum afferentium origo vix alibi atque apud Didymum quaeri
potest. Accedit quod loco Suetonii alterum grammaticum plurimi codicea non
Zenonem, sed Xenonem quendam vocant (atque ita Rothius edidit), quod propter
librum mpòc Zivwva mporatixév corrigendum esse paullo confidentius Maassivs
pronuntiavit. Itaque dubitari posse videtur au apud Athenaeum non tres, sed
quattuor Seleuci afferantur: 1) Homericus, 2) Halieuticorum scriptor, 3) ida-
pv dcudrwv poeta, 4) is qui de Bathyllo aliquid litteris mandaveret (Athen. I,
p. 20 D), atque hic quidem (4) cum Maur. Schmidtio, Phil. III, p. 443;
445, 2, pro Tiberii convictore (Suet.) habendus sit. Sed rem difficillimam teti-
gisse satis sit.

2) De cuppixrorc tamen v. Daub, Stud. z. d. Biograph. d. Suid., p. 119.
Tpotatixà a schol. Ar. Thesm. 840. 1175 afferuntur, e quibus liber Polybio in-
scriptus e scholii verbis prave traditia coniectura effectus est (v. Schmidt, p. 436).

8) Verba Suidae, scripsisse Seleucum èEnynTIKA eic mévta ec eirreiv romtAv,
a La Rocheo, pravissime accepta esse, quasi in totum fere Homerum commen-
tarios scripsisset, aliis iam observatum. Sed Homericus, qui in omnes paene
poetas commentatus est, profecto in Homerum potissimum èEnynrixà scripsit.

4) Schol. A 133 e libro rrepl &cofiroc (Suid,) fluxisse videtur; de Vict, O 668
v. ad p. 207, 7—12. Reliqua quae ei tribuuntur nemo huc referet.

Pars prima. 381

tulit significaverit eb irriserit, partem effecisse Zntfiuata ‘Ounpixd
ipsis rebus a Gellio allatis Nietzsche, Mus. Rhen. XXIII, p. 642 sqq.,
eumque secutus Maass, de biograph. Graec., p. 49 sqq., demonstra-
verunt. Sed rectissimo usus iudicio Nietzschei sententiam Martinus
Hertz (Ind. lect. Acad, Vratisl. 1869, sem. aest.) repudiavit, cuius
rationibus, frustra a Maassio impugnatis, addi nonnulla possunt.
Gellii quidem locum III, 16 Nietzscheum falso ita interpretatum esse,
quasi de versu ) 248 quaestionem Favorinus instituisset, cum Gellio
de loco illo Homerico interroganti, et recto quidem usus iudicio, re-
sponderit potius, ipse Hertz, quamvis obiter (p. 10 not.), tetigit.
Sed addere potuit vir doctissimus, non adesse causam, cur quaestionem,
quam Gellius in volumine illo, quod illudit, invenit, utrum év ti
Ècw Bardcen at” ’Apictapyxov an èv ti) tw xartà Kp&mta Ulixes erra-
verit (XIV, 6, 3), cum disputatione de variis Oceani nominibus a
Favorino èv taîc mavtodaraîc icropiarc (Steph. Byz. v. ’Qxeavéc) in-
stituta cohaerere dicamus. Cui rei autem vel plurimum Nietzsche
tribuit, quae Gellius in libro illo infuisse diceret de Attica, Boeotia,
Aegypto cet. olim Acte, Aonia, Aeria cet. vocatis, apud Stephanum
vel adiecto Favorini nomine vel ita ut ex eodem hausta esse viderentur,
legi, ei qui diligenter singula contulerit non multum tribuendum esse
concedet. Etenim cum Favorinus a Stephano adbibitus causis nomi-
num illorum afferendis operam dederit') — similiter etiam Didymus
in Symposiacis egit, v. Steph. v. MiAntoc —, in altero illo libro, si
modo verba Gelliana accurate inspicere volumus, neglectis causis,
nominum tantum varietas recensita fuit, ita ut ieiunum indiculum
quendam ludi magistrorum in usum confectum Gellius, et recte quidem,
perstringere videatur.* Quod si causae non suppetunt, cur Gellium
Favorini mavtodariv fctopiav irridere dicamus, ne illud quidem
constat, num in libro illo Homericae infuerint quaestiones; quas ut
infuisse largiamur, neque in scholia certe neque in Eustathii com-
mentarium transierunt. Quae igitur apud Gellium accipimus obscuri
auctoris in rebus Homericis perversae diligentiae testimonia cum scho-
liis singillatim comparare vix pretium operae est. Sed breviter di-
cendum, nomina sociorum Uliris, qui a Scylla rapti laceratique fuerint,
a scholio H p 257 e Pherecyde afferri (id. Eust. u, p. 1721, 8),
quod scholium Edv. Schwartz, de schol. Homer. ad histor. fabul.
pertinent., p. 7, recte e Porphyrii libro mepì tv mapaNedempévwv
TÒ rommj dvoudrwv repetivit. Ex quinque operimentis autem, quibus

1) Non obstat, quod uno loco (v. Cpaxmmpia) a Steph.-servato in eo ac-
quievisse videtur, ut alterum nomen fuisse Cpariav commemoraret. Namque
consilium fuisse Favorini ut causas nominum explanaret, Photius docet, in
opere eius a Sopatro excerpto infuisse docens diapépove ictopiac xa tùv Katà
tà èvéuata Gécewv altioMortac (cod. 161),

382 Capitis tertii

Achillis clupeus mocnitus est, quod factum ex auro est summum sit an
medium, antiquissima est quaestio, quippe quam Aristoteles iam
commemoraverit (poet, c. 25); quae cum in scholia (Y 259 sqq.) Por-
phyrio intercedente pervenerit, profecto non anonymo illi scriptori '),
sed eidem, unde tot Aristotelis solutiones fluxerunt, fonti debetur.

Duo tamen certo afferri possunt rerum miscellaram, de quibus
li. I. agimus, libri, e quibus quaestiones Homericae vel scholia iis
cognata aliquid hauserint: Philemonis ignoti ceteroquin hominis
Ciupixta et. Dorothei Ascalonitae Tavdéxtar Illud enim
opus in Porphyrii quaestione Vaticana n' nominatim ita inducitur:
év toîc DiXfipovoc Cuppiktorc mepì ‘Hpodotetou diop@wpatoc è
vpappatixòc diaderduevoc mepàtar kai ‘Ounpixd tiva cagnviZew,
ubi verba extrema docent, haud ita multa in eo infuisse Homerica.
Alterum autem, cum a Porphyrio in quaestione a codicibus ad
1 90 relata (pertinet ad w 208) paullo aliter indicetur, coniectura
assequi possumus. Vix enim dubitandum est, quin integer ille
liber, quo opus fuerit Dorotheo Ascalonitae eic èENYNCIV TOÒ map”
‘Oufipw xAiciov (Porph.), partem effecerit libri Dorothei, cuius patria
non adicitur, Iavdéxtar inscripti, quem Clemens Alexandrinus,
strom. I, 21, 133 (p. 144, 21 Sylb.), commemorat.

Ergo, ut comprehendamus, paucissimi huius quidem classis
quaestionum Homericarum libelli' aut collectiones in scholia trans-
ierunt: Dionysii "Aropa, Corpus Alexandrinum, Philemo-
nis Cippixra, Dorothei Ascalonitae TTavdéktai, fortasse etiam,
sed quod minime constat, Seleuci simile quoddam opus; Satyri
enim solutio ad locum = 216 servata ex Alexandrino Corpore fluxisse
videtur (v. p. 370). E quibus quantum in scholia pervenerit cum
divinando assequi non possimus, illud certe constat, quae inde
nominatim afferantur omnia uno Porphyrio intercedente iis
illata esse; cui etiam alios id genus libros?) praesto fuisse consen-
taneum est, interque eos fortasso* quaestiones e Dioscuridis opere
transformatas (p. 376); Eustathius contra et iisdem fere atque nos
scholiis e Porphyrio petitis et praeter Athenaei epitomen etiam
Plutarchi Quaestionibus Convivalibus usus est.

1) Cum eo quod apud eundem quaesitum fuisse dicit Gellius, qua ratione
dizisset poeta singulas pecudes in singulos annos terna parere, conferenda quae
Eustathius è, p. 1485, 16 8qq. exposuit, Qui unde ca hauserit in tanta scho-
liorum h, I. brevitate effici nequit, sed concluseris inde, inter yvwpipa Znti-
mata, ut Plutarchi verbis utar, rem illam fuisse. Eodem modo explicandum
quod argutiae iis quae de versibus icoyfporc sim, a Gellio afferuntur similes
etiam a Plutarcho, @. C. IX, 3, 3, deridentur.

2) Haud inutile erit monere, non omnes, quorum verba aut sententiae in
quaestionibus afferantur, lyticis esse sunumerandos.

Partes secunda et tertia. 383

2.3.

Commode Lehrs, Ar. p. 202—10, tria genera distinxit hominum,
qui Homero vituperiis exagitando operam impenderint, philoso-
phorum, sophistarum, rbhetorum. Quibus cum fuerint qui vel
meliore, quo illis praestabant, iudicio vel diversae, cui addicti erant,
philosophiae sectae praeceptis freti responderent, exstiterunt etiam
qui res a poeta, cuius summa admiratione tenebantur, traditas cum
iis praeceptis quae et de rebus divinis humanisque et de poetarum
praestantia aut ipsi aut post alios sibi informaverant conciliare stu-
derent. Quae duo genera tam arte inter se cohaerent, ut, cum siuguli
Iytici modo huie modo illi adscribi saepe possint, alterum ab altero
universum divelli nequeat; nam vel ii, qui id unum egerunt ut Homeri
criminationes diluerent, plerique ex aliorum placitis adeo pendent, ut
ab illis seiuncti intellegi non possint. Itaque cum perspicuitati rei
optime nos consulturos esse existimaverimus, si classium, quas supra
(p. 368) constituimus, secundam et tertiam una dicendas nobis propo-
suerimus, ne quis nimium pollicitos parum praestitisse queratur, mone-
mus, non esse huius loci, quid singuli philosophi in Homero aut
vituperaverint aut probaverint aut allegoria usi in eo latere voluerint
indagare. Aliud enim est a deorum rerumque ad eos et ad homines
pertinentium notione, quam ipse tibi conformaverìs, profectum circum-
spicere, num inter rationes ad stabiliendas eas proferendas Homeri
quoque verbis, sive ipsis sive reconditiore quodam sensu, qui fabulis
involutus sit, accipiendis, uti possis, quod si fieri nequeat, poetam
vituperare; aliud carminibus illis cum tuis aliorumve philo-
sophorum placitis, si qua discrepare videantur, conciliandis
ex professo operam impendere. In iis igitur, qui alteram hoc
egerunt, cum subsistere et possimus et debeamus, plurimum per se
patet iis esse immorandum, qui a posterae aetatis Iyticis, rhetoribus,
grammaticis, scholiastis ad poetae carmina recte intellegenda adhibiti
fuerint.

Itaque ut a criminibus a philosophis Homero intentis
ordiamur, postea de sophistis rhetoribusque dicturi, non solum Xeno-
phanem Colophonium, velut versibus illis saepissime allatis

mévta Beoîc davéenkav “Ounpéc 0° ‘Hcioddc te,

Sca map” dvepurorciv dveidea xoì yéyoc éeriv,

xAértev poryever Te kaì GAAm)ovc amatevev
(Sext. Empir. adv. dogm. III, 193, p. 593 Fabr.), sed etiam Pytha-
goram: Samium et Heraclitum Ephesium eorum, quae de
deorum natura et factis protulerat Homerus, censores exstitisse acer- ‘
timos, res notissima (v. Sengebusch, diss. Hom. I, p. 129 sqq.). Facil-
limum igitur intellectu, qui factum sit, ut is, qui tòv dpxaiwv ‘Oun-

384 Capitis tertii

pwd primus — Cambysis quidem, ut perhibetur!), aetate — de
Homeri carminibus, genere, temporibus scripsit, Theagenes Re-
ginus (de quo bene egit Sengeb., p. 210sqq.), partes sustineret poe-
tam defendentis, atque ita quidem, ut allegorica interpretandi
ratione uteretur. Qua quidem de re luculentissimum exstat testimo-
nium scholii *B Y 67, quod Porphyrii esse infra efficiemus; ibi
enim allegoria ad pugnas deorum explicandas adhibita, quae ipsa
quidem non Theagenis sed Stoicorum èst (v. infr.) — neque constat,
ullum omnino verbum ex eo petitum in scholia Homerica transiisse —,
ita pergitur: oùtoc pèv oùv Tpémtoc dmororiac dpyatoc ùv mavu Kai
mò Gearévouc toò ‘Pnyivou, Sc mpotoc Èrpaye tepì ‘Ouripov,
torodtéc éeriv amò tfic \efewc. Tempora enim et loca spectanti dubium
esse non potest, quin philosopho Crotoniatae aut Eleatae aut utrique
homo Reginus responderit. Neque Metrodorus Lampsacenus
év t@ rmepì ‘Ouipov iisdem interpretandi artificiis (Tatian. cap. 21;
Hes. v. ’Arauéuvova. Cf. Georg. Syncellus p. 149 ed. Par., Anaxa-
goreos Iovem intellexisse tòv voòv, Minervam tiv téxwnv) alio con-
silio usus esse videtur, quam ut criminationes ab aliis philosophis in
poetam coniectas dilueret. Memor certe, secundum Favorinum ap.
Diog. L. II, 11, Anaxagoram primum Homeri carmina, quippe quae
plurimi faceret, docuisse mepì àpetfic eTvar xaì dixatocuvne, id
quod pluribus deinde Metrodorus persecutus sit, facile intelleges, cur
in dis allegorica?) ratione explicandis hic quidem non acquieverit,
sed ne hominibus quidem abstinuerit, si quidem sec. Hesychium I. c.
sub Agamemnone aethera latere voluit: nimirum ut violenter ab eo
facta tutaretur, si qui virtutem iustitiamque a poeta doceri negarent.
Ex allegoriis eius quicquam in scholia transiisse probari nequit; uni.
cus autem locus aliam quandam solutionem nominatim ad Metrodorum
referens (K 252, ut infra videbimus, Porphyrii), ubi utrum Lampsa-
cenus an Epicureus' an Chius intellegendus esset, Sengebusch |. c.,
p. 134, dubitavit, potest sane de eo accipi, cum etiam eos de quibus
statim dicturi sumus, difficultatibus non solum allegoria adhibita, sed
etiam aliis rationibus solvendis operam dedisse constet.

Recte enim huic hominum generi annumerari solent (v. Lehrs,
Ar. p. 201. 2) Stesimbrotus Thasius, Glaucon s. Glaucus,
Anaximander, Lampsaco, ut videtur, oriundus (Sengeb., p. 208);
quos allegoriis usos esse et loco notissimo X enophontis, conv. 3, 6,
coustat, quo Stesimbrotum et Anaximandrum non solum ut rhapsodos
verba, sed etiam ùmovoiac poetae docere posse Socrates praedicat,
et ad Glauconem quod attinet e Platonis Ion. cap. 2 (p. 530 D)

1) Tatian. adv. Gr, 31.
2) Fabularum explicationem allegoricam ipsi Anaxagorae non recte tribui,
Zelleri, hist. phil. ant, 1?, p. 703, sententia est,

Partes secunda et tertia. 385

sequitur!), ubi Ion gloriatur, quod neque Metrodorus neque Stesim-
brotus, quos allegoriam adhibuisse constat, neque Glaucon neque
quisquam alius Ècgev elmeîv obtw moMàac kai kardc diavoiac mepì
‘Oufipov Scac èrù. Sed et hic et Stesimbrotus — Anaximander si
quae forte de Homero scripta reliquit, omnia interciderunt — etiam
alias quaestionum solutiones protulerunt. Stesimbrotus enim, cum
versus O 189sqq., in quibus dialecticis magis rationibus quam propter
perversas quae in iis de dis inesse viderentur notiones offenderant,
allegoria adhibita explicaverit, si modo recte Curt. Wachsmuth,
Crat. Mall. p. 44, schol. A O 193 ita constituit: Kp&mc èv devtépw
“Ounpwwòv xaì Cmceiufporoc, ETtI Katà ctorxeta rmavta obtwc dé-
dacra1, reliquis locis, ubi memoria eius recurrit, duobus quaestiones,
dià Ti memoinke uévov tèv Néctopa alpovta tò &xrropa (A 636. 37) et
mic è ixeredwv mpòc tdv “Axidiéa Èpn màp Yàp col mpwrw KTÀ.
(® 76), quae in codicibus e Porphyrio repetuntur, rationibus aliunde
petitis solvere aggressus est.?) Glauconem autem, quem vel Aristo-
teles, poet. 25, p. 1461 B 1, non solis in difficultatibus ad deoram
naturam pertinentibus operam collocasse monstrat, idem scholium A 636.
37 Porphyrianum difficultati, quam modo attulimus, solvendae operam
impendisse docet. Neque enim mihi persuadere possum, Glaucum
illum in scholio una cum Stesimbroto allatum alium esse atque Glau-
conem loco Platonis cum eodem Stesimbroto et Metrodoro composi-
tum?), dummodo ne cum Sengebuschio, p. 208, qui recte utrumque
idem esse nomen persperit, statuatur, Homeri interpretem eundèm
esse atque Glaucum Reginum; vix enim credibile, hominem notis-
simum neque uno nomine apud posterae aetatis scriptores insignem,
nusquam‘) eadem nominis forma (MMavxwv), qua Plato et Aristoteles,
scriptores et antiquissimi et summae auctoritatis, utantur, afferri. Tam
vero cum Tarsensem Glauconem, quem non pfivic sed unvîc pro-
tulisse schol. A A 1 docet, Platonis aetate Athenis inter Homericos

1) Neque neglegendum est, eundem Platonem (Cratyl. p. 407 A) de pleris-
que t®v repi "Ounpov dervbv haec habere: &Enfovpevor Tè v mommiv qaai
Av "A@nvav aùròv vodv Te xal didvorav meromrevar.

2) Quae Et, M..277, 36 leguntur ad libram repl tedetùv (ibid. 465, 34)
referenda sunt.

8) Conferendum quod Heracleonis grammatici pater a Steph. Byz. v. druidi
Glaucon, idem ab eodem v. ’ApéGovca Glaucus vocatar. Non est igitur, cur
cum Heitzio, die verlorn. Schrift. des Aristot., p. 260, 2, in scholio FAavxwy
scribatar, Contra Lehrs, Ar. p. 202, altera forma neglecta Glancum vocavit.
Etiam quae schol. BLp TT 414 e Glauco habet iis quae schol. A A 1 e Glaucone
Tarsensi affert similia sunt.

4) Quae enim Athensens XI, p. 480 F, e glossis Glauconis affert, Tar-
sensi tribui posse, ipse Sengeb., p. 209, concessit; nos, ut Regini non esse
contendimus, ita Homerici esse posse non negamus, — Glauconem Teium (Arist.
rbet. III, 1) recte a reliquie Sengeb, seclusit.

386 Capitis tertii

floruisse nemo serio existimaturus sit, Glaucus autem ille, quem
schol. BLp TT 414 non @upopaictiic sed Bvpoppaicine legisse tradunt,
pro eodem atque hic habendus esse videatur (v. p. 385, 3), antiqui
illius Homerici solutiones aliis etiam praeter A 636 locis in scholiis
(aut apud Eustathium) afferri contendi nequit.

Accedit ad eos e Socratis discipulis Antisthenes, quem post
Anaxagorae tenuia initia nobis vix cognita et Democriti repì ‘Ouripov
A dp@oereinc xaì YAwccéwy librum huc non pertinentem') ex homini-
bus philosophiae principibus primum Homeri carminibus recte intel-
legendis dedita opera curam impendisse constat. Scripsit igitur libel-
los — cur dialogos vocaverit Val. Rose, Ar. ps. p. 173, nescio —
mepì ’Oducceiac <Oduccéwe ?), mepì tfic fhRdov, "AGnva fi repì TnAepd-
xou, mepì “EXéwnc kai TInveAérnc, rrepì TTpwtéwc, KixAwy # rrepì "Oduc-
céwc, mepì otvou ypricewc © mepì uéonc fi mepì toò KukAwrroc, mepì
Kipknc, mepì ’Aupiapfiou, mepì toò "Oduccéwe xaì TTnveXérme, mepì toò
xuvéc, quos operum eius tomum nonum effecisse Diog. L. VI, 17
affert, et mepì èEnyntùv, mepì ‘Ouripov?), mepi KaAxavtoc, mepì xatacx6-
nov), qui eodem auctore in octavo infuerunt. Contra ea, tomus
primus quae inter alia exhibebat, Aîac fl Afavtoc Adroc, ’Oduccedc
A trepì ’Oduccéwc, ’Opéctov arodovia (Diog. VI, 15) huc non pertinent.
Sed in scriptis suis Homericis qua ratione egerit, locus ille gravissi-
mus docet Dionis Chrysostomi, or. 53, p. 276R.: è dè Ziivwv oùdèv
Tv ToÒ ‘Ouripov yére, dua dimfovpevoc kai didackwv, dt TÀ pèv
xarà défav tà dÈ Karà dAnerav Yérpapev, Smwc pò paivntar aùtòc
abt@ paydpevoc Ev ricer doxodciv évavtiwc eipficdar. è dè Abroc oùtoc
’AvticBÉévouvc éerì mpétepov, dti TÀ pèv déEn TÀ dè dAndeia efpntar
T® mom: dii’ è puèv oùk èZeiprécato aùrév, è dè xa0” ékactov
tòv èrì uépovc édijlwcev, e quibus eum allegorica interpretatione

1) Cf. loci scholioruam Homericorum a Mullachio, Democrit. fr. p. 148, et
Sengebuschio, diss. Hom. I, p. 135. 36, inde repetiti. Qui, ut ex Homerico
eo opere haustos esse largiamur — quamvis, si a schol. A N 137 (id. Eust.,
p. 925) et ab Eust. o, p. 1784, 60, discesseris, de plerisque, maxime quidem
propter librum Democriti Tprroréveia inscriptum de schol. © 39, dubitari
possit — haud idonei sunt, propter quos inter Iyticos, de quibus h. 1. agimus,
Democritus recipiatar. Scholium vero A H 390, quod neglectum a Mullachio
Sengebusch indicavit: tò bc rpiv W@eAA' droAéc@a1 eite xal toîc “EMnciv éc
èmikoov Aérer 6 KApue.... cite xa0' faurdv xal ripéua, wc Anudxpitoc dirot,
dmpermeèc Nyncdpevoc Tò pavepòc Mérec@ai, dvuroxpitwe cmrixTéov Ce
coni. Friedl., Nican. p. 192) xTtÀ., unum non sufficit, ut philosophum Homeri
defensorem exstitisse ponamus: potuit nimirum, id quod in omnes fere philoso-
phos cadit, occasione oblata talia proferre.

2) TTepi ‘Opripov èEnmidv legendum esse Krische, d. theol, Lehren d.
griech. Denker, p. 243, 2, suspicatus est.

3) Dolonem cum significare videatur, nihil opus est correcto cum Winckel-
manno, Antisthen, fr. p. 14, tepatockémov.

Partes secunda et tertia. 387

usum esse et quae apud poetam inter se pugnare viderentur conciliare
studuisse, alterum quidem collato') loco Xenophontis, conv. 3, 6, recte
homines docti effecerunt (v. Sengeb. p. 116), Cum autem Stoicus
certa quadam via et ratione processisse videatur — constat quidem
quinque eum scripsisse libros problematum Homericorum —, Cynicum
in libellis Homericis carptim, prout res ferret, consilium exsecutum
esse dixeris,

Exstant autem haud spernenda libellorum eorum fragmenta in
scholiis utriusque carminis. E quibus maxime insigne quod e libello
nepì ’Oduccéwc petitum (si modo recte pro mepì ’Oducceiac ita con-
iecimus) de v. mo\vtpo roc notione agens schol. HMQR a 1 et Leid.
1 308 vel 312 (f. 189°, praemisso ITop@upiov) servaverunt. Ubi
oblocutus Antisthenes iis, qui eo verbo Ulixem ut versutum ab Ho-
mero notari existimarent, cum ipse ad varia, quae ei praesto fuis-
sent, dicendi genera referret?), Hippiam Eleum petiisse videtur.
Recte enim, Platonem iis, quae initio Hippiae minoris sophistam de
Achille simplici verique amanti, Ulixe moXutpérw, mendaci, doloso
proferentem induxerit, non suam sed illius sententiam reddere, Frie-
del, de sophistarum stud. Homer. (diss, philol. Halenses I), p. 157,
statuit; quod cum per se veri simillimum sit, tum ea re probatur,
quod ipsi illi versus | 312. 13, quibus Hippias Platonicus utitur, ut
utriusque mores describat, apud Antisthenem ita recurrunt: tocoùtov
ameîye TOÒ TÒv ToLOÎTOv TpÉrmov drrodéyecda: è ’AxidAevc, ic èx0pdv
frei duoiwc tm Bavétw éxeîvov,. dc x° EteEpov uèv,xevon évì
Ppecìv dio dè ein. — E libello autem KuxAwy 7 mepì "Oduccéwc

1) Iuliani Imperatoris verba, or. 7, p. 216 C, male a quibusdam in hane
sententiam detorqueri, recte Krische, p. 244, perspexit.

2) Quoniam scholium Odysseam sine dubio spectans inter Quaestiones ad
Niadom pertinentes recipi non potuit, haud alienum erit, h. 1. codicem Lei-
&ensem cum texta scholii Dindorfiani a 1 (p. 9, 16 89.) conferre. Ante omnia
autem monendum, in codice illo integrum (sed in duas partes diremptum),
neque ea tantum legi, quae Valckenser olim adiecta Animadvers. in Ammon,,
p. 243, edidit. Discrepant igitur, ut minutias quasdam momento carentes omit-
tam, a Dindorfii editione haece: p. 9, 16 diropia et lemma om. cod. — 18 moXd-
tponov habet — 22 tocoîrov (ante hoc verbum interpungendum est) àmeîxe
to0tov (leg. t00 tèv) ToloîTOv Tpémov — 25 Abcic om. — 26 éppé@n — p. 10,1
mpoelpnxe unmote 0Ùv TpémOc TÒ Pévror cnuaivei — 2 tiv T00 om. — ibid. ed-
tporoc ydp 6 tò fidoc elc td ed terpapuévov Exwv, tpéror dè Adrov altior al
mAdcerc. Sequitur, signo scholii finiti (:+) et vacuo spatio, in quo mauus re-
centior 100 aùto0 scripsit, interiectis: xéonta: t@ 1pémw xTÀ , in quibus codicis
Leidensis a codicibus Odysseae discrepantia e Dindorfi Valckenaerium referen-
tis editione peti potest (sed. lin. 5 tpatodca legi). Neque tamen ea, quae ap.
Dindorf., p. 11, 1 — 9, leguntur codici desunt, nisi quod lin. 1 &xer dè todto
habet — 4 tò 00 igovc Tè moXvperdforov xal dcratov — 5 xpficic Adrov
moriàn — 7 tòv éxdctw mpécpopov — 8 dvéppoctov dv mpòc diodc,

388 Capitis tertii

inscripto et ea petita esse videntur, quae schol, T 1106 ad quaestio-
nem, mc dmeppidiove kai dbepfcrovc Kai mapavéuouc eimùuv ToÙc
KixAwrac dpeova mapà Bey aùtoîc imdpyerv Mérer tà d&yagk; solven-
dam ex eo attulit'), et solutio quaestionis, dià ti ’Oduccede mpòc TÒv
KuxAwrra obtwc dvoritwe ele tòv TTocesdbva Wiirwpnceey TH AdYw,
eimov: bc oÙkx dè g0aApdv y° ificetar oùd’ ’Evocix0wv; a schol.
HQT 1 525 una cum Aristotelia quadam proposita. Libro mepì
olvouv yxpmcewc fi mepì péonc © mepì toò KuxAwrroc tribuerim,
quae schol. Porphyrianum A 636. 37 una cum Stesimbroti,
Glauci, Aristotelis solutionibus ad difficultatem, did TI eroine
u6vov tòv Néctopa alpovta tò Èkropa; explicandam ex eo affert; origo
fragmenti (schol. E e 211, cf. PQT n 257), cur Ulixes Calypsonis
promissa respuerit — cui quaestioni solvendae etiam Aristotelem
operam dedisse e schol. Porphyriano y 337 cod. Vindob. ap. Val.
Roseum, Ar. ps., p. 175, constat —, difficilior est iudicatu, nisi forte
inde, quod eodem quo in schol. a 1 modo sapientem fuisse Ulixem
ponatur, eidem utrumque libro quis tribuerit. *)

Tam vero cum per se ipsum minime pateat, utrum in solutioni-
bus a scholiis 1-106; 525, e 211 servatis ea in quibus ipse offenderit
explicare, an, ut reliquis locis duobus, rebus ab aliis poétae homini-
busve ab eo inductis vitio versis respondere voluerit, huc ut incline
mus ea res facit, quod de locis 1 525 et e-211 Aristoteles quoque
quaesivit, quem sophistarum potissimum, quibuscum Antistheni
condicionem intercessisse constat (v. Zeller?, II, 1, p. 202), crimina-
tionibus diluendis operam dedisse infra docebimus. Neque tamen prae
iis philosophos Homerum vituperantes hune neglexisse (cf. Krische,
d. theolog. Lehren d. griech. Denker, p. 245) existimo, multaque ex
iis quae contra eos protulerit etiam in scholiis, Odyssese quidem
maxime, auctoris nomine abiecto, nunc quoque superesse contenderim.

Ergo, ut, antequam ad philosophos et grammaticos Platoni poetae
fabulas exagitanti respondentes veniamus, ea quae adhuc effecimus
comprehendamus: antiquissimorum Homericorum solutiones scholiis
continentur aut codicum auctoritate aut certis rationi-
bus aliunde petitis Porphyrio tribuendis, praeter schol. A

1) Secutus est eandem rationem Aristarchus (v. Lebre, Ar., p. 182).

2) Scholium Lp O 123, de Minervae triplici agendi ratione agens, et schol.
AB Y 65 (id, Eust. p. 1288, 9), animarum formam cum corporibus congruere
docens, cur ad Homerica Antisthenis scripta cum Winckelmanno, p. 28, referan-
tur causa non adest; nihil enim inde sequitur, nisi Antisthenem, ut omnes fere
philosophos, Homeri versibus ad placita sua stabilienda usum esse. — Maxime.
autem improbandus Mullach (fr. phil. Gr. II, p. 279, 82), quae ap. Plutar-
chum, de Alex. M. virtut. II, 3 (p. 336 A) leguntur: dp@ùc odv "Avmic@éwnc
Elerev, Br mdvra det toîc moAepiorc edyecdar tà dradà mAùv dvdpetac (omisit
Winckelmann in fragm. collectione), inter Homerica referens.

Partes secunda et tertia. 389

O 193 Crateteum. Antisthenis autem solutiones vel secundum
codices vel propter Aristotelias iis adiunctas (v. infr.) eidem Por-
phyrio assignandae sunt, ita ut non multum credam obstare,
quominus etiam unam illam de v. 1 525 agentem, in quam neutrum
cadit, ex eo repetamus. Qui num ipsis iis quos attuli libris usus sit
postea perpendamus. —

Plato autem, ad quem vel ipsa in quibus modo versati eramus
tempora nos duxerunt, summa, qua excellit, sententiarum gravitate
dicendique splendore iis, quae contra fabulas de diis priscorumque
temporum hominibus fortibus ab Homero narratas protulerat, ut
poetae obtrectatoribus in longum tempus magnum addidit momentum,
ita laudatoribus eius denuo stimulos quasi admovit, quibus ad anti-
quam litem. calidius sustinendam excitarentur. Ipsum quidem, quam-
vis haud inique de Homero iudicaverit, cum aliis locis tum de re
publica secundum philosophiae praecepta constituenda agentem (Il,
p. 378 D sqq., III, p. 386 sqq.) plurima in eo ut impie dicta mo-
rumque probitati perniciosa, quae neque allegoriis adhibitis!) de-
fendi possent, notasse adeo constat, ut singula, quae bene contulit
Theod. Heine, de ratione quae Platoni cum poetis Graecorum in-
tercedit qui ante eum floruerunt, Vratisl. 1880, p. 6 sqq., h.1. afferre
supervacaneum sit. Ex iis autem, qui contra eum hac de re dispu-
tantes lyticorum quodam modo partes sustinuerunt et grammatici et
philosophi, cam Zenodorus (ita enim in schol. B 8, p. 23, 11, legen-
dum esse appurebit) infra loco magis idoneo in censum venturus sit,
Telephi autem libri mepì tfic ‘Opripov kaì TTA&TwYoc. cuupwviac
<temere Bernhardy acuupwviac) a Suida allati nihil praeter nomen
sit notum, ad philosophos statim conversi, cum Aristoteles (de quo
infra agemus), si qua forte contra Platonem poetae opitulatus pro-
tulit, longe maiorem certe operam sophistarum ‘criminationibus di-
luendis impenderit, primum de Stoicis librisque ex eorum disciplina
pendentibus, deinde de Neo-Platonicis, quatenus cum utrisque
scholia Homerica cet. cohaereant, disputabimus.

Scripserunt igitur e Stoicae sectae principum numero, de quo-
rum studiis Homericis locus exstat memorabilis Dionis Chrysostomi,
or. 53, p.275. 76 R., Zeno rpoRAnuétwy ‘Ounpixòv libros quinque (Diog.
L. VII, 4), quos sine dubio verba Dionis supra (p. 386) allata spectant,
et Cleanthes Assius mepì toò rmomtoò (Diog. L. VII, 175; cf.
Krische, p. 432; Sengeb. I, p. 68); sed praeter Persaeum, quem,
propter librum repì Gewv (Philodem. repì eùceR. cap. 9; ap. Dieles.

1) Il, p.378D; quae contra Antisthenem videntar dicta esse, quem
etiam (p. 390 A) Ulirem dvbpa tèv copuwratov (cf. p. 388) vocans irridere vi-
detur. — De Socrate allegoriam respuente, quem Plato secutus esse videtur,
v. Krische, p. 234. .

Bcmrapzr, Porphyr. Qa. Hom, 26

390 Capitis terbii

Dox. Gr., p. 544) ut consentaneum est, xarà tiv aùtiv UméBeav re-
Ypagévar ipse Dio tradit, cum alios complures idem consilium secutos
esse addit, sine dubio Chrysippum potissimum respicit, quem e
Philodemo, cap. 13 (ap. Dieles. p. 547, 16), secundo librorum, quos
de natura Deorum scripsit, de Orpheo, Musaeo, Hesiodo, Homero
egisse constat.

Sed non omnium certe eorum opera hue pertinet. In plurimos
enim eorum idem quod etiam in alios et huius et aliarum secta-
rum philosophos cadit, occasione oblata de variis eos egisse rebus
a poeta allatis et eo quidem maxime consilio, ut suas de rebus divi-
nis sententias in versibus eius inesse allegorica interpretatione ad-
hibita docerent. Chrysippum quidem e Philodemi 1. c. et cap. 14
et 15 (cf. etiam Cic. N. D. I, 15, 41) discimus in repì Gewy libro
secundo, ut in iis quos de Gratiiz, de natura, de providentia seripsit,
id egisse, ut non tam poetam defenderet, quam versus eius cum suis
ipsius placitis conciliaret (mepàtar cuvotkerodv taîc défare ete.).
Idem Cleanthis fuisse consilium ipse Philodemus (cap. 13) addidit;
idem Persaei e libri titulo fuisse concludas; ipsi Zenoni tribuit
Krische, p. 393. 94. Sed hac quidem in re sive verum vidit sive
erravit') vir doctissimus, in scholiis certe aut apud Eustathium Ze-
nonis non magis quam reliquorum quos nominavi vestigia supersunt,
quae inter lyticos eos numerari iubeant. Etenim cum Chrysippus
decies?) in scholiis (nonnulla eorum etiam Eust. habet), Cleanthes
bis in scholiis (alteri Eust. respondet) et semel apud Apollonium?),

1) Hue ut inclinem facit, quod Zenonem, quem contra Platonis TToMiretav

scripsisse constat (Plut. Stoic, rep. 8), neque ea, quae contra Homerum ibi pro-
tulerat, neglexisse consentaneum est,
2) A A 129; Lp A 295 (sec. Bachm. a man. sec.); A (Herodian.) © 441; "B
K 252; A N 41 (id, Paris. ap. Cram., A. P. III, p. 286); Vict. O 241 (cf. Eust.
p. 1014, 34); B © 483; Vict. X 212; A Y 65; P e 240 (Herod,). — Nihil autem
egit La Roche, Hom. Txtkr., p. 117, cum quae ex his Herodianus attulit ex
. altero quodam Chrysippo petita esse pronuntiavit; cum enim Stoicos studiose
‘unde verba essent ducta exquisivisse vel e Cic. Off. I, 7 constet, tum, quod ad
Chrysippum attinet, conferendum praeter Herodian. I, p, 108, 10, Etym. M.
681, 15 cum Plutarch., Stoic, rep. 9. Contra de Chrysippo in scholiis Pin-
daricis saepe allato La Rocheum (si discesseris a libro repì raporniòv ad
lsthm. 2, 17 citato) verum vidisse non negaverim; quod enim ad Isthm. 3 (4),
47 legitur: Xp. dè cecnpelwrai, qnciv, 6 Téroc dià Tv ppdciv KTA., ita compa-
ratum est, ut notationem Alexandrinorum Stoico tot annis inferiorem spectare
videatur. Allegorica his quidem Chrysippi, quisquis fuit, scholiis non contineri
(&Mnvopet illud schol. I. 3, 29 de Pindaro dicitur), contra Wachsmuthium,
Crat. p. 23, 1, moneo,
3) Lp 64 (sec. Bachm.; id. schol. min.; contra B, Towol., Par. ap. Cram., A.
P. III, p. 281, 18 "AmAedv@nc habent) de aurea Venere in Lesbo insula culta;
M a 62 (Eust, p. 1389, 55 8q9.). Atlantem 6Aoggpova tòv mepl tiv $Awv ppo-

Partes secunda et tertia. 391

Persaeus semel') in scholiis occurrat, Zenonis ne nomen quidem
ibi servatum est. Quid vero? ex omnibus, quos modo attuli, locis
unus, Chrysippi quidem versuum K 252.53 explicationem afferens
(schol., ut infra apparebit, Porphyrii, p. 147, 26), difficultatis, quam
Aristoteles iam, poet. 25, p. 1461 a 25, inter problemata commemora-
verat, solutionem continet, quae ita parata est, ut in quonam sescen-
torum quorum auctor exstitit librorum Chrysippus protulerit indagari
nequeat; ceteri et huius et reliquorum loci in scholiis cet. occurrentes
neque magis e quibusnam libris petiti sint constat — quamquam
Cleanthis quidem verba libro mepì toù rromtoî facile tribueris — ne-
que ulla cum quaestione cohaerent.

Verum enim vero tantum abest, ut tam artis finibus reliquiae
vetustissimorum Stoicorum in scholiis obviae circumscribendae sint,
ut multis praeterea locis, ubi nomina eorum exciderunt, vestigia
doctrinae singulorum, ut etiam aliorum philosophorim complurium,
mune quoque deprehendi posse .concedam. lam vero etiamsi neque
iniucundum neque infructuosum sit perscrutari, si qua forte aliqua
veri cum specie ad auctores suos revocari possint — velut ea, quae
schol. è 84 de versu Homerico Aigioréc 6° ixéunv xaì Cidoviove “Apa-
Bé&c te legendo habet, quam Zenonis fuisse sententiam constat (v.
Lebrs, Ar. p. 240), Krische e mpofànuétwyv libris repetivit, in scholio
autem Porphyriano = 275 (v. ad p. 195, 11) Chrysippea latere
videntur —, a nostro haec quidem res consilio remotior est, quippe
qui ea re acquiescere et possimus et debeamus, ut universae sectae
placita, quae in scholia cet. ita transierunt, ut ad singulos poetae
locos a Platone et aliis reprehensos Iyticorum ad instar defendendos
adaptata sint, qua ratione eo pervenerint doceamus.

Cratetis quidem Mallotae, per quem et Zenonis sententia in
schol. è 84 et Persaei in schol. A 66 manavit, Cratetisque asseclarum
haud spernendam hac in re fuisse operam omnes concedent. Sed,
quod mireris sane, exiguus?) admodum numerus est scholiorum cri-

vo0vta esse eum docuisse, Apollon. v. uwòAu: KA. dè 6 qiiécopoc dAinropxòc
gna dniodcda: tdv Adrov, di’ où pwAsovra: xaì éppol xal tà md@n (cf. schol, T
x 305). Quae apud Plutarch., de aud. poet. cap. 11, de Homeri verbis Zed
aétep "Ibndev pedéwv et Zed dva Awdwvaîe (vel potius *Avabwdwvate) ludendi
quasi causa allegorice ab eo explicatis leguntar, neque in scholiis neque apud
Eustathium exstant.

1) Lp A 66 (Bachm.): .... mùc oòv xarà Kpdtnra xal Trepcatov odre
ppémpoc odte cuppuv odte dvdpetoc (6 "AxidAevc); mirò ydp dem Tic dAAnc
dperfic Tò doxeîv elvar Beovic.

2) Allegorica eius, quibus nullum cum solutione aliqua vinculum inter-
cedat, velut clipeum Agamemnopis piunua eîvar 100 xécuov (Eust. A, p. 828),
hic non euro, neque magis eandem ob causam Asclepiadis Myrleani,
quem recte Crateteia annumeravit Lehra (Herod. scrpt. tr., p. 434; discipu-

26”

392 . Capitis tertii

minationes poetae intentas Stoicae sectae praeceptis adhibitis diluen-
tium, quae satis certas ob causas e Pergamenorum scriptis repeti pos-
sint. Crates igitur cum Volcanum a Iove amò BnAod Becmecioro in
terram coniectum ridiculo illo modo explicavit, qui ipsi Heraclito
(cap. 27) tepateia tic audit!), defendit sine dubio poetam contra Pla-
tonis (Rep. II, p. 378 D) vituperium; cuius rei in scholiis (praeter
schol. *BLp A 591 ex ipso Heraclito transcriptum) omnis paene me-
moria intercidit, nisi quod eum ,,ffi\ocf e Chaldaeorum lingua petitum
Tv dvwrdTtw Tod odpavoò mepipéperav esse (v. Wachsmuth, Crat.
p. 41, cf. O 23 ibid. p. 44), non neglecta Agathoclis, sive Baby-
lonii sive Cyziceni?), sententia, tiv maviwY epioxiv xaì Kdmò 100?)
BeBnxétac péperv toùc amhaveîc dcrépac interpretati (*BLp A 591), vo-
luisse accipimus. Peius etiam cecidit iis quae Moeronem Byzan-
tiam secutus de loco p 62. 63 protulit, quem locum hic commemo-
rapdum esse non tam narratiuncula de Alexandro Magno et Aristotele
e Ptolemaeo Hephaestione a Phot., bibl. p. 147, 3, allata, quam id
quod Asclepiades Myrleanus ap. Athen, XI, p. 490 B, habet, &iceuvov
esse columbas (meMetac) Iovi patri ambrosiam ferre, docet. Quod
enim ipse pronuntiavit et pluribus sine dubio demonstravit, redeiac
illas Pleiadas esse, si modo in scholia HQ u 62 brevissima transiit
(alterum eorum, p. 533, 6—8, quaestionis forma utitur), nomen certe
auctoris abiecit. Quibus locis facile addideris quae de versu C 239,
cur invitus Sol occidere dicatur, explicando, apposita iterum Agatho-
clis sententia*), secundum schol. A h. 1. attulit, ètsi cuinam poetam
vituperanti responderit non constat; de schol. A O 193, quod de re
pertinente certe ad deos agit, v. p.385; contra ea quae de versu C
488 explicando (cf. Arist. poet. 25, p. 1461 a 20) attulit (v. Wachsm.,

lum Cratetis esse voluit Wachsmutb, p. 6, 4) ridiculum de Nestoris poculo com-
mentom. :

1) Mallotam ab Heraclito significari Mebler, Her. p. 58, in dubium vocare
non debebat; to0 Onfaiov, quod is qui caput Heracliti codici Ven. B adscripsit
addidit, inde ortum est, quod tiv Kpdtntoc pihocogiav apud Heraclitum
legerat.

2) Cf. Athen. IX, p. 375 F: ‘Ar. 6 BaBuAwyioc èv mpurw mepì KuZixou
(ef. I, p. 30 A) et ibid. XIV, p. 619 F: ‘Ar. 6 KuZixnvòc &v pit) tiv mepl
tic marpidoc. Quem ut confidentius Muellero (FHG IV, p. 288) eundem esse
atque grammaticum existimem, maxime schol. Hes. theog. 485 inducor. Ceterom
ne quis dubitet quin a Cratete loco supra citato afferatur, cf. infr. n.8; Perga-
menis eum, quamvis e Zenodoti Ephesii disciplina profectus sit (Suid. v. ITrode-
patoc-'Em@étne), asserendum esse, vel ex Eust. E, p. 994, 41, sequitur.

3) Cum ea, quae schol, A Agathocli tribuit, ab Fustathio, p. 1140, 50, ad
ipsum Cratetem referantur, statuendum esse videtur, illum ab altero in
Arop@wrixoîc allatum fuisse, Neque enim recte Cratetis discipulis eum
Mueller 1. c. annumeravit, si quidem sec, Suidam (v. not. 2) e Zenodoti disci-
plina profectus est.

Partes secunda et tertia. i 393

p- 46) quaeque schol. HQ 1 60 afferunt Zoilum impugnantia, ut ea
quae in quaestionibus C 192 et 8 1 (0 1, p. 111, 24 edit. nostr.) legun-
tur alius generis sunt neque huc pertinent. Discipulorum denique
Cratetis si qui scholae, cui addieti erant, praeceptis ad philosophos
poetae obtrectatores refutandos usi erant, in scholiis certe aut apud
Eustathium reliquiae eorum non comparent.

Sed paucissima illa, de quibus hic agimus, Stoicae doctrinae ve-
stigia in quaestionibus obvia Homericis, non magis quam ea, quae
in alius generis quaestionibus ex eodlem Cratete afferuntur, ipsi gram-
matico Pergameno eam qua nunc induta sunt formam debent, nisi
quis forte vel Aristarchum, quippe qui nonnullis in quaestionibus
afferatur, inter difficultatum solutionumque Homericarum auctores
rettulerit. Immo vero, cum aliae etiam Quaestiones adsint Stoicas
item rationes ad levitatis aut neglegentiae iu rebus divinis crimen a
poeta arcendum adhibentes (A 50. 399; A 2. 88; O 18. 189; T 407;
Y 67 sqg.), quae neque Cratetem neque ullum alium auctorem nun-
cupant, videndum, an omnes eidem auctori debeantur, ita
quidem, ut grammaticorum aut philosophorum memoria, quos saepius
attulisset, plerisque locis interciderit.

Jam vero cum scholium O 189 sqq., a nobis p. 203, 8 editum,
propterea quod parti inde excerptae in codice Leidensi TToppupiou
adiectum est, ad hunc auctorem referendum esse videatur, audacius
tamen sit, cam ob unam causam reliqua quae attuli eidem tribuere.
Etenim cum in reliquis scholiis, quae Porphyrii esse codicum auctori-
tate constat, vix ullae Stoicorum allegoriae poetae interpretando ad-
hibitae sint, tum huius quidem scholii codicum condicio ea est (v.
annot.), ut dubitari sane possit, an allegorica aliunde addita sint.
Tamen et hanc quaestionem totam et reliquas illas Porphyrii esse, qui
ex eodem eas opere hauserit, e quo etiam Heracliti Allegoriae
Homericae Plutarchique qui dicitur de Vita Homeri libellus pen-
deat, utroque opusculo cum iis collato apparebit.

Atque Heracliti Allegoriae ipsae hoc loco, ubi de libris Stoi-
corum placitis ad Homeri obtrectatores refutandos usis agitur, quam
maxime dicendae sunt, quoniam prooemium statim tòv pérav dn’ où-
xavod (cf. Diels, Herm. XIII, p. 7) kaì xaderòv àrova xararye)-
Adpevov mepì tfic eic tò 0eîov dAirwpiac allegoria adhibita pro-
fliigatum iri profitetur. Inter eos autem, quos veri rectique quippe
sensu destitutos Homericas de diis eorumque factis narrationes male
vituperasse dixit') Heraclitus, cum singulis locis Epicurum (cap. 4)
et Zoilum (cap. 14), tribus Platonem (cap. 4; 12; 74) nominatim

1) Cap. 6, p. 10; 21, p. 42; 26, p. 54: 28, p. 59; 30, p. 62; 37, p. 75; 39,
p. 78; 40, p. 83; 52, p. 109; 69, p. 136; 74, p. 146,

394 Capitis tertii

afferat, hunc certe, ac maxime quidem ea quae in Republica poetae
obiecerat, multis praeterea locis eum spectare apparet; si quidem
“Hpac decpoi (cap. 40), ‘Hpaictov fîyic (26), Geouayxia (52), Proteus
(64), Ulixis ad Phaeaces vitae voluptuariae laudatio (75), Iovis cum
Junone in Ida monte concubitus (39), Martis et Veneris adulterium
(69), quae cuncta ille vituperaverat, allegoria pleraque (praeter cap. 75)
adhibita defenduntur. Transierunt autem plurima Heracliti capita in
utriusque carminis, plura quidem in Iliadis, scholia, atque ita qui-
dem ut utrobique non solum fragmenta et longiora (in scholiis Odys-
seae haec quidem admodum pauca) et breviora, sed etiam adnoiatio-
num inde excerptarum varia genera adsint. Iam vero cum fragmenta
illa ad Iliadem relata omnia alteri codicis Veneti B') manui, pauca
quaedam etiam codicibus Leidensi?) et Lipsiensi*) debeantur, ex
alterius generis scholiis unum inter eadem scholia *B*) (A 43, f. 2?,
p- 11, 13. 14 Dind., exc. e schol. *B A 72, quod exiguam pariem
reddit capitis Heracl. 7), unum, quod etiam codices LLp Vict. ex-
hibent, inter scholia eidem codici a priore manu appicta leguntur:
€ 392, quod ex Heraclit. c. 33 et 34, quae capita cum aliis integra
altera manus postea versui € 336 adscripsit, excerptum est; ex Ody8-
seae autem scholiis E a 284 (p. 51, 9—12 Dind.) ex Heracl. c. 62
et 63, E è 456 (lin. 20—25 Dind.) e cap. 66, E 6 284 (lin. 12. 13)
e cap. 26 (p. 57 Mehl.) derivata sunt. Neque desunt denique scholia,
quorum auctores Heracliteis ita usi sunt, ut ipsi nonnulla aut ad-
derent aliunde petita aut mutarent: addidit quidem is qui schol.
Victor. K 394 (f. 181‘ = Bekk. p. 293 B 1—7) scripsit iis, piani ex
Heracliti cap. 46 excerpta erant (lin. 3: f Sti dEeîa KTÀ.), alia, quae
ab Heraclito prorsus aliena, in codicibus B et Lp sola leguntur:
taxeîav — dvaravAav. Peius etiam is, qui schol. EM è 384 scripsit,
egit; quamquam enim scholium se Heraclito deberi disertis verbis
clamat, paucissima tantum (lin. 13—16 Dind.) ex eo transcripta esse,
rectissime Mehler, p. 128, 6, perspexit. Mutavit autem Heracliti
caput 37 quaestionis in cod. Leid. ad | 503 (Praef. p. X) relatae auctor,

1) Loci e Mehleri editione peti possunt; omisit vir doctissimus, cap. 44 non
solum una cum aliis in longo fragmento ad C 468 relato, sed etiam ad T 398
legi, Idem de scholio 9 366 erravit (p. 98, 8); cuius scholii longe maior pars
(IV, p. 350, 6—351, 2 Dind.) ab altera cod. B mana, reliqua a recentiore
manu scripta sunt.

3) Schol, A 479. 590, l 424, A 2. 101, E 509,

4) Contra Dindorfii notam moneo, omnia inde a lin. 1014 Dind. ab eadem
manu scripta mihi visa fuisse, ita tamen, ut qui verba usque ad wc xal ‘Hcto-
doc scripserat, postea, et eadem quidem linea, addiderit: ®oîBov odv avtòv
OvopidZer rd.

Partes secunda et tertia. 395

fortasse etiam partem cap. 75 is qui schol. H 1 28 scripsit, capita
autem 14. 15 ii, qui scholium B (id. Lp) A 53 et postrema verba
quaestionis in cod. A de A 50 sqq. institutae (p. 14, 1—10 Dind.)
exaraverunt, quamquam de his quidem scholiis dubitari posse infra
videbimus. ')

Haec igitur quae attuli quicumque diligenter consideraverit, ut
similes mutationes opus Heracliti, dum Homeri carminibus interpre-
tandis adaptatur ac discerpitur, atque Porphyrii opus subiisse con-
fitebitur, ita, cum tot scholia ex illo fluxerint, in quaestiones certe
a scholiis servatas, quarum et indoles et oratio multum discrepet,
non transiisse concedet; vix enim verendum est, ne quis e misella
quaestiuncula codicis Leid. supra allata contrarium efficiat,*)

Sed ut eruamus, qui explicandum sit, quod nihilo minus quae-
stiones nonnullae de iisdem atque Heraclitus rebus agentes simil-
limae Allegoriis eius sint, ad librum mepì toò Biov kaì tic
morcewc ‘Ouripov (vel alterum certe duorum, qui in codicibus ita
inscripti sunt; prioris enim longe minorem esse auctoritatem diver-
samque originem, iam dudum constat) transeundum est, cuius quidem
libri auetor quis fuerit adhuc latet; .Plutarchi enim, cui codices
tribuunt, Chaeronensis certe, non esse exploratum est, Porphyrio
autem, cui speciosius quam verius R. Schmidt (de Plutarchea quae
vulgo fertur Homeri Vita, Hal. 1850) vindicabat, tribui non posse,
cum post Gildersleeveum, Wollenbergium, Bernhardyum, R. Volk-
mannum Diels, Doxogr. p. 98, optime demonstraverit, tum infra
locorum nonnullorum cum Porphyrio consensu, cui nonnihil Schmidt
tribuerat, aliter explicando apparebit.

Huius igitur libelli cum scholiis collati longe alia atque Heracli-
teorum est condicio; paucissima enim scholia eaque admodum exigua
adsunt inde petita: Iliadis quidem nullum, Odysseae duo, quae
uni codici E (saec. XV, v. Dind. p. XIII) debentur, e 272 (p. 269,
23 Dind.) e cap. 106, et e 295 e parte cap. 106 et e cap. 110 ex-
scripta. Vel minus igitur, quam in iis quae Heracliteis similia sunt
scholiis verendum est, ne quis quaestiones de iisdem rebus eodem
fere modo, sed aliis verbis adhibitis, agentes e Plutarcho fluxisse con-
tendat. Conferatur?) enim quaestio A 1 cum capite 162, B 370 cum

1) De scholio A C 251 Heraclitum quendam afferente infra agetur.

2) De cap. 47 extr. in schol, *B = 200 transeripto Mehlerum, p. 101, 3,
erravisse, ad p, 190, 8 docui.

3) Minoris momenti est, quod et in scholio Porphyriano A 88 (p. 70, 29)
et apud Plutarchum c. 22 arcus Pandaro ab Apolline datus tv ToEIKÀ v signi-
ficare perhibetur, vel quod in quaestione Vat, 2’ (edit. C 509 sqq.) de figuris
orationis velut xAurèc ‘Immodduera etc. (p. 230, 38qa.) similiter atque apud
Plutarchum (c. 42. 46) iudicatur. Nimium his tribuit R. Schmidt, p. 26; gram-

386 Capitis tertii

floruisse nemo serio existimaturus sit, Glaucus autem ille, quem
schol. BLp IT 414 non @vpopaîictiic sed Ovpoppaicine legisse tradunt,
pro eodem atque hic habendus esse videatur (v. p. 385, 3), antiqui
illius Homerici solutiones aliis etiam praeter A 636 locis in scholiis
(aut apud Eustathium) afferri contendi nequit.

Accedit ad eos e Socratis discipulis Antisthenes, quem post
Anaxagorae tenuia initia nobis vix cognita et Democriti repì ‘Ouripov
fi dp@oereinc xaì yAwccéwv librum huc non pertinentem') ex homini-
bus philosophiae principibus primum Homeri carminibus recte intel-
legendis dedita opera curam impendisse constat. Scripsit igitur libel-
los — cur dialogos vocaverit Val. Rose, Ar. ps. p. 173, nescio —
mepì ’Oducceiac <Oduccéwc ?), Tepì tfic pABdov, "Agnva fi mepì Tndepd-
xou, Tepì ‘EXéwnc kai Tinverémnc, repì TTpwréwc, KixAwy 7 tepì ’Oduc-
céwc, mepì olvouv ypricewc © mepì pene A mepì toò KukAwrroc, repì
Kipxnc, epì ’Aupiapdou, mepì toò ’Oduccéwc kai Tinveérne, mepì toò
xuvéc, quos operum eius tomum nonum effecisse Diog. L. VI, 17
affert, et mepì èEnyntùv, mrepì ‘Ouripov ?), mepì KaAyavtoc, mepì xatacx6-
nov?), qui eodem auctore in octavo infuerunt. Contra ea, tomus
primus quae inter alia exhibebat, Aîac fi Afavtoc Abroc, ’Oduccedc
fi mepì ’Oduccéwc, “Opécrov àmoroyia (Diog. VI, 15) huc non pertinent.
Sed in scriptis suis Homericis qua ratione egerit, locus ille gravissi-
mus docet Dionis Chrysostomi, or. 53, p. 276R.: è dè Zivwv oùdèv
Tv TOÒ ‘Oufipov yérer, dua dimrovpevoc kai didacrwv, dti tà puèv
xarà dérav tà dè Kat dAnerav Yérpapev, Snwc uù gaivntar aùtòc
cit uaxduevoc Ev tici doxodciv Èvavtiwc eipficdar. è dè Abroc oùToc
’Avtic@évove ceri mpétepov, dti TÀ pèv déEn tà dè dAndeta eipntar
T@ mont. di è uèv oùx ézeiprécato aùtév, è dè Kad” éxactov
tv érì uépovc èdiidwcev, e quibus eum allegorica interpretatione

1) C£ loci scholioram Homericorum a Mullachio, Democrit. fr. p. 148, et
Sengebuschio, diss. Hom. I, p. 185. 36, inde repetiti. Qui, ut ex Homerico
eo opere haustos esse largiamur — quamvis, si a schol. A_N 137 (id. Eust.,
p. 925) et ab Eust. 0, p. 1784, 60, discesseris, de plerique, maxime quidem
propter librum Democriti Tpitoyévera inscriptum de schol. @ 89, dubitari
possit — haud idonei sunt, propter quos inter Iyticos, de quibus h. 1. agimus,
Democritus recipiatur. Scholium vero A H 390, quod neglectum a Mullachio
Sengebusch indicavit: tò wc mpiv WpeA' droXéc@ar etre xal toîc “EXnev èc
emjkoov Are 6 xfipue.... eite xa0' éautdv xal ripéua, wc Anpdxpitoc diroî,
Ampere fiynceduevoc Tè pavepdc Aérecgai, dvurroxpitwe crixtéov Ce
coni. Friedl., Nican, p. 192) xrA., unum non sufficit, ut philosophum Homeri
defensorem exstitisse ponamus: potuit nimirum, id quod in omnes fere philoso-
phos cadit, occasione oblata talia proferre.

2) Tiepl ‘Opipov eEnmi@v legendum esse Krische, d. theol, Lehren d.
griech. Denker, p. 243, 2, suspicatus est.

3) Dolonem cum significare videatur, nihil opus est correcto cum Winckel-
manno, Antisthen. fr. p. 14, teparockémov.

Partes secunda et tertia. 387

usum esse et quae apud poetam inter se pugnare viderentur conciliare
studuisse, alterum quidem collato') loco Xenophontis, conv. 3, 6, recte
homines docti effecerunt (v. Sengeb. p. 116). Cum autem Stoicus
certa quadam via et ratione processisse videatur — constat quidem
quinque eum scripsisse libros problematum Homericorum —, Cynicum
in libellis Homericis carptim, prout res ferret, consilium exsecutum
esse dixeris,

Exstant autem haud spernenda libellorum eorum fragmenta in
scholiis utriusque carminis. E quibus maxime insigne quod e libello
mepì ’Oduccéwc petitum (si modo recte pro mepì ’Oducceiac ita con-
iecimus) de v. moXvtporoc notione agens schol. HMQR a 1 et Leid.
1 308 vel 312 (f. 189°, praemisso IMop@upiov) servaverunt. Ubi
oblocutus Antisthenes iis, qui eo verbo Ulixem ut versutum ab Ho-
mero notari existimarent, cum ipse ad varia, quae ei praesto fuis-
sent, dicendi genera referret?), Hippiam Eleum petiisse videtur.
Recte enim, Platonem iis, quae initio Hippiae minoris sophistam de
Achille simplici verique amanti, Ulixe moAutpémw, mendaci, doloso
proferentem induxerit, non suam sed illius sententiam reddere, Frie-
del, de sophistarum stud. Homer. (diss, philol. Halenses I), p. 157,
statuit; quod cum per se veri simillimum sit, tum ea re probatur,
quod ipsi illi versus | 312. 13, quibus Hippias Platonicus utitur, ut
utriusque mores describat, apud Antisthenem ita recurrunt: tocoùtov
àrmeîxe TOÒ TÒv TOLOOTOv TPÉTOV drrodéyecdar è ’Axidievc, dc éx0pòv
Aireîcdar duoiwc tm Bavérw ékeîvov,. dc x° ETEpov uèv,xevon èvì
Ppecìv dio dè eitmn. — E libello autem KikAwy © mepì ’Oduccéwe

1) Iuliani Imperatoris verba, or. 7, p. 215 C, male a quibusdam in hane
sententiam detorqueri, recte Krische, p. 244, persperit.

2) Quoniam scholium Odysseam sine dubio spectans inter Quaestiones ad
Iliadem pertinentes recipi non potuit, haud alienum erit, h, 1. codicem Lei-
densem cum textu scholii Dindorfiani a 1 (p. 9, 16 894.) conferre. Ante omnia
autem monendum, in codice illo integrum (sed in duas partes diremptum),
neque ea tantum legi, quae Valckenaer olim adiecta Animadvers. in Ammon.,
p. 243, edidit. Discrepant igitur, ut minutias quasdam momento carentes omit-
tam, a Dindorfii editione haece: p. 9, 16 dwropia et lemma om. cod, — 18 mori-
tporov habot — 22 tocodtov (ante hoc verbum interpungendum est) dmeîye
to0rov (leg. 100 tdv) TosobtOv Tpérrov — 25 Avcic om. — 26 tppéon — p. 10,1
mpoelpnxe uimote oÙv Tpérroc TÒ pévtor cnuaiver — 2 tÀàv 100 om, — ibid. ed-
Tpomoc vàp d Tò fidoc elc Tò ed terpappévov Exwv, Tpéro: dè Adrov altior al
mécec. Sequitur, signo scholii finiti (:+) et vacuo spatio, in quo mauns re-
centior 100 aùtoî scripsit, interiectia: xéxpta: t@ tpénw xTÀ , in quibus codicis
Leidenais a codicibus Odysseae discrepantia e Dindorfi Valckenaerium referen-
tis editione peti potest (sed. lin. 6 tpamodca legi). Neque tamen ea, quae ap.
Dindorf., p. 11, 1 — 9, leguntur codici desunt, nisi quod lin. 1 &yer dè todTO
habet — 4 tò T00 fi@0uc Tè moAvperdforov xal dctatov — 5 xpficic Abyov
morxiàm — 7 tòv éxderw mpécpopov — 8 dvapuoctov dv mpòc dxodc,

388 Capitia tertii

inscripto et ea petita esse videntur, quae schol. T 1106 ad quaestio-
nem, mòc Umeppiaiove kai dBepictove Kai tapavépovc eimuv ToÙc
KixAwrac dpdova rapà dev aùtoîc smdpyerv Mérer tà dvagd; solven-
dam ex eo attulit'), et solutio quaestionis, dià ti ’Oduccede mpdc TÒv
Kixiwra obtwc dvoritwe eic tòv Tocerdòva Wirrwpncev tO M6YW,
eimuv: bc oÙkx dè g0aApév r° ificetar oùd’ ’Evocix0wyv; a schol.
HQT i 525 una cum Aristotelia quadam proposita. Libro mepì
olvouv xpricewc fl mepì uéonc fl mepì toò KuxAwroc tribuerim,
quae schol. Porphyrianum A 636. 37 una cum Stesimbroti,
Glauci, Aristotelis solutionibus ad difficultatem, did ti merroinze
uévov tòv Néctopa afpovta tò Èxmopa; explicandam ex eo affert; origo
fragmenti (schol. E e 211, cf. PQT n 257), cur Ulixes Calypsonis
promissa respuerit — cui quaestioni solvendae etiam Aristotelem
operam dedisse e schol. Porphyriano y 337 cod. Vindob. ap. Val.
Roseum, Ar. ps., p. 175, constat —, difficilior est iudicatu, nisi forte
inde, quod eodem quo in schol. a 1 modo sapientem fuisse Ulixem
ponatur, eidem utrumque libro quis tribuerit.?)

Iam vero cum per se ipsum minime pateat, utrum in solutioni-
bus a scholiis 1-106; 525, e 211 servatis ea in quibus ipse offenderit
explicare, an, ut reliquis locis duobus, rebus ab aliis poétae homini-
busve ab eo inductis vitio versis respondere voluerit, huc ut incline-
mus ea res facit, quod de locis 1 525 et e-211 Aristoteles quoque
quaesivit, quem sophistarum potissimum, quibusecum Antistheni
condicionem intercessisse constat (v. Zeller®, II, 1, p. 202), crimina-
tionibus diluendis operam dedisse infra docebimus. Neque tamen prae
iis philosophos Homerum vituperantes hune neglexisse (cf. Krische,
d. theolog. Lehren d. griech. Denker, p. 245) existimo, multaque ex
iis quae contra eos protulerit etiam in scholiis, Odysseae quidem
maxime, auctoris nomine abiecto, nunc quoque superesse contenderim.

Ergo, ut, antequam ad philosophos et grammaticos Platoni poetae
fabulas exagitanti respondentes veniamus, ea quae adhuc effecimùs
comprehendamus: antiquissimorum Homericorum solutiones scholiis
continentur aut codicum auctoritate aut certis rationi-
bus aliunde petitis Porphyrio tribuendis, praeter schol. A

1) Secutus est eandem rationem Aristarchus (v. Lehre, Ar., p. 182).

2) Scholium Lp O 123, de Minervae triplici agendi ratione agens, et schol.
AB v 66 (id. Eust. p. 1288, 9), animarum formam cum corporibus congruere
docene, cur ad Homerica Antisthenis scripta cum Winckelmanno, p. 28, referan-
tur causa non adest; nibil enim inde sequitur, nisi Antisthenem, ut omnes fere
philosophos, Homeri versibus ad placita sua stabilienda usum esse, — Maxime.
autem improbandus Mullach (fr. phil. Gr. II, p. 279, 32), quae ap. Plutar-
chum, de Alex. M. virtut, II, 8 (p. 336 A) leguntar: dp@wc odv ‘Avricévnc
deyev, 8mi mdvra del Toîc modepiorc edyecda: tà dradà mANY dvbpelac (omisit
Winckelmann in fragm, collectione), inter Homerica referens.

Partes secunda et tertia. 389

Plato autem, ad quem vel ipsa in quibus modo versati eramus
tempora nos duxerunt, summa, qua excellit, sententiarum gravitate
dicendique splendore iis, quae contra fabulas de diis priscorumque
temporum hominibus fortibus ab Homero narratas protulerat, ut
poetae obtrectatoribus in longum tempus magnum addidit momentum,
ita laudatoribus eius denuo stimulos quasi admovit, quibus ad anti-
quam litem. calidius sustinendam excitarentur. Ipsum quidem, quam-
vis haud inique de Homero iudicaverit, cum aliis locis tum de re
publica secundum philosophiae praecepta constituenda agentem (Il,
p. 378 D sqq., III, p. 386 sqq.) plurima in eo ut impie dicta mo-
rumque probitati perniciosa, quae neque allegoriis adhibitis!) de-
fendi possent, notasse adeo constat, ut singula, quae bene contulit
Theod. Heine, de ratione quae Platoni cum poetis Graecorum in-
tercedit qui ante eum floruerunt, Vratisl. 1880, p. 6 sqq., h.1. afferre
supervacaneum sit. Ex iis autem, qui contra eum hac de re dispu-
tantes lyticorum quodam modo partes sustinuerunt et grammatici et
philosophi, cam Zenodorus (ita enim in schol. B 8, p. 23, 11, legen-
dum esse appurebit) infra loco magis idoneo in censum venturus sit,
Telephi autem libri mepì tic ‘Ouripov xaì TTA&TwVoc. cuupwviac
temere Bernhardy &cuppwviac) a Suida allati nihil praeter nomen
sit notum, ad philosophos statim conversi, cum Aristoteles (de quo
infra agemus), si qua forte contra Platonem poetae opitulatus pro-
tulit, longe maiorem certe operam sophistaram ‘criminationibus di-
luendis impenderit, primum de Stoicis librisque ex eorum disciplina
pendentibus, deinde de Neo-Platonicis, quatenus cum utrisque
scholia Homerica cet. cohaereant, disputabimus. .

Scripserunt igitur e Stoicae sectae principum numero, de quo-
rum studiis Homericis locus exstat memorabilis Dionis Chrysostomi,
or. 53, p.275. 76R., Zeno rpofAnpérwy ‘Ounpixòv libros quinque (Diog.
L. VII, 4), quos sine dubio verba Dionis supra (p. 386) allata spectant,
et Cleanthes Assius rmepì toò rmonmroò (Diog. L. VII, 175; cf.
Krische, p. 432; Sengeb. I, p. 68); sed praeter Persaeum, quem,
propter librum mepì 0ewv (Philodem. mepì evcep. cap. 9; ap. Dieles.

1) II, p.378 D; quae contra Antisthenem videntur dicta esse, quem
etiam (p. 390 A) Ulirem divbpa tv copurarov (cf. p. 388) vocans irridere vi-
detor, — De Socrate allegoriam respuente, quem Plato secutus esse videtur,
v. Krische, p. 234. .

Bcmrapzr, Porphyr. Qu. Hom, 26

390 Capitis tertii

Dox. Gr., p. 544) ut consentaneum est, xarà tàv aùthv LméREAv Ye-
Ypagévai ipse Dio tradit, cum alios complures idem consilium secutos
esse addit, sine dubio Chrysippum potissimum respicit, quem e
Philodemo, cap. 13 (ap. Dieles. p. 547, 16), secundo librorum, quos
de natura Deorum scripsit, de Orpheo, Musaeo, Hesiodo, Homero
egisse constat.

Sed non omnium certe eorum opera huc pertinet. In plurimos
enim eorum idem quod etiam in alios et huius et aliarum secta-
rum philosophos cadit, occasione oblata de variis eos egisse rebus
a poeta allatis et eo quidem maxime consilio, ut suas de rebus divi-
nis sententias in versibus eius inesse allegorica interpretatione ad-
hibita docerent. Chrysippum quidem e Philodemi 1. c. et cap. 14
et 15 (cf. etiam Cic. N. D. I, 15, 41) discimus in rmepì Gewv libro

- secundo, ut in iis quos de Gratiis, de natura, de providentia scripsit,
id egisse, ut non tam poetam defenderet, quam versus eius cum suis
ipsius placitis conciliaret (mepàtar cuvotkeroîv taîc défarc ete.).
Idem Cleanthis fuisse consilium ipse Philodemus (cap. 13) addidit;
idem Persaei e libri titulo fuisse concludas; ipsi Zenoni tribuit
Krische, p. 393. 94. Sed hac quidem in re sive verum vidit sive
erravit ') vir doctissimus, in scholiis certe aut apud Eustathium Ze-
nonis non magis quam reliquorum quos nominavi vestigia supersunt,
quae inter lyticos eos numerari iubeant. Etenim cum Chrysippus
decies?) in scholiis (nonnulla eorum etiam Eust. habet), Cleanthes

bis in scholiis (alteri Eust. respondet) et semel apud Apollonium?),

1) Huc ut inclinem facit, quod Zenonem, quem contra Platonis TTo\tretav
scripsisse constat (Plut, Stoic. rep. 8), neque ea, quae contra Homerum ibi pro-
tulerat, neglexisse consentaneum est.

2) A A 129; Lp A 295 (sec. Bachm. a man. sec.); A (Herodian.) @ 441; *B
K 252; A N 41 (id. Paris. ap. Cram., A. P. III, p. 285); Vict. O 241 (cf. Eust.
p. 1014, 34); B © 483; Vict. X 212; A Y 65; P e 240 (Herod,). — Nihil autem
egit La Roche, Hom. Txtkr., p. 117, cum quae ex his Herodianus attulit ex

. altero quodam Chrysippo petita esse pronuntiavit; cum enim Stoicos studiose
unde verba essent ducta exquisivisse vel e Cic. Off. I, 7 constet, tum, quod ad
Chrysippum attinet, conferendum praeter Herodian. I, p. 108, 10, Etym. M.
681, 15 cum Plutarch., Stoic. rep. 9. Contra de Chrysippo in scholiis Pin-
daricis saepe allato La Rocheum (si discesseris a libro mepì raporitv ad
lsthm. 2, 17 citato) verum vidisse non negaverim; quod enim ad Isthm. 3 (4),
47 legitur: Xp. dè cecnueiwtar, quetv, é TéTOc dià TAV ppdciv xTÀ., ita compa-
ratum est, ut notationem Alexrandrinorum Stoico tot annis inferiorem spectare
videator. Allegorica his quidem Chrysippi, quisquis fuit, scholiis non contineri
(&A\nyopet illud schol. I. 3, 29 de Pindaro dicitur), contra Wachsmuthium,
Crat. p. 23, 1, moneo.

3) Lp l 64 (sec. Bachm,; id. schol, min.; contra B, Townl., Par. ap. Cram., A.
P. III, p. 281, 18 "AmAedv@nc habent) de aurea Venere in Lesbo insula culta;
H a 62 (Eust, p. 1389, 55 sqg.). Atlantem 6Ao6gpova tòv mepi tùv 8\wy ppo-

Partes secunda et tertia. 391

Persaeus semel') in scholiis occurrat, Zenonis ne nomen quidem
ibi servatum est. Quid vero? ex omnibus, quos modo attuli, locis
unus, Chrysippi quidem versuum K 252.53 explicationem afferens
(schol., ut infra apparebit, Porphyrii, p. 147, 26), difficultatis, quam
Aristoteles iam, poet. 25, p. 1461 a 25, inter problemata commemora-
verat, solutionem continet, quae ita parata est, ut in quonam sescen-
torum quorum auctor exstitit librorum Chrysippus protulerit indagari
nequeat; ceteri et huius et reliquorum loci in scholiis cet. occurrentes
neque magis e quibusnam libris petiti sint constat — quamquam
Cleanthis quidem verba libro mepì toù momroî facile tribueris — ne-
que ulla cum quaestione cohaerent.

Verum enim vero tantum abest, ut tam artis finibus reliquiae
vetustissimorum Stoicorum in scholiis obviae circumscribendae sint,
ut multis praeterea locis, ubi nomina eorum exciderunt, vestigia
doctrinae singulorum, ut etiam aliorum philosophorum complurium,
nunc quoque deprehendi posse .concedam. lam vero etiamsi neque
iniucundum neque infructuosum sit perserutari, si qua forte aliqua
veri cum specie ad auctores suos revocari possint — velut ea, quae
schol. dè 84 de versu Homerico Aigiorréc 6° ixéunv xaì Cidoviove “Apa-
Béc te legendo habet, quam Zenonis fuisse sententiam constat (v.
Lehrs, Ar. p. 240), Krische e mpoRAnuatwy libris repetivit, in scholio
autem Porphyriano = 275 (v. ad p. 195, 11) Chrysippea latere
videntur —, a nostro haec quidem res consilio remotior est, quippe
qui ea re acquiescere et possimus et debeamus, ut universae sectae
placita, quae in scholia cet. ita transierunt, ut ad singulos poetae
locos a Platone et aliis reprehensos Iyticoruam ad instar defendendos
adaptata sint, qua ratione eo pervenerint doceamus,

Cratetis quidem Mallotae, per quem et Zenonis sententia in
schol. dè 84 et Persaei in schol. A 66 manavit, Cratetisque asseclarum
haud spernendam hac in re fuisse operam omnes concedent. Sed,
quod mireris sane, exiguus?) admodum numerus est scholiorum cri-

vo0vra esse eum docuisse, Apollon. v. paùu: KA. dè 6 qiAscopoc dAAnropmde
gna dnhodcha: rdv Adyov, di’ où pwhvovtar xai sppai xai tà wré@n (cf. schol. T
x 305). Quae apud Plutarch., de aud. poet. cap. 11, de Homeri verbis Zed
ndtep "Iòndev pedéwv et Zeò dva Awduvate (vel potius Avadudwvate) ludendi
quasi causa allegorice ab eo explicatis leguntur, neque in scholiis neque apud
Eustathium exstant.

1) Lp A 66 (Bachm)): .... nic oòv xarà Kpémra xal Mepcatov odre
ppéviuoc odte clippuv odte dvdpetoc (6 "AxiMàAevc); Tarà rdp teri tic dMinc
dperic tò doxely eTvar Geodc.

2) Allegorica eius, quibus nullum cum solutione aliqna vinculum inter-
cedat, velut clipeum Agamemmonis pipnpa eîvar 100 xécuov (Eust, A, p. 828),
hie non curo, neqne magis eandem ob causam Asclepiadis Myrleani,
quem recte Crateteis annumeravit Lehre (Herod. scrpt. tr., p. 434; discipu-

26°

392 Capitis tertii

minationes poetae intentas Stoicae sectae praeceptis adhibitis diluen-
tium, quae satis certas ob causas e Pergamenorum scriptis repeti pos-
sint. Crates igitur cum Volcanum a Iove &mò Bndod Becrecioro in
terram coniectum ridiculo illo modo explicavit, qui ipsi Heraclito
(cap. 27) tepateia tic audit!), defendit sine dubio poetam contra Pla-
tonis (Rep. II, p. 378 D) vituperium; cuius rei in scholiis (praeter
schol. *BLp A 591 ex ipso Heraclito transcriptum) omnis paene me-
moria intercidit, nisi quod eum ,,8fAocf e Chaldaeorum lingua petitum
Tv dvwTéTw TOÙ oùpavoò mepipéperav esse (v. Wachsmuth, Crat.
p. 41, cf. O 23 ibid. p. 44), non neglecta Agathoclis, sive Baby-
lonii sive Cyziceni?), sententia, tiv mévtwv Tepioxàv Kai <amò 100?)
BeBnkétac péperv toùc dmhaveîc &crépac interpretati (*BLp A 591), vo-
luisse accipimus. Peius etiam cecidit iis quae Moeronem Byzan-
tiam secutus de loco u 62. 63 protulit, quem locum hic commemo-
randum esse non tam narratiuncula de Alexandro Magno et Aristotele
e Ptolemaeo Hephaestione a Phot., bibl. p. 147, 3, allata, quam id
quod Asclepiades Myrleanus ap. Athen. XI, p. 490 B, habet, diceuvov
esse columbas (meAetac) Iovi patri ambrosiam ferre, docet. Quod
enim ipse pronuntiavit et pluribus sine dubio demonstravit, medefac
illas Pleiadas esse, si modo in scholia HQ u 62 brevissima transiit
(alterum eorum, p. 533, 6—8, quaestionis forma utitur), nomen certe
auetoris abiecit. Quibus locis facile addideris: quae de versu C 239,
cur invitus Sol occidere dicatur, explicando, apposita iterum Agatho-
clis sententia*), secundum schol. A h. 1. attulit, ètsi cuinam poetam
vituperanti responderit non constat; de schol. A O 193, quod de re
pertinente certe ad deos agit, v. p.385; contra ea quae de versu C
488 explicando (cf. Arist. poet. 25, p. 1461 a 20) attulit (v. Wachsm.,

lum Cratetis esse voluit Wachamutb, p. 6, 4) ridiculum de Nestoris poculo com-
mentom.

1) Mallotam ab Heraclito significari Mebler, Her. p. 58, în dubium vocare
non debebat; toò Onfafov, quod is qui caput Heracliti codici Ven. B adscripsit
addidit, inde ortum est, quod tiv Kpdmntoc giAocogiav apud Heraclitum
legerat.

2) Cf. Athen. IX, p. 875 F: "Ar. è BafuAwyioc tv mpuwrw mepl Kuzixov
(cf. I, p. 80 A) et ibid. XIV, p. 619 F: ‘Ar. 6 KuZixnvdc èv Tpit) tùv repl
Ac ratpidoc. Quem ut confidentius Muellero (FHG IV, p. 288) cundem esse
atque grammaticum existimem, marime schol. Hes. theog. 486 inducor. Ceterum
ne quis dubitet quin a Cratete loco supra citato afferatur, cf. infr. n. 8; Perga-
menis eum, quamvis e Zenodoti Ephesii disciplina profectus sit (Suid. v. ITroke-
puaîoc-'Em@étnc), asserendum esse, vel ex Eust. , p. 994, 41, sequitur.

3) Cum ea, quae schol, A Agathocli tribuit, ab Eustathio, p. 1140, 50, ad
ipsum Cratetem referantar, statuendum esse videtur, illum ab altero in
Aiopewrixoîc allatum fuisse, Neque enim recte Cratetis discipulis eum
Mueller 1. e. annumeravit, si quidem sec, Suidam (v. not. 2) e Zenodoti disci
plina profectus est.

Partes secunda et tertia. ‘393

p.- 46) quaeque schol. HQ 1 60 afferunt Zoilum impugnantia, ut ea
quae in quaestionibus C 192 et 8 1 (0 1, p. 111, 24 edit. nostr.) legun-
tur alius generis sunt neque huc pertinent. Discipulorum denique
Cratetis si qui scholae, cui addicti erant, praeceptis ad philosophos
poetae obtrectatores refutandos usi erant, in scholiis certe aut apud
Eustathium reliquiae eorum non comparent.

Sed paucissima illa, de quibus hic agimus, Stoicae doctrinae ve-
stigia in quaestionibus obvia Homericis, non magis quam ea, quae
in alius generis quaestionibus ex eodem Cratete afferuntur, ipsi gram-
matico Pergameno eam qua nunc induta sunt formam debent, nisi
quis forte vel Aristarchum, quippe qui nonnullis in quaestionibus
afferatur, inter difficultatum solutionumque Homericarum auctores
rettulerit. Immo vero, cum aliae etiam Quaestiones adsint Stoicas
item rationes ad levitatis aut neglegentiae in rebus divinis crimen a
poeta arcendum adhibentes (A 50. 399; A 2. 88; O 18. 189; T 407;
Y 67 sqq.), quae neque Cratetem neque ullum alium wuctorem nun-
cupant, videndum, an omnes eidem auctori debeantur, ita
quidem, ut grammaticorum aut philosophorum memoria, quos saepius
attulisset, plerisque locis interciderit.

lam vero cum scholium O 189 sqq., a nobis p. 203, 8 editum,
propterea quod parti inde excerptae in codice Leidensi TTopgupiou
adiectum est, ad hunc auctorem referendum esse videatur, audacius
tamen sit, eam ob unam causam reliqua quae attuli eidem tribuere.
Etenim cum in reliquis scholiis, quae Porphyrii esse codicum auctori-
tate constat, vix ullae Stoicorum allegoriae poetae interpretando ad-
hibitae sint, tum huius quidem scholii codicum condicio ea est (v.
annot.), ut dubitari sane possit, an allegorica aliunde addita sint.
Tamen et hanc quaestionem totam et reliquas illas Porphyrii esse, qui ,
ex eodem eas opere hauserit, e quo etiam Heracliti Allegoriae
Homericae Plutarchique qui dicitur de Vita Homeri libellus pen-
deat, utroque opusculo cum iis collato apparebit.

Atque Heracliti Allegoriae ipsae hoc loco, ubi de libris Stoi-
corum placitis ad Homeri obtrectatores refutandos usis agitur, quam
maxime dicendae sunt, quoniam prooemium statim tòv pérav dn’ où-
vgavoò (ef. Diels, Herm. XIII, p. 7) xaì xadenòv dr@va xarayyeA-
Aéuevov mepì tfic eic tò 0eîov dAirwpiac allegoria adhibita pro-
fligatum iri profitetur. Inter eos autem, quos veri rectique quippe
sensu destitutos Homericas de diis eorumque factis narrationes male
vituperasse dixit') Heraclitus, cum singulis locis Epicurum (cap. 4)
et Zoilum (cap. 14), tribus Platonem (cap. 4; 12; 74) nominatim

1) Cap. 6, p. 10; 21, p. 42; 26, p. B4: 28, p. 59; 30, p. 62; 37, p. 75; 39,
p. 78; 40, p. 83; 52, p. 109; 69, p. 135; 74, p. 146.

394 . Capitis tertii

afferat, hunc certe, ac maxime quidem ea quae in Republica poetae
obiecerat, multis praeterea locis eum spectare apparet; si quidem
“Hpac decpoi (cap. 40), ‘Hpaictov fîyic (26), Geopayia (52), Proteus
(64), Ulixis ad Phaeaces vitae voluptuariae laudatio (75), Iovis cum
Tunone in Ida monte concubitus (39), Martis et Veneris adulterium
(69), quae cuncta ille vituperaverat, allegoria pleraque (praeter cap. 75)
adhibita defenduntur. Transierunt autem plurima Heracliti capita in
utriusque carminis, plura quidem in Iliadis, scholia, atque ita qui-
dem ut utrobique non solum fragmenta et longiora (in scholiis Odys-
seae haec quidem admodum pauca) et breviora, sed etiam adnotatio-
num inde excerptarum varia genera adsint. Iam vero cum fragmenta
illa ad Iliadem relata omnia alteri codicis Veneti B'!) manui, pauca
quaedam etiam codicibus Leidensi?) et Lipsiensi?) debeantur, ex
alterius generis scholiis unum inter eadem scholia *B*) (A 43, f. 2°,
p. 11, 13. 14 Dind., exc. e schol. *B A 72, quod exiguam pariem
reddit capitis Heracl. 7), unum, quod etiam codices LLp Vict. ex-
hibent, inter scholia eidem codici a priore manu appicta leguntur:
€ 392, quod ex Heraclit. e. 33 et 34, quae capita cum aliis integra
altera manus postea versui € 336 adscripsit, excerptum est; ex Odys-
seae autem scholiis E a 284 (p. 51, 9—12 Dind.) ex Heracl. c. 62
et 63, E è 456 (lin. 20—25 Dind.) e cap. 66, E @ 284 (lin. 12. 13)
e cap. 26 (p. 57 Mehl.) derivata sunt. Neque desunt denique scholia,
quorum auctores Heracliteis ita usi sunt, ut ipsi nonnulla aut ad-
derent aliunde petita aut mutarent: addidit quidem is qui schol.
Victor. K 394 (f. 181° = Bekk. p. 293 B 1—7) scripsit iis, quae ex
Heracliti cap. 46 excerpta erant (lin. 3: f Sti dEeîa xtÀ.), alia, quae
ab Heraclito prorsus aliena, in codicibus B et Lp sola leguntur:
tayeîav — dvamavAav. Peius etiam is, qui schol. EM d 384 scripsit,
egit; quamquam enim scholium se Heraclito deberi disertis verbis
clamat, paucissima tantum (lin. 13—16 Dind.) ex eo transcripta esse,
rectissime Mehler, p. 128, 6, perspexit. Mutavit autem Heracliti
caput 37 quaestionis i in cod. Leid. ad | 503 (Praef. p. X) relatae auctor,

» Loci e Mehleri editione peti possunt; omigit vir doctissimus, cap. 44 non
solum una cum aliis in longo fragmento ad C 468 relato, sed etiam ad T 398
legi. Idem de scholio 9 366 erravit (p. 95, 8); cuius scholii longe maior par
(IV, p. 350, 6—351, 2 Dind.) ab altera cod. B manu, roliqua a recentiore
manu scripta sunt.

. 361).
i 9 cho. A 479. 590, l 424, A 2. 101, E 509.

4) Contra Dindorfii notam moneo, omnia inde a lin. 10—14 Dind. ab eadem
manu scripta mihi visa fuisse, ita tamen, ut qui verba usque ad wc kai ‘Hcto-
doc scripserat, postea, et eadem quidem linea, addiderit: ®oîgov odv aùtèv
dvopdZer KTÀ.

Partes secunda et tertia. 395

Haec igitur quae attuli quicumque diligenter consideraverit, ut
similes mutationes opus Heracliti, dum Homeri carminibus iuterpre-
tandis adaptatur ac discerpitur, atque Porphyrii opus subiisse con-
fitebitur,- ita, cum tot scholia ex illo fluxerint, in quaestiones certe
a scholiis servatas, quarum et indoles et oratio multum discrepet,
non transiisse concedet; vix enim verendum est, ne quis e misella
quaestiuncula codicis Leid. supra allata contrarium efficiat,*)

Sed ut eruamus, qui explicandum sit, quod nihilo minus quae-
stiones nonnullae de iisdem atque Heraclitus rebus agentes simil-
limae Allegoriis eius sint, ad librum tepì toò giov kai tic
moncewc ‘Ounpov (vel alterum certe duorum, qui in codicibus ita
inscripti sunt; prioris enim longe minorem esse auctoritatem diver-
samque originem, iam dudum constat) transeundum est, cuius quidem
libri auctor quis fuerit adhuc latet; Plutarchi enim, cui codices
tribuunt, Chaeronensis certe, non esse exploratum est, Porphyrio
autem, cui speciosius quam verius R. Schmidt (de Plutarchea quae
vulgo fertur Homeri Vita, Hal. 1850) vindicabat, tribui non posse,
cum post Gildersleeveum, Wollenbergium, Bernhardyum, R. Volk-
mannum Diels, Doxogr. p. 98, optime demonstraverit, tum infra
locorum nonnullorum cum Porphyrio consensu, cui nonnihil Schmidt
tribuerat, aliter explicando apparebit.

1) De scholio A C 251 Heraclitum quendam afferente infra agetur.

2) De cap. 47 extr. in schol, *B = 200 transcripto Meblerum, p. 101, 3,
erravisse, ad p, 190, 8 docui.

3) Minoris momenti est, quod et in scholio Porphyriano A 88 (p. 70, 29)
et apud Plutarchum c. 22 arcus Pandaro ab Apolline datus tv toErKàv signi-
ficare perbibetur, vel quod in quaestione Vat, Z' (edit. C 509 sqq.) de figuris
orationis velut xAuròc ‘immodépera et. (p. 230, 3899.) similiter atque apud
Plutarchum (c. 42. 45) iudicatur. Nimium his tribuit R. Schmidt, p. 26; gram-

396 Capitis tertii

cap. 166. 167, A 53.54 c. 111, O 18 et 189 c. 97, Y 67 c. 102, a 34
(cum schol. | 410, edit. p. 105, 34 sqq.) c. 120, v 296 c. 110, Znt.
Vatic. ie et 18° c. 131. E quibus cum quattuor etiam apud Hera-
clitum recurrant (0 18 in capite 40, O 189 cap. 41, Y 67 cap. 52 sqq.,
Y 296 cap.47), quinque adsunt quaestiones (A 50. 399, A 2, = 200,
1 5) cum Heraclito quidem (capp. 14, 21 et 25, 29, 47 extr., 75)
comparandae, quae apud Plutarchum aut non occurrunt aut plus
discrepant.

At cum Heraclitus totus paene e Stoicorum doctrina . pendeat,
Piutarchus plurima babeat Stoica, maior etiam pars quaestionum modo
allatarum easdem rationes sequatur, minime mirum, his quidem con-
sensum quendam cum utroque intercedere. Quod concedo, sed adsunt
inter ea quae attuli loci in rebus quibusdam minutis ita consentientes,
ut ex una scholae communione explicari nequeant.

Omnium quae inter se conferantur dignissima sunt schol. *BLY
67 (p. 240, 14) cum quo coniungendum schol. AL, quod eidem fonti
debetur (p. 241, 25), Heracliti cap. 54 sqq., Plutarchi cap. 102,
de deorum pugna allegorice explicanda agentia. In quibus cum vel
illud non nullius sit momenti, quod deorum dearumque paria prorsus
eodem modo explicantur — Apollo et Neptunus, Volcanus et Scamander
ignis et aqua'); Mars et Minerva dppocuvn et ppévnceic; Iuno
et Diana aer et luna; Latona?) et Mercurius \@n et \6yoc —, quam-
quam fuerunt inter ipsos Stoicos, qui Martem et Minervam ratione
nonnihil discrepante *), Latonam vero longe aliter*) explicarent, tum
in scholio *B et apud Heraclitum (54) allegoricae huius explicationis
duas quasi classes esse docetur, de quibus hic quidem ita: dvtétaze
yoùv xakiaic pèv dpetdc, taîc dè payopévarc PUcEGI TÀc dvtiTA-
Aouc, illud vero: &AAnropia mévta eipficdar vopiZovtec Unèp tic tiv

matico euim alicui, fortasse ipsi Aristarcho, quem etiam c. 2 et c. 175 Plutarchus
citat, utroque loco videntur deberi.

1) Quod apud Heraclitum c. 58 non codem prorsus modo dii ad ignem et
aquam referuntur, cum in scholiis quae attuli discrimen non statuatur, eo mi-
nus premendum est, quod etiam in scholio excerpto, quod ad p.240, 17 sqq.
edidimus, inter pepixòv et 5Aov n'0p distinguitur, ita ut etiam in quaestione
unde bace excerpta sunt, talia infuisse videantur (cf. annot. l. c.).

2) Nullius momenti est, quod in scholio *BL (p. 241, 10) Latonae expli-
catio intercidit; recte enim a nobis verba suppleta esse, vel schol. excerptum,
quod ad p. 240, 17 sqq., edidimus, docet.

3) Mars quidem ipsi Heraclito alio loco (31) méAepoc est, rrapà tiv dpiv
(cf. Cornut. c. 21, p. 41, 1 ed. Lang), eidem c. 69 tò veîxoc. De Minerva e. c.
Cornut. c. 20 init.: i dè "A@nva èetiv i Tod Atdc cuvecic, © aùm) odca TQ tv
aùUt@ mpovoig.

4) Chrysipp. ap. Etym. Gud, p. 949: rapà tiv Aeémta tèv idv. Ali
Noctem esse voluerunt (v. locos a Flachio, Gloss. und Schol. zur Hesiod. Theog.
p. 82, indicatos, quibus add, Eust. Y, p. 1197, 9; ®, p. 1249, 2).

Partes secunda et tertia. 397
crorgeiuv pucewe KTÀ. ...... Ec8* Ste xal taîc diadéceciv òvé-
porta 0ediv m0évai, tf uèv qpovifcer tiv ’A@nvav «TA. Quid, quod
eiusdem partitionis apud Plutarchum quoque vestigium paene oblitte-
ratum adest; quae enim verbis tiv d’ ’AGnvav tw “Ape (dvtitdccE),
tò Noyictikòv TO dAorictw adicit: ToUTÉECTI TÒ dfa@òv TW xaxd,
quae supervacanea prorsus esse videntur, ita demum explicantur, ut
dperaîc et xaxiorc, quas Heraclitus dicit, tò Noyictikdy et Tò dAdyictov

subiungere dicantur. — Comparanda etiam sunt

schol. EHQR y 296):
Top@upiov. dià ti è
uèv Bopéac péya xò-
ua xudivder (e 296),
6 dè Nétoc péraxò-
partotì cxardv fiov
Wbeî (1 295); Yeni dè
tò pèv xudivderv tÒ dE
Uyouc n xatapéperv, tò
dè WeeÎv TÒ éx tatervo-
Tépwy eic Uyoc dvarenv
BeBiacuévwc. xai gapev
bc eidbc “Ounpoc, dm
# fiuerépa oixovpéevn
Boperotépa écrì xaì dyn-
Mi, fi dé dvromovpévn
votiwTÉpa Kai Tamevi
uc mpòc fiudo, elkétwC,
vc dv toò Bopéov è
TOÒ Uyndoò mvéovtoc,
xuMivderv aùtòv Èpn
tà xipata. toò dè Né-
Tov Èk TOÙ TaTeEIVOTE-
pov rmvéovioc, dvw-
Beîv -Toùtov épn tà
xupata, 6dev xa, Tic
TMiov xaì toò ‘EXinc-

Heraclit, c. 47:

xaì piv ai gopaì tè
évavtiwv dvéuwv dn-
Xoîa TÒò ToÒ xÉcuov
cparpoendéc. Bopéac
uèv 1àp darò Tic dptov
mvéwv peréwpoc péva
xòpa xudivder Tv
Yùp dò toò perapciov
qopàv èrì tò tatenvd-
Tepov èx pdc AéEewc
xatexvAicev ò crixoc.
toùpraliv d’ érì toò
Nétov mvéovtoc amò
TV KATW TÒTWY KpoTi)-
cac coni. Polak, icré-
pncev codd.) év0a Né-
toc pera xòpa motì
cxardv fiov W@eî,
Tv drrò TOÒ TateEIvOTE-
pou xivneiv elc tò peré-
wpov dvaxuMier....

Plutarch. c. 110:

timicrato dè xdxeîvoc,
Gm è Boperoc médoc
Unèp vfiv ten peréw-
poc, wc kad” uc toùdc
èv tp xdiuati TOÙTW
xatorodytac, è dè vé-
moc è TOÙ èvavtiov
Baduc. S0ev-érrì puèv toÙ
Bopeiov gnciv* xaì Bo-
pénc albpnyevetno,
uéra x0pa xuàiv-
dwv-?) tiv dvweev èu-
mimtoucav @opàv TOò
dvépov éupaiver, tm dè
BET Tv dtd TOÒ Kor-

1) In codice Hamburgensi (T' Dindorfii) p. 36 pare tantum scholii atque ita

quidem legitur: &v0a Nétoc uéra xopa mapà ckardy fiov Wdeî. dà ti
6 uèv Bopéac — rapà cxardv piov dei; — Zeri dè tò pèv xuAivder 2E yovc
11 xatapéperv, tò dè WOEI èx Tamervorépuv eic Uyoc dvérev PiaZbpevov: —
frrréov dè 8mi cid ’Ounpoc — voriwrépa (rel. desunt).

2) Si rem spectas, recte sine dubio e Wyttenbachii coniectura Dibner
verba inseruit: éml dè 100 voriou £vBa Nétoc péra — W@et.

398 Capitie tertii

mévtov Boperotépwv Aotépou mpòc tò divav-
Sviwv Tic ‘EMddoc, * tec Biav.

àvérmdhovv kai avarw-

iv xadeî tòv darò Tic

“EMAadoc dpépov elc

"ov (Adduntnonnulla

EQ, v. Dind. p. 149, 2).

Quae profecto non verendum est, ne quis ex Heracliteis et Plutar-
cheis composita ementito Porphyrii nomine in scholium transiisse
dicat, praesertim cum non solus codex E, quem nonnulla e Vita
Homeri transcripta habere vidimus, sed etiam inter alios codex H
(Harleianus Mus. Brit. 5674), saec. XIII (Dindorf, p. IV), scholium
illud exhibeat. Scholium A O 18 (edit. p. 200, 11) denique — de
scholio enim O 189 corruptissime tradito postea demum dicetur —
Heracliti capiti 40 uberrimo longe quam Plutarchi capiti 97 brevis-
simo similius est, ita ut, cum tres loci in summa rerum prorsus con-
sentiant, minime mirum sit e priore tantum, quod certius quoddam
quo teneantur vinculum prodat, depromi posse. Cum igitur in scholio
dicuntur dkomiata crorxeîa aqua et terra, eam ipsam sine dubio ob
causam ita audiunt, quod Heraclito tà mavtwy dnuiovprà croreîia
sunt; quod autem extr. schol. ad explicandum, cur dii vinculum quo
suspensa fuerit Iuno solvere non potuerint, affertur: icyùc 1àp tèv
Siwv tò cuvdedécga1, eandem sententiam reddit, quam more suo pluri-
bus ita expressit Heraclitus: &À’ èresdiimep fi tùv HAWwY dppovia
decuoîc dpparéci cuvwyUpwtar kai ducyepàic Î TOÙ mavtòc elc
Tàvavtia peraBoXi kTÀ.

Atque haec quidem ad quaestionum in scholiis obviarum rationes
non uno nomine accedentia et apud Heraclitum et apud Plutarchum
recurrunt; restant ex alteri utrius locis, quos supra attuli, pauci
quibus cum quaestionibus comparandis paullulum immorandum sit.
Ex Heracliteis igitur cap. 21 et 25 propter unam quandam simili-
tudinem cum schol. BLLp A 399 (edit. p. 13, 8) quam maxime con-
ferenda sunt; quamvis enim non in omnibus prorsus congruant (v.
quae l. c. attuli), ei tamen rei plus tribuendum est, quod . utroque
loco Minerva terra esse perhibetur. Cui sententiae etsi proluserant
quodam modo qui Stoicorum deam mpécyerov dépa esse voluerunt
(v. locos a Flachio, Gloss. u. Schol. z. Hesiod. Theog., p. 73, alla-
tos), nemo eorum praeter Heraclitum scholiique auctorem ipsam ter-
ram sub ea latere pronuntiavit. Nam Neo-Platonicorum doctrinam,
e quorum placitis de Minerva similia sane afferri. possunt (v. Procl.
Tim. p. 44. 45; e. c. p.45 C: è dè puécogoc Toppupioc taòta èEn-
yovpevoc tòv uèv ’H@aictov texvixòv Umotidera vobv, Yfjv dè ThvV
celnviaxi)v cpaîpav), in scholio quaeri cum reliquae res ibi

Partes secunda et tertia. 399

allatae tum mirus ille cum Heraclito consensus vetat. — Capite
autem Heracliti 47 extr. quae ad armeipova raîav et meipata yainc
explicanda afferuntur, iis quae in quaestione = 200 (p. 190, 8) leguntur
tam similia sunt, ut, praesertim cum in scholio verba xatà tòv
‘HpéxAeitov adiecta sint, Mehler, p. 101, 5, in errorem inciderit
(v. annot. I. c.), ut haec ex illis derivata esse iudicaret. E Plu-
tarcheis denique, quae apud Heraclitum desiderantur, cap. 131 multa
habet, quae ad Zimua Vaticanum re quam maxime accedunt. Zijrmpa
igitur cum se docturum esse profitetur, Homerum ante Platonem
intellexisse, \jmac fidovaîc pirvucdar ét* dpraîc kaì meveeciv, qua in
disputatione etiam aliorum philosophorum dogmata arcessuntur (v.
annot.), nonne idem consilium sequitur, quod Plutarchus cum inde
a cap. 92 sibi proposuerit (se demonstraturum scilicet Homerum
philosophis tàc &pyàc xaì tà cnéppara èvdidéva:), tum
capitibus 129 sqq. in rebus ad animae naturam pertinentibus sequi-
tur? Accedunt singula; conferatur

Intnpa re: cum cap. 131:

(p.306,9) ... 6mi dè où revva pé-
vov dpryùv fi Abttn dà xai cup-

«+. TV pèv òprmv bmò Aumnc
évvivopévny,

mapapéver dndoî KTÀ. . . ......

(p. 306, 23) où uévov dè aùràv (tiv

Oprhv) Èrapciv kai Epeciv dmode- ZÉEciv dé tiva TOÙ afpatoc kai toù

duxaciv, dMà kai Zéciv, diò xamv® év aùrî mvevpatoc obcav éupal-

Te dmemdZer tiv rape al TOÒ vw, dc év tosto: dyvipevoc:

òpyic@ÉvtOoc Tupì toùcò pdal- péveoc dè — miumiavi”, Scce dé

uoùc éorxévar prciv. oi mupì Naumetdwvti éixtnv*
puévoc Yàp Tò tvedua mpocaropever
Eore!), toÙTO dè érrivecdai Cèxtei-
vecdar Wytt.) kaì qMérecdar èTì
tv Bvpovpévwyv olerar.

Quid, quod ea quoque, quae alteram partem capitis Plutarchei effi-

ciunt, non fugisse poetam, tò tÒòv goBovpévwv tvedua curyeduevov

Kai xatayuxduevov tc ppikac kai Toùc Tpépovc moreîv kai tùc Wwypid-

cerc èv toîc cupaci, iis quae in Znt. Vatic. 18' extr. eo quidem consilio

ut doceant, Homerum verbis quibusdam scite adhibitis suum de variis

animi affectibus iudicium indicasse, afferuntur, simillima sunt; maxime

quidem

1) Hanc quidem v. pévoc notionem Porphyrius non commemoravit, sed
pévoc idem atque v. pvc esse dixit òpriv tvandéerov rai Zupovov (p. 810, 6), ut
etiam Stoicos uv definivisse Stob, ecl. II, 6, 6 (p. 49, 8 Mein.) docet. Cui
discrepantise non nimium tribuendum est, praesertim cum Plutarchus de v. uévoc
in uno versu A 106 notione egerit, ubi quid significaret Porphyrius non exposuit.

400 Capitis tertii

Zntnp. 18’ (p. 302, 5): capiti 131 extr.:
«+ Empévuv dè TÒ yuypà pucer
TOÒ géBov xpudevta kareî tÒv Pé-
Bov° péRov Kpudevtoc étaipn.
xaù èv &ANorc® yuypòv déoc elle, . . . katà tTadTta oÙv Kai tò égo-
xaì fiyncev d’ è répwv, gofn- Bien pirnce Mére xaì tòv péBOv
Beic. ei d’ è péBoc wuyei, xpudevta mpocaropeve. tx dè
dfidov dc TÒ Odpcoc 8diter* toò évavtiov daimwpày tò
eikétwe dpa da ATwPÀY NÉYer TÒ Bdpcoc rai tiv dragiv èrida.
Bdpcoc.

Tam vero id, quod bene docuit Diels, Doxogr. p. 97, Heracliti
Allegorias cum Plutarchi qui fertur Vita Homeri communem quendam
habere fontem, non solum iis quos adhuc attulimus, sed etiam aliis
locis probatur; sed tenendum est, cum illius liber inde pendeat totus'),
huius, quippe qui aliunde etiam congestus sit, capita 92 — 160
tantum cum paucissimis ex iis quae sequuntur?) ex illo fonte deri-
vata esse. Demonstratur autem eorum communis illa origo etiam ea
re, quod Heracliti cap. 22 Plutarchique cap. 93, quae Diels p. 94
contulit, capitibus excipiuntur, quibus apud utrumque t&£1c tùv
croryeiwv illustratur, vel quod capita illius 39—41, huius 99—98 de
iisdem rebus (Iove cum Tunone in Ida monte concumbente, vinculis
Iunonis, mundi distributione) et eodem fere ordine agunt. Conferan-
tur etiam — omnia enim singillatim afferre longum est — Heracliti
cap. 1719 et Plutarchi cap. 129. 30 de animae partibus ab Homero
significatis agentia (proficiscitur autem uterque a vers. A 193 sqq.);
Heracl. 23 extr. et Plut. cap. 105 extr., Peripateticorum de Sole
sententiam afferentia; Heracl. 69 et Plut. 101 et 102 init., de Martis
cum Venere adulterio filiaque eorum Harmonia ex Empedoclis doctrina
explicandis; Heracl. 75 et Plut. 150 de Epicuro ea quae de voluptate
summo bono tradiderit Homero accepta ferente; quorum summum in
plerisque rebus consensum eo quem dixi modo explicandum esse nemo
negabit. Simillima etiam Plutarchi capiti 202 Heraclitea sunt 8—15,

1) Nihil enim egit Flach, Gloss. u. Schol., p. 32, cum Heraclitum cum
aliis multis Stoicorum scriptis tum Zenonis libris mpofAnudrwv ‘Ounpixdv et
mepl rome dxpodcewc usum esse pronuntiavit. Cautius Zeller, hist, phil.
ant. III, p. 301.

2) Ut cap. 1-91, quorum rationem diversissimam esse facile intellegitur,
omittam, inde a cap. 161, a quo de Aéyy moArrixp agere coepit, res et dicendi
genus ab antecedentibus magnopere discrepant: pro brevi neque indocta de
placitis philosophorum ex Homero repetendis disputatione verhosa quaedam de
variis orationum quibus poeta utitur generibus rebusque vitae cottidianae ei
iam cognitis expositio. Sed in his certe capita insunt, quae ad capitum 92—160
rationem accedant (velut 175. 76; 201sqq.; 212), quae ex eodem illo fonte com-
muni repeti nihil vetat.

Partes secunda et tertia. 401

quamvis multo illis uberiora sint rebusque cum ipsa de qua agitur re
laxe cohaerentibus abundent. Etenim, si ab ea re discesseris, quod
tàc Nopxàc vécovc — agitur autem utroque loco de vers. A 50sqq. —
tùv pericmy Exe Tfic PBopéc mpépaciy tèv filiov Heraclitus probaturus
est, alterius autem consilium est ut de cnuerwtix® Tfic îatpixfic genere,
quod Achilles teneat, agat, in multis quam maxime congruunt; neque
enim tantum ea quae Plutarchus exponit, intellerisse Achillem morbos
émònpiove per Apollinem oriri, hunc eundem esse atque Solem, Solem
anni tempora ducere, quae, cum male temperata sint, morborum
causas existere, similia apud Heraclitum (ec. 8) adsunt, sed etiam
singulis verbis

Heracliti cap. 15 in.: respondent Plutarchea haece!):
Autàp d’’AyxiMAedc tfic vécov: ... pa@ntàc Yàp òv Xeipwvoc
Xeipwvyàp aùrtòv èdidate, di- (d AxiAAedc), npTOC TÀV aì-
xanétatoc Kevtavpwv, dc macn uèv TtiIav t‘ic xatacyovenc Toùc
èxéxacto copia, mepittòc d’ fiv tiv “EXMAnvacvécov xatevonce xt.
latpixiy xTÀ.

Accedit denique, quod utriusque libri indolis in tanta orationis
varietate haud exigua est similitudo; neque enim id unum agit Hera-
clitus, ut poetam contra philosophorum calumnias defendat, sed etiam
occasione oblata similiter atque Plutarchus (cap. 92 sqq.) quantum ab
his ei debeatur ostendit; velut cap. 4. 17. 18 Platonem, 22 physicos
(afferuntur Thales, Anaxagoras qui dicitur, Euripides), 23 Peripate-
ticos, 46 Stoicos, 49. 69 Empedoclem, 75 Epicuram (eundem cap. 4)
sua ex eo petiisse demonstrat. Neque contra Plutarchus l. c., etsi
multis capitibus allegorica poetae interpretatio minus quam apud
Heraclitum comparet, quantum ad propositum suum exsequendum
ipsa illa interpretatio valeret, dissimulavit.

Quae cum ita sint, quoniam quaestionum Homericarum alias cum
Heraclito et Plutarcho, alias cum altero utro congruere vidimus, sponte
quasi eo ducimur, ut ex eodem fonte, qui et in Heracliti et
in Plutarchi librum influxit, etiam quaestiones illas
derivatas esse statuamus.

1) Quae in scholio A A 50 similia leguntur hand scio an (annot. ad p.4,6) paullo
calidius ex ipso Heraclito repetiverim; namque non omni ex parte negari potest,
haec quoque ut ea quae antecedant ex codem fonte, unde et Heraclitns et Plu-
tarchus sun hauserint, derivata esse. Quod si verum est, etiam schol. BLp
A 53 îndidem manavisse contenderim. Sed in scholio reliquis codicis A scholiis
handquaquam sequiperando (v. Dind.I, p. XIV, not. ad p. 18, 17), quod e scho-
liis Didymi quae vocantur, in quibus legi ad p. 4, 6 afferre neglexi, codici re-
centiore aetate additum esse videtur, cautela opus est; praesertim cum ne illud
quidem neglegi debent, Tzetzen, in Exeges, in Iliad. p. 810, 25699 , similia
proferre.

402 Capitis tertii

Videtur autem fons ille communis opus fuisse ab homine Stoicae
sectae addicto compositum, qui Stoica aliarumque disciplinarum pla-
cita cum Hémeri carminibus contulerit et quatenus in iis investigari
possent perquisiverit, cui consilio allegorica fabularum interpretatio
non. potuit non adhiberi.!) Hoc igitur opus collectaneum qui pri-
mus eorum quos quidem noverimus in usum suum convertit, Hera-
clitus, quem recte Augusti aetati assignant (v. Osann, Quaest. Hom.
V, p. 6. 7), ita egit, ut ea potissimum inde delibaret, quae ad poetam
contra philosophorum vituperia defendendum facerent (cf. tamen
Pp. 401), atque ita quidem ut pravo studio abreptus fucata quadam
orationis sublimitate uti quam in rebus sobrie exponendis acquiescere
mallet. Ipsius enim neque fontis unde hauserit flosculos illos verbo-
rum esse, e personati Plutarchi libro sequitur, qui duobus fere post
illum saeculis?) (v. Diels, 1. c. p. 99) eiusdem operis doctrina eam
maxime ob causam (inde a cap. certe 92) usus est, ut quantum et
philosophi et ceteri homines poetae deberent demonstraret (cf. ta-
men p. 401). Quamvis enim quae attulit per varias excerpentium
manus ex ampliore illo Corpore fluxisse videantur (v. Diels, l. c.),
dubitari nequit, quin vestigia coloris Heraclitei, si quidem in com-
muni illo fonte infuisset, libellus eius sive consulto sive incuria ser-
vaturus fuerit. :

Hoc igitur Corpore tertio loco usus is qui quaestiones inde
Homericas derivavit utrumque consilium, ut defenderet nimirum poetam

1) Eodem fere, quamquam alia quadam processimus via, quo Diels, p. 88 8qq.,
pervenimus, nisi quod ille allegorias paullo magis a philosophorum placitis se-
iungere videtur,

2) Videtur etiam Valerius Probus grammaticus, Varrone fortasse
intercedente, opere illo usus esse; insunt enim in scholio eius doctissimo ad
Verg. Buc. 6, 31 feliciter servato loci cum Heraclito, Plutarcho, scholiis Home-
ricis mire congruentes. Conferantur enim praeter ea quae in edit. Keilii p. 12,
2259g. et p. 21, 8, 28. leguntur a Dielesio iam (p. 91) indicata, cum Heraclit.
41, Plut. V. Hom, 97, schol. O 1898qq., et cum Her. 22, Plut. 93, schol. H 99
comparanda, etiam haece: p. 18, 1 cum Plut. 98; p. 16, 18 cum Her. 23 et
Plut. 105; p. 19, 20 cum Heracl. 40, Plut, 97, schol. O 18; p 20, 2 (ubi sine
dubio ita legendum: Sic etiam apud Homerum, ubi dii armis disceptant,
[cum] Iuno [aer], Diana eadem sit quae luna etc.) cum Her. 57, Plut, 102,
schol, Y 67899. Videndum etiam est, an e Sexti Empirici locis quibusdam
eodem hunc quoque fonte usum esse effici possit; quamquam enim causa satis
gravis non adest, ut cum Dielesio, p. 91, Sexti adv. math, X, $ 818 8qq. verba
ita transponantur, ut Probi (p. 21, 14 sqq.) verbis respondeant (fuisse enim qui
Tethyn allegorice terram interpretarentur etiam schol A = 201 docet), haud
scio an e libr. IX, $ 48qq. (p. 549) cum Heraclit, c. 6489q.; I, 8 278 (p. 275)
e. Heracl, e. 75 comparandis, quibus hand scio an alii addi possint loci, aliquid
effici possit (cf. etiam IX, $ 37, p. 558 c. Eust. A, p. 1686, 34; VII, $ 128 sqq.,
p. 398 c. schol. RQV c 136). Sed pluribus haec persequi non est huius loci.

Partes secunda et tertia. 403

eumque ut omnis sapientiae fontem') extolleret, quarum rerum neque
reliquos duos alteram prae altera neglexisse vidimus, secutus est, atque
ita quidem ut nonnaullas certe disputationum suarum solita &mopiùv et
Aicewv forma indutas exhiberet. Iam vero cum earum Quaestionum
quattuor (y 296, 1 5 [v. Dind. praef. p. LVI], Znt. 18", Znr. ie, de
quibus v. p. 399) Porphyrii esse codicum auctoritate constet, cui
Corpus illud praesto fuisse etiam fragmentum nomine eius inscriptum
a Stobaeo ecl. I, 41, 60 servatum cum Plut. V. Hom. cap. 126
collatum (qua de re recte contra R. Schmidtium Diels, p. 98), fortasse
etiam quae e ‘libro eius mepì toò ép’ fiuîv apud eundem Stobaeum
II, 7, 42 extr. leguntur, coll. Plut. cap. 120, docent, audacius pro-
fecto vix agemus, si etiam reliqua scholia, quae quidem eandem ori-
ginem prodant, eidem tribuemus. Confirmatur certe haec sententia
ea re, quod quaestiuncula a 34 et schol. | 410 (edit. p. 105, 34 sqq.),
quae ipsi capiti Plutarchi 120 et fragmento Stobaeano similia sunt,
de eadem re agunt atque quaestio Z 488 in codice Leid. nominatim
Porphyrio assignata, ita ut haec quidem non integra ad nos per-
venisse videatur.

Iam vero summi momenti est, quod quaestionis de deorum pugna
Y 67 sqq. institutae initio sine ullo dubio verba adhaeserunt, aeque
atque ea quae initio libelli Vaticani et scholii | 682 leguntur (accedit
K 252, de quo infra agemus) e prooemio?) libri cuiusdam collectio-
nis a Porphyrio compositae fausta fortuna servata; qui cum crimi-
nationes contra poetam ut deorum pietatis neglegentem prolatas aut
dmò tfic AéEewc (dMinvopia) aut dmò Tod Bove aut dò TOÒ Kxaipoò
solvi posse professus esset, allegorias quidem huic consilio adhi-
bendas e Corpore illo Stoicae originis deprompsit, unde etiam illud
explicandum, quod allegoretas deos deasque Homericos' suis de vitiis
virtutibusque placitis accommodasse dicit (p. 241, 10: xaì mpoc-
oiketodci Todtorc, cf. cuvoreiwec Chrysippo tributa, p. 390). Simil-
lima autem est ratio scholii O 189 in codice B ab utraque manu scripti,
quod Porphyrii esse e parte eius in codice Leidensi nominatim ad
hune auctorem relata sequitur. In scholio igitur illo cum difficultatis,
de qua etiam Heraclitus cap. 41 et Plutarchus cap. 97 egerunt, pri-
mum solutio e v. mdavra notione petita, deinde physica quaedam
(quem dè Yiverar didtatic xTÀ.) afferatur, comparatione cum scholio
de quo modo egimus institute, quam maxime eo inelino, ut totum

1) Cf. praeter Znr. 8’ (p. 297, 5): xal oùxi quécogor mpùTo! Td Neuxdy
ddupicavto . .. dd mpò astiv “Ounpoc, schol. A 340 (a Leid. cod. ad Por-
phyrium relatum) de Pythagoreis Homerum secutis reges infra deos, supra
homines collocantibue. °

2) Ex eodem procemio quaestioni de e 275 institutae (transit etiam in
scholia Iliadis, C 489, ubi edidimus) nonnulla adbaeserunt; cf, ad p. 226, 25.

404 Capitis tertii

eidem auctori tribuam, ita quidem ut altera quae scholia scripsit
manus — id quod aliis quoque locis, velut A 300, A 636, C 98,
factum videmus, v. etiam cap. IV — e pleniore scholiorum Porphy-
rianorum codice ea quae prior omiserat addiderit; quamvis negari
nequeat, propterea, quod in codice Veneto A endem difficultatis ex-
plicatio physica in, duo scholia dirempta ') legitur (edita ad p. 204),
dubitari posse, an res aliunde petitae quaestioni adhaeserint, prae-
sertim cum ipsa illa physica, quamquam e fonte Heraclito ef Plu-
tarcho simili male excerpta esse videntur, tam corrupte tradita sint?),
ut ex origine certam de auctore coniecturam facere non liceat.
Qua quidem de re utcumque iudicandum est, veri simillimum esse
omnes concedent, quaestiones in scholiis utriusque carminis obvias,
quae quidem ad poetam defendendum vel explicandum Stoicorum
placitis ipsae utantur (v. p. 393. 395. 6*)) neque casu cum iis

1) Sed etiam aliis locis codex A breviora scholia e quaestionibus quales
cod, B servavit verbotenus ercerpta, id quod hoc quoque loco factum esse sta-
tui, servavit: A 297 (v. ad p. 73, 22), C 515 (ad p. 230, 21), © 76 (ad p. 248, 16);
paullo plus discrepat A E 484 a scholio, unde excerptum est, *B 3 431 (v. ad
P. 199, 3).

2) Physica enim ratione difficultatem de qua agitur soluturus Porphyrins
non potoit in eo acquiescere, ut Iovem tòv Tò Zi v rapacy6pevov, “Arbnv, tòv
@dvatov, mapà tò ckotevòv xal derdèc (sive dndéc) TC Tv dvopwrwv drw-
Aelac dictum esse pronuntiaret, ut omittam, cum aliis etiam locis témoc dednc
Pluto audiat (v. e. c. Plat. Phaed. p. 80D, Cratyl. p. 403 A; Plut. V. Hom, 122;
Plotin. Enn. VI, 4, 16), miram illam quae in scholio proponitar explicationem
alibi nusquam occurrere. Quid multa; ipsa illa quae sequuntur xorvà dè BA ww
tv ctoryeiwv i) Yi (p. 204, 4, quae e cod, A recepi; peius quidem B: 8Awy
dè tv ct. i) vii), docent, etiam in iis quae antecedunt de elementis sermonem
fuisse, ita ut scholii verba a manu imperita male excerpta additamentis etiam
foedata ad nos pervenisse haud temere conieceris, ita quidem ut hunc fere in
modum Porphyrius ipse scripsisse videatur: pucuxà dè viver: didtatic» 6 pèv
dp TAV mupòc odclav Aayùy tò Zîv mapacxéuevoc Zeùc Wvépactar, 6 dè tiv
Uypàv oùciav drò tic mécewc Tocerddv, “Atdnc dè d dip mapà tè cxotevdv
xal derdéc. rovi dì 8Awv xtÀ. Ac ne haec ipsa quidem de terra tribus sive
dis sive elementis communi mendie carent, si quidem quae in fine leguntor:
xaddic dè xal dv "OXuprov xorvév quciv, èrei xal 6 odpavòc tiv Yéveciv èx tiv
teccdpuv xéxtnta: crotxelwv, intellegi nequeunt; quae, cum apud Plutarchum
(e. 98) nonnulla sequantur de Olympo s. caelo purissimo, quam Peripatetici
quintam essentiam dixerint (cf. Heracl. c. 23), èKTòC TY Teccdpwy xéxtntar
ctoryeiwv scribendo sanare conatus sum, Sed fatendum est, in iis quae de terra
h. 1. traduntur scholio cum Plutarcho et Heraclito non prorsus convenire. Quod
vero Curt. Wachsmuth, Crat. Mall. p. 45, verba quae p. 204, 48qq. edidimus,
ut etiam schol. Vict. O 193, quod Bekker non integrum edidit, inter Cratetis
Aropewrixy reliquias retulit, vereor ne ex ea re, quod e schol. A O 198 gram-
maticum h. |. ad elementa retulisse constat, nimium concluserit; namque aliis
etiam intercedentibus Stoicorum placita in scholia transierunt.

8) Ex iis quae p. 395 attuli schol. A 1 et B 370, quae ceterum quin Por-
phyrii sint haud quaquam dubito, hinc ercipienda sunt, quoniam neque Stoica

Partes secunda et tertia, 405

coaluerint, etiamsi neque apud Heraclitum neque apud Plutarchum
similia legantur'!) (qua in re saepe fors quaedam versata est), et ex
eodem illo de quo egimus opere collectaneo pendere et Porphyrio
intercedente in scholia pervenisse. Cui Cratetis quoque de his
rebus doctrinam ibidem patuisse veri multo similius, quam reliquis
rebus quae congestae ibi fuerint ex ipsis Atop@wrixoîc illius ab eo
additam esse; dignum enim est quod prematur, Heraclitum, hominem
ad res grammaticas haud sane inclinantem, cap. 27 Cratetem locum
A 590 sqq. interpretatum nominatim afferre, Plutarchi autem c. 106
propter Achillis Tatii verba (ap. Petav. Uranol. p. 124B): uaptupodci
dè Kpétnc xaì "Ariwy 6 TTAercrovixne 6ét1 &crpovépoc “Ounpoc, eundem
prodere auctorem.

Contra ea scholia nonnulla breviora, quae, cum quaestionum forma
careant, ea tamen re ad Porphyriana illa quodam modo accedunt,
quod de iisdem partim?) rebus ac similiter quidem agunt, de quibus
apud Heraclitum et Plutarchum disputatur, partim*) secundum morem
huic quidem marime peculiarem poetam philosophis in rerum verique
cognitione praeiisse demonstrant, eidem Porphyrio, cui vel Lehrs,

doctrina utuntar neque ei operis Plutarchei parti respondent, quae ex uno fere
Stoicorum illo Corpore pendet (cf. p. 400, 2). Eorum quinam fons sit communis
ignoro.

1) Haec tantum unis scholiis, vel Eustathio debentur: M 253, 275 (a Leid.
codice nominatim Porphyrio tributum), C 239, T 407, p 62. Etiam quae in quaestione
A 88, de qua infra, ubi de Aristotele disputabimus, agendum erit, de Minerva
leguntur: ’A@nvav dè vOv bmoANmTÉOv Tèv Aovicuòv abro0 00 TTavddpou (p. 71,3),
neque apud Heraclitum neque apud Plutarchum recurrunt; sed simillima ratio
illius est, ubi (cap. 61) tiv A@nvac &mpdverav tòv èv Tnheudyw d9porZépevov
Aoyicuòv interpretatur. Similis ratio est schol. Leid, K 252 (p. 152, 17) cum
Heracl. c. 44 comparandi.

2) E. e. A A 116; ABL (et schol. min.) H 99 coll. Heracl, 22 et Plut, c. 93;
A O 18. 189 (II, p. 69, 25 Dind. = *B v. 21, IV, p. 73, 26 D.) coll, Heracl. 40
et Plut. c. 97 (nisi ex ipsa quaestione Porphyriana, quae priori quidem scholio
subiuncta est, excerpta sunt); H 1 28 coll. Heracl. 75 et Plut, 150 extr. (sed
potest scholium ex ipso Heraclito excerptum esse, cf. p. 395); Eust. è, p, 1518, 17
coll, Plut. 150 init; fort. etiam BLp A 63 coll. Heracl. 14. 15.

8) Velut BM 53, ‘AL K 249, A A 481, BP 238, BT 312, Vict Y 261,
B ® 34. Neque multum ab iie distant schol. A A 606 et A Z 489, astrologica
quaedam primum Homerum docuisse, quibuscum conferendum non solum A ® 79:
+. 88ev Zuvédoroc 6 Kpariteoc XaXdaîov tèv “Ounpév nei, sed etiam
A C 251: ... ‘HpdxAettoc èvreddev derpoAbrov nei tòv “Ounpov xal èv oîc
gna uoîpav d* 00 tivà guai, quae vereor ut Bywater (p. IX, qui Heraclidem
Milesium s. Alexandrinum in hac quaestione omittere debebat) et Zeller, phil.
Graec. I, p. 665, recte ad Allegoretam retulerint. Ut enim concedendum est,
rationi, quam locis nonnullis hic sequatur, haec convenire, argumenta, quae
doceant, opus eius imperfectum ad nos pervenisse, desiderantar. Potius cum
Schleiermachero, Lassalleo, Schustero Ephesio tribuerim, ita tamen ut sen-
tentia appositis versibus Homericis ab co prolata a scholio male reddita sit.

ScemapeR, Porphyr Qu. Hom. 27

406 Capitis tertii

Arist. p. 86, schol. A A 115 (agit de v. copa et déuac discrimine
eodem fere quo Plut. 124 modo; cf. etiam Stob. eel, I, 35, 10), vindi-
cavit, tribuere vereor. Neque tamen, ut ea omnia ex eodem illo
Stoicorum Corpore, quod multifariam adhibitum fuisse vidimus,
fluxisse largiamur, cuiusnam opera intercedente in scholia per-
venerint, adhuc constat; quod enim Dielesio, Doxogr. p. 91, 2,
veri simile visum est, schol. ABL H 99 ex Heracleonis commen-
tario, cui allegorica e Corpore illo petita immiscuerit, flurisse, dubito
an non recte se habeat. Neque enim ea tantum, e quibus Hera-
cleonem ita egisse Dielesius effecit, Probi ad Verg. Buc. 6, 31 verba
de distributione mundi inter Saturnios agentia (p. 12,30 ed. Keil), sed
etiam aliae eiusdem talium rerum explicationes (v. p. 402, 2) Heracli-
teis eb Plutarcheis simillima sunt; qui ipse locorum e Corpore illo
petitorum numerus, si cum ambitu scholii comparatur haud ita parvus,
de sententia, Heracleoni haec omnia accepta ferenda esse, scrupulum
quendam inicit non facile tollendum. Tantum enim abest, ut usquam
praeter Probi (p. 12, 30) locum') grammaticus ita afferatur, ut alle
gorica Homeri rerumve divinarum interpretatio ei tribuatur, ut adsint
loci?), qui eum respuisse eam probare videantur. Quae cum ita sint,
veri similius videtur esse, locos allatos alia quadam via in Probi
commentarium pervenisse*), Heracleonem autem ad unum locum
O 188 sqq. Empedoclis versus, additis fortasse nonnullis de allegorica
eorum, quam in poeta philosopho recusare non potuit, interpretatione,
comparavisse.

Sed ut relictis his, quae aliquando lucem acceptura esse speramus,
ad Porphyrium disputatio revertat: si reperimus, eum e Stoicorum
illo Corpore cum alias res Quaestionibus suis intulisse, tum allegorias
ad poetae de rebus divinis narrationes explicandas adhibitas, quas
inde petierit, uno volumine comprehendisse (v. p. 403), mirum sane
videatur necesse est, paucissimas id genus quaestiones ad nos per-

1) Cf. Beccard, de schol. in Hom. Iliad. Venetia, p. 76; La Roche, Hom.
Textkrit. p. 110. 162; quibus locis adde Steph. Byz. v. druidi, "ApéBovca, Biicca,
KpoxvAerov.

2) Velut schol. A O 44 de Iunone Iovem mitigante Heracleonem afferens
nulla ex eo physica habet; Eust. €, p. 524, 17, eum v. ‘Evuditoc a verbo tvw,
qovevw, derivasse docet, quod non magis allegoretam sapit, quam quae Et. M.
421, 50 de antro Ithacensi eum erposuisse perbibet. Sed longe gravissimam
schol. est Vict. Y 439, de Hectoris hasta halitu Minervae ab Achille aversa:
xatayéiacta ta0ta, uc pnav ‘HpaxAéwy.

8) Neque neglegendum est, verba Probi certissima Dielesii coniectara, quam
p. 91, 1 proposuit, nondum videri sanata, sed gravius subesse mendum. Quae
enim p. 12, 22 K. loco Ciceronis (N. D. Il, 26) subiunguntur verba: idem hoc
Homerus significat, pugnant cum iis, quae p. 12, 30 adduntur: quod Homerus
consentiat Empedocli et Heracleoni, Ciceronis diversa opinione.

Partes secunda et tertia. 407

venisse multisque in rebus vel gravissimis desiderari. Nulla e. c. de
Volcano a Iove in terram deiecto, nulla de Marte ab Aloidis vinceto,
nulla de Plutone ab Hercule vulnerato quaestio, quamvis gravissimis
has res petitas fuisse criminationibus vel e Platone et Heraclito constet.
Sed difficultas facillime solvitur. Afferri potest, Porphyrium tum quidem,
cum in Homero explicando versaretur, non multum eo inclinasse
videri, ut poetae verbis sensum quendam reconditum subesse vellet;
sed causa accedit eaque longe gravior ex Heracliteorum similitudine
repetenda. Etenim non solum ea re, quod in codice Vaticano primus
Quaestionum Porphyrii liber extrema Heracliteorum parte, atque ita
quidem ut unum librum efficere videantur (v. p. 342), excipitur, sed
etiam inde, quod utriusque operis largissima fragmentorum seges
codici Veneto B ab altera manu in margine addita est, quo accedit
quod in codice Leidensi duo scholia ex Heraclito petita alteri auctori
tribuuntur, certo demonstratur, antiquis temporibus in codice arche-
typo, unde, varia plurimorum et transcribentium et excerpentium
opera intercedente, codices et Vaticanus et Venetus B et ceteri flu-
xerunt, Porphyrii Quaestiones Heraclitique Allegorias in
unum coniunctum fuisse Corpus. Tam quid veri similius quam
eam Quaestionum partem quae-Heracliteis similis esset vel ab iis, qui
Corpus illud exscribebant et decurtabant, vel a scholiastis, qui inde
petebant quae oris codicum utriusque carminis appingerent, prae Hera-
cliti allegoriis neglectam esse? Praesertim cum ezile et rectum dicendi
genus Porphyrianum multo minus quam ampullae et fucus alterius
animos adverteret. Itaque casui vix tribuendum esse videtur, quod
cod. Venet. A, quippe qui Heracliteis careat (scholii enim A 50
peculiaris quaedam ratio est), quaestiones nonnullas allegorica ratione
solutas habet, quae in cod. B propter Heraclitea, quae iis locis legun-
tur, desiderantur. Clarissima hanc rem in luce ponunt scholia in cod. A
ad O 18 et 189 (p. 69, 25 Dind.), scholium *B ad O 21 (p. 73, 26
Dind.), duo schol. min. ad O 18 relata. Quae enim schol. A (idem prius
schol. min.) ad O 18 exhibet, quae Porphyrii esse effecimus (cf.
P. 398), scholia codicis B non habent; omiserat nimirum aliquis eorum,
per quorum manus tradita scholia in hunc demum codicem pervenerunt;
multo uberius enim scholium Heracliteum de eadem re agens codici
suo appinxerat, unde etiam in cod. B pervenit (p. 74, 9 Dind.). In-
fuisse autem scholium Porphyrianum etiam in archetypo codicis B,
e scholio in hoc codice ad O 21 relato apparet: verba enim, a quibus
orditur: xaì Èumpocdev mepì tovtwv etpnta: ixavùc, nunc quidem
omni sensu carent; sed non carebant, cum eodem quo in scholiis mino-
ribus modo scholium Porphyrianum, quod cod. A ad O 18 exhibet,
praecessit,

Ergo ut ea quae hac in re effecimus comprehendamus: dum qua-

27°

408 Capitis tertii

nam ratione Stoicae Homeri obtrectatorum refutationes in quaestiones
nobis servatas pervenerint quaerimus, haud infeliciter nobis contigit,
ut, ad quem unum delati sumus, Porphyrium, qui ex opere quodam
collectaneo eas hauserit, indidem etiam alias res, quas Quaestionibus
suis inferret, petiisse reperiremus. Sed ut, omissa quaestione diffi-
cillima, quibusnam e fontibus') opus illud compositum fuerit, ad
Platonem, cui vel maxime Stoici oblocuti videntur esse, revertamus,
poteram quidem ea h. l. subiungere, quae contra criminationes factis
et verbis quibusdam heroum, ut quae virtutibus civibus colendis
parum responderent, ab eo (Rep. III, p. 386 C 8qq.) intentas prolata
sunt — nam huc usque ess potissimum spectavimus quae ad deos
pertinent —; sed, id quod casu factum esse direris, quae harum
quidem difficultatum diluendarum causa in utriusque carminis scholiis
prolata habemus, ita comparata sunt, ut ab iis, quae contra rhe-
torum sophistarumque, velut Zoili, criminationes, quamvis a
diverso consilio profectae sint saepe simillimas, proferuntur divelli
nequeant. Quam ob rem paullo post ad ea redeundum erit.

Hic enim quam maxime is dicendus est, qui in iis, quae Plato
poetae obiecerat, refutandis se continuit, Proclus diadochus; qui
quae in Prolegomenis Reipublicae Platonicae (mepì toò TtIva Xpà kai
méca mpò tfic cuvavarvucewc Tfic TToMitefac TTA&TWwWYOC Kepadara diap-
Bpuùcar Toùc èEnvovpévouc aùmiv) protulit?), ita comparata sunt, ut
cum scholiis quibusdam Porphyrigris nonnihil auctoritatis, tum rationi,
qua in Homero interpretando Neo-Platonici, quos post Stoicos
nobis dicendos proposuimus, usi sint, lux haud spernenda inde ac-
cedat.

Proclus igitur neque Homerum et Platonem, utpote aequi
utrumque faciendos, contraria de dis rebusque ad eos pertinentibus
docere, neque philosophum ab iis quae in aliis libris in Homero prae-
dicet dissentire demonstraturus (p. 368 ed. Basil.), singulas deinceps
criminationes in Republica poetae intentas diligenter examinatas diluit.
Qua in re ita agit, ut modo deorum dearumque figuris et factis
disciplinae suae de rebus divinis dogmata quasi involuta tradi (v. p.371:
tò draddv tòv uudwv oùk Ècri radevtixòv Md puctixév), modo
deorum consilia, quamvis hominum imbecillitati vel inutilia vel prava
esse videantur, plena esse summa sapientia doceat (e. c. p. 381:
dmém Beddev èm° dya0d Tùv amarwpévwv). Haec vero se sumere

1) Suspicari sane in promptu est, Zenonis problemata Homerica (v. p. 389)
inter eos fuisse; certior res de Cratete, v. p. 405.

2) Procli hoc opus, cuius de fatis iniquissimis inter homines doctos con-
stat, semel tantum neque accurate satis, subiunctum commentario Timaei Pla-
tonici a Ioh. Waldero, Basil. 1534, fol., editum est.

Partes secundu et tertia. 409

profitetur e Syriani magistri et scholis') et scriptis?), e quibus
quam maxime librum quendam npofApata ‘Ounpixà vel similiter
inscriptum eum innuere, verba eius p. 375 docent: mepì uèv oùv tfic
tap” ‘Ouripw deopayiac TocaÙTA eIpricdw- kai ràp ÈEecti Toîc Tepì aùrfic
dxpiBécrepév m meécar BovAopévorc kai Taîc TOÒ xa@nreuévoc
fuòv dewpfarc currevécoar moMà xaì Gavuactà déruara èkka-
Aurtovcarc, dc èv Taîc Adceciv éxeîvoc TÙv ‘Ounpixòv npo-
BAnpétwyv èmparpatevcato.

Sed hae poetae criminationum refutationes, sive Syriani sive Procli
dicere mavis, in quaestiones Homericas per scholia utrius-
que carminis ad nos propagatas non transierunt, id quod eo
maioris est momenti, quod locos a Platone notatos a scholiastis haud-
quaquam neglectos esse paullo ante vidimus. Neque Eustathius iis
usus est; quae enim ad versus € 838. 39: uéra d’ ÈBpaye pirivoc
dEwv Bpidocivn* dervàv vàp drev Bedv dvdpa t° dipictov, ex-
plicandos cum iis quae apud Proclum p. 380) leguntur congruentia atfert
(p. 613, 2 sqq.) e Simplicio, quem auctorem, Proclo ne comme-
morato quidem, ipse nuncupat ac casu adductus hoc uno loco ad-
hibuisse videtur, petivit. Neque quae Neo-Platonica quaestionum
forma carentia in scholiis aut apud Eustathium occurrunt, quorum
de origine adhuc non constat‘), ita comparata sunt, ut e Syriani aut
Proeli solutionibus ulla veri cum specie repeti possint.

Accedit alteruam ad propositum nostrum vel maximi momenti.
Solutiones novit Proclus difficultatum, de quibus agit,
superioribus temporibus institutas. Hectorem ab Achille cir-
cum Patrocli bustum raptatum a vetustioribus (inò tùv ralandiv)
ita excusatum esse ait (p. 391), ut Thessalorum moris esse, quem
Callimachus afferret, dicerent; accedere, quod Hector eadem vel adeo
peiora Patrocli cadaveri intentasset. Quae cum affert Proclus, respi-

1) P. 368: Sca fxovcapev 100 xa0nyendvoc fiuùv mepi tosruv.

2) P.386: 6 uèv oîv iiuérepoc xa0nyendv mponfovpémy xataBaAAépevoc
mpayuatelav elc todtov dimavta tdv p00ov èvdeacminbtaTa TV dndppntov
aòro0 Bewplav dECpnvev. ruelc dè Scov mpòc tiv mapoîcav mpéeeciv teri tùv
èxel rerpappévwy coupuva mapadafévrec Aéywpey xTÀ.

8) Procli loci Homerici explicationem etiam Anonymus mepl amicrwv cap. 20
(Westerm., uudoyp. p. 326, 12) habet, ubi verba otw ITpéxAoc male ad cap. 19
relata esse apparet.

4) Pauca quaedam Demoni cuidam (quod pscudonymum esse existimat
Usener, Mus. Rb. XXVIII, p. 415) possunt deberi, quam schol. A_B 205 Kpé-
vov interpretatum esse perhibet xopévovv xal téXeiov vo0v (cf. Plotin. Enn,
V, 1, 7). Sed tenendum est, allegorias eb Stoicorum ad instar institutas (B
€ 722; Eust. C, p. 1164, 48 5qq.) et astrologicas (Eust. E, p. 560, 87; schol,
Lucian. Icarom. 28, vol. IV, p. 204.Jac.) ad eandem referti, ita ut compendii
variorum allegoretarum placita continentis auctor fuisse videtur.

410 Capitis tertii

cit quaestionem in codicibus nostris ad 2 15. 16 et ad X
397 relatam (ed. p. 267. 68); neque enim, similitudo quae utrique
cum verbis eius intercedit casui tribui potest, neque contra ita com-
parata sunt scholia, ut e Procli opere fluxisse existimanda sint, Summi
igitur momenti est, quod quaestio priori loco (Q 15. 16) adscripta in
codicibus Leidensi et Mosquensi ad Porphyrium refertur, cuius s0-
lutiones Syriano vel Proclo haud ignotas fuisse nemo mirabitur, immo
necesse esse dicet. Itaque cum Proclus, p. 381, de fallaci somnio a
TJove ad Agamemnonem misso secundum toùc moXdoùc Tv éEnyatov
haec afferat: toÙ 1ùp Aiòc ..... xaì ToÒ dveipov ..... evdervupe-
vuy, STI déor mAvV TÒ crpdtEvTO KIVEÎV ....., TOÙTO Yàp oùv dndodv
éxatépw Tò mavcudin, Tèv ’Afapéuvova pù cuvévta TOÒ mpoctéyua-
Toc tiv pericmyv poîpav TOÒ ctpatevuaroc mapidévita ...... Suwe
émiyenpeîv tm moXéuy, cadem autem in quaestione ad B 8 edita le-
gantur (p. 23, 18) neque apud alios auctores occurrant, a vero vix
aberrabimus, si Neo-Platonicos, qui post Porphyrium et Homero
et Platoni operam impenderint, quos Proclus verbis oi moANoì tùv
eEnmtùv innuat, a Porphyrio haec accepisse ponemus. Contra ea
quam Proclus adiecit Syriani difficultatis solutio (fi amndm 0eddev
én° drad® tùv aratwuévwv) in scholia non transiit.

Neque aliter accipio Proclianorum!) p. 385 de Ulixe vitae
voluptuariae apud Phaeaces laudatore (1 6) cum quaestione a schol.
Q 15 servata consensum, esse scilicet eU@gpociwny non fidoviv sed
tò eù poveîv (schol. p. 404, 16 Dind., cf. p. 405, 2), aut eorum,
quae p. 378 de Minerva Pandarum ad foedus violandum excitante
affert, cum quaestione A 88 congruentiam, in quibus maxime haec
quidem: xdkeîvo émivoricwpev, bc o ÙdÈ TpoeMBodca fi ded Katacxeva-
Lev Méretar tòv Ttavdapov elc tiv MPGAEIV, dAdà merpacda: povov,
eì xaì mpòc tadtnv émdidwcv Éautòv ThY évéprerav, cum scholii p. 71,
6 verbis: &Mor dè kai aùtoîc Toîc ‘Ouripov Adovai, Aérovtec mpoeipn-
Kévar TÒvV TomTàv meipàv al ke BéAncw, oUyì meiderv, comparanda
sunt. Accedit quod hoc quidem loco altera quaestio servata est
(p. 70, 16) nominatim ad Porphyrium relata, scholium autem 15
vel propter scholii D, quod simile ei est, auctoritatem (p. LVI Dind.,
cf. supra p. 403) eidenî tribuendum videtur.

At ipsa Porphyrii Znmiuota ‘Ounpixd his de difficultatibus agentia
Proclo vix praesto fuerunt; neque enim neglexisset homo accuratissi-
mus auctorem, quo in afferendo in commentario Timaei multus est

1) Minoris momenti neque tamen silentio transmittendum est, quae apud
Proclum, p. 389, ad quaestionem, cur Achilles Hectoris corpus auro accepto
vendere non dedignatus sit, solvendam legantur: tdya pèv xa 90c tI ToIOÎTOY
eivar piicopev, AUtpa déxecea: tv moAepiwv cupdruv, etiam in quaestione 2.
594 recurrere: &B0c dè toùc pévouc èri xphpaci Ave.

Partes secunda et tertia. 411

— cippixta autem Zntijuata hoc ipso libro, p. 415, affert —, non-
numquam nominare. Immo vero statuendum est, diadochos Platoni-
cos, ut aliarum etiam sectarum principes, de quaestionibus scholae
suae gravioribus agentes ea quae priores invenerint et repetivisse et
amplificasse. Hinc, ut pauca tantum afferam, explicandum, quod
mepì draXudrwv Porphyrius et Iamblichus, de oraculis Plotinus Por-
phyrius Iamblichus Proclus scripsere, in Homerum commentarium
Syrianus et Proclus, idem de Platonis Republica et Orphei Theo-
logia commentati sunt, qua de re rectissime Lobeck, Agl. p. 344,
iudicavit, frustra (ad Suid. v. Cupiavéc) obloquente Bernhardyo
(aliter Daub, Ann. phil. suppl. XI, p. 408). Ad poetarum autem
interpretationem difficultatumque solutiones quod attinet, condicio-
nem posterae aetatis doctoribus cum prioribus intercedentem cla-
rissima-in luce ponunt Marini in vit. Procl. cap. 27 verba a Lo-
beckio indicata: dvayivwcxwv dè èrwò mote map’ aùtòm tà ’Oppéwc
xai où udvov tà mapà T® ‘IauBhixw kai Cuprav@ dkovwy èv taîc
eEnnmiceciv dMià mieiw Te dua xal mpocpuéctepa Ti) Geodovig . . ....
rifiwuca yàp maparphge aùtòv tà dpéckovta' Toîc TOÙ didacxd-
Aou Biphioic. mercdÉvtOc dè TOÒ dradoeidectATOU Kal Tapayrpayav-
toc toîc petwrnorc TtÒòv dmopvynudtwy, Ècyouev cuvarwràvy
eic tadtòv dmévtwv. Eodem autem modo, quo Orpheum inter-
pretatus Proclus Syriani commentario, qui Iamblicho usus erat, sus
addidit, Porphyrii ea de quibus h. l. agimus Znriipata in scholis et
libris Syriani, ad quem aliorum opera intercedente pervenerant, ei
patebant. Quod ita se habere, vel e p. 391 commentarii de Republica
apparet, ubi, expositis (praeeunte nimirum Syriano) iis quae e Por-
phyrio derivata esse supra docuimus, ipsius Syriani explicatio
ita adnectitur: el dè deî kai tùv Amoppntétepov ÙmÒ TOÒ xa0nyepò-
voc fiuòv tedewpnuévwy xàv TodTOIC Tonicacda: pvipnv, fntéov STI KTÀ.

Quod si quaeratur, sintne eam ob rem Znripara illa Syriani vel
adeo Procli aeque recte atque Porphyrii vocanda, habet haec sen-
tentia primo adspectu quod arrideat. Neque tamen res sic se habet.
Qui enim factum esse dicas, ut reconditioris et mysticae utriusque
doctrinae in commentario Reipublicae laetissime vigentis in quae-
stionibus per scholiorum codices traditis vix ullum vestigium super-
sit? Immo una relinquitur via, ut statuatur Porphyrii Zntiiuata
‘Ounpixé quae ad nos pervenerint, quamvis multifariam ex-
cerpta et mutata sint, philosophorum illorum manus non experta,
sed aliorum hominum industria intercedente servata et exscripta esse,

Minus confidenter de ea re iudicandum est, ipsene Porphyrius
Longini magistri, quem dropriuata 8. rpoBMjpara ‘Ounpixd scripsisse
a Suida accepimus (duos titulos eundem librum significare Lehrs,
Ar. p. 223, vidit), difficultatum Homericarum vel a philosophis vel

412 Capitis tertii

ab aliis excitatarum solutiones, quas aut e scholis illius aut e scriptis
percepisset, operi suo intulerit, atque ita quidem, ut magistri nomen
aut ab ipso consulto omitteretur aut, cum non dissimulasset, postera
aetate interciderit. Talem scriptis alterius nonnullis cum altero inter-
cedere condicionem cum vel tituli simillimi, velut Longini ei guéco-
oc “Ounpoc et giAdioyor, Porphyrii mepì tfic ‘Opiipov griocogiac et
udéroroc dxpgacic, ut operam ab utroque Timaeo Platonico impen-
sam omittam, veri simillimum reddant, idem in huius Znmijpara ‘Oun-
pixd, illius &ropipata cadere suspiceris sane. Sed fatendum est, cer-
tum in hanc rem testimonium afferri non posse; namque ne illa
quidem, quam difficultatis, quid v. a 320 &vérara significet, solutionem
continere dicas, interpretatio in Epimer. An. Oxon. I, p. 83, 8 sqq.
nominatim ei tributa: ... Kaccioc dè Aorrîvoc Spvic d’ wc avé-
mara, fv° i xeMidwwv, dò Tfic èrrfic, Hrouv fi puwwntdd f Com. cod.)
Eredi tv AÙMbI Tfic Dwxidoc TÀ Tepì <tapà cod.) Tnpéwc Merdueva
xtÀ., quacum conferenda scholii M h. v. (p. 56, 11 Dind.) verba: ©
Tlavérma iv” xeX1déwy, utrum e quaestione, quam Porphyrius in
usum suum converterit, an libro aliquo, quos multos scripsit, gram-
matico fluxerit constat. ')

Hane igitur quaestionem, utpote quae adhue solvi non possit, ut
in incertis relinquamus, tantum certe effecimus, solutiones contra
philosophos Homerum impugnantes prolatas, quas quidem huc us-
que consideraverimus — paucae enim quaedam paullo infra dicendae
erunt —, in quaestiones hodie superstites ex unius Porphyrii opere
fluxisse; si quidem nemo praeter eum auctor, cuius opera intercedente
eo pervenerint, afferri potest.

Sed de his quidem satis; haud exigua enim dicenda restant de
solutionibus contra rhetores et sophistas prolatis. Quorum
hominum genera, ad quae iam nos convertimus, artius inter se cohae-
rent, quam ut unum ab altero divelli queat; neque iniuria Philode-
mus (rhetor. col. XXXVI, p. 72, 19 Gros) Polycratem et Zoilum
fintopixove copictàc, hune Suidas (v. ZwiXoc) fritopa kai guécogov
vocavit, cui rei proluserat quodam modo Gorgias, cum rhetora se
quam sophistam dici malebat (Plat. Gorg. p. 449 A; Men. p. 95 C).
Sed pro nostro certe consilio orationes illae vel declamationes, qua-
Jem Sorgias Helenae, Zoilus Polyphemi laudationem scripsere (cf.

1) Accedit, quod non magie constat, Heraclides ille, quem schol. EHQR
ibid. afferunt, utrum Ponticus fuerit, cuius solutiones Porphyrio intercedente in
scholia pervenisse videbimus, an alius quidam cognominis, velut Milesius. —
Scholia A_N 103 (id. Cram, A. P. III, p. 285) et. Vict. H 238 (id. Townl., v.
Din. ad schol. Il. IT, p. 8, 12) a quaestionum ratione etiam plus discrepant;
Eustathium A, p. 67, 29 et p. 106, 33, rhetoricum aliquem Longini librum
significare Lebrs, Ar. p. 223, maluit.

Partes secunda et tertia. 413

Lebrs, Ar. p. 203 sqq.; Sengebusch, diss. Hom. I, p. 112), quamvis
et ipsae Homerum impugnaverint, ab iis quae eodem studio
ducti in aliis libris editis (velut Zoilus in novem voluminibus xatà
tfic toÙ ‘Ouripov rmowicewc) vel disputationibus suis, ut Protagoras
Platonicus contra Simonidem, protulerunt, distingui et possunt et
debent. Declamationibus enim illis quamquam alios rhetores poetae
opitulatos respondisse veri simillimum est, quaestiones certe et so-
lutiones Homericae, quae alteri eorum hominum generi scriptorum
curam impenderunt quam maximam, nullo cum iis vinculo con-
tinentur.

Ab antiquissimis igitur sophistis praeter ceteros hoc nomine in-
signibus — Gorgiam dico, Protagoram eiusque suppares — si qua _
in Homero vituperata fuerant, nunc quidem praeter mira Prota-
gorae inventa, poetam tiv miAnka et pfiviv oUopévnv dicentem
coMoriZerv (Arist. soph. el. 14, p.:173 B 19, cf. Friedel, de sophist.
stud. Homer., diss. Hal. I, p. 185), neque verbis pfiviv deide, ded,
usum imperare debuisse Musae, quod diple posita Aristarchus re-
futavit (v. Ariston. A 1, cf. Herodian l 230'!)), interciderunt. Sed
inferiorum temporum sophistas, s. rhetoras dicere mavis, plurima in
utroque carmine, et argutius quidem plerumque quam verius, vitupe-
rasse, ex Aristotelis cum sophisticis elenchis (cap. 4) tum libello
de arte poetica (cap. 25, cf. Lehrs, Ar. p. 40) sequitur. Quae enim
utroque loco afferuntur praeter unum illud Hippiae Thasii ignoti
hominis ?) inventum, in Iovis ad Somnium verbis èidéuev (pro dido-
pev) dé ci eyoc dpécda1 esse legundum, ita comparata sunt, ut phi-
losophorum ea vituperiis respondere nemo contenderit. Accedit
quod duo eorum quae in Arte poetica commemorantur èmmipiuata
(cur Apollo mulos primos sagittis suis petiverit; cur Achilles legatis
Agamemnonis ZwpéTepov misceri iusserit),' ab aliis (Heraclit. 14; Plut.
Q. C. V, 4, 2) Zoilo, Aristotele aetate paullo maiori (v. Blass, att.
Bereds. II, p. 344), tribuuntur, de versibus autem Y 267 sqq., eodem
loco allatis, schol. Vict. v. 269 (Bkk.) haec habet: oùto1 Kai mponte-
Toùvto map° èviorc TO cogictùv, év évioic dè oùdè épépovto?).

Sed apparet ex utroque libro Aristotelico, illis iam temporibus
certos quosdam fuisse constitutos modos, quibus tà èmimpriuara èv
toîc mpoRAfiuaci solverentur; quos modos profecto non errabimus, si

1) Haud scio an paullo subtiliora hoc vituperio subesse statuerint docti
homines (v. Friedel, p. 137 sqq.).

2) Quinto a Chr. n. saeculo medio vel exeunti Sengeb., diss. Hom. I, p. 206,
assignavit, parum certo argumento nisus; ceterum cautius ille’ Osanno, Mus.
Rhen. II, p. 510 (cf. Anecd, Rom. p. 259; Mueller, FHG II, p. 60 not.; recto dis-
sentiente Bergkio, diar. antiqu. 1847, p. 36), "HAeîoc pro Odcioc scribente.

3) De v. d@etetv h. 1. usu recte Friedel, p. 133.

414 Capitis tertii

ab ipso Aristotele, qui superiorum quorundam inventa in usum
suum contulerit, via quadam ac ratione in certum ordinem
redactos in scholis propositos postea litteris mandatos
esse existimabimus (v. poet, c. 25 extr. cum G. Hermanni, p. 189,
annotatione).

Minime igitur mirum est, quod Aristotelis discipulorum opera
in eadem re elaboravit; inter quos primo quidem loco Megaclides
nominandus est (Tatian. adv. Gr. cap. 37, cf. Euseb. P. E. X, 11,3),
quem mepì ‘Ouripov scripsisse Suid. v. ’A@nvaiac et schol. A_TT 140
docent. Reprehensus erat poeta, quod Achillem Hectori cursu ita
instantem induxisset, ut res aut ridicula esset aut omni fide careret
(poet, 25, p. 1460 B 26, coll. 24, p. 1460 a 14); respondit Megaclides
° (edit. p. 258, 8), mA&cua eîvai TOÙTO TÒ povopdyiov, quibus verbis
ea quae Aristoteles (c. 24) de cursu verbis descripto a cursu in scaena
repraesentato distinguendo attulerat; atque haud apte quidem, reddere
videtur. Vituperaverat tà tepì toò épwdiod (K 274) Zoilus; defendit Me-
gaclides, 571 pavtuwc tadTa èrroince (edit. p. 153, 30); idem vero etiam
quaestioni a sophistarum genere minime abhorrenti, qui factum sit,
ut Achillis armorum sola hasta Patroclo non idonea esset, respondit
(p. 211, 11). Alia origo est quaestionis totiens agitatae, cur Ulixes
in convivio Phaeacum (1 6) eòppocivny ut summum bonum praedicaverit,
cui solvendae eundem Megaclidem operam dedisse ab Athenaeo XII,
p. 213 C (exscripsit Eust. 1, p. 1594, 27) accipimus; sed conceden-
dum est, reprehensionem illam morum Ulixis a Zoilo eiusve similibus
e philosophorum libris potuisse peti, ut e schol, A C 22 (edit. p. 220)
eum Platonis de Achille lamentante iudicium amplexum fuisse apparet.
Solutio autem a Megaclide de loco 16 prolata cum eadem fere et
apud Heraclitum cap. 75 .et in quaestionibus ad bh. l. traditis recurrat,
quod ad communem originem e Stoicorum illo Corpore repetendam
ducere videtur, non constat, utrum in hoc homo Peripateticus allatus
fuerit (cf. p. 401.2), an alius cuiusdam explicatio cum illo congruens
infuerit !).

Megaclide, quem propter testimoniorum perspicuitatem primum
posui, longe notior atque illustrior Heraclides Ponticus, quem
Avceww ‘Ounpxîv duos libros condidisse Diog. Laert. V, 88 affert.
Eum (v. schol. v 119) magni momenti est quaestioni, cur Phaeaces

1) Quod loco Z 106 idem Megaclides &ypovépor ralzovciv dvà dpla marra-
Mevra (schol. HP) legit, non liquet num cum quaestione aliqua cobaereat; nam
praeter solutiones de aliis etiam rebus in opere illo mepì ‘Ounpov eum egisse
Suid. v. "A@nvatac (cf. Hesych. v. AGnvà, Eust. A, p. 84, 18) docet. Quae apud
Athen, XII, cap. 6, de eo ut recentiorum poetarum vitaperatore leguntar, quae
unde petita sint nescitur, ne ipsum quidem, quamvis Homerum defenderet, a
rhetorum sophistarumque ratione prorsus fuisse alienum demonstrant.

Partes secunda et tertia. 415

Ulixem dormientem in Ithacae littore deposuerint, explicandae operam
impendisse; namque, id quod optime contulit Deswert, diss. de Heracl.
Pont., Lovan. 1830, p. 110, cum Aristoteles (poet. 24, p. 1460
a 35) locum illum Homeri facile dubitationibus quibusdam peti posse
non dissimulasset, eodem quo Megaclidem modo eum quoque ea quae
scholae caput tetigerat denuo suscepta pluribus persecutum esse ap-
paret. Duo praeterea scholiorum loci difficultatibus similibus Heraclidem
respondisse demonstrant: ll 236 (p. 59, 15), cur Helena decimo belli
anno fratres non adesse nesciat, et B 649 (p. 48, 29, quod scholium
Porphyrio a codd, Leid. et Eton, tribuitur), cur Cretam modo cen-
tum modo nonaginta urbes habere poeta dixerit. Recte enim sine
ullo dubio, quamquam Pontici cognomen nomini non adiectum est,
ad hune auctorem Osann, quaest. Hom. III (Giss. 1853), p. 7. 18,
et Sengebusch, diss. Hom. I, p. 82, ea verba retulerunt.') Idem
quod de duobus Telemachi ad Ithacenses orationis locis (v. schol. f 51,
quod sec. Dindorf. p. VII in cod. D ad Porphyrium refertur, et
schol. B 63) ipse difficultatis auctor exstitisse perhibetur cum studio-
rum eius ratione haudquaquam pugnat; quid enim mirum, eum, cum
aliorum errores refutare vellet, poetam diligeuter interpretatum in
rebus quibusdam vel post illos vel primum haesisse, quibus explican-
dis non par esset? Ut omittam dubitari posse, an in scholiis iis etiam
solutionum eius vestigia supersint.?)

Plures e Peripateticis, quamvis de rebus Homericis permulti
scripserint (v. Sengeb. p. 79-91) atque nonnullorum explicatio-
nes in scholiis adsint (v. p. 421), afferri nequeunt qui solutionibus
difficultatum Homericarum integros libros librorumve partes impen-
derint; sed ipsum scholae caput, Aristotelem, non solum delectum
quasi dropiòv temporibus illis solutarum aut solvendarum in libris
de arte poetica et de sophisticis elenchis scimus protulisse — id quod
bene persperit Heitz, d. verlorn. Schrft. d. Aristot., p. 268 —, sed
etiam àropnudrwyv ‘Ounpuxòv libros sex (cf. Val. Rose, Ar. ps. p. 149)
scripsisse ex indice a Diog. Laert. V, 26 proposito accepimus. Cuius
operis auctoritatem cum in dubium vocasset Lehrs, Ar. p. 222, ut-
pote quod ieiuna tantum atque ab Aristotelis ingenio et doctrina
aliena contineret neque a quoquam eorum qui quaestiones Homericas
tractassent praeter Porphyrium adsciretur, Sengebusch I, p. 75,
Stagiritae contra hune nomen tutatus est; deinde vero cum Val.

1) De Heraclide Pontico minore v. p. 371.

2) Quae schol. a 320 apposito Heraclidis nomine de v. dvéraia affert, ne-
que constat num Pontici sint (cf. Osann p. 18) neque, ut esse huius conceda-
mus, num e Solutionibus Homericis fluxerint. Minore etiam cum veri specie ea
quae Et. M. 513, 34 de Cimmeriis leguntur ex hoc opere repetuntur (alia vid.
ap. Sengebuschium, p. 82).

416 Capitis tertii

Rose, Ar. p. 149, ad Lehrsii rationem accedens opus illud in indice Dio-
geniano allatum quaestionum esse dixisset volumen e Peripateticorum
studiis philologis profectum, post LaRocheum, qui (Hom. Txtkr. p.24)
ratiomibus non additis opus genuinum esse pronuntiaverat, haud in-
scitus operis suspecti advocatus exstitit Heitz, ]. c. p. 258 sqq., cui
sententiae se accedere I. Vahlen, Beitr. zu Aristot. Poet. IV
(Sitzungsber. d. Wien. Akad., hist.-phil. Cl., LVI, p. 351) breviter
significavit. ') .

Quibus tantorum virorum, quibus alios addi posse me non fugit,
sententiis quid effectum sit difficilimum sane est iudicatu; neque
quaestio certum ad finem perduci poterit, nisi ita ut reliquorum
fragmentorum Aristotelis nomen prae se ferentium fidei et auctori-
tatis simul habeatur ratio. Sed nos quoque, dum pro consilio huius
libelli perserutamur, num forte quaestiones illae et solutio-
nes:summi philosophi nomine insignes cum aliis id genus
scriptis cohaereant quaque ratione per scholia propa-
gatae ad nos pervenerint, quaestioni illi longe difficiliori aliquid
certe lucis allaturos esse speramus.

Quod si ab ’Arropnuétwv fragmentis cum Artis poeticae cap. 25,
quo certo quasi fundamento niti possimus, comparandis proficiscimur,
dignissimum primum est, quod animadvertatur, plurima eorum quae
eo capite commemorantur etiam in quaestionibus ab utriusque car-
minis scholiis servatis, Aristotelis nomine et addito et omisso, recur-
rere; cui disquisitioni viam quasi monstravit Ioannis Vahleni editio
(Aristot. de arte poetica liber, Berol. 1874). Quaeritur igitur in
scholiis praeter ea quae e Megaclide et Heraclide cum locis qui-
busdam Artis supra contulimus (p. 414. 15), non solum — id quod
alio iam loco indicavimus (p.373) — de Achille Zwpétepov misceri
iubente (Porph.1 203, cf. 1461 a 14), sed etiam cur &ryea dp0' ènì
caupwrfipoc terrae infixa fuerint (Porph. K 153, cf. 1461 a 2), quo-
modo intellegenda sint verba ti) f’ Ecyero xdAkeov rxoc de lamina
aurea clipei Aeneae dicta (Porph. Y 259 sqg., cf. 1461 a 33), quid
significent verba mapwynre dè mAfwv vdE Tv dio porpdwv xtà. (*B
K 252, cf. 1461 a 25), rectene septentriones dicantur soli participes
non esse \oetpùv Nxeavoîo (*B C 489, cf. 1461 a 20). Etiam quaestio
in cod. A ad C 128 (p. 223, 7) adscripta, cur aenea neque aurea vel
argentea arma a Volcano fabricata dicantur, quae ita solvitur: xowé-
Tepov oùv kai xa \keîc ÈAerov kaì toùc TadTa EpraZopévovc xrÀ., non
potest non memoriam revocare eorum quae apud Aristotelem p. 1461
a 28 leguntur, quamvis quid tandem hic sibi voluerit pronuntiare

© 1) » Hate doch Aristoteles selbst in ciner besonderen Schrift, die man mit
Unrecht seinem Namen entzieht, dmogripara oder meofiripera 'Opnoinci
susammengestelit.

Partes secunda et tertia,* i 417

difficile sit (v. G.Hermann, p. 184. 85; Vahlen p. 227). Ad Odys-
seam denique schol. a 285, quaerens cur Spartam profectus Tele-
machus Icarium non convenerit (cf. schol. B 52, d 1, E 68) de eadem
difficultate agit, quam Aristot. p. 1461 8 4 tetigit: ofovta yàp aùtòv
(tv ’Ixpiov) Adxwva elvar &tomov ov tò più évruxeîv tòv TnAéua-
xov aùtd eic Aaxedaiuova éAB6vTa. ')

Has autem quaestiones et ex parte etiam solutiones ex ipso trepì
mommrfic libello ab inferioris aetatis grammatico aliquo vel a Por-
phyrio, ad quem | 203, K 153, Y 259 codicum auctoritate referun-
tur, ita, ut novas ipsi quaererent aut adderent solutiones, petitas esse
cum per se haud ita magnam veri speciem habeat, tum inspectis
uberrimis illis ad K 252 et Y 259 servatis quaestionibus ne cogitari
quidem potest. In libello enim Aristotelico (1461 a 20) haec tan-
tum: tà dè duqiBolig (de? diadverv), tapwynxev dè tAÉwWwY vue:
TÒ Yàp mAéwy dupiBoXdv éctiv, et (1461 a 31): deî dè xai Stav Svoud
m srevavtiwua n doxij cmualvewv, èmccoreîv, mocayxdo &v cnurivere
Toùro év t@ eipnuévy, olov tf fd’ Ècxeto xdAxeov ÈYxoc tò tabty
xwAu@fivar xtÀ., illic baud vulgaris doctrina, priore quidem loco ex-
plicationibus hominum variae aetatis variique generis allatis, Metro-
‘dori, Chrysippi, ipsius Aristotelis, Autochthonis, Apio-
nis, conspicua. Accedit quod explicatio versuum C 489 et a 285 ab
ipso ‘Aristotele in Arte Poetica allata in scholiorum quaestionibus,
quas supra comparavi, ne comparet quidem; quod vix ita se haberet,
si libellus ille fons earum fuisset, Neque facile tibi persuadebis, Por-
phyrium solutionem Aristotelii K 153 nominatim ab eo allatam
aliunde petiisse atque eas quas tot praeterea locis, ubi in Arte Poetica
ne similia quidem adsint, eidem tribuit.

1) In verbis dlbopev dé ol edyoc dpécda, per errorem (v. Heitz, p. 268;
aliter quidem Hermann, p. 182), ut videtur, e Somnio Agamemnonis allatis (1461
a 22, cf. Alex. Aphr., qui vocator, comment. ad sophist. el., p. 20 Ald.) cum
quaestionibus B 8 8qq. editis comparandis tempus non teram. — E reliquis autem
tmmpunuara repi Gedv (1460 8 26) brevius indicantur quam ut cum scholiis com-
parari queant. Zijrnua, qui Dolon eîdoc xaxéc dictus sit, tf) Aéger solvendum
(1461 a 12), neque in scholiis neque apud Eustathium comparet; neque magis
de verbis Y 828 tò uèv où, neque tò pèv od, xatambGera: SuBpw (1461 a 23)
legendis, aut de Ganymede Iove vinum ministrante (1461 a 27) quicquam ibi
legitur, quod Aristotelicis respondeat. Neque illud huc pertinet, quod v. oò-
pAac A 50, quem locum Zoilus vituperaverat, explicatio 1461 a 10 proposita
(= piaxac) ab Aristarcho diple posita repudiata est. Cuius aliorumvo
Alexartdrinorum doctrina etiam in schol. A K 1, cum poet. 1461 a 16 conferendo,
adesse videtur; quod, cum quaestione hodie servata certe non cohaerens, inter
schol. **B (£. 129* ad ravvoyio1 K 1) ita legitur: vOv tò mavviyior cò cnpalver
qò di' 8Anc TAC vurtde, dAlà TÒ mAeîctov pépoc tc voxtéc. dXA01 pèv rapà
vnuciv dpietfiec Mavayardv. elkétwce: dupérepa ydp Urvov dywyd xTA. (=
Dind. III, p. 419, 20 8qq., qui initium turbavit).

418 i : Capitis tertii

Sed, ut Porphyrium paullisper mittamus, ipsae solutiones in
scholiis utriusque carminis ad Aristotelem nominatim relatae
pleraeque ita sunt comparatae, ut aeque atque eae, quae in libello
mepì momtixfic breviter indicantur, aliorum vituperiis vel dubi-
tationibus respondeant: praeter K 153. 252, quas modo attuli-
mus, B 73. 183. 447 (E 741, edit. p. 44, 21). 649; l 236. 276. 277
(pertinet ad pu 374, cf. Val. Rose, p. 159). 441; A 88. 297; E 778;
Z 234; H 93. 229; I 17; A 637; T 108; Y 269 (eadem etiam aliis
locis leg., cf. p. 262); 2 15; e 93; 1 345 (333). 525; y 337 (Vind. ap.
Ros. p. 175); Dind. schol. Od. II, p. 789, quibus addenda videntur Eusta-
thiana (A, p. 821, 52) de Aristotelis loci A 385 interpretatione, quo-
niam èvcraciv a schol. h. 1. commemoratam spectant (v. ad p. 164, 12).
E quibus àropiaic cum una (2 15) ad certum quendam auctorem re-
ferri possit, si quidem Plato (resp. III, p. 391 B) Achilli crudelita-
tem obiecit, superioribus iam temporibus de A 637 et 1 525 deque re
in schol. Vindobon. y 337 tractata dubitationes quasdam ortas esse
inde sequitur, quod ad primum locum Stesimbroti, Antisthenis,
Glauci, ad secundum Antisthenis solutionem scholia afferant; ad
tertium autem quod attinet, eundem Antisthenem de eadem re
egisse schol. e 211 (cf. p. 388) docet. In reliquis multae sine dubio
adsunt a sophistis sive inventae sive excultae, quod cum de K 153
et 252, quia in Arte poetica afferuntur, pro certo paene haberi possit,
tum in multas alias cadere videtur, maxime quidem in èvctaciv de
v. € 93 motam: eì undèv dAho rivouciv oi Geol 7 TÒ vertap, dià ti
aùtò fl Karuyùò t@ ‘Epufi Kepdcaca didwev; — Quod denique ipse
Aristoteles') in rebus quibusdam haesisse solutionesque quaesivisse di-
citur (B 305; K 194; e 334; 1106; fortasse etiam quae p. 24, 12. 13
ad B 73 de unyavî adhibita afferuntur huc pertinent), codem de quo
* 1) In scholio 9 569 brevissimo: ‘ApictotéAne gnelv dvuparov eivar tò
*"AxiAAéwc #60c, solutio ab ipso proposita ercidisse videtur. — Ceterum in frag-
mentis Aristotelicis et in scholiîs et alibi allatis ad dropipara ‘Opnpeà re-
ferendis cautela opus est. Velut rectissime schol. è 477 a La Rocheo (Hom.
Txtkr. p. 24) perperam huc relatum Rose, p. 240; schol. Vict. Y 130 idem p. 481;
fragmentum ab Atben, V, p. 178E servatum (Rose p. 177) Heitz, p. 195, ex-
cluserunt; quod autem Sengebusch I, p. 76, indidem repetere videtur fragmen-
tum de avibus quae ckùrec vocantur (e 66), ab Aeliano, H. A. XV, 28 (cf. Alex.
Mynd. ap. Athen. IX, p. 391 C) servatum, inter Zoica (mepi dpvigwv) collocan-
dum est, ubi omittere non debebant editores. Itaque, ut a scholiis, ubi Aristo-
telis nomen sine ullo dubio errori debetur, discedam (velut Y 122, cf. Heitz,
p. 259; ® 252, cf. annot. ad p. 274, 9 et Heitz p. 262), consulto negleri A 303.
481; O 116; TT 283; 2 340. 420 (cf. quae p. 275. 76 attuli), neque, si de quae-
stionibus ad Odysseam pertinentibus ageretur, schol. dè 356 aut p 326 (Vindob.
ap. Roseum p. 175) reciperem, quoniam neque quaestionum de his locis institu-
tarum vestigia adeunt neque scholia illa ad Porphyrium referri possunt. Ftiam
de scholiia € 778 et 2 15 dubitari posse concedendum est, an Aristotelica quae

Partes secunda et tertia. 419

supra, cum de Heraclide Pontico egimus, exposuimus modo (p. 415)
explicandum est.

Neque vero rationes, quas solutiones Aristotelicae per scholia
traditae sequuntur, si ab uno') schol. Vindob. u 128. 29 (Rose, Ar.
Ps. p. 174), boves Solis physica ratione explicante, discesseris (qua
de re paullo infra agetur), cum iis, quas libellus rrepì rrommi-
xfic indicat, pugnant, dummodo ne neglegatur, naturam huins quidem
ferre, ut plurima brevissime significentur. Immo vero, ut omittam
schol. K 153 et p. 1461 a 2, quae ita comparata sunt, ut, si sola ad-
essent, sane alterum pro fonte alterius habendum esset, schol. K 252
(p. 149, 4) eadem uti solvendi ratione, quam p. 1461 a 20 innuat,
rectissime Heitz, p. 266, observavit. Contulit idem (p. 265) ea quae
ad B 73 (p. 24, 13) de difficultate per machinam soluta leguntur cum
verbis poet. 15, p. 1454 a 37, simillimis: gavepòv oùv dm xal tàc
Micerc tùv uiwv éE atod deî TOÒ uUdov cupfaiverv, kai pù Werrep . ....
èv TA "Iiddi tà Tepì tòv &mérrAovv, quibus addendum, ea quae in
scholio statim sequantur Aristoteli nominatim tributa: mointixòv pèv
elvar tò mpueîcdar tà ciw@6ta Yivecdar kai momtéwv Cita enim legen-
dum videtur, tv fortasse praemisso) uGMNov TÒ Kivdvvouc Tap-
eicayeiv, non solum cum poet. 25, p. 1461 a 1, congruere, sed

- etiam sententiam reddere p.1460 8 22 sqq. ita prolatam: &v tà mpòc
aùtàv Tv Téxwnv dduvara rerointar, fuapmrntar» dAl° dpddc Eye, ei
Turxéver tTOÒ TÉdOvE TOÒ abtfic’ TÒ ràp tTÉNOc tnpeîtar <Maur.
Schmidt; aipeîra Ueberweg; an eipntar legendum? codd. eipntar),
ci obtwc ExtAnktIKWTEPov 7 adtò fi dAlo moreî pépoc. Ne-
que omittendum denique, vituperia heroum dictis et factis intenta tot
scholiorum locis ab Aristotele diluta, etiam in altero illo libello, quam-
quam exempla non addantur, commemorari, p. 1461 a 4: repì dè
tToò xaXdc f pù xaddc ei CUeberweg; cod. f) etpntai tivi A
mémpaxtar, où uévov cxemttéov eic aùtò tÒ memparpévov 7 eipnué-
vov BMérmovta KTÀ.
afferunt ex aliis libris nomen illud prae se ferentibus petita sint (v. ad p. 268,
1); sed cum utramque quaestionis forma utatur et quod altero loco legitur: Écti
dè Avew .. xal cic tà brdpyovta dvdyovta É0n xtA. praecepto in
poet. p. 146, 1-4 proposito quam maxime respondeat, Roseo ad drrophpara
referenti assentior. Difficilius etiam iudicatu de iis est scholiis, quae, cum ne-
que quaestionis forma utantur neque anctorem nominatim afferant, Aristotelica
continere videntur, e quibus Y 296 propter Plutarchi auctoritatem (v. ad
p. 263, 1) recipere non veritus sum; contra schol. H 445 et M 4, quae e dialogo
mepì romtòy posse esse petita ipse Heitzius, p. 272 (cf. eundem p. 264 de
Eustath. t, p. 1873, 29, agentem) concessit, et Et. M. 180, 49 (cf. ibid. p. 261)
neglexi.

1) Altera illa physica explicatio ab Eust. u 62 (p. 1713, 9) Aristoteli im-
putata nihili est; rectissime enim e Ptolemaei Hephaestionis figmentis
Rose, p. 174, repetivit.

420 Chpitis tertii

Ergo, cum similitudo quaedam et consilii et rationum solutionibus
Aristotelicis a scholiis allatis cum iis, quas liber de arte poetica
commemorat, intercedat, certum videtur esse, etiam solutiones in eo
libro breviter indicatas, in scholiis autem pluribus verbis expositas et
amplificatas, quibus (velut | 203, cf. supr. p. 416) Aristotelis nomen
non additum sit, ex eodem quo illas fonte repetendas esse, veri si-
millimum autem, etiam àrropiac scholioruam cum iis quas Ars habet
congruentes, quamvis solutiones in hac indicatas illic non adsint —
transcribentium aut excerpentium neglegentia facile excidere potuerunt
— indidem esse derivandas (C 489, a 285).

Quod si qualis omnium earum fons fuerit quaeritar, ut a cer-
tissimo fine proficiscamur, tantum quidem constare dicendum, e Por-
phyrii Quaestionibus Homericis in scholia eas pervenisse. Ex 31 enim
solutionibus Aristotelicis in scholiis allatis — A 385, quippe quam
uni Eustathio debeamus, omitto — quindecim in codicibus nomina-
tim ad Porphyrium referuntur, quinque autem (B 73. 305; l 277;
€ 778; e 93) in scholiis occurrunt eam ob rem eidem tribuendis, quod
alia scholia ex iis vel ex eodem fonte excerpta nomen illud in fronte
gerunt; ’ApictotéAovc enim illud, quod in codice Veneto B his
scholiis vel suprascribi vel in margine adici solet, nihil agare nisi ut
legentes de auctoris allati praestantia admoneat, recte Rose, p. 153, -
animadvertit. Ex undecim autem quorum de auctore non constat
scholiis, cum quinque ad Odysseam pertineant (omnino enim duo
tantum e septem, quae Aristotelis solutiones ad eam afferunt, co-
dicum auctoritate Porphyrii esse efficitur, e 93 et Vindob. ap. Roseum
p. 175), sex restant de Iliadis difficultatibus agentia (M 236; H 93;
117; K252; T 108; quibus addendum videtur 2 559, de quo v. p. 418,
1), quem admodum esse exiguum numerum concedes, si memineris,
duodeviginti buius carminis id genus scholia codicibus iubentibus
Porphyrio esse vindicanda. Atque de iis quae modo attuli omnis
facillime dubitatio tollitur, quoniam eorum quattuor (f 236; H 93;
1 17; K 252) non solum cum ceterorum ratione congruunt, sed etiam
ab altera illa manu codicis B, cui omnes paene quaestiones Aristo-
telica continentes debentur, scripta sunt; reliquorum autem quod ratio
nonnihil discrepat nullius momenti est; prius enim (T 108) codici A,
alterum (9 559) priori cod. B manui debetur, quibus in scholiis
utrisque cum Porphyriana insint plurima (ex Aristotele quidem
nominatim petita in cod. A etiam A 88, inter scholia B etiam E 778
et Y 269), e recensionibus peculiaribus aut omnia aut magnam quidem
partem ea pendere, capite quod sequitur demonstrabimus.

Quae cum ita sint, non solum de Odysseae scholiorum Aristotelis
solutiones afferentium origine, quae scholia minus prospero codicum
fato usa sunt, idem concludendo efficere licebit, sed etiam quaestiones,

Partes secunda et tertia. 421

quarum, cum Aristotelem non nuncupent, eandem esse originem paullo
ante effecimus (p. 420) ex eodem Porphyrio repetere, praesertim cum
duae earum (I 203; Y 259) nominatim huic tribuantur.

Tam vero summi momenti est, pro explorato haberi posse, quae-
stionem illam K 252 uberrimam et doctissimam Aristotelemque inter
alios auctorem excitantem Porphyrii esse; cui cum prooemium
quoddam praemissum sit, dubitari nequit, quin ab ea librum aliquem
Quaestionum suarum orsus sit. E verbis autem, quibus incipit: fj
CUVATWTÀ TOvV Zantovuévwv rérove pèv Hòn kai map’ &ANoic®
fiueîc dè tà mpoRMpuata MauBavovtec Tapà tùv éZKnmkétwv tÙc Micerc
émxpivopev &c èxeîvor Umétazav Toîc mpofMpaci, kai tivàc pèv Toù-
twv èrxpivopev, Tivàc dè maparrovpeda, tàc d’ aùToì èEeupicxopev, tàc
dé mespwueda diopBoîv xai èEEpraZecdar, Wcerrep ToÎc èvrurydvovenw
Ecrai dihov, recte concluditur, opus aliquod ab eo significari collecta-
neum, quale unum ex Alexandrinorum disputationibus composi-
tum fuisse ipse | 682 commemoravit, alterum e Stoicorum disci-
plina pendens ei praesto fuisse paullo ante (p.403) effecimus. Etenim
cum verba illa hoc dicant, se, cum problemata prout proposita essent,
sive probanda sive improbanda viderentur, accepturus esset, solutio-
nes eorum non — id quod operum collectaneorum auctores (èkeîvo1)
fecissent — omnes prolaturum, sed epicrisi quadam usurum esse!),
cogitari omnino nequit, eam ipsam quae prooemium illud statim ex-
cipiat quaestionem tali cuvarwyfj superioribus temporibus institutae
non deberi.

Ergo si ponere licet, omnes quaestiones Aristotelem afferen-
tes?) vel cum iis, quas in libello mepì romtixfic commemorat, cohae-
rentes ex eadem illa cuvarwyf Porphyrium petiisse, in qua
amplificatas quasi infuisse plurimas difficultates solutionesque in altero
illo opusculo breviter indicatas ex iis quae supra attulimus (p.418 sqq.)
sequitur, cum acceperimus non solum Heraclidem et Megaclidem

1) Ne quis verba prooemii ita accipiat, ut dixisse Porphyrium autumet,
se, contrario atque operum collectaneorum auctores modo, solutiones ex ipsis
problematum auctoribus petere (tà mpoRAfuata Aapfdvovrec rrapà av &ntn-
xérwv xrÀ.), monendum est, neque Chrysippum neque Autochthonem neque
Apionem (fortasse adeo ne Metrodorum quidem), quos praeter Aristotelem
affert, inter problematum auctores posse referri; accedit quod, si talia pro-
ferre voluisset Porphyrius, dicendum ei fuit tàc Nicec émupivopev, ic aùTOL
bmétafay roîc mpoBAhuac.

2) Dignum etiam est quod animadvertatur, de loco B 649, ubi item Aristo-
teles et Heraclides citantur, aliorum etiam sententiam a Porphyrio proferri
(p. 49, 9), quae cum eorum, quos K 252 (p. 148, 4 8g.) affert, prorsus con-

gruat; Peripatetici nimirum utrique, — Quaestio tamen A 50, cuius ce-
terum admodum est erigna nuctoritas (v. annot.), e Stoico fonte petita est
(v. p. 396, 401).

Scarapar, Porphyr. Qu. Hom. 28

422 Capitis tertii

àmopiac a magistro leviter perstrictas pluribus exsecutos esse (v. p. 414.
15), duabus autem in quaestionibus (B 649 et l 236, p.58, 10, coll.
ibid. p. 59, 16) Heraclidis eiusdem, quam etiam Aristoteles solverit,
difficultatis solutionem afferri, sed etiam praeter Chamaeleontem, qui
ipse Znmuata ‘Ounpixà non condidit, Dioclem quendam, qui quisnam
fuerit cum adhuc ignoremus, videndum an Peripateticus sit (cf. Add.
ad p. 257), Stratonis aequalis, a Diog. L. V, 62 commemoratus, locis ab
Aristotele delibatis (hune quidem X 208, cf. ad p. 257, 11; illum e 334,
v. p. 278, 10 Dind.) explicandis operam dedisse, sponte quasi eo
deferimur, ut statuamus, scholas magni magistri de rebus ad
Homerum pertinentibus habitas cum a discipulis eius e
memoria quanta fieri potuerit diligentia, additis ipso-
rum inventis, perscriptae essent, novis deinceps eorum
qui post ea tempora eidem scholae addicti fuerunt inter-
pretationibus vel per libros vel per scholas propagatis
auctas esse, ita quidem ut postea, contrario atque supra in Lon-
gini a Porphyrio usurpato opere suspicati sumus modo, magistri
splendor asseclarum eius nominibus offecerit.

Quae quidem sententia ea re a Roseo (p. 149) discrepat, quod
nos, si non verba ab ipso Aristotele litteris mandata, at rationes certe
quas secutus sit, in eo opere infuisse eristimamus, cum consensu non-
nullis quaestionibus cum Arte poetica intercedente tum ea re nisi,
quod ex àrtopig, cur deae quaedam aùdfieccai vocitentur, schol. HPQ
e 334 Aristotelis solutionem ita affert: 6 dè "Ap. oUdieccav Mr
ciovel èriverov: otwc Kai XapaMéwv. Quae verba aliter vix
possunt accipi atque ita, ut Chamaeleontem (cuius iudicium e
libro mepì ’Iliddoc peti poterat; v. Sengeb. I, p. 88) sententiae a
magistro propositae se adstipulari dicamus professum esse, qua qui-
dem re solutioni illi ut vere Aristoteliae haud spernendum accessit
momentum. Ab Heitzii contra ratione (p. 276) ita dissentio, ut de
problematum libris ab ipso Stagirita editis dubitaverim.

Sed haec utcumque se habent, quod Aristotelis, Heraclidis,
Megaclidis, Chamaeleontis, fortasse etiam Dioclis illius solu-
tiones unoCorpore comprehensasStagiritae nomine insigni
propagatas fuisse contendimus, quod Corpus Peripatetico-
rum dicere licebit, bene cum ea re congruit, quod "Arropnpétwy Aristoteli-
corum complures fuisse libros (v. p. 415) accepimus; neque enim
parvi ambitus vel enchiridii instar opus fuisse existimandum est. Ad
Porphyrium autem quod attinet, non solum solutiones eorum quos
modo significavi Peripateticoram, quorum nomina multis locis sine
dubio exciderunt'), ex eo opere petiisse censendus est, sed etiam

1) Velut quod schol. T 108, Aristotelem in fine auctorem afferens, habet
(p. 235, 28): td uèv oùv Biov pu@dòdec xtÀ., rationis, quam Megaclidem se-

Partes secunda et tertia, 423

superiorum lyticorum (velut Glauconis, Stesimbroti, Metro- °
dori, Antisthenis) plurima quae attulit, cum alia tum ea, quae
Aristotelicis apposuit, eidem videtur debere; memores enim, in bre-
vissimo illo rrepì romrikiic capite quod his de rebus agit ipsius Glau-
conis et Hippiae Thasii sententias afferri, consentaneum esse
dicemus, in altero illo libro longe quidem ampliore plures etiam plu-
ribu& locis fuisse adhibitos. Aliorum contra solutiones ab ipso Por-
phyrio videntar additae esse, ut gravissimo illo scholio K 252 Chry-
sippi et Apionis, quamquam non multum obstaret, quominus $toici
philosophi sententia a Peripatetico aliquo obiter allata fuisse dicere-
tur. Certe id ita se habere videtur in iis quae de loco p 128. 29 in
scholio Vindobon. a Roseo p. 174 allato et ap. Eust. p. 1717, 33
leguntur, Aristotelem 350 Solis boves physice, id quod in Sta-
girita sane mirere'), ita esse interpretatum, ut dies anni lunaris esse
perhiberet. Nomen illud ex *ApictoxAfic corruptum esse, quod haud
paucis locis accidit (v. Rose, p. 615 sqq.), cum propter indicem Me-
nagianum (ad Diog. L. p. 202; Rose, Ar. ps. p. 20; cf. id., de Arist.
libror. ord. et auctorit., p. 48 sqq.) librum Aristotelis afferentem
ei dé trote <TI dij mote?, did ti dij Heitz, p. 53) “Ounpoc èroincev
Tàc fiMov Boîc, quam particulam quandam fuisse problematum Ho-
mericorum recte Heitz 1. c. conclusit, statui vix possit, res ita se
habere videtur, ut quae in illo Corpore inferioris aliquis aetatis Peri-
pateticus ut suam aut Stoicae disciplinae de eo loco sententiam pro-
tulerat exscribentium neglegentia in ipsum scholae caput trans-
lata sint. <

Quod si propter ea quae supra persecuti sumus (p. 413. 418)
veri simile est, ex illo potissimum Corpore solutiones &ropubv cum
a sophistis tum a Zoilo motarum a Porphyrio excerptas in scholia
pervenisse, statim intellegitur, qui factum sit, ut eorum quae contra

cutum esse vidimus (p. 414), memoriam revocat; eiusdem nomen in schol. 1 6
excidere potuit (v. ibid.). Autochthonem, qui marime dolendum est non
constare num Peripateticis sit annumerandus, cum non solum loco K 252. 53,
ubi a Porphyrio affertur (p. 150, 5), sed etiam Y 259 eqq. (v. ad p. 244, 4; 14)
explicandis operam dedisse accipiamus, utrumque autem locum Aristoteles poet.
25 inter Zntipata referat, suspiceris sane altero quoque loco a Porphyrio in
quaestione olim fuisse allatum; sed cum ea quae poetae interpretando prae-
stitit aliis locis ita, ut nulla cum quaestione cohaereant, in scholia pervenerint
(B X 3, ubi ab Epaphrodito afferri videtur; Vict. A 132.33; | 132; N 407; O
627), res incerta est, atque statuendum fortasse, ad K 252 sententiam eius ab
ipso Porphyrio e commentario aliquo additam esse.

1) De allegoricis nominum divinorum explicationibus ad eundem relatis,
nisi errori debentur, aliter iudicandum est (v. Heitz, p. 277; Rose p. 625, 19).
De schol. Hes. theog. 275 recte statuisse videtur Flach, Gloss. u, Schol. d. Hes.
Theog., p. 161 (coll. V. Roseo, p. 209).

288

424 Capitis tertii

hunec quidem Athenodorus, Arati Solensis frater, protulerat (Euphra-
nor in Vit. Arat, III, ap. Bubl. 1I, p. 444; p. 57, 3 West.), nullum
ad nos pervenerit vestigium; vix enim a vero aberrabimus, si eum
non minus quam Aratum Stoicae sectae addictum fuisse ponemus;
quod si verum est, consentaneum sane est, solutiones eius in Peri-
pateticorum Corpore aut nusquam aut, re flagitante, raro et obiter tan-
tum fuisse commemoratas. Explicatur certe eadem ratione, qui ta@tum
sit, ut Cratetis loci C 488. 89 (v. Wachemuth, p. 46) explicatio in
quaestionem ad h. l. non transierit, quamvis aliis locis ipse Por-
phyrius Cratetea videatur addidisse.

Iam vero cum quaestiones € 7. 20 Zoilum refutantes et ex
eodem Peripateticorum Corpore repetere et Porphyrio tribuere non
verear, praesertim cum ab altera codicis B manu scriptae sint'), omnia
tamen, quaecumque contra hunc proferuntur, quae ceterum non multa
sunt?), indidem repetere vel propter schol. A 50 (coll. Heraclit. c. 14
Zoilum afferente), eriguam quamvis auctoritatem habeat, audacius sit;
sed omitti non debet, cum dicta factaque heroum, qualia Plato
poetae crimini verterat, in quaestionibus nonnullis ita de-
fendantur, utquae proferunturex eodem illo opere collecta-
neo petita esse videantur, Platonis autem criminationes quasdam *)
poetae intentas Zoilus amplexus sit, in his quoque solutionibus posse in-
esse quae contra hunc afferantur. Sed haec significasse satis sit; nobis
enim id agitur ut doceamus, quaestiones id genus nonnullas, quamvis
neque Aristotelem eiusve discipulos nuncupent neque cum Arte poetica
cohaereant, tamen, cum e Peripateticorum opere fluxerint, Porphyrio
esse tribuendas.

Supra enim iam vidimus Achillem contra saevitiae et temulentiae
crimen ab Aristotele (p. 418. 416), Ulixem contra levitatis a Me-
gaclide (p. 414), Phaeaces contra incuriae aut perfidine ab He-
raclide (ibid.) fuisse defensos; accedit quod Aristoteles Agamem-
nonem boni ducis officia non neglexisse (Plut. aud. poet. 12, cf.

1) Priore quidem loco is qui scholia *B exaravit Zoili nomen omisit; quod
neglegentiae eius deberi, alterum scholium docet sic incipiens: xatmyopeì xal
Todtov ZwlAoc.

2) Praeter ea, quae in textu et not. 8 attuli, schol. HQ 1 60 (quam ob rem
poeta dixerit, senos e singulis Achillis navibus periisse), Herodian. (II, 1, p. 24,
5 Lentz) in schol. A, verba A 129 3@c1 16\1v Tpwinv non esse soloece dicta, for-
tasse etiam schol. Vict. 2 650, si Eustathii verba, p. 1870, 4. 10, ita interpretari
licet, ut non èverdcerc Zoili ad instar movendas sed ab ipso Zoilo motas signi-
ficaverit, quo propter verba xaivétatov dè xal tò melcar tv diypiov xal AdYOrc
0éAEa1 TÒ Onpiov (lin, 7), quae ‘Ounpopdcriva sane sspiunt, inclino. — Scholia
Vict. W 100 et X 209 èvetdcerc eius afferentia solutionibus carent.

8) Schol. A C 22 (cf. Plat. Resp. III, p. 888 A), T @ 382 (cf. id. p. 389 A
et 390 C), Vict, Y 100 (cf. id. p. 387 A).

Partes secunda et tertia, 425

schol. Y 296), Paridem nimio uxoris amore incensum non sine
causa a poeta induci (schol. l 441), fortasse etiam Achillis cum
Priamo agendi rationem vituperandam quidem videri, sed excusari
posse demonstravit (Q 559, cf. p. 418, 1). Iam vero collato Plu-
tarchi mc deî toy véov mompuérwv dxover libro ethica potissimum
spectante haec solutionibus similibus quibusdam augeri possunt.
Eundem enim librum illum collectaneum huic inter alios quibus usus
est fontes praesto fuisse, non solum e cap. 12 supra allato — neque
enim dubitandum videtur esse, quin verba quae Aristoteli tribuit ad
’Arophipata Val. Rose et Heitz recte retulerint (cf. annot. ad p. 263) —,
sed etiam inde sequitur, quod loci 2 559 explicatio a schol. B allata
apud eundem (cap. 11, p. 31 B) recurrit: tò Yàp èricpario mpòc
dpràv txovta ..... pù AavBdvew Eavtév, dil’ éFevdafeîcda1 . ....
Sdmwc ovd’ dxwy T® TAB0EI Tepimeceîta:, Bavpactfic écmi mpo-
voiac. Quae vero in quaestione l 441 solutioni Aristotelicae sub-
iunguntur, e schola eius sine dubio profecta: îva dè émidetzn ofoc
fiv PAXMéEavdpoc, Èv Te T@ modéuy roince Bpacùv dua xal derdòv
èri te Tfic olkiac dceArfi kaì xata@povntùv dérnc (p. 66, 12)
similia sunt iis quae ille cap. 3 (p. 18 F) habet: oiév écmi kai tò Tfic
curkonuicewe TOÙ TTapidoc èx Tfic ulync dmodpavioc. oùdéva Yàp
dov dv@pwrmov fiuépac curkonwpevov yuvarì ronicac fi tòv dxé-
Xactov xai porxixéyv, év alcxuvn dfiAéc eri xaì yOrWw TIOÉNe-
vocTÀàv To1avtnv dxpaciav. Conferatur etiam quod cap. 8 (p. 27 E)
legitur: èvio1 dè kai thùV ExBeciv aùTtdv (tod ’Oduccéwc), ei pèv
dinAdc érévero xadevdovtoc, wérovcei xtÀ., cum schol. HQ v 119:
TY TOV Dardxwy dtoTtiav, xa@” fiv TÒv ’Oduccéa xadevdovta
uÒù diutvicavtec eìc ThV Yfiv xatédevTto, TOÙ TE ’Oduccéwc Tv
dxarpov Gmvoy dialverv rmerpwpevoc è Tovrixdc ‘HparAetdne (cf.
spr. p. 415) xtÀ., qua in re neque illud neglegendum est, quae Plu-
tarchus difficultatis solvendae causa afferat: eì d’ oùk fiv dineic è
Umvoc, dAl' aldovuevoc uèv drorméuyar toÙc Palaxac divev Feviwv rai
uogpociwme, pù duvéuevoc dè ToÙc éxBpoùc Nabeîv, èxeivwv cuprrapév-
Twv, èxpricato Tfic dmopiac rapaxaAvppati, xouwpévw rrorficac duorov
Eavtév, àrodéyovta:, comparanda esse cum Eustathii, qui Heraclidis
quoque solutione (p. 1733, 12 sqq.) usus est, eadem bh. l. interpreta-
tione (lin. 18 sqq.). Accedit aliud: quae in schol. B 447 ex Aristo-
tele sine dubio petita (v. ad p. 44, 21 sqq.) leguntur de dis res
efficientibus rebusque effectis cognominibus illis (p. 42, 24 sqq. coll.
p. 44, 29 sqq.), eadem, quamvis brevissime, Plutarchus habet (cap. 6,
Pp. 23 A): Bri xpùvra1 Toîc TOv Bev èvépacv oi tomtai, rotè pèv
aùtùv ékeivwv tpantépevor tf Èvvoig, motè dè duvéperc
tivéc, tv cÎ deoì dotfipéc elci kai xaBnreuévec, duwvipwc mpoc-
avopevovtec, cui addendum denique, ea quae cap. 2 (p. 17 A) de

426 Capitis tertii

Wuyoctacia proferat: Sti uudorroinua xal mA&cua mpòc fidoviv N
Exmanew dxpoatoò Yérove (similia sunt quae paullo post de rebus
apud inferos sequuntur, cf. etiam cap. 5 de dis vulneratis agens), ex
Aristotelis videri dicta esse sententia, cf. supr. p. 414 de Megaclide,
et Arist, Met. XI, 8, p. 1074 B 3: tà dè Xourà (mepì dev) pudixde
fidn mpocfixta: mpòc ThV TELO TOV mOMAWYV KTÀ.

Ergo cum Corpus Peripateticorum pro fonte Porphyrio cum Plu-
tarcho communi, ad quem etiam duobus Quaestionum Convivalium
locis (p. 373) delati sumus, habendum sit, veri simillimum est,
scholia difficultates eodem quo liber de poetis audiendis modo sol-
ventia ex eodem illo opere, unde Porphyrius ea hauserit, derivanda
esse. 1) Quod ea re confirmatur, quod rerum Phoenici crimini da-
tarum solutio amò tod xarpoò (I 453 sqg., p. 139, 4—7), quae
eadem?) apud Plutarchum legitur (cap. 8, p. 26 F: &yer dè mpòc tòv
xaipòv dpedc, Toù Doivixoc tdv AxidAéa didackovtoc olév ècriv dpr),
scholio debetur in codice Leidensi Porphyrio attributo. Huic igitur
etiam tribuenda sunt, quae schol. ET Z 244 de Nausicase voto aî
tùp éuoì togcde mécic xexAnuévoc ein excusando (cf. Plut. cap. 8,
p.27 B), schol. A 401.2 de Diomede et Ulize ab Agamemnone acerbe
vituperatis deque alterius se defendendi ratione (coll. Plut. cap. 10,
maxime quidem p. 29 C, cum schol. p. 75, 5—7), schol. l 365 sqq.
de Menelai impiis verbis Zed métep, od tic ceo Beddv BAowTepoc dMMoc
(quae Plut. cap. 8, p. 25 F, breviter commemorat) afferunt.

In his autem cum plurima insint quae heroum dicta et facta contra
criminationes, sive Platonis sive Zoili, tutentur, non vereor equi-
dem de origine similium quarundam quaestionum, etiamsi neque
Aristotelem afferant neque apud Plutarchum adsint, idem ferre iudi-
cium, velut de scholio A 225 (p. 10, 16 sqq.) Achillis in Agamemno-
nem contumelias olvofapéc, xuvòc dupat’ Exwv kTà. non di’ Ufpewc
dictas esse (cf. Plat. resp. III, p. 390 A) docente; cui similia sunt
schol. C 22. 98 (cum ) 489 quod ibid. edidimus; cf. Plat, p. 388 B et
p. 386 C), fortasse etiam TT 83, ubi solutio avaritiae criminis a Pla-
tone (p. 390 E) Achilli intenti excidit, aliaque quae singillatim afferre
longum est.

Quod si duo Corpora e diversarum scholarum praeceptis pen-
dentia Porphyrio praesto fuisse effecimus, quae ad dropiac de quibus
his capitibus egimus diluendas adbiberet, atque ita quidem, ut pro
indole eorum altero in rebus ad deos, altero ad homines pertinentibus
maxime uteretur, tantum abest, ut alterius utrius rationes presse se-

1) Neque neglegendum est, de eadem fere re, quam Znr. Vaticanum i”
pluribus persequatur, etiam Plutarchum capite 4 agere.

2) Exigui momenti est, quod quae apud Plutarchum de ira in patrem ex-
cusanda dicuntur scholium ad vim paelici patris illatam transtulit,

Pars quarta. 427

cutus sit, ut contra pro ingenio quo excellebat proque consilio, quod
secuturum se esse in prooemio scholii K 252 professus est, cum ex
altero alteri tum utrisque ex aliorum libris ipse addidisse nonnulla
existimandus sit. Velut quaestionibus de Pandaro a Minerva ad
foedus violandum inducto (A 88, p. 70, 16 sqq.) et Lycei et Porticus
(p. 71, 3) subesse videntur rationes; disputationi autem de C 22 in-
stitatae Zenodori (v. infra), a 320 (si modo Ponticus illic Heraclides
affertur; cf. p. 412, 1) Longini praeceptoris solutionem, 1 60, quae
propter Zoili tveraciv ad Peripateticos fortasse referenda est (cf. tamen
p. 424), Cratetis interpretationem addidit (alia v. p: 423).

Atque hac tenus quidem de solutionibus contra philosophorum
et rhetorum sophistarumque criminationes prolatis, quas uno Por-
phyrio intercedente in scholiorum quaestiones transiisse
effecimus.

Jam quarto loco de iis acturis lyticis, qui' poetae contra gram-
maticorum censuram medelamque locis desperatis aut depravatis
adhibitam, saepe — ut videbatur certe — duriusculam, advocati ex-
stiterunt, id maxime spectandum est, ne latioribus finibus disputa-
tionem circumscribamus. Etenim si quis grammaticos quicumque aliis
eidern arti addictis, qui in locis difficilibus haeserant, oblocuti sunt,
hue referret, non minus erraret, quam si eosdem, quoniam poetam
interpretati obiter difficultatibus etiam antiquitus notis solvendis
operam suam negare non potuerunt, iis de quibus adhuc egimus so-
lutionum auctoribus annumerandos esse censeret. Velut qui hoc loco
Aristarchum — ut unum multorum instar nominem — allaturus
esset, quod Zenodoto, qui multos versus vel philosophorum decreta
vel suum iudicium secutus ut ampereîc eiecerat, oblocutus sit (v. Lehrs,
Ar. p. 338 sqq.), aeque ridiculus esset, atque si eundem ceterorum
generum lyticis insereret, quod haud paucis locis zetemata tum ne-
mini Homeri studioso ignota respexit'), quae aut recta interpre-

1) Operae pretium est animadvertere, e quaestionibus ab Aristotele com-
memoratis has Aristarcho innotuisse: K 252, A 636, Y 269 (cf. A A 138), X 202
(ef. v. 208. 251). Neque dubito, quin etiam B 851 (cf. N 643 et edit. nostr. ad
€ 576), l 65.379, Z 826, K 447, © 343, fortasse etiam aliis locis, scholia A (add.
Apollon. v. paetvij de © 555) eum inducant de quaestionibus tum in vulgus
notis agentem. Etenim, ut Roemero (in censura fasciculi huius libri prioris,
Fleckeis. Ann. 1881, p. 4) concedo, post Aristarchi crisin multas quaestiones,
quae antea rationem quandam habere videri potuerint, concidisse, ita ipsum
Aristarchum, meliorem illam crisin stabilientem, illas neglegere potuisse nego.
Tamen fatendum est, verba, quae multis locis (velut Z 265, A 51, IT 116) legun-
tur, mpòc tò doxody udyecgai, saepe ita explicari posse, ut nihil significent nisi
quod Germanice dicas den scheindaren Widerspruch.

428 Capitis tertii

tandi ratione adhibita solveret aut sana crisi profligaret. Aliud enim
est in poeta explicando certa quadam ratione procedentem novam
locoram vexatorum interpretationem quaerere aliisque, cum fors ita
tulit, qui aliter iudicaverint, obloqui, aliud ipsas illas difficultates ut
campum quendam, in quo acumen quasi exsultet, excolere, ita quidem
ut aut omnia aut plurima certe, quae severiores grammatici bono
poeta indigna esse pronuntiaverunt, aut contra eos defendere aut illi
condonare tibi proponas.

Cui studiorum generi, in quo non necesse est statuamus perversa
tantum fuisse prolata, qui vacaverunt, Callistratus et Demetrius
Ixion, si quidem ille mpòc tàc dBeriicerc (schol. A_A 423, cf. Sengeb.
diss. Hom. I, p. 56; Beccard, de schol. in Hom. Il Venet., p. 57),
hic mpòc tàc èEnvijcerc (A ibid., M 18, Z 171) et mpòc toùc R0em-
uévovc (A Z 437) scripsit (cf. Beccard, p. 65!)), nominandi tantum
sunt, quoniam certa eorum librorum vestigia (cf. p.437 sqq.) in quae-
stionibus non comparent; neque enim Callistrati verba ad M 25
(p. 174, 27) servata ex hoc opere videntur fluxisse. Idem in Ptole-
maeum Epithetam cadit, quem émbécdai TD “Apicràpyw Suidas se-
cundum certissimam Villoisoni coniecturam (dissentitquidem Daub, Stud.
2. d. Biogr. d. Suid., p.116) tradit, Sed quam maxime hue pertinent, quo-
rum similia quaedam afferuntur opera, Zenodotus minor et Pius.

Jam vero ad illum quod attinet, quaestionem difficillimam, quid
de Zenodoto Alexandrino s. èv dicter Suidae, Zenodoto Crateteo
(schol. A Y 97), Zenodoto Mallota (schol. Viet. O 262, id. N 730,
coll. Eust. p. 957, 10; schol. Arat. phaen. 33), Zenodoro libri repì
Tfic ‘Ouripov cuvndeiac, quem Suidas Zenodoto Alexandrino tribuit,
auctore (schol. BL Vict. C 356; excerpta codicis Athoi a Millero edita),
statuendum sit, quae inde a F. A. Wolfio (Prol. p. CXCIX) multos
homines doctos?) exercuit, vel eam ob rem, quod de librorum mpòc
tà im’ ’Apictapyou d0erovpeva TOÒ Tomtoò et Avcerc ‘Ounpixàv àrropn-
uérwy inscriptorum deque scholiorum inde pendentium origine agitur,
pro horum Prolegomenorum consilio omittere®) non debemus.

1) De aetate hominis quaestio difficillima (v.Osann, quaest. Hom. I, p. 5,1;
Maass, de biograph. Graec, p. 82) hic neglegi potest.

2) Cf. Duentzer, de Zenod. stud. Homer. p. 24. Praeterea nominandi
Schneidewin, Phil. Il, p. 764; Mitzell, de emend. theog. Hesiod. p. 281.
82; Otto Schneider, nov. Diurn. litt, Ienens. 1848, n. 217 sq4.; Duentzer,
Annal. phil. LXV, p. 121 s49.; Maur. Schmidt, Diurn. Antiqu. XIII, p. 258 sq9.;
Osann, Quaest, Homer. I (Giss, 1851); id, An, Rom. p. 116. 290, 1; Lebrs,
Arist, p. 222; Meier, comment. Andoc. VI, 8, p. XVI; Wegener, de aula
Attal. I, p. 119. 168.

8) Zenodotam Stoicum (Diog. L. VII, 30), Z. Aetolum (schol. Germ.
Arat. p.57, 10 Br.; qui videndum an Stoicus sit), cuius nomen Osann, Qu, Hom.
I, p.19, post Suringarem perperam in Mallotae mutari inssit, Zenodotum et

Pars quarta. 429

Suidam igitur verbis: Znvédoroc ’AXefavdpedc ypapparixde, è èv
deter kAndeic. mpòc tà im ’Apicrapyou dberovueva TOÒ Tomtod.!)
Erpaye mpòc TTidrwva Tepì Bey, mepì tfic ‘Ounpuefic cuvn@etac, Micerc
‘Ounpixòv àropnudtwv, eic tiv ‘Hagdov Beoroviav kai dMa cuxvà,
uni homini tribuere quae duorum aut trium esse debeant, omnes?)
praeter Osannum (v. Quaest. Hom. I, p. 12. 13) consenserunt. Et
recte quidem. Nam ut Mallotae sive Cratetei nomen cum Alexan-
drino sive t èv dere conciliari posse Osanno concedendum est (cf.
etiam p. 431), ita librum repì tfic ‘Ounpudìc cuvnbeiac Zenodoro
cuidam deberi propter schol. C 356 negari nequit; accessit nunc
quidem Znvodwpou tè mepì cuwnbetac èmitoui a Millero e codice
Athoo anno 1868 publici iuris facta; nàm utcumque de pretio opusculi
statues (v. infr. p. 433), in nomine certe quod in fronte gerit me-
moriam quandam antiquitus traditam servatam esse concedendum est.
Accedit quod idem grammatici nomen in scholiis A C 22, BL P 263
et E è 477 (edit. IT 174, p. 214, 4°)).et ap. Apollon. v. Zùcrpa recurrit,
multoque facilius Znvédwpoc in nomen longe vulgatius Znvédotoc
quam hoc in alterum illud corrumpebatur. 4) Quod si quae ad duos
erant referenda homines uni Suidas tribuit, quaeritur, possitne quid-
nam alterius utrius sit investigari.

Jam cum Dauentzer, p. 25 sqq., difficultatem ita solvisset, ut praeter
Zenodorum libri mepì ‘Ounpixfic cun@etac auctorem et Zenodotum
Ephesium duos fuisse Zenodotos statueret, Alexandrinum 8. tòv
èv dcter et Mallotam 8, Crateteum, quorum hic libri mpòc tà &Beroi-
pueva, ille libri mepì 0edv, solutionum Homericarum, commentarii He-
siodi auctor exstitisset, Otto Schneider in censura libri Duent-
zeriani (nov. Diurn, litt. Ienens. 1848, p. 872 sqq.) ita ab eo dissensit,
ut, cum Zenodori nomen errori deberi sibi persuasisset, opus rrepì
cuvn0etac a Suida indicatum Mallotae tribuendum esse contenderet
(alia quaedam, in quibus idem a Duentzero dissensit, omitto), Qui
ut in Zenodoro expungendo — id quod hodie quidem vix quisquam
negabit — nimius fuit, ita cum pronuntiavit, inde a Suidae verbis

Zenodorum astronomos (Maass, Herm. XVI, p. 888 4g.) ad hanc quaestionem
non ‘pertinent,

1) Post h. v. in codice A (Paris. 2625) interpungitur (Flach, Hesych.
Mil. onomat. p. 81, 12 not.), quod non nullius momenti esse statim apparebit.

2) Antiquiorum sententias v. ap. Duentzerum p. 24, qui adicere debuit,
Wolfium (p. CXCVI, not.) non negasse, librum repl cum@elac Zenodori esse.

8) Cod. Vatic. Zar. X° et schol. HQ d 477 in eadem quaestione Znvédotoc
habent.

4) Recte ita post Duentzerum, p. 26, Leopoldus Cohn, quaest, Eustath,
(diss.), Vratisl, 1878, p. 8 not. Contrarium, quod sciam, duobus tantum locis
factum: schol. A 169 ap. Matrang. An. II, p. 403, 26, et schol. Lucian. IV,
p. 165 Jac., ubi cod, Voss. reete Znvédoroc.

430 Capitis tertii

Erpaye mpòc Marwva de altero quodam atque in superioribus ho-
mine sermonem esse'), rem acu tetigit. Iam si ab opere rrepì cuvn-
Beiac, quod post &rpaye illud secundo loco commemoratur, quasi a
certo fandamento profecti Zenodori nomen illo loco sive Suidae
sive librariorum oscitantia excidisse ponemus, ita ut idem etiam mpòc
TMérwva rmepì dev et Nicerc “Ounpixòv aropnuétwv et eic tiv ‘Had-
dov Beoyoviav?) scripsisse dicatur, haud scio an rebus quibusdam
obscuris lucis nonnihil affulgeat, quamvis sic quoque locis nonnullis
ad coniecturas confugiendum esse me non fugiat.

Optime certe Zenodorum Nicewv ‘Ounpixòv auctorem fuisse
scholio C 22 confirmatur, ubi non neglegendum est, Platoni, contra
quem scripsisse perhibetur (v. Suid.) eum obloqui, neque illud, si
modo recte (p. 220, 17) 1 téte Biw coniecimus, rationem eum sequi,
quam ab auctore libri mepì ‘Ou. cuvn8. exspectes sane. Bene etiam huc
quadrat quod etiam ad P 263 et è 477 nomen eius, quod priore loco
antiquissimo codici debetur, in quaestionibus servatum est. Non
multum igitur obstare videtur, quominus in quaestionibus A 1 (p.1,
10) et B 8 sqg. (p. 23, 11) Zenodori, quod recipere dubitare non
debebam, pro Zenodoti nomine ponatur; quam facile enim unum in
alterum transierit, vel schol. L C 356 docet, ubi initio quidem Znvo-
dértw, in fine drrò Znvodupov legitur (codd. B et Vict. utroque loco
rectum servaverunt). Ad libram autem repì cuvn@eiac (de quo infra
nonnulla addemus) ea referenda videntur esse, quae Apollon. v. Zùctpa
habet, ubi non est, cur cum Duentzero, p. 278, ‘H\iédwpoc scribas.

Contra Zenodoti opus mpòc tà Um’ ’Apictàpyou dberovpeva fuisse
cum adhuc nemo negavit, tum scholio Veronensi ad Verg. Aen. XI,
738, p. 106, 15 K. (cf. Schneidewin, Phil. II, p. 764), Zenodotum
contra Aristarcheos (cf. Lehrs, Ar. p. 178) docuisse Paeeona
<Paetona cod.; Pacana Maius et Keilius) eundem esse atque Apolli-
nem, extra omnem dubitationem ponitur. Itaque cum schol. Vict. O

1) Cf. p. 429, 1; temere Flachius verbum &ypaye removit.

2) Verum quidem est, in scholiis Theogoniae bis Zenodotum comme-
morari. E quibus locis alter (v. 5) post Duentzerum (p. 28; 34, 27) et
Mitzellium (p. 282) recte a Flachio, Gloss. u. Schol. p. 111, quamvis non
ubique rectis rationibus uso (velut in scholio pro Cratetis nomine, cui non-
nihil tribuit, cum Heckero, Phil. V, p. 428, Nixoxpdtnc scribendum est), de
editione Theogoniae, quam Ephesio tribuunt, intelléctus est. Alter autem
locus (v. 116): xdoc Xérer tòv xexupévov dépa, xal yùp Znvédotoc oitwc qnd*
Baxxuhibnc dé ydoc tèv dépa pnci xTÀ., vereor ut recte se habent. Cum enim
in scholio quod sequitur Ziivwv 6 Crwixéc afferatur, quem e Probi commentar.
in Verg., p. 21,21 K., hunc ipsum Hesiodi versum ita interpretatum esse accipi-
mus ut diceret, aguam ydoc appellatam dò 100 yéecgai, sine dubio ita fere
scribendum est: kal yàp Zivwv tò Gdwp (vel mepi Udatoc) odrwc quei xTÀ..
quo simul apparet, qui Bacchylidis aer opponi possit.

Pare quarta. 431

262 Zenodotum quendam Mallotam') (cf. Eust. p. 1014, 60, qui
patriam hominis non addidit) ipsum iJlud effecisse dicat, St TTamuwyv
éerìv 6 ’AméAiwy, el re aùtòc èmippuvvuci tèv ‘Erropa, veri similli-
mum esse videtur, hunc esse eundem atque Alexandrinum, cui
Suidas librum illum Anti-Aristarcheum assignavit. Qua in discre-
pantia explicanda non multum temporis teram; neque enim diiudi-
caverim, rectene F. A. Wolf (p. CXCIX), cuius iudicium contra
Duentzerum, p. 25, tutatus est Osann, p. 12 (cf. La Roche, Hom.
Txtkr. p. 76), statuerit, ab aliis eum a patria Mallotam ab aliis ex
more aetatis illius Alexandrinum a domicilio dictum esse, an veri
similius sit, Alexandria eum oriundum ad Crateteos se applicuisse
eodemque quo caput eorum vocari solitum fuisse cognomine; quod
enim Wolf addit, fuisse eum in iis Cratetis discipulis, qui magistri
sui contentionem cum Aristarcho suam facerent, utroque modo verum
esse apparet, neque est, cur dubitetur, quin Zenodotus Crateteus a
schol. A W 79 allatus pro eodem habendus sit. Idem vero quod sec.
Suidam è èv dicrer vocabatur haud iniuria Mauricio Schmidtio, Diurn.
ant. 1855, p. 253, suspitionem movit, sed vereor, ut è éver&me, quod
pro eo legendum esse coniecit, recte se habeat; opus enim contra
Aristarchi atheteses scriptum inter èvcrarixoùc eum referre vix sinit.

Quod si quaerimus, quaenam praeter ea quae indicavimus Zeno-
doti minoris libri Anti- Aristarchei et Zenodori — neque enim, ut
res se habet, disputatio de eo instituenda, quamvis ipse ad hune quidem
locum non pertineat, a Zenodotis separari potest — \vcewyv ‘Ounpiòv,
operis mrepì cuwn@eiac, operis trepì Bedv reliquiae cum in scholiis tum in
quaestionibus lateant, primum quidem schol. Viet. N 367: Znvédotoc
dé gna: pù Mérecoar tdv x Tpoiac tAoDv dvarwrijv, etiamsi Aristarcho
obloqui videatur, post ea, quae W. Ribbeck (Phil. IX, p. 47) et Lehrs
(Ar. p.111, cf. etiam Dindorf ad schol. Il. II, p. 18, 24) attulerunt,
non verendum est, ne quis Alerandrino s. Crateteo tribuat. Idem in
multos scholiorum locos cadit, qui Zenodotum quendam quasi com-
mentarii Homerici, quem Ephesium non condidisse constat, afferunt.
Quae partim (velut B 88, p. 26, 9, ubi non est, cur ad Zeno-
dorum ut solutionum auctorem confugiamus) e glossis Homericis
petita esse possunt, quas recte Wolf (p. CXCVI), Duentzer (p. 29),

1) Recte idem nomen schol, Vict. N 370, ubi etiam Eust., p. 957, 10, idem
habet, Heyne ex épaAwc mic restituit, quod scholium dubitari nequit quin ex
eodem libro npòc tà d@erovpeva fluxerit; contra apud Eust. O, p- 1006, 3, no-
men errori debetur (v. p. 488). — Ceterum non diiudico, num alios etiam
libros, quos Suidas omiserit, hic Zenodotos scripserit, Etei enim schol. Arat.
phaen. 33. 35 ita comparata sunt, ut non facile ad opus mpòc tà d@erobpeva
retuleris, omitti tamen non debet, etiam Aristarchum de h. L egisse, si qui-
dem schol. phaen. 28 interpretationem eius impugnat,

432 ° Capitis tertii

Osann (p.10), Sengebusch (diss. Hom. I, p.23) Ephesio tribuerunt,
frustra olim oblocuto O.Schneidero, qui (p. 873) ad Mallotam retulit;
partim transcribentium neglegentia ita afferuntur, ut quas ei causas
atheteseon exstitisse pro explorato habebant ipsum pronuntiantem in-
ducerent (cf. schol. Vict. IT 667 rectam schol. A v. 668 loquendi ra-
tionem male detorquens; simil. Vict. IT 432, EHPQ y 353, Eust. N
198, p. 927, 33, quo cautius schol. Vict. ibid); nonnulla etiam per
discipulos eius (cf. p. 392, 3) tradita!) Aristarcheorum opera obiter
ea afferentium vel refutantium in scholia pervenire potuerunt (cf.
Beccard, p. 52); velut quae schol. QT Y 216 afferunt, haesitasse Ze-
nodotum, utrum cgiv, quod eo versu legitur, ad fiac an ad èA0Uy
referendum sit, cum Zenodotus hic vix pro altero possit haberi atque
is, quem schol. H ibid. et schol. EQ (v. 217) fl cò ve (pro A Bre)
uoîvoc èéy scripsisse perhibent, quem Ephesium esse omnes conce-
dent, ita explicanda esse videntur. Contra Ephesii rationis dissimil-
lima sunt quae schol. Vict. (f. 56*) F 236 solutioni Aristotelicae
(ef. p. 58, 10) quaestionis etiam a codicibus BLLp exhibitae, qui
fiat ut Helena sortis fratrum ignara sit, subicit (post p. 59, 34): Znvé-
doroc dè diomntàc] OmoMedeip@ar tic “EMAdoc quei Todc Arocxos-
povc. Neque magis tamen Duentzer (p. 28) audiendus ad \vcerc ‘Ounpi-
xdc Alexandrini (cui quidem hune librum assignat) referens, Nullo
enim vinculo cum quaestione cui adhaeserunt aut cum reliquis quae
stionibus ad eundem locum pertinentibus cohaerent, sed extrinsecus
addita (Eustath., p. 410, 15, cum aliis rebus coniuncta exhibet) sine
ullo dubio ex eodem auctore quo schol. Vict. TT 175 et 9 487 iis si-
millima petita sunt, quorum quidem fontem esse èmroudc 8. icropixà
bropviuota, quae Suidas inter Zenodotorum opera afferre neglexit,
Alexandrino?) Zenodoto vindicanda, ipse Duentzer (p. 28) concessit.

Exiguus igitur admodum adest numerus scholiotum certas ob
causas minori Zenodoto tribuendorum, quae cum omnia p. 430. 31
attulerimus, apparet, in quaestionibus nomen eius non occurrere;
esse tamen, cur nonnulla ex opere eius mpòc tà Um “Apierapyov &be-
tovpeva petita in his quoque abiecto nomine latere videantur, infra,
ubi de Pio grammatico agemus, demonstrabimus.

Jam enim, ut quaestionem de Zenodotis et Zenodoro institutam
absolvamus, ex huius quidem solutionibus Homericis praeter schol.
A 1, B8sqg., P_263 (= è 477, Vat. Zar. \, edit. p. 213), C 22,
quae, si ah A 1 discesseris, Porphyrii esse aut codicum auctori-
tate aut rationibus antea allatis constat, quicquam in codicum Ho-

1) Haud scio an eodem modo de dierum Iliadis computatione Zenodotea
quam tabula Parisina erhibet iudicandum sit.

2) C£. praeter W. Ribbeckium, Phil. IX, p. 73, 18, qui schol. è 866, quod
Ephesii est, male indidem repetiit, O, Schneider, p. 873, Sengeb. I, p. 24.

hi Pars quarta. i 433
mericorum quaestionibus adesse probari nequit. Neque ullum e libro
mepì 0eùv — nam schol. C 22 ad Niceic retulimus — aut ex opere
mepì tfic ‘Ounpixfic cumn0efac in iisdem vestigium superest; erravit
enim Valckenaer, cum (opuse. II, p. 139) longum illud scholium etiam
in codice Leidensi ad C 356 relatum (eodem loco etiam Vict. habet)
Porphyrio tribuit, rectissimoque usus iudicio Dindorf (ad IV, p. 181,
10) temere Villoisonum et Bekkerum TTopqupiov ei praescripsisse
pronuntiavit. Neque enim in ullo codice huic tribuitur neque quae-
stionum aut indole aut forma utitur, neque denique ab altera cod. B
manu scriptum est, quae nonnulla sane codici appinxit, quae, cum
quaestionum forma careant, nihilo minus sine ullo dubio e Porphyrii
sylloge petita sunt.

At omnia fere quae in Znvodéwpou tùv mepì cuwnbeiac èmtoni),
quam una cum Didymi rrepì rv àropovpévwv mapà TTA&tww MéEewv
libello et aliis aliorum grammaticorum opusculis e codice Athoo
saec. XIV!) Miller (Mélanges de litt. Grecque, Paris 1868, p. 407—12)
edidit, leguntur, etiam in scholiis Homericis (id quod recte indicavif
L. Cohn, quaest. Eust., p. 8) et multa quidem in Porphyrianis
recurrunt, ita ut statuendum sit, opus illud repì cuvn0efac, unde èm-
topi illa fluxerit, idem plurimis Porphyrii quaestionibus substructum
esse. Velut conferantur — ut in Porphyrianis subsistamus — Zeno-
dori (p. 407) v. écria explicatio cum edit. nostr. p. 157, v. Bwuéc cum
p. 88, v. rc e. p. 111 et p. 300.1, v. poîpa c. p. 104, (p. 408) v.
étaîpoc c. p. 76, (p. 409) v. àrdv c. p. 110, v. éuropoc e. p. 282,
(p. 410) v. xvicca c. p. 254,. (p. 411) v. paivecdai c. p. 92. Quae si
Porphyrius, ut aliorum scholioram auctores alia, Zenodoro debuit,
sperare licet fore ut etiam longe id genus plura e scholiis diligenter
examinatis suum ad auctorem revocentur.

Verum enimvero tantum abest, ut Zenodorea illa codicis Athoi,
quae omisso auctoris nomine eadem in codice Laurentiano LXXX,
13 (saec. XIV) leguntur (v. Aug. Fresen, l. c. p. 8), pro excerptis
haberi possint, quae, quamvis misere decurtata sint, ex eodem, unde
Porphyrius aliique sua hauserint, Zenodoro fluxerint, ut contra ex
ipsis illis Porphyrii aliorumque scholiis hausta et decur-
tata sint.

Etenim cum Zenodori libelli fides vel ea re parum commendetar,
quod opusculum, quod in eodem codice antecedit, mepì tò dropovpé-
vuy mapà IMétwyi Méfewyv, Didymi, quem àrropovpévwy Méfewv fuisse
auctorem constat, nomen commenticium in fronte gerit?) — id

1) V. Aug. Fresen, de AéEewv Aristophan. et Sueton. excerptis Byzantinis,
Darmst, 1875, p. 11.

2) Cod. Laur., qui has quoque XeEeic habet (v. Fresen, p. 8), Didymi no-
men omittit.

434 " Capitis tertii

quod sagacissime persperit Aug. Nauck, Bullet. de l’Acad. Impér.
St. Petersb. XIII, p. 383 sqq.; cf. Thom. Mettauer, de Platon. schol.
font., diss, Turic. 1880, p. 85 —, tum alia accedunt et graviora: ac
primum quidem et Suidas et schol. C 356 opus de quo agitur repì
tic ‘Ouripov (Ounpixfic Suid.) cuvndetac vocant, codex Athous mepì
cum@eiac tantum, scholium versus C 356—68 a poetae consuetudine
et usu discrepare docet, altero loco quo modo vulgaris loquendi ratio
(f cum0era) ab Homero discrepet demonstratur: illic e. c. monemur,
tàc elcaropévac Tv Bedv duidiac ox èxtòc Tfic Umbbecewc rapa-
XauBdvecda1 et rromidlderv dei elw0évar tòv momtày TAV moinav, hic
e. c. éctiav Katà Tv cuwiberav Tiv Kat” oîkov Ècydpav, xa0” “Ounpov
dè tòv oîkov elvai, Bwuòv cuvijwc pèv ép’ où èmiBvova, map” ‘Opripy
dè kai érì tfic Bacewc, Èrxoc “Ounpov pèv érì toò dépatoc, Todc dè
vewtépouc èrì toò Eipovc dicere inculcatur, ita ut tantum absit ut de
Homeri cuwm@eig agatur, ut Homerus et cuvi@eia inter se opponan-
tur. Iam vero ipsa illa observata tam futtilia sunt omnique doctrina
adeo destituta, ut vel hanc ob causam fragmento operis Zenodorei
quod scholium servavit dissimillima sint. Doctiora enim illa quae de
v. &\imipioc (p. 411 Mill.) et curopavme (p. 412) afferuntur ab iis
quae antecedunt distinguenda sunt neque ad opusculum mepì cuv-
n6eiac pertinent (v. Fresen, p. 29). Iam cum accedat, quod Eustathius,
sine dubio glossarum collectione vel ipsa quae perhibetur Zenodorea
vel ei simillima usus (v. Cohn, p. 7, 1), nusquam nomen illud affert,
sed maXady tiva ') nominat, haec omnia reputanti locosque quos supra
attulimus diligenter comparanti dubium esse nequit, quin glossis
quibusdam loquendi usum vulgarem (cuviigerav) et Homericum spe-
ctantibus e scholiis Homericis, maxime quidem Porphyria-
nis, a nescio quo excerptis, post Eustathii tempora Ze-
nodori nomen, cuius mepì ‘Oufipov cuvnéetac libri titulus
etiam tum notus esset, sive per fraudem sive per erro-
rem inditum sit.

Atque hac tenus quidem de Zenodotis et Zenodoro; de Pio
autem, qui aeque atque Zenodotus minor contra Aristarchi atheteses
scripsit, iam acturis verendum hercle non est, ne iterum fines, quos
huic disputationis parti ipsi constituimus, transgredi cogamur. Nam-
que ut de hominis diu parum noti studiorum scriptorumque rationi-
bus pauca tantum eaque quam marime huc pertinentia nobis dicenda
sint, Eduardi Hilleri de Pio grammatico egregiae debemus com-
mentationi, insertae Philologi vol. XXVIII, p. 86 sqq. Locus autem
de Pio agens ad quaestionem hic solvendam gravissimus, schol, M 175,

1) Ad tempora libelli eruenda ex hac loquendi forma nibil effici posse, ne-
minem Eustathii verborum usus peritum fugiet.

Pars quarta. 435

dignus est, quem vel post Hillerum paullo diligentius consideremus.
Etenim cum plurimis scholiorum locis, quos Hiller congessit — ad-
dere poterat © 189, quod p. 121, 4 edidimus — Aristarchi atheteses
ita impugnentur, ut causae earum primum quidem enumerentur, dein-
ceps refutentur, hoc uno loco alteri parti ita incipienti: TTîoc de
àmoloyospevoc mpòc toc dBemicerc ’Apicrépyou TAaÙTE que xTÀ., no-
men lytici, quod reliqua scholia non servaverunt, adiectum est, ita
ut Hiller, qui haud spernendo argumento') usus priorem scholii M
175 partem eidem Pio tribuit, etiam reliqua id genus scholia eidem
deberi grammatico videri pronuntiaverit.

Sed adsunt nihilo minus causae, quae diversam utriusque horum
scholiorum partis esse originem demonstrent. Ac primum quidem
ipsum illud scholium M 175 in codice Victoriano (f. 219%), quem
multa habere sibi peculiaria constat (cf. etiam ‘cap. IV), in duas
partes diremptum est, ita quidem ut prius scholium incipiat: TTîoc
àmoroyodpevoc mpòc toc dBetticerc ’Apictapyov TadtA new, sequatur
alterum: à&0eteî ’Apicrapyoc, mpùrov puèv dià tò Ktàc cod.) midac
Mac dvoudZecdai xtA. (cf. in Addend. ad p. 178. 79). At aliis etiam
locis is qui huius codicis scholia scripsit nimio brevitatis studio
abreptus res inter se cohaerentes dissecuit (v. p. 452 sqq.), ita ut hoc
quoque loco fidem non mereri videri possit, praesertim cum in re-
liquis scholiis Anti- Aristarcheis ab usitata codicum BLLp ratione
non discedat. Sed confirmatur auctoritas eius loco quodam Eusta-
thii; qui, cum de versibus O 55—77 defendendis rationibus utatur
scholiorum nostrorum simillimis (p. 1006, 5; edit. p. 201, 16), causas
atheteseos illorum, quas longe quidem melius affert, aliunde atque
refutationem se sumpsisse ipse profitetur; verba enim eius (p. 1005,
62, de quibus La Roche, Hom, Txtkr. p. 170, omnia turbavit): xoì
taòta pèv ci dBeMiZovtec* oi dè éEnyntai mpòc TaDTA, Dv tà TAeîcta
éEeiinmtar TOvV ’Atiwvoc xaì ‘Hpodwpou, èxtidevrar Micerc
dEroAéyouc, dicmep È 0éXwy Znteitw* èv alc xeîtar xaì 8T1 xtÀ., aliter
intellegi nequeunt, nisi ita ut enuntiatum relativum ab dv incipiens
ad ta0ta referatur.

Itaque cum non possit non oriri suspitio, causas atheteseon
non a Pio aliisve qui contra eas scripserint (cf. p. 437) eo quo
nunc traditae sint more solutionibus fuisse praemissas, sed aetate
multo demum recentiore ab aliquo eorum qui scholia in
certam quandam formam redacta exaraverint iis fuisse
assutas, accedunt aliae quaedam rationes quae eodem ducant.

Atque Aristarchi atheteseon causas plurimis horum scholiorum

1) » Dass Pius, che er die Ansicht Aristarch's curtickwies, sie suerst anfuhren
musste, dass also auch der erste Theil des Scholions auf ihn suriickgeht, ist ein-
Veuchtend.“

436 Capitio tertii

locis pravissime aut intellectas esse aut redditas post Hillerum pluri-
bus persequi supervacaneum est; sed addere iuvat eas ne semper
quidem cum iis congruere, quae in altera parte refutentur; velut quod
ad locum O 56 sqq. defendendum (p. 201, 1) legitur: fnréov ov 8n
tò cxfiu& éeri mpoavaxepadaiwerc xTÀ., non respondet iis, quae initio
scholii (p. 200, 20) leguntur: &@etoîvtaI dc MEPITTOÌ eTkoci Kai dio
criyor, sed iis, quae in schol. A bh. ]. afferuntur (simillima ap. Eustath.
ex Apione et Herodoro): 8n oùk avarkaiwc maMiAXoreîtar repì
mov éfic emercayoncopévwv. Cui rei simile quodam modo est illud,
quod prior pars scholii O 449 sqq. tantum abest ut causas modo
à@emicewc afferat, ut etiam de Aristarchi sententia in libro repì toò
vavcté9uov proposita agat (p. 205, 12 sqq.), quae inter solutiones
potius referenda fuit. Haec igitur cum ex Aristonico (schol. A ibid.)
petita esse videantur, sunt etiam loci, ubi scholiastarum aliquis ex
ipsis iis, quae nunc quidem in altera scholii cuiusdam parte contra
Aristarchum proferuntur, causas in priore parte afferendas prompserit.
Velut inepta illa versuum O 56 tollendorum ratio $n1 oùk èpectoì
“Hpa (p. 200, 20), quam apud Aristonicum frustra quaesiveris, e verbis
(p. 201, 3): eicì dè tf “Hpa, ei aì pù vov Teprrva, dA’ oùv Ye yapac
mepimontixà tà Neybueva, id agentibus, ut mpoavaxeparaiway paullo
ante commemoratam eo loco haud inepte legi demonstrent, orta est.
Etiam quod in schol. 2 594. 95 ut &0erficewc causa affertur, mic dè
duicer TO drotavévmi (p. 277, 11); de qua rectissime Hiller p. 115, e
verbis lin. 15 duicer dè dmogavévmi di’ Èvrapiwy eic aUtdv drwvwy,
quae cum ipsa quaestione fortasse non cohserent, petita esse potest.
Accedit, quod ex ea quam hic proposuimus sententia explicatur, qui
factum sit, ut de loco Y 824. 25 quaestiuncula adsit codicis B usi-
tato exordio praedita (diù Ti mpoxpiver Afavtoc;), cum cod. Victor. de
eadem re haud multo melius agens incipiat: &0ereî ’Apfcrapyoc, &to-
mév TÉ gnew Îiwpevov tiv ÈxBpav Atopridovc érépav alpe mpòc
Alavta crac xtÀ. (ut Bekk., cf. Ariston.), atque ita demum intelle-
gitur, cur ad Odysseam, cuius quaestiones ex iisdem unde Iliadis pe-
titas esse fontibus nemo sanus negaverit, unum!) scholium (w 218)
exstet iis de quibus hic agimus aliquatenus simile: fontes nimirum
iidem, excerpentium et transcribentium manus aliae.

Quod si enumeratio causarum atheteseon in his scholiis obvia
non Pio aliive lytico, sed — ut breviter dicam — scholiastarum
Iiadis alicui tribuenda est, cum ab aliis haec scholia quaestionibus
discrepare non tanti, quanti primo adspectu videtur, momenti sit, tum
causa non adest, ut cum Hillero Pii potissimum et doctrinam et ra-
tionem ea exhibere dicamus.

1) Schol. enim HQU x 240 ex Aristoniceis et e quaestione conglutinatum est.

Pars quarta. 437

Adsunt enim haud ita paucae quaestiones usitata forma
praeditae, quae Aristarchi aliorumve proscriptionibus re-
spondere videantur, velut praeter © 39. 40 (X 183, edit. p. 116,
20), ad eorum scholiorum, de quibus hic agimus, formam accedentem,
B 82 (p. 25, 24) coll. Ariston. B 76, inter alias versuum 76—83 athe-
teseos causas afferente Bn eUndec TÒ eimeîv eì pév TIC TÒv Sverpov
diioc Evicme, peddéc xev paîpev: où Yàp karà diapopàv oi
duvatwtepor dindeîc dveipove dpòav, vel F 19 (p.51, 9, ubi e cod. A
mpoxadeîta m&vtac Toùc dpicrove edere debui) coll. Ariston. h. l.,
vel Z 433 sqq. (p. 103, 17): où mpérovta pèv tà Tfic Umo@mane Yuvai,
uni certe e causis ab Aristonico allatis (871 dvoikeror oi A6ror TA
*’Avòpopdxn xtÀ.) respondens. Conferantur etiam schol. 6 284 (p. 122,
25), A 515 (p. 165, 9), T 389 (p. 238, 20) cum iis quae ibid. attuli
(postremo loco addere debebam, sec. Aristonicum v. 388 — 91 obelo
notatos fuisse), schol. ET Z 244 cum schol HQ ibid., schol. HQ
x 329 (et HQUT x 240, cf. p. 436, 1) cum schol. H x 329, sec.
Dionysium Sidonium versum inter spurios fuisse habitum afferente;
quibus accedat denique schol. Vict. (f. 63°) A 55, quod in editione
nostra perperam omissum in Addendis totum dabitur, athetesin Aristar-
cheam (St: tiv xdpiv avalvouciv, ei xaì pù mpodendeic divatai TOÙT
èxew), quam ab usitato illo fntéov dè 8 xtÀ. incipiens diluit, his
quidem verbis afferens: [ueioî vel avaAver, quod excidit] tiv ydpw,
pnceiv, ei did TobTo didwciv éxodca, STI Kai dxovenc dè Zeùc divarar
Aafeîv.

Quod si in his quaestionibus grammaticorum qui Aristarcho ob-
locuti sint doctrinam latere consentaneum esse dicis, confirmabitur
quadam tenus haec suspitio ea re, quod de locis l 19 et Z 433 sqq.,
de quibus quaestiones nunc quoque adesse modo vidimus, Deme-
trium Ixionem in libris mpòc tàc eEnviicerc (AT 18) et mpòc toùc
rigernuévovc (A Z 437), de altero fortasse etiam Callistratum in
libro mpòc tàc dberiicerc (A Z 434, cf. p. 428, nisi de editione eius
haec intellegenda, v. Sengeb. diss. I, p. 66) egisse constat, etsi quid-
nam contra Aristarchi horum versuum proscriptionem protulerint
nescitur.

Ex altero autem quaestionum Anti-Aristarchearum genere, quas
ex iisdem atque id, de quo modo egimus, pendere posse fontibus,
ita quidem ut causae atheteseon perspicuitatis causa in fronte iis
aliunde sint additae, effecimus, cum una quidem (M 175) Pium
auctorem nuncupet, quamvis multa ex eodem petita in iis (ut etiam
in altero illo genere) latere concedamus, omnia ex eo uno petita esse
praefracte negamus; e forma enim qua haec scholia utuntur peculiari
communem effici non posse fontem supra docuimus. Neque sine
momento est, quod in iis quae contra Aristarchi versuum O 56—77

Scimanzr, Porphyr. Qu. Hom, 29

438 Capitis tertii

proscriptionem et in scholiis et ab Eustathio proferuntur, quae quin
ex uno eodemque fonte pendeant dubitari nequit, non solum utroque
loco pauea quaedam leguntur quae altero desiderantur, sed etiam
difficultas v. 63. 64 (pevrovrec d’ év wnucì rrodurAfiai mécweiv TTnXet-
dew ’Ax1Afioc) diverso modo solvitur (in schol. quidem, p. 201, 5:
àvtì toÙ dengfivar ’AxiMAéwc, ap. Eustathium, p. 201, 18 edit. nostr.: $n1
uÒù xwiudévtec oi Tpiec èveppipav dv ToÙc ’Axaroùc Taîc toÒ ’AxiMAéwc
vauci, diò xaì doxodav Ewc kai eic'aòtàc pureîv oi "Ayaroî). Unde con-
cludi posse videtur, satis amplam exstitisse solutionum contra Aristarchi
èBeAicuovc prolatarum collectionem, e qua et Eustathii scholiorum codex et
scholium de quo agimus hauserint; neque illud enim neglegendum est,
ipsum Eustathium profiteri, toùc èEnyntàc Avcerc aELoA Grove èxTIBÉva1, quas
brevissime a se proferri (p. 1006, 13). Atque clarissime duae dif-
ficultatis cuiusdam quae in schol. Vict. O 147. 48 afferuntur explica-
tiones (v. p. 202, 17 oi dè xtA.) demonstrant, non unius cuiusdam
afferri solutiones. Quid, quod ipsum illud è MaXiwrtnc Znvédo-
toc Eustathii p. 1006, 2 (edit. p. 201, 13), quamvis errori sine dubio
debeatur') recteque a Duentzero deletum sit, vestigium quoddam so-
lutionuam a Zenodoto minore (v. p. 430) propositarum servasse
videtur. Mirum enim profecto est, Eustathium, qui Zenodotum
ilum maiorem tot locis (v. La Roche, Hom. Txtkrt. p. 160) recte
attulerit, hoc uno loco pro eo hominem haudquaquam pari in vulgus
fama florentem invexisse; sed facillime res explicabitur, dummodo
ponere liceat, eum, cum in fontibus quibus usus est (Apione et Hero-
doro et toîc éEnyntaîc) utrumque habuerit allatum, Ephesium quidem
inter òReMiZovtac, Mallotam inter \vovtac, inde sua excerpentem unum
cum altero confudisse.

Sed hac quidem de re utcumque iudicabitur, summi certe’ momenti
est, e quaestionibus versus Aristarcho suspectos tutantibus, quae qui-
dem forma illa plurimis variorum generum quaestionibus usitata in-
dutae sint, codicum auctoritate tres (0 39. 40, Z 433 sqg., T 389),
quibus alias ab causas (v. p. 426) quarta Z 244 accedat, Porphyrio?)
esse tribuendas. Cui qui ceteras, quae (velut ll 19) eandem rationem
sequantur, item tribuerit, facile assentientes habebit. Eodem autem

1) Eosdem enim versus (65-77), de quibus acutissime iudicantem hunc
Zenodotum Eustathius inducit, secundum schol. A Zenodotus (Ephesius sine
ullo dubio) oéò’ 3\wc £rpapev, quibus verbis schol, Vict, eandem, quam Eust.
attulit, prologi Euripidei comparationem subiunzit, quae quin eidem gramma-
tico debeatar dubitari nequit (cf. spr. p. 432).

2) Apparet, non recte Hillerum (p. 97) negasse, Aristarchi atheteses a Por-
phyrio respici. Ex iis autem, quae ibidem, ut sententiam suam probaret, attulit,
v. A 139 cum quaestione non cohaeret, schol. A 222 Porphyrii non est; versuum
autem Y 259sqq. difficultas diu ante Aristarchi tempora animos advertit, ita ut
facillime neglegere hunc Porphyrius potuerit.

Pars quarta. 439

modo de altero illo genere, quas Hiller Pio tribuit, iudicandum vide-
tur, quippe quae, si a priore singularum parte, quam ab excerpentium
aliquo grammaticorum esse additàm effecimus, discesseris, a reliquis
non nimis discrepent. Quod enim Hiller contra originem omnium earum
Porphyrianam, quam in paucis quibusdam statui posse non ne-
gavit (p. 96), protulit, nullam scilicet earum ab altera codicis B manu
scriptam esse aut in Leidensi aliove huic simili codice ad Porphy-
rium nominatim referri, cum unam hane causam cum altera artissime
cohaerere ex iis quae p. 365 persecuti sumus appareat, tum ipsum
illud, quod a plurimorum scholiorum e Porphyrii opere pendentium
forma eo quem supra diximus modo discrepant, optime inde expli-
catur, quod omnes (praeter eas quae Victor. debentur) a priore
cod. B manu scriptae sunt, quam, cum plurima habeat Porphyriana,
ab ipsius auctoris ratione multo longius quam alteram abesse, capite
quod sequitur docebitur.

Pugnat autem pro Porphyrio eorum quoque, de quibus h. 1.
agitur, scholiorum auctore cum ea res quod loci Z 234, ubi
quaestio adest nominatim ad eum relata (p. 96, 8), in scholio ita com-
parato, ut ex ampliore quae olim adfuerit quaestione excerptum esse
videatur, Pii solutio') affertur (p. 98, 8), tum illud, quod difficultatis de
v. 92 594. 95 iam a Platone motae (v. ad p. 277, 10), quam Aristar-
chus amplexus esse videtur (v. Ariston.), solutio, quam propter
Aristot. poet., p. 1461 a 1—4, e Peripateticis dixeris fluxisse, Pro-
clo nota fuit (v. p.410, 1), quem Porphyrii solutionibus usum fuisse
effecimus. Neque enim quicquam obstat, quominus in quaestionibus

‘ quibusdam solutiones contra vituperia et philosophorum et grammati-
corum his quidem adstipulantium prolatas fuisse dicamus.

Quod si recte ita ab Hillero dissentimus, ut Pii poetae contra
Aristarchum defensiones in scholiis ab illo congestis, aliorum tamen
lyticoram solutionibus intermixtis, inesse non negemus, sed ipsa illa
scholia e Porphyrii Qusestionibus Homericis fluxisse contendamus,
una causa, quae illi exstitit, ut Callistrati, Zenodoti Alexandrini, De-
metrii Ixionis &roxoyiac in scholiis illis latere posse negaret (‘wer
mbchte glauben, dass in der jiingeren Scholiensammlung so alte Gram-
matiker benutet scien’), concidit. Neque enim minus veri simile hos
quam ceteros quos antea effecimus auctores Porphyrio praesto fuisse.
Sed fatendum est, de ipsius Porphyrii harum quidem solutionum
fontibus non aeque atque in superioribus huius capitis partibus certa
effici posse; neque enim constat, ipsine quos attuli id genus solu-

1) Utrum ex eodem libro Anti-Aristarcheo an e commentario Iliadis (in
Odysseam certe commentarium eius Et. M. 821, 55 nominatim affert} hausta sit,
non diiudico. Schol. © 147 et 298 (hoc quidem edit. p. 250, 9) magis commen-
tarium redolent. Pius commentator ap. Serv. errori debetur; cf. p. 852, 2.
29°

440 Capitis tertii

tionum auctores an opus quoddam collectaneum inde congestum
— ut in reliquorum generum solutionibus — ab eo adhibitum fuerit.
Quid, quod neque desunt scholia quaedam brevissima Aristarchi pro-
scriptiones impugnantia, de quorum origine gravior quam de multis
eiusdem ambitus aliis dubitatio oriatur necesse sit. Etenim cum vel
schol. A_X 329 doceat, fuisse, ubi etiam Aristonicus Aristarchi ratio-
nibus defensiones tùv &moioyovpévwv opposuerit, quamquam aliquid
certe ea re assecuti sumus, quod nullum huius codicis scholium iis, de
quibus hic agitur, simile recepimus, concedendum tamen est, etiam in
ceterorum codicum scholiis hic editis huic quidem, quod modo attuli,
quam iis, quae e. c. 0 185, M 175, O 55 edidi, similioribus inveniri
posse, quae Porphyrio non debeantur. Sed in re tam incerta, quae
vereor ut umquam certum ad finem perduci possit, ne temere agerem,
ea codicum BLLp Viet. scholia, quae, quamvis brevissima sint, plures,
id quod proprium est quaestionum Homericarum, solutiones s. atheteseon
refutationes exhibeant, non secludenda esse existimavi. Priorem
autem multorum, de quibus hoc capite egimus, scholiorum partem
(&0erobvta1 Bn KTÀ.), quamquam Porphyrii non esse mihi persuasum
est, propterea non omisi, quod in plerisque scholiis, in quibus de
ipsius Porphyrii verbis restituendis desperandum est, ultra grammati-
corum, qui opus eius excerpserunt, recensiones progredi non possu-
mus (v. cap. IV extr.).

Restant denique pauca de hominibus quibusdam dicenda nulli
earum quas constituimus lyticorum classium inserendis, Lysania,
Hephaestione, Hermogene, E quibus Lysanias Cyrenaicus,
quem scholia Porphyriana | 378 et TT 558 afferunt, eam unam ob
causam hic dicendus est, quod in schol. Eur. Andr. 10 (IV, p. 124,
11 D.) ut &ropiac cuiusdam auctor inducitur; sed cum non constet,
utrum Homero sive impugnando sive defendendo similia praestiterit,
sed obiter, de aliis rebus agens, ea quae attuli proferre potuerit, non
magis huc pertinet, quam ii grammatici, qui, quamvis in solutionibus
afferantor, inter lyticos tamen numerari nequeant. Idem in He-
phaestionem cadit Alexandrinum (Suid.), Veri imperatoris prae-
ceptorem (Iul. Capit., Ver. 2), quem Suidas Tparixòy et xwpudv
aropnudtwv \bcerc scripsisse docet; quae enim scholium M 127
Porphyrianum ex eo affert sine dubio e libro mepì tùy èv row
paci tapaydv (Suid.) petita sunt.

Hermogenes autem, quem èv td mepì tùv e’ mpofAnudtwy
de loco ® 363 egisse schol. B et Vict. ibid. (p. 253, 7), quod quin
Porphyrii sit dubitari non potest, perhibet, sine dubio medicus
est Smyrnaeus, cuius laudes inscriptio sepulcro eius incisa praedicat
(C. I. G. II, 1, n. 3311, p. 768):

Pars quarta. 441

‘Epporévnc Xapidijuou intpeinv avarpàayac
éntà èrì éBdoprikovi” ÈtecIV Kai Ycarc èmì RUBiorc.

cuvérpaye dè Buphia latpxà pèv oZ'!),

fctopixà dé, mepì Zuipvnc a' p,

mepì tfic ‘Ouripov cogiac a’, xaì tatpidoc a’,

’Aciac xticewv a’ F' KTÀ.,
quo de Hermogene, cuius aetas incerta, videndus Boeckh l. c., qui
etiam de Hermogene Hadriani medico (Dio Cass. LXIX, 22) men-
tionem iniecit. Difficilior est quaestio, quo modo titulus operis a
Porphyrio commemorati sit intellegendus. An Zenonis Cittiensis
mpopAnuétwy ‘Ounpixòv BIBNia e’ spectantur? Quod si verum esset,
congrueret quodam modo cum libro in inscriptione commemorato repì
tfic ‘Oufipov cogiac. Sed nihil affirmo.

Caput quartum.

Jam perlustratis omnibus, quicumque poetae contra varias crimi-
nationes partes tutati erant, itinere longiore paullo neque tamen in-
fructuoso confecto, eo, unde capite secundo extremo digressi eramus,
redimus. Itaque, ut quod demonstravimus, Porphyrio interce-
dente superiorum lyticorum solutiones in scholiorum
utriusque carminis quaestiones pervenisse, cum in aliis
certum esse contendamus, in aliis veri simile esse, esse etiam ubi
minus certum videri possit largiamur, tantum certe effecimus, prae-
ter Porphyrium neminem posse nominari, cui quaestiones
suas scholia?) debeant. Quid, quod codicis Veneti A, cuius in scholia
Inmpérwv quorundam superioribus temporibus institutorum notitia
non solum per Porphyrium (v. p. 339), sed etiam per Aristonicum
(v. p. 440) et Nicanorem (= 1, fortasse etiam IT 365) pervenit,
ipsa quae exhibentur Znthiuata — brevissima quaedam scholia ad
quaestionum formam accedentia, velut O 193 (p. 70, 17—19 D.),
@ 97 (p. 274, 1-3 D.), ipsum X 329 excipio — non est cur ad
alium quemquam praeter Porphyrium, cuius multa in hoc quoque
codice inesse constat (v. p. 446), auctorem referantur. Ergo, ut hunc
quidem codicem paullisper mittamus, quod antea pronuntiavimus
(p. 367), in codicibus Veneto B et Leidensi huiusque similibus plurima
latere Porphyriana, quae, quamvis rationes quales ibi attulimus afferri

1) Recte ex of' ita correzit Boeckh,
2) Eustathium contra, de quo infra plura afferentur, etiam Plutarchi
Quaestionibus convivalibus usum esse, supra (p. 377, 1) vidimus.

442 Caput quartum.

non possint, huius esse pro explorato haberi possit, id ita iam ampli-
ficare licebit, ut dicamus, omnes quaestiones in iis codicibus
occurrentes, nisi certae causae adsint contrarium pro-
bantes, pro Porphyrianis esse habendas. Idem fere in co-
dicum Veneti A et Lipsiensis et plerasque cod. Victoriani quaestiones
cadere paullo infra apparebit.

Sed quoniam minimam omnium quae adsunt quaestionum partem
Porphyrio capite quod antecedit vindicavimus, ne nimium ponere
videamur, tenendum est, pro miserrima qua pleraeque quaestiones
utantur forma plurimis locis nomina et èvctatixòy et Autix®v sine
dubio excidisse, ut quid contra philosophos, quid contra sophistas,
quid e grammaticorum cenantium vel otiosorum argutiis proferatur
discerni nequeat. lam cum convertisse varias earum solutionum col.
lectiones in usum suum Porphyriùm constet, unius autem Zoili, ut
certissima quaedam afferam, èvvéa A6Yovc contra poetam, Aristotelis
sex libros eius defendendi causa scriptos fuisse sciamus, vel ex his
operibus — ut alia quorum ambitum ignoramus taceam — quam
plurima in scholiorum Porphyrianorum aut &ropiaic aut Aiceciv latere
existimanda sunt, excerpentium iniuria adeo decurtata, ut numquam
futurum sit ut ipsis auctoribus suis vindicari possint.

Sed, credo, facile assentientes habebimus, quod quaestiones do-
etrina quadam aut ambitu haud spernendas, praesertim quae cum
earum, quas superiore capite Porphyrio vindicavimus, ratione quodam
modo congruant, quamvis codices non addicant, ei ipsi tribuimus; sed
multo difficilius multi sibi persuadebunt, haud parvum numerum mi-
sellarum quaestiuncularum hoc nomine, per se ipsum saepe parum
laudabili, vix dignarum recte ad eundem referri, praesertim cum in-
credibile sit, tot res pusillas admodum inter se variantes a Por-
phyrio in opere illo, quamvis amplissimum fuisse ponatur, pertracta-
tas fuisse.

Sed quaestiones exigui esse ambitus neque ullius fere
momenti obstare nequit quin ad Porphyrium referantur, dummodo
memineris quam miserum in modum transformatae plurimae sint quae-
stiones, quae, cum, unde excerptae sunt adsint longe ampliores
neque spernendae nonnumquam doctrinae, a Porphyrio abiudicari
nequeant. Ut ex amplissimo numero paucas tantum afferam atque
eas quae quaestionum formam non abiecerint, conferantur quaestiun-
culae quas ad B 257. 478, l 16. 315. 441, Z 116. 129, © 1. 323,
= 304, C 192, T 108, Y 259, ® 343, Y 269, Znt. 1a’ infra textum at-
tulimus, cum amplioribus illis unde excerptae sunt, vel breviores illae,
quas e, c. A 420, B 73, K 447. 561, = 434, O 701, TT 558 in tertum
recepimus, cum longioribus quibus eas, ut ex eodem fonte petitas,
subiunzimus, Quod si tibi finges, ampliores illas intercidisse, quod

Caput quartum. 443

si factum esset, breviores harum instar nobis esse deberent, concedes,
quod tot locis misellae tantum futtilesque quaestiones adsint non esse
causam, cur e Porphyrii opere eas fluxisse negemus, praesertim cum
haud paucse vix meliores nominatim ei tribuantur. Minime igitur
mirum, quod ad libros quosdam, velut NOTI, ubi meliorum et amplio-
rum quaestionum copia multo exilior — id quod casui tribuendum
videtur — suppetit, quaestiuncularum levissimarum seges multo quam
in ceteris uberior in textum recipienda fuit.

Neque vero Porphyrius — ut ad alteram quam h. l. tetigi rem
transeam — existimandus est de rebus maxime variantibus tot quae-
stiones edidisse, quot nunc quidem in codicibus quaestiones vel scholia
ex iis derivata leguntur. Eum contra morem secutus est, ut quae-
stionibus longioribus plurimas res complecteretur. Probatur haec res
non solum Znmnuétwv Vaticanorum numero longe maiore, quae sin-
gula afferre supervacaneum est, sed etiam quaestionibus quae unis
scholiorum codicibus debentur, velut- B 212, M 16. 154. 236. 315,
Z 129. 200, © 5, | 90 et TT 68 (v. ad p. 209, 10), = 275, TT 83. 152.
C 128, Y 638. 39. Pleraeque vero, dum utriusque carminis codicibus
adaptantur variarum manuum transcribentium aut excerpentium ope-
ram expertae, in varias partes vel particulas dissectae sunt longo
saepissime intervallo diremptas, ita ut de rebus levissimis quas in
transcursu tantum, de gravioribus agens, Porphyrius commemoraverat,
nunc quidem data opera quaesivisse videatur. Quid rei sit iterum
Vaticana Znmuora quaeque ad ea attulimus monstrabunt, monstrabit
schol. A 225, ubi cod. *B unum quidem scholium exhibet, sed verbo
àropia (p. 10, 16) in duas iam quasi partes dissectum, cod. Lp prio-
rem partem abiecit, altera retenta; monstrabit etiam e. c. schol. Z
139 cum haud exiguo scholiorum inde excerptorum numero, quae
textui subiecimus. Et dubito an satius fuerit A 846. 47 (p. 170, 16 sqq.)
codicem A, ea quae in codice L in tria scholia redacta sunt uno
scholio comprehendentem, sequi (cf. Add. ad h. l). Alia id genus
scholia ‘in codicibus separata, ubi certae satis adesse videbantur ra-
tiones, ipse una edidi; sed in plerisque praestare visum est coniecturis
persuadendi vi carentibus abstinere.

Neque tamen negari potest, fieri potuisse, ut quaestiunculae non-
nullae atque eae potissimum quae de rebus pusillis verisque difficul-
tatibus carentibus agant, non e Porphyrii opere collectaneo excerptae
sed aut ex aliis posterae aetatis collectionibus petitae cum Porphyria-
nis componerentur aut in earum similitudinem ex aliis scholiis trans-
formarentur. Sed Neo-Platonicorum vestigia in quaestionibus
per Homeri codices traditis non adesse, supra (p. 408 sqq.) iam vidimus;
inferioris autem aetatis quaestionum, si quae umquam fuere, collectio-
nes — at nulla earum memoria exstat — non potuerunt nulla tem-

444 Caput quartum.

porum, quibus ortae erant, sive in verbis sive in rebus quas affere-
bant, vestigia relinquere. Quae frustra quaesiveris. Nullam e. c. in
quaestionibus sacrorum Christianorum, nullum — id quod pluris fa-
ciendum, nam etiam Eustathium archiepiscopum parcissimum in illis
commemorandis fuisse constat — usus loquendi inde pendentis '),
nullum Byzantinorum frigoris vestigium. Ieiuna quam plurima sunt,
multa vulgaria, nonnulla prava, nihil tamen quod posterae potius
aetatis inventa quam excerpentium aut de iis quae legerant referen-
tium manus male sedulas prodat. Sunt nibilo tamen minus quae-
stiones a reliquarum et ratione et forma adeo discrepan-
tes, ut Porphyrio tribui nequeant, sed ab eorum aliquo,
qui scholia excerpebant vel transcribebant compositae
aut, ut paullo ante significavi, ex aliis scholiis transformatae
esse videantur. .

Qua de re ut aliquatenus iudicium constare possit, quoniam du-
bitari nequit, quin in talibus quaestionibus, si codicibus debeantur,
quorum scholiis sine ullo dubio Porphyrianis minor quam ceterorum
codicum sit auctoritas, eam ipsam ob rem maior sit adhibenda cautela,
ante omnia quaestio de Homeri codicum in Porphyrianis
auctoritate, antea, quia investigandum erat, quibus fere terminis ea
scholia circumscriberentur, delibata potius quam pertractata, denuo
suscipienda et iis etiam codicibus, quos illic consulto negleximus, in
censum vocatis amplificanda est.

Profecti igitur a codicis Vaticani ut unici certi fundamenti quae-
stionibus, effecimus longe plurimas earum et uberrimas iis scholiis
contineri, quae altera codicis Veneti 453 (B) manus margini
appinxerit. Ea tamen re ab illis hae differunt, quod e codice aliquo
fluxerunt, in quo ad commentarii iam instar variis Iliadis locis ad-
scriptae erant, cum Vaticanae ad Porphyrii operis, quod carminum ‘
Homericorum ordinem neglererat, formam genuinam propius acce-
dant, quamquam in his quoque inesse quae male decurtata aut prave
mutata sint negari nequit (cf. p.346). Sed cum scholiorum *B prae-
stantia etiam ea re appareat, quod reliquarum quaestionum longe
optimae doctissimaeque, e quibus multas aliorum codicum auctoritate
constat Porphyrii esse, iisdem continentur, in quibus haud sane mul-
tum verendum est ne post illius demum tempora ortae lateant?),

1) Qui enim in cod. T Odyeseae in schol. f 152 e quaestione 12’ excerpto
(v. p. 320, 20) occurrit diyioc ToXbpnpoc (!) tarpissimo errori debetur;. Vatica-
nus enim coder recte dropà moAùgnpoc habet, Quod praeterea afferri potest,
in quaestione O 56 sqq. v. éurirtev usum afferri unis praeterea LXX usitatum
(v. ad p. 201, 5), contra Porphyrium non pugnat; cui cognitos illos fuisse vel de
Antr. Nymph. c. 10 docet (cf. Bernays, Theophr. de pietat., p. 143. 154).

2) De rebus nonnullis barum quaestionum aliunde illatis infra (p. 471)
dispudabitur.

Caput quartum. 445

non desunt in ipso illo codice ab eadem manu scriptae quaestiones
longe minoris et ambitus et doctrinae, quarum de auctoritate quam
maxime ea conferenda, quae p. 442 attulimus. Apparet enim, non ex
una, sed e duabus certe, si non pluribus, recensionibus quae-
stiones quae scholiis *B continentur pendere. Etenim cum
non solum haud paucis locis scholia ibi adsint ex iis, quas nune quo-
que in eodem illo codice vel in Vaticano legimus, quaestionibus sine
ullo dubio excerpta (exempla plurimae huius editionis paginae sup-
peditant), sed etiam de versibus nonnullis duas quaestiones ab eadem
manu scriptas habeamus'), plerumque breviorem alteram, alteram ver-
bosiorem, ita comparatas ut una ex altera derivata esse nequeat, ex
eodem fonte non pendere non possint, sequitur, scholia *B e co-
dice haec omnia accepisse (x dico), in quem et scholia ad
ipsius Porphyrii quaestiones plurimum accedentia et
epitome eorum transiissent. Pleraque enim certe eorum non
ab eo qui scholia *B exaravit in epitomen esse redacta, inde apparet,
quod eadem etiam in aliis saepe codicibus, qui e Veneto B non ex-
scripti sunt, leguntur; nonnulla tamen hune ipsum ex uberioribus
quaestionibus excerpsisse consentaneum est.?)

Quod si, ut de ceterorum Iliadis codicum in Porphyrianis aucto-
ritate iudicium formetur, primum quidem scholia eorum cum scholiis
*B comparabimus, simul nonnumquam ad ea scholia recurrendum
erit, quae eadem manus, dum denuo codicem perlustrat, rubris si-
gnis appositis ad textum relata addidit (**B). Cum enim eidem
librario qui scholia *B scripserit haec scholia deberi post Hillerum
(Annal. philol. XCVII, p. 801 sqq.) ipso codice collato nobis quoque
certum esse visum sit (cf. Ind. philol. IX, p. 608), ex eodem fonte
unde reliquas quaestiones petiverit eum has quoque transcripsisse —
id quod contra Hillerum (p. 804) moneo —, vel inde elucet, quod
quaestio de v. A 548 et 558 instituta, quae f. 152° ad v. 548 inter
scholia *B legitur, im pagina quae sequitur (f. 153*) eadem rubro
signo apposito ad v. 558 relata est, vel inde quod altera fere pars
eorum, quae *B ad E 7 adscripserat, verbo paene tenus ad A 596
inter scholia **B legitur; quod oscitantiae cuidam deberi facile librario
condonandae mirum profecto non videbitur; si comparaveris, eundem
idem prorsus scholium nigris, quibus plerumque utatur, signis ap-
positis ad versum et Z 92 et Z 273 retulisse (cf. Ind. phil., p. 609).

1) E. c. A 420, B 8, l 164, 236, 365, Z 234 (p. 96, 8 et p.97 14),01(v.
ad p. 112, 1), K 561, M 10,25, = 434, quibus addendae quas e. c. 98, A 491,
K 494, E 434 (p. 200, 2), 16 ex aliis codicis locis petitas cum quaestionibus
h. l adscriptis composuimus,

2) Hunc in modum e. c, schol. *B N 470 (edit. ad p. 303, 9) propter verba
mpoéypaya dè tà rrepl ToÙtOv mAatitepov accipi potest,

446 Caput quartum.

Scholia igitar ab altera codicis B manu scripta, sive nigris sive
rubris signis ad textum relata sunt, plurima certe in codice Leidensi
eiusque similibus legi, supra satis demonstravimus (cap. II); quibus
codicibus accedunt non solum Lipsiensis 1275 (de quo vid. praef.
p. VII), quamquam inde a libro Z vix ulla id genus Porphyriana
habet '), sed etiam Venetus 454 (A), codex ille scholiis Aristonici,
Didymi, Nicanoris, Herodiani servatis aliquanto sane maioris, ita ut
ceteri cum eo ne comparari quidem possint, in rebus Homericis

* auctoritatis. In hoc igitur codice cum ex iis quas codex B inter

scholia ab altera manu scripta habet quaestionibus hae?) legantur:
A 52, l 16 (p. 51, 9— 16). 154 (p. 57, 4). 365 (p. 64, 6—8 et 13
—17), A 2 (p. 68, 19—24). 88 (bis), E 20, | 226. 617, A 548. 611,
M 200, N 20. 521, = 74. 109. 147. 246, IT 73, P 698, Y 269 (edit.
ad p. 244, 9), © 1 (ed. p. 200, 3). 443, X 397 (ed. p. 268, 4). 447,
apparet Porphyriana, quamvis breviora pleraque sint, haud spernendae
auctoritatis in eo quoque adesse. At sunt in ipsis codicibus A, Leid.,
Lips. plurimae quaestiones, marimam quidem partem breviores, quae,
cum scholia *B eas non habeant, ex alio quodam fonte fluxisse existi-
mandae sunt. Quarum quidem quaestionum cum quam maximus nu-
merus (codicis A quidem paucissimae) etiam inter Victoriana scholia
et scholia codicis B a priore manu scripta legantur, quae scholia
quaestiones iis quos modo nominavi codicibus cum scholiis *B com-
munes non habent, ad codicum B et Victoriani in Porphyrianis auctori-
tatem iam nobis est transeundum.

In ipso igitur codice B easdem, quas altera manus postea
addiderit, quaestiones a priore manu exaratas non ex-
stare, reputanti eum qui illas scripserit horum semper scholiorum
rationem habuisse (v. e. c. A 300, A 636. 37), neque eadem nisi forte
per neglegentiam additurum fuisse, per se ipsum patebit. Gravioris
momenti est, quod scholiorum utriusque classis indoles ipsa et
consilium diversa sunt. Quod enim supra (p. 364.65) vidimus, quae-
stionibus Vaticanis cum scholiis Veneti B a priore manu scriptis
eam intercedere condicionem, ut integrae in iis non legantur, sed
aut fragmenta tantum aut ipsae in aliam formam, et breviorem qui-
dem, redactae ibi adsint, idem in eadem scholia, in quibus plurima
praeterea latere Porphyriana et supra (p. 365) docuimus et paullo
infra pluribus demonstrabimus (p. 448), cum quaestionibus ab altera
manu ex alio quodam codice postea additis comparata cadit. Etenim
paucissimis quibusdam exceptis, velut N 643 (edit. p. 84, 24) coll. E

1) Praeter X 397 (edit, p. 268), quod, ut omnia inde a versu P 39, a manu
recentiore seriptum est (v. Hoffmann, Il. XXI et XXII, p. 48), unum schol. M 200.

2) M 10 (p. 171) omitto, quoniam ab alia manu atque ea, quae reliqua
scholia scripsit, exarata est.

Caput quartum. 447

576; ® 363 coll. B 423 (edit. p. 252, 22), quaestionam B ea est
ratio, ut e recensione quadam Porphyrianorum pendere videantur
id potissimum agente, ut singuli versus brevibus scholiis
ex uberioribus quaestionibus, servata plerumque ipsa quae-
rendi forma, excerptis illustrarentur, cum alterius manus id
fuerit consilium, ut maxime quidem quaestiones ad ipsam cuius Por-
phyrius auctor exstiterat formam prope accedentes transcriberet,
quamquam eandem nonnumquam etiam ex epitome quadam hausisse
paullo ante vidimus (p. 445). Quod enim A. Roemer in recensione
fasciculi huius editionis prioris (Ann. philol. 1881), p. 8, posuit, plu-
rima quae altera manus adiunxerit scholia tantum abesse, ut nihil nisi
Porphyriana contineant, ut alias etiam res addiderit, quas prior, cuius
scholia longioribus illis integriora habenda essent, recte omisisset,
accipi nequit. Ut enim paucis quibusdam locis rem ita se habere posse
largiar neque negem de *B © 70 additamenta experto Roemerum rectum
vidisse (cf. p. 470), in universum tamen rem spectanti prorsus contrario
modo iudicandum esse apparebit. Nonne pro scholiorum *B auctoritate
vel ea res pugnat, quod Vaticana zetemata omnia fere et integra quidem
in iis occurrunt, cum prior manus cum iis comparata nihil nisi pu-
silla quaedam et’ sine ullo dubio inde excerpta habeat? Num in ce-
teris quaestionum libris (Vaticanus quidem codex se primum prae-
bere profitetur) Porphyrius ab eo more, ut orationis genere verbosiore
uteretur, descivisse eristimandus est? Nonne hac ipsa re scholiorum
*B quaestiones se commendant, quod multae inter eas Vaticanarum
ambitum et multorum verborum studium aequiperant, cum scholia B
iis ipsis locis brevissima sint verborumque parcissima? Nonne quod
in amplioribus illis scholiis res quaedam occurrunt, quae aliorum scholiis
e. c. Aristonici similes sunt, auctoribus quibus Porphyrius usus est
explicatur? Velut, quae Znr. Vat. xe' init. (p. 233, 3) de Aristarchi
loci difficillimi interpretatione legantur, eadem fere schol. A (v. annot.
ibid.) habere, minime mirum est, cum uterque locus ex Alexandro
Cotyaensi, Dionysio Sidonio uso, pendeat. Quid, quod ipse in Znt.
Vat. n° nominatim testatur (p. 293): oitwc éEnyicavto Kai ci ’Api-
ctdpyero1r Aérovtec xTÀ., ubi si quis haec ab eo propterea abiudi-
* care vellet, quod in codice Veneto A in scholio Didymi (v. annot.
1. c.) eadem fere legantur, egregie sane falleretur: usus contra est
* Didymo Porphyrius, ut etiam Nicanore (v. ad C 509, p. 229, 20;
ibid. v. 591) et Aristonico (cf. p. 470), fortasse etiam Herodiano,
neque enim neglegendum est, opus illud Homericum ex horum libris
contextum, unde scholia A pendent, Porphyrii aetate iam fuisse constitu-
tum (v. Lehrs, Ar. p. 30). Erravit autem sine dubio Roemer (p. 12),
cum prima verba scholii B 88: tò véov èpyopevdwv — eiànAovge,
quae Vaticanum quoque codicem praebere neglerit, Porphyrii esse

448 Caput quartum.

negavit, Aristonici esse contendit; qui si verum vidisset, etiam quae
in Znr. Vat. it” de v. dccépevoc et xpijruov leguntur in suspitionem
vocari poterant, quoniam eadem fere Aristonicus habet.!) Sed res ita
potius se habet, ut inter eos qui B 88 verbum véov pro vewcti ac-
cepissent Aristarchum, quem plurimis praeterea locis respexit,
Porphyrius comprehenderit, ita ut eadem fere apud Aristonicum
legi consentaneum sit.

Ergo, ut largiamur, esse ubi in scholiis *B cum Porphyrianis
aliena coaluerint — quod haud scio an in nullo codice non factum
sit —, inde tamen proficiscendum esse iudicio de utriusque manus
quaestionibus ferendo contendimus, ut alteri, quae longiora scholia
cum Vaticanis partim quaestionibus congruentia scripserit, primae
partes deferantur.

Largissimam vero Porphyrianorum segetem etiam in
prioris manus scholiis inesse, facillime apparebit. Etenim si
concedetur, scholia quaestionum forma induta quae altera exhibeat e
Porphyrii opere fluxisse, quam plurima manus prioris, quae sine ullo
dubio ex iisdem quaestionibus excerpta sunt, non possunt non eidem
vindicari auctori. Idem in ea cadit scholia, quae ex iisdem quae-
stionibus, quas *B postes margini appinzit, ipsis excerpta esse ne-
queunt, sed ex eodem unde illae fonte petita sunt, ita ut alia, quae
illic servata sunt, abiecerint, alia ibi omissa servaverint (quae quidem
scholia textui non subiecimus, sed in ipso textu suo quodque loco
scholia *B excipere iussimus). Neque aliter de quaestionum origine
iudicandum est, quae in unis scholiis B neque eaedem vel similes
etiam inter scholia *B leguntur; quod enim supra (p. 365 sqy.) de
multorum ex iis origine Porphyriana conclusimus, id non solum ea
re, quod longe plures quam tunc constare videbatur huius auctoris
quaestiones in scholiis latere in universum effecimus, sed etiam aliis
iam rationibus corroborare et ad numerum longe ampliorem referre
licet. Videmus certe ex ipsis illis operibus collectaneis, quibus Por-
phyrium usum esse effecimus, in scholia a priore manu scripta non-
nulla transiisse, si quidem versuum A 399 sqg. interpretatio e Corpore
Stoicae originis philosophorum placita cum Homero comparata com-
plexo, neque minus Aristotelis aliorumque Peripateticorum de -
versibus € 778, X 165 sqg., Y 269 (ad p. 261, 16), 2 559 sententiae
per haec scholia propagata sunt, quibus etiam schol. A 401. 2 et
TT 83 debentur, quae ex eodem quo Aristotelica Corpore fiuxisse veri-
simile est (cf. p. 426). Neque omitti denique debet, etiam ex Hera-
cliteis, quae cum Porphyrianis coniungi solere supra (p. 407) vidi-
mus, cum codici B longe plurima et paene integra altera manus postea

1) Addo quae p. 469 de B 447 afferentur.

Caput quartum, 449

addiderit, priorem iam manum, scholium quoddam decurtatum textui
poetae appinxisse (v. p. 394).

Quod si ea quae p. 442 de origine quaestionum cum aliorum
codicum tum Veneti B contendimus, in utriusque huius codicis
manus scholia cadere apparuit, negari tamen nequit, cum pluri-
mis locis quaestiones a priore manu scriptae, abiectis omnibus, quibus
alterae, illae haud raro splendent, exquisitioris doctrinae documentis,
plures quam illic afferantur solutiones habeant, dubitari posse,
utrum ex ipso Porphyrio excerptae eo facilius eae servatae fuerint,
quo in reliquis rebus breviora vel brevissima sint haec scholia, an
Porphyrianis ab iis demum qui ea in epitomen redegerint vel tran-
scripserint sint additae. Qua de re ut certas constitui non posse re-
gulas fatendum est — quamquam collatis uberrimis scholiorum *B et
codicis Vat. cum prioris manus quaestionibus in eam sententiam inclino,
ut alia potius hic scholia cum Porphyrianis coaluisse quam novas solu-
tiones iis additas esse statuam —, negari nequit, vix ullo horum
scholioram loco solutiones inveniri, quae e Porphyrii opere petitae
esse non possint.

Jam vero cum quaestiones Veneto B a priore manu ad-
scriptae non ex eodem, unde alterius manus pendent (v. p. 445),
sed ex alio quodam codice (z dico) fluxerint, is codex, qui quae-
stiones suas ex uno!) eodem fonte derivatas habet, Victorianus,
bibl. reg. Monac. n. 16, circa ann. 1500 exaratus (qui Townleiani,
quo uti non licebat, nobis instar habendus est*)), quam maxime cum
eo est conferendus.

Quo de codice quae olim (Praef. p. VI. XI) pronuntiavimus, cum
post A. Roemeri librorum A—M a nobis editorum censuram (Annal.
philol. 1881, p. 1 sqq.) dubitare coepissemus an paullo iniquius iudi-
cavissemus, praesertim cum plurimis in scholiis eregeticis quae vocan-
tur habere hune codicem quibus prae Veneto B se commendaret, post
eiusdem Roemeri librum ,,die exegetischen Scholien der Ilias im

1) Leidensis enim et Lipsiensis coder non hoc uno usi sunt fonte, Venetus
autem A e libro quem z diri non pendet, sed praeter x altero quodam (y, de
quo infra dicetur) usus est.

2) Ita ut cum Heyneo (Hom, Il. III, p. CVI) et Dindorfio (Schol, Il. III,
p. IX) certius quam Roemer (schol. exeg., p. 110) iudicem, Townleiani scholiis
ab Heyneo, Cramero, Dindorfio allatis cum Victoriano codice (cf. etiam paullo
infra de schol. ® 363) comparatis inducor. Etiam Horneiana quae vocantur
scholia (Scholia vetusta in IX libr. Iliados Homeri ed. Horneius, Helmaestad.
1620), e quibus ad libr, | nonnulla attuli, e Townleiano, sed (quantum e Victor.
collato concludi potest) multis omissis, exscripta esse videntur. Sed nondum
constat, utrum ex uno Townleiano scholia cod. Victoriani fluxerint an — quo
propter scholia nonnulla postea demum in margine huic addita magis inclino —
ex aliis etiam codicibus petita sint, Sed hanc quaestionem alii solverint.

450 Caput quartum.

codex Venetus B“ inscriptum (Monac. 1879) negari non posset (cf.
quae in Indice philol. X, p. 278 sqq. protulimus), quaestiones quas
continet cum Veneti B quaestionibus accuratius, quam e Bekkeri edi-
tione aut e scholiis a C. A. I. Hoffmanno (Iliad. libr. XXI et XXII,
Clausthal. 1864) aut a Roemero variis locis!) allatis fieri potuit,
conferendas nobis esse perspeximus. Quod consilium ut exsequi et
ipsi codicem Hamburgum transmissum inspicere potuerimus, egregiae
debemus summi viri, qui bibliothecae regiae Monacensi praeest, co-
mitati. Atque quaestiones huius codicis, quippe cuius momentum
non in id genus scholiis positum sit, in iis quidem Iliadis libris, ubi
plurimae et uberrimae suppetunt scholiorum *B et Leidensium quae-
stiones, prae iis haud ita magni esse pretii, nunc quoque existi-
mamus; sed in libris quibusdam (velut N, O, TT), ubi ceteri fontes
multo exiliores manant, eum neglegendum non esse et habere quae-
dam quae unus recte servaverit intellerimus. Itaque cum in altero
huius editionis fasciculo saepius eum quam antea in annotatione re-
spexerimus, ad priores libros quae opus sunt in Addendis afferenda
curavimus. Quae omnia qui diligenter examinaverint, cum inter pri-
marios Porphyrianorum fontes scholia Victoriana non esse referenda
concessuri sint, non querentur, quod Townleiani codicis non tam fa-
cilis quam Victorianus est aditu lectionibus carere nos posse existi-
mavimus,

Victoriani igitur codicis, quem post Hoffmannum (p. 216 sqq.) et
Roemerum (de schol. Vict., p. 4) describere supervacaneum est, quae
stiones cum ab iis quas codex Vaticanus et scholia *B erhibent tan-
topere distent, ut ex iisdem atque illae recensionibus pendere nequeant
— plurimae enim et uberrimae doctissimaeque omnino ei desunt;
quae autem ad illorum codicum quaestiones plurimum accedunt?),
schol. Viet. A 250 (edit. p. 304, 6) et N 745 (v. Add. ad p. 122, 15),
neque prorsus cum iis congruunt et, si vel maxime pro iisdem quis
venditare vellet, cum ingens obstet locorum numerus contrarium docen-
tium, nihil sane probarent (cf. p. 460) —, unam illam, id quod paullo
ante iam significavimus, recensione m, e qua etiam quaestionesa priore
codicis B manu seriptae derivatae sunt, produnt, atque ita qui-
dem ut ex eodem codice (z) per varios utraque gradus ex-
cerpta sint; qui quidem gradus alteri e codice 2°, alteri e codice
2 dicendo pendent.

Quod si quibusnam rebus scholia e recensione quam z diximus
transformata in altero horum codicum alteris praestent, quaeremus,

1) Praeter librum modo allatum in libello ,,de soholiis Victor. Homericis“,
progr. gymnas, Reg. Ludoy., Monac, 1874, et in censura schol. Iliad. edit. Dindorf.
vol. III. IV (Annal. philol. CXVII, p. 533 sqq.).

2) De schol. ® 363 infra agetur.

Caput quartum. 451

ut certum quoddam quaestionis habeamus fundamentum, ab iis scholiis
erit proficiscendum, quae e quaestionibus fluxerunt quae nunc quo-
que ab altera codicis.B manu aut in Vaticano codice scriptae ad-
sunt. Est igitur, ubi Victorianus coder paullo meliora vel pleniora
quam scholia prioris codicis B manus servaverit: A 275 (Add. ad p.
9), | init. (ead. ad p. 126), | 383 (ead. ad p. 137), K 174 (ib. ad p.
154), Znr. 1d’ (p. 304, 6 et infr. text.), quibus addi potest, ® 365
(v. ad p. 250, 14) Victorianum ipsa poetae verba (p. 251, 1), quae
circumscripsit B, servavisse, ad Y 271 autem res, quae in scholio B
cum Porphyrianis male coaluerint, in Victoriano codice novis lem-
matis praemissis ab iis esse disiunctas (v. ad p. 244, 14; 245, 11).

Ne tamen nimium propterea huic codici tribuamus, omitti non
debet, esse etiam, ubi scholiis eius non minus quam scholiis a priore
codicis B manu scriptis, quae quidem ex iis quas dixi quaestionibus
excerpta sint, res aliunde petitae adhaeserint: TT 167 (v. Add. ad p.
21, 21 sqg.), € 515 (v. ad p. 229, 20), quibus addendum schol. | 49
(v. Add. ad p. 52, 26), quod in codice B rebus extrinsecus additis
caret. Neque cum uno certe loco Victorianum pro longiore scholio
B recte plura habere scholia minoris ambitus viderimus, contrario
idem vitio caret, si quidem e quaestione © 1 de verbis xpoxérreràoc et
fododaxruioc duo excerpta habet scholia, quae B recte cohaerentia
servavit (v. ad p. 112, 4 et Add. ibid.), Quod si addideris, schol. B
H 336 propius quam Victor. ibid. (v. ad p. 99, 8) a Znmijuatoc 12’ (vel,
quod pro eodem habendum est, scholii Leid. H 336) verbis abesse,
scholium autem B © 40 e quaestione X 183 excerptum, etsi Porphy-
rianis adiunxerit res nonnullas alienas, ipsa quaestionis verba accura-
tius reddere quam Victorianum (v. ad p. 116, 22 et Add. ibid.), con-
cedes, opinor, in his quidem scholiis — sttuli autem omnia, quae
alicuius esse videbantur momenti — utriusque recensionis parem fere
esse auctoritatem.

Sed ut largiamur, Victorianorum paullo maius esse momentum
videri posse, detrahitur iis aliquantum iis utrorumque scholi-
orum locis, ubi neque altera manus integras aut propemodum
certe integras quaestiones codici adscripsit sed quae ita comparatae
sint, ut nonnulla iam abiecerint, quae incodice z, unde
et scholia B et Vict. pendent, servata fuerunt. Cum de
multis iudicium constare nequeat, ea tantum in utramque partem
afferenda sunt, quae pro exploratis aut veri certe similibus haberi
possint.

In his autem sine dubio numerandum est, Victorianum codicem
(v. Add. ad p. 59), scholio B congruenti aliquatenus, quamvis multo
brevius sit, cum utroque scholio *B, in fine narratiunculam e Ze-
nodoto petitam addere, quae quin a quaestione aliena sit dubitari

452 Caput quartum.

nequit (v. p. 432). Idem de Vict. K 194 (Add. ad p. 146) collato
schol. B dicendum, siquidem illa mpòc tò ui dokeîv todd mpoxdirtenv
Tic pAdarroc* ficav dè fd tà T®v cuuudywy xau0évta mupà* did
&agoy, et a quaestione ab Aristotele mota aliena sunt neque in
scholiis *B, quae ibidem contulimus, quicquam simile inest; neque
aliter de verbis a Vict. A 297 (Add. ad p. 74, 1—-9) iis, quae cum
B communia habet, in fine additis: &A\wc TE oÙk HdUvato KTÀ., iudi-
candum videtur. Neque in fine solum quaestionibus huius codicis
aliena adhaeserunt, sed est etiam, ubi ita cum iis coaluerint, ut ea
secernere haud facile sit. Erxemplum luculentum scholia A 636 (v.
Add. ad p. 168, 23) praebent. In scholiis B enim cum'et Glauci (p.
169, 6—11) et Aristotelis (p. 169, 2—4) explicandi rationes insint,
ita ut is, qui scholia *B scripsit, cum in eo occupatus esset, ut priori
scholio e meliore, quo utebatur, Porphyrianorum recensione (cf. cod.
L, p. 168, 10 sqq.) in fine nonnulla adderet, Aristotelem afferre ne-
glexerit, in scholio Victoriano multo longiore, in quo cum alia tum
eadem fere leguntur, quae prius scholium B habet, frustra exspecta-
bis inesse quae ceterorum, quos schol. *B affert, lyticorum me-
moriam (Stesimbrotum dico et Antisthenem) servaverint. Contra
initio scholii leguntur, quae sine dubio ex Herodiani scholio, quod
cod. A v. 636 attulit, transformata sunt, sub finem autem scholii de
Aristarchi explicandi ratione difficilia quaedam intellectu et pessime
tradita, quae cum scholiis B v. 634 (lin. 30—32 Dind.) et 635 con-
ferenda sunt; extrema denique verba: xaì icwc mpòc tò duepiuvwc xaì
&0poîy rive, cum Eustathianis ad p. 169, 1 allatis similitudinem
quandam habent. Jam vero ut inesse in iis, quibus scholium B
suppleri possit, velut verba: fi did Tò Katà diduerpov alpeîcdar Téde
màc, quae corrupte sine dubio tradita tamen non possunt non Glauci ra-
tionem revocare (p. 168, 18): Sti xatà diduetpov &Aufave tà bra,
èx pécov dè nav eUpopov —, non negaverim, ita totum scholium pro
pleniore scholiorum B recensione habendum esse praefracte nego.
Simili et contrario simul huic vitio, ut diremptasintquaedirimi
non debebant, quaestiuncula cod. B K 252 (p. 153, 13) in codice
Victoriano laborat; verbis enim, a quibus incipit, mapfiX@ov tfic vuxtòc
al dio mirperc poîpa, quae Metrodori sententiam (p. 147) reddunt,
adicitur: wc tò péXa1và T° dctpwyv éxXéÉioimev eÙppévn, iv i
Tò miéw dvrì toò mAfipnc, ubi versus Sophocleus (El. 19) extrinsecus
sine dubio est additus. Iam vero quae sequuntur: 80ev xaì tò TTAn-
1ddac T° Èècopuyti quei Tepì Toò ’Oduccéwc* mpoorxovopeî dè, pacì,
tiv ’Odiccerav, quibus B caret, etsi e Porphyrio petita sunt (v. p.
150, 32), cum iis tamen quae antecedunt nullo conexa sunt vinculo.
Pergit scholium Victorianum: oi dè St TÒ mov tùY duo popwòy xrÀ.,
quae scholio B (p. 153, 13—16) usque ad Aeimovta: dè téccapec verbo

Caput quartum. 453

tenus respondent. Sed ecce quae ex Apionis b. l. interpretatione

‘ — de hac enim agitur — B statim (lin. 16) addit: tò dè Biov obtwc
xt)., in cod. Victoriano, ubi post Aeimovtar dè téccapec alia quaedam
sequuntur, quae Chrysippi rationem (p. 147) reddunt, novo lem-
mati adscripta inde dirempta sunt. Sequuntur enim haec: di-
vatar xaì obTwC eTvar mOMAAKIC Yàp TÎ Tpraxocti) TOÙ unvòc TÒ dellivov
Xéyopev tiv Tpiaxoctiv ubvov Uroleimecda: Tm unvi. xaì &Mayod*
oî dè ravnpépior poNtf Bedv (A 472), tò Aeîtrov tfic fuépac (haec
p. 147. 48 non comparantur). mAéw tùv B' porpéwv (haec quidem
rursus ex Apione = p. 158, 16) t)v mieiova poîpav tòv B' porpòy,
fva Neimntar pépoc ni Tùv B' xaì fi tpim tedeia (cf. p. 153, 16—18),
quibus in fine adhaeserunt, aliunde sine dubio petita: tA€w vuE,
OUTW did TOÒ W, KATA Tpormmv TOO M eic w.

Eodem vitio, ut dirimat quae dirimenda non fuerunt, e scholiis,
de quibus h. 1. agimus, Vict. A 623 (v.. Add. ad p. 167) cum B com-
paratum laborat. Quamquam enim verbis mivèc oùv émyepodav SAwc
undè merAfixear tòv Maydova solutionem a B omissam bene servasse
videtur (cf. ad: p. 208, 22), neque minus alia quaedam, quae Venetus
abiecit, e Porphyrii opere petita èsse possunt — de Petrone Aegineta
medico (cf. Cels. III, 9, Galen.I, p.144; XIII, p. 642; XV, p. 436 K.),
loco corruptissimo qui affertur, incertus sum —, postrema scholii B verba
(p. 168, Y: X où mpòc Bepareiav dMà mpòc dvayutiv èédidoto TÒ mÉpa KTÀ.,
in altero codice, alio scholio'!) interiecto, male ita sequi, ut cum quae-
stione non cohaereant, verba scholii *B (p. 167, 17) docent, eandem
sine dubio solutionem afferentia. Cui rei simile est, quod schol.
Vict. (eodem quo Lips. modo) scholium A Z 265 (p. 101, 16, cf. Add.
ibid.), cui ea quidem re paullo praestat, quod versus T 168. 69 (v.
p. 101, 3) ab eo omissos servavit, parum apte'in duas partes dis-
pescuit; quae enim in alterum scholium contulit (lin. 26 sqq.), in
scholio **B (lin. 5) cum reliquis artissime cohaerent.

Etiam in scholio difficillimo ® 363, ubi codicem Victor. cum B
ibid. et *B B 423 comparatum tertiam exhibere recensionem (in
annot. ad p. 253) dixi, dubitari nequit, quin verba e comoedia Athe-
niensium petita (tò kviccoc èmròv KTÀ.), quae schol. *B loco prorsus
idoneo habet (cf. etiam ad p. 251, 23), male inde summota in fine
disputationis, atque post ea, quae a Porphyrio sine dubio aliena sunt,
collocaverit (v. ad p. 254, 11 sqg.), ita ut facillimo negotio pro scholio
cum antecedentibus non cohaerente haberi possint. In eodem autem
scholio ea quae de Hermogenis h. l. interpretatione cet. leguntur
ita comparata sunt, ut dubitari possit, an hoc quoque loco, ut de

1) Ad v. 624: tiv è’ diper* èx TevéBoro] èv Tote déovei Témotc dmrodidwei TÀ *
Aeimovra fc "lAidboc, quae maximam partem in margine scripta sunt.
Scurapzr, Porphyr, Qu. Hom, 30

454 Caput quartum.

A 623 paullo ante vidimus, scholium alienae originis unam quaestio-
nis partem ab altera atque ita quidem, ut res non tam facilis sit per-
spectu, disiunxerit. Sed scholia digna sunt, quae in singulis con-
ferantur, praesertim cum ea, quae ad p. 253 de Victoriano dedi, er-
roribus quibusdam laborent, quos, Roemeri adiutus comitate, sero
tamen, quam ut eo loco tollere possem, me commisisse intellexi. Con-
ferantur igitùr
scholii B (p. 253, 7) cum scholii Victor. verbis:
.... ‘Epporevne dè év T® mepì .... ‘Epporévnce dè év TD Tepì
tv e’ mpofinudtwv Ypagper xvicn tùv e’ mpoBAnudtwv Ypa@per xvicn
ueddbvevoc, iv perdopévou, Îîv° f tf «viag ped-
déuevou sic). mvèéc dè xvicn
perdopévou, dij cuòdc TnKopévov
Tàv xvicav. uéiderv dè xupiwc tò
tà puéin Èderv. duervov dè T cuv-
Nei Ypapf xpficdan- xvicy uer-
déuevoc dvrì toÙ Mrarvépevoc,
tf xvicn Airarvdpevoc, bc tò pédn xa Zen uerdéuevoc dvri TOÒ TÀ
fAdave morpévi Mamy, perder péin dAbépevoc, bc dANayod péin
dè xupiwc tò tà péin dAderv!) fi dA- fAdDave morpévi day. cnpaiver
deve, xvica dè cnpalver xTÀ. dè fi xvica xTA.?),
in quibus ea, quae initio alterius scholii leguntur ‘Epp. yp&qgi xvicn
ueXdopévou, iv” i tf xvicn perdéuevov xrÀ., tam mire dicta’sunt, ut
suspitio non possit non oriri, alterum illud xvicy pedépevov (quod e
peAdépevoc ortum esse accentus clamare videtur) lemma esse, unde no-
vum olim inceperit scholium 8), quod incuria transcribentium Hermogenis
explicationi insertum sit. Quod si in eam sententiam inclino, ut
schol. B rectum servasse, in Townl. autem et Vict. non solum verba
inde a xvicn peAdépevou illo usque ad duervov dè tf cuviiber
Tpapf xpficgar* xvicy peXd6pevoc male irrepsisse, sed etiam xvicn
uedéuevoc, quod Hermogenes dederit, in xvicg ueAdopévov muta-
tum esse statuam, praeter ea, quae iam attuli, ea potissimum ducor
re, quod in reliquis quae h. 1. adsunt scholiis Porphyrianis (et Vat.
et *B) lectionis, quae illic affertur, xvicn peXdopévov ne vestigium

1) &ev quidem coder, quod ab hac explicandi ratione alienum errori
deberi apparet.

2) R.Garnetti V. C. insigni debeo comitati, quod addere possum, scholium
cod, Townleiani (f. 286) verbo tenus cum his congruere. — In iis quae ante-
cedunt idem coder recte oftwc ov xal tà (TA Vict.) xvim perdépevoc, et
ante ‘Epuoyéwc non elpntar, sed e0pnta: habet.

3) Conferendum est, Hoffmannum, Il. XXI et XXII, prolegg. p. 238. 34,
scholium Victorianum pro brevioribus habuisse scholiis inter se non cohaeren-

* tibus. Qua in re nimium eum fuisse, cum ex universa eius indole tum e codicis
Townleiani auctoritate patet.

Caput quartum, 455

quidem adest, neque dici potest, quaenam ex eorum sententia pro re-
cepta lectione (duervov dè tf cuvnoer Ypapîj xpficdai) habenda sit;
accedit denique, quod, cum lectionis kvicy peXdéuevoc in schol. Vat-
et *B vestigia adsint (p. 252, 3 sqq.), ita ut Hermogenis nomen ibi
excidisse videatur, illius, quod Vict. huic tribuit, xvicn (cum 1 subscrpt.)
ueldopévov, memoria ibi desideratur.

Hoc igitur loco cum scholii Victoriani auctoritas dubia certe
videatur, non desunt altera ex parte codicis huius id genus, de qui-
bus h. l. agimus, scholia, quae scholiis Venetis B praestare, collatis
quaestionibus ab altera huius codicis manu scriptis, ‘appareat: velut
H 9 (Add. ad p. 107, quamvis v. dMlwc bis posito quaestionem in
tria scholia dissecare videatur), | 453 (Add. ad p. 139), K 447 (Add.
ad p. 159, coll. *B p. 159, 3), N 20.

Quae cum ita sint, longum est neque fructuosum, scholia utrius-
que codicis iis quoque locis singillatim conferre, ubi quaestiones ab
altera codicis Veneti manu scriptae non adsunt. Neque enim tam
facile quam ubi haec comparari possunt, vera aut similia certe veri
investigantur. Sufficiat igitur, quod effecimus, iis locis, ubi quaestio-
nes adsunt e meliore illo quem x vocavimus codice pendentes, neutri
horum scholiorum recensioni (z? et 2° dixi) ita esse fiden-
dum, ut altera prae altera prorsus neglegatur, sed singulis
locis iudicio adhibito modo hane modo illam esse sequendam. Idem
autem sine dubio in ea cadit scholia quae in solis z? et 2° recen-
sionibus ad nos pervenerunt (cf. e. c. O 610. 668).

Quod si concedendum est, nos olim (Praef. p. VI) de quaestioni-
bus Victorianis paullo iniquius iudicasse, eo tamen progredi non licet,
ut momentum, quod exegeticis huius prae alterius codicis scholiis
plerumque tribuendum est (cf. quae Roemero adstipulati in Indice
philolog. X, p. 278 sqq., protulimus), ad ea etiam scholia transfera-
mus, quae e quaestionibus excerpta sunt. Quae discrepantia mira non
videbitur, si consideraveris, alterum utriusque codicis scholiorum genus
ex altero derivatum esse fonte; qui exegeticorum qualis fuerit ad-
hue quaeritur.

Iam vero quod recensionem z°, sive Victorianam dicere mavis,
in iis tantum scholiis secuti sumus, ubi vel meliora vel pleniora
quam z° praebet, ceteris aut neglectis aut infra textum vel — ut
plerumque ad libros A—M factum — in Addendis commemoratis,
nemo mirabitur. Nam etsi saepissime z* ab altera recensione ita
discrepat, ut ea non inferior sed par ei vel suppar habenda sit, tamen
cavendum erat, ne saepius, quam necessarium esset, recensio scholi-
orum B (2°) loco suo moveretur. Etenim non exiguus numerus quae-
stionum ab altera codicis B manu, quas e codice longe meliore
() pendere supra vidimus, additarum ita conformatus est, ut ad ipsa

30° Ò

456 Caput quartum.

illa prioris manus scholia accommodarentur; velut A 300 certum est,
scriptorem *B qui verba dià ti — Snwc (p. 12, 1—5) medio fere
scholio B, quod cum alio eiusdem manus scholio ita coaluerat, ut
quaestionis forma intercidisset '), addiderit, reliqua (lin. 5—13) eodem
fere modo constituta in eo codice, unde Porphyriana sumebat (qui e
recensione x pendebat), invenisse, ita ut solutiones quoque indidem
petitas addere supervacaneum esse existimaret. Similis ratio quae
stionis est Z 164, cuius alteram partem (p. 93, 20 sqq.) eam ob.causam
sine dubio *B omisit, quia eadem fere atque recensio x exhibebat e
recensione z° prior manus iam codici appinxerat; similis denique ratio
quorundam est scholiorum B, quibus, clausulae signo in fine posito
eraso, novas solutiones *B addidit (velut Z 433, A 636. 37, O 189),
ubi si pro scholiis B scholia Victoriana, si vel maxime alteris paria
essent, in textum recepissemus, scholiis *B recte intellegendis parum
consuluissemus. Plurium autem quam fieri necesse esset codicum
paullulum variantium scholiis ita in textum recipiendis, ut lectiones dis-
crepantes infra commemorarentur, molem potius quam virtutem huius
editionis auctum iri existimavimus.

Ac tantum quidem de iis scholiis quae ‘longissime a scholiis *B
distant; e commentario enim Iliadis petita sunt ab eo, unde illa flu-
xerunt, quam maxime discrepante; quippe qui id potissimum egisse
videstur, ne Iliadis versus explicationibus singulis locis adaptatis care-
rent. Restant, de quibus dicendum sit, codices scholiis e
variis ‘Porphyrianorum recensionibus petitis instructi, Venetus A,
Leidensis, Lipsiensis. E quibus Leidensis quam largiter instructus
sit uberrimis illis scholiis quae etiam *B babet, satis, puto, diximus;
sed habet idem maximum numerum eorum scholiorum, quae e recen-
sione z in scholia B et Victor. transierunt, atque ita quidem, ut, ubi
haec discrepant, cum scholiis B contra altera illa facere soleat. Alia
vero in eodem illo insunt scholia, quae certum reddant, ex alio quo-
dam praeterea codice ad codicem z in plerisque quidem maxime accedente,
quem y voco, plurima in eum transiisse. Etenim maximus numerus
quaestiuncularum, quas Venetus A habet, etiam in Leidensi legitor,
non exstat inter scholia B neque inter Lipsiensia aut Victoriana; velut,
ut paucissima tantum afferam: B 2 (ad p. 23), A 43 (ad p. 69, 9).
297 (ad p. 73, 22), Z 129 (ad p. 91, 28), K 11 (ad p. 143,3), N 53
(ad p. 161, 22). 70 (ad p. 65, 17). 658 (ad p. 84, 24), = 434 (ad p.
199, 3). Iam vero cum earum quaestionum vel scholiorum e quae-
stionibus excerptorum, quorum alteri illi codices uberrimam serva-

1) Intércidit eadem in schol. Townl. a Dindorfio (vol, IV, p. 409) alato et
in schol. Victor. (v. Add. ad p. 12); servata est in codice Lipsiensi, quem non
solum e cod. x, sed etiam e cod. z (2') pendere, statim videbimus,

Caput quartum, 457

verunt copiam, in ipso codice A exiguus adsit numerus'), veremur
sane id genus scholia quae huic codici cum Leidensi peculiaria sunt
e codice z ita derivare, ut in codicibus B et Victoriano intercidisse
dicantur. Accedit quod haud exiguus scholiorum AL est numerus
de iisdem atque B et Victor. rebus agentium, atque ita quidem ut
quaerendi formam, quam alteri abiecerunt, servaverint, velut © 284,
1 167, K 11 (ad p. 143, 3), qua in re illud quoque dignum est quod
prematur, Leidensem codicem saepe bina habere scholia, unum cum
schol. A, alterum cum B et Vict. (ut etiam cum Lp) congruentia.
Iam vero cum neque illud veri simile sit, in codice x, e quo scholia *B
multo plura quam scholia A servasse constat, brevissima illa Zntipata
olim omnia infuisse, unde in A ita transierint, ut in altero illo casu
. quodam interciderint, omnia eo ducunt ut quaestiones codicis A_non
solum e recensione x, sed etiam ex alia quadam (y), ab ea, quam z
exrhibebat, multis locis?) nonnihil discrepante, pendere statuamus.

In Leidensem autem codicem cum — id quod ex iis quae ad-
huc disputavimus apparebit — quaestiones e tribus quas constituimus
recensionibus x, y, z (2!) confluxerint, alia codici Lipsiensi cum
reliquis codicibus intercedit condicio. Etenim cum plurima quaestio-
nibus B et L simillima et nonnulla ex iis, quae altera codicis B
manus scripsit, in eo legantur, e codicibus x et z (et ex ea quidem
stirpe, unde etiam scholia Leidensia pendent, z') quaestiones eius
derivatas esse dicas. Idem vero cum in aliis quibusdam scholiis*) ad
Victoriani codicis, contra quem aliis locis e codicum B et Lei-
densis partibus stat, similitudinem accedat, statuatur necesse est, non-
nulla in eum transiisse scholia e codice quodam petita (z') ei, unde
Victoriana derivata sunt (2°), simillimo.

Neque, cum de codicum et ordine et auctoritate agatur, negle-
gendus denique est Eustathius, cuius testimonio haud uno loco
freti scholia neque quaestionis forma induta neque alia originis ve-
stigia prae se ferentia Porphyrio assignavimus. Ipsis autem operis
Porphyriani voluminibus Eustathium usum esse nemo sanus conten-
derit; neque multo similius est veri, ipsos illos codices scholiis e
Quaestionibus Homericis derivati instructos, quos x, y, z diximus,

1) Quae quidem certa sint, haec videntur esse: A 1 (p. 2, 5, cf. Add.), B
305 (ad p. 33, 12; p. 36, 10). 486, [' 16 (ad p. 51, 27), € 1, H 276, © 528 (ad
p. 123, 28). 338, | 158. 591; K 437, TT 854 (A cum uno Vict. congruit); neque
multum discrepant A 288 eb l 196 (ad p. 57, 23).

2) Nonnulla huic recensioni cum z fuisse communia modo (not, 1) vidi-
mus; cf. etiam p. 460.

3) Velut A 250 (p. 304, 6, ubi schol. B, quod textui subiecimus, paullo
plus discrepat), A 105 (v. ad p. 813, 5 8qq.), A 407 (v. ad p, 14, 12, cum quibus
Viet. in singulis paene verbis congruit), Z 265 (p. 101, 16 80g.; cf. supr. p. 458 .
et Add.)

458 Caput quartum.

ei praesto fuisse; immo statuendum est, codicem ab eo adhibitum
fuisse, in quo eddem quo in nostris Homeri codicibus modo Porphy-
riana una cum scholiis aliunde derivatis inessent. Ita enim explica-
tur qui factum sit, ut usitato illo oi malawi, quo codices, quibus
plerumque utitur, Venetis A et B similes!) indicare solet, etiam in
scholiis nonnullis utatur, quae quin Porphyrii sint dubitari nequit,
velut p. 90, 9 coll. ‘A 225, p. 217, 34 coll. B 265 sqq. (p. 32, 8),
p. 232 extr. coll. B 370 (p. 38, 36), p. 626, 36 coll. Z 78 (p. 89, 19),
p. 671, 52 coll. H 9. Eodem modo de iis iudicandum est, quae ad
locum Odysseae 8 319 de v. émiBoroc attulit; quamvis enim quae
inde a p. 1448, 6 (émiforoc dè où mommkà Aéfic xtA.) habet, sine
ullo dubio omnia e Znr. Vaticano a’ fluxerint, primum quidem to ùc
malarovc loquentes facit, deinde addit: TToppupioc dè palicta tiv
eruuotnta mapéderte TOÙ TOLOUTOV dvéparoc, ita ut, nisi coder Vaticanus
adesset, facile quid rei esset nobis lateret. Hoc autem duce facile in-
tellegitur, Eustathium non ex una, qualem nunc quoque habemus,
quaestione hausisse, sed in codice suo scholiis Porphyrianis in-
structo in duo scholia incidisse, alterum ei fere congruens quod apud
Dind. I, p. 109, 18—23, exstat, alterum ei simillimum, quod ibid.
p. 110, 1—12 legitur, nisi quod huius initium ita fere constitutum
fuerit: ’Attikxiv eîvai Paci TAV Aéfww kTÀ.

Quod si, ut ad Iliadem revertamus, cuiusnam stirpis Porphy-
riana codicis illius fuerint quaeritur, cum collatis scholiis et Venetis
a priore manu cod. B scriptis et Victorianis facile intellegatur, e
codice z ea pendere, tum, id quod optime C. A. I. Hoffmann, Il
XXI et XXII, p. 217, perspexit, cum scholiis Vietorianis plurimis
locis Eustathio convenire, etiam multis Porphyrianorum locis (velut
A 515, = 230, ubi v. ad lin. 16, C 609, Y 269, ubi v. ad lin. 16 sqq.)
confirmatur?), ita ut e recensione quam 2° diximus ea repetere non
verear. Ea tamen re a scholiis Victorianis Eustathiana differunt, quod
pluribus quam illic factum est locis Porphyrii nomen servaverunt?),

1) Ad locum © 56 sqq. (p. 1005, 62) hand inepte alteram roùc dfeAiZovrac,
alterum toùc èEnyntàc vocat (cf. spr. p. 435.38).

2) Hinc illud quoque explicatur, qui factum sit ut fragmenta mepì tv
mapareXempévwv T@ monti èvoudtwv, quae ad Navium catalogum plurima
servavit Eustathius, in scholiorum codicibus quibus utimur paene omnia deside-
rentur. In codicem enim 2*, cui plurima exegetica debentur, non transierunt
scholia ex illo libro petita, in iis autem codicibus, qui una cum Eustathio e
23 pendent (Townleiano et Victoriano), catalogus, quod casui tribuendum
videtur, omissus est. Operae tamen pretium est animadvertere, ad O 338 Victo-
rianum codicem Paralipomenorum memoriam, quae in B interciderit, serva-
Visse: dE "Afaipdync tic uAdxov fiv 8 Alac, dic gna Moppyproc tv t@

Caput quartum. 459

unde de origine scholiorum dubitantibus nonnumquam lucem affulgere
laetissimam vix est quod moneamus.

Sunt tamen loci, e quibus sequi videatur, etiam alium quendam
codicem, quo subinde uteretur, scholiis, qualia e codice x derivata
cognovimus, instructum Eustathio praesto fuisse. Ambigi enim pot-
est, num res uberrimis quibusdam et cod. Vaticani et scholiorum *B
quaestionibus traditae per scholia breviora inde excerpta — ut de
8 319 modo vidimus — etiam iis locis, ubi nunc quidem id genus
scholia non adsunt, ei cognitae fuerint. Quod si non concedetur,
fieri vix poterit quin etiam alteram illam (codicis x) recensionem in
mapexBo\àc eius pervenisse dicamus. Unus hane in rem ante omnes
dignus est locus qui prematur: Z, p. 650, 40: St1 dè yaipovew éru-
uororeîv év Kaipd, xaBarep ci dMXoi cogoì, oitw Kai oi momtai, où
dbnAhév éeriv, ..... uc Fon pupia ék TOv ‘Ounpxòv dvalérecdar,
xadà kai Topgupioc èmicnuaivera:, quae cum iis quae in
quaestione 1a’ (s. *B Z 201) Porphyrius docet adeo congruunt, ut
hanc ipsam neque parva quaedam scholia inde excerpta Eustathius
ante oculos habuisse videatur. Usus certe est codice scholiorum iis,
quae (ut *B) e Porphyrianorum recensione quam x vocavimus pen-
dent, simillimo Ioannes Tzetzes, quod e verbis eius paullo iniquio-
ribus (schol. in Exeg. Il. p. 825, 5 Bachm.): è TTopgupioc kaì dv
dvdpiv cuM[Xorùv] érowicato mévrec raidibdere Kad dpyaixàc
àmopiac eméiucav, recte concluseris; neque Manuel Moschopulus
eam, cuius in technologia canonismatum') e paraphrasi eius excer-
ptorum vestigia apparent, uberiorem Porphyrii notitiam (maxime qui-
dem de v. A 62, cf. ad p. 269, 15 sqq.) aliunde haurire potuit. Quod
si nihil sane obstat, quominus paucis quibusdam locis?) Eustathium
quoque simili libro usum esse statuamus, longe tamen maiore, nisi
omnia fallunt, locorum numero codice illo Victoriano simili ad-
hibendo contentus fuit.

Hac igitur ratione de Porphyrii Quaestionum codicum stirpe et

1) Quae Bachmann in calce scholiorum Lipsiensium (inde a p. 689) edidit,
codex Lipsiensis inde a f, 36 habet, Ubi extremo titulo èx tùv dio paywdiiv
100 ‘Ounpov legitur; ad Porphyriana autem ibi allata quod attinet, p. 692,
11 (£. 36*) non rrapà tò pévoc, sed rrapà tè uéve legitur (reliqua quae discre-
pant momento carent); p. 700, 27 (f. 38*) TTopgupio (sic) in margine ab eadem
manu quae cetera scripsit exaratum est; p. 705, 13 (f. 89%) Porphyrii nomen
in codice non Iegitur; de p. 698, 4 et p. 719, 28 nihil notatu dignum afferen-
dum, nisi altero loco TToppupiov, quod recte uncinis inclusum Bachmann edidit,
in codice non adesse, de p. 741, 6 (v. Add, ad p. 88) nihil annotavi.

2) Sufficiet locos hanc in rem graviores indicasse: Eust, E, p. 603, 28 coll.
Porph. B 447 (p. 42, 24); Z, p. 638, 62 c. Z 234 (p. 97, 1); A, p. 497, 19 et
p. 471, 19 c. | init. (p. 131, 19. 30); P, p. 1099 extr. c. P 143 (p. 218, 2); G,
p. 1159, 25, 61 c. C 509 (p. 227, 22; 229, 19).

460 Caput quartum.

auctoritate iudicandi usi, ea quae antea pluribus demonstravimnus quo
facilius et celerius perspici possint, stemma quod hic sequiturde-
lineavimus, Quo qui utentur ne obliviscantur, Porphyrianorum scholio-
rum finibus contentos de reliquorum scholiorum origine nihil nos pronun-
tiare. lidem monemus veri simile esse, nonnullos, qui certo indagari
non possint, inter codices x, y, z et qui inde derivati sint gradus
constituendos esse, ita ut multo plures mutationes Porphyrii verba
subierint quam e stemmate quod proposuimus expéctaveris. Quod si
verum est, nonnumquam etiam ex alio codice atque eo, quo in pleris-
que Porphyrianis scriptor codicis cuiusdam uti solebat, casu aliquo
nonnulla facile haurire eum potuisse concedendnm est (cf. p. 450 de
schol. A 250). Neque omittendum denique est, cum Porphyrii Quaestio-
nibus, antequam varias, quas significavimus, mutationes subierint,
Heracliti Allegorias artiore quodam fuisse coniunctas vinculo (7.
p.342. 407).

Ex eodem autem stemmate intellegetur, cur in Quaestionum Re-
liquiis edendis ita agere, ut varias recensiones distingueremus, non
potuerimus — undique enim in codices quosdam confluxerunt, ita ut
de singulis saepe scholiis, unde pendeant, iudicium constare nequeat —,
sed eorum, qui hac editione usuri essent, commodo melius ‘nos con-
sulturos existimaverimus, si ea, quae cum aliis scholiis collata ex-
cerptorum tantum loco habenda essent, ut secundum quendam ordinem
textui subiecissemus (cf. Praef. p. V).

‘907 ‘di ‘1Boetreg ‘29 ‘maenemIpIRO JO (4° ‘380 tanqueont sndua} sumIEnjouI stutoun eenb mni0g (+

4 9rA IAX
TIA TOWPE
Ì TOS AX
(2 ‘TUMO], d'1 10998 | vueonieA vaomlalz = ATX
ee" (86x ‘p09) - —__——_———- mx
(2) LU Ì mn
.
g ovs Mex 19 Pa TOUS i (i
| (x ‘p09) n (£x ‘poo)"y 10998 I - | X
\\ _—__ | I
\ Î i i
i LA po |
< i i
="
z ‘po £ ‘poo : ‘poo
———__— ]
Ì umionone |
[ manIoq seront I
eyegdepe was
«smod stpuejoidiagu: snqrazoa stnSute .
anbye anbesejd wiotA91q vrTogIg | '
- ti) Ù
! etquparoe
anmroid urexcI03 am2prl2L7 mnIoedI pu
loLiagn BI1oTg H
'
Idisospe stpertT
TOIpoo vuo} 919) vummued vavniializ
m

VHIAHKO VIVWHIHZ IITAHAHOd as

462 il Caput quartum.

Ergo, ut ad quaestionem, adsintne Zntfipata in scholio-
rum codicibus ita tradita, ut de origine eorum ex opere
Porphyriano repetenda dubitari possit, qua inducti de co-
dicum auctoritate haec exposuimus, revertamus, sequitur, de codicum
A, L, Lp scholiis quibusdam (velut L B 145, cui ITopqupiou ad-
scriptum) ad quaestionum *B rationem accedentibus, quae inter haec
scholia non adsunt, ita iudicari posse, ut ex eodem quo reliqua fonte
(x) petita casu quodam inter scholia *B excidisse dicantur. Quod in
codice A quidem maximi momenti est, quippe quem libris Iliadis
nonnullis (maxime quidem libro C, sed etiam aliis locis, velut T 108
et Y 638) quaestiones summi momenti habere solum constet. Nihil
enim obstabit quominus hae ex eodem codice x, unde tot alia pen-
dent, quae ei cum schol. *B communia sunt (v. p. 446), repetantur ©
et ad Porphyrium referantur. Neque enim neglegendum est, ad
librum C inter scholia *B, id quod casui esse tribuendum dixeris,
haud ita magnum exstare Porphyrianorum numerum. Accedere variis
locis momenta ex ipsa scholiorum indole petenda, quae pro eadem ori-
gine pugnent, eos, qui caput Prolegomenon superius legerint, non fugiet.

In iis contra scholiis, quae codicibus debentur, qui quaestio-
num e codice x derivatarum immunes sunt (B et Vict.), ne-
que minus in iis, quae, cum in codices, in quibus leguntur, Znmi-
uata non solum e codice x, sed etiam ex y et e z confluxerint (A,
L, Lp), ab uberiorum illarum quaestionum, quas scholia *B serva-
verunt, ratione quam maitime discrepent, ita ut dubium certe sit,
num e codice x, etsi hunc quoque breviora habuisse vidimius (p. 445),
derivari possint, multo magis verendum est, ne ad quaestiones aut
solutiones e Porphyrio singulorum versuum interpretandorum causa,
ne dicam scholarum in usum, excerptas — e tali enim compendio
quodam recensiones y et z pendent — novae etiam verbis aeque
brevibus indutae additae sint. Itaque cum appareat, quo scholia
illa inferioribus debeantur temporibus, eo facilius talia potuisse addi,
sequitur, multo magis quam iis quaestionibus, quae in una ex iis
quas recensionis z stirpes constituimus legantur, iis esse fidendum,
quae e duabus vel adeo tribus (z', 2°, 2°) fluxerint; certum enim est,
antiquioribus iam temporibus eas fuisse institutas. Plus etiam, quo-
niam ad superiora etiam ducimur tempora, iis tribuendum est fidei,
quae eaedem vel similes e recensione quam y vocavimus pendent, ut
omittam pro certa propemodum rem esse habendam, si optimae re-
censionis (x) auctoritas accesserit.

Sed oritur quaestio, quid de illis locis statuendum sit, ubi scholia
ex y derivata ab iis quae z suppeditavit en re discrepant, quod sol-
lemni quaerendi et solvendi formula utuntur, cum altera
illa verba aliter conformata adhibeant. Velut cum ad © 284,

Caput quartum. 463

1167, = 1.230, quibus multi alii loci addi possunt, scholia e z deri-
vata, ita comparata sint, ut ratio satis idonea, cur inter quaestiones
referantur, in ipsis scholiis non insit, scholia A et L (= 230 etiam
Lp, qui tamen propterea non dicendus est ex y pendere, v. p. 460),
ubi eaedem fere res sed brevius afferuntur, solita quaestionam ratione
utuntur. Qua de discrepantia ut recte iudicetur, non exigui momenti
est, quod codex A, cui persaepe L adstipulatur, locis nonnullis, ubi
ampliores codicis *B quaestiones adsunt, formam earum,
quamvis ambitu quam plurimum discrepent, multo accuratius servavit
quam scholia B cet.; cf. A_B 374 (p. 40, 3) cum BLLp v. 350 (ad
P. 38, 36), AL N 658. 59 (ad p. 84, 24, coll. p. 84, 6) cum BLLp
Viet. N 643 (p. 84, 24), AL K 11 (ad p. 143, 3) cum BLp Vict, ibid.
(p. 143, 7), A_K 274 (ad p. 154, 3) cum BLp Vict. ibid. (ad p. 154,
23). Itaque, cum accedat, quod C 125 et X 466 quaestionis forma
a codice A (altero loco etiam a L) exhibita, quam B et Vict. (priore
loco etiam alterum schol. L) abiecerunt, ab Eustathio, C, p. 1134,
61 et X, p. 1287, 35, fulcitur, eo adducimur, ut iis quoque locis, ubi
talia argumenta non adsunt, nisi rationes quaedam singulae diligenter
perpendendae obstent, codicem y quaerendi formam recte ser-
vasse dicamus.

Neque tamen propterea quaestionibus, quae in uno codice, sive
ex y sive ex z pendet, leguntur, neque alius cuiusquam stirpis scholiis
fulciuntur, statim fides deneganda est, nisi rationes accedunt aut
in rebus, de quibus agitur, aut in verborum, quae ad-
hibentur, cum aliis scholiis comparatorum conformatione
positae, quae suspitionem moveant.

Contra ea in quaestionibus, quas Eustathius et scholia mi-
nora, quae codicibus debentur, quales Parisini Crameri (An. Par.
vol. III) et Matrangae (An. Gr. II) codex sunt, ita exhibent, ut
nullum in reliquis, de quibus egimus, codicibus vesti-
gium earum adsit, Porphyrio tribuendis cautela opus est. Mino-
rum enim scholiorum Zntipata quamquam cum iis quae A habet
adeo congruunt, ut ex iisdem quibus illa codicibus (x et y) pendere
videantur, tamen, cum inter primarios Porphyrianorum fontes referri
non possint — multa enim quae A habet et optima quaeque iis de-
sunt —, ipsa quaerendi forma non sufficit, ut quaestiunculas
quasdam (velut A 242. 48; cf. Matr. p. 368, 18) ad Porphyrium potis-
simum referamus; neque minus scholia a Cramero et Matranga edita
multo plura quam Leidensis vel Vict. recentiorum operae vestigia
ostendunt; quod ita esse in quaestionibus ab Arsenii manu margini
editionis Homeri principis (cod. Par. 2679 ap. Cramer. An. Par. III, p. 3)
adscriptis omnes concedent. Eustathio autem quamquam codicem
Porphyrianis refertum haud ita malum praesto fuisse, supra (p. 458)

464 Caput quartum.

demonstravimus, eidem Strabo, Plutarchus (v. p. 372), Athenaeus (v.
p. 378) locorum difficilium interque se pugnantium explicationes
afferentes patuerunt, unde quae solutionibus in quaestionibus Porphy-
rianis propositis similia esse videri possunt proferret; accedit quod
v. Mie, èmAder cet. nonnumquam (velut W, p. 1286, 1 sqg., coll. B
Y 30) ita utitur, ut nihil nisi loci cuiusdam difficilis explicationem
proferre significent. i

. In Homeri autem codicum, quorum hac in re momentum est, quae-
stionibus ad res tractatas quod attinet — in quibus unam pòsitam esse
causam cur de fide earum dubitetur paullo ante dixi —, duo sunt genera
a reliquarum ratione maxime discrepantia, unum earum, quae de rebus
ad verborum grammaticas quas vocamus rationes perspiciendas per-
tinentibus agunt, alterum res mythologicas vel historiam fabularem
complexum. De quibus deinceps iam agendum est.

Ac primum quidem quae in grammaticis versentur paucissima
scholia afferenda sunt, A 104 s. A 356 de v. Scce conformatione, E
533 de formarum f et @fj discrepantia et f ab eiui derivato, K 6 de
adiectivis duobus ék rapaAAfAov positis, K 165 s. Znt. 34 de figura anò
xoivoò vocata agentia; e quibus primum in codice Leid., secundum in
Scorialensi (ut videtur), tertium, brevissimum, in codice Lipsiensi, cui
uni debetur (legitur autem non in margine, sed inter textum) Por-
phyrium auctorem nominatim prae se ferunt; quartum, quod in
unis *B scholiis legitur, auctorem non nuncupat.

Atque hoc quidem, quod extremo loco nominavimus, non vere-
mur ne falsis vel levibus rationibus inducti Porphyrio tribuisse dica-
mur. Apparet enim disputationem de figura illa orationis eam unam
ob rem institui, ut doceatur ea adhibita tà moMà tOv Zirovpevwy
solvi posse (p. 332, 8), quod rationi Porphyrii quam maxime con-
venit. Tantum enim abest ut res grammaticas ille neglexerit, ut haud
pauca id genus e Quaestionibus eius afferri possint. Videantur quae
C 509 de figuris et Alemanica et mpòc tò cnuarvépevov quae vocatur
protulit, Znt. n° de èrippiuari, Gpapy UTOTAKTIKÒ, cuvdécuy aitibdet,
® 362 de teuévn an tepévea forma probanda, 2 221 de generibus et
speciebus cuvdécuw diaZeuxtix® et cuumAextixò inter se iungendis,
@ 1 de verborum formis èv rapatdcer aut èv cuvteNeig positis. Adde
quod in quaestione in schol *BL ad | 90 adscripta (pertinet ad
w 208) de v. xMiciov e Dorotheo Ascalonita attulit, non so-
lum quaesitum esse quid significaret quaque scribendum esset ra-
tione, sed etiam mepì tic mpocwdiac, méTEpOv mapotutovov Î mpo-
mapozstovov, et quod ad A 317 interpretandum Eustathius, p. 1687,
32, definitionem orationis hypotheticae e Porphyrio
affert (cf. quaestionem scholii HQ h. 1.). Neque iis denique, quae
in plurimis codicibus de versus A 117 t particula rrapadiaZevxti-

Caput primum. 465

xùc accipienda ex eodem traduntur fides denegari potest (v. ad
p.1, 24).") i
Verum aliud est, solutionibus e rebus grammaticis diligenter ex-
aminatis petitis difficultates quasdam amovere, aliud data opera minu-
tias in verborum formatione positas ‘exquirere. Quam ob rem, ut
omittam schol. K 6, cuius tanta est brevitas, ut iudicium constare
nequeat, de scholis cum € 533 tum A 104 dubitationes quaedam
relinquuntur. Atque illud quidem, cum statui possit cum quaestione
aliqua olim cohaesisse (v. ad p. 82, 24) Porphyrio quadam veri cum
specie tribui potest, quamvis nonnulla ab huius consuetudine tant-
opere recedant, ut extrinsecus addita esse videantur (maxime quidem
p. 83, 10—14). Sed peius res alterius loci se habet, quippe ubi de
genere et singulari numero v. dcce ita quaeratur, ut locus Homericus
qui difficultatem moverit adsit nullus. Codicum quidem auctoritas,
quibus scholium debetur, optima (*BL); quorum alteri (L), Por-
phyrio nominatim tribuenti, et Moschopulus suffragatur*(v. ad
p. 7,3—12) et ea res succurrit, quod eadem fere verba variis et
Iliadis et Odysseae locis leguntur, quod in Porphyrianis usu venire
solet. Nihilo minus neminem puto fore quin rem valde dubiam esse
dicat Quod enim Rud. Schmidt, de Plut. V. Hom. p. 17, 62,
olim suspicatus est, e Porphyrii grammaticis difficultatibus
scholium excerptum esse, habet quo primo adspectu arrideat; sed de- .
sunt certi loci, opus illud in scholia nostra transisse demonstrantes;
omnino autem videndum est, an e paucis quibusdam amplissimis operi-
bus scholia, quibus utimur, contexta neque e plurimis frustulis in-
dolis admodum variantis hine illinc petitis coacervata sint. Idem re
diligentius pensitata contra coniecturam pugnare confiteor, quam ad
locum illum et in Praef. p. X protali, esse cur ad alterum illum
Porphyrium Dionysii Thracis interpretem locus referendus esse
videatur; desunt enim loci, in antiquis bonisque certe codicibus —
reliquos non spondeo —, quos ex illo petitos esse constet. Itaque nisi
concedetur, dubitationes de Porphyrio nimias esse, statuendum est,
nomen casu vel errore scholio adhaesisse; neque enim neglegendum
est, partem quandam scholii de v. Scce agentis (p. 6, 30—7, 12) in
codice B (f. 5*) scholio sine ullo dubio Porphyriano (III, p. 28,3 —
30, 5 Dind., a nobis p. 319, 11 — 324, 10 edito) subiunetam esse,
ita ut facillimo negotio nomen ei inde adhaerere potuerit. Idem certe,
cum plurimis locis accidere potuerit non semper facile investigandis ?),
tum de schol. T 68, ubi vid. quae annotavimus, statuendum videtur.

1) Cf. etiam quae p. 350 attulimus.

2) Suspicor sane, initium scholii B 2 (p. 22, 1-16) et scholium K 413
(ubi vid.) eodem vitio laborare, neque tamen ita constat, nt eam ob rem
omiserim.

466 Caput quartum.

Alterum genus quaestionum rebus, quas continent, a ceteris
‘ discrepantium librorum auctoritate minore quam eae, quas modo per-
tractavimus, nituntur, si quidem uni codici debentur (cf. p. 462).
Singulos locos afferre post Edvardi Schwartzii doctissimam de
scholiis Homericis ad historiam fabularem pertinentibus
commentationem (Lips. 1881), cuius p. 7—21 potissimum de rebus
huc pertinentibus agunt, supervacaneum est. Optime vero Schwartz
intellexit, haud parvum scholiorum quae ibi congessit numerum, quam-
quam non ab usitata quaerendi formula incipiant, cum varias size
dubio explicationes difficultatum quae in fabularum historia positae
esse viderentur, continerent, inter solutiones referenda esse. Quod
autem idem sagacissime perspexit, a reliquarum quaestionum, quae
quidem Porphyrio tribui soleant, ratione adeo ea discrepare, ut ad
eundem referri auctorem vix possint, stabilitur haec sententia ea qui-
dem re, quod omnia paene id genus scholia, sive Znmipara dicere
mavis, in uno Vietoriano codice leguntur. Quem (vel Townleianum?)
qui exaravit cum tanto rerum ad fabulas pertinentium studio tenere-
tur, ut non solum narrationes multas, quas reliqui abiecerunt, serva-
verit, sed etiam — atque hac quidem in re minus laudandus est —
scholiis alius originis talia addiderit'), mirandum profecto non est, si
idem scholia nonnulla a variis, de quibus egimus, quaestionum ge-

. neribus aliena hac ipsa forma induit,

Has igitur codicis Victoriani (et Townleiani?) quaestiunculas ut
taciti multis locis negleximus?), cur in aliis scholiis quibusdam —
ut iam ad rationes in verborum quaestionum quarundam con-
formatione positas transeamus — eodem modo ageremus, ea una
causa fuit, quod e scholiis vari generis, quae nunc quoque adsunt,
cum quaestionibus minime cohaerentibus ita transformata esse vide-
bantur, ut Zntipatoc forma extrinsecus addita esset (cf.

1) Ita scholio BLp (edit. p. 55, 15), quod nunc quidem collato scholio A
dubito an non recte Porphyrio tribuerim, Antimachea quaedam de Clymenes
matre (cf. Bekk.) minime eo pertinentia addidit, Scholio F 236 Zenodotea sub-
iunxit (v. p. 451), scholio B C 460 (IV, p. 186, 34), quod consulto omisi (... mùc dè
Eipoc oùx alte; 871 xal dAXa fcwc eîxev icomaXf tù dmoMAupévy Elper), fabellam
infersit: tivéc odv paa Elpoc TTnAéa map* ‘Hpalctou gyovra dodva: Oéndi, TAV dè
“Axel: 7) 8r1 xtA. (Bekk.). Similiter | 203 (Add. ad p. 135, 18) egit. Item de
Vict. = 280, quod ad p. 194, 16 edidimus, iudicandum est, quae in schol. BLp
significatae insint, res fabulosas in altero novis inventis amplificatas esse
(simil. Schwartz, p. 14. 15, nisi quod etiam schol. BLp a Porphyrio abiudicavit,
qua de re cf. p, 463). — De Vict. scholiis ®© 444 et A 88 praeter solutiones
aliunde cognitas (quae in hoc tamen codice non adsunt) novas ex historia fabu-
lari pendentes addentibus recte Schwartz, p. 9. 10, iudicavit,

2) Haud scio an etiam quae [ 144, p. 66, 22—25, edidi, omittere debuerim.
In Townl, codice, si modo Cramero fides, cum iis quae antecedunt (lin. 19-22),
quae in Victor. desiderantur, coaluerunt.

Caput quartam. 467

etiam Lehrs, Ar. p. 218.19). Multis quidem locis iudicium constare
nequit, neque neglegendum est, paullo ante, rebus huc pertinentibus
diligenter collatis, nos ipsos, recensionem y saepe recte quaerendi
formam servavisse, quam z abiecerit, effecisse (p.463); non pauca tamen
scholia ita comparata sunt, ut rem contraria se habere ratione ad-
modum certum sit. Ita praeter schol. *B Z 211, quod e Suid. v.
TaM\adiov excerptum, paucis quibusdam verbis initio agglutinatis, in
quaestionis formam redactum esse nemo non videt, et ea scholia, quae
in Praef. p. X attulimus (A 544, | 503, K 315, N 686), e. c. de C 382
iudicandum est, ubi quaerendi formam, quam codex A exhibet: Znteî-
ta did TI év ’Oducceig tiv ’Appodimy mapiciner Yuvaîka ‘Hpaictou,
évadde dè tiv Xdpw; extrinsecus esse additam collato cum schol. B,
tam schol. E 6 267, quod ita incipit: yuvaîka toò ‘Hpafctov TAV
’Agpodimmv pacì xa dv Aérov xaì tùv Xapituv uiav, non negabis.
Idem de T 154 dicendum, si quidem verba scholii B: Néctwp cwn-
Umontoc yép ècni xtÀ., Leid. ita constituit: "did Ti è Nécrwp cawmà;
digni Gmomtéc èeri xrA., idem de BLLpVict. IT 116: ... eì è’ àrnrd-
pate, mic émipéper TfiNe d'a m° adtod alyuà xadkein; quae sine
dubio e schol. Aristoniceo: ém dokeî pdyecdar: ei ydp dmipaze
. , mùc émpéper Tfiie d’ dr’ aùtOD xTÀ., orta sunt !). Quid,
quod neque desunt loci, ‘ubi, quamvis omnes codices in quaerendi
forma consentiant, ipsa verba extrinsecus hanc esse additam clament,
velut in schol. BLLp O 143 quae initio leguntur dià ti èKtÒCc aù-
Toùc xadeî; ex iis quae statim sequuntur: fva pù én° aùtod méurouca
aùtodc mAfov aùtdv épedicn, eirétwc ÉEw xaleî, ficta videntur esse.

In hac igitur re, ut certa non semper effici posse, sed esse, de
quibus dubitandum sit — id quod haud paucis locis ipse significavi
— concedendum est, ita, dum singulos quos edidi locos perlustro, in
unum (K 532) incidi, quem verear ut recte, Parisini codicis quae-
rendi forma inductus, inter Zntipata receperim. Sed pugnat altera
ex parte pro origine Porphyriana, quod solutio certe inter scholia
ab altera codicis B manu scripta legitur.

Ergo ut ea, quae de codicum, quibus usi sumus, in quae-
stionibus auctoritate effecimus, comprehendamus, vidimus
in omnes eos quaestiones Porphyrianas variae quidem
auctoritatis, neque ullam praeter has transisse col-
lectionem; iidem certa quaedam scholiorum genera constituimus

1) Cf. etiam quae de schol. N 858 ad p. 184, 16, quaeque de A 709. 50 ad
p. 265 attulimus. Alius etiam generis est schol. B (f. 85°, id. Lp) Z 199: xai
mac èv erépg feroplg Edpumnc atév Qnaw; xTÀ., quae non poetae sed ictoplac
alicuius rationem habent (cf. e. e. schol. E 631 et M 292) — Ex Odysseae
scholiis e. c. E y 36; collato M ibid., et EMQ) B 107, coll. HM gp 89, h. 1, af-
ferenda sunt.

468 Caput quartum.

(p. 463 sqg.), quae inter zetemata referri nequeant. Talibus autem
in scholiis ab iis quaestionibus quae bonse antiquaeque originis esse
videntur seiungendis, quamvis paullo nobis severior vel adeo severissi-
mus fueris, concedendum sit, haud pauca relinqui, quae, quamvis
certae causae cur in dubium vocentur non adsint, spondere nolis e
Porphyrio esse derivata. Sed pro universa horum scholiorum ratione
ea re acquiescendum est, ut efficiatur, nihil adesse quo e Porphyrio
ea pendere non posse demonstretur. Optime autem accidit, quod
quaestiunculam QU x 190 (p.-461, 5 D.), quam pro his rationibus, quas
in Iliadis Quaestionibus edendis secutus sum, ad Porphyrium re-
ferre non vererer, huic re vera deberi e Gregorii Corinthii com-
mentar. in Hermogen. repì pe06dov dervémtoc (vol. VII, 2, p. 1245 W.)
sequitur, ubi de versibus x 1905qq. eidévai dè deî, inquit, wc 6 TTop-
qupioc dropeî mepì tostov, dimopov elvar Aérwy Toùc étaipove d@u-
pia mepiBaMiew, cai Aiwy maliv aùtéc pnew Sn tà. Quod si nihilo
minus erunt, qui ita agentes locis quibusdam nos Porphyrio im-
putasse querantur, quae ei non debeantur — quod paucis accidere
potuisse non negamus —, ii videant, ne, si in singulis quae-
stionibus argumenta quaerunt quae Porphyrii esse probent, multo
maiore eum numero spolient quam nos invito donasse autument.

Sunt denique inter quaestiones et Vaticanas et aliorum codicum,
quae, Porphyrii esse cum nomine eius adscripto constet neque ullas
ob rationes in rerum aut verborum indole positas negari possit, a
zetematum forma adeo discrepent, ut, nisi codicum auctoritas adesset,
nemo in id genus scholia relaturus esset.') Ergo, cum tot locis Por-
phyrii nomen in codicibus excidisse constet, sequitur, ut etiam inter
scholia, quae solita quaerendi et solvendi forma non utuntur, Por-
phyriana latere possint. Quod ut in universum concedendum est,
singula praeter pauca quaedam pro certo indagari nequeunt. Velut
cum scholia e codice z derivata, quae varias unius loci Homerici ex-
plicationes continent, ibi recipere non dubitaverimus, ubi scholia quae
ex y pendent quaerendi forma utantur, scholia eiusdem stirpis eam
unam ob causam, quod varias loci alicuius interpretationes particula
7 disiunctas quaestionum ad instar exhibent, recipere non ausi sumus.
Sunt enim scholia aliunde, neque e quaestionibus oriunda, quae ean-
dem rationem sequantur?), ita ut, quamvis concedendum sit, nonnulla
quaestionum, quarum initium exciderit, reliquias esse posse, hac
quidem in re summam cautelam adhibuerim.

Paullo atiter in scholiis ab altera manu codici B adscriptis

1) E. c. Znr. 0, 1e°, 17°, xe", AR°, 383; B 145, O 1, M 127, N 358, 443 ete.

2) E. o. BT 77, B (Lp Vict.) Z 80; scholii B Y 30 variae interpretationes
*v. if allatae ad verbum Aeuxoi, quo ipse scholii auctor ushs est, stabiliendum,
neque ad poetam explicandum pertinent.

Caput quartum. 469

res se habet, quippe inter quae plurima legi Porphyriana quae usitata
quaestionum forma careant, et collatis Vaticanis Quaestionibus et
codicis Leidensis eiusque similium plurimis id genus scholiis Por-
phyrii nomen praefigentium auctoritate constet. Itaque, cum con-
cedendum sit, etiam alia quae eadem manus scripserit scholia, quibus
aliorum codicum auctoritas non accedat — id quod saepissime casui
debetur —, e Porphyrii sylloge, quamvis usitata quaestionum solutio-
numque forma careant, excerpta esse posse, pauca quaedam id genus
scholia non veritus sum recipere, de quibus hoc denique loco non-
nulla addenda sunt. .

Atque ea quidem, quae velut © 53 et C 366 (edit. ad H 298)
scholiorum vel inde excerptorum vel similium auctoritate (cf. p. 365.
66) Porphyrii esse constat, omitto — scholio l 315, p. 62, 13, praeter
alterius scholii *B, p. 62, 10, in Leid. cod. ad Porphyrium relati
‘auctoritatem etiam quae p. 63, 9 leguntur: èk toutov Avertai kai fi
airia, di’ fiv xtÀ. accedunt ---; neque repetere volo, quae aliis scholiis,
velut Z 523, A 462 (edit. 2 221, ubi v. ad p. 269, 15), Znr. 34, in
annotatione aut dubitationes aut argumenta addidi; sed dissimulare
non debebam, schol. *B K 67, cum verba (p. 144, 5) ti oùv tò undè
ueraliZeo 0vuò; quaerendi forma prolata satis idonea vix sint causa,
cur inter Zimiuora referatur, dubitari posse num recte Porphyrio tri-
buatur. At scholium bonae doctaeque indolis, quod profecto non
verendum est, ne e variis frustulis (v. statim) sit consutum, cum
difficile dictu sit, e quonam libroram, e quibus praeter Porphyrii syl-
logen locis nonnullis codici B altera manus scholia appinxit — Hera-
clitum dico, Suidam, Philostratum — fluxerit, magna sane veri cum
specie ad illum, e quo tot scholia derivavit, refertur.

Ad scholium autem B 787 (edit. v. 447) quod attinet, cui etiam
eam ab rem paucis immorandum est, quod A. Roemer in censura
prioris huius editionis fasciculi (Ann. phil. 1881, p. 8. 9) dubitationes
nonnullas de eo protulit, e scholio € 741, Porphyrii nomen prae se
ferente, quod, ut cum eo cohaerens (v. ad p. ‘44, 21 sqq.), ci sub-
iunximus, et Eustathii verbis (v. ad 1. c. et p. 42, 24) cum eo collatis
sequitur, magnam certe partem eius ex Aristotele (cf. etiam p. 425)
fluxisse; atqui Aristotelis solutiones — id quod supra effecimus —
uno Porphyrio intercedente in scholia Homeri pervenerunt, ita ut
haec quoque eidem sine dubio tribuenda sint. In iis autem quae
antecedunt cum tantum absit ut Aristarchi doctrinam latere negem,
ut contra locis nonnullis legentes ad hunc revocaverim, tamen non
perspicio, cur eam ob rem (quae Roemeri est sententia) a Porphyrio
originem ducere nequeant. Quamquam enim concedendum esset, actum
esse de hac scholii parte, si ex ipsis illis scholiis quae nunc quo-
que in codice A leguntur conglutinata esset, ipsé cum Aristarcho

Somapzs, Porphyr. Qu. Hom. 31

470 Caput quartam.

consensus ille profecto neque hoc loco neque tot aliis, qui e
plerisque huius editionis paginis peti possunt, causam praebere potest,
cur Porphyrium scholii cuiusdam auctorem non fuisse ponamus. Quid
enim? num ulla adest causa, cur Porphyrium, hominem in omni litte-
rarum genere optime versatum, ipso Aristonici opere, cuius fragmenta
tantum misere decurtata in codicem A pervenerunt, uti potuisse (cf.
p. 447) negemus? Vix enim, sc minime, credo, post ea, quae in
horum Prolegomenorum capite III docui, verendum est, ne quis fut-
tilium tantum \icewv auctorum inventa in libros suos eum contulisse
contendat. Quod denique scholium illud nullum Zntipartoc cuius
quam vestigium pr@lit, sed in eodem codice B ad v. 447 (v. ad p. 40,
26) ÈENYNCiIC tfic airidoc vocatur!), quibus rationibus idem Roe-
mer contra Porphyrium utitur, momento caret; alterum enim illad
in multas codicis Vaticani quaestiones — ut alias omittam — cadit;
ad verba autem v. 787 adscripta quod attinet, inde quod is, qui ea
codici appinxit — qui utrum de Porphyrianis agi sciverit an ignora-
verit, non diiudico — scholium secundum ea, quae continet, zi
‘ma tic alridoc?) vocavit, nihil sane effici potest.

Magis verendum est, ne scholium *BL @ 70 a quaestionis
forma item quam alienissimum perperam, uno marime Dindorfii in-
dicio (v. ad p. 117, 29) et ea re, quod ab altera codicis B manu
scriptum est, fretus, inter Porphyriana retulerim, atque aut Dindorfium
aut qui scholium in codice illius eraravit errasse statuendum sit, si
quidem idem Roemer, p. 6 sqq., e variis laciniis consutum esse con-
tendit, in quibus pauca quaedam Porphyrii esse posse reliquis male
inferta non negavit. Sed ut optime vir acutissimus id, quod me fu-
gerat, perspexit, verba inde a p. 118, 13 et cum praecedentibus et
inter se male cohaerere, ita eius de priore scholii parte iudicio, re in
utramque partem semel iterumque pensitata, assentiri nequeo. Etenim
quod similia in nostro aliisque scholiis atque apud Aristonicum legan-
tar auctoritati eorum non officere supra iam significavimus; neque enim
ea utriusque loci condicio est ut scholium ex ipso Aristonico tran-
scriptum sit. Cui enim rei plurimum Roemer tribuit, prima
scholii verba dirAfiv aperte spectare, ea non nimis fidendum esse Znr.
Vaticanum \g' docet ita incipiens: mpòc toùdc dduvapiav ‘Opripov
KATNYOpodvTtac ...... drv cnuerodcdar St xTA. Eodem autem
modo si p. 118, 1 ante verba Sti OnAuxòc uèv xrÀ., non dico inseres,

1) Quod ipsa haec ,tEfynaic® fol. demum 88% sequitar inde explicatur,
quod in iis quae antecedunt foliis, cum plurima scholia prioris manus legeren-
tur, spatium deerat.

2) Ad Aristophanis libram, quod contra Roemerum (p. 9) moneo, post ea,
quae A. Nauck (Ar. Byz. fr., p. 272) protulit — nt ea quae ipse attuli omittam
—, referri haec nullo modo possunt.

Caput quartam. 471

at supplebis certe!) cmuewtéov vel sim., omnia usque ad lin, 13 optime
procedunt; quibus non de animis h. l. agi sed de fato docetur.
Ipsa enim illa xal tò ètì x0ovì #Zecdar — tà x06via (p. 118, 10—13)
nihil agunt nisi ut demonstrent, non de anima morituri sermonem
esse, quae ad inferos decidat, ut fuisse qui hos versus acceperint
schol, *BL W 259 (v. p. 272, 3 sqq., quae verba a Porphyrio aliena
esse videri ibi significavimus) docet.

Sed quoniam, ut modo diximus, verba scholii inde ab Brrep &rvoti-
cavtec a Porphyrio abiudicanda sunt, sponte quasi eo deferimur, ut
quaestionem difficillimam de rebus scholiis Porphyrianis ali-
unde illatis, etsi non pertractabimus, at attingamus saltem.

Etenim, ut negari nequit, nullum esse Porphyrianorum codicem,
ne Vaticanum quidem, quin locis nonnullis ipsis Quaestionibus aut
scholiis inde petitis aliena praemiserit, immiscuerit, addiderit, ita
certas quasdam monstrari posse regulas, quibus adhibitis in singulis
quid insiticium, quid genuinum sit pro certo pronunties, desperan-
dum est. Nisi eas dicis regulas, quae in omni veterum scriptorum
crisi valent, ut a librorum auctoritate — de qua supra satis dictum
esse puto — constituta profectus, re de qua agitur penitus perspecta,
verborum ratione grammatica et scriptoris agendi loquendique con-
suetudine quam possis diligentissime consideratis, ea de quibus gravior,
quam quae aut explicari aut sanari possit, dubitatio oriatur pro su-
spectis habeas. Accedere in Porphyrii reliquiis, utpote quae maxi-
mam partem scholiis contineantur, recensendis peculiaria quaedam
vitia, per se patet; quorum haud scio an gravissimum sit latissime-
que patens illud, ut scholia e variis fontibus petita incuria
transcribentium coaluerint. Quod vitium saepissime quidem
ea re indagatur, quod scholia in uno codice tam arte cohaerentia ut
unum quasi corpus efficere videantur, in alio quodam libro separata
leguntur. Qua quidem in re quamvis ex omnibus codicibus haud sper-
nenda sit opera petenda — minimum quidem hac in re scholiis B
debetur —, dignissimus qui diligenter hanc in partem adhibeatur codex
est Victorianus?), qui virtutem eam, qua Veneto B multis locis
eum superiorem esse A. Roemer, d. exeget. Schol. d. Ilias, docuit,
etiam in Porphyrianis nonnullis praestat. Sed ne hoc quidem codice
bac in re semper esse fidendum — quod nunc quidem, cum codicem
ipse inspexi, certius quam olim in recensione libri Roemeriani pro-
nuntiare possum —, cum ex iis appareat, quae supra p. 451. 52 attuli,
tum clarissime scholio K 394 (f. 181° = Bekk. p. 293 f 1—7) demon-

1) Itaque melius ità interpungitur: mpòc Alcxbhov — yuyfic® 6T1 KTA.
2) Panca quaedam, quibus iudicium de quaestionibus nonnullis prioris
fascicnli aliter conformandum esse videatur, in Addendis inde afferentur.
81%

472 Caput quartum.

stratur, ubi, cum ea quae initio leguntur (BLV Bekk.) incertae ori-
ginis sint, ea quae statim atque sine ullo intervallo adduntur (fj
Gm dzeîa xrA.) ex Heracliti cap. 46 (cf. spr. p.394) petita sunt. Alia
exempla scholia, quae A 1 (v. Add. ad p. 2,5—12), M 258 extr. (ib.
ad p. 179, 20), O 610. 668, TT 25. 170 edidimus, praebebunt, praebebit
etiam X 38 (f. 404%), quod, ad p. 256, 10 breviter indicatum, ita se
habet: ...dZ1ov dè Zamiicewe mic undeic morepeî “Extopi. GMà xai did
toò cxriuatoc, Îv°, eì tiXo1 pù Akovcac tùv Meropévwv, dMà oùv tò
crfipa Tod Tatpòc dpwy oikteipy tòv Yépovta. fi taxa cuverropevovio
aùt@ xaì oi Xornroì dpicteîc TÀ.

Neque tamen semper breviora scholia pro genuinis, quibus ube-
riora aliena, quorum Porphyrius auctor non exstiterit, admiscuerint,
possunt baberi. An quis de auctoritate quaestionis a’ dubitabit, quod
in Odysseae codicibus breviora scholia et brevissima leguntur idem
fere atque illa docentia? Aut de quaestione 12’, quod in variis codi-
cibus partes eius inter se non cohaerentes') leguntur? Aut de quaest.
xZ' eam ob rem, quod magna eius pars inter scholia *B ad © 233,
alia quaedam ibidem (similia inter Vict.) ad N 745 scripta sunt?
Num alteram partem quaestionis Z 164. 65 (p. 93, 20—26), quae
etiam in Eustathii codice ad Porphyrium relata erat, quamvis paene
ridicula esm continere nemo negaverit, propterea ab illo abiudicabis,
quod in codicibus Lp et Vict. novo lemmati adscripta legitur? Quod
enim is qui scholia *B scripsit haec omisit, inde explicatur, quod iis
quae in codice unde scholia describebat h. l. invenit simillima partim
a priore manu margini iam appicta vidit (cf. spr. p. 456). Neque
enim deesse locos, ubi ipse codex Victorianus, quamvis hac quidem
in re saepe eum ducem sequi debeamus, ea quae recte coniuncta
fuerant male dissecuerit, ea quae spr. (p. 452 sqq.) attulimus demonstrant.
Quibus locis scriptorem huius (vel Townleiani vel adeo vetustioris
cuiusdam) codicis, scholia longi ambitus saepissime recte vitantem,
studio illi nimium indulsisse dixeris. Quod ne temere contendisse
videar, conferatur scholium eius brevissimum T 386 cum quaestione co-
dicis Leid., e qua derivatum esse tivèc illud clamat; conferatur ante
omnia schol. O 656 (f. 291%): x\icina] téwc perà tàc mpupvac tùv
mPéTWV vedv, mapecknvwpévwy oiov Taîc mpwpaic aùUtòv, quod e
scholii amplioris, quale B h. l. exhibet, verbis exscissum quasi esse
neminem ad ea quae ap. Dindorf. IV, p. 102, 2 leguntur: mapà
xAicinci dè wc xTA., attendentem fugiet.

Esse etiam, ac maxime quidem initio et in fine multarum quae-

1) Dignum est quod attendatur, scriptorem scholioram T ad f 152 (ad p.
320, 20) ea quae artissime cohaerent pravo studio abreptum in duas partes per
vim quasi dissecuisse.

Caput quartum. 473

stionum, quae, quamvis in omnibus codicibus eo ipso loco
legantur, tamen sifie ullo dubio aliunde illata sint, vix est
quod moneamus. Quibus in additamentis resecandis, quoniam certi
multarum quaestionum fines constitui nequeunt, nunc quidem dubito,
an veritus, ne nimis ingenio indulgerem, nonnumquam — maxime
quidem in primis libris — paullo timidior fuerim; cuius rei quae cer-
tiora videntur in Addendis indicabuntur. In additamentis autem a
Porphyrio alienis quae facillime cognosci possint, ea verba nume-
randa sunt, quibus ii, qui scholia in variis codicibus exaraverunt, aut
ad suam ipsorum operam recurrunt aut de iis quae scripserunt iudi-
cium ferunt, velut *B N 470 (edit. ad p. 303, 9): mpoérpaya dè tà
mepì toitov miatitepov, quibus verbis similia ea sunt, quae initio
scholii 2 315 (maxime quidem Mosquensis) leguntur. Neque aliter
de schol. *B A 78 extr. (v. aunot. crit. p. 312, 21): xaì mévra éca
Erxertar mapammpeîv parNov AE{ouv TOÙC TÀCc Ìixpàc èEnyiicerc mepì tiv
ufiviv xaraBaMopévouc, vel de verbis Braiwc mwc et Biarétepov drto-
didévrec, quae in altero scholio *B Z 234 (p. 97, 17. 19) solutionibus
adiecta sunt (v. ibid. ad lin. 14), esse iudicandum videtur; atque ita
demum intellegitur, quid de verbis étépou eic tò aùté, quae in codice
quodam (Scorialensi, ut videtur) scholio quod p. 84, 17 edidimus (vid.
ibi ann. crit.) praemittuntur, statuendum sit. Neque iam dubito, quin
verba, quibus schol. B 447 (p. 44, 19) finitur: toÙTOY dI TOv TPÉITOY
A tic elemymuévne xa0’ “Ounpov alridoc didbecic kai divapic cbTWwC
<bcastwc?) dv dpicra derx0ein, uncinis includere debuerim.!)

Ad reliquas autem rationes, quas in iudicio de quaestionibua aut
recipiendis aut excludendis ferendo sequi debeamus, quod attinet, ante
omnia tenendum est, si a paucis quibusdam, quae integrae aut prope
modum integrae haberi possint — plerasque earum codex Vaticanus
et scholia *B suppeditant — discesseris, nunc quidem ubique fere non
de scholiastae cuiusdam in Homerum lucubrationibus agi, quamvis
breviores saepe sint, ea tamen, quae praesto huic fuerit, doctrinae copia
quanta potuerit diligentia elaboratis fideliterque ab iis qui postera
aetate talia in codicum marginibus repetebant exscriptis, sed de
frustis et frustulis ex amplissima et doctissima collectione a Por-
phyrio instituta variis temporibus ac plurimorum opera inter-
cedente, atque ita quidem, ut ea quae in epitomen iam erant red-

- acta novae denuo epitomae materiam praeberent, excerptis. Quem
grammaticorum posterae aetatis morem, qui post ea, quae Blass,
Herm. XVII, p. 160, de Harpocrationis lexico e papyro Aegyptiaco

1) Ex Odyssene scholiis praeter a 34 eb a 44 (p. 106, 1 et ad p. 297, 11
edit, nostr.) de prima et altera quaestione, quas E a 259 commemorat, codem
modo iudicandum est (quae numeratio ex antiquiore codice translata est), for-
tasso etiam de HQR d 52 (p. 177, 18 D.): éppi@n pèv rin xal èv dAXorc TA.

474 Caput quartum,

Musei Berolinensis nuper demonstravit, multo latius quam primo ad-
spectu videatur patuisse existimandus est, cîim in omnibus omnium
poetarum scriptorumque scholiis, tum in quaestionibus scholiisve e
Porphyrio pendentibus spectare debemus, quorum tot locis ipsi gradus,
quibus doctrinae copia largissime, ne dicam abunde, fiuens in rivos
et rivulos tenuiores et tenuissimos diducta est, deprehendi possint.

Non nimium igitur, nisi aliae rationes accedunt, formae quae-
stionum quarundam a reliquis aliquantum discrepanti, neque ei rei tri-
buendum est, quod loci nonnulli (velut A 225 coll. Znt. 12, p. 319,
11; A 62. 63 coll. A 462, p. 272, 27, ubi cf. quae annotavi; © 140
coll. C 125; A 155, p. 161, 21, coll. = 200, p. 191, 1; € 631 coll.
Z 234, p. 97, 10), quos, quamquam codicum auctoritas non ubique
adest'), Porphyrio vindicavi, in verborum quorundam aut rerum ex-
plicandarum ratione inter se pugnant. Ut enim omittam, in opere col-
lectaneo, quale Porphyrium instituisse satis superque apparuit, haud ita
facile dissensum quendam in rebus minus gravibus posse vitari, ab
iis etiam, qui scholia e Quaestionibus eius excerpta denuo excerpebant
aut transcribebant, ea quae ut aliorum sententiam attulerat ad
ipsum referri poterant (cf. p. 361).

Plurima sine dubio praeter ea in quaestionibus, quas Porphyrio
vindicavimus, ratione ab ea quam ipse secutus est discrepante atque
ita legi ut sententiam eius prave reddant (velut A 117) — ut plerasque
multa, quae supervacanea videreutur esse, abiecisse taceam —, me non
fugit, sed, qui non sine causa Quaestionum eius Homericarum
non fragmenta sed Reliquias me daturum pollicitus sim, ea um-
quam ita secerni posse, ut ipsa (uaestionum, quas ille ediderat,
doctrina splendeat, vix puto esse sperandum.

imilia, quae Porphyrii esse codicum auctoritate constat, p. 361 attali.

ADDENDA ET INDICES.

paiizes y Google

Addenda.

Quicumque his quas iam absolvimus Porphyrii Quaestionum Homeri-
carum Reliquiis utentur, quam maxime rogandi sunt, ut singulis locis
haec Addenda conferant. Neque enim correcta tantum et addita non-
nulla invenient, quae ad primos certe libros, ubi variorum codicum quae-
stionum copia abunde fluit, consulto — ne moles annotationis nimium
augeretur — omisimus, sed etiam plurimis prioris fasciculi locis de codi-
cis Victoriani (de quo cf. p. 4498qq.) lectionibus, quas in altero fasciculo
saepe infra textum attulimus, certiores fient. Accedit quod praeter ea quae
ex H. I. Polakii ad Odysseam eiugque scholiastas curis secundis, Lugd.
Bat. 1881. 82, de plurimis Porphyrii scholiis acutissime agentibus indicantur,
non solum A. Roemeri coniecturae nonnullae in recensione fasciculi prioris
(Annal. phil. 1881, p. 18qq.) prolatae, sed etiam H. Dielesii quaedam,
quas amicissime mecum communicavit, suis locis afferuntur. Simul autem,
quibusnam Prolegomenorum locis de scholiis quibusdam re-
busve ad ea pertinentibus gravioribus agatur, cadem Addenda
docent.

Haec igitur addantur:

P. IV. De variorum codicum in Por-
phyrianis auctoritate v. Prol. III, 4.

— extr. Cf. tamen quae de Znr. XIX—
XXIV p. 346 attuli.

VI. De recensione, quam scholia Victo-

riana exhibent, accuratius p.450 sqq.
agito

r.
IX.not. De Pio cf. p. 434 egg. ot 362, 2.
XI: De quaestionibus, quae uni Victo-

riano codici debentur, plura p. 466
exposui.

A. .
1, 199. Idem schol. in cod. Townl. 8, 6 legitur ad p. 189, 29.

legitur (Dind. ad vol. III, p. 7,27);
1 1-8 etiam ap. Matr., An. Gr. II,
P. 373, 1899.

— 9. Ai ti dmò tfic pividoc fipfaro
quacetionem deridet Lucian., ver,

10 leg. Zavédwpoc, v. p. 430.

— adi—8. Simillima schol. min, habent.

2, 5-12. Cf, Matr. p.373, 128qq. Eadem
fere Vict, £. 1* (nisi quod |. 6.7 male
fv° èx Tod mABove drokadapevcy tò
towodroy uépiov tic udync habet),
cui in fine ea, quae ap. Bekk. 1. 10—
21 leguntur, adhaeserunt.

— 13 legitur ad Int. 17°, p. 328, 21.

— 14. DeTTopgupiov scholio *B adscripto
v. p. 357, 1.

— 11-14 (1.11 corr. olkeiwv). Eadem
fere, additis in fine nonnullis aliunde
petitis (cf. Cramer, A. P. III, p. 118,
15), ap. Matr. p. 383,9,

— adl. 16sqq. Eadem fere ip 385,6,
— ad l 25-33. Ch frneterea i . p. 389,
30 et 390,30 (= Par. p. 3).

4, 6-20. Omnino conferenda quae p.
401, 1 attuli. Ergo, ne temere aliquid
ormisiso dicar, in quo, Porphyrii, si
non ipsa verba, at doctrina certe
inesse possit, h. l altera pars scholii
sec. ipsum cod. A_ sequatur:

mic dexdane dé ruépac yerevAcda:
K-eichar cod.) pavepév' eoddywc* Kat”
autdv dè TOY Tromtàv Tò Bewpnua deî
Ave. tf dexdtn Qaiverai Tò vocbdec

478

100 dépoc èv TaUTy mAvrwC xa@ietdue-
vov, dcrep xal abtòc 6 momtAc dedi
Awxev. ’Axidevc ydp Xetpuvoc div
pa@ntàc kal tiv latpixiiv Téxmy copéo,
èx TÎic Katactdicewc pad, TÒ Ydp TAC
“Hpac Svopa rapà tòv dépa rerrointos.
emel tivoc Evera Néctwp A ’Oduccede
A MevéXaoc, obdevòc EAattov tv ‘EX-
Afivwv @povriZoviec, où Zntodciv, dil'
A 6 ‘AyiMevc; — Eadem (ut etiam ea
quae antecedunt) inter schol. min. et
ap. Matr., Il, p.392, leguntar, Prae-
ter schol. B Lp A 53 ( I, p. 15,8—
14 D., de quo vid. Prol. p. 405, 2) cf.
etiam Plut. aud. poet, 8, p. 26 C.
5, 1-4. Aliter solvit Tzetz. Ereg.
r 810, 35: èreAucdunv cor yàp elmubv
mepfardic, $71 6 "AxiaAedc eppéviize
muy ‘EMAfivuv, èx tc wuxic avtod,
f t00 dépoc, mpotparelc eic TÒ curka-
Aécacdar tòv adv.
— fee Cf. quae ad p. 272, 27 attu-

8.
— 11. Cf Cobet, Mnem, N, S. IV, p.277.
— ad lin. 18-17. Cf. Matr. p. 396,14.

6, 4. Cf. Eust, A, p. 48, 26 sqg.
= 1a, Corr. v. ad Lar. 2 (p. 814,0).
— 14. Cf. p. 465, et Polak, p. 269.

7; post Ì, 13 add.: 106 ad Znt. 7’, p.
322, 28

— 14-20, Id, ap. Matr. p. 398, 12 et
schol. min.

— 21 sqg. Cf. Prol, p. 464.

— ad lin, 21-28 et 2469q. Cf. Matr.
p. 404, 12 et p. 899,7.

8, 1. 2. Eadem Vict. f. 10* habet,

— 38qq. Cf. schol, E e 310.

— 11 sqq. Respicit haec Gregor. Co-
rinth. ad Hermog. repì pe@. derv.,
VII, 2, p. 1231 W. .

— ad'lin. 12 199. Cum Lp Vict, (£.i1*)
fere congruil

9: post lin. 7 inser.: Quae in excerptis
e Moschopulo (p. 705, 13) Bach-
mann praemisso Tepoupiov affert,
in codice nomine illo carent (cf.
p. 459, 2).

14-19. Eadem Vict. f. 13> habet.

— nd lin. 20 mi Plura schol. Vict.
(f. 14°) servavit; post (lin. 10) mAetai
toi olvov xAiclai enim ita pergit: xal
còv dè udhicta mieiov démac, oi
te map’ ‘Atpeidoci. xal Edvnoc
gia uérpa abroîc drrocreMet. xgi
Tpwwy — oivoyoeverv. udhicta
dè TÒ dvardeî KTA. — èv TÒ mpòc
KaAyavra (1 13) diahrw* Scce dé
oi mupl Aaurerdwvti tixtnv,
xal xaxoccéuevoc mpocéermev.
qucer dé dMijharc TA.

10, 10 Kévuva pro xowvà coni. Roe-
mer, Annal, 1881, p. 13.

— 16. Cf. Prol. p. 426.

Addenda,

11, 1. E cod. Lp coni. tèv Bdvatov è
oivou eîc “Aidov Roemer p. 13,

— 8. Cf. Prol. p. 474.

— 9. V. p. 304, 6.

— 12-19. Cf. schoL min.

— 20—29 (in marg. 1, Bf. 11°). In cod.
Vict, (f. 17*) haec ita constituta: fidi:
ctov (sic) tùv Gvpovpévuv — wpi-
Xeov, v è’ dAodv ip. Extòc el più) —
émrdccerv dè tÒ cnualvew, tum, novo
lemmati (èiw) adscripta: t@ò ‘Axià-
Met xivei 9Odvov, dc oùx dnép T°C
Bpicnidoc xtA., ut Lp, Qua ratione
ea, quae ad lin. 20—27 de scholio
ex parte Porphyrio tribuendo dizi,
confirmantur.

12, 113. Cf. Prol, p. 456.— In Victor.
codice (cf. Townl. ap. Dindorf. IV,
p. 409) haec leguntur (f. 174): oòte
tw GAdw] Iva pù vopicdein mpòc Eva
pudvov dEtbypewc eîvar pdyecdai, A wc
xorvwvobe TAc Ufpewc toùc “EXnvac
cuurrepielAnpev oùx èmauivovtac abtà
crepopévy Tfic detidc (sic). rai mpòc
tò ur) doxeiv Big dAX' H0eAovthc dedw-
xévar. xal oi pèv oòv Épacav, &rwc
pù dxpanic elvar doxf) dtodo0va: TaU-
Ty t@ Bacdel, el xal mel tv
diXwv by qelderar mpocieto, xal 671
vépoc fiv aùtò éEaipeic@a npòrw.
Yerémta: dè dvadacua mévta TÀ TOY
alxuarwribwy, Tic Xpucnidoc anoder-
Peleno, Were mapnvduer ui doùc TAV
alpedeîcav dò T00 Bacihéwe* fiv yàp
aùtò èEdv 8 11 BovAorto Nafeîv® did
rev fi tedv A Alavtocibv yépac,
xal mdhiv: aUtàp éuoi Yépac aù:
tix' étormdcac@’, wcte TÒ pèv rbv
«tà. ut in edit. Bekk. (nisi quod lin.6
det ab altera man. in marg. script.
est).

— 14. Vict. (f. 18*) haec tantum (in
marg. i rà Ti pù Kadapodc éxméurrer;

— 18. Cf

R 356, 2.
18, 4sqg. Vict. (f. 18%) haec habet:
mpétepov — al Beod quciv dvopunrou
xal 6e00 dè firtwv tdv Baciéa puciv.
— 5. Pro vega ivav W. Ribbeck,
Mus. Rhen. XXXV, p. 469, recte tu-
pavvixhy s. BacrAiknv coni,

— 8 sqq. Pro iis, quae in annotat. bre-
viter neque satis in omnibus accurate
attuli, omnino legenda, quae p. 398.
406. 7 exposui. — quae edidi,
etiam in cod. Vict. (f. 21°), atque ita
ut nibil fere discrepet, Jeguntur.

14; ad 1. 12699. Idem Vict. f. 21».

16: post lin. 24 ins,: 424 ad = 3048qq.,
p. 197, 19, . to v

— 25 sqq. Ne quis propter ea, quae V.
Rose, dr. ps. p. 177 (38), ‘atta Ari:
stotelis in hìs latere solutionem pro
certo habent, v. p.418, 1. De compara-
tione cum Athen. I, p. 18F, insti-

Addenda.

tuenda p. 376, 2 egi. — Ceterum idem
fere scholium, de quo etiam cf. Po-

lak, p. 181s0g., inter Victoriana
fi. legitur, eodem quo Lp modo
incipiens: deî Ydp mpociévta — aùtòdv

dep. dnò dè tic..... Evie éeri
xepviyavto. dià TI perà tò deimvov
xTÀ,, quibus in eam sane rem uti licet,
ut prima quae edidimus verba a Por-
phyrio abiudicentur (v. p. 471).
17,16.NonY 259, sed 2221(p. 272,10) edidi.

479

— ad I, 19sqq. Add.: Cf, B. f. 190* ad
éppata = 182,

18,11 drodoovai pro dmoyviva Cobet
fp. Dind.

19, 19724; 26 690:;_ 52 6qg, Congruit
cum Lp Vict, Î. 27°, 275, 298.

20, 4-8. Idem fere atque Lp Viet.

f, 29
— ost lin. 8 add.: 607 ad Znt tw,
p. 300, 3.

21a, 22 leg. toùc fmmove.

ad lin. 21 1qd: Vict. (f, 302*) duo
scholia habet e quaest, excerpta,
unum rebus aliunde additis auctum,
integrum alterum: fmmouc] roùc fi:
méac, ic papev vixàv Tv fmmov TV
modeuiwy. f) Toùc ibfovc frmove drpi-
vuwyv' voegol dp ficav wc Beto1. dANwc.
dtpivuv immove* dvri tod Imnéac:
dvtérofe yàp avt@ Cabtò cod.) tè
acmditac.

22, 1-16. Egit de his etiam Polak,

p. 272, cf. tamen Prol, p. 465, 2.
ad lin. 18, Congruit fere cum Lp

Vict. f. 30.

28, 11. leg. Znvé6dwpoc, v.

— 21 i) "A6nva post qnd
mer, Anna]. 1881, p. 1

— ad lin. 11 sqq. Idem in V f. 318

— ad lin. 18899, Scholia Paris. etiam
ap. Matr. p. 454, 21 et p, 452, 11

leguntur. .

— ibid. De Proclo cf. p. 410.

24,8 uévov pro pév proposuit Diels;
id. 1, 16 xal [èmuxdòv dé) romrov le-
gendum esse censuit.

— 13. tà duiyava pro tò unyévnua
coni. Roemer, p. 14.

— 11. De Aristotelis nomine scholio

praemisso v. p. 420.

p. 430.
Yàp ins. Roe-
Ca

— 14. Cf. Val. Rose, Ar. ps. p. 155, et
Prol. p. 419.
— 26. Corr. dreoiviwv.

25, Rein Dp. 437. legiti

— 29. Quod in margine legitur ,,rect,
27“ errori debetur, — Feterum de
hoc scholio cf. Prol. p. 447.

— ad lin. 24 50. Cum schol. Paris. con-
ferendum schol. Matr. p. 457, 24.

26, 1809. De v. véov notione contrario
modo schol. B f. 21* ad aleì véov B 88
(idem fere A Lp Vict., Paris. ap. Cram.
III, p. 383, 5) iudicat.

— 6. Cf. Diog. L. VIII, 10 (de Pytha-
rae piaci): al dé Mrixiar mpdc Tàc
ipac ide cipuetpor’ maîc Yap, ven-

vickoc 8époc, venvinc @Oivémwpoy,
1épwv xeruby.

— 9. De Zenodoto cf. p. 481.

— 16 mayvanta coni, Diels,

—ggo. Cum Lp congruit fere Viet.

27, 18. i4 xal dipa @MBovoc TÀc vicove
toîc éauto0 tévorc coni. Diels.
— 21. Corr. ‘Ixaploro.

— adlin 27 59a: idem fere Vict, f.365;
cum schol. cf. Matr. p. 464, 14.
— De Aristoti nomine scholio
praemisso v. p.

P, 420.
28, 1. Cf. Val. Rose, Ar. ps. p. 156.
80, 4. Cf. Prol, p. 408.
15. Cf. schol. min.
— 16 et 18. Eadem inter schol. min.,
ap. Matr., r 468, 19 et p. 469, 1.
81, 13 dua dè coni. Diels.
—'17 non ante fuiv, sed post toîto
interpungendum.
82, 110 et 11-15, Eadem Vict, f.39*
‘con-

silet, qui, id quod fieri non potuît,
lapideus dicitur factus? postremo quid
simile passer annis? Quae cum
verbis Porphyrii p. 33, 1—-3 adeo con-
gruunt, ut de comuni fonte Hoite,
| verl, Schrift, d, Arist., p. 270, du-
bitare non debuerit. — De Aristotelis
nomine scholio adscripto v. p. 420.
— ad lin. 88qq. Corr. p. 31, 28 sqq.
88, 1 è pev obdty fiv tépac TOY Yirvo-
Hévuv coni, Roemer, Annal, 1881,

151 ed. Montag.) optime indicavit
A, Wolf, prof po CXOVI.

A lin. 12—14 extr. add.: Idem Vict.

428,

84; 1-3 tò dè EdAov TAC matdvov
Veapdv Eddov xal bapnAby, di’ où

480

— crpoudodc. èdifiov odv xTÀ. coni.
Diels. — dmAodv tÀv OdAattav pro
èdiiov odv coni. Roemer, p. 14.

— 30. Corr, dpdxovtoc.

86,1 et dè xévwpa div (cf. 1.7.8.

D) c (= dicre) Xigovc KTÀ. coni.
Diela,
— ad 298qg. Idem fere Vict, f. 41b,

86, 10—21. Eadem fere Vigt, f. 41. et
schol. ap. Matr. p. 471, 3; utrique
eadem dune iis quae edidimus in

adbaeseru
37, 6-8 tim Vict. f, 448, Vaia Matr,
. 473, 26; schol. ad 18qq. allatum
Pam ‘schol. inin.) id. p. 471. ‘1 habent.

88, 16. Corr. tic [Av ve]uecicar

— 17-19 respiciunt excerpta e
schopul, ap. Bachm. p. 741, 5.

— 384 dvréxecdar coni. Diela.

89,9 derparàc kai fpovràc deltàc
Toîc èmyeipo0ci udyecBar coni. l)iels,

— 12 8qg. Cf: de utroque oratore Plut.
V. Hom. c. 167.

40, 1-8. Cf schol. min, Matr. p. 474,
8; 9—15 (I, 11 corr. pù cuvopùy) —
Vict. f. 44. et 458 (luo. quidem in
fine male adhaesit: xal "Attixà dè

Mo-

Addenda,

fine Exovrac cita Roda). -- Etiam

16-24 Vict. f. 46* habet.

- tata C£, Prol. p. 469, — In anno-
tatione addendum, Dionysium $i-
donium duas esse voluisse aegides,
unam lovis, Minervae alteram cho
Vict. O 229).

IA coni. Roemer, Annal.
1

in 899, Ka Plut. aud. poet. 6, et

rol. p. 4:

28 Fertueva ante èvepriuata ins.
Ion id. I. 29 ofovel xaracxevacpa
correzit,

44, 19. 20 a Porphyrio aliena esse
videntur (cf. p. 473).

— 29. Cf. Val. Rose, p. 162.

46, 2 Wcmep xal éni 7. 9. coni. Diels,

47, 9-18. Similia in Vict. f, 48*; 19—
27 (= schol. Ol min) SE, Mate. p.- P. 478, 8;
28 sqq. in Vict. f. 48% leguntur,

48 pra Corr.: difficultatem etiam
chor. mov.

49, 5 &xwpracuévaa copi. Diole.
C£. Val, Rose, p. 15
Dia Leo Gr Hohde, Mus, th,
XXXVI, p. 450.

50, 16. Idem fere Vict. f 49.

51, 3-8. Congruit fere Vict. f. 49>,

— 9. Corr, e cod. A: rdvtac Toùc dipl-
CTOVC KTÀ,

— 10 Adcic delend,

52, 24 non post. ivruv sed post mi —
der interpungit Diels.

— ad 1.26, ubi in scholio B corr. yé ove,
ef. Vict. f. 514: ndvrec Ydp ol dpicro!
tuwerevcavio Tàv ‘EXtny. Meverdou
<corr. e MevéAaoc) Garepà rérove
rrapékormie, Quibus verbi prave ad-
haeserunt verba f) Sti mavri Tò oîkely
Tod vuupiov vuòc èvopdZetar

— ad l 34 599; Idem fere Vict, f. 49».

53, 19, 20. leto v. Avcic (v. ann, crit.)
Tò éxw oùx dv xtÀ, paydpevév écti
xTA, coni, Diela.

54, 20 sqg. (cf. Prol. p.356, 2). Simillima
in Viet. f, 52> leguntur (1, 21 mepl

cwnpiac Hi m“o.
4

275 (p, 195, 17).

55, 15— 17. Scholium, quod vereor ut
recte huc retulerim (v. p. 466, 1), in
Vict. f. 59% eodem fere modo legitur,
nisi quod l. 16 post cuvantéov verba
*Avtipaxoc dè TAV KAupévnv ‘Inméà-
xov Guyarépa eîval pnciv inserta sunt.

- 19-25 in Viet, |, c. haec tantam:
mc te, el tv TpoiZivi èxeî fiv; mbc
te Mevélaoc Tàv_ Belav dovdeverv
tivéxeto; TTeXoric yàp fiv. xovpinv te
dAéyou MevéMaoc autév Qua.

56, 36. Corr. \ém.
57, 18. V. ad p. 302, 15.
58, 10, Cf. Val. Ros

siotlia nomine in cod.

168; de Ari-
chel. adscripto

- ALI * Gorr. vA Rn.

, 30-34. dim scholio Vict, f. 56,
un simillimo (inc.: wc éxmrerà-
caca mévin tv Olav. mdc oÙk épw-
tnbeîca mpof. xtÀ.) in fine male coa-
luerunt haec: Znvédotoc de d........
dTOAA A PIA! ne “EMNddoc qci robe
Arocxobpovc (cf. p. 466, 1). Ceteram
haud scio an verba Todré pnev
— ido0ca rectius omiserim.

60, 2. Cf Val. Rose, p. 158, e Prol.
P. 420.

— 24 dvixntoc fiv coni. Diels; id,
1. 25 payduevoc post eîye ins.

61, 36. Corr. eiduc.

68, 16—26. Simil. Vict. f. 584.

— "27. Edit. p. 890.

— ad 1, 98qg. Simil, Vict, £. 656

64,2 xatiévar pro xa@iévar coni. W.
Ribbeck, Mus. then, XXXV, p. 470.

— 6-8, Cf Plut, aud. poet. 7 et Prol,
p. 420.

— 14 tò tod AM. Diels.
— 18899. Simil. Vict. £. 69.

65, 6—8, Eadem fere (1. 8 diaxpneé-
Hevoc) Vict. f, 59°,

Si Viot. £. 59 — C£
dAX' dmperibe "Appo-

— 9-14.
Heracl. All

Addenda,

dimm pactporeve: mpòc. "AXtEavdpov
“Ehemw, ubi allegorise defenditar.
65, 22 sqq. Cf. Plut, Q.C. III, 6, 4 et
aud, poet. 3, Prol. p.873,2 e p. 425.

67; ad 27-34. Wollenberg, de Porph.
stud. philol., (diss.) Berol. 1854, p.
cum schol. *B (III, p. 339, 28 Dind.,

qui vereor ut recte Porphyrio tribuerit)
cohaerere existimavit.

68, ”, Cf. schol. B Y 234 (IV, p. 241,

@pwwor dè KTÀ.

— 26 sqg. Simile est schol. Vict. f. 630,
70; post lin. 15 e cod, Vict. f, 63. in-
serendum: AIR

55. 56 (c. I. elmep yàp qBovéw),
avadve: (cod., qui h. I. vacuum spa-
tium habet, om.) tiv Xépiw, gnciv,
el dià TooTO didwciv éxodca, STI xal
dxotene $ Zeùc divarar Aafetv. fn-
téov dé, Br1 où peroî tiv xdipiv, dh
tngalve:, ec où BéXer pév ti (Ti pèv

.) madetv Tàc mélerc, oùk dvmi-
mpdéer dè did tò dbuvatov. oîktov dè
èupalver tov Adrwy, Smwc pi) èE aò-
Tic dra tiv Xdpy. — Quo de
scholio cf.Hiller, Phil. XXVIII, p. 101,

et Prol. p. 487.

— 19. Cf. Val, Rose, p. 160, et Prol.
p. 420 et p. 395, 3, 427.

71, 10— 15. Simil. Vict f. 654, cuius
scholii in fine eadem quae initio

scholii B (III, p. 202, 11. 12 Dind.)

legantur.

— "3-8. De Syriani solutione cf.
Pi d'{6 egg. Idem fere sch 1A (p. 1

- 1 Ò lem fere ol. , 174,
DI Dindo. n più

— ad 24 sqg. le TéEw = Tot) cf.
Plut Vo Hom, 0. 22° ù

72, 8.9, 10—15, 16809. Eadem fere

schol. Vict, f. 67°, 68*, 69® habent.

78, 10. Cf. V. Rose, p. 161, et Prol.
P. 420.

— ad 8. 20 tivéc pèv ov paci Borwtode
elolc@a: todto coni, Diels

74, 1-9. Schol. Vict, f. 71. (c. 1. {1
mac pèv mpòra) nonnibil discrepat:
imtium quidem cum iis quae edidimus
congruit è paeno, sed post aùrobc (I, 4)
pergit: of rrezol. dAXayo0 gna: nf d
òmimtevere modéuoro fegupac
(A 371). xal rràAiv évovpevor (1. 8)
oòdèv èmrdecwv (1. 9, ita ut vix quic-

481
66, Za Cf. Val, Rose, p. 160, et Prol.

. 420.
— 16 sqg. Cf Plut. Q. C. IX, 13 et
Prol, p. 877. ’

quam differat) mepl toO moAeueîv,
dwg - Te où xTÀ. ut Bekk. p. 138

27-29.

Quae ad lin, 3 e B cet. edidimus,
Vict, f. 71° in duo scholia distribuit,
quorum alterum ita incipit: xaxoùc
d' tc péccov EXaccev] fva pipoîvto
Toùc Eumpoc@ev xTÀ. Cf. Prol. p.451 sqq.

74, 10—22. Plurimum discrepat Vict.
f. 725: Srméte miproc] &v tic ypd@er
xévticAyarov. Ectacav 6nmréte
miproc. elte dià toòto Écracav (1. 10)
«TÀ. — pdync xardpEwav (. 15, in
quibus pleraque, nisi quod Ì. 12 mpo-
Mngefva: legitur, cum iis, quae edidi-
mus, congruunt)* Xeimer odv t® cod.
tÒ) ’Axaiùv A xatd. did TOSTw
boxeî (1. 15) -- Axardv (1. 16) dpeiwv
mpondporde payofato: — Reliqua
novo lemmati (Tpwwy Spprcere) ad-
scripta: Aelmer f xatd, bc Wpnn0n
dè ’Amduavtoc kTÀ.

— 24sqq. Eadem tere Vict. f, 74h, —
Cf. Plut. aud, poet, 10 et Prol. p. 426.

75, 4-9. Simi. Vict. f. (ui NI

— 28 sqq. Hinc excerptum schol, D y 94,

(I Dind. p. XEDo, de quo cf.

Polak, p. 132.

ad 1, 2428. Cf. Prol. p. 373.

76, 3489g. Vict, f.77: Aliguantam dis-
crepat: ‘Oduccéoc èc8Adv Eroipov] dA
oùx éerpatevovio minciov Carapiviwv
"axhicio. éroîpov odv où TÀv rroMl-
tv, did TOv cuveprév qua. ti
14» atorov, el Carauivioc dv Eratpéc
demv ’Oducceî. ’Apictapyoc dè wc
mommxdv maparreîtar* ol dè $tL cuy-
xégura: n udyn xTÀ., ut ap. Bekk.

. 142 a 98qq. In quibus quae de

ristarcho afferuntur, quamvis rectum
de quaestionibus id genus iudicium
prodant, a Porphyrio, quippe qui
concedere non soleat, vanam esse
talia quaerendi consuetudinem, aliena
esse videntur. — De v. éaîpoc cf.

P. 438.

— ad lin. 9, Vict. f. 105* haec tantum:
xal moloc 1dp, pnci, morapòc où fel;
pnredv odv Enel xal'méhic teri Auxfac
Fdvdoc. N eopù blovra. fi ere dévadc
(CT)

Iv.

77, 884q. Cf. Polak, p. 189 et p. 627.

78, 10—14. Simil. Vict. f.77>.

— 18.89g. Cum în Vict (f. 78*) quae-
stionis forma non adsit, dubitari pot-
est, an extrinsecus sit addita (cf. p. 467).

482

Addenda.

(Si

178, 26. "ExTwp pro firtov coni, Roe-
mer, Annal. phil. 1878, p. 538 (cf.
ibid, 1881, p. 15).

79, 1599. Cf. Prol. p, 4%.

— 16 et ad 1. 15—27 Kopu@ardhoc e co-
dicibus recipere debebam, cf. p. 285,
28 et La Roche, Hom. Txtkr. p. 421.

— 28. 24. Cf p. 224, 9.

80, 10. Edit, p. 327.

— 13. V. p. 802, 16.

— 14. Aliam atque miram satis pro
ea, quam edidimus, quaestionem Vic t.
f. 83° habet: Tudeldby mdvra èicxw]
xal mòc yivdicxer, TOÙ mupdc raropé-
vov; î) où mdvta TÒv Kaipòv xaierar,
Cf. Prol. Ri 462.

81, 4-11. Îdem Vict, f, 865,

— 11, Corr. éridiber,

— 12°8qg. Cf. Plut. Q. C. IX, 4 et Prol,
p. 872.

— ‘15 xal &XAwc xtA. Porphyrio abiudi-
care debebam.

82, 113. Scholia 358, 430, 451 etiam
in Vict. (£. 87° et 9U*), atque ita ut
cum Lp congruant, leguntar.

82, post lin. 5 add.: 370. cf. ad p. 256,2.

— 24 sqq. Cf. Didymus qui fertur ap.
Miller., mél. de litt. Gr., p. 399.

88,22 tv vOv rpechutépwv Tivéc coni.
Polak, p. 317.

— 30 xatà tiv divapiy Tammy corr.
Diels.

82. Cf. Cratin. fr. 182K.

84, 1. CF, Soph. fr. 899 Dind.

— 16—23. Cum Lp congruit schol. Viet.
f. 98°. — Ceterum verba cxémer --
dintov ut aliunde illata uncis inclu-

denda.
— 23 sqg. Idem scholium, ita tamen,
utin is pInrima discrepent (lin.16

neque hic lacuna exstat), Vict. f. 247°

habet.
85; ad I. 7. Cf. Matr. An. Gr. II,
. 464, 17.

sé 14-23. Cf. Di 420 eb p. 418, 1. —
Ceterum schol. *BL (lin. 17—19) etiam
in schol, E € 337 transiit,

— 22. CÉ Val, Roge, Ar. ps. p. 163.

— 25. Idem fere Vict. f. 98.

87; ad 18 8qg. Cf. p. 361,

88, 3. De v. Bwuéc sip 488,

— 11-18 et 196qq. Cum Lp in ple-
risque Vict. f. 100° et 101. congrnit.

89, i4. Cf. Porph. TT 68,

— 23. In editione sua (III, p. 280, 14)
ad Porphyrium Dindorfius non retulit.
Ceterum de cuMAijye: cf. p. 127, 25,

90 et 91. Schol. v. 116, quod ad 90,
9 sqg. contulimus; in Vict. (f. 103:)
cum iis quae p. 91, 14 8qq. edidimus
conluit: xal mùc Eder — kai u@Mov
èrì robTOv Wpunto. fi dercidaiuwv dv
xTÀ. (91, 16), in quibus FAavxoy (1. 17)
om. (cf. Roemer, Annal. phil. 1878,
p. 539, qui ibid. 1881, p. 15. 16, T
povopdytiov aùTO0 conì.).

92, 10sqq. De v. palvecdai v. Zeno-

dorus qui fertur, cf. p. 433.

98, 13 199: In Vict. f. 104. (c. 1. te-
@vainc di TTpoîre) haec ita constituta:
xaAév cor tò dmogaveîv, el pò) toO
xabuBpicavide ce xaticqUverc, dAl' el
Bove kTA. (= Bekk. p. 184 a 23—25).
Quae inde a lin. 20 edidimus, eadem
fore ibid. antea (f. 104*) leguntur. Qua
de re cf. Prol. P. 472.

94, 3-10. Vict. f. 104 (c. 1. cipara Av-
pd) haec ita habet: ypdupara* ot dè
x\fpov senpivaveo — dmaodra: tà
mpdyuara (Ì. 7). Scholium autem H
175 (f. 1209, e. 1. &enuvavto Exactoc)
ita: ypdupaci, xa mòc oò vere
6 xipue; é0vixà Yàp fiv, quo duce

1.9 oùx vel oùdè post niòc inseren -

dum.

95, 11 t@v dvapwrivwy coni. Diels.

1. 189g. Schol. Vict. f. 105° (c.

1. dAX' STE dj xdxeivoc ritor 6 xamme-

dlov) nonnihil discrepat: —icavbpev rép

oi uldv "Apnc Extavev, tiv dè xodw-
cauém xpucimoc "Apteuic Exta, fva

i dnwieia tiv malduv airia adtd i

100 povacuod, uc xal Tò Adepry. xai

dAhiov mediov, Step xe xTÀ. (ut

B) — tuv druyiov. Reliqua, haud

scio an recte, nov. schol. effi-

ciunt. — Quae ad l 23 edidimus,
eadem fere id. cod. f. 105% habet.

96, 23. C£ Val. Rose, Ar. ps. p. 163.

97, 14. Cf. Prol. p. 473.

98, rotta Verbis &rrov Nazi ed
xay Tv moreuiww dpui) prave
intellectia inductus sum, ut a dodice
B decederem. Nunc autem intell
verba inde a l. 6 ita esse constituen
f) paMov aitiàta: abtév, STI Aapmpoîc
6mAorc txocueîto xatà Éauto0 xal TOY
cuppdywv* Smov Ydp — pui Qui-
bus, ita ut novum efficiant scholium,

quod e quaestione item videtur esse
lerivatum, subiungenda verba, quae

Lp et Viet. (f, 106°) h.1. habent: 61

xatà t@v cuppaywy èxécper aUtòv

Caùrdv codd.) xrÀ., ut 1, 7-9 in text.

recepi, nisi quod verba Srov ydp —

dpuò, quibus Vict. recte caret, de-
lenda. — TTioc, de quo cf. p.4348qq., ne-

Addenda.

se TTioc (1. 8) legendum esse, iam
11 sq.

‘aef. p. IX monui.

98, In Vict. £. 106 corrupte
haec tradita, ita ut Xdpnc nomen ad-
esse videatur.

99, 22 54g. Cf. Athen.I, p. 10 BC, et
Prol. p. 375.

100, 8 vofipata pro voeîrai coni. Diels.

— ad I. 18gg. Cf. etiam p. 199, 8.

101, LI post Gp Keri f. 1078, nisi
quo umoieî (1. 19) vacuo spatio
(= 18 fere litt.) interiecto, ita pergit:
’Oducctwe, Bc dé x°dvhp — tpwfici
moXéuoro (T 168—170), 6 dè èrel
«tà. (1. 20). In reliquis non multa
discrepant, nisi quod (eodem quo Lp
modo) inde a l. 26 novum scholium
habet, qua de re cf. Prol. p. 453).

— 308qq. Eadem fere Vict. f, 107>,
nisi quod extremo scholio haec ad-
haeserunt: peM{ppova dè otvov tòv
dvarkdZovta KTÀ. (= ea quae ad p. 101,
20 edidimue).

108, 1—6. Simil. Vict. f. 109* (1. 2 post
xatnyopei ita pergit: oùy byuùc guido,
ev vd éxec TAV uaviv, fiv cor ol Tp@vec

483

unviovav, wc deXficavrec aùtdv èk-
dodvar MeveAdw. GANwC Te oÙK Èder
èni ‘EXévnc abtdv Aotdopeîcdar, cf.
Roemer, Ann. 1881, p. 16).
108, 17—20. Paullo plura Vict. £. 112,
si quidem 1. 19 sqg. haec leguntur: i
Avbpoudym Toîc “Ektopoc xal mu-
pòv mapatienci xa kepécaca oîvov, uc
Qiiavdpoc — tèv dvdpa. Ubi quae
adduntur, peivaca dè xpévov èrÌ Tod
telxovc oîde, num cum quaestione co-
haereant, non diiudico,
104, 3 rapaBatàv e cod. L recipiendum
erat. — De v. uoîpa cf. p. 483.
105, 33 sqq. Cf. Plut. V. Hom. c. 120,
et Prol, p. 403.
106, 3. Eadem fere Vict. f. 160%, nisi
quod addit: xaì dANayoî, ùc érì Tod
‘yfivopoc: moRAdxi ydp oi ferme
fépwv daBdcIToAverdoc, vovcw
dm dprarén p@fcear oîc év pe-
ydpotciv, f per’ Axaròv vnuciv
(N 666 8qg.), kal èrì Alricdou: pat”
aUtdv xTeiverv unite pvdac@a:
dxortiv (a 39) eimuv (sequunt, =
Bekk. 259 B 39).

H. .

107, 1-17. In Vict. f. 115° omnia paene
usque ad pelZova lin. 15 (ubi Mevé-
c@iov om.) congruunt; tum vero re-
quitur &AAwc, Mevécgioc ‘Apm8éou fiv
maîc xTÀ. (= p. 201 8 17-20 Bkk.).
dAwc. miavovtar Tf) duwvupig ktA.
{= ibid. I. 4-8). De quibus cf. Prol.

. 455.
108, 4. Ct. Val. Roso, E, 168, ct (lo
*Apicroréiovc scholio adscripto) Prol.

420.
Fadem fere Vict.

p. 420.
— 18-28 et 29 sqg.
£119* et f. 190 (de 1. 20.eqg, cf. Po-

— 20 verba nérovdev ‘AyiàAedc ut e
1, 22. 23 male illata uncis inclusit
Diels.

110, 13. Cf. Prol. p. 365. — Similia in
schol Mosqu. H 298 ap. Matthaeium,
Synt. fab. p. 126, leguntur. Cf. etiam

Zenodor. qui fertur (cf. p. 433).

— 20. Edit, ad , 8 sqg.

- post lin. 20 ins: Quod schol. Viet.

202 (f. 304): unvi@uév] tòv T°C
uiividoc xpévov, dc fiv Perà tic rrap-
ovenc Muépac éxxardexdane Csic).
mpdc tò év TA H Zhtnpa (cf. Duent-
2er, Zenod, p. 198), indicat Zirnua
si modo de quaestione aliqua Ho
merica intellegendum est, in scholiis
et apud Eustathium intercidit,

110, 23 sqq. Pluribus de bh. 1, agit Po-
lak, p. 76 egg.

— linult. Corr.: in quaest.Vat. 1’, ubi
v. quae ad p. 300, 8 sqg. attuli.

111, ad 6 sqq. Eadem feré, sed paullo

iter disposita, Vict. f. 129b,

in. ult, post etiam punctum de-
leatur.

112, ad 48qq. Vict. f. 127 ad 01 duo
scholia habet, quorum alterum inc.:
èxidvato] èv’mapardcei tà. — Id.
f. 25 ad A 477 ita: fododdxtuAoc]
CUVENDOXI. Ty Mod PWTÀC peréyov-
cav citw Kadel, tiv dé moAÙ T00 cKé-
tovc xpoxéremhov. Cf. Prol. p. 451.

114, 18, Cf. p. 199, 3.

116, 15. Paullo aliter Vict. f. 128*;
Lu. mbe dè xal pecovene xatevey0f-
cerai elc Taprapov; A dtt oi dmerdo0v-
tec mdvta duvatà [Hro0vta:].

— ad l 228qq. Brevius Vict. f. 129:
dvri t00 — yuvammv. 6 Adroc oùv
où Tupavvicy driver, dMhà Bacidi-

v mapictnai mpochveav.

117, 4-18. Cf Plot Q. C. VII, 6, 4,
et Prol. p, 373. 74.

— 14-19, Cum in Vict, f. 129° verba
inde a 1.17 novo scholio contmeantur
(e. I. uépacav dè xai dic): dvarcalwe
Tooro empéper xrÀ., dubitari potest,

484 Addenda,

an a quaestione haec aliena sint (cf.
Prol, p. 471).

117, 29. Cf. Prol. p. 470.

118) 13-21. Verba inde ab &rep arvor)
gavree aliunde illata sunt, v. Prol.
e

— 22 8qq. Idem fere Vict, f. 129%, nisi
quod in fine cuvexdoyà dé éeriv _ha-
bet, et quae de origine v. xhp BLp
addunt omittit.

119,9 109. Eadem usque ad darduevov
(111) Vict, f. 1808.

— 20. 21. Verba mc yàp derdòc — èkd-
Me vereor ne cum scholio non cohae-
reant; respondere enim videntur iis,
quae in Vict, (f. 130%) statim sequun-
tur: deldv dè avtév paci KTÀ. (p. 223
a 5—7 Bekk.), In eodem . post
où 06e (I, 20) additur: èv yàp da
povioic PÉBorc pesrova xal maîdec
@ewy, quae haud scio an recipienda
fuerint.

— 22—26. Eadem fere Vict, f. 131.

— 28-32. Simil. Vict. f. 133», ubi po-
strema verba ita constituta’ sunt: &
de dipolomuévoy dina tò &v ka wc
algo v Ecubmmce.

— ad 33 208, CÈ Prol. p. 434 sqq.

123, 2.3. Verba inde a xa@* éxdcmnv
haud scio an aliunde illata sint.

126; ad 1.32. Vict. f. 143* aliud schol.
habet: # Bouxficer dev mporerem:
pévn (sic), wc xal dMNaxo0* A xai
pecmecin — Kaxémnii,

128, 1-6 (I. 2 Aveic deleatur). Cf. quae
Prol. p.346,1 concessi. — Similia Vict.
f. 148° praebet (p. 239 f 46 Bekk.).

129, ad 16 299. mil Vict. f. 278d,

182, 31. Cf . Rose, p. 164, et Prol.
I 420.

188, 9 (ubi corr. ,= *B € 158%) v.
P. 302, 15,

— 10-18, Simil. (maxime quidem cum
Horn. congruens) Vict. f. 149.,

— 19-26, Simile atque Horn. schol. est
Viot. £. 1508.

184, 415, Simillimum est Vict. f. 160*,
nisi quod in fine additum: f) culumepi-
AauBdver éauràv ’Atapéuvovi évreved-

pevov (sequuntur quaedam de v, èyu). .

— 16. 19. ol uèv — évor dè, Aristar-
chus et Crates, v. Ariston. | 169.
9 sg. Eadem fere Vict. f. 152%
. i post dde ins.: xal écrépac xar-
péc; 1.8 cricecta pro NiccecBar Jegit).
185, 13-18. Cf.p. 373. 4168qq. — Eadem
quae schol. E h. 1, habet (v. ann. crit.
ad lin. 18) etiam in Vict. f, 152% le-
guntur, ubi quae sequuntur: f tèv
ixpatétepov dv eîxev tv TÒ duqopeî
Aiovicou KTA. — èumAficac (= p. 250

121, 4sqg. Cf. Prol. p. 435.
122, 15849q. Simillimum schol. Vict.
£.249.: d roctACwWYTAI Xp etoc] icwc
dmoddfweiy — oùy &rADe mparua (L
21). gnciv oòv — dmodbuev adtp
1 23), cra@u@ cricavtec tò ypéoc.
we. STabud amodéa TA. (v. ad

1. 22). Cf. Prol p. 459.

128, 6-10. Simil. Vict. f. 186..

— 17 Wcte ante ui) mpoéyew ins. Diels.

124, 718. Eadem Vict. f. 137 habet,

i quod in fine additur: é pèv Yàp
“Avtidoyoc Opi &AX' 6 Yàp Etpece
@npi (O 586), 6 dè Afac xal to0 Atòc
poBodvroc aùtdv dvaxwpùy Aéovri
napaBaMerai, oi dè Tpdec veRpoîci.

— 12. Corr. mpòc dè Tò devtepov.

— 19-25. Simil, Vict. f. 188° (in marg.)
cum multis alterius manus correctunis.

— 26. Eadem fere Vict, f. 139*, nisi

uod inc.: de. drà tè Bpayò.

126, ad 10—18. Post ol dè tiv gica
qaewiv Viet. f. 141° ins.: xal Zécev
Udwp èvi vori xaAx@ (C 349) xai
edpeMoto Tpidporo xal Cxapav-
Bpip av@eudevti (B 467), — In
fine annotat. (p. 126) leg.: Cf. schol.
T 58 et 74.

8 13—16 Bekk.), aliande illata sunt
(ef. Prol. p. 466, 1).

185, 19—22, Eadem fere Vict. f. 1538.

186, 2. Avaic deleatar.

— 15-21. Cf. p. 355 de Tortellio v.
lebe:

— 22. Cf. Prol, p, 887, 2.

175; dè cioe Piola A

, b8gq. Cf. . 378,1

— ‘24 27 tag. Eadem fere Viot. £. 169%,
nisi quod dvdpac dè dpuaropépouc
dicuuplovc — eîye dè nubuac pèv Tpic-
uuplac tpicxidfac xal tpidxovta, Tò de
deu elyev dpovpac yy' xrA., et in
fine (post diaxécio1) ‘Tavtmv “EMAnvec
OiBac WvépaZoy dò Tic Nelov i
’Acwro0 A Tipwréwc Buratpéc, èrrop-
een dè brò TTepcoy, habet.

188, 19. C£, Praef p. XI not., et Muel-
ler, FHG IV, p. 347 not.

_ 21 Ade 190, 17.

189, 1.2, Idem Vict. f. 161*, nisi quod
dikarocò yy peo ‘noepumv habet.

— 8 sq. Cf. Flut, aud, poet. 8, et Prol.
Pp. 426. — Ad rem quod attinet, cf.
etiam A | 453, quod cum quaestione
Porphyriana non cohaeret.

— 268qq. Aliter haec in Vict, f. 162
constituta: tì mi8éunv xal <peta]
tv fida de dvayivcxev — pà Bou-
Aeverar (sic, = p. 140, 1-4; cum qui.

Addenda.

bus pleraque congruunt). dMwc. wc
mpòc duévorav fovéwy tà rapà mrpoal-
peaiv èmole’ gncl Yoov — ryficato
(== p. 139, 26 — 140, 1). oi ed mpòc
yovelc éxovrec — tòv CnAuuBpiavov
“Hpédixov Tòv‘maidotpiBnv, dc cuprre-
cv dtd Tobe mrbvove elc pdénv èueré-
ance Tav Téxvnv (= p. 140, 4—13;
1.10 paci habet). Cf. quae in annot.
concessi,

485

140, 14-17 et 29. 30. Eadem fere Vict.
f.'162* et 165% habet,

— 22. Edit, ad p. 329, 13.

141, 1-4. Idem fero Vict, f. 166».

— 13. dropia deleatur.

— 17. Cf. p. 370.

142, 21-28, Simil, Vict, f. 168».

— ad 1. 27,28. Corr.,jex Aristonico
constat,

148, 7-10. Id, Vict. f. 169.

— 16. Cf. Prol. p. 469.

—ad 11-15. Corr. aUtWwC OdTE Bedc KTÀ.

145, 12. Verba crpammuixòv dè kal tò
alepioxorteîv, de quibus recte A.
Roemer, d. exeg. Schol., p. 58. 59,
iudicavit, uncis includantur,

— 15. C£.V

. 416 809.
—Pso. Rat, p. 380, 20.
— 22. Cf. V. Rose, p. 164, et Prol.

. 420.

146, 21-25. Eadem Vict. f. 176, nisi
quod in fine add.: mpòc tò ui) doxetv
Mod mpoxdirtenv Tic PAMAYfoc' ffcav
dè Va tv cupudywv xauvdévta
mupd* diò EAabov.

147, 5.599 Cf. Prol. p. 416 sqq. et 421.

148, 3 dv@pwrov munpòv tòv néda ye
véuevov recte sine dubio coni. Diels;
id, l. 19: yoùtor pév etc’ éxxalder’
lc cARgica ITOV.

149, 4. Cf. Val, Rose, p. 165, et Prol.

p. 417. 20.
150, 5. Simil. Chaeris in schol. MQ
58.

a 58.

152, 17-20. Cf Heracl. All. 44,

158, 18-18. Longe peiore ratione tra-
ditum est schol. Vict, f. 176°, de quo
.V. Prol, p. 452.

— 23 didacxaAelov coniectura Cobeti
est (v. Mnem. N. S. IV, p. 278).

184, 24 sg. Verbis putide méMoc ut e

giossemate natis deletis, versus Diols
ita constituit:
ev mediw pèv parvéuevoc damédov pedé-

ovtoc

teri Troceddwvoc [.... tvvoctfaiov],

dippevoc elc motapdy te Kal év vhecci pd
xecdar

8466, xal mezoîa xal Immiecciv dpictoc

èv medi Gepévorai pdynv (èv Sper dé te
xelpu

qaivépevoc)* pdia ydp néierar vumpé-
poc Spvic.

161, 9. Cf. Prol. pp. 406:
162; ad L KI Cf. Prol, p. La +e
— ibid. post 10 sqg. ins: 12 8qq. +E
1968, 6È Polak p. 339.
ScrrRaper, Porphyr. Qu. Hom.

al. Rose, p. 164, et Prol,

tem d’ emidpoudbnv dpuncapévw repi
delinv

dippevoc, uc Xelny ev dywvoTkévdevéorto,
— ad 23 sqg. Eadem Vict. f. 177», nisi
juod pot Uroctpoprv add.: kai vuxtòc
rpevei xal dpraxtixdy èetiv KTÀ. (=

p. 288 a 2—7 Bekk., sed 1. 6 méproc
pro meMAéc), quae Porphyriana esse

AppareL:

155, 7. Cf. Mueller, FHG IV, p. 532.
— 12 èv pév 11 coni. Diels,

— 20. Cf. Callimach. fr. p. 296 Schn.
— 25 èv dppodiciorc coni. Diels.
156, 4. V. ad p. 332, LL

— 6-8. Cf. Prol. p. 465, 2.

167, 8 mepì pro 8r1 coni, Diels.

— 13 sqq. Zenodor. qui fertur(Prol.

. 433)

18, 12. 13, èmictidv èerv e Vat, re-
cipero debebam.

— 19-21. Id. fre Vict. f. 1825.

— ad 2sqq. Cf. Vict. f. 181d: &ccar
— texdpai) Scar — olovel Sco eiclv
idayeveic Tpec, oùtor puAdiccovciv. ÈK
rip — dmdoî. dvéctioc dè drodice
xai dvéctioc. oitw IToppupioc.

159, 6. 7. Paullo aliter Vict. f. 182%:
xal mc fdecav aùro0 tò Svopa; 7
elkòc We Kipuroc — matpi. Sri dè
tmpavio, dAXov èx T00 dAXA' pudic
MIKARCKETE mévrac dpfetove (K

— 8. Corr. E 275 (p. 195, 17).

— 9sqg. Haud scio an de schol. Vict.
paul o iniquiue iudicaverim (cf p. 455).

— 148qg. Conferenda tamen quae Prol.
p. 467 attali.

160, 2899. Haud scio an postrema e
Vict, (f. 185°) ita edenda fuerint: wc
dv — gepéuevoc njv altlav. 88ev èmi-
qéper GAN° alvc Beldorxa. kai
Tipiapoc ydp mpùtoc dirò t00 Telxove
6p@ Tèv AyidAta. tomev oùv — pù
ndven katappoveîv yiipwc, Émov cov-
ecc melova dwpeîtar

168, 18 (22). De Sexto cf. p. 349.
164, 12 e9g. Fadem fere Vict, f. 198%:
lin. 13 *Ibac post ‘HpaxAAc ins.; po-
strema autem ita erhibet: eTta néAiv
32

486

sp'èvò xépa dyAat Tapdevonima,
(O tondi xdAMicre Em drm op:
Gévwy: où xa@' éaurò tò Kouav xaxdv
èem, — Schol. Viet. in annot. h. |, indi-
catum (f.198*) in codice hoc est: xépa*
drdae] TA tpixi, B0ev kal xelpew. *Api-
ctOTÉANe de* lb r@ TéEw ceuvuvépeve.

165,6.7. W.Ribbeck, Mus. Rh. XXXVI,
p. 138, bene coniecit: dervétepov elvar
TÒ dmodaveiv 100 Purelv.

— 9sqg. E Vict. (£. 201*), ubi schol.
plenius adest, quae maximi momenti
sunt aut recepi aut ad textum scholii
attuli; addendum autem, Ì. 12, 13 ita
se habere: to0 yàp diarmatioò ‘Immo-
xpdérme uèv fiplato, cuveréhece d’ év
pobikoîc (sic) TTpafaypg Xpucimmoc.
811 d’ c6x Tcac TÒ d@ttnTIKdY: vo0-
cov d’ od mwc Ecti Ardc peydhov
dAéac@ar (1 4I1), dcmaciwcd' pa
Tév Ye deol raxérntoc fAucav (e

397). Evior dé paciv «TÀ.
— ad 1. 6-8, Cf Plut. aud, poet. 10,
p. 30 C.

166, 18. Avaic deleatur.

167, 11. corr. 628. — Cf. Athen, I,
p. 10 A, et Prol, p. 375.

— 21. Discrepat aliquantum schol, Vict.
f. 2045; namque, ut gravissima tan:
tum afferam, post où debvrwc, paciv
— Tàv cuvhén diarrav (l. 21-27) se-

quitur: rivéc odv èmyeipodciv 6Awc
indè rrerAfix0ar 1dv Maydova (cf. ad
in. 16899. et ad p. 208, 22) el dè

xai xarà B4Govc yérove — 50ev xal
toîc polianote aùtòv mor mpocdyovei
did TÒ efprerv tò Uypév (p. 168, 1—4).
tò dè ydda mayvuciv drò mpurnc Ye
vécewe tò chua* dANov dè Wc Tupdc
Bpexduevoc yadaxtodta: dà xal tò
dAgirov — mpocdyeta: (1. 5. 6), tf) dè
7 qAeyuaivea tà #Axn. xal TTérpwv dé
Atrivitne latpéc, èmei di’ Evderav èm-
nwac vécwy YPd@n, xal oÎvov xal xpéa
mpocépepev, dvatAnpiv Tò Aeîmov Tic
qucewc: — TùV d' aper” éx Tevé-
doro] èv Toîc déovai TéTOIC A rodidwei
tà Aelmovta TAC "Iiddoc (haec quidem

partim in margine scripta). où mpòc
Beparretav xt (1-9), Quo de scholio
cf. Prol. p. 453.

— adl. 24

Add.: cf. Nican,
— in extr. . add,
+B f. 1865 ad rive = 5 wc èm-

modaiac odenc tic mintAc, dua dè xal
uc larpòc div xatappovei TAC dalmine
rai pdc TÒ motdv ddiagope?. .

168, 2.38. Cf. Plut. V. Hom. 206 extr.

— 16, De Glauci s. Glauconis nomine
v. p. 386.

— 285qq. Scholium Vict, f. 2062, quod
gravissime esse turbatum in Prol. p.
452 dixi, in codice ita legitur:

Addenda,

doc pèv] yidwréov tò dAXoc. où
yàip dc tivec (corr. e TÀv) xatà xpéciv
deri T00 dAhoc, fv' fi èrl 100 Mayd-
ovoc. èxpfiv Ydp eîvar hoc, wc tè
dpicroc Mipieroc. dè did t@v dip-
@puv 6 momric. Tivéc dè GAdc pév
dacbvovrec TÀY 06, Kal mdhiv èirì 700
Maydovoc èxdexduevor, dii oùbérote
tò dc dvri to0 a xpfirai, tò dè èvav-
tiov où deîrar aùtòv tpavporig rrap-
emdZew. duervov odv dopictuc dé
yecdar Tò dAhoc mpòc Emarvov TOO Ye-
povroc* dhe Csic) yàp elmetv, dti
mavtòc véov cw@povéctepov éBdcraZe

tò moròv 6 Néctwp. vio dé dò
xorvod tè yépwv, fv° ij" dMoc
répuv poréwy éxlver, 6 dè répwv Né

ctwp duoynti. xal dMAaxo0 trepi aùro0
gnci' èri où pèv èmétpare Yijpai
Xurpd. A did tò Karà diduerpov
alpetcha: téde mac. ol yàp rrepi "Api-
ctapyov w eTvai tò motiipiov, diò xal
8° dra’ tà ydp dmda dugwra xadet*
mivéc dè al dmomv@Névec dropdcercastà
dio ficav mereridec. diò kal poréwv.
dimAo0 Yàp Bvtoc xatà didpetpov Eder
miverv. kai Tcwc mpòc Tò duepiuvwce
xal d@po0y tive.

In eodem codice postea (partim in
marg. script.) additum esse videtur
schol.: Néctwp d° 6 yépwv] tà Tàp
dx0n où ol icxupoi dAl' ol éumeipor
Pépovciv (cf. p. 169, 6).

— ad 1. 18. Cf, p. 369.

169; post l. 11 et 18 add.: 709. 760.
V. ad Y 638. 39.

— 14-24, Simile est schol. Vict. f.
209°, In quo, ut leviora quaedam
omittam, post arodorudZovta (1. 19)
sequitur: dr dè al TTnAevc èqiio-
gporicaro dnAot dià T00 Bc more u°
elpduevoc per’ èrh@ee (H 127).
xai TTeicicrpatoc toùc rrepì TnAéuayov.
ripkeito dé wc fireuby uévoc èmità-
cecdar Caic) Ayiàdevc, dAdd xal civ-
tpogoc aùT@ TTarpoxAoc. auter dè viv
tòv ITérpoxiov wc deduevoc aùtod, èv
xaip@ Te (cf. I. 22) <dAwcev tà TAC
ctpatoroyiac xal émoîor dpicteîc eic
Toîto èréumovto (in marg. verba inde
ab èv sapa ébhAwce, novo lemmati
van dé 1° évdov adscripta, repetuntur).
Quibuscum non minus quam cum iis

uae edidimus res aliunde, neque e
'orphyrio derivatae coaluerunt.
— ad 1, 14sqg. Cf. Prol, p. 484 sqq.

170, 11-15. Haud scio an ex eodem
fonte petita sit para scholii Vict.
f. 212* (p. 838 B 2-5 Bkk.).

— 16—28. Haud scio an rectius codicis
A rationem secutus fuerim (cf. Prol,
p. 443). — In Vict. cod, (£. 219) pri-

Addenda.

mum et secundum, quao edidimus,
schol. cohaerent; tertio, quod novo
lemmati adscriptum est, i in fine male

487

adhaeserunt verba: oùx oîde dè dia
ray arpueìy 6 nomi:
— 22-24. Cf. Galen. XIV, p. 29. 30 K.

171, 7. Corr. ave.
174; ad |, 32 ad
4 Vict, cf. da, oi pèv Èv fiuap, ol
dè mi everipopéc èeriv eic tà évvéa,
ol dè mpòc mavreXi dmwerav.

175, 16—20. Polak, p. 529, verbis tò
dè elcato — dmò to0 dw ut aliunde
illatis recte, ut videtur, deletis, ea
quae antecedunt (tò uévto1 — èrro-

peven) P pro genuinis habet.

176, adl-1-12. Addere debebam, verba
scholii (quod ceterum in Vict, f. 2172
= Bekk, p. 340 a 16—21, paullo ple-
nius Tegitar) BapBapuet — elcéres, ali-
unde petita, cum quaestione male coa-
luisse,

— 5-12. Paullo aliter Vict, f. 217»
haec exhibet: toOto dMMaxo0 dedi
Mwxev ely remtapévac— mpoti
detu. xatelgov, pnclv, abràc dva-
memtapévac, cre elceX@dvtwY KAeîcat.

178, 26 149, In cod. Vict. (f. 219%) duo
scholia leguntur, ‘primum quidem:
Tîoc (p. 178, 80) dmoNorovpevoc —
Î 10 ratpu@ dvéuom (p. 179, 9);
duc Te ai ‘Ounpucrv èvéprerav éxou-

cv_ol ctiyor (singula non multam
ab iis quae edidimus discrepant), alte-
rum autem: d@ereî (p. 178, 26) "Api-
ctapyoc — xal puùv Eppace Tv Ter
yopayfav (1. 28), elmbv dè rAnguv
oùx dv èvw (B 488) èanra TÒ TAf-
Boc. eîta kai did tò Aatidar, ei pèv
dp Todc matépac aùttbv où xadet Aa-
midac è romene Cf. Prol. p. 435.
179, 20 sqq. . in annotat.:

+ Vicé, £. sue 1. xpéccac pèv mip-
uv): xpéccac Tàc modepixdc xAipaxac*
nc yo0y Kpoccéwyv èméfarvov
(M 444), Aelner dè © xatd' xatà Tùv
mopruwyv Epuov, wc wpuhOn d''Axd-
uavToc(= 488). ’Apictapyoc dè tàc
xAfpaxac, TToppypioc toùc mpofe Mn:
uevove Tod Telxove MBovc rode
tic crivuàc). În quibus duo Rol
de eadem re agentia coaluisse videntur.

— ad 1 16 399: De Stoicorum alle;
riis a Porphyrio adbibitis vid. potius
Prol. III, 2, 3, de hoc quidem loco
maxime p. 405.

180, 11. 12 dAX° dEGXovcal elciv [£repa1]
étépwv coni. Diels

188, 9—14. Id. schol. min.
184; ad 1. 16. De Alexandro Cotyaensi
cf. Prol. p. 379, 4.

187, 10. De interpunetione ef Nicanor
1903 ad ia CI. Prol. p. 30

39; rol. p. 398
191; ad L1 dC poStemi
194) 8° Ge Prot. sto:
—; ad 16 sqg. CN P. 466, 1.

5 ad 68qq. extr.:

So Prol. PI dei. 02.

6, 9—12. Cf. schol. min.
— 17. v. ad p. 382, 16.

v. ad p. 328, 15

195, 18. 19. Cobet, Mnem. N. S. VII,
p- 430, coni.: Tovtoic oîv cuvidei xal
Bmadtepoc, è qépuy paMov émha
duvduevoc. — Cf. Polak, p. 410.
— ad 11sgg. Cf. Prol, p. 391; 406,1.

d; ad I. 11 599; Prol. p. 308.
Pro DI dio

lo P. Tse.
403.
Tbrol. p. 404,2.

204; ad L 1-4, Cf Prol.
SO daga, bid po 106, 0,
205; ad I. 7 5qg. QBFol p. 436.
207, 13. v. ad p.2
Seat ILtt. be Telopho ct p. sso.

209; ad L 10 sqq. De v, xexAicda1 cf,
etiam Porph. p. 89, 14.

210; ad l 20. 21. C£. Prol. p. 426,

218; ad I 6544. CE, Prol. p. 346.

EH silte ibid. p. 850, 1.

‘ann. cit). Îb. p. 429 09.
Eri 23. 5o tal p. 361 eb 407. MI
— 36, v. ad p. 333, 22.

32° -

488 Addenda.
P.
£18, 13. Corr. 817. 218; ad 1. 16699. Prol. p. 370.
— ib. Corr. 386. tea P
Cc
220, 9599, et 20 "gr Cf. Prol. p, 426, 226, 19, Prol. p. 438.
221; ad l. 88qq. Prol. p. 346. — ad 1.25. Corr, (lin. h, pag. ultim.):
222, 11, ad p. 306, 14. 15. p. 1461 a 20.

— ud 1° 12, Non congruit ® 140, v. ad 226, 9-14. Cf. Prol. p. 403.
EA 249, 2 — 9 tò tùv tepì deovc recte Dind.
228; ad l. 8-11, Prol. p. 416,

corr.
224; ad I. 16 8qq. Cf. Prol, p. 392, 3; 280; ad 1, 3—7. Cf. Prol. p. 395, 8.

405, 1.
T.
282, 14. Cf. Prol. p. 346, 238, 20. Add. quae p. 437 de athetesi
234, 10. De Alexandro Cotyaensi cf. —monui.
, 379, 4, 239, 6. Cf, p. 405, 1.
285, 25. Cf. Val. Rose, Ar, ps. p. 168,
et Prol. p. 422, 1. ì
Y.
240; ad l. 148qq. v. p. 396 8qq. 403. 244; ad 1.45qq. De Autochthone v.
241; ad ], 11. v. p. 884. Prol. p. 422, 1.
248; ad I. 16s4g. Prol. p. 434849. 247; ad Î. 295qq. Prol, p. 434 sqq.

249, 1. De schol. v. 126 v. ad p. 293,

_ quo omnino vid. Prol, p. 454,
2; schol. v. 127 edit. p. 288, 31.

corna ‘Epuoreme dè èv 19 mepl miv
— 34 1-2. De discrepantia computa- e’ popnudtuv Ypdper nvicg Hedbo-
tionis cf. quae Prol. p. 474 attali. - —peévou, Îv' î KTà.
-- ad 1, 13—15, De Didymo v. Prol. 258; ad Ì. 13. De v. xvicca notionibus
p. 379. cf. Zenodori qui fertur tùv mepl
pl, 6. Do ur. Vat. cf Prol. p. 946, _ Cumbelac &miroui p. 410 (Pro), p. 458);
252, 7. De Hermogene v. ib. p, 440. 254; ad l. 11 8g. De schol. Vict, cf
— ad l. 22 sqq. In schol. Vict., de Prol. p. 453.

257; ad 1. 11. Dioclem Peripateticis haereo, nisi quod Tyrannioni mi-
esse annumerandum paullo confiden- nori post ea, quae Planer, progr.
tius h. I, posui, cf, Prol, p. 422. Qui- frana. onchim., Berol. 1852, p.7, at-
bus addendum, etiam d@étnav a talit, assignari non posse contendo (an
schol. HQ E 132 quae ei tribuatur, nomen h.]. corruptum est? Cf. Aiwv
acutiorem quam veriorem, cum ratio- in re simili a schol. Vict. E 683 alla-
nibus, quibus inducti et Aristoteles tus). An ignoto ceterum haec omnia

et Heraclides rebus nonnullis offen- frrammatico (cf. Artemidor., onirocrit.

derint, haud male congruere. Contra V, 72) tribuenda sunt?

schol. Y 7 457 dubito an medicum 258, 8. Prol. p. 414.

(Carystium) innuat. In schol. A N 103 260; ad l, 16 sqq. Cf. Prol, p. 434 sqq.

262, 1. Cf. Val. Rose, Ar. ps. p. 155, 264; ad 1. 28 sqg. In schol. Vict, A 709

et de Aristotelis nomine margini schol.
B adscripto Prol. Bi 420.
-- ad L. 98qq. CF Prol. p. 861.
268; ad l. 1-3. Prol, p. 420.

267; ad 1. 1. Prol, p, 410.
268; ad Ì, I. Cf. ibid. p. 418,1
269, 14. p. 319, 18.

(î 207) nap° BAivov adobe ‘€A dv
egitur.

265; ad 1. 19. 20, C£. Prol. p. 436.

269; ad 15 sqq. De schol. y 274 cf. Po-

Jak, p. 140.

274, 1-4. Cf, Prol, p, 473.

Addenda, 489

817, 570 LCA Arol. p. 418, 1, et do 277; ad 1. 10599, ibid. p, 406.
Plutarcho ad h. I. allato ibid. p. 425. — ad I. 17 sqq. ibid. p, 424, 2.
— 13. Cf. Prol. p. 410, 1.

Im. a.
281; ad 1. 18qq. Prol. p. 345 sqq. £88; ad l. 7sqq. De schol. Odyss. et
282; ad 1, 414. Prol. È 438. Eust. cf. Prole p. 458, a
r.

284, 19 sqq. In hac, ut in reliquis Quae- —melius utraque perspiceretur, plurima
stionibus: ubi duoram codicum quae sine dubio corrigonda sust con-
recensiones ce regione posui, quo sulto non mutavi.

n.
287, 18. ‘Ounpixòv mévu TA xpiice xTÀ. 289, 27. Simon. fr. 78 ap. Bergk.
coni, cobet, Mpem. N. dg Xn p. 266. P hi
np.

800; ad 1 8599. De Zenodoro v. 802; ad l. Gsqq. V. p. 399. 400.
ProL. p. 488." MI?

me.
306; ad 1.24. Locum Vitae Hom. cap. 131
v. p. 399. .
Udi
313; ad |. 5 sqq. Cf. Prol. p. 426, 1. 822; ad 1 28. Cf. de v. xpiyvov no-
813 a, 26. Corr. Agpoditn. tione Et. M. 537, 24; Gud. 345, 25
(unde Lp A 106 fluxisse videtur).
Kr.
324, 188qq. Cf. Prol. p. 346.
Inr. 33.
828; ad l. 15. Cf. Prol. p. 361.
Prolegomen.
855. In lin. paenult, post *BL excidit sccutua per errorem dedi, p. 178 E
locus scholii: | 265. legitur.

879, 1. Afferre neglexi, post ca, quae 418. Vix vorendum est, ne quis in
Heitz, d. verl, Schrft. d. Arist,, p.195, scholio pessime tradito, quod Ma-
attulit, do Val. Rosei scntentia dubi- tranga, An. Gr. IL, p. 374, 8, edidit,
tari sane posse; cf, Prol, p.418, 1, ubi solutionia contra Protagoram pro-
recte pro p. 188É, ut h. 1. Roseum latac vestigia latere dica (cf. p. 463).

Ind

ices.

Indicantur et scriptores
graviores, de quibus vel ap

a Porphyrio allati et res
ud eum vel in Prolegomenis

agitur.

(Ea quae aliunde addita esse videntur uncis quadratis inclusimus.)

Achillea herba 170, 16.

actiones spontanese eaedem invitae
69, 17, 98, 20.

aegis 40, 26.

de aogide dEimere 470.

aer et aether confunduntar 215, 1.

Aeschylus 117, 29. 138, 28. 191, 16
(= 188; 20).

affectus animi (x6ioc, pévoc, ufiv,
@upéc, dyBecdar, dyvucdai KTA.) quid
secundum Homerum 306, 1—812 extr.

Agathocles Babylonius 8, Cyzicenus
224, 18. 392.

Alcaeus 41, 20,

— epigrammi. poet. 137, 6,

Alexander Cotyaensis 227, 22. 288,
10; 28. 379.

— Myndius 154, 3,

dNinyopia 287, 14, .

allegorica poetae Interpretatio 384. 86.

— Stoicorum 391 sqq. 396.

— Aristotelis (?) 419, 1. 423.

duBpocfa = dApocia 68, 2.

Anatolius Porphyrii amicus 281.2, 347.

Anaxagaras eb Anaxagorei 884.

Anaximander Lampsacenus 384.

anima pars est nature divinae 217, 17.

animi affectus v. affectus.

Antimachus 95, 26.

antiquorum instituta qualia nunc bar-
barorum 145, 16,

Antisthenes 168, 16. 386, 423.

Apion 20, 9, 28, 15. 150, 13. 194, 5,

Apolloni.q.fiàtoc 14,11. 224,16, 242,10.

— i q. ignig 21, 5.

GI Toianis adsit 243, 10.

Apollonius Dionysii Sidonii magister
283, 11,

Apollonius Molonis 126, 19.

apri cur {EdAor dicantur 71, 20.

aqua causa ventorum 179, 17.

—. = vita omnium, prima elementorum
196, 4.

aquilarum varia genera (sec. Aristot.)
274, 1899.

Aratus 174, 11.

Archilochus 137, 10. 275, 1. 298, 15,

Archippus 284, |.

Arctinus 165, 18.

ardearum varia genera 155, 10.

Aristarchus 67, 27. 111, 20. 137, 13.
168, 23 (Add.). 178, 26. 179, 20. [187,
11.] 194, 6. 205, 9. 16. 233, 3. 253, 1.
266, 8. 275,9.

— a Porphyrio quomodo adhibitus 447.469,

— quaestiones respicit 427, 1

— apud Tortellium 355.

Aristarchei 205, 12 (?). 293, 3.

aristolochia herba 170, 23.

Aristophanes 7,9, 191, 11 (== 193, 24).

— Byzantius (42, 24). 187, 12. 287, 21.

288, 31.
Aristotelis drophuata ‘Ounpixà 24,
14. 28, 1, 32, 18 et 34, 25. 44,99. 49,
7. 58,10. 60,2. 66, 2. 70, 19 et 71,5.
78, 10. 86,22 (2). 96, 28. 108, 4. 109,
18. 182, 81. 146, 15; 22. 149,4. 165,4

(cf. ad p. 164, 12). 168,

1, 268,1, 277,5.
Convivium 879.
de Solis bubus 423.

— alia scripta 26, 11, 86, 22 (?). 274, 5;

14, 291, 20.

— nomen scholiis adsoriptum 420.

— solutio physics (allegorica)? 419, 1.423.
Aristotelis discipuli 414,

Artemon Milesius 217, 10.
Asclepiades Myrleanus 391, 2.
L'AcxAnmidc unde dictus 232, 10.]
astra, quibus noctu tempus definiatar

150, 36 8qq.

Athenodorus 424.
àBeteîv, d0étnac, simil. in Quaestioni-

bus Homericis 116, 20. [118, 14.] 119,

83. 120, 6. 121, 4, 124,26. 142, 28. 169,

14. 178, 26. 200, 20. 202, 10. 204, 11.

205,7. 206, 16. 207, 7. 248, 16. 247, 29.

260, 16. 269, 11. 435 sqq.

Atticorum usus 83, 16; 20; 29. 185,8.

234, 14, 282, 10; 14. 284,3,

Indices.

auditor (6 dxpoarfc vel sim.) 2, 7, 88,
20. 89, 1. 109, 2. 207, 10. 815, 2.
de auguriis 33, 15 8qq. Cf, Polles.

491

Aurorae epitheta 112, 2.”
Autochthon 150,5. 422, 1,
Autodorus Cumanus 265, 2.

Bacchus parvdpevoc 95, 26.
Baton (?) 138, 19 (v. Praef. p, XI not.).
Boeotorum acies 73, 20.

Brachmanes 13, 2.
Briareos = fjioc 18, 24.
— cur centimanus 14, 8,

jam explicator 32,
16 8qq.
Cullimachus 155,20. 263,6 (= 264,
13). 268, 11,
Callistratus 174, 27. 428. 437.
Caribus maledicit poeta 187, 5.
Castor (?) rerum auctor 138, 19.
Cato (?) 138, 19,
Cercopes, Thise filii 275, 4.
cestus Veneris 193, 32. 194, 3. 200, 7.
Chamaeleon Peripateticus 422,
Chiron Av mepi foravadv larpwàv
tmitndeve: 140, 10.
Chrysaorica 96,1.
Chrysippus Stoicus 147, 26. 390. 428.
— grammaticus (?) 890,2.
— medicus 165, 13.
Cleanthes Assius 38‘
codices Homeri scholii
instructi 394. 407. 448.
codices Porphyrii Q. Hom.; stemma
eorum 461.
— singuli his locis recensentar:
Vaticanus 305: 340, 42.
— Venetus A_ 446. 56.
_ _ B VII. 363. 444.
— prioris manus auctori-
tas 366. 446, 48.
— alterius manus aucto-
ritas 364. 444. 46. 468.
— alteri manui quae cum
priori condicio inter-
cedat 456.
— LeidensisVoss.64:VIII, 357.58, 466.
— — eius in Porph. auctoritas 358.

Heracliteis

Demetrius lxion 428. 487.

Demo 409, 4.

Democritus 274, 11.

— mepì ‘Oufipov 386.

dei nemo inimicus esse potest 259, 2.

deo propinquantes dei similes esse de-
bere 16, 26.

— omnia pulchra et bona sec. Hera-
clitum 69, 6.

deorum certamina allegorice expli-
canda 240, 18.

— iudicium a nostro disorepat 69, 3.

— omnipotentia 79, 8, 80, 27. .

dii hominum forma induti cupiditati-
bus eorum tenentar 186, 10. ——

— rebus ab iis effects homonymi 42,

codices Porph.: Lipsiensis 1275:
VIIL 446, 457.

— Victorianus 449sqq. 466. 471.

— Scorialensis Q 1 12

— Harleianus 5693 857.

— Mosquensis S. S. 76 :

— Etonensis

— Townleianus 449,

— Hornei 449, 2.

Parisini 463.
Matrangae (An. Gr. II) Ì dl
— Eustathii 457. 59.

— Manuelis Moschopuli I

459.
ice quem x

Tretzae

de Porphyrianoram co
vocavimus 445.

— de cod. y 456. 463,

— de cod. x 449, 456. 468,

— de cod. z! 456. 57.

— de cod. 2* et z° 450, 55. 58.

— de cod. x* 467.

de comparandi rationibus a poeta ad-
hibitis 128, 789q. 131, 9 8qq. 166, 18.

contraria contrariorum remedia 30, 4.

Corpus solutionum Alerandrinum 141;
17. 370.

— solutionum Peripateticoram 421 sqg-

— Stoicae originis, philosophorum pla-
citacum Homero conferens 4028qq. 448.

Cragus Lyciae mons 204, 8,

Crates Pergamenus 111, 24, 223, 22.
224, 15. 391, 405. 427.

Cratinus 83, 32. 288, 20.

Cretensium ars sagittaria 128, 14.

Ctilus nom. propr. 57, 19.

* 24. 113,12; 91. 127, 27. 128, 6. 197,7.
198, 7, 199,1.

dii ab idoneis coli volunt 90, 18,

— gavraciav tivà éavrîv rapéyovrar
184, 3.

dis quagcumque fiunt tribui solent 97, 5.

de dis fabulae regum extollendorum
causa fictae 261, 19.

Diana = luna 241, 6. 242, 13,

— cur Troianis adsit 243, 12.

— cur ypuenAdxatoc 106, 20,

Didymus cuprociaxdv auctor 879.

dierum Iliadis numerus 222, 12. 18.

492

Diocles quidem Peripateticus
10 (c. Add. ad p. 267). 422.

Diogenes Tarsensis 369.

Dionysii dropa 36, 23 (= 37, 3). 370.

Dionysius comoed, poeta 166, 7.

ol diop@odvtec 261, 13,

(2) 288,

Indices.

diép@wpa Herodoti 286, 19, 288, 24
(ef. L 9).

Dioscurides de vita heroum 873 sqq.
domus rusticae partes 327, 22 2qg.

— urbanae partes 429, 10.

Dorienses cur rpixducec 286, 11.
Dorothei Ascalonitae TTavdéxta: 382.

Elementa, cum quadam tenus corrum-
pantur, in universum sempiterna ma-
nere 241, 3; cf. pùcerc,

Eris cur Aaoccéoc 240, 7.

Eupolis 148, 16.

Euripides 7,8. 191, 20.25, et omisso
nomine 148, 7.

Euripidis prologi 201, 15.
Eustathii in Porphyrianis auctoritas
467. 463. n
thius Plutarchi Quaest. conviv.
usus est 372. 377. 1; 2.
fi80c, A@u6v [7, 22. 8, 1.] 93, 14. (140, 1.]
, 6

Eusi

Fatum drapéfaroy an rapafatév 104,3. fluvii cur dumetetc (a Tove implentur)

Favorinus Arelatensis num Quaestio-
nes Homericas scripserit non constare
380 2qq.

Ganymedes quo modo allegorice ex-
licandus 68, 22.

Giaucuss.Glaucon168,16.384,85.423,

— Reginus 385,

— Tarsensis 385.

grammatici 47,21. 144,6, 172, 14. 284,
19, 298, 16, 315, 5.

213, 16, 24,

falmina quid portendant 39, 7.

— quo modo differant (dcrpamii et xe-
pauvéc) 119, 4; 5; 10,

grammaticorum atheteses refutatae
427 sqq.

Gratiae énAdrepar, duertal TÀ.
195, 8 sqq.

Gregorius Corinthius Porphyrii Quae-
stionibus Hom. usus 468.

“Aònc > @dvaroc 204, 3 (cf. annot.).

— cur dverefuwv 133, 19.

Helena quot annos apud Troianos
fuerit 278, 9.

Hephaestion grammaticus177,31. 440,

Heracleon grammaticus 406,

Heraclides Milesius 137, 16.

— Ponticus 48, 29. 59, 16. 414.

— Ponticus minor 371.

Heraclitus Ephesi
193, 16), 196, I. 999. 405, 3.

— Alleg. Homer. scriptor 342. 362, 398.

2, 407.
cum Plut. Vit. Hom, et Porph. con-

gruit 396,

—°— quonam fonte nsus sit 400 sqg.

Hermogenes (medicus ut vid.) 253,
7. 440,

Hermon Delius 39, 7. 164, 28,
Herodianus 5, 18.]
erodicus Selymbrianus 140, 11, 165,12,

Herodotus 286, 19; 22. 287, 8; 5; 7.
288, 9; 14; 16; 24.

Hesiodus 93,18. 189, 23, 265, 10 et,
om. nomine, 148, 14.

hieme ratip tav Wwpdv sec, Pythago-
ram 26, 6.

lepeoc quibus rebus occupatus sit 5,
5 sqq. 272, 11 sqq.

Hippiae Elous 887.

— Thasius 413,

69, 6. 190,8 (=

Hippocrates 165, 13.

Homerus philosophis principia sapien-
tiae suppeditavit 12,9. 13,4. 30,4.
297, 6. 305, 24. 399. 403, 5.

— quocopeî 200, 13; sim. 195, 3, 225, 1.

— omnia plena esse existimat Oeiwv
duvdpewv 114, 23,

— impia de dis proferre videtur 240, 15.

— fabulas vulgatas ut quae vulgo nar-
rentur affert 236, 1. -

— fabulas vulgatas heroibus in tempore
tribuit 92, 18.

— animis morientium vaticinationem
tribuit 209, 1.

— [mpetra: TAV dAhBerav 176, 1.

— res suorum temporum describit 61,
12. 146, 16. 232, 6; sim. 277, 18.

— non solum quid dicat sed etiam quid
non dicat curat 17, 15,

— dnper) omittit 166, 5, 174, 24. 175,
cf. 98, 17,

— quod ipse sentit alios inducit dicen-
tes 115, 14.

— quae ipse dicit inter se congruere
debent 100, 5; cf. 104, 19, 294, 14.

— è’ olkovoplav quaedam inatituit 64,
16. 68, 17; sim. 108, 25, 150, 34, 167, 6.

— dxpiBhic tem trepì Tàc elxévac 126, 9;
ch. 93,2.

fd dpuoedéc èpuararo 115, 20. 225,

6. 326, 12,

Indices,

Homerus praedicit, qualis mentis sta-
tus sit eorum qui dicturi sint 318,
5 809. a

— unam rem duobus verbis explicat
260, 8.

— ‘generibus species subiungere solet

— solet nonnulla dià pécov ponere 219,8.

— eorum quos admiratur nomen saepe
repetit 206, 31.

— ipse se explicat 118, 4. 144, 22. 160,

498

18. 264, 12, 281, 3. 285, 3. 295,8, 297,
16 8qq. 321, 7. 323,‘2. 344, 4. 26. [335,9.]
Homerus cum oratione rezotépa uta-
tur, sententia loci cuiusdam latet
117, 12.
hominum res ridendae 30, 5. 6.
homonymi 85,2, 107, 15. 22.
hostiaè certa cur dis quibusdam of-
ferantur 54, 20. 146, 81.
hyperbaton v. cxhuata.
Hyperides 288, 21.

Icarium mare describitur 27, 6.

ignis allegorice explicatur 79, 10.

interpunctio 47,29. 98,11. [121,2.]
123, 18. 187, 10, 201, 27. 212, 16. 229,
20. 240, 12. 272, 24.

Ionum ibiwua 288, 18.

irze vulgi ) g68w xparo0vrar f YAwTiI
biayéovtar 29, 25.

Isocrates 10,9.

Isocratis schola 153, 28.

Tuno= dnp 13, 23. 200, 15, 299, 6. 241,
6. 242, 12.

Iuno = i t00 mavtòc puac 225, 8.

— cur Graecia adsit 242, 19.

luppiter = i) dxparoc Geppacla, t00
Tav xal t00 elvar udc aitoc 13, 22.

4,2.

— = aienp 200, 14.

— = mpotoc vodc 68, 23,

— Iunonem vincit, allog. expl. 200, 13.

— a dis vincitur, alleg. expl. 14, 5.

luventus cur dis pocula ministrei,
alleg. expl. 68, 20.

xatdypneic 168, 7 sqq.
dmò xo1vo9 v. cqipara,

xuxewv 167,21,

Latona = duwnuocùwn, Ang 242, 15.
— cur Troianis adsit 243, 12.

Leon Alabandensis 96, 1.

litterae heroibus notae 94, 5.
litterarum definitio 94, 3.

Longini dropiuata ‘Ounpucà 412, 427.

Lyciorum gens perfida 71, 6.
ycus medicus 101, 22.

Lysanias Cyrenaicus 137, 12. 440.

Adcic v. solutio.

lyticorum varia genera 368, 69.

Maynic definitur 6, 6 sqg. 271, 16 sqg.

manus cur post cenam non laverint

METTE Hippocown 241,8. 240, 11
Are = dppocuvn 241, 8. 249, 11.

— cur Troianis adsit 248, 8.

mathematici 111, 16.

medici boni est non mutare victum
solitum 167, 26.

medicinae yévoc diartntixòv antiquis
ignotum 165,12. 167, 24. (Add. ad
p. 170, 16-28.)

Megaclides 153,30. 211, 11, 256,12.
258, 8, 414.

Metrodorus 147, 18. 884, 423.

mene turbata etiam sapientem devium
agit 79, 32,

Mercurius = Aéyoc 241,9, 242, 14,

— cur Graecis adsit 243, 8,

ungavi, unxdvnua 24, 13. 25, 15, 26,
25 (Lp et Viet.)

Minerva = yi 13,23.

— = è Xoyicuéc Tivoc 71, 4.

— = ppéwac 241,8, 242, 11,

— cur Graecis adsit 242, 23.

Moero Byzantia 392.

Manuel Moschopulus 459.

mulieres cur @nAutepai 125, 2,

Museum Alexandrinum 141, 17. 870.

Navium catalogus 48, 9.
Neo-Platonici 898. 409, 411.
Neoteles mepì tic katà toùc fipuac
Tokelac 128, 13.
Neptunus = i Urpà oùcia 204, 2.
— = tò Udwp 13, 28. 241, 6.
— cur Graecis adsit 243, 1.
Nesus Chius 187, 14. .
Scimaps®, Porphyr. Qu. Hom.

Nestor qua ratione tplanc reveac dip-

yew dicatur 304, 4 aqq.
Nicander 288, 20.
Nicanor a Porph. adhibitus 447.
Nicocrates 480, 2.
de Nili fontibus 218, 7.
v6001eodemquo genuini honore123,2;8.
Nymphae cur lovis filiae 214, 1.

ages

494

Indices.

"Occa quid sit 319, 18.899.

Taidevtixév 19, 19, 123,7. 160, 2.
198, 8. 231, 20.

de Palladiis 102,9.

èx mapa XA MAov 148, 1,

tà Maparmotdpia 287, 22.

Parmeniscus 299, 19.

Peripatetici 415 899.

lutiones eorum esrumque Corpus

421 8qq.

Persaeus Stoicus 889, 91.
etronAeginetamedicus167,21(Add.)].
nilo monis coppuxta 286, 19, 288, 28.

Philetas 298, 10,

Phil eo 2 tos'ant

philosophi Homerum impugnantes'aut
defendentes 383 sqq. Posi

philosophis Homeram in veri cogni-
tione praeiisse v. Homerus.

picerc moMal tv Tp xécuw perodvra:
uèv 0Ùx èxAelmovai dè TéÉlEOv 20, 6;
cf. elementa.

Pindarus 148, 13, 195,5 et, om, nom.,
148, 11.

Pius grammaticus 98, 8. 178,30, 250,9.
498, 434 8qq.

Plato philosophus 84,4. 92, 16. 217, 12.
220, 9. 276, 25. 283, 18, 294,21. 805,
23, 806, 1.

— Homeri vituperator 389. 408. 424.
426.

— aquonam refutatus sit 392.94. 408,18.

Plutarchus Chaeronensis, libr. de aud.
poet. unde hanserit 428,

— Quaestiones eius convivales
cum scholiis comparatae 371 sqq.

— — fontes huius libri 378. 426.

— de Vita Homeri liber qui ad eum
refertur 895. 402.

— — fontes huius libri 400.

— — quae indeinscholiatransierint 396.

— — cum Heracliti Alleg. et scholiis
saepissime congruit 395. 96.

pluvia sanguine mixta explicatur 161,9.

poetae cuiusdam incognitì versus 148,

— cuiusdam comoed. Gr. versus 253, 1(

— drmnpricuévy dp:0u® uti solent 148, 4.

poetis licet deos humanis cupiditati
bus indutos inducere 226, 11. 241, 13.

poetarum virtus, ab iis quae postremo
facta sunt incipere 1,7.

Polles == auctor mepì tic xa@* “Oun-
pov olwwictixilc 33, 15.

Polyclitus grammaticus 291, 11.

Porphyrius. Vita eius ap. Suidam 339.

— amicus eius Anatolius 347.

— qua netate Quaest. Homer. scripserit
349.

Porphyrius commentari Homerici
num suctor exstiterit 351 sqq.

— Paralipomena eius 352. 356, 1. 458,2.

— tà elc tdv “Ounpov éEnmmxd eius
352. o 1 artopl

— eiusdem uuotucal drroplar 465.

_- comm. in Plat. Tim. 350.

— — coppia Znrfiiara 351,1.

— quaenam scripta eius in scholia trans-
ierint 356, 2. 465.

— — quibusnam Eustathius usus sit

360, 1,

— Quaestiones Homericas philosophi
esse 839 sqq. 847.

Q.Hom. apud Neo-Platonicos 410.

— — & Tzetze allatae 459,

a Gregor, Corinthio allatae 468.

— — in scholiis allatae 339.

— — apud Tortellium 354.

— — eQuaest, Hom. omnes paene quae-
stiones quae in scholiis adsunt pen-
dent 422,

uaenam quaestiones inde non
pendeant 463 sqq.

—'— quaestionibus res aliunde petitae
illatae 471.

Quaest. Homer, unde potissimum

congestae sint 370, 876. 408. 421 sqq.

426.

— — cur non multa allegorica adsint

inde petite 406 sqq.

di ‘eo-Platonicorum doctrina carent

11.

— deQuaest. Hom. consilio 147, 6, 421.

— — Quaest, Hom. rhetoricam spectant
209, 8. 285, 21,

— — Homerum ex Homero explicare vo-
lunt 281, 8. 297, 16 sqq.
— — varias verborum notiones curant
110, 8; 28. 175, 4. 358, 18. 300, 9 sqg.
— i oct nonnuliis inter so pugnant
11, 6, 85, 28, 87, 13. 328, 6, cf. p.801.
4Td

— — Quaest. Homeric. libri
codex Vatic, v. codices.

— — — editiones 341, 342, 1,

— — — auctoritas 342 sqg.

— — — praefationia auctoritas 345.

Porphyrii nomen in codd. falso scholiis
adscriptum 361.

Porphyrius Dionysii Thracis interpres
339. 465.

— astronomus (?) 340, 1.

portse castrorum navalium 178, 26sqg.
raxagoras medicus 165, 13.

principium materiale (dAixdv rpurrai-
qiov) 179, 16.

mpoavaxegaralweic v. cxhuara.

primi

Indices,

Proclus diadochus 408.
MPOCOIKELODY v, CUVOIKELOÒY.
Protagoras 413,

495

progerbium 116,3,

ythagoras 26, 6. 388.

Pythagorei 12, 18, 18, 4.

Quadrigis non utuntur heroes 120, 3.

— non utuntur dii 120, 29.

quaestio rralad 147, 10.

— roAvdpuantoc 281, 12.

quaestiones grammaticae 6,14. 7,21.
82, 24, 464,

quaestiones mythologicae 466.

— tw rrepipepdhievai 218, 16, 870.

— in Arist. Arte poet, allatae 416 sqq.
quaestionum cuvaywrh 141, 17. 147,
5. C£. Porphyrius.

Reges sec. Homerum medio inter deos
SÉ homines loco collocati 12, 20.

risui non convenit tò vwpoAoyeîv 31,6.

Sacerdos v. lepevc.
sapientes medio inter deos et homi-
nes loco collocati 12, 19 sqq.

Sappho 41, 20.

Satyrus 194, 4. 370.

Scamander = aqua 241, 6.

— cur Troianis adsit 248, 13.

— fontes eius 256, 24.

cxipata orationis:
*’A\xpavixév 231, 1. 7.
rap’ ap10udy 231, 8,
mapà YÉvoc 281,8
éMerntixév 207, 19.
amò (xatà) xo1vo0 217, 5. 830, 21,
meplAnyic 285, 22,
mpoavaxepadaiwere 201, 1,
mpòc tò cnuarvduevov 280, 9.
coRngie f80, 23.] 127, 25. 185,20.

cuvenbo Ah 118, 26. 217, 22.
Smnephardy 217,7. 231, 8. 882, 17.
brepporh 238, 19. 269, 8.
in ecieltia (Enicriun) potentia (siva-
CRE inest 238, 22.
scho. ja minora 463.
— cod. A etc. v. codex cet.
scriptura codicum antiquis tempori-
do depravata 245, 1. 287, 4; 25.
tharum ars sagittaria 128, 13.
$e eucus grammaticus 379,
Seleuci gramm. varii 380, 1.
chuata Auypd explicantur 94, 8 sqq.
Sextus Empiricus 402, 2.
philosophus 168, 18. 849.
Simonides 148, 23. 289, 27.
Simplicius ab "Eust. citatus 409.
Sol (deus) = ignis 241, 5. C£, Apollon,
soloecismus 280, 2.

Solon 28,3.
solutio dmò Tod Edovc 24,9. 61, 7. 68,
9 cet.
— Homerica (Aver aòréc) 62,8. 71, 6.
126, 18. 176, 7. 180, 1,
— dirò 8. dk To0 Kaipod, mpòc Tèv kai
pév 8,8. 16, 22. 62, LI, 64, 10 cet.
— — xaipd xal ypévw 68,7.
— dirò 8. èx TAC AéEewc, xatà tiv MEI
3, 17. 22, 18, 24,5. 25, 26 cet.
— l dvépati xal'Aéfer 68, 2.
— — dirò TAC cuvadorpfic 6, 4.
— dirò 8. èx TOO mpocurov 55, 4. 68, 5.
190 26 cet.
— definitur 100, 1. 104, 19. 199, 9.
solutiones Musei Alerandrini 141, 17.
ricae v. allegorica poet. interpr.
— contra atheteses prolatae 427 sqq.
— contra philosophos 383,
— contra sophistas 412.
sophiatae poetam impugnantes 4128qg.
423.

_ STetutati 414, 418, 423.

Sophocles 84, 1; 2. [140,3.] 288, 17, et
om. nom., 116, 4 et 284, 16.

Sosibiue 369.

Soteridas 869.

Stesimbrotus Thasius: 168, 12. 248,
16, 384. 428.

Sthenius nomendraconis86, 28 (==37,3).

Stoici 389 sqg.

cuvhdera 21,28. 76,7. 92, 14. DI “ 186,
2. 265, 9. 282, 6;7. Simil. 222, 16.

— Alerandrinorum 333, 1.

— Homeri 79, 22, 116, 23. 147, 19. 178,7.

cuvoreiwere Stoicoram 390. 403, Cf.
mpoconmeroìy 241, 10,

Syrianus 409.

De talento 262,2.

Telephus grammat, 380, 89,

terra dimerpoc eadem refpara éyouca
189, 1

Theagenei Reginus 241, 11. 384.

de Thebarum Aegypt. magnitudine
138, 16 sqq.

Theophylactus Saponopulus 843,

de Thersito 29, 9. 30, 8. 31, 14; 31.

Thessalorum moris homicidaram cor-
pora circum occisorum sepulcra tra-

ere 268, 3; 11.

Thetis = Géac xal Pac T00 mavtéc

Ren

496

KFbracia crnuatoebie 128,3]

hucydides 150, 29. 153, 8. 287, 7 et,

om. nomine, 255, 16.
Quockdoc cui rei vacet 272, 10.

Indices.

tv tpayindv mvec 170, 1.
tragoedia respicitur 61, 26, 88, 21. 104,

. 2,7 (2).

Tryphon 69, 10.

Tortellius Aretinus in libr. de ortho- Ioann. Tzetzes 459.

graphia Porphyrium afferens 354 8qq.

Valerius Probus unde philosophica vita priscorum hominum simplex 61,8.

hauserit 402, 2.
Venus = éméupia 241,9.
— cur Troianis adsit 243, 14.
vinum Pramnium 167, 22.
vini virtutes variae 100,17. 101,19. 168,2.

Xenophanes Colophonius 383.

vocis definitio (Stoica) 239, 6.
Volcanus = ignis 241. 242, 16.

— = [6 100 mupòc decméme 242, 9].
— cur Graecis adsit 243, 7,
Volcani crateres 204, 7.

Zeno Citiensia 389. 91. 430, 2.

Zenodorus 1,10 (cf. Add.). 23, 11 (cf.
ib.). 220, 15. 214, 4. 889, 428 199: 432.

— rep cum@eiac émitopi) falso ad eum
refertur 483,

Zenodoti varii 428 sqq.

Zenodotus Ephesius 26, 9. [Add. ad
59, 30.] 201, 13. 206, 17. 431. 32.

Zenodotus minor (Crateteus s. Alexan-
drinus) 428 sqq. 438.
Zhtnpa v. quaestio.
Zoilus 79, 18; 27. 153, 22. 220, 11. 413.
13.

423.
Zopyrus histor. scriptor 155, 7.

Indicantur scholia Odysseae, cum ea de quibus pluribus
egimus tum quae aut edidimus aut ad Porphyrium
retulimus.

@ 1 p. 387,2] 83 ad 276,17| 34 105,
85] 44 ad 295,5] 58 Add, ad 160,
6] 68 232,9) 98 193,11 | 258
473, 1] 285 417 | 320 412.

BA 110, 28. 112,1 | 107 467,1 | 152
ad 320, 20, 472, 1 | 169 ad 332,12!
316 ad 308, 16 | 318 ad 282, 4|819
ad 282 et 988. 458,

y 36 467,1] 94 Add, ad 75,28 | 80
eb 97 ad 156,5 | 216 452 | 245
305, 1 | 296 397 |841 878,1 | 366
432; 2 | 388 298, 8.

d 11 ad 302, 15] 53 ad 15, 26, 473,1]
122 106, 6 | 477 213, 6.

€ 211 388|275 ad 225,25 | 384 ad 299,
3. 422 | 837 Add. ad 86, 14 | 404
326, 11; 26, 326, 1 | 421 ad 114,5
445 ad 114,20 | 447 ad 213, 6;

5 58. 74 ad 125, 10— 18 (et Add.) |125
ad 239,3] 244 426 | 265 ad 158,
12 | 268 Add. ad 162.
64 299, 18 | 105 106,6 | 257 388.
186 82, 24 | 229 ad 266, 5.
410151 ad 45,6] 106 388| 626
id.

x 190 468,

4 239 250,2 | 489 221, 4 | 684 44,21.
108 86,11} 119 414; 15. 425.

ad ‘164, 6.

ad 299, 8; 10; 11.

49, 14.

286, 16,

218 436 | 387 888,

187 ad 260, 21 | 208.ad 209, 10.

li PN in. min

paiizes y Google

Internet Archive Audio

Featured

Top

Images

Featured

Top

Software

Featured

Top

Books

Featured

Top

Video

Featured

Top

Mobile Apps

Browser Extensions

Archive-It Subscription

Save Page Now

Full text of "Porphyrii Quaestionum homericarum ad Iliadem pertinentium reliquias collegitdisposuit"

See other formats