Skip to main content

Full text of "Rhetores graeci, ex codicibus florentinis, mediolanensibus, monacensibus, neapolitanis, parisiensibus, romanis, venetis, taurinensibus et vindobonensibus"

See other formats 


Google 


This is a digital copy of a book that was preserved for generations on library shelves before it was carefully scanned by Google as part of a project 
to make the world's books discoverable online. 

It has survived long enough for the copyright to expire and the book to enter the public domain. A public domain book is one that was never subject 
to copyright or whose legal copyright term has expired. Whether a book is in the public domain may vary country to country. Public domain books 
are our gateways to the past, representing a wealth of history, culture and knowledge that's often difficult to discover. 


Marks, notations and other marginalia present in the original volume will appear in this file - a reminder of this book's long journey from the 
publisher to a library and finally to you. 


Usage guidelines 
Google is proud to partner with libraries to digitize public domain materials and make them widely accessible. Public domain books belong to the 


public and we are merely their custodians. Nevertheless, this work is expensive, so in order to keep providing this resource, we have taken steps to 
prevent abuse by commercial parties, including placing technical restrictions on automated querying. 


We also ask that you: 


Ἔ Make non-commercial use of the files We designed Google Book Search for use by individual 
personal, non-commercial purposes. 


and we request that you use these files for 


Ὁ Refrain from automated querying Do not send automated queries of any sort to Google's system: If you are conducting research on machine 
translation, optical character recognition or other areas where access to a large amount of text is helpful, please contact us. We encourage the 
use of public domain materials for these purposes and may be able to help. 


Ἢ Maintain attribution The Google "watermark" you see on each file is essential for informing people about this project and helping them find 
additional materials through Google Book Search. Please do not remove it. 


* Keep it legal Whatever your use, remember that you are responsible for ensuring that what you are doing is legal. Do not assume that just 
because we believe a book is in the public domain for users in the United States, that the work is also in the public domain for users in other 
countries. Whether a book is still in copyright varies from country to country, and we can't offer guidance on whether any specific use of 
any specific book is allowed. Please do not assume that a book's appearance in Google Book Search means it can be used in any manner 
anywhere in the world. Copyright infringement liability can be quite severe. 


About Google Book Search 


Google's mission is to organize the world's information and to make it universally accessible and useful. Google Book Search helps readers 
discover the world's books while helping authors and publishers reach new audiences. You can search through the full text of this book on the web 
a[nttp: //books . google. con/] 


Harvard College 
Library 


€. T UT 


RHETORES GRAECI 


EX 


CODICIBUS FLORENTINIS 
MEDIOLANENSIBUS MONACENSIBUS NEAPO- 
LITANIS PARISIENSIBUS ROMANIS VENETIS 

'T AURINENSIBUS ET VINDOBONENSIBUS 


- EMENDATIORES ET^AUCTIORES EDIDIT 


SUIS ALIORUMQUE ANNOTATIONIBUS INSTRUXIT INDICES LOCUPLE- 
, TISSIMOS ADIECIT . 


CHRISTIANUS WALZ 


TROPZSSOA TUBINOGENSIS, 


eu sib 


FOL. IF. 


STUTTGARTIAE rr TUBINGAE - 
sumtibus J. G. C O TT A E. 


LONDINI 
apud BLACK, YOUNG et Y OUNG. "Tavistock Street, 
. LUTETIAE 


apud FIRMIN DIDOT, 
MDCCCXXXIIL 


HARVARD COLLEGE LIBRARY 
FROIA THE LIDRARY OF 
HERBERT V/EIR SMYTH 

APR. 15, 1941, 


VIRIS 
DOCTISSIMIS SIBIQUE AMICISSIMIS 


THEOPH, LUCAE FRIDERICO 
TAFEL  -— 


PROFESSORI TUBINGENSI 


GUILIELMO DINDORF 


PROFESSORI LIPSIENSI 


IULIO SILLIG 


PROFESSORI DA ESDENSI . 


HUNC QUEM DUDUM DESIDERAVERUNT 
LIBRUM Ὁ 


SACRUM ESSE YOLUIT 


CHRISTIANUS JW ALZ. 


Φ, 


mnl 


SYRIANI SOPATRI εἰ MARCELLINI* 
| SCHOLIA AD 
HERMOGENIS STATUS 


quae hoc volumine continentur, primus edidit Aldus 1509. 
ià secundo Rhetorum Graecorum tomo, p. 1—35I. 


Duae existunt horum scholiorum recensiones. Altera, 
quae genuinos Syriani et Sopatri commentarios, seorsim 


1) De his triumviris pauca inveniuntur apud historiae lite- 
rariae scriptores. 


Fabric.' Bibl. Graec. Yol. IX. p. 357. ed. Harl. 

SrRrANUS, Philoxeni F., patria Alexandrinus, philosophus 
eximius, et post praeceptorem, Plutarchum, Nestor F., Atheni- . 
ensis scholae magna gloria fpit , !in qua Platonicam praecipue 
docuit philosophiam et, successore relicto Proclo, discipulo, 
diem obiit circa annum Christi, ut coniicio, 450. Laudat hunc 
saepe Proclus in suis commentariis sub διδασκάλου et καϑηγε- 
μόνος sui ποπιῖπιθ, et eodem tumulo ossa sua mortui ad Syri- 
ani corpus reponi iussit in suburbio Atheniensi , ut narrat Ma- 
rinus in Procli vitae c. 36. Defuncti manes Isidorus philoso- 
phus, ἐπιτάφιον ϑυμιαϑρίδα, sive thuribulum secum adferens 
cuiu est prosequutus, teste Damascio apud Photium cod. 
CCXLII. 


Ibid. Vol VI. p.103. 

SorATER non est Plotinianae ille scholae successor celeber- 
rimus, quem Constantinus M. occidit, sed alius sophista, du- 
centis annis iunior. 

Ibid. Vol. VI. p. 75. 


MARCELLINUS idem mihi videtur, cuius vitam Thucydidis ᾿ 
habemus. ' 


VI 


utrumque scriptum, exbibet, continetur codice. Veneto 
433.,s8ec, XIV. membran. forma octava ?). Sed desidera- 
tur in hoc codice Marcellinus, quem nec alibi.seorsim 
scriptum inveni Alteram, in quam Aldus incidit, nom re- 
censionem,. sed farraginem potius dixerim , ab ignoto quo- 
dam rhetoricae professore in scholarum suarum usum com- 
pilatam , eoque modo digestam, ut ex unoquoque trium ho- 
rum commentariorum, quidquid ad explicandos singulos Her- 
mogenis locos spectaret, in unum locum conferret. Hoc ve- 
. ro labore, in commentariis, qui non singula verba sed con- 
tinua. oratione sensum auctoris explicant iam per se difficili 
, tànta cum levitate defunctus est anonymus noster, ut gepo- 
sita omnl, qua auctoris cuiuscunque opera tractanda sunt, 
verecundia , pro arbitrio verba transponeret vel immutaret , 
alia, atque in his imprimis veterum auctorum locos muti» 
laret et in brevius contraheret, quae. Syriani essent, non 
raro Sopatro tribueret, saepe Syriani et Sopatri commen- 
tarjos in unum coniiceret, longiores aütem excursus, So- 
patri imprimis, prorsus omitteret. Hanc libri Aldini con» 
ditionem quamquam Aom sine maguo dolore observaveram, - 
animusque magis ad gemninos Syriani et Sopatri commen- 
tarios edendos ferebat, stetit tamen sententia, librum etiam 


2 Codicem egregium tanta cum diligentia descripsit Morelli 
in bibliotheca manuscripta p. 298—304. ut mihi nihil reliquerit, 
nisi foliorum , glutinatoris. vitio misere disiectonm , ordinem 
notandi negotium, A folio 53. t. transi ad fol. 87. r. deinceps 
iustus ordo servatus est usque ad fol. 237. Α fol. 237. regre- 
dere ad fol. 79—86. a fol. 86. transi ad fol. 73—78. a fol. 78. 
regredere ad fol. 68. Denique fol. 72. t. in media pagina'com- 
mentarii finem habebis. Α fol. 566—867. fragmenta lexici graeci 
interiectá sunt. Scholia breviora ad libros Hermogenis περὲ 
εὑρέοεων et περὶ ἰδεῶν cum commentario voluminis septimi consen- 
tiunt, cuius magna pars Syrianuum auctorem habet. JZ7golsyó- 
pera ad librum περὶ ἰδεῶν quinto volumini inserui, 


VII 


| in hac forma utilissimum et ἃ multis iure desideratum ty- 
pis repróducendum esse, idque eo magis necessarium vide- 
. batur, quoniam Marcellinus in hac sola recensione contine- 
batur. Ut vero simul genuinam Syriani et Sopatri formam 
lectorum oculis proporerem, hanc, inii rationem, ut varie- 
tatem codicis Veneti Syriano in notis Bublicerem, Sopatrum 
vero, in recensione "Aldina ita matilatum, ut ad eum re- 
stituendum notarum spatium non sufficeret, seorsim ex co- 
dice Veneto editum sequenti volumini insererem, 


Superest iam, ut ad tecensionem Aldinam accuratius 
describendami transeamus, et quid a nobis ad eam emen- 
dandam praestitum sit, exponamus. Pauci huius quoque 
recensionis existunt codices, credo quod propter voluminis 
magnitudineip scholarum usui minus aptus videbatur. An- 
tiquissimus idemqne reliquorum fons est Par. 2923. seculi 
ΧΙ, vel XII. membranaceus, forma quarta, optimae notae. 
Quatuor magnas habet. lacunas, ex foliorum integrorum 
iaciura ortas, quae ex eo, in reliquos codices, Paris. 
2991. et Ambrosign, , seculo XV. scriptos, et in editionem 
Aldmam p. 259. 328. 337. et 351. transierunt: in media 
autem pagina, si a folio primo, quod recentiore manu scri- 
ptum est, discesseris, nulla unquam lacuna apparet. Egre- 
gius hic codex tum Aldina maxima, ex parte consentit » 
saepius etiam in vitiis, quae codice non adhibito typothe- 
tis tribuerentur, sed ubi scribarum culpa lectio depravata 
es, et, id quod saepissime factum est, oculi ab uno ad 
alterum ὁμοιοτέλευτον aberrantis lapsu caecae lacunae or- 
ἴδε sunt, ibi constantem et optimam medelam praebet. Már- 
£ini hic ilic scholia m?aora, eadem menu scripta, adsper- 
δὰ sunt, quae etiam Cod. 2921. recepit, sed ita a codice 
principe pendens , ut p. 72. ( nostrae editionis,) ubi scri- 
Pura huius pallore evanuit, lacunam reliquerit. Perspeeta 
hac codicum inter se ratione ex Ambrosiano et Par. 2921. 


VII 


(Par. 2.) specimina sumsisse satis habui, Parisiensem 2923. 
(Par. 1. vel simpliciter Par.) vero in perpoliendo hoc com- 
mentario constanter ad manns habui: plurima. ad verbum 
contuli, saepe vero etiam, oculis scriptura codicis fatigatis, 
per intervalla ita laborem continuavi, ut ubicunque dubium 
aliquod oboriretur, codicem consulerem, id quod propterea 
gatis tuto facere potui, quoniam in locis sanis codex ple- 
rumque ad verbum cum Aldina consentit. Ubicunque igi- 
tur melior lectio recepta vel lacuna suppleta et prava Al- 
dinae lectio in notis indicata est, ibi emendatio codici 2923. 
debetur, id quod malui semel hoc loco annotare, quam re- 
vepta lectione in notis repetenda et ad eundem semper au- 
ctorem referenda duplum notarum spatium absumere. Cum 
vero inter secundas curas codicem inspjcere hon amplius 
liceret, neque in locis suspectis, ubi nihil enotaverám , co- 
dicis consensum statuere auderem, multa .superfuere vitia 
leviora, in singulis litteris vel in verborum terminationibus 
versantia, -quae sine codicis. auctoritate e coniectura emen- 
data esse religiose ubique indicavi. 

. Reliquos Aldi commentarios in libros περὶ εὑρέσεων, 
περὶ ἰδεῶν et περὶ δεινότητὸς in volumen quintum able- 
gavi. Sunt illi anonymi auctoris, qui a tribus codicibus ? 
Maximus Planudes vocatur. Dubitat quidem Boissonadius 
in praefatione Tiberii p. X., &h notulae, cuius auctor librario, 
qui codicem Par. 2018. scripsit, mulio recentior sit, tan- 
tum auctoritatis tribuendum sit, nec ego trium, quos attuli, 
testium auctoritate rem confectam esse crediderim, nisi 


3 Cod. Taurin. LXXYTI. c. III: 20. titulum habet: Τοῦ σο- 


φωτάτου καὶ λογιωτάτου κυρίου ΠΙαξίμου toU IlÀavovÓm Προλεγύ-- 
μενα τῆς ῥητορικῆς, Par. 2920. Τοῦ συφωτὰτου κυρίου Μαξίμου 
τοῦ Π]λανούδη σχόλια κατὰ σύνοψιν εἰς τὴν ητορικήν. — Par. 2918. 
ἔστι δὴ Πλαγούίδου, qaviv, 3j ἐξήγησις. 


Ix 


aliae esseut rationes, ex commentario ipso repetitae, quae 
me ad calculum huic sententiae adiiciendum impellant. Hu- 
ius enim commentarii longe plurimi existunt codices, quo- 
rum nullus decimum quartum, quo Planudes vixit, seculum 
excedit, plerique seculo decimo quinto scripti sunt. lllum. 
ex maiore commentario, quo multa Syriani scholia conti- 
nentur, excerptem esse, id quidem in editione ipsa hic il- 
lic demonstravi, et magis etiam omnibus adparebit, quando 
ex antiquissimis Hermogenis codicibus Par. 1983. et 2977. 
secnlo decimo scriptis anonymi commentarigm, ex quo iam 
egregium Sapphus Íragmentum publici iuris feci; volumine 
septimo. edidero. "Hanc vero epitomen a Christiano factam 
esse, apparet ex p. 385. Χριστὸς γεννᾶται, et p. 390. 
τοιαῦτα καὶ ἔν τῇ ϑείᾳ γραφῇ τὰ περὶ τοῦ ὄφεως xal 
τῆς ἀπάτης αὑτοῦ. His expositis rationibus non facile te- 
meritatis accusabor, quod Maximi Planudae nomen com- 
mentario huic praefixi: sed ut nemo est, qui Planudam 
anthologiae , quae eius nomen fert, auctorem putet, ita 
hunc quoque commentarium ab eo non conscriptum sed 
compilatum et in compendium redactum esse credo, eum- 
que propter bonum scholiorum, delectum et modicum vo- 
lumen frequenti scholarum usu tritum esse, codicum osten- 
dit multitudo. , 


Prolegomena- et primam huius commentarii partem, 
quae στάσεις continet, Aldus, quoniam uberiores Syriani 
Sopatri et Marcellini commentarios receperat, omisit, his - 
vero hic illic, ut p. 261. 329. 337. 351. caput ex Pla- 
nudeo commentario inseruit, adiecta nota: xoi ἄλλως ἀνω- 
νύμου. Hanc igitur partem, ab Aldo omissam, ex Mon. 
327. Veneto Class. XI. Cod. 2. et París. 2926. doscripsi, 
ita quidem, ut ea capita, quae Aldus Syriani Sopatri et 
Marcellini commentariis inseruerat, ne huius libri integri- 


? 


tas ullum vel iustum. detrimeritein daperet, stio luco relicta 
cup» codice Par. 2926. comferrem , et e 'volumiue quinto 
ↄmitterem. 


Addenda et corrigenda ad finem voluminis quinti in- 
venies. Eidem indices auctorum , in his duobus volumi- 
nibus laudatorum, subiunxi, ut iis etiam, qui ex. indi- 
cibus sapere solent, ante totius operis finem usus eórum 
pateret. 


- 


Scribebam Tubingae nonis Ianuarii, 
MDCCCXXXHI. 


EIXATOTH ΣΧΟΔΙΩΝ m 


VoL Il. 
EK AIADOP.O2N ΤΕΧΝΟΓΡΑΦΩΝ ΕΙΣ TA HPOAETOMENAlÀ 


THZ 
Ἑ ΡΜΟΓΕΝΟΥΣ 'PHTOPIKHZ. 


«(αὐ ὁ " 


"Ets μὴ μόνον τοῖς τῆς φύσεως ἀγαϑοῖς, ἀλλὰ καὶ 5 
οἰχείοες εὑρήμασι καταχοσμεῖσθϑαι τὸν ἄνϑρωπον" τριῶν 
γὰρ οὐσῶν γγνωστιχῶν δυνάμεων ix τῆς φύσεως ἐν τῇ 
ἡμετέρᾳ ψυχῇ, γοῦ, διανοίας καὶ δόξης; δι᾿ ἃς καὶ dis- 
γηνόχαμεν τῶν ἄλλων ἐμψύχων, φημὶ δὴ ζώων, καὶ φυ- 
τῶν, * μὴ βουλομένη ἢ ἡμετέρα ψυχὴ τὰ δεύτερα φέ: 10 
perv τῆς φύσεως ἐφευρίσχει xal αὑτὴ τρία τινὰ πράγμα- 
τα, ἐπιστήμην, τέχνην, ἐμπειρίαν, ἀναλογοῦντα ταῖς 
τρισὶν ἐχείναις γνωστικχαῖς δυνάμεσι, χαὶ ἡ μὲν ἐπιστή- 
pn ἅτε δὴ ἅπταιστος οὖσα γνῶσις ἀναλογεῖ τῷ νῷ" ἡ 
δὲ τέχνη πρὸς τὸ τῆς διανοίας κάλλος ἐξισοῦται, ὥσπερ 45 
γὰρ ü τέχνη πολλάκις τὴν τῆς ἀληϑείας ὁδὸν βαδίζει, 
ὀζεγάκις δὲ τῆς ἀληϑείας ἀποδιδραάσχει τὴν αἴσϑησιν» 
οὕτω χαὶ ἡ διάνοια πολλάχις piv διανοουμένη τὴν τῶν. 
πραγμάτων φύσιν τῆς ἀληϑείας οὐχ ἀφίσταται; ὀὑλιγά-. 
xw; δὲ ταύτης ἀποφεύγει τὴν ἀχρίβειαν. Διάγνοια δὲ εἴ- 30 
putas ἀπὸ τοῦ διανοεῖν τινα ὅδόν" ἡ δ᾽ ἐμπειρία ἀγα- 

1 Ald. φητῶν. | 

B hetor. ΤΥ. 1 


2 IIPOAETOMEN A 


λογεῖ τῇ δόξῃ" ὥσπερ γὰρ " δόξα ἄνευ λόγου προέρχε- 
ται, οὕτω καὶ ἡ ἐμπειρία αἰτίας τῶν ὑποχειμένων αὑτῇ 
πραγμάτων ovx ἐπίσταται. Εἰ δέ τις ἀπορήσειε, διὰ 
τί τρεῖς εἰσι γνωστικαὶ τῆς ψυχῆς δυνάμεις καί μὴ πλεί- 
δοὺς ἢ ἐλάττους, γιγνωσχέτω , ὅτι τὸ γιγνῶσχον * ἢ μὲ- 
τὰ «λόγου γιγνώσκει ἢ ἄνευ λόγου, καὶ εἰ μὲν μετὰ λό- 
γοῦυ γίγνεται ἡ διάνοια, εἰ δὲ ἄνευ λόγου. ἢ μὲν χρείτ- 
των ἢ κατὰ λόγον ἐστὶν ὑπὲρ ἀπόδειξιν , xal γίγνεται 0 
vog, ἡ δὲ ἥττων ἢ κατὰ ἀπόδειξιν, καὶ γίγνεται ἡ δό- 
40 £x . xol γὰρ " δόξα χείρων ἢ κατὰ ἀπόδειξιν ἐστιν, ἢ 
γὰρ δόξα ὡς ἀγνοοῦσα, οὐχ ἀποὃδ3λ -- — — — — 
— — — — — — ὑτὲρ ἀπόδειξιν οὔσας " ἐπειδὴ 
δὲ τὴν ὑφ᾽ ἡμῶν ἐξηγουμένην δητορικὴν ἐπίχτητον ov- 
σαν ol μὲν πέρα τοῦ προσήχοντος ἐξαίροντες ἐπιστή- 
«5 μην ὠνόμασαν, ἄλλοι δὲ τέχνην αὑτὴν ἀπεχάλεσαν, ἕτε- 
ρου δὲ καχίξοντες ἐμπειρίαν ἀπεφήναντο, μάϑωμεν, Ti 
ἐπιστήμη, τί τέχνη, τί ἐμπειρία" εἴπωμεν 4 δὲ πρῶτον, 
τί ἐστιν ἐπιστήμη, καὶ τί ἴδιον αὐτῆς. ἐντεῦϑεν οἱ μὲν 
τὴν ἐπιστήμην ὁριζόμενοι γνῶσιν ἄπταιστον OU κατώ- 
20 χνησαν λέγειν, ἄλλοι δὲ γνῶσιν τῶν ὑποχειμένων αὑτῇ 
πραγμάτων καϑὰ ἔχει φύσεως εἶπον. . ᾽4λλ᾽ ἵνα μαϑω- 
μὲν τί ἐστι γνῶσις, τέσσαρά τινὰ χεφάλαια εἴπωμεν πα- 
ρακείμενα ἄλληλοις κατὰ τὴν φωνὴν, διαφέροντα δὲ χα- 
τὰ τὸ σημαινόμενον. Εἰσὶ δὲ ταῦτα, γνωστικὸν, 7νω- 
25 στὸν, γνωστιχὴ, γνῶσις. Τνωστιχόν ἐστιν αὐτὸ τὸ γι- 
γνῶσκον 5. ὡς ἐπὶ τοῦ ἀνθρώπου, ὁ γὰρ ἄνϑρωπος γνω- 
στιχὸν ζῶόν ἐστι. γνωστὸν δὲ ἐστιν αὐτὸ τὸ πρᾶγμα τὸ 


3 Ald. γινώσχων. idem fuit in Par. 1. sed correctum est. 
Ceterum animadvertendum, primum folium in Par. 1 manu 
recentiori scriptum esse, unde fgctum censeo, ut lacuna, 
quae paullo post sequitur, non expleta sit. 3 Eadem lacu- 
na est in Ámbros. et Par. 1. 2. 4 Par. 1 et Àmbr. εἴπομεν. 
5 Ald, τὸ γιγνγώσχων. Ambr. αὐτὸ τὸ γινώσχον ἐστίν. 


ΤῊΣ ΕἙΡΜΟΓΕΝΟῪΣ PHTOPIKHX 8 


»γωσχόμενον, καὶ ἔχον φύσιν τοῦ. γιγνώσκεσϑαι , ἤτοι 
καταλαμβάνεσϑαι . γνωστικὴ δὲ ὡς ἐπὶ τῆς ἡμετέρας 
διανοίας" γνῶσις δὲ αὐτὴ ἡ ἐνέργεια, ἤτοιγε ἀντίληψις, 
ἥτις γε διαβαίνει καὶ διαχονεῖ μεταξὺ τοῦ γιγνωσχομέ- 
vov καὶ τοῦ γιγνώσχοντος. Σύνηϑες δὲ ἣν τοῖς παλαι- δ 
οἷς τὰς Suc γνώσεις ἐπονομάζειν. "Ehg δέ ἐστιν ἐπί- 
χτῆτον πρᾶγμα , ὡς ἐπὶ τῆς ῥητορικῆς xal τῆς φιλο- 
σοφίας" καὶ αὐτὴν ὁ γὰρ οὖσαν τὴν φιλοσοφίαν ἕξιν 
γνῶσιν ϑείων re xoà ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἀπεφῆναν- 
To. «Σαφηνίσωμεν 7 δὲ xci τὰ λοιπὰ μέρη τοῦ ὅρου 10 
τὴς ἐπιστήμης. l'»ooig φησε τῶν ὑποχειμένων αὐτῇ 
πραγμάτων. lao τέχνη xoi πᾶσα ἐπιστήμη ἔχει xe 
ὑποχείμενον, ἔχεε xal τέλος" καὶ ὑποχείμενον μέν ἐστι) 
περὶ ὃ χαταγένεται, περὶ ὃ ἐνεργεῖται) * τέλος δέ ἐστιν» 

? γάριν πάντα, αὐτο δὲ οὐδενός. "Emi τῆς τεχτο- 45 
γιχῆς δὲ γυμνάσωμεν τὸν λόγον" ἔγχει ὑποκείμενον ἡ rex- 
τογιχὴ τὰ ξύλα, τέλος δὲ τὸ ποιῆσαι ϑρόνον ἢ ἄλλο. τι 9 
τοιοῦτον ἁρμόζον τῇ τεχτονιχῇ" διὰ τοῦτο γὰρ mavta 
γἴγνεται χαϑὰ £y φύσεως. Καλῶς προσέϑηκχεν ὁ τοῦ 
ὅρου πατὴρ, αἱ γὰρ ἐπιστῆμαι περὶ τὰ χαϑόλου κατα- 20 
γίνονταε ἀεὶ ὡσαύτως ἔχοντα, αἱ δὲ τέχναι περὶ τὰ με- 
ριχώτερα, ἐν ῥοῇ ὄντα, καὶ ἀποῤῥοῇ᾽ καϑὰ οὖν ἔχει 
φύσεως αἱ ἐπιστῆμαι γιγνώσχουσι τὰ πράγματα, τουτ- 
ἐστιν ὄντως καὶ ἀληθῶς, ὡς ἐξ αὑτῆς τῆς φύσεωρ προ- 
ῆλϑον. Μαϑόντες ὅ, τι ἐστὶν ἐπιστήμη, μάϑοωμεν τί 25 
Quy αὐτῆς. Ἴδιον ἐπιστήμης ἐστὶ τὸ πάντα μετὰ λό- 
γου γινώσχειν, XGi ἀεὶ τὰ αὑτὰ περὶ τῶν αὑτῶν. δεῖ 
γὰρ εἰδένας ὅτε ἐὰν τις πρᾶγμα ἐπίσταται ἐκ τύχης ἢ 
ἐκ φύσεως, πολλάχις μὲν αὐτὸ γινώσχει, ἀλλ᾽ ὅμως 
ἀγνοῶν τὴν αἰτίαν σφάλλεται. ὃ δὲ πάντα μετὰ λόγου 50 


6 Ald. et Ambr. αὐτῶν. Per. 1. αὐτήν. 7 Ald. σαφη- 
σήσωμεν, $ Par. 4, et Ambr. ἐνεργεῖται. Ald. ἐνεργεῖ. 9 


Ald, οὗ, 
l.. 


4,  JHIPOAJET'OMENA 


γιγνώσχων οὐδέποτε τῆς ἀληϑείας τὴν αἴσϑησιν ἀπο. 
διδράσχϑδι" ἀεὶ δὲ τὰ αὑτὰ πρόσχειται" ἐπειδὴ οὐχ ἔχ 
πλάνης τινὸς D ἐπιστήμη βιαξομένη ἄλλοτε ἄλλως λέ- 
ye, ἀλλ᾽ ἀεὶ τὰ αὗτα. ἐρωτώμενος. γὰρ ὃ ἀστρολόγος, 

δ ποῦ ἐστιν ἡ σελήνη, ἐν τῇ πρώτῃ τῇ καϑ' ἡμᾶς σφαί- 
Qo φύσει. καλῶς δὲ πρόσχειται xal τὸ περὶ τὰν αὑτῶν, 
οὐδὲ γὰρ περὶ τοῦ Ἕρμοῖ ὁ ἀστρολόγος ἐρωτώμενος τὰ 
περὶ τῆς σελήνης ἀποχρίνεται, ἀλλὰ περὶ τῶν αὑτῶν 
ἀποχρίνεται, περὲ ὧν xal ἐρωτᾶται. άϑωμεν δὲ τί 
40 ἐστι τέχνη, καὶ τί ἴδιον αὐτῆς τέχνη ἐστὶ σύστημα ix 
καταλήψεων 1? ἐμπειρίᾳ συγγεγυμνασμένων πρός τι τέ- 
λος εὔχρηστον τῶν ἐν τῷ βίῳ, ἢ ὡς ἄλλοι ἐξηγοῦνται ; 
ἄνευ TOU ἐμπειρία ἐκτιϑέμενοι τὸν ὅρον" ἑχάστην δὲ λέ- 
hy κειμένην ἐν τῷ ὅρῳ βασανίσωμεν. σύστημα, ** τουτ- 
45 ἔστιν, ἄϑροισμα. δεῖ γὰρ ᾿εἰδέναε ὅτι πολλῶν ϑεωρημά- 
voy σύστημα ἐστιν ἡ τέχνη, ὥσπερ xol ἡ ἰατρικὴ πολ- 
λῶν ϑεωρημάτων σύστημά ἐστι" τὸ γὰρ ἄϑροισμα τῶν 
ϑεωρημάτων αὐτῆς αὐτὴν τὴν τέχνην συνίστησι, *? πολ- 
λὰ 13 γὰρ ϑεωρήματα οἱ τῶν τεχνῶν ἐφευρεταὶ συνα- 
20 γαγόντες, ἑχάστῃ τέχνῃ ἁρμοδίως συνῆψαν ἐκ χαταλή-- 
ψεων, τουτέστιν ἐξ ἐφευρέσεως" ov yag ix φύσεώς εἰσιν 
εἷ τέχναι, ἀλλ᾽ ἐξ ἐφευρέσεως. ἐμπειρία, τουτέστιν οὐκ 
εἰχῆ, καὶ ὡς ἔτυχε 1 τὰ ϑεωρήματα ἐξέϑεντο οἱ παλαιοὶ, 
ἀλλ᾽ ἐμπειρίᾳ πρῶτὸν ἐδοχίμασαν τὴν τούτων ἀλήϑειαν, 
25 χαὶ εἶθ᾽ οὕτως ἐξέϑεντο. συγγεγυμνασμένον, τουτέστιν 
ὅτε οὐκ ἠρχέσϑησαν τῇ πείρᾳ μόνον οἱ ϑεωρημάτων 
διδάσχαλοι, ἀλλὰ καὶ συνεγύμνασαν τὰ ϑεωρήματα 
ποίαν οἰχειότητα χαὶ σγέσιν πρὸς ἄλληλα ἔχουσιν. 
πρός τι τέλος εὔχρηστον τῶν ἐν τῷ βίῳ. ἐντεῦϑεν ὃ 


10 Ambr. ἐγκαταλήψεων. 41 σύστημα Ambr. om. 412 
Ald. συΐστησι. 15 Ald. πολλάκις. Ambr. et Par. 1. πολλά. 
14 Ald. Ambr, et Par. 1, 2. οὐχ ὡς εἰκῇ καὶ ἔτυχε. (Ald. £reye) 
fransposui ὡς. 


ΤῊΣ EPMOLTENOYX ῬΗΤΟΡΙΚΗΣ δ 


ὅρος διεχώρισε 15 rdg ἐπιστήμαρ καὶ τὰς καχοτεχνίας, 
xai ματαιοτεχνίας ἀπὸ τῶν τεχνῶν' μέχρι γὰρ τοὔτου 
συμπερεελάμβανεν ὃ ὅρος καὶ ταύτας, ἐντεῦϑεν δὲ, ὡς 
εἴπομεν, διαχωρίζεε τὰς ἐπιστήμας τοῦτον τὸν τρόπον. 
αἱ ἐπιστῆμαι OU πρός τι τέλος εὔχρηστον τῶν ἐν τῷ δ 
βίῳ. πρὸς οἷς γὰρ οὐκ ὠφελεῖ ἡ καχοτεχνία, ἀλλὰ καὶ 
βλάπτει, ὡς ἐπὶ τῶν μαγγανευόντων ἢ τῶν χλεπτῶν, 
ἀλλ᾽ οὐδὲ Ἶ ματαιοτεχνία συμβάλλεται τοῖς ἔν τῷ Bio 
ὡς ἐπὶ τούτου τοῦ πολυτρήτου χέγχρου" τοῦτο γὰρ τί 
συμβάλλεται ἡμῖν εἰς τὸν βίον; τινὲς 16 δὲ τὸ ἐκ χατα- 10 
λήψεων ὁ ὀργανιχῶν ἐξηγήσαντο βιασάμενοι τὴν ἀλήϑειαν 
7 yap ἐπιστήμη καὶ ἢ τέχνη ἕξις ἐστὶν, à δὲ ἕξις ἐν 
τῇ χαρδίᾳ τῇ ἡμετέρᾳ ἐστί. τὰ δὲ ὀργανικὰ ὡς ἐπίπαν 
τῶν πλείστων τεχνῶν vÀua ἐστιν. ἀδύνατον δέ ἐστιν 
ἔχειν ὑλιχὰ ὀργανικὰ ἐν τῇ ἡμετέρᾳ καρδίᾳ. Ἔλϑθωμεν 1δ 
δὲ χαὶ εἴπωμεν, τί ἴδιον τέχνης ἐστὶ, τὸ πάντα μετὰ 
λόγου εἰδέναι, καὶ πολλάκις ἐπιτυχεῖν, ὀλιγάχις δὲ ἀπο- 
τυγχάνειν τῆς ἀληϑείας, καὶ εἰ ἴδιον τέχνης ἐστὶ τὸ 
πλειστάκις ἀληθεύειν, ὁλιγάχις δὲ ψεύδεσθαι, πῶρ εὑ- 
ρίσχομεν 57 πολλοὺς πολλάχιες μὲν ἀποτυγχανονταρ» ὃλι- 30 
γάχις δὲ ἐπετυγχάνοντας; καὶ φαμὲν ὅτι παρὰ τὴν τῶν 
μετιόντων apad iy , xal ov παρὰ τὴν τέχνην τοῦτο γί- 8 
γνεται " ov δεῖ δὲ τὰς τῶν προσώπων ἁμαρτίας ἐπὶ τὰ 
πράγματα μεταφέρειν. πάλιν ἀποροῦσιν , εἰ ἴδιον τέχνης 
τὸ μετὰ λόγου πάντα εἰδέναι, διὰ τί εὑρίσχομεν πολ- 25 
lag τῶν τεχνῶν ἀλόγως δημιουργούσας τὰ αὐταῖς vmo- 
χείμενα. καὶ λέγομεν ὅτι χἂν χατὰ τοὺς μετιόντας GÀO- 
yog ἐστι τῶν γρόνων 7 παράδοσιρ εἰς λήϑην ἐλθοῦσα, 
eli οὖν πᾶσα τέχνη κατὰ τοὺς οἰχείους λόγους, ἥτου 
xar αὐτὴν τὴν ἀλήϑειαν, λόγους ἔχει καὶ αἰτίας τινάς. 80 
οὐχ ἔστι γὰρ τέχνη ποτὲ ἄνευ λόγου, ὥς φησι Πλα- 


15 Ald. διεχώρησε. Par. 1. et Ambr. διεχώρισε. 16 
Ald, τινῶν, Par. τινέςὙὨ τ 17 Ald. εὑρίσκωμεν. 


6 - ΠΡΟΜΕΙΌΜΕΝΑ 


ΟΝ τέχνην δὲ ἐγὼ ov καλῶ, ὃ ἂν εἴη ἄλογον “πρᾶγμα. 
καὶ εἰ πᾶσα τέχνη χατὰ τοὺς οἰχείους λόγους à ἅπταιστός 
ἐστι, τί δήποτε μὴ «λέγομεν xal αὐτὰς τὰς 18 τέχνας 
ἐπιστήμας; ἐροῦμεν 7 ἐπιστήμη ἑκάστοτε ἅπταιστός ἐστι, 

5 πταίει δὲ περὶ τὸν μετιόντα" ἡ δὲ τέχνη χαὶ περὶ 19 
TOY μετιόντα, πταιστῇ ἐστε χαὶ περὶ τὸ ὑποκείμενον . 
ὑποχείσϑω γὰρ ἰατρὸς ἄριστος ὑγείαν τῷ κάμνοντε σε- 
ριποιούμενος e χἀχεῖνος μὲν χατὰ τὴν οἰχείαν τέχνην 
ἄπταιστον τὴν ἐατρείαν προσφέροι τῷ κάμνοντι. ὃ δὲ 

40 χάμνων ἢ ἀπὸ ἀέρος ἢ ἀπὸ ἄλλου τινὺς βλαβεὶς, πται- 
στὴν ἔδειξε τὴν τέχνην. οὐ γὰρ αἱ τέχναι περὶ τῶν χα- 
ϑόλου διαλαμβάνουσιν, οὐδὲ περὶ τῶν ὡσαύτως ἐχόν- 
των, ἀλλὰ περὶ τῶν μερικωτέρων τῶν ὄντων ἐν δοὴ xci 
ἀποῤῥοῆ. πλατύτερον δὲ τὰ περὶ τῆς τέχνης διεξέλϑω- 

15 μὲν, xal εἴπωμέν τινα διαίρεσιν τῶν τεχνῶν" ἔστι δὲ 
αὕτη. Τῶν τεχνῶν αἱ μὲν εἰς ἁπαξ εἰσὶν Aoysxol, πρά- 
ξεως κατὰ τὸ ἀναγχαῖον μὴ δεόμεναι, ὡς ἐπὶ τῆς δη- 
τοριχὴς 35 xol ποιητικῆς. ϑεωροῦμεν γὰρ πολλοὺς τῶν 
σχεπτομένων εἴτε ῥητοριχὸν εἴτε ποιητικὸν μὴ γραφῇ 

20 τὰ ἑαυτῶν σχέμματα παραδόντας, εἰ καὶ τῷ Πλάτωνι οὐ 
δοχεῖ, τῷ τῆς διαιρέσεως πατρί. 0 yap ᾿Πλάτων χαὲ 
πραξεως λέγει δεῖσθαι τὸν ῥήτορα, εἴγε τῇ ὑποκρίσει 
κέχρηται. ἡ γὰρ ὑπόχρισις τὴν τῆς πράξεως ἀνεπλήρωσε 
χρείαν. αἱ δὲ τῶν τεχνῶν εἰσι πρακτιχαὶ λόγου χατὰ τὸ 

25 ἀναγχαῖον μὴ δεόμεναι, ὡς ἐπὶ τῶν βαναύσων τεχνῶν" 


18 τὰς Ald. om. 49 Ald. παρὰ et paullo post: παρὰ 
τὸ ὑποκείμ. Compendium in Par. 1. utrumque admittit, 20 
Par. 4, ad marg. ᾿ητορικῆς εἶπεν καὶ οὐ σοφιστικῆς xol ποιη-- 
τικῆς οὗ γραμματικὴς " ἄλλο γάρ ἐστι ῥητορικὴ, καὶ ἄλλο σοφιστι.- 
κή᾽ ῥητορική ἐστιν ἣ τῶν καταλογάδην εὐρύϑμως ποιουμένη τοὺς 
λόγους" σοφιστικὴ δὲ ἢ τῶν ῥητοριχῶν ϑεαμάτων ἐξήγησις " ποιητι--: 
xj δὲ ἐπιτήδευσις τῶν ἐμμέτρως προφερόντων τοὺς λόγους" γραμ- 
ματικὴ δὲ 3 τῶν πριητῶν ἐξήγησις. 


ΤΗΣ EPMOTENOYZ ῬΗΤΟΡΙΚΗΣ 7 


αὕταε γὰρ μᾶλλον πράξει ἥπερ λόγῳ 35 κέχρηνται. ἐπεὶ 
δὲ ὁ λόγος σημαίνει τὴν αἰτίαν καὶ τὸν προφοριχὸν xal 
ἕτερα, ἐνταῦϑα λέγομεν λόγον οὐ τὸν σημαίνοντα 3" τὴν 
αἰτίαν, ἀλλὰ τὸν προφοριχύν" αἱ δὲ τῶν τεχνῶν εἰσι 
μεκταί.᾿ τῶν δὲ μιχτῶν αἱ μέν εἰσιν ἐπίσης 35 λόγῳ δ 
xol πράξει χεχρημέναι, ὡς ἐπὶ τῆς κιϑαρῳδίας" ἄλλο 
δέ ἐστι κιϑαρωδία, καὶ ἄλλη κιϑαριστιχή" χιϑαρῳδία 
ἐστὶν ἡ εὕρυϑμος συμφωνία τῶν γορδῶν xal τῆς ὠδῆς . 
χεϑαριστιχή ἔστιν ἢ μόνη τῶν χορδῶν εὐφωνία" αἱ δὲ 
τῶν τεχνῶν μᾶλλον λόγῳ κέχρηνται, ἧττον δὲ πράξει, 10 
ὡς ἐπὶ τῆς ὑποχριτικῆς. oí γὰρ ἐξηγηταὶ τὸν ρέστην 
Ἐὐριεπέδου 34 ἐξηγούμενοι τὸν ὑποχρινόμενόν φασι τὸν 
Μενέλαον, τοῦ ᾿Ορέστου πολλὰ λαλήσαντος, ὀλίγῃ πρά- 
Ee φασὶ χεχρῆσϑαι τὸν ὑποχρινόμενον τὸν Μενέλαον͵ 
τοῦ γὰρ ᾿Ορέστου εἰπόντος" ἀπόδος ὅσον ἔλαβες ἐμοῦ 15 
πατρὸς πάρα, σχηματίσασϑαΐί φασι τὸν Μενέλαον, ἤτοε 
τὸν ὑποχριτὴν xci ἀνανεῦσαι. ὅϑεν xol ὁ ἐπιφερόμε- 
vog ἴαμβος, ὡς ἀναγενευχότος 3" τοῦ Μενελάου νομίσαν- 
τὸς περὶ τῶν χρημάτων τὸν ᾿Ορέστην διαλέγεσϑαι, ἐπι- 
φέρεται οὕτως" οὐ χρήματ᾽ εἶπον. ἐδ᾽ οὖν ἡ ὑποχριτι- 20 
κῇ λόγῳ μᾶλλον κέχρηται, ἧττον δὲ πράξει. τοῦτο δὲ 
καὶ ἐπὶ τῆς δητορικῆς ἔστω ἡμῖν παρἄδειγμα. λόγῳ γὰρ 
μᾶλλον χέχρηται, ἧττον δὲ πράξει" αἱ δὲ τῶν τεγνῶν 
πράξει μᾶλλον κέχρηνται, ἥττον δὲ λόγῳ" ἐὰν ἐρωτήσῃ 
ὁ ἑατρὸς, πῶς παρῆλϑε τὴν γύκτα ὃ XCHYUY , xal τῆς 25 
τροφῆς εἴπῃ τὴν διαίτησιν τοῦ κάμνοντος . Ἔλϑθϑωμεν 
δὲ χοὶ εἴπωμεν, τί ἐστιν ἐμπειρία, xal τί ἴδιον avtijc. 
ἐμπειρία ἐστὶ χατά τινας τριβὴ ἄλογος ix παρατηρη- 
σεως γινομένη . τριβὴ ἄλογος, τουτέστι γνῶσις ἄλογος. 
.---.-.  . ᾿ ᾿ 

21 Ald. λόγων κέχρηται. 23 Ald. σημαινόμενον τὰ τὴν 
αὖτ, 23 Ald. ἐπίσεις. 24 Ald. Evgvunidov. 25 Ald, et 
Par. 4. ἀγεγευκότος. scripsi &vayevevx. 


8 τς HIPO4AETOMENA 


οὐδὲ ydo γιγνώσχεν ὃ ἐμπειρεχὸρ ἐατρός" ix παρατηρή-- 
σεως δὲ γενομένη , ἐπειδὴ μεμητήρ ἐστιν ὃ ἐμπειρικὸς 
ἰατρὸς τοῦ δογματικοῦ" 0 γὰρ ὁρᾷ ὃ ἐμπειρικὸς »- τοῦτο 
καὶ μὶμεῖται. ἄλλοι δριξόμενοι τὴν ἐμπειρίαν τοῦτο 
5 λέγουσιν . ἐμπειρία ἐστὶ τήρησις καὶ μνήμη ἄλογος ἀν-᾿ 
ϑρωπίνη τῶν πολλάχις καὶ ὡσαύτως ὀφϑέντων . Μνήμη 
4 xol παρατήρησις ex παραλλήλου τὸ αὑτό" ἄλογος πρόσ-. 
χειται διὰ τὸ μὴ γινώσχειν “τοὺς ἐμπειρικοὺς τὰς αἰτίαρ" 
ἀνϑρωπίνη πρόσκειται, διὰ τὴν μνήμην καὶ τήρησιν τῶν 
40 ἀλόγων ξώων" xexsivo γὰρ ἔχουσι μνήμην καὶ τήρησιν 
τῶν πολλάκις καὶ ὡσαύτως ὀφϑέντων. οὕτω γὰρ εἰς 
ἅπαξ ϑεωρῶν ὃ ἐμπειρεκὸς ἃ ἀρκεῖτοι τὴ ῥήσει ; ἀλλὰ παλ- 
λάκις ϑεωρῶν ταῦτα μιμεῖται ὡσαύτως γινόμενα" ἔδιον 
δὲ ἐμπειρίας κατά τινας ἀλόγως πάντα εἰδέναι xol ἄνευ 
45 αἰτίας. ἄλλοι δὲ λέγουσιν ἴδιον ἐμπειρίας τὸ πολλάκις 
μὲν ἀποτυγχάνειν, ὀλιγάκις δὲ ἐπιτυγχάνειν. καὶ τοῦτο 
ἐκ τύχης διὰ παραδείγματος δηλούσϑω τὸ λεγόμενον" 
ἑατρὸς ποτέ τις ἄριστος ϑεωρήσας τινὰ νέον πυρέττοντα dy 
ϑέρει ἀπὸ ξανϑῆς χολῆς, προσήνεγχεν ὕδωρ τῷ νοσοῦντι 
20 μνησϑεὶς τοῦ κανόνος L TOU "λέγοντος ,.TX ἐναντία τῶν 
ἐναντίων ἀναιρετιχὰ ἤποι ἰάματα. καὶ τοῦτο ποιήσας. 
ἰάσωτο τὸν καμνοντα" τοῦτο ϑεωρήσας ὃ ἐμπειρικὸς ἐα- 
τρὸς προσήνεγχέν τισιν ὕδωρ πυρέττουσιν ἀγνοῶν τὰς 
αὑτῶν διαϑέσεις, μὴ τὸν λόγον ἐπιστάμενος, ed? ὃν 
25 ἐκεῖνος. ὁ ἑατρὸς προσήνεγκεν. τῷ πυρέσσοντε τὸ ὕδωρ , 
xai οὕτως ἀνεῖλε τοὺς πυρέσσοντας " μόλις δέ τις ἐξ αὖ- 
τῶν τῶν καμνόντων ἐσώϑη ἐξ ἐχείνων ἠτιωμένος 35 ὑφ᾽ 
ὧν χἀχεῖνος ὁ ix τοῦ ἀρίστου ἰατροῦ ἰοαϑείς" καὶ ἰδοὺ 
J ἐμπειρία πολλάχις ἀπέτυχεν" οὐδ᾽ ἅπαξ δὲ χατὰ τοὺς 
30 οἰκείους λόγους ἀπέτυχεν, ἀλλὰ xaxsivog ὁ ἐαϑεὶς ἐκ τυ- 
Ane τινὸς ἐθεραπεύϑη᾽ εἰ μὴ γὰρ συνέβη ἐξ ἐχείνων 
αἰτιᾶσϑαι, ἤμελλεν καὶ αὐτὸς συναγαιρεῖσαι τοῖς ἀλ-. 


* 286 Ald, Par. 4. ἠτιώμενος. | - 


ΤῊΣ ἙΡΜΟΓΈΝΟΥΣ ῬΗΤΟΡΙΚΗΣ 59 


λοις. . Τῆς δὲ ἐπιστήμης. 57 πρῶτον εἰχότως ἐμνημο- 
γεύσαμεν, ἐπειδὴ λογική ἐστε xol ἄπταιστος, τῆς τέ- 
γνῆης δεύτερον, ἐπειδὴ λογικὴ ἐστι. xoà πταιστή᾽ τῆς δὲ 
ἐμπειρίας τρίτης, ἐπειδὴ ἄλογός ἐστι καὶ πταιστή. AA 
ἔλϑωμεν δὲ ?9 xal ζητήσωμεν ἐπὶ τῆς ῥητοριχῆς τὰ εἰω-- 5 
ϑότα ?? τέσσαρα χεφάλαια ζητείαϑαι ἐπὶ παντὸς πρά- 
γματὸος μὴ ἀμφιβαλλομένου. δεῖ δὲ εἰδέναι, ὅτε ὀὺχ ἐπὶ 
παντὸς πράγματος ζητοῦμεν ταῦτα τὰ τέσσαρα xtg&- 
λαια" οὕτω γὰρ ἐπὶ τοῦ πυρὸς οὐ 3". δητοῦμεν εἰ ἔστι, 
χαὶ γὰρ φανερὰν ὁρῶμεν τὴν ὕπαρξιν τούτου, οὕτω καὶ 10 
ἐπὶ τῆς δητοριχῆς τὸ εἰ ἔστιν οὐ ξδητοῦμεν, φανερὰ γάρ 
ἐστιν 5 ὕπαρξις αὐτῆς" ἀλλ᾽ ἀντὶ τοῦ εἰ ἔστι ξητοῦμεν 
τὸ πόϑεν τὴν ἔχπαλαι σύστασιν ἔσχεν 7 ῥητοριχή" εἶτα 
τί ἐστι. xoi τοῦτο γὰρ συμβάλλεται ἡμῖν ὡς δειχϑήησε- 
ται" εἶτα τὰ ὁποῖόν τί ἔστιν" ἐν τούτῳ γὰρ γινώσχωμεν 15 
τὰς διαιρέσεις αὐτῆς" εἶτα διά τί ἐστιν" ἐν τούτῳ γὰρ 
τῷ χεφαλαίῳ τὸν σχοπὸν τῆς ῥητορικῆς ἔχομεν μαϑεῖν. 
τούτων οὕτως ἡμῖν. προτυπωθέντων, οὗ μὲν τῶν ἐξηγη- 
τῶν μυϑιχαῖς ἀπάταις τερπόμενοι ἐξηγοῦνται τὴν ῥητο- 
ρικὴν εἶναί ποτε ἐν τοῖς ϑεοῖς. καὶ παραφέρουσι τὰ δη- 30 
μεουργιχὸν ἕπος ἐχεῖνο, 
Οἱ δὲ ϑεοὶ πὰρ Ζηνὲ καϑήμενοι. ἡγορόωντο, 

τὸ γὰρ ἡγορόωντο ?* εἶδος ϑέλουσι λέγειν τῆς ῥητορι- 
χῆς, τουτέστιν τὸ δημηγορικόν" ἡμεῖς δέ φαμεν, ὅτε 
πάντα τὰ ἀγαϑὰ ἡ ϑεία φύσις ἡμῖν ἐχαρίσατο" τὴν δὲ 25 
ῥητοριπὴν ἡμεῖς παρὰ τοῖς ϑεαῖς οὐ λέγομεν γεγονέναι" 
τὴν δὲ πλείστην δύναμιν τῆς δητοριχής ἐν τῷ προφο- 
gixo λόγῳ ϑεωροῦμεν" ὁ δὲ προφορικὸς καὶ ὀδόντων 
χρήξει καὶ ὑπορῴαρ καὶ τῶν ἄλλων ἀαωματικῶν ὄργανι- 


27 Ald. τῆς δὲ ἐπιστήμης δέ, 28 δὲ Par 4, om. 29 — 
Ald. ἰωϑώτα, 580 ob abest ab Ald, et Par, 4, Posui senau 
postulante, — 31 τὸ yàg ἡγορόωντο Ald, om. 


10 J HPOAETOMENA 


χῶν" ἐπὶ δὲ τοῦ ϑεοῦ τὸ λέγειν τὰ τοιαῦτα πάσης ἐστὶν 
ἀτοπίας ἀνάμεστον" ἄλλως τε δὲ xal παρὰ τοῖς ποιη- 
ταῖς ἄλλως λέγονται καὶ ἄλλως νοοῦνται" εἶτα δὲ λέν" 
γουσιν ὅτι μετὰ τοὺς ϑεοὺς εἰς τοὺς ἥρωας μεταβέβη- 
5 xey ἡ τέχνη" εἴγε ϑεωροῦμεν τὸν Πρίαμον τῷ ἐγχωμι- 
αστιχῷ "1 εἴδει χεχρημένον" ὡς Or ἂν λέγῃ" 
M2 μάκαρ ᾿Ατρείδη μοιρηγενὲς, δλβιόδαιμον, 
τῷ δὲ συμβουλευτιχῷ τὸν Νέστορα διαλεγόμενον πρὸς 
τὸν ᾿Δγαμέμνονα καὶ τὸν ᾿Αχιλλέα, τῷ δὲ δικανιχῷ τὸν 
40᾿Ιϑαχήσιον ᾿Οδυσσέα" φησὶ γὰρ περὶ αὐτοῦ ὃ ποιητὴς" 
Καὶ ἔπεα νιφάδεσσιν ἐοικότα χειμερίῃσιν. 
xci λοιπὸν βαϑμηδὸν εἰς τὸ κοινὸν τῶν ἀνθρώπων ἢἦλ- 
ϑὲν ἡ ῥητοριχήη ϑεωροῦμεν γὰρ ἀνδράποδα βάρβαρα 
παντὸς ἄμοιρα λόγου ἐπαινοῦντας ἀλλήλους ?? καὶ λέ- 
15 γοντας καὶ ἀπολογουμένους xol χατηγοροῦντας, ἅπερ 
ὅ εἰσὶν ἔδια τῆς ῥητορικῆς" πρὸς ταῦτα δέ φαμεν, ὅτε 
οὐδέποτε τὴμ. τῶν ἡρώων ἐχείνων εὕὔρυϑμον προφορὰν 
ῥητοριχὴν ἁποχκαλοῦμεν, ἀλλὰ μᾶλλον εἴδησιν λογισμοῦ 
χαὶ ὀξύτητα τῶν ἄλλων πλείονα" οὔτε δὲ τὴν ἐν τῷ κοι-- 
20 νῷ ῥητορικὴν λέγομεν. τέχνην γὰρ πάντως οὐκ ἔχει" τοῦτο 
δὲ λέγομεν ὅτι τῶν πραγμάτων τὰ μὲν ἐχ φύσεώς εἰσι 
μόνως, ὡς ἐπὶ τοῦ λίθου" τὰ δὲ ix φύσεως καὶ τέχνης," 
ὡς ἐπὶ τοῦ ϑρόνου. ἐκ τῆς φύσεως γὰρ ἡ τέχνη λα- 
βοῦσα τὴν ὕλην τὸν ϑρόνον ἀπετέλεσεν 33" ἡ οὖν ῥητο- 
25 gue ἐν τῷ κοινῷ ὕλης τάξιν ἐπέχει. ἀλλ᾽ ἵγα γνῶμεν "4 
τὴν ἀρχαίαν αὐτῆς ὕπαρϑιν πάντως τὰ περιστατικὰ ξη- 
τήσωμεν κεφαλαια" πρόσωπον, τόπον, γρόνον, τρόπον, 
αἰτίαν" περιστατικὰ δὲ λέγονται παρὰ τὸ περιΐστασϑαι 
αὐτὰ ?5 ἑκάστῳ πράγματι. Ταῦτα "6 δὲ δι’ ἱστοριῶν 
351* Ald. τῶν ἐγχωμιαστικῶν. 32 Ald. ἀλλήλοις. 55 
Ald, ὑπετέλεσε. — 34 Ald. γνώμην. 55 Ald. abr0»v.. 8568 
Sectionem: ταῦτα δὲ δι᾿ ἰσιοριῶν — usque ad catalogum rhe- 
torum Atticorum; .fvxovgyog, “Ὑπερίδης, 4είγαρχος. p. 15. |. 


ΊΗΣ EPMOTENOYZ PHTOPIKHZ Wu 


ὑφηγησόμεϑα. Γέλα. πόλις ἐστὶ τῆς “Σικελίας" ταῦὕτης 
τύραννος ἐγένετο ᾿Ιπποχράτης τις. τούτῳ παραδυνα- 
στεύουσι 57 δύο τινὲς Γέλων καὶ ᾿Βναίσιμος. Καὶ δὴ 
ἀποθανόντος τοῦ Ἱπποκράτους ἐπεϑύμησαν᾽ οὗτοι οἱ 
παραδυναστεύοντες τῆς τυραννίδος . koi ὃ μὲν ᾿Βναίσι- 5 
μος ἔρχεται εἰς τὴν Ῥόδον κἀκεῖ τυραννεῖ τῶν ἰδίων 
πολιτῶν, ἣν γὰρ “Ῥόδιος . ὃ δὲ Γέλων ἔμεινε βασιλεύων 
ἐν τῇ Γέλᾳ τῇ πόλει" ὕστερον δὲ εἰς εὐτυχίαν τῆς tv- 
ραννίδος αὐτῷ" xo τῶν πραγμάτων κατασταϑέντων, οὐχ 
ἔτει ἔμεινεν ἐν τῇ πόλει τῇ Γέλᾳ, ἀλλ᾽ ἔρχεται ἐν τῇ «ὺ 
ΣΣυραχούσσῃ" ἔστε δὲ ἡ «Συράχουσσα μητρόπολις τῆς 
“Σιχελίας" χκἀχεῖ διέτριβε τυραγνῶν, Μετὰ ϑάνατον τοῦ 
7έλωνος ἐτυράννησεν Ἰέρων, οἱ δὲ λέγουσιν 39 ὃ ἀδελ- 
φὸς αὐτοῦ, ἄλλοι λέγουσιν 0 υἱὸς αὐτοῦ. παρεδυνάστευσε 
δὲ τούτῳ Κυραξ τις, οὗτος ὃ Κόραξ ; ὅπερ ἂν ἐβούλετο 45 
παρὰ τῷ βασιλεῖ, μεγάλως ἠκούετο" μετὰ ϑάνατον τού- 
του τοῦ ᾿Ιέρωνος τυραννεῖσϑαι οὐχέτι ἤϑελον οἱ ΣΣυρα- 
κούσσιοε. λέγεται γὰρ ὅτι τοσοῦτον ὠμότητι ἐχρήσατο 41 
χατ᾿ αὐτῶν, ὥστε προστάξαι τοῖς «Συρακχουσσίοις μηδὲ 
φϑέγγεσθαι τὸ παράπαν. ἀλλὰ διὰ ποδῶν χαὶ χειρῶν 40 
xai ὀμμάτων σημαίνειν τὰ πρόρφορα. καὶ ὧν v τις 
ἐν χρείᾳ γένοιτο, ἔνϑεν καὶ τὴν ὀρχηστικὴν λαβεῖν 
τὰς ἀρχάς" τῷ γὰρ ἀποκεκλεῖσϑαι λόγου τοὺς Συρα-. 
χουσσίους ἐμηχανῶντο σχήματι δεικνύειν τὰ πράγματα" 
δεδιὼς οὖν ὁ τῶν Συρακουσσίων δῆμος μήπος tig ὕμοι- 35 
ον ἐμπέσοι τύραννον, οὐκέτε τυράννῳ “42 τὰ πράγματα 


20. Beishius octavo volumini oratorum graecorum p. 195 
— 198. inseruit, adjectis emendationibus quibusdam. 57 
Ald, πέρι δυναστεύουσι. Par. et Reisk. παραδυναστεύουσι. 38 
Ald. αὐτῶν, Par. et Reisk. αὐτῷ: 39 Ald. λήγουσιν. Reisk. 
ὡς oi μὲν λέγουσιν, ὃ ἀδελφὸς αὐτοῦ, ὡς δ᾽ ἄλλοι À. 40 Ald. 
τούτων. Par, et Reisk. τούτῳ: 41 Ald. ἐχρήσαντο. Por. et Reisk, 
ἐχρήσατο. 43 Ald. τυραγγῶγν. Par. et Reisk. τυράννῳ. 


Ὁ ΠΡΘΖΦΕΓΤΌΏΜΕΝΑ 


: καξεπίστευσαν. 452. Δοιπὸν ἐγίνετο “δημοχρατία πάλιν ἐν 

: τοῖς «Συρακουσσίοις « καὶ ἤϑελεν οὗτος ὃ Κόραξ ** πεί- 
Dev xol τὰν ὄχλον καὶ ἀκούεσϑαι “χαϑάπερ καὶ ἐπὶ τοῦ 

. Ἱέρωνος ἠκούετο, σχοπήσας δὲ, ὡς ὃ δῆμος ἀστάϑμη- 
“Ὦὖ To». xal ἄταχτον᾽ πέφυχεν: πρᾶγμα, xoi ἐννοήσας ὅτι 
. λόγος dariv ᾧ ῥνθμίξεταε ἀνθρώπου. τρόπος, ἐσχύπησςε 

: διὰ λόγου ἐπὶ τὰ πρόσφορα τὸν δῆμον. καὶ πρατρέπειν 
. χαὶ ἀποτρέπειν. εἰσελϑὼν οὖν ἐν τῇ ἐχχλησίᾳ ἐν $9 
πᾶς συνηϑροίσϑη δῆμος ἤρξατο λόγοις *5 πρότερον ϑὲ- 

: 49 ραπευτικοῖς xol xoLexevruxoig τὴν ἐχχλησίαν. 46 καὶ τὸ 
,ϑορυβῶδερ καταπραῦναι τοῦ δήμου. ἅτινα καὶ προοίμια 
. ἐχάλεσε. μετὰ δὲ τὸ καταπραῦναι καὶ χατασιγῆσαι τὸν 
. δῆμον ἤρξατα περὶ ὧν ἔδει συμβουλεύειν τῷ δήμῳ καὶ 
λέγειν ὡς ἕν" διηγήσει χαὶ μετὰ ταῦτα ἀναχεφαλαιοῦς 
45 σϑαι καὶ ἀναμιμνήσχειν ἐν συντύμῳ περὶ τῶν φϑασαν- 
'τῶν καὶ ὑπ᾽ ὄψιν ἄγειν TÀ λεχϑέντα τῷ δήμῳ, ἅπερ 
ιἄχαλεσε, προοίμιον, διήγησιν, ἀγῶνας, παρέχβασιν, 
ἐπίλογον. διὰ τοῦτο “7 γὰρ ἐμηχανᾶτο 48 τὸν δὴμον 
᾿πείϑειν καϑάπερ. ἕνα ἄνϑρωπον" προοίμιον δὲ λέγεται, 
.90 τὸ προρτιϑέμενην τοῦ λόγου" οἷμος γάρ ἐστιν ἡ ὁδός" 
διήγησις, ἔνϑα tig τὴν τοῦ πράγματος ποιχιλίαν διη- 
ψεῖται. ἀγῶνες δὲ, ἔνϑα παράγει δι᾽ ἐναργῶν 45 ἀποδεί- 
ἕξεων ὁ ἐπιδεικνύμενος ὅτε cÀgOtcou. Παρέχβασις δὲ 
ἐστιν, ἡνίκα ig πρὸς ἐπιχουρίαν τῶν λεγομένων παρ᾽ 


45 Par. κατεπίστευσεν, 44 Cic. Brut. 12. Itaque, ait 
Aristoteles, cum sublatis in Sicilia tyrannis, res privatae lon- 
go intervallo judiciis repeterentur, tum primum, quod esset 
acuta illa gens, et controversa natura, artem et praecepta 
Coracem et Tisiam conscripsisse. 45 Ald. λέγει. Par. et 
Reisk. λόγοις, 46 Reiskio deesse videtur ἱπέρχεσθϑαι. vel 
simile quid. 47 Beisk. διὰ τούτων. Ald. et Par. διὰ zovro. 
48 Ald. ἐμηχανεῖτος. Reisk. Par. ἐμηχανᾶτο. 49 Ald. ἐναγῶν. 
Par. ἐνεργῶν. scripsi ἐγναργῶν. 


TH. ΕΡΜΟΓΕΝΟῪΣ ῬΗΤΟΡΙΚΗΣ M. 


αὐτοῦ, πειρώμενος δεῖξαι ὅτι ἀληθεύει, καὶ τὸ τοῦ rtori- 
γματος διηγεῖται" ἐπίλογος δὲ ἡ ἀνακχεφαλαίωσις τῶν 
καιρίων πραγμάτων τῶν προστεϑέντων ἐν τῷ λόγῳ" 
ταῦτα δὲ διὰ παραδείγματος σαφηνίσωμεν. Προοίμιόν 
ἔστιν, ὡς ὅταν τις ἐξευμενιζόμενος τοὺς δικαστὰς xatd δ 
τινὸς ποιούμενος τοὺς λόγους εἴπῃ" ἄνδρες δικασταὶ θ 
δικαιότατον χαὶ ὅσα ἕτερά εἶσιν ἐξευμενιζόμενα τοὺς 
δικαστάς. διήγησις δὲ ἐστιν, ὡς ὅταν εἴπῃ κατηγο- 
ρῶν τοῦ τυχόντος, ὅπως παρηχολούϑησαν τὰ κατ᾽ αὖ- 
τόν οἷον yovcóv: παραχατεϑέμην τῷ δεῖνε καὶ βούλε. 10, 
ταί ue τούτου στερίσχειν. καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν, διήγησίς - 
ἐστε, ἡνίχα τις διηγεῖται τὴν τοῦ πράγματος ὑπόϑεσεν. 
ἀγῶνες δέ εἰσιν, ὅτ᾽ ἂν ὁ χατηγορῶν ἀγωνίζηται 55 
δεῖξαι ἀληϑὴ τὰ παρ᾽ αὐτοῦ λεγόμενα. Παρέχβασις 

δέ ἐστιν, ἡνίχα παρεξέρχεται τοῦ πράγματος καὶ φέρε 15 
εἰπεῖν διηγεῖται xul τὴν προτέραν τοῦ ἐναγομένου δια- 
γωγὴν, πειρώμενος δεῖξαι αὐτὸν xoà πρὸ τούτου xcxi- 
στον ὑπάρχοντα" "Eníloyog δέ ἐστι τῶν. καιρίων πρα- 
γμάτων ἀναχεφαλαίωσις. Πέντε δέ. εἰσί τινα περιστα- 
τιχὼ ἔχάστου πράγματος" ταῦτα δὲ διὰ τῆς ἱστορίας καὶ 
ἐπὶ τῆς ῥητορικῆς ἐμάϑομεν". πρόσωπον, τὸν Κόρακα 
τὸν ἐφευρόντα τὴν ῥητορικήν᾽ «τόπον τὴν «Σιχελίαν, 
χρόνον, ὅτι μετὰ ϑάνατον Γέλωνος καὶ ᾿Ιέρωνος ἐφεῦ-- 
ge» ὁ Κὐραξ τὴν ῥητορικήν᾽ τρόπον, τὰ μέρη τὰ πέντε 
τοῦ λόγου" αἰτίαν διὰ τὸ πεῖσαε πάντας ὡς ἕνα ἂν- 25 
ϑρωπον. Οὗτος ὃ Κόραξ οὐ φϑόνῳ κρατούμενος τὴν 
τῆς ῥητορικῆς χηρύττει διδασχαλίαν, πάντας διδάσχειν 
ἐπαγγελλόμενος ἐπὶ ὡρισμένῳ 51 ποσῷ. ΤΙισίας δέ τις 
ἀχούσας ὅτι τὸ πείϑειν ἐπαγγέλλεται διδάσχειν ἡ ῥητορι: — 
xy προσέρχεται αὐτῷ ὡς μαϑεῖν βουλόμενος τὴν τέχνην, 50 
χαὶ δὴ πᾶσαν εἰς ἄχρον διδάσχεται. στερίσχειν δὲ ἐπεχεί- 


20 


50 Ald. ἀγωνίζεται. 51 Ald. ἐπὶ ὡρισμένων» ποσῶν. Par. 
et Beisk. ἐπὶ ὡρισμέγῳ ποσῷ. ᾿ 


Moe IPOAEIVMENA 


θὲ. τὸν Κόραχα τοῦ μισθοῦ, διὸ xoi διχαστήριαν συν- 
ἐχροτήϑη. ἐν δὲ τῷ δικαστηρίῳ φησὶν ὁ Τισίας πρὸς 
' τὸν Κόραχα τῷ διλημμάτῳ 53 σχήματι χρησάμενος. δὲ» 
λήμματον δὲ σχῆμα ἐστι λόγος ἐκ δύο προτάσεων ἐναν- 
5 tiov τὸ αὐτὸ πέρας συνάγων. ὦ Κόραξ, τί ἐπηγγείλω 
διδάσχδιν . ὃ δὲ Κύραξ φησὶ. τὸ πείϑειν ὃν 5" ἂν Oc. 
Anc* πρὸς ταῦτα ὁ Τισίας᾽ εἰ μὲν τὸ πείϑειν us ἐδί- 
οδαξας, ἰδοὺ πείϑω σε μηδὲν λαμβάνειν, εἰ δὲ ?* τὸ πεὶ- 
Üuv us οὐχ ἐδίδαξας καὶ οὕτως οὐὰέν σοί παρέχω, ἐπει- 
40 δὴ οὐχ ἐδίδαξας μὲ τὸ πείϑειν. Πρὸς ταῦτα λέγουσι 
φῆσαι τὸν Κόραχα τῷ αὐτῷ σχήματι χρησάμενον" εἰ 
μὲν τὸ πείϑειν διδαχϑεὶς πείϑεις us μὴ λαβεῖν, δοῦναι 
ὀφείλεις τὸν μισϑὸν ὡς διδαχϑεὶς τὸ πείϑειν" εἰ δὲ καὶ 
πάλιν οὐ πείϑεις μὲ μὴ λαβεῖν, καὶ οὕτως ὀφείλεις τὸν 
45 μισϑόν" οὔτε γὰρ ἔπεισας μὲ μὴ 3? λαβεῖν τὸν μισϑόν" 
πρὸς ταῦτα οἱ δικασταὶ ἀντὶ ψήφου εἶπον" xaxo) xó- 
ραχος κακὰ ὠὰ, ὥσπερ γὰρ ὃ xopeE xoi τὰ τούτου ὠὰ 
ἄχρηστα ἡμῖν εἰσε πρὸς βρῶσιν, οὕτως καὶ ὑμεῖς ἄχρη- 
στοί ἐστε πρὸς διοίκησιν πραγμάτων διὰ τὴν ἄχραν δὲι- 
20 νότητα" ἢ οὕτως, ὥσπερ οἱ νεοττοὶ τῶν χοράκων βρῶ- 
σιν ἱχανὴν παρὰ τῶν γονέων μὴ λαμβάνοντας τοὺς γ0- 
νεῖς ἐσθίουσιν, οὕτως καὶ ὑμεῖς ἀλλήλους ἐσθίετε. ,1ἐ- 
γουσι δέ τινες, ὅτι προὐπηῆρχεν αὕτη ἡ παροιμία 55 καὶ 
προσφόρως 57 οἱ δικασταὶ αὐτῇ ἐχρήσαντο. Ὃ Τισίας δὲ 
25 ἐκεῖνος ἀπελϑὼν ἤρξατο διδάσχειν καὶ πλατύνειν τὴν ῥη- 
voguxijy* Γοργίας δὲ τις .deowrivog , Atovrij δέ ἐστι πό- 
Aug τῆς “Σικελίας, μαϑητεύει τῷ Τισίᾳ 55 καὶ μετὰ τὸ 
μαϑεῖν ὑποστρέφει οἴχαδε. Εἴπωμεν δὲ καὶ πῶς ἐν ᾿4- 


52 Ald. διλημμάτων. Par. et Reisk. διλημμάτῳ. 53 Reisk. 
ὃ ὧν vel o γ᾽ ἂν, Par. ὃν ὧν Oleg. 54 δὲ Ald. om. Par. et 
Reisk. ponunt. — 55 Ald. τοῦ λαβεῖν. pro tov Reisk. legit ov. 
Par. τοῦ μὴ Aaf. Delevi rov. 56 Vid. Apostol. Cent. X. 64. 
Arsen. Viol, p. 313. ' 57 Ald. προσφόρος. δ8 Ald. Σιτίᾳ. , 


ΤῊΣ ἘΡΜΟΓΕΝΟΥῪΣ ῬΗΤΟΡΙΚΗΣ 15 


ϑήναις ἤχμασεν ἡ ῥητορική" γενομένου πολέμου μετα- 
Ev “Πεοντίνων καὶ ἄλλων ἐπιχωρίων, ἐδεήϑησαν οἱ Aeov- 
τῖνοε συμμαχίας ἐκ τῶν ᾿4ϑηναίων, καὶ δὴ βουλεύονχω, 
τίνα ἄφελον στεῖλαι !? ἱχανὸν πρὸς αὐτοὺς; καὶ 4 
πουσι τὸν Γοργίαν πρὸς dÓmnvaiovg ὡς εἰδότα τὸ πεί- 
Ou». ᾿Ελϑόντος δὲ Γοργίου εἰς τὰς ᾿άϑήνας, ἐπεδεί-- 
ξατο ἐχεῖ λόγον καὶ εὐδοχίμησε maru. Ὥστε ἡνίχα 
ἐπεδείχνυτο λόγον ὃ Γοργίας, ἑορτὴν ἄπρακτον 55 ἐποί- 
ov» ᾿4“ϑηναῖοι᾽ χαὶ λαμπαδὰς τοὺς λόγους αὐτοῦ ὠνό- 
μασαν. Κατέσχον δὲ avrov ἐν ᾿Αϑήναις, 5* τὴν συμ- 
μαχίαν πέμψαντες ἐν τὴ eovtivg* xat ἐχεῖνο δὲ χαι- 
gov 53 πολλοὶ τῶν ᾿Αϑηναίων τῶν περὶ φιλοσοφίς δια- 
πρεψάντων ἐάσαντες αὐτὴν τὴν φιλοσοφίαν, τὴν ῥητο- 
ρικὴν ἐπαιδεύοντο. Διόπερ φασὶ xoi Πλάτωνα δια- 


5 


φϑονοῦντα imi τῷ τοιούτῳ ποιῆσαι τὸν 63 Γοργίαν 15 


τὸν διάλογον, ἐν o πολλὰ κατατρέχει τῆς ῥητορικῆς. 
ix τῶν οὖν ᾿4ϑηναίων καὶ οἱ δέκα ῥήτορες ἡμῖν ἐξειρά- 
γησαν. ὧν πρῶτός ἐστιν ᾿Αντιφῶν, ὁ ἹΡαμνούσιος" 4υ- 
σίας, ὃ Κεφάλου, ᾿Ισοχράτης, ᾿Ισαῖος, ᾿Ανδοχίδης, An- 


μοσθένης, Aioxivnę,, Αυχοῦργος, Ὑπερίδης, Δείναρχος. 20 


᾿Επεὶ δὲ δημοχρατίας ἀνωτέρω ἐμνήσαμεν, εἴπωμέν τινὰ 


59 Ald. στεῖλ. 60 Heisk. legit &zQocruxrov: non impera- 
tum diem festum, sed quem civium unusquisque sibi sua 
sponte agendum indixisset, De intermissis Deorum festis ín- 
terpretatur Cl. Geel in histor. crit. Sophistarum p. 22. infr. — 
Equidem malim interpretari de laboribus quotidianis propter 
festum , quod ageretur, intermissis, ita enim dicitur ἡμέρα 
&xouxroc. 61 Aliter Diod, Sic. XIL p. 514. τέλος πείσας τοὺς 
»Αϑηναίους συμμαχῆσαι τοῖς “Λεοντίνοις ovrog μὲν ϑαυμασϑεὶς ἐν 
ταῖς ᾿Αϑήγαις ἐπὶ τέχνῃ ἑητορικῇ τὴν εἰς Δεοντίγους ἐπάνοδον ἐποι- 
ἥσατο, quocum consentit Cl. Geel 1. 1. p. 22. 62 Ald. και- 
qu. Par. καιροῦ. Reisk. aut κατ᾽ éxsvo δὲ xaigov, aut καιρῶν 
aut κατ᾽ ἐκεῖνον δὲ τὸν καιρόν. 65 Ald. δὲ. Par. et Reisk. 
ποιῆσαι τὸν Γοργίαν. 


10 ' . IIPOAETOMENA 


διαίρεσιν περὶ πολιτειῶν" ἀλλ᾽ εἴπωμεν πρῶτον, τί ἐστι 
πολιτεία" πολιτεία ἐστὶ τρόπος ; ᾧπερ ἔχαστος διοικεῖ 
ται τόπος, τουτέστι χαϑ' ὃν νόμον ἔχαστορ τόπος δι» 
s... γόμον δὲ λέγω oV πάντως τὸν ἐγγράφως κείμε- 
5 foy, ἀλλὰ καὶ τὸν ἀγράφως" πλεῖστα γὰρ ἔϑνη ἀγρά- 
φοις νόμοις διοιχεῖται. Ἢ δὲ πολιτείᾳ τριχῶς διαιρεῖ- 
ται τῆς φύσεως τῶν πραγμάτων οὕτως ἀναγκαζούσηςρ" 
ἢ γὰρ εἷς ἄρχει καὶ λέγεται τὸ τοιοῦτο μοναρχία, ἢ 
. ὀλέγοι καὶ λέγεται ὀλιγαρχία, ἢ πᾶσα ἡ πόλις καὶ λέ- 
40᾽ yero, δημοχρατία . ταῦτα δὲ τὰ τρία διττῶς διαιροῦν-- 
ται" ἢ γὰρ μοναρχία κατὰ νόμον ἐστὶ καὶ λέγεται βα- 
σιλεία, ἢ 5* παρὰ νόμον xal λέγεται τυραννίς" xoi πά- 
λὲν ἡ ὀλιγαρχία ἢ κατὰ νόμον ἄρχει καὶ λέγεται ἀρι- 
στοχρατία, ἢ παρὰ νόμον χαὶ λέγεται ὀλιγαρχία ὁμοίως 
45 τῷ 6" γενιχῷ ὑνόματε" ὡς αὕτως δὲ xci ἡ δημοχρατία, 
ἢ κατὰ νόμον ἄρχει καὶ λέγεται δημοχρατία, ἢ παρὰ 
νόμον καὶ λέγεται ὀχλοχρατία" τὸ γὰρ τοῦ ὄχλου Ovo- 
μα ἐπὶ κακοῖς ἐλάμβανον οἱ παλαιοί" εἴπωμεν δὲ χοινω- 
νίας αὐτῶν χατὰ τὸ ποιὸν, καὶ διαφορὰς κατὰ τὸ πο- 
20 σόν" χοινωγεῖ τῇ βασιλείᾳ ἡ ἀριστοχρατία καὶ ἡ δηιιο- 
χρατία κατὰ τὸ ποιόν᾽ ἕχαστον γὰρ αὐτῶν κατὰ νό- 
pov ἄρχει, διαφέρει δὲ χατὰ τὸ ποσόν" ἐπὶ γὰρ τῆς 
βασιλείας εἷς ἄρχει, τῆς . ἀριστοχρατίας ὀλίγοι, τῆς 
δημοχρατίας πᾶσα 7 πόλις" χοινωνοῦσε πάλιν χατὰ τὸ 
258 ποσὸν ἢ τυραννὶς xai ἡ βασιλεία, “ἐπειδὴ ἀμφοτέρων εἷς 
ἄρχει" διαφέρουσι δὲ xarà τὴ ποιὸν, ἄλλο γὰρ ἔστε 
τυραννὶς καὶ ἄλλο βασιλεία" ὁμοίως xci ἡ ἀρίστοχρατία 
καὶ ἡ ὀλιγαρχία χοινωνοῦσι χατὰ τὸ ποσόν" ἀμφοτέρων 
γὰρ ὀλίγοι ἄρχουσι, διαφέρει δὲ χατὰ τὸ ποιόν" ἄλλο 
50 7*0 ἔστιν ἀριστοχρατία καὶ ἄλλο ὀχλοχρατία" πάλιν 
χοινωνοῦσι χατὰ τὸ ποσὸν ἡ δημοχρατία καὶ ἡ ὄχλο- 
κρα- 


64 Ald. καί, Par, j. 66 Ald, τῶν γενικῶν. 


ΤΗΣ ἙΡΜΟΙΈΝΟΥΣ PHTOPIKHS 17 


xparíx, ἀμφοτέρων γὰρ πολλοὶ ἄρχουσε. Διαφέρει dà 
χατὰ τὸ ποιόν’ ἄλλο γὰρ τοῦτο καὶ ἄλλο ἐχεῖνο. 'Ey- 
τεῦϑεν ἀξιοῦσί τινὲς τὰς πολιτείας 65 λέγειν, βασιλείαν, 
τυραννίδα, ἀριστοχρατίαν , ὀλεγαρχίαν » δημοχρατίαν͵ 
ὀχλοχρατίαν. ἡμεῖς δὲ τρεῖς εἶναί φαμεν" αἱ γὰρ ἄλλαι δ 
ἐχπτώσεις αὐτῶν εἰσιν" ὥσπερ γὰρ ἰατρικὴν οὐ λέγομεν 
τὴν ἀποτυχίαν τῆς ὑγείας, ἀλλὰ τὴν ὑγείας περιποιητι- 
χὴν, οὕτως xal ἐνταῦϑα οὐ λέγομεν τὰς ἐχπτώσεις πο- 
λετείας. Ὃ ἤλάτων δὲ περὶ πολιτείας μνημονεύσας λέ- 
yet, Ott ἡ πολιτεία διττή ἐστιν᾽ ἡ κατὰ λόγον καὶ γί- 10 
γεται βασιλεία ἤτοι ἀριστοχρατία, ἡ γὰρ ἀριστοχρα- 
τία xal ἡ βασιλεία παρὰ ἤλάτωνι ταὐτὸν ἐστιν" ἢ κα- 
τὰ πάϑος, καὶ τοῦτο διττόν" ἢ χατὰ ϑυμὸν, ἢ κατὰ 
ἐπιϑυμίαν" καὶ εἰ μὲν χατὰ ϑυμὸν, γίνεται ἡ δημο- 
χρατία, οἱ γὰρ ἐν πόλεσι διατρίβοντες ϑυμιχοὶ ὄντες, 15 
λόγον τιμῆς ποιούμενοι ἄρχουσι, καὶ τὸ xor ἐπιϑυμίαν 
διττόν. ἢ 95 χατὰ φιλοχρηματίαν χαὶ 97 γίνεται ἡ 
ὀλιγαρχία" ὀλίγοι γὰρ ἄρχουσιν" ἢ xatd φιληδονίαν , 
καὶ γένεται ὀχλοχρατία, ταῖς ἡδοναῖς γὰρ ἔχαστος ἅλι- 
σχόμενος ἄρχειν ἐπιϑυμεῖ. Μαϑόντες δὲ ὅτε ἐστὶν ἡ ῥη- 30 
τορικὴ, ἔλθωμεν ἀχολούϑως καὶ ἐπὶ τὸ, τὶ ἐστιν" ἀλ- 
λὰ 55 πρὸ τοῦ ταύτην ὁρίσασϑαι, μάϑωμεν τί ἐστιν 
ὅρος καὶ πόϑεν εἴρηταε, καὶ πόϑεν λαμβάνεται καὶ τί 
ἀρετὴ ὕρου. Ὅρος τοίνυν ἐστὶ λόγος σύντομος δηλωτι- 
χὸς τῆς φύσεως τοῦ ὑποχειμένου πράγματος. ᾿Ϊστέον 35 
ὅτε πάντα τὰ ὄντα ἢ διὰ μιᾶς λέξεως σημαίνονται ἢ 
διὰ πλειόνων" χαὶ ὅτε μὲν διὰ μιᾶς, ἀχούει τὸ τοιοῦτο 
ὄνομα" ὅτε δὲ διὰ πλειόνων, ἀχούει τὸ τοιοῦτο λόγος. 
Διὰ τοῦτο δὲ πρύσχειται λόγος, ἐπειδὴ ἐκ πλειόνων λέ- 
Eee» σύγκειται ὁ ὅρος" σύντομος πρόσχειται διὰ τοὺς 30 
διηγηματιχοὺς λόγους, διὰ τὸν παραπρεσβείας, 55 δη- 
66 Ald. ἧ. 67 xai Ald. om. 68 Ald. ἀλλὰ xal πρὸ 
ταύτην. 69 Ald. παρὰ πρεςβείας. 
Ahetor. IV. 2 


J8 JIIPO4ETOMENA 


λωτιχὸς δὲ τῆς φύσεως τοῦ ὑποκειμένου πράγματορ, 
διὰ τὰ Asyouevà ἡἀποφϑέγματα" οἷον μέτρον ἄριστον, τὰ 
8720 ἀποφϑέγματα λόγοι, εἰσὶ χαὶ σύντομοι, ἀλλ᾽ οὐ 
δηλωτικχοὶ τῆς φύσεως τοῦ ὑποκειμένου πράγματος" οὗ- 

s δὲν γὰρ ὑπόκειται αὑτοῖς. ὅρος δὲ ὠνόμασται ἀπὸ με- 
ταφορᾶς τῶν ὁροϑεσίων. ὥσπερ γὰρ τὰ ὁροϑέσια δια- 
χωρίζουσι τήνδε τὴν γῆν ἀπὸ τῆς πλησιοχώρου ἤτον 
ἀστυγείτονος, οὕτω καὶ ὃ ὅρος διαχωρίζει τὸ ὁριστὸν 
ἀπὸ 75 τῶν χοινωνούντων αὐτῷ. κατά τι, οἷον ὁ &v- 
40 ϑρωπος ζῶόν ἐστιν, ἀλλὰ χαὶ ὃ βοῦς, ἡνίκα δὲ λέγωμεν. 
ζῶον λογικὸν διαχωρίζομεν τὸν ἄἀνϑρωπον ἀπὸ τῶν ἀλό- 
γων" ϑνητὸν δὲ λέγοντες διαχωρίζομεν ἀπὸ 71 τῶν ἀγ. 
γέλων καὶ δαιμόνων" νοῦ. δὲ xal ἐπιστήμης δεχτικὸν 
προσϑέντες ἐχωρίσαμεν αὐτὸν ἀπὸ τῶν μαχραιώνων 73 
15 νυμφῶν, αὗται γὰρ οὐκ εἰσὶ νοῦ καὶ ἐπιστήμης δεκτι- 
καί" ὅπερ γὰρ ἐκ τῆς φύσεωφρ ἐπίστανται, καὶ ἐκ τῆς 
πρώτης ἐκείνης γενέσεως , τοῦτο αὐτὸ ἀεὶ κέχτηνταε. 
λαμβάνεται δὲ ὅρος ἀπὸ γένους χαὶ συστατιχῶν διαφο- 
ρῶν" ἀλλ᾽ ἵνα σαφὲς ποιήσωμεν τὸ προχείμενον, μάα- 
20 ϑωμεν τί ἐστι γένος καὶ τί εἶδος καὶ τὶ διαφορά" el. 
δός ἐστι τὸ χατὰ πλειόνων xol διαφερόντων τῷ ἀριϑμῷ 7" 
ἐν τῷ τί ἐστε χατηγορούμενον. οἷον εἶδός ἐστιν ὁ ἄν. 
ϑρωπος, ἀλλὰ xal κατὰ πλειόνων φέρεται. οἷον κατὰ 
Πλάτωνος, “Σωχράτους, ᾿Αλχιβιάδου, ἀλλὰ xoi διαφε- 
25 góvrov τῷ ἀριϑμῷ. διαφέρουσι γὰρ ἀλλήλων ἤλατων 
καὶ ὡΣωχράτης καὶ ᾿Δλκιβιάδης, κἂν μὴ κατὰ φύσιν ἀλλ᾽ 
οὖν κατὰ ἀριϑμόν. "Ἄλλη. γὰῤ ἡ μονὰς ΣΣωχράτους καὶ 
ἀλλη Πλάτωνος. ἐν δὲ τῷ τί ἐστι χατηγορούμενον, 
οἷον iy τῷ λέγειν ἡμᾶς, τί ἐστι Πλάτων, λέγομεν av- 
80 ϑρωπος᾽ καὶ ἰδοὺ κατὰ Πλάτωνος φέρεται τὸ εἶδος . 
γένος δέ ἐστὶ τὸ κατὰ πλειόνων καὶ διαφερόντων τῷ 


70 Ald. ὑπό. 71 Ald, i»o, 73 Ald, ὑπὸ τῶν μα» 
κραιόνων. 78 Ald. τῶν ἀριϑμῶν, h. l. et paullo post. 


ΤΗΣ EPMOTENOYZ PHTOPIKHX 19 


sidss 7* ly τῷ τί ἐστι χατηγορούμενον. οἷον τὸ ζῶον 
Xe πλειόνων φέρεται, διαφερόντων δὲ τῷ εἴδει, διαφέ- 
θουσι γὰρ τῇ φύσει o av Qumoc καὶ ὁ ἵππος. ἐν δὲ τῷ 

τὶ ἐστι χατηγορούμενον, ὡς Or ἄν ἐὔπωμεν, ti ἐστιν ἵσ- 
σεος, καὶ εἴπωμεν ζῶον. διαφορὰ δέ ἐστι τὸ χατὰ πλειό- 5 
νων xal διαφερόντων τῷ εἴδει, ἐν τῷ ὁποῖόν τί ἐστι χα- 
τηγορούμενον. διαφορὰ δέ ἔστιν οἷον τὸ λογιχόν" 75 
καὶ φέρεται χατὰ πλειύνων, κατὰ ἀνϑρώπον, ἀγγέλου 
καὶ δαίμονος, ἀλλὰ καὶ διαφερόντων τῷ εἴδει, διαφέ- 
θουσε γὰρ τῷ εἴδει, ἀνϑρωπος, ἄγγελος, δαίμων" ἐν δὲ 10 
τῷ ὑποῖόν τί ἐστε κατηγορούμενον, ἐν τῷ λέγειν ἡμᾶς 
ὁποῖόν ri ἐστιν ἄνϑρωπος ; λέγομεν ὅτι ζῶον λογικόν" 
ἀρετὴ δὲ ὅρου ἐστὶ τὸ εἶναι αὐτὸν ἀπὸ οὐσιωδῶν 75 φω- 
γῶν" οὐσιώδης δὲ φωνή ἔστιν ἧστινος χωρὶς ov δύναται 
εἶναι ἐχεῖνο, οὗ 77 λέγεται εἶναι οὐσιώδης" οἷον τὸ λο- 45 
γεκόν" τότε δέ εἰσιν οὐσιώδεις φωναὶ ἐν τῷ ὕρῳ, ἅτε 
συνέστηχεν ὃ ὅρος ἀπὸ γένους καὶ συστατικῶν διαφο- 
ρῶν. 41A ἔλθωμεν καὶ εἴπωμεν τί ἐστε ῥητοριχή. Οἱ 
περὶ Τισίαν καὶ Kógaxa ὁρίζονταε αὑτὴν οὕτως. "Prto- 
ρική ἔστι πειϑοῦς δημιουργός. ἐπειδὴ γὰρ εὑρεταὶ αὖ- 10 
τῆς ἐγένοντο, ὡς βουλόμενοι αὐξῆσαι αὐτὴν, ἐπιστήμην 
αὐτὴν ὡρίσαντο" εἰ γὰρ τὸ τοῦ δημιουργοῦ Ὄνομα οὐ 
χεῖται, εἰ μὴ ἐπὶ τῶν ἁπταίστως τι ποιούντων, ἡ δὲ 
ῥητοριχὴ οὐκ ἅπταιστός ἐστιν, ἄρα χαχῶς ὥὡρίσαντο 
αὑτὴν εἰπόντες πειϑοῦς δημιουργόν" χαχῶς δὲ τῆς λέξεως 35 
ἐπελαβοντό τινες" οὐδὲ γὰρ περὶ τῶν ἀπταίστως τι ποι- 
οὕντων χεῖταε τὸ δημιουργὸς ὄνομα, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῶν 
τεχνιτῶν πολλάχις εὑρίσχεταε λεγόμενον" ὥφειλον ,δὲ 
μᾶλλον ἐπιλαβέσϑαι, ἐπειδὴ ἐπιστήμην αὑτὴν opicay- 
To* ἐπιλαμβανόμενοι δὲ ἡμεῖς τοῦ Ogóv φαμὲν μὴ χα- 30 
λῶς ἔχειν αὐτόν' οὐδὲ yap s ῥητορικὴ μόνη ἐστὶ 75 

74 Ald. εἴδῃ. 75 Ald, λευχὸν. 76 Ald, οὐσιαδῶν. 
77 Ald. ov. 78 Ald, ἐπί, 


2 JIPO.AET'OMEN.A 


πειϑοῦς δημουργὺς, ἀλλὰ χαὶ τὸ κάλλος καὶ τὰ χρή- 
ματα τὸ πείϑειν ἐπίστανται" ἄλλοι δὲ βουλόμενοι ὑγιᾶ 
'τὸν ὅρον ποιῆσαι προστιϑέασιν αὑτῷ τινας λέξεις ὄρι- 
ζόμενοι οὕτως" ῥητορική ἔστι πειϑοῦς δημιουργὸς, διὰ 
δ λόγου 7 iv λόγοις τὸ βάφρᾳ ἔχουσας πιστευτικῶς 7? 
οὗ διδασκαλικῶς" διὰ τοῦτῷῳ δἰρήχαμεν ἕν λόγοις τὸ βά- 
eos ἔχουσά, . διὰ τὸ ἀντιδιαστέλλεσϑαι αὐτὴν πρὸς τῇ 
χρήματα καὶ τὸ κάλλος" ἐχεῖνα γὰρ ov διὰ λόγων σεί- 
ϑουσιν, ἀλλ᾽ ἰδοὺ εὑρίσχομεν xol τὴν ἐατρικὴν διὰ λό- 
40 γων πολλάκις πείϑουσαν τοὺς ἀῤῥωστοῦντας εἴτε ye 
9 ρουργηϑῆναι εἴτε δ᾽ ἄλλο τι παϑεῖν" μιχτὴ δὲ οὖσα ὡς 
᾿ἀνωτέρω εἰρηχαμὲν ἡ ἰατρικὴ μᾶλλον πράξει χέχρηται 
ἧττον δὲ λόγῳ᾽ ?! πιστευτικῶς δέ φησιν" ὃ ὅρος οὐ δι- 
δασχαλικῶς" δεῖ γὰρ εἰδέναι, ὅτι 7 διαλεκτικὴ ῥητορικὴ 
45 διδασχαλικὴ λέγεται" πάντη τε γὰρ καὶ πάντως πείϑειν 
Éxacrov ἐπαγγέλλεται" πιστευτιχὴ δὲ λέγεται ἡ ῥητορικὴ 
αὕτη ἡ καϑ' ἡμᾶς" ἥτις οὐ πάντως ἐξ ἀναγχὴς ἔχει τὸ 
πείϑειν, ἀλλὰ ϑωπείᾳ τινὲ καὶ χολαχείᾳ." διὰ 9? γοῦν 
"τὸ ἀντιδιαστέλλεσϑαι αὐτὴν πρὸς τὴν διαλεκτικὴν, τὸ 
20 πιστευτιχῶς εἶπεν OU διδασχαλιχὼς " ' ἀλλὰ καὶ οὗτος οὐ 
καλῶς ἔχει 0 ὅρορ᾽ οὔτε γὰρ ἀναστρέφει πρὸς ἑαυτόν" 
“ἰδοὺ γὰρ ἡ φυσιχὴ ῥητορικὴ καὶ πειϑοῦς ἐστι δημιουρ.-ὄ 
γὸς xoi διὰ λόγων ἔχει τὸ βάρος χαὶ πιστευτική ἐστιν" 
ἔλθωμεν δὲ καὶ εἴπωμεν xoi τοὺς ὁριζομένους αὐτὴν ἐμ- 
25 πειρίαν, καὶ τὸν ὅρον αὑτῶν" ἔστι δὲ Πλάτων ὁ φιλό- 
.gogog 0 λέγων αὐτὴν ἐμπειρίαν" φησὶ γὰρ, ῥητοριχκή 
“ἔστι πολιτιχῆς μορίου εἴδωλον" ἀλλ᾽ ἵνα τοῦτο νοήσω- 
εἰμεν, εἴπωμέν τινα διαίρεσιν ἢ τινε ὃ ἥλάτων χέχρηται, 
“πρὸς τὸ σαφηνίσαε τὸν ὅρον αὐτοῦ λέγων οὕτως" ἔστι 
δ0 τὸ πρᾶγμα ὃ καλεῖται χρηστὴ παρασχευή" αὕτη ἡ zon- 
79 Ald. πιστευτικοῖς οὗ διδασκαλικοῖς. 80 Ald.$ τ. 8 

Ald, λόγων. 82 Ald. et Par. ὃ διὰ; delevi ὃ. ' 


ΤῊΣ EPMOIENOYZ PHTOPIKHX 2 


στὴ παρασχευὴ πρόνοιαν ποιουμένη τοῦ ἀνθρώπου du. 
εἴλεν ἑαυτὴν tig δύο" καὶ τὸ μὲν ἐν τῇ ψυχῇ κατεμέρι-- 
σεν, τὸ δὲ TO σώματι, βουλομένη ἀμφότερα σώσαι" χαὶ 
τὸ μὲν τῆς ψυχῆς μέρος καλεῖται πολιτικὴ, ἥτις πολιτι- 
xy ἢ τὴν παροῦσαν ὑγείαν διαφυλάττει τῆς ψυχῆς καὶ ὃ 
ποιεῖ τὸν νομοϑετιχὸν, οἱ γὰρ νομοϑέται παραλαβόντες 
ἡμᾶς πρὸ τοῦ ἁμαρτῆσαε ἐξέθεντο τοὺς νόμους, ἢ τὴν 
ἀπολομένην ὑγείαν ἀνακαλεῖται, καὶ noui τὸ δικανικόν" 
ol γὰρ δικασταὶ διὰ μαστίγων xal ὀδυνῶν τὴν ἀπολο- 
μένην ὑγείαν ἀναχαλοῦνται᾽ τὸ δὲ τοῦ σώματος μέρος 10 
ἔμεινεν ἀπροσαγόρευτον, xol οὐχ ὥς τινες λέγουσιν ὑπὸ 
τὴν πολιτιχὴν ἀνάγεται" ὁ γὰρ Πλάτων οὐδὲν τοιοῦτο 
φαίνεται λέγων, εἰς δύο δὲ 85 διεῖλε καὶ τοῦτο ἑαυτό" 

ἢ γὰρ τὴν παροῦσαν ὑγείαν διαφυλάττει xol ποιεῖ τὴν 
γυμναστικήν" ἢ γὰρ γυμναστικὴ διὰ τῶν συμμέτρων 15 
γυμνασίων ἀναχινοῦσα τὸ ϑερμὸν ὑγιὴ τὰ σώματα 
διαφυλάττει, ἐξωϑοῦσα τὰ περιττώματα, ** ἢ τὴν ἀπο- 
λομένην ὑγείαν ἀναχαλεῖται, xol ποιεῖ τὴν ἰατρίχην» 
ἡ γὰρ ἰατρικὴ τὴν ἀπολομένην ὑγείαν ἀνακαλεῖται" 
παρυφέστηχε δὲ τῇ χρηστῇ παρασχευῇ εἴδωλόν τι, ὧ- 20 
σπερ *5 ἐπὶ ἱκάστου πράγματος, ὡς ἡ σκιὰ τῷ σώματι" 
ὅπερ καὶ αὑτὸ δοχεῖ μιμεῖσϑαι τὴν χρηστὴν παρασχευήν'" 
καὶ διεῖλεν ἑαυτὸ εἰς δύο, ἀναμερίσαν ἑαυτὸ τῇ ψυχῇ 
xal τῷ σώματι"᾿ καὶ τὸ μὲν τῆς ψυχῆς μέρος τοῦ εἰδώ- 
λου καλεῖται χολακεία, τὸ δὲ τοῦ σώματος ἔμεινεν ὁμοίως 25 
ἀπροσαγόρευτον" αὕτη ἡ κολακεία ἢ τὴν παροῦσαν 
ὑγείαν τῆς ψυχῆς δοχεῖ διαφυλάττειν 96 xol ποιεῖ τὴ 
σοφιστιχήν" 7) γὰρ σοφιστικὴ ἤτοι οἱ σοφισταὶ διὰ τῶν 
μύϑων τοῖς νέοις παραινοῦσι τῇ χολαχείᾳ μηδαμῶς τῆς 


85 δὲ Ald. om. 84 Ald. τὰ περὶ τούτων λύματα, 85 
Ald. ὥσπερ οὖν. Par, ov», manu recentiori insertum videtur 
xad. $6 Ald. διαφυλάετει, 


22 IIPOAEITOMEN.A 


ἀρετῆς ἀφίστασθαι" ἢ τὴν ἀπολομένην ὑγείαν δοχεῖ 
ἀναχαλεῖσϑαι καὶ ποιεῖ τὴν ῥητορικὴν, ὡς φασι, τὴν 
xaÓ" ἡμᾶς, ἥτις καὶ διὰ δικαίων καὶ ἀδίχων, πολλάκις 
δὲ τῶν ἀδίχων, σπανίως δὲ τῶν δικαίων πάλιν τὸ τοῦ 
ὃ σώματος μέρος ἢ τὴν παροῦσαν ὑγείαν δὸκεῖ διαφυλάτ- 
τοῖν, xci ποιεῖ τὴν κομμωτιχήν. Κομμωτιχὴ δέ ἐστιν 
ὡς ἐπὶ τῶν γυναιχῶν τῶν χεχρημένων ψιμυϑίῳ 57 χαὶ 
φυχίῳ, δοκοῦσι 38 γὰρ τὴν παροῦσαν τοῦ σώματος 
ὑγείαν συνιστᾷν" ἢ τὴν ἀπολομένην δοχεῖ ἀναχαλεῖσθαι 
10 xai ποιεῖ τὴν μαγειρικχήν" δοχεῖ γὰρ ἡ μαγειρικὴ διὰ 
τῶν ἐδεσμάτων καὶ τῶν χαρυχειῶν τὴν ἀπολομένην 
ὑγείαν ἀνακαλεῖσθαι" εἰς τέτταρα γοῦν quoi μόρια 
τεμνομένης τῆς πολιτικῆς τὰ μὲν δύο περὶ τὸ σῶμα 
γίνεται, τὰ δὲ δύο περὶ ψυχήν. "Ἔστιν οὖν τὰ μὲν περὶ 
45 ψυχὴν, νομοϑετικὴ, διχαστική" τὰ δὲ περὶ τὸ σῶμα 
γυμναστικὴ καὶ ἰατριχή" ταύτην δὲ τὴν πολιτικὴν ἑτέρα 
παρασχευή φησιν ὑποδύεται, εἰς τέτταρα xoi αὕτη μέρη 
τεμνομένη, σοφιστικὴν, ῥητορικὴν, μαγειριχὴν, χομμω- 
τικήν" καὶ ὑποδύεται τὴν μὲν νομοϑετικὴν σοφιστική" 
20 ὥσπερ γὰρ ἡ νομοϑετικὴ ταῖς τῶν τιμωριῶν ἀπειλαῖς 
προαναστέλλει τὰ πλημμελήματα, οὕτω καὶ ἡ σοφι- 
στικὴ εἴργειν δοκεῖ τῶν ἁμαρτημάτων τὴν ψυχήν" ἡ δὲ 
ῥητορικὴ τὴν διχαστικήν' ὥσπερ γὰρ ἡ διχαστικὴ ταῖς 
τιμωρίαις τὸ γοσῆσαν εἰς τὴν προτέραν ἄγει κατάστα- 
35 σι», οὕτω xoi ἡ ῥητορικὴ δοχεῖ ταῖς χατηγορίωες τὸ 
πλημμελῆσαν ἐπανορϑοῦσϑαι" πάλιν ἡ χομμωτιχὴ τὴν 
γυμναστικὴν ὑπεισέρχεται" ὥσπερ ydQ ἡ γυμναστικὴ τὸ 
ἔμφυτον τοῦ σώματος κάλλος τῇ γυμνασίᾳ φυλάττει, 
οὕτω xal ἡ κομμωτικὴ πειρᾶται διὰ τοῦ καλλωπίξειν 
80 μὴ συγχωρῆσαι διαφϑαρῆναι «ὴν τοῦ σώματος εὑ- 
κοσμίαν" ἡ δὲ μαγειρικὴ τὴν ἰατρικὴν" ὥσπερ γὰρ ἰα- ΄ 


87 Ald. τὸ μυϑίῳ. 88 Ald. δοκοῦσαν. 


ΤῊΣ ΕΡΜΟΓΕΝΟῪΣ ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ 29 


τρικὴ τοῖς ὑγιεινοῖς τῶν σιτίων τὸ νοσῆσαν ἐπανορϑοῦ- 
ταε σῶμα, οὕτω xal ἢ μαχγειρικὴ τοῖς ἡδίστοις τῶν 
ὄψων ψυχαγωγεῖ τὸ νόσημα" ταῦτα πρὸς σαφήνειαν 
τοῦ ὅρου" ἀλλ᾽ ovrog ὃ ὅρος φιλονείκως μᾶλλον ἢ ἀλη- 
ϑῶς ἔγχει" ἕν γάρ τι τῆς δητορικῆς εἶδος τὸ δικανιχὸν δ 
παραλαβὼν ix τούτου τὸν ὅρον ποιεῖται" οἱ δὲ ὅροι ix 
τελείων πραγμάτων συνίστανται᾽ ἀλλ᾽ ὁ φιλόσοφος ἐκ 
τοῦ δικανιχοῦ μόνην τὴν ὅλην ὡρίσατο ῥητορικὴν, πα- 
ραπλήσιον ποιῶν, ὥσπερ ἂν εἰ χαὶ φιλοσοφίαν τις δια» 
λαβεῖν βουλόμενος σιωπήσει μὲν αὑτῆς τὰ χρησιμώτατα, 10 
μόνους δὲ τοὺς παραλογισμοὺς ὥρον εἶναι τῆς πασης 
φιλοσοφίας εἴποι" ἀπολογούμενοι δέ φαμεν πρὸς Πλα- 
rw»a* μίαν, ὦ Πλάτων, λέγεις τὴν ῥητορικὴν ἢ πολ- 
λᾶς; καὶ εἰ μὲν μέαν, τοῖς οἰχείοις ἁλώσει δικτύοις" 
iv γὰρ τῷ Γοργίᾳ πολλὴν καταδρομὴν ποιούμενος τῆς 15 
ῥητορικῆς, ἐν τῷ αὐτῷ πάλιν ἔφης, 9? ὃν τρόπον ἰα- 
τριχή ἔστε περὶ σώματα, τὸν αὐτὸν τρόπον ἐστὶν ἡ᾽ δι- 
χαστικὴ περὶ ψυχάς" καὶ ἐν τῷ Φαίδωνε πάλιν ἔφης, 
ὅτι ὅν τρήπον ἡ ἰατρικὴ περὶ σώματα, τὸν αὐτὸν τρό- 
soy ἐστὶν ἡ ῥητορικὴ περὶ ψυχὴν ; σύνδρομον αὐτὴν 9o 20 
φήσας τῇ δικαστιχῇ" ἐν ἑτέροις δὲ συγγράμμασιν ἔφης, 
ὅτε ὁ τὸν αὐτόν ἐπαινῶν xoi τὸν αὐτὸν ψέγων οὐχ 

ἀνὴρ ἀγαϑός, καὶ οὐδὲν ἕτερον εὑρίσχῃ ποιῶν ἢ σαυτοῦ 
καταψηςφιζόμενος" εἰ δὲ παλλὰς λέγεις Ἶ5 δητοριχὰς, καὶ 
ἡμεῖς συναιροῦμέν ?** go, εἰς τοῦτο" ἔστι γὰρ ἡ ἀληϑὴς 15 
ῥητορικὴ ἥτις καὶ ἐπιστήμη ἐστίν" ἔστι δὲ χαὶ ἄλλη 
ῥητορικὴ ψευδολογιχὴ, ἥτις ἐν δικαστηρίοις συχοφαντι- 
xj λέγεται, ἐν δὲ βουλευτηρίοις κολαχεία" ἔστι δὲ καὶ 
ἄλλη τούτων μέση, ἥτις καὶ ἀληϑείᾳ κέχρηται καὶ ψεύ- 
δει" ψεύδει δὲ λέγω ἐπὶ τῷ συμφέροντι" καὶ διὰ τί 80 

89 Ald. Par. ἔφη, scripsi ἔφης. 90 Ald. αὐτῇ, 591 Ald. 
et Par. λέγει, scripsi λέγεις. — 91* Malim συνεροῦμεν, coll, Vol. I. 
p. 392. not. 


24 IIPO AETOMEN.A 


ὅλως χρεία γέγονε. τῆς. μέσης, καὶ μὴ τῇ πρώτῃ καὶ 
ἀληϑινὴ πᾶντες ἐχρήσαντο" χαὶ πολλὰς ἐπιδέδωκε λύσεις 
᾿Δριστοτέλης" μίαν μὲν, ὅτε oU κακὸν ἀεὶ τὸ ψεύδε- 
σϑαι, πρὸς γὰρ τὴν γνώμην τῶν χρωμένων ἢ διαβαλ- 
5 λεέται ἢ ἐπαινεῖταε τὸ ψεῦδος" εἰ μὲν γὰρ ἀεί, τις χρῷ- 
το τῷ ψεύδει, αὑτός τέ ἐστι χαχὸς. καὶ τὸ ψεῦδος c 
κέχρηται" εἰ δὲ ἐπὶ συμφέροντι καὶ διὰ τὸ βοηϑῆσαε 
τῇ αληϑείᾳ, οὐκ ἀποδοχιμαστέον ἐνταῦϑα τὸ ψεῦδος. 
σρὸς δὲ τούτῳ δεῖ τὰ δύο εἰδέναι τὸν ῥήτορα, τὸ τε 
40 ἀληϑὲς καὶ τὸ ψεῦδος, ὥσπερ τὸν ἰατρόν" xol γὰρ 
ἐχεῖνον ἀνάγχη εἰδέναι τά τὸ ὑγιεινὰ τῶν φαρμάχων 
xal τὰ νοσερά" ἵνα τοῖς μὲν γρήσηται, τὰ δὲ ὡς 
βλάπτοντα φεύγῃ, καὶ τὸν ῥήτορα τοίνυν ἀνάγχη 
εἰδέναι μὲν τὰ ψευδῆ, εἰδέναε δὲ καὶ τὰ ἀληϑῆ, 
45 ἵνα τὰ μὲν ἱχὼν παραλίπῃ, τὰ δὲ λέγῃ. Καὶ ἄλλη δέ 
τίς ἔστιν αἰτία τοῦ εἰδέναι τὴν οὐκ ἀληϑὴ ῥητοριχὴν, 
ἐπειδὴ τινες χρῶνται αὑτὴ ἢ. κατὰ ἄγνοιαν, 91 ἢ πειρά- 
ξοντες, xen x«l ταύτην εἰδέναι τὸν ῥήτορα xci Óvva- 
σϑαι ἀμφότερα ἐπιχειρεῖν , ἵνα τῶν ψευδομένων αἰσϑα- 
20 νηται" ἔτι δὲ εἰ μὲν πάντες οἱ ἀχροώμενοι ἐδύναντο 
παρακχολουϑεῖν τοῖς ἐκ τῆς ἀληϑευτικῆς λεγομένοις, οὐχ 
ἂν ἔδει τοῦ ψεύδους τοῖς ῥήτορσιν" ἐπειδὴ δὲ πρὸς δῆ- 
μον οἱ λόγοι λέγονται, καὶ δικαστὰς ἀπαιδεύτους, ολί- 
you. δὲ τούτων εἰσὶν οἱ δυνάμενοι συνιέναι τὰ τῆς ἀλη- 
"3$ ϑευτιχῆς, διὰ τοῦτο ταύτης ἐδέησε τῆς σοφιξομένης ᾧ ón- 
τορικῆς, ἵνα ταῖς χοιναῖς ἐννοίαις χρωμένη πείϑῃ τὸν 
δῆμον. ὅτι δέ ἐστι ψεῦδος ἐπὶ συμφέροντι, δηλοῖ καὶ 
αὐτὸς ὁ ἤλατων ἐν ἑτέροις αὐτοῦ συγγράμμασι λέγων᾽ 
ὑποϑώμεϑά τινα νήφονα πάνυ, τῷ πλησιοχώρῳ αὑτοῦ 
:80 dy. παραχαταϑήκῃ σπάϑην δόντα. εἶτα τοῦτον μανέν- 
τα ἀναξητεῖν ἐξ αὐτοῦ τὴν σπάϑην. εἶτα ἐχεῖνον ἀρ- 
νεῖσϑαι μηδὲν εἰληφέναι, διὰ τὸ μηδὲν xaxov πραχϑη- 


92 Ald. ἄνοιαν. 


ΤῊΣ EPMOIENO ΥΣ PHTOPIKHZ 25 


d εἷς τὸν μανέντα , ἄρα ἔστι ψεῦδος ἐπὶ. συμφέροντι" 
ε οἱ τοῦ Πλάτωνος λόγοι οὗ κατὰ τῆς ῥητορικῆς οὐ 
πρὸς τὴν ἡμετέραν ῥητορικὴν ἁρμόξουσιν , ἀλλὰ πρὸς 
τὴν συκοφαντιχὴν, ὡς δηλοῖ καὶ ὃ χορυφαῖος τῶν ῥητό- 
ρων Δημοσθένης. , πολλάχις χατὰ χολάχων. λέγων καὶ 5 
ἐπιπλήττων τοῖς ἀχροαταῖς, ὅπερ ἐστὶ χόλακος. Eimw- 
μεν δὲ τὸν ὅρον τῶν λεγόντων αὐτὴν τέχνην. ἔστι δὲ 
ovrog. P ἡτοριχή ἐστι δύναμις τεχνική πιϑανοῦ λόγου 
ἐν πολετιχῷ πράγματι τέλος ἔχουσα τὸ εὖ λέγειν. δύ- 
γαμιν ᾿ἀπεχάλεσε τὴν ὁητορικήν" ἐπειδὴ πᾶν πρᾶγμα 40 
ἔχει δύναμίν τινα, δύναμις δέ ἐστε πρᾶγμα, ᾧ τινι δὺ- 
γαταί τις xal χαλῶς xoi xaxGg χεχρῆσϑαι. διὰ τοῦτο 
τὴν ῥητορικὴν δύναμιν ἀποκάλεσεν, ἐπειδὴ τῇ ρητορικῇ 
δύναταί τις καὶ χαλὼς καὶ χαχῶς κέχρήσϑαι, προτρεπό- 
μενος τοὺς λόγους τῶν ἐναντίων xci ἀποτρεπόμενος , 15 
ἄλλ᾽ ἐπειδὴ καὶ τὸ χάλλος δύναμίς ἐστι, δύναται γάρ 
τις καὶ καλῶς καὶ χαχῶς αὑτῷ κεχρῆσϑαι, καὶ τὰ 
χρήματα δὲ ὡφαύτως δυναμίς ἐστιν , ἀλλ᾽ οὐ τεχνικὴ, 
διὰ τοῦτο πρύσχειται δύναμις veni" πιϑανοῦ δὲ λό- 
yov πρόσχειται ; ἐπειδὴ xol ἡ τεχτονικὴ δυναμίς ἐστι 320 
rexixij δύναται γὰρ ὃ τέχτων καὶ καλῶς κεχρῆσϑαι 
τῇ τεχτονιχῆ χαὶ καχῶς, καλῶς nip, ὅτε κατασχευάζει 
σιρὸς τὴν σωτηρίαν ἢ πρὸς τὴν χρείαν τὴν δέουσαν" χα- 
κῶς δὲ, ὅτε χλίμαχα τεχταίνεται πρὸς τὸ ἀνελθεῖν τινα 
χαὶ τοιχωρυχῆσαι" διὰ τοῦτο πρόσχειται πιϑανοῦ λόγου" 25 
λόγῳ γὰρ ὁ τέχτων οὐ χέχρηται" ἐν πράγματι δὲ πο- 
λετιχῷ᾽ ἐπειδὴ καὶ ῇ ἰατρικὴ δυμαμίς ἐστι τεχνικῆ πι- 
ϑανοῦ λόγου" πείϑεν γὰρ πολλάχις χαὶ o ἰατρός" τέλος 
δὲ ἔχουσα τὸ εὖ λέχειν᾽ ἴδιον γὰρ ῥήτορος τὰ εὖ λέγειν" 
δεῖ γὰρ αὐτὰν xal καλῶς καὶ πιϑανὼς λέγειν, καὶ &b 30 
οὐ μέλλει πεῖσαι. ᾿δπεξήγησις ἄλλη τοῦ ὅρου. διὰ μὲν 
τοῦ εἰπεῖν δύναμις ἐσημανε τὸ γένος. ἔστι γὰρ δύναμις 
ἔντεχνος xal GreyVog. διὰ δὲ τοῦ τεχνικὴ, τὴν διαφο- 


20 ——  AIPO4ETOMENA 


ράν" ἑτέραν δὲ διαφορὰν ἐπιτίϑησιν εἰρηχὼς πιϑανοῦ λό- 
γου" εἶτα ἐπειδὴ οὐ pobog ὃ ῥή τωρ ἔχει τὸ πιϑαγὸν ; 
ἀλὶὰ xol ἰχτριχὴ καὶ γεωμετρικὴ, xoi γὰρ καὶ τὰς ἀπο- 
δείξεις οὐκ ἀπιϑάνως δεῖ προσφέρειν, ἀλλὰ πιϑανὰς, 
δ προσέϑηκεν ἰδικώτατόν τι τῆς ῥητοριχῆς, ὃ ἄλλη τέ- 
χνὴ ἔχειν οὐ δύναται" τί δὴ τοῦτο, ἐν 'πράγματι πολι- 
τιχῷ " πρόύσχειται τῷ ὅρῳ" τέλος ἔγηυσα τὸ εἶ λέγειν" 
πᾶν γὰρ ὃ μὴ τέλορ ἔγει εὖ χαὶ χαλῶς ἢ ματαιοτεγνία 
ἐστὶν ἢ χακχοτεχνία ἢ ψευδοτεφνία" καὶ Xaxoteyvia μέν 
40 ἐστιν ἡ τῶν φαρμακέων καὶ γοήτων, ἐπὶ γὰρ καχῷ τὴς 
πολιτείας τὰς τοιαύτας εὑρήχασι τέχναρ" ἄλλο γάρ ἐστι 
φαρμαχείᾳ, καὶ ἄλλο γοητεία, xol ἄλλο μαγεία" φαρ- 
μακχεία μέν ἐστιν ἡ δι᾿ ἐλλεβόρων διὰ στόματος ἢ) διὰ 
χρίσματορ προσφέρουσα τὴν ἀναίρεσιν" γοητεία δὲ 7 
15 ἀπὸ τῶν ἐνύλων xol ἀχαϑάρτων xol χαχοποιῶν δαιμό- 
γὼν προσχαλουμένη, ἔλαβε δὲ ἡ γοητεία τὸ ὄνομα ἀπὸ 
τῶν γόων 53 τῶν ϑρήνων" ἀασγεία δέ ἐστιν ἡ διὰ τῶν 
μέσων δαιμόνων ἀγγελικῶν τὲ xol ἐνύλων ἐνεροῦσα" 
ψευδοτεγνία ἐστιν, ἣ μετὰ τὴν ἐνεργείαν τέλος οὐ χα- 
30 λιμπάνε, ὡς ὀρχηστιχή" καὶ ὃ μὲν Qgog τῆς ῥητορικῆς 
οὗτος" ἔργα τῆς ῥητορικῆς, προοιμιάσασθϑαι, πρὸς εὔς- 
γοιαμ διηγήσασθαι, πρὸς πίστιν ἀγωνίσασθαι, πρὸς 
τούτοις δεῖξαι, ἀναχεφαλαιώσασϑαι δὲ πρὸς ἀνάμνησιν" 
τέλος δὲ τῆς ῥητοριχῆς, οὐ τὸ ἁπλῶς πεῖσαι, ἀλλὰ τὸ 
25 πιϑαναῖς χρήσασθαι μεϑόδοις" ὥσπερ γὰρ ἰατρὸς, xày 
μὴ ὑγιάσῃ, ?* ταῖς δὲ ὑγιαστικαῖρ χρήσηται μεϑόδοις, 
ἰατρός ἐστε, καὶ ὁ φιλόσοφος κἂν μὴ πάντας ποιήσῃ 
καληὺς καὶ ἀγαϑοὺς, φιλόσοφός ἐστιν, οὕτω xol ὁ ῥη- 
τωρ κἂν μὴ πείσῃ, πιϑαναῖς δὲ χρήσηται μεϑόδοις, ῥή- 


93 Ald, γώω». 94 Par. 1. 2. ad marg. Εἰκότως δὲ συμ- 
Balrs, xol τῷ ἰατρῷ, μὴ ὑγιάζειν ἀεί" ὑπόκειται γὰρ αὐτῷ ὕλη 
ῥευστὴ πρὸς φϑορὰν ἑτοιμοτόρα, καὶ ἀγνηχουστοῦσα λόγου ᾿ καὶ 
ἀμοιροῦσα λογισμοῦ. 


ΤῊΣ EPMOIENOYZ PHTOPIKHZ 87 


τωρ ἐστὶν, εἰχότως δὲ συμβαίνει τῷ φιλοσόφῳ καὶ τῷ 
ῥήτορε, τῷ μὲν μὴ ποιεῖν, τῷ δὲ μὴ πείϑειν . ὑπόχειται 
γὰρ ψυχὴ αὐτοπροαίρετος, αὐτοκίνητος, αὐτεξούσιος" 12 
παλίμβολος, Éarrov ἀφ᾽ ἑτέρου εἰς ἕτερον μεταπίπτουσα, 
χαὶ μᾶλλον ἐπιῤῥεπῶς ἔχουσα πρὸς τὸ ἑαυτὴ πείϑεσθϑαι 5 
ἢ ἑτέροις. Ζητησαι δὲ λοιπὸν, πόσα εἴδη τῆς ῥητορι- 
κῆς, καὶ εἰ εἴδη, ἀλλὰ μὴ μέρη, xol ἐκ ποίων μερῶν 
τῆς ψυχῆς ἕχαστον προελήλυϑε, xal εἰς ποῖον ἕχαστον 
ἀφορᾷ τέλος, καὶ ποῖον ἕχαστον ἔλαβεν χρόνον, καὶ τίς 

ὁ ἑχάστου τόπος, καὶ ποῖα τὰ ὑποβεβλημένα αὐτοῖς 10 
πρόσωπα. Τρία τοίνυν τὰ ἀνωτάτω εἴδη τῆς ῥητορι- 
χῆς, συμβουλευτιχὸν, διχανικὼν, πανηγυρεχκόν" xol συμ- 
βουλευτιχὸν μέν ἐστι, δε οὗ συμβουλεύομεν τὰ πρόο- 
φορα γενέσθαι. δικανικὸν δὲ, δι᾿ οὗ τὰς ἀμφισβητή- 
σεις διαχρένομεν, πανηγυριχόν δὲ, δὲ οὗ τοὺς ἐπαινου- 15 
μένους xal ψεγομένουρ δημοσιδύομεν. διαιρεῖται δὲ "τὸ 
συμβουλευτιχὸν εἰς δύο,. προτροπὴν xal ἀποτροπήν" 
τὸ δὲ διχανικὸν εἰς χατηγορίαν καὶ ἀπόλογίαν, τὸ πα- 
γηγυρικὸν εἰς ἔπαινον καὶ ψόγον, ἀλλὰ ταῦτα μὲν μέ- 
on, εἴδη δὲ τὰ πρὸ "" αὐτῶν" τοῦτο διοίσεε μέρος εἴ- 10 
δους, τῷ τὸ μὲν εἶδος ὁλόχληρον ἀποτελεῖν ῥήτορα, τὸ 
δὲ μέρος μή’ ὥσπερ γὰρ ὑλόκληρον εἶδος ἀνθρώπου, 
εἰ ἐπιτεϑείη 35 λίϑῳ ἢ χαλκῷ, εἶδος λέγομεν ἀποσι ξεῖν 
τὸν ἀνδριάντα" ἐὰν δὲ μέρος ἀνθρώπου χεῖρα ἢ πόδα, 
οὐ λέγομεν ἅπαν ἀνειληφέναι τὸ εἶδος, ἀλλὰ μέρος τοῦ 25 
ἀνθρώπου, οὕτως. 4 μέν τι τῶν μερῶν ἐξήσχηταί τις 
ῥητωρ ov λεχϑήσεται" εἰ δέ τινε τῶν εἰδῶν ἀσχήσεταε, 
ῥήτωρ ἐξ ἀνάγχης ὃ τοιοῦτος. Τριῶν δὲ ὄντων τῆς ψυ- 
᾿χῆς μορίων, λογικοῦ, ϑυμικοῦ, xoi ἐπιϑυμητιχοῦ, ἕχα- 
στον εἶδος εἰς ὃν τῶν τῆς ψυχῆς μορίων ἀνωφέρεται" 80 
ταὶ τὸ μὲν διχανικὸν ἐχ τοῦ ϑυμικοῦ τῆς ἡμετέρας 
ψυχῆς προῆλϑε συμφωνεῖ οὖν τῷ Üvpixo τὸ δικανικὸν, 


95 Ald. παρ᾽, Par, πρά, 96 Ald, ἐπιτιϑείη. 


28 ZIPO AET'OMEN Á 


κατηγορία γὰρ ἐνταῦϑα καὶ λοιδορία κατὰ τοῦ φεύ- 
γοντος" ἐξ ὧν ὀργὴ χαὶ ϑυμὸς προσγένεται" τὸ δὲ συμ-- 
βουλευτιχὸν ἐκ τοῦ ἐπιϑὺμ ἡητιχοῦ" πᾶς γὰρ ἄνϑρωπος συμ- 
βουλεύεσϑαι ϑέλων ἢ συμβουλεύειν, ἐξ ἐπιϑυμίας χινού- 

5 μενος προάγεται ἐπὶ τὴν συμβουλήν. ἄλλοι δὲ τῷ λογικῷ 
συμφωνόν 57 φασι τὸ συμβουλευτικόν" ὥσπερ γὰρ ὃ λόγος 
ἄγει τὰ πάϑη πρὸς ἃ βούλεται, οὕτω δὴ καὶ ὁ σύμ- 
βουλος ἐϑύνει τὰ πλήϑη τῷ λόγῳ, πρὸς ὃ νομίζει συμ- 
φέρειν" τὸ δὲ πανηγυρικὸν ix τοῦ λογιστιχοῦ προῆλϑε 
10 τοῦ ἐν ἡμῖν" πᾶς γὰρ ἄνϑρωπος πανηγυρίξζων λόγῳ. xé- 
χθηται. ἀπορήσειε δ᾽ ἂν τις πῶς λέγομεν τὸ πανηγυ- 
ρικὸν ἐχ τοῦ λογιστιχοῦ, καὶ ταῦτα καὶ τοῦ δικάζεσθαι 
καὶ τοῦ συμβουλεύειν διὰ λόγων ἐχόντων τὴν χύρωσιν. 
φανερὸν οὖν ὅτι ἐν ἑκάστῳ τῶν τριῶν εἰδῶν τῆς ῥη- 
15 τορικῆς χεχρήμεϑα τῷ λογιστικῷ. ἀλλ᾽ ἀπὸ τῆς κινη- 
σάσης "5 ἕξεως τῆς κινούσης ἡμᾶς ἢ ἐπὶ τὸ δικάζεσθαι, ἢ 
ἐπὶ τὸ συμβουλεύειν, ἢ ἐπὶ τὸ πανηγυρίξειν, ἔλαβεν ἕν 
ἕχαστον τὴν ὀνομασίαν" 59 ἐπειδὴ γὰρ πρώτῃ κίνησις 
γέγονεν ἀπὸ τοῦ ϑυμιχοῦ, ὑπηρέτησε δὲ xol οἷον ὀργὴ 
20 γέγονεν ὁ λόγος τῷ ϑυμῷ, διὰ τοῦτο λέγομεν, ἐχ τοῦ 
ϑυμοῦ ἔχειν τὸ δικανιχὸν τὴν γένεσιν" xol πάλιν ἐπειδὴ 
ἐν τῷ συμβουλευτιχῷ ἡ ἐπιϑυμία ἐχίνησε τὸν λόγον" 
xal ἐν τῷ πανηγυριχῷ τὸ λογιστιχὰν ix τῆς κινησάσης 
ἕξεως ἔλαβεν ὃν ἕχαστον τὴν προσηγορίαν" ἄλλοι δὲ τὸ 
25 πανηγυριχὸν τῷ ἐπιϑυμητικῷ φασι συμφωνεῖν" ἐγχω- 
μιάζοντες γὰρ τόνδε τὸν ἀριστέα, ἐπιϑυμίαν κινοῦμεν 
τοῖς ἀχούουσι καὶ ἔρωτα τῆς ὁμοίας δόξης" τέλος δὲ 
ToU διχανιχοῦ μὲν τὸ δίχαιον" τοῦ συμβουλευτιχοῦ τὸ 
συμφέρον, τοῦ πανηγυρικοῦ δὲ τὸ καλόν" χρόνον δὲ εἰν 
50 λήφασι τὸ μὲν δικανιχὸν παρεληλυϑύότα, τὸ δὲ συμβου- 
λευτιχὺὼν τὸν μέλλαντα, τὸ δὲ πανηγυρικὸν τὸν ἐνεστῶτα" 


97 Ald. συμφέρ. sequente brevi lacuna. Par. σύμφωνον. 
98 Ald. κνησάσης. 99414. ὠνομασίαν. 


ΤῊΣ ΕΡΜΟΓΕΝΟΥΣ PHTOPIKHZ 299 


τόποι δὲ τῷ μὲν διχανιχῷ τὰ δικαστήρια, τῷ δὲ πα- 
γηγυριχῷ τὰ ϑέατρα, xol αἱ ἐχκλησίαςε τῷ συμβουλευ-- 
τικῷ" πρόσωπα, τῷ μὲν διχανιχῷ οἱ δικασταὶ, τῷ δὲ συμ- 
βουλευτικῷ οὗ βουλευταί, τῷ πανηγχυρικῷ οἱ ἐχχλησια- 
σταί. "vayxaiov δὲ, ὡς ἔοιχεν, εἰ καὶ τοῖς ἄλλοις πα- 
ρῶπται, τόν τε σχοπὸν ἐδηγησασϑαι τοῦ βιβλίου xol τὸ 
χρήσιμον. εἶτα τὸ γνήσιον, μετὰ ταῦτα τὴν τάξιν. εἷ- 
τα τὸν τὴς διδασχαλίας τρόπον. εἰσὶ γὰρ κατὰ τοὺς φι- 
λοσόφους διδασχαλίας τρόποι τρεῖς ᾿ κατὰ διαίρεσιν μὲν, 13 
οἷον τοῦ ζώου , τὸ μὲν ϑνητὸν, τὸ δὲ αϑάνατον" χατὰ 10 
δὲ σύνϑεσιν, ὡς ἐὰν εἴπω, 0 ἄνθρωπος ζῶόν ἐστι λο- 
γιχὸν ϑνητὸν νοῦ xal ἐπιστήμης δεχτιχόν ὁριζόμενος 
γὰρ πάντα συνάγω" κατὰ δὲ ἀνάλυσιν, Or. ἄν τις ἀπὸ 
τῶν τελευταίων ἀρχόμενος ἀναβαίνῃ "5 "ἐπὶ τὰ πρῶτα᾽ οἷά 
εἶσι τὰ κατὰ αἀναδρομην διηγήματα. ἔπειτα περὶ τῆς 15 
ἐπιγραφῆς εἰπεῖν " xol ἐπὶ τούτοις περὶ ποῖον εἶδος ava- 
γεται ῥητορικῆς᾽ ταῦτα γὰρ ἐν παντὶ συγγράμματι ζη- 
τητέον᾽ οὕτω γὰρ σαφέστερον τὰ ἐφεξῆς καταμάϑοιμεν. 
ὋὉ μὲν οὖν σχοπὸς τοῦ βιβλίου περὶ διαιρέσεως πολιτι- 
χῶν ζητημάτων, xol περὶ προτάσεως γενιχῶν προβλη- 20 
μάτων εἰπεῖν xai πρὸς τὴν τοὐυτὼν μάϑησιν ἡμὰς ἀνά- 
γει" τὸ δὲ χρήσιμον τοῦτο ἂν εἴη. τὸ τὰ πολλὰ τῆς ῥη- 
τοριχῆς προβλήματα περιορίζειν, χαὶ ovx ἐᾷν εἰς ἀπε- 
ράντους λόγους ἐχφέρεσθαι" καὶ γὰρ τὸ παρὸν βιβ- 
λίον ἅπαν ῥητοριχὸν ζήτημα δέκα καὶ τρισὶ περι- 25 
λαμβάνεε στάσεσιν. ἄλλως τὸ καὶ τῆς ῥητορικῆς περὶ 
δύο ταῦτα ϑεωρουμένης εἴς τὸ τὸ ἐξηγητιχὸν xoi δεχτι- 
χὺν, οὔτε λόγον ἂν τις δύναιτο παλαιὸν διδλεῖν μὴ 
ταύτην τὴν τέχνην ἠχριβωμένος, *?? οὔτε. νέον εἰπεῖν 
ταύτης ἄπειρος τῆς τέχνης τυγχάνων. Περὶ δὲ τοῦ 30 
γνησίου φαμὲν ὡς. ἀμφισβητοῦσί τινες, ἄλλον τινὰ Ep- 
μογένην εἶναι τὸν γράψαντα ταύτην τὴν τέχνην, καὶ 


99" Ald, ἀναβαίνει. £00 Ald. ἠκριβωμένως, 


σι 


90 IPOAEIQMEN A4 


οὐ τὸν Ταρσέα. *** ᾿Αλλὰ Φιλόσερατος ἐν τοῖς βίοις 
τῶν σοφιστῶν μέμνηται λέγων ταυτί" Ἑρμογένης δὲ 


101 Cod, Ven. (sub titulo: Lr εἰς τὰ μέχρι στοχασμοῦ 

τῆς “Ἑρμογένους τέχνης καὶ εἰς τὰς τι. στάσεις Συριανοῦ σοφιστοῦ.) 
incipit ita: πολλῶν ἤδη φιλοσόφων καὶ σοφιστὼν πραγαατείας οὗ 
σμικρὰς εἷς ἐξήγησιν τῆς “ξρμογένους καταβαλλομένων τέχνης, οὐδὲ 
εἷς τῶν εἰς ἐμὲ ἠχόντων περὶ τοῦ βίου διλέχϑη τἀνδρός.  dulo- 
σερατος μόνος ἐν δευτέρῳ τῶν σοφιστικῶν βιβλίων φησὶν ἐπὶ τῶν 
Μάρκον βασιλέως ᾿Ρωμαίων τοῦ quÀoloyov τούτου χρόνων αὐτὸν 
γεγενῆσθαι, ἐκ Ταρσοῦ τῆς Κιλικίας πόλεως εὐειδοῦς , ἣν Κύδνος 
ποταμὸς διαῤῥεῖ μέσος " ἐφ᾽ οὗ καὶ ᾿Δριστείδης ἦν. πεντεκαίδεκα 
δὲ γενόμενος ἐξῶν οὗτος ἐπὶ τῇ σοφιστικῇ ἐθαυμάσθη τέχνῃ, ὡς 
καὶ Μάρκον τὸν βασιλέα, Σμυρναίοις ἐπιδημήσαντα περισπούδα-- 
στον ἡγήσασϑαι, πρὸς τὴν ἀκρόασιν τῶν “Ἑρμογένους λόγων παρα-- 
γενέσθαι" ὅτε καὶ διαχειόμενος ἐπὶ τοῦ ϑρόνου, ὡς σοφισταῖς νό-- 
μος, ἔφη ἰδοὺ, βασιλεῦ, ῥήτωρ παιδαγωγούμενος, ῥήτωρ ἡλικίας 
δεόμενος. Εἰς ἄνδρας δὲ προελϑὼν εἰς Δημοσθένην γέγραφεν ὕπο- 
μνήματα, καὶ τεχνικὰ πολλά τε καὶ καλὰ συγγράμματα, πάνυ τοῖς 
ἀκροωμένοις ὠφελεῖν ἱκανά" πόῤῥω δὲ τῆς ἡλικίας ἥκων ἀπέβαλε 
πᾶσαν τὴν προτέραν ἕξιν, ὑπ᾽ οὐδεμιᾶς φανερᾶς αἰτίας, διὸ καὶ 
κατεφφονήϑη πάνυ. ᾿Αντίοχος δὲ, ὃ ἐξ Αἰγῶν τῆς Κιλικίας σοφι- 
στὴς ἀποσκώπτων ἔφη εἰς avtov. «Ἑρμογένης ὃ ἐν παισὶ γέρων 
ἐν δὲ γέρουσι παῖς, καὶ ὅτε εἰχότως “Ὅμηρος πτερόεντας ἔφησε τοὺς 
λόγους, ὡς πτερὰ ἔχοντες ἀπέπτησαν “Ἑρμογένους. ᾿Αλλὰ ταῦτα 
μὲν σφόδρα νεμεσσητὰ τὰ ῥημάτια, καὶ πλούτου ὑπεροπτικοῦ τὸ 
καὶ ἀκροαχόλου δείγματα, ἅπερ ἄμφω τὸν ᾿Αντίοχον ἠνώχλει, τῶν 
γοῦν ἐχόντων ὡς ἔοικεν ᾿Ισσκράτους λόγων ἐπιλελησμένον, ὃς ἡμῖν 
ἀλγεινῶν (non satis liquet scriptura) ῥακίων παραινεῖ μηδενὶ πώποτε 
συμφορὰν ὀνειδίζειν, τό τε τοῦ μέλλοντος ἄδηλον καὶ τὸ τῆς τύχης 
ἄστατον ἐκλογιζομένους. Φαΐένεται ἀνὴρ εὐδόκιμος ἐπὶ τῇ τέχνῃ 
γεγονὼς “Ἑρμογένης , xal κρῖναι ῥητορικοὺς λόγους ἱκανώτατος , ὡς 
δηλοῖ τὰ εἰς ἡμᾶς ἐλθόντα συγγράμματα, φημὶ τὸ περὶ τῆς στά- 
oto» τέχνης καὶ τὸ περὶ μεθόδου δεινότητος" καὶ τὸ γε ἁπάντων 
ἀκριβέστατον καὶ φιλοσοφώτατον αὐτοῦ τῶν συγγραμμάτων τὸ περὶ 


ἰδεῶν καταλέλοιπεν, καὶ εἰς τὰ δημόσια ὑιτομνήματα, καὶ τέχνην 


ΤῊΣ ἙΡΜΟΓΕΝΟΥῪΣ ΡΗΤΟΡΙΚῊΣ 31 


»9» Ταρσὸς ἤνεγκεν 19?. πεντεχκίδεχα ἐτῶν γεγονὼς ote 
»ἕως ἐπὶ μέγα προὔβη τῆς τῶν σοφιστῶν δόξης, ὡς 
»καὶ αρχῳ τῷ βασιλεῖ παρασχεῖν ἔρωτα ἀχροάσεως" 


»éifladus γοῦν ἐπὶ τὴν ἀχρόασιν αὐτοῦ ὁ Μάρχος" xai 


»ἤσϑη μὲν διαλεγομένου, δωρεὰς δὲ μεγάλας δέδωχεν 


&rápa» τῶν μερᾶν τοῦ πολιτικοῦ λόγου, ὡς αὐτὸς ἐν τῇ τέχνῃ τῶν 
στάσεων αἰνίττεται λέγων ἔν τοῖς περὲ στοχασμοῦ" ἀκριβέστερον 
ἡμῖν ἐν τοῖς περὶ xQoouslov λελέξεται. Τὰ μὲν οὖν περὶ τοῦ τε- 
χνογράφου τοσαῦτα" χωρητέον δὲ ἤδη πρὸς τὴν ἐξήγησιν τῶν ἐν τῇ 
Tire, “Ἑρμῆν ἐξ καὶ Μούσας συλλήπτορας τῶν λεγομένων γενέσθαι 
ἐκετεύσινταφ.  Subjungo aliud fragmentum ex Codice Veneto 
CCCCXLIV. ad Aldinae argumentum propius accedens. "Eg- 
μογέγην φασὶ τὸν τὴν ῥητορικὴν συγγραψάμενον, πεντεκαιδέχατον 
ἔτος αὐτοῦ τῆς ἡλιπίας ἀνύοντα, τὸ περὶ στάσεων καὶ εὑρέσεως βι- 
βλίον συγγράψασϑαι" εἴκοσι τριῶν δὲ ἐτῶν γεγονότα τὸ περὶ ἰδεῶν 
ἐκδοῦναι βιβλίον καὶ τὸ περὲ μεθόδου δεινότητος" ἐν δὲ τῷ εἶχο- 
στῷ πέμπτῳ ἔτει τῆς ἡλικίας αὐτοῦ ἀφαιρεϑῆναι τὴν ἕξιν τοῦ λέ- 
yür^ ὥστε γέλωτα παρέχειν τοῖς ἀντιτέχγοις, xol λέγειν περὶ αὖ- 
Tot 10 “Ομηρικόν" πτερόεντας εἶναι τοὺς λόγους αὐτοῦ" ἀποβεβλη- 
κέγαι γὰρ αὐτοὺς τὸν “Ἑρμογένην καϑάπερ πτερά. ᾿Αντίοχον δέ φασι 
τὸν" σοφιοτὴν ἀποσκώπτοντα λέγειν. “Ἑρμογένης ὁ ἐν παισὶ γέρων, 
ἐν δὲ γέρουσι παῖς. Τούτου Μάρκος ὃ τῶν “Ῥωμαίων βασιλεὺς 
εἰς ἔρωτα τῆς ἀκροάσεως ἦλϑε, καὶ δοὺς αὑτῷ πολλὰ δῶρα ἐξ ᾿Ασίας 
αὐτὸν πρὸς ἑαυτὸν ἤγαγεν" ἐτελεύτησε δὲ ἐν βαϑεῖ γήρᾳ, καταλι- 
πούσης αὐτὸν τέχνης καὶ εἷς τῶν πολλῶν νομιζόμενος. Τὴν δὲ 
τῆς μεταβολῆς τῆς φύσεως τοῦ “Ἑρμογένους αἰτέαν τοιαύτην εἶναι 
Τύραννος ὃ σοφιστὴς λέγει, ὅτε ὑπὸ πολλῆς ϑερμότητος εἰς ἄκρον 
23:ϑεν ᾿Ἐρμογένης τῆς τέχνης ὅτι τάχιστα, μεταβληϑείσης δὲ τῆς 
ἡλικίας εἰκότως καὶ τοῦ πλεονεκτήματος ἐστερήϑη, ai γὰρ εἰς ἄκρον 
εδεξίαι, ὥς φησιν ᾿Ισοκράτης, (lege ἽἽπποκρ.) σφαλεραί. cfr. cum his, 
quae ex fine exemplaris Capperonneriani communicantur in 
Diario Classico Londinensi Nr. XII. p. 408. ubi scribitur: ai 
γὰρ εἰς &xgov εὐεξίαι xaO ὑποχράτην [lege ᾿Ιπποκράτην) σφαλε- 
oai, 4102 Ald. ἕνεγκεν. 


σι 


82 | HPOAEI'OMEN.A 


,cCUrQ* sg δὲ ἔνδρας ἤχων ἀφῃρέϑη τὴν ἕξιν vov λὲ- 
ργειν ὑπ᾽ οὐδὲ μιᾶς φανερᾶς νόσου" ὅϑεν γέλωτος παρ- 
»»ἔσχε πρόφασιν τοῖς βασχάνοις τῶν ἀνθρώπων" ἔφα- 
Gœv γὰρ αὐτοῦ τοὺς λόγους ἀτεχνῶς καϑ΄ Ὅμηρον πτὸ- 
5 »θόεντας εἶναι, ἀποβεβληχέναι γὰρ 1535 αὐτοὺς τὸν 'Lo- 
»μογένην χαϑάπερ πτερά" χαὶ ᾿Αντίοχος δὲ ὃ σοφιστὴς 
»οὑποσχώπτων εἰς αὐτὸν οὕτως ἔφη" Ἑρμογένης ὁ ἐν 
παισὶ γέρων, ἐν δὲ γέρουσι παῖς" ἐτελεύτα uiv οὖν ἐν 
»βαϑεῖ 1594 γήρᾳ" εἷς δὲ τῶν πολζῶν νομιζόμενος κατε- 
40 ,, φρονήϑη, ἀπολιπούσης αὑτὸν τῆς τέχνης. “ταυτὶ μὲν 
οὖν ὁ Φιλόστρατος" ὁπόϑεν δὲ τοῦτο συμβέβηκε τῷ 
"Eonoyévg δῆλον᾽ ὑπὸ yàp ϑερμότητος ὑπερβαλλούσης 
ταχὺ μὲν εἰς ἄχρον ἦλϑε τῆς τέχνης" χατασβεσϑείσης δὲ 
αὐτῷ τῆς ϑερμότητος εἰχύτως χαὶ τοῦ πλεονεχτήματος 
15 ἐστερήϑη" τινὲς μὲν ovv τούτου ἔφησαν τὸ σύγγραμμα, 
ἕτεροι δὲ ἄλλου" πλὴν οὐδὲν περὶ τοῦ ὀνόματος διοισό- 
μεϑα. ynowy δὲ μάλιστα δείχνυται ἀφ᾽ ὧν τῇ αὑτῇ 
ἀπαγγελίᾳ xoi ἐν τῷ ὑπὲρ ἰδεῶν χέχρηται, ὃ ἀναντιρ- 
ῥήτωρ ᾿Βομογένους ἐστίν. Ὥρα 355 δὲ χαὶ περὶ τῆς 
20 τοῦ βιβλιου τάξεως εἰπεῖν. τρεῖς μὲν οὖν εἰσιν αἱ συν- 
ἐχτιχώταται τέχναι δητορικαὶ , ἃς ὁ αὐτὸς Ἑρμογένης 
συνέγραψεν᾽ 9] τε τῶν προγυμνασμάτων χαὶ ἡ περὶ τῶν 
στάσεων αὕτη xol ἡ περὶ τῶν ἰδεῶν. μέσην οὖν ἡ προ- 
κειμένη βιβλος ἐπέχει τάξιν εἰκότως" μετὰ γὰρ τὴν δι- 
25 δασχαλίαν τῶν προγυμνασμάτων, ἅτινα ἐστι μερικὰ 
προβλήματα ῥητορικῆς, δεὶ χαὶ περὶ τελείας ὑποϑέσεως 
διδαχϑηναι" εἰ μὲν γὰρ olov τε ἦν εὐθὺς ἐκ παιδὸς ἐπὶ 
τὴν τῶν ζητημάτων ἐργασίας χωρεῖν εὔδαιμον 156. ἡν" 
ἐπειδὴ δὲ τῇ ἀνθρωπίνῃ φύσει τοῦτο ποιεῖν ἀδύνατον, 
30 τηλιχαύτην τέχνην εὐϑέως xal ἐκ τοῦ παραχρῆμα κα- 
τὸρ- 


103 γὰρ Ald. om. 104 Ald. βαϑῇ γῆρας 4105 Ald. 
ὅρα. 4106 Ald, εὐδαίμων. 


ΤῊΣ EPMOIENOYX ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ 83 


τορϑῶσαι, ὅπου οὐδὲ ἐπὶ τῶν βαναύσων τεχνῶν τοῦτο 
ὅᾳδιον, εὐλόγως οἱ nalewl τῶν σοφιστῶν φήϑησαν 
δεῖν 197 τοῖς προγυμνάσμασι πρότερον ἐνασχεῖσθαι τοὺς 
γέους, πρὸς παρασχευὴν τῶν τελείων ξητημάτων καὶ ὑπο- 
ϑέσεων. ὥσπερ γὰρ ἐπὶ τῶν παίδων τὸ γάλα πρὸ τῆς 5 
στερεῶς τροφῆς αἱ μητέρες αὐτοῖς προσάγουσιν, οὕτω 
vd ἁπλούστερα πρότερον ἐχδιδασκόμεϑα τῶν μαϑημά- 
των, 6 ἐστι τὰ προγυμνάσματα" ἔχει οὖν ἔχαστον αὖ- 
τῶν ἀναφορὰν πρὸς ἕν τῆς ῥητορικῆς εἶδος" οἷον ὁ μῦ- 
Sog, καὶ ἡ χρεία, καὶ ἡ γνώμη ἐπὶ τὸ συμβουλευτιχὸν 10 
ἀνάγονται" ὁ χοιφὸς τύπος ἐπὶ τὸ διχανιχόν, τὰ δὲ ἄλλα M 
κοινά" μετέχει γὰρ ἕκαστον ἑχάστου τῶν τριῶν εἰδὼν" 
τὸ δὲ περὶ τῶν ἰδεῶν τρίτην ἔχει τάξιν" ἐπειδὴ πρότε- 
gov δεῖ γνῶναι πῶς συνίστανται τὰ πολιτικὰ προβλή- 
ματα ψαὶ κατὰ τίνα τρόπον διαιρήσομεν τὰ ἑχάστης i5 
στάσεως ἴδια κεφάλαια, ὕπερ ἐκ τοῦ παρόντος μαϑεῖν 
ὑπάρχει βιβλίου, εἴτα περὶ τῆς φράσεως καὶ τοῦ χαρα- 
κεῆρος διδαχϑῆναι" δύο γὰρ ὄντων τῶν κοσμούντων 
τὴν ῥητοριχὴν δυνατοῦ τὸ χαὶ ἡδέος, τὸ μὲν δυνατὸν 
διὰ τῶν στάσεων καὶ τῆς διαιρέσεως τῶν χεφαλαίων 40 
ἐπιτηδεύομεν, τὸ δὲ ἡδὺ διὰ τῆς τῶν ἰδεῶν πραγματείας" 
καὶ γὰρ χάλλος xal ποιχιλίαν φράσεως ἡμᾶς ἐχδιδάσχει 
αὕτη" ὅπως ἂν μὴ μονοειδὴς καὶ ἐπὶ ἑνὸς σχήματος ὃ 
λόγος προϊὼν ὕπτιός τε γένηται καὶ προσχορὴς τοῖς 
ἀχροαταῖς " ἡ γὰρ ἐξαλλαγὴ τῶν σχημάτων ἡδονὴν μνη- 25 
στεύεται xol χύσμον τῷ λόγῳ, olov ἐστι τὸ κατὰ ἀπο- 
στροφήν᾽ ἀπόχριναι yaQ, φησι, δεῦρο ἀναστάς μοι» 
ἐπεὶ χαὶ οἱ παλαιοὶ, ὥσπερ τι ζῶον τὸν λόγον ὑπέϑεντο 
ἐκ σώματός τε συνεστηχότα καὶ ψυχῆς. Ψυχὴν μὲν 
χαλοῦντες τὰ ἐνθυμήματα καὶ τὴν δύναμιν τὴν διὰ τῶν λ0 
κδραλαίων συνισταμένην, 199 σῶμα δὲ τὴν φράσιν καὶ 


| 407 Ald. δε, 108 Ald, πρὸς τῆς στερεάς. 109 Ald, qvr- 
᾿στάμενονι | ) 
Rhetor. ΤΥ. MEM Ξ 9 


94 JIPO4EIOMENA 


τὸ ἔξωϑεν κάλλος, ὃ ποιεῖν εἰώθασιν αἱ ἰδέαι" ἐπεὶ οὖν 
ἡ ψυχὴ κρείττων τοῦ σώματος καὶ τὸ τῇ ψυχῇ ἐοικὸς Tf? 
προτετάχϑω, ἄλλως τε καὶ ἄτοπον περὶ κόσμου λόγου δια 
δαχϑῆναι, πρὶν μαϑεῖν ὅπως ὅλως χατασχευάζεται λό- 
δ γος, ὥστε τὴν ἀρίστην τάξιν ὁ τεχνογράφος ἔνειμε τῷ 
βιβλίῳ, μέσην ϑεὶς προγυμνάασμάτων Tt καὶ τοῦ περὶ 
τῶν ἰδεῶν βιβλίον. Καιρὸς δὲ λοιπὸν ζητῆσαι, ποίῳ 
τῆς διδασχαλίας κέχρηταν τρόπῳ" φαμὲν οὖν, ὅτι τοῖς 
τρισὶν , ἐν μὲν γὰρ τῷ λέγειν περὶ τῆςδε τῆς διαιρέσεωρ 


40 ποιοῦμαι τὸν λόγον, καὶ οὐ περὶ rng | τῷ διαιρετιχῷ 


χέχρηται τρόπῳ" ἐν δὲ τῷ λέγειν τὸν ὅρον Σοῦ πολιτια 


χοῦ ζητήματος, τῷ συνϑέτῳ χέχρηται" ἐϊρήκαμεν γὰρ, 
ὅτι ὅρος τὸ σύνϑετον ἔ ἔχει, τῷ δὲ κατὰ ἀνάλυσιν 115 yq. 


χρῆται ἐν τῷ λέγειν οὕτως, τὸ ζήτημα τὸ πολιτιχὸν - 


45 ὕλην ἔχει τὰ τὸ πρόσωπα καὶ τὰ πράγματα" τῶν δὲ 
προσώπων τὰ μέν ἐστι τοιάδε, τὰ δὲ τοιάδε" καὶ τῶν 
πραγμάτων ὁμοίως. τὸ οὖν ἔχον τοιὼδε πρόσωπα καὶ 
τοιάδε πράγματα συνέστηχε᾽ τὰ δὲ μὴ τοιᾶώδε οὗ 
συνέστηκεν" ὁρᾷς τὸν κατὰ ἀνάλυσιν τρόπον, ἀπὸ 

90 y&Q τῶν προσώπων καὶ τῶν πραγμάτων ἅπερ ἐστὶ 
τῆς στάσεως, δεύτερον. ἐπάνεισιν ἐπ᾿ αὐτὴν τὴν Ora. 
σι», ἡ ἐστι πρώτη, χαὶ τὸν περὶ ταύτης λόγον ποιεῖται e 
εἰπὼν γὰρ, ὅτι τὰ τοιάδε οὐ συνίσταται, ἠναγκάσϑη 
καὶ περὶ τῶν συνισταμένων διαλαβεῖν. “Χωρήσωμεν δὲ καὶ 

25 ἐπὶ τὴν ἐπιγραφήν' περὶ τῆς ἐπιγραφῆς οὖν τοῦ προ- 
κειμένου συγγράμματορ ἐχεῖνο λέγομεν, ὡς ὅσοι μὲν 
ἐπέγραψαν περὶ τῆς ῥητορικῆς ἁμαρτανουσιν" οὐδὲ yag 
περὶ πᾶσης ῥητορικῆς πρόχειται ἐνταῦϑα εἰπεῖν, ὅτι 
μηδὲ περὶ προοιμίων, μηδὲ διηγήσεων καὶ τῶν λοιπῶν 

so ἐνεαῦϑα ἔνι μαϑεῖν' ὅσοι δὲ περὶ στάσεων ἐπέγραψαν, 
τὸν ἀληϑὴ τοῦ τεχνογράφου σχοπὸν ἐποιήσαντο" περὶ 
στάσεων οὖν ἐπιγέγραπται τὸ βιβλίον. ἐπειδὴ καὶ στά- 
σις καλεῖται ἡ ἐν δικαστηρίοις ἀμφισβήτησις, 7 παρὰ 


110 Ald, ἐοικώς. 110* Ald. ᾿ἀγάλωσιν. 


, 


ΤΗΣ EPMOTENOYZ PHTOPIKHZ 33 


τὸ ἘΣ στασιάζειν πρὸς ἀλλήλους τοὺς ἀγωνιζομένους , ἢ 
παρὰ τὸ ἑκάτερον αὐτῶν ἵστασϑαε, περὶ ὃ vopite δίχαι- 
ον" ἐπέγραψέ γ᾽ οὖν περὶ στασεων δηλῶν, ὅτι περὶ μό- 
vy τῶν ἐν δικαστηρίοις καὶ βουλευτηρίοις διδάσχει, ἀν- 
τιδιαστέλλων πρὸς τὰς ἄλλαρ δητορικὰς τέχνας" ἔστι γὰρ 5 
ὡς ἔφαμεν ἡ περὶ τῶν ἰδεῶν αὐτοῦ τέχνη" καὶ Θεο- 
φράστῳ δὲ γέγραπται τέχνη ῥητοριχὴ περὶ ἐνθυμημά- 
των, xoi ᾿Δλεξάνδρῳ τῷ τοῦ Νουμηνίου καὶ .doAMavó 
περὲ ἀφορμῶν ῥητορικῶν, καὶ ᾿Δψίνῃ περὶ προοιμίων 
xoi πίστεων καὶ ἄλλοις πολλοῖς περὶ ἄλλων" δῆλον οὖν 10 
ὡς ἐλάχιστον μόριόν ἐστι ῥητορικῆς ἡ περὶ τῶν στά- 
σέων πραγματεία, καὶ εἰ μὲν περὶ πάντων ἅμα τῶν προ- 
εἰρημένων ἐλάμβανεν, εἶχε χώραν ἡ παρά τινων ἐπιγραφὴ 
φερομένη" ἐπιγράφουσι γὰρ, ὡς ἔφημέν, τινες τέχνη ῥητο.. 
ριχή" ἐπειδὴ δὲ περὶ μέρους ἐστὶν, εἰχότως ἐπιγέγραπται 15 
sep) στάσεων" λείπεται δὲ ἄρα διδάξαι, ἐπὶ ποῖον εἶδος 
τῆς ῥητορικῆς ἀνάγεται ἡ παροῦσα τέχνη. “Ἰέγομεν οὖν 
ἐπὶ τὸ δικανικὸν καὶ συμβουλευτιχόν. τὸ γὰρ πανηγυρικὸν 
ἀστασίαστόν ἐστιν, ἐπειδὴ ὁμολογουμένων ἀγαϑῶν ἐστιν 
αὔξησις" ἐμέμψαντο δέ τινες τὸν “Βρμογένη, διὰ τί τέχνην go 
ῥητοριχὴν μέλλων συγγράφειν τὸν ὅρον πρό γε πάντων 
ovx ἀποδέδωχε. Καί φησι Πορφύριος ὅτι τριῶν ὕντων 
τῶν τῆς ῥητορικῆς εἰδῶν, συμβουλευτικοῦ καὶ δικανικοῦ 
xai πανηγυρικοῦ τὸ πανηγυρικὸν οὐχ ὑποπίπτει τῷ περὶ 
τῶν στάσεων λόγῳ" ἐπειδὴ αἱ μὲν στάσεις ἀμφιβολίαν 35 
ἔχουσιν ἀμφισβητουμένων πραγμάτων, τὰ δ᾽ ἐγκώμια 
ὑμολογουμένων αὔξησιν ἀγαθῶν. Τοῦ τοίνυν πανηγυ- 
ριχοῦ ὑπεξαιρουμένου εἴδους ἀτελὲς ἂν εἴη τὸ τῆς ῥητο- 
ρικῆς" οἱ δὲ ὅροι οὐ τῶν ἀτελῶν, ἀλλὰ τῶν τελείων εἰσὶ 
πραγμάτων" * διὰ τοῦτό φησι ῥητορικῆς οὐχ ἀποδέδωκεν 530 
ὅρον, ὡς οὗ περὶ πάσης διαλαμ βάνων ἐν ταύτῃ τῇ πρα- 
γματείᾳ. ᾿Εροῦμεν οὖν, ὅτι εἰ καὶ περὶ τῶν δύο μόνων 


411 τὸ Ald. om 
9.. 


36 IIPOAETOMEN A 


εἰδῶν σπουδάζει ὁ τεχνικὸς εἰπεῖν, ἀλλ᾽ ὅπερ εἰρήκωμέν 
φυσικῶς ϑεωρεῖται τὸ πανηγυριχὸν ἐν τῷ δικανικῷ, καὶ 
τῷ συμβουλευτιχῷ᾽ οὐδὲ γὰρ ἐνδέχεται συμβουλεῦσαί τι 
δίχα τῆς τοῦ πανηγυριχοῦ γνώμης" ἔπειτα οὐδὲ ἀπηλ- 
5 λαγμένον χαϑαπαξ τὸ πανηγυρικὸν εἶδος ταύτης tUQn- 
σεις τῆς τέχνης. opev γὰρ ὡς τὸν στοχασμὸν τὴν στὰ» 
σιν δύο τινὰ συνέχει κεφάλαια, ἡ βούλησις καὶ ἡ δύναμις, 
ταῦτα δ᾽ οὐκ ἂν ἄλλως ἀποδειχϑείη, πλὴν εἰ μή τις τοῖς 
ἐγκωμιαστικοῖς χρήσαιτο τόποις" οἷον οὐχ ἂν ἐβουλόμην 
40 φονεῦσαι, διὰ τὸ πατρὸς εἶναι τοιοῦδε καὶ 12 πολι- 
- χείας τοιᾶσδε, ἢ πάλιν, οὐχ ἂν ἠδυνάμην ,ἐπιχειρῆσαι 
τῇ τυραννίδι, ἐπειδὴ χρημάτων ἠπόρουν" ἐπειδὴ τοὺς 
συλληψομένους οὐχ εἶχον" οὕτω διὰ τῶν ἐγχωμιαστιχῶν 
“τὰς συστάσεις λαμβάνει τὰ δύο ταῦτα χεφάλαια τοῦ 
45 στοχασμοῦ, δικανικῆς οὔσης τῆς στάσεως τοῦ στοχασμοῦ. 
᾿Αναγκὰῖον οὖν ἡμᾶς πιϑανωτέρας λύσεις" εἰπεῖν. Πρῶ- 
τον μὲν οὖν ὁ σκοπὸς ὃ τοῦ τεχνικοῦ εἰς ἀπολογίαν 
ἐστὶν αὐτῷ τοῦ τὸν ὅρον παραλιπεῖν" περὶ γὰρ τῆς 
'διαιρέσεως τῶν τοῦ πολμτιχοῦ ξητήματος κεφαλαίων 113 
30 προϑέμενος λέγειν 1*5 πῶς ἔμελλεν ἑτέρους λύγους ἐπι- 
φέρειν, ov προσήχοντας ταύτῃ τῇ τέχνῃ. Πῶς δὲ ὅρον 
ἀποδοῦναι προέϑετο ῥητορικῆς, ὁ μὴ τοῦτο ἐξ ἀρχῆς 
᾿ἐνστησάμενος" 11" τοῦτο yag ἐστι τὸ ϑαυμαστὸν τοῦ 
“Ἑρμογένους, ὅτι οὐχ ὥσπερ ὁ ΜἭηινουχιανος ἑτέρους ἐπει- 
35 σήνεγκχε λόγους καὶ τὴν ὑπόϑεσιν. συνετάραξεν, ἀλλ᾽ 
αὐτὴν ἐφ᾽ ἑαυτῆς τὴν περὶ τῶν κεφαλαίων τοῦ ξητή- 
ματος τέχνην εἰσήγαγεν οὐδὲν αὑτῇ τῶν ἔξωϑεν ἐπι- 
μίξας. δύναιτο δ᾽ ἂν τις xoi ἑτέραν ἀπολογίαν ὑπὲρ 
Ἑρμογένους εἰπεῖν, ὡς ᾿Αριστοτέλει πειϑόμενος τὸν τῆς 
80 ῥητορικῆς παρέλιπεν Ogov' ἐκεῖνος γάρ ἐστιν ὃ διδά- 
σχων τὰς ἀρχὰς ἐκ τῶν ὁμολογουμένων λαμβάνειν" ὁ 
112 καὶ Ald, om, 413 Ald, κεφαλαίῳ. 114 Ald. λέ- 

yu. 4115 Ald, ἀνεστησάμενος. 


7H2 EPMOTENOYZ PHTOPIKHE 87 


δὲ τῆς ὑπτορικῆς ὅρος παρὼ πολλῶν M4 ἐξητήϑη. τῶν 
φιλοσάφων xci οὐχ ἔστιμ ὑμαλογούμενος. τοῦτον μὲν 
οὖν ὡς ἀμφισβητούμενάν ἐστιν, παρέλιπεν" ἐποιήσατε 
δὲ τὴν ἀρχὴν ἐξ ὁμολογουμένου τινός" τὸ γὰρ τέχνην 
εἶναι τὴν ῥητορικὴν, wg ὁμολογούμενον ἐκ προοιμίου 5 
λαβὼν οὗτος ἐπὶ τὸν τῶν ἄλλων φέρεται λόγον " αὕτη 
piv οὖν ἐκ τῶν ᾿Αριστοτέλους κανόνων ἡ λύσις: ἡ δὲ 
ἀληϑεστέρα αἰτία αὕτη ἐστί' τῶν μὲν ϑαυμάζειν πάνυ 
τὴν ῥητοριχὴν βουλομένων, τῶν δὲ xe" ὑπερβολὴν κα΄ 
xiLetv , ὧν καὶ Πλάτων ἐστὶν ὃ φιλόσοφος, καὶ nQe- 10 
γματείας ἰδίας κατ᾽ 117 αὐτῆς ποιησάμενος , ὃ τεχνογρά-. 
φος “εν»δυνευούσῃ τῇ τέχνῃ σύμμαχος γίνεται, μὴ Ovy- 
χωρήσας 113 αὑτὴν διαφϑαρῆναν ταῖς τῶν πολεμίων ἐπι- 
βουλαῖς" καὶ πρὸ τῶν ἄλλων τοῦτο προυργιαίτερον ὡρί-- 
σατο τοῦ διδάξαι εὐϑδὺς τὴν τέχνην τὴν ῥητοριχήν τοῦτα 15 
δὲ βουλόμενος ποιῆσαι ἄντιχρυς μὲν διαῤῥήδην ovx 
εἰσάγει τὸν ὅρον αὐτῆς, δριμέως δὲ καὶ πλαγίως καὶ 
ἐσχηματισμένως διὰ τῆς κατασχευῆς ἀποφαίνει τὴν τέ- 
χνὴν τὴν ῥητοριχήν" τὰ γὰρ προσόντα πάντω τῇ ῥη- 1θ 
τοριχῇ περιλαβὼν 115 τῷ τῆς κοινῆς τέχνης ὅρῳ, ἀπο. 30 
δείχνυσε συμφωνοῦντα ταῦτα τὰ. πρὸς τὸν gov τῆς 
κοινῆς ἅμα καὶ τὸ σπουδαζόμενον αὐτῷ ἀνύων καὶ φεύγων 
τὸ δοχεῖν φιλονειχεῖν πρὸς τοὺς διαβάλλοντας τὴν τέχνην" 
τοῦτον δὲ τὸν ὅρον τῆς κοινῆς τέχνης ὡρίσαντο ol διαλεχτιχοὶ, 
καϑὼς ἀνωτέρω εἴπομεν 115 οὕτως" τέχνη ἐστὶ σύστημα 25 
ix χαταλήψεων καϑολιχῶν καὶ ἐμπειρίᾳ. γεγυμνασμένων, 
πρός τι τέλος εὔχρηστον τῶν ἐν τῷ Bio" πρὸς τοῦτον 
τὸν ὅρον ἀποτεινόμενας παραβάλλει τὸν τῆς ῥητορικῆς 
τέχνης ὅρον" ὥσπερ γὰρ τὸ ὑποπίπτον τῷ ὅρῳ τοῦ ἀν- 
ϑρώπου τοῦτό ἐστιν ἄνϑρωπος, οὕτως καὶ τὸ ὑπαπίπτον 30 


116 Ald. περὲ πολλλῶν (ita). Par. παρὰ πολλοῖς. 117 Ald, 
xxi. 4118 Ald. συγχωρούσας. 119 Ald. et Par. παραλαβὼν, 
scripsi περιλαβων. 120 Ald. καϑὼ ἀν, εἴπωμεν. 


8 ΤῊΣ EPMOIKNOY-Z PETOP. IIPOAET. 


τῷ ὅρῳ τῆς καϑόλου τέχνης, τοῦτό ἐατι τέχνη. Ἴδωμεν 
οὖν πρῶτον τί ἐστι τὸ σύστημα" ἡ ἐχ πολλῶν ὀργάνων 
συνδρομη" δεῖ γὰρ πολλὰ συνέρχεσθαι πρὸς ἑκάστην τέ- 
yvy Ἔχ καταλήψεως. κατάληψίς ἐστὶν ἡ ἐξ αἰσϑή- 
δ σέων χαὶ ὁράσεων πίστις γινομένη" -ἑωραχότες γάρ τινες 
χαὶ αἰσϑηϑέντες τόδε τι ὀφειλόμενον T4Ós τῇ τέχνῃ χαὲ 
λυσιτελὲς ὃν ἐχρήσαντο. καϑαλικῶν" ὅτι περὶ πάσης τέχ- 
vne ὃ ὅρος" ἐμπειρίᾳ γεγυμνασμένων" δεῖ γὰρ xol τῷ 
χρόνῳ βεβαιωθῆναι τὰ καταληφϑέντα παρὰ τῆς αἰσϑή- 
40 σεως, ἡ γὰρ μελέτη προςτεϑεῖσα τῇ χαταλήψει τὸ τέ- 
λειον ἀπεργάξεται. πρός τι τέλος" αἱ μὲν γὰρ τῶν τεχ- 
νῶν ἀναγκαῖαι καὶ χρήσιμοι 333» αἱ δὲ ψυχαγωχγικαὶ, at 
δὲ ἄμφω" ἀναγκαῖαι μὲν ovv καὶ χρήσιμοι, ὡς οἰχοδο- 
μεκὴ 2: χαὶ γεωργία xol ῥητορική" τοῦτο δὲ ἴδιόν ἐστε 
45 τῆς τέχνης τὸ πάντως τε χρήσιμον ἔχειν, ἵνᾳ μὴ καὶ ἡ 
κολαχεία νομισϑῇ τέχνη οὖσα, χαὶ γὰρ αὕτη ἐδύνατο 
εἶναι σύστημα ἐκ καταλήψεων γεγυμνασμένων᾽ εἰ δέ τις 
εἴποι, ἡ χαλκευτιχὴ τέχνη ἐστὶν, ἐπειδὴ ὠφελεῖ, λέγομεν 
ὅτι οὔ. οὐδὲ γὰρ ἔχει τὸν λάγον, ὅτι οὐδὲ τοῦτο προαι- 
30 ρεῖταε" ἀλλὰ κατὰ περίστασίν τινα εἰς τὰ παρεπόμενα 
τῇ τέχνῃ ἐμπέπτωχεν" $ μὲν οὖν ἐξήγησις τοῦ ὅρον τῆς 
κοινῆς τέχνης αὕτη ἐστίν" ἴδωμεν δὲ πόϑεν ὁ ῥήτωρ ἤρ- 
&aro. 


431 xal χφήσιμοι — — — ἀναγχοῖαι μὲν οὖν Ald. om. 
133 Par, οἰκοδομὴ. 


SYPIANOY K41 ZOIILATPOY 


KA4l MAPKEAMAINOY 
EIS ΣΤΑΣΕΙ͂Σ TOY EPMOTENO YE 


Πολλῶν ὄντων καὶ μεγάλων, ἃ τὴν ῥητορικὴν συνέστησε καὶ τέχνην 
xoci, καταληφθέντα τὸ ἐξ ἀρχῆς δηλαδὴ καὶ συγγυμνασϑέντα τῷ 5 
χράνῳ σαφῆ τε 5 τὴν ὠφέλειαν παρεχόμενα τῷ βίῳ κἀν ταῖς βουλαῖς, 
κἂν τοῖς δικαστηρίοις, καὶ πανταχοῦ, μέγιστον εἶναέ uos δοκεῖ τὸ 
περὶ τῆς διαιρέσεως αὐτῶν 3 καὶ ἀποδείξεως. 


Συριανοῦ. Τὴν περὶ τῶν στάσεων πραγματείαν, 
οἱ μὲν οὐδ᾽ ὅλως ᾽ ἠξίωσαν τέχνην, ὥσπερ τινὲς χαὶ τὴν 


[ nd 


4 σαφῆ τε τὴν ὠφέλειαν παρεχόμενα — — καὶ ἀποδείξεως 
Ven. om. 2 αὐτῶν Par. 1. αὑτῷ Ald. 3 Ven. οὐδόλως 
ἔφασαν εἶναι τέχνην, εἶγε καὶ τὴν ὅλην ῥητορικήν τινες ἐμπειρίαν 
ἀπεφήναντο, πρὸς τὴν τῶν μεταχειριζομένων δηλονότι ἀποβλέποντες 
ἀπαιδευσίαν, οἷος 5; ἥν 9 τε ἀπὸ τῆς κώπης ἀνίπτοις ποσὶ κατὰ τὴν 
παροιμίαν ἐπὶ τὸ βῆμα πηδήσας Δημάδης, "Ηγήμων τε καὶ Ππυϑέας 
καὶ ““φιστογείτων ὕϑλων ἀλόγων συκοφαντίας βουλάς τε καὶ τὰ δι- 
καστήρια ἐμπεπληκότες " καὶ ἐπὶ τῶν Εὐαγόρου τοῦ φιλοσόφου χρό- 
γων, ὡς αὑτὸς ἐν τῇ περὶ τῶν στάσεων πραγματείᾳ φησὶ, σοφιστὴς 
ἣν ᾿Ιϑήνησι, μαϑητῶν μὲν τ ἡγούμενος, τὰς δὲ negl τῶν στάσεων 
μεϑόδους φλναρίας ἀποφαινόμενος, καὶ τοὺς νέους ἀπείργων' τοῦ 
σὺν τέχνη τινὰ μελετᾷν τοὺς ἐν ῥητορικῇ λόγους, μύνον ἀνέδην αὖ- 
τοὺς τοὺς αὐτοσχεδίους τῶν λόγων ἐχδιδάσκων, καὶ συνεχῶς τὴν 
ἐπ τριόδου ταύτην παροιμίαν τοῖς δυστυχοῦσιν δμιληταῖς ἐ'νοῶν 
ὠστολαλεῖν" ἐκ τοῦ λαλεῖν κακῶς εἰδὼς, ὥς ἑαυτόν τὸ τοῦ μηδενὸς 
ἄξιον ἀπέφηνεν (super ἡ scriptum est αἱ. scr. xai, quod abest a 
cod.) καὶ τοὺς νέους, εἴγε μὴ μέαν τοῦ λέγειν αὑτοῖς ἐνεργάζετο ἐπι- 
στήμην, καὶ ὅτι ὃ τέγνης ἁπάσης γνώμων ἀκριβέστατος Πλάτων τὴν 
ἐναντιωτάτην περὶ τῆς σώφρονος ῥητορικῆς καὶ τοῦ ταύτην ἐπιτη δε ὕοντος 
ἀφίησι φωνὴν, ἐν μὲν Σωκράτους ἀπολογίᾳ λέγων " ῥήτορος μὲν γὰρ 
ἔργον τὸ &Ày9n λέγειν, δικαστῶν δέ γε σωφρόνων τὰ δίκαια κρίνειν. 


40 ΦΧΟΘΑΙΑ͂ 


ὅλην ῥητορικὴν τέχνην οὗ βούλανται, ἀλλ᾽ ἐμπειρίαν ἀπὸ 
τῆς τῶν μεταχειρισαμένων ἀπαιδευσίας ὡρμημένοι" οἷαν 
Δημάδου τοῦ ἀπὸ τῆς κώπης ἀνίπτοις τὰ τοῦ λόγου χερ- 
civ ἐπὶ τὸ βῆμα πηδήσαντος, καὶ ᾿Ηγήμονος καὶ Πυϑέου 
5 xoi "Mowroytirovag καὶ ἔτε τοῦ ἐπὶ τῶν χράνων Εὐαγό- 
ραυ τοῦ σοφιστοῦ .“4ϑήνησιν ἐπεισφϑαρέντας ἀλόγου 
σοφιστοῦ, ὃς καί two ὅμιλαν μαϑητῶν ἐπήγετα gàvagi- 
αν μὲν τὰς στάσεις ἀποχαλοῦντος, ἀξιοῦντος δὲ κατὰ 
τὴν συρφετὴν παροιμέαν τὸ λέγειν ἐκ τοῦ λέγειν πορίξε- 
40 σϑαι" xot roc ἱπλαάτωνας διαῤῥήδην βοῶντος ἐν μὲν Σω- 
χράτους ἀπρλογίᾳ, ῥήτορος μὲν γὰρ ἔργον τὸ τἀληϑῆ λέ- 
γειν, δικαστῶν δέ γξε σωφρόνων τὰ δίκομα χρίνειν, ἐν δὲ 
Γαργίῳ, τὸν γὰρ μέλλοντα ὀρδῶς δητοριχῶς ἔσεσϑαε δία 
XGLOY ἄρα δεῖ εἶναι, ἐπιστήμονα τῶν δικαίων" ἐν δὲ Pœi- 
15 ὅρῳ, εἰ yop σοι ὑπάρχοι φύσει. δητορικῷ εἶναι, ὅσῃ ῥή- 
τῶρ ἐλλόγιμος, προσλαβὼν ἐπιατήμην xol μελέτην" ὅτου 
δ᾽ ἂν τούτων ἐλλίπῃς, ταύτῃ ἀτελὴς ἔσῃ ' ἀλλὰ δὴ καὶ 5 
4 Ald. φλιαρίαν, δ Ald, Par. 1, ὑπάρχοι, — Ven, ὑπάρχεις 
6 Ven. ἀχολούϑως δὲ τῷ ϑείῳ Πλάτωνιε᾽ καὶ Διονύσιος ὃ πρεσβύ-- 
τέρας ἐν τῷ πρώτῳ τέτλῳ περὶ μιμήσεώς φησιν, ὅτε (Morelli bi- 
blioth, Mscr. p. 299, legit: ἔστι rola ταῦτα. in Cod, scriptum 
est: φη. '9., quod aliter legi non potest quam qq» ὅτι.) τρία 
ταῦτα τὴν ἀρίστην ἡμῖν ἐν 1τὸ τοῖς πολιτικοῖς λόγοις ἕξιν καὶ ἐν 
πάσῃ τέχνῃ τε καὶ ἐπιστήμῃ χορηγήσει, φύσις δεξιὰ, μάϑησις ἀκρι- 
(is ἄσκησις ἐπίπονος, ἅπερ τὸν Παιανιέα ταιοῦτον ἀπειργάσατο ⁊ 
πῶς οὖν ἢ τε τῶν ἀληϑῶν καὶ δικαίων τῶσις | ἔτι δὲ ἐπιστήμη τε 
καὶ μελέτη γενήσεται τῶν καλῶν ἀνδρὶ τῷ λαλεῖν ἐκ τοῦ λαλεῖν ἐκ 
πιτηδεύοντι, ὡς ὃ περόβλεπτος ἐπὶ τῇ τῶν ἑταίρων ἀγέλῃ διεϑρύλει 
σοφισιής " οἷς γε, εἰ κατὰ τὸ προσῆχον τὰς τῶν λάγων ἐκμανϑάνειν 
ἐβούλοντο τέχνας, μόλις ἂν ὄὀκτὰ ἐξήρκουν, οἶμαι, διδάσκαλοι, Τὴν 
τοίνυν περὶ τῶν στάσεων πραγματείαν oi μὲν οὐδόλως ἠξίωσαν ὗπο.-: 
βάλλειν τέχνῃ" oi δὲ ον πᾶσαν ῥητορικὴν ἐν ταύταις ϑεωρεῖσϑαὲ 
φασιν. “Ἑκατέρους οὖν ὃ τεχνογράφος εὐθὺς ἐκ προοιμίου διελὲγ-: 
χων τεχγικῆς τε ϑεωρίας ἔχεσθαι τὰς στάσεις ἀποδείκνυσι, wol πρὰ; 
ῥητορικὴν τέχνην οὐ μάνας ἐξαρκεῖν x, v. À. 


ΕΙΞ ΣΤΆΣΙΣ ει 


Διονυσίου τοῦ ᾿Δλιχωρνασσέως τρία ταῦτα ϑιατοινομένου 
τὴν ἀρίστην ἕξιν ἐν πολιτικοῖς Àoyosg ἐιιποιεῖν χαὶ πάσῃ 17 
τέχνῃ τε χαὶ ἐπιστήμῃ μάϑησιν ἀκριβὴ, φύσιν δεξιὰν, 
ἄσκησιν ἐπίπονον" διὸ xci Δημοσϑένης ἐν μὲν δικανικῷ . 
καὶ συμβουλευτικῷ εὐδοχίμει, ἧττον δὲ τῷ πανηγυριχῷ, $ 
διὰ τὰ ἀτρεχὲς χαὶ ἀμελέτητον '" τοσούτων οὖν καὶ TOLOU- 
τῶν τέχνην ῥητορικὴν βεβαιούντων αὐτὸς ὃ οὗτος ὁ προ- 
εἰρημένος σοφιστὴς ἀλόγῳ τριβὴ ταύτην χατορϑοῦν διε- 
τείνετο᾽ ἕν γοῦν τηῦτα χαλῶς ποιῶν, ὅτι τοῦ μηδενὸς 
ἄξιον ἑαυτὸν ἀπέφαινεν, εἴγε μηδὲν μίαν ἕξιν τὴν ἀπὸ τῆς 19 
τέχνης τοῖς ὁμιληταῖο ἱκανῶς ἦν ἐμποιῆσαε' τούτων οὖν 
οὐχ εἶναε τὸ παρὰ πάντας. στάσεις τέγνην ἀποφαινομένων, 
ἑτέρων δὲ πάλιν ix διαμέτρου τούτοις γωρούντων, καὶ τὴν᾿ 
πᾶσαν ῥητορικὴν ἐν ταῖς στάσεσι διϊσχυριξομένων σοφῶς 
καὶ ἐντέχνως ἑκατέραν ἀμετρίαν ἴ᾽ εὐθὺς ἀφ᾽ ἑστίας xis 15 
ῥαπίξζων" τεχνιχῆς τὸ ϑεωρίας ἔχεσθαι τὰς στάσεις ἀπο- 
δεικνύει xol πρὸς τὴν ῥητορικὴν τέχνην οὗ μόνας e. - 
xsiv* ὅτι μὲν γὰρ τεχνικῆς ἔχονναι ϑοωρίας, δηλοῖ λέγων 
ὡς πολλῶν ὄντων xol μεγάλων, ἐξ ὧν ἡ ῥητορικὴ συνέ- 
στηχεῖ" τέχνῃ, μέγιατόν ἐστι τὸ κατὰ τὴν διαίρεσιν τῶν 36 
πολιτιχῶν ζητημάτων: ὅτι δὲ οὐ πᾶσα ἐν τούτοις ἡ ῥη- 
τορικὴ ?, πρόδηλον ἐκ τοῦ πολλὰ εἶναι. ἕτερα τὰ συνυ- 
ατῶντα αὐτήν' ταύτῃ TOL καὶ ὡς τέχνην αὐτὴν οὐκ ἐμϑ 
πειρίαν ὑποδειχνὺς τὸν τῆς τέχνης ὁρισμὸν συνῆψεν αὖ- 
τῆς τοῖς μέρεσιν: ὁρισμὸς γὰρ τέχνης avrog* σύστημα ἐκ 28 
καταληψεων ἐγγεγυμνασμένων πρὸς τι τέλος εὔχρηστον 
τῶν ἐν τῷ βίῳ *? * διὰ μὲν τοῦ συνίστησι τὸ σύστημα Ón- 


7 Ald. ἐπιστήμη, 8 Ald. αὑτῆς — 9 Ald. μηδὲν. 10 
Ald. ἀμμετρίαν. (O44 Ven, ᾧ. τέχνη ovridriesau 42 Ven. 
addit : τέχνη. 13 Ven. ἴδξιον καὶ τοῦ προοιμέον ϑαυμᾷσαι τὴν 
ἀχρέβειαν" ἅπως δι᾿ αὐτῆς τῆς ὑπερϑέαεως λεληθότως κατεσκενάσεν, 
ὅτε ἧ ῥητορικὴ τέχνη ἐστὲν οὐκ ἐμπειρίᾳ, ὡς διακωμωδοῦσί τινες. Τὸν 
γάρ τοι παρὰ τῆς διαλεχτικῆς. ἀποδιδόμενον τῆς τέχνης ἄρον τρῖς τῆς 
ῥητορικῆς ἐφαρμόζει μέρεαιρ»" ἁρίζονται γὰρ ἐκεῖνοι τὴν τέχνην οὕτως" 


a |» ZX0OAIA 


λὼν ** , εἶτα ἐπειδὴ ἐνδέχεται xol σύστημα εἶναι καὶ 2 ἐμ- 
πειρικόν" οὕτως γ᾽ οὖν. HU" ap “Αἰγυπτίοις ἐ ἰατρικὴν τὴν 
ἀρχὴν εὑρησϑαί φασιν ἐχ τῶν κατὰ μέρος νοσούντων τε 
xai τὰς τῶν νόσων ἰάσεις ἀπογραφομένων" προστι [ϑησε 

5 τὸ τέχνην ποιεῖ: τὸ γὰρ μετὰ λόγου καὶ αἰτίας σύστημα 16 
περὲ ϑεωρημάτων ἑἰατριχῶν ἢ ῥητορικῶν ἤ μουσιχῶν τέ- 
“νης ἂν εἴη, ὡς καὶ ἥλατων ἐν Γοργίᾳ μαρτυρεῖ λέγων" 
ἐγὼ γὰρ τέχνην οὐ καλῶ ὃ ἂν εἴη ἄλογον πρᾶγμα" διὰ 
δὲ τοῦ χαταληφϑέντα τὴν κατάληψιν ἐναργῶς μηνύει *?* 
40 κατάληψις δὲ λόγος γνῶσιν ἀτρεκὴ μετ᾽ αἰτίας τῶν 
ὑπηχειμένμωμ περιέχων" ὧστε xol τοῦτο χατὰ Πλάτωνα 
τεχνικόν" εἰ γὰρ τὸ ἄλαγον οὐ τέχνη, τὸ μετ᾽ αἰτίας τέ- 
χνη" τέχνη δὲ ἡ ῥητορικὴ τῷ τὰς αἰτίας εἰδέναι, xod 
ἃς. οἱ τοιοίδε λόγοι τοὺς τοιούσδὲ πείϑουσιν ἀχροατάς" 
45 ἄλλως μὲν τοὺς πρὸς δόξαν ὁρῶντας, ἑτέρους 3? τοὺς πρὸς 
xípóog ἀποβλέποντας . ἄλλως τοὺς ἀληϑείᾳ καὶ διχαίῳ ?? 
προσέχοντας εἰλιχρινῶς " ἐμπειρία δέ ἐστι λόγας ἐχ πλει- 
ὄνων ὁμοίων χαταλήψεων τὴν γνῶσιν ποιαύμενος" ἐξ 
ἀρχῆς} δὲ, ἀφ᾽ αὗπερ τῶν ἀνθρώπων φύσις ἱπέστη, 
40 σύνδρομος γὰρ ἡ δηταριχὴ τῷ λόγῳ τῶν ψυχῶν" xol 
πρὸ JNégrogog?? τε καὶ Παλαμήδουρ καὶ Φοίνικος χαὲ 


σύστημα ἐκ καταλήψεων ἐγγεγυμνασμένον πρός τι τέλος εὔχρηστον τῷ 
“βίῳ x. τ. 4. 44 Ven, δηλοῖ. 15 Ven. Οὕτως γὰρ τὴν ἀρχὴν 
καὶ παρ᾽ «Αἰγυπτίοις ἐκ τῶν κατὰ μέρος νοσούντων τὸ καὶ τὰς τῶν 
νόσων ἰάσειρ ἀπογραφρομένων τὴν ἰατρικὴν πρῶτον εὑρῆσθαίΐ φασι, 
προςτίϑησι. x, τι À. 416 Ven. Σύστημα τῶν ϑεωρ. ἰατρικῶν ἢ 
«μουσικῶν ἢ ῥητοριρῶν τέχνης ἂν εἴη ἢ ποιητικῶν" οὕτως γοῦν καὶ 
Πλάτων φησὶν ἐν Γοργίᾳ ἐγὼ γὰρ τέψυην οὗ καλῶ, ὃ ἂν ἢ ἄλο- 
γον x. t. ἃ, 17 Ven, μηνύεε᾽ κατάληψις δέ ἐστι λάγος γνῶσικ 
ἀκριβὴ μετὰ αἰτίας τῶν ὑποκειμένων περιέχων ὥστε καὶ τοῦτο τε- 
᾿χνικὸν κατὰ Πλάτωνα δηλοῖ τὴς ῥητορικῆς " εἰ γὰρ τὸ ἄλογον x.t. À. 
48 Par. et Ald. ἀτρικῇ. Scripsi ἀτρεκῖ, nisi malis ἀχριβῆ. 19 
^ - Ψ οι. ἑτέρους δὲ, malim ἑτέρως, 20 Ven, δικαιοσύνῃ. 21 Ven. τὸ 
(7 WE ἀρχῆς δηλαδὴ, ἀφ᾽ οὗπερ 3j τῶν ἀνθρώπων ὑπέστη φύσι. 22 Ven. 


ΕΙΣ STAZEIZ 49 


᾿Οδυσσέως καὶ πρὸ voy ἐν ᾿Ιλίῳ ἤσχητο παρ᾽. ἀνϑιρώποις" 

ἡ γοῦν xard Καδμον καὶ δΔαναὰν γθαμματιχὴ ἐπί τε 
τῶν Τροϊχῶν ἡσχεῖτο, ὡς Δίχτυς ἐν ταῖς ἐφημερίσι 13 
φησὶ χαὶ μέχρι τῶν Ἐὐχλείδου τοῦ ἄρξαντος μετὰ ταῦ- 
τα διέμεινε χρόνων, τοὺς δὲ ἀνωτέρω τούτων σὺν ἀρετῇ 5 
τὸ πρᾶγμα μεταδιώξαντας ^ ἡ τοῦ κχατακλυσμοῦ σὺν 
τοῖς ἄλλοις ἠφάνισε λήϑη" εἰ γὰρ αἰώγιος ἐν ψυχὴ λά- 
γος, πρόδηλον, ἅτε χαὶ ἡ τοῦταν διευχρινοῦσα τέχνη χαὶ 
τὴν ἀχλὺν αὐτοῦ xal τὴν ἀπαιδευσίαν κατὰ τὴν Ομηρι- 
κὴν αϑηνᾶν διαχαϑαίρουσα οὐ χϑές τε καὶ πρώην, ὡς 10 
ῴασι, παρέδυ, οὐδὲ οἱ πρότεροι; τοῦ ϑειοτάτου "" τῶν ἐν 
ἡμῖν χατημέλουν, φημὶ δὴ τοῦ λόγου, οὐχ οἱ ἐπὶ τοῦ 
Κρόνου ξῶντ ἐς xal τοῦ χρυσοῦ γένους ἐπάξιοι" εὔδηλον 
γὰρ, ὡς κχἀκεῖνοι τά τὲ Üti διαφερόντως ἐτίμων, xol 
τούς γε ἀγαϑοὺς δι᾽ ἐπαίνων ἦγον" xal ταὺς προπετείᾳ 15 
φύσεως πρὸς τὸ χεῖρον ὁρμῶνταρ ἐλοιδόρουν, ἅπερ ἴδια 
τοῦ πανηγυριχοῦ" ὅτι τοῖς ἀγνοοῦσι τὸ προσῆχον καὶ 
ὑπὸ νεύτητος φλεγομένοις 2 τὰ βέλτιστα συνεβούλευον 


ἩΙρὸ ἸΝέστορός τὸ καὶ Φοίνικος, Παλαμήδους τὸ καὶ Ὃδ. καὶ τῶν 
ἐν ' IMo ῥητόρων ἤσκεῖτο παρὰ ἀνθρώποις ἣ ῥητορικὴ, εἴγε καὶ τὸν 
Τροιζήνιον Πιτϑία φασὶν, ἔνιοι δὲ τὸν ἐν Τροιζῆνι, τέχνας γρίφειν 
τὸ καὶ διδώσκειν ἀνθρώπους, τοὺς δὲ ἀνωτέρω τούτων τὸ πρᾶγμα 
σὺν ἀρετῇ μεταδιώξαντας ἢ ἐκ τοῦ κατακλνσμοῦ σὺν τοῖς ἄλλοις ἢ- 
'φάγισε λήϑη x. τιῖ, 25 Ald. τοῖς ἐφημερίησί φησι. 84 Ald. 
μετὰ διόξαντας. 15 Ven, τοῦ ϑειοτάτου τῶν ἐν ἡμῖν, φημὶ δὴ 
τοῦ λόγον, κατημέλουν, καίτοι γε ἄριστα καὶ συννομώτατα πολι- 
τευόμενοι καὶ τὸν ἐπὶ Κρόνου διαζῶντες βίον, καὶ τοῦ χρυσοῦ γένους 
ἀτεχνῶς ἐπάξιοι, πρὸς τῶν ἐνθέῳ μανὲχ κατόχων ὑμνούμεναι ποιητῶν͵ 
εὔδηλον γὰρ ὥς κακεῖνοι τὰ ϑεῖᾳ διαφεράντως ἐτίμων, εἴγε τότε μά- 
λιστα δὴ οἱ ϑεοὺ παντοῖοι τελέϑοντες ἐπεστρωφῶντο πό- 
ληας, (Od. P. 486.) καὶ τούς τε ἀγαϑοὺς δι᾽ ἐπαίνων ἦγον, καὶ 
εοὺς προπετείᾳ φύσεως ἐπὶ τὰ χεῖρον ὁρμωμένους ἐλοιδόρουν, ἅπερ 
ἴδια τῆς πανηγυρικῆς ἰδέας ἐστέ" καὶ ἀγνοοῦαέ vs τὸ προσῆκον x, v. À. 
46 φλεγομένοις Ven. et Par. φλεγομένους Ald. 


au ZX0AIA4 


τῶν μὲν ἀτόπων ἐξείργοντες ν τῶν δὲ γρηστῶν ἔγεσϑαι 
παραχαλοῦντες, δι᾽ ὧν τὸ συμβουλευτιχὸν ἤσκητο "Υ͂ 
"TRO αὑτοῖς , ἀλλ᾽ 38 οὐδὲ τοῦ διχανιχοῦ χατημέλουν, 
18 ἀλλ᾽ ὡς ϑεῶν ἐρασταὶ δίχην τε χαὶ τὸ δίχαιον ἐτίμων " 
5 χαὶ τοῖς ὑπερβαίνειν ἐπιχειροῦσι τὰς τιμωρίας ἐπῆγον" 
τὸ δὲ δηλαδὴ σημαίνει, ὅτι ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἄλλων πασῶν 
τεχνῶν ἀνάγκη πρότερον γίνεαϑαι τὴν χατάληψιν, εἶϑ' 
οὕτως συνίστασϑαι τὰς τέχνας, οὕτω χἀνταῦϑα" τὸ δὲ 
συγγυμνασϑέντα τῷ χρόνῳ δηλοῖ μὲν τῷ ὕρῳ τῆς τέ- 
10 χνης συγγεγυμνασμένον" πρόσκειται τοῖς καταληφϑεῖσι3 ? 
διὰ τὸ ἀδύνατον εἶναι τέλειον ἐνεργείᾳ ῥήτορα γενέσθαι 
καὶ τὴν κατάληψιν ἀχριβθὴ τῶν εἰς τὴν TÉyVQV GwVTe- 
λούντων 'ϑεωρημάτων ποιήσασϑαι, μὴ καὶ γυμνασέαν ἐν 
χρόνῳ μαχρῷ τούτων ἀσκήσαντα' ὅϑεν καὶ Πῶλος 33 ὁ 
15 l'opyiov μαϑητὴς ἐν τῇ τέχνῃ φησίν" πολλαὶ τέχναι ἐν 


ἀνϑρώποις εἰαὶν ἐχ τῶν ἐμπειριῶν ἐμπειρίας εὑρημέναι 33, 


97 Ven. ἡσκεῖτο, 48 Ven. οὗ μὴν οὐδὲ τῆς περὶ τὸ δίκαιον 
ἀκριβείας οἵγε τοιοῦτοι κατωλι γώρουν, ἀλλ᾽ ὡς ϑεῶν à 
ζοντες ὀαρισταὶ δίκην τε καὶ τὸ δίχαιον ἐτέμων, 
νειν ἐπιχειροῦσιν τὰς τιμωρέας 


τεχνῶς ὑπάρ-- 
καὶ τοῖς ὑπερβαί- 
ἐπῆγον" ὅϑεν xal τοῦ δικανικοῦ gvy- 
ἐβαινεν αὑτοῖς oix ἀμελετήτως ἔχειν" τὸ δὲ δηλαδὴ σημαίνει, ὥσπερ 
καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων πασῶν τεχνῶν ἀνάγκῃ πρότερον γίγνεσθαικ. τ. 1. 
?9 Ald. x&vraUra. Ven. om, $0 Ven. καταληφϑεῖσιν, ἐπειδὴ 
ἀδύνατόν ἐστι, τέλειον ἐν ὑγεέᾳ γενέσθαι. ῥήτορα, κἂν τὴν καταλῆ.-- 
Vu — — — ποιήσηται, 31 Ven. πῶλος 6 σοφιστὴς, ὃ I. μ. 
32 Ven, Ἐὑρημέναι" μέμνηται. τοῦτον xol πλάτων ἐν Γορχέᾳ, καὶ 
παράδειγμα τούτων Δημοσθένης, τελεώτατα μὲν τῶν ῥητορικῶν ϑεω- 
ρημάτων τὴν ἐπιστήμην καϑωρϑωχὼς, 
δοκιμωτάταυς διαῤῥήδην ἀποφαίνεσθαι 
εἶναι τὸν Ζημοσϑενικόν" ἀλλὰ τοὺς u 
κοὺς τῶν λόγων φαένεται κατὰ 
σφόδρα γυμναϑεὶς ἐν τούτοις, 
ev σφόδρα ἐπιτηδείως ἔχων, 

ται ὡς παρὰ τὴν ἀξίαν τοῦ 


ὡς καὶ τῶν κριτικῶν τοὺς tj- 
ἄριστον τῶν πρλιτικῶν λόγων 
ἐν δικανικοὺς καὶ συμβουλευτι- 
τὸ προσῆκον συντεθεικὼς, ἅτε xpi 

περὶ δὲ τοὺς πανηγυρικοὺς τῶν λόγων 
Τὰν χοῦν ἐπιτάφιον αὐτοῦ τινὲς αἰτιῶν». 
ζύτορος συγκείμενον, καὶ δῆλον, ὅτι καὶ 


ΕΙΣ ZTAZEIZX 45 


καὶ παράδειγμα τῶν λεγομένων Δημοσθένης, ἐν οἷς οὐχ 
ἐγυμνάσατο τοῦ ?? πρὸς ἀχρίβειαν ἀστοχῶν, τὸ δὲ σας 
φῆ te τὴν ἀλήϑειαν παρεχόμενα τῷ βίῳ τὸ ἐν τῷ "8 
ὅρῳ πρός τι τέλος εὔχρηστον τῶν ἐν τῷ βίῳ παρῴδη- 
σεν" ἐν ταὐτῷ δὲ καὶ περὶ ἃ χρήσιμος ἢ ῥητορικὴ δει- 5 
κνύει, ὅτε ἐν βουλαῖς καὶ δικαστηρίοις καὶ πανταγοῦ" 
τὸ πανταχοῦ διχῶς νοητέον" ἢ γὰρ ὡς tv ἀνϑ'᾽ ἑνὸς τὸ 
πανηγυρικὸν" διὸ ποικίλη τις ἢ τούτου χρῆσις, ἐν ὕμνοις 
ϑεῶν, ἐν ἐπαίνοις ἀνθρώπων, ζώντων, τετελευτηκότων; 
ἐν ἑορταῖρ, ἐν ϑρήνοις, διαβολαῖς χκαχίας, ἀρετῆς εὑ- 10 
φημέαις" 55 ἢ τὸ μὲν πανηγυρικὸν παρῆκεν ὡς τῷ δι- 
κανιχῷ τὲ καὶ συμβουλευτικῷ συμπλεχόμενον, ὡς δῆλον 36 


τούτων μὲν ἄριστα τοὺς τεχνικοὺς ἠπίστατο λόγους, τὸ δὲ τῆς γυμνα- 
σίας ἐνδεὲς τοῖς διαβάλλειν βουλὸμένοις ἀφορμὴν τῆς κατηγορίας nage 
ἐσχε. Σαφῆ zt τὴν ὠφέλειαν παρεχόμενα τῷ βίω, κἂν ταῖς βουλαῖς; 
κἂν τοῖς δικαστηρίοις, καὶ πανταχοῦ" τὸν μὲν διαλεκτικὸν ὅρον πρός 
τι τέλος εὔχρηστον τῷ βίῳ διὰ τούτου παρῴδησε, τῆς δὲ ῥητορικῆς τὸ 
χρήσιμον περὶ τίνα ἐστὶν, ἐνταῦθα μηνύει" ὅτι ἐν βουλαῖς τε τὸ λυσι.- 
τελοῦν ἐξευρέσκειν, κἂν τοῖς δικαστηρίοις διελέγχειν τοὺς ἀδικοῦνε 
τας, καὶ τοὺς παντοδαποὺς τῆς πανηγυρικῆς ἰδέας διαπλέκει λό- 
γους. τὸ γὰρ πανταχοῦ διχῶς νοητέον, ἢ ὡς ἕν *. v. l.. 93 
Ald. τά. Par. 4. τοῦ. 84 Ald. τό. 5 Ven. ἐν διαβολαῖς 
κακίας, ἐν ἀρετῆς εὐφημίαις. Ald. et Par. 1. διαβολαῖς κακίας" 
ἄρετης, εὐφημίας. Comma post ἀρετῆς Par. 1, non habet. 36 
Ven. ὡς διδάσκουσιν ἡμᾶς 4ημβοσϑένης μὲν ἐν τῷ περὶ τοῦ στεφά.- 
γου. ᾿Ισοχράτης δὲ ἐν πανηγυρικῷ, ὃ μὲν τῷ συμβουλευτικῷ, ὃ δὲ 
τῷ δικανικῷ τὴν πανηγυρικὴν ἀνμμίξαντες ἰδέαν. τὸ δὲ πανταχοῦ 
πατὰ τῶν τριῶν ἔφησε τὴς ῥητορικῆς εἰδῶν, ὡς oU μόνον ἐν βου- 
λευτηρίοις καὶ δικαστηρίοις καὶ ϑεάτροις ἣ ῥητορικὴ δι᾽ ὧν ἔφα- 
μεν, χρήσιμος, ἀλλὰ καὶ. ἰδίᾳ πατέρων τε πρὸς υἱεῖς, καὶ διδασκά-- 
λων πρὸς μαϑητὰς καὶ φίλων πρὸς ἑταίρους το δέον ἀποφαινο- 
μένων. εὐφημούντων τε τὰ χρηστὰ, καὶ τὸ δίκαιον ἄριστα δια- 
κρενόντων. Μέγιστον δέ μοι δοχεῖ τὸ περὶ διαιρέσεως" οὐκ ἄρα 
πάσα ῥητορικὴ τέχνη d» ταῖς στάσεσι περιείληπται, ὡς ἔνιοί φα- 
σιν, ἀλλὰ πολλὰ μὲν καὶ μεγάλα, καὶ τὰ diia τὰ συνιστῶντα 


46 XXO0A4IA 


ἀπό τὲ τοῦ περὶ στεφάνου “ημοσδϑένους δικανιχοῦ, καὶ 
ἀπὸ τοῦ πανηγυρικοῦ ᾿Ισοχράτους συμβουλευτιχκοῦ" ἢ 
τὸ πανταχοῦ χατὰ τῶν τριῶν ἔφησε τῆς ῥητορικῆς εἰν 
δῶν" ὡς οὐ μόνον ἐν βουλευτηρίοις τὸ λυσιτελοῦν ἐξευ- 

δ ρίσχει xol ἐν δικαστηρίοις διελέγχει τοὺς ἀδικοῦντας, 
ἢ ἐν ϑεάτροις τοὺς παντοδαποὺς τῆς πανηγυρικῆς ἰδέας 
διαπλέχει "7 λόγους, ἀλλὰ xol ἰδίᾳ" πατέρων πρὸς υἱεῖς 
καὶ διδασχάλων πρὸς μαϑητὰς, xol φίλων πρὸς ἑταί- 
ρους; τὸ δέον ἀποφαινομένων, ἐπαινούντων τε τὰ χρη- 

80 στὰ, καὶ τὸ δίκαιον ἄριστα διαχρινόντων" ὥστε διὰ τοῦ 
προοιμίου ταῦτα ᾿ Ἑρμογένης διῳκήσατο" xai τέγνην ἀπέ. 
δειξεν ῥητοριχὴν, πολλοὺς διὰ βραχέων ἐπιστομίσας, καὶ 
ὡς ἐξαρκεῖ πρὸς ὅλης ῥητορικῆς εἴδησιν ἡ περὶ τῶν στά-- 
σεων τεχνιχὴ διαίρεσις" ἔνϑεν xoi 5" πρός τι τὸ προ- 

15 οἰμιον, ἀλλ᾽ οὐ xaÜ' αὑτὸ πεποίηχε" διὸ δὴ ἐπάγει μέ- 
γιστον εἶναί μοι δοχεῖ, ἀφ᾽ οὗ καὶ δῆλον, ὡς oU πᾶσα 
ἡ ῥητοριχὴ, ὡς εἴρηται, ἐν ταῖς στάσεσι περιείληπται, 
ἀλλὰ πολλὰ μὲν xol μεγάλα τὰ συνιστῶντα ταύτην, μέ- 
γιστον δὲ τὸ κατὰ τὰς στάσεις. 


2U “Σωπάτρου tig τὸ αὑτό. -Xq00pa τοῖ llAato- 
vog διασύραντος ῥητοριχὴν, ὡς πειϑοῦς δημιουργὸν, ὡς 
πολιτικῆς μορίου εἴδωλον. καὶ ἁπλῶς λέγοντος ὡς τὴν ῥη- 
τορικὴν ἐπιτήδευμα μὲν οὐ χαλῶ τεχνιχὸν, φύσεως δὲ 
δεξιᾶς καὶ λέγειν δυναμένης "5 ἔργον, ἀλλὰ δὴ xat τινων 
25 ἄλλων περὶ αὑτῆς τῶν μὲν πρὸς τὸ χρεῖττον ἀποκλινάν- 
των, τῶν δὲ πρὸς τὸ χεῖρον, 0 Ἑρμογένης ἐνταῦϑα σο- 
φῶς τὸ προοίμιον ἔγραψε" τέχνην γὰρ βουλόμενος ἀπο- 
δεῖξαι αὐτὴν φανερῶς τοῦτο χατασχευάσαι ἀπέφυγεν 
αἰδοῖ Πλάτωνος, καὶ ἵνα μὴ αὐτὸ 45 τοῦτο διαβαλλῃ, 


ταύτην, μέγιστον τὸ κατὰ τὰς! στάσει. — 57 Ald. διὰ τὸ πλέκει. 
Par. 4. διαπλέκει, 88 καὶ ex Par. 1. recepi, — 39 Ald, δυνά- 
μενος. 40 Ald. αὐτῷ. Par. αὐτό, 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 47 


πᾶν γὰρ κατασκευαζόμενον ἀμφιβαλλεται" obx ἡ βουλή: 
ϑη οὖν ὅλως ἀμφίβολον ποιῆσαι ῥητορικὴν τέχνην εἶα" 
ναι" ἀλλ᾽ οὐδὲ ἀκατασχεύαστον εἴασεν, 41 ἵνα μὴ TO 
τοῦ προσώπου ἀξιόλογον πείσῃ" φανερὼς μὲν οὖν ταῦτα 
oU χατεσχεύισε, λεληθότως δὲ τὸν ὅρον τὴς τέχνης αὐὖ- 
τῇ περιάψαρ" πᾶν γὰρ πρᾶγμα ἐχεῖνό ἐστιν, ὑφ᾽ οὗ καὶ 
ὁρεσμὸς περιέχεταει "Üpiouóg δὲ ἐέχνης οὗτος" σύστημα 
ἐχ χαταλήψεων καὶ ἑξῆς. Διὰ μὲν τοῦ πολλῶν τὸ σύ» 
στημὰ ἐδήλωσε, διὰ δὲ τοῦ καταληφϑέντα τὸ EX. xara- 
λήψεων, καὶ διὰ τοῦ συγγυμνασϑέντα τὸ συγγεγυμνασ- 10 
μένον" διὰ δὲ τοῦ σαφῇ τὲ τὴν ὠφέλειαν xci ἑξῆς τὸ 
πρὸς τὸ τέλος καὶ τὰ λοιπά ὥστε δῆλον ἀπὸ τούτων, 
ὅτε τέχνη ἂν εἴη" οὕτως μὲν οὖν ἀπὸ τοῦ σχοποῦ τὸ 
προοίμεον" ἴδωμεν δὲ xol κατὰ μέρος τὸν τὴς τέχνης 
ὁρισμὸν, καὶ ὅπως καὶ τῷ *"? προοιμίῳ τούτῳ ἁρμόττει" 15 
σύστημα μὲν οὖν πρόσλειται" πολλῶν γὰρ ὀργάνων καὶ 
οὐχ ἑνὸς δεῖται τέχνη, 45 0 καὶ ῥητορικὴ ἔχει, ἔχει γὰρ 19 
προοίμια, ἀγῶνας, ἐπιλόγους, σχήματα, ἰδέας" ἐκ κα- 
ξαλήψεων δὲ xai ἑξῆς" ἐπειδὴ ἐξ αἰσϑήσεως ἐγνωσθη 
ταῦτα" τουτέστιν ἐξ ὧν ἐδεηϑημεν καὶ ἐδοχιμάσϑη χρει- 20 
ώδη ὕντα. τῶν γὰρ τεχνῶν αἱ μὲν περὶ τὸ ἀναγχαῖον 
ἀσχολοῦνται τοῦ βίου, αἱ δὲ περὶ τὸ γρήσιμον, αἱ δὲ 
περὶ τὸ ἀναγχαῖον καὶ γρήσιμον, αἱ δὲ οὔτε περὶ τὸ 
ἀναγχαῖον, οὔτε περὶ τὸ γρήσιμον" ἀναγκαῖαι ** μὲν 
οὖν μόνον ὡς ἡ ὁπλοποιΐα, χρήσιμοι μόνον; ὡς ἡ γραμ- 25 
ματικῇ, ποιχιλτιχὴ, ἀναγκαῖαι δὲ xol χρήσιμοι, ὡς ἰα- 


41 Ald. ἔασε. 4") Ald. vo. 45 Ald. τέχνην. omisso 
sq. 9. 44 Par. 1. 2. ad marginem: Αἱ ἀναγκαῖαι ἀπὸ ai^ 
σϑήσεως εἰρέϑησαν, ὡς ἣ ὕφαντικὴ, ῥιγωσάντων ἡμῶν καὶ δεηϑένο, 
τῶν ἐσθῆτος ἐξ ἀνάγκης εὑρέϑη αἰσϑήσει' ἢ δὲ γυαφικὴ ἐξ ἐπι- 
γοίας᾽ βούλεται οὖν δεῖξαι, ὅτι ἡ ζητορικὴ αἰσϑήσει εὑρέϑη, καὶ 
ἀναγκαία ἐστὶ καὶ χρήσιμος διὰ τοῦ καταληφϑῆναι» $ γὰρ xa- 
καληψίς ἐστιν ἢ αἴοϑησις καὶ 5 γνῶσις. 


48 2 X0414 


τρικη,, ἀρτοποιητικὴ, νομοϑετιχὴ, καὶ ὅσαι τοιαῦταε, 
ὧν χωρὶς ὃ βίος συστῆναι οὐ δύναται" ὡς καὶ δημο- 
σϑένης φησὶ" τὰ μὲν γὰρ ἐν τοῖς σώμασι πάϑη τοῖς ic- 
τροῖς ϑεραπεύεται' τὰς δὲ τῶν ψυχῶν ἀγριότητας cci 
δ τῶν νομοϑετῶν ἐξορίζουσι διάνοιαν" οὔτε δὲ ἀναγχαῖαε 
οὔτε χρήσιμοι, ὡς ἡ ἡνιοχικὴ,) ἀλλὰ δὴ καὶ ῥητορικὴ 
ὡσαύτως ἔσχε τὴν σύστασιν ἐκ τῆς χρείας ἐπινενοημέ-- 
νων τῶν ταύτης μερῶν" ἄλλος μὲν γὰρ εὗρε προοίμεον, 
ἄλλος προκατάστασιν, ἄλλος ἀγῶνας, ἄλλος ἐπιλόγους, 
40 ἐξεῦρε δὲ διὰ τὴν χρείαν" εἰπόντος γὰρ 4" τινος ἀγῶ--: 
vag, καὶ τοὺς ἀχροατὰς εὑρόντος ἀμβλυτέρους πρὸς 
᾿πειϑὼ, ἐπενόησε προοίμια καὶ κατάστασιν, πάλιν εἰς ὀργὴν 
οὐχ εὑρὼν “6 προτρεπομένους, τῶν ἐπιλόγων τὴν χρείαν 
προγγαγεν" ὅτι δὲ ταῦτα χρήσιμα τῷ βίῳ, εἰδεῖεν ἂν 
45 οἱ πόλεις κατοιχοῦντες xal δικαίου τε γρείαν εἰδότες, 
xai πόλεις ἑτέρας προσλαμβάνοντες ὑπηχόους. καὶ δε 
ἐπαίνου xol ψόγου τοὺς ἀγαϑοὺς καὶ μὴ . βουλόμενοε 
ἄγειν. ᾿Ιστέον δὲ ὅτι τῷ πολλῶν ὕντων πρόσκειται τὸ 
μεγάλων, ἐπειδὴ ἐστί τινα πολλὰ μὲν, ov μὴν καὶ us- 
20 γάλα, ἀλλ᾽, εὐτελῆ, ἐξ ὧν 45 χαὶ τὸ xaracxtvaloutvov 
εὐτελές" προστίϑησιν οὖν τὸ μεγάλων εἰς ἐγκώμιον, ἵνα 
μὴ μόνον πολλὰ εἴη τὰ ποιοῦντα τέχνην τὴν ῥητοριχὴν, 
ἀλλὰ καὶ μεγάλα, οἷς δὴ μεγάλη χαὶ αὐτὴ νομισϑείη" 
ὅτ᾽ ἂν γὰρ μεγάλα εἴη τὰ ποιοῦντα, μέγα εἰχότως καὶ 
26 τὸ πράττομενον. "loréov ὅτι τρία ταῦτα διὰ τοῦ προ- 
ouuíov ὃ τεχνογράφος ἀνύει' τὸ δηλῶσαι τοῦ συγγραμ- 
ματος τὸν σχοπὸν, τὸ δεῖξαι τέχνην οὖσαν τὴν δητορι- 
χὴν, xai μὴ μόνον τέχνην, ἀλλὰ xoi τῶν τεχνῶν τὴν 
μεγίστην, ὕπερ ἐστὶ τῆς τέχνης ἐγχώμιον᾽ ἀμέλει τὴν 
30 χαϑολικὴν τέχνην σύστημα μόνον εἰπόντων, 45 αὐτὸς 
ἐκ 
45 Ald. δέ. Par. γάρ, 48 Ald. εὑρόντος. Par. εὑρών. 
47 Ald, βουλομένους. Par, βουλόμενο. 48 ἐξ ὧν Par. ζῶον 
Ald. 49 Ald, εἰπόντος. Par. 4. εἰπόντων. mM 


| 


ΕἸΣ XTAZEIZ 49 


ix περεουσίας. eig ἐγκώμιον τῆς τέχνης τὸ μεγάλων προσ- 
τέϑησε . πολλὰ δὲ τὰ συνιστῶντα ὀητορικήν᾽" τρόποι προ- 
οἐμίων, καταστάσεων, ἀγώνων, καὶ ἐπιλόγων" - xal ἔτι 
ἀνωτέρω ἡ τῶν εἰδῶν διάχρισις, καὶ ἔτει χατωτέρω 7 
τῶν προγυμνασμάτων -μελέτη" τὸ δὲ συνίστησιν ὅσοι ὅ 
τὸ ἀποδείκνυσι βούλονται δηλοῦν, οὐ καλῶς" φεύγει γὰρ 
ὡς εἴπομεν τὴν ἀπόδειξιν, ἀλλὰ τὸ συνίστησιν ἀντὶ τοῦ 
εἰς Ἐν ἄγει καὶ τέλειόν ποιεῖ" ἢ ὅτι ἐπειδὴ Πλάτων πο-- 
λετιχῆς μορίου εἴδωλον αὐτὴν εἶπεν, τὸ δὲ εἴδωλον, ὡς. 
"Δριστείδης φησὶν, 0 μέν ἐστιν οὗ φαίνεται, ὃ δ᾽ οὐδαμὼς 10 
ἐᾶτι, φαίνεται. ᾿Αναγχαίως .τὸ συνίστησε παραλαμβά- 
vt, ἵνα δηλώσῃ αὐτὸ τοῦτο τὸ εἰς ὑπόστασιν ἄγει" TÓ' 
δὲ ποιεῖ τινὲς μὲν ἐμέμψαντο λέγοντες, ὡς οὐκ ἔδεε. 
voUro εἰπεῖν, ἀλλὰ δείχνυσιν" εἰ ydp ποιεῖ, μὴ οὖσαν 
ἐργάζεται" ἀλλὰ φαμὲν, ὡς μᾶλλον οὗτος, ἢ ὡς 15. 
ἐχεῖνοί 5? φασι, πέφυκχε" δείχνυταε γὰρ πολλάκις xoà τὰ 
μὴ ὄντα φύσει τοιαῦτα, ὥσπερ ὃ ἀνδριὰς ἄνϑρωπος καί- 
τοι OU φύσεε ἄνϑρωπος" εἰ γὰρ καὶ βαδίζειν δύναται 
διὰ μηχανῆς, ἀλλ᾽ οὖν οὐ 51. xol φύσει τοῦτο «ποιεῖ" 
ἄλλως τε οὐδὲν γίγνεται ὃ μὴ φύσει τυγχάνει" ὥσπερ 40: 
οὖν εἰ λέγοις πολλῶν ὕντων τῶν ποιούντων οὐρανὸν ; 
ἄστρων φορᾶς, σφαιροειδοῦς σχήματος, καὶ τῶν τοιού-. 
των, οὗ τοῦτο λέγεις ποιεῖν οὐρανὸν, ἀλλ᾽ ἀφ᾽ ὧν ἐστι 
δειχνύεις, οὕτω xal ὁ τεχνικὸς λέγων πολλῶν ὄντων τῶν 
ποιούντων, ὧν ἐστιν ἕν xol τὸ méQh διαιρέσεως, οὐχ 35: 
ὡς μὴ οὖσαν ποιεῖ ἀλλὰ διδάσχει τὸν τρόπον, δι᾽ ὧν 
συνέστηχεν᾽ ἢ τὸ ποιεῖ, σημαίνει, ὅτι ἐν “γενέσει ἐστὶ 
zo ποιήσει ὡς παρὰ ϑεοῦ γενομένη" πᾶν γὰρ ἀπὸ ϑεοῦ 


50 Ald. ἐκεῖνος. Per. ad marg. Τέχνην ποιεῖ, ἀντὶ τοῦ συγ. 
moarü, χατορϑοῖ παὶ τελείαν ἀποφαίνει, ὡς εἴγε τὸ τούτων ἐλλεί» 
ψει Tod, οἷον τὸ εἰδένα, προοίμιον, διασκευὴν 9] τε τοιοῦτον, οὖν 
ἔχεε τὴν ῥητορικὴν τέχνην ποιεῖν. δι oU Par. om. 
est manu recentiori, 

Ahetor. V. 


insertum 


30. XXOMAIA 


ποιηϑὲν, ἣν ἔλαβε παρ᾽ αὑτοῦ ἰδέαν, ταύτην μένεε 53. 
20 ἔχον παρ᾽ αὐτῷ" διὰ ταῦτα οὖν εἶπεν τὸ ποιεῖ ἀντὶ 
τοῦ οὐδέποτε ἐχλείπει ἡ διασχευὴ καὶ ἡ διαγραφὴ τοῦ 
ϑείου ὡς 0 ἄνϑρωπος χαϑόλου" χαταληφϑέντα δὲ ἀντὶ 

δ τοῦ αἰσϑήσει γνωσθέντα" διὰ τοῦτο δὲ δῆλον ὅτι τῶν 
ἀναγχαίων xal χρησίμων ῥητορικὴ" ταύτης γὰρ τὸ νο- 
μοϑετικόν" καὶ Ort τοῦτο χρήσιμον καὶ ἀναγκαῖον, δὴ- 
λον" πολλῶν γὰρ φέρε ἁρπαζόντων καὶ φόνων ἐκ τού“ 
του γινομένων, ὁ νόμος ὁ τὴς ἀρετῆς τέϑειται" καὶ 
40 ἐπινενόηνται νόμοι, τῆς χρείας ἐνεγκάσης αὐτούς" ὡς 
καὶ «Αἰσχίνης φησίν" ἐκ γὰρ τοῦ γίνεσθαί τινα ὧν μὴ 
δεῖ, ἐκ τούτου τοὺς νόμους ἔϑεντο oí παλαιοί" καὶ “Σό-: 
λων ἐρωτηϑεὶς, διὰ τί νόμον οὐχ ἔγραψε κατὰ πατρο- 
XTOVOV, μὴ πιστεύειν ἔφη δύνασθαι τοῦτο ποιῆσαι τὴν 
48 φύσιν, τὸ δὲ ἐξ ἀρχῆς πρόχειται, ἵνα ἅμα τοῖς av Qu 
ποις αὐτὴν ἀποδείξῃ, ἤτοι ἀφ᾽ οὗ ἄνθρωποι τέχνας κο- 
σμεῖν ἤρξαντο" δύναται γὰρ καὶ ἀναγκαία καὶ χρήσιμος 
τελευταῖον ἐφευρῆσθαι᾽ εὐτελὴς δὲ ἐκ τούτου ῥητορικὴ 
ἐδείκνυτο" διὸ ὥσπερ τῷ πολλῶν προσέϑηχε τὸ μεγάλων 
20 εἰς ἐγχώμιον, οὕτως τῷ 5) χαταληφϑέντα πάλιν τὸ ἐξ 
ἀρχῆς τὸ δὲ συγγυμνασθϑέντα, καὶ διὰ τὸ ὁμωνυμῆσαε 
τῷ τῆς τέχνης ὁρισμῷ" xui διὰ τὸ γνωσθῆναι ὡς 
πεῖραν τῷ χρόνῳ ῥητορικὴ δέδωχεν, ὅτι ἀεὶ γρησίμῃ 
ἐστὶν ἅμα xoi ἡδεῖα τῶν γὰρ τεχνῶν αἱ μέν εἶσιν 
25 ἡδεῖαι ἅμα καὶ χρήσιμοι, ὡς 7 μουσικ * ϑέλγεε 55 
γὰρ τὰς ψυχὰς καὶ νόσους ϑεραπεύει, ὅπερ λέγεται 
χαὶ περὶ Tio? Ücov, ὅτι παροξυνομένου μὲν ᾿ἡλεξᾶν- 
δρου, &ravev αὐτὸν τῆς ὀργῆς ἀναπεπτωκότος δὲ, na- 
λιν ἐπήγειρεν εἰς τοὺς πολέμους, ἀλλὰ καὶ περὶ Τὲρ- 
80 πανδροὺ, ὅτι κιϑαρῳδὺς ὧν εἰς ὁμόγοιαν ἥγε τὴν Au- 


52 Ald. μὲν, Par. μένε — 53 Ald. τὸι Par. τῷ, δέ Ald. 
diu. Par. 9 yit, 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ : 9l 


πεδαιμονίων πόλιν τοῖς αὐλοῖς" αἱ δὲ ἡδεῖαι μὲν μό- 
voy, 55 ὡς ἡ τῶν αὐλούντων, χρήσιμοι δὲ μόνον ὡς L 
ζωγραφία" αἱ δὲ οὔτε ἡδεῖαι, οὔτε χρήσιμοι, ὡς ἡ τῶν 
μηχανοποιῶν" xay γὰρ πολέμοις χρήσιμα ταῦτα, ἀλλ᾽ 
οὖν ἕως GV ἀνθρώπους ἀδικῇ τοὺς xa" ὧν 56 ἂν χρῶν- s 
ται, χρήσαιντο δ᾽ ἂν xxi πολέμιοι xa^ ἡμῶν » οὗ χρή- 
σεμοι" ἐπεὶ οὕτω γὲ xol χλέπτης καὶ φονεὺς χρήσιμος, 
τὸ ἑαυτῷ 57 περιποιούμενος ἐπωφελέρ" αἱ μὲν οὖν ἡδεῖαι 
χαὶ χρήσιμοι διαμένουσιν ἅμα τῷ βίῳ προελϑοῦσαι" 
διὰ τοῦτο εἶπεν τὸ γυμνασϑέντα τῷ χρόνῳ , iva δείξῃ 40 
μηδένα. χρόνον ἐχτὸς ὄντα ῥητορικῆς" εἰ γὰρ καὶ ποτ᾽ 

ἂν ἐξ “Ἑλλήνων ἠφανίσϑη, ἀλλ᾽ οὐ xol πανταχοῦ. Fig 
ἐγχωμίου δὲ προσϑήχην τὸ τῷ χρόνῳ πρόσχειται" αἱ 
δὲ μὴ ἡδεῖαι xoà χρήσιμοι τῷ χρόνῳ ἀκμάζουσαι Xara 
τινα πάλιν ἀπογίνονται" τὸ δὲ σαφῆ τε τὴν ὠφέλειαν 15 
xai τοῦτο ἔπαινός ἐστι τῆς τέχνης τῆς ῥητορικῆς. 48 
"Βξαίρει γὰρ τοῦτο τὴν ῥητορικὴν οὕτως" τῶν γὰρ 
τεχνὼν πάλιν διαιρουμένων εἴς χαλοτεχνίαν, ὡς ἰατρικὴ ; 
εἰς καχοτεχνίαν, ὡς φαρμακεία, εἰς ψευδοτεχνίαν, ὡς 
ὀρχηστικὴ , τὸ σαφὴ προστέϑεικε 79 τῆς καλλίστης αὖ- 10 
τὴν ἀποφαίνων" ὁμολογουμένη γὰρ καὶ οὐχ ἀμφισβη- 
τήσιμος ἡ τῆς ῥητορικῆς ὠφέλεια " οὗ γὰρ ὥσπερ ἡ üp- 
χηστικὴ ἀτελὴς οὖσα ἅμα τῷ παύσαυϑαι σβέννυται, 
οὕτω xol) δητορική" ἀλλ᾽ ὥσπερ 50 ἰατρικὴ τέλος ἔχει 
τὴν ὑγείαν, xol παυσάμενον τὸ ἔργον ἔχει μαρτυροῦσαν 25 
τὴν ὠφέλειαν, οὕτω χαὶ ἡ ῥητορικὴ τοῖς δεομένοις συν- 
αγωνιζομένη ἐν βουλαῖς, ἐν δικαστηρίοις, ἐν ϑεάτροις 
τὸ οἰχεῖον τέλος καὶ παυσαμένη κατέλιπε" πῆ πῆ μὲν τὸ 
συμφέρον, πὴ δὲ τὸ δίχαιον, πὴ δὲ τὸ καλὸν, τὸ χρή- 
σεμον αὑτῆς χηρύττοντα" πῆ δὲ καὶ τὴν ὠφέλειαν χρη- 89 

55 Ald, μόμον. Par. μόνον: 56 Ald. et Par. xa" o, 
scripsi d». 57 Ald. ἑαυτό. — 58 Ald. ῥητορικῆς, ἐξαίρει. ᾽Εξ- 
aíger. 59 Ald. προςτέϑηκε. 


4.. 


5. ΟΣ ΧΟΘΑ͂Ι͂Α 


σίμην προστίϑησι" φησὶ yag, ὅτε κἀν alg. βουλαΐς, xiv. 
τοῖς διχαστηρίοις καὶ πανταχοῦ" ἐκ. τούτων γὰρ 4j σω». 
τηρία ταῖς πόλεσιν" καὶ τὸ συμβουλεντικὸν δὲ τῶν ἄλ- 
λων εἰδῶν προτάττει" 55 φύσει γὰρ πρότερον" καὶ γὰρ 
p οἱ ἄνϑρωποι οὔπω πόλεις οἰχοῦντες, «ἀλλὰ νόμάδα ζῶντερ. 
βίον, τούτῳ χρησάμενον τὰς πόλειφ. χατῴχησαν" εἶτα: 
νόμους χατεστήσαντο πρὸς τὸ συμφέρον, οἷς τοὺς πο- 
vuosvouévovg ἐξήλεγχον. Διὸ καὶ δεύτερον τὸ δικανιχὸν, 
οὐκ εἶπεν δὲ conso xav ταῖς βουλαῖς οὕτω xav ταῖς δία 
49 xaig, διὰ τὸ 9* διαβεβλημένον τοῦ τῆς δίκης ὀνόμᾳτος" 
τὸ δὲ πανταχοῦ οἱ μὲν περὶ τοῦ πανηγυρικοῦ ἠξίωσαν. 
21] εἰρῆσϑαι" ὡς οὗ μόνον ἐν εἰρήνῃ καὶ πολέμῳ χρησιμεῦον, 
ἀλλὰ xav τοῖς ἐναντίοις τόποις" οἷον ἐπὶ ϑαλάμῳ καὶ 
τάφῳ καὶ ἄλλοις τισὶ τοιούτοις " χαὶ γὰρ τοῦτο καὶ TOig. 
45 ἄλλοις δυσὶ συμπλέκεταε᾽ διὸ οὐδὲ ἁπλῶς εἶπεν, χὰν τῷ 
πανηγυρικῷ, ἀλλὰ πανταχοῦ, διὰ τούτου τὴν πρὸς E 
λα ἐπιπλοκὴν αὑτοῦ ἐνδειχγὺς, ἔσϑ᾽ Ors γὰρ καὶ 9? 
αὐτὸς συμβουλὴν ἔχει, ὡς ἀπὸ τοῦ ἐπιταφίου Θουχυδί-. 
δου δῆλον, παραίνεσιν ἔχοντος" καὶ τοῦ εἰς Εὐαγόραν 
210 Ισοχράτους" καὶ ὅτε τὸ μὲν πανηγυριχὸν. καὶ xad" | 
αὑτὸ δύναται Éxróg συμβουλευτικοῦ εἶναι" τὸ δὲ συμ. 
βουλευτικὸν καὶ δικανικὸν ἐχτὸς $3 πανηγυρικοῦ οὐδα- 
μῶς" ἐπεὶ καὶ συμβουλεύοντες καὶ δικαζόμενου χρώμε-.. 
e τῷ πανηγυρικῷ , 1] προτρέποντες ἢ ἀποτρέποντες ; ἢ ; 
35 ἐπαινοῦντες, 3| κακίζοντερ᾽ ἄλλοι τὸ πανταχοῦ χατὰ 
τῶν δύο λαμβάνουσιν εἰδῶν, συμβουλευτιχοῦ quat xol. 
δικανικοῦ" οὐ γὰρ μόνον ἐν βουλευτηρίοις ἢ ἢ δικαστής, 
οἷοις δύναται τὸ ἑαυτῶν ἐνδειχνύναι, ἀλλὰ xol παντα. 
χοῦ. ἐξὸν γὰρ καὶ ἐν πλοίῳ συμβουλεῦσαι ὡς Tivria- 
30 Àog ὁ ᾿Ηλεῖος παρὰ Θουχυδίδῃ τοῖς Πελοποννησίοις 5 


60 Ald, προςτάττει. 61 τὸ ex Par. recepi. 62 Par. καὶ γὰρ καὶ, 
Ald. καὶ γὰρ, scripsi γὰρ xal, 65 Ald. ἐκ τοῦ. Infra 1. 50. Ald, et 
Par. Τευνΐατλος. Thuc. 11]. 29. et infr. p. 58. 1. 1, Ald. Τευτίαπλος, 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ $3 


sel ἡ Θηβαίων καὶ Πλαταιέων δημηγορία᾽ διπανική, κἂν 
μὴ ἐν δικαστηρίῳ. TO τέλος γὰρ δείχνυσιν' ov γὰρ ol 
αὐποι τὰ εἴδη χαραχτηρίζουσιν, ἀλλὰ τὰ τέλη. ἡ δὲ 
ἀπόδοσις ἐν τῷ μέγιστον εἶναί μοι δοχεῖ, ἵν᾽ ἢ, πολλῶν 
ὄντων xol μεγάλων “μέγιστον εἶναί uot δοκεῖ" τὰ δὲ δ 
λοιπὰ πάντα μεταξύ" ἐξᾶραι δὲ βουλόμενος τὸ οἰχεῖον 
σύγγραμμα κατὰ παράϑεσιν προηνέγχατο τὰ προοίμιον. 
καὶ ἐπειδὴ ἄρισται παραϑέσεων, ἐν αἷς τῶν μειζόνων 
εἶναι δοχούντων χρείττω τὰ nep ἡμῶν ἐπιφερόμενα, 
τοῦτο κἀνταῦϑα παοιεῖ φασχων" πολλῶν ἄντων καὶ με- 10 
γάλων μέγιστόν. ἐστιν, ὡς καὶ Ὅμηρος . πρόσϑε μὲν 
ἐσθλὸς ἔφευγε καὶ ἑξῆς. aL X. 158.) 

Μαρκελλίνου εἰς τὸ αὐτό, ᾿Ἀπειδή τισιν i- 
yov ἣν τὸ διαβάλλειν τὴν ῥητοριχὴν, καὶ ἔλεγον αὐτὴν 
μὴ εἶναι τέχνην, ἀλλὰ διοίκησίν τινα καὶ πραγματείαν, 1b 
χαὶ δύναμιν xol ἐμπειρίαν, ἕτεροι δὲ ἐπιστήμην, à δὲ — 
Πλάτων χολαχείαν, ἔστι δ᾽ οὐχ οὕτως, ἀλλ᾽ ἕπεται μὲν 
δύναμις καὶ ἐμπειρία τῇ ῥητορικῇ, ov μέντοι ἐμπειρία 
ἢ ῥητοριχὴ, ἀλλὰ τέχνη, διὰ ταῦτα ὃ τεχνογράφος κιν- 
δυνευούσῃ γέγονε βοηϑὸς τῇ τέχνῃ, μὴ συγχωρήσας αὖ- 20 
τὴν φϑαρῆναι ταῖς τῶν πολεμίων ἐπιβουλαῖς" τοῦτο δὲ 
βουλόμενος ποιῆσαι , ἄντιχρυς μὲν καὶ διαῤῥήδην οὐκ 
εἰσάγεε τὸν ὅρον αὐτῆς, δριμέως δὲ καὶ πλαγίως καὶ 
ἐσχηματισμένως ἀποφαΐνει τέχνην τὴν ῥητοριχήν' τὰ 
γὰρ προσόντα τῇ ῥητορικῇ τέχνῃ παραβαλὼν, τῆς κοι- 35 
γῆς τέχνης αὐτὰ δείκνυσι, δύο ταῦτα πραγματευόμενος, 
καὶ τὸ σπουδαζόμενον ἀνύσαι καὶ φεύγειν τὸ δοχεῖν qu 
λονειχεῖν πρὸς τοὺς διαβάλλοντας τὴν τέχνην. Δεῖ τοί- 
γυν πρῶταν ἐξετάσαι καὶ μαϑεῖν ποῖον ὅρον ἀποδιδόασι 
τῆς κοινῆς τέχνης οἱ διαλεχτιχοὶ φιλόσοφοι; ἐστὶ yao 50 
- οὗτος" τέχνη ἐστὶ σύστημα ἐχ καταλήψεων καϑολιχῶν 
χαὲ ἐμπειρίῳ γεγυμνασμένων πρὸς τι τέλος εὔχρηστον 
τῶν ἐν τῷ βίῳ" πρὸς φοῦτον οὖν τὸν ὅρον ἀποτεινόμε- 


54 CEXOAIA 


yog παρεμβάλλει τὸν τῆς ῥητορικῆς ὅ ogov, xal εἰχότωρ, 
ὥσπερ ydo τὸ ὑποχείμενον τῷ ὅρῳ τοῦ ἀνϑρώπου τοῦτό 
ἐστιν ἄνϑρωπος , οὕτω καὶ τὸ ὑποκείμενον τῷ ὅρῳ τῆς 
ὕλης τέχνης τοῦτό ἐστε τέχνη" τί οὖν φησιν ὁ ὅρος τῆς 

5 ὅλης τέγνης σύστημα. “Σύστη μά ἔστιν ἡ dx πολλῶν 
ὀργάνων συνδρομή᾽ οὐ γὰρ ἐξ ἑνὸς πράγματος συνίστα- 
ται τέχνη, οἷον ἡ τεχτονιχὴ οὐκ ἐχ πρίωνος μόνου, ἀλ- 
λὰ δεῖται καὶ τῶν ἄλλων ὀργάνων" ἐκ καταλήψεων. 
Κατάληψίς ἐστιν. ἡ ἐξ αἰσϑήσεως πίστις xal τοῦ ὕπο- 
40 χειμένου μαϑησις" αἰσϑηϑέντες γάρ τινες τόδε τι ὄφει- 
λόμενον τῇ τέχνῃ καὶ χρήσιμον ὃν, ἐχρήσαντο. Ka 0: o- 
λιχῶν, Ort περὶ πάσης τέχνης ὁ ὅρος. ἐμπειρίᾳ 64 
συγγεγυμνἀσμένων. ἐπειδὴ δεῖ καὶ χρόνῳ βεβαιω- 
ϑῆναι τὰ χαταληφϑέντα παρὰ τῆς αἰσϑήσεως" ἡ γὰρ 
45 μελέτῃ προστεϑεῖσα εὑρέσεε τὸ τέλειον ἀπεργάξεται.-. " 
Πρός τι τέλος" ἐπειδὴ πάντως χρήσιμος ἡ τέχνη τῷ 
2 βίῳ" αἱ μὲν γὰρ τῶν τεχνῶν ἀναγκαῖοι χαὶ χρήσιμοι" 
eli δὲ ψυχαγωγικαί * αἱ δὲ ἄμφω" ἀναγχαῖαι μὲν καὶ 
χρήσιμοι, ὡς οἰχοδομικὴ καὶ χαλκευτιχὴ, καὶ γεωργία 
30 xoà ῥητορική" ψυχαγωγικαὶ δ᾽ ὡς ζωγραφία καὶ γλυπτι- 
xj' xar ἄμφω δ᾽ ὡς μουσική" αὕτη μὲν οὖν τοῦ ὅρου 
τῆς ὅλης τέχνης ἑρμηνεία. ἴδωμεν δὲ καὶ τὸν "Epuoyé- 
γὴν τί φησιν. Πολλὼν ὄντων. διὰ τοῦ πολλῶν τὸ 
σύστημα δηλοῖ, πολλὰ γάρ εἰσι τὰ συντρέχαντα εἰς τὴν 
35 ῥητορικήν" οἷον προοίμια, προχατάστασις, κατάστασις, 
ἀγὼν, παρέλβασις, ἐπίλογος" ἡ sig τὰ εἴδη διαίρεσις, 
διχκανιχὸν, συμβουλευτιχὸν, πανηγυριχόν" xol πάλιν ἡ 
ἀπὸ τούτων τομή" τοῦ μὲν διχανιχοῦ εἰ; χατηγορίαν 
καὶ ἀπολογίαν, τοῦ δὲ συμβουλευτιχοῦ, εἰς προτροπὴν 
'80 χαὶ ἀποτροπὴν , τοῦ δὲ πανηγυριχοῦ , δίρ ἐγκώμιον xal 
ψόγον. Καὶ μεγάλων" τὸ μεγάλων προσέϑηχεν, ἔστι 


64 Ald, ἐμπειρίας συγγεγυμνασμένος. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ 85 


-χκὰρ καὶ ἐκ πολλῶν μὲν συγχειμένη τέχνη, οὗ μεγάλων 
δέ᾽ iw οὖν ἐξ ἀμφοτέρων βραβεύσῃ τὸν ἔπαινον τῇ 
-ητορικῇ προσέδηκε τὸ μεγάλων, διὰ τὸ ποιότητος καὶ 
»“σεοσότητος χοσμῶν αὑτήν. ΦΦΣυνίστησι" τὴν ἐκ πολ- 
λῶν ἐδήλωσε σύστασιν, τὴν φύσιν αὐτῆς πιστούμενος. ὅ 
| δαὶ τέχνην ποιεῖ" τῇ τῶν πραγμάτων ἐχρήσατο τά- 
ἕξει. Πρῶτον γὰρ εἰπὼν τὸ δὲ συνίστησι xal δηλώσας 
“τὴν φύσιν αὑτῆς ἐπήμεγχα χαὶ τέχνην soui* οὐ γὰρ 
ζητοῦμεν πρότερον. τὸ ὑποχείμενον, πρὶν τὴν οὐσίαν 
μάϑωμεν, εἰ ἔστιν" οἷον s& ϑεωρήσαιμεν, τί ζῶον, οὐ 10 
λέγομεν, ὁποῖος ἵππος, πρὶν γνῶναι ὅτι ὅλως ἵππος 
cori. Τινὲς δ᾽ ἐμόμψαντο τὸν τεχνιχὸν, ἐπειδὴ εἶπεν 
“ποιεῖ xal οὐ δείχνυσιν" εἰ γὰρ ποιεῖ 99 φησιν, οὐχ ἔστιν. 
Ilouiw yap ἐστι τὸ πλάττειν τὸ μὴ Ov* ἀλλὰ λέγομεν, 
ὅτι τὸ φύσιν ἔχον γενέσϑαι χαὶ γενέσθαι δύναται, τὸ 15 
δὲ. μὴ φύσει ὃν οὐδὲ τὴν τοῦ γενέσϑαι ἀρχὴν ἔσχεν. 
οἷον οὐχ ἔχει φύσει γενέσθαι ϑεός" οὐχοῦν οὐδ᾽ ἐγένε- 
το, ἀλλ᾽ ἀεί ἐστε καλῶς οὖν εἶπεν τὸ ποιεῖ: τὸ ydo 
δείχνυσιν οὐ πάντως ἀλήϑειαν ἔχει. οἷον εἰ ἀνδριάντα 
ὁρῶντες εἴπωμεν, ὅτε ἄνϑρωπον δείχνυαιν, ὃν καὶ βα- 10 
δίζειν ὑπὸ μηχανῆς ἐγχωρεῖ" καίτοι εἰπόντες ἄνθρωπον 
δείκνυσιν, τὴν φύσιν οὐκ ἀνθρωπίνην ἐδείξαμεν. Χαλ.- 
φὸς γάρ ἐστιν, χαλῶς οὖν τὸ τέχνην ποιεῖ προσέϑηχεν. 
-0U γὰρ πάντως τὰ πολλὰ xol μεγάλα τέχνην ποιεῖ, ἐπεὶ 
xal χαχοτεχνία ix πολλῶν μὲν ἔστιν Ove 97 xol μεγά- 35 
λων συνέστηκεν" OU μέντοι τέγνη ἐστὶν, οὐ γὰρ. ἔγχει τὸ 
χρήσιμον, Καταληφϑέντα τε κατελάβοντο γὰρ 
. xai ἐνταῦϑα σοφοί τινες, ὅτι δεῖ τὸν δεόμενον τοῦ xo- 
λαχιχὸν εἶναε xal προϑεραπεύειν τὰς τῶν ἀχροατῶν 
ἀχοάς" καὶ χρησάμενορ προοιμίοις ϑεραπευτιχοῖς ὠφελη- 30 


65 Ald. πρὸς τό. Par. πρὸς oni, 66 Ald. ποιεῖν. Par. 
᾿ ποιεῖ. 67 Ald. οὐκ ἄν. Par. ὅτε. — ᾿ 


96 |. &XOAIA . . 


ϑησαν᾽ ἄλλαι δὲ μὴ χρησάμενοι ἐβλάβησαν καὶ ἐντεῦ.. 
᾿ϑὲν ἔμαϑον πάντες χεχρῆσϑαι προοιμίοις" καὶ πάλεν 
ἑωραχότες ὅτι συμβάλλεται διήγησις, ἐχρήσαντο καὶ eges 
“λήϑησαν. Ἔξ ἀρχῆς. Οἱ μὲν λέγουσιν, ἐξ αὖ γεγό- 
'δνασιν ἄνϑρωποι, ὡς καὶ ὃ λαάτων φησὶν, ὅτε τὸ. λο- 
quy συνεφύη τοῖς ἀνθρώποις" οἱ δὲ, ὅτε ἄτεχνος ἥ ἢ» 

Ἶ δύναμες αὑτῆς, χαὶ λοιπὸν ἐξηγοῦνται τὸ ἐξ ἀρχῆς , 
e οὗ ol τεχνικοὶ καὶ σοφοὶ ἄνϑρωποι χατελάβοντα 
τὴν ἐξ αὑτῆς ὠφέλειαν. 4ηλα δή" βεβαρωσεώς igi 
'10 ὃ λόγος, καὶ συγγυμνασϑέντα 9* τῷ χρόνῳ" μετὰ τὴν 
γνῶσιν καὶ χατάληψιν χρεία χαὶ τῆς ἐν τῷ γυμνά- 
ἰξεσϑαν διατριβῆς. ᾿Εντεῦϑεν αἰτιῶνταί τινες: τὸν. An- 
μοσϑένην, ὡς ὃν τῷ ἐπιταφίῳ ἔλαττον ἢ χατὰ τοὺς. 
ἄλλους ἐνεχϑέντα Aoyovg, καίτοι τὸ τέλειον αὐτῷ προς-- 
456 μαρτυροῦντες" ἀδύνατον δὲ 65 τὸν αὐτὸν τέλειόν τε xal 
ἀτελῆ κατὰ ταὐτὰ 79 φαίνεσθαι" ἔστιν οὖν οὗ περὶ 
τὴν τέχνην τὸ ἁμάρτημα, ὡμολόγηται 7* γὰρ τὸ. τέ- 
λειον ἔχειν, ἀλλὰ περὶ τὴν γυμνασίαν, ἐν οἷς γὰρ μᾶλ-- 
λον ἡσχήϑη τε xel γεγύμνασται, ἐν τούτοις διὰ πάντων 
:30 ἔδειξε τὸ τέλειον, ἐν οἷς δὲ ἔλωττον, τὴν αἰτίαν ἔσχεν, 
Σαφὴ τε τὴν ὠφέλειαν παρεχάμενα. Τὸ χρή- 
σιμὸν αὐτῆς ὁριξόμενος τὸ σαφὲς προδέϑηκε᾽ τοῦτο. δ᾽ 
aims», αἰνιττόμενος εἰς τὸν Πλάτωνα" ovrog γὰρ ὃ xal 
μάλιστα τῆς δητοριχῆς καϑαψάμενος ὡμολόγησεν 4e- 
'35 στείδην ῥήτορα δίκαιον γενέσθαι, ὡς τῆς τέχνης φύσιν 
23 ἐχούσης ὠφελεῖν" οὐ γὰρ ἂν ᾿Δριστείδης ῥήτωρ ἦν ἀγα- 
'ϑὸς, εἰ μὴ φύσιν εἶχεν ὠφελεῖν ἡ ῥητοριχή". ὥσπερ 
γὰρ ἐπὶ τῆς κακχοτεχνίας οὐκ ἔστιν εὑρεῖν τῶν μετιόκ- 
των τινὰ χρηστὸν, οὗ γὰρ ἔχει φύσιν ὠφελεῖν, οὕτω 
80 xol ἐπὶ τῆς ῥητορικῆς οὐκ ἂν oyaÓóg ἣν, εἰ μὴ tow 


68 Ald. συγγυμνασϑέν.' 69 δὲ ex Par.recepi, — 70 Ald, 
Par. ταῦτα, scripsi ταὺτά. 71 Ald. ὁμολάγηταν omisso sq. γὰρ: 
Mox 1. 21, Ald, καταψάμενος. 1, 28, et p. 57, 1, 8, μεϑιόντων. 


EIZ2 ZTAZEIX 9» 
εἰὖτην εἶχεν ἡ τέχνη τὴν φύσιν" εἰ δέ mers καὶ xexol 
γεγόνασι (ropes τοῦτα οὗ rio: τέχνης ἔλεγχος, ἀλλὰ 
τῆς τῶν μετιόντων xexiag* καὶ ὥσπερ ἐπὶ τῆς ἰατρι- 
κῆς αὐτὴ μὲν ὑγίειαν ἐπαγγέλλεται, τῶν δὲ ἰατρῶν τιν 
ψες 1" οὐ μόνον οὐχ ὑγιαίνειν ποιοῦσιν, ἀλλὰ καὶ διαο & 
φϑείρουσι, καὶ ὅμως αὐδεὶς ἔγχλημα τοῦτο κατὰ τῆς 
τέχνης ὁρίζεται, οὕτω καὶ ἐπὶ τῆς ῥητορικῆς" οὐ διὰ 
τό τινας εἶναι κακοὺς ἐχβάλλεται τοῦ "5 εἶνας τέχνη, 
ἀλλὰ διὰ τὸ χρήσιμον αὐτῆς τέχνη μάλιστα δείχνυται. 
Ka» ταῖς βουλαῖς xdv» τοῖς δεχαστηρίθες, 18 
xal?! πανταχοῦ. Ov μόνον τελείαν ὠὡρίσατα τὴν ἐξ 
αὐτῆς ὠφέλειαν, ἀλλὰ χαὶ ἐν παντοδαποῖς εἴδεσέ τε χαὶ 
τύποις γιγνομένηνλ ὠφελεῖ γὰρ ἐν μὲν δικαστηρίοις, 
vd δίχαια ζητοῦσα" ἐν δὲ ἐχχλησίαιρ xol βουλευτηρίῳ 
τὰ συμφέροντα, ἐν ταῖς πανηγύρεσιν ἐγκωμιάξουσα τοὺς A5 
ἀγαϑούς τινὲς μὲν οὖν φασιν ὅτι πρὸς τὰ τρία εἴδη 
τῆς ῥητοριχῆς ἀπαντῶν οὕτως εἶπεν. Τριῶν γὰρ ὄντων, 
δικανιχοῦ, συμβουλευτικοῦ, πανηγυριχοῦ, τόπο; τοῦ μὲμ 
διχανιχοῦ δικαστήρια, τοῦ δὲ συμβουλεντικοῦ ἐχκλησίαε. 
καὶ δικαστήρια, τοῦ δὲ πανηγυρικοῦ πολλοὶ, λέγεται 38 
γὰρ καὶ ἐν παστάδι, καὶ ἐν τάφοιρ καὶ ἐν ϑεάτροις " 
ἄλλοι δέ φασιν, ὅτε τὸ΄ πανταχοῦ νῦν οὐ σημαίνει τὸ 
πανηγυριχόν' τὸ γὰρ πανηγυριχὸν ἀστασίαστον ἐστιν" 
αὑτὸς δὲ περὶ στάσεως διαλαμβάνεε καὶ λοιπὸν φασιν» 
ὅτε πανταχοῦ διὰ τὸ πανηγυριχὸν εἴρηται" ἀλλ᾽ εἰς ἐγ- 36 
κώμιον τῶν δύο εἰδῶν. ὁ γὰρ εἰδὼς ἐν δικαστηρίῳ δι- 
κάσασϑαι, οἶδε καὶ ἂν οἴκῳ καὶ πανταχοῦ. "duda 
γοῦν ** οἱ Πλαταιεῖς ἔξω τοῦ τείχους εὐθὺς. ἐδικάζοντο" 
καὶ πάλιν ἃ εἰδὼς ἐν ἐχκλησίαις συμβουλεῦσας οἷδε καὶ 


73 οὗ τῆς Par. αὐτῆς Ald. 75 τινὲς ex Par. recepi. 


74 Ald, τὸ, (5 Ald, κἂν, ib, ταῖς δικαστηρίοις: 18 Ald, 
οὖν. Par. you . : 


58 | SXOAIA 


αχοῦ᾽ διὴ καὶ τὸν Τευτίαπλον 77 ἔχομεν ἐν τῇ. τρίτῃ 
ἱστορίᾳ τοῦ Θουχυδίδου εὐθὺς ἀποβεβηκάτι τῶν νηῶν 
συμβουλεύοντα τῷ 13 "dixióg* ἡμεῖς δὲ λέγομεν , ὅτε 
οὐδὲν ἄτοπόν ἐστι χαὶ τὸ πανταχοῦ σημαίνειν. τὸ πανης- 

δ γυριχόν" καὶ μὴ ὁμολογεῖν ὅτι περὶ τῶν τριῶν εἰδῶν 
διαλαμβάνει" ἐνδέχεται γὰρ οὕτως εἰπεῖν, ὅτε ἡ μὲν ῥη- 
τοριχὴ πᾶσα χρήσιμός ἐστιν, ἐν τῷδε καὶ τῷδε καὶ τῷδε" 
ἐγὼ δὲ οὐ περὶ τῶν τριῶν, ἀλλὰ περὶ φόνων τῶν δύο 
ποιοῦμαε τὸν λόγον" τὶ οὖν ἐσίγησε καὶ μὴ τὸ ὄνομα 
1U προσέϑηκε; φαμὲν, ὅτι εἰ μὲν τὸ πανηγυρικὸν εἶπεν, 
αὐτὸ μόνον ἐδήλου τοὔνομα" εἰπὼν δὲ τὸ πανταχοῦ, τὴν 
ποιότητα ἔδειξεν αὐτοῦ" πανταχοῦ γὰρ καλεῖται τὸ πανη- 
χυρικὸν, οὗ μόνον ὅτι αὑτὸ χαϑ᾽ ἑαυτὸ ἐν διαφόροις 
λέγεται τόποις, ἀλλ᾽ ὅτι xal αὐτὸ τὸ δικανικὸν. καὶ συμ 
45 βουλευτικὰν διὰ τοῦ πανηγυριχοῦ γένεται" ἀνάγκχη "γὰρ 
ip αὐτοῖς καὶ τοὺς xar yogovvtag διαβάλλειν, xal τοὺς 
συμβουλεύοντας ὁμοίως ἢ ἐγκωμιάξειν ἢ. ψέγειν" εἰ δέ 
τις εἴποι, ὅτι καὶ ἐν πανηγυρικῷ εὑρίσχεται συμβαυλευ- 
τικὸν, ὥσπερ iy τῷ ἐπιταφίῳ Θαυκυδίδουι" xol ἐν τῷ 
20 Εὐαγόρᾳ, 73 Ἰσοκράτους , αὐχοῦν εἰ διὰ. τοῦτό φησι τὸ 
πανταχοῦ σημαίνει τὸ πανηγυρικὸν, ἅτι συμπλέκεται 
qais ἄλλοις εἴδεσιν, ἐπεὶ χαὶ τὸ συμβαυλευτικὸν ἐπε-- 
πλέχεται τῷ πανηγυρικῷ, ὄφειλε καλεῖσϑιαι πανταχοῦ. 
φαμὲν οὖν ὅτι τοῦ πανηγυρικοῦ ἐὰν ἐχβάλῃς τὸ συμ- 
25 βουλευτικὸν, μένει τὸ πανηγυρικόν" τοῦ -δὲ συμβουλεῦτες- 
᾿ χοῦ καὶ δικανιχοῦ ἐὰν ἐχβάλωμεν τὸ πανηγυρικὸν, QU 
δυνάμεϑα τοῖς δύο εἴδεσι χρήσασϑαι. Mé yigrov s 
ναί uot δοκεῖ, ᾿Βνταῦϑα δηλοῖ τὸν σχοπὰὸν τοῦ (hv 
BMov* καὶ ὅτε οὗ περὶ πάσης ῥητορικῆς διαλαμβάνει, 
10 ἀλλὰ περὶ μόνης τῆς διαιρέσεως τοῦ πολιτικοῦ ζητήμα- 


77 Ald, “Τευτίαπλον. Par. Τευτέατλον. vide not. p..52. 78 
Ald. τόν. 79 AM. Εὐαγόρου. 


ΕΙΣ ΣΤΆΑΞΕΙΣ. 49 


τος, ὃ iv τοῖς δύα μόνοις εἴδεσε περιέχεται" χαλῶς δὲ 
εἶπεν μέγιστον τοῦτο, ἵνα χαἀχεῖνα δείξῃ μεγάλα" μέ- 
γεστόν δ᾽ ἐστιν τοῦτο τῶν ἄλλων. ὅτι ἐκ μὲν τῶν ἄλν 
λων λόγῳ ** μόνον qv μαϑεῖν τὴν ῥητορικὴν, ix δὲ τῆς 24 
διαερέσεως seio olov ἐπὶ τῆς ἰατρικῆς εἴ τις λέγος, ὅτι b 
μεγάλη ἐστὶν ἡ ἰατρικὴ, ὑγείαν γὰρ περιπαιεῖ,, λόγῳ μό- 
vow ἀποδείχνυσιν" εἰ δὲ διαιρῶν λέγοι" ὅτε τὸ ϑερμὸν 
πλεανάζον, ὃΣ τόδὲ τι ἀποτελεῖ ἢ τὸ ψυχρόν. ἢ ξηρὰν, 
ἀποδείξει χέχρηταν μεγάλῃ" εἰ δέ τις εἴποι, διὰ τί δὲ 
συγχρειτικὸν μόνον εἶπεν, λέγομεν, ὅτι πρῶτον μὲν fr 40 
τικὸν τὸ τοῖς ὑπερϑετιχοῖς ἀντὶ τῶν συγχριτιχῶν χεχρῖ- 
σθαι, ὥσπερ xal Θουκυδίδης ἐποίησεν ἀξιολογώτατον si 
πών" ἔπειτα οὗ τοσοῦτον ἐχόσμει τὴν νῦν πραγματείαν, 


᾿ΔΜέγω δὲ οὗ τῆς nó τῶν γενῶν εἰς εἴδη" καὶ ἀπὸ τῶν ὅλων εἰς 

μέρη" μιχρὸν μὲν γὰρ οὐδὲ τοῦτο ῥητορικῆς μέρος, ἀλλ᾽ οὗ stg 18 

τούτων »vpi: περὶ " δὲ τῆς τῶν πολιτικῶν ζητημάτων διαιρέσεως 
sig τὰ λεγόμενα κεφάλαια ἃ λόγος γενέσϑω. 


..— ὩΣυριανοῦ, "Ἐπειδὴ τὸ * τῆς διαιρέσεως ἄνομα 
soAAaig τέχναις ἁρμόττει ταῖς περὶ τῶν εἰδῶν τῆς δη- 


80 Ald. λόγω». 81 Ald. πλεονάζων. 

£ Ald. περὶ μὴ O4. 84 Ven. ineipit δ iis, quae inferius 
sequuntur in Ald. 4Διαέρεσις δέ ἐστι λόγος τομὴν ἀκριβὴ τ. V. 
μετὰ rUxg. üxegy.* ταύτῃ γάῤφ τοι καὶ διαφέρει ouyxom διαιρέ- 
σεως" ὅτι ἀμφάτερα μὲν τέμνουσιν τὰ ὑποκείμενα, ἀλλ᾽ ἡ μὲν διαί- 
φεσις ἕκαστα τὰ μέρῃ καὶ κατὰ ἰδίαν τέμνει περιγραφήν" Qoo» τὸ 
εἰ τύχοι, κατὰ ἄρθρα, καὶ λόγον κατὰ κεφάλαια" 5 δὲ συγκοπὴ 
xvyxtrvutrug καὶ ἀδιαρϑρώτους ποιεῖ τὰς τομάς" ἐπειδὴ δὲ τὰ 
τῆς διαιρέσεως ὕνομα πολλαῖς ῥητορικαῖς ἁρμόττει τέχναις, ταῖς τε 
σεερὲ --- — — -- πολιτικοῦ λόγου, καὶ ταῖς περὶ τῶν μεϑύδων, 
αἵ γιμνάζουσιν ἡμᾶς εἰς τὰ μέρη τοῦ πολιτικοῦ λόγον, οἵας δὴ γε- 
γράφασιν ᾿Αριστοτέλης καὶ ᾿ἀψίνης καὶ Καικίλιος (Κεκίλ.. in cod.) 
xal μύριοι ἕτεροι διδασκαλικῶς πάνυ, διαστέλλει τὴν ὁμωνυμίαν, 


Θ᾿ | 4 X04AIA. 


πορικῆρ. διαλαμβανούσαιο xol ταῖς περὶ τῶν μερῶν τοῦ 
πολιτιχοῦ λόγου, διαστέλλει τὴν ὁμωνυμίαν φάσχων, λέ-- 
γῶω δὲ ov τῇο ἀπὸ τῶν γενῶν uie τὰ εἴδη" οἱ γάρ τοι 

. περὶ τῆς δικιρέσεωρ πραγματενόμενοι τῆς ἀπὸ, τῶν γε- 
m ψῶν εἰς εἴδη τῆς ῥητορικῆς γένος μὲν εἶναί φασιν τὴν 
ῥητοριχὴν, edo δὲ αὐτῆς. οὗ μὲν δύο, πραγματιχὸν καὶ 
ἐπιδεικτιχὸν, οἱ δὲ voie, δικανιχὸν,. συμβουλευτιχὸν, 
πανηγυρικόν' εἰσὶ ἃ δὲ οἵ καὶ τέταρτον πραστιϑέασιν, 
ἑστοριχόν. ᾿᾿4ριστοτέλης δὲ δύο γένη τῶν πολιτικῶν λό- 
0 γων, διχανιχὰν καὶ δημηγοριχύῦν᾽ εἴδη δὲ ἑπτὰ, προς 
τρεπτικὸν, ἀποτρεπτικὸν, ἐγχωμιαστιχὸν, ψεχεικὸν, χω- 
τηγορικὸν, ἀπολογητιχὸν, ἐξεταστιχόν!" * Q μόνον, τὸ 
ἐξεταστιχόν φημι, ἐν τοῖς ἀχροωμένοιρ ἐστίν" οἵπερ 
τῶν λεγομένων ἔχαστον ἐξετάζουσι" τὰ δὲ ἄλλα ἐξ ἐν 
15 τῷ λέγοντι" καὶ αὕτη μὲν ἡ ἀπὸ τῶν γενῶν, ἢ δὲ ἀπὸ 


λέγω δὲ οὗ τῆς ἀπὸ τῶν γενῶν εἰς εἴδη" γένος μὲν εἶναί φασιν 
x. T. À. $ Ven. oí δὲ τέταρτον τούτοις προρτιϑέασι, τὸ ioro- 
ind» ᾿Αριστοτέλης δὲ δύο γένη ve εἶναι τῶν. Ῥολιτεκάρι, λόγων, 
διπανικόν τὸ καὶ Ó»u. 4 Ven. ἐξεταστικόν᾽ τὰ μὲν οὖν ἕξ ἐν 
τῷ λέγοντί φησιν ϑεωρεῖσθαι, τὸ ἔβϑομον ἐν τοῖς ἀκροωμένοις , 
οὗ sig) τῶν λεγομένων Ixacza ἐξετάζουσιν" ὁρίζεται δὲ αὐτὸ ob- 
τως, ἐξεξαστικόν ἐστι κρίσις προαιρέσεων ἢ λόγων ἢ πράξεων πρὰς 
ἄλληλα, ἢ πρὸς τὸν ἄλλων βίον δμολογούντων ἢ ἐγαντιουμέγων * 
ἣ μὲν οὖν ἀπὸ τῶν γενῶν εἰς τὰ εἴδη διαίρεσις περὲ τούτων δια- 
λαμβάνοναα τοὺς ἑκάστοις προσήκοντας ἀποδίδωσε λόγους" ἦ δὲ 
ἀπὸ τοῦ ὅλον εἰς μέρη τοιαύτη τίς ἐστε. Τοῦ μὲν γὰρ πολιτικοῦ 
λόγου ὅλου τινὸς ὄντος, οἱ μὲν τέτταρά φασιν εἶναι μέρη, noool- 
μίον, διήγησιν, πίστιν ἤτοι ἀπόδειξιν, ἐπίλογον, οἱ δὲ πέντε προ- 
οἶμιον, διήγησιν, ἀντίϑεσιν, λύσιν, ἐπίλογον, ol δὲ καὶ πλείονα 
τούτων, ὀνόματα μὲν καινότερα προσεπινοοῦντες ἅπαντες, πρὸς τὰ 
'πέντε μέρη καταντῶντες, ἀλλ᾽ οἱ μὲν αὐτῶν συστέλλοντες τὴν ποσό- 
τητα, οὗ δὲ ἐκτείνοντες " μικρὸν μὲν γὰρ οὐδὲ τοῦτο (rop, 
pígoc. Τὴν αὐτὴν ἔννοιαν τῇ ἀρχῇ ἐκ τοῦ ἐναντίου ἐπιχειρήσας 
ἔφη κ᾿ v. À. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ 61 


γῶν ὅλων tig μέρη τοιαύτη" τοῦ πολιτιχοῦ "λόγου ὅλον 
ὄντος, οἱ μὲν ἔφασαν εἶναὶ μέρη, προοίμιον, διήγησιν, 
ἀντίϑεσιν, λύσιν, ἐπίλογον" οἱ δὲ καὶ. πλείω τούτων" 
πλὴν εἰς τὼ πέντε χαταντῶσιν οἱ πάντες, κἂν τοῖς ÓvÓ*- 
μασι διαφέρωνται. ! Διαίρεσις δέ ἐστι λόγος τομὴν 5 
ἀχριβὴ τῶν ὑποχειμένων μετ᾽ εὐχρινείαφς ἀπεργαζόμε.. 
γος ταύτῃ καὶ διαφέρει συγκοπῆς. ὅτε εἰ xal ἀμφότε. 
go. τέμνουσι τὸ ὑποχείμενον, ἀλλ᾽ ἢ μὲν ἕχαστα τὰ 
μέρη κατ᾽ ἰδίαν τέμνεε περιγραφὴν, ζῶον μὲν κατ᾽ ἂρ. 
3S-p«, λόγον δὲ κατὰ «χεράλαια" ἡ δὲ συγκοπὴ συγκεχυ- 19 
μένας $ xai ἀδιαρϑρώτους ποιεῖται τὰς τομάς" τὴν αὖ--- 
τὴν δὲ ἔννοιαν τὴν ἀρχὴν Ex τοῦ ἐναντίου ἐξιχειρήσαφ 
ἔφη περὶ ὧν γὰρ εἶπεν ἀνωτέρω πολλῶν ὄντων χαὶ ut. 
γάλων, περὶ τῶν αὐτῶν γὺν λέγει: μιχρὺν μὲν γὰρ 
οὐδὲ τοῦτο ῥητορικῆς μέροφ᾽ οἷδὲ γὰρ ὡς ἐπιστήμων Τ 15. 
καὶ τὰς περὶ αὐτῶν τεχνολογίας πολλὴς ἐξετάσεως Óto^ 
μένας. Περὶ δὲ τῆς τῶν πολιτιχῶν ζητήμά- 
των" Ἰολιτικὰ ξητήματα λέγεε πάντα τὰ ὑπὸ τὰς δε. 
χατρεῖς ἀναγόμενα ? στάσεις, περὶ ὧν καὶ διδάξει. 442. 


5 Ald. διαφέρονται. 6 Ald. Ven. Par. συγκεχυμένους. 7 Ven, 
addit: ἀκριβής. 8. Περὶ δὲ τῆς τῶν πολιτικῶν ζητημάτων διαιρέσεονφ 
εἰς τὰ λεγόμενα κεφάλαια ὃ λόγος γιγνέσϑω. Τὴν τῶν στάσεων πρὰ- 
γματείαν περὶ ταύτην φησὶ καταγίγνεσθαι τὴν διαίρεσιν τὴν τῶν mo- 
λετικῶν ζητημάταν εἰς τὰ κεφάλαια πολιτικὰ, καὶ ζητήματά φησι 
πάντα τὰ ὑπὲρ (scr. ὑπὸ) τὰς δεκατδεῖς. ἀναγόμενα στάσεις, ἅπερ ngos . - 
Ἰόντος ἡμᾶς διδάξει τοῦ λόγου" λεγόμενα δὲ κεφάλαιά φησιν, ἐπειδὴ 
οἶδεν ἐνίους μὲν συμπεράσματα καλοῦντας τὰ κεφάλαια, ἐνίους δὲ 
ζητούμενα, ἄλλους δὲ περιεχὸ μενα" καὶ ζητούμενα μὲν πρὸ τοῦ κα΄ 
τασχευασϑῆναι, συμπεράσματα δὲ μετὰ τὰς ἀποδείξεις, περιεχόμενα , 
ὡς ὑπὸ τῶν στάσεων ToU ὅλου λόγου περιειλημμένα ' κεφάλαια δὲ 
ὡς μεγάλα καὶ κυριώτατα τμήματα τοῦ λόγου ὄντα. καὶ γὰρ τοῦ 
σώματος κυριώτατον μέρος 3j κεφαλὴ" κεφάλαιον δέ ἐστι μέψος λό- 
7γοῦ ἀπόδειξιν ἔχον τοῦ πρυκϑιμέγου πράγματος, ἐκ γοημάτων xa) 
ἐπιχειρημάτων συγκείμενον x. τ. Δ. 9 Ald. ἀναγομένας. 


e XXOAIA 


γόμενα δέ φησιν 35 ἐπειδή τινες μὲν ζητούμενα Tavra: 
φασι πρὸ τοῦ καταστευασϑῆναι" ἄλλοι δὲ συμπερά- 
σματα μετὰ τὰς ἀποδείξεις " ἕτεροι δὲ περιεχόμενα, ὡς 
ὑπὸ τῶν στάσεων ἢ τῶν ὅλων λόγων περιδιλημμένα, xs- 
p φάλαια δὲ ὡς μεγάλα καὶ χυριώτατα τμήματα" Ἐ τῶν λό-. 
γων ὄντα. ἈΚεφάλαιον δέ ἐστε μέρος ἰόγου ἀπόδειξιν 
ἔγον τοῦ προχειμένου πράγματος, ἐκ νοημάτων τε καὶ 
ἐκιχειρημάτων συγχείμενον᾽ ἡ δέ γε τῶν πολιτικῶν. ζη- ἡ 
τημάτων διαίρεσις προηγουμένην. μὲν ποιεῖται τὴν εἷς 
40 τὰ κεφάλαια τομήν" οἷον τὸ μὲν στοχαστικὸν εἰς vd 
στοχαστιχὰ, τὸ ὁριχὸν ** δὲ εἰς τὰ ὁριχὰ καὶ ἑξῆς, παρ--: 
ἑπομένην 55, δὲ τὴν εἰς τὰ μέρη τοῦ πολιτιχοῦ 15 λόγου. 
Σωπάτρου. Ἢ διαίρεσις πολλαγῶς ἢ ὡς γένος 
εἰς εἴδη" οἷον τὸ ζῶον εἰς ἄνϑρωπον καὶ ἵππον" ἢ Og. 
46 ὅλον εἰς ** μέρη. οἷον ὁ ἀνδριὰς εἰς χεῖρας, καὶ χεφα- 
λὴν καὶ τὰ λοιπά" ἢ ὡς οὐσία εἰς συμβεβηχός" ὡς ἵνα 
εἴπω *5 τῶν ἀνθρώπων οἱ μὲν λευχοὶ, οἱ δὲ μέλανες" ἴδ 
ἢ ὡς συμβεβηχὸς εἰς οὐσίαν, οἷον τὸ λευχὸν εἰς xvx- 
yov, ψιμύϑιεον" ἢ ὡς εἶδος εἰς ἄτομα" οἷον ἄνϑρωπος 
40 εἰς “Σωχράτην καὶ “Ἀλκιβιάδην, v ἢ ὡς φωνὴ εἰς διάφορα 
σημαινόμενα" οἷον 0 .Aiag εἰς τὸν .foxgóv καὶ τὸν 
οι "Οιλέως. Ἐπεὶ οὖν ἡ διαίρεσις πολλαχῶς διὰ τοῦτο 
προσέθϑηχεν᾽ οὐ τῆς ἀπὸ τῶν γενῶν εἰς εἴδη καὶ 
ἑξῆς. Uvyayoysi δὲ τὸν ἀχροατήν ὡς καὶ περὶ διαι- 
25 ρέσδξως μέλλων 17 ἐρεῖν" οὐ μέντοι καὶ φέρεταί τι τοι-. 
οὗτον “Ἑρμογένους " λέγω δὴ περὶ διαιρέσεωρ ῥητορικῆς" 
πολιτικῶν δὲ εἴπομεν 13 ζητημάτων, ἐπειδή ἐστε καὶ 
φιλόσοφα, λεγόμενα δὲ κεφάλαια, ὅτι ὥσπερ ἡ κεφαλὴ 
τὸ xÜp0g τοῦ σώματος ἔχει παντὸς, οὕτω xoà ταῦτα 


10 Ald. φησί. 405 Ald, Par. χτήματα. correxiex Ven. 41 
Ald. τὸ δὲ δρικὸν δέ, 8q. καὶ ἑξῆς Ven. om. 12 Ald. παρεπόμενον. 
13 Ven. πολιτικοῦ om, 44 Ald, ὅλων. — 15 Ald. ὧς τὸ λευκὸν τῶν 
ἄνϑρ. οἱ uiv ι 46 Ald, λέλανες. 47 Ald.uéves. 48 Ald. εἴπωμεν. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ 68 


τὸ χῦρος τοῦ σύμπαντος Àoyov ἔχοντα εἰκότως xtgd- 
λαεα λέγονται ἢ ἀντὶ τοῦ βοώμενα καὶ ϑρυλούμενα *9: 
xequa aus * ἄλλοι δὲ διὰ τό τινὰς τῇ ἐτυμολογίᾳ τού- 
των ἀπασγολεῖσθαι, οὐδὲν δέον. γραμματικῆς γὰρ ἔρ-- 
γον τοῦτο" ἀντὶ τοῖ οἵῳ δή sors τρόπῳ προσαγορευό-: 
μενα κεφάλαια. . Τὸ πολύῦλον τῆς ῥητορικῆς. ἐνταῦϑα 
σημαίνει. ἐξ ὧν διάφορον τὴν διαίρεσιν αὐτῆς ὑποτί: 
ϑεταῖ" ἐπήγάγε δὲ ποίας διαιρέσεως" πλειόνων μὲν οὐ- 
σῶν, οὔκ ἀναγχαίου δ᾽ ὄντος περὶ πασῶν εἰπεῖ! "5 ὃ piv 
γαρ ᾿Βρμαγόρας 19 οὕτω διαιρεῖ" ἔστι τι γένος, λογικὴ 10 
ἐπιστήμη, εἶδος δ᾽ αὑτῆς ἡ ῥητοριχή᾽ ὅλον δὲ τῆς ῥη- 
τοριχῆς τὸ δικανικὸν xcl συμβουλευτικὸν᾽ χαὶ πανηγύρι» 
χόν" μέρη δὲ τοῦ δικανιχοῦ χατηγορία (δὲ) 35 xal ἀπολο» 
γία. «Αολλιανὸς δ᾽ ἀχριβέστερον ᾿ὁρίζεται λέγων" λέγο-- 
μὲν τὴν ῥητοριχὴν γένος, ?? εἶδος δὲ τὸ δικανικὸν, ὅλα δὲ 15 
κατηγορίαν χαὶ ἀπολογίαν" μέρη δὲ τὰ κεφάλαια" ταῦτα 
γάρ οὐχέτι τέμνεται, ?) ἐπειδὴ τὰ μέρη ἄτμητα μένου- 
e, οὐχ εἰσὶ δ᾽ ἄτμητα τοῦ Bonayógov τὰ μέρη: Μι- 
xpov μὲν γὰρ οὐδὲ τοῦτο ῥητορικῆς. Ἵνα μὴ 
δοχῇ 34 διὰ τὸ ἄχρηστον τοῦ πράγματος τὴν περὶ tOU- 20 
Tur ?' χαταλελοιπέναι ζήτησιν, διὰ τοῦτο κἀκεῖνα ἐγ 
χωμιάζει. AAA oU περὶ τούτων νῦν' τῷ εἰπεῖν οὐ 


19 Ald. ϑρυλλούμενα. Par. ϑρυλούμενα. 410 Par. ad 
marg. Eouayopeg yivog ἔλεγε τὴν ἐπιστήμην τὴν λογικὴν, εἶδος 
δὲ τὴ» ῥηϊξορικὴν, ὅλον ἕκαστα τῶν εἰδῶν, μέρη τὴν μίαν ὗὑπό-. 
ϑέεσιν, οἷον κατηγορίαν, ἀπολογίαν. ἹἩινουχιανὸς δὲ γένος μὲν 
τὴν ᾧζητορικὴν, εἶδος δὲ τὸ δικανικὸν, συμβουλευτικὸν, πανηχυρι». 
πκὸὼν, Ὅλον τὴν μίαν ὑπόϑεσιν;) μέρη δὲ τὰ κεφάλαια" ταῦτα μὲν 
οὖν ὡς περιττὰ κατὰ τὸ παρὸν ἀπεώσατο, εἰς δὲ τὴν διαίρεσιν. 
τοῦ πολιτικοῦ ζητήματος καϑῆκεν dari, ἥτις διαίρεσις ἀπὸ τῷν. 
μερῶν εἰς τὰ μόρια γίνεται, μέρη μὲν γὰρ τῶν εἰδῶν αἱ στάσεις, 
μόρια δὲ τῶν στάσεων τὰ κεφάλαια... 21 Post κατηγορία sepsi δέ, 
22 γένος abest ab Ald, οἱ Par. 23 Ald, τέμνηται. . 24 Ald., 
δοκεῖ.  . 29 Ald. τοῦ, ΝΞ , . P 


04 . A X0.4I14 


περὶ τούτων vUr ἐδήλωσεν, ὅτι μόλλει καὶ τοιαύτην τινὰ 
πραγματείαν εἰπεῖν. Περὶ δὲ τῆς τῶν πολιτικῶν. 39 
Πολετικὸν ζήτημα καλεῖ τὸ ῥητορικὸν πρὸς ἀντιδιαστο- 
λὴν τῶν Tt ἰατρικῶν καὶ τῶν φιλοσόφων" ταῦτα γὰρ 

E μόνα περὶ τὰ τῆς πόλδως γίγνεται πράγματα" καὶ διὰ 
τί ἡ ῥητορικὴ μόνη καλεῖται πολυτικῇ τέχνη, Καὶ οὔτε " 
τεκτονιχὴ, οὔτε ἡ χαλχευτικῇ, οὔτε ἡ 77 οἰχοδομική; ὅτε 
oí ἄνϑρωποι καὶ τούτων μὲν ἐχτὸς δύνανται ζῆν; ῥη- 
“ορικῆς δὲ ἐκτὸς οὐδεὶς δύναται εἶναι" εἰ γὰρ μήτε πρὸς 

10 rd χαλὰ προτρεψόμεϑα τοὺς ἀνθρώπους, μή ποτε ἅπο- 
στρέψομεν τῶν φαύλων καὶ εἰ μήτε τῶν ἀδικούντων 
κατηγθρήσομεν 38 μήτε τοὺς Guxoguyrag ἐξελέγξομεν" 
καὶ εἰ μήτε τοὺς ἀγαθοὺς ἐγκωμιάσομεν, μήτε τοὺς φαύ- 
λους ψέξομεν, οὐδὲν τῶν ἀλόγων διοίσομεν ζώων" λε- 

ἀδργόμενα δὲ κεφάλαια" τὰ ϑαυμαζόμενα χαὶ ϑρυ- 
λούμενα. ?? 


"Eon δὲ σχωδὸν * ὃ αὐτὸς τῷ περὶ εὑρέσεως" πλὴν ὅσον οὗ πάντα 
ἔχει τὰ περὶ εὑρέσεως" καὶ πρῶτόν γε ὅτε εἰς τὸ πολιτικὸν ζήτημα 
ῥητέον. 
30 “Συριανοῦ. 0 τῆς διαιρέσεώς φησι λόγος παρα- 
᾿πλήσιός. ἐστε τῷ περὶ εὑρέσεως" ᾧ μὲν οὖν διαίρεσις τὴν 
ana- 


36 Ald, πόλεων. lectio nata ex compendio scribendi «. sicut 
est in Per. eodem modo peccatum est p. 26. Ald. 47 3 
Ald. om. 28 Ald. κατηγορήσωμεν et mox ἐγκωμμάσωμεν. — 29 
Ald, ϑρυλλούμενα. Par. ϑρυλούμενα. 

1 Ven. Ἔστι δὲ σχεδὺν ὃ αὐτὸς τῷ περὶ εὑρέσεως. Ὁ περὶ 
τῆς διαερέσοώς φησι λόγος παραπλήσιός πώς ἐστι τῷ περὶ εὑρέσεως" 
εὕρεσις γάρ ἐστι λόγος νοημάτων καὶ ὠκιχειρηθβάτων τὴν ἀπορίαν 
περιέχων" ἢ μὲν οὖν διαίρεσις τὴν ἀπαρίϑμησιν καὶ τὴν τάξιν ἡμᾶς 
διδάσχει τῶν ὑπὸ ἑκάστην στάσιν ἀναγομένων κεφαλαίων, ἣ δὲ tv- 
ρεσις πλατύτητα καὶ τὴν ἐργασίαν ἡμῖν χορηγεῖ τῶν κεφαλαίων᾽ 
οἷον ἧ. διαίρεσις, ἵνα ἐκ τῶν γνωριμωτέρων ἡμῖν ὃ λόγος σαφὴς γέ- 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ. ' 65 


ἀπαρίϑμησιν καὶ τὴν τάξιν διδάσχει τῶν χεραλαίων 
ἱκάστης στάσεως" ἡ δὲ εὕρεσις πλατύτητα xol τὴν ἐρ- 
γασίαν χορηγεῖ τῶν κεφαλαίων" οἷον ὡς ἐπὶ ὑποδείγμα- 
τος" τὸ ἐγχώμιον ἢ ἡ τοῦ νόμου εἰσφορὰ τέμνεται τοι- 
οἵσδε ἢ τοιοῖσδε τοῖς κεφαλαίοις" ἡ δὲ εὕρεσις τὰ προσ- 5 
ἥχοντα εἰς ἔχαστον κεφάλαιον διερευνᾶται ἐνθυμήματα" 
xol ἡ μὲν διαίρεσις ὡρισμένως καὶ ἀεὶ ὡσαύτως ἔχει, 
ἡ δὲ εὕρεσις ἀόριστος καὶ ἄλλοτε ἄλλη, πρὸς τὰς τῶν 
ῥητορευόντων φύσεις μεταβαλλομένη, εὐπορωτέρα καὶ 
ἀσϑενεστέρα ? γίνεται" διὸ καὶ, ὡς Πορφύριός φησι, 19 
τοῦ λόγου ψυχὴν ἔχειν δοχοῦντος xoci ? σῶμα ἡ μὲν 
εὕρεσις τῶν νοημάτων ψυχὴ ἄν εἰχότως τοῦ λόγου λο- 
γίζοιτο" ἡ δὲ ἑρμηνεία σῶμα. Πλήν" τὸ πλὴν τοῦ 


vr, τέμνει τὸ ἐγκώμιον ἢ τὴν νόμου εἰσφορὰν τοῖςδε ἢ τοῖςδε 
τοῖς κεφαλαίοις, ἣ δὲ εὕρεσις τὰ προσήκοντα εἰς ἕχαστον ἐνθύμημα 
διερευνᾶται" 5j μὲν διαίρεσις ὡρισμένη ἐστὶ καὶ ἀεὶ ὡσαύτως ἔχει, 
ἢ δὲ εὕρεσις ἀόριστός τέ ἐστι καὶ ἄλλοτε ἄλλη περὶ τὸν ῥητορεύ- 
orta γίνεται, πρὸς τὰς τῶν λεγόντων ἑκάστοτε μεταβαλλομένη φύ- 
σεις, εὐπορωτέρα τε καὶ ἀσθενεστέρα γινομένη, διόπερ καλῶς καὶ 
9 Πορφύριος ἐν τῇ περὶ τῶν στάσεων τέχνῃ ἐκεῖνο φράζει, ἡλίκον 
y τῶν γοημάτων εὕρεσις ἐν λόγοις δύναται μηνύων" τοῦ γὰρ λόγον 
ψυχὴν δοχοῦντος ἔχειν καὶ σῶμα, ἢ μὲν τῶν νοημάτων εὕρεσις Oi 
καίως ἂν ψυχὴ τοῦ λόγου νομίζοιτο, ἢ δὲ ἑρμηνεία σῶμα, πλὴν 
ὅσον οὗ πάντα ἔχει τὰ περὶ εὑρέσεως. Ἡ οὖν διαίρεσις, ὡς εἴρηται, 
παρέοικε μὲν τῇ εἴρέσει, πηγὴ γάρ tig ἐστε τῶν ἐν τοῖς λόγοις tb 
φισκομένων ἐπιχειρημάτων" οὗ πάντα δὲ τὰ ἐν ταύτῃ ἐπιδέχεται, 
πολὺ γὰρ τὸ πλάτος τῆς εὑρέσεως, καὶ κατὰ ἄνδρα ἴδιον, ἅτε 
ἀορίστον ὡς ἔφαμεν οἴσης. Καὶ πρῶτόν γε O τι ἐστι πολιτικὸν 
ζήτημα ῥητέον" διδασκαλικῶς πάνυ πρότερον ἡμῖν τοῦ πολιτικοῦ 
ζητήματος παραδίδωσι τὸν ὅρον" ὥστε τήν τε δύναμιν αὐτοῦ καὶ 
περὲ τίνα καταγίγεται σαφῶς γνῶναι τοὺς ἀκροωμένους. ᾿Ιστέον 
δέ ἐστι, σφόδρα τελείως ἀποδέδωχε τὸν τοῦ ζητήματος ὅρον, ὧσ 
μηδένα τῶν per! αὐτὸν φιλοσόφων. ἢ σοφιστῶν προςϑεῖναί τι ἢ 
ἀφελεῖν τοῦ Opov. 2Ald. ἀστεγεστιόρα,. ὃ Ald. τό. Par. καί, 
Rhetor. ΤΥ. * 


66 Z X0.A4IA 


σχεδόν ἐστε διασάφησις, ὡς καὶ παρὰ Θουχυδίδῃ" ITe- 
λοποννήσου τε τὰ πολλὰ, πλὴν Aoradiac "ἢ διαίρεσίς 
φήσιν παρέοιχε τῇ εὑρέσει" πηγὴ γάρ τίς ἐστε τῶν ἐν 
τοῖς λόγοις εὑρισχομένων ἐπιχειρημάτων" οὗ πάντα δὲ 

δτὰ ἐν αὐτῇ ἐπιδέχεται" πολὺ γὰρ τὸ πλάτος τῆς εὑρέ- 
σεως ἀορίστου οὔσης. 


20 Σωπάτρου᾽" ἀντιπίπτον 5 ἐνταῦϑα λέγει" καὶ γὰρ 
διαιρῶν εἰς χεφάλαια τὰς στάσεις , οἷον τὸν στοχασμὸν 
τυχὸν εἰς παραγραφικὸν, , &g ἐλέγχων ἀπαίτησιν , εἶτα 

40 μὴ δυνάμενος δι᾿ ὁρισμῶν τι τούτων ἕχαστον ἀποδοῦ- 
ναι, ἐπειδὴ οὔτε τῶν γενιχωτάτων οὔτε τῶν μερικῶν 
ἕνι ἀποδοῦναι ὁρισμὸν, ἐφρόντισε σαφηνείας. διὰ τοῦ- 
TO εἰς παράστασιν ἐναργῆ τῶν κεφαλαίων ἀνάγκην 
ἔχει 5 δι᾿ ἐργασίας αὐτὰ δεικνύναι καὶ ἐπιχειρημάτων. 

15 οἷον ὅτε τὸ παραγραφικὸν τέσσαρας ἔχει τρόπους. ὅτε 
ἢ βούλησις καὶ ἡ δύναμις διὰ τῶν ἐγχωμιαστικῶν TO- 
πων πρόεισι xol ἑξῆς" καὶ ἐπειδὴ τῆς εὑρέσδώς ἔστιν οὗ 
τῆς διαιρέσεως ἡ ἐργασία καὶ τὰ ἐνθυμήματα, ἀναγχαίως 
ὡς τινος ἐγχαλοῦντος, ὡς παρὰ τὸ ἐπάγγελμα πράττει, 

20 λέγει τὸ ἀντιπίπτον, φάσχων" ἔστι δὲ σχεδὸν ὁ αὖ- 
τὸς τῷ περὶ εὑρέσεως" κοινωνεῖ φησιν ἡ εὕρεσις τῇ 
διαιρέσει ταύτῃ" διαίρεσις μὲν γάρ ἔστι λόγος ix δια- 
φόρων νοημάτων πρὸς ἕν τι τεινόντων τὸ χατασχευαζό- 
μενον, εὕρεσις δὲ λόγος $ νοήματα διάφορα περιέχων. 

35 Πρόσχειται δὲ τὸ σχεδόν" οὐ γὰρ πᾶσαν ἐργασίαν ἐξέ- 
ϑετο τῆς εὑρέσεως, ἀλλ᾽ ὅσον τὸ ἱποϑέσϑαε xoi διδα- 
ξαι, διὸ καὶ ἐπάγει, πλὴν ὅσον OU πᾶντα ἔχει τὰ περὶ 
εὑρέσεως ' οὐ γὰρ ὅσα ἂν τις εἴποι μελετῶν , ταῦτα εἰς 
τὸν χαραχτηρισμὸν τῶν χεραλαίων͵ εἶπεν 7 ὃ τεχνιχός" 


4 Ald. ἀντιπίπτων. h. 1. et paullo inferius. Par. ἀντιπές- 
sr. — 5 Ald. ἔχειν διεργασία. 6 Ald. λόγον. 7 Ald. 
εἴποιεν. 


ΕΙΣ ZTAZXEIZ 67 


οἷον ὡς ἐπὶ τοῦ παρίστατό τις νεοσφαγεῖ aperi ἐπ᾿ 
ἐρημίας καὶ χρίνεται φόνου" ἐνταῦϑα γὰρ βραχέα ἐν- 
ϑυμήματα" οἷον παρίστασο, οὐχοῦν ἐφόνευσας" xci 
πρῶτόν ye ὅτε ἐστὶ πολιτιχόν" ὃ εἰς ἹΜινουχιανὸν αἷ- 
γίττεται, οὐχ ὠρίσατο γὰρ ἐχεῖνος ἀρχόμενος, τί ἔστι δ 
πολετιχὸν ζήτημα, αὐτὸς δὲ χατὰ τάξιν πρόεισι τὸν 
ὁρισμὸν τοῦ πολιτιχοῦ ζητήματος προσφέρων. 


Μαρκελλίνου. ᾿Βζήτησαν 5 τινες, τί δήποτε περὶ 
διαιρέσεως ἐπαγγειλάμενος χεφραλαίων εἰπεῖν, ἐμνήσϑη 
vv» τῆς εὑρέσεως, xol λέγομεν, ὅτι ἀντέπιπτεν αὐτῷ" 10 
ἀλλ᾽ οὐ μόνα τὰ κεφάλαια λέγεις ἐχτὸς τῶν νοημάτων" 
ἔστε δὲ ταῦτα τῆς εὑρέσεως" διὰ τοῦτο ἠναγχαάσϑη εἶ- 
πεῖν" ἔστι δ᾽ ὁ αὐτός" εἰπὼν γὰρ τοῦτο τὴν πρὸς τὰ 
χεφάλαια κοινωνίαν τῆς εὑρέσεως ἐδήλωσεν. Ei δέ τις 
εἶποι χαὶ διὰ τέ ὅλως ἐχρήσατο ἐνθυμήμασι, *9 λέγομεν, 15 
ὅτε οὐχ ἠδύνατο ὅρον ἑχάστου χεφαλαίου δοῦναι" οἱ 
γὰρ ὅροι οὔτε τῶν ἀνωτάτω γενῶν εἰσιν οὔτε τῶν χατω- 
τάτω μερῶν" οἷον τῆς οὐσίας ov δυνάμεϑα γένος si- 
πεῖν, ὅϑεν οὐδ᾽ ὅρον ** αὐτῆς χυρίως λέγομεν" ἀλλ᾽ 
ὑπογραφὴ 5" ταύτην δηλοῦμεν" οὐδὲ πάλιν τῶν χατω- 20 
τάτω μερῶν ἐστιν εὑρεῖν διαφορὰς καὶ ἐδιότητας" οἷον 
τῆς χεφαλῆς τοῦ ἀνθρώπου ἢ χειρῶν ἢ ποδῶν" διὸ ov- 
δὲ ὅρον πάλιν χυρίως αὐτῶν ὑποδιδόαμεν, ** ἀλλ᾽ ὑπο- 
γραφήν" φησὶν οὖν αὐτός" ὅτι οὐ περὶ εὑρέσεως λέγω, 14 
ἀλλὰ περὶ χεφαλαίων" οὐ δυνάμενος δ᾽ ὅρον ἑχάστου 25 
δοῦναι ἐνθυμηματικῶς αὐτὰ παραδιδοὺς δείχνυμε μετὰ 
τῶν χεφαλαίων τὴν εὕρεσιν" ἄξιον δὲ ζητῆσαι τί ἐστι 
χεφάλαιον, xe τί εὕρεσις" καὶ τίς ἡ διαφορὰ χεφα- 
λαίου xal εὑρέσεως. Κεφάλαιόν ἔστε μέρος λόγου ἐκ 


. 8 Ald. πόλεων. cfr, p, 64. 1,.2, — 9 Ald. ζητήσαντες. 10 
Ald. ἐστλήμασ. 411 Ald. ógoc. 42 Ald. ὑπογραφὴ, ταύτηκ. 
13 Scribendum puto: ἀποδιδόαμεν. 4144 Ald, λόγφ. 

5.. 


68 0 ZXX0AIA 


πολλῶν ἐπιχειρημάτων συχγχείριενον" εὕρεσις δὲ νοημάτων 
εὐπορία" ἀμφοτέρων οὖν περὶ τὰ αὐτὰ ὄντων εἰχότως 
ἡ κοινωνία δείκνυται" οὗ μόνον δὲ χατὰ τοῦτό ἐστιν ἡ 

. κοινωνία, ἀλλ᾽ Ort καὶ τὰ χκεφαλαια καὶ τὰ ἐνθυμήμα- 
δτα ἁρμόζειν *" δεῖ τῇ παρούσῃ ὑποϑέσει" οἷόμ ἐστιν 
ἡμῖν Μηδείας ἠϑοποιΐκ, Γλαύχην γαμοῦντος ᾿Ιάσονος " 
οὔτ᾽ ἀντὶ τῶν τῆς ἡϑοποεΐας χρόνων δυνάμεϑα τὰ τῆς 
ἀνασχευῆς ϑεῖναι ** χεφράλαια, οὔτ᾽ ἀντὶ τῶν. τῇ Μη- 
δείᾳ πρεπόντων λόγων ὀφείλομεν τοὺς Πασιφάῃ πρέπον-- 
10 τας λέγειν, ἀλλὰ μόνους τοὺς τῇ Μηδείᾳ." διαφορὰ δ᾽ 
αὐτῶν ἐστιν αὕτη" ὅτι ἡ μὲν εὕρεσις ἐπ᾽ ἄπειρόν τέ 

᾿ ἔστι καὶ πρὸς τὴν ἑκάστου δύναμιν καὶ φύσιν εὑρίσκε-- 
" ται τὰ δὲ κεφάλαια ὡρισμένην ἔχει ποσότητα ἀμέλει 
᾿ γ᾽ οὖν τὴν αὐτὴν ὑπόϑεσίν τινες ὁριζόμενοι καὶ τοῖς 
45 αὐτοῖς χρώμενοι κεφαλαίοις, οὗ τοῖς ἴσοις χρῶνται νοή-- 
3443. Jo 4 $3 X/ ou. 

ες μασιν.) «AA οἱ μὲν πολλοῖς, οἱ δὲ ἐλαττοσι, 17. xal Ott 
τὰ μὲν κεφάλαια ἀπὸ τῶν ἀγώνων 58 ἀρξαμενα εἰς τοὺς 
27 ἀγῶνας λήγει 15 xol ἐν μόνῳ τούτῳ τῷ μέρει τοῦ ÀO- 
yov εὑρίσχονται" ἡ μέντοι εὕρεσις ἐν παντὶ μέρει λόγου" 
20 χαὶ γὰρ ἐν τοῖς προοιμίοις ἐστί" xol τὴν διήγησιν δεῖ 
αὑτῆς ἐργαζόμεϑα, καὶ τοῖς ἀγῶσιν αὕτη περιέχει τὰ 
σπέρματα" xo? τοῖς ἐπιλόγοις φανεῖσα τὸ πᾶν συμπε- 
ραιοῖ τοῦ λόγου" τοῦτο οὖν εἰδὼς ὃ τεχνιχὸς ἵνα μὴ 
γομίσωμεν τοῦτον ἀγνοεῖν καὶ μηδὲ μίαν ἡγεῖσϑαι τού-- 
25 των διαφορὰν, προσέϑηχε τὸ σχεδόν" ἵνα δι᾿ ἑνὸς ἐν-- 
ϑυμήματος καὶ τὴν κοινωνίαν καὶ τὴν διαφορὰν Opí- 
σηται. Πλήν. Τινές φασιν ὅτι ταυτόν ἐστι τὸ πλὴν 
τῷ 35 σχεδόν" ἡμεῖς δὲ λέγομεν, ὅτε σαφηνείας ἕνεκα 
μείζονος τοῦτο πεποίηχεν" ἐν μὲν γὰρ τῷ εἰπεῖν σχεδὸν, 
80 ἐγινώσχομεν ὅτι ἔστι τις αὐτῶν διαφορὰ, οὗ μέντοι τὸν 


15 Ald. ἁρμόζει. 46 Ald. ϑῆναι. 17 Áld. ἐλάττουοι. 
48 Ald. ἀγόνω. — 19 Ald. λέγει. — 20 Ad. τό. ΕΝ 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 69 


τρόπον τῆς διαφορᾶς" iy δὲ τῷ εἰπεῖν πλὴν ὅσον οὐ 
πάντα ἔχει, τὰ “περὶ εὑρέσεως , ἐδήλωσεν, ὅτε ἐν τῷ πο- 
σῷ ἔστιν 7 διαφορά" ἔχομεν δὲ αὑτὸ καὶ παρὰ Θουκυ- 
8i m εἰρηχότε. Πελοποννήσου τὸ τὰ πολλὰ πλὴν ᾿άρχα- 
δίας" χαίτοι ys εἰρηχὼς, Πελοποννήσου τὸ τὰ πολλὰ 5 
ἐσήμανεν, ὅτε ov πᾶσα ἡ Πελοπόννησος" διὰ μὲν τοῦ 
πὰ πολλὰ εἰπεῖν σημαίνων τὴν ποσότητα, ὅτι oU πᾶσα" 
διὰ δὲ τοῦ πλὴν δηλῶν τὴν ποιότητα, ποῖα ἣν “χωρία τὰ 
μὴ συνάδοντα τῇ Πελοποννήσῳ. Καὶ πρῶτον μὲν 
ὅτε ἐστὶ 1: πολιτικόν. Τοῦτο εἰς ἱΜινουχιανὸν ἀπο- 10 
τείνεται". ἐχεῖνος γὰρ ovx ἐπήνεγχεν ὅρον τοῦ πολιτικοῦ 
ζητήματος, ἄτοπον δὲ περὶ τῶν μερῶν τοῦ. ζητήματος 
τῶν χεφαλαίων εἰπεῖν, πρὲν ἂν περὶ αὐτοῦ διδάξαι τοῦ 
ξητήματος, τί mors ἄρα ἐστίν". ζήτημα δέ ἐστε πρᾶγμα 
δύο ΚΥὶ χαὶ πλείονας λόγους ἐπιδεγόμενον ἐναντίους uÀ- 15 
λήλοις . Ἠολιτικὸν δὲ λέγουσι τὸ μὴ περὶ τὰς μεϑόδους 
τὰς φυσικὰς ὑφιστάμενον , ἀλλὰ τῆς κοινῆς ἐννοίας € ἔχον. 
τὴν χρίσιν. 


Ἔστι τοίνυν. ἀμφισβήτησις λογικῇ ἐπὶ μέρους, ἔκ τῶν παρ᾽ ἑκάστοις 
κειμένων νόμων ἢ ἐθῶν Ἶ περὶ tov, γομισϑέντος δικαίου ἢ τοῦ 20 
καλοῦ ἢ τοῦ 3 συμφέροντος ἢ καὶ πάντων ἅμα ἢ τινῶν. 3 τὸ γὰρ 
ὥς ἀληϑῶς τὰ xa) καϑύλου. καλὸν ἢ τὰ. τοιαῦτα σκοπεῖν, 
οὗ ῥητορικῆς. 


᾿Συριακχοῦ. «“4Ζογιχὴ πρόχειταν διὰ τοὺς ἀϑλητὰς 
«al παγχρατιαστὰς, οἱ στεφάνων ἀμφισβητοῦσε διὰ χει- 35 


31 Ald. ἐστὶν. εἰς τὸ πολιτ. 

4 Ald. é9vov. 8 τοῦ καλοῦ ἢ τοῦ Ven. om. $ Post 
τιχῶν pergit Ven. γένος μὲν τοῦ ὅρου $ ἀμφισβήτησις, διαφοραὶ 
δὲ τὰ λοιπὰ. πᾶς γὰρ τελείως ἔχων ὅρος ἐκ γένους ἐστὶ καὶ δια- 

φορῶν" ἐπειδὴ xa) τῶν ἀμφισβητήσεων ai μὲν ἐν λόγοις, oí δὲ ἐν 
ἔργοις εἰσὶν, ὡς αἱ τῶγ ἀϑλητῶν τε καὶ στρατιωτῶν. Προρϑεὶς 


70 | Z X0.41A 


ρῶν xol πάλης". ὥσπερ καὶ στρατιῶται λαφύρων dc 
ὕπλων. "Eni μέρους. δὲ διὰ τὰ φιλόσοφα χκαϑόλον ὄντα 


τὸ λογικὴ ἐχώρισιν αὐτὴν τῆς πρακτικῆς" πάλιν ἐπειδὴ τῶν λογικῶν 
᾿ ἀμφισβητήσεων αἷ μὲν καϑόλου εἰσὶν, οἷαί περ αἱ φιλόσοφοι περὶ 
τῶν καϑόλου διαλαβιβάνουσαι, ϑεοῦ, νοῦ, ψυχῆς" ai δὲ μερικαὶ, oi- 
αἱ πέρ εἰσιν ai περὶ τῶν πολιτικῶν πραγμάτων, προσϑεὶς τὸ ἐπὶ μέ- 
ρους ἐχώρισεν αὑτὴν τῶν καϑόλου ἐκ τῶν παρ᾽ ἑκάστοις κειμένων 
γόμων ἢ ἐθῶν" ὃ γὰρ ῥήτωρ τὰ πολιτικὰ ζητήματα διαπλέκει, τὰς 
πίστεις ἐκ τῶν παρ᾽ ἐκείνοις ἐθῶν τε καὶ νόμων ποιούμενος, παρ᾽ 
οἷς ἂν καὶ δημηγοροίη" οἷ μὲν γὰρ. τῶν ἀκροωμένων βραχυλογίᾳ 
χαίρουσι, καὶ πρὸς πόλεμον αὑτοῖς πᾶσα συντέτακται δίαιτα, ὡς 
«Μακεδαιμόνιοι, οὗ δὲ τοὺς μακροτέρους τῶν λόγω» ἄνέχονται καὶ 
μᾶλλον ἀνειμένοε τὴν γνώμην ὑπάρχουσιν, ὡς ᾿4ϑηναῖοι" καὶ τῶν 
δικαστῶν οἱ μὲν πρὸς κέρδος δρῶσιν, oi δὲ τὴν ἀλήϑειαν ἐκ πάν.- 
τῶν ζητοῦσι" καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν πολυτρόπον τῆς τῶν ἀκροωμένων 
ὑπαρχούσης φύσεώς τε καὶ πολιτείας συμμεταβάλλεσθαι χρὴ καὶ 
τὸν ῥήτορα ταῖς ἐκείνων ἕξεσιν ἐν τοῖς λόγοις. ἔστι δὲ νόμος μὲν λό-- 
γος κοσμητικὸς καὶ μετρητικὸς τῶν ἐν τῇ πολιτείᾳ πραγμάτων, πᾶσι 
τὸ κατ᾿ ἀξίαν ἀπονέμων. ἔϑος δὲ νόμιμον ἄγραφον, ἐκ συλλογῆς 
συνιστάμενον παραδειγμάτων. εἶ γὰῤ ἕκαστος, εἰ τύχοι τῶν εὑπὸ-- 
ρωτέρων ᾿4ϑήνησι, παιδὸς αὐτῷ γεγονότος τρόφοι τοὺς δημότας ἐκ 
τῶν ἄνω γρόνων, πρόδηλον, ὡς Μιλτιάδῃ τε καὶ Περικλεῖ καὶ τῶν 
πλουτούντων δκάστῳ ἐπάναγκες, τῷ ἔϑει κατακολουϑεῖν" καὶ πάλιν 
ἔϑος ἣν ᾿Αϑήνησι τεττιγοφορεῖν τῶν εὐπατριδῶν τοὺς παῖδας, ὃ καὶ 
μέχρε ἡμῶν διεσώζετο καὶ τὸ ἀρχαιότερον, ὡς Θουκυδίδης φησὶ κρω- 
βίλον ἀναδεῖσϑαι τῶν ἐν τῇ κεφαλῇ τριχῶν. Περὶ τοῦ νομισϑὲν.- 
τος δικαίὸν ἢ καλοῦ ἢ συμφέροντος. Τὰ τέλη τῶν τριῶν εἰδῶν τῆς 
ῥητορικῆς ἐμπεριέλαβε τῷ ὅρῳ τοῦ πολιτικοῦ ζητήματος" διὰ μὲν 
τοῦ δικαίον τὸ δικανικὸν δηλῶν, διὰ δὲ τοῦ καλοῦ τὸ πανηγυρικὸν» 
διὰ δὲ τοῦ συμφέροντος τὸ συμβουλευτικόν. Καλῶς δὲ τοῦ νομι-- 
σϑέντος προσέϑηκδ᾽ περὶ γὰρ τοῦ δοκοῦντος ἐν ἔχάστῃ πόλει δι-- 
καίουν τε καὶ καλοῦ ποιεῖται τοὺς λόγους" ἕτερον δὲ τὸ δοχοῦν πα- 
ρὰ τὸ ἀληϑές" οἷον ἀληϑὲς μὲν διιαιόν ἐστι καὶ συμφέρον, τοὺς 
ἀρίστους ἄρχειν ἑκασταχοῦ, κἂν Ἴρον πτωχότεροι τυγχάνωσιν, καὶ 
᾿ τοῦτο νομοϑοτῶν ὃ ϑεῖος Πλάτων ἐν πολιτοίᾳ φησὶν, ὡς οὗ πρότε- 


EIS ΣΤΑΣΕΙΣ 7ὶ 


ζητήματα. Οὐ γὰρ ζητοῦσιν οὗτοι, τί τὸ “ακεδαιμο- 
γίαις συμφέρον ἢ δίχαιον, ἀλλὰ τὸ πᾶσιν ἀνθρώποις « 
Εἶτα ἐπεὶ καὶ ἰατρῶν ἐστι» ἐπὶ μέρους ζητήματα" οἷον 
τὸ μὲν τοῖς iv ᾿Ινδίᾳ συντελεῖ πρὸς ὑγείαν, τί δὲ τοῖς 
ἐν ὩΣ χυϑίᾳ, προσέϑηχε τὸ ix τῶν παρ᾽ ἑκάσταις «κειμέ- 5 
νων" οὐ γὰρ ἐκ τούτων * ἀμφισβητεῖ ὃ ἰατρὸς, ἀλλ᾽ ὃ 
ῥήτωρ" εἰ δὲ πολλάκις xol ῥήτορες χαϑολικὰ μεταχει- 
ρέζαντωι, ὡς 0 Δημοσϑένης᾽" αἷαν οὐκ ἔστιν ἐπιορχοῦντα 
xat ψευδόμενον δύναμιν βεβαίαν, χτήσασϑαι" καὶ πά- 
λὲν πέρας γὰρ ἅπασιν ἀνθρώποις τοῦ βίον ὃ ϑάνατος" 10 
καὶ παρ wyivp* οὐδεὶς γὰρ πώποτε πλοῦτας πονηροῦ 
τρόπου Ü περιεγένετο" εἰδέναι δὲ χρὴ, ὅτι αἱ χαϑόλου 
ἐργασίαι τοῦ ἐπὶ μέρους ἐγέναντα. ὁ γὰρ ἀγὼν ὑπὲρ 
τοῦ δεῖξαι, ὅτε ἀσθενὴς Φίλιππος, οὐχὶ δὲ, εἰ οἱ ἐπιορ- 


eo» a£ πόλεις εὐδαιμονήσονσι, πρὶν ἂν ἢ οἱ βασιλεῖς φιλοσοφήσω- 
σιν, ἢ οἱ φιλόσοφοι βασιλεύσωσιν. ᾿4ϑήνησι μέντοι ἐξ Εὐπατρι- 
δῶν ἡροῦντο (Cod. ἡγοῦντο) πάντως ἐν veio πρὸ τοῦ χράνοις τοὺς 
ἄρχοντας, καὶ εἰ μηδ᾽ δτιοῦν ἀρετῇ διέφερον τῶν ἄλλων" ὕστερον 
δὲ καὶ ἐκ δημιουργῶν. «Αακεδαιμόνιοι δὲ τοὺς βασιλεῖς ἐξ  Hoa- 
κλειδῶν ἧροῦντο πάντως, εἰ καὶ χωλοὶ τὸ ὑπάρχοιεν καὶ Παυσα-. 
γέου τυφαγνιχώτεροι τὴν ψυχήν᾽ οὕτως τὸ νομιζόμενον κἂν ταῖς εὖ- 
γομωτέφαις πόλεσιν ἐκράτει δίκαιο, ἀλλ᾽ οὗ τὰ ἀληϑές" ἢ καὶ πών- 
των ἅμα ἢ τινῶν" ἢ γὰρ περὶ δικαίον καὶ καλοῦ καὶ συμφέροντος 
ἅμα τὴν ἐξέτασιν ποιεῖται τὸ πολιτικὸν ζήτημα, ἢ περὶ μόνων 
τῶν δύο᾽ ἢ περὶ ἑνός" τὸ γὰρ ὡς ἀληϑῶς τε wal καϑόλον καλὸν 
ἢ τὰ τοιαῦτα ζητεῖν οὗ ῥητορικῆς. εὐκαίρως ἐπὶ τῷ ὅρῳ, ὥστε 
λεέως ἔχοντι σεμνῶς τε καὶ ἀδιωματιχῶς τὴν ἐκ τοῦ ἐναντίον ἐπάγει 
ἀπόφασιν, ἥκιστα ῥητορικῇ προσήκειν ἀποφαινόμενος τὴν περὸὶ τῶν 
ὥς ἀληϑῶς ὄντων καὶ καϑόλον ζήτησιν" φιλοσοφίας δὲ ἴδια τὰ 
τοιαῦτα αἰνιττόμενος, ἥπερ μόνη τεχνῶν τὰ καὶ ἐπιστημῶν πη7ὴ 
ὑπάρχουσα κυριώτατα κατ᾽ Αἰσχύλον" οὗ γὰρ δοκεῖν ἄριστος ἀλλ» 
εἶναι θέλει" τὴν δὲ ἀμφισβήτησιν ταύτην ἀνάγκη περὶ τε πρόσωπα 
γίγνεσθαι καὶ πράγματα. 4 Ald. τούτον. Demosth. loci sunt 
Olynth.IL p. 30. et pro Cor, p. 258. — 5) Ald. τρόπον περὶ ἐγένετο. 


72 Z2 X0.414 : 


χκοῦντες κινδυνεύουσιν ἢ οὔ" καὶ πάλιν ὅτι καλῶς συν-. 
ἐβούλευσεν ἐν Χαιρωνείᾳ ὑπὲρ ἀρετῆς ἀποθανεῖν" οὐχὲ 
δὲ εἰ ϑνητὸς ὁ ἄνϑρωπός" ὁμοίως καὶ «ἀϊσχίνης ζητῶν 
“δεῖξαι, ὅτι πονηρὸς Δημοσϑένης, προσέϑηχεν, ὅτι xol 
5 πλουτήσας, οὐχὶ δὲ πότερον φυσιχὴ ἡ πονηρία ἡ καὶ 
μεταβάλλεσθαι δυναμένη" τὸ δὲ ἐχ τῶν παρ᾽ ἑκάστοις 
χειμένων νόμων τοιοῦτον" olov ᾿4ϑήνησι τὰ τῶν ᾿άϑη- 
ψαίων, ἐν “«Ἰαχεδαίμονε τὰ τῶν ““αχεδαιμονίων ἁρμόττει 
γενέσθαι" οὔτε γὰρ ἐν Adivais ἐπαινεσόμεϑα τὴν 5e- 
40 νηλασίαν, οὔτε dy “Τακεδαίμονι τὸ τοῖς ξένοις ἐν τῇ πό-- 
λει διδόναι μετοίκιον" ὁ οὔτε Σ)ϑενελαΐδας φεύξεται με- 
τοιχίου γραφήν' οὔτε «“Αλχιβιάδης μὴ περιμείνας τὴν 
πανσέληνον" ἐκεῖνο μὲν γὰρ Arrixov, τοῦτο δὲ “αχω-. 
ψικόν" “εἰ δέ τις χρήσηται καχόπλαστον ποιήσει τὸ ζήτη--: 
15 μα φυλάττεσθαι δὲ καὶ τοῦτο χρή" οἷον “Ἰκχοδαιμό-- 
γίον 7 ζήτημα μελετῶντας, μὴ φαάσει * xoi εἰσαγγελίᾳ 
xoà εἰσαγωγῇ καὶ ἐνδείξεις 5 χρήσασθαι, ᾿Αἀττιμὰ γὰρ 


6 Par. ad marg. Ὃ ἐξ ἑτέρας πόλεως εἷς ἑτέραν οὗ πρὸς βρα- 
χὺ ἐπιδημῶν, ὡς ξένος, ἀλλὰ τὴν οἴκησιν αὐτόϑι καταχτησάμενος, 
ἐλέγετο μέτοικος, καὶ ὑπὸ τούτων ἑκάστῳ ἔτει δραχμαὶ ἐδίδοντο δώ.- 
δεκα, ὕπερ ὠνόμαστο μετοίκιον. 7 Ald, Aoxbaiiónos, 8 Par. 
ad marg. Φάσις ὄνομά ἐστι δίκης, 4 παρὰ τὸ φαίνειν τοὺς περὲ 
τὰ μέταλλα ἀδικοῦντας E ἔχουσα γραφὴν, ἢ περὶ τὸ ἐμπόριον καχουρ- 
γοῦγτας, ἢ περὶ τὰ τέλη , ἢ δημόσιόν τι νενοσφιαμένους ἢ Gvxo- 
φαντοῦντας ἢ περὶ τοὺς ὀρφανοὺς ἐξαμαρτάνοντας" κοινῶς δὲ φάσεις 
ἐκαλοῦντο πᾶσαι αἱ μηνύσεις τῶν λαν»ϑανόντων ἀδικημάτων. Εἰσαγ- 
γεολία δὲ δημοσίας τινὸς δίκης ὃ Ovoux ἐστιν, ἐπὶ τῶν ἀγράφων δη- 
μοσίων ἀδικημάτων, περὶ ὧν οὐκ εἰσὶ γόμοι, x49" ovg τοῖς ἄρχοι. 
σιν εἰσάξουσιν, ἀλλὰ πρὸς τὴν βουλὴν καὶ τὸν δῆμον etc., quae 
sunt exesa, Par, 2, post νόμοι, ubi pallescere incipit scriptu- 
ra in Par. 1., habet lacunam. 9 Par. 1, ἔνδειξις δὲ, εἶδός 
ἐστι καὶ τοῦτο δημοσίας δίκης, ὕφ᾽ ἣν τοὺς ἐκ τῶν νόμων εἰργομ. - 
γοὺς τινῶν 5 τόπων ἢ πράξεων, εἰ μὴ τούτων ἀπέχοιντο , ὑπῆγον. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 28. : 


ταῦτα" εἰ δὲ καὶ δημοσϑένης τοῦ  doxpov μέμνηται λό- 
jov ἐν τῷ xarà Τιμοχράτους" νόμον εἰσάγοντος Τιμο- 
xgerovg, καὶ ἐν τῷ πρὸς “επτίνην, ὅτι xol “Δακεδαι 
μόνιοε xol Θηβαῖοι οὐδενὲ τῶν παρ᾽ ἑαυτοῖς διδόασι 
τοιαύτας. δωρεὰς, καίτοι ταῦτα οὐχ ἐξ ᾿Αττιχῶν γομί- ὃ 
pe εἰσὶ, κανταῦϑα ἐροῦμεν. ὡς καὶ ταῦτα ἐργασία 
τῶν drrixoy» ἐστι νόμων" s μὲν γὰρ προὔχειτα ζητεῖν 
αὐτῷ, ὅτι Τιμοχράτης μόνον οὐχ ἐν δρόχῳ τὸν τράχη- 
λον ἔχων νομοϑετεῖ, 10 ix τοῦ ““οκρὼν νόμου ἦν ἂν ἡ ἀμ- 
φισβήτησις, xoi πάλιν εἰ τοῦτο ἦν ἐν τῷ πρὸς Aenrivm t 
ὡς τὸ τῶν ἐφόρων καὶ τὸ τῶν γερόντων τάγμα οὐ γέ 
νεται παρ᾽ αὑτοῖς, ix τῶν “ακχωνικῶν νόμων ἡ ἀμ- 
φισβήτησις . νῦν δὲ τούτων μὲν οὐδὲν ἐστιν, εἰς πίστωι.. 
δὲ χαὶ ἀπόδειξιν ὡσπερεὶ μεμφόμεχος ᾿᾿ϑηναίων τὴν 
ἑτοιμότητα τὴν πρὸς τὸ »ομοϑετεῖν xol τὴν εὐχολίαν 15 
ἐμνημόνευσε TOU Aoxoov λόγου" ὅτε φανερον ἐστι παρ᾽ 
αὐτοῖς τὸ γομοϑετεῖν, διὸ καὶ χρηστοῖς ἀεὶ νόμοις χρῶν«. 
ται xc τοῖς αὑτοῖς" xol πάλιν Δεπτίνγην μεμφόμενος, 
ὡς ἀφελόμενον τὰς δωρεὰς τῶν εὐεργετῶν, εἶπεν ὅτι ol 
ἀλλαχοῦ πολῖται ὃ xoi μείζους παρέχουσι τῆς ἀτε- 30 
λείας 1) δωρεὰς, καὶ τοὺς εὐεργέτας τῶν ἐδιωτῶν δεσπό- 
rag χαϑιστᾶσιν, ἐϑῶν δὲ πρόσχειται, ἢ. ἵνα ἀρχαίαν. 
ἀποδείξῃ ῥητοριχήν" οἱ γὰρ νόμοι ἀπὸ ἔϑους εἰσίν" οἷον. 
Κέχρωψ πρῶτον συνήγαγεν. ἄνδρα καὶ γυναῖκα, Og xol 
διὰ τοῦτο διφυὴς ἐκλήϑη" χαὶ τὸ ἀπὸ τούτου. ἐκράτησεν" 35 
οὕτως xci ὁ περὶ μοιχείας νόμος ἐτέϑη" ἢ ὅτι βουλό- 
μενος αὐτὴν χοινὴν ὥσπερ. xo τὴν ἰατρικὴν ἀποδεῖξαι, 
εἶπεν ἐθῶν" οὐδὲ yag. πάντες ἄνϑρωποι νάμους ἔχουσιν. 


καὶ ἄζλως ἔνδειξις λέγεταν πρὸς τὸν ὄρχοντα ὁμολογουμένου ἀδι- 
πήματος μήνυσις, οὗ κρίσεως ἀλλὰ τιμωρίας δεομένου. 10 Ald. 

γομοϑετεῖν. 11 Taylor Praef. ad Orat. adv. Lept. oj d. πο- 
λεκῶαι. 13 Ald, Par. εὐτελείας. Taylor 1. 1. ἀτελείας. ᾿ 


78 EXOAIA 


ἐγγράφους, ἢ πάλιν ἐπειδὴ πολλάκις οἱ ῥήτορες τὸ ἔϑος 
ἀντὶ νομἴμου παραλαμβάνουσιν, ὡς xci Δημοσϑένης ἐν 
τῷ περὶ στεφάνου" καὶ ὅτε ἐμ τῇ πραγματικῇ τὸ ἔϑος 
ὡς νόμιμον ἐξετάξεται" ἀλλὰ χαὶ ἐν ἀντιλήψει "4ÀAxi- 

δ βιάδης εἰσάγεται τὰ περὶ “Σικελίαν γρᾶψας ἐν ἐχπώμασε, 
καὶ κρινόμενος ὑπὸ ἔϑους 33 διισχυρίζεται λέγων, , ὅτε 
εἰ νόμος ἐχώλυσεν ἀλλὰ ἔϑος ἐπιτρέπει ποιεῖν, ὃ ἂν τες 
βούλοιτο. “Περὶ τοῦ γομισϑέντος δικαίου ἢ τοῦ 
καλοῦ" ἢ σύνταξις οὕτως" ἀμφισβήτησις “λογιχὴ ἐπὰ 
40 μέρους" περὶ τοῦ νομιαϑέντος δικαίου ἢ τοῦ χαλοῦ καὶ 
ἑξῆς" τα δὲ ἄλλα μεταξύ" νομισϑέντος δὲ ἀντὶ τοῦ 
γόμῳ ** τεϑέντος" τὰ γὰρ φύσει καλὸν xal δίχαιον καὶ 
συμφέρον φιλοσόφοις ἀνεῖται ζητεῖν" τὸ δὲ χαλοῦ ἢ δι- 
καίου ἢ συμφέροντος οὕτως ἐξηγοῦνται" τρίω M p 
45 ναι τὰ ποιοῦντα τὴν στάσιν, ὕπαρξιν, ἰδιότητα, ποιό-- 
“τήτα" ἡ μὲν οὖν ὕπαρξις, τὸν στοχασμὸν ποιδῖ" ξητοῦς- 
μὲν γὰρ, εἰ γέγονε τὸ πρᾶγμα ἢ οὔ" ἡ δὲ ποιότης τὰς 
ἄλλας ἕνδεκα ποιεῖ στάσεις" ἐπειδὰν γὰρ τὸ πραχϑὲν 
δηλωθῇ καὶ τί τὸ ζητούμενον, ζητοῦμεν πάλιν, χαὶ εἰ 
20 χαλὸν, ἢ συμφέρον, ἢ δίκαιον" ὅπερ ἐστὴν οἰκεῖον ποιό--: 
τητος" παραλέλειπται τοιγαροῦν ταῦτα τῷ τεχνιχῷ, qj 
τὸ ὕπαρξις καὶ ἰδιότης" & ἐστιν ὃ ὅρος καὶ ὃ στοχασμός" 
διὸ xoà ἐλλιπῶς 1" ἔγεει ὁ ὁρισμός" οὕτως δ᾽ ἂν mpo- 
αγάγοι τις ἀπταίστως αὐτάν" ἀμφισβήτησις λογικὴ nl 
25 μέρους περὶ ὑπάρξεως καὶ ἰδιότητος καὶ τοῦ νομισϑέν- 
Tog δικαίου ἢ χαλοῦ xol ἑξῆς. Οἱ γὰρ λέγοντες ὅτι ov 
παρέλιπέ τι τῶν στάσεων, ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν τριῶν εἰ- 
δῶν τῆς ῥητοριχῆς διέλαβε διὰ τοῦ χαλοῦ καὶ δικαίου 
καὶ συμφέροντος οὐ καλῶς φασιν" τὸ γὰρ πανηγυριχὸν 
80 οὗ στασιάξεται, ὃ διὰ τοῦ χαλοῦ βούλονται τὸν ὁριῦμὸν 


45 Ald. ἔϑνουρ. 14 Ald, γόμου. Par. νόμῳ. 15 Ald. 
ling. 


ΕΙΣ ZTAZEIZ 75 


περιλαμβάνειν. ἄλλως τε xal οὐδὲ περὶ δητορικῆς ὃ λό- 
γος, ἀλλὰ περὶ πολιτιχοῦ ζητήματος" οἱ δὲ πάλεν λέγον.- 
τες ὡς τὰ 16 τρία γένη τῶν στάσεων δηλῶσαι βούλον- 
ται, διὰ μὲν τοῦ καλοῦ τὰς διχαιολογιχὰς, διὰ δὲ τοῦ 
συμφέροντος τὴν πραγματικὴν πλανῶνται" ἡ γὰρ μετά- δ 
ληψις ἐχβολὴ τοῦ ἀγῶνος καὶ διαβολὴ οὖσα, οὐδενὸς 
τούτων μετέχει" ἄλλοι δέ φασιν ὅτε δύο χρόνων ὄντων 
τῶν ποιούντων τὰς στάσεις, παρεληλυϑότος xol μέλλον- 
τος, περὶ μὲν τὸν παρεληλυϑότα αἱ δεχαδύο στάσεις 29 
ὁρῶνται" τὸν μέλλοντα δὲ ἡ πραγματιχὴ ἐχληρώσατο" 10 
ὡς οὖν ἐσόῤῥοπος ταῖς λοιπαῖς στάσεσιν, ἐνταῦϑα ἐμνη- 
μονεύϑη" ὡς ἀπὸ μέρους τοῦ ὅλου εἰσαγοιένου" αὐτῆς 
γάρ ἐστι ταῦτα χεφάλαια᾽ καλῶς δὲ οὗτοι ἔλεγον, εἰ 
μόνον ἦν πολιτικὸν ζήτημα ἡ πραγματική" εἰ δὲ ὥς 
φασιν ἀπὸ 57 μέρους τὸ ὅλον εἶπεν, ἐχρῆν οὕτω προ- 45 
ἐνέγχασθαι" ὡσανεὶ περὶ τοῦ δικαίου ἢ τοῦ συμφέρον- 
rog* οὕτω γὰρ ἂν ἐδόχει μέρους μεμνῆσθαι πρὸς δι- 
δασχαλίαν τοῦ παρόντος" νῦν δὲ ὡς περὶ τούτων οὔσης 
μόνον τῆς ἀμφισβητήσεως ἀπεφήνατο" ἄλλως τε οὐδὲ 
τοῦ μεγίστου χεφαλαίου τῆς πραγματικῆς, καὶ Ó οὗ 20 
πᾶσα αὐτῆς ἐστιν ἡ σύστασις, τοῦ δικαίου λέγω, iuvn- 
σϑη" τὸ γὰρ καλὸν οὐ κεφάλαιον τῆς πραγματιχῆς, 
ἀλλ᾽ ἐπεισαγόμενον τοῖς κεφαλαίοις, ὅπερ οὐδὲ χαλὸν 
ἀλλ᾽ ἔνδοξον χαλεῖται" ἀλλ᾽ οὐδὲ οἱ λέγοντες τὰ τε- 
λικὰ χεφάλαια τὰ τρία ταῦτα εἶναι, & ἐν πάσαις 38 
ταῖς στάσεσιν εὑρεϑήσονται᾽ καὶ διὰ τούτων δηλοῦ- 
σθαι τὰς στάσεις πάσας καλῶς ἀπεφήναντο" ἠγνόη- 
σαν γὰρ τί πότέ ἐστι τελικά" ταῦτα γὰρ οὐκ ἐν τοῖς 
ἀγῶσιν, 1* ἀλλ᾽ ἐν τοῖς ἐπιλόγοις ἐστίν" τὰ δὲ ζη- 
τήματα τῶν ἀγώνων εἰσίν. Πῶς οὖν ἐπαγγειλάμενος 50 
διαέρεσιν ζητημάτων εἰπεῖν τοὺς ἀγῶνας ἀφεὶς τῶν ἐπι- 
λόγων ποιεῖταε μνήμην" οἱ δὲ λέγοντες, ὅτε φνσικῶρ 


46 τὰ ex Par. recepi. 47 Ald. ὑπό. 48. Ald, ἀγνῶσιν. 


76 . OE XO UMIA:S- 


ταῦτα τὰ χεφράλαια, ἐμπίπτει. ἐν πάσαις ταῖς στάσεσι, 
λελήϑασιν ὡς. οὐχ ai χοιναὶ &owa τὰ ζητήματα, ἢ 
τὰς στάσεις ποιοῦσιν, ἀλλ᾽ αἱ ἰδικαὶ κατασχευαί" οὐ γὰρ 
5 εἰ χοριαΐ τινες ἐμπίπτουσιν, οἷον ὅτι καλὸν τὸ κολασϑῆ- 
γαι τόνδε ἢ ἀφεϑῆναι ἤ τι τῶν τοιούτων, ταῦτα ζητή-- 
para ἐστιν, ἀλλ' ἔξωϑεν. ἐπεισαγόμενα" τὰ γὰρ ζξητού- 
μενα ἀνάγκῃ ἢ περὶ ὑπάρξεως ἢ ἐδιότητος, ἢ ποιότητος 
εἶναι" ὥστε καλῶς ἔχει 19. ἡ προσϑήκη. τοῦ ὁρισμοῦ, 
103] καὶ πάντων ἅμα ἢ τινῶν.» αἰτιῶνται τοῦτο" 
οὐδὲ 21 γὰρ δυνατὸν ?* πασῶν ἅμα εἶναι ξήτησιν τῶκμ 
σεάσεων ἢ γὰρ ἂν πᾶσαι μία εἶεν στάσεις" ἀλλ᾽ οὐδὲ 
τινῶν ἐν ἑνὶ ξητήματι, πλείους. γὰρ ἑκάστη εὑρεϑήσεται" 
τί. οὖν τὸ λεγόμενον" τινὲς μὲν περὶ τῆς πραγματικῆς 
45, ἀπελογήσαντο τὸν λόγον εἶναι, ὅτι αὕτη ἐνίοτε καὶ δι" 
ἑνὸς καὶ διὰ πλειόνων μελετᾶται κεφαλαίων" οἵ τοῖς 
ἀνωτέρω “περιπίπτουσιν ἁμαρτήμασιν" ἄλλοι διὰ τὴν, 
ἔγγραφον μετάληψιν εἰρῆσϑαι βούλονται τοῦτο, ἥτις 
οὐδέποτε μόνη. μελετᾶται, ἀλλ᾽ ἕτερον ἐπαναφυόμενον 
40 ἔχει ζητημα τῇ παραγραφῇ, τὸ τῆς cvOvOIxiag^ τινὲς δὰ 
᾿ ὅτε διὰ τὰ τολικὰ κεφάλαια εἶπεν τοῦτο". ἃ. δὴ ἐν πάσῃ 
εὑρίσχεται στάσει, ἐν ἐπιλύόγοις᾽ ἔνιοι πάλιν ὅτι τὴν ἐπι- 
πλοχὴν αἰνιττόμενος τῶν στάσεων λέγει. ταῦτα, ἅτι πολ- 
λάχις ?* πραγματιχὴ. κατὰ στοχασμὸν εὑρίσχεται χαὶ 
45 ἀντινομίαν" 35. xarà μὲν ἀντινομίαν, οἷον. πατὴρ τὸν 
υἱὸν ἀνελὼν τυραννοῦντα ἀξιοῖ μὴ γράφεσθαι, μετὰ 
τοῦ σχήματος νόμου τοῦτο κχελεΐοντος". χατὰ δὲ. στο- 
χασμὸν oL βουλόμενον τὰς πύλας 325 τῶν πολιορχουμέ-. 
yw» ἐξαίφνης ἀνοῖξαι" καὶ ἕτεραι δέ εἰσι στάσδων ἔπε-. 
30 AÀoxei καὶ Δημοσθένης τὸν παραπρεσβείας μελετῶν, 


19 Ald, ἔγειν. 20 Ald. κοινῶν. 21 Ald. ot. Par. οὐδὲ. 
22 Ald. δυνατῶν. in' Ald. et Par. πάντων, scripsi πασῶν. 25 
Ald. πᾶσα uiu εἶπι. 44 Ald. κατὰ πραγματιῆ. 26 Ald. 
ἀντινομία. .26 Ald. πέλας. | 


ΕΙΣ ZTAZCEIZX 7 


ἀντιϑέσεις μεταστατιχὰς xol ἀντεγχληματιχὰς τίϑησι" 
καὶ ὅτε γίνονται ἔσϑ᾽ ὅτε. αἱ στάσεις ἀλλήλων χερά- 
λαια" οὕτως Üt ἂν ἀτελεῖς ἀπὸ πραγμάτων πᾶσαι c 
τε λογικαὶ καὶ νομικαὶ ἐμπίπτωσιν" ὅταν δὲ ἀπὸ ῥητοῦ 
ἢ τὰ «m ἀρχῆς ἄχρι. “τέλους, ἀντιϑετιχαὶ μὲν οὐχ εὗρες 5 
ϑήσονται, voix δὲ, ὅτ᾽ ἂν δὲ ἀπὸ πραγμάτων, τὸ 
ἐναντίον" ἢ πάλιν ὅτι μετὰ τὸν στοχασμὸν, πᾶσαι αἱ 
λοιπαὶ στάσεις τοῖς ἀλλήλων χεφαλαίοις μελετῶνται κα- 
τὰ τὴν τάξιν μόνον͵ ἐναλλαγὴς τινος γερομένης" τοῦτο 
οὖν ἐστι τὸ ἢ πάντων ἅμα ἢ τινῶν, τὸ ἐνίοτε ἄλλα ἄλ- 10 
λοις ἐμπίπτειν κεραλαια" ἢ καὶ ὅτι ai. ἀντιϑετιχαὶ τέσ- 
σαρες στάσεις Óv ἀλλήλων μελετῶνται ἢ ὅτι αἱ κατα- 
σχευαὶ τῶν στάσεων χοιναὶ χαὶ εἰ μὴ χεφάλαια εὑρί- 
σχεται, ἀλλ᾽ δὺν ἔννοιαι ἐχόμεναι 27 ἀλλήλων ἐμπίπτου- 
σιν" ἢ Ott ἡ πραγματικὴ τὸ μὲν δίχαιον ἔχει 38 διὰ 15 
τῶν ἀντιϑετιχῶν" τὸ δὲ νόμιμον διὰ τῶν νομίμων" τὸ 
δὲ συμφέρον στοχαστικῶς μελετῶμεν" ὡς xci Δημοσϑέ- 80 
νης iv τῷ xat ᾿Ανδροτίωνος, xol ἀντιληπτιχὸν τεϑει- 
κὼς 19 χεφάλαιον τὸ, φήσειν τοίνυν τοῦτον τὸν τρόπον 
ἁπάσας εἰλ ἠφέναν τὰς βουλάς" καὶ λύσας μεταληπτικῶς 40 
οὐ γὰρ εἴ τι πώποτε καὶ ἑξῆς xai πάλιν τὴν πρὸ αὐ- 
τοῦ ἀντίϑεσιν xarà 35 ἀντινομίαν ἐργασάμενος" ὁ νό- 
μος φησὶ τῇ βουλῇ" μὴ ἐξεῖναι καὶ μὴ ποιησαμένη τὰς 
τριήρεις αἰτεῖν τὴν δωρεὰν, χαὶ λύσας αὑτὸν κατὰ ῥητὸν 
xai διανοιαν' ἐγὼ δὲ τοὐναντίον ἡγοῦμαι xci ἑξῆς" καὶ συλ- 25 
᾿ λογισμὸν τέλειόν εἰργάσατο, ἀποδειχνὺς ὅτι ταὐτόν ἐστι 
τὸ 51 ἐρωτῆσαι τῷ αἰτῆσαι" ÓV ὧν φησι" χαίτοι τοὺς μὴ 
αἰτοῦντας, μὴ δὲ λαβεῖν ἀξιοῦντας οὐδὲ ἐπερωτᾷν προσ- 
ἤχει τὴν ἀρχήν" ὅτι δὲ τὸ συμφέρον στοχαστικὼς ἐξετά- 
ζεται, δῆλον ἀπὸ Δημοσϑένους καὶ τοῦτο" πρῶτον μὲν 50 


27 Ald. ἔνιαι ἔχομε. 48 Ald. ἔχειν. 49 Ald. τεϑεικός. 
᾿ 80 Ald. κατὰ om, — 81 Ald, τῷ. 


78 XXOAIA 


z'à €$ 9 νυ" 


ἂν λέγῃ, ἀλλ᾽ ὦ τὰν, "5 οὐχὶ βούλεται" καὶ δτ᾽ ἂν 
παρ᾽ ἄλληλα 33 τιϑεὶς λέγῃ, ὅτι σωζομένων μὲν ᾿Ὄλυν- 
ϑίων, ἐν “αχεδαιμονίᾳ ἔσται ὃ πόλεμος xol ἑξῆς" καὶ 
ὅτ᾽ ἂν πάλιν ἐν τῷ χατὰ “Αριστοχράτους ?* λέγῃ" ὡς ἄδεια 

5 δοϑήσεται τοῦ παρανομεῖν" τοῦτο γὰρ βούλεται διὰ τοῦ, 
εἰ μὲν γὰρ μηδεὶς ἦν, ὃς ἤμελλεν ὁμοίως τῶν ἡμετέρων 
νόμων καὶ ἑξῆς" στοχαστικὸν γὰρ καὶ τοῦτο" ὥστε ἀρίστη 
αὕτη ἡ 25 ἐξήγησις" ἢ καὶ ὅτε ἐνταῦϑα οὗ περὶ στάσεων 
ὁμολογουμένως διαλαμβάνει, ἀλλὰ περὶ τοῦ γένους, O 

40 ἐστι τὸ πολιτικὸν ζήτημα, ὑφ᾽ ὃ xci κατὰ συμπλοχὴν 
εἰσι στάσεις, καὶ ἁπλαῖ, ὡς ἤδη 35 εἴρηται" ὃ διὰ τοῦ 
πάντων ἢ τινῶν παραστῆσαι ἡβουλήϑη “Ἑρμογένης .᾿ 


Z&wnargov. Γένος τοῦ ὁρισμοῦ ἡ ἀμφισβήτησις" 
διαφορὰ τὰ λοιπὰ πρόσχειταε "7 λογική" ἐπειδὴ xo δε" 
45 ὅπλων xci ἔργων ἐστὶν ἀμφισβητεῖν, ὡς ἀϑληταὶ xoà 
στρατιῶται" περὶ μέρους δὲ διὰ τὰς ὁ" φιλοσόφους, ct εἰσε 
καϑόλου" οἷον »οῦ, 39 ψυχῆς, εἰ σφαιροειδὴς ὃ κόσμος. 
Ex τῶν παρ᾽ ἑκάστοις χειμένων. Ὁ γὰρ ῥήτωρ 
τὰ πολιτικὰ διαπλέχει ζητήματα, τὰς πίστεις ix τῶν παρ᾽ 
20 ἑχάστοις χειμένων νόμων ἢ ἐθῶν ποιούμενος παρ᾽ οἷς ἂν 
καὶ δημηγοροῖντο" ταύτῃ ἐν Πακεδαίμονε μὲν βραχυλογίᾳ 
χρήσαιτο, τούτῳ γὰρ χαίρουσιν οὗτοι. ᾿Α4ϑήνησε δὲ μα-- 
κρολογίᾳ, τοῦτο γὰρ ἥδιον αὐτοῖς" καὶ αἱ μὲν τῶν δι-- 
καστῶν πρὸς χέρδος, οἱ δὲ πρὸς ἀλήϑειαν ἀποβλέπου-- 


25 σιν" πρὸς ἃ μεταβάλλεσθαι τὸν ῥήτορα χρή. Nó μος 


δέ ἐστι λόγος χοσμητικὸς καὶ μετρητιχὸς τῶν ἐν τῇ 
πολιτείᾳ πραγμάτων , πᾶσι τὸ κατ᾽ ἀξίαν ἀπονέμων. 
"EO og δὲ νόμιμον ἔγγραφον ix συλλογῆς συνιστάμενον 


32 Ald. δτ᾽ ἄγ. 85 Par. παράλληλα. 34 Ald. 
"Δριστοτέλους. $5 5 Ald. om, 36 Ald, εἴδη. 57 Ald. 
πρόσκειτο. 88 Ald. Par. τούς. scr. τὰς φιλοσόφους sc. ἀμ- 
φισβητήσει. — 39 Ald. οὐ. 


ΕΙΣ ZG TAZEIX 29 


σαραδειγμάτων, ὡς τὸ τεττιγοφορεῖν 45 ᾿άΔϑηγαίοις. ITe- 
οὐ τοῦ νομισϑέντος διχαίου" τὰ τελιχὰ τῶν 
τριῶν τῆς ῥητοριχὴς περιεῖλε τῷ ὁρισμῷ" διὰ τοῦ χα- 
λοῦ τὸ πανηγυριχὸν , διὰ toU δικαίου τὸ διχαγνιχόν" διὰ 
εοῦ συμφέροντος τὸ συμβουλευτικόν" τοῦ γομισϑέντος 5 
δὲ, διὰ τὸ ἕτερον εἶναι τὸ ἀληϑὲς τοῦ δοχοῦντος" οἷον 
ἀληϑὲς μὲν xol δίκαιον καὶ συμφέρον , τοὺς ἀρίστους 
ἐν ἑκάστῃ πόλει ἄρχειν" ἀλλ᾽ ἐν “Ἰαχεδαίμονι μὲν οἱ βα- 
σιλεῖς Ἡραχλεῖδαι, ὁποῖον àv ποτε εἶεν" ᾿4ϑήνησι δ᾽ 
οἱ ἄρχοντες ἐξ εὐπατριδῶν, κἂν Ἴρου μὲν πενέστεροι, 40 
Φαλάριδος δὲ ἀδικώτερον xai ὠμότεροι. Ἤ καὶ πάν- 
των ἅμα ἢ τιν ὥν' ἢ γὰρ περὶ καλοῦ καὶ δικαίου xoà 
συμφέροντος ἅμα τὴν ἐξέτασιν ποιεῖται τὸ πολιτιχὸν 
ζήτημα , ἢ περὶ μόνων τῶν δύο ἢ τοῦ ἑνός. Τὸ γὰρ 
ὡς ἀληϑῶς. “Ἀξιωματικῶς προάγει τὴν ix τοῦ ἐναν-- 15 
τίου ἀπόφασιν, ἥκιστα ῥητορικῇ προσήκειν ἀποφαινόμε- 
yog τὴν περὶ τῶν ἀληϑῶν καὶ καϑόλου ξήτησιν, φιλο- 
σοφίας γὰρ ταῦτα, ἢ πηγὴ τεχνῶν καὶ ἐπιστημῶν ὑπαρ- 
χουσα ov δοχεῖν δικαία ** ἀλλ᾽ εἶναι ϑέλει. ἔχαστος 
ὅρος σύγχειται ἐκ γένους καὶ διαφορῶν" xal γένος μέν 2U 
ἐστι τὸ ἐπαναβεβηχὸς , Οἷον τὸ buy" διαφοραὶ δὲ αἱ δια-- 
χρίνουσαι τὸ ὁριστὸν ἀπὸ τῶν ὑποπιπτόντων τῷ αὑτῷ 
γένει, ἀμφισβήτησις οὖν τὸ γένος " εἶτα ἐπειδὴ ἀμ- 
φισβήτησίς ἐστε xal διὰ χειρῶν, ἐπήνεγχε τὴν διαφο- 
ocv ἀποδιαχρίνουσαν εἰπὼν λογικήν" καὶ πάλιν ἐπειδὴ 25 


40 Par. ad marg. Τέττιγας ἐφόρουν οἱ ᾿Αϑηναῖοι χρυσοῦς, 
ἔστι δ᾽ ὃ τέττιξ δεσμός τις ἐπὶ τῆς κεφαλῆς ἔμπροσθεν ἐγκαϑήμε- 
γος" οὗ δ᾽ ἄλλοι ἐπὶ τοῦ τραχήλου, ὃν οἱ ἐπίσημοι ἐφόρουν QU 
pilo» ἐναδούμενοε" κρωβύλος δέ ἐστι πλοκὴ τριχῶν εἰς ὀξὺ λήγου- 
σα, sic ἣν διὰ τὸ ὀξὺ ἐκφερόμενος ὅ ὁ τέττιξ᾽ σύνδεσμος ἦν τῶν τρι- 
zm , ὥστε συστῆναι καὶ μὴ διαλυϑῆναι τὴν πλοκχήν" σύμβολον δ᾽ 
ἣν αὐτοῖς ὃ τέττιξ τοῦ εἶναι αὐτόχϑονας καὶ μουσικοὺς τῷ τὸν 
τέττιγα καὶ αὐτόχθονα εἶναι καὶ μουσικόν. 41 Ald. et Par. 
δίκαια. scripsi δικαία. Alludit ad Aeschylum Theb. 592. 


, 


. 80 ΣΧΟΑΙ͂Α 


καὶ φιλόσοφοι διὰ λόγων ἀμφισβητοῦσι, καὶ. ἰατροὶ xc 

γεωμέτραι, xoi οἱ λοιποὶ πᾶντες , ὅσοι τὰς λογικὰς ἐπ’-- 

᾿ στήμας μετέρχονται, xol ἑτέραν προσέϑηκεν διαφορὰν 
31 εἰπόν" Ἐπὶ μέρους. Οἱ γὰρ φιλόσοφοι, ov περὶ τὰ 


. δ μερικὰ, ἀλλ᾽ ἐπὶ τὰ χαϑολικὰ τὸν λόγον ἔχουσι" διὰ 'δὰ 


. τοῦ" ἐκ τῶν παρ᾽ ἑκάστοις κειμένων νύμων, 
.q ἐθῶν, διδάσχει ὃ τεχνικὸς, ὅτι προσήκει τὸν ῥήτορα 
: τοῖς ἐν ἑκάστῃ πόλει δικαίοις ἁρμόζεσθαι" οἷον εἰπεῖν, 
τὸν ᾿4ϑηναῖον ῥήτορα ov γρὴ τοῖς ἐγχωρίοις νόμοις μό-- 
10 γον ἁρμόζεσθϑαι, ἀλλὰ καὶ τοῖς ἐν “Ἰαχεδαιμονίᾳ, καὶ 
ἐν Κορίνϑῳ, καὶ τοῖς ἑκασταχοῦ" ἵνα οὗ ἂν ἀφίχηται 
dv ἑτέρα χώρᾳ μεϑαρμόττῃ ἑαυτὸν, xoi στοχαζόμενος 
τῶν παρ᾽ ἐχείνοις νομίμων τοὺς λόγους ποιῆται, ** καὶ 
καταβαλλῃ τῷ τόπῳ τὴν τέχνην. εἰ δὲ μὴ, λήσει ἂν 
ἁμαρτάνων, εἰ τοῖς αὑτοῖς ἐπὶ πᾶσι χρήσεται. ἢ à ὦν. 
ἐπειδή τινες τὰ ἔϑη ἀναγραψάμενοι νόμους ἐποίησαν, 
τινὲς δὲ καὶ ἔϑεσι μόνοις καὶ οὐ νόμοις ἐγγράφοις χρῶν- 
ται ὥσπερ οἱ βάρβαροε. Νομισϑέντος. Νόμῳ χρα- 
τήσαντος᾽ νόμῳ γὰρ χρατεῖ τὰ ἐν πόλει δίχαια. Οὲ 
40 μὲν γὰρ ῥήτορες οὐχ ἕπονται" τῷ φύσει δικαίῳ, ἀλλὰ 
τῷ νομισϑέντε" οἱ δὲ φιλόσοφοι τοῖς φυσικοῖς" oU πάν- 
τως δὲ τὸ ** νόμῳ χρατῆσαν φύσει δίχαιον. Δικαίου, 

ἢ καλοῦ" ἢ συμφέροντος.  Daciv ὅτι λείπει 
τῷ ὕρῳ" ταῦτα γὰρ πάντα ἐκτός ἐστι τοῦ στοχασμοῦ 
25 καὶ τοῦ ὅρου. οὐ γὰρ ζητοῦμεν ἐν στοχασμῷ περὶ δι- 
καίου ἢ συμφέροντος ἢ καλοῦ ἀλλ᾽ αὐτὸ τοῦτο, εἰ ὅλως 
γέγονεν. οἷον εἰ προδέδωκεν “ἰσχίνης Φωχέας" καὶ πάλιν 

. ἐν ὅρῳ οὐ “46 ζητοῦμεν περὶ. τῶν προειρημένων χεφα- 

λαί- 


4 


οι 


42 Ald. ποιεῖται. Pro καταβάλλῃ legendum videtur μετα- 
᾿ βάλλη. — 45 Ald. ἔσονται. 44 Ald. Par. πάντας δὲ τῷ νόμῳ. 
scripsi πάντως δὲ τὸ v. 45 Ald. κακοῦ.- 46 οὗ ex Par. inserui. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ et 


λεεέων" ἀλλὰ vn» ἐξέτασιν ποιούμεϑα" οἷον ὅτι τέλειον 
πὸ πεπραγμένον ἢ οὔ" καὶ πότερον χλέπτης οὗτος ἢ le- 
οόσυλος ὃ ὑφελόμενος τὰ ἰδιωτικὰ χτήματα dx τοῦ le- 
ροῦ. Ἄξιον δὲ εἰπεῖν τὸν τέλειον τοῦ πολιτικοῦ ζητήματος 
ὅρον , πολιτιχὸν ζήτημα ἐστιν ἀμφισβήτησις λογικὴ ἐπὶ δ 
μέρους ἐκ τῶν παρ᾽ ἑκάστοις κειμένων νόμων ἢ ἐϑὼῶν 
περὶ οὐσίας, ἢ ὀνόματος, ἢ τοῦ διχαίου ἢ καλοῦ ἢ συμ- 
φέφοντος" τινὲς δὲ λέγουσιν ὅτι τὰ τρία εἴδη τῆς ῥητο- 
οικῆς περιέλαβεν ὁ ὅρος" ἄλλοι δ᾽ ὡς ταῦτα πραγματι- 
xqv μόνη περιλαμβάνει στάσιν" ἢ πάντων ἅμα ἢ τὶ- 10 
νῶν" ἐπειδή εἰσιν ὑποϑέσεις xal μιχταὶ ὡς αἱ τῶν ψη- 
φισμάτων εἰσφοραὶ, συμβουλευτιχαὶ ἅμα καὶ δικανιχαί" 


καὶ αἱ τῶν νόμων eiogogal, συμβουλευτικαὶ καὶ ἐγχὼ» 
μιαστιχαΐί. 


Τὴν δὲ ἀμφισβήτησιν ταύτην ἀνάγκη περὶ τὸ πρόσωπα καὶ πρά- 15 

γματα εἶναι" ὧν πλείστη δήπου διαφορὰ, ἣν τοῖς ἐπιγνοῦσι ἐᾷ- 

διον ἤδη τὰς διαιρέσεις συνιδεῖν τὰς εἰς τὰ κεφάλαια τῶν ζητημά- 
τῶν; καὶ ὅσα ὅλως διαιρεῖσϑαι δύναται. 


Συριανοῦ. Tov πολιτιχοῦ * | ζητήματος γένος τὴν 
ἀμφισβήτησιν ἀποδιδοὺς εὐτάχτως πάνυ διδάσκει ἡμᾶς 


4 Ven. Tov Tol. ζητήμ. γένος τὴν ᾿ᾶμῳ. ὁρισάμενος B, T. 
ὃ. ἢ.» περὶ ποῖα ἄλλα συνίσταται αὐτή. Φησὶν οὖν ὡς περὶ πρό- 
σωπα καὶ πράγματα καὶ καλῶς πάνυ τὸ ἀνάγκη mg. οὗ γὰρ οἷόν 
τε, πολιτικὴν συστῆναι ζήτησιν, μὴ προσώπου τὸ vg. T. ὅ. x. πρά- 
γματός τινος γεγονότος, περὲ οὗ ἣ ἀμφισβ. συνίσταται" ἄνευ γὰρ 
ϑατέρου θάτερον ἀσύστατον᾽" ὧν πλείστη δήπου διαφορά. Οἱ μὲν 
τῶν ἐξηγητῶν ἐξεδέξαντο προσώπων πρὸς πράγματα 9 γὰρ τού» 
τῶν ἀχριβὴς κατανόησις, ὡς αὐτός φησιν, εὐχερεστέραν ἡμῖν τῶν 
πολιτικῶν ζηιημάτων ἀπεργάζεται τὴν διαίρεσιν" τ τὸ ἀδιαίρετα 
καὶ διαιρούμενα σαφῶς παραστήσει" μαρτυρεῖ δὲ καὶ αὐτὸς τῇ ἐξ- 
ηγήσεε ταύτῃ εὐθὺς ἐπενεγκὼν πρώτας μὲν τὰς πρὸς ἄλληλα δια- 
φορὰς τῶν προσώπων, δεύτερον δὲ τὰς τῶν πραγμάτων. 


Rhetor. 1V. 


82 X X0414 


πρόσωπα καὶ πράγματα, περὶ ἃ συνίσταται αὕτη πάν 
vv δὲ καλῶς τὸ ἀνάγχη πρόσχειται" οὐ γὰρ οἷόν τε πο - 
λιτικὸν συστῆναι ζήτημα, προσώπου τε ὑφεστῶτος, τοῦ 
διαπραττομένου, καὶ πράγματός τινος, περὶ οὗ ἡ Gp- 
5 φισβήτησις ἄνευ γὰρ ϑατέρου ἀσύστατον " πλείστην δὲ 
διαφορὰν εἶπεν προσώπων πρὸς πρόσωπα καὶ πραγμά.- 
των πρὸς πράγματα" αὕτη γὰρ ἀρίστη ἐξήγησις καὶ 
τῆς τοῦ τεχνογράφου βαϑυτάτης ἐπάξιος διανοίας" ἡ 
γὰρ τῶν προσώπων Tt καὶ πραγμάτων ἀχριβὴς κατανό- 
10 ησις εὐχερεστέραν ἡμῖν, ὡς xol αὐτός φησι, τὴν τῶν 
πολιτικῶν ζητημάτων ἀπεργάζεται διαίρεσιν, τά τε ἀδιαί- 
ρέτα xol διαιρούμενα * σαφῶς παραστύσει" μαρτυρεῖ 
δὲ καὶ αὐτὸς ταύτῃ τῇ ἐξηγήσει , ἀνὰ μέρος ἑχάστην 
διαφορὰν παραδοὺς προσώπων xol πραγμάτων ἀλλὼ 
45 χαὶ μὴ ἀναμίξ . 


Σωπά τρου. Μετὰ τὸν ὅρον τοῦ πολιτικοῦ Lnvg- 
ματος ἀχολούϑως xal περὶ τῆς ὕλης τούτου διαλαμ- 
βάνει. ὡς γὰρ ὕλη γραμματικῆς τοῦ λόγου “μέρη , oua 
τὼς τῶν ζητημάτων τὰ πρόσωπα καὶ τὰ πράγματα" τὸ 

20 δὲ ἀνάγκη πρὸς ἹΜινουχιανὸν ἀποτεινύμενος. τέϑεικεν , 
αὐτὸς γὰρ βούλεται ξήτημα γίνεσϑαι Muni mj μὲν 
προσώπου, σῇ δὲ πράγματορ" προσώπου μὲν, ὡς τὸ τίς- 

82 δοχεῖ γὰρ ἐλλείπειν, διὰ τὸ ἀορισταίνειν" πράγματος δὲ 
ὡς ἐπὶ τοῦ συνεχῶς χεχρημένου τοῖς ἀνδροφόνων. X- 

. 25 ϑαρσίοις, καὶ χρινομένου φόνου" ἐνταυϑοῖ γὰρ ἐξ ὗπο- 
γοίας λέγουσι τὸ πρόσωπον κρίνεσθαι P» ἄνευ πράγμα- 
τος, οὐχ ἀχριβῶς δὲ οὗτοι" αὐτὸ γὰρ τὸ χεχρῆσϑαι τοῖς 
καϑαρσίοις πρᾶγμά ἐστι τὸ γεγονὸς. ἐν χαιρῷ παρὰ τοῦ 
χρινομένου προσώπου καὶ παρέχον ὑπόνοιαν προαγόμε- 

30 vov εἰς ἀπόδειξιν ἀφανοῦς τινος" δοχεῖ μέντοι xol αὖ- 

᾿ τὸς ὃ τεχνικὸς ὑποχατιὼν ἑαυτῷ ἐναντιοῦσϑαε διὰ τοῦ 


3 Ald, διαιρόμενα. 


ΕΙΣ £XTAZXEIZ . 3 


röonovu δὲ ἄλλως ἐπέχεε προσώπου" ἐλλιπὲς γὰρ ἐχ προ- 
σώπων οὕτως ἂν γένοιτο ζήτημα, ἄλλ᾽ ovx ἔστι τοῦτο. 
οὐ 79e ἄνευ προσώπου. ἐστὶ τὸ ζήτημα, ἀλλ᾽ ἔχει μὲν 
τὸ πρόσωπον, ἀόριστον δὲ καὶ μὴ ἐπιδεχόμενον ἐξέτα- 
σιν, διὸ xal δοχεῖ ἐλλείπειν. ὧν πλείστη δήπου δ 
διαφορά". προσώπων πρὸς πρόσωπα καὶ πραγμάτων 
πρὸς πράγματα᾽ τῶν γὰρ πάνυ κοινωνούντων καὶ ἡ 
διαφορὰ, ὡς κυνὸς καὶ λύχου, ov τῶν ἑτερογενῶν᾽ προ- 
σώπων δὲ διαφορὰ, καϑὸ. τὰ μέν ἐστι κύρια, τὰ δὲ 
προσηγορικὰ, τὰ δὲ πρὸς τι xci ἑξῆς" χαὶ πάλιν τὰ «Ὁ 
μὲν ἔνδοξα καὶ διὰ τοῦτο ἐξεταζόμενα, τὰ δὲ ἄδοξα 
χαὶ ἀσύστατον διὰ τοῦτο “ποιοῦντα τὸ ζήτημα" οἱ γοῦν 
'χωμάσαντες δέχα xoi ἐν τῷ ὀρύγματι. χαταβληϑέντες, 
ὑπὸ μὲν πορνοβοσχοῦ τοῦτο παϑόντες, ἀξύστατον Éyov- - 
σε τὸ ζήτημα, ὑπὸ δὲ στρατηγοῦ ἢ φιλοσόφου. συνι- 15 
στάμενον. Τὰ μὲν γὰρ διὰ τὸ ἔνδοξον ἐξετάζονταε, 
τὸ δὲ ἀνεξέταστον διὰ τὸ ἄδοξον" ἔσται δὲ ἀπὸ τῶν 
ἐνδόξων ἀντέγχλημα τὸ ζήτημα, τὸ γὰρ εὐδόκιμον τοῦ 
προσώπου δύναται ἀντεγχαλεῖν τῷ δικαίως ἐφ᾽ οἷς 
ἡσέλγαινον ἀνῃρῆσθαι, οὐκ ἔτι δὲ καὶ ὁ πορνοβοσχὸς, 20 
ἀλλὰ χαὶ πραγμάτων ἐστὶ διαφορά" ὁ γὰρ τὸν πεποι- 
ϑύτα αἰτιώμενος ἄντέγχλημα ποιήσει, οὐδὲ ἕτερον ci- 
τιώμενος μετάστασιν, καὶ πάλιν ὁ ἐπ᾽ ἐξουσίας ἕν τοηῦ- 
τὸ πρᾶγμα ποιούμενος, ἀντίληψιν, καὶ ὁ περὶ μέλλον- 
τος ζητῶν πραγματιχὴν, καὶ ἁπλῶς ἕκαστόν τι τῶν χρω- 25 
μάτων τοῦ πράγματος ἀμειβομένου, ἑτέραν οἶδε γενο- 
μένην τὴν στάσιν" διὸ xal πρόσκειται τὸ ὅσα ὅλως δι- 
αιρεῖσϑαει δύναται" ἔχαστον γὰρ τούτων ἀμειβόμενον 
xal συνεστηκὸς ποιεῖ. xal ἀσύστατον" καὶ ἐπειδὰν συν- 
ἀστηχὸς δειχϑῇ, τότε xol διαιρεϑήσεται" καὶ γὰρ av- 30 
τιστρέφεε ταῦτα " εἰ γὰρ διαιρεῖται, συνίσταται" xal εἰ 
συγίσταται,, διαιρεῖται. 


6.. 


δὲ & X0 414A 


Μαρκελλίνου. ᾿δναγκαίως προσέϑηχε τοῦτο" imt» 

δὴ ix τῶν προσώπων καὶ τῶν πραγμάτων ἥ σύστασις 

* τοῦ πολιτικοῦ ζητήματος" ἐξ ἀμφοτέρων γὰρ τούτων 
πληροῦνται τὰ προβλήματα" ὧν " καὶ ἡ ἀμφισβήτησις 

5 συνέχεε τὴν μάχην" ἀνάγκη γὰρ τὸν μὲν πράττειν 
“τὸν δὲ ὑπό τινος πράττεσθαι" εἰ, δὲ 4 μὴ οὕτως ἔχοι, 
πῶς δυνατὸν sig συνίστασϑαι ζήτησιν; οἷον 0 δεῖνα τό- 
δὲ τι ποιήσας κρίνεται" ἢ ὃ δεῖνα τόδε τι κατορϑώσαρ 

ἢ ὁπωσοῦν εὐεργετήσας αἰτεῖ δωρεαν" ἢ πάλεν ὃ δεῖνα 
10 τόδε τι συμβουλεύει, Τῶν δὲ προσώπων xol τῶν moa 
γμάτων διττὴ ἡ ἀνωτέρω 9 διαφορά" τὰ μὲν γὰρ αὖ 
τῶν ἀφορμὴν πρὸς ἀπόδειξιν δίδωσι, τὰ δὲ συστάσεωᾷ 
ἕνεχα παραλαμβάνεται" διαιρεῖται δὲ τὰ πρόσωπα xol 
τὰ πράγματα τὰ ἐξέτασιν ἐπιδεχόμενα χαὶ ὅσα οὐκ 
46 ἐπιδέχεται" ὕλη γὰρ τοῦ πολιτιχοῦ ζητήματος τὰ moo. 
σωπα καὶ τὰ πράγματα, ὥσπερ τῆς γραμματικῆς τὰ 
μέρη τοῦ λόγου. Ὧν πλείστη δήπου διαφορά. 
Τινὲς εἰρήκασι διαφορὰν τὴν ὑπὸ τῶν προσώπων εἰς τὰ 
πράγματα, ἔστι δὲ οὐχ οὕτως, ὧν γὰρ κοινωνία πρόσ- 
30 ἐστιν ἀλλήλοις, τούτων καὶ διαφορὰν εὑρίσχομεν . οἷς 
δὲ ovy ὑπάρχεν χοινωνία, τούτων οὐδὲ διαφορὰν εἶναε 
λέγειν καλόν" oiov οὐχ ἔστι λίϑου χοινωνία πρὸς &v- 
ϑρωπον, οὐχοῦν οὐδὲ διαφορά" ἔστι δ᾽ ἀνθρώπου xoi- 
νωνία πρὸς ἕτερα ζῶα, οὐχοῦν καὶ διαφορά" διαφορὰ 
25 οὖν λέγει πραγμάτων πρὸς πράγματα, xol προσώπων 
πρὸς πρόσωπα" εἰ γὰρ πρόσωπον ὃν αὐτὸ xa αὑτὸ 
πρὸς τοὺς χρόνους ἔχει διαφορὰν, ὥσπερ ἐπὶ τοῦ Μιλ- 
τιάδου" ἄλλος γὰρ εὐδοχιμῶν ὥσπερ ἐν" τοῖς Περσιχοῖς 
83 λαμπρότητα μεγίστην ἔχων xol δύναμιν ἐξετάσεως καὶ 
80 ποιότητος μέγεϑος καὶ χρίσιν προσώπου, ἄλλος δὲ ἐν 
τῷ δεσμωτηρίῳ ἐξ ἐλέου 7 τὴν σωτηρίαν ϑηρώμενος, 


—— —— — 


5 Ald. d». 4 Ald. δὲ om. 5 Ald. ἄνω τέστω, 6 Ald, Par. ovre, 
scripsi οὐδέ, Infra l, 29. καὶ ex Par. recepi. 7 Ald. ἐλαίου. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ 83 


gjwow γε προσώπον πρὸς ἕτερα πρόσωπο πόση ὑπάρ- 
χει διαφορά. ἣν τοῖς ἐπιγνοῦσεν" * ix γὰρ τῆς 
τῶν προσώπων καὶ πραγμάτων διαφορᾶς ? τὴν διαίρε- 
σὲν σαιρῶρ διαχρίνομεν " ἐκ δὲ τῆς διαιρέσεως τὴν στά- 
σεν" οἷον μελετῶν λέγοις χρινόμενος φόνου" οὐχ ἐφόν 5 
γευσα" καὶ γνωρίζεις ὅτι στοχασμός ἐστιν" ἢ πάλιν λέν 
γεις ἄξιον τὸν παϑόντα ἀμύνασθαι, καὶ ποιεῖς ἀντέγ- 
xÀgua τὴν στάσιν. Καὶ ὅλως δὲ διαιρεῖσϑιαι 
δύναται. Τὸ γὰρ χρινόμενον πρᾶγμα ἢ πρόσωπον 
ἔχει 1) ἐξέτασιν" κρινόμενον δὲ λέγω, τὸ ἔχον 5 τινὰ 10 
«ποιότητα χρίνεται δὲ τῶν πραγμάτων τὰ μὴ ὡμολο- 
γημένα καὶ ἔχοντα ἀντίῤῥησιν, τὰ δὲ ὡμολογημένα xoà 
μὴ ἔχοντα ἀντίῤῥησιν οὐ χρίνεται" οἷον. ἐφωράϑη τις 
φονεύων τινά" τὸ πρᾶγμα οὐχ ἔχει ποιότητα, οὔτε πρό- 
σωπον, ὁμολογεῖται γὰρ ὁ φόνος" χαὶ οὐχ ἔχει χρίσιν, 15 
οὐδὲ ἐξέτασιν, ἀλλὰ κοινῶς γίνεται τόπος" πάλιν ἐάν 


8 Par. ad marg. Ano γὰρ τοῦ γνῶναι, ὅτι 9) τοῦ Σωκρά- 
τοὺς ποιότης ἔνδοξός ἐστιν, εὐθὺς εἰ ἐρωτηϑείη, ποίας εἴη στά-. 
σεως τὸ ζήτημα καὶ τὸ τοιοῦτον᾽ οἷον δέκα νέους κωμάζοντας 0, 
Σωχράτης ὄρυγμα ποιήσας ὑπεδέξατο, καὶ κρίνεται qóvov, εἴποι-. 
με ἂν ἀντεγκληματικῶς" φήσω γὰρ ἄξιοι ἦσαν τοῦ πάϑους" εἰ δὲ 
πορνοβοσχὺν ὑποθώμεϑα τὸν ὑποδεξάμενον sig ὄρυγμα, οὗ συν- 
ἕστηκε" τὸ γὰρ πρόσωπον ἄδοξον ὃν ἀμφιρσβήτησικ oUx ἔχει". πάς- 
λεν. ἐπὶ τῶν πραγμάτων, ἐὰν εἴπω, ἱέρεια μιοῦσα τύραννον ἀγεῖλε, 
καὶ κρίνεται; φόνου, μετάληψίς ἐστιν ἢ στάσις" ἐὰν δὲ προβάλω- 
pos , ἱέρεια μυοῦσα τύραννον. ἀπέκτεινε καὶ κρίνεται ἀσεβείας, ὅρος, 
εἰ ἀσέβεια τὸν τύραννον ἀνελῶν, ἰδοὺ καὶ ἡ τοῦ πράγματος εἰσ- 
φορὰ γνῶσίν uos τῶν στάσεων δέδωκεν" πάλιν ἐὰν ὑπόϑωμαε τὸν 
ἀνελόντῳ, τὸν ἵππον τὸν ἐκφέροστα συστρατιώτην ἐπὶ τοὺς noltui- 
ove, δημοσίων κρινόμενον, ἐκ τῆς διαφορᾶς τοῦ πράγματος. καὶ 
τοῦ εἰδέναι, τί μὲν δημόσιον, τί δὲ ἰδιωτικὸν, ἔγνων, ὅτι ἀσύστα- 
τον, καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων οὗτας. 9. Ald, διαφοράν, 40 Ald. 
ἔχει. 


88 EXOAIA 


τις ἐπὶ τῇ ἑαυτοῦ πολλάχις δή τινὰ καταλαβὼν. γυναικὶ 
ἀποχτείνῃ, κατὰ τὸν παρὰ Δημοσϑένεξ κείμενον νόμον" 
οὗ χρίνεται" ἐπειδὴ ἔξεστιν ἐπὶ τούτοις ἀνελεῖν, ἐπὶ δὲ 
τῶν προσώπων τὸ ἐναντίον ἐξέτασιν. ἔχει, καὶ ἰσχὺν καὶ 

5 χρίσιν, ὅσα ὡμολόγηται ἿΣ τὰ ydo μὴ ὡμολογημένα 
οὐ κρίνεταε, ὥσπερ τὸ τίς. 

Πᾶν δὲ ζήτημα, «μολογημένον. ἔχον τὸ πῤᾶγμα 
καὶ μὴ ἔχον τὸ πρόσωπον ὡμολογημένον, ἀσύστατον" 
διὰ τί δὲ τὰ πρόσωπα τῶν πραγμάτων προέταξε *? xai 

40 τοι τῶν πραγμάτων πολυϊλοτέρων ὄντων. xol λέγομεν" 
ὅτε ovx ἐβουλήϑη τὸ ποιοῦν τοῦ ποιουμένου δεύτερον 
ποιῆσαι". πρῶτος γὰρ ὃ δράσας ὑφέστηχεν" εἶτα τὸ πρα- 
χϑὲν πρᾶγμα, ἢ ὅτι πρόσωπα εὑρίσχομεν ἄνευ πρά- 
γμάτων συνεστηκὸς ποιοῦντα τὸ ζήτημα" οἷον ὡς ἐπὶ 

45 τούτου τοῦ παραδείγματος, ἐτελεύτησέ τις ἐπὶ σημείοις 
φαρμάχων᾽ καὶ ἀντεγκαλοῦσιν ἀλλήλοις αἰχμάλωτος καὶ 
μητρυιά" ἰδοὺ γὰρ ἐνταῦϑα οὐδὲν ἔχομεν πεπραγμέ- 
γον παρ᾽ αὑτῶν, ἀλλὰ τὰ πρόσωπά ἔστι τὰ ποιοῦντα 
τὸ ζήτημα. 


20 Τῶν οὖν προσώπων τὰ μέν ἐστιν oim καὶ δύναταε ? ἐξετάζεσϑαι; 
τὰ δὲ οὔ" τόπον δὲ ἄλλως ἐπέχει προσώπου. 

Συριανοῦ. Καϑ' ὅλου πρόσωπα καλεῖ ἐξεταζό- 

μένα ? τὰ ἔχοντά τινὰ ποιότητα" ἑξῆς ἡ περὶ τὸ πρός- 

, πον" ὕλη γνωρίζεται" οἷον Περιχλῆς, ᾿Δλχιβιάδης, πέ- 
35 νης, ? πλούσιος, ῥήτωρ, στρατηγός" τὰ δὲ ἀνεξέταστα 
ποιότητα μὲν οὐδὲ μίαν ἔγχει, 4 δι᾽ ἧς ἂν τις εὐπορίαν 
τινὰ ἐν τῇ ὑποθέσει σχοίη, ὥσπερ τὰ ἀόριστα, εἰχόνα 


. 11 Ald. ὡμολόγειται. 42 AM. προρέταξι. 45 Ald. πο- 
λὺ ὑλοτέρων. ᾿ | 
4 Ven. δύνασϑαι.᾿ 2 Ven. ἐξέταζόμενα καλεϊ τὰ ἔχοντα 
ποιότητά τινα. 8 Ven. πλούσιος, πένης, στρατηγὸς, ζήτωρ., 4 
Ven. οὐδεμίαν ἔχει προσκειμέγην. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ 87 


δὲ μόνην προσώπου ἔχει. 5 ὅταν οὖν ἐν ὑποθέσει πα- 
ραληφϑῇ * ἀνεξέστατον, χαϑολιχὰν ij τέχνη παραδίδωσι. 
ϑεώρημα" ὡς χρὴ τῇ τοῦ πράγματος ἀχολουϑεῖν ποιό- 
τητι, χακχεῖϑεν περιτιϑέναι τῷ προσώπῳ τὸν χαραχτῆρα" 
ὁποῖον γὰρ ἂν j τὸ πρᾶγμα » χρηστὸν ἢ φαῦλον, τοιοῦ- 5 
TOY xal τὸ πρόσωπον, ὡς καὶ Σωχράτης βοᾷ" οἷος ὃ 
foc, τοιοῦτος καὶ ὃ λόγος, καὶ οἷας ὁ λόγος, τοιαῦται 
xe) αἱ πράξεις « 


Σωπάτρου. Πρώτη διαίρεσις αὕτη τῶν προσώ- 
πῶὼν εἰς ἐξεταζόμενα xol ἀνεξέτασται ἐξεταζεσϑαι ovy 10 
ὡς ἔνιοε τὸ ἀμφιβαλλεσθαε λέγει" οὐ γὰρ ἀμφιβάλλο- 
pe , εἰ Αἰσχίνης ἐν τῷ παραπρεσβείας 7 ἐστὶν ὃ χρι- 
ψόμενος᾽ οὐδὲ εἰ “επτίνης ἐν τῷ πρὸς “ἀεπτίνην, ἢ Ti- 
μιαρχος ἐν τῷ κατὰ Τιμάρχου" ἀλλὰ τὸ ἐξετάζεσθαι, ὡς 
ξαὶ διὰ τῶν ἑπομένων γένεται φανερόν , τὸ ὕλην καὶ 15 
ἀφορμὴν παρέχειν τῷ λόγῳ σημαίνει" τουτέστιν ὅτι 
πρὸς ἀπόδειξιν τοῦ χρινομένου 8. συντελεῖ" τὸ δὲ ἄλλως 
ἀντὶ τοῦ εἰχῆ. Ἐζήτησαν δὲ, διὲ τί τὰ μὴ ἐξεταζό- 
μενα τύπον δὲ ἔχοντα προσώπου ὅλως ἐν ζητήματι τάτ- 
τεται" καὶ φαμέν" ἐπειδὴ οὐκ ἦν δοχεῖν αὐτὸ πεπρᾶ- 40 
43a. μὴ ὄντος τοῦ δοχοῦντος πεποιηχέναι, τοῦτο δὲ δὲ 
καὶ μὴ ὕλην παρέχει πρὸς τὸν λόγον ἢ ἀλλ᾽ οὖν σχῆμα 


5 Ven, ἐχπληροῖ. 6 Ven. παραληφϑὴ τι ἀνεδέεταστον, igré- 
ev, ὅτι καϑολ. ἧ τέχνη παραδίδωσιν ἡμῖν Θ. ὥς χρὴ ἀκόλονθον 
τῇ τοῦ πραγμ. 7t. περιτιϑέναι τοῖς ἀορίστοις προσώποις χαρακτῆρα» 
aj μὲν γὰρ χφηστὰν εἴη τὰ πεπραγμένον, πράδηλο», ὡς τοιοῦτος ὃ 
πράξας" πρᾶγμα γὰρ ἀεὶ βέλτιστον. προαιρέσεως ἔχεται δεξιᾶς, εἰ 
δὲ φαῦλον εἴη τὸ γεγονὸς, ἀνοσέίαν εἶναι καὶ τοῦ πεπραχότος ἐροῦμεν 
τὴν φύσιν" ἀρϑότατα γὰρ καὶ Σωκράτης (Ald, et Par. Σόλων») ἡμῖν τὸ 
φιλοσοφίας »εφάλαιον πρὸς ταὐτὸ βλέπων τὸ τοιόνδε συνεχῶς ἐβόα" 
οἷος ὃ βίος, τοιοῦτος ὃ 4o γος" οἷος ô λό 79$) τοιαῦται Gi πράξεις. 
7 Ald. παρὰ πρεςβ. 8 Ald. λόγου. Par. κρινομένου. 


88 X X0.A4I.A 


πρὸς τὸ δοκεῖν γεγενῆσθαι" " εἰχότως οὖν ἐν τάξει προσώ-- 
94 που λαμβάνεται. Τὸ γὰρ παρίστατό τις ἐπ᾽ ἐρημίας 
γεοσφαγεῖ σώματι, ἀπόδειξιν μὲν οὐδ᾽ 159 ἥντινα ἔχεε 
δ τοῦ γεγενῆσϑαι τὸν φόνον, ὥσπερ εἰ Δημοσϑένης παρ-- 
ἰστατο" καὶ γὰρ ἐπὶ τούτηυ δυνατὸν λέγειν; ὡς εἰκὸς 
αὑτὸν τοῦτο πεποιηχέναςι, θαῤῥοῦντα τῇ ῥητορικῆ xel 
τῇ δυνάμει τοῦ λέγειν, καὶ ὡς Νιχόδημον ἀνελόντα πρό- 
τέρον, καὶ ὡς 4ρίσταρχον πεπειχύότα ** τῶν ὁμοίων 
40 ἐπιϑυμητὴν γενέσθαι" καὶ πάλιν ὅτι ἀδύνατον τοῦτο 13 
διαπράξασϑοαι Δημοσθένη τὰν τοὺς αἰχμαλώτους λυσά- 
μένον, τὸν τῆς πόλεως κηδόμενον, τὸν δημαγωγίας 
ἐρῶντα, τὸν σώφρονος βίου * φροντίζοντα" ἐνταῦϑα 
γὰρ τὸ ἐξεταζόμενον ὕλην παρέσχε πολλὴν τοῖς βουλομέ- 
15 νοις χατηγορεῖν καὶ συνηγορεῖν" τὸ μέντοε ἀόριστον 
ὕλην μὲν οὐ χορηγεῖ, τοῦ δὲ συστῆναι τὸ πρᾶγμα 
ἀφορμὴ καὶ γένεσίς ἐστιν. 


ἽΜαρκελλίνου. ᾿Βξεταζόμενα λέγει, τὰ ἔχοντα 
ποιότητα χαὶ χορηγίαν νοημάτων καὶ ἐπιχειρημάτων 
20 τῷ λέγοντι" τὰ δέ τίς ἀόριστον OY νοημάτων εὐπαρίαν 
οὐκ ἔχει" οὔτε γὰρ γένος οὔτε ἀγωγὴ, οὔτε παίδευσις " 
διὰ τοῦτο οὐδὲ μία χορηγία ἀπὰ τοῦ προσώπου προσ- 
γίνεται" ἱστέαν δὲ ὡς ἀπὸ τοῦ ὑποχειμένου πράγματος 
δυνάμεϑα πολλάκις ἐπινοῆσαί τινα τῷ προσώπῳ βοήϑει- 
δδαν xol ἀφορμήν" ἔχεις παρὰ τῷ δΔημοσϑένει τὸ πα- 
ράδειγμα" ἔἤχουον δ᾽ ἔγωγέ τινος οὐδαμῶς οἵου τε ψεύ- 
σασϑαι, ὡς οὐδὲ τοὺς λιμένας καὶ τὰς ἀγορὰς ἕἔτε 
δώσοιεν αὐτῷ χαρποῦσϑαι" ἐπειδὴ γὰρ ἄδηλος ἦν ἡ 
ποιότης τοῦ εἰρηκότος, εἴτε ψευδὲς, εἴτε ἀληϑὲς, τῇ 
80 γνώμῃ συνέστησε τὴν τοῦ προσώπου μαρτυρίαν ** εἰ- 


9 Ald. δοκεῖ γεγενεῖσϑαι, 410 Ald. οὔ δεινά. 44 Ald, 


πεποιδικότα.. 43 Ald. τοῦτο. 45 Ald. σώφρονα βίον. — 14 
Ald, τῇ τοῦ πρ. μαρτυρίᾳ, 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ sa. 


soy* τὰ ydQ κοινὰ Θετταλῶν ἀπὸ τούτων δέοι Oto. 
zej», οὐ Φίλιππον λαμβάνειν. παν δὲ ἄλλως 
ἐπέχει προσώπου" τὸ yap τίς μάταιαν ἔχει τόπον 
προσώπον" χεῖται μὲν γὰρ διὰ τὴν χρείαγ᾽ ἐπειδὴ πάν- 
Tec δεῖ τὸ πρόβλημα πρόσωπον ἔχειν, ἀργὸν δέ ἐστι 
πρὸς ἐδέτασιν᾽ ἐπειδὴ γὰρ ἐχ τῶν ἐγχωμιαστικῶν ἔχει 
τὴν ποιότητα τὰ πρόσωπα, οἷον γένους, ἀγωγῆς, mw 
τηδευμώτων, ἐξ ὧν γινώσχομεν, ὁποῖος ἕχαστός ἐστιν, 
ἀφ᾽ ὧν γέγονεν ἢ ἐτράφη, ἢ ἐπετήδευσεν ἢ ἔπραξεν, 
τὸ δὲ τίς πάντων ἀπεστέρηταε τούτων, διὰ τοῦτὸ φα- 49 
μὲν, ἐξέτασιν οὐχ ἔχειν τὸ τοιοῦτον" OU μὴν αὐτὸ μὸό- 
γον ἐξέπεσε τῆς ἐξετάσεως, ἀλλὰ xoi τὰ ἐξισάζοντα διό- 
λου τῶν προβλημάτων" οἷον δύο νέοι πλούσιοι εἶδον 
ἀλλήλους ἀπὸ τῶν ἀλλήλων oixuoy ἐξιόντας. καὶ xgivov- 
σιν ἀλλήλους μοιχείας" δε ὅλου. δ᾽ εἶπον, ἐπειδὴ μιχρά 18 
Tug εἰ γένοιτο διαφορὰ, σύστασιν λαμβάνει, πάντων δὲ 
ὄντων ἴσων ἡ ἐξέτασις ἐπιλέλοιπεν" ὃ γὰρ ἂν ὁ ἕτε- 
ρος inevéyxok τῶν προσώπων, τούτῳ καὶ αὐτὸς ἑάλωκε, 
xal λανϑάνει μᾶλλον ἑαυτοῦ. χατηγορῶν, οἷς μηδὲν ἔχεν 
λέγειν xatd τοῦ ἑτέρον, ὃ μὴ xal αὑτὸς φαίνεται πράξας. 20 


Τῶν δ᾽ αὖ ἐδεταζομένων ἰσχυροτάτην μὲν ἔχει δύναμιν τὰ ὧρι-: 
σμένα, καὶ κύρια" οἷον ὃ Περικλῆς * δ Δημοσϑένης καὶ τὰ τοιαῦτα. 


Συριανοῦ, Ἑπτὰ ᾿. μὲν. τὰς ὅλας τῶν. προσώ- 
mw διαφορὰς παραδίδωσι" τὴν δὲ πρωτίστην τοῖς ὡρι- 
σμένοις ἀποδίδωσι xol χυρίοις τάξιν, διὰ δύο αἰτίας" 38 
ὅτι δὲ πᾶσα ἡ περὶ αὑτῶν ὕλη πρόδηλος * ix τῆς loro- 


4 Ven. οἷον ὃ Περικλῆς 0. 4. κι τι τοιαῦτα non habet. 24 
Ven. ἑπτὰ μὲν τὰς ὅλας διαφορὰς. ἡμῖν παραδίδωσι τῶν προσώ- 
πῶν, τὴν δὲ πρωτίστην ἀποδ. τάξιν T. dg. καὶ τοῖς κυρίοις διὰ 
δίο ταύτας αἰτίας. 3 Ven. πρόδηλός dor ἐκ τὴς ἱστορίας, 
γένος, ἀγωγὴ, ἐπιτηδεύματα, πράξεις. Καὶ διότι τὰ κύρια, ὡς καὶ 
αὐτὸς ὑποκατιὼν ἐπισημρένεται, πολλοὺς ἐπιδέχονται μὲν τρόπονφ 


98 | P X0AI 4 


ρίας, οἷον γένος, ἀγωγὴ, xal τὼ. ἑξῆς, , xol ὅτι xol πολ.- 
λοὺς ἐπιδέχεται τρόπους" ὃ γὰρ Περικλῆς εἰ TUYOL σπα-- 
θαληφϑεὶς, 4 ὡρισμένον τέ ἐστι πρόσωπον, καὶ πρός τε" 
πατὴρ γὰρ χαὶ δεσπότης, χαὶ ηϑικὸν ; φιλόπολις * γὰρ 


& καὶ ῥήτωρ᾽ ὸ γοῦν Θουκυδίδης παραλαβὼν αὐτὸν εἰ: 


ϑὺς & ix τῆς τοῦ προσώπου ποιότητος, τὰ ἀξιόπιστον. 
αὐτῷ περιτίϑησι λέγων , ξαίτοι ἐμοὶ τοιούτῳ ἀχδρὶ ὁρ.- 

γίξεσϑε , ὃς οὐδενὸς ἥττων 7 εἰμὶ, γνῶναί τε τὰ δέονται 
καὶ ἑρμηνεῦσαι d ταῦτα, φιλόπολίς τὸ Xol χρημάτων 


40 χρείσσων. εἰ μὲν οὖν ἔνδοξα eli] τὰ χύριᾳ πρόσωπα n 


συστατιχῶς χοησόμεϑα τῇ περὶ αὑτῶν ὕλῃ" εἰ δὲ ἄδο- 
£a, ? οἷον Φιλοχράτης ἢ Φρύνων i ἢ ᾿Αριστογείτων ,. ἐκ 
τῶμ ἐναντίων 85. διαβαλοῦμεν à ἐπιχειρημάτων, 


“Σωπάτρου. Καλῶς τῷ ὡρισμένα πρόρχοται τὸ 


45 κύριο" τοῦτο γάρ φησιν, ὅτι roig κυρίοις δεῖ προσκεῖπ 


f 


τῇ τῶν προσώπων τάξει". ὃ γὰρ Περικλῆς, εἰ τύχοι; παραληφϑ εἷς. 
x. τ Δ... 4 Ald. παραφϑιίς. 5 Ven, Koi φιλόπολις γὰρ, 
καὶ προσηγορικὸν, στρατηγὸς γὰρ καὶ ῥήτωρ, à γοῦν Θόυκυδίδης, 
6 εὐθὺς Ven. om. 7. Ven. ἥσσων οἴομαι εἶναι. 8 Ald, fo- 
μηνεῦσε. 9 Ven. ἄδοξοι. 10 Ven. δῆλον ὅτε διαβαλ. Par, 
ad marg. Noidusvo καλεῖται » ὧν ἣ ποιότης ἐν. ταῖς ἱστορίαις. ὥριη 
σται, καὶ δῆλά ἐστιν αὐτοῖς τὰ πεπραχμέγα, καὶ παρὰ ταῦια οὗκ. 
ἔστιν ἕτεράν τε εἰπεῖν, olov περὶ “ημοσϑένους οὐκ ἂν εἤποιμεν, ὡς 
ἀνδρεῖος 1 ἣν, τῶὧν ἱστοριῶν δειχνυουσῶν, ὥς ἐν ταῖς μάχαις Heros. 


. τάκεδι, καὶ περὸ Περικλέους. οὐδεὶς. ἂν εἴποι, ὧς. ἦν. ταπεινὸς, τοῦ 


φρονήματος αὐτοῦ δεικνυμένον ix τῆς ἱστορίας " τὰ δὲ κύρια δύο 
ἀφορμὰς ἔχει λόγων, μίαν μὲν τὴν ἀπὸ τοῦ πράγματος, ἐφ᾽ d 
κρίνεται μοιχείᾳ τυχὰν ἢ προδοσία, ἑτέρῳν δὲ τὴν ἀπὸ τῆς ἵστορέ- 
ag" λέγοντες γὰρ τυχὸν xarà Ζημοσϑένους, ὡς προδότης, ἀμφοτέ. 
gem ἐπιχειρήσομεν, τοῦ 1s ἀπὸ τοῦ παφόγτορ, πράγματος, ἅτε 
εἰκόνα αὑτοῦ. ἔστησε Φίλιππος ἢ τι τριοῦτον, τοῦ τὸ ἀπὸ τῆς ἷστο- 


φίας, ὅτι χρημάτων ἕνεκα πᾶν ποιεῖ" ἀπέδοτο Μειδίᾳ τὸν ἀγῶνα 
τφιόκοντὰ μνῶν, ὃ Media; ἄρας — reliqua desunt. 


ΕΙΣ ZTAZEIZ 91 


σϑαι ** xa) τὴν ἀπὸ τῆς ἱστορίας διάγνωσιν. εἰ γὰρ 95 
μὴ τοῦτο οὐδέ τινα ὕλην παρέξει τὸ χύριον ἄγνωστον 
ὃν, εἰ μήπου κατὰ τὸν παρευϑὺς καιρὸν ὃ περὶ eve 
τοῦ. γέγναιτο λόγος ἐν εἰδόσι πλὴν καὶ αὕτως ἱστορίας 
χρεία τῶν ἤδη ὃ" πεπραγμένων avtQ* à καὶ ἀμετακίνητα 6 
δεῖ. φυλάττειν, wo “τυχὸν 35 μὴ “Σωχράτην. ῥήτορω εἰσ- 
αγάγωμεν, ἢ Δημοσϑένην φιλόσοφον ἢ φιλόπολεν Φρύ- 
γώνα. ΠΕεριχλὴν δὲ καὶ δημοσθϑένην εἰς ὑπόδειγμα παρ- 
ἔλαβεν, ὡς ἐπαμφοτερίζοντα πρός τὸ ἔπαινον καὶ ψό- 
γον, καὶ περὶ μὲν Δημοσθένους μιχρὸν ὄμπροσϑεν εἴ- 16 
eure. Περιχλὴν δὲ δυνατὸν καὶ ἐπαινεῖν ἀπὸ τε τῆς 
μεγαλοφυΐας καὶ ὅτι φιλόπολις" καὶ πάλιν ψέξαι ὡς. τὼ 
σπέρματω τοῦ ᾿Πελοποννησιαχοῦ παρεχόμενον πολέμου" 
τὰ χύρια δὲ προέταξε ** τῶν ἄλλων ὡς πολυύλότερα" 83 
xol ὅτι τὸ ** ἀπ᾿ αὐτοῦ πολλάχις τοῦ πράγματος. ὕλην 15 
χορηγεῖ" ὡς ἐπὶ ᾿Αλεξάνδρου καὶ Δημοσθένους" οἷον 
ἔγραψεν ᾿Αλέξανδρος nera τὴν Δαρείου νίκην, ὡς εὕροιδν 
ἐν τοῖς λογισμοῖς Δαρείον πεντήχοντα τάλαντα εἰληφότα 
Δημοσθένην, καὶ χρίνεταν παρ᾽ ᾿Αϑηναίοις προδοσύας 
Δημοσϑένης" τοῦτο ydo καὶ ἀπὸ τῆς ἱστορίας. καὶ ἀπ᾿ 30 
αὐτοῦ πράγματος ὕλην χορηγεῖ" ἐχϑρὸς γὰρ ᾿Αλέξανδρος, 
οἷα πρότερον καὶ Φίλιππος ᾿4ϑηναίοις" καὶ διὰ ταῦτα 
Δημοσϑένης 17 — - — 


Μαρκελλίνου. 4i ἀνωτάτω τῶν προσώπων δια- 
φοραὶ δύο" ὧν ἡ μὲν ἔχει ποιότητα, 7 δὲ οὐκ ἔχει" xat 35 
ἡ μὲν ovx ἔχουσα. κεχώρισται xe" ἑαυτὴν, ἢ δὲ ἔχουσω 
διαιρεῖται sig ἐδίαν xoi χοενήν" καὶ ἡ μὲν ἰδία ποιοῖ τὰ 


41 Ald. προκεῖσϑα. 13 AM, εἴδη. 13 ἵνα τυχὸν — 
— φιλόσοφον Ald. om, recepi ex Par. 14 Ald. προςέταξε. 
15 Ald. molviórega. — 16 Ald, τό. Par. xol; 17 Ald. δη- 
σϑένθ᾽ sequente lacuna, quae est etiam in Par., cui debeo 
lectionem, Zfsuocóévgc. Supple: κρίνεται προδοσίας. 


T (0. € XO0AIA 


κύρια" καλεῖ δὲ αὐτὴν ἰδίαν᾽ ἴδιος γὰρ ἔχαστον χυρέου 
ὁ βίος" ἕτερος γὰρ Περικλέους βίος, ἄλλος Θεμιστοχλέ- 
ουσ, ἄλλος Μιλτιάδου" ἡ δὲ χοινὴ τὰ πλείονα, ἃ κοιὲ 
καλοῦσι προσηγοριχα." κοινὴ δὲ πολλῶν εἴρηται, ἐπεεδὴ 
ταὐτὰ ἁρμόζει ἐνθυμήματα ἐπὶ πάντων. τῶν ὁμοέων 
προσώπωγ᾽ ὁ περὶ πατρὸς λόγος περὶ πάντων, ὃ "sol 
δεσπότου ὁμοίως καὶ δούλου" oU γὰρ μόναν ἕν πρόσω- 
moy ἔχει καϑάπερ ἡ ἰδία ποιότης. τὸ κύριον “ποιεῖ γὰρ 
τὰ πρὸς τι, τὰ διαβεβλημένα, τὰ ηϑιχὰ, τὰ χατὰ συμ- 
£0 πλοχὴν προσώπον χαὶ πράγματος, τὰ ἁπλᾶ προσηγορε- 
χά" ταῦτα πάντα, ὅσα ἡ χοινὴ ποιύτης ποιεῖ πρόσωπα, 
διαφέρει ἀλληλωμ᾽ τὰ πρὸς τι τῶν διαβεβλημένων" τὰ 
διαβεβλημένα τῶν ηϑιχῶν καὶ ἑξῆς, δεούσῃ δὲ takes 
προήγαγε τὰ πρόσωπα΄. ἀρξάμενος γὰρ ἀπὸ τῶν πλεί- 
Ab στὴν χορηγίαν τῷ λέγοντι παρέχειν δυναμένων, διέξεισε 
μέχρι τῶν τελευταίων. ᾿Ισχυροταάτην μὲν ἔχει, δ φησὶ, 
δύναμιν τὰ ὡρισμένα καὶ χύρια" ἰσχυρὰ δὲ καλεῖ οὐχ 
ἁπλῶς, ἀλλὰ τὰ πλείονα τὴν εὐπορίαν παρεχόμενα" δὴτ 
λον δὲ, ὡς τὰ κύρια βασιλεύειν τῶν πάντων ἐν εὐπορίᾳ" 
20 πᾶσαν γὰρ ἀγεδὸν ἐν αὑτοῖς. ποιότητα περιδίληιρεν καὶ 
ὕλην" λέγω δὲ ὕλην τὴν περὶ τὰ γένη καὶ noabug καὶ 
“«ερὶ τὰ ἐπιτηδεύματα ἐξέτασιν" ὡρισμένα δὲ ἐστιν, ὧν 
5 ποιύτης ἐν ταῖς ἱστορίαις xol ἐν τοῖς ποιήμασιν tU- 
οίσχεται. Καὶ παρειλήφαμεν αὑτῶν γένος, ἀγωγὴν, πα- 
35 τρίδα, ἐπιτηδεύματα, πράξεις xci πλείστην εὑπορίαν ἐν- 
ϑυμημάτων ἐν ταῖς ἱστορίαις ἐχεῖϑεν λαμβάνομεν" εἰ- 
χότως οὖν προτάττοιτο 9? τῶν ὅλων, ὅτι τε πλῆϑος ἐν- 
ϑυμημάτων δίδωσιν ἀπὸ τῶν εἰρημένων τοῖς ποιήμασιν 
ἢ ἱστορίαις, ἐξ ὧν τοῦ λόγου τὰ σπέρματα , καὶ ὅτι 
$0 πολλῶν προσώπων ἐπέχει τάξιν τὸ, κύρια" εἰ γὰρ Ao 
βωμεν Δημοσϑένην ἐν προβλήματι, ἔσμεν καὶ πολιτευά- 


48 Par. ἔχει, 49 Ald, προρτ. 


- " 


ΕΙΣ XTAXEIX | 98 


pavo» Ovta, καὶ πατέρα, πολλάκις δὲ καὶ παιδευτὴν, 
τυφὼν δὲ καὶ στρατιώτην, καὶ πολλὰ ἕτερα" ἃ καὶ πάν». 
τα ἐν τοῖς ζητήμασι καὶ xa. sv ἐμπίπτοντα χρίσιν 
ἐπιδέχεται" εἰ τοίνυν ποιήσειας τὸν Περιχλέα συμβου- 
λεύοντα Τ]λοποννησίοις ἐπιέναι, ἢ γραφόμενόν τινα ἢ δ 
ἀπολογούμενον, πλείστην ἐργασίαν coL πίστεων ἢ ROLO- 
της τοῦ προσώπου παρέχεται" ἀφ᾽ ev εἴρηται γὰρ τῷ 
Θουχυδίδῃ περὶ αὑτοῦ, ὥσπερ γὰρ ἀπὸ ϑησαυροῦ λέγειν 
ἕξομεν ἱχανὰ, πολλῆς οὔσης τῆς μαρτυρίας" καὶ πάλιν 
εἰ τὸν Θεμιστοχλέα ὑποϑώμεϑα, χἀνταῦϑα πολὺς xuiv 10 
9 Θουχυδίδης μαρτυρῶν, ὃς περὶ ἐχείνον φησίν" ἣν ydo 96 
δὴ ὁ Θεμιστοχλῆς βεβαιότατα δὴ φύσεως ἰσχὺν δηλώ- 
vag. Ἰστέον δὲ ὡς ov μόνον ἐπὶ τῶν ἐνδόξων καὶ aya 
Ow» ἀνδρῶν τὰ ὡρισμένα πλείονα τὴν ἰσχὺν ἔχει καὶ 
τὴν εὐπορίαν, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ tuv ἀδόξων καὶ τὴν ivav- 15 
τίαν ἐχόντων προαίρεσιν" εἰ γοῦν χατηγοροίης Φιλοι, 
κράτους ἢ Φρύνωνος ἢ τινος ἄλλου τῶν ἐν ταῖς loro- 
ρίαες κεχωμῳδχμένων, πολλῶν ἀφορμῶν εἰς κατηγορίαν 
εὐπορίαν εὑρήσεις . 


» ,.. δὲ “ἃ πρὸς ἀξ" οἷο» ξ πατὴῤ» υἱὸς, δοῦλος, δεσπότης. 40 | 


ὡΣυριανοῦ. Ταῦτα εἰ xoà προσηγορικά ἐστι xal 

, ἃ 4 t. ' L3 , , , $ τ 
ταύτῃ ? τὴν τῶν xvgiov ὑποβέβηχε δυγαμιν, αλλ ovy 
διὰ τῆς πρὸς ἄλλο σχέσεως, διπλὴν ποιοτήτων γορη»- 
γίαν ! παρέχει τῷ λόγῳ" ὁ γὰρ παφὴρ ἐν προβληματι 
“«ἀαἀραληφϑείς, * ἢ φιλότεκνός ἐστε, xol σύστασιν " ἷχα- 25. 


1 οἷον πατὴρ, V. 0. δεσπότης, Ven; om. 2 xai ταύτῃ 
ὑποβέβηκε τὴν τι x. δύγ, Ven. 5 Ven. διτλὴν tiva ποιοτήτων 
εὐπορίαν χορηγ εἶν Α Ald, παραφϑείς, 6 Ven, σύστασιν 
ἱκανὴν ἐκ τούτων λήψεται, ἢ σκαιὸς περὶ παῖδας ὧν magetes xo- 
ταδρομῆς ἀφϑονίαν τοῖς αἰτιᾶσϑαι βουλομένοις, ὅπερ καὶ «Αἰοχίνηφ 
κατὰ Δημοσθένους ἔφη, σκληρότητα κατηγορῶν ἤϑους ἐν τοῖς κατὰ 


φέ 570 SXOUMIA 


, ψὴν dx τούτου. παρέξει, ἢ xol ὡς μισόπαις ὧν, xatu- 
δρομῆς ἀφϑονίαν τοῖς αἰτιᾶσθαι βουλομένοις χορηγήσει" 
ὃ χαὶ Αἰσχίνης ἐν τῷ κατὰ Κτησιφῶντος πεποίηκε, σχλη- 
ρότητὸς κατηγορῶν Δημοσθένους ἤϑους, ἐν olg φησιν" 

5 ἑβδόμην δὲ ἡμέραν. τῆς ϑυγατρὸς αὐτῷ τετελευτηχυίας, 

zal ἑξῆς" ὁ γὰρ πατὴρ καὶ ἡ ἀπὸ τούτου σχέσις ftoÀ- 

᾿ Àj» ἀφορμὴν αὑτῷ διαβολῆς χεχορήγηχεν " πάλιν υἱὸς 
μελετώμενος ix τῆς πρὸς τοὺς πατέρας ὁσιότητος Ü ἢ 
' ῥᾳϑυμίας βελτίστου δόξαν ἢ πατραλοίου λήψεται" δ᾽ τε 
40 δεσπότης ἔχ τῆς πρὸς τοὺς οἰχέτας ἱταμότητος" ἢ φε- 
᾿λανϑρῴπίας. εὐπρόσιτος, 7 ἢ ἢ φιλαπεχϑή pun: τοῖς ἐν- 
᾿ τυγχάνουσιν. δόξειεν" τὸν M οἰκέτην ἢ neoc τὸν. δε- 

᾿ σπότην πίστις ἢ καχόνοια διελέγχϑει: . 


Σωπάτρου. Δευτέραν ἔχει. τὰ πρός τι τάξιν" 

45 διότι χαὶ αὐτὰ διπλῆν ἔχει ποιότητα xol ἥττονα τῆς 
frporíoag* μίαν μὲν τὴν ἀπὸ τοῦ χειμπένου πράγματος, 
ἑτέραν δὲ τὴν ἀπὸ τῆς φύσεως, ὃ ἐστὶν ἀναντίῤῥητον 
πρὸς ἀπόδειξιν" γνωμικὰ καὶ καϑολικὰ καὶ ἀναντίῤῥη- 


Κτησιφῶντος. ἐβδ. δὲ ἧ. τ. 0. αὐτῷ (Ald. αὐτῶν} τετελευτήκυέας, πρὶν 
ἢ πενϑῆσαι, καὶ τὰ νομιζόμενα ποιῆσαι στεφανωσάμενος καὶ λευχὴν 
ἐσθῆτα λαβὼν (Cod. καλῶ») ἐβουδύτει, τὴν μόνην ὃ δείλαιος καὶ 
πρώτην αὐτὸν πατέρα προσειποῦσαν ἀπολέσας" εἶτα ἐπάγει, ὃ γὰρ 

᾿ μισότεκνος καὶ πατὴρ πονηρὸς, οὐκ ἄν ποτὲ γίνοιτο δημαγωγὸς 
χρηστὸς, οὐδ᾽ ὁ τὰἀ“φίλτατα καὶ οἰκειότατα σώματα μὴ στέργων 
᾿οὐδόποθ᾽ ὑμᾶς περὶ πολλοῦ ποιῴσεταε τοὺς ἀλλοτρίους. οὐδέ γε 
ἐδίᾳ πονηρὸς οὐκ ἂν γένοιτο δημοσίᾳ χρηστός" οὐδ᾽ ὅατις ἐστὶν oi- 
ποι φαῦλος οὐδέποτ᾽ ὧν ἐν Μακοδονίᾳ κατὰ τὴν πρεσβείαν καλὸς 
«ἀγαϑὺς γένοιτ᾽ ἄν' τὸν γὰρ τόπον μόνον ἀλλ᾽ οὗ τὸκ τρόπον 
μετήλλαξεν, καὶ δρᾷς ὑπόσην ἥ τοῦ πατρὸς σχέσις ἀφορμὴν αὑτῷ 
διαβολῆς πεχορήγημεν" πάλιν υἱὸς εἰ τύχοι μελετώμενος x. T. λ, 
& Ald. οὐσιότητος. 7 Ven. εὐπρόσιτος εἶναι καὶ τοῖς ἐντυγχά- 
γουσιν ἢ βαρὺς καὶ φιλαπεχϑήμων δόξοιεν, 


» 


ΕΙΣ ΣΤΑ͂ΣΕΙΣ 95 


τα wbl πᾶσι δοχοῦντα λέγειν" οἷον ὅτι φύσει πολέμιον 
τὸ δοῦλον τοῖς δεσπόταις" xol ὅτε πατὴρ οὐχ ἂν εἴη 
δύσνους υἱῷ" xol ὅτι ἀδελφοὶ ἀεὶ “ζῆλον ἔχουσιν ἀλλή- 
λοις ἑπόμενον, ταῦτα ὕλην τινὰ καὶ ἀφορμὴν ἐχ τῶν 
πᾶσι δοχούντων δίδωσιν" ἥττονα δὲ τῶν πρώτων, ὅσῳ 5 
τὰ ἐς τῶν χοιγνῶν πίστεων τῶν ἐκ τῶν παραδειγμάτων" 
τὰ μὲν γὰρ παραδείγματα ἐκ τῆς ἱστορίας, ὧν ἡ πεῖρα 
τὴν πίστιν ἔγχει" ἡ δὲ χοινὴ πίστις) ἀφ᾽ ὧν ἔννοιαν τινὰ 
παρελάβομεν, τοῦτο δὴ οὕτως ἔγειν" ὥστε εἰκότως μετὰ 
τὰ χύρια τὰ πρὸς τι" ἄλλως τε xal ὅτι διττῆς οὔσης 10 
τῆς πίστεως τῆς μὲν ἐντέχνου, τῆς δὲ ἀτέχνου" καὶ ἐν- 
τέχνου τῆς ἀπὸ τοῦ προχειμένου πράγματος" ἀτέχνου, 
τῆς ἀπὸ τῶν μαρτύρων, ἤγουν τῆς ἱστορίας" τὰ κύρια 
ἔσϑ᾽ ὅτε xoà τὴν ἔντεχνον ἔχει πίστιν πρὸς τῇ ἀτέχνῳ" 
τὰ πρύς τι δ᾽ οὐδέποτε, ἀλλ᾽ ἢ ἄρα ὡς ὡρισειένα καὶ 15 
κύρια. 


Μαρκελλίνου. "Πάντα τὰ μετὰ τὰ κύρια προδῆ- 
γορικὰ χαλοῦσιν οἱ τεχνικοὶ, μέχρι τῆς ὑστέρας τάξεως" 
ὧν " ποιότης zal χοινὴ καὶ διάφορος" xou) μὲν, » ὅτε 
τὰ αὐτὰ ἔχει ἐπιχειρήματα, καὶ xarà τοῦ αὐτοῦ προσώ- 30 
που" οἷον ἐὰν ἔ ἔχωμεν πατέρα, κατὰ παντὸς ὁμοίως ftt» 
τρὸς ἢ φιλαργύρου i ἢ δυσχόλου ἢ στρατηγοῦ ἢ δειλοῦ" 

ἢ γὰρ χοινὴ ποιότης ἐπὶ πάντων τῶν προσηγορικῶν 
ϑεωρεῖται᾽ διάφορος δὲ ὅτε διάφορος ἡ ποιότης ἡϑικοῦ, 
xxl διαβεβλημένου χαὶ πρός τε καὶ πάντων ὁμοίως . 35 
Ἔστι δὲ πρός τι Ἶ ἃ συνάγει ϑεωρίαν xol ἑτέρου προσώ- 


7 Par. ad marg. καὶ τὼ κατά τι διπλὴν ἔχει τῆς ὕλης τὴν 
χορηχίαγ᾽ τὴν μὲν ἀπὸ τοῦ πράγματος, τὴν δὲ ἀπὸ τοῦ καϑόλου" 
τέ τοίνυν διαφέρει τῶν κυρίων" κἀκεῖνα γὰρ ἐκ δύο ἀφορμῶν ἔχεν 
τὴν ἐπιχείρησιν" φαμὲν, ὅτι οἵ περὶ ἐκείνων λόγοι βέβαιοι, καὶ ovs 
ἐγδέχεται νῦν μὲν δειλὸν, νῦν δὲ ἀνδρεῖον λέγειν τὸν 4ημοσϑένην, 
ἀλλ᾽ ὡς ὑπογράφει αὐτὸν 5 ἱστορία, οἵτως δοκεῖ, τῶν δὲ πρός τι 


96 X X0.A41.A 


που" εἰ ydg πατέρα τις εἴποι, υἱὸν ἐννοήσομεν" xol ὁ 
δοῦλος τινός ἐστι δοῦλος" σχέσιν γὰρ ἔχει πάντα πρὸς 
ἕτερον" καὶ λείπεται μὲν τῶν ὡρισμένων, ὅτι τὰ μὲν ὡρι- 
σμένα πεπηγυῖαν ἔχει καὶ βέβαιον τὴν ποιότητα" τὰ δὲ 

p πρός τι OU πάντως, εἰ γὰρ καὶ χρηστῶν τῶν πατέρων 
τὸ πρόσρημα, ἀλλ᾽ εὑρίσχομέν τινας καὶ πονηροὺς καὶ 

. φροντίσαντας ἔλαττον τῆς φύσεωφ' ὡς ἐπὶ Φρύνωνος, 
ὃς κατέλιπε τὸν υἱὸν ἐπ᾿ αἰσχρότητι Φιλίππῳ, ὅμως δὲ 
μετὰ τὰ ὡρισμένα τῶν ἄλλων ἐστὶν εὐπορώτερα πρὸς 
qo ἐξέτασιν" εὖ γὰρ καὶ μὴ ἔχομεν ἐν ταῖς ἱστορίαις αὖ- 
τῶν τὴν ποιότητα, πάντες γὰρ fteQb αὐτῶν τοιαύτην 
87 ἔχομεν ὑπόληψιν χαὶ δόξαν" περὶ τῶν πατέρων, ὅτι 
χρηστοὶ, φιλότεκνοι, φιλόστοργοι, σωφρονέστεροι. ταῖς 
ἡλικίαις καϑεστῶτες" ὡσαύτως δὲ καὶ περὶ τῶν ὑπολοί- 
4p πων, υἱῶν φημε xal φίλων καὶ τῶν ὁμοίων, κοινὴν 
ὑπόνοιαν εἰλέφαμεν, dy ἣν ovx ἀπορήσομεν λόγων. 
ὥσπερ Ot ὧν ὁρίσω" πατὴρ πορνεύοντα * τὸν υἱὸν ἀπο- 
κηρύττει. ἐνταῦϑα γὰρ καὶ ἀπὸ τῆς ποιότητος κατὰ 
φύσιν πολλὴν ἔγομεν ἐνθυμημάτων χορηγίαν; ὅτι φι- 
20 λόστοργος ὁ πατὴρ, καὶ ov μάτην εἰς τὸν παῖδα λυ- 
πεῖται" ποῖος γὰρ πατὴρ ὃν ἔτεχεν , ὃν ἔϑρεψε, μισεῖ, 
φιλεῖν ἀναγκαζούσης τῆς φύσεως , δἰ μή τι προσγέγονε 
παρὰ τοῦ παιδὸς ἁμάρτημα, διὸ πάλιν εὐνοίας τεχμή- 
ριον ἐκφέρεται μισῶν" χαὶ γὰρ τὸ μῖσος τῶν πατέρων 
35 πόϑου πάλιν σύμβολον" ισεῖ γὰρ ὅτι μὴ χαλῶς πράτ- 
τοντα ϑεωρεῖ. καὶ τὸ μῖσος ἐνταῦϑα συμβαίνει δι᾽ ἔρω- 
τα. Ὃ δὲ λέγων ὑπὲρ τοῦ παιδὸς φήσει" ὅτι οὐχ ἀπο- 
χηρύττειν προσήχει" τοῦτο γὰρ προφασίς ἔστιν ἄδειαν 
ἁμαρτάνουσι μείζονα δοῦναι" xal τὴν ἀσέλγειαν ἐπαυ- 
80 ξῆσαι σπανίζοντος τῶν ἀναγκαίων καὶ προτρέψαι μᾶλ- 

λον 


ἢ ποιότης ἀβέβαιος, ἐνδέχεται γὰρ πατέρα εὑρεϑῆναι πονηρὸν καὶ 
δοῦλον ἀγαθὸν, διὸ καὶ δευτέραν. ἔχει τάξι». 8. Ald. πορεύοντα, 


ΕΙΣ ETAXEIX 97 


λὸν ἁμαρτάνειν" δεῖ δὲ νουϑετεῖν, διδάσχειν, παραφυ- 
λάττειν, ἀπειλεῖν, quAaxag καϑιστάναι, ἀσχολίαν αὐτῷ 
τινὰ ἐπιϑεῖναι, πρὸς ἣν ἔχων τὸν νοῦν ὁλιγωροίη " τῶν 
παρόντων" ἔχει δὲ χαὶ τὴν ἀπὸ τοῦ πράγματος ἐξέτασιν 
ὁ πατὴρ τὸ πορνεύοντα ἐχβαλεῖν" wcrs οὐ τῆς φύσεως 5 
δοχεῖν ἀλλότρια πράττειν, ἀλλὰ σύμφωνα καὶ ἐπιτήδεια 
τῷ τῆς εὐνοίας ὀνόματι: 


Τρίτην δὲ 1 ἑὰ διαβεβλημένα" οἷον, ἄσωτοι; μοιχοὶ, κόλακες. 


Συριανοῦ. ᾿Ασϑενέστερα ? ταῦτα τῶν πρός τι, 
ὡς μίαν μόνην ποιύτητὰ παρέχοντα " προτερεύει δὲ τῶν 10 
ἠϑιχῶν" ὡς τούτων μὲν ἐναγωνίων ὄντων, τῶν δὲ ἢϑι- 
κῶν οὐδέποτε τοιούτων εὑρισχομένων" εἰ μή τε ἄρα ὑπο- 
χρινομένοις ἡμῖν κατὰ μίμησιν ὧν μέτιμεν 3 ᾿προσώπων, 
δυσχόλων φημὶ τραχύτητας καὶ χατηφῶν καὶ τὸ πᾶν 
ὁτιοῦν μέμφεσθαι τῶν γιγνομένων εἰωθότων, οἷς 1j κω- 15 
podia τὰ πολλὰ χαίρει. Διαβεβλημένα δὲ καλεῖ τὰ διὰ 
τὴν φαυλότητα τοῦ τρόπον μισούμενα, ὧν αἱ πράξεις 
αὐταὶ χατηγοροῦσιν. ᾿Αποροῦσι * δέ τινες, πῶς καὶ 
. τοὺς μοιχοὺς, καϑ'᾿ ὧν αἱ παρὰ τῶν νόμων τιμωρίαι, 
τοῖς χόλαξε συνέταξαν, ovg λοιδορεῖσϑαι μὲν εἰώϑαμεν 10 
διὰ τὸ τῶν τρόπων ἀπατηλὸν, οὐ μέντοι χολάζουσιν οἱ 
ϑόμοι" * ἔνιοι ὁ μὲν οὖν μοιχοὺς τοὺς μοιχικοὺς τὸν τρό- 


9 Ald. ὁλεγοροίη. 

1 δὲ Ven. om. 2 4o0svitsQa ταῦτα — — χαίρει Ven, 
Om; ita incipiens: διαβεβλημένα καλεῖ. 8 Ald, uüpow. ὧν με» 
τέχοιμεν πρ. 4 Ven. ἀπορήσειε δ᾽ dy τις, πῶς καὶ τοὺς μοι- 
χοὺὶς, καϑ᾿ ὧν αἱ τυσαῦται παρὰ τῶν γόμων τιμωρίαι, τοῖς κό- 
λέξι συνέμιξε. δ Ven. οὗ νόμοι om. 6 Ven. ἔνιοι μὲν οὖν 
μοιχοὺς ἐξεδέξαντο τοὺς μοιχικοὺς τὴν ἕξιν, οὗ πρὸς ἐνέργειαν δὲ 
τὸ᾽ πάϑος ἐξενεγκόντας᾽" οἱ δὲ ἄμεινον ἐξηγούμενοι λέγουσιν εἶναι, 
Τὸ τῆς διαβολῆς ὄνομα οἷδεν ὃ τεχνογράφος ἐπί τε διαβολῆς καὶ 

Rhetor. 1V. 7 


98 X0 .41A 


zov ἐδέξαντο, οὐ πρὸς ἐνέργειαν δὲ τὸ naÜDog xol τὴν 
ἕξιν ἐξενεγχόντας" οἱ δὲ ἄμεινόν φασιν, ὅτι διττὸν τὸ 
τῆ: διαβολῆς ὕνομα, ἐπί τε γὰρ τῆς διαβολὴς αὑτῆς 
τάττεται" ὡς παρὰ Μενανδρῳ᾽ οὐκ ἔστιν οὔτε διάβολος 
5 γραῦς ἔνδον" xol ἐπὶ τῆς χατηγορίας, ὡς Δημοσϑένης ἐν 
τῷ περὶ τοῦ στεφάνου φησίν" ὁρὼ γὰρ ὅτι τὰς αἰτίας 
καὶ τὰς διαβολὰς, αἷς ἐκ τοῦ πρότερον λέγειν ὃ διώχων 
ἰσχύει xol ἑξῆς" οἱ μὲν οὖν μοιχοὶ ὑπὸ κατηγορίαν ὡς 
παρανυμοῦντες ἀνάγονται" Ἴ. οἱ δὲ ἄσωτοε χαὶ χόλαχες 
40 ὑπὸ διαβολὴν καὶ ψόγον. 


Σωπάτρον. Καλῶς μετὰ τοῦ πρός τι τὰ δια- 
βεβλημένα, οὐ μόνον ὅτε ὑποβέβηχε ταῦτα, καϑὸ 3 δι- 
πλὴν ἔχει καὶ αὐτὰ ποιότητα, ἀλλ᾽ ὅτε xal προτέρα τῶν 
τρόπων ἡ φύσις" δεῖ δὲ τὸν μελετῶντα τὰ πρός τι ἢ 

15 διαβεβλημένα χαϑολικοῖς χεχρῆσϑαι ἐπιχειρήμασιν, ὡς 
xci Δημοσθένης" πονηρὸν, ὦ ᾿4ϑηναῖοι, πονηρὸν ὃ συ-- 
κοφάντης καὶ ἑξῆς. ᾿Ιστέον δὲ ὡς ταῦτα οὐ πρὸς ἀπό-. 
δειξιν συντελεῖ, ἀλλὰ πρὸς καταδρομήν" καὶ ἔστιν ἐπι-- 
λογικά" ὅϑεν οὐδὲ ἡ κατηγορία τούτων λυπεῖ τὸν ἀχρο-- 

20 ατὴν, προλήψει γάρ τινε xal ὑπονοίᾳ πονηρίας εἰσάγε-- 
ται, ἀλλὰ ἡδέως πρὸς τὴν προγεγενημένην χατηγορίαν 


κατηγορίας ταττύμενον' ἐπὲ μὲν διαβολῆς, ὡς παρὰ Μενάνδρῳ * 
oix &. ο. δ, y. ε. ἐπὶ δὲ κατηγορίας, ὡς παρὰ “4ημοσϑένεε ἐν 
τῷ περὶ τοῦ στεφάνου ἐν προοιμίοις" 009 --- — — πρότερος λέ- 
yu» ὃ διώχων ἰσχίει, οὐκ ἔνι τῷ φεύγοντι παρελϑεῖν, εἰ μὴ τῶν 
δικαζόντων ἕκαστος ὑμῶν τὴν πρὺς τοὺς ϑεοὺς εὐσέβειαν ἐννοῶν τὰ 
τοῦ λέγοντος ὑστέρου δίκαια εὐνοϊκῶς προςδέξηται" οἷ μὲν οὖν μοιχοὶ 
x. T. λ. 7 Ald. et Par. ἄγονται. Ven, ἀνάγονται. 8 Ald, 
et Par. οὗ διπλὴ», im exemplari Monacensi ex bibliotheca Je. 
Alberti Widmistadii annotatur: ,,meo judicio expungi debet 
negativa ista ov, ut patet legenti commentarium Syriani su- 
perioris textus. 


ΕΙΣ ΣΤΗ͂ΣΕΙ͂Σ 99Ψ 


διατίϑησι, τῆς ὑποψίας ἐχ τῆς τοῦ προσώπου διαβολὴς 
εὐχροσδέχτου γεγενημένης, μετὰ τῶν διαβεβλημένων δὲ 
ἔταξε τοὺς μοιχούς, χαίτοι ἐπὶ τῶν τοιούτων ἀσυστά- 
των " εἰωθότων τῶν προβλημάτων γίνεσθαι" οὐδεὶς γὰρ 38 
ἀμφιβάλλοι, εἰ μοιχὸν τις εὕροι ἐπὶ γυναικὶ, οὐδὲ ζή- δ 
τημα ix τούτου -συστήσεται" διὰ ταῦτα ἔνιοι μὲν τοὺς 
μοιχικοὺς καὶ ἐν ὑπονοίᾳ τοιαύτῃ ἐξεδέξαντο, μὴ μέντοι xci 
ὁμολογημένους" περὶ ὧν xol ζήτησις ἔσται, καὶ ἀμ- 
φισβήτησις" ἄλλοι μοιχοὺς μὲν τοὺς ὁμολογουμένους 
ὑπέλαβον. , οὐ μὴν καὶ ἀξιοῦσι περὶ μοιχείας εἰσάγεσθαι, 10 
ἀλλὰ περὶ ἑτέρου, ὡς ἐπὶ τούτου. 


Νόμος τὸν * ἀριστέα εἷς ἱερὰ τὰ ὅπλα ἀνατιϑέναι, καὶ νόμος τὸν 
μοιχὸν εἰς ἱερὸν μὴ εἰσιέναι" μοιχὸς ἀριστεύσας ἀνέθηκε καὶ κρίνε- 
ταῦ ἀσεβείας ὡς εἰσελϑὼν εἰς ἱερόν" ἐνταῦϑα γὰρ οὐχ ἢ μυιχεία, 
ἀλλ᾽ ἥ ἀσέβεια χρίνεται. 35 
Μαρκελλίνου. Τὰ πρὸς τι προτέταχε τῶν δια- 
βεβλημένων, ὡς ἐγχειρήμασι πλείοσο καὶ λόγοις tUmo- 
goUvra^ ἡ γὰρ φύσις τῶν πρὸς τι χορηγὸς λόγων ἀφϑό- 
vuv, ὡσανεὶ * πηγή τις ὕδωρ ἀναβλύζουσα καὶ πληροῦ- 
σα ποταμούς" ἡ ! γὰρ ἀπὸ τῆς φύσεως χυριωτέρα τῶν 20 
ἀπὸ μιᾶς τινος ἑτέρας προσηγορίας γνωριζομένων" προσ- 
ηγορία μὲν γὰρ καὶ ὁ πατήρ᾽ προσηγορία δὲ καὶ ὃ 
ἄσωτος $7 εὐπορώτερον δὲ ὁ πατὴρ πρόσωπον ἔγων ἐχ 
τῆς φύσεως χορηγούμενον. - E δὲ τὸν μοιχὸν ἐνταῦϑα 
προενἐγχῃ Tig ἡμῖν ὡς μέγιστον εἰς χατηγορίαν, λεκτέον, 85 
ὅτι μοιχὸν ἐνταῦϑα καλεῖ οὐ τὸν φωραϑέντα, οὐδὲ ὅμο- 
λογοΐμενον, : γὰρ ἂν οὐδὲ ζήτησις ἦν οὐδὲ χρίσις, 
ἀλλὰ τιμωρία xol τόπος κοινὸς, οὐ πρόβλημα, ἀλλὰ τὸν 
δοξαζόμενον xoi ὑπειλημμένον τοιοῦτον, ὥστε ἐξ ὑπονοίας 
οἱ * λόγοι. άλλοι δὲ λέγουσιν ὕπερ xal βέλτιον" ὅτι 50 


9 Ald. ἀσύστατον. 
4 ΑΙάᾶ, τῶν. 3 ΑἸὰ, ὡσὰν ες; 3 Ald.ej. 4 oí exPar.inserui. 
“7. e 


100 X X0.41A4 


ἐνδέχεται καὶ μοιχὸν 'κρίνεσϑαι ἐπὶ ἀλλοξρίῳ sonyuas 
τι, ἐν ᾧ ἐνδέχεται τὴν ποιότητα τοῦ μοιχοῦ χρίνεσθρι" 
τὸν μέν τοι πατέρα ἢ υἱὸν ἐχ τῆς ἐμφύτου ποιότητοβ 
γνωρίζομεν" xai τὸν μὲν ἄσωτον οὐδὲν κωλύει xdi με-- 
εταβάλλεσθαι, τὸν δὲ πατέρα Ἦ viov μιᾶς διὰ βίου 
^ ἔγεσϑαε προαιρέσεως" οὕτω γὰρ αἱ προσηγορίαι λαμ- 
favovras τὰ δὲ ὡς ἑτέρως παράδοξα" olov εἰ εὗρεν 
ϑείη πατὴρ ἄστοργος ἢ κακὸς πρὸς υἱὸν ἢ υἱὸς πρὸρ 
πατέρα" καὶ ὅτι ἐν μὲν τῷ πρός τι δύο προσώπων "or 
40 ὅτης ἐμπίπτει, ἐνταῦϑα δὲ ἑνός" μοιχὸν οὖν χαλεῖ οὐ 
- τὸν ὁμολογούμενον, ἀλλὰ τὸν μοιχιχὸν τὴν ἕξιν xol σαν 
ϑος ἔχοντα τοιοῦτον" ὥσπερ καὶ κόλαξ πάϑος κἂν ἀδι- 
xy, καὶ ἄσωτος éx παϑους" διὸ καὶ τέταχται ἐν vob. 
Toug ὃ μοιχὸς, ὡς πάϑος ὧν καὶ αὐτός" ὥσπερ γὰρ ὁ ἄσω. 
45 τὸς μέτρον. οὐχ ἔγχει τρυφῆς, οὐδὲ ὁ μοιχὸς μέτρον δον 
γῆς" καὶ ὃ κύλαξ δὲ μοιχεύεεται ὥσπερ τὴν ἀλήϑειαν" 
διατί δὲ ταῦτα ἐχάλεσε διαβεβλημένα" τὰ γὰρ ηϑιχὰ 
μᾶλλόν ἐστι τὰ διαβαλλόμενα μόνον, ὁ δειλὸς, ὁ gu- 
λάργυρος, ὃ δύσχολος" ἀλλὰ λέγομεν , ὅτι διαβεβλημένα 
20 ἐνταῦϑα λέγει τὰ μισούμενα " οὗ γὰρ ἐν ψιλῇ μόνον 
διαβολῇ ὑπάρχει τὰ τοιαῦτα, ἀλλὰ καὶ μεμίσηται. 


Τετάρτην δὲ ἴ τὰ ἡϑικά" οἷον γεωργοὶ, λίχνοι καὶ τὰ ὅμοια, 3 


Συριανοῦ. Ηϑιχά φησιν ὅσα ἐκ μόνου τοῦ 
ἤϑους τὴν εὐπορίαν je “υστάσεως ἢ διαβολῆς παρέχεε 
25 τῷ λέγοντι" οἵ τε γὰρ γεωργοὶ ὡς ἐπίπαν avrovoyol 
καὶ ἐπίπονοί εἰσε καὶ τῷ αμίχτῳ ? χαίρουσι βίῳ". οἵ τὲ 
φιλάργυροε ὡς μικρολόγοι ὁ τινὲς καὶ πρὸς μόνον ἀεὶ 
τὸ κερδαίνειν ὁρῶντες" οἵ τε αὖ λίχνον τοῦ ἡδέος ἕνεχα 
πᾶν ὁτιοῦν ἕτοιμοι ποιεῖν' ὅϑεν xol Μενάνδρῳ τῷ 

4 δὲ Ven. om. 4. Ven. addit: φιλάργυροι, δύσκολο. 8 
Ven. ἀμικτοτέρῳ. 4 Ven. σμικρολύγοι 1. 28, Ald. τοῦ ἡδέως. 


ΕΙΣ XTAXEIX in 


χάλλιστα τὸν βίον μιμησαμένῳ 5. ἀπὸ τῶν τοιούτων ol 
ὑποϑέσεις πᾶσαι συμπληροῦνται" εἰς ὃν xoi ᾿Αριστοφά- 
νης Ó γραμματικὸς εὐστοχώτατα εἶπεν ἐχεῖνο" ὦ Mivav- 
dps xai fis, πότερος &p' ὑμῶν πότερον ἀπεμιμήσατο 06 
ὑπὸ διαβολὴν μὲν οὖν xoi ταῦτα ὥσπερ xal τὰ πρὸ τούτ δ 
των ἀλλὰ τὰ μὲν μεσούμενα διὰ τὰς πράξεις χαὶ τὸ 
ἐπιτηδευόμενον τοῦ τρόπον" τὰ δὲ ηϑιχὰ ἐκ μόνου τοῦ 
ἤϑους, x&v μηδὲν αὐτοῦ 7 χατειργασμένον γνώρισμα, 
xai διὰ τὸ τοῦ ἤϑους. ἀπαίδευτον μᾶλλον tirar. 


Σωπάτρου,. ᾿Α πὸ τῶν εὐπορωτέρων ἐπὶ τὰ &no« 10 
ῥώτερα χωρεῖ" οὐ γὰρ ἀγωνιστικὰ τὰ ηϑικὰ, ἀλλ᾽ ὑπο- 
χρίσεως" διὸ καὶ ἡϑιχὰ προσαγορεύεται, ὡς ἤϑους ἔχοντ 
τα μίμησιν ἀλλ᾽ οὐ χατηγορίας καὶ ἀποδείξεως ποιό- 
τητα ἔνϑ᾽ εἴ τις τεχνιχῶς τὰ πολλὰ τῶν ἡϑιχῶν μετ- 39 
ἐλϑοε πρὸς ἀπόδειξιν κατασχευάζξων ἢ ἀσύστατον 7 πωιή- 15 
ge, olov, εἰ ἐροῦμεν, ὅτι γεωργὸς συνεχὼς τὴν γυναῖς- 
χα εἰς ἄστυ χατιοῦσαν. ἀποπέμπεται, ἀσύατατον ἔσται, 
εἰ πειρώμεϑα δεικνύναι ἔγκλημα, τὸ εἰς ἄστυ κατιέναι, 

ἀπερίστατον γὰρ τοῦτο, ὃ πάντες οἱ ἀγρὸν οἰχοῦντες 
πράττουσιν" ὁμοίως χαὶ ἐπὶ τοῦ γελάσαντος παιδὸς τῷ 20 
τοῦ πατρὸς Suc iners, καὶ τοῦ γείτονα ἔχοντος πλου- 
τήσαντα" οὔτε γὰρ τὰ γελᾷν, οὔτε τὸ πλουτεῖν ἔγκλημα" 
ὑποχρινομένων δὲ ἡμῶν τὰ ἤϑη τῶν ὑποχϑιμένων συστή- 
ceras" τὰ δὲ ἐσχηματισμένα ζητήματα τοῖς παροῦσιν 
εἴδεσε τῶν ξητημάτων οὗ συνεταγη" φὺ γὰρ τῶν προσ- 2 


5 Ven. ἐκμιμησαμένῳ , πᾶσαι ὑποϑέσεις ἐκ τῶν τοιούτων ἦϑιν 
χὥν συμπληροῦνται, διόπερ καὶ "4g. Ó yg. εὖστ. πεποίηκεν εἷς GU 
τὸ» ἐκεῖνο. 6 in Ven. sequitur: : ἁπλῶς Ts εἰπεῖν τὰ διαβεβλη- 
μένα τὰς πράξεις ἔχοι κατηγορούσας, ὅϑεκ καὶ μισῶται" τὰ δὲ ἠθυ- 
xà ἐκ uóvov τοῦ ἤϑους, κἂν μηδὲν αὑτοῖς κατειρχασμένον γνώρισμα 
γίγνεται, καὶ διὰ τὸ ἀπαίδευτον τοῦ ἤϑους ἐλεξται. 7 Ald. 
ἀσυνίστατον. 


302 X X0.4IA4 


πων ἔστιν ἡ διαφορὰ τοῦτο, ἀλλὰ τῶν πραγμάτων" 
τὰ γὰρ πρόσωπα ἢ κύρια, ὡς * Δημοσϑένης ἀξιῶν ἐχ- 
δοϑηναν (Φιλίππῳ κατὰ τὴν αἴτησιν αὐτοῦ, χαὶ ᾿4γα- 
μέμνων εἰς doyog ἐπανάγεσθαι, ἢ πρός τι, ὡς οἱ Θε- 
δ μιστοχλέους παῖδες ἀξιοῦντες τὰ τείχη καϑαιρεϑῆναι, 
& ὃ πατὴρ ἔκτισεν, ὡς ἂν μηδὲ μνημεῖον τοῦ προδό- 
του ὑπολίποιτο" προδότης γὰρ διεβλήϑη᾽ ἐσχηματισμέ. 
γα δὲ λέγεται, ἐπεὶ μὴ χατευϑὺ ἐχφέρεται" οὐ γὰρ ὃ 
βούλονται τοῦτο ἀξιοῦσιν, ἀλλὰ τὸ ἐναντίον διὰ τοῦ 
40 λέγειν χατασχευάζουσιν. Δημοσϑένης μὲν, μεμφόμενος 
ὡς ὅλως ᾿Αϑηναίων τοιαύτας παρὰ Φιλίππου ἀγγελίας 
. καταδεχομένων, Ayau£uvov δὲ, ὡς αἰσχρὸν τοὺς τοσοῦ. 
τὸν χρόνον χαρτερήσαντας ἀπελϑεῖν ἀπράχτους" οἱ δὲ 
Θεμιστοχλέους παῖδες, ὡς οὐ προδότης ὃ τείχεσε τὴν 
45 πόλιν περιβαλών. 


Μαρκελλίνου, Οὐχ ὡς τῶν ἄλλων προσώπων 
ἀμοιρούντων ἤϑους, ταῦτα μόνον προσηγόρευσεν ἡϑιχὰ, 
xai ὁ πατὴρ γὰρ ἦϑος ἔχει" xol τὰ χύρια xol ὁμοίως" 
ὥσπερ ὃ Θουκυδίδης τὸ Περικλέους πρόσωπον χαὶ ἦϑος 

20 ἐμφαίνει καὶ μεμίσηταν" xoi οὐδὲ ἕν πρόσωπον ἤϑους 
ἀμοιρεῖ, οὐ δοῦλος, οὐ δεσπότης, οὐ πατὴρ, οὐχ υἱός" 
καὶ δεῖ τὸν ῥήτορα κατὰ τὸ ὑποχείμενον πρόσωπον τὸ 

ἦϑος μιμεῖσθαι" λέγομεν οὖν, ὅτι κατ᾽ ἐξοχὴν ταῦτα 
μόνα χέχληται ἡϑιχά" ἅμα γὰρ τῷ ὀνόματι καὶ τὸ ἦϑος 

35 συνυπακούεταε τῶν τρόπων, ἅμα γὰρ τῇ προσηγορίᾳ 
ἐγνωσμένον χαὶ ἀπὸ ἤϑους ἔχον μόνου τὴν μίμησιν, ἐν 
οἷς καὶ ὁ Μένανδρος εὐπορεῖ, διὰ τῆς προσηγορίας μό- 
vue δεχόμενος τῶν λόγων τὰ σπέρματα" ἴσμεν οὖν ὅ- 
παντες μιχρολόγους καὶ ἐπιπόνους ὄντας τοὺς γεωργοὺς 

30 xal μᾶλλον ὁμοίους τῷ δυσχόλῳ" ἢ γὰρ γεωργέα τοιοῦ- 
τον ἀπεργάζεται τρόπον, ἐν ἐρημίᾳ τὴν δίαιταν ἔχουσα 


8 Ald. ὃ. Par. ὥς. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 102 


καὶ φεύγουσα συνέδρια xoi ὁμιλέας καὶ τὰς συνδιατρι- 
| βὰς τῶν πλειόνων, 23 ὧν ἀνήμερον εἰκὸς γενέσϑαι τὸν 
τρόπον. iyvo: δὲ εἰσεν οἱ φιλήδονοει, ὥσπερ καὶ πα- 
θάσιτοι. Διὰ τί δέ μὴ καὶ ταῦτα ἐν τοῖς διαβεβλημέ- 
»οες ἔταξε, λέγω δὴ τοὺς λίχνους καὶ τοὺς παρασίτους; 5 
ὅτε τὰ μὲν διαβεβλημένα. ἐστὶ τὰ μεμισημένα" ταῦτα 
δὲ ἐλεοῖται μᾶλλον διὰ τὸ nog, ἢ μισεῖται" εἰχότως 
δὲ xai τετάρτην ἔλαβε rabw* τὰ μὲν γὰρ ἀγῶνα ἐπι- 
δέχεται, τὰ διαβεβλημένα, τὰ δὲ ἤϑους ἔχει μόνου τὴν 
μίμησιν xol γέλωτα xoà πλασμασίν ἐστιν ἐπιτήδεια" 10 
δέον δὲ ἐν τοῖς ἡϑιχοῖς τάξαι " τὰ ἐσχηματισμένα παρέ- 
Awre* τῶν γὰρ ἡϑιχῶν τὰ μὲν ἦϑος μόνον ἔχει xoi διὰ 
ἥϑος πλάττεται, τὰ δὲ xol ἦϑος καὶ σχηματισμόν" 
οἷον γεωργὸς συνεχῶς τὴν γυναῖχα ἀνιοῦσαν εἰς ἄστυ 
χρένει πορνείας" τοῦτο ἡϑιχόν" xol ἤϑους ἕνεχα πλᾶτ- 15 
τεταί μόνου, ἵνα γεωργοῦ δείξωμεν ἦϑος . «4εχτέον δέ 
τε xal τῶν ἐσχηματισμένων" φήμη ἦν τὸν πατέρα συν- 
εἴναε τῇ γυναικὶ τοῦ υἱοῦ, ἀποπέμπεται τὴν γυναῖκα * 
υἱός" τοῦ πατρὸς ἀπαιτοῦντος τὴν αἰτίαν, δι᾿ ἣν ἐξω» 
ϑήσατο τὴν γυναῖχα, οὗ λέγει ὁ υἱὸς, xal ἀποχηρύττει 30 
αὐτὸν ὃ πατήρ᾽ ἐνταῦϑα γὰρ xcl τὸ ἦϑος ἐμφαίνεται 
τοῦ υἱοῦ" ὅτι λελύπηται, καὶ σχηματισμὸς ὑπόκειται, 
δὲ ἣν αἰτίαν οὐκ εἶπεν' αἰνίττεται γὰρ καϑαπτόμενος 
τὴν συνουσίαν τοῦ πατρὸς πρὸς τὸ γύναιον. ἐρεῖ yap" 
αἰσχύνομαι τὸν πατέρα" καὶ διὰ τοῦτο λέγειν ὀχνῶ" 25 
ἀποκλείει μου τὴν παῤῥησίαν 0 πατήρ" εἴϑε uos πρὸς 40 
ἄλλον ἦσαν οἱ λόγοι, οὗ μηδὲν ἔμελλεν ἐμοὶ, xol ὀδύ- 
ρεσϑαι νῦν ἕτοιμοι τὸ πρᾶγμα , xal ἀνάγκη σιωπᾷν" 
οὐδὲ πάσχοντί μοι xaxug τὴν αἰτίαν εἰπεῖν δυνατὸν, 
λυπήσω γὰρ OUg OU δίχαιον" Em με σιγῶντα σωφρόνως, 539 
ὦ πάτερ, τῶν ἐμαυτοῦ xaxüv ἀνέχεσθαι" μὴ βούλῃ μα- 


9 Ald. τάξεις. 


104 ZXO0AIA 


ϑεῖν, ἃ χρύπτεσθαι βέλτιον, μὴ ζήτει λόγους,: iE ὧν 
᾿ἀλγησειρ" λόγισαι ᾽δ, τὴν ἐμὴν σιωπήν". ἀποδέχου σώφρο- 
γα λύπην ἐγχαρτεροῦντε τῷ παιδὶ ϑεωρῶν. 


Πιέμπτην τὰ κατὰ συμπλοκὴν δύο προσηγοριῶν" οἷον νέος πλούσιο" 
δ τούτων * γὰρ ἑκάτερον ἰδίᾳ μὲν μικρὸν ἢ οὐδὲν ἰσχύει" συμπλακέν- 
᾿ 1a δὲ εἰς ἕν ἄμφω δύναται κρίσιν ἀναδέξασϑαι, 


Συριανοῦ. Οἷἶδεν ἑχάτερον τῶν προσηγοριῶν ἀ- 
σϑενὲς σφόδρα πρὸς εὐπορίαν 2 ὑπάρχον. καὶ διὰ τοῦ- 
v0 δύο πρὸς ταὐτὸ συνήγαγεν, ἣ τε γὰρ νεύτης ὡς ἐπί» 

40 παν ἀφρονέστατον xol φίλαρχον᾽" 5 ax γὰρ ὑπλοτέρων 
ἀνδρῶν φρένες ἠερέϑονται" σπανίως δὲ καὶ 4 τῷ φρονεῖν 
ἄριστα διαφέρουσιν" ἐπὶ γ᾽ οὖν τοῦ Διομήδους 

᾿ς Koi βουλῇ μετὰ πάντας ὅμήλικας ἔπλευ 5 ἄριστος" 
0 τὸ πλοῦτος ὅτε μὲν χαχίας μᾶλλον ἢ καλοχαγαϑίας 

45 ἐστὶν ὑπηρέτης κατ᾽ Ισοχράτην, ὅτε δὲ κατὰ Πλάτωνα 
οὐ τυφλὸς, ἀλλ᾽ ὀξὺ βλέπων, ἄν περ ἅμ᾽ ἕπηται ὁ φρο- 
γήσει. διεζευγμένα οὖν ἀσϑενεῖ πρὸς τὰς ἐπιχειρήσεις, 
συμπλακέντα δὲ μέγα τι καὶ σφόδρα πολὺ συντελεῖ 
πρὸς ἀρετὴν ἢ καχίαν δέψαντα. 


80 Μαρκελλίνου. Ovx ἄδηλον τῷ προσέχοντι, διὰ 
τί ταῦτα μετὰ τὰ ἡϑιχὰ τέταχται" αὐτίκα γὰρ ἐκ τοῦ 


10 Ald. λοέσαι. 

4 τούτων γὰρ ἑκάτερον — — ἀγαδέξασϑαι Ven. om. 3 πρὸς 
εὐπορίαν συστάσεων Ven, B ὡς ἐπίπαν ἀφρονεστέρα καὶ qi- 
Aagroc Ven, ἐπὶ πᾶν Ald.Il, y. 108. — 4 Ven, xà» τῷ φρονεῖν ἄρι- 
στα διαφέρει. ὃ γοῦν Διομήδης καὶ βουλῇ u. m. 0. ἔπλετ᾽ ἄριστος. 
διὸ O τε πλοῦτος ὅ τε μὲν — — — ὑπηρέτης φησὶν ᾿Ισοχράτης — 
— — ἀλλὰ ὀξὺ βλέπων, ἄν περ ἅμα ἕπηται φρονήσει" διεζευγμένα 
μὲν οὖν x. τ. Δ. 8 Ald, ἔπλευε. Par. ἐπλευ. 1].... δ4, 6 Ald, 
ἔσηται. Ven. Par. ἕπηται. Ald, et Par. φρον σῶν. recepi ex 
Ven, φρονήσει. 7 Ven. μέγα τι καὶ σφοδρὸν ἀποτελεῖ, 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ 300 
λόγου γνώριμον" ἔκ δύο γάρ φησι προσηγοριῶν, ὡς 


ἑχάστης προσηγορίας αὐτῆς xaÜ' αὑτὴν ἀσϑενούσης" 
χαὶ ὥσπερ χειραγωγοοῦ τῆς ἑτέρας δεομένης πρὸς τὰ 
στῆναι, καὶ δύναμίν τινα. καὶ εὑπορίαν λαβεῖν" πῶς οὖν 
ovx εὐπορώτερα ἐχεῖνα. τῶν ὡσπερεὶ χατὰ συμμαχίαν 5 
ἐπιβοηϑούντων ἀλλήλοις, χοὶ μόνον ατῆναι μὴ δυνη- 
ϑέντων᾽ εἰ γὰρ ὑπόϑοιο xaÜ' αὑτὸν μόνον τὸν πλού- 
σιον τὸν τρέφοντα * τοὺς ἀχηρύχτανς, ἀφέλοιο δὲ ὅτε 
πέος ἦν, περιήρηχας ἑχάστου προσώπου τὴν ποιότητα" 
καὶ εἰς στενὸν τόπον χαταχέχλειται" xol πάλιν τὸ ? νέον 30 
χωρὶς τοῦ πλουσίφυ' ἀσϑενές" διὰ. xai εἰχόσως. συνήγαγεν 
αὐτά ὁ τεχνικὸς εἰς ταὐτόν" ἐπειδὴ xci 0. πλοῦτος τῶν 
μέσων, ov τῶν καχῶν ἁμολογουμένως " χαὶ. ἢ νεότης 
ὁμοίως" xol νέος γὰρ αὠφρονές εἰσιν" συντιϑέμενα δὲ 
ἄμφω πλείω τὴν χορηγίαν δέχεται, τῇ ἐπιϑυμίᾳ γῆς 15 
ψεότητος διδόντος τὴν ἐξουσίαν τοῦ πλούτου" ὁ γὰρ 
γέος οὗ δύναται τυραννεῖν πλούτου. γωρὶς., οὔτε πλού- 
σιος ἄνευ νεότητος" εἰ δέ τις λέγοι, ὅτι πραγμάτων ἐσεὶ 
μᾶλλον ταῦτα. ὀνόματα, ὁ πλούσιος καὶ ὁ νέος, ἡ γὰρ 
γεύτης πρᾶγμα xal ὃ πλούσιος, λεχτέον, ὃτι πρόσωπα 20 
ἐστι, x&y πραγμάτων ἔχη τὴν πρόφασιν" ix δὲ τῶν πρα- 
γμάτων τοῖς προσώποις τούτοις ἥ δύναμις, τῷ νέῳ xal 
τῷ πλουσίῳ" ὁμοίως εἰ xol à» πραγμάτων. ἐσεὶν ὁ νέορ 
καὶ ὃ πλὺύσιος, γέγονε πρόσωπα" σημειωτέον δὲ, ὅτι ἐν 
μὲν στοχααμῷ ἑχατέρας χρεία εἶναι τῆς συμπλοκῆς, ἐπὶ 25 
δὲ τῶν ἄλλων στάσεων δύναται ὅ πλούσιος καὶ καϑ' 
αὑτὸν χρίσεν xol ἐξέτασιν ἐπιδέχεσθαι 


8 Áld. στρέφογτας. 59. Ald. τόν, 


. 306 X O0.41.A 


"Ewrq» τὰ 5 κατὰ συμπλοκὴν προσώπον καὶ πράγματος, olo» μειφά.-- 
xi» καλλωπιζόμενον φεύγει πορνείας. 

᾿Συριανοῦ.. ᾿Επὶ τὸ ἀσϑενέστατον ? ἤδη " χωρού- 

σης τῆς τῶν προσώπων δυνάμεως καὶ πρᾶγμα συνέζευξε 

ς πρωσώπῳ προσηγορικῷ" οὐχ ἀδίκημα ὁμολογουμένως 

ὑπάρχον οὐδὲ πρὸς καιρὸν ? γεγονὸς, ὡς τὸ παρεστά-. 

ναι * τῷ νεοσφαγεῖ σώματι, 5 ἀλλὰ τῇ συνεχείᾳ τοῦ 
χαλλωπίξεσθαι τῆς πορνείας τὴν ὑπόνοιαν βεβαιῶν. 


Σωπάτρου. Epiuvavro τινες ὡς παρὰ τὴν ἐπαγ- 

19 γελίαν προενεχϑὲν τοῦ τεχνογράφου. , πρόσωπον γὰρ 
συνῆψε πράγματι , ὧν ἀνὰ μέρος ἐρεῖν ὑπέσχετο τὴν 
διαφοράν" ὥστε οὐ μέρος ἀλλὰ τέλειον ἂν εἴη ζήτημα, 
ἀλλὰ xci μονῆρες" ov γὰρ ἐπὶ ἑτέρων ὡς τὰ λοιπὰ λαμι- 
βάνεται, ἀλλὰ μόνον ἐπὶ τοῦ χαλλωπιζομένον μειραχίου. 
48 Μαρκχελλίνου. Τὸ μὲν μειράκιον πρόσωπον, τὸ 
δὲ χαλλωπίξζεσϑαι πρᾶγμα" ἀλλ᾽ ἐρεῖ "6, ὅτι οὐδὲν δια- 
φέρει τοῦ ix δύο προσηγοριῶν" xt γὰρ καὶ ἡλικία πρᾶ- 
. μά ἐστι. ““ἔγομεν οὖν ὅτε ἐν προσώπῳ ἐστὶ, χαὶ μετα- 
πέπλασται εἰς πρόσωπον" ἐκτὸς γὰρ προσώπου οὐ δύναται 
40 εἶναι ἡλικία " ὦστε πρόσωπόν ἐστι" τὸ μέντοι χαλλωπί- 
ξεσϑαι δύναται xol ἐχτὸς εἶναι προσώπου ἄλλως rs ὅτε 
᾿ς τὸ χαλλωπίξεσθαν πεποιηχέναι τί ἐστιν" ἡ μέντοι ἡλε- 
κία φυσικῶς ἐν προσώπῳ ϑεωρεῖται, οὐκ ἀπό τινὸς πε- 

. ποιημένου" οὐ πεπηγυῖα δὲ xarà τοῦ παιδὸς ἡ διαβολὴ, 
45 οὐδὲ ὡμολογημένον ἐχ τοῦ καλλωπίζεσθαι τὸ ἔγκλημα" $ 
eixüg γὰρ xol δι᾽ ἄλλο τι χαλλωπίξζεσϑαι, Gott μὴ φαί- 


. 4 τὰ Ald, om., est in Par. et Ven. 2 Ven. ἀσϑενέστε- 
ρον. Pro ἤδη Ald. εἴδη — 3 Ven. πρόφκαιρον. 4 Vén. ma- 
ριστάναι. — 5 Sequitur in Ven, ἢ τὸν νύχτωρ βοῆσαι παριόντα 
τὸ δεσμωτήριον, ϑαῤῥεῖτε ὦ δεσμῶται, ἀλλὰ —. 6 τὸ ἔγκλη- 
μα --- καλλωπίζεσθαι ex Par. inserui. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ -. am 


veg Os τοῖς ἐντυγχάνουσιν ἀηδής" διὸ xol σημεῖον yive- 
ται ἐγχλήματος, οὐχ αὐτὸ τὸ ἔγκλημα" ἢ γὰρ ἂν οὐδὲ 
στάσις ἣν, ἀλλὰ τόπος χοινός" εἴπερ τὸ χαλλωπίζεσθαι 
χκαϑ' ἑαυτὸ δίχα τινὸς ἐγχλήματος ἐπαγομένου ἔγκλημα 
ἐποίουν οἱ vuoi. Διὰ τί δὲ εἰς διαφορὰν ποιότητος 5 
προσώπου τὸ πρᾶγμα παρείληφεν" ἰδία γὰρ ἡ τῶν πρα- 
γμάτων καὶ τῶν προσώπων ἐξέτασις" τὸ τῶν προσώπων 
γὰρ ἂν ἀπέραντον εἴη" εἴπερ τὰ πράγματα καὶ τὰ ση- 
μεῖα τῶν ἐγκλημάτων προσώπων ποιοῦμεν διαφορᾶς" 
οἷον πένης πλούσιον κατορύττων, ἢ πλούσιος ἀφορῶν 10 
εἰς τὴν ἀχρύπολιν᾽ ἀλλὰ λέγομεν ὅτε πολὺ διαφέρει τὸ 
καλλωπιζόμενον ToU χατορύττοντος. τὸ μὲν γὰρ εἰς 
πρόσωπον λαμβάνεται, τὸ δὲ εἰς πρᾶγμα" ἐπὶ μὲν 
γὰρ. τοῦ κατορύττοντος πρύόσχαιρός ἐστιν ἡ πρᾶξις" 
ἐπὶ δὲ τοῦ χαλλωπιζομένου οὐχ ἔτι πρόσχαιρος ἡ πρᾶ- 15 
bo τῷ μειρακίῳ, ἀλλὰ τὸ συνεχῶς καλλωπιζόμενον 
ὁρίζει, καὶ ὥσπερ βίον τὸ τοιοῦτο ποιησάμενον" διὸ καὶ 
ἐν τάξει προσώπου λαμβάνεται" δεῖ δὲ -προσχεῖσϑιιι τὸ 
συνεχῶς" τὸ μὲν γὰρ ἁπλῶς καλλωπίζεσϑαι οὔπω ση- 
μεῖον πορνείας " ἡ δὲ συνέχεια ποιεῖ τὴν ὑποψίαν" ἔστι 20 
δὲ καὶ τοῦτο εἰπεῖν" ὅτι τὸ μὲν χαλλωπίζεσθαι καὶ ἐν 
αὐτῷ ἐστ; τῷ τοῦ ποιοῦντος σώματι" τὸ δὲ χατορύτ- 
ruv ἢ ἀφορᾷν ἔξωϑεν xal ἐν ἄλλῳ xci τῶν ἐκτός" 
᾿Ιστέον δὲ, ὅτι οὐδὲ τὸ μειράχιον αὐτὸ xaÓ^ αὑτὸ ποιδῖ 
πρόσωπον ἐξεταζόμενον καὶ εὐπορίαν ἔχον, τὸ δὲ ηρᾶ- 38 
γμα συναπτόμενον τὸ συνεχῶς καλλωπίζεσθαι δύναμιν 
xoà εὐπορίαν τῷ προσώπῳ παρέχεται.. —— 


“Ἑβδόμην τὰ ἁπλᾶ προσηγορικά. οἷον στρατηγός" ῥήτωρ. 


ΣΣυριανοῦ. Ὅπερ * ἐπὶ τῆς τῶν προσώπων πέμ- 


4 Ven. ᾿Επὶ τῆς πέμπτης τῶν πρ. Tt. ὡς ἄσϑ. παρῃτήσατο 
σμεκρὸν ἢ οὐδὲν ἰσχύειν ἀπ. τ. τελευταῖον ἔταξεν, du» ὡς πρὸφ τὰ 


108 3X0414 


yttige τάξεωρ ὡς ἀσϑενὲς παρῃτήσατο s σμικρὸν ἢ ov- 
δὲν ἰσχύειν ὃ ἀποφυνάμενος, τοῦτο τελευταῖον ἀπειρή- 
ψατο, ἀμυδροτάτην ὡς πρὸς τὰ πρόσωπα τὴν ἰσχὺν ἔχον. 
ἐν ταῖς ἐπιστημονικαῖς γὰρ διαιρέσεσιν oí ἐπὶ πλέον 

8 διαιρέσεις πρὸς τὰ μεριχώτερα καὶ ἀπορώτερα χωροῦ-- 
σιν" χρὴ δὲ τὰ ἁπλᾶ προσηγοριεχὰ ἀξιώματι περιέχειν * 
ὅπως ἂν εὐπορώτερα τὰ τῆς ὕληρ ὑπάρχῃ. 


Σωπάτρου. Προσηγοριχὰ ἐχλήϑη ταῦτα διὰ τὸ 
| κοινὴν ὕλην καὶ ἀφορμὴν λύγων ix τῆς περὶ ἕκαστον 
“αὐποχειμένης ἐννοίας. ποιεῖν « οἷον εἰ λέγοιμεν, σερατη- 

γοὶ, ῥήτορες, οὗ περὶ τοῦδε τοῦ ῥήτορος, ἢ τοῦδε, ἀλλὰ 
ΧΟΙΡῇ * περὰ ῥητόρων ἃς ἔχομεν ὑπολήψεις εἰς. ὕλην Ao» 
yov προφέραντες" χατηγοροῦντερ, μὲν οὖν ῥητόρων οὕ-- 
᾿ τως ἐροῦμεν,. ὡς ἀεὶ συχοφάνται xvi φιλοπραάγμονερ. ; 
45 ἅτε δικαστηρίοις σχολάζοντερ" συνηγοροῦντες δὲ ὡς δη- 
μαγωγοί εἰσε ῥήτορες, xol τὰ πολλὰ τῆς πόλεως κήδον--: 
ται, καὶ σύμβουλοι ἀγαθοί, ἐσαύτως δὲ καὶ περὶ στρας 
τηγῶν καὶ τῶν λοιπῶν, λήψῃ δὲ ὕλην καὶ ἀπὸ τῶν 
συμβάντων," νίκης φημὶ ἢ ἥττης καὶ τῶν τοιούτων" 
φοταῦτα γάρ, φήμι, δὴ τὰ ania προσηγρριχὰ ἐχ τῶν 
ἐπιτηδευμάτων φαίνεται λαμβανόμενα" καὶ ἔστι κατὰ 
τὸ ἐπαμφοτερίζον" igalu γὰρ ini τε χατηγορίᾳς xol 
ἀπαλογίας" μέσα γὰρ ὄντα xal τῶν ἐναντίων εἰσὶ δὲ- 
: ama ὅπρυ μὲν γὰρ vix rj. στρατηγίᾳ * παρέπεται, 


πρώτιστα τὴν ἰσχὺν ἔχρχγ᾽ ὥσπερ γὰρ διεπιπλέον τῶν ψυχῶν πρό- 
οδοι πρὸς τὸ ἀσϑενέστερον ἀεὶ χωροῦσιν , ἅτε τῆς οἰκείας αἰτέας 
ἐπιμήκιστον ἀποπλανώμεναι, οὕτως κἂν ταῖς ἐπιστημονικαῖς διαιρέ- 
σεσιν — — — χωροῦσιν" ἐπισημήνασϑαι ἄξιον, ὅτι χρὴ τὰ ἁπλᾶ 
emo— ὑπάρχοι" ὡς τὰ τῆς. στρατηγίας. τε καὶ τὴς ῥητορικῆς" καὶ 
δεῖ τοῖς ἐγκωμιαστικοῖς ἀκολουϑοῦντα τόποις χρῆσθαι τοῖς ἐμπί- 
πτόυσιν. ^ 3 Ald. παρατηρήσατος — 5 Ald, οὐδενὸ σχύειν. 4 


Did. xomj.: 5 Ald. στρατηγείᾳ. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 19 


τότὰ καὶ τοῖς ἑκαίνοις γρησόμεϑα ἀπὸ τῆς νίχης λα- 
βόντες ἀφορμήν * ὅπου δὲ τοὐναντίον ἥττα συμβαίνει, 
τότε χώραν ἔχει ἡ χατηγορία. 

Μαρκελλίνου. Προσηγορικὰ αὐτὰ ἐχάλεσεν, ὡς 42 
ἐν μόνῃ προσηγορίᾳ ψιλὴν τὴν δύναμιν ἔχοντα, οὐδὲ 5, 
δὲ διὰ τῆς χλήσεως δηλοῦντα. πρὸς ὑποψίαν καλοῦ 
ἢ καχοῦ" αὐτὸ γὰρ καϑ'᾽ αὐτὸ τὸ πρόσωπον τοῦ 
κατηγορήματος ἔμφασιν οὐδὲ μίαν ἢ ϑύναμεν ἔχει, nÓs. 
τερον ἀγαϑὺς ἢ φαῦλος, καὶ πότερον ἐπὶ συμφέροντι 
τῆς πόλεως ἡγούμϑνος, ἢ τοῖς. πολεμίοις τὰ χοινὰ προ-. τὰ 
σένεεν προαιρούμενος" ἐπὶ πάντων. οὖν τῶν τοιούτων. 
ποιήσομεν ἀπὸ τῶν ὑποχειμένων πραγμάτων τὰς ποιύο. 
τητας ἀναπλάσαντες, καὶ προσλαβόντες τὴς τιμῆς. καὶ; 
ἀρχῆς τὸ σχῆμα τῶν πίστεων εὐπορήσομεν εἰ μὲν ein 
συιιβᾶσα νίκην φιλόπολιν ἀποκαλοῦντες, εἰ δ᾽ αὖ TOU- 15, 
ψαντίον ἧττα χαὶ φυγὴ, ix τῶν ἐφ᾽ ἑκάτερα, ὡς Ovp- 
βαίνει, λέξει" πρὸς τὴν ποιότητα. δὲ καὶ τοὺς. λόγους. 
ἁρμοστέον᾽ χαὶ κεἰ μὲν ἄδοξον εἴη τὸ πρόσωπον, κατα». 
φορεκώτερος ὃ λύγος ἔσται, εἰ δὲ ἐνδοξότερον εἴη, ἐπι- 
εἰχέστερος " οὐχοῦν οὐ πολὺ διαφέρει ταῦτα τοῦ τίς, 30 
πλὴν ὅτι τὸ τίς οὐχ ἐξετάζεται παντελῶς" ὁ δὲ στρα- 
τηγὸς προσχειμένου τοῦ πράγματος ὑπόνοιάν τινα καὶ 
ἐξέτασιν. ἐχ τῆς τιμῆς ἐπιδέχεξαει 


Ῥαυτὶ δὲ δῆλον uiv, ὡς xul καθ᾿ ἕν ἐβῤπίπτει τοῖς . ξητήμασι. Ναὶ 
κατὰ πλείονα" αὐτίκα ὃ Δημοσθένης καὶ πατὴρ $» δήπου, καὶ ét- 25 
fup καὶ πρεσβευτὴς , ἤδη δὲ καὶ στρατιώτης * ὅϑεν καὶ μείζονα. 
ἔχει δύναμιν τὰ ὡρισμένα καὶ κύριαι 


Συριανοῦ καὶ Ξωπάτρου. διελὼν * τὴν τῶν 
προσώπων ποιύτητα, ἐδίδαξεν ὡς οὐχ ἀναγχαῖον ἰδί e 


1 À Veneto haec et quae deinceps Syriané attribuuntur 
absunt, 


30 XOAIA 


ἑχάστην ἐξεταζέσθαι" ἀλλ᾽ ἔστιν ὅτε καὶ πλείονες ποιό-- 
τητες εὑρίσκονται κατὰ ταὐτὸν xoi ἀφοριιαί" καὶ τοῦτο 
διὰ τοῦ παραδείγματος ἐσήμανεν" ἀφ᾽ ov xai δῆλον, 
ὡς ἕχασίξον τῶν κυρίων πλείονας ἔχει ποιότητας, διὸ 

δ χαὶ προτέταχται τῶν λοιπῶν" ἔστι μέντοι χαὶ ἐχτὸς 
τῶν κυρίων εὑρεῖν ἐν ἑνὶ τῶν προσώπων πλείονας ποι- 
ὅτητας, ὡς ἐπὶ τούτου, τρισαριστεὺς ? ἑταιροῦντα τὸν 
υἱὸν ἀπέχτεινε, καὶ χρίνετανι φόνου" ἁπλοῦν μὲν γὰρ ὃ 
τρισαριστεὺς, καὶ πρός τι δὲ ὡς πατήρ᾽ ὥστε οὐ μόνον 

40 χατὰ μίαν ἐχάστην, ἀλλὰ xai χατὰ πλείονας ἀνάγχὴ 
ἐμπίμτειν τὰς ποιότητας τῶν προσώπων" γρὴ μέντοι 
εἰδέναι , ὡς ἐν piv Toig ἀορίστοις τῷ ὅρῳ τοῦ ξητή- 
ματος ἤτοι τῇ ὑποχειμένῃ ὕλῃ προσέχειν δεῖ" ἐν δὲ τοῖς 
ὡρισμένοις τοῖς ? ἀπὸ. τῆς ἱστορίας, μετὰ τῶν ἀπὸ τοῦ 

ι5 ζητήματος" ἐν μὲν οὖν τοῖς κυρίοις πολλαὶ ἐμπίπεου- 
σε “ ποιότητες αἱ ἀπὸ τῆς ἱστορίας, ἐν δὲ τοῖς ἀορί- 
στοις ὀλίγαι, αἱ ἀπὸ τοῦ ὅρου, διὲ καὶ μείζονα ἔχει 
δύναμιν τὰ ὡρισμένα xoà χύρια. 


"à δεῖ περὶ ἑκάστου τῆς δυνάμεως ἰδίᾳ γνόντα χρῆσϑαι αὐτοῖς 
40 ' ὡς ἄν ὃ καιρὺς διδῷ. 


“Συριανοῦ. Τὸ ὡς ἂν ὃ καιρὸς διδῷ οὕτω. 
τουτέστιν ὕλη καὶ περίστασις καὶ μέϑοδος᾽" οἷον ποῖον 
πρὸς ποῖον ποιεῖταε τὴν κατηγορίαν ἢ ἀπολογίαν. πό- 
τερον ἔνδοξον πρὸς διαβεβλημένον ,1 τὸ ἀνάπαλιν " ἢ 

45 τοῦτο λέγει" ὅτι τὰς ἑπτά σοε ποιότητας εἶπον, ἵνα ἐξῇ * 
σοι γινώσχειφ τὴν ἐχάστου δύναμιν" οἷον τὸ χύριον 
ἰδίως χαὶ τὰ λοιπὰ, ὃ & χατὰ μέρος ἐδίδαξεν, οὔ μέντοι 
καὶ περὶ τῆς éxacrov δυνάμεως ἐδίδαξεν. 


2 Ald. τρισαριστὲς. h. 1. et paullo post. 8 Ald. τῆς. 
4 Ald, ἐμπίπτουσα. δὅ Ald, Ey. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 111 


Σωπάτρου. Τὸ ὡς ἂν ὃ καιρὸς διδῷ, περὶ τῶν 
κυρίων μόνον εἴρηται, ἐν μὲν γὰρ τοῖς ἄλλοις αἱ αὐταὶ 
χαϑόλου ποιότητές εἰσιν" ἐπὶ δὲ τῶν χυρίων, ἄλλοτε 
ἄλλως" διὸ xol δεῖ τοὺς καιροὺς φυλάττεσθαι" καϑ' 
ovg τὸ ζήτημα μελετῶμεν, ἵνα ταῖς προὐπαρξάσαις πρά- 5 
Iso. χρησώμεϑα * μόναις, ἀλλὰ μὴ καὶ ταῖς μετὰ ταῦ- 
va^ οἷον εἰ χρίνοιτο Δημοσϑένης ὡς συμβουλεύσας βοη- 
ϑεῖν ᾿Ολυνϑίοις, οὐκ ἂν ἔχοις εἰπεῖν, ὅτι xal πρὸς (Di- 
λιππον ἀπελθὼν ἐσιώπησεν" οὕτω γὰρ γέγονεν" οὐδ᾽ 
ort συνεβούλευσεν ἐν Χαιρωνείᾳ μάχεσθαι ἀλλὰ δεῖ τὰ 10 
spo τούτων μόνα ϑεῖναι" xol πάλεν εἰ κρένοιτο ὡς Ovu- 
βουλεύσας βοηϑεῖν Βυζαντίοις, καὶ Χεῤῥοννησίοις μνή- 
μὴν μὲν ἂν ἔχοις τῶν ᾿Ολυνϑίων, οὗ μέντοι καὶ τῶν 43 
ἐν Χαιρωνείᾳ, ὕστερον γὰρ τοῦτο" 7 τοῦτο ov» χελεύει 
φυλάττεσθαι, ἵνα τὰ προὐπηργμένα μόνα τιϑῶμεν; 15 
μελετῶντες τὸ τοιοῦτο ζήτημα, μὴ μὴν xci τὰ μετὰ 
ταῦτα" ὥστε περὶ τῶν χυρίων τὸ ὡς ἂν ὁ καιρὸς διδῷ, 
εἴρηται μόνων" ἀλλ᾽ οὐχὶ καὶ περὶ τῶν λουτῶν" τούτων 
γὰρ μόνων ἢ διάγνωσις τὸν καιρὸν ἐπιτρέπει * φυλάτ- 
Tt 20 


Μαρκελλίνου. Εἰ περιέχει τὰ χύρια xoi τὰ ἕτε- 
ρα πρόσωππ, ἀναγκαῖον περὶ ἔχάστου προσώπου πρῶτον 
διαγνῶναι τὴν δύναμιν καὶ τὴν ποιότητα" εἰ γὰρ εὑρί- 
σχεται ἐν ἑνὶ xoi ἄλλο πρόσωπον᾽ ἀλλ᾽ οὐχ ἐπὶ πάντων 
τοῦτο" συμβαίνει, ὡς ἂν ὁ καιρός, φησι, διδῷ χρηστέον" 25 
τουτέστιν ἡ ὕλη, καὶ περίστασις xc μέϑοδος, πρὸς τὴν 
τῶν βιβλίων ἐξέτασιν τῶν παρὰ ποιηταῖς τε χαὶ ῥήτορ- 
σεν ἡ γὰρ τῶν προσώπων μετὰ ἀχριβείας ποιότης ἐξε- 
τασϑεῖσα παρά τε τῶν ῥητόρων καὶ ποιητῶν τὰς δια- 
φορᾶς τε χαὶ μεϑόδους αἷς χρηστέον παρίστησι xal πα- 30 


6 Ald. χρησύόμεϑα. 1 τοῦτο alterum Ald. om. — 8 Ald, 
ἐπιπρέπει. 9. Ald, τό. 2 


— — — 


112 /»— AXOAIA' 
ρασχέυὴν Πρὸς τὴν εὕρεσιν" δεῖ δὲ xol. τὰ εἴδη τῶν λό- 
γων ὁποῖα ἐφ᾽ ἔχάστου TOV προσώπων παρείληπται σκο- 
πεῖν" διάφορα γὰρ εὑρεϑήσεταε. αὐτίκα ὃ Δημοσϑένης 
ἐν τῷ xarà Μειδίου πρὸς τὸ πρόσωπον καταφορικῷ χέω 
δ χρήταν λόγῳ" ἐν δὲ τῷ πρὸρ «Τεπείνην ὑπὲρ διαβεβλημέ- 
vov προσώπου Κτησίππου πρὸς ἔνδοξον, ἑτέρου ἐδεήϑὴ 
λόγου" τὸ οὖν ὡς ἂν ὁ χαιρὸς διδῷ, τουτέστιν ἡ χρεία 
καὶ ἡ τῶν ὑποχειμένων περίστασις" οὗ γὰρ ἀεὶ τὰ εἰρη- 
μένα συμπίπτει τῷ κυρίῳ" τεχνικώτατον δὲ τὸ τῶν χαι-" 
410 θῶν ὀτοχαζόμενον μὲ ἐχπέπεειν τοῦ προσήκοντος « 


Τὰ μὲν οὖν ἐξεταζόμενα τῶν προσώπων ταῦτα" καὶ δεῖ τοῖς ἐγκὼ» 
μιαστικοὶς ἀκολουθοῦντα τόπυις χρῆσϑαι τοῖς ἐμπίπτουσινγι 


“Συριανοῦ. ᾿Ἐγκχωμιαστικοὺς ἢ λέγει τόπους γέ- 
vog, ἀνατροφὴν, ἐπιτήδευμα, πράξεις" τὰ δὲ τοῖς ἐμπί- 
στου-- 


à Ven. ᾿Εγκωμιὰστικοὺς μὲν φησι τόπους ) οὗς καὶ ἀνωτέρω 
ἔφαμεν, γένος, ἀνατροφὴν, ἐπιτηδεύματα, πράξεις, τὸ δὲ τοῖς ἐμα 
πίπτουσιν οὐχὶ τοῖς εὑρισκομένοις δηλοῖ, οὐδὲ γὰρ πάντως ἐξετάζειν 
ἡμῖν. ἕχαστα συμφέρει τῶν εὑρισκομένων, ἀλλὰ τοῖς. κατὰ τεχνικὴν 
ϑεωρίαν τῷ λέγοντι λυσιτελοῦσιν" κἂν γὰρ ὦσιν ἐπέ τινων πρόδη.- 
ἀοι πατέρες ἢ πατρὶς, ἄδοξον δὲ εἰ ἔχοντες, παρμλείψομεν, ὡς καὶ 
“Ἰημοσϑένης ἐν τοῖς περὶ τοῦ στεφάνου πεποίηκεν ὑπὲρ ξαυτοῦ Ac- 
jov Γέλωνα μὲν γὰρ θανάτου καταγνωσθέντα, διὰ τὴν Νυιμφαίου 
τοῦ ἐν τῷ Πόντῳ προδοσίαν καὶ τὴν μητέρα ὡς Σκχυτίδα (sic) κατὰ v0: 
yéroc, ταῦτα γὰρ Αἰσχίνης ἐν τῷ κατὰ Κτησιφῶντός φησι, magn-- 
xu», ἐπὶ δὲ τὴν ἀνατροφὴ» ὡς χρηστὴν οὖσαν καὶ τὰς πράξεις εὖ- 
ϑὺς ἐχώρησε λέγων, ἐμοὶ μὲν τοίγυν ὑπῆρξε παιδὲ μὲν ὄντι φοιτᾷν᾽ 
εἰς - διδασκάλους καὶ τὰ ξξῆς" ἐν δὲ τοῖς κατ᾿ Αἰσχίνου λόγοις ἐπὶ 
τοὺς πατέρας ὡς λίαν. ἀδόξους, πρὸ τῶν. ἄλλων ἔτρεψε τὸν λόγον" 
οὐκ ἀπορῶν δὲ, ὅτι χρὴ περὶ σοῦ καὶ τῶν σῶν εἰπεῖν ἀπορῶ, τοῦ 
πρώτου. μνησϑὼ" πότερον, ὡς ὃ πατήρ σου Τρόμης ἐδούλευσεν, εἴ 
τι καὶ χρηστὸν ἐκ τῆς ἀγωγῆς ἢ τῆς περὸ τοὺς λόγους ἰάσκήσεως 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ — . 3 


fITOUVOLV , OU τοῖς εὑρισχομένοις φησίν * οὐδὲ ydo πάᾶν- 
veg ἐξετάζειν ἔχαστα συμφέρει τῶν εὑρισχομένων, ἀλλὰ 
τοῖς χατὰ τεχνικὴν ϑεωρίαν τῷ λέγοντι συντελοῦσι" χἂν 
gap ὦσιν ἐπὶ τινων πατέρες. ἄδοξοι, ἢ πατρὶς, παρα- 
λείψοιιεν * τὰ δὲ πρὸς σύστασιν ἐροῦμεν, τὰ βλάπτοντα καὶ 
σιωπῶντες" οὕτω καὶ 4ημοσϑένης ἐν τῷ περὶ τοῦ στε- 
gavou πεποίηκε , Τέλωνα μὲν τὸν πρὸς μητρὸς αὐτοῦ 
σᾳάππον, ὡς φυγάδα χαὶ πρὸς τοῦ δήμου ϑανάτῳ χατα- 
γνωσθέντα, διὰ τὴν προδοσίαν INvu φαίου τοῦ ἐν τῷ 
Πόντῳ, καὶ τὴν μητέρα, ὡς Σχυϑίδα τὸ γένος, à δὴ 10 
πάντα ἐν τῷ χατὰ Κτησιφῶντος Aioxivng “παρέϑηχε , 
σιωπήσας, ἐπὶ δὲ τὴν ἑαυτοῦ ἀνατροφὴν ὡς χρηστὴν 


ὑπῆρχεν αὐτῷ, τοῦτο. παραλέλοιπεν" ἐκ γὰρ τῆς τοιαύτης ἀκριβοῦς 
τῶν προσώπων ἐξετάσεώς τε καὶ χρήσεως καὶ ποίας ἰδέας ἐπιβάλ.- 
λειν προσήκει τοῖς λόγοις γνωσόμεθα. οἷον ὡς Δημοσθένης ἐν τοῖς 
πρὸς «Δεπιίνην ὑπὲρ διαβιβλημένου προσώπου Κτησίππον, τοῦ Xa- 
βρίου παιδὸς, ἀσωτίαν νοσοῦντος, πρὸς ἔνδοξον τὸν “Δεπτίνην ποι- 
οὕμενος τοὺς λόγους, ἠϑικωτέρᾳ κέχρηται καὶ λίαν ἐπιεικεστέρᾳ τῇ 
ἰδέᾳ, λέγων, οὐδὲν γὰρ φαῦλον ἐρῶ σοι" καὶ πάλιν, καὶ γὰρ εἰ πά- 
»v χρηστός ἐστε “Δεπείνης, ὡς ἐμοῦ γε ἵνεκα ἔστω" ἐν δὲ τῷ κατὰ 
Mudiov xata διαβεβλημένου προσώπου χωρῶν »αταφορικωτέρᾳ καὶ 
τραχυτέρᾳ τῇ τῶν λόγων ἰδέῳ κἐχρηται" ἐν δὲ τῷ περὶ τοῦ στεφά- 
vov περὶ τῶν ἐνδόξων πράξεων τὸν OÀo» διαπλέκει λόγον, πομπι- 
"ατέρᾳ τὸ καὶ λαμπροτέρᾳ καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν ἐν ἑκάστοις τῶν λό- 
γων ἀεὶ τῶν τε δημοσίων καὶ τῶν ἰδιωτικῶν προσφόρους üel τοῖς 
ὑποκειμένοις ἐπιτιϑέντα προσώποις ὄψει τὰς τῶν λόγων ἰδέας" τὸ 
μὲν οὖν πρόχειρον τῆς τῶν ἐγκωμιαστικῶν τόπων χρήσεως τοιοῦτόν 
ἐστιν, ὥστε διὰ πάσης ἔχειν φυλακῆς, μή τι καὶ προςϑεῖναι &vay- 
χκασϑῶμεν ἔπος, ὅπερ τ᾿ ἄῤῥητον ἄμεινον" [Od. ξ, 416.] ἀλλὰ τὰ 
μὲν πρὸς σύστασιν ἡμετέραν ἐροῦμεν , τὰ δὲ βλάπτοντα σιωπήσομεν" 
ἐπὶ δὲ τῶν ἐγαντέων τὸ ἀνάπαλιν τὰ μὲν ἐκείνοις συνοίσοντα τελέως 
παραλείψομεν, 00m δὲ βλάπτειν ἱκανὰ ἐκτραγῳδήσομεν. Ἔστι O6 
sug παρά. τε Δημησϑέγει καὶ Θουκυδίδῃ βιαιοτέρα μέϑοδος x. τ. X. 
Rhetor. IV. 8 


n4 — XX0A1A 


οὖσαν ἐχώρησεν" ἐν μέντοι τοῖς κατ᾽ .diayivov πρὸ ? 
παντὸς ἄλλου ἐπὶ τοὺς προγόνους ἐχώρησεν ὡς ἀδύξους, 
φάσχων" οὐχ ἀπορῶν δ᾽ ὃ τι" χρὴ περὶ σοῦ καὶ τῶν σὼν 
εἰπεῖν, ἀπορῶ τοῦ πρῶτον μνησϑῶώ, πότερον ὡς ὃ: πατήρ 
5 σου Τρόμης ἐδούλευσεν" εἴ τε δὲ χρηστὸν ix τῆς ἀγωγῆς 
εἶχε καὶ τῆς * περὶ λόγους ἀσκήσεως, παραλέλοιπεν" xo 
ἐν τῷ πρὸς «Τεπτίνην ὑπὲρ διαβεβλημένου προσώπου 
Κτησίππου τοῦ Χαβρίου παιδὸς ἀσωτίαν νοσοῦντος 
πρὸς ἔνδοξον τὸν “Πεπτίνην ποιούμενος τὸν λόγον, ηϑε--: 
10 χωτέρᾳ χέχρηται τῇ ἰδέᾳ καὶ ἐπιειχεστέρᾳ, λέγων" οὐδὲν 
γὰρ φαῦλον ἐρῶ σε" ἐν δὲ τῷ κατὰ Μειδίου καταφορι-- 
᾿κωτέρᾳ καὶ τραχυτέρᾳ, καὶ ἐν τῷ περὶ τοῦ στεφάνου, 
ἀπὸ τῶν ἐνδόξων πράξεων τὸν ὅλον λόγον διαπλέχων, 
πομπιχωτέρᾳ xol λαμπροτέρᾳ᾽ δεῖ γὰρ μὴ μόνον τὰς 
45 τῶν προσώπων ἐξετάζειν ποιότητας ἐν τοῖς τοιούτοις, 
ἀλλὰ καὶ τὰς ἰδέας xar ἀλλήλους τοῖς ὑποχειμένοίς 
ἐπιτιϑέναι προσώποις" ἔστι τις καὶ ἑτέρα παρὰ Θουχυ-- 
δίδῃ καὶ Δημοσϑένῃ μέϑοδος βιαιοτέρα " ἥτις καὶ τὰ 
πρὸς ἐπαίνου τῶν ἐναντίων ἀπὸ τῆς γνώμης διαβάλλει" 
20 xai τὰ ? χινοῦντα λοιδορίαν ἀπὸ τῆς διανοίας βέλτιστα 
δείχνυσιν. Δημοσθένης * μὲν ἐν τῷ χατὰ Μειδίου τὴν 
διὰ τὴν ἐπίδοσιν τῆς τριήρους μεγαλοφροσύνην. av- 
τοῦ χαταβάλλων᾿ μέγα γὰρ ἣν ᾿4ϑήνησι καὶ τὸ μό- 
2 Ald. πρός. — 5 Ald. διότι. 4 Ald. τοῖς. 5 Ven. 
τὰ xaO" ἡμῶν κινοῦντα. Ald. λοιδωρίαν. 6 Ven. 4ημοσϑένης 
μὲν γὰρ ἐν τῷ κατὰ Μειδίον δρῶν ἐκεῖνον μεγαλοφρονοῖντα διὰ 
τὴν ἐπίδοσιν τῆς τριήρους, μέγα γὰρ ἣν καὶ τὸ τριηραρχῆσαι ᾿4ϑή- 
γήσιν, μήτι ye δὴ τριήρη Olg» ἐκ τῶν οἰκείων ἐπιδοῦναι" o δὲ 
τὴν αἰτίαν ἐξετάσας, δι᾽ ἣν τοῦτο πεποίηκεν, διαβεβλημένον ἀπέ- 
δειξε τὸ δοκοῦν ἔνδοξον, φησὶ γὰρ, ὡς στρατείας — — — — 
σπεύδων" καὶ τὸ ἐνθύμημα τοῦτο συμπληρῶν ἐπάγει" τῷ δῆλον» 
ὡς μηδὲ ἀντεισεεῖν αὐτὸν ἔχειν, ὅτι τὴν στρατείαν φεύγων οὗ φιλο- 
τιμίᾳ τοῦτο ἐποίησε καὶ πάλιν, αἰσϑόμενος x. t. λ. Ald. éxi- 
δωσιν. 


ΕΙΣ ΣΥΤΑ͂ΣΕΙΣ. n5 


vov τριηραρχῆσαι, μήτι γε δὴ καὶ τὸ τριήρη ἐπιδοῦναι , 
ὁ δὲ διαβάλλων ἀπὸ τῆς διανοίας φησίν" ὡς στρατείας 58 
εἰς Εὔβοιαν γινομένης, δέον σὺν τοῖς ἱππεῦσιν αὐτὸν 
ἐξελϑεῖν, ἐπιδέδωκε τριήρη, διαφυγεῖν τὸ στρατεύεσθαι 
σπεύδων" χαὶ πάλιν αἰσθόμενος, ὅτι ξύλα διὰ τῆς τριή- 5 
ρους ἤνεγκεν 7 ἐξ Εὐβοίας, φησὶ διαβάλλων, καὶ χρη- 
ματισμὸς, οὗ λειτουργία "' γέγονεν ἣ ? τριηραρχία τῷ χα- 
ταπτύστῳ τούτῳ ἐν δὲ τῷ περὶ τοῦ στεφάνου φεύγων τὸ 
μέγεϑος τῆς *? διαβολῆς, τὸ περὶ Χαιρώνειαν γεγονὸς na- 


7 Ven. ἤγαγεν. 8. Ald. λειτουργεία. 59 Ald. καί. Ven. 
et Par. 3. 10 Ven. τῆς κατ᾽ αὐτοῦ διαβολῆς, ὅτι δὴ συμβε- 
βονλευκότος αὑτοῦ πόλεμον ἄρασϑαι πρὰς Φίλιππον τὸ περὶ 
Χαιρώνειαν ἀτύχημα τῇ πόλει γέγονεν, ἀπὸ τῆς γνώμης αὐτὸ συν- 
ἔστησεν — — — συμβουλευϑέντα xal παρ᾽ ἡμῶν μὲν ἀεὶ χινό- 
μεναι, παρ᾽ ἐμοῦ δὲ τότε συμβουλευϑέντα " oU γὰρ δὴ τῷ μὲν ἐν 
Ig τραφέντι χωρίῳ ἀδόξῳ τέ γε ὄντε καὶ σμικρῷ τοσαύτην με- 
γαλοψυχίαν πρόσῆχεν ἐγγενέσθαι, ὥστε τῆς τῶν ᾿Ἑλλήγνων ἀρχῆς 
ἐπιθυμῆσαι, καὶ τοῦτο εἰς τὸν νοῦν ἐμβαλέσθαι ἡμῖν καὶ οὖσιν 
᾿᾿ϑηναίοις, καὶ κατὰ τὴν ἡμέραν ἑκάστην ἐν πᾶσι καὶ λόγοις 
xal ϑεωρήμασι τῆς τῶν προγόνων ἀρετῆς ὑπομνήματα δρῶσι το- 
σαύτην κακίαν ὑπάρξαι, ὥστε τῆς ἐλευϑερίας αὐτεχαγγέλτους ἐϑε- 
λοντὰς παραχωρῆσαι Φιλίππῳ λοιπὸν τοίνυν ἦν ἀναγκαῖον, ἅμα 
πᾶσιν οἷς ἐκεῖγος ἔπραξεν ἀδικῶν ὑμᾶς, ἐναντιοῦσθαι δικαίως τού. 
τοις, ἐποιεῖτε μὲν ἡμεῖς ἐξ ἀρχῆς " εἰκότως καὶ προσηκόντως" ἔγρα-- 
eor δὴ καὶ συνεβούλευον xaO" οὗς. ἐπολιτευόμην χρόνους, ὁμολογῶ . 
ἔτε ys μὴν ἐπὶ πλέον βεβαιῶσαι τὴν ἑαντοῦ γνώμην ὡς ἀρίστην 
βουλόμενος μεταστατικῶς ἐφ᾽ ἑτέρους μετάγει τὴν αἰτίαν λέγων" εἰ 
δ᾽ ἐν (ita Cod.) δαίμονος — --- — ἢ πάντα ἅμα ἐλυμαίνετο τοῖς 
ὅλοις, ἕως ἀγέστρεψεν, τὶ Δημοσθένης ἀδικεῖ; Ὃ δέ γε Θουκυδί- 
δης τῇ οἰκείᾳ κεχρημένος βίᾳ τὸ αὐτὸ πρᾶγμα συνέστησέ re καὶ 
διέβαλεν ἀπὸ τῆς γνώμης" ζητουμένου γὰρ, διὰ τί οἱ Κερκυραῖοι 
οὐδενὶ συνεμάχησαν, ἑκάτεροι ἀπὸ τῆς γνώμης ἐπιχειρήσαντες κατε- 
σκιύασαν ὅπερ ἠβούλοντο" ὃ μὲν γὰρ Κερκυραῖός φησι, σύμμαχοί 
zs γὰρ οὐδενός so ἑκούσιοι ἐν τῷ πρὸ τοῦ γενόμενοι νῦν ἄλλων 


116 ZA X0.41A 


. Sog, ἀπὸ τῆς γνώμης αὐτὸ συνέστησεν εἰπὼν, ὡς καλὰ ' 

xci τῶν προγόνων ἄξια τὰ συμβουλευϑέντα καὶ ἑξῆς. 
Ἔτι δὲ πλέον τὴν αὐτοῦ γνώμην βεβαιῶν μεταστατιχῶς 

. ἐπὶ τοὺς στρατηγοὺς μετάγεε τὴν αἰτίαν οὕτως" εἰ δὲ ἢ 

5 δαίμονός τινος, ἢ τύχης ἰσχὺς, ἢ στρατηγῶν φαυλότης, 
ἢ πάντα ἐλυμήνατο καὶ ἑξῆς. 'O δὲ Θουχυδίδης πάλιν 
ζητουμένου, διὰ τί οἱ Κερκυραῖοι οὐδενὶ συνεμάχησαν, 
ἀπὸ τῆς γνώμης ἐπιχειρήσας τὸ αὐτὸ συνέστησέ τε xol 

διέβαλλεν" ὁ μὲν γὰρ Κερχυραῖος συνιστῶν τοῦτό φησιν" 

40 σύμμαχοί τε γὰρ οὐδενός 12 mo ἰχούσιοι γεγόνασι xal 
ἑξῆς καὶ φησιν, ὅτι δὶ ἀπραγμοσύνην, ὃ δὲ Κορίνϑιος 
διαβάλλων, ὅτι ἐπὶ κακουργίᾳ καὶ ovx ἀρετῇ, φησιν, ἐπε- 
τήδευσαν, βουλόμενοι πρὸς τἀδιχήματα οὐδὲ μάρτυρα 
ἔχειν." 

48 “Σωπάτρον. Τοῖς ἐμπίπτουσιν ἀντὶ toig χρησι- 
μεύουσιν" οἷον περὶ Δημοσθένους λέγοντος, μὴ βιάξε- 
σϑαι τὸ δειλὸν αὐτοῦ περιτρέψαι εἰς ἔπαινον" τοῦ 
πανηγυριχοῦ γὰρ τοῦτο" τινὲς γὰρ λέγουσιν, οἱ καὶ 
ἄμεινον, τοῖς χατὰ καιρὸν εὑρισχομένοις, ἵνα ἡ ἐξήγη- 

30 σις ὁμοία 7 TO, ὡς ἂν ὁ καιρὸς διδῷ olov εἰ χρίνεις 
Δημοσθένη διὰ τὴν συμβουλὴν τῆς συμμαχίας ᾿θλυνο, 
ϑίων, μὴ ὡς λειποτάχτην αὐτὸν διαβάλῃς ἢ μισότεκνον, 
ὅτε ἐλευχειμόνησεν ἐπὶ τῷ ϑανάτῳ τῆς ϑυγατρός " οὕπω 
γὰρ γεγόνδι ταῦτα. 


δ᾽ οὐδὲ δεησόμενοι ἥκομεν, καὶ ἅμα εἰς τὸν παρόντα πόλεμον Ko- 
ριγϑίων ἔρημοι δι᾽ αὐτὸ καϑέσταμεν, καὶ περιέστηκεν ἣ δοκοῦσα 
ἡμῖν πρότερον σωφροσύνη, τὸ μὴ ἐν ἀλλοτρίᾳ συμμαχίᾳ τῇ τοῦ ni- 
λας γνώμῃ συγκινδυνεύειν, νῦν ἀβουλία καὶ ἀσϑένεια φαινομένη " 
ἃ δ᾽ ὧν Κορίνϑιος ἐκ τοῦ ἐναντίου διέβαλεν τὸ πρᾶγμα εἰπὼν; 
φασὶ δὲ συμμαχίαν διὰ τὸ σῶφρον οὐδενός πω δέξασθαι" τὸ δὲ 
ἐπὶ κακουργίᾳ καὶ οὐκ ἀρετῇ ἐπετήδευσαν σύμμαχόν τε οὐδένα 
βουλόμενοι πρὸς sà ἀδικήματα οὐδὲ μάρτυρα ἔχειν. 11 οὐδε- 
νὺς Ald. Par. om., recepi ex Ven. ct Thuc. 1. 52. -- Lim. 
sq. Ald. habet διαπραγμοσύγην. 


ΕΙΣ ZTAZEIX 117 


Μαρκελλί ψου. Zqoópe διδασχαλιχὸν τοῦ λόγου 
τὸ σγήμα" ἀναχεφαλαίωσιν γὰρ πάντων τῶν εἰρημένων 
ἔχει" τὸ δὲ τοιοῦτον σαφῆ καὶ εὐχρινὴ τὸν λόγον ἀπερ- 
γάξεται" ἐξέτασιν δὲ ἐπιδέχεται διὰ τὸ ἔχειν ποιότητα, 
ὅπερ οὐχ ὑπάρχει τοῖς ἀορίστοις" δεῖ δὲ εἰδέναι, ὅτε 5 
ἀχολουϑεῖ τῷ προσώπῳ τὰ ἐγκωμ ιαστιχά" ἀλλ᾽ οὐ πάντα 
εἰς πάντα, ἐπεὶ διάφορα 13 τὰ πρόσωπα" καὶ τῷ μὲν χυρίῳ 
διὰ τὸ ὡρίσϑαιε τὸ πρόσωπον πάντα ἀκολουϑεῖ , 7ένος, 
πατρὶς, καὶ ἑξῆς" οἷς χρηστέον, ὡς ἂν δοχιμάσωμεν συμ- 
φέρειν , πολλάχις γὰρ xel σιωπῆσαί τινα προσήκει διὰ 10 
τὴν χρείαν" τῷ δὲ προσηγορικῷ οὐχ ἔτι πάντα ἐμπί- 
πτει" ἔχει δὲ πάντως τι τῶν ἐγχωμιαστιχῶν" xol ἐπὶ 
τῶν χυρίων δὲ τοῖς ἐμπίπτουσι καὶ συμφέρουσι χοησό- 
μεϑα᾿ ἃ γ᾽ οὖν Δημοαϑένης ἐγκωμιάξων. qv πᾶσᾳν ἐχρή- 
σατο, ἀλλὰ τὸ μὲν γένος ἐσιώπησεν ὡς ἀδοξότερον" 15 
ἀπὸ δὲ τῶν ἄλλων ποιεῖταε τὸν λόγον xci τὸν ἔπαι» 
γον" ἐμοὶ μὲν 'παιδὶ ὄντι, φησὶν, ὑπῆρξε gov εἰς τὰ 
προσήχοντο διδασχαλεῖα. ** «ἰσχίγην δὲ συγχρίγων πρὸς 
ἑαυτὸν καὶ ἀπὰ τοῦ γένους καὶ ἀπὸ τῶν ἄλλων πεποί- 
ται ψόγον" μελετῶντες οὖν τὰ μὲν πρὸς ἡμῶν διεξ- 20 
ελευσόμεϑα᾽ và διαβοβλημένα δὲ παρήσομεν" in) δὲ τοῦ 
ἀντιδίχου τὸ ἐναντίον, 


Oix ἐπιδέχεται δὲ ἐξέτασιν τά τε ἀόριστα οἷον τὸ τίς, καὶ τὰ 
ἐσίάζοντα δι᾿ ὅλου, οἷον ! δύο νέοι πλούσιοι εἰ ἐπί τῳ 3. χρένοιεν 
ἀλλήλους' ὃ γὰρ ἄν τις εἴποι κατὰ τοῦ ἑτέρου, τοῦτο καὶ κατὰ 326 
τοῦ ἑτέρου ἔσται. 
Συριανοῦ καὶ Zonargov. Miro? τὰ ἐξετα- 
ξόμενα ἐπὶ τὰ ἀνεξέταστα χωρεῖ" ταῦτα δὲ ἐπὶ μὲν πε- 


13 Ald. ἐπιδιάφορα. 13 Alg. διδασκαλία. Par. διδασκά- 
δια. seyipsi διδασκαλεῖα. 

4 Ald. οἷον δύο νέοι — — — τοῦ ἑτέρον ἔσται. Ven. 8 
Ald. xó. 3 Ven. "Ικανῶς περὶ τῶν ἐξεταζομένων προσώπων δια- 


118 ^— XO AI A 


πλασμένων ὑποϑέσεων δύναται κρίσιν ἐπιδέξασϑαι , in 
δὲ ἀληϑείας οὐδαμῶς ἂν συσταίη" οὔτε γὰρ ἀορίστου 
προσώπου κατηγορία τις ἔννομος γενήσεται , οὔτε δύο 
πρόσωπα ἐξισάξοντο δι’ ὅλου ῥόδιον εὑρεῖν" xüv γὰρ 
5 ἐπί τινων χοινωνία τις αὐτοῖς συμβαίνῃ, οἷον νεότητος 
πλούτου, ἀλλ᾽ οὖν ἐν τῇ ἀγωγῇ xci ταῖς πράξεσιν οὐχ 
ἐνδέχεταε τοῦτο ἢ ξωπαλιν" οὐ μὴν οὐδὲ τὰ ἀνεξέταστα 
45 παντελῶς ἀχατασκεύαστα * χαταλέλοιπεν ἡ τέχνη, αλλὰ 
τῆς μὲν τῶν. ἀορίστων ἐξετάσεως ? τρεῖς παραδέδωκε 
40 μεϑόδους" ἢ γὰρ κατασχευαστιχοὺς αὐτοῖς λογισμοὺς 
προσθήσομεν, ὡς Δημοσϑένης i» φιλιππικοῖς " ἤκουον 
δ᾽ ἔγωγέ τινων, ὡς τὰς ὁ ἀγορὰς καὶ τοὺς λιμένας οὐχ 


λαβὼν ἐπὶ τὰ ἀνεξίταστα χωρεῖ" ταῦτα δὲ εἶναί φησι τά τε ἀόρι- 
στα, καὶ τὰ ἰσάζοντα διόλου, ἰστέον δὲ, ὅτι ταῦτα ἐπί μὲν πε- 
πλασμένων ὅπ. δ. xg. ἐκδέξασθαι, — — -- οὔτε γὰρ ἀορίστον 
ὄντος τοῦ πεποιηκότος κατηγορία τις — — — -ς συμβαίνοι ἐκ 
γεύτητος ἢ πλούτου, ἀλλ᾽ οὖν τῇ ἀγωγῇ ἢ ταῖς πράξεσιν ovx d»- 
δέχεται μὴ διαφοράν τινα εὑρεϑῆναι" oU μὴν οὐδὲ κι τ- À. ἃ 
ἀκατάσχευα, Ven. 5 Ven. τῆς μὲν ἀορίστων ἐξ, τρεῖς ἡμῖν 
παραδέδωκεν "μεϑόδους. 6 Ven. ὡς οὐδὲ τοὺς λιμένας 
καὶ τὰς ἀγορὰς ἐπιδώσοιεν αὑτῷ καρποῦσϑαι, καὶ εἰδὼς τὸ 
σαϑρὸν τοῦ ἀορίστον τὴν κατασκευὴν εὐθὺς ἐπήγαγεν, τὰ γὰρ 
κοινὰ — — — ἢ ἐπὶ κρίσει οἰκείᾳ τὸ dog. σνστήσει. Ταύτην δέ 
τὴν ἐπίκρισιν Ó μὲν ῥήτωρ μετὰ Ogxov ποιήσεται" καὶ μὰ τὸν Δία 
— — — ὁ δὲ πλάτων ϑαῤῥῶν τῷ 0. ἀξ, φησι, καὶ ἐγὼ πεῖϑο- 
pos , ἢ ἐπαίνῳ συστήσει τὸν εἰρηκότα, ὡς Δημοσϑένης, ὡς δ᾽ ἐγὼ 
x. τι À. — — — οὐδαμῶς οἵου τε ψεύδεσθαι" καὶ Πλάτων ἐν 
᾿Αλκιβιάδῃ" ἐπεὶ ποτε ἐγὼ ἤκουσα ἀνδρὸς ἀξιοπίστου ἀναβεβηκότος 
παρὰ βασιλέα, ὃς ἔφη διελϑεῖν χώραν πάνυ πολλὴν καὶ ἀγαϑὴν 
ἐγγὺς ἡμερησίαν δὲὸν, ἣν καλεῖν τοὺς ἐπιχωρίους ζώνην τὴς βασι- 
λέως γυναικός" ἐπὶ δὲ τῶν ἐξισαζόντων προσκειμένων ἀκριβῶς πάνυ 
τὸ διόλου μέϑοδον ἡμῖν παραδίδωσι, δι᾽ ἧς δυνησόμεϑα καὶ ταῦτα 
πρὸς ἐξέτασιν παραλαβεῖν" ἐὰν γὰρ καὶ τὴν βραχυτάτην διαφορὰν 
ἐΐρωμεν ἐν τῷ ἐξισάζοντι, φευξόμεϑα τὸ δοκεῖν τοῖς αὑτοῖς τῷ ἀν»-. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ 119 


ἐπιδοῖεν αὑτῷ καρποῦσϑαι᾽ ὃ καὶ κατασχενάζων διὰ τῆς 
τοῦ ἀορίστου σαϑρότητος λογισμὸν ἐπάγει" τὰ γὰρ xoi- 
va τὰ Θετταλῶν ἀπὸ τούτων δέοι διοικεῖν οὐ Φίλιππον 
λαμβάνειν" ἢ καὶ ἐπὶ κρίσεε οἰκείᾳ τὸ ἀόριστον συνί- 
στησιν" ἣν ῥήτωρ μὲν usÓ" Opxov πιστώσεται᾽" οἷον xci? 
μὰ τὸν Δία οὐδὲν ἄπιστον ἴσως, ὁ δὲ Πλάτων τῷ 
οἰκείῳ ἀξιώματι, οἷον καὶ ἐγὼ πείϑομαν ἢ ἐπαίνῳ τοῖ 
εἰρηχότος, ὡς 0 Δημοσθένης᾽ ὡς δὲ ἐγὼ τῶν ἐν αὑτῇ 
τῇ χώρᾳ γεγενημένων τινὸς ἤχουον ἀνδρὸς οὐδαμῶς 
οἵου 7 rs ψεύδεσθαν᾽' οὐδένων εἰσὶ βελτίους" ἵνα δείξῃ, 19 
ὅτι oU τῶν ἀκηχοότων ἀλλὰ τῶν αὐτοῖς τοῖς ἔργοις πε- 
πιστευχότων ὁ ἀπαγγείλας ἐστίν. Ἐπὶ δὲ τῶν ἐξισα- 
ζόντων προσχείμενον τὸ δι᾿ ὅλου, πάνυ ἀχριβῶς διδά- 
σχει ἡμᾶς ὡς xol τῆς βραχυτάτης εὑρισχομένης διαφο- 
pac ἐν τοῖς ἐξισάζουσιν ἐξέτασιν ἐπιδέχεται" οὕτως καὶ 18 
Δημοσϑένης ἐξισάζοντος «vto πρὸς «Δἰσχίνην τοῦ ὅτι 
ἀμφότεροι πολιτεύονταέ, φησι, σὺ μὲν yap ὑπὲρ τῶν 
ἐχϑρῶν, ἐγὼ δὲ ὑπὲρ τῆς πατρίδος ἅπαντα πεποὶίτευ- 


τιδίκῳ περιπίπτειν " τοιγαροῦν οὕτως Δημοσϑένης μὲν ἐν τοῖς κατ᾽ 
Αἰσχίνου λόγοις, ἐξισάζοντος τοῦ, ὅτε ἀμφότεροι πολιτεύονται, 
συνέστησεν αὐτὸ, εἰπὼν, σὺ μὲν γὰρ ὑπὲρ τῶν ἐχϑρῶν, ἐγὼ δὲ 
ὑπὲρ τῆς πατρίδος ἅπαντα πεπολίτευμαι, καὶ πάλιν ἐξισάζοντος 
τοῦ πεπρεσβευκέναι ἐπὶ ἀμφατέρων φησὶ βιαιότερον ἐγχειρῶν " ἐγὼ 
δὲ οὐδὲ συμπεπρεσβευκέναι φημί σοι" πρεσβεύειν μέντοι σὲ μὲν 
πολλὰ καὶ δεινὰ κατὰ τῆς πατρίδος" ἐμαυτὸν δὲ ἵπὲρ τούτων τὰ 
βέλτιστα. “Ὑπερίδης δὲ πάλιν ἐν τοῖς ὑπὲρ Φρύκης, ἐξισάζοντος, 
ὅτε αὐτός τε καὶ Εὐθίας ὡμιληκότες ἦσαν τῇ Φρύνῃ" ἑταίρα δὲ ἦν 
αἴτη, ἐκ Θεσπιῶν, διαφϑείρουσα τῷ κάλλει;, καὶ ἐπακμάσασα 
«Δαΐδι" ἀναϑέντων “Ἑλλήνων ἐν Δελφοῖς αὑτῆς εἰκόνα, καὶ ἐπιγρα- 
ψάγτων, Φρύνη Επικλέους Θεσπιχὴ, Κράτης ὃ κύων ὑπέγραψεν, 
ἐκ τῆς τῶν ᾿Ελλήγων ἀκρασίας" (Athen. p. 591. b.] * Ῥπερίδης γοῦν δ 
ῥήτωρ ἐν τῷ ὑπὲρ αὐτῆς λόγῳ, εὑρών τινα διαφορὰν, ἐξέφυγε τὸ &- 
σάζον, φήσας" οὗ γὰρ ὅμοιόν ἐστιν, τὸν μὲν ὅπως σωϑήσεται ἐκ 
παντὸς τρόπου ζητεῖν, τὸν δὲ ὅπως ἀπολέσει. 717 ΑἸά, οἷον 3h» 


120. X XO AIA 


por, καὶ πάλιν, ὅτι συμπρεσβευτὴς ἦν αὐτῷ Δἰσχίνης, 
καὶ xarà τοῦτο ἐξισάξειν δοχῶν φησιν" ἐγὼ δὲ οὐ συμ-- 
πεπρεσβευκέναι * φημί σοι, πρεσβεύειν μέντοι. σὲ μὲν 
πολλὰ χαὶ δεινὰ, ἐμαυτὸν. δὲ ὑπὲρ τούτων τὰ βέλτιστα" 

δ Ὑπερίδης δὲ ἐν τῷ ὑπὲρ Φρύνης τῆς ἑταίρας ἐξισάξον.-- 
τος αὐτῷ τοῦ, ὅτι καὶ Εὐϑίας ὁ κατήγορος αὐτῆς ἔγνω 
αὑτὴν, ὥσπερ χαὶ ὃ συνηγορῶν ᾿ Ὑπερίδης, εὗρε μιχρὰν 
διαφοράν" τὸν μὲν ὅπως σωϑήσεται ἐκ παντὸς τρόπου 
ζητεῖν, τὰν δὲ ὕπως ἀπολέσειεν ᾿ 


100 M αρκελλένου. ΠΙαρατηρητέον ὅτε xol τὰ ἀόρι- 
στα πρόσωπα καλεῖ" φύσει γάρ ἐστι πρόσωπα , οὐ μὴν 
ἐξετάζεται" οὗ γὰρ ἔχει τὴν τῆς ποιότητος χατασχευὴν 
ἢ ἀπὸ γένους ἢ ἀπὸ ἐπιτηδευμάτων, ἢ ἀπὸ πράξεων ἢ 
ἁπλῶς εἰπεῖν τῶν παρακολουϑούντων τῷ προσώπῳ, ὧν 

15 γὰρ ἡ γνῶσις ἀφανὴς, ἄδηλα ὁμοίως καὶ τὰ παρεπό- 
μενα" ὅπερ δὲ ἄνω παραλέλοιπεν ὁ τεχνιχὸς, πληρώσας 
τὴν διαίρεσιν ἀναλαμβάνει" τί δὲ τοῦτο ἥν; τὸ ποῖα 
μὲν πρόσωπα ἐξέτασιν ἐπιδέχεται" τίνα δὲ ἄλλως χρείας 
ἕνεχα μόνης xoà σχήματος παραλαμβάνεται" περὶ δὲ 

20 τῶν ἀορίστων φησὶν ὁ Πολέμων, ὃτε ἐπὶ μὲν τῶν πλα- 
σμάτων ποσῶς ἔχει χώραν δορυφορήματι ἐοιχότα μόνον" 
ἐπὶ δὲ τῆς ἀληϑείας οὐχ ἔτι" πῶς γὰρ οἷόν τι, ποιότη- 
τητος μὴ ὑποχειμένης ἐξετάξειν πρόσωπα" ὅμως οὐ 
πάντη ἄχρηστα" αὐτὰ μὲν yàg καϑ᾽ ἑαυτὰ σύστασιν 

35 οὐχ ἐπιδέχεται ἐξετάσεως, εἰς ἀπόδειξιν δὲ ἑτέρων παρα- 
λαμβάνεται" καὶ περὶ τούτου τρεῖς ἡμῖν παραδέδωχε με- 
ϑόδους ἡ τέχνη, ἃς καὶ παρεϑέμεϑα" τὰ δὲ ἰαάξοντα 
δε ὅλον οὐχ ὅτι πρόσωπα oux ἔχει ἐξεταζόμενα, ἀλλὰ 
διὰ τὸ ἰσάζον τῶν προσώπων ov δέχεται ἐξέτασιν" δύ- 

50 vera, δέ τις ἐπὶ τούτων καὶ μιχρὰ διαφορὰ σύστασιν 
δοῦναι τῷ προβλήματι. 


8 Ald, Par. δυμπρερβ,. scr. συμπεπρεςῇ, 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ np 


*fenep δὲ τῶν προσώπων, οὕτω 3 καὶ τῶν πραγμάτων ἐστὶ 
διαφορά. 


Συριανοῦ xal Σωπάτρου. Οὐχὶ κατὰ τὴν 
ποσότητα φαμέν" " τὰ μὲν γὰρ ἄχρις ἑπτὰ πρόεισι, " τὰ 
δὲ τρία ἔχει μόνον, ἀλλὰ κατὰ τὴν ποιότητα" παλλὴ γὰρ 5 
καὶ τούτων ἡ πρὸς ἄλληλα διαφορά. Φασὶ τινες * ἐνδεῶς 
χκἀνεταῦϑα τὸν τεχνογράφωμ Qm» ὥσπερ γὰρ ἀνωτέρῳ 
τὴν τῶν προσώπων ὕλην παρέλιπεν, μίαν μόνην εἰπὼν 
ἐπὶ τῶν ἑπτὰ διαφορὰν τὴν τῶν ἐγκωμιαστιχῶν τόπων, 
ἢ μόνον τοῖς ὡρισμένοις ἁρμόττει καὶ χυρίοις, οὕτω χὰν- 10 
ταῦϑα παντελῶς τὴν TOV πραγμάτων ἡγνόησε διαφο- 
ράν" αὗται γὰρ, ἃς τίϑησιν, οὗ παντός εἰσι πράγματος 
διαφοραὶ, ἀλλὰ στοχασμοῦ μόνου" εἴπωμεν δὲ ἡμεῖς 
ἄνωϑεν ἀρχόμενοι τὴν τῶν πραγμάτων διαίρεσιν" τῶν 
πραγμάτων τὰ μέν ἐστε xat εὐϑύ, 5 τὰ δὲ χατὰ τὸ 15 
ἐσχημοτισμένον" ἤ γὰρ λέγει τις ὀνειδιξόμεγος αὐτὸ τὸ 40 
πρᾶγμα ποιῇσαι, ὅπερ καὶ διδάσχει" διὸ καὶ καλεῖται 
xarà τὸ εὐδύ" ἢ ἄλλο μὲν λέγει, ἄλλο δὲ βούλεται δεῖ- 
fast xal χαλεῖται τοῦτο ἐσχηματισμένον" χαὶ τοῦ μὲν 
xat εὐθὺ τρεῖς αἱ ἀνωτάτω διαφοραί" τὰ χατὰ χρίσεν, 20 
τὸ xarà συμβουλὴν, τὸ xarà φυγὴν καὶ δίωξιν" τού- 
των δὲ τὸ μὲν κατὰ συμβουλὴν ἄτμητον" τὸ δὲ κατὰ 
χρίσιν τέμνεται, εἴς τε τὸ χατὰ ἀμφισβήτησιν" ἐν aue 
φοτέροις γὰρ χρίσις ἐστέ" χαὶ οὔτε χατηγορία, αὔτε 
ἀπολογία, ἀλλὰ κρίσις τοῦ εἰ δεῖ δοῦναι ἢ τοῦ ποῖαν 25 
δοῦναι" ἢ τὸ τί δεῖ δαῦναι' τὸ δὲ κατὰ φυγὴν καὶ δίω- 
ξιν τέμνεται εἰς ὀχτὼ διαφοράς" πρῶτον ἐφ᾽ οἷς δέον 
ποιῆσαι οὐκ ἐποίησεν' ὡς ὁ στρατηγὸς ὁ μὴ ἀναίξας 
τὰς πύλας νύχτωρ τῶν αἰχμαλώτων ἐλθάντων, καὶ χρι- 


4 Ven. οὕτω δέ, 8 Ven, φημί, 5 Ven, προελήλυϑε δια- 
φορῶν, τὰ δὲ τρία ἔχει μόνον. Ald. Par. τὰ δὲ τρεῖς, omisso, 
ἔχει μόνον. 4 Sopatri haee sunt. 5 Ald, κατενϑύ. 


1 ΣΧΟΑΙΑ 


γόμενος" καὶ ἐφ᾽ οἷς δέον μὴ ποιῆσαι ἐποίησεν" ὡς ó 
ἐπαχολουϑῶν ἄχειρι δ ἀριστεῖ καὶ γελῶν καὶ χριγόμενος 
ὕβρεως" καὶ ἀπὸ τῶν τῆς ψυχῆς παϑῶν" ὡς γυνὴ 
νύχτωρ δαχρύουσα καὶ χρινομένη μοιχείας" ἢ ἀφ᾽ ὧν 7 
δ εἰπέν τις, ὡς ὁ πλούσιος ὀμώσας ἐν συμποσίῳ τυραννή» 
σειν, καὶ χρινόμενος, ἢ ἀφ᾽ ὧν ἕτεροι εἶπον χρινόμενοε 
περὶ αὐτοῦ, ὡς 0 Θεμιστοχλῆς χρινόμενος, ἐπειδὴ Παυ- 
σανίας ἔφη χρινόμενος, χοινωνὸν αὐτὸν εἶναι τῆς προ- 
δοσίας" καὶ αἱ τρεῖς αὗται, ἃς O τεχνικὸς προσεχόμε- 
40 gcy* xal τοῦ μὲν xarà τὸ εὐθὺ αὕτη ἡ διαίρεσις, τοῦ 
δὲ xarà τὸ ἐσχηματισμένον τρεῖς αὗται διαφοραί" καὶ 
ἐχ τοῦ μείζονος" οἷον Δημοσϑένης ἥλω ἐπὶ τοῖς ἁρπα- 
λείοις χρήμασι" καὶ ὃ μὲν χατήγορος φυγῇ ἢ αὑτὸν ζη- 
μιοῖ, ὁ δὲ τεϑνάναι ἀξιοῖ" τοῦτο γὰρ ἐσχημάτισται" οὗ 
15 γὰρ ἀποθανεῖν βούλεται, ἀλλ᾽ εὔνουν διὰ τούτου ἑαυ- 
τὸν δεῖξαι βούλεται τῇ πόλει" ix τοῦ μείζονος δὲ λέγε- 
ται, διὰ τὸ προτεῖναι μεῖζον τοῦ χατηγόρου τὸ οἰχεῖον 
ἐπιτίμιον" ἕτερον δὲ πάλιν κατὰ τὸ πλάγιον" οἷον qun 
συνεῖναι τὸν πατέρα τῇ τοῦ υἱοῦ γυναιχὶ, καὶ νόμος τὸν 
30 τρισαριστέα αἰτεῖν 0 βούλεται γέρας" ἠρίστευσεν ὃ πα- 
τὴρ» ἐλειποτάχτησε ? δὲ ὁ παῖς" xol ὃ μὲν πατὴρ ἀξιοῖ 
εἰς τὸ γέρας μένειν τὸν υἱόν" ὁ δὲ παῖς φεύγειν αἰτεῖ, 
πλαγίως γὰρ τὴν μοιχείαν εἰσφέρει, καὶ ov φανερῶς, 
φάσχων αὐτὸν ἄξιον μὲν εἶναι φεύγειν, τὴν δὲ γυναῖχα 
15 ἱκανὴν τὸν πατέρα ϑεραπεύειν" καὶ ὅτι οὐ δεήσει ἑτέρας 
γυναικὸς τῆς μητρὸς ϑανούσης τῷ πατρί" τρίτον εἶδος 
τὸ ἐκ τοῦ ἐναντίου" οἷον νόμος τοῦ προδότου μηδὲν εἷ- 
γαι μνημεῖον" χαὶ οἱ Θεμιστοχλέουυς παῖδες ἀξιοῦσι χα- 
ϑαιρεϑῆναι τὰ τείχη, οὐ γὰρ τοῦτο βούλονται, ἀλλὰ 
80 διὰ τῆς τῶν τειχῶν ἀναμνήσεως εὔνουν ἀποδεῖξαι Θεμι- 
στοχλέα τῇ πόλει, καὶ εὐεργέτην, ἀλλ᾽ οὗ προδότην" διὸ 


6 Ald. ogg: 7 Ald, ᾧ. 8 Ald. φυγή. 9 Ald. 


ἐλιποτ. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ . 128 


καὶ ἀπὸ τοῦ ἐναντίον εἴρηται" ἐναντίον γὰρ εὔνουρ τῷ 
σεροδότῃ . 

Μαρκελλίνου. Καϑάπερ τῶν προσώπων λέγων 
τὴν ποιότητα, τὰ ἰσχυρότερα xal πλείονα τὴν ἐξέτασιν 
ἐπιδεχόμενα προέταξε, τὸν αὑτὸν τρόπον καὶ περὶ τῶν δ 
πραγμάτων ποιεῖ, τὰ ἰσχυρότερα προτάττων τῶν ἀσϑε- 
νεστέρων. loríoy δὲ ὅτι ἐν μὲν τῷ στοχασμῷ τὰ πρά- 
γματά ἐστι τὰ σημεῖα" ἐν δὲ ταῖς ἄλλαις στάσεσε τὰ 
ἐγχλήματα, ἐν μὲν γὰρ τῷ στοχασμῷ ἐπειδὴ περὶ τῆς 
οὐσίας ἔστιν ἡ ζήτησις, εἰ ἔστε τὸ ἐγκαλούμενον καὶ εἰ 10 
γέγονεν οὕτως, ὡς O0 κατηγορός φησι, τὰ σημεῖά ἔστι 
τὰ ἐξεταζόμενα" δι᾽ ὧν σπουδάζομεν ἀποδεῖξαι, xol συ- 
στῆναι τὸ ἔγχλημα, ἐν δὲ ταῖς ἄλλαις ἐπειδὴ οὐχ ἔτι 
περὶ τῆς οὐσίας ἐστὶν ἡ ζήτησις, αὑτὸ τὸ ἐγχαλούμενόν 


ἔστιν τὸ ἐξεταζόμενον. 45 


Καὶ ἰσχυροτάτην μὲν ἐξέτασιν ἐπιδέχεται ταῦτα, ἐφ᾽ οἷς τις αὐὖ- 
τὸς ὡς ποιήσας κρίνεται, ὡς ὁ ϑάπτων * τὸ νεοσφαγὲς σῶμα dn. 
ἐρημίας, καὶ φωραϑεὶς καὶ φόγου φεύγων. 


Συριανοῦ. Εἰκότως, τοὺς γὰρ λογισμοὺς, ὧν ἂν 
βουλοίμεθα πράττειν, ἀεὶ προχείρους ἔχομεν, καὶ τὰς 10 
αἰτίας προηυτρεπικότες" ἀπολογίας τὰ xal? προφάσεις 
πιϑανὰς ol. τολμῶντες τόδε τι ποιεῖν, οὕτως πρὸς τὰ 
πράγματα χωροῦσιν. 

Ξωπάτρου. ᾿Ισχυρότερα γὰρ πρὸς ἐξέτασιν ταῦ- 
τα, ἐφ᾽ οἷς τις ποιήσας χρίνεται, ἢ ig οἷς ἕτεροι. 25 
᾿Ιστίον δὲ ὅτι ἐφ᾽ οἷς εἶπεν οὐχὶ ἐξ ὧν" καίτοι τὸ παρά- ἘΠ 
δειγμα στοχαστικὸν ἐπήνεγχεν᾽ ἐν δὲ τοῖς στοχασμοῖς 
ovx ἐφ᾽ οἷς ἐποίησέ τις χρίνεταει, ἀλλ᾽ ἐξ ὧν" χρίνεται 


4 ὡς ὃ ϑάπτων — φόνον φεύγων Ven. om, 44. Ald. etPar. 
τάς. Ven, τε καί. 


124 3X041A 
γὰρ ἐχ τοῦ παρεστάναι" τὸ γὰρ ἐφ᾽ οἷς ἐν ταῖς ἄλλωες 


δρᾶται στάσεσι" πρὸς 0 φαμεν, ὅτι oU πρόχειται αὑτῷ 
γὺν ἰδιαζόντως περὶ τῶν ἐμπιπτόντων ἑ ἑχάστῃ στάσει δια- 
λαβεῖν, ἀλλ᾽ ἁπλῶς περὶ πραγμάτων ἐξέτασιν ἐπιδεχο.- 
8 μένων, χαὶ κατεχρήσατο τῷ πράγματι σαφηνείας Évaxev. 
Μαρκελλίνου. Πλείστην εὐπορίαν, χαὶ ἐξέτασιν 
ἐπιδέχεται, δτ᾽ ἂν ἐφ᾽ οἷς τις αὐτὸς ποιήσας χρίνεται" 
τοῖς γὰρ ἐξ αὑτοῦ πεπραγμένοις TOU φεύγαντας μαρτυρεῖ 
χρώμενας ὃ κατήγορος᾽ καὶ πολλὴν ἕξει τὴν ὕλην xol 
40 εὐλογωτέραν ἔχεν τὴν χατηγαρίαν' τοῦτο δὲ δῆλον ἐχ 
ταῦ παραδείγματος" ἀπὸ γὰρ τοῦ ϑάπτειν " ἡ ὕλη καὶ 
ἡ εὐπορία xoi τὰ ἐνθυμήματα τῷ χατηγόρῳ ἀφ᾽ οὗ 
πέπραχεν * ὁ φεύγων" εὐδιαιρέτως καὶ σαφῶς τὴν σύγχυ- 
σιν φυλαττόμενος, περὶ τῆς τῶν πραγμάτων δυῃνάμεως 
15 λέγων στοχασμὸν 5 ὡρίσατο μὴ ἔχοντα προσώπου ἐξετα- 
σιν, ἀλλὰ πρόσωπον ἀόριστον τὸ τίς, ἵνα φανερῶς ἡμᾶς 
τοῦ πράγματος τὴν ἰσχὺν χαὶ τὴν εὐπορίαν αὐτὴν xe 
αὑτὴν διδαξῃ" καὶ μὴ ταραχϑῶμεν Τῇ συγχύσει" μηδὲ ἃ ἀνα- 
μεμιγμένου προσώπου ἀμ φιβάλωμεν, εἰ τὸ πρᾶγμά ἐστε 
30 τὸ τὴν εὐπορίαν παρεχόμενον, ἀλλ᾽ ἰδίᾳ xoi τῶν πρα- 
γμάτων xoi τῶν προσώπων γινώσχωμεν ὁ τὴν ἰσχὺν, διά 
τί δὲ μὴ εἶπεν ἐξ ὧν, ἀλλ᾽ ἐφ᾽ οἷς, καὶ στοχαστιχὸν 
ἤνεγκχε παράδειγμα; ; περίεργον ἡγεῖτο περὶ τούτων δι- 
δάσχειν, πάντα γὰρ πράγματά εἷσε xol τὰ σημεῖα καὶ 
4 τὰ ἐγχλήματα. 


“ευτέραν δὲ, 0i" ἂν ἑτέρον πράξαντος ἄντικρυς εἰς αὑτὸν Ὁ ἀνα: 
φέρηται τὸ κρινόμενον" οἷον ? τρισαριστέως εἰκόνα ἔστησαν οἱ 
πολέμιοι, καὶ φεύγει προδοσίας. 

“Συριανοῦ xal Σωπάτρου. δευτέραν 5 ἔχει 
5 Ald ϑα ἦ jy. ᾳ Ald πέτραχϑεν. δ Ald. στο- 
χααμός. 6 Ald. γιγώσκομεν, 


1 in Ven. supra scriptum est ἡμᾶς. ? οἷον τρισαρ. — — — 
προδοσίας Ven. om. 8 Syriani expositionem ita exhibet Ven, 


ΕΙΣ ZTAÁAZEIX 125. 


τάξιν ταῦτα" διότι πεπλανημένους ἐπιδέχεταε τοὺς Ao- 
γισμούς" ὧν γὰρ ἄλλοι πεπράχασι, πῶς ἂν ὡρισμέναρ 
ἀποδοίημεν αἰτίας" εἴ γε μὴ συνήδει μὲν αὑτοῖς". τὸ δὲ 
συνειδέναι TQ xaxo πάντως ὑπεύϑυνον. 
Μαρχελλίνου. ᾿Βνταῦϑα γὰρ ἄλλου μὲν ἡ πρᾶ- 5 

B, λέγω δὴ τὸ στῆσαι τὴν εἰχόνα, φανερῶς δὲ εἰς αὖ- 
τὸν ἔχει τὴν ἀναφορὰν τὸ χρινόμενον" αὐτὸς γάρ ἐστιν 
ὃ γεγραμμένος, ὅϑεν xol xgivttai* πῶς γὰρ ἠδύνατο 


Τῶν πραγμάτων, ἐφ᾽ οἷς ἡ κρίσις, ἢ παρ᾽ ἡμῶν γιγνομένων ἢ παρ᾽ 
ἑτέρων, τὰ μὲν παρ᾽ ἡμῶν πεπραγμένα τὴν πρωτίστην ἔχει τάξιν, 
τὰ δὲ παρ᾽ ἄλλων ἢ ἄντικρυς εἰς ἡμᾶς ἀναφέρεται, περ ἐστὶ φα- 
γερῶς, ἢ ἐξ ὑπονοίας “ τὰ μὲν οὖν ἄγτικρυς εἰς ἡμᾶς ἀγαφερύμενα 
τὴν δευτέραν ἔχει τάξιν, διότι πεπλανημένους ἐπιδέχεται τοὺς λο- 
γισμούς" ὧν γὰρ ἄλλοι πεπράχασιν, πῶς ἂν ὡρισμένας ἀλοδοίημεν 
αἰτίας, εἴγε μὴ συνειδείημεν αὐτοῖς" τὸ δὲ συνειδέναι τῷ κακῷ 
πάντως ὑπεύϑυνον. τὰ δὲ ἐξ ὑπονοίας τὴν τρίτην εἰχότως ἐπιδέχε- 
tut τάξιν, πολὺ γὰρ ἀσϑενέστερον τὸ ἐὰ ὑπονοίας πρᾶγμα àvags- 
φύμενον sl; τινα τοῦ ἄγεικρυς " πεπλανημένα γὰρ σφόδρα καὶ παν- 
τάπαοιν ἀβέβαια vd τῶν ὑπανοιῶν ἀληϑείας τε καὶ ψεύδους ἐπί. 
σης ἀπέχοντα ἀπορήσειε δ᾽ ἄν τις, τίνος ἕνεκοι τὴν τρίτην τῶν 
πραγμάτων» τάξιν μεταξὺ τετάχϑαι τῶν προειρημένων δύο φήσας, 
ob δευτέραν αὐτὴν tirayev, ἀλλὰ τρίτην. τὸ γὰρ μεταξὺ δὴλο;, dq 
μεσότητά τινα δηλοῖ" τρίτην μὲν οὖν αὐτοῖς ἐπιτέϑεικε τάξιν, διότι 
τὴν εὐπορίαν ἐν τοῖς ζητήμασιν ἐλάττονα τῶν προειρημένων ἡμῖν 
χορηγεῖ" μεταξὺ δὲ αὐτὰ κέκληκεν, ἐπείπερ ἀμφοτέρων μετέχει τῶν 
ἀνωτέρω τάξεων, οἷον ἐπὶ ᾿Αρχιδάμου" τὸ γὰρ πρᾶγμα ἐκεῖσε τῇ 
μὲν πρώτῃ Tuin τῶν πραγμάτων κοινωνεῖ, διότι πέπρακται ᾿Αρχιδά.- 
pe ἄλλα τινὰ, ἐξ ὧν καὶ ἣ τῆς δωροδοκίας ὑπόνοια βεβαιοῦται" 
χρόνον τε ydg λίγον ἐν τῷ ἐπιστρατεύειν διέτριψεν" ὡς καὶ Θου- 
κυδίδης φησὶ, καὶ τὴν ᾿4ττικὴν δῃώσας μόνους τοὺς Ἱερικλέους 
ἀγροὺς καταλέλοιπεν ἀδῃώτους, τῇ δὲ δευτέρᾳ πάλιν κοινωνεῖ, διό- 
τι τὸ παρὰ Περικλέους πεπραγμένον εἷς ᾿ἀρχίδαμον ἀναφέρεται" oU 
μάτην, ἀλλὰ διὰ τὰ πρότερον ὕπ᾽ αὐτοῦ τοῦ ᾿ἀρχιδάμον πρὸς χά- 
qr ᾿Αϑηναίων γεγονότα, 


128 X X0A41IA 


χρίνεσθαι, ek γε ἄδηλον * ἦν, τίνος ἡ εἰχών" καλῶς οὖν 
* προσϑήκη toU ἄντιχρυς εἰς αὑτὸν ἀναφέρεται. 


Toit ἅ μεταξύ τούτων ἐστίν" οἷον ἔγραψεν ὃ Περικλῆς εἰς δέον 
ἀνηλωκέναι πεντήκοντα τάλαντα, καὶ ᾿Αρχίδαμος δώρων φεύγει" τὸ 
δ,γάρ. τῶν πεντήκοντα ταλάντων ἀναφέρεται μὲν ἄντιπρυς εἰς αὐτὸν 
. οὐδαμῶς" διὰ δὲ τἄλλα ἐνδέχεται Ὁ ἐξετασϑῆναι ὡς 
ἀγαφερόμενον. 

Συριανοῦ. Τρίτην εἰχότως ἐπιδέχεται ιτάξιν τὰ 

ἐξ ὑπονοίας, ὡς ἀσϑενέστερα" σφόδρα γὰρ καὶ παντά- 
40 πασιν ἀβέβαια τὰ τῶν ὑπονοιῶν, ἀληϑείας καὶ ψεύδους 
ἐπίσης μετέχοντα" τὸ δὲ μεταξὺ πρόδηλον; ὡς μεσότητα 
τινα δηλοῖ" τρίτην μὲν οὖν ἔλαχε τάξιν, ὅτι τὴν εὗπο- 
ρίαν. ἐλάττονα χορηγεῖ" μεταξὺ δὲ αὐτὰ καλεῖ" ἐπειδήη-- 
περ ἀμφοτέρων μετέχει τῶν ἀνωτέρω τάξεων" οἷον ἐπὶ 
45 ᾿ἀρχιδάμου" κοινωνεῖ γὰρ τοῦτο τῇ μὲν πρώτῃ τάξει, 
διότε αὐτὸς ᾿Δρχίδαμος τὰ σπέρματα παρέσχε τῆς ὑπο-- 
νοίας τοῦ δωροδοχῆσαι ἐμβραδύνας τῷ ᾿Ισϑμῷ, τῶν Πε- 
ρικλέους ἀγρῶν φεισάμενος" τῇ δευτέρᾳ δὲ, διότι τὸ 
ὑπὸ Περιχλέους πεπραγμένον, οὐ μάτην εἰς ᾿Δρχίδαμον 
40 ἀναφέρεται, ἀλλὰ διὰ rd πρότερον ὑπ᾽ αὐτοῦ ᾿άρχιδά- 
μου χάριν ᾿4ϑηναίων γεγονότα" ἐπὶ μὲν τῶν χυρίων 
ἀληϑεῖς αἱ ὑποϑέσεις " καὶ δεῖ τοῖς ἐγχωμιαστιχοῖς χρή- 
σασϑαι τόποις" ἐπὶ δὲ τῶν λοιπῶν, τὴ ἀπὶ αὐτοῦ τοῦ 
πράγματος ποιότητι" αὕτη γὰρ ἔπαινον ἢ ψόγον χορη- 


4 Ald. ἄδειλον. 

1 Par. ad marg. fix δὲ τἄλλα ἐνδέχεται" ἐγτεῦϑεν “Ἑρμογένης 
ἐλέγχεται, OT, xal ἀπὸ πραγμάτπν vivo rwn, ἀτελεῖς στοχασμοὶ, 
ἰδοὺ γὰρ αὑτὸς φησιν, ὅτι διὰ τὰ ἄλλα ἐξετάζεται, ὡς ἂν τῆς 
ποιότητος τῆς ᾿Αρχιδάμοθ τὴν σύστασιν παρεχούσης TQ ζητήματι, 
διὰ τοῦτο καὶ ἐνδέχεται εἶπεν, γινώσκων, ὡς οὐκ ἀχριβῶς περὶ 
τούτων ἀμφισβητεῖ. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 127 


γήσεε, καὶ ἀπὸ τῶν παρόντων στοχαστικῶς καὶ τὰ φϑά- 
σαντὰ ἐξετασϑήσεται. 


“Σωπάτρ ov. Ἡ τρίτη τάξις τῶν πραγμάτων αὖ- 48 
τη ἐστὶν. ἣν χαὶ ἐξ ὑποψίας χαλεῖ, καὶ μέσην ἀμφοτέ- 
ρων τῆς πρώτης φημὶ χαὶ τὴς δευτέρας" ἔστι δὲ τοῦτο 5 
οὐχ ἀληϑὲς , τὰ γὰρ μεταξὺ i ἢ ἀμφοτέρων ἢ οὐδετέρων 
μετέχει" ὅπερ ἐπὶ τούτου οὐχ ἔστιν εὑρεῖν" ἀλλ᾽ ἢ apa 
τὸ ἀφ᾽ ὧν ἕτερον ἐποίησε μόνον" ἀφ᾽ ὧν γὰρ ὁ Περι- 
χλῆς εἶπεν, ἡ χρίσις γένεται τῷ Αρχιδάμῳ" ἔνϑεν δεῖ 

μηδὲ μεταξὺ χαλεῖν αὑτό" ἀλλ᾽ εἰ ἄρα συνίσταται ἐξ 10 
ὑποψίας ἐστίν" ἡ γὰρ ὑποψία τῆς τοῦ προσώπου ποιό- 
τητος τὴν χρίσιν αὑτῷ δίδωσιν" εἰ δέ τις ἐρεῖ, ὅτι ἔστε 
xol ἐνταῦϑα τινα πεπραγμένα αὑτῷ τῷ βραδῦναι περὶ 
τὸν ᾿Ισϑμὸν χαὶ περὶ τὴν Οἰνόην, ἐροῦμεν, ὡς ταῖτα 
τῆς τοῦ προσώπου ποιότητός ἐστιν, οὐ τῆς τοῦ πράγμα- 15 
rog* ἐφ᾽ ἑτέρου γὰρ προσώπου ταῦτα οὐχ ἂν εὑρεϑείη" 
καὶ γὰρ εἰ ἀμειφϑείη ᾿Αρχίδαμος ἀπὸ τοῦδε τοῦ ζητή- 
ματος, τεϑείη δὲ ΣΣϑενελαΐδας ἢ Βρασίδας, οὐ συνίστα- 
ται" τὰ δὲ εἴδη ἐφ᾽ οἵου δὴ ποτε προσώπου συνίσταται" 
εἰ γοῦν τῷ ϑάπτοντι τὸ νεοσφαγὲς σῶμα ἢ οὗ εἰχόνα 10 
ἔστησαν οἱ πολέμιοι ὁπότερον δὴ προσέλϑοι πρόσωπον 
ὡρισμένον ἢ προσηγοριχὸν, σώζουσι τὴν ἑαυτῶν δύνα- 
μεν" xal γὰρ ἐξὸν xoi μετὰ Βρασίδου, καὶ Δημοσϑέ- 
vovg καὶ στρατηγοῦ καὶ ῥήτορος to, προειρημένα μελε- 
τῆσαι ζητήματα, καὶ μηδὲν λυμήνασϑαι τὴν τῶν προσώ- 35 
πων ἐναλλαγὴν τοῖς ζητήμασιν" εἰ οὖν ἑνὶ μόνῳ ἁρμόττει 
40 παρὸν, οὐχ ἂν εἴη ζητήματος εἶδος" ἄλλως τε δὲ οὐ- 
δέποτε στοχασμὸς ἄνευ φανεροῦ σημείου συνίσταται" 
πᾶν δὲ φανερὸν σημεῖον καὶ ἀνεύϑυνον, πλὴν τῶν συγ- 
χατασχευαζομένων" ἀφ᾽ ὧν δὲ Περικλῆς εἶπεν, οὐδὲν go 
φαγερὺν σημεῖον" παντὸς δὲ στοχασμοῦ τοῦ σημείου 
ἀφαιρουμένου ἀσυστάτου γενομένου" καὶ γὰρ εἰ ἀφέ- 
λωμεν τὸ παρεστάναι τοῦ νεοσφαγοῦς τινα σώματος 


128 X X0AIA . 


καὶ τοῦ ἀφορῶν καὶ δαχρύειν τῆς ἀκροπόλεως ἀσίστα.- 
- TOY εὑρίσχεται, τοῦ προχειμένου ζητήματος, καὶ ἀφαι-: 
ρουμένου τοῦ τῶν πεντήχοντα ταλάντων ὑπὸ Περικλέους 
δἰρημένων, οὐδὲν ἧττον συνισταμένου, δῆλον ὅτι οὐκ 
p ἂν εἴη σημεῖον", καὶ γὰρ εἰ ὀρίσω οὕτως τὸ παρὸν ζήτη- 
μα, καὶ εἴπω" ᾿Αρχίδαμος ἐπανελθὼν ix τῆς ᾿Δττικῆς 
κρίνεται δώρῳν, συνίσταται" τὴν ydo κατηγορίαν xal 
τὸ σημεῖον ἀπὸ τῆς ἱστορίας ἔχει" φημὶ τοῦ βϑραδῦναε 
καὶ τῶν λοιπῶν xal οὐδὲν δεῖται τῶν Περικλέους λόγων 
40 εἰς ἀφορμὴν σημδίου" ἄλλως τε οὐδέποτε ἄδηλον ἀδήλῳ 
κατασχευάζεται, ἀλλὰ τῷ δήλῳ τὸ ἄδηλον, ὡς ἐπὶ τοῦ 
᾿ἀφορῶντος νέου εἰς τὴν ἀχρόπολιν καὶ δακρύοντος, ix 
γὰρ τοῦ δαχρύειν δήλον, τὸ ἄδηλον ἡ τυραννὶς βεβαι- 
οὕται" ἐνταῦϑα δὲ καὶ ᾿“Ερμογένης μαρτυρεῖ, ἄδηλον εἷ- 
45 ναι τὸ σημεῖον᾽ φησὶ γὰρ ὅτι Twy πεντήχοντα ταλαν- 
των ἄντιχρυς οὐδαμῶς εἰς ᾿Αρχίδαμον ἀναφέρεται" ὥστε 
τοῦτο οὐκ ἔστιν εἶδος ζητήματος, τὸ ἐξ ὑποψίας λέγω" 
ὅλως δὲ τοῦτο τέϑεικεν “Ἑρμογένης πρὸς Μινουχιανὸν 
ἐνιστάμενος" ἐπειδὴ ἐχεῖνος εἴρηκε στοχασμὸν καὶ ἀπὸ 
40 πράγματος ἐλλιπῆ, οὗ χαὶ παράδειγμα τὸ τοῦ ἀσώτου, 
ὃς φόνου χρίνεται, ἀφανοῦς γενομένου τοῦ πατρός" 
φυσιχώτερον δὲ τοῦτο ἀποδέδωχε κἂν “Βρμογένης βούλη- 
ται πρᾶγμα τὴν ἀσωτίαν xol σημεῖον εἶναι" οὐ γάρ 
ἐστιν ἡ ἀσωτία πρᾶγμα, ἀλλὰ ποιότης, τὸ πρόσωπον 
45 συνιστῶσα᾽ ὡς καὶ ᾿Αρχίδαμον τὸ περὶ τὸν ᾿Ισϑμὸν βρα- 
δῦναι" ὅϑεν οὐδὲ ἀμειβομένου τοῦ προσώπον ἐπὶ τῶν 
ξητημάτων τούτων συνίσταται" “Ἑρμογένης μέντοι φεύ- 
γων τὸν ἀπὸ πράγματος ἐλλιπῇ στοχασμὸν, τὸ μεταξὺ 
τοῦτο ἐφεῦρεν εἶδος. 
:. Μαρκελλίνου.  Kaxóg εἶπεν ἃ μεταξὺ τούτων 
᾿ἐ ἐστίν" τὸ γὰρ μεταξὺ τούτων μετέχειν. ϑέλεε ἑχατέρων ' 
τοῦτο δὲ τοῦ μὲν πρώτου οὐδὲν μετέχει, τὸ ἀφ᾽ ὧν 
αὐτὸς ἐποίησεν, τοῦ δὲ δευτέρου ὀλίγον τε, τὸ ἀφ᾽ ὧν 
£re- 


ΕΙΣ ΣΤΩΣΕΙ͂Σ. 129 


ἕτερος. ἐποίησε μόνον * τινὰς δὲ φιλονείκως ; λέγουσιν, 
ὅτε καὶ τοῦ πρώτου μετέχει τὸ ἀφ᾽ ὧν αὐτὸς ἐποίησεν" 
ὃ γὰρ ἄσωτος ἀφ᾽ ὧν πρᾶττει αὐτὸς, ἄσωτος χρίνεται 
χαὲ γνωρίζεται , ἀλλὰ λέγομεν, ὅτι οὐκ ἐπὶ τῆς ἄφα- 
νείας τοῦ πατρὸς ἄσωτος ἐγένετο" ἀλλὰ πρὸ δέχα, εἰ 5 
τύχοι, ἢ ἢ καὶ εἴκοσιν ἐτῶν" διὸ οὐχ ἂν εἴη σήμεῖον ἡ j 
acwtia . τῆς ἀφανείας " δεῖται γὰρ τὰ σημεῖα τὰ εἰχότα 49 
ἢ τὰ τεχμήρια ἀπὸ τῶν χρόνων ἀποδεικνύναι γεγονότα, 
ἐν οἷς καὶ τὰ ἐγκλήματα γεγονέναι φάσκομεν" ἀποδέ- 
δειχται οὖν ἡμῖν ix τούτων ᾿ ὡς οὐ μετέχει τῆς πρώ- 40 
της τινὲς δὲ ἐξηγήσαντο τὸ μεταξὺ, τὸ μηδενὸς τῶν 
δύο μετέχον . τρίτην δ᾽ ἔχει τάξιν, ἐπειδὴ πολὺ ἀπο- 
θώτερόν ἐστιν εἰς χατασχευὴν τῷ κατηγόρῳ , μήτε 2 ἀφ᾽ 
ὧν ἐποίησεν ὃ κρινόμενος οὔσης τῆς χρίσεως, μήτε ἄν- 
rixeuc εἰς αὑτὸν ἀναφερομένου τοῦ πραχϑέντος᾽ τὸν ? 15 
χρινόμενον" καλῶς δὲ προσέϑηκε 5 τὸ ἐξ ὑπονοίας" οὗ 
γὰρ ἔχομεν εἰπόντα τι Περικλέα ἐν τῷ προβλήματι περὶ 
“Ἀρχιδάμου, ἀλλ᾽ ἐξ ὑπονοίας" Ó Aeridanos ὡς στρα- 
τηγὸς ὧν χρένεται , δίπόντος Περικλέους, εἰς δέον ἀνη- 
λωχέναε τὰ χρήματα , δῆλον yap Quos o χατηγορῶν ; 20 
ὅτε οὐδενὶ παρεῖχεν ἂν εἰ μὴ τῷ στρατηγῷ , τῷ xo 
| προδοῦναι καὶ χαϑυφεῖναι δυναμένῳ" τὸ γὰρ ἄλλο πλὴ- 
ϑὸος ἕπεται τῷ στρατηγῷ. 


"sois δ᾽ οὐδὲν τοῦ ζητήματος τούτου καὶ ὃ ἄσωτος ἐπὶ τῷ πατρὶ 
ἀφανεῖ γενομένῳ φόνου φεύγων. Καὶ otx ! ἀγνοῶ γε, ὡς φήϑησάν 25 
τινες μὴ εἶναι πρᾶγμα ἐνταυϑοῖ τὸ κρινύμενον, 


“ΣΣυριανοῦ, "Emi τοῦ ζητήματος τούτου τὸ πρᾶ- 


3 Ald. μήποτε ὃ χρινόμενος ἀφῶν ἐποίησεν οὔσης τῆς e re. 
stitui ordinem ex Par, 8 Ald. et Par, τὸ, scripsi z0». — & 
Ald. ξέϑηκε. Par. προσέϑηκε. ᾿ 

1 καὶ ovx ἀγνοῶ -- — χρινόμενον Ven, om. sequentia ita 
annectens: xai γὰρ ἐπὶ τοῦ (5r. ' 

Ah etor. ΤΥ. | 9 


130 X X O0.4IA 


γμα τὸ εὐθυνόμενον τῆς τρίτης ὑπάρχον ? τάξεως ἐξ 
ὑπονοίας εἰς τὸν ἄσωτον ἀναφέρεται" ὁ γὰρ πᾶσαν τὴν 
οὐσίαν οὕτως ἀχόσμως εἰς τὰ μὴ δέοντα καταναλίσχων 
ἔσως καὶ τῷ παρανομωτάτῳ τῶν ἔργων ἐπεχείρησε, μη- 
5 δένα τὸν σωφρονίζοντα βουλόμενος ἔχειν. χαὶ οὐχ 
ἀγνοῶ ys.) Τοῦτο εἰς ἐνίους ἀποτείνεται τῶν τεχνο- 
γράφων" ot τὰ ἐξ ὑπονοίας πράγματα ὡς ἀνεξέταστα 
παραλαμβάνουσιν ἐν τοῖς ζητήμασι χαὶ μελετῶντες αὖ- 
r&' ἐκ μὲν τοῦ πράγματος οὐδὲ ἕν * χινοῦσι xig. 
10 λαίον, τὰ δὲ ἐκ τοῦ προσώπον μόνομ ἐξετάζουσι" τῶν 
γὰρ στοχαστιχῶν κεφαλαίων τὰ μὲν ἐχ τοῦ προσώπου 
μόνου κινεῖται, ὡς βούλησις xol δύναμιρ᾽ τὰ δὲ ἐχ τοῦ 
πράγματος, ὡς τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους, ἀντίληψις, " 
χρῶμα; 0 καὶ μετάϑεσις αἰτίας χαλεῖται, πιϑανὴ ἀπο- 
45 λογία" ἰστέον 9 δὲ ὡς τὸ πρᾶγμα διχῶς λέγεται ἐν 
τοῖς στυχαστιχοῖς ζητήμασι, τό τε σημεῖον χαὶ τὸ πρᾶ- 
γμα αἰτό" τὸ μὲν οὖν πρᾶγμα ἀδύνατον 7 ἐκλιπεῖν 
ποτ πῶς γὰρ ἂν ἢ ὃ κρίσις συσταίη, μὴ ὄντος τοῦ 
εὐθυνομένου πράγματος" τὸ δὲ σημεῖον ἐχλείπει πολλά- 
40 χις, ὡς ? ἐγ τοῖς ἐξ ὑπονοίας στοχασμοῖς" διὸ τοὺς του- 
οὕτους ἀτελεῖς ἐκ πραγμάτων χαλοῦσι στοχασμούς᾽ τοῦ 
τοίνυν *? χρώμαξος ἀεὶ τὸ σημεῖόν ἐστιν, ᾧπερ μάλιστα 


2 Ald. ὑπάρχοντα. 3 Ven. h. l. inserit: ὡς φήϑ. τινες, 
μὴ εἶναι τὸ πρᾶγμα "ἐνταῦϑα κρινόμενον. 4 Ven. οὐδὲν. ὅ 
Ven. inserit: μετάληιρις. 6 Ven, ἔστι δὲ κἀκεῖνο ἱστέον, ὡς 
τὸ πρᾶγμα. 7 Ven. mots ἀδύνατον ἐκλιπεῖν, — 8 Ven, xai. 
Ald. Par. j. — 9 Ven. ὥσπερ ἐν toig ἐξ ὑπονοίας omisso στο- 
χασμοῖς. 10 Ven. τοῦ τοίνυν χρώματος ἀεὶ τῷ σημείῳ μαχομέ- 
vou εἰ μὴ ἐμπίπτει τὸ σημεῖον, ᾧπερ μάλιστα 0 κατήγορος ioyvol- 
ζεται, περιττή τις ἂν εἴη καὶ ἧ διὰ χρώματος ἀπολογία" διόπερ 
τῶν τε πρὸ “Ἑρμογένους τεχνογράφων ἔνιοι, καὶ τῶν μετ᾽ ἐκεῖνον͵ 
᾿᾿κύλας τε καὶ Εὐαγόρας, οἱ τὴν ἐκ φιλοσοφίας ἐπιστήμην τῇ ῥητό- 
φων συμμέξαντες τέχνῃ, τοῦ κατὰ τὸν ἄσωτον ζητήματος διελόντες 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ. 131 


ò χατήγορος ἰσχυρίζεται, διὸ xol τοῦ σημείου ἐχλεί- 
ποντος, περιττή Tig ἂν εἴη χαὶ ἡ διὰ τοῦ χρώματος 
ἀπολογία. 

“Σωπάτρου. ᾿Ἐνταῦϑα ἐφανέρωσεν ὁ τεχνικὸς τὸν 
ἑαυτοῦ σχοπὸν, ὅτε πρὸς Μινουκιανὸν φιλονείχως ἵστα- δ 
ται xol γὰρ Μινουχιανὸς ἐν τῇ αὐτοῦ τέχνῃ ἀτελοῦς 
ix πραγμάτων στοχασμοῦ ὑπόδειγμα τὸ τοῦ ἀσώτον τέ- 
Dux διὰ ταῦτα οὖν λέγει, ἀπέοιχε δ᾽ οὐδὲν, ἀντὶ 
τοῦ ὅμοιόν ἐστιν" ὥστε εἰ τοῦτο ἔχει πρᾶγμα, χἀχεῖνο 
ἔχει. 10 

Μαρκελλίνου. Καίτοι οὐδὲν ἔοικεν, οὐδὲ γὰρ 
ἄφ᾽ ὧν ἔπραξέ τίς ἐστιν, 12 οὔτε φανερὸν ὅλως εἰ ἀπέ- 
Üave» ὁ πατήρ" τοῦ Μινουχιανοῦ δὲ εἰρηχότος ὅτι ἔστιν 
ἁπλοῦς τέλειος στοχασμὸς, ὅταν 3? xol τὰ πρόσωπα χρί- 
νήται xc τὰ πράγματα, ἔστι δὲ xal ἁπλοῦς ἀτελὴς ἐκ 15 
μόνων πραγμάτων, ἔστε χαὶ ἁπλοῦς ἀτελὴς ix μόνων 
προσώπων, οὗτος φιλονείχως λέγει μὴ εἶναι Ax μόνων 
προσώπων στοχασμὸν χρινόμενον, ἐπιλειπούσης ἐξετώ- 


τοῖς ἐκ μόνον τοῦ προσώπου κεφαλαίοις ἐχρήσαντο" ϑαυμάζὼω δὲ, 
s& μὴ κρινομένου πράγματος αἰτίας τις ἀποδώσει καὶ τὸ λεγόμενον 
χρῶμα. Φαίνεται δὲ καὶ 6 τεχνογράφος μὴ σφόδρα ϑαῤῥῶν τῇ δό-- 
En ταύτῃ" οὗ γὰρ ἂν οὕτως ἐγδοιαστικώτερον ἀνωτέρω τὸ κἂν γῦν 
ἐχρήσατο τῷ λόγῳ, εἰωθὼς ἀποφαίνεσθαι διαῤῥήδην, ἐν οἷς ἂν 
αὑτῷ κατακρατεῖν᾽ ἀρέσκῃ τὰ λεγόμενα ὡς ἐκεῖσε" τὸ γὰρ ὡς ἀλη- 
Suc τὲ καὶ χαϑόλου καλὸν ἢ συμφέρον, ἢ τὰ τοιαῦτα ζητεῖν οὗ. 
ὁητορικῆς οἱ μὲν οὖν ὡς ἀτελὲς ἐκ πραγμάτων τὸ xarà τὸν ἄσωτον 
. ὅήπημα διελόντες οὐδὲ χρώματι ὅλως ἐχρήσαντο" εἰ δὲ κατὰ "Eouo- 

γένην βούλοιτό τις ἐνταῦϑα κινῆσαι χρῶμα, δῆλον ὅτι τῶν πεπλα- 
γημένων τινὰ χρωμάτων ἐρεῖ --- — -- ἢ ὅτι πρὸς ἀποδημίαν τινὰ 
λαϑραίαν ἐστάλη" ἀπολογήσεται, δὲ οἶμαι ὃ ἄσωτος καὶ ἐρεῖ τι. 
Οἱ μὲν ἄλλοι φασὶν x. 1. 1, ut p. 1583,1,44. 41 ἀστὴν ex Par, 
recepi. 13 στοχασμὸς, ὅταν καὶ — — — xai ἁπλοῦς ἀτελὴς 
Ald. om., recepi ex Par. 


9.. 


132 ΣΧΟΖΙΑ 


σεως τῶν πραγμάτων, καὶ παρατίϑεται τὸ τοῦ ἀσώτου 
ζήτημα" βούλεται οὖν συλλογίσασθαι, ὅτι ἡ ἀφάνεια 
πρᾶγμά ἐστιν ἐξεταζόμενον, τοῦ Μινουχιανοῦ λέγοντος, 
ὅτι ἐν τοῖς τοιούτοις ζητήμασιν ὅπου τὸ σημεῖον οὐχ 
5 ἔστε φανερὸν, τὸ δὲ πρόσωπον ἐξεταζόμενον, ἀπὸ τοῦ 
προσώπου ἐστὶν ἡ κατασκευὴ καὶ ἡ πᾶσα ἐξέτασις καὶ 
εὐπορία, ovx ἀπὸ τοῦ πράγματος" λεχτέον δὲ, ὅτι ἐπειδὴ 
τὸ πρᾶγμά ἐστιν ἐν στοχασμῷ τὸ σημεῖον, τὸ δὲ ἐγκα- 
λούμενον ἀφανές ἐστι καὶ ἄδηλον, δεῖ φανερὸν εἶναι 
40 τὸ σημεῖον xol ὁμολογούμενον, ἵνα τὸ ἀφανὲς ix τοῦ 
φανεροῦ κατασχευάσωμεν, νῦν δὲ ἡ ἀφανεια οὐχ ἔστι 
φανερὸν σημδῖον τοῦ ὅτε ἀπέθανεν ὃ πατήρ᾽ οὐδὲ γὰρ 
εἰ ἀφανὴς γέγονε πάντως ὅτι καὶ τέϑνηχεν" ὥστε πὼς 
δύναται τοῦ πεφονεῦσϑαε ὑπο τοῦ παιδὸς τὸν πατέρα 
15 σημεῖον εἶναι ἡ ἀφάνεια, ὅπου xol τοῦτο ἀμφίβολον, 
εἰ 13 ὅλως ἀπέϑανεν" ἀπὸ μὲν͵ οὖν τῆς ἀφανείας οὐδὲν 
δυνατὸν χατασχευάσαι, ἀλλὰ τὸ πρόσωπον μόνον, λέγω 
δὲ τὸ εἶναι ἄσωτον, ποιεῖ τὴν ὑποψίαν καὶ τὴν σύστα- 
σιν τοῦ ζητήματος, καὶ τὴν ἀφάνειαν διαβεβλημένον 
20 τὸ πρόσωπον φόνου τεχμήριον ποιεῖ" ὅτι δὲ ἡ ποιότης 
τοῦ προσώπου χαὶ τὸ ἄδοξον ποιεῖ τὴν ὑποψίαν ** xal 
οὗ τὸ σημεῖον, ἀμέλει ἐὰν πλάσῃς ᾿ἔνδοξον πρόσωπον, 
ἢ τὸ τίς ἀντὶ τοῦ ἀσώτου λάβῃς, ἀσύστατον γίνεται" 
οἷον ἐὰν ὁρίσωμεν, πατὴρ τινος ἀφανής γίνεται καὶ 
45 κρίνεται. «Σημειωτέον δὲ, ὅτι καὶ Δημοσθένης ἀπὸ τῆς 
ἐπιεικείας τὸ ἐναντίον ἀπωϑεῖται φόνου διαβολὴν λέ- 
γοντα πεποιηχὼς τὸν Διόδωρον" τὸν πατέρα ὡς ἀπέ- 
xrova ἐγὼ τὸν 15 ἐμαυτοῦ" τὸ γὰρ ἐγὼ ἐπιεικείας ἔμ-- 
φασιν ἔχει. | 


13 Ald. 5. — 14 Ald, ἐπόψειαν. 45 τὸν ex Par. recepi, 


ΕΙΣ STAZEIZ 133 


Θαυμάζω δὲ εἰ μὴ κρινομένον τοῦ πράγματος, αἶτίαν τις ἀποδώσει 
καὶ τὸ ᾿εγόμετον χρῶμα " ἀπολογήσεται δ' οἶμαι “ὃ ἄσωτος 
"xai ἐρεῖ τι. | 

P vgiavo V. ᾿Ενδοιαστιχῶς * τὸν λόγον προφέρει". 
οἶδε γὰρ μὴ σφόδρα ϑαῤῥῶν τῇ δόξῃ ταύτῃ" οἱ μὲν 5 
οὖν ὡς ἀτελὲς ἐχ πραγμάτων τὸ παρὸν ζήτημα διελόν- 
τες οὐδὲ γρώματι ? ὕλως ἐχρήσαντο" δὲ δέ τις xad 
᾿Ἑρμογένην ἐπὶ τοῦτου χρῶμα XiVOU), τῶν πεπλανημέτ 
yo» τινὰ ἐρεῖ" ὡς εἰχὸς ὑπ᾽ ἐχϑρῶν ἐμῶν ἀνηῃρῆσϑαι 
τὸν πατέρα ἢ ὅτι λαϑραίαν ἀποδημίαν ἐστείλατο" χαὶ 10 
ἐρεῖ τι" οἱ μὲν ἄλλοι φασὶν, ὡς ἐχ βουλήσεώς τε καὶ 
δυνάμξϑως παραγραφικχοῦ τε τοῦ ἀπὸ τῶν λειπόντων 3 
καὶ ἐλέγχων ἁπαιτήσεως πλατυνεῖ τὴν * ἀπολογίαν ὃ ἄ- 
σωτος" ὃ δὲ ᾿ξρμογένης καὶ toig ix τοῦ πράγματος xe- 
φαλαίοις φησὶ δεῖν αὐτὸν χεχρῆσϑαι. 15 


Σωπάτρου. Botàouevog πιστώσασϑαι τὰ παρ᾽ 
αὐτοῦ χαχῶς ῥηθέντα συλλογισμῷ κέχρηται τοιούτῳ: 
πᾶς στοχασμὸς ἀπολογίαν. ἔχει" ἡ ἀπολογία ἐκ τῆς με- 
ταϑέσεώς ἐστι τὴς αἰτίας" αὕτη λύσις ἐστὶ τῶν ἀπ᾽ 
ἀρχῆς ἄχρι τέλαυς" ταῦτα τὰ πράγματά ἐστι" πᾶς ἄρα 30 
στοχασμὸς πρᾶγμα ἔχει τὸ χρινόμενον, διὸ χαὶ ὃ πα- 
ρὼν, ἀπὸ τοῦ iv ὕλῳ Q συλλογιαμὸς, ἀπὰ γὰρ τῶν ut- 
ριχῶν ἐπὶ τὰ χκαϑόλου ἀνατρέχει, παραλιμπάνων τὸ 
συμπέρασμα διὰ τὸ πρόδηλον. καὶ οὕτω μὲν οὗτος" 
ἔοεχε δὲ τοὺς ἀνοήταυς παραχρουόμενος' ἀλλ᾽ ἡμεῖς 326 
οὕτως. φήσομεν: ὅτε ἀπαλογήσεται ὃ χρινόμενος καὶ 
ἄνευ μεταϑέσεως αἰτίας ἀπὸ βουλήσεως xol δυνάμεως, 
ἀπὸ ἐλέγχων ἀπαιτήσεως, ἀπὸ τοῦ παραγραφικχοῦ, οὐ 
γὰρ εἰ πάντως ἀπολογίαν ἔχει, ἤδη καὶ ἀπὸ μόνης τῆς 
μεταϑέαεως, ἐπεὶ μηδὲ οἱ ἀτελεῖς ix πραγμάτων στο- 80 
.-.-.. “"" 


4 Ald. ἐνδιαστικῶφ. — 3 Ald. γρήματ. ὅ Ven, λιπόντων, 
4 Ald. πλὴν εἰ τὴν ἀπολογίαν ἄσωτος. correxi ex Ven. et Par. 


138 ΣΧΟΑΙΑ͂ 


χασμοὶ, οὃς μετ᾽ ὀλίγον ἐρεῖ, τῇ τῆς ἀπολογίας εἰση- 
γήσεε καὶ τὴν μετάϑεσιν εἰσάγουσι τῆς αἰτίας" Ort 
μηδὲ ἡ κατηγορία ἀπὸ τῶν ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρε τέλους ἐστὶν, 
ὡς καὶ αὐτὸς ἐν τοῖς ἐφεξῆς δείξει λέγων" ὅτι τὸ ἐξι- 
δ᾽ σάζον πρᾶγμα οὐ χρίνεται" εἰ οὖν ἐστὶ τι πρᾶγμα μὴ 
κρινόμενον καϑὸ ζήτημα, éx τῆς τοῦ προσώπου μόνης 
ποιότητος τὴν ἀπολογίαν κινοῦμεν, οἷον βουλήσεως, δυ- 
* ψάμεως xoà τῶν ἑξῆς" ἢ καὶ ἐπὶ τούτου ἀπολογία μέν 
ἐστιν, οὐ μέντοι xal ἀπὸ τοῦ γρώματος" ὥσπερ γὰρ ἐν 
40 τοῖς ἀτελέσιν ἐκ προσώπων στοχασμοῖς ἡ βούλησις μὲν 
χαὶ ἡ δύναμις ἐχλείπει, καὶ ὅσα ἀπὸ τοῦ προσώπου". 
ix δὲ τῶν ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους καὶ τῶν λοιπῶν ἡ 
χρίσις γίνεται, οὕτω δήπου χἀνταῦϑα καὶ ἐπὶ πάντων 
τῶν éx πραγμάτων ἀτελῶν στοχασμῶν, οὐδὲν ἄτοπον, 
15 καὶ εἶναι ἀπολογίαν xoà μὴ πρὸς τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρε 
τέλους διὰ τὸ ἐχλείπειν αὑτὰ τῇ τοῦ πράγματος ἐχλεί- 
ψει" πλὴν καὶ αὐτὸς τὸ μὲν Oii ἀπολογήσεται εἴρηχε, 
τί δὲ οὗ προσέϑηχεν" εἰ γὰρ ἰσχυρὸν τὸ παρ᾽ αὑτοῦ νῦν 
κομιζόμενον εἰς ἀπόδειξιν, ἔδει xol τὸ ἀπολογήσεται 
20 προσϑεῖναι" " τὸ γὰρ τί ovx ἀφωρισμένως δ ἐπὶ τοῦ γρώ- 
Δ ματος, ἀλλὰ δύναται καὶ ἐπὶ τῆς ἀπὸ τοῦ παραγραφι- 
κοῦ χινουμένης ἀπολογίας καὶ τῶν λοιπῶν μεταλαμβά- 
γεσϑαι" ᾿Ιστέον δὲ, ὅτι γρῶμα ἡ μετάϑεσις λέγεται τῆς 
αἰτίας διὰ τὸ πρόφασιν παρέχειν τῆς ἀπολογίας καὶ οἷ- 
45 ovel χρωννύναι τὸν λόγον" ὡς γὰρ τὸ χρῶμα τυποῖ τὸ 
τοιόνδε τι εἶδος, οὕτω καὶ ἢ μετάϑεσις τῆς αἰτίας τὸν 
ὅλον λόγον" οὐκ ἄλλο δὲ αἰτία καὶ χρῶμα" ἀλλὰ ταὐ- 
τὸν μὲν, ix παραλλήλου δὲ κεῖται. 
Μαρκελλίνου. Τεχνικῶς καὶ ἀχριβῶς συλλογί- 
50 ζεται" εἰ xal καχῶς φιλονειχεῖ" εἰ γὰρ πᾶν ζήτημα φη- 
σιν ἀπολογίαν ἔχει, τὸ δὲ χρῶμα ἡ αἰτία τοῦ ngayua- 


δ Ald. προρϑῆναι. 6 Ald. ἀφορισμώνως. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ 135 


vóg ἐστιν, ὅ ἐστι τοῦ σημείον, πᾶν ἄρα ζήτημα πρᾶγμα. 
&ysy^. ἀλλὰ λεχτέον, ὅτι πᾶν μὲν ζήτημα ἀπολογίαν €z2t, 
ἀλλ᾽ οὐ μόνον τὸ γρῶμα ἀποληγία ἐστὶν, ἀλλὰ ix τῆς 
τοῦ προσώπου ποιότητος γίνεται ἀποληγία" λέγω δὲ ἀπὸ; 
βουλήσεως xal δυνάμεως, γίνεται δὲ καὶ ἀπὸ τοῦ παρα- 5 
γραφικοῦ, ὥσπερ ἐνταῦϑα. ἐρεῖ γάρ᾽ δεῖξον εἰ ὅλως 
πεφόνευται ὃ πατήρ’ ὥστε οὐ γρῶμα τὸ τοιοῦτον" δυοῖν 
γὰρ ὄντοιν» περὶ τὸ ζήτημα, προσώπου xel πράγματος, 
ὅτε μὲν ἄμφω ἐστὶν ἐξεταζόμενα καὶ τέλειος ὁ στο- 
χασμὸς ἑχατέρων, τοῦ τὰ προσώπου καὶ τοῦ πράγματος, 10 
ἐμπίπτει τὰ χεφάλαια, ὅτε δὲ τὸ πρόσωπον μόνον, τὰ 
τοῦ προσώπου μόνου ἐμπίπτει χεφαάλαια" ὅτε δὲ τὰ 
πράγματα, τὰ τοῦ πράγματος" ἔστι δὲ τὰ μὲν τοῦ 
σιροσώπου βούλησις χαὶ δύναμις" τὰ δὲ τοῦ πράγματος 
ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρε τέλουρ, μετάϑεσις αἰτίας, ὃ xol γρῶμα 15 
καλεῖται, ἀντίληψις, μετάληψις, πιϑωνὴ ἀπολογία" τὸ 
δὲ παραγραφιχὸν καὶ ἐλέγχων ἀπαίτησις ἔξωϑέν ἐστιν" 
ἐχλείποντος οὖν τοῦ πράγματος ἐκλείπει xoi τὰ τούτου 
κεφάλαια" xol πάλιν ἐκλείποντος τοῦ προσώπου ἐκλείπει 
καὶ τὰ τοῦ προσώπου χεφάλαια. ᾿Ἐπιλείποντος οὖν ὧδε 10 
TOU σημείου, συνεπιλείπει xol τὸ λεγόμενον χρῶμα, τουτ- 
ἐστιν ἡ μετάϑεσις τῆς αἰτίαρ, ἡ τὸ ὑπεύθυνον εἰς τὸ 
ἀνεύϑυνον μεταϑεῖσα" οἷον συνεχῶς γυνὴ vvxrog δα- 
χρύει καὶ χρίνει αὐτὴν ὃ ἀνὴρ μοιχείας" τοῦ γὰρ χατη- 
γόρου ἐνταῦϑα τὸ σημεῖον εἰς τὸ ὑπεύϑυνον ἄγοντος, 35 
ὅτι ἐδάχρνερ ζητοῦσα τὸν μοιχὸν μετατίϑησιν αὕτη τὸ 
σημεῖον πρὸς τὸ ἀνεύϑυνον' φήσει γὰρ διὰ τοῦτο δα- 
χρύειν, ὡς λογιζομένη τὰ ἐπὶ τῇ χηρείᾳ xexd, μήποτε 
καὶ αὕτη τοῖς αὐτοῖς περιπέσῃ" ἄρ᾽ οὖν οὐκ ἐμπίπτει ἐν τῷ 
ἀσώτῳ μετάϑεσις τῆς αἰτίας; ναί" οὐχ ἀναγχαίως δέ" 50 
δύναται γὰρ καὶ μὴ λύσας τὸ τῆς ἀφανείας γρήσασϑαι 
τῷ παραγραφιχῷ, καὶ τῇ τῶν ἐλέγχων ἀπαιτήσει, χαὶ 
συνέστηχεν, ἐν δὲ τοῖς ἄλλοις ζητήμασιν, ἐὰν μὴ χρήση- 


B5 ^— ZSX0AIA 


rat τῇ μεταϑέσει τῆς αἰτίας, οὐ συνέστηχεν" οἷον ὃ 


παριστάμενος. τῷ νεοσφαγεῖ σώματι, ἐὰν μὴ εἴπῃ διὰ 


τί παρίστατο, ὑπεύϑυνός ἐστιν" ἐν δὲ τῷ ἀσωμάτῳ 
κἂν μὴ λύσῃ τὸ τῆς ἀφανείας, οὕπω δῆλον ὅτι αὐτὸς 
5 αὑτὸν ἐφόνευσεν. 


πρᾶγμα δὲ οὗ κρίνεται, κατά γε ἐμέ, τὸ ἐξισάζον μόγον " οἷον πές 
νης Ἶ καὶ πλούσιος, ἑκάτερον ὡραίας ἔχοντες γυναῖκας, πεφωρέκα:- 
σιν 3 ἀλλήλους ἐδιόντας ἀπὸ τῶν ἀλλήλων οἰκιῶν 3, καὶ μοιχείας ἀλ-. 


λήλοις ἀντεγκαλοῦσιν" ἐνταῦϑα γὰρ αὖ πάλιν τὰ μὲν πρόσωκα διαλ-. — 


10 λάττοντα 4 ἐπιδέχεται ἐξέτασιν, τὰ πράγματα δὲ QU, διὰ τὰ ὁ 
ἐσάζειν. 


“Συριεανοῦ. Ti» οἰχείαν ᾽ δόξαν ἐκφαίνει ἐνταῦϑα 


φανερῶς, ὡς μόνα τὰ δι᾿ ὅλου ἰσάξζοντα τῶν πραγμάτων | 


Qux ἐπιδέχεται ἐξέτασιν ἐν τοῖς ζητήμασιν" τὰ δ᾽ ἄλλα 
45 πάντα κρίνεσϑαι διαγορεύει" ἐπιστῆσαι δὲ ἄξιον, ὥσπερ 
ἐν τοῖς προσώποις δύο τινά εἰσεν ἀνεξέταστα, τά τε ἀόριατα 
καὶ τὰ ἰσάζοντα δι᾿ ὅλου, οὕτω καὶ ἐν τοῖς πράγμασι τά τε 


ἐξ ὑπονοίας καὶ τὰ ἰσάξοντα" καὶ ἀναλογεῖ τοῖς ἀορίστοις 
τὰ ἐξ ὑπονοίας" c? γὰρ ἐκεῖ οὐδὲ μία ποιότης ὡρισμένη 


10 τοῦ ἀορίστου κατηγορεῖται, οὕτω xol τῷ ἐξ ὑπονοίας πρά- 
γματι οὐδέν τι βέβαιον τεχμήριον χορηγεῖ τὴν σύστασιν. 


59 Σωπάτρου. vo μὲν iv τῇ τῶν προσώπων διδα-. 


σχαλίᾳ, ἐπειδὴ προὔχειτο αὐτῷ περὶ προσώπων ἀγεξετάστων 


4 οἷον πένης --- ἀλλήλοις ἀντεγκαλοῦσιν Ven. om. 4 Ald. 
πεφοράκασιν. $ Ald. οἰκῶν. 4 Ald. δι᾽ ἀλλάττοντα. ὅ 
Ven. ᾿Ενταῦϑα φανερῶς τὴν οἰκείαν ἐκφαῖνει γνώμην, ὡς μόνα τὰ 
διόλου ἐξισάζοντα τῶν πραγμάτων φησὶν ἐξέτασιν μὴ ἐπιδέχεσθαι ἐν 
τοῖς ζητήμασι" τὰ δὲ ἄλλα πάντα κρίνεσθαι διαγορεύει" ἐπιστῆσαι 
δὲ ἄξιον, ὅτι, ὥσπερ ἐν τοῖς προσώποις δύο τινά ἐστι τὰ ἀνεξέταστα 
τά t& ἀόριστα τά τε ἐξισάζοντα διόλου x, τ Δ. 6 Ald, ἐπηστῇ- 
σαι. 7 Ven, ὥσπερ. 


* 


ΕΙΣ ZSTAZEIA2 Jar." 


εἰπεῖν, παρέλαβεν ἐξισάξοντα τὸ δύο νέοι πλούσιοι εἰ ἐπί τῷ 
κρίνον ἀλλήλους, , τὸ τῶν πραγμάτων ἀόριστον xotaMs 
πών. ᾿Ἐνταῦϑα δὲ ἐπειδὴ βούλεται 7p) πραγμάτων ἄνε- 
ξετάστων εἰπεῖν, ᾿ἀναπλάττει τὸ πρόβλημα, καὶ λαμβάνει 
διαφορὰν. μὲν προσώπων , ἅτινα δύναται ἐξετάξεσϑαι" 5 
πρᾶγμα δὲ ἐξισάξον, τὸ ἐξιέναι ἀπὸ τῆς οἰχίας 3, ὅϑεν εἰ O . 
ἕτερος χρήσεται αὐτῷ ὡς τεχμηρίῳ τῆς μοιχείας, τοῦτο xol . 
ὃ ἕτερος χατὰ τὴν τῶν προτέρων χατασχευήν᾽ ἐρεῖ γὰρ ὃ 
πένης, ὅτ; τὴν ἐμὴν ἐμοίχευσας γυναῖχα, πλούσιος γὰρ εἶ" 
τὰ δὲ γύναια μᾶλλον πλούτῳ χαίρουσι», ἀλλὰ χαὶ ὁ πλού- 10 
σιος τῷ πένητι, ὅτι εἰ καὶ πένης εἰ, ἀλλ᾽ οὖν. ϑωπείᾳ καὶ 
᾿ κολακείᾳ χρησάμενος, οἷς ὑπάγονται' μάλιστα γυναῖχες, ἴσχυ-᾿ 
σας μοιχεῦσας τοὐμὸν γύναιον, 


Μαρκελλίνου. "Iodtovra καλεῖ τὰ ἔχοντα τὰς 
προτάσεις ἔσας καὶ πίστεις τὰς αὑτὰς τοῖς ἀντιδίχοις, ὃ γὰρ 15 
ἄν εἴπῃ τις χατηγορῶν τοῦ ἑτέρου, τοῦτο καὶ ἑαυτοῦ φαί- 
vetas χατηγορῶν κατὰ τὸ ποιητιχόν" 

"Onnoióv9 x' εἴπῃσϑα ἔπος, τοῖόν x' ἐπακούσαις, 
ἐὰν δ᾽ ολίγον δῷς διαφορὰν, συνίσταται τὸ ζήτημα, οἷον 
ἐβιάσατό τις δύο χόρας χατὰ ταὐτόν" νόμου ὄντος ἢ γά- 2 
μον J ϑάνατον αἱρεῖσθαι τοῦ βιασαμένου, ἡ μὲν αἱρεῖται 
τὸν γάμον, ἡ δὲ τὸν ϑάνατον᾽ ἐνταῦϑα γὰρ ἡ μὲν βία 
ἴση καὶ τὰ πρόσωπα τῶν ἡδικημένων᾽" ovx ἔστι μέντοι 7) 
αἵρεσις ἴση, καὶ τοῦτό ἐστι τὸ ποιοῦν συστῆναι τὸ πρόβλη- 
pa^ καὶ μέντοι τὰ πρόσωπα διαλλάττοντα συνίσταται, ὡς 85 
ἐπὶ τοῦ πένητος καὶ τοῦ πλουσίου" δύναται γὰρ λέγειν ὁ. 
᾿ πένης᾽ σὺ μὲν χρήματα ἔχων ῥᾳδίως ἔπειϑες" ἐγὼ δὲ ἡπό- 
ρθουν καὶ ovx ἠδυνάμην πεῖσαι" ὃ δὲ πλούσιος ἔχει ταῦτα - 
εἰπεῖν * ὅτι χολαχείαις μᾶλλον 7 χρήμασι χαίρει τὰ γύναια! 
ἐξάγει δὲ πρὸς ἡδονὰς ἡ ϑούψις, καὶ ἡ φύσις" χαὶ οὗ χρη- ὅ0 
μάτων ἕνεχα συνεῖναι βυύλονται. 


8 Ald. οἰκείας. 9 Ald, et Par. ὑποῖον. Il. v. 250. δπποῖογ. 


128 I X0.41.4 


4 


Μετὰ ταῦτα τοίνυν ἔστιν ἐξ αὑτῶν ἐπιγνῶναι τά τε συνεστῶτα καὶ 
τὰ διαιρεῖσθαι δυνάμενα τῶν ζητημάτων καὶ ὁσα Y μὴ συνέστηκεν. 


Μαρκελλίνου. ᾿Εχϑέμενος ἡμῖν τῶν τε προσώπων 
καὶ τῶν πραγμάτων διαφορὰν βούλεται xol τὸ γρήσιμον 
5 τῆς τούτων διαφορᾶς εἰπεῖν, χαὶ πρὸς τί συμβάλλεται τού- 
των ἡ γνῶσις" ὅτι, φησὶν, ἐξ αὑτῶν γινώσχομεν τὰ συνεστῶτα 
τῶν προβλημάτων καὶ διαιρεῖσϑαε δυνάμενα" ἀπὸ γὰρ τῆς 
ποιότητος τῶν προσώπων xci TV? πραγμάτων ἢ καὶ ἀμ- 
φοτέρων συνίσταται τὸ ζήτημα, ὅταν δὲ μήτε τὸ πρόσωπον 
40 μήτε τὸ πρᾶγμα ἔχῃ " ἐξέτασιν ποιότητος, ἀσύστατον xa- 
ϑάπαξ καὶ ἀδιαίρετον τὸ ζήτημα, πρὸς ἀμφότερα οὖν συμ- 
βάλλεται τῶν τε προσώπων xol τῶν πραγμάτων ἡ φύσις 
εἰς τὸ γνῶναι τό τε ἀσύστατον καὶ τὸ σύστασιν ἐπιδεχόμε-- 
. yov. Καλῶς δὲ ἡ προσϑήχη τοῦ καὶ διαιρεῖσθαι δυνάμενα 
15 τῶν ζητημάτων᾽ τὰ γὰρ συνεστῶτα καὶ διαιρεῖται" εἰ δὲ 
μὴ συνεστήχοι, οὐδὲ διαίρεσιν ἐπιδέχεται" τινὲς δὲ μέμφον- 
ται τὸν τεχνιχὸν λέγοντα xol ὅσα μὴ συνέστηχε τῶν ζητη- 
μάτων" εἰ γὰρ ζήτημά φησι, xoi συνίσταται" προβλήματα 
μὲν γὰρ πολλὰ καὶ ἀσύστατά ἐστι, ζήτημα δὲ οὐδαμῶς ἂν 
20 χληϑείη, εἰ μὴ τὸ συνεστηχός. “Τεχτέον δὲ ὅτι χαταχρη- 
στικῶς εἶπεν ζητημάτων, δέον εἰπεῖν προβλημάτων. 


4 καὶ ὅσα μὴ συνέστηκεν Ven, om, Tum sequitur: ᾿Ικανῶς 
fuac προτρέπει πρὸς τὴν ἀκριβὴ κατανόησιν, τῆς τὲ τῶν προσώπων 
καὶ τῶν πραγμάτων διαφορᾶρ" τὸ γὰρ τέλος οὗ μιχρὸν εἶναι τούτων 
ἀποφαίνεται, εἴγε τὰ συνεστῶτα καὶ διαιρούμενα τῶν ζητημάτων καὶ 
τὰ ἀσύστατα διὰ τούτων ἐπιγνωσόμεϑα" ἀσύστατον δὲ ζήτημα τὰς 
ἐξ ἑκατέρου μέρους τῶν δικαζομένων συνηγορίας οὖκ ἔχον ἐῤῥωμένας, 
τὰ μὲν γὰρ ἤ τοι ἄμφω καὶ πρόσωπον ἔχοντα καὶ πρᾶγμα κρινότ 
μενον. Τέσσαραρ τούτους κανόνας x, τ. À., ut Ald. 23 καὶ τῶν 
πραγμάτων — -—- μήτε τὸ πρόσωπον Àld, om, restitui ex Par, 
δ Ald. £e. . 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ 139 


Τὰ μὲν γὰρ ἦτοι ἄμφω καὶ πρόσωπον ἔχοντα παὶ πρᾶγμα κρινόμε- 
γον ἢ τὸ ἕτερόν γε πάγτως καὶ τοὺς ἐξ ἱκατέρου μέρους λόγους σὺν 
τῷ πιϑανὼ διαφόρους τε καὶ ταῖς πίστεσιν ἰσχυρούς" ἔτι τε ὅπερ 
ἐστὶ παρὰ τοῖς δικασταῖς τὸ τῆς πρίσεως ἀφανὲς, καὶ μὴ προειλημ- 
píro» τῇ κρίσει, δυνώμενόν τε πέρας λαβεῖν συνέστηκεν. 5 


“Συριανοῦ. Τέσσαρας τούτους xavóvag ἡμῖν na- 
ραδίδωσε τῆς τῶν συνεστηχότων ἐπιγνώσεως " πρῶτον μὲν, 
ἵνα πρόςωπόν τε χδὶ πρᾶγμα ἔχῃ *. χρινόμενον, ἤτοι ἐξετά- 
ζεσϑαι δυνάμενον᾽ ἢ τὸ ἕτερον πάντως" δεύτερον, ὥστε 93 
τὰς ἐξ ἑχατέρου μέρους δικαιολογίας πιϑανάς Ts xol δια- 19 
φόρους εἶνας καὶ ταῖς πίστεσιν ἐῤῥωμένας. Τρίτον, ὥστε 
τὸν διχαστὴν μὴ προειληφότα τὴν xo(cw οἴχοϑεν ἐπὶ τὸ 
διχαστήριον ἰέναι, ἀλλ᾽ ἐκ τῶν φαινομένων" ἐν τῇ δίκῃ, 
τὴν φαινομένην αὐτῷ διχαίαν rs xol ἀδωροδόχητον ἐπάγειν 
ψῆφον. Τέταρτον, ὥστε μετὰ τὰς προσηχούσας duxotoAo- 15 
γίας δύνασθαι τὸ ζητούμενον ἐπιδέξασϑαι πέρας" εἰ γὰρ 
ἀπέρατα Ἶ τὰ τῆς ὑποθέσεως ὑπάρχοι, λίϑον ἕψειν * δό- 
ξομεν δικαζόμενοι περὸ πράγματος, ᾧ πέρας" ἀδύνατον 
ἐπιϑεῖναι. 

Σωπάτρου. διδάξας τί τὸ πολιτικὸν ζήτημα, καὶ 20 
τίς ἡ ὕλη τοῦ πολιτικοῦ ζητήματος καὶ ἔτι προϑεὶς τὴν 
διαφορὰν τῆς ὕλης, τουτέστι προσώπων τε καὶ πραγμάτων, 
ἀναγχαίως ἐπὶ τὸν λόγον τῶν συνεστώτων τε καὶ ἀσυστά- 
των ἔρχεται. Ὅρον οὖν τοῦ συνεστῶτος ζητήματος λέγων 
πάντα tà ἀσύστατα περιλαμβάνει κατὰ τὸ ἐναντίον" εἰ 35 
yag τὰ καὶ πρόσωπον ἔχοντα xol πρᾶγμα χρινόμενον συν- 
ίσταται, πάντως τὰ μηδὲν ἔχοντα τούτων ἀσύστατα γίνε- 
ταε συνεστῶτα ζητήματα, ὡς xci Μινουχιανῷ δοχεῖ, ix 


1 Ven. ἔχωσι κριν. Ὅπερ ἐστὶν ἐξε. — 3 Ven. λεγομένων. ὅ 
Ald. ἀπέρατα. Ven. ἀπέραντα. Par. ἀπέραστα. ᾿Απέρατος ἃ πέρας 
formatum usitatum esse negat Herm. ad Arist. Nub. 5,, sed Sy- 
rianum sic scripsisse docent sequentia: ᾧ πέρας ἀδύνατον invisi 
γαι. — 4 Ald. Eur, Ven. &ysly. Par. ἔψειν. 5 Ald, ᾧπερ ἀδύνα- 
vov ἐπιθήναιι correxi ex Ven. et Par. 


M9 ; . SX04A1A .. 


τριῶν τούτων" αἰτίου, συνέχοντος, χριψομένου" χαὶ αἴτιον 
μὲν ἡ τοῦ κατηγόρου φωνὴ, ὃ καὶ οὕτω λέγεται διὰ τὸ τὴν 
αἰτίαν τῆς Ἀρίσεως μηνύειν: συνέχον δὲ ἡ ἀπολογία, παρὰ 
τὸ. εἰς αὐτὸν συνάγεσθαι τὸν λόγον χρινόμενον δὲ, περὶ οὗ 

δ οἱ δικασταὶ ξητοῦσι:" τοῖς οὖν συνεστηχόσι τῶν ὀητημάτων 
ἀνάγχη πάντως τὰ τρία συντρέχειν" εἰ γὰρ ἕν τι τούτων ἀ- 
πολίποι, ἀσύστατον" εἴτε γὰρ μὴ ἔχει αἴτεον, ἀσύστατον 
ὡς τὰ ἀπίϑανα" εἴτε συνέχον μὴ ἢ, ὁμοίως ὡς τὰ μονομε- 
ρῆ᾽ εἴτε κρινόμενον πάλιν ἐνδεῖ, ὡραύτως ἀσύστατον, ὡς 
40 τὰ ἰσάζοντα καὶ τὰ ἄπορα. “Ἑρμογένης δὲ πολλῷ 5. ixelvov 
σαφέστερον διδάσχει" τέσσαρας γὰρ τρόπους συνεστώτων 
ἐκτίϑεται, δι᾿ αὑτῶν χαὶ τὰ μὴ συνεστῶτα μηνύσας" τριῶν 
γὰρ ὄντων ὡς ἤδη εἴρηται, ἀφ᾽ ὧν πᾶν ξήτημα συνίστα- 
ται, αἰτίου, συνέχοντος, χρινομένου, ol τέσσαρες οὕτοι ἐχ 
45 τούτων τρύποι ἀποτελοῦνται, συνεστῶτος ζητήματος, οὗς 
καὶ παραδίδωσιν ἐνταῦϑα Ἑρμογένης, δι’ ὧν φησιν" ἤτοι 
γὰρ ἄμφω καὶ πρ όσωπον ἔχοντα καὶ πρᾶγμα 
κρινόμεναν. Ταυτέστιν ὅτε τὰ συνεστῶτα ζητήματα 7 
xal πρόσωπον ἔχει xol πρᾶγμα κρινόμενον καὶ ἔστι τοῦτο. 
40 πρῶτος τρόπος" ἢ πάντως τὸ ἕτερον᾽ ἀφ᾽ οὗ χαὶ ἐπε- - 
λάβοντό τινες τοῦ τεχνιχοῦ, ὡς Μινουχιανῷ συντρέχοντος 
διὰ τοῦ δησειδίου τούτου, ἑαυτῷ καὶ ἐναντιουμένου" ἄνω 
μὲν γὰρ ovx ἐβαύλετο. ἐλλιπὲς ἐχ πράγματος εἶναι ζήτημα « 
ἐνταῦϑα δὲ φάσκων ἢ τὸ ἕτερόν γε πόντως, δῆλός iore τὰ 
235 ἐναντίαν κατασχευάζων" ἀνάγκη γὰρ τὸ ζήτημα ἢ πρόσω- 
πον ἔχειν, ἢ πρᾶγμα" ἀλλ᾽ ἀπολογοῦνταί τινὲς περὶ τού- 
του, ὡς περὲ τοῦ ἐξισάζοντος εἶπεν, ἢ τὸ ἕτερόν γε πάντως. 
ὅπερ μόνον ἀνεξέταστον τῶν πραγμάτων' δεύτερος δὲ τρό- 
πος ἵνα ἑχάτερος αὑτῶν πυιϑανοὺς ἔχῃ λόχους καὶ ἰσχυρούς. 
80 Τρίτος, ἵνα μὴ 1) προειλημμένον toig δικάζουσι" τέταρτος, 
ἵνα μὴ τὸ πέρας ἀδύνατον ἢ" καὶ οὐχ ἐπειδὴ ταῦτα πάντα 


6 Ald. πολλῶν. 7. Ald. ἀπολογεῖται. sine praecedente ἀλλ᾽ 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ Ml 


συνεστηλὸς ποιεῖ ζήτημα ὑφ᾽ ἕν ταττόμενον, ἤδη καὶ ὅσα. 
ἐλλείποντα ἀσύστατον ποιεῖ" ἄλλ᾽ ἐξαρχεῖ xoi μόνον ὃν 
ἑλλεῦτον τῷ ὅλῳ λυμήνασϑαι᾽ ὥσπερ γὰρ ἡ μὲν τῶν χορ- 
δῶν πασῶν συμφωνία ἁρμονίαν * ποιεῖ, ἀρχεῖ δὲ πρὸς ἄναρ- 
μοστίαν καὶ ἡ μιᾶς χορδῆς ἔλλειψις εἰ βούλει δὲ x&v τοῖς δ 
ορισμοῖς " οἱ πάντες γὰρ προσόντες προσδιορισμοὶ τελείους 
αὐτοὺς ἀποφαίνουσιν ἑκάστους" ἀρχεῖ δὲ πρὸς τὸ ἀτελὲς 
xoi 3? ἑνὸς προσδιοριαμοῦ ἔνδεια, οὕτως χἀνταῦϑα’ τὸ 7 
οὖν ἄνϑρωπός ἐστι ξῶον "λογικὸν viro», ἱκανὸν ἤτοι τὸ 
ζῶον ἢ τὸ ᾿ϑνητὸν. ἢ ὁτιοῦν τούτων ἀφαιρεϑὲν ἀτελῆ 40 
καταστῆσαι. Ἰστέον δὲ ὅτι ταῦτα λέγω' οἷον" τὰ μὲν 
γὰρ ἤτοι ἄμφω καὶ πρόσωπον ἔχοντα καὶ πρᾶγμα χρινό- 
pevov διὰ τὸ ἀπερίστατον εἶπεν" ἀπερίστατον δέ ἐστε τὸ 
μήτε ἐκ προσώπου μῆτε ix πράγματος ὕλην" ἔγον" οἷον 
φόνος ἐγένετο ἔν τινι πόλει καὶ Χρίνεταί rig* τό τε γὰρ τίς 15 
ἀόριστον xoà χρίσεν 9 οὐκ ἐπιδέχεται" τό τε πρᾶγμα, ὁ 58 
φόνος λέγω, χρόνῳ οὐχ ἐπισημαινόμενον iu, ἀνεξέταστον᾽ 
ὁμοίως καὶ τὸ ἀποκηρύσσεν Tig τὸν υἱὸν ἐπ᾿ οὐδεμιᾷ αἰτίᾳ" 

εἰ γὰρ καὶ τὸ τοῦ υἱοῦ πρόσωπον δοχεῖ τῶν ἐξεταζομένων 
εἶναι" ἀλλ᾽ ὕλην οὐ παρέχει" ἐπ᾿ αἰτίας γὰρ υἱοὶ ἀποχη- 30 
ρύσσονται᾽ ὅϑεν εἰ προσϑείης τῷ μὲν ἄνω τὸν χρόνον 
μετὰ τοῦ σημείου" οἷον ὅτι φόνος ἐγένετο ἔν τινι πόλδι 
καὶ χατὰ ταὐτὸν εὕρηταί Tig ἡμαγμένον ἔχων χιτῶνα, συν- 
ἰσταται᾽ κἂν γὰρ τὸ πρόσωπον ἀόριστον, ἀλλὰ γε *? τὸ 
ἕτερον, τὸ πρᾶγμα λέγω, μετὰ περιστάσεως, χρόνου φημὶ 25 
χαὶ αἰτίας χρόνου μὲν, τοῦ κατὰ ταὐτὸν, αἰτίας δὲ τοῦ 
ἤμάχϑαι᾽ πάλιν συνεχῶς τις χρινόμενος φόνου ἀπέφυγεν" 
ἐγένετο φόνος καὶ ὑπάγεται" 7 περίστασις πάλιν ἐνταῦϑα 
ἀπὸ. τῆς τοῦ προσώπου ποιότητος, οὐχ ix τοῦ πραγματος" 
οὐδὲ : γὰρ ἔχει σημεῖον, δι’ οὗ δύναται κρίσις γενέσθαι" 80 
διὸ xai συνίσταται" τὸ δὲ καὶ τοὺς ἐξ ἑκατέρου μέρους Ào- 


8 Ita scripsi ex conj., Ald, et Par. συμφωνίαν, omisso ἁρμονίαν. 
9 Ald. ei. 10 καὶ κρίσιν Ald. om, 11 Ald. ἐπισημαινόμενα. 
42 Ald, ἀλλ᾽ ἄγε. 


142 X X0.41A 


yovg διὰ τὸ μονομδρέρ᾽ τὸ γὰρ μονομερὲς τοὺς ἐξ ἑχατέ- 
ρου μέρους. λόγους οὐχ ἔχει" ἀλλ᾽ ἢ κατηγορίαν ἰσγυρὰν 
ἀπολογίας ὑπούσης, ὡς ἐπὶ τοῦ πορνοβοσχοῦ τοῦ τοὺς δέκες 
νέους κωμάζοντας ἐνηδρευχότος" ἐνταῦϑα γὰρ ἐχλείπαι ἡ 
5 ἀπολογία" τό τε γὰρ τοῦ προσώπου ἄδοξον, τὸ τε πλῆϑος 
τῶν νέων, ᾧ ἤρχεσαν 1 καὶ δύο ἢ τρεῖς πρὸς ἀναίρεσιν. 
To re πρᾶγμα, ὅτι οὐδὲν inagOdg ἦν τὸ χωμάζειν" οὐδὲ 
γὰρ ἐπεβούλευον ἢ ἔχλεπτον, ἢ τι τοιοῦτον ἄλλο ἐποίουν, 
ἵν᾿ ἔχῃ πρὸς τοῦτο καταφεύγειν" τό τε δόλῳ ἀνῃρῆσϑαε 
49 αὐτοὺς πᾶσαν περιαιρεῖ ἀπολογίαν" χατηγορίαν μὲν οὖν 
ἐσχυρὰν ἀπολογίας ἀπούσης οὕτως " ἢ ἀπολογίαν μὲν iGyv— 
pav, κατηγορίαν δὲ οὐδ᾽ ὅλως" ὡς ἐπὶ τοῦ μειραχίου ** τοῦ 
ὡραίου xe σώφρονος, ὃ ἐρώμενον ὑπὸ πολλῶν χαὶ μὴ 
ἐνδιδὸν, εἶτα ἐχείνων μὴ τυγχανόντων, xol ἑαυτοὺς βροχι- 
45 ζόντων, αὐτὸ ὑπεξελϑὸν *5 διὰ τοῦτο τῆς πόλεως μέχοε 
τοῦ εἰς ἄνδρας ἀφικέσϑαι ὕστερον μετὰ τὴν ἐπάνοδον 
κρίνεται φόνου" xal γὰρ ἐνταῦϑα ix τοῦ ἐναντίου τὸ σω-- 
φρονεῖν τὸ μειράχιον καὶ τοῖς μὲν χαρίζεσθαι, τοῖς δ᾽ οὔ. 
TO T5 ἀγνοεῖν ἐξ ἀρχῆς τὸ γιγνόμενον" εἶτα μετὰ τὸ γνῶ-- 
40 ναι ὑπεξελϑεῖν ἄχρις ἀνδρωϑῆναι" xol αὖϑις χατελϑεῖν" 
καὶ τὸ τοῦ πράγματος ἀνεύϑυνον ἀπολογίαν μὲν ἰσχυρὰν 
δίδωσι, κατηγορίαν δὲ οὐδαμῶς. Τὸ δὲ σὺν τῷ. πιϑανῷ 
διὰ τὸ ἀπίϑανον" ἀπίϑανον δέ ἐστι τὸ τὴν κατηγορίαν 
παντελῶς ἐναντίαν τῆς τοῦ προσώπου ποιότητος γίνεσϑαι" 
45 οἷον εἰ ὡΣωχράτης éyxaAoito 16 πορνείας ἡ ᾿“Αριατείδης xAo- 
πῆς" διαφόρους δὲ διὰ τὸ ἰσάζον᾽ τοῦτο γὰρ ἔχει λόγους μὲν, 
τοὺς αὐτοὺς δέ. Ἰσχυροὺς δὲ διὰ τὸ ἀντιστρέφον" ἀντιστρέ- 
gov δὲ ἐστιν, ὦ ὅτ᾽ ἂν ὧν τις λέγει πρότερον τοὐναντία ὕστερον 
λέγῃ, καὶ τὰ μὲν αὐτοῦ χαταβάλῃ, τοῖς δὲ τοῦ ἐναντίου 
80 πρὸς ἀπόδειξιν χρῆται. Τὸ δὲ ἔτι ὅπερ ἐστὶ παρὰ 
τοῖς διχασταῖς, καὶ ἑξῆς" διὰ δύο φησὶ τὸ ἄπορον καὶ 
43 Ald. ἤρκευσαν. 414 Ald. μειρακείον.Ό. — 15 Ald. ὑπεξελ.- 

Soy. 416 Ald. ἐγκαλεῖτο. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 143 


τὸ ἀδύνατον" ἐν ἀμφοτέροις γὰρ τούτοις τὸ πέρας καὶ ἡ 
τῶν ἀικαστῶν χρίσις ἐχλέλοιπεν " τό τε γὰρ ἄπορον αὐτὸ 
ἑαυτῷ ἔχει τὴν κατασχευὴν ἐναντίαν" τὸ τε ἀδύνατον τὸ 
μάχεσϑαι τῇ φύσει. 

Μαρκελλίνου. Χαραχτῆρα ἡμῖν καὶ εἰχόνα ὑπογρά- 5 
φει τῶν ζητημάεων Μινουχιανὸς φάσχων, ὅτι πᾶν πρό- 
βλημα ἐκ τριῶν συνίσταται rovrov, αἰτίου, συνέχοντος, xoi- 
νομένου" τὸ μὲν οὖν αἴτιόν ἐστιν ἡ τοῦ κατηγόρου φύσις, 
οἷον ἀπέχτεινας ἢ ἱεροσύλησας, ἢ O τι δή more ὑπάρχει 
τὸ ἔγχλημα᾽ τὸ δὲ συνέχον ἡ τοῦ φεύγοντος ἀπόφασις " T 
olov οὐχ ἐφόνευσα᾽ τὸ δὲ χρινόμενον ἐν roig δικασταῖς 
χαταλείπεται, τὸ κρῖναι εἰ ἀπέχτεινεν " 0 μὲν οὖν Μινουχια- 
γὸς οὕτως" 0 δὲ Ἑρμογένης εὐδιαιρετώτερόν πως καὶ ἀκριβέ- 
στερον τὸν περὶ τούτων ἡμῖν ἀποφαίνεται λόγον" δηλῶν 
συντόμως καὶ ὡς ἐν χεφαλαίῳ xol γενικῶς τὰ ἀσύστατα 15 
χαὶ ἀποχλείων 77 ἔξω τῆς μορφῆς τῶν συνισταμένων, καὶ 
μέϑοδον ἡμῖν διδοὺς τοῦ μηδὲ τὰ ἀσύστατα ἀγνοεῖν" δῆ- 
λον γὰρ, ὅτι τὰ μὴ ἐμπίπτοντα τῷ κανόνι τῶν συνισταμέ- 
vev ἀσύστατά ἐστιν" λοιπὸν λέγει τρόπους, οἷς γινώσχο- 
μεν ὅτι συνέστηχε, xal τὸν χανόνα ἡμῖν τῶν συνισταμένων 20 
χαϑολικῶς ὁρίζεται. Τέσσαρα ταῦτα, φησι, προσεῖναι δεῖ 55 
τοῖς ζητήμασι᾽ πρῶτον μὲν πρόσωπον xol πρᾶγμα ἐξετα- 
ζόμενον" ἢ τὸ ἕτερον χαλὼς δὲ ἐπηνωρϑώσατο᾽" ἐπειδὴ 
ἔστιν ὅτε λείπει μὲν ἐξέτασις προσώπου, τὸ δὲ πρᾶγμα χρι- 
γόμενον συνίστησι τὸ ζήτημα " δεύτερον δὲ τὸ τοὺς ἀντι- 35 
δίχους ἀμφοτέρους λόγων εὐπορεῖν διαφόρων τε καὶ πιϑανῶνγ" 
καλῶς δὲ τὸ ἀμφοτέρους " oV γὰρ τὸ χρινόμενον ἐν τῷ συν- 
εἐστηχότε ζητεῖται μόνον, ἀλλὰ xel τὸ τοῦ χατηγόρου" 
τρίτον δὲ τὸ τοῖς δικασταῖς ἄδηλον- εἶναι τὸ χρινόμενον 
καὶ μὴ προειλῆφϑαει τὴν χρίσιν" τέταρτον δὲ, τὸ δύνα- 30 
σϑαι πέρας λαβεῖν τὸ xguopsvov" οἱ τέσσαρες δὲ οὗτοι 


47 Ald, ἀποκλύων, 


MA a X0.41A 


τρόποι ὑπαινίττονται ἀσυστάτων τρόπους ἑπτὰ, ὡς ἐπιδεί- 
fousv' διὰ μὲν γὰρ τοῦ εἰπεῖν τὰ ἔχοντα ἄμφω καὶ 
πρόσωπον xal πρᾶγμα κρινόμενον ἢ τὸ ἕτερον 
δηλοῖ, ὅτε τὰ μετέχοντα μήτε πρόσωπον μήτε πρᾶγμα κρι-- 
δ γόμενον ἀσύστατα κατὰ τὸ απερίστατον᾽ ἀπερίστατον δέ 
ἐστε τὸ μὴ ἔχον μηδὲ μίαν περίστασιν, μηδὲ ἐξέτασιν, 
μήτε εὐπορίαν, μήτε ὕλην. Διὰ δὲ τοῦ εἰπεῖν καὶ τοὺς 
ἐξ ἑκατέρου λόγους μέρους ἐσχυροὺς, ἐδήλωσεν͵ 
ὅτε μὴ ἔχων ἐξ ἑκατέρου μέρους ἰσχυροὺς λόγους ἀσύστα- 
10 τὸν χατὰ τὸ μονομερές" μονομερὲς γάρ ἐστιν, ἐν ᾧ τὸ 
μὲν ἕτερον τῶν προσώπων ἰσχύει τοῖς λόγοις, τὸ δὲ ἕτερον 
παντελῶς ἀσϑενεῖ. Ἰστέον δὲ, ὅτι τούτῳ" περιέχεται 
xai τὸ ἑτεροῤῥεπές" διὰ δὲ τοῦ εἰπεῖν σὺν τῷ πιϑανῷ ἢ 
ἐδήλωσεν, ὅτε τὸ μὴ ἔχον λόγους πιϑανοὺς ἀσύστατον 
45 χατὰ τὸ ἀπίϑανον᾽ ἀπίϑανον γάρ ἐστι τὸ μὴ ἔχον su- 
ϑανοὺς λόγους" ὡς εἴ τις πλάσσοι 25 πορνοβοσχοῦντα 
Σωχράτην, ὅπερ χαϑάπαξ ἀπίϑανον᾽ ἐν τούτῳ δὲ εὑρί- 
σχεται καὶ τὸ ἀδύνατον πολλῶν γὰρ ἀπιϑάνων σύνοδος 
ποιεῖ τὸ ἀδύνατον, ὡς μετ᾽ ὀλίγον δηλώσομεν διὰ δὲ τὸ 
30 εἰπεῖν διαφόρους διὰ τὸ ἰσάξζον" ἐν αὐτῷ γὰρ οὐ διει-- 
φόρους προτείνουσε λόγους, ἀλλὰ τοὺς avrovg" διὰ δὲ 
τοῦ εἰπεῖν ἐσχυροὺς τὸ ἀντιστρέφον'" ἀντιστρέφον γάρ 
ἐστιν, ὅτ᾽ ἂν τοῖς ἀλλήλων οἱ ἀντίδικοι περιπέσωσι λόγοις, 
οὗτος τοῖς ἐχείνου, κἀκεῖνος τούτου, ὃ ἐστε περιπεσεῖν τοῖς 
45 ἀλλήλων ἀντηλλάξατο γὰρ οὗτος τὰ ἐχείνου καὶ ἐχεῖνος 
τὰ τούτου" διὸ xol ἀντιστρέφον ἐχλήϑη᾽" εἰς πίστιν οὖν 
ἀσϑενὲς τὸ τοιοῦτον, οὐδεὶς γὰρ αὑτῶν ἔτι πιστεύεται" 
ἐν τούτῳ εὑρίσχεται xal τὸ ἄδοξον᾽ καὶ ἐν αὐτῷ γὰρ ὃ 
δικαστὴς OU καταδέχεται τὴν χρίσιν" διὰ δὲ τοῦ εἰπεῖν τὸ 
τῆς 


18 Ald. ore. 49 ci» τῷ πιϑανῷ — -— — -- πιϑανοὺς 
ἀσύστατον Ald. om., correxi ex Par. 30 Ald. et Par. 
πλάσοι. 


ΕἸΣ ΣΤΆΣΕΙΣ ᾿ 145 


τῆς χρίσεως ἀφανὲς, δηλοῖ ὅτι τὸ μὴ ἔχον ἀφανῆ 
κρίσιν, οὐ συνίσταται κατὰ τὸ προειλημμένον, ày ᾧ προ- 
κατεληήφϑησαν 33 οἱ δικασταί" διὰ δὲ τοῦ εἰπεῖν δυν ἀ- 
μενον πέρας λαβεῖν, ἀσύστατον χατὰ τὸ ἄπορον" 
ἄπορον γάρ ἐστε τὸ μὴ δυνάμενον πέρας λαβεῖν" δι᾿ ὧν ς 
γὰρ προτρέπεις ἐν τῷ ἀπόρῳ, ἀποτρέπεις, xci OU ὧν 
ἀποτρέπεις, προτρέπεις" οἷον ᾿Αλέξανδρος ὄναρ εἶδεν ὀνείρῳ 
μὴ πιστεύειν, καὶ βουλεύεται" ἐν δὲ τῷ λέγειν αὐτὸν "3 
καὶ τοὺς ἐξ ἑκατέρου μέρους λόγους ἐσχυροὺς 
μηδεὶς φιλονεικείτω λέγειν, ἀνάγχην εἶναι χαϑάπερ ἐπὶ 10 
τρυτάνης ἐξ ἴσου τοῖς μέρεσιν εἶναι δικαιώματα" γελοῖον 
γὰρ τοῦτό γε" ἐπεὶ x&v ταῖς ἀληϑιναῖς ὑποϑέσεσιν οὐ 
πάντα ἐξ ἴσου τὰ διχαιώματα" xol οὐ διὰ τοῦτο τὸ τῆς 
ὑποϑέσεως ἀνήρηται" ἀλλ᾽ ἀγωνιστικώτερον μὲν τὸ εἶναι 
τὴν δύναμιν ἴσην, οὗ μὴν ἀσύστατον, ei μικρὸν τὸ ἕτερον 15 
ἐσχύει πλεῖον ?* ϑατέρου" ἀλλ᾽ ἐὰν μὲν χαϑάπαξ τὸ ἕτε- 
(ὧν ἀπορῇ, τὸ δὲ ἄλλο πᾶσαν ἔχῃ τὴν εὐπορίαν, τότε 
ἀσύστατον κατὰ τὸ μονομερές" ἐὰν δὲ ἀμφότερα᾽ μὲν 
ἐσχύῃ τὰ μέρη, πλέον δὲ ϑάτερον ἰσχύῃ 3" ϑατέρου, συν- 
iormæ μὲν, ἔλαττον δὲ ἰσχύει τὸ ἕν μέρος" καλῶς δὲ εἶπεν 20 
σὺν τῷ πιϑανῷ xoi o) τῷ ἀληϑεῖ" ἀμήχανον γὰρ ἑχατέ- 
ρους τοῖς ἀληϑέσι κεχρῆσϑαε τοὺς ἀντιδίχους" εἰ γὰρ 
ἐναντία ἑαυτοῖς λέγουσι, πῶς δύναται xal οὗτος χἀχεῖνος 
ἀληϑὴ "5 λέγειν. Τὸ τῆς χρίσεως ἀφανές. ““φανὲς 
λέγει τῇ ἐχβάσει" οὗ ἀφανὴς ἡ ἔχβασις, τοῦτο καὶ Anno- 35 
σϑένης ἐν τῷ χατὰ ᾿Αριστογείτονος ἐπισημαίνεται" πρὸς 
ἅπαντα ἔρχονται τὰ δικαστήρια" οἱ μὲν δικασταὶ ἀγνα- 
οὔντες, ὅτῳ ψηφίσονται καὶ τὰ ἑξῆς" οἱ δὲ φεύγοντες 
sÜ' ἑαυτοῦ δείξων ἑκάτερος τὰ τῶν νόμων δίχαια 
ἐσχυρά" εἰ γὰρ δὴ πρὸ τῆς χρίσεως εἰδείη ὁ δικαστὴς, 30 


21 Ald. προκατελείφϑ.. 22 Ald. βούλεται. 45 αὐτὸν xol 
τοὺς — — — φιλον. λέγειν Ald. om., restitui ex Par.. 234 


Ald. πλοῖον. 45 Ald. ἰσχύει. 416 Ald. ἀληϑεῖ. 
Ahetor. 1V. 10 


146 X X0AIA 


56 riv. ϑήσεται, πῶς ov. τηνάλλως πὼς συναχϑήσεται ὃι-- 
χαστήριθν᾽ σημειωτέον οὖν χαὶ τοῦτο, ὅτι δεῖ συνεστη- 
κέναε τῷ ἀγνοεῖν τὸ πέρας τὸν διχάζοντα, xol τίνι τὴν 
ψῆφον προσϑησεται" δυϑάμενον δὲ πέρας λαβεῖν." 

δ ἀχολούϑως καὶ τοῦτο" τί γὰρ ὄφελος ἀγῶνος τὸ πέρας 
ἄπορον ἔχοντος. 


Τὰ δ' οὖν" τινος τούτων ἐνδεᾶ ταῦτα ἀσύστατά ἐστιν" εἰρήσεται δὲ 
καὶ κατ᾽ εἶδος. 


Συριανοῦ xal Zoenaroov. Ta xal ἑνὸς μό- 

10 yov τῶν τεσσάρων ἀποδέοντα xavovwy ἐν roig &cv- 
στάτοις τετάχϑαι δίκαιον διδάξας δὲ τὰ συνεστῶτα nav- 
τα διὰ τῆς ἀναιρέσεως τῶν συνεστώτων εἰσήνεγχε τὰ 
ἀσύστατα" φησὶ γαρ" τὰ δ᾽ οὖν τινος τούτων ἐνδεᾶ , 
ταῦτα ἀσύστατα ἐστε" xol γὰρ ἐπὶ τῶν ἀμέσων ivav- 
15 τίων ἡ ϑατέρου ἀναίρεσις ϑάτερον εἰσάγει" ὡς σχό- 


37 Ald. λέγει. 

4 Ven, Τὰ δὲ οὗ τινος oU» τούτων ἐνδεᾶ ἀσύστατά ἐστι" τὰ 
δὲ καὶ ἑνὸς — δίκαιον" καὶ πρῶτον ἀσύστατον εἶδος τὸ μονομερές " 
τοῦτο παρὰ τὸν δεύτερόν ἐστι κανόνα, οὗ γὰρ ἔχει τας ἐξ ἑκατέρου 
μέρους δικαιολογίας ἐῤῥωμένας, ὅπερ ἐκεῖνος ἡμῖν παρήγγελλεν" ἀλ- 
là ϑατέροιν τοῖν μεροῖν τὴν πᾶσαν ἰσχὺν προςνέμει τῷ λόγῳ ὃ δὲ 
*4xÜlag τὸ κατὰ τὸν πορνοβοσκὸν παράδειγμα τοῦ κατὰ πρόσωπον 
ἀδόξου τρόπου φησὶν εἶναι" δεύτερον τὸ ἰσάζον διόλου" rovro παρὰ 
τὸν πρῶτον κανόνα ἐστὶν, οὔτε γὰρ πρόσωπα otra πράγματα ἔχεε 
κρινόμενα, ἀλλὰ! τῷ ἰσάζειν ἀσύστατον ποιοῦσι τὴν κρίσιν. Ὑρίτον 
τὸ ἀντιστρέφον" καὶ τοῦτο παρὰ τὸν δεύτερον κανόνα ἐστίν" οὗ γὰρ 
ἰσχυρὰ τὰ τῶν πίστεων αὑτοῖς, ἀλλὰ σαϑρώτατα, ποτὲ μὲν τάδε, 
ποτὲ δὲ τὰ ἐναντία διεξιόντων διαφέρει δὲ τοῦ ἰσάζοντος, ὅτι ἐκεξ 
μὲν τοῖς ἀλλήλων, ἐνιαῦϑα δὲ τοῖς ἑαυτῶν οἱ δικαζόμενοι περιπί- 
πτουσι λόγοις" τέταρτον τὸ ἄπορον" τοῖτο ἀκριβῶς παρὰ τὸν τέταρ- 
ro» κανόνα ἐστὶν, οὗ γὰρ δύναται πέρας λαβῶ»" tum transit cod. 
ad. πέμπτον p. 156. L 19. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 147. 


voc μὲν φῶρ᾽ ἢ τὸ ἔμπαλιν" τοῦτο δὲ ποιεῖ," διὰ τὸ 
τὰ μὲν συνεστῶτα ϑέσιν εἰσάγειν, ἄρσιν δὲ τὰ ἀσύ- 
eruta φυσιχῶς δὲ τὴν ϑέσιν τῆς ἄρσεως προηγεῖσϑαι. 
᾿Εζήτησαν δέ τινες, τί δήποτε περὶ διαιρέσεως συνεστώ- 
τῶν ἐπαγγειλάμενος ζητημάτων ποιεῖσϑαι τὸν λόγον, ὃ 
νῦν ὥσπερ ἐπιλαϑόμενος, τὸ μὲν ἐπάγγελμα ἀνεβάλετο, 
περὶ τῶν ἀσυστάτων δὲ οὐδὲν δέον ποιεῖται τὴν διδα- 
σχαλίαν" χαίτοι ἀχρήσιμα ταῦτα καὶ ἀνωφελῆ" τὰ δὲ 
συνεστῶτα χρειώδη xal ἐπωφελη᾽ λέγομεν οὖν πᾶν τὸ 
p ὃν φύσει πρῶτόν ἐστι τοῦ πραττομένου, ἐχ γὰρ τοῦ 10 
μὴ εἶναι τὸ πραττόμενον συνίσταται" ἐχ τῶν οὖν ἀσυ- 
στάτων πρὸς τὰ συνεστηκότα φερόμεϑα" ἀναλογεῖ μὲν 
γὰρ τοῖς μὲν μὴ οὖσι τὰ ἀσύστατα, τοῖς δὲ πραττο- 
μένοις τὰ συνεστηχότα" ἄλλως τε δὲ χαὶ ὅτι ἔδει ἀπὸ 
τῶν ἁπλουστέρων χωρῆσαι καὶ ἐπὶ τὰ πολυύλότερα᾽ πο- 15 
λυύλότερα δὲ τὰ συνεστηχότα τῶν ἀσυστάτων" τὰ μὲν 
γὰρ πολυειδῇ καὶ διάφορα" τὰ δὲ ἀσύστατα μονοειδῆ. 
ἑνὸς γὰρ ἐλλελειμμένον * τῶν τριῶν, αἰτίου φημὶ ἢ συν- 
£yovtog ἢ χρινομένου, ασύστατον γίνεται" ἀχολούϑως οὖν 
τὰ μονοειδὴ xal ἑνὶ γνωριζόμενα κανόνε xai σαφῆ πρὸς 30 
ἐξέτασιν τῶν πολυυλοτέρων προτέταχταν, ὡς ἂν σαφής 
τε ὁ λόγος αὐτῷ ἐχ τούτου εἴη" xoà τῇ τῶν ἐναντίων 
ἐπιγνώσει τὰ ἐναντία διαδηλότερα γίγνοιτο" τῇ γὰρ τῶν 
ἐναντίων παραϑέσει τὰ πράγματα χρίνεται xol πρὸ ? 
τῶν συνεστώτων τὴν τούτων εἰσάγει διδασκαλίαν" πῆ 15 
μὲν δι᾿ ὁρισμοῦ, πῆ δὲ xoà διὲ τῆς τῶν χαϑ᾽ ἕχαστα 
προαγωγῆς, ἣν καὶ κατ᾽ εἶδος χαλεῖ, σοφοῦ τι ποιῶν 
χαὶ προμηΐ ϑους διδασκάλου" οὔτε γὰρ τὸ ὄνομα ἀκριβὴ 
γνῶσιν τοῦ ὑποχειμένου ποιεῖ, οὔτε ὃ λόγος , X&Y εἰς τὰ 
μέρη διέξεισιν" ἔστ᾽ ἂν xol ἡ πεῖρα αὐτὴ μαρτυρήσῃ 30 
oig μὲν αἰσϑήσει, οἷς δὲ xol παραδείγματι, ὃ δηλοῦν 
βούλεται τὸ εἰρήσεται δὲ καὶ χατ᾽ εἶδος. 


2 Ald. ποιεῖν. 3 Ald. πρός. 4 Ald. ἐλλελειμένον. h. 1. et p. 157.1. 10. 
10. . 


M 148 . XX0AIA 


Μαρκελλίνον. Ἐπειδὴ ὥσπερ φῃσὶ τὰ χολοβαφῇ 
χαλκώματα περιέχει χρυσοῦ χρῶμα xol ποιεῖ ἄγνοιαν, 
οὕτω φησὶ καὶ τῇ ὁμοιότητι ἐγγίνεται πλάνη, xol vo- 

μίξει τὶς ἀπὸ τῆς ὁμοιότητος συνίστασϑαι τὰ ἀσυστατα" 
διὰ τοῦτο λέγει καὶ κατὰ εἶδος τῶν ἀσυστάτων πρὸς 
λρίσιν ἀχριβῆ, καὶ λέγειν ἕχαστου τὸ ὄνομα , τὸν ὅρον, 
τὸ παράδειγμα , ἵνα ix πάντων βεβαιώσῃ τῶν ἀσυστά- 


τῶν τὴν γνώσινι 


Καὶ πρῶτον μὲν ἀσυστάτων εἶδος τὸ μονὸμερὲς, e καὶ τὰ τῶν λό-. 

40 γων μὴ ἑκατέρωθεν ἰσχυρά" οἷον πορνοβοσκὸς δίκα νέους κωμά- 

ζογτας ἐπὶ τὴν οἰκίαν αὐτοῦ, ὄρυγμα ποιήσας, ὑποδεξάμενος, dxi- 
ærtivs καὶ φόνου φεύγει. 


Συριανοῦ. Παρὰ τὸν δεύτερόν ἐστε τοῦτο κανό-. 

να" ov γὰρ ἔχει τὰς ἐξ ἑχατέρου μέρους δικαιολογίας 
45 ἐῤῥωμένας, ὅπερ ἐχεῖ παρήγγειλεν, ἀλλὰ ϑατέρῳ τοῖν 
μεροῖν τὴν πᾶσαν ἰσχὺν προσνέμει τῶν λόγων" ἱστέον 
δὲ, ὡς ὁ ᾿ἀκύλας τὸ παρὸν χατὰ τὸν πορνοβοσχὸν πα- 
ράδειγμα τοῦ κατὰ πρόσωπον ἀδόξου τρόπου φησὶν εἶναι. 


X 0 ftc T QO V. Ὥσπερ ἐπὶ τῶν πραγμάτων καὶ τῶν προσ-- 
20 πων τῆς διαιρέσεως ἀπὸ τῶν ἰσχυροτέρων ἤρξατο, οὕτως 
57 χανταῦϑα ἀπὸ τῶν ἀπορωτέρων" τὰ γὰρ μονομερῆ ἀπορώ- 
' τερα καὶ τῶν ἀπεριστάτων" ὁ γὰρ μὴ παντάπασι φϑέγγε- 
σϑαι δυνάμενος, ὡς ὃ πορνοβοσκὸς ἀπορώτερὸς τοῦ ὡς πα- 
τρὸς ποσῶς φϑεγγομένου" κἂν γὰρ αἰτίαν μὴ ἔχῃ τῆς τοῦ 

25 υἱοῦ ἀποχηρύξεως" ἀλλ᾽ οὖν ὡς πατὴρ ἐξουσίας ἐπείληπτο. 
᾿Ιστέον μέντοι, ὡς ov μόνον ἀπὸ τοῦ φεύγοντος τὸ μονομε- 
θὲς ὡς ἐπὶ τοῦ προχειμένου, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοῦ χατηγόρου 
΄ εὑρίσκεται * ὡς ἐπὶ τοῦ σώφρονος μειραχίου, ὡς ἔφϑη- 
μὲν 2 εἰπόντες" ἔστι δὲ ἀσύστατον τοῦτο" τὸ μὲν ἀπὸ 


4 Ald. ἐπείληστος, 8. Ald. ἔφϑη μὲν εἰπόντος. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 14Ὁ 


τοῦ φεύγοντος, τοῦ συνέχοντος ἐχλείποντορ᾽ τὸ δὲ ἀπὸ 
τοῦ κατηγόρουν, τοῦ αἰτίου" dors τὸ μονομερὲς γίνεται 
ἢ τοῦ συνέχοντος ἢ τοῦ αἰτίου ἐλλείποντος" οὐχ ἡγνό- 
ῃσε δὲ ὁ “Ἑρμογένης, τὸ ἀπὸ τοῦ κατηγόρου μονομε- 
eic, ὡς τινες φιλονεικοῦσιν, ἀλλ᾽ ἠρχέσϑη ἑνὶ nego- Ὁ 
δείγματε ὁποίῳ οὖν χαρακτηρίσαι τὸν λόγον" ἐπεὶ ὅτι 
οἶδε τοῦτο, δῆλον ἀφ᾽ ὧν φησιν" ᾧ τὰ τῶν λόγων μὴ 
ἑκατέρωθεν ἰσχυρά" τὸ γὰρ ἑκατέρωθεν πάντως ἐπ᾿ ἀμ- 
φοῖν, τοῦ T$ διώχοντος τοῦ τε φεύγοντος, λαμβάνεται" 
ἀλλ᾽ οὐχὶ ἐπὶ τοῦ ἑνὸς ἀφωρισμένως. ᾿Ιστέον δὲ, ὡς 10 
ταῦτα τὰ μονομερῆ δύναται χαὶ συγεστῶτα γενέσθαι , 
εἰ τὸ μὲν ἀπὸ τοῦ φεύγοντος τὴν TOU προσώπου ποιό- 
τῆτα ἐναλλάξει, οἷον ἀντὶ τοῦ πορνοβοσχοῦ ατρατηγόν" 
τὸ γὰρ τοῦ προσώπου ἔνδοξον οὐχ ἑτοίμην τὴν διαβαο- 
AX» ποιήσει" ἔχει γὰρ τὴν ἀγανάκτησιν διὰ τὴν ὕβριν" 15 
καὶ ἡ τῶν διωχόντων ποιάτης παρέχει τὴν ἐξέτασιν διὰ 
τὸ πλῆϑος τῶν qóvov' τὸ δὲ ἀπὸ τοῦ διώχοντος eb 
ἀπὸ τοῦ ἐνδόξου εἰς ἄδοξον ἀμειφϑείη τὸ πρόσωπον" 
εἰ γὰρ τὸ σῶφρον μειράκιον τοῖς μὲν τῶν ἐραστῶν λε- 
χϑείη χαρίζεσθαι, τοῖς δ᾽ oU, ἕνοχον ἔσται ὡς ἄδοξον a0 
τῆς τῶν βροχισάντων αὑτοὺς ἀναιρέσεως" ἔχδε γὰρ κα- 
τηγορίαν τὸ προδιαβεβλῆσϑαι τὸ πρόσωπον" καὶ πρὸρ 
ἀσέλγειαν ἐνίους αὐτὸ ἐχδεδωκέγαι. 


Μαρχελλίνου, Ἔστι rà γενικώτατα εἴδη τῶν 
ἀσυστάτων δύο" ἢ γὰρ τὰ ἐναργῆ xoi αὐτόϑεν δῆλα 35 
οὗ ζητεῖται" οἷον ὥσπερ ἐν ἡμέρᾳ οὗ ζητῶμεν, εἰ ἡμέ- 
θα ἐστίν. ἢ τὰ ἀδύνατα εὑρεϑῆναε, οἷον εἰ 3 ἄρτιοι οἱ 
στέρες" λείπεται λοιπὸν εἶναι ξητήματα ἐκεῖμα, δὲ xad 
ἑαυτὰ μὲν ἄγνωστα ἐστιν, ἀπὸ δὲ ζητήσεως εὑρεϑῆναι 
δύναται" προτέταχται 4 δὲ τὸ μονομερὲς τῶν ἄλλων, δ0 
ὅτε ἑκάτερον πρόσωπον οὐχ ἔχει τὴν ἴσην χορηγίαν: 


ὃ Ald, οἱ .4 Ald. πρφοςτέταχται, 


150 X X0.A41A4 


ἀλλὰ τὸ μὲν ἕν πάντων κύριόν ἐστι τῶν λόγων" τὸ δὲ 
ἄλλο παντελῶς οὐδὲν ἔχει εἰπεῖν" ἐν τοῖς ἄλλοις ἀσυ- 
στάτοις ἔχει τε λέγειν ἑκάτερον πρόσωπον , ἀλλὰ xa" 
ἕτερόν τι ἀσύστατον διὰ τὸ μὴ πιϑανὸν εἶναι τὸν λό- 
p γον, ἢ δι ἄλλο τι. πάνυ δὲ ἀσύστατον, ὅταν μὴ ἔχῃ * 
τι λέγειν, χαϑαπαξ ϑάτερον πρόσωπον" οἷον ὃ πορνο- 
Boaxó ἔγει μὲν yao τι λέγειν, τὸ κωμάζειν" τοὺς γέ- 
ovg* ἀλλὰ διὰ τὴν ποιότητα τοῦ προσώπου ἀσύστα- 
τὸν ἐστιν" καὶ γὰρ ἔπραττον οἱ vto⸗ τοῦτο, dp ᾧπερ 

40 ἥδεται o πορνοβοσκός " εἰ δὲ ἣν στρατηγὸς ὃ ποιήσας 
τὸ ὄρυγμα εἶχε λόγον. , ἐνδόξου τοῦ προσώπου ὄντος " 
ἔστε δ᾽ ὅτε ὁ πάλιν ὃ μὲν χατήγορος ἀποχέχλεισται ἦ 
λόγων, ὃ δὲ φεύγων πᾶσαν ἔχεε τὴν ἐξέτασιν ὡς ἐπὶ 
τούτου" νόμος τὸν ἡταιρηχότα μὴ πολιτεύεσθαι" μειράχεον 

45 ἡταιρηκὸς χωλύεε ὃ στρατηγὸς πολιτεύεσϑαι᾽ καὶ κρίνει 
αὐτὸν ὕβρεως τὸ μειράκιον, οὐχ ἔχει * οὐδὲν λέγειν" ὃ 
δὲ στρατηγὸς πολλὴν εὐπορίαν ἔχει κατὰ τούτου τὴν ἐχ 
τῆς ἑταιρήσεως. 


Δεύτερον 10 ἰσάζον δι᾽ ὅλου" οἷον δύο νέοι πλούσιοι, ἑχάτεροε 
20 ὡραίας ἔχοντες γυναῖκας, κατὰ ταὐτὸν πεφωράκασιν ἐξιόντας ἀλλή-- 
λους ἐκ τῶν ἀλλήλων οἰκιῶν καὶ μοιχείας ἀλλήλοις ἀντεγκαλοῦσιν- 


X veia νοῦ. Τοῦτο παρὰ τὸν πρῶτον κανόνα 
ἐστίν" οὔτε γὰρ πρόσωπα οὔτε πράγματα ἔχει χρινό- 
μενα" ἀλλὰ τῷ * ἰσάζειν ἀσύστατον ποιοῦσι τὴν κρίσιν. 


, “ 4 

25 “Σωπατροῦυ. Καλῶς τὸ δι᾿ ὅλου" $E yap ὄντων 
σι La , » , 
τῶν περιστατιχων, προσώπου, “πράγματος, αἰτίας; xoo- 
VOU, τύπον, τρόπου" εἰ μιχρά τις τούτων ἐμπέσοι δια- 
φορὰ, συνεστὼς ποιήσει τὸ ζήτημα, ἐπὶ προσώπου μὲν, 

) € ⸗ « , 2 , 2 , . 

εἰ Ὁ μὲν πλούσιος, ὁ δὲ πένης, ἢ νέος ἢ πρεσβύτης 


5 Ald. ἔχει. 6 Ald. 5. 7 Ald. ἀπέκλεισται, Par, ἀπο- 
κέχλειστα. — 8 Ald, ἔχειν. 1 Ald, τό. 


ΕΙΣ ZTAZEIZX |. 


ἐπὶ χρόνου dà, εἰ τὸν μὲν iv νυχτὶ, τὸν δὲ ἐν ἡμέρᾳ 58 
εἴπομεν πεφωρακέναι ἀλλήλους" ἐπὶ τόπου δὲ, οἷον ὃ 
μὲν ἐν βαλανείῳ, ὃ δὲ ἐν οἰχίᾳ, ? ἐπὶ τρόπου δὲ, οἷον 
ὁ μὲν ταῖς ϑεραπαινίσι διαλεγόμενος, ὃ δὲ αὐτοπρο- 
σώπως᾽" αἰτίας δὲ, οἷον χάλλους, πράγματος δὲ, εἰ 05 
μὲν ἐξιὼν, ὁ δὲ φιλῶν" καλῶς ovv τὸ δι᾿ ὅλου πρόσ- 
κειται" ὅτι ὀλίγη τις ἐμπεσοῦσα τούτων διαφορὰ συνε- 
στὼς ποιήσει τὸ ζήτημα, εἰκότως δὲ ταῦτα δευτέραν 
ἔγει" τάξιν" κοιμωνεῖ γὰρ τῷ * μονομερεῖ τούτῳ" καὶ 
λόγους οὐκ ἔγχει" xal ὅτε ὡσπερ διπλοῦν μονομερὲς ἂν 10 
εἴη" παρ᾽ οὐδετέρου γὰρ μέρους Aóyos εὑρίσχονται" 
τούτῳ δὲ διαφέρει τῷ ἐν μὲν τῷ μοναμερεῖ ix τοῦ 
ἑγὸς μέρους. πάντη μὴ εἶναι λόγον" ἐνταῦϑα δὲ εἶναι 
μὲν, ἀχρήστους; δὲ, τῷ τοὺς αὐτοὺς εἶναι" ἐλλείποντος 
τοῦ χρινομένου" ὁ γὰρ δικαστὴς ταῦτα λεγόντων ἀμ- 15 
φοτέρων ἀπορεῖ πρὸς τὴν χρίσιν. 


Μαρχελλίνου. Καλῶς τὸ δι᾽ ὅλου, τουτέστι ζα- 
τὰ τὰ πρόσωπα καὶ τὰ πράγματα" καὶ τὸ xat αὐτὸν 
δὲ οὐχ ἁπλῶς" ἀλλ᾽ ἵνα μηδὲ * παρὰ τὸν χαιρὸν δια- 
φορά τις γένηται" οἷον ἃ μὲν νύχτωρ, ὁ δὲ μεϑ᾽ ἡμέ- 30 
ραν᾽ * δύναται γὰρ ὁ ἕτερος λέγειν" οὐχ ἂν μεϑ᾽ ἡμέ- 
ραν ταῦτα ἐποίουν" ἡ δὲ νὺξ μᾶλλον πρὰς μοιχείαν ἀρ- 
μόττει" ἄλλο πωράδειγμα τοῦ ἰσάζοντος" δύο κατὰ ταὺ- 
τὸν ἐπὶ ἕνα βάλλοντες σκοπὸν, ἥμαρτον μὲν ἀμφότεροι 
τοῦ σχοπαῦ" βάλλουσιν ἀλλήλους καὶ χρίνουσιν ἀλλήλους" 25 
ἔστι δὲ εὑρεῖν xo) κατὰ αἴτησιν δωρεᾶς ἐσάζον" οἷον δύο 
χατὰ ταὐτὸν ἀριστεύσαντες αἰτοῦσι τὸν ἀλλήλων ϑά- 
γατον. 


2 Ald. οἰκείᾳ, 3 Ald, ἔχειν. 4 Ald. re. 8 Ald. 
μηδὲν. — 6 Ald. ἡμέρας. 


15 |. S X0 41A 


Τρίτον κατὰ τὸ ἄντιστρόφον᾽ οἷον ἀπήτει τις δάγειον καὶ τόκους; 

ὃ δὲ παρακαταϑήκην φάσχων ἔχειν, οὐκ ὀφείλειν ἔλεγε τόκους" με- 

ταξὺ πεποίηται χρεῶν ἀποκοπὰς ὃ δῆμος" καὶ ὃ μὲν ὡς παρακατα- 

ϑήχην ἀπήτει, ὃ δὲ ὡς χρέως Ἶ οὐκ ὀφείλειν ἔλεγεν" ἐνταῦϑα γὰρ 

p oUre διάφορα οὔτε ἰσχυρὰ τὰ τῶν πίστεων αὐτοῖς περιπετεῖς 3 γὰρ 
τοῖς ἑαυτῶν ἄμφω γεγόνασι λόγοις. 


Συριανοῦ. Kol τοῦτο παρὰ τὸν δεύτερον κανόνα 
ἐστὶν, οὐ γὰρ ἰσχυρὰ τὰ τῶν πίστεων αὐτοῖς, ἀλλὰ σα- 
ϑρότατα, διαφέρει δὲ τοῦ ἐσαξοντος" ὅτι ἐχεῖ μὲν τοῖρ 

40 ἀλλήλων, ἐνταῖϑα δὲ τοῖς ἑαυτῶν οἱ δικαζόμενοι περι- 
σίπτουσε λόγοις, ἀντιστρέφουσι γὰρ καὶ ἐναλλάττου- 
σε τοὺς λόγους, ὃ γὰρ ἔλεγεν ὃ χατήγορος πρότερον, 
πάλιν λέγει, καὶ διὰ τοῦτο ἀντιστρέφον καλεῖται" ἔστι 
δὲ ἀσύστατον, κατὰ τὸ χρινόμενον" καὶ γὰρ ὑφίσταται 

45 μὲν τὸ συνέχον ? καὶ αἴτιον, ἀπορεῖ δὲ πρὸς τὴν χρίσιν 
ὃ δικαστης" συσταίη δ᾽ ἂν τῷ προσδιορισμῷ τῆς ποιό- 
τητος οἷον ἵν᾿ οὕτως ὁρίσωμεν, ἀπῇτει τις δάνειον καὶ 
τύχους᾽" ὃ δὲ ἀργύριον μὲν ἔχειν ὡμολόγει, 4 τόχους 
δὲ οὔ, ἀλλ᾽ οὐδὲ δάνειον" προσδιορισμὸς γὰρ τοῦτό ἐστι 

40 τῆς ποιότητος" τρίτην δὲ τάξιν εἴληφε τοῦτο" ἐπεὶ δο- 
χεῖ πως ἔχειν λόγους" καὶ τοῦτο τοῦ ἰσάξοντος διενήνο- 
χε" χοινωνεῖ μὲν γὰρ καὶ τῷ μονομερεῖ xol τῷ ἰσάζξον- 
τι, ᾽ τῷ μὲν μονομερεῖ xarà τὸ μὴ ἐξεταζομένους ἔχειν 
— —⸗— 


1 Par. χρέος. 2 Ald. περιπετοῖς. — 5 Ald. συνέχειν. 4 
Ald. ὁμολόχγει. 5 Par. ad marg. καὶ ὅταν τὰ πράγματα ἰσάζῃ, 
οὐκ ἀπίϑανον τὸ πρόβλημα, ἀλλὰ συνέστηκεν" καὶ γὰρ Δημοσϑέ- 
»ην δὲ ἐπαινεσόμεϑα τὴ» ἱστορίαν τούτων ἀφ᾽ ὧν αὑτὸς λέγει περὶ 
ξαυτοῦ ἔχοντες " ἀλλὰ καὶ κρινοῦμεν τὰς ἀφορμὰς λαβόντες ἀπ᾽ 
«Αἰσχίνου xal Δεινάρχου καὶ “ὕπερίδου. ὅτε δὲ εἰς μηδὲν ἔχομεν τὴν 
ἱστορίαν ἐναντιουμένην, οὖκ ἀσύστατον τὸ ζήτημα καὶ ἀπίϑανον, 
οἷον ὡς ἐπὶ τούτον" ἄνήει τις ἐπὶ τύραννον, ἕτερος προὐπαντήσας 
ἀνεῖλε καὶ τῆς δωρεᾶς ἀμφισβητοῦσι, τοῦτο γὰρ κατὰ τὸ ἀπίϑα- 
γον ἀυϑενὲς δείξει, εἰ τύραννος δορυφόροις κομῶν ἀφύλακτος ἑάλω, 
πλὴν μελετᾶται διὰ τὸ μηδὲν ἀφ᾽ ἱστορίας βλάπτεσϑαι. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ 153 


τοὺς λόγους, διαφέρει δὲ ἀμφοτέρων" τοῦ μὲν πρώτου; 
ὅτε εἰ καὶ ἀχρήστους, ἀλλ᾽ οὖν παρ᾽ ἑχατέρου μέρους 
ἔχεε λόγους" τοῦ δὲ δευτέρου, ὅτι οὐ τοὺς αὐτοὺς, ἀλλὰ 
διαφόρους ἔχει λόγους" καὶ ὅτι τὸ μὲν δεύτερον ἅμα καὶ 
ἐν τῷ αὑτῷ χρόνῳ τοὺς λόγους ἔχει γινομένους " ἐν δὲ ὅ 
τούτῳ, ἐν ἄλλῳ καὶ ἄλλῳ xoove* καὶ ὅτι ἐν μὲν τοῖς 
ἐξισάξζουσι τοῖς ἀλλήλων χρῶνται λόγοις πρὸς μὲν ἀλ- 
λήλων ἀνατροπὴν, ov μέντοι χαὶ ἑαυτῶν" ἐν δὲ τοῖς 
ἀναστρέφουσι πρὸς ἀνατροπὴν αὐτῶν ὁρᾷ τὰ παρ᾽ íxa- 
τέρου λεγόμενα" ἐξήτηται δὲ, εἰ διαφέρειν ἀπεδείχϑη 10 10 
ἀγτιστρέφον τοῦ ἰσάζοντος, πῶς ἐνταῦϑα αὐτός φησιν, 5 
ὅτι οὗ διάφορα, οὐδὲ ἰσχυρὰ τὰ τῶν πίστεων" φαμὲν 
οὖν ὡς διὰ τοῦτό φήσιν oU διάφορα, ἐπειδὴ οἷς ὁ διώ- 
χων ἰσχυρίξεται πρότερον, τοῖς αὑτοῖς πάλιν ὃ φεύγων" 
τοῖς αὐτοῖς μετὰ ταῦτα ὁ διώχων" xol τοῖς ἀλλήλων ἐχ 15 
τούτων ἁλίσχονται πτεροῖς" διὸ καίτοι διάφορα κατὰ 59 
ταὐτὸν ὄντα, οὐ διάφορα μετὰ βραχὺ εὑρίσχεται" ἀμεί- 
βουδι γὰρ τῇ τάξει τοῦ χρόνου καὶ τὰς ἐπιχειρήσεις" 
διάφορα δὲ μὴ ὄντα οὐδὲ ἰσχυρά ἐστιν" οὐδὲ γὰρ im- 
ἄγονται τὸν ἀχροατὴν, τὰ οἰχεῖα ἀρνούμενος ἕχαστος 20 
καὶ ἐπὶ τὰ τοῦ ἀντιδίχου καταφεύγων" ἄλλοι δέ φασιν, 
ὡς οὐ διάφορα εἶπεν, ἀλλ᾽ οὐχὶ οὗ πολλὰ, ὅτι γάρ οὔ 
πολλὰ, ἐνταῦϑα γνωστέον" ὁ μὲν γὰρ παραχαταϑήχην 
ἀπαιτεῖ, καὶ μιᾷ ἀποδείξει γρῆται τῷ λέγειν, ὅτε, σὺ 


εἶπας" ὃ δὲ δάνειον ὁμολογεῖ xal ἰσχυρίζεται τὸ, σὺ εἶ- 35 
πας, χαὶ αὐτός. 


Τέταρτον κατὰ τὸ ἄπορον" οὗ μὴ ἔστι λύσιν εὑρεῖν μηδὲ πέρας" 
οἷον ᾿Αλέξανδρος ὃ βασιλεὺς ð orap εἶδεν δνείροις μὴ πιστεύειν, xol 


βουλεύεται," * 9 τι γὰρ ἂν συμβουλεύῃ τις ἐνταῦϑα, τὸ ἐγαντίον αὑτῷ 
περαγεῖ, | 50 


Σωπάτρου. ᾿Αδιαφόρως χρῆται τῇ Tab τῶν 
—  , . , 


6 Ald. φησι. 4 Ald. βούλεται. € 


158 ZX0AIA 


ἀσυστάτων" xol λαμβάνϑε τέταρτον εἶδος κατὰ τὸ ἄπο. 
ρον, ὕπερ iv τῷ ὁρισμῷ τελευταῖον ἔϑηχε᾽ γίνεται δὲ 
τὸ ἄπορον, ἡνίκα τις τοῖς ἐδίοις ἐναντιοῦται λογισμοῖς, 
xai ἄλλο παρ᾽ Ὁ βούλεται κατασχευάζεε" οἷον ἵν᾽ ἢ τὸ 
δ χατασχευαζόμενον τῇ χατασχευῇ ἐναντίον" ὅτ᾽ ἂν γὰρ 
συμβουλεύῃς, ὅτι τοῖς ὀνείροις δεῖ ὃ πείϑεσθαι, αὐτῷ 
τῷ νῦν ὀνείρῳ ηπίστησας, ὅτ᾽ ἂν δὲ μὴ πείϑεσθαι 
αὐτῷ, ἐπίστευσας τῷ συμβουλεύοντι μὴ πείϑεσθαι" χοι- 
νωνεῖ δὲ xal τοῦτο τοῖς προλαβοῦσι, τῷ ἀχρήστους ἔχειν 
40 τοὺς λόγους, διαφέρει δὲ τοῦ τε ἰσάξοντος xai τοῦ ayri- 
στρέφοντος" τοῦ μὲν ἰσάζοντος, ὅτε oU τοὺς αὐτοὺς ἔχει 
λάγους, οὐδὲ τοὺς ἴσους" τοῦ δὲ ἀντιστρέφοντος, καϑὸ 
ἐν μὲν τῷ ἀντιστρέφοντε τοῖς ἰδίοις λόγοις ἐναντιοῦν- 
ται" xol γὰρ τὼ προειρημένα ἀρνούμενος ἐπὶ τὰ τοῦ 
45 ἐναντίου χαταιρεύγει" ἐν δὲ τῷ ἀπόρῳ ὁ διώχων διάφο- 
ρόν τι ἔχεν τὴν ἐξέτασιν, καὶ ἐκ διαφόρων γινομένην 
ἀποδείξεων χατασχευάξζεσϑαι" ὃ τε γὰρ συμβουλεύων 
πείϑεσϑαι πολλὰ xal ἱκανὰ πρὸς ἀπόδειξιν ἔχει τοῦ 
πεῖσαι" ὃ τε μὴ πείϑεσθαι ὁμοίως" τὸ δὲ πέρας τῆς 
40 συμβουλῆς ἑαυτῶ ἐναντιούμενον οὐχ ἔχει τὴν χατασχεὺυ- 
ἣν, ov γὰρ οἱ λάγοι πίστιν ovx ἔγουσιν ἐνταῦϑα, ἀλλὰ 
τὸ χατασχεναζόμενον ἐναντίον ὃν τοῖς χατασχδυάζουσε 
τὴν ἀπορίαν δίδωσι τῷ ἀχροατῇ" ? ἐν δὲ τῷ ἀντιστρές- 
φοντε ἐν ἑτέρῳ xol ἑτέρῳ χαιρῷ συμβαίνει τὸ ἐναντίω- 
45 μα" ὅμοιον τούτῳ χαὶ τὸ κατὰ Κόραχα καὶ Τισίαν, 
καὶ ὁ Κροχοδειλίτης, ἀλλὰ xci τὸ τοιοῦτο πλάσμα" μαν- 
τεως ϑυγάτηρ ὑπὸ λῃσταῖς ἐγένετο" ἡλϑὲν ὁ μάντις αἷ- 
τῶν τὴν παῖδα, οἱ δὲ ὥμασαν αὑτῷ δώσειν εἰ ταληϑὴ * 
μαντεύσαιτο περὶ τοῦ πότερον λήψεται ij οὔ" ὁ δὲ, 
80 οὗ λήψομαι, ἔφη" καὶ βουλεύονται οἱ λῃσταί" εἰ γὰρ 
δοῖεν αὐτῷ τὴν κόρην, ψευδομένῳ δώσουσιν" ἔφη γὰρ» 


8 Ald. et Par. δεῖν. scr. δεῖ, — 5 Ald, ἀκροατῷς,Ἠ 4 Ald. 
εἴτ᾽ ἀληϑε. δ Ald. λήψεσθαι, 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ 155 
οὗ. λήψομαι". εἰ δὲ μὴ δοῖον, οὐκ εὐορχήσουσιν, ἀλη- 


ϑεύοντι μὴ πληροῦντες τὰς ὑποσχέσεις" συσταίη δ᾽ ἂν 
ταῦτα πάντα τὸν éx τοῦ γρόνου λαβόντα διορισμόν" 
οἷον τὸν uiv χατὰ ᾿Δλέξανδρον ὄνειρον οὕτως" ὄνειρον 
᾿Αλέξανδρος εἶδεν τοῖς μετὰ ταῦτα ὀνείροις ἢ τοῖς μεϑ' ὃ 
ἡμέραν μὴ πιστεύειν. τὸ δὲ κατὰ Τισίαν xoi Κόραχα, 
εἰ λέγοε, εἰ εἴσω τῶν δύο ἑτῶν νιχήσω τὴν πρωτὴν δίκην" 
τὸ δὲ ἐπὶ τοῦ μάντεως, sí εἴποι, σήμερον δὲ οὐχ ἀπο- 
δοέητε, αὔριον δέ. 

Μαρκελλίνου. Τοῦτο ἀχριβὼς ὁ παρὰ τὸν τέ- 10 
rœgrov ἐστι χανόνα᾽ αὖ γὰρ δύναται πέρας λαβεῖν. 
Αἰὐτόϑεν ἀπὸ τῆς προσηγορίας πρόδηλον τὸ λεγόμδ- 
ψον᾽ δεῖ γὰρ τὸ σύμβολον τοιοῦτον εἶναι, στε καὶ συμ- 
βουλεύειν περὶ τῶν δυναμένων πέρας λαβεῖν, οἷον βοη- 
ϑῆσαι ᾿Ολυνϑίοις, ἢ σπείσασθαι 7 πολεμίοις ἢ ἄλλο 9 15 
τε, fob οὔ πρόχειται συμβουλή. δὲ γὰρ μὴ οὕτως 
ἔχει, μάταιος ἡ συμβουλὴ τέλος μὴ ἔχουσα" ἐνταῦ- 
Oa δὲ ἑχάτερος τῶν συμβούλων εἰς ἐναντίον τῷ qWO- 
σῷ πέρας τελευτήσει" εἰ μὲν γὰρ τῷ φανέντε ὀνείρῳ 
σείϑεσθαι συμβουλεύσεε, ἐναντιώματι μεγάλῳ περιπε- 20 
σεῖται" οἷς γὰρ κελεύει πεισϑέντας τῷ φανέντι ? ἀπι- GQ 
στεῖν τοῖς ὀνείροις, πέπεισται πάλιν, ὀνείρῳ μὴ πιστεύ- 
ew συμβουλεύων" εἰ δὲ πάλιν λέγει, ὅτι δεῖ πιστεύειν 
δνείροις, τί ἠπίστησε TO φανέντι" xoà ἄλλως εἰ μὲν 
λέγεε ὁ σύμβουλος, ὅτι δεῖ πείϑεσθαι τῷ φανέντι κα- 35 
λὸν γὰρ τὸ πείϑεσθαι τῷ ὀνείρῳ, διὰ γὰρ τούτου σήη- 
μαίνουσιν ἡμῖν οἱ ϑεοὶ, περὶ ὧν βούλονται' τὸ αὐτὸ 
καὶ ἐπὶ πάντων ὀνείρων ἰσγύδε" οἰχοῦν πᾶσιν πείϑε- 
σθαι δεῖ τούτων τῷ λόγῳ: Εἰκότως οὖν &no- 
ρον ἐκλήϑη" ἄπορον γάρ ἐστιν, ἐν ᾧ τὸ ἐνωντίον οὗ 30 


6 τοῦτο ἀχριβὼς — — πέρας λαβεῖν Syriano attribuit Ven. 
7 Ald, πείσασϑαι. 8 Ald. ἀλλ᾽ ὅτι. 9. Ald. καὶ ἄλλως εἰ μὲν 
λέγει ὅ eiuf. ὅτι δεῖ xx. τῷ φανένει Ὁ, 1, inserit et paullo poss 
suo loco repetit. Delevi primo loco, ut est in Par. 


156 ZX041A4 


βούλεταί τις κατασχευάδει" καὶ ἐξ ὧν τις προτρέπεταρ 
ἀποτρέπει" χαλεῖτοι δὲ χαὶ μωχόμενον" διαφέρει δὲ τοῦ 
ἀντιστρέφοντος , ὅτε ἐν μὲν τῷ ἀντιστρέφοντε τοῖς ἑαυ- 
| τῶν μόνον λόγοις ἐναντιούμεϑα , οὐ τῷ βὸ νλεύματι τῷ 
8 ἑαυτῶν *? ἀντιπίπτομεν" xoi ϑάτερον ϑατέρου ἄναιρε.-- 
τιχὸν γίνεται" τῷ μὲν γὰρ ἀπαιτοῦντι τὸ δάνειον σχο- 
πὸς ἣν τὸ ἀποβαλεῖν τὰ χρήματα, xal os μάχεται τῇ 
γνώμῃ τῇ ἑαυτοῦ, εἴτε παραχαταϑήχην εἴτε δάνειον λέγει" 
ἐν δὲ τῷ ἀπόρῳ ἐὰν εἴπῃς μὴ πιστεύειν, πιστεύεις τῷ 
40 φανέντι, , καὶ ἐν τούτῳ τὰ ἐναντία τῇ βουλήσει περα- 
νοῦμεν, οὗ τῷ λόγῳ" ὅρα δὲ πῶς qnas πρῶτον͵ μὲν τὸ 
ὄνομα ἄπορον, οὗ μὴ ἔστι πέρας εὑρεῖν" xol μετὰ ταῦ- 
τα τὸ παράδειγμα" εἴπομεν δὲ καὶ ἄλλο παράδειγμα 
παρὰ τὸ κείμενον" ἔγραψέ τις ψήφισμα" μὴ χυρωϑέντος 
45 αὐτοῦ γράφει ἕτερον, ὥστε μὴ πιστεύειν ψηφίσματε, εἰ 
γὰρ πειαϑείημεν αὐτῷ λέγοντι, εὑρισχόμεϑα. τῷ αὐτοῦ 
πιστεύσαντες" εἰ δὲ βεβαιώσομεν τὸ μὴ πιστεύειν, τὸ 
παρ᾽ αὐτοῦ γραφὲν ἀνατρέπομεν. 


Πέμπταν κατὰ τὸ ἀπίϑανον, οἷον εἰ Σωκράτην ν" τις πλάττει πορ-. 
30 γοβοσχοῦντα, ἢ ᾿Αριστείδην ἀδικοῦντα. 


Συριανοῦ,. Καὶ τοῦτα παρὰ τὸν δεύτερόν ἐστε 
χανόνα᾽ QU γὰρ ἐκ πιϑανῶν σύγχειται λόγων, ἀλλὰ 
ταῖς πάντων ἀχριβῶς ἐναντίων δόξαις 5 οὐ συνάδαντα 
λέγειν ἐπιχειρεῖ" τριῶν δὲ Ὄντων. ** περὶ ἕχαστον τῶν 

35 πραγμάτων, χρήσεως καὶ φύαεως χαὶ δόξης, τὰ μὲν δύα 
τῷ ῥήτορι ἀπονενέμηται, χρῆσις x«i δόξα, φύσις δὲ 
Toig φιλοσόφαις" αὐτῶν δὲ τῶν δύο τῶν παρὰ τοῖς 


40 Ald. ἑαντῷ:Ἠ — 11 Οἷον εἰ Σωκράτην --- ἀδικοῦντα Ven, 
om., Ald. Σωκράτης τις πλάττειν». 42 Ven. addit: καὶ τῷ χρη- 
σμῷ τῆς Πυϑίαςς. 13 τριῶν δὲ ὕντων sqq. usque ad finem hu. 
jus sectionis Ves, non habet. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 3657 


ῥήτορσι, κυριώτερον τὸ τῆς χρήσεως, ἀπὸ γὰρ αὐτῆς 
καὶ ἡ δόξα ἀναφαίνεται" ** εἰ γὰρ καὶ τὰς φύσεις οὐχ 
ἐπεξητοῦσι τῶν πραγμάτων, ἀλλ᾽ οὖν ἐχ τῆς xeu 
οἶμαι τόδε τι περὲ τοῦδε τοῦ πράγματος νομίζουσιν, E 
οὗ νομίζουσιν , διόπερ τὸ ἄπορον πρῶτον ἔταξε TOU 6 
ἀπιϑάνου᾽ ὡς τὸ μὲν ἀπὸ τῆς χρήσεως ἔχον τὴν βλά- 
βην, τὸ δὲ ἀπὸ τὴς δόξης. 


CZenarpov. ᾿Ασϑενησάντων τῶν ἀσυότάτων ἐπὶ 
τὰ μάλλον ἔχοντα λόγον χωρεῖ" σκόπει γὰρ, ὅτε τὸ μὲν 
μονομερὲς ἐκ τοῦ ἑνός ἐστι πάντη ἐλλελειμμένον" τὸ δὲ 10 
ἐξιδαάζον ἔχεε μὲν ἐξ ἑχατέρου λόγους, τοὺς αὐτοὺς δέ" 
τὸ δὲ ἀντιστρέφον ἔγχει μὲν διαφόρους λόγους καὶ τοὺς 
αὐτοὺς, πίστιν δὲ οὐχ ἔχονταρ" τὸ δὲ ἄπορον καὶ λο- 
γοὺς ἔχει, καὶ οὐ τοὺς αὑτοὺς xal πίστιν δεχομένους" ἐχ δὲ 
τοῖ χαταὐχευαζομένου τὸ ἀσυστατον" τὸ δὲ ἀπίϑανον ὕλην 15 
ἔχει πάντων πλείονα, διὸ καὶ σχεδὸν συνέστηχεν' στε χα- 
λῶς ἤδη εἴρηται᾽ ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἐξεταζομένων προσώ- 
πων καὶ πραγμάτων ἀπὸ τῶν πολυϊλοτέρων 5 διεχώ- 
ρησεν ἐπὶ τὰ ἀπορώτερα χαὶ ἀσϑενέστερα , οὕτω πά- 
λιν ἐνταῦϑα ἀπὸ τῶν ἀπορωτέρων ἐπὶ τὰ εὐπορώτερα" 10 
ὡς γὰρ ἐκεῖ τῷ συνιστάναι χαρακτηριζόμενα ἐπεζήτει 
τὰ πλείονα σύστασιν χορηγοῦντα προτάττειν, οὕτω χαν- 
ταῦϑα τὰ τῷ ἀσυστάτῳ τὸ ἑαυτῶν εἰληχότα γνώριμον 
τὰ ἀπορώτερα τῶν εὐπορωτέρων προτιϑέναι φιλεῖ" ταύ- 
τῇ τοὶ xol τοὺς τοῦ κανόνος τέσσαρας προςδιορισμοὺς, 35 
ov. χατὰ τάξιν ἐπὶ τῶν ὑποδειγμάτων φυλάττειν ἀλλὰ 
φύρδην καὶ ἀναμὶξ, ὡς ἂν ἡ χρεία τῶν ἀσυστάτων τὴν 
τάξιν παρέχηται' ἐζήτησαν δέ τινες, πῶς τὸ παρὸν ἀσύ- 
στατόν ἐστι" καίτοι καὶ ὡΣωχράτης xai ᾿Δριστείδης γρα- 
φὰς ὑπέμειναν" καὶ ὃ μὲν ἐξωστραχίσϑη, “Σωχράτης δὲ 80 
ϑανάτῳ ἐζημιώθη" εἰ δὲ μὴ ἦν κατὰ τούτων κατηγορία, 


14 Par. ἀναφύεται. 15. Ald. πολυὐλωτέρων. et 1. 22, χωρηγοῦντα, 


168 X X0AIA 


πῶς ἔργῳ ἐχβᾶσα φαίνεται" φαμὲν οὖν ὡς τοῦτο 16 
ἀπίϑανόν ἐστι καὶ τὰ τούτῳ ὅμοια, ἡνίκα xar! αὐτὸ 
τοῦτο χαϑ᾽ ὃ ἔνδοξόν ἐστι τὸ πρόσωπον πειρῷτό τις 
61 διαβάλλειν. “Σωχράτης τε γὰρ ἐπὶ σωφροσύνῃ βοώμενος 
5 xai Δριστείδης ἐπὶ δικαιοσύνῃ ἀπίϑανον ποιήσουσι τὸν 
ἐπιχειροῦντα, ἐπὶ τούτοις αὐτοῖς γράφεσθαε᾽" οἷον “Σω- 
χράτη μὲν ἐπὶ ἀσελγείᾳ, ᾿Αριστείδην δὲ ἐπὶ ἀδικίᾳ" ἡνί- 
κα δὲ ov κατὰ τοῦτο, χαϑ᾽ ἕτερον δὲ, πρόσωπον γὰρ 
οὐδὲν ἀναμάρτητον, συνίσταται" οἷον εἰ “αΑριστείδην λει- 
40 ποταξίου τις γράψεται ἢ ὑπερηφανίας, 17 ΣΣωχράτην δὲ 
ἀσεβείας" ἃ xol xat' αὐτῶν γεγενημένα, τὸν μὲν ἀπο- 
χτανϑῆναι; 1$ ᾿Δριστείδην δὲ ἐξοστραχισϑῆναι πεποίη- 
κεν, οὕτως xoi “Δχιλλέα μὲν δειλίας τις γραφόμενος. ἢ 
κλειποταξίου anid'avog * προδότην δὲ χαὶ χρημάτων ἥτ- 
15 τονα ἢ ὑπερήφανον, πιϑανός" ὥστε τὰ ἀπίϑανα χατὰ 
ἐναλλαγὴν τοῦ πράγματος συνίσταται- 


Μαρκελλίνου. Οὐχ ἀγνοοῦμεν ἀπὸ τῆς ἱστορίας 
τὴν τούτων ποιότητα, διαβεβοημένοι γὰρ οἱ ἄνδρες eni 
τοῖς βελτίοσιν ἦσαν" ὁ μὲν ᾿Δριστείδης ἐπὶ δικαιοσύνῃ, 

20 ὁ δὲ ΣΣωχράτης ἐπὶ σωφροσύνῃ" εἰ τοίνυν ἐπιχειροίη tig 
τὰ ἐναντία περιτιϑέναι τῆς δόξης, καὶ λέγοι τὸν σω-- 
φρονα πορνοβοσχὸν, ἢ τὸν δίκαιον ἀδικοῦντα, τίς ἀνέ- 
ξεται παντάπασιν ἀπίϑανα διαβάλλοντος" ἀλλ᾽ εἴποι τις, 
ὅτε μεταβέβληται πολλάχις καὶ φύσιν" ἀλλά φαμεν, ὅτε 

35 x&v ἀληϑὲς τοῦτο δῶμεν μεταβάλλεσθαι, ἀλλὰ διὰ τὴν 
δόξαν τῶν ἀνδρῶν τὴν ἤδη χρατήσασαν ὡς νόμον ἀπί- 
ϑανόν ἐστι τὸ πλάσμα". μάχεται γὰρ citr καὶ τῇ ἀλη- 
Ota, δέεται δὲ xal ἡ ἀλήϑεια τοῦ πιϑανοῦ" καὶ γὰρ 
αὐτὸ τὸ ἀληϑὲς, ἐὰν μὴ ἔχῃ τὸ πιϑανὸν, μάταιον εἰς 

so τὸ πείϑειν" δεῖ δὲ νοεῖσϑαι ἀπίϑανον, καὶ ἅμα προ- 
᾿ κεῖσϑαι τῷ λόγῳ τὸ xaO ὑπερβολήν' τὰ γὰρ πρὸς ὑπερ- 


46 Ald. τούτῳ. 47 Ald. ὑπεριφαγείας. 18 Ald. ἀποκϑῆναι. 


ΕΙΣ ΣΤΩΣΕΙΣ 159 


βολὴν ἄδοξα ἀσύστατα᾽ τὰ δὲ μὴ πρὸς ὑπερβοϊὴν συν- 
ἰσταται. llagaóuyua ἄλλο τοῦ ἀπιϑάνου. Περικλῆς 
τῇ Αἰσπασίᾳ συνόντα “Σωχράτη χρίνει μοιχείας. 


"Exro» κατὰ τὸ ἀδύνατον" οἷον εἰ * Σιφνίους τις ἢ Μαρωνείτας. 
περὸ ἄρχης τῶν “Ἑλλήνων εἴποι βουλεύεσθαι, ἢ τὸν Πύϑιον 5 
ψεύδεσθαι. Z 
Συριανοῦ. Kol rovro παραπλησίως τῷ πέμπτῳ, 
παρὰ 3 τὸν δεύτερόν ἐστε χανόνα" οὔτε γὰρ πιϑανοὶ, 
οὔτε ταῖς ? πίστεσιν ἰσχυροὶ οἱ ἐν αὐτῷ λόγοι" διαφέ- 
Qu δὲ τοῦ ἀπιϑάνου" ὅτι τὸ μὲν ἀδύνατον οὐδὲ μίαν 4 10 
ἔχει τοῦ γενέσθαι φύσιν, ὃ δὲ ἀδύνατον πραχϑῆναε, 
πῶς οὐχ ἄτοπον πράττειν, τὸ δὲ ἀπίϑανον τῶν ἐνδεχο- 
μένων ἐστίν" ἐνδέχεται γὰρ ὩὡΣωχρατὴ τὸ διὰ ψιλαν- . 
ϑρωπίαν ἑταίρῳ ᾽ χορηγῆσαι τροφὴν, xol “Αριστείδην —, 
ἀπατηϑέντα πραξαί τι ἄδικον. 45 
Σωπάτρου. Τοῦτο ovx ἠδύνατο πρὸ τοῦ ἀπε- 
Üavov τάττεσθαι" εἰ γὰρ xol ἀπὸ τῶν σφόδρα ἀσυ- 
στάτων ἐπὶ τὰ ἥττω καταβαίνειν ἐπάγεται, , ἀλλ᾽ οὖν 
ὡς βουλόμενος ὁ τεχνικὸς ἀεὶ τὰ πρόσωπα τῶν πραγμά- 
τῶν προτάττειν xol ἐπὶ τῶν παρόντων τὴν ἰδίαν ἐφύ- 0 
λαξε πρόϑεσιν" καὶ τὸ ἀπίϑανον τοῦ ἀδυνάτου προέταξε" 


— 


4 Ald. εἰς. Ven. οἷον εἰ Σιφν. — — ψεύδεσθαι om. Par. ad 
marg. Οὐκ ἀεὶ ἀπὸ τοῦ ἀπιϑάνου ἀσύστατα γίνεται τὰ ζητήμα- 
τα, ἀλλ᾽ ὅτε 5| ἱστορία κατά τι ἀποδείκνυσί τινα ἔνδοξον, εἰ κατ᾿ 
ἐχεῖγο πειρῷτό τις τὸ τοιοῦτο πρόσωπον διαβάλλειν, οἷον εἰ ἄδι- 
xo» ᾿δριστεέδην τις λέγοι, ἢ Σωκράτην πορνοβοσχὸν, κατὰ. γὰρ τὸ 
ἀποσιωπώμενον ἐπ᾿ ἀδείας τῷ βουλομένῳ ἐστὶ πλάττειν τὸ ζήτημα, 
οἷον προδότην ᾿Αχιλλόέα. 4 Ven, παρά. Ald. περί. Compen- 
dium scribendi in Par. incertum relinquit, quomodo scripse- 
rit. cfr. p. 152. 1. 7. p. 156. 1. 21. 3 Ald. τοῖς. A οὐδεμίαν 
ἔχει — — ἄτοπον πράττειν Ald. om., restitui ex Ven. et Par. 
5 Ald, ἑτέραν. 


300 ZA X0.A41A 


xal γὰρ τὸ μὲν ἀπίϑανον, διὰ τὴν τοῦ προσώπου ποι»- 
ὅτητα γίνεται, τὸ δὲ ἀδύνατον Oud. τὴν τοῦ πράγματος" 
ἄλλως τε δὲ τὸ ἀδύνατον ἐπιτεταμένον ἐστὶν ἀπίϑανον, 
xci πᾶν μὲν ἀδύνατον ἀπίϑανον, ov μέντοι καὶ ἔμπα- 
δ λιν" καὶ τὸ μὲν ἀπίϑανον ἐκ τῆς προαιρέσεως, ἠδύνατο 
γὰρ Σωχράτης πορνοβοσχεῖν, ἀλλ᾽ οὐκ ἠβούλετο" τὸ δὲ 
ἀδύνατον οὐχ ἐνδεχόμενον γενέσϑαι, ὅπερ ix φύσεως 
γίνεται, ἔτε καὶ τὸ ἀπίϑανον ἀδυνάτου τάξιν ἐπέχει" εἰ 
γὰρ ἀπίϑανόν ἐστιν οὐκ ἂν ἐγένετο" οὐδὲ δυνατὴν ἔχει 
10 τὴν χατηγορίαν ὡς ἐπαναβεβηχός" τὸ δὲ ἀδύνατον δύ- 
γαται μὲν πιϑανοὺς ἔχειν λόγους, τὸ δὲ πέρας cóvra- 
τον" ὅπερ, ὡς ἔφαμεν, οἰχεῖόν ἐστι τοῦ πράγματος " 
κοινωνεῖ δὲ τοῦτο σφόδρα τῷ ἀπόρῳ" ὥσπερ γὰρ ἐχεί- 
vov τὸ πέρας ἀδύνατον, οὕτω xci τούτου" διαφέρει δὲ, 
45 ὅτι ἐνταῦϑα μὲν κατὰ τὴν φύσιν τῶν πραγμάτων τὴν 
κοινὴν ἁπάντων ἐστὶν ἀδύνατον" ἐχεῖ δὲ μόνῃ τῇ αὐτοῦ 
τοῦ χατασχευαξζομένου φύσει, καὶ τῷ τοῦ ᾿Δ4λεξανδρου 
ὀνείρῳ καὶ τῇ τοῦ μάντεως προτάσει μόναις ταῖς χατα- 
Oxevcig ἐναντία τὰ χατασχευαζόμενα" ἐπὶ μέντοι τοῦ 
20 τὸν Πύϑιον ψεύδεσθαι, καὶ τῇ χοιγῇ φύσει τῶν πρα- 
, γμάτων εὑρίσχεται τοῦτο ἐναντίον" οὐδέποτε γὰρ ϑεὸς 
62 ψεύδεται" πάλιν ἐὰν εἴπω, ὅτι Θεσσαλοὶ τὴν Ὄσσαν ini ' 
τὸ Πήλιον xoi τὸν "Ὄλυμπον βούλονται ϑέντες ἀναβα-- 
τὸν ποιῆσαι τὸν οὐρανὸν, τῇ φύσει τῶν πραγμάτων χαὲ 
35 τοῦτό ἐστιν ἐναντίον. ΣΣιφνίους δὲ χαὶ Μαρωνείτας 
ὑπόδειγμα τίϑησι, καίτοι οὐ τῶν ἀδυνάτων τοῦτο, εἴγε 
οἱ ἐκ Πέλλης περὶ ἀργῆς τῶν ᾿Ἑλλήνων ἐβουλεύσαντο, 
ἀλλὰ καὶ χαϑ' "Hoodorov καὶ Θουχυδίδην πολλαὶ πόλεις 
τὰς τύχας αἱ μὲν ἐπὶ τὸ μεῖζον, αἱ δὲ ἐπὶ τὸ ἔλαττον 
30 ἤμειψαν" οὐδὲν οὖν ἄτοπον καὶ ᾿Σιφνίους 1 ἢ Μαρωνείτας 
τῷ χρόνῳ αὐξηϑέντας πρὸς τοῦτο ἰδεῖν. Ἔοικεν οὖν ὃ 
τεχνογράφος τέχνην συνιστὰς, TOV μὲν ᾿ξλληνιχῶν πρα- 
γμάτων ἤδη ἐχλελοιπότων, xoi τῆς ἹΡωμαίων ἀρχῆς γε- 
γνομέ- 


β 
| 


EIX ZSTAXEIX 0X0, 


πομένης, ἐν ἢ δι᾿ ὅλου Σιφνίους xal Μαρωνείτας ἀσϑενεῖς 
παρειλήφαμεν" φησὶ 5 γὰρ ἐχεῖνος ἐν συμβουλευτιχοῖς, 
εἰ μὲν Σίφνιοι ἢ Μαρωνεῖται περὶ ἀρχῆς συνεβούλευον, 
συσταίη δ᾽ ἂν xal τοῦτο ἐναλλαγῇ προσώπου" εἰ λέγοι- 
μεν, 7. περὶ μὲν Γρσσης βουλεύονται οἱ ϑεοί" ἐπὶ δὲ τῆς κα 
ἀρχὴς βουλεύονται ὃ “Ζαχεδαιμόνιοε" ἐπὶ δὲ τῆς Πυϑί- ι 
ας, εἰ τὸν πρόμαντιν εἴπω ψεύδεσθαι, ὡς καὶ δημοσϑέ- 
γης πολλάχις τὴν Πυϑίαν φιλιππίζειν ἔλεγεν. 


Μαρκελλίνου. Ἴσμεν ὅτι χαϑάπαξ ἀσϑενῆ ἢ 
ταῦτα τὰ γένη xol εὐτελὴ" πόϑεν οὖν τούτοις ἡ ῥώμη; 10 
πόϑεν βουλεύσασθαι δυνατὸν περὶ ἡγεμονίας xoi μα- 
λιστα τῆς Ἑλλάδος ἁπάσης; μεῖζον γὰρ τῆς" δυνάμεως 
αὐτῶν xu ὅλον τὸ ἐγχείρημα" παραπλήσιον δὲ καὶ ἐπὶ 
τοῦ Πυϑίου" πῶς’ γὰρ ϑεὸν ψεύσασθαι δυνατὸν, ὡς 
τὸν ἐπιχειροῦντα τὰ τοιαῦτα πλάττειν ζητήματα εὐήϑη 15 
χρινοῦμεν καὶ ἀνόητον" ὅμοιον' δὲ χἀχεῖνο, ᾿Δλέξανδρος 
'βουλεύεται μεταϑεῖναε τὰς νήσους εἰς ἤπειρον" φασὶ δέ 
τινες, ὅτι οὐ τάξει λέγει τὰ ἀσύστατα, ἔδει γὰρ ὕστερον' 
ταχϑῆναι τὸ ἀπίϑανον τοῦ ἀδυνατὸν, χκαϑ'᾽ ὃ τὸ αἀδύ- 
γατον πλέον ἀσύστατόν ἐστιν" οἱ δὲ βουλόμενοι τάξιν 10 
ἔχειν φασὶν, ὅτε τὸ ἀδύνατον ἐκ τοῦ ἀπιϑάνου σύγκχει- 
ται" συναγωγὴ γὰρ ἀπιϑάνων ἀποτελεῖ τὸ ἀδύνατον" 
ἄτοπον δὲ ἡμᾶς τὸ γενόμενον καὶ δεύτερον ζητεῖν, πρὶν 
τὸ ἀποτελοῦν καὶ ποιοῦν εἰδέναι" πρότερα γὰρ τῇ φύ- 
σει τὰ ποιοῦντα τῶν γινομένων, ὥσπερ πατὴρ xol μή- 25 
Tuo !?.vioU. οὐκ ἀγνοήσας δὲ, ὡς ἀσϑενὲς χαὶ σαϑρὸν 
τὸ χατὰ ΣΙιφνίους xal Μαρωνείτας τοῦ ἀδυνάτου παρά- 
δειγμα, προσεδεήϑη. τῆς τοῦ ψεύδεσθαι τὸν Πυϑιον 
προσϑήχης" οὐχ ἀδύνατον γὰρ ἥν ἐχείνους περὶ ἀρχῆς 


6 Ald, φασί. 1. 5. Ald. et Par. Σιφνέους ἢ Μαρωνεΐτας, posui no- 
minativum. 7 Ald. λέγειμεν, περὶ μὲν οὔσης, βούλονται. — 8 Ald, 
βούλοντω. "9 Ald. ἀσθενεῖ. 10 Áld. ἀμηρῶν. Par. xa) μήτηρ. 

Ahetor. IV. M 


M | ^| X0 IA. 


τῶν Ἑλλήνων. ἀμφισβητεῖν". καὶ γὰρ ai δυχῆναν panos 
πόλισμα, ὡς μέμνηται Θουκυδίδης, ὅμως ἥρξεν. 


Ἕβδομον * κατὰ τὸ ἄδοξον. οἷον ἐχμισϑώσας τις τὴν ξαντοῦ γυ- 
γαῖχκα, τὸν μισϑὺν οὐκ ἀπολαμβάνων, δικάζετσε τῷ 
5 μισϑωσαμένῳ, 


Συριανοῦ. "Aóokov φησιν" ἐνταῦϑα ov τὸ εὗτε- 
λὲς, πολλὰ γὰρ καὶ τῶν εὐτελεστάτων πράγμάτων ἐξέ- 
τασιν ἐν ζητήμασωι ἐπιδέχεται, ἀλλὰ τὸ χαχάδοξον καὶ 
αἰσχρόν. "Iaréov δὲ, ὡς ᾿Αχύλας ἄδοξον κατὰ τὸ πρᾶγμα 

40 τὸν τρόπον τοῦτον καλεῖ" ἡμάρτηται δὲ χαὶ οὗτος ὃ τρά- 
πος, ἢ παρα. τε τὸν δεύτερον κανόνα καὶ παρὰ τὸν τρέ- 
τον, ποίαν γὰρ ἰσχυρὰν προβαλεῖται πίστιν ἀνὴρ προ- 
αγωγὸς τῆς αὑτοῦ γαμετὴς ὑπὲρ οὕτω διαβεβλημένης 
πράξεως κατηγορεῖν ἐπεχειρῶν" ποῖος δὲ δικαστὴς σω- 

45 φρονῶν οὐ πρὸ. τῆς: κρίσεως χαταλεύσα τὸν μηδὲ τῶν 
οἰχειοτάτων δι᾿ σίσχροκέρδειαν. φεισάμενον" * ὥστε xal 
ài TQ προειλῆ. qoak τῇ. χρίσει ἡμάρεηξαι,, 


Σωπάτρου. ΤῬΡοῦτο τὸ εἶδος. παρ᾽ «Αἰσχίνου ἐπι- 
νενόηται; ὃ σαφῶς ἐν τῷ κατὰ Τιμάρχου δείχνυσιν" ἐν 
0 0i γὰρ. διαλαμβάνει περὶ τοῦ χατὰ γραμματεῖον ἧται- 
ρηχέναε καὶ χατασχευάξει ὡς ἄχρηστον" xci παρὰ τοῦ 
πεποιηχότος, χαὶ παρὰ " τοῦ πεπονϑύτος μὴ δυνάμενον 
ἐμφανισϑῆναι, ἀλλὰ διὰ τὴν τῶν ἀκροωμένων αἰσχύνην 
χραυγῆς τε καὶ ϑορύβου λέγων τὸν λέγοντα ἀπολαύειν, * 
25 ἐδίδαξε τοῦτο, ὅτι συστῆναι οὐ δύναται" ὃν οἷς ὃ 
ἀκροατὴς αἰσχυνύμενος, ὡς ἂν μὴ τοιαύτη Tij πόλει 
ὕβρις προστριβῇ 7 τὸν. λέγοντα οὐ προσίεται" τοῦ αἷ- 
1 Ven. ἕβδομον τὸ ᾿ἄδοξον. omissis sqq. usque ad μισϑωσα- 
μέσῳ, 2 Ven. ἐγταῦϑαά φησιν. 3 à τρύπος Ven. om. — & 
Ald. φισόμενον. — 5 Ald. περί, - 6 Ald, ἀπολάβειν. — 7 Ald, 
προτριβῇ. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ ' 19. 


«iov δὲ συνισταμένου, Gy xol νόμος ἢ ἔϑος προστεϑ cir 63 
τοῦ δύνασθϑαε τοῦτο πράττεσϑαε, ἐν τοῖς ἐξεταζομένοες 
“ἔσται τὸ παρὸν ζήτημα ἰστέον δὲ, ὅτι ἐπὶ τῶν τοιού- 
Twy τῶν μέσων δεῖ εἶναι τὸ πρόσωπον, τὸ ᾿δὲ πρᾶγμα 
xe)" ὑπερβολὴν ἄδοξον" ἐπὶ ydo τῶν διαβεβλημένων 5 
προσώπων συνίσταται" ἐὰν γὰρ λέγω; πορνοβοσχὸν γυ- 
ψαῖχα μισϑωσάμενον, καὶ μὴ ἀπολαβόντα τὸν μεσϑὸν 
διχάξεσϑαι * τῷ μισϑωσαμένῳ, δύναται διὰ τὴν τοῦ 
σροσώπου ποιότητα σύστασιν. ἔχειν" τὰ γὰρ τῆς ἀδο- 
ξίας ini rovrov οὐκ ἔσται" διαφέρει δὲ τοῦτο τῶν δια- 10 
βεβλημένων, χαϑὸ ἐχεῖ μὲν οὐδείς ἐστι λόγος ἀπὸ 
τούτων" ἐνταῦϑα δὲ λόγοι μέν εἰσιν, ἀπὸ δὲ τῶν δικα.-. 
grow ἀποδοχιμάξεται" ἀσύστατον δὲ ἐστι παρὰ τὸ χρι- 
ψόμενον. mE 

Μαρκελλίνου. EFixoreg παρητήσαντο τὸ ἄδοξον 15 
οἱ rtyvixol ὡς ἀσύστατον, εἰ xol τοῖς πράγμασιν ἰσχύει, 
ἐπειδὴ τὰ οὕτως ἄδοξα καὶ μεμισημένα οὐκ ἂν ἐπ᾿ αὐὖ- 
τῆς τῆς ἀληϑείας εὑρεϑείη" εἰ δὲ xal εὑρίσκεται, οὐδεὶς 
ἂν αὑτὰ προσδέχοϊιτο" τίς γὰρ πεισϑείη περὶ τῶν τοιού- 
των ἀχούειν" περιφανὴς ? γὰρ τῆς ἀδοξίας ἡ ὑπερβολὴ, 20 
τὸ ἐχμισϑῶσαε τὴν οἰχείαν γυναῖχα" οὐχ ἂν οὖν οὕτως 
ἐπ᾿ ἀληϑείας οὔτε ἐν πλάσματι περὶ τῶν τοιούτων δι- 
χκάζεσϑαί τις τολμήσειεν" εἰ μέντοι τὸ πρόσωπον ἄδοξον 
εἴη, καὶ τὸ πρᾶγμα συνίσταται" τῷ γὰρ ἀδόξῳ 1? xol χα- 
pal κειμένῳ προσώπῳ καὶ τὸ ἄδοξον πρέπει τῶν ἔργων. 25 
Or' ἂν δὲ διαφέρῃ "* τό te πρᾶγμα καὶ τὸ πρόσωπον, 
οὐ συγζῳρήσειεν ἡ ἀνωμαλία συνεστάναι τὸ πρόβλημα" 
ἄδοξον δὲ λέγει νῦν οὗ τὸ παράδοξον, ἀλλὰ τὸ χαχόδο- 
Lov xal αἰσχρὸν καὶ ἀσελγὲς xoà παρὰ τὴν τοῦ προ- 
σώπου ποιότητα" πῶς γὰρ οὐκ ἄδοξον ἀνὴρ προαγωγὸς 30 
καὶ μισϑὸν τῆς πράξεως εἰρπραττόμενος *? xol χαϑίζων 


8 ΑἸὰ, δικάζεται. 9Ald. περιφανές. ^ ^ 10 Ald. Par. τὸ γὰρ ἄδο- 
ἔον, posui dativum, - 11 Kld. διαφέρει. ^ 12 Ald, εἰς τὸ πραττόμενον. 
1l e? ᾿ 


16k ZX0A4IA 


inl πορνείᾳ δικαστήριον" παράδειγμα ἄλλος . Φιλοχρά- 
της ἐχμισϑώσας τὰς ᾿θλυνϑίας γυναῖχας καὶ ἀναγκάζων 
φέρειν ἑαυτῷ τὸν μισϑὸν, δημοσίων. ἀδικημάτων φεύ- 
γ8ι" εἰ δέ τις eios, ὅτε ἔοικε τῷ μονομερεῖ, κἀχεῖ γὰρ 
δ τὸ πρόσωπον ἀπὸ ψιλῆς μόνης ἐννοίας γινώσχεται, λέ- 
yousv* ἀλλ᾽ ἐχεῖ ἐν τῷ μονομερεῖ τὸ πρᾶγμα οὐκ ἔστιν 
ἄδοξον χαϑ᾽ ὑπερβολὴν, ὥσπερ ἐνταῦϑα. | 


"OyÜooy * κατὰ τὸ ἀπερίστατον" olov ἀποκηρύττει vig τὸν ἑαυτοῦ 

. υἱὸν ἐπ᾽ οὐδεμιᾷ αἰτίᾳ, ταῦτα γὰρ οὔκ ὧν εἴη ζητήματα. 

40 Συριανοῦ. Ἔγνωσται πολλάχις xci ἐν προγυ- 
μνάσμασιν, ὅτι ἕξ ἐισι τὰ περιστατιχὰ μόρια, καὶ τούτων 
pera γε τὸ πρόσωπον xoi τὸ πρᾶγμα συνεχτιχώτατον 
ἡ αἰτία - ἀπερίστατον οὖν διὰ τοῦτο καλεῖ τὸ μηδεμίαν 
προφανῆ αἰτίαν. τῆς ? χατηγορίας ἔχον" ἐνταῦϑα οὖν 

45 τελείως ἐχλείπει TO τε πρᾶγμα καὶ τὸ τεχμήριον " ὅπερ οὐδὲ 
ἐπὶ τῶν ἀτελῶν ἐστιν ix πραγμάτων στὀχασμῶν εὑρεῖν ποτε" 
καὶ οὗτος οὖν ὃ τρόπος παρὰ τὸν δεύτερόν ἐστι xavova* 
μηδὲ μίαν ἰσχυρὰν πίστιν ἐφ᾽ οἷς ἐγχαλεῖ παρεχομένου 
τοῖ πατρός. 

22 «Σωπάτρου. Τοῦτο πρὸ πάντων τάξας ? ἐν τῷ 
ὁρισμῷ τῶν συνεστώτων καὶ καλῶς τάξας ἐνταῦϑα οἱ- 
χείως τελευταῖον αὐτὸ τάττει" χαὶ γὰρ πάντων πλέον τὸ 
ἀσύστατον ἔχει, διὰ τὸ ἐχείνοις μὲν ποσῶς προσεῖναι 

λόγους, τούτῳ δ᾽ οὐδενός" ἀσύστατον δὲ περὶ τὸ αἴτιον 


.1 Ven. Ὄγδοον τὸ ἀπερίστατον. [Ἔγνωσται πολλάκις ἡμῖν καὶ ἐν 

€. 7t, ὅτι ἔξεστιν [sic : Ald, ἔξεισι) τὰ περιστ. μόρια, πρόσωπον, πρᾶγμα, 

᾿ τόπος, χρόνος, αἰτία, τρόπος" τούτων δὲ μετὰ τὸ πρόσωπον καὶ τὰ 

πρᾶγμα συγεκειχώτατόν ἐστιν ἣ αἰτία, ἀπ, οὖν καλεῖ, τὸ μηδὲ μίαν 

πρ. αἰτίαν τῆς κατηγορίας Kyo» — — — — — ἀτελῶν ἐκ πρᾶγμ. 

στοχασμῶν ποτὲ συμβαίνει. Καὶ οὗτος οὖν παρὰ τὸν X. T. À. 
3 Ald, aiu τὴν κἀτηγορίαν. ὃ Ald. τάξεως, 


- 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ 165 


γένεται" ὅϑεν εἰ τοῦτο λάβοι, συνίσταται" ἐξαιρέτως δὲ 
τὴν αἰτίαν χαλεῖ περίστασιν, διὰ τὸ μὴ δύνασθαι ἄνευ 
ταὕτης x&v πρόσωπον εἴη καὶ πράγματα τὸ ξήτημα σύ- 
στάσιν ἐπιδέχεαϑαι" 4 ἅσπερ 5 καὶ πραγμάτων πάλιν 
xol προσώπων ἐχλελοιπότων, χἂν ἡ αἰτία εἴη" ἀλλ᾽ ἐπ᾽ δ 
ἐχείνων μὲν τῶν δύο ἐχλελοιπότων τὸ ἀσύστατον" ἐν- 
ταῦϑα δὲ τῆς αἰτίας μόνης διὸ χαὶ xar ἐξαίρετον ἀ- 
σερίστατον χέκληται" ὅτι ὃ ἐχεῖνα ἄμφω ἐκλείποντα 
ποιεῖ, τοῦτο δύναται μόνον ἐκλεῖπον" οὔτε γὰρ πρόσω- 
sov ἐχλεῖπον μόνον ἀσύστατον ποιήσει" εἴγε ἔστι μετὰ εὖ 
ἀορίστου ζήτημα μελετῆσαι προσώπου, οὔτε πράγματος 
μόνον" εἴπερ τὸ κατὰ τὸν ἄσωτον ἀπὸ τῆς τοῦ προσω- 
ποῦ ποίοτητος μόνης τὴν σύστασιν ἐπιδέχεται, αἰτίας 
δὲ ἐπιλολοιπυίας ὡς ἐνταῦϑα ἀσύστατον πάντη" ὅϑεν 64. 
εἰχότως, ὡς τοῖς δύο ἰσοδυνωμοῦν, ἀπερίστατος xor ἐξ- 15 
αἱρετὸν ἐχληϑη. 


Μαρκελλίνου. Περίστασίς ἐστιν ὕλη τοῦ πλά- 
σματος, οἷον αὐτὰ τὰ ὑποχείμενα χατὰ τὸ πρόβλημα" 
πλεῖστα μὲν οὖν ἐστι τὰ περιστατικὰ καὶ πρόσωπον καὶ 
πρᾶγμα,, καὶ αἰτία καὶ τρόπος καὶ χρόνος, τὸ δὲ κυριώ- 20 
τατον χαὶ δ μεῖζον ἡ αἰτία, xal ἀπὸ ταύτης αἱ 
ἀςφορμαὶ τοῖς λόγοις γίνανταε καὶ φύονται" τούτου δὲ 
ἐλλείποντος ἀνυπόστατοι yivowi 7 ἂν αἱ ὑποϑέσεις" 
χαὶ χρεία μέν ἔστι τὴς αἰτίας ἐν πᾶσι πράγμασι, μά- 
λιστα δὲ ἐν τοῖς μεγάλοις " ὥσπερ οὖν xal'ró προχείμε- 25 
yov' εἴ ὃ γε πατὴρ παῖδα ἀποχηρύττεε᾽ καὶ διϊσταταί 
πως τὰ ἡνωμένα τῇ φύσει, πῶς ovx ἀνάγχη τῶν τηλι- 
χούτων ἀξιόχρεων φαίνεσθαι τὴν αἰτίαν, ὅταν δὲ μηδ᾽ 
ἢ τυχοῦσα ὑπάρχῃ, τίνα λόγον ἔχον ἂν τὸ ὑποκείμενον, 
ὁρῶμεν δὲ καὶ τοὺς τεχνογράφους παραγγέλλονταρ, ὅτ᾽ 30- 


4 Par. ἐπιδέξασθαι. δ Ald. ὥστε. 6 Ald. καὶ om. 
7 Ald. ἀνυπόστατον γίγνοιτ᾽. 8 Ald. el; γε: 


106. ZXOAIA 


ἄν μὴ πάνυ πιστευόμενον ὑπάρχῃ πρᾶγμα vag αἰτίας 
πιστωτιχὰς παραπλέχειν αὑτῷ, .xal μὴ πάντη γυμνὰ τι- 
ϑέναι τὰ ἀπιστούμενα" οὕτως ἐσχυρὸν 3 αἰτία" ἀμέλει 
ἐν τῷ κατὰ Μειδίον ὁ 4Δημοσϑένης μὴ δυνάμενος δια- 

5 βαλεῖν τὴν ἐπίδοσιν τῆς τριήρους, εὐεργεσίας γὰρ ἥν, 
αὐτὴν μὲν ov διέβαλε, τὴν δὲ ? αἰτίαν τῆς ἐπιδόσεως 
αἰτιᾶται" mes ἐν τῷ ὑπὲρ τοῦ στεφάνου" ᾿ ἐπειδὴ τὰ 
τῆς τύχης ἐν φαύλῳ ἣν ἀλοβεβηχότα τὴν αἰτίαν παρέ- 
χεται, δε ἣν ταῦτα συνεβούλευσεν" σχύπω γάρ, φησι, 
40 μὴ τὰ ἐκβάντα διὰ τὴν τύχην, ἀλλ᾽ εἰ τῆς πόλεδως cha 
πράγματα εἰλόμεϑα" εὕροι δ᾽ ἂν τις χἀν τοῖς ψηφίσμα- 
σε χᾶν τοῖς νόμοις πολλαχοῦ προσχειμένας τὰς αἰτίας, 
δι’ ἂς ἐγένοντο oi στέξανθι" οἷον δεδόχϑω τῷ δήμῳ. 
στεφιενῶσαι “4ημοσϑένη χρυσῷ στεφάνῳ " εἶτα ἡ αἰτία, 
45 ἀρδτὴς ἕνεχα καὶ εὐνοίας" εἰκότως οὖν, 5 καὶ τὰ ἄλλα 
περιστατιχὰ ἔχει τὸ πρόβλημα, τοῦτο δὲ λείπει τὸ τῆς... 
αἰτίας, ἀσύστατον" ὥσπερ ἐπὶ τοῦ πρθχειμένου" - ἔστι 
γὰρ πρόσωπον ὃ πατήρ' ἔστι δὲ xci πρᾶγμα τὸ ἀπο- 
κηρύξαι" ἀλλ᾽ ἐπειδὴ τὸ κυριώτερον ἡ αἰτία λείπει, ἀ- 
40 σύστατον᾽ πῶς γὰρ οὐχ ἄτοπον τὴν φύσιν ἑαυτῇ πολε- 
μεῖν, καὶ ἀλλοτριοῦν τοὺς παῖδας μὴ ὑποχειμένης αὖ- 
᾿τίας" τὸ γὰρ συνέχον τὰ τοιαῦτα μάλιστα ἡ αἰτία ἐστίν" 
εἰ δὲ λέγοι τις, ἀλλ᾽ ἔχει τὴν τοῦ πατρὸς ἐξουσίαν, 
ἐροῦμεν, ἀλλ᾽ οὐχ ἀρχοῦσαν πρὸς διχαστάς" ζητοῦσι. 
85. γὰρ αἰτίαν. Τινὲς δέ φασι καὶ ἄλλους ἀσυστάτων τρό- 
ποὺς λεχτέον δὲ, ὅτε καὶ οὗτοι ἀνάγονται εἰς τοὺς προ- 
εἰρημένους" ποικιλίας δὲ ἕνεχα xal γνώαεως οὐδὲν ἄχαι- 
ρον. χατὰ τούτους λέγειν" εἰσὶ δὲ οὗτοι, κατὰ τὸ ἀπρε- 
πὲς, οἷον ἡράσϑη tig τῆς ἑαντοῦ μητρὸς, ἤτησε τὸν 
$0 πατέρα δοῦναι αὑτῷ εἰς συνουσίαν, δίδωσιν ὁ πα- 
τὴρ, xci χρίνονταν οἱ τρεῖς καχοῦ βίου" ἄλλο τοῦ αὖ- 


9 Ald, δὲ om. 


ΕΙΣ XWTAÁAZCEIX 207 


-&oU παράδειγμα. ὩΣωχράτης ἀριστεύσας ἤτησε πολίτον 
οὐσίαν εἰς τὸ γέρας" χατὰ τὸ πάντη ἄδηλον" δύο τινων 
ἐκ πολέμου σωθέντων, καὶ ἀναχωρησάντων ἅμα, ὃ ἕτε- 
οος ἐπανελθὼν κρίνεται φόνου" ἄδηλον. γὰρ πάντη, εἰ 
ὅλως τέϑνηχεν" ἀλλὰ μὴν οὐδὲ ἀπὸ τῆς περὶ τὸ πρόσω- 5 
πον ὑποψίας συστῆναε δύναται" ὥσπερ ὁ ἄσωτος, οὔτε 
γὰρ ἔχϑρὸν. πρόσωπον οὔτε ἀντιπολιτευόμενον, οὔτε ἄλε 
Ào τι τῶν τοιούτων ὡρισάμεϑα" ἄλλο τοῦ αὐτοῦ παρα- 
δεεγμα" δύο τις ἔγων παῖδας, ἐπὶ τελευτῇ προσχαλεσά- 
μενος !* τὸν ἕνα διείλεχταί τε αὑτῷ" μετὰ τὸν τοῦ πα- 10 
τρὸς ϑάνατον ἀξιοῖ αὐτὸν ὁ ἀδελφὸς εἰσενεγχόντα ὃν 
ἤἥπουσε παρὰ τοῦ πατρὸς ϑησαυρὸν οὕτω μερίιζεσϑαε 
τὴν οὐσίαν ἢ μὴ κληρονομεῖν" ἀπ᾽ οὐδενὸς γὰρ δύναται 
τεχμηρίου δεῖξαι, ὅτι περὶ ϑησαυροῦ εἶπεν ὁ πατήρ" 
κατὰ τὸ παντὴ φιψερόν" ἀποχτείνας τις τὸν ἑαυτοῦ i5 
ἐχθρὸν κρίνετας τόνου" φανερὸν γὰρ ἐπὶ τούτον, ὅτε 
οὐδὲ μία ἐστὶν αἰτία τῷ κχρινομένῳ, ἀλλὰ χοινὸς τό- 
ft0c, κατὰ τὸ αὐτὸ πέρας ἀσύστατον" νόμος τοὺς παῖ. 
δας ἐξ ἴσον χληρονομεῖν" δύο τις ἔχων παῖδας ἀπεχήρυξε 
τὸν ἕτερον" ὑπὸ λῃσταῖς. γενόμενος ὁ πατὴρ μεταπέμ- 30 
πεται τὸν ἁἀποχήρυχτον" ἐκεῖνος ἐλϑὼν ἐλύσατο" ἔπαν- 
ἐλθὼν ὁ πατὴρ παρατίϑεταν ἐξ ἴσου τοὺς παῖδας κλη- 
φονομεῖν, ἀναλαβὼν τὸν ἀποχήρυκτον, καὶ κρίνει αὐτὸν 63 
“παρανοίας ** ὁ παῖς ὁ ἐπὶ τῆς οἰκίας" ἀμφότεροι γὰρ 
ἐξ ἴσου κληρονομοῦσιν οἱ παῖδες" xol τὸ αὐτὸ xaT ἀμ- 38 
φυτέρους πέρας ἔσται" εἰ μὲν γὰρ δῶμεν, ὅτι παράνους 
ὁ πατὴρ, οὐκοῦν xci τύτε παράνους ἣν, ἡνίκα ἀπεχή- 
gurriv^ *? εἰ δὲ οὗ παράνους, ἢ διασχευὴ τοῦ πατρὺς 
ἔσται χυρία' κατὰ τὸ ἀναχόλουθον" ἐγέλασεν ᾿Α4λκιβια- 
δης ἱπαγγειλαμένον τὰ περὶ Πύλον Κλέωνος, καὶ ἐπανελ- 30 


40 Ald, προχαλεσάμενος. 41 Ald, παρανίας. Par. παροι- 
ψέας, manu recentior] super os scriptum est a; 13 Ald. ἀπε- 
πήρυετε. 


168 |  ZX04IA . - 


ϑὼν 'ὁ Κλέων χρίνει αὐτὸν βλάβης, ἀναπόλουθον γὰβ 
τὸ χρῖναι βλάβης" ἐὰν δὲ ὁρίσῃς, ὕβρεως, συνίσταται" 
ἐχλήϑη δὲ οὕτω παρὰ 13 τὸ μὴ συμφωνοῦσαν ἔχειν τῷ 
ἀδικήματι τὴν κρίσιν" χατὰ τὸ ἀπίϑανον ὁμοῦ καὶ ἀδύ- 

p varov xol ἀναχόλουϑον, ἑἕχατόν τις εὑρὼν μοιχοὺς ἐπὲ 
τῇ γυναικὶ πάντας ἀπέχτεινε. xoi χρίνεται βλάβης" ἀπέ- 
ϑανον μὲν γὰρ τὸ ἑκατὸν εἶναι μοιχούς" ἀδύνατον δὲ 
τὸ τοσούτους 1* ἕνα φονεῦσαι, ἀναχόλουθον δὲ τὸ βλά- 
Pug καὶ μὴ φόνου κρίνεσθαι" χατὰ τὸ καχοσύστατρν" 
10 ἐρασϑεὶς τις τῆς μητρυιᾶς, ἤτησε τὸν πατέρα φάσχων 
ἀπολεῖσϑαι, εἰ μὴ λάβοι, δίδωσιν ὁ πατήρ. μετὰ τριή- 
μερον ἀποδίδωσιν αὑτὴν τῷ πατρὶ πάλιν, ὡς πληρω- 
ϑέντος τοῦ ἔρωτος" ὕστερον ἑάλω συνὼν αὐτῇ, καὶ ὃ 
μὲν πατὴρ τεϑνάναι αὐτὸν ἀξιοῖ χατὰ τὸν νόμον τὸν 
45 λέγοντα, τὸν συνόντα 15 τῇ μητρυιᾷ τεϑναναι" ὁ δὲ 
παῖς ἀξιοῖ γρήματα ἐχτίνειν 16 xarà τὸν "κελεύοντα νό- 
μον, εἴ τις ἀποπεμψάμενος τὴν γυναῖκα καὶ αὖϑις ἁλῷ 
συνὼν αὐτῇ, χρήμασι 57 ξημιοῦσϑαι" xaxocvartatov οὗν. 
ἐπειδὴ ἀμφότεροε εὐποροῦσι λόγων" διὰ δὲ τὸ ἄδοξον 
40 γίνεται ἀσύστατον, ἐπεὶ ἀντινομία ἂν εἴη" κατὰ τὴν. 
ἀναντίῤῥητον ἀπολογίαν, ἐπέμῳφϑη 15 Δημοσθένης πρεσ- 
βευτὴς εἰς Φώχαιαν, 15 Αἰσχίνου ἐν τῇ πόλεε ὄντος" 
ἐπανιὼν εὕρηται νεχρὸς ἀσκχύλευτος. xol χρίνεται Ai- 
σχίνης φόνου" ἐνταῦϑα γὰρ ἀναντίῤῥητος ἢ ἀπολογία" 
45 φήσει 15 γὰρ ὡς oV δίκαιον κατηγορεῖσθαι τὸν ἅμα ἡμῖν 
᾿ἐνταῦϑα τυγχανοντα᾽ ἔστε δὲ τὸ αὐτὸ xata τινας τῷ 
μονομερεῖ" διαφέρει δὲ ὅμως αὐτοῦ, ὅτι ἐν ἐχείνῳ μὲν 
λόγοι εἰσὶ τοῦ φεύγοντος εἰ xal ἄδεχτοι" ἐνταῦϑα δὲ 

. yin παντως" ἀσύστατον δὲ τοῦτο χατὰ τὸ αἴτιον" 


43 Ald. περί. 14 Ald. τοσούτοις. 45 Ald. συνῶντα. 
46 Ald, ἐκτείνειν. 17: Ald. χρήματα. 18 Ald, ἐπέμφη. 
19 Par. Φώχην, manu recentiori superscriptum: e». . 30 
AM. φύσει, | | 


- - Ld CU OP mm πε oum κει F 
Cu-- ΨᾺ diu J—— 1 — 
C»-— T. - — 8 ἀκτὰν al TT" ç— 
- σι" Ξ: τὰν — am τὰ Ξ τῶν a. 5 


- E "ZA. Aib a, - me" 2D —" 
nre — PA» 
-—-— Z2 T7 0-70 πὶ Tuum RIJG o ila B. -- A 


E. 5. o.- 
^im» EL Ὸ - . 
2 . —-— ἢ, Aem PUMP y 7 — a—HDox-- 
CONDE - 3 
— —— 


Tr». “ταν — awe 


— T3 ec X 
ἢ - ᾿ ἜΝ ν᾿ κῃ fl διιω- Ἀγ». 7, a2, — 
Ta. - "hm τῷ πὰ axorAp — — Co . x 
— — — ^ *wexoRo*€ τ Z€- &- e 
à — — ——— δ S.. 
es — is "-— τὶ VM M, LAM e “5... s; n. 
tue — wr ἜΞεεν ἢ TIR a.aà Ro. ot oou 
- - T TM. Jy. — — cc. τ ώραδα, 4-9 — 7.9  XYeg- 
APTE a TIT. U4tzWraer T gzeTen o - RE on P^ — 
—- ——— Ti προ QUE το — 
POMIPSN 24: —- περ κοτε, κε, Éocee oto T πα κα 
M OLIIIC— - 
23 Aa£z «.- Pa. € τ... - 9 a 0 Sottett σῷ 2 tec 


Kapeum- Zur eg "FE o3 27( ^ JE * 7 ^» b 7 


*"— “(Ὁ 


FiamEER GUG»iaumE V9. ads pos 


170 /« EX041A 

' ἐπιστολὴν δηλοῦσαν, ὡς πρὶν αὑτὸν ἐπὶ τὴν πρεσβείαν 

ἐξελθεῖν Κερσοβλέπτης Tv. ἁλοὺς ὑπὸ Φιλίππου" καὶ 
66 οὐδὲν ἧττον xoiverow* κατὰ τὸ ὅπορον. iy. κατηγορίας 

ὃν χαὶ κροχοδειλίτην φασὶν οἱ Στωϊχοὶ, ὃς διαφέρει τοῦ 

B ἑτέρου ἀπόρου" ὅτε ἐκεῖ μὲν ἐν τῷ βουλείεσϑαί ἔστιν 


ἀπορία, ἐνταῦϑα δέ ἐν κατηγορίᾳ χαὶ ἀπολογίᾳ. 


Ν 


παρὰ δὲ ταῦτα εἴδη τῶν ἀσυστάτων εἰσὶν ἕτερα, ἐγγὺς ἕ μὲν 
ἀσυστάτων, μελετώμενα δὲ ὅμως. 


Συριανοῦ. Aubin τὰ πάντη ἀσύστατα oUx 

80 ἀϑρόως ἐπὶ τὰ συνεστῶτα χωρεῖ, ἀλλ᾽ ἐπὶ τὰ μέσα τῶν. 

re ? συνεστώτων xol τῶν ἀσυστάτων᾽ ol γὰρ τρεὶς tgó- 

ποι, οὗς ἐχτίϑεται, μετέχουσε τῶν μὲν συνεστώτων in 
πλέον, τῶν ἀσυστάτων ἐπ᾿ ἐλάχιστον. 


Σωπᾶτρου. Τέως μὲν τὰ πάντη συνεστῶτα ἀνδ- 
15 βάλετο, ἵνα ἀπὸ τῶν ἀτελεστέρων ἐπὶ τὰ τέλεια προϊὼν 
κατάλληλον τέχνῃ " τὴν διδασχαλίαν ποιήσῃ" τελειότεοα 
δὲ τὰ νῦν τῶν προειρημένων, ἅτε τινὰς ἀφορμὰς ἔχοντα 
λόγων, * χἂν μὴ συνέστηκεν. 
Μαρκελλίνου. Ταῦτα ἧττόν ἀσύστατα ὄντα εὃ- 
20 πορίαν τινὰ ἔχει βραχεῖαν πρὸς μελέτην" διαφέρει δὲ τῶν 
ἀσυστάτων, ὅτι τὰ μὲν ἀσύστατα μελετᾶσϑαι οὗ δύνα- 
ται οὔτε πλάσιν ἔχει" ταῦτα δὲ μετέχει xol τῆς τῶν 
ἀσυστάτων φύσεως καὶ τῆς τῶν συνεστάτων μελέτης " 
ὃν δὲ τρόπον ἡαῖν τὰ ἀσύστατα ἐξέϑετο ἐξαίρων αὐτὰ 
25 τῶν συνισταμένων, οὕτω καὶ τὰ ἐγγὺς * ἀσυστάτων προ- 
αναιρεῖ, ἵνα καϑαρὰν ἡμῖν τὴν τῶν ἀσυστάτων παρά-. 
δοσιν ποιήσηται. δ᾽ εἰχότως δὲ προτάττει 7 τούτων τὰ 


4 ἐγγὺς μὲν ác. uel. δὲ Ὅμως Ald. om., recepi ex Ven. et 
Par. ἀΚἔκ[ξτε Ven. om. $ Ald, τέχνην. 4 Ald. λέγων͵ 
B προαναιρεῖ, ἵνα xaO. ἧ. τὴν τῶν ἀσυστάτων Ald. om. 6 Alde 
παράδωσιν ποιήσεται. 7 Ald. προτάττειν. 


ΕΙΣ CZTAZEIX 371 


ἀσύστατα" πῶς yag ἡμᾶς δυνατὸν 5 ἣν τὰ ἐγγὺς ἀσυστάτων 
γνῶναρ, μὴ εἰδότας ὅλως. τί ἐστιν ἀσύστατον; xad. δὲ τὸ 
ἐγγὺς οὐχ αὐτὸ τί ἐστιν οὗ ἐγγύς ἐστιν, ἀλλὰ παρόμοιον. 


lIgésros Y μὲν τὸ ἑτεροῤῥεπές" οἷον καταφυγόντος Κριτίου ἐπὶ τὰς 
“Δρμοδίου xai ᾿Αριστογείτονος εἰκόνας βουλεύονται οἱ ᾿Αϑηναῖοι, εἰ δ 
xq αὐτὸν ἀποσπᾷν, τουτὲ γὰρ μονομερὲς μὲν οὗκ ἔστιν, 
ἑτεροῤῥεπὲς δέ, 


᾿ὡὩΣυριανοῦ. Tovro πλησιάζει uiv τῷ μονομερεῖ» 
χαϑύτε ? ϑατέρῳ τοῖν μεροῖν πολλὴν σφόδρα χγορη- 
γεὶ τὴν δικαιολογίαν, ὥσπερ ἐκείνῳ ? τὴν ὕλην διενήνοχε 10 
δὲ τῷ ἐν ἐχείνῳ μὲν τὸ ἕτερον μέρος μηδὲ μιᾶς εὐπο- 
pei» ἀπολογίας, ἐνταῦϑα δὲ βραχεῖς 4 ἔχειν τοὺς συνα- 
γωνιξζομένους τῶν λόγων. 

Σωπάτρου. ᾿Εγγὺς ἀσυστάτων ταῦτα" ἐπειδὴ ἐπ᾿ 
ἀμφοῖν τοῖν μεροῖν ἔχουσι ταῦτα λόγους, ἀλλ᾽ οὖν ἀσύ-- 15 
στατα᾽ xal γὰρ ἐπὶ τοῦ παρόντος λόγοι μὲν ἀφ᾽ ἑχα- 
τέρων προσώπων εἰσὶν, οὐ μὴν ἐσχυροί" ἀλλ᾽ οὐδὲ nav- 
τη ἐλλελειμμένοι, ἀλλ᾽ ἑνὶ μὲν μέρει ἐλλελειμμένοι xcd 
σιλείονες, τῷ δὲ ἑτέρῳ εὐτελέστεροι μὲν, ἔχοντες δὲ moog- 
τὴν ἀπολογίαν ἰσχύν" διὸ xal ἑτεροῤῥεπὲς λέγεται" dmt» 10 
δὴ χατὰ τὸ ἕν μέρος πλεονεχτεῖ, ἀπὸ μεταφορᾶς τῆς 
πλάστιγγος" xol γὰρ ἐν τῷ ξητήματι o παρέϑετο ὃ κα- 
τήγορος ἔχει τὸ πλεῖον" $ δύναται γὰρ εἰπεῖν, ὅτι διὰ 
τοῦτο τοὺς περὶ “ἀρμόδιον xal ᾿Δριστογείτονα τετιμήχα- 


4 Par. ad marg. ᾿Ενταῦϑα γὰρ ὃ μὲν κατήγορος ἰσχύει τὸ 
αατὰ τυράννου λέγων, ὦ δὲ ἀπολογούμενος ταύτην μόνην ἔχει ἀπο- 
λογίαν, τὸ μὴ δεῖν ἀποσπᾶν ἐκ τοῦ ἱεροῦ" διαφέρει δὲ τοῦ μονομε- 
ροῦς, ὅτι ἐκεῖ μὲν παντελῶς ἀπορεῖ, ἐνταῦϑα δ᾽ ἔχει μὲν λόγους, 
οὗκ ἰσχυροὺς 0i. — Ven, om. πρῶτον μὲν --- ἑτεροῤῥεπὲς δέ, 
3 Ald. καϑ'᾽ ὅτι, tum Ald, πλήν. Ven. et Par. πολλήν. 5 Ven. 
ἐκῶγο. — 4& Ald. ἀρχῆς. Ven. et Par. βραχεῖς δ Ald, πλεῖ,. 


172 ZX0414 


- * 4 , 3 2* * κ . - 4. 
μὲν; ἐπειδὴ τυραννῶν. σαν σφαγεῖς" ovxovy καὶ tov 
ἐπ᾿ ἐχείνους χαταφυγόντα τύραννον ἀποδρᾶναι τὴν τι- 
μωρίαν οὐ χρὴ, ἐνταῦϑα γὰρ ἡ μὲν κατηγορία καὶ ἡ 
ποιότης τοῦ προσώπου τοῦ Κριτίου τὴν μεγίστην ἰσχὺν 

δ ἔχει καὶ καταδρομήν' ἡ δὲ ἀπολογία βραχεῖα τίς ἔστι 
xai γλίσχρα ' 6 οὔτε γὰρ ἐπαινέσαι δύναται τοῦτον, 
ὑπὲρ οὗ τοὺς λόγους ποιεῖται" ὅπερ ἐστὶν ἀεὶ ἐν ταῖς 
ἀπολογίαις" οὔτε ἐλλελειμμένης τῆς τοῦ προσώπου ποιό- 
τητος ἐπὶ τὰ. πράγματα χαταφεύξεται ὡς οὗ δυνατὰ πε- 

40 ποιημένα, ἀλλ᾽ ἀμφοτέροις τούτοις ἁλισχόμενος, ἐπὶ τὸν 
τῶν εἰχόνων νόμον καταφεύξεται, ὡς χρὴ τούτῳ τὴν δη- 
μοχρατίαν κυρῶσαι τῷ μὴ τὸν χρατοῦντα νόμον AvOT- 
ναι 7 χαὶ αὑτὸς δὲ πως ἀσϑενὴς διὰ τὸ τυραννοχτό- 
γων εἰχόνας τὸ καταφύγιον εἶναι. 


45 Μαρχελλίνου. ᾿Ἐτεροῤῥεπὲς καλεῖται τὸ μηδὲ ἴσην 
τὴν χορηγίαν ἑκατέρωθεν ἔχον, ὡς ἐπὶ τρυτάνης γὰρ 
ἑτεροῤῥεπὲς τὸ ῥέπον ἐπὶ tv μέρος, οὐδὲ τοῦ ἄλλου 
παντελῶς ὄντος γυμνοῦ" ἔχει δὲ τινα συγγένειαν πρὸς 
τὸ μονομερὲς, ἀλλ᾽ ἐν μὲν τῷ ἑτεροῤῥεπεῖ, εἰ ὃ xol μὴ 

- 240 ἴσα ἑχατέροις τὰ τῆς ἐξετάσεως, ὅμως εὐπορήσει λόγων 
íxarsQog^ ἐπὶ δὲ τοῦ μονομεροῦς οὐδὲν ἄλλο, ἢ σιωπᾷν 

67 λείπεταε τῷ ἑτέρῳ ὥσπερ ἐπὶ τρυτάνης εἰρήχαμεν, ἡ μὲν 
μία τῶν πλαστίγγων μεστὴ, ἡ δὲ ἑτέρα παντάπασι γυ- 
μνη" xai γὰρ ἐνταῦϑα οἱ μὲν περὶ ᾿Δριστογείτονα tv- 

.45 gavvogorot ὁ δὲ Κριτίας ὠμότατος καὶ τύραννος" οὐχοῦν 
εὐπορώτερος εἰς ? λόγους 0 συμβουλεύων ἀποσπᾷν᾽ ὡς 
οὗ βούλονται σωώζεσϑαι τύραννον οἱ τυράννους ἀμῃρηχό- 
τες. Θἷμαι δ᾽ ἂν αὐτοὺς, εἴ τίς ἐστιν αἴσϑησις τοῖς 
τετελευτηχόσιν, αὐτοχειρίᾳ τοῦτον ἀνελεῖν, ὅμως δὲ χαὶ 

80 ὁ ἕτερος βραχέως δὑὐπορήσεε λόγου, ὅτι νόμῳ δεδώκατε 


6 Ald. γλύσχρα. 7 Ald. ληϑῆναι. — 8 Ald.e om, ὃ 
Ald. ei. 


ΕΙΣ XTAXEIX v3 


τοῖς τυραννοφόνοις ἀσυλίαν" τινὲς δὲ παντελῶς φανερῶς 
ἀσύστατον εἶναι βούλονται τοῦτο" ἐπειδὴ βουλῆς ; φησιν, 
ov προσέδει, τῶν μὲν νόμων ἀνῃρημένων ὑπὸ Κριτίου, 
πάσης δὲ τῆς πόλεως ἀναστάτου γενομένης" διὸ xoi ᾿άρε- 
στείδης λέγων τὸν λόγον τοῦτον διὰ βραχέων ἐπλήρωσεν 5 
ὡς ὁμολογουμένου τοῦ δεῖν ἀνελέσϑαι τὸν τύραννον καὶ 
σχεδὸν ovy ὡς ζήτημα, ἀλλ᾽ ὡς χοινὸν τόπον διεξῆλθεν: | 
ὦ αὐτὸς δὲ ᾿Δριστείδης ἐν ἄλλῳ λόγῳ ἐμήχυνε, 15 xoi μὴ 
ϑαυμάσης, ἐν μὲν γὰρ τῷ πρώτῳ, κατὰ τὴν βαϑύτητα, 
χαὶ τὴν τέχνην ἐμελέτησεν" ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ 'τὴν ἕαυ- 10 
τοῦ τῶν λόγων περιουσίαν ἡϑέλησε δεῖξαι" τινὲς δὲ πιϑα- 
γῶς ἐζήτησαν εἰ τὸ μονομερὲς xol τὸ ἰσάζον δι᾿ ὅλου 
ἀσύστατα, τὸ δὲ ἑτεροῤῥεπὲς ἐγγὺς ἀσυστάτων, ποῖα'λοι- 
πὸν τὰ συνιστάμενα; ἕχαστον γὰρ τῶν πραγμάτων ἕν 
τε τούτων ἐστίν" καὶ λέγομεν, ὅτι τὰ ἰσάζοντα λέγειν, 45 
οὐ τοῖς δικαιώμασιν, ἀλλὰ τοῖς. ἐγχειρήμασιν" ὅτ᾽ ἂν 
ἴσα τινὲς πράξαντες περὶ τῶν ἾΣ αὐτῶν ἐγχαλῶσιν ἀλλή- 
λοις" τὰ γοῦν xara τὸ δίχαιον ἐξισάζοντα, ταῦτα ἐξ- 
ετάζεται, τὰ δὲ χατὰ τοὺς λόγοὺς ἀσύστατά ἐστιν, 


Εἶτα τὸ πκακόπλαστον, οἷον * μετὰ τὴν "Νικίου ἐπιστολὴν γράφει 29 
τις, πέμπειν Χλέωνα 2 στρατηγεῖν, ἢ πάλιν πρόχειται Μαρδονίῳ 
ἀναχωρήσαντι μετὰ τὴν ἧτταν ἀπολογία παρὰ βασιλεῖ" $ πλάσις 
γὰρ ἡμάρτηται παραπλησίως ἐπ᾿ ἀμφοῖν" ἐπεὶ τεϑνᾶσι γὰρ δήπου 
Κλέων τε καὶ Μαρδύνιος᾽ ὃ μὲν πρὸ τῶν Σικελικῶν, καὶ Μαρδό-- 
,omos πρὶν ἢ ἐπανελθεῖν τοὺς φυγόντας τῶν Περσῶν. 45 


Συριανοῦ. Τοῦτο πανταχόϑεν μὲν συνέστηχε, 


10 Ald. ἐμήχυγαι. 41 Ald. πράξαντες περιτάξεται, omis. 
sis τῶν αὐτῶν ἐγχκ. — —- ταῦτα ἐξετάζεται: ita ut περὶ et ἐξετά- 
ζεται in unam vocem contraxerit, 

1 Οἷον μετὰ τὴν Nixiov — — — τῶν Περσῶν Ven. om. 383 
Ald. πέμπει Κλέων. Par. ad marg. Κακόπλαστον, ὅταν παρ᾽ 
ἱστορίαν ἢ συντεϑειμένον τὸ ζήτημα, οἷον μετὰ τὸν ᾿Αχιλλέως ϑά. 


an | XX0AIA . 


μόνην δὲ τὴν πρὸς 5. τὰ πρόσωπα. παρεξέτασιν χωλεύου- 
σαν * ἔχει, διότι τοὺς τεϑνεῶτας ὡς ζῶντας ὑποτίϑεται" 
εἰ γοῦν. ἀντὶ τοῦ Κλέωνος γράψειέ τις Θηραμένην 5 πέμ- 
sey. στρατηγὸν, τελέως 5. ἔῤῥωται 7 τὸ ζήτημα". ὥστε 
B xci ἐν τούτοις ἡμαρτημένον παρὰ τὸν πρότερόν ἐστι χα-- 
γόνα" τὰ γάρ τοι μὴ. ἱποπίπεοντα ὃ πρόσωπα πῶς ἂν 
κρίσιν. ἐπιδέχοιτο. 3 


Σωπάτρου. Παρὰ τὴν ἱστορίαν τοῦτο" xai, ἔοικ 
τῷ ἀδυνατῳ" λόγους μὲν γὰρ ἔχει xol ἱχανοὺς καὶ πι- 
40 ϑανοὺς , ἀδύνατον δὲ τὴν ἔχβασιν" μελετηϑείη δ᾽ ἂν 
χκατὰ ἔχβασιν, μελετηϑείη δ᾽ ἂν xata αἴτησιν" ὡς ἐν 
ὑποϑ tcu: ὥσπερ. -xel κατὰ μέρος ἔν τισι λόγοις 0 Anuo- 
σϑένης φησὶ τῷ χαϑ᾽ ὑπόϑεσιν σχήματι χρώμενος" εἰ 
ἐχρινόμην μὲν ἐγώ, κατηγόρει δ᾽ “ἰσχίνης, Φίλιππος δ᾽ 
45 ἣν ὁ χρίνων" ταῦτα γὰρ οὐκ ἐγένετο, ἀλλὰ xc ὑπό- 
ϑέεσιν ἐξηνεχται" διαφέρει δὲ τοῦ ἀδυνάτου τὰ χαχό- 
πλαστα τῷ χρόνῳ μόνῳ" oU γὰρ ὡς ἀδύνατα τῇ qvos 
πλάττεται, ὃπερ ἴδιον τῶν ἀδυνάτων" ἀλλ᾽ ὡς μὴ συμ- 
βαίνοντα τῷ χρόνῳ ταῦτα πραττόμενα χακόπλαστα λέ- 
40 γδξξαι. | 


|. Μαρκελλίνου. ᾿Ιστέον, ὅτε τὰ τοιαῦτα ἀγῶνος 
ἕνεχα xai ἀποδείξεως συνέστηχε διὰ τὸ συνεστάναι, xal 
ἐσχύειν τοῖς. πράγμασιν" ἀσύστατα δὲ αὐτὸ χκαϑίστησιν 
y ἱστορία xoi ἡ παρ᾽ ἱστορίαν πλάσις" ὁ γὰρ συμβου- 


᾿φατον. ἀποσφάξ ayroc ἑαυτὸν Αἴαντος διὰ τὴν τῶν ὅπλων ἀφαίρεσιν 
κρίνει ὃ Παλαμήδης 10» ᾿Οδισσέα" δῆλον γὰρ, ὅτι πρὲν τελευτῆσαι 
τὸν ᾿Αχιλλέα τέϑνηκὲν δ' Παλαμήδης, συνίσταται δὲ τοῦτο, t* με- 
λετῶται κατὰ τὴν αἴτησιν οὕτω “καλουμένην, οἷον ἵνα τις. προοίπῃ 
ὅτι οἶδεν, ὅτι παρ᾽ ἱστορίαν λέγε. 5. Ven. περί. 4 Ald. χο- 
λεύουσαν, 5 Par. Θηραμένγ1. 6 Ven. τελείωρ. 7 Ald. 
ἔρωτα. 8. Ven. ὑπόντα. -.9 Ven. ἐπιδέξοιτο. | 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 5$ 


λεύων πέμψαι Κλέωνα στρατηγὸν eig Ztutua», xol na- 
ju» 0 ἀποχρινόμενος παρὰ βασιλεῖ Μαρδόνιος, εὐπορή- 
σουσε μὲν ὡς ἐπὶ τῶν αυνεστηχότων ἀχριβῶς καὶ ivóu- 
μημάτων καὶ παραδειγμάτων" μόνος δὲ αὐτοῖς ἐμποδὼν 

ὁ τῆς ἱστορίας χρόνος, διὰ τὸ ἀδύνατον καὶ μὴ ἐνδεχόμε- 9 
yop" ἔοικε γὰρ οὗτος ὃ τρόπος τῷ ἀδυνάτῳ" τὸν γὰρ ἀπο- 
ϑανόντα πὼς δυνατὸν πέμπειν; διαφέρρε δὲ, ὅτε τὸ μὲν 
ἀδύνατον παντελῶς καὶ ἐν παντὶ χαιρῷ ἀδύνατον 6po- 
λογεῖται, τὸ δὲ γενέαϑαι μὲν δυνατόν" διὰ δὲ τὴν ἱστο- gg 
ρίαν μόνην ἀδύνατον" xal τὸ μὲν quae ἀδύνατον, τὸ δὲ 10 
οὔ φύσει, ἀλλὰ τῷ χρόνῳ τῆς ἱστορίῳς" οὗ γὰρ σνυνή- 
χμασαν Ἶ᾽ Νικίας καὶ Κλέων. διατί δὲ μὴ μετὰ τῶν 
ἀσνατάτων τοῦτο ἔταξεν, εἴ γε καχύπλαστόν ἐστι, τὰ 
δὲ χαχόπλαστα ἀσύστατα; εἰ δὲ xol ἔστιν ἀσύστατον, 
διὰ τί μὴ εἰδικῷ αὐτὸ ὀνόματι ἐκάλεσεν ὡς τὸ μονομε- 15 
pic, καὶ τὰ ἄλλα, ἀλλὰ τῷ κοινῷ; πᾶν γὰρ ἀσύστατον 
καχόπλαστον" λεχτέον Óà, ὅτι δεῖ προαχεῖσϑαι τὸ παρ᾽ 
ἱσεορίαν" τοῦτο γὰρ ἴδιον τούτῳ. 


Ἔστιν ἐν τούτοις καὶ * τὸ πρρειλημμένον τῇ κρίσει" 3. οἷον μηδὲ- 

νὸς ἐπιγνῶναι δυναμένου τὴν ἄνοδον τὴν ἐπὶ τὸν τύραννον, ἔδειξε 30 

χυνή τις τῷ ἑαυτῆς ἀνδρὶ, ἃ δὲ ἀνελϑὼν ἀπέκτωνεν ἐχεῖναν καὶ 3 
μοιχείας αὐτῇ ἐγκαλεῖ, 


Συριανοῦ. Καὶ τὸ προειλημιμένον τῇ κρίσει τοῦ- 
το φανερώτατα παρὰ τὸν τρίτον ἐστὶ χανόνα" καὶ s 
ad» πλάσις αὐτοῦ πᾶσα συνέστηκεν" o£ δὲ κριταὶ πρὸς 25 
τῆς γυναικὸς εὖ πεπονθότες * οὐδὲ μέαν κατ᾽ αὐτῆς ἐᾷ. 
οίσουσι 5 ψῆφον" χῶν περιφανὰς ἐλέχχοιτο ὁ μεμοιχευ- 
μένη. 


10 Ald. συνήχμασε. Par, συνήχμασαν. 

1 Ald, κατά, — 2 Sequitur in Ven. τοῦτο φανερώτατα x. v. 1. 
]. 24. 5 xai Àld. om, 4 Ald, εὐπεπονϑότες. 5 Ald. ἐξ. 
covot. Par. ἐξοίσουσι. Ven. ἕξουσι, 6 Vep. ἐ)»γχϑῇ. 


108. ZXQOAIA 


ἄν μὴ πάνυ πιστευόμενον ὑπάρχῃ πράγμα τὰς αἰτίας 
παστωτιχὰς παραπλέχειν αὐτῷ, καὶ μὴ πάντη γυμνὰ τι» 
ϑέναι τὰ ἀπιστούμενα" οὕτως ἰσχυρὸν 1 αἰτία" ἀμέλεε 
ἐν τῷ κατὰ Μειδίου ὁ Δημοσϑένης μὴ δυνάμενος δια- 
5 βαλεῖν τὴν ἐπίδοσιν τῆς τριήρους, εὐεργεσίας γὰρ ἦν, 
αὐτὴν μὲν ov διέβαλε, τὴν δὲ ? αἰτίαν τῆς ἐπιδόσεως 
αἰτιᾶται" πᾶλιν ἐν τῷ ὑπὲρ τοῦ στεφάνον" ᾿ ἐπειδὴ τὰ 
τῆς τύγης ἐν φαύλῳ ἣν ἀποβεβηχότα τὴν αἰτίαν παρέ- 
geras, δι᾿ ἣν ταῦτα συνεβούλευσεν * σχύπῳ γάρ, pun, 
40 μὴ τὰ ἐχβάντα διὰ τὴν τύχην, ἀλλ᾽ εἰ τῆς πόλεως ἄξια 
πράγματα εἰλόμεϑα" εὕροι δ᾽ ἄν τις x&y τοῖς ψηφίσμα- 
σε χάν τοῖς νόμοις πολλαψοῦ προσχειμένας τὰς αἰτίας, 
δι’ Gg ἐγένοντο οἱ στέφανοι" olov δεδόχϑω τῷ Ónge 
στεφενῶσαι “4“ημοσϑένη χρυσῷ στεφάνῳ" εἶτα ἡ αἰτία, 
45 ἀρετὴς ἕνεχα xai εὐνοίας" εἰχότως οὖν, εἰ χαὶ τὰ ἄλλα 
περιστατιχὰ ἔχει τὸ πρόβλημα, τοῦτο δὲ λείπει τὸ τῆς... 
αἰτίας, ἀσύστατον’ ὥσπερ ἐπὶ τοῦ προχειμένου" - ἔστι 
γὰρ πρόσωπον 0 πατήρ᾽ ἔστι δὲ xci πρᾶγμα τὸ ἀπο- 
κηρύξαι" ἀλλ᾽ ἐπειδὴ τὸ κυριώτερον ἡ αἰτία λείπει, a- 
10 σύστατον" πῶς γὰρ OUX ἄτοπον τὴν φύσιν ἑαυτῇ πολε- 
μεῖν, καὶ ἀλλοτριοῦν τοὺς παῖδας μὴ ὑποχεμιένης αὖ- 
 Tíag" τὸ γὰρ συνέχον τὰ τοιαῦτα μάλιστα ἡ αἰτία ἐστίν" 
εἰ δὲ λέγοι τις, ἀλλ᾽ ἔχει τὴν τοῦ πατρὸς ἐξουσίαν, 
ἐροῦμεν, ἀλλ᾽ οὐκ ἀρχοῦσαν πρὸς. δικαστάς" ζητοῦσι 
35. γὰρ αἰτίαν, Τινὲς δέ φασι καὶ ἄλλους ἀσυστάτων τρό- 
πους λεχτέον δὲ, ὅτι xal οὗτοι ἀνάγονταε εἰς τοὺς προ- 
εἰρημένους" ποικιλίας δὲ ἕνεχα xoà γνώαεως οὐδὲν ἄχαι- 
ρον χατὰ τούτους λέγειν" εἰσὶ δὲ οὗτοι, χατὰ τὸ ἀπρε- 
πὲς, οἷον ἠράσϑη τις τῆς. ἑαντοῦ μητρὸς, ἤτησε τὸν 
$9 πατέρα δοῦναι αὑτῷ εἰς συνουσίαν, δίδωσιν ὁ πα- 
τὴρ, καὶ χρίνονται οἱ τρεῖς καχοῦ βίου" ἄλλο᾽ τοῦ αὖ- 


9 Ald, δὲ om. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 207 


ι 
“φοῦ παράδειγμα. ὩΣωχράτης ἀριστεύσας ἤτησε πολίτον 
οὐσίαν εἰς τὸ γέρας" κατὰ τὸ πάντη ἄδηλον" δύο τινων 
ἐκ πολέμου σωϑέντων, καὶ ἀναγωρησάντων ἅμα, ὁ ἕτε- 
οος ἐπανελθὼν κρίνεται. φόνου" ἄδηλον γὰρ πάντη, εἰ 
ὅλως τέϑνηκεν" ἀλλὰ μὴν οὐδὲ ἀπὸ τῆς περὶ τὸ πρόσω- 5 
TOY» ὑποψίας συστῆναι δύναταε" ὥσπερ ὁ ἄσωτος, οὔτε 
γὰρ ἔγϑρὸν. πρόσωπον οὔτε ἀντυπολιτευόμενον, ovre à» 
Ao τι τῶν τοιούτων ὡρισάμεϑα" ἄλλο τοῦ αὐτοῦ παραᾶ- 
Ünypa^ ϑύο τις ἔγων παῖδας, ἐπὶ τελευτῇ προσχαλεσά- 
μενος *? τὸν ἕνα διείλεχταί τε αὐτῷ" μετὰ τὸν τοῦ πα- 40 
τρὸς ϑάνατον ἀξιοῖ αὐτὸν ὁ ἀδελφὸς εἰσενεγκόντα ὃν 
ἤχουσε παρὰ τοῦ πατρὸς ϑησαυρὸν οὕτω μερίζεσθαι 
τὴν οὐσίαν ἢ μὴ κληρονομεῖν" ἀπ᾽ οὐδενὸς γὰρ δύναται 
τεχμηρίου δεῖξαι, ὅτι περὶ ϑησαυροῦ εἶπεν ὃ πατήρ" 
κατὰ τὸ πάντη φανερόν" ἀποχτείνας τις τὸν ἑαυτοῦ 18 
ἐχϑρὸν κχρίνεται φόνου" φανερὸν γὰρ ἐπὶ τούτου, ὅτε 
οὐδὲ μία ἐστὶν αἰτία τῷ χρινομένῳ, ἀλλὰ κοινὸς τό- 
ft0g, χατὰ τὸ αὐτὸ πέρας ἀσύστατον" νόμος τοὺς παῖ- 
δας ἐξ ἴσου xÀnpovoueiv* δύο τις ἔχων παῖδας ἀπεχηρῦύξε 
τὸν ἕτερον" ὑπὸ λῃσταῖς. γενόμενος O πατὴρ μεταπέιι- 30 
πεται τὸν ἀποχήρυχτον" ἐκεῖνος ἐλθὼν ἐλύσατο" ἔπαν- 
ἐλθὼν ὁ πατὴρ παρατίϑεται ἐξ ἴσου τοὺς παῖδας κλη- 
φονομεῖν, ἀναλαβὼν τὸν ἀποχήσυκτον, καὶ κρίνει αὐτὸν 65 
παρανοίας ** ὁ παῖς ὁ ἐπὶ τῆς οἰκίας" ἀπφότεροι yap 
ἐξ ἴσου χκληρονομοῦσιν οἱ παῖδες" xol τὸ αὐτὸ x«t ἀμ- 26 
φοτέρους πέρας ἔσται" εἰ μὲν γὰρ δῶμεν, ὅτι παράνους 

ὁ πατὴρ, οὐκοῦν καὶ τότε παράνους ἦν, ἡνίκα ἀπεχή- 
Οὐττεν" *? εἰ δὲ οὗ παράνους, ἡ διασχευὴ τοῦ πατρὺς 
ἔσται χυρία" κατὰ τὸ ἀναχόλουθον" ἐγέλεσεν "Alufho- 
δὴης ἐπαγγειλαμένου τὰ περὶ Πύλον Κλέωνος, καὶ ἐπανελ- 50 


10 Ald. προχαλεσάμενος. 11 Ald. παρανίας. Par. παρῦι- 
νέας, manu recentiori super os scriptum éste, 12 Ald. ἀπε- 


κήρυττε. 


168 | ZX04I4A .— - 


ϑὼν ὁ Κλέων χρίνει αὐτὸν βλάβης, ἀναπόλουθον ya 
τὸ χρῖναι βλάβης" ἐὰν δὲ ὁρίσῃς, ὕβρεως, συνίσταται" 
ἐκλήϑη δὲ οὕτω παρὰ 15 τὸ μὴ συμφωνοῦσαν ἔχειν τῷ 
ἀδικήματι τὴν κρίσιν" xata τὸ ἀπέίϑανον ὁμοῦ καὶ ἀδύ- 

p vatov καὶ ἀναχόλουϑον, ἑχατόν τις εὑρὼν μοιχοὺς ἐπὲ 
τῇ γυναικὶ πάντας ἀπέχτεινε καὶ χρίνεται βλάβης" ἀπέ- 
ϑανὸον μὲν γὰρ τὸ ἑχατὸν εἶναι μοιχούς" ἀδύνατον δὲ 
τὸ τοσούτους !1* ἕνα φονεῦσαι, ἀναχόλουθον δὲ τὸ βλά- 
βης καὶ μὴ φόνου χρίνεσϑαι" χαϊτὰ τὸ κακοσύυστατρν" 
40 ἐρασϑείς τις τῆς μητρυιᾶς, ἤτησε τὸν πατέρα φάσχων 
ἀπολεῖσθαι, εἰ μὴ λάβοι, δίδωσιν ὁ πατήρ. μετὰ τριή- 
μέρον ἀποδίδωσιν αὐτὴν τῷ πατρὶ πάλιν, ὡς πληρω- 
ϑέντος τοῦ ἔρωτος" ὕστερον ἑάλω συνὼν αὐτῇ, καὶ ὃ 
μὲν πατὴρ τεϑνάναε αὑτὸν ἀξιοῖ κατὰ τὸν νόμον τὸν 
45 λέγοντα, τὸν συνόντα !5 τῇ μητρυιᾷ τεϑναναι" ὁ δὲ 
παῖς ἀξιοῖ χρήματα ἐχτίνειν * κατὰ τὸν 'κελεύοντα νό- 
μον, εἴ τις ἀποπεμψάμενος τὴν γυναῖχα καὶ αὖϑις ἁλῷ 
συνὼν αὐτῇ, χρήμασι 57 ζημιοῦσϑαι" καχοσύστατον οὖν. 
ἐπειδὴ ἀμφότεροι εὐποροῦσι λόγων" διὰ δὲ τὸ. ἄδοξον 
40 γίνεται ἀσύστατον, ἐπεὶ ἀντινομία ἂν εἴη" κατὰ τὴν. 
ἀναντίῤῥητον ἀπολογίαν, ἐπέμῳφϑη 15 Δημοσϑένης πρεσ- 
βευτὴς εἰς Φώκαιαν, 159 Αἰσχίνου ἐν τῇ πόλει Ovrog* 
ἐπανιὼν εὕρηται γνεχρὸς ἀσχύλευτος, καὶ χρίνεται Ai- 
σχίνης φόνου' ἐνταῦϑα γὰρ ἀναντίῤῥητος ἡ ἀπολογία" 
45 φήσει 15 γὰρ ὡς οὐ δίκαιον κατηγορεῖσθαι τὸν ἅμα ἡμῖν 
ἐνταῦϑα τυγχάνοντα" ἔστι δὲ τὸ αὐτὸ κατά τινας τῷ 
μονομερεῖ" διαφέρει δὲ ὕμως αὐτοῦ, ὅτι ἐν ἐχείνῳ μὲν 
λόγοι εἰσὶ τοῦ φεύγοντος εἰ xol ἄδεκτοι" ἐνταῦϑα δὲ 
vixn πάντως" ἀσύστατον δὲ τοῦτο, χατὰ τὸ αἴτιον" 


13 Ald, περί, 14 Ald. τοσούτοις. 15 Ald. συνῶντα. 
16 Ald. éxrs»ux. 17: Ald. γρήματᾳ. 18 Ald, ἐπέμφη. 
19 Par. Ψώχην, manu recentiori superscriptum: euam». 30 
Ald. φύσει, | 


6 
ΕΙΣ ZTAZEIZ 109 


xard ré ἀναπολόγητον" τὴν ἱέρειαν νόμος παρϑένον εἷ- 
γαι" εὕρηται ἱέρεια ἀτόχιον φοροῦσα καὶ κρίνεται πορ- 
γείας" οὐδὲ γὰρ ὑτιοῦν ἐρεῖ πρὸς ἀπολογίαν" ἔοικὲ δὰ 
τῷ μονομεραῖ" διενήνοχε δὲ αὐτοῦ, üri ἐν ἐχείνῳ μὲν ὃ 
φεύγων λόγους ἔχει, εἰ xoi ἀδέκτους" ἐνταῦϑα δὲ οὗ- 5 
δαμὰς" ἀσύστατον δὲ τοῦτο, κατὰ τὸ συνέχον" xatá 
τὸ ἰσοτέλευτον, ὃ 0 τινες ?! xal κατὰ τὸ ἄχρηστον ἐχάλεσαν 
népac" νόμος τὸν γνήσιον xai τὸν νόϑον ἰσοκληρονόμους 
εἶναι, ἐὰν τὸν νόϑον ὃ πατήρ εἰς τὴν οἰκίαν εἰσαγάγῃ, 
ἔχων τις, εἰσήγαγεν ἔτι περιὼν, xal διέϑετο ἐξ ἴσου λλη- 10 
povópoug εἶναι" ἀπεβίω , xai γράφεται ὃ γνήσιος τὰς 
διαϑήχας παρανοίας ' 33 xol γικῷ, ἀλλ᾽ οὐδὲ πλέον ἔγει" 
κατὰ γὰρ τὸν νόμον κληρονομεῖ τὸ ἴσον ὁ νόϑος᾽ διὸ 
xal ἰσοτέλευτον ἐχλήϑη᾽ διὰ τὸ μηδὲν πλέον τῆς ἥττης 
τὴν νίχην ποιεῖν" ἔοιχε δὲ τῷ ἰσάζοντι" διαφέρει δὲ ὅτι 15 
ἐχεῖ μὲν ἰσάζοντες οἱ λόγοι Ov ὅλου" ἐνταῦϑα δὲ ἰσά- 
ζουσι μὲν χατὰ τὸ τέλος, διαφέρουσι δὲ τῇ χατασχευῇ" - 
ἀσύστατον δέ ἐστι τὸ χαταχρινόμενον" χατὰ τὸ χαχό- 
ηϑες" γνήσιον καὶ νόϑον υἱοὺς ἔχων τις ἔγραψε χληρο- 
ψόμους, διανεῖμαι δὲ τὴν οὐσίαν τὸν γνήσιον, ὃς ἔϑηκχε 10 
τὴν μητέρα τοῦ νόϑου εἰς μέρος" xal τὴν λοιπὴν ἅπα- 
σαν οὐσίαν εἰς τὸ λοιπὸν μέρος᾽ παραπλήσιον’ δὲ xoà 
τοῦτο TQ προειλημμένῳ᾽ διαφέρει δὲ, ὅτε ἐχεῖ μὲν xor 
εὔνοιαν τοῦ χρινομένου οἱ δικασταὶ ποιοῦαε τὴν χρίσιν; 
ἐνταῦϑα δὲ xara τὸ ouoAoyovusvov' δυναμεϑα δὲ καὶ 25 
ἄλλα ἀσύστατα ἐπινοεῖν, ἀναγόμενα δ᾽ ὅμως ἐπὶ τὰ προ- 
εἰρημένα τῷ τεχνιχῷ᾽ ἐπειδὰν γὰρ ἐχπέσωμεν τῶν cvv. ᾿ 
ἐστηχότων, τότε ἡ διάνοια τέμνεται εἰς διάφορα πλα- 
γωμένη. Κατὰ τὸ τεχμήριον δῆλον" οἷον Aicxivng χρι- 
γόμενος ἐπὶ τῷ προδεδωχέναε Κερσοβλέπτην 3" ἐπέδειξεν 50 
21 Ald. et Par. of τινες, * 23 Par. παροινίας. 23 Ald, 
Ἀιρσουβλέπτην et p.170. 1. ἃ. Κερσουβλέπτης. Cfr. cum his Sy- 
rianum eodiois Ven, ad p. 69. Áldinae infr. 


6 
170 " €X041A 
' ἐπιστολὴν δηλοῦσαν, ὡς πρὶν αὑτὸν ἐπὶ τὴν πρεσβείαν 
ἐξελθεῖν Κερσοβλέπτης ἣν ἁλοὺς ὑπὸ Φιλίππου" καὶ 
66 οὐδὲν ἧττον κχρίνεται" κατὰ τὸ ἄπορον ἐν , κατηγορίῳ" d 
ὃν xal κροχοδειλίτην φασὶν οἱ ΣΣτωϊχοὶ, ὃς διαφέρει τοῦ 


5 ἑτέρου ἀπόρου" ὅτε ἐκεῖ μὲν ἐν τῷ βουλείεσϑαί ἔστιν 
ἀπορία, ἐνταῦϑα δέ ἐν κατηγορίᾳ xal ἀπολογίᾳ. 


hd 


Ἰαρὰ δὲ ταῦτα εἴδη τῶν ἀσυστάτων εἰσὶν ἕτερα, ἐγγὺς * μὲν 
ἀσυστάτων, μελετώμενα δὲ ὅμως. 


Συριανοῦ. Διαξελϑὼν τὰ πάντη ἀσύστατα oUx 
40 ἀϑρόως ἐπὶ τὰ συνεστῶτα χωρεῖ, ἀλλ᾽ ἐπὶ τὰ μέσα τῶν. 
vt? συνεστώτων xol τῶν ἀσυστάτων᾽ οἱ γὰρ τρεῖς tgo- 
ποι, οὗς ἐχτίϑεται, μετέχουσε τῶν μὲν συνεστώτων inh 
πλέον, τῶν ἀσυστάτων ἐπ᾽ ἐλάχιστον. 
Zemürgov. Τέως uiv τὰ πάντη συνεστῶτα ἀνε- 
45 βάλετο, ἵνα ἀπὸ τῶν ατελεστέρων ἐπὶ τὰ τέλεια προϊὼν 
χατάλληλον τέχνῃ ? τὴν διδασχαλίαν ποιήσῃ" τελειότερα 
δὲ τὰ νῦν τῶν προειρημένων, ἅτε τενὰς ἀφορμὰς ἔχοντα 
λόγων, * xav μὴ συνέστηκεν. 
Μαρκελλίνου. Ταῦτα ἧττόν ἀσύστατα ὄντα SU- 
20 πορίαν τινὰ ἔχει βραχεῖαν πρὸς μελέτην" διαφέρει δὲ τῶν 
ἀσυστάτων, ὅτι τὰ μὲν ἀσύστατα μελετᾶσϑαι οὐ δύνα- 
ται οὔτε πλάσιν ἔχει" ταῦτα δὲ μετέχει xol τῆς τῶν 
ἀσυστάτων φύσεως καὶ τῆς τῶν συνεστατων μελέτης" 
ὃν δὲ τρόπον ἡμῖν τὰ ἀσύστατα ἐξέϑετο ἐξαίρων αὐτὰ 
25 τῶν συνισταμένων, οὕτω καὶ τὰ ἐγγὺς * ἀσυστάτων προ- 
αναιρεῖ, ἵνα καϑαρὰν ἡμῖν τὴν τῶν ἀσυστάτων παρά- 
δοσιν ποιήσηται. δ᾽ εἰκότως δὲ προτάττει 7 τούτων τὰ 


4. ἐγγὺς μὲν ác. μελ, δὲ ὁμὼς Ald. om., recepi er Ven, et 
Par, 2 tt Ven. om. $ Ald, ríe. 4 Ald. λέγων͵ 
5 προαναιρεῖ, iva xaO. 3. τὴν τῶν ἀσυστάτων Ald. om. 6 Ald, 
παράδωσιν ποιήσεται. — 7 Ald, προτάττειν, | 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 871 


ἀσύστατα" πῶς γὰρ ἡμᾶς δυνατὸν ἢ ἣν τὰ ἐγγὺς ἀσυστάτων 
γνῶναι, μὴ εἰδύτας ὅλως. τί ἐστιν ἀσύστατον; καλῶς͵ δὲ τὸ 
ἐγγὺς οὐκ αὐτὸ ti ἐστιν οὗ ἐγγύς ἐστιν, ἀλλὰ παρόμοιον. 


Πρῶτον * μὲν τὸ ἕτεροῤῥεπές" οἷον —— Xortiou ἐπὶ τὰς 
"Aouodlov καὶ ᾿Αριστογείτονος εἰκόνας βουλεύονται οἱ ᾿Αϑηναῖοι, εἰ 5 
Χρὴ αὐτὸν ἀποσπᾷν, τουτὲ γὰρ μονομερὲς μὲν oUx ἔστιν, 
ὁτεροῤῥεπὲς δὲ, 


᾿Συριανοῦ. Τοῦτο πλησιάζεε μὲν τῷ μονομερεῖ- 
χαϑότι ? ϑατέρῳ τοῖν μεροῖν πολλὴν σφόδρα γορη- 
γεὶ τὴν δικαιολογίαν, ὥσπερ ἐκείνῳ " τὴν ὕλην᾽ διενήνοχε 10 
δὲ τῷ ἐν ἐχείνῳ μὲν τὸ ἕτερον μέρος μηδὲ μιᾶς εὐπο- 
ρεῖν ἀπολογίας, ἐνταῦϑα δὲ βραχεῖς 4 ἔχειν τοὺς συνα» 
γωνιξομένους τῶν λόγων. 

Σωπάτρου. Eyyoe ἀσυστάτων ταῦτα" ἐπειδὴ ἐπ᾿ 
ἀμφοῖν τοῖν μεροῖν ἔχουσι ταῦτα λόγους, ἀλλ᾽ οὖν ἀσύ- 45 
στατα καὶ γὰρ ἐπὶ τοῦ παρῦντος λόγοι μὲν ἀφ᾽ ἕχα- 
τέρων προσώπων εἰσὶν, οὐ μὴν ἐσχυροί" ἀλλ᾽ οὐδὲ mav- 
tn ἐλλελειμμένοι, ἀλλ᾽ ói μὲν μέρει ἐλλελειμμένοι xoà 
πλείονες, τῷ δὲ ἑτέρῳ εὐτελέστεροι μὲν, ἔχοντες δὲ πρὸς 
τὴν ἀπολογίαν ἰσχύν" διὸ καὶ ἑτεροῤῥεπὲς λέγεται" ἐπει» 20 
δὴ χατὰ τὸ ἕν μέρος πλεονεχτεῖ, ἀπὸ μεταφορᾶς τῆς 
πλάστιγγος " χαὶ γὰρ ἐν τῷ ζητήματι ᾧ παρέϑετο ὁ χα- 
T] γορος ἔχει τὸ πλεῖον" 5 δύναται γὰρ εἰπεῖν, ὅτι διὰ 
τοῦτο τοὺς περὶ “ἀρμόδιον καὶ ᾿Δριστογείτονα τετιμήχα- 


4 Par. ad marg. ᾿Ενταῦϑα γὰρ ὃ μὲν κατήγορος ἰσχύει τὸ 
κατὰ τυράννου λέγων, ó δὲ ἀπολογούμενος ταύτην μόνην ἔχει ἀπο-- 
λογίαν, τὸ μὴ δεῖν ἀποσπᾶν ἐκ τοῦ ἱεροῦ" διαφέρει δὲ τοῦ μονομε- 
ροῦς, ὅτι ἐκεῖ μὲν παντελῶς ἀπορεῖ, ἐυταῦϑα δ᾽ ἔχει μὲν λόγους, 
οὐκ ἰσχυροὺς δὲ. — Ven. om. πρῶτον μὲν — ἑτεροῤῥεπὲς δέ, 
3 Ald. xaO" ὅτι, tum Ald. πλήν. Ven. et Par, πολλήν. 5 Ven. 
àeiyo, «4 Àld. ἀρχῆς. Ven. et Par. βραχεῖς. δ Ald, sis. 


172 ZX0A414 


μὲν, ἐπειδὴ τυράννων ἦσαν σφαγεῖς" οὐκοῦν καὶ τὸν 
ἐπ᾿ ἐχείνους χαταφυγόντα τύραννον ἀποδρᾶναι τὴν τι- 
μωρίαν ov χρὴ, ἐνταῦϑα γὰρ ἡ μὲν κατηγορία καὶ ἡ 
ποιότης τοῦ προσώπου τοῦ Κριτίου τὴν μεγίστην ἰσχὺν 

δ ἔχει καὶ καταδρομήν" ἡ δὲ ἀπολογία βραχεῖά τίς ἔστε 
xe γλίσχρα * 6 οὔτε γὰρ ἐπαινέσαι δύναται τοῦτον, 
ὑπὲρ οὗ τοὺς λόγους ποιεῖται" ὅπερ ἐστὶν ἀεὶ ἐν ταῖς 
ἀπολογίαις" οὔτε ἐλλελειμμένης τῆς τοῦ προσώπου ποιό- 
τητος ἐπὶ τὰ. πράγματα καταφεύξεται ὡς oV δυνατὰ πε- 

40 ποιημένα, ἀλλ᾽ ἀμφοτέροις τούτοις ἁλισχόμενος, ἐπὶ τὸν 
τῶν εἰχόνων νόμον καταφεύξεται, ὡς χρὴ τούτῳ τὴν δη- 
μοχρατίαν χυρῶσαι τῷ μὴ τὸν χρατοῦντα νόμον λυϑη- 
γαι 7 xol αὑτὸς δὲ πως ἀσϑενὴς διὰ τὸ τυραννοχτό- 
vw» εἰχόνας τὸ καταφύγιον εἶναι. 


4 Μαρκελλίνου. ᾿Ἑτεροῤῥεπὲς καλεῖται τὸ μηδὲ ἔσην 
τὴν χορηγίαν ἑκατέρωθεν ἔχον, ὡς ἐπὶ τρυτάνης γὰρ 
ἑτεροῤῥεπὲς τὸ ῥέπον ἐπὶ ἕν μέρος, οὐδὲ τοῦ ἄλλου 
παντελῶς ὄντος γυμνοῦ" ἔχει δὲ τινα συγγένειαν πρὸς 
τὸ μονομερὲς, ἀλλ᾽ ἐν μὲν τῷ ἑτεροῤῥεπεῖ, εἰ * xol μὴ 

40 ἔσα ἑχατέροις τὰ τῆς ἐξετάσεως, ὅμως εὐπορήσει λόγων 
ἑχάτερος" ἐπὶ δὲ τοῦ μονομεροῦς οὐδὲν ἄλλο, ἢ σιωπᾷν 

67 λείπεται τῷ ἑτέρῳ" ὥσπερ ἐπὶ τρυτάνης εἰρήχαμεν, ἡ μὲν 
μία τῶν πλαστίγγων μεστὴ, ἡ δὲ ἑτέρα παντάπασι γυ- 
μνή" καὶ γὰρ ἐνταῦϑα οἱ μὲν περὶ ᾿Αριστογείτονα τυ- 

45 ραννοφόνοι, ὁ δὲ Κριτίας ὠμότατος xoi τύραννος" οὐχοῦν 
εὐπορώτερος εἰς ? λόγους ὁ συμβουλεύων ἀποσπᾷν᾽ ὡς 
οὐ βούλονται σώξεσϑαι τύραννον οἱ τυράννους ἀνῃρηχό- 
τες. Οἷμαι δ᾽ ἂν αὐτοὺς, εἴ τίς ἐστιν oio σϑησις τοῖς 
τετελευτηχόσιν, αὐτοχειρίᾳ τοῦτον ἀνελεῖν, ὅμως δὲ καὶ 

80 ὁ ἕτερος βραχέως εὐπορήσεει λόγου, ὅτι νόμῳ δεδώκατε 


6 Ald. γλίσχρα. 7 Ald. ληθῆναι. 8. Ald. εἰ om. 9 
Ald, εἰ. ΄ 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 178 


τοῖς τυραννοφόνοις ἀσυλίαν" τινὲς δὲ παντελῶς φανερῶς 
ἀσύστατον εἶναι βούλονται τοῦτο" ἐπειδὴ βουλῆς ν φησιν, 
ov προσέδει, τῶν μὲν νόμων ἀνῃρημένων ὑπὸ Κριτίου, 
πάσης δὲ τῆς πόλεως ἀναστάτου γενομένης" διὸ καὶ dpi. 
στείδης λέγων τὸν λόγον τοῦτον διὰ βραχέων ἐπλήρωσεν 5. 
ec ὁμολογουμένου τοῦ δεῖν ἀνελέσϑαι τὸν τύραννον καὶ 
σχεδὸν οὐχ ὡς ζήτημα, ἀλλ᾽ ὡς χοινὸν τόπον διεξῆλϑεν' 

ὃ αὐτὸς δὲ ᾿Δριστείδης ἐν ἄλλῳ λόγῳ ἐμήχυνε, 15 xoi μὴ 
ϑαυμάσῃς, ἐν μὲν γὰρ τῷ πρώτῳ, κατὰ τὴν βαϑύτητα 
χαὶ τὴν τέχνην ἐμελέτησεν" ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ ᾿τὴν ἕαυ- 10 
τοῦ τῶν λόγων περιουσίαν ηϑέλησε δεῖξαι" τινὲς δὲ πιϑα- 
γῶς ἐζήτησαν" εἰ τὸ μονομερὲς xol τὸ ἰσάξον δι᾿ ὅλου. 
ἀσύστατα, τὸ δὲ ἑτεροῤῥεπὲς ἐγγὺς ἀσυστάτων, ποῖα 'λοι- 
πὸν τὰ συνιστάμενα; ἕχαστον γὰρ τῶν πραγμάτων ἕν 
τε τούτων ἐστίν" xoà λέγομεν, ὅτε τὰ ἰσάζοντα λέγειν, 45 
οὐ τοῖς διχαιώμασιν, ἀλλὰ τοῖς. ἐγχειρήμασιν" Or ἂν 
ἴσα τινὲς πράξαντες περὶ τῶν 15 αὐτῶν ἐγχαλῶσιν ἀλλή- 
λοις" τὰ γοῦν κατὰ τὸ δίχαιον ἐξισάξζοντα, ταῦτα ἐξ-͵ 
ετάζεται, τὰ δὲ χατὰ τοὺς λόγοὺς ἀσύστατα ἔστιν, 


Εἶτα τὸ κακόπλαστον, οἷον * μετὰ τὴν Nixlov ἐπιστολὴν γράφει 20, 
τις, πέμπειν Κλέωνα 3 στρατηγεῖν, ἢ πάλιν πρόχειταν Μαρδονίῳ 
ἀναχωρήσαντι μετὰ τὴν ἧτταν ἀπολογία παρὰ βασιλεῖ" 5 πλάσις 
γὰρ ἡμάρτηται παραπλησίως ἐπ᾿ ἀμφοῖν ἐπεὶ τεϑνᾶσι γὰρ δήπου 
Κλέων τε καὶ Μαρδύνιος᾽ ὃ μὲν πρὸ τῶν Σικελικῶν, καὶ Μαρδό- 
ψίος πρὶν ἢ ἐπανελθεῖν τοὺς φυγόντας τῶν Περσῶν. 645 


Συριανοῦ. Τοῦτο πανταχόϑεν μὲν συνέστηχε, 


40 Ald, ἐμήχυναι, 11 Ald. πράξαντες περιτάξεται, Omis- 
sis τῶν αὐτῶν ἐγκ. — —- ταῦτα ἐξετάζεται: ita ut περὲ εἰ ἐξετά- 
ζεται in unam vocem contraxerit, 

4 Οἷον μετὰ τὴν INixiov — — — τῶν Περσῶν Ven. : om. 328 
Ald. πέμπει Κλέων. Par. ad marg. Κακόπλαστον, ὅταν παρ᾽ - 
ἱστορίαν ἢ συντεϑειμένον τὸ ζήτημα, οἷον μετὰ τὸν ᾿Αχιλλέως ϑά. 


an XXO0A1LA 


μόνην δὲ τὴν πρὸς ὃ. τὰ πρόσωπα, παρεξέτασιν χωλεύου- 
σαν * ἔχει, διότι τοὺς τεθνεῶτας ὡς ζῶντας ὑποτίϑεταε 
εἰ γοῦν ἀντὶ τοῦ Κλέωνος γράψειέ τις Θηραμένην " πέμ- 
πεῖν στρατηγὸν, τελέως $ ἔῤῥωται 7 τὸ ζήτημα". ὥστε 

δ xci ἐν τούτοις ἡμαρτημένον παρὰ τὸν πρότερόν ἐστι χα- 
γόνα" τὰ γάρ τοι μὴ. ἱποπίπεοντα ὃ πρόσωπα πῶς ἂν 
κρίσιν. ἐπιδέχοιτο. ? 


Σωπάτρου. Παρὰ τὴν ἱστορίαν τοῦτο" καὶ ἔοικε 
τ 9 ? . , M w 1 € M « 
. τῷ ἀδυνατῳ λογους μὲν yag ἔχει καὶ ἵχανους καὶ πε’ 
40 ϑανοὺς, ἀδύνατον δὲ τὴν ἔχβασιν" μελετηϑείη δ᾽ ἂν 
xata ἔχβασιν, μελετηϑείη δ᾽ ἂν χατὰ αἴτησιν" ὡς ἐν 
e , e UU. LN M , LJ ' 
ὑποϑέσει" ὡσπερ -xoi χατὰ μέρος ἔν τισε λόγοις ὃ uio 
σϑένης φησὶ τῷ χαϑ᾽ ὑπόϑεσιν σχήματι χρώμενος" εἶ 
, , » t , 2 2 ⸗ ⸗ 
 éxguvounv μὲν ἐγώ, χατηγόρει δ᾽ Αἰσχίνης, Φίλιππος δ᾽ 
. * , ^ t , . H r 
15 9Y ὃ χρίνων" ταῦτα γὰρ οὐχ ἐγένετο, ἀλλὰ xe" ὑπό- 
ϑέεσιν ἐξήνεχταν᾽ διαφέρει δὲ τοῦ ἀδυνάτου τὰ xaxó- 
- , , 3 LI € 3e€* ; - , 
nacta τῷ χρόνῳ μονῳ" oU yaQ ὡς αδυνατα Τῇ ᾳύσει 
πλάττεται, ὁπδρ ἴδιον τῶν ἀδυνατων" αλλ ὡς μὴ συμ- 
βαίνοντα τῷ χρόνῳ ταῦτα πραττόμενα χαχόπλαστα λέ- 
20 jefa. 


Μαρκελλίνου. ᾿ἱστέον, ὅτι τὰ τοιαῦτα ἀγῶνος 
ἕγεχα xal ἀποδείξεως συνέστηχε διὰ τὸ συνεστάναι, καὶ 
ἐσχύειν τοῖς πράγμασιν" ἀσύστατα δὲ αὐτὸ καϑίστησιν 
ἡ ἱστορία καὶ ἡ παρ᾽ ἱστορίαν πλάσις" ὃ γὰρ συμβου- 


ψατον. ἀποσφάξαγντος ἑαυτὸν «Αἴαντος διὰ τὴν τῶν ὅπλων ἀφαέρεσιν 
κρίνει ὃ Παλαμήδης τὸν ᾿Οδυισσέχ" δῆλον yép, ὅτι mpi» τελευτῆσαι 
τὸν ᾿Αχιλλέα τέϑγηκὲν δ' Παλαμήδης, συνίσταται δὲ τοῦτο, εἰ με- 
λετάται κατὰ τὴν αἴτησιν οὕτω καλουμένην, οἷον iva τις. προείπῃ 
ὅτι οἶδεν, ὅτι παρ᾽ ἱστορίαν λέγε. δ. Ven. περί. “4 Ald. χο- 
λεύουσαν. δ Par. Θηραμένη. 6-Ven. τελείωφ. 7 Ald. 
ἔρωται. 8 Ven. ὑπόντα. - 9 Ven. ἐπιδέξοιτο. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 2 


Aevenr πέμψαε Κλέωνα στρατηγὸν εἰς Σ,ρηλίαν, xal na- 
λιν ó ἀποχρινόμενος παρὰ βασιλεῖ Μαρδόνιος, εὐπαορή- 
σοῦσε μὲν ὡς ἐπὶ τῶν συνεστηκότων ἀχριβῶς καὶ ἐνδυ- 
μημάτων καὶ παραδειγμάτων" μόνος δὲ αὐτοῖς ἐμποδὼν 

ὁ τῆς ἱστορίας χρόνος, διὰ τὸ ἀδύνατον καὶ μὴ ἐνδάχόμε- 5 
γον" ἔοιχε γὰρ οὗτος ὃ τρόπος τῷ ἀδυνάτῳ" τὸν γὰρ ἀπο- 
ϑανόντα πῶς δυνατὸν πέμπειν; διαφέρρε δὲ, Ora τὸ μὲν 
ἀὄψνατον παντελῶς καὶ ἐν παντὶ χαιρῷ ἀδύνατον ópo- 
λογεῖται, τὸ δὲ γενέσθαι μὲν δυνατόν" διὰ δὲ τὴν iero- gg 
ρίαν μόνην ἀδύνατον" καὶ τὸ μὲν φύσει ἀδύνατον, τὸ δὲ 10 
οὗ φύσει, ἀλλὰ τῷ χρόνῳ τῆς ἱστορίᾳς" οὐ γὰρ συνή»- 
xpacav *? Νικίας xal Κλέων. διατί δὲ μὴ μετὰ τῶν 
᾿ἀσνατάτων τοῦτο ἔταξεν, εἴ γε καχόπλαστόν ἐστι, τὰ 
δὲ χαχόπλαστα ἀσύστατα; εἰ δὲ xol ὄστιν ἀσύστατον, 
διὰ τί μὴ εἰδικῷ αὐτὸ ὀνόματι ἐκάλεσεν ὡς τὸ μονομε- 15 
pic, xai τὰ ἄλλα, ἀλλὰ τῷ χοινῷ; πᾶν γὰρ ἀσύστατον 
καχόπλαστον" λεχτέον. δὲγ ὅτι δεῖ προακεῖσϑαι τὸ παρ᾽ 
ἑσεορίαν" τοῦτο γὰρ ἴδιον τούτῳ. 


"Ear ἐν τούτοις καὶ T τὸ πρρειλημμένον τῇ κρίσει" 23 οἷον μηδ᾿ 

νὸς ἐπιγνῶναι δυναμένου τὴν ἄνοδον τὴν ἐπὶ τὸν τύραννον, ἔδειξε 320 

χυεή τις τῷ ἑαυτῆς ἀνδρὶ, à δὲ ἀνελϑὼνκ ἀπέκτεινεν ἐκεῖνα» καὶ 3 
μοιχείας würj ἐγκαλεῖ, 


Συφιεανοῦ. Kel τὸ προειλημιμένον τῇ κοίσερ τοῦ- 
TO φανερώτατα παρὰ τὸν τρίτον ἐστὶ κανόνα" καὶ s 
μὲν πλάσις αὐτοῦ πᾶσα συνέστηχεν" oi δὲ χριταὶ πρὸς 25 
τῆς γυναιχὺς sU πεπονϑότες ^ οὐδὲ μίαν κατ᾽ αὐτῆς ἐᾷ. 
οἰσουσι 5 ψῆφον" xa» περιφανῶς ἐλέγχοετα ὁ μεμοιχευ- 
μένη. | 

40 Ald. συνήχμασε. Par. ovrixuacuy. 

1 Ald. xarà, — 2 Sequitur in Ven. τοῦτο φανερώτατα x. T. 1. 
1,24. 3 καὶ Àld. ον. 4 Ald. εὐπεπονϑότες. 5 Ald. ἐξ(- 
σουσε. Par. ἐξοίσουσι. Ven. ovas 6 Vep. ἐλεγχϑῇ. 


Y |^ — . ZSX0AlA- 


ΣΣωπάτρου. Ἰροειλημμένον γὰρ , ἔνϑα πρόδηλος 
qd τῶν. διχαστῶν. χρίσις διαὶ τὴν ποιότητα τοῦ κρινομέ- 
ψου ἀσώτου, ἢ ἀναντίῤῥητον ἔχουσα ἀρετὴν, καὶ διὰ τοῦ-- 

10 προδήλως σωζομένη" καὶ ὁ μὲν τεχνικὸς δι᾿ ἀρετὴν 
8 μόνην λέγει τὸ προειλημμένον᾽" γένεται δὲ xoà διὰ χα- 
χίαν" ὡς ἂν "εἰ Πλουτίων 7 χρίνοιτο προαγωγίας" προ- 


εἰλ UN € , . ct E Ὡ 2 « 
narce γαρ' ἢ χρισις" οτε χαταψηήφιουνται αὐτοῦ TG 


εἶναε προαγωγόν" ἢ or ἂν ὑμολογουμένως ἡταιρηχὼς 
χρίνηται" ὅπερ Αἰσχίνης κατασχευάζει ἐν τῷ κατὰ Τι- 
40 μάρχου. 4t γὰρ τοὺς Tiuagyov συνηγόρους ἢ ἐκ 
τῶν ἡταιρηκότων, ἢ τῶν συγγινομένων τοῖς παισὶν, ἢ 
τῶν ἀσώτων εἶναι" τοῦτο γὰρ οὐχ ἁπλὼς λέγει" ἀλλὰ 
προκαταλαμβάνων τὸν δικαστὴν εἰς τὸ πάντως κατα- 
ψηφίσασϑαι, δεδιότα μὴ ἐκ τοῦ ἀφεῖναι τὴν ἐδίαν ὑπό- 
45 γοίαν λάβῃ Τιμάρχῳ᾽ ἐζήτηται δὲ, διὰ τί ἄνω μὲν ἐν 
τῷ κανόνι τῶν συνεστώτων καὶ ἀσυστάτων εἶπεν τὸ μὴ 
πρδειλημμένυν τῇ κρίσει, δυνάμενόν τε πέρας λαβεῖν 
συνίστασθαι" μὴ συνίστασθαι δὲ τὰ μὴ οὕτως ἔχοντα" 
ἐνταῦϑα δὲ ἐγγὺς τῶν συνεστώτων τὸ προειλημμένον 
20 ἔταξε τῇ χρίσει" καὶ λέγουσιν, ὅτε πρὸς ἄλλο χαὶ ἄλλο 


, τοῦτό φησιν" "εἰ μὲν yap ἔνϑα γέγονε κρίνοιτο, οὗ συ- - 


στήσεται διὰ τὴν εὐεργεσίαν" OU yaQ τις ἀνέξεται τὴν 
εὐεργεσίαν χρινομένην .ἐδεῖν" εἰ δ᾽ ἀλλαχὴ mov ἢ xQt- 
σις συσταίη" τῶν μὴ προειλημμένων γὰρ ἐστι καὶ δυ- 
35 νγαμένων χρίνεσϑαι' τῆς γὰρ εὐἐργεσίας ἐχτός εἰσιν ot 


χρίνοντες" φείσονται δ᾽ ὅμως τῆς γυναικὸς ἀχηχούτες 


τὴν ἐλευϑερίαν δι᾽ αὑτῆς τῆς πατρίδος γεγενημένην - 


. Μαρχελλίνου. Προειλημμένον ἐστὶν, ἐν ᾧ ἡ ψῆφος 

7 παρὰ τῶν κρινόντων ἀλογωτέρα πως φαίνεται" τοῦτ- 

80 ἔστε τὸ τῇ γνώμῃ τοῦ δικάζοντος προδεδηλωμένον xc 

φαμερὸν. ἔχον τέλος διὰ τί δὲ νῦν ἐν τοῖς ἐγγὺς ἀσυ- 
στά- 


7 Ald. πλουτίων, Par. ZTollovszlom. , 


ΕΙΣ ΣΤΗΣΕΙ͂Σ (001177 


στάτων ἔϑηχεν αὐτό" xai τινὲς μέν φασιν, ὅτι ὡς ἐν 
παραδρομῇ αὐτὸ λέγει xol ἀενίττεται ὃ ἐν τῷ ὅρῳ τῶν 
συνισταμένων ὡς. περὶ ἀσυστάτου" κατανοήσας δὲ, ὅτε 
εἰ χαὶ σφόδρα εὐεργέτησεν ἡ γυνὴ, ἀλλὰ καϑὸ δικα- 
σταὶ πρὸς τὸ δίχαιον χρίνουσιν, oU πρὸς τὴν εὐεργδ- ὅ 
σίαν ἀφορῶνται χαϑαπαξ οὐδὲν τοῦ δικαίου προυρ- 
γιαίτερον δικασταῖς, ἐξ ov καὶ τὴν προσηγορίαν ἔχουσι, 
διὰ τοῦτο οὐχ ἔταξεν αὐτὸ τὸ εἶδος ἐν τοῖς ἀσυστάτοις, 
ἀλλὰ χαὶ τοῖς ἐγγὺς ἀσυστάτων, ἀχριβέστερον ἡμῖν τὸ 
εἶδος αὐτοῦ παραδιδοὺς καὶ τὴν φύσιν" τινὲς δέ φασιν 10 
ὅτε ἀχριβέστερον ἐν τῷ ὕρῳ συμπεριλαβὼν αὐτὸς ἐδή- 
λωσεν ἡμῖν ὅτι ἀσύστατον" ἔταξε δὲ αὐτὸ καὶ ἐγγὺς τῶν 
ἀσυστάτων, ἵνα ἀσύστατον μὲν ἢ παρὰ τοῖς εὐεργετου- 
μένοις δικασταῖς" ἐγγὺς ἀσυστάτων δὲ παρ᾽ ἄλλοις δὲ- 
κασταῖς. Πάλιν οὗ τελείως συνιστάμενον" εἰ γὰρ καὶ 15 
ξένοι οἱ δικασταὶ, ἀλλ᾽ ὅμως xol αὐτοὶ ϑαυμάζουσι καὶ 
χατοχνοῦσι καταψηφίζεσθαι γυναικὸς, τὴν οἰκείαν ἐλευ- 
ϑερωσάδης πόλιν, 7 ὅτι πρὸς μὲν τὴν. εὔνοιαν τῶν δι. 
χκαστῶν ἀσύστατον εἴρηχεν αὑτὸ, πρὸς δὲ τὴν ἐξέτασιν τοῦ 69 
πράγματος μελετώμενον" ἔγεε μὲν γὰρ εὐπορίαν λόγων xol 20 
μελέτην ὅ τε χατήγορος καὶ ὁ φεύγων, ἀλλ᾽ ἡ τῶν 
δικαζόντων εὔνοια xol τὸ προδεδηλῶσϑαν τὴν κρίσιν 
ἀσύστατον αὐτὸ ποιεῖ" ἢ ὅπερ καὶ ἄμεινον, ὕτι τὸν χα- 
γόνα τοῦ συνεστῶτος ζητήματος λέγων, ὡρίσατο" ὅτι τὸ 
ἔχον τόδε xal τόδε συνέστηκϑ' τὰ δ᾽ οὖν τινος τούτων ag 
ἐνδεᾶ oU συνέστηχεν᾽" εἶτα ἐπιδιαιρεῖ τὰ ἀσύστατα καὶ 
λέγει, ὅτε τῶν μὴ συνεστώτων τὰ μέν εἰσι χαϑάπαξ᾽ 
ἀσύστατα, τὰ δὲ ἐγγύς" ὥστε τὸ προειλημμένον. εἰ xol 
εἶπεν μὴ συνεστάναι ἀλλ᾽ οὐχ ὁμολογουμένως, ἀσύστα- 
TO» εἶπεν. | $0 


8 Ald. ἐνέτεεται. 


Rhetor. IV. 12 


178 X X 0.414 


Θαυμάζω * χὰρ el sic καταψηφιεῖται ταύτης, κἂν ἔλεγχϑῇ penoi- 
χιυμύη, δι᾽ Sy ὃ τύραννος ἀγήρηται. ᾿ 
Συριανοῦ xol «ΣΣωπάτρου. ᾿Ηπόρησαν ἐνταῦ- 
᾿ς Od τις, εἰ τὸ ὑπάρχειν τὶ εὐεργέτημα παρὰ τῶν διχα- 
δ στῶν γνωριζόμενον, τοῦτο ἀσύστατον ποιεῖ, οὐχοῦν χαὶ 
αἱ ἀντιστατιχαὶ ζητήσεις καὶ αἱ χατὰ ῥητὸν καὶ διά- 
γοιαν οὐχ ἂν εἴησαν συνεατηκυῖαν᾽ xol γὰρ dy τούτοις 
. ἐστί τις εὐεργεσία " ἐν μὲν ἀντιστατικαῖς og ἐπὶ τούτου, 
στρατηγὸς συνεχῶς τῶν σρατιωτῶν φευγόντων ἐπὶ τοῦ 
10 τείχους, τὸ τεῖχος χαϑελὼν ηγωνίσατο, καὶ ἐνίχησε 
τοὺς πολεμίους" xol μετὰ͵ τοῦτο χρίνεται δημοσίων ἀδι- 
xmuctuv' σαφὴς γὰρ ἐνταῦϑα ἡ εὐεργεσία xol ὅμως 
χρίνεται" ἐν dB ταῖς χατὰ ῥητὸν xoi διάνοιων, ὡς ἐν πο- 
λέμου καιρῷ ξένος ἀνελθὼν δἰς τὸ τεῖχος τοῦ νόμου χω- 
15 λύοντος τοῦτο, ἡρίατευσε, xol χρίνδταν δημοσίων ἀδικη- 
μάτων" δῆλα γὰρ κα καὶ ἐνταῦϑα τὰ τῆς εὐεργεσίας διὰ 
τῆς vixng , ἀλλ᾽ ὅμως οὐχ ἀσύστατον. φαμὲν οὖν, ὡς 
οὐχ ὅμοια ταῦτα κἀκεῖνα" ἐν ἐχείνοις μὲν γὰρ, τῇ ay- 
τιστασεε φημὶ, xol τῷ ῥητῷ καὶ διανοίᾳ, ἤτοι ἄμφω, 
30 τὰ ἀδιχήματα φημι χαὶ δνεργεσίαι, δημόσια , ἢ ἄμφω 
ἰδιωτιχά" δημόσια μὲν ὡς ἐπὶ τοῦ στρατηγοῦ καὶ τοῦ 
ξένου " ἰδιωτικὰ δὲ οἷον" στρατιώτην ἵππος ἀπέφερεν εἰς 
τοὺς πολεμίους" ἡχόντισται ὁ ἵππος παρὰ τοῦ στρατιώ- 
του Xol χρίνεται 0 ἀχοντιστὴς βλάβης " ταῦτα οὖν tixó- 
35 Tog ἐξετάζεται" ἐπειδὴ ὃν ἕχαστον τῶν προβλημάτων 
(gov ἐστίν" ἐὰν δὲ τὸ μὲν ὑπάρχῃ δημόσιον, τὸ εὑεργέ- 
τημα, τὸ δὲ ἰδιωτιχὸν, τὸ ἀδίκημα, τότε τῶν οὐ συνε- 
στώτων ἐστὶν, μεῖξον γὰρ xoi; πᾶσαν ὠφεληϑῆναι τὴν 
πόλιν, ἢ ἕνα τινὰ περὶ τὴν εὐνὴν δὲ τύχοι ὑπομεῖναι 
30. χαὶ τὴν ἀδικίαν. 


Μαρκελλίνου. ᾿Ἐπειδή ? πολλὴν κοινωνίαν ἔχει. 


4 Nihil horum in Ven, ἃ ᾿Επειδὴ 5. x. ἔχει ex Par. re- 


ΕΙΣ XTAZEIZX ym 


Tovro πρὸς TO ^ ῥητὸν xoà διάνοιαν xol πρὸς ἀντίστρι- 
σεν, ζητητέον cive διαφέρει τούτων" διαφέρει τοίνυν én- 
τοῦ xai διανοίας, ὅτε ἔχεῖ μὲν χφινὰ ἀμφότερα καὶ τὸ 
μα καὶ τὸ εὐεργέτημα, ἢ πάλιν ἀμφότερα ἐδιωτι- 
κά" ἐν δὲ τούτῳ κοινὴ μὲν ἡ εὐεργεσία, ἰδιωτιχὸν ϑὲ 5 
τὸ ἀδίχημω" τῆς δ᾽ ἀντιστάσεως διαφέρει" ov. ἐχεῖ μὲν 
ἀντίῤῥοπον v) ἀδίχημωε τῷ εὐεργενήματε, dv δὲ τῷ 
προϑιλημμένῳ ἄδηλον τὸ ἀδίτημα, xe ἐδιωτιχὸν, κοι- 
ψοῦ ὄντος τοῦ εὑὐεργετήματος xa φανεροῦ, τοῦ δὲ ἑτε- 
ροῤῥεποῦς, ὅτε ἐκεῖ. μὲν κατὰ τὸ πρᾶγμα αὐτὸ ῥέπει 10 
πρὸς τὸ 3 ἕτερον τῶν προσώπων 0 λόγος" ἔνταῦϑα δὲ 
τὸ μὲν πρᾶγμα ἔσον" ὁμοίως γὰρ εὐπορήσουσιν ὅ τε 
μοιχείαν τῆς γυναικὸς κατηγορῶν, xol ὃ λέγων vnig 
τῆς γυναιχός" ἑτεροῤῥεπεῖ δὲ μόνον τῇ εὐνοίᾳ τῶν δι- 
καστῶν. 48 
γῴχα δ᾽ ἂν xol παρὰ ταῦτα εἴδη τινὰ εὑρεθείη ἄλλα Y τοιαῦτα " 
ἀλλά γε περὶ τῆς τῶν συνεστώτων δεαιρέσεως ἤδη λεχτέον. 


Μαρκελλίνου. ᾿Δαφαλίζεται xal ροευλαβεῖ- 


eepi. — 5 Ald. τόν. 

4 Ald. ἀλλά. Post τοιαῦτα quiter im Ven. Oide» ὁ᾽ τ... 
χνογράφος, 94 ἢ κατὰ μικρὸν τῶν συνεστώτων “παράλλαξις πολλοὺφ 
ἀπεργάζεται τῶν ἐγγὺς ἀσνστάτων τρόπους " ἔγιοι γοῦν τῶν utt 
αὐτὸν, ὧν ἐστιν Εὐαγόρας τὸ καὶ ᾿ἀκύλας xol μέχρε δώδεκα τρό- 
siey τὰ ἀσύστατα προήνεγκαν, τέσσαρας ἄλλους τοῖς παρὰ “Ἐρμογέ- 
γους εἰρημένοις προςϑέντες" τὸν κατὰ τὸν πάντη δῆλον" οἷον ἀρι- 
οτεὺς ἀνελὼν υἱὸν φόνου κρίνεται" τὸν κατὰ τὸν πάγτη ἄδηλον, 
οἷον καταλέλοιπέ τις δύο παῖδας, ἐξ ἴσον τὴν οὐσίαν" εἰπών τε 
πρὸς τὸ οἷς ϑατέρῳ τῶν υἱῶν ἐτελεύτησε, καὶ ἀξιοῖ ὅ ϑάτερος ὡς 
περὶ ϑησαυροῦ ἀκούσαντα αὐτὸν εἰςφέρειν καὶ τὸν ϑησαυρον" τὸν 
κατὰ τὸ τεκμήριον δῆλον" οἷον Αἰσχίνης κρινόμενος ἐπὶ τῷ προδε- 
δωχέναι Κερσοβλέπτην ἐπέδειξεν ἐπιστολὴν δηλοῦσαν, ὡς πρὶν αὐτὸν 
ni τὴν πρεσβείαν ἐξιλϑεῖν Κερσοβλώττης ἣν ἁλοὺς ὑπὸ Φιλίππον 

12.. 


IN /—— — 4X0414 


“ται, Ἐ μήποτε καὶ ἄλλα εὑρεϑείη" ἀσύστατὰ δὲ καὶ ὡς οὐδὲ. 
ἀναγκαίαν παραλείπει τῶν τοιούτων τὴν μνήμην ὥσπερ᾽ 


ἀπέραντον οὖσαν τῶν ἀσυστάτων τὴν φύσιν," καὶ τὴν 
χαχίαν" φύσει γὰρ ἢ καχία πρᾶγμα ποικίλον καὶ ἀμή- 

δ χανον᾽ οἷδε δὲ ὅτι ἂν εὑρεϑ'δίη τοιοῦτον, εἰς τὰ προ- 
εἰρημένα ἀναφέρεται" μέσος οὖν χωρεῖ" οὔτε ἀνερῶν τὸ 
εἶναι ἄλλα. ἀσύστατα" οἷδὲ γὰρ ὅτε ἔσται xol ἕτερα, 
οὔτε μὴν ἐκτιεϑέμενος ἐχεῖνα βούλεται μαχρολογεῖν, ti- 
δὼς ὡς εἴ τε ἄλλο εὑρεϑείη ἐν τούτοις ἐστίν. 


100 — Zend τρ ov, Οἶδε xol αὑτὸς παρείς τινα, ὧν 
70 πρῶτόν ἐστι τὸ ? χατὰ ἦϑος καὶ μάχην" οὗ γὰρ πα- 
ράδειγμα τόδε᾽ νόμος τοὺς πρεαβευτὰς ug συμπλεῖν" 
πένης καὶ πλούσιος. ἐχϑροὶ τὰ πολιτικὰ, ἐπρέσβευον ἀμ- 
φότεροι" ἐναυάγησεν ὁ πένης καὶ προσῆλθε περινηξά- 
4δ μένος τῇ τοῦ πλουσίου νηΐ" ὃ δὲ ojx ἀνέλαβεν αὐτόν" 
» ἀπέϑανε , καὶ χρίνεται ὁ πλούσιος" ἐνταῦϑα κατὰ μὲν 
τὸ ῆϑος ἀσύστατόν ἐστιν" ὡμολόγηται γὰρ ὅτι ὡς ἐχϑρὸν 
αὐτὸν οὐχ ἀνέλαβεν" κατὰ δὲ τὴν μάχην συνίσταται" 
ἡ γὰρ τοῦ νόμου ἰσχὺς δίδωσι λύγους αὐτῷ" τοῦτό τι- 
320 γὲς μετάστασίν φασι, διὰ τὸν νόμον" ἐπὶ τοῦτον γάρ 
quot τὴν αἰτίαν ἀναϑήσει ὁ πένης, οὐχ ἔστε δέ" ἀλλὰ 
τοῦ ἑτεροῤῥεποῦς" διὰ τῆν προὐπάρχουσαν ἔχϑραν" ὅ- 
πὲρ οὐχ ἔστιν ἐν μεταστάσει. ᾿Ιστέον ὅτε Μιφουχιανὸς 


καὶ οὐδὲν ἧττον κρίνεται. Τὸν ἄπορον ἐν κατηγορίᾳ, ὃν καὶ Κρο- 
κοδειλίτην oi Στωϊκοί φασιν" οἷον Εὔαϑλος συνέϑετο Πρωταγόρᾳ 
τῷ σοφιστῇ δώσειν μισϑὸν, εἰ τὴν πρώτην δίχην λέγων νικήσειεν" 
μαϑὼν δὲ μὴ βουλόμενος λέγειν ὑπὸ τοῦ Πρωταγόρου τὸν μισϑὸν 
᾿ ἀπαιτεῖται" ὃ δὲ ἀντιλέγει" εἴτε γὰρ νικήσειεν, οὗ δίκαιος δοῦναι 


κατὰ τὴν σύνταξιν 7) ire κληϑείη ὡς μήπω μαϑὼν, oix ἄξιος ἀπαι-. 
. τασϑαι. (cfr. Geol. hist. sophist. p. 82. 88.) 4: αφέροι δὲ τοῦ ἑτέρου 


ἀπόρου, ὅτι ἐκεῖ μὲν ἐν τῷ βούλεσϑαί ἐστιν ἧ $j ἀπορία,. ἐνταῦϑα δὲ 
ἐν κατηγορίᾳ καὶ ἀπολογίᾳ. 3. Ald, προευβλαβεῖται,. ὅ Ald. τόν» 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ. 181 
μϑτὰ τῶν συνεστώτων τάττει τὰ ἄδοξα" ἡμεῖς δὲ μετὰ 
τῶν ἀσυσεάτων" οὐ μάτην δὲ τοῦτο 0 Μινουχιανὰς 
ἐποίησεν , ἀλλ᾽ ὡς ἤδη ἔφαμεν , ὅτι αἱ ἄδοξοι πράξεις 
μετὰ μὲν ἐνδόξων. προσώπων ἀσύστατοι" μετὰ δὲ ἀδά- 
ξων ἐξετάξονται" ἢ γὰρ τοῦ πρασώπου ποιότης πρόσφο- δ 
eos οὖσα τῇ πράξει, ἐξετάζειν ἐνάγει τοὺς axpoatdg, 
Ἕἴδους γὰρ ἕνεκα προβλημάτων καὶ τρύπων ἀδρίεργον ἂν εἴη λέγει. 

ἐν τῷ παρόντι 
Συρεανοῦ. Ἔσφαλται ὃ ἐνταῦϑα, εἰ μὴ xart- 
χρήσατο εἰπὼν προβλημάτων" τὰ γὰρ προβλήματα οὐ 19 


4 Quag Ven. Syriano tribuit, consentiunt eum iis, quae 
Ald, Marcellino et Sopatro adscribit: Tovro ἀκριβὼς εἰς Mt. 
ψουχιαγὸν αἰνίττεται" ἐκεῖνος γὰρ ἐν τῇ τέχνῃ πρὸ τοῦ περὶ τῶν 
στάσεων διεξελθεῖν τὰ εἴδη τῶν προβλημάτων ἀπαριϑμεῖται, καὶ 
τοὺς τρόπους λέγων εἴδη μὲν εἶναι προβλημάτων πέντε" πανηγυρι- 
κὰν, δικαγικὰ , ἠϑικὰ, , παϑητικὰ , , μικτά" πανηγυρικὰ μὲν, οἷον 
μετὰ τὰ ἐν΄ Σαλαμῖνε γράφει Θεμιστοκλῆς ϑύειν τοῖς ἀνέμοις" d 
γὰρ καὶ συμβουλὴ πρόκειται, ἀλλ᾽ οὖν πανηγυρικὸν ὅλον τὸ εἶδος 
τοῦ λόγου γενήσεται ἐπὶ τηλικούτοις οὖαι τοῖς κατοφϑωμένοις " δὲ- 
κανικὰ δὲ, οἷον τὰς ἱερωσύνας τῶν παίδων εἶναι, ἀριστεύσας τις 
ἤἥτησεν ἱερωσύνας τινὸς ἀφελέσθαι" ἔλαβεν, τοϑνήκασιν ἀμφότεροι 
d τὸ ἀρισιεὺς καὶ Ó πρῶτος ἱερεὺς, οἱ παῖδες ἀμφοτέρων ἀμφισβῃ- 
τοῦσι τῆς ἱερωσύνης" ἐνταῦϑα γὰρ ψιλὴ περὲ τῶν δικαίων ἐστὶ μά- 
χη" ᾿ἡἀϑικὰ δὲ, olov φιλάργυρος ἀριστεύσας ἤτησεν εἰς τὴν δωρεὰν 
τοῦ πλουσιωτάτου td» κλῆρον ἀφελέυϑαι" παϑητικὰ δὲ, οἷον ἐν 
μανίᾳ τις ἁπτόμενος αὑτοῦ τὸν viov ἀπέχτεινεν᾽" xal ἀγενεγχὼν φό- 
yov κρίνεται" μικτὰ δὲ, οἷον τραυματίας" τις ἀριστεὺς παρεχώρη- 


€t» τὴν δωρεὰν ἀτρώτῳ ἀριστεῖ, καὶ ὃ μὲν αἰτεῖ τὴν γυναῖκα αὖ- 
ποῦ λαβεῖν, ὃ δὲ μονομαχεῖν ἀξιοῖ" πολλὰ ydo ἐστιν ἐν ταὐτῷ, ἥ 


τὸ περὶ τῆς δωρεᾶς μάχη, καὶ τὸ περὶ τὴν γυναῖκα πάϑος, καὶ 
τοῦ τραυματίου τὸ ἦϑος, τὸ μὲν τῇ συμφορᾷ, τὸ δὲ ἀπειλῇ, τὸ 
δὲ καὶ παρακλήσει σωφρονεῖν ἐϑίζοντας" ᾿ἀχύλας δὲ τῆς διαιρέσεως 


192 XXOÁ4IA . . 


τῶν μελετωμένων ἐστίν" εἰ δὲ οὗ μελετᾶται, οὐδὲ εἶδος 
οὐδὲ τρόπον ἔχει’ διὸ p. ἔδει, ζητημάτων, ἀλλὰ μὴ προβλης- 
μάτων εἰπεῖν" ὥσπερ δὲ ὁ ἄνϑρωπος ἔ ἔχ χαραχτὴρα 3 
καὶ ἰδέαν τινὰ, ὅπερ εἶδος λέγομεν ἑκάστου" . λέγομεν δὰ 

δ τὸν τύπον τοῦ σώματος ἑχάστου ἰδέαν, οὕτω ÓP καὶ τὰ 
ξηεήμαεα ἔχε “χαρακτῆρα xal ἐδέαν τινά" χαὶ χαϑάπερ 
ἡμεῖς πρὸς τῷ εἴδει xal τρόπον ἔγομεν χαλὸν ἢ χαχὸν, 
ὁμοίως καὶ τὰ πράγματα περὶ τούτων ἀμφοτέρων , τῶν 
εἰδῶν quss καὶ τρόπων" Μινουχιανὸς εἶπεν, εἴδη προ- 

10 βλημάτων εἶναι τέσσαρα, ἡϑικὸν, παϑητιχὸν, δικανι- 

€ 


ταύτης ἐπιλαμβάνεται λέγων, ὅτι πρῶτον μὲν ἄτοπον, ὅτι τῷ Bixa- 
γνικῷ περιληπτικῷ ὄντε τοῦ τὸὶ ἠϑικοῦ καὶ παϑητικοῦ ἀγντιδιαιρεῖ ταῦ- 
τα’ ἕπειτα τὸ πανηγυρικὸν οὐδέποτε καθ᾽ ξανεὸ ἐμαμπτον ἐν ζη- 
τήμασιν dg μόνως εὑρισκόμενον παρέλαβεν" τά τε συμβουλεντιπὰ 
πολλαχοῦ εὑρισκόμενα παρῆκεν" διόπερ αὐτὸς ἑτέρως διαιρῶν φησι, 
τῶν ξητημάτων τὰ μὲν -εἶναι ἠθικὰ, τὰ δὲ παθητικὰ, τὰ δὲ nos- 
γματικὰ, τὰ δὲ μικτὰ, τούτους γὰρ τοὺς τέσσαρας τρόπους ἐν be 
καγνιχοὶς τε καὶ συμβουλευτικοῖς εἴϑοσι λόγων εὑρίσχεσθαι" καὶ ἐξδη 
μὲν ταῦτά φησι, τρόπους δὲ τέσσαρας" ἔνδρξον, ἄδοξον, παρφάδο- 
ἔον, ἀμφίδοξον" ἔγδοξον μὲν, οἷον ᾿Αϑηναῖοε καὶ «Δακεδαιμόνιο: 
μετὰ τὰ Μηδιχὰ περὶ τῆς πφοπομποίαις ἀμφισβητοῦσιν" ἄδοξον, 
οἷον πορνοβοσχὸς ταῖς ἑταίραις τίϑεται τὰ τῶν Movooy ὀνόματα" 
παράδοξον δὲ τὸ δι᾽ ὑπερβολὴν ὠμότητος μισούμενον, οἷον πένης 
καὶ πλούσιος ἐχϑροί᾽ κατεγνώσϑη ὅ πένης ϑανάτον᾽ παρεδόϑη τῷ 
δημίῳ" πείσας ὃ πλούσιος ταλάντρις τὸν δήμιον λαβὼν ἀπέχτεινε" 

καὶ φεύγει φύνον" ἀμφίδοξα δὲ πὴ μὲν ἔνδοξα, πὴ δὲ ἄδοξα" oi- 
ον στρατηγὸς παρέστησὲν ἐπὶ οἰνήματος τοὺς (Ald. Par. p. 189.1. 25. 
T&c) αἰχμαλώτους xal xolveras δημοσίων ἀδικημάτων" τὰ μὲν γὰρ 
εἴδη καὶ τοὺς τρόπους διάτοῦτο μανθάνομεν δήπου, ἵνα ταῖς οἰκείαις 
ἰδέαις τῶν λόγων χρώμενοι, τὰ προβλήματα μελεεῶμεν. “Ἢ τῶν τρό- 
πῶν φησὶ καὶ τῶν εἰδῶν κατανόησις ταῖς προσηκούσαις ἰδέαις xtzgk- - 
σϑὰι διδάσκει τὸνλέγοντα, οἷον δικανικῶς τὸ δικανικὸν καὶ συμβου- 
λευτιχῶς τὸ συμβουλεντικόν. ᾿Επισημαίψονταί τιψες x. τ, λ. p. 199. 
1.25. 2 Ald, κρατῆρα. Par. regaxréos, 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 183 


moy, μικτὸν" ἠθιχὰ μὲν ovy εἰσὶν" ἐν οἷς οἰκειότης τίᾳ 
ἔστιν. ὡς υἱῷ πρὸς πατέρα ἢ ἀδελφοῦ πρὸς ἀδελᾳόν" 
λέγεται δὲ »αὶ ἄλλως ἡϑιχά" ἐν οἷς διαϑεσὶς τισιν ὑπάρ- 
χει πρὸς ἀλλήλους, οἷον ἐρῶντος πρὸς ἐρώμενον" ἔστι δὲ 
xoi τρίτος ἦ τρόπος" οἷον φιλαργύρων, λίχζνων, δυσκό- 5 
λων, μεσωνθρώπων, διὸ καὶ ηϑικὰ καλεῖται διὰ τὸ ἢ- 
ϑους τινὸς εἶναι ἐξαγγελτιχά" παϑητικὰ δὲ εἰσιν, ἐν 
οἷς ἔνεστι φύβος, ὀργὴ, λύπῃ, καὶ τὰ τοιαῦτα᾽ ἂν γάρ 
τ, τούτων ἔχῃ πρόβλημα παϑῆτιχόν ἐστι" δικανιχὰ δὲ» 
ἐν οἷς ψιλή μάχη ὑπάρχει, περὶ διαϑήκης ἢ ψηφισμά- 10 
τῶν ἢ νόμων ἐν γὰρ τοῖς τοιούτοις οὔτε ἐγκωμιάξομεν͵ 
' οὔτε ψέγομεν , ἀλλ᾽ ἀποδείξεως μόνης χρήξομεν" περὶ γὰρ 
τοῦ δικαίου ὃ ἁγὼν μόνον" μιχτὰ δὲ τὰ συμπεπλεγμένα 
&x τινος τῶν ἠϑιχῶν καὶ διχανιπῶν καὶ παϑητικῶν" 
tgómos δὲ τέσσαρες καὶ κὑτοί" ἔνδοξος, ἄδοξος, παραδο- 15 
doc, ἀμφίδοξος" καὶ ἔνδοξος μέν ἐστιν, ἐν ᾧ ἄμφω 
ἐπαινεῖται xol πρόσωπον xol πρᾶγμα" οἷον ἀριστεὶς αὖ- 
vei ἑρωσύνην' ἄδοξος δὲ ὁ κατὰ τὸ ἐναντίον τοιούτῳ" 
οἷον ᾿Δριστογείτων ἐν σπάγεε χρημάτων γράφει νόμον 
sap Orel μεσϑοῦ μυεῖσθαι" ἀκφίδοξος δὲ, ὁ πῆ a0 
μὲν ἐπαινετὸς, πὴ δὲ ψεκτός" οἷον ἀριστεύσας τις αἰτοῦ 
πολέτου σφαγήν" παράδοξος δὲ, ὅτ᾽ ἂν παρὰ τὴν δύ- 
Lov τῶν ἀχουόντων τι πράντηγωκ" οἷον πορνοβοσχὸς ἐχή»- 
ρυξε τοὺς ἀπάτορας προῖχα δέχεσϑαι" παρὰ γὰρ τὴν δό- 
boy τῶν ἀνθρώπων τοῦτο, πλὴν οἵ πορνοβοσχοὶ πρὸς 35 
ἀργύριον πάντα πράττουσι" περὶ τούτων οὖν φησι τρό- 
πὼν xol * εἰδῶν περίεργον ἂν εἴη λέγειν ἐν τῷ παρόντι" 
κατὰ δὲ τὴν ὁμωνυμίαν ἐπελαμβανετάι Μινουκιανοῦ᾽ 
τοῦ γὰρ εἴδους τριχῶς λεγομένου" πρῶτον μὲν ἐπὶ τοῦ 
τῆς ῥητορικῆς μέρους" ὥσπερ ἐλέγομεν εἶδος, εἶναι ῥητο- 50 
ρικῆς τὸ δικανιχκὸν φέρε ἢ συμβουλευτικὸν ἢ πανηγυρε- 
κόν" δευτέρου δὲ τοῦ ἐν τῷ προβλήματι καὶ ζητήματι 


& Ald. zoírov. 4 Ald. Par. τοὺς. ser. καί, 


188 /' ΣΧΟΑΙΑ͂ 


χαὶ τρίτου τοῦ ἐξαγγελτικοῦ τῆς φράσεως, ὁ piv Mi- 
νουχιανὸς περὶ εἰδῶν διαλαμβάνων xol τρόπων οὐ περὶ 
71 τῶν Í τῆς ῥητορικῆς, oU περὶ τῆς ποιᾶς φράσεως τῶν 
| εἰδῶν προυτίϑετο λέγειν, περὶ δὲ τῶν εἰδῶν τῶν ἐν τοῖς 
5 προβλήμασιν" ὁ δὲ “Ἑρμογένης ἐπιλαμβάνεται τοῦ λόγου" 
τῇ τοῦ εἴδους ὁμωνυμίᾳ λέγων περίεργον εἶναι περὶ 8b. 
δους καὶ τρόπου λέγειν πρὸ τῆς τῶν στάσεων χαὶ τῆς 
τῶν ῥητοριχῶν εἰδῶν γνώσεως" οὗ μέντοι χαὶ περίλργον. 
᾿ ἐποίησε Μινουχιανός" ofa καὶ πάνυ anAoWy, τῇ παρ- 
40 οὔσῃ ὑποϑέσει συμβαῖνον " λέγων γὰρ περὲ πολιετιχῶν 
ζητημάτων καὶ χαραχτῆρος καὶ εἴδους αἰτῶν, οἰκείως 
ἐμνήσθη xel διδῖλε ταῖτα εἰς τὰ προχείμενα τέσσαρα 
εἴδη" ἔστι δὲ ἕτερον εἶδας ζητήματος, χαὶ ἕτερον ἡ ἐξ- 
αγγελία τῆς φράσεως" ἡ μὲν γὰρ φράσις ἐκ τοῦ ῥήμα- 
i5 τος γίνεται" τὸ δὲ εἶδος τοῦ προβλήματος ἐκ τῶν ἐν 
τῷ ζητήματι εὑρισχομένων προσώπων καὶ πραγμάτων, 
ἅπερ ὕλη icri τοῦ προβλήματος , ἣν λαβὼν ὃ ῥήτωρ 
μελετᾷ" xci ὅτι ταῦτα τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον, φανε- 
ρὰν ἐξ ὧν ἐπιφέρει" τὰ μὲν γὰρ εἴδη xoi τοὺς τρόπους 
40 διὰ τοῦτο μανϑάνομεν δήπου, ἵνα ταῖς οἰχείαις ἰδέαις 
τὰ προβλήματα μελετῶμεν' ὥστε xol αὐτὰς οἷδεν ὡς ow 
ταὐτὸν εἶδος προβλήματος καὶ φράσεως" ἀλλὰ μάτην 
ἐρεσχελεῖ πρὸς Mavovxiayoy ἐνιστάμενος. 


Μαρκελλίνου. “Ποίᾳ ἰδέᾳ δεῖ χεχρῆσϑαι ἐπὶ 

25 ἑκώστου ζητήματος καὶ ποίῳ τρόπῳ δεῖ φράσας τὸ ξή- 
τημα" πρὸς γὰρ τὸν τρόπον καὶ ἡ μελέτη" δεῖ γὰρ 
ἡμᾶς )νῶναι, ὁποῖος ὁ τρόπος ταῦ ζητήματος τοι ἔν- 
δοξος 1 ἢ ἄδοξος, ἢ ἢ ἀμφίδοξος , ἢ παραδοξος" i ἵνα πρὸς 
τὸν τρόπον ἀρμόσωμεν τοὺς λόγουρ' φησὶν οὖν ὃ τε- 
30 χνιχὸς, ἐγὼ οἴομαι περιττὸν τὸ λέγειν περὶ ἰδέας" σῶμα 
μὲν γὰρ τῆς ὑποϑέσεως οἱ λόγοι" ἡ δὲ idée καὶ ὃ χα» 


ὅ Ald. τό»γ. 6 Ald. προυτίϑεται. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 185 | 


ρακτὴρ iv τῷ λόγῳ ϑεωρεῖται, ὥσπερ τὸ λευχὸν xol τὸ 
μέλαν ἐν σώματι" ov τοῦτο δὲ τοῦ παρόντος βιβλίου 
τὸ ἐπάγγελμα" διαφέρει δὲ τοῦ εἴδους τῆς ῥητορικῆς τὸ 
ὁμώνυμον εἶδος, ὃ ἐστιν ἡ ἰδέα" χαϑ᾽ ὃ τὸ μὲν εἶδός 
ἐστιν, οὗ προτέταχται τὸ γένος , οἷον ὁ . ἄνϑρωπορ᾽ ἔστι δ 
δὲ τὸ ,7ένος τούτου ζῶον, ὃ προτέταχται" ἡ δὲ ἰδέα 
αὕτη ἡ μορφὴ τοῦ ἀνθρώπου" τινὲς δὲ τὸν λόγον ὧσ- 
περ ix σώματος, xo ψυχῆς εἶναι βούλονται" xal τὰ μὲν 
διανοήματα καὶ τὰς διασχευὰς ψυχὰς παραλαμβάνουσι, 
τὴν δὲ ἰδίαν xol τὸ χαλλὸς τῶν ὀνομάτων σώματα" 7 10 
αἰνέττεταε δὲ eig τὸν Μινουχιανόν" ἐπειδὴ γὰρ ἐκεῖνος 
ἐμνήσϑη περὶ ἰδεῶν καὶ τρόπων, οὗτος εἰς ἐχεῖνον ἀπο- 
τεινύμενός φησιν, ὅτι ἐγὼ περὶ ἰδεῶν οὐ λέγω οὐδὲ τρό- - 
πων" περιττὸν γὰρ τοῦτο χαὶ ἔξωϑεν τοῦ παρόντος βι- 
βλίου" εἶδος γὰρ λέγει ἐνταῦϑα τὴν ἰδέαν" οὐδὲν δὲ ἄτο- 15 
σον ἡμᾶς, εἰ χαὶ ὁ τεχνικὸς παρῆχεν, ἐπὶμνησϑῆνοι 
περὶ τούτων, ἃ quet Μινουχιανός" ὑποτίϑεται γὰρ εἷ- 
yat ἰδέας, πανηγυρικὴν, δικανικὴν ,᾿ ἠϑιχὴν, παϑητιχὴν, 
μιχτήν' ἰδέα δέ ἐστιν ἡ ἐξαγγελία τοῦ λόγου καὶ τὸ 
σῶμα αὐτὸ xal ὃ χαραχτήρ᾽ παράδειγμα μὲν" οὖν ἰδέαρ 30 
πανηγυριχῆς * συμβουλεύει μετὰ rd Μηδικὰ Θεμιστοχλῆς͵ 
ἀνέμοις ϑύειν" ἐν τούτῳ γὰρ τῷ ζητήματι ἔπαινον διέ. 
εἰσι τῶν ἀνέμων" xai οὐδὲν ἄλλο ἢ ἐγκωμιάξει, δι᾿ ὧν 
ἢ νίκη τοῖς “ἔλλησιν ἐμπομπεύει " τοιγαροῦν Toig λόγοιᾳ 
πανηγυρίξων διαπεραιοῖ τὸν λόγον" διχανικῆς δὲ παρά- 48 
δειγμα, τὰς ἱερωσύνας τοὺς παῖδας τῶν πατέρων διαδέ- 
χεσϑαι, ἀριστεύσας τις ἤτησεν ἱερωσύνην τενὸς ἀφελέ- 
σϑαι παῖδα ἔχοντος" ἔλαβε, μετὰ ταῦτα ἀπέϑανον ἀμ- 
φότεροι, ὃ τε ἀριστεὺς χαὶ ἃ ἐξ ἀρχῆς ἱερεύς xal au. 
φισβητοῦσι περὶ τῆς ἱερωσύνης οἱ τούτων παῖδες" ἐν κ0 
τούτῳ ἀναγχαίως ἢ ἰδέα διχανική ἐστιν" οὐδὲ γὰρ me- 
στέον * roi; λέγουσιν, ὅτι πανηγυρική ἐστιν, ἐπειδὴ συμ- 


7 Ald, et Par e σώματι. scripsi σώματα. 8 Ald. πιατέρνς 


. 
- 


^ 


196 ! ZXO0AIA 


mAéxsTO αὐτῷ ἡ ἀριστεία, xol ἡ ἱερωσύνη ,᾽ πράγματα 
ὅλην ἔχοντα πανηγυρικήν" οὐδεμία γὰρ ἀγάγχῃ κατὰ τὸν 
παρόντα ἀγῶνα, 7 τὸ σεμνὸν ἀφηγεῖσϑαι. τὴς ἱερωσύνης 
ἢ τὸ ἔνδοξον τῆς ἀριστείας, ἀλλὰ ψιλῆς μάχης περὶ 
& τῶν δικαίων τοῖς παεσίν" εἴ τις δικαιοτερός ἐστεν ἀπο- 
λαύριν τοῦ νόμου τοῦ κελεύοντος τὰς ἱερωσύνας εἶναι 
72 τῶν καίδων, ὁ τοῦ ἐξ sigas ἑερέως παῖς xai ἀφαιρε- 
ϑέντος" ἢ ὁ ToU ὕστερον κατὰ γέρας καὶ ἐντελευτήσαν: 
τος τῇ ἱερωσύνῃ" ὥστε δικανικὴ ἡ ἰδέα" ἡϑικῆς δὲ πα- 
4Φ ράδειγμα οὗ φιλάργυροι x«l οἱ δύσχολοιε xal οἱ γεωρ- 
γοί" τοῦτα γὰρ ἤϑους ὅ ἕνεκα μόνου παραλαμβάνεται ὥς 
xci am αὑτῆς τῆς προσηγορίας γνωρίζεται, πᾶν μὲν 
γὰρ πρόσωπον ἦϑος ἔγει xoà Περικλῆς καὶ Θεμεστοχλῆς" 
ἀλλ᾽ ἐξαιρέτως ταῦτα gÜixa^ χαὶ τὰ ἐσχηματισμένα" 
εἰ ἐν οἷ; δεῖ τὸν ἱδταχειριζόμενον ἄλλο μὲν λέγειν, ἀλλο δὲ 
διὰ τοῦ ἤϑους ἐμφαίνειν᾽ οἷον ? τοῦ Περικλέους ᾿θλυμ- 
πίου χληϑέντος, εἰσηγεῖται “Αριστοφάνης Ἥραν τὴν 
“Δσπασίαν καλεῖν, οὗ μόνον δὲ ταῦὐταὶ ηϑιχὰ προσήκει 
καλεῖν, ὕσα δυσχόλων ἢ φιλαργύρων ἴ ἢ παρασίτων ἔχϑι 
20 πρόσωπα, ἀλλὰ xaxeivag τὰς ὑποϑέσεις, ἐν αἷς οἱ λέ- 
γοντες αἰδούμενοί rtvag αἰσχύνονται καταφορεκῷ χρήσα- 
σϑαι' "λόγῳ , xai μετὰ ἤϑους προάγουσιν αὐτὸν, ὥσπερ 
τὸν πρὸς Aentivm ὃ ῥήτωρ ἐποίηδε᾽ xol δεῖ ἐν τούτοις 
βαϑυτέρᾳ τῇ μεταχειρήσει τὸ ἤϑος ἐμφαίνειν" ἀμέλδε ὁ 
38 Δημοσϑένης μετὰ ἤϑους προαγόμενος τὸν λόγον, xol 
μοι μηδὲν ὀργισϑῇς, ** ἔφη, “επτίνη" οὐδὲν γὰρ φαῦ- 
λον ἐρῶ σε" παϑητιχῆς. δὲ παράδειγμα" ἐν μανίᾳ τις 
ἁπτόμενον αὑτοῦ τὸν υἱὸν ἀπέχτεινε, καὶ κρίνεταε φόνου 
ἀνενεγχών" πανταχοῦ γὰρ πάϑος περισώξεται ix τῶν 
80 προσώπων καὶ ἐχ τῶν πραγμάτων" τὰ μὲν γὰρ πρύσ- 
eme πατὴρ καὶ υἱός" τὰ δὲ πράγματα μανία xoi φόνος" 
ἀχριβέστερον δὲ τὸ πάϑος γυμνοῦται καὶ δείκνυται, ὅτ᾽ 


9 Ejeci ὁ 0, quod est in Ald. et Par. — 1. 18. Ald. προσήκειν. 
10 AId. ὀργισϑείς. 1.38, Ald, Par.et Ven. (p, 184. ποι.) αὐτοῦ. 


ΕΙΣ ZTAZXEIZ 187 


ἂν ὁ πατὴρ ὁ κατηγορούμενος λέγῃ ὅσοσται yàg xoi fac 
οὕτητες σεένοντος δ᾿ τοῦ πατρὸς χαὶ βέλτιον ἑουτῷ τὸ 
τεϑνάναι λέγοντος" διὰ δὲ τῆς τῶν παϑῶν ἀφηγήσεως 
εἰς οἶκτον τοὺς δικασεὰς ἐχβιβάζοντος " uaxrrg δὲ παρά- 
δειγμα’ τραυματίας ἀριστεὺς παρεχώρησε τὴν δωρεὰν b 
ἀτρώτῳ 1" ἀρισταῖ" καὶ ὃ μὲν αἰτεῖ 1" εἰς τὸ γέρας τὴν 
γυναῖκα τοῦ παραχωρήσαντος, ὃ δὲ ἀξιοῖ μονομαχεῖν" 
ἔστε γὰρ τοῦτο ix πάϑους καὶ ζητήσεως" πάϑους μὲν 
διὼ τὰ τραύματα" ζητήσεως δὲ διὰ τὸ ἀμφιβάλλειν περὶ 
τῆς γχυναιχός" προάγεξται δὲ καὶ τὰ τοιαῦτα ἐν ἤϑει" 40 
δὲν γὰρ ἔλϑῃ πρωτοτύπως ἐπὶ τὴν μάχην, ὅτι παρεχώ- 
ρησά Gos τῆς δωρεᾶς, οὐκ ἐπὶ τῷ ἀφαιρεϑῆναι τῆς γυ- 
γαιχὸς, οὐδὲ γὰρ O νόμος ταῦτα βούλεται" οἷς τὸ μονο- 
μαχεῖν ἐξ ἀνάγχῳς περιστρέφεταε οὐχ ἔτε σώζει τὸ πά- 
ϑος, ἀλλὰ δεῖ μάλλον πλεονάζειν ** τὸ πάϑος᾽ διὰ μὲν 15 
τοῦ λόγου φάσχοντος τοῦ τραυματίου ἐϑέλειν μονομα- ' 
χεῖν, πειρωμένου δὲ διὰ τοῦ πάϑους δυσωπεῖν, ὡς μήτε 
τῆς γυναικὸς ἀφοιρεϑῆναι, μῆτε εἰς μάχην ἐλϑεῖν. 


Σωπάτρου. "AxvAeg δὲ τούτων μὲν ἐπιλαμβάνε- 
ται" ὅτι τῷ δικανικῷ περιληπτικῷ ὄντι τοῦ τε ἡϑιχοῦ 10 
xoi παϑηεικοῦ ἀντιδιαιρεῖται ταῦτα" ines" ὅτι τὸ πανη- 
γυρικὸν οὐδέποτε καϑ' αὑτὸ ἐμπίπτον ἐν ξητήμασιν, ὡς 
μόνον παραλαμβάνεται ἐνταῦϑα᾽ τά τε συμβουλευτιχὰ 
παρεῖται πολλαχοῦ ἐὑρισχόμενα, διόπερ αὐτὸς ἑτέρως δι- 
αἱρῶν φησιν" τῶν ζητημάτων τὰ μὲν εἶναι ἡϑικὰ, τὰ 26 
δὲ παϑητιχά" τὰ δὲ πραγματιχὰ, τὰ δὲ μιχτα᾽ ταῦτὰ 
γὰρ iv δικῶνψικοῖς τε καὶ συμβουλευτικοῖς εἴδεσι λόγων 
εὑρίσχονται᾽ ἰστέον δὲ, ὅτι εἶδος καλοῦσιν οἱ τεχνιποὶ 
ὁμωνύμως καὶ τὴν ἰδέαν καὶ τὸ, εἶδος τῆς ῥητορικῆς" 
τουτέστι τὰ τρία εἴδη αὐτῆς ἀμέλει ἐν τῷ ὑπὲρ τοῦ 30 


41 Ald. στένοντες, 13 Ald. ἄτρότῳ. 15 Ald αἰξεῖν. 
οἱ 1, 41, προτοτύπως, 44 Ald, πλεονάζμ, ᾿ 


188 |. ὩΣ ΧΟΛΙΑ͂ 
στεφάνου. τὸ μὲν εἶδος δικανεκόν ἔστιν » ἢ δὲ ἰδέα πανη- 
γυρική" ἐπειδὴ περὶ εὐνοίας ὃ ἀγών" τινὲς δὲ καὶ συμ- 
βουλευτικὴν᾽ ἰδέαν φασί" *5 ψεῦδος δέ" πανηγυρικὴ δὲ 
ἰδέα, τὰ συμβουλευτικὰ ἐξετάζεται" φρόνημα zal σεμνό- 
5 τήτα τοῦ προσώπου περιτεϑέντος ἑαυτῷ, ἵνα xal πείσῃ" 
. ὑποτίϑεται δὲ ὁ αὑτὸς Μινουχιανὸς xol τρόπους ζητη- 
μάτων τέσσαρας" ἔνδοξον, ἄδοξον, παράδοξον , ἄμφί- 
δοξον᾽ τοῦ ἐνδόξου παράδειγμα τόδε μετὰ τὰ Μηδικά 
᾿4ϑηναῖοι περὶ τῆς προπομπείας δικαζονται" καὶ εἰχότως 
40 εἶπεν ἔνδοξον τοῦτο" ὅπου χαὶ τὰ πρόσωπα “ἔνδοξα xoi 
τὰ πράγματα" οὗ γὰρ ἀρκεῖ τὸ πρᾶγμα χαταμόνας 16 
73 ἔνδοξον ποιῆσαι τὴν ὑπόϑεσιν" οὐδ᾽ αὖ τὸ πρόσωπον 
ἰδέα, ἀλλὰ μέρος τῆς ὑποϑέσεως, τί οὖν εἰ μὴ ὡρισμέ- 
yov εἴη τὸ πρόσωπον, ἀλλ᾽ ἀόριστον, πῶς γνωσόμεϑο εἰ 
45 ἐνδόξου προσώπου τὸ ζήτημα" τὰ γὰρ ἀόριστα τὴν ὕλην 
οὐ δείκνυσι" ῥητέον δὲ, ὅτι ἐπὶ τῶν ἀορίστων ἐκ τῆς 
τῶν πραγμάτων περιστάσεως xci ἡ τοῦ προσώπου δόξα 
δείκνυται x&v ἀόριστον ἧ. ᾿Αδόξου δὲ παράδειγμα τόδε, 
πορνοβοσχὸς τίϑεται παῖς ἑταίραις τῶν μουσῶν τὰ ὀνό- 
39 ματα, καὶ κρίνεται ἀσεβείας" ἐνταῦϑα. γὰρ ἄμφω ἄδοξα" 
xal εἰ τρόπον τίϑεται τὸ ἄδοξον, διὰ vi ἐν τοῖς aGv- 
στάτοις αὐτὸ ἠρίϑμησεν" εἰ γὰρ λυμαίνεται τῇ συστάσει" 
πῶς παραλαμβάνει. αὐτὸ ἐν τοῖς τρόποις τῶν προβλη- 
μάτων ὡς συνιστάμενον" λέγομεν ὅτε ἐν τῷ ἀσυστάτῳ 
45 δεῖ προσυπαχούειν τὸ πάνυ ἄδοξομ᾽ ἔπειτα ἐπὶ μὲν τῶν 
συνεστηκότων δεῖ ἀχολουϑεῖν τὴν 17 τοῦ πράγματας 
ἀδοξίαν τῇ τοῦ προσώπον χαὶ ἀμφότερα ἄδοξα" xal 
γὰῤ ἡ ἀκολουϑία ἡ πρὸς ἄλληλα ποιήσει τὸ συνεστώς" 
ἐπὶ δὲ τῶν ἀσυστάτων, δεῖ τὸ μὲν πρᾶγμα ἄδοξον εἶναι" 
so τὸ δὲ πρόσωπον ὡμολογημένον ὡς ἄτιμον, ἵνα ἡ πρὸς 
ἄλληλα διαφορὰ τὸ ἀσύστατον ἐργάσηται" οἷον ἐχμισϑώ- 
σας τις τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα καὶ τὸν μισϑὸν οὐχ ἀπο- 
15 Ald, φησί. 1. 9. Ald, προπομπίας. Ven. p. 182. not. προ- 
πομπείας. 716 Ald. κατὰ μόνας. 47 Ald. τῇ. 


4 , 


ΕΙΣ XTAXEI1$T ᾿ 189 


λαβὼν δικάζεται τῷ μισϑωσαμένῳ" ἐν μὲν yao τούτῳ 
τὸ πρόσωπον οὐχ ἔστιν ὡμολογημένον ἄτιμον, τὸ δὲ 
-τρᾶγμα ἄδοξον" διὰ τοῦτο γὰρ οὗ συνίσταται" οὗ γὰρ 
δόξει λόγον ἔχειν τὸ τὴν ἑαυτοῦ γυναῖχα τινα μισϑῶσαε 
»ai μισϑὸν ὑπὲρ τῆς ἀλόγου πράξεως ἀπαιτεῖν" εἰ μέν- g 
τοε δοίης ἑχάτερα ἄδοξα συνίσταται" τοῖς γὰρ ἀδόξοις 
πρέπει τὰ ἄδοξα πράττειν" ἐπεὶ xal οἰκεῖον τοῖς ἀδόξοις 
τὸ ἄδοξον" καὶ ἐν τούτῳ γὰρ, ὅτι αἰσχρὸς ὧν 0 πορνο- 
βοσχὸς χαὶ αἰσχρὸν τι διαπράττεται , οὐχ ἔστιν ἀπωϑή- 
eacÓas τὸ κατηγορούμενον ὡς ἄπιστον" ἴσως δὲ χαὶ 10 
συνηγόρους προσήκει διδόναι τῷ πορνοβοσχῷ, ὡς ἀτίμῳ 
καὶ μὴ ἐξὸν αὐτῷ λέγειν. Παραδόξου παραδειγμα" πένης 
καὶ πλούσιος ἐχϑροί" κατεγνώσϑη ὃ πένης ϑανάτῳ" ἐχ- 
δίδοται τῷ δημίῳ, πείσας 0. πλούσιος τὸν Ór piov ταλάν- 
rov ἀπέκτεινε καὶ φόνου φεύγει" ταῦτα τοίνυν ἔοιχε χοι- 15 
ψοῖς τύποις χαὶ ᾿καταφορᾷ , οὐδὲ γὰρ ἄδοξον το πρόσω - 
mov καὶ ἀπὸ τῆς πράξεως ἄδοξον παρασχευάξεται" διὸ 
χαὶ παράδοξον κέχληται᾽ τὸ μὲν γὰρ πρᾶγμα δυσωπεῖν 
o) δύναται, πρέπει δὲ. οὐδαμῶς τῇ περὶ τοῦ προσώπου 
TUyp^ πάντα γὰρ παράδοξα" τὸ αἰτῆσαι οὕτω παρά- 30 
δοξα καὶ ἀναιδὴ περὶ αὐτὸν ovx ὕντα ἄδοξα" καὶ τὸ 
τὸν δῆμον ἀπονεῦσαι ἐπὶ τὰ ἄλλα ὁμοίως. ᾿Αμφιδόξου 
δὲ παράδειγμα" στρατηγὸς προέστησε τοὺς αἰχμαλώτους 
τοῦ οἰχήματος καὶ χρίνεταε δημοσίων ἀδικημάτων" dn 
τούτων τὴν ἄγαν καταφορὰν ἐμποδίζεε τὸ πρόσωπον 25 
ἔνδοξον ὄν" xol γρὴ πρότερον ἀπὸ τῆς πράξεως διαβε- 
βλημένον αὐτὸν ἐπιδεῖξαι" εἶθ᾽ οὕτως ἠρέμα ἐπιτείνειν΄ 
χαὶ τὸν χατὰ τοῦ προσώπου λόγον" διὰ τοῦτο γὰρ ἀμ- 
φίδοξον᾽ ἐπειδὴ τὸ μὲν’ πρόσωπον ἔνδοξον, τὸ δὲ πρᾶγμα 
ἄδοξον" διαφέρει δὲ τοῦ ἀσυστάτου, ἐχεῖ γὰρ τὸ ἄδοξον 50 
λέγομεν, ὅτε πάνυ τὸ πρᾶγμα’ ἄδοξόν᾽ ἔστιν, ἐνταῦϑα 
δὲ οὐχ ὁμοίως" πῶς γὰρ ὅμοιον γυναῖκα ἰδίαν μισϑοῦν 
καὶ αἰχμαλώτους προστῆσαε οἰχήματος. 


lao 


"He /— SX04I4 

“χὰ μὲν γὰρ εἴδη καὶ τοὺς τρόπους διὰ τοῦτο μανϑάνομεν᾽ δήπον, 
Tov τοῖς οἰκείαις ἰδέαις τῶν λόγων χρώμενοι τὰ Σ προβλήματα 

᾿ μελετῶμεν. 
Μαρχελλίνου. Τὰ εἴδη φησὶ xol τοὺς τρόπους" 

5 τὸῦ μελετᾷν ἕνεχα. κατὰ λόγον τὰ ζητήματα, καὶ μὴ 
Uvouxsioy τὴν ἰδέαν xal τὴν. ἐξαγγελίαν ποιεῖσϑαι τοῦ 
λόγου μανϑανωμεν" οὐχοῦν ἀχολούϑως χρὴ πρῶτον μαν- 
ϑάνειν τὸ εἶδος τῶν ζητημάτων" xoh τὰς στάσεις καὶ 
τὰς διαιρέσεις τοῦ πολιτιχοῦ ζητήματος, καὶ οὕτω περὶ 

40 ὁδέας * ζητεῖν" οὕπω δὲ εἰδότας τὴν στάσιν καὶ τὴν 
διαίρεσιν, ὕπερ τοῦτο μόνον τὸ βιβλίον ἐπαγγέλλεται, 
οὐ δυνατὸν τὰ εἶδῃ μαϑεῖν xai τοὺς τρόπους" ταῦτα δὲ 
τὰ εἴδη Διονύσιος χαραχτῆρας χαλεῖ" τὰ πανηγυριρα, 

Ἢ υϑιχὰ, παϑητιχὰ, συμβουλευτιχὰ, pier δεῖ οὖν τὸν 

45 μελετῶντα χγνῶναε χαὶ μαϑεῖν, πότερον πανηγυρικῆς 
ééng τὸ πραχείμενον ἢ ἑτέρας" ἵνα πρὸς τὸ ὑποχείμε- 
vov. τοῖς λύγοις χρήσηξαι. xoà πρὸς. τοὺς τρόπους ὁμοίως, 
καὶ. μὴ διαφϑείρῃ τοῦ ζητήματος τὴν ἀληϑῆ, μορφὴν- 


40 Οἷον διπανικῶς τὸ δινανικὸν καὶ συμβουλευεικῶς τὸ σομβουλευτικὸμ 
' καὶ (mx; τὸ Onudeurrixé» ,. καὶ. ἕμαστον ὡς προσήκει. 
πφοαφόρως τοῖς ὑποκοιμάραις. - 


Συριανοῦ. "“Ἐπισημαίνονταί τινες τῷ χωρίῳ ὡς 

οὐκ ὀρϑῶς ἔχοντε" οὐ γὰρ πάντως τὸ δικανιχὸν εἶδος 
45 τοῦ λόγου xol διχανικῶς ἐξενεχϑήσετχι" ὃ γοῦν Anuo- 
σϑένης ἐν τῷ περὶ στεφάνου, δικανικωτάτῳ τῶν λόγων 
ὄντι, πανηγυρίξει, * τῇ λαμπρότητι τῶν οἰχείων ἐναβρὺ- 
vopsvog πολιτευμάτωμ᾽ 1 καὶ ἸἸσοχρατῆς συμβουλευτικχὸν 
εἶδος λόγου διαπλέχων, πανηγυρίζξει πανταχοῦ, , “4Ἵττιχῶν 


4 AN. ἰδέαν. 
4 Ven. πανηγυρίζων πεφώραται: 2. Ald, πεπολιτευμάτων. 


— — — 


ΕΙΣ. ΣΤΆΣΕΙΣ. 201 
ἀνδραγαϑημάτων * μνήμῃ, ἐροῦμεν oóy ὅτι 'τοῖς ἀπνρο- 


βῶς χατάνοοσῦόσιν, οὐδ᾽ ὁτιοῦν 5 ὃ σεγνογράφος φαίνεται 
ἡμαρθηκώς" εἰ γὰρ καὶ πανταχοῦ ἡ πανηγυρικὴ ᾽ ἔγκο- 
ταμίγνυται ὕλη ταῖς σεροειρημένοις λόγοις; ἀλλ᾽ οὖν τῶν 
οἰκείων ἰδεῶν τοῖς προχειμένοις εἴϑεσεν οὐδωμῶς ἀφέ- ὃ 
στανται Δημοσθένης καὶ ᾿Ισοχράτης᾽" ἀλλ᾽ ὁ μὲν τῇ τε 
δεινότητι xel τραχύτητι, ἤδη δὲ καὶ γοργότητι πολλῇ 
κεχρημένος, διχανιχῶς χομιδῇ τὸ διχωνιχὸν καὶ πανη- 
γυρίζει δοχῶν ὁ δαιμόνιος 6 ἀπεργάζεται" ὁ δὲ τοῦ 
προσήχοντος πανταχῆ τῷ συμβουλεύοννε στοχαζόμενος 10 
ἤϑους σεμνότητα τὸ καὶ λαμπρότητα μεγταδιώχων, ci 
μάλιστα τοῦ χατὰ συμβουλὴν ἀξιωματικοῦ εἰσιν ἀπε» 
γαστιχαὶ, συμβουλευτιχὼς τὸ συμβουλευτικὸν 9 διὰ πανηγυ- 
φικῆς ἰδέας περαίνει" οὗ γὰρ ἡ τῆς ὅλης ἐπιπλοχὴ ἀλλοιό- 
τερον ἀπεργάζεται τὸ εἶδος" ἀλλ᾽ ὅπερ ἂν ? ἐξ ἀρχῆς ὁ 4E 
τεχνίτης ἐπιϑεῖναι τῷ λόγῳ πρόσφορον εἶδος βουλεύσεται, 
τοῦτο xol τὴν ὅλην ἐξ ἀνάγκης ἑπομένην δημιουρχεῖ, 
χαϑάπερ οἵ τε πλάστας καὶ οἱ γραφεῖς. *9 


Σωπάτρονυ. θΘὖκ ἀκριβῶς ἐνταῦδα λέχει" οὐ χὰρ 


ἀεὶ τὸ δικανεχὺὸκ διχανιχῶς μελετάται, τὸ μὲν γὰρ πρόύ- 
βλημά ἔστε τοῦ δικανικοῦ εἴδους" πανηγυφικοῦ δὲ ἡ, ἰδέω, 20 


“τουτέστιν Xy ἐξαγχελία χαὶ ἡ ποιὰ φράσις. Διαφέρει δὲ 


εἴδους ἡ ἰδέα" καϑὸ τὸ μὲν εἶδος ἀπὸ γέναυς τέμγεταν, 
ἡ δὲ ἰδέα ποιότης ἐστὶ τῆς φράσεως" οἷον σφοδρότης, 


5 Ald. ἀνδρωϑημάτω»ν. Ald. et Par. μνήμη. Ven. μνήμῃ, 
4 Ald. δ δοτιοῦν. 5 Ven. τὴν πανηγυρικὴν ἐγκαταμίγνυσιν ὕλην 
τοῖς προειρ. λόγοις" ᾿Ισοκράτης τε καὶ 4“ημοσϑένης ἀλλ᾽ οὖν τῶν 
οἰκείων — --- ἀφίστανται" ἀλλ᾽ ὃ μὲν τῇ δεινότητε πανταχοῦ καὶ 
γοργότητι, ἤδη δὲ τῇ τραχύτητι πολλῇ κέχρ. 6 Ven. διιμονίως. 
7 Ald. à. Par. ef. Ven. αἵπερ. 8. Ven. addit: εἶδος. — 9 ἂν οκ 
Ven. inserui, 10 Ven. addit: τὸ δὲ ἐνδόξως τὰ ἔνδοξα ἐδ ἑνὸς 
τὴν τῶν προειρημένων τεσσάρων τρόπων ἐργαᾳίαν δηλοῖς 


Δ JO XX04IA c 


᾿ταπειύτης, τραχύτης, λαμπρότης" πλὴν. ἔσϑ᾽ ὅτε χαὶ 
᾿ τὸ εἶδος ἀντὶ τῆς ἰδίας λαμβάνεται." δικανιχὸς δὲ ὃ 
περὶ στεφάνου" καὶ γὰρ ζητεῖται xoà ἀμφισβητεῖται, 
εἰ ἄξιος στεφάνου ὁ Δημοσθένης, ἢ μὴ, ἀλλὰ καὶ οἵ - 
. & φιλιππικοὶ συμβουλευτικοὶ ὄντες, εὖ γρὴ ἀμφιχτύονα 
tbiunnov ποιῆσαι, πανηγυρικῶς μελετᾶται" xoi γὰρ πο- 
λύς ἐστιν ἐνταῦϑα 4Ζημοσϑένης κατὰ Φιλίππου δημη- 
γορῶν, ἀλλὰ καὶ ὃ πρὸς «“4επτίνην δικανικὸς Ὁ ὧν τῷ 
εἴδει, μικτῶς μελετάται" συμβουλευτικῶς φημι καὶ πανη- 
40 γυρικῶς" γίνεται δὲ τοῦτο xol διχανικῶς" μελετᾶται τὸ 
συμβουλευτιχὸν, ὅτε ἐναντιοῦνται ἡμῖν συμβουλεύσουσιν 
ἢ νόμος, ἢ ψήφισμα 9 τι τῶν ἐν ῥητοῖς" δεῖ δὲ τὸν 
μὲν συμβουλεύονέα ἤτοι τὸν συμβουλευτικὸν ἐπιδεικνύ.-- 
μενον λόγον, πανταχοῦ φαίνεσϑαι ϑαῤῥοῦντα" καὶ τοῖς 
46 λόγοις τὸ μεῖζον ἐνδεικνύμενον" ov γὰρ ἀνέξαι τις συμ- 
βούλον ταπεινοῦ γενομένου xal μηδὲν χρεῖττον ἐπιδειχνυ- 
μένου“ τὸν δικαξόμενον δὲ τοὐναντίον ταπεινὸν χαὶ μή- 
δὲν φρόνημα ἔχοντα , ἀλλὰ τὰ ζητήματα ταπεινῷ λόγῳ 
ἤτοι ἐσχνῷ χαραχτῆρι μεταχειρίξεσϑαι" τὸν δὲ ἐγχωμιά- 
20 ζοντὰ ἐμπομπεύειν τοῖς ἔργοις, ἐπιδειχκτικῶς τοὺς λόγους 
μεταχειρίζεσϑαι" ἰστέον δὲ ὅτι δικανικὸς χαραχτήρ ἐστιν 
ὃ ἰσχνὸς, καὶ λεπτὸς καὶ πυχνὸς, καὶ συλλογισειχὸς, ὡς 
καὶ αὐτός φησιν ἐν τῷ περὶ ἰδεῶν, οὗ καὶ παράδειγμα 
ὃ xarà ᾿Δριστοχράτους, πανηγυρικὸς δὲ ὁ πομπικὸς καὶ 
45 λαμπρὸς πανταχοῦ καὶ ἐπιδειχτιχός" ὃς οὕτως εἴρηται 
ἀπὸ τοῦ ἐπιδεικνύναι xal τὰ χαλὰ καὶ τὰ φαῦλα ἑχά- 
στου" 'συμβουλευτικὸς δὲ ὃ μετὰ πεποιϑήσεως καὶ ϑάρ- 
σους τὸ μεῖζον ἐνδειχνύμενος. — 
75 Μαρκελλίνου. δΔικανιχὸν λέγει ἐνταῦϑα τὴν δι- 
50 χανιχὴν ἰδέαν, οὐ τὸ εἶδος" δῆλον δὲ ἀπὸ τοῦ λεγομέ- 
yov* οὗ γὰρ. πρὸς τὸ εἶδος ἡ ἰδέα" ἀμέλεε᾽ ἐν τῷ ὑπὲρ 
στε- 


11 Ald. δικανικῶς ὧν τῶν. 


,QEIZ ZTAZEIZX 193 
στεφάγον διχανιχοῦ ὄντος *? εἴδους, oux ἔστιν ἡ ἰδέα 
διχανικὴ, ἀλλὰ πανηγυρική" αὐτίχα xal τῶν συμβου- 
λευόντων τινὰς ὁρῶμεν ἑαυτοὺς ἐγχωμιάζξειν ὑπομείναν.-: 
τας καὶ φορτικόν τι ποιοῦντας τῷ σεμνύνειν τὰς ἑαυ- 
τῶν γνώμας" ὥσπερ ὁ Περικλῆς πεποίηται τῷ Oovxv-5 
δίδῃ λέγων" καίτοι ἐμοὶ τοιούτῳ ἀνδρὶ ὀργίζεσϑε. "Ἔστι 
τοίνυν τὸ μὲν εἶδος συμβουλευτικὸν, ἡ δὲ ἰδέα πανηγυ- 
Quem ἢ γὰρ χρεία πεποίηχε τὸν ἔπαινον" δεῖ γὰρ ὡς 
ἐπίπαν σεμνότητος τῷ συμβούλῳ, ἵνα καὶ δυνηϑῇ δυσω- 
πῆσαι" xai ᾿Ισοχράτης ἐν ταῖς παραινέσεσιν ὁμοίως ἑαυ- 10 
τὸν ἐπαινῶν φαίνεται λέγων" ἐγὼ δὲ τοὺς φιλοσοφοῦν- 
τας ἐπανορϑῶ" ὁμοίως δὲ xal ἐν τῷ πανηγυριχῷ εὑ- 
ϑὺς ἀρχόμενος σεμνότητα ἑαυτῷ xal ὄγχον καὶ φρόνη- 
μα περιτίϑησιν" ἐξ ἐπιτιμήσεως γὰρ ἄρχεται ἐνδόξων — 
προσώπων" τῶν γὰρ ἐξ ἀρχῆς τοὺς ἀγῶνας χαταστησάν- 15 
των φησὶ ϑαυμάζειν, ὅτε τὴν τοῦ σώματος ἄσχησιν 
ἄϑλων ἠξίωσαν, μόνος δὲ ὁ Δημοσϑένης ἐξαρχεῖ πρὸς 
τὸ τοιοῦτον" ἐν γὰρ τῷ ὑπὲρ τοῦ στεφάνου διχανιχοῦ 
ὄντος εἴδους ἐγχωμιᾶάζει ἑαυτὸν χαταλέγων τὴν πολι- 
τείαν, καὶ τριηραρχίας ἑαυτοῦ xai εἰσφορὰς xol Ast-30 
τουργίας ἑτέρας" ὥστε διὰ τὸ φορτικὸν xol προϑερα- 
πείᾳ χέχρηται, λέγων" τούτων τοίνυν ὃ μέν ἐστιν πρὸς 
ἡδονὴν, τούτῳ δέδοται" ὃ δὲ πᾶσιν, ὡς ἔπος εἰπεῖν, 
ἐνοχλεῖ, λοιπὸν ἐμοί" ὥστε oV πρὸς τὰ εἴδη τῆς ῥητορι- ὁ. 
xag ἡ ἰδέα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἰδέας μελετῶμεν τὴν δικανι- 25 
χὴν ἰδέαν διχανικῶς" τὴν πανηγυρικὴν πανηγυρικῶς" εἰ 
δέ τις ἀντιϑὴ ἡμῖν" διὰ τί ἐν τῷ χατὰ Μειδίου λαμ- 
προῦ ὄντος τοῦ προσώπον, δέον jou ἰδέᾳ χρήσασϑαε, 
χαταφοριχῶς εἶπεν, λεχτέον, ὅτι ὀργιζόμενος διὰ τὰς 
πληγὰς xoà ϑαῤῥῶν τῇ τοῦ δήμου χειροτονίᾳ χατέδρα- 80 
μεν ὥστε δι’ αἰτίαν οὐχ ὡς ἔτυχεν οὐδ᾽ ἐνταῦϑα τοῖς 


12-Scribendum videtur ὄντι" h, L et paullo post ]. 19. 
A het or. IV. ΄ 13 


104 «ΣΧΟΔΙΑ͂ 


λόγοις καταφοριχώξερον ἐχρήσατο" ἡμαρτῆσθαε δὲ νομό- 
covot τῷ τεχνικῷ εἰπόντι καὶ συμβοσλευτιχῶς τὸ συμ- 
flovAsvrixov* ὡς γὰρ πρὸς τὰ εἴδη τῆς ῥδητοριχῆς, οὕτω 
xal τὰς ἰδέας ὁρίσασϑαι αὑτὸν φασιν ἀλλὰ λέγομεν, 
pore τὴν συμβουλευτιχὴν φησιν ἰδέαν, συμβουλευτικῶς 
μελετητέον, τουτέστι μετὰ φρονήματος, πρὸς γὰρ τὴν 
ὕλην δῆλον ὅτε xci ἡ ἰδέα. 
Τοὺς δὲ μή πω περὶ ψιλῆς τῆς ec τὰ λεγόμενα κεφάλαια διαιρέ- 
σεως Ὁ τῶν ζητημάτων ἐπεσκεμμένους, μηδ᾽ αὑτὸ τοῦτο τὰς λεγομέ- 
40 γας στάσεις τῶν προβλημάτων εἰδότας, ἀμήχανον δήπου τῶν προει-- 
᾿ φημένων τι καλῶς γινώσκειν" διδάσχει οὖν πρό 3 γε ἐκείνων τὸν 
περὶ ἰδεῶν λόγον, καὶ πάντη ἀνόητον, ἄλλως τε κἂν ἐπιχειρήσωμέν 
τι λέγειν περὶ. αὐτῶν νῦν, πλείων ἂν ἡμῖν ὃ τοῦ παρέργου λόγος 

ἢ τοῦ ἔργον γένοιτ᾽ ἄν. | 


45 «Συριανοῦ καὶ Σωκπάτρου. Οἶδε τοῦ πολιτιχοῦ 
λόγου τὰ μὲν μέρη ? ὡς τὰ πέντε ἐχοῖνα, προϑδίμιον, 
διήγησιν, ἀντίϑεσιν, λύσιν, 4 ἐπίλογον" τὰ δὲ χεφάλαια, 
ὡς τὰ στοχαστικα" τὰ ἀντιληπτικὰ, ἅπερ τοῖς μέρεσι 
τοῦ λόγου συμπλέχονται᾽ λεγόμενα δὲ ταῦτα " χαλεῖ διὰ 

20 τὴν πολυωνυμίαν, οἱ μὲν γὰρ συμπεραόματα αὐτὰ χα- 
λοῦσιν, οἱ δὲ ἐπιφορὰς, οἱ δὲ ζητήματα, οἱ δὲ περιεχό- 
μενα" τὰ μερυχώτερα τοίνυν ἀγνοοῦντας ὁ πρὸς τὴν τῶν 
ὁλιχωτέρων τρέπεσθαι ξήτησιν, ἅπερ ἐστὶ 7 τὰ τε εἴδη 

' χαὶ οἱ τρόπος, παντελῶς ἀνόητον. ὃ 


4 Μαρκελλίνου. Τρίτην ἀποδίδωσιν αἰτίαν τοῦ 
μὴ περὶ ἰδεῶν διαλαβεῖν τανῦν" μίαν μὲν, ὅτι δεῖ nu 


1. διαιρέσεως τῶν ζητ. --- -- ἔργου γένοιτ᾽ ὧν Ven. ὁπ. 2 
Ald. πρός. 5 Ald. τὰ μέρει. ex Ven. et Par. recepi μὲν μέρη. 
Ven. τὰ ui» μέρη καλούμενα, ὡς τὰ πέντε ἐκεῖνα τὰ πολυϑρήλυτα 
(sic.). 4 Ven. xai ἐπίλ. b Yen. αὐτά. 6 Ald. ἀγνοοῦν»- 
τες. 7 Ven. εἰσί. 8 Ven. add, φησι. 


. | EIE XTAZEIZX ^SNNS5 


rov τὴν διαίρεσιν ἐπιγνῶναι τῶν κεραλαίων σαφῶς , xoà 
τὴν στάσιν ἥτις καϑέστηχε xol τὰ πρόσωπα καὶ τὰ 
πράγματα, πρὸς & avayxn τοὺς λόγους ἐπενεγχεῖν" ἀμή- 
gavov γὰρ, τὸν μὴ πρότερον ἐγνώκότα ταῦτα, ἐχεῖνα 
μαϑεῖν. Δεύτερον δὲ ὅτι οὐ τοῦ παρόντος χαιροῦ περὶ ὃ 
τούτων εἰπεῖν" ἢ γὰρ 'μιχρὰ περὶ avrov? εἰπόντες. ἀτε- 20— 
Aj, φησι, τὸν λόγον ἐάσωμεν, ταὐτὸν᾽ Μινουχιανῷ na- 
ϑόντεος" ' εἰς αὑτὸν γὰρ τὸ πάντη ἀνόητον αἰνιττόμενος 
λέγει" ἢ σαφῶς περὶ αὑτῶν εἰπεῖν βουλόμενος περιττόν 
τι xai ἀπειρόχαλον ὑποίσομεν πέρα τοῦ δέοντος τὸν λό- 10 
γον ἐκτείναντες᾽ ἀμφότερα δὲ vot δέοντος ἁμαρτάνει 
καὶ τοῦ καλοῦ. Τρίτην δὲ ὅτι τὸ περὶ ἰδεὼν ἐντελέστε- 
ρὖν ἐστι τοῦ περὶ διαιρέσεως" ἄτοπὸν δὲ τὸ ἐντελέστερον 
πρὸ τοῦ ἀτελεστέρου διδάξαι" διὸ περὶ τούτων εἰς αὖϑις 
εἰπεῖν ἀναβάλλεται. ᾿Ἱστέον δὲ, ὅτι τὰς“ λεγομένας στά- 15 
σεις φησὶν, ov γὰρ συντίϑεταε ἹΜινουχιανῷ τὴν στάσιν 
ἀπὸ τούτου εἰρῆσϑαι ἐτυμολογοῦντι, ἀπὸ τῆς γενικωτέρας 
ἐν ταῖς πόλεσι στάσεως, xal διὰ τοῦτο εἶπεν τὰς λεγομέ- 
γας στάσεις, ἀντὶ τοῦ ὁμωνύμως λεχϑείσας" ἄλλοι δὲ 
λεγομένας ἀντὶ τοῦ οὐκ οἷδα πῶς τὸ Ὄνομα τοῦτο ἐχού- 20 
σας" ὡς δηλον χαὶ ἀπὸ τῶν ἑξὴς ἀφ᾽ ὧν φησιν" OU cv 
μὲν γὰρ εἴρηται στάσις, ἀντὶ τοῦ OU περιεργάζομαι, πόδεν 
εἴρηται τὸ ὄνομα. 


ΠΙραγματείας γὰρ ἰδίας, καὶ οὗ σμικρᾶς εἰ μὴ καὶ τῆς μεγίστης 25 
xal τελεωτάτης ἐστὶν ᾧ περί τὸ τῶν ἰδεῶν τοῦ λόγου καὶ τῆς zQ- 
σεως αὐτῶν ἑκάστης λόγος" νῦν * οὖν περὶ ἐκείνης τῆς διαιρέσεως 


λεκτέον τῆς εἰς τὰ κεφάλαια. 
«“Συριανοῦ. «Σφόδρα ? τὴν περὶ ἐδεῶν - ἀνυμνεῖ 
πραγματείαν, ὡς ἕξεως ἤδη ἐπιστημονικωτέρας τε xoi τε- 50 ^ 
9 Ald. αὐτόν. 


4 Νῦν οὖν περὶ ἐκείνης --- — — - χεφάλαια. Ven. om. 2 E- 
κότως σφύδρα Ven., 


13.. 


196 | Z ΧΟ 414 


λεωτέρας ἢ δεομένην" πρός τε τὴν ἐπίγνωσιν αὐτῶν χαὶ 
μάλιστα πρὸς τὴν εὔχαιρον χρῆσιν ἑχάστης" ἀλλ᾽ ἵνα 
μὴ τὸ τοῦ ὀνόματος ξένον * ἀγνοοῖντας καταλίπῃ τοὺς 
ἀχροατὰς, ἀναγκαῖον εἰδέναι, ὡς ἑπτά φησιν εἶναὶ τὰς 
b γενικωτέρας ἰδέας, σαφήνειαν, μέγεϑος, κάλλος, γοργό- 
τητα, os, ἀλήϑειαν, δεινότητα, ἑχάστην δὲ τῶν ἐδεῶν 
τούτων ἐν ὀχτὼ τοῦτοις ϑεωρεῖσθϑαι, ἐννοίᾳ, λέξει, us- 
ϑόδῳ, σχήματι, χώλῳ, συνθήχῃ, ῥυθμῷ καὶ ἀνα- 
παύσει- E 
10 Μαρκελλίνου. Τὸ διδάξαι ποίᾳ γρηστέον ἐδέᾳ 
καὶ πρίοις μετασχηματισμοῖς, οἷον τῇ σφοδρότητι, τῇ 
τραχύτητι, τῇ λαμπρότητι, καὶ ὅσα τοιαῦτα. Ποῖον 
εἶδος λογοποιδῖ χαϑαρὰν ἔννοιαν, ἀνάπαυσιν, ἀφέλειαν, 
, καϑαρότητα,: ἃ τῇ περὶ ἰδεῶν βίβλῳ διεξέρχεται" τὸ οὖν 
15 εἰπεῖν, τίς ἑκάστῃ" αὐτῶν ἡ χρεία καὶ πότε χρηστέον καὶ 
πῶς, οὗ τῆς τυχούσης πραγματείας . πολλάχις γὰρ ἀπὸ 
τοῦ σφοδροῦ μεταφέρομεν πρὸς τὴν χρείαν τοὺς λόγους" 
ὁ y οὖν Δημοσϑένης τὴν βραδυτῆτα χαὶ ἄλλα πολλὰ 
διαβάλλων, ἐπειδὴ εἶδεν τὴν σφοδρότητα μιχροῦ δεῖν 
20 τὸν χαιρὸν xol τὸ "ὶ γρήσιμον ὑπερβαίνουσαν, ἀναγα-. 
γῶν ἑαυτὸν ἐπὶ τὰ τῶν προγόνων χατορϑώματα, μετα- 
φέρει μὲν ἀπὸ τῆς σφοδρύτητος τὸν λόγον" ἀναλαμβα- 
ye, δὲ τοὺς ἀχούοντας σὺν ἡδονῇ, τῆς παλαιᾶς 7 ὑπο- 
μιμνήσχων εὐδοξίας. | 
$5 Zenargov. ᾿Ἐπανῆλϑεν ἐπὶ τὴν vnoOscw τοῦ 
συγγράμματος" ὑπόϑεσις δέ ἐστιν αὑτῶν ὡς πολλάκις. 
εἴπομεν περὶ τῶν στάσεων καὶ τῆς tig τὰ χειράλαια 
διαιρέσεως αὑτῶν. | 
δ Ven. τελειοτέρας. 4 Ven. τέλεον ἀγνοοῦντας καταλίπῃ τοὺς 
ἀκροωμένους, ἀν. εἰδέναι" ἑπτὰ μέν φησι τὰς γενικωτάτας ἰδέας — 
|— — ἑκάστην δὲ τῶν ἰδεῶν ἐν ὀχτὼ τούτοις φησι ϑεωρεῖσϑαι ---᾿ — 
συνϑήκῃ, ἀναπαύσει, ζυϑμῷ. δ Ald. ξκάστη. 1. 19. Ald. σφοδρο-- 
τάτην. 6 Α]ά.τόν.Ό. 7 Ald. πολιᾶς. Par. παλαιᾶς. 


ΕἸΣ ΣΤΆΣΕΙΣ ὁ 197 


“ιαιρἥσει τοίνυν ὀρϑῶς ὃ τήν το διαφοράν. zel τὴν δύναμιν τῶν τε 
προσώπων καὶ τῶν πραγμάτων καὶ ἔτι τὴν λεγομένην στάσιν 
. . ἀπιγνοὺς Ὁ τοῦ ζητήματος. 


- 


“Συριανοῦ καὶ “Σὼ πάτρου. Τεχνικῶς πάνυ τὰ 
διὰ πλειόνων εἰρημένα συντόμως ἐπανακλεφαλαιοῦται, τὴν ὅ 
γὰρ διαιρετικὴν τῶν ζητημάτων ἐπιστήμην μόνῳ προσεῖ- 
yaá φησι ? τῷ τὴν διαφορὰν axgi fog ἐπεσχεμμένῳ τῶν 
προσώπων. πρὸς πρόσωπα καὶ πραγμάτων πρὸς πρά- 
ματα , xai τὴν ἑχάστουν δύναμιν,. τουτέστε τὴν εὐπο- 
gíav ἣν παρέχει τοῖς ζητήμασι xol τὴν στάσιν" " οἷον 10 
ἐπὶ μὲν τῶν προσώπων πόσην ὕλην ἔχει τὰ χύρια καὶ 
τὰ προσηγορικὰ, καὶ τὰ ἄλλᾳ, χαὶ τί διενήνόχασιν ἀλ- 
λήλων". ἐπὶ δὲ τῶν πραγμάτων' σκοπεῖν δεῖ τὸ χρενόμϑ8- 
ψον, εἰ αὐτοῦ τοῦ φεύγοντος ποίησαντος ἐγκαλουμένου 
ἢ ἑτέρου" πράξαντος, xal ἐπὶ τῶν ἄλλων ὁμοίως" μετὰ 15 
δὲ τοῦτο xol τὴν στάσιν εἰδέναι yon, oU γὰρ πάντα τὲ 
ζητήματα μεᾶς ἐστι στάσεως. Εἰδότες γὰρ τὰ ἐξεταξό- 77 
μενα, xal μὴ, τῶν Tt προσώπων καὶ τῶν πραγμάτων 
χαλῶς τῇ διαιρέσει χρησόμεϑα" ἂν γὰρ τὰ πρόσωπα, τῶν 
ἐξεταζομένων ἦ, τὴν βουλησιν xol τὴν δύν gay ἅπερ 10 
ἐστὶ τῶν προσώπων ἐπιξητσῦμεν. , ἐὰν δὲ πράγματα , τὰ 
ἑπόμενα τοῖς πράγμασιν" οἷον τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους, 
μετάϑεσιν αἰτίας, ἀντίληψιν ».πιϑανὴν ἀπολογίαν" ταῦ- 
τα γὰρ τῶν πραγμάτων ἴδια" xol πάλιν ἐν ᾧ * ζητή- 
ματι ἀπὸ μόνων τῶν πραγμάτων συνίσταται 7) ξήτησις, 25 
τὰ ἀπὸ τῶν πραγμάτων μόνα κινήσομεν κεφάλαια" dy 
ᾧ δὲ ἀπὸ μόνων τῶν προσώπων, τὰ ἀπὸ τῶν προσώπων . 


? 


6 Ven. εἰδὼς omisso sq. toU ζητήματος, 2 φησὶ Ven. om. 
ὅ Ven. addit: γνοὺς, TY λεγομένην καλεῖ διὰ τὸ πολυώνυμον πά- 
λιν, oi μὲν γὰρ ὙὉτάσιν αὐτὴ» καλοῦσιν, οἱ δὲ γενικὸν πρόβλημα, 
oi δὲ περιέχον , ὡς περιεχτι χὴν τῶν αἰκείων κεφαλαίων, 8ῖγε καὶ πὸ- 
φριεχάμενα, ὡς ἔφαμεν, τὰ κεφάλαιά φαμεν. : 4 Ald τῷ. 


108 ZX0AIA 


μόνα" ἔτι δέ, φησι, δεῖ xal τὴν στάσιν εἰδέναι" ἀπὸ γὰρ 
τῆς στάσεως τῶν χεφαλαίων αἱ ἀποδείξεις τῶν πραγμά-- 
τῶν γίνονται" τινὲς δὲ τοῦτο ἐπανόρϑωσιν ἡγήσαντο 
τῶν προχειμένων, οἷον τὸ εἰπεῖν καὶ ἕχαστον ὡς προσή- 
δ x&L προσφόρως τοῖς ὑποχειμένοις᾽ διὰ γὰρ τούτου qwi- 
ξαῖο, ὡς οὐ τῷ εἴδει " ἀχολουϑεῖ ἡ ἰδέα δ πάντη, ἀλ- 
λὰ καὶ τῇ περιστάσει τοῦ ζητήματος. 
Μαρκελλίνου. Πάλιν ὑπομιμνήσχει τῶν προτέ- 
ρων ϑεωρημάτων, τῆς τε τῶν προσώπῳν xal πραγμά- 
10 των διαφορᾶς" καὶ τὸ χρήσιμον ἐχ τούτου ἀποφαίνεται, 
ὡς ἐχ τούτων τῆς στάσεως γνωριζομένης, ἥτις ἐστί, 
καὶ τῆς διαιρέσεως τῶν χεφαλαίων φανερῶς ἐχ τούτων 
εὑρισχομένης" εἰ γὰρ τὸ πολιτιχὸν ζήτημα περὶ πρόσω- 
. πα καὶ πράγματα γίνεται, ὃ τὴν τούτων ϑεωρίαν ἀχρι- 
45 βὴ παρέχων παρ᾽ ἑαυτῷ, Ógov καὶ τὴν στάσιν ἐξ αὐὖ- 
τὼν εἴσεται καὶ τῇ διαιρέσεε τῶν χεφαλαίων ἐπιβαλεῖν 7 
δυνήσεται" ἔνια γὰρ τοῦ πράγματός ἐστε τὰ κεῳρλαια" 
ἔνια δὲ τοῦ προσώπου" ὥστε ὃ τὰ πράγματα εἰδὼς xal 
τὰ πρόσωπα οἶδε καὶ τὰ ἐμπίπτοντα ἑχάστῳ ζητήματι 
20 χεφάλαια, καὶ τὴν λεγομένην στάσιν. ] 
"QOsy μὲν γὰρ εἴρηται στάσις, εἶτ ἀπὸ τοῦ στασιάζειν τοὺς ἀγω-. 
»ιζομένους , εἴτε ὅϑεν οὖν ἑτέροις ἐξετάζειν παρίημι. 


Συριανοῦ. Τὴν περὶ τὰς ἐτυμολογίας * λεπτολὸ- 

- γίαν οἷδε γραμματικοῖς 2 μᾶλλον ἁρμόζουσαν, οὐ μὴν 
25 οὐδὲ τῆς τῶν ῥητόρων ἀπᾷδουσαν πολυμαϑείας" ? διὸ 
τὸ μέν τι περὶ αὐτῆς ἔφη" τὸ δὲ παραλείψειν 4 ἑτέροις 
φησίν" οἱ μὲν γὰρ ἀπὸ τοῦ στασιάζειν τοὺς ἀγωνιζομέ- 


5 Ald. εἴδη. 6 Ald. οἶδε. Par. ἣ im. 717: Ald. ἐπιλα- 
Bá». ᾿ 8 Ald. μεγαλομένην. 

1 Ven. ἐτοιμολογίας. ^ 2 Ven. inserit uiv. — 5 Ven, mo- ' 
λυμαϑίας. 4 Ald. παραλήψειν ἑκατέροις. correxi ex Ven. et Par, 


ΕΙΣ XTAZEIX 199 


γοῦς πρὸς ἀλλήλους φασὶν.  ὠνομάσϑαι τὴν στάσιν" ol 
δὲ ἀπὸ τοῦ ἑἱχάτερον τῶν ἀντιδίκων ὡς ἐπί τινος ἄἀσφα- 
λοῦς χρηπῖδος ἑστάναι περὶ τὰ οἰχεῖα δίχαια. 9 


“ὩΣωπάτρον. Ταῦτα. πρὸς τὸν Μινουχιανὸν αἰνίτ- 
τεξαι" αὐτὸς γὰρ εἶπεν, ὅτι εἴρηται στάσις ἀπὸ τοῦ στα- ὅ 
σιάζειν ἐν αὐτῇ τοὺς ἀγωνιζομένους, ἢ παρὰ τὸ ἵστασθαι 
εἰς τὸ βῆμα τοῖς διχαίοις αὐτῶν ἕχαστον, ἢ παρὰ τὸ 
τοὺς δικάζοντας ἐν αὐτοῖς ἀμφιβάλλειν, οὐδὲ ποτὲ γὰῤ 
ἅμα πάντες ὁμογνώμονες γίνονται οἱ δικασταί" ἐπεὶ 
ἢ προειλημμένον ἔσται τὸ ζήτημα, ἢ ἄλλως 6 ἀσύστα- 10 
τον" τινὲς δὲ φασιν εἰρῆσϑαι παρὰ τὸ σταϑερὰς ἔχειν 
τὰς ἀποδείξεις, πρὸς ἀντιδιαστολὴν τῶν ἀσυστάτων" καὶ 
γὰρ ἐχεῖνα ovx ἔχουσι σταϑερᾶς. 


"Ὄνομα δὲ ἀφεὶς εἶναι τοῦτο T. κχοινὸν ἢ καὶ συμβεβηκὸς τῶν ζητη- 
μάτων ἁπάντων, ὕπως 3 τούτων ἐπιγνωσόμεϑα τὴν μέθοδον ἐνταῦ-- 15 
ϑοῖ προτάξας, 3 ποιήσομαι τὴν ἀρχὴν τῆς διαιρέσεως τῶν κεφα- 
λαίων ἀπὸ τοῦ στοχασμοῦ, ἀναγκαίως ὡς αὐτὸ δηλώσει" ἐφεξὴς δὲ 
xal περὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων λελέξεται“ $ δ᾽ οὖν μέϑοδός 
᾿ ἐστιν ἦδε. ᾿ 


Συριανοῦ. Τῶν ὀνομάτων τὰ μὲν προσηγορικὰ 


καὶ 4 μόνως ἐστὶν, ὡς λίϑοι καὶ κίονες, τὰ δὲ συμ- 30 


βαίνουσαν ἔχει τὴν προσηγορίαν τῷ ὑποχειμένῳ πράγμα- 
τι ὡς ἀνϑρωπός τὸ ἀπὸ τοῦ ἀναϑρεῖν ἃ ὕπωπεν " καὶ 


5 Ald. Ven. Par. φησίν. Ven. ad marginem: ὃ ϑεῖος Πλά- 
voy ἐν Φαίδρῳ τὴν δύναμιν εἶναι Tic ῥητορικῆς, ἐν oig στασιαστι- 
κῶς ἔχομεν" φησὶ γὰρ καὶ Ζώπυρος ὃ Κλαζομένιος πρὸς τὸν Πλά- 
τωγα τὸ τῆς στάσεως ὄνομα ἐξευρεῖν, ὡς ὃ ϑεῖος Πρόκλος ἐν τῷ 
JlleromixQ φησι πρὸς τῷ τέλει. 6 Ald. ἄλλος. 

4 τοῦτο. Ven. om. 3 ὅπως τούτων ἐπιγν. — — μέθοδος 
ἔστιν ἥδε Ven. om. δ Par. προϑεὶς, superscripto προτάξας, 
4 Ven. καὶ h. l. et post λέϑοι om. 


200 Z X0 AI A. 


ἵππος ἀπὸ τοῦ ἴεσθαι τοῖς ποσί" ταχύτατον γὰρ τοῦτο 
- ἐπὶ γῆς" τοιοῦτον οὖν καὶ ἢ στάσις ἐστίν" χοινῶς 5 va 
»ὰρ κατὰ πασῶν χατηγορεῖται τῶν στάσεων, καὶ συμ- 
βέβηκεν αὐτῇ τὸ ὄνομα, διὰ τὰς προειρημένας ἐτυμο-- 
3 λογίας. ᾿Ἐπειδὴ δὲ τὸν τῆς στάσεως ὅρον παραλέλοιπεν 
ὃ τεχνογράφος ἀναγκαῖον ἄν εἴη καὶ περὶ τούτου βρα- 
χέα διελθεῖν" 7 στάσις τοίνυν ἐστὲ πρότασις ἁπλῆ ῥη- 
τοριχὴ πρὸς ἀπόδειξιν χομιζομένη μιᾶς φάσεως τῶν ἐν 
τῷ πολιτικῷ ξητήματι χειμένων, xc. ἣν ἡ διαίρεσις 
40 γίνεται τῶν χεφαλαίων, τῶν πρὺς πίστιν χομιξομένων" 5 
ἐπειδὴ δὲ τῶν προτάσεων αἱ μέν εἰσιν 5 ἁπλαῖ, αἱ δὲ 
διπλαῖ, διὰ τοῦ ἁπλῆ πασῶν αὑτὸ τῶν διπλῶν καὶ τρι-- 
πλῶν ἐχώρισεν" διὰ δὲ τοῦ ῥητορικὴ, τῶν τε ἰατρῶν xoà 
τῶν φιλοσόφων" καὶ ἐπειδὴ ἐν αὐτῇ τῇ φτάσει πολλαΐ 
15 εἰσιν αἱ ἀποδεικνύμεναι προτάσεις, διαχρίνων αὐτὰς 


5 τοῦτο Ven. om, 6 Ald..xoon. 7 Ven, add, ὅπως 
ἂν Suiv ἢ τῆς στάσεως ἐπίγνωσις ἐξ ἀμφοῖν ἀκριβεστέρα γένοιτο. 
8 Ven. addit: πρότασις μὲν οὖν τὸ γένος ἐστὲ τοῦ ὅρου, τὰ δὲ 
λοιπὰ διαφοραΐ" ἐπειδὴ x. . À. 9. Ven. ἁπλαῖ, οἷον ἁπλῇ μὲν, 
πᾶν ζῶον ἔμψυχον" διπλῆ δὲ πᾶν ἔμψυχον οὐσία, καὶ πᾶν ἔμψυχον 
κινεῖται, διὰ τοῦ ἁπλῆ πασῶν αὐτὸ τῶν τε διπλῶν καὶ τῶν τριπλῶν 
προτάσεων ἐχώρισεν, (Cod. ἐχώρησεν) προςϑεὶς δὲ τὸ ῥητορικὴ τῶν 
τε ἰατρικῶν καὶ τῶν φιλοσόφων" πολλαὶ γὰρ καὶ παρ᾽ ἐκείνοις αἱ 
προτάσεις" ἐπειδὴ δὲ ἐν αὐτῇ τῇ στάσει πολλαὶ εἰσιν ἀποδεικνύμε- 
ναι πρ. δ. αὐτὰς ἐκείνων ἔφη -- φάσεως τῶν ἐν τοῖς πολιτικοῖς 
ζητήμασι κειμένων, ἢ γὰρ στάαις, οἷον, ὅτι τόδε Opog ἐστὶν, εἰ τύ-- 
χοι, ἢ ἀντίληψις, πρὸς ἀπόδειξιν κομέζεται μιᾶς φάσεως, τοντέστιν 
ἑνὸς αὐτοτελοῦς --- — τῶν χεφαλαίων τῶν πρὸς πίστιν κομιζομέ- 

' suy, καϑ' ἣν ταύτην τὴν μίαν φράσιν τὴν συνεκτικὴν τοῦ ζητήματος 
ἢ διαίρεσις γίνεται τῶν κεφαλαίων τῶν ὁρικῶν εἰ τύχοι, ἢ ἀντιληπτι-- 
κῶν" ἐπειδὴ δὲ πολλὰ κεφάλαιά ἐστιν ἐν τῷ ζητήματι --- --- ἂπο-- 
δεικνύνται, διὰ τοῦτο πρόσκειται, τῶν πρὸς πίστιν κομ. — — — 
φόνον εἰς τὸ γέρας" λαβὼν ἀπέκτεινεν, καὶ μὴ πολιτευομένων Er τ. ss. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ. 201 


ἔφη" πρὸς ἀπόδειξιν κομιζομένη μιᾶς φάσεως, τουτέστιν 
ἑνὸς αὐτοτελοῦς λόγου τῶν ἐν τῷ πολιτικῷ ξητήματε xti- 
μένων, xaO" ἣν ἡ διαίρεσις γίνεται τῶν xeqaAatuv, καὶ 
ἑξῆς" κατὰ ταύτην γὰρ τὴν μίαν φάσιν τὴν συνεκτιχω- 
τάτην τοῦ ζητήματος ἡ διαίρεσις γίνεται τῶν κεφαλαίων, 5 
τῶν ὁρικῶν φέρε ἢ ἀντιληπτιχῶν, ἢ ὧν ἂν ἄλλων τύχῃ" 
πάλιν ἐπειδὴ πολλὰ χεφαλαιά ἐστιν ἐν τῷ ξητήματι, 
τὰ μὲν ὡς μέρη τοῦ πολιτιχοῦ λόγου, τὰ δὲ τὸ προχεί- 
μενον ἀποδειχνύντα, πρόχειταε τῶν πρὸς πίστιν χομιζο- 
μένων" οἷον ὡς ἐπὶ παραδείγματος" πλούσιος ἀριστεύ- 10 
σας ἥἤτησεν εἰς τὸ γέρας ἐχϑροῦ πένητος φόνον᾽ ἔλαβεν, 
ἀπέχτεινε, xol μὴ πολιεδευομένων τῶν πενήτων ἔτι χρί- 
ψεται δημοσίων ἀδικημάτων" ἐνταῦϑα ydo τὸ μὲν ἀπο- 
χρένασϑαι, ὅτι ἀντίληψίς ἐστε τὸ προχείμενον ζήτημα, 
πρότασίς ἐστιν ἁπλῆ ῥητορική" μία δὲ φάσις ἐν αὑτῷ 15 
ἐχείνης συνεχτικὴ αὕτη" 19 ἀλλ᾽ οὐχ ἀδικῶ τὴν πόλιν 
τὸν κατὰ δωρεᾶς μοι δεδωρημένον ἀνηρηχὼς, xal χατὰ 
ταύτην ἀντιληπετικὴν οὖσαν 7 πᾶσα διαίρεσις γίνεται 
τῶν ἀντιληπειχῶν χεφαλαίων ἐν τῷ ζητήματι, ἃ !* πρὸς 
πέστιν κομίζεται, τὸ μὴ τὸν 12 πλούσιον ἀδικεῖν" (0-20 
αὐτως xci 13 ἐπὶ τοῦ παρεστῶτος τῷ νεοσφαγεῖ σώματι" 
τὸ μὲν εἰπεῖν ὅτε στοχασμός ἐστιν 3) στάσις πρότασίς 
ἐστιν 1* ἁπλῆ" φάσις δὲ ἐν τούτῳ 15 συνεχτιχὴ ἐχείνης 16 
αὕτη" ἀλλὰ ϑάψαι βουλόμενος παρισταμην᾽ ἢ ὡς ἐπὶ 
Μειδίου, οἷον *7 ἀσεβεῖ xoà ὑβρίζει Μειδίας" χορηγὸν 25 
ὄντα μετασπῶν 18 ἐν ἱερομηνίᾳ" ἡ φάσις μὲν αὕτη" 
ἡ δὲ πρότασις, ὅτι ὅρος ἐστὶν ἡ στάσις. 99, 


40 αὕτη Ven. om. 14 Ven. ἅπερ. 42 τὸν ex Par. et 
Ven. recepi. 15 Ven. ἢ ὥς. 44 ἐστὶν Ven. om, 15 Ven. ᾿ 
αὐτῷ. 16 Ven. ἐκείνη. omisso sq. αὕτη,  ἀ[17 οἷον Ven. om. 


48 Ven. us τύπτων. Àld. et Par. μετασπῶν. 49 Ven. addit: 
ἀπὸ τοῦ στοχασμοῦ ἀναγκαίως, ὡς τὸ πρᾶγμα αὐτὸ δηλώσει, üvay- 


202 X XO0AIA: 


Σωπάτρου xal Μαρχελλίνου. Κοινὸν τὸ μὲ 
ἔδιον, φέρεται γὰρ καὶ xaO. ἑτέρων πλείστων ἡ στάσις 
τὸ ὄνομα, ἐπί τε τῶν στασιαζόντων ?? xol πυχτευόν- 
Twy 35 ἴδιον, τὸ ἐξ αἰτίας τινὸς καὶ ὑπὸ συμβεβηχότος, 
ὡς Μεγαπένϑης, Νεῖλος" εἴτ᾽ οὖν φησι χοινὸν τὸ τῆς. 

5 στάσεως ὄνομα, καὶ ἀναίτιον, εἴτε ἰδιάζον, xoi ἐξ at. 
τίας τινὸς ὠνόμασται, παρήσω τοῦτο ὡς μηδὲν βλάπτον 
ἢ ὠφελοῦν τὴν τῆς στάσεως δύναμιν" εἴπωμεν δὲ καὲ 
ὅρον τῆς στάσεως * στάσις ἐστὶ φάσις τουτὶ πεπρᾶχϑαε 
ἢ κληϑῆναι, ἢ ποιότητος 22 ἐξέτασις" 23 πρόσχειται. φά- 
40 σις, ἐπειδὴ φάσις ἐστὶν ἀπόφασις καὶ κατάφασις, 8 
σημαίνει τὸ αἴτιον καὶ τὸ συνέχον" ἡ yàp φασις ἐστὶ, 
τὸ φῆναι τὸν χατήγορον ἐπ᾽ αὐτό" ; δὲ ἀπόφασις τὸ 
ἀπολύσασϑαι τὴν φάσιν τὴν ἐξ αὐτοῦ" οἷον ἐφόνευσας, 
οὐχ ἐφόνευσα" ἐποίησας" ναί" ἀλλ᾽ οὐ παράνομον" τὸ 
15 δὲ τουτὶ πεπρᾶάχϑαι, διὰ τὸν στοχασμόν" ἐνταῦϑια μετὰ 
τὸ αἴτιον χαὶ τὸ συνέχον, χαὶ περὶ τοῦ χρινομένου ὁ ὃ. ᾿ 
goc, διαλαμβάνει" ἐν γὰρ τῷ, τίς ὁ πράξας, ἡ ἢ στοχαστι- 
κὴ ζήτησις" ἐν δὲ τῷ τί κληϑῆναι 7 ὁριστιχή" ἐν δὲ τῇ 
ποιότητι αἱ λοιπαὶ στάσεις" τὴν μὲν οὖν αἰτίαν οὗ λέ- 
20 y& , δι᾿ ἣν ἀπὸ στοχασμοῦ ἤρξατο" Μινουχιανὸς μέντοι 
λέγει τοιαύτην , ὅτι προτέτακται τῶν ἄλλων στάσεων ὁ. 
στοχασμός" ἐπειδὴ ἄρνησιν ἔχει τοῦ ἐπιφερομένου ἐγκλη- 
ματος" κατὰ φύσιν δὲ τοῖς ἀνθρώποις εἶναι καὶ ἀρνεῖ- 
σϑαι ἐν τῷ ἐγκλήματι" τοῦτο δὲ οὐκ ἰσχυρόν" κατὰ γὰρ 
25 τοῦτο καὶ ἀντίληψις καὶ ὅρος ὀφείλει 24 προτάττεσϑαε 
τῶν λοιπών, ἔχει γὰρ χαὶ ἀντίληψις ἄρνησιν" οἷον, ἐγὲ- 
λασας, οὐχοῦν ὕβρισας" ἀλλὰ καὶ ὁ ὅρος" ὃ γὰρ τῷ πέ- 


χαιότατόν φησι προτετάχϑαι τῶν ἄλλων στάσεων τὸν στοχασμὸν, Ov 
ἃς ὀλίγον ὕστερον αἰτίας ἐρεῖ, 10 Ald. στασιενόντων. 21 Ald. 
πικτευόντων. — 22 Ald. Par. ποιότης, scr. ποιότητος. 438 Ald. 
ἐξαίτασις. 34 καὶ ὅρος ὀφείλει. ---- καὶ ἀντίληψις Ald, om. 


ΕΙΣ ΣΤΑ͂ΣΕΙ͂Σ 203 


»mri πλούσιος ἐπανατεινόμενος τὰς χεῖρας καὶ xouvóue- — 
γος ὕβρεως ἀρνήσεται, οὐχ ὡς ὑβρίζων τοῦτο ἐποίησεν". 
ΜΈητροφάνης δὲ διὰ τὸ τὰ στοχαστιχὰ χεφάλαια ἐν πά- 
σαις ταῖς στάσεσιν ἐμπίπτειν" xal γὰῤ τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἐν 
πάσαις ἔστιν εὑρεῖν ταῖς στάσεσιν, βούλησιν δὲ καὶ δύ- $ 
ψαμιν ἐν πλείσταις" ἀλλὰ τούτῳ τῷ λόγῳ, ἐπειδὴ κχαὶ 79 
ἀντίληψις καὶ μετάληψις ἐν στοχασμῷ ἐμπίπτουσιν, ὥ- 
φειλε ϑατέρα τῶν στάσεων τούτων προτάσσεσϑαι τοῦ 
στοχασμοῦ" ἡ μέντοι ἀληϑεστέρα αἰτία αὕτη“ ἐπειδὴ 
ἀρίστη διδασκαλία ἐστὶν αὕτη, ἀπὸ τῶν παρ᾽ ἡμῖν πρῶ- 10 
vov ποιεῖσθαι τὴν ἀρχήν" ἐν πολλοῖς δὲ πράγμασι τοῖς 
ἡμετέροις ζητοῦμεν πρῶτον, εἰ ἔστιν, τί ἔστιν" εἶτα ποῖόν 

τί ἐστι, διὰ τοῦτο ὁ στοχασμὸς προηγεῖται, ὡς mgl 
τοῦ εἰ ἔστιν ἔχων τὴν ζήτησιν᾽ ἔπειτα ὃ ὅρος, ὡς περὶ 
τοῦ τί ἐστιν" εἶτα αἱ λοιπαὶ στάσεις ὡς τῆς ποιότη- 18 
τος καὶ ὅτι ἐν στοχασμῷ περὶ οὐσίαν ἐστὶν ἡ ζήτη- 
σις" πανταχοῦ δὲ ἡ οὐσία, πρωτεύει ὀνόματος καὶ 
ποιότητος. 


Cap. IL 
Διαίρεσις τῶν στάσεων. 


ΖΙαντὸς οὗτινος οὖν προτεθέντος ζητήματος εἰ συνεστήχοι, ἐπισχο-- 20 
πεῖν δεῖ Y τὸ κρινόμενον, εἰ ἀφανές 2 ἐστιν ἢ φανερόν' χἂν μὲν 
, ἀφανὲς ἢ» στοχασμὸς ἔσται. 

Συριανοῦ. Πᾶν ζήτημα ἐχ τριῶν τούτων συνε- 
στάναι φησὶν 0 Μινουχιανὸς, αἰτίου, συνέχοντος, χρινο- 
μένου, ꝰ οἷον πλούσιος ἐχϑρῷ πένητι συνεχῶς ἐπανα- 325 
τείνεται τὰς γεῖρας ,. καὶ κρίνεται ὑπ᾽ αὑτοῦ ὕβρεως, ἐν- 
ταῦϑα αἴτιον μέν ἐστε τὸ παρὰ τοῦ χατηγόρου ἐγχαλού- 


4 Ven.Óy, 253. εἰ ἀφανές ἐστεν — — στοχασμὸς ἔσται Ven. om, 
5 Ven. addit: αἴτιον μὲν γάρ φησι τὴν τοῦ ἐπαγοβμώον αἰτίασιν. 


204 Ο ZX0A1IA 


μενον" οἷον * ἀδικεῖς ὑβρίζων καὶ τὰς χεῖρας ὥσπερ οἷ- 
κέτῃ προςάγων" συνέχον δὲ ἡ τοῦ φεύγοντος ἀπολογία" 
οἷον οὐχ ὕβρισα , οὐ γὰρ πληγὰς ἐπηνεγχα" χρινόμενον, Ἐ 
τὸ ἐν τῇ τῶν δικαστηρίων κρίσει καταλαμβανόμενον" 
5 πότερον ὑβριστὴς ὃ δεῖνα ἢ οὔ" ὁ δὲ ᾿Αχύλας ἐναλλάξας 
αἴτιον μέν φησιν ἐν ἑχάστῳ προβλήματι, τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς 
ἄχρι τέλους" οἷον τὸ παρεστάναι τῷ νεοσφαγεῖ σώματι" 
τὸ δαχρύειν νύχτωρ τὴν γυναῖκα᾽ χρινόμενον δὲ τὴν τοῦ 
ἀπολογουμένου φάσιν" συνέχον δὲ τὸ ὁ ἐν τῇ τῶν διχα- 
40 στῶν κρίσεε χαταλαμβανόμενον" παραγγέλλει τοίνυν ὃ 
τεχνογράφος τὴν πᾶσαν ἀπολογίαν τὸ xol χατηγορίαν 
περὶ τὴν ἐξέτασιν τοῦ χρινομένου ποιεῖσϑαε, καὶ "μὴ 
ταύτης περιφρονήσαντας iml τοὺς χοινοὺς χατατρέχειν 
τόπους, 7 ὅπερ πάσγουσιν οἱ τῆς τεγνιχῆς ἐργασίας τῶν 
15 λόγων ἄπειροι, * τοῦ μὲν ἀποδεῖξαι διὰ τῶν ἐντέχνων καὶ ἀ--. 
τέχνων πίστεων οὐδὲ μίαν πρόνοιαν ποιούμενοι" τὸ δὲ 
ξητούμεναν ὡς ὁμολογούμενον λαμβάνοντες κατατρέχουσε 
ty ἀδίκως ? εἰργασμένων φόνους τυχὸν ἢ ὕβοιν, ἢ τι 


4 Ven. οἷον h. 1. et paullo post ante oUy ὕβρισα om. δὅ 
Ven. κρινόμενον δὲ τὸ d» τῇ τῶν δικαστῶν κρίσει καταλιμπανόμε- 
γον" παραγγέλλει τοίνυν ἡμῖν ὃ τεχνογράφας x. τ. À. omissis πότε- 


ρον ὕβριστης — — καταλαμβανόμενον. 6 Ald. τῷἪεηἡ 7 τόπους 
Ald, et Par. om., recepi ex Ven. 8 Ven. xoi τοῦ μὲν ἅπο- 


δεῖξαι διὰ τῶν —— καὶ ἀτέχνων πίστεων καὶ ἐπιχειρημάτων τὸ 
προκείμενον ἔγκλημα πρόνοιαν οὐδεμίαν ποιοῦνται, τὸ δὲ Ur. ὡς 
ὃμ. λαβόντες κατατρέχουσι τῶν ἀδίκως εἰργασμένων τὸν φόνον" χρὴ 
δὲ τοὺς μετὰ τέχνης ἐργάξεσϑαι τοὺς λόγους ἐπιχειροῦντας ταῖς 
ἀποδείξεσι συμπλέκειν τὰς ἐπιφορὰς, οὕτως γὰρ ovx ἔξω τοῦ προκει- 
μένου φανοῦνται βαδίζονιες. πολλάκις γάρ τινὲς ἔξω "toU προκειμέ- 
yov λέγειν ἔνια φιλοτιμηϑέντες αὗτοὶ xaO" ξαυτῶν φασιν ἀμώμενοι 
τὴν κόγιν ἐφάνησαν" ὃ γοῦν Αἰσχίνης ἐν τῷ κατὰ Κι. -οὐκ ἄρκ. δεῖ- 
ξαι τ. 7e παρ᾽ αὐτοῦ 4ημοσϑένει ψήφισμα παράνομον, ἀλλὰ προς- 
ϑεὶς, ὡς οὐδὲ ἄξιος τοῦ στεφάνου Δημοσϑένη. 59. AT, et Par. t» 
τιδίκων εἰργασμένους (Ald. εἰργοσαμένους.) correxi ex Veneto. 


ΕΙΣ ZTAZEIZ 205 


τῶν τοιούτων' γρὴ δὲ τοὺς μετὰ τέχνης ἐργάζεσθαι τοὺς 
λόγους ἐπιχειροῦντας ταῖς ἀποδείξεαι συμπλέχειν rdg 
ἐπιφορὰρ, ἀλλὰ μὴ’ ἔξω τοῦ προχειμένου βαδίζειν. 19 
εἴπερ μὴ μέλλοιμεν τὸ τοῦ «Αἰσχίνου παϑεῖν" xaO" ἑαυ- 
τῶν φασιν ἀμώμενοι ** χόνεν" καὶ γὰρ «Αἰσχίνης ἐν 5 
τῷ χατὰ Κτησιφῶντος οὐχ ἀρχεαϑεὶς παράνομον δεῖξαι 
τὸ γραφέν χατὰ τοῦ “Δημοσθένους ψήφισμα, ἀλλὰ 
προσϑεὶς,; ὡς οὐδὲ ἄξιος στεφάνου ὁ Δημοσϑένης πρό- 
φασιν τῷ ἀντιδίχῳ τῆς τῶν οἰχείων πολιτευμάτων διεξό- 
δου χεχορήγηχκεν ἄφϑονον" εἰ δὲ περὶ μόνον ἔστη τὸ 10 
κρινόμενον, ϑᾶττον ἂν εἶλε δημοσϑένην Τιμάρχον" μά- 
λιστα μὲν οὖν δεῖ περὴ τὸ χρινόμενον ἵστασϑαι. τὴν 
πᾶσαν διχαιολογίαν" εἰ δ᾽ ἄρα 13 τι κατεπείγει ἔξωϑέν 
τινα παρεισάγειν, 1 μιᾷ τῶν τριῶν μεϑόδων χρησύμε- 
ϑὰα 4 τῶν τεχνιχῶν, αἷς 0 τὸ Θουχὺὐδίδης χέχρηταιν καὶ 15 
Δημοσϑένης παρ᾽ αὐτοῦ μαϑών" 5 ἢ γὰρ ἐπὶ rà noa- 
γματα ἀνοίσομεν τὴν αἰτίαν" ἢ ἐπὶ τὰ πρόσωπα ἔξωϑεν. 
ἢ τὸ βιαιίῤτερον εἰς αὐτὸν τὸν ἀντίδιχον" ἐπὶ μὲν τὰ 
πράγματα, ὡς ἐν τῷ περὶ τῆς παραπρεσβείας φησὶ 6 
Δημοσθένης, ἔστι δὲ ἀναγκαῖον, ὦ ἄνδρες ᾿4ϑηναῖοι, 20 
χαὶ προσῆχον ἴσως ὡς κατ᾽ ἐκείνους τοὺς χρόνους εἶχα 
τὰ πράγματα ὑμᾶς ἀναμνῆσαι, ἵνα πρὸς τὸν ὑπάρχοντα 
χαιρὸν ἕχαστα ϑεωρὴτε, 17 ἐπὶ δὲ τὰ ἔξωϑεν πρόσωπα. 
ὡς ἐν τῷ κατὰ dougroxperovg* ἀναγκαῖον δὲ ὑπολαμβά- 
γω καὶ δίκαιον ἅμα περὶ τούτων πρῶτον εἰπεῖν, ἵνα μη- 25 
δεὶς ὑμῶν τοῖς ἔξωϑεν λόγοις ἡγμένος ἀλλοτριώτερον τῶν 
ὑπὲρ τῆς γραφῆς δικαίων ἀκούῃ *9 μου" 1? ἐπὶ δὲ τὸν 
40 Ald. δικάζειν. Par. βαδίζειν. 11 Ald. ἁλώμενοι. 12 
Ven. si δ᾽ ἀνάγχη τις ἡμῖν γένοιτοις — 15 Ven. εἰσάγει, 44 Ven. 
χρησόμεθα ponit post seyvuxov, 415 μαϑὼν Ald. Par. om. re- 
cepi ex Ven. 16 Ven. 4ημοσϑ. φησίν. 17 Ald. ϑεωρεῖτε. 
18 Ald. ἀκούει. 49 Ald. μόνου. Par. μόνον. Ven. μου, ut est 
apud Demost. p. 238, 42. 


* 


206 | xXOAIA4 


ἀντίδικον αὐτόν" 39 ὡς ἐν τῷ περὶ TOU στεφάνου" 51 
80 ἀξιῶ δὲ, ὦ ἄνδρες ᾿4ϑηναῖοι, καὶ δέομαι τούτου ?* με- 
μνῆσϑαι παρ᾽ ὅλον τὸν ἀγῶνα" ὅτι μὴ χατηγορήσαντος 
Αἰσχίνου μηδὲν ἔξω τῆς γραφῆς οὐδ᾽ ἂν ἐγὼ λόγον οὐ- 

5 δένα ἐποιούμην ἕτερον" ἁπάσαις δὲ αἰτίαις xoà βλα- 
σφημίαις ἅμα τούτου "᾽ xeygnuévov, . ἀνάγκῃ 24 χαμοὶ 
πρὸς ἕκαστα τῶν κατηγορημένων μικρὰ ἀποχρίνασϑαι 
xai ἑξῆς" καὶ πάλιν" εἰ μὲν οὖν περὶ ὧν ἐδίωχε μόνον 
᾿χατηγόρησεν «Αἰσχίνης, χαγὼ περὶ αὐτοῦ τοῦ προβλήμα- 
40 τος ?* εὐθὺς ἂν ἀπελογούμην᾽" ἐπειδὴ δὲ οὐχ ἐλάττω λό- 
γον τἄλλα διεξιὼν ἀνήλωχε καὶ τὰ πλεῖστα χατεψεύσατό 
μου, ἀναγκαῖον εἶναι νομίξω xol δίχαιον ἅμα βραχέα 
περὶ τούτων διεξελθεῖν" ἐπισημήνασθαι δὲ ἄξιον, ὡς 
οὔχ ἀρχεῖ μόνον μιᾷ τῶν τριῶν χρήσασθαι μεϑόδῳ, 
45 βουλομένους τι παρὰ τὸ χρινόμενον εἰπεῖν, ἀλλὰ καὶ ἐν-- 
δείχνυσθαι, ὅτι 35 διὰ βραχέων λέξει τὰ περὶ ?? τὸ χρι- 
γόμενον, καὶ εὐθὺς ἐπὶ τὸ χρινόμενον ἡξει᾽ πανταχοῦ 
γοῦν xoi Δημοσθένης τό γε ?9 πρῶτον προστίϑησι τὸ 
μιχρὰ ἢ διὰ βραχέων περὶ τῶν ἐξαγωνίων 35 ἐρεῖν" ἀλλὰ 
40 χαὶ Θουχυδίδης πρὸ Δημοσϑένους" χρινομένου γάρ, πότε-- 
ρον συμφέρει βοηϑῆσαι τοῖς ᾽5 Κερχυραίόις ἢ μὴ, 0 Ko- 
ρίνϑιος " οὕτως ἤρξατο τοῦ λόγον, ἐπὶ τὸν ἀντίδικον 
μετενεγκὼν τὴν αἰτίαν τοῦ παρὰ τὸ χρινόμενον εἰπεῖν * 
ἀναγχαῖον Κερκυραίων τῶνδε οὔ μόνον περὶ τοῦ δέξα-- 
35 ὅϑαι σφᾶς τὸν λόγον ποιησαμένων, ἀλλ᾽ ὡς καὶ ἡμεῖς 


20 Ven, ἐπὶ δὲ αὐτὸν τὸν ἄντ. 21 Ven. add. πολλαχοῦ. 
22 Ven. rovro. — 25 Ald.etPar. τότε. Ven. rovrov. 834 Par. 
et Ven. ἀναγκαῖον ἦν uo, — 25 Ven. προβουλεύματος. 26 Ven. 
Ὅτι Tt, 27 Ven. zaga, . 28 Ven. ve. — 29 Ald. ἐξ ἀγονίω»ν». 
Ven. post ἐρεῖν addit: ἐπαγγέλλεται, καὶ πρὸ Δημοσθένους ὃ Oovx. 
τοῖς τοιούτοις δείχγυται κεχρημένορ, κρινομένου γὰρ, πότ. 30 
τοῖς Ven, om. 31 Ven. ὅρα ὃ Κορ. ὅπως ἤρξατο T. λ. omis- 
818 sqq. ἐπὶ τὸν ἄντ. ---΄.-- — εἰπεῖν. ᾿ 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ 90 


τε ἀδικοῦμεν καὶ αὐτὸϊ ovx εἰκότως πολεμοῦνται, μιγῃ- 
σϑέντας πρῶτον καὶ ἡμᾶς περὶ ἀμφοτέρων ᾿οὕτως xal 
ἐπὶ τὸν ἄλλον λόγον ἐέναι" | καὶ γὰρ ἐπὶ τὸν ἀντίδιχον 
μετήνεγκε τὴν αἰτίαν τοῦ παρὰ τὸ χρινόμενον εἰπεῖν" 
καὶ διὰ τοῦ μνησθέντας ἐνεδείξατο δι᾿ ἐλαχίστων ἐρεῖν 5 
καὶ πρὸς τὸν ἄλλον λόγον οὕτως ἰέναι λέγων, τὸ χρι- 
voptyoy ἐξετάσειν 5} ὀρϑὼς ἐπηγγείλατο. 33 


“Σωπάτρου. Περιττὸν εἰ συνεστήχοι. εἰ γὰρ 
ζήτημα πάντως xal συνεστώς" καὶ ὅτι τοῦτο ἀληϑὲς» 
μάρτυς αὐτός" ἀνωτέρω γὰρ περὶ τῶν ἀσυστάτων φη- 40 
oiv ταῦτα γὰρ οὐχ ἂν εἴη ζητήματα, ὡς τῶν ξητη- 
μάτων τὸ συνεστὼς ἐχόντων" ἀσαςφῶς δὲ δοκεῖ τὸ ἑξῆς 
εἰρῆσϑαι" οἷον τὸ ἐπισχοπεῖν δεῖ τὸ χρινόμενον᾽ λέγεται 
γὰρ χρινόμενον καὶ τὸ φεῦγον πρόσωπον" ὥσπερ Aéyo- . 
μεν xgiverai τις φόνου ἢ ὕβρεως" λέγεται χρινόμενον 15 
χαὶ ἡ γνῶσις τῶν δικαστῶν" χαὶ γάρ φαμεν, τί ἔχριναν 
οἱ διχασταί" λέγεται χρινόμενον xol τὸ πρᾶγμα, περὶ 
οὗ ἡ δίωξις" ὃ εἰ καί τις ὑπολάβοι μόνον εἰρῆσϑαι χρι- 
γόμενον ἐνταῦϑα, οὐ καλῶς, οὐ γὰρ ἀεὶ πρᾶγμα τὸ 
χρινόμενον, ἀλλὰ xai πρόσωπον" ὥσπερ καὶ ὁ ἄσωτος 20 
χαὶ γνώμη" ὡς ἢ μητρυιὼ ἡ ἐν δόξῃ μανίας τὸν πρόγο- 
γον ἀποχτείνασα" ἐνταῦϑα γὰρ τοῦ πράγματος σαφοῦς 
Ὄντος, φόνος γὰρ, ἡ γνώμη ζητεῖται dv5* τῇ ἀληϑείᾳ, 
μαινομένη ἢ ἐν προσποιήσει μανίας τὸν πρόγονον ἀπέ- 
χτεινεν᾽ ἀλλά φαμεν, ὡς τὸ χρενόμενον εἰπὼν πάντα 25 
ταῦτα περιέλαβεν" εἰ γὰρ χρίνοιτο ; πάντως ὅτι xol διῶ- 
xov ἔχει xci φεῦγον xoi χρινόμενον, à δή τινες αἴτιον 
ἐχάλεσαν καὶ συνέχον καὶ χρινόμενον᾽" ὥστε οὐκ ἀσα- 


32 Ald. ἐξετάσσειν. 35 Ven. addit: ἢ “δὲ μέϑοδος τῆς δι- 
αἱρέσεως τῶν στάσεων τοιαύτη τίς ἐστιν, ἣ εἰς tJ αὐτὰς τέμνουσα. 
Subjungitur schema στάσεων genealogicum: tum transit Cod. 
ad Cap. «sg στοχασμοῦ. δ4 Ald. ἐν, 


208 XXOAIA 
φῶς εἴρηχεν, εἴγε τούτων ἁπάντων ἐστὶ περιληπειχὸν 
τὸ κρινόμενον" ἐπεὶ γὰρ εἴρηχδ ζήτημα τῶν τριῶν 
συνεχειχὸν, μάτην αὐτῷ τὴν ἀσάφειαν ἐνεχάλεσαν. 
Εἰ ἀφανές ἐστιν ἢ φανερόν. Ggvxrog ἡ διαί- 
p θέσις" οὐδὲν γὰρ μεταξὺ φανεροῦ xol ἀφανοῦς, ἐπὶ παν- 
τὸς γὰρ πραγματός ἐστί τε ἀφανές " οἷον ἡ τῶν δικα- 
στῶν χρίσις, χαὶ ἐπὶ παντὸς ξητήματος ἔστι TL φανε- 
gov οἷον ἐν τῇ ἀντιλήψει μὲν τὸ, εἰ ἐπὶ ἐξουσίας τω 
φεύγοντι τὸ ποιεῖν" καὶ ἐν ὅρῳ τὸ, τί ἐστι τὸ πὸ- 
40 πραγμένον" τὸ εἰ ὅλως ὑπῆρξε τὸ πρᾶγμα ἢ ὑπαρξει" 
βούλονται γάρ τενες καὶ ἐνεστῶτος χρόνου τιϑέναι Oto- 
χασμὸν, περὶ οὗ εἰρήσεται. 
Μ αρκελλίένου. Προβληϑέντος Gol, φησι, διτήμα- 
τος πολιτιχοῦ, σχόπησον τὸ χρινόμενον. , τουτέστι τὸ 
45 ἔγκλημα" πότερον ἀφανές ἐστιν ἢ φανερόν" ἀφανὲς δὲ 
λέγει χατὰ τὴν οὐσίαν, οὐ κατὰ χρίσιν " κατὰ χρίσιν γὰρ 
πάντα ὁμοίως ἀφανῆ" ἄδηλον γὰρ ἐπὶ παντὸς πράγμα- 
τὸς τὸ μέλλον χριϑῆναι παρὰ τῶν δικαστῶν" ἀμέλει τὰ 
81 προειλημμένον διὰ τοῦτο δοχεῖ ἀσύστατον εἶναι, ἐπειδὴ 
20 προέγνωσται τῶν δικαστῶν ἡ κρίσις, ὅτι οὐ χαταψη-- 
φιρῦνται τοιαύτης γυναικόρ" οὐχοῦν προβληϑέντος ἡμῖν 
ξητήματος ζητοῦμεν, εἰ κατὰ τὴν οὐσίαν ἀφανές ἔστιν 
ἢ φανερὸν ἐγχαλούμενον" καλῶς δὲ προσέϑηχε τὸ εἶ 
συνεστήκοι" τὸ γὰρ «ἀσύστατον ἐχβληϑήσεται" τινὲς δὲ 
48 φασιν, ὅτι περιττὸν τὸ εἰ συνεστήχοι" εἰ γὰρ ζήτημα, 
δῆλον ὅτι xol συνέστηχεν᾽" οὐ γὰρ προσαγορεύομεν ζή- 
τημα τὸ ἀσύστατον" ἕτερον γάρ ἐστι ζήτημα, καὶ ἕτερον 
πρόβλημα" ζήτημα μὲν τὸ συνιστάμενον, πρόβλημα δὲ 
τὸ ἀσύστατον" xal τὸ μὲν ζήτημα καλέσαιμεν ἂν καὶ 


go πρόβλημα, τὸ δὲ πρόβλημα οὐ πάντως καὶ ζήτημα" ἀφα- 


ψὲς δὲ λέγει οὗ τὸ μέλλον χριϑῆναι παρὰ τῶν διχαστῶν, 

ἄδηλον γὰρ οὐ μόνον ἐπὶ τῶν στοχαστικῶν ζητημάτων, 

ἀλλὰ καὶ ἐπὶ πάντων τῶν παραπλησίων, ὁ μέλλουσι χρί- 
VEL 


ΕΙΣ ZTAZEIZ | 209 


yuy οἱ δικασταί" ἦ γὰρ ἂν οὐδὲ δικαστηρίων ἐγίνετο 
χρεία, εἰ φανερὸν ἣν τὸ μέλλον κριϑῆναι , ἀλλὰ προει- 
λημμένον ἐγίνετο" ἀφανὲς οὖν λέγει χατὰ τὴν οὐσίαν" 
καὶ φανερὸν ὁμοίως χατὰ τὴν οὐσίαν" ἔστε δὲ σφόδρα 
ϑαυμάσαι τὸν ρμογένην, xol γὰρ τὴν ἀγτίφασιν ois 5 
πάντως τι κατορϑοῦσαν᾽ οἷον τὸ ναὶ ἢ oV, ὃ ἐστι στο- 
χασμοῦ" ἢ τόδε ἔστιν ἢ τόδε, O ἐστιν ὅρου ἢ "μέλαν, 
ἢ λευχον, O ἐστὶ τῆς ποιότητος, τρεῖς γὰρ αἱ ἀνωτάτω 
ζητήσεις" er ὅστε, τὶ ἐστιν, ὁποῖόν τὶ ἐστιν" οἷον οὐσία, 
ἰδιότης, ποιότης" οὐσία μὲν ἐν στοχασμῷ, ἰδιότης δὲ ἐν 10 
ὅρῳ" ποιότης δὲ ἐν ταῖς ἄλλαις στάσεσι πάσαις" μήτηρ 
γὰρ 7 ποιότης τῶν στάσεων πασῶν, dv αἷς ὁποῖόν τί 
ἐστε τὸ χρινόμενον ?5 ζητοῦμεν" καλῶς δὲ τῇ τάξει xé- 
χρηται" πρῶτον μὲν yaQ ἔστι τὸ εἰ ἐφόνευσε" δεύτερον 
δὲ χατὰ ξήτησιν, εἰ νόιαμος ὁ φόνος ἢ δίκαιος, ἢ σύμ- 15 
gogog* ὥσπερ ἐπὶ τῶν τιχτομένων πρῶτον ζητοῦμεν, εἰ. 
ἐτέχϑη" εἶτα τί ἐστι, πότερον ἄῤῥεν ἢ ϑῆλν. εἶτα ὃ- 
ποῖόν τί ἔστε, πότερον μέλας ἢ λευχός" καλὸς ἢ καχός. 
Εἰ 36 ἀφανές ἐστιν ἢ φανερόν" καὶ πῶς δυνα- 
τὸν ἀφανὲς ἢ φανερὸν πρᾶγμα χρίνεσθαι, τὸ μὲν γὰρ 20 
οὐχ ὑφίσταται" τὸ δὲ περιττὸν ὑπάρχει" λέγομεν οὖν, τι 
ἀφανὲς τῇ οὐσίᾳ, οὗ τῷ δικαστηρίῳ" τὸ δὲ φανερὸν πα- 
λὲν, ἐν ᾧ οὗ τὴν c οὐσίαν ζητοῦμεν, ἀλλὰ τὴν ποιότητα. 


Ἔστι γὰρ στοχασμὸς ἀδήλου πράγματος ἔλεγχος οὐσιώδης ἀπό τιγος 
φανεροῦ σημείου, ἢ απὸ τῆς περὶ τὸ πρόσωπον ὑποψίας" οἷον πεφώ- 25 
ραταὶ τις ϑάπτων νεοσφαγὲς σῶμα ἐπ᾽ ἐρημίας, καὶ φόνου φεύγει" 
ἀπὸ γὰρ τοῦ ϑάπτειν φανεροῦ ὄντος ἀφανὲς τι πρᾶγμα ζητοῦμεν 
οὐσιωδῶς, τὸ τίς ὃ φονεύσας. 


Συριανοῦ * καὶ Σωπάτρου. ἄνωθεν ἀναλα- 


35 Ald. et Par. χρῖνον, in Par, manu recent. superscriptum 
κρινόμενον. 56 Ald. εἷς. 
1 In Ven. nihil horum omnium reperitur. 


Rhetor. IY. 14 


210 XXOMAIA 


βόντές τὸν δρισμὸν ἕκαστα αὐτοῦ τὰ μέῤη διαδαφήσο- 
μεν" πρόχειται ἔλεγχος, ἀλλ᾽ οὐ ζήτησις" ἐπειδὴ xoi ἐν 
ταῖς ἄλλαις τέγναις ἔστε ζητήματα ἄδηλα xoi ταῖς ἐπὲ-. 
στήμαις, ὥσπερ ἐπὶ φιλοσόφων καὶ ἰατρῶν, ἔλεγχος δέ 

5 ἔστι μόνων δητοριχῶν διὰ τὴν παρὰ τῶν δικαστῶν ἐπει-- 
φερομένην ψῆφον" ἐφ᾽ ὧν yàg τιμωρία, ἔλεγχος λέγεται. 
τὸ δὲ οὐσιώδης πρὸς ἀντιδιαστολὴν τῶν λοιπῶν στάσεων" ἐν 
αἷς ἀφανὲς μέντοι ζητεῖται, οὐ μέντοι koi οὐσιωδῶς" 
στοχασμοῦ γὰρ τοῦτο μόνου" καλῶς δὲ 'αὶ τὸ ἀπὸ ci- 
ἴο νος qaveQUUV σημείου" δεῖ γὰρ τὸ σημεῖον φανερὸν εἷς- 
γαι" ἀφανὲς γὰρ ἀφανεῖ οὐ κατασχευάξεται οὐδὲ δεί- 
χνυται" τινὲς μέντοι. ἔδοξαν ἑαυτῷ τὸν τεχνιχὸν ivavrt- 
οὔσϑαι᾽ ἐνταῦϑα' εἰ ἄνωϑεν μὲν ἐν τῷ περὶ ἀσώτον 
ξητήματι. τὴν ἀφάνειαν τοῦ πατρὸς ὡς σημεῖον τῆς 
45 ἀναιβέσεως αὑτοῦ ἐλάμβανεν" πάντως δὲ ἡ ἀφᾶνεια ov 
φανερὸν τοῦ τεϑναναι σημεῖον, ἐνταῦϑα δὲ ἀπὸ τινός 
φησι φανεροῦ σημείου" ἀλλὰ φαμεν, ὅτι εἰ καὶ ἐχεῖ ὡς 
σημεῖον ἡ «gave λαμβάνεται, ἀλλ᾽ οὖν QU διαμάχεταε, 
ἑαυτῷ νῦν TOW: φανερῶν λόγων τὸ σημεῖον" δεῖ γὰρ εἰ- 
40 divo, ὅτι φανερὰ λέγομεν τὰ σημεῖα οὐχ ὡς ὄντὰ τῶν 
ἐγκλημάτων δηλωτικὰ, ἡ γὰρ ἂν οὐδὲ ζήτησις κατελίπε. 
το, & γε φανερῶς ? αὐτόϑεν ἐδηλοῦτο τὸ ἔγκλημα" ἀλ- 
λά φαμεν τὰ σημεῖα φανερὰ εἶναι, ὡς πράγματα γεγδ-. 
νημένα ὑπὸ τοῦ φεύγοντος ἢ τοῦ διώχοντος " εἰ τοίνυν 
25 καὶ ὃ ἄσωτος ὁμολογεῖ τὴν ἀφάνειαν, πάντως ὅτι φα- 
82 νερὸν τοῦτό ἐστι σημεῖον" xci οὐκ ἐναντιοῦται ἑκυτῷ ὃ 
τεχνικός" τισὶ δὲ ἔδοξέν ἀτελῶς ἔχειν ὃ παρὼν ὁρισμὸς, 
οὐδὲ γὰρ πάντα στοχασμὸν περιλαμβάνει φησίν" ἐν οἷς 
λέγει ἀπό τινος φανεροῦ σημείου" ἐχπίπτουσι γὰρ τοῦ 
50 στοχασμοῦ, ὃ τε παράδοξος καὶ ὃ ἀπὸ γνώμης xol οἱ 
ἀντεγκληματιχοὶ, καὶ οἱ ἀτελεῖς ἐκ πραγμάτων, οἱ δὴ καὶ 


2 Ald, φανερός. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 2:1 


i ὑποψίας χαλοῦνται" ἐν πᾶσι yoQ τούτοις οὐδὲν φανε.- 
eov σημεῖον" οὔτε γὰρ ἐν τῷ παραδόξῳ, οὗ παράδειγμα 
τοῦτο" μάγος ὑπέσχετο ἕν᾿ τρισὶν ἡμέραις τύραννον χα- 
ϑελεῖν". σχηπτοῦ 3 χατενεχϑέντος ἐπὶ τὸν Ξύραννον χαὶ 
evaigeDéyroc αἰτεῖ ὃ μάγος τὴν δωρεάν"" οὔτε ἐν τῷ ὑπὸ ὃ 
γνώμης, οὗ παράδειγμ μα ἡ μητρυιὰ T iy δόξῃ μανίας 
τὸν υἱὸν τρώσασα;, τὸν δὲ πρόγονον ἀποχτείνασα" εἰ δέ 
τις λέγοι ἐπὶ μὲν * τοῦ μάγου σημεῖον τὸ τὸν σχηπτὸν 
κατενεχϑῆναι" ἐπὶ δὲ τῆς μητρυιᾶς τρῶσαι, τὸν δὲ dwe- 
λεῖν, ἴστω ὃ τοιοῦτος, ὅτι ταῦτα ὁμολογεῖται καὶ ση- 10 
μεῖον. οὐδέν" ἀλλὰ μᾶλλον. εἰς τὴν τοῦ προσώπου ὑπο- 
ψίαν ταῦτα ἀνατρέχει" τὸ γὰρ τὸν μὲν εἶναι μάγον, 
τὴν δὲ μητρυιὰν δοχεῖ ταῦτα γεγενῆσθαι" τουτέστι τὸν. 
piv τυραννοχτόγον, τὴν δὲ προγονοχτόνον ἐξ ἐπιβουλῆς" 
πάλιν οἱ ἀντεγκληματιχοὶ καὶ οἱ ἀτελεῖς ἐκ πραγμάτων 15 
σημεῖον οὐχ ἔχουσιν, εἴπερ μηδὲ πρᾶγμα ἐξεταζόμενον" 
οὔτε γὰρ ἐπὶ τρισαριστέως τοῦ μητρυιὰν ἔχοντος καὶ 
αἰχμάλωτον καὶ ἐπὶ σημείοις φαρμάκων ἀποθανόντος, 
οὔτε ἐπὶ τοῦ ἀσώτου ὕπεστε πρᾶψμα ἐξεταζόμενον" noa- 
γματος δὲ μὴ ὄντος -οὐδὲ σημεῖον εὑρίσχεται, ὥστε εἰ μὴ 20 
ταῦτα περιλαμβάνει ὃ παρὼν δρισμὸς, ἀναγχαίως προστε- 
ϑήσεται ἀὐτῷ τὸ ἡ ἀπὸ τῆς περὶ τὸ πρόσωπον ὑποψίας" 
αὕτη γὰρ ἡ ὑποψία εἰχὸς μέν ἐστιν, ἀλλ᾽ οὐχὶ σημεῖον" 
τὰ γὰρ σημεῖα ἐπὶ τῶν πραγμάτων λέγομεν, τὰ δὲ εἰἴ- 
xor& ἐπὶ τῶν προσώπων" τοῦτο δὲ πεποίηχε πρὸς τὸν 35 
ἴδιον σχοπὸν τὸν ὁρισμὸν ἀποδούς" καὶ γὰρ ᾿αὐτὸς ov 
βούλεται ἀπὸ μόνου προσώπου στοχασμὸν slvoi* ἀλλά 
φαμεν, ὅτι οὔχ ἔχει ἐλλιπῶς ὁ ὁρισμός" διὰ γὰρ μιᾶς 
λέξεως tpónov τινὰ πάντα τὰ εἴδη τοῦ στοχασμοῦ περιέ- 
λαβεν' διὰ χὰρ τοῦ σημείου καὶ τὸ εἰχὸς ἐδήλωσεν" 30 
τρόπον yap τινα καὶ τὸ πρόσωπον ὕποπτον τυγχάνον 


-ο 


3 Ald. σηκτοῦ ét paullo post σηκτόν. 4 Ald. τήν. δ Ald, qj. 
, 14 Φο ' 


Li 
“΄ 


22 «^ — €X0AIA 


' σημεῖον καϑέσταται" ἱστέον δὲ, ὅτι οὗ πᾶς στοχασμὸς 
περὲ οὐσίας 5 ἔχει τὴν ζήτησιν, ἀλλὰ. καὶ περὶ ποιότη- 
τος, ὡς ἐπὶ τῆς μητρυιᾶς" καὶ γὰρ ἐκεῖ oV ξητεῖταε, 
τίς ὃ φονεύσας, φανερὸν γὰρ, ἀλλὰ ποίᾳ γνώμῃ πεφό- 

5 νευχεν" πάλιν καὶ οὗτος τρόπον τινὰ περὶ οὐσίας ἔχει 
τὴν ζήτησιν" ἐὰν μὲν γὰρ δειχϑῇ , ὅτε ἑχοῦσα πεφόνευ- 
XE, ὑπάγεται ὡς φονεὺς τῇ τιμωρίᾳ" ἐὰν δὲ ἄχουσα, 
ἐλευϑεροῦται τοῦ ἐγχλήματος" δεῖ δὲ xoà τοῦτο. εἰδέναε, 
ὡς παράδοξος στοχασμὸς διὰ τοῦτο λέγεται" ἐπειδὴ ἐν 

40 μὲν τοῖς ἄλλοις στοχασμοῖς ὃ φεύγων ἀρνεῖται τὸ ἔγχλη- 
μα" ἐνταῦϑα δὲ ὁμολογεῖ" ἀλλ᾽ οὐδὲ τοῦτο ἴσως γεῖρον 

' γινώσκειν" ὅτι καὶ πᾶν ζήτημα ἢ κατὰ δίωξίν “ἐστι 
καὶ φυγὴν, ἢ κατὰ αἴτησιν, ἢ κατὰ ἀμφισβήτησιν, εἰσὶ 
δὲ καὶ στοχασμοὶ τοιοῦτοι" κατὰ “δίωξιν μὲν xal φυγὴν 

45 ὡς ἐπὶ τοῦ πεφωραμένου ἐπ᾽ ἐρημίας γεοσφαγὲς ϑάπτον- 
τος σῶμα; καὶ xououtvov φόνου" ἐνταῦϑα γὰρ ὃ μὲν 
διώχων ἐρεῖ πεφόνευκας, παρίστασο yap" ὃ δὲ φεύγων, 
ovx ἀνεῖλον, ἀλλὰ παριστάμην ἐλεῶν τὴν φύσιν " χατὰ 
αἴτησιν δὲ, ὡς ἐπὶ τοῦ μάγου" ἐνταῦϑα γὰρ ὅτι “μὲν 

20 ἀνήρηται ὃ τύραννος, σαφὲς, εἰ δὲ διὰ τὸν μάγον οὕπω 
δηλον᾽ ἐνταῦϑα καὶ 0 ἀντιλέγων μὴ ἐχ τοὺ μάγου TOU- | 
τὸ γεγενῆσθαι, ὁ δὲ μάγος λέγει ἀνῃρηκέναι καὶ χέχρη- 
ται σημείῳ τῇ ὑποσχέσει" διὸ χαὶ αἰτεῖ δωρεάν" χρὴ δὲ 
γινώσχειν , ὅτι ἀντέστραπται ἐνταῦϑα πρόσωπα" xoi 

28 γὰρ ὁ φεύγων τὴν τοῦ χατηγόρου τάξιν ἐπέχει" ὃ γὰρ 
πρῶτος λέγων τὸ τοῦ διώχοντος πρόσωπον χκληροῖτσι" 
κατ᾽ " ἀμφισβη: τήσιν δέ" οἷον τύραννος ἤτησεν ἀλεξιφάρ- 
paxov παρὰ ἰατροῦ, φήσας δηλητήριον παρὰ τοῦ ἰδίου 
ἰατροῦ χεχομικέναι" καὶ λαβὼν ἐτελεύτησε παραυτίχα, 


6 Ald. περιουσίας h. l. et paullo post 1. 56. 7 τὸν μάγον - 
ἀντιλέγων μὴ ἐκ Ald. om. - 8 AI: Par. καὶ, scripsi κατ᾽. — 
I. 29. zagavríxa in Par, manu seriori insertum est. 


ΕΙΣ XETAXEIX |. | — 3 


xal ἀμφισβητοῦσιν οἱ δίο τῆς δωρδᾶς τοῦ τυραννοχτό- 
γου" κέχρηται γὰρ ἑχάτερος σημείοις, ὃ μὲν παρὰ tot 
τυράννου ὑποπτευϑέν" ὁ δὲ τὸ παραυτίχα τεϑνάναι τὸν 
τύραννον τῇ τοῦ φαρμάχου μεταλήψει" 5 δεῖ δὲ τὰ ση- 
μεῖα ἐπὶ τοῦ στοχασμοῦ ἀνεύϑυνα εἶναι καὶ ὁμολογεῖ- 5 
σϑαι περέ τὸ τοῦ φεύγοντος καὶ τοῦ διώχοντος" ἴδιον 
γὰρ στοχασμοῦ τὸ δύο πράγματα ἔγειν" ὧν τὸ μὲν ἀνεύ- 
ϑύυνον xol φανερὸν καὶ σημεῖον, τὸ δὲ ὑπεύϑυνον,. ὃ 
χαὶ ἀφανές" αἰτιῶνται δέ τινες τὸ παράδειγμα τοῦ στο- 
χασμοῦ, ὡς ἀτελὲς ἐκ προσώπου" τὸ γὰρ τίς τῶν ἀνεξε- 10 
τάστων" ἀλλ᾽ ἴσως τῷ ὁρισμῷ καταχολουϑῶν τῷ Lav- 
τοῦ Ἑρμογένης, ὃς ἀπὸ μόνου σημείου τὸν στοχασμὸν 
λέγει γίγνεσθαι, τοῦ προσώπου πάντη καταπεφρύνηχεν" 
ἐμέμψαντο δὲ χαὶ τὸ λέγειν, τίς ὃ φονεύσας * τοῦτο 
yàg ἀντεγχλήματος" ὥφειλε γὰρ εἰπεῖν OU Tig, ἀλλ᾽ εἰ 15 
οὗτος ὃ φονεύσας " περὶ γὰρ οὐσίας ἡ ζήτησις" τρεῖς δὲ 
τρόπους ἡμῖν τῆς τῶν στάσεωγ ἀχριβοῦς παραδίδωσι δι- 
δασχαλίας“ μέϑοδον, ὁριαμὸν, παράδειγμα καὶ ἡ μὲν 
μέϑοδός ἐστιν οἵα τις ὑπογραφὴ τῆς στάσεως xol χα- 
γών" ὁ δὲ ὁρισμὸς τῆς ἰδιότητος διδασχαλία, καὶ τῆς 20 
φύσεως τοῦ προχειμένου. * τὸ δὲ παράδειγμα τὰ εἰρημέ- 
γα σαφῆ καϑίστησιν" ὥστε διὰ πάντων τούτων ἡ διδα- 
σχαλία καϑίσταταε" ἐχρήσατο δὲ καὶ τῇ τάξει καλῶς τῆς 
διδασκαλίας" καὶ γὰρ οἱ διαλεκτικοὶ τέσσαράς φασιν εἶ- 
vœs τάξεις τῆς διαλεχτικῆς διδασχαλίας, διαιρετικὴν, ὅρυ- 45 
στιχὴν, ἀναλυτιχὴν, ὑποδειγματικῆν" ἢ καὶ 'E, ᾿ομογένης 
χαταχολουϑεῖ" πρῶτον μὲν τῇ μεϑόδῳ "διαιρεῖ" ἔπειτα 


9 Par. ad marg. ὥστε ἡνίκα ζήτημα κατὰ ἀμφισβήτησιν γίνεν 
ται, ὑφείλομεν προσέχειν ἀκριβῶς, καὶ ἐὰν εὕρωμεν ἑκάτερον τῶν 
ἀγωνιζομένων διϊσχυριζόμενον, ἑαυτὸν μὲν τὸ πᾶν πεποιηκέναι, 
ἐκεῖνον δὲ μηδ᾽ ὅλως συμβάλλεσϑαι, ἵνα τὸ μὲν ὁμολογῇ πεποιηκᾶ- 
yat, τὸ δὲ μὴ ὁμολογῇ, ἀλλὰ παντελᾶς ἑαυτοῦ φησιν εἶναι τὸ πραχϑὲν, 
τότε στοχαστικῆς ζητήσεως ἔσται τὸ ζήτημα. 


⸗ 


08 | ZX0AIA 


διὰ τῶν ὑπογραφῶν -δρίζεται, xal τρέτον διὰ τῶν παρα- 
δειγμάτων ἀναλύει. καὶ ἀποδειχνύες τὰ εἰρημένα" τὸ 
γὰρ παράδειγμα διπλὴν αὑτῷ τὴν χρείαν πληροῖ, ἀναλυ- 
vuxnv φημι καὶ ἀποδειχτιχήν. τὸ μὲν γὰρ σπεύδειν τὰ 
& μέρη τῆς ὑπογραφῆς λαβόντα ix rov παραδείγματος πε- 
στοῦσϑαι τὸ διὰ τί οὕτως εἴρηται, τρόπον τινὰ ἀναλυ- 
᾿ φιχῆς" οἷον. τὸ ἀπό τινος φαγεροῦ σημείου τῆς ὑπογρα- 
φῆς μέρος ἐστὶν" ὃ διὰ τοῦ φάσλειν , ἀπὸ γὰρ τοῦ ϑα- 
SSTEU, φανεροῦ ὄντος , ἀφανές τι πρᾶγμα ξητοῦμεν δη- 
40 λοῖ, ἀφ᾽ οὗ δῆλον, ὡς τὸ διὰ Ti ἑχάστη λέξις ἐν τῷ 
ὁρισμῷ πρόκειται , διὰ τῶν ὑποδειγμάτων βούλεται παρ- 
ἐστάνειν" τὸ δὲ xol πᾶν ζήτημα σαφὲς καϑιστᾷν διὰ 
TOU αὑτοῦ παραδείγματος ἀποδεικνύντος ἐστὶ χατὰ τὸν 
. ἐνδεχόμενον τρόπον" καὶ γὰρ αἱ ῥητοριχαὶ πίστεις ἢ δὲ 
46 ἐνθυμημάτων ἢ διὰ παραδειγμάτων γίνονται. 


᾿'Μαρκελλίνου. - Ὁ μὲν οὖν Μινουχιανὸς ὡρίσατο 
ἄρνησις παντελὴς τοῦ ἐπιφερομένου ἐγκλήματος, βέλτιον 
-ó8 ὁ Ἑρμογένης, ἀδήλου πβάγματος ἔλεγχος" τὸ μὲν 
γὰρ ζητῆσαι χοινὸν ἣν καὶ τῶν ἄλλων ἐπιτηδευμάτων" 
20 xal γὰρ ἡ μηχανικὴ περὶ ἀδήλου πράγματος ἔχει τὴν 
ζήτησιν" καὶ ἄλλα δὲ πλεῖστα" μόνῳ δὲ στοχασμῷ ἀνά- 
X&LTOL τῶν XOT οὐσίαν ἀδήλων ὸ ἔλεγχος" ἐλέγχει γὰρ 
τοῖς ἰδίοις κεφραλαίοις τὸ *? ἀφανέρ" ovx εἶπεν δὲ ζήτη- 
Oi; ἀλλ᾽ ἔλεγχος" χαὶ 0c μὲν ἔλεγχος xal ζήτησις, ἡ δὲ 
35 ζήτησις οὐ παντὼς ἔλεγχος" οὐσιώδης" ἐπειδὴ περὶ 
ὑπαρξέως ἡ ζήτησις, xol τὴν οὐσίαν ζητοῦμεν, εἰ ὅλως 
πέπραχται τὸ ἐγχαλούμενον παρὰ τοῦ χρινομένου" οἷον 
ἐφόνευσεν ovrog" φανδροῦ σημείου" ϑαυμασίως σφό-- 
δρα τοῦτο προσέθηκε" πῶς γὰρ τὸ ἀφανὲς ἐξ ἀφανοῦς. 
30 ὑμοίου πιστοῦσϑαί τις δυνήσεται" πρὸς δὲ τὸν ἑαυτοῦ 


ὅρον καὶ τὸ παράδειγμα ἐπήνεγκεν ἀπὸ πράγματος μὸς- 
— — - 


10 Ald, τὸ om^ 


^ 


ΕΙΣ ΣΤΑ͂ΣΕΙΣ 214 


vov στοχασμόν" ἰστέον. δὲ, ὅτι γίνεται ὃ στοχασιιὸς xa« 
τὰ τοὺς τρεῖς γρόνους, “παρεληλυϑότα, ἐνεστῶτα , μέλε 
Aovra* καὶ παράδειγμα τοῦ παρεληλυϑότος, ὁ ϑάπτων 
τὸ νεοσφαγὲς σῶμα" ὡς ἐπὶ πεπραγμένῳ γὰρ τῷ φόνῳ 
χρίνεται" τοῦ δὲ ἐνεστῶτος ὁ ἀσωτενόμενος πένης καὶ ὅ 
ληστείας χριφόμενος᾽" ἔτε 1* γὰρ νῦν λῃστεύειν ἐγχαλεῖν 
ται" τινὲς δ᾽ οὐ καλῶς φασι τὸ παράδειγμα κεῖσϑαι, 
ἐπὶ γὰρ τῇ ἤδη yevohévn λῃστείῳ κρίνεται ὃ ἄσωτος" 
χαὶ λέγουσιν ἄλλο παράδειγμα" ἀναγομένων ᾿4ϑηναίων 
ἀπὸ Κερκύρας ἀπαγγέλλει «Συραχουσίοις 0 Ἑρμοχρά- 10 
τῆς τὴν. ἄφιξιν" ἰδοὺ γὰρ ἐνταῦϑα φασιν ἔτι γενομένου 
τοῦ πλοῦ, καὶ ἔστε πιϑανὸν μὲν τὸ παράδειγμα, ὡς πρὸφ 
τῷ ἄνω" δοχεῖ δέ μοι τὸν μέλλοντα μηνύειν ἐπίπλουν 84 
γενήσεσθαι" τοῦ δὲ μέλλοντος, ὡς ἀφορῶν εἰς τὴν ἀχρό- 
πολιν véog πλούσιος χαὶ δαχρύσας xal χρινόμενος τυραν- 1$ 
γίδος ἐπιϑέσεως" φαμὲν γὰρ αὑτὸν τυραννήσειν " ἱστέον 
μέντοι , ὅτι χρίνεταί τις χατασοφισμοῦ ἐν στοχασμῷ" 
οἷον νόμος μὴ γαμεῖσθαι τὴν ὀρφανὴν μήτε τῷ t4 
τρόπῳ μήτε τοῦ ἐπιτρόπου παιδί" ἐπίτροπος ἀπεχήρυξε 
τὸν ἑαυτοῦ παῖδα, ἐκεῖνος ἐβιάσατο τὴν ὑρφαγήν" εἵλετο 30 
αὐτοῦ γάμον ἡ παῖς μετὰ ταῦτα ἀνέλαβεν αὐτὸν Ó fa 
TgQ' καὶ χρίνεται χατασοφισμοῦ, 


à δὲ ἢ φανερὸν τὸ ᾿χρινόμενον, πάλιν ἐπισκεπτέον εἰ τέλειόν ἐστιν 
ῇ ἀτελές. λέγω δὲ ἀτελὲς, ᾧ πρὸσιτεϑέντος τινὺς ὡς λείποντος ὕ ὄνομά 


τὸ εὐθὺς γίνεται" καὶ μετὰ ταῦτα οὐχέτι ἔχει ζήτησιν οὐδὲ μίαν τὸ 15 
2 3 3 - € 4 " * ⸗ 
πρᾶγμα. ἂν γὰρ ἢ rotoirroy, ὁδριχὴν ποιεῖται τὴν otduv- 


ZvoiavoU. "Aquxrog καὶ αὕτη ἡ διαίρεσις" τε- 
λείου γὰρ xol ἀτελοῦς οὐδὲν μεταξύ" πάγυ δὲ ἀχριβῶς καὶ 


11 Ald. ὅτι. Par. ad marg. Εἰδέναι δὲ χρὴ ὅτι οὐδέποτε 
oí ῥήτορες ἐνεστῶτα χρόνον ἐπίστανται, οὗτος γὰρ ἀκαριαῖός ἐστιν» 
ἀλλὰ πᾶσαν ζήτησιν ποιοῦνται περὶ πράγματος ἢ ἤδη γεγονότος, 
3 μέλλοντος γίνεσθαι. cfr. p. 825. 1. 30. 


216 | X0414A 


τὸ ὡς λείποντος πρόκειται" οὐδὲ γὰρ ἀτελές πότε πρᾶγμα 
εἰς δικαστήριον εἰσάγεται" ἀλλα φύσει μὲν πᾶν πρᾶγμα 
χρινόμενον τέλειόν ἐστιν ἡ δὲ τοῦ ὅρου ἀτέλεια περὶ τὸ 
σχεῖν ὄνομα" διὸ χαὶ ἐπάγει, ὄνομά. τε εὐθὺς γένεται, ὡς 
δ εἰδὼς ὅτι φύσει τέλειόν ἐστι, καὶ ἅμα τῷ προστεϑῆναι 
τὸ ὄνομα, περὶ οὗ ἡ ἀμφισβήτησις, τέλειον γίνεται" 
δεῖ δὲ εἰδέναι, ὅτι χρινόμενον νῦν λέγει τὸ ἐνεργηθὲν, 
ἤτοι τὸ ἐκ τῆς ἐνεργείας γεγονός" περὲ οὗ ἡ " χρίσις" 
οἷον ἀνῆλϑέ τις ἐπὶ τὴν ἀχρόπολιν, ὡς ἀποχτενῶν τὸν 
40 τύραννον, καὶ ἐδίωξεν" ἕτερος ἐντυχὼν ἐφόνευσε" νόμου 3 
ὄντος τὸν τυραννοχτόνον λαμβάνειν δωρεὰν, ἀμφισβη- 
τοῦσιν ἀλλήλοις περὶ τῆς δωρεᾶς" ἐνταῦϑα τὸ μὲν πρᾶ- 
γμα ἡ τυραννοχτονία φανερόν" ζητεῖται δὲ ἡ ἑχατέρου 
ἐνέργεια τοῦ τε ἀναβάντος καὶ διώξαντος" καὶ τοῦ πε-- 
45 φονευχότος φεύγοντα" πότερος τούτων ὃ τυραννοχτόνος" 
ὃ μὲν γὰρ λέγει δεδωχέναι τὸ σπέρμα καὶ τὴν ἀρχήν" 
ὃ δὲ λέγει τὴν πρᾶξιν ἀνύσαι. καὶ ταῖς χερσὶ διαχρή- 
σασϑαι. ἀτελές. διττόν ἐστι τὸ ἀτελὲς ἐνταῦϑα᾽ ἢ γὰρ 
τῇ ἐνεργείᾳ καὶ τῇ πράξει τοῦ φεύγοντός ἐστιν ἀτελές" 
"20 ἢ πρὸς τὴν φωνὴν τοῦ χατηγόρου" τῇ μὲν ἐνεργείᾳ ὡς 
᾿ἐπὶ τούτου" κχενοταφιόν τις ὀρύξας κρίνεται τυμβωρυ- 
χίας" ἐνταῦϑα γὰρ τὸ μὲν ὄρυγμα xal τὸν τάφον καὶ 
αὐτὸς ὡμολόγησεν ὃ φεύγων, ἡ δὲ τυμβωρυχία οὐδ᾽ ὅλως 
πέπραχται" oU γὰρ ὑφείλετο τοῦ νεχροῦ τὴν ἐσθῆτα, 
25 ἢ ἄλλο τι τοιοῦτον" χατὰ δὲ τὴν φωνὴν τοῦ κατηγό- 
ρου" ὡς ἐφ᾽ οὗ ξητήματος παρατίϑεται Ἑρμογένης" ἡ 
μὲν γὰρ τοῦ κατηγόρουν φωνὴ περὶ μείζονός ἐστιν, ὃ 
δὲ φεύγων ἀνϑαιρεῖται τὸ ἔλαττον" καὶ ἡ μὲν πρᾶξις 
τελεία, πρὸς δὲ τὴν τοῦ κατηγόρου φωνὴν ἀτελής." εἰ 
-80 γὰρ προστεϑείη ὅτι͵ καὶ ἱερὰ τὰ χρήματα, σαφὴς οὗ- 
τος ἱερόσυλος 


4 ἢ Ald. om. — 2 Ald. νόμον. — 5 Ald, ἀτελὲς. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ | 97 


Μαρκελλίνου. Φανερὸν λέγει οὐ τὸ τοῖς δικα- 
σταῖς ὁμολογούμενον, yj γὰρ οὐδὲ κρίσις ἦν, ἀλλὰ προ- 
εἰλημμένον ἐγίνετο, ἀλλὰ φανερὸν τῇ οὐσίᾳ" ἐὰν μὲν 
οὖν εἴη φανερὸν, xoà τοῦτο διπλοῦν ὑπάρχει τῇ φύσει" 
εἰ γὰρ καὶ φανερόν ὄστιν, ἀλλ᾽ οὐ πάντως τέλειόν 5 
ἔστιν". ἀλλὰ τὸ μέν ἐστιν αὐτοῦ ἀτελὲς, τὸ δὲ τέλειον, 
ἀτελὲς. δέ ἐστε τὸ ἔτι προσϑήχης δεόμενον εἰς ἀναπλήη- 
ρωσιν᾽ τὸ οὖν ἀτελὲς ἐνταῦϑα ποιεῖ τὴν ζήτησιν" χρὴ 
δὲ σχρπεῖν τὸ ἐνεργηϑὲν, εἰ ἀτελῶς ἐνήργηται" δοκεῖ 
μὲν γὰρ τὸ πεπραγμένον τέλειον εἶναι" ἀλλὰ τὸ ἐνεργη- 10 
ϑὲν ἐν τῷ ἱερῷ ζητοῦμεν" ὅπερ Δημοσθένης φανερὸν 
ποιεῖ" φησὶ γοῦν τὴν ἱερὰν ἐσθῆτα" εἰ τοίνυν ἀτελὲς 
καλῶς ἐπήγαγε σαφηνίσαι βουλόμενος" o προτεϑ'έν- 
τος τινὸς ὡς λεέποντος ὄνομα γίνεται, ὡς μή- 
πω τοῦ πράγματος διὰ τὸ ἀτελὲς τῆς πράξεως ὄνομα 15 
δυναμένου λαβεῖν" χαϑάπερ ἐπὶ τῶν τιχτομένων παι- 
δίων, ἕως ἄδηλος ἡ φύσις, πότερον ἄῤῥενος ἢ ϑήλεος, 
οὐ δύναται λαβεῖν ὄνομα" ὅταν δὲ γνωσθῇ, τότε λαμ- 
βάνει τὴν προσηγορίαν" ὡς λείποντος, πρὸς τὴν τοῦ 
ἀντιδίχου φωνὴν, ἀτελὲς γὰρ ὡς πρὸς ταύτην" ὄνομ ἅ 30 
τε, εὖϑυς γίνεται, λαμβάνει ὄνομα τὸ πραχϑέν᾽ xol 
οὐχέτι περὶ τοῦ ὀνόματος ἀμφιβαάλλεται. 


"Econ γὰρ στάσις δρικὴ ὀνόματος ζήτησις περὶ πράγματος, οὗ τὸ 85 
μὲν πέπρακται, τὸ δὲ λείπει πρὸς αὐτοτέλειαν τοῦ ὀνόματος" οἷον 
ἐξ ἱεροῦ ἰδιωτικά τις ὑφείλετο χρήματα" νόμου κελεύοντος τὸν μὲν 28 
, δερόσυλον τεϑνάναι, τὸν δὲ κλέπτην διπλὺ διδόναι, ὡς ἱερόσυλος 
ὑπάγεται" ὃ δὲ κλέπτης εἶναι λέγει" ἐὰν γὰρ προσϑῇ τὸ καὶ ἱερὰ 
εἶναι τὰ χρήματα, σαφής γε οὗτος ἱερόσυλος" καὶ oUx ἔτι ἔχει τὸ 
πρᾶγμα ζήτησιν, οὐδὲ ula. 

“Συριανοῦ. ᾿Ονόματος εἶπεν ζήτησις" οὐδὲ γὰρ 30 
τοῦ πεποιηχότος ζητοῦμεν τὸ Ovoua'* οὐ γὰρ ἀνώνυμος 
ὃ πεποιηχώς" ἀλλ᾽ αὐτὸ τὸ πρᾶγμα τί χληϑήσεται, αὖ- 


218 ZX04IA 


τὴν τὴν ἐνέργειαν " ἀχολουϑίαν δὲ ἔχεις ὁ ὅρος πρὸς τὸν 
στοχασμόν" διότι ἐν μὲν τῷ στοχασμῷ περὶ ὑπάρξεως 
ἡ ζήτησις, ἐν δὲ τῷ ὅρῳ περὶ χλήσεως" ἀκολουϑεῖ δὲ 
τῇ γενέσει ἡ κλῆσις" ὥσπερ ἐπὶ τοῦ παιδίου τοῦ ἀρτε- 
5 γενοῦς ζητοῦμεν , τί χρὴ ϑεῖναι * ὕγομα τῷ τεχϑέντε . 
ἐστέον δὲ, ὅτί καὶ ὅρος ἐστὶ παράδοξος, ὅτε κατὰ τὰ 
πλεονάζον ἐλλείπει" ὡς ἐπὶ τούτου" νόμος τὸν ὁλόχληῃ- 
ρὸν ἱερᾶσϑαι" ἐξαδάκτυλον κωλύει τις ἱερῶσϑαι" ζητεῖ» 
ται γὰρ εἶ τέλειος ὁ ἐξαδαχτυλος" δοχεῖ γὰρ τῷ πλεονά- 
40 ζειν τοῖς δαχτύλοις ἀτελὴς εἶναι" αἱ γὰρ ὑπερβολαὶ καὶ 
αἱ ἐλλείψεις χακίαι" ὅμοιον xol τοῦτο. γόμος τὸν Χαι- 
γὸν ὅπλον tvQnuxora δωρεὰν λαμβάνειν" ἵππον τὶς ἐδί-- 
δαξε μάχεσθαι καὶ αἰτεῖ τὸ γέρας" πλεονάζει γὰρ τοῦτο 
κατὰ τὸ ἔμψυχον" πᾶν γὰρ "ὅπλον ἄψυχον" ὥσπερ δὰ 
45 ἐν. στοχασμῷ γίνεται χατὰ φυγὴν καὶ δίωξιν ζήτημα 
χαὶ κατὰ ἀμφισβήτησιν, οὕτω χαὶ ἐν ὅρῳ" κατὰ φυγὴν 
χαὶ δίωξιν ὡς ἐπὶ τοῦ ἱεροσύλου" χατὰ αἴτησιν ὡς nt 
τούτου" φιλόσοφος ἔπεισε τύραννον ἀποθϑέσϑαι" τὴν ru- 
ραννίδα καὶ αἰτεῖ δωρεάν" xol ἀντιλέγει τις ἐνταῦϑα 
20 ἑκάτερος τὸν νόμον προβάλλεται". ἀλλ᾿ ὃ μὲν φεύγων 
χατὰ τὸ ἁπλῶς ἀπαλλάξαι τυραννίδος τὴν πόλιν" μηδὲν 
γὰρ διαφέρειν ταῦ τὸν τύραννον ἀνελεῖν, τὰ παῦσαι τὴν 
τυραννίδα" ὃ δὲ διάχων κατὰ τὸ περίεργον" ζητεῖ yag 
καὶ τὸν τυράννου φόνον, τοῦτο βουλόμενος εἶναι τυραν- 
25 νοχτονίαν, ἀλλ᾽ οὐχὶ τὸ ἀπαλλάξαι τυραννίδος τὰς πό- 
Aeg" xol ἑκάτερος αὐτῶν τὴν τοῦ νομοϑέτου γνώμην 
προβάλλεται" καὶ ὃ μέν φησιν, ὅτι ὃ νομοϑέτης τοῦτο 
μόνον ἐσχόπησεν, ὅπως τυραννίδος ἀπαλλάξῃ τὴν πόλιν" 
καὶ 5 τοῦ πείσαντα παῦσαι τὴν τυραννίδα, ὁ δ᾽ ἀντιλέγων 


30 φησὶν, ὅτι ὁ νομοϑέτης κατανοήσας, ποῖα παρέπεται τῷ 


LI 


τύραννον ἀνελεῖν βουλομένῳ, χαϑάπερ τε παραμύϑιον 


4 Ald. ϑῆναι. — 5 Locum corruptum asterisco notat Ald, 


ΕΙΣ ΣΤΑΖΕΙΣ . 819 
εὸ γέρας ὡρίσατο" κατὰ ἀμφισβήτησιν δὲ, ὡς ἐπ᾿ ἐκείν 
Ψου" ἀνῆλϑέ τις ἐπὶ τὴν ἀκρόπολιν, ὡς ἀποχτεκῶν τὸν 
τύραννον καὶ ἑξῆς; καὶ γὰρ ἐπὶ τούτου ζητεῖται, τίς ἄξιος 


| λαμβάνξιν 6 τὴν δωρεὰν, ὁ διώξας , ἢ ἃ ὑπαντήσας καὶ 
ἀνελών’ xol ὁ μὲν τὴν ἀρχὴν, ὃ δὲ τὸ τέλος προβαλ- 5 
Aera" τῷ μὲν yaQ. ἐλλείπει ἡ ἀρχὴ, τῷ διώξαντι δὲ τὸ 


τέλος" ἀλλ᾽ ἐπειδὴ καὶ. ὅροι χαὶ στοχασμοὶ. παράδρξαι 
εὕρηνται" xol χατὰ 7 φυχὴν καὶ δίωξιν καὶ ἔτει χατὰ 


᾿ . 3 , - * 
αἴτησιν xoi ἀμφισβήτησιν, ἄξιον εἰπεῖν. κατὰ τί χοινω- 


γοῦσε καὶ διαφέρουσιν ἀλλήλων χοινωνεῖ τρίνψν ὁ παρά- 10 
δοξος στοχασμὸς τῷ παραδόξῳ ὅρῳ, xaÓ' ὃ ἀμφότερον 
ξένα τινὰ εἰσάγουσι" διαφέρει δὲ, ὅτε ὁ μὲν ἀτοχασμὸς 
ἀμείβει τὴν τάξιν τοῦ φεύγοντος καὶ διώχοντος᾽" ὃ δὲ 


ὅρος οὐδὲν τοιοῦτον ποιδῖ" ἀλλὰ καὶ οἱ κατὰ αἴτησιν 


στοχασμοὶ καὶ ὅροι χοινωνοῦσι, καϑ' 0 ἑκάτεροι εὐερ- 15 
γεσίαν προβαλλονται" διαφέρουσι δὲ, ὅτε ἐν μὲν τῷ στο- 
χασμῷ εἰς ἕτερόν τι τὴν αἰτίαν μεταβιβάξει ; ὡς ἐπὶ τοῦ 
μάγου ἐπί τινα τύχην καὶ δαίμονα τὴν τοῦ τυράννου X&- 
ραυνοβολίαν ὃ διώχων ἀνατίϑεται. ὃ καὶ ἔν τῷ στο- 
χασμῷ ἄδηλον, εἴπερ ἐξ αὑτοῦ γέγονε τὸ πραχϑέν" ni 30 
δὲ τοῦ ὅρου δῆλον μὲν, ὅτε αὗτός ἐστιν ὁ πεποιηχῶς, 
καὶ τὰ τῆς εὐεργεσίας πρόδηλα, τοῦτο δὲ μόνον φησὶν, 
ὅτε οὐχέτι τυραννοχτονήσας ὡς ὁ νομοϑέτης διαγορεύει" 
ὡσαύτως καὶ pi κατὰ ἀμφισβήτησιν ὅροι xai στοχασμοὶ 
κοινωνοῦσι μὲν, καϑὸ ἐν ἀμφοτέροις ζητησίς ἐστι, τίνα 35 


δεῖ λαβεῖν χαὶ χαϑ᾽ 0 ἐν ἀμφοτέροις πέπρακταί τι παρ '86 


ἑχατέρου προσώπου, διαφέρουσι. δὲ, ὅτι ἐν μὲν τῷ ὅρῳ 
ὁμολογεῖται τὸ παρ᾽ ἑκατέρου πεπραγμένον, καὶ ἔστιν 
ἀτελὲς καὶ δεῖται τῆς ἀπὸ τοῦ ἑτέρου πράξεως" καὶ ὅτι 
μείζω ἔχει τὴν ζήτησιν τὸ διῶξαι ἢ τὸ ἀνελεῖν" ἐν δὲ 50 
TQ στοχασμῷ οὔχ ὁμολογεῖται τὸ παρ᾽ ἑκατέρων πεπρα- 
γμένον, οὐδὲ περὶ τοῦ μείζονος ἀμφρσβητοῦσιν" ἀλλ᾽ 


6 Ald. λαμβάνει. 17 Ald. καταφυγήν. . B Ald. ἀγεόϑεται. 


— 1 


290 ^ SXXO0A4IA 


ἑχάτερος τὸ τοῦ ἑτέρου πάντως ἀνελὼν τὸ πᾶν ἑαυτῷ 
περιτίϑησιν" ἀλλὰ χαὶ οἱ κατὰ φυγὴν καὶ δίωξιν χοινω- 
νοῦσε μὲν, καϑὸ ἀμφότεροι ἀρνοῦνται τὸ πεπραγμένον, 
διαφέρουσε δὲ, ὅτι΄ ἐν μὲν ὅρῳ ἄρνησίς ἐστιν ἑτέρου 
5 ὁμολογουμένου" ἐν δὲ στοχασμῷ οὐδὲν ὁμολογεῖταε" xol 

τῷ μὲν στοχασμῷ εἰς ἑτέρου σημεῖον ? λαμβάνεται τὸ 
πραχϑέν᾽ ἐν δὲ τῷ ὅρῳ τὸ πραχϑέν ἐστιν τὸ ἐγκαλού- 
μενον" ἔτι χοινωνοῦσι, καϑὸ ἐν ἀμφοτέροις ὃ φεύγων 
ὁμολογεῖ ἀνεύϑυνον εἶναε τὸ πραχϑέν" διαφέρουσι δὲ, 

19 ὅέι ἐν μὲν στοχασμῷ τὸ ὁμολογούμενον οὐδὲν μέρος 
ευγχάνει τοῦ ἐγχλήματος. 

Μαρκελλίνου. Ὅρα πῶς ἀσφαλῶς ὡρίσατο" οὐ 
γὰρ εἶπεν ὀνόματος ἁπλῶς, ἀλλὰ περὶ πρᾶγμα" πρᾶγμα 
δέ φησι τὸ ἔγχλημα, ἢ τὸ χατόρϑωμα" οὐ γὰρ προσώ- 

45 που ἐστὶν ὕνομα τὸ ζητούμενον" ἔχει γὰρ ἔδιον ὄνομα ὃ 
ἐχ τοῦ ἱεροῦ ὑφελόμενος τὰ γρήματα, ἀλλ᾽ ἐχ τοῦ πρά- 
yuatog toU ἐνεργηθϑέντος ζητοῦμεν τὸ ὄνομα" ἰστέον δὲ, 

ὅτι μόνον τοῦ χατὰ χρίσιν ὅρου O τεχνιχὸς ἐπήνεγχε τὸ 
παράδειγμα, σιωπήσας τὸν xcrG ἀμφισβήτησιν" τὸ γὰρ 

' go παράδειγμα πρὸς τὸ δεῖξαι νῦν τὸ ἴδιον τῆς στάσεως 
ἔλαβεν" εἰχότως δὲ 'καὺ τὸν ὅρον τῶν ἄλλων προέταξεν " 
ἐπειδὴ ὥσπερ ἐγγύς ἐστι τοῦ στοχασμοῦ, καὶ πνεῖ xol 
αὐτὸς τῆς οὐσίας διὰ τὸ ἄδηλον τοῦ. ὀνόματος" καὶ ὅτε 
περὶ ov τελείου ἐστὶν, ἀλλ᾽ ἀτελοῦς ἀμφισβητεῖται - 

2& Av μέντοι φανερὸν 5 καὶ τέλειον TO κρινόμενον, ἥ ζήτησις περὶ τὴν 


ποιότητα TOU πράγματος ἵσταται" οἷον εἰ δίκαιον, εἰ συμφέρον, 
εἰ ἔννομον» ἢ τι τῶν τούτοις ἐναντίων, καὶ õvroua μὲν γενικὸν τού-- 

τῳ ποιότης" ἤτοι δὲ περί τι πρᾶγμα ἔχει τὴν ζήτησιν, ἢ περὶ ᾧ 
τὸν" κῶν μὲν περὶ ῥητὸν, νομικὴν ποιεῖται τὴν στάσιν" περὲ ὧν 
30 ὕστερον ἐροῦμεν" ἐὰν δὲ περὶ πρᾶγμα , λογικήν" διαιρέσεις δὲ καὶ 
τοῦτο δίχα" ἢ γὰρ περὶ μέλλοντος πράγματος ἔχει τὴν ζήτησιν" ἢ 
περὶ τινος ἤδη γεγονότος, xu» μὲν περὶ μέλλοντος, ἔσται stQa- 

, 7 ματεική, 

»Ἔφαμεν ἤδη, ὅτι τρεῖς εἰσιν αἱ ἀνωτάτω ζητήσεις " 


9 Ald. σημείου. 


EIS ΣΤΑΣΕΙΣ | ^ ?*A 


ἢ γὰρ περὶ ὑπάρξεως, ἢ περὶ ἰδιότητος, ἢ περὶ ποιότη- 
τός ἐστιν ἡ «ζήτηφις, περὶ ἧς. vũv ἐρεῖ" ἧς καὶ τὴν διαί- 
ρεσιν ἀχολούϑως τοῖς πράγμασι ποιεῖται, εἰπὼν ἢ περὶ 
πρᾶγμα ἢ περὶ ῥητὸν εἶναι τὴν ἀμφισβήτησιν" ἢ γὰρ 
ἀμφισβητεῖται ἡ πρᾶξις, ὁμολογουμένων τῶν νόμων, $5 
τῆς πράξεως. ὁμολογουμένης, ἀμφισβητεῖται ὃ γόμος᾽ xai 
οὐδὲν παρὰ ταῦτα" διὰ tí δὲ ἐν τὴ ὁριχῇ στάσει εἰπὼν 
ὅτε, ἐὰν τὸ λεῖπον προστεϑῇ καὶ τέλειον γένηται, οὐχέτε 
λείπεται ζήτησις, ἐνταῦϑα φησιν, ἐὰν μέντοι φανερὸν 
ἢ καὶ τέλειον τὸ χρινόμενον" φαμὲν οὖν, ὅτι ἐκεῖ ὄρε- 10 
κὴν στάσιν τοῦτό φησι" δεῖ γὰρ ἐν. ἐκείνῃ τὸ μὲν πε- 
πρᾶχϑαι, τὸ δὲ λείπειν" λείπειν δὲ χατὰ τὸ ὄνομα μό- 
vov' ἐν μέντοι ταῖς κατὰ ποιότητα στάσεσι τέλειόν ἐστι 
τὸ πρᾶγμα αὕτη δὲ τέμνεται εἰς τὰ ῥητὰ καὶ πράγια- 
τα καί τὰ μὲν ῥητὰ ποιεῖ τὰς νομιχάς" τὰ δὲ πράγματα 15 
τὰς Aoyuxdg* λογιχκαὶ δὲ λέγονται οὐχ ὅτι αὗται μόναι 
λόγῳ βεβαιοῦνται" πασῶν γὰρ τοῦτο καὶ λογιχῶν καὶ 
γομιχῶν, ἀλλ᾽ ὅτι τῶν μὲν νομιχῶν αἱ πίστεις περὶ τὴν 
τῶν ῥητῶν ἐξέτασίν εἰσι" τῶν δὲ λογικῶν περὶ τὰς τε- 
χνικὰς χαλουμένας ἀποδείξεις, ai γὰρ τῶν νομιχῶν ni- 20: 
στεις ἤτοι ἀποδείξεις ἄτεχνοί εἰσι" τοῦ τὸν μοιχὸν γὰρ 
μὴ εἰσιέναι εἰς ἱερὸν νομίμου ὄντος, εἰ εἰσέλϑοὶ οὐδὲ μιᾶς 
τεχνιχῆς χρεία πίστεως πρὸς τὸ δεῖξαι παραβεβασμένον 
τὸν νόμον" αἱ μέντοι τῶν λογικῶν πίστεις ἔντεχνσι" αἵ- 
περ γίνονται προτάσεσί τὸ καὶ ἐπαγωγαῖς καὶ συλλογι- 25 
σμοῖς καὶ παραδείγμασι χαὶ τῆς ἐκ τοῦ ὁμοίου παραϑέ- 87 
σεως, Gg ἡ τοῦ λόγου τέχνη ἐπινενόηχεν" αἱ μὲν οὖν 
“ερὶ πραγμάτων τὰς ἀμφισβητήσεις ἔχουσαι λογεκαὶ λέ- 
γονται" λό) ων * γὰρ, ὡς ἔφαμεν, δέονται καὶ ῥητορικῆς 
εἰς χατασχευὴν δεινότητος" αἱ δὲ περὶ ῥητὰ νομικαί" οὐ 30 
γὰρ λόγους ἀπαιτοῦσι πολλούς" ἀλλ᾽ ἔξεστε καὶ τοῖς 
ἐδιώταις προϊσχομένους τὸν νόμον τῶν δικαίων τυχεῖν" 


4 AId, λέγω. 


22 .» .))À ΦΖΦΧΟΗΙΑ 
Xo γὰρ χυριώτατον iv ῥητοῖς: νόμος" ὅϑεν τοῦ "ῥητοῦ 
πολλαχῶς λεγομένου, ἐπί τε γὰρ ψηφίσματος ᾿καὶ ᾿ ἐπι- 
στολῆς καὶ διαϑήχης καὶ χηρύγματος χαὶ νόμου", ἐχνενί- 
x5x5 τὸ κυριώτατον 0 νόμος ἀφ᾽ ἑαυτοῦ νομιχὰς καλέ- 
5 σαι τὰς περὶ ῥητὸν στάσεις᾽ πᾶν γὰρ ῥητὸν ὑπὸ τὸν 
γόμον πάντως ἐστίν" γρὴ δὲ εἰδέναι, ὅτι ἐπειδὰν παρα- 
λάβωμεν ἐν ταῖς λογιχαῖς τῶν στάσεων δητὸν, &g ἀπό- 
δειξιν αὐτὸ παραλαμβάνομεν rov ζητουμένων πραγμά- 
των" ἀλλ᾽ οὐχ αὑτὰ ζητοῦντες τὰ ῥητά" προέταξε δὲ 
10 τὰς λογιχὰς τῶν νομιχῶν, τῇ φύσει ἀχολουϑῶν" πρῶτον 
γὰρ ὑπῆρχε τὰ πράγματα, καὶ οὕτως νόμοι ἐτέϑησαν" 
ὡς xci “ἰσχίνης φησίν" ix γὰρ τοῦ τινὰς ἅἁμαρτάνεεν 
τοὺς νύμους ἔϑεσθε᾽ ζητοῦσι δέ τινες, 'àpa xol ὃ Gt0- 
χασμὸς xol ὅρος λογιχαί εἰσε στάσεις, ἢ οὔ" xal εἰ "λο- 
15 γικαὶ, πῶς μετὰ ταύτας τὴν διαίρεσιν ἐποιήσατο τῶν λο- 
γιχῶν νομικῶν" ἄλλως τε καὶ πῶς Gy: λογικαὶ Ἀληϑεῖεν * 


^A “« ς 4 4 . , . ^— . 3 ^ac 8 
τῶν μὲν λογικῶν ὑπὸ τὴν ποιότητα τελουσων, αὑτῶν δὲ 


ἀντιδιαστελλομένων τῆς ποιότητος" περὶ γὰρ ὕπαρξιν xc 
3e 7 “- .3 et 1 ) 
ἰδιότητα ϑεωροῦνται" φαμὲν ovv, οτι λογιχαὶ μὲν xc 


20 αὗται, OU γὰρ περὶ δητὰ τὴν ζήτησιν ἔχουσιν, ἀλλὰ scel. 


πράγματα᾽ οὐ μέντοι διὰ τοῦτο καὶ ὑπὸ τὴν ποιότητα 
ἂν τελοῖεν" τὸ γὰρ περὶ τὰς στάσεις λογιχὸν xol τῆς 
ποιότητος περιεχτιχώτερον᾽ ὡς γὰρ τὸ ἐν οὐσίᾳ λογιχὸν 
xoi πρὸ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πρὸ τοῦ ζώου" φαμὲν δὲ, 
45 ὅτι τοῦ ζώου τὸ μὲν λογιχὸν, τὸ δὲ ἄλογον" καὶ οὐ 
δήπου διὰ τοῦτο τὰς ἀσωμάτους οὐσίας ἢ τῆς λογιότη-- 
τος ἐχβάλλομεν, ἢ ὑπὸ τὰς συνϑέτους τελεῖν τὰς ἁπλᾶς 
ἀναγκάζομεν" ἀλλ᾽ «vto τοῦτο τὸ λογικὸν πρὸς ἄντι- 
διαστολὴν τῶν ἀλόγων χομίζομεν, οὕτω χἀνταῦϑα τὰς 
50 λογιχὰς αὐτὸ τοῦτο μόνον πρὸς ἀντιδιαστολὴν τῶν vo- 
μικῶν παραλαμβάνοντες οὔτε τὸν στοχασμὸν καὶ ὅρον 
τῶν λογιχῶν ἀποδιϊστῶμεν, οὔτε μὴν ὑπὸ τὴν ποιότητα 
τελεῖν αὑτὰς βιαζόμεϑα' ἤτε τῶν τούτοις ἐναν- 


^a 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ m 


τίν" τοῦτο᾽ περιττῶς κεῖται, κατασκευάζοντες γὰρ τὸν 
γύμον, ἐὲ δίχαιον,᾿ ét ᾿᾽δυμφέρον καὶ τὰ ἐναντία τούτων. 
ἀνατρέπομεν᾽ x&l ὄνομα μὲν γενιχὸν τούτῳ ποι- 
ὁτης᾽ ἐνταῦϑα τοὺς περὶ “Ἑρμαγόραν ἐλέγχει" ἐκεῖνος 
μὲν γὰρ στασῖν ἔλεγε χοινὴν τὴν ποιότητα" τὰς δὲ λο- δ 
γικὰς εἴϑη τῆς ποιότητος" ὡσπερ ἡμεῖς στοχασμοῦ εἴδη 
φαμὲν τὸ διπλοῦν xol ἁπλοῦν ὡσαύτως καὶ δρὸν" ἀχρι- 
βίστερον δὲ Εῤμογένης χοινὸν ὄνομα τὴν ποιότητα εἶ- 
πεν, τῶν κατὰ ποιότητα ἐξεταζομένων" “ὡς γὰρ xXowov 
μὲν ὄνομα τὸ ὃν τῶν γενικωτάτων, γένη δὲ αὐτὰ τὰ δέ- 10. 
xa* καὶ εἴδη oiov ἄνϑρωπος, δίπηχυ, τρίπηχυ, λευχὸν, 
δεξιὸν καὶ ἑξῆς κύριον δὲ οἷον “Σωχράτης" οὕτω xal 
ἐπὶ τούτου" χοινὸν μὲν ἢ ποιότης γένη δὲ ἀντίληψις, 
ἀντίστασις καὶ ἑξῆς" χύρια δὲ ταῦτα, ὡς ἄτομα" ἄτομα 
γὰρ αἱ xa ἕχαστα στάσεις" προέταξε δὲ τὸν μέλλοντα 15 
τοῦ παρεληλυϑότος, οἷον τὰς περὶ τὸν μέλλοντα στάσεις 
τῶν περὶ τὸν παρεληλυϑότα" καὶ γὰρ ἡ πραγματικὴ τοῦ 
μέλλοντός ἐστιν" ἐπειδὴ ὁ περὶ τοῦ μέλλοντος λόγος βρα- 
χὺς, οὐ γὰρ διαφορὰς ἐπιδέχεται" δι᾿ ὧν οὐδὲ πολλῶν 
ἐστι στάσεων περιεχτιχός" διὰ τοῦτο ὡς ὀλίγον καὶ συν- 20 
τομώτερον τὸν περὶ αὐτοῦ λόγον προὔϑηχε τοῦ παρελή- 
λυϑότος" πολλῶν γὰρ στάσεων O παρεληλυϑὼς περιε- 
XtX0g, xal διὰ τοῦτο πολλοῦ χαὶ λόγου δεόμενος παρ- 
ἐχώρησε τῷ βραχυτέρῳ. 


Μαρκελλίνου. Eig τρία διεῖλεν ὁ τεχνιχός" εἰς 25 
ἀφανὲς, εἰς φανερὸν ἀτελὲς, εἰς φανερὸν xol τέλειον" 
πληρώσας τοίνυν τὸν περὶ τοῦ ἀφανοῦς λόγον, ᾧ τὸν 
στοχασμὸν ἀποδέδωχε, καὶ τὸν μετὰ τοῦτον τὸν περὶ 
τοῦ φανεροῦ ἀτελοῦς διεξελϑὼν, 0 ποιεῖ τὸν ὅρον, Aov- 88 
λεται λοιπὸν εἰπεῖν περὶ τοῦ φανεροῦ καὶ τελείου" iv Q 50 
οὐχέτι περὶ οὐσίας ζητοῦμεν, οὔτε περὶ ἀβιότητος, ἀλλὰ 
περὶ ποιότητος" ἢ δὲ ποιότης οὐ μία στάσις, ἀλλὰ γέ- 


28 ZX0AIA 


yog, eig 0 πᾶσαι αἱ λοιπαὶ στάσεις ἀνάγονται" ζητῆσαι 
δὲ ἄξιον, εἰ φανερὸν καὶ τέλειον; πῶς ἔτι συνίσταται" ἀλ- 
λὰ φαμὲν, ὅτι φανερὸν λέγει ἐνταῦϑα οὗ τῷ ἐγχλήμα-- 
τι, ἀσύστατον γὰρ ἂν ἦν, 2. ἀλλὰ καὶ τῇ οὐσίᾳ καὶ τῇ 
s ὑπάρξει καὶ τῇ φύσει τοῦ πράγματος. Εἰ νόμιμον, 
εἰ δίκαιον, εἰ συμφέρον" ἐνόμισάν τινες ἐνταῦϑα 
μετὰ τὸν στοχασμὸν χαὶ τὸν ὅρον περὶ πραγματιχῆς αὖ- 
τὸν εἰπεῖν" ταῦτα γάρ φησι τὸ δίδαιον, τὸ νόμιμον καὶ 
τὸ συμφέρον κεφάλαια" πραγματικῆς" ἀλλά φαμεν, ὅτι 
40 δίχαιον ἐνταῦϑα λέγει πάσας τὰς στάσεις , ἔνϑα περὶ 
δικαίων ἡ ἐξέτασις, καὶ οὐχέτε ἀμφίβολος ἢ οὐσία" oU- 
δὲ ξήτησις περὶ τοῖ ἀτελοῦς, ἀλλὰ σχοποῦμεν τελείου 
ὄντος χαὶ φανεροῦ, εἰ δίχαιον τὸ πεπραγμένον. Καὶ 
νόμιμον δὲ πάλιν τὰς νομεκὰρ᾽ διὰ δὲ τοῦ συμι- 
45 φέροντος τὴν πραγματικήν * ἔστε δὲ καὶ xoti νοῆσαε 
περὶ πασῶν τῶν ὑπὸ τὴν ποιότητα στάσεων ὅτι ἐν πά- 
“σαις ταῦτα χοινῶς ζητοῦμεν" εἰ δίχαιον, εἰ νόμιμον, εἴ 
συμφέρον. Ἤ τι τῶν τούτοις ἐναντέων" ὡς πρὸς 
τὰ δύο πρόσωπα τοῦ χατηγόρου xal τοῦ φεύγοντος" 
300 μὲν γὰρ χατασχευάζει, ὅτε νόμιμον, ὃ δὲ ὅτι παρά- 
youov àx τῶν ἐναντίων ὡρμημένος. Καὶ ὄνομα μὲν 
γενικὸν τούτῳ ποιότης" ὡς πολυειδὴς οὖσα ? οὐχ 
ἠδυνήϑη στάσις εἶναι ἡ ποιότης" μήτηρ δὲ ἐγένετο 
στάσεων' πλὴν γὰρ στοχασμοῦ xol ὅρου αἱ λοιπαὶ πᾶ-- 
35 σαι ἐντεῦϑεν ὥρμηνται᾽ ἐπειδὴ ἡ ποιότης γενικώτατόν 
ἐστι" γένος γὰρ γενῶν ἐστιν" ἢ γὰρ δικαιολογία εἰδὲ- 
χὸν οὖσα καὶ γένος τῶν ἐξ αὑτῆς καὶ ὑπ᾽ αὐτὴν στά-- 
σεων" καὶ ἀντιϑέσεις ὁμοίως ὑπὸ τὴν ποιότητα εἰσιν, 
οὖσαι καὶ αὗται γένη μεριχώερα. Κἂν μὲν περὲ 
50 ῥητόν. Τέμνεται ἡ ποιότης εἰς πρᾶγμα καὶ ῥητόν" * 
xoi τὸ μὲν πρᾶγμα ποιεῖ τὰς Aoyixag* διὰ τί δὲ προ-- 
ἐτα- 


ἃ Par. et Ald. ἦεν. — 5 Ald. οὖσαν. 4 Par. add. ἢ, γομικὴν. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 225 


ἕταξε τὴν λογικήν; ὅτε πρῶτά ἐστι τῶν δητῶν τὰ πρά- 
γματά" εἰ δέ τις ἡμῖν τὸ Δημοσθένους 5 ἀντιϑῇ, νόμους 
ἔϑεσθε πρὸ τῶν ἀδικημάτων ἐπ᾽ ἀδήλοις μὲν τοῖς ἀδι- 
χοῦσιν, ἀδήλοις δὲ τοῖς ἀδικηϑησομένοις,6 λεχτέον, ὅτι πρὸ 
τῶν ἀδιχημάτων εἶπεν οὐ τῶν πραγμάτων. A ογικήν᾽ 5 
εἰ δέ τις εἴποι , ἀλλὰ ἐν ταῖς λογικαῖς εὑρίσκεται νόμος, 
ὡς ἐν τῷ χατὰ Μειδίου, φαμὲν, ὅτι ἡ σύστασις δήπου 
τοῦ πράγματος τὸ ῥητὸν παραλαμβάνεται" xol πάλιν ἐν 
ταῖς νομιχαῖς oU περὶ πρᾶγμα ἢ ζήτησις, ἀλλ᾽ εἰς 7 
χατασχευὴν τοῦ ῥητοῦ παραλαμβάνεται" φασὶ δέ τινες, 10 
ὅτε ἔδεε τὴν μὲν νομιχὴν χαλεῖσθαε λογικὴν, τὴν δὲ 
λογικὴν πραγματιχὴν, ἐπειδὴ xol περὶ πρᾶγμα ἔχει τὴν 
ζήτησιν" λεχτέον δὲ, ὅτι ἐξ ὧν ἑχάτερα τὴν ἰσχὺν ἔχει, 
ix rovrov xci τὴν προσηγορίαν εἴληφεν" ἡ μὲν γὰρ vo^ 
μιχὴ ἐκ νόμων ἔχει" καὶ τοσοῦτον δεῖται τῶν λόγων, 45 
ὁπότε xol ἰδιώτης δύναται τῷ νόμῳ διϊσχυριξζόμενος 
ἑαυτῷ βοηϑεῖν" καὶ σχεδὸν ἄτεχνός ἐστι πίστις, ἐκ vo- 
μων ἀποδειχνυμένη᾽ ἡ δὲ τῶν πραγμάτων ἐξέτασις 
πλείονος δεῖται καὶ τεχνικῆς τῆς τῶν λόγων χατασχευῆς" 
ovx ἀλλαχύϑεν τῶν πραγμάτων ἐχόντων τινὰ ῥοπήν" 10 
χαλῶς οὖν νομιχὴν' ἐχάλεσεν τὴν ἔχουσαν ὅλην τὴν ζή- 
φησιν ἐπὶ τοῦ ῥητοῦ, ἢ νόμου, ἢ ψηφίσματος, ἢ δια- 
ϑήχης, ἢ ἐπιστολῆς, ἢ κηρύγματος 9] τινος ἄλλου ἐγ- 
γράφου. Νομικὴν ποιεῖ" ἀσφαλῶς" ov γὰρ εἶπεν 
τέμνεται, ἐπεὶ οὐ στάσις αὕτη" πδρὶ ὧν ὕστϑρον ἐροῦ- 25 
μεν" εἰχότως" ἐπειδὴ τὰ πράγματα πρῶτα τῶν νόμεων" 
ὁ νόμος γὰρ ἐπὶ τοῖς πράγμασιν" ὃ οὖν πέφυχε πρῶτον, 
χαὶ προτάττει τῇ τάξει. Ἢ γὰρ περὶ μέλλοντος. 
ΣΣημειωτέον, ὅτε τριῶν ὄντων γρόνων, ἐνεστῶτος, παρε- 
ληλυϑότος, μέλλοντος, ὃ ἐνεστὼς εἰς χρόνον ot παρα- 50 
λαμβάνεται, ἐπειδὴ ἀχαριαῖός ἐστι, καὶ ἅμα ἔστι τε xo. 
5 Ex oratione deperdita, 6 Ald. Par. ἀδικησομένοις. 'T'acite 


correxit Reisk. indd, Demosth. s. v. νόμος. 7 Ald. εἰ. 
Rhetor. IY. 15 


226 Z X0A41IA 


παρῆλϑδεν" ἅμα τίχτεταν παιδίον καὶ παρῆλθεν ὁ τῆς 
γενέσεως χρόνος" διὰ δὲ ταῦ εἰπεῖν, ἢ γὰρ περὶ μέλλον- 
τος ἔχει τὴν ζήτησιν, φανερὸν ἡμῖν κατέστησε, τί διαι-- 
89 φέρει τῆς δικαιολογίας" τῷ χρόνῳ γὰρ τὴν διαφορὰν 
5 αἰνίττεται" προέταξε δὲ τὴν πραγματικὴν, ἐπειδὴ τῶν 
χρόνων τῶν δύο, τὸν fva, φημὶ δὴ τὸν μέλλοντα, μόνη 
ἀπείληφε" καὶ ὅτε δύο ὄντων εἰδῶν τῆς ῥητορικῆς, εἷς 
& πᾶσαι ἀνάγονται αἱ στάσεις, συμβουλευτιχμοῦ xai δε-- 
" χανικοῦ, τὸ μὲν συμβουλευτικὸν ἔχει μόνη, τοῦ δὲ δι.- 
40 καγνικοῦ μετέχει" καϑάπερ ἐν τῷ ὑπὲρ τοῦ στεφάνου, 
καὶ τῷ 5 πρὸς Aenrium, καὶ τῷ κατὰ ᾿Αριστοχράτους. 


Πραγματικὴ ydo ἐστιν ἀμφισβήτησις περὶ πράγματος μέλλοντος, εἰ 
δεῖ γενέοϑαι τόδε τι ἢ μὴ γενέσθαι" δοῦναι ἢ μὴ δοῦναι" οἷον. 
βουλεύονται ᾿Αϑηναῖοι, εἰ δεῖ ϑάπτειγ τοὺς ἐν MagaOam 


15 πεσόντας τῶν βαρβάρων. 


Συριανοῦ καὶ Σωπάτρου. ᾿Ατελῶς τὴν πρα- 
γματικὴν ὡρίσατο" τεσσάρων γὰρ ὄντων εἰδῶν τῆς πρα- 
γματικῆς, τοῦ Ta συμβουλευτικοῦ xoi TOU κατὰ ἀμφισβή- 
τησιν xal τοῦ κατὰ αἴτησιν καὶ τῆς τῶν παρανόμων * 

30 γραφῆς, ἐμταῦϑα δῖο μόνα ὃ ὁρισμὸς περιλαμβάνει' διὰ 
μὲν τοῦ εἰ δεῖ γενέσϑαι, τὸ συμβουλευτικόν" διὰ δὲ τοῦ 
δοῦναι ἢ μὴ δοῦναι τὸ xara αἴτησιν" ἐκπίπτουσι δὲ τὰ 
λοιπὰ Óva* οὔτε γὰρ ἕν τῇ τῶν παρανόμων γραφῇ τὸ ti 
δεῖ γενέσθαι ἢ μὴ γενέσθαι, οὔτε τὸ εἰ χρὴ δοῦναι ἢ 

35 μή ἀλλὰ τὸ εἰ δεῖ. χυρωϑῆναι" ἀλλ᾽ οὐδὲ ἐν τῷ χατὰ 
ἀμφισβήτησιν ἡ ζήτησίς ἐστιν, εἰ δεῖ δοῦναι ἢ μὴ, τοῦ-- 
v0 γὰρ ὡμολόγηται" ἀλλὰ τίνε δοῦναι᾽ διὸ, εἰ μέλλου 
ὀρϑῶς ἔχειν, οὕτω προαχτέον" πραγματική ἐστιν ἀμ- 
φισβητησις περὶ μέλλοντος πράγματος, & δεῖ γενέσϑαι 

80 τόδε τε ἢ μὴ γενέσθαι, ἢ δοῦναι τὰἀδὲ τε ἢ μὴ δοῦναι 
τόδε, ἀλλὰ ἕτερόν τι, χαὶ τίνι δεῖ δοῦναι, χαὶ εἰ δεῖ 


6 Ald. τό, 1 Ald. παρὰ νόμων. 


ΕΙΣ ΣΤΗΣΕΙ͂Σ 227 


κυρῶσαι τόδε ἢ μὴ κυρῶσαιρ᾽ οὗτος γὰρ πᾶσαν περιλαμ- ' 
βάνει τὴν πραγματικήν" διὰ μὲν γὰρ τοῦ δἰ δεῖ γενέ- 
σϑαι τὸ κατὰ συμβουλήν" διὰ δὲ τοῦ δοῦναι τόδε τι ἢ 
μὴ, ἀλλ᾽ ἕτερόν τι, τὸ κατὰ αἴτησιν, οὐ ydg τὸ δοῦ- 
vc& ἢ μὴ, ἐν τοῖς κατ᾽ αἴτησιν τῆς πραγματικῆς ἀμ- 5 
φισβητεῖται εἴδεσι, τοῦτο γὰρ ὁμολογεῖται, ἀλλὰ τὸ εἰ- 
δος τῆς δωρεᾶς" οἷον πότερον στέφανον, ἢ σίτησιν δῆ- Ὁ 
μοσίαν ἢ τι τοιοῦτον, ἀλλ᾽ οὐχὲ ὁ αἰτεῖ ὃ μέλλων λή- 
ψεσθαι" ὥσπερ ὁ Κλέων αἰτῶν Πύϑιος χαλεῖσϑαι us- 
τὸ τὰ ἐν Πύλῳ διὰ δὲ τοῦ τίνει δοῦναε τὸ χατὰ ἀμ- 10 
φισβήτησιν, διὰ δὲ τοῦ εἰ δεῖ κυρῶσαι τὴν τῶν παρα- 
γόμων γραφήν. εἴρηται δὲ πραγματιχὴ κατ᾽ ἐξαίρετον" 
οὐχ ὅτι xol ἐν ταῖς ἄλλαις στάσεσιν OUx ἔστι πράγμα- 
τα, ἀλλ᾽ ὅτι μόνη τῶν ἄλλων πλεονάζει τοῖς πραγμα- - 
σι" καὶ ὅτι μόνη τὸν μέλλοντα χρόνον ἐκληρώσατο, αἱ 16 
δ᾽ ἄλλαι τὸν παρεληλυϑότα" καὶ ὅτι μόνη περὶ τὸ δὲ- 
κανιχόν τε xoà συμβουλευτικὸν χαλεῖται, αἱ δ᾽ ἄλλαι 
περὶ τὸ δικανιχόν. φασὶ δέ τινες καὶ περὶ τὸν παρῳχη- 
μένον τὴν πραγματικὴν καταγίνεσϑαι στάσιν" καὶ τού- 
TOU δείγματα παρέχουσι τὸ περὶ τὴν ? παρανόμων γραφὴν 20 
εἶδος οἷον ὡς ἐπὶ τοῦ ψηφίσματος οὗ ἔγραψεν 'ἄριστο- 
χράτης᾽ “περὶ γὰρ τοῦ ἤδη γεγραμμένου, φασὶν, ἐστὶν ἡ 
ζήτησις" ἀλλά φαμεν ὡς ovx ἔστιν ἡ ζήτησις περὶ τοῦ 
εἰ γέγραπται ἢ μή" ἀλλὰ περὶ τοῦ εἰ δεῖ χυρωϑῆναι ἢ 
μὴ, ὡσαύτως xal iv τῷ πρὸς “Ἰεπτίνην, καίτοι ἐκεῖ γρα- 25 
φέντος τοῦ νόμου χαὶ δοϑέντος. ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τούτου 
περὶ μέλλοντος ἡ ζήτησις, εἰ δεῖ γὰρ ψήφῳ τῶν δικαστῶν 
χύριον γενέσθαι τὸν νόμον ἢ μή’ κατὰ τὸν αὐτὸν Ào- 
yov xal ἐπὶ τῆς ἐγγράφου πραγματικῆς περὶ μέλλοντος 
3 ζήτησις" οἷον Φιλίππου τὴν ᾿Ελατειαν χαταλαβόντος 30 
γράφει Δημοσθένης, ἐξελθόντας βοηϑῆσαι τοὺς ᾿4ϑη- 
waíovg* οὐ γὰρ περὶ τοῦ καταλαβεῖν Φίλιππον τὴν - 


3) Ald, «oí, scripsi τήν, 15 
ec 


228 & X 0.4I A 


"Eiéruar ἡ ζήτησις, ἀλλ᾽ εἰ χρὴ βοηδεῖν" ὥσπερ δὲ 
ἐπὶ τῶν προλαβουσῶν στάσεων ἐλέγομεν εἶναι κατὰ φυ- 
yn» xoi δίωξιν, κατὰ αἴτησιν xol xata ἀμφισβήτησιν 
εἴδη ζητημάτων, οὕτω καὶ ἐπὶ τῆς πραγματιχὴῆς ᾿ xata. 

5 φυγὴν μὲν καὶ. δίωξιν, ὡς ἐπὶ τοῦ. "Αριστοχράτους" κατὰ 
αἴτησιν ὡς ἐπὶ τούτου" νόμος τὸν ἀριστέα αἰτεῖν ἣν 
βούλεται δωρεὰν, ἀριστεύσας Tig αἰτεῖ πολίτου φόνον, 
καὶ βουλεύονται οἱ πολίταν" τοῦ δὲ χατὰ ἀμφισβήτησιν 
90 τοῦτο᾽ νόμος τὸν καλῶς πολιτευσάμενον δωρεὰν παρὰ 
40 τῆς πόλεως δέχεσϑαι. ᾿Δριστοφῶν καὶ Κέφαλος. au- 
φισβητοῦσι τῆς δωρεᾶς" ἱστέον δὲ ὅτι χοινωνεῖ ἢ xa- 
τὰ φυγὴν xal δίωξιν πραγματιχὴ᾽ τῷ στοχασμῷ xc 
τῷ ὅρῳ τῷ κατὰ φυγὴν καὶ δίωξιν" ἐπειδὴ ἐν ἑχάστῳ 
αὐτῶν ἐστι καὶ φεύγων xal διώχων xoi πρᾶγμα χρινό-- 
45 μένον, διαφέρει δὲ ὅτε ἐν μὲν τῷ στοχασμῷ πρὶ τῆς 
ὑπάρξεως ἡ ἀμφισβήτησις, ἐν δὲ ὃ τῷ ὅρῳ τῆς ἰδιότητός 
ἐστιν " ζήτησις" dv δὲ τῇ πραγματιχῇ οὔτε περὶ ὑπαρ- 
ξεως, ὁμολογεῖται γάρ" οὔτε περὶ ἰδιότητος ᾿ ἔγνωσταε 
γὰρ, τὲ ἐστι" περὶ δὲ τῆς ποιότητός ἐσειν ἡ ἀμφισβή- 
20 toig, ὁποῖον δεῖ »ομέξειν τὸν γενησόμενον χρηστὸν ἢ 
φαῦλον, i ἕν᾿ ἢ χυρωϑ ῇ μή" ᾿ δὲ χατὰ αἴτησιν πραγμῶ- 
τιχὴ τῷ στοχασμῷ καὶ τῷ ὅρῳ τῷ χατὰ αἴτησιν χοιϑω-- 
γεῖ μὲν, ἐν ἑχάστῳ γὰρ καὶ νόμος ἐστὶν ὁ κελεύων, καὶ 
εὐεργεσία περὶ τὴν πόλιν γεγένηται" διαφέρειν δὲ, ὅτε ἐν 
45 μὲν τῷ στοχασμῷ ἀγνοεῖται, εἰ αὐτὸς εἴῃ ὃ δεδραχώς" 
ἄδηλον γάρ" ἐν δὲ τῷ ὅρῳ ὁμολογεῖται μὲν ὃ δράσας 
καὶ τὸ πραχϑὲν παρ᾽ αὐτοῦ" ξητεῖται δὲ εἰ κατὰ τὸν 
γόμον εἴῃ πεποιηχὼς, ὡς ὁ παύσὰς φιλόσοφος τὴν τυ- 
ραννίδα" ἐν δὲ τῇ πραγματικῇ ὡμολόγηται μὲν τὸ 
so πραχϑὲν ὑπὸ τοῦ ἀριστέως, OQ? χατὰ τὸ ἀπὸ τῶν vó- 
pov διωρισμένον ἐστίν" ἐνίσταται δὲ ὁ ἀντιλέγων ga- 


2 Ald. δὲ om. 5 ὡς inserui ex conjectura: abest ab 
Ald. et Par. vide notam ad Theonis Prog. I. fine. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 229 


exe» μὴ δεῖν τοιαύτας οἰτοῖν δωρεώς" ἡ δὲ χατὰ ἀμ- 
φισβήτησιν πραγματικὴ χοινωνδῖ μὲν, καϑὸ ἐν ἑκάστῳ 
δύο εἰσὶν ἀμφισβητοῦντες , καὶ ἀμφότερο; εὐεργέται χαὶ 
χρηστοὶ περὶ τὴν πόλιν γεγενῆσϑαι᾽" 4 διαφέρει δὲ στο- 
χασμοῦ μὲν, ὅτι ἐν ἐχείνῳ παντάπασιν ἕτερος ϑατέρου $ 
τὴν πρᾶξιν ἀναιρεῖν ἐπιχοιρεῖ" ἐν δὲ τῇ πραγματικῇ οὐχ 
ἀναιρεῖ ὁ ἕτερος τοῦ ἑτέρου jd πρᾶξιν, τὸ πὰν ἑαυ- 
τῷ ἰδιοποιούμενος, ἀλλὰ κατὰ σύγχρισιν ἀμφότεροι 
προΐασι χαλοῦ καλλίονα íxertQog ἑχατέρου ἀποδεικνύναε 
ἑαυτὸν πειρώμενος" ὅρου δὲ, χαϑὸ iv μὲν ὅρῳ ὁμολαγεῖ 10 


μὲν ἑχάτερός τι συμβάλλεσϑωι πρὸς τὴν πρᾶξιν. τὸν 


ἕτερον" ἐν μέντοι τῷ "teo" αὐτοῦ πεπραγμένῳ τὸ nay 
τίϑεται τῆς πράξεως" ἐν δὲ τῇ πραγματιχῇ περὶ βίον 
ὅλον ἡ ζήτησις" καὶ βίας βίῳ ἐνάμιλλος ἑαυτὸν τοῦ ἀν- 
τιϑέτου ἀποδεῖξωε λαμπρότερον διϊσχυριζόμενος " ἰστέον 18 
δὲ xol τοῦτο, ὅτι ἐν τῇ κατὰ αἴτησιν πρωγματικῇ δεῖ 
xai τὸ 6vouo προστιϑέναν τῆς δωρεᾶς, οὐ μέντοι ys χαὶ 
ἐν στοχασμῷ ἢ ὅρῳ" ὅτι xol τοῦτο δεῖ εἰδέναι, ὡς ov 
μόνον ἐπὶ πραγματικῆς τῆς κατὰ ἀμφισβήτησιν πλείονα 
δύο προσώπων ἀμφισβητοῦσιν ἀλλήλοις, ἀλλὰ καὶ ἐν 30 
ὅρῳ ἐνίοτε, ὡς ἐπὶ τούτου τοῦ ὅρου" πυνϑωνομένῳ τιν 
μάντεων ; τεσσάρων, ὁποῖον ἕξοι τοῦ βίου τὸ τέλος, ὃ 
μὲν ὑπὸ λῃστῶν ἀναιρέσεως εἶπεν, ὁ δὲ ἐξ ὕψους πεσῦγ- 
τι, 0 δὲ ἐξ ὕδατος, ὁ δὲ ὑπὸ ϑηρίων" διωκόμενος ὑπὰ 
λῃστῶν ἀνέβη εἰς δένδρον, ἐχεῖϑεν χατέπεαεν εἰς ποτα- 28 
μόν" ἐνταῦϑα ϑηρίον παρατυχὰν ὑποδεξάμενον χατέφαγε᾽ 
xc ἀμφισβητοῦσιν οὗ μάντεις , τίς 0 ἐπιτευχειχὸς ὃ τῆς 
ἀληϑείας" ἰστέαν ὅτι ἡ πραγματικὴ οὗ μάνον ἕνα μόνον. 
εἰσάγει, ἀλλὰ xol δύο" καὶ ἔτι μέρος νόμου καὶ yugi- | 
σματορ᾿ ταὐτὸ xel ἐπὶ συνθηκῶν καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν ἐγ- 30 
γράφων τε καὶ ἀγράφων. 


4 addendum videtur φάσκοντες, δ Ald, μάντεω, omisso 
Sq. τεσσάρων. 6 Ald. ἐπιστευτικὸς. 


230 | ZX O0 AI.A 


Μαρκελλίνου. Εἴποι τις ὡς 635 nooaOeiva,? xci 
ποιότῳτος πράγματος" ἐπειδὴ καὶ ἐν στοχασμῷ περὶ μέλ,» 
"Aevróg ἐστιν ἡ ζήτησις ἐνίοτε, ὅτ᾽ ἂν ἔχωμεν * χρινό- 
μενον πλούσιον τυραννίδος ἐπιϑέσεως" ἀλλὰ λέγομεν, 
δ ὅτι προσέϑηχεν, εἰ δεῖ τόδε γενέσθαι ἢ δοῦναι ἢ μὴ δοῦ- 
ναι, ὕπερ OUX ἔστε στοχασμοῦ" iv μὲν γὰρ τῷ στοχασ- 
σμῷ εἰς ἔστι ζητοῦμεν, εἰ τυραννήσειεν ὃ νέος" ἐνταῦϑα 
δὲ ὁποῖόν τε ἔσται" τὴν γὰρ ποιότητα μόνην ἐξετάζο- 
μεν" πάλιν ἐρεῖ τις, ὅτι κἂν ταῖς ἄλλαις στάσεσι μέλ- 
10 λον τι ζητοῦμεν, τουτέστι τὴν χρίσιν τῶν δικαστῶν, ἀλ- 
λὰ λέγομεν, ὅτι χρίσις τῶν διχαστῶν ἐν ἐχείναις, μέλ- 
λοντός ἐστιν, ἐνταῦϑα δὲ τὸ πρᾶγμα αὐτὸ μέλλει, περὶ 
ov συμβουλεύομεν ἢ δοῦναι ἢ μὴ δοῦναε᾽ ἑνὸς δὲ ἐπή- 
γαγε παράδειγμα, ἐς ἀπὸ τούτου εἰδότων ἡμῶν καὶ τὰ 
45 ἄλλα χαρακτηρίσαι" βουλεύονται ᾿ϑηναῖοι, εἰ χρὴ ϑά- 
91 ψαι τοὺς ἐν Μαραϑῶνε πεσόντας τῶν βαρβάρων" ὁρᾷς 
ἐνταῦϑα ὅτν περὶ ποιότητος μέλλοντός ἐστιν ὁ λόγος" 
εἰ νόμιμον τὸ ϑάπτειν τοὺς πολεμίους, εἰ δίχαιον, εἰ 
συμφέρον" ἃ εἰ xoci ἐν στοχασμῷ καὶ ὅρῳ ζητοῦμεν, 
20 ἀλλ᾽ ἄδηλον ἐκαλεῖτο τὸ πρᾶγμα καὶ ἀτελές. 


"dv μέντοι πεπραγμένον ἢ, περὶ οὗ 5| κρίσις ἤδη, κοινὸν μὲν ὄνομα 
τούτῳ. δικαιολογία, ὥσπερ ἐκείνῳ ποιότης. 


Σωπάτρου. διὰ τοῦ πεπραγμένον τὸν παρεληλυ- 

ϑότα εἰσάγει, ὃς τεμνόμενος τὰς λοιπὰς ποιεῖ στάσεις. 
δ΄ ὥσπερ ἐχείνῳ ποιότης" ἐχείνῳ φησὶν ὃ τεχνογρά- 
φος, τῷ χαϑ' ὅλου, τῷ φερομένῳ κατὰ τε τῆς περὶ 

* πρᾶγμα ζητήσεως xol τῆς περὶ ῥητὸν, ὅπερ ἐστὶν ἡ ποι- 
Orng* ὥσπερ δὲ ἡ ποιότης πολλὰς περιέχουσα στάσεις οὗ 
στάσις ἣν αὑτὴ, ἀλλὰ μήτηρ στάσεων, οὕτω xol ἡ Ov- 
80 χαιολογία, κοινὸν ὄνομα xci prn στάσεων" περὶ γὰρ 


7 Ald. προςϑῆναι. 8 Ald: ἔχομεν. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 231 


τὴν Tt ἀντίληψιν καὶ τὰς ἀντιϑετικὰς στάσεις" ποιότητα 
δὲ τὴν πραγματιχὴν εἴρηχε τῷ γενικῷ ὀνόματι, ὅτι περὶ 
τὴν ποιότητα ἀφορίξεται" ἔνϑεν xat. irony τινες, διὰ 
τί μέρος τῆς ποιότητος καὶ τὴν δικαιολογίαν ἐχαλεσε" 
καίτοι τῆς πραγματικῆς διχαιολογούμενον ἐχούσης, ὡς 5 
ἂν ταῖς τῶν παρανόμων γραφαῖς" φεύγων γὰρ ἐνταῦϑα 
καὶ διώχων" εἰ yaQ τις πρὸς ἀντιδιαστολὴν τῶν yop 
χῶν τοῦτο ἐρεῖ εἰρῆσϑαι * ἐχείνων ix ῥητῶν ἐχουσῶν τὴν 
πᾶσαν ἰσχὺν, ἐροῦμεν, ὡς xai ἡ πραγματιχὴ τοῦτο ἔχει 
iy ? τῇ τῶν παρανόμων γραφῇ" νομικὴ γὰρ ἐνταῦϑα 19 
; 5 ζήτησις" ῥητοῦ γὰρ ζήτησις ὧδε, πότερον παραβέβα- 
* ἢ μή περὶ ὧν ἐν ταῖς γομεχαῖς ἀχρεβέστερον δια-- 
ληψόμεϑα" φαμὲν οὖν, ὅτι εἰκότως μέρος τῆς ποιότζητος 
τὸ δικαιολογιχόν" οὗ γὰρ ἀεὶ ἡ πραγματικὴ δικαιολογίᾳ — 
χρῆται" εὖ μὴ τὸ χατὰ φυγὴν καὶ δίωξιν τὴς δικαιολο- 15 
γικῆς εἶδος" ἀπὸ τοῦ ἐπιπολάξοντος οὖν xc πλεονάξον- 
τος 1j πραγματικὴ χαραχτηρισϑεῖσα μέρος τῆς ποιότητος 
τὴν διχαιολογίαν ἔσχεν. 

Μαρκελλίνου. Καλῶς ἐντωαῦϑα οὐχ εἶπεν ξήτη- 
σις, ἀλλὰ κρέσις " χυρίως γὰρ ἐνταῦϑα ἔλαβε τὴν χρίσιν, 20 
ἐπειδὴ χαϑόλου ἐν ταῖς δικαιολογικαῖς ἐγχλήματα ἔχο- 
μὲν καὶ. κατηγορίας " τοῦτο γὰρ ἔδιον τούτων τῶν στά- 
σεων᾽ ἀρ᾽ οὖν καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις λογιχαῖς οὐχ ἔστι Ot 
χαιολογία" φαμὲν, ὅτε ἐν ἐχείναις μὲν περὶ τῆς τιμωρίας 
ἢ δικαιολογία" ἐνταῦϑα δὲ ἐν ταῖς δικαιολογικαῖς περὶ 35 
αὑτοῦ τοῦ ἐγκλήματος δικαιολογούμεθα τὸ πεπραγμένον 
δίχαιον εἶναι φάσκοντες " " μὲν ovy δικαιολογία καὶ λο- 
γιχὴ, ἡ δὲ λογικῇ οὗ πάντως δικαιολογία, ὁ γοῦν στο- 
χασμὸς καὶ ὅρος λογικὸν μὲν, oU μὴν καὶ δικαιολογικαί" 
ἐρεῖ δέ τὶς, Ort xol ἐν στοχασμῷ καὶ ὅρῳ οὐ διχαιολο- 30 
γηϑήσεται ? ὃ χρινόμενος" λέγομεν, Ott οὐ δικαιολογη- 


1 Ald. εἰρεῖσθϑαι. 4 iy Àld. om. | 3 Ald. δικαιολογι- 
ϑήσεται b. |. et paullo post. 


232 ZX04IA 


ϑήσεται, ἀλλ᾽ ἀπολογήσεται" ἕως γὰρ ἔτι ἡ οὐσία ToU 
πράγματος καὶ ἰδιότης ζητεῖται, πῶς διχαιολογήσασϑαε 
δύναται" εἰ δὲ χαὶ δικαιολογήσεται, ἀλλ᾽ ὅτι ἄδηλον τὸ 
.— πρᾶγμα καὶ ἀτελὲς, xal οὐκ αὑτὸ ζητοῦμεν τὸ πρᾶγμα, 

δ εἰ δίκαιον, ἀλλ᾽ εἰ δίκαιον τὸν τοιοῦτον τιμωρεῖσϑαι O 
δικαστὴς ζητήσει. Ὥσπερ ἐχείνῳ ποιότης. ᾿Ἐχεί- 
yo λέγει τῇ λογιχῇ" αὕτη γὰρ εἶδος τῆς ποιότητος" εἰς 
δύο διαιρουμένης τῆς ποιότητος, εἴς τὰ λογικὴν καὶ νο- 
μιχήν. 


40 Πάλιν δ' αὖ καὶ τοῦτο διαιρήσεις δίχα" ἢ * γὰρ ἐρεξ τι πεποιη- 


κέναι, ὡς ἀδίχημα ὃ φεύγων καὶ κατά τι κεκωλυμένον ἢ οὔ" κἂν 
μὲν μηδαμῶς φάσχῃ κεκωλύσϑαι τὸ πεπραγμένον, ἀντίληψιν ποιεῖ " 


“Σωπάτρου. ᾿Ἐπιπλήξειέ τις τῷ Epuoytvu, ὅτε 
τὸν ἠδικηχότα ὁμολογεῖν λέγει ἀδικεῖν" οὐδεὶς γὰρ πώ- 
15 ποτε, ὡς φησι Δημοσθένης, ὁμολογῶν ἀδικεῖν ἑάλω" ἀλλὰ 
ἀναισχυντοῦσιν, ἀρνοῦνται, λόγους πλάττονται, πάντα 
ποιοῦσιν ὑπὲρ τοῦ μὴ δοῦναι δίκην" δῆλον γὰρ ὡς ἐὰν 
ὁμολογῇ φεύγων ἠδικηκέναι, λύεται ἡ ἀμφισβήτησις, 
. χαὶ ἕπεται τῇ ὁμολογίᾳ ἡ τἰμωρία" ἐχρῆν οὖν οὕτως 
20 μᾶλλον εἰπεῖν" ἢ γὰρ ἐρεῖ τε πεποιῃηχέναι χεχωλυμένον 
92 ὁ φεύγων, ἢ οὔ" οὕτω γὰρ τὴν τὸ προφανῆ διωρϑοῦτο 
ἁμαρτίαν, καὶ τὴν ἀντίληψιν μετὰ τῶν λοιπῶν ἀντιϑε- 
τιχῶν περιελάμβανεν.- | 
Μαρκελλίνου. Ocvuaciog προσέϑηχε TO ὡς" οὐ 
25 γὰρ ἀληϑῶς ἀδίχημα ὃ φεύγων ὁμολογήσει" ἀνόητον 
γὰρ ἀδίχημα qvos, τυγχάνει ὃν ἐν ταῖς δικαιολογικαῖς 
τὸ πεπραγμένον τινὲς δὲ φασιν ὅτι περιττὸν τὸ ὡς ἀδί- 
χημα᾽ o) γὰρ λέγει ἀδικεῖν" ἢ γὰρ ἂν οὐδὲ διχαιολο- 
γίαν 4 ἐποίει" ὡς ἀδίχημα οὖν, ὡς ἀπὸ τοῦ κατηγόρου" 
80 ἐκεῖνος μὲν γὰρ ὡς ἀδίχημα προβάλλεται" ὁ δὲ φεύγων 
1 Ald. εἰ, Σ de fals.leg. p. 408, — 3 Ald. λέγεται. 4 Ald. 


δικαιολογία. 


ELS ΣΤΗΣΕῚΣ 233 


οὐχ ὁμολογεῖ ὡς ἀδίκημα, ἀλλὰ προβάλλεταί τι δίχαιον" 
ἔστε δὲ εἰπεῖν ὅτι πρὸς τὴν περίστασιν ἀφορῶν εἶπεν 
τὸ, ὡς ἀδίχημα, ὀρϑῶς πρός τε τὴν φύσιν τοῦ πράγμα- 
Toc χαὶ τὴν περίστασιν ἁρμοζόμενος" ἐπειδὴ δέ φησι 
πεποιηχέναι τε, εἰχότως καὶ δικαιολογεῖται" καὶ δικαιολο- 5 
γίᾳ κέχτηται τὸ τοιοῦτο" διὰ τί δὲ μὴ καὶ ἡ δικαιολο- 
γία στάσις, ἀλλὰ γένος" λέγομεν ὅτι οὐχ ἁπλῶς, ἀλλ᾽ 
ὅτε οὐχ * εἷς τρόπος ὑπάρχει δικαιολογίας, ἀλλὰ πολλοί; 
ὅσοι δὲ τρόποι, τοσαῦται καὶ στάσεις. Καὶ xara rt. 
διὰ τέ κατά τι xoà ov καϑόλου; λέγομεν, ὅτι ἐμφαίνει 19 
ὡς ἐν ταῖς ἀντιϑετικαῖς φύσει μέν ἐστιν ἀδίχημα τὸ 
πεπραγμένον, κατὰ δὲ τὴν περίστασιν OU XEXUAVTOA; 
ἀλλ᾽ ἔχει ταύτην ἐπιχουροῦσαν τῷ ἀδικήματι. 


Ἔστι γὰρ ἀντίληψις ἀνευϑύγον πράγματος εἶναι δοκοῦντος, ὥς 
ὑπευϑύνου κατηγορία" οἷον γεωργὸς φιλοσοφοῦντα τὸν υἱὸν ἀποκη- 15 


οὕττει. 


Συριανοῦ καὶ Σωπάτρου. ᾿Ιστέον ὡς οὐκ εὖ 
ἔχεε ὃ ὁρισμός ὃ ἀποδεδομένος τῆς ἀντιλή ψεωρ" δύο 
μὲν εἰδῶν ὄντων, ὡς χαὶ αὐτὸς ἐφεξῆς ἐρεῖ, τῆς Te ἐπ᾿ 
αὑτῷ τῷ πεπραγμένῳ τὴν χρίσιν ἐχούσης, ὡς ᾿Αλκιβιάδης 20 
ὁ χρινόμενος ἐν ἐχπώμασι τὰ περὶ «Σικελίαν γράψας, 
καὶ τῆς ἐκ περιστάσεως, ὡς ὃ ζωγράφος ὃ κρινόμενος 
ἐν τῷ λιμένι γεγραφὼς τὰ ναυάγια τῶν ἐμπόρων μὴ 
χαταιρόντων" δύο οὖν τούτων εἰδῶν ἀντιλήψεως ὄντων, 
πέντε δὲ τρόπων" τοῦ χατὰ νόμον, ὡς ἐπὶ τοῦ τρισαρι- 25 
στέως, ὃν μοιχεύοντά. τις χατὰ. τὸν περὶ τοὺς μοιχοὺς 
νόμον ἀπέχτεινεν" τοῦ χατὰ φύσιν, ὡς ἐπὶ τοῦ ᾿Αλχιβιά- 
δου, γελάσαντος ταῖς ὑποσχέσεσε Κλέωνος ἐπαγγειλαμέ- 
γον τὰ περὶ Πύλον" τοῦ κατὰ τέχνην, ὡς ἐπὶ τοῦ γρά- 
ψαντος ξωγράφου ἐν τῷ λιμένε τὰ ναυάγια τοῦ κατὰ 80. 


5 Ald. oix. 


98 — ZX0AIA 


ἔϑος, ὡς ἐπὶ τοῦ ᾿Δριστοφάνους χρινομένου αἰτίας ϑα-. 
γάτου, μετὰ τοὺς ἱππέας τὸ δρᾶμα * ὑπεξαγαγόντος 
ἑαυτὸν Κλέωνος" τοῦ κατὰ τὸ μὴ χεχωλύσϑαι, ὡς im 
τοῦ γεωργοῦ οὗ χαὶ αὐτὸς ἐμνήσϑη ? ὁ ἀποδεδομένος 
δ ὁρισμός" ἕν μὲν τῶν εἰδῶν περιλαμβάνει μόνον, τὸ ἐπ᾽ 
αὐτῷ τῷ πεπραγμένῳ τὴν ζήτησιν ἔχον, ὡς ἐφ᾽ οὗ παρ-- 
έϑετο παραδείγματος τοῦ γεωργοῦ" τοῦτο γὰρ καὶ uó- 
yov μηνύει τὸ ἀνευϑύνου πράγματος εἶναι δοκοῦντος, ὡς 
ὑπευϑύνου κατηγορία" τὸ δὲ ἐκ περιστάσεως εἶδος xara- 
40 λέλοιπεν᾽ ἀλλὰ δὴ καὶ τῶν τρόπων ἕνα μόνον οἰχειοῦται 
τὸν χατὰ TO μὴ χεχωλύσϑαι, ὡς ἐπὶ τοῦ προῤῥηθέντος 
τοῦ γεωργοῦ παραδείγματος" ἄλλως τε δὲ χαὶ οὐδὲ μό- 
νην τὴν ἀντίληψιν ὁ παρὼν ὁρισμὸς ὁρίζεται ἀλλὰ καὶ 
τὴν ἀντίστασιν ὑφ᾽ αὑτὸν ἄγει καὶ τὴν μετάστασιν" 
15 χαχεῖναι γὰρ ἀνεύϑυνα πράγματα ἔχουσι" διὸ χαλῶς 
ἔδοξεν ἐπιδιορϑουμένους τὸν ὁρισμὸν οὕτω προαγαγεῖν" 
ἀντίληψίς ἐστιν ἀμφισβήτησις περὶ πρᾶγμα, ὅπερ ὃ μὲν 
διώχων ὡς ἀδίκημα ἐπάγει, ὁ δὲ φεύγων τὴν ἐξουσίαν 
προβάλλεται τοῦ πεποιηχέναι κατὰ νόμον 7 φύσιν ἢ 
20 τέχνην ἢ ἔϑος ἢ ἢ κατὰ τὸ μὴ χεχωλύσϑαι' ὡς ὑπευϑύ- 
vov ἢ ix περιστάσεως κατηγορία" οὗτος τοῦ προαποδε- 
δομένου ἀχριβέστερος" ὡς πάντα vd. ἐλλιπῶς ἔχοντα διορ- 
ϑωσάμενος᾽ λέγεται δὲ τῶν τῆς [ἀντιλήψεως τρόπων 
o μὲν κατὰ νόμον, διότι τὸν νόμον ὃ φεύγων προβάλ- 
25 λεται τὴν ἄδειαν αὐτῷ τῆς πράξεως παρασχεῖν" ὃ δὲ 
κατὰ φύσιν" διότε τὸ γελᾷν φυσικὸν, ἀλλ᾽ οὐχ ὕβρις, 
93 χαὶ τοῦτο προβάλλεται ὡς ἀνεύϑυνον" ov γὰρ τὸν φι- 
λόγελων τις χρίνει ἐπ᾿ αὑτῷ τούτῳ, φύσεως γὰρ ἔργον" 


4 Ald. δρᾶγβας, 2. Par. ad marg. Ὅρα ὅτι ἐν τούτοις πᾶσι 
φύσει μὲν ἀγεύϑυνον τὸ κρινόμενον, ἄλλοϑεν δέ πως, καϑάπερ εἰ- 
ρήκαμεν, ἐκ περιστάσεως ὑπεύϑυνον γίνεται , αὐτίκα γὰρ τοῦ ἀρι- 
στέοςς ἐὰν τὴν ὑπόληψιν περιέλῃς, οὐκέτι δύναται κριϑῆναν ὃ τὸν 
μοιχὸν ἀποκτείνας. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ. 235 


ὃ δὲ xara, τέχνήν, ἐπεὶ χαὶ ὁ ζωγράφος τὴν τέχνην 
προβάλλεται τὰς ἀφορμὰς τῆς γραφῆς. παρασχεῖν" μεμη- 
rixn γὰρ παντὸς οὑτινοσοῦν τῶν αἰσϑητῶν 7 γραφιχή" 

ὁ δὲ χατὰ ἔϑος" ἐρεῖ γὰρ ᾿Αφιστοφάνης, ὡς ἔϑος ἐν 
τοῖς Διονυσίοις χαϑεῖναι τὰ δράματα" ὃ δὲ χατὰ τὸ 5 
μὴ χεχωλύσϑαι" διότι ἐπ᾿ ἐξουσίας ἐστὶν ἑχάστῳ ὃ βού- 
λεταε ἐν ἐχπώματι γράφειν" ol μὲν οὖν αἰτιώμενοι τὸν; 
ὁρισμὸν οὕτως" ἐγὼ δ᾽ εἴποιμ᾽ ἂν, ὡς εἰ μὲν xard τὴν 
ἀπόδοσιν τοῦ ὁρισμοῦ τις εὐθύνον xol τὴν ἀχριβολο- 
γίαν τῆς ἀποδόσεως οὐχ εὖ ἔχει ὃ Ἑρμογένους ὁρισμὸς, ἅτε 10 
δὴ μὴ ix γένους ἀποδεδομένος χαὶ διαφορῶν" εἰ δὲ xci 
xa" ὑπογραφὴν ἀσφαλὴς καὶ ἀνεύϑυνος, xol τῷ ἁπλου- 
στέρῳ τῶν φιλαιτίων νιχῶν τὰς ᾽ μέμψεις, πάντα γὰρ 
περιλαμβάνει καὶ τὰ εἴδη καὶ τοὺς τρόπους, καὶ τοῦτο: 
δῆλον xoi τοῖς μιχρὸν περιστήσασι περὶ τὰ τοιαῦτα" 415 
χοινωνεῖ δὲ ἀντίληψις στοχασμῷ, ὡς καὶ ἐπὶ τούτου, συνε- 
χῶς τις i» τοῖς ϑεάτροις συρίττεται καὶ χρίνεται xaxoü 
βίου" στοχασμὸς τοῦτο καὶ πάλιν τοὺς φυγάδας ἐξεῖναι 
ἀποχτιννύναι" * πολλούς τις χαταστείχοντας ἀναιρεῖ φυ- 
γάδας καὶ χρίνεται καχοῦ βίου" ἀντίληψις τοῦτο. ἀμφό- 40 
σερα δὲ κοινωνεῖ" χαϑὸ βίου ἐξέτασίς ἐστιν iv ἀμφοῖν 
καὶ κατηγορία y αὐτή διαφέρει δὲ χατὰ μὲν Μμινουχια- 
νὸν, χαϑὸ ἐν μὲν τῷ στοχασμῷ, ἀφ᾽ ὧν ἕτεροι πεποιή- 
χκασιν, ἡ χρίσις, ἐν ἀντιλήψει δὲ ἀφ᾽ ὧν αὐτὸς πεποίη- 
κεν" ἡ δὲ ἀντίληψις" διαφορὰ παντὸς στοχασμοῦ πρὸς as 
ἀντίληψιν αὕτη" ὅτε ἐν μὲν στοχασμῷ ἄλλο τὸ πρα- 
χϑὲν, ἄλλο τὸ χρινόμενον" ἐν δὲ ἀντιλήψει αὑτὸ τὸ πρα" 
χϑέν" οὕτω γὰρ καὶ οἱ στοχασμοὶ, οἱ ἀφ᾽ ὧν αὐτός τις 
πεποίηχε: τὴν κρίσιν ἔχοντες, μάλιστα κοινωνοῦσιν ἀντι- 
λήψεσιν" διὸ καὶ ἀντιληπτιχὸν ἔχουσε κεφάλαιον" ἔστι τὸ 
δὲ στοχασμοῦ μὲν ἡ νύχτωρ δαχρύουσα γυνὴ καὶ χρινο- 
μένη μοιχείας ὑπόδειγμα" ἀντιλήψεως δὲ ὁ τοῦ δολοςφο- 


3 Ald. γικῶντας. 4 Ald. ἀποκχτεννύναι. 


230 |^  JX0AlIA 


νηϑέντος ftéyvyrog υἱὸς τῷ πλουσίῳ χαταχολουϑῶν xol 
συχοφαντίας χρινόμενος" ἀμφότεροι γὰρ τὴν 5 τοῦ 
δαχρύειν ἐξουσίαν προτενοῦνται" διαφέρουσι δὲ, ὅτι ἐν 
μὲν τῷ στοχασμῷ σημεῖόν ἐστι τὰ δάχρυα τῆς μοιχείας * 
5 ἐν ἀντιλήψει δὲ αὐτὰ τὰ δάχρυα τὸ ἀδίχημα" ἔτι χοι- 
νωνοῦσιν ἀντιλήψεις στοχασμοῖς ἐν τοῖς χατασοφισμοῖς * 
ὑπόδειγμα δὲ στοχασμοῦ μὲν τοῦ ἐχ χατασοφισμοῦ τοῦτο" 
ψόμος τὸν ἄπαιδα μὴ στρατηγεῖν; ϑέμενός τις υἱὸν ἐστρα- 
τήγησε" μετὰ τὴν στρατηγίαν ἀπεχήρυξε τὸν υἱάν" xol 
10 χρίνεται κατασοφισμοῦ" ἀρνεῖται γὰρ ἐνταῦϑα πώντη τὸν 
χατασοφισμόν" οἷον ὡς οὐ διὰ τὸ στερατηγῆσαε ἔϑετο" 
εἰ γὰρ ὁμολογήσει, ἀσύστατον" ἔχει δὲ μετώϑεσεν αἰτίας, 
ἢ τὴν ἀταξίαν τοῦ παιδὸς ἢ τὸ μὴ στέργεσθαι ἔσως. 
παρ᾽ αὐτοῦ" ἀντιλήψεως δὲ, οἷον ἐξεῖνων τοῖς πατράσιν 
45 ἰσοχληρονόμους τάττειν τοὺς νόϑους τοῖς γνησίοις " ἔχων 
τὶς νόϑον ix δούλης xol γνήσιον, ἔταξεν ἀμφοτέρους 
ἐσοχληρονόμους" ὃ νόμος δέδωχε τῷ γνησίῳ τῆς ÓLxvo- 
μῆς τὴν ἐξουσίαν " ὃς τὴν παροῦααν οὐσίαν μερίδα ϑεὶς 
ἀντέϑηχε τῇ ἑτέρᾳ μερίδι τὴν τοῦ vóOov μητέρα" xci 
20 ἐπέτρεψεν ἐχλέγεσθαι" εἵλετο μὲν οὖν τὴν μητέρα" δι- 
χκάζεται δὲ χατασοφισμοῦ τῷ γνησίῳ" ἀντιληπτιχὸν δὲ 
τοῦτο" τὴν γὰρ ἐξουσίαν προχαλεῖται τοῦ ὡς ἂν ἐϑέλοε 
διανέμειν" διαφέρει ὅτι ἐν μὲν τῷ στοχασμῷ ἐπὶ συμ- 
Buvri τὸ τοῦ κατασοφισμοὺῦ ἔγκληβα ποιεῖται" τὸ γὰρ 
25 ἀποχηρύξαι τὸν παῖδα τὴν ὑπόνοιαν τοῦ χατασοφισμοῦ 
πεποίηχεν" ἐν ἀντιλήψει δὲ οὐχ ἐπισυμβέβηκεν" ἀλλ᾽ 
αὑτὸ xa. αὐτὸ τὸ πεπραγμένον ὑπεύϑυνον εἶνοι δοχεῖ» 
χοινωνοῦσι δὲ καὶ ὅροις 9 αἱ ἀντιλήψεις" ἐν ἀμφοτέροις 


* » κῇ , " 4 , h - C 
yaQ ἔαϑ'᾽ Ore εὑρίσχεται ἐξουσία xoi ζητησις τοῦ εἰ roU- 


30 τό ἐστι τὸ ἀδίκημα" ὡς ἐπὶ τοῦ εὐνούχου, ὃν ἐπὶ τῇ 
γυναιχὶ ὡς μοιχὸν τις εὑρὼν Ünixruvt* κατὰ ἀντίληψιν 
γὰρ οὗτος ὁ ὅρος προάγεταε" ἀντιληπτιχὸν γὰρ τὸ el- 

5 Α]4, τῆς — 6 Ald. oi. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ 09 


vus ég μοιχὸν ἀποχτεῖναι" τὸ δέ γε εἰ μοιχὸς ὃ εὐνοῦ- 
χος ζητεῖν ὁρικόν ^ καὶ ὅρου μὲν τοῦτο παράδειγμα" ἀγ- 94 
τιλήψεως δὲ τῆς κατὰ ὅρον ἐξεταζομένης τοῦτο" ἔγραψέ 
τις τὰ περὶ “Σικελίαν προὔϑηχε δημοσίᾳ" xol χρίνεταε 
δημοσίων ἀδικημάτων" ὁριχῶς γὰρ ἐξετάζεται" περὶ ydo 5 
ὄνομα ἔχει τὴν ζήτησιν" οἷον εἰ δημόσιον τοῦτο ἀδίκημα" 
διαφέρει δὲ, ὅτι ἐν μὲν ὅρῳ περὶ ὁμολογουμένου ἀδικήμα- 
τος ἐλλιπῶς ἔχοντος ἡ ζήτησις" ἐν δὲ ἀντιλ ἥψει αὑτὸ τοῦτο 
ζητοῦμεν, εἰ ἀδίκημα τὸ im ἐξουσίας τοῦ dedoaxoroe 
πραχϑέν. 40 
Μαρκελλίνου. Ζητητέον πῶς εἰ ἀνεύϑυνον τὸ 
πεπραγμένον συνίσταται" xol λέγομεν, ὅτι τῇ περιστάσει 
ὑπεύϑυνον γίνεται" ϑαυμασίως δὲ ἔχει χαὶ ἢ ngo dp) 
ἀνευϑύνου δοκοῦντορ" οὐ γὰρ πάντως ἀνεύϑυνον᾽ ovóà 
γὰρ εἶπεν ὄντος" ἧ γὰρ ἂν ἀσύστατον ἦν᾽ διὸ δοχοῦντος 15 
εἴρηκεν, οὐχ ὄντος" xol πάλιν ἀσφαλῶς προσέϑηχεν 
ὑπευϑύνου" οὐχ εἶπεν ἄντιχρυς ὑπευϑύνου, ἢ γὰρ ἂν 
οὐχ ἀντίληψις, ἀλλὰ μία τῶν ἀντιϑετιχῶν ἐγίνετο" δο- 
χοῦντος διὰ τὴν φύσιν εἶναι ἀνευϑύνου, γινομένου δὲ 
ὑπευϑύνου διὰ τὴν περίστασιν" τινὲς δέ φασιν ὅτι κα- 0 
χῶς ὡρίσατο" ἁρμόζει γὰρ καὶ χατὰ πασῶν τῶν ἀντι- 
ϑετιχῶν" οὐδὲ ἐν ἐχείναις γὰρ ὁμολογεῖ τις ὑπεύϑυνος 
εἶναι, ἐπειδὴ ἥλωχεν" ἁμαρτάνουσι δέ" τοὐναντίον γὰρ 7 
ἐν ἐχείναις μὲν ὑπευϑύνου πράγματος εἶναι δοκοῦντος 
ὡς ἀνευϑύνου ἀπολογία" τούτῳ διαφέρουσι τῆς ἀντιλή- 35 - 
ψεως, ὅτι ἐν ἐχείναις μὲν ἀπὸ φύσεώς ἐστιν ὑπεύϑυνον 
τὸ πραχϑέν" διὰ δὲ τὴν περίστασιν, λέγω δὲ τὸ ἀνα- 
ζεῦξαε τοὺς πολεμίους, ἀντιτάττετανι ὃ φεύγων λέγων 
ἀνεύϑυνον τὸ πραχϑὲν διὰ τὴν εὐεργεσίαν" τὸ δὲ ivav- 
τίον ἐπὶ τῆς ἀντιλήψεως" ἀνεύϑυνον μὲν τὸ φιλοσοφεῖν" 30 
διὰ δὲ τὴν τοῦ γεωργοῦ περίστασιν ὡς ὑπεύϑυνον xpi- 
“γεται" ἔστι δὲ xol ἄλλο εἶδος ἀντιλήψεως ἀπὸ τοῦ συμ- 


7 Ald. μέν. Par. γὰρ. 


238 ^ AM X014 


βεβηκότος" οἷον ἐπρέσβευσε Φρύνων δ' περὶ εἰρήνηφ πρὸς 
Φίλιππον" ἐσπείσατο τὸν παῖδα ὡραῖον ἐχεῖ χαταλιπών" 
ἐγράψατο αὐτὸν προαγωγείας ἐπανελθόντα Δημοσϑένης" 
εἶλεν, ἔλυσε τὴν εἰρήνην Φίλιππος, xol κρίνεται Δημο- 

5 σϑένης δημοσίᾳ" ἐνταῦϑα καὶ παραγφραφιχὰ διάφορα 
ἐμπεσεῖται" οὗ δεῖ μὲ χρίνεσϑαι περὶ ὧν ἐποίησε Φίλεπ- 
sog ἐχϑρὸς ὦν" ἔδει τότε ἀντιλέγειν" τρίτον ὅτε οὐ δί- 
xciv ἐφ᾽ οἷς ὃ δῆμος ἔγνωχε' κρίνεσθαί με. 


10'Ea» δὲ ὁμολογῇ τι πεποιηκέναι, ἃς ἀδίκημα, ὅ ὄνομα μὲν πάλιν γενι-- - 
κὸν τούτῳ ἀντίϑεσις" διαιρήσομεν δὲ οὕτως καὶ τοῦτο, ἤτοι γὰρ 
εἰς ἑαυτὸν ἀναδέχεται πᾶν ὃ φεύγων dà γεγονὸς, 9| εἴς τε τῶν ἔξῳ- 
ϑὲν αὐτὸ μεϑίστησι᾽ κἂν μὲν εἰς ἑαυτὸν ἀγαδέχηται, 
ποιεῖ ἀντίστασιν. 


45 Σωπάτρου. Καλῶς προσέϑηχε τὸ γενιχὸν, οὗ γὰρ 
πρὸ τούτου τεχνιχοὶ πλὴν ἹΜινουχιανοῦ ἀντίϑεσιν μίαν 
ἴσασι στάσιν, διά τοι τοῦτο, ἵνα μὴ πλάνη τις ἐμπέσῃ, 
προσέϑηκχε τὸ γενικὸν, ἵνα μηνύσῃ, * ὅτι οὐ στάσις ἐστὶν, 
ἀλλὰ γένος στάσεων" ἕχαστον γὰρ «γένος τέμνεται εἰς 

20 εἴδη" ἔσϑ'᾽ ὅτε καὶ εἰς ὑπάλληλα γένη" οὕτως ἡ μὲν ποιό- 
τῆς τέμνεται εἰς λογικὴν xai νομιχήν᾽ ἡ δὲ λογιχὴ εἴς 
τε πραγματικὴν καὶ δικαιολογίαν" ἥτις δικαιολογία ὑπάλ.- 
ληλὸν γένος οὖσα τέμνεται éig ἀντίληψιν καὶ ἀντίϑεσιν" 
ὑπάλληλον δὲ xoi αὕτη γένος" καὶ γὰρ τέμνεται εἰς τὰς 

35 τέσσαρας ἀντιϑετικὰς, ἀντίστασιν, ἀντέγχλημα, μετά- 
στασιν, συγγνώμην" ἀντιϑετιχαὶ δὲ λέγονται, ἔν ταύταις 
γὰρ μόναις ταῖς στάσεσι; προδήλου τινὸς ὄντος ἀδική- 
ματος ὃ φεύγων ἀντιτίϑησί τι) ὥσπερ κωλύων τὴν ὅλην 
ἀτραπὸν τοῦ λόγου καὶ σπανίζων τὸ ἔγχλημα" ὅπερ οὔτε 

30 ἐν ὅρῳ οὔτε ἐν στοχασμῷ, οὔτε ἐν ταῖς προλαβούσαις 
ἐστὶν εὑρεῖν" οὐ γὰρ πρόδηλον ἐν ἐχείναις, ὥσπερ ἐπὶ 


8 Cfr. Dem. de fels. leg. p. 412. 1 Ald. μηνύσει. 


ΕΙΣ ZSTAZXEIZX 239 


τούτων τὸ ἀδίχημα, ἀλλὰ ἄδηλον παρὰ τῷ δικαστῇ, διὸ 

καὶ ζητεῖται" ἐπὶ δὲ τῶν ἀντιϑετιχῶὼν οὐχ οὕτως" ἀλλ᾽ 

ὁ μὲν δικαστὴς οἷδε τὸ ἀδίχημα,. πρὸς τοῦτο δὲ ἀντιτί- 
ϑησί τι 0 φεύγων λυτιχόν" τό τὰ γὰρ χατασχάψαι τὸ 
τεῖχος ἀδίχημα παρὰ τῷ δικαστῇ κρίνεται, πρὸς 0 ὃ ὃ 
φεύγων τὴν νίχην ἀγντιτίϑησιν" τό vt τὸν τρισαριστέα 
τὸν υἱὸν ἀνελεῖν, ἀδίκημα oldev ὃ δικαστής" ἀντιτίϑησι 

δὲ τούτῳ τὸ ἡταιρηχέναι" ὡσαΐτως xol τὸ μὴ ἐν τῷ 95 
ὡρισμένῳ πρεσβεῦσαι καιρῷ ἀδίκημα προφανὲς ἀντιτί- 
ϑησί τι ὥσπερ λυτικὸν ὁ φεύγων. 10 


Μαρκελλίνου. Ἢ δικαιολογία, wg ἤδη προειρή- 
χαμὲν, τέμνεται εἰς δύο, τὸ τὸ χεχωλυμένον xol μή" τὸ 
μὲν οὖν μὴ χεχωλυμένον xol δοχοῦν εἶναι ἀνεύϑυνον, 
ποιεῖ στάσιν μίαν" τὸ δὲ ἕτερον ποιεῖ τὴν ἀντίϑεσιν, 
οὐ στάσιν μίαν, ἀλλὰ γένος, O τέμνεται εἰς τέσσαρας 45 
στάσεις" τὴν ἀντίστασιν, τὴν μετάστασιν, τὸ ἀντέγχλη- 
μα, τὴν συγγνώμην" εἴρηται δὲ ἀντίϑεσις, ὅτι ἀντιτίϑη- 
σεν ὃ φεύγων ὥσπερ ἔρυμα τι δίχην ῥεύματος φερομέ- 
vov τοῦ διώχοντος" ἐπειδὴ xol O0 φεύγων ὁμολογεῖ ἐν- 
ταῦϑα τὸ ᾿ἀδίχημα, καὶ δέεται τρόπον τινὰ εὑρεῖν ἀπο- 10 
λογίαν ἀντιστῆσαι τῇ ῥύμῃ toU διώχοντος" τινὲς n 
τίϑεσιν διὰ τοῦτο εἰρήχασι χαλεῖσϑαι, ἐπειδὴ í 
ἀντιτίϑησιν ὃ φεύγων διὰ τοῦ ὁμολογεῖν τὸ ἀδίχημα 
ὅπερ ἄτοπον. Κἂν μὲν εἰς ἑαυτὸν ἀναδέχεται" 
τοῦτο λέγει ἀντιδιαστέλλων πρὸς. τὸ ἔγχλημα τὴν ἀντί- 35 
στασιν" ἐν μὲν γὰρ μεταστάσει καὶ συγγνώμῃ ἀχούσιον 
τὸ πραχϑέν'" ἐν δὲ ἀντιστάσει καὶ ἀντεγχλήματι ἐχού- 
σιον. ἐν μὲν οὖν τῇ ἀντιστάσει τὰ πᾶν ἑαυτοῦ τίϑεταμ 
εἶναι ὁ φεύγων, τῷ συμφέροντι φιλοτιμούμενος, καὶ 
ϑαῤῥῶν ὡς διὰ τῆς εὐεργεσίας λύσει τὰς αἰτίας" ἐν δὲ 30 
τῷ ἀντεγκλήματι οὐ τὸ πᾶν ἑαυτοῦ τίϑεται" ἀλλὰ τὸ μὲν 
ἑαυτοῦ, τὸ δὲ τοῦ πεπονϑότος, ἄξιον αὑτὸν φασχων 


240 . X X0.A4I.4 


ὧν πέπονθεν εἶναι" ὥσπερ ὁ τρισαριστεὺς τὸν υἱὸν ἀ- 
ποχτείνας πορνεύοντα xal χρινόμενος φόνου. ᾿Δντίστα- 
σιν ποιεῖ, Μία τῶν ἀντιϑετιχῶν ἐστιν" ἴδιον δὲ αὖ- 
τῆς τὸ τὸν χρινόμενον ὁμολογεῖν μὲν πεπραχέναι ὃ ἐγ- 

δ καλεῖται καὶ λέγειν ἠδικηκέναι, ἀντιϑεῖναι δέ τι μεῖζον 
εὐεργέτημα ἐξ αὐτοῦ γινόμενον τοῦ ἀδικήματος" ὃ πει- 
ρᾶται ὃ κατήγορος ἀναγκαίως ἀποδεικνύναι ἧττον τῆς 
βλάβης" εἰχότως δὲ ὁμολογεῖ ὁ φεύγων τὸ ἀδίχημα᾽ ov- 
δὲ γὰρ δύναται ἕξαρνος γενέσθαι" οὕτως ὁμολογούμενόν 

40 ἐστε διὸ καὶ ἀνθϑίστησι τῷ ἀδικήματι τρόπον ἀπολο- 
γίας εὔλογον" ὅϑεν καὶ ἀντίστασις κέχληται nagd? τὸ 
ἀντιστῆσαι τὸ εὐεργέτημα τῷ ἀδικήματι. 


Τίνεται γὰρ ἂἀντίστασις, ὅταν ὁμολογῶν ὃ φεύγων πεποιηκέναι τι ὥς 
ἀδίκημα ἀνθιστᾷ ἕτερόν τι εὐεργέτημα μεῖζον δι᾽ αὑτοῦ τοῦ 
15 ἀδικήματος πεπραγμένον. 

Συριανοῦ. Καλῶς εἶπεν δι᾿ αὐτοῦ τοῦ ἀδικήμα- 
τος πεπραγμένον" χρὴ γὰρ ἀντιετιϑέναε τῷ δοκοῦντι ἀδι- 
κήματι γεγονέναι εὐεργεσίαν μείζονα δι᾽ αὐτοῦ τοῦ ἀδι- ᾿ 
χήματος πεπραγμένην τῷ φεύγοντι, ἵν᾿ ἢ δικαιολογίας 

20 ἀφορμὴ πρὸς τὸ ἐπαγόμενον ἔγχλημα" ἄλλ᾽ ἐπειδὴ λέγε- 
ται οὐχ ὀρϑῶς τὸν φεύγοντα ὁμολογεῖν ἡδικηχέναι δέον 
οὕτω ϑεραπεύοντας τὸν ὁρισμὸν ἀποδιδύναι" ἀντίστασίς 
ἐστιν ὅτ᾽ ἂν ὁ μὲν κατήγορος ἐπάγῃ τὶ ὡς ἀδίχημα, 
ὁ δὲ φεύγων αὐτὸ τοῦτο ἀρχὴν εὐεργεσίας λέγῃ" καὶ δὲ 

35 αὑτοῦ τοῦ ἀδιχήματος μεῖζον τὸ πραχϑὲμ εὐεργέτημα. 


“Σωπάτρου καὶ Μαρκελλίνου. Θαυμασίως ἡ 

. προσϑήκη τοῦ ἐξ αὐτοῦ τοῦ ἀδικήματος" οὔτε γὰρ ἐπεισ- 

ἄξει * ἄλλο ἔξωϑεν εὐεργέτημα" xal ἅμα ἐδήλωσε διὰ 

τούτου τὴν διαφορὰν τῆς ἀντιστάσεως πρὸς τὸ ἀντι- 
στα- 


4 Ald. ἐπισάξει ἄλλο ξξοϑεν. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 24} 


στατιχὸν χεφαάλαιρν" 7 μὲν γὰρ ἐξ αὐτοῖ τοῦ ἀδιχήμα- 
Tog ἔχει τὸ εὐεργέτημα, τὸ Ób ἔξωϑεν xol οὐχὶ ἐκ τοῦ 
ἀδικήματος. παράδειγμα TOU ἀντιστατιχοῦ ἐν T0, xaT 
Aioxivou, ἐν οἷς ὁ ῥήτωρ φησίν" ἂν τοίνυν ἀντὶ Φω- 
χέων χαὶ Πυλῶν ΣΧεῤῥόνησος ὡς περίεστι τῇ πόλει λέ- 5 
γπ᾽ εἰ δέ τις εἴποι, ὅτι καὶ ἐν μεταστάσει εὑρίσχομεν 
εὐεργέτημα ἐξ αὐτοῦ τοῦ ἀδικήματος ὡς ἐπὶ τοῦ ἀνα- 
ξεύξαντος doyidauov ἐν τῇ νόσῳ, “ἀπὸ γὰρ τῆς ἀναχω- 
ρήσεως τὴν εὐεργεσίαν προβάλλεταε τὸ μὴ νοσῆσαι av- 
τοὺς, ἐροῦμεν, ὅτι πρῶτον μὲν τοῦτο ἀναίρεσίν τινος 10 
ἔχε; χαχοῦ ἢ φυλαχὴν τινος μέλλοντος καχοῦ, οὗ ytvo- 
μένην τινὰ κατόρϑωσιν᾽ ἔπειτα ἄδηλόν ἐστιν ἐν τούτῳ 
τὸ εὐεργέτημα καὶ κατὰ στοχαστιχὴν ζήτησιν, ζητοῦμεν 98 
γὰρ, πότερον διὰ τὴν νόσον 1) προδοσίαν ἀνεχώρησεν" 
ἐν δὲ τῇ ἀντιστάσει δεῖ ὁμολαγεῖσθαε τὴν εὐεργεσίαν, 15 
συγχρίνεσϑαι δὲ πρὸς τὸ ἀδίχημα" συνέζευχται δὲ xol | 
ἄλλαις στάσεσιν ἡ ἀντίστασις, ἔστε γὰρ εὑρεῖν ἐν τῷ 
αὐτῷ xal μετάστασιν xol ἀντίστασιν" ὡς ἐν τῷ ζητή- 
ματι € προειρήχαμεν τῷ ἀναζεύξαντι ᾿Δρχιδάμῳ καὶ 
χρενομένῳ δημοσίων" μεϑίστησι μὲν γὰρ τὰν ἐπὶ τὴν 24 
αἰτίαν καιρόν" ἐρεῖ δὲ καὶ λυσιτελέστερον εἶναν τὰ dnt- 
ϑεῖν τοῦ μεῖναι. | 


"4» δὲ εἴς τι τῶν ἔξωθεν" ἤτοι T εἰς αὑτὸν τὸν παϑόντα ἢ εἰς ἄλλο 

Ti^ χῶν μὲν εἷς τὸν παϑόντα, ποιεῖ ἀντέγκλημα " γίνεται γὰρ ἀν- 

πέγκλημα, ὅταν ὁμολογῶν ὃ φεύγων πεποιηκέναι. τι ὡς ἀδίκημα ἂν- 25 
τεγκαλῇ τῷ πεπονθότι ὡς ἀξίῳ παϑεῖν ἃ πόέπονϑεν. 


“Συριεανοῦ καὶ “Σωπάτρου. ᾿Ἐπιστῆσαι ἄξιον, 
τίνος ἕνεχεν ? πανταχοῦ μετὰ τὴν ὑπογραφὴν τῆς στά- 
σεως τὸ παράδειγμα πρὸς ἀκριβεστέραν τιϑεὶς εὐθὺς 
διάγνωσιν τοῦ προχειμένοι, ἐπὶ ἀντιστάσεως καὶ ἀν- 50 


4 Ald. εἴ τοι. 2 Ald. ἕνεγκεν. 
Bhetor. IV. 16 


242 X X0.A41.4 ᾿ 


τεγκλήματος οὐχὶ τοῦτο ἐποίησεν" ὑπέγραψε γὰρ μόνον 
οὐδὲν προϑεὶς παράδειγμα" φαμὲν οὖν ὡς εἰκὸς τοῦτο 
ποιῆσαι, διὰ τὸ πάντη δήλην ἔχειν 5 τὴμ ἔννοιαν, καὶ 
ἀπ᾽ αὐτῆς τῆς ὑπογραφῆς εὐεπίστατον εἶναι τὴν τούτων 
5 γνῶσιν, ὅϑεν xol οὐδὲ τί ἐστιν ἀποδέδωχεν, ἀλλὰ πῶς 
γίνεται, σαφεστάτην διὰ τούτων ποιούμενος τὴν διδα- 
σχαλίαν xol οἷον μετὰ ὑποδείγματος" παράδειγμα δὲ 
ἀντιστάσεως μὲν τοῖτο" ἐν πολιορχίᾳ τῶν στρατιωτῶν. 
χαταφευγόντων ἐπὶ, τὸ τεῖχος καὶ μὴ βουλομένων πολε- 
40 μεῖν χατέσχαψεν ὃ στρατηγὸς τὸ τεῖχος" ἐξελϑόντες ot 
στρατιῶται νενικήκασι τοὺς πολεμίους" χαὶ μετὰ τὴν vi- 
χήν κρίνεται ὁ στρατηγὸς ἐπὶ τῇ τοῦ τείχους κχατασχαφῇ 
δημοσίων ἀδικημάτων" ἀντεγχλήματος δὲ τοῦτο" τρισα- 
ριστεὺς ἑταιροῦντα τὸν υἱὸν ἀπέχτεινε καὶ χρίψεται φό- 
45 γου" χρή δὲ καὶ τούτῳ ἐπιστῆσαι , πῶς φησὶν, ὃ τεχνικὸς 
τοῦτο" ἐπὶ μὲν τῆς ἀντιστάσεως παρ᾽ ἑαυτῷ τὸν φεῦγον- 
τα τὸ ἔγχλημα τίϑεσθαι, ἐπὶ δὲ ἀντεγκλήματος τὰ ἔξω-- 
Ütv αἰτιᾶσθαι" ἐρεῖ γάρ τις τοῦτο xal ἐπὶ ἀντιστάσεως, 
ὡς καὶ αὐτὸ ἔξωϑεν ἔχει τὸ αἴτιον, ἀλλ᾽ οὐ παρὰ τῷ 
80 πεποιηκότι ἐστίν" ὡς γὰρ ἐπὶ τοῦ τρισαριστέως ἔξωϑεν 
τὸ χαταναγχάσαν αὑτὸν τὸν παῖδα, οἷον ὃ τοῦ παιδὸς 
διερϑαρμένος βίος, οὕτω χἀνταῦϑα εἴποιμ᾽ ἂν ἔξωϑεν 
εἶναι ἐπὶ τῆς ἀντιστάσεως τὸ χαταναγχάσαν τὸν OrQa- 
τηγὸν διελεῖν τὸ τεῖχος, τὴν τῶν στρατιωτῶν ῥᾳϑυμίαν" 
35 εἴποι γὰρ Gy, Ott ἡ καχία καὶ ἡ φυγὴ τούτων ἡνάχκα-: 
σέ με τοῦτο ποιῆσαι" πῶς οὖν ὁ τεχνιχὸς τὸ παρ᾽ ἑαυτῷ 
καὶ τὸ ἔξωϑεν ἀντίστασιν χαὶ ἀντέγχλημα ἐχαρακτήρι- 
σεν" ἀλλ᾽ ἴσως ἐπὶ μὲν τῆς ἀντιστάσεως οὐδὲν τῶν ἔξω-- 
Dy αἰτιᾶται, ἀλλ᾽ ἐπὶ τῷ πεποιηχότε τὸ πᾶν ἀϑατίϑε- 
30 Ταῦ ὡς μήτε προφανοῦς ὄντος, ὡς δειλίᾳ χαταπεφεύγασε 
τῷ τείχει, oí στρατιῶται" εἰκὸς γὰρ καὶ φυλακῆς ἕνεχα 


$ Ald. ἔχει. 


ΕΙΣ XETAZEIZX 243 


τοῦτο ποιῆσαι" μήτε ὡς ἁλώσονται ὑπὸ τῶν πολεμίων' ' 
τοῦτο γὰρ ἀμφίβολον" ἀμφιβόλου δὲ ὄντος τὸ πᾶν τοῦ 
γεγονότος τὴν. τοῦ στρατηγοῦ αἰτιᾶται γνώμην" ἄλλως 
τε χαὶ Qo πεπονϑὺς οὐδὲν ἐπὶ τούτῳ παρώξυνε τὸν πε- 
ποιηχότα᾽ τεῖχος γὰρ μηδὲν μὴτε δρᾷν μήτε πάσχειν s 
δυνάμενον" xoà τὸ πραχϑὲν εὐεργεσία , δὲ xol μὴ τοῦ 
πεπονϑότος" ἐπὶ δὲ ἀντεγκλήματος τὸ πᾶν uL αἰτίας, 
τῶν ἔξωϑεν λέγει, διά τὸ τὸ πρόδηλον εἶναι ὡς εἰς βα- 
ϑὸς ὠλίσϑησε καχοῦ τῇ ἑταιρίᾳ ὁ τοῦ τρισαριστέως 
υἱός " “χαὶ τὸ ἑχοντὶ εἰς τοῦτο γεγονότα τὸν πατέρα πρὸς 40 
τὸν αὐτοῦ φόνον κινῆσαι" xal tQ πᾶν τοῦ παϑόυς οὐχ 
ἑτέρους ἀλλ᾽ αὑτὸν παρασχεῖν τὸν πεπονθότα, xci τὸ 
τὴν πρᾶξιν ovy δτέραν εὐεργεσίαν γενέσϑαι, οὐδ᾽ ig 
ἑτέρους διαβῆναι" ἀλλ᾽ αὐτοῦ τοῦ ἐπὶ τοῦτο παρωρμη- 
κότος εἴτε εὐεργεσίαν εἴτε τιμωρίαν γενέσθαι. , 15 


M αρκχελλίνου. “Σχεδὸν τοῦτο λέγων xol τὰς ἄλ- 
λας τρεῖς τῶν ἀντιϑετιχῶν στάσεις ποιεῖ" ἕχαστος γὰρ 
ἐν ταύταις δύναται ἐπὶ τῶν ἔξωϑεν μεταφέρειν" φαμὲν 
οὖν, ὅτε ἴδιόν τι παρὰ τὰς ἄλλας ἀντιϑετικὰς 7 Μετά- 97 
σταδις ἔχει" ἐν γὰρ ταύτῃ τὴν αἰτίαν μεταφέρει ὁ φεύ- 20 
γων ἐπ᾽ ἄλλον τοῦ ἀδικήματος, αὐτὸς οὐδὲν διαπραξά- 
μενος, ὅπερ ovre, ἐν τῷ ἀντεγκλήματι οὔτε ἐν τῇ συγγνώ- 
μῇῃ εὑρίσκεται" ov γὰρ' δύναται ἑαυτὸν ἀλλοτριοῦν τῆς 
πράξεως αὑτὸς πράξας" γνωστέον δὲ, ὅτι ἐν τῇ ἀντιστά- 
0s; xài τῷ ἀντεγχλήματι ἑχούσιόν ἐστι τὸ πραχϑέν; ἐν 25 
δὲ μεταστάσει καὶ συγγνώμῃ ἀκούσιον" πρὸς τί οὖν ἀπο- 
βλέπων τὰς τρεῖς οὕτως ὡρίσατο; καὶ λέγομεν, ὅτε πρὸς 

, οἷν , ? 2 PD! 
συγκρισιν τῆς ἀντιστασεως, οὕτως ὠρίσατο χαὶ TO ἀν- 
npa ἐπὶ τῶν ἔξωϑεν yíytaDai, ἐπειδὴ ἔχεῖ, λέγω δὴ 
ἐν τῇ ἀντιστάσει, ἅπαν 4 ἑαυτοῦ ποιεῖται τὸ ἔργον ὃ 30 
χρινόμενος, τῷ συμφέροντι φιλοτιμούμενος" xol γὰρ ἂν 


4 Ald. ἅπασαν. 


“ 16.. 


244 X XO IA 


, 


τῇ εὐεργεσίᾳ ϑαῤῥῶν καὶ σεμνυνόμενος τὸ πᾶν οἰκειοῦ- 
ται τῆς πράξεως, εἰ δέ τις εἴποι, ὅτι χαὶ ἐν ἀντεγκλή- 


pati ἐστιν εὐεργεσία, ὥσπερ ἐπὶ τοῦ σερατηγοῦ τοῦ 


ἀποχτείναντος τὸν ἀναβοήσαντα σερατιώτην, λέγομεν, 
5 ὅτι ἀντεγχληματικόν ἐστιν ὧδε xol ovx &yréyxAnua 
ἀντεγχαλεῖταο γὰρ τῷ παϑόντι" καλῶς δὲ προσέϑηκχεν 
ὡς ἀξίῳ πᾳϑεῖν ἃ πέπονθεν" τούτῳ γὰρ διαφέρει av- 
τέγχλημα ἀντεγχληματιχοῦ" χαϑὸ τὸ μὲν ἀντέγχλημα 
ἄξιόν φησι τὸν πεπονῶότα τοῦ προηγησαμένου πάϑους 
40 0 ἤδη πέπονθεν, τὸ δὲ ἀντεγχληματιχὸν χεφράλαιον οὐχ 
ἐπὶ ἤδη προγεγενημένῳ πάϑει, ἀλλ᾽ ἐπὶ μέλλοντι κατα- 
σχευάζομεν, ὅτι ἀξίως πείσεται" ἰστέον δὲ ὅτι ἐπὶ τοῦ 
ἀντεγκλήματος ὁ χρψόμενος ἀντεγκαδεῖ ἢ ὅλῃ πόλει ἢ 
ἑνὲ ἀνδρί" or ἂν οὖν χατηγορῇ τοῦ παϑόντος ὁ φεύ- 
45 yov, ἀπολογεῖσϑαι᾽ δεῖ τὸν κατήγορον ὑπὲρ αὐτοῦ" ἢ 
οὐχ ἀπολογήσεται μὲν ὁμολογουμένου τοῦ ἀδικήματος, 


μὴ τηλιχαύτης δὲ ἄξια τὰ πεπραγμένα τιμωρίας λέξει" 


ϑεασώμεϑα τοίνυν ἐπὶ παραδειγμάτων" ἀνεβόησεν ἐν 
| παρατάξει στρατιώτης" στρατηγὲ, ἡττώμεϑα, ἀπέχτεινεν 
20 αὐτὸν ὁ στρατηγὸς, vixi γέγονε, καὶ φόνου κρίνεται" 
0 χρίνων τὸν στρατηγὸν οὐδὲν ἡμαρτηχέναι λέγει τὸν 
στρατιώτην" καὶ πάλιν πορνεύοντα τὸν υἱὸν ὁ πατὴρ 
ἀπέκτεινε, καὶ κρίνεται φόνου" ἐνταῦϑα μὲν ἐξελέσθαι 
αἰτίας οὐχ οἷόν τε τὸν πόρνον, ὡμολόγηται γὰρ τὸ ἀδί- 
25 χημα" φήσει δὲ ὃ χατήγορος ἐλάττονος αὐτῷ δίχης ἄξια 
πλημμελεῖσϑαι" συνενηνοχέναι οὖν τὴν τιμωρίαν λέξομεν, 
τῷ μὲν παϑόντι, ὥσπερ τῷ παιδὶ τοῦ ἀριστέωρ᾽" ἀπηλ- 
λάχϑαι γὰρ αὐτὸν αἰσχύνης ? μεγίστης ὃ πατὴρ ἐρεῖ, 
τῇ δὲ πόλει ὡς ἐπὶ τοῦ βοήσαντος, στρατηγὲ ἡττώμεϑα, 
80 συνήνεγχδ γὰρ τῇ πόλει τὸ ἀναιρεϑῆναι" εὑρίσχεται 
δὲ xol στοχασωὸς ἐν ἀντεγκλήματι, ὡς ἐπὶ τούτου" ζη- 


5 Ald. αἰσχίνης. 


EIS ΣΤΑΣΕΙΣ 245 


τοῦμεν γὰρ, πότερον ἐπιβουλεύων τῇ πόλει, καὶ τὰ πρά- 
γματα διαφϑείρειν δ βουλόμενος εἶπεν, ἢ τὸν στρατηγὸν 
ὁρῶν τοῦ πολέμου κακῶς προεστηκότα. 


"Ex» δὲ εἰς ἕτερόν τι μεϑιστῖς πάλιν διαιρετέον" ἢ γὰρ εἰς ὑπεύ- 
ϑυνόν τι δυνάμενον γενέσθαι πρᾶγμα ἢ πρόσωπον μεϑίστησι τὸ 5 
ἔγκλημα, δμολογῶν τι πεποιηκέναι ὡς ἀδίχημα, καὶ ποιεῖ μετάστα- 
σιν, ἢ ὡς οὗ δυνάμενον. ἱπεύϑυνον γενέσϑαι ἀνεύϑυνον δὲ πάντη, 
sol πεποίηκε συγγνώμην μεταστάσεως μὲν παράδειγμα ὃ πρεσβευ- 
τὴς» ὃν εἴσω τριάκοντα ἡμερῶν δέον ἐξιέναι λαβόντα παρὰ τοῦ τα . 
μίου χιλίας δραχμὰς εἰς ἐφόδιον, μὴ λωβὼν δὲ καὶ διὰ τοῦτο μὴ ἐξ- 10 
ελϑθὼν εἴτω κρινόμενος" συγγνώμης δὲ παράδειγμα oi δέκμ στρατη- 
go) οἱ διὰ τὸν χειμῶνα μὴ ἀνελόμενοι τὰ σώματα, καὶ * κρινόμε- 
yoi* εἰ δέ τις ἡμῖν περὶ τούτων ἀμῳμαβητεῖ, συχγνώμης λέγω καὶ 
μεταστάσεως, ἀκριβέστερον ἐν τῷ περὶ ἀντυϑέσεως λελέξεται. 


Συριανοῦ καὶ Σωπάτρου. Ἔσφαλται ἐνταῦϑα 15 
à τεχνικὸς, καὶ αὐτὸς ὁμολογεῖ τοῦτο" διὸ xal ἀχρι- 
βέστερον ἐρεῖν ὑπισχνεῖται περὶ τούτων" ἠλίϑιον γάρ, 
σιρᾶγμα ὑπεύϑυνον γάρ ἐστι τὸ εἰς εὐθύνας χαὶ διχα- 
στήριον καὶ δίκην ἀγόμενον" εἰς ταῦτα δὲ οὔτε χειμὼν 
οὔτε βοονταὶ οὔτε τε τῶν τοιούτων ἄγεται" διὸ ἤρκει 20 
εἰπεῖν τὸ, ἤτοι εἰς πρόσωπον ἢ εἰς πρᾶγμα μεϑίστησι 
καὶ ποιεῖ μετάστασιν" οὕτω γὰρ σαφὴς ἣν ἡ διαφορὰ 98 , 
xoi ἐσώζετο τὸ ? ἴδιον τῆς στάσεως " ἢ γὰρ μετάστασις yi- 
γεται, ὅτ᾽ ἂν εἰς καιρὸν ἢ εἷς πρόσωπον ἢ τι τοιοῦτον 
τῶν ἔξωϑεν μεταφέρῃ τὸ ἔγκλημα ὃ φεύγων" εἰς καιρὸν 25. 
μὲν, ὡς ἐφ᾽ οὗ παρέϑετο παραδείγματος αὑτὸς ἐπὶ 
συγγνώμης, καὶ γὰρ ἀντιστατιχὸν καὶ αὐτῷ" εἰς πρόσω- " 
mov δὲ, ὡς ἐφ᾽ οὗ παρατίϑεται καὶ παραδείγματος ἐπὶ 
μεταστάσεως . τοῦ μὴ λαβόντος τὰς χιλίας δραχμὰς 
πρεσβευτοῦ ἡ δὲ συγγνώμη, 0r ἄν εἰς τὰ τῆς ψυχῆς 30 


6 Par. διαφϑεῖραι. 4 Αἰά. δὲ. 2 τὸ Ald. om., adjoci ex meo. 


2416 ZKX 04 IU ᾿ 
πάϑη, οἷον φόβον, ἔρωτα, λύπην, ἢ το τοιοῦτον" ἔστε 
καὶ ἄλλη διαφορὰ συγγνώμης χαὶ μεταστάσεως" ἡ μὲν 
γὰρ μετάστασις ; ip οἷς τις ovx?* ἐποίησε δέον ποιῆσαι, 
ἔχει τὴν xgicu* v δὲ συγγνώμη, ἐφ᾽ οἷς ἐποίησε δέον 
δ μὴ ποιῆσαι" κοινωνεῖ, δὲ μετάστασις καὶ συγγνώμη σφό- 
δρα" ἐν ἀμφοτέραις γὰρ. ἡ ἀνάγχη τοῦ βιασαμένου" 
διαφέρει δὲ τοῖς t6 εἰρημένοις χαὶ οἷς εἰρήσεται" χοιίνω- 
γεῖ δὲ ἡ μετάστασις τῷ στοχασμῷ τῷ ἀφ᾽ ὧν αὗτός τις 
ποιήσας χρίνεται, ὡς ἐπὶ τούτου" νόμος μὴ ἀνοίγειν 
10 γύχτωρ τὰς πύλας τῆς πόλεως" Κλέωνος ἐπανάγοντος i» 


:Σφαχτηρίας, Νικίας οὐχ ἤνοιξε καὶ χρένει αὑτὸν βλά- 


βης" ἐνταῦϑα γὰρ προβαλλομένου τοῦ Νικίου τὸν vó- 
μον ἀναφαίνεται στοχαστικὴ ξήτησις, πότερον φϑύνῳ 
τοῦ χκατορϑώματος ἢ τῇ ἀληϑείᾳ δέει τοῦ νόμου οὐκ 
15 ἤνοιξε τὰς πύλας" ἔστι δὲ μετάστασις ἡ στάσις" διαφέ- 
ρει δὲ, ὅτε ἐν μὲν στοχασμῷ παντὶ δύο εἰσὶ τὰ πράγμα- 
τα ἐνταῦϑα δὲ ἕν ἐστι τὸ πρᾶγμα «αὑτὸ τὸ μὴ ἀνοῖξαι 
τὰς πύλας" δύο δὲ τοῦ στοχασμοῦ πράγματα, τό 'τε ὑπεύ. 
Üvvov xal τὸ ἀνεύϑυνον" ἔτι κοινωνεῖ 5 μετάστασις σφόδρα 
50 αὐτῇ τῇ ἀντιλήψει τῇ κατὰ νόμον" οἷον, νόμος τὸν μοιχὸν 
τεϑναναι" ἀριστέα τὶς μοιχὸν ἀπέκτεινε καὶ κρίνεται φό- 
vov* μετάστασις δὲ κατὰ νόμον, ἥτις καὶ ἀντιληπτιχὴ 
λέγεται τὸ προειρημένον ὑπόδειγμα τοῦ μὴ ἀνοίξαντορ 
τὰς πύλαρ᾽ κοινωνοῦσι γὰρ αἷται καϑὸ ἀμφοῖν ὃ νόμος 
25 προβάλλεται εἰς ἀντίληψιν" διαφέρουσι δὲ, ὅτε ἐν μὲν 
ἀντιλήψει οὗ φαῦλον τὸ γεγονὸς , ἀλλ᾽ ἐχ περιστάσεως 
διὰ τὸ ἀριστέα εἶναι τὸν μοιχὸν, ἐν μεταστάσει δὲ ὁμο- 
λογουμένως καὶ πάντως ἐστὶ φαῦλον τὸ γεγενημένον" 
οἷον τὸ μὴ ἀνοῖξαν τὰς πύλας" ἔτι διαφέρουσι, καϑὸ 
30 ἐν μὲν ἀντιλήψει συγχεχωρηχέ τε ὃ vouog" ἐν δὲ μετα- 


4 


, , e € ^ “ 
στάσει χεχώλυχδ᾽ xol ὃ ποιῶν ἐν μὲν τῇ ἀντιλήψει ἀχό- 


45 Ald, oix om. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 247 


λουϑα νόμῳ ποιεῖ. Κοινωνεῖ ἡ συγγνώμη τῇ ἀντιλήψει" 
οἷον νόμος τοὺς χατιόντας φυγάδας ἐξεῖναι ἀποχτιννύ- 
9a ^ καταστείχοντας τις φυγάδας ἀπέχτεινε καὶ χρίνεται" 
ἀντίληψις τοῦτο" συγγνώμη δὲ, ἐρασϑέντε τῷ υἱῷ τῆς 
μητρυιᾶς ὃ πατὴρ παρεχώρησε, xoi χρίνονται οἱ τρεῖς 5 
κακοῦ: βίου" χοινωνοῦσι γὰρ τῷ ἐν ἀμφοτέροις. ἐν τῷ 
πεπραγμένῳ τὸ ἔγχλημα εἶναι καὶ καχοῦ βίου τὴν γρα- 
qr διαφέρουσι δὲ, τῷ τὰ μὲν τῆς ἀντιλ ἤψεως ὁμολο- 
γουμένως εἶναι ἑχούσια, τὰ δὲ τῆς συγγνώμης ἀχούσια" 
ov γὰρ ἑχὼν ὃ νεανίσχος ἐρᾷ, οὐδ᾽ ὁ πατὴρ παραχω- 10. 
οεῖ, ἀλλὰ δι᾿ ἔλεον 5 roU παιδός" ἀλλ᾽ οὐδὲ ἡ μητρυιὰ, 
εἰ μὴ τῷ τὰ παντὰ πείϑεσθαι τῷ ἀνδρί" κατὰ γὰρ τοὺς 
᾿Δττικοὺς νόμους ἐξὴν τοῖς ἀνδράσε τὰς ἑαυτῶν γυναῖ- 
xag ἑτέροις ἐχγαμέζειν" 4 δὲ γὰρ μὴ τοῦτο, ἀσύστατον 
&cras τὸ ζήτημα κατὰ τὸ ἀπίϑανον. Κοινωνεῖ μετά- ἐ5 
στασις συγγνώμῃ" ἐν ἀμφοτέροις γὰρ πρόχειται βία" 
ἢ ἀπὸ καιροῦ, ἢ τύχης, ἢ ἀπὸ προσώπου, ἢ ἀπὸ πρά- 
γματος" διαφέρει δὲ, χαϑὸ συγγνώμη μὲν ἐπὶ τὰ τῆς. 
ψυχῆς φέρει παϑήματα" μετάστασις δὲ ἐπὶ τὰ ἔξω" 
ἐστέον δὲ, ὅτι οὐχ ὡς τινες φήϑησαν ἡ μετάστασις ἐπὶ 20 
πρόσωπον μόνον φέρει" ἡ δὲ συγγνώμη ἐπὶ πρᾶγμα, ὡς 
ἐπὶ τοῦ ᾿Αρχιδάμου τοῦ διὰ τὸν χειμῶνα xci τοὺς σχη- 
πτοὺς ἀναζεύξαντος ἐκ Πλαταιῶν" φέρει γὰρ συγγνώμη 
ἐπὶ πρόσωπον, ὡς ἐπὶ τῆς ληφϑείσης παρὰ τῶν moÀt- 
μέων χοηφορούσης, καὶ βασάνοις τὰ ἀπόῤῥητα ἐξει- 25 
ποῦύσης. 


Μαρκελλίνου. Καλῶς ἠσφαλίσατο εἰπὼν δυνά- 
μενον χριϑῆναι" τοῦτο γὰρ καλεῖ ὑπεύϑυνον xoi οὐ τὸ 
ἤδη «ὑπεύϑυνον γενόμενον" πρόδηλον γὰρ καὶ ἀσύστατον 
ἐγένετο" διὰ τί δὲ εἶπεν ἢ πρύσωπον ἢ πρᾶγμα ὑπεύϑυ- 30 
γον γενέσϑαι δυνάμενον" ἔστω γάρ φησι πρόσωπον" ur 


8 Ald. ἔλαιον. 4 Ald. ἐγκομίζειν. 


* 


248 Z XO.A4LA 


4 


90 xol πρᾶγμα “δύναται ὑπεύϑυνον γενέσϑαι". οὗ “γὰρ τὰ 
ἄψυχα ἄξομεν εἰς δικαστήρια" λέγομεν οὖν, ὅτι ἔστι 
καὶ πρᾶγμα ὑπεύϑυνον, οἷον νόμος" πρᾶγμα γὰρ ὃ -νό- 
μος, ὃς ὑπεύϑυνον δύναται εἶναι" xarà δύο τρύπους " 

5 ὅτι τοῦτο μὲν τὸν γομοϑέτην εὐθυνοῦμεν διὰ τῶν πῤα- 
γμάτων καὶ τῶν ἡμ αρτημένων αὑτὸν αἰξεώμενοι" καὶ 
τὸν τὸ ψήφισμα γράψαντα ὁμοίως, ἢ τι τοιοῦτον" ἐὰν 
γὰρ εἰς τὰ γεγραμμένα ἀναφέρωμεν τοὺς γράψαντας 
αἰτιώμεϑα" τοῦτο δὲ ὅτι χαὶ λῦσαι τὸν νόμον, ἐὰν 

40 ἀσύμφορος ἤ, δυνατόν" τιμωρία 3 ὥσπερ τοῦ νόμου 7j 
λύσις τοῦ νόμου, δείξαντες γὰρ αὐτὸν ἀσύμφορον ἐχ- 
βαλεῖν δυνησόμεϑα᾽ ἰστέον δὲ ὅτι ἐπὶ τοῦ προβλήματος 
τούτου ᾿4ϑηναῖοι μετὰ τὴν Qwxtóog κατασχαφὴν͵ οὐχ 
ἔπεμψαν τὴν ϑεωρίαν εἰς Δελφοὺς xal χρίνονται ἀσε- 

45 βείας" καὶ γὰρ ἐνταῦϑα μεταφέρει ἐπὶ πρᾶγμα τὴν αἱ- 
τίαν ἐπὶ τὴν κατασχαφὴν , Χαίτοι οὐ δυνάμενον εὐϑύ- 
γεσϑαι, ὅτι πρῶτον μὲν, ὥσπερ γόμος ὑπεύϑυνος, χαὶ 
ἐπιδέχεται χρίσιν χαὶ αὐτὸς ὁ νόμος xol 6’ τούτου νο- 
μοϑέτης, οὕτω ἐνταῦϑα διὰ τοῦ πράγματος ὃ πράξας 

20 δύναται χρίνεσϑαι" ἔπειτα γνωστέον , ὅτι xai τὰ ἀνεύ- 
Üvva xol ὑπεύϑυνα τῇ μεταστάσει ἀποδοτέον" καὶ ydo 
ἄμφω, τό τε ἀνεύϑυνον καὶ τὸ ὑπεύϑυνον τὴν μετάστα- 
σιν ποιεῖ, μόνα δὲ τὰ πάϑη τῆς ψυχῆς τὴν συγγνώ- 
μην. ΦΙιλονείχως “δὲ 0 “Ἑρμογένης τῷ ὑπευϑύνῳ καὶ 

35 ἀνευϑύνῳ διορίζει τὴν συγγνώμην καὶ τὴν μετάστασιν" 
διαφορὰ δὲ ἀληϑὴς μεταστάσεως καὶ συγγνώμης μία 
μὲν, ἣν εἴπομεν, ὅτι ἡ μὲν καὶ τὸ ἀνεύϑυνον ἔχει καὶ 
τὸ ὑπεύϑυνον" ἡ δὲ μόνα τῆς ψυχῆς τὰ πάϑη, ἑτέρα 
δὲ ὅτι ἐν τῇ μεταστάσει οὐ μεγάλη ἀναγχὴ τυγχάνει, 

0 ἀλλ᾽ ἐπιδέχεται καὶ ἄλλον τρόπον πραχϑῆναι, ὡς ἐπὶ 
τοῦ πρεσβευτοῦ" ἐδύνατο ydg xoi ἄλλοϑεν εὐπορῆσαι 
χρημάτων χαὶ. δανείσασϑαν πρὸς τὴν χατεπείγουσαν 
χρείαν" ἐν δὲ τῇ συγγνώμῃ ἀνάγχη ἀφόρητος. καὶ τὸ 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 219 
ἀδύνατον ἔχουσα τῷ πάϑει τῆς συγγνώμης" ἀλλ᾽ αὕτη 
ἡ διαφορὰ τῆς προτέρας διαφορᾶς ἀσϑενεστέρα" εὑρί- 
σχομεν γὰρ xol ἔν μεταστάσει ἁπαραίτητον ἀνάγχην, 
ὡς ἐπ᾽ ἐχείνου τοῦ παραδείγματος" οὐχ ἀνείλοντο τὰ 
σώματα τῶν ἐν ᾿ἀργινούσαις͵ πεσόντων οἱ στρατηγοὶ, δ 
καὶ 5 χρίνονται" ἀπαραίτητος γὰρ ὃ χειμών" οὐχοῦν tij. 
πρώτῃ χρηστέον ὡς ἀναγκαιοτέρᾳ' ὃ μέντοι τεχνικὸς 
εἰδὼς, ὅτι φιλονείχως πρὸς ΜἭινουχιαγνὸν ἀποτείνεται περὶ 
τούτου, λέγει y&Q ὡς οὐκ ἀγνοῶ, ὅτι τινὲς οὗ τῷ ἀνευ- 
ϑύνῳ καὶ ὑπευϑύνῳ χωρίζουσι τὴν συγγνώμην καὶ τὴν 10 
μετάστασιν, ἀναβάλλετας τὸν περὶ τοὐύτὸυ λόγον εἰς ὕστε- 
pov εἰπὼν, ὅτι ἀκριβέστερον ἐν τῷ περὶ ἀντιϑέσεων λε- 
λέξεται" τινὲς γὰρ τὸ τῶν ÓÍxa στρατηγῶν ἀποδιδόασε 
τῇ μεταστάσει λέγοντες πρᾶγμα εἶναι, οὐ φόβον, ἄλλοι 
δὲ λέγουσι συγγνώμης εἶναι, πάϑος λέγοντες καὶ τὸν 15 
φόβον τὸν ἀπὸ χειμῶνος" ὃ μέντοι “Ἑρμογένης οὗ διὰ 
φόβον λέγει αὐτὸ τῆς συγγνώμης, ἀλλ᾽ ἐπειδὴ τῷ ἀνευ- 
ϑύνῳ xoi ὑπευϑύνῳ χωρίζει τὴν συγγνώμην xol τὴν με- 
τάστασιν ὡς πρᾶγμα ἀνεύϑυνον ὄντα τὸν γειμῶνα ἀπο- 
δίδωσι τῇ συγγνώμῃ" ἀλλ᾽ οὖν τὰ τῆς ψυχῆς πάϑη τῆς 30 
συγγνώμης πάϑη δὲ ψυγῆς οἷον φόβος, ἔρως, ἄνοια, 
ἔλεος, ἢ τι τοιοῦτον᾽ φόβου μὲν, Μεσσηνίους ꝰ ἔχριναν 
ἀχαριστίας Θηβαῖοι μὴ ὑποδεξαμένους αὐτῶν τὴν φυ- 
γὴν" ἐροῦσε γὰρ φόβῳ ᾿4λεξάνδρου" ἔρωτος δὲ, μητρυιᾶς 
ἠράσθη ὃ πρόγονος, ἔγνω τοῦτο ὁ τύραννος, ὑπέσχετο 38 
συμπράξειν τῷ ἔρωτι, εἰ TOV πατέρα ἀτιμάσοι, ηἡτίμα- 
σεν, ἔτυχε τῆς ἐπαγγελίας, μετὰ τὴν τοῦ τυράννου χα- 
ϑαίρεσιν χρίνετὰαι ὡς πατραλοίας" ἐπὶ γὰρ τὸ τοῦ ἔρω- 
τος χαταφεύξεται" ἀνοίας, ἐν νυχτομαχίᾳ τὶς ἀγνοῆσας — 
ἀνεῖλεν ὁμόφυλον χαὶ χρίνεται φόνου" ἐλέου, τὸν ἁλόν- 30 
τα παρανοίας δεδέσϑαι παρὰ τοῦ παιδός" ἐδέδετό τις, 


5 καὶ Àld. om. 6 Ald. ΜΜεσηνίους, et p. 250, 1. 22. ἩΜεσήνεοι. 
— eadem, 1l. 30. ἐλέους. 


250 Z XO AI A 


ἔλυσεν αὐτὸν ὃ τοῦ παιδὸς παῖς, καὶ ἀποχηρύσσεται". 


μέϑης, ὡς παρὰ Δημοσϑένει, 7 ἔπειτα ὃ τὸν ϑεσμοϑέ- 
την πατάξας: τρεῖς εἶχε προφάσεις, μέϑην, ἔρωτα, ἄ- 
ψοιαν" ὀργῆς, καὶ παρὰ τῷ αὐτῷ Δημοσϑένει, ὀργῇ ἢ. 

5 χαὶ τρόπου προπετείᾳ φϑάσας τὸν λογισμὸν ἔπαισεν" 
ὁ δὲ Μινουχιανὸς βούλεται καὶ ἀπὸ τῆς ἡλιχίας γενέσϑαε 
συγγνώμην" ὅτι ἡ νεότης συγγνώμης ἀξία πταίουσα" 
100 βούλεται δὲ ὃ αὐτὸς συγγνώμην εἶναι χαὶ ὅταν μηδὲν 
ἔχων τὶς εἰπεῖν ὑπὲρ τῶν πεπραγμένων ἐπαγγελίᾳ “τοῦ 
4o μέλλοντος συγγνώμην αἰτῃ"" ὡς 0 yi παρὰ «ακεδαι- 
μονίοις χρινόμενος ὑπὲρ τῆς ἐξ oyovg ἀναχωρήσεως " 
ἔφη γὰρ ἔργῳ καλῷ ἀπολύσασϑαι τὴν διαβολήν“ τινὲς 
δέ φασι καὶ ἐφ᾽ οἷς τις οὐκ ἔπραξε συγγνώμην εἶναι" 


7 3 4 » * ⁊ 
οἷον ἀριστεὺς ἔχει μοιχὸν χαταλαβῶών, προσέταξε τῷ παι- 


15 δὶ ἀποκτεῖναι, τοῦ δὲ μὴ βουλομένου διέφυγεν ὁ μοιχόρ 
xol ἀποχηρύσσει αὐτὸν ὁ πατήρ᾽ ὥσπερ δὲ εἰρήχαμεν 
ἐπὶ τῶν ἄλλων ἀντιϑετιχῶν καὶ δημοσίας εἶναι xai ἰδίας, 
οὕτω χαὶ συγγνώμην καὶ ἑνὶ προσώπῳ καὶ ὅλῃ τῇ πόλει" 
ἑνὶ μὲν, ἐτύπτησέ τις τὸν πατέρα ὑπὸ. τοῦ τυράννου 

$0 χελδυύμενος" κινδυνεύει. μετὰ τὴν τυραννίδα περὶ τῶν 
χειρῶν, νόμου κελεύοντος" ὅλῃ δὲ πόλει" ὡς οὗ χρινόμεα 
vo. Μεσσήνιοε παρὰ Θηβαίων ἀχαριστίας. 


Τὰς μὲν οὖν λογικὰς τῶν στάσεων ἐκ τούτων ἐπιγνωσόμεϑα" τὰς 
δ᾽ αὖ νομικὰς οὕτω" πρῶτον μὲν περὶ ῥητὰ ἀνάγκη τὴν ζήτησιν 
25 ἐνταῦϑα * γίνεσθαι" ῥητὰ δὲ λέγω, οἷον νόμους, διαϑήκας, φψη- 
φίσματα, 'ἐπιστολὰς, κηρύγματα ὡρισμένα, πάντα ἁπλῶς τὰ 
ἐν ῥητοῖς. 


Συριανοῦ xal ΣΙωπάτρου. Πληρώσας. τὸν περὶ 
τῶν λογιχῶν στάσδων ἐξετασμὸν νῦν εἰχότως ἐπὶ τὰς 


7 Ald. Δημοσθένη 8 Ald. ὀργὴ καὶ τρύπου προπέτεια. — 
Dem. in Mid. p. 526. 58 Ald. αἰτεῖν. 
1 Par. ἐγταυϑοῖ. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ , 251 


VoL Exo μεταβέβηχεν" εἰρήκαμεν γὰρ, ὅτε διχιρὲϊ τὸ qu» 
νερὸν xal τέλειον εἰς πρᾶγμα καὶ ῥητόν" καὶ τὸ μὲν 
πρᾶγμα εἴς τὲ τὴν πραγματικὴν καὶ τὰς λογικὰς , to δὲ 
ῥητὸν εἰς τὰς τέσσαρας νομικᾶς" δι᾿ ἣν δὲ αἰτίαν πρα- 
ἐετάγησαν ai λογικοὶ ; εἴρηται" ἰστέον δὲ, ὅτι τὸ κατὰ δ 
ῥητὸν ζήτημα γίνεται, Or ἂν ὁμολογουμένων τῶν πρα- 
γμάτων ἐκ τῶν νόμων ἡ ζήτησις ἀναχύπτῃ᾽ ἐξήτηται δὲ 
δι᾿ ἣν αἰτίαν εἰ καὶ ἐν ταῖς λογιχαῖς εὑρίσκονται γψύμοι, 
ὥσπερ ἐν τῇ μεταστάσει τῇ ἐπὶ ῥητὸν φερομένῃ καὶ ἐν 
ἀντιλήψει καὶ ὅρῳ καὶ ἄλλοις τισὶ, τί διοίσουσιν αἱ νό- 40 
μικαὶ τῶν λογιχῶν" καὶ ἤδη μὲν ἀποχρώντως εἴρηται" 
εἰρήσεται δὲ χαὶ νῦν, ὅτε εἰ χαὶ ἐν ἐχείναις καὶ ταύταις. 
pyra ἐστιν, ἀλλ᾽ οὖν ἐν μὲν ταῖς λογικαῖς ἀπὸ ῥητῶν 
μὲν ἡ ζήτησις οὗ μὴν καὶ περὶ ῥητα" ἐν δὲ ταῖς voju- 
xaig καὶ ἀπὸ ῥητοῦ xoà περὶ ῥητόν" καὶ τοῦτο χαὶ ὃ 15 
τεχνικὸς ἐδήλωσεν οὕτως εἰπών" πρῶτον μὲν περὶ ῥητὰ 
&yayxm τὴν ξήτησιν γίνεσθαι, οἷον ὡς ἐπὶ παραδείγμα- 
τὸς ἐν ἀνειλήψει τῇ κατὰ νόμον, ὡς ἐπὶ τοῦ τὸν τρισα- 
ρεστέα μοιχεύοντω ἀνελόντος διὰ τὸν νόμον τὸν τοὺς 
μοιχοὺς κελεύοντα ἀποχτιννύναι οὐδὲ pia πρὸς TO (5-30 
τόν ἔστι [rjrgoug* οὐδέ φαμεν, ὅτι οὐ τοῦτο, ἀλλὰ τόδε 
σημαΐνει τὸ ῥητόν" οὐδ᾽ ὅτι ἕτερον αὐτῷ ἐστι ῥητὸν 
ἐναντίον" τοῦτο γὰρ οἰχεῖον τῶν νομιχῶν, ἀλλ᾽ ὁμολο- 
γεῖται- μὲν τὸ ῥητὸν, περὶ δὲ τὴν τοῦ “πράγματος περίς 
στασιν ἢ ζήτησις γίνεται, οἷον τὸ εἶναι τρισαριστέᾳ. 25 
ὡσαύτως καὶ ἐν τῇ μεταστάσει τῇ ἀπὸ ῥητοῦ" τὸ yae 
τὰς πύλας νύχτωρ μὴ ἀνοῖξαι κατὰ τὸν νόμον, τοὺς 3 
αἰχμαλώτους δὲ διὰ τοῦτο ὑπὸ τῶν πολεμίων χαϊα- 
ληφϑῆναι καὶ ἀποχτανϑῆναι οὐδὲ μέαν ἔχϑι ζήτησιν, ὥσπερ 
ἐν τῷ ῥητῷ καὶ τῇ διανοίᾳ' ov γὰρ ξητεῖται 0 τι ποτὲ ἔχει ὃ go 
γόμος, ἀλλ᾽ ὁμολογεῖται ? μὲν οὕτως ἔχων ὃ νόμος xci 
ἐπὶ τούτοις κείμενος" ἡ δὲ τοῦ πράγματος περίστασις 


2 Ald. τὴν. δ. Ald. ὁμολογεῖ τὰ μέν. 


΄ 


252 ZX041A 


τὸ εἶναι τοὺς φεύγοντας αἰχμαλώτους ποιεῖ τὴν ξήτησιν" 
ἐν δὲ ταῖς γομικαῖς αὐτό ἐατι τὸ ῥητὸν τὸ ζητούμενον 
ἢ κατὰ τὴν διάνοιαν εἰ τοῦτο σημαίνει, 5n xa^ ἕτερον 
ῥητὸν ἐναντίον, ἢ κατ᾽ ἄλλο τι περὶ ὧν ἑξῆς ἐροῦμεν. 
δῥητὰ δὲ λέγω" * ἐπισημαντέον ὃ ὅτι ῥητὰ ov νόμους λέ- 
γει μόνον, ἀλλὰ πάντα ἁπλῶς τὰ γεγραμμένα" χαίτοι 
OU πάντων νομίμων. Ὅμως vopixal χαλοῦνται τῷ τὸν 
νόμον χυριώτατον xol τιμιώτατον ἐν τοῖς ῥητοῖς ἁπᾶν- 
των εἶναι" ἐκ τῶν οἰχείων οὖν τὰς στάσεις χαραχτηρίσας, 
40 πάνυ τεχνικῶς τῇ συνήϑει χρώμενος ἀχολουϑίᾳ, πρῶτον 
κοινῶς πάσας τεχνολογεῖ λέγων τότε γίνεσϑαι νομιλὰς, 
“ὅταν τι ῥητὸν παρέχῃ τὴν ἀμφισβήτησιν" ὥσπερ καὶ ἐν 
ταῖς κατὰ ποιότητα ἐποίησε, yévog μὲν αὐτῶν πρῶτον | 
τὴν ποιότητα εἶπεν, εἶτα xod ἑκάστην ἀχριβῶς διδίλετο, 
45 οὕτω χανταῦϑα ἁπάσας περιλαβὼν τὰς γομικὰς διαίρε- 
σιν αὐτῶν 5 ἐποιήσατο" ἔστι δὲ ix μὲν νόμου" νόμος τὸν 
ἀνελϑόντα ξένον ἐπὶ τὸ τεῖχος τεϑνάναι πολέμου ὄντος" 
ἀνελϑὼν ἠρίστευσε καὶ ὑπάγεταν τῷ * νόμῳ" ἐκ δὲ δια- 
101 θήκης" οἷον ἔγραψέ τις ἐν ταῖς διαϑήκαις τελευτῶν 
| 20 ἀριστοὺς , ἐχ τῶν ὑπαρχόντων αὑτῷ γενέσϑαι “Ἄρεα ggv- 
σοῦν ἔχοντα δόρυ" ἐκ δὲ ψηφισμάτων, olov μετὰ τὴν 
τῶν τυράννων χατάλυσιν Μεγαρεῖς διέσωσαν τῶν ᾿4ϑη- 
γαίων τὰ ἔχϑετα βρέφη" καὶ ἀποδιδόντων γράφει τὶς τὰ 
κατὰ Μεγαρέων ἀναιρεῖν πινάχιον" ἐχ δὲ χηρυγμάτων» 
$5 οἷον ἐχήρυξεν ὃ νόμος, τὸν ϑεραπεύσαντα νοσοῦντα 17ε- 
ριχλέα λαμβάνειν δωρεὰν ἣν ἄν βούληται" Μεγαρεὺς 
ϑεραπεύσας ἀξιοῖ λυϑῆναι τὸ κατὰ. Μεγαρέων ψήφισμα" 
ἐξ ἐπιστολῶν δέ" οἷον ἔγραψεν ὁ πατὴρ τῷ διδασχάλῳ 
μὴ ἐχμανϑάνοντα τὸν υἱὸν ἀποχτεῖναι" ἀπέχτεινε δὲ ὁ 
80 διδάσχαλος μὴ ἐχμανϑάγνοντα xo: χρίνεταε" πρόσχειται 


4 Ald. λέγει. Hermog. λέγω. Par. per compendium scri- 
bendi utrumque admittit. — 5 Ald. ovz&. 6 Ald. τῷ om. 


ΕΙΣ ZSTAZXEIZX 953 


δὲ τοῖς χηρύγμασι τὰ ὡρισμένα ἀντὶ τοῦ τῷ δήμῳ apí- 
σοντα, κχεχυρωμένα, olov ἐχ προστάγματος καὶ ψήφῳ 
τοῦ δήμου χεχηρυγμέψα" 7 ἰστέον δὲ ὡς τῶν ῥητῶν τού- 
των τὰ μὲν ἔγγραφα, τὰ δὲ ἄγραφα καλεῖται" ἔγγραφα 
μὲν οὖν νόμοι, διαϑῆκαι, ψηφίσματα, στῆλαι" ἄγραφα 5 
δὲ, οἷον χηρύγματα, χρησμοὶ, ἔϑη. Κοινωνεῖ σφόδρα 
ῥητὸν xol διάνοια τῷ xarà νόμον. ὅρῳ, τῷ ἀμφότερα 
εἰς τὴν τοῦ ῥητοῦ ἐξέτασιν καταφεύγειν" καὶ παράδειγμα 
μὲν ῥητοῦ καὶ διανοίας ὁ ῥίψας τὴν ἀσπίδα καὶ ἀπο- 
κτείνας τὸν τῶν πολεμίων στρατηγὸν καὶ χρινόμεγος ῥι- 10 
paonias * ὅρον δὲ τοῦτο" νόμος τὴν τρὶς γαμηϑεῖσαν 
ἄτιμον εἶναι" ἀπολιποῦσά τις τὸν πρότερον ἄνδρα ἐγα- 
μήϑη δευτέρῳ" πάλιν διαλυσαμένη αὑτῷ πρὸς τὸν πρῶ- 
τον ὑπέστρεψε καὶ χρίνεται" ἐνταῦϑα γὰρ αὐτὸ τοῦτό 
ἐστι τὸ ζητούμενον, εἰ τρὶς τοῦτό ἐστε γαμ nva" ὥσπερ 15 
ovy ἐν τῷ ῥητῷ καὶ τῇ διανοίᾳ λέγομεν μὴ τοῦτο ση- 
μαΐνειν τὴν ῥιψασπίαν, ἢν λέγει ὁ νόμος, ἀλλ᾽ ἕτερον, 
οὕτω xci ἐν τῷ ὅρῳ λέγομεν, μὴ εἶναι τοῦτο τρὶς γα- 
μηϑῆναι" λέγοντες δὲ τοῦτο ov τὴν διάνοιαν ἐξηγούμεϑα 
τοῦ νόμου" ἀλλ᾽ ὁμολογοῦντες τὴν διάνοιαν πρὸς ἅπαν 10 
ἐναντιοίμεϑα. διαφέρουσι δὲ, καϑὸ ἐν μὲν τῷ ῥητῷ καὶ 
τῇ διανοίᾳ ὁμολογούμενόν ἐστι τὸ ῥητὸν καὶ ἰσχυρόν" 
xci ζητοῦμεν τὸν σχοπὸν αὐτοῦ, διότι τῇ διανοίᾳ you- 
μεϑα" ἐν δὲ τῷ ὅρῳ πρὸς αὐτὸ τὸ ῥητόν ἐστιν ἡ μάχη, 
εἰ ὅλως παραβέβασται" ἔτι κοινωνεῖ ῥητὸν χαὶ διάνοια 35 
πραγματιχῇ τῇ κατὰ ῥητὸν καὶ διάνοιαν, ὅτε ἐν ἀμφο- 
τέραις ταῖς στάσεσιν ἡ τοῦ ῥητοῦ διάνοια ἐξεταζεται" 
zal πραγματικῆς μὲν παράδειγμα τοῦτο, νόμος τὸν 
ἀστράτευτον μὴ στρατηγεῖν" ἀστράτευτος ἀποχτείνας τύ- 
ραννον ἀξιοῖ στρατηγεῖν" ῥητοῦ δὲ xal διανοίας τὸ προ- 50 
εἰρημένον τοῦ ῥιψάσπιδος" ἐν ἀμφοτέροις γὰρ ἡ διάνοια 
ἐχξητεῖται, ἀλλ᾽ οὐχ 7? ἐπιπόλαιος τοῦ ῥητοῦ προαγωγή" 


. 7 Ald. κεκυριγμε 8 Ald. ἔγγραφα. 9 Ald. οὐχὺὲ ἐπιπ. 


254 X X0A41IA 

διαφέρει δὲ, ὅτε iy ῥὲν vi πραγματικῇ ὑπὲρ τοῦ τί πρα- 
χϑῆναι δεῖ εἰς τιμήν. ἐστιν ἐξέτασις" ἐν δὲ τῷ ῥητῷ καὶ 
vn διανοίᾳ ὑπὲρ τοῦ τιμωρηϑῆναι 7 μὴ ἑιμωρηϑῆναι, 
καὶ ὅτι ἐν μὲν τῇ πραγματικῇ ἰσχυρὰ σφόδρα ἐστὶν ἡ 

5 TOU ὑητοῦ καὶ τῆς διανοίας ζήτησις λέγει γὰρ ὡς οὐκ. 
ἀστράτευτος, εἰ ὅπλα ἐφόρησεν, εἰ μάχῃ ἐμαχέσατο, εἰ 
“πολεμίου πολλῷ γαλεπώτερον ἀπέχτεεινε τύραννον" ἐν δὲ 
τῷ ῥητῷ καὶ τῇ διανοίᾳ᾽ ἀσϑενής ἐστιν" ov γὰρ δύναται 
ἐσχυρὼς ἀγωνίσασθαι, ὅτι οὐ τοῦτό ἐστι τὴν ἀσπίδα ei 

40 tja; * ἀλλ᾽ ἐγχειρήματι μὲν χρῆται ὡς οὐ τοῦτό ἐστι ῥῖ- 
ψαι τὴν ἀσπίδας ἀλλ᾽ ἀριστεῦσαι, οὐκ ἰσχυρῶς δέ" ἀναι- 
σχυντεῖ γὰρ, ὁμολογεῖν fo μὲν ὀίψασπες εἶναι" ἐπειδὴ δὲ 
καὶ οὗ γόμοι ῥητά καλοῦνται, εἰχότως νομεκὰς τὰς περὶ 
ῥητὰ ἐχάλεσε στάσεις, 

“ὃ ἉΜαρκελλένου. «Σκόπει τοῦ τεχνιχοῦ τὴν ἀκρί- 
βειαν" πρὶν γὰρ εἰπεῖν περὶ ἑκάστης τῶν νομιχῶν στά- 
gea, πρῶτον τίς ἡ νομικὴ ζήτησις διδάσχει" ὃ γὰρ 
ἀγνοῶν, τίς 7) νομικὴ ζήτησις, πρὶν dy μάϑῃ τί ἴδιον 
νομικῆς στάσεως" σφόδρα δὲ ἀχριβῶς ὡρίσατο εἰπὼν 

80 περὶ τὸ ῥητόν" QU γὰρ ἁπλῶς, ὕπου δ᾽ ἂν ἐμπίπτῃ ῥη- 
τὸν, »ομικὴν ποιήσειν τὴν στάσιν" ἀλλ᾽ ὅταν περὶ τὸ ῥη- 
τὸν ἡ ζήτησις ῇ- ῬΡητὰ δὲ λέγω, TO ῥητὸν ὡς yé- 
Vog εἶπεν, οὐ γὰρ εἴ τι τὸ ῥητὸν τυγχάνει, ἀλλ᾽ ὅσα &y- 
γραφα, μᾶλλον δέ ἐστιν ἃ χαὶ ἄγραφα, ἐν λόγοις ἀγρά- 

25 φοις, μαντεῖαι, κηρύγματα, καὶ ὅλως φωνή τις" ἀλλ᾽ εἴ- 

102 ποι τις, ὅτε καὶ ἐν ἄλλαις στάσεσίν ἐστιν ῥητά" ἀλλ᾽ οὐ 
περὶ ταῦτα ἡ ζήτησις, ἀλλὰ περὶ τὸ πρᾶγμα" ἐνταῦϑα 
δὲ πᾶσα ἡ ἐξέτασις περὶ αὐτὸ τὸ ῥητὸν γίνεται, ξητούν- 
τῶν ἡμῶν εἰ τοῦτο ὃ νόμος βούλεται" εἰ δὲ xol ἐν πρω- 

80 γματικῇ εὑρίσχομεν νόμον καὶ ψηφισμάτων εἰσφορὰς, 
ἀλλ᾽ ἐχεῖ μὲν περὶ τοῦ μέλλοντος ἡ σχέψις, πότερον δεῖ *? 

95 .Ald, ἐφόρεσεν, scripsi ἐφόρησεν. 40 Ald. ὁμολογεῖ, Par. 
ὁ μολογεῖν, malim δμολογῶν. 14 Ald. λέγω. 412 Ald. δέ. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ | 259 


χυρῶσαε τὸ ἔγγραφον ἢ οὔ" ἐνταῦϑα δὲ τὸ ῥητὸν χεχυρω- 
μένον ἔχομεν καὶ κείμενον ἐστι᾿ καλῶς δὲ τὸ ἰσχυρότερον 
τῶν ἄλλων ῥητῶν προέταξε, λέγω δὴ τὸν νόμον" OO 
xci τὴν προσηγορίαν ἔλαβον αἱ νομικαὶ xor! ἐξοχὴν 
ἀπὸ τοῦ προὔχοντος. “βρισμένα. "5 ὅταν ἐπὶ συμφέ- 5 
ροντε τῆς πόλεως κηρύττηται, ταῦτα καλεῖ ὡρισμένα" καὶ 
τὰ δημόσια, οἷον ὁ ἀγωνιζόμενος ὑπὲρ τῆς ἐλευϑερίας 
τῆς πόλεως στεφανούσθω, ἢ ὡρισμένα λέγει τὰ ὠὡρισμέ- 
yov ἔχοντα χρόνον, ὡς ὃ Βρασίδας ἐκήρυξεν ἄχρι πέντε 
ἡμερῶν " τινὲς δὲ ὡρισμένα χαλοῦσι τὰ ἐπὶ ὡρισμένῳ 10 
προσώπῳ" οἷον Δημοσϑένη Δημοσθένους Παιανιέα στε- 
φανῶσαε χρυσῷ στεφάνῳ. Πάντα ἁπλῶς τὰ ἐν ῥη- 
τοῖς" Kalog σφόδρα" οὐ γὰρ μόνον τὰ ἔγγραφα δητα" 
ἀλλὰ καϑύλου καὶ λόγος καὶ φωνὴ καὶ μαντεύματα καὶ 
zoenouoi. 15 


Ταύτην» δὲ τὴν ζήτησιν ἦτον περὶ ἵν ἢ καὶ πλείονα συμβαίνει γίγε- 

σϑαι ῥητά" λέγω δὲ πλείονα, κἂν ἕν τι ζητὸν εἰς δύο μέρη διαιρῆ- 

ται Í* xal μέρει μὲν ὃ ἕτερος, μέρει δὲ ὃ ἕτερος τῶν δικαζομένων 
χρώμενοι φαΐνωνται. 


Σωπάτρου. Ἐπὰν γὰρ ἕτερον τῶν προσώπων τῷ 20 
ῥητῷ χρῆται, τὸ δὲ ἕτερον ταῖς διανοίαις ἀπαντᾷ πρὸς 
λύσιν xai ἀνατροπὴν τοῦ ῥητοῦ, ποιεῖ ῥητὸν καὶ διάνοιαν" 
μέρη δὲ ταῦτα καλεῖ τοῦ ῥητοῦ, τῷ τὸν λόγον ἐξ ὕλης 
καὶ εἴδους συνεστάναι" ὕλης τῆς λέξεως, εἴδους τῆς δια- 
voíag* & xal μέρη κυριώτατα αὑτοῦ ἐστιν" ἐπεὶ τοίνυν ὁ 25 
μὲν σχεδὸν τῇ λέξει χρῆταε ἁπλῶς μηδὲν τὴν διανοιαν 
περιεργαζόμενος, ἀλλὰ χατὰ τὸ πρόχειρον προφέρων τὸ 
ῥητον, ὁ δὲ τῆς μὲν προχείρου περιφρρονεῖ προαγωγῆς 
χαὶ τῆς λέξεως , ἐπὶ δὲ τὴν διάνοιαν καταφεύγει τοῦ ῥη- 
τοῦ xoi τὴν τοῦ γεγραφότος διάϑεσιν, εἰχότως ὃ τεχνο- 30 
γράφος εἴρηχε τοῖς τοῦ ῥητοῦ χρῆσϑαι μέρεσι τοὺς χατὰ 


13 Ald. ὀρισμένα. 1 Ald. διαιρεῖται, 


258 | ZX0AIA 


ῥητὸν xoà διάνοιαν ἀμφισβητοῦντας. Ἢ περὶ πλείο- 
γα ἐμφαίνει τὴν ἀντινομίαν" ἀνάγχη γὰρ ἐνταῦϑα 
πλείονα εἶναι τὰ ῥητά" πῶς γὰρ δύναται εἶναι ἀντινομία 
χωρὶς πλήϑους διαφόρων νύμων; 


b"4y μὲν ov» ἢ περὶ ἕν ῥητὸν ἥ ζήτησις, ἤτφι περὸὲ τὰς τούτου δια-- 

γοίας μόνας ἢ xaO! αὑτὸ ϑάτερον τῶν μερῶν, ᾧητὸν "καὶ διάνοια 

γίνεται" γίνεται γὰρ ῥητὸν καὶ διάνοια, ὅταν τοῦ ἑτέρου τὸ ῥητὸν 

προβαλλομένου καὶ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστόν γε τοῦ διώχοντος, ϑάτερον 

μέρος χρῆται ταῖς διανοίαις" οἷον ξένος ἐπὶ τὸ τεῖχος εἰ ἀνέλϑοι, 

40 τεϑνάτω᾽ πολιορχίας οὔσης ἀνελϑών τις ἠρίστευσε, καὶ ὑπάγεται τῷ 
yop. 


Συριανοῦ xal Σωπάτρου. Καλῶς πάνυ TO 
ϑάτερον ἀορίστως ἀλλ᾽ οὐχὲ ὡρισμένως" τινὲς γὰρ φή- 
ϑησαν πάντως δεῖν τὸν φξύγοντα ἔχειν τὴν διάνοιαν, 

45 τὸν διώχοντα δὲ τὸ ῥητόν" ἔχει δὲ οὐχ οὕτως ἀλλὰ καὶ 
ἀντεστραμμένως" καϑόλου δὲ εἰπεῖν ἐν μὲν τοῖς κατὰ 
φυγὴν xal δίωξιν ῥητοῖς καὶ διανοίαις ὃ διώχων τὸ ῥη- 
τὸν ἔχει" ὁ δὲ φεύγων τὴν διάνοιαν" εἰ μὴ ἴσως ἐν évi 
ποτε τοὐναντίον εὑρεϑῇ" ἐν δὲ τοῖς xara ἀξίωσιν πάντωρ 

200 φεύγων ἔχει τὸ ῥητὸν καὶ ὃ ἐναντιούμενος τὴν διάνοιαν 
καὶ τοῦ μὲν κατὰ φυγὴν καὶ δίωξιν παράδειγμα ὃ ῥίψας 
τὴν ἀσπίδα καὶ ἀνελὼν τὸν πολέμιον, καὶ χρινόμενος “ 
τοῦ δὲ χατὰ ἀξίωσιν ὁ “4ριστογείτων ὃ ἡττηϑεὶς τὴν τῶν 
παρανόμων γραφὴν καὶ ἀξιῶν ἐπίτιμος εἶναι" ἢ ὃ ἄσω- 

35 τὸς 0 ἑαυτὸν πηρώσας xol ἀξιῶν δημοσίας τυγχάνειν σι- 
τήσεως, TOU νόμου χελεύοντος τοὺς πηροὺς 5 τρέφεσϑαε 
ix τοῦ ταμείου" γίνεται δὲ καὶ xara αἴτησιν ῥητὸν xoà 
διάνοια" οἷον νόμος τὸν ῥήξαντα τὴν φάλαγγα τῶν πο- 
λεμίων αἰτεῖν ἣν βούλεται δωρεάν" στρατιώτης ἐν avro- 

30 μόλου σχήματι ἐπανελθὼν διέῤῥηξε τὴν τῶν πολεμίων 

| | gé- 

1 Ald, δῆ. — 3 Ald. ἐπὶ τινος. ὃ Ald. πυροὺς... 


ΕΙΣ. ΣΤΆΣΕΙΣ . ' 257 


φάλαγγα καὶ αἰτοῖ τὴν δωρεάν" ἐνταῦϑα γὰρ ὅπερ ἐκ 108 . 
τοῦ νόμου διώρισται γέγονδ᾽ ζητεῖται δὲ ὃ τρόπος εἴππδρ 
τὸν δι᾿ ἀριστείας μόνον ῥδήξαντα τὴν φαλαγγα τῶν πο- 
λεμίων ἢ τὸν ὅπως δήποτε ὃ νόμος κελεύει τιμᾶσϑαι. 
ἽἼστέον δὲ, ὅτε τοῦ ῥητοῦ καὶ τῆς. διανοίας οὐκ ἀπέδωχεν 5 
δρισμὸν 4, ἀλλὰ μόνον τύπον τοῦ. πῶς γίνεται" διὸ δεῖ 
καὶ ὁρισμὸν ἡμᾶς τούτου ἀποδοῦναι" ῥητὸν καὶ διάνοιά 
ἔστε ξήτησις περὶ τοῦ ὃ τί ποτε βούλεται τὸ δητὸν μηνύ» 
εἰν, 5 τὸ φανερῶς πεπραγμένον ἢ τὸ κατηγορούμενον ἢ 
ἕτερόν τε" ἐζήτηται δὲ, τίνος χάριν ταύτην τὴν στάσιν 10 
σιασῶν προέταξε τῶν νομικῶν, καί τοι γε ἀτελεστέραν OU- 
σαν πασῶν" οὗ γὰρ δὴ ἀγνοοῦμεν, ὡς ἡ ἀντενομία δύο 
νόμους ἔχουσα τελεωτέρα τῆς μιᾶς ἐστε" xal 0 συλλογε»- 
σμὸς τέλειον τελείῳ συνάπτων ἐπαναβαίνει" ἐροῦμεν οὖν, 
ὅτε αὐτὸ τοῦτο τὸ ἀτελὴ " εἶναι προτίϑησιν * αὐτὴν τῶν 15 
λοιπῶν τελείων οὐσῶν" τὰ γὰρ ἀτελῆ πρὸ τῶν τελείων ὡς 
εἰσαγωγικάτερα " ἄλλως τε δὲ καὶ ἡ ἀντινομία δύο ἔχουσα 
ψόμους καὶ οἷον διπλοῦν ὑπάρχουσα ῥητὸν xoi διάνοια 
παρεχώρησε τῇ ἑνὶ χρατυνομένῃ νόμῳ στάσει καὶ τῶν 
ἁπλῶς" ὡς γὰρ τὸ ἁπλοῦν πρὸ τοῦ διπλοῦ, καὶ τὸ ἕν πρὸ 20 
τῶν δύο, καὶ ὃν τρόπον ὁ στοχασμὸς πασῶν τῶν λογικῶν 
σιροτέταχται, τῷ ἐν πάσαις ἐμπίπτειν, οὕτως καὶ τὸ ῥη- 
τὸν χαὶ ἡ διάνοια προτέταχται, ἐπειδὴ ἐν πάσαις. ἐμπί» 
στει" i re γὰρ ἀντινομία, ὡς χαὶ ὃ τεχνικός φησι, διπλοῦν 
ἐστι ῥητὸν καὶ διάνοια" ὃ τε συλλογισμὸς ζητουμένην ? 25. 
ἔχει τὴν διάνοιαν τοῦ νόμου" ἔδει οὖν ὃ τι ποτέ ἔστι πρῶ- 
τον ῥητὸν καὶ διάνοια εἰπεῖν, ἵν᾿ ἐν τούτῳ εἰδῶμεν αὖ: 
τοῦ τὴν φύσιν. 


, 


Max ελλίνου. ᾿Προχείσθω τοῦτο", ὦ ὅτι ἐν ῥητῷ 
καὶ διανοίᾳ πάντως δεῖ παραβεβάσθαι ῥητὸν, καὶ οὕτως 30 


4 Ald. ὁρισμός. δ Ald. ἀτελεῖ, :6 Ald. προςτέϑησιν. 
7 Àld. ζητοῦμεν. — 8 .προκείσϑω τοῦτο Ald. om. 
Rhetor. IV. 1. ec 17 


258 | ZX0AlIA 


συνεστάναι τὴν ζήτησιν xol τὴν μάχην εἶναι περὶ τὸ ῥη- 
τόν" ἐὰν δὲ τὴν διάνοιαν ἀφεὶς ἄγραφον τε παραϑῇ τῷ 
“ἐγγράφῳ, μηδὲν ταῦτα ἀλλήλων. διαφέρειν ἰσζυριζόμενος, 
ποιεῖ συλλογισμόν." "fg ἐπὶ τὸ πλεῖστον. Ἴσωξ, ἐπει- 

5 δὴ τὸ ῥητὸν συμβαίνει ποτὰ καὶ τοῦ φεύγοντος εἶναι, dÀ- 
λὰ σπανίως" εἰ γὰρ ἀνάγκη ἐν ῥητῷ καὶ διανοίᾳ παράβα.-- 
σιν εἶναι ῥητοῦ, καὶ χρίνετωί τις ὡς παραβὰς τὸ ῥητὸν, 
'πῶς ὃ φεύγων δύναται ῥητὸν προτείνεσθαι ἐφ᾽ ᾧ χρένε.- 
ται; τότε ἴσως ὁ φεύγων προβάλλεται τὸ ῥητὸν, ἡνίχα 

40 τις ἀξίωσις ἦν" τότε γὰρ οὐχέτι κατήγορός ἐστιν" ἀλλ᾽ 
ὅμως καὶ ἐν ἀξιώσει τάξιν ἔχει κατηγόρου ὃ αἰτῶν, καὶ 
γὰρ πρῶτος λέγει, καὶ φεύγοντος ὁ ἀντιλέγων" οἷον" νόμος 

^, τὸν πρῶτον διαῤῥήξαντα τὴν φάλαγγα. τῶν πολεμίων 
ἀξιοῦσϑαι δωρεᾶς" ἐν avrouolov? τις σγήματι ῥήξας τὴν 

48 φάλαγγα αἰτεῖ δωρεάν" τινὲς δέ φασιν, ὅτι 0 ἀντιλέγων. 
ἐστὶν ἐν τούτους ὁ τὴν τοῦ χατηγόρου τάξιν ἐπέχων" ὥστε 

ὃ φεύγων τὸ ῥητὸν προβάλλεται" δεῖ δὲ εἰδέναι, ὅτι- ἐπὶ 
τοῦ ῥητοῦ καὶ 5 τῆς διανοίας ὁ νόμος ποιεῖ τὸ ἔγκλημα 
καὶ νόμου παράβασις εὑρίσκεται" ἀναιρεϑέντος δὲ τοῦ 

| 0 νόμου οὐδαμῶς ἔσται ἀδίχημα τὸ πραχϑέν τ. ποῖον γὰρ 
ἀδίκημα τὸ ἀνελϑεῖν ξένον εἰς τὸ τεῖχος, εἰ μὴ νόμος ἐχώ--: 
λυεν" ἐνίοτε μὲν οὖν ὃ παραβὰς τὸ ῥητὸν ἑκὼν λέγει 13 
“παραβεβηκέναι διὰ τὸ συμφέρον" ἐνίοτε δὲ ἄχων τὴν αἶ- 
τίαν τοῦ πραχϑέντος ἐπὶ τὸ δυνατώτερον ἄγων ἢ ἐπὶ θεόν" 

45 παράδειγμα τούτων τοῦ μὲν πρῶτσου τὸ παρὰ τοῦ tezVL- 
χοῦ τεϑέν" φήσει yap ἑχὼν παραβεβηκέναι τῆς χοινῆς. 
ὠφελείας ἕνεκα" τοῦ δ᾽ ἄλλου, νόμος τὸν φύλαχα μὴ χα- 
ϑεύδειν ἢ ϑανάτῳ ξημιοῦσϑαι᾽ φύλαξ χοιμηϑεὶς ἔφη πρὸς 
τὸν. στρατηγὸν ἐνύπνιον ἑωραχέναν προστάττον ἐν τῷδε 
ἰδοτῷ τόπῳ συμβαλεῖν ὡς νίχης γενησομένης" συμβαλὼν 
ἐνίκησεν" ὑπάγεται ὡς χαϑευδήσας ὁ φύλαξ χαὶ avveyo- 


9 Ald. jvavrouólov, 40 καὶ Ald. om. 41 Ald. παρα-- 
496», scripsi πραχϑὲν, coll, l. 25. —. 12 Ald. λύει. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ 259 


φεύει αὐτῷ. ὃ στρατηγός" οὐχ ἑχόντα γὰρ φήσει καϑευδή. 
σειν τοῦτον, ἀλλ᾽ ὑπὸ τοῦ ϑεοῦ χατενεγϑέντα : iva npo- 
"Ai τὸν τῆς νίχης τρόπον" ὡς ἐπίπαν δὲ τὸ ἀχούσιον iv 
δητῷ καὶ διανοίᾳ σπάνιόν ἐστιν" ἀἁποφαινώμεϑα 13 δὲ 
περὶ χαϑολιχῶν ϑεωρημάτων χατὰ τὸ πλεονάζον. δ 


"EI τοῖπο μὲν obyi* τῷ ῥητῷ δὲ παρατιίϑησί τι πρᾶγμα εἰς ταὐτὸν 104 


συνάγον τὸ ἄγραφον τῷ ἐγγράφῳ καὶ ποιεῖ συλλογισμόν" ἔστι γὰρ 

συλλογιομὸς * ἀγράφον πράγματος πρὸς ἔγγραφον παράϑεσις εἰς 

ταὐτὸν συνάγοντός τινος τὸ ἄγραφον τῷ ἐγγράφῳ" οἷον τὸν ἐξ i 
ταίρας μὴ λέγειν" ἐκ πόρνου τινὰ γεγονάτα λέγοιν κωλύει τίς. 40 


Συριανοῦ καὶ Σὼ πάτρου. Τριττῇ χρῆται πε- 
e συλλογισμοῦ τῇ διδασκαλίᾳ" τῇ διατυπώσει, οἷον πῶς 
γίγνεται τῷ ὁρισμῷ, οἷον τί ἐστι, καὶ. τῷ ὑποδείγματι, ὃ 
σαφέστερον καὶ ἐχτυπώτερον τῶν λοιπῶν, ὡς ἐξ αἰσϑή- 
σεως τὴν γνῶσιν ἐμποιοῦν. τοῦτο δὲ οὐ μάτην" ἀλλ᾽ 45 
ἐπειδὴ πλεῖστον αὕτη χοινωνεῖ ἢ στάσις ὅρῳ xci τῷ ῥη- 
τῷ χαὶ διανοίᾳ" ὅρῳ μὲν ὡς εἰς ταὐτὸν ἄγον τὸ ἄγρα- 
gov τῷ ἐγγράφῳ, «ἐπεὶ xaxsi, ἐν ὅρῳ φημὶ, τοῦτο πει- 
ρώμεϑα δειχνύναι, ὡς οὐδὲν διαφέρει τοῦτο ἐχείνου " δη- 
τὼ δὲ καὶ διανοίᾳ, ἐπειδὴ xci ἡ διάνοια᾽ ἄγραφόν τί 30 
ἐστιν, ἔγγραφον δὲ τὸ ῥητόν" διὰ τοῦτο πολυειδὴ τὴν 
διδασχαλίαν αὐτοῦ ποιεῖται, ἵνα τῷ σαφεστέρῳ ἀποδια- 
στήσῃ αὑτὸν τῶν ἐπιχοινωνούντων᾽ μετὰ δὲ τὸ ῥητὸν 
εὐθὺς καὶ τὴν διάνοιαν τέταχται, ἀλλ᾽ οὐ μετὰ ταύτην, ἡ 
καίτοι τῆς ἀντινομίας xara πολλὰ χοινωνούσης δητῷ χαὶ 50 
διανοίᾳ,, ἐπειδὴ ὥσπερ ἐλέγομεν τὸ ῥητὸν xol τὴν διά- 


42 Ald. ἀποφαΐ ων. : 

4 Par. 1. ad marg. ᾿Ενταῦϑα yàg 3 ζήτησις oU περὶ τὴν 
διάνοιαν τοῦ ῥητοῦ ἐστιν, οὐδὲ λέγει, ὅτε ὃ νομοϑέτης κατὰ τοῦτον 
τὸν τρόπον καὶ τὸν σκοπὸν εἶπεν, ἀλλὰ περὶ μὲν τὴν ἑρμηνείαν τοῦ. 
γεγφαμμένσυ καταγίνεται, πρᾶγμα δὲ ὅμοιον παρεισφέρει ἀπεικάσαε᾽ 
βουλόμενος τῷ ἐν τῷ νόμῳ κειμέγῳ, καὶ λέγων, ὡς οὐδὲν διενήνοχεν 
ἀμφότερα. | 

Mb 17... 


». 


260 XX0AIA 


γοιαν τῷ ἐν πάσαις ἐμπίπτειν ταῖς νομικαῖς προηγεῖσϑαι, 
πασῶν, οὕτω κἀνταῦϑα, ἐπεὶ δεῖται ἡ ἀντινομία συλλο- 
γισμοῦ, ἐν οἷς τὸ περιεχόμενον καὶ περιέχον ζητοῦμεν 
συλλογισμῷ δηλῶσαι" ἔστε δὲ xoi ἄλλως ὃ λογισμὸς φύ- 
5 σιν &yoy? ῥητοῦ χαὶ διανοίας" δοχεῖ γὰρ καὶ αὑτὸς χαϑ'᾽ 
ἕν μέρος ἔχειν τὸ ῥητὸν, xc ty δὲ τὴν διανοιαν" τού- 
του χάριν εὐθὺς μετὰ τὴ ῥητὸν ὡς συνεγγίξζων καὶ πρὸ 
τῆς ἀντινομίας, ὡς συμβαλλόμενος αὑτῇ πρὸς τὴν ἀπό- 
δειξιν᾿ τὰ yap τινε συντελοῦντα πρὸς ἀπόδειξιν προη- 
10 γεῖται κατὰ τὴν μάϑησιν, ὡς ἁπλούστερα τῶν ἀποδει- 
κνυμένων. Εἴδη δὲ συλλογισμῶν τέσσαρα" ix τοῦ ἰσου 
χαὶ τοῦ ὁμοίου, ὡς ἐπὶ τοῦ πόρνου , ὃς χωλύει λέγειν, 
τῷ νόμον εἶναι τὸν ἐξ ἑταίρας μὴ λέγειν, ἴσον γὰρ τοῦ- 
τὸ" ὃ γὰρ κατήγορος -προστίϑησι τῷ νόμῳ xol τὸ nQa- 
15 γμα, λέγων ταὐτὸν εἶναι éx πόρνου καὶ ἐξ ὲ ἑταίρας, ὃ 
γὰρ βίος ἐπ᾿ ἀμφοῖν ὅμοιος" ix τοῦ ἀκολούϑου τοῦ καὶ 
ἀποβαίνοντος, ὡς ἐπὶ τοῦ ἀποχτείναντος ix τοῦ στίζειν,. 
ψόμου ὄντος τὸν μοιχὸν στίξειν " ἐγταῦϑα γὰρ συλλογί- 
ζεται λέγων, ὅτι ὃ τὸ στίζειν δεδωχὼς νόμος ἀνεύϑυνον 
40 εἶναι δίδωσι, x&y τι συμβῇ δυσχερὲς ἀπὸ τῶν στιγμάτων" 
ix τοῦ μείζονος ἐπὶ τὸ ἔλαττον, οὐ μὴν ἀπὸ τοῦ ἐλάττο- 
vog ἐπὶ τὸ μεῖζον" οὐ γὰρ ἂν δύναιτο" εἰπεῖν, ὡς ὃ τὸ 
ἔλαττον δοὺς καὶ τὸ μεῖζον δέδωχεν" οἷον, νόμου ὄντος. 
τοὺς μοιχοὺς ἀναιρεῖν *, μὴ ἀνελών τις ἀλλὰ στίξας χρί- 
25 νεται ἐνταῦϑα γὰρ συλλογίζεται, ὅτι εἰ τὸ μεῖζον δέδω-- 
xev τὸ ἀναιρεῖν, πολλῷ πλέον τὸ εὐτελέστερον τὸ στίζειν" 
ἐχ τοῦ ἐναντίου" νόμος τῷ ἀριστεῖ γέρας εἶναι" ἀριστέα 
λιπόντα τὴν τάξιν ἀπέκτεινεν ὃ στρατηγὸς χαὶ φεύγει 
φόνου" ἐνταῦϑα γὰρ συλλογίζεται, ὅτε ὃ λιπὼν τὴν τά- 
80 ξὶν οὐκ ἀριστεύς, Οἱ συλλογισμοὶ τοῖς ὅροις χοινωνοῦς-- 
σιν, ὡς καὶ αὐτὴ" ἡ φύσις τοῦ πράγματος ἐδίδαξεν, xs- 
φάλαιον τοῦ 0gov τὸν συλλογισμὸν ποιήσασα, ὃ γὰρ ὅρι--: 


2 Ald. ἔχον. scripsi ἔχω: — 8 Ald. δύνατοι 4 Ald. et 
Par. ἀναιρεῖ, 5 Ald. αὕτη. 


ΕΙΣ ZTAZXEIX 251 


| ξόμενος ἀνάγκην ἔχει καὶ συλλογίζεσθαι, Ort τοῦτο τούτον 
οὐδὲν διαφέρει" διαφέρουσι. δὲ, ὅτι ἐν μὲν τοῖς ὕροις πρὸς 
τὸ ῥητὸν μαχόμεϑα μὴ εἶναι" καὶ τοῦτο. λέγοντες οἷον 
ὅτι οὐχ ἦν τοῦτο τυραννοχτογία " ἐν δὲ τοῖς συλλογισμοῖς 
τοὐναντίον τὸ ῥητὸν ἀπὸ ὁμοιότητος τῶν πεπρᾳγμένων 8 
συνιστῶμεν, καὶ ὅτε ἐν συλλογισμῷ τὸ ῥητὸν ἐξ ἀνϑυ- 
ποφορᾶς λαμβάνει" ἔπειτα ἀφεὶς τὸ ὁρίζεσϑαι ἐπὶ τὸ 
ὅμοιον αὐτὸ δειχνύναι μεταβαίνει" ἔτε χοινωνεῖ συλλογισ- 
μὸς ῥητῷ xol διανοίᾳ σφόδρα,. ὡς xoi τινα ζητήματα 
χατὰ ῥητὸν καὶ διάνοιαν δοκεῖν συλλογισμοὺς εἶναι, οἷον 10 
ὡς ἐπὶ τοῦ ζητήματος τούτου" νόμος τὸν ἄπαιδα μὴ στρα- 
τηγεῖν" τῷ πατρὶ στρατηγοῦντε συνεστρατεύσαντο παῖδες" 
πεπεώχασι χαὶ χωλύεται στρατηγεῖν" δοχεῖ γὰρ τοῦτο συλ- 
λογισμὸς εἶναι, ὅτε ταὐτὸν ἐστι τῷ μηδὲ ὅλως ἔχειν tO . 
ἔχοντα ἀποβαλεῖν xol οὐδὲν διαφέρει" οὐ μέντοι ἡ στάσις 15 
συλλογισμὸς, ἀλλὰ ῥητὸν καὶ διάνοια τοῦ γὰρ φεύγοντος 
ἐπὶ τὴν διάνοιαν χαταφεύγοντος xal ταύτην ἐξηγουμένου, 
ὅτι ἄπαιδα λέγει τὸν μὴ ἔχοντα παῖδα οὐ τὸν ἔχοντα 
xci ἀποβαλόντα δι᾽ ἀριστείας ἢ ix τύχης, ὁ κατήγορος 105 
τὸ ῥητὸν προβάλλεται μόνον. Tiv. οὖν διαφέρει; φαμὲν 20 
ὅτι ἐν μὲν τῷ ῥητῷ καὶ τῇ διανοίᾳ τῇ χατὰ φυγὴν χαὶ 
δίωξιν ὁ κατήγορος ἔχει τὸ δητὸν, x χαὶ ὃ φεύγων τὴν. δια- 
vouxy* ἐν δὲ τῷ συλλογισμῷ τοὐναντίον 0 φεύγων τῷ ῥη- 
τῷ χρῆται, χαὶ ὃ κατήγορος τῇ διανοίᾳ, οἷον ἐπὶ τοῦ 
παραδείγματος οὗ παρέϑετο" ἐνταῦϑα γὰρ οὐχὶ O qtv- 25 
γῶν χρῆται τῇ διανοίᾳ, φάσχων ἅτι τὸν ix πόρνης ὃ vo- 
pog ἐτιμωρήσατο, οὗ τὸν ix πόρνου" τοῦτο γὰρ πρόχει- 
ρον τῷ ῥητῷ συναναφαινόμενον᾽ ἀλλ᾽ ὁ διώχων χρῆται 
ταῖς διανοίαις ταὐτὸν εἶναι ἀξιῶν πόρνον χαὶ πόρνην, 
καὶ μηδὲν διαφέρειν, ἀλλὰ τὴν δυσγένειαν εἶναι τὴν με- 30 
μεσημένην" οὐ γὰρ δύναται τῷ eo ὁ κατήγορος χρὴ- 
σϑαι, ὡς ἐξ αὐτῆς βαλβῖδός φασιδ τὴν στάσιν διαλύοντι. 


6 Ald. φησι. scripsi φασι. cfr. Árscn. Viol. p. 69. ἀπὸ 
γφαμμῆς cum nota. 


262 ZX0.41.4 


Μαρκελλίνο υ. Ζητύσειαν ἂν n6, ὅτου χάριν τὸν 
συλλογισμὸν ἐτεχνολόγησε μετὰ τὸ ῥητὸν καὶ τὴν διά- 
γοιαν καὶ οὗ τὴν ἀντινομίαν" καὶ φαμὲν, ὅτι οὐχ ἁπλῶς 
οὐδὲ ὡς ἔτυχε τὸν συλλογισμὸν προέταξε τῆς ἀντινομίας, 

5 δέον προτέραν τὴν ἀντινομίαν" ἀλλ᾽ ἐπειδὴ περὶ ἑνὸς 
ῥητοῦ ἐν ἀμφοτέραις. ὃ λόγος, διὰ τοῦτο συνῆψε τὸ ῥητὸν 
καὶ τὴν διάνοιαν τῷ συλλογισμῷ, ἵνα μὴ διακόψῃ τὴν 
τεχνολογίαν᾽ τῇ γὰρ φύσει δευτέρα ἡ ῇ ἀντινομία, διπλοῦν 
ὥσπερ ῥητὸν καὶ διανοια τυγχάνουσα" ἔγγραφον δὲ χαλδὲ 

40 τὸ τοῦ νόμου πρόσταγμα, ἄγραφον δὲ τὸ μὴ ϑείμενον ἐν 
τῷ ῥητῷ" ὅπερ εἰς ἴσον πειρᾶται ὃ κατήγορος " αὐτὸς γάρ 
ἐστιν 0 ποιῶν τὸν συλλογισμόν" ὅρα δὲ ἐχ τοῦ παραδεὶ- 
γματος, πῶς τῷ ἐγγράφῳ τῷ ii ἑταίρας, τὸ ἄγραφον τὸ 
ix nópvov παραλαβεῖν “πειρᾶται xci ὅμοια ἀποφαίνειν τὰ 
45 δύο" γινώσχεται μὲν οὖν ὁ συλλογισμὸς ἀπὸ τοῦ χατηγός. 
θου ὡς ἐπὶ προτεϑέντος παραδείγμ ματος" ἔστε δ᾽ ὅτε καὶ 
ἀπὸ τοῦ φεύγοντος" οἷον νόμος τὸν μοιχὸν στίξειν" στίξζων 
τις μοιχὸν ἀπέκτεινε xol χρίνεται φόνου" ὃ φεύγων ἐν- 
ταῦϑα συλλογίζεται xal πάλιν" ἴδιον συλλογισμοῦ τὸ πει- 

20 ρᾶάσϑαι δεικνύναι τὸ συλλογιξόμενον" ἴσον τῷ προτετα- 
γμένῳ ἢ τῷ " ἀπειρημένῳ ὑπὸ τοῦ 7 νόμου τὸ πεπραγμέναν 
καὶ τοὔνομα προχείμενον, περὶ οὗ τὴν κρίσιν» εἶναι συμ" 


βέβηκεν. 


Ei 1 μέντοι περὶ δύο ῥητὰ ἢ καὶ περὶ πλείονα, ἢ καὶ ἕν εἰς δόο 
25 διαιρούμενον 5| ζήτησις εἴη, ἀντινομία γίνεται. ᾿ 


Συριανοῦ καὶ “Σωπάτρου. | Toirn 7 ἀντινο- 
μία τῶν »ομεκῶν ἐστι στάσεων" παρεχώρησε γὰρ τῷ συλ- 
λογισμῷ δι᾿ Gg εἴπομεν αἰτίας" ἐπεί τοι ὥφειλε μετὰ τὸ 
ῥητὸν xol τὴν δισνοιαν τετάχϑαι" οὕτω γὰρ συγγενὴς 

80 ταύτῃ ἡ ἀντινομία, ὡς xci τισι δόξαι τὴν αὑτὴν εἶναι τῷ 
ῥητῷ xai τῇ διανοίᾳ" διπλοῦν μέντοι ῥητοῦ καὶ διανοίας 


7 Ald. τό. 8 Ald. ro. ἃ Par. ἄν. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ 203. 


εἶδος, ὥσπερ xal στοχασμοῦ εὑρίσχεται. διπλᾶ εἴδη καὶ 
ὅρου" οὖς ἐλέγξει τις οὕτως, ὅτε τὰ εἴδη τῶν στάσεων 
τρία ταῦτα ποιεῖν εἴωϑε, πλεονασμὸς, ἔλλειψις, ἐναλλαγή" 

ποιεῖ δὲ ovy ἅμα συνδραμόντα, ἀλλ᾽ ἕν μόνον εὑρέϑθέν". 
εἰς γὰρ δύο οὐχ ἔτι εἴδους διαφορὰν ποιήσει ἀλλὰ γένος * 5 
ὥσπερ ἐπὶ τοῦ ὅρου xol τοῦ συλλογισμοῦ" οὐ γὰρ μόνον 
ἐναλλαγὴ τῶν κεφαλαίων ἐνταῦϑα τοῦ συλλογισμοῦ πρὸς 
τὸν ὅρον, ἀλλὰ χαὶ πλεονασμὸς τοῦ (ῥητοῦ xci τοῦ βιαίου 
ὅρου" ἐν olg αὖν xai ἐνταῦϑα ἀντινομίας οὐ μόνον ἐναλ- 
λαγὴ τῶν κεφαλαίων, ἀλλὰ καὶ πλεονασμὸς παραχολουϑεὶ 10 
πρὸς τὸ ῥητὸν χαὶ τὴν διάνοιαν, ἀναγκαίως ἕτερον γένος᾽ 
στάαφως τοῦ ῥητοῦ: xal τῆς διανοίας ἡ ἀντινομία Si, ἀλλ 
οὔχ εἶδος ταύτης τῆς στάσεως διπλοῦν. ᾿Ιστέον δὲ ὡς οὐ 
μόνου ix δύο νόμων, ἀλλὰ xal κατὰ πλείονας νόμους «v- 
τενομία γίνεταε᾽ κατὰ μὲν δύο, ὡς ἐφ᾽ οὗ παρέϑετο πα- 15 
ραδείγματος ὁ τεχνιχός" κατὰ πλείονας «δὲ οὕτω" νόμος 
τὴν ἐπίκληρον συγγενεῖ γαμεῖσθαι" “καὶ νόμος τὰς μνη- 
στείας βεβαίας εἶναι" χαὶ νόμος τὰς τοῦ δήμου δωρεὰς 
κυρίας εἶναι" χαταλειφϑεἰσης ἐπιχλήρου χόρης ἀριστεὺς 
ἤτησε γαμηϑῆναι αὐτῇ, ἄλλας μνηστευσάμενος ἦν, χαὶ 20 
συγγενὴς ἀξιοῖ λαβεῖν αὐτὴν" καὶ ἀμφισβητοῦσι πρὸς 
ἀλλήλους. 


Ἔστι γὰρ ἂντινομία δύο ἢ καὶ πλειόνων ῥητῶν, ἢ καϊινὸς διαιρου» 108 
μένου μὴ φύσει ἐναντίων, κατὰ περίστασιν δὲ μάχη" καὶ ὅλως δι- ᾿ 
πλῇ τίς ἐστι ζήτησις ῥητοῦ καὶ διανοίας" οἷον ἀποκήρυκτος μὴ μετε- 25 
χέτω τῶν πατρῴων, καὶ Ó ἐπιμείνας χειμαζομένῃ νηΐ δεσπότης ἔστω 
τῆς γνούς ἀποχήρυκτος ἐπέμεινε χειμαζομένῃ νηΐ, καὶ εἴργεται αὐτὴς 
ὥς πατρῴας" τοῦ δὲ κατὰ διαίρεσιν ῥητοῦ ποιοῦντος ἀντινομέαν πα- 
φάδειγμα τόδε" ἡ βιααϑεῖσα ἢ γάμον ἢ ϑάνατον αἱρείσϑω τοῦ βια- 
σαμένου" δίο τις κατὰ ταὐτὸν ἐβιάσατο κόρας" καὶ ἣ μὲν γάμον 30 
αὐτοῦ, ἡ δὲ ϑάνατον αἱρεῖται. 


Συριανοῦ xal Σωπάτρου. Ὅπως πλειόνων 
εἴρηται" ὅπως δὲ xoi ἑνὸς εἰρήσεται" χαλῶς δὲ πρόσκευ- 


δοδ8}Ἃ᾽ ZX0AIA 


ται τὸ μὴ φύσει ἐναντίων" αὐτοὶ μὲν yàp καϑ᾽ ἑαυτοὺς 
οἱ νόμοι οὐδὲν ἐναντίον λέγουσιν ἀλλήλοις" οὐδὲ γὰρ 


ἐναντίος ὃ νόμος ὃ λέγων τὸν ἀποχήρυχτον μὴ μετέχειν" 
πατδῴων τῷ λέγοντι τὸν ἐναπομείναντα χειμαζομένῃ νηΐ 


5 δεσπότην εἶναι τῆς νηόρ" ἡ δὲ μετὰ τὴν τὐχὴν d» τῶν 
πραγμάτων πλοχὴ καὶ περίστασις καὶ ἡ ὕλη τὴν μάχην 
τῶν νόμων ποιεῖ" πρὸ δὲ τούτων οὐδὲν εἶχον τοιοῦτον" εἐ 
γὰρ δύο ἢσὰν xe φύσιν vópot, ὃ μὲν κελεύων δεδόσϑοι, 
ὃ δὲ μὴ, σύγχυσις ἦν, καὶ oU πολιτείας ϑεσμὸς οὐδὲ σύ- 

40 gracie" ὡμολόγηται γὰρ, ὡς οὐχ ἂν συσταίη πολιτεία, ἐν 
5 φύσει ἐναντίοι αλλήλοις εἰσὶν οἱ νόμον" πῶς γὰρ κατὰ 
τὸν Δημοσϑένη * τὰ αὐτὰ χύρια καὶ μὴ κύρια ἐστὶν εὡρεῖν" 
εἰ γὰρ ἑκάτερος τῶν ἀγωνιζομένων τὰν ἐναντίον προΐσχη-- 
ται νόμον, οὗχ οἷόν τε τοὺς δικαστὰς εὔορχον ϑέσϑαι τὴν 

45. ψῆφον" ἡ γὰρ τοῦ ἑνὸς νόμου κύρωσιρ ϑατέρου ποιεῖ τὴν 
ἀναΐρεσιν" ὡς οὖν εἴρηται, δεῖ μὲν τοὺς νόμους αὐτοὺς 
ὡς & μάλιστα μὴ ἐναντίους εἶναι, καὶ κυρίους ἀμφοτέ-- 
gove. TO δὲ συμβὰν» τὴν ἐναντιότητα ἐργάζεται, οἷον e£ 
γόμος τὸν μοιχὺν εἰς ἱερὸν μὴ εἰσιέναι, καὶ νόμος πάλιν 

$0 τὸν ἀριστέα εἰς ἱερὸν τὴν πανοπλίαν ἀνατιϑέναι" μοιχὸς 
δέ τις ἀριστεύσας ἀνέϑετο τὴν πανοπλίαν" μάγην εὖ-- 
ϑὺς τοῖς τέως μηδὲν ἔχουσιν μαχόμενον νόμοις εἰργάσατο" 
εἰργάσατο dà τὸ συμβὰν τὴν ἐναντίωσιν" οἷον τὸ τὸν μοι-- 
χὸν ἀριστεῦσαι" φασὶ δὲ, ὅτι χαὶ διπλῆ τίς ἐστι ζήτησις 

35 ῥητοῦ xol διανοίας ἡ ἀντινομία" εἰ γὰρ πᾶν ῥητὸν ἢ ἑτέρῳ 
ῥητῷ ἢ διανοίᾳ 3 λύεται, ἕκασταν δὲ τῶν δητῶν παρὰ τοῦ 
ἐναντίου τῇ διανοίᾳ λύεται, διπλοῦν ἂν οἴη ῥητὸν καὶ διά--: 
voux* δεῖ δὲ xol τοῦτο προσϑεῖναι" ὅτι ἐν τοῖς τοιούτοις 
δεῖ τὸν ἕτερον νόμον παραβεβάσϑαι, κρὶ τοῦτο ὁμρλογού- 

so μενον εἰναι" ἐπὶ δὲ τούτου σαφέστερον διὰ τοῦ προβλή--: 
ματος τὸ λεγόμενον" οἷον νόμος τὸν ἀποδόντα τὴν σχευὴν 


1 ἴῃ or. deperdita, —1, 21. Ald. μάχης, 5. Ald, ἡ διάνοια. 


ΕΙΣ ZTAZXEIZ 265 


ϑανάτῳ ζημιοῦσθαι" καὶ νόμος τὸν τὸν " πατέρα ἄταφον 
περιορῶντα ϑανατοῦσθαι" πένης στρατιώτης τοῦ πατρὸς 
ἀποϑανόντος ἀπέδοτο τὴν πανοπλίαν χαὶ ἔϑαψε τὸν 
πατέρα, καὶ ὑπάγεταε τῷ νόμῳ" ἰδοὺ γὰρ ἐνταῦϑα σα- 
φῶς ϑάτερος τῶν νόμων παραβέβθασται" ἐν τοῖς οὖν τοι- 5 
οὕτοις ὁμολογῶν παραβεβάσϑαὶ τὸν νόμον, χυριώτερον 
δείξει τοῦ παραβεβασμένου τὸν σεσωσμένον" εἴτα ὑπὰ 
τοῦ παλαιότερον εἶναι, ὡς ἂν ὁ καιρὸς ὑπουργῇ, εἴτε 
ὑπὸ τοῦ γρμοϑέτου * οἷον Σόλων μέν ἐστιν ὃ τοῦτον τε- 
ϑειχώς τὸν δ᾽ ἄλλον ἕτερος" τότε γὰρ 0 δικαστὴς XQi- 10 
γεῖ, οὐχ εἰ παραβέβηκεν, ὡμολόγηται γὰρ, ἀλλ᾽ ὁπότερον 
παραβὰς ἔστεν ἀνεύϑυνο;" δεῖ δὲ προσέχειν, εἰ χύριοι ἄμ- 
go oí νόμοι, xoi τὰ δύο ῥητὰ iv ἀντινομίᾳ χεχυρωμένα 
εἶναι" τοῦτο δ᾽ εἶπον, ἐπειδὴ συμβαίνει τὸ μὲν ἕν πάλαι 
κεχυρῶσϑαι, τὸ δὲ ἕν νῦν εἰσάγεσθαι" τοῦτο δὲ οὐ ποιεῖ 15 
ἀντινομέαν, ἀλλὰ πραγματικήν" οἷον νόμος ἐν τρισὶν 
ἡμέραις περὶ πολέμου βουλεύεσϑαι. ᾿Ελάτειαν Φιλίππου 
χαταλαβόντος γράφει Δημοσϑένης αὐϑημερὸν προελϑεῖν, 
καὶ χρίνεται" ἐνταῦϑα γὰρ ἐπειδὴ ^ οὔπω τὸ ψήφισμα 
κεχύρωτο, Ó. νόμος μὲν ὁ πρότερος οὐ παραβέβαστο  " 10 
καὶ τούτου γάριν ἀντινομία μὲν οὐχ ἔστι, πραγματικὴ 
δὲ χατὰ ῥητὸν καὶ διάνοιαν" βουλεύονται yaQ, εἰ δεῖ τὸ 
ψήφισμα κύριον εἶναι ἢ μη" καὶ e£ συμφέρει τῇ πόλει ἢ 
οὔ" κατὰ δὲ ῥητὸν ἔφαμεν xoi διάνοιαν τὴν τοιαύτην 
πραγματικήν" ἐπειδὴ ὁ φεύγων φησὶν, ὅτι διὰ τὸ συμ- 25 
φέρον τὴν τῶν τριῶν ἡμερῶν προϑεσμίαν ὁ νομοϑέτης 107 
εἰς βουλὴν παρέχει" τὸ συμφέρον δὲ, τὸ ὡς τάχιστα τὸν 
πολέρεον᾽ ἀμύνασθαι' ἄλλως Tt χαὶ ὁ νόμος ἐῤῥωται" 
τε xaÓ" ἑτέρων αὑτοὶ χωρεῖν προαιρούμεϑα , οὐχ ὅτε 
ἡμῖν ἐπιόντες ἄλλοι φαίνονται" οὗ γεῖρον δὲ ἴσως οὐδὲ 30 
τοῦτο ἀγνοεῖν, ὡς ἔστι τε OpuxOv ζήτημα, δοκοῦν εἶναι 


5 Ald. alterum τὸν om, — 1.12. Ald. οὗ κύριοι. 4 Ald, ἐπειδὴ po- 
Quit post ψήφισμα. 5 Ald. παρεβίβαστο, Par. παραβέβαστο. 


200 ^ ’ ZX0AÁIA 


ῥητὸν χαὶ ᾿ἀντενομία" olov νόμος τὰ εὑρισχόμενα λάφυ-. 
ga τοῦ στρατηγοῦ εἶναι" καὶ νόμος τὰ γαυάγια τῶν 
τελωνῶν εἶναι" λάφυρα χειμῶγος γενομένου ἐπὶ ἱτοὺς λε- 
μένας ἠνέχϑη xoi ἀμφισβητοῦσι περὶ αὑτῶν οἱ τελῶναε 

& χαὶ ὁ στρατηγός" ἐνταῦϑα οὐ δεῖ τῇ τῶν νόμων ἀνα.Ἅ 
γνώσει προσέχοντας πλανηϑῆναι, ἀλλὰ τὴν φύσιν πρα- 
γμάτων σχοπεῖν" ὡς γὰρ εἴρηται xoi ἐν ταῖς νομιχαῖς 
πραγμάτων ὁρῶμεν ἐξέτασιν, καὶ àv ταῖς δικαιολογικαῖρ 
ψύμων ἀνάγνωσιν, xal οὐ δὴ mov παρὰ τοῦτο ἢ τὰρ 
40 λογιχὰς νομιχὰς φήσομεν ἢ τὰς νομιχὰς ÀOyiXOG. οὕτωρ 
οὖν καὶ ἐν τῷ παρόντι προβλήματι, εἶ καὶ νόμοι εἰσὶν 
οἱ ἐγχείμενοι, οὐ παρὰ τοῦτο γνομιχὴν ἀποφαινόμεϑα ὃ 
ζήτησιν. οὐδὲ γάρ ἐστιν ἡ χρίσις,, εἰ κύριός ἐστιν ὁ vO- 
μος ἢ μή᾽ οὐδὲ γὰρ ὃ εἷς παραβέβασται νόμος, ἅτερος 
48 δὲ σέσωσται" ἀλλ᾽ ἔστε περὶ τὴν ἰδιότητα τοῦ ὀνόματος, 
δὲ δεῖ λάφυρα ταῦτα χαλεῖν ἢ ναυάγια" Onsp τῷ χρόνῳ 
μᾶλλον προσήκει" ὃ μὲν γὰρ ἀπὸ τοῦ πρώτου γρόνου 
λαφυρά φησι ταῦτα εἶναι, 0 δὲ ἀπὸ τοῦ συμβάντος 
ναυάγια. ἐμέμψαντο δέ τινες ᾿Ἑρμογένει, ἀφ᾽ ὧν εἶπεν, 
207] xoi ἑνὸς διαιρουμένου" φασὶ γὰρ ὡς οὐ δύναται ὃ εἷς 
διχιρεῖσϑαι εἰς δύο νόμους" ὁ δὲ αὐτὸς ἑαυτῷ ἐναντίος 
εἶναι, ἀλλ᾽ οὐδὲ τὸ παράδειγμα τῶν συνεστώτων, πῶς 
γὰρ οἷον τὸ xard ταὐτὸν τὰς δύο βιάσασθαι. ἔστιν 
οὖν ἀσύστατον κατὰ τὸ ἀπίϑανον καὶ διάνοιαν' ἄλλως 
25 tt δὲ xoi ἐξισάζει, ἐπ᾽ ἀμφοῖν γὰρ ὃ νόμος τὴν ἐξουσίαν 
δίδωσι τὴν αὐτὴν, εἰ καὶ διαφόροις αἰτήσεσιν" xal οὐδὲ 
τὸ μὲν τοῦ νόμου πέπραχται, τὸ δὲ παραβέβασται, ὅπερ 
ἀντινομίας ἴδιον" ἀλλ᾽ οὐδὲ ὅμοιόν τε ἄλλο τούτου τοῦ 
εἴδους εὑρήσεις, ἐπ᾿ οὐδενὸς γὰρ ἄλλου ζητήματος eUvQs- 
80 ϑείη τοιοῦτο παράδειγμα" ἔστε γὰρ χαὶ περὶ ἕν ῥητὸν 
ἀντινομία, μὴ διαιρουμένου μὲν τοῦ ῥητοῦ, ἐξ ἴσου δὲ 
παρ᾽ ἑκατέρου μέρους προφερομένου τοῦ ῥητοῦ" οἷον νό- 


6 Ald. ἀποφαιφούμεϑα. — 1. 25. Ald. τοὺς δύο. 


ΕΙΣ ΣΤΗΣΕΙ͂Σ 207 


μος τὸν μὴ ἐπαμύνοντα δεομένοις. τοῖς γονεῦσιν ἄτιμον 
εἶναι" ἑήτορος γονεῖς ἔϑεντο διαξύγιον "7 ἐχάλεσαν ἀμ- 
φότεροι εἷς τὸ δικαστήριον εἰς συνηγορίαν, συνηγόρησε 
τῇ μητρὶ , νενίκηκεν, ὁ πατὴρ. ἡττηϑ εὶς ὑπάγει αὑτὸν 
τῇ ἀτιμίᾳ xol ἡ μήτηρ ἀντιλέγει" ἐνταῦϑα γὰρ τὸ ῥη- 5 
τὸν οἱ διαιρεῖται" ἐξίσου δὲ παρ᾽ ἑκατέρου προφέρονται" 
τοῦ γὰρ πατρὸς τὸ μὴ βεβοηϑηχέναι προβαλλομένου, 
τῆς δὲ μητρὸς πάλιν τὸ βεβοηϑηχέναι, ἐξίσου οἱ δύο τὸ 
ῥητὸν ἀναγινώσχουσιν" ἔστι καὶ ἕτερον παράδειγμα περὶ 
τούτου τοῦ ζητήματος" ψόμου γὰρ τοῦ αἰτοῦ χειμένου 19 
ληφϑείς τις ὑπὸ λῃσταῖς ἔγραψε τῇ γυναικὶ περὶ λύ- 
τρων" ἡ γυνὴ δαχρύουσα ἐτυφλώϑη" 0 παῖς ἐξελϑὼν δέ- 
δωχεν ἑαυτὸν ἀντὶ τοῦ πατρὸς τοῖς δεσμοῖς ἔῤῥιψαν αὖ- 
τὸν οἱ λῃσταὶ εἰς τὴν ϑάλασσαν, προσηνέχγϑη τῇ πόλει, 
βούλεται ϑάψαι αὐτὸν ὁ πατὴρ καὶ ἡ μήτηρ ἀντιλέγει 15 
ὡς ἀμελήσαντος αὐτοῦ ἐν τῇ πηρώσει τῆς μητρός" καὶ 
ταῦτα μὲν οἱ μεμφόμενοι 'Eguoyéva* ἔστι δὲ εἰπεῖν ὡς 
οὐδὲν ἄξιον μέμψεως ἔχει διὰ τούτου "Eouoyévgg, ἀλλὰ 
καχεῖνο συνίσταταε. ὡς γὰρ τοὺς μὴ φύσει ἐναντίους 
ψόμους 7 περίστασις ποιεῖ ἐναντίους, οὕτω xol τὸν ἕνα 320 
»ὁμόν ἡ περίστασις ἀντιφάσχείν ἑαυτῷ ποιεῖ" ἄλλως τε 
καὶ εἴ τις ἀχριβῶς σχοπήσοι, οὐδὲ ἕν τὸ τοῦ vOuov ῥη- 
τὸν, ἀλλ᾽ ἕν μὲν τῇ προφορῷ, διττὸν δὲ τῇ ἐννοίᾳ" αλ- 
λο γὰρ ἡ τοῦ γάμου αἵρεσις, καὶ ἄλλο ἡ τοῦ ϑανατου" 
εἴ τις μὲν οὖν μέμψιν διὰ τοῦτο χινοίη τῷ τεχνιχῷ, 25 
ὡς περὶ * ἕν ῥητὸν βουλομένῳ δεῖξαε ἀντινομίαν, ὁ δὲ 
διπλοῦν τέϑεικεν," ἴσως οὐχ ἄτοπος" ἐπεὶ κατά γε τὰ 
ἄλλα ἄτοπος καὶ συχοφάντης" οὔτε γὰρ τὸ περὶ τοῦ 
ὑποδείγματος εἰρημένον ἀδύνατον" εἰ γὰρ καὶ κατὰ ταὖ- 
τὸν εἴρηχεν ὁ τεχγνογράφος, ov δήπου καὶ τὸ ἀκαριαῖον᾽ 50 
εἰκὸς γὰρ xol πρότερον ϑατέραν ἐγνωχέναι χαὶ μηδὲν 108 
ταύτην κατ᾽ αὐτοῦ χινῆσα;, τῷ ἐλπίδε τοῦ γάμου τέως 


7 Ald. διὰ ζύγιον. 8 Ald. ὥσπερ. 9. Ald. τέϑνηκεν. 


268 ες $X04ALA 


ἡσυχάζουσαν" μετὰ μικρὸν δὲ αὖϑις ἀκούσασαν,15 ὡς 
ἑτέραν διέφϑειρε, τότε τὴν τοῦ ϑανάτου κατ᾽ αὑτοῦ κι- 
γῆσαι αἵρεσιν" ὡς εἶναι τὴν περίστασιν διττὴν, ἀπό τε 
τοῦ χρόνον xoi τοῦ προσώπου, τὸ δὲ καὶ τὸ ἐξισάξειν 
p αἰτιῶσϑαε, ὡς ἀσύστατον ποιοῦντος τὸ πρόβλημα, σκαιοῦ 
χαὶ ἑαυτῷ περιπίπτοντος" εἴγε xol ἐφ᾽ οὗ παρέϑεντο 
αὐτοὶ ὑποδείγματος τοῦτο εὑρίσχεται" φημὶ τὸ ἐξίσου 
- ἑχάτερα τὰ μέρη τὸ ῥητὸν προφέρειν" τὸ δὲ λέγειν ὡς 
οὐκ ἔστι τε παραβεβασμένον τοῦ ῥητοῦ, ἀνοήτου" καὶ 
40799 παραβέβασταίέ τε τοῦ ῥητοῦ, τὴ τῆς ἑτέρας γὰρ 
παραβέβασται ἡ τῆς προγενεστέρας ἐλπὶς τοῦ γάμου" 
οὐδὲ γὰρ iviv τὰς δύο εἰς ὑμέναιον ἀγαγέσθαι" τὸ δὲ 
μονῆρες τοῦ ζητήματος αἰτιᾶσϑαι πάντη ἄλογον" πολ»- 
λὰ γὰρ τοιαῦτά 5 ἔστιν εὑρεῖν ζητήματα ἐν ταῖς στά- 
45 σεσι, μονήρη φημί. 


Μαρκελλίνου. Δεῖ τὰ δύο ῥητὰ ἐν ἀντινομίᾳ 
χεχυρωμένα εἶναι" τοῦτο᾽ δὲ εἶπον, ἐπειδὴ συμβαίνει τὸ 
μὲν ἕν πάλαι κεχυρῶσϑαι, τὸ δὲ ἕν νῦν ἐἰσάγεσϑιαι" τοῦ- 
το δὲ οὐ ποιεῖ ἀντινομίαν, ἀλλὰ πραγματικὴν, ὡς φησιν 

30 ὁ Πορφύριος" οἷον νόμης ἐχέλευε ἐν τρισὶν ἡμέραις περὲ 
πολέμου *? βουλεύεσθαι, ᾿Ελάτειαν κατειληφότος 1) Φι-' 
λίππου γράφει Δημοσϑένης αὐθημερὸν ἐξιέναι, Αἰσχίνης 
ἀντιλέγει" ἐν τούτῳ γὰρ ὃ μὲν νόμος χεχύρωται" τὸ δὲ 
εἰςφερόμενον ψήφισμα δοκιμασϑῆναι δεῖ" ἔοιχε δὲ μᾶλ- 

$3520» ὃ Πορφύριος ἀγνοεῖν τὴν διαφορὰν πραγματικῆς 
τῆς κατὰ ἀντινομίαν xol ἀντινομίας αὐτῆς" ἔστι γὰρ ὅτε 
χαὶ ἡ πραγματικὴ χεχυρωμένσυς ** ἔχει τοὺς δύο νόμους" 
ἀλλ᾽ ἐν μὲν τῇ ἀντινομίᾳ ἐπὶ ἤδη παραβεβασμένῳ νόμῳ 
ἡ χρίσις" ἐν δὲ τῇ «πραγματιχῇ βουλή ἐστι καὶ σχέψις, 
30 τίνα μὲν δεῖ παραβῆναι τῶν νόμων, ποῖον δὲ ἐᾶσαι χε- 


. 10 Ald. ἀκούσαμεν. 41 Ald. τοι αὐτά, 412 Ald. πόλεμον. 
13 Ald. καταληφϑέντος. 44 Ald. κεχυρωμένη. 


ΕΙΣ ZTAZEIZ 269. 


χυρωμένον" τὸ δ᾽ αὐτὸ xol ἐπὶ τοῦ. ἀποδομένου τὴν 
πανοσλίαν στρατιώτου xol ϑά ψαντος τὸν πατέρα᾽ ἰδοὺ 
γὰρ ἐνταῦϑα παρέβη τὸν νόμον ὃ στρατιώτης" iy δὲ τῇ 
πραγματιχῇ ζητεῖται εἰ δεῖ παραβῆναι, οἷον νόμος τὸν 
τύραννον ὑπερύριον ῥίπτεσθαι" xoi τὸν σχηπτῷ βληϑέντα 5 
αὐτοῦ ϑάπτεσθαι οὗ ἔπεσεν, ἡνέχϑη σκηπτὸς ἐπὶ τὸν 
τύραννον, χαὶ βουλεύονται" ἐν τούτῳ νόμος οὗ παραβέ- 
βασται" οὐδὲ ἐπὶ ἤδη γενομένῃ παρανομέᾳ ἡ χρίσις, ἀλ- 
λὰ βουλὴ *5 πρόχειται, ποῖον τῶν νόμων dej 15 παρα- 
βῆναι" ἴδιον δὲ καὶ τοῦτο ἀντινομίας, τὸ τὸν χρινόμενον 10 
παραβεβηχέναι μὲν νόμον, νόμῳ δὲ χεχρῆσϑάι. Ἢ καὶ — 
πλειόνων" τοῦτο προσέϑηχεν, ἐπειδὴ ἔστι καὶ ἐχ τριῶν 
γύμων ἀντινομία" οἷον νόμος τῷ προδότῃ συμφεύγειν. 
τοὺς παῖδας" xol τὸν καταστείχγοντα φυγάδα ϑανάτῳ 
—— καὶ τῷ ἀνδρὶ τυφλῷ ὄντι ὀρεγέτω χεῖρα. ἡ 1δ 
᾿ προδότῃ οὔ συνῆλϑεν ἡ 7 ϑυγάτηρ, ὀρέγουσα τῷ ἀν- — 
δρὶ Mr OVtL χεῖρα, ἀπέχτεινεν αὑτὴν ὁ στρατηγὸς ὡς κα- 
ταστείχουσαν καὶ χρίνεται φόνου" διαφέρει δὲ τῆς ἐχ δύο 
γόμων ἀντινομίας, ὅτι ἐχεῖ μὲν ὁμολογεῖ παραβῆναι νόμον, 
καὶ ἀπὸ τῆς ἀντιλήψεως ἄρχεται, ὡς ἐπὶ τῆς ὀρεγούσης τῷ 10 
ἀνδρὶ τυφλῷ ὄντι yeigo* ἢ καὶ ἑνός. τὸ γὰρ ἕν διαι- Ὁ 
ρούμενον ἀναπληροῖ δύο νόμων τάξιν" καὶ γίνεται νόμος 
ἕχαστον μέρος ἑχάστῳ τῶν προσώπων ἀντὶ νόμου ἔντε- 
λοῦς᾽ τέλειον γὰρ ἔστιν ἕκαστον τῶν μερῶν xoi οὐδὲ 
ἐναντίον ἕχαστον αὑτῶν τῷ ἄλλῳ κατὰ φύσιν" ἢ γὰρ 25 
τόδε ὁρίζεται. ἢ τόδε ἀλλὰ πάλιν χἀνταῦϑα ἡ περίστα- 
σις χαὶ ἡ πλοχὴ τὴν μάχην ἐποίησεν. Καὶ ὅλως δι- 
mÀg tío ἐστι ζήτησις. Ζητητέον εἰ διπλὴ ἐστιν ἐξέ. 
τασις ῥητοῦ καὶ διανοίας" διατὶ μὴ διπλοῦν ῥητὸν καὶ 
διάνοια καλεῖται ἡ ἀντινομία, ἀ'σπερ διπλοῖ εἰσι στοχασμοὶ 30 
καὶ ὅροι" λέγομεν, ὅτι ἐν ῥητῷ καὶ διανοίᾳ παράβασις 
εὑρίσκεται νόμου, ἐν δὲ τῇ ἀντινομίᾳ τῶν νόμων ὃ ἔτε- 


45 Ald. βουλ. 10 Ald. δεῖγμα, ᾿ 


270 : X X0A4IA 


ρος εὑρίσχεταε φυλαττόμενος" τὸ οὖν διάφορον ἐποίησε 
στάσιν ἑτέραν᾽ ὀλίγη γὰρ ἐναλλαγὴ͵ στάσιν ἑτέραν ἐργά- 
Cero dy δὲ τῷ στοχασμῷ Pn πάντων τῶν εἰδῶν τὸ 
109 ὅμοιον σώζεται" διπλὴ δὲ διὰ τοῦτο, ἐπειδὴ ἀμφότερα 
5 διπλᾶ δείκνυτὰε οὐχ ὥσπερ ἐν ῥητῷ xal διανοίᾳ, ὃ μὲν 
τὸ ῥητὸν, 0 δὲ τὴν διάνοιαν, ἀμφότερα ἀμφότεροι χέχτην- 
ται ἑχάτερος γὰρ λύσας τῇ διανοίᾳ τὸ τοῦ ἐναντίου ῥη- 

. τὸν οὕτως ἐπεισάξεε τὸ ἴδιον" καϑολικὸν γὰρ τοῦτο τὸ 
τοῖς βλάπτουσε ῥητοῖς ἀντιτάττειν τὰς διανοίας" εἰχό- 
t0 τως δὲ διπλᾶ τέϑειχε 57 τὰ παραδείγματα" ἐπειδὴ γὰρ 
προείρηχε τὴν ἀντινομίαν γίνεσϑαι: 2) περὶ δύο ῥητὰ ἢ 
σερὶ ἕν διαιρούμενον τὴν ζήτησιν εἶναε, πιστοῦται τοῖς 
παραδείγμασιν" ἔδοξε δὲ τοῦτο ἰσάζειν" ἢ τὲ γὰρ βία 
ἔση καὶ τὰ πρόσωπα ἴσα, καὶ ὁ καιρὸς δὲ ἄδηλος, ποτέρα 
45 προτέρα" *9 ὥστε μηδὲ ταύτῃ διαφέρειν" χαὶ ὁ μὲν Mwov- 
κιανὸς οὐχ ἰσάζειν φησὶ διὰ τὸ ἀνόμοιον 15 τῆς αἰτησεωρ" 

7 μὲν γάμον αἰτεῖ, ἡ δὲ ϑανατον" ἔοικε δὲ οὐχ εἶναι 
αὕτη ἰσχυρὰ διαφορὰ πρὸς τὸ μὴ ἐξισάζειν τὸ πρόβλημά" 

εἰ γὰρ καὶ διάφορα τὰ τῆς αἰτήσεως, ἀλλ᾽ ovv ἰσάζεε 
20 τῷ ἀμφοτέρας αἰτεῖν τι" λεπτὴ δέ τις ὑπάρχει διαφορά" 
. δύναται γὰρ ἡ αἰτοῦσα ϑάνατον λέγειν, ὡς εἰ τεϑνήξεται, 
ἀμφότεραι λήψονται δίχην τῆς βίας" xai οὐδὲν μᾶλλον 
ὑπὲρ αὑτῆς ἢ καὶ ὑπὲρ ἐχείνης αἰτεῖ" ἡ δ᾽ αὖ γάμον αἰ- 
τοῦσα δύναται χρήματα αὐτὴ δώσειν ἐπαγγείλασϑαι ὑπὲρ 
25 τῆς βίας" αὕτη μὲν τῆς ἀντινομίας ἡ φύσις: ὃ δὲ Μινου- 
κιανός φησι καὶ τοιαύτην ἑτέραν ἀντινομίαν γίνεσθαι, 
ἐν ἢ εἷς μὲν ἔστιν ὁ νόμος οὐδὲ οὗτος διμερὴς, 35 δύο 
δὲ πρόσωπα τῷ αὐτῷ κεχρημένα vouo* olov ἠρίστευσαν 
δύο ἀδελφοὶ xoi ὃ μὲν αὐτῶν αἰτεῖ ἀναιρεϑῆναι τὴν χα- 


17 Ald. τέϑηκε. 18 In Ald, et Par. ποτέρα ποτέρα. In 
Ald. asteriscus interjectus locum corruptum indicare videtur. 
Facilem medelam inmuit serior manus, quae in Par. alteri ποτό- 
ρα supersceripsit (ς. 19 Ald. ἀνόμιον. 20 Ald. διμερὲς. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ , 27 


τὰ τῆς μητρυιᾶς yougnv' ἀπέχειτο γὰρ κατ᾽ αὐτῆς xaT 
,7ορία" ὁ δὲ εἰσελϑεῖν ἀξιοῖ". ἐνταῦϑα γὰρ ὁ μὲν νόμος 
εἷς χαὶ ταῦτα οὐδὲ μεμερισμένος" ἰσχυρίζονται δὲ τῷ αὐ- 
TO ἀμφότεροι * διαιρήσεις δέ go τὴν ἀντινομίαν ταύ- " 
την ἀπὸ συγχρίσεως ἀρξάμενος, τίς νομεμωξέρα ** αἴτη- δ 
σις, τίς δικαιοτέρα. 


Ἢ μέντοι ἀμφιβολία καὶ ἀπ᾽ αὐτοῦ τοῦ ὀνόματός ἐστε φαγερά" ἔστε 
γὰρ ἀμφιβολία ἀμφισβήτησις περὸ ῥητὸν ἐκ προσῳδίας ἢ διαστάσεως 
συλλαβὼν γενομένη. ἐκ μὲν προσῳδίας " οἷον ἑταίρα χρυσία εἰ φο- 
goin, δημοσία ἔστω" πεφώραταί τις φοροῦσα, καὶ ἢ μὲν τὰ χρυσία 10 
φησὶν εἶναι δημόσια προπαροξυτόνως ἀναγιγνώσκουσα τὸν νόμον, oi 
δὲ οὗ τὰ χρυσία, ἀλλ᾽ αὐτὴν δημοσίαν εἶναι παροξυτόνως ἄναγι-- 
νώσκόντες᾽ περὶ δὲ διάστασιν συλλαβῶν" οἷον δύο ἦσάν τῳ παῖδες, 
"iuy καὶ Πανταλέων" καὶ τελευτῶν ? ὁ πατὴρ διέϑετο οὕτως" ἐχέ- 
sw τὰ ἐμὰ Πανταλέων καὶ ἑκάτερος ἀντιποιεῖται πάντων" ὃ μὲν vq 15 
ἣν ἀναγινώσκων Πανταλέων" ó δὲ διϊστὰς πάντα, εἶτα dion" 
ταύτας μὲν οὕτως ἐπιγνωσόμεϑα. 

ὡΣυριανοῦ καὶ Zwnargow Τελευταία τῶν vo- 
μιχὼν ἡ ἀμφιβολία" ἀμφίβολος γὰρ καὶ vm αὐτοῦ τοῦ 
ὀνόματός ἐστιν" ἔνϑεν xal τινες οὐδὲ στάσιν αὑτὴν ἀξιοῦ- 20 
σιν εἶναι, λέχοντες μὴ συνίστασϑαι τοιαῦτα ζητήματα" 
ἐμπίπτει γὰρ εἰς τὸ ἐξισαζον, τοῦ μὲν λέγοντος ἄνευ 
διαστολῆς, τοῦ δὲ μετὰ διαστολῆς ἀναγιγνώσχοντος" καὶ 
δοχεῖ μὲν ἀδιάχριτον εἶναι, ὅσον ἐκ τῶν ἐγχειμένων", 
ἄδηλος γὰρ ἐν τούτοις ἡ διανοια" διὰ τοῦτο οὖν, ὡς ἔφα- 28 
μεν, οὐδὲ στάσις ἐΐναι πρὸς ἐνίων ἠξίωται" ἡμεῖς δέ φα- 
pev. εἶναι, ἄπορον δέ" ὅϑεν xol οἱ ῥήτορες. τὰς τοιαῦτας 
ἐχφεύγουσι ζητήσεις" καὶ ἔστε μὲν ἄπορος xaÓ" ἑαὐτὴν 
παραλαμβανομένη, ὡς μέρος μέντοι ἐν τοῖς ἄλλοις ζητὴ- 
μασι παραλαμβανομένη μείζονα τὴν εὐπορίαν λαμβάνει, 50 
ἔστι τοίνυν στάσις" ἡ γάρ τέχνη μιμουμένη τὴν ἀλή- 
ϑειαν, περὶ πάντων ἡμῖν παραδίδωσιν, * εἰκὸς γὰρ καὶ 


21 Ald. γομιμοτέρα, 1 Ald. τελετῶν. — 2 Ald. παράδωσιν, 


, 4 


272 ZX0AIA. 


τοιαῦτα συμβαίνειν" αἱ μὲν οὖν ἄλλαι στάσεις τῶν opus 
κῶν περὶ τὸ πρᾶγμα τὴν ζήτησιν ἔχουσαι σαφεῖς τυγχά- 
ψουαι καὶ πρόδηλοι τί βούλονται λέγειν ὅσον ἀπὸ τῶν 
ἐγχειμένων ῥητῶν" αὕτη δὲ τὴν ἀρχὴν ἀμᾳίβολός ἐστιν" 
δ οἷον πῶς δεῖ τὸ ῥητὸν ἀναγινώσχειν ἢ νοεῖν" διὰ ταῦτα 
μὲν οὖν αὕτη τελευταία τῶν νομιχῶν" γίνεται δὲ ἀμφι- 
βολία κατὰ δύο 3" τρόπους, παρὰ τὴν διαστολὴν, 0 καὶ κατὰ 
σύνϑεσίν τινες" οἷον τελευτῶν τις ἔγραψεν ἐν διαϑήκαις 
110 Ἡρακλέα στῆσαι χρυσοῦν ῥόπαλον &yovta* τοῦτο γὰρ 
40 πρὸς διάφορόν τι στιγμὴν διάφορον καὶ διάνοιαν ποιεῖ" 
παρὰ τὴν ὁμωνυμίαν" (Ξέρξου ἐπιόντος ἔχρησεν ὁ ϑεὸς" 
"Téizog τριτογενεῖ, ξύλινον διδοῖ εὐρυῴπα Ζεύς. | 
καὶ οἱ uiv συμβουλεύουσιν, ἔχεσθαι τῆς ἀχροπόλεως ῥάχῳ 
γὰρ ἐπέφραχτο, οἱ δὲ ἐμβαίνειν εἰς ? τὰς ναῦς" καὶ 
45 παλιν" 
^) ϑεία Συλαμὶς, ἀπολεῖς δὲ σὺ τέκνα γυναικῶν. 
ἀμφίβολον γὰρ ποῖα τέχνα λέγει τῶν βαρβάρων ἢ τῶν 
Ἑμήνων, καὶ πάλιν * δὶς περὶ τῶν αὑτῶν δίκας μὴ εἷ- 
* φόνου χριϑείς τις ἀπέφυγεν" ᾿ὕστερον χρωμένῳ αὖ. 
30 τῷ  dreiley ὁ ϑεὸς, ἀνδροφόνοις OU χρῶ" xal xotvetat 
πάλιν φόνου" xoi τὸν νόμον προβάλλεται ὁ φεύγων, δία 
κην τὸ δικάσασϑαι καλῶν" ὃ δ᾽ οὖν διώκων δίχην τὴν 
τιμωρίαν ἀξιῶν εἶναι ἕλχει πάλιν ὡς εἰς δικαστήριον 
τῷ μὴ δοῦναι τοῦ φόνου ποινὴν, καὶ πάλιν" παῖς μὴ 
45 μαρτυρείτω" δύναται τοῦτο μεταληφϑῆναι ἐπὶ τοῦ υἱοῦ 
xol τοῦ δούλου καὶ τοῦ ἀνήβου" 5 τούτοις δὲ παραπλή- 
σιον καὶ τὸ παρὰδ τῷ δΔημοσϑένει ἐν τῷ παραπρεσβείας, 
ἐν οἷς τοῦ ϑεοῦ γρήσαντος τοὺς ἡγεμόνας φυλάττεσθαι 
κατασχευάζει ὦ ῥήτωρ ἀπὸ τοῦ καιροῦ, ὅτι τοὺς ῥήτο- 
δ0 ρὰς λέγει" ἐν Υ εἰρήνῃ γὰρ ἔχρησεν οὐχ ἐν καιρῷ πολέμου" 
δυ- 
2* Ald. numerum om., posui δύ. ὃ Ald. s& 4 Ald. 
πόλιν. — 5 Ald. k»cxrov. 6 AÁld.xegi. — 7 Ald. ἐν om. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ 273 


δύνη δὲ καὶ πλᾶσαι αὐτὸ ὡς ξήτημα οὕτω" τοῦ ϑεοῦ 
χρήσᾳντος ἡγεμόνας φυλάττεσθαι ἀντιπροβάλλονται ἀλ- 
λήλους οἱ ῥήτορες καὶ οἱ στρατηγοί" δεῖ δὲ εἰδέναι, ὅτι 
χρὴ τὸν ῥήτορα ἐπινοῆσαι ὀξυτάτην διαφοράν" ἔστι δὲ 
παρ᾽ ὁμωνυμίαν » δτ᾽ ἂν τὸ tv ὄνομα μὴ ἕν ἀλλὰ πλείο-. 5 
»a σημαίνῃ, ἔστι xol παρὰ προσῳδιίαν ἀμφιβολία, ὡς ig 
οὗ παρέϑετο τῆς ἑταίρας ὑποδείγματος ὃ τεχνιχός" τῆς 
δὲ χατὰ πνεῦμα ἀμφιβολίας παράδειγμα τόδε, κατέλιπέ 
τις φίλῳ τὴν οὐσίαν προστάξας τὸν αὐτοῦ παράσιτον 
τρέφειν ἕνδεχα ἔτεσι" xal ὃ μὲν ἀξιοῖ ἕνδεχα δασύνων" 10 
o δὲ ψιλῶς ἐν δέχα ἔτεσιν" τὸ ἕν τοίνυν πρὸς μὲν τὸν 
παράσιτον ἀριϑμὸς ἄν «εἴη, πρὸς δὲ τὸν κληρονόμον 
πρόϑεσιρ᾽ τὸ δὲ περὶ διάστασιν συλλαβῶν τινὲς δια- 
βάλλουσι φάσχοντες ἀσύστατον εἶναι τοῦτο χατὰ. τὸ 
ἐσάξον" οὔτε γὰρ τέχνης οὔτ᾽ ἄλλου τινὸς διαφορὰ παρέχει 18 
ὕλης λόγον" ἀλλὰ φαμὲν ὡς εἰ καὶ τὸ παράδειγμα ἡμάρ- 
τηται ἴσως, ὃ ἀλλ᾽ οὐχὶ καὶ τὸ εἶδος, ὅμως δύναται. καὶ 
τὸ παράδειγμα ἐναλλὰγῃ ? ποιότητος διορϑωϑῆναι, οἷον 
εἰ οὕτως εἴπωμεν" δύο ἡσάν τῷ παῖδες “έων xoi Παν- 
ταλέων' τοῦ μὲν Λέοντος ῥήτορος ὄντος, τοῦ Πανταλέον- 30 
vog δὲ ἰατροῦ" ἡ γὰρ τῶν προσώπων ποιότης ὑγιὲς τὸ 
ξήτημα ἀποφανεῖ ἐκ περιστάσεως χρόνου ἢ αἰτίας τὸ 
ἄρτιον αὐτοῦ περιποιοῦσα᾽ χρόνου μὲν, εἰ Πανταλέων 
λέγοι ὡς ἰατρῷ χαρίξεσϑαι τὸν πατέρα αὑτῷ To τὴν οὗ. 
σίαν, διὰ τὸ πολλῆς αὐτὸν ἠξιῶσϑαι παρὰ τὸν τῆς νό- 45 
σου καιρὸν ϑεραπείας" αἰτίας δὲ, δὲ Δ [157 πάλιν λέγοι ᾿ 
ὡς ῥήτορι χαρίξεσϑαν αὑτῷ τὸν πατέρα τὴν οὐσίαν πῶ» 
σαν τῷ περίβλεπτον δι᾽ αὑτὸν γενέσθαι καὶ πᾶσι περι- 
βόητον καὶ ϑαυμάσιον᾽ ἔνϑεν καὶ πλέον ἀγαπᾶσϑαι 
αὐτὸν ὑπὸ τοῦ πατρὸς Πανταλέοντος" οἷδε δὲ ταύτην 30 


8 ἥμάρτηται ἴσως --- — — καὶ τὸ παράδειγμα Àld. om, 9 
Ald. ἐναλλαγὴ: 10 Ald. αὐτὸν, scripsi αὐτῷ. —— 1. 26. post 
“Μέων Áld. addit: Πανταλέων. ᾿ 

Rhetor. IY. 18 


274 x X0OAIA 


xai Δημοσϑένης τὴν ζήτησιν" ὡς ἐν τῷ παραπρεσβείαρὶ 

εἰ μὲν οὖν ἀνεῖλεν ὁ ϑεὸς τοὺς ἡγεμόνας φυλαττεσϑαι" 
xai ἐν τῷ κατὰ ᾿Δριστοχράτους, ἐν οἷς φῆσιν" ἐὰν τις 
ἀποχτείνῃ Χαρίδημον; ἀγώγιμος ἔστω" ὃ μὲν γὰρ τὸ 

p ἀγώγιμον ἐπὶ ϑανάτῳ λέγει εἶναι, 0 δὲ ἐπὶ κρίσει. ᾿Ιστέον 
δὲ ὡς λύονται αἱ ἀμφιβολίαι δοχοῦσαε ἐξισάξειν ἀπὸ τῶν 
εἰκότων xal τῶν ἄλλων τεχμηρίων, οἷον τὸ μὲν τοῦ “«1έ- 
ovrog καὶ τοῦ Πανταλέοντος ἀπὸ τοῦ τίνει μᾶλλον 0 πατὴρ 
προσετίϑετο τῶν παίδων" τούτῳ γὰρ ἐροῦμεν παραχω- 
10 ρεῖν τῆς οὐσίας, ὃν πλέον ἔστεργεν" τὸ δὲ τῆς ἑταίρας 
παραδείγμασι τοῖς προγεγενημένοις, οἷον εἴ τε **. τοιοῦ- 
τον ἐπραχϑὴ χαὶ πρῴην χατὰ τοῦτο xol νῦν" τὸ δὲ 

- Τοῦ τελευτῶντος χαὶ διαϑεμένου περὶ τοῦ "ἄρεος, ἀπὸ 
τῆς περιουσίας" αὕτη γὰρ ὡς ἔγχει εὐπορίας ἀποφανεῖ 
45 τὴν γνώμην τοῦ διατιϑεμένου, εἴ τε πάντα τὸν "dose 
εἴτε *? δόρυ μόνον διαγορεύει γενέσϑαι χρυσοῦν" δῆλον 
111/40, ὡς ἡ uiv ἐξικνεῖται, ἡ περιουσία τοῖς τε χληρονό- 
noig περιποιῆσαι τὸ ἱχανὸν, TH τε TOU ἀνδριάντος ὕλῃ 
ὑπουργῆσαι ἔχει τινὰ λόγον ἡ τῶν ἀντιποιουμένων τοῦ 
20 χρυσοῦ ἀνδριάντος ἀξίωσις᾽ εἰ δ᾽ ἀπόρως ἔχοι οὐδὲν 
ὠφελήσει, κἂν εἰ προβάλλοιντο οἱ ἀντιλέγοντες, μὴ δεῖν 
ἐν μέρει μὲν τιμᾷν "ἄρεα τῷ χρυσῷ δόρατι, ἐν μέρει δ᾽ 
᾿ἀτιμοῦν 13 τῷ χαλκοῦν ὅλον ποιεῖν" οὐδὲ γὰρ ἐπὶ βλάβῃ 
τῶν κληρονόμων εἴποιεν ἂν avro) διαϑέσϑαι τὸν πα- 


28 τέρας 


Μαρκελλίνου. Ζητητέον διὰ τί μὴ εἴη ἀντεγχλη- 
ματικὸς ὃ τοῦ χρησμοῦ τοῦ κελεύοντος τοὺς ἡγεμόνας 

. φυλάττεσθαι" ἀντεγκαλοῦσι γὰρ ἑαυτοῖς οἱ ῥήτορες xal 

οἱ στρατηγοί" σημεῖον δὲ ἔχουσι τὸν γρησμόν" ἀλλὰ φα- 

80 μὲν, ὅτε δεῖ τὸ σημεῖον φανερὸν εἶναν ἐν στοχασμῷ" 


.. 44. Ald. ἔτ. 42 Ald. et Par, εἰς, scripsi dre, 413 Ald. 
διατιμοῦν. 


ΕΙΣ XTAZEIX 275 


ἐνταῦϑα δὲ αὐτὸ τὸ ῥητὸν ἀμφιβάλλεται, ὥστε οὐχ ἂν 
ein σημεῖον" τοῦτο δὲ ἴδιον ἀμφιβολίας τὸ ἑκάτερον ἀγ- 
τέχεσϑαι τοῦ ῥητοῦ" οἱ μὲν οὖν συνδίοιχοι τῆς πόλεως, 
ὡς μεγάλης τῆς οὐσίας οὔσης, ὃ δὲ κληρονόμος ὡς ue 
χρᾶς xai TO μὴ διῃρησϑαί τε τούτων ἐν τῷ ξητήματι, 5 
ἐσάζειν ποιεῖ τὸν λόγον" ἱστέον δὲ ὅτι ἐπὶ μὲν τῶν ἀλη- 
ϑινῶν ἀγώνων ἔχει τινὰ χώραν χαὶ στάσιν ἡ ἀμφιβολία, 
διὰ τὸ ἐχ μαρτύρων ἢ. γραμματίου ἢ τεχμηρίου ἢ) ἄλλο- 
ϑέν ποϑὲν ἔχειν διαφορὰν. τοὺς παρ᾽ ἀμφοῖν λόγους" 
οἷον ὡς ἐπὶ τοῦ ““Ζέοντος καὶ Πανταλέοντος" ἐὰν ἐπ᾿ ἀληϑεῖ 10 
ἀγῶνε τοιαύτη τις ἀμφισβήτησις ἐμπέσῃ, δύναται πολλέ- 
Xig ὃ ἕτερος παρασχόμενος μαρτυρίαν, ὡς περὶ αὐτὸν 
εὐνούστερος ἢν ὃ πατὴρ, διαφοράν τινα ἐμποιεῖν" ὁ δὲ 
ἕτερος, ὅτι αὐτὸς εὔνους τῷ πατρὶ, ὅτι σώφρων, ὅτι οὔχ 
ἀσελγὴς , ὅϑεν ἤρεσε τῷ πατρί: ἐν δὲ πλάσμασι πάντων 15 
ἰσαζόντων, πολλὴν ἀπορίαν ἔχει" πῶς γὰρ ἔσται ἐνϑυ- 
μημάτων εὐπορία, ἔνϑα μηδὲ μία φορά" τινὲς δὲ παρά- 
δοξόν τε λέγειν ἐπιχειροῦσιν, ὅτε τοῦ στοχασμοῦ τὸ μέν 
icti περὶ ῥητὸν, τὸ δὲ περὶ πρᾶγμα" καὶ τὸ μὲν περὶ 
πρᾶγμα ποιεῖ αὑτὸν τὸν στοχασμὸν, ὃν δὴ κυρίως οὕτως 20 
ὀνομάζομεν, τὸ δὲ περὶ ῥητὸν ποιεῖ τὴν ἀμφιβολίαν" στο- 
χαζόμεϑα δὲ πότερον τόδε ἢ τόδε δηλοῖ τὸ ῥητόν. 


Τὴν δὲ μετάληψιν oUx ἔϑ᾽ ὁμοίως, ἀλλ᾽ ὅτ᾽ ἂν fj ζήτησις ἦ περὶ 
τοῦ εἰ δεῖ τὸν ἀγῶνα εἰσελθεῖν" ἐν γὰρ τῇ μεταλήψει οὔτε εἰ ἔσται 
τί προηγουμένως ζητήσεις, καϑάπερ ἐν στοχασμῷ , οὔτε τί ἐστι κα-- 25 
ϑάπερ ἐν G ὄρῳ᾽ οὔτε ὁποῖόν τί ἐστιν, ὡς ἐν ταῖς λοιπαῖς, ἀλλ᾽ αὖ-- 
τὸ τοῦτο εἰ δεῖ ζητῆσαί τι τούτων, παραγραφὴ γάρ ἐστι, δύα δὲ 
αὐτῆς εἴδη. 35 μὲν γάρ ἐστιν ἔγγραφος, , ἀπὸ ῥητοῦ τινος 
' ᾿ς λαμβάνουσα τὴν ζήτησιν, ἢ δὲ ἄγραφος. 


Συριανοῦ καὶ Zonatoov. Τὴν μετάληψιν τα- 50 
λευταίαν ἔταξεν Ἑρμογένης xal δι᾽ ἕτερα μὲν, μάλιστα 
δὲ͵ διὰ ταῦτα" αἱ μὲν γὰρ ἄλλαι στάσεις περὶ τὸ πράγμα 

18.. 


- 


᾿ 278 XXOAIA 


καταγινόμεναι, ijros ἄρνησιν ἔχουσε TOU χρινομένου πρά- 
γματος, ἢ τὸ lu» ὁμολογοῦσι, τὸ δ᾽ οὔ, ἡ τι τῶν τοιού- 
των ἢ μετάληψις δὲ οὐδὲ ἀπολογίας ἀξιοῖ τὸν χατήγο-- 
ρον" ἀλλ᾽ ὕμως ἐκβολὴν ποιεῖται τοῦ πράγματος" αὕτη 
5. δ᾽ ἡ στάσις λαμβάνει τὴν σύστασιν ἀπὸ τῶν ἀνωτάτω 
' vo στάσεων" εἰρήχαμεν γὰρ, ὅτι τὸ φανερὸν καὶ τέλειον 
πρᾶγμα διαιρεῖται εἴς τὸ τὰς λογικὰς καὶ τὰς νομιχᾶς" 
ἔχει οὖν 7 μετάληψις τὴν σύστασιν ἀπ᾿ ἀμφοτέρων τού-- 
των, ἀπό τὲ τῶν λογιχῶν χαὶ τῶν νομικῶν" διὸ καὶ 
40 αὐτὴν τὴν ποιότητα διάφορον ἔσχεν" ᾿ ἡ μὲν γὰρ ἔγγρα--: 
φός ἐστιν, ἥτις καὶ μετάληψις καὶ παραγραφὴ λέγεται" 
η δ ἄγραφος , ἥτις, χαὶ χυρίως μετάληψις" ὥσπερ δὲ τὴν 
παραγραφὴν ὁμωνύμως μετάληψιν ἔφαμεν, * οὕτω δύ-- 
ναιτ᾽ ἂν τις καὶ τὴν μετάληψιν χαλέσαι παραγραφήν" 
45 ἔχει δὲ αὕτη ὡς ἔφαμεν τὴν uiv? ἔγγραφον ἀπὸ τῶν 
γομιχῶν, τὴν δὲ ἄγραφον ἀπὸ τῶν λογικῶν᾽ ὥστε εἰχό-- 
Tug μετὰ τὰ ἀποτελοῦντα τὸ ἀποτέλεσμα. τριῶν δὲ ov- 
σῶν τῶν ποιουσῶν τὴν στάσιν, ὑπάρξεως, ἰδιότητος, 
ποιότητος, οὐδενὸς τούτων μετέχει ἡ μετάληψις, ἀλλὰ 
20 τὴν ζήτησιν ἔχεν περὶ τοῦ εἰ δεῖ τὸν ἀγῶνα εἰσελϑεῖν, 
ὡς χαὶ αὑτός φῆσιν ὁ τεχνικός" μέμφονται δὲ αὐτὸν τι-- 
119 νὲς ὡς πᾶσαν τὴν μετάληψιν περὶ τοῦ εἰ δεῖ τὸν ἀγῶ-- 
γα εἰσελϑεῖν ἀποφηνάμενον εἶναι" μόνης γάρ φασι τῆς 
ἐγγράφον εἶναι τοῦτο" ἡ γὰρ ἄγραφος ov περὶ εἰσαγω-- 
25 γῆς ἔχει τὴν ζήτησιν, ἀλλὰ περὶ τῆς τοῦ πράγματος πε-- 
οιἀτάσεως" ἐὰν γὰρ ἢ νόμος τὸν μοιχὸν ἐξεῖναι ἀποκχειν-- 
ψύναι * xol τὴν μοιχευομένην, χαταλάβοι δέ τις τὴν μη- 
τέρα μοιχευομένην, καὶ ἀποχτεΐίνοι, εἶτα διὰ τοῦτο κχρέ-- 
yOLTO, OU περὶ εἰσόδου, ἐστὶν ἡ ζήτησις ἐνταῦϑα, ἀλλὰ 
80 περὶ αὑτῆς τῆς εὐϑθυδιχίας, μεταλαμβᾶάνεται γὰρ ἀπὸ 
τοῦ προσώπου, ὅτι παῖδα ὄντα οὐκ ἐχρῆν * φονεῦσαι" 


1 Ald. ἔχειν. εἰ μὲν. 2 Ald. addit τὴν μὲν, quod delevi duce 
Par. 5 Ald. rj» uiv om. 4 Ald. ἀποκεειννύναι. — 5 Ald. ἐχρῆ. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ 277 


ἐχρῆν οὖν διὰ ταῦτα. οὕτως ὁρίσασϑαι καὶ εἰπεῖν" τὴν 
δὲ μετάληψιν οὐκ ἔτε ὁμοίως ἐπιγνωσόμεϑα" ἔστι γὰρ ἢ 
ζήτησις Y περὶ τοῦ τὸν ἀγῶνα εἰσελθεῖν, ἢ περί τινων 
τῶν περιστατικῶν". οὕτω yàg ἂν καὶ τὴν ἄγραφον πε- 
Οιελάμβανε" τὴν περὶ τὴν εὐθυδικίαν τὴν ζήτησιν ἔχου-- s 
σαν, μεταλαμβανομένην δὲ ἀπό τινος τῶν περιστατιχῶν, 
καὶ τὴν ἔγγραφον τελείαν οὖσαν ἀπαγωγὴν τῆς εὐϑυδι- 
κίας᾽ πῶς δὲ αὕτη τῆς εὐθυδικίας ἐπάγει καὶ τί ἐστιν 
εὐθυδικία λεχτέον" εὐθυδιχία τοίνυν ἐστὶ τὸ χατεγϑὺ τῆς 
δίχης ἐέναι, xal μὴ μόνον ἀπὸ τοῦ νόμου προβάλλεσθαι 10 
ἄδειαν, ἀλλὰ xol τὴν ἀπὸ τῶν πραγμάτων ἀπολογίαν 
ποιεῖσϑαι, ὡς ἔστι παρὰ πᾶσι τοῖς ἀρχαίοις. δὑρεῖν ῥή- 
τορσιν" οἷον ὡς iq οὗ λέγει ὃ τεχνικὸς ὑποδείγματος" 
ἑλχόμενος εἰς ἀπολογίαν τοῦ μὴ πεποιηκένοι τὸν φόνον 
προβαλεῖται μὲν νόμον τὸν μὴ ἐξεῖναι δὶς περὶ τῶν αὖ- 45 
Twy διαγορεύοντα ἀγωνίζεσθαι" προσϑησει δὲ xol τὴν 
εὐθυδιχίαν λέγων οὕτως, ὅτι εἰ καὶ μὴ νόμος ἐξαιρεῖταί 
με τοῦ κινδύνου, οὐδ᾽ οὕτως ὑπευϑυνὸς tu τιμωρίᾳ" οὗ 
γὰρ ἔδρασα φόνον, xal ταύτῃ καὶ τὴν πρὶν ἀπέφυγον 
δίνην" ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐπὶ τοσοῦτον. ᾿Ιστέον δὲ, 30 
ὡς τελευταίαν πασῶν ἔταξε τὴν μετάληψιν, καίτοι δοχῶν 
τοῖς οἰχείοις μάχεσθαι κανόσι" λέγει γὰρ, ὅτι ὅπου δ᾽ ἂν 
εὑρεϑ εἰη, τὸ παραγραφικὸν, πρῶτον ἐχεῖνο εἶναι δεῖ" πλὴν 
εἰ μή τι κωλύοι" ἐνίοτε γὰρ ἐξ ἀνάγχης καὶ ἡ τάξις αὐ- 
τοῦ διαλλάττεται" οὐχοῦν γρὴ καὶ τὴν παραγραφὴν πρώ- 35 
τὴν γενέσϑαι τῶν στάσεων" πρὸς οὖς φαμὲν, ὅτι καλῶς 
ἄγαν ὁ τεχνογράφος ταύτην τὴν ταξιν ἐτήρησεν, ov γὰρ 
ἐνῆν μαϑεῖν τὴν μετάληψιν, δὲ μὴ πρῶτον ἔγνωμεν δι᾽ 
ὧν γίνεται μετάληψις, πῶς γὰρ ἐδυνάμεϑα γνῶναι, ὅτι 
οὐ δύναται πρᾶγμα μελετηϑῆναι xaÓ^ οἵαν δή ποτε στά- 30 
σιν μὴ πρότερον τὰς στάσεις μεμαϑηκχότες" ἄλλως τὸ καὶ 
ὅτι οὐδέποτε ἐκτὸς στάσεως μελετᾶταν" ἀλλὰ ἀνάγχη τὴν 


6 Ald. περιλάμβανε. 1 Ald. διαλάττεται. 


278 X X0.414 


παραγραφὴν τὴν εὐθυδικίαν ἔχειν, παραγραφὴν δὲ ἡ 

μετάληψις" οἷον ἐγράψατο Τίμαρχος Αἰσχίνην παρα- 

πρεσβείας" καὶ παραγράφετοι αὑτὸν χατὰ τὸν γόμον τὸν 

χελεύοντα τὸν ἑταιροῦντα μὴ λέγειν: καὶ γὰρ ἐνταῦϑα 
δ ἡ πρώτη ζήτησίς ἐστιν, εἰ δεῖ εἰσιέναε τὸν ἀγῶνα. 


Μαρκελλίνου. Καλῶς * ὁ τεχνικὸς τελευταίαν 
ἔϑηχε τὴν μετάληψιν, ἐπειδὴ καὶ ἐσχάτη τῶν ἄλλων τῇ 
δυϑδάμει τυγχάνει" οὗ γὰρ περὶ τοῦ πράγματος ἔχεε τὴν 
ζήτησιν, ἀλλὰ περὶ μόνην τὴν περίστασιν στρέφεται, 

Ὁ ὡμολογημένου ? τοῦ πράγματος" γχαραχτηρίζει δὲ αὐτὴν 
δι᾽ ὧν καὶ νομίζεε ἐν 5 φησιν οὐ ξητοῦμεν οὐδὲν τῶν 
προειρημένων" τριῶν γὰρ οὐσῶν, ὡς ἐμνήσαμεν, τῶν ἄνω 
ζητήσεων, εἰ ἔστι, τί ἐστιν, ὁποῖόν τί ἐστιν, ἐν τῇ μες- 
ταλήψει τούτων οὐδὲν ζητεῖται, οὐδὲ ἐξετάξεται" ἀλλ᾽ εὖ 

15 δεῖ τούτων. τῶν iy τούτοις ξητουμένων 1 ἢ τῃ κατ᾽ οὐσίαν 
ἐξετάσεε ἢ τῇ κατὰ ἰδιότητα ἢ τῇ κατὰ ποιότητα CT 
᾿σενεχϑῆναί τι" ὅϑεν τινὲς λέγουσιν ὡς πρώτην αὐτὴν 
ἔδει ταχϑῆναι, ἐπειδὴ παραγράφει τὸν ἀγῶνα" περφύχασε 

δὲ πάντες οὗ ἄνϑρωποι ἐν ταῖς προτεϑείσαις δίκαις av- 

20 τὸ τοῦτο σπουδάζειν, τὸ μηδὲ εἰσελϑεῖν, ἀλλὰ παραγρά.. 
“ φεσϑαι τὸν ἀγῶνα" ἀλλὰ λέγομεν, ὅτι τῶν λεγόντων 
^ πρώτην δεῖν ταττεσϑαι τὴν μετάληψιν, ὥσπερ ὑποτεμνό- 
μενος τοὺς λόγους ὃ τεχνικὸς ὅρα πῶς ἀσφαλῶς ὡρίσα.- 

Ἢ το, & δεῖ τε τούτων εἰσενεχϑῆναι φήσας" ἀδύνατον δὲ 
$5 τούτων ἣν τι παραγράφεσϑαι μήπω μαϑόντας. ὅλως, τί ταῦ- 
113 7& ἐστι, τῆς οὐσίας, 5 | τῆς ἰδιότητος, t ἢ τῆς ποιότητος" ὥστε 
δεῖ πρῶτον μαϑεῖν ἃ παραγράφεται 7 μετάληψις" πρὶν γὰρ 
εἰδέναι ἀγνοοῦμεν ὃ τι παραγραψόμεϑα, οὔτε εἰ ἔστι τι 
προηγούμενον. τινὲς ἐκ τούτου χινηϑέντες φασὶν, ὅτι εἰ 

30 χαϑόλου τρία ἐστὶ τὰ ζητούμενα, ὡς φϑάσαντες εἰρη)» 
χαμεν, τούτων δὲ οὐδέν ἐστιν ἡ μετάληψις, οὐκ ἂν εἴη 


8 Ald. καλοῖς. 9 Ald. ὁμολογουμένου. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ . 929 


στάσις, ἀλλὰ φαμὲν ὡς χαϑόλου. οὐχ ἀνεῖλεν αὐτήν" 
ἀλλὰ προηγουμένως φησὶ περὶ τούτων, οὐκ ἔχει τὴν ζή- 
τησιν" ἔπειτα εἰ καὶ μὴ περὶ τούτων ἔχει τὴν ζήτησιν, 
λέγομεν δὲ τὴν περίστασιν αὐτῆς εἶναι ἰδίαν" οὐχ ἄρα 
ἕξω ξητήσεώς ἐστιν, οὐδὲ ἀσύσταταν" ἀλλὰ μέρος. καὶ " j5 
μετάληψις τῆς ποιότητος" ζητοῦμεν γὰρ χαὶ ἐν αὐτῇ, e 
τοῦτο δίχαιον τὰ παραγραφεσϑαὶ τὴν δίκην" ἢ καὶ τὸ 
εἰσελϑεῖν εἰς δίχην, μιχρὸν δὲ ὅμως μέροἌῤ ποιότητός ἐστι" 
διὸ xal τρύγα αὐτὴν καλοῦσι ποιότητος" ᾿καλῶς δὲ προσ- 
ἔϑηκε τὸ πραηηγουμένωρ᾽ ἐν γὰρ τῇ ἐγγράφῳ μεταλήψει 10 
ἣν καὶ καλοῦμεν παραγραφὴν ἐμπίπτει πάντως καὶ δεύ- 
τερον ζήτημα παρὰ τὸ τῆς γραφῆς κατὰ μίαν τῶν GÀ- 
λων σταάσξων᾽ QU μὴν προηγουμένως , ἀλλ᾽ dv δευτέρῳ 
λόγῳ" δύο γὰρ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἐν παραγραφῇ τα 
ξητούμενα, ὧν τὸ μὲν πρότερον Eye τὴν παραγραφὴν, 
ἀπαγωγὴν οὖσαν τῆς εὐθυδικίας, τὸ δὲ δεύτερον xara 
μίαν τῶν προειρημένων στάσεων" ξητητέον δὲ, πῶς με- 
τάληψις καὶ ἡ ἔγγραφος καὶ ποίαν αἵρεσιν ἔχουσα τῆς 
κατηγορίας" λέγομεν ὅτι ἐκ τῶν αὐτῶν περιστατικῶν ὁ-’ 
μοαίως γίνονται ἡ ἔγγραφος καὶ 7] ἄγρωφος" διαφέρει δὲ, 
ὅτι ἡ μὲν παντελῶς ἐχβάλλεε τὸν ἀγῶνα δι᾿ ἑνὸς τῶν 
περιστατιχῶν ἐν τῷ νόμῳ χειμένου' ἡ δὲ δεχομένη τὴν 
ἐξουσίαν τοῖς περιστατιχοῖς πάλιν χέχρηται" ἀμφότερα 
δὲ τὰ εἴδη μεταλήψεις εἰσίν " μεταλαμβάνει γὰρ ἑκαστὴ 
τὴν περίστασιν" xol γὰρ ὃ νόμος ἀπὸ περιστατιχοῦ τι- 35 
voc* ἀλλὰ μὴν καὶ ἀμφότεραι πάλιν παραγραφαί" παρα- 
γράφεται γὰρ 7] μὲν φανερῶς, ἡ δὲ τὴν ἐξουσίαν τῆς 
σράξεως χαϑάπερ τὴν χατηγορίαν ἐχβαλλουσα" ἀλλ᾽ ἡ 
μὲν παραγραφὴ περὶ τὸ ῥητὸν ἔγχει τὴν ζήτησιν, ἡ δὲ 
οὔ" οὐ γὰρ ἰσχύει τῷ ῥητῷ" διὰ τοῦτο xci μετάληψις 50 
᾿ γίνεται, παραχωροῦσα μὲν τοῦ ῥητοῦ, ἰἐσχυριξομένη δὲ 
τῇ περιστάσει" ὅϑεν xcl τὴν προσηγορίαν ἰδίαν κέκτηται" 
ἐστέον δὲ, ὅτι ἡ μὲν Erygaqog τελείως ἐχβάλλει τὸν 


- 
Mt 
€ 


0 


280 | X X0AIA 


ἀγῶνα ἐν πρώτοις xoci προηγουμένως" ἢ δὲ ἄγραφος ἡ 
ἀπὰ ToU κατηγύρου γνωριζομένη δέχεται μὲν τὴν εὐϑυ- 
δικίαν, ἐκβάλλει δὲ τοῖς περιστατικοῖρ᾽ φασὶ δὲ γίνεσθαξ 
ποτε τὴν ἄγραφον καὶ ἀπὸ τοῦ φεύγοντος" ὡς ἐπὶ τὰ 
δ πλεῖστον δὲ ἀπὸ TOU χατηγόρου ἐστίν" καὶ αὑτὴ ἡ ἀπὰ 
τοῦ φεύγοντος δέχεται τὴν εὐθυδικίαν. Παραγραφὴ 
γάρ ἐστι. παραδόξως ὁ τεχνικὸς τὴν μετάληψιν ὅλην 
παραγραφὴν ἐχάλεσε, καὶ τὸ ἴδιον τῆς ἐγγράφρυ κοινὸν 
ἀμφοτέρων πεποίηται τῶν εἰδῶν" ξητητέον δὲ, διατί " 
10 παραγραφὴ ὄνομα ἄλλο ἔσχε παρὰ TO γένος, ἄλλως κα- 
λουμένου τοῦ γένους, ἡ γὰρ πραγματιχὴ οὐχ οὕτως" O- 
μοίως γὰρ καὶ ἡ ἔγγραφος καὶ ἄγραφος πραγματικχή " 
ἀλλὰ ῥητέον , ὅτι ἀμφότεραι μὲν ἀπὸ τοῦ ῥητοῦ ὥρμην- 
ται χαὶ ἡ ἄγραφας καὶ ἡ ἔγγραφος" ἀλλ᾽ ἐπειδὴ ἡ μὲν 
45ὲ ἰσχύει τῷ ῥητῷ πλέανα , χαϑάπαξ ἀναίρεσιν ἔχουαα τοῦ 
" ἄγῶγος " γνωστέην οὖν, ὡς καὶ ἀμφότεραι παραγραφαΐ 
eig, καὶ ἀμφότεραι πάλιν μεταλήψεις" ἐν μὲν τῇ ἐγγρά-: 
qw μεταλαμβάνει ὃ φεύγων τὸν νόμον, OU μόνον ὡς 
περιστατικὸν , ἀλλ᾽ ὅτι xai αὐτὸς ὃ rouos ἀπὰ παραστα- 
20 τιχοῦ τὴν σύστασιν εἴλ ger" ἐν δὲ τῇ ἀγράφῳ δῆλον, ὡς 
αὑτὴν τὴν περίστασιν ἔχει τὴν ἰσχύν" ὅϑεν χυρίως xai 
τὸ ὄναμα τοῦ γένους αὕτη ixÀgowGaro' ἀλλ᾽ ὅμως ἐχεῖ 
μὲν ὁ φεύγων, ἐνταῦϑα δὲ ὃ χατήγορος μεταλαμβάνων 
. παραγράφεται" εἰχότως οὖν ἑκάτεροι τὴν προαηγορίαν 
5 ἑαχήχασιν" ἢ βὲν μετάληψις ὁμωνύμως τῷ γένει καλου- 
μένη" εἰ δὲ ἄγραφος, ἀπὸ τοῦ πράγματος οὗ ποιεῖ, ἰδίαν 
δεξαμένη προσηγορίαν παρὰ τὸ γένος" ὅλον γὰρ παρα- 
γράφεται τὸν ἀγῶνα" ἔχει δὲ xol τὸ τοῦ γένους ἀπὰ 
114 περιστατικοῦ τινος παραγραφομένη τὴν χρίσιν" ἔστι μὲν 
20 οὖν ἑκατέρων ἴδιον τὸ περιστατικόν" εἰ δὲ διαφέρειν 
δοκεῖ ἀλλήλων τὰ εἴδῃ, τουτέστι τὰ μέρη, οὐδὲν ϑαυμα- 
στὸν" τοῦτο γὰρ καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις στάσεσιν εὑρίσχο- 
pev* xoi ὄνομα ἰδίᾳ δέχονται" διὸ xci στοχασμὸς προ- 


ΕΙΣ. ΣΤΑΣΕΙΣ 28] 


κατασχευαζόμενορ, καὶ ἀπὸ γνώμης, καὶ ἐν ὅρῳ δὲ ἀν- 
τονομάζων κχαὶ κατὰ σύλληψιν. ἴδιον δὲ ὡς εἰρήχαμεν 
παραγραφῆς τὸ κατασχευάξειν, ὡς QU δεῖ ἐπὶ τούτοις XO». 
ϑίσαι 15 διχαστήριον᾽ εἰ δέ τις λέγοι ὅτι οὗ μεταλήψεως 
τοῦτο ἀλλὰ μόνης παραγραφῆς: λέγομεν, Ort xowów* 5. 
ἐπειδὴ καὶ αὕτη ἀπὸ ῥητοῦ τινος ἄρχεται, OU μὴν ἔτι 
τὸν αὐτὸν τρόπον, 

αὶ ἢ μὲν ἔγχραφός ἐστιν ἀπαγωγὴ τῆς εὐθνυδικίας κατὰ παραγρα- 
φὴν ἀπὸ ῥητοῦ τινος, περὶ οὗ ἣ ζήτησις, οἷον δὶς περὶ τῶν αὐτῶν 
δέκας μὴ εἶναι" φόνου κρινόμενάς τις ἀπέφυγεν" ὕστερον αὐτῷ χρω- 10 
μένῳ ἀνεῖλεν ὃ ϑεὸς" ἀνδροφόνοις οὗ χρῶ" καὶ πάλιν φεύγει" κατὰ 

ῥητὰν καὶ διάγοιαν ἢ πρώτη ἐξέτασις" εἶϑ᾽ fne 
Td στοχαστικύν. 


“Συριανοῦ καὶ ΣΣωπάτρου. Τεχνολογητέον A00. 
TOY τὴν παραγραφὴν κατὰ μέρος" γίνεται τοίνυν παρα- 15 
γραφὴ, ὅτ᾽ ἂν εἰς ἀπολογίαν ἑλχόμενος νόμον προβά- 
ληται,Ἶ xo^ ὅν φησι δεῖν μὴ ὑποχεῖσϑαι κατηγορίᾳ. 
ὡς ἐφ᾽ οὗ παρατίϑεται ὑποδείγματος " xol οὕτω μὲν γί- 
verat πᾶσα παραγραφή᾽ ἐπειδὴ δὲ πᾶς χρώμενος τούτῳ 
τῷ τρόπῳ. τῆς ἀπολογίας ὕποπτος πρὸς τοὺς διχαστὰς 90 
γένεται, ὡς οὗ τοῖς δικαίοις 'ϑαῤῥῶν" εἰ γὰρ ἔῤῥωτο 
προσήκουσι λογισμοῖς, τί ἔδει τὸν κατήγορον ἢ τὴν XG-- 
τηγορίαν ἐχβαλλειν" διὰ τοῦτο ἡ τέχνη τοῦτο παραμυ- 
ϑουμένη ἐφεῦρε τὴν εὐθυδικίαν" τίς δὲ αὕτη xci ὅπως, 
χρηστέον αὑτῇ προείρηται" ἱστέον δὲ ὡς οὐκ ἀνάγκη πῶν- 25 
ταχοῦ ταῖς εὐθϑυδικίας χρῆσϑαι, ἀλλὰ δίδωσι μὲν ἡ τέχνη, 
ὅπη μέντοι ἐμπίπτει καὶ ὁ χαιρὸς ἐπιτρέπει χρηστέον᾽ 
ὥσπερ ἐν τῷ κατὰ Τιμάρχου “Αἰσχίνης ἐχρήσατο" παρα- 
λέλοιπε γὰρ τὴν εὐθυδικίαν, xoà τὸ αἴτιον" ἐπειδὴ δύο 
σιρὸς τὴν κατηγορίαν ἐνέστησαν Τίμαρχος καὶ Δημοσϑ ἐ- 30 


10 Ald. καϑῆσαι. 1 Ald. προβάλλεται. 4. Ald. κατηγορία. 


982 ΣΧΟΛΜΙΑ 


vne* τῷ μὲν τὴν παραγραφὴν ἀντέϑηχε, Δημοσϑένης δὲ 
τὴν εὐθυδικίαν ἐφύλαξεν" εἰ γὰρ ἐν TQ χατὰ Τιμάρχου 
ἐχρήσατο τῇ εὐθυδικίᾳ, προηγουμένως ταύτην ποιούμε-- 
vog. ἤμβλυνς τὴν πρὸς Δημοσϑένην ἀπολογίαν" ἐπειρά- 
5 ϑησαν δέ τινες τὸν κατὰ Τιμάρχου μηδ᾽ ὅλως παρα- 
γραφὴν εἰπεῖν, ἀλλὰ στοχασμόν" oUg ἐπειδὰν ἐλέγξω-- 
μὲν ἀπὸ τῆς τῶν νόμων ἀναγνώσεως, ὡς αὐχέτε στο- 
χασμὸς, φασὶν ὅτι προχατασχευῆς ἕνεχεν τοὺς νόμους 
ἀναγινώσχει" ἀλλὰ καὶ τούτῳ ? ἀντιτίϑεμεν, ὅτι οὐδεὶς 
10 χατηγορούμενος ἀντεκατηγορεῖν ^ δύναται, μὴ πρότερον 
ἀπολογησάμενος" καὶ ὅτι μὲν ὃ Τίμαρχος κατηγόρησε, 
παντί τῳ δῆλον" ἔχ ve τῶν ἱστορικῶν xoi ἐξ ὧν ὁ An- 
μοσϑένης φησίν" τὸν μὲν ἀνηρηχε τῶν ἐπὶ τὰς εὐθύνας 
ἐλθόντων. Εἰ τοίνυν κατηγόρησεν ὁ Τίμαρχος, οὐδαμοῦ 
1h δὲ πρὸς τὴν χατηγορίαν «ΑἸσχίνης ἀπήντησε, δῆλον ὡς 
παραγραφὴ ἂν εἴη" παραγραφὴ μέντοι χατὰ στοχασμὸν, 
στοχαστιχῶς γὰρ ζητεῖται τὰ περὶ τῆς ἑταιρήσεως. ᾿Ιστέον 
δὲ χαὶ τοῦτο, ὡς ἡ ἔγγραφος αὕτη μεταάληψιρ, ἥτις καὶ 
παραγραφὴ κυρίως καλεῖται, παρωθησίς τις οὖσα τῆς yga- 
20 φῆς κατὰ δύο στάσεις ἀεὶ μελετᾶται, xol γὰρ ἡ μὲν 
— πρώτη ξήτησιρ, ἡ περὶ τῆς παραγραφῆς, κατὰ μίαν τῶν 
μομικῶν ἔχει τὴν ζήτησιν" ἀπὸ νόμου γὰρ ἀεὶ ἡ παρα- 
γραφή᾽ ἢ δὲ ἑτέρα, Qj τῆς εὐϑυδικίας, ἐχ τῆς φύσεως τοῦ 
πράγματος ἀναφνομένη, καϑ'᾽ ἣν ἂν ἐμπέσῃ στάσιν με- 
25 λετᾶται" χατὰ γὰρ πάσας τὰς στάσεις ἡ εὐθυδικία στο- 
χασμόν φημι xol ὅρον καὶ ἑξῆς" διά τοι 5 τοῦτο γρὴ 
διαιροῦντα ζητεῖν μετὰ τὴν παραγραφὴν, ὑπὸ τίνα τῶν 
στάσεων ἀνάγεται ἡ εὐθυδικία" καὶ xarà τὰ ταύτης κε- 
φάλαια διαιρεῖν τὸ ξήτημα, περὶ οὗ ἡ παραγραφή᾽ ὡς 
30 γὰρ ἔφαμεν, κατὰ πάσας τὰς στάσεις ἡ εὐϑυδικία εὑρὲ- 
σχέται πλὴν τῆς μεταλήψεως τὴρ ἐγγράφου τε καὶ ἀγρά- 
—J — 


5 Ald, τοῦτο. 4 Ald. ἀντιγορεῖν. — 5 Ald. τε. 


EIS ΣΤΑΣΕΙΣ | 28 


epov* πῶς γὰρ οἷόν τε στάσιν εὑρεϑῆναί ἐν τῇ αὐτὴ στα- 
σει" ὑποδείγματος δὲ. χάριν" olov ἐπὶ τῆς παραγραφῆς 135 
τῆς ὑπὲρ Φορμίωνος στοχαστικὴ ἀνεφύη εὐθυδικία" ζητεῖ 
γὰρ πότερον χρεωστεῖ τὴν ἐνϑήχην τῆς τραπέζης Φορ- 
piov ἢ οὔ" ἐπὶ δὲ τῆς πρὸς Παταίνετον, μεταστατική᾽ 5 
σερὶ Εὔεργον τὸν νησιβούλου μεταγενομένης τῆς αἰτίας" 
τῆς τὰ χατὰ διπλοῦν τῆς γραφῆς καὶ τῆς τοῦ Μετέλλου 
ἐπηρείας " στοχαστικὴ δὲ εὐθυδικία xol ὡς ἐν τῷ κατὰ 
Τιμάρχου" ξητεῖται γὰρ ἐχεῖ εἰ ἡταίρηχε Τίμαρχος" χα- 
τὰ δὲ ὅρον ἐνώπιόν τις τῆς μητρὸς ἀπέχτεινε τοὺς υἱεῖς 9 10 
ἐχ καταδίκης νόμου" ἐξέϑανεν ἡ μήτηρ καὶ κρίνεται δ᾽ 
ἀποχτείνας αἰτίας ϑανάτου" ζητεῖταε γὰρ μετὰ τὴν πα- 
ραγραφὴν εἰ τοῦτό ἐστιν αἰτία ϑανάτον" κατὰ δὲ πρα- 
γματικὴν, οἷον πλούσιος καὶ πένης ἐχϑροὶ τὰ πολιτικά" 
πρεσβεύοντος τοῦ πένητος ἔγραψεν ὃ πλούσιος τὸν ἧττον 1 
πέντε ταλάντων χεχτημένον οὐσίαν μὴ πολιτεύεσθαι" vó- 
μου Ὄντος Ἷ μέχρι ἐνιαυτοῦ ἄκρα 3 εἶναι. τὰ ψηφίσματα, 
ἐμβραδύναντος τοῦ πένητος τῇ πρεσβείᾳ κεκύρωται ὁ νό- 
μος" μετὰ ταῦτα ἐπανελϑὼν χρίνει τὸν πλούσιον παρα- 
νόμων xol παραγράφεται ὃ πλούσιος τὴν ὑπὸ τοῦ νόμου 20 
προβαλλόμενος προϑεσμίαν, καὶ ὡς ἐχπέπτωχε ταύτης" 
xal λοιπὸν ἡ εὐθυδικία κατὰ πραγματικὴν, οἷον εἰ δί- 
χαίος, εἰ συμφέρων ὁ νόμος. Εἰσὶ xoi κατὰ τὰς λοιπὰς 
στάσεις εὐθυδικίαί" χρὴ δὲ γινώσχειν, ὡς τῆς παραγρα- 
φῆς ἡ μὲν τελεία ἐστὶν, ἡ δ᾽ ἀτελὴς; τελεία μὲν Ore τοῦ 35 
πράγματός ἐστι παραγραφὴ, ὡς ἐπὶ τοῦ φεύγοντος φό- 
γου καὶ λέγοντος ὅτι ἐχρίϑη" ἐν τούτῳ γὰρ οὔτε τὸν χκα- 
τηγοροῦντοω οὔτ᾽ ἄλλον τινὰ δέχεται" λέγει γὰρ ὅτι οὔτε 
σοὶ οὔτ᾽ ἄλλῳ τινὶ δικάξομαι περὶ τούτου" ἀτελὴς δὲ γί- 
γεται, ὅτε προσώπου μόνου γίνεται παραγραφὴή" λέγει 30 
γὰρ ὅτι σοὶ μὲν οὐ δικάζομαι, ἑτέρῳ δὲ τῷ βουλομένῳ" 


6 Ald. ἧ εἷς — 7 Ald. νόμος εἶναι. 8. Ald. ἄκρως. 


284 — ϑΘᾶΊἁ᾿Ὺ:.' ZXOA4IA. 


" ὥσπερ “Αἰσχίνης τὸν Τίμαρχον παραγραψάμενος πρὸς 
Δημροσϑέγην ἠγωνίσατο περὶ τῶν κατηγορουμένων. Δέον 
δὲ xol τοῦτο προσϑεῖναι ὡς ἐν ταῖς παραγραφαῖς" ἐὰν 
᾿ μὲν ἔχωμεν ἰσχυροτέρας τὰς ἀποδείξεις τῆς εὐθυδικίας," 

δ ὀλίγα χρὴ εἰπόντας ἡμᾶς περὶ τῆς παραγραφῆς εὐθὺς 
χωρεῖν ἐπὶ τὸν λόγαν τῆς εὐϑθυδικίας" ὅπερ καὶ Anuo- 
σϑένης ποιεῖ ἐν ταῖς παραγραφαϊῖς᾽ ἵγα μὴ δοχῶμεν φεῦ- 
γοντὲς τὴν εὐθυδικίαν τῇ παραγραφῇ χεχρῆσϑαι" ἐὰν 
δὲ ἀσϑενῶμεν κατὰ τὴν εὐθυδικίαν, μένειν δεῖ τῷ τῆς πα- 

40 ραγραφῆς κχατασχευάζοντας τὸ μὴ δεῖν ? εἰσαγώγιμον 
εἶναι τὴν δίχην, καὶ τὴν εὐθυδικίαν" ἀλλὰ xoi τοῦτο μὴ 
ἀγνοεῖν προσῆχεν, ὡς πᾶσα παραγραφὴ, ἥτις ἐστὶ χαὶ 
ἔγγραφος μετάληψις; μεταλαμβάνεται γὰρ, εἴδη ἔχει δύο" 
ὥσπερ xol πραγματικῆς ἡ μὲν ἔγγραφος, ἡ δὲ ἄγραφος" 

45 χαὶ E piv ἔγγραφος magaygag καλεῖται, παρ᾽ ἐνίων 
δὲ ἔγγραφος μετάληψις" ἡ δὲ ἄγραφος ὁμωνύμως τῷ 
γένει μετάληψις, διὸ καὶ ξητεῖται, πῶς ὥσπερ ἐνναῦϑα 
τὴν μετάληψιν διδῖλεν δἰς ἔγγραφρον xal ἄγραφον, καὶ 
ἑκατέραν ἐτεχνολόγησε διελϑὼν πρότερον" καὶ γὰρ καὶ 

80 αὕτη καὶ ἔγγραφός ἐστι καὶ ἄγραφος" φαμὲν ovy ἐς ἐν 
τῇ πραγματικῇ οὐδὲ μία τῆς διαιρέσεως ἀνάγχη ἢ τῆς 
τεχνολογίας᾽ ἀμφότερα γὰρ τὰ τῆς πραγματιχῆς εἴδη 
μίαν καὶ τὴν αὑτὴν ἔχει τεχνολογίαν" οἷς γὰρ ἡ ἔγγρα- 
φας διαιρεῖται κεφαλαίοις, ταύτοις καὶ ἡ ἄγραφος" éye 

25 ταῦϑα δὲ ovy οὕτως, ἐχάτερον δὲ εἶδος ἰδίοις διαιρεῖ- 
ταῦ κεφαλαίοις, καὶ duevivoyev ἀλλήλων. | Olov δὶς 
περὶ τῶν αὑτῶν δίκας μὴ εἶναι" τὸ μὲν παρά- 
δειγμα τοῦ τεχνιχοῦ εὖ ἔχει" τὸ δὲ εἰπεῖν, κατὰ ῥητὸν καὶ 

" διάνοιαν ἔστιν ἡ πρώτη ἐξέτασις, ἔσφαλται" τοῦτο δὲ 

. 20 ἔπταισεν *? ἀγνοήσας τὴν xaO" ὁμωνυμίαν ἀμφιβολίαν" 

τοῦ μὲν λέγοντος δίχας εἶναι τὰς χρίσεις, τοῦ δὲ τὰς τι- 


9 Ald. δεῖ. 10 Ald. ἔπτεσεν. ΄ 


EIS STAXNEIX 985 


μωρίας" ἔστι γὰρ ἡ πρώτη ζήτησις κατὰ ἀμφιβολίαν" 
οἷον πότερον δίχας λέγει ?* τὰς τιμωρίας ἢ αὐτὸ τὸ δι- 
χάξεσϑαι * οὐδὲ γὰρ ἡ τοῦ ῥητοῦ διάνοια ζητεῖται, ἀλλ᾽ 
αὐτὸ τὸ ὄνομα τί σημαίνει" ἐπλανήϑησαν δέ τινες ἀφ᾽ 
ὧν εἶπεν ὁ τεχνικὸς, εἶτα ἕπεται τὸ στοχαστικὸν, ὅτε χα» 8 
τὰ μόνον στοχασμὸν ἡ εὐϑυδιχία μελετᾶται" OUx ἔστι 
δέ" ἀλλ᾽ ὡς προαποδέδειχται κατὰ τὰς ἄλλας στάσεις" 
ἐνταῦϑα δὲ ἡ μὲν παραγραφὴ ἐξ ἀμφιβολίας, ἡ δὲ εὑ. 110 
ϑυδικία χατὰ στοχασμόν' ἄλλοι δὲ χαλὼς εἰρηκέναι φασὶ , 
τὸν τεχνικὸν κατὰ ῥητὸν Roi διανοιαν" λέγοντος γὰρ τοῦ o 
φεύγοντος, φησὶ, νόμον εἶναι δὶς περὶ τῶν αὑτῶν δίκας 
μὴ εἶναι, ὃ κατήγορος λέγει" ὅτι τοῦτο εἴρηχεν ὁ νόμος 
κερὶ τῶν εὐτελῶν πραγμάτων xoi τῶν ἐν χρήμασιν ἀγώ- 
γων, OU περὶ τῆς χοινῆς σωτηρίας, OU περὶ μεγάλων 
πραγμάτων" στοχαστιχὴ δὲ ἡ εὐθυδικία" ἀπὸ γὰρ τῆς 18 
τοῦ ϑεοῦ φωνῆς καὶ μαρτυρίας ἐξετάζομεν, ὡς οὗτος 
ἀνδροφόνος. 


᾿ Μαρκελλίνου. ᾿4παγωγήν φησι τὴν ἐχβολὴν 
τῆς τοῦ πράγματος χρίσεως, ὅπερ ἴδιον τῆς ἐγγράφου με- 
ταλήψεως τὸ φάσχειν, μηδὲ τὴν ἀρχὴν *? δεῖν χρίνεσϑαι 20 
περὶ οὗ ἡ ζήτησις" χαραχτηριστικώτατον δὲ τοῦτο τῆς 
παραγραφῆς τὸ εἶναι τὴν ἰσχὺν ἀπό τινος ὡρμημένην 
ῥητοῦ, χαὶ περὶ αὐτὸ γίνεσθαι τὴν ζήτησιν. Νὸ μος 
περὶ τῶν αὐτῶν δίχας. Ὁρᾷς ὅτι ἐνταῦϑα o φεύ- 
γων οὐχ εὐθὺς ἀπολογήσεται περὶ τοῦ ἐγκλήματος" GA. 3 
λὰ καϑαπαξ ἀνελεῖν τὴν χρίσιν ἐξ ἀρχῆς πειῤάσεται" 
σιαρατηρητέον δὲ ὡς διπλὴ τις ἡ τοιαύτη στάσις, τουτ- 
ἐστιν ἡ ζήτησις" δύο γὰρ ἐν ταύτῃ τὰ ζητήματα" καὶ τὸ 
μὲν πρῶτον, εἰ μὴ δεῖ χρίνεσϑαι τὴν ἀρχὴν ἐπὶ τούτοις" 
ἔστι δὲ κατὰ δητὸν xal διάνοιαν ἡ πρώτη ζήτησις" τοῦ 30 
μὲν φεύγοντος ἐνταῦϑα προτεινομένου τὸ ῥητὸν, τοῦ δὲ 


11 Ald. λέγει». (12 Ald, τηναρχὴν ϑεῖ. 


280 XXOAIA 


κατηγόρου τὴν διάνοιαν᾽ λέξει !? γὰρ ἔχειν μὲν οὕτω 
τὸν νόμον, οὐ μὴν ἐπὶ τούτοιρ᾽ οἷον ovx ἐπὶ τῶν οὕτω 
μεγάλων καὶ δεινῶν, ἀλλ᾽ ἐπὶ τῶν εὐτελῶν ἅπαξ χρίνε-Ἅ 
σϑαι προστάττει" 1, ἐπὶ μὲν γὰρ τούτων xoi τὴν μίαν 
δ ἐξέτασιν ἀρχεῖν ἡγήσατο, ἐπὶ δὲ τῶν μειζόνων xai πλείο- 
vag* ἄλλοι δὲ κατὰ. ἀμφιβολίαν τὴν πρώτην εἰρήχασε 
γίνεσϑαι᾽ ὑμωνύμως γὰρ τὰς δίκας νοεῖσϑαι xai τὰς 
τιμωρίας" οἷον τιμωρεῖσθαι μὲν δεύτερον χωλύει, χρίνε- 
σϑαι δὲ δεύτερον οὐ 5 χωλύει. Εἶτα ἕπεται τὸ στο- 
40 χαστικόν" τὸ ἕτερόν φησι ζήτημα τὸ τῆς εὐϑυοιχίας,16 
ὃ ἐστι τοῦ πράγματος ἡ ἐξέτασις, ὅπερ ἐξ ἀρχῆς παρε- 
)ράψατο" οὐ πάντως δὲ ἐπὶ πάσης παραγραφῆς στοχα- 
gtuxóv* ἀλλ᾽ ἐνταῦϑα μὲν στοχαστικόν" ἑκάστοτε δὲ πρὸς 
τὸ προχείμενον᾽ στοχαστιχὸν δὲ λέγεν οὐ χεφάλαιον, ἀλ-- 
46 λὰ ζήτημα" τινὲς δὲ τὸ προσὸν χρῶμα τῷ φεύγοντε 
ἀγνοοῦντες, ὅτι λοξίας ὃ ϑεὸς διὰ τὸ xol λοξὰ xoi σα- 
φῆ εἶναι τὰ μαντεύματα, λογιζόμενοι δὲ μόνον ὅτι βα- 
ρεῖ αὐτὸν ἡ φωνὴ τοῦ ϑεοῦ, ov γὰρ ἄνϑρωπός φησιν 
ὃ χατήγορος, ἀσύστατον εἶναι τὸ ζήτημα φήϑησαν" ov 
20 γὰρ ψεύδεταί φησιν ὁ ϑεός" ἔπειτα δὲ χρώματος χατη- 
᾿ς γορήσει" λέξει γὰρ ὅτι. αὐτὸ τοῦτο τὸν ϑεὸν ἠρώτησα, 
εἰ μέτεατι τοῖς ἀνδροφόνοις τοῦ μαντείου καὶ ἔχρησέ μοι" 
᾿ καὶ ἄλλως, ὅτι OU περὶ ἐμοῦ εἶπεν, ἀλλὰ φοβῆσαι τοὺς 
ἄλλους βουλόμενος, ὥστε φυλάττεσθαι φηνεύειν μὲν πά- 
25 λιν, ὅτι οὐχ ἀνδροφόνος ἐγώ" ἡ γὰρ ἂν οὐδὲ αὐτὸ τοῦ- 
τὸ ἔγρησέ μοι ἀλλ᾽ ἐρεῖ ὁ ἕτερος" διατί δὲ μὴ ἄλλῳ, 
ἀλλὰ σοὶ τοῦτο ἔχρησεν, εὑπορήσει δὲ καὶ πρὸς τοῦτο O 
φεύγων" ἐρεῖ γὰρ, ἤδει με ὑπονοηϑέντα, καὶ ἐζήτει us 
τῆς τοιαύτης αἰτίας ἀπολύσασθαι" ζητητέον δὲ, πῶς ἀεὶ 


pound 


45 Ald. λέγει γὰρ ἔχει, 14 Α]4. προτάττει. 15 Ald.xoi, Par. ov, 
46 Par. ad marg. EUJvOuia ἐστὶν, ὅταν εἰσάγηταί τις κριϑησύμε- 
γος περὶ ὧν μηδέποιε γνῶσις ἐγένετο δικαστηρίου, περὶ ὧν γὰρ, κε- 
κρίσϑαί τις ἤδη φησὶν, περὶ τούτων παραχράφεσϑαι ἐφεῖται. 


* 


EIZ ΣΤΑ ΣΕΙ͂Σ 987 


TOU πρώτου ζητήματος χαρακχτηρίξοντορ τὴν στάσιν, ἐν- 
ταῦϑα ἡ πρώτη ἐξέτασις κατὰ ῥητὸν xol διάνοιαν" καί- 
τοι μὴ οὔσης τῆς στάσεως ῥητοῦ καὶ διανοίας , ἀλλὰ 
παραγραφῆς" καὶ λέγομεν ὡς ὁμολογουμένου ὅτι παρα- 
γραφή ἐστιν, οὐκ εἴρηκεν" 17 xadó δὲ ἡ παραγραφὴ τὴν 5 
ἐξέτασιν ἔχει... ἀναγκαίως δὲ καὶ διανοιαν" ἐπειδὴ τὸ ón- 
τὸν διάνοια λέγεται, ὅτ᾽. ἂν περὶ αὑτὸ " ζήτησις ἢ" 
πρῶτον δὲ εἴρηχεν, ὡς πρὸς τὸ στοχαστικόν" ζητητέον 
δὲ χαὶ τοῦτο, πῶς δύο ζητημάτων Ὄντων ἐν τῇ παραγρα- 
φῇ, ἐξ ἑνὸς τῇ στάσει τὴν ἐπωνυμίαν δέδωχεν " πρόδη- 10 
Aog δὲ ἡ λύσις" τὸ γὰρ προχείμενον γαρακτηρίζει τὴν 
στάσιν" ἀμέλει xol ἐν ὁτοχασμῷ ἐμπίπτει 53 ἀντίληψις" 
xol ἐν ταῖς ἀντιϑετιχαῖς βίαιος ὅρος, καὶ ἐν τῷ ὅρῳ 
συλλογισμός" ἀλλ᾽ οὔτε τὸν στοχασμὸν διὰ τοῦτο εἴποις 
ἀντίληψιν, οὔτε τὸν ὅρον συλλογισμόν, OUfe τὰς ἄντι.- 15 
ϑετιχὰς ὅρον. 


*H δὲ ἄγραφος ἔστι μὲν Ὁ ἀπαγωγὴ τῆς εὐθυδικίας καὶ αὐτὴ 3 κα- 117 
τὰ παραγραφὴν ἀπὸ ῥητοῦ" τὴν δὲ ζήτησιν οὗ περὶ τὸ ῥητὸν ἔχει, 
ἀλλὰ περί τι τῶν περὶ τὸ πρᾶγμα, τόπον, ἢ χρόνον, ἢ πρύόσω- 
πον, ἢ αἰτίαν 3) τρόπον" ὅταν τὸ μὲν πρᾶγμα συγχωρῶμεν, ἕν 20 
δέ τε τούτων αἰτιώμεϑα δήπου μεταλαμβάνοντες" οἷον ἐξὴν ἀποκτιν- 
γύγαι καὶ τὸν μοιχὺν καὶ τὴν μοιχευομένην" τὸν μοιχὸν ἀποκτείνας 
τις μόνον, χρόνῳ ὕστερον ἐπὶ τῷ τάφῳ τοῦ μοιχοῦ δακρύουσαν tv- 
ρὼν ἀπέκχτεινε τὴν γυναῖκα καὶ φόνου φεύγει" 3 τὸν γὰρ τόπον 
“ἐνταῦϑα καὶ τὸν χρόνον αἰτιώμεϑα δήπουϑεν.. 25 


“Συριανοῦ καὶ Σωπάτρου. ᾿Εν ταύτῃ τὴ μετα- 
cf e , L4 , ^ 2 , ind 2 
Aye ἡτις ὁμωνυμος ἐστι τῷ οἰκείῳ γένει περὶ τοῦ. ποῖόν 
τί ἔστι ζητοῦμεν" λέγομεν γὰρ μεταλαμβανοντες, ὡς οὐ 
δικαίως γέγονεν ὁ φόνος ἐνταῦϑα' ἢ ἀπὸ τοῦδε τοῦ 
προσώπου, ὡς ἐπὶ τοῦ τὴν μητέρα μοιχευομένην avcAoy- 30 


17 Ald. ἤρηκεν. 18 Ald. ἐμπίπτειν. 
' 4 Par. ἔστιν ἀπαγωγὴ μέν. 2 Ῥαν. αὕτη, 8 Par. φεύγει φόνον. 


29 ^ E€X0AÁIAÁ 


διάφορον, ὅτι ἐν. μὲν τῇ ἀντιλήψει ἀπὸ τοῦ παϑόντος 
πειρᾶται ποιεῖν τὴν ἀντίῤῥησιν, λέγων μὴ ἐξεῖναι τρισ- 
αριστέα φονεύειν" ἐν δὲ μεταλήψει πρὸς τὸν δράσαν- 
τα μόνον ἀγωνίζεται, λέγων οὐ κατὰ τὸ δέον πεποιηχέ- 
δ ναι, τοὐναντίον ὁμολογῶν ἀξίως τὸν παϑόντα v ὑπομεμενή- 
κέναι τὴν χόλασιν᾽ ὡς ἐπὶ τοῦ ζητήματος τοῦ κατὰ τὴν 
ἑέρειαν, ἢ μυοῦσα τὸν τύραννον ἀπέχτεικε καὶ κρίνεται 
φόνου" ἐνταῦϑα γὰρ ὁ κατήγορος, ὅτε μὲν αὐτῇ οὐ δί- 
δωσι τὴν ἐξουσίαν ὃ νόμος, ἐναντιοῦται, οὐδ᾽ ὅτι οὐχ 
10 ἦν ἄξιος ἀναιρεϑῆναι ὃ τύραννος" τοῦτο δὲ μόνον μά- 
χεται λέγων, οὐκ ἔδεε ἱέρειαν οὖσαν, οὐχ ἔδει μυοῦσαν 
τὸν φόνον ἐργάσασθαι. ἔτι καὶ τοῦτο διαφέρουσιν, ὅτι 
ἐν μὲν &vriappes ἀχόλουϑόν ἐστε τὸ ὄνομα τῆς γραφῆς 
τῷ πεπραγμένῳ, ἐν δὲ τῇ μεταλήψει ἕτερον τὸ ὄνομα 
45 τοῦ ἐγκλήματος" ἐν γὰρ τῷ ἀριστεῖ φόνον γεγονότος 
| φόνος χρίνεται" ἐν δὲ τῇ μεταλήψει φόνου γεγονότος 
ἕτερον τὸ χρινϑόμενον " οὗ γὰρ ὁ φόνος τῆς ἱερείας xa- 
᾿ τηγορεῖται, ἀλλὰ τὸ ἀπαίσιον. ἔτι χοινωνεῖ μετάληψις 
συλλογισμῷ , ὡς ἐπὶ τούτου" μοιχὸν τις λαβὼν c απέχτει-- 
ἀνὲν οὕπω TOU τιμήματος τοῦ κατὰ τὸν μοιχὸν χειμένου ; 
xal εἰσενεγκὼν νόμον ἐχύρωσεν ἐξεῖναι τὸν μοιχὸν ἀπο- 
χτιννύναι" πεφώραται προαποχτείνας χαὶ χρίνεται᾽ δοχεῖ 
μὲν εἶναι συλλογισμὸς τῷ συλλογίξεσϑαι τὸν φεύγοντα" 
καὶ λέγειν μηδὲν διαφέρειν, εἴτε νῦν εἴτε ἄλλοτε ἀνῃρη- 
35 ται, ὅτε ὃ νόμος δίδωσί μοι τὸ ἀναιρεῖν" οὐχ ἔστε δὲ, 
ἀλλὰ πολὺ διαφέρει, καὶ γὰρ ἐν μὲν τῷ συλλογισμῷ ὃ 
μὲν φεύγων τὸ ῥητὸν προβαλλεται" μετάληψις οὖν ἐστιν 
ἀπὸ καιροῦ μεταλαμβανομένη" ἐντεῦϑεν δῆλον, ὡς ἡ μὲν 
παραγραφὴ τελεία ἐστὶν ἐχβολὴ τοῦ ἀγῶνος, ἢ μέντοι 
go μετάληψις ovx ἔστι τελεία ἐχβολὴ τῆς εὐθυδιχίας" καὶ 
τρῦτο ἀπὸ τοῦ Δημοσθένους παραγραφῶν φανερὸν, οὐ 
γὰρ συγχωροῦσι τὸ πρᾶγμα, αλλὰ τὴν ζήτησιν ἔγουσι 
περὶ τοῦ εἰ δεῖ εἰσελϑεῖν" διὸ xol ἀντιστρέφουσι τὸν 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ ' 991 
ἀγῶνα" τὸν γὰρ φεύγοντα πρῶτον ποιοῦσι λέγοντα, καὶ 
χατηγόρου τάξιν ἐπέχοντα" ὡς ἐν τῷ περὶ τοῦ στεφάνου 
Δημοσϑένης gnat προλαβὼν δέ μου διὰ τὸ πρότερος 
λέγειν παραγραφὴν ἀγωνίζεσθαι" ὡσαύτως καὶ Αἰσχίνης 


ἐν τῷ κατὰ Τιμάρχου παραγραφικῷ ὄντι οἱ συγχωροῦσι δ΄ 


τὸ πρᾶγμα" εἰ δὲ ἡ μετάληψις συγχωρεῖ, οὐ τελεία ἐστὶν 
ἀπαγωγὴ τῆς εὐθυδικίας, ἀλλ᾽ ὃ χατήγορος μεταλαμβά- — 
γῶν τι τῶν περιστατιχῶν πειρᾶται τὸ ἐκ τοῦ νόμου 
συγχωρούμενον διαβάλλειν" διὸ καὶ μετάληψις ἐχληϑὴ 
καὶ τῇ παραγραφῆ συνηφϑη᾽ ὡς “γὰρ ἐκείνη ἐχβάλλει 10 
τὴν εὐθυδιχίαν ix τοῖ νόμου, οὕτω καὶ ἡ μετάληψις 
ἀπὸ τῶν * περιστατικῶν διαβάλλει τὸ ἐκ τοῦ νόμου 
συγχωρηϑὲν.,. 


Μαρκελλίνου. Ὅτε παραγραφὴ καὶ ἡ ἄγραφος, 
σαφῶς ἐνταῦϑα ἐδήλωσεν, εἰπὼν κατὰ παραγραφὴν ἀπὸ 15 
ῥητοῦ" οὐχέτι δὲ περὶ ῥητὸν, ἐπειδὴ μὴ ἰσχύει, δηλονότι 
τὰ ῥητῷ" ἡ γὰρ ἂν φανερῶς ἦν ἔγγραφος" ἐδήλωσε 
xci τὴν διαφορὰν αὐτοῦ πρὸς τὴν ἔγγραφον εἰπὼν, οὐχ 
ἔτε δὲ τὴν ζήτησιν περὶ τὸ ῥητὸν ἔγει, ἀλλὰ τρόπον τι- 
ψὰ παραγράφεται ἐχβάλλουσα τὴν ἐξουσίαν τῆς πράξεως" 30 
κέχρηται μὲν γὰρ χἀνταῦϑα ὃ φεύγων τῷ ῥητῷ᾽ ἀπο- 
στὰς δὲ ταχέως τοῦ ῥητοῦ ἐπὶ τὸ πρᾶγμα μετέρχεται" 
τοιγάρτοι καὶ “ὁ χατήγοόρος τὸ 'γεγενημένον κατὰ νόμον 

ὁμολογῶν γενέσϑαι, ἕν τι τῶν περιστατικῶν αἰτιάσεται". 
ὥστε τὴν χρείαν “μόνον ἐνταῦϑα παρεχόμενοι οὐχ ἐμιιέ- 25 


Ῥομεν αὐτῷ" dy δὲ τῇ ἐγγράφῳ ἐνδιατρίβομεν * αὐτῷ ; 119 


TQ ῥητῷ" τὸ δ᾽ αἴτιον, ὅτι ἐν μὲν τῇ ἐγγράφῳ τὸ 
ῥητὸν ἄντιχρυς εἰς τὴν ἀπαγωγὴν τῆς εὐθυδικχίας τείνει"". 
διὸ καὶ τὴν πλείστην χορηγίαν ἔχοντες ἐξ αὐτοῦ εἰκότως 
ἐνδιατρίβομεν αὐτῷ ἀγωνιζόμενοι" ἐν δὲ τῇ ἀγράφῳ so 
τοιοῦτον μὲν οὐδὲν ἔχομεν τοῦ πεπραγμένου παρὰ TOL 


6 Ald. διατρίβομεν. 
᾿ . 10. e e 


202 ΣΧ 0.14 
γόμου" ἐκ δὲ τῶν παραδειγμάτων ἔσται φανερὸν τὸ ως 
ρημένον᾽ δὶς περὶ τῶν αὐτῶν δίχας μὴ εἶναι" ὁρᾷς ὅτι 
φανερῶς ὃ νόμος ἀναιρεῖ τὴν χρίσιν" τῆς ἀγράφου πα- 
ράδειγμα" ἱέρεια μυούμενον ἀπέχτεινε τύραννον, καὶ φεύ- 
5 χει ἀσεβείας " μὴ ἄντικρυς Ὃ νφόμορ ἐνταῦϑα πρὸς τὴν 
κρίσιν ἐναντιούμενορ" φαίνεται; τοῦ μὲν γὰρ ἀνελεῖν τὸν 
τύραννον τὴν ἐξουσίαν προβαλλεται" ov μὴν μὴ xpivt- 
σϑαι τὸν ἐν ἱερῷ φονεύσάντα χεχώλυχεν" xai ἄλλως" 
ἡ μὲν ἔγγραφος τοῦ ἑνὸς ἔχοντος τὸ ῥητὸν τὴν διανριαν ᾿ 
40 παρέχει, τῷ ἐναντίῳ, ὥστε μερίζονται. ὃ μὲν τὸ ῥητον , 
ὁ δὲ τὴν διάνοιαν. “ἐν δὲ μεταλήψει μόνον ἐστὶ τὸ ῥη- 
τὸν, TOU ἅπαξ χρωμένου εἴτε τοῦ φεύγοντος eire TOL χα- 
τηγόρου᾽ ovx ἔτι δὲ ἔχξι τούτου τὴν διάνοιαν τὸ ἐναν»- 
τίον, ἀλλὰ καὶ συνομολογεῖ ὅτε ἔξεστιν, αἰτιᾶται δὲ ἀπό. 
4δ τινος τῶν περιστατιχῶν᾽ εἴ tie δὲ Eyrotn, τί διαφέρει τῶν 
νομικῶν 7 ἔγγραφος, λεχτέον, € ὅτι ἐχεῖ μὲν ἐστιν ἡ ζήτη- 
σις, εἰ κατὰ νόμον τὸ πραχϑέν᾽ ἐνταῦϑα δὲ εἰ δεῖ ὅλως 
εἰσελϑεῖν τὸν ἀγῶνα" ζητητέον δὲ ἐπειδὴ xol τελείαν εἶ-- 
sev elvat παραγραφὴν. ἐν τοῖς ἑξῆς, ποία μὲν τελεία,. 
30 ποία δὲ ἀτελής" οἱ μὲν οὖν τὴν ἄγραφον εἰρήκασιψ ἀτε- 
λῆ, ἐπειδὴ ἄρχεται ἀπὸ ῥητοῦ, ovx ἐχβάλλει δὲ χρίσιν" 
τελείαν δὲ τὴν ἔγγραφον: ἀλλὰ λέγομεν, oU. περὶ τοῦ 
ἀγράφου νῦν ὁ λόγος" ἔτι τοίνυν παραγραφὴ τελεία ἢ 
παντελῶς ἐκβάλλουσᾳ τὴν εὐθυδιχίαν ὡς οὐχ εἰσαχώχι- 
25 μον, ὡς ὃ πλούσιος" ἀτελὴς δὲ ἡ μὴ ἐκβάλλουσα μὲν, 
αἰτεωμένη δὲ πρόσωπον ὡς ἐν τῷ κατὰ Τιμάρχου" οὗ 
γὰρ ἐχβάλλει καϑόλρου τὴν xgicw' αλλὰ τὸ «πρόσωπον 
αἰτιᾶται, ὅτι σοι OU προσήκει 'χατηγορεῖν μου, ἀμέλει 
πρὸς Δημοσθένην ἀπελογήσατο" τιγὲς δὲ παράδειγμα εἰ-- 
80 ρήχασι τῆς ἀγράφον μεταλήψεως ἀπὸ τοῦ φεύγοντος, 
ἐπειδὴ εἰρήκαμεν, ὅτι γίνεται᾽ σπανίως μετάληψις ἀπὸ 


7 τὴν διάγοιαν — ὃ μὲν τὸ ῥητὸν Ald. om. 


[Lj 


ΕΙΣ XETAZXEIZ 293 


TOU φεύγοντος, τοὐοῦτο" νόμος, τὸν βιασάμενον χόρην 
᾿4ϑήνησι χιλίας διδόναν" καὶ νόμος ἐν “αχεδαίμονι. τὸν 
βιασάμενον ϑανάτῳ ξημιοῦσϑαι" βιασάμενός τις ᾿4ϑηνησι 
χατέβαλε τὰς χιλίας" ἐπανελϑὼν εἰς “Ταχεδαίμονα χρί- 
veras χατὰ τὸν ixi νόμον" καὶ παραγράφεται ἀπὸ τό- 5 
που ὃ φεύγῶν. : 


Τὰς μὲν οὖν λεγομένας στάσεις οὕτως ἐπιγνωσόμεϑα" περὶ δὲ τῆς 
zaÓ9' ὁχάστην διαιρέσεως ἤδη ᾿λεχεέον᾽ εἰδέναι μέντοι χρὴ ὡς τὰ 
περὶ στοχασμρῦ λεκϑησόμενα , περὶ οὗ δὴ πρῶτον ἀναγκαίως λελέξε- 
ται, σχεδὸν, εἰς ἅπαντα T. συντελεῖ τὰ μετὰ ταῦτα, διὸ “καὶ 40 
εἰκότως μακρότερα Lotus. 


Συριανοῦ xal Σωπάτρου. φαμεν ἤδη ὅτε 
τὰς στάσεις λεγομένας φησὶν ἤτοι διὰ τὸ πολυώνυμον" 
οἱ μὲν γὰρ στάσεις αὐτὰς καλοῦσιν" οἱ δὲ γενικὰ .ngo- 
βλήματα" οἱ δὲ περιέχοντα, ὡς περιεχτικὰ τῶν οἶχείων 15 
χεφαλαίων" εἴγε καὶ. ποριεχόμενα,᾽ ὡς" ἔφαμεν τὰ κεφά- 
λαια, ἢ ἀντὶ τὰς πολυϑρυλήτους, δοὺς δὲ μέϑοδον πρὸς 
ἐπίγνωσιν τῶν στάσεων ἐπεσφραγίζεταν βεβαιὰν αὐτοῦ 
τὴν διδασχαλίαν, ὡς πάντως οὕτως ἔνι χαὶ, οὐκ ἄλλως 
ἐπιγνῶναι αὑτάς" ἐπισημαίνεται δὲ χαὶ, ὡς διὰ τοῦτο 10 
πρῶτον περὶ στοχασμοῦ διαλήψεται, διότε οὐ μόνον. αὖ- 
τὸς σχεδὸν εἰς πάσας ἐμιπίστει τὰς στάσεις, ἀλλ᾽ ὅτι xol 
τὰ χεφάλαια τοῦ στοχασμοῦ σχεδὸν εἰς 3 ἁπάσας τὰς 
ἄλλας συντελεῖ στάσεις" ὥσπερ͵ τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέ- 
λους, ἀντίληψις, μετάληψις, ποιότης. 25 


Μαρκελλίνου. Καλῶς προσέϑηχε τὸ ἀναγκαίωρ" 

* σημειωτέον δὲ, ὅτι αὐτὸς μὲν προστίϑησι τὴν αἰτίαν τοῦ 
προτάξαν τὸν στοχασμὸν διὰ͵ τὸ ἐμπίπτειν φησὶ παντα- 
χοῦ χαὶ ἐν ταῖς ἄλλαις στάσεσιν" οὐκ ἀχριβὴς δὲ ἡ αἰτία, 

" δἰ xal πιϑανή᾽ ov γὰρ μόνος στοχασμὸς ἐμπίπτει ἐν 30 


1 Ald. ὅπαντωας. 2 Ald. εἰ. 


294 | ZXO0AIA c 


ταῖς ἄλλαις στάσεσιν, ἀλλὰ xal OpixÓV xol ἀντιστατιχόν 
πολλάκις ἐν ταῖς ἄλλαις εὑρίσκεται" ἄμεινον οὖν διὰ 

120 τὸ τὴν οὐσίαν φύσει προτέραν εἶναι τῇ τάξει, περὶ ἧς 
ἐν στοχασμῷ 7 ζήτησις" ταύτης γὰρ μὴ γενομένης ge- 

(5 vtae οὐκ ἔχει τὰ ἄλλα γώραν, οὔτε ἡ ἰδιότης , Οὔτε 


7 ποιότης- . 


. Περὶ στοχασμοῦ. 


Συριανοῦ καὶ Σ᾽ωπάτρου. ᾿Ἐπειδὴ Ὁ περὶ τῆς. 
μεϑόδου τῶν στάσεων ἀρχούντως διελέχγϑημεν, ἀναγκαῖον 


4 Ven. Μινουχιανὸς μὲν οὖν πρῶτος “τῶν καϑ' ξαυτὸν τεχνο-. 
γράφων iy εἶναί φησι τὰς στάσεις, τὴν μετάληψιν διπλῆν μὲν εἶναι 
λέγων, ὡς μέαν δὲ αὐτὴν ἐξετάζων" “Ἑρμογένης δὲ καὶ Μητροφάνης 
0 Πλατωνικὸς, ὃ τούτου ἐξηγητὴς , Ἐὐαγόρας τε καὶ ᾿άχύλας οἱ φι- 
λόσοφοι ᾿ιἰδ-' λέγουσιν αὑτὰς, τὴν μετάληψιν εἰς δύο διαιροῦντες στά-- 

TP ojus, παραγραφικήν τὲ καὶ μετάληψιν" καὶ τὸν μὲν στοχασμὸν πε- 
.e ovalag ἔχειν φασὶ τὴν ζήτησιν, ἐναντέως ᾿Αριστοτέλει" ἐκεῖνος 
γὰρ τὸν ὅρον περὶ οὐσίας ἔχειν φησὶ «τὴν ζήτησιν" ζητεῖσϑαι γὰρ ἐν 
αὐτῷ, εἰ οὗτός ἐστιν ὃ φονεὺς, ἢ 9 τύραννος" τὸν δὲ ὁρον περὶ 
τοῦ, τί ἐστε τὸ κρινόμενον, ἱεροσυλία ἢ κλοπή" τὰς δὲ ἄλλας πλὴν 
τῆς μεταλήψεως ἀνάγουσιν ὑπὸ τὴν ποιότητα" τὴν γὰρ ποιότητα εἰς 
πράγματα καὶ ῥητὰ τέμνοντες, τὴν μὲν περὶ τὰ ῥητὰ ἀσχολουμένην 
τὰς τέσσαρας νομικὰς στάσεις ἐργάζεσθϑαί φασιν" τὴν δὲ περὶ πρά- 
ypara τέμνουσιν εἷς δύο χρόνους, μέλλοντα xol παρεληλυϑότα" καὶ 
τὴν μὲν περὶ τὰ μέλλοντα πραγματικήν φασι, τὴν δὲ περὶ τὰ παρε- 
ληλυϑότα δικαιολογίαν" ταύτην δὲ εἰς ἀνεύϑυνον καὶ ὑπεύϑυνον 
τέμνοντες ὑπὸ μὲν τὸ ἀνεύϑυνο» πρᾶγμα τὴν ἀντίληψιν ἀνάγουσιν" 
ὑπὸ δὲ τὸ ὑπεύϑυνον τὰς τέσσαρας ἀντιϑετικάς" ἢ γὰρ εἰς ἑαυτὸν. 
ὠναδέχεται τὸ ἐπαγόμενον ὃ φεύγων, ἢ εἴς τινα τῶν ἔξωϑεν μεϑί- 
στησιν" κἂν μὲν εἰς ἑαυτὸν, ποιεῖ ἀντίστασιν ἂν δὲ εἴς τινα τῶν 
ἔξωϑεν, ἢ tic τὸν παϑόντα ἢ εἰς ἄλλον τινά" κἂν μὲν. εἰς τὸν vta- 
ϑύντα, ποιεῖ ἀντέγκλημα" ἂν δὲ εἰς ἄλλον τινὰ ἢ ὑπεύϑυνον ἢ ἀνεΐ- 
ϑυνον" κἄν μὲν εἰς ὑπεύϑυνον ποιεῖ μετάστασιν, ἂν δὲ ἧς ἀνεύϑυ. 
εφον, συγγνώμην" ἐὰν δὲ τῶν μὲν προειρημένων μηδὲν ἢ ζητούμενον 


4 
, 


καὶ περὶ τῶν ἑξῆς εἰπεῖν" «εἰδέναι “τοίνυν yon, ὡς δύο 
- . [4] . . 
ταῦτα συνελθόντα ἐν τέλειον. ἀπεργάζεταε, τό τε àmo- 
| ( 


μήτε, εἰ ἔστιν, μήτε ὅποϊόν τί ἐστι" περὶ δὲ εἰ χρὴ τὸν ἀγῶνα εἰσελ» 


Sri» ἢ μὴ γίνεται μετάληψις, ἥπερ διαιρουμένη εἰς δύο τό τε ἔγγρα- 


qo» καὶ τὸ ἄγραφον ποιεῖ ἑτέρας δύο στάσεις, τήν τὸ παραγραφὴν 
καὶ τὴν μετάληψιν" μέχρε μὲν py τῶν. ἐνταῦϑα τοῖς ᾿Ερμογένους 
ἀκολουϑητέον τεχνικώτατα καὶ σαφέστατα εἰρημένοις" ἐπειδὴ δὲ τοὺς 
τῶν στάσεων ρους ὑπογῤῥαφικωτέρους μᾶλλον ἤπερ {ελείως ἔχοντας 
ἀποδέδωκεν, ἀναγκαῖον ἂν εἴη πρὸς τὰ λοιπὰ τοὺς ἀρίστους φιλο- 
σόφους ὐαγόραν. τε καὶ ᾿Ἀκύλαν, μεταγενεστέρους μὲν ὄντας, ἐπι- 
στημονιχώτατα δὲ περὶ, τούτων διεξελϑόντας, συλλήπτορας ἡμῖν τῆς 
ἀκριβοὺς περὸ τῶν». στάσεων γνώσεως γίνεσθαι παρακαλεῖν. . Τῶν 
τοίνυν στάσεων ai μὲν εἰσιν λόγικαὶ, ai δὲ τομικαί" λογικαὶ μὲν 
ἐννέα, στοχαυμὸς, ὅρος, πραγματικὴ, ἀντίληψις, ἀντίστασις, ἀν- 
τέγχλημα; i μετάστασις, συγγνώμη, μετάληψις . νομικαὶ πέντε" παρα- 
γραφὴ, emo» xal διάνοια," ἀντινομία, συλλογισμὸς, ἀμφιβολία" 

πάλιν τῶν στάσεων αἷ μὲν ὑπὸ τὸ δικανικὸν ἀνάγονται, oi δὲ ὑπὸ 
τὸ δικανικὸν καὶ συμβουλευτικὸν, τὸ δὲ πανηγυρικὸν συνεπιπλέχεται 
piv ἴσϑ᾽ ὅτε τούτοις, ὑπ᾽ αὐτὸ δὲ μόνον οὐδὲ μία στάσις ἀνάχεται" 
ὑπὸ μὲν οὖν τὸ δικανικὸν ἀγάγονται στοχασμὸς, ἀντίληψις, ἂντί- 
στασις, ἀντέγκλημα, μετάστασις, συγγνώμη" ὑπὸ δὲ τὰ δικανικὸν 
καὶ συμβουλεντικὸν, ὅρος, πραγματικὴ, ῥητὸν καὶ διάνοια, συλλο- 
γισμὸς, ἀμφιβολέα, μετάληψις, παραγραφή" πάλιν τῶν ατάσεων αἱ 
μὲν περὶ τὸν παρεληλυϑότα συνίστανται, ai δὲ περὶ τὸν μέλλοντα, 
ei δὲ περὶ τὸν παρεληλυϑήτα ἅμα καὶ μέλλοντα" περὶ δὲ τὸν ἐνε- 
στῶτα οὐδεμία συνίσταται στάσις. χερὶ μὲν οὖν τὸν παρεληλυϑό- 
τα οἷδε συνίστανται στάσεις, ὅρος, δικαιολογικαὶ, νομικαὶ πλὴν 
ἀμφιβολίας, μετάληψις, παραγραφή περὶ δὲ τὸν μέλλοντα πραγμα- 
τική" περὲ δὲ τὸν παρεληλυϑότα καὶ μέλλοντα στοχασμὸς, ἄμφι- 
βολία. Ἔτι τῶν στάσεων αὖ μὲν ἐκ τοῦ κατηγόρου γνωρίζονται" 

ai δὲ ἐκ τοῦ φεύγοντος " ai δὲ ἐξ ἀμφοτέρωγ’ ἀπὸ μὲν οὖν» τοῦ 
κατηγύρου μετάληψις, καὶ τῶν συλλογισμῶν & ἔνιοι" ἀπὸ δὲ τὸῦ φεύ- 
γοντρς δικαιολογικαὶ, νομικαὶ, παραγραφή" ἐκ δὲ ἀμφοτέρων, στο- 
χασμὸς, ὅρος, πραγματιχὴ" ἐπειδὴ δὲ δύο ταῦτα συνελθόντα ἣν 
τέλειον ἀπεργάζεται, τὸ T8 ἀποδεικνύον καὶ τὸ ἀποδεικνύμενον" καὶ 

1 


ΕΙΣ XTAXEl1X — ^ . 395 


) 


296 E X0AIA 
δειχνύον καὶ τὸ ἀποδεικνύμενον" ἀλλὰ τὸ μὲν ἀποδει» 
xvvov αἱ στάσεις εἰσὶν, ἤτοι 7" τέχνη" τὸ δὲ ἀποδειχνύ- 
μένον τὰ πρᾶγμα περὶ οὗ ἡ στάσις, τουτέστι τὸ ζήτημα" 
λέγεται, δὲ καὶ τοῦτο πλεοναχῶς" οὗ μόνον γὰρ ζήτημα 
5 λέγεται, ἀλλὰ καὶ πρόβλημα καὶ ὅρος καὶ ὑπόϑεσις καὶ 
μελέτη καὶ πλάσμα καὶ γύμνασμα. ξήτημα μὲν διὰ τὴν ' 
ἐν αὐτῷ ToU δικαίου ζητησιν" πρόβλημα δὲ ἀπὸ τοῦ 
προβάλλεσδαι πρὸς διάγνωσιν τῆς ἐν αὐτῷ στάσεως" 
ὅρος δὲ ἀπὸ τοῦ περιγράφειν καὶ προορίξειν τινὰ ὑπό- 
τοϑεσιν" ὑπόϑεσις δὲ ἀπὴ τοῦ ὑποτίϑεσϑαι πρᾶγμά T? 
γεγονὸς ἐχ προσώπου" μελέτη δὲ διότι οὐχ ἄνευ τινὸρ 
συνεχοῦς ἀσχήσεως ἡ περὶ τοὺς δητορικοὺς λόγους ἐπι- 
στήμη πρῤοσγίπνεται ἀνϑρώπῳ ὡς xol τῶν ἄλλων ἕχα- 
στον" πλάσμα δὲ καὶ γύμνασμα, ἀπὸ. τοῦ καὶ πράγμα-. 
48 τος ἁληϑοῦς μὴ ὑποκειμένου, γυμνασίας δὲ 5 ἕνεχα μὸν 
γῃς διαπλάττειν τινὰς ὑποϑέσεις ' ἄξιον δὲ xol τὰ γρήπ 
σιμὸν τῆς περὶ τῶν στάσεων μεϑόδου χαταναηήσαντας, 
οὕτως ἐπὶ τὴν ἑἱχάστης χωρῆσαε διαίρεσιν" τὸ γάρ rov 
τὰς * ἀπείρους παρὰ τοῖς ῥήτορσιν ἀποδείξεις εἰς δέκω 
20 τέσσαρας μόνας * ἀγαγεῖν προτάσεις, φημὶ δὴ τὰς στά- 


τὸ μὲν ἀποδεικτιμὸν αἷ στάσξις εἰσὶν, τὸ δὲ ἀποδεικνύμενον τὸ πρᾶ- 
γμα, περὶ οὗ ἣ στάσις, τουτέοτιν τὸ ζήτημα. 

νι Τὰ ἀρκοῦντα περὶ τῶν στάσεων διάλεχϑέντες ἤδη, καὶ περὶ 
τῆς πολυωνυμίας τῶν ζητημάτων διεξέλθωμεν. Χαλοῖσι γὰρ αὑτὸ 
οἷ μὲν ζήτημα διὰ τὴν ἐν αὑτῷ τοῦ δικαίου ζήτησιν, οἱ δὲ πρόβλησ — 
μα nó τοῦ προβάλλεσϑαι πρὸς διάγνωσιν τὴς ἐν αὐτῷ στάσεως " 
oi δὲ ὄρον, παρὰ τοῦ περιγράφειν καὶ περιορίξειν τινὰ ὑπ᾽ ὄψεσιν" 
ol δὲ ὑπόθεσιν, ἀπὸ τοῦ ὑποιτίϑεσθαι πρᾶγμ τι γεγονὸς ἐκ προ- 
σῴπου' οἱ δὲ μελέτην, διότι οὐκ ἄγευ τινὸς συνεχοῖς ἀσκήσεως ἢ 
περὶ τοὺς ῥητορικοὺς λόχους ἐπιστήμη προςγίνεται ἀνθρώποις, ὡς 
καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον, oi δὲ πλάσμα καὶ γύμνασμα x. τ. À. 

42. Ald. πράγματι, 5 δὲ Ven, om, 4 Ald. et Par. τοὺς. 
ín Par, superseriptum est c. Ven, rác. δ Ald. μόνως, Par: 
póvwag, Ven. μόνας ytruixug ἀναγαγεῖν. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 297 


σεις, οὗ πόῤῥω τινὸς διαιρετιχῆς ἐστι φιλοσοφίας" ὥσπερ 
γὰρ ᾿Δρχύτας ὃ Πυϑαγόρειος xoi μετ᾽ αὐτὸν ὁ δαὶμό- 
γιος 6 “Δριστοτέλης ϑαύματος ἄξιοι ὑπὸ τὰς δέκα χατη- 
γορίας τὰς ἀπείρους λέξεις ἀνενεγχόντες, οὕτως ἐπαίνου 
ἀξίους ἡγητέον, ὡς μιχρὰ μεγάλοις εἰχάσαε, τοὺς πᾶσαν 5 
ῥητορικὴν δικαιολογίαν ἀριϑμῷ δεκατεσσάρων 8 ὁρίσαν- 
τας ? στάσεων" χρήσιμον δὲ καὶ τοῦτο" διὰ γὰρ τῆς 
τούτων ἐπιγνώσεως τοῖς τὸ προσήχουσι κεφαλαίοις ἐν 
ἑκάστῃ ** χρησόμεϑα᾽ καὶ τῶν οἰχείων ἑκάστης ** εὐπορή- 
σομεν νοημάτων καὶ σύγχυσιν οὐδειιίαν ἐργασόμεϑα, roig 10 
στοχαστιχοῖς ἐν ὅρῳ κχεχρημένοι, ἢ 2 τοῖς ὁριχοῖς ἐν 
πραγματιχῇ , ἀλλὰ «τὰ προσεχῆ νοήματα ζητήσομεν ἐν 
ἑκάστῃ, τὰ δὲ παντελῶς ἀπῴδοντα διαγράψομεν" χαὶ 
γὰρ “4ριστοτέλης ἐν ταῖς ῥητορικαῖς τέχναις πρὸς τέσ- 
σαρα ταῦτα χρήσιμον εἶναί φησι τὴν ῥητορικὴν καὶ τὰς 15 
δι αὐτῆς ἀποδείξεις πρῶτον μὲν πρὸς τὴν τῶν ἀλη- 
ϑῶν xal διχαίων ἐν τοῖς πολιτικοῖς πράγμασιν ἐπίγνω- 
σιν" ὡς 83 καὶ Πλάτων φησὶν ἐν Φαίδρῳ" ῥήτορος μὲν 
γὰρ ἔργον τὸ τἀληϑὴ λέγειν, δικαστῶν δὲ γε σωφρόνων 
τὸ τὰ δίκαια λέγειν" δεύτερον δὲ τὸ διὰ τῶν χοινὼν χαὶ 20 
“πιϑανῶν λόγων πείϑειν τοὺς. πολλοὺς, ἀλλὰ μὴ διὰ τῶν 
ἐπιστημονικῶν, ὡς 15 ἐπαΐειν παντελῶς ἀδυνατοῦσιν" τρίς 
τον τὸ "5 πρὸς τὰ ἀντιχείμενα δύνασϑαι διὰ λόγων βοη- 
ϑεῖν ἑαυτοῖς" τέταρτον τὸ πᾶσαν ἐν λόγοις εὔϑοιαν, i7 
ἥτις πρὸς ἅπασαν ἐπιστήμην χρήσιμορ, ix ταύτης ἡμῖν 38 
περιγίνεσϑαι' ὅϑεν καὶ ᾿Αριστοτέλης ἐν ταῖς δειλιναῖο 
προόδοις τῶν ἑταίρων ῥητορικα᾽ προβλήματα μελετᾷν αὖ- 


6 Ven, Acioror. ὃ ϑαυμάσιος ὑπὸ τὰς ὃ. x. T, α. À, ἀνενεγ 


xeiy. 7 Ven,, ἐπαίνων. 8 Ven, δέκα καὶ τεσσ, 9 Ald, 
ὡρίσανταφ. 40 Ven, add. στάσει, 41 ἑκάστης Ven. om, 


43 ἢ Ven, om, 13 Ven, εἴγε. 44 Ven. ἀληδῆ, 15 ὡς 
Ven.om. 46 τὸ Ven.om. 47 Ven. εὔροιαν. Ald. Par. εὔνοιαν; 


298 S X0.41.4 


τοὺς χατηνάγχαζε, 15 δύο τέχνας φάσχων εἶναε τοῦ 
πείϑειν ἐν λόγοις, ῥητορικὴν xol διαλεχτιχὴν, τὴν μὲν 
ἐν τῷ λέγειν ἀποτάδην, ?? διαλεχτικὴν δὲ ἐν “τῷ διὰλέ- 
γεσϑαι" καὶ συνεχῶρ ἐπεβόα" ?? αἰσχρὸϑ σιωπᾷν, Ioo- 
5 χράτην ?*. δὲ ἐὰν λέγειν" oí μὲν οὖν τῶν δειλινῶν ἀκροω- 
μενος συνόδων, αἵ πρὸς τοὺς λοιποὺς ἐγύμναζον λόγους, ?? 
ἐξωτεριχοὶ ἐκαλοῦντο" οἱ δὲ τῶν ἑωϑινῶν περὶ φιλοσο- 
φίαν λόγων ἀχροαματιχοί' id ὠνόμασται δὲ στοχασμὸς, 
ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν ἐπί τινα σχοπὸν εὐστόχως ἱέντων τὰ 
40 βέλη, καὶ γὰρ ἐνταῦϑα στοχαστικοῖς τοῦ προχειμένου καὶ 
τοῖς ἐξ εἰχότων λόγοις ὃ τε χατήγορος κατασχευάζει τὸ 
ἐπαγόμενον ἔγχλημα, καὶ ὁ φεύγων διωθεῖσθαι σπεύδεν- 
. τὰς αἰτίας" ὁρίζεται ?* δὲ αὑτὸν 'ΜΜινουκιαγνὸς μὲν οὕτως" 


18 Ven, παρεσκεύαζεν. 19 Ald, εἰποτάδην. Ven. ἀποτάδην, τὴν 
δὲ ἐν 1.0. 20 Ven. addit: τοῖς ἑταίροις κινῶν αὐτοὺς πρὸς τὴν τοῦ λέ- 
yt» μελέτην, 21 Ven. ᾿Ισοχράτη δ᾽. 22 Ven.loyovgom,. 23 Ven. 
'addit: Μινουχιανὺς μὲν οὖν προτάττει τῶν ἄλλων στάσεων τὼν στο- 
χασμὸν, λέγων κατὰ φύσιν εἶναι τοῖς φεύγουσιν, πρὸ πάσης ἄλλης 
δικαιολογίας ἐπὶ τὴν ἄρνησιν χωρεῖν" Ζήνων δὲ καὶ “Ἑρμογένης xoi 
Μητροφάνης, προτάττουσι τῶν στάσεων τὸν στοχασμὸν, διότι ἐν 
πάσαις ταῖς λογικαῖς ἐμπίπτει στάσεσι. ταύτας δὲ πρὸ τῶν νομι- 

᾿χῶν μελετητέον" “ἀρποχρατίων δὲ τῶν στάσεων προτάττει τὴν παρα- 
γραφήν" διὸ κατὰ φύσιν ἐστὶ τῷ φεύγοντι, παραγράφεσϑαι πρῶ-- 
τον τὸν ἀγῶνα, καὶ πολλὰ ποιεῖν ὑπὲρ τοῦ μὴ τὴν δίκην εἰσελϑ εἶν, 
ἔπειτα εὐϑυνόμενος πρὸς ἄρνησιν ἰέμαι, ὕπερ στοχασμὸϊς προσήκει, 
Κορνρῦτος δὲ, τὴν ἀμφιβολίαν λέγων, δύο εἶναι ἐν ταῖς στάσεσιν 
ἀμφιβολίας" τὴν μὲν περὶ ῥητὰ, τὴν νομικὴν ἀμφιβολίαν, τὴν δὲ 
περὶ πράγματα τὴν στοχαστικήν᾽" πρῶτα δὲ «εἶναι τὰ ῥητὰ τῶν πρα-- 
γμάτων " πρώτην ἄρα xal τὴν γνομικὴν ἀμφιβολίαν τακτέον" Εὐαγό- 
ρας δὲ καὶ ᾿Ακύίλας τὸν στοχασμὸν προτάττουσι, διότι τὴν περὶ. τοῦ 
εἰ ἔστιν ἐπέχει ζήτησιν" ἐν παντὶ δὲ πράγματι, πρῶτον εἰ ἔστι ζη- 
χοῦμεν. δεύτερον τὸ τί ἐστι, τρίτον τὸ ὁποῖόν τὶ ἐστιν" ὠνόμασται 
δὲ στοχασμὸς x. τ. λ. 34 Ven. Μινουκιανὸς μὲν ὡρίσατο, τὸν 
στοχασμὸν οὕτως, ἄρνησις παντελὴς τοῦ ἐπιφερομένου ἐγκλήματος " 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΣ οὶ 999 


στοχασμός ἐστιν ἄρνησις παντελὴς τοῦ ἐπίφερόμένου ἐγ- 
χλήματος, ovx εὖ δὲ ἔχει ὁ ὁρισμός" οὔτε γὰρ éx γένους 
ἐστὲ χαὶ συστατιχῶν διαφορῶν" χαὶ πρὸς τούτῳ τὸ ἀρ- 121] 
ψεῖσϑαι τὸ ἐπιφερόμενον ἔγκλημα κοιγόν ἐστι xal τῶν 
ἄλλων στάσεων" ἔτι δὲ οὗ παντὶ στοχασμῷ ἀρμόττει" 5 
iv γὰρ roig συνεζευγμένοις στοχασμοῖς οὐχ ἕν τὸ ἐπιφε- 
Οὖμενον ÉyxÀgua, ἀλλὰ δύο, xol ὅτι τοῦ στοχασμοῦ ἐξ 
ἑκατέρου γνωριξομένου τῶν μερῶν, ἐχ μόνου τοῦ φεύγον- 
τος αὑτὸν ὡρίσατο, 4 γὰρ ἄρνησις οἰχεία δῆλον € ὅτι τοῖς 
φεύγουσιν. Ἑρμογένης δὲ xal 35 Μητροφάνης οὕτως 10 
ὁρίζονται 35 στοχασμός ἐστιν ἀδήλου 17 πράγματος 
ἔλεγχος οὐσρώδης ᾿ἀπό τινος φανεροῦ σημείου" ἔχει δὲ 
xci 28 ovrog ἀτελῶς ὃ ὁρισμός" ὡς μήτε ἐχ γένους καὶ 
συστάσεως ὑπάρχων 35 διαφορῶν" μήτε τῶν ἀγωνιζομέ- 


οὗ σφόδρα δὲ ὑγιῶς ὁ ὅρος ἔχει" οὔτε γὰρ ἐκ γένους ἐστὶ καὶ δια-: 
φορῶν, ἅπερ τοῖς τελείως ἔχουσιν ὅροις προσεῖναι δεῖ, καὶ κοινόν 
ἐστι καὶ τῶν ἄλλων στάσεων τὸ ἀρνεῖσθαι τὸ ἐπαγόμεγον ἔγκλημα" 
ἔτι δὲ οὐδὲ᾽ παντὶ στοχασμῷ ἁρμόζει" ἐν γὰρ τοῖς συνεζευγμένοις 
στοχασμοῖς οὗχ ἵν ἐστι τὸ ἐπιφερόμενον ἔγχλημα ἀλλὰ δύο, Ἔτι γε 
μὴν» ὡς εἴρηται, τοῦ στοχασμοῦ ἐξ. ἑκατέρων γνωριζομένου τῶν με- 
po x. T. λ. 25 καὶ Ald, om. 26 Ald, £ olCovrat. Ven.. 
add. τὸν στοχασμὸν, contra omittit στοχασμός ἐστι. 27 Ald, 
ἀδήλον πραγμάτων. Par. ἀδήλων πραγμάτων. Ven. ἀδήλου πράγμα- 
τος. ' -28 Ven. οὕτως, omisso καί 209 Ald. ὑπάρχει. Ven. 
οὔτε γὰρ ἐκ γένους ἐστὶ καὶ διαφορῶν, οὔτε τῶν ἀγωνιζομένων ixac 
τερα τὰ μέρη περιλαμβώνει, ἀλλ᾽ ἐναντίως ἐπιχειρήσας τῷ Muivov- 
κιαρῷ καὶ παρὰ τοῦ; διώχοντος δρισάμενος, οὐδεμίαν ἐν τῷ ὅρῳ 
τοῦ φεύγοντος ἐποιήσατο μνήμην à yüg οὐσιώδης ἔλεγχος μόνῳ τῷ 
κατηγόρῳ πρεπώδης" ἔτι ys μὴν οὐδὲ nüvra στοχασμὸν ἐμπεριλαμ- 
βάνει τῷ ὅρῳ" εἰσὶ γάρ τινες, oi τεκμήρια olx. ἔγσνοιν, οὕς ἀτελεῖς 
ἐκ πραγμάτων καλοῦσιν οὗ τεχνογράφοι, pio» ἀσώτου πατὴρ ἀφα- 
γὴς (ἀφ. Cod. om.) γέγονε καὶ κρίνεται ὃ ἄσωτος φόνου" ἐπὶ γὰρ 
τούτου καὶ τῶν παραπλησίων τεκμήριον οὐδὲν ἐναργὲς δείκνυται τοῦ 
κριϑομέγου. “ιαφέρει δὲ τὸ τεκμήριον τοῦ κρινομένου, Orb τὸ μὲν 


800 ZX0AILA4 


voy ἑχάτερα τὰ μέρη περιλαμβάνων, ἀλλ᾽ ἐναντίως μὲν 
τῷ Μινουχιανῷ ἐπιχειρῶν xal ἀπὸ TOU: διώκοντος τὸν 
στοχασμὸν δριζόμ evog* 0 γὰρ ἔλεγχος τῷ κατηγόρῳ tps. 
πώδης᾽ τοῖς αὑτοῖς δὲ ἐχείνῳ περιπίπτων ἁμαρτή μασιν» 
δ οὐδὲ γὰρ πάντα στοχασμὸν περιλαμβάνει" εἰσὲ γάρ τι- 
ysc οἱ τεχμήρια οὐχ ἔχουσι στοχασμοί" οὗς. καὶ ἀτελεῖς 
ix πραγμάτων καλοῦμεν, ὡς ἐπὶ τοῦ ἀσώτου" ἰστέον δὲ, 
ὅτι διαφέρει τεχμήριον τοῦ χρινομένον᾽ τὸ μὲν γὰρ ἀπο- 
δείκνυσι, τὸ τεκμήριον τοῦ χρινομένου" τὸ μὲν γὰρ ἀπο- 
10 δείχνυσι, τὸ τεχμήριον" ἀποδείχνυται δὲ τὸ κρινόμενον" 
xal Ore τὸ μὲν στοχασμοῦ μόνου" τὸ χρινόμενον δὲ καὶ 
ἐν ταῖρ ἄλλαις ἐμπίπτει στάσεσιν" τὸ δὲ ἀνεύϑυνον μὲν 
εἶναι τὸ τεχμήριον, ἕτερον δέ τι δι᾿ αὐτοῦ χρίνεσϑαιε 
ἴδιον μὲν στοχασμοῦ" οὐ παντὸς δέ" ἔνια γὰρ τῶν 
45 τεχμηρίων ἐστὶν ὑπεύϑυνα, ὡς ἐπὶ τοῦ νέου πλουσίου 
τοῦ γήμαντος !? ἐξ ἀστυχγείτονος πόλεως ϑυγατέρα tv- 
ράννου, xal κρινομένου τυραννίδος ἐπιϑέσεως" δρισμὸς 
δὲ αὐτοῦ τέλειος ἔχει $* οὕτω, στοχασμός ἔστι στάσις 
πολιτιχοῦ πράγματος τῶν ἐπὺ μέρους περὶ τοῦ τί ἐστε 
0 τὸ χρινόμενον ἤτοι περὶ οὐσίας 5} τὴν ξήτησιν ἔχων" γέ- 


ἀποδείκνυσιν, τὸ δὲ ἀποδείκνυται, καὶ ὅτι τὸ μὲν κρινόμενον καὶ 
ἐν ταῖς ἄλλαις ἐμπίπτει στάσεσι. τὸ δὲ τεκμήριον ἐπὲ μόνῳ τῷ στο- 
χασμῷ. "Iüiov δὲ στοχασμοῦ ἐστε μόνου τε καὶ παντὸς τὸ περὶ οὐ- - 
σίας εἶναι τὴν ζήτησιν" τὸ δὲ ἀνεύϑυνον μὲν εἶναι τεχμήριον " ἕἔτε- 
ρον δὲ τι δι᾿ αὐτοῦ Χἀρίνεσϑαι, ἴδιον μὲν στοχασμοῦ, οὗ παντὸς δὲ" 
ἔνια γὰρ τῶν τεχμηρίων ἐστὶν ὑπεύϑυνα, ὡς ἐπὶ τοῦ νέον πλουσίου 
τοῦ γήμαντος ἐξ ἀστυγείτονος πόλεως ϑυγατέρα καὶ κρινομένοι τυ- ᾿ 
ραν»νίδος ἐπιθέσεως" ὅρος ᾿δὲ αὐτοῦ. τελείως ἔγων, ὃ δὲ στοχασμός 
ἐστι στάσις πολιτικοῦ πράγματος τῶν ἐπὶ μέρους, περὶ τοῦ εἰ 
ἔστιν τὸ κρινόμενον τὴν ζήτησιν ἔχουσα" γένος μὲν οὖν τοῦ ὅρον 
ἐστὶν ἣ στάσις, ὑπὸ γὰρ τὴν στάσιν καὶ ai ἄλλαι πᾶσαι ἀνάγονται 
ζητήσεις" τὰ δὲ λοιπὰ διαφοραί" ἐπειδὴ γὰρ τῶν στάσεων x. τ. λ. 
30 Ald. et Par. γείμαντος. — 51 Ald. ἔγειν Par. ἔγων, posui ἔγχει. 32 
Ald. περιουσίας. t. ζ. ἔχον. sed p. 502. 1, 1. περι οὐσίας ἔχον. Scripsi 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ C 301. 


γος γὰρ τοῦ ὅρον ἐστὶν ἡ στάσις" ὑπὸ ydo τὴν στάσιν 
καὶ αἱ ἄλλαι πᾶσαι ἀνάγονται ζητήσεις" τὰ δὲ λοιπὰ 
διαφοραί" ἐπεὶ γὰρ τῶν στάσεων αἱ μέν εἰσι uovoixal, 
αἱ δὲ ἀριϑμητικαί, αἱ δὲ πολιτικαὶ, προσϑεὶς τὸ ?* πο- 
λιτιχοῦ πράγματος τῶν ἄλλων αὐτὴν ἐγώρισε 54 στάσεων" 
πάλιν ἐπειδὴ. τῶν πολιτικῶν ξητήσεων 35. αἱ μέν εἰσι 
καϑ' olov, αἱ δὲ μερικαὶ, προσϑεὶς τὸ ἐπὶ μέρους ἐχώ- 
Quis» αὐτὰς τῶν καϑόλου ἤτοι τῶν φιλοσύφων" 55 διὰ 


bis ἔχων. 583 Ven. τοῦ. 584 Ald. ἐχώρησε, et paullo post ἐγώρησεν 
αὐτὰς Ald. et Ven. 55 Ald. et Par. ζητημάτων: Ven. ζη- 
«τήσεων. 56 ἤτοι τῶν φιλοσύφων Ven, om., sequentia exhibet 
ita: Τὸ δὲ rov στοχασμοῦ" ἴδιον προςϑεὲς τῷν ὁμογενῶν αὐτὸν 
χωρίζει στάσεων. Τὸ γὰρ περὶ οὐσίας εἶναι τὴν. ζήτησιν, μόνῳ καὶ 
παντὶ, ὡς εἴρηται, στοχασμῷ ἁρμόζει. εἴδη δὲ τῶν στοχαστικῶν προ- 
βλημάτων ἐστὶ δέκα, τὰ μὲν γάρ ἐστιν ἁπλᾶ, τὰ δὲ σύνϑετα, καὶ 
ἁπλᾶ μὲν τέσσαρα. ἁπλοῦν τέλειον ἐκ προσώπων καὶ πραγμάτων, 
ἁπλοῦν ἀτελὲς ἐκ πραγμάτων" ἔστι δὲ καὶ ἐν τοῖς ἁπλοῖς καὶ ὃ. 
καλούμενος τὴς γνώμης στοχασμὸς, ἐν ᾧ μόνη τοῦ δράσαντος ἣ γνώ- 
pn OV ὅλου. τοῦ προβλήματος ἐξετάζεται " οἷον μητρυιὰ δύξασα με- 
μηνέναι τὸν μὲν υἱὸν ἔτρωσε, τὸν δὲ πρόγονον ἀνεῖλε καὶ φεύγει 
φόνου. Τὼν δὲ συνθέτων ἀντεγκληματικὰ μέν ἐστι τρία, ὦ καὶ κατ 
τὰ ἀμφισβήτησιν καλεῖται" συνεζειγμένα δὲ τρία, ἀντεγκληματικὸς 
διπλοὺς τέλειος ἐκ προσώπων καὶ πραγμάτων" ἀντεγκληματικὸς δι» 
πλοῦς, ἀτελὴς ἐκ προδώπων' ἀντεγκληματικὸς διπλοῦς ἀτελὴς ἐπ 
πραγμάτων᾽ τῶν δὲ συνεζευγμένων ὃ μὲν τὶς ἐστιν ἐμπίπτων, ὃ δὲ 
προκατασκευαζόμενος, ὃ δὲ συγκατασκευαζόμενος" ἀπορήσειε δ᾽ ἄν 
τις, πῶς οἷόν τε κρίσιν ἐν δικαστηρίῳ συστῆναι, προσώπου ἢ πρά- 
γματος" ἐκλείποντος" φαμὲν γοῦν, ὅτι τὸ μὲν πρόσωπον πάντη éxlel- 
πεῖν ἀδύνατον" τοῦ γὰρ δράσαντος μὴ ὑπόντος κατὰ τίνος ἐξοίσει 
φῆφον» ὃ δικαστὴς, ἀλλ᾽ ἐπειδὴ τὰ ἐκ τῶν προσώπων κινοὕΐμενα κε- 
φάλαια ἐκλείπει, ὅταν ἀόῤιστον πρόσωπον ἢ πάντη ἐξισάζον ἐν στο- 
χασμῷ παραλάβωμεν᾽" διὰ τοῦτο ἀτελεῖς ἐκ προσώπων τοὺς τοιού- 
τοὺς καλοῦμεν στοχασμούς: Πάλιν τὸ πρᾶγμα διχῶς οἱ τεχνογράφοε 
καλοῦσιν τὸ «τεκμήριον καὶ τὸ κρινόμενον! τὸ μὲν οὖν τεκμήριον 


οι 


302 | ZX0AIA 


ὃξ τοῦ περὶ οὐσίας ἔχων τὴν ζήτησιν, τὴν ἰδιότητα TOL 
στοχασμοῦ παρέστησεν, ἥτις καὶ χωρίζει αὐτὴν τῶν ἂλ- 


ἐκλείπει πρλλάκις, τὸ δὲ ἐπιφερόμενον ἔγκλημα οὐδέποτε᾽ διὰ γοῦν 
Ti» TOU τεχμηρίου ἔκλειψιν ἀτελεῖς ἐκ πραγμάτων καλοῦνται στο- 
χασμοὶ, κεφάλαια δὲ τοῦ , στοχασμοῦ εἰσιν ἐννέα " μετὰ τὰ προοΐμια 
xal προχατάστασιν καὶ κατάστασιν" ταῦτα γὰρ κοινὰ πάντων ἐστὶ 
προβλημάτων τῶν ὑπὸ τὰς στάσας ἀναγομένων" ἔστι δὲ προκατά- 
στασις μὲν λόγος ἐν βραχεῖ τὰ ἐν τῇ καταστάσει μηνίων περιεχό- 
μενα, ὡς καὶ ᾿Αψίνης φησὶν ἐν τῇ περὶ τῶν μερῶν τοῦ πολιτικοῦ 
Aóyov τέχνῃ, ὄφοδος πρὸς τὰς ἀποδείξεις, οἷον ἐν τῷ κατὰ Μει- 
δίου" βούλομαι δὲ ἕκαστον ἀπ᾽ ἀργῆς, ὧν πέπονθα ἐπιδείξας, καὶ 
περὶ τῶν πληγῶν εἰπεῖν, üg τὸ τελευταῖον προσενέτεινέ μοι" ἕν γὰρ 
οὐδέν ἐστιν, ἐφ᾽ d τῶν πεπραγμένων οὗ δίκαιος ὧν «ἀπολωλέναι 
φανήσεται.  Kordoracig δέ ἐστι λόγος πρὸς τῷ πράγματι συμφέ- 
ρον καϑιστὰς τὴν διήγησιν, καὶ τὰ ἐμπίπτοντα προαναιρῶν τῆς τῶν 
ἀκουόντων ἐννοίας" διαφέρει δὲ. διηγήσεως, ὅτι ἢ μὲν ψιλὴν ἔχϑεσιν 
ἔχει τῶν πραγμάτων, ἣ δὲ τῶν τε πρὸ τοῦ πράγματος ἔνια συμ-- 
περιλαμβάνει, καὶ τῶν μετὰ τὸ πρᾶγμα, καὶ αὐτὸ τὸ πρᾶγμα οὗ 
᾿ πάντως γέγονεν, ἀλλ᾽ ὡς ἂν αὐτοῖς δοκῇ συμφέρειν ἀφηγεῖται" τὰ 
μὲν ὅτι μάλιστα συστέλλουσα, τὼ δὲ πλατύγουσα, ἔνια δὲ καὶ 
πρὸς τὸ μεῖζον ἐξαίρουσα" καὶ γὰρ ᾿Ισοχράτης ἐν τῇ τέχνῃ φησὶν, 
ὡς ἐν τῇ διηγήσει λεκτέον τό τε πρᾶγμα καὶ τὸ πρὸ τοῦ πράγμα- 
τος, καὶ τὰ μετὰ τὸ πρᾶγμα" καὶ τὰς διανοίας, οἷς ἑκάτερος τῶγ 
ἀγωνιζομένων χρώμενος τόδε τι πέπραχε. Καταστάσεων δὲ τρόπους 
᾿Αψίνης φησὶν δώδεκα" ἢ γὰρ τὴν ἑαυτῶν διάνοιαν ἐξετάζομεν" ἢ 
τὴν τῶν ἀκουόντων, ἢ τὴν τῶν ἀντιδίκων, ἢ ἀντιπίπτον ἀναιροῦμεν, 
ἢ προσυστάσει χρώμεϑα, ἢ προδιίᾳβολῇ, ἢ προδιορισμῷ, ἢ ἄντεξε- 
τάσει τῶν προτέρων καὶ τῶν νῦν' ἢ τὸ πρῶτον κεφάλαιον καταστα- 
τικῶς εἰσάγομεν, τουτέστιν ἀφηγηβατιχῶς καὶ ἀνηπλωμένως " ἢ pé- 
ρὸς κεφαλαίου ἀπολαβόντες. εἰσάγομεν καταστατικῶς, ἢ τρύπους 
παρεισφέρομεν" τοῦτο δὲ μάλιστα ἐν τοῖς ἐσχηματισμένοις ἁρμύσεε 

τῶν ζητημάτων" ἢ ἐπαγγελίᾳ χρώμενοι τὴν κατάστασιν ἐργασόμεϑα, 
μετὰ δὲ ταῦτα κεφάλαια στολαστικά dois τάδε" παραγραφικὼν, 
ἐλέγχων ἀπαίτησις , βούλησις, δύναμις, ἀπ᾽ orte ἄχρι τέλδυς, 
χρᾶμα, ἀντίληψις, μετάληψις, πιϑανὴ ἀπολογία" τοὔτων δὲ τῶν 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ 802 


λων στάσεων" εἰσὶ δὲ κεφάλαια τοῦ στοχασμοῦ, ὡς κἀὶ. 
αὐτὸς ἐπισημαίνεται “Ἑρμογένης, ἐννέα" ἡ γὰρ ποιότης 
| xoui τούτων δὲ τὰ μὲν ἀπὸ τοῦ προσώπου χρίνεται, 
τὰ δὲ ἀπὸ τῆς τῶν πραγμάτων ποιότητος, τὰ δὲ ἔξωϑεν 
ἔχει τὴν σύστασιν" ἀπὸ μὲν οὖν τοῦ προσώπου" βούλη- 5 
σις καὶ δύναμις" διόπερ ἐν τοῖς ἐχ προσώπων ἀτελέσι 
στοχασμοῖς καὶ ταῦτα ἐχλείπει" ἀπὸ δὲ τοῦ πράγματος 
ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρε τέλους" ἔξωϑεν δὲ ἐμπίπτουσι δύο, πα- 
ραγραφιχὸν καὶ ἐλέγχων ἀπαίτησις, ἅπερ χοινά ἐστιν 
ἀμφοῖν τοῦ τε προσώπου καὶ τοῦ πράγματος . πάλιν 10 
τούτων τῶν κεφαλαίων τὰ μὲν τοῦ κατηγόρου ἐστὶ, 
δὲ τοῦ φεύγοντος, τὰ δὲ χοινὰ ἀμφοῖν" τοῦ μὲν χατηγό- 
ρου δύο, ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους, μετάληψις, τοῦ δὲ φεύ- 
γοντος, πέντε" ὥσπερ vm αὐτῆς βοηϑουμένου τῆς τέχνης 
καὶ τὸ φοβερὸν τῆς χατηγορίὰς τῷ πολυτρόπῳ τῆς ἀπο- 45 
λογίας ἐχχρούοντος, ἔστι δὲ τάδε" παραγραφικχὸν, ἐλέγ- 
χων ἀπαίτησις, ἀντίληψις, χρῶμα, πιϑανὴ ἀπολογία" 
xoiwa δὲ ἀμφοῖν κεφάλαια, βούλησις χαὶ δύναμις" 37 


χεφαλαίοιν τὰ μὲν ἐκ τοῦ προσώπου λαμβάνεται, τὰ δὲ dx τῆς τῶν 
πραγμάτων ποιότητος, τὰ δὲ ἔξωϑεν ἔχει τὴν σύστασιν. ᾿Απὸ μὲν 
οὖν τοῦ προσώπου βούλησις καὶ δύναμις κινεῖται, διόπερ ἐν τοῖς 
ἀτελέσιν ἐκ προσώπων στοχαῦσμοϊς 5j τε βούλησις ἢ δύναμις ἐκλεῖ- 
st, ἀπὸ δὲ τοῦ πράγματος τὰ ἀπ᾿ doris ἄχρι τέλους; ἀντίληψις 
εἰ ἐμπίπτοι, μετάληψις, χρῶμα, πιϑανὴ ἀπολογία" ἅπερ ἐν τοῖς 
ἀτελέσιν ἐκ πραγμάτων ἐκλείπει" ἔξωθεν δὲ ἐμπίπτουσι δύο, παρα- 
γραφικὸν καὶ ἐλέγχων ἀπαίτησις. Sequitur tit. Στοχαστιχὰ κεφά- 
λαια ἐννέα. --- το — “Στοχαστικὸν κεφάλαιον πρῶτον. Πάλιν τῶν 
κεφαλαίων «τὰ μὲν τοῦ κατηγόρου ἐστὶ, τὰ δὲ τοῦ φεύγοντος x. T. À. 
57 Ven. addit: τὸ μὲν οὖν πωραγραφικὸν ὠνόμασται μὲν ἀπὸ 
τοῦ παραγράφειν καὶ ἐκβάλλειν τὴν γραφὴν, εἰ γὰρ γράψασϑαι τὸ 
κατηγορῆσαι, καὶ τὸ ἐκβάλλειν τὴν κατηγορίαν παραγράφεσϑαι εἶ- 
κότως καλεῖται, καὶ παραγραφικὺν τὸ κεφάλαιον. ᾿Εμπίπτει δὲ 
κατὰ πέντε τρόπους, κατὰ τὸ λεῖπον, κατὰ τὸ περιττεῦον, κατὰ τὸ 
ἀπὸ χρύνου" ἀφ᾽ ὧν ἄλλοι ἐποίησαν, ἐφ᾽ οἷς ἔδει τιμᾶσϑαι, ἐπὶ 


904 . 2 X0.A4IA 


προτέταχξαι δὲ ὁ στοχασμὸς ; 710 ὅτι φυσικῶς ἐν πῶ. 
σαις ἐμπίπτει ταῖς OTGOSUL ταῖς τε ψομικαῖς χαὶ λογι- 
χαῖρ" 


κι 


«οὐτοις δὲ εὐθύνεσθαι. Κατὰ μὲν τὸ λεῖπον, ὡς ἐπ᾽ ἐκείνου" ἀσα.- 
tov πατὴρ ἀφανὴς γέγονε καὶ φόνου φεύγει ó ἄσωτος" ἐρεῖ χὰρ ὡς 
χρὴ πρότερον ἐμφανῆ γενέσϑαι τὸν φόνον" εἶϑ᾽ οὕτως ἐμὲ τοῦ φό- 
. yov κρίνεσθαι" κατὰ δὲ τὸ περιττεῦον, οἷον δέκα γέοι συνώμοσαν 
μὴ γῆμαι, καὶ κρίνονται κακοῦ βίου" εἰ γὰρ καὶ Καΐωρ ἐχβάλλεε 
. τοῦτον τοῦ παραγφαφικοῦ τὸν τρόπον λέγὼν, ὡς εἰ μὲν διάφορα 
ἦσαν. τὰ πράγματα πεποιηκότες οἱ κρινόμενοι, ἥρμοττεν ἂν 5j κοιγὴ 
xar αὑτῶν κατηγορία, ὡς éni τῶν δέκα στρατηγῶν τῶν μὴ! d»t- 
λομένων τὰ ναυάγια, ἐπειδὴ δὲ ἐπὶ τῷ αὑτῷ κρίνονται, oiy ἕξει 
χώραν τὸ παραγραφικὸν, ἀλλ᾽ ἐρεῖ τις πρὸς αὐτὸν Or. χἀνταῖϑα 
oi νέοι διαφύρους αἰτίας προβάλλονται τῆς ἀγαμίας, ὃ μὲν ἄπο. 
pla», ὃ δὲ τῶν γυναίων τὴν ἐπὶ τὸν ἄτοπον βίον εὐχέρειαν, καὶ τὰ 
ἐπ᾽ αὐταῖς ὀνείδη, ὃ δὲ τὰς ἐπὶ παισὶν ἀώροις λύπας, ὃ δέ τις 
ἐλευθερίαν ὑπολαμβάνων τὴν μοναυλίαν, 0 δὲ ἄλλο τι, ὥστε xü»- 
ταῦϑα oi νέοι τὴν κοιγὴν εὐλόγως παραγράφονται χρίσιν, οὐκ ἀπὸ 
τῆς αὐιῆς γνώμης ἐπὶ τὸ μὴ γῆμαι κεχωρηκότες (Cod, ἐκχωρηκότες) 
ὥσπερ τῶν στρατηγῶν ἕκαστος διαφόρους ἐρεῖ τοῦ μὴ ἀνελέσθαι τὰ 
γαυάγια τὰς αἰτίας" ὃ μὲν γάρ τις αὐτῶν ἐπὶ τῆς συμβολῆς ἐτέ- 
τακτο, ὃ δὲ ἐπὶ τῆς φρουρᾶς, ὃ δὲ ἐπὶ τῆς ἀναιρέσεως τῶν νεκρῶν, 
ὃ δὲ ἐπ᾽ ἄλλῳ τινί" διὰ ταῦτα οὖν ovx ἐχβαλοῦμεν ἀλλὰ παραδε- 
ξόμεϑα καὶ τὸν κατὰ τὸ περιττεῦον τοῦ παραγραφικοῦ τρόπον" χα- 
τὰ δὲ τὸ ἀπὸ χρόνου, οἷον δειλοῦ παῖς Ἰρίστευσεν , καὶ κρίνει τὸν 
γυναῖκα μοιχείας" ἐρεῖ γὰρ 0 ὑπὲρ τῆς γυναικὸς λέγων ὡς ἐχρῆν 
τὴν γυναῖκα πάλαι κείνεσϑαι μοιχείας, οὐχὶ νῦν. κατὰ δὲ τὸ ἀφ᾽ 
ὧν ἄλλοι ἐπρίησαγ" οἷον τριραριστέως, εἰκόνα ἔστησαν oi πολέμιοι 
καὶ φεύγει προδοσίας" τὸ γὰρ ὑπὸ ἄλλων πεπραγμένον εἰς αὑτὸν 
ἀναφέρεται" κατὰ δὲ τὸ ἐφ᾽ οἷς ἔδει τιμᾶσϑαι ἐπὶ τούτοις καὶ εὖ. 
ϑύνεσθαι" οἷον ἠνέχϑη σκηπτὸς ἐπὶ τὴν Περικλέους οἰκίαν" εὑρέϑη- 
cay aun πανοπλίαε, καὶ κρίνεται τυραννίδος ἐπιϑέσεως" ἐρεῖ γὰρ, 
ὡς ὑπὲρ τὴς πύλεως κατεσκεύασα τὰς πανοπλίας, o δὲ τῇ πατρίδι 
βοηϑῶν τιμητέος οὗ xolacrfog" τὰ μὲν οὖν ἄλλα παραγραφικὰ δο- 
xfi καθαιρεῖν τοῦ παραγραφομένου τὸ ἀξίωμα" τοῦτο δὲ σεμγότητά 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ — 305 


xmig* ἢ ὅτι ἡ. στοχαστικὴ ζήτησις καὶ ἐξ αὑτοῦ τοῦ Ovó- 
ματος τὴν πίστιν ἔχει πρὸ πάντων οὖσα, τὰ γὰρ ἄδηλα 
πρὸ τῶν δήλων ἀναγκαῖον κατασχευάξεσϑαι" τριῶν δὲ 
ὄντων τῶν 55 ποιούντων τὰς στάσεις, αἰτίου, συνέχον- 122 
τος, κρινομένου, ἔδει μὲν τὰ τοῦ αἰτίου ὡς πρώτου προ- ὅ 
τετάχϑαι χεφάλαια, ἤτοι τὰ τοῦ κατηγόρου" οὐδὲ γὰρ 
&vev χατηγορίας ἐστὶν ἀπολογία" ἀλλ᾽ ἐπειδὴ iv μὲν 
ταῖς ἄλλαις στάσεσε τὸ ἔγχλημα πεπραγμένον' ἐστὶ καὶ 
σαφές, ὁ δὲ στοχασμὸς περὶ ἀδήλου ἐστὶ καὶ ἀφανοῦς 
πράγματος, τὰ δὲ τοῦ χατηγόρου χεφάλαια χατασχευα- 10 
στικὰ, οὐχ ἀποδείξεις, οὐκ ἠἡδυνήϑη ταῦτα προταγῆναι 
εἰς ἀπόδειξιν. τοῦ ἀδήλου πρὸ "9 τῆς χατασχευῆς. 


.'O στοχασμὸς τοίνυν διαιρεῖται ὅτε καὶ πρόσωπα ἔχεε καὶ 
᾿ πράγματα κρινόμενα. , 

Συριανοῦ καὶ “Σωπάτρου. Ὅτι μὲν ὃ στο- 18 
χασμὺς περὶ τῆς οὐσίας ἔχει τὴν ζήτησιν, καὶ ὅτι ἄρνη- 
σιν ἔχει παντελῆ τοῦ ἐπιφερομένου ἐγχλήματος , xat ὅτε 
πάντα τὰ χεφαάλαια αὐτοῦ σχεδὸν στοχαστιχὰ εἰσιν, ἔτι 
τε καὶ ὅτι τὸ σημεῖον ἔχει ὁμολογούμενον χαὶ ἀνεύϑυνον, 
xal ὅτι περὶ τὸν παρεληλυϑύτα γίνεται γρόνον, δῆλον 30 
.&gp ὧν ἤδη εἰρήχαμεν' νῦν δεῖ λοιπὸν περὶ τῆς τάξεως 
αὑτοῦ ζητεῖν" πρῶτος τοίνυν τέταχται, ὡς καὶ αὐτός φη- 
σιν ὁ τεχνικὸς, ὅτι τὰ πλεῖστα τῶν χεφαλαίων ἐμπίπτει 
τῇ στάσει ταύτῃ" ἀὕτη δὲ οὐχ ἱκανὴ ἀπολογία, ἐπεὶ καὶ 
ἐν τῇ πραγματιχῃ πολλὰ ἐμπίπτει éx τῶν ἄλλων xt- 25 
φάλαια" ὥσπερ τὰ τῶν νομιχῶν πασῶν χαὶ τῶν δὲ- 
καιολογιχῶν τὰ πλεῖστα" ἀλλ᾽ ὅμως οὗ διὰ τοῦτο προ- 
τέτακται" τὸ δὲ ἀληϑέστερον, ὅτι περὶ τῆς ὑπάρξεως 
ἔχει τὴν ζήτησιν" τὸ δὲ περὶ τῆς ὑπάρξεως τοῦ πράγμα- 


τινα καὶ τιμὴν τῷ κρινομένῳ περιποιεῖ" πλατύνεται δὲ τὸ παρα- — , 

γραφικὸν διὰ ἀποστροφῶν" οἷον £i Περικλέους" φέρε γὰρ εἰ στρα- 

τιώτας X. T. Δ. p. 129. AId. — 38 τῶν Ald. om. 59 Ald. πρὸς. 
Ahetor. IV. 20 


306 X X0 A4IA 


rog ζητούμενον πρῶτόν ἐστι τῇ φύσει τῶν περὶ τὸ πρᾶ- 
γμα αὐτὸ συμβαινόντων" ἐπεὶ δὲ τῶν στοχασμῶν oi 
μέν εἰσι τέλειοι, οἱ ἀπὸ προσώπων ἅμα xol πραγμάτων 
συνεστηχότες, οἱ δὲ ἀτελεῖς οὗ ϑατέρου τούτων. ἐλλιπεῖς, 
5 διὰ τοῦτο “βρμογένης ἀρχόμενος τῆς: διαιρέσεως τοῦ στο- 
χασμοῦ φησιν, Ore xol πρόσωπα ἔχει." xal πράγματα. 
κρινόμενα, ὡς τὴν ἀχριβεστάτην καὶ ἐπιστημονικωτέραν 
τῶν τελείων στοχασμῶν ποιούμενος διαίρεσιν xol διδὰ- 
αχαλίαν" ἡ γὰρ τῶν τελείων γνῶσις καὶ τὴν τῶν ἀτελὼν 
10 συμπεριλαμβάνει" οἱ μὲν οὖν τέλειοι τούτοις πᾶσι σχε- 
δὸν τέμνονται τοῖς κεφαλαίοις" οἱ δὲ ἀτελεῖς συνεχλεμ- 
πάνοντα ἔχουσε τὰ ᾧ ἑκάτερον -τῶν μερῶν ᾧῳχείωται 
κεφάλαια" ἔφαμεν γὰρ ἤδη, ὡς τὰ μὲν τῶν χεφαλαίων 
ἀπὸ τοῦ προσώπου, τὰ δὲ ἀπὸ τοῦ πράγματος κινεῖται" 
45 τινὰ δὲ καὶ xowa ἀμφοῖν" ἰστέον μέντοι, ὡς Ec. Ort 
ἐχλείπει TO παραγραφικὸν, καϑ' αὑτὸ μέντοι" οὐδὲ γὰρ 
τῇ ϑατέρᾳ τῶν μερῶν ἐκλείψει, ὡς ἤδη εἰρηχαμεν". καὶ 
τοῦτο. ἐδηλωσε καὶ Ἑρμογένης, δι᾿ ὧν φησι: παραγρα- 
φικῷ " ἔστιν ὅτε" ἐχλείπει δὲ ἐν τοῖς χατὰ ἀμφισβήτησιν 
20 στοχασμοῖς᾽ ἰσάζειν ^ γάρ πως δοκεῖ τότε" ἐμπεσεῖται 
δὲ ἐν τοῖς τοιούτοις, εἰ διάφορος, ἡ τῶν ἐγκαλούντων 
ποιύτης , ὡς ἐπὶ τούτου" δύο τις ἔχων παῖδας ϑᾶτερον 
ἀπεχήρυξεν" τελευτῶν ἐπὶ τοῖς σημείοις φαρμάκων ἔφη, 
παῖς μὲ ἀναιρεῖ, καὶ ἀντεγχαλοῦσιν “ἀλλήλοις οἱ παῖδες " 
25 παρεγράψατο γὰρ ὃ ἀποχήρυχτος χαὶ ἐρεῖ, μὴ δεῖ χρί- 
νεσϑαι ὡς μηδὲ τὴν ἀρχὴν ὧν παῖς" ὃ γὰρ ἀποχήρυκτος 
οὐχ ἔτι παῖς " συνεχλείπεν δὲ τῷ παραγραφιχῷ xa ἡ 
τῶν ἐλέγχων ἀπαίτησις" πλὴν ἐμπίπτει καὶ αὕτη ἐν τοῖς 
χατὰ ἀμφισβήτησιν στοχασμοῖς, ἐπὰν διάφορος ἡ τῶν 
50 ἀντεγχαλούντων " τύχη" ὡς ἐπὶ τῶν ἰατρῶν τῶν ἀμ- 


1 Ald. εἰ μὲν —. εἰ δέ. 2 Par. ἔχοι. ὅ Ald. παραγρα-- 
φικόν ἐστιν. 4 Ald. εἰσάζειν. 5 Ald. ἀντεγκλημάτων τάχη. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 307 


φισβητούντων τῆς τυράννου ἀναιρέσεως" ὃ μὲν γὰρ ἀπὸ 
^ , , ?, L] , ef 3 , *v 
τῆς κάτω πόλεως ἀνελϑὼν ἐλέγχων ἕξει ἀπαίτησιν, olov 
τίνε προεῖπες τῶν πολιτῶν, τίνε ἀνεχοινώσω τὴν τοῦ 
τυράννου ἀναίρεσιν" ὃ μέντοι τῷ τυράννῳ συνὼν οὐχ 


- ἀπαιτηϑήσεται" ἐπισφαλὲς γὰρ τὸν συνόντα τυράννῳ 5 


τινὶ ἐξειπεῖν τὸ ἐγχείρημα. χρὴ δὲ γινώσκειν, ὡς δύο εἰσὶ 
διαιρέσεις, 7 μὲν φυσικὴ, ἡ δὲ τεχνική" τὴν μὲν οὖν 
φυσιχὴν ὃ τεχνιχὸς εἶγτεν αἰτίαν ἔχουσαν, δι᾿ ἣν ἔχαστον 
κεφάλαιον τοῦ ἑτέρου προτέταχται" τὴν δὲ τέχνην ol ῥή- 
τορες ἐπινοοῦσι διὰ παϑὸος xol αἰτίαν τινὰ" ἔσϑ' ὅτε τὴν 10 
τάξιν αὐτῶν ἀμείβοντες, τινὰ δὲ xol ἐλλείποντες. 


Μαρχελλίνο v. Θαυμασίως ἀπὸ τοῦ τελείου στο.. 123 
χασμοῦ πρῶτον ηνίξατο, ἔνϑα καὶ κελεία τῶν χεραλαίων | 
ἡ διαίρεσις" ταύτης ἐγνωσμένης, φημὶ δὴ τῆς τοῦ τελείου 
διαιρέσεως, καὶ ἢ τοῦ ἀτελοῦς ἔ ἔγνωσται" δὲ γὰρ ἄμφο- 15 
τέρων ἔχει TO χεφαλαιὰ ὁ τέλειος, TOU τε προσώπου καὶ 
τοῦ πράγματος, δῆλον ὅτι ταῦτα. ἐγνωχὼς καὶ τὰ τοῦ 
ἑνὸς ἐπίσταται, ἤτοι τοῦ προσώπου ἢ τοῦ πράγματος" 
ἐμφοῖν yàp: τὴν διδασκαλίαν περιλαμβάνει ὃ - τέλειος" 
τὸ δὲ χρινόμενον viv δηλοῖ τὸ ἐξέτασιν ἐπιδεχόμενα" ov- 20 
χοῦν ἔστι xal πρᾶγμά ποτὲ OU χρινόμενον * εἶπεν γὰρ ὅτε 
ὡς μὴ ἀεὶ ὄντορ" ἑάλω τοίνυν τὸ ϑεώρημα τοῦ τεχνιχοῦ 
τὸ ὅτι δὴ ὃ στοχασμὸς o συνιστάμενος ἔχει πρᾶγμα 
κρινόμενον" οὗ γὰρ ἐστιν ἀπὸ προσώπου μόνου OUvL- ὃ 
στάμενος ὁ στοχασμός" ἔοικε δὲ χαὶ αὑτὸς ὡς πρὸς τὸ 25 
ἐξισάζον τοῦτο εἰρηκέναι τὸ ὅτε ἔγεν καὶ πρᾶγμα xol 
ἑξῆς" πλὴν γὰρ τούτου πανταχοῦ βούλεται πρᾶγμα ἐμ- 
πίπτειν. ᾿Ιστέον δὲ, ὕτι τὸν κατὰ φύσιν ὁ 'Ἑρμογένης 
διαιρεῖ στοχασμόν" τοῦ γὰρ δὴ κατα διαίρεσιν καὶ τέχνην 
ἑτέρα. διαίρεσις ὡς πρὸς τὴν ὕλην τὴν ἐμπίπτουσαν" ἡ 530 


, γὰρ τέχνη διδάσχαλος ὡς πρὸς τὴν ὕλην" τὶ μὲν λεχτέον, 


τί δὲ σιωπητέον" xol ti μὲν ἐμσιίπτει, τί δὲ οὐκ ἐμπίπτει, 


20.. 


808 XOMIA 
δηλοῦσι δὲ τὸν στοχασμὸν ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον οἱ τοιοῦ- 
. τοι τῶν ὁρισμῶν" χρίνεταί τις προδοσίας, συνειδότας, 
καϑυφέσεωρ, o λῃστείας, τυραννίδος ἐπιϑέσεως , y μου- 
χείας, μηδισμοῦ , φαρμάκων" γένεται δὲ καὶ περὶ γῆς 
5 ὅρων στοχασμός ὅτ᾽ ἂν ἀμφισβητῶσί τινὲς" γίνεται δὲ 
χαὶ περὶ χρημάτων, ὡς ἐν τοῖς ἐπιτροπικοῖς " ἔλαϑε δὲ, 
φασί τινες, ἑαυτὸν ὁ τεχνικὸς ἐλέγξας δι’ ὧν φησιν &y- 
ταῦϑα, ὅτε καὶ ᾿πρόσωπον ἔχει χαὶ πρᾶγμα χρινόμενον . 
πρῴην γὰρ ovx ἐβούλετο ἀτελῆ ix πραγμάτων εἶναι 
40 στοχασμὸν, ὅτε περὸ τοῦ ἀσώτου ἔλεγεν" ἀλλ᾽ ὡς ἔϊρα- 
μὲν διὰ τὸν ἐσάξοντα στοχασμὸν τοῦτο προσέϑηκχεν" ἐζή.-- 
τησαν δέ τινες, διατί μὴ καὶ ἐν. ταῖς ἄλλαις στάσεσε 
τοῦτο λέγει" καί φαμεν, ὅτι ἐπειδὴ πρῶτος ὃ στοχασμὸς, 
&x τούτου βούλεται ὑπόδειγμα ἡμῖν τῶν ἄλλων στάσεων 
15 παρασχέσϑαι ; ὅπερ καὶ ἄμεινον" ὅτι ἐν στοχασμῷ, ἐὰν 
ἐκλείπῃ 7 τὸ πρύσωπον, ἐχλείπει καὶ τὰ τοῦ νόμου χεφᾶ- 
λαια" καὶ ἐπὶ τοῦ πράγματος ὁμοίως" ἐν δὲ ταῖς ἄλλαις 
οὐχ ἔτι" αἴτιον δὲ τούτου, ὅτι ἐν μὲν ταῖς ἄλλαις πρό- 
δηλόν ἐστι τὸ πρᾶγμα καὶ οὐχ ἔτε περὶ τούτου ζητοῦμεν 
20 εἰ ἔστι, xol διὰ τοῦτο οὐχ ἔτι βουλήσεως οὐδὲ δυνάμεως 
δεόμεϑα πρὸς ὑποψίαν τοῦ προχειμένου συντελούντων 
τῶν κεφαλαίων, ἐν δὲ τῷ στοχασμῷ ἀδήλου ὄντος τοῦ 
- πράγματος ἐκ τῆς περὶ τὸ πρόσωπον ὑποψίας ἢ ἀπὸ 
τῶν τοῦ πράγματος σημείων συνίσταται ἡ ζήτησις" OU- 
25 χοῦν εἰχότως ἐν τούτῳ ἀφώρισται τὰ κεφάλαια, ἐν δὲ 
ταῖς ἄλλαις μέμικται. Διατί δὲ μὴ ἀπὸ τῶν κεφαλαίων 
ἤρξατο ἐνταῦϑα ὥσπερ ἐν ταῖς ἄλλαις σσάσεσιν, ἀλλ᾽ 
ἀπὸ τοῦ εἴδους τῆς στάσεως ἤρξατο εἰπὼν, ὅτε καὶ πρό- 
σωπον ἔγχει καὶ πρᾶγμα; ἐπειδὴ τῶν κεφρραλαίων οὐκ ἀεὶ 
50 τούτων ἡ χρῆσις ἐμπίπτει, ἀλλὰ πρὸς τὰ εἴδη τοῦ στο- 
χασμαῦ" xci ὅτι τῶν χεφαλαίων τὰ up ἐστιν ἴδια τοῦ 

' 


6 Ald, καϑ᾽ ὑφέσεως. 7 Ald. ἐκλείπει. 


ΕΙΣ XTAXEIEX |. 809 


προσώπου, τὰ δὲ ἴδια τοῦ πράγματος, διὰ τοῦτο παρα- 
στῆσαι τὴν ἑχάστου κοφαλαίου δύναμιν βουλόμενος ἀπὸ τοῦ 
᾿ τελείου στοχασμοῦ ἤρξατο τῆς διαιρέσεως , ἐξ οὗ τῶν ἄλ.- 
λων ἴσμεν τὴν διαίρεσιν" ἐχλείποντος γὰρ τοῦ προσώπου 
συνεχλείπει καὶ τὰ τοῦ προσώπου χεφάλαια᾽ καὶ ἐπὶ τοῦ 5 


nedypertos ὁμοίως. 


Παραγραφικῷ ἔστιν ὅτε. 


᾿Εξζήτηται, διὰ τί πασῶν τῶν λογικῶν στάσεων ὁμώ- 

νυμον ἑαυταῖς κεφάλαιον ἐχουσῶν, μόνος ὃ στοχασμὸς καὶ 
$ πραγματικὴ οὐχ ἔχει" καὶ περὶ μὲν τῆς πραγματικῆς 10 
κατὰ καιρὸν ἐροῦμεν" περὶ δὲ τοῦ στοχασμοῦ τοῦτο 
φαμεν, ὡς ἐν μὲν ταῖς ἄλλαις στάσεσιν ἡ πρότασις 
ὡμολόγηται" οἷον ἐν ὅρῳ τὸ τετυπτηχέναι 1 “4ημοσϑένη" 

ἐν τῇ ἀντελήψει, τὸ γεγραφηκέναι ? τὰ ναυάγια ἐν μῤ-. 
γῳ δὲ στοχασμῷ ἄδηλός ἐστιν ἡ πρότασις" ovx ἠδύνατο 45 
οὖν ἄδηλον ἀδήλου χατασκευὴ γενέσθαι" iy, δὲ ταῖς ἅλ-" 
λαις λογικαῖς τὸ δῆλον εἰς χατασκχευὴν προβάλλεται τοῦ 124 
ἀμφισβητουμένου" διὰ τοῦτο τοίνυν οὐκ ἔχει ὁμώνυμον 
ἑαυτῷ χεφόλαιον ὃ στοχασμός" ἡ αὐτὴ αἰτία χαὶ τοῦ 
μηδὲ τὴν καλουμένην προβολὴν ἔχειν τὸν. στοχασμὸν, ὡς 30 
αἱ ἄλλαι στάσείς᾽ μῃδὲ τὰ ἀπὸ τοῦ κατηγόρου πρῶτα 
κεφάλαια, τῆς τέχνης τοῦτο ἀπαιτούσης, ἀλλὰ τὸ παρα- 

γραφικὸν ὃ τοῦ φεύγοντός ἐστι κεφάλαιον * xal γὰρ, ὡς 
ἤδη εἴρηται» ὃ στοχασμὰὴς ἀδήλου πράγματός ἐστι ξήτη- 


gie τί οὖν ἔγει ngofjnAAeg Dos εἰς πρότασιν, οὐ γὰρ «v- 15 


τὸ τὸ χατασχευαζόμενον. προκαλεῖται" ἐν μὲν γὰρ τῷ 
ὅρῳ 5 προβολή" οἷον τὰ μὲν εἰς ἐμὲ χαὶ τοὺς φυλέτας 
ἡμαρτημένα xol τὰ περὶ τὴν ἑορτὴν ἀδικήματα ip οἷς 
αὐτὸν προὐβαλόμην, ταῦτ᾽ ἐστιν" " ἐπὶ δὲ τῆς ἀντιλη- 


4 Ald. τετυπηκέναι.. 5. Ald. tort γραφηκέναι. 3 Ald. 
τουτέστιν. Dem. in Mid. p. 521. 


b 


310 ᾿ EXOAIA 


weg ἡ προβολή" οἷον τὰ ναυάγια γράψας τὴν πόλιν 
ἡδίκησας" καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν ὡσαύτως" ἐν μόνῳ δὲ τῷ 
στοχασμῷ τὸ πεπραγμένον σημεῖον ἐν ἐγκλήματι ὃν, 

' ἀλλ᾽ οὐχὶ ἔγχλημα, ovx ἔχες προβολήν" ἀλλὰ τὰ παρα- 
δ γραφιχὸν πρῶτον, διότε φύσει πᾶσιν ἀνϑρώποις ὑπάρ- 
χεν τὸν ἀγῶνα μέμφεσθαι" καὶ πάντες οἱ κατηγοραύμε- 
vot πρῶτον αἰτιῶνται, ὅτι κατηγοροῦνται" συμβάλλεται 
i εἰς τὸ μέμφεσϑαι τὰ παραγραφικόν᾽ T καὶ ὅτι εὔη- 
Déc 4 ἐστι τὸν ἅπαξ ἀπηλογησάμενον καὶ χαταδεξάμενον 
10 τὴν χρίσμν αὖϑις παραγράφεσθαι" ἢ καὶ ὅτι Gv τὸ πα- 
ραγραφιχὸν ἰσχύσῃ σχολάζει τῶν λοιπῶν κεφαλαίων ἡ 
ἐξέτασις" ἢ ὅτι ἡ παραγραςφὴ τῆς εὐθυδικίας οὖσα ἀν- 
τιστρέφει τὸν ἀγῶνα καὶ τὸν φεύγοντα χατήγορον ποιεῖ, 
xai φύσει πρώτη γίνεται τοῦ nod; poros" εἰχότως οὖν 
45 χαὶ τὸ παραγραφικῶν, εἰ καὶ μὴ τελεία ἐκβολὴ τοῦ ἀγῶ- 
γος, ἀλλ᾽ οὖν γε τὴν φύσιν τῆς παραγραφῆς σῶζον πρὸ 
τῶν ἄλλων τέτακται. ᾿Ἡκολούϑησε τῇ φύσει τῶν πρα- 
γμάτων ἡ τέχνη" πρῶτον yaQ ἐστε κατὰ φύσιν τὸ τὴν 
γραφὴν μέμφεσθαι xpi παραγραφεσϑαι' παραγραφιχὸν 
20 δέ ἐστι λόγος τὴν δίχην ὡς οὐ δεόντως εἰσαγομέϑην χα- 

' — ταμεμφόμενος" Eyes δὲ χοινωνίαν πρὸς τὴν παραγραφὴν 
τὴν στάσιν' διαφορὰν δὲ, ὅτε ἡ μὲν ἐστι τελεία ἐχβολὴ 
τῆς εὐϑθυδικίας, τὸ δὲ ἔνδειξις μόνον ἐχβολῆς" καὶ τοσοῦ- 
τον δύναται, ὅσον διαβαλεῖν τὴν χρίσιν" μεταλήψεως 
25 δὲ διαφέρειν παλιν᾽ ὅτι ὴ μὲν μετάληψις ἀπὸ τοῦ κατη- 
γόρου, τὸ δὲ παραγραφιχὸν ἀπὸ τοῦ φεύγοντος" ἔστι. 
δὲ χοινοτέρα τοῦ παραγραφικοὺ διαφορὰ πρὸς ἀμφοτέ- 
ρας, τήν τε παραγραφὴν καὶ τὴν μετάληψιν, ὅτι ἐκεῖ. 
vat μὲν ἀπὸ ῥητοῦ, τὸ δὲ παραγραφιχὸν οὐχ οὕτω" 
30 λαμιβάνεται δὲ ἀπὸ τῶν περιστατιχῶν, χρόνου, ὅτι παρ᾽ 
αὐτὰ τὰ συμβάντα ἔδει us χρίνειν, οὐ χρόνοις ὕστερον" 


4 Ald. εὐϑές. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 811 


τρόπου, ὡς Δημοσθένης" εἰ μὲν εἰσαγγελίας ἄξιά με 
πράττοντα. ἑώρα εἰσαγέλλοντα χαὶ τοῦτον τὸν τρόπον 
εἰς xoíqw χαϑιστάντα παρ᾽ ὑμῖν» 5 εἰ δὲ γράφοντα πα- 
' gavopa , παρανόμων ? γραφόμενον" ἐὰν δὲ νόμος προστε- 
y τῷ παραγραφικῷ καὶ πρὸς τοῖς ἀγράφοις δικαίοις 5 
λάβῃ τοῦτο, γίνεται παραγραφή" ἔχει δὲ διττὴν χώραν 
τὸ παραγραφικόν: ὁτὲ μὲν γὰρ ἐν ἀρχῇ τάττεται" Or? 
δὲ μετὰ τὰ am ἀρχῆς ἄχρι τέλους, ἐν ἀρχῇ μὲν, ὅτι 
ρὺ δεῖ εἶναι τὸν ἀγῶνα , εἰ μὴ τόδε τι ὑπάρχοι, ὡς ἐπὶ 
τοῦ ἀσώτου" ἐρεῖ γὰρ, ὅτι τόδε τι δεῖ χρίνειν με, OT 10 
ἂν δείξῃς τεϑνηχάτα τὸν πατέρα" καὶ ἐπὶ τῆς γυναιχὸς 
τῆς νύχτωρ δακχρυούσης καὶ χρινομένης μοιχείας" δεῖ γὰρ 
πρῶτον φανῆναι τὸμ μοιχόν' μετὰ δὲ τὰ am ἀρχῆς 
ἄχρι τέλους εὑρίᾳχομεν τὴ παραγραφιχὸν, ὅτ᾽ ἂν ἡ ὕλη 
εὐλογωτέραν τῷ χεφαλαίῳ παρέχῃ τὴν τοιαύτην τάξιν, 15 
ὡς ἐπὶ τοῦ τῤισαριστέως , οὗ εἰκόνα ἔστησαν οἱ πρηλέμιοι, 
χαὶ φεύγει προδοσίας, πρὸς τοῦτο εἰσάγες τὸ ,ragaypa- 
guxóv ὁ qsvyav' ὅτι ov δεῖ μὲ χρίνεσθαι ἐφ᾽ olg ἄλλοι 
πεποιήχασιν. Ἔστιν ὅτε" ἀσφαλῶς ὥρισεν, οὐ γὰρ 
ἀεὶ εὑρίσχεται, ἀλλ᾽ Ore ἔστιν ἀπὴ τῶν. περιστατικῶν 30 
διαβαλεῖν" ἐκ τούτων γὰρ ἔχει τὴν σύστασιν τὸ χεφά- 
λαιον" χεφαλαιωδῶς δὲ τότε ἐμπίπτει, Or ἂν δέον τι 
πραχϑῆναι, μὴ πραχϑὴ" ἢ ὅτε τοπραγμένην , ὑπαιτίως 
fta. 
3 3 , ' "u 
᾿Ελέγχων ἀπαιτήσει. 125 
Σωπάτρου. ᾿Ἐφεξῆς δύο κεφάλαια τοῦ φεύγοντος 
τέτακται, μὴ διαχοπτόμενα τοῖς ἀπὸ τοῦ κατηγόρου κε- 
φαλαίοις, ἐπειδὴ ταῦτα, ὡς 707 εἴρηται, ἀλλήλοις cxo- 
λουϑεῖ συνεχλιμπάνοντα᾽ ἀλλ᾽ οὔτε τῇ τοῦ προσώπου 
ἐκλείψει οὐδὲ τῇ τοῦ πράγματος" ἀπ᾽ οὐδετέρου γὰρ τού- 30 


ὅ AM, ἡμῖν. pro cor. p. 229. 6 Ald. παρὰ νόμον. 


* 


312 . 2X0.I4 


τῶν ἐμπίπτει, ἑτέρα δὲ αἰσία, ἥτις εἴρηται, ἤδη δευτέρα 
δὲ ἡ τῶν ἐλέγχων ἀπαίτησις᾽ διότι ὃ στοχασμὸς ἄρνησίς 
ἐστι τοῦ ἐπαγομένου ἐγχλήματος" ἀναγκαίως οὖν ἀπαυτή- 
σει τὸν ἔλεγχον ὁ φεύγων τῷ ἐπιφερομένῳ ἐγχλήματι. 


5 Maox ελλίνου. Τοῦτο δεύτερον μὲν τῇ ταξει" 
ἰσχυρὸν γὰρ τὸ χεφάλαιον ἐχ τῶν ἀτέχνων πίστεων ywó- 
μένον, olov μαρτύρων, διαϑηχῶν , νόμων, ψηφισμάτων, 
ἐπιστολῶν, βασάνων. 


'Βουλήσει, δυνάμει: 


10 ' “Σωπάτρου. “Αναγκαίως ταῦτα τὴν. ἐφεξῆς ἔχει 
τάξιν μετὰ τὰ κοινὰ" καὶ γὰρ τοῦ προσώπου ἐστὶν ἡ 
βούλησις καὶ ἡ δύναμις," ἀλλ᾽ οὐ τοῦ πράγματος" ταύτῃ 
δὲ καὶ προτέτακται τῶν ἀπὸ τοῦ πρᾶγμ ατος χεφραλαίων" 
φύσει χὰρ τὸ πρόσωπον͵ τοῦ πράγματος πρῶτον, “ὡς 

45 ποιοῦν ποιουμένου" αλλὰ καὶ “ἡ βούλησις τῆς δυνάμεως 
φυσικῶς προηγεῖται, πρῶτον γάρ τις βουλεύεται, εἶτα 
πράττει" 0 ἐστι τῇ δυνάμει κεχρῆσϑαι, xal ὅτι βούλησις 
μὲν ἄνευ δυνάμεως χρίνεται, 'δύναμες δὲ ἄνευ βουλήσεως 
οὔ" κοινὰ δὲ καὶ ταῦτα, ἀλλ᾽ οὐχὶ τοῦ προσώπου ἢ τοῦ 

20 πράγματος ὡς τὸ παραγραφιχὸν καὶ ἡ τῶν ἐλέγχων 
ἀπαίτησις, ἀλλὰ χοινὰ τοῦ χατηγόρου καὶ τοῦ ἀπολο- 
γουμένου" διὸ χαὶ πρὸ τῶν ἐδικῶν ἑχάστου τέτακται. 


Μαρκελλίνου. Ταῦτα τοῦ προσώπου κεφάλαια, 
πρῶτον δέ ἐστε τὸ πρᾶττον τοῦ πραττομένου, τουτέστιν 
25 τὸ πρόσωπον TOL πραγματὸς" διὸ προτέταχται ἡ βούλη-.. 
σις Χαὶ ἡ δύναμις" τὰ γὰρ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους τὰ 
πράγματά ἐστιν" εἰχότως δὲ τὰ δύο κεφάλαια ὁμοῦ 
ἔταξεν" ἀχολουϑεῖ γὰρ τῇ βουλήσει. ἡ δύναμις καὶ ἀχώ- 
ριστός ἐστι μάταιον γὰρ ἡ βούλησις ἀπούσης δυνάμεως, 
80 χαὶ ἡ δύναμις ἀπούσης βουλήσεως. 


ElZ ZTAZEIZC 313 


Toig ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους. 

Σ.ωπαάτρου. Τοῦτο πρῶτόν ἐστι κεφάλαιον ἴδιον 
τοῦ χατηγόρου" πλὴν ὅτι ἐν onaviois χοινόν T6 χαὶ 
ἔδιον εὑρίσχεται τοῦ κατηγόρου, ὡς ἐφεξῆς ἐροῦμεν" 
ἐϊχότως οὖν, ἐπειδὴ μετὰ τὸ πρόσωπόν; ἐστι τὸ πρᾶγμα, 6 
τὰ δὲ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους αὐτὰ τὰ πράγματά ἐστι, 
μετὰ τὴν βούλησιν καὶ τὴν δύναμιν τεταγμένα ἐστίν" ἡ 
γὰρ ὁδὸς ταύτην ἔχει τὴν τάξιν βουλομένη πρᾶξαι" 
πρᾶξαι δὲ τόδε τι; ὅπερ ἐστὶ τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους, 
ἵνα πρὸς αὐτὰ ἡ ἀπολογία γένηται. | 19 


Μαρκελλίνου: Οὕτω Χέχληται τουτὶ τὸ χερά- 
λαιον, ἐπειδὴ πανταχοῦ εὑρίσκεται. xal ἐν προοιμίοις xal ' 
ἐν ἐπιλόγοις" ἰστέον δὲ, ὅτι τοῖς ἀπ᾽ «ἀρχῆς ἄχρι τέλους 
ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ὃ κατἤγορος χέχρηται . καλεῖται δὲ 
καὶ am ἄρχῆς ἄχρι τέλους xai πράγματα χαὶ σημεῖα" 15 
τὰ δ᾽ αὐτὰ ἐν στοχασμῷ" χαὶ μέγιστον ἐν τούτοις ὁ χα- 
τήγορος ἐσχύει" διὸ καὶ πανταχοῦ αὐτοῖς κέχρηταε ἐν 
προοιμίοις, ἐν ἐπιλόγοις. 


LU 


᾿Αντιλήψει, μεταλήψει. 


. Zwnatgov. Ἔδει μετὰ τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους, 20 
φύσιν ἐχόντων αὔξειν ὃ τὸ πρᾶγμα καὶ μέγεϑος περιτι- 
ϑέναι τῷ ἀδικήματι, τὴν μετάϑεσιν τῆς αἰτίας τάττειν" 
ἥτις ἀπολογία τέ ἐστι xal τῆς ἀρνήσεως χατασχευὴ, ἀλλ᾽ 
οὐχὶ τὴν ἀντίληψιν, ὃ τολμηρότερόν ἐστε καὶ ϑρασύτερον, 
εὐθὺς ἐπὶ τὴν ἐξουσίαν καταφεύγειν, xol πρὸς τὴν ὃρ- 25᾽ 
γὴν ἄγει3 τὸν δικαστὴν xol μηδὲ ἀποδεικνύναι πρῶτον, 
ὅτι οὐ πεποίηχεν" ἄλλως τε χαὶ ὅτι ἡ μὲν μετάϑεσις 
τῆς αἰτίας ἀεὶ τοῖς ἀπ᾽ ἀρχῆς üyot τέλους ἀκολουϑεῖ" 
τὸ δὲ ἀντιληπεικὸν οὐχ ἀεὶ ἐμπίπτει, εἰ μὴ Or ἄν τις 


4 Ald. αὔξιν. 3 Scribendum videtur ἄγει». 


314 . ^ ZSX04IA : 


ἀφ᾽ ὧν αὐτὸς ποιήσας κρίνηται" "ἔδει οὖν xol κατὰ 
τοῦτο τὸ χρῶμα τῆς ἀντιλήψεως προταγῆναι, τὰ γὰρ 
120 ἀεὶ τῶν ποτε τιμιώτερα, xci κατὰ τοῦτο ὁ μὲν Mwov- 
κιανὸς χαὶ οἱ ἄλλοι τεχνιχοὶ μετὰ τὰ ἀπ᾿ ἀῤχῆς ὄἄχρε 
ετέλους τὸ γρῶμα τάττουσιν, Ἑρμογένης δὲ τὴν ἀντί- 
ληψιν" καλῶς δὲ xoi οὗτος" κακχεῖνος οὐκ ἔξω σχοποῦ" 
χατηγοροῦντας μὲν γὰρ δεῖ “Ἑρμογένει κατακολουϑ εἴν. 
'προτάττοντας τοῦ χρώματος τὴν ἀντίληψιν, πρὸς βάρος 
τοῦ φεύγοντος, ἀπηλογουμένους δὲ Μινουχιανῷ τὴν με- 
40 τάϑεσιν τῆς αἰτίας, τὴν ἀντίϑεσιν τὴν ix τῶν ἀπ᾿ ἀρ- 
, χῆς ἄχρι τέλους γινομένην" εἰχότως δὲ ἀντίληψιν προ- 
τάξας, ἐπήγαγε τὴν μετάληψιν λυτιχὴν οὖσαν ἀεὶ τῆς 
ἀντιλήψεως. | 


Μαρκελλίνου, Μείὰ τὰ dm ἀρχῆς ἄχρι τέλους 

45 ἢ ἀντίληψις" φύσει γὰρ πάντες τὴν ἐξουσίαν πρὸ τῶν 
^— &AÀQv προβαλλόμεϑα᾽ καὶ μετὰ τὴν ἐξουσίαν, τότε τὴν 
αἰτίαν ἐπιφέρομεν τῆς πράξεως, ὃ ἐστι τὴν μετάϑεσιν 
τῆς αἰτίας" οὐδεὶς δὲ τῇ ἐξουσίᾳ ϑαῤῥῶν ταύτην παρεὶς 
πρῶτον τὴν αἰτίαν τῆς πῤάξεως πρητάττει τῆς ἐξουφίας, 


.20 Μεταϑέδει τῆς Ὁ aiviag, πιϑανῇ ἀπολογίᾳ. 


Σωπάτρου, Περὶ μὲν τοῦ γρώματος 3 εἴρηται, 
ἢ δὲ πιϑανὴ ἀπολογία τελευταία τέταχται" εἰ καὶ τὰ 


3 Ald, κρίνεται, 4 τῆς Ald, om. 2 Par, ad marg. 
Πηρῷ ἔχρησεν à ϑεὸς, ὡς, εἰ ἀλείψοι τοὺς ὀφϑαλμοὺς γάλακτι yv- 
γαικὸς σώφρονος, ἀναβλέψει, ἢλεδιψεν ἐκ τῆς ἰδίας γυναικὸς, καὶ 
ovx ἰάϑη, ἤλειψεν ἀπὸ ξένης γυναϊκὴς καὶ ἰάϑη, καὶ κρίνεε αὑτὴν 

-Q ἀνὴρ μοιχείας. Ζητεῶται τὸ χρῶμα, .τί ἂν εἴποι 9| γυνὴ δια- 
κρονομέψη τὴν αἰτίαν" μετατίϑησιε τὴν αἰτίαν ἐπὶ τὸν ἄνδρα, vmo- 
διαστέλλουσα εἰς τὸ ἀνδρὸς, καὶ τὸ ὄνομα τῷ κοινῷ γένει νοούμε- 
νον ϑετικῶς (non satis liquet) ἐκλαμβάνειν" λέγει γὰρ τὸν χρησμὸν 
γάλακτι ἀλείφεσθαι προτρέπειν γυναικὸς σώφρονος ἀνδρὸς, καὶ 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ :915 


μάλιστα δοκεῖ ἀντιστρέφειν τὸν ἀγῶνα" ἀλλ᾽ ὅμως γλι- 
σχροόξερόν Ἶ τέ ἐστι καὶ ἀσθενές" τοῦτο δὲ xai τὸ ὄνομα 
“ατηγορεῖ" oU γὰρ ὡμολόγηται, 5 ἀλλὰ πιϑανή τίς " ἐστιν, 


Ποιότητι ποριενῇ. ; 
ἈΓαρκελλίνον, H ποιότης xol ἡ γνώμη χοινά ὃ 
ἐστι πασὼν τῶν στάσεων" ταῦτα γὰρ τῶν ἐπιλόγων 
ἐστίν" αὕτη ἡ αἰτία τῆς προτάξως τῶν χεφαλαίων, 


Τὸ παραγραφικὸν γίνεται κατὰ τρόπογς τέσσαρας, ἤτοι ἀπὸ τοῦ 
λείποντος" οἷον ἀσώτον πατὴρ ἀφανὴφ γέγονε καὶ φόνου φεύγει" 
ἀξιώσει γὰρ δεικνύναι πρῶτον εἰ ἀνήρηται" ἢ ἀπὸ τοῦ ὑπερβάλλον- 10 
τος οἷον, δέκα νέοι συνώμωσαν μὴ γῆμαι καὶ φεύγουσι κακοῦ βίου! 
ἕκαστος γὰρ αὐτῶν ἀξίωσει κρίνεσϑαι ἰδίᾳ, ἢ ὅτι ἀφ᾽ ὧν ἕτεροι 
πεποιήκασιν, οὗ δεῖ T. κρίνεσθαι" ὡς ὃ τρισαριστεὺς οὗ εἰκόνα ἔστη- 
σαν οἱ πολέμιοι, καὶ προδοσίας φεύγων" ἢ κατὰ χρόνον" οἷον δει-- 
λοῦ παῖς jolorsvos, καὶ μοιχείας κρίνει τὴν γυναῖκα" τοσούτοις yug 18 
φησιν ὕστερον χρόνοις μὴ δεῖν κρένεσθαι" τοῦτο δὲ ἀπὸ μὲν ῥητοῦ 
τινος εἰ γίχνοιτα, ἰαχυρότερόν ἐστι καὶ τελεία γίνεται παραγραφή" 
ἄλλως δὲ ἀσϑενὲς μέν ἐστι, συλλαμβάνει δὲ οὖν σμικρὸν τῷ χρω- 
μέγῳ τοὺ δὲ ἀπὴ ῥητοῦ παράδειγμα, δ δή φαμεν τελείαν εἶναι ut- 
τάληψιν καὶ παραγραφῆν" οἷον κριϑεὶς Tig φόνου ἀπέφυγεν" 3 ὕστε- 20 
ρον δὲ χρωμένῳ αὐτῷ ἀνεῖλεν ὃ ϑεύς" ἀνδροφόνοις oU χρῶ" xoi 
πάλιν φεύγει" δὶς γὰρ sigh αὐτῶν οἱ νόμοι χωλύρυαι κρένεσϑαι 

παραγράφεται οὖν καὶ γίνεται ἀρῶτον ζήτημα νομικὸν 

ἐκ παραγραφῆς. !’ 
Σωπάτρου,. Τέσσαρας μὲν ἀπαριϑμεῖται τοὺς " 25 


συνεμπίπτει καὶ ἀμφιβολία. Τινὲς δὲ πλανώμενοι, καὶ μὴ νοήσαντερ 
τὸ γυναικὸς σώφρονος ἀνδρὸς, τουτέστι μὴ διαιρήσαντες τὸ ὄνομα 
κοινὸν τῷ γένει σώφρονος γυναικὺς εἶπον, τουτέστι κόρης παρϑέργου, 
ἀλλ᾽ oix ἔχει λόγον, ἢ γὰρ γυνὴ τῶν κατά τί ἐστι, τουτέστι χωρὶς &v« 
góc οὗ λέγεται γυνὴ, ἀλλὰ κόρη, ὅτι ἣ γυνὴ καὶ 10v ἄνδρα ἔχει" κα- 
λῶς οὖν ἔχει τὸ πρόσϑεν " οὕτω καὶ ἃ ἐμβλέψας γυναικὶ τοῦ ἐπιϑυμῆσιιε 
αὐιῆς, *09 ἐμοίχευσεν αὐτὴν, τουτέστιν ὃ γυναικὶ ἀνδρὸς. 3 Ald; 
γλισχότερον. 4 Ald. ὁμολύγηται. δ Ald. τι. 
1 Ald. dés. — 2 Ald. ἀπέφηκεν. 5 Ald. τὰς. 


310 | XXOAIA 
τοῦ παραγραφικοῦ τρόπους ὃ τεχνικός . τρεῖς δὲ εἶσι τῇ 
ἀληήϑείῳ" τοῦ γὰρ παραγραφικχοῦ ἀεὶ ἀφ᾽ ἑνὸς xe πα- 
θαστατιχοῦ "κινουμένου, οἷον προσώπου, πράγματος, 
τίας, χούνου, τρόπου, ὕλης, τὰ παρόντα ἀπὸ τριῶν P 
p τὸ τὲ γὰρ TOU ἀσώτου ἀπὸ TOU πράγματός ἐστι" ζητεῖ- 
ται γὰρ εἰ ἀνήρηται ὃ πατήρ᾽ τὸ δέ γε τοῦ τρισαριστέως 
καὶ τῶν δέκα νέων ἀπὸ τοῦ προσώπου ἐστί" καὶ τὸ τοῦ 
δειλοῦ ἀπὸ χρόνου" ὅτι δέ εἰσιν ἀπὸ πάντων τῶν περι- 
στατιχῶν παραγραφικὰ κινούμενα, δῆλον ἐντεῦϑεν" ἀπὸ 
40 μὲν οὖν προσώπου xol πράγματος ἔχομεν TOU τεχνιχοῦ 
παραδείγματα" ὡσαύτως καὶ ἀἰστὸ χρόνου" τῶν δὲ λοιπῶν 
ἡμεῖς ἐροῦμδν᾽ ἀπὸ μὲν γὰρ τόπου, ὡς τοῦτο" χρίνεται. 
4ημοσϑένης ἐπὶ τοῖς ἁρπαχγεῖσι χρήμασιν ἐν “Δρείῳ πά- 
yo xoci παραγράφεται ἀξιῶν ἐν τῇ ἡλιαΐᾳ κρίνεσθαι" 
45 ἀπὸ τρόπου δέ" Εὐξίϑεος xci ᾿Ηρώδης ἔπλεον ἅμα" εὕρη- 
ται 0 Εὐξίϑεος χαϑεύδων ἔχων αἷμα ἐγγὺς καὶ χρίνεται 
καχουργίας . παραγράφεται γὰρ τὸν τρόπον ὡς. οὐχ 
ὀφείλει τοῦτον τὸν τρύπον χρίνεσϑαι," ἀλλὰ δειχϑέντος 
*0U φόνου" ἀπὸ αἰτίας δὲ, οἷον ἔγραψεν ᾿Αλέξανδρος “ἐν 
20 τοῖς Δαρείου λογισμοῖς εὑρηχέναε, Δημοσϑένη εἰληφέναε 
᾿ πεντήκοντα * τάλαντα, xal κρίνεται Δημοσθένης " παρα- 
γράψεται γὰρ ὡς οὐκ ὀφείλω ἐπὶ τούτοις χρίνεσϑαε, 
127 τῷ ἐχϑρόν μου εἶναι τὰν γεγραφότα" δεῖ δὲ εἰδέναι, ὅτε 
τὸ ἀπὸ τοῦ ὑπερβάλλοντος καὶ ix τοῦ ἐναντίου λαμβάνε-- 
25 ται" ὃ παρέλιπεν 0 τεχνικόρ" τούτῳ δὲ κέχρηται An- 
μοσϑένης ἐν τῷ κατὰ «Στεφάνου ψευδομαρτυριῶν" καὶ 
γὰρ "᾿ἄφοβος ἐγράψατο ψευδομαρτυρίας «Στέφανον καὶ 
Δημοσϑένης παραγράφεται" καὶ λέγει ὡς δέον αὑτὸν 
μετὰ τῶν ἄλλων μαρτύρων χρίνεσθαι" ἱστέον δὲ ὡς ἀεὶ 
80 τοῦ φεύγοντός ἔστι τὸ χεφαλαίον" ἐφεδρεύων. γὰρ τοῖς 
εἰρημένοις τρόποιξ, ἤτοι αὑτὸς ὁ φεύγων ἢ ὁ ὑπὲρ τοῦ 
qsuyovrog λέγων, xoi χατανοή σας, εἴ πη χώραν ἔχει. 


* 4 Ald. γῦν. ortum ex signo numeri ν΄. 


* 


EIS ΣΤΆΣΕΙΣ 317 


κατὰ τινα τῶν τρόπων τὸ παραγραφικχὸν εἰσάγειν, χρὴ" 
σεται μετὰ ἀδείας αὑτῷ" διαφέρει δὲ τὸ παραγραφικὸν 


τῆς παραγραφῆς, ὡς καὶ αὐτὸς ἐρεῖ, τῷδε, τῷ τὴν μὲν c 


παραγραφὴν ἀπὸ. νόμου τὴν ἰσχὺν ἔχουσαν τὴν εὐϑυ- 
δικίαν ἔχβαλλειν" τὸ μέντον παραγραφικχὸν àx τῶν περι» 5 
στατιχῶν λαμβάνεται" εἰ δὲ καὶ ἡ μετάληψις ix τούτων, 
ἀλλ᾽ αὕτη μὲν ἐχ τοῦ κατηγόρου" τὸ μέντοι παραγρα- 
φιχὸν adco φεύγοντι, συγκεχλήρωται" xai ἡ μὲν παρα- 
γραφὴ ὅλον ἐκβάλλει τὸν ἀγῶνα" τὸ δὲ παραγραφικὸν 
μέρος τι τῶν περὶ τὸ πρᾶγμα αἰτιᾶται" συμβαλλόμενον 
ἡμῖν ἐπὶ πάσης δίκης' οὗ γεῖρον δὲ καὶ τοῦτο εἰδέναι 
ὡς ἐπὶ τοῦ ἀπὸ τοῦ ὑπερβαλλοντόςϊ τινὲς ἐνέστησαν, ὡς 
οὐχ ἔχει τὸ παραγραφιχὸν χώραν, καίτοι ζητήματος συν- 
ἐισξαμένου" sb γὰρ xc) τὰ μάλιστα ὁὲ δέχα νέθι πλῆ- 
Sog εἰσιν, ἀλλ᾽ οὖν γε μίαν ἔχουσι ποιότητα, τοῦ ἀόρι- 
στον εἶναι" ἐπὶ μὲν οὖν τούτων διὰ τὸ ἀόριστον εἶναι 
τὴν ποιότητα OU συνίσταται TO παραγραφικόν" ἐπὶ δὲ 
τοῦ ζητήματος τούτου γώραν ἕξει᾿ οἷον Αἰσχίνης καὶ 
Δημοσϑένης. ἐχ τῆς “παρὰ (Φιλίππου ἐπανήχοντες παρα- 
πρεσβείας, εὕρηται ὃ μὲν χρυσίον κατορύττων, ὁ δὲ πα- 
ραπρεσβείας ἀπολογίαν γράφων , xai Ὑπερίδης apgoré- 
Qu χατηγορεῖ" ἐνταῦϑα γὰρ διάφορος οὖσα τῶν προσ- 
otov ἡ ποιότης χώραν ἔχει λέγειν, ὅτι ἰδίᾳ ϑέλω κρίνε- 
σϑαι Χαὶ μὴ μετέχειν τῆς ἐκείνου ποιότητος" πλὴν καὶ 
ὑπὲρ τῶν νέων ἀπολελόγηται ΣΣυριανός" τὸ. μέντοι ὅλον 
παραγραφικχὸν οὐχ ὡς ὄτυχε δεῖ μεταχειρίξεσθαι; ἀλλὰ 
πρὸς τὸ χρήσιμον ἀεί" εἰδέναν γὰρ δεῖ, ὅτι τοῦτο τὸ χε- 
φάλαιον, καϑὲ μὲν τὴν χατηγορίαν διαβάλλει καὶ τὴν 
ἰσχὺν αὐτῆς διαλύει, κατὰ τοῦτό ἐστιν ἰσχυρὸν καὶ ὠφέ- 
λεμον" καϑὸ δὲ ὅλως δοκεῖ παραγράφεσϑαι καϑαιρεξρ- 
xov ἐστι τῶν ἀξιωμάτων᾽ ὃ γὰρ “ρινόμενος εἰ τύχοι 


4 


15 


20 


προδοσίας ἢ ἀσεβείας, εἶτα λέγων , ὅτι ἔδει ua πρὸ χρό- " 


νου χριϑῆναι ἢ τῷδε τῷ τρόπῳ τὰς εὐθύνας ὑπέχειν, 


d 


318 XOMIA 


ἢ τοιόνδε τι λέγων δῆλός ios. μὴ λίαν παῤῥησιαζόμε-. 
γος" xal συνειδώς τὶ τῶν ἐγκαλουμένων 5 ἑαυτῷ" καὶ, 
κατὰ τοῦτο χαϑαιρήδεξι τὸ ἀξίωμα χατὰ δυο τρόπους" 
ἕνα μὲν, ὅτ᾽ ἂν ἔστι τὰ πρόδωπα ἐνδοξὰ οἷον Περικλῆς 
57 Δημοσϑένης" δεύτερον δὲ, ὅταν τὸ πρᾶγμα μέγιστον 
εἴη, * οἷον προδοσία ἢ ἀσέβεια" τίς γὰρ ἂν μὴ πιστεύσῃ, 
τοῖς ἐγκλήμασι τούτοις ὑπεύϑυνον εἶναι" ἐπειδὴ μὴ πρό-. 
τερον ὑπέστη τὴν κατηγορίαν" διὰ. ταῦτα μὲν οὖν ἐμ-- 
μεϑόδως χρηστέον αὑτῷ , aAA οὐχ ἁπλῶς, ἐπεὶ χαϑαι- 
fü ρετικὸν οὕτω τοῦ ἀξιώματὸς, οὗ δήπου παρασιωπήσομεν 
' αὐτὸ, εἰ βλάπτει δυνάμενον ἐν τῷ λέγεσθαι ὅλον διασεῖ- 
σαε τὸν ἀγῶνα" ἀλλ᾽ ὡς προείρηται ἐμμεϑόδως καὶ 

' ὥσπερ αἱ παλαιοί" ἐχρήσαντο μὲν γὰρ οὗτοι αὐτῷ διὰ 
τὸ ἐξ αὐτοῦ ὠφέλιμον, ὥσπερ δὲ φεύγοντες αὐτὸ ) οἷον 
48} Περιχλῆς αἰτίαν ἔχων ὡς τοῦ πολέμον αἴτιος γέγονε χαὶ 
διὰ τοῦτο μέλλων ἀπολογεῖσῆαι, οὔτε πάντη παρῆχεν 
αὑτὸ διὰ τὸ ἐξ αὑτοῦ ὠφέλιμον, οὔτο ἐνέμεινεν αὐτῷ 
διὰ τὸ λυμαινόμενον αὐτοῦ τὸ & ξίωμα" ἀλλ᾽ ὅσον pru. 
μονεύσας ἀπεπηδησὲν εὐϑέως tig τὸ χατασγευαστικὸν 
20 τοῦ ἀξιώματος" λέγων γὰρ τὸ παραγραιφικὸν ἀπὸ γρό- 
νου" οἷον xai ἐμὲ τὸν παραινέσαντα πολέμεϊν καὶ ὑμᾶς 
αὐτοὺς, οἷον ἐπείσϑητε, δι᾿ αἰτίας ἔχετε, τρόπον γάρ 
τινα λέγει ὅτε μὴ Ἰότε ἐλέγετε ἀλλὰ μεταβαάλλεσϑεῖ 
ἐπὶ τοῖς ἅπαξ δόξασιν, εὐθέως ἐπὶ τὴν κατασχευὴν 
45 ἐχώρησεν tiw" καίτοι ἐμὸὶ τοιούτῳ ἀνδρὶ ὀργίξζε-- 
128 026, ὃς οὐδενὸς ἥττων εἰμὶ γνῶναί τε τὰ. δέοντα xol 
ἑρμηνεῦσαι ταῦτα᾽ φιλόπολίς τὸ καὶ χρημάτων κρείσ- 
σων" dit, γὰρ ἐπεξελϑεῖν τῷ παραγραφιχῷ, μὴ δόξῃ 
τὸν ὀρϑὸν ἡγνοηκέναι᾽ ὁμοίως καὶ Πλάτων ἐν τῇ “Σω- 
40 χρατουὶ ἀπολογίᾳ τὸ 'χαϑαιρετικὸν τούτου δεδιὼς, οὕ- 
τως ἐχρήσατο" νῦν ἐγὼ πρῶτον ἐπὶ δικαστήριον ἀναβέ- 
βηχα ἔτη γεγονὼς ἑβδομήχοντα, ἀτέγνως οὖν ἔχω τῆς 


δ᾽ Ald. καλουμένων. 6 Ald, ἤει. 7 Ald. μεταβάλλεσϑαι. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ. 818 


ἐνϑάδε διαλέξεως " ἐνταῦϑα γάρ ἐστι τὸ παραγραφικὸν, 
ὅτι τοσούτων ἐτῶν γεγονὼς, εἴ πη ἦν ἀληϑὴς 7 XOT T] 
Syogic, nog ovx ἐχρίϑη nap ὑμῖν: ἀλλ᾽ οὐχ ἐπεξειργά- 
σατο διὰ τὸ χαϑαιρετικὸν τοῦ ἀξιώματος" ὃ δὲ Anuo- 
σϑένης ϑείᾳ τινὶ μεθόδῳ κεχρημένος τούτῳ xol τὸ 5 
ἀξίωμα φύλαττει λαμπρὸν, καὶ δόον βούλεται ἀπαγωνί- 
ζεται" xal τὸ δὴ μέγιστον ὅτι xol γρώμενος αὐτῷ ἐξαί- 
ρει τὸ φρόνημα, ὥσπερ ἐν τῷ περὶ στεφάνου, τοὺς μὲν 
παραγραφιχοὺς λόγους τῷ ἀντιδίκῳ συνέπλεξε, πρὸς tv- 
τὸν ἀποτεινόμένος, ὡς διὰ τοῦτο ἐφ᾽ ὅσον βούλεται χώ- 
ραν παρέχων τῷ παραγραφιχῷ" τοὺς δὲ τῆς ἀπολογίας 
τοῖς παροῦσι τὴν ἑαυτοῦ παῤῥησίαν οὐδὲν ἧττον ἑξαί- 
Qov* προὔταξε δὲ τὴν ἀπολογίαν τοῦ παραγραφικοῦ πάνυ 
τεχνικῶς τῷ μὴ δόξαι ἀσϑενῶς ἔχειν ὃ περὶ τὴν ἄπο- 
λογίαν" ἔπειτα ἐπάγειν τὸ παραγραφιχὸν οὕτω πως λέ- 15 
γων" ἔστι δὲ rœuri μου πᾶντα πρὸς ὑμᾶς ἅμα χαὶ τοὺς 
περιεστηχότας ἔξωϑεν xoi ἀχροωμένους, ἐπεὶ πρός γε 
τοῦτον αὑτὸν τὸν κατάπτυστον βραχὺς καὶ σαφὴς ἐξήρ-- 
χει μοι λόγος" εἰ μὲν γὰρ ἣν σοι πρόδηλα τὰ μέλλοντά 
xài ἑξῆς" καὶ ἡ μὲν τῆς μεταχειρήσεως τοῦ παραγραφι- 20 
κοῦ μέϑοδος τοιαύτη" περὶ δὲ τῆς τάξεως φαμὲν, ὅτι 4η- 
μοσϑένης συνιδὼν τὴν, τοῦ χεφαλαίου δύναμιν καὶ mu. 
τὴν αὐτῷ xol μέσην χώραν ἀπένειμϑ καὶ τελευταίαν" . 
xci πᾶντα ταῦτα ἐν τῷ περὶ στεφάνου εὑρήσεις, κατὰ μὲν 
ἀρχὴν μετὰ τὰς προοιμιχὰς ἐννοίας οὕτω" τὰ μὲν οὖν 25 
χατηγορημένα πολλάκις πὲρὶ ὧν ἔνιοι τὰς ἐσχάτας τάτ- 
τουσε τιμωρίας καὶ ἑξῆς" κατὰ δὲ μέσον, οἷον" ἔστιν 
οὖν ὅπου οὐ παρὼν τόιαύτην πρᾶξιν ἢ συμμαχίαν ηλί- 
χὴν νῦν διεξήεις ὁρῶν ἀφαιρούμενον τῆς πόλεως καὶ 
ἑξῆς" κατὰ δὲ τὸ τέλος οὕτως, ἣν μέντοι τοῦ δικαίου 59 
πολίτου τότε λέγειν, μὴ νῦν ἐπιτιμᾷν" ὃ γὰρ συμβουλεύων 


th 


9 


8 Ald. ἔχει. 


320 J| SX0AI 4 


καὶ ἑξῆς" ἐν ἀρχῇ uiv οὖν ἐτάγη, ἐπειδὴ ὡς εἴπομεν δια- 
βολὴ τῆς κατηγορίας ἐστὲ καὶ τοῦ κατηγόρον, τοῦτο 
δὲ πρέπει μάλιστα ἐν ἀρχῇ ποιεῖσθαι, ἀλλ᾽ εἰ χαὶ δια- 
βολὴν. ἔχει τῆς κατηγορίας, ἀλλ᾽ εἴπομεν ὅτε xal τοῦ 
5 ἀξιώματός ἔστι χαϑαιρετικόν" διὰ τοῦτο xol πρέπει πρὸς 
τῷ τέλει τετάχϑαι τῆς ἀπολογίας, ἵνα δοχὴ 1? ix περε-- 
ουσίας εἰρῆσϑαι" καὶ πολλὴν ἔχει τὴν ἰσχὺν, ἐν δὲ τῷ 
μέσῳ, ἐπειδὴ ἐσχυρόν ἐστιν, ὥφειλε δι᾿ ὅλου ἐσπάρϑαι" 
μιγνύμενον γὰρ πανταχοῦ τῆς ἀπολογίας, οὐχ ἀφαιρεῖ- 
40 τὰι !* τὴν παῤῥησίαν τοῦ λέγοντος, καὶ μαλιστ᾽ ἂν ἐπι-- 
στημόνως λεχϑείη" ἔτι δὲ καὶ διὰ τοῦτο ἐπειδὴ πολλὰς 
τῶν ἀντιϑέσεων διὰ τούτου λύομεν, ὅτ᾽ ἂν ἀπὸ χρόνου 
λαμβάνωνται; 12 ὡς xol Δημοσϑένης, ἐγκαλούμενος γὰρ, 
ὅτι οὐκ ἀφίκου μετὰ κοινοῦ συνεδρίου τῶν Ἑλλήνων 
45 ποιῆσαι τὴν εἰρήνην, λύει τῷ παραγραφιχῷ εἰπών" ἔστιν 
οὖν ὅπου OU, παρὼν τηλικαύτην πρᾶξιν xal ἑξῆς" τί τὰ 
᾿ γὰρ ἐποίησεν εἴρηκεν" ὡς ὅτι σιγᾷ᾽ καὶ τί ἔδει ποιῆσαι. 
ὅτι βοᾷν καὶ διαμαρτύρασϑαι" καὶ τί οὐχ ἐποίησεν, ὅτι 
οὐκ ἐφϑέγξατο" διὰ γὰρ τούτων τὴν ἀντίϑεσιν ἔλυσεν" 
20 xci πάλιν ἑτέρωϑε λέγοντος Αἰσχίνου, ὅτι 'ἄνισον τὴν 
συμμαχίαν ἐποίησας, ἐκ τοῦ παραγραφικοῦ λύει" οἷον, 
εἰ δὲ 15 λέγεις τὰ πρὸς τοὺς Θηβαίους δίχαια «ιἰσχίνη 
xal ἑξῆς" οὕτω μὲν δὴ xoi ἡ τάξις" περὶ δὲ τῆς ἐργα- 
-σίας τοῦτό φαμεν’ δύο τινα περὶ αὐτὸ ϑεωρεῖται" ὅᾳ- 
28 στώνη μὲν ix τοῦ παρόντος χρόνου" δυσχέρεια δὲ ix τοῦ 
παρελϑόντος" οἷον εἰ παρ᾽ αὐτὰ τὰ ἀδιχήματα ἠλέγχϑη, 
ὁᾳστώνην 14 εἶχεν 7 κατηγορία" χαλεπότης δέ ἐστιν éx 
τῶν μετὰ χρόνον ῥηϑῆναι ; ὥσπερ ὃ Δημοσϑένης, χαὶ 
ὁπηνίχα ἐφαίνετο ταῦτα ποιῶν xol τοῦτον τὸν τρόπον 
$0 genuivos τοῖς πρὸς ἐμὲ, ὡμολογεῖτο 15 ἂν ἡ κατηγορία 
τοῖς 


. 9 Ald. διαπολλὴ». 10 Ald. δοκεῖ. 41 Ald. ἀφερεῖται. 
12 Ald. λαμβάνονται. 15 Ald. δεῖ. 19 Ald. ῥαστώνη εἶχε 3j. 
15 Ald. ὁμολογεῖτο. pro ἐοτ. p. 230. 


ΕΙΣ XTAZXEIZ 321 


τοῖς ἔργοις αὐτοῦ" νῦν ἐχστὰς τῆς ὀρϑῆς καὶ δικαίας 129 
ὁδοῦ καὶ τὰ λοιπά" δεῖ δὲ ἐν τούτοις xai τὰ ἀντιπίπτοντα 
λύειν, ὥσπερ 0 αὑτός" ἵνα γὰρ μή. τις λέγῃ, ὅτι ἢ ud ἐπι- 
εἰχειαν OU κατηγύρησεν, ἢ δι᾿ ἀπραγμοσύνην, ἢ ὅτι οὐχ 
ἔτυχε παρὼν, , ἢ ὅτι περὶ μιχρῶν, Y ὅτι οὐχ ἐνόησε, λύει 
ταῦτα πάντα Δημοσϑένης, οὕτως εἰπών" τὴν μὲν ἐπιεί- 
χειαν οὕτως" οὗ γὰρ δὴ Κτησιφῶντα δύναται μὲν διώ- 
x&v δι᾽ ἐμὲ, ἐμὲ δὲ εἴπερ ἠδύνατο, oUx ἂν ἐγράψατο, 
stg γὰρ ἀπράγμων δόξειεν εἶναι ὃ 15" καὶ δι᾽ ἐμὲ πρα- 
γματα παρέχων ἑτέροις" τὰ δὲ λοιπὰ πάντα δι᾽ ἑνὸς ov- 10 
τως" ἔστιν ὕπου xol σὺ παρὼν τηλικαύτην τάξιν ἡλίχην 
νῦν ἐτραγῴδείς" διὰ μὲν γὰρ τοῦ παρὼν λύει τὸ oL 
σταρῆν᾽ διὰ δὲ τοῦ τηλικαύτην, ὅτε οὐ μικρὰ ἢ φαύλη" 
διὰ δὲ τοῦ νῦν ἐτραγῴδεις τὸ ὅτι οὐκ. ἐνόησας ὃ πε- 
ποίηχαρ᾽ οὗ δεῖ δὲ οὐδὲ ἔρημον χαταλείπειν τὸ παραγρα- 15 
φιχὸν ἐν ταῖς ἐργασίαις, βλαψόμεϑα γὰρ ἂν μᾶλλον, 
ἀλλὰ συμπλέχοντα αὐτῷ τὰς ἀποδείξεις. οὕτω ποιεῖσϑαν 
τὸν λόγον, ὡς Δημοσϑένης" χωρὶς δὲ τούτου xoi διαβαλ- 
λει τὴν πόλιν ἐν οἷς λέγει" καϑόλου δὲ συμπληροῦν δεῖ 
τὸ παραγραφιχὸν, ἐπανάγοντα ἐπὶ τὴν διαβολὴν τῆς κα- 20 
τηγορίας" οἷον πάντα μὲν οὖν τὰ χατηγορημένα ix τού- 
τῶν ἂν τις ἴδοι, xol ἀποστρέφοντα τὸν λόγον ἐπὶ τὸν 
ἀντίδιζλον ὡς ἐπὶ τούτου" ἐπεὶ πρός γε τοῦτον τὸν κατά- 
πτυστον βραχὺς καὶ σαφὴς xol ἑξῆς" ἀλλὰ χἀνταῦϑα, 
ὦ τί ἂν εἰπών σέ tig ὀρϑῶς προσείποι" οὐ γὰρ δὴ ἡμῶν 25 
οἱ δικάζοντες ἀνάσχοιντο εἰ λέγοιμεν, ὅτι ἐπειδὴ μὴ 
πρότερον ἐχρίϑημεν οὐκ ἔξεστιν οὐδὲ νῦν κριϑῆναι, χα. 
λεπώτερος γὰρ ὃ λόγος οὗτος φανήσεται καὶ τὸ ἰσχυρὸν 
ἡμῖν περιτρέπεται" συμπληροῦντες δὲ τὴ πρὸς τὸν ἀντίδικον 
ἀποστροφῇ τὸ παραγραφιχὸν, εἶτα μεταβαίνοντες ἐπὶ 30 
τοὺς δικαστὰς χρησόμεϑα τῇ ἀπολογίᾳ, ὡς ἐπὶ τούτου, 


Qa 


15* Ald. ὅς καὶ δ. t. πρ. παρέχον [ἑταίροις. — 1, 29. Ald, 
συμπληροῦντας et l, 50. μεταβαένοντας, scripsi — sg. 
Rhetor. 1V. 21 


- 


322’ AX X0 AI AM 


χωρὶς δὲ τούτον, διαβάλλει τὴν πόλιν. χαὶ ἐπὶ τούτου». 

4 € - € «7 , " . 
εἰ γὰρ ὑμεῖς ἅμα τοὺς ᾿ἕλληνας tig πόλεμον παρεχα-- 
λεῖτε xal ἑξῆς. . 


“ΣΣυριανοῦ. Πλατύνεται τὸ παραγραφιχὸν δι’ ἀπο- 

5 στροφῶν, διὰ παραδειγμάτων, δι᾽ ἐνθυμημάτων" δι᾿ ἀπὸ- 
στροφῶν μὲν, οἷον ὡς ἐπὶ Περικλέους" φέρε γὰρ εἰ σὺ στρα-- 
τιώτας ἴδ ix τῶν προσόντων ἔτρεφες ἑχατὸν, ὅπως ἐν 
τῷ δέοντι προϑύμως ἐπαμύνοις 17 τῇ πατρίδι" εἶτα τῶν 
συχογαντῶν τις τυραννίδος ἐπάγοι κατὰ σοῦ γραφήν" 
10 οὐχ ἂν ἡγανάχτεις εὐθυνόμενος 19 ἐφ᾽ οἷς εὐεργέτειρ; ἐγὼ 
μὲν ἡγοῦμαι᾽ διὰ παραδειγμάτων, ὡς ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ, 
xci γὰρ πρότερον ἀχούω Ἀλεινίαν ἐν χαιρῷ τῇ not 
πορίσασϑαι τὴν ἐπικουρίαν, διότι πολλοῖς καὶ πρότερον 
ix τῶν προσόντων ἐπαρχῶν, ἐν τῇ κατὰ Μήδων ἐπ᾿ ᾽4ρ- 
15 τεμισίῳ ναυμαχίᾳ τριήρη σὺν διακοσίοις ἀγδράσιν ἐπιδέ- 
δωκε τῇ πατρίδι" καὶ τῆς κατὰ βαρβάρων ἀριστείας ai- 
τιώτατος ὑπῆρξεν" ἀλλ᾽ οὐδεὶς ἐκεῖνον ὁρῶν ἀνδρῶν το- 
σούτων ἰδιώτην 19 ὄντα δυναμιν περιβαλλόμενον ἡγάνά- 
χτησεν, ἢ πρὸς δικαστήριον εἵλκυσεν, ἢ τυραννίδος ἐ ἐγρά-. 
20 varo διὰ δὲ ἐνθυμημάτων, ὅτ᾽ ἂν οἰχείαις τῷ προχει- 
μένῳ χρώμενος ἐννοίαις κατασκευάζει τὸ παραγ ραφιχὸν 
λέγων" ποῦ γὰρ δίκαιον τηλικούτους ἀγῶνας ὑπομένειν, 
ὑπὲρ ὧν εὖ ποιεῖν ἐσπουδάκασιν ἄνϑρωποι; ποῦ τὸν προ- 
λαβόντα 35 παρασχευῇ τοὺς κινδύνους εὐθύνειν ἄξιον; 
285 ποῦ τὴν ϑρεψαμένην προαναρπάζειν τῶν δεινῶν οὐχ tU- 
λογον; εἰ γὰρ περιμενοῦμεν τοὺς καιροὺς χαὶ τῶν πολε- 
μίων 10r τὴν χώραν λεηλατούντων τότε πρὸς τὴν ἐπιμέ- 
λείαν τρεψόμεϑα τῶν δεόντων, ὀχνῶ λέγειν ?* μὴ τοῖς 
ἐναντίοις ἅπαντα πρὸς ἡδονὴν πολιϊευσώμεϑα" ?? 0 μὲν 


Φφ 


) γοις 
46 Ald. στρατιώτης. 17 Ven. ἐπαμύνῃς: 48 εὐθυνόμε- 


γος Ald. ct Par. om., recepi ex Ven. 19 Ald. ἰδιότην. 20 
Ven. zgolaufavorta. 21 λέγειν Ven. om. 22 Ven. xoà 


4 


ΕΙΣ ZTAXLEIX * 823 


7 ⸗ *w 4 
bvy φεύγων τούτοις τοῖς τόποις ?) παρασχευάζει τὸ πα- 


᾿ραγραφιχόν" ὁ δὲ διώκων ἀνατρέψει αὐτὸ χαϑολικοῖς λο-- 


Ν 


γισμοῖς" 34. οἷον τῶν συνειδότων ἑαυτοῖς ἐστι τὸ παρα- 
γράφεσθαι" τῶν δὲ ϑαῤῥούντων τὸ δέχεσϑαι τὸν ἀγῶνα" 
δυοῖν ?* γὰρ ϑάτερον, ὦ χρηστὲ,͵ ἢ κατὰ τῆς πόλεως ἅπαν- 5 
τα χαχουργεῖς, ἢ κηδόμενος ἡμῶν, ὡς ἄνω χαὶ χάτω 
ϑρυλεῖς παρασχευάσαι τὰ πρὸς τυραννίδα" εἰ μὲν οὖν 
εὖ ποιῶν φανῇς, πρόδηλον ὡς καὶ δωρεὰς λήψῃ παρὰ τῶν 
πολιτῶν" εἰ δ᾽ ὥσπερ ἐπιδείξειν 35 ἐγὼ πεπίστευκα, καϑ᾽ 130 
ἡμῶν ἅπαντα ταυτὶ πεφωράσῃ 27 σχευωρούμενος" αὑτὸς 10 
τε ἐπιβουλεύων εὖ οἶδα παύσῃ, χαὶ τοὺς ἄλλους gexppo- 
νεστέρους ὁ κατὰ σοῦ σήμερον ἀγὼν ' παρασχευάσεὶ "3" 
xat ἀμφότερα τοίνυν ἥχιστα παραγραπτέον σοι τὴν 
δίκην" διαφέρει δὲ τῆς παραγραφῆς τὸ παραγραφικὸν, 
ὅτι ἡ μὲν στάσις, ?? τὸ δὲ χεφάλαιον" xol ἡ μὲν νόμον 15 
ἔχει πάντως προχείμενον, τὸ δὲ οὔ" xci ἡ μὲν ἐχβάλλει 
τὸν ἀγῶνα, τὸ δὲ διαβάλλει" xol τὸ μὲν κατὰ τρὺς εἰ- 
ρημένους ?? γίνεται Ἰρύπους, ἡ δὲ διαφόρων ?*. γίνεται 
ϑεωρημάτων. 


Μαρκελλίνου. Δοκεῖ «μὲν διδάσκειν τοῦ κεφα- $25 
λαίου τὴν δύναμιν xoi τὴν φύσιν ὃ τεχνικὸς, OU μὴν 
πάντα τὰ παραγραφικὰ 332 περιέλαβεν" ov γὰρ. ἐκ μόνων 
τούτων συνίσταται" ἀλλ᾽ ἔδει καϑόλου εἰπεῖν, ὅτι τοσαῦ- 
τά εἰσιν τὰ παραγραφικὰ, Ὅσα καὶ τὰ περιστατικὰ τυγ-. 
χάνει" ἀλλ᾽ ἴσως ἐπειδήπερ ἐκ τούτων τὰ πολλὰ συμβαί- 25 
γει παραγραφικὰ γίγνεσθαι, ix τούτων εἶπεν xol γίνεσϑαι" 


εἰ γὰρ τὸ παραγραφιχὸν ἐκ τῆς παραγραφῆς ἔσχε τὴν 


τευσόμεϑα. 423 Ven. διὰ τῶν τόπων τούτων κατασκευάσε. — 24 
Ven. λογ. καϑολικοῖς. 25 Ven. δυοῖν ϑάτερον, ὦ χρηστέ. Ald. 
Par. δυοῖν γὰρ ϑατέρῳ χρηστέον — 26 Ald. ἐπειδείξειν. Ven, 
δείξειν. — 27 Ald. πεφοράση. 28 Ald. παρασκχευάσοι. * 29 Ven. 
add. ἐστί, 30 Ven. ᾿προειρημένου. 51. Ven. ἑτέρων svoía- 
κεται up. 32 Ald. περιγρα pix. 

21 e 9 


924. XXOAIA. . 


γένεσιν, τουτέστι τῆς μεταλήψεως, εἰχότως ἐξ ὧν ἡ ue- 
τάληψις γίνεται, Ex τῶν αὑτῶν καὶ τὸ παραγραφιχὸν γί-- 
γεται" ἔπειτα γνωστέον οὖς αὑτὸς εἶπεν τέσσαρας τρό- 
πους" ἀπὸ τοῦ λείποντος, ἀπὸ τοῦ ὑπερβάλλοντος, ἀφ᾽ 
5 ὧν ἕτεροι πεποιήκασιν, ἀπὸ χρόνου, οὗτοι πάντες δύο 
εἰσὶ, τὸ γὰρ ἀπὸ τοῦ προσώπου εἰς τρία ἐμέρισε, καὶ oU- 
Ttg ἐποίησε τέσσαρας, εἰ δὲ μὴ, δύο τυγχάνει τὸ ἀπὸ 
χρόνου xol προσώπου ἱστέον δὲ καὶ τοῦτο, ὅτι xol εἰς 
ἀτελὴ καὶ εἰς τέλειον ἐμπίπτει στοχασμόν" καὶ ὅπου ἂν 
40 ἐμπίπτῃ, διὰ τῶν περιστατικῶν χατασχευάζεται" ὅτε τοί- 
γυν ἔχομεν ἐκ τούτων διαβαλεῖν τὴν κατηγορίαν, ἐμπιπ- 
Tí* δὲ δὲ μὴ, ἐχλείπει" διὸ καὶ προσέϑηχεν ὃ τεχνικὸς, 
τὸ ἔστιν ὅτε" O δὲ Μαΐωρ διαιρῶν πλατύτερον τὰ πρά- 
. γματα ἔϑηχεν, ἐν οἷς εὑρίσχεται καὶ ταῦϑ'΄ ὥ παραϑη- 
15 σύμεϑα" τότε, φησὶν, εὑρίσκεται παραγραφικὸν, ὅτ᾽ ἂν 
δύο προσώπων ὑπευϑύνων ὄντων, ϑάτερον μὲν ἐμφανὲς 
ἢ» ϑάτερον δὲ ἀγνοῆται. οἷον γυνὴ συνεχῶς νύκτωρ, δα- 
χρύει, xai xgives αὑτὴν ὃ ἀνὴρ μοιχείας, ἄδηλον ὃν εἰ 
ἔστι μοιχὸς, 1) τίς ὁ μοιχός" ἐρεῖ τοίνυν ἡ γυνὴ, ἢ ὃ ὑπὲρ 
40 ταύτης λέγων" φανῆναι δεῖ πρῶτον, τίς ὁ μεμοιχευμένος, 
ἢ Or ἂν χρίνηταί τις φόνου μή που δῆλον ὃν εἰ ἀνῇ- 
ρηταί τις ὡς ἐπὶ τοῦ ἀσώτου" ἐρεῖ γὰρ δεῖξαι πρῶτον 
εἰ τέϑνηκεν, καὶ πάλιν ὡς ἐπὶ τοῦ χρινομένου φόνου, ἐπει- 
δὴ συχνοῖς χέχρηται καϑαρσίοις" 50r ἂν φεύγῃ τις δύν- 
25 εἰδότος μηδέπως ἑαλωχότος, €) φησιν Ὁ κατήγορος αὖ- 
τὸν συνειδέναι" οἷον ᾿Δρίσταρχος ἐπὶ Νιχοδήμῳ φόνου 
λαβὼν αἰτίαν, ἔτι μετεώρου τῆς δίκης οὔσης ὑπεξῆλϑε 
καὶ κρίνεται Δημοσϑένης συνειδότος" λέξει γὰρ μηδέ- 
ποτε τοῦ «ἡριστάρχου͵ ἁλόντος óvy οἷον τε συνειδότος ἐμὲ 
30 χρίνεσϑαι᾽ ἱστέον δὲ, ὡς τὸ παραγραφιχὸν τὸ ἀπὸ τοῦ 
ὑπερβάλλοντος τότε μόνον ϑέλει ἐμπίπτειν ὃ Μαΐωρ 0T 
ἂν διάφοροι τῶν στρατηγῶν αἱ πράξεις, 0r ἂν δὲ μέα 
ἡ ποιότης ἢ ῥητόρων ἢ νέων, οὐχ ἔχει χώραν τὸ xeqa- 


- 


ΕΙΣ TAXEIEX 325 


λαιον" ἀμέλει φησὶν ὁ Μυσίας ἐν τῷ ὑπὲρ Niwoudyge 
᾿διώχων ᾿Εχφαντίδην xai Διοφάνην, οὐχ ἤλϑεν ἐπὶ τὸ 
χεφάλαιον τοῦτο, διὰ τὸ μίαν εἶναι ἀμφοτέρων τὴν’ ποι- 
ὁτητα. 


Ἢ τῶν ἐλέγχων ἀπαίτησις διπλῆ * ἐστιν" ἢ γάρ εἰσιν οἱ μάρτυρες ὅ 
ἢ οὔ. οἷον μνωμένῳ τινὶ κύρην ἢ μήτηρ ἔφη τῆς κόρης, ϑᾶττον τε-. 
ϑνήξεσθϑαι αὑτὴν ἢ ἐκείνῳ δοϑήσεσθαι" ἀπέϑανεν ἐπὶ σημείοις φαρ- 
μάκων ἢ παῖς" εἶτα βασανίξων ὃ πατὴρ τὰς ϑεραπαινίδας, περὲ 
μὲν τῆς φαρμακείας ἀκήχοε πλέον οὐδὲν, μοιχείαν δὲ τῆς γυναικὸς 
πρὸς τὸν μνηστῆρα καὶ φαρμακείας κρίνει τὴν γυναῖκα " ἐνταῦϑα 10 
γάρ εἰσιν οἱ μάρτυρες ai ϑεραπαινίδες δηλονότι" οὔκουν ἀπαιτήσεε —— 
τοὺς μάρτυρας, ἀλλὰ διαβαλεῖ, * ὅτι μὴ δεῖ πιστεύειν" φύσει γὰρ 
ἐχθρὸν τὸ δοῦλον τοῖς δεσπόταις " καὶ ὅτε οὐδὲ τοὺς ἐλευϑέρους 
“τάντας ἀξιοπίστους ὑπολαμβάνοντες σχολῇ γ᾽ üx τοῖς δούλοις πι- 

- στεύσαιμεν" καὶ πλεῖον " δ᾽ ἂν εὕροι" δεῖ δὲ ἀντιτιϑέναι τοῖς μάρ- 15 . 
τυσι τοὺς μάρτυρας, πότεροι ἀξιοπιστότεροι, καὶ ἀντεξετάζειν, ὡς 131 
ἐν τῷ κατὰ Κόνωνος ὃ δΔημοσϑένης᾽ τουτὶ γάρ σοι καϑόλον περὶ 
μαρτύρων ἔστω τεχνικόν τι. ϑεώρημα" ἢ διαβάλλειν αὐτοὺς ὕτι πρὸς 
χάριν ἢ δι᾽ ἔχϑραν ἢ διά τινα οἰκειότητα αὐτοῦ μαρτυροῦσιν, ἢ 
διὰ κέρδος τι οἰκεῖον, ἢ διὰ τὸ μὴ εἶναι δι᾿ ἡλικίαν ἀξιοπίστους" 20 
εἰ δὲ μὴ εἶεν μάρτυρες, ὃ μὲν φεύγων χρήσεται ἀπαιτῶν αὑτοὺς 
τοῖςδε" προσώπῳ, οἷον τίς ô δούς" πράγματι, οἷον zi δούς" τόπῳ, 
οἷον ποῦ" τρόπῳ, οἷον πῶς" χρόνῳ, οἷον πότε, αἰτίᾳ, οἷον διὰ si* 
xal τούτοις χρήσεταε πᾶσιν ἢ τοῖς ἐμπίπτουσιν" ὃ δὲ κατηγορῶν 
ἀποφανεῖ τὸν διὰ τῶν πραγμάτων ἔλεγχαν ἀξιοπιστότερον τοῦ διὰ 35 
τῶν μαρτύρων᾽ οὔτε γὰρ πεπεισμένα τὰ πράγματα οὔτε χαριζόμενά 

τῷ λέξει, ὥσπερ οὗ μάρτυρες πολλάκις" ἄλλ᾽ οἷά ἐστε φύσει, 
ἢ τοιαῦτα. καὶ ἐξοταζύμενα φαίνεται. 


“Συριανο v. EXygov ἀπαίτησις ὠνόμασται ἀπὸ 
τοῦ τὸν φεύγοντα μάρτυρας ἀπαιτεῖν τῶν κατηγορουμέ- 50 
νων, xci tQ διώχοντε μὴ συγχωρεῖν ἀμαρτύρους * ποι- 


Ἢ Par. διττή. 2. Ald. διαβαλεῖν. 5 Par. πλείονα. 4 
Ald. μαρτύρους. ) 


326 2 X0.41A 
εἶσϑαι τὰς κατηγορίας" πλατύνεται δὲ ὑπὸ 5. τοῦ φεύγον-- 
τὸς τετράσι τούτοις τόποις" 6 πηλιχότητι, συγχρίσει, τοῖς 7 
πρὸς τι, τοῖς περιστατικοῖς μυρίοις" ἔοιχε δὲ ἡ. πηλικό-- 
τῆς. καὶ ἡ σύγκρισις καὶ τὰ πρὸς τι τῇ ἐν κοινῷ τόπῳ 
5, τριπλὴ συγχρίσει᾽ ἀπὸ τοῦ μείζονος, ἀπὸ τοῦ ἴσου, ἀπο 
"τοῦ ἐλάττονος, καὶ 9 πηλιχότητι μὲν" οὕτω" μέγα ἐστὶν 
ὁμολογουμένως τὸ ? ἔγκλημα, οἷον εἰ τυραννὶς, εἰ προ-- 
δοσία τὸ χρινόμενον" οὐχοῦν γρὴ μαρτύρων ἀπόντων, πε- 
Qi. τηλικούτων πραγμάτων ποιεῖσϑαι τὴν κρίσιν" συγχρέ- 
10 σει δὲ, ὅτι καὶ: ἐπὶ πάντων ὁμοίως *? ἔχει τῶν παρα- 
πλησίων" οἷον φόνου, δωροδοκίας, παραπρεσβείας " ἅπερ 
ἅπασαν 12 ἀνατρέπει διὰ τῆς παρανομίας τὴν πόλιν" 
ἀλλ᾽ ὅμως οὐδὲ ἐχείνων οὐδεὶς πώποτε τῶν ἐλεγξόντων 
ι ἀπόντων *? ὑπέσχε τὴν χρίσιν" τοῖς δὲ πρός τι" ὅτι ἄ-᾿ 
45 τόπον ἐπὶ μὲν ὕβρεως χαὶ χλοπῆς μηδένα ἐξ ὑποινίας 
χρίνεσϑαι" ἐπὶ δὲ τῶν τηλικούτων ἀμαρτύρους ποιεῖσθαι 
τὰς χατηγορίαρ᾽ τοῖς δὲ περιστατιχοῖς "15 προσώπῳ μὲν, 
οἷον τίς οἶδεν᾽ γρόνῳ δὲ, οἷον πότε' τόπῳ, οἷον ποῦ" 
καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν ὡσαύτως κατὰ τὴν χρείαν" διας ἐ- 
20 ρει δὲ ἡ σύγχρισὶς τῶν πρός τι" 14 ὅτι ἡ μὲν ἀπὸ τῶν 
ἴσων λαμβάνεται, τὰ δὲ ἀπὸ τῶν ἐλαττόνων" διὸ καὶ 
ἄμφω συγχριειχὰ ὠνόμασται παρὰ τῶν τεχνογράφων" 


5 Ald, ἀπό. Ven. et Par. ὑπόί: 6 Ven. τύποις τούτοις. 7 
᾿ τοῖς Ald. et Par. om., recepiex Ven. 8 καὶ Ven. om. 9 Ven. τὸ 
| ἐπαγόμενον ἔγκλημα, εἰ (Ald. Par. οἷον ἢ) τυραννὶς, εἰ προδ. τὸ κρινό- 
μενον εἴη. 10 Ven. οὕτως. 11 Ven. inserit: ἄρδην. 12 Ven. 
| ὃν 
ἁπάντων. 43 Ven. τοῖς, δὲ περ. μορίοις, οἷον προσώπῳ, τὶς εἷ- 
δὲν, χρόνῳ, πότε, τόπῳ, ποῦ, καὶ τῶν ἄλλων ἕχαστον παραπλησίως, 
41 Veni ταύτῃ, ὅτι ἢ μὲν σύγκρισις nl τῶν παραπλησίων λαμβ., 
τὰ δὲ πρός τι ἐπὶ τῶν ἐλαττόνων" ἀμφότερα yàg συγκριτικήν ἔχει 
δύναμιν " διόπερ καὶ οὕτω καλεῖτμι παρὰ τῶν τεχνογράφω»" δια- 
φορὰ δὲ αὐτῶν ἀπὸ τοῦ παραπλησίου καὶ ἐλάττονός ἐστίν, ὡς τὰ 
παραδείγματα δεδήλωκεν ἡμῖν ἀνωτέρω" ἀνατρέπεται δὲ x. τ. À. 


* 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 327 


ἀνατρέπεται, δὲ ὑπὸ TOU χατηγόύόρου ἡ τῶν ἐλέγχων ἀπαί- 
τησις τοῖς αὐτοῖς τύποις" πηλικότητι μὲν, ὅτι μέγα ὁμο- 
λογουμένως τὸ ἔγχλημα, τὰ δὲ μεγάλα λαϑεῖν ἀδύνα- 
τον *5, οὔχουν ἔδει μάρτυρας ἐπὶ τοῦτο 15 χαλεῖν, ἀλλὰ 17 


[4 ' , . ' bi , 
πράγμασι προσέχειν, ἅπερ πιστοτερά 13 ἐστι μαρτύρων 5 


ἁπάντων" καὶ τοιούτοις !? πολλοῖς ἑτέροις χρησάμενος 
λογισμοῖς, τὰ πρός τι συνάψει λέγων, ὅτι ἐπὶ μὲν ὕβοε- 
ως χαὶ χλοπῆς καὶ τῶν μιχροτέρων ἀδικημάτων εἰχότως 
χρεία μαρτύρων, ὅπου χαὶ λανϑάνειν ἡ τῶν ἀδικημάτων "Ὁ 
παρασκευάζειν βραχύτης, imi δὲ τῶν μειξόνων οὐ μαρ- 
τυρῤίαις πεπλασμέναις, αλλὰ τῶν δρωμένων ταῖς ὑπερβο- 


10 


λαῖς προσέχειν ἄξιον" τοῖς δὲ περιστατικχοῖς οὕτω" τίνας, 


δὲ καὶ βούλει χαλέω μάρτυρας, φίλους σούς: ἀλλ᾽ οὗτοι 
σοὶ συνεργοῦσιν" οὔχουν xad: ἑαυτῶν ἐρουσιν᾽ ἀλλὰ τοὺς 
ἀπεχϑῶς πρὸς σὲ διακειμένους ; ἀλλ᾽ εὔδηλον ὡς ** τῆς 
epevóouagrvgiec αἰτιάσῃ τὴν ἀπέχϑειαν" ἀλλὰ τοὺς οἱ- 
κέτας βασάνῳ τἀληϑὴ λέγειν καταναγχάσομεν;; καὶ Tig 
οὐκ οἶδεν "Gg ἐπίορχος ἀεὶ καὶ ἄπιστος ἡ τῶν ἀνδραπό- 
Ówv φύσις" χαὶ τῶν αἰχισμῶν ἐϑάδες ὑπάρχοντες δια- 
χαρτεροῦσι πρὸς τὰς πληγάς" ὅλως δὲ εἰ καὶ μάρτυρας 
παρείχομιεν 2? τρὺς ἐπ᾽ αὐτοφώρῳ χκατειληρότας, υὐδεὶς 
ἔτι χρίσεως ὑπελείπετο καιρός" ἀπὸ δὲ χρόνου, νύχτα γὰρ 
ἐπετήρεις" 2, ἀπὸ δὲ τόπου, ᾿οἴχοι γὰρ ταῦτα χατέχρυπ- 
τὲς, ἐπιβουλεύδιν ἡνίχα Gv: δοκῇ 2" σοι τοῖς πηλίταις 
ἐσπουδαχώς" χαὶ ὡς ἐρημίαν, ὦ (ονεῦ,325 ἐπετήρεις τὴν 


48 


20 


25 


“ταράνομον ἐμπλῆσαι 37 προαίρεσιν ἐπειγόμενος. ὁ μὲν ovv 


, 3 — “ , , . ^ “ ᾽ , 
φεύγων ἐν ἀρχῇ "5 τῆς ἀπολογίας κέχρηται tij τῶν ἐλέγχων 


15 Ven. ἀδύνατα. 16 Ven. ἐπὲ τούτων. 17 Ven. τοῖς 
πράγμ. 18 Ven. πιστότατα. 49 τοιοΐτοις Ven. om. 20 


Ven. τῶν ἀδικημάτων ἢ βραχύτη. 541 Ven. ὅτ. 22 Ven. 


παρειχόμην. 23 Ald. κατειληφύτας. 24 Ven. add. καὶ axo- 


τος. 25 Ald. δοκεῖ σοι. Ven. σοι δοκῇ. Par. ox; voi. 26 Ven. 
. Qo . ᾿ 
ὃ φονεὺς ἐπετήρει. 27 Ven. ἐχπλησαι. 28 Ald. ἐν ἀρχῆς. 


328 X X0.414 


ἀπαιτήσει" ὁ δὲ διώχων ἀνατρέπει αὐτὴν μετὰ 15 βού- 
182 λησιν καὶ δύναμιν καὶ τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους" καὶ 
ἔστι τῶν ἀεὶ ἐμπιπτόντων ἐν τῷ τελείῳ στογασμῷ τὰ 
κεφάλαιον" ἐν μόνῳ δὲ τῷ "5 ἀπὸ γνώμης ὄντι ἁπλῷ 

5 ovx ἐμπίπτει ἡ τῶν ἐλέγχων ἀπαίτησις" οἷον ὡς ἐπὶ 3 
τούτον" νόμος τὴν ἐπιτροπευομένην γυναῖχα μήτε τὸν 
ἐπίτροπον μήτε τὸν παῖδα αὑτοῦ γαμεῖν" ἐπίτροπος ἀπε-- 
κηρυξε τὸν υἱόν" ἐβιάσατο τὴν κόρην ὁ “παῖς ἐχείνη γα- 
μηϑῆναε εἵλετο τῷ βιασαμένῳ" ἀναλαμβάνει τὸν παῖδα 

10 μετὰ τοῦτο ?? 0 πατὴρ, καὶ χρίνεται κατασοηφισμοῦ. 


Zemaroov. Ταῦτα τὰ δύο κεφάλαια, τὸ παρα- 
᾿ψραφικόν φημι xol τὴν τῶν ἐλέγχων ἀπαίτησιν, εὐθέως 
ἐξ ἀρχῆς ἡ τέγνη παρέσχε τῷ φεύγοντι" ἐπειδὴ γὰρ àx 

^ “ , - - - 
τῆς τοῦ κατηγόρου χαταφορὰς ἐξασϑενεῖσϑαι δοχεῖ ὃ 
45 φεύγων, ἡ τέχνη ἐπιῤῥωννῦσα αὐτὸν καὶ τὴν ἀπολογίαν 
μιλλον καϑιστᾶσα, ταῦτα τὰ κεφάλαια πρῶτον αὐτῷ 
ἐναμιλλον χαϑισ φαλ 0 à 
παραδίδωσιν. "EMyyov ἀπαίτησις εἴρηταε διὰ τὸ τὸν 
t - - 2 — 
«tvyoyra ἐλέγχους ἀπαιτεῖν τοῦ πράγματος, περὶ OU ἢ 
χρίσις" ἀπαιτεῖ δὲ ἐχ τῶν ἀτέχνων πίστεων ἀξιῶν γίγνε- 
?0 σϑαι τὴν χρίσιν, καὶ τὰς ἀποδείξεις τοῦ ἐπαγομένου 
3 , * 3 / ες . Ἢ 34 
ἐγκλήματος, οἷον ἐκ βασάνων, μαρτυρων" αἀτεχνοι δὲ εἰ- 

T A € εἴ ^ , wv * 1 

ρηνται, ἐπειδὴ ἡ vàg τοῦ προβληματος ἔχει αὐτὰς καὶ 
τοῦ πράγματος, xol οὐ γίνονται ἔξωϑεν ἀπὸ τῆς. τοῦ 
ῥήτορος τέχνης" δύναται δὲ τὸ χεφάλαιον ὥσπερ καὶ τὸ 
. 25 4 δ υλλ A (T € 3 ó ε 8 8 

95 παραγραφιχον διαβαλλεῖιν τὴν κρισιν ὡς οὐ δεοντως 
t , 1 4 ΄ 
γινομένην" ὥσπερ δὲ τὸ παραγραφικὸν ῥυπαίνει τὸν yoo- 
μενον, ὑποψίαν ποιοῦν μὴ ἔχειν ἀπολογίαν, οὕτω καὶ 
τοῦτο ῥυπαίνει μὲν αὐτὸν ὡς ζητοῦντα ἀπὸ ἑτέρου προ- 
σώπου τὸν ἔλεγχον χαὶ μὴ ἑαυτῷ δυνάμενον συνίστα- 


29 μετὰ Ald. om. ést in Ven, et Par. — 30 Ald. τὰ. Ven, 
ἐν uóvo δὲ στοχασμῷ τῆς γνώμης, ὄντι ἁπλῷ. 31 Ven. ἐπ᾿. 
ἐκείνου. 32 μετὰ τοῦτο Ven, om. 35. Ald. οὐδέοντο“. 


T 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ 329. 


σθαι ἐν τῇ κρίσει" δείκνυσι δὲ οὐχ ἰσχυρὰν τὴν κατη- 
γορίαν" 6 δὲ κατήγορος μόνον ἐχβάλλει γρώμενος τῷ 
ἀπὸ τῶν εἰκότων καὶ τεχμηρίων ἐλέγχῳ" ἐξήτηται. δὲ ἐν- 
ταῦϑα πῶς ἄρνησιν οὐσιώδη ἔχοντος. τοῦ στοχασμοῦ, 
ἐλέγχων ἁπαίτησις γίνεται" τοῦ ydp: ἀφανοῦς εὔηϑές 5 
ἔστε μάρτυρας ἀπαιτεῖν" καί τινες μὲν οὕτως ἀπολο- 
γοῦνται, Oti τοῦ σημείου τοὺς μάρτυρας ἀπαιτοῦσι" 
τοῦτο δὲ κακῶς" οὐδὲ γὰρ περὶ αὐτοῦ ἐστιν ἡ χρίσις, ἢ 
3] κατηγορία, ἄλλως τὸ οὐδὲ μαρτύρων δεῖται τὸ φανε- 
pov* ἄλλοι δὲ ἄμεινον ἀπολογούμενοί φασιν, ὡς φύσει 10 
ἐστὶν τοῖς φεύγουσιν ἀπαιτεῖν μάρτυρας ἐν οἷς ἴσασι μὴ 
ὑφεστῶτας" εἰ γὰρ ἤδεισαν 54 ὄντας, οὐκ ἂν ἀπήτουν" 
τοσοῦτον δὲ εἰδέναι yon, ὅτε ἐν μὲν τοῖς ἀληϑέσι τῶν 
ἀγώνων μάρτυρες προφέρονται, ὡς ἐν τοῖς ἐπιτροπιχοῖς 
“ημοσϑένους" οἱ γὰρ δικασταὶ οὐκ ἀνέχονται ἄνευ μαρ- 15 
τύρων χρῖναι" εὕρηνται δὲ καὶ λόγοι ἀμάρτυῤοι ὡς ἐν τῷ 
κατὰ Τιμάργου" ἐν δὲ τοῖς πλασματικοῖς ov, διὸ ἀδιο- 
ρίστως εἰπὼν ἔπταισεν Ó τεχνιχὸς, εἰσὶ μάρτυρες ἢ οὔ" 
ἀδύνατον γὰρ ἐν τοῖς πλασματιχοῖς μάρτυρας παρενεγ- 
ϑῆναι" ἄλλως τε καὶ ἀσύστατα γίνεται διὰ τῶν μαρτύ- 20 
pov γινόμενα" ἔνϑεν δῆλον ὅτι περὶ μόνων τῶν ἀληθῶν ᾿ 
᾿ ζητημάτων διαλαμβάνει" ἔϑει δὲ χεχρατηχύτε καὶ ἐν τοῖς 
ξητήμασε καὶ ἐν τοῖς πλάσμασιν ἀπαιτεῖ μὲν ὃ φεύγων 
μάρτυρας, παρενεγχεῖν δὲ ὃ κατήγορος οὗ δύναται" τού- 


του χάριν καὶ ὃ τεχνογράφος τελείαν αὐτοῦ τὴν ἐργα- 5 


σίαν ποιούμενος φησὶν εἶναι, διττὸν τὸ λεφάλαιον' ἢ 
γάρ εἶσι μάρτυρες ἢ οὐχ εἰσίν" ὅτε μὲν οὖν εἰσὶν, ἢ δοῦ- 
λοι τυγχάνουσιν ἢ “ἐλεύϑεροι" καὶ δοῦλοι 1 ἢ τῶν ἔξωϑεν, 
ἢ αὑτοῦ τοῦ καταμαρτυρουμένου " ἐνίοτε γὰρ καὶ οἰχέτας 
κατὰ τῶν οἰχείων δεσποτῶν εἰς μαρτυρίαν παράγουσιν" 30 
"TOV uiv γὰρ ἔξωϑεν ἐκβαλοῦμεν ἐκ τῆς τὐχὴς τὴν μαρ- 
. τυρίαν, εἰ μὲν γὰρ μετὰ βασάνων μαρτυροῦσι, φήσομδν, 
— — 


34 Ven. ἴδεσαν. ΄ ᾿ - 


. 930 Z X0 A41A 


, 
T * 


ὡς οὐδὲν φροντίζουσι τῶν βασάνων" χατεπήγγελται yap 
αὐτοῖς ἐλευϑερία ἀντὶ τῶν ἐνταῦϑα πληγῶν ἢ ἄλλο τε 
τοιοῦτον. εἰ δὲ ἐκτὸς βασάνων, ἐροῦμεν, ὅτι οὐδὲ μετὰ 
βασάνων ἀληϑὴς ?5 ἡ μαρτυρία" πολλοὶ γὰρ ἑάλωσαν 
δ τὰ ψευδῆ μαρτυροῦντες, μή τι ye βασάνων ἐχτός" τῶν δὲ 
οἰχείων" ὥσπερ εἶπεν ὃ τεχνικὸς, ὅτι φύσει πολέμιον τὸ 
δοῦλον τοῖς δεσπόταις, οἱ δὲ ἐλεύϑεροι, ἢ ξένοι, 1) πολῖ- 
133 ται" τοὺς μὲν οὖν ξένους αὐτὸ τοῦτο διαβαλοῦειεν, ὅτε 
ἔξωϑεν τῇ πόλει παρεισενεχϑέντες καὶ ur γνήσιον ἔχον-- 
10 reg τὸ γένος, ὡς οὐδὲν ϑαυμαστὸν, εἰ φόνῳ πολιτῶν ἐφ-- 
ἠδονται" ἐθέλουσι γὰρ χατὰ βραχὺ δαπανωμένων τῶν 
πολιτῶν ἔχειν ἐντεῦϑεν τὴν ἄδειαν" τοὺς δὲ πολίτας πε- 
λιν ἐξεταστέον" 1) γὰρ πένητές εἰσι ἢ πλούσιοι" τοὺς μὲν 
ovv πένητας ἐχβαλοῦμεν φἔσχοντες ὡς ῥᾳδίως ἐπὶ τῷ 
15 λήμματι μαρτυροῦσιν ὥσπερ καὶ Διμοσϑένης τοῦ γὰρ 
Aloxivor παρενεγχόντος μάρτυρας τοὺς Φωχεῖς, «e οὐκ 
αὐτὸς εἴη O τὴν πόλιν αὑτῶν ἀπολωλεχὼς, φησὶν" ὅτε 
εἰσί τινες ἐν αὑτοῖς ἐπὶ yonueci 35 πάντα ῥᾳδίως ποι- 
οὔντες " εἰ δὲ πλούσιοι; πάλιν οὗτοι ἢ πονηροὶ ἢ ἐπιεικεῖς" 
20 πονηρῶν μὲν οὖν ὄντων ἐχβαλοῦμεν τὴν μαρτυρίαν ἐκχ 
τούτων" χαὶ μάλιστα εἰ ὡς φιλόδιχοι διωαβάλλοιντο" εἰ δὲ 
ἐπιεικεῖς δοχοῖεν , ix τῶν ἐνόντων πρὸς τὴν ὑπόϑεσιν ἐχ- 
βαλοῦμεν τὴν μαρτυῤίαν, ἢ φιλίαν τοῦ συνηγόρου αἰτιώ- 
μενοι ἢ οἶκτον, ἢ καὶ αὐτὸ τοῦτο "7 τὸν πλοῦτον αἰτια- 
25 σύμεϑα, ὅτε ϑαῤῥοῦντες διὰ τὸν πλοῦτον ὡς οὐδὲν πεί- 
σονται, ἐπὶ τὴμ μαρτυρίαν ἀπήντησαν" ἂν δέ γε μὴ ὦ- 
σιν, αἰτεῖν χρὴ τὸν φεύγοντα καὶ διαβάλλειν τὴν πίστιν, 
ὡς ἀσϑενὴ τὴν μὴ ἐκ μαρτύρων ἀλλ᾽ ἐξ εἰχότων γιγνο- 
μένην" oU δεῖ δὲ τοῦτο ποιεῖν ὡς ἔτυχεν" ἀλλὰ πρῶτον 
30 ἐφορῷᾷν, εἰ ἐνδέχεται διὰ μαρτύρων συστῆναι τὴν ὑπόϑε- 
σιν ἢ μή" καὶ ὅτ᾽ ἂν εὕρωμεν πανταχόϑεν μαρτύρων ἀ- 
πορίαν, τότ᾽ ἐπιϑησόμεϑα ἀπαιτοῦντες τοὺς ἐλέγχους". εἰ 


55 Ald. ἀληϑεὶς., 536 Ald. ἐπιχειρήμασι. — 57 Ald. τοῦτον. 


EIS ΣΤΆΣΕΙΣ | 83 


γὰρ εἴησαν, εἶτα ἡμεῖς ἀπαιτήσομεν αὐτούς" ἐχείνων 
παρεχομένων οὗ χαλεπῶς ἁλισχκόμεϑα᾽" δεῖ τοίνυν μὴ ὄν- 
των ἀπαιτεῖν" ἀπαιτεῖν δὲ οὐ μόνον πηλικότητι χαὶ συγ- 
χρίσει xal τοῖς πρὸς τι, ἐς ἤδη ἔφαμεν; ἀλλὰ xol ἔϑει 
χαὶ νόμοις χαὶ δικαστηρίοις" ἔϑει μὲν οὕτω λέγοντας, 
ἔϑος γὰρ ὑμῖν ποιεῖν τὰ τοιαῦτα" νόμῳ δὲ οὕτω" καὶ 
οὗ νόμοι δὲ οὕτω χελεύουσι τὰς ἀποδείξεις ἐκ τῶν geve- 
ρῶν a aov xci ἀναμφισβητήτων᾽ δικαστηρίοις δὲ οἷον" 
καὶ γὰρ τούτου χάριν καὶ τὰ δικαστήρια συγκροτεῖται" 
ἰστέον δὲ, ὅτι τοῦτο διαφέρει σύγκρισις τῶν πρὸς τι" 
ἄμφω μὲν χὰρ συγκχριτικα᾿ ἀλλ᾽ ἐπὰν μὲν ἀορίστως εἰς- 
ἀγηται" οἷον Or ἂν λέγωμεν, ὅτε καὶ ἐπ᾽ ἄλλων οὕτως 


εἰώϑατε καὶ μιχροτέρων ποιεῖσϑαι τὰς κρίσεις, τοῖς πρός 


⸗ . “΄.. LAE ς , * , 3 
τὸ χγρωμεϑα" or ἂν δὲ ὡρισμένως οἷον καὶ τινων ἀδικη- 
, - 23 J, , ^ , , 
ματων, χλοπῆς ἢ μοιχείας 1) τινος τῶν τοιούτων, τύτε "8 
?, P^ - ' J 1 
συγχρίνομεν, καὶ τούτοις μὲν τοῖς τρόποις, OT ἂν ἀπαι- 


τῆσαι βουληϑείης ἐλέγχους, γρήσῃ" ??. χρήσῃ δὲ καὶ ír&- 


4o Soó. . € 4 2 , € 4 3 4 ^ 
οᾳ *? μεϑοδῳ" ὡς καὶ αὑτὸς φησιν 0 τεγνιχὸς ἀπὸ τῶν 
^ 3 - J ⸗ 
σεριστατιχῶν ἀπαιτῶν τοὺς ἐλέγχους" περιστατικὰ δὲ εἴ- 
, € » ^ - , 
ρήται πολλᾶάχις ὡς ἔστε ταῦτα, πρόσωπον, πρᾶγμα, γρό- 
, 2 7 e . 3 ? te - 
γος, τύπος, τρόπος, αἰτία, ὕλη, ἐξετάζεται δὲ τὸ πρόσ- 
ὠπον ἀπὸ τῶν ἐγχωμιαστικῶν, γένους, ἀγωγῆς, πρά- 
ἕξεως, ἐπιτηδευμάτων, zal τῶν ἄλλων τῶν παρεπομένων 
- - * , 
τοῖς ἐγκωμιαστιχοῖς προσώποις" οἷον πρόσωπα μὲν, tig 
pov χαταμαρτυρεῖ ταῦτα πεποιηχέναι, δοῦλος, ἐλεύϑερος, 
|l» , To! * ἢ ς P ) 
ξένος, πολίτης. Χρονῳ δὲ, otov πότε ἑωρακέναι, νυκ- 
» » ΄ , . . , 
τωρ 7 μεϑ ἡμέραν ἐν πολέμῳ ἢ -ἐν εἰρηνῇ τόπῳ 
δὲ, οἷον" ποὺ, ἐν ἀγορῷ, ἐν πόλει; ἐν ἐρημίᾳ" πραγ- 
ματιχῇ δὲ, οἷον τί ποιοῦντα" ἐφ᾽ ἅπασι δὲ χαὶ τὴν αἰ- 
τίαν ἐπιζητήσει" olov χέρδους ἕνεκεν 1) δι᾽ ἐχϑραν" καὶ 
τοὐτοὶς ἅπασιν ἐπεξέρχεται κατὰ διαίρεσιν προϊὼν καὶ 


38 Ald. τότε yag. 39 χρήση alterum Ald. om. 40 
Ald. ἕτερα. . 


30 


332 Z4 X0AIA 


τὴν αἰτίαν ἀχριβέστερον ἐξετάζων, τοῦτο γάρ ἐστι τὸ χυ-- 
ριώτερον ἐν ταῖς δίχαις" & μὲν γὰρ εἴη ὃ τὴν αἰτίαν 
τοῦ φόνου φεύγων πλούσιος, O δὲ ἀνῃρημένος 5t πένης, 
᾿ς ἐρεῖ 43 ὁ τὴν αἰτίαν ἔχων" τίνος ἕνεχα τὸν φόνον εἴργεσ-. 
δ uei; χρημάτων ἐρῶν; χαὶ μὴν εὐπορώτερος μὲν ἐγὼ, ὃ 
δὲ πένης ἐτύγχανεν, εἰ δὲ τοὐναντίον, ἐρεῖ, ὅτι TOY φό- 
vov τί βουλόμενος εἴργασμαι: ; ἄρα χρημάτων ἐρῶ; xal 
μὴν παῖδας εἶχεν ὃ τεϑνεὼς ἂν οὕτω τύχοι 7 συγγενεῖς" 
xoi πάλιν εἰ τοῦ ᾿Δλκιθιάδου λάβωμεν πρόσωπον, καὶ 
40 ἐπὶ τυραννίδι χρίνοιμεν, ἐροῦμεν" ὅτε ὑβριστὴς ἀεὶ καὶ 
ἐναγής" διὸ καὶ τυραννεῖν ἐπεχείρησεν ἢ πάλιν τὸ τῶν 
134᾽4ϑηναίων, ὅτι νεωτεροποιοί" ὥσπερ xoi Θουκυδίδης φη- 
σίν" οὕτω μὲν οὖν ἡ αἰτία καὶ ἀπὸ τοῦ φεύγοντος καὶ 
ἀπὸ τοῦ διώχοντος" ror δὲ εἰδέναι, ὡς τὸ τῆς αἰτίας 
15 ἀεὶ τηρεῖν δεῖ εἰς τὴν βούλησιν καὶ τὸ τῆς ἡλικέας " τὸ 
“δὲ τῆς ὕλης εἰς τὴν δύναμιν τῶν παρεπομένων τοῖς ἐγ- 
κωμαστικοῖς προσώποις" καὶ οὕτω μὲν ὁ φεύγων χρή: 
σεται τῷ κεφαλαίῳ" ὁ μέντοι κατήγορος, εἰ μὲν ἔχει μαρ- 
τυρας, ἀπὸ τούτου 43 συνίστησιν, ὅτι 'χρείττων ἡ uagru- 
20 ρία xol τεχμηρίων .xol τῶν εἰκότων, παράϑεσιν τούτων 
ποιούμενος" & δὲ ix βασάνων παρέχοι τὸν ἔλεγχον, ὅτε 
- ὁ τῶν βασάνων ἔλεγχος ἀληϑέστερός ἐστε πάλιν ἐρεῖ" 
ἀνατρέψει δὲ καὶ τὴν τοῦ αἰτοῦντος τοὺς ἐλέγχους πηλι- 
κότητα xal σύγχρισιν xal τὰ λοιπὰ ἀπὸ τῶν αὐτῶν τό- 
25 πων" ἐρεῖ γὰρ, ὅτι εἰ ἐπίστευσεν οὗτος ὡς ἀποτρίψασϑαι 
δύναται τὸ ἔγχλημα τὸ ἐπαγόμενον πάρ᾽ ὑμῶν οὐχ ἂν 
ὑμᾶς ἠξίουν παρέχεσθαι, ἀλλ᾽ εὐθὺς ἐπὶ τὸ πρᾶγμα ἐπο- 
ρεύετο" καὶ τὴν &moloyiav τοῦ ἐγχλήματος ἐποιεῖτο δι᾽ 
αὐτοῦ" εἰϑ᾽ ὡς λέγει μάρτυρας εὲ εἴχομεν, οὐκ ἂν αὖ- 
so τὸν ἔδει χρίνεσϑαι ἀλλὰ τιμωρεῖσθαι" ἐπὶ γὰρ τῶν ἀφα- 
γῶν εἰσι χρίσεις, ἐπὶ δὲ τῶν ὁμολογουμένων αἱ τεμωρίαι" 


41 Ald. ἀνημένος. 42 Ald. ἐρεῖς τὴν oir. 45 Ald. et Par. 
ἀπὸ τοῖτο. scripsi rovrov. 


ΕἸΣ XTAXEIX . 388 


τρίτον οὐχ οἷόν τέ ἐστι πάντα διὰ μαρτύρων ἐλέγχεσϑαι, 
αὐτὸ γὰρ τοῦτο δεδιότες οἱ ἀδικοῦντες πειρῶνται, ἵνα μὴ 
χατάφωροι γένωνται . τέταρτον ὅτε αὐτὰ τὰ πράγματα 
ἐλέγχει αὑτὸν" μετὰ ταῦτα ἀπὸ τῆς πηλιχότητορ" οὐδὲ 


yep ἐπὶ TOV μεγάλων ἀδικημάτων χρὴ μάρτυσι πιστεύ- 5 


ειν" οἱ γὰρ μαρτυροῦντες ἢ δι᾿ ἔγϑραν ἢ χάριτι μαρ- 
τυρήσαντες ἑάλωσαν πόλλάχις. συγκρίσει" εἴ καὶ ἐπὶ τῶν 


paxgorépav πολλάχις ἐπιχειροῦσι τὰ ψευδὴ λέγειν καὶ μαρ- 


τυρεῖν, οὗ ygi] σε ἐπὶ τηλικούτων καὶ μεγάλων πιστεύ- 


. δὲν ταῖς ix μαρτύρων στάσεσιν" εἶτα ἐκ νόμων xoà ἐϑῶν 10 


χαὸ διχαστηρίων xoi ἁπλῶς τοῖς τοιούτοις τόποις ἀνα- 
σχευάσεις, οἷς xol χκατεσχεύασας. Οἷον ** μνωμένῳ τινὶ 
χόρην᾽ ἔπταισε κανταῦϑα ὁ τεχνιχός" οὐδὲ γὰρ τοῦ on- 
p&iov οἱ μάρτυρες, εἴ ye τὸ σημεῖον φανερὸν ἐν στοχασ- 
μῷ, ἐλέγχους δὲ τοῦ φανεροῦ κομίζειν ἀνόητον". ὅτι δὲ 


σημεῖον T μοιχεία 'δῆλον" οὐδὲ γὰρ τῆς μοιχείας τὸ 5 


xÀnpe, ἀλλὰ τῆς φαρμαχείαφ" χαὶ ταῦτα μὲν οἱ psu- 
φόμενοι Eguoyéva,, πλὴν ἔστιν εἰπεῖν, ὅτι οὐδὲν ἄτοπον 
xai τοῦ σημείου κομίξζεσϑαι μάρτυρας" ἐπὰν καὶ αὐτὸ 


15 


ἀναμφιβόλως ἐπὶ τὸ ζητούμενον χειραγωγῇ, μηδεμίαν 20 


πρόφασιν τῷ χρώματι ἐγνδιδόν" ἄλλως τὲ xol οὐδὲ ἀνεύ- 
ϑυνον τὸ σημεῖον ἐνταῦϑα, ὡς καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων στο- 
χασμῶν᾽ ὅτι δὲ τοῦ σημείου δειοινυμένου οὐδεμία περι- 
λείπεται ἀπολογία, τὸ μὴ οὐχὶ τὴν μητέρα εἶναι τὴν 
φαρμακχίδα, δῆλον ἀφ᾽ *5 ὧν σύμφωνον τῷ τῆς μητρὸς 
λόγῳ τὸ σημεῖον Ti-yGQ τὸ κατεπεῖγον μὴ συναινέσαι 
τὸν γᾶμον τοῦ νεανίσχου τὴν μητέρα τὴ ϑυγατρὶ ἑαυ- 
. τῆς, εἰ μὴ ἡ τῆς μοιχείας πρόφασις" ἐπεὶ δὲ καὶ ἡ μοι» 
χεία ἐλέγχεται, ἀναμφιβόλως ἐστὶν ἢ μήτηρ ἡ τὴν Ov- 
γατέρα φαρμάξασα' ἁρμόσει δ᾽ ἂν ἐπὶ τούτου τοῦ ζη- 
τήματος τὸ περὶ τῶν ϑεραπαινίδων ἐνθύμημα τῷ παρα- 
γραφικῷ᾽ ἵνα εἴπῃ ὅτι οὐ δεῖ ἐφ᾽ οἷς αἱ ϑεράπαιναι 


44 Οἷον uy. τινὶκόρην Ald. om. 45 Ald, ἀμφ᾽ ὦν. scripsi ἀφ᾽. 


25 


30 


-ε-ὠς 


334 | — ΣΧΟΛΙΑ 


, 
ἐχϑραΐ μου οὖσαι κατεῖπον χρίνεσϑαι. Δεῖ δὲ καὶ ἂν- 
τιτιϑέναι δ" τεοϊςμαρτυσι. ϑαυμάσειε μὲν ἂν τις πῶς 
στοχασμοῦ" ὄντος εἰσὶν οἱ μάρτυρες εἰς αὐτὸ 46 τὸ ἔγκλη- 
μα, οὐδὲ γὰρ δύναται ὡς ἤδη ἔφαμεν τὸ ἄδηλον μαρ- 
5 τυρας ἔχειν " ἀλλᾶ φαμεν, ὅτι ἐν τῷ κατὰ Κόνωνος 47 
ἡ ἀλήϑεια τοῦ πράγματος ἐβιαξετο τὴν τέχνην, ὥσπερ 
καὶ ἐν ἄλλοις ἡ αλήϑεια τῶν ἀγώνων βιαάξεται πολλά- 
xig* xci εἰσηγεῖταὶ τινα ἀναγκαῖα μὴ ὄντα ἐν τῇ τέχνῃ" 
ἀμέλει ἐν αὐτῷ τούτῳ τῷ κατὰ Κόνωνος αἰχίας τὸ ὁμο- 

40 λογῆσαι τὸν φεύγοντα τυπτῆσαι τὸν κατήγορον, ἀδύνα- 
τόν ἐστιν ἐν στοχασμῷ" ἄλλως τε ἀμφοτέρων τῶν με- 
ρῶν ἐχόντων μάρτυρας καὶ τὰ ἀλλήλων ἀναιρούντων, εἰς 
τα ἐξισαξζόντων, οὐχ ἔτι προσάγονται μάρτυρες" ἀλλ᾽ 
ἀναιρεϑείσης τῆς ἀπὸ τούτων ὠφελείας ἐσωϑὴ 7 TOU 

45 στοχασμοῦ φύσις, τῷ εἶναι ἄδηλος καὶ ἐξ ἄλλων ἀπο- 
δείχνυσϑαι. 

13 ' Μαρκελλίνου. Ei δοῦλοι ὦσιν οὗ μάρτυρες δεῖ 
χαϑόλου διαβάλλειν, πολλὰ μὲν χαὶ ἄλλα, ὅτι πονηροὶ 
τὸν 'ιτρύπον ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, ÜTL ἀχόλαστοι, OUZ 

20 ἥκιστα Ori τοῖς δεσπόταις ἀεὶ ἐχϑρὸν καὶ πολέμιον 48 

x&v χρηστοῖς δεοπόταις δουλεύωσιν" ἐὰν δὲ ἐλεύϑεροε, 

δεῖ ζητεῖν πότερον ἔνδοξοι ἢ ἄδοξοι" x«l πρὸς τοῦτο ποι- 

εἴσϑαι τὰς διαβολάς" χρὴ γὰρ σκοπεῖν εἰ πρότερον μαρ- 
τυροῦντες ψευδομαρτυριῶν ἑάλωσαν, 1) ἄλλως ἐπείσϑη- 

25 σαν ἢ χρήμασι διεφϑάρησαν" ἐὰν μέντοι ἔνδοξον τὸ πρύσ- 
πον ἢ, ταῦτα μὲν οὐχ ἕξει χώραν" ῥηθήσεται δὲ, ὡς 
1) δι᾿ ἔχϑραν μαρτυρεῖ, ἢ “πρὸς χάριν τῶν ἀντιδίκων " 
xaxsivo δὲ mapa υλαχτέον, ὅτι OT ἂν μέν τις διὰ προσ- 
πων μαρτυρίαν παρέχηται, μόνως τὴν διὰ προσώπων 

30 μαρτυρίαν ἐπαινεῖν δεῖ ὡς ἀχριβεστέραν" ἐὰν δὲ διὰ 
πραγμάτων, τὸν διὰ τῶν πραγμάτων ἔλεγχον ἐπαινεῖν 


e 


10" Ald. ἀντιϑέναι. 46 Ald. tavro. 47 Κώνωγνος. 48 
Arsen, Viol. p. 464. φύσει γὰρ ἐχϑρὺν τὸ δοῦλον τοῖς δεσπύταις. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 335 


χρη εἰ μέντοι παρέχονται μάρτυρας ἐξ ἀμφοῖν roiv με- 
poi», ὃ μὲν χκαϑόλου περὶ μαρτύρων ἔπαινος ovx ἔχει 
χώραν" λήσει γὰρ ἕκαστος ἐγκωμιάξων τὰ τοῦ ἀντιδίχου. 
ξητητέον δὲ τηνικαῦτα τὰς τῶν προσώπων διαφοράς" 
xai γὰρ προαιρέσεις ἑκατέρων ἐξεταστέον καὶ τύχην, δει- 5 
κνύντας ὡς οὗτοι μάλλον ἐκείνων ἄξιοι πιστεώεσϑαι" μέ- 
γιστον γὰρ ἡ ἀντεξέτασις ἐν τοῖς τοιούτοις δύναται" ἐν- 
αργὲς ἡμῖν παράδειγμα τούτου Δημοσϑένης καταλείπει 
ἐν τῷ χατὰ Κόνωνος αἰχίας, ἀντεξετάσας ἐχεῖ τοὺς uap- 
τυρας καὶ διαφορὰς ἐξευρὼν γενναιοτάτας" ὃ μὲν γάρ 10 
φησι τοὺς ἑταίρους xal ἡλικιώτας σύμπαντας μάρτυρας 
παρέχεται πρὸς γάριν μαρτυροῦντας" ἐγὼ δὲ ξένους ov- 
δὲν ἐμοὶ προσήχοντας οὐδὲ δι᾿ ἄλλο τι μαρτυροῦντας πλὴν 
τὴνάλήϑειαν, ἑωραχότας 45 Ἐμε φοράδην ἐκ τοῦ παρατυχόν- 
τος φερόμενον οἴχαδε" ἐὰν δὲ μὴ ὦσι μάρτυρες τῷ xa-15' 
τηγόρῳ, ὃ φεύγων φησὶ χρήσεται. ἀπαιτῶν τοῖςδε" λέγει ὁ δὲ 
τοῖς περιστατικοῖς" ἐχ τούτων γὰρ ἔχει τὴν εὐπορίαν' προσώ- 
σῳ, οἷον τις 0 δούς, ὃ τίς συνειδὼς, O τίς παρὼν φαρματτουσὴ 
T) γυναικί" xai ὑποδιαιρέσει ἐνταῦϑα χρήσεται" συγκλεί- 
vw τὸν κατήγορον, οἷον πολίτης ἢ ξένος, οἰχεῖος ἢ aÀ- 30 
λότριος, δοῖλος ἢ ἐλεύϑερος, ἔπειτα ἁρπάσει τὸ πρᾶ- 
yuc* τί δούς; τὶ ποιήσας; τίνι πλήξας; ξίφει ἢ λίϑῳ 
ἢ ξύλῳ ἢ φαρμάχῳ χρησάμενος; τρόπῳ" τίνα τρόπον, 
λαϑὼν ἢ ix τοῦ προφανοῦς. βιασάμενος ἢ ἀπατήσας; τό- 
cw, ἐν ἄστει" ἔξω τείχους " ἐν ἐρημίᾳ, ἐπ᾽ οἰκίας" προσ- 25 
ϑήσει δὲ καὶ τὸν γρόνον εὐθύς Ὁ ἐν εἰρήνῃ,. ἐν πολέμῳ " 
εἶτα τῷ καιρῷ χρήσεται" ἀντὶ τοῦ χρόνου" οἷον νύχτωρ, 
7 μεϑ' ἡμέραν" ἐφ᾽ ἅπασι τούτοις ἐρεῖ καὶ τὴν' αἰτίαν" 
διατί «gre , ἵνα κληρονομήσω, ἵνα τῶν αὐτοῦ γένωμαι 
χύριος , ἵνα ἐχϑροῦ ἀπαλλαγῶ" 7 διὰ φιλίαν, ἢ ἐχϑραν, 80 
ἢ ἡδονήν" χαὶ ἐὰν μὲν ἅπασι τούτοις ἐξῇ, χρηστέον πᾶ- 
L* δυσχερὲς δὲ πάντα εὑρεϑῆναε ἐν προβλήματι" αὐτίκα 


48" Ald. ἑωρακότες. scripsi ἑωρακότας. sensu. potius, quam verbo 


336 | XX0ALA 


ὃ τὸ »εοσφαγὲς σώμα ϑάπτων ἐν ἐρημίᾳ καὶ φόνου 
χρινόμενος, οὔτε τῷ. πράγματι, οὔτε τῷ τόπῳ, οὔτε χρό- 
γῳ χρήσεται, οὔτε μὴν τρόπῳ" ὡμολόγηται γὰρ ἐχ τοῦ 
γνεοσφαγοῦς, καὶ ἐν ἐρημίᾳ εἶναι" ἐν δὲ τῷ ἀσώτῳ εὗὑ- 
b ρίσκεται πᾶντα᾽ ὁ δὲ κατήγορος ἀποδείξει τὸν διὰ τῶν 
πραγμάτων ἔλεγχον ἀχριβέστερον τοῖ διὰ τῶν προσώ- 
σῶν" Ὁ χαὶ Δημοσϑένης ἐποίησεν ἐν τῷ xat: Aioxivou- 
ἀπορίᾳ γὰρ μαρτύρων rexvixũs ἐπὶ τὰ πράγματα κατ-- 
ἐφυγεν" καὶ ἄλλο δὲ τεχνικῶς ὁ ῥήτωρ πεποίηχε" μετὰ 
40 γὰρ τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους τὴν τῶν ἐλέγχων ἀπαί- 
τησιν εἰσήγαγεν, ὡς ἤδη λύσας διὰ τῶν πραγμάτων καὶ. 
τῶν τεχμηρίων" ἐπεὶ πῶς ἂν ἀντέϑηχε τοῖς ἐλέγχοις τὰ 
πράγματα μὴ κατασχευάσας πρῶτον αὐτά" χαϑόλου δὲ 
γνωστέον ὡς ἡ τῶν ἐλέγχων ἀπαίτησιν ix τῶν ἀτέφνων 
45 πίστεων λαμβάνεται, μαρτύρων, διαϑηχῶν, νόμων, Ψψη- 
φισμάτων, ἐπιστολῶν, βασάνων" ὁ δὲ Δημοσθένης καὶ 
τὴν ἀπὸ τῶν πεπονϑότων μαρτυρίαν ποιοῖ ζητοῦντα, 
τὸν «Αἰσχίνην, διατί μὴ καταμαρτυροῦσιν οἱ τῶν ἐχπε- 
49 πτωχότων 45 οἱ μὲν οἶμαι βέλτιστοι καὶ δικαιότατοι xc 
136 ἑξῆς πρὸ πάντων δὲ μετὰ τὸ παραγραφικὸν 7 τῶν ἐλέγ-- 
χων ἀπαίτησις τέταχται, ἵνὰ μῆ, ,προανέλῃ τὸ ἰσχυρὸν 
τοῦ κατηγόρου, λόγῳ δὴ τὸν ἀπὸ τῶν σημείων ἔλεγχον ἢ 
ξητητέον δὲ, πῶς ἐχβαλοῦμεν xol τὴν τῶν ἐλέγχων ἀπαΐέ- 
τησὶν" λέγομεν, ὅτι ἐρεῖ ὁ κατήγορος ὁ μὴ ἔχων μάᾷρτυ- 
25 ρας, μείζονα εἶναι τὸν διὰ τῶν πραγμάτων ἔλεγχον, ὃ 
δὲ αἰτῶν τοὺς μάρτυρας οὕτως ἀπαιτοίη δεινώσας τὸ 
ἔγχλημα"- ὅτι περὶ μεγάλων ὁ κίνδυνος καὶ οὐ δίκαιον 
ἐξ ὑπονοίας xoiveaD os ψιλῆρ᾽ εἰ γὰρ καὶ περὶ χρημάτων 
NA οὐδ᾽ οὕτως ἐχρὴν ἐξ εἰχότων ut. κρίνεσθαι" τούτου 
Ὁ γὰρ χάριν τὰ δικαστήρια γίνεται, ἵνα τἀληϑὴ ζητῶσιν" 
καλῶς οὖν ὃ νόμος ἐποίησεν οὐχ ἁπλῶς -κατηγορεῖν, 
ἀλλὰ μάρτυρας ἀξιῶν παρέχεσϑαι τὸν χατήγορον. : 
— — 'H 


exprimit locum Dem. p. 1266 et 1267, — 49 Ald. ἐμπεπτωκότων. 


ΕἸΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ 337 


Ἢ βούλησις καὶ 5 δύναμις ἀπὸ τῶν παρακολουϑούντων τῷ προσώ- 
πῳ γίνεται, δηλονότε τῶν ἐγκωμιαστικῶν᾽ καὶ Ors μὴ εἴη πρόσωπον 
ὡρισμένον, πάντα * σχεδὸν ἐμπεσεῖται" εἰ δέ τι τῶν ἄλλων, κατὰ 
τὰ εὑρισκόμενα χρησόμεϑα" οἷον νέος πλούσιος" ἔχει γὰρ ἐνταῦϑα 
ἡλικίαν καὶ τύχην ἐξετάσαι καὶ τὰ παρακολοιϑοῦντα τούτοις" τὰ 5 
δὲ ἐγκωμιαστικὰ δηλονότι ἔστε τάδε" γένος, ἀγωγὴ, παίδευσις, ἣλι- 
xia, φύσις ψυχῆς καὶ σώματος, ἐπιτηδεύματα, πράξεις, ὃ καὶ ἰσχυ- 
φότατον κεφάλαιον, τύχη, οἷον πένης ἢ πλούσιος, καὶ τὰ τοιαῦτα" 
ταῦτα δὲ ἐπ᾽ ἀμφοῖν μὲν ἰσχύει ἀφ᾽ Exarfgov μέρους ἐξεταζόμεγα, 
καὶ ἐπὶ τῆς βουλήσεως καὶ ἐπὶ τῆς δυνάμεως" μᾶλλον δὲ τινα ἐν 10 
τῷ ἑτέρῳ, ὥσπερ τὰ τῆς τύχης, οἰκειότερά ἐστι τῆς δυνάμεως " οὕτω 
zal τὰ τῆς ἡλικίας, τῆς βουλήσεως" δρῶντα οὖν ταῦτα δεῖ πλεονά.- 
Qu», ἔνϑα ἂν μᾶλλον οἰκειούμενόν τε αὑτῷ φαίνηται. 3 βοίλησιν 06 
xal δύγαμιν ἐξετάζειν οὐχὶ τῶν χρινομένων μόνον προσώπων δεῖ, ἀλλ᾽ 
90a περ ἂν ἔχοι τὸ πρόβλημα" αὐτίκα τὸν τοὺς ἀποκηρύχτους τρέ- 45 
Φοντα νέον πλούσιον καὶ φεύγοντα τυραννίδος ἐπιϑέσεως" ὃ κρίνων 
μάλιστα ἰσχύει τῆς ποιότητος τῶν ἀποκηρύχτων ἐταζομένης" 3 
διὸ δεῖ σκοπεῖν ἐν ἅπασιν». 


τ Συριανοῦ καὶ Σωπαάτρου. Ἔζητηται * τί δή- 
στοτὲ μὴ προτέταχται ἡ βούλησις xoà ἡ δύναμις τῆς 20 
. Ζλέγχων ἀπαιτήσεως, καὶ ταῦτα τῆς βουλήσεως xol τῆς 
δυνάμεως λυτικῆς οὔσης ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ τοῦ παντὸς 
ἐγκλήματος᾽ ὅτ᾽ ἂν γὰρ ἀποδείξῃς τὴν ποιότητα τοῦ 
στροσώπου ἀνοίχειον οὔσαν τοῦ ποιῆσαι, ἢ ὁ κατήγορος 
στάλιν, οἰκεῖον ἅπαν τὸ πρᾶγμα ἀπέδειξας" λέγομεν οὖν, 25 
ὅτι αἱ ἄτεχνον πίστεις πανταχοῦ τῶν ἐντέχνων εἰσὶν 
ἐσχυρότεραι" ἄτεχνον μὲν οὖν εἰσι μαρτυρίαι, νόμοι, καὶ 
τὰ τοιαῦτα᾽ οὗ γὰρ δεῖ τέχνης" ἔντεχνον δὲ αἱ διὰ τῶν 
ἀποδείξεων καὶ 5 τῆς τοῦ λόγου δυνάμεως" ἐπειδὴ οὖν ἡ 
τῶν ἐλέγχων ἀπαίτησις τῶν ἀτέχνων ἐστὶ, προτέταχτειε" 30 


1 Ald. πάντα. — 2 Ald. φαίνεται. — 5 ἐταζομένης Ald. et 
Par. 4 ᾿Εζήτηται τί δήποτε — — προτέτακται Ven. om. tum 
ita incipit: 3 δὲ βούλησις xal δύναμις ὠνόμασται uiv x. t. À. - ὅ 
Ald. éx. C 

Rhetor. IY. 22 


338 ZX04IA 


ὠνόμασται δὲ ἀπὸ τοῦ τὴν re διάνοιαν καὶ τὴν δύναμιν 
τοῦ δεδραχότος πανταχόϑεν ἐπισχοποῦντας, τὸ fovAsv. 
εσϑαΐ τε xol τὸ δύυνασϑαι διὰ τῶν προσηχόντων ém- 
χειρημάτων κατασκευάξειν" ἔστι δὲ χοινὰ κεφάλαια üp- 

5 φοτέρων, πολλὴν δὲ ἔχει πρὸς ἄλληλα τὴν συγγένειαν" 
- καὶ τῇ φύσει μέν ἐστιν ἀχώριστα" ἄνευ γὰρ ϑατέρου 
ϑάτερον οὐδὲν ἰσχύει, οὐδὲ εἰς δικαστήριον εἰσάγεται, 
τῷ δὲ λόγῳ χωρίζεται" 0r ἂν γὰρ τὸ μὲν αὐτῶν πάνυ 
γνώριμον 7) xal δῆλον, τὸ δὲ ἄδηλον, τὸ uiv ἄδηλον 7 
40 χατασχευάζεται, τὸ δὲ δῆλον παραλιμᾳάνεται" ἔστε δ᾽ 
Ore xol ἡ δύνάμις ἐχλείπει ὡς ἐπ᾽ ἐχείνου" τύραννος 
ἐκήρυξεν, ὃ τὸν πατέρα ἀποχτείνας δορυφορείτω us" νε-- 
ανίσχος κεφαλὴν πρεσβύτου * δείξας ὡς τοῦ πατρὸς, 
ἐδορυφόρει τὸν τύραννον" δορυφορῶν ἀνεῖλε ? τὸν τύραν- 
45 νον" xoi χρίνεται πατροκτονίας " οὐδαμῶς οὖν ἐνταῦϑα 
τὴν δύναμιν χατασχευάσομεν, διὰ. τὸ πάνυ δῆλον" δυνα- 
τὸν γὰρ νεανίσχῳ πατέρα πρεσβύτην ἀνελεῖν. 1? πλα- 
τύνεται δὲ τὰ χεφράλαια ταῦτα τοῖς ἐγχωμιαστιχοῖς τό- 
ποις" γένει, πατρίδι, ἀγωγῇ, φύσει, ἐπιτηδεύμασι, πρά- 
40 ἕεσιν, 12 τὰς δὲ πράξεις τριχῶς ἐξετάσομεν" ἀπὸ τοῦ 
137 ἴσου" ἀπὸ τοῦ μείζονος" ἀπὸ τοῦ ἐλάττονος" οἷον ἐρεῖ ὃ 
φεύγων" ἀπὸ μὲν τοῦ ἴσου" ὅτι τοῖς ἄλλοις δημαγωγοῖς 
xai τοῖς εὐνοοῦσι τῇ πόλει παραπλησίας ἑχάστοτε τιμῆς 
ἀπολαύων 1:2 οὐδαμῶς ἂν εἱλόμην τήν τὲ πρὸς ὑμᾶς 
25 ὑπερϑεῖναι 13 πίστιν, καὶ τῶν ὁμοτίμων καταδεέστερος 
ἐπιδειχϑῆναν'" ἀπὸ δὲ τοῦ μείζονος οἷον εἰ χρίνοιτο ἐπὶ 


' 


6 Ven. βούλεσθαι. 7 Ven. ἄδηλον πάντη. 8 Ven. 
πρεσβυτέρου. ^ 9 Ven. ἀνξϊλεν αὐτὸν». 10 Sequitur in Ven. 
ἐστέον δὲ, ὅτι ἐκ τῶν χοινῶν κεφαλαίων οὗ κινοῦνται ἀντιϑέσεις, 
πλὴν ὅταν ἀξίωμα ἔχῃ τὸ φεῦγον πρόσωπον, οἷον ὡς ἐπὶ Πεῤι-- 
κλέους τοῦ κρινομένου τυραννίδος διὰ τὰς πανοπλίας. Πλατύνεταε 
τὰ κεφ. — 11 πράξεσιν Ven. om. 42 Ald. ἀπολαβὼν». Ven. et 
Par. ἀπολαύων. 418 Ven. ὑπερβῆναι. 


ΕἸΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ 839 


χλοπῇ ἐρεῖ" ὡς εἴπερ ἥττων ὑπῆρχον τῶν αἰσχρῶν λημ- 
μάτων, 34 οὐχ ἂν τοιούτοις ἐπεχείρουν, & καὶ τὴν εὐπο- 
oiov ἐλαχίστην καὶ τὴν ἀτιμίαν ἐφάμιλλον τοῖς μείξοσι 
χορηγεῖ τῶν adu pvo ἀλλ᾽ ἐπὶ προδοσίαν ἔτρεπον 
τὴν γνώμην" καὶ χατὰ τῶν ἐν  ἐεροῖς τ χευμώτων NN 
ἕον To χεῖρε" τούτων γὰρ ἑχάτερον ἰδίᾳ πλουσιώτα-.: 
To» ἀνέδειξε τὸν ὑπὲρ τῆς αἰσχροχερδείας μηδ᾽ ὁτιοῦν 
ὀχνοῦντα * τῶν δεινῶν' τούτων δὲ πρὸς ἔννοιαν οὐδὲ 
πώποτε ἐλθὼν 57 πρόδηλον ὡς καὶ τὰ σμιχρὰ ταυτὶ πε- 
ριεφρόνουν᾽ ἀπὸ δὲ τοῦ ἐλάσσονος οὕτως ἐπιχειρήσει" 10 — 
οἷον εἰ περὶ ἱεροσυλίας χρίνοιτό τις, τ λέξει, μὴ γὰρ v- 
βοιστὴς γέγονα πώποτε; μὴ κλέπτων ἑαλων; 15 μὴ ϑρα- 
συνόμενος πρὸς οὖς ἥκιστα ἐχρῆν; μὴ χύβους καὶ παροι- 
γίας ἀγαπῶν; ἀλλ᾽ οὐδεὶς ἂν εἰπεῖν ἔχοι" Ó τοίνυν ἐλευ- 
ϑέραν τῶν τοιούτων τὴν διάνοιαν χεχτημένος᾽ εὔδηλον 15 
ὡς 39 καὶ τὰ μείξω παντελῶς ἂν ἐδέισε, τὴν τὸ τοῦ δαι- ἢ 
᾿μονίου μῆνιν εὐλαβούμενος, xol τὰς ἐχ τῶν γόμων τιμω- 
ρίας τοῖς τοιούτοις ἐπηρτημένας καταπεπληγμένος" ἀνα- 
τρέψεε δὲ ὁ κατήγορος τὴν τριπλὴν ?? ταύτην τῶν πρά- 
ξεων ἐξέτασιν ἀπὸ ?? τῶν αὑτῶν τόπων" ἀπὸ μὲν τοῦ 10 
ἔσου, εἰ πρότερον εἴη κεκλοφὼς ὃ φεύγων καὶ νῦν χρί- 
votro περὶ χλοπῆς" ὃ τε 35 γὰρ πρότερον ὑφελέσϑαι τὸ 
ἀλλότριον ἐσπουδαχὼς εἰχότως χαὶ νῦν ἐπὶ τὴν πάρα- 
πλησίαν κεχώρηκε τῶν καχῶν παλαίστραν" ἀπὸ δὲ τοῦ 
μείζονος εἰ πρότερον ἱεροσυλήσας ὕστερον φεύγει 35 περὶ 35 
κλοπῆς ὃ γὰρ πρὸς ἱερὰ σὺν ἀνοσίᾳ τῇ χειρὶ παρελ- 
ϑὼν 35 οὗτος οὐδὲ τὴν χλοπὴν ἡγήσεταί τε τῶν yaAs- 


44 Ven. πλημμελημάτων. 15 Ven. inserit: κειμένων. 16 
Ald. ὀκχνοῦνται. 47 Ven. ἐλϑὼν οὐδὲ πώποτε. 418 Ven. τίς 
κρίνοιτο. 19 Ven. alo. 20 Ven. ὅ Tij τὰ μείζονα. 41 
Ven. τοῦ δὲ δαιμ. τὴν μῆνιν ἐξευλαβούμενος. 22 Ald. τριπλῆ. 
23 Ven. διά. 24 Ven. ὅτι Ó yàg. — 25 Ven. φεύγο. 26 - 


Ald. περεελϑὼν. Ven. et Par. παρελϑὼν. 
" ' 22. a 


- 


* 


340 | 2 X014 


πωτάτων, ἀπὸ δὲ τοῦ ἥττονος εἰ πρότερον κλέψας νῦν 
ἱεροσυλίας φεύγει "7 γραφήν" ὃ γὰρ τοῖς μικροτέροις *^ 
τῶν ἀδικημάτων παιδοτριβήσας. τὴν ἑαυτοῦ γνωμην ὁδῷ 


βαδίζων. ἐπὶ τὰ μείζω 35 χεγωρΏν5 τῶν πονηρευμάτων᾽" 
5 xol παιδιὰν ἡηυτσιίμενος τὴν κλοπὴν ἐπὶ τὴν ἱεροσυλίαν 


ὡς τι τῶν σπουδαιοτάτων χεχωρηκεν᾽" διαιρήσεις δὲ τὴν 
αἰτίαν εἰς δύο, εἴς τε τὴν προκαταρχτικὴν 59 xal εἰς τὴν 
τελιχήν᾽ οἷον εἰ ὕβρεώς τις χρίνοιτο, ἐρεῖ" ὕβρισας, ee 
ϑρα γὰρ ixive σου ?* πρὸς ὕβριν τὸν λογισμόν" avt 
10 προκαταρχτικὴ αἰτία καλεῖται" ἄρχει γὰρ ἡ ἔχϑρα τῆς 
ὕβρεως" τελιχὴ δὲ, ὡς ἐπὶ τοῦ ἀσώτου εἰ ?? χρίνοιτο 
τὸν πατέρα ἀνελών" ἀπέχτεινας τὸν πατέρα" χληρονομή- ὁ 
σειν γὰρ ἤλπιξζες " καὶ ἐπὶ Περιχλέους" πανοπλίας κατε-- 
σχευάσω !? τοσαύτας" τυραννίδα γὰρ κατὰ τοῦ δήμου 
45 περιεσχόπεις" ἰστέον δὲ ὅτι ποτὲ μὲν τὸ ἕτερον λέγοντες 
συνυπαχουόμενον ἔχομεν καὶ ϑαάτερον" ποτὲ δὲ ἄμφω 
τάττομεν πλατέως κατὰ τὴν τοῦ λόγον γρείαν᾽ ἢ τὴν 
βούλησιν προτάττοντες ἢ τὴν δύναμιν" ἐπειδὴ δὲ ὁ Μη- 
τροφάνης ἔφη τὴν δύναμεν ἐν τῷ στοχασμῷ τοὺς φεύ- 
20 γοντας παραλιμπάνειν, ὅτ᾽ ἂν ὑπάρχοντες δυνατοὶ χρί- 
νωνται ?* τυραννίδος ἐπιϑέσεως, χρὴ γινώσκειν, ὡς οὐδὲ 
ἐχεῖνον παραδραμοῦνται τὴν δύναμιν ἀνεξέταστον" 3 σιω- 
πῶντες ἑαυτοῖς συνειδέναι δύξουσιν" ἀλλὰ τὸ χρινόμενον 
ἐπὶ πλέον αὐξήσουσιν" 3" οἷον ἐπὶ τυραννίδος" ἀναριϑμή- 
25 τῶν χρεία χρημάτων τοῖς τοιούτοις, στρατιωτῶν, συμμα- 
χων" ταῦτα δὲ παρασχευάζειν τοὺς ᾽ὁ μὴ πλούτῳ ὑπερ- 
βάλλοντας ἀδύνατον" ἐμοὶ δὲ χρήματα μὲν ἐχ πατέρων 


27 Ven. φεύγο. 2428 Ven. μικροῖς, . 29 Ven. μείζονα κε- 
χώρηκεν. — 50 Ald. καταρκτικὴν. Ven. et Par.zgoxot. 51 Ven. 
coi. . 82 Ven. εἴ τις χρίνοιτο υἱός. 53 Ald. et Par. xata- 
σχευάσω. Ven. παρεσκευάσω. 34 Ald. et Ven. κρίνονται. Par... 
κρίνωνται. 35 Ven, αὐξήσαντες, οἷον ἐπὶ τυρ. ὧς ἀναριϑμήτων 
χρεία. . 36 Ven. oi μὴ τοῖς πλούτοις ὑπ. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ 341 


ἐστὶν, ὅσα μὴ πένητα δείχνυσι" καὶ πρὸς "7 τὰς ὑπὲρ 
τῆς πατρίδος κατὰ τὸ δέον εἰσφορὰς ἕτοιμον ἀπεργά- 
ζεται" τυραννίδα 02 καὶ τὴν κατὰ 58 τῶν πολιτῶν ἐπα- 
᾿ψάστασιν οὐδὲ ὄναρ περισκοπεῖν ἐπιτρέπει" 539 ᾿Ιστέον ὡς 
ἐπὶ μὲν τῶν ὡρισμένων ἀεὶ τῷ προχαταρχτιχῷ καὶ συμ- 5 
περασματικῷ αἰτίῳ χρησόμεθα" καὶ πρὸς κατασκευὴν 
τούτων τοῖς ἐγκωμιαστιχοῖς. ἰσχυροτέροις οὖσιν" ἐπὶ δὲ C 
τῶν ἀορίστων μόνῳ τῷ ἀπὸ τῆς αἰτίας, οἷον νέος πλού- 
σιος" παραχολουϑεῖ γὰρ τῷ μὲν πλούτῳ τὸ πλεονεχτι- 138 
χὸν, τὸ βίαιον, τὸ ἀχόρεστον" τῇ νεότητι δὲ τὸ ϑρασὺ, 40 
τὸ εὔτολμον, τὸ ὀξύϑυμον, τὸ ὀξύῤῥοπον" ταῦτα δ᾽ ἐπ᾽ 
ἀμφοῖν ἰσχύει᾽ ἐπειδὴ ταῦτα ἃ κατέλεξεν ἀναμὶξ ἐστι 
πρέποντα τῇ δυνάμει, πρέποντα τῇ βουλήσει, διὰ τοῦτο 
φησι ταῦτα ἐπ᾽ ἀμφοῖν μὲν ἁρμόττει" τὸ δὲ ἀφ᾽ ἑκατέ- 
ρου, δηλονότι καὶ τοῦ φεύγοντος καὶ τοῦ διώκοντος, ἀμ- 15 
φοτέρων γὰρ τὸ χεφάλαιον. ᾿Ιστέον ὡς ἐναντιώτατα 
ταῦτα ἀλλήλοις ἐστὶ τὰ κεφάλαια" ὅτι μὲν γὰρ ἡ βού- 
λησις ἔῤῥωται, ἡ δύναμις ἀσϑενεῖ" xol ἔμπαλιν" οἷον 
Περιχλέα εἰ χρίνοιμεν, προδοσίας ἑἐνταῦϑα τὴν δύναμιν 
ἐῤῥωμένην ἔχομεν , τὴν δὲ βούλησιν ἀσϑενῆ" οὗ γὰρ εἰ- 20 
κὺς, τὸν ἐν τιμῇ καὶ δόξῃ τοιαύτῃ προδοῦναι ἐϑελῆσαε 
καὶ μάλιστα τὸν πείσαντα αὐτοὺς τὸν πρὸς Πελοποννη- 
σίους ἄρασθαι πόλεμον" ἐπὶ μὲν οὖν τῶν ἐνδόξων ἡ βού- 
λησις ἀσϑενεστέρα" ἐπὶ δὲ τῶν ἀδόξων τὸ" ἐναντίον ἡ 
μὲν βούλησις ἔῤῥωται, ἡ δὲ δύναμις ἀσϑενής᾽ οἷον εἰ 15 
χρίνοιτο Φρύνων ἢ Αἰσχίνης προδοσίας ἤ τι τῶν τοιοῦ- 
των προσώπων" ταύτῃ χαὶ duuocÓévgo τὴν δύναμιν 
ἐξεταζων ἐν τῷ κατ᾽ Αἰσχίνου, ἐπει δὴ ἀδόξου ὄντος toV - 
προσώπου oUx ἣν πιϑανὴ ἡ δύναμις, ἀνέμιξεν αὐτῷ τὸ 
τῆς πόλεως ἀξίωμα εἰπών" οὐ yàg εἰ φαύλοις χρῆσϑε 39 30 
πρὸς τὰ κοινὰ ὑμεῖς, καὶ τὰ πράγματά ἔστι φαῦλα, ὧν 


δι»... “0 


— — 


57 πρὸς Ven. om. 38 Ald. τὴν κατὰ τὴν. 59 Sequen- 
sia Ven, om. usque ad p. 141. Ald. 40 Ald. χρησϑαι. 


342 Z XOA1IA 
ἡ πόλεις ἀξιοῦται xol ἑξῆς" δεῖ τοίνυν ταῦτα μεϑοδεύειν, 
xal ἀσϑενοῦς μὲν οὔσης Tig δυνάμεως t6 τὸν κατήγορον 
, μελετῶμεν, τὴν μὲν βούλησιν χατὰ εἰσαγωγὴν εἰσάγειν, 
τὴν δὲ δύναμιν χατὰ ἀντίϑεσιν, ἀπολογούμενον δὲ τὸ 
5 ἐναντίον τὴν μὲν βούλησιν κατὰ ἀντίϑεσιν, τὴν δὲ 
δύναμιν κατὰ εἰσαγωγήν" καὶ τὸ ἐναντίον πάλιν ἰσχυρᾶς 
οὔσης τῆς βουλήσεως ὁμοίως ἀντιστρέφειν" ἔστι δὲ τὸ 
μὲν κατὰ εἰσαγωγὴν, ὅτε αὐτὸς ὃ διώχων εἰσφέρει τὸν 
λόγον" οἷον εἰχὸς γὰρ αὑτὸν καὶ βουληϑῆναι ὡς ὑπερ- 
10 ἡφανον xbi μὴ ἀνεχόμενον ταὐτὰ τοῖς πολλοῖς ἔχειν" τὸ 
δὲ κατὰ ἀντίϑεσιν, ὅτε ὡς ἀπὸ τοῦ φεύγοντος ποιεῦ τὸν 
λόγον" οἷον ἀλλ᾽ οὐχ ἐδυνάμεϑά φησι προδοῦναι" τοῦ- 
τὸ δὲ γίνεται διὰ τὸ ἐν τῷ μὲν μὴ ἰσχύειν σαφῶς τὸν 
ἔλεγχον καταστῆσαι" ἐν δὲ τῷ κατὰ ἀντίϑεσιν εὔπορον 
15 εἶναι σφόδρα καὶ σαφὴ τὴν λύσιν" εἰ γὰρ Αἰσχίνης xoi- 
γοιτο, τὴν μὲν βούλησιν ὡς ἐν ἀντιϑέσεε εἰσάξομεν" οἷον 
ἀλλ᾽ οὐχ ἡβουλόμην φήσει" τὴν δὲ δύναμιν κατὰ εἰσα- 
γωγὴν, ὡς Δημοσθένης" ὅτι εἰχὸς αὑτὸν δυνηϑῆναε 
πρεσβευτὴν ὄντα" εὑρίσκεται δὲ καὶ ἡ βούλησις καὶ ἡ 
20 δύναμις, ἐπὰν τὸ πρόβλημα πρόσωπα ἔχεν χρινόμενα" 
᾿ ἐπὶ γὰρ τῶν ἀορίστων οὐχέτι" ἡ δὲ ἐργασία τῆς βουλή- 
σεως γίνεται ἀπὸ τῆς αἰτίας" ἡ δὲ αἰτία, ἡ “μέν ἔστε 
προχαταρχτικὴ, ἡ δὲ τελικὴ, προκαταρχτιχὴ μὲν ἀπὸ 
τῶν παρελϑόντων᾽ οἷον OV ἣν καὶ διότι ἡβούλετο τοῦτο 
45 πρᾶξαι" τελικὴ δὲ ἀπὸ τῶν μελλόντων" οἷον οὗ ἕνεχεν 
ἡϑούλετο" xol προχαταρχτιχὴ μὲν οὕτως" ἐγράφη ψή- 
φισμα καϑόδου Δημοσθένει, Δημάδης ἀντειπὼν ** οὐκ 
ἔπεισεν" εὕρηται κατιὼν ἐπὶ τοῖς ὁρίοις τῆς χώρας 
νεκρὸς ἀσχύλευτος Δημοσθένης, καὶ χρίνεται Δημάδης" 


' 2 -Ὁ € , ^ 3» e . 
80 évravO ἡ βουλησις ἐκ προχαταρχτιχοῦ αἰτίου οὕτως 


ὅτι διὰ τὴν φϑάσασαν ἔγϑραν διὰ τὸ ἀντειπεῖν καὶ μὴ 
πεῖσαι" διὰ τὸ πολλάχις ὑπ᾽ αὐτοῦ χριϑῆναι" διὰ τὰς 


41 Ald. ἀντιπὼν et l. 28. xarixo. 


ὖς ΕΙΣ ETAXEIX 843 


γεγενημένας ὑπὸ σοῦ κλοπᾶς" διὰ τὸ δέος τῆς προδο- 
σίας εἰχὸς αὐτὸν ἀνελεῖν" τελικὴ δὲ οὕτως" ἵνα κατὰ τὸ 
λοιπὸν μηδένα ἔχῃς τὸν ἐναντιούμενον" ἵνα τῷ δέει ὧν 
ἔπαϑε Δημοσϑένης xol οἱ ἄλλοι ἡσυχάζοιεν xol μή τί σου 
τὸ λοιπὸν χατηγορήσῃ" ἔτι χατασκχευάζεταε ἀπὸ τῶν 5 
σπαρεπομένων τῷ προσώπῳ, γένους, ἀγωγῆς, πράξεως, 
ἡλιχίας᾽ τὰ γὰρ ἐπιτηδεύματα καὶ ἡ τύχη τῆς δυνάμεώς 
εἰσιν" τέμνεται δὲ τὸ γένος εἴς τε πατρίδα xol προγό- 
γους" οἷον φέρε εἰ χρίνοιτο ᾿Αλχιβιάδης τυραννίδος ἐπι- 
ϑέσεως, ἔλεγεν ἄν. Ὅτι οὐκ ἂν ᾿4ϑηναῖος ὧν xai ἐν 10 
δημοχρατουμένῃ πόλει ἀνατραφεὶς ἡβουλόμην τυραννεῖν" Ὁ 
καὶ τοῦτο μὲν ἀπὸ πόλεως καὶ πατρίδος" ἀπὸ δὲ τῶν 
προγόνων, ὅτε ᾿Αἀλχμαιωνίδης 4" ὑπάρχων, ot ὑπὲρ τῆς 
δημοχρατίας ἔφυγον στασιάσαντες πρὸς τοὺς τυράνγους 
xol ἀνεκτήσαντο αὐτὴν τοῖς ἰδίοις κινδύνοις" ὥστε καὶ ας 
ix τοιούτων γεγονὼς καὶ ix τοιαύτης πόλεως πεφυχὼς 
ἐν ἔϑει οὔσης δημοχρατεῖσϑαι ἐβουλόμην ἥκιστα τυ- 
θαννεῖν᾽ ix τῆς ἀγωγῆς δὲ, οἷον οὐχὶ τοιούτοις ὠμίλησα, 
“Σωχρατεν xoi Περικλεῖ τοῖς δημοτιχωτατοὶς τῶν πολι- 
τῶν" ἀπὸ δὲ τῶν πρὥώξεων" οἷον Μαντινέας ἐποίησα 30 
συμμάχους" τῇ πόλει τὰ χράτιστα Πελοποννήσου συν- 
ἔστησα, οὔχουν δύναμιν περιεποίουν καὶ συμμαχίαν του- 
αὐτὴν 42 τῇ πόλει, εἰ τυραννίδι ἐπιϑέσϑαι ἡβουλόμην" 
οὕτω xal Δημοσϑένης, ζητουμένου εἰ εὔνους ἐστὶ τῇ πόλει, 
ἀπὸ τῶν πράξεων συνέστησε τὴν ἑαυτοῦ εὔνοιαν οὕτως 325 
εἰπὼν, ὅπου Βυζαντίους, Περινϑίους, Εὐβοέας, 43 ᾽4- 
χαιοὺς συμμάχους ἐποίησα τῇ πόλει" ἀλλὰ καὶ κατ᾿ 4i- 
σχίνου λέγοντες οὕτως ἂν εἴποιμεν ἀπὸ τοιούτων συνι- 
στῶντες τὸ βούλεσθαι αὑτὸν τὴν προδοσίαν" ὅπου καὶ 
ὁ πατὴρ αὑτοῦ παιδεύων ξύλου xal πεδῶν ἠνείχετο" καὶ 30 
ἡ μήτηρ αὐτοῦ Ἔμπουσα ἐχαλεῖτο καὶ τυμπανίστρια ἦν". 


41* Ald. ᾿Αλχμαιονίδης. 42 Ald. τοιαύτῃ. 453 Ald. Βιζαντίους, 
Μεριναίους, Εὐἰβοαίας. 


344 ΣΧΟΛΙΑ 


ὥστε τῶν παρεπομένων τῷ προσώπῳ τἀῦτα μὲν τῆς βου- 
λήσεως ἐστὶ τὰ τρία" γένος, ἀγωγὴ , καὶ πρᾶξις" πρὸς 
τούτοις δὲ χαὶ τὸ τῆς ἡλικίας" ἡ δὲ τύχη χαὶ τὰ ἐπιτη- ᾿ 
δεύματα τῆς δυναμεώς εἰσιν" διὰ γὰρ τούτων χατα- 
& σχευάξεται ἡ δύναμις, οἷον πλούσιος ἧς, ἀςφρορμῶν εὖ- 
πόρεις" ἐπιτηδεύματα 44 δὲ, οἷον ἰατρὸς ἧς, ἠδύνω 
φαρμάξαι" ῥήτωρ, πεῖσαι καὶ προδοῦναι" εἰδέναι δὲ γρὴ, 
ὡς παρῆχεν ὁ τεχνικὸς τὰ τῆς αἰτίας τῆς te προχαταρ-- 
χτιχῆς καὶ τελιχῆς, Ów ὧν μάλιστα χατασχεύαξεται ἣ 
40 βούλησις" πρῶτον δὲ τὸ ἔϑνος ὅϑεν ἐστὶν ὁ φεύγων πα- 
θαλήψεται 0 χατήγορος * φολλὰ γὰῤ tov ἐϑνῶν ἐλατ- 
τώμασιν οἰχείοις γνωρίζεται" οἷον Θρᾷκες ἀνδροφόνοι 
γνωρίξονται" καὶ λῃσταὶ Αἰτωλοί" οὕτω καὶ Δημοσϑένης 
τοὺς Φασηλίτας διαβάλλει" καὶ ovx ὥχνησε τοῦτο ἐν 
45 προοιμίῳ ποιῆσαι εἰπὼν, οὐδὲν καινὸν διαπράττονται ot 
βασηλῖται, ὦ διχασταί" καὶ οὕτω μὲν ἀπὸ τοῦ ἔϑνους 
διαβαλοῦμεν" 4“ δεύτερον ἀπὸ τῆς πατρίδος" ὅτι τὸ μὲν 
ἔϑνος ἅπαν ἐπὶ τούτοις γνωρίξεται" μάλιστα δ᾽ οἱ τήνδε 
τὴν πόλιν οἰκοῦντες, ὅϑεν ἐστὲν ὁ κατηγορούμενος" ἑξῆς 
20 λοιπὸν ἐπὶ τὸ γένος ἐρχόμεϑα" καὶ τοῦτο διαιρήσομεν 
εἴς τὸ προγόνους καὶ πάππους καὶ πατέρας" καὶ ἁπλῶς 
εἰπεῖν ὅϑεν δυνάμεϑα διαβολῆς εὐπορίαν λαβεῖν" τοὺς 
μὲν φαύλως ** βεβιωχότας παραλαμβάνοντες" εἰ δέ τε 
σεμνὸν εἶναι ἐν τῷ γένει δοχεῖ τοῦτο ἑχουσίως παρο- 
45 λιμπάνοντες, παραλαμβάνοντες δὲ τὸ γένος, ἐροῦμεν si 
τι παραπλήσιον ἔπραξαν oí πρόγονοι φάσχαντες , ὅτε 
ξένον οὐδὲν, τὸν ἐκ τοιούτων ἀγόμενον τὰς ἐχείνων πρά- 
fug ἐζηλωχέναν xoi τὰ ὅμοια, ὡς ἂν ὃ χαιρὸς καὶ ἢ 
τῶν προσώπων ποιότης χορηγῃ ^ μετὰ τοῦτο τὴν γρα- 
30 φὴν ἐξετάσομεν" οἷον εἰ μοιχείας τινὰ χρίνοιμεν, ἐροῦ- 
μὲν, ὅτι ἐν τρυφῇ καὶ κώμοις καὶ ταῖς τοιούτοιο πολ- 


44.Par. ἐπιτήδευμα, 45 Ald. ἔϑους βαλοῦμεν, et 1, 18, ἔϑος 
ἅπαν. 46 Ald. φαύλονς. 47 Ald. χορηγεῖ, 
. ' 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 345 


λοῖς ** ix παιδὸς ἀναγόμενος ἐπὶ τὴν μοιχείαν ἦλϑεν, 
ἐπὶ τούτοις ἐκ τῆς ἡλικίας ἐπιχειρήσομεν, λέγοντες, ὅτε 
εἰχὸς ix τοιούτων προελϑόντα xal χαχῶς τεϑραμμένον ᾿ 
xal ἔτι ἀχμάζοντα ἐπὶ τοῦτο ἐλϑεῖν" 7 γὰρ νεότης καὶ 
γεωτέρων πραγμάτων ἐρᾷ᾽ οἷον εἰ τύχοιμεν ἐπὶ τυραννΐ- ὅ 
δος χρίνοντες " ἔνϑα καὶ ἐχ τοῦ ἐναντίου τὸν λόγον xa- 
τασχευάσομεν, ὅτε ὥσπερ οἱ γεγηρακότες διὰ τὸ τὴν 
ἀχμὴν ἀποβεβληκέναι νεωτέρων ovx ἐρῶσι 45 πραγμά- 
των, οὕτως οἱ τὴν ἡλικίαν ἀχμάξοντες διὰ τὸ τῆς vto- 
τητος εὔτολμον νεωτερίζειν ἐφίενται". εἰ δὲ πρεσβύτης 10 
εἴη ὁ τὴν κατηγορίαν ὑφιστάμενος, ἐροῦμεν πάλιν, ὅτι 
μικρὸν τὸν ἐν τῷ βίῳ χρόνον εἶναι λογιζόμενος εἵλετο 
ἢ κατορθώσας χατὰ γνώμην Civ, ἢ διαμαρτὼν 35 τὸν 
αὐτίχα προσδοχώμενον αὐτῷ ὑποδέξασϑαν ϑάνατον, ἔν- 
ϑα καὶ παράϑεσιν τὴν πρὸς τοὺς ἔν τῇ ἡλικίᾳ ποιού- 15 
μεϑα" ὅτι ὥσπερ οἱ ἀκμάζοντες ὡς ἐπὶ τοῦ ἕῇν ἔχοντες 
τὰς ἐλπίδας ὀχνηρότεροι πρὸς τοὺς κινδύνους τυγχάνου- 
σιν, οὕτως οἱ γεγηραχότης διὰ τὸ εἰδέναι αὑτοῖς τὸ 
σλεῖστον δαπανήσασι τοῦ γρόνου, ἑτοιμότερον ἐπὶ τοὺς 
κινδύνους πορεύονται" ἐξετάσομεν δὲ καὶ φύσιν ψυχῆς 20 
καὶ σώματος" ψυχῆς μὲν, ὅτ᾽ ἂν εἴπωμεν ὀξὺν εἶναι τὸν 
κατηγορούμενον ἢ δεινῶν" ἢ ἄλλο τι τοιούτων τῶν. εὖχε- 140 
θῶς αὐτῷ τὴν τόλμαν. ποιῆσαι δυναμένων" σώματος δὲ, 
οἷον, εἰ τύχοι μέγεϑος σώματος ἔχειν καὶ διὰ τοῦτο ἐῤ- 
δωμενέστερος, ἐροῦμεν, ὡς οὗχ ἀδύνατος 51 πρὸς τὴν 35 
πρᾶξιν, καὶ μάλιστα εἰ χρίνοιμέν τινα αἰκίας ἢ τραύμα- 
τος ἤ τινος ἄλλου τοιούτου᾽ πρὸς τούτοις διαβαλοῦμεν 
καὶ éx τοῦ ἐπιτηδεύματος, ὡς ἀνωτέρω εἴρηται" ἐφ᾽ οἷς 
ἅπασιν αἱ πράξεις, αἵτινες εἰχότως ἰσχυρότεραε διὰ ταῦ- 
τα λέγονται" τὸ μὲν γὰρ γένος τύχης ἔργον ἐστίν" ov 30 
yap Tig ὁπόϑεν βούλεται τίχτεται" ὁμοίως καὶ ὃ πλοῦ- 


48 πολλοῖς ἐκ παιδὸς ἀναγομ. — — ἐπὶ τούτοις Ald. om. 
'49 Ald. αἰρῶσι. 50 Ald. à! ἀμαρτῶν;» 51 Ald. ἀδυνάτως. 


346 XX0A41A . τ 


τος τύχης ἐστὶ δώρημα xci χακίας μᾶλλον, χατ᾿ Ico- 
χράτην, ἢ καλοχαγαϑίας ἐστὶν ὑπηρέτης" ὁμοίως καὶ ἢ 
ἀγωγὴ εἰ τύχοι χρηστὴ οὐ τοῦ ἀχϑέντος ἀλλὰ τοῦ ἀγα- 
γόντος ἐστὶν ἐγχώμιον" τὸ δ᾽ ἐπιτήδευμα χρηστὸν μὲν 

δ χαὶ μᾶλλον τῶν ἄλλων ἔπαινον φέρον᾽ τοῦ γὰρ ἐπιτη- 
δεύοντος ἴδιόν". ὁ μέντοι ἔπαινος μέχρι τούτου ἕστηχεν " 
οἷον ὅτι χρηστὸν εἵλετο βίον" ἐν μόναις δὲ ταῖς πράξεσε 
τὸ τέλειον ἐπιγένεταε καὶ οἱονεὶ βεβαίωσις τοῦ ἐπιτη- 
δεύματος" συντρέχουσει δὲ ταῦτα ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον" 
40 xai τὸ αὐτὸ ἐπιτήδευμα καὶ πρᾶξις χαϑίσταται, ὡς ἐπὶ 
τῶν μετιόντων τοὺς λόγους" ἐν ὅσῳ μὲν γὰρ φιλοσο- 

| φοῦσι καὶ διδάσχονται, ἐπιτήδευμα ἔχουσι τοῦτο, ἐπει-- 
δὰν δὲ καὶ τοῖς ἔργοις χρήσονται, τότε xol πρᾶξις γίνετας 
τὸ πρὶν ἐπιτήδευμα. Εὐδέναι δὲ καὶ τοῦτο χρὴ, ὡς οὔτε 
15 ἡλικία οὔτε πλοῦτος ἐγχωμιαστιχά ἐστι, xol μάτην ταῦ- 
τα “Ἑρμογένης ἐν τοῖς ἐγκωμιαστικοῖς ἔταξεν" χοιναὶ γὰρ 
ποιότητές εἰσι" διὸ οὐχ ἰσχυραὶ xaO" ἑνὸς ἐχφερόμεναι 
πρὸς ἀπόδειξιν" ὅταν γὰρ εἴπω, νέος πλούσιος, χοινὴ 
ποιότης ἐστὶ, xol οὐχ ἀρχεῖ πρὸς ἀπόδειξιν O πλοῦτος 
40 ἢ ἡ τύχη ἢ ἡ ἐπιϑυμία" διὸ δεῖ ἀναμιγνύναι τούτοις τὰ 
ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρε τέλους, ἵνα ix τοῦ νῦν πεπραγμένου τὴν 
βούλησιν αὑτῷ xoà τὴν δύναμιν χατασχευάσωμεν, οὐκ 
ἀκριβῶς οὖν ἐν τοῖς ἐγχωμιαστιχοῖς αὐτὰ ἔταξεν ὃ τεχνε- 

᾿ κὸς εἰπών" ὅτι εἴτι τῶν ἀορίστων ῇ, ἀπὸ τούτων 5? τῶν 
35 ἐγχωμιαστιχῶν δεῖ ποιότητα ποιεῖν" ὡς γὰρ εἴρηται κοιναὶ 
ποιότητές εἰσιν ὅϑεν ἀπὸ τῶν πράξεων), οἷον ἀπὸ τῆς 
προχειμένης ὑποϑέσεως ἐπὶ τῶν ἀορίστων, ἐπιχειρητέον 
κοινῶς χαὶ χαϑολιχῶς λέγοντας" ὡς οἱ πλούσιοι ἀλαζό-- 
veg ἀεὶ xal βίαιον xoi ὑβρισταί" οἱ δὲ νέοι πρὸς πᾶν 
50 τολμηροί" ἄνω δὲ εἰπὼν, ὅτι δεῖ τὴν βούλησιν καὶ τὴν 
δύναμιν ἐξετάζειν τοῦ φεύγοντος, xal νῦν τοῦτο ϑεώ- 
ρθρημα χαϑολικὸν τίϑησιν, ὅτε xol τῶν ἔξωϑεν προσώπων 


4 


3 " 
52 j ἀπὸ τούτων Ald. om. 


- 


ΕΙΣ ΣΤΗΣΕΙ͂Σ 927 


ἐξετάσομεν τὴν βούλησιν χαὶ τὴν δύναμιν, ὡς ἐπὶ τῶν 
ἀποχηρύχτων" παραληψόμεϑα γὰρ τὴν τούτων ποιότητα 
λέγοντες" ὅτι ποίους δεῖ νομίζειν τοὺς τοιούτους περὶ 
τὴν πόλιν, οὕς οὐδὲ ἡ φύσις φέρειν ἠδύνατο" ἀλλ᾽ ol 
τεχόντες διὰ- τὴν πονηρίαν ἠρνήσαντο" τοῦτο γὰρ ποι- ὅ ᾿ 
oUvrw» ἡμῶν ἐπὶ πλέον ἢ τοῦ φεύγοντος κακία gatve- 
ται" καλῶς οὖν εἶπεν τοῦτο" εὑρίσκονται γὰρ iv τῷ 
στοχασμῷ ix τοῦ φεύγοντος, καὶ ἐπιδέξασϑαε χρίσιν δυ- 
ψάμενα xal μή. 

Μαρκελλίνου. ᾿ἀμφότεροι μὲν γρῶνται pr δὺυ- 10 
γνάμει, πλέον δὲ ὃ κατήγορος, λέγει γὰρ ὡς ἐπὶ τοῦ νέου 
σλουσίου, ὅτι ἡδύνω διὰ τοῦτο xci ἤϑελες" γίνεται δὲ 
ταῦτα, ἣ τε βούλησις xol ἡ δύναμις, ἐκ τῶν παρακολου- 
ϑούντων τῷ προσώπῳ, τουτέστι τῶν ἐγχωμιαστικῶν" oU- 
χοῦν προσώπου ὕντος καὶ κρινομένου, ἀναγχαίως ταῦτα 15 
εὑρίσκεται" δεῖ δὲ ἀεὶ σχοπεῖν μὴ μεῖζον ἔστι τοῦ προ- 
σώπου τὸ ἐπιφερόμενον ἔγχλημα, ἵνα μὴ ἀπίϑανος ὃ 
λόγος γένηται" διὰ τοῦτο καὶ ὃ Δημοσϑένης συνεωραχὼς, 
ὅτε τὸ χατὰ ΦΦωχέας ἔγχλημα μεῖζον ἣν 4icyivov προσ- 
ἐθηχεν" οὐχ ὡς 00e (Φωχέας ἀπώλεσεν ἂν xa" ἑαυτόν" 20 
φοβηϑεὶς γὰρ τὸ ἔγκλημα καὶ τὸ ἀπίϑανον συνέξζευξε 
τὸ ἀξίωμα "5 τῆς πόλεως. Καὶ ὅτε μὲν. εἴη πρό- 
σωπον ὡὠρεσμένον. Καλῶς ἀπὸ τῆς ἱστορίας τὴν περὶ 
αὐτοῦ δόξαν ἔχομεν, ἀχριβῶς δὲ καὶ τὸ σχεδὸν προσ- 
ἐϑηχεν" οὐ γὰρ ἐν ἅπασιν ἁπλῶς. τοῖς ὡρισμένοις πάν- 25 
τα ἐμπίπτει" ἀλλ᾽ ἐνίοτε xol ἐχλείπεει, διὰ τὸ ἄδοξον 
εἶναι τὸ πρόσωπαν πολλάκις, ἢ καὶ ἀμφίβολον ἔχειν 5* 
τὸ γένος" ἢ καὶ διὰ τοῦτο, ὅτι οὐ πᾶσιν ἀεὶ τοῖς ἐμ- MI 
πίπτουσι γρησόμεϑα, ἀλλὰ τοῖς ὠφελεῖν ἡμᾶς δυναμέ- 
νοις" ἵνα μὴ λάϑωμεν δι᾽ ὧν ἰσχυριζόμεϑα καϑ' iav- 30 
τῶν διδόντες λαβεῖν" εἰς παράδειγμα δὲ τῶν λεγομένων 


53 Ald. τὸ ἀπίϑανον. 54 Ald. ἔχει. 


348 '" ΣΧΟΛΜΙΑ͂ 


"Alxffaóng ὑποχείσϑω ἐπιϑέσεως τυραννίδος xowóusyog - 
ἐνταῦϑα τοίνυν τοῖς μὲν περὶ τὸ γένος φιλοτιμήμασε 
χρήσεται λέγων, ἀπεικὸς εἶναι τὸν ᾿Δλχμαιωνίδην, τὸν 
ἀπὸ γένους πολίτην, τὸν τῶν τυραννοχτόνων ἔγγονον » 

δ τυραννίδος ἐπιϑυμῆσαι, τὴν δὲ νεότητα χαὶ τὸ ἄσωτον 
αὐτοῦ, ἅπερ ἐστὶ τῆς ἀγωγῆς, ὑπερβησεταὶ ὁ ῥήτωρ λέ- 
yov ὑπὲρ αὐτοῦ" φαῦλος 5" γὰρ ἐν τούτοις ᾿ἀλχιβιάδης, 
᾿ὡς φησιν ὃ Θουχυδίδης" καὶ τοῦτο Δημοσϑένης πεποίη- 
xe περὶ ᾿Αλχιβιάδου" καὶ περὶ ἑαυτοῦ δὲ ταὐτὸν πεποέη- 
10 χεν" ἐν γὰρ- τῷ περὶ στεφάνον ἀναγχαζόμενος ἐπαινεῖν 
ἑαυτὸν, τὸ μὲν γένος ἀπεχρύψατο ὡς ἄδοξον, ἀπὸ δὲ 
τῆς ἀνατροφῆς τῶν ἐπαίνων ἤρξατο" ἐμοὶ γὰρ ὑπῆρξε 
φησι παιδὶ μὲν ὄντι φοιτῷν εἰς τὰ προσήκοντα διδα-- 
σχαλεῖα" 556 πολλάκις δὲ καὶ ἀπὸ ἔϑνους ἐστὶν ἐγχωμεά-- 
45 σαι, ὡς δΔημοσϑένης" οὐδὲν χοινὺν διαπράττονται ot 
Φασηλῖται, ὡς τῶν Φασηλιτῶν πάντων ὁμοίως συχαφαν- 
τῶν Üvtov' ὥσπερ δὲ ἐγκωμιάζομεν ἀπὸ γένους, οὕτω 
x«l διαβαλαῦμεν" 57 ὡς Δημοσϑένης, πότερα ὡς ὁ πα- 
τήρ σου Τρόμης ἐδούλευσε παρ᾽ ᾿Ελπίᾳ, 59 tQ πρὸς τῷ 
20 Θησείῳ διδάσχοντε γράμματα, κατασχευάξων, ὅτι εἰχὸς 
τὸν ἐχ τοιούτων γενόμενον προδοῦναι" καὶ ἀπὸ ἀγωγῆς 
δὲ διέβαλε, τὸ μέλαν τρίβων καὶ τὰ βάϑρα σπογγίξζων * 
xal τὸ παιδαγωγεῖον χορῶν. Εἰ δὲ τι τῶν ἄλλων 
ety. Ἴσμεν ὅσα περὶ τῆς τῶν προσώπων διαφορᾶς εἴς- 
25 ρηχεν᾽ οὐχοῦν πρὰς τὸ κρινόμενον ταῖς ἐμπίπτουσι γρη-- 
σύμεϑα᾽ διὰ τοῦτο γὰρ xoi τὸγ νέον πλούσιον εὐθὺς 
παρέϑετο᾽ ἔχεις γάρ φησιν ἐνταῦϑα ἡλικίαν καὶ τύχην" 
xoi γὰρ & μὴ γένος μηδ᾽ ἀνατροφὴν ἐνταῦϑᾳ ἐξετάζειν 
δυνάμεϑα,. αλλ᾽ ἱκανὰ ταῦτα ἡ νεότης καὶ ὃ πλοῦτος 
30 χορηγίαν καὶ περιουσίαν λέγων ἐμποιῆσαι τῷ χατηγόρῳ" 


55 Ald. φαύλως. 56 Ald. διδασκαλία. Par. διδασχαάλια. 
57 Ald. διαβοῦμεν. 58 Ald. παρελπίδα. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ | 849 


xoi τὰ παραχολουϑοῦντα τούτοις τῇ νεότητι, σώματος 
ἐσχὺς, κάλλος, ἀφροσύνη" τὸ χοῦφον καὶ εὐχερὲς τῆς 
γνώμης, τὸ φιλότιμον, τὸ ἔνδοξον" ἔτι δὲ τὸ χαινῶν 
ἐπιϑυμεῖν πραγμάτων" τῇ δὲ τύχῃ, πλοῦτος, δύναμις, 
ὑπερηφανία, ἑταιρία, χολάχων συστήματα καὶ τὰ δμοια᾿ 5 
τὰ δὲ ἐγκωμιαστικὰ δηλονότι ἐστὶ 55 zoe" τίνες οἱ ἐγκω- 
μεαστιχοὶ τόποι διεξέρχεται. Ὅ χαὶ ἰσχυρότατον. 
Καλῶς τὰς πράξεις ἰσχυρὸν εἶπε κεφάλαιον" τὰ μὲν γὰρ 
ἄλλα mavra τῶν ἐγχῳωμιαστιχῶν εἰς ἑτέρους ἀνῆχεν" αἱ 
δὲ πράξεις καὶ τὰ ἐπιτηδεύματα τοῦ πράξαντος καὶ τοῦ 10 
ποιήσαντος ἴδια" καὶ διατὶ μὴ καὶ ἐπιτηδεύματα ué- — 
γιστον ἐχάλεσε κεφάλαιον; λέγομεν, ὅτι τῇ μὲν πράξϑε 
καὶ τὸ ἐπιτηδεῦσαι τὸν πράξαντα περιέχεται" τῷ γὰρ 
χατωρϑωκέναι xoi τοῦτο πρόσεστι. Καὶ τί 5? διαφέρει 
ἐπετήδευμα πράξεως ; ἐπιτήδευμα μέν ἐστιν, ὡς ἂν εἴποι 15. 
τις, βίου αἵρεσις" οἷον ῥητορεύειν, χαλκεύειν, φιλοσοφεῖν, 
ἐκτρεύειν, πολιτεύεσθαι". πράξεις δὲ αὐτὰ τὰ ἔργα, τὸ 
χατορϑοῦν, τὸ ἀριστεῦσαι, τὸ ὑγιάσαι, καὶ ὅλως ἐπι- 
τήδευμα μέν ἐστιν ἀφορμὴ πράξεως᾽ πράξις δὲ αὐτὸ τὸ 
χατόρϑωμα᾽ καὶ τί διαφέρει ἀγωγὴ ἐπιτηδεύματος; ὅτι 20 
ἡ μὲν τῆς ἀνάγκης ἐστίν. ἀπὸ γὰρ τοῦ ἀναγχάζοντος 
χαὶ ἄγοντος πεποίηται, τὸ δὲ ἐπιτήδευμα ἀπὸ τῆς προ- 
αιρέσεως. Παίδευσις" δοχεῖ πάλιν τὸ αὐτὸ τῇ ἀγω- 
yn εἶναι. ἡ παίδευσις" ἀλλὰ λέγομεν, ὅτι οὐχ εἶπεν παι- 
δεία, ἀλλὰ παίδευσις, οἷον λόγοι" ὅτ᾽ ἂν ῥήτορα ἔχωμεν. 
χρινόμενον, τὴν παίδευσιν ἐξετάζομεν" ἡλικία, οἷον γῆ- 
ρας, νεότης, φύσις σώματος, κάλλος, ἀμορφία, ἰσχὺς, 
εὐεξία, ψυχῆς ϑερμότης" ὀξύτης, οἷος ᾿Αλχιβιάδης" βρα- 
δυτὴς, οἷος ᾿Δρχίδαμος ἢ Νικίας" τύχη, ἀξίωμα, πλοῦ- 
τος, δύναμις. ᾿Ιστέον μὲν οὖν, ὅτε ὁ κατήγορος πλέον 36 


- 


59 Ald, ἔσται. 60 καὶ 1 διαφέρει d. m. xir. μέν ἐστιν 
Ald, om, | 


350 ' EXOAIA 


ἐνδιατρίψει τῇ δυνάμει, οὐχ ἁπλῶς ἀλλ᾽ ὅτ᾽ ἂν ἔνδοξον 

ἢ τὸ πρόσωπον, ὁ δὲ φεύγων περὶ τὴν βούλησιν » προ- 
ἀνελὼν διὰ ταύτης τὴν δύναμιν" τὸ γὰρ πλεῖστον τῆς 
διαβολῆς περὶ τὴν προαίρεσιν ἵσταται" παρατηρητέον δὲ, 
Bog τὸ μὲν ἔνδοξον ἰσχύει βουλήσει πρὸς ἀπολογίαν, 
ἀσϑενεῖ δὲ τῇ δυνάμει" οὐ γὰρ δύναται λέγειν, ὅτε οὐχ 
142 ἠδυνάμην. ἔνδοξος ὧν" χαὶ τοὐναντίον τὸ ἄδοξον ἄσϑει 
γεῖ μὲν τῇ βουλήσει , διαβέβληταε γὰρ n ποιότης , ἐσχύει 
δὲ τῇ δυνάμει πρὸς ἀπολογίαν ἄδοξος ὧν" ov γὰρ ἀξιό- 
40 πιστον τὸ πρόσωπον" ὡς δὲ ἰσχυρὸν εἰς ἐξέτασιν τῆς 
βουλήσεως ἡ αἰτία, οὕτω καὶ τῆς δυνάμεως ὃ χαιρὸς 
xci ὃ τόπος" καὶ ἔστιν ἰδεῖν ὅσον ὃ χαιρὸς ἰσχύει πρὸς 
κατασκευὴν τῆς δυνάμεως ἐν τῷ xata Κόνωνος" ixei γὰρ 
ἀπὸ τοῦ καιροῦ μόνου χατεσχεύασε λέγων, ὅτι περὶ ἑσπέα 
15 ραν λαβόντες συνέσκαψαν, καὶ πάλιν ἀπὸ τοῦ τόπου, 
εἰ ἐρημία εἴη, καϑάπερ ἐπὶ τοῦ ϑάπτοντος τὺ νεοσφαγὲρ 
σῶμα ἐστιν εἰπεῖν, ὅτι ἡδύνω, ἐπ᾽ ἐρημίας γὰρ ἡ πρᾶ- 
ξις" καὶ πάλιν ἐπὶ τοῦ τυραννεῖν βουλομένου τὸ χκατα- 
βαλεῖν ἀχρόπολιν" ὅτι ἡδύνω τὴν ἀχρόπολιν ἔχων" ixa- 
δονὸν γὰρ ἡ ἀχρόπολις ὁρμητήριον πρὸς τυραννίδα. 
Ταῦτα δὲ ἐπ᾿ ἀμφοῖν μὲν ἰσχύει" τὰ ἐγχωμια- 
στικὰ λέγει τοῦ τὸ διώχοντος καὶ τοῦ φεύγοντος " ἀμ-- 
φοτέροις γὰρ ἐξὸν κατὰ τὸ συμφέρον ἑκάστῳ χρῆσα- 
σϑαι τούτοις τοῖς κεφαλαίοι. Μᾶλλον δὲ τινα àv 
25TQ ἑτέρῳ" ἅπερ μᾶλλον ἐπὶ τοῦ ἑτέρου ἐσχύει ϑεωρη- 
. , TÉov' αὐτίχα τὸ μὲν τῆς τύχης, οἰκειότερον τῆς δυνά- 
μέως" τὸ δὲ τῆς ἡλιχίας, τῆς βουλήσεως" ἰσχυρότερον 
μὲν γὰρ ὃ πλοῦτος, ἀφρονέστερον δὲ ἡ νεότης" δεῖ οὖν 
φησιν ἀχριβῶς τοὺς τόπους τούτους ἐπισχοπεῖν" xol 
80 ἔνϑα ἂν οἰχειότεροι τυγχάνωσι καὶ πλείω τὴν χορηγίαν 
παρέχοντες, πλεονάζειν ἐν τούτοις" μέγιστον δὲ πρὸς τὴν 
TUV χεφαλαίων χρῆσιν χαὶ χατασχευὴν ὁ χαιρὸς καὶ ἡ 
ὑποϑεσις" ταύτῃ οὖν ἀχολουϑεῖν ἀναγκαῖον" νῦν μὲν 


ΕΙΣ ZTAXEIAX 351 
γὰρ ἴσως ἀπὸ τοῦ νέου πλουσίου τὸ τοιοῦτον ἁρμόσει; 
ἄλλοτε δὲ ἄλλο πρόσωπον ὑπόχειται" δεῖ οὖν πρὸς τὸν 
καιρὸν χαὶ τὴν ὑπόϑεσιν xol τὴν περίστασιν ἀρμόξε- 
σϑαι. Μᾶλλον δέτινα ἐν τῷ ἑτέρῳ" ἐπιζητεῖ, ποῖον 
οἰκειότερόν ἐστι τῶν ἐγκωμιαστικῶν τῆς βουλήσεως καὶ 5 
ποῖον οἰκειότερον τῆς δυνάμεως" ἅπαντα γὰρ τὰ ἐγκω- 
μιαστιχὰ χοινὰ ἀμφοτέρων, καὶ ἴδιον οὐδέν" οἰχειότερον 
δὲ μᾶλλον τόδε τοῦδε᾽ εἰχότως δὲ χοινά ἔστι βουλήσεως 
καὶ δυνάμεως τὰ ἐγχωμιαστικὰ, ἐπειδὴ καὶ ἀμφότερά, 
ἐστι τοῦ προσώπου τὰ κεφάλαια. Μᾶλλον δέ τινα τὸ 
ἐν τῷ ἑτέρῳ" ὥσπερ ἀπορῶν καὶ οὐ δυνάμενος δια- 
χρῖναι ποῖόν τινος μᾶλλον οἰκεῖον" ἱστέον δὲ, ὡς ἡ αἰτία" 
ἔδιον τῆς βουλήσεως, ἵνα τὸ εἰχὸς ἐκ τῆς αἰτίας χατα- 
σχευάσωμεν " γνωστέον δὲ καὶ τοῦτο χκαϑόλου, ὅτι ἀεὶ 
τὰ στοχαστιχά, ὅπου ἂν 7; κἂν ἐνστάσει ἑτέρᾳ διὰ τῆς 18 
βουλήσεως καὶ τῆς δυνάμεως χκατασκευασϑήσεται" ὥσπερ 
ζχαὶ Δημοσϑένης ἐν τοῖς Φιλιππιχοῖς χατεσχεύασεν, ὅτι 
ἥξει, Φίλιππος ἀπὸ τῆς βουλήσεως" λεληϑότως δὲ καὶ τὰ 
τῆς πλεονεξίας χαὶ τῆς δυναμεώς ἐστὲ Φιλίππου χατα- 
σχευαστικὰ, ἐν οἷς φησιν, ὅτι δύναται, Ποτίδαιαν εἷλε, 20 
]Πὐύδναν" περὶ δὲ τάξεως τούτων τῶν χεραλοίων οὐχ 
ἀμφίβολον μὲν, ὅτε πρώτη ἐστὶν ἡ βούλησις" ὅμως δὲ 
o ὃ καιρὸς πολλάκις ἐναλλάττει" παρὰ Δημοσϑένει καὶ 
τοῦτο εὑρίσχομεν, ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν Φιλιππικῶν" προ- 
τάττει γὰρ ἐχεῖ τὸ δυνατόν. Οὐχὶ τῶν κρινομένων as 
μόνον" ἐντελῆ 9* σοι τῶν χεφραλαίων ποιεῖται τὴν πα- 
ράδοσιν" διὸ καὶ τοῦτο προστίϑησιν ὡς ἀναγκαῖον καὶ 
χρήσιμον" χρενομέν ων δὲ νῦν λέγει, τοῦ χατηγόρου 
χαὶ τοῦ φεύγοντος, πηόσφορον xoà τὸ παράδειγμα ἐπή- 
γαγε τῷ εἰρημένῳ" λέγω δὴ τὸν τοὺς ἀποχηρύχτους τρέ- 80 
φόντα" ἔνϑα πολλὰ πρόσωπα τῶν χρινομένων" éx τοσού- 


61 Ald, ἐντελῆσοι “-- παράδωσιν. 


352. XZX04IA 


των πάντων ἐξετάζεται ἡ βούλησις καὶ ἡ δύναμις" (avéovy 
δὲ ὡς οὐ ποιεῖ τοῦτο διπλοῦν στοχασμόν" οὐδὲ συν- 
ἐζευγμένον ἢ ἐμπίπτοντα" ov γὰρ ζήτημα ἕτερον ποιεῖ 
ὥσπερ ἐχεῖ, ἀλλ᾽ ὡς σημεῖόν ἐστιν ἐνταῦϑα ὑποχείμενον 

5 τὸ τρέφειν τοὺς ἀποχηρύχτους. ὡΣημειωτέον ὡς ἐξετά- 
ζοντας τὸν πλοῦτον καὶ τὰ ἄλλα, δεῖ τὰς χατασχευὰς 
αὐτῶν καϑολικὰς εἶναι καὶ τρόπον τινὰ ϑετιχάς" εἰσὶ 
γὰρ οἱ τοιοῦτοι τύποι γεγυμνασμένοι τῷ «Ἰυσίᾳ ἐν ταῖς 
παρασχευαῖς. λέγει γὰρ οἵους ἀπεργάζεται ἡ πενία χαὶ 
40 οἵους τὸ πλουτεῖν" χαὶ ἡ νεύτης χαὶ τὸ γῆρας" τὰ δὲ 
143 ἐπιτηδεύματα ἐξεταζόμενα ἐν ταῖς βουλήσεσιν" οἷον φε- 
λοσοφοῦντες οὐχ ἂν ἐλῃστεύσαμεν᾽ ῥήτωρ ὧν οὐχ ἂν ἐμι- 
σθϑάρνησα κατὰ τῆς δημοχρατίας" τὰ δὲ ἀντιχείμενα 
παρὰ τῶν χατηγόρων μεϑοδεύεσθαι δεῖ ἐπιστημόνως" 
35 ἐπειδὴ γὰρ ἔνδοξόν ἐστι τὸ φιλοσοφεῖν καὶ τὸ ῥητορεύ- 
εἰν, xoi τὸ πιστευϑῆναι στρατηγίαν, διορισμῷ χρήσεται, 
δεικνὺς Ort γρηστὸς μὲν ἄνϑρωπος xal δημοτιχὸς, λυ- 
σιτελέστερον ἂν ὑπολάβοι τὸ ζὴν ἐν δημοχρατίᾳ καὶ 
ἐλευϑερίᾳ τοῦ μισϑαρνῆσαι παρὰ τῶν. πολεμίων τυ- 
20 ράννου᾽ πονηρίας δὲ ἡγουμένης, οὐδὲν ἐστι ϑαυμαστὸν 
βουληϑῆναι δωροδοχεῖν, ἢ προδότην γενέσϑαι" ἔστι καὶ 
βιαίως ἀπαντᾷν πρὸς τὰς τοιαύτας βουλήσεις " ναί φη- 
σιν ἀλλὰ στρατηγός εἶμι" τοῦτο δὲ xci τὸ δεινόν 9? 
ἐστιν, ὅτι καὶ τῆς παρὰ τοῦ δήμου τιμῆς ἀναισϑήτως 
65 ἔσχες καὶ τῶν κοινῶν ἐλπίδων χείρων γέγονας" ἔστι δὲ 
καὶ ἄλλως εἰσάγειν τὸ κεφάλαιον, ἄν ἔνδοξον ἢ. τὸ τοῦ 
κρινομένου πρόσωπον" καὶ ἀπαντῆσαι τεχνικῶς καὶ ἐπι- 
στημονιχῶς" οἷον διέξεισι Περικλῆς, τίνων μὲν ἀπόγονος 
ὧν τυγχάνει, τίνα δὲ πεπολίτευται" καὶ ὅπως Εὔβοιαν 53 
50 εἷλε xoà Σάμον". λύσεις τοίνυν ὅπερ ἔφη" ἢ βιαίως, ὅτι 
ἀγαναχτεῖν ἄξιόν ἐστιν, εἴ γε ἀντ᾽ 64 ἀγαθοῦ χαχῶς γέγονεν" 

» 


62 Ald, δεικνόν. 65 Ald, Εὔοιαν. 64 Ald. ἂν τἀγαϑοῦ. 


^ 


ΕΙΣ ZZ TAZEIAX . 858 


ἢ διαβάλλων, ὅτι ταῦτα πεποίηκεν ovx εὐνοίᾳ τῇ πρὸς 
ὑμᾶς, ἀλλ᾽ ἕνεχα τοῦ πιστευϑῆναι" xal ἐπὶ τὸ χαϑόλου 
τὸν λόγον ἀνοίσεις" i» ἔϑει Toig πονηροῖς ἐστι τὴν ἀρ- 
χὴν δείξασιν ἀρετὴν μεταβαλέσϑαι" xai ἐκ παραδειγμά- 
των συστήσεις Πεισίστρατον λέγων" καὶ εἴ τις ἄλλος ὅ 
εὐηργετηχέναι δόξας. ἀδικῶν ὕστερον ἐφωράϑη" ἔφαμεν" 
δὲ χαὶ τὰς αἰτίας ἄξιον εἶναι δητεῖν ἐν ταῖς βουλήσεσιν" 
οὐχοῦν ἐὰν uiv, χρίνηται μητρυιὰ, τὸ χοινὸν ἐροῦμεν, 
ὅτε φύσει πόλεμος ἀεὶ ταῖς μητρυιαῖς πρὸς τοὺς προ- 
γόνους, xai τὸ ἴδιον περιποιῆσαι τοῖς ἑαυτοῦ παισὶν 40 
ἐβουλήϑη, τὸν χλῆρον" καὶ ἄλλο δὲ ἰδιώτερον"" ἐροῦμεν". 
ἐὰν ἄριστος ὃ τεϑνεὼς LE ὅτι εὐδοκιμοῦντι διὰ τὴν ἄρι- 
στείαν ἐφϑόνησεν" τούτων δὲ λύσις" oux ix τοῦ ονόμα- 
τος καταψηφίσασϑαι δεῖ τῆς μητρυιᾶς" ἐπεὶ χαὶ πολλὰς 
ἔδοι τις ἂν ἀγαϑὰς οὔσας φύσει χαὶ μητέρων χρηστός- 45 
τητος ovx ἀπολειπομένας" πάλιν ἐξετάσαι δεῖ τὴν ci- 
τίαν, δι᾿ ἣν ἐβουλήϑη Περικλῆς φρονῆσαι τὰ “ακεδαι- 
μονίων᾽ οὐκοῦν ἐροῦμεν, Ott πολλὰ τῶν τῆς ϑεοῦ yon- 
μάτων ὑφελόμενος ἐδεδίει τὰς εὐθύνας" ἐδεδίει δὲ καὶ τὸ" 
λόγον δοῦναι τῶν διῳχημένων τῇ στρατηγίᾳ φαύλως 20 
ἐχόντων. ᾿Εὰν μὲν δ6 ἄσωτος ἐπὶ τῷ πατρὶ φόνου χρίνη- 
ται, λήψῃ τὴν αἰτίαν ἀπὸ τοῦ βίου καὶ τοῦ προϊδέσϑαι 
τὸ μέλλον" ὡς δειγόν τι πάϑοι καὶ ἀποκηρυχϑείη" ἐὰν 
τῷ πλουσίῳ χατηγορῇς ἐπὶ τῷ πένητι πεφονευμένῳ, τὴν 
ἔχϑραν ἐρεῖς, καὶ τὸ μνησιχαχεῖν, ἐφ᾽ οἷς ἐπολιτεύσατο" 18 
καὶ τὸ δεδιέναι μήποτε γραφῆς ἁλῷ, καὶ τιμωρίαν ἐπὶ 
πολλοῖς ἀδιχήμασιν ὑπόσχῃ" ταῦτα μὲν ἤδη καὶ ὅσα 
τοιαῦτα περὶ βουλήσεως “ ἡ δὲ δύναμις ἐχ τῶν παρα- 
χολουϑούντων γίνεται" εἰ μὲν φεύγει τυραννίδος, ὅτι, 
χρημάτων εὑπορεῖ καὶ οἰχετῶν καὶ μισϑοφόύρων. καὶ ὅπλων 30 
' διὰ τὸν πλοῦτον᾽ εἰ δὲ φόνου, ὅτι ῥᾷδιον ἦν αὑτῷ κτεῖναι 


65 Ald. ἰδιότερον. | 66 μὲν Pav. om. 
Ahetor.1V. — | 43 


354 ^ — ZX0AIA "' 


τὸν πένητα μόνον ὄντα καὶ βοηϑείας ἔρημον" εἰ δὲ xo- 
ϑυφέσεως, ὅτε οὐ χαλεπὸν ῥήτορι καϑυφεῖναι τὰ τοῦ 
ἀγῶνος δίχαια᾽ εἰ δὲ κρίνοιτο φαρμάχων ἰατρὸς ἢ μη- 
τρυιὰ, τὸν μὲν εἰπορῆσαι διὰ τὴν τέχνην ἐρεῖς, τὴν δὲ 
5 χρημάτων ἐωνῆσϑαι . προδοσίας εἰ χρίνοιτό τις στρατη- 
γὸς, ἔστιν εἰπεῖν, ὅτι δύναιντ᾽ ἂν οἱ στρατηγοὶ πράττειν 
ὅπου βούλονται καὶ διαφϑ είρειν τὰ πραγματα" εἰ δὲ φι- 
λιππισμοῦ. ἢ λακωνισμοῦ χρίνοιτο, δύναμιν οὐ δεῖ Cn- 
τεῖν᾽ ἐγχωρεῖ γὰρ xol ἰδιώτην ὄντα xol μηδὲ μιᾶς ἐξου- 
40 σίας ὑπειλημμένον τὰ ηδων φρονεῖν ἢ ,Δακεδαιμονίου 
7) Φιλίππου. 
' 
Τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς 2 ἄχρε τέλους ἐστὶ μὲν ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον τοῦ xa- 
τηγόρου" γίνεται δὲ καὶ αὔξεται ἀφ᾽ ὧνπερ xol jj τῶν ἐλέγχων 
ἀπαίτησις" ἔστι δὲ τάδε. τίς, τί, | ποῦ, πῶς, πότε, διατί" κῶν μὲν 
5 3 τοῦ κατηγόρου. μόνον ταῦτα, τὰ ξξὴς ἔσταε κεφάλαια πάντα πλὴν 
144 τῆς μεταλήψεως. τοῦ φεύγοντος, εἴ ἐγχωροίη πᾶσι χρήσασϑαι" ἐὰν 
δὲ κοινὰ ἢ τὰ &m^ ἀρχῆς ἄχρι τέλους, εὑρίσκεται γάρ mors καὶ oU- 
τως ἔχων ὃ στοχασμὸς, ἔσται καὶ τὰ λοιπὰ κεφάλαια ἀμφοῖν" πα- 
ράδειγμα τοῦ κοινὰ ἔγοντος τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους" ἀπέκειτο 
20 χατά τινος γραφὴ τυραννίδος ᾿ἐπιϑέσεως᾽ μετεώρου τῆς δίκης οὔ- 
σης 3 ὃ ἀδελφὸς αἰτοῦ ἀριστεύσας ἤτησεν εἰς τὸ γέρας ἀναίρεσιν 
τῆς γραφῆς καὶ ἔλαβεν" ἐτυράννησεν ἐκεῖνος καὶ καϑελὼν αὐτὸν ob- 
τος 3 συνειδότος φεύγει" Tj μὲν γὰρ ἀναιρέσει τῆς γραφῆς καὶ τοῖς 
περὶ ταῦτα Ó κατήγορος χρήσεται" TQ δὲ. ἀπεκτονέναι καὶ τοῖς περὲ 
25 τοῦτο 0 φευγων᾽ καὶ δεῖ ἀμφοτέρους λῦσαι τὰ ἀλλήλων" μόνου δὲ 
τοῦ φεύγοντος γενέσϑαι τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους ἀδύνατον. 


Συριανοῦ καὶ Σωπάτρου. ᾿Ὠνόμασται μὲν οὕ- 
τως, ἐπειδὴ ἀπὸ τῆς ἀρχῆς τοῦ ζητήματος μέχρι τέλους 


1 Ven. Μετὰ δὲ τοῦτό ἐστι τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους, ἅπερ 
ὠνόμασταί μὲν οὕτως x. τ. À: 2. μετεώρου τ. ὃ. οὔσης manu re- 
cent. in Par, ad marg. adscriptum est. 3 οὗτος manu recen- 
tiori in Par. insertum est. — 1. 24. Ald, ro δὲ, scripsi τῷ. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 355 


λους ταῦτα ἔστι τὰ ἐξεταζόμενα ^ χαλεῖται δὲ χαὶ εἰκό- 
τα, διῦτι περὶ τὴν τοῦ ἐνδεχομένου φύσιν ἐξετάζεται" 
ἐνδέχεται γὰρ τὸν παρεστῶτα τῷ νεοσφαγεῖ σώματι καὶ 
περφονευκέναι τὸν χείμενον᾽ xol δι᾽ οἶχτον παρεστάναι 
γῇ xgunruv ἐπειγόμενον. 4 Γίνεται δὲ καὶ αὔξε- 5 
ται ἀφ᾽ ὧνπερ καὶ ἡ τῶν ἐλέγχων ἀπαίτησις" 
ἀπὸ τῶν περιστατιχῶν λέγει" ταῦτα δὲ τὰ περιστατιχὰ 
xai συνεδρεύοντα χαλεῖται, διὰ τὸ παντὶ παρεῖναι πρά- 
γματι" πᾶν γὰρ τὸ. πραχϑὲν καὶ ὑπό τινος πέπραχται 
καὶ κατὰ τρύπον τινὰ καὶ χρόνῳ τινὶ καὶ τόπῳ καὶ δι᾿ 10 
αἰτίαν τινά" καὶ εἰ ἐκ τῶν αὑτῶν ^ περιστατιχῶν γίνεται 
τὰ Gn ἀρχῆς ἄχρι τέλους, ἐξ ὧν χαὶ 1» τῶν ἐλέγχων 
ἀἁπαίτησις, τί διαφέρει; λέγομεν οὖν, ὅτ, δεῖ τῇ προσ- 
ϑήχῃ προσέχειν" αὔξεται γὰρ εἶπεν" ἐχεῖ μὲν yaQ κατα- 
σχευάξομεν ἐχ τῶν περιστατιχῶν, ἐνταῦϑα δὲ αὔξομεν 15 
ὡς ἐπὶ τοῦ τρισαριστέως, οὗ εἰχόνα ἔστησαν οἱ πολέ- 
μοι" ἐρεῖ γὰρ ὁ χατήγορος αὔξων τὸ ἔγκλημα, πολέ- 
μοι τὸν ἀριστέα τετιμήκασε xol ταῦτα εἰχόνι, τῇ μεγί- 
- - "a , 
στῃ τιμῇ" εἶτα ἐρεῖ καὶ τὸν τόπον αὔξων ὁμοίως" παρ 


4 Sequitur in Ven. 'E» μὲν οὖν τοῖς ἁπλοῖς στοχασμοῖς ὅλί- 
γα ἐστὶ τὰ ἀπ᾿ ἀρχὴς ἄχρι τέλους, ἐν δὲ τοῖς συνεζευγμένοις πλεί-- 
ονα᾽ olov ὑπώπτευσέ τις τὸν οἰκέτην ἐπὶ τῇ γυναικί" δήσας ἀπεδή;-.. 
μησε, ϑεομοφορίων ἐπιστιέντων νόμου κελεύοντος ἔλυσεν αὑτὸν 4j 
γυνὴ, 9 δεσπύτης ἐπανιὼν εὕρηται νεκρὸς ἀσχύλευτος, ἀφαγὴς γέ- 
γονεν ὃ nui;, καὶ χρίνεται συνειδότος 3 γυνή  ἐνταῦϑα ἀπὸ τῆς 
τοῦ ἀνδρὸς ὑποψίας λαβόντα τὴν ἀρχὴν τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους 
μέχρι τοῦ συνειδέναι τὴν γυναῖκα τῷ φόνῳ͵ ἵσταται " ἔστιν δὲ τῶν͵ 
ἀεὶ ἐμπιπτόντων, dy τῷ ἁπλῷ τελείῳ στοχασμῷ ἐκ μόνον τοῦ κατη-- 
γόρον κινούμενα, ποτὲ δὲ καὶ κοινὸν ἀμφοῖν γίνεται " σπανίως δὲ 
μόνου τοῦ φεύγοντος" γίγνεται μὲν γὰρ μόνου τοῦ κατηγόρου" ὡς 
ἐπὶ «Περικλέους " ὅπου γὰρ πανοπλίας τοσαύτας olxo. πατακρύψας 
ἔχεις, δῆλος εἶ τυραννῆσαι σπεύδων" κοινὰ δὲ γίγεεται ἀμφοῖν, ὡς 
ἐπ᾽ éxeivov* συνεχῶς τις καϑαιρόμενος x. t. À. p. 359.]. 17. 


23.. 


im. 


356 — XX04AIA ! 


ἑαυτοῖς τὴν εἰχόνα στήσαντες " τρόπον, φιλοτίμως 'τοῖς 
χρώμασιν" οὕτω xci Δημοσθένης ἐχρήσατο ἐν τῷ παρα- 
πρεσβείας" τίς ἀδιχήσας; «Αἰσχίνης πρεσβευτὲς ὧν τὰ 
πράγματα προδέδωχεν" εἶτα ὃ τόπος, ποῦ; ἐν Μακεδο-- 
δινίᾳ, Ó τρόπος, ὕπως; ἀπαγγείλας τὰ ψευδῆ. εἶτα ὁ χρό- 
νος, πότε; Ott ἐστράτευσεν ἐπὶ Φωκέας" ὦστε ἅμα ἀχού- 
εἰν ἐχεῖνον πλησίον εἶναι Πυλᾷν, xoi μηδ᾽ ἔχειν ἡμᾶς 
τί δεῖ " πρᾶξαι" καὶ πάλιν ἀπὸ χρόνου τὸ εἱστιᾶτο ἐλ-- 
or" ov γὰρ ἄτοπον πρεσβευτὴν ὄντα ἑστιᾶσθαι παρ᾽ 


19 o πρεσβεύει" ἀλλ᾽ m προσϑήκχη πεποίηκεν ἔγκλημα, ott 


μετὰ Φωχέων ἅλωσιν συνειστιᾶτο τῷ ὁ ταῦτα ποιήσαντε; 
ἔχει δὲ καὶ τὸν τρόπον, ὅτι καὶ συνεύχετο 7 καὶ συν- 
ἐπαιώνιξε Φιλίππῳ" ἱστέον δὲ ὅτι ἐχ τῶν αὐτῶν τὴν 
διήγησιν λαμβάνομεν, ἐξ ὧν xci τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέ- 
45 Aovg τί οἷν διαφέρει τούτων ἡ διήγησις ; ὅτι ἐν μὲν t) 
διηγήσει ὄνευ χατασχευῆς xol αὐξήσεως τὰ πράγματα 
παρεχόμεϑα, πρὸς τὸ συμφέρον διηγούμενοι" διήγησις 
γάρ ἐστι ψιλή τις τῶν γεγενημένων ἔχϑεσις" τὰ δὲ ἀπ 
ἀργῆς ἄχρι. τέλους μετὰ τὰ χατασχευῆς καὶ αὐξήσεως" 
50 xal ὅτι ἢ μὲν διήγησις δείχνυσιν ὅπως τόδε τι ἐγένετο". 
τὰ δὲ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρε τέλους ὅτι χαὶ ὄντως ἐγένετο κα- 
τασκευάζει, καὶ χατὰ μίαν πρότασιν δὲ ἐπιχειρημάτων 
πιστοῦται τὸ «δοχοῦν᾽ κἀκεῖνο δὲ λεχτέον, ὡς ταμεῖον 3 
τινὲς φασι πάντων τῶν κεφαλαίων τὴν διήγησιν ἐξ αὐ- 


25 τῆς γὰρ πάντα τίχτεται καὶ ἀναφαίνεται τὰ κεφαλαια' 


καὶ μήτηρ εἰχότως ἂν προσαγορευϑείη τῶν κεφαλαίων. 

διαφέρει πάλιν ἡ ἐξέτασις τῶν περιστατιχῶν ἐν τῇ τῶν 

ἐλέγχων ἀπαιτήσει, τῆς ἐν τοῖς ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους 

τῶν αὐτῶν περιστατιχῶν ἐξετάσεως" OTi ἐχεῖ μὲν ἐξετά- 
30 ζεται τὰ περιστατιχὰ πρὸς τὸ ἐπιᾳ ἐρόμενον ἔγκλημα" 
. τίς μου καταμαρτυρεῖ φησι τὸν στέφανον , τίς ὁ τόπος" 


5 Ald. δή. — 1. 9. Ald. εἰστιᾶσϑαι. scripsi ἔστ. '6 τῷ 
Ald. om. 7 Ald. συνείχετο. 8. Ald. ταμεῖνον" 


- ΄ 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ 357 


ποῦ πεφόνευχα ὁ τρόπος, πῶς; καὶ τὰ ἄλλα ὁμοίως" ἐν 
δὲ τοῖς ἀπὲ ἀρχῆς ἄχρε τέλους, πρὸς τὸ σημεῖον, οἷον τί ποι- . 
ὧν ἑάλω; ϑάπτων 5" ὁ τύπος᾽ ἐπ᾽ ἐρημίας, ἔνϑα παρ- 
ἣν οὐδεὶς ὁ ϑεώμενος, ὁ χαταμαρτυρήσων, ὁ χρίνων" 155 
ὅϑεν ἐπὶ πολλῆς ἐξουσίας ἔπραττεν" πότε" νύχτωρ, εἰδ' 
τύχοι, ὅτε μάλιστα λήσειν ἤλπιζεν" αἰτία" διατί νύχτωρ 

ἢ καὶ ἐπ᾽ ἐρημίας " ἀφανίσαε σπουδάξων τὸν τοῦ τολ- 
μήματος ἔλεγχον" χαὶ᾿ ἄλλη διαφορά" ὅτε 7 μὲν τῶν 
ἐλέγχων ἀπαίτησις ἐχεῖ χαὶ τὰ περιστατικὰ πρὸς τοὺς 
μάρτυρας μόνους λαμβάνεται, τὰ δὲ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι 10 
τέλους εἰς τὴν ὅλην συντείνει ζήτησιν" οἷον εἰ πεφόνευ- 
κεν, εἰ μεμοίχευκεν * καὶ ὅτε τῶν μὲν μαρτύρων πολλά- 
xig ἀπορεῖ ὁ χατήγορος, τὰ δ᾽ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους 
ἐν τῇ ὑποϑέσει εὑρίσχεται, χἂν εὐπορῇ δὲ μαρτύρων ὃ 
κατήγορος, μένει χαὶ οὕτω τὸ ζητούμενον" οὐ γὰρ tU- 15 
ϑὺς ὁ φεύγων ἁλώσεται" ἐξέσται γὰρ αὑτῷ διαβαλεῖν ᾿ς 
τοὺς μάρτυρας" γίνεται δὲ xol ἀπὸ τῶν παρειμένων ἀπὶ 
ἀρχῆς ἄχρε τέλους “ὥσπερ 0 Δημοσθένης βίᾳ τῆς οἰκείας 
δεινότητος γρώμενος" xol τὸ ἱερόν φησι προδέδωκας, 

- γράψας τοῖς ἀμφισβητοῦσι παραδοῦναι" ovx εἰπὼν δὲ 30 
πᾶσιν, οὐδὲ προσϑεὶς τὸ ἀναμεῖναι xal ἕως ἀν πάντες 
συλλεγῶσιν, ἀλλ᾽ ὀνόματι τῶν ἀιιφικτυόνων Θηβαίοις καὶ 
Θετταλοῖς *? τοῖς Φιλίππου συμμάχοις καὶ παροῦσι τότε 
γέγραφας ἀπαδοῦναι τὸ ἱερὸν» ἔξεστι δὲ οὗ μόνων ἐπὶ 

, ἀληϑινῶν ᾿ἀγώνων, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ πλασμάτων ὁμοίως κα- 35 
τασχευάσαι καὶ ἐχ τῶν παρειμένων τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρε 
τέλους" ὥσπερ ἐπὶ τῆς μητρυιᾶς τῆς ἐν δόξῃ μανίας τὸν 
μὲν υἱὰν τρωσάσης, τὸν δὲ πρόγονον ** ἀποχτεινάσης, 
δύναται ὁ χατήγορος, ἐξ ὧν ovx ἐποίησεν ἡ γυνὴ εὐλό- 
γῶως χατηγορεῖν, λέγων ὅτι σημεῖον τοῦ Ott οὐκ ἐμαίνετο 80 
τὸ οὐδένα τῶν ἑαυτῇ 1) προσηκόντων ἀποσφάξαι" ὅρα 


. 9 Ald. ϑανάτῳ. ὁ τρόπος. 10 Ald, Θεταλοῖς. 11 Ald. 
xouyor — 12 Ald, ἐν αὐτῇ. 


358 | XO0AlIA 


πῶς φανερῶς τὸ μὴ πραχϑὲν σημεῖον ὃ κατήγορος ποι- 
ἥσεται τοῦ φόνου" τοσοῦτον δὲ δύναται τουτὶ τὸ χεφα- 
λαιον, ὥστε εἰ πείσειας τὸν διχάζοντα οὐδὲν Ere λείπε- 
ται τῷ ζητουμένῳ, ἀλλὰ πᾶσαν λύει τὴν ζήτησιν" δεὸ 
5 xoi πολλὰ ἐφεξῆς χεφάλαια δέδωχεν ἢ τέχνη τῷ ἀντιδίχῳ 
πρὸς λύσιν τῶν ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους, διὰ τὸ εἶναι ἐσ- 
χυρὸν τοῦτο TO χεφάλαιον. Πλὴν τῆς μεταλήψεως. 
woqaAog ὁ τεχνιχὺς ἐσημειώσατο᾽ ἀεὶ γὰρ ἡ μετάληψες 
τοῦ διώχοντός ἐστιν. Εἰ ἐγχωροίη πᾶσι χρῆσϑαι. 
40 πάλιν χἀανταῦϑα ἡ προσϑήχη χρήσιμος" οὔτε γάρ sott 
ἀπὸ τοῦ φεύγοντος γίνεται ἡ μετάληψις, τῶν ἀπ᾿ ἀρ- 
χῆς ἄχρι τέλους Ὄντων τοῦ χατηγόρου" οὔτε ἀντῇηψες 
εὑρίσκεται, ἔστι γὰρ ὅτε ἐχλείπει τὸ ἀντιληπτιχόν" ἰστέον 
δὲ, ὅτι τότε ἐκλείπει ὅτ᾽ ἂν ἐφ᾽ οἷς ἄλλος πεποίηκε xpi- 
15 νηταί τις xol μὴ ἐφ᾽ οἷς αὐτὸς ὃ χρινόμενος" οὐδὲ yao 
δύναται λέγειν, ἔξεστί μοι, ὃ μηδὲ πράξας , ὡς ἐπ᾽ ἐχεί-- 
γου οὗ οἱ πολέμιοι εἰχόνα ἔστησαν" ἀλλ᾽ οὔτε ἔξεστιν ἐχεῖ-- 
γοις, ἐπεὶ ἑαυτοῦ γίνεται κατήγορος, τῷ δοῦναι ὑπόνοει- 
αν, ὅτι τὴν ἐχείνων οἷδε πολιτείαν" τὸ γοῦν εἰ συγχω- 
20 ooi οὐ μόνον διὰ τὴν ἀντίληψιν, ὅτι ovx ἀεὶ ἐμπίπτεε, 
ἀλλὰ xoi διὰ τὴν πιϑαγὴν ἀπολογίαν" καὶ γὰρ xci αὖ- 
τη ἐχλείπες, OT ἂν τὰ σημεῖα σύμφωνα à χαὶ ἀναγχαῖαᾳ 
τῷ ἐγκλήματι" εἰ χαὶ ἐπεισέρχεται ἀντ᾽ αὐτῆς τὸ μὴ ἀν- 
τιστρέφον καλούμενον νόημα, ὡς ἐπὶ τοῦ Περιχλέους τοῦ 
45 χρινομένου ἐπὶ τυραννίδι διὰ τὰς πανοπλίας" οὐ γὰρ ἀν- 
τιστρέφει, ὅτε ὁ ἔχων ὅπλα πάντως xoi τύραννος. Πλὴν 
τῆς μεταλήψεως" τῆς ἐγγράφου λέγει, αὕτη γὰρ με- 
ταλαμβάνει τοῦ χατηγόρου οὗσα, διὰ τὸ μὴ ἰσχύειν τῷ 
πράγματι καὶ τῷ ἐγκλήματι" ἡ δὲ αἰτία πρόδηλος" ἀεὶ 
50 γὰρ αὕτη τοῦ κατηγόροῦ xoi ἀπὸ τούτου γένεται. Ev- 
οἰσχεται yag ποτε xal οὕτως. Ἔδειξεν ὅτι σπα- 
᾿ψίως εὑρίσχεται τοιοῦτος στοχασμὸς ἀπὸ τὴς προσϑήχης ᾿᾽ 
τοῦ ποτέ" καὶ εἰγότως δυσχερῶς εὑρίσχεται" εἰ γὰρ τὸ ἰσχυ- 


ΕΙΣ ZTAZEIN 859 


ς m , , e A » » 23 “Ψ Mw 
Qo» τοῦ διώχοντος χεφάλαιον ἐστι. τὰ em ἀργῆς cyob 
τέλους, ἐὰν καὶ τοῦ φεύγοντος εὑρεϑῇὴ τὸ τοιοῦτον, ἀσϑε- 
γέστερος ὃ χατήγορος ἔσται" διὰ τοῦτο οὐδὲ εὑρίσκχεταε 
μόνου τοῦ φεύγοντός ποτε τὸ κεφάλαιον τοῦτο" ὅτε εἰ 
xal συμβῇ τοῦτο, πᾶσα τοῦ διεώχοντος ἡ ἰσχὺς ἀνηρπά- 5. 
ζετο. Ἔσται καὶ τὰ λοιπὰ χεφάλαια. «οιπὰ 16 

, a! ? 3 3 αν P ’ 34 — 
χεφαλαία. TOY απ ἀρχῆς ἄχρι τέλους" εἰσὶ δὲ ταῦτα με- 

, », » 3 , 4 3 ' € 3» 
ταϑέεσις αἰτίας, ἀντίληψις, πιϑανὴ ἀπολογία" o dÓa- 
νάσιος δέ φησιν, ὅτι δεῖ παρατηρεῖσϑαι ὡς οὐ πάντα 
δυνατὸν, ἀλλὰ μόνον τὸ χρῶμα" τοῦτο γὰρ αἰτίαν ἔχει 10 
τοῦ πραχϑέντος" τὸ γοῦν ᾳντιληπτικὸν οὐδέποτε, οὔτε. 

⁊ ε A 9 , 4 " 2 ⸗ ω . - 
μὴν ἡ πιϑανὴ ἀπολογία, διὸ καὶ a7t0À0yi&t χαλεῖται" Ge ^ - 
λότριον δὲ ἀπολογία χατηγόρου καϑέστηχεν' γίνεται μὲν 

* * c 4 ⸗ 7 A 
ovv μόνου τοῦ χατηγόρου" ὡς ἐπὶ lleguxA£ovg": oiov, 0- 
zov γὰρ πανοπλίας τοσαύτας οἴχοε χαταχρύψας ἔγεις, 45 

, τ ^ , & - Li 
πρόδηλος sb τυραννῆσαι σπεύδων" χοινὰ δὲ ἀμφοῖν ὡς 
ἐπ᾿ ἐκείνου" συνεχῶς τις χαϑαιρόμενος τοῖς τῶν ἀνδρο-᾿ 
φόνων χκαϑαρσίοις χρίνεται φόνου" 0 τε γὰρ κατήγο- 
ρος ἐρεῖ, ὅτε συνεχῶς τοῖς ἐπὶ φόνῳ καϑαρμοῖς καϑαιρό- 
μενος συνειδέναε μοί τι δοχεῖς 135 σαυτῷ κακόν" O τε 20 
φεύγων ἀπολογούμενος λέξει, ὡς τοσοῦτον ἀπέχω τῆς 
ἀνδροφονίας, στε xci συνεχῶς χαϑαρσίοις προσιέναι ϑὲ- 
ev, παλαιῶν ἀσεβημάτων ἐμαυτὸν ἐξάντη καϑιστάς * φό- 
viov δὲ συνεχείᾳ * * xal χαϑαριιοῖς μυρίοις χοινὸν οὐδέν". *5 


13 Ald. δοκεῖ. 14 Ven. qovov δὲ συνέχεια. 15 Ven. 
οὐδὲ ἕν. Sequitur ibid, Pívera: δὲ xal ἐπὶ διαφόρων πραγμάτων 
κοινὰ τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους" οἷον ἐγράψατό τις τυραννίδος ἐπι- 
ϑέσεώς τινα, μετεώρου τῆς δίκης οὔσης ὃ τοῦ φεύγοντος ἀδελφὸς 
ἀριστεύσας ἤτησεν ἀναίρεσιν τῆς γραφῆς, ἔλαβε, μετὰ ταϊτὰ τυραν- 
γοῦντα τὸν ἀδελφὸν ἀπέκτεινε, καὶ κρίνεται ὃ ἀριστεύσας συνειδό-- 
τος" ὃ μὲν οὖν κατήγορος ἐρεῖ, ὅτι σινήδεις αὐτῷ τὴν τυραννέδα" 
διὰ τοῦτο γὰρ ἀλέσκεσθαι μέλλοντα ἐξήτησας, καὶ μικρὸν ὕστερον 
ἀνεῖλες, ἐκποδὼν καταστῆσαι σπεύδων τὸν ἔλεγχον" ὃ δὲ φεύγων 
ἀπολογήσεται, ὅτι πρύτερον μὲν συκοφαντεῖσθαι τὸν ἀδελφὸν νομί- 


360 ᾿ 2 X0AIA 


M níxsirO κατὰ τινος γραφή" τὸ παράδειγμα ἐπά- 
γει παράδοξον, ὅπερ εἶπεν πιστούμενος τὸ τοῦ ἀριστέως 
τοῦ ᾿ἀποχτείναντος τὸν ἀδελφὸν τυραννοῦντα᾽ δῆλον γὰρ 
ἐνταῦϑα ὡς ἑχάτερος τοῖς συμφέρουσιν ἑαυτῷ χέχρηται" 
διτῷ μὲν οὖν χατηγόρῳ συμφέρει κατὰ τοῦ χατηγορημέ- 
Vov ἡ τῆς γραφῆς ἀναίρεσις" ἀπὸ γὰρ ταύτης τὴν χοι-- 
νωνίαν τῆς τυραννίδος ἐλέγχειν δυνήσεται" τῷ δὲ φεύ- 


ζων εἰς τὸ γέρας τῆς ἀριστείας ἤτησα τὴν ἀναίρεσιν τῆς γραφῆς, 
ὕστερον δὲ περιφανῶς τυραννοῦντα καταμαϑὼν οὐδὲ κρίσεως ἄξιον 
ἐπὶ τηλικούτοις ἡγούμην. Γίνεται δὲ σπανίως καὶ μόνου τοῦ φεί- 
yovtoc* ὡς ἐπ᾽ ἐκείνου" τρεῖς τις ἔχων παῖδας ᾿Ολυμπιονίκης τοὺς 
δύο ἀποβαλὼν ἦλθεν ἐπὶ βρόχον" μέλλοντα αὑτὸν ἀποπνίγεσθαι ó 
νεώτερος χκαϑεῖλεν" ἱεροσυλίας γενομένης ἔφησεν «ὦ πατὴρ ἑαυτὸν te- 
ροσυληκέναι καὶ ὃ παῖς ἀντιλέγει" ὃ γὰρ παῖς τοῦ φεύγοντος ἔχων 
τὴν τάξιν τοῦ πατρὸς τὴν συμφορὰν διηγήσεται, καὶ τὴν αἰτίαν, 
δι᾽ ἣν ἐπιβουλεῦσαι ἑαυτῷ ϑέλει " διαφέρει δὲ τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρε 
τέλους τῆς διηγήσεως, ὅτι" ἢ μὲν δείκνυσιν, ὕπως τόδε τε ἐγένετο, 
τὰ δὲ, ὅτι καὶ ὄντως ἐγένετο, κατασκευάζει" καὶ κατὰ uia» πρότα- 
τασιν δι᾽ ἐπιχειρημάτων πιστοῦται τὸ δοκοῦν. Πλατύνεται δὲ τὰ ' 
ἐπιχειρήματα ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους ταῖς παρασκεναῖς, ταῖς κατὰ 
μέαν πρότασιν ἐκ τῶν περιστατικῶν μορίων κινουμέναις, τοῖς παρει- 
μένοις. Καλεῖται δὲ παρειμένα, ἃ ἐξὸν ποιῆσαι οὐκ ἔπραξεν ἀλλὰ 
παρῆκεν" τῇ τῶν αἰτίων ὑπεξαιρέσει " οἷον ὡς ἐπ᾽ ἐκείνου " γυνή τις 
δακρύουσα νύκτωρ συνεχῶς κρίνεται μοιχείας ὑπὸ τοῦ. ἀνδρός" νυ- 
κτὸς ἐπελϑούσης ὀδυρμοὶ συνεχεῖς, λυπεῖ γὰρ οὕπω “παρεστηκὼς ὃν 
ποϑεῖς. ᾿Απὸ τοῦ προσώπου" ἄλλως τε καὶ τὸ τῆς διαίτης ἁβρὸν 
ob ἰσώφρονά σοι μηνύει τὸν λογισμόν" ἀπὸ τοῦ χρύνου" καὶ νὺξ 
ἑκάστοτε πρὸς ὑπόμνησιν ἄγει δακρύων, τῶν παρανόμων εἰς μνήμην 
ἄγουσα τὸν λογισμὸν ἡδονῶν" ἀπὸ δὲ τῶν παρειμέγων᾽ εἰ γάρ τε 
τοῦ οώματος ἠνώχλει σοι πάϑος, καὶ πρὸς δάκρυον εἷλκεν ὀδύνη, 
τὴν ἰασομένην ἐχρῆν μεταπέμπεσθαι καὶ τῶν δακρύων i σινέχεια 
συγγνώμης ἐτύχχανεν. ᾿Απὸ δὲ τῆς τῶν αἰτίων ὑπεξαιρέσεως.. ob 
πατήρ σοὶ τέθνηκεν, οἱ ϑυγάτριον ἄωρον ἀποβέβληκας, οὐ παΐί- 
δω» τεϑέασαι συμφορὰς, τίνα οὖν τῶν δακρύων ἐρεῖ τὴν αἰτίαν, 
'H δὲ ἀντίληψις p. 150 Ald. 


ΕΙΣ XTAZEIS 6ωκ7 86ι 


γοντε ὃ φόνος xal ἡ τοῦ τυράννου ἀναίρεσις" δ᾽ γὰρ 
ἀποχτείνας φησὶ τὸν τύραννον, πῶς ἂν εἴη τυράννου 
. κοινωνός" δεῖ δὲ ἐν τοῖς τοιούτοις στοχασμοῖς ἀναγχαίως 
ἀμφοτέροις λῦσαι τὰ ἀλλήλων" λυϑήσεται δὲ δῆλον ὅτι 


τῇ μεταϑέσει τῆς αἰτίας, ὃ δὴ xoà γρῶμα καλεῖται" ὡς δ᾽ 


ἀνεῖλες τὴν γραφήν" καὶ τιμωρίας ἄξιος εἰ οὐχ ἐάσας 
ἐπὶ τυραννίδι χριϑῆναι τὸν ἀδελφόν" οὐδὲ ἐλεγχθῆναι 
οὐδὲ ἐλεγχόμενον εἰπεῖν τι περὶ τῶν χοινωνούντων, οὐδὲ 
παύσασϑαι τὴν τυραννίδα᾽ εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς πρὸς τοῦτο 


Ó φεύγων τῷ χρώματι πρότερον γρησάμενος, ὅτι ἤτησα. 


τὴν δωρεὰν ὡς ἀδελφῷ βοηθῶν, οὐ τὴν ἀδικίαν συνει- 
dug, οὐδὲ χοινωνὸν τοῦ πλημμελήματος" συνάψει τῷ 
χρώματι τὰ ἑαυτοῦ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους, λέγων" ἀμέ- 
λεε παραχρῆμα τυραννήσαντα πεφόνευχα" καὶ δηλοῖ μου 
τὴν προαίρεσιν ὁ φόνος, ὡς πολέμιός εἶμε τυράννοις οὐ 
κοινωνός" πρὸς ἃ πάλιν ὃ κατήγορος τῇ μεταϑέσει τὴρ 
αἰτίας γρήσεται" λύων τῶν TOU φρεύγοντος σημείων τὴν 
ἐσχὶν ἐρεῖ ἤσϑου σαϑρῶς ἔχουσαν τὴν τυραννίδα καὶ 
μέλλουσαν χαταλυϑῆναι" καὶ τὸ μέλλον ἐδεδοίκεις " ué- 


' 3 , AP" , τ y 
νεῖν γὰρ ov mégvxe τυραννίς" μέλλων ovv GOvyxwOvycu- 20 


εἰν, προέφϑασας tQ ϑανάτῳ τὴν ὑπόνοιαν, καὶ mgo- 
3 ⸗ 1 € , 1 ^ 1 3 
ανεῖλες ἀναιρέσει τὴν ὑποψίαν" διὰ τοῦτο δὲ ἐγγὺς αλ- 
λήλων τάττεταν ταῦτα, λέγω δὴ τὰ dm ἀρχῆς ἄχρι τέ- 
.Aovg ἑκατέρων xal ἡ λύσις, ἐπειδὴ παραλληλα κείμενα 


ἐσχυρὰ γίνεται. Τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους ἐστὶ τοῦ κα- 25 * 


τηγόρου" ἐλέχϑη 19 δὲ οὕτως, ὅτι πανταχοῦ τοῦ λόγου 
εὑρίσχεται, "καὶ ἐν προοιμίοις καὶ ἐν ἐπιλόγοις, xot παν- 
ταχοῦ" εἰχότως δὲ μετὰ τὴν βούλησιν xol τὴν δύναμιν 
ἔταξεν αὐτὰ" δεῖ γὰρ τὸ βούλεσϑαν πρῶτον κατασχευ- 
ἄσαι xoi τὰ δύνασϑαε καὶ οὕτως ἐπενεγκεῖν τὸ πρᾶγμα 
εἰ μὴ γὰρ τὸ πρᾶττον ὑπάργει πρόσωπον, τὸ πεπραγμέ- 
voy οὐχ ὑπάρχει ὡς ἐπὶ τὸ πλείστην. Γίνεται δὲ xal 


16 Ald. ἐλέγχϑη. 


30 


362 ^ $^  ZX04IA —— 
αὔξεται" ὅρα πῶς xol τὴν κοινωνίαν ἔδειξεν τῆς τῶν 
ἐλέγχων ἀπαιτήσεως πρὸς τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους, καὶ 
τὴν διαφορὰν ὑπέφηνε᾽ τῷ μὲν γὰρ εἰπεῖν γίνεται τὴν 
χοινωνίαν ἐδηλωσεν" ἀμφότερα γὰρ ἐκ τῶν περιστατι- 

5 χῶν γίνεξαι" τῷ δὲ προσϑεῖναι τὸ αὔξεται. τὴν διαφο- 
ρὰν ἐσήμανεν" ἐκεῖ μὲν γὰρ ψιλῶς τὰ περιστατικὰ ἐξε- 
τάζεται" ἐν δὲ τοῖς σημείοις. μετὰ. αὐξήσεως" ἢ ὅτι τὰ 
μὲν ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρε τέλους ix πάντων ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖ- 
στον τῶν περιστατιχῶν γίνεται" ἡ δὲ τῶν ἐλέγχων arto 

10 τῃσις πολλάχις xol περὶ ἕν" διατὶ δὲ μὴ καὶ ἡ τῶν ἐλέγ- 

147 χων ἀπαίτησις κατὰ αὔξησιν προέρχεται, ἰσχυρὸν γὰρ 
καὶ αὑτὸ δοκεῖ κεφάλαιον τῷ κατηγόρῳ" ἀλλ᾽ ἐχεῖ μὲν 
ἅμα τῷ παρασχέσϑαι τοὺς ἐλέγχους, οἴξται ἀπόδειξιν ὁ 
χατήγορος τὸ ἔγχλημα" ἄτεχνος γὰρ πίστις ἐστί" χαὶ 

15 ἐπειδὴ κατὰ φύσιν ἰσγύει, οὐ δεῖ τὸς αὐξήσεως" τὰ δὲ 
πράγματα εἰ μὴ κατασχευασϑείη καὶ αὐξηϑείη οὐκ ἀπο- 
δείκνυται, τί, ποῦ, πῶς, πότε" ὡς Ó Δημοσϑένης" τίς 
ὧν Αἰσχίνης ἠδίκησε τὴν πόλιν; ὅτι πρεσβευτὴς ὥν" τί 
ἔπραξεν; ὅτι τὰ πράγματα πρδέδωχεν" ποῦ; ἐν Μακε- 

20 δονίᾳ γενόμενος, πῶς; οὗ μόνον εἰπὼν ἀλλ᾽ ἐπαγγειλά-- 
μενος ἔν τῇ ἐχχλησίᾳ, πότε; ὅτε Φίλιππος ἐπὶ Φωκέας 
ἐστράτευσεν. Τὰ ἑξῆς κεφάλαια. "Opa πῶς ἐδήλωσεν 

ἡμῖν τῶν χεφαλαίων τὴν μάχην. μάχεται γὰρ ἀεὶ πρὸς 
τὰ σημεῖα ταῦτα τὰ κεφάλαια, ἡ ἀντίληψις, ἡ μετά- 

25 ÜtGig τῆς αἰτίας, ἡ πιϑανὴ ἀπολογία" ἐχόντων οὖν Gu- 

φοτέρων τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους δηλονότι ἑχάτερος 

“λύσει τὰ τοῦ ἀντιδίχου σημεῖα τοῖς προειρημένοις χεφα- 

Aelotg* ἰστέον δὲ, ὅτι οὔτε ἡ ἀντίληψις οὔτε ἡ μετά- 

ληψις κοινὴ ἔσται, Ei ἐγχωροίη πᾶσι γῥῆσϑαι. 
ὅ0 πᾶσι λέγει τοῖς ἐφεξῆς χεφαλαίοις" καλῶς δὲ τὸ εἰ ἐγ- 

"χωρεῖ, ἐπειδὴ οὐχ ἐμπίπτει 7 ἀντίληψις. ᾿Δ4πέκειτο 

κατά τινος γραφή. Ἐνταῦϑα ἔγουσιν ἀμφότεροι τὰ - 


Ἵ 


ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους" ὁ μὲν γὰρ κατήγορος ἔχει εἰ- 


ΕΙΣ ESTAZEIX 363 
πεῖν ὅτι διὰ τοῦτο ἀναίρεσιν ῃτήσας τῆς γραφῆς, εἰ- 
δὼς ὅτι τυραννήσει" ὃ δὲ φεύγων λέξεε σημεῖον τοῦ μὴ 
συνειδέναι τὸ ἀνελεῖν αὐτὸν τυραννήσαντα" χαὶ ὃ μὲν 
ἀριστεὺς ἐρεῖ μετάϑεσιν αἰτίας", ὅτι ἤτησα ἀναίρεσιν τῆς 
γραφῆς ἑλκύσας."7 τὸν ἀδελφόν" ὃ δὲ κατήγορος πάλιν 
λέξει" ὅτι διὰ τοῦτο αὑτὸν ἀνεῖλες τυραννήσαντα, ἐπειδὴ 
σαϑρὰν ἑώρας τὴν τυραννίδα" καὶ ἐδεδίεις, ἵνα μὴ συγ- 
κινδυνεύσῃς αὑτῷ κοινωνὸς τῆς τυραννίδος ὀφϑείς. Μό- 
νον δὲ τοῦ φεύγοντος" ἔδειξεν ὡς μᾶλλον τῷ κατη- 
γόρῳ πρόσχειται τὸ χεφάλαιον' ποτὲ δὲ καὶ τοῦ φεύ- 10 
γοντος εὑρίσκεται, ὅτ᾽ ἂν εἴη κοινά" μόνου δὲ τοῦ φεύ- 
γοντος οὐδέποτε" τινές φασιν, ὅτι ἐνδέχεται τὰ ἀπ᾽ ἀρ- 
χῆς ἄχρι τέλους καὶ μόνον εἶναι τοῦ φεύγοντος, ὡς ἐπὶ 
τούτου τοῦ παραδείγματος" τρεῖς τις εἶχε παῖδας" τελευ- 
,τησάντων αὐτῷ τῶν 18 δύο ἀπάγξασϑαι ἐζήτησε" κατα- 15 
λαβὼν ὁ τρίτος ἔλυσε τὸν βρόχον καὶ διέσωσε τὸν πατέ- 
ρα" μετὰ ταῦτα ἱεροσυλίας ἐν τῇ πόλει γενομένης ὁ μὲν 
πατὴρ ἱερόσυλος ὡμολόγησεν εἶναι xol ἀξιοῖ τεϑναναι, 

ὁ δὲ υἱὸς ἀντιλέγει" ἐνταῦϑα φεύγοντος ἔχει πρόσωπον 

ὁ ἀντιλέγων καὶ πᾶσι μόνος χέχρηται τοῖς ἀπ᾿ ἀρχῆς 20 
ἄχρι τέλους, οἷον τῇ τελευτῇ τῶν ἀδελφῶν, τῇ ἀγχόνῃ 
τοῦ πατρός" οἷς *? ὁ πατὴρ ἐὰν γρήσηται, ὁμολογεῖ μὴ 
εἶναι ἱερύσυλος, μηδὲ διὰ τοῦτο ἄξιος εἶναι ϑανάτου " 
xol οὐ μόνον ἐπὶ τούτου τσῦ παραδείγματος, ἀλλὰ xol 
ἐπὶ πάντων τῶν χατὰ ἀξίωσιν τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέ- 25 
λους τὰ αἴτιά ἐστι τῆς χρίσεως, & καὶ μόρια τῆς ὑπο- . 
ϑέσεως καλοῦσί τινες, δὲ ὧν T κρίσις καὶ τὰ σημεῖα, 
ἐφ᾽ olg χρίνηταί τις, & δὴ διασπείρεται μὲν διὰ πάσης 
τῆς ὑποϑέσεως, ἀϑρόως δὲ ἐνταῦϑα τίϑεται" καὶ ἔστιν 
αὑτὰ τὰ πεπραγμένα καὶ ὅσαι πράξεις τῷ προβλήματι 30 
ἐμπεριέχονται, ἀναφερόντων ἡμῶν ἕκαστον τῶν πεπραγ- 


Qq 


17 Ald, ἑλκήσας. 18 Ald, τὰ δύο, ἀπήγξασϑαι. — 19 Ald. 
οἷος. 


364 ZX0AIA f 
μένων πρὸς TO ἔγκλημα" χέχληται δὲ ἀπ᾽ ἀργῆς ἄχρε 
τέλους διὰ τὸ δεῖν ἐν αὑτοῖς μὴ μόνον μερικῶς ποιεῖ- 
σϑαι τῶν πραγμάτων. τὴν ἐξέτασιν, ἀλλ᾽ ἄνωθεν πάν- 
των τῶν ἐξ ἀρχῆς μέχρι τοῦ τελευταίου, τουτέστιν αὖν 
b τῆς τῆς χρίσεως" γίνεται δὲ ταῦτα ἢ ἐν ἔργοις ἢ ἐν λό- 
γοῖς ἢ ἐν πάϑεσιν" κατὰ δὲ ἐμὲ ἐν πλείοσιν" καὶ ἐν ἔρ-- 
γοις ?? μὲν, ὡς 0 ϑάπτων. τὸ νεοσφαγὲς σῶμα ἐπ᾽ .ἐρη- 
μίαρ᾽ ἐν λόχοις δὲ, ὡς ὃ νέος πλούσιος ὃ 'παριὼν τὸ 
δεσμωτήριον καὶ ἀναβρήσας, ϑαρσεῖτε, ὦ δεσμῶται, αὖ--: 
10 Jic λυϑήσεσϑε, καὶ χρινόμενος τυραννίδος " καὶ ὡς imi 
τούτου" πλούσιον εἷλεν ὁ πένης ὕβρεως" ξένου ῥήτορος 
συναγορεύοντος ἔφη πρὸς τὸν ῥήτορα πένητα ὃ πλού- 
σιος, ὄψομαί σε". εὑρέϑη νεχρὸς ὃ ῥήτωρ xa χρίνεται 
148 ὁ πλούσιος φόνου" dày πάϑεσι δὲ, ὡς ἢ δαχρύουσα ψύχ- 
15 τωρ γυνή" εὑρίσκεται δὲ καὶ ἐν συμβεβηκόσιν" οἷον χρί- 
γδὲ Tig τὴν γυναῖχα μοιχείας, ἐπειδὴ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ 
ἐμάνη ὑμώσας μὴ μεμοιχευχέναι αὑτήν" συμβεβηκὸς γάρ 
τὶ ἐστι τὸ ἐχεῖνον μανῆναι" γίνεται χαὶ ἀπὸ τῶν μὴ γε- 
γενημένων 'δέον γενέσθαι" τὸν ἀδελφόν τις καλέσας φυ- 
20 γάδα ἐντὸς ὅρων, ἔπειτα ἔστη χαὶ τοῦ παρασίτου διε- 
νεχϑέντος πρὸς αὐτὸν καὶ ὃ μετὰ χεῖρας ἔχπωμα εἶχε: 
βαλόντος ?* xal ἀποχτείναντος, χρίνεται ὡς συνειδώς " 
ἔδει γὰρ κεχωλυχέναι" τὰ μὲν οὖν ἐν λόγοις κατὰ ῥητὸν 
χαὶ διάνοιαν βούλεται" τὰ δὲ ἐν πάϑεσιν ἢ ἐν ἔργοις 
25 χατὰ τὰς ἀντιϑετικας" ὁ μέντοι Δημοσϑένης καὶ τὰ ἐν 
λόγοις κατὰ τὰς ἀντιϑετικὰς ἔλυσεν, ὡς ἐν τῷ κατ᾽ Ji- 
᾿σχίνου λέγων, ὅτε Φωχεῖς αἴτιοι τοῦ ὠπολέσϑαι, ὅπερ 
ἐστὶν ἀντεγχληματιχόν" χαὶ ““αχεδαιμόνιοι, ἃ ὅπερ ἐστὶ με-- 
ταστατικόν" χαὶ Χεῤῥόνησος σώξεται, ὕπερ ἐστὶν ἄντι- 
80 σίξατιχόν" καὶ ἐξηπατήϑην, ὅπερ ἐστὶ  συγγνωμονικὸν " 
γίνεται δὲ τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους ἀπὸ τοῦ σημείου * 
χαὶ αὔξεται ἀπὸ τῶν περιστατικῶν" πάϑεν δὲ τὸν τό- 


20 Ald. ἔργοισι. — 21 Ald, καλόντος. 


ΕΙΣ ΣΤΗ͂ΣΕΙΣ 965 


πον αὑτῶν ἐπιγνωσόμεϑα, τὸν oixtioy- φαμὲν; ἔνϑα με- 


τὰ αὐξήσεως καὶ ἐχφράσεως͵ εἴρηνται, οἷον ὡς ἐν τῷ 
παραπρεσβείας" ἐν πᾶσι τοῖς κεφαλαίοις προφέρει τὴν 
ἀπώλειαν Φωχέων᾽ ἐν δὲ τῷ οἰκείῳ τύπῳ αὔξει, ἐν οἷς 
φησι, ϑέαμα δεινὸν καὶ τὰ ἑξῆς" ἀπὸ μὲν OVV τῶν περι- 
στατιχῶν χατασχευάζεται οὕτω, προσώπου, μὲν, ὡς τὸ 
τίς ὧν προδέδωχας Φωκέας" iv ᾧ καὶ ΄ τὸ ἀγτιπίπτον 
ἔλυσεν, τὸ ὅτι οὐχ ἠδυνάμην ὅλον ἔϑνος, ὁ ϑὲ εἶπεν ὅτι 
πρεσβευτὴς ὧν ἠδύνω" τρόπου δὲ, οἷον πῶς, τὰ ψευδῆ 
ἀπαγγείλας" χρόνου δὲ, ὅτε (Φίλιππος ἐπὶ (φωχέας παρ- 
ἤει" xal πάλιν ὡς ἐπὶ τοῦ τρισαριστέως" οὗ εἰκόνα ἔστη- 


qœv οἱ πολέμιοι, xci γὰρ ἐνταῦϑα αὐξήσεως ἕνεχα, tva. 


τὸ σημεῖον γένηται πιϑανώτερον, χατασχευάζομεν αὐτὸ 


dx τῶν περιστατικῶν" φαμὲν γὰρ ἐνταῦϑα, ὅτι toUrO 


τεχμήριον μέγα προδοσίας ἐστίν" εἰ γὰρ μὴ ἤδεσαν 33 
ς - “- B - [/ ⸗ 3 ^ 
ἑαυτοῖς μᾶλλον ἢ τοῖς πολίταις λυσιτελέστερον, οὐχ ἂν 


ΓΦ * , 3 2 * » . , 5 2 
«vrOtL πολέμιοι ὄντες εἰχονὰ EOT0OGY φησαις δ ἂν xol 


ἀπὸ TOU τόπου, εἰ χατὰ μέσην πόλιν τυχὸν καϑίδρυ- 


σαν τὴν εἰχόνα, ἔτι 33 δὲ χαὶ ἀπὸ τοῦ πράγματος, ὅτι: 


&ixova ἔστησαν, πρᾶγμα πολὺν χρόνον διαμεῖναι δυνά- 
μενον ἵνα xol τὰ τῆς εὐεργεσίας τοῖς ἐσομένοις φανή- 
σεται πρόδηλα" ἔστι δὲ xal ἀπὸ τῆς ὕλης χατασχευά- 


σι 


40 


3 


0 


σαε᾽ εἰ χρυσοῦ τυχὸν τὴν εἰκόνα πεποίηνται" γίγνεται δὲ ἡ 


xai ἀπὸ τῶν παρειμένων, οὕτως" εἰ γάρ τοι τοῦ σώμα- 
τος ἠνώχλει GOL πάϑος καὶ πρὸς δάχρυον εἶλχεν ὀδύνη, 
τὴν ἰασομένην ἐχρὴν μεταπέμπεσθαι καὶ τῶν δακρύων 

ἡ συνέχεια συγγνώμης ἐτύγχανεν" καὶ ἐν ἄλλῳ δΔδηήμοσϑέ- 
 wug' ὅτι πάντες κατηγοροῦσι τοῦ Φιλίππου μᾶλλον, σὺ 
δὲ οὐδαμῶς" ἐγὼ δέ φησι τούτους τοὺς λόγους ἐζήτουν 
παρ᾽ αὐτοῦ ἄνδρες Omvaiow ἐμοὶ μὲν χρησασϑ᾽, ὃ τι 
βούλεσϑε" ἐπίστευσα, ἐξηπατήϑην" ἥμαρτον, ὁμολογῶ, 
καὶ τὰ λοιπά. εἶτα προσέϑηχε, τούτων οὐδένα ἀκούω τῶν 


22 Ald. εἴδεσαν. ---]. 17. AId. ἵστασαν scripsi ἔστησαν: 25 Ald. ἔστι. 


- 
e 


25 


50 


— 


366 ᾿ EX041A 


λόγων" ἔστε δὲ αὐξῆσαι καὶ ἀπὸ τῆς τῶν αἰτίων ὑπεξαι.-- 
θέσεως, ὡς ἐπὶ τῆς δαχρυούσης γυναικός" οἷον οὐ πα- 
τήρ σοι τέθνηκεν" οὐ ϑυγάτριον πρόωρον ἀποβέβλη- 
xag' 54 ov παίδων τεϑέασαι συμφοράς" τίνα οὖν τῶν 
s δαχρύων͵ ἐρεῖς τὴν αἰτίαν" ἱστέον δὲ ὡς τοῦτο χερά- 
λαιον διαφόρως οἱ τεχϑιχοὶ ἐχάλεσαν" οἱ μὲν γὰρ ση- 
μεῖον" δὲ, εἰχός᾽ οἱ δὲ, τεχμήριον΄ οἱ δὲ ἀπ᾽ 
᾿ἀρχῆς᾽ πανταὰ δὲ εἰς ἕν συντρέχει" ἀπὸ γὰρ τῶν πε- 
πραγμένων ὡς εἴρηται λαμιιβάνεται" τοῦτο δὲ τὸ κε- 
40 φάλαιον, ὡς φησιν αὐτὸς, τοῦ κατηγόρου ἐστὶν ὡς ἐπε- 
'τοπλεῖστον καὶ ἰσχυδότατον κατὰ τοῦ ἀντιδίχου, ἐπεὶ γὰρ 
ὁ φεύγων ἔχει μὲν τὸ παρα) ραφιχὸν ἐξ ἀρχῆς, ἔχει δὲ 
xal τὴν τῶν ἐλέγχων ἀπαίτησιν, καὶ πρὸς τούτοις κοι-- 
γὰ πρὸς τὸν χατήγορον τήν rs βούλησιν xol τὴν δύνα- 
45 μεν" καὶ "τοσούτοις ἔρῥωται χεφαλαίοις ἡ τέχνη καὶ τῷ 
κατηγόρῳ βοηϑοῦσα, τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους αὐτῷ 
προδέδωκεν ἰσχυρότατον ὡς ἔφην "" κεφάλαιον δυνάμε- 
vov: διαλῦσαι τὰ τοῦ φεύγοντος ἰσχυρά" φήσει γὰρ, τί 
140 μοι χρόνους προβάλλῃ xoi διὰ τοῦτο ἀξιοῖς ἀπορ εύγειν" 
20 ἐξ ὧν ἔπραξας ἑάλως" τί μοι μαρτύρων xoi τεχμηρίων" 
αὐτὸς σεαυτοῦ ?5 διὰ τῶν ἔργων προῆλϑες κατήγορος" χρή- 
σεται μὲν γὰρ τῇ τε βουλήσει καὶ τῇ δυνάμει, ἥξει. δ᾽ 
ἐπὶ τοῦτο τὸ κεφάλαιον ὡς ἄγαν ἰσχυρόν" ἔστι μὲν οὖν 
τοῦ κατηγόρου τὸ κεφάλαιον ὡς xal Ó τεχνιχός" 6UQIG- 
25 χεται δὲ σπανίως καὶ ἀπὸ τοῦ φεύγοντος, εἰ xoi μὴ Eo- 
μογένει δοχεῖ" ἔστι δὲ κοινὰ ἀμφοῖν, ὅτ᾽ ἂν ἢ tod. ἐν τῇ 
. ὑποϑέσει διάφορα" οὐχ ὥσπερ ᾿Μ:ρμογένης φησὶ μέρει μὲν 
τοῦ χατηγορουμένου, μέρει δὲ τοῦ ἀπολογουμένου ζρω- 
μένων , οὗ τὸ παράδειγμα τίϑησι τὸν ἀριστέα τὸν τὴν 
80 γραφὴν ἀνελόντα τῆς τυραννίδος, ἀλλὰ πάντα ἀμφοτέ- 
θοοις ἁρμόζοντα ὡς ἐπὶ. τούτου" κατέλιπέ τίς τὸν φίλον 
κληρονόμον, γράψας —— τὴν γυναῖχα μοιχείας, 


— — — — 


24 Ald. ὑποβέβληκας. 5 Ald. ἔφης 26 Ald. ἑαυτοῦ. — 
l. 27. et 28. Ald. μέρη μὲν — ^ iq δὲ. 


ΕΙΣ XTAXEIX | 367 


ἐγράψατο, οὐχ εἶλεν" μετὰ ταῦτα συνῴχησεν αὐτῇ καὶ 
χρίνεται μοιχείας" ἐνταῦϑις γὰρ ὅλα ὅλοις ἁρμόσει" καὶ 
γὰρ τὸ εἶναι φίλον, xol πιστευθῆναι παρὰ τοῦ ἀνδρὸς 
χαὶ κληρονομῆσαι καὶ γαμῆσαι, καὶ χατηγορῆσαι πάντα 
ταῦτα ἀμφοτέροις ἁρμόσει" εἰ γὰρ συνῇδει μεμοιχευμένῃν 
οὐχ ἐγάμει. οὕτω͵ μὲν τῷ φεύγοντε, καὶ πάλιν τῷ χα- 
τῇ opo ἁρμόζει τὸ ὑποπτεῦσαι τὸν ἄνδρα τὴν μοιχείαν' 
τὸ γραψάμενον.᾿ αὐτὸν γαμῆσαι, τὸ καϑυφεῖναι τὴν γρα- 


φὴν xci τὰ τοιαῦτα" ἀλλ᾽ ἔστιν εἰπεῖν, ὅτι καὶ ταῦτα ἅ 


φασιν ὅλα ὅλοις ἁρμόττειν, οἱ τῷ τεχνιχῷ μεμψάμενον 
οὐκ ἔστιν ἐπ᾿ ἀμφοῖν τῶν μερῶν τὰ αὐτὰ" εἰ γὰρ καὶ 
μὴ πάντα, ἀλλ᾽ οὖν μικρόν τι διαλλαττει" πλὴν εἰ μή 
τις ἐχεῖνο λέγου; ὡς ἀμφοτέροις τοῖς μέρεσιν ἡ γραφὴ 
προφέρεται ὁ γάμος, καὶ γὰρ "καὶ διώχων ἐρεῖ, ὅτι ἣν 


10 


ἐγράψω, οὐκ ὥφειλες γαμῆσαι, ἀλλ᾽ ἐπεὶ προεμοιχεύον 15 


3 4 . Ll - Ἢ , 
αὐτὴν, τὴν γραφὴν καϑυφεῖχας᾽ καὶ πάλιν ὃ φεύγων 


ὡσαύτως, τῇ γραφῇ χρώμενος καὶ τῷ γάμῳ ἐρεῖ" ὅτι. 


διὰ τοῦτ᾽ ἔγημα, ἐπειδὴ πολὺς ἐν τῇ γραφῇ γενόμενος 


οὐχ εἷλον" γνοὺς οὖν ἐκ τῆς χρίσεως τὴν σωφροσύνην 


ἔλαβον" καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν" ἄμφω μὲν προφέρουσι τὴν 20 


γραφὴν καὶ τὸν γάμον" διαφόρως δὲ ἐξετάζουσιν " ἐνίοτε 
δὲ εὑρίσχεται μόριά τινα τῶν ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρε τέλους, 
& ov τοῦ ὥτηήματός ἐστιν οὔτε τοῦ φεύγοντος οὔτε τοῦ 
κατηγόρου, ἀλλ᾽ ἔξωϑεν ἐχ συμβεβηχότος εἰσάγεται τῷ 


ζητήματε ὡς ἐπὶ τούτου" πένης καὶ πλούσιος ἐχϑροὶ τὰ 35 


πολιτικά" ἁλούς τις ὑπερημερίας ἐδέδετο" χαὶ διαῤῥήξας 
τὰ δεσμὰ, περιτυχὼν τῷ πένητι ἀπέχτεινεν αὐτόν" ὁ δὴ- 
μὸς χκατέλεισε τὸν ὑπερήμερον" ἀπέϑανεν, εὕρηται ἐν 
χόλποις τὸ τῆς ὑπερημερίας γραμμάτιον, καὶ χρένεται ὃ 


, πλούσιος" ἐνταῦϑα γὰρ τὸ καταλεῦσαι τὸν δῆμον τὸν 30 


ὑπερήμερον ἐκ τύχης συμβὰν xoi ἔξωϑεν Ov τοῦ ζξητή- 
ματος σίστασιν πᾶσαν δέδωχε τῷ ζητήματι" εἰ γὰρ 629 
€ € / Y 2Ὰ ,᾿. ^ 34 ἢ . 
O ὑπερήμερος, ttv ἂν βασανιζόμενος τὴν  ἀληϑειαν' 


368 /— ZX0AIA 


τοῦτο οὖν ἔξωϑεν ἐπισυμβεβηκὸς χαὶ σύστασιν ἔχει, κ xci? 
διαφέρει τῶν ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους, τῶν ἀφ᾽ ὧν ἕτεροι 
πεποιήκασι τὴν χρίσιν ἐχόντων" ὅτι καὶ ἐνταῦϑα, εἰ χαὶ 
ἕτερος ὁ ποιήσας, ἀλλ᾽ ovy. οὐχ ἄντιχρυς εἰς τὸν πλοῦ- 
5 σιον ἀναφέρεται" ὡς ip οὗ τρισαριστέως εἰχόνα ἔστησαν 
oi. πολέμιοι" οὐδὲ ix τούτων ἔχει τὴν ἀπόδειξιν τοῦ πε- 
ποιηκέναι ἐξ ὧν ὁ δῆμος ἐποίησεν, ἀλλ᾽ ἡ ἀμφισβήτησις 
ἐπὶ τούτων γέγονεν, ἐκ τοῦ τὸν δῆμον καταλεῦσαι τὸν 
ὑπερήμερον οὐχὶ τὸν πλούσιον εἶναι τὸν πεφονευκότα τὸν 
40 πένητα᾽ ἣν ἀμφισβήτησιν εἰ ἔζη ὃ ὑπερήμερος ἔλυσεν 
ἂν, οὐχ ἁπλῶς δὲ εἰσακτέον᾽ τοῦτο τὸ χεφάλαιον" ἀλλ᾽ 
ἐὰν μόνου τοῦ κατηγόρου 7 τὸ χεφάλαιον, αὑτὸς μὲν αὖ- 
ξήσει ὁ κατήγορος, 0 δὲ ἕτερος χαϑαιρήσει" ἐπιχειρήσειε δὲ 
τῇ αὐξήσει ὃ κατήγορος ἀπὸ τῶνδε" ἀπὸ τοῦ ὁμοίου, ὅτι καὶ 
45 ἄλλοι ἀπὸ τῶν τοιούτων σημξίων ἑάλωσαν ἀπὸ TOU ἥττο- 
γος, ὅτι καὶ ἀπὸ ἐλαττόνων" ἀπὸ τοῦ ἐναντίου, εἰ γὰρ 
τὸ φανερὸν παρέχειν ἑαυτὸν δεῖγμα τοῦ χαϑαρεύειν πο- 
γηρᾶς ὑπονοίας, τὸ ἀποδιδράσχειν, xoi ἀποχρύπτεσϑαε, 
μέγιστα πρὸς τὴν ὑποψίαν συμβάλλεται" ἀπὸ τῆς ἀντι- 
20 φάσεως, ὡς «Αϊσχίνης" εἰ γὰρ ὃ μὴ 33 παρὼν ἀδιχεῖ, ὃ 
150 παρὼν καὶ παρασχὼν ἑαυτὸν ὑπεύϑυνον τοῖς νόμοις, οὖχ 
ἀδικεῖ" ὃ δέ γε ἀπολογούμενος χαϑαιρῶν τὰ τοῦ διώ.-- 
xovtog σημεῖα, τὰ ἐπιχειρήματα ἐνταῦϑα λήψεται" ἀπὸ 
, τοῦ μηδένα ἄλλον ἐκ τούτων τῶν σημείων ἑαλωχέναε" 
25 ἀπὸ τοῦ μείζονος, ὅτε οὐδὲ ἀπὸ μειζόνων ἢ χατὰ ᾿ταύ- 
^ τὰς ἑάλωσαν ἄλλοι" ἀπὸ τοῦ ἐναντίου" οἷον, εἰ οὐ πᾶν- 
TOg τὸ παραμεῖναι τεχμήριον τοῦ χκαϑαρεύειν, οὐχοῦν 
ὁμοίως οὐδὲ τὸ ἀποστῆναι τοῦ δοκεῖν" ἰστέον, ὡς ἐν μὲν 
τοῖς κατὰ ἀξίωσιν στοχασμοῖς ἔστιν εὑρεῖν ἀπὸ τοῦ φεύ- 
50 γοντος τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους, ἐν δὲ τοῖς κατὰ φυ- 
γὴν καὶ δίωξιν ἀδύνατον. Τῇ μὲν γὰρ ἀναιρέσει" 

e 

ὃ 


- 


. 27. Àld. τήν. 28 Áld. δρμή. 


* 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ 369 


ὁ μὲν κατήγορος τὴν ἀρχὴν npoxalstoi φάσχων" ὅτι 
οὕτως móng τὸν ἀδελφὸν τυραννήσαντα, ὅτι λύσιν αὖ- 
τοῦ εἰς τὴν σὴν ἤτησας δωρδάν" ὃ. δὲ φεύγων ἀπὸ τοῦ 
τέλους τὴν ἀπολογίαν πορίζεται λέγων" ὅτι εἰ συνῆδειν 
αὐτῷ μέλλοντι τυραννήσειν, οὐκ ἂν αὐτὸν ἀπέχτεινα, S 
ὅτε πρὸς ἔργον ἤλϑεν ἡ βούλησις" καὶ ταῦτα μέν ἐστε, 
τὰ am ἀρχῆς ἄχρι τέλους μεμέρισται δὲ καὶ πρὸς τοῦ- 
TO ἡ τῆς αἰτίας μετάϑεσις" ὁ μὲν γὰρ φήσει, ὅτι τὴν 
λύσιν ἡτησάμην τοῦ ἀδελφοῦ τῆς συγγενείας καὶ τῆς 
φύσεως εἰς τοῦτρ προχαλουμένης, 39 ὁ δὲ κατήγορος λύ- 10 
Gt, τὰ τοῦ φεύγοντος ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους" ὅτι διὰ ᾿ 
τοῦτο ἀπέκτεινας τὸν ἀδελφὸν, γνοὺς ὕτι ἀσϑενές τι πέ- 

ἡ τυραννὶς, καὶ δέος τοῦ μὴ παϑεῖν τὰ παρα- 
“-λήσια λαβὼν ἀνήρηχας ἐχεῖνον τὴν ὑποψίαν τοῦ πρά- 
γματος ἀποτριβόμενος καὶ οὕτως εὑρίσχεται τὰ ἀπ᾽ ἀρ- id 
χῆς ἄχρι τέλους" διὸ καί τινὲς ἀσύστατον τὸ τοιοῦτον 
ἀπεφήναντο 3o λέγοντες αὐτὸ ἐξισάζξειν, καϑὸ ἀμφότεροι 
τῷ χεφαλαίῳ χεῶνται: ἀλλ᾽ οὐχ ἀληϑὲς τὸ τοιοῦτον" 
οὔτε γὰρ ἐκ τῶν αὐτῶν τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους ἐν 
ἑκατέρῳ προέρχεται, οὔτε τοῖς ἀλλήλων περιπίπτουσι 20 
λόγοις. 


*H ἄντίληψις οὐκ ἀεὶ ἐμπίπτει" ἀλλ᾽ ἐὰν μὲν ἀφ᾽ ὧν αὐτὸς πε- 

ποέηκε κρίγηταί τις, πάντως ἐμπεσεῖται καὶ ἢ ἀντίληψις" ἐὰν δὲ ἀφ᾽ 

ὧν ἄλλοι. oUx ἔτι" ἔστι δὲ τοιοῦτον" οἷον or, ἔξεστι καὶ oU κεκώ- 

᾿λνται" παράδειγμα. αὑτοῦ, νέος πλούσιος πάντας τοὺς ἀποκηρύχτους 25 

τρέφει, καὶ τυραννίδος ἐπιϑέσεως φεύγειν" ἐρεῖ γὰρ ὅτι ἔξεστι 
τρέφειν οὖς βούλεταϊ τις. 


ΣΣυριανοῦ. 'H ἀντίληψις ὠνόμασται μὲν ἀπὸ με- 
ταφορᾶς τῶν ὑπὸ ῥεύματος μὲν παραφερομένων, ξύλου 
δὲ ἢ λίϑου ἀντιλαμβανομένων, * xai τὴν σωτηρίαν διὰ 30 


29 Ald. προβαλουμένη. δὅ0 Ald. ἀπέφηναν τό. 
4 Ven. ἀντιλαβομένων. 


Rhetor. IV. 24 


30 ᾿ ΣΧΟΑΙΑ 


' τούτου ποριζομένων" *. καὶ γὰρ ὃ φεύγων ὥσπερ ἐν κλύ-- 
δωνι τῷ δικαστηρίῳ κινδυνεύων λαμβάνεται τῆς ἀντι- 
λήψεως᾽ ἔστε δὲ οὐ τῶν ἀεὶ ἐμπιπτόντων τὸ κειαλαιον" 
τῶν γὰρ πραγμάτων Ovtov, ἢ ἃ αὐτοὶ ἐποιήσαμεν, ἢ 

& ἃ ἄλλοι ἐποίησαν , χαὶ τούτων διχῶς ἐξεταζομένων, καὶ 
7 ἄντικρυς εἰς ἡμᾶς ἀναφερομένων ἢ ἐξ ὑποψίας, ὅταν 
ἢ τὰ πράγματα ἅπερ αὑτοὶ ἐποιήσαμεν, ἢ χατὰ φύσιν, 
ἢ κατὰ γόμον, 1j κατὰ τέχνην, ἢ κατὰ ἔϑος, τότε μό- 
yov ἐμπίπτει. κατὰ " νόμον μὲν, ὡς 0 ϑάπτων τὸ νεο-- 

40 σφαγὲς σώμα" ἐρεῖ γὰρ, ὅτε νόμῳ κελεύοντι μὴ rtepso- 
Qc» ἀτάφους τοὺς οἰχομένους ἐπειϑόμην" κατὰ φύσιν 
δὲ, ὡς ὁ 4 νέος πλούσιος ὁ δακρύων εἰς τὴν ? ἀχρόπολιν 
ἀφορῶν. ἐρεῖ γὰρ φύσιν ὁ ἀνθρώποις δάκρυα χορηγεῖν" 
κατὰ τέχνην δὲ, ὡς ὁ γράφων 7 Δημοσϑένης ὑπὲρ ἱερο- 

45 συλίας λόγον, ἐρεῖ γὰρ, ὡς ἐξουσίαν αὐτῷ δέδωκεν. ἢ 
τέχνη μελετῶν, & δὴ καὶ! βούλοιτο, κατ᾽ ἔϑος δὲ, ὡς ὃ 
τρέφων τοὺς ἀποκηρύκτους πλούσιος" ἐρεῖ γὰρ ἔϑος εἶναε 
τοῖς εὐποροῦσι πολλοὺς ἀεὶ τῶν πενομένων διατρέφειν" 
ὅτ᾽ ἂν δὲ τὸ ὑφ᾽ ἡμῶν πεπραγμένον μὴ ὃ χαϑ᾽ tva 

20 τῶν τεσσάρων ἐμπίπτῃ τρόπων, οὐ παραληψόμεϑα τὴν 
ἀντίληψψεν ἐν ἐκείνῳ τῷ ζητήματι" πολλὰ γὰρ xoà τῶν 
vg ἡμῶν πραττομένων ὑπεύϑυνα ἐστιν, ὡς ὑπ᾽ ἐχείνου" 
γέος πλούσιος ἐξ ἀστυγείτονος πόλεως ἔγημε τυράννου 
ϑυγατέρα xoi χρίνεται τυραννίδος ἐπιϑέσεως" οὐ γὰρ 

25 ἀνεύϑυνον τὸ γῆμαι τυράννου ϑυγατέρα τὸν ἐν δημο-- 
κρατείᾳ πολιτευόμενον" δῆλον οὖν, ὅτι καὶ τὰ τεχμήρια ἐν 
πολλοῖς τῶν στοχαστικὼν “προβλημάτων ἐστὶν ὑπεύϑυνα, 
οὐ μέντοι ἐκεῖνα τὰ κρινόμενά ἐστιν, ἀλλ᾽ ἕτερον " δι 


— ^ Li 


2 Ven. πορισαμένω. — 5 Ven. οἷον κατά. — 4 ὁ Ven. om. 
5 sic τὴν dxo. ἀφορῶν Ven. om. 6 Ald. φύσις. 7 og ὃ yga- 
qu» Zuu. — — — κατ᾽ ἔϑος δὲ Ald. om., recepi ex Par. et Ven, 
ἃ Ven. μηδὲ. 9 Ven. ἕτερόν τι δι᾿ a. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 371 


αὐτῶν" γνωσόμεθα δὲ εἰ ἐμπίπτει 15 tQ ζητήματι àv- 
τίληψις καὶ οὕτως" ὅταν μὲν γὰρ ἕπηται 13 τὸ χρινό- 
μενον τῷ τεχμηρίῳ, ἐκλείπει ἡ ἀντίληψις" ὡς ἐπὶ ΠΠερυ- 151 
κλέους τοῦ χρινομένου διὰ τὰς πανοπλίας" ἕπεται γὰρ 
τῷ βουλομένῳ τυραννεῖν ἡ τῶν τοσούτων παρασκευὴ ὅ 
πανοπλιῶν᾽ ὅταν δὲ τῷ χρινομένῳ τὸ τεχμήριον μὴ 
ἀχολουϑῆῇ, 2 ἐμπεσεῖται πάντως ἀντίληψις, ὡς ἐπὶ τοῦ 
σταρεστῶτος τῷ νεοσφαγεῖ" 15. οὐ γὰρ παρέπεται τῷ 
φονεύσαντι τὸ 1 παρεστάναι τῷ τεϑνηχότι" " διαφέ- 
ρει δὲ τὸ κεφάλαιον ἡ ἀντίληψις τῆς στάσεως, 15 κοινὴν 10 
ἔχον τὴν ὀνομασίαν, ὅτι ἡ μὲν στάσις ἐστὶ, τὸ δὲ κε- 
φάλαιον, ὅνπερ τρόπον χαὶ τὸ μέρος τοῦ ὅλου '7 δι- 
ενήνοχεν" χαὶ ὅτι ἡ μὲν γόμὸν ἔχει τῷ πεπραγμένῳ “ 
συναγορεύοντα, τὸ δὲ νόμον ἔχει τῷ τεχμηρίῳ, OvntQ O- 
φεύγων προβάλλεται συναγωνιζόμενον" καὶ ὅτι ἡ μὲν 18 
στάσις ἡ ἀντίληψις τὴν ἐξουσίαν ἔχει πρὸς αὐτὸ τὸ 
ἔγχλημα᾽ τὸ δὲ κεφάλαιον πρὸς τὸ σημεῖον" ἔξεστί μοι 
ϑάπτειν, διὸ καὶ ἐμπίπτει ἐν στοχασμῷ" ἔτι ἡ μὲν τέ- 
Asov τὸν ἀγῶνα διὰ τοῦ νόμου σαλεύει, τὸ δὲ παρατρέ- 
σειν μόνον πειρᾶται τὴν κατηγορίαν" ϑῆσει δὲ τὴν ἀν- 30 
τίληψιν ὃ φεύγων οὐχ αὐϑάδως οὐδὲ ἀναιδῶς, φορτικὸν 
γὰρ τὸ λέγειν, ὡς ἔξεστί μοι τόδε 3) τόδε ποιεῖν, ἀλλ᾽ 
ἐμμεϑόδως καὶ μετὰ 15 τινὸς ἐπιεικείας διασκευάσει τὸ 
ἐξεῖναι" πλατύνεται δὲ ἡ ἀντίληψις ἐκ παραδειγμάτων 
τῶν κατὰ τοὺς τέσσαρας ἱτρόπους τῆς ἀντιλήψεως κι- 25 
νουμένων" οἷον ὁ ἐπὶ toig δαχρύοις εὐθυνόμενος ἐρεῖ 
πλείονα κατὰ φύσιν παραδείγματα" ὡς οὐδὲ τὸν γελῶν- 


10 Ven. ἐμπίπτει ἐν τῷ ζητ. Ald. ἐμπίπτοι τῷ: 11 Ald. ἕπεται. 
42 Ald. ἀκολουθεῖ. 13 Ven. addit σώματι. 44 τὸ Ven, om. 
15 Ven. addit: φυγὴ δὲ τοῖς τοιούτοις dy ἔϑει, 16 Ven, τῆς στά-- 


σεως αὐτὴς τῆς οὕτω καλουμένης ἀντιλήψεω. 417 Ven. τὸ ὅλον 
τοῦ μέρους. 18 καὶ ὅτε 3 μὲν στάσις --- — — ἐν στοχασμῷ 
Ven. om. 19 Ven. Ald. κατὰ. Par. μετά. 


24.. 


378 . ZZ XO0OA41IA 


τα ἕλχει τις εἰς δικαστήριον, οὐδὲ τόν τροφῇ χρώμενον 
ἐν τῷ δέυντι καταδαρϑανοντα" ?* τούτων γὰρ ἕχαστα 
φύσις ἀνϑρώποις ἐπέτρεψε 2* ποιεῖν, ὅπως ἂν ἐῤῥωμέ- 
νων αὑτοῖς τῶν σωμάτων χαὶ τοὺς ἀναγκαίους ὑπομένειν 

δ δυναιντο πόνους" ?? χινήσει δὲ καὶ ἀπὸ ἄλλων ?? τρόπων 
τῆς ἀντιλήψεως εἰ βούλοιτο παραδέϊγματα ὃ 35 τὸ κατὰ 
φύσιν XGTGOXEUGGUY νόμου, τέχνης, ἔϑους. ?5 


- ὡΣωπάτρου. Καλῶς σφόδρα προσέϑηχεν, ὅτι ἢ 
ἀντίληψις οὐ γίνεται εἰ μὴ ἀφ᾽ ὧν αὐτός τις ποιήσας 
40 χρίνεται" οὐδεὶς γὰρ ἑτέρῳ ἐξουσίαν χατασχευάζει, ἀλλ᾽ 
ἑαυτῷ" οὐδὲ ἔξεστιν εἰπεῖν ὅτι ἔξεστιν ἐχείνῳ" or ἂν 
οὖν τὸ ζήτημα ἑτέρου ποιήσαντος 5, ov δύναται ἀντίλη- 
ψις ἐμπεσεῖσϑαι, ἀντιλήψεως δὲ μὴ ἐμπεσούσης, οὐδ᾽ 
ἂν «μετάληψις γίνεται, ἡ γὰρ μετάληψις λύσις ἐστὶ τῆς 
45 ἀντιλήψεως" εἴρηται δὲ ἀντίληψις ἀπὸ τοῦ 35 τὸν φεύ- 
γοντα τῆς ἐξουσίας ἀντιλαμβάνεσθαι" ἰστέον δὲ ὡς ov- 
δὲ ἐν οἷς ἀφ᾽ ὧν τις πεποίηκε κρίνεται ἀεὶ ἐμπίπτει xol 
πάντως 7 ἀντίληψις, ἀλλ᾽ Or ἂν ἢ μεμισημένον ἢ τὸ 
πραχϑὲν ὑπ᾽ αὐτοῦ ἢ ἀχόλουϑον τῷ ἐγκλήματι ovóa- 
20 μῶς" μεμισημένον μὲν, οἷον ὥσπερ ὁ Κύλων ὃ γαμήσας 
τὴν Θεαγένους ϑυγατέρα τοῦ Μεγαρέων τυράννου, χαδ 
διὰ τοῦτη χρινόμενος παρ᾽ ᾿4ϑηναίοις τυραννίδος ἐπι- 
ϑέσεως" οὐ δύναται γὰρ εἰπεῖν ἐξῆν uow* μεμίσηξαι γὰρ 
τὸ τυράννου ϑυγατέρα γαμεῖν ἐν δημοχρατείᾳ" ἀχόλου- 
35 ϑὸν δὲ τῷ ἐγκλήματι, ὡς ἐπὶ Περικλέους. οὗ τῆς οἰχίας 
χεραυνωϑείσης εὕρηνται. χίλιαι πανοπλία," οὐ δύναται 
γὰρ εἰπεῖν ἐξὴν μοι ἔχειν ὅπλα εἰχότως δὲ τοῦτο τὸ 


. 20 Ven. καταδραϑάνοντα. 41 Ald. ἐπέστρεψφ. 232 Ven. 
τῶν πόνων». 23 Ven. τῶν ἄλλων. 24 Ven. οὐ. 25 Ald. 
et Par. £9og. Ven. ἔϑους, xai ἐπὶ τῶν ἄλλων ὁμοίως. MxolovOti 
δὲ ἐξ ἀνάγκης x. v. À. p. 577. 1. 25. quae Sopatro. illic attribuun- 
tur. 26 τοῦ Ald. om. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ . 373 


κεράλαιον μετὰ τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρε τέλους παραλαμ- 
βάνεται, καὶ ἔστιν at τοῦ. φεύγοντος" τοῦ γὰρ χατη- 
γόρου χρωμένον τοῖς ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους, χἀχεῖϑεν - 
πειρωμένου δειχνύναι τῇ κατηγορίᾳ ὑπεύϑυνον τὸν φεύ- ᾿ 
γοντα,) ὁ φεύγων πρὸς τοῦτο ἀπολογούμενος τῇ ἀντι- 
λήψει χρῆται λέγων ἐξεῖναι αὑτῷ τοῦτο ποιεῖν ἢ ix 
νόμον, ἢ ἐκ φύσεως, ἢ ἐκ τέχνης, ἢ ἐχ TOU μὴ χεχω- 
λύσϑαι, 0 τινες ἔϑος ὠνόμασαν᾽ σχεδὸν γὰρ ἀπὸ τῶν 
αὐτῶν, ἀφ᾽ ὧν καὶ ἡ ἀντίληψις ἡ στάσις λαμβάνεται" 
διαφέρει ys μὴν ἀλλήλων ἡ στάσις, φημὶ ἡ ἀντίληψις 40 
χαὶ τὸ χεφαλάιον, χαϑὸ ἡ μὲν στάσις πρὸς τὸ ἐπιφε- 
ρόμενον ἔγκλημα γίνεται" τὸ μέν TOL κεφάλαιον τὸ ἐν 
στογασμῷ πρὸς τὸ σημεῖον λαμβάνεται" ὅϑεν ἐλέγομεν 
τὸν στοχασμὸν ἔλεγχον ἀδήλου πράγματος οὐσιωδῶς ἀπό 
τινος φανεροῦ σημείου χατασχδναζόμενον χαὶ προσετίϑε- 15 
μεν ὅτε ἀνεύϑυνον" δεῖ μέντοι εἰδέναι, ὡς ὴ ἀντίληψις 
ἀεὶ μεταλήψει λύεται" 57 xoi ἀνάπαλιν ἡ μετάληψις ἀν- 
τιλήψει, ὥσπερ ἐπὶ τοῦ στρατηγοῦ τυῦ καϑελόντος τὰ 
τεῖχος" λέγοντος γὰρ TOU κατηγόρου, ὅτε οὐχ ἔδεε TOLOU- 

τῳ τρόπῳ τὴν πόλεν εὑεργετῆσαε, ὃ στρατηγὸς ἀντιλήψει 20 
χρησάμενός φησιν" ἀλλ᾽ ἐξὴν μοι στρατηγῷ ὄντε οἵῳ 152 
ἐνόμιζον τρόπῳ δύνασϑαι τὴν πόλιν εὐεργετῆσαι" γένδ- 
ται δὲ ἀντιλήψεως ἀνασχενὴ χατὰ ἔνστασιν καὶ ἀντιπα- 
ράστασιν, ὡς ὃ τεχνιχός φησιν, ἡ τάξις τούτων τοῖς 
πράγμασιν ἀχολουϑεῖ" εἰ μὲν γὰρ δόξειεν ἀναιδὲς 33 εἰ- 25 
vai τῇ ἐνστάσει χρήσασθαι, τὴν ἀντιπαράστασιν πρώ- 
τὴν εἰσαχτέον" δἰ δὲ μὴ οὕτως ἔγχει, χγρησόμεϑα πρώτῃ 
μὲν τῇ ἐνστάσει, δευτέρᾳ δὲ τῇ ἀντολύψει. 


σι 


- 
- 


Μαρκελλίνου. Μινουχιανὸς τὴν μετάϑεσιν τῆς 
αἰτίας ᾿προέταξε τῆς ἀντιλήψεως πιϑανὸν λόγον ὑπὲρ 30 
τούτου διδούς" λέγδι γὰρ ὅτι τὸ πρῶτον ἀντιλήψει χρὴ- 


—— — — — 


27 Ald. λέγεια. — 38 Ald. ἀναιδός. 


— 


374 |»— &X0 A41u 


σασϑαε τὸν χρινόμενον ἀναίσχγυντόν ἐστιν, ἀλλὰ δεῖ 
3 23a» 3 , 4 L] L1 L] m * [4 

xar ολίγον ἐϑίσαι τὸν δικαστὴν πρὸς τὸ τῆς αντιληψψεῶως 

φρόνημα" ἱστέον δὲ, ὕτι χγρώμεϑα πρώτῃ τῇ μεταϑ ἐσει 

τῆς αἰτίας, Or ἂν τὸν φεύγοντα μελετῶμεν τῆς οἷ- 


5 χονομίας ἕνεχεν" βαρὺ γὰρ τὸ τῆς ἐξουσίας καὶ τυραννει- 


χὸν, εἰ xol πρῶτον τῇ τάξει κατὰ τὸν ᾿Βρμογένη, μετριώ- 
1 - , , , * 
τερον δὲ τὸ τῆς μεταϑέσεως" OT ἂν μέντοι τὸν χατή- 
γορον μελετῶμεν, πρώτην τάττομεν τὴν ἀντίληψιν, ἵνα 
, , € “ 
βαρήσωμεν τὸν φεύγοντα ὡς τυραννικῶς αὐτὴν προβαλ-- 


10 λόμενον" ἔστε δὲ ἡ ἀντίληψις πρὸς τὸ σημεῖον καὶ τὸ 


, 3 «4 9 4 . » 9 A 93» “Ὁ 
πεπραγμένον αὑτὸ οὐ πρὸς TO ἐγχλημα εἰ yao ἔξην 
«t à 5 e 3 , 7 2 , , 
ολως TO ἐγχαλούυμενον, οὐδὲ ζητησις ἣν" εἰ δὲ τις λέγοι, 
“« Ύ » » , , « L M Φ 
πῶς OUV εἴπερ ἔξεστι χρίνοις, λέγομεν OTL πρὸς τὸ ανεῦυ- 
, * € 5" ἢ 3 1 i0» , 
ϑυνοὸν ἐστιν ἡ ἀντίληψις ov πρὸς τὸ ἔγχλημα" μόνον δὲ 


΄ .« » 4 3 * «€ » » 3 3» ? *" ? 
15 τότε EUQLOxETGL TO ἀντιληπτιχον, Ot ἂν ἀφ ὧν αντὸς 


τις πεποίηκε χρίνηται" γελοῖον γὰρ εἰ ὑπὲρ ὧν ἄλλοε 
ἔπραξαν ἀπολογεῖσϑαι σπουδάσομεν" μόνον γὰρ ἑαυτοὺς 
ἐξαιρεῖσθαι τῆς αἰτίας ἀγωνιζόμεϑα" ἐνταῦϑα δὲ ζη-- 
τοῦσί τινες, εἰ ὁ φεύγων πρὸς τὸ ἀνεύϑυνον xal τὸ ση- 


- , - 9 , , e« ᾿ 2 , 
20 μεῖον χέγρηται τῇ ἀντιληψει, λέγων 0 πέπραχεν ἀνευϑυ- 


20 


30 


* P» w ΟΝ “-Φ , 
γον εἰναι xci ἐξεῖναι, πῶς iv TO χατασχευαζομένῳ τὸ 
- , 4 v⸗ 8 ἤ , 
αὐτὸ σημεῖον εὑρίσχεται καὶ ἔγκλημα; πρὸς ὃ φαμεν, 
' . 7 ΄“ φ, » “Ὁ 3 ⁊ 
ὑτι τούτου μόνου τοῦ εἴδους ἴδιον τοῦτο, OU μὴν πάντα, 
΄- ⁊ LI - Li 3 ἢ 
οὐδὲ ὃ τοιοῦτος στογασμὸς τὰ σημεῖα τὰ αὑτὰ xoi ἐγ-- 
χλήματα ἔχει, ἀλλὰ μόνον τὸ προσεχέστερον ἔχει ὑπεύ-- 
4 ⸗ 7 » . — 
Üvvov, τὰ δὲ ἄλλα ἀνεύϑυνα. Οἷον ὃτι ἔξεστι" τοῦ 
3, - A o» Li ^ * 0o! t .oxv . € t ; € 
αντιληπτιχοῦ TO ἴδιον ἡμᾶς ἐδιδαξεν᾽ ἔστι yag ἡ ἐξουσία 
* i] 3.9 A » 4 , A 
τριχῶς δὲ τὸ ἔξεστι κατασχευάζομεν, ἢ απὸ νόμου, ἢ 
ΕΣ ⸗ 23 3. — 4 2⸗ ς.« 3ϑ 9 » , L 4 
ἀπὸ φύσεως, 1) ἀπὸ ἔϑους᾽ ἢ Or ἂν ἐπιλίπῃ νόμος, Ex 
-- - , — 4 "e ^" LI 
τῆς 1? τοῦ ἐναντίου ἀντιφάσεως, τοῦτον γὰρ ἡμᾶς TOV 
4 ^" ? Ὁ € JA 1 
ἐκ τῆς ἀντιφάσεως τρόπον διδασχει, δηλῶν ὡς £oV μὴ 
ἔχωμεν 5 νόμον ἢ τὰ ἄλλα, τὴν 51 φύσιν» φαμὲν καὶ τὸ 


29 τῆς Ald. om. 50 Ald. ἔχομεν. 31 τὴν Ald. om. 


ΕΙΣ NTAZEIX 375 


ἔϑος, ἐχ τοῦ μὴ χεχωλύσθαι νόμῳ τὴν ἐξουσίαν προ- 
βαλούμεϑα" ἥξομεν οὖν, ὅτε ῥητὸν οὐ πρόσεστιν, ἐπὶ ἐτέ- 
pav 4g εἴπωμεν μέϑοδον, ἢ ἔστιν ix τῆς τοῦ ἐναντίου 
ἀντιφάσεως, τις τὸ μὴ χεχωλύσϑαι ποιεῖν τὸ ἐγχαλού- 
μενον συνίστησιν, ἐφ᾽ ἧς καὶ νόμον ἡμεῖς παρασχέσϑαι 5 
τὸν ἀντίδικον ἀξιώσομεν λέγοντες, ὅτι ἐξῆν τρέφειν τοὺς 
ἀποχηρύχτους xol οὐδεὶς κωλύει νόμος ἐπειδὴ γὰρ οὐκ 
ἔχει νόμον τὸν ἐπιτρέποντα τρέφειν τοὺς ἀποχηῤύχτους, 
τὸ μὴ κεχωλύσϑαι νόμον ποιεῖται ὁ φεύγων ἐχ τῆς τοῦ 
ἐναντίου ἀντιφάσεως" καὶ ἀπαιτήσομεν τὸν κατήγορον 19 
δεῖξαι νόμον χωλύοντα᾽ βίαιον δὲ πως Óoxti to τοιοῦτον, 

ὃ καὶ Θουχυδίδης ἐκ τοῦ ἐναντίου πεποίηχεν ἐπὶ τῶν 
Κερκυραίων" ovx ἔχων y&Q δεῖξαι τὸ τῆς φιλίας εὔλογον 
εἰς συμμαχίαν, τῷ ἐχ τοῦ ἐναντίου ἐχρήσατο" ἡμᾶς μὲν 
γὰρ οὐχ ἐχϑροὺς ὄντας ἀπώσεσϑε, 22 xal ovx εἶπεν φίλους" 15 
καὶ ὃ Δημοσϑένης ἐν τῷ κατὰ ᾿Ανδροτίωνος" λέγοντος γὰρ 
τοῦ ᾿Ανδροτίωνος δοῦναι δὲ γε οὐδαμοῦ κωλύει τὸν νόμον, 
τῷ μεταληπτικῷ ἔλυσεν ὅτι οὐχ ἔξεστιν"33 ix δὲ τῆς ἀντι- 
φάσεως ὁμοίως συνελογίσατο" ὅπου δὲ αἰτεῖν οὐκ ἐῶ, πῶς OU 
σφόδρα δοῦναί γε κωλύει" ὅταν δὲ τις φαίνηται 0p ἀνάγχην 20 
ποιήσας, τηνικαῦτα εἰώϑαμεν ἐπὶ τὴν μετάστασιν γω- 
geiv' ἔφυγε Θεμιστοκλῆς καλούμενος ὑπ᾽ ᾿4ϑηναίων εἰς 
χρίσιν, καὶ κατηγορεῖται ἐπὶ τούτοις" ἐρεῖ γὰρ τοὺς 
“Ἵακεδαιμονίους αἰτίους, τῆς κατηγορίας οὔσης διὰ τί 
ἔφυγεν" ἔστι δ᾽ ὅτε xal εἰς ἀντέγχλημα χαταφεύγομεν, 25 
ὡς ἐπὶ τούτου" στρατηγὸς ἐδέδετο παρὰ τῷ συστρατήγῳ 
ἐπὶ προδοσίᾳ" ἀνεῖλεν αὐτὸν ὡς ἐπὶ τῇ γυναικὶ χαταλα- 
βὼν καὶ χρίνεται συνειδότος". ἐρεῖ γὰρ ἄξιον εἶναι, ὧν 
πέπονθε μοιχὸν Ovra' ἐρεῖ δέ τις " οὐκοῦν ἀντέγχλημα 

ἢ ἄλλο τι ἡ στάσις εὑρίσκεται, οὐκέτι στοχασμός" ἀλλὰ 153 
λέγομεν, ort οὐχ αἱ ζητήσεις αἱ ἐμπίπτουσαι μεριχαὶ τὴν 
στάσιν γαραχτηρίζουσιν, ἀλλ᾽ αὐτὸ τὸ κυριώτατον, περὶ 


22 Ald. ἁπόσεσϑε, Thue. I. 55. $35 Ald. ἐξέτικτο. 


376 |^ — ZXO0AIA: 


ὃ συνίσταται ἢ ζήτησις γαραχτηρίζει τὴν στάσιν, λέγω 
δὴ iv στοχασμῷ ἡ περὶ τῆς οὐσίας ξήτησις" τὰ δὲ ἐμ- 
πίπτοντα πάντα εἰς ἀπόδειξιν ἐχείνου παραλαμβάνεται" 
χρὴ τοίνυν χαραχτηρίζξειν xol κεφάλαιον χαὶ στάσιν, 

B οὐχ ἀπὸ τῶν πρὸς τι μέρος κατασχευάζων, ἀλλ᾽ ix τῆς 
ὅλης συγχεφαλαιώσεως" ἐπεὶ καὶ ποιότητα ἐξετάζομεν 
ἐν βουλήσει χαὶ δυνάμει, ἀλλ᾽ οὐ ταῦτά ἐστι τὸ ζήτημα" 
οὗ γὰρ εἰ ἐδύνατο προηγουμένως ζητοῦμεν, ἀλλ᾽ εἰ ἔσται 
ἡ τυραννὶς, καὶ εἰ τὸν φόνον ὁ δεῖνα ἔδρασεν ὅτ᾽ ἂν 

40 δὲ ἐφ᾽ οἷς ἄλλος πεποίηκε κρίνηταί ?* τις, ovx ἐμπίπτει τὸ 
ἀντιληπτικόν" ἀλλ᾽ .0r ἂν μόνον ἐφ᾽ οἷς αὐτός τις 
ἔπραξε, xal οὐδ᾽ ἐν τούτοις ἀεί" ἀλλ᾽ ὅτ᾽ ἂν τὰ πε- 
πραγμένα μὴ μόνον ὡς σημεῖα τυγχάνῃ" ἀλλὰ καὶ ἐπ᾽ 
αὑτοῖς δυνατὸν εἴη συστῆναι τὴν κρίσιν, ἣν τις βούλη- 

45 ται χατηγορεῖν" ἐπειδὴ γὰρ δεῖ μήτε τὰ πάνυ ἐναντία 
χατασχευάζειν, ὡς εἴ τις λέγοι ἐν ἡμέρᾳ Ori νύξ ἐστιν, 
μήτε τὰ ὡμολογημένα πάντη, ὡς εἴ τις κατασχευάζοι ἐν ?5 
ἡμέρᾳ, ὅτι ὃ ἥλιος φαίνει, διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν οὐδὲ 
ἐπειδὰν ἀνεύϑυνον ἢ πάντη τὸ σημεῖον κατασχευάσο- 

40 μὲν τὴν ἀντίληψιν, ὡμολόγηται γὰρ ὅτε ἔξεστιν" οὐδὲ 
ἐπειδὰν φἀνερῶς ἔγχλημα ἢ τὸ πεπραγμένον, οἷον φό- 
vog ἢ τε τοιοῦτον" ἐναντίον γὰρ πάλιν τοῦτο" ἀλλ᾽ ὅτ᾽ 
ἂν μήτε ὡμολογημένον ἔγχλημα ἢ, μήτε πάντη ἀνεύϑυ- 
γον, ἀλλὰ xol ἐπ᾽ αὐτὸ δύναται συστῆναι χρίσις, ξη- 

25 τούντων ἡμῶν πότερον ἔγχλημα τοῦτο ἢ OU^ τηνικαῦτα 
δὲ διατεινόμεϑα ?9 τῇ ἐξουσίᾳ τὸ inigsgouevoy ἐχβάλλον- 
τες ὡς ἐπὶ τοῦ τρέφοντος τοὺς ἀποχηρύχτους, ὅταν μὴ 
ὁμολογούμενον ἢ, μήτε πάντη ἀνεύϑυνον, ὡς εἰρήκαμεν" 
δύνῃ γὰρ xal αὐτὸ τοῦτο κατηγορεῖν, ὅτι ἀδικεῖς, εἰς 

80 τὴν οἰχίαν ἀναλαμβάνων ἀνθρώπους πονηροὺς, περι- 
ἐργους, ἀνοσίους περὶ τοὺς φύσαντας, "7 ἀχαρίστους, 


31 Ald, κρίνεται -- 1. 11. ἐφ᾽ οἷς Ald. om, 585 Ald, xa- 
τασχευώξοιε;. 58 Ald. διατινύόμεϑα. 57 Ald. φήσαντας. 


M 


ΕΙΣ ZTAZEIZ 877 


μεμισημένους ὑπὸ τῶν νόμων καταλύσεις ἐπὶ τοῦτο τοὺς 
νόμους, ἀντιψηφίσῃ τοῖς δικάζουσιν, xv τις ἀμείψας 
τὴν κχρίσιν ἄλλως ὁρίξζηται, λέγω δὴ δημοσίων ἀδικημά- 
των, αὐτὸ καϑ᾽ αὑτὸ στάσιν ἑτέραν ποιεῖ" ἐπειδὴ δὲ al. 
πρὸς τὰς ἀντιλήψεις ἀπαντήσεις μεταληπτιχκαΐ εἰσιν, ὁ ὅ 
μὲν ἀπολογήσηται λέγων ἐξεῖναι τρέφειν ovg βούλεταί 
Tig* ὁ δὲ τῇ μεταλήψδι, οὐχ ἁπλῶς φησιν ἕχαστον xv- 
οιον εἶναι τῆς ἑαυτοῦ οὐσίας, οὐδὲ ovg βούλεται τρέφειν" 
οὐ γὰρ τοὺς προσχατεγνωσμένους οὐδὲ τοὺς ὑπευϑύνους. 
*H μετάληψις ἀεὶ ἐναντία ἐστὶ τῇ ἀντιλήψει, οὖκ ἐν στοχασμῷ μό- 10 
ψον, ἀλλ᾽ ὕλως ἔνϑα ἂν εὑρίσκηται" καὶ ἐὰν τὸ ἕτερον μέρος τῶν 
ἀντιδίχων ὑποτέρῳ οὖν τούτων χρήσηται, τῇ ἀντιλήψει λέγω ἢ τῇ 
μεταλήψει, τῷ ἑτέρῳ πάντως 10. ἕτερον χρήσεται" γίνεται δὲ 5j με- 
τάληψις κατά τὸ ἔνστασιν καὶ ἀντιπαράστασιν" καὶ 5 μὲν ἔνστασις 
βίαιόν τί ἐστε" φήσει γὰρ μηδὲ ἐξεῖναι, ἢ δὲ ἀντιπαράστασις κατα- 15 
σκχευάζει, ὅτι εἰ καὶ ἔξεστιν, ἀλλ᾽ οὖχ οὕτως, οὐδὲ ἐπὶ τούτοις" 
οἷον μειράκιον καλλωπιζόμενον φεύγει πορνείας" καὶ βιάσεεται ὃ 
διώχων μὴ 1 ἐξεῖναι καλλωπίζεσϑαι 2 ἀνδράσιν" εἶτα ὅτι εἰ καὶ 
ἔξεστιν οὐχ οὕτως οὐδ᾽ ἐπὶ τοιούτοις, ποτέρῳ δὲ πρότερον 3 χρη- 
στέον, ij ἐνστάσει ἢ τῇ ἀγτιπαραστάσει, oU δῴδιον εἰπεῖν" ἄλλοτε 20 
γὰρ ἄλλην διὰ τὰς φύσεις τῶν πραγμάτων λαμβάνει τάξιν" δεῖ δὲ 
ὁρᾷν μὴ σφόδρα ἀναιδὲς ἔν τισιν H τὰ ἐξ ἀρχῆς φάσκειν μὴ ἐξεῖναι" - 
δεύτερον δὲ τυϑέμενον μᾶλλον ἰσχύειν δύναται" καὶ ὡς ἂν jj 
χρεία μᾶλλον ἀπαιτῇ μεϑοδεύειν. 4 


Σωπάτρου. 'xolovÓst ἐξ ἀνάγκης τῇ ἀντιλήψει 35 


ἢ μετάληψις" ἥτις ὠνόμασται μὲν οὕτως ἀπὸ τοῦ τὸν 
, ^ , $ € ε σὰ ⸗ 
χατήγορον συγχωροῦντα κατά τι" τῇ παρὰ τοῦ φεύγον- 


4 Par. ὡς μὴ. 2 Ald. καλλοπίζεσϑαι. $ Par. πρότερον 


δὲ ποτέρῳ χρηστέον. Manua recentior litteris a, f, y. superscri- 
0». 
ptis vulgatum ordinem restituit. 4 Par. μεϑοδεύίοιμεν. ον 


man. recent. superscriptum. 844. quae Sopatro tribuit Ald, 
Syriano adscribit Ven. — 5 Ven. κατά τινε omisso τῇ. 


378 Z4 XO0AIA4 


τος προβαλλομένῃ ἐξουσίᾳ, μεταλαμβάνειν ἕν τι τῶν 
περιστατιχῶν μορίων, τόπον, ἢ χρῥόνον, ἢ πρόσωπον, 
ἢ τι τῶν λοιπῶν" διαιρεῖται δὲ ἡ μετάληψις 5. εἰς ἔν- 
στασιν καὶ ἀντιπαράστασιν" ἔνστασιν 7 μὲν, οἷον ὅτι οὐδ᾽ 
5 ὕλως ἐξὴν σοι τόδε ὃ ποιεῖν" ἀντιπαράστασιν δὲ, οἷον 
154 ὅτι, εἰ καὶ ἐξῆν, ἀλλ᾽ οὐχὶ τόνδε τὸν τρόπον" οἷον ὡς ini 
ToU πλουσίου τοῦ τρέφοντος τοὺς ἀποχηρύχτους" ὅτι μά- 
λιστα μὲν oU δίκαιον τοὺς ἀπὸ τῶν πατέρων διὰ μοχϑη- 
piov ἀποκηρυχϑένταςς ὥσπερ τοὺς ἀγαϑόν τι δρῶντας 
10 ὑποδεχόμενον τρέφειν" εἰ δ᾽ ἄρα καὶ περὶ ἕνα τῶν ἀτό- 
᾿ς στῶν νδαγνίσχων ? ἢ δύο τοῦτο ἔπραττεν, ἴσως ἐρεῖν, ἀλλ᾽ 
οὐχὶ στρατόπεδον ἀποχηρύχτων εἰς ταὐτὸν ἄγειν, xal το- 
σούτους ἀναλαμβάνειν, ὧν τὴν χαϑ᾽ ἡμέραν ἀχρασίαν 
τοῦ βίου οὐδ᾽ ἡ σύμπασα χώρα φέρειν δυνατὴ * ἑστέον 
15 μέντοι, ὡς οὐχ ἀεὶ προτέρᾳ χθησόμειϑα τῇ ἐνστάσει, ἀλλ' 
- ὅτ᾽ ἂν δοκῇ βιαιοτέρα εἶναι ἡ ἔνστασις, προτέραν τὴν 
ἀντιπαράστασιν τάξυμεν, δευτέραν δὲ τὴν ἔνστασιν" 
οἷον ὡς ἐπὶ τοῦ δαχρύοντος νέου πλουσίου χαὶ πρὸς τὴν 
ἀκρύπολιν ἀφορῶντος" ἐπειδὴ γὰρ τὸ 15 λέγειν, ovx sort 
20 σοι δαχρύειν, ἀναιδές πως εἶναι δοκεῖ" παρὰ φύσιν γὰρ, 
᾿ τὴ ἀντιπαραστάσει πρῶτον avro 12 μεϑοδεύσομεν λέ- 
Tovreg, ὅτι οὐχ ἐπὶ τυραννίδι σοι τὴν ἐξουσίαν τῶν΄ δα- 
χρύων δέδωχεν ἡ φύσις, οὐκ ἐπ᾿ ὁλέϑρῳ τῶν πολιτῶν, οὐκ 
ἐπὶ δουλείᾳ 13 τῆς πατρίδος καὶ τὰ τοιαῦτα ἄλλως τε *3 
25 δὲ οὐδὲ δαχρύειν ἐξῆν, ὦ xonorè, μάτην" οἱ γὰρ ὁρῶν-- 
τες ἀπάνθρωπον περὶ τοὺς εὐποροῦντας εἶναι τοῦ δή-- 
μου ** ὑπελάμβανον" καὶ σχαιότητος αὐτῷ προσετρίβου 
6 ἣ μετάληψις Ven. om. 7 Ven. ἐνστάσει μὲν, ὅτι οὐδᾷ-- 
λως. 8. Ven. τόδε τί ποιεῖν, ἀντιπαραστάσει δὲ, ὅτι, εἶ καὶ ἔξῃν. 
'inPar. εἰ manu rec. supra lineam scriptum est, Ald. om. 9 Ven, 
veuylaxoy , οὐδ᾽ oU τοῖτό Ge πράττειν ἐχρῆν, ἀλλ᾽ οὐχὶ στρατ. ἀ. t. 
᾿ ταὐτὸν συνάγειν. 10 Ald. rovro. 41 Ven. αἰτξ. 412 Ald, 
δουλᾳ. 18 Ven. τὲ om. 14 Ven. τὸν δῆμον. 


- 


ΕΙΣ ΣΤΑ͂ΣΕΙΣ 470 


δόξαν" καὶ δαχρύων πλῆϑος εἰχῆ χαταῤῥέον ἡδέχει πο- 
λέτας ** οὐδ᾽ ὁτιοῦν εἰς πλῆϑος 16 παρανομοῦντας. 
Καὶ 9 ἐὰν τὸ ἕτερον μέρος τῶν ἀντιδίκων" 
"ἕπταισεν ὁ τεχνικὸς τοῦτο εἰπών" οὐδέ ποτε γὰρ οὔτε ὃ 
- κατήγορος ἀντιλήψει οὔτε 13 ὁ. φεύγων χρήσεται μετα- S 
λήψει" ἀλλ᾽ ἴσως ἐρεῖ τις, ὡς οὐχ ἐν στοχασμῷ τοῦτό 
φησιν, ἀλλ᾽ ἐν ταῖς ἄλλαις οἰχονομίαις xol ἐργασίαις 
τῶν λόγων ἀναμεμέρισται ταῦτα τῷ φεύγοντι χαὶ τῷ ᾿ 
κατηγόρῳ" καὶ τοῦτο δῆλον ἀφ᾽ ὧν εἴρηχεν, ἀλλ᾽ ὅμως 
ἔνϑα ἂν εὑρίσχηται. 40 


€ , 

Μαρκελλίνου. H ἐνστασίς ἐστι xarà ἀνατρο- 
πὴν, ἡ ἀντιπαράστασις κατὰ μέϑοδον" xarà μὲν ἀνατρο- 
πὴν, ὅτ᾽ ἂν ἄντιχρυς αὐτὰ τίϑεμεν & ἀνατρέπομεν, χα- 

* , «€ » ^» 1 » , 20 
τὰ μέϑοδον δὲ, οτ ἂν μη ἔχοντες προηγουμένως ϑεῖναι, 
πόῤῥωθεν αὐτὴν ἐπιστήμῃ τινὶ μεϑοδεύσωμεν" εἰ μὲν 15 
οὖν τῇ ἐνστάσει πρῶτον ἔχοιμεν χρῆσϑαι, ὅτι ovx ἔξεστι, 
τὴν ἀντιπαράστασιν κατὰ περιουσίαν εἰσάγομεν" 19 ὅτι 
- 4 A 1 3 - 3 [14 L4 e! 4 € 3 : 
σρὸς τὸ μὴ ἐξεῖναι, οὔ δὲ οὕτως ἔδει, ἵνα καὶ m εἰ- 
σαγωγὴ εὔλογον ἔχῃ χώραν" ἐὰν δὲ τῇ ἀντιπαραστάσει 
τορῶτον ἔχοιμεν χρήσασϑαι κατὰ αὔξησιν ποιησόμεϑα 40 
τὴν εἰσαγωγὴν τῆς ἐνσταάσεως, ὅτι οὐδὲ ἔξεστιν ἀπὸ τῶν 
μεχροτέρων χωροῦντες ἐπὶ τὰ μείζονα. Μειράκιον 
χαλλωπιξομενον" 'H μὲν ἔνστασις ἐνταῦϑα βίαιος" 
βιάζεται γὰρ οὐδὲ ἐξεῖναι λέγων καλλωπίξεσθαι" γυναι- 

- Ld 4 ^t * 
κῶν γὰρ οὐκ ἀνδρῶν τὸ τοιοῦτον" E&LTX ἡ ἀντιπαράστα- 25 
Gig" τι εἰ χαὶ ἔξεστιν, οὐχ ἐπὶ τοιούτοις οὐδὲ οὕτως 
ἀναισχύντως οὐδὲ ἐπὶ τῷ διαφϑείρεσδθαι" σημειωτέον 

ὔ «« m - , . L4 ; 
δὲ, Or. ἐν τῷ Πλαταϊχῷ ὁ ᾿Ισοχράτης πρώτῃ χέχρηται 

^ QJ , ἢ e € , Le 
τῇ ἀντιπαραστασει. Καὶ βιασεταιο διωχων" Ka- 


- 


15 Ald. et Ven. πολιτείας. Par. πολίτας. 16 Ven. πλοῖ- 
' YO. 17 Haec et seqq. Ven. non habet usque ad p. 156. Ald, 
18 Ald.ovreg. 19 Ald.eicayepue». — lin.sq. Ald. ivo μὴ xai εἰσ. 
εὖλ. ἔχει. | 


380 Z X0AIA 


A&g εἶπεν ἐπὶ τῆς ἐνστάσεως τὸ βιάσεται" προφανοῦς 
γὰρ οὔσης τῆς ἐξουσίας ἀνατρέπειν διὰ τῆς ἐνστάσεως 
" ἐπιχειροῦμεν. Οὐδ᾽ ἐπὶ τοιούτοις" Οὐκ ἐπὶ nop- 
γνείᾳ, ovx ἐπὶ τῷ πλείους ἐπαγαγέσθαι τῷ χόσμῳ τοὺς 
δ χαταισχυνεῖν μέλλοντας " τεχνιχὸν δὲ τὸ συμπλέχειν χαὲ 
συνεισάγειν τὸ ἔγκλημα τῇ μεταλήψει" ὡς καὶ Δημοσθένης 
ἔν τῷ παραπρεσβείας πεποίηκεν" τοῦ γὰρ «Αἱσχίνου λέ- 
γοντος, ἔξεστι λέγειν ἃ βούλεταί τις, xoi ὡς ov δεῖ λό-- 
γων εὐθύνας ὑπέχειν, ἐπάγει τὴν μετάληψιν ὃ ῥήτωρ" 
40 ἐγὼ δὲ ὅτι πάντες ἂν εἰχότως ὧν λέγουσιν ἐνθύνας vn£- 
χοιεν εἴπερ ἐπ᾽ ἀργυρίῳ τι λέγοιεν, ἐάσω" ἔγκλημα yàg 
τὸ εἴπερ im^ ἀργυρίῳ τι λέγοιεν" ἰστέον δὲ, ὡς οὐ μόνον 
μετάληψις ἀλλὰ χαὶ πᾶσα λύσις κατὰ ἔνστασιν χαὶ ἂν- 
τιπαράστασιν γίνεται" ἢ yag ἐξ εὐϑείας ἐνιστάμεϑα τοῖς 
15 παρὰ τῶν ἀντιδίκων ἀναιροῦντες αὑτὰ φανερῶς" ἢ συγ- 
χωροῦντες εὔλογον εἶναι τὸ λεγόμενον, ἐκ τῶν παρεπο-- 
μένων, τουτέστι τῶν περιστατικῶν, ἀνατρέπειν αὐτὰ πει-- 
155 ρώμεϑα" παράδειγμα τῆς ἐνστάσεως παρὰ τῷ ῥήτορι" 
ἀλλὰ νὴ δία αἰσχρὸν ἴσως ᾿Δἀνδροτίωνα δεθῆναι ἢ Γλαυ- 
20 χέτην μελάνωπον" διὰ δὲ τοῦτο καὶ τὰ ὀνόματα παρέ- 
ϑηχὲν ix τῆς τῶν προσώπων ποιίτητος, τὴν ἄδειαν τῆς 
ἐνστάσεως δεχόμενος" διαβεβλημένα γὰρ τὰ πρόσωπα" 
ἀντιπαραστάσεως δὲ. παραδείγματα παρὰ τῷ αὐτῷ" ^? νὴ 
Δία, καχοδαιμονοῦσν γὰρ ἄνϑρωποι καὶ ὑπερβάλλουσεν 
25 ἀνοίᾳ ἀλλὰ δεῖ σῶς αὐτοὺς εἶναι, συμφέρξι γὰρ τῇ πά- 
." λει" ὅρα γὰρ ὅτε συνδραμὼν τῇ κατὰ Βυξαντίων διαβα- 
Àj τὸ συμφέρον τῆς πόλεως μεταλαβὼν, ἀνατρέπει δὲ 
αὑτοῦ τὸ εἰρημένον, Ποτέρῳ δὲ πρότερον 13 χρη- 
στέον. δυσχερῆ τούτων ἀποφαίνεται τὴν αἰτίαν, ἐπεε-- 
ὅ0 δὴ διάφορος τῶν πραγμάτων ἡ φύσις" xoi δεῖ τὸν 
. μελετῶντα ῥήτορα ἀχολουϑοῦντα ταύτῃ πρὸς αὐτὴν ποι--: 
20 de Chers. p. 93. 21 Ald. ποτέρῳ πότερον δέ. Par. πότερον 

. δὲ προτόρῳ. 


EIZX ΣΤΑ͂ΣΕΙΣ. 881 


εἶσϑαι τὴν τάξιν" πρὸς γὰρ τὴν ὕλην καὶ τὴν φύσιν τῶν 
πραγμάτων ἡ τάξις" ὥσπερ ovx ἀεὶ τὴν ἔνστασιν δυνατὸν 
εἶνα: πρώτην, οὔτε μὴν τὴν ἀντιπαράστασιν" ὁ ᾿Ισοχράτης 
φανερὸν. τοῦτο πεποίηχεν ἐν τῷ Πλαταϊχῷ πρώτῃ τῇ 
ἀντιπαραστάσει χρησάμενος, πρῶτον μὲν γάρ φησιν, εἰ ὅ 
xal ἡμαρτάνομεν, πείϑειν ov κατασχάπτειν ἐχρῆν" εἶτα 
τῇ ἐνατάσει, ὅτι οὐδὲ ἐξῆν ἐπιτάττειν" xarà γὰρ τὸ δί- 
καιον καὶ ὑμᾶς ᾿Ορχομενίοις συντελεῖν ἔδει" δεῖ οὖν εἰ- 
δέναι, ὅτε πρὸς τὴν ὕλην ἡ τάξις" OU γὰρ ἡ τέχνη τῶν 
σραγμάτων τὴν ὕλην ποιεῖ" ἀλλ᾽ ὡς ἂν ἔχοι φύσεως τὰ 10 
πράγματα, οὕτω καὶ ἡ τέχνη μεϑοδεύειν χαὶ ἀχολου- 
ϑεῖν ἀναγχάζξεται, κυβερνήτου δίχην πρὸς τὰ πνεύματα 
τὴν ναῦν ἰϑύνοντος" 0 δὲ qwAaxréov περὶ τούτων ϑεώ- 
ρήμα μετὰ τὸ εἰρημένον ὑπὸ τοῦ τεχνικοῦ, τοῦτο ἐρῶ" 
δεῖ φυλάττειν, εἰ ὑπαίτιόν ἔστε τὸ σημεῖον καὶ διαβε- 15 
βλημένον" τότε γὰρ ἔχεν χώραν προταχϑῆναι ἡ ἔνστασις, 
ὡς ἐπὶ τοῦ καλλωπιζομένου μειραχίου" εἰ γὰρ xal ὑπεύ- ᾿ 
ϑυνον τὸ χαλλωπίζεσϑαι, ἀλλ᾽ ὅμως αἰσχρὸν καὶ ὑπαι- 
τιον. χαὶ διαβεβλημένον" ἱστέον δὲ, ὡς " μετάληψις ἀεὶ 
ἐναντίον χεφαλαιόν ἐστι τῇ ἀντιλήψει" οὐχ ἐν στοχασμῷ 20 
μόνον, ἀλλ᾽ ἔνϑα ἂν εὑρίσκηται" ἔστι δὲ " piv ἀντίλη- 
ψις τοῦ φεύγοντος , ἢ δὲ μετάληψις TOU χατηγόρου" 
ἐρεῖ δέ τις, εἰ ἡ μετάληψις τοῦ κατηγόρου, πῶς ὁ τεχνι- 
xóg ἀποφαίνεται, ὡς ὑπότέρᾳ αὑτῶν ὁ ἕτερος χρήσεται, 
τῷ ἄλλῳ πάντως ὁ ἕτερος" ἀλλὰ λέγομεν, ὅτι οὐχ ὡς γι- 35 
γομένης ποτὲ τῆς μεταλήψεως τοῦ φεύγοντος τοῦτο si- 
xsv, ἀλλὰ βουλόμενος δεῖξαι τῶν χεφαλαίων τὸν πόλε- 
uov' τοῦτο οὖν λέγει, ὅτε ἔνϑα ἂν ὃ ἕτερος τῶν ἀντιδί- 
χων τῷ οἰκείῳ πρότερος χρήσηται κεφαλαίῳ, ἐνταῦϑα 
ἀνάγκη καὶ τὸν ἕτερον τῷ ἐναντίῳ χγρησασϑαι" ἐμφαίνει 50 
τοίνυν, ὡς ἐὰν πρότερον ὃ κατήγορος τῇ μεταλήψει χρή- 
σηται, ἀντιϑήσει τὴν ἀντίληψιν ὁ φεύγων" xo πάλιν 
τὸ ἐναντίον" ἐὰν πρῶτος χρήσηται τῇ ἀντιλήψει ὁ φεύ- 


82 ὁ ZXXOAlA- 


yov, ἀντιτάξει τὴν μετάληψιν ὃ κατήγορος" ἔξεστι δὲ 
καὶ εἰς τὴν φύσιν τῶν κεφαλαίων ἀπιδόντας μαϑεῖν, 
ὡς ἀπὸ τῶν ἐναντίων ἀλλήλαις ὥρμηνται" τίς οὖν αὖ- 
τῶν ἡ φύσις; ἡ ἀντίληψις ἀεὶ τῆς ἐξουσίας ἀντιλαμβά- 
δνεται, ἡ δὲ μετάληψις ἕν τι τῶν περιστατιχῶν μεταλαμ- 
βάνουσα μάχεται" ὅτι εἰ χαὶ ἔξεστι, ἀλλ᾽, οὐχ οὕτως, 
οὐδὲ ἐπὶ τοιούτοις" οὐχοὺῦν ἀλλήλοις ἀντιτέταχται" ἰστέον 
δὲ καὶ τοῦτο, ὅτι μετάληψιν καλεῖ τὸ μεταληπτικὸν χε- 
φάλαιον" καὶ δῆλον ἐχεῖϑεν" ἡ γὰρ μετάληψις αὐτὴ χα- 
40 τὰ ἔνστασιν οὐ γίνεται" ἀλλότριον γὰρ τοῦτο μεταλή- 
ψεως" καὶ ἀντίληψιν τὸ ἀντιληπτιχὸν χεφάλαιον, ἔοιχε 
.yoUv ἡ μὲν ἔνστασις τῇ παραγραφῇ" ὥσπερ γὰρ ἐκείνη 
φανερῶς παντελῶς ἀναιρεῖ τὸν ἀγῶνα, τὸν αὑτὸν τρό- 
"OY χαὶ ἡ ἔνστασις ἀναιρετική ἐστιν, ἡ δὲ ἀντιπαραστα- 
15 σις ἔοικε τῇ ἀγράφῳ μεταλήψει" μεταλαμβάνει γὰρ καὶ 
«qu ’ er - ms et 3 ⸗ 
αὕτη ἕν τι τῶν περισξατικῶν ὡσπερ κἀχείνη- 


H μετάϑεσις τῆς αἰτίας πρὸς τὸ ἀπ᾽ ἀρχὴς ἄχρι τέλους γίνεται" 
ἐχεῖνα δὲ ἤτοι 1 ἐν λόγοις ἐστὶν, ἢ ἐν ἔργοις, fj dy πάϑεσι" κἂν 
μὲν ἐν λόγοις 3 ἢ, κατὰ ῥητὸν xal διάώνριαν 1j μετάϑεσις τῆς αἰτίας 
20 εἰσάγεται" οἷον νέος πλούσιος νύκτωρ κωμάσας εἰς τὸ δεσμωτήριον 
158 ἐβύησε" ϑαρσεῖτε ὦ δεσμῶται, οὐκ εἰς μαχρὰν λυϑήσεσϑε, καὶ φεύ- 
γεν τυραννίδος ἐπιϑέσεως " ἐνταῦϑα γὰρ ὁμολογῶν εἰρηκέναι, virt 
διανοίᾳ εἶπε σκοπεῖν ἀξιοῖ" ἐὰν δὲ ἐν ἔργοις ἢ τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι 
τέλους, ἢ μετάϑεσις τῆς αἰτίας ϑετικῶς ἐξετάζεται, οἷον πεφώραταιΐξ 
25 τὶς ἐπ᾽ ἐρημίας ϑάπτων νεοσφαγὲς σῶμα καὶ φεύγει φόνον" ϑέσιν 
γὰρ περανεῖ, ἐρεῖ γὰρ ὅτι καλὸν τὸ τοὺς ἀτάφους ϑάπτειν" ἐὰν δὲ 

ἐν πάϑεσι, συγγνωμονικῶς 7 μετάϑεσις τῆς αἰτίας γίνεται" οἷον 
συνεχῶς εἰς τὴν ἀχρύπολιν νέος πλούσιος ἀφορῶν δακρύει καὶ φεύ-- 
γει τυραννίδος ἐπιϑέσεως" ἐλεήσας γάρ φησι τυραννουμένους οὕτω 
80 διετέϑην᾽ εἰδέναι δὲ δεῖ, ὅτι ταῦτα πάντα ἐν πᾶσι στοχασμοῖς 3 εὗ-- 


4 Ald. εἴ τι. 2 Ald. et Par. λίοις. 3 στοχασμοῖς in Par. 
manu recent. insertum est. 


ΕΙΣ STAXNXEIXNX . 883 


οἰσχεται" πλεονάξει δὲ ἕχαστον ἐν τῷ οἰκείω" ἔτι $ μετάϑεσις “τῆς 
αἰτίας, ἂν μὲν ἀφ᾽ ὧν ἕτεροι πεποιήκασιν, ἧ κρίσις γενήσεται, 
ἔσται ^ καὶ πεπλανημένη καὶ ἐγαντία πὼς ἐν αὐτὴ" οἷον τρισαριστέως 
εἰκόνα ἔστησαν oi πολέμιοι καὶ φεύγει προδοσίας" ἐρεῖ γὰρ ϑαυμάς. 
ζοντας αὐτὸν ἐκείνους στῆσαι, ἢ προτρέποντας τοὺς παρ᾽ αὐτοῖς, ἢ δ 
ἐξιλεουμένους αὐτὸν, ἢ ἄλλως φϑόνον κινῆσαι βουλομένους, ταῦτα 
γὰρ πάντα εἶναι ἀληϑὴ οὐ δύναται" διὸ φαμὲν καὶ πεπλανημένα 
χρώματα δεῖν ἐν τῷ τοιούτῳ στοχασμῷ εὑρίσκεσθαι" ἐὰν δὲ ἀφ᾽ ὧν 
αὐτὸς πεποίηκε κρίνηταί τις, ἢ ἕν τι ἐρεῖ, 7] καὶ πλείονα, ἀλλ᾽ ἀκό-- 
λουϑὰ γε ἀλλήλοις" οἷον νύκτωρ τὶς μεταιτῶν λῃστείας φεύγει" ἐρεῖ 10 
γὰρ διὰ τοῦτο νύκτωρ, ὅτι αἰσχύνεται, καὶ ὅτι οὐ βούλεται δυσοιώ- 
ψιστος εἶναι, μεϑ᾽ ἡμέραν προσαιτῶν τοῖς ἐντυγχάνουσι καὶ ὅτι 
μᾶλλον τηνικαῦτα διδόασιν ἄνθρωποι, ἀνειμένοι 5 ἤδη τῇ γνώμῃ, 
xmi εἴ τὶ τοιοῦτο" ταῦτα γὰρ πολλὰ ὄντα οὐκ ἐναντιοῦνται 
ἀλλήλοις. - 15 


Συριανοῦ. Τοῦτο xal γρῶμα τῶν τεχνιχῶν ἔνιοι 
χαλοῦσιν" ὠνόμασται δὲ οὕτως ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν ἐν 
τοῖς σώμασι γρωματὼν" ὥσπερ γὰρ ἐκεῖνα 7 διήκει τῶν 
ὑποκειμένων, διὰ μὲν τῆς χιόνος ὃ λευχότης, διὰ δὲ τοῦ 
κόρακος ἡ μελανία, οὕτω καὶ τοῦτο τὴν πᾶσαν TOU φεύ- 20 
γοντος χρώννυσιν ἀπολογίαν" καὶ ἀτεχνῶς ὥσπερ αἱ κομ- 
μώτριαι τὰ δύυσμορφα πρόσωπα xocuoug ἐπιϑέτοις κα- 
λύπτουσιν, οὕτως ὁ φεύγων τὸ δυσειδὲς τῶν ὑπὸ τῆς 
κακίας τετολμημένων ἐπιπλάστῳ καλύπτει γρώματι, χα-᾿ 
ϑαρόν rs χαὶ ἀκηλίδωτον τὸ ἀχάϑαρτον χαὶ μεμο- 25 
λυσμένον ἐπιδεικνύναι σπουδάζει" τοῦτο δὲ διὰ πάσης 3 
μὲν τιϑέναι προσήκει τῆς ἀπολογίας ἰσχυρότατον ὃν, χε- 
φαλαιωδῶς μέντοι" τὴν δὲ πλατυτέραν αὑτοῦ χατα- 
σκευὴν ἐν τούτῳ γρὴ φυλάττειν τῷ τόπῳ" μετάϑεσις 15 


4 ἔσται in Par. manu recent. insertum est, - 5 Ald. ἄνει- 
μένη. 6 Ven, τὸ δὲ γρῶμα ὠνόμασται uiv οὕτω. 7 Ven. 


inserit δι᾽ ὅλων. 8 Ven. χιόγης ἢ λευχότης. 9 Ald, πάση. 


Ven. xoi διὰ πάσης μὲν αὑτὰ τιϑένα. — 10 Ven. καλέεται δὲ us- 
τάϑεσις αἰτίας. 


394 ZX0AIA 


δὲ αἰτίας καλεῖται, διότε τὸ ἐπιφερόμενον ἔγχλημα ἐπί τι 
ἀνεύϑυνον ἢ ἐπαίνου ἄξιον μετάγειν πειρᾶται ὁ φεύγων 
διὰ τοῦ χεφαλαίου τούτου" ** τὸ δὲ πρὸς τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς 
ἄχρι τέλους εἰπεῖν γίνεσθαι τὴν μετάϑεσιν τῆς αἰτίας 

5 ἀντὶ ὡς ἔχει τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους εἴρηται" ὡς γὰρ 
ἂν ἐχεῖνα ἔχῃ, οὕτω καὶ ταῦτα πρόεισιν" αὑτὰ γὰρ τὴν 
σλάσιν καὶ διατύπωσιν τῇ μεταϑέσει τῆς αἰτίας δίδωσιν, 
ἐν λόγοις ὄντα ἢ ἐν ἔργοις, ἢ ἐν πάϑεσιν᾽ λαμβάνεται δὲ 

. τὰ χρώματα ἢ ἀπὸ τοῦ ὁμοίου ἢ ἀπὸ τοῦ ἐναντίου" ἀπὸ 
40 μὲν τοῦ ὁμοίου ὡς ἐπ᾽ 13. ἐκείνου, περώραταί τις ἐν ἐρη- 
nig ξίφος ἡμαγμένον χατέχων καὶ χρίνεται φόνου" ἐρεῖ 
γὰρ ὡς ϑηρίον ἀνελὼν ἥμαξα τὸ ξίφος" 3 OU» TOU 
αἵματος ὁμοιότης ἐργάξεται τὸ πιϑανόν᾽ ἀπὸ δὲ τοῦ 
ἐναντίου, ὅταν τις ἐπὶ προδοσίᾳ χρινόμενος ἢ τυραννίδι 
45 φιλόπολίν τε Xe τοῖς χοινοῖς. εὔνουν ἑαυτὸν ἀποδει-- 
κνύναι πειρῷτο 15 διὰ τοῦ γρώματος" ὡς ὁ Περικλῆς 
o 1* τῆς πατρίδος ἕνεκεν παρεσχευαχέναι τὰς πανοπλίας 
ὁμολογῶν" ἔστι δὲ χαὶ ἄλλη τεχνιχωτέρα τῶν χρωμάτων 
εὕρεσις τοιάδε" τῶν 15 ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους ἦ ἐν λό- 
20 γοις ὄντων 5 iv ἔργοις ἢ ἐν πάϑεσι, γνωστέον ὅτι ἐὰν 
μὲν ἐν λόγοις ΣΝ 6 τὸ γρῶμα κατὰ ῥητὸν καὶ διάνοιαν 
ἐξετάζεται, 17. ὡς ἐπὶ ᾿Δλχιβιάδου τοῦ παρελϑόντος νύ- 

' χτῶρ εἰς 53 τὸ δεσμωτήριον xci βοήσαντος" 3? τὸ γὰρ. 
157 εἰρημένον οὐχ οἷός τὸ ὧν ἀρνεῖσϑαι ἐπί τινα εὔλογον 
25 χωρεῖ διάνοιαν, ἀφ᾽ ἧς προηνέγκατο τὸν λόγον" ὡς τὸν 
δῆμον αἰτεῖν ὑπὲρ τῆς λύσεως τῶν δεσμωτῶν ἐβουλόμην" 35 


«εἴ » 


11 Ven. addit: ἔστι δὲ τῶν ἀεὶ ἐμπιπτόντων ἐν τῷ ἁπλῷ τελείῳ 
στοχασμῷ. «ἀαμβάνεται δὲ τὰ γρώματα x. τ. Δ. omissis iis, quae 
interjecta sunt. 12 Ald. vz'. 15 Ald. πειρῷ τὸ. 14 δ 
Ald. om., est in Ven. et Par. 45 Ven, inserit γὰρ. 16 Ven. 
ἢ ἐν λόχοι. 417 Ven.Vnagyu. 48 εἰς Ven.om. 19 Ven. 
addit: ϑαῤῥεῖτε ὦ δεσμόται (sic). 20 Ven. ἐβουλευόμην». 


ΕΙΣ XTAZXEIX 385 


τ 1 


ὅτ᾽ ἂν δὲ ἐν ἔργοις ?* ῃ, τὸ χρῶμα κατὰ ϑέσιν ἔσται, 
ὡς ἐπὶ τοῦ ϑάπτοντος ἐν ἐρημίᾳ τὸ νεοσφαγὲς σῶμα" 
ἐρεῖ γὰρ ὡς 5". ὅσιον ἡγούμην ϑάπτειν τὸν οἰχόμενον, 
xai διὰ τῶν ϑετικῶν τόπων κατασχευάσει τὴν περὶ τοὺς 
τεϑνεῶτας ὁσίαν wg ἀναγκαίαν" 13 xol φυλαττομένη μὲν 5 
ἀγαθῶν αἰτία ταῖς. πόλεσι, περιορωμένη δὲ ?* πανωλε- 
ϑρίαν ἐπαγϑει τοῖς ῥᾳϑυμοῦσι καὶ τὰ τοιαῦτα, ὅταν δὲ 
ἐν πάϑεσιν ἢ τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους συγγνωμονικὸν 
ὑὕπαρξεε τὸ γρῶμα, ὡς ἐπὶ τῆς δαχρυούσης νύχτωρ γυ- 
γαιχὸς" ἐρεῖ γὰρ ὡς οἰχτείρουσα τὴν ἀνϑρωπίνην ἀτυ- 10 
gia» ἐδάχρυον, xal τῶν ἐν τῷ βίῳ χαχῶν οἱ κλύδωνες 
ἐπὶ σχολῆς εἰς μνήμην ἐόντες κινοῦσι πρὸς ϑρῆνον . 
σλατυνεζὰι δὲ τὰ μὲν χατὰ ῥητὸν xoi διάνοιαν γρώμα- 
va ἐχφράσει, 15. ἐχῳφραζόντων ἡμῶν, xc κἀὶ πόσα 
διὰ τὰς ἀμέτρους xerà τῶν ἡμαρτηκότων αἰχίας περι-- 45 
ἔστηχε 36 χκαχὰ τὰς πόλεις" τὰ δὲ κατὰ ϑέσιν᾽ γρώματα 
διὰ τῶν τελικῶν κατασκευάζονται 27 χεφαλαίων, καλοῦ, 
δικαίου, συμφέροντος" τὰ δὲ συγγνωμονιχὰ ἐχφράσϑι τε ?* 
xal κοινῷ τύπῳ, ἐχᾳραζόντων 39 τὰ κατὰ ἀνϑρώπους 
ἀτυχήματα πηλίχα, καὶ xowovg τόπους κατὰ τῶν ἀεὶ 30 
δεῦρο παριουσῶν ? ψυχῶν καὶ τῇ λήϑῃ βαπτιζομένων "1 
διαπλεχόντων “ ἀνατρέπει δὲ τὰ χρώματα διὰ τῶν αὐτῶν 
τύπων ix τοῦ ἐναντίου, δι’ ὧνπερ καὶ κατασχευάξεται, 
ὥσπερ καὶ τῶν ἐλέγχων ἀπαίτησις" "2 ζητοῦσε δέ τινες» 


41 Ven. ἐν ἔργοις τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους. 22 ὡς 
"Ven.om. 25 Ven. ἀναγκαία. , 24 Ald. et Par, περιορωμένη 
δὲ ἐν πάϑεσι συγγνωμονικὸν omissis inferjectis, quae recepi 
ex Ven. 25 Ald. ἐχφράσσει. 26 Ald. περιέστηκα κατὰ 
τ. x, Ven. περιέστηχε τὰς πόλ, scripsi κακά. 27 Ven. xata- 
σκευάζεται. —— 28 Ald. πῶς. 49 Ven, re τὰ κατ᾽ ἀσϑρ. ' 830. 
Ald, παροινουσῶν. Ven. παρουσῶν. Par. παριουσῶν, —— 31 Ald. 
κατασκευαζομένων. Ven, et Par. βαπτιζομένων. 52 Ven. addit: 
τὰ μὲν κατὰ ῥητὸν καὶ διάγοθαν, ἢ so — lacuna in cod. — τὰ 


Ahetor. lY. 25 


386 XO AIA 


πότερον ἕν ἢ πλείω χρώματα ἐν τοῖς ζητήμασιν ἐμπίστει" 
ἰστέον οὖν ?3, ὅτ᾽ ἂν μὲν ἢ τὰ ἐν τοῖς ξητήμασι πράγμα- 
τα, ἅπερ αὐτοὶ πεπράχαμεν, ἕν "4 ἐμπίπτεε γρῶμα ἑνὸς 
ὄντος TOU τεχμηρίου, ὡς ἐπὶ τοῦ παρεστῶτος τῷ νεο- 

5 σφαγεῖ σώματι" ἐνίοτε δὲ πλείω, ἀκόλουθα μέντοι, 3" 
ὡς ἐπὶ τοῦ νύχτωρ προσαιτοῦντος xol χρεγομένου Ag- 
στείας ἐρεῖ γὰρ ὡς ἡδούμην *6 προσαιτεῖν, xal ὅτι νύ- 
χτῶρ μᾶλλον οἰκτείρουσιν avOQeno, καὶ ὅτε συνελάμε- 
 Bové μοι πρὸς τὸ λανϑάνειν τὸ σχότος" ἐνίοτε δὲ xoi 
10 πλείω εὑρίσχεταε χρώματα πολλῶν ὄντων τεχμηρίων" 37 
καὶ ἐν τοῖς συνεζευγμένοις δὲ στοχασμοῖς πολλὰ ἐμπέ- 
"rti χρώματα τῶν πραγμάτων ὄντων, ἅπερ αὐτοὶ πδ- 
ποιήχαμεν, ἀχόλουϑα μέντοι ὡς εἴρηται" ὅτ᾽ ἂν δὲ ἂλ- 
λων πραξάντων ἄντιχρυς εἰς ἡμᾶς ἀναφέρηται, πλείω 
45 τὰ γρώματα ἐμπίπτει xal avaxoAovOa , ἅπερ καὶ πεπλα- 
γημένα "8 χαλοῦσιν οἷ τεχνιχοὶ εἰχότως" εἰ. γὰρ ἀχόλου-- 
Oa λέγοιμεν, "5 συνειδέναι τοῖς πεποιηχύσι δόξομεν" *? 
οἷον ὡς ἐπὶ τοῦ τρεισαριστέωρ, οὗ 41 εἰχόνα ἔστησαν οὗ 


δὲ κατὰ ϑέσιν ϑετιχῶς, τὰ δὲ συγγνωμονικὰ ἐκφράσει τε καὶ xoi- 
γῷ τόπῳ" ζητοῦσι. 83 Ven. ὅτι ὅταν ἢ μέν. — 34 Ven. ἕν ofn. 
35 Ven. μὲν τοῖς. 86 Ven. utÓ^ ἡμέραν προσαιτεῖν, καὶ ἄλλο, 
γύκτωρ γὰρ μᾶλλον οἶφτείρουσιν ἄνθρωποι, καὶ ἄλλο, συνελάμβανε. 
$7 Sequitur in Ven. ὡς ἐπ᾽ ἐκείνου" ἐγράφη φυγῆς ψήφισμα 4η- 
μοσϑένει, ᾿Ὑπερίδης περὶ καϑόδον συνεβούλευσε, Δημάδης ἀντεῖσεν, 
ἡττήθη, εὕρηται Δημοσϑένης νεχρὸς ἀσκύλευτος , καὶ κρίνεται 4fm- 
μάδης φόνου" πρὸς γὰρ ἕκαστον τῶν τεχμηρίων ἀναχύψει χρῶμα " 
ὃ γὰρ ἀντειπὼν τῇ καϑόδῳ πρόδηλος ὡς καὶ τὴν σφαγὴν ἐπήνεγωξ 
τῷ καταστείχοντι, καὶ ἄλλο, ὃ γὰρ ἡττηϑεὶς ἐφ᾽ οἷς ἔγραψεν, φα- 
γερὸς ὡς ϑυμῷ τὸ πῶν ἐπιτρέψας ἐχποδὼν καταστῆσαι τὸν ἐχϑρὸν 
ἔσπευδεν" καὶ τρίτον, ὃ UT) ἀνῃρηχὰς “ημάδης, ov λωποδύται, καὶ 
τεχμήριον ὃ 4ημοσϑένους νεχρὸς τῆς ἐαϑῇῆτος ovx ἀπεστερημένος * 
Koi ἐν τοῖς συνεζευγμένοις δὲ x. τ. À. 38 Ald. et Par. màa- 


»nusva. Ven. πεπλανημένοι. 39 Ven. λέγομεν. 40 Ald, δό- 
' Émuev.. 41 Ven. οὗπερ. 


ELS ΣΤΑΣΕΙΣ | 38} 


“τολέμιος, ἐρεῖ ^*^ γὰρ ὡς ϑαυμάζαντες τῆς ἀνδρείας τὰ 
μέγεϑος ὄστησαν" xol πάλιν, ἀλλὰ πρᾷον αὑτοῖς ἔσεσϑαὲ 4 
με διὰ ταύτης ὑπώπτευσαν᾽ 55 καὶ πάλιν, ἀλλ᾽ ἴσως ἐπὶ ἀρε- 
τὴν προτρέψαι τοὺς παρ᾽ αὐτοῖς σπεύδοντες τὸν πλεῖστα 
χαλεπὰ δράσαντα τετιμήχασιν εἰχόνε" ὡααύτως δὲ xol ἐπὶ δ 
τῶν ἐξ ὑπονοίὰς πραγμάτων πολλὰ xal ἀναχόλουθα ἐμ-᾿ 
πίπτει γρώματα, διὰ τὴν προειρημένην αἰτίαν" οἷον ὡς 
ἐπὶ ᾿Δρχιδάμου τοῦ κχρενομένου προδοσίας διὰ Περι- 
χλέους " ἐρεῖ γάρ, ἀλλὰ πολεμίοις ἑτέροις ἐπιέναι μέλλου- 
σὲ δέδωχε τὰ πεντήχοντα ταλαντα " ἀλλὰ τοῖς πενομένοις 10 
Τῶν πολιτῶν ἴσως αὐτὰ διένειμεν" ἀλλὰ τὰ προσόντα 
βουλόμενος 45 αὔξειν τῆς τῶν γρημάτων δαπανὴης ἀπε- 
κρύψατο τὴν αἰτίαν“ εἰδέναε δὲ χρὴ, ὅτι πλείους μὲν ὃ 
φεύγων ffs ἄντιϑέσεις, ἐὰν τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους 46 
ὄντα χατὰ μέρος ἀντιϑῇ ἑαυτῷ, καὶ ὁ χατήγορος ὁμοίως 45 
πολλὰς é ἑαυτῷ χινήσεί ἀντιϑέσεις, τὰ τοῦ φεύ )γοντος; χορὼώ- 
pota διαιρῶν , xol μὴ ἅμα πάντα ἐν μεᾷ συνάγων ἂν- 
ειϑέσει. 


Σωπάτρου. Ἢ πρὸς πρόϑεσις ἀντὶ τῆς ἐξ xsi- 
ται ἵν᾽ ἢ ἀντὶ τῶν ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους ὡς λυτιχὴ 20 
τούτων οὖσα, ἢ ἀντὶ τῆς ἀπό" * οἷον ἀντὶ τοῦ τῶν ἀπ᾽ 
ἀρχῆς ἄχρι τέλους ἔχουαι τὴν γένεσιν" αὐτὰ ydo δίδωσι ᾿ 
τὸν τόπον τῇ μεταϑέσει τῆς αἰτίας " ἢ πρὸς τὰ ἀπ᾿ ἀρ- 
χῆς ἄχρι τέλους" ἀντὶ λύσιν τῶν ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους 
ἔχουσιν" αὕτη δὲ οὐκ εὖ ἔχει ἢ ἐξήγησις , πάντα γὰρ τὰ 25 
τοῦ ᾿φεύγοντος χεφάλαια λύσις τῶν. ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέ- 158 
λους, ἀντὶ διὰ τῶν ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους τὴν γένεσιν 
τῆς ποιότητος δεχόμενος νοεῖν" καϑὼς καὶ τὰ ἑξῆς λεγό- 
μενα δείκνυσιν" ἐπειδὴ δὲ καὶ ἐν τῇ βουλήσεν ἐξετάξο- 


42 Ven. ἢ yàg. 45 Ald. et Ven. ἔσεσϑέ με. Par. ἔσεσϑαί 
μοι. 44 Ald. et Ven. ὑπόπτευσαν. 45 Ven. βουλευόμενος. 
46 Ven. πολλὰ ὄντα ἀντιτιϑῇ δαυτῷ κατὰ μέρος. 


388 X X0 A4IA 
μὲν ToU χατηγόρου τὴν διάνοιαν, xoà ἕν τῷ χρώματι 
ὁμοίως, ἐπειδὰν ἐνὶ λόγοις τὰ an. ἀρχῆς ἄχρι τέλους, 
ζητοῦμεν Tiv. διαφέρει ἡ βούλησις τὸ κεφάλαιον τοῦ 
χρώματος τῆς βουλήσεως" βούλησις γὰρ καὶ ἐνταῦϑα 
“δ χἀκεῖ" φαιιὲν οὖν, ὅτι ἡ μὲν βούλησις τὸ κεφάλαιον τοῦ 
ἐγχλήματὸς ἐστε λυτιχὴ ἢ ^7 χατασχευαστιχή" ἡ δὲ τοῦ 
χρώματος βούλησις τοῦ σημείου ἐστί" δι᾿ οὗ ἡ χρίσις" 
καὶ ἡ μὲν βούλησις τὸ χεφάλαιον χοινή ἐστι τῶν cv- 
τιδικούντων προσώπων" ἡ δὲ τοῦ χρώματος μόνου τοῦ 
40 φεύγοντος" εἰδέναι δὲ xor, ὅτε κατὰ πάσας τὰς ἄντι- 
ϑετιχὰς τὸ χρῶμα ἐξετάζεται, ἢ κατὰ ταὐτὸν πλειόνων 
εὑρισχομένων ἢ μιᾶς" ὁ μέντοι Ἑρμογένης ἀγνοήσας 
τοῦτό φησιν, τὰ μὲν ἐν πάϑεσι συγγνωμονιχῶς λύεσθαι, 
χαὶ ἑξῆς, βουλόμενος διὰ τοῦτο δηλοῦν, ὅτι τὴν ποιό- 
4δτητα ἐκ τῶν ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους τὰ γρώματα τοῦ 
ποῖα τις εἶναι ὀφείλει, δέχεται" &oixe δὲ, ὡς ἤδη ἔφαμεν, 
ἀγνοεῖν, ὡς χατὰ πάσας τὰς ἀντιϑετιχὰς τὸ γρῶμα ἐξε- 
τάζεταε᾽ xoi γὰρ ὃ εἴρηχε ϑετικῶς ἐξετάξζεσϑαι xata 
ἀντίστασίν icr." πᾶς γὰρ ἀντίστασιν ἐργαζόμενος ἔπαι- 
20 vov ποιεῖ τοῦ πραχϑέντος, ὃ χαλεῖ αὐτὸς ἀντιϑετικῶς" 
ἐργασόμεϑα οὖν τὴν μετάϑεσιν τῆς αἰτίας, μετατιϑέν- 
τες αὐτὴν εἰς τὸ ὅμοιον" οἷον ἐπ᾽ ἐρημίας τις εὑρέϑη 
ἔχων ἡμαγμένον ξίφος καὶ χρίνεται᾽ ἀπὸ ϑηρίου γάρ 
φησιν εἶναι τὸ ἡμαγμένον" εἰς τὸ ἀνεύϑυνον, οἷον συν- 
25 ἐχῶς τις τοῖς χαϑᾳρσίοις τῶν ἀνδροφόνων χρώμενος κρί- 
vetat φόνου" ἐνταῦϑα γὰρ ἀνεύϑυνον αὐτό φησι τὸ δει- 
σιδαιμονίας ἕνεχεν συνεχῶς χαϑαίρεσθϑαι" εἰς τὸ ἐναντίον, 
ὃ καί τινες κατὰ ταὐτὸν φασι διὰ τὸ ἀμφοτέροις τοῖς 
| μέρεσιν ἐξ ἴσου τὸ ῥητὸν προφέρεσϑαι" οἷον κατέλιεστέ 
80 τις ἀλλοτρίᾳ γυναικὶ τὸν χλῆρον, γράψας ἐν ταῖς δια- 
ϑήκαις, ὅτι πρὸς μοιχείαν αὐτῷ οὐχ ὑπήκουσε, καὶ κρί- 
verat 7) γυνὴ μοιχείας" ἐνταῦϑα γὰρ ἡ μετάστασις τῆς 

47 Ald. s. 


ΕΙΣ ΣΤΑ͂ΣΕΙΣ 389 


αἰτίας εἰς τὸ ἐναντίον ἐχφέρεται" διὸ xoà κατὰ ταὐτὸν, 
ὡς εἴρηταρ, λέγεται ὑπό τινων, τῆς μὲν φευγούσης χρω- 
μένης τοῖς ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους, xal λεγούσης ὡς διὰ 
σωφροσύνην χατέλιπεν 0 ἐναντίον πάντως μοιχείας" τοῦ 
δὲ κατηγόρου πάλιν ὁμοίως τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους 
σίροφέροντος, ἀφ᾽ οὗ xol κατὰ ταὐτὸν ὠνόμασται. ᾿Ιστέον 
δὲ, ὡς οὐ μόνον ἐν. τοῖς ἀφ᾽ ὧν ἕτεροι πεποιήχασιν τὰ 
ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους πεπλανημένα εὑρίσκεται χρώμα- 
τα xoi ἀναχύλουθϑω, ἀλλὰ καὶ ἐν οἷς αὐτός τις ποιήσας 
κρίνεται, ὡς ἐπὶ τούτου" ἄσωτος χαταναλώσας τὴν ἕαυ- 
τοῦ οὐσίαν ἡγόρασεν ὀρεινὸν 48 γωρίον καὶ βάρβαρα ἀν- 
δράποδα, ἐν αὐτῷ διαιτωμένου αὑτοῦ φήμη γίνεται λῃ- 
στῶν ἐν τῇ χώρᾳ᾽ ἀνελϑόντες οἱ στρατηγοὶ ἐν τῷ χω- 
οίῳ τὸν μὲν ἄσωτον οὐχ εὗρον, τὰ δὲ ἀνδράποδα καὶ 
ὅπλα χυνηγετιχὰ κατήγαγον, μεταξὺ τῆς ὁδοῦ ἐπέϑεντο 
xol τραυματίσαντες οἱ ϑεέράποντες 45 τοὺς στρατηγοὺς 
ἔφυγον, 5? καὶ κρίνεται 0 ἄσωτος λῃστείας" ἐνταῦϊγλα 
γὰρ πρὸς ἕχαστον τῶν ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους διάφορός 
ἐστιν ἡ μετάϑεσις τῆς αἰτίας" τὸ μὲν ὀρειγὸν χωρίον, 
Or, ἐλάττονός ἐστι τιμῆς xol ὅτε οὐχ ἡϑβούλετο ἐν πόλει 
αἰσχυνόμενος διάγειν᾽ τὰ δὲ ἀνδράποδα βάρβαρα, ὅτι 
τληπαϑὴ εἰσι καὶ πρὸς ἔργον xol κάματον ἐπιτηδειό- 
τορα, τὰ δὲ κυνηγετιχὰ ὅπλα διὰ τὸ ἐν ὄρεσι ϑηρία εὑ- 
οίσχεσϑαι᾿ τὸ δὲ τὰ ἀνδράπαδα ἐπιτεϑῆναι 5* τῷ στρα- 


δ 


40 


15 


—- L] , A * , δ , A 2 » «e , 
τηγῷ διὰ δέος τὸ μὴ ἐγνωχέναι τὴν αἰτίαν art βαρβαρα 25 


ἐφ᾽ ἢ ἄγονται" τὸ δὲ ἐπειχϑῆναι τὸν στρατηγὸν κατ᾽ 
αὐτοῦ περὶ τοῦ χωρίου, ἐκ διαβολῆς τῶν ἐγϑρῶν τοῦτο 
γενέσϑαι φησί" αὕτη πλείους μὲν &ys μεταϑέσεις τῆς 


αἰτίας, οὐδὲ μίαν δὲ πρὸς τὴν ἄλλην ἔχουσαν σχέσιν" 
᾿κατασχευάζομεν δὲ τὸ χρῶμα τὸν κατήγορον μελετῶντες 30. 


, , , “ 
τούτοις, προσώπῳ; τόπῳ, χρόνῳ, αἰτίᾳ, ἢ πᾶσιν ἢ τισι" 


48 Ald. ὀρινὸν, infra 1. 19. ὄρεινόν.Ό 49 Ald. ϑεραπεύοντες. 
50 Ald. ἔφυγεν. 51 Ald. ἐπιτεϑεῖγαι. 


800 XOAIA 


τοῦ μὲν γὰρ viou τοῦ πωμάσαντὸς εἰς τὸ δεσμωτήρεον 
159 xo) ϑαῤῥεῖτε βοήσαντος,. ἀπὸ τοῦ προσώπου «ατασχενά.- 
ζεται, ὅτε οὐδέποτε τὸ τῶν πλουσίων καὶ τῶν πενήτων 
πρόσωπον πρὸς ἔλεον ἕτοιμον, ἀπὸ ποῦ τῶν δισμωτῶν᾽ 

ὃ προσώπου, ὡς οὐ δεῖ τοὺς πονηροὺς xul nepecyuévovg 
τῷ δήμῳ καὶ τοῖς νόμοις ἐλεεῖν" 55 ἀπὸ τόπον, ὡς οὐχ 
ἀπὸ τύχης ἐπὶ τὸ δεσμωτήριον ἐβάδιζες, ἀλλ᾽ ἐπίτηδες 
ἐχείνης διήοχου" ἀπὸ δὲ τοῦ χρόνον, ὡς νύχτωρ, ἀλλ᾽ 
οὐχὶ μεϑ᾽ ἡμέραν" ἀπὸ δὲ τρόπου, ὡς οὐχ ἐν τῷ ἐπαγ- 
10 γείλασϑαι αὐτοῖς, ἀλλ᾽ ἐν τῷ ἐπιχουρίαν τινὰ παρέξειν 
διὰ χρημάτων ἢ διὰ παρακλήσεως τοῦ δήμου ἢ ἑτέρῳ 
τινὶ τρόπῳ" ἀπὸ δὲ τῆς αἰτίας, ὡς oU τοιαύτη αἰτία, 
δι᾿ ἧς καὶ αὐτὸς ἐγπλεισϑήσεται" εἴρηται δὲ μετάϑεσις 
αἰτίας διὰ τὸ μετατιϑέναι τὸ ἔγκλημα εἰς ἕτερον πρόσω- 
15 πον ἢ πρᾶγμα᾽ τὸ δ᾽ αὐτὸ καὶ γρῶμα, διὰ τὸ γρωννύναι 
τὸν λόγον xoi οἷον εὐπρόσωπον νιοιεῖν, εὐλόγως ἀφορ- 
μὰς παρεχόμενον᾽ ὡς γὰρ ἐπὶ τῶν σωμάξων τὸ ἐπαν-- 
ϑοῦν χαὶ φαινόμενον χρῶμα καλεῖται, οὕτω καὶ ἐπὶ τῆς 
ἀπολογίας ληπτέον" αὐτὸ γάρ ἔστι τὸ ἰσχυρὸν τοῦ 
20 φεύγοντος, καὶ σχεδὸν τὴν στάσιν ποιοῦν" εἰ γὰρ μὴ 
ἐμπέσῃ, ἀσύστατον τὸ ζήτημα φαίνεται" ἀλλ᾽ εἰ πρὸς 
τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρε τέλους καὶ ἀντίληψις γίνεται καὶ 
μετάληψις, πῶς ὥσπερ ἀντιδιαστελλόμενος πρὸς ταῦτα 
τὴν μετάϑεσιν τῆς αἰτίας φησὶν ἀεὶ πρὸς τὰ at ἀρχῆς 
45 ἄχρι τέλους γίνεσϑαι" φρησὶν οὖν, οὐ πρὸς ἀντιδιαστολὴν 
ἐκείνων τοῦτο εἴρηται, ἀλλὰ πρὸς τὴν ποιότητα τῶν ἀπ᾽ 
ἀρχῆς ἄχρε τέλους, ἀφ᾽ ἧς τὴν γένεσιν ἔχει Td τῆς με- 
ταϑέσεως τῆς αἰτίας, ϑετικῶς yap ἐξετάζεται ἡ μετά- 
ϑεσις ἐν ἔργοις ὕντων τῶν ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τόλους , xai 
50 ἑξῆς ὡς τῷ τεχνικῷ εἴρηται" ἱστέον μέντοι, ὅτε πολλάχις 
ἀλλήλοις συμφέρεται ταῦτα" xal eUgoig ἂν “ἐν τῇ τῶν 


51* Ald. τελεεῖν, 


ΕΙΣ ΣΤΑ͂ΣΕΙΣ . .89ὶ 


λόγων διανοίᾳ xal ϑετικὸν νόημα -«παραλαμβανόμενον, 
Vg ἐπὶ τοῦ κρινομένου τυραννίδος ἐπιϑέσεως" ἐρεῖ γὰρ, 
ὅτι τὴν φιλίαν αὐτοῖς ἐνηγγνώμην "5 τῆς πόλεως, καὶ ὅτι 
δεῖ πρὸς τοὺς ἀτυχοῦντας φιλάνθρωπον εἶναι καὶ με- 
μνῆσϑαι τῆς φύσεως" τοῦτο μέντοι φυλακτέον, ἐὰν ἐν 
τοῖς τοιούτοις πλείους τὰς αἰτίας ἐπιφέρωμεν, ὕπως μὴ 
ἀλλοχότους μηδ᾽ ἀλλήλαις μαχομένας εἰσάγωμεν, ἀλλ᾽ 
9r. ἂν τοῦτο ποιῶμεν, λέγω δὲ πλείους τὰς αἰτίας ἐπι- 
φέρωμεν, τὸ πλεῖστον ἐνδγατρίβειν τῷ οἰχείῳ τόπῳ προσ- 
“ ἥκει" εἰ τῆς διανοίας εἴη, τὴν διάνοιαν ἐπαύξοντας" εἰ 
τὰ τῆς ϑέσεως, τὴν ϑέσιν" καὶ ἐπὶ πάντων ὁμοίως" τοῦ- 
τὸ δὲ xol ὁ τεχνιχὸς διατάττεται ἐν οἷς φησιν’ πλεονά- 
du δὲ ἕχαστον ἐν τῷ οἰκείῳ" δεῖ δὲ χαὶ τοῦτο εἰδέναι, 
ὅτε dv. τοῖς ἀφ᾽ ὧν ἕτεροι πεποιήχασι στοχασμοῖς, ἐξ 
ἀναιρέσεως αἰτίας τὴν μετάϑεσιν κατὰ πάντας τοὺς τρό- 15 
πους μεταλαμβάνομεν: εἰ γὰρ ὀφϑείημεν σαφῶς αὑτὰς 
ἐχτρϑέμενοι , ὑπόνοιαν τοῦ συνειδέναι ἡμῖν αὐτοῖς euh 
τὴν λατηγορίαν παρέξομεν. διὸ ἀλλοκότους ταύτας καὶ 
ἀσυναρτήτους ἀλλήλαις προσάγειν yon' ὡς καὶ αὐτός 
φησι πεπλαγημένας καὶ ἐναντίας ἀλλήλαις. 20 
Μαρκελλίνου. Μετάϑεσις καλεῖται, ἐπειδὴ τὰ 
ἐπιφερόμενα ὑπὸ τοῦ κατηγόρου ἐφ᾽ ἕτερον ἄγειν πειρώ- 
μεϑα ἀνεύϑννον᾽ δεῖ δὲ μάλιστα ἐνταῦϑα τοῦ πιϑανω- 
τάτου στοχαζεσϑαι καὶ ἐπὶ τοῦτο. μεταϑεῖναι" εἰ γὰρ 
μὴ ἔχει τὸ πιϑανὸν, ov μόνον οὐχ ὠφελήσει, ἀλλὰ καὶ 28 
βλάψει" ζητητέον δὲ, τίν; διαφέρει ἀντιληήψέως ἡ μετά- 
ϑέεσις" καὶ λέγομεν, ὅτι ἡ μὲν μετάϑεσις τὴν αἰτίαν 
ἔχει τοῦ πραγϑέντος, ἡ δὲ ἀντίληψις τὴν ἐξουσίαν προ- 
βαλλεται" e£ xal ἀμφότερα τοίνυν λύσιν ἔχει τῶν ἀπ᾽ 
ἀρχῆς ἄχρε τέλους, διὰ ταύτην μόνην εἶπε πρὸς τὰ ἀπ᾽ 30 
ἀρχῆς ἄγρε τέλους γίνεσθαι" λέγομεν, ὅτι δεινῶς σ φύ- 
δρα τοῦτο οὕτως ὠνόμασεν" ἐπειδὴ γὰρ τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς 


52 Ald. ἐνυγγνώμην. 


q 


» 


0 


-- 


392 X X0A1I4 


&yot τέλους ὃ κατήγορος 52* αἴτιον ποιεῖται 53 xol ὥσπερ 
μαρτύριον τοῦ ἐγκλήματος , ὃ καὶ αἴτιον ὀνομάζεται , 
διὰ ToUrO xal τὴν μετάϑεσιν τῆς αἰτίαρ εἶπεν πρὸς τὰ 
ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους γίνεσθαι, ἐπειδὴ τὸ αἴτιον ὃ ἐστε 

δ τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους πρὸς αἰτίαν ἑτέραν ἀνεύϑυ- 
yov ἄχει". διὸ καὶ μετάϑεσις αἰτίας ὠνόμασται, παρὰ 
τὸ μεταϑεῖναι τὴν αἰτίαν τοῦ ἐγχλήματος eig αἰτίαν 
160 ἑτέραν εὔλογον" ἔοικε δὲ καὶ ἄλλο τι εἰρηχέναι τὴν μετά - 
ϑέσιν πρὸς τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους γίνεσθαι" ἐπειδὺὲ 
40 xol ἐν τῇ βουλήσει ἔχομεν αἰτίαν, ἥτις τὸ ἐσχυρόν ἐστε 
τῆς βουλήσεως. ; πρὸς διαστολὴν ἐχείνης εἶπεν ἐνταῦϑα 
πρὸς τὰ à^ ἀρχῆς ἄχρι τέλους" ἐχείνη γὰρ πρὸς τὸ 
ἔγκλημα ἐστιν" οἷον ὡς ἐπὶ τοῦ πλουσίου τοῦ τρέφον- 
τος τοὺς ἀποκηρύχτους καὶ κρινομένου τυραννίδος" 50- 
45 βούλου τυραννεῖν, ἵνα τοὺς ἐχϑροὺς ἀμύνῃ καὶ τοὺς φίέ- 
λους εὖ ποιῆς. '"Exiivo δὲ ἤτοι ἐν λόγοις ἐστίν. 
ἜἘπανάγει πάλιν τὸν. λόγον ἐπὶ τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέ- 
λους καὶ διαιρεῖ τριχῇ ταῦτα" πάντως γὰρ κατὰ ταῦτα 
γίνεται" διὰ τοῦτο δὲ ἐπαναγεῖ, ἵνα ἐξ αὐτῶν γαραχτη-. 
20 ρίσῃ τὴν μετάϑεσιν" εἰ γὰρ πρὸς τὰ ἀπ᾽ ἀργῆς ἄχρι 
τέλους ἡ μετάϑεσις τῆς αἰτίας, εἰχότως καὶ τὴν μέϑο- 
δον αὐτῆς am ἐκείνων εἴληφεν" & γὰρ δι’ ἐκείνων χα- 
τασχευάζεται, διὰ ταΐτης λύεται" οἷον ὡς ἐπὶ τοῦ Od- 
πτοντὸος τὸ νεοσφαγές" ὃ μὲν διώκων ἐρεῖ, ἔϑαπτες ἵνα 
25 λάϑῃς ἀνελών" ὃ δὲ φεύγων μετατίϑησι λέγων, ἔϑαπτον᾽ 
᾿ἐλεῶν καὶ ἅμα τῆς πόλεως προνοούμενος, ἵνα μὴ ἀπο- ᾿ 
θοῦντες πολλάκιρ δυσχερές τι ποιεῖν ἐπιχειρήσωσι καὶ 
ἄταφος: ἡ φύσις ὑβρίξοιτο" δηλωτέον δὲ ἐφεξῆς διὰ τί 
xai χρῶμα προσαγορεύεται 7 μετάϑησις" λέγομεν οὗν, 
«ὅ0 ὅτι μεταφοριχῶς ἀπὸ. τῆς ἐν τοῖς σώμασι χροιᾶς τὸ ὅ- 
vOLUX μετενήγεχται" ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖς σώμασι χαρα- 
χτηριστικχὸν xoi κυριώτατον ἢ χροιὰ xoi πρῶτον τοῦ 


«0.- M M— € —— 


$2* o κατήγορος Ald. om. — 55 Ald. ποιεῖσαι. 


EIS XTAZEIZX | 893 


ὁρῶντος τὴν Üéav ὑφαρπάζον 3* xol σχεδὸν τὴν γνώμην 
χαραχτηρίζον, οὕτω καὶ ἐν τῷ λόγῳ χυριώτατον ἡ τῆς 


᾿αἰτίας μετάϑεσις καὶ τὸν διχαστὴν ἐπ᾽ 59 αὐτὸ προσαγό- 


μενον" οἷς γὰρ μᾶλλον ὁ χατήγορος ἐπαίρεται, λέγω δῇ 
τοῖς ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχοει τέλους, τούτοις ἀντιτέταχταε, καὶ 
ἀνατρέπειν πειρᾶται. Κἂν μὲν ἐν λόγοις ἢ κατὰ 
δητὸν καὶ διάνοιαν. ᾿ΑΔναγχαίως, ὃ μὲν γὰρ λόγος 
ἐν τάξει τοῦ ῥητοῦ" πᾶν δὲ ῥητὸν διανοίᾳ λύεται 56" 
οὐκοῦν τοῦ εἰπόντος τὴν φωνὴν ὡς δητὸν λαβόντες, τού- 
τῳ τὴν διάνοιαν ἀντιτάξομεν" παράδειγμα τοῦ ἐν λό- 
γοις ἔχοντος τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς Gyot τέλους ὃ νέος πλούσιος 
᾿εἰς τὸ δεσμωτήριον χωμάσας" ὁμολογῶν τοίνυν ὁ φεύ- 
γων εἰρηχέναι ἀξιώσει μὴ ψιλὸν τὸν λόγον ἐξεταζεσθαι" 
ἀλλὰ καὶ τὴν διάνοιαν μεϑ'᾽ ἧς εἴρηκεν, ἵνα, φησὶ, μὴ 
διορύξωσι τὸ δεσμωτήριον, ὃ ἐστι͵ καὶ ἀντιστατικόν᾽ 
xal: τὴν φιλανθρωπίαν .δὲ τῆς πόλεως εἰδὼς ἐπηγγειλα- 
μην" οὐ γὰρ ἕν τι γρῶμα ἀποδοτέον, ἀλλ᾽ ὅσα ἂν δυ- 
νηϑείης ἐπινοῆσαι" τοῦτο γὰρ τῆς φύσεως καὶ τῆς ὕλης" 
ἐστέον δὲ περὶ τοῦ χρώματος, ὅτε δεῖ κἀν τοῖς προοι- 
μίοις καὶ πανταχοῦ ἐξετάζειν αὐτὸ, καὶ πάντα τὸν λό- 
γον τοιοῦτον ᾿ἀπεργάζξεσθϑαι μέχρι τῶν ἐπιλόγων" καϑά- 
περ καὶ ἡ χροιὰ κατὰ παντὸς χατηγορεῖται τοῦ σώμα- 
rog* ἐν δὲ τῷ προσήχοντι καὶ ἰδίῳ τόπῳ τὴν ἰσχὺν ἀπο- 
χαλύπτειν αὐτοῦ, τουτέστιν μετὰ τὴν βούλησιν καὶ τὴν 
δύναμιν" ἐνταῦϑα yap πιστευϑησόμεϑα μᾶλλον χρώμενοι. 
Εἰσάγέται" καλῶς ἡ προσϑήκη τοῦ εἰσάγεται" οὐ γὰρ 
αὐτὸ γρῶμα ἔσται τὸ ῥητὸν χαὶ ἡ διάνοια, ἀνόητον 57 
γὰρ, ἀλλὰ χαϑόλου τοῦτο γνωστέον καὶ ϑεωρητέον, ὅτι 
πᾶν χρῶμα χατὰ μίαν πάντων γίνεται τῶν ἀντιϑετι- 
χῶν" ἡ δὲ αἰτία χατάδηλος" ἐπειδὴ γὰρ τὸ γρῶμα ci- 
τιον ἔχεε τοῦ πραχϑέντος͵ σημείου, τοῦτο δὲ καὶ τῶν 


54 Ald. ὑφαρπάζξον. 55 Ald. ἀπ᾽ avro. 56 Ald. ài- 
7γεται. 57 Ald. ἄνοκτον. 


5 


20 


45 


80 


394 ZX0414 


ἀντιϑετιχῶν ἔδιον, τὸ “ὔλογον αἰτίαν ἀνειειϑέναι τῷ 
πραχϑέντι ; εἰκότως πάντα τὰ γρώματα κατὰ μίαν τῶν 

, τεσσάρων δἰχόνων γίνεται" ἐρεῖ δέ vig^ πῶς οὖν χατὰ 
δητὸν χαὶ διάνοιαν ἐνταῦϑα εὑρίσκεται" λέγω δὴ ἐν τῷ 

δ εἰρημένῳ παραδείγματι, ὕπου ὁ νέος πλούσιος εἶπεν τοῖς 
δεσμώταις, ϑαῤῥεῖτε, λυϑήσεσϑε᾽ ἀλλὰ παρατηρητέον 
τὴν λέξιν" οὐ γὰρ εἶπε ꝓivera. , ἀλλ᾽ εἰσάγεται 59, τουτ- 
ἐστιν ἐξετασϑήσεται" ὁ γὰρ χατήγορος χέχρηται τῇ φως 
yp τοῦ φεύγοντος ὡς ῥητῷ, ὃ δὲ φεύγων αὐτῆς τῆς αὖ- 
10 τοῦ φωνῆς τὴν διάνοιαν ἀξιοῖ σχοπεῖν, οὐκοῦν χαὶ ταύ- 
tg διενήνοχε τῆς κατὰ ῥητὸν καὶ διάνοιαν στάσεως, ὅτι 
ἐκεῖ τὸ ῥητὸν καὶ ἡ διάνοια περὶ ἔγγραφόν τί ἐστιν 6? ; 
ἐνταῦϑα δὲ fttgi. φωνὴν τοῦ φεύγοντος, καὶ τὸ )ετιχὸν 
161 πάλιν ἐξετασϑήσεται καὶ τοῦτο συγγνωμονιχῶς. Ἐὰν δὲ 
45 ἐν ἔργοις, ϑετιχῶς. Ὅρα πάλιν πῶς ἀσφαλῶς" οὐ γὰρ 
εἶπεν ϑετικὸν τὸ γρῶμα" ἀλλὰ ϑετιχῶς πάλιν ἐργάζε- 
ται" ov γὰρ τελεία ϑέσις ἐστὶν, ἀλλ ἐν τάξει ϑέσεως 
ἐξετάζεται “ σκοπήσωμεν δὲ πάλιν xoi τοῦτο" ix τοῦ πα- 
ραδείγματος" ἐν τούτῳ γαρ φησι τῷ ϑάπτηντι τὸ γεο- 
80 σφαγὲς σῶμα ϑέσιν ὅλην ἐργάσῃ ὃ ἐστι καϑόλον" διὰ 
τοΐτου δὲ δῆλον, ὅτι ἡ ϑέσις κατασχευάζεται". λέγω δὴ ᾿ 
ἀπὸ τοῦ διχαίου καὶ ἀναγκαίου καὶ συμφέροντος. Ev- 
ταῦϑα οὖν qua. ϑέσιν ὕλην ἐργασόμεϑα 61, ὅτι χρὴ 
καὶ καλὸν τοὺς ἀτάφους ϑάπτειν" τὸ γὰρ βπλούστερον 
28 χαὶ ἀκατασκχεύως εἰπεῖν, ὅτι ἀτάφους ἰδὼν ἠλέησα, qUXx 
ἰσχυρὸν εἶναι δόξει πρὸς: τὸ ἔγκλημα" εἰ δὲ ϑέσιν ὅλην 

ὃ λέγων ἐργάσεται $?, ὅτι χαϑόλον τὸ ϑάπτειν τοὺς 
ἀτάφους καλὸν xol τῆς ὁσίας ἀξιοῦν" χαὶ τοὐναντίον 
δεινὸν ἀτάφους τοὺς κειμένους καὶ γυμνοὺς ἐῤῥιμμένους 
50 περιορᾷν xol ϑηρίων γενομένους βορὰν ἰσχυρότερον ἔ- 
σται. Ἐὰν δὲ ἐν πάϑεσι' πάϑος γὰρ προβαλεῖται 


59 Ald. εἰσάξεται, 60 Ald. περιέγραφον.  — 1l. 14. Ald. xai 
τὸ, scripsi καὶ τοῦτο. 61 Par. ἐργαζόμεϑα. 62 Ald. égyaomta:. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 303 


τῆς ψυχῆς ὁ φεύγων, ὅπερ συγγνώμης οἰκεῖον" τὸ δὲ 
παράδειγμα φανερόν’ ἠλέησά φησι τοὺς τυραννομένους, 
xui διὰ τοῦτό μοε συνέβη τὰ δάχρυα ὑπὲρ τῆς πόλεως" 
οὐδὲν δὲ χρῶμα ϑέτικόν ἐστιν, οὔτε ῥητὸν καὶ διάνοια 5", 
οὔτε συγγνωμονεχόν' ἀλλὰ τὸ μὲν. χρῶμα κατὰ μίαν τῶν 5 
ἀντιϑετιχῶν γίνεται" ἡ δὲ χατασχευὴ χατὰ ταῦτα μεϑὸο- 
δευϑήσεται" λέγω δὴ, ἢ ϑετικῶς ἢ κατὰ ῥητὸν καὶ διά- 
γοιαν, ἢ συγγνωμρονικῶς, ὃ ἐστι παϑητιχῶς. Εἰδέναι 
δὲ δεῖ, ὅτι ταῦτα μὲν πάντα ἐν πᾶσι" διδάξας 
ἡμᾶς ἰδίᾳ τῶν χρωμάτων dd φύσιν καὶ τὴν μεξαχείρι- 10 
σιν 6* χοινῇ λοιπὸν περὶ αὑτῶν 55 διαλέγεται, κοινὰ 
πάντων ἀποφερόμενος εἶναι τὰ χρώματα, χαὶ πάντα ἐν 
πᾶσι λέγων εὑρίσχεσϑαι τοῖς ζητήμασιν" Gars ἐν ἑχάστῳ ἡ 
ζητήματι καὶ ϑετιχὼς ἐξετάξεσϑαι καὶ χατὰ ῥητὸν xoi 
διάνοιαν, καὶ συγγνωμονικῶς" οὗ γὰρ ἕν γρῶμα πᾶν- 45 
τως p ó πράγματι τέταχται, ἀλλὰ καὶ πλείονα" αὖ- 
τίχα ὁ τὸ γεοσφαγὲς φῶμα ϑάπτων , xol φόνου χρινό- 
μενος οὗ μόνον τῷ ϑετιχῷ χρήσεται, ὃ ἐστε γρῶμα οἷ- 
χεῖον τῶν ἐν πρὰγ μασι σημείων, ἀλλ᾽ ἐμπίπτει καὶ τὸ 
συγγνωμονιχόν" ὅτι ἡλέησα σῶμα ἄταφον ἰδὼν ἐῤῥιμμέ- 20 
yov, καὶ πάλιν ὁ τοῖς δεσμώταις βοήσας οὐ μόνον τῷ 
οἰχείῳ κέχρηται χρώματι, λέγω δὴ τῷ κατὰ ῥητὸν καὶ 
διάνοιαν, ἀλλὰ xoi τῷ συγγνωμονιχῷ, ὅτι ἡλέησα τοὺς 
δεσμώτας" καὶ νὴ Δία εἰ τύχοι καὶ ϑετικῶς ἐξετάσει 99, 
Ort καλὸν xaO! ὅσον τις δύναται ἐπιχουφίζειν τοῖς δυσ- 35 
τυχοῦσι τὰς συμφορὰς καὶ πρραμυϑεῖσϑαι" δεῖ δὲ ἐπι- 
σχοποῦντας ἀχριβῶς πλεονάζειν ἐν τῷ οἰκείῳ τόπῳ ἔκα-" 
στον" οἷον ὅτ᾽ ἂν ἐν λόγοις τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους 
τὴν κατὰ ῥητὸν καὶ διάνοιαν γρὴ πλεδνάξειν, καὶ ἐὰν 
ἕτερα εὑρεϑῇ πλείονα χρώματα᾽" ἐὰν ἐν πράγμασι, τὸ iQ 
ϑετικῶς ἐξεταζόμενον χρῶμα δεῖ πλεονάζειν" ἐὰν δὲ ἐν 
πάϑεσι τὸ συγγνωμονεχκόν" μᾶλλον γὰρ ἰσχύει καὶ πλέον." 


63 Ald, διάνοιαν. 61 ^ld. μεταχείρησιν. 65 Ald. περὶ αὐτόν. 
v- 1. 12. pro ἀποφερ. malim ἀποφαινόμενος, 66 Ald. ἐξετάσσει. 


396 ZNXOAIA 


τῶν ἄλλων γρωμάτων τὸ οἰχεῖον κατὰ καιρὸν εἰσαγόμε- 
ψον, τοιοῦτον δέ τι χαὶ περὶ τῆς βουλήσεως εἶπεν καὶ 
τὴς δυνάμεως " Ott κοινὰ μέν ἐστιν ἀμφοτέρων κεφαλαίων 
τὰ ἐγχωμιαστικα" ἀρμόξει δὲ τινα καὶ οἰχειότερα τῷ 

5 ἑτέρῳ χκαϑέστηχεν. "v μὲν ἀφ᾽ ὧν ἕτεροι πεποι- 
5xaGiv* ϑαυμαστέον χαὶ παράδοξον εἶναι δόξει τὸ 
λεγόμενον, τὸ ποτὲ μὲν πολλὰ ἐναντία, ποτὲ δὲ now 
πολλὰ χαὶ συμφωνοῦντα ἀλλήλοις" ἀλλ᾽ εἴγε μὴ μόνῳ τῷ 
παραδόξῳ προσέχεις, ἀλλὰ xal τὸ παράγγελμα κρίνοις, 
40 δριμέως σφόδρα xol ἀχριβῶς εἰρημένον εὑρήσεις. ὅρα 
γὰρ τὴν διαφορᾶν" ποτὲ μὲν πολλοῖς καὶ ἐναντίοις, ποτὰ 
δὲ πολλοῖς καὶ ὁμοίοις" ἐν παντί, φησι, στοχασμῷ τὰ ση- 
μεῖα ἢ ἐξ ὧν αὐτός τις πεποίηκεν ἐστὶν ἢ vg ἑτέρου τι- 
vog πεπραγμένα" ἂν μὲν οὖν ἀφ᾽ ὧν ἕτερος aenoinxs 
45 χρίνηταί τις, ἀναγκῇ πολλοῖς καὶ πεπλανημένοις χρήσα- 
᾿ σϑαι τὸν φεύγοντα" οὐχ ἄδηλος ἡ αἰτία, πόϑεν πεπλα- 
νημένα ἀλλὰ xol σφύδρα εὔλογος" ἵνα δόξῃ τοῦ πεποιη- 
162 xórog τῆς γνώμης στοχάξεσϑαι" εἰ γὰρ ἑνὶ φανείη χρῶ- 
ματι ἰσχυριζόμενος, ὑποληφϑήσεται εἰδὼς τοῦ πεπραχό- 
20 Tog τὴν γνώμην οὐχ εἰκάζων λέγειν, καὶ λαβὴν δώσει 
καϑ'᾿ ἑαυτοῦ. αν δὲ ἀφ᾽ ὧν αὐτός τις πεποίης- 
xty' ἐνταῦϑα γὰρ x&v διάφορα, λέγειν ἔγῃ χρώματα, 

᾿ ἀλλὰ σύμφωνα ἀλλήλοις" εἰκότως καὶ τεχνιχῶς " ὥσπερ 
γὰρ ἄτοπον εἰδέναι δοχεῖν ἀχριβῶς τὰ παρὰ τῶν ἄλλων 
45 πραχϑέντα, οὕτως ἄλογον ἐφ᾽ οἷς τις αὐτὸς ἔπραξεν ἄλ- 
Aort ἄλλο λέγειν, xal μὴ διὰ μιᾶς 57 χαὶ τῆς αὐτῆς φέ- 
ρεσϑαι γνώμης, xav dx πολλὰ τὰ λεγόμενα, δόξει γὰρ 
ψεύδεσθαι διάφορα λέγων καὶ μὴ τοῖς αὐτοῖς χεχρημέ- 
νος, ἀλλ᾽ αὐτοσχεδιάζων παρὰ τὴν χρίσιν χαὶ πεπλανη- 
80 μένος 538 ἀτάχτως" φανερὸν διὰ τοῦ παραδείγματος τὸ 
λεγόμενον, νύχτωρ τις μεταιτῶν 9? λῃστείας φεύγει" ἐν- 
ταῦϑα γὰρ εἰ xol πολλὰ τὰ γρώματα, οὐ μὴν ἐναντία 


67 Ald. μηδὲ μιᾶς. 68 Ald. πεπλανημένως. 69 AM, μετὰ τῶν. c 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ ἡ 397 


ἀλλήλοις, ἀλλὰ σύμφωνα καὶ ὁμολογούμενα ἑαυτοῖς" 6 

δὲ χαὶ μὴ ὅμοια , ἀλλ᾽ οὐδὲ ἐναντία" λέξει γὰρ ὡς 
ἀνειμένοι νυχτὸς τυγχάνουσιν ὄντες οἱ ἄνϑρωποι καὶ τὰς 
γνώμας ἱλαρώτεροι, καὶ ὅτι — 
γόμενος τοῦτο διαπράττομαν, ὅτε τὴν αἰδῶ χρύπτει και- δ 
ρὸς, ὅτε μὴ καταφανὴς γίνομαι’ τοῖς αἰτουμένοις, ὅτε 
λανϑάνων περδαίνω τὴν ἄγνοιαν. 

Πορφυρίου. ᾿Επειδὴ τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους 
σημεῖα ποιούμενος ὃ κατήγορος δοκεῖ βιάζεσθαι τὸν δι- 
καστὴν καὶ πείϑειν ὡς τοῦ ἐγχαλουμένου ἕνεκεν 75 ταῖ- 10 
τα πεποίηχεν ὃ φεύγων, δεῖ πρὸς τοῦτο ἀγωνίξζεσϑαι τὸν 
φεύγοντα, καὶ μὴ τοῦ ἐπιφερομένου adu, uotog ἕνεχεν 
φάσχειν πεποιηκέναι ἢ εἰρηκέναι ἢ τὸ πάϑορ συμβεβη- 
χέναι" τοῦτο γάρ ἐστιν ἡ μετάϑεσις τῆς αἰτίας; ὃ χρῶ- 
μα προσαγορεύουσιν oí ᾿ρμαγόρειοι" ὑπάῤζει δὲ λύσις 15 
τῶν ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους, , λύσις δὲ μετὰ ἀντιϑέσεως, 
καὶ ἔσται ἢ ἀντιστατιχὴ , ἢ μεταστατιχῆ, ἢ ἀντεγχλημα- 
τικὴ, ἢ συγγνωμονιχὴ" ἀντιστατιχὴ μὲν, ἐὰν ὄφελός τι 
προβαλώμεϑα 7* οἷον ἀναλαμβάνω τοὺρ ἀποχηρύχτους, 
ἵνα μὴ ἀποροῦντες ἐπὶ χλοπὴν ἢ ἐπιβουλὴν τράπωνται" 20 
κἀκεῖνα δὲ ὁμοίως ἀντιστατικὰ, ὅτ᾽ ἂν ὅπλα ἔχων κρί- 
γηται 7? τυραννίδος ἐπιϑέσεωρφ᾽ ἐρεῖ γὰρ ὅτι φυλάττω 
τῇ πόλει εἰς ἀναγκαίαν ἐπίδοσιν * συγγνωμονιχὰ δὲ, ὅσα 


, ’ δ 23 δ , 3» ⸗ , , 
λαμβανεται ὑπ᾽ ἀγνοίας, ἢ μέϑης, olov πλούσιος νέος 


ὥμοσεν ἐν συμποσίῳ τυραννήσειν" λέξειν γὰρ, ὅτι ἐν εὔω- 25 
χίᾳ καὶ μέϑῃ οὐδεὶς ἀπὸ τῶν λεγομένων πολυπραγμονεῖ, 
χαὶ ἀπὸ τῆς ἡλικίας, νέων ἐστὶ τὸ καὶ τυραννίδας ἃ ἄπενυ- 
λεῖν xa τοιαῦτα ἀλαζονεύεσθαι" xal ἀπὸ ἐλέου ἐστὶ ue- 
τάϑεσις, ὡς ἐπὶ rov ϑάπτοντος τὸ γεοσφαγὲς σώμα, ὅτι 
ἐλεῶν ἔϑαπτον" διττὴ δὲ τῶν γρωμάτων ἡ ἀνωτάτω δια- 39 
φορὰ, τὰ μὲν γὰρ τῇ ὑποϑέσει κείμενα εὑρίσχομεν, τὰ 


70 ἕνεκεν Ald. em. 71 Ald. προβαλόμεϑα.͵ — lin. sq. 
Ald. ἐπὶ βουλήν. 72 Ald. χρίγεται-. 


398 - ΣΧΟΜΙΑ͂ 


δὲ αὐτοὶ ἔξωϑεν εὑρίσχομεν 75 xg) ποριζόμεϑα" παρ- 
ἔχει 7* μὲν οὖν οὐτὴ ἡ ὑπόθεσις ὡς ἐπὶ τοῦ ἀλ- 
λοτρίᾳ γυναικὲ τάλαντον καταλιπόντος ἐν διαϑήχαις 
καὶ εἰπόντος σωφροσύνης ἕνεκα καταλείπω, εἶτα χρε- 
5 γομένης μοιχείας ' ἐνταῦϑα yàg τὸ Agua χεῖται ἐν τῷ 
ξητημαέι, ὅτι διὰ σωφροσύνην ἡ χάρις" ἔξωϑεν δὲ τῆς 
ὑποϑέσεως, ὅτ᾽ ἂν αὐτοὶ ζητοῦντες τὸ γρῶμα ποριξώμε- 
ϑα 75, ὡς ὁ ἀφορῶν εἰς τὴν ἀχρόποδεν πλούσιος" φή-. 
ctt γὰρ ἐλεεῖν τοὺς τυραννουμένους, περὶ δὲ ποσότητος 
40 τῶν χρωμάτων πότερον πλείοσι χρησέέον ἢ ἑνὶ, καὶ mó- 
τερον πεπλανημένοις ἢ συμφωνοῦσιν, εἴρηται 7ό. Ἐχβάλλει 
δὲ τὸ χρῶμα τοῦ φεύγοντος ὸ χατήγορος ἐχ τῆς τοῦ ἀχο- 
λούϑου ἀναιρέσεως ἢ amore" otov Περικλῆς παρὰ Me- 
γαρεῦσι χρίνεται διὰ τὸ ψήφισμα ἐχεῖσε κατενεχϑεὶς , λέω 
45 ξει γὰρ ὑπὲρ ὑμῶν πεποίηχα" μελλόντων γὰρ. 4ϑηναίων 
στρατεύειν ἐφ᾽ ὑμᾶς ἔστησα τῷ 77 ψηφίσματι τὴν Op- 
γήν. ὃ δὲ ἐναντίος ix τῆς τοῦ ἀκολούϑον ἀπαιτησεὼς 
ἐχβαλεῖ λέγων, ὅτι χρῆν σε τοιγαροῦν ὕστερον λῦσαι. ἡ 
συναγωγὴ δὲ τούτου i» τῆς τοῦ ἀχολούϑου ἀναιρέσεως, 
2007 τοίνυν ἐποίησας τοῦτο" OUX ἄρα Μεγαρεῦσι χαριξό- 
μένος ἔγραψας. ἐν γὰρ τὴ τῶν ἐξ ἀκολουϑίας ἀπαιτήσει 
προτάττεται μὲν τὸ χατὰ ϑέσιν, ἕπεται δὲ τὸ χατὰ ἀ- 
γναίρεσιν. κατὰ ἀναίρεσιν δὲ πάλιν τὸν τρόπον προτάτ- 
163 τοντὲες διὰ τῆς ϑέσεως χατασκχευάζομεν:; οἷον ὑπὲρ ἡμῶν 
40 ἔπράττες, ovx ἔδει σε ἐπιμεῖναι τῇ τοῦ πιναχίου γρα- 
φῆ᾽ οὐδὲ “ακεδαιμονίοις ἐχστῆναε ἀξιοῦσι τὸ ψήφισμα 
ἀνελεῖν" ἐποίησας δὲ ταῦτα καὶ ἐνέστης, οὐχ ἄρα τῇ 
πρὸς Μεγαρέας εὐνοίᾳ τοῦτο ἔπραξας" ὁμοίως δὲ καὶ 
ἐπὶ τοῦ τρέφοντος τοὺς ἀποχηρύχτους" ἐρεῖ μὲν ὁ τρέ- 
so φων ὑπὲρ τῆς πόλεως πεποίηχα, ἵνα μὴ σπάνει τῶν 
ἐπιτηδείων ἐπιβουλεύσωσι 79 τῇ πόλει" ὁ δὲ λύσει λέγων 


78 Ald. εὑνίσκωμεν. 74 Ald. παρέσϑι. 75 Ald. ποριζό- 
μεϑα. 76 Ald.cvugewovow. Εἴρης. 77 Ald. v0. 78 Ald. ἐπι- 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 399 


ἕν σπάνει τῆς πόλεως οὔσης ἔδει φιλοτιμεῖσθαι σῖτον ἢ 
δεομένῃ χρημάτων εἰσφέρειν. ἀλλὰ μὴν οὐκ ἐχαρίσω, 
οὐχ ἄρα εὐνσίᾳ πεποίηκας" τοῦτο «πάλιν ἐξ ἀχολούϑου 
ἀπαιτήσεως " εἶτα ἀναιρέσεως * ἢ πάλιν. ἀλλ᾽ ἐλεῶν 7? 
ἔτρεφον" ὁ δὲ ἐχβάλλει λέγων, ἐχρῆν τοὺς οἰκείους τοὺς ὅ 
γένει προσήχοντας, τοὺς ἀτυχοῦντας τῶν πολιτῶν, οὐχὶ 
τοὺς πονηροτάτους, ὃ ἐστιν ἔχ τὴς τοῦ ἀχολούϑου ἀπαι- 
τήσεως, καὶ Δημοσϑένης ἐν τῷ πᾳραπρεσβείας λέγοντος 
Aioxivou περὶ Φωχέων, ὅτε ἠπατήϑην, ὅρα πῶς ixfo- 
λὴν ἐποιήσατο τοῦ χρώματος ἔδεε τοίνυν μισεῖν τὸν ἄπα- 10 
τήσοντα, ἀλλὰ μὴν οὐ μισεῖς, οὐκ ἀρα ἡπατήϑης. ix δὲ 
τῆς ἀναιρέσεως οὕτως " ovx ἐχρὴν τοὺς οἰκείους περιορᾷν, 
οὐδὲ περὶ τοὺς λοιποὺς ὑβριστὴν εἶναι xoà ἀγνώμονα" 
καὶ περὶ τοὺς. πολίτας δὲ ὑπάρχεις βίαιος καὶ περὶ τοὺς οὖ- 
κείους ἀγνώμων" οὐχ ἄρα οὔτε κηδεμονίᾳ δ᾽ τῆς πόλεως, 15 
οὔτε οἴχτῳ τούτους τρέφεις" xoi ὁ Δημοσϑένης ἐξ evat- 
ὑέσεως, τούτων οὐδένα ἀχούω τῶν λόγων, οὐδὲ ὑμεῖς" 
δεῖ δὲ καὶ. ἀπὸ τῶν προοιμίων ἀναιρεῖν τὰ χρώματα" ὃ 
δὴ x«i Δημοσϑένης εἴωϑε ποιεῖν" ἐπὶ τῶν ἀντιϑέσεων" 
προλύων πρὸ καιροῦ τὰς ἀντιϑέσεις, ἔστιν ἐχβολὴ χγρω- 20 
μάτων καὶ ἡ τῶν αἰτιῶν ὑπεξαίρεσις" προαναιροῦμεν γὰρ 
τὰ ἄλλα πάντα, ἵνα εἰς ἕν περιχλείσωμεν τὸν ἀντίδικον" 
οἷον ὡς ἐπὶ τῆς χρινομένης μοιχείας, ἐπειδὴ νύχτωρ ἐ- 
δάχρυεν, ἐρεὶ ὃ χατήγορος΄ ov πατήρ σοι τέϑνηχεν, οὐκ 
ἀδελφὸς, οὐ παῖδες, ᾧ xai Δημοσϑένης ἐχρήσατο λέγων" 25 
ἐὰν δείξῃς ὡς δὲ ᾿διήϑειαν ἢ ἄγνοιαν. 


Ἢ πιϑανὴ ἀπολογία ἀποστρέφουσά ἐστι πρὸς τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι 
τέλους" οἷς γὰρ ὃ ἕτερος χρήσεται ὡς σημείοις τοῦ εἶναί τι, τού- 
τοις ὃ ἕτερος ὡς σημείοις χρήσεται τοῦ μὴ εἶναί τε" οἷον ὕπον ἀφο- 
Quc καὶ δακρύεις, τυραννήσεις. καὶ μὴν εἰ ἔμελλον τυραννεῖν, οὖκ 30 
ἂν ἀφεώρων, ὥστε εἶναι καταφανής * * τὸ δὲ κεφάλαιον τοῦτο 


βουλεύσουσι. 79 Ald. ἀλελεῶν. 80 Ald. κηδαιμονίᾳ. 
4 Ald. κατοφαγείς. 


400 ZX0AIÀÁ 


ἔστιν ὅτε ἐκλείπει" καὶ ἐκλείπει ys, ὅτ᾽ ἂν τὰ σημεῖα ἀφ᾽ ὧν $ 
᾿πρέσις ἀναγκαίως ἑπόμενα ἢ τῷ πράγματι, ἐφ᾽ ὦ 2 ἡ κρίσις, οἷον 
τῷ ἐπιτιϑεμένῳ "τυραννίδι ἀναγχαῖον ὅπλα προπαραοκενάσασθαι" 
σχέψαι τοίνυν" σχηπτοῦ κατενεχϑέντος εἰς τὴν Περικλέους οἰκέαν, 

δ εὕρηνται χίλιαι πανοπλίαι καὶ φεύγει τυραννίδος ἐπιϑέσεως " οὗ δύ- 
sarai εἰπεῖν ἐνταῦϑα τὸ, εἰ ἔμελλον τυραννεῖν, οὖκ ἂν ὅπλα παρε- 
σκευασάμην᾽ ἐν τοῖς τοιούτοις τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους" 6 κατήγο- 
ρος καὶ δριστικῶς ἐξετάζει 3 ἔστιν ὅτε, ὡς ἐπὶ τοῦ καλλωπιζομένου 
μειρακίον καὶ πορνείας φεύγοντος" αὐτὸ γὰρ τὸ καλλωπίζεσθαι 
40 καϑ᾽ ξαυτὸ πορνείαν ἐρεῖ ὃ κατήγορος βιαίως" ἣ μέντοι πιϑανὴ 
ἀπολογία κἀνταῦϑα ἐκλέλοιπεν" ἀντεισακτέον δὲ εἰς αὑτὸ καϑ' 
᾿ξαυτὴν κεφάλαιον τὸ μὴ ἀναστρέφον πρᾶγμα" τούτῳ yug ἐστι καὶ 
μόνῳ ἰσχυρίζεσϑαι ἐνταῦϑα᾽ οἷον oi μὲν μέλλοντες τυραννεῖν, àra- 
γκαίως ὅπλα παρασκευάζονται 4 * οὐ μὴν οἵ ys παρασκεναζόμενοε 
48 καὶ τυραννίδι ἐπιτίϑενται" ἔστι γὰρ καὶ ἄλλου τινὸς ἕνεκα παρα- 
σκευάζεσϑαι Onia* καὶ πάλιν oi μὲν πορνεύοντες καλλωπίζονταε " 
οὔ μὴν οἵ γε καλλωπιξζύμενοε πάντως καὶ πορνεύουσιν" ἔστι γὰρ 
καὶ δι᾿ ἄλλο τι καλλωπίζεσθαι" καὶ ἐρεῖ δηλαδὴ ὅσα κἄν τῇ ὁ 

μεταϑέσει τῆς αἰτίας. 


20 Συριανοῦ. "Eg! ἅπασι 'τοῖς κεφαλαίοις ἐμπίπτει 
ἡ πιϑανὴ ἀπολογία περὶ ἧς ἀποροῦσί τενερ ὅτου χάριν 
οὕτως ὠνόμασται" καίτοι καὶ τῶν ἄλλων κεφαλαίων su- 
ϑανῶν ὄντων, εἴγϑ χαὶ ἡ πᾶσα ῥητοριχὴ πειϑοῦς ἔστι 5 
δημιουργός" ἐροῦμεν οὖν, ὅτε μάλιστα μὲν τῷ κοινῷ. 

25 ὑνόματι ὡς ἐδίῳ 6 ἐχρήσατο" πολλὰ γὰρ καὶ ἄλλα τῷ 

164 roy γένουρ ὀνόματε ὡς κυρίῳ κέχρηται" ὥσπερ xoi Πλά- 
των διαιρεῖ τὸ δίκαιον εἴς τὰ τὸ ὅσιον καὶ τὸ δίκαιον 
ὁμωνύμως τῷ γένει" ἔπειτα διότι τοσαύτης μετέζει πει- 
ϑοῦς 7, ὥστε τοῖς. αὐτοῖς χεχρῆσϑαι τεχμηρίοις τὸν. φεύ- 

30 γοντα τοῦ μὴ πεποιηχέναι τοῦϑ'᾽ ὅπερ ἐγχαλεῖταε ἢ 

! μέλ- 


Li 


2 ᾧ Ald. om. — $ Ald. ἐξετάζειν. 4 Ald παρασκευάζοντα.᾽ 
5 Ald. καὶ ógu. Ven. ct Par. καὶ om, 6 Ald, iia. 7 


Ven. τῆς πειϑοῦς. 


07 XIX XTAZEIX | 401 


μέλλει * ποιήσειν, olomso xol ὃ χατήγορος κέγρηται 
τοὐγαντίον ἀποδεικνύων 5 οἷον ἐπὶ ᾿Δλκιβιάδου τοῦ παρι- 
όντος τὸ δεσμωτήριον *? xol βοήσαντος᾽" ἔρεϊ γὰρ ὡς εἴ- 
ste ἐβουλόμην τυραννεῖν, οὐκ ἂν ἐβόησα τοῖς δεσμώταις 
ϑαῤῥεῖν" ὃ δὲ κατηγορὸς λέξει ἃ ας tt πέρας ἤδη προσδοχῶν 5 
ἐπάξειν τῇ προαιρέσει xol τοῖς ὑπὸ τῶν νόμων 1") χαϑ- 
ειργμένοις λύειν Ὁ" ἔχηρυττες. διαφέρει δὲ τοῦ χρώμα- 
τος, τῷ τὸ μὲν αἰτίαν εὔλογον ἐπιφέρειν 14 πρὸς τὸ 
τεχμήριον, διὸ καὶ μετάϑεσις αἰτίας καλεῖται" τὴν δὲ 
σιιϑανὴν ἀπολογίαν ἀναιρετικὴν εἶναι τῶν ἀπ᾽ ἀρχῆς 10 
ἄχρι τέλους" ἔστε δὲ οὐ τῶν ἀδὶ ἐμπιπτόντων τὸ χεφά- 
λαιον τοῦτο ἐν τῷ ἁπλῷ τελείῳ στοχασμῷ᾽ ἀλλ᾽ Or ἂν 
μὲν τὸ τεχμήριον σύμφωνον 5] τῷ χρινομένῳ, ἐχλείπει *5, 
ὡς ἐπὶ Περιχλέουφ᾽ σύμφωνον yaQ 16 τῷ βούλεσϑαι τυ- 
᾿ραννεῖν τὸ ὅπλα 17 κεκτῆσθαι" ὅτ᾽ ἂν δὲ τὸ τεχμήριον 45 
ἀναχόλουϑον ἢ πρὸς τὸ κρενόμενον ἐμπεσεῖται πάντως t? . 
olov ἐπὶ τοῦ παρεστῶτος τῷ νεοσφαγεῖ" ὁ γὰρ ἀνελὼν 
οὗ παρεστάναι, ἀλλὰ φεύγειν εἴωϑε, τὸν 19 πεπονϑότα 
καὶ τὸν τόπον ὡς δεινοὺς κατηγόρους ἐξευλαβούμενος " 
ἐφ᾽ ὧν δὲ ἐκλείπει 7] πιϑανὴ ἀπολογία, δυνατὸν οὕτως 40 
ἐπιχειρεῖν" ὅτι ὁ μὲν τυραννῶν πάντως ὅπλα χτᾶται, OU 
μὴν ὁ χτώμενος ὅπλα ἤδη καὶ τυραννεῖν ἐπιχειρεῖ" πολ- 
λαὶ γὰρ αἱ τῆς κτήσεως ἀφορμαΐ" πλατύνεται δὲ τὸ xs- 
φάλαιον τοῦτο ὑπὸ μὲν τοῦ φεύγοντος τρισὶ τούτοις 
τύποις, τῷ μηδὲν ὄφελος ἔχειν, τῷ βλάπτεσθαι τὰ μέ- 55. 
γιστα, τῷ δύνασϑαι περὶ τῶν αὑτῶν ἄλλως ἐπιχειρεῖν' 


8 Ald. Ven. μέλλειν. 9 Ald. ἀποδεικνύειν. ' 10 Ven. 
τὸ δικαστήριον - omisso sq. καὶ βοήσαντο. 411 Ven. ὥσπερ ὡς 
ἤδη προσδοκῶν, 412 Ald. ὑπὸ τὸν νόμον χαϑειρμένοις., Ven. 
et Par. ὑπὸ go» γόμων.. Vem. καϑειργομένοις. Par. καϑειργμέ- 
γοῖς. 45 Ven. λύσει. 14 Ven. φέρειν. 45 Ven. add. 
ὥσπερ καὶ 5j ἀντίληψι. [16 γὰρ Ven. om. 417 Ven. ὅπλα 
πολλά. 48 Ald. πάντας. 19 Ven. τόν t$. 

Bhetor.1V. 2 


i] 


402 | XX041IA 


οὔτε γὰρ ὄνησις. γίνεται ?? τῷ παρεσεῶτι τῷ πεφονευ- 
μένῳ, καὶ τὸ τῆς βλάβης ἀνύποιστον ἦν ἁλόντι φόνου 
τιμωρίαν ὑποσχεῖν, καὶ μᾶλλον ἂν ἀποχρύπτειν ἑαυτὸν 
ἐσπούδασε φεύγων τὸν, ἔλεγχον᾽ ὁ δὲ χατήγορος πάλιν 

5 ἀνατρέψει 2 τὴν πιϑανὴν ἀπολογίαν διὰ τριῶν τόπων, 
τύχης», ἀγνοίας, ἀνάγκης " ἀπὸ μὲν τύχης οὕτως ἐπεχει- 
ρῶν" ὅτι ϑεοί τε καὶ τύχη τὸ τῆς γνώμης ἀνόσιον χατ- 
ἐδόντες φωραϑῆναι παρεσχεύασαν" ἀπὸ δὲ ἀγνοίας, ὅτε 
συνεργὸν τῆς καχουργίας ?? τὴν ἐρημίαν λαβὼν ἡγνόεις, 

10 ὡς 13 ὄψεταί τις τὰ παρὰ πάντας σοι δρώμενα τοὺς νό- 
μους" ἀπὸ δὲ ἀνάγκης οὕτως, 24 ὅτι τοσαύτη σέ τις ἐπι- 
ϑυμία τοῦ φόνου κατεῖχεν, ὡς καὶ μετὰ τὴν πληγὴν πα- 
, Ῥεστάναι τῷ πεπτωχότι ἐφηδόμενον τοῖς ἔῤγοιρ , ὥσπερ 
ἀριστέα. 35 


45 Σωπάτρου. Τοῦτό τινες οὕτως ἐξηγοῦνται" τὸ 
γὰρ ἀναστρέφουσα ἀντὶ τοῦ λύουσα λάμβανουσιν, ἵν᾿ ἢ 
οὕτως, λύουσα᾽ ἐστε τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἀχρὶ τέλους τοῦτο 
0236 εὔηϑές ἐστι, καὶ γὰρ ἢ μετάϑεσις τῆς αἰτίας ἡ ἀν- 
τίληψις λυτιπὰ εἰσι τῶν ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους, ὥστε οὐκ 

20 εὖ ἔχει ἡ ἐξήγησις αὕτη, διὸ κρεῖττον οὕτως λαμβάνειν 
τοῦτο᾽ ἡ πιϑανὴ ἀπολογία ἐχτὸς τῆς πατρὸς προϑέ- 


20 Ven. ἐγίγνετο. , 31 Ald. ἄνασερέψει. 22 Ven. τὴν 
ἐρημίαν τῆς κακουῤγίας. — 25 ὡς' Ald.om. 24 οὕτως Ven. om. 
25 Ven. pergit: ᾿Ιστέον δὲ καὶ ἐκεῖνο, ὅτι καϑόλου ἐν ταῖς στάσε- 
σιν ovy 5j διάφορος κρίσις," οἷον πιροδοσίας ἢ τυραννίδος ἢ φόνου, 
διάφορα τὰ εἴδη ποιεῖ, ἀλλ᾽ ἢ τῶν κεφαλαίων διάφορος διαίρεσις 
ἐναλλαγὴν ἀπεργάζεται τῶν εἰδῶν, ἔστι δὲ ἣ τῶν κεφαλαίων διαΐίρε- 
σις ποικίλη καὶ’ κατὰ τρεῖς ἐναλλαττομένη τρόπους, καὶ γὰρ κατὰ 
πλεογασμὸν καὶ κατὰ ἔλλειψιν καὶ κατὰ ἐναλλαγὴν προϊόντα διά-- 
φορα ἐν ταῖς στάσεσιν ἀπεργάζεται εἴδη. ἍἜπεται δὲ τοῖς κεφαλαίοις 
ἅπασιν 3j καλουμένη κοινὴ ποιότης, ἥπερ ἐστὶν οἱ ἐπίλογοι" ὠνόμα-- 
σται δὲ xoi) ποιότης, x. τ. À, p. 412. ΑΙὰ.1. 16. 4216 Ald. τὸ, 
seripsi δέ, 


᾿ ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 403 


ques ἀναστρέφουσά ἐστι τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρε τέλους , nt- ' 
"erri γὰρ ἐνταῦϑα " πρόϑεσις" ἀναστρέφει δὲ οὕτως " 
TOY γὰρ om ἀρχῆς ἄχρε τέλους ἀπὸ τοῦ σημείου λαμ- 
βανομένων, οἷον ἐφόνευσας, παρίστασο γάρ, αὕτη ἀνα- 
στρέφει ταῦτα καί φησιν" ὅτι εἰ ἐφόνευσα, οὐκ ἂν πα- ὅ 
οιστάμην" ἱστέον δὲ, ὅτι εἰ xal, ὡς ἤδη ἔφαμεν, καὶ ἡ 
ἀντίληψις καὶ ἡ μετάϑεσις τῆς αἰτίας πρὸς τὰ ἀπ᾿ ἀρ- 
χῆς ἄχρι τέλους γένεται καὶ ἡ πιϑανὴ ἀπολογία, ἀλλ᾽ 
οὐ τὸν αὑτὸν τρόπον" εἰ γὰρ τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους 
ἀναστρέφει, ὡς εἴρηται, ἀντίληψις δὲ καὶ χρῶμα ἔξω- 10 
ϑὲν λαμβάνεται, οἷον ὡς ἐφ᾽ οὗ παρεϑέμεϑα παρα- 
δείγματος, ἐρεῖ γὰρ ix τῆς τοῦ κατηγόρου φωνῆς͵ λαμ- 
βάνων τὸ βέβαιον, ἀλλ᾽ ovx ἔξωϑεν, ὅτι εἰ τοῦτο λαμ- 
βάνεις πρὸς κατασχευὴν τοῦ φόνου τὸ παρεστάναι, αὐὖ- 
τὸ τοῦτο τῆς ὑποψίας ἐλευϑεροῖο εἰ γὰρ ἀνεῖλον, οὐχ 15 
ἂν παριστάμην, καὶ ἔοιχεν ὁδῷ 37 βαδίζειν ταῖς ἀπολο- 
γίαις" τὸ μὲν γὰρ πρῶτον ἀντιλήψει γρήσεται, οἷον ὅτι 
ἐξῆν, ὅπερ καὶ ἔξωϑέν ἔστι τοῦ ἐγχλήματος καὶ προπε- 165 
τέστερον καὶ μηδὲν ἔχον εἰς ἀπολογίαν λαμπρόν" δεύτε- 
ρον προβαλεῖται τὴν τῆς αἰτίας μετάϑεσιν, ἰσχυρὰν ti- 20 
»αὶ δοχοῦσαν ἤδη , ἔξωϑεν μέντοι xol αὑτήν" τρίτον δὲ, 
ὃ πάντων ἐστὶν ἰσχυρότατον, τὴν πιϑανὴν ἀπολογίαν 
ἐποίσει" διὸ xol τῷ κατηγόρῳ. πολλὴν παρέχει τὴν aro. 
Οἷαν xal σχεδὸν ἄλυτος εἶναι δοκεῖ" ow χρὴ δὲ ἐν ταῖς 
᾿ἀντιϑέσεσιν τὸ ἔγχλημα προφέρειν, ὡς τινὲς πταΐοντες ^" 25 
λέγουσιν, οἷον ἀλλὰ προδέδωκας, ἀλλ᾽ ἐφόνευσας͵ , ἢ εἴ 
τι 15 τῶν τοιούτων ἀλλὰ δὲϊ τὰ σημεῖα προφέρειν, ὡς. 
ἂν τοῦ ἐγχλήματος χατασχευὴ γένηται" οἷον, ἀλλὰ χρῆ- 
pe εἴληφας, ἀλλ᾽ ἀφεώρας. Ζητήσειε δ᾽ ἂν τις, τίνος 
χάριν πανταχῆ τῶν κεφαλαίων τοῦ ῥήτορος καὶ ἐν za: 50. 
08 . e 

427 Ald. δδῶς. 38 Ald. et Par. παίοντες, scripsi πταίογτες. 
29 Ald. s τε. ΝΣ | 


26. - 


404 |» — ZX0 A14 


μέρει τοῦ λόγου τοῦ πιϑανοῦ ἐπισημαινομένου, τοῦτο μόνον 
τὸ κεφάλαιον πιϑανὴ λέγεται ἀπολογία * λέγομεν οὖν, ὅτε 
ὁ φεύγων χρώμενος τῷ παραγραφιχῷ ἢ τῇ τῶν ἐλέγχων 
᾿ἀπαιτήσει τοῖς ἔξωϑεν γρῆται τοῦ προβλήματος, ἐν 
5 μέντοι τῇ πιϑανῇ ἀπολογίᾳ ἀνασκευάξεται τὰ ἀπ᾽ ἀρ.- 
γῆς ἄχρι τέλους, Óv ὧν ἐχεῖνος χκατασχευάξει τὸ ἔγχλημα 
τὸ ἱπαγόμενον" λέγοντος γὰρ τοῦ χατηγόρού, οὐχ ἂν 
σ᾽ ἐτίμησαν οἱ πολέμιοι εἰχόνι, εἰ μὴ προδοῦναι αὐτοῖς 
συνέϑου, καὶ τούτῳ σημείῳ γρωμένου, ὃ φεύγων ἀνα- 
40 στρέψας ἐρεῖ" xal μὴν εἰ ἠβουλόμην προδοῦναι, οὐχ 
ἂν εἴων τοὺς" πολεμίους στῆσαί μου εἰχόνα, ἵνα μὴ κα- 
τάφωρος γένωμαι , οὐδεὶς γὰρ ἐπιχειρῶν ἀδικεῖν ταῦτα 
πράττει, δι᾽ ὧν ἁλίσχεται" εἶτα παράδειγμα, οὐδὲ γὰρ 
Ó. χλέπτης εἰ φωρᾶται τὴν λοπὴν ἐργάξεται , οὐδ᾽ ὃ προ- 
45 δύτης". ἐπεὶ οὖν τοῦτο τὸ κεφάλαιον μόνον πρὸς αὑτὰ 
γίνεται τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους, eixotog xat ἐξοχὴν 
εἴρηται πιϑανὴ ἀπολογία. Ὅταν τὰ σημεῖα ἀφ᾽ ὧν 
ἡ χρίσις ἀναγκαίως ἑπόμενα ἢ τῷ κράγματε" 
προσέχειν δεῖ" τοῖς τοιούτοις τῶν ζητημάτων, ἵνα μὴ 
20 πολλάκις πλανώμενοι ὁρικῆς ταῦτα τιϑώμεϑα 5" στάσεως " 
ἐχεῖ μὲν γὰρ μέρος ἐστὶ τοῦ παντὸς τὸ ανατεῖναι τὰς 
χεῖρας, οὐδεὶς χὰρ ὑβρίζει μὴ τὰς χεῖρας ἀνατείνων, καὶ 
οὐδεὶς τυμβωρυχεῖ μὴ τοὺς τάφους ἀνορύττων" ἐν μέντοε 
τοῖς στοχαστιχοῖς ζητήμασι παρεπόμενα μόνον τὰ τοι-- 
25 αὕτα λαμβάνομεν, οὐχ ὡς μέρος. Ἔν τοῖς τοιούτοες 
τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους Ó κατήγορος καὶ δρυ- 
κῶς ἐξετάσει" ἐρχόμενος γὰρ εἰς τὴν ἐκβολὴν τῆς πιϑα- 
γῆς ἀπολογίας ὃ κατήγορος δρικῶς πρόεισι λέγων, ὅτι ταῦτα 
οὐκέτι * σημεῖα τυγχάνει, ἀλλ᾽ αὐτόϑεν ἤδη ἐγχλήματα, 
30 φήσει γὰρ τὸ καλλωπίζεσϑαι αὐτόχρημα πορνείαν" ἐστέον 
δὲ, ὅτε τότε ὁριστικῶς ἐξετάζεται τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέ- 


80 Ald. τιϑέμεϑα;, scripsi τιϑώμεϑα. 51 Ald. οὐκ ἔσει." 


ΕΙΣ ΣΤΑ͂ΣΕΙ͂Σ | 405 


λους , Or üy- ἀχόλουϑον ἢ τὸ σημεῖον τῷ ἐγκλήματι , 


ὡς in) Περικλέους" ἐρεῖ γὰρ, ὡς αὐτὸ τοῦτό yt, τὸ ὅπλα. 


χεχτῆσϑαι, τυραννεῖν ἔστιν" ἰσΐέον δὲ, ὡς ἢ πιϑανὴ 


ἀπολογία χατασχευάζεται ix τῶν ἀντιχειμένων" καϑόλου. 
P € « Li ^[ 
γὰρ τὰ στοιχεῖα δεῖ ὁρᾷν τῆς περιστάσεως, καὶ ix τῶν 5 


ἐναντίων τοῖς παροῦσι χατασχευάξζειν, τόπον ἀντὶ τόπου 
λαμβάνοντας, πρόσωπον ἀντὶ προσώπου, ἢ τρόπον ἀντὶ 
τρόπου, ἢ χρόνον ἀντὶ χρόνον, καὶ ἀπὸ τῆς ὕλης καὶ 
ἀπὸ τῆς αἰτίας" τόπον μὲν, ὡς ὁ τοὺς ἀποκχηρύχτους 


τρέφων ἐπὶ τοῖς ὁρίοιρ τῆς γῆς" ἐρεῖ γὰρ, ὡς οὗχ ἐν αὑτῷ 10 


τῷ τόπῳ, αλλ᾽ ἐν ἑτέρῳ ἔϑρεψα ἡ ἥττον ὑποπτευϑήσεσϑαι 
δυναμένῳ, οἷον ovx ἐπὶ τοῖς ὁρίοις ἀλλὰ πόῤῥωθεν" οὐχ 
ἐπὶ τῆς πόλεως, ἀλλ᾽ ἐπὶ ἐρημίας" πρόσωπον δὲ, οὐκ ἂν 
ἐχρησάμην τούτοις συνεργοῖς, ἀλλὰ τοῖσδε τοῖς ἔλαττον 


ὑποπτεουϑησομένοις οἰκέταις ἢ ξενιχῇ δυνάμει" τούτῳ 45 


xai «Δυσίας ἐν τῷ πρὸς Μιχρίνην χρῆται" ἔστι δὲ ἀντι- 


ληπτικὸν τοῦτο" φήσει γὰρ, ὅτε ἐξὴν μοι δι᾿ ἑτέρων͵ 
^- e ⸗ 2 21 e . 3 4 ^v ΄ 
τοῦτο πρᾶξαι" τρόπον, ovx ἂν οὕτως ἀλλα τοιῶσδε.. 


ἕτερον ἀνθ᾽ ἑτέρου κατααχευάζοντες τὸ μὴ γεγονὸς ἀντὶ 


-“μ - "| Α ] L4 9 LI “ « / 
τοῦ γενομένου" τρόπὸν γὰρ τινα ἀπὸ TOU ὑπευϑῦύνον $0 


, * * 
ἐπὶ τὸ ἀνεύϑυνον" oiov ovx ἂν ἐποίησας οὕτως, ἀλλὰ 


ἄλλως" ovx ἂν φανερῶς ἀλλὰ λάϑρα διὰ φίλου ἐμήνυ- ' 


σα" γρόνον, οὐκ ἂν νῦν, ἀλλ᾽ ὕστερο ) usd ἡμέ 
χρόνον, ; gov, οὗ μεϑ᾽ ἡμέραν, 


ἀλλὰ νύχτωρ' ἀπὸ ὕλης, ovx ἂν ἀπαράσχευος ὥρμησα 166 


ἐπὶ τόδε τὸ ἔργον μέγα τυγχάναν" ἀπὸ αἰτίας" οὐκ ἂν 25 


διὰ ταύτην ἐποίησα τὴν αἰτίαν, ἀλλὰ δι᾿ ἄλλο τι μεῖ- 
Lov, ἀνασχευασϑήσεται δὲ ὑπὸ τοῦ κατηγόρουν ταῦτα 
πάντα" ἔστι γὰρ καὶ ἐκβολὴ πιϑανῆς ἀπολογίας" χατα- 
σχευασϑήσεται δὲ ἡ ἐχβολὴ ἢ ὅτι δὲ ἄγνοιαν, ἢ a- 


νάγκην, ἢ δαιμονίαν τύχην, ἢ μέϑην" x«l δεῖ ἄγνοιαν 30 


μὲν, ὡς ὃ Δημοσϑένης: λέγοντος γὰρ «Αἰσχίνου τὴν πι- 
ϑανὴν ἀπολογίαν, ὅτι εἰ προδότης ἣν, οὐκ ἂν ἐπορέύ- 
ϑὴν εἰς Μακεδονίὰν ὕστερον, πρὸς τοῦτό φησιν O An- 


4 


Ld 


406 ZX0AIA 


μοσϑένης ἐχβάλλων τὴν πιϑανὴν. ἀπολογίαν" ἀλλ᾽ oD- 
τως ἔχφρων ἦν, καὶ ὅλως πρὸς τῷ λήμματι "33 χαὶ τῷ 
δωροδοχήματι, ὥστε οὐδὲν ὑπολογισάμενος ἐπρέσβευσεν" 
τὴν γὰρ ἄγνοιαν ἐκ τούτων διέβαλεν" ὁ αὐτὸς δὲ καὶ τὸ 

. 5$ μὴ ἀντιστρέφον συνελογίσατο" ἀλλὰ μὴν ὅτε τοῦτον, φη- 
ci», ἀπιλασεν ἡ βουλὴ, τότε καὶ προδότην ἀπειρήνατο" ἀλλ᾽ 
οὐ πάντως ὃ τοιοῦτος καὶ προδότης" οὗ γὰρ ἀντιστρέφει, 
προδότης μὲν γὰρ καὶ ὁ ἀπελαυνόμενος" OU μὴν πῶς ὃ ἀπε-- 
λαυνόμενος διὰ προδοσίαν, ἔστι γὰρ καὶ δι᾽ ἄλλην αἰτίαν ἀπ-- 
40 ἐελαϑήναν" καὶ ὡς ἐπὶ τοῦ τρισαριστέως" ἐρεῖ γὰρ, ὡς οὐχ 
iov?! τινὰ ix τῆς εἰχόνος αἰσϑησεσϑαΐ σου τὴν προδοσίαν" 
δι᾽ ἀνάγκην δὲ, οἷον οὐκ εἶχες "4 ἄλλως αὐτοῖς διαλεγϑῆναε 
φυλαττόντων δεσμοφυλάχων" ἔτι δὲ ὡς εἴπομεν καὶ ἀπὸ 
μέϑης,"" οἷον ὅταν λέγων ὑπὸ μέϑης προαχϑῆναι τά- 
15 ληϑὲς εἰπεῖν xal ἐξαγορεῦσαι τὰ ἀπόῤῥητα, ὡς ἐπὶ τοῦ 
ὑμόσαντος ἐν συμποσίῳ τυραννήσειν" λέγοντος γὰρ αὖ- 
τοῦ πίϑανὴν ἀπολογίαν, ὅτι οὐχ ἂν ὥμνυον, εἰ τυραν-- 
νεῖν ἐβουλόμην, ἐχβάλλει ταύτην ὁ κατήγορος λέγων, ὑπὸ 
μέϑης αὐτὸν ἐξειπεῖν, xal ὅτε τῆς ἀληθείας ἔλεγχός ἐστιν 
20 or/yog* xai ἀπὸ τύχης δέ ἐστιν ἐκβαλεῖν τὴν πιϑανὴν ἀπολο-- 
γίαν, ὅτ᾽ ἂν λέγωμεν ϑεῶν προνοίᾳ γενέσϑαι τὸ συμβε-- 
βηχὸς, καὶ ἐχ ϑεῶν προαχϑῆναι εἰπεῖν τι ἢ πρᾶξαε, 
ὕπερ ἂν ἡ ὑπόϑεσις ἔχῃ καὶ ὅτι ἡ τύχη τῆς πόλεως, 
ἀγαϑὴ οὖσα καὶ βουλομένη δ τὰ κεχρυμμένα φῆναι, 

25 ἑπῇρέ σε ποιῆσαι τοὺς πολεμίους τὴν εἰχόνα σου στῆσαε, 
ὡς ἂν ταύτῃ κατάφωρος γενόμενος μὴ εἰς πέρας ἀγάγοις 
τὸ ἔργον καὶ τὴν χατὰ τὴς πόλξως ἐπιχείρησιν" καὶ ἐπι-- 
χειρήματό τινα ἐρεῖς καὶ παραδείγματα ἀπὸ τούτων, ἀφ᾽ 
ὧν καὶ ἄχοντες πράττουσι xcÓ ἑαυτῶν" ἐρεῖς δὲ xoà 


52 Ald. λήματι. 844. καὶ τῷ δωροδοκ. ex Par. adjeci; absunt 
etiam a codd. nonnullis Dem. de fals. leg. p. 580. ibid. melius le- 
"gitur ὅλος. 33 Ald. olov. 34 Ald. εἶχ. — 35 Ald. μέσης. 


36 . Ald. βουλολένη. 


- 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ 2040 


àmà τῆς. ἀγνοίας, ὡς oi ἐπιϑυμοῦντές τινος ὅλην τὴν 
γνώμην πρὸς τὴν ἐπιϑυμίαν ἐξάγουσιν ἀγνοοῦντες τὰ 
βλαβερά" τοῦτο λέγων εἰς τὰ τῆς μεταϑέσεως τῆς αἰτίας 
ἀνατρέχει, [ἐπί τε γὰρ ἕτερον πειρᾶτας τρέπειν τὸ ση- 
μεῖον, ὥσπερ ὃ καλλωπιζόμενος" ἐρεῖ γὰρ, ὅτι xoà .“4α- 5 
κεδαιμόνιοι χαλλωπίζονται. ἐν πολέμῳ προσδοχωμένου αὖ- 
τοῖς ϑανατου. 

Μαρκελλίνου. Ἢ ἀνὰ πρόϑεσις περιττεύει, οὕτω 
γὰρ χέχληταε παρὰ τὸ στρέφειν "7 τὸ σημεῖον εἰς τὸ ' 


ἐναντίον" & γὰρ ὃ κατήγορος ποιεῖ τὰ σημεῖα τοῦ ἐγκλή- 10 


μᾶτος, δι᾽ ὧν ὑπεύϑυνον τὸν φεύγοντα τῷ ἐγκλήματι 
καϑίστησι, ταῦτα ἐν. τῇ πιϑανὴ ἀπολογίᾳ ὃ φεύγων 
ἀναστρέφει τοῦ μὴ πεποιηχέναι τὸ ἐγχαλούμενον σημεῖον 


| τιϑέμενορ" οἷον ἐν συμπρσίῳ τις ὥμοσε τυραννή σειν, καὶ 


χρίνετοι ὡς ἐπιϑέμενος τυραννίδι" συνιστὰς γὰρ , ὅτι οὐχ 45 
ὡς διανοούμενος τυραννεῖν, ἀλλὰ παιδιᾷ χρώμενος, ἐσχυ- 
ρεεῖται, Ore εἴπερ ἡβουλόμην ἀληϑῶς τυραννεῖν, οὐκ ἂν 
πρὸς τοὺς συμπότας τοῦτο ἐξέφηνα, οὐ γὰρ ὠφεληϑῆ- 
voi τε ἔμελλον ἐκ τούτου, ἀλλὰ μᾶλλον βλαβῆναι" ζη- 
τητέον δὲ, τέ διαφέρει τῆς μεταϑέσεως" καὶ τοῦτο γὰρ 30 
χἀχεῖνο πρὸς τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους" ^ λέγομεν οὖν, 
ὅτε ἡ μὲν ᾿μετάϑεσις τὸ παρὰ τοῦ χατηγόρου ἐπιφερό- 
μενον μετατίϑησιν ἐπὶ τὸ ἀνεύϑυνον, 5j δὲ πιϑανὴ ano- 
λογία τὸ ἐναντίαν τοῖς ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους χατα- 
σχευάξει" τοῦ γὰρ χατηγόρου τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους 25 
κατασχευάζοντος, ὅτι ὅπον ἐδάκρυες τυραννεῖν ἤϑελες, 
καὶ σημεῖα ποιουμένου τυραννίδος τὰ δάζρυα, ὃ φεύγων ᾿ 


37 Ald. τρέφειν. Par. ad marg. Καλῶς τὸ, 5j ἀνὰ πρόϑεσις’ 
ἀνατρέπει, ὃ σοφὸς εἶπε Ῥαρκελλῖνος , τούτου γὰρ χάριν χρῆται 


- τῇ ἀνὰ προϑέσει εἰς τὸ ποιεῖν τῶν λεγομένων ἀντιστροφὰς, ὅϑεν 5) 


τοιαύτη πρόϑεσις καὶ ἐκ τοῦ τέλους ἀναποδιζομένη, καὶ ἐπὶ τὸ 
ἐναντίον ἀναγινωσχομέγη σὺν τῇ παρὰ πίπτει καὶ πάλιν ἀνὰ γίνεται 
καὶ  ἀναστρεφομένη. E 


408 ΣΧΟΑΙΑΙΑ 


σημεῖα ποιεῖται τοῦ μὴ ἐϑέλειν τυραννεῖν" ἐρεῖ γάρ, a 
μὴν εἰ ἤϑελον τυραννεῖν , οὐχ ἂν ἐδάχρυον ἵνα ὕποπτος 
γένωμαι" οὐχ ὅτι xol τῶν ἄλλων οὐχ ἐχόντων τὸ πε--. 
167 ϑανὸν, ἀλλ᾽ ὅτε μάλιστα ἐν ταύτῃ δεῖ αὐτὸ περισσεύειν" 
5 ὅϑεν xal πιϑανὴ ἀπολογία καλεῖται, ὅτι ἐχ τῶν εἰκό- 
των προαγόμενον τὸ χεφάλαιον πιϑανότητος πολλῆς με- 
τέχει" ov γὰρ εἰχὸς τὸν τυραννεῖν ἐπιϑυμοῦντα ἐχφαί-- 
γειν διὰ τῶν δαχρύων τὸ βούλημα" ἀκχολούϑως δὲ ἡ 
τάξις τῶν χεφραλαίων, μετὰ τὴν μετάϑεσιν ἡ πιϑανὴ 
40 ἀπολογία, δεῖ γὰρ πρῶτον τὴν αἰτίαν εἰπεῖν, εἶϑ' οὕ- 
τως ἀνατρέψαι καὶ δεῖξαι ἐναντίον ὃν τῷ ἐγχλήματε τὸ 
σημεῖον . ἐξζητησὲ δὲ ὁ τεχνικὸς, εἰ τῶν ἐμπιπτόντων ἀεὶ 
τὸ χεφάλαιον, καὶ δαιμονίᾳ τινὶ πρὸς τοῦτο μεϑόδῳ κέ-" 
χρηται" εἶδεν γὰρ, ὡς οὐχ ἀεὶ δυνατὸν ἐμπεσεῖν τὴν 
45 πιϑανὴν ἀπολογίαν, 0 ἐστι τὴν ἀναστροφὴν" τὴν εἰς 
τὸ ἐναντίον" τότε δὲ οὐ δυνατὸν, ὅτ᾽ ἂν τὸ σημεῖον 
ἀχόλουϑον εἴη τῷ ἐγχλήματι xo ἀναγκαῖον χαὶ σύμφω- 
vov' οἷον σχηπτοῦ καταλαβόντος τὴν Περιχλέους o οἰκέαν 
εὐρέϑησαν ἔνδον τρισχίλιαι πανοπλίαι καὶ χρένεται τυ- 
$0 gavvióog ἐπιϑέσεως" ἐνταῦϑα γὰρ, . ἐπειδὴ ἀναγκαῖον 
τῷ ϑέλοντι τυραννεῖν τὸ ἔχειν ὅπλα, xol τῷ φονεύειν 
βουλομένῳ τὸ ξιφήρη εἶναι, ov δύναται Mya xol, μὴν 
εἰ ᾿ἤϑελον τυραννεῖν 59 οὗχ ἂν παρεσχευαξόμην ὅπλα" ἕωρα- 
χὼς οὖν τοῦτο ὁ τεχνικὸς, ὡς ἀδύνατον ἐν τοῖς τοιούτοις 
25 ζητήμασιν εὑρεϑῆναι τὸ κεφάλαιον, ἐσκόπησεν, ἀλλ᾽ ὅτε 
χεφράλαιον ἐν τοῖς ζητήμασιν, 8 "τὴν τάξιν ἀναπληροῖ 
τῆς πιϑανῆς ἀπολογίας τὸ καλούμενον μὴ ἀντιστρέφον" 
δῆλον δὲ τὸ λεγόμενον" οὗ γὰρ ἐξ ἀμφοτέρων τῶν με- 
ρῶν ἁρμόζει συνιστάμενον, ἀλλ᾽ ἐξ ἑνός" οἷον ὃ τυραν- 
30 νεῖν βουλόμενος ὅπλα παρασκευάξεται" οὐ μὴν ὃ πᾶς 
ὅπλα κεχτημένος ἐπὶ τυραννίδι προσποιεῖται" ἀλλ᾽ ἔτι 


58 Ald. ἀνατροφήν. 59 Ald. τυραννεῖ οὐκ ἂν παρασκ. 


ΕΙΣ ZTAZEIZ . 409 


καὶ δι᾿ ἄλλην αἰτίαν ὅπλα παρασχευάξεσϑαι, ὥστε ἐν 

χρείᾳ δοῦναι τῇ πόλει, φυλάξαι τὴν χώραν, ὁπλίσαι τοὺς 
ἀνόπλους, ἵνα πλείους ὦσιν οἱ ὁπλῖίται" διὰ τοῦτο γὰρ 
καὶ μὴ ἀντιστρέφον καλεῖται τὸ κεφάλαιον, ὅτι ἐξ ἑνὸς 


συνίσταται μέρους, xol ἀναγχαῖόν ἐστιν, οὗ μὴν ἀντι- 5. 


στρέφει τὸ ἕτερον' ὅπου δὲ ἀναχόλουϑον τὸ σημεῖον, 
καὶ οὐχ ἀναγχαῖον τῷ ἐγχλήματι, ἡ πιϑανὴ ἀπολογία 
εὑρίσχεται" οἷον ἀναχόλουθϑον τῷ τυραννεῖν ἐπιϑυμοῦντι 
τὸ δαχρύειν" οὐ γὰρ πρὸς τὸν σχοπὸν τὰ δαχρυὰ συμ- 
βάλλεται" ἱστέον δὲ ὡς γίνεται ἡ πιϑανὴ ἀπολογία καὶ 10 
ix τῆς τὸῦ ἀνευϑύνου ἀντεισαγωγῆς ἐνίοτε᾽ οἷον ἐψη- 
φίσατο ὃ δῆμος τῷ φεύγοντι πένητι χάϑοδον, ἀντειπὼν 

ὃ πλούσιος ἡττήϑη, κατιὼν ὃ πένης ἄνηρηται 45 καὶ 
χρένεται 0 πλαύσιος φόνου" ἐνταῦϑα. τὴ ἀντεισαγωγῇ 
τοῦ ἀνευϑύνου χρήσεται ** ὁ πλούσιος, ὅτι εἴπερ ἐβου- 3". 
λόμην ἀποχτεῖναι τὸν πένητα, αὐτὸς μὲν σιωπὴν ἤγον, 
ἕτερον δὲ ἀντειπεῖν ἔπειϑον, "Ev τοῖς τοιούτοις τὰ 
ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους. 'H προσϑήκχη καλῶς, οὗ 
γὰρ ἀεὶ ὁριστιχῶς ἐξετασϑήσεται ὡς ἐπὶ τοῦ καλλωπιζο- 
μένου μειραχίου" ἀλλὰ γνωστέον, ὡς Or ἂν τὸ σημεῖον 20 
διαβεβλημένον τυγχανῃ xb βαρῇ vov χρινόμενον, τότε 
ὁρικῶς ἐξετασϑήσεται" τὸ 'Óà λεγόμενον τοιοῦτόν ἐστιν, 
ὅτε oV μόνῳ τῷ σημείῳ ἀποδεικνύναι τὸ ἔγκλημα ὁ “3 
διώχων ᾿ἀρχεσϑήσεται, ἀλλὰ καὶ αὐτὸ τὸ σημεῖον. xad 
ἑαυτὸ ὡς ἔγχλημα ὁριεῖται ὃ χατήγορος" τὸ δὲ ἔστιν 35 
ὅτε, προσέϑηχεν ἀσφαλῶς διὰ τὸ μὴ πάντα ὁμοίως 
τὰ σημεῖα ἰσχύειν" αλλ OT ἂν βαρῇ τὸν -χρινόμενον, 
τότε ὡρ ὁριστιχὴν ἐπὶ τοιούτων τὴν χκατασχευὴν ποιὴν 
σόμεϑα, ὥσπερ ἔφαμεν ἐπὶ τοῦ μειραχίου" ἐν τούτῳ. 
γὰρ ὁ κατήγορος πολλὴν ἔχων τῶν σημείων τὴν ἰσχὺν 90 
οὐ μόνον εἶναι σημεῖα τοῦ πορνεύεσθϑαι λέγει, ἀλλὰ xol, 


49 ἄνήρηται Ald. om. 41 Ald, χρήσηται. 42 Ald. ὁ vm. 


* 
. 


410 Σχοαιὰ 


αὐτὸ xa" ἑαυτὸ ὁριεῖεαι πορνεύοιν εἶναι τὸ καλλωπί- 
ξεσϑαι véoy οὕτω xol τὰ γυναιχῶν ἐπιτηδεύοντα ; ἄχρε- 
bũc οὖν τὸ βιαίως προσέϑηκεν, οὗ γὰρ ὄντως 45 ταὐτὸν 
τὸ καλλωπίξεσϑαι τῷ πορνεύειν ἐπιδεῖξαι πρόχειταε" ἀλλ᾽ 
5 dx περιουσίας xal ὑπερβολῆς ὡς ὡς ἔφαμεν παραλαμβᾶνε- 
ται" ὅτι οὕπω κχαλλωπίζεται καὶ πεπόρνευται" διὸ xoà 
βιαίως εἶπεν" φύσει γὰρ μέρος ἀδικήματος καὶ ὑπαίτιον 
τὸ γενόμενον" οὖκ αὐτὸ δὲ χαϑ' αὑτὸ ἔγχλημα" ἢ γὰρ 
ἂν ὅρος ἣν, οὖχ ἔτι στοχασμός" τοιοῦτο καὶ τὸ τοῦ 
0 Παυσανίου τοῦ Μηδικὴν ἐσϑητα φυροῦντος χαὶ xgrvo- 
μένου μηδισμοῦ, σημεῖον χαχεῖ ἡ ἐσθής" ὑπαίτιον, oUx 
ἔγκλημα xaO ἑαυτό" τινὲς δὲ ἀπατηϑέντες ἐνόμισαν ὄρι-- 
κὸν τὸ ζήτημα" toréoy, δὲ ὅτε τὸ μὴ ἀντίστροφον τοῦτο 
διαλεχτικὺὸν ϑεωρημά ἐστι, καὶ τάξιν πληροῖ πιϑανῆς 
15 ἀπολογίας παρὰ τοῖς ῥήτορσιν" καλεῖ δὲ αὑτὸ ὃ ᾿4ρι- 
στοτέλης παρεπόμενον " ἔστε δὲ τοιοῦτον, OT ἂν ταῖς 
προτάσεσι καὶ κατασχευαῖς " ἀντιτροφὴ μὴ συμφωνῇ" 
οἷον ἄνϑρωπος ξῶον" ἀλλὰ νῦν xoi ἵππος ζῶον" ταῦτα 
ἀχόλουϑα" ἡ δὲ ἀναστροφὴ οὐκχέτε συμφωνεῖ" ἔστε δὲ 7) 
20 ἀναστροφή" οὐχοῦν xoi ὃ ἄνϑρωπος ἵππος" καὶ πάλεν 
ἀλεχτρυὼν δίπουν" ἄνθρωπος δίπουν, ἀλεχτρυὼν ἄρα 
ἄνϑρωπος" τί δὲ διαφέρει παρά τὸ διαλεχτιχοῖς τὸ ἂν- 
τίστροφον καὶ παρὰ τοῖς ῥήτοροε ζητητέον" ἔστε μὲν οὖν 
παρὰ διαλεχτιχοῖς τεχμήριον ἁληϑὲς ἕν πρὸς ἕν συγχεί- 
25 μενον πάντως xal ἀντιστρέφει" 45 τὸ δὲ παρὰ τοῖς ῥή-- 
τορσιν οὐκ ἀληϑείας, ἀλλὰ πιϑανότητος ἐχόμενον" ovra 
γὰρ ἀντιστρέφει, οὔτε ἕν 45 πρὸς ἕν ἐστιν, ἀλλὰ ἕν πρὸς 
᾿πλείονα τέταχται, οἷον τεχμήριόν ἐστι τοῦτο, δἰ τέτοχε γάλα 
ἔχει, καὶ ἀντιστρέφει, εἰ γάλα ἔχει, rétoxav" τὸ δὲ παρὰ 
30 τοῖς ῥήτορσι σημεῖον ἐστιν" εὕρηται χιλίας πανοπλίας ἔχων 


188 


45 Ald. ὄντος τ. τὸ καλλωπίζεσϑε τὸ mogv. 44 Ald. ἄντι- 
στρέφειν. 45 οὔτε ἕν πρὸς ἕν ἐστιν — — — xai ἀντιστρέφει 
Ald. om. ' 


ΕΙΣ ZTAZXEIZ al 


ἹΠερικλῆς xol κρίνεται τυραννίδος ἐπιϑέσεως" πιϑανὸν 
μὲν καὶ εἰχὸς, οὗ μὴν πάντως καὶ ἀληϑὲς τὸ λεγόμενον". 
ἀναγχαῖον μὲν γὰρ τῷ 456 τυραννεῖν βουλομένῳ τὰ ὅπλα 
περασχευάζεσϑαι" oU μὴν πάντως ὃ τὰ ὅπλα παρασχευα- 
σάμενος τυραννίδι ἐπιτεϑήσεται" δυνατὸν γὰρ καὶ ἄλλου 9 
τινὸς γάώριν ὅπλα παρασχευάξεσθαι τοῦ ἐπιδοῦναν καί- 
go) συμβεβηχότος τῇ πόλει, τοῦ φυλάξαι τὴν χώραν, 
καὶ ὅσα τοιαῦτα ἕτερα. . Καὶ ἐρεῖ δηλαδὴ ὅσα xay 
τῇ μεταϑέσει τῆς αἰτίας" οἷον ἢ μεγαλοπρεπέστε- 
ρος φανῆναι βουλόμενος ἢ τὴν ἀπὸ φύσεως ἀμορφίαν 10 
τῷ ἐπιϑέτῳ κάλλει 47 χαλύψαι προαιρούμενος καὶ τῷ 
καλλωπισμῷ" ταῦτα γὰρ τοῦ χρώματός ἐστι" μὴ νομί- 
σωμεν δὲ παλιλλογεῖν ἢ ἀδολεσχεῖν τὸν τεχνογράφον 
μάλιστα μὲν yag ἐχεῖνο φυλαχτέον, Ort τοῖς ἰσχυροτά- 
τοῖς ἀεὶ δεῖ γρῆσϑαι τὸν δήτορα ἄλλως τε χἂν ἐπιχρα- 35 
τέστερον τὸν ἀντίδικον ϑεασώμεϑα, ὥσπερ ἐνταῦϑα ἐπὶ 
τοῦ μείραχίου ἐναλλάξαι δεῖ τοῦ λόγου τὰ σγήματα που- 
χκίλαις καὶ εὐμεταχειρίστοις χρωμένους ταῖς ἀφόρμαϊς, 
ὥσπερ ὃ Δημοσϑένης εἴωθε ποιεῖν, χαινίζων ἀεὶ τὸν 
λόγον τοῖς τῆς ἀπαγγελίας σχήμασιν. 20 
Ἢ κοινὴ ποιότης οὗ ἐπίλογοί εἶσε καὶ αἷ δευτερολογίαι" χίγονται 
δὲ ἐν παντὶ ζητήματι, οὖκ ἐν στοχασμῷ μόνον" ὑπὸ μὲν τῶν κατη- 
γόρων τοπικῶς μετὰ τὰς ἀποδείξεις κατατρεχόντων τοῦ ἐγκλήματος" 
olo» κατὰ τυράννου ἢ πόρνου, ἢ 0 τι ἂν ἢ τὸ ἔγκλημα" καὶ ἐπανα- 
xspaloiovuéyu» ys ἕκαστα τῶν ἐπικαίρων" ὡς ὃ Δημοσϑένης᾽ οἷον 25 
συλλογίσασϑαι δὴ «βούλομαι τὰ κατηγορημένα, ἀπέδειξα μηδὲν ἀλη- 
ϑὲς ἀπηγγελκότα, Ἶ καὶ τὰ ξξὴς" ὑπὸ δὲ τῶν φευγόντων, ἀνακεφα- 
λαιουμένων μὲν ὁμοίως τοῖς ἄλλοις" οὐχ ὁμοίως δὲ χρωμένων" ἀλλ᾽ 
ἐλεεινολογουμένων 12 καὶ πάϑη κινούντων", ἐγταῦϑα καὶ παραγωγαὶ 
χρήσιμοι τῶν παίδων καὶ γυναικῶν καὶ φίλων, xal ὁσα τοιαῦτα, ἃ 30 
ὃ κατήγορος ἀναιρήσει δηλαδὴ τῷ συμφέροντι" κοινὰ δὲ ἀμφοῖν τὰ. 


46 Ald. τὸ. et 1]. 4. παρασκευάζεται, scripsi --σϑα. 47 
Ald. κάλει. 1 Ald. ἀπαγγελκότα. 


42. —— ΣΧΟΑΙΑ͂ 


τελικὰ λεγόμενα κεφάλαια ἐνταῦϑα, τὸ νόμιμον, τὸ δίκαιον, τὸ 
συμφέρον, τὸ δυνατὸν, τὸ ἔνδοξον" ὅλως τε oi ἐπίλογοι λαμβάνον- 
ται μὲν ἀφ᾽ ὦνπερ καὶ τὰ προοίμια καὶ ἰσχύουσί ye τὰ αὑτά" πώ- 
ϑους γὰρ ψυχῆς ἕνεκα εἰσάγεται ἄμφω" οἷον, φόβου, ἢ 0gysc, 9$ 
S ἐλέου, ἢ φϑόνου, ἤ τινος τοιούτου" διαφέρει δὲ ἀλλήλων τῷ τὰ μὲν 
προοίμια παρασκευάζειν πρὸς τὸ δέξασϑαι ὃ ἢ ἀποϑέσϑαι τόδε τὸ 
πάϑος τῆς ψυχῆς" τοὺς δὲ ἐπιλόγους ἢ αὔξειν ἢ μειοῦν διὰ τῶν 
κεφαλαίων" τότε ἤδη τελέως ἐξαίρειν * καὶ ἔτι ἐν τούτῳ διαφέρουσιν 
οἱ émiloyo, καὶ τὰ προοίμια, τῷ τοὺς ἐπιλόγους λελῦσϑαϊ τὸ ἤδη 
40 καὶ κατὰ τὸν ῥνϑμὸν, καὶ ἐπιπλεῖον ἕκαστον προάγεσθαι τῶν εὗ-- 
ρισχομένων᾽ ἀλλὰ μὴ διὰ βραχέων, ὡς ἐν τοῖς προοιμίοις " ἀκρε--: 
βέστερον δὲ ἐν τῷ περὶ προοιμίου λελέξεται ταῦτα. 


109 «Συριανοῦ. Κατεχρήσατο. εἰπὼν δευτερολογίαι" ἡ 5 
γὰρ δευτερολογία λέγεται, ὅτ᾽ ἂν τις ἐπὶ ἢδη λεγομένῳ 
15 λόγῳ ἕτερον ἐπεισφέρῃ λόγον" ὁ ᾿δὲ δουτερολογίαι ἐχά- 
Asus τὴν τῶν αὐτῶν ἀναχεφαλαίωσιν xa^ ἕνα λόγον 
παρέχουσαν, ὠνόμασται δὲ κοινὴ ποιότης, διότι κοινόν 
ἐστιν ἀμφοτέρων 4 τῶν μερῶν TÓ: χεράλαιον, ἑκατέρου 
τῶν ἀγωνιξομένων τὴν οἰχείαν ποιότητα πρὸς τῷ πέρατε 
40 τοῦ λόγου συνιστῶντος" xol τῶν πλατέως δι᾽ ὅλου τοῦ 
λόγου κατασχευασϑέντων: ὡς ᾿χαλῶν ἢ δικαίων ἢ συμ- 
φερόντων σύντομον ὑπόμνησιν ποιουμένου" διαιρεῖται δὲ 
5 χοινὴ ποιότης εἴς τε ? πραγματικὸν καὶ παϑητιχόν" 
καὶ αὖϑις τὸ μὲν πραγματικὸν διὰ δύο τούτων ἐργασό- 
26 μεϑα τόπων, ἐπανόδου xoi ἀναχεφαλαιώσεος * ἢ γὰρ 
ἀπὸ τῆς ἀρχῆς ἐπὶ τὸ τέλας τῶν προειρημένων πραγμά- 
τῶν ἁπάντων ποιούμεϑα τὴν ὑπόμνησιν, καὶ καλεῖται ὃ 
ἀνακχεφαλαίωσις" ἢ ἀπὸ τῶν τελευταίων ἐπὲ τὴν ἀρχὴν 
ἐπάνιμεν, χαλοῦντες αὐτὸ ἐπάνοδον" παράδειγμα τοῦ 
80 μὲν προτέρου Δημοσϑένης iv τῷ παραπρεσβείας" ἐν οἷς 


3 Ald. δείξασθαι, scripsi δέξασθαι, 5 Ald. εἰ. et 1. 14. éni- 

σφέρει. 4 Ven. τῶν μερῶν ἀμφ. omisso τὸ κεφάλαιον. — l. sqq. 

. Ald. τὴν οἰκίαν. 5. Ven. τε τὸ πραγμ. καὶ τὸ 6 Ven. καλεῖ- 
ται τοῦτο. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 0: 418 


φησιν, συλλογίσασθαι δὴ βούλομαι τὰ κατηγορημένα ἐξ X 
ἀρχῆς" ἐπέδειξα οὐδὲν ἀληϑὲς ἀπηγγελκότα ἀλλὰ φε- 
ναχίσαντα ὑμᾶς" 7 οὐχοῦν ταῦτα ὑπεσχόμην ἐν ἀρχῇ, 
ταῦτα ὑπέδειξα" τῆς δὲ ἐπανόδου παράδειγμα περὸ — 
τοῦ Πώλου " ἐραστοῦ διρξιῶν Πλάτων ἡμῖν ἐν Φαίδρῳ 5. 
παρέχεταν λέγων" φυγὰς δὴ γίνεται ἐκ τούτων xol ame» 
στερηχὼς ὑπ᾽ ἀνάγκης ὃ πρὶν' ἐραστὴς, ὀστράχου usrü- 
πεσόντος, ἵεται φυγῇ μεταβαλὼν, 0 δὲ ἀναγχάζεταε διώ- 
κειν ἀνόητος ἂν ἀγαναχτῶν χαὶ ἐπιϑειάζων" ἡγνοηχὼς 
τὸ ἅπαν ἐξ ἀρχῆς, ὅτε οὐκ ἄρα ποτὲ ἔδεε ἔρωτι καὶ ὑπ᾽ 49 
ἀνάγχης κατεχομένῳ χαρίζεσθαι ἀνοήτωφ᾽ ἀλλὰ πολὺ. 
μᾶλλον μὴ ἐρῶντι xai νοῦν 15 ἔχοντι" εἰ δὲ μὴ ἀναγκαῖον 
εἶναι ἐχδοῦναι αὐτὸν ᾿ἀπίστῳ, δυσχόλῳ, φϑονερῷ, βλα- 
βερῷ μὲν πρὸς οὐσίαν, βλαβερῷ δὲ πρὸς τὴν τοῦ σώ- 
ματος ἕξιν" πολὺ δὲ ,βλαβερωτάτῳ πρὸς τὴν τῆς ψυχῆς 15 
παίδευσιν" τὸ μὲν οὖν πραγματικὸν οὕτως μεταχειρισό- 
μεϑα,. συντομωτέραν ὑπόμνησιν τῶν πλατέως εἰρημένων 
ἐν τῷ λόγῳ ποιούμενοι" τὸ δὲ παϑητικὸν ὑπὸ μὲν. τοῦ 
κατηγόρου διὰ καταδρομῆς πληρωθήσεται πρὸς ὀργὴν 
᾿ χινοῦντος τοὺς δικαστάς" ὑπὸ δὲ τοῦ φεύγοντος ÓwAstt- 30 
voAoyGy προαχϑήσεται" ἔνϑα δὴ καὶ παραγωγαὶ yvyas- 
κῶν T& καὶ παίδων «χρήσιμοι καὶ φίλων" πολλοὶ γοῦν. 


7 Ald. φαιψακίσαντα V. tum Ven. addit: μάρτυσι τοῖς γε- 
γενημένοις αὐτοῖς oU λόγοις χρώμενος" ἐπέδειξα αἰτίανγεγενημξ- 
»pv τοῦ μὴ ϑέλειν ὑμᾶς ἐμοῦ ἀκοῦσαι τἀληϑὴ télg ὑποσχέσεσι 
καὶ τοῖς ἐπαγγέλμασι τοῖς τούτου καταληφϑώντας" xoà πάντα 
τοὐναντία συμβουλεύσαντος ἢ ἢ ἔδει" xol τῇ μὲν τῶν συμμάχων ἄντει-- 
πόντα εἰρήνῃ, τῇ δὲ Φιλοχράτους συναγορεύσαντα, τοὺς χρόνους 
κατατρίψαντα, ἵνα μήδ᾽ εἰ βούλοισϑε δύνησθε ἐξελϑεῖν εἰς Φωχέας, 
καὶ ἄλλα ἐπὶ τῆς ἐπιδημίας πολλὰ εἰργασμένον, προδεδωκότα, "πε- 
πραχότα᾽ πάντα, δῶρα. ἔχοντα, οὐδὲν ἐλλελοιπότα μοχϑηρίας οὔ. 
xov» ταῦτα ὑπεσχόμην ἐν ἀρχῇ, ταὐταὑπέδειξα. κι T... 8 Ald. 
ἀπανόδον. Ὁ Ven. πολλοῦ. :9A1d. γῦν. 


nt |J ZXO0AIA 


| ἧἥττώμενοι ταῖς δικαιολογίαις, τοσοῦτον ἐν τῇ τοῦ ἐλέου 
- διεξόδω κεχινήχασι πάϑος, τοῖς ἀχροωμένοις ὡς τὴν γε- 
χῶσαν ἀπενέγκασθαι" καὶ τούτου μαρτύριον Ὑπερίδης 
dy τῷ ὑπὲρ Φρύνης τῆς ἑταίρας λόγῳ ἐλεεινολογέας τε 
5 πλήϑεε καὶ τῇ περιῤῥήξει 11 τῆς ἐσθῆτος διασώσας ἐκ 
τῆς Εὐϑίου κατηγορίας τὴν ἀνϑρωπον" ἐπὶ δὲ τῷ. πα- 
᾿ς ϑητιχῷ τοῖς τελικοῖς ἄμφω χρήσονται χεφαλαίοις, νομί- 
p, δικαίῳ, δυνατῷ, “ συμφέροντι, ἐνδόξῳ " καὶ καϑό- 
λου, ὥσπερ 1) Ἑρμογένης φησὶ, λάμβανονται μὲν οἱ ἐπί- 
10 λογοι, ὅϑεν 14 καὶ τὰ προοίμια, καὶ ἰσχύουσί γε τὰ αὖὐ- 
τά" πάϑους γὰρ ψυχῆς ἄμφω κχινητικά, εὐνοίας, μίσους, 
φόβου, ὀργῆς, ἐλέου, φϑόνου, ἢ τινος τοιούτου" δια- 
φέρουσι δὲ ἀλλήλων τῇ τε δ᾽ τάξει καὶ τῇ ἐννοίᾳ καὶ 
τῇ φράσει" τὰ μὲν γὰρ τὴν πρώτην τοῦ 15 λόγου χατ- 
45 ἔχει τάξιν, καὶ σπερματικωτέραις χρώμενα ταῖς ἐννοίαις 
τοῖς τε σχοινοτενέσι *7 καλουμένοις χαίρουσι τῶν κώλων ᾿ 
xol τοῖς βεβηχόσι τῶν ῥυθμῶν" οἱ δὲ ἐπίλογοι τῷ τε 
"λόγῳ παντὶ ἐπάγονται ὡς καὶ τὸ Ὄνομα δηλοῖ, καὶ τὰς 
ἐννοίας ἐφ᾽ ὅσον AZy ἐθέλωσιν πλατύνοντες, τοῖς ἀσυν- 
30 δέτοις καὶ χομματικωτέροις χαίρουσι τῶν χώλων καὶ 
τοῖς λελυμένοις τῶν ῥυϑμῶν. 


Σωπάτρου. Ἐνταῦϑα περὶ ὅλων τῶν ἐπιλόγων ὃ 
τεχνιχὸς διαλαμβάνει καί φησιν ὡς τὰ τελικὰ κεφάλαεα 
τῶν ἐπιλόγων εἰσὶν, ἅπερ οὕτως ὠνόμασται, ἐπειδὴ ἕχα-- 

a5 στον αὐτῶν τέλος ἐπιϑεῖναι δύναται τῷ λόγῳ" ὅϑεν οὐδὲ 
170 ἀναγκαίως ἐν πᾶσιν ἐμπίπτειν" ᾿ἱστέον δὲ ὅτι ταῦτα oU- 
7 μ , 
, [4 3 Ld E) 3 3 , 
δὲ κεφάλαια τινὲς ἀξιοῦσι χαλεῖν ἀλλ ἐνθυμήματα, ἐξ 
τῆς δημοσϑενικὴς δεινότητος. καὶ περιουσίας ἐφευρημέ- 

* , c , 4 3 3 , 

γα, ἄλλοι δέ φασιν ὡς χεφαλαια εἰσιν Οὐχ ἐνθυμημα- 


44 Ald. περιρήξεν τῆς αἰσϑήτως. 43 Ven. συμφέροντι. 
δυνατῷ. 15 Ven. ὥσπερ καί. 14 Ven. ὅϑενπερ. 15 τὸ 
Ven. om. 46 Ven. κατέχει τοῦ Δ. τ. 17 Ald. αχινοτενέσι. 


᾿ 


ΕΙΣ ΣΤΙΑΣΕΙΣ. Ὁ 5 


τα οὐ γὰρ ἀπὸ τῆς τοῦ ῥήτορός ἐστι δυνάμεως nóo- 
eyóneya. , ἀλλ᾽ ἀναχκαίως παραλαμβανόμ ξνα ἐν τοῖς ἐπι- 
λόγοις ὑπὸ πάντων καὶ τεχνικῆς ἐχόμενα ἀπαραιτή του 
ἀκριβείας " οὗ δὲ ἐπίλογοι μὲν τοῦ λόγου τυγχάνουσιν" 
ὡς γὰρ πολλάκις ἀκηκόαμεν ὁ λόγος ἀπ᾿ ἀρχῆς διήρηται, 
στεροοιμίῳ, προκαταστάσει, “ταρεχβάσεε, ἐπιλόγοις, αἱ αὖ- 
τοὶ δὲ καὶ οὗτοι, χαὶ ὡς χεφάλαιον τῆς ὅλης λαμβά- 
»ονται στάσεως, χαὶ δεῖ οὕτω ψοῆσαι τὸ T XOUVT) ποι.-- 
της ἡ. ἕν᾽ τοῖς ἐπιλόγοις συμβαίνουσα γίνεσθαι, ὃ. χοι- 
vog ἐστι τόπος" μετὰ γὰρ τὸ ἀγωνίσασϑαι. xol δεῖξαι 10 
ὑπεύϑυνον τῷ ἐγκλήματι TOV χατηγορούμενον, τότε: καὶ 
τὸν κοινὸν. τόπον παραληψόμεϑα , καταφορὰν ἐμποιοῦν- 
τες τῷ λόγῳ 19. οὗ τὸν χατηχορούμενον. δὲ μόνον ὑπο- 
ϑάλλομεν τῷ Aoyo, ἀλλὰ καὶ πάντας ὅσοις τὰ ὅμοια δέ: 
δρασται καϑολικῶρ κατασχευάξοντες ; Ti χαταδρομήν᾽ 15 
ὥσπερ xol Δημοσϑένης" τοῦτον γὰρ ἀρχόμενος τοῦ κε- 
φαλαίου καϑολικῶς ἐπεχείρησεν οὕτως εἰπών" πονηρὸν, 
ὦ ϑεοὶ, πονηρὸν ὃ συκοφάντης καὶ τὰ ἑξῆς" μετὰ δὲ 
τὴν κοινὴν ποιότητα διχιβήσομεν τὰ λοιπὰ τῶν ἐπιλό- -. 
γων εἰς δύο, εἴς va πράγματα καὶ πάϑη" καὶ τὰ μὲν 20 
πράγματα͵ ἔχει τὴν ἀναχεφαλαίωσιν, ἥντινα. ληψόμεϑα ' 
οὐχ ὡς ἔτυχεν οὐδὲ πάντων ὁμοῦ τῶν ἐν τοῖς ἀγῶσιν, 
ἀλλὰ τῶν ἐπικαίρων, καὶ ἐξ ὧν ἰσχύομεν" ὥσπερ ὁ Δ4η- 
| μοσϑένης πανταχοῦ" ἐν μὲν τῷ κατὰ ᾿Αριστοχράτους ᾿ 
ἐπειδὴ τῷ νομίμῳ ἴσχυεν, ἐξ αὐτοῦ μάλεστα τὴν ἀνα- 8 
χεφαλαίωσιν ἐποιήσατο" ἐν δὲ τῷ περὶ τοῦ. στεφάνου, 
ἀπὸ τοῦ δικαίου" τούτῳ γὰρ doro" ἐν μὲν γὰρ τοῖς — 
ἀγῶσιν ἀνάγκη πολλάκις χαὶ οἷς οὐ λίαν ἰσχυριξόμεϑα 
eig τὸν λόγον παραλαμβάνειν" ἵγα μή τι τούτων παρο- 
ραϑὲν εἶτα τὴν διάνοιαν τῶν δικαζόντων καταλαβὸν 19 so, 
ὕποπτον τὸν λόγον ἐργάσηται καὶ διὰ τοῦτο ἧττον ἰσχυ- 
QOv' ἐν δὲ τοῖς ἐπιλόγοις ἐπειδὴ τῶν πραγμάτων ἐστὶν 


σι 


18 Ald. τῶν λόχων. Par. τῷ λόγῳ.ὡ 19 Ald. καταλαβών. ' 


416 A X041A 


ἀνακεςραλαίωσις, οὐ δεῖ τῶν ἀσϑενεστέρων μεμνῆσθαι" 
οὕτω μὲν οὖν ὃ χατήγορος ἀνακεφαλαιώσεται" χρήσεταε 
. μέντοι xal ὁ φεύγων πρὸς τὸ λυσιτελοῦν αἰτῷ τὸ xt- 
φάλαιον ἐργαζόμενος, πρὸς τοῦτο ὃ χατήγορος οὐχ ἀ- 
p πορήσει λέγων᾽ δίδωσι γὰρ αὐτῷ “εἰς τὴν ἐχβολὴν τοῦ 
ἐλέου τὰ τελικὰ κεφάλαια 9 τέχνη" xol τούτων παρα- 
δείγματα παρὰ τῷ Δημοσϑένει" ἐν γὰρ τῷ χατὰ Μειδίου 
μέλλοντος ἐκείνου τοὺς παῖδας ἀναβιβάξειν καὶ παρι- 
στάνειν τοῖς δικασταῖς, ὁ Δημοσθένης ἀντέταξε τοὺς 
40 νόμους τοῖς παισὶν εἰπών" ὅτ᾽ ἂν δ᾽ οὗτος xÀcvontas 
xol τοὺς παῖδας παράξῃ, ἐμὲ νομίζετε τοὺς νόμους £yov- 
τα παρεστάναι τῷ βήματι" τῷ δὲ διχαίῳ οὕτως". οὐδεὶς 
ἄξιος ἐλέου τυχεῖν τῶν μηδένα ἐλεούντων" τῷ δὲ ἐνδόξῳ 
οὕτως" ὡς ἐν τῷ παραπρεσβείας εἰσῆξεν ἡϑοποιΐαν, ἐν 
45 ἢ πεποίηχε λογιζομένους τοὺς ῥλληνας, Φιλοχράτην, 
«Αἰσχίνην, καὶ ἑαυτόν" τί μὲν diayivgg χαὶ Φιλοχράτης 
ἐπρέσβευσαν, τί; δὲ Δημοσθένης, καὶ τὴν πόλιν τῶν 
34Ó0qvaíuy ἐπὶ τούτοις χρίνουσαν" καὶ δι΄ ἁπάντων ἁπλῶς 
δείκνυσιν, ὅτι δόξαν φέρει τῇ πόλει τὸ χαταψηφίσασϑαε 
20 τῶν πρέσβεων" τῷ δὲ συμφέροντι οὕτως ἐξέβαλεν εἰπὼν, 
ὅτι ti τούτου καταψηφίσεσϑε, οὐδεὶς ἕτερος προδώσεε 
τὴν πόλιν᾽ ἀλλ᾽ οὐδὲ Φίλιππος ἀνέξεται τοῦ λοιποῦ χρή- 
ματα δοῦναι, ἐφ᾽ οἷς σύνοιδεν οὐδὲν ὠφελούμενος " 
καὶ φοβήσει δὲ ὃ ῥήτωρ ἐκ τοῦ ἐναντίου, ὅτι σωϑεὶς 
35 πράξει τὰ χαλεπώτερα γίνεται δὲ xol δι᾽ αὐτῶν τού-- 
των πολλᾶχιβ ἡ τοῦ ἐλέου διαγωγή᾽ δίχαιον τοὺς GrU. 
χοῦντας οἰκτείρειν, καὶ ἐν τῷ κατὰ ᾿Δριστοχράτους φη-- 
σὶν, ὅτι νόμος φιλάνθρωπος ὧν ovx ἐπιτίϑεται τοῖς ἀτυ- 
χήμασι τῶν πολιτῶν, ἀλλὰ μετρίως καϑ'᾽ ὅσον τε τὰς 
80 συμφορὰς αὐτοῖς ἐπιχουφρίζειν, xoà inl τῶν λοιπῶν ὁμοί-. 
ὡς εὕροις 35 ἂν τὰ ἐπιχειρήματα. 
| Μαρ- 


20 Ald. εὕροι; 


e ΕἸΣ XTAXEIX a7 


Μαρκελλίνου. Καινοπρεπῶς αὐτὸ εἶπεν oU γὰρ 
ἡ ποιότης οἱ ἐπίλογοί εἰσιν, ἀλλ᾽ ἡ ποιότης τῶν ἐπιλό- 17] 
Juv» ἐστὶ" τὸ περιεχόμενον οὖν εἶπεν ἀντὶ τοῦ περιέχοντος" 
ἔδειξε δὲ ὡς τοῦτο τὸ μέρος ovx ἔστι χεφάλαιον" εἶπεν 
γὰρ, 5b ἐπίλογοί εἰσιν, αὐτὴν δὲ τὴν ποιότητα ἐπίλογον 5 
ἐχάλεσεν ἴσως διὰ τὴν αὔξησιν" κοινὴν ?9*. δὲ τὴν μὴ τῶν 
ὡρισμένων καὶ χυρίων προσώπων οἷον ᾿Αλκιβιάδου, 1ε- 
QuxAéovg ; ἀλλ᾽ ὡς ἐπὶ τοῦ χοινοῦ τόπου, ἀορίστως αὖ- 
ie ἡμῶν τὸ προχείμενον κατὰ τυράννου παντὸς 

ἀνδροφόνου, ἢ ὃ τὸ πρόβλημα βούλεται" ἐκτίϑεται δὲ 0 
5 αὑτῇ, τίνα μὲν ἴδια τοῦ κατηγόρου, τίνα δὲ τοῦ φεύ- | 
yovrog, τίνα δὲ ἀμφοῖν" διαιροῦνται δὲ οἱ ἐπίλογοι δι» 
χῆ᾽ τὸ uiv γὰρ αὐτῶν ἐστι πραχτιχὸν, τὸ δὲ naOqwxóv 
πρακτικὸν μὲν τὸ ἐν ταῖς ᾿ἀναχεφαλαιώσεσι, παϑητιχὸν 
δὲ τὸ ἐν ταῖς ἐλεεινολογίαιρ" τὸ μὲν οὖν πραχτιχὸν τῶν 15 
ἐπιλόγων κοινὸν ?* ἀμφοτέρων" ὃ μὲν γὰρ εἰς ὀργὴν 
ἐχχαλεῖται, ὃ δὲ πειρᾶται τῆς ὀργῆς παραλῦσαι τοὺς δι- 
καστὰς διὰ τῶν πράξεων ὁμοίως ἢ τῶν βεβιωμένων, 
τὸ δὲ πρὸς ἔλεον παϑητιχόν ἐστε Tol φεύγοντος" ἄλλοε 
δὲ οὕτω" τὸ πρακτιχόν φησι διαιρεῖται εἰς τὰς ἄναχε- 20 
φαλαιώσεις καὶ δευταρολογίας καὶ χαταδρομας" τὸ δὲ 
παϑητιχὸν εἰς οἴκτους, χαὶ γυναίων καὶ παίδων παρα- 
γωγὰς, καὶ ἐλέου ἐχβολήν" ταῖς piv οὖν ἀνακεφαλαιώ- 
σεσιν ἀμφότεροι χρῶνται ὑπομιμνήσχοντες τῶν ἐπικαί- 
ρων, οὐ πάντων ἀδιακρίτως ἀλλὰ τῶν ἰσχυροτέρων" ταῖς 25 
δὲ ἐλεεινολογίαις 0 φείγων. Καὶ αἱ δευτερολογίαε. 
Δοκεῖ παράδοξον τὸ λεγόμενον" εἶδος γὰρ ὑποῦ ἐσεώς 
ἐστιν ὁ τοιοῦτος λόγος" ὥσπερ ὃ κατὰ ᾿Ανδ)οτίωνος καὶ 
Ü πρὸς Abnrium ἀλλὰ λέγομεν ὅτι τὴν ἀνακεςρλαίω- 
σιν οὕτως ὠνόμασε, παρὰ τὸ τὰ αὐτὰ λέγειν δεύτερον . 30 
Γίνονται δὲ ἐν παντὶ ζητήματι. Καλῶς προ- 
ii τὸ ἀντιπίπτον᾽ χοινὸν γὰρ τοῦτο τὸ μέρος" λέγω 


205 Ald. χοινὴ, ) scripsi κοιγήν. 21 Ald. κοινῶν. 
Rhetor. IV. 27 


418 ZX0AIA 


δὲ ol ἐπίλογοι πάσης στάσεως" πρῶτον μὲν οὖν εἶπεν, 
τί ἐστι χοινὴ ποιότης, ὅτι ἐπίλογοι" δεύτερον, ὅτι χοι- 
γόν ἐστι πασῶν τῶν στάσεων" τρίτον, πῶς ἂν τις αὐτὸ 
μεϑοδεύαειεν, ὑποτίϑεται" ἰστέον οὖν ὡς δευτερολογίαν 
5 εἶπεν οὐ χυρίως᾽ δευτερολογίαν γὰρ χαλοῦσιν οἱ. παλαιοὶ 
τοὺς δευτέρους λόγους, ἑτέρων προσειπόντων τὰς πρω- 
τολογίας" ἴσως ἐπειδὴ καὶ δευτερολογίαι λόγοε εἰσὶν ἐπε-- 
λογικώτεροι. ὑπὸ μὲν τῶν κατηγόρων τοπιχῶς" 
Τοπικῶς λέγει χατὰ κοινὸν τόπον καταφορὰν ποιουμέ- 
410 νων τῶν λεγόντων καὶ χαταδρομῇ κεχρημένων πρὸς τὸ 
ὑποχείμενον, εἴτε κατὰ τυράννου, εἴτε χατὰ ἀνδροφόνον, 
ἢ ὕπερ ἂν ἢ τὸ προχείμενον, ἐπειδὴ μετὰ τὰς ἀποδεί- 
ξεις καὶ τοὺς ἀγῶνας οὐ μόνον ἐν στοχασμῷ διαιρῶν 
πᾶσαν τὴς κοινῆς ποιότητος τὴν διδασχαλίαν ἐχτέϑεται" 
45 χρήσονται τοίνυν, ὡς ἔφημεν, ταῖς ἀνακεφαλαιώσεσιν ἃ du- 
φότεροι ὑπομιμνήσχοντες τῶν ἐπικαίρων, οὗ πάντων ἀ- 
διαχρίτως" uaAugtO γὰρ τοῦ ἐπιστήμογος ἔργον τὸ τοῖς 
ἰσχυροτέροις ἐμμεῖναι, ὥσπερ ὃ δήτωρ iv τῷ περὶ τοῦ. 
στεφάνου, τοῦ μὲν νομίμου ἐπίτηδες ἐπιλαϑόμενος, σα- 
20 D'oorepov γὰρ ἣν αὐτῷ, τῷ δὲ δικαίῳ διὰ παντὸς τοῦ 
λόγου χρησάμενος καὶ συνεχῶς ὑπομιμνήσχων τοὺς ót- 
xalovrag' οὐ μὴν τὸν αὐτὸν τρόπον ἀμφότεροι &vaxe- 
φαλαιώσονται, ἀλλ᾽ ὁ μὲν κατήγορος αὐξήσει καὶ τοπε- 
χῶς καταδραμεῖταε μετὰ τὰς ἀποδείξεις, εἰχότως" ἀχό- 
25 λουϑὸν γὰρ καὶ τεχνιχὸν μετὰ τὰς ἀποδείξεις κατατρέ- 
ya, ὅτε καιρὸν ἔχουσιν αἱ διαβολαί" τὸ μὲν γὰρ πρὸ 
τῶν ἐλέγχων “καὶ τῶν. ἀπρδείξεων χατατρέχειν ψιλὴν εἴς- 
ποι τις εἶναι διαβολήν" τὸ δὲ μετὰ τοὺς ἐλέγχους δια- 
βαλεῖν πιστὸν εἶναι δοκεῖ xol εὔλογον, xci τὸν διχα- 
$0 στὴν πρὸς ὀργὴν ἐχκαλούμενον" χαταδραμεῖται δὲ οὐ 
μόνον ᾿Αλχιβιάδον φεύγοντος ἢ Θεμιστοχλέους ἢ ὅπερ 
ἂν ἢ τὸ πρόσωπον, ἀλλὰ κοινὸς πρὸς τὸ ἔγκλημα, ἢ 
χατὰ τυράννου παντὸς, ἢ κατὰ προδότου, ἢ εἴ τι ἂν ἤ 


e 


N 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 419 


τὸ ὑπὸκχείμενον" ὃ μὲν οὖν κατήγορος οὕτως ἄνακεφα- 
λαιώσεται, ὁ δὲ φεύγων ὑπομεμνήσκει μὲν χαὶ αὐτὸς τῶν 
ἐπιχαίρων, ὡς προείρηται * ὑφειμένῳ δὲ τῷ ἤϑει τὸν λό- 172 
yov ποιήσεται τὸν τόνον ἐχβαλὼν. καὶ ἐλεεινολογισάμε- 
vog καὶ πρὸς οἶχτον τὸν δικαστὴν ἐκκαλούμενος 22. ἐμ. δ 
ταῦϑα ga. xol παίδων παραγωγαὶ χρήσιμοι, καὶ τὰ 
τῶν γυναιχῶν δάχρυα, xol ὅλως ὅσα πρὸς ἐλεεινολο- 
γίαν ἐπιτήδεια " χηρεῖαι γυναιχῶν καὶ παίδων ὀρφανίαι 
, καὶ ἀνατυπώσεις 33" ταῦτα γὰρ ἱχανὰ τὴν γνώμην ἐκ- 
χαλέσαι καὶ φιλανθρωπότερον χατασχευάσαι τὸν ἀχροα- 40 
τὴν, OV μὴν περιόψεταε ταῦτα τὰ ἰσχυρὰ τοῦ φεύγον- 
τος ὁ κατήγορος . ἀλλ᾽ ἐκβαλεῖν πειράσεται, τοῖς τελιχοῖς 
κεφαλαίοις χρώμενος" κοινὰ μέντοι πάλιν ἀμφοῖν τὰ τε- 
λικὰ χεφαάλαια" καὶ τῷ μὲν γνομίμῳ χρήσεται, ἐκβαλὼν 
τὸν ἔλεον ὁ χατήγορος , OT ἂν τοὺς ψόμους᾽ ἀντιτάττῃ 45 
πρὸς τὰ τοῦ φεύγοντος δάκρυα" ὡς ἐν τῷ κατὰ Μει-. 
δίου Δημοσθένης" ἀλλ᾽ Or! ἂν φησιν ἔχων τὰ παιδία 
κλὰέη, τότε ὑμεῖς τοὺς νόμους ἔχοντά us πλησίον ἡγεῖ- 
σϑε παρεστάναι" τῷ δὲ διχαίῳ Or! ἂν μὴ ἄξιον εἶναι, 
λέγῃ τὸν οὕτω πονηρὸν φιλανθρωπίας, καὶ ov δίχταιον 0. 
ἑλεῖν τοῦτον ἢ τοὺς τούτου παῖδας, ὃς ἀνηλεῶς οὕτω 
διετέθη περὶ τοὺς ἄλλους, ὡς πάλιν ὃ Δημοσϑένης, iv. 
τῷ κατὰ Μειδίου" καὶ τίς ἂν ταῦτᾳ ἐλεήσειε δικαίως 
ὁρῶν τὰ τοῦδε οὐκ ἐλεηϑέντα" τῷ δὲ συμφέροντι, ὅτ᾽ 

ἂν συμφέρουσαν τοῦ φεύγοντος τὴν τιμωρίαν ἐπιδείξω- 25 - 
psy: ὅτ᾽ ἂν ἔχωμεν λέγειν, ὅτι συμφέρει τῇ πόλει ἢ TO 
διχάζοντι χαταψηφίσασϑαι τοῦ χρινομένου ἐξ ἀμφοτέ- 
ρων καταὄχευάζοντες" τίνα μέν ἐστι δεινὰ ἀφεϑέντος 
τούτου, καὶ οἷα τολμήσει διασωϑείς" τοὐναντίον δὲ πό- 
σα ἀγαϑὰ “χκολασϑέντος αὐτοῦ" ὕτι παράδειγμα xol τοῖς so 
ἄλλοις πρὸς σωφροσύνην ἔσται ἡ τούτου τιμωρία" τοὺς ᾿ 
γὰρ ἄλλους, φησὶ ?*, κωλύσει καὶ ἐπισχήσεε τοῦ πονηρεύ- 


4 


22 Ald. ἐχκαλούμενον. 25 ἀνανατυπώσεις, 424 Ald. φή- 
27.. 


59 SX X0414 


εσϑαι" μὴ αλόντος δὲ αὐτοῦ τοὐναντίον συμβήσεται". 


πλείους μὲν οἱ πονηροί" τὰ δὲ διχαστήρια μάταια τῶν 
μόμων ἄχυρα, τῷ δὲ ἐνδόξῳ πάλιν ἐπ᾽ ἀμφότερα, ὅτε 
ἀγαϑὴν δόξαν περιποιήσει τῇ πόλει τιμωρηϑείς' τὴν 
5 δὲ ἐναντίαν, ἐὰν ἀποψηφίσησϑε, ἔχομεν ὁμοίως παρα 
τῷ ῥήτορι τὴν γρῆσιν" καὶ γὰρ ὡς ἀληϑῶς τίς ἔσταε 
περὶ ὑμῶν ὁ λόγος, εἰ τοῦτον ἀφήσετε 35 καὶ ἑξῆς" τῷ 
δὲ πρέποντι" ὅτε πρέπει τοῦ τηλιχαῦτα τετολμηχότος 
καταψηφίσασθαι" δόξαν γὰρ φέρει τὸ πονηρίαν μισεῖν, 
10 χαὶ ἀπὸ τοῦ ὁμοίου συστήσομεν, ὅτε καὶ ἄλλοι ἐπὶ τῷ 
«αὐτῷ ἐγχλήματι τιμωρίαν ἔδοσαν" χουνὸς γὰρ πᾶντων 
κειραλαίων ὁ παραδειγματιπὸς τύπος " ἤδη δέ ποτὲ xci 
'ψομοϑέτας ij τοὺς ἄλλους λαμπροὺς γεγονότας ἀντιτίϑη- 
σι τῷ φεύγοντι" ὥσπερ ὁ Aioxivns ἐν τῷ κατὰ Krn- 
45 σιφῶντος ἀντιτίϑησι ZX0lwva τὸν νομοϑέτην, χαὶ Θε- 
μιστοχλέα τὸν στρατηγὸν, χαὶ ᾿Δριστείδην τὸν δίκαιον 
πρὸς τὴν τοῦ ἐλέου ἐχβολήν" ἀλλὰ μὴν καὶ ὃ φεύγων 
χρήσεται τοῖς τελικοῖς χεφραλαίοις ὡς προειρήχαμεν" οἷς 
ov ὅτε καὶ ol νόμοι βούλονται φιλανθρώπους εἶναι 
20 τοὺς διχαζοντας, xal ἀποψηφίσασθαι" οὕτω γὰρ μαλ- 
λον εὔκλειαν καρπώωσονται" δίχαιον δὲ καὶ τοὺς ἀτυ- 
χοῦντας οἰχτείρειν" xci ἐν τῷ κατὰ ᾿Αριστοχράτους οὐχ 
. ἐπέϑετο τοῖς ἀτυχήμασιν, ἀλλ᾽ ἀπεχούφισεν, εἰς ὅσον 
εἶχε καλῶς τὰς συμφοράς" ovx ἐν τῇ βουλήσει δὲ μόνον 
45 ἐξεταστέον τὴν γνώμην τοῦ φεύγοντος, ἀλλὰ xci ἐν voig 
ἐπιλόγοις ὃ χατήγορος ἐξετάζει" καὶ τὴν ἑαυτοῦ συνε- 
στὰς, μεϑ' ἧς ἐπὶ τὴν κατηγορίαν ἀπήντηκε τὴν δια- 
βολὴν προαναιρῶν τοῦ φεύγοντος" ἐχεῖνος μὲν γὰρ δὴ- 
λον μὲν ὅτε διαβαλὼν ἐρεῖ, Ort δι᾿ ἔγϑραν καὶ ἐπιβου- 
80 λεύων, ὁ δὲ, ὅτε οὐ δι’ ἔχϑραν, 1) μῖσος, οὐδὲ λελυπη- 


μένος ἀλλ᾽ οὐδὲ ὁρῶν ἀδικουμένην τὴν πόλιν, ὡς duuo- 


σϑένης" τίνος ἕνεχεν αὑτοῦ μηδὲν ἀδικοῦντος κατηγο- 


gc, Par. ΦἾ quod plerumque est φησί. 25 Ald. ἀφήσηται. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ - 4l 


pti» ἂν προιιλόμην' ὅλως δὲ οἱ ἐπίλογοι λαμβάνονται 
μὲν ἀφ᾽ ὦνπερ καὶ τὰ προοίμια... Ὃ τεχνικὰς τὴν χοι- 
γωνίαν αὐτῶν ἐπιστησάμενος ὀξέως ἐπάγει τὰς διαφορὰς 
δύο ταύτας ὁριζόμενος" μίαν μὲν τῷ τρόπῳ, ἑτέραν δὲ 
τῇ λέξει" τὸ μὲν γὰρ πάϑος παρασχευάζξει, φησὶ, τὸ δὲ 5 
αὔξει" καὶ τὸ μὲν͵ συστροφὴν ἔχει τῆς λέξεως" τὸ δὲ λε- 
λυμένην ἔχει τὴν φράσιν * ταὶ τὸ μὲν προοίμιον na- 173 
Sog κινεῖ 39, αὔξει δὲ ὁ ἐπίλογος, καὶ ὃ μὲν κατηγο- 

| poc ἐμποιεῖν σπουδάζει τὸ πάϑος, ὃ δὲ φεύγων xata- 
στέλλειν, ὡς “Δημοσϑένης" Aioxivou γὰρ διαβάλλοντος 10 
ὡς δύσνου "7, εὐθὺς ὁ ῥήτωρ ἐκ προοιμίων χαταστέλλει 
τὴν διαβολὴν διὰ τῆς εὐχῆς ϑραύων τὸ πάϑος καὶ ἐχβαλ- 
λειν ἐπειγόμενος" οὐχοῦν ὃ μὲν κατήγορος χαὶ εὐθὺς ἀπὸ 
προοιμίων ἀρξάμενος εἰσάξει τὸ πάϑος, καὶ τοῖς χε- 
φαλαίοις ἀγωνιζόμενος χὰν τοῖς ἐπιλόγοις᾽ ἐπὶ τὰς αὖ- 15 
ξήσεις τρεπόμενος" ὁ δὲ φεύγων, ὁρῶν χὰν τοῖς προου- 
μίοιρ εἰσαχϑὲν, xav τοῖς ἐπιλόγοις αὐξηϑὲν. τὸ πάϑος, 
οὐχ εὐθὺς ἐξαίρειν ἐπιχειρήσει" βίαιον γὰρ πρὸς τὰ 
ἐσχυρὰ προχείρως ἐνίστασϑαε" ἀλλ᾽ ὅσον μειῶσαι καὶ χα- 
ταστεῖλαι 18 διὰ τῶν προοιμίων ἀρχεσϑήσεται" ἔπειτα 20 
δὲ διὰ τῶν προαποδείξεων ἰσχύσας ἐπὶ τελευτῆς χὰν τοῖς 
ἐπιλόγοις τέλεον ἀναιρεῖν πειράσεται" οὕτω καὶ Aioxi- 
νὴ ἐν τῷ χατὰ Κτησιφῶντος ἐπὶ, τοῦ δευτέρον προοι- 
piov εἰσάγει λέγων" ἐβουλόμην μὲν, ὦ ἄνδρες dO vaio, 
καὶ τὴν βουλὴν τοὺς πενταχοσίους" ταῦτα δὲ παροξύ- 25 
vag καὶ τοῖς ἀγῶσι διαβαλὼν τὴν Δημοσϑένους πολι- 
τείαν, αὔξει λοιπὸν ἐν τοῖς ἐπιλόγοις τὰς ᾿4ϑηναίων 
συμφορὰς καὶ τὴν ἅλωσιν ἐκφράζων, δρᾷς, ἔφη, ἀλισχο- 
μένην τὴν πόλιν, καὶ τὰ ἑξῆς καὶ τὸ πάϑος ἐχτραγῳ- 
δεῖ" xoi τὰ ἄλλα τοῖς Ἕλλησι δυστυχήματα ἐκ τῆς An- 50 
μοσϑένους πολιτείας συμβεβηχέγαι λέγει" χαὶ ὅλως χατὰ 
προδότου καὶ δύσνου κοινὸν τόπον ἐργαζόμενος " καὶ ὁ, 


26 Ald. χοινεῖ. ^ 27 Ald. δίνου. 28 Ald. μειῶται καὶ 
καταστεῖται. posui σ et 4. — l. 21. Ald. ἐπὶ τελευτοῖς. 


mo /— ZX0AIA 


μὲν Αἰσχίνης οὕτως" ὁ δὲ δΔημοσϑένης εὐθὺς iv ἀρχῇ 
καταστέλλει ὁρῶν φλεγμαίνουσαν τῶν δικαστῶν τὴν ὃρ-- 
γήν᾽ πρῶτον μὲν, ὦ ᾿4ϑηναῖοει, τοῖς ϑεοῖς εὔχομαι πᾶσε 
xci πάσαις ὅσην εὔνοιαν ἔχων διατελῶ τῇ τε πόλει καὶ 
5 πᾶσιν ὑμῖν" καὶ τὴν ἑαυτοῦ συστήσας προαίρεσιν ἐν τῷ 
προοιμίῳ, ἐν τοῖς ἐπιλόγοις καϑαπαξ ἀναιρεῖ τὴν ὀργὴν, 
x«l τοὐναντίον εἰς εὔνοιαν μεταβάλλει" xol τοιοῦτον ἔ- 
σχυσεν, ὥστε καὶ ἐχόμπασε περὶ τὴν ἑαυτοῦ πολιτείαν" 
λέγει γὰρ. εἰ οἷος ἐγὼ παρ᾽ ὑμῖν, εἷς ἐν ἑχάστῃ τῶν 'EA- 
40 ληνίδων πόλεων, &vrg ἐγένετο, μᾶλλον δὲ εἰ ἕνα ἄνδρα 
᾿Δρκαδία καὶ ἕνα Θετταλία ταὐτὰ. φρονοῦντα εἶχεν ἐμοὶ, 
οὐδεὶς οὔτε τῶν ἔξω πυλῶν Ἑλλήνων οὔτε τῶν ἄλλων 
τοῖς παροῦσιν ἐχρήσατο καχοῖς" δῆλον δὲ ὡς ὁ μὲν ἐπί-- 
λογος ἀπολελυμένον ἔχει τὸν ῥυϑμὸν, διὰ τὸ προχεχο-- 
45 πωμένους τοὺς διχαστὰς δεῖσθαι ἀνέσεώς τινος καὶ μα- 
λαχίας λόγων" τὸ δὲ προοίμιον͵ τοὐναντίον" O0 τὲ γὰρ 
ῥυθμὸς συνεστραμμένος καὶ ἡ σύνϑεσις τῆς λέξεως σύν- 
τόμος. Τινές φασιν οὐκ ὀρϑῶς ὠὡρίσϑαι τοὺς ἐπιλό-- 
' yovg δευτερολογίαν" ὁ μὲν γὰρ ἐπίλογος ἔστε λόγος ἐπὶ 
40 ταῖς ἀποδείξεσι ταῖς εἰρημέναις ἐπιλεγόμενος" ἐν δὲ τοῖς 
δευτερολογίαις εὑρίσκεται καὶ ἄλλα κεφάλαια, καὶ ἔκι-- 
χειρήματα" γίνεται δὲ ἐν παντί" ἐπειδὴ πάντων ἐστὲ 
τῶν λόγων ἡ κοινὴ ποιότης, οὐ μόνον τῶν στοχαστι- 
x&v, εἰχύτως ἐν τῷ στοχασμῷ πᾶσαν αὐτοῦ ποιεῖται τὴν 
25 διδασκαλίαν , ἵνα xdy ταῖς λοιπαῖς μὴ ἀγνοῶμεν" προὺ-- 
τέϑετο γὰρ ἡμῖν ἄνω, τὰ τοῦ στοχασμοῦ κεφάλαια καὶ 
εἰς τὰς ἄλλας στάσεις συντελεῖν" ἐπίλογος δέ jov. λόγος 
ἐπὶ προειρημέναις ἀποδειξεσὶν ἐπιλεγόμενος, ἀϑροισμὸν 
πραγμάτων χαὶ ηϑῶν καὶ παϑῶν περιέχων, ἢ ἐπάνοδος 
80 εἰρημένων, ἢ λόγος ἐπιῤῥωννύων τὰ εἰρημένα" κατὰ δὲ 
Μινουχιανὸν, λόγος δείνωσιν ἢ μείωσιν ἔγων τῶν πε- 
πραγμένων , ἢ λόχος γνῶσιν ἔχων τῶν πεπραγμένων, 
ἐν ᾧ xoi ἡ χαλουμένη διατύπωσις ἢ διασχευὴ πάϑας χει" 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 423 


γοῦσα καὶ πρὸς ἐναργῆ τῶν πεπραγμένων ἐξέτασιν τὸν 
δικαστὴν ἄγουσα" ἔχουσι δὲ οἱ ἐπίλογοι καὶ παρακλήσεις 
καὶ ἀναχεφαλαιώσεις xol ἐπιδιηγήσεις" ἔργον δὲ ἐπιλόγου 
κατὰ πλείονα ἐν Φαίδρῳ" ἐν κεφαλαίῳ λέγοντα ὑπο- 
μνῆσαι ἐπὶ τελευτῇ τοὺς ἀχούοντας" δεύτερον τὸ ἐπαν- 5 
νεῖν ἢ ψέγειν" τρίτον, ἀναμιμνήσκειν ?? τὰ εἰρημένα" 
εἰσφέρονται δὲ ὑπὸ μὲν τῶν κατηγόρων τοπικῶς, μετὰ 
τὰς ἀποδείξεις χατατρεχόντων" ὑπὸ δὲ τῶν φευγόντῶν, 
ἀναχεφαλαιουμένων μὲν ὁμοίως, οὐχ ὁμοίως δὲ γρωμέ- 
vov, ἀλλ᾽ ἐλεεινολογουμένων καὶ πάϑη χινούντων" ὃρ- 10 
ϑῶς δὲ μαϑὼν ὃ Πλάτων τὴν τῶν ἐλέων xci παϑῶν 178 
διοίκησιν, δι᾽ ἱνὸς ὀνόματος ἐδήλωσεν ἐν τῇ ἀπολογίᾳ, 
τὰ ἐλεεινὰ εἰπὼν ταῦτα δράματα" ἔδοξε μὲν γὰρ ix τοῦ 
προφανοῦς χρήσασϑαι αὐτοῖς, παραιτεῖσθαι δὲ, διὰ τὸ 
μὴ πρέπειν ἀνδρὶ φιλοσόφῳ ἐπὶ τοσοῦτον ἀρετῆς ἥκοντι, 15 
δι᾿ ἐλέου καὶ οἴχτου πορίζεσϑαι τὴν σωτηρίαν, σχεδὸν 
δὲ τῷ λόγῳ παρήγαγε ϑαυμαστὴ xoà σφόδρα ᾿'δητορικὴ 
μεϑόδῳ χρησάμενος, δι᾽ ἧς καὶ τὸ ἀξίωμα ἐξῆρε 35 τὸ 
ἑαυτοῦ" καὶ τὴν ἐκ τοῦ πράγματος περιγινομέγην ὠφέ- 
λειαν οὗ παρῃτήσατο ἑχατέρῳ τὸ ἴδιον ἀπονείμας" φιλο- 30 
σοφίᾳ μὲν τὸ σεμνὸν, ὁητορικχῇ δὲ τὸ τῆς ἐπιστήμης 
οἰχεῖον. eg ἀγαναχτήσαντα γάρ τινα τῶν διχαζόντων 
ὑποϑέμενος διὰ τί ὑπερηφανίᾳ κατ᾿ αὐτῶν χρώμενος τὴν ' 
ix τοῦ ἐλέου παρῃτήσατο χρίσιν sov. τάχα ἂν τις 
ὑμῶν ἀγαναχτήσειεν, εἰ μὴ μετὰ παίδων καὶ γυναικὸς 25 
xol πολλῶν δαχρύων ἱκετεύω, ἐγὼ δὲ οὐδὲν τούτων ποιῶ" 
ἀλλ᾽ εἰσί μοί φησι καὶ υἱεῖς, ἀλλ᾽ οὐ συμφέρει πρὸς δό- 
ξαν οὔτε ἐμοὶ οὔτε τῇ πόλει τοιαῦτα παϑεῖν ov γὰρ 
δεῖ τὸν ἐν ἀξιώματι ἐλεεινολογεῖσϑαι" ὡς οὖν ταῦτα εἰς 
πὼν κατὰ ἀπόχρισιν ὥσπερ ἐξ ἀνάγχης ὑπέβαλε τὰ εἰς 50 
ἔλεον χινοῦντα τοὺς διχάζοντας εἰπών" τάχα ἂν τις 


. 29 Ald. ἀναμιμνήσκει. Par. ἀναμιμνήσκει. 30 Ald. ἐξ- 
δἶρε.  — 1. 351, Ald. ἔλαιον... 


42 ^—— 'YX041A 


ὑμῶν ιἀγαναχτήσειεν ἀναμνησϑ εὶς ἑαυτοῦ" εἰ ὁ μὲν xoi 
ἐλάττω τούτου τοῦ ἀγῶνος ἐδεήϑη τε χαὶ ἱχέτευε τοὺς 
δικαστὰς μετὰ πολλῶν δαχρύων'" παιδία rt: αὑτοῦ ἀνα- 
', βιβασάμενος ἵνα ὅτε μάλιστα ἐλεηϑείη καὶ ἄλλους φί- 
δ λους xal οἰχείους" ἐγὼ δὲ οὐδὲν ἄρα τούτων ποιήσω, 
. xai ταῦτα κινδυνεύων ὡς ἂν δείξαι μοι τὸν ἔσχατον κίν- 
δυνον καὶ τὰ ἑξῆς" εἶτα ἐπήγαγε τὸ ἀπὸ τοῦ ἀξιώματος 
τῇ μεϑόδῳ" τί δὴ οὖν οὐδὲν τούτων ποιήσω ovx αὐϑα- 
διαζόμενος, ὅϑεν οὐδαμῶς ἀτιμάζων xoci τὰ λοιπα" χαὲ 
40 τοῦ μὲν φεύγοντος τὸ ἐλεεινολογεῖσϑαι ἴδιον᾽ τὸν δὲ 
κατήγορον δεῖ ταῦτα ἐκβάλλειν" πολλάκις. y&p ὃ ἔλεος 
τῆς κατηγορίας τὸ σφοδρὸν ἐχλύει" χαὶ ὅτε τοῦτο με- 
γίστην ἔχει δύναμιν, ἐντεῦϑεν . γνοίημεν" ὃ γὰρ KaAM-- 
ξενος ovx ἄλλῳ τινὶ ἔπεισεν “4ϑηναίους λαταψηφίσα- 
45 σϑαι τῶν στρατηγῶν ϑανατον, ἢ τῷ 7! τοὺς οἰχείους 
τῶν τετελευτηχότων μελανειμονοῦντας εἰσάγειν καὶ δα- 
χρύοντας xat ἱκετηρίας ἔχοντας" οὕτω γὰρ ἰσγυρόν ἐστι 
τοῦτο τὸ κεφάλαιον, ὥστε καὶ τῆς αἰτίας προδήλου οὔ- 
σης àv ἣν οὐκ ἀνείλοντο τὰ σώματα, ὅμως οὐκ ἐφεί- 
40 σαντο᾿ χαταψηφίσασϑαι τῶν στρατηγῶν οὕτω λαμπρὰν 
. «al μεγίστην ναυμαχίαν νενινηκότων" δεῖ οὖν καὶ τῆς ἐχ- 
βολῆς ἰσχυρᾶς τῷ κατηγόρῳ" τί οὖν ποιήσεις, ἀντιτάξ 
ἕξεις ταῖς ἐλεεινολογίαις τὰ τελικὰ χεφαλαια. ἔστι δὲ 
χοινὴ τῶν δύο προσώπων ἡ κοινὴ ποιότης" εἰδέναν μέν- 
35 τοι δεῖ, ὡς συμβαίνει πολλάχις ἐπιλεῖψαε τὸν ἐπίλογον" 
ἐνίοτε δὲ καὶ τὸ προοίμιον καὶ τὴν διήγησιν" ὡς ἐν ταῖς 
ἀποδείξεσι μόνον εἶναι τὸ ζήτημα" προνοητέον δὲ ἐν τοῖς 
ἐπιλόγοις, ὅπως ἐὰν μὲν χατηγορῶμεν δυσμενῆ τῷ φεύ- 
γοντι τὸν ἀχροατὴν, ἐὰν δὲ ἀπολογώμεϑα εὔνουν ἑαυ- 
80 τοῖς τὸν διχαστὴν καταστήσωμεν" φησὶ δὲ ᾿Αριστοτέλης᾽ 
τέσσαρα εἶναι μέρη τοῦ ἐπιλόγου" πρῶτον μὲν τὸ εἰς 
πάϑος ἄγειν τὸν ἀχροατήν᾽ ἔπειτα τὸ 'ποιῆσαι τοῖς μὲν 


31 Ald. et Par. τό. 


⸗ 


4 
^ 


e ΕΙΣ XTAZXEIX | 425 


ἐναντίοις ἀλλοτρίως ἔχειν, αὐτοῖς δὲ οἰχείως" xol τὸ αὔ- 
ξεῖν xoà ταπεινοῦν" καὶ τελευταῖον τὸ ἀναμιμνήσχειν' πολ-- 
λάχις δὲ οὐ πᾶσι χρηστέον ἀλλ᾽ ἐγίοες. Διάφοροι δὲ "3 
αἱ τῶν ἀναχεφαλαιώσεων μέϑοδοι παρὰ τοῖς ἀρχαίοις" 
καὶ γὰρ ἢ ἀπὸ τοῦ πλάσματος κέχρηνται, ὡς Ὑπερίδης" 5 
βουλόμενος γὰρ τὰ λεχϑέντα ἀναχεφαλαιώσασϑαι ἐν 
πλάσματι εἰσήγαγεν" ἢ ἀπὸ τῆς αἰτίας ὡς παρᾷ τῷ IlAa- 
τωνε ἐν Φαίδρῳ ἐπὶ ταῖς προχειμέναις αἰτίαις, δι᾿ ag 
εὐλόγως τῶν εἰρημένων ὑπομεμνήσχει" ἢ ἀπὸ τῆς ἐπαγ- 
γελίας ??, ὡς πρότερον ἐπαγγειλάμενοι ἐν χειραλαίῳ τὰ 10 
ἐπαγγελθέντα πληροῦν ἐθέλομεν, ὡς ἔχομεν ἐν τῷ πα- 
ραπρεσβείας" συλλογίσασϑαι δὴ βούλομαι τὰ κχατηγο- 
ρημένα ἐξ ἀρχῆς, ἵν᾿ ὅσα ὑπεσχόμην ἀρχόμενος τοῦ λό- 
γου, δείξω πεποιηκὼς , ἢ ἀπὸ -τῆς πρὸς ἕτερον ἀντεξετα- 
σεως ὡς ἐν τῷ αὐτῷ λόγῳ Δημοσϑένης" πρὸς ἑτέρους 15 
yaQ ἀντεξετάξων πρεσβευτὰς, ἀναγκαίαν τῆς ἀναχεφα- 125 
λαιώσεως τὴν εἰσαγωγὴν ἐποιήσατο, ὡς ἤδη εἰρήκαμεν" 

ἢ κατ᾽ ἐρώτησεν ἣν xal δαιμονίαν ὁ ῥήτωρ παρέσχετο 
ἂν τῷ ὑπὲρ τοῦ στεφάνου" βουληθεὶς γὰρ παντὰ iv κε- 
φαλαίῳ διεξελθεῖν τὰ ἑαυτοῦ ἐγκώμια, ἐπειδὴ ἐπαγϑὲς 20 
τοῦτο τοῖς ἀχούουσι, τὴν τῆς ἐρωτήσεως ἐξεῦρε μέϑοδον, 
xcÓ ἣν ποιμπιχῶς ἅμα xoi μετ᾽ ép, γασίας ἄνευ τοῦ 
ἐπαχϑὲς ἔμελλε τὴν ἑαυτῷ ?^ προσοῦσαν ἀρετὴν διδξιέ- 
vat χαὶ κατὰ ἀνάγκην λέγων φαίνεσθαι" ὡς ἐρωτῶντα 
γὰρ πεποίηχε τὸν «Αἰσχίνην εἰσάγων οὕτως" εἶτά μ᾽ ἐρὼω- 25 
τᾷς, ἀντὶ ποίας ἀρετῆς ἀξιῶ τιμᾶσθαι" ἐγὼ δέ σοι λέ- 
-γω, ὅτε τῶν πολιτενομένων παρὰ τοῖς “Ἕλλησι διαφϑα- 
ρέντων ἀρξαμένων ἀπὸ σοῦ πρώτου, πρότερον μὲν ὑπὸ 
Φιλίππου, viv δ᾽ ὑπὸ ᾿Αλεξάνδρου, ἐμὲ οὔτε καμρὸς,. 
οὔτ᾽ ἀλλ᾽ ὁτιοῦν ἔπεισεν" ἔστι καὶ ἀπὸ συγχωρήσεως 50 
ἐπὶ TQ κατὰ διορισμὸν σχήματι" ὅτ᾽ ἂν τοῦ ἀντιδίχου 
εἰς ἕτερον μεϑιστάντος, περὶ μὲν τούτου μὴ ἄχριβολο- 


" 51 Ald. τό, . 35 Ald, ἐπαγγελείας. , $4 AM. ἑαυτοῦ. 


426 2 X0.414 
γώμεϑα, αὐτοὶ δὲ ὀριζώμεϑα ἐφ᾽ οἷς τὴν χατηγορίαν 
ποιούμεϑα" ὡς ἐν τῷ κατ᾽ «Αἰσχίνου Δημοσθένης" Ali- 
σχίνου γὰρ ἄγοντος ἐπὶ Χάρητα τὴν αἰτίαν τῶν ἐγχλη.- 
- μάτων ὡς στρατηγὸν, περὶ μὲν τούτου οὐδὲν ἔφη διῖ- 
δ σχυρίζεσϑαι, εἰ xol ὅτε μάλιστα λεληθότως 3" ἀπολο- 
᾿γεῖται ὑπὲρ Χάρητος, ὡς πάντα ὑπὲρ τῆς πόλεως πρά- 
ξαντορ" ὡρίσατο δὲ ἐφ᾽ οἷς «4ἰσχίνου χατηγορεῖ εἰπών" 
ἐγὼ γὰρ οὐδὲν «Αἰσχίνην αἰτιῶμαι τούτων τῶν ἐν τῷ 
πολέμῳ πραχϑέντων, τούτων γάρ εἰσιν οὗ στρατηγοὶ 
40 ὑπεύϑυνοι" οὐδ᾽ ὑπὲρ τοῦ ποιήσασϑαε τὴν πόλιν εἰρη- 
γὴν, ἀλλ᾽ ἄχρι τούτου πάντα ἀφίημε" εἶτα διορισμός " 
τί οὖν λέγω καὶ πόϑεν ἄρχομαι κατηγορεῖν xol τὰ ἕ- 
Enc" εἰσὲ δὲ καὶ ἄλλαι μέϑόδοι ἀνακεφαλαιώσεων € ἃς πα-- 
ραφυλάττειν χρὴ ὁρῶντας τὴν βμεταχείρησιν, xaJ ἣν 
4ῃ ἑκαστὴ εἰσήχται" xal τὰς μὲν ἐπικαίρους τῶν 'μεταχεε-- 
θήσεων δηλοῦντας, τὰς δὲ ἁπλῶς εἰσηγμένας παραιτεῖ- 
^ 608a χρηστέον δὲ τῇ ἀναχεφαλαιώσει c ür ἂν πολλὰ τὰ 
εἰρημένα ἥ, ὥστε μεμνῆσϑαι τοὺς ἀχούαντάς᾽ Or ἂν δὲ 
ὀλίγα ἢ 5, παραλείπομεν" εὑρήσομεν δὲ διαφόρως τοὺς πα- 
. 20 λαιοὺς τὴν ἀνακεφαλαίωσιν ποιησαμένους " πολλοὶ μὲν οὖν 
ἐπὶ τέλους ἐχρήσαντο αὐτῇ, ὡς ἐν τῷ κατὰ ᾿Δριστοχράτους 
καὶ ἐν τῷ κατὰ Τιμοχράτους 0 Δημοσϑένης᾽ πολλοὶ δὲ καὶ 
ἐν τῷ μέσῳ, ὡς ἐν τῷ παραπρεσβείας" ἐχρήσαντο δὲ αὐτῇ χαὶ 
μεταξὺ τῶν προηγουμένων καὶ ἀναγχαίων πίστεων" ἔστι δὲ 
$45 καὶ ἄλλος ἀναχεφραλαιώσεως τρόπος, ἐπὶ ἑνὶ χεφαλαΐῳ 
γενόμενος" ταύτῃ δὲ διαφέρουσι αἱ ἀναχεφαλαιώσεις aÀ- 
λήλων᾽ ὅτι ἡ μὲν ἐπὶ τέλους τοῦ λόγου ἔχϑεσιν ἔχει κε- 
φαλαιώδη" ἡ δὲ μεταξὺ ἀνάμνησιν τῶν ἀναγκαίων πί- 
στεων" ἡ δὲ ἐπὶ ἑνὶ χεφαλαίῳ γινομένη οὐχέτε χεφα- 
30 λαίων ἀνάμνησιν ἔγχει, ἀλλὰ λημμάτων, δι ὧν ἀπεδεί- 
χϑὴ τὸ προκείμενον χεφράλαιον" δεῖ δὲ ἀνακεφαλαιοῦ- 
σϑαι τὰ ἰσχυρότερα, παραλιμπάνειν δὲ τὰ σαϑρότερα, 


55 Ald. λελυϑότως.᾽ 


EIS ΣΤΑ͂ΣΕΙΣ — 427 
. ὡς ἔφαμεν" καὶ τῶν ἐναντίων τἀναγχαιότερα ὁμοίως πα- 
οαλείπειν" εὗρε δὲ xol ἄλλην Δημοσθένης καινοτέραν 
ἀναχεφαλαίωσιν, τοῖς πρέσβεσιν ἀντιτάξας τοὺς πρέσ- 
θεας, καὶ γράμματα γράμμασιν" ἐπειδὴ παρὰ τὰ γράμ- 
uera φησιν ἐπρέσβευσαν" αὗτοι δὲ ob παρὰ τὰ γράμ- Ὁ 
ματα" τότε δὲ δεῖ γρήσασϑαι τῇ ἐργασίᾳ τοῦ κοινοῦ 
“τόπου, ὅτ᾽ ἂν ἡ τοῦ τιμήματος ἐξουσία περὶ τοῦ τί χρὴ 
σαϑεῖν ἀποτίσαι τοῖς δικάζουσι καταλίπηται" πολλάχις 
— δὲ τὸ παϑητιχὸν παρήσομεν » ὅτ᾽ ἂν μὴ ἔχῃ τὸ πρᾶγ- 
μα πάϑος.. Κοινὰ δὲ ἀμφοῖν τὰ τελικὰ λεγόμενα χεφά- 10 
λαια" ᾿τελικὰ δὲ εἴρηται, ὅτι ἐπὶ τέλει τῶν λόγων τίϑε- 
ται ὡς καὶ ἐν τῷ χοινῷ τόπῳ , ἢ ὅτι ἕν ἕχαστον αὑτῶν 
ἐν ἑαυτῷ τέλειον ἔχει, καὶ οὐχ ὥσπερ τὰ ἄλλα ἕτερον 
ἐξ ἑτέρου ?6 κατασχευάξεταε, ὥσπερ ἡ τῶν ἐλέγχων ἀπαί- 
τησις Ux τῶν σημείων" ἢ ὅτι τὰ ἄλλα πάντα κεφάλαια 15 
xal ἁπλῶς εἰπεῖν πάντα τὰ πράγματα tig ταῦτα. συν- 
τείνει, ἢ γὰρ ὡς νόμιμόν τι, ἢ ὡς συμφέρον, . ἢ ὡς δί- 
χαιον, ἢ ὡς ἔνδοξον, ἢ ὡς τι τούτων προβαλλόμεϑα" 
χρήσεται δὲ τούτοις ὁ μὲν φεύγων, λέγων ὃ ὅτε συμφέρει 20 
ὑμῖν τὸ μὴ τοῖς συκοφάνταις προσέχειν xci πείϑεσθαι" 176 
οὗτοι γάρ εἶσιν οἱ τὰ χοινὰ διαφϑείροντες xol ὅτι εὔορ-- 
χα παρέξεται, εἰ μὴ ἀδίκως ἐμοῦ καταψηφιεῖσθε" ὁ δὲ 
. κατήγορος ix τοῦ ἐναντίου, ὅταν ὃ φεύγων εἰσάγει ftai- 
δὰς καὶ ἔλεον, πειράσεται ταῦτα ἄχυρα ποιεῖν τοῖς τες 
λιχοῖς κεφαλαίοις, ἀφ᾽ ὧνπερ καὶ τὰ προοίμια" δόξει 25 
ἀχαίρως ὃ τεχνικὸς ἐνταῦϑα προοιμίων μεμνῆσϑαι" ἀλ- 
λά φαμεν, ὅτι περὶ ἐπιλόγων διαλεγόμενος, ἐπειδὴ πολ- 
λὴν εἶδε συγγένειαν ἐπιλόγων καὶ προοιμίων, ἀπὸ γὰρ 
τῶν αὐτῶν ἀμφότερα χατασχευάξεται, xol πρὸς τὸ αὐτὸ 
ἑχάτερα ἐπιγίνεται 7 , ἀναγχαίως διὰ τοῦτο μέμνηται 30 
διαφορᾶς, χωρίσαι τῆς χοινωνίας βουλόμενος, ἀμφότερα 
γὰρ ἢ ἔλεον , ἢ φϑόνον, ἢ πάϑος κινεῖ" ἀμέλει δΔημο- 


36 Ald. ἐξεταίρους. $7 Par. ἐπείγεται. 


428 ^.  ZX04IA 


σϑένης ὀργὴν iv ἀρχῇ τοῦ προοιμίου κινεῖ ἐν TQ κατὰ 
Μειδίου χατηγορῶν ἀσέλγειαν Μειδίου" τοῦτο δὲ κἂν 
τοῖς ἐπιλόγαις ποιεῖ χαταδρομὰς τοπιχὰς ἐργαζόμενος “" 
διάφοραν δὲ αὐτῶν τὸ σχῆμα καὶ ἡ ἑρμηνεία τοῦ λό- 
& γου" τὰ μὲν γὰρ τοῦ προοιμίου σχήματα μέτρια εἶνας 
δεῖ καὶ ἤπια xol ὡς ἂν τις εἴποι τιϑασσά" ἐπειδὴ γὰρ 
ἐν ἀρχῇ νήφουσι μᾶλλον οἱ ἀκροαταὶ, καὶ οὕπω ἀναχε-- 

- κίνηται αὐτῶν τὸ πάϑος, ὁμοιοπαϑεῖν δεῖ τοῖς ἀχούουσε 
xal ἠρέμα προβιβάζειν "8 τό τε ἑαυτῶν xol τὸ τῶν ἀχροα-- 
40 τῶν πάϑας" ἔστι δὲ τοῦτο ἐὰν τοῖς τε σχήμασι μετρέοις 
x«l ταῖς λέξεσι xal ταῖς συνϑέαεσιν, ἔτι δὲϊ xol ταῖς 
ὑποχρίσεσιν μετρίαις χρώμεϑα" ὁ δὲ ἐπίλογος τοὔναν- 
τίον κεχινῆσϑαι τοῖς σχήμασιν ὀφείλει καὶ πολλὰς μὲν 
ἐχβοήσεις ἔχειν, πολλοὺς δὲ σγετλιασμούς" xol τὰ μὲν 
15 προοίμια συστροφὴν ἔχει τῆς λέξεως, € δὲ ἐπίλογος As- 
λυμένην τὴν φράσιν" οὐ μὴν αλλὰ xol ὑλιχή τις ἔστι 
διαφορά" πολλὰ γὰρ τῶν ἐν τῷ προοιμίῳ λεχϑέντων 
οὐχ ἀνάγκη λέγειν ἐν ταῖς ἐπιλόγοις" οἷον ὑπαπτεύεταί 
τις διὰ πὲριεργίαν ἢ διὰ πολυπραγμοσύνην εἰσερχόμενος 
20 τοὺς ἀγῶνας, λυϑείσης τῆς ὑποψίας ἐν τῷ προοιμίῳ oUx 
ἔτι ἀμάγχη ἐν τοῖς ἐπιλόγοις περὶ τούτου λέγειν, καὶ ἀλ- 
 Àea τινές εἶσι προοιμιακαὶ ?? ὕλας, αἵτινες Or ἂν δια- 
περαιωθῶσιν ἐν τοῖς προοιμίοις, περιττὸν ποιοῦσιν ἐν 
τοῖς ἐπιλόγοις τὸν περὶ ἑαυτῶν λόγον" εἰσὶ δὲ xci dy 
25 τοῖς ἐπιλόγοίς ὕλαι τινὲς, αἷς ἐν τοῖς προοιμίοις οὐ χρώ- 
μεϑα" οἷον περὶ τῶν κεφαλαίων οὐχ ἔχει καλῶς τὸ τὰς 
ὑπολήψεις ἐν τοῖς προοιμίοις λαμβάνειν " ἑλκοποιήσομεν 
γὰρ τὸ προοίμιον" ἐν δὲ τοῖς ἐπιλόγοις ἀνάγχη λαβεῖν 
τι αὐτῶν εἰς ἐπίῤῥωσιν" διαφέρει οὖν, ὅτι τὸ μὲν πά- 
30 ϑὸς παρασχευάζξει, ὃ δὲ ἐπίλογος αὔξει, δ᾽ δὲ φεύγων 
πειράσεται ἐν μὲν τοῖς προοιμίοις pergat τὸ: πάϑος, 
καὶ τὴν διαβολὴν, ἄτοπον γὰρ πάντη ἀναιρεῖν ἐξ ἀργῆς 


" 38 Ald. προβιάζει.. 439 Ald. προοίμια καὶ ὕλαι. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ ᾿429 


σερὸ τῶν ἀποδείξεων" ἐν δὲ τοῖς ἐπιλόγοις μετὰ τὴν ἀπό- 
δειξεν ἀναιρεῖν καὶ διαῤῥηδὴν ἐχβάλλειν ἐπιχειρήσει. 
Ὥς τ ἐν τῳ) περὶ προοιμίου" σύγγραμμα ἐστιν Ἕρμο- 
γένους περὶ προοιμίου, ὃ εὕρηται μὲν ἐν ταῖς ἀναγρα- 
φαῖς" ov φέρεται δέ. 5 


“ μὲν δὴ τοῦ τελείου τὸ καὶ ἁπλοῦ στοζασμοῦ διαίρεσις αὕτη 
ἐστίν" εἰσὶ δέ τιγες καὶ ἀτελεῖς αὐτῶν στοχασμοὶ καὶ αὖ διπλοῖ, 
πέλειοί I τ καὶ ἀτελεῖς, ἐν οἷς διπλῇ καὶ τῇ διαιρέσει χρώμεϑα . 
xe ὧν» λεκτέον. 


«Συριανοῦ. Χρὴ εἰδέναι à ὡς οἱ λεγόμενοι χακοῦ 10. - 
βίου στοχασμοὶ καὶ ἀχαριστίας καὶ χατασοφισμοῦ χαὶ 
δημοχοπίας 3 χαὶ δήμου ἀπάτης καὶ τὰ τοιαῦτα πάντα 
OU ποιοῦσιν ἕτερα εἴδη στοχασμῶν᾽" οὐ γὰρ αἱ διάφοροι 
χρίσεις ai τοῖς προβλήμασι προχείμεναι τὰ εἴδη ποιοῦ- 
σιν" ἢ γὰρ ἂν ἄπειρα εὑρεϑείη" ἀλλ᾽ ὃ τῶν κεφαλαίων 15 
πλεονασμὸς *, καὶ. ἡ ἔλλειψις καὶ ἡ ἐναλλαγὴ τὴν δια- 
φορὰν 5 τῶν εἰδῶν ἐν ταῖς ἀτάσεσιν ἀπεργάζεται" αὐτί» 
χα ἐπ᾽ ἐκχείνών τῶν προβλημάτων μιᾶς οὔσης τῆς κρί- 
σεως, διάφορα εὑρίσχεται τὰ εἴδη" οἷον δ μειράχιον ὡ- 
ραῖον 7 ἕν ϑεάτρω συρίττεται, καὶ χρίνεται χκαχοῦ βίου 9. 30 
μητρυιᾶς ἡράσϑη ὃ πρόγονος καὶ παραχωρήσαντος αὖ- 

τῷ τοῦ πατρὸς χρίνονται οἱ τρεῖς χαχοῦ βίου" εἰ τοίνυν 
al χρίσεις διάφορα εἶ εἴδη ἐποίουν στοχασμοῦ φέρξς 5 TL- 
vog ἄλλης 5 στάσεώς, ἔδει xai τὰς αὐτὰς κρίσεις μὴ δια- 177 


40 de Ald. om. 4 Ald. τέλοι." ; Ven. haec habet non- 

nullis paginis inferius sub titulo3 JIsgi ὅρου. Ἢ uiv οὖν τοῦ 
στοχασμοῦ διαίρεσις τοιαύτη τίς ἐστι, χρὴ δὲ εἰδέναι, ὡς oi Atyo- 
μενοι κακοῦ βίου x. v. À. 3 δημοκοπίας καὶ δήμου ἀπάτης Ven. 
om. 4 Ven. πλεον. τὸ καὶ ἔλλειψις. $ Ven. τὰς διαφορὰς 
τῶν ἰδεῶν. 6 oio» Veh. om. 7 συνεχῶς ἐν 9. Ven. 8 Ven. 
addit. μειράκιον ὡραῖον μυούμενον ἐγέλασα, καὶ κρίνεται κακοῦ 
βίου. 9 Ald. ἄλλοις. Ven. φέρε om. 


4 


490 A X0AIA 


φόρων στάσεων ἔχειν !? προβλήματα" ἐνταῦϑα γοῦν εἰ 
πᾶσι xaxov βίου πρόχειται, πάντα ἐχρῆν εἶναι στοχα- 
στιχα" νῦν δὲ τὸ μὲν στοχαστιχόν ἐστι, τὸ δὲ ἀντελη)- 
muxoy, τὸ δὲ συγγνωμονικὸν Σ δυσχέρεια, δὲ γίνεται 
E πρὸς τὴν ἐπίγνωσιν τῶν ζητημάτων, ποίας εἰσὶ στάσεως, 
ór αἰτίας δύο" πρώτην μὲν τὸ τὴν αὑτὴν προσϑήκην 
εἶναι τῆς χρίσεως ἐν διαφόροις προβλήμασιν, ὡς χαὶ ἀνω- 
τέρω ἔφαμεν, ὑπὸ πλείονας ἀναγοβεένοις στάσεις" ἔπεετα 
τὸ ἄδηλον εἶναι πότερον ὡς χρινόμενόν τι παραλαμβά- 
40 γομὲν ἐν τοῖς ζητήμασιν ἢ ὡς τεχμήριον, οἷον Παυσα- 
víag Μηδικὴν στολὴν ἀμφιεννύμενος χρίνεται μηδισμοῦ; 
καχεῖρο νόμος τὸν τυραννοχτόχον δωρεὰν λαμβάνειν" μά- 
γος ὑπέσχετο εἴσω τῶν 13 πέντε ἡμερῶν ἀποχτενεῖν τὸν 
τύραννον ; ἠνέχϑη σχηπτὸρ᾽ εἴσω πέντε ἡμερῶν κατὰ τοῦ 
46 τυράννου, χαὶ ὃ μάγος ἀπαιτεῖ 13 τὴν δωρεάν" ταῦτα 
γὰρ xol τὰ τοιαῦτα, εἰ, μὲν ὡς τεχμήρια λαμβάνοιτο 
τοῦ χρινομένου, στοχαστιχὴν ποιήσει τὴν στάσιν, TEX-. 
μήριον ἡμῶν ποιουμένων τοῦ μηδίξειν τὸ φορεῖν Μη- 
διχὴν ἐσθῆτα, καὶ τοῦ τὸν μάγον ἀνῃρηκέναι τὸν τύ- 
20 Qavvov τὸ εἴσω τῶν παρ᾽ αὐτοῦ ὑποσχεϑεισῶν πέντε 
ἡμερῶν ὑπὸ σκηπτοῦ 14 ἀνῃρῆσϑαι" εἰ δὲ ὡς χρινόμενα 
ταῦτα λαμβάνοιτο, ὁρικὴν ἀπεργάζεται 15 τὴν. στάσιν. 


Μαρκελλίνου. Πληρώσας τὸν περὶ τοῦ ἁπλοῦ 
⸗ - Ld 4 * - 
τελείου στοχασμοῦ λόγον, ἐπὶ τὰ εἴδη λοιπὸν TOU. στο- 


10 Ald. ἔγχει. In Ven. sequitur: ἐνταῦϑα γοῦν, ἐπειδὴ κα- , 
xov βίον πρόσκειται, ἐν πᾶσιν πάντα ἐχρῆν εἶναι. 11 Ven. 
addit. ὥστε δῆλον, ὅτε oU διάφορα εἴδη ποιοῦσιν oi προσϑῆκαι᾽ 
τῶν κρίσεων" ai δὲ τοῦ κατασοφισμοῦ καὶ δημοκοπίου καὶ δήμου 
ἀπάτης κρίφοις εἰσὶν αὗται" ὑπὸ δὲ τῶν σοφιστῶν διαφόρων ὄνο- 

μάξονται, εἰσὶ δὲ τοῦ γνώμης στοχασμοῦ, ὃν ἔφαμεν εἶναι tov ἃ-- 
πλοῦ εἴδου. 412 τῶν Ven. om. 13 Ven. air, 44 Ven. 
τὸν τύραννον ἄν. 415 Ven. ἀπεργάξεται στάσιν. u 


ΕΙΣ XTAXEIX /— O4 


χασμοῦ πορεύεται" διατί δὲ περὶ διαιρέσεως εἰπεῖν προ- 
ϑέμενος τῶν χεφραλαίων νῦν καὶ περὶ τῶν εἰδῶν τοῦ 
στοχασμοῦ διαλέγεται; ἐπειδὴ πρὸς τὰ εἴδη καὶ ἡ διαί- 
ρεσις διάφορος γίνεται, διὰ τοῦτο ἡναγχασϑὴ καὶ περὶ 
τῶν εἰδῶν τεχνολογῆσαι" ἐν οἷς διπλῇ καὶ "τῇ διαιρέσει 5 
ἐν συντόμῳ τὴν τοῦ ἁπλοῦ στοχασμοῦ πρὸς τοὺς διπλοῦς 
διαφορὰν ἡμῖν ἐδήλωσεν" ὅτι ἐν τούτοις διπλῆ καὶ 1 
διαίρεσις, δυοῖν ὄντοιν, ἐξ ὧν τὸ πολιτικὸν ζήτημα πλη- 
ροῦταε, προσώπου λέγω χαὶ πράγματος" ἐὰν μὲν ἀμφό- 
τερα εὑρεϑῇ ἐξέτασιν ἐπιδεχόμενα, τέλειος οὗτος στοχαό- 10 
μὸς, «καὶ πάντα ἕξει τὰ κεφάλαια, ür' ἂν δέ τι τῶν 
δύο ἐπιλίπῃ, χαὶ τὰ χεφάλαια τοῦ μέρους éxeivov ἐχ- 
λείψει. 
"rele ἐκ μόγων πραγμάτων συνεστώς ἐστιν, ὅτ᾽ ἂν τὸ πρόσωπον 15 
μὴ ἢ κρινόμενον, ἑνὸς ὄντος τοῦ πράγματος, οἷον ϑάπτων τις νερ- 
σφαγὲς σῶμα ἐπ᾽ ἐῤημίας πεφώραται , καὶ φόνου φεύγει" οὗτος 
βούλησιν μὲν καὶ δύναμιν οὐκ ἔχει, τοῖς δὲ ἄλλοις διαιρεῖται, 
πᾶσιν ὁμοίως τοῖς τελείοις, 


Συριανοῦ. ᾿Απορήσει τις, πῶς οἷόν τὸ xoiou ἐν 20 
δικαστηρίῳ γενέσθαι," προσώπου ἢ πράγματος ἐχλείπον- 
τος" φαμὲν οὖν ὅτι τὸ μὲν πρόσωπον πάντη ἐχλείπειν 
ἀδυνατον" τοῦ γὰρ δράσαντος μὴ εἰπόντος, καξὰ τίνος 
ἐξοίσει τὴν ψῆφον ὁ δικαστὴς, ἀλλ᾽ ἐπειδὴ τὰ ix τῶν προσ- 
ὦπων χρινόμενα χεφάλαια ἐχλείπει, ὕτ᾽ ἄν ἀόριστον πρόσ-- 25 
πον πάντη ἐν στοχασμῷ παραλαάβωμεν, διὰ τοῦτο ἀτελεῖς - 
ἐχ προσώπων τοὺς τοιούτους χαλοῦμεν στοχασμούς" πάλιν᾽ 
τὸ πρᾶγμα διχῶς, οἱ τεχνογράφοι καλοῦσιν τὸ τεχμήριον 
καὶ τὸ κρινόμενον" τὸ τεκμήριον οὖν ἐχλείπει πολλάχις, 
τὸ δὲ ἐπιφερόμενον ἔγχλημα οὐδέποτε' διὰ τοίνυν τὴν 50 
τοῦ τεχμηρίου ἔχλειψιν ἀτελεῖς ἐχ πραγμάτων καλοῦν- 
ται οἱ στοχασμοί. ATcATg* 6 x μόνων πραγμάτων" 


16 Ald, ἀτελεὶς, scripsi ἀτελής. 


amo ZX0AIA 


τοῦτο διὰ τοὺς διπλοῦς εἶπεν" διπλοῖ γάρ εἰσι xol oi 
ἐν μὲν ἔχοντες πρόσωπον, δύο δὲ πράγματα, ὥσπερ ὃ 
συγχατασχευαζόμενος. 
Μαρκελλίνου. Τῶν στοχασμῶν οἱ μὲν ἅπλοῦ, 
δ οἱ δὲ διπλοῖ" καὶ τῶν ἁπλῶν οἱ μὲν τέλειοι, οἱ δὲ ἀτεὶ 
λεῖς" xal περὶ μὲν ἁπλῶν καὶ τελείων εἴρηχε" περὲ δὲ 
ἀτελῶν χαὶ ἁπλῶν ἐμνημόνευσεν" ὅτι οἱ μὲν ἔχυντες τὸ 
πρᾶγμα μόνον χρίνονται" οἱ Σ δὲ τὸ πρόσωπον μόνον ov 
χρίνονται χατὰ ᾿Ἑρμογένην , Xei τοῦ MiwovxwuxvoU λέ- 
10 γοντος ὅτι xoi ἀπὸ προσώπου μόνου χρίνονται, αὑτὸς 
᾿ἠναντιώϑη φιλονεικῶν᾽ βούλεται τοίνυν μετὰ ταῦτα πε- 
Qi διπλῶν διαλαβεῖν" διαιρεῖται δὲ ὁ μὲν τέλειος ἁπλοῦς 
178 τοῖς προειρημένοις" ὁ δὲ ἀτελὴς ἐχ μόνων προσώπων 
κατὰ Μινουχιανόν" κατὰ γὰρ τὸν Ἑρμογένην ὅπερ εἴς- 
45 πομὲν οὗ συνίσταται" τοῖς τοῦ προσώπου μόνοις διαιρεξ- 
ται κεφαλαίοις παραγραφιχῷ, ὅτε ἐμπίπτει, ἐλέγχων 
ἀπαιτήσει, βουλήσει, δυνάμει, xol οὐχ ἔτι τοῖς ἑξῆς" ὃ 
δὲ ἀτελὴς ἐχ μόνων πραγμάτων οὐκ ἔχων τὰ πρόσωττα 
χρινόμενα τοῖς μὲν τοῦ προσώπου κεφαλαίοις οὐχ Erg 
.30 διαιρεῖται, τοῖς δὲ τοῦ πράγματος διἰαιρεῖται, . ἔστε δὲ 
τὰ τοῦ πράγματος ἀπ᾿ ἀρχῆς τέλους, μεταάϑεσις αἰτίας, 
πιϑανὴ ἀπολογία, ἀντίληψις, οὐχ ἀξὶ δὲ ἐμπίπτει, κοινῇ 
ποιότης ἀτελὴς μὲν ovy καλεῖται éx μόνων πραγμάτων 
συνιστάμενος, Or ἂν ἔχῃ πρᾶγμα μὲν κρινόμενον, πρό- 
25 σωπον δὲ οὔ" ἀτελὴς δὲ ix μόνων προσώπων σσνιστά- 
μενος,. Or ἂν ἔχῃ τὸ πρόσωπον μόνον χρινόμενον, τὸ 
πρᾶγμα δὲ οὔ" τοῦ προτέρου παράδειγμα ὃ ϑάπτων τὸ 
ψεοσφαγὲς- σῶμα" τοῦ δὲ δευτέρου ὃ ἄσωτος κατὰ Mi- 
yovxuxvoy* κατὰ δὲ Ἑρμογένην οὐ γίνεται ἐχ προσώπου 
80 μόνου στοχασμός" ἐφιλονείχησε γὰρ περὶ τοῦ ἀσώτου 
λέγων" ὅτι x&v τοῦτο πρᾶγμα ἐστι χρινόμδνον, ἡ ἀ- 
φανεια. 


' ἤ4τε- 


4 Ald. ὅ. 


ΕΙΣ ΣΤΑ͂ΣΕΙΣ. 433 


"Δτελὴς δὲ ἐκ μόνων προσώπων ἁπλοῦς oU γίνεται κατά ys ἐμὲ 
στοχασμός" καὶ τοῖς ys ἐπεσχεμμένοις τὰ εἰρημένα Olym πρότερον 
περὶ τῶν χρινομέγων πραγμάτων σαφέστατον εἶναν τοῦτο νομίζω" 
τεϑείκασι δ᾽ οὖν τινες ὡς ἀτελοῦς ἁπλοῦ παράδειγμα λέγοντες, uó- 
γον τὸ πρόσωπον κρίνεσϑαι ἐγταῦϑα" οἷον ἀσώτου πατὴρ ἀφανὴς 5 
γέγονε καὶ φεύγει φόνου" πρῶτον μὲν οὖν ἐρήσομαι αὐτούς" ἢ οὐκ 
ἔστιν ἐνταῦϑα τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους" καὶ μέν ἐστι τὸ ἐκποδὼν 
εἶναι τὸν πατέρα rovro δὲ οὗ τοῦ προσώπου ἀλλὰ τοῦ πράγματός 
ἐστιν, ἀλλὰ μετάϑεσιν αὑτὸν τῆς αἰτίας οὐκ ἀπαιτήσομεν; ἀλλὰ καὶ 
τοῦτο" εἰ δὲ μὴ, τίς ἐστιν 5j ἀπολογία; πῶς οὖν ἀγωνιεῖται,, εἴγε 10 
μὴ ἔνι: πρᾶγμα, τί δὲ τῇ πιϑανῇ ἀπολογίᾳ οὗ χρήσεται; οἶμαι καὶ 
τοῦτο" πῶς οὖν ἀτελὴς ὃ τοιοῦτος; ἀλλ᾽. ἧττον ἰσχύει τὰ πράγματα 
ἐγταῦϑα, ἢ ἐν τῷ ϑάπτοντι τὸ veocqayig σῶμα καὶ γὰρ ἐν πᾶσι 
στοχασμοῖς ἧττον ἰσχύει τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρε τέλους “ὅτ᾽ ἂν ag 
ὧν ἄλλοι πεποιήκασι κρίνηταὶ τις" ἄλλως τὸ καὶ ὅτ᾽ ἂν μὴ εἰς αὖ- 15 
τὸν ἄγτικρυς ἀναφέρηται ὡς ἐπὶ rov ᾿Αρχιδάμου τοῦ κρινομένου δώ- 
ge ἐπειδὴ ἔγραψεν ὃ Περικλῆς ἐν τοῖς λογισμοῖς εἰς δέον 
ἀνηλωχέναι πεντήκοντα τάλαγτα. 


Σωπάτρου. Πάλιν τὰ ἴδιον δόγμα ἐνταῦϑα τί- 
ϑησιν" ὅπερ ἤδη διὰ τῶν προλαβόντων προανεφώνησεν 20 
εἰπτὼν, ὅτι στοχασμὸν ἀτελῆ ἐκ μόνων προσώπων οὔχ 
οἷόν te γενέσϑαι᾽ xoà προφανῶς τὴν μάχην πρὸς Mi- 
γουχιανὸν προφέρει" καὶ εἴρηται εὐθὺς ἐν ἀρχῇ ἐν τὴ 
τῶν ζητημάτων ἐξετάσει, ὕπως ὃ τεχνιχὸς βιάζεται στῆ- 
σαι τὸ δόγμα τὸ ἑαυτοῦ προφανῶς, ἀληϑὲς ov δυνά- 25 
μενον εἶναι" τάχα δὲ τὸν συλλογιαμὸν βούλεται ἡμᾶς 
ἀναμιμνήσχεσθαι, ὃν παραλογιζόμενος ἐν τῷ περὶ τῶν 
πραγμάτων λόγῳ ἔταξεν, ἐν οἷς φησιν᾽ ϑαυμάξω δὲ εἰ 
μὴ χρινομένου πράγματος αἰτίαν τις ἀποδώσει xol τὰ 
ἑξῆς᾽ πρῶτον οὖν ἐρήσομαι αὐτοὺς, εἰ οὐκ ἔστιν ἐνταῦ- 530 
ϑα τὰ «m ἀρχῆς ἄχρι τέλους" ἐπὶ τῆς αὑτῆς προϑέσεως 
ἔμεινεν, οὐδὲν ἀληϑὲς λέγων" οὐ γὰρ tO ἐχποδὼν γε- 
γέσϑαι τὸν πατέρα τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους ἐστὶν» 
ἀλλ᾽ αὑτὸ τοῦτό ἐστιν τὸ ἔγχλημα᾽ τὰ γὰρ ἀπ᾽ ἀρχῆς 

Rhetor. ΤΥ. 


434 ZX0A41IA4 
ἄχρι τέλους ἀπὸ τῶν σημείων γίνεται, χαὶ οὐκ. ἀπὸ τῶν 
ἐγχλημάτων᾽ ἐπὶ μὲν γὰρ τοῦ ἀφορῶντος εἰς τὴν ἀχρό.- 
πολιν xal δαχρύοντος ἀὐτὸ τὸ ἀφορᾷν xol δακχρύεεν 
ἐστὶ τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους, ov τὸ ϑέλειν τυραννῇΞ 
δ σαι ἴσμεν δὲ τοῦτο ἄνωθεν γνόντες, ὅτι ὁ στοχασμὸς 
δύο πραγμάτων ἔχει, τὸ μὲν φανερὸν xol σημεῖον" τὸ 
δὲ ἀφανὲς καὶ ἔγχλημα᾽ τὰ οὖν ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους 
ix τοῦ φανεροῦ καὶ σημείου γίνεται, οὐχ ἀπὸ τοῦ ἐγκλή-- 
ματος, τὸ δὲ λέγειν ἐκποδὼν εἶναι τὸν πατέρα οὐχ ἀπ᾽ 
40 ἀρχῆς ἄχρι τέλους, ἀλλ᾽ ἔγχλημα, ἀλλὰ μετάϑεσιν τῆς 
αἰτίας αὐτὸν οὐκ ἀπαιτήσει" ἐχρὴν αὑτὸν εἰπεῖν αὐτὴν 
179 xci προϑεῖναι" * τὸ δὲ λέγειν, εἰ δὲ μὴ, τίς ἔσται ἡ 
ἀπολογία, ἐροῦμεν ὅτι ἐκ τῆς ποιότητος τοῦ προσώπου 
xci τῆς δυναμεώς ἐστιν ἡ ἀπολογία" ov γὰρ ἀνάγχη ἐκ 
45 τῆς μεταϑέσεως τῆς αἰτίας γίνεσϑαι τὴν ἀπολογίαν" 
περιττὰ γὰρ ἔμελλον εἶναι xol τὰ λοιπὰ κεφάλαια τοῦ 
φεύγοντος, εἰ μόνη μετάϑεσις τῆς αἰτίας ποιεῖ τὴν ἀπο- 
Aoyiav* ἐροῦμεν οὖν, ὅτι ἔστι μὲν ἀπολογία, ovx ix τῆς 
μεταϑέσεως δὲ τῆς αἰτίας" τὸ γὰρ μέγιστον ὃ φησιν, 
20 ὅτι χαὶ πιϑανὴν ἀπολογίαν ἔχει" εἰ γὰρ ἡ πιϑανὴ ἀπο- 
λογία ἀναστρέφουσα ἐστι πρὸς τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι. τέ- 
λους, καὶ αὐτὸ τοῦτο σημεῖον τοῦ μὴ γεγενῆσϑαι, ὃ ὃ χα- 
Tüyogog τοῦ γεγενῆσθαι" λέγει δὲ τὸ ἐχποδὼν εἶναι τὸν 
πατέρα ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους, πῶς ἔχει εἰπεῖν, καὶ μὴν 
28 εἰ ἀνῃρήκειν αὐτὸν, οὐκ ἂν ἣν ἐχποδών" τοῦτο γὰρ tU- 
uec" τὶ δὲ τῇ πιϑανῇ ἀπολογίᾳ οὐ χρηστέον" σιϑα-- 
vi ἀπολογίαν ἐνταῦϑα οἱ συνηγοροῦντες Ἑρμογένει 
τὴν ἀναστροφήν φασιν" οὗ γὰρ δύναται λέγειν" xol μὴν 
εἴπερ ἀνεῖλον, οὐκ ἂν ἐποίησα ἀφανὴ᾽ παρέπεται γὰρ 
80 τοῖς ἀναιροῦσι καὶ τὸ ποιεῖν ἀφανεῖς τοὺς ἀνῃρημένους" 
εἰ γὰρ ὥς φησιν ἐχείνη ἡ πιϑανὴ ἀπολογία πρὸς τὰ 
ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρε τέλους ἀναστρέφει, πάντως χἀνταῦϑα 


1 Ald. τρὸτεϑεῖναι. Par. προϑεῖγαι. 


ΕΙΣ ES TAZEIZ | 435 


δὲ xal μὴ ἀναστρέφει ἡ πιϑανὴ ἀπολογία πρὸς τὰ ἀπ’ 
ἀρχῆς ἄχρε τέλους δι᾿ ἃς εἶπεν αἰτίας ὃ τεχνικὸς ἐν τῷ 
περὶ τούτου τοῦ κεφαλαίου λόγῳ, ἀλλ᾽ οὖν τὸ μὴ ἄνα- 
στρέφειν τὸ πρᾶγμα ov πρὸς ἄλλο τι" πρὸς δὲ τὸ éx- 
ποδὼν τὸν πατέρα γενέσθαι γινόμενον, ἀναντιῤῥήτως 5 
σημεῖον αὐτὸ, ἀλλ᾽ οὐχὶ ἔγκλημα ἀποφαίνει" ὡς γὰρ 
ini τοῦ χαλλωπιζομένου μειρακίου δυνατὸν εἰπεῖν, ὡς οἱ 
μὲν πορνεύοντες καλλωπίζονται, οὐ μὴν οἵ ys καλλωπι- 
ζόμενοι καὶ πορνεύουσιν, ὅτι μηδὲ «Τακεδαιμόνιοι ἐν πο- 
λέμῳ ϑανάτου προσδοκωμένου καὶ τὸν περὶ ψυχῆς τρέ- 10 
govotv αὐτῆς ? ἀγῶνα, οὕτω χἀνταῦϑα ἐστὶν εἰπεῖν". 
ὡς οἱ μὲν. ἄσωτοι διὰ σπουδῆς ἔχουσι τοὺς πατέρας ix-. 
ποδὼν ποιεῖσθαι ἐφέσει τοῦ τὰ προσόντα ἐχείνοις ἀδε- 
ὥς ἐχφορεῖν πρὸς ἃς ἐκεῖνοι βούλονται δαπάνας" οὐ μέν. 
τοι xal πᾶς ἀσώτου πατὴρ ἐχποδὼν γινόμενος ἤδη χαὶ 45 
πεφόνευται" ἐνδέχεταν γὰρ ἀφανισϑῆναι xol μακρὰν — 
στειλάμενον ἀποδημίαν καὶ δι᾽ ἄλλο τι΄ ὥστε οὖν ση- 
μεῖον μὲν τοῦ ἐκποδὼν γενέσθαι τὸν πατέρα, ἔγκλημα 
δὲ ὃ φόνος" ὕμοιον τούτῳ τῷ ζητήματι ᾿Αλκιβιάδης ὃ 
χρινόμενος ἀσεβείας διὰ τὴν τῶν ἑρμῶν περικοπήν" ἐν 20᾽ 
ἑχατέρῳ γὰρ τούτων ἡ ποιότης τῶν προσώπων ἐξεταζε- 
ται διὰ τὸ τὰ σημεῖα ἀσϑενὴ εἶναι" οὐ γὰρ ix φα- 
γερῶν εἰσυ τὰ ἐγλήματα, ἀλλ᾽ ἧττον ἰσχύει τὰ πράγμα- 
ταν εἰ μὲν συγχρινόμενον τοῦτο δεχόμενοι πρὸς τὰ Ug 
ὧν αὐτὸς ἐποίησε καὶ ὁ ἕτερος αὐτῷ ἐπάγει, καλῶς φῇς. 25 
Ἑρμόγενες" εἰ δὲ χαϑόλου ὡς ἀσϑενὲς αὐτὸ δέχῃ οὐχ 
ἔστιν ἀσϑενές" ἀλλὰ καὶ πάνυ ἰσχύει" σφόδρα δέ σοι 
προϊόντι ἕπεται, ἐν οἷς ἔφης Ov ἂν ἄντιχρυς εἰς αὖ- 
τοὺς ἀναφέρηται, ἀσύστατόν ἐστε τὸ ζήτημα" ὃ γὰρ 
παράδειγμα τίϑηῃς τοῦ ᾿άρχιδάμου, ἐξ ἑτέρων ἔχει τὴν 30 
χατηγορίαν, ἐκ τοῦ βραδῦναι, ἐκ τοῦ πέμψαι MiA- 
σιππον,, ἐκ τοῦ ἀντειπεῖν. ἅπερ xol ἐχτὸς τῆς ὑποψίας 


2 Ald. et Par. αὐτοῖς, scr. αὐτῆς. 


436 Z X0 AIA 


ἤοχει πρὸς κατηγορίαν" οὐ γὰρ ἔοικέ τούτῳ παντάπασι 

τὸ τοῦ ἀσώτου" τὸ μὲν γὰρ καὶ ὡρισμένον ἔχει πρόσω-- 
πον, χαὶ τὰς πράξεις ὡρισμένας xci τὴν ποιότητα τοῦ 

, ᾿Αρχιδάμου xal τὴν ἐχ τῆς μελλήσοως βλάβην" ἐνταῦ-. 
δϑα δὲ ἡ τῆς ἀσωτίας ἐστὶ ποιότης μόνη 7 χρινομένης. 


Μαρκελλίνου. ΜΜινουχιανοῦ δ᾽ εἰπόντος ὅτε ἔστι 
στοχασμὸς ἁπλοῦς ἀτελὴς ἐκ μόνων προσώπων, χαὶ πα-- 
θαϑέντος εἰς παράδειγμα τὸν ἄσωτον ὡς πρόσωπον 
ἔχοντα μόνον, μηκέτι δὲ πρᾶγμα, οὗτος ἡναντιώϑη λέ-. 

10 γων᾽ ὅτε καὶ αὐτὸς πρᾶγμα ἔχει χρινόμενον τὴν ἀφά- 
νειαν τοῦ πατρός" ἐφιλονείχησε δὲ οὐ χαλῶς" ov γάρ 
“ἐστιν ὅλως ἡ ἀφάνεια σημεῖον φανερὸν τοῦ πεφονεῦ- 
σϑαι τὸν πατέρα, πανταχοῦ δὲ τὸ σημεῖον ϑέλει ἐναρ-- 
γὲς εἶναι" οἷον ἐπὶ τοῦ ϑάπτοντος τὸ νεοσφαγές" φα- 

- 45 νερὸν μὲν τὸ σημεῖον καὶ O θάνατος, ἄδηλον δὲ τὸ εἰ 
ἐφόνευσεν. ὃ ϑάπτων" ἐπὶ δὲ τοῦ ἀσώτου καὶ αὑτὸ τοὺ- 
το ἄδηλον, εἰ ἀπέϑανεν ὁ πατήρ, καὶ εἰ πεφόνευται ὃ- 
180 λως * οὐ γὰρ 7j ἀφανεια παντως ϑανάτου σημεῖον, ἀλλ᾽ 
ἔστε xal ἀποδημήσαντα ἀφανῆ εἶναι" ᾿ὥσπερ οὖν οὐχ 

20 ἐπιλαϑόμενος αὐτοῦ τῆς γνώμης τῆς αὑτῆς ἔχεται, χαὲ 
φιλονεικεῖ μὴ εἶναε ἐχ προσώπὼν μόνον στοχασμὸν μὴ 
χρινομένου πράγματος" xata γε ἐμὲ πρόσεστι μὲν τοῦ 
ἤϑους τὸ μέτριον τῇ προσϑήκῃ" ὅμως δὲ καὶ νῦν ἰσχυ- 
ρῶς ἐνίσταται" xol δοχεῖ μὲν γνωσιμαχεῖν διὰ τῆς λέ- 

45 ἕξεως, οὐ μὴν πέπαυται χαϑαπαξ τῆς φιλονειχίας βου- 
λόμενος τὸ ἐξ ὑπονοίας σημεῖον συστῆσαι" δῆλον δὲ ὡς 
| σφόδρα πρὸς φιλονειχίαν ἀπέβλεψεν, ὥστε καὶ τοῖς oi- 
χείοις κανόσιν ἐναντιωθῆναι" αὐτὸς γὰρ ἐξ ἀργῆς τὸν 
στοχασμὸν ὁριζόμενος οὕτως ὡρίσατο" στοχασμός ἐστιν 

30 ἀδήλου πράγματος ἔλεγχος ἐκ φανερῶν σημείων: εἰ τοί- 
γυν φανερὸν εἶναι δεῖ τὸ σημεῖον, πῶς τὸ ἐξ ὑπονοίας 

᾿ς συστῆναι δύναται, ἔπειτα χἀκεῖνο φανερὸν, ὡς ἔν τοῖς 


. S 


νι 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 437 


τοιούτοις ζητήμασι τῷ ᾿Δρχιδάμῳ καὶ τῷ ἀσώτῳ μόνη 
ἢ ποιότης ποιεῖ, τοῖς ξητήμασι τὴν σύστασίν, τούτου δὲ 
ἀφαιρεϑέντος ἀσύστατον εὑρίσκεται τὸ πρύβλημα᾽" ἔοικε 
δὲ μόνον τὸ ἀφανῆ εἶναι τὸν πατέρα μορφὴν ἔχειν 3 
σημείου xal μόνην ψιλὴν παρέχον ὑπόνοιαν" τὴν δὲ ὑπό- 5 
γοιαν αὐτὴν * τοῦ προσώπου ποιότης τοῦ ἀσώτου δια- 
Θεβλημένη πεποίηκεν" μόνη γὰρ ἡ τοῦ φεύγοντος ποιό- 
της κατὰ Μινουχιανὸν δίδωσι τῷ προβλήματι τὴν σύ- - 
στασιν, πρᾶγμα δὲ οὐδὲν ὑπόχειται χρενόμενον" φρύσερ 
μὲν γάρ ἐστιν ἐνταῦϑα ἡ ἀφάνεια τὸ πρᾶγμα ὥσπερ 10 
xe τὸ Tig πρόσωπον, χρινόμενον δὲ οὐχ ἔστιν οὐδὲ ἐξ- 
έτασιν ἐπιδεχόμδνον οὐδὲ χατασχευὴν, οὐδὲ πρὸς τὴν 
χατηγορίαν συμβαλλόμενον" ἀλλὰ μετάϑεσιν αὐτῶν τῆς 
αἰτίας οὐκ. ἀπαιτήησομεν" σοφίξεται μὲν, σοφιζόμενος δὲ 
πεϑανῶς ἐπιχειρεῖ τῷ σοφισμῷ ἐξετάσομεν δὲ τοῦ τε- 15 
χνικοῦ τὸν λόγον" ἡ ἀφάνειά φησι πρᾶγμα ἐστιν" ἐὰν 
μὲν οὖν δῶμεν τοῦτο, ὅτι ἡ ἀφάνδιᾳ σημεῖον χρινόμε- 
vov ἐστιν, ἀνάγχη᾽ xol μετάϑεσιν ἐμπίπτειν" πῶς γὰρ 
ἕξει λύσιν τῶν ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρε͵ τέλους ὁ ἄσωτας, ἐὰν 
μὴ ἔχῃ τὴν μετάϑεσιν; ἀλλὰ λέγομεν, ὅτε τοῦ μὲν ση- 20 
Asiov ὄντος χρινομένον ἀνάγχη καὶ τὴν μετάϑεσιν εἷ- 
"vaa , Οὐχ ὄντος δὲ σημείου “ρινομένου συνεχλείπει καὶ 

ἡ μεοτάϑεσιφ" ὡς δεδωχὼς οὖν ὃ Ἑρμογένης τὸ σημεῖον 
κρινόμενον ἀχολούϑως ἐπήγαγεν, ὅτι καὶ μετάϑεσι» 
ἔγχει" οὐχοῦν οὐδὲ, μετάϑεσιν" εἰ δὲ λέγοι τις, ὅτι οὐχ 25 
ἔχει οὖν ἀπολογίαν ὃ ἄσωτος, λέγομεν ὅτι ἀπὸ ἄλ- 
λων χκεραλαίων" οὐ μόνη δὲ ἡ μετάϑεσις ἀπολογία ἐστίν" 
χαὶ τοῦτο γὰρ σοφίζεται τεχνικὸς, ὡς μόνης τῆς μετα- 
ϑέσεως ἀπολογίας οὔσης" εἰσὶ δὲ ix πολλῶν ἄλλων χε- — 
φαλαίων ἀπολογίαι" ἀπὸ βουλήσεως, ἀπὸ δυνάμεως, ἀπὸ 30 
τῆς τῶν ἐλέγχων ἀπαιτήσεως " τούτῳ yaQ καὶ πάνυ ἰσχύει 

ὁ φεύγων, τῷ 5 ἀπορεῖν ἐλέγχων τὸν κατήγορον" λέξει 


3 Ald. ἔχει. 4 Ald. τὸ; scripsi τῷ. 


^ 


438 X XO0.4IA4 


γὰρ ὅτι δεῖξον πρῶτον ἀνῃρημένον τὸν πατέρα καὶ ró— 
τε χρίνομαι φόνου" σχεπτέον δὲ πῶς τὸν σοφισμὸν χα-- 
τεσχεύασεν᾽" πᾶν γὰρ ζήτημά φήσιν. ἀπολογίαν ἔγει" τὸ 
δὲ χρῶμα ἀπολογία ἐστίν" ἔχει χρῶμα ὁ ἄσωτος, εἶγε 
5 ἔχεν ἀπολογίαν" πρὸς ὃ λεχτέον, ὅτι τὸ μὲν χρῶμα. ἀπο- 
λογία iariv* οὐ πᾶσα δὲ ἀπολογία γρῶμα" ἀλλ᾽ ἔστι xal 
ài ἄλλων ἀπολογήσρσϑαι τῶν προειρημένων" ὥστε ἀπο-- 
λογίαν μὲν ἔχει ὃ ἄσωτος" ἢ γὰρ ἂν ἄχριτος ἑάλω" 
χρῶμα δὲ οὐχ ἔχει" πῶς γάρ ἐστιν εἶναι χρῶμα ὅπου 
40 μηδὲ σημεῖον ἔχει χρινόμενον" ὅρα δὲ ὅτε οὐδ᾽ ἁπλῶς 
ἀπολογία ἐστὶ τὸ γρῶμα, ἀλλ᾽ αἰτία σημείου" σημείου 
δὲ ὡς ἔφαμεν. oUX ὄντος οὐδὲ αἰτίαν ἀποδώσεις μὴ ὃν- 
τος" ὅτι δὲ αἰτία ἐστὶ τοῦ σημείου τὸ χρῶμα, χρήσεταε 
αὐτῷ καὶ ὃ κατήγορος τότε. μόνον, Or ἂν n χοινὰ τὰ 
46 ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους" καὶ αὑτὸ δὲ βοᾷ τὸ Ὄνομα τοῦ 
κεφαλαίου, ὅτε αἰτία τοῦ πράγματός ἐστι" μετάϑεσες 
γὰρ αἰτίας χέχληται" τί δὲ πιϑανὴν ἀπολογίαν οὐκ ἔχεις 
τοῦ αὐτοῦ ϑεωρήματος ἔχεται χαὶ τοῦτο" ὁμοίως γὰρ 
σοφίξεται ὥσπερ, ἐν τῇ μεταϑέδει τῆς αἰτίας" εἰ γὰρ 
20 ἔχει πρᾶγμα, ἀναγχαίως καὶ τὰ ἑξῆς κεφάλαια ἐμπίπτει" 
ἀλλ᾽ οὐχ ἔχει τὸ πρᾶγμα, δῆλον οὖν ὡς οὐδὲ πιϑανὴν 
181 ἀπολογίαν . αὑτὸς δὲ οὐ διδοὺς ὁμολογουμένως εἰναε 
πρᾶγμα ἀχολούϑως λοιπὸν ἐπάγει τὴν ἐρώτησιν ταύ- 
τὴν σοφιξόμενος * ἵνα. δὲ ὑπερβολῇ; χρησώμεϑα" οὐδὲ εἶ 
25 τὸ σημεῖον εἶχεν οὗτος ὃ στοχασμὸς, πιϑανὴν ἀπολογίαν 
εἶχεμ, ἐπειδὴ ἀναγχαῖον τῷ ἐγκλήματι συγγενὲς τὸ ση- 
μεῖον" ὃ γὰρ φονεύων καὶ ἀφανίζειν σπουδάζει, οὔχουν 
δύναται λέγειν, καὶ μὴν εἰ διεφϑάρχειν οὐχ ἄν. ἀφανὲς 
ἐγίνετο" ἀλλὰ τὸ μὴ ἀντίστροφον ἐνέπιπτεν, ὅτε ὃ μὲν 
30 φονεύων xal ἀφανῆ: ποιεῖ" OU μὴν εἰ xoi ἀφανὴς vé 0— 
vey ἤδη καὶ πεφόνευκα" ὥστε καὶ ἐχ τούτου φανερὸν, ὡς 
ἐφιλονείχησεν ὁ τεχνικός, ᾿Αλλ᾽ ἧττον ἰσχύει τὰ πρά- 
γματα. ᾿Ενταῦϑα ἴσως συνεῖδεν ἑαυτῷ χαχῷς φιλονει- 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ | 439 


κήσαντι" διὸ σχεδὸν ὁμολογεῖ μὴ εἶναι πάλιν χρινόμε- | 
voy πρᾶγμα, διὰ τὸ εἰπεῖν ἧττον ἰσχύει" ἄλλως τε καὶ 
περὶ τούτου νῦν ὁ λόγος ἐνταῦϑα, εἰ ἀσϑενέστερον τὸ 
σημεῖον ἐν τούτῳ τῷ ξητήματι. " ἀλλ᾽ εἰ ὅλως πρᾶγμα 
ἔχει" τούτῳ γὰρ δῆλον ὡς οὐ πάντων τῶν σημείων ὁμοία 5 
ἡ ἰσχύς" ὑπέθετο γὰρ ἡμῖν O τεχνικὸς πρώτην xal δευ- 
τέραν xal τρίτην τάξιν περὶ τῶν πραγμάτων. 


*4nloUg μὲν οὖν στοχασμὸς ἐκ μύνων προσώπων οὗκ ἔστι κατά 
γε ἐμὲ, διπλοῦς δέ ἐστι" πρῶτον δὲ περὶ τοῦ τελείου . 
' διπλοῦ λεκτέον. 10 


ὩΣυριανοῦ, Τοὺς ἁπλοῦς τελείους στοχασμοὺς 
οὕτω διαιρήσας ? καὶ τοῖς ἀτελέσιν ἐκ προσώπων ἤ πρα- 
γμάτων στρχασμοῖς τὰ ἐκ τοῦ προσώπου ἢ τοῦ πράγμα- 
τος ? χεφάλαια παραλιμπάνειν τῇ ϑατέρου ἐκλείψει 
ὑποσημηνάμενος ^, νῦν μέτεισι xol ἐπὶ τοὺς διπλοῦς" 15 
τῶν οὖν διπλῶν τοὺς μὲν ἀντεγχληματιχοὺς καλοῦσι διὰ 
τὸ dvo εἶναι πρόσωπα ἀντεγκαλοῦντα ἀλλήλοις" ἔνιοι δὲ 
αὐτοὺς. χατὰ ἀμφισβήτησιν ὀνομάζουσι, τοὺς δὲ συνε- 
Cevyuévovg* ἱστέον δὲ, ὡς 5 χαϑόλου z0 παραγραφιχὸν 
ἐπὶ τούτων Ó xol ἡ τῶν ἐλέγχων ἀπαίτησις ἐκλείπει, διὰ 20 
τὸ ἰσάξειν πανταχοῦ" τὰ δὲ ἰσάζοντα 7 ἀσύστατα ἔφα- 


4 Ven. τοὺς μὲν οὖν. 2 Ven. βιαιρήσομε. δ Ven. ὡς 
εἴρηται κεφάλαια παραλιπόντες τὰ λοιπὰ μελετήσομεν " τῶν ov» δι- 
"ror, 4 Àld. τῇ ϑεάτρον ἐχλήψει, ὑποσημεινάμενος. 5 Ven. 
ὅτι. — 6 Ven. ἐπὶ τούτων om. ; contra paullo post habet: ἐν 
αὑτοῖς ἐκλείπει. 7 Ven. pergit: τὰ δὲ ἰσάζοντα ἔφαμεν εἶναι 
ἀσύστατα " τῶν δὲ ἄλλων ἕχαστον ἀπὸ τῆς βουλήσεως ἀρξαμένους 
κεφάλαιον χρὴ πρὸς κεφάλαιον ἀντιτιϑέναι, ἀγρωνιστικώτερος γὰρ 
οὕτως 0 λόγος ὑπάρξει " τὸ δὲ ὥσπερ ἔνιοι λέγουσι, χρῆναι προ- 
ϑέντας τὴν τοῦ ἱτέρου μέρους ἀπολογίαν οὕτως ποιεῖσθαι τὴν τοῦ 
᾿ξτέρον κατηγορίαν ὑπτιότητᾳ πολλὴν. τῷ λόγῳ ἐμποιεῖ, καὶ τοὺς δι- 
καότὰς ἐπιλανθάνεσθαι ποιεῖ τῶν πρότερον λεχϑέντων. Μετὰ δὲ 


- 


440 X X0.AI.4 ' 


μεν" οἱ δὲ συνεζευγμένονι ἐχλήϑησαν οὕτω, διὰ τὸ δύο 
περιέχειν ἐγκλήματα" διαφέρουσι δὲ τῶν μὲν ἁπλῶν τῷ 
ἔχειν διπλᾶ τὰ χειράλαια" τῶν δὲ διπλῶν τῇ τε τάξει 
καὶ τῷ πλεονασμῷ τῶν κεφαλαίων" τὰ γὰρ διάφορα τῶν 
στάσεων εἴδη κατὰ πλεονασμὸν * ἢ ἔλλειψιν ἢ ἐναλλα- 


τοὺς ἀντεγκληματικοὺς στοχασμούς εἶσιν οὗ συνεοζευγμένοι, οἵτινες 
ὠνομάσϑησαν μὲν οὕτω διὰ τὸ x. v. 4. — 8 Ven. κατὰ πλ., ὧς ἔφαμεν, 
ἢ ἔλλειψιν ἢ vod. γίγνεται τῶν κεφαλαίων. Τῶν δὲ συνεζευγμένων ὃ 
μὲν ἐμπίπτων οὕτως ὠνόμασται, διότι ἐκ τοῦ χρώματος, οὗ παρέχε- 
ται ὃ φεύγων, ἐμπίπτει τὸ δεύτερον ζήτημα, ὧς ἐπὶ τοῦ στρατη- 
γοῦ, τοῦ τὸν συστράτηγον ἀνελόντος Gg ἐπὶ μοιχείᾳ καὶ κρινομέ- 
γου συνειδότος " ἐρεῖ γὰρ εὐϑυνόμενος Og μοιχὰν ἐπὶ τῇ γυναικὶ 
καταλαβὼν ἀπέκτεινα κατὰ τὸν νόμον εἶτα ἐκ τούτου τὸ δεύτερον 
ἐξετάζεται ζήτημα , πότερον μοιχὸς ὃ δεσμώτης ἢ οὐ" δεύτερος δὲ 
τῶν συνεξευγμένων ὃ προκατασκευαζόμενος, ὃς ὠνόμασται μὲν oU- 
τως ἀπὸ τοῦ ἑτέρου τι πρὸ τοῦ κρινομένου πράγματος ἐξετάξεσϑαι" 
εἶϑ᾽ οὕτως ἐκεῖνο περὶ οὗ ἢ κρίσις, ὡς ἐπὶ τοῦ ᾿ἀνελόντος πλου- 
σίου τοὺς τρεῖς παῖδας τοῦ πένητος καὶ μὴ ἐπεξιόντα τὸν πατέρα 
κρίνοντος συνειδότος. 4ιαφέρει δὲ τοῦ ἐμπίπτοντος, τῷ ἐπεῖ μὲν 
πρὸς ἀπόδειξιν τοῦ κρινομένον κομιζόμενος παραλαμβάνεσθαι τε- 
λευταῖον, ἐν δὲ τῷ κατασκεναζομένῳ πρότερον' ἐν γὰρ τούτῳ κρι- 
vousvog ὃ πατὴρ συνειδότος πρὸς ἀπόδειξιν τοῦ μὴ συνειδέναι τοῖς 
παισὶ τὴν προδοσίαν πρότερον κατασκευάσει ὡς ἥκιστα προδεδώκα- 
σιν oi παῖδες" εἶθ᾽ οὕτως ὑπὲρ αὐτοῦ ἀπολογήσεται " ἐν δὲ τῷ 
ἐμπίπτοντι κρινόμενος συνειδότος ὃ τὸν συστράτηγον ἀνελὼν πρότε- 
ρον τὴν περὶ τοῦ συνειδέναι κατηγορίαν ἀποσείσεταν καὶ οὕτως τὸ 
τῆς μοιχείας ἔγκλημα κατὰ τοῦ τεθνεῶτος κινήσει" τρίτος δὲ τοῦ 
συνεζευγμένου ἐστὶν ὃ συγκατασχεναζόμενος, ὃς ὠνόμασται μὲν oU- 
vec ἀπὸ τοῦ δύο ἐγκλήματα ἐπάγειν τῷ φεύγοντι τὸν κατήγορον, 
ὡς πεποιηκότι ἢ μέλλοντι πράττειν, ὡς ἐπὶ τοῦ" πλονόίου τοῦ ὁμό- 
σαντος ἐν συμποσίῳ τυραννήσειν καὶ τοῦ πένητος τοῦ τυραγνοχτο-- 
γήσειν ὑμόσαντος, τοῦ νεκροῦ ἀσκυλεύτον εὑρεθέντος " ἀμφότερα γὰρ 
συμπλέκων, τόν τε τοῦ πένητος φόνον καὶ τῆς τυραννίδος τὴν ἐπί- 
ϑεσιν, κρίνει τὸν πλούσιον" διαφέρει δὲ τῶν “μὲν ἁπλῶν τῷ εἶναι 
διπλοῦς" τοῦ δὲ ἐμπίπτοντος τῷ ἐκεῖ μὲν τὸ χρῶμα μὴ ἔξωϑεν ἐπι- 
γοεῖσϑαι, ἀλλ᾽ ἐν αὐτῷ κεῖοϑαι τῷ προβλήματι, ἐνταῖϑα δὲ ἔξω- 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ ul 


γὴν γίνεται τῶν κεφαλαίων. ἱστέον δὲ, ὅτε ἐνίοτε ἐν τοῖς 
ἀντεγχληματικοῖς καὶ δύο εὑρίσχεται τὰ ἐγχλήματα' σπώ- 
γιον μέντοι τὸ τοιοῦτόν ἔστι καὶ σχεδὸν τοῖς πλείστοις 
τῶν τεχνογράφων αεσιγημένον" οἷον πένης xoi πλούσιος - 
ἐχϑροὶ τὰ πολιτικά" ἀπώλεσεν ἐσθῆτα ὁ πλούσιος, χή- 
θυγμα περὶ. τῆς ἐσθῆτος πεποίηται" ὕστερον εὗρεν imi 
τῆς χλίνης τοῦ πένητος ὁ πλούσιος τὴν ἐσθῆτα" xoi ὃ 
μὲν χρίνεξ αὐτὸν λῃστείας, 0 δὲ πένης τὸν πλούσιον μοι- 
χείας. 


Διπλοῦς τέλειος γίνεται, ὅτ᾽ ἂν δύο πράγματα καὶ δύο πρόσωπα 10 
χρινύμενα ἔχη" οἷον Αἰσχίνης καὶ Δημοσθένης ἀπὸ τῆς παρὰ Φί- 
λιππον ἥκοντες πρεσβείας ἀγτεγκαλοῦσι δώρων ἀλλήλοις, ἐπειδὴ 
μὲν χρυσίον εὕρηται κατορύττων, ὃ “ημοσϑένης᾽ ὃ δὲ ἀπολογίαν 
παραπρεσβείας γεγραφὼς, Αἰσχίνης" ἐνταῦϑα ἢ μὲν τῶν ἐλέγχων 
ἀπαίτησις ἐπειδὴ ἰσάξει, ἐκλέλοιπεν" τοῖς δὲ λοιποῖς κεφαλαίοις ἐπὶ 15 
ἀμφοτέρων χρηστέον διττῶς οἷον ἐγὼ μὲν οὖκ ἂν ἐβουλῴϑην παρα- . 
πρεσβεῦσαι διὰ τόδε" σὺ μέντοι ἐβουλήθης ὧν διὰ τόδε" καὶ ἐπὶ. 
τῶν ἄλλων ὁμοίως ἕν πρὸς ἕν ἀντιϑέντες "᾿ἐξετώσομεν᾽ τὸ γὰρ διε- 
λεῖν καὶ χωρὶς μὲν ἀπολογήσαοϑαι δι᾽ ὅλων τῶν κεφαλαίων, χω- 
Qe δὲ κατηγορῆσαι πάλιν τοῖς αὐτοῖς κεφαλαίοις, οὐκ ἀγωνιστι- 40 
κὸν, ἀλλὰ καὶ σφόδρα ὕπτιον, συμπλέκειν οὖν δεῖς 


ν»» 


Μαρκελλίνου. δείκνυσι xol αὐτὸ τὸ ὄνομα τὸ 
3, - - —- D . , 
εἰδος τοῦ στοχασμοῦ" διπλοῦν yep τέλειον ἐκαλεσε δη- 


ϑὲν τοῦ προβλήματος ἐπινοεῖσθϑαι" καὶ τῷ ἐκεῖ μὲν ἕν μόνον εἶναι 
τὸ ἐπαγόμενον ἔγκλημα κατὰ τοῦ φεύγοντος προσώπου" ἐνταῦϑα δὲ 
δύο" τοῦ δὲ προκατασκεναζομένου διαφέρει, ὅτε ἐν ἐκείνῳ μὲν 6 
φεύγων συνειδότος κρίνεται πάντως, ἐνταῦϑα δὲ, ὡς αὐτὸς πακόν 
τι πράξας ἢ μέλλων ποιεῖν" καὶ ἐν μὲν τῷ προκατασκευαζομέμῳ τὸ 
προηγούμενον Ó φεύγων τελευταῖον ἐξετάζει, τὸ δὲ μὴ καταπροη“ 
γούμενον πρότερον" ἐν δὲ τῷ συγκατασκεναζομένῳ ὁμοίως ὑπὲρ ἀμ- 
φοτέρων τῶν ἐγκλημάτων ἀπολογεῖται ὁ φεύγων, οὗχ ὡς συνειδὼς 
ἄλλῳ τινὶ, ἀλλ᾽ ὡς αὐτὸς ὧν Ó "tous tdg. Sequitur Titulus : περὲ 
ὄρου. ' ΄ 


442 Í XX0A1A 


λονότι ὡς δύο ζητήματα ἁπλᾶ στογαστιχὰ ἔχοντα τέ- 
λεια ἐφ᾽ ἑνὶ ἐγκλήματι" εἰ γὰρ 0 ἁπλοῦς τέλειός ἐστιν 
182 ὁ πρᾶγμα ἕν ἔγων xai πρόσωπον χρινόμενον, διδάξας 
τοῦτο φανερὸν ἐποίησε τὸν διπλοῦν τέλειον οἷός ἐστεν, 

$ ὅτε δύο πράγματα ἔχει xal δύο, πρόσωπα ix διαφόρου 
ποιότητος" δῆλον τοῦτο ἀπὸ τοῦ παραδείγματος Αἰσχίνου 
καὶ Δημοσθϑένους᾽ διάφορος γὰρ τῶν προσώπων 7 ποι- 
ὁτῆς χαὶ τῶν πραγμάτων ἡ φύσις" ἑτέρᾳ μὲν γὰρ Ai- 
σχίνου ποιότης, ἑτέρα δὲ Δημοσϑένους, ὡς ἀπὸ τῆς ioro- 
40 ρίας παρειλήφαμεν" χαὶ τὰ πράγματα δὲ διάφορα" 0 
μὲν γὰρ ἥλω χρυσίον κατορύττων, ὁ δὲ ἀπολογίαν παρα- 
πρεσβείας γεγραφώς" τὸ δὲ ἔγκλημα ὃ ἀντεγκαλοῦσιν 
ἀλλήλοις tv, φημὶ δὴ τὸ τῆς δωροδοχίας, εἰρηχὼς δὲ 

ὃ τεχνικὸς xci τοῦ τελείου διπλοῦ τὸ παράδειγμα, ἐπι- 
45 φέρει εὐθέως καὶ περὶ τῆς διαιρέσεως αὑτοῦ ποιεῖσϑαι 
διοριζόμενος" πλὴν τῆς ἐλέγχων ἀπαιτήσεως" ἀναγκαίως 
δὲ ἐχλείπει αὕτη, διὰ τὸ ἐξισάζον" φύσει μὲν γὰρ ἔχει 
τὸ κεφάλαιομ, ἐχλείπει δὲ διὰ τὸ ἐξισάζειν» ὥσπερ γὰρ 
οὗτος ἀπαιτεῖ, κἀχεῖνος *? ἀπαιτήσει" παρατήρησαε δὲ τὸ 
30 ἐνταῦϑα,, ὅτι οὐχ ἐν παντὶ στοχασμῷ ἀντεγκληματιχῷ M- 
yeu ἀλλ᾽ ἐν τῷ ζητήματε rovro, ἐν ᾧ ἀντεγκαλοῦσιν aÀ- 
λήλοις Δημοσϑένης καὶ «ἰσχίνης" ἴσως γὰρ ἐν ἄλλῳ 
ἀντεγκληματικῷ εὑρεθήσεται ἐλέγχων ἀπαίτησις, ὅταν ' 
διαφορᾶν τινὰ σαφεσταάτην ἔχωμεν τῶν χριναμένων προσ- 
25 ὥπων" οἷον εἰ δύο ἀντεγχαλοῖεν ἀλλήλοις φαρμαχείας, 
ὧν ὃ μὲν ἰατρὸς ἢ, ὁ δὲ ἰδιώτης" ἐνδέχεται γὰρ ἐνταῦ- 
ϑα τὸν ἕτερον, τὸν ἰδιώτην, ἐλέγχων ἀπαίτησιν ποιεῖ- 
σϑαι" λέξει γάρ, τίς μοι τὸ φάρμακον δέδωχε; παρὰ 
τίνὸς ὠνησάμην; εἰπὲ τὸν χομίσαντα" σὲ γὰρ οὐ συνε- 
30 χώρει δεηϑῆναι παρ᾽ ἑτέρων λαβεῖν ἡ τέχνη" δῆλον οὖν 
ὡς οὐκ ἐξισάζει διὰ τὸ τὸν ἕτερον ἐπιστήμονα τῆς τέ- 
χνῆς ὄντα μὴ δεῖσϑαι τοῦ δώσοντος φάρμαχον, μηδὲ δύ- 


9 Ald. τὸ, scripsi τοῦτο. 10 Ald. κἀκεῖνο, scripsi κἀκεῖνος. 1 ὅταν 


1 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ "T 


γασϑαι ἀπαιτεῖν τὸν πεπραχότα" εὐπορεῖ γὰρ τῶν 1 
ἑαυτοῦ φαρμάκων τεχνίτης ὦν" οὕτως ἄρα ποτὲ ἐλέγχων 
ἀπαίτησις ἐν τοῖς διπλοῖς στοχασμοῖς συμβήσεται dx 
τοῦ ἑτέρου μέρους. Διττῶς. τί ποτέ ἐστι τὸ διττῶς" 
ὥστε τὸ μὴ ζητεῖν αὐτὸς ἡμῖν ἐτεχνολόγησε καὶ τῆς 5 
ἐργασίας τὸν τύπον παρέδωχεν" χεφράλαιόν φησιν ἄντι- 
τεϑέντας χεφαλαίῳ" οἷον ἐγὼ μὲν ovx ἐβουλόμην διὰ 
τόδε" σὲ δὲ εἰχὸς. προδοῦναι διὰ τόδε" οὕτω γὰρ τὴν 
βούλησιν ἐργάζονται" ἐκ τῆς ἰδίας ποιότητος ἕχαστος 
τὰς ἀφορμὰς δεχόμενος" διάφορος γὰρ τῶν ἀνδρῶν ἡ 10 
ποιότης" ἐρεῖ τοίνυν ὁ Δημοσϑέμης πολλὰ, τὰς xoon- 
γίας, τὰς εἰσφορὰς, τῶν αἰχμαλώτων τὰς λίσεις, τὰς 
ἰδίας φιλοτιμίας, τὴν τῶν γρήματων καταφρόνησιν" 
ὁμοίως δὲ καὶ Ασχίνης εἰ τύχοι τὰ ὅμοια διαπραξάμε- 
νος ἐκ τῶν ἑαυτῷ προσόντων ἰσχυρῶν. τὴν βούλησιν 15 
κατασχευάσει" ὁ δὲ τρύπος τῆς ἐργασίας πρόδηλος, κε- 
φάλαιον γὰρ ἀντιτίϑησιν ἕκαστος χεφαλαίῳ" οὕτω yao. 
ὃ λόγος ἔσται γοργότερος χαὶ ἀγωνιστικώτερος, ἕν πρὸς 
ἕν ἀντιτάξαντος τοῦ ῥήτορος" εἰ γὰρ ἕκαστος τὰ οἱ- 
xsia πάντα εἴποι xot ἰδίαν πρὸς τῷ τὸν λόγον ἐργάξε- 30 
σθαι ὕπτιον, καὶ οἱ δικασταὶ ἀμνημονοῦσι τῶν ὑφ᾽ 
ἑκατέρου λεγομένων" ἐχεῖνο δὲ γρὴ γενώσχειν, ὡς δεῖ 
τὴν ἰδίαν προτάττειν ἀπολογίαν, ἐπάγειν δὲ τὴν κατήγο- 
ρίαν δευτέραν" οὕτω γὰρ ἂν εὐπειϑέστερον ἕξομεν oxgo- 
ατὴν, μετὰ τὴν ἀπολογίαν ἑαυτῶν τοῦ ἀντιδίκου τὴν 25 
κατηγορίαν ἐπάγοντες" τὸ γὰρ πρότερον ἑαυτοὺς τῆς αἱ- 
τίας ἀπολῦσαι δείνον εἰς τὸ πεῖσαι τὸν δικαστήν" πῶς 
γὰρ ἂν τις εὐπρεπῶς ἑτέρου χκατηγορήσει αὐτὸς ὧν ὕπο- 
πτος καὶ πρὸς τὴν κατηγορίαν ἀπίϑανος " οὕτω χὰν τῷ 
ὑπὲρ τοῦ στεφανοῦ Δημοσϑένης ἀντεξήτασε λέγων" ἐπει-- 39 
δὴ τοίνυν ἐποιήσατο τὴν. εἰρήνην 7 πόλις, σχέψασϑε τί 
ὑμῶν ἑκάτερος προείλετο" ἐγὼ μὲν τοίνυν τόδε" σὺ δὲ 


διαφορὰν — — κρινομένων Ald. per lacunam om. 2 AM. τόν. 


AM XXOAIA 


τόδε" εἰ γὰρ καὶ μερικῶς ἐχεῖ ἀντεξήτασεν" ἀλλὰ σκόπει τὴν 
δύναμιν τοῦ ϑεωρήματος, καϑολιχῶς γὰρ μᾶλλον ἐν τοῖς 
τοιούτοις μεταχειριζόμενος πείσεις πλέον τὸν διχάζοντα" 
οἷον τίς ὁ γραμματεύς" χαϑόλου καὶ τίς ὁ δωροδόκος. 
5 
- 383 Zenargov. Ἔστι φησὶ xai διπλοῦς τέλειος, ὅτ᾽ 


&» δύο ἔχη ζητήματα τέλεια ip ἑνὶ ἐγχλήματε" δύο M- 


ye πρόσωπα ἐχ διαφόρου ποιότητος" καὶ δύο πράγματα 
dx διαφόρου φύσέως" ἐν τῷ τοιούτῳ δέ φησι στογασμῷ 
ἐχλείπεε ἡ τῶν ἐλέγχων ἀπαίτησις. διὰ τὸ ἰσάξειγν» οὐχ 
40 ἀεὶ δὲ" εὑρίσχεται γὰρ, ὅτ᾽ ἂν διάφορον ἢ τέχνην ἢ τύ- 
᾿ς χὴν ἔχωμεν τῶν προσώπων τῶν χρινομένων" olov τέχνην 
μὲν εἰ δύο τινὲς χατηγοροῖεν ἀλλήλων φαρμακείας" ὧν 

ὁ μὲν ἰατρὸς, ὁ δὲ ἰδιώτης" ἐνδέχεται γὰρ τὸν ἰδιώτην 

. εἰπεῖν, τίς μοι τὸ φάρμαχον δέδωχεν" ὃ γὰρ ἰατρὸς ἔχε 
45 παρὰ τῆς τέχνης᾽" χαὶ τοῦ χορηγοῦντος οὗ δεῖται" ἐπὶ 
δὲ τῆς τύχης οὕτω" τύραννος ix τοῦ δήμου ἰατρὸν us- 
ταπεμψάμενος ἤτησεν ἀλεξιράρμαχον, φήσας ὑπὸ τοῦ 


συνήϑους δηλητήριον " εἰληφέναι λαβὼν τέϑνηχε καὶ au- 


φισβητοῦσι τοῦ γέρως ἀμφότεροι" ἐνταῦϑα ἡ μὲν τέχνη q 
30 αὐτή ἰατροὶ γὰρ ἀμφότεροι" ἐπειδὴ δὲ συνέβη τὸ μὲν ἀπὸ 
τοῦ δήμου ἥκειν; τὸν δὲ τοῦ τυράννου εἶναι, ἐμπίπτει τῶν 
ἐλέγχων ἡ ἀπαίτησις" ἐρεῖ γὰρ ὃ τοῦ τυράννου ἰατρός" 
δεῖξον εἰ σὺ δέδωκας τῷ τυράννῳ τὸ δηλητήριον" σὺ 
μὲν γὰρ ἐν τῷ δήμῳ ὧν ἔνϑα πάντες ἐχϑροὶ τυραν- 
25 νίδος, ἡδύνον τισὶν ἀναχοινώσασϑαι * ἐγὼ δὲ οὐχ ἡδυνά- 
μὴν τῷ τυράννῳ συνὼν καὶ ὑποχείμενος, καὶ οὐδενὶ 
συνὼν πλὴν τοῖς τοῦ τυράννου" τὸ δὲ χρῶμα οὐχ εὑ- 
κατάληπτον τοῖς παλαιοῖς " λέγοντος. γὰρ τοῦ ἰατροῦ τοῦ 
προτέρου, πῶς olov τέ σε δοῦναι τῷ τυράννῳ δηλητήριον 
3o μάλιστα δι᾿ ἐμὲ ὑποπτευόμενον᾽ πάντως γὰρ αὑτόν σε γεύ- 


σασϑαι ἠξίωσεν" ἐρεῖ ὅτι τοῦτο εἰδὼς, ἀλεξιφαρμάκῳ ἑαυ- 


τὸν προησφαλισάμην. Οἷον ἐγὼ μὲν οὐκ.ἂν ἡβου- 


5. Ald. «δηλητηρίου. — ]. 23. Ald. τοῦ τυράννου. et P. 445. 
l. 10. o τὸ ὃ ἐπὶ. 


T 


* 


ἜΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ |. 485 


λήϑην" εἰρηκὼς ὅτι ἐχλείπει ἢ τῶν ἐλέγχων ἀπαίτησις 
εὐθὺς ἐπάγει περὶ βουλήσεως" τὸ δὲ παραγραφικὸν παρ- 
fjxev' εἰκότως, ὕτι ἀπὸ τῶν περιστατικῶν ἔχομεν τὴν 
χρίσιν διαβολήν" ἔχει δὲ ὃ μὲν «Δημοσθένης λέγειν, ὅτε 
χρυσίον ἴδιον χατώρυττον'" ὃ δὲ Αἰσχίνης ὅτι ἔγραφον 5. 
μελέτης ἕνεχα xal γυμνασίας" ovx ἐπὶ πάντων δὲ τῶν 
διπλῶν ἐχλείπει τὸ παραγραφιχόν" οἷον ὡς ἐπ᾽ ἐχείνου" 
δύο τις ἔχων παῖδας τὸν ἕτερον ἀπεχήρυξεν. ἐτελεύτη-. 
σεν εἰπὼν ὡς ὑπὸ τοῦ παιδὸς τεϑνήχοι" ἀντεγχαλοῦσιν 
ἀλλήλοις, O τε ἐπὶ τῆς οἰκίας, καὶ ὃ ἀποκήρυχτος" δύ- 10 
γαται y&Q ὃ, ἀποχήρυχτος εἰπεῖν, ὅτι οὐ δεῖ μὲ κρίνε- 
'σϑαι" πῶς γὰρ εἶχον δηλήτηρίῳ ἢ τινε ἄλλῳ τὸν πατέ- 
θα ἀνεζεῖν, ὃς ἐχτὸς τοῦ πατρὸς διῆγον ἀποκεχηρυγμέ- 
γος" τῶν δὲ διπλῶν στογασμῶν οἱ μὲν χατὰ ἀμφισβή- 
τησιν, οὗ δὲ ἀντεγχληματικοί" xol κατὰ ἀμφισβήτησιν 15 
μὲν, ὡς ἐπὶ τῶν δύο ἰατρῶν τῶν ἀμφισβητούντων τοῦ 
γέρους" ἀντεγχληματικὸς δὲ ὡς ἐπὶ Δημοσθένους καὶ Ai- 
σχίνου ἀντεγκαλούντων ἀλλήλοις. ἐπειδὴ οὖν dy τούτῳ 
ἐχλείπει ἡ τῶν ἐλέγχων ἀπαίτησις, ὡς εἴπομεν, ὁμοίως 
δὲ xai τὸ παραγραφικχὸν διᾳιρεῖται λοιπὸν, βουλήσϑε Ót- 20 
πλῇ, δυνάμει διπλῇ, τοῖς ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους καὶ 
τούτοις διπλοῖς" ἀντιλήψει εἰ τύχοι διπλῇ, μεταλήψει ὁ- 
μοίως, μεταϑέσει αἰτίας, πιϑανῇ ἀπολογίᾳ, οὗ πάντως 
δὲ ταύτην ἔχει ὃ διπλοῦς διὰ τὸ ἐξισάξειν" καὶ ταύτῃ 
πολλάχις" δεῖ δὲ ἐν τοῖς τοιούτοις στοχασμοῖς ἀπολογεῖσθαι 28 
πρότερον" εἶτα ἀντιχατηγορεῖν κεφάλαιον κεραλαίῳ ἀν- 
τιτιϑέντας πρότερον * πρότερον γὰρ ἐξιτάσομεν τὴν τοῦ 
᾿δημοσϑένους βούλησιν" εἶτα οὕτω τὴν Αἰσχίνου " λαμ-. 
βάνοντες καὶ τὰς αἰτίας δι᾿ ἃς ἐβούλετο ἂν παραπρεσ- 
βεῦσαι" τινὲς δέ φασιν οὐδὲ δύναμιν ἐμπίπτειν ἐπὶ τοῦ 50 
τοιούτου" τὲ γὰρ μᾶλλον “ἰσχίνῃς ἡἠδυνήϑη ἂν ἢ Anuo- 
σϑένης; οὐκ ὀρϑῶς δὲ λέγουσιν " δυνάμεϑα γὰρ ἔχ τι- 
vog περιστάσεως διαφοράν τινα εὑρεῖν" ἔχεις δὲ διπλοῦν 


446 ΣΧΟΛΙᾺ 


στοχασμὸν παρὰ Ὑπερίδη ἐν τῷ δΔηλεαχῷ  ἐχϑησόμεϑα 
δὲ τὰ εἰρημένα ὑπὲρ τοῦ γενέσϑαι σαφὲς τὸ λεγόμενον " 
ἀφίκοντό τινες εἰς 4ηλον ἄνθρωπον «Αἰολεῖς πλούσιοι 
χρυσίον ἔχοντες πολὺ xara ϑεωρίαν τῆς Ἑλλάδος, ἀπο- 
5 δημοῦντες ἐκ τῆς ἑαυτῶν, οὗτοι ἐφάνησαν ἐν ἹῬηνείᾳ ἐχ- 
184 βεβλημένοι τετελευτηκότες" τοῦ δὲ πράγματος περιβοήτου 
ὄντος, ἐπιφέρουσι Δήλιοι τοῖς !Ρηνεῦσιν αἰτίαν ὡς αὖ- 
-τῶν ταῦτα πεποιηχότων, καὶ γράφονται τὴν πόλιν αὐὖ- 
τῶν ἀσεβείας, οἱ δὲ ἹΡηνεῖς ἡγανάχτηνταί τε τῷ πράγματε 
10 χαὶ προσχαλοῦνται Δηλίους τὴν αὐτὴν δίχην᾽ οὔσης δὲ 
τῆς δικασίας, ὁπότεροί εἶσιν οἱ τὸ ἔργον πεποιγκότες, ἡρώ- 
των οἱ Ῥηνεῖς τοὺς Δηλίους, δι' ἣν αἰτίαν ὡς αὐτοὺς 
ἀφίκοντο" οὔτε γὰρ λιμένας εἶναι παρ᾽ αὐτοῖς οὔτε én-, 
πόριον, οὔτε ἄλλην διατριβὴν οὐδεμίαν" πάντας τε ἂν- 
15 ϑρώπους ἀφιχνεῖσϑαι πρὸς τὴν Δῆλον ἔλεγον xol αὐτοὶ 
τὰ πολλὰ ἐν “ήλῳ διατρίβειν" τῶν δὲ Δηλίων ἀκοχρινο- 
μένων αὐτοῖς ὅτι ἱερεῖα ἀγοράσαντες οἱ ἄνθρωποι διέ- 
βησαν εἰς τὴν "Piveav" διὰ τί οὖν, ἔφασαν οἱ ' Puveic, εἰ 
ἱερεῖα ἦχον ὠνησάμενοι, ὡς φατὲ, τοὺς παῖδας τοὺς ἀχο- 
20 λούϑους οὐχ ἤγαγον tovg ἀξοντας τὰ ἱερεῖα, ἀλλὰ παρ᾽ 
ὑμῖν ἐν Δήλῳ χατέλιπον, αὐτοὶ δὲ μόνοι διέβησαν" πρὸς 
δὲ τούτοις τριάχοντα σταδίων ὄντων ἀπὸ τῆς διαβάσεως 
πρὸς τὴν πόλιν τὴν ᾿Ρηναέων τραχείας οὔσης ὁδοῦ, δι᾽ 
ἧς ἔδει αὐτοὺς πορευϑῆναι ἐπὶ τὴν ἀγορασίαν, ἄνευ 
25 ὑποδημάτων διέβησαν" ἐν Δήλῳ δὲ τῷ ἱερῷ ὑποδεδεμέ- 
voL περιεπάτουν " éx τοίνυν τούτων ἔστι γνώριμον ὅτι 
, παρὰ τῶν ἀρχαίων ἡ τέχνη καὶ αἱ στάσεις εἰλημμέναι 
εἰσίν" ἔστι χαὶ ἕτερον εἶδος διπλῶν, ὃ παρὰ τισι μὲν 
εὕρηται τῶν τεχνιχῶν, Ἑρμογένει δὲ οὐχ εἴρηται". ὃν 
80 χαλοῦσί τινες διπλοῦν μονομερῆ" ἐν ᾧ δύο μὲν πράγμα- 
τὰ εἰσι χαὶ πρόσωπα χρινόμενα, ἕν δὲ τὸ κατηγοροῦν" 
οἷον Aioxivnę καὶ Δημοσϑένης ἐχ τῆς κατὰ Φίλιππον 
ἐπανήκοντες πρεσβείας, ὃ μὲν χρυσίον εὕρηται κατορύτ- 


^ 
J 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ | Mj 


των, ὁ δὲ παραπρεσβείας ἀπολογίαν γράφων xoi Ὑπε- 
οίδης ἀμφοτέρων κατήγορος διπλοῦς δὲ ἀτελὴς, ἐκ μὲν 
τῶν πραγμάτων, Or ἂν. μόνα τὰ πράγματα χρίνηται" 
οἷον δύο. ῥήτορες πρεσβεύσαντες παρὰ τύραννον καὶ 
ἐπανήχοντες ἀλλήλοις ἀντεγκαλοῦσι δώρων, ἐπειδὴ ὁ μὲν 5 
χρυσίον εὕρηται χκατορύττων, o δὲ ἀπολογίαν παραπρεσ- 
βείας γεγραφώς" ἐνταῦϑα μὲν πρόσωπα ἐσάζοντα -οὐχ 
᾿ ἐπιδέχεται ἐξέτασιν" τὰ δὲ πράγματα διαφέροντα ἐξετα- 
σϑήσεται᾽ πάλιν οὖν ἡ μὲν βούλησις καὶ ἡ δόναμιες ἔχ- 
λέλοιπε" τοῖς δὲ ἄλλοις ὁμοίως διαιρεϑήσεται χεραλαί- 10 
οἷς οἷςοπερ ^ καὶ ὁ τέλειος διπλοῦς κατὰ ἀντεξέτασιν- 
Μαρκελλίνου. Ἴσαξει 5 τὰ πρόσωπα, διὸ ovx 
ἔχει ποιότητα" τὸ τοίνυν τοιοῦτον ζήτημα εἰς μόνην τὴν 
τῶν πραγμάτων ζήτησιν περιστήσεται, τῶν προσώπων 
οὐδὲν συμβαλλομένων πρὸς τὴν χατασχευήν᾽ πρῶτον 15 
μὲν ὅτι ἄδηλος αὑτῶν φύσει ἢ ποιότης" ἐσχάτην οὖν 
αὑτῶν ἔχομεν τὴν τάξιν ἐν τῇ διαφορᾷ τῶν. προσώπων᾽ 
ἔπειτα ὡς εἶπον ὅτι ἐξισάξει αὐτῶν ] ποιότης" ἁπλῶς 5 
οὖν ψιλὴν αὑτὼν τὴν προσηγοῤίαν ἔχομεν, ἡ δὲ διαίρε- 
σις ὁμοίως τῶν τοιούτων οὐχ ἄδηλος" τὰ μὲν γὰρ τοῦ 30 
σιρσσώπου κεράλαια, ἀναγχαίως ἐχλείποντος τοῦ προσώ- 
σου, φημὶ δὴ βούλησις καὶ δύναμις, τὰ δὲ τοῦ πραγμα-. 
τος εὑρεϑήσεται" τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον ὃν περὶ TOU τε- 
λείου διπλοῦ μελετηϑήσεται τοῖς ἐμπίπτουσιν, ἕν πρὸς 
ἐν ἀντιτιϑέντων ἡμῶν κεφάλαιον. 25 


"Ἔκ δ᾽ αὖ μόνων προσώπων διπλοῖις γίνεξαι στοχασμὸς ὅτ᾽ ἂν μόνα 

τὰ πρύσωπα κρίνηται" οἷον ἐπὶ σημείοις φαρμάκων ὃ ἀριστεὺς ἐτε- 

λεύτα μητρυιὰν ἔγων καὶ αἰχμάλωτον παλλακίδα καὶ ἀντεγκαλοῦσιν 

ἀλλήλαις" ἐνταῦϑα μόνη ἢ βούλησις καὶ 5 δύναμις ἐξεργάζεται, ἃ 
' δὴ καὶ φύσει τοῦ προσώπου ἐστὴν ἔδια, τὰ δ᾽ ἄλλα 30 
πάντα ἰσάζει. ᾿ 

“Σωπάτρου. ᾿Ιστέον ὡς ἐνταῦϑα ἡ περὶ τὸ πρό- 


4 Ald. εἴπερ. Par. οἷςπερ. 5 Par. ἐξισάζει. ,6 Ald. ἁπλοῦς. 


4“ ZX0A4IA 


ωπον ὑποψία τῷ ἰσάζειν ἔμεινεν ἀνεξέταστος" ὃ γὰρ 
ἂν ἡ ἑτέρα περὶ τοῦ φαρμᾶχου χατασχευάσῃ , τοῦτο χαὶ 
] ἢ ἑτέρα, δὲ γὰρ 1 αἰχμάλωτος φήσει πρὸς τὴν μητρυι- 
ἂν , ὡς δυσμενείᾳ τῇ περὶ τοὺς προγόνους χρατουμένη 
5 τοῦτο εἰργάσατο, τοῦτο χαὶ ἡ μητρυιὰ τῇ αἰχμαλώτῳ 
ὡς τεχμήριον. τῆς φαρμαχείας ἐπενέγχοει, δυσμενῶς τὸ 
αἰχμάλωτον ἅπαν πρὸς τοὺς ἀριστέας διαχείμενον emo-. 
φαινομένη, βούλησις δὲ χαὶ δύναμις ἐξετάζεται οὕτω" 
φήσει γὰρ ἡ αἰχμάλωτος" ἐγὼ μὲν οὐχ ἂν ἐβουλήϑην 
40 τὸν χοινωνόν μοι τοῦ βίου τὸν χηδεμόνα * τὸν φίλτατον 
ἀνελεῖν" μέγιστον γὰρ εἰς πὲρίστασιν γυναιχὰ ἡ κατὰ 
τὸν γάμον χοινωνία" οὗ δὲ ὡς ἐχϑρὸν τὸν πρόγονον 
ὁρῶσα καὶ ἅμα διὰ. τὴν πρὸς με ζηλοτυπίαν ἐβουλήϑης" 
ἀλλὰ καὶ ἡδυνήϑης' οὐδὲν γὰρ ἐμποδὼν τῇ ἐπιβουλῇ τῷ 
45 οἰχείως δοκεῖν πρὸς τὸν πρόγονον ἔγειν, χαὶ διὰ τοῦτο 
ἀφυλάχτως ἐχείνου πρός Gt διαχειμένου" ὡσαύτως καὶ ἡ 
μητρυιὰ πλέον ἰσχύουσα τῇ δυνάμει ἐρεῖ" ὡς ἐγὼ μὲν εἰ 
xal ἐβουλήϑην, ἀλλ᾽ οὐχὶ καὶ ἡδυνήϑην" ὑπόπτως ἀεὶ 
τῇ τῶν προγόνων ταῖς μητρυιαῖς διαχειμένων" ἄλλως τε δὲ 
20 οὐδὲ ἐβουλήϑης εἰχόνα μοι τοῦτον μόνον τοῦ ἀνδρὸς 
ξῶσαν περιληφϑέντα ἀφανίσαι" σὺ μέντοι, καὶ ὅτε μὲν 
τὸ δυνατὸν εἰπεῖν σοι οὐδεὶς ἂν ἀντερεῖ λόγος" ἐν προσ- 
ποιήσειε γαμετῆς πᾶν ὁτιοῦν καὶ πράττειν σου καὶ πεί- 
Oe» ἐχεῖνόν cos τῷ βουλήματι δυναμένης" ἕπεσϑαι δέ 
25 σοι xai τῇ δυνάμει τὸ βούλεσθαι ἐχεῖνος ἂν ἀμφιβαλοι" 
ὃς ὠμότητα βάρβαρον ἠγνόησε xoi ἀσπλαγχνίαν οὐδὲν 
ἥττον- ὀὑϑνείων περὶ τὰ φίλτατα διαχειμένην" ἄλλως δὲ 
τε χαὶ ἡ πρὸς τὸ οἰχεῖον ἐπαγναζευξις συχγενές" ἢν οὐ- 
δὲν οὕτως ὡς τὸ ἐχποδὼν χαταστῆσαι τὸν ἀνδραποδισά- 
ὅ0 μενον καὶ κεχτημένον προῦξένει τῆς κατηναγκασμένης * οἷ- 
κειότητος. προτιμοτέρα" ἡδίων γὰρ ἅπασιν ἀνϑρώποις. 
a | ἡ 
4 Ald. κηδαιμόνα. '3 Ald. xUTOYU yx. 


ΕΙΣ ΣΤΑ͂ΣΕΙΣ 449 


ἡ ἐπὶ τῆς ἐνεγχαμένης διατριβὴ x&v εὐτελὴς τὴς ἐπ᾿ 
ἀλλοδαπῆς εὐτυχεστέρας διαγωγῆς. Ὅμηρον συνέπαινον 
λάμβανε τοῦ λύγου καὶ ᾿Οδυσσέα ὑπόδειγμα, ὃς τὴν μετὰ . 
Κίρχης συνοίκησιν, καίτοι. ϑεᾶς, τῆς μετὰ Πηνελύπης 
φαυλοτέραν ἡγήσατο" τοῦ δὲ ἀνωτέρω ἐπιχειρήματος 5 
Μήδεια ἡ Κολχὶς εἰς παραδείγματος ? λόγον ἀρχέσει 
οὕτως ἀπηνῶς περὶ τὰ φίλτατα διατεϑεῖσα’ καὶ ἡ κοι- 
γὴ πάντων ἀνθρώπων περὶ τῶν βαρβάρων ὑπόληψις. 
Μαρχελλίνου. Ὥσπερ διπλοῦς ἀτελὴς ix πρα- 
γμάτων ὁ μόνα ἔχων τὰ πράγματα, οὕτω διπλοῦς ix 10 
προσώπων ὃ μόνα ἔχων χρινόμενα πρόσωπα" καὶ ὥσπερ 
ἐν ἐχείνω λείπει τὰ“ τοῦ προσώπου κεφάλαια, οὕτω xav 
τούτῳ λεύτει τὰ τοῦ πράγματος" τὰ δὲ ἄλλα ἔχει" τὰ 
μὲν οὖν πράγματα ἐξισάξει ἐνταῦϑα, τὰ δὲ πρόσωπα 
διάφορα ὄντα ἐπιδέχεται ἐξέτασιν " ἔστι δὲ ϑαυμάσαι 15 
πάλιν ἐνταῦϑα, πῶς ὁ τεχνικὸς ἁπλοῦν ἐχ προσώπων 
μόνον στοχασμὸν οὐ φάσκων εἶναι, διπλοῦν x προσώ- 
πων μόνον συνιστάμενον εἶναι συγχωρεῖ" ἡ μὲν οὖν ci- 
τία TOU τεχνιχοῦ χαὶ ἀπολογία τοιαύτη’ οὐδὲ ἐνταῦϑα 
χαϑάπαξ ἐκλείπειν τὸ πρᾶγμα βούλεται, ὥσπερ ἐπὶ τοῦ 20 
ἀσώτου, ἀλλ᾽ οὐχ ἐμπίπτει. χἀνταῦϑα τὸ πρᾶγμα" δια 
δὲ τὸ ἰσάζον ἐκλείπει" ἀλλὰ κανταῦϑα οὐ χαλῶς" εἰ γὰρ 
xai διὰ τὸ ἐσάζον ἐχλείπει, ὅμως ἐξέτασιν οὐχ ἐπιδέχε- 
ται ὥστε οὐδὲ μίαν γορηγίαν ἀπὸ τῶν πραγμάτων 
ἔχει" ἀλλ᾽ ἅμα τῇ φύσει μόνον, οὐκ ἐργασίᾳ κεῖται τὸ 25 
πρᾶγμα᾽ ἀδύνατον γὰρ μὴ ἐμπίπτειν σημεῖον κατὰ φύ- 
σιν, oU πάντως δὲ ἐξεταζόμενον δῆλον οὖν ὡς χαἀνταῦ- ' 
ϑα σφάλλεται" ἡμεῖς δὲ φαμὲν ὅτε xal ὃ ἁπλοῦς ἐκ 
προσώπων μόνων συνίσταται χαὶ ὃ διπλοῦς ἐκ προσ- 
πων, ὥσπερ ὁ προχείμενος" πρᾶγμα γὰρ παντελῶς οὐκ 50 
ἔχει κρινόμενον" οὔτε γὰρ αὗτάι πεπράχασὶ τε, οὔτε ἄλ- 
λου πράξαντος ἄντιχρυς εἰς αὐτὰς ἀναφέρεται" ἦ οὔτε 


2 Ald. παράδειγμα. -: 5$ Ald. ἀναφέρηται. 
Hhetor. 1V. ' 


450 ΣΧΟΛΙΑ 


μὴν ἄλλου ὄντος φανεροῦ τοῦ πράξαντος ἐξ ὑποψίας 
κρίνονται" διαιρεῖται δὲ ὡς προδιρήχαμεν ὃ τοιοῦτος 
στοχασμὸς τοῖς τοῦ προσώπου μόνοις χεφαλαίοις" ἐν- 
ταῦϑα τὰ τοῦ πράγματος ἐχλείπει κεφάλαια" τὰ δὲ τοῦ 
. B προσώπου μόνα ἐμπεσεῖται" ὅτι. ἐγὼ μὲν οὐχ ἂν ἐβου- 
λήϑην αὐτὸν ἀνελεῖν εὖ παϑοῦσα ὑπ᾽ αὐτοῦ, ὅτι οὐχ 
ὡς δούλῃ μοι ἐχρήσατο ἀλλ᾽ ἐπεχούφιζε τὰς συμφορὰς, 
σὺ δὲ ἡβούλον ὡς μητρυιὰ φϑονοῦσα τῷ προγόνῳ ἀρι- 
στεύσαντι" καὶ ἐγὼ μὲν οὐκ ἠδυνάμην ἐν αἰχμαλώτου 
* 40 xal διακόνου τάξεε τυγχάνουσα, σὺ δὲ ἡδύνω χρατοῦσα 
ἐν τῇ οἰχείᾳ" ἡ δὲ μητρυιὰ ἐρεῖ, ὅτι οὐχ ἅμα τῷ ὄνό- 
186 ματι τῆς «μητρυιᾶς καὶ τὸ πολέμιοῦ φαίνεται, ἐπεὶ μη- 
τέρων γρηστότητος οὐχ ἐπελιπόμην περὶ αὐτὸν καὶ ὅσα 
τοιαῦτα σὺ δὲ ἡβούλου μνησικακοῦσα ὑπὲρ ὧν σε ἐξην- 
15 δραποδίσατο xoi τὴν σὴν πατρίδα xci ἐγὼ μὲν ovx 
ἠδυνάμην, οὐδαμοῦ μόνῳ συνοῦσα αὐτῷ, σὺ. δὲ ἡδύνω 
συγκαϑεύδουσα xol νυχτὸς μόνῳ συνοῦσα αὐτῷ οἷα εἶ- 
κὺς παλλαχίδα“ ὁμοίως᾽ δὲ καὶ τοῦτο ἀτελὲς ἐκ μόνων 
πραγμάτων" οἷον περιεχόπησαν οἷ ἑρμαῖ xoi ἄντεγκα- 
20 λοῦσιν ἀλλήλοις ᾿Δλχιβιάδης καὶ Nixiag* ἐνταῦϑα πρά- 
γματα μὲν ovx ἔτι, ποιότητες δὲ μόναι" ἐλέγχει δὲ αὖ-- 
τὸν ἐνταῦϑα ὃ τεχνιχὸς, ἀποϑέμενος μὲν ὡς oUx ἔστιν 
ἁπλοῦς ἀτελὴς ἐκ μόνων προσώπων, ὅτε περὶ τοῦ ἀσώ- 
TOU διελέγετο" δεικνὺς δὲ πάλιν, ὡς οὐχ ἔστι διπλοῦς 
28 ἀτελὴς ἐχ “μόνων προσώπων * && γάρ ἐστιν ἐν διπλῷ 
στοχασμῷ μὴ χρεινόμενον πρᾶγμα, δῆλον ὅτι καὶ ἐν 
ἁπλῷ ἔσται" ἀπὸ γὰρ τῶν ἁπλῶν ἡ τῶν διπλῶν δὗρε- 

σις γίνεται. 


Ἔστι παρὰ ταῦτα ἕτερα εἴδη στοχασμῶν διπλῶν τρία, ove καλοῦ-- 
30 μὲν συνεζευγμένους" ὁ 1s * ἐμπίπτὼν καὶ ὃ προχατασκευαζόμενος, 
καὶ ὃ καταυκεναζόμενος. . 
Σωπάτρου. EvtovOo ἐμήνυσεν ὅτι τὸ διπλοῦν 


4 Ald. τ΄. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ. 451 


γένος ἐστὶ χαὶ οὐχ αὐτὸ εἶδος" οὐχοῦν οἱ ἀντεγχλημαξι- 
xol, εἰ μὲν ὡς γένος ἐχλήϑησᾳν, εὖ ἂν ἔχοι" εἰ δὲ αὐὖ- 
τοὶ μόνον, οὐ κυρίως εἰσὶ διπλοῖ, ἀλλ᾽ οἱ ἐπὶ δύο ἐγκλή- 
μασιν ἂν πρόσωπον ἔχοντες χρινόμενον, ἢ ἀνάπαλιν, 
ὡς ἤδη εἴρηται, χἂν ὅμοια ὦσι τὰ ἐγκλήματα, ὡς ἐπὶ 5 
τοῦ πλουσίου τοῦ χρινομένου δυσὶ φόνοις" ἐπειδὴ ἀνε- 
βάλλετο τὸν μηνυτὴν τοῦ πρώτου φόνου, καὶ εὕρηται 
καὶ αὑτὸς οὗτος -“νεχρὸς ἀσχύλευτος. 


Μαρκελλίνου. Εἶπεν τῶν διπλῶν τοὺς ἄντεγ- 
κληματιχοὺς xol τοὺς κατὰ ἀμφισβήτησιν". λοιποὶ δὲ εἰ- 10 
σιν οἱ καλούμενοι συνεζευγμένοι, ot διήρηνται εἰς τρεῖς 
τρόπους" εἴς τὸ ἐμπίπτοντας καὶ προχατασχευαζομένους, 
ἔτι τε μὴν εἰσι xoà συμπεπλεγμένοι, ot διαφέρουσι τῶν 
συνεζευγμένων ταὔτῃ, ὅτι οἱ μὲν συμπεπλεγμένον ἕν 
πρόσωπον ἔχουσι περὶ δύο πραγμάτων χρινόμενον᾽" οἷον 15 
στλούσιος χαὶ πένης ἐχϑροὶ τὰ πολιτικὰ, εὑρέϑη ὁ πένης 
δολοφονηθεὶς, ἐχήρτξεν ὁ δῆμος τῷ. μηνύσαντι ? τὸν. 
φονεύσαντα ἕν τάλαντον, ἀντεχήρυξεν ὃ πλούσιος δύο 
τῷ μηνύοντι , ἦλϑέ τις ἐπαγγελλόμενος μηνύσειν, εἰ λά-. 
flo« τὰ δύο τάλαντα, εὑρέϑη καὶ αὐτὸς νεχοός" καὶ χρί- 20᾽ 
γεται ὑπὲρ ἀμφοτέρων Ó πλούσιος" οἱ δὲ  συνεζευγμέ- 
voi, εἰ xai ἔχουσι δύο πράγματα, οὐκ ἀμφότερα κρί- 
yerat* ἀλλὰ τὸ ἕτερον. εἰς σύστασιν τοῦ ἑτέρου παρα- 
λαμβάνεται" ἐπεὶ δὲ τῶν συμπεπλεγμένων ἀμφότερα χρί- 
yero, ταῦτα μέντοι τὰ τρία διπλᾶ καλεῖ ὃ Ἑρμογένης" 25 
οὐ μὴν δοχεῖ τισε διπλὰ εἶναι, οὔτε μὴ ἁπλᾶ" καὶ χοι- 
νὸν αὑτῶν ὄνομα τὸ τῶν συνεζευγμένων", ἔχεν δὲ καὶ 
ἔδιον ἕχαστον ὄνομα" ὃ μὲν καλεῖται ἐμπίπτων, ὁ δὲ 
σπροχατασχευαζόμενος, ὁ δὲ συγκαταὐκχευαζόμενος" καλῶς 
δὲ ταῦτα ὁ τεχνικὸς τὰ εἴδη ἐχώρισεν" εἰπὼν, ἔστι καὶ 50 
ἕτερα, ὡς πρὸς διαφορὰν τοῦ κυρίως διπλοῦ" ἐκεῖ γὰρ 


2 Ald. τὸν μηνύσαντα., ἦ Ald. ἐχώρησεν, scr. ἐχώρισεν. 
᾿ 29.. 


452 AXO0A41A . 


'&t χαὶ τὸ ἕν ζητούμενον, ἀλλὰ δύο πρόσωπα ἔχομεν τὰ 
χρινόμενα " διὸ. xoà κυρίως ἐχεῖνος εἴρηται διπλοῦς, διὰ 
τοῦτο διπλᾶ καὶ τὰ χεφαάλαια δέχεται, ἑχατέρου τῶν 
χριγνομένων πρὸς τὸ͵ οἰκεῖον συμφέρον χρωμένου τῇ ἐρ-- 
5 γασίᾳ καὶ μεταχειρίσει τοῦ λόγου, καὶ ἐγγὺς ἀλλήλων τὰ 
κεφάλαια ἀντιτιϑέντος" ἐν δὲ τῷ συνεζευγμένῳ διπλῇ 
μὲν κανταῦϑα ἡ διαίρεσις, ἀλλ᾽ ἰδίᾳ τῶν ζητημάτων 
καὶ ἕχαστον ἐν μέρει χατασκευαζόμενον" ov κεφαλαίῳ 
ἀντιτιϑέντος κεφάλαιον τοῦ λέγοντος, ὥσπερ ἐν τῷ κυ- 
10 ρίως διπλῷ κελεύσει ποιεῖν ἡ τέῤνη" καλεῖται δὲ οὗτος ὃ 


διπλοῦς ἀντεγχληματιχὸς καὶ ἀντιχατηγορητιχὸς, ἀναγ- 


χαῖον δὲ πάλιν περὶ τῶν συνεζευγμένων εἰπεῖν πόϑεν 
οὕτως ἐχλήϑησαν, δεύτερον δὲ ζητεῖται εἰ διπλοῦς" τρί- 
τον. τίς αὑτοῦ πρὸς τὰ ἄλλα διαφορά. ὡΣυνεζευγμένοι 
15 μὲν οὖν εἴρηνταν παρὰ τὸ ἔχειν δύο ξητήματα συμπσε- 
πλεγμένα, καὶ ἕν μὲν εἶναι τὸ ζητούμενον, τὸ δὲ ἕτε- 
187 ρον εἰς σύστασιν αὐτοῦ παραλαμβανεται" διαφέρουσε 
᾿δὲ τοῦ ἑτέρου διπλοῦ" ὅτε δύο πρόσωπα ἔχομεν ἐχεῖ xQu- 
γύμενα" ἐνταῦϑα δὲ ἕν" ware τοὐναντίον εὑρίσχεσϑαε, 
20 δύο μὲν τὰ ζητούμενα, ἕν δὲ τὸ χρινόμενον πρόσωπον" 
ἐκεῖ δὲ ἕν μὲν τὸ ζητούμενον, δύο δὲ πρόσωπα τὰ xQi- 
γύμενα" ζητητέον δὲ καὶ τοῦτο, διατί ὁ συνεζευγμένος 
μᾶλλον ἁπλοῦς ἐστιν, εἴγε καὶ πρόσωπον ἕν ἔχει τὰ 
κρινόμενον, ἕν δὲ καὶ πρᾶγμα χρινόμενον, τὸ γὰρ ἕτε- 
25 ρον συμπλέχεται" εἰ γὰρ καὶ δύο τὰ ζητούμενα, ἀλλ᾽ ἕν 
τὸ χρινόμενον, ὥσπερ ἐν τῷ ἁπλῷ στοχασμῷ" ἀλλὰ πρό- 
δηλὸος ἡ αἰτία; δι ἣν οὐχ ἁπλοῦς 4 ὃ τοιοῦτος" εἰ μὲν 
γὰρ ἦν ἕν ζήτημα μόνον, ἣν ἂν ἁπλοῦς εἰχότως " ἐπει--: 
δὴ δὲ δύο περιέχεε τὰ ζητούμενα, χὰν ἕν ὑπάρχει τὸ 
30 χρινόμενον, ἕτερον εἶδος ποιεῖ στοχασμοῦ xal ἔξω γίνε--: 
ται τοῦ ἁπλοῦ" ἴδιον γὰρ τοῦ ἁπλοῦ τὸ ἕν εἶναι ζήτη- 
μα ἐφ᾽ ἑνὶ προσώπῳ στρεφόμενον" εἰ δέ τις ἀντιπέσοε 
ἐνταῦϑα ὅτι xoà ἐν τῷ ἁπλῷ εὑρίσχομεν πολλάκις οὐκ 
4 Ald. ἁπλῶς, scripsi ἁπλοῦς. 


LIN ΣΤΆΣΕΙΣ 453 


ἐφ᾽ ἑνὶ προσώπῳ τὴν κατηγορίαν, ἀλλ᾽ ἐν πλείοσιν, 
ὡς οὗ δέκα νέον χσινωνήσαντες τῆς οὐσίας χαὶ χρινόμε- 
μενοι τυραννίδος ἐπιϑέσεως, λεχτέον ὡς χἂν πλῆϑος ἡ ἣν 
τῶν χρινομένων, ἀλλ᾽ ὅμως ὡς ὃν τι τῶν προσώπων 
δοχεῖ" μία γὰρ τῶν νέων ἡ ποιότης καὶ xou» xci οὐχ ὅ 
ἐδίω ἑχάστου ix τῆς ὕλης ὑπόχειται " καὶ ἡ πρᾶξις μία" 
ἀλλ᾽ οὐδὲ ἀντεγχαλοῦντας ἀλλήλοις ἔχομεν τοὺς νέους. 


Καὶ ὃ μὲν ἐμπίπτων γίνεται, ὅτ᾽ ἂν ἐν Τῇ μεταϑέσει τῆς αἰτίας 
δλύχληρον τε ζήτημα ἐμπέσῃ καὶ ἀναγκαῖον γένηται καὶ αὐτὸ διε- 
λεῖν τελείως" οἷον ἔδει τὸν ἁλόντα προδοσίας δεδέσϑαι παρὰ τῷ 10 
στρατηγῷ, μέχρις ἂν εἴπῃ τοὺς συνειδότας " ἁλοίς τις προδοσίας 
στρατηγὸς ἐδέδετο παρὰ τῷ συστρατήγῳ" 0 δὲ ἀπέκτεινεν αὐτὸν ὡς 
ἐπὶ yvyuixi εὑρὼν καὶ συνειδότος φεύγοι" ἐνταῦϑα γὰρ μετὰ τὰ. 
ἂπ᾽ ἀρχὴς ἄχρι τέλους χῤωμένον μεταϑέσει 1 τῆς αἰτίας τῇ λε- 
γούσῃ ὅτε μοιχὸν ἀπέκτεινα τοῦ φεύγοντος, εὕρηται ζήτημα ἕτερον 15 
τὸ εἰ ἐκεῖνον εἰκὸς δεσμώτην ὕντα μοιχεῦσαι καὶ εἰ τὴν γυναῖκα 
sizéc τῷ τοιούτῳ ἑαυτὴν ἐπιδοῦναι" καὶ μετὰ τὴν τούτου διαίρεσιν 
πάλιν ἐπὶ τὴν τοῦ προτέρου πιϑανὴν ἀπολοχίαν ὃ φεύγων ἥξει. 


Μαρκελλίνου. Ὃ ἐμπίπτων γένεται, ὅτ᾽ ἂν ἀπὸ 
τοῦ χρινομένου πράγμαΐος οὐχ ἁπλῶςγ ἀλλ᾽ ὅτ᾽ ἂν ἐξῖο 
αὐτοῦ τοῦ χρώματος τοῦ χρινομένου πράγματος ἄλλο 
ἀναχύψῃ ζήτημα, αὐτὸ μὲν οὐ χρινόμενον, συμβαλλό- 
μένον δὲ πρὸς τὸ χρινόμενον" σημειωτέον δὲ τοῦτο, Or» 
oí μὲν ἄλλοι πάντες στοχασμοὶ τὴν μετάϑεσιν τῆς αἴ- 
τίας ἐχτὸς ἔχουσιν τοῦ ξητήματοςρ" ὁ δὲ ἐμπίπτων μό- 38 
vog ἐν αὐτῷ τῷ ὅρῳ τοῦ ζητήματος ἔχει τὴν μετάϑε- 
σιν τῆς αἰτίας" εἴρηται δὲ ἐμπίπτων ὅτι εἰς αὐτὴν τὴν 
μετάϑεσιν τὴς αἰτίας ἐμπίπτει ἕτερον ζήτημα " οἷον ἀφῆ- 
"κέ τις τὴν ἑαυτοῦ οὐσίαν γυναιχὶ ἀλλοτρίᾳ εἰπὼν διὰ 
σωφροσύνην" καὶ χρίνει' αὐτὴν ὃ ἀνὴρ μοιχείας" ἡ ζή- 80 
τησις τῆς σωφροσύνης τὸ δεύτερον ξήτημα " ἐχείνης γὰρ 
λεγούσης τὴν μετάϑεσιν τῆς αἰτίας τοῦ πρώτου ζητήμα- 


4 Ald. μεταϑέσεις. 


454 X X0.41.4 


τος, ὅτε διὰ σωφροσύνην μοι κατέλιπεν, ἐμπίπτει ἐχ τοί- 
του. τὸ δεύτερον. ζήτημα, εἰ σώφρων ἢ οὔ" ὥστε ἐν αὑτῷ 
τῷ ὅρῳ κεῖται ἡ μετάϑεσις. Ὅτ᾽ ἂν ἐν τῇ μεταϑέ- 
σει τῆς αἰτίας" ὅρα πὼς ἐμφαίνει τὸ ἀπὸ τοῦ χθώ- 
ὅ ματος, ὅτι ἐκ τούτου ἀνακύπτει τὸ ἕτερον ζήτημα" αὐτὸ 
^ γὰρ τὸ χρῶμα γίνεται ἀρχὴ τοῦ δευτέρου διὰ τὸ μὴ ὅμο- 
λαγουμένην εἶναν χαὶ τὴν αἰτίαν, τουτέστιν αὐτὸ τὰ 
χρῶμα, ὅπερ ὃ φεύγων προβάλλεται" ἀλλ᾽ ἀμρφίβολον 
καὶ ζητούμενον, χαὶ δεῖ τοῦτο χατασκευάζξειν. ἑτέρᾳ διαι- 
τὸ ρέσει τῶν χεραλαίων" ἀλλὰ δεῖ μέχρι τῆς βουλήσεως xai 
'δυνάμεως καὶ τῶν ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους ἐξετάσαντα 
ἀνατρέχειν πάλιν ἐπὶ τὴν τοῦ πρώτου ζητήματος πιϑα- 
γὴν ἀπολογίαν. Ἔδει ? τὸν ἁλόντα προδοσίας. 
ϑαυμάσαι ἄξιον τῆς πλάσεως τὸ βούλημα, πρῶτον τὸν 
15 νόμον τὸν κελεύοντα δεδέσθαι, εἶτα τὴν διάνοιαν" εἰκὸς 
γὰρ εἶναι τοὺς συνειδότας, μετὰ ταῦτα ὅτι ὁ ἀνελὼν 
ὕποπτος εἶναι δοχεῖ, φόβῳ τοῦ μέλλοντος ἀνῃρηχέναε" 
188 ἄντιχρυς γὰρ ὃ “στρατηγὸς ἑαλώκει μηδὲ μίαν ἔχων τοῦ 
φόνου τὴν πρόφασιν" χαλῶς δὲ χαὶ τὸ ὡς ἐπὶ τῇ 
40 γυναιχὶ καταλαβὼν" εὖ γὰρ ἦν ὡμολογημένον, ὅτι χατ- 
᾿ ἔλαβεν, οὐχ 'ἂν συνέστη, ἀλλ᾽ ὡς ἐπὶ τῇ γυναρὶὶ, ἵνα 
ἢ ὡς πεπλασμένον καὶ μέσον τὸ ἔγκλημα" ἡ μὲν οὖν 
πλάσις θαυμασίως ἔχει" τοῦ δὲ κατηγόρου λέγοντος ὡς 
συνήδεις τῇ προδοσίᾳ" τὸν γὰρ ἔλεγχον δεδιὼς ἀπέχτεει-- 
25v«g, καὶ σημεῖον τοῦ συνειδέναι χατασχευάξοντας τὸ 
ἀπέχτεινας" ἀντιτίϑησε τὸ χρῶμα ὃ φεύγων, ὅτε μοιχὸν 
ἀπέκτεινα τοῦ νόμου " χελεύοντος, καὶ τὸ ἀντιληπτιχὸν 
ὁμοῦ καὶ τὸ ἀντεγχληματικὸν προβαλλόμενος" οὐχοῦν 
κατὰ μέσην τὴν διαίρεσιν ὁλόχληρον ἐμπεσεῖται ζήτημα, 
30 εἰ ὄντως μοιχὺς ἐκεῖνος ὁ δεδεμένος" χατασχευάσομεν 
οὖν ἀπὸ τῆς ποιότητος τῶν συμπιπτόντων προσώπων " 
καὶ καϑολιχὸν τοῦτο ϑεώρημα, τὸ μὴ μόνον τοῦ χρι- 


Li 


3 Ald. εἴδε. — 3 Ald. λόγου. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ 455 


γομένου προσώπου , ἀλλὰ xol πάντων τῶν συμπιπτόν- 
των "ἢ προσώπων ἐν τῷ προβλήματι, τὴν ποιότητα σχο- 
πεῖν" ἐξετάσεις͵ γοῦν ἐνταῦϑα xol TOU δεδεμένου καὶ τῆς 
γυναικὸς τὴν προαίρεσιν" τοῦ μὲν εἴγε εἰχὸς ἦν ἐν τοι- 
evroig συμφοραῖς ὄντα τοιούτων ἐπιϑυμεῖν, τὴν δὲ εἰ 
““ϑανὸν στρατηγοῦ γυναῖχα οὖσαν δεσμώτῃ ἑαυτὴν ἐχ- 
δοῦναι. Πάλιν ἐπὶ τὴν ταῦ προτέρου πιϑανὴν ἀπολο- 
γίαν᾽ πάλιν ξνταῦϑα πιϑανὴν ἀπολαγίαν τὸ μὴ ἄντι- 
στρέφον ἐχάλεσε" τῇ γὰρ. πιϑανῇ ἀπολογίᾳ οὐδὲν ταῦτα 
χρησάμεϑα διὰ τὸ ἀχολουϑεῖν τὸ σημεῖον τῷ ἐγκλήματι" 49 
εἰχὸς γὰρ ἣν τὸν * συνειδότα τῇ προδοσίᾳ ἐκποδὼν τὸν 
ἅλοντα ποιήσασϑαι, φεύγοντα τὸν ἔλεγχον" πρῶτον οὖν ᾿ 
φησι μέχρι τῆς μεταϑέσεως διαιρήσομεν τὸ πρῶτον ζή- 
τημα" εἶτα ἐμπεσόντος τοῦ δευτέρου ἀπὸ τῆς μεταϑέ- 
σεως διαιροῦμεν xol τοῦτο μέχρε καὶ τῶν αὐτῶν τόπων" 15 
μετὰ δὲ ταῦτο ἀχολούϑως ἐπὶ τὴν τοῦ πρώτου πιϑα- 
γὴν ἀπολογίαν ἐπανελευσόμεϑα" κἀὶ τούτῳ χατακλείσο- 
μὲν τὰ δύο ζητήματα. 

"Ev 5 τούτῳ τῷ προβλήματι ζητεῖται πρῶτον εἰ ovy- 
oss, μετὰ ταῦτα εἰ μοιχὸς ἐχεῖνος " ἴδιον δὲ τοῦ du-30 
πίπτοντος τὸ τὸ δεύτερον ζήτημα λαμβάνειν τὴν ἀρ- 
χὴν τῆς διαιρέσεως ἀπὸ ῥητοῦ καὶ διανοίας" οἷον ἐπὶ 
τοῦ προχειμένου" ἀντὶ γὰρ τῆς μεταϑέσεως τῆς αἰτίας 
ἀντεγκληματιχὰν χαὶ ἀντιληπτικὸν ἐμπεσεῖται ἀπὸ νόμου, 
xa" ὃν ἀπεχτονέναι λέγοι μοιχὸν ὄντα" πρὸς τὸ ῥητὸν 35 
τοίνυν ἀπαντησόμεϑα τῇ διανοίᾳ" ὅτι δίδωσιν ὁ νόμας 
τὸν μοιχὸν ἀνελεῖν, ἐὰν μὴ ὑπόδικος 1j δημοσίων πρα- 
γμάτων καὶ μάλεστα προδοσίας" εἶτα xaJ ὑπόϑεσιν, 
εἰ χαὶ μοιχὸς ἦν καὶ μὴ εἶχες ὑπόνοιαν τῆς προδοσίας, 
ἡδίχεις χαὶ οὕτως ἀφελόμενος ἡμᾶς τὸ γνώναι τἀληϑὲς so 
ix τῶν βασώνων" πολλοὺς δὲ εἰχὸς εἶναι τοὺς συνειδό- 
τας" vp ὧν ἐγχωρεῖ καὶ ὕστερον ἐπιβουλευϑῆναι" ἐρεῖς 


3" Ald. συνεπιπτόντων. 4 Par. τό. 5 Par. habet ad 


56 0 2XX0.tA 


δὲ διπλὴν βούλησιν καὶ τοῦ τεϑνεῶτος χαὶ τῆς γυναι- 
κός" τοῦ μὲν ὡς οὐχ ἂν ἐν συμφοραῖς ὧν ἐβουλήϑη 
μοιχεῦσαι" τρυφώντων ὅ γὰρ τὶ ἀσελγαίνειν" τῆς δὲ γυ- 
'ψαιχὸς, ὅτι οὐδὲ ἐχείνη τοιούτῳ ἂν ἑαυτὴν ἡϑέλησεν értL- 
5 δοῦναι μήτε χρημάτων πλήϑει διαφϑαρεῖσα" οὔ γὰρ 
περιῆν τῷ προδότῃ. δημευϑείσης τῆς οὐσίας" μήτε δὲ 
ἀξίωμα προελομένην ἁμαρτεῖν" χατεδίχαστο γὰρ ἐπὶ δεῖς- 
νοτάτοις ὀφλήμασιν, ip olg ἔμελλεν ἀποϑανεῖσϑαι με- 
χρὸν ὕστερον" ἔτι τοίνυν οὐδὲ μοιχεῦσαι ἐδύνατο δεδε- 
40 μένος" εὕρηται ξήτημα ἕτερον. Καλῶς εἶπεν τὸ εὕρη- 
ται" εὑρέϑη γὰρ οὐχ ἂν ἐξ ἀρχῆς, ἀλλ᾽ ὕστερον ftx AY 
ἐπὶ τὴν τοῦ moorépos πιϑανὴν ἀπολογίαν" ovx ὀρϑῶς 
εἶπεν ἐμπεσεῖσϑαι πιϑανὴν ἀπολογίαν ἐνταῦϑα. ov 
γὰρ δύναται λέγειν" καὶ μὴν εἰ συνήδειν οὐχ ἐφόνευον, 
45. ἀλλὰ μᾶλλον ἐφηδόμην ὡς κοινωνοῦ. ὡς τινες φηϑη- 
σαν δῆλον γὰρ ὅτι ἑαυτοῦ μᾶλλον προενοεῖτο, ive μὴ 
αὑτὸς κινδυνεύσῃ Pxsivov. ἐν ταῖς βασάνοις ἐξειπόντος" 
ἀλλὰ νοητέον ἐνταῦϑα τὴν πιϑανὴν ἀπολογίαν ἀντὶ 
τοῦ μὴ ἀντιστρέφοντος, ὅτι συνειδὼς ἀπέκχτεινεν ἄν, 
20 οὐ μὴν πᾶς ἀπεχτονὼς ὡς ἤδη "καὶ σύνοιδεν᾽ εἰκότως δὲ 
τὸ μὴ ἀντιστρέφον, ἐπειδὴ χαὶ προσεχὲς τῷ ἐγκλήματι τὸ 
σημεῖον" ὁ γὰρ συνειδὼς ἀποκτείνδι ἂν εἰχότως ἵνα μὴ 


189 ἐλεγχϑῇ. 


. Προματὰσκευαζόμενος δὲ γίνεται, ὅτ᾽ ἂν πρὰ τοῦ ζητήματος ἔτε- 
45 ρον ἀναγκαῖον ἢ ζητῆσαι στοχαστικῶς, ὡς ὃν ἢ οὐκ ὄν" οἷον 
πλούσιος στρατηγὸς πένητας ἐχθροῦ παῖδας τρεῖς ὡς σροδιδύντας 
᾿ συνέλαβε καὶ τοὺς "μὲν δύο μὴ ὃδμολογήσαντας ἐν ταῖς βασάνοις 
ἀπέκτεινε" τὸν δὲ τρίτον πρὸ τῶν βασάνων δμολογήσαντα προδιδό- 
γαι καὶ μὴ ἐπεξιόντα τὸν πατέρα κρίνει συνειδότος " ἐφ᾽ ἑκατέρρυ 
80 γὰρ δεῖ πρῶτον συσταϑῆναι" τοῦ μὲν mAovolou τὸ εἶναι ἐχείνους 
προδότας, τοῦ δὲ πένητος" τὸ μὴ εἶναι" μεϑ᾽ O κατὰ συγχώρησιν 


— 


marg. ἐξ ἀνεπιγράφο. 6 Ald, τρυφόντω». 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 457 


δοὺς τὸ καὶ προδεδωνέναι ἐχδίνους ὃ πέγηρ, τὸ xa" abrió» ἀπο. 
λογήσεται. ἴ 


ΟΣωπάτρου. Δεύτερος τῶν συνεξζευγμένων ἐστὶν 
᾿ὃ προχατασχευαζόμενος" ὃς ὠνόμασται μὲν οὕτως ἀπὸ 
τοῦ ἕτερόν τε πρὸ τοῦ χρινομένου πράγματος ἐξετάζε- 5 
σϑας, εἶϑ᾽ οὕτως ἐχεῖνο περὶ οὗ ἡ κρίσις" διαφέρει δὲ 
τοῦ ἐμπίπτοντος τῷ ἐκεῖ μὲν τὸ πρὸς ἀπόδειξιν τοῦ κρι- 
γομένου χομιζόμεγον παραλαμβάνεσθϑαι τελευταῖον" ἐν 
δὲ τῷ προχατασχευαζομένῳ πρότερον" iv γὰρ τούτῳ 
χρινόμενὸς 0 πατὴρ συνειδότος, πρὸς ἀπόδειξιν τοῦ μὴ 10 
συνειδέναν τοῖς παισὶ τὴν προδοσίαν πρότερον κατα-. 
σχενάξεε, ὡς ἥκιστα προδεδώχασιν οἱ παῖδες, εἰϑ'᾽ οὕτως 
ὑπὲρ αὐτοῦ ἀπολογήσεταε" ἐν δὲ τῷ ἐμπίπτοντι κρυ- 
γύμενος συνειδότος, O τὸν συστράτηγον ἀνελὼν πρότε- 
ρον τὴν παρὰ ToU συνειδέναι κατηγορίαν ἀποσείσεται" 4 
xal οὕτω τὸ τῆς μοιχείας ὕνομα κατὰ τοῦ τεϑνεῶτος 
χινήσει . 


Hi 


Μαρκελλίνου. Προχατασχευαζόμενός ἔστιν, ὅτ᾽ 
ἂν πρὸ τοῦ χρινομένου πράγματος ἀναγκαῖον ἕτερόν τι 
πρηοχατασχευασϑήσεται ξήτημα vm ἀμφοτέρων, τοῦ τῇ 20 
κατηγόρου χαὶ τοῦ φεύγοντος" ζητήματος δὲ ἐνταῦϑα 
ἰδίως εἶπεν τοῦ ἐγκλήματος , ip ᾧ ἡ γραφή" τὸ δὲ ὡς 
ὃν ἢ oU οὐσιώδη τὴν ζήτησιν παρίστησιν, τουτέστι πε- 
οἱ ὑπάρξεως εἰ ἔστιν ἢ oU' καὶ εἰ γέγονεν ἢ oV γέγο- 
y8* τοῦτο τοῦ προχατασχευαξομένου ἔδιον, ὅτ᾽ ἂν πρὸ 26 
τοὺ ξητήματος, ip o 1 χρίσις, ἐξετάσωμεν ἕτερον ζή- 
τημα᾿ 5 μὲν οὖν γραφὴ συνειδότος" εἰ σύνοιδε τοῖς παι- 
σὶ προδοσίαν τὸ δὲ προκατασχευαζόμενόν ἐστι τὸ χατὶ 
αὑτοὺς τοὺς παῖδας, εἰ τῷ ὄντι προδεδώχασιν" οὐ γὰρ 
τοῦτο φανερόν" εἰ γὰρ καὶ ὃ τρίτος ὡμολογηκέναν δο- 30 
χεῖ ἀλλὰ τοῦ φόβου ἡ ὁμολογία δοχεῖ, ὅτι τοὺς ἀδελ- 
ol 


7 Ald. h. 1. et 1. 15. ἀπολογήσηται. 


458 ΟΠ ΣΧΟΑ͂ΙΑ 


φοὺς ἀπολωλότας ἐν ταῖς βασάνοις ἐθεάσατο, καὶ τὰ 
ὅμοια παϑεῖν πρησεδόχησε, εἰ μὴ ὡμολόγησεν" τοῦτα 
τοίνυν τὸ τῶν παίδων ἀναγχαῖον ἀμφοτέρους προχατα- 
σχευάσαι, πλέον δὲ τὸν χατήγορον" εἰ μὴ γὰρ ἐλέγξεε 
ὅ πρῶτον προδεδωχότας τοὺς παῖδας, οἰχήσεται αὐτῷ καὶ 
τὸ χατὰ τοῦ πατρὸς ἔγχλημα, μὴ γὰρ ὅλως προδεδω- 
κότων ἐχείνων, πῶς ἂν χρίσιν συνειδότος συστῆσαι δύ- 
γαιτο; ἀναγχαῖον δὲ ὡς προεῖπον καὶ τὸν φεύγοντα προ- 
χατασχευάσαι περὶ παίδων, ἧττον μὲν τοῦ κατηγόρου" 
49 χρησιμωτάτη δὲ ὅμως ἢ ὑπὲρ τῶν παίδων ἀπολογία καὶ 
τούτῳ" Ej γὰρ τοὺς παῖδας ἐξελέσϑαι τῆς αἰτίας δυνή- 
σεται καὶ τὸ καϑ΄ αὑτὸν ῥαδίως καὶ πόῤῥωθεν ἀπολύ- 
σεται 9* εἰ δὲ μὴ τοῦτο δυνήσεται παντελῶς" ἀλλ᾽ ὅμως 
οὗ μετρίως διαβαλὼν τὸν TOU κατηγόρου τρόπον" εἶτα 
45 κατὰ συγχώρησιν δοὺς προδεδωχέναι τοὺς παῖδας, ἐπὶ 
τὸν ὑπὲρ ἑαυτοῦ λόγον τραπήσεται" ὧστε ἀναγκαία ἡ 
τοῦ περὶ τῶν παίδων ξητήματορ, προχατασχευή " πλέον 
μὲν τῷ. κατηγόρῳ, ἔλαττον δὲ τῷ φεύγοντι» οὗ γὰρ εἰ 
καὶ προδεδώχασιν οἱ παῖδες, ἤδη καὶ αὐτὸς πάντως προ- 
40 δότης " ξητητέον. οὖν εἰ καὶ ὃ κατήγορος δώσεε χατὰ 
συγχώρησιν τὸ μὴ προδεδωχέναι τοὺς παῖδας" ἀλλὰ λέ- 
yousv ὅτι τοῦτο ποιεῖν ὃ χατήγορος οὐ δύναται" εἰ γὰρ 
ποιήσει τοῦτο, συνοιχήσεται καὶ ἡ χατὰ τοῦ πατρὸς κρί- 
σις" ἔτι δὲ χἀχεῖνο εἰδέναι χρὴ, ὡς οὐχ ἁπλῶς ὁ πατὴρ 
25 δώσει τὸ κατὰ τῶν παίδων, ἀλλὰ τεχνικωτάτης δεῖ με- 
ϑόδου τῷ λέγοντι" βλάψει yap. αὐτὰν τῷ δοχεῖν καὶ 
100 οὕτω τῶν παίδων κατεγνωχέναι" ἀλλ᾽ ἀναμικτέον αὖϑις 
τῷ λόγῳ καὶ χαταβοητέον τῆς τοῦ πλουσίου βίας καὶ 
ὑπερηφανίας" καὶ ὅλως σὺν βαρύτητι προαχτέον τοὺς 
30 λόγους. : 
"ES ἀνεπιγράφου. Ὃ προκχατασχευαζόμενος ἔχει φύ- 
σιν xal δύναμιν τοιαύτην, εἰ συνειδότος χρίνοιτό τις, 


8 Ald. ἀπολύσηται. 


EIS XTAZXEIZS 4589 


μήπω ἁλόντος ᾧ δοκχεῖ συνειδέναι" πρότερον μὲν ἀπο- 
λογεῖται 9 ὑπὲρ ἐχείνου, εἶτα ὑπὲρ ἑαυτοῦ" χρησιμωτάτη 
οὖν ἡ προκατασκευὴ καὶ προαπόδειξις ἐν τῷ προκατα- 
: σχευαζομένῳ. παράδειγμα τούτου" γραφεὶς ᾿Αρίσταρχος 
ἐπὶ τῷ “Νικοδήμου φόνῳ πρὸ τῆς χρίσεως ὑπεξηλϑεν" 6 
᾿ xoiverut Δημοσϑένης συνειδότος" οὐχοῦν ἀπολογίαν δεῖ 
σιρῶτον πορίσασϑαι “Αριστάρχου, ὡς ovx ἀπέχτεινε INi- 
χόδημον" ἔτι παρὰ τῷ δήτορι τὸ ϑεώρημα" τῷ γὰρ 
ἀϑλίῳ καὶ ταλαιπώρῳ χαχῆς καὶ χαλεπῆς συμβάσης αὖ- 
τίας ᾿4ριστάρχῳ τῷ Mocyov* καὶ πάλιν φανερῶς ἤδη 10 
δι’ ἐμὲ τὸν Aeioraoxor ἐσυχοφάγτει" ἐνίοτε δὲ μετα- 
χειριούμεϑα οὕτω" paura μὲν ὀὐδὲ ἐχεῖνον οἶμαι λέ- 
γων πεποιηκέναι τοῦτο" καὶ τοὺς λογισμοὺς ἐχϑησόμεϑα 
δι᾽ ovg οὐχ ἂν ἔπραξεν" εἰ δὲ ἄρα μανεὶς ἔπραξεν, ἀλλ 
οὐχ ἐγὼ σύνοιδα" ὡς ὃν ἢ οὐκ ὄν" ὃν μὲν ὡς ἀπὸ τοῦ 15 
χατηγόρου , οὐχ ὃν δὲ ὡς ἀπὸ τοῦ φεύγοντος" 8 γὰρ ὃ. 
κατήγορος κατασχευάξει ὡς ὃν, τοῦτο ὁ φεύγων ἀνασχευ- 
ἄξει 19 ὡς οὐχ ὄν. Ὡς προδιδόντας. καλὸν τὸ ὡς 
προδιδόντας , ἵνα περίστασιν ἔχῃ ὃ λόγος xol τὸ πρό- 
βλημα" & γὰρ δοίημεν, ὅτι προδόται, μογνομερὲς ἔσται" 30 
ἐφ᾽ ἑχατέρου γὰρ δεῖ 'πρύτερον συσταϑῆναι 5". ὃ μὲν 
σλούσιος ἐρεῖ ; σημεῖον τοῦ προδεδωκέναι τοὺς παῖδας 
τὸ τὸν τρίτον ἄνευ βασάνων ὁμολογεῖν" εἶτα ὁ φεύγων 
πρὸς τοῦτο ἀπαντήσεται συγγνωμονιχῇ μεταϑέσει τῆς 
αἰτίας" ὅτε δεδιὼς τὰς βασάνους xol εἰδὼς ὅτι ταὐτὰ 35 
τοῖς προτέροις πείσεται, κατεψεύσατο ἑαυτοῦ" xal ἕαυ- 
τοῦ ἠνάγκασται κατηγορεῖν ὑπὸ δέους " εἶτα καὶ τοῦ 
συνειδέναι ἐρεῖ σημεῖον ὃ πλούσιος τὸ μὴ ἐπεξελϑεῖν" 
καὶ μεταϑήσεται πάλιν ὃ φεύγων, ὅτι πλούσιος ἤσϑα 
xat ἐδεδίειν τὴν σὴν ἰσχὺν χαὶ τὴν περὶ σὲ ἑταιρείαν καὶ 30 
τὸ τῶν κολάκων σύστημα" pro 0.XGTOG συγχωρησιν" 


9 Ald. ἀπολύγηται. — .1. 8. ex Dem. in Mid. p. 548. — 1.10. ib. p. 
$52. 40 Ald. ἀνγκάζει. 1. 21. Ald, συστᾶσϑαι. ' Par. cvora?, 


A60 ZX0AIA 


εἰχότως ἐν δευτέρῳ φυλάττει τὸ κατὰ συγχώρησιν" οὔτε 

γὰρ δύναται τοῦτο πράττειν, ἵνα μὴ δοχῇ εὐθὺς ἐν 

ἀρχῇ τῶν παίδων κατηγορεῖν, οὔτε μὴν χαϑάπαξ μὴ 

συγχωῤεῖν **, ἵνα μὴ δοχῇ φεύγειν τὸν περὶ αὐτοῦ 
5 λόγον. | 


Συγκατασκευαζόμενος δὲ γίνεται, Ox! ἂν và αημεῖα τοῦ πράγμα- 
τος δι᾽ ἀλλήλων κατασχευάζηται ". οἷον ἔδει τοὺς δεσμώτας λελῦ- 
ἄϑαι τοῖς ϑεσμοφορίοις " μοιχείαν ὑπονοήσας τις πρὸς τὸν οἰκέτην 
τῆς γυναικὸς, δήσας ἐκεῖνον ἀπεδήμησεν" λυϑεὶς τοῖς ϑεσμοφορίοις 
40 παρὰ τῆς γυναικὸς, ἀπέδρα ὃ οἰκέτης" μετὰ ταῦτα εὕρηται ὃ ἀνὴρ 
πεφονευμένος" καὶ συνειδύτος ἣ γυνὴ φεύγει" τότε γὰρ ὑπὸ τοῦ 
οἰκέτου αὐτὸν πεφρνεῦσθαι διὰ τῆς μοιχείας κατασκευάζεται" τὰ 
τὸ εἶναι τὴν μοιχοίαν διὰ τοῦ ἐπ᾽ ἐκείνου αὐτὸν ἀνῃρῆσϑαι καὶ 
ὅλως δι᾽ ἀλλήλων" δῆλον δὲ ὅτι καὶ μετὰ τῶν ἄλλων τῆς τὸ ὕπο- 
45 volag τοῦ ἀνδρὰς καὶ τοῦ λῦσαι αὐτὸν τὴν γυναῖκα, καί εἴ τε εἴη 
ἕτερον" διαφέρει δὲ τοῦ προκατασχευαζομένου, ὅτι ἐκεῖ μὲν κεχώ. 
οἰσταν ἀλλήλων τὰ ζητήματα, ἐνταῦϑα δὲ δι᾽ ἀλλήλων κατασκευάζε- 
ται πάντας ᾿ 


᾿Σωπάτρου. Τρίτος τῶν συνεξευγμένων ἐστὲν ὁ 

20 χατασκευαζόμενος, ὃς ὠνόμασται μὲν οὕτως" ἀπὸ TOU 
δύο ἐγκλήματα ἐπάγειν τῷ φεύγοντι τὸν κατήγορον ὡς 
πεποιηκότι ἢ μέλλοντι πράττειν" ὡς ἐπὶ τοῦ πλουσίου 
τοῦ ὁμόσαντος ἐν συμποσίῳ τυραννήσειν * ud TOU πέ- 
vnrog τοῦ τυραννοχτονεῖν ὀμόσαντος xol νεχροῦ ἀσχυ- ᾿ 
25 λεῦτου εὑρεϑέντος " ἀμφότερα γὰρ συμπλέχων, τὸν τε TOt 
πένητος φόνον καὶ τῆς τυραννίδος τὴν ᾿ἐπίϑεσιν, κρένει 
τὸν πλούσιον" τούτῳ δὲ διαφέρει: τοῦ προκατασχευαζο- 
μένου" ὅτι ἐν ἐκείνῳ μὲν τὸ προηγούμεονον ὃ φεύγων τε- 
λευταῖον ἐξετάζει, τὸ δὲ μὴ “προηγούμενον πρότερον" ἐν 

9 0 δὲ τῷ συγκαταακευαζομένῳ ὁμοίως ὑπὲρ ἀμφοτέρων τῶν 
ἐγκλημάτων ἀπολογεῖται ὁ φεύγων οὐχ ὡς συνειδὼς ἀλλ 
ὡς αὐτὸς ὧν ὃ πράξας. ᾿Ιστέον ὡς οὐδέποτε δῆλον δή- 


11 Ald. συγχωρᾷ. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 461 


Ao χκατασχευάζεται Ν ὥσπερ. οὐδὲ ἄδηλον ἀδήλῳ, d ἀλλ᾽ ἄδη- 
λον τῷ δήλῳ᾽ εἰ μὲν οὖν *? καὶ ἐνταῦϑα ἀμφότερα δῆλα, τό 
τετῆς μοιχείας. φημὶ καὶ τὸ τοῦ φόνου, πῶς tc σαφῆ δι᾽ 
ἀλλήλων χατασχευάζεται; εἰ δὲ ἄδηλα ἄμφω, γελοῖον τὸ 
τῆς ἀποδείξεως" εἰ δέ τις ἐρεῖ ὡς ἡνίχα ὡς σημεῖον τὸ 5 
ἕτερον λαμβάνεται τοῖ ἑτέρου, τότε δῆλον, τὸ δὲ λοιπὸν 
ἄδηλον, ἀνόητος 0 λόγος πάντη ϑετικχὴ γὰρ οὐ φυσικὴ 

7 ἀπόδειξις τῇ γνώμῃ τοῦ λέγοντος ἀλλ᾽ οὐχὶ τῶν ἀχου- 
ὄντων τὸ πιστὸν ἔχουσα" Ti οὖν ἐροῦμεν, ὡς OU πᾶνυ 
ἀχριβὼς ὁ τεχνιχὸς διέλαβε περὶ τούτου" ὥφειλε γὰρ εἰ- 10 
πεῖν οὕτω" τό τὲ γὰρ συνειδέναι τὴν γυναῖκα διὰ τοῦ 
λῦσαι χατασκευάζεται, τό τε μεμοιχεῦσϑαι διὰ τοῦ συνει- 

| divos εἶτα τό T8 οὕτω κατασχευάσαι, τὸ τὸν οἰκέτην 
εἶναι τὸν ἀνῃρηχότα διὰ τῆς μοιχείας" οὔτε γὰρ ἡ μοι-΄ 
χεία φανερὰ, οὔτε τὸ παρὰ τοῦ οἰκέτου τὸν δεσπότην 15 
ἀνῃρήσϑαι" ἀλλὰ πρῶτον εἰς ἀπόδειξιν λαμβανόμενον 
τοῦ αυνὲειδέναι τὸ ÀUdot τότε τοῖς λοιποῖς ὁδὸς διὰ τού- 
TOU παρέχεται, δήλης γὰρ τῆς μοιχείας διὰ τοῦ συνει» 
δέναι γινομένης, ἀναντίῤῥητον καὶ τὸ ὑπὸ τοῦ οἰκέτου 
ἀνῃρῆσϑαι, δεσπότην συναποδείχνυται" καὶ ἔστε τὸ ἀπὸ 20 
τούτου χατὰ ἀντιστροφὴν ἡ ἀπόδειξις" οἷον εἰ μοιχὸς 
καὶ φονεύς" καὶ εἰ φονεὺς καὶ μοιχός. 

Μαρκελλίνου. «Συγχατασχευαζόμενος κέχληται, 
ὅτ᾽ ἂν τὰ σημεῖα δι’ ἀλλήλων ὁμοῦ χατασχευάζηται καὶ 
μὴ κεχωρισμένωρ" ἐχ τούτου γὰρ καὶ τὴν προσηγορίαν 25 
ἐχτήσατο" γνωστέον δὲ ὅτι ἐν τούτῳ τῷ στοχασμῷ τὰ 
αὑτά ἐστι xol σημεῖα ἀλλήλων xal ἐγχλή ματα" ἐνταῦϑα 
γοῦν ἀπὸ μὲν τῆς μοιχείας κατασκευάξεται, ὅτι αὐτὸς 
ἐφόνευσεν' ἀπὸ δὲ τοῦ φόνου ἡ μοιχεία βεβαιοῦται: xal 
ἀπὸ TOU καιροῦ δὲ χατασχευάξεις. τὸν φόνον, ὅτι ἡνίχα 30 
ἀπελύϑη ὁ παῖς ἐφονεύϑη xal οὐ πρὸς τούτου" ἔχει δὲ 
ἐνταῦϑα παραγραφιχὸν ἐκ τοῦ λείποντος᾽ λόξει γὰρ ἡ 


12 Ald, εἶναι. scripsi ei μὲν οὖν. 


462 3 X0414 


γυνὴ ὅτι ἄδηλον εἰ ὅλως vm αὐτοῦ γέγονεν" λέξει δὲ καὶ 
ἀντίϑεσιν ἡ γυνὴ ἀπὸ τοῦ νόμου" νόμος ἐν τοῖς ϑεσμο-- 
φορίοις λύεσϑαι τοὺς δεσμώτας" διὸ ἔλυσα δεσμώτην 
ὄντα" λύσει δὲ ὃ κατήγορος διανοίας τὸ δητόν, ὅτι δεσ- 
5 μώτας λέγει τοὺς ἐν δεσμωτηρίῳ οὗ τοὺς ἐν ἰδικῇ οἰκίᾳ" 
διαφέρει δὲ τοῦ προχατασχευαζομένου, ὅτι ἐχεῖ xa^ 
ἑαυτὸ ἕχαστον xol τὸ πρῶτον μελετᾶται xoi τὸ δεύτε- 
gov, ἐνταῦϑα δὲ ἅμα τὰ δύο ἀλλήλων χατασχευάζεται" 
ἄλλοι δὲ ὁρίζονται τὴν διαφορὰν οὕτως, ὅτε ἐν τῷ 


10 συγχατασχευαζομένῳ ἀμφότερα ἐγχκλήματά ἐστι, xoi ὁμοῦ. 


χατασκχευαζόμενα δι΄. ἀλλήλων, τῶν αὐτῶν σημείων καὶ 
ἐγχλημάτων γινομένων" ἐν δὲ τῷ προκατασκευαζομένῳ 
δύο τὰ ἐγχλήματα, ἀλλ᾽ οὐ τὰ δύο χρίνεται καὶ κατη- 
γορεῖται" τὸ δὲ ἕτερον τῶν ἐγχλημάτων ὡς σημεῖον πα- 
45 ραλαμβάνεται" ξητητέον δὲ, πῶς ὃ τοιοῦτος στοχασμὸς 
συστῆναι δύναται" εἰ γὰρ φύσει ἄδηλον ἐν στοχασμῷ 
τὸ ἔγλημα, ἔστι δὲ xol τὸ σημεῖον ἄδηλον, πῶς Up- 
ἔστηκεν ὃ τοιοῦτος στοχασμός; πῶς δὲ xol τὸ σημεῖον 
ὑπεύϑυνον 0 πανταχοῦ ἀνεύϑυνόν ἐστιν; ἀλλὰ λέγομεν, 
20 ὅτι χἀνταῦϑα εὑρίσκεται φανερὸν σημεῖον καὶ ἀνεύϑυ- 
γον" οἷον εἰπεῖν τὸ λυϑῆναι παρὰ τῆς γυναικὸς τὸν οὗ- 
χέτην" xol τῷ ἐν ἐχείνῳ τῷ καιρῷ τεϑνάναι τὸν δεσμώ.-- 
την ὅτε ἐλύϑη" τὸ δὲ προσεχέστερον μόνον εὑρίσχεταε 
ὑπεύϑυνον" ἤδη δὲ εἴπομεν ὅτι τινὲς ἀποφαίνονται, ὡς 
26 εἰ xol δοχεῖ ἔγχλημα εἶναι" ἐνταῦϑα τὸ σημεῖον αὐτὸ 
τὸ προσεχέστερον, ἀλλ᾽ ὅμως ὡς σημεῖον αὐτὸ ποιεῖταε 
τοῦ ἐγχλήματος δι᾿ ἀλλήλων. Παρατήρησαίΐ φησι τοῦ- 
vo δε ἀλλήλων ὅτε πάντα ἡμῖν ἐδήλωσεν" οὐ γὰρ δεῖ 
μόνα τὰ ἄδηλα διὰ τῶν ἀδήλων xctocxevaltuv* ἄτοπον 
80 γὰρ, ἀλλὰ χαὶ μίξιν xoà χρᾶσιν ἁπάντων ποιεῖσϑαι μίαν. 
Φασὶ δὲ xol τοῦτο, ὡς. οὐ δεῖ τὴν διαίρεσιν ἐν τῷ 
συγχατασχευαζομένῳ . διπλῆν ποιεῖσϑαι, ἀλλ᾽ ἁπλὴν ?? 


12 Ald. ἁπλανγὴν. Par. ài. 


ΕΙΣ XTAZEIX | 468 


καϑάπερ ἐν τοῖς ἁπλοῖς στοχασμοῖς" καὶ ἐζήτησαν διατί 
μὴ διπλοῖς, xal ἀπεχρίναντο, ὅτε oU δεῖ τὸ σημεῖον ζή- 192 
τήμα ποιεῖν" εἰ δὲ μὴ ζητημάτων ποιήσομεν πλῆϑος" 
σιάλιν γὰρ ἐχείνου σημεῖον ζητήσομεν" ἐν yàp τοῖς ἄλ- 
λοις συνεζευγμένοις οὐκ ἔστιν ἀμφίβολον τὸ σημεῖον. δ 


EE ἀνεπιγράφου. Ἴδιον τοῦ συγχατασχεναζομένον 
τὸ μὴ μόνον τὸ πεπραγμένον λέγειν, ἀλλὰ xal τὸ ai- 
τιον τοῦ πραχϑέντος" Ο δὴ xol αὐτὸ ζήτημα ἐστι" xo 
τὸ τὰ σημεῖα xol τὸ τὰ ἐγχλήματα δι᾽ ἀλλήλων χατα- 
σχευάζεσϑαι᾽ xal ὥσπερ σημεῖον εἶναι τοῦ ἑτέρου τὸ 10 
ἕτερον: σημειωτέον δὲ, ὅτι ἐπὶ τυῦ συγκατασχευαζομέ- 
ψου σημεῖα xai τὰ ἐγχλήματα καλεῖ" ἐρεῖ δέ τες dy- 
ταῦϑα πῶς ἄδηλον δι᾿ 13 ἀδήλου χατασχευάξεται" xai 
φαμὲν, ὅτι χἀνταῦϑα δῆλα ἕτερα σημεῖα, τὸ δὲ προσ- 
ἐχέστερόν ἐστι μόνον τὸ ἄδηλον" ἀνάγχη γὰρ χατα- 15 
σχευάσαι ὡς τὸν φόνον ὁ οἰκέτης εἴργασται" καὶ ὅτι 
σύνοιδεν ἡ γυνὴ, καὶ τὸ αἴτιον" τοῦτον μὲν ἀποχτεῖ- 
voi, τὴν δὲ συνειδέναν μοιχείαν δῆλον ὅτε διὼ τὸ προ- 
ἐδέσϑαι τὸν ix τῆς κατηγορίας ἔλεγχον" ξητεῖται δὲ εἰ 
μεμοίχευται ἡ γυνή" δεῖ οὖν βούλησιν εἶναι διπλῆν" ἅμα 
καὶ TOU οἰχέτου καὶ τῆς γυναιχός" xol δύναμιν ὡσαύτως" 
συμπλεχτέον δὲ τὴν αἰτίαν εὐθύς" ἐμπίπτει δὲ μόνον 
ζήτημα, ὅτι νόμος κελεύει τοὺς δεσμώτας ἐν τοῖς ϑεσ- 
μοφορίοις λύεσθαι" πρὸς τοῦτο διάνοιαν. ἀντιϑεῖναι χρή" 
τίνας 0 δῆμος χελεύει" τοὺς δημοσίᾳ δεϑέντας, ἀλλ᾽ οὐ 25 
τοὺς ὑπὸ᾽ τῶν δεσποτῶν᾽ καὶ οἵτινες Y4 by) μικραῖς αὖ- 
τίαις ἔμφρουροι γεγονότες καὶ͵ τούτους ἐὰν ἐγγυητὰς 
παρασχωσιν. M 


d 
c 


Ἐπιφανίον. Tov μὲν ἄλλων διαφέρουσιν οἱ avv- 
εζευγμένοι, τῶν ἁπλῶν λέγω xal διπλῶν, ὅτε ἐν ἐχείνρες 30 


45 δι᾽ Ald. om, — 1. 18. Ald. συνοιδέναι. . 44 Par. εἐζξινες. 


ἀδὲ - X X0A41A 


μὲν ἕν πρᾶγμα ὑπόκειται τὸ χρινόμενον, ἐν δὲ τούτῳ δύο 
πράγματα τὴν ζήτησιν ἔχει" ἀλλήλων δὲ διαφέρουσι τὸν 
τρόπον τοῦτον" ἐν μὲν τῷ ἐμπίπτοντι τοῦ χρινομένου 
πράγματος ἐξέτασιν λαμβάνοντος, ἀπὸ τοῦ χρώματος 
δ οὗ παρέχεται 0 φεύγων ἀναχύπτει ἄλλο ζήτημα" ὡς ἐπὶ 
τῶν στρατηγῶν" τὸ μὲν γὰρ χρινόμενον, εἰ σύνοιδε" 
τὸ δὲ ἐμπίπτον καὶ ἀπὸ χρώματος ἀναχύπτον, εὐ οὕτως 
ἐμοίχευσεν". καὶ συμβαίνει ϑάτερον ἔλεγχον εἶναι ϑατέ- 
ρου" xav μὲν ἐλεγχϑὴ τῷ προδότῃ συνειδὼς ὁ τὸν ἁλόντα 
40 ἔχων δεδεμένον, λύεται τῆς μοιχείας τὸ ἔγκλημα" ἐὰν δὲ 
ὁ ἐγκαλούμενος ἀποδείξῃ μεμοιχευκότα τὸν συστράτη.-- 
yov συνδεδεμένον , λύεται πάλιν συνειδότος ἡ ὑποψία" 
οὗ γὰρ διὰ τὸ δεδιέναι τὸν ἔλεγχον, ἀλλὰ διὰ τὸ μοι- 
χὸν κατειληφέναι *5 χατὰ τὸν νόμον ἀνῃρηχέναι δόξει" 
45 ἐν δὲ τῷ. προχατασχευαξομένῳ ἄλλο προκατασχευάζεταε 
πρᾶγμα, ὡς ἐπὶ τοῦ κρινομένου πένητος συνειδότος, 
Or, μὴ ἐπεξῆλθε τῷ πλουσίῳ" ὃς τοὺς παῖδας αὑτοῦ 
βασανίξων ἀνεῖλε, φήμης 1$ προδοσίας περὶ αὑτῶν γενομέ- 
νης" τὸ μὲν γὰρ κρινόμενον εἰ συνοιδὲ τοῖς παισὶ, τὸ 
40 δὲ προεξεταξόμενον , δἰ μηδὲ ἐκεῖνοι προδόται" καὶ πά- 
λιν ὡς ἐπὶ τοῦδε τοῦ προβλήματος" ἐγράψατό τις 4ei- 
σταρχον τὸν Μόσχου ἐπὶ Νικοδήμου φόνῳ 17, μεζεώρου 
οὔσης τῆς δίκης, ἔφυγεν ᾿Αρίσταρχος καὶ κρίνεται An- 
μοσϑένης συνειδότος" χἀνταῦϑα γὰρ ὁμοίως τὸ μὲν χρε-- 
25 νόμενον εἰ σύνοιδε Δημοσϑένης" τὸ δὲ προχατασχευαζό- 
μενον, εἰ μὴ πεφόνευχεν ᾿Δρίσταρχος" ovx ἐξαρχεῖ δὲ 
κἂν ἐξελεγχϑῇ φονεύσας πρὸς τὸν Δημοσθένην ἁλῶναι 
συνειδότος, ἀλλ᾽ ἔτι ζητεῖται εἰ Δημοσϑένει εἰχὸς ἐχείνῳ 
συνεγνωχέναι" καὶ πάλιν ὁμοίως xüy φανερὸν 3; τὸ προ- 
80 δεδωχέναι τοὺς τοῦ πένητος, οὕτω τοῦτο ἱχανὸν πρὸς τὸ 
δοχεῖν τὸν πατέρα τοῖς παισὶ συνεγνωχέναι, ἀλλὰ nay 
. xay- 


t 
15 Ald. χατηλειφένα. 416 Ald. φήμῃ. scripsi φήμης. 47 
Ald. φόγον, scripsi φόγῳ. - 


|. — EIS ΣΤΆΣΕΙΣ 465 


χανταῦϑα εἰ συνέγνω ξητεῖται ἔτε xoà. χατασχευάξζεται" 
ὃ δὲ συγχατασχευαξζόμενος δύο ἐγκλήματα περὶ ἕν πρόσ- 
ὠπον ἔχων, καὶ τὴν μὲν χρίσιν ἐφ᾽ ἑνὶ, τὴν χατηγορίαν 
δὲ ἐφ᾽ ἑχατέροις xal τὴν ἀπόδειξιν" ἴδιον δὲ αὐτοῦ τὸ 
ἐν μόνῳ τούτῳ τὸ αἴτιον τοῦ χρινομένου χαὶ ὑπεύϑυνον 5 
&vot, xal μὴ ομολογεῖσθαι, Oro ἐν τοῖς αἀλλοῖς στο- 
χασμοῖς χαὶ ἀνεύϑυνόν ἐστι xoà ὁμολογούμενον" οἷον 
πλούσιος παρὰ συμπόσιον ὥμοσε τῷ πένητι τυραννήσειν, 193 
ἀντώμοσεν ὃ πένης ἀποκτείνειν αὑτόν" εὑρέϑη νεχρὸς 
ἀσχύλευτος ἐπανιὼν ἀπὸ 18 τοῦ συμποσίου ὁ πένης καὶ 10 
κρίνεται ὁ πλούσιος τυραννίδος ἐπιϑέσεως" ἐνταῦϑα γὰρ 
δύο ἐγχλήματα παρὰ τὸν πλούσιον" ἢ τε τυραννὶς καὶ 
ὁ φόνος" xoi τὸ μὲν χρινόμενον ἡ τυραννίς᾽ τὸ δὲ ση- 
μεῖον ὃ φύνος᾽" τοῦτο δὲ οὔτε ἀνεύϑυνον, οὔτε ὡμολο- 
γημένον" διαφέρει οὖν τοῦ ἐμπίπτοντος καὶ προκατα- 15 
σχευαξομένου τῷ ἐκχείνοις μὲν διάφορα εἶναι τὰ πρόσ- 
ena τὰ χρινόμενα, ἐνταῦϑα δὲ δύο περὶ ἐν πρόσωπον 
εἶναι τὰ ἐγκλήματα. 
Ὃ ἀπὸ γνώμης παρὰ τούτους ἔστε στοχασμὸς, ὃς ψιλῇ τῇ γνώμῃ 
ἐξετάζεται, φανεροῦ ὄντος καὶ τοῦ πράγματος καὶ τοῦ πράξαντος" 260 
οἷον ἐν δόξῃ μανίας μητρνιὰ τὸν μὲν υἱὸν ἔτρωσε, τὸν δὲ πρόγο- 
?0y ἀπέχτεινε᾽ καὶ ἀνενεγκοῦσα φεύγει φόνον" διαφέρεν δὲ συγ- 
γνώμης ὃ τοιοῦτος στοχασμὸς, ὅτι ἐκεῖ μὲν Áp' O μεϑίστησιν ὧμο- 
λόγηται " οἷον ἔλεος, ἢ βάσανον καὶ τὰ τοιαῦτα, ἐνταῦϑα δὲ εἰ μέ- 
pays. ζητεῖται δήπου ἢ οὔ. 25 
Μαρκελλίνου. Εὖρεν ἄλλο εἶδος στοχασμοῦ, ὃ 
ἐχάλεσεν ἀπὸ γνώμης" ἀπὸ γνώμης δὲ ἐκάλεσεν, Orav. 
τῆς πράξεως οὔσης φανερᾶς ἡ γνώμη ζητεῖται τοῦ πρά- 
ξαντος᾽ διὰ τοῦτο γὰρ καὶ ψιλῇ εἶπεν ἀντὶ τοῦ μόνῃ" 
τὸ δὲ παράδειγμα δείκνυσι τοιούτου στοχασμοῦ τὴν φύ- 30 
σιν" ἐνταῦϑα τὸ ἀμφίβολον xal τὸ ἄδηλόν ἐστι τῆς 
μητρυιᾶς ἡ γνώμη, μεϑ' ἧς ὃ φόνος πέπρακται" πιϑα- 


18 Ald. ἐπὶ, scripsi ἀπό. 
Rhetor. IV. 80 


466 ZX0A4IA 


νῶς δὲ πέπλασται τὸ ζήτημα" οὗ γὰρ ἁπλῶς εἶσπτεν με- 
μηνυῖαν τὴν μητρυιαν" ἀσύστατον γὰρ ἂν ἣν τὸ ζήτη- 
μα τῆς μανίας ὁμολογουμένης, ἀλλ᾽ ἐν δόξῃ μανίας 
ὅπερ ἀμφίβολον" 0 xal τῇ χατηγορίῳ δίδωσιν ὑπόνοιαν" 
5 ὃ μὲν λατήγορος ὑπόχρισιν τὴν μανίαν ἀποφαίνειν σεξι-- 
ράσεται" διὰ τὴν φυσικὴν πρὸς τὸν πρόγονον δυσμέ- 
νειαν" ὃ δὲ ὑπὲρ avrov ἀγωνιξόμενος τοὐναντίον συ- 
στήσει, καὶ ἀληθῶς μεμηνέναι τὴν μητρυιὰν ἀγωνιεῖται" 
καὶ στοχαστωιῶς ἡ ζήτησις ἅπασα προαχϑήσεται" δια- 
40 φέρει δὲ συγγνώμης. Καλῶς καὶ δεόντως μέμνηται τῆς 
διαφορὰς ταύτης ἐνταῦϑα" ἐπειδὴ ἡ χοινωνίαν οὖσαν πρὸρ 
τὴν συγγνώμην ἤσϑετο τούτου τοῦ στοχασμοῦ" κοινὸν 
γὰρ ἐν ἑκατέραις τὰϊς στάσεσι τὸ τῆς ἀγνοίας xol τὸ 
ἀκούσιον" λύει οὖν τῇ διαφορᾷ τὴν συγγένειαν " δοχεῖ 
45. γὰρ κατὰ δύο κοινωνεῖν τῇ γνώμῃ". καϑ' ἕν μὲν, ὅτε 
ἐν ἀμφοτέραις ταῖς στάσεσιν ἀδίχημα φύσει τὸ πεπρα- 
γμένον" δεύτερον δὲ κατὰ τὴν αἰτίαν τὸ ἐπί τι πάϑος 
ψυχῆς. μεϑιστάναι τὸ γενόμενον" διαφέρει οὖν, ὅτε ἐν 
μὲν τῇ συγγνώμῃ τὸ πάϑος, ἐφ᾽ ᾧ μεϑέστησι τὴν Gi- 
20 τίαν ὁ φεύγων, λέγω δὴ φόβον ἢ ἄγνοιαν, ἢ ἔλεον, συγ- 
χωρεῖ χαὶ αὐτὸς ὁ χατή γορος ὡς ὡμολογημένον" ἀπο- 
φαίνει δὲ xol οὕτω τιμωρίας ἄξιον" ἐχρῆν. γάρ got 
μηδ᾽ ὅλως ἡττῆσϑαι τοῦ πάϑους" ἐν δὲ τῷ στοχασμῷ 
' ἄδηλον" καὶ περὶ αὐτὸ τοῦτο ἡ πᾶσα ζήτησις ἵσταται" 
35 τῆς γὰρ μητρυιᾶς προβαλλομένης τὴν μανίαν καὶ εἰς 
ταύτην ἀναφερούσης τοῦ φόνου τὴν αἰτίαν, ὃ κατήγο-- 
θος ἐνίσταται καὶ ψεῦδος εἶναε διϊσχυρίζεται τῆς μητρυε-- 
&g τὸν λόγον. 


30 «Συριανοῦ. O ἀπῶ γνώμης στοχασμός ἐστι του- 
ovrog, ὅταν ὃ φεύγων πεποιηκέναι uiv ὁμολογῇ τὸ &m- 
φερόμενον ἔγκλημα, φάσχῃ δὲ μὴ ἑχὼν, ἀλλὰ δι᾽ ἄγνοι- 
αν ἢ μανίαν εἰργασϑαι" οἷον τὰ ἐν μανίᾳ ἄκρα εἶναι" 


ΕἸΣ ΣΤΑ͂ΣΕΙΣ | 467 


ξύραννον ἀπέχτεινέ τις μεμηνέναι δόξας" αἰτοῦντι δω- 
ρεὰν ἀντεῖπεν ῥητωρ᾽ ἐχράτησε δοχῶν μὴ. μαίνεσθαι, 
καὶ τὸν ῥήτορα ἀπέχτεινεν᾽ ἀνενεγκὼν φόνου xolvétau* 
ξητητέον δὲ, διατί μὴ μετὰ τῶν ἁπλῶν τέταχται, εἴγε ἕν 
πρόσωπον ἔχει xal ἐν πρᾶγμα, φαμὲν οὖν, ὅτι οὗτος Ó S 
στοχασμὸς οὔτ διπλοῦς οὔτε ἁπλοῦς ἂν εἴη" διπλοῦς 
μὲν, ὅτε οὗ δύο πρόσωπα καὶ πράγματα ἔχει" πάλιν δὲ 
ἁπλοῦς οὐχ ἔστιν, ὅτι ἐν τούτῳ μόνον τὸ πρᾶγμα OUX —— 
ἄδηλον ἐστιν, ἀλλ᾽ ὡμολογημένον, ἃ πᾶσι τοῖς στο- 
χασμοῖς ἐναντιοῦται, διὸ xol τελευταῖος τέταχται" ἐρεῖ 10 
δέ τις, ὅτι οὐχ ἄρα στοχασμὸς οὗτος, οὗ γάρ ἐστιν ἀδι;- 
λου πράγματος ἔλεγχος" ἀλλ᾽ ἐροὔμεν, ὅτι δῆλον μὲν 
τὸ πρᾶγμα, τὸ δὲ ἄδηλον παρὰ τὴν γνώμην ἵσταται" 1908 
xal περὶ ταύτην ὃ στοχασμός" διὸ καὶ τὴν προσηγορίαν 
τοιαύτην ἔλαχεν, ἀπὸ γνώμης στοχασμὸς χαλούμενος᾽ 15 
xaÜ' ὃ μὲν γὰρ οὐδὲ τοῦ παιδὸς ἀπέσχετο, χώραν ἔχει 
τὰ τῆς μανίας" καϑ᾽ ὃ δὲ μετριωτέρᾳ τῇ TOL παιδὸς 
πληγὴ ἐγρήσατο, ὑγιαίνειν δοκεῖ" καλῶς δὲ τὸ ἐν δόξῃ 
μανίας, ἵνα χορηγίαν τῷ ἀδήλῳ πορίσγται" διαφέρει δὲ 
συγγνώμης 0 στοχασμὸς οὗτος, ὅτε ἐν μὲν τὴ συγγνώμῃ 20 
ὃ φεύγων ὁμολογεῖ δεδραχέναι εἰδὼς ἀδίχημα τὸ πε- 
σπιραγμένον, 0ucg ὑπό τινος ἀνάγκης οὐχ ὡς ἄλλως πρᾶ- . 
ξαι" ἐνταῦϑα δὲ οὐδὲ εἰ ἀδίκημα TO πεπραγμένον ὅλως 
ἦν εἰδέναι φησί" xoi ὃτι ἐν μὲν τῇ συγγνώμῃ καὶ ὁ 
κατήγορος ὁμολογεῖ τὸν χρινόμενον ἄκοντα πεποιηκέναι 25 
τὸ πραχϑὲν, ἐνταῦϑα δὲ ἑκόντα" xaxei μὲν ἁπλῆν οἷ- 
ον ἐξ αὐτῆς μόνης φύσεως καὶ ἀνθρωπίνην τὴν ἄγνοι- 
ἂν προβάλλεται ὃ φεύγων, ἐν δὲ τῷ ἀπὸ γνώμης στο- 
χασμῷ φρενοβλάβειαν καὶ μανίαν" οἷον τύραννος ἀνέ- 
σπασε τρεῖς παῖδας" τῷ πρώτῳ τὸν πατέρα τυπτῆσαι 50 
προσέταξεν, οὐ τυπτήσαντα ἀπέχτεινε, xol τὸν δεύτερον 
ὁμοίως" o τρίτος ὑπήχουσεν, ἐσώϑη, μετὰ τὴν τῆς TU- 
ραννίδος ᾿κατάλυσιν κινδυνεύει περὶ τῶν χειρῶν, τοῦτο 


80... 


΄ 


468 ZX041A4. 


γὰρ ὁ νόμος ἐκέλευσεν" ἐνταῦϑα καὶ ἀνϑρώπινον προ- 
βάλλεται τὸν φύβον" λέγει μέντοι ὃ κατήγορος, ἐχρὴν 
ἀποθανεῖν μᾶλλον ἢ τυπτῆδαι τὸν πατέρα" ἐν δὲ τῷ 
ἀπὸ γνώμης στοχασμῷ τοὐναντίον" ὃ γὰρ διώχων προσ- 
5 ποιήσασϑαί gno. τὸν φεύγοντα μανίαν" καὶ ἐπειδὴ wuo- 
λόγηται τὸ ἔργον ὑπὸ τοῦ χρινομένου πεπρᾶχϑαι, τὴν 
ἀπαίτησιν τῶν ἐλέγχων παραϊτησάμενοι τὴν ἀρχὴν τῆς 
διαιρέσεως ἀπὸ τῆς βουλήσεως ποιησόμεϑα" δεῖ δὲ πάν- 
τως προηγουμένως ζητεῖν ἐν τῷ ἀπὸ γνώμης στοχασμῷ 
10 ποιότητα προσώπου καὶ ῥητὸν νόμου" οἷον ἐπὶ τοῦ ῥή- 
τορος τοῦ ἀναιρεϑέντος" ῥητὸν μὲν, νόμος τὰ ἐν μα- 
γίᾳ ἄκυρα εἶναι, ἡ ποιότης δὲ τοῦ χτείναντος ἐξετάζε- 
ται" ὅτι εἰχὸς ἦν Ot μνησικακῆσαι διαμαρτόντα "rng 
δωρεᾶς" καὶ ἐπὶ τῆς μητρυιᾶς" καὶ γὰρ ἐνταῖϑα ῥητόν 
45 ἔστιν ὁμοίως καὶ ποιότης. | | 


Περιττὸν δὲ eig ἄπειρον περιεργάζεσθαι " νομίζω γὰρ ὁποῖον ἂν γέ- 
νηται ἄλλο, διὰ τούτων πως συμπλεκόμενον εὑρίσκεται" "xoi δῆλον 
ὡς τοῖς ταῦτα ἐπεσχεμμένοις οὗ χαλεπὴ γενήσεται καὶ ἢ ἐν 
ἐκείνοις διαίρεσις" 


40 Σωπάτρου. Toréov ὥς εἰσι xoi ἕτεροι στοχασμοὶ, 
οἱ συμπεπλεγμένοι καλοῦνται καὶ αὐτοὶ, διὰ τὸ ἑτέραις 
στάσεσιν ἐπιπλέχεσϑαε᾽ ἐπιπλέχεται γὰρ στοχασμός" ὅρῳ 
μὲν ὡς ἐπὶ τούτου" διδύμων ἀδελφῶν ὁ ἕτερος ἐφυγα- 
δεύϑη, συνεξῆλθεν αὐτῷ καὶ ὁ ἕτερος" μετὰ ταῦτα ἐλ- 

25 ϑόντα αὐτὸν ὃ στρατηγὸς ἀπέχτεινε, xol χρίνεται φό- 
γου" ὁ δὲ ἀξιοῖ τὴν ἐπὶ τοῖς ἀκουσίοις δοῦναι δίκην" ἐν- 
ταῦϑα γὰρ ἐπιπλέκεται ὅρος " ὁρίζοντος τοῦ κατηγόρου 
τί τὸ ἀχούσιον, δῆλον ὡς ἀχούσιον ἂν εἴη τὸ βέλος ἀφέν- 
τα σχοποῦ μὲν ἁμαρτεῖν, ἐπ᾽ ἄνδρα δὲ χατενεχϑῆναι. ἢ 

30 ἵππον ἐλαύνοντα χαϑελεῖν καὶ τὰ τοιαῦτα" εἶτα ὃ στο- 
χασμός" ἢ ἐγνώρισεν, ἢ ἠγνόησεν" καὶ ἐνταῦϑα μὲν τὸ 
ὁριχὸν μόνον ἐμπίπτει χεφαάλαιον" εὑρίσχεται δὲ καὶ τέ- 


ΕΙΣ ZTAZXEIX . 469 . 


λειος ὅρος καὶ τέλδιος στοχασμὸς, χατὰ τὸ αὐτὰ ζήτη- 
μα, ὡς ἐπὶ τούτου" μειράκιον ἠπείλησε πορνεύσειν εἰ μὴ 
εἰπορήσει τροφῶν ἐντὸς τριάκοντα ἡμερῶν" μεταξὺ τῶν 
ἡμερῶν τούτων κατελείφϑη αὑτῷ χλῆρος xol οὐχ ἐπόρ- 
νευσε καὶ κωλύεται λέγειν" ἐνταῦϑα στοχασμὸς μέν ἐστιν, 5 
ὅτι ἄρνησις τοῦ ἐπιφερομένου ἐγχλήματος" φήσει γὰρ 
μὴ πεπορνευχέναι" τοῦ Ἀατηγόρου προβαλλομένου τὰ 
ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους, ὅτι ἐχήρυξας, ἀνῃσχύντησας, 
ἅπερ πορνεία ἐστίν" ἐφ᾽ οἷς ὁ φεύγων τῷ ὅρῳ ἀπο- 
λογήσεται λέγων" οὐ τὸ κηρύξαι πορνεία ἐστίν" ὅρος 40 
μὲν οὖν κατὰ τοῦτό ἐστιν, ὅτι τὸ μὲν πέπρακται, οἷον 
τὸ κηρύξαι, τὸ δὲ λείπει τὸ πεπορνευχέναι"} οὕτως δὲ 
δεῖ τὸν ὁρικὸν στοχασμὰν μελετῷν" ὅτ᾽ ἂν παρέλϑῃ τοῦ 
στοχασμοῦ τὰ κεφάλαια, ἕως τῶν ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι ré 
λους, ἐντεῦϑεν τὰ τοῦ ὅρου κεφάλαια μελετῆσαι" εἶτ᾽ 5 
ἐπανελϑεῖν δεῖ πάλιν ἐπὶ τὴν μετάϑεσιν τῆς αἰτίας καὶ 19ὅ 
εἰπεῖν" οἷον διὰ τὸ ἀναγκάσαι τοὺς οἰχείους εὐπορίαν 
μοι παρασχεῖν αἰσχυνομένους, τοῦτο ἐποίησα καὶ χαϑ- 
εξῆς ἢ πιϑανὴ ἀπολογία, ἥτις ἔσται, ὅτι εἰ καὶ ἐβου- 
λόμην πορνεῦσαι, oUx ἂν ἐχήρυττον" ὅρῳ μὲν οὕτως ἐπι- 30 
σλέκεται στοχασμός" ἀντιλήψει δὲ ὡς ἐπὶ τούτου" τῷ 
ἀτίμῳ δίχης οὗ - μετέστιν" ἄτιμος εὑρὼν τὴν γυναῖχα 
αὐτοῦ μοιχευημένην ἕπεται τῷ μοιχῷ κλάων. χατέλυσεν 

ὃ δῆμος τὸν μοιχὸν, καὶ χρίνεται δημοχοπίου, ἐνταῦϑα 
γὰρ μετὰ τὸ ἀντιληπτιχὸν, ὅτι ἔξεστί μοι δαχρύειν, καὶ $5 
ἀνεύϑυνα τὰ δάχρυα ἀναφύεται στοχαστιχόν" πότερον 
διὰ τὸ μὴ δύνασϑαι διχάζεσθαι ἔχλαεν, ἢ τῇ ἀληϑείᾳ 
ϑόρυβον βουλόμενος ποιῆσαι καὶ ἐκκαλέσασϑαι πρὸς ὀργὴν 
τὸν Ónuov', ἐπιπλέχεται στοχασμὸς καὶ νομικὴ στάσει ῥη- 
τῷ καὶ. διανοίᾳ ὡς ἐπὶ τούτου" φυγάδες ἐν πόλει συνδρα- 30 
μόντες πολλαὶ guvéayov τινὰ ὡς ἐπὶ τυραννίδι" ὃ στρα- 
τηγὸς κατὰ τὸν γόμον τὸν κελεύοντα τοὺς φυγάδας &vot- 
ρεῖν ἀπέχτεινεν αὐτοὺς χαὶ ἀφῆκε τὸν κατεχόμενον " pt" 


. 470 AX0AI.4 


τὰ ταῦτα ἐχεῖνος ἐτυράννησεν ἀφεϑείς" χωλυϑείσης τῆς 
τυραννίδος χρίνεται συνειδότος ὃ στρατηγός" ἐνταῦϑα ἐν 
τῇ μεταϑέσει λέγοντος τοῦ στρατηχοῦ χατὰ νόμον πε- 
ποιηχέναι, ἀναφύεται τέλειον ῥητὸν xal διάνοια" λέγον-- 
ὅ τος τοῦ κατηγόρουν, ὅτι OU τοὺς εὐεργέτας, οὐδὲ τοὺς 
ἐπ᾿ ἀγαθῷ τῆς πόλεως χατιόντας ἀλλὰ τοὺς ἐπὶ χατα- 
φρονήσει τῶν νόμων ὁ νόμος ἀναιρεῖ" ἔτε ἐπιπλέχεται 
στοχασμὸς συγγνώμῃ, ὡς ἐπὶ τούτου" ὡραίου μειραχίου 
μητέρα λῃσταὶ ἔλαβον" ἀπελϑόντος τοῦ μειρακίου ἐπὶ 
40 τὸ λυτρώσασϑαι ἀφῆχαν οἱ λῃσταὶ τὴν μητέρα ἄνευ 
λύτρων καὶ χρίνεται πορνείας τὸ μειράχιον" ἐνταῦϑα ἐν 
τοῖς. ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους προβαλλομένου τοῦ κατηγό- 
ρου χαὶ λέγοντος, OTL διὰ τί ἄνευ λύτρων ἀφῆχαν got 
τὴν μητέρα, ὁ φεύγων ἐρεῖ" ἐλεήσαντες τὴν ἡλιχίαν xoi 
45 τὸ φιλόστοργον τὸ πρὸς τὴν μητέρα" καὶ εὐθέως εἰς τὴν 
συγγνώμην ἐμπεσεῖται λέγων" οὐ δεῖ τὰ παρὰ τῶν λη- 
στῶν γινόμενα ἐξετάζεσθαι" πάντα γὰρ ταῦτα κατὰ ἀνάγ- 
xm γίγνονται" ἔτι ἐπιπλέχεται ὃ στοχασμὸς ἀντιστάσει ὡς 
ἐπὶ τούτου" τύραννος ἐχήρυξε χρῆσϑαι δορυφόρῳ, ὃ ὃς ἂν 
20 αὐτοῦ τὸν πατέρα ἀποχτείνῃ ᾿ νεαγνίσχος ἐνεγκὼν αὑτῷ γέ- 
ροντος χεφαλὴν ἐγένετο δορυφόρος" καὶ μετὰ τοῦτο ἀπέ- 
χτεινε τὸν τύραννον καὶ χρίνεται πατροχτονίας ' ἐνταῦϑα 
γὰρ ἡ ἀντίστασις τελεία ἐστὶν, ὅτι τὴν τυραννίδα καϑ..- 
εἷλον" καὶ τὸ ἐν τυραννίδι πραττόμενον, κἂν βλαβερώτε.-Ἅ 
25 ρον ἥ, ἐπὶ τῷ  χαταλυϑήναι αὐτὴν συγκεχώρηται" ἄλλως τε 
οὐδὲ πέπραχταϊί μοι τὸ ἔργον καὶ ἀναφύεται στοχασμός." 
εἰσὶ δὲ xoi ἕτεροι στοχασμοὶ, οἷον οἵ τε λεγόμενοι χει- 
κοῦ βίου καὶ ἀχαριστίας καὶ χατασοφισμοῦ καὶ οἱ παρέ- 
δοξοι καὶ οἱ κατὰ ἀμφισβητησιν" περὶ ὧν εἴρηται" εἰσὶ 
380 δὲ καὶ δημοχοπίου καὶ διχαστηρίου ἀπάτης" καὶ οἱ ἐξ 
» », ; , L AP. o » 
ἀπάτης δήμου" Ónuoxoniov δὲ λέγεται, OT ἂν τις ἢ ' 


4 Ald. εἰ. 


EIN CXNTAAXNEIXN gn: 


εἰπὼν ἢ ποιήσας τι eig ϑόρυβον καὶ τὸ ποιῆσαί τι προσ- 
αγάγϑι τὸν δῆμον" διχαστηρίου δὲ ἀπάτης παράδειγμα" 
οἷον ἐγράψατο ὁ πλούσιος τὸν πένητα ξενίας καὶ εἶλεν" 
ἐφυγάδευσεν αὐτόν" μετὰ ταῖτα λοιμοῦ γενομένου ἔχρη- 
σεν 0 ϑεὸς παύσασϑαι τὸν λοιμὸν, εἰ πολίτης ἑκυτὸν ἀπο- 5. 
σφάξοι ὑπὲρ τῆς πόλεως" ὁ πένης ἀκούσας κατελϑὼν ἐν 

τῇ πόλει ἀπέσφαξεν ἑαυτόν" ἐπαύετο ὁ λοιμός" καὶ χρί- 
veras ὁ πλούσιος ἐξαπάτης δικαστηρίου . διαφέρει δὲ 
οὗτος τοῦ δημοχοπίου, ὅτι ὧδε μετὰ λόγου καὶ χρίσεως 

ἡ ἀπάτη γίνεται τῶν δικαστῶν, ἐχεῖ δὲ μετὰ ἀποχρί- 10 
ρεως μόνης ἢ ἑνὸς λόγου μόνης ἀποφάσεως" δήμου δὲ 
ἀπάτης" οἷον ῥήτωρ ἔπεισε πόλιν παρασχευασασϑαι ὡς 
σπολεμίων ἐπιόντων" οὐκ ἐπῆλϑον οἱ πολέμιοι, καὶ χρί- 
ψεται ἀπάτης δήμου" διαφέρει δὲ οὗτος τοῦ τὰ δημοχο- 
πίον xal ? τοῦ ἐξαπάτης δικαστηρίου " ὅτε ἀντιστάσει 15 
ἐπιπλέκεται λέγοντος τοῦ ῥήτορος" διὰ τοῦτο μὴ ἐπελη- 
λυϑέναι τοὺς πολεμίους διὰ τὸ γνῶγας ἡμᾶς παρεσχευ- 
ασιιένους " καὶ εὐεργεσίαν τοῦτο προβάλλεται" ἐν ἐκείνοις 196 
δὲ οὐδεμίαν εὐεργεσίαν οὐδ᾽ ἕτερος δύναται δεῖξαι" ἔστι 

δὲ τὸ στοχαστικὸν; ; olov, πότεραν χρησιμεῦσαι PovAóus- 30 
γος ἢ βλάψαι f$ τῇ ἀληϑείᾳ νομίσας εἶναι πολεμίους 
ἔπεισε παρασκευάσασϑααι"» εἶτα τὸ ἀντιστατικὸν ἐν τῇ 
μεταϑέσει τῆς αἰτίας ἀναφύεται, τοῦ ῥήτορος λέγοντος, 
ὅτι xoi ἐχτὸς πολεμίου χρήσιμος 7 παρασχευή᾽ καὶ τοῦ- 
to αὐτὸ ἡπάτησε τοῦ πολέμου τοὺς ἐναντίους τὸ γνῶναι 
παρεσχευασμένους * ἡμᾶς" εἰδέναι δὲ χρὴ ὡς ὅταν “τις 
ἐπαγγειλάμενος ῥηταῖς ἡμέραις μὴ ποιήσῃ οὐκ ἔστι στο- 
χασμὸς ἀλλ᾽ ὅρος" οἷον Κλέων ὑπέσχετο ἐντὸς τριάχογ- 
τα ἡμερῶν τοὺς τὴν Πύλον οἰχοῦντας ἕξειν" ἐν πλείο- 
σιν ἤγαγε καὶ χρίνεται ἐξαπάτης" * ἐνταῦϑα γὰρ τέλειος 30 
ὅρος ἐστὶν οἷον τί τὸ ἐξαπατῆσαι" πότερον εἰρήνῃ ἢ ἐν 
πολέμῳ ὅπου γε ἄδηλα τὰ τῶν πολεμίων πράγματα. 


25 


2 καὶ Ald. om. 3 Ald. παρασκευαζομένοις. à Ald, ἐδ ἀπάτης, 


- 470 ZX0AIA 


M αρκελλίνου, «ΑΙ ἰσϑάνεται καὶ ἕτερα στοχασμῶν 
εἴδη ὑπό τινων ἐπινοουμένων, ψυχρὰν δὲ τὴν παρὰ τού-᾿ 
τῶν ἐπεξεργασίαν ἡγούμενος" μόνον δὲ ἐπισημηνάμενος, 
ὅτι ἴσως χαὶ ἕτερα ἐστιν εἴδη, παραιτεῖται τὴν τούτων 

5 μνήμην" εἰ γὰρ καὶ εὑρίσκεταί φησιν ἄλλο, ἀλλ᾽ ἐκ τού-- 
τῶν συμπλεχόμενον εὑρίσχεται" τινὲς δὲ ὑποτίϑενται τὸν 
παράδυξον ὧν εἷς ἔστιν ὃ Μινουκιανός " ἔστι δὲ τὸ πα- 
θάδειγμα αὐτοῦ τὸ παρὰ τοῦ μάγου" 0c ὑπέσχετο εἴσω 
προϑεσμίας τινὸς ἀναιρήσειν τὸν τύραννον" σχηπτὸς yt- 

40 νόμενος ἀνεῖλε τὸν τύραννον" καὶ αἰτεῖ δωρεὰν δ᾽ μάγος". 
εἴρηται δὲ παράδοξος ὅτι τῶν ἄλλων στοχασμῶν 5 ἐγχλή- 
ματα χαὶ ἀδικήματα ἐχόντων μόνος οὗτος χατορϑώμα- 
To xai δωρεὰς ἔχει" xol Ori πανταχοῦ ἄρνησιν εὑρέσχο- 
χομὲν οὖσαν ἐν τοῖς στοχασμοῖς" ἐνταῦϑα δὲ ὁμολογίαν 

45 τοῦ πράγματος, ὅτε ἐποίησα, ἀνεῖλον τὸν Ti Qavyov * 
ἀλλ᾽ εἴποι tig, ὅτε οὐδὲν παράδοξον τὸ ὁμολογεῖν ὅτε 
᾿κατώρϑωκχα τι" ἀλλ᾽ ἔστι μᾶλλον καὶ πλέον τοῦ εἰρη- 
μένου ἐχεῖνον καλεῖν παράδοξον" ἤρα τις κόρης" εὑρέϑη 
μετὰ ταῦτα vexpa καὶ ὁ ἐραστὴς παρεστὼς τῷ gua, 

20 ἐρωτώμενος τίς εἴη ὃ τὸν φόνον δεδραχὼς, ἑαυτὸν uo- 
λόγησε καὶ αρίνεται" παράδοξον. γὰρ ἐνταῦϑα τὸ τοῦ 
ἀδικήματος αἴτιον εἶναι λέγειν, ὅπερ οὐδαμοῦ εὑρίσχο- 
' u&v* ἐπινοοῦσί τινες καὶ ἄλλο εἶδος τοιοῦτον" ἐγράψαν-- 
το ἀλλήλους Αἰσχίνης καὶ Δημοσθένης" ὁ μὲν φιλιπ- 

45 πισμοῦ δ" ὁ δὲ μηδισμοῦ. “Δριστογείτων ἀμφοτέρων χα-- 
τηγορεῖ" τοῦτα πρὸς ἕχαστον τῶν προειρημένων διαφο- 
ρὰν ἔχειν τινὰ δοκεῖ" οὔτε γὰρ ἁπλοῦς ἂν εἴη στοχα- 
σμὸς δύο πρόσωπα ἔχων καὶ δύο ἐγκλήματα κρινόμενα 
οὔτε διπλοῦς ἀντεγχληματιχός" οὐδὲ γὰρ ἀντεγχαλοῦσιν 

so ἀλλήλοις" ἀλλ᾽ εἷς μὲν ὃ χατηγορῶν, ἀμφότεροι δὲ φεύ- 
γουσιν, πρὸς τούτοις οὐδὲ τῶν συνεζευγμένων ἂν εἴη" 
οὐ γὰρ δύο ζητούμενα ἐφ᾽ ἑνὶ προσώπῳ τέταχται, ἀλλὰ 


ut 1. 8. ct 45. conjunxi. 5 Ald. στοχασμός. 6 Ald. φιλιππικοῦ. 


- 
. 


ΕΙΣ XTAZXEIZX 478. 


δύο μὲν τὰ χρινόμενα πρόσωπα, δύο δὲ τὰ ἐπαγόμενα 
ἐγχλήματα" παρέλιπε δὲ ὁ τεχνιχὸς τὸν παράδοξον ὡς 
ἀντιχείμενον πᾶσι τοῖς ἄλλοις" ἡ γὰρ ἄρνησις μᾶλλον 
ὑπὲρ τοῦ κατηγόρου γίνεται" xol τὸ σημεῖον οὐχ ὁ διώ- 
χων προτείνεται, ἀλλὰ μᾶλλον ὑπὲρ τοῦ φεύγοντός ἔστιν, 5 
ἔνϑα ὁ μὲν χατήγορος λέγει, οὐκ ἐποίησας, ὃ δὲ φεύ- 
yov ἐποίησα" ὁ μὲν γὰρ ἐνιστάμενος πρὸς τὴν δωρεάν 
φησιν αὐτόματ᾽ ἐνεχϑῆναν τὸν σκηπτὸν ix ϑεῶν προ- 
γοίας, oU διὰ τὸν μάγον" ὁ δέ φησιν αὐτὸς πεποιηχέ- 
ναι, διὰ τὴν ἐπιστήμην. καὶ τὸ ἐμπρόϑεσμον᾽" ὅρος δ᾽ 10 
ἂν ἣν εἰ ὡμολογεῖτο ὑπὸ τοῦ νἀντιλέγοντος αἴτιον τοῦ 
σχηπτοῦ τὸν μάγον γεγενῆσθαι" μὴ εἶναι μέντοι αὐτὸν 
ἄξιον τῆς δωρεᾶς ὡς μὴ ἀνῃρηχότα ξίφει τὸν τύραννον' 
ὁμοίως 7 δὲ χαὶ ὃ χατὰ ἀμφισβήτησιν στηχασμὸς παρά- 
δοξος ἂν εἴη" χαχεῖ γὰρ ἑχώτερός qno δεδραχέναι, TOU 15 . 
ἑτέρου λέγοντος ὅτι ovx ἐποίησας" ἔστι δὲ ὁ ἐξ ἀπάτης 
οὗτος στοχασμός". πρεσβευτὴς ἀπεδήμησεν, ἐπανῆλϑε 
μελανειμονῶν' ἤρετο αὐτὸν ὃ δῆμος διατί μελανειμονεῖ" 

0 δέ φησι μοιχὸν ἐπὶ τῇ γυναικὶ καταλαβεῖν" εἶναι δὲ 
τόνδε" κατέλυσεν ἐχεῖνον ὃ δῆμος ᾿ ὕστερον. χρίνων ὃ 20 
ἁνὴρ τὴν γυναῖχα μοιχείας οὐχ eae καὶ xpiverai, ἀπά- 
της ὑπὸ τοῦ δήμου" ξητοῦμεν οὖν ἐνταῦϑα εἰ, ἡπάτησε" 
λέξει yaQ ὃ χατήγορος , ὅτι ἐχϑρὸς ὧν ἐκείνου , ἐπλάσω 197 
καὶ ἤπατησας, ἵνα φονεύσῃς" ὃ δὲ λέγει, ὅτι ol, δικασταὶ 
ἡπατήϑησαν παρὰ τὴν δίχην᾽ παρακρουσϑέντες γὰρ 25 
ἀπέλυσαν τὴν γυναῖχα" διαφέρει δὲ οὗτος τοῦ ἀπὸ γνώ- 
μης, τῷ τὸ δρασϑὲν τοῦτο μὴ ἐξ αὐτοῦ εἶναι" ἀλλ᾽ ὑπὸ 
τοῦ δήμου" ἐπεὶ καὶ αὐτοσχεδὸν ἀπὸ γνώμης ἐστὶν εἰ 
ἠπάτησεν ἢ οὔ" ὥσπερ xaxei γνώμην ζητοῦμεν, πότε- 
ρον μαινομένη ἢ oU* ἴσως δὲ ἐπειδὴ ΄ οἷδε παραλιπὼν εἶ- 30 
πεν, τάχα δὲ χαὶ παρὰ ταῦτα ἕτερα εἴδη ἐστὶ στοχα- 
σμῶν. mE 


7 AM. ὁμοῖος. ser. ὁμοίως. 
» 


474 XXOAIA 
Περὶ τοῦ ὅρου. 


Σ υρεανοῦ. Mera, * τὸν στοχασμὸν περὶ τοῦ ὅρου 
κατὰ τὴν αὑτὴν τάξιν χρὴ διελϑεῖν" εἰ γὰρ ἐν παντὶ 
πράγματι περὶ ? τοῦ εὖ ἔστι πρῶτον ξητητέον, ὅπερ ὃ 

δ στοχασμὸς, ὡς ἔφαμεν, περιέχει" el" οὕτω περὶ τοῦ τί 
ἐστιν" ὁ δὲ ὅρος, ὡς ἐπιδείξομεν, τὴν παρὰ τοῦ τί ἐστεν 
περιέχει ζήτησιν, τακτέος ἂν εἴη μετὰ τὸν στοχασμὸν ὃ 
ὅρος ἐπειδὴ δὲ πολλαχῶς ὁ ὅρος, ἀναγχαῖον διαστεῖλαε 
τὴν ὁμωνυμίαν, ἵνα τὸ ξητούμενον ἡμῖν ἀχριβέστερον 

40 ἐπιδειχϑὴ 3* χαλεῖται τοίνυν πρῶτος ὅρος ὁ ἐν τοῖς χω- 
gioi διορίζων τό τε οἰκεῖον καὶ τὸ ἀλλότριον" καλεῖται 
δὲ ὅρος καὶ ὃ διαλεχτικός * οἷον εἰς ὃν ἡ πρότασις ἀνα- 
λύεται" καὶ ἔτει ὅρος καλεῖται ὁ τὸ τί ἣν εἶναι κατὰ 
᾿Δριστοτέλην σημαίνων" τουτέστιν 0 τὴν οὐσίαν 4 καὶ 

45 τὴν ἰδιότητα ἕχάστου ὑποχειμένου παριστὰς καὶ δηλωτι- 
χὸς τοῦ ἑχάστου πράγματος οὐσίας xol φύσεως καὶ 
τί ἔστιν ἑκάστῳ τὸ εἶναι σαφῶς ἀνιχνεύων" τριοῦτοι 
γὰρ οἱ τέλειοι τῶν πραγμάτων ὅροι" ἀφ᾽ οὗ " καὶ ἡ 
στάσις ὅρος χκέχληται" ἐπεὶ κατασχευαξζόμενον ἐν αὐτῷ 

20 t| ἐστιν τὸ πεπραγμένον" τοῦτο γὰρ ἐν ὅρῳ τὸ ζητού- 
μενον" ὅρος λέγεται xol τὸ πέρας παντὸς πράγματος " 
ὡς ἡ ἐπιφάνεια τοῦ σώματος καὶ τῆς ἐπιφανείας ἡ γραμ- 
μή" καὶ τῆς γραμμῆς τὸ σημεῖον 9* λέγονται ὅροι καὶ stav- 


1 Ven. ἄξιον δὲ λοιπὸν μετὰ τὸν στοχασμὸν π. τ. ο. — διεξ-. 
ελϑεῖν. — 2 Ald,zoaga, 3 Ven. ἐπιδειχϑεί. Α4 Ven, τουτ- 
ἔστιν ὃ τὴν ἑκάστου φύσιν διοριζόμενος, καὶ τέ ἐστιν ἑκάστῳ τὸ εἷ- 
va, omissis reliquis. δ5 ἀφ᾽ οὗ xol ἣ στάσις — — ζητούμε-- 
γον Ven, om. 6 Ven. τὰ σημεῖα. sequitur in eodem: ὅροι 
λέγονται xai τὰ μέρη τῶν προτάσεων, οἷον πρότασίς ἐστι πᾶν ξῶον 


ἔμψυχον, ταύτης οὖν τὰ μέρη τὸ πᾶν, τὸ ζῶον, τὸ ἔμψυχον ὅροι 
καλοῦνται" λέγονται ὅροι καὶ πάντα τὰ ὑητορικὰ ζητήματα" καλεῖ- 
τῶν ὅρος καὶ ἣ στάσις αὐτὴ, περὶ ἧς ὃ λόγος, διαφέρει δὲ τοῦ 


στοχασμοῦ κ. τ. λ. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 4γ5 


ta τὰ πολιτικὰ ζητήματα" καὶ τὸ σανίδιον ὡς Anuo- 
σϑένης μέμνηται" καλεῖται ὅρος καὶ ἡ στάσις αὑτὴ πε- 
οἱ ἧς ὁ λόγος" διαφέρει δὲ τοῦ στοχασμοῦ ὁ ὅρος τῷ 
ἐχεῖ μὲν περὶ οὐσίας εἶναι τὴν ζήτησιν" ἐν δὲ τῷ ὅρῳ 
περὶ τοῦ τί ἐστιν" ὁρίζεται δὲ O μὲν "Eopoyévgg τὸν ὅ- δ᾽ 
ρον οὕτως, ὅρος ἐστὶν ὀνόματος ξήτησις περὶ πρά- 
γματος, οὗ τὸ μὲν πέπρακται, τὸ δὲ λείπει πρὸς αὐτὸ 
τέλειον τοῦ ζητουμένου ὀνόματος" πρῶτον μὲν οὖν χα- 
χῶς ὃ ὀνόματος ζήτησις εἶπεν" ἐν γὰρ τοῖς δικαστηρίοις 
πραγμάτων ζητήσεις εἰσὶν, ἀλλ᾽ ? οὐκ ὀνομάτων" ἔπειτα 19 
οὐ καλῶς ζήτησιν τὸ γένος τοῦ ὅρου παρέλαβεν" ἡ γὰρ 
ζήτησις ἐνέργεια τίς ἐστιν" ἐχρὴν δὲ μᾶλλον εἰπεῖν πί- 
στις 5" ἔτι δὲ ov πάντα παρέλαβε τὰ ὁρικὰ ξητήματα 11" 
τὸ γὰρ, οὗ τὸ μὲν πέπρακται, τὸ δὲ λεέξπεις, τοῖς 
μὲν ἐκ λείποντος καὶ πεπραγμένου συνεστῶσιν ὅροις ἀρ- 15 
pote, ὡς 11 ἐπὶ τοῦ πλουσίου τοῦ συνεχῶς ἐπανατεινο- 
μένου ἐχϑρῷ πένητι τὰς “Ζεῖρας χαὶ χρινομένου ὕβρεως, 
τοὺς δὲ κατὰ τὸ τέλειον ὅρους χαὶ τοὺς κατὰ τὸ περιτ- 
τεῦον οὐδαμῶς" παραδείγματα δὲ αὑτῶν τάδε" νόμος 
τὸν χαινὸν ὅπλον ἐπιδείξαντα γέρας λαμβάνειν" ἵππον *? 20 
τις πολεμιστὴν διδάξας ἀξιοῖ τοῦ γέρως τυχεῖν" ἐν γὰρ 
τούτῳ λείπει μὲν οὐδέν τελειότης δὲ τις τῷ συνήϑει 
στροσγέγονεν" τὸ 1* δὲ xara τὸ περιττεῦον" νόμος τὸν 
ὁλόχληρον ἱερᾶσθαι" ἐξαδακχτυλός τις ὧν ἀντέχεται τῆς 
ἱερωσύνης χαὶ χωλύεται" πάντας τοίνυν τοὺς τοιούτους 28 


7 ὅρος ἐστὶν Ven. om. 8 Ven, κακῶς ὅτι. 9. Ven, οὐχὶ 
ὄνομ. omisso ἀλλ. 40 Ven, πίστις sins». 414 Ven. add, 
διὰ τοῦ ὅρον. 412 Ven. ὡς ἐν ἐκείνῳ τῷ προβλήματι. πλούσιος 
ἐχθρῷ πένητι συνεχῶς ἐπανατείνεται τὰς χεῖρας, καὶ κρίνεται ὑπ᾽ 
αὐτοῦ ὕβρεως, τοὺς δὲ κατὰ τὸ Tél. O. x. τ. Κατὰ τὸ περιττεῦον 
οὐδαμῶς ἐλλειπὴς ἂν εἴη " παραδείγματα δὲ αὐτοῦ τάδε. 45 
Ven, ἀνθρωπόν τις πολεμιστὴν δείξας. 14 Ven. τοῦ δὲ κατὰ 
τὸ περιττεῦον ὅρον παράδειγμα τόδε. 


΄ 


478 J ΣΧΟΛΙΑ͂ 


ὅρους ἔξω τοῦ ἝἙἝἭ,μογένους ὅρου πίπτοντας εὑρήσομεν" 
ἔτι δὲ οὐ μόνον τοῦ ῥητορικοῦ ὅρου οἰχεῖός ἐστιν ὃ ὅρος 
ἀλλὰ καὶ τοῖς φυσικοῖς ᾿ἁρμόσει" xoà γὰρ ὃ ἰατρὸς ζη- 
τῶν πότερον τὸ ἔμιβρυον ζῶόν ἐστιν ἢ ov^ ἐκλεύποντος 


δ xoà τοῦ *5 ὄντος ἐπιχειρεῖ" ὃ μὲν γὰρ λέγων ζῶον αὐτὸ 


εἶναι, ἔχ τοῦ ὄντος xoi οἱονεὶ πεπραγμένου ἐπιχειρεῖ" ὃ 
δὲ λέγων μήπω εἶναι αὐτὰ ζῶον, ἐκ τοῦ λείποντος. Mi- 

4 ἥ «t €: εἰ » »* € - € 
γουχιανος δὲ ovrog ορίιζεται" Ot ἂν opoAoyp μέν Oo 
φεύγων τὸ πεπραγμένον, περὶ δὲ τῆς ἰδιότητος ἡ ζήτη- 


3. * ^ -? , M , e 
10 gig 3j περὶ τοῦ ποῖον Ti ἐστι TO πεπραγμένον, πρῶτον 


τ 3 — , "o , € , 4 
μὲν ovv ov καλῶς ἐκ μόνου τοῦ φεύγοντος ὡρίσατο τὸν 


198 ὅρον" ἐξ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν γνωριζομένου 15" ἔπει-. 


Li 


^ A , , - 
τα ix τοῦ φεύγοντος τὴν στάσιν ὁρισάμενος ἐν τῇ δι» 
αἱρέσεε τῶν χεριαλαίων τῷ χατηγόρῳ προσνέμει τὸν ὅρον" 


1& τρίταν ov τί ἐστιν ὃ ὁρισμὸς 17 διδάσχει ἡμᾶς, ἀλλὰ 


πότε συμβαίνει γίνεσϑαι᾽ ἔτι ἐν τῇ διαιρέσει τῶν στά- 
σεων, ἔξω τῆς ποιότητος ἐάσας τὸν ὅρον, ἐνταῦϑα ὑπὸ 
τὴν ποιότητα αὑτὸν ἀνάγει, λέγων τὴν ζήτησιν ἐν αὖ- 
τῷ γίνεσθαι περὶ τοῦ ποῖόν τί ἐστι τὸ πεπραγμένον" ὁ 


20 δὲ τελείως Σ8 ἔχων ὅρος ἐστὶν οὗτος 19" στάσις πολιτι- 


χοῦ πράγματος τῶν ἐπὶ μέῤους" περὶ τοῦ τί ἐστι τὸ xpi- 


' VÓLEVOYV τὴν ζήτησιν ἔχουσα" τὰ μὲν οὖν ἄλλα χοινὰ ὅν- 


τα πασῶν τῶν στάσεων δῆλα ἐστιν 35, ἴδιον δὲ τοῦ 
LI , *Y —- 
ὅρου ἐστὶ τὸ τὸν μὲν πεπραγμένον εἶναι δῆλον, ξητεῖ- 


25 σϑαι δὲ xol ?* τὲ χρὴ καλεῖν αὐτό" τοῦτο δὲ τὸ ἴδιον 


, € e M ⸗ 

μόνῳ καὶ παντὶ ὑπαρχει᾽ τὸ δὲ ἕτερον 23 τὸ ἐχ λείποντος 
7 , , 

εἶναι xol πεπραγμένου μόνῳ μὲν ὑπάρχει, οὗ παντὶ 

ὃ , 23 3 ⸗ δ e ὲ — ὲ 4 , 4 ’ 
ε. ἱστέον δὲ ὁτε ὃν τοῖς ἐχ πεπραγμένον χαὶ λεί- 


15 rov Ven. et Par. om. 416 Ven. γνωρ. τοῦ ὅρου ὧσ- 
περ xai TOU στοχασμοῦ. 417 Ven. ὃ Ὅρος. 48 Ald. τέλειος. 
19 Ven. ρος ἐστὶ στάσις. 240 Ven. add. καὶ éx τῆς τοῦ cro- 
χαστικοῦ ὅραν ἐξηγήσεως. — 21 xoi Ven. ct Par. om. 22 Ven. 
ἕτερον ἴδιον, — Ald. ἐκλείποντος. h. 1. et p. 475. 15. scr. ἐκ λείπ. 
Disjunxi. 23 Ven. add. ὡς καὶ ἀνωτέρω ἀπεδείξαμεν. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ , 4m 


ποντος συνεστῶσιν ὅροις τὸ πεπραγμένον ἀεὶ ἀρχὴ τοῦ 
λείποντός ἐστι" καὶ τῷ πραχϑέντι τὸ λεῖπον συνελϑὺὸν 
ἂν τέλειον πρᾶγμα ποιεῖ; οἷον τὸ ἐπανατείνασϑαι τὰς 
- ^ - 3 . ἢ , ? 
χεῖρας τοῦ τυπτῆσαι ** ἀρχή ἐστι" χαὶ τὸ λάϑρα νύκτωρ 
3 M - € ⸗ 3 , , 
εἰς ἑερον παρελϑεῖν ἱεροσυλίας ἀρχὴ" προστεϑέντων δὲ 5 
^ , , H , , 
τῶν λειποντων ἐν ἑκατέρῳ τέλεια πλημμελήματα yive- 
ται. 
ὩΣωπάτρου. δεύτερος “τῶν λογικῶν στάσεων ὃ ὃ- 
ρος" καὶ ἕπεται τῷ στοχασμῷ᾽ δεῖ γὰρ πρῶτον εὑρεῖν τὸ 


24 Ald. τυπῆσαι, ut supra pag. 468. lin. 5..— Ad finem 
Ven. addit: τῶν δὲ ὅρων oi μέν εἶσιν ἁπλοῖ, οὗ δὲ διπλοῖ, 
καὶ τῶν ἁπλῶν οἷ μὲν αἰτὸ τὸ κχρινόμενον ἔχουσι καὶ ζητούμε- 
γον, ὡς ὃ τοῦ ἐπανατεινομένου πλουσίου πένητι ἐχθρῷ τὰς χεῖ»- 
ρας ""κρένεται γὰρ 7] ὕβρις καὶ ζητεῖται εἰ τὸ ἐπανατείνασϑαι τὰς 
χεῖρας ὕβρις ἐστίν" oi δὲ ἕτερον μὲν τὸ κρινόμενον ἔχουσιν, ἕτερον 
δὲ τὸ ζητούμενον, οἷον τὸν ἄπολιν ἐν ᾿Ολυμπίᾳ μὴ ἀγωνίζεσθαι. 
᾿4ϑηναῖον ἀϑλητὴν μετὰ τὰ Μηδικὰ βουλόμενον ἀγωνίζεσθαι κωλύ- 
ουσιν ᾿Ηλεῖοι καὶ χρίνουσιν αὑτοὺς ἐπὶ τῶν ᾿Αμφικτυόνων ὕβρεως" 
κρίγεται μὲν γὰρ ἢ ὕβρις, ζητεῖταν δὲ, εἰ ἄπολις ὃ ᾿4ϑηναῖος" ὅ- 
μοιον δὲ τούτοις κἀκεῖνο" εὐνοῦχό» τις καταλαβὼν ἐπὶ τῇ γυναικὶ 
ὡς μοιχὸν ἀνεῖλε καὶ κρίνεται φόνου" κρίνεται μὲν γὰρ ὃ φόνος, 
ζητεῖται δὲ εἰ μοιχὸς ὃ εὐνοῦχος" εἴδη δὲ ὃ ἁπλοῦς ὅρος oUx ἔχει" 
οὔτε γὰρ ἐναλλαγὴ κεφαλαίων ἐν αὐτῷ, οὔτε πλεονασμὸς, οὔτε ἔλ-' 
λειψίς ἐστιν, ἅπερ ἔφαμεν ποιεῖν ἐν ταῖς στάσεσι τὰ εἴδη. Τῶν 
δὲ διπλῶν ὅρων ὃ μέν τὶς καλεῖται ἀντονομαζόμενος, ὃ δὲ dunin- 
των, ὃ δὲ κατὰ σύλληψιν, ὃ δὲ κατὰ ἀμφισβήτησιν, ὃς καὶ κατὰ 
δύο πρόσωπα καλεῖται, ὃ δὲ δύο ὅροι. Διαιρεῖται δὲ ὃ ἁπλοῦς 
ὅρος κεφαλαίοις ἑπτὰ, προβολῇ, ὅρῳ, ἀνϑορισμῷ, συλλογισμῷ, 
γνώμῃ νομοθέτου, πηλικότητι, πρός τι" τούτων δὲ τὰ μὲν ἐστι τοῦ 
κατηγόρου, τὰ δὲ τοῦ φεύγοντος, τὰ δὲ κοινὰ ἀμφοῖν" τοῦ μὲν 
κατηγόρου προβολὴ, ἀνϑορισμὸς, συλλογισμὸς, τοῦ δὲ φεύγοντος 
eQ0g^ κοινὰ δὲ γνώμη vouoSérov, πηλικότης, πρός τι. Ἔν οὖν 
τοῖς ὑρικοῖς ζητήμασι μετὰ τὰ προοίμια τήν τε προκατάστασιν, ü- 
"9 κοινὰ πάντων ἐστὶ ζητημάτων τῶν ὑπὸ τὰς στάσεις ἀναγομένων, 
παχτέον τὴν προβολὴν, ἥτις ὠνόμασται μὲν x. τ. À. p. 202. 


478 X X0.414 


ξητούμενον" εἶϑ᾽ οὕτω τί ἐστι ζητῆσαι" ὁρίζεται δὰ ὁ 
ὅρος οὕτως" ὅρος ἐστὶ στάσις παρὰ τοῦ τί ἐστιν ἀπο- 
δειχνύουσα τὸ ζητούμενον" fj γὰρ δρικὴ στάσις ἀποδειχ- 
νύει τί ἐστι, πότερον ἱεροσυλία; ἢ χλοπὴ τὸ ἐξ ἱεροῦ 
5 ἐδιωτιχὰ 35 ὑφελέσϑαι χρήματα" τὸ μὲν οὖν γένος 7] στά- 
eie" διὰ δὲ toU στάσις ὑλοφάίνει ποῖον ὁρίζεται ὅρον" 
ὅτι τὸν ῥητοριχόν' διὰ δὲ τοῦ τὶ ἐστι τὸ ἴδιον ἀποδὶ- 
δωσι τοῦ ὅρου" κοινωνεῖ ταῖς ἄλλαις στάσεσιν ὅρος xata 
τὸ πεπραγμένον" πᾶοαι γὰρ αἱ στάσεις πλὴν στοχασμοῦ 
40 τὸ πεπραγμένον ἔχουσι χρινόμενον" διαφέρει δὲ στοχα- 
σμοῦ ὅρος" ὅτι ἐν μὲν στοχασμῷ τὸ πεπραγμένον τεχ- 
μήριόν ἐστι τοῦ ἐπιφερομένου ἐγκλήματος" ἐν ὅρῳ δὲ 
αὐτὸ τὸ πεπραγμένον χρίνεται" xol ὁ μὲν στοχασμὸς πε- 
οἱ οὐσίας ἔγχει τὴν ζήτησιν, ἐν ὕρῳ δὲ περὶ ὀνόματος" 
15 xol ὅτι ἀφανές ἐστι τὸ πεπραγμένον ἐν στοχασμῷ, ἐν 
ὅρῳ δὲ φανερόν" καὶ ὅτι ἐν μὲν τῷ στοχασμῷ ἀρνησά- 
μένοι οὔτε ἄλλο λέγομεν πεποιηκέναι , καὶ ὅτι ὁ πρά- 
ξας ἐν στοχασμῷ ἀφανής ἐστιν, ἐν Opp δὲ φανερόν" 
καὶ ὅτι xài ἄρνησίς ἐστι χαὶ ἐν ὅρῳ, ἀλλ᾽ οὐ τοῦ 
20 πράγματος, ἀλλὰ τοῦ ὀνόματος μόνου" πειρῶνται δέ τι- 
Vsg μὴ ὅλωῤ στάσιν εἶναι τὸν ὅρον ἀποδειχνύναι, φα- 
σχοντες οὕτωρ᾽ ὅτι πᾶν πρᾶγμα ἢ φανερόν ἐστιν, 7 
ἀφανές" χἂν μὲν ἥ ἀφανὲς, στοχασμὸν ποιεῖ, ἂν δὲ 7 
φανερὸν, ἢ γέγονεν, ἢ μέλλει" εἰ μὲν οὖν γέγονε, τὴν 
25 ποιότητα ποιεῖ" εἰ δὲ μέλλει, τὴν πραγματιχὴν, ὥστε 
χώραν ὃ ὅρος οὐκ ἔχει" τοῦτο δὲ σφόδρα εὔηϑες" δεὰ 
μέσου γάρ ἐστι τοῦ τε ἀδηλου καὶ τοῦ μέλλοντος τὸ 
γεγενημένον" ἀτελές δὲ, ἐν ᾧ ὃ ὅρος γίνεται" ov γὰρ 
εἴ ri? 5 δῆλον, τοῦτο καὶ τέλειον " ἀλλ᾽ εἴ τι τέλειον, πάντως 
80 χαὶ δῆλον διαφέρει δὲ ἡ στάσις ὃ ὅρος τοῦ ὅρου τοῦ 
κεφαλαίου, ὅτε ἡ μὲν στάσις ἀρνεῖται τὸ ὅλον" τὸ δὲ 
χκεγάλαιον ὁμολογεῖ τι καὶ ὁρίζεται τί ἐστε τὸ ἐγκαλού- 


— — - 


25 Ald. ἰδιωτικύν. 26 Ald. ἔτι. scr. eb τι. 


ΕΠΣ XTAXEIX 42) 


μενον" ἔτι διαφέρει, ὅτε ὁ μὲν ὅρος τὸ κεφάλαιον ἐν 
τῇ προτάσει ἑαυτοῦ τὸ συμπέρασμα &ysv* οἷον τυμβω- 
ρῦχος ἐστὶν ὁ ἀνηρημένος ἱμάτια xci χόσμον τοῦ γεχροῦ" 
ἐγὼ δὲ ovx ἀφειλόμην, ovx ἄρα τυμβωρύχος" ἡ δὲ στα- 
σις ὃ ὅρος διὰ πάντων τῶν χεφαλαίων τὸ συμπέρασμα 5 
ἔχει" καὶ ὅτε ὃ μὲν ὅρος 7 “στάσις χατασχευάξεται" ὁ 
δὲ ὅρος τὸ κεφάλαιον χκατασχευάζει" ἔτι ξζητοῦσί τινες, — 
τί δήποτε στοχασμὸς μὲν. στοχασμῷ κεφαλαίῳ οὐ τέ-. 
μνεται, ὅρος δὲ ὅρῳ τέμνεται" καὶ φαμὲν ὅτι ὃ στοχα- 
σμὸς περὶ ἀδήλου πράγματος ἔχων τὴν ζήτησιν, καὶ ἐχ 40 
τῶν χεφαλαίων κατασχευαζόμενος, οὐχ ἠδύνατο αὐτὸς 
ἐν χεφαλαίοις τετάχϑαι" xol ἡ πραγματικὴ δὲ τὴν αὖ- 
τὴν ἔχει ἀπολογίαν, ὅτι xol αὐτὴ περὶ ἀδήλου πράγμα- 
τος τὴν ξήτησιν ἔχει" ὅπερ ἐστὶν ἴσον ταῦ ἀφανοῦς" ὁ δὲ 55 
ὕρος φανερὸν ἔγων τὸ χρινόμενον, ἔχει κδράλαιον ὁμώνυ- 199 
pov ἑαυτῷ" λύσιν γὰρ φέρει τοῖτο τῆς προβολῆς" προ- 
βαλλομένου γὰρ τοῦ κατηγόρου καὶ λέγοντος ὅτι ἐπανέ- 
τεινας τὴν χεῖρα. χαὶ τὸ πρᾶγμα διηγουμένου, ὃ φεύγων 
ὁρίζεται ὅτι τοῦτο οὐχ ἔστιν ὕβρις. 
Μαρκελλίνου. ᾿Αἀκολούϑως 17 5 τάξις, μετὰ τὸν 20 
στοχασμὸν ὃ ὕρος" μετὰ γὰρ τὸν τῆς οὐσίας λόγον O περὶ - 
τῆς ἰδιότητος τυγχάνει δεύτερος" πῶς γὰρ ἂν οἷόν τε 
τὴν ἰδιότητα ζητεῖν, μήπω τοῦ πραχϑέντος ὅλως ἀπο- 
δειχϑέντος; ὅρος δὲ αὐτοῦ οὗτος" στάσις πολιτικοῦ πρά- 
γματος τῶν ἐπὶ μέφους περὶ τοῦ τί ἐστι TO χρινόμενον 35 
τὴν ξήτησιν ἔχουσα" διὰ τυῦτο δὲ ἐπὶ μέρους ὥρισται, 
ἐπειδὴ δῆλον μὲν ἐν ὅρῳ τὸ πεπραγμένον, ἡ δὲ ζήτησις 
ἐπὶ μέρους περὶ τοῦ τί ἐστι τὸ χρινόμενον χαὶ τί χρὴ 
χαλεῖν αὐτὸ" τοῦτο γὰρ καὶ ἴδιον ἐν ὅρῳ ov τὸ ἀμφισ- 
βητεῖσϑοι τὴν ὕπαρξιν αὐτοῦ" ἀλλὰ τί ἔστι τὸ πεπρα- 
γμένον ovy ἁπλῶς δὲ περὶ ὀνόματος" οὐ γὰρ περὶ τού- 50 
τοῦ ἡ ζήτησις, ἀλλὰ μετὰ προσϑήχης πράγματος, διὰ 


27 Ald. ἀκόλονθως (sic). 


480 | Z XO.AIA 


τοῦτο δὲ xol περὶ ὀνόματος" ἐπειδὴ τὴς πράξεως ἀμ- 
φιβόλου οὔσης, ἀμφίβολον ἀναγκαίως xai τὸ ὄνομα, 
xai δεῖ αὑτὸ ϑέσϑαι ὄνομα" ζητητέον δὲ xol τοῦτο εἰ 
τὸ ἀφανὲς ποιήσει τὸν στοχασμόν" τὸ δὲ φανερὸν μὲν, 
5 ἀτελὲς δὲ, τὸν. ὅσον, τὸ φανερὸν καὶ τέλειον ἄρα οὗ δέ- 
χεται ζήτησιν" φὰμὲν ort δέχεται" οὐχ ἔτε γὰρ εἰ ἔστι "5 
ξητήσομεν᾽ οὐδὲ τί ἐστιν, ἀλλὰ ποῖόν τι ἐστι" περὲ τὴν 
ποιότητα καταγινομένου τοῦ πράγματος" οἷον εἰ δίκαιον, 
εἰ νόμιμον, εἰ συμφέρον, ἢ ταναντία. τούτων᾽ τὰς γὰρ 
40 τῶν πραγμάτων ποιότητας ταύτας εἶναι συμβέβηκεν, καὶ 
ἔστε γενικὸν ὄνομα ἡ ποιότης, χοινὸν τῶν ἕνδεχα στά- 
csov τῶν ἐπιλοίπων" γενιχὸν δὲ εἰρήκαμεν, ἐπειδή ἔστι 
καὶ εἰδικὰ καὶ τὰ καϑ' ἕχαστα χύρια" ὥσπερ γάρ ἐστι 
γένος μὲν τὸ ζῶον, εἰδικὸν δὲ ὁ ἀνϑρωπος, χύῤρια δὲ ὁ 
45 Δημοσϑένης, 0 “Σοφοκλῆς καὶ τὰ ὅμοια, οὕτω χἀνταῦ- 
ϑὰα γενικὸν μὲν ὄνομα τῶν στάσεων πασῶν πλὴν ὅρου 
xci στοχασμοῦ ἡ ποιότης" εἰδιχὸν δὲ διχαιολογία, ἀντί- 
θέσις νομική" χύριον δὲ ἀντίληψις, πραγματιχὴ, ἀντι- 
γομία, συλλογισμὸς, καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν ἑκάστης στάσεως 
30 ὕγομα. | ' ᾿ 


Ὅρος διαιρεῖται προβολῇ. 


Σωπάτρου. Τὴν προβολήν τινες ὁρίζονται σύν- 
τομον ἀπόφασιν TOU προτεταγμένου ἀδικήματος ἐν τῇ 
καταστάσει" ὕπερ οὐχ &U' OU γὰρ πᾶντες οἱ ὅροι τοῦ 

25 κατὰ φυγὴν καὶ δίωξίν εἰσιν" ὥστε οὖν οἱ * οὕτως Opi- 
ζόμενοι τὴν προβολὴν ἐκβάλλουσι τῶν κατὰ ἀμφισβήτη- 
σιν χαὶ τῶν κατὰ αἴτησιν τὰς προβολὰς ?* ἐν οὐδετέ- 
ροις γάρ ἐστιν ἀδίκημα᾽ ἄμεινον οὖν οὕτως εἰπεῖν, προ- 

a € fois 


28 Ald. oix ἔτι γὰρ Pr. (yv. 4 Ald. ei. - 2 Ald. προσ- 
βολᾶς. 


ΕΙΣ ΣΤΑ͂ΣΕΙΣ a8 


βολή ἔστι TOV εἰρημένων ἐν τῇ καταστάσει σύντομος 
ἀπόφασις" ἐάν τε γὰρ κατ᾽ αἴτησιν ὅρον μελετῶμεν ἐν 
τῇ καταστάσει λέγομεν τὰ κατορϑώματα καὶ συντόμως 
ἀποφαίνομεν ὁτιοῦν ἐστι τὸ προσχτήσασϑαι πόλιν, καὶ 
ὡς δεῖ τὴν δωρεὰν λαβεῖν, καὶ ἐν τῷ χατὰ ἀμφισβήτη- 5 
σιν, ἀνήρηχα͵ τὸν τύραννον καὶ τὴν τοῦ τυραννοχτόνου 
δωρεὰν δεῖ με λαμβάνειν" xol αὕτη ἐστὶν ἡ προβολὴ 
οὐχ ἐν ὅρῳ μόνον, ἀλλὰ xal ἐν ταῖς ἄλλαις στάσεσιν" 
εἴρηται δὲ ἡ προβολὴ διὰ τὸ τὴν πρότασιν ἔχειν τοῦ 
πράγματος, καὶ ὥσπερ προτείνειν τοῖς δικασταῖς, περὶ 10 
οὗ αὐτοὺς δεῖ χρῖναι" καὶ ἔστιν ἡ προβολὴ κυρίως τὸ 
συνέχον" ζητεῖται δὲ, τίνος γάριν ἡ προβολὴ ἐν μὲν ταῖς 
ἄλλαις στάσεσιν εὑρίσχεται, ἐν στοχασμῷ δὲ γίνεται τῇ 
πραγματιχῇ οὔ" xol φαμὲν, ὅτι 7 προβολὴ πεπραγμέ- 
γου ἐστὶ πράγματος σύντομος ἀφήγησις" ὃ δὲ στοχα- 45 
σμός δύο πράγματα ἐστι, φανερὸν xal ἀφανές" χρίνεται ὦ 
δὲ τὸ ἀφανὲς, ἀλλ᾽ οὐχὶ τὸ φανερόν" ἐν οἷς οὖν ἀφα- 
»ἐς' ἐστε τὸ ἐγχαλούμενον, ἀδύνατον προβάλλεσϑαι" ὧσ- 
αὐτως χαὶ ἐπὶ πραγματικῆς’ καὶ γὰρ καὶ αὕτη περὶ μέλι 
λοντος ἔχει τὴν. σχέψιν, ὅπερ ἄδηλον" ἄδηλον δὲ, ὡς το. 
ἔφϑημεν εἰπόντες, ἀδύνατον προβάλλεσϑαι" εἰ δέ τις &- 
ποι, ὅτε xci πραγματιχλὴ ? ἔχει ἐν τῇ τῶν ἐχ τοῦ ψη- 
φίσματος ζητήσει περὶ γεγονότος, ἐροῦμεν, ὅτι χαὶ τὸ 
ψήφισμα ἡ ζήτησίς ἐστιν, ὅπερ ἄδηλον. 


Ὅρῳ. 000085 
| Zvenargo v. Ὅρος ὁμώνυμόν ἔστι τῇ στασει κε- 200 
φάλαιον" δεύτερον μὲν χατὰ ἀπαρίϑμησιν, ἐπειδὴ ἡ 
προβολὴ πρώτη" πρῶτον δὲ κατὰ ἐξέτασιν" ἡ γὰρ προ- 
βολὴ ἐξέτασιν οὐκ ἔχξι οὐδὲ χατασχευὴν, ἀλλὰ navto τὰ 
χεφάλαια τῆς προβολῆς ἔστιν ἐξέτασις καὶ χατασχευή" 50 
διὸ παρὰ τισιν οὐδὲ χεράλαιον εἶναι δοχεῖ, ἐπειδὴ μεσά- 


ὅ Ald.* πραγματικῇ. 
Rnhetor. IV. 31 


482 . ὩΣΧΟΑ͂ΙΑ͂ 


ζει τὴν τοῦ κεφαλαίου φύσιν" πᾶν γὰρ χεφάλαιον οὐ 
δύναται μὴ ἔχειν ἐξέτασιν ἰδίαν περὶ τῆς ἑαυτοῦ φύ- 
σεως" αὕτη δὲ μόνη ἰδίαν οἶδ᾽ ἡντιναοῦν ἔχει, ἀλλὰ διὰ 
πάντων αὕτη κατασκευάζεται" διὰ τοῦτο οὖν αὐτὴν ἐχά- 
δ λεσάν τινες πρότασιν χειραλαίον ἤτοι ἀφορμὴν ἀποδεί- 
ξεων᾽ εὐθὺς δὲ μετὰ τὴν προβολὴν ὁ ὅρος, ἐπειδὴ λύσις 
ἐστὶν ὁ ὅρος τῆς προβολῆς" προβαλλομένου γὰρ τοῦ xa- 
τηγόρου καὶ λέγοντος, ὅτι ἐπανατείνας τὴν χεῖρα; καὶ τὸ 
πρᾶγμα διηγουμένου, ὃ φεύγων φησὶν, ὅτε τοῦτο οὐχ 
10 ἔστιν ὕβρις, ἐκ τῶν παρειμένων . 


᾿Ανϑορισμῷ.. 


Σωπάτρου. Οὐδὲν ἕτερόν ἔστιν ὃ ἀνϑορισμὸς, 
ἢ καὶ αὐτὸς ὅρος" ἀμφότεροι γὰρ ὁρίζονται τὸ πεπρα- 
γμένον, xol ὁ κατηγορῶν, καὶ ὃ κρινόμενος" καὶ ὃ μὲν 
45 ὅρος ἀπὸ τοῦ λείποντος γίνεται". ὁ δὲ ἀνϑορισμὸς ἐκ 
'TUV πεπραγμένων ἐναντία τῷ προτέρῳ ὁρίζεται" τοῦ γὰρ 
δὴ φεύγοντος τὰ παρειμένα κομίζοντος πρὸς ἀπόδειξιν" 
τοῦτο δ᾽ ἐστὶ «μὴ δεῖν χαλεῖσϑαι τὸ γεγενημένον" ὃ 
χατή) γορος ἀπὸ τῶν πεπραγμένων ἀνϑορίξζεται τὸ δεῖν 
20 αὐτὸ τόδε τι καλεῖν" παρειμένα δ᾽ ἐστὶ τὰ μὴ πεπρα- 
γμένα ἃ μὴ πεποίηχε" διὸ ἀναγκαίως * 0 διώχων τὰ πϑ- 
πραγμένα προφέρει, ἵνα καὶ ἡ φύσις τοῦ ὅρον σωϑῆ᾽ 
τοῦτο γάρ ἔστιν ὅρος τὸ μὴ βιάξεσϑαι τὸν κατήγορον 
ἢ τὸν. αἰτοῦντα, τὸ φύσει ἀτελὲς δεικνύναι τέλειον" καὶ 
25 τὸ πεπραγμένον μηδενὸς ἑτέρου δεόμενον πρὸς τὴν τοι- 
avós? χλῆσιν" εἴρηται δὲ ἀνϑορισμὸς, ἐπειδὴ ἐναντία τῷ 
ὀρίσαντι δρίζεται. 


Συλλογισμῷ. 


Σωπάτρου. ὯὉ συλλογισμὸς, ὡς καὶ ΣΣυριανῷ δο- 
80 κεῖ, χοινόν ἐστι χεφάλαιον τοῦ τὲ διώκοντος xai τοῦ 


1 Ald. ἀναγκαΐοις. omisso sq. 0. 28. Ald. τοιάδε. 


ΕΙΣ ΣΤΩΑΣΕΙΣ 483 


φεύγοντος" τῶν γὰρ προηγησαμένων τριῶν, προβολῆς 
quus xal ὅρου καὶ ἀνθορισμοῦ, τῆς μὲν προβολῆς τοῦ 
κατηγόρου μόνου οὔσης" ἥτις καὶ διὰ τοῦτο εἴρηται οὕ- 
τως ἀπὸ τοῦ προβάλλειν καὶ ἀρχὴν γίνεσθαι τῶν λοι- 
muy κεφαλαίων" τοῦ δὲ ὅρου τοῦ φεύγοντος" καὶ τοῦ 5 
ἀνϑορισμοῦ τοῦ διώχοντος, ὃ συλλογισμὸς χοινωνός ἐστιν 
ἀμφοῖν, εἴρηται δὲ οὕτως ἀπὸ τοῦ συλλέγειν καὶ συν- 
ἄγειν ég ἕν ἄμφω, τά τε παρειμένα καὶ τὰ πεπραγμέ- 
γα ἀλλ᾽ ὁ μὲν φεύγων χωρίζει ταῦτα καὶ δείκνυσιν ἀτε- 
λὲς τὸ γεγενημένον" ὃ δὲ διώχων συνάγει xol δείκνυσι 10 
τέλειον" ἰστέον ὅτι τινὲς τῶν τεχνογράφων μετὰ τὰ τε- 
λευταῖα κεφάλαια τὸν συλλογισμὸν τάττουσι καχῶς εἰ 
γὰρ δύο προτάσεις οὗτος συνάγξδι, πάντως ὀφείλει μεϑ' 
ἃς συνάγει τετάχϑαι εὐθὺς οὐχὶ μετὰ πολὺ, ἀσϑενέστε- 
ρος γὰρ οὕτως ἔσται. | 15 
Τνώμῃ νομοϑέτου. 


Φ 


Zenárgov.. Καὶ αὕτη χοινὸν ἀμφοτέρων ἐστίν" 
ἑχάτερος γὰρ τὴν γνώμην τοῦ νομοϑέτου πρὸς. τὸ οἱ- 
χεῖον συμφέρον μεταχειρίζεται" οἷον ὅτι καὶ ὃ νόμος καὶ 
ἢ γνώμη τοῦ νομοϑέτου τοῦτο βούλεται᾽ τοῦτο δέ τινες 20 
ἡτιάσαντο" ἔφασαν γὰρ, ὅτι ovx ἔδει κοινὸν ἀμφοῖν κε- 
φάλαιον ὑπάρχειν καὶ ἀμφίβολον" ἑκατέρῳ γὰρ τῶν ἀγω- 
γιξομένων πρὸς τὸ δοκεῖν ἕλκεται" οὐκ ἔδει οὖν πρὸ τῆς 
πηλικότητος xal τοῦ πρὸς τι τετάχϑαι. ἄλλως τὸ καὶ ὅτι 
οὐδὲ τῶν ἀεὶ ἐμπιπτόντων τὸ κεφάλαιον" dy οἷς γὰρ 25 
οὐχ ἔστι νόμος παραλιμπανεται" ἀλλά φαμεν, ὡς ἀεὶ ὁ 
“Ἑρμογένης τὰς ἀτέχνους πίστεις προτίϑησι τῶν ἐντέχνων᾽ 
ἐν οἷς οὖν χαὶ ὁ νόμος τῶν ἀτέχνων, εἰχότως καὶ τοῦτο τὸ 
κεφάλαιον νόμου πηλιχότητος καὶ τῶν πρός τι προτἄτ- 
té χὰν ἐχεῖνα μὲν τῶν ἀεὶ ἐμπιπτόντων, αὕτη δὲ τῶν 30 
ποτέ: 


31.. 


488 X X0A414A4 
ΠΠηλικότητι, πρός τι, 


Σωπάτρου. ᾿Ιστέον ὅτε τῶν χεφαλαίων τῶν ἐν 

20] τῷ ὅρῳ τὰ μέν ἐστι τοῦ προχειμένον πράγματος ἀπο- 
δεικτικὰ, τὰ δὲ αὐξητιχά " μέχρι μὲν οὖν τῆς γνώμης τοῦ 

5 νομοϑέτου τυγχάνει ἀποδειχτικά" τὰ δὲ ὕστερα χεφᾶ- 
λαια, τὸ πρός τι χαὶ ἡ πηλικότης, αὐξητιχά" ὡς ἔχομον 
καὶ ἐν τῇ τέχνῃ τῇ πραγματικῇ" καὶ τὸ μὲν πρός τε 

* συγχριτικὴν ἔχει δύναμιν xoi τὴν αὔξησιν ὁμοίως " οἷον 
τόδε τοῦδε, ἡ δὲ πηλικότης ὑπερϑετικήν᾽ οἱ μὲν οὖν προ- 
40 τάττειν βουλόμενοι τὴν πηλιχότητα τοῦ πρός τι TOLOU- 
/ τοις κέχρηνται λόγοις" ἡ πηλιχύτης ἁπλοῦν τί ἐστιν" οἷ- 
ὃν μέγα τόδε γεγένηται" τὸ δὲ πρός τε συγκριτιχῶς αὖὔ- 
ἕξει" οἷον ὅτι xoi μεῖζον " εἴπερ οὖν τὰ ἁπλᾶ προηγεῖται 
ἀεὶ τῶν συγκριτικῶν, προηγήσεται xal ἡ πὴλιχότης τοῦ 

45 πρός τι ij ἔστιν ἁπλῆ αὔξησις τοῦ συγχριτικοῦ" ὅτι δὲ 
ἁπλὴ αὔξησις ἡ πηλικότης, δῆλον ἐντεῦϑεν᾽" τὸ πρός τε 
πρὸς τὴν τοῦ φεύγοντος φωνὴν γίνεται" οἷον ὡς παρὰ 
Δημοσϑένεοι" λέγοντος γὰρ Μειδίου ἀπὸ τῆς πηλικότη- 
τος ἐπιχειροῦντος, μὴ μέγα μηδὲ δημόσιον εἶναι τὸ ἀδί- 

20 χημα τὸ τύψαν Δημοσϑένην, χαὶ μεῖζον αὑτό φησι An- 
σϑένης, καὶ ἀσέβειαν εἶναι αὐτὸ" καὶ οὕτω μὲν οἱ βου- 
λόμενον τὴν πηλιχότητα τοῦ πρός TL προτάττειν" οἱ δὲ 
τὸ πρός Ti προτάττειν ἀξιοῦντές φασι ** τὸ πρός τι 
πρὸς τὴν φωνὴν τοῦ φεύγοντος γίνεται" ἡ δὲ πηλιχότης 

25 ἀῤριστὸν τί ἐστι καὶ παρὰ τοῦ φεύγοντος ἔχῳ “χώραν 
ἡ πηλικότης εἰς ἀναίρεσιν" ἰσχυρότερον δὲ ἦν τὸ συνο- 
μολογούμενον τοῦ ἀμφισβητησίμου" τί δέ ἐστιν ὃ φη- 
μι" συνομολογεῖ ἐν τῷ ὅρῳ ἑαυτοῦ ὃ φεύγων" ἔτι ovx ἀεὶ 
ἐμπίπτει ἡ γνώμη τοῦ νομοϑέτου, ὡς ἤδη δεδήλωται" 

380 ἰσχυροτάτην ἔχει δύναμιν" μετὰ τὸν συλλογισμὸν ἐπά- 
 y& τὰ πρός τι" ἐπεὶ γὰρ ὁ συλλογισμὸς τὸν ὅρον τοῦ 
φεύγοντος εἰς ἕν φέρει" xoi δείκνυσι ταὐτὸν ὃν τὸ πε- 


1 Ald. et Par. gor. . 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 485 


πραγμένον τῷ μὴ πεπραγμένῳ, ἀκόλουθος ἦν. ἐπαγωγὴ 
ἡ τὸ μεῖζον σημαίνουσα" διὸ καὶ ἐλέγομεν" ὡς χκαχῶς 
τὴν γνώμην τοῦ νομοϑέτου μετὰ τὸν συλλογισμὸν ἔτα- 
ξεν" ἐχρὴν γὰρ μετὰ τὸ πρὸς τι xol οὕτως ὑστέραν τὴν 


πηλιχύτητα ἔγουσαν δειχνύναι τοῦ πραάγμαᾶτος δείνωσιν ὅ 


καὶ οἷον εἰπεῖν. καταδρομὴν τινα... 


Συριανοῦ. Πολλὺ ἀμφισβήτησις γέγονε Μινου- 
κιανῷ καὶ Ἑρμογένει. Μινουκιανοῦ μὲν τὸ πρός τι 
ἀξιοῦντος προτάττειν,. ὅτε αὔξησίς ἐστι χειραλαίου xci 
δεῖ τῷ ὅρῳ τοῦτο ἀντιτιϑέναι᾽ ἐπειδὴ χαταδρομὴν ποι- 
εἴται εἰς αὑτὰ ὁ φεύγων" ὁ δὲ Ἑρμογένης τὴν πηλιχό- 
τητα προτάττει λέγων. ὅτι ἢν τὸ μεῖζον ἀποδείξωμεν, 
τοῦ ἐλάττονος οὐ δεόμεϑα, ἐπεὶ καὶ τοῦτο μειοῦμεν" 
πηλικότης δέ ἔστε χεφάλαιον ἀμφοτέρων χοινόν" ἀπὸ μὲν 
τοῦ κατηγόρου αὐξητικῶς προαγόμενον, ἀπὸ δὲ τοῦ φεύ- 
γοντος ἐναντίως, 


Φ 


10 


Mii τῶν ἀντιϑετικὼν ἔστιν ὅτε, ἥτις εἰ ἐμπέσοι, εὑρεϑήσεται καὶ 


μετάληψις καὶ ἀντίληψις εὐθὺς ἱπόμεναι. 


Σ ὠπάτρου. Ζητοῦσί τινες, πῶς ὅλως ἐν τῷ ὅρῳ 
ἀτελοῦς OyrOG τοῦ πεπραγμένου, δύναται ἐμπεσεῖν μία 
τῶν ἀντιϑετιχῶν" ῥητέον οὖν, ὅτι μετὰ τὴν ἀπόδειξιν 
τοῦ τέλους φανέντος λοιπὸν τελείου διὰ τῶν ὁριχῶν xega- 
λαίων" τότε χώραν ἔχει μία τῶν ἀντιϑετιχῶν xol λοι- 
πὸν ἐμπίπτει" τεσσάρων δὲ οὐσῶν τῶν ἀντιϑετικῶν, ày- 
τιστάσεως, ἀντεγχλήματος, μεταστάσεως, συγγνώμης, 
ὁποτέρα τούτων ἐμπέσοι μετὰ τὰ ἀπαριϑμημένα τοῦ 
oQov κεφάλαια, εὐθὺς μετάληψις ἀχολουϑεῖ ᾿ εἰ δὲ λέγοι 
τις, οτι ἀντιληψεως μὴ ἐμπεσουσὴης πὼς οἷον τὸ μετα- 
ληψιν ἐμπεσεῖν" ἀεὶ γὰρ ταῦτα ἄλλήλοις ἀκολουϑεῖ" 
ἐροῦμεν ὡς ἡ ἀντιϑετικὴ τόπον ἐπέχει ἀντιλήψεως,. πλὴν 
xci μετὰ τὴν μετάληψιν, ἵνα ἡ τάξις σώζεται" τινὲς 
ἐπαγουσιν xoi τὴν ἀντίληψιν" πότε δὲ ἀντιϑετιχὴ ἐν 


20 


46 ZX0AIA 

ὅρῳ πίπτει, ἐνταῦϑα δῆλον, al ὁρισταὶ στάσεις ἢ eic 

πρᾶγμα ἔχουσι τὴν ἀναφορὰν, ἢ εἰς πρόσωπον, ἢ εἷς 

ἐνέργειαν, * εἰς πρᾶγμα μὲν, ὡς ὃ χενοτάφιον διορύξας 

καὶ χρινόμενος τυμβωρυχίας" ξητεῖται γὰρ εἰ οὗτος τά- 
$ gog* ἀποδειχνυμένου γὰρ ὅτι τάφος Lo d ὅτι xaxeivog 


202 τυμβωρύχος᾽ εἰς πρόσωπον, ὡς ὃ τὸν εὐνοῦγον ἀνελὼμ 


ὡς μοιχὸν, καὶ χρινόμενος φόνου, εἰς ἐνέργειαν δὲ, ὡς ὃ 
τὰ ἰδιωτιχὰ χρήματα ἐξ ἱεροῦ ἀφελόμενος καὶ. κρινόμε-- 
γος ἱεροσυλίας" ἂν μὲν οὖν 7 ζήτησις εἰς πρᾶγμα ἢ» 

40 οὐκ ἐμπίπτει ἡ ἀντίϑεσις" ἂν δὲ εἰς πρόσωπον ἢ εἴς 
ἐνέργειαν, ἐμπίπτουσιν ἀντιϑετιχαὶ, ὡς ἐπὶ τοῦ ἀπο- 
χτείναντος τὸν εὐνοῦχον ὡς μοιχόν" ἐρεῖ γὰρ ὅτι ἄξιος 
ἦν ἀποϑανεῖν ὡς βιαζόμενος τὴν φύσιν" εὑρίσχεται δὲ 
πολλάκις καὶ στοχαστιχὴ ἀντίϑεσις μετὰ τὰ κεφάλαια 

15 οὐκ ἀπ᾿ αὐτῶν τῶν χεφαλαίων κινουμένη, ἀλλ᾽ ἔξωϑεν 
ὡς ἐπὶ τοῦ φιλοσόφου τοῦ πείσαντος χαταϑέσϑαι τὴν 
τυραννίδα χαὶ αἰτοῦντος τὴν δωρεαν" ἐνταῦϑα γὰρ ἐμ- 
πίπτει ἀντίϑεσις στοχαστικὴ τοιαύτη" ἀλλ᾽ εἰκὸς “φησιν 
ἔστιν αὐτὸν πάλιν τυραννῆσαι, ἣν λύσεις βουλήσει xoà 

30 δυνάμει, ὅτι οὔτε βουλήσεται, οὔτε δυνήσεται, ἀλλὰ χαὶ 
το οἷς πρὶν ἀναπείσασιν αὑτὸν δύσνους καὶ ὀργίλος καϑ- 
ἐστηχεν. 


Εἶτα ποιότητι καὶ γνώμῃ. 


Σ amat ov. Τῶν χεφαλκίων τὰ μὲν ἐστι τοῖ 
25 χατηγόρου᾽ τὰ δὲ τοῦ φεύγοντος" τὰ δὲ κοινὰ ἀμφοῖν " 
τοῦ μὲν κατηγόρου προβολὴ ἀνϑορισμός, συλλογισμὸς" 
τοῦ δὲ φεύγοντος ὅρος Ἶ, χοινὰ δὲ γνώμη νομοϑέτου, πη- 
λιχότης, πρός τι" μεμαϑήχαμεν δὲ καὶ ἐν τῷ στοχασμῷ, 
ὅτι ἡ ποιότης χεφάλαιον οὐχ ἔστιν, ἀλλ᾽ οἱ ἐπίλογοι. 


1 ὅρος Ald. om. 


ΕΙΣ XTAXEIN ᾿ 487 

*H προβολὴ ἔστιν αὐτὰ τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους. 
ὩΣυριανοῦ. Ἢ προβολὴ ὠνόμασται μὲν ἀπὸ με" 
ταφορᾶς τῆς 4ϑηνησι δίκης οὕτω καλουμένης κατὰ τῶν 


ἐν ταῖς ἑορταῖς ἀδικούντων, ὡς καὶ Δημοσϑένης φησὶν ᾿ 


ἐν τῷ κατὰ Μειδίου, καὶ προυβαλόμην * ἀδικεῖν τουτονὶ 
περὶ τὴν ἑορτήν " τουτέστι τῇ προβολῇ κατ᾽ αὑτοῦ ἐχρη- 
σάμην ὥσπερ καὶ ἡ ἔνδειξις καὶ ἢ εἰσαγγελία καὶ ἡ ἐξού- 
λης ὀνομάτα δικῶν ὑπῆρχε παρ᾽ αὐτοῖς" παραλαμβᾶνε- 
ται δὲ ἡ προβολὴ ὃ ἀντὶ διηγήσεως" ὃ γὰρ ὅρος διήγη- 
σιν οὐχ ἐπιδέχεται, τῷ τὸν (ρεύγοντα, ὡς Μινουχιανός 
φησιν, ὁμολογεῖν τὸ πεπραγμένον" ἡ δὲ προβολὴ αὔξησιν 
περιέχει τῶν πεπραγμένων" ΄πλατύνεται δὲ τοῖς περιστα- 
 mxoig μορίοις, ὡς 3 ἐπὶ τοῦ φιλοσόφου τοῦ πείσαντος κα- 
ταϑέσϑαι τὴν τυραννίδα" ἐρεῖ γὰρ ἐκ τῶν προσώπων 
τῇ πλατύτητι χρώμενος, “ὅτι φιλοσοφίᾳ προσέχων ἄγνϑρω- 


6 


10 


aoc τὴν τνραννίδα καϑεῖλε λόγοις οὐ φόνῳ τὸν τύραν-᾿ 
νον σωφρηνίσας, καὶ τοὺς πολίτας, οἷς ἐλευϑερία re καὶ - 


δημοχρατία πάτριον, τῶν περιεστώτων ἀπήλλαξα Óv- 
σχερῶν " οὕτω μὲν οὖν τοῖς προσώποις ἐπεξελεύσεται ** 
τόπῳ δέ, olov? τὴν ἀχρόπολιν κατειληφότα" καὶ τὴν mó- 
Aw ὕλην δεδουλωμένον * xoà τὴν χώραν ἅπασαν ἀνάστα- 
τον τῇ βαρύτητι τῶν φόρων ἀπεργαξόμενον" τρόπῳ δὲ, 
οἷον ὅτι τῇ γὰρ ix φιλοσοφίας ἐπιστήμῃ τὸ τῆς γνώμης 
ἀνόσιον ἐξέκοψα, ἔνϑα δὴ καὶ πολὺν αὐτῷς διεξελεύσεται 
᾿ τὸν ἔπαιμον, ὡς ὅπλων καὶ χρημάτων xoi δυνάμεως ἁπά- 
σης ἰσχυροτέρα" αἰτίᾳ 087, οἷον ὁρῶν γὰρ νεὼς κεκλει- 


4 Ald. προβαλόμην. 2 ἢ προβολὴ Ven. om. 84 Veh. 
olov ὡς ἐπ᾿ ἐκείνου τοῦ δρικοῦ προβλήματος, νόμος τὸν τυραγνοκτό- 
vo» δωριὰν λαμβάνειν, πόλεως τυρανγουμέγης φιλόσοφος ἔπεισε τύ- 
θᾶννον, καταϑέσϑαι τὴν τυραννίδα, καὶ αἰτεῖ τὸ γέρας, ἐρεῖ γὰρ 
ἐκ τῶν πρ. 4 Ven. ἐξελεύσεται. 5 Ven. ὅτι. paullo post 
Ald. κατηλειφόται, 6 Ald. δὲ Joviouévov. 7 Ald. αἰτία δὲ, 
οἷον δρῶ ydg. Ven. αἰτία, δρῶ» γάρ. | 


- 


20 


25 


488 | ZXO.IA 


σμένους ὃ, ἱερὰ ϑεῶν περιφρονούμενα, γυναῖκας ὑβριζομέ- 
νας, παῖδας δουλεύοντας, ἄνδρας" ἀχρίτως ἀπολλυμέ- 
ψους, τολμῶντα δὲ οὐδένα πρὸς τὴν ἀπαλλαγὴν τοῦ δει- 
νοῦ, ἐπὶ ταύτην ἐτραπόμην ἐγὼ τὴν ἔννοιαν" τούτοις *? 
b τοῖς λογισμοῖς ἡ προβολὴ πλατύνεται ὑπὸ τοῦ κατηγόρου. 


t Σωπάτρου. ᾿᾿Ἐξηγεῖταν taAw ἕκαστον τῶν κεφα-- 
λαίων" δοκεῖ δὲ ἐνταῦϑα τῷ τεχνιχῷ τὴν προβολὴν μὴ 
εἴμο φάσιν TT ψιλὴν τοῦ πράγματος, ἀλλὰ χαϑάπερ διή- 
γησιν. Τί οὖν διαφέρει αὕτη τῆς διηγήσεως; ἡ γὰρ 

10 ὑπόϑεσις εἶναι βούλεται τέσσαρα μέρη κατὰ τὴν τέχνην, 
προοίμια, διηγήσεις, ἀγῶνας, ἐπιλόγους" εἰ τοίνυν καὶ τὴν 
προβολὴν διήγησιν iva, τῶν γεγενημένων βούλεταε, 
ἔσονται δύο διηγήσεις ἐν ii προβλήματι, ὅπερ πλημμέ- 

. Aua* τί οὖν φαμὲν, ὅτι xarà πολὺ διαφέρει ἡ προβολὴ 
45 διηγήσεως; ἡ μὲν γὰρ διήγησις ψιλή ἐστιν ἀφήγησις, ἡ 
- δὲ προβολὴ μετὰ αὐξήσεως" πάλιν ζητοῦσι, τί ἐστι τὸ, 
Οὐ αὐτὰ τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους" καὶ φαμὲν, ὅτε 
τοῦτο εἶπεν, ἂν ἡ προβολὴ ἔχει αὐτὰ τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι. 
τέλους, τουτέστι διήγησιν τῶν γεγενημένων οὗ χατασχευα- 

20 στικῶς, ἀλλ᾽ αὐξητικῶς" τί οὖν διαφέῤει τῶν ἀπ᾿ ἀρ- 

χῆς ἄχρι τέλους τῶν ἐν στοχασμῷ; ἐροῦμεν, ὅτι κατὰ 

πολύ" ἐν μὲν γὰρ τῷ στοχασμῷ σημεῖα ταῦτα ποιούμε- 

Ü« τοῦ ἐγχλήματος, ἐνταῦϑα δὲ αὐτὸ τὸ ἔγκλημα ποιού- 

μεϑα μόνον σημεῖον" ὡσαύτως δὲ xai ἐν ταῖς ἄλλαις 

25 στάσεσι αὑτὰ τὰ ἐγκλήματα τυγχάνει. "laréoy δὲ, ὡς 

προβολὴ γίνεται ἀπὸ τῶν πρὸ τοῦ πράγματος καὶ τῶν 

ἐν αὑτῷ τῷ πράγματι καὶ τῶν μετὰ τὸ πρᾶγμα, ὥσπερ 


8 Ald. κεκλεισμένης. 9 ἄνδρας Ald. Par. om., recepi ex 
Ven. 40 Ven. τούτοις καὶ τοῖς τοιούτοις ἀεὶ λογισμοῖς ἐκ τῶν 
περιστατικῶν μορίων κινουμένοις ἣ πρ. πλατύνεται V. τ. x. τὸν δὲ 
ὅρον ὃ φεύγων εἰοάξει p. 205. Ald, — 11 Ald. εἶναί φασιν. 


ΕΙΣ ZTAXEIX 489 


χαὶ Δημοσθένης 13" ἐπειδὴ γὰρ ov καϑεστηχότος χορη- 
γοῦ τῇ Πανδιονίδι φυλῇ" ταῦτα πρὸ τοῦ 'πράγματος᾽" ci- 
τα τὰ ἐν αὐτῷ τῷ πράγματι" ὅτι περ ἠχολούϑησέ μοι 
συνεχῶς ἐπηρεάζων΄ παρ᾽ ὅλην τὴν λειτουργίαν καὶ μικρὰ 


* , ἢ ' -. p , . 
xoà μείζω, καὶ Ort τοὺς στεφάνους TOU χοροῦ: διέφϑειρε 


χαὶ τὴν ἐσθῆτα διέεῤῥηξεν' εἶτα μετὰ τὸ πρᾶγμα, ὅτι 
ἀπεστέρησε τὴν φυλὴν, χρατοῦσαν τῆς νίχης διαφϑείρας 
τοὺς χριτας " αὔξεται δὲ, ὡς εἴπομεν, ἀπὸ τῶν περιστα- 
τιχῶν, προσώπου, ὅτι χορηγὸς ὧν ἐτυπηϑην" τόπου, ὅτι 
ἐν τῷ ϑεάτρῳ" χρόνου, ὅτι ἐν ἱερομηνείᾳ " καὶ τίς ὧν O 
ἀδιχήσας, ὅτι ἰδιώτης" ἐξ ἀμφοτέρων γὰρ Trv αὔξησιν 


3 e T v ^ , 4 - e ! 
ἐποιήσατο, οἷον &x τὸ τοῦ πεπονϑόοτος xai του δεδραχο- 


«Ψ ! «- , à 

τος" δεῖ δὲ γινώσχειν, ὅτι αὔξοντας οὐ δεῖ παντάπασιν 
M 3 4 3 i] , 4 , M , 

αὔξειν avro, ἀλλὰ μετρίως" τὴν δὲ τελείαν αὔξησιν φυ- 


λάξωμεν τῇ τε πηλικότητι, xci τῷ πρός τι" εἰ γὰρ ἐν " 


τὴ προβολὴ τῇ αὐξήσει τέλειον μέγεϑος ἀποδῶμεν, ἐλ- 
ϑόντες ἐπὶ τὴν πηλικῤτητα xol τὰ πρός τι οὐδὲν ἰσχύο- 
μὲν, καὶ χαταγέλαστοι ἐσόμεϑα. 


Μαρκελλίνου. 'H προβολή ἐστι πρότασις xoi 


φάσις τοῦ πραχϑέντος ψιλὴ καὶ ὡσπερανεὶ διήγησις συνι- 
σταμένη ἐκ τῶν ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους * τούτων δὲ τῶν 
ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους ὄντων τῶν μὲν ἐκ τῶν πεπραγ- 
μένων, τῶν δὲ ix τῶν παρειμένων, 50 προβολὴ ἐχ τῶν πε- 
σιραγμένων γίνεται οὖσα τοῦ κατηγόρου" 0 δὲ ὅρος ἐκ 


τῶν παρειμένων, ὅ ἐστι τοῦ φεύγοντος" καλῶς δὲ xoi 
ταῦτα ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους χαλεῖται, ἐπειδὴ ἀναγχαῖον 


ἀπ᾽ αὑτῶν ἄρχεσϑαι τῆς χατηγορίας τὸν χατήγορον, καὶ 
ἀπ᾽ αὑτῶν μὲν ποιεῖσϑαι 3 τὴν προβολὴν, λέγοντα τὴν 
περίστασιν, καὶ κατασχευάζοντα τοῦ τε προσώπου καὶ 
τοῦ πραγματὸςρ" οἷον τίς ὁ ποιήσας, καὶ τί πράξας, καὶ 
ἐν ποίῳ τόπῳ καὶ τίνι τρόπῳ καὶ τίνι καιρῷ, προστιϑέν- 


12 in Mid. p. 618. 45 Ald; πδιΐσϑαι. 


9 


50 


498 . | ZX0AIA 


τα δὲ xol τὴν γνώμην, xol τὴν αἰτίαν ὅσον ἐφάψασθαι, 
τὴν δὲ τελείαν τῶν ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρε τέλους ἐξέτασεν ἐν 
τῷ οἰκείῳ τόπῳ φυλαττοντα" οὐ γὰρ προεχκενῶσαι ᾿ χρὴ 
πάντα, ἀλλὰ μεμετρημένως καὶ ἀρχούντως πρὸς τὴν 

s χρείαν ἐπιμνησθῆναι τοῦ παρόντος κεφαλαίου" εἰκότως 
δὲ ὃ τεχνικὸς πρῶτον τῶν χεφαλαίων ἔταξε τὴν προβο- 
λὴν, ἐπειδὴ ὥσπερ ἀρχὴ καὶ πρόβολος τῶν ἄλλων προβέ- 
βληταν,. διὸ καὶ τὴν προσηγορίαν τοιαύτην ἔλαχεν διὰ τὸ 
πρηβεβλήσϑαι τῶν ἄλλων. 


40 “Ὁ ὅρος χωρίζει τὸ πρᾶγμα καὶ γίνεται ἐκ τῶν παρειμένων τοῖς as? 
ἀρχῆς ἄχρι τέλους" οἷον τύραννον ἔπεισε φιλόσοφος καταϑέσθαι 
τὴν τυραννίδα καὶ αἰτεῖ τὸ γέρας" ᾧ προβολή" ἔπαυσα τὴν τυραν- 
γίδα καὶ δεῖ λαμβάνειν us τὴν δωρεάν" τοῦτο δὲ δηλον ὅτι αὔξων 
ἀπὰ τῶν παρακολουθούντων τοῖς ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους ϑήδει" ὃ 

45 ὅρος ἐκ τῶν παρειμένων, οὐκ ἔστι τοῦτο τυραννοχτονῆσαι, ἀλλ᾽ δρι- 

εἶται τοῦτο εἶναι, ὃ παρεῖται, τὸ ἀποκτεῖναι αὐτόν. 


ΣΣυριανοῦ. Ἰὸν ὅρον ὃ φεύγων εἰσάγει, ὃς ὠνόμα- 

“σται μὲν οὕτως ἀπὸ τοῦ ὁρίζειν καὶ περικλείειν τὸ χρινόμενον, 
εἰς ὅπερ καταφεύγειν * ὁ φεύγων βούλεται" τοῦ γὰρ φιλο- 

20 σόφου τυραννοχτονίαν ὄνομάζοντος τὸ πρᾶγμα, ὁ ἐναντιού- 
μενος αὑτῷ τὴν τοῦ φεύγοντος ἔχων τάξιν ἐρεῖ, μηδαμὼς 1 
εἶναι τυραννοχτόνον, οὐ γὰρ ἀνῃρῆσϑαι τὸν τύραννον" 
πλατύνεται δὲ ὃ ὅρος παραδείγματι" 'τῷ ἐκ περιτροπῆς, 
τοῖς λείπουσιν, ὡς ἐπὶ τοῦ πλουσίου τοῦ ἐπανατεινομένου 
25 τῷ πένητι τὰς χεῖρας" παραδείγματι * μὲν, ὅτι δύναται 
γὰρ καὶ λῃστείας κρίνεσθαί τις, ἐκ τοῦ καχούργῳ διαλε--: 
᾿χϑῆναν μόνῳ" καὶ τυμβωρυχίας ἕτερος, ὅτι νύχτωρ ἕξω 

᾿ πυλῶν ἐφάνη βαδίζων" ὥσπερ δὲ ἐπ᾽ ἐχείνων ταῦτα λέ- 


14 Ald. πρὸ ἐκκενῶσαι.. 
- 1 Ald. καταφεύγει. Ven. om. 2 Ven. μηδαμῶς αὐτὸν 
εἶναι TUQ. 5 Ven. παραδείγμασι, t0. 4 Ven. παραδείγμασι. 


| EIE STZAEIZX 491 


ytty ἄτοπον, οὕτω κἀμὲ νῦν ὕθρεως κρίνεσθαι παντελῶς 
ἄδιχον, μηδὲν τετολμηχότα" τῷ δὲ ἐκ περιτροπῆς, ὅτ᾽ ἂν 
τῷ κατηγόρῳ περιτρέψωμεν τὸν λόγον λέγοντερ" φέρε γὰρ, 

εἴ τίς σοι φόνου δίχην é ἐπαγάγοι, διότι τὴν πανοπλίαν & *yov 
ἐπὶ τὸ στάδιον ἐχώρεις, ἀρ᾽ ἀνάσχοιο κρίνεσϑαι παρὰ ὕ 
τοῖς διχασταῖς ὡς φονεὺς; οὐδαμοῦ, ἀλλ᾽ ἀγαναχτήσεις 
εὖ οἶδα, πίστεις ἐναργεῖς ἀπαιτῶν τῆς κατηγορίας" μὴ 
τοίνυν ἐπὶ μὲν σαυτῷ ταῦτα δίκαια νόμιζε, ἐπὶ δὲ ἡμῶν 
χαινοτέρων πραγμάτων ἀποτίϑου γραφὰς, ὥσπερ ἐπαΐειν 
τὸ δέον ἀδυνατούντων᾽ τοῖς δὲ λείπουσιν" ὅτ᾽ ἂν τὰ λεί- 10 
ποντα τῷ πεπραγμένῳ διεξίωμεν λέγοντες, ὑβριστής 5 
ἐστιν 0 τύπτων τινὰ, ὁ στρεβλῶν, ὁ ἄγχων, 0 τὴν ἐσϑῆ- 
τα καταῤῥηγνὺς, ὁ ταῦτα καὶ τὰ τοιαῦτα τολμῶν ὑβρί- 
ζει, εἶ τοίνυν ἐμοὲ τι πέπρακται xat& σοῦ τοιοῦτον, χα- 
τηγόρει καὶ λάμβανϑ δίκην, εἰ δὲ τούτων ἔχεις ἐπιδεῖξαι 1$ 


μηδὲ ὃ ἕν, πέπαυσαι συχοφαντὼν, ὦ ταλαίπωρε 5" τούτοις - 


ὁ φεύγων ἀεὶ χρώμενος τοῖς τόποις πλατύνει τὸν ὅρον" 

| ἔστι γὰρ ἀεὶ τοῦ φεύγοντος τὸ χεφάλαιογ, κἂν μυριάκις 

o Μινουχιανὸς τῷ κατηγόρῳ προσνέμοι". χρὴ γὰρ ἀὲὶ τὸν 
μὲν κατήγορον τοῖς πεπραγμένοις ἰσχυρίζεσϑαι, τὸν δὲ 20 
φεύγοντα τοῖς λείπουσι, πλὴν εἰ μὴ παραδύξως συμβαΐ- 
ve? τὸ ἀνάπαλιν, ὡς ἐπὶ τοῦ τὸν εὐνοῦχον ἀποχτείΐ- 
γαντος. 


Σ , Cp c ) “ A ^ 5 AN 
ὠπατρου. O 0opog τοῦ φεύγοντός ἐστι Avovrog 


τὴν προβολήν" Μινουκιανὲς μὲν οὖν πρῶτον χεφάλαιόν 25 | 


φησιν, ort πολλὴν οἰχειότητα ἔχει ὃ ὅρος πρὸς τὴν διή- 
γησιν, ἀμφότερα γὰρ ἐκ τῶν πεπραγμένων λαμβάνεται" 

0 δὲ Ἑρμογένης ἀχολουϑύτερον ἐκ τῆς προβολῆς ἄρχεται, 
ἅτινα αὐξητικὰ ἐστεν" ἃ γὰρ ψιλῶς ὁ κατήγορος ἐν τῇ 
διηγήσει εἶπεν, ταῦτα μετὰ αὐξήσεως μερικῆς ἐν τῇ προ- 50 
βολῇ λέγει, ἵνα μηδὲ χώραν ἔχῃ ὁ φεύγων τῷ οἰχείῳ xon- 


5 Ven. ig. γάρ. 6 Ald. ταλέπορε.᾿ 7 Ven συμβα:νῃ. 


- m ΣΧΟΑΙΑ 


σασϑαι κεφαλαίῳ, τουτέστι τῷ ὅρῳ" τοῦτο δὲ ποιεῖ, ἵνα 
ὁ χατήγορος ἐκ τῶν ἰσχυροτέρων χατάρχηται, τοῦτο γὰρ 
δεῖ ποιεῖν πανταχοῦ" ἔφαμεν δὲ ἤδη, ὅτι ἐν τοῖς ἀτελέἔσε 
τῶν πραγμάτων 0 κατήγορος καὶ ὃ φεύγων τοὺς λό- 
$ γους μξρίζονται, καὶ ὁ μὲν ἔχει τὰ παρειμένα, ὁ δὲ ix τῶν 
πεπραγμένων τὴν κατηγορίαν ποιεῖται" ἐντεῦϑεν τοῦ χα- 
τηγόρου ix τῶν πεπραγμένων ποιησαμένου τὴν προβολὴν, 
ὁ φεύγων τὸν ὅρον προβάλλεται ix τῶν παρειμένων" τοῖ 
δὲ φεύγοντος πρὸς τὸ δυμφέρον ὁρισαμένου, 0 κατήγορος 
10 xol αὐτὸς ἀνθορίζεται ἐξ ὧν ἐχεῖνος πεποίηχεν" δεῖ δὲ εἷ- 
δέναι, ὡς 0 μὲν φεύγων ἐν τῷ ὕρῳ τοῖς uspixoig ἀεὶ χγρῆ- 
ται πρὸς σύστασιν τοῦ μὴ τοῦτο εἶναι, ὅπερ ὁ κατήγορος 
βούλεται τὸ ἔγκλημα, ὃ δὲ διώχων χαϑολιχοῖς" οἷον ὡς 
ἐπὶ τοῦ ἱεροσύλου ὃ φεύγων ἐρεῖ, τοῦτό ἐστιν ἱεροσυλέα; 
15 τὸ προσελϑεῖν ἀγάλματι, τὸ, ἀφελέσϑαε t. αὐτοῦ, τὸ 
ἱερῶν ἀναϑημάτων ἅἁψασϑαι" ὁ δὲ διώχων ἀπὸ τῶν κα- 
ϑολιχωτέρων ἐρεῖ, περιεχτικώτερα γὰρ ταῦτα τῶν μερε- 
κῶν, ὅτε τοῦτό ἐστιν ἑἱεροσυλία, τὸ νύχτωρ παρελϑεῖν εἰς 
ἑερὸν, τὸ λαϑεῖν σπεῦσαι τοὺς φυλάσσοντας, τὸ τὸν και- 

« 30 ρὸν συνεργὸν λαβεῖν τοῦ παρανομήματος. 
Μαρκελλίνου. ToU πρώτου λέγοντος προβαλλο- 
μένου τὰ πεπραγμένα, καὶ ix τούτων χατασχευάζοντος 
ἐντελῶς πεπρᾶχϑαι τὸ ἔγχλημα, ὃ φεύγων ἐχβάλλει τὸ 
ἔγχλημα καὶ τὴν ἀπὸ τῶν πεπραγμένων ἀπόδειξιν ὡς 
45 βεβαιοῦσαν τὸ ἐγκαλούμενον ἀντεισαγει, τὰ παρειμένα 
ταῦτα λέγων εἶναι τὸ προβαλλόμενον ἔγκλημα, ἃ & παρεῖ- 
TOU αὐτῶν, καὶ ἀναιρῶν διὰ τούτων τὸ τέλειον" ὃ μὲν 
γὰρ χατήγορος ἐρεῖ ἱεροσυλίας εἰναι τὸ ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ 
λαβεῖν τὰ χρήματα, ὁ δὲ φεύγων τοῦτο “εἶναι ἱεροσυλίαν, 
δοτὸ ἱερὰ λαθεῖν γρήματα, ὅπερ παραίτεῖται αὐτοῦ" οὐχ 
ὡς ἔτυχε δὲ τοῦτο ποιεῖ" καὶ γὰρ ἄτοπον τοῦ κατηγόρου 
αὐξήσαντος καὶ δεινοποιήσαντος διὰ τῶν πεπραγμένων 


8 Ald. τε. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ. 4038 


τὸ ἔγχλημα, ἁπλῶς οὕτω τὸν φεύγοντα λέγειν, οὐχ ἔστι 205 
τοῦτο ἔγχλημα, ἀλλὰ δεῖ πρῶτον ἀπὸ ἐνστάσεως καϑο- 
λιχλῆς ἄρχεσθαι va Ew παραγραφικοῦ ἐχούσης" ὡς οὐ δί- 
καιον. ἱεροσυλίας χρίνεσθαι τὸν μὴ τῶν ἱερῶν ἐφαψάμε- 
ΨῸν χρημάτων" χατασχευάσει δὲ τὴν ἔνστασιν, 8b εὐπο- D. 
θοῖμεν ἀπὸ τῶν παραδειγμάτων" τὰ δὲ παραδείγματα, 
ὡς εἴπομεν, ἢ οἰχεῖα δεῖ λαμβάνειν, ἢ ξενικὰ, ἵνα λοι- 
πὸν ὡς ἀναγκαζόμενος ὃ φεύγων ὑπὸ τοῦ κατηγόρου tU- 
πρεπῶς γρῷτο" τῷ ὅρῳ᾽ ἔστι δὲ, ὅπερ εἶπον, ἀπ᾿ ἀρχῆς 
ἄχρε τέλους αὐτὴ τὸ ἔγχλημα, ὃ ἕχαστος πρὸς τὸ συμ- 10 
φέρον ἑαυτῷ πειρᾶται συστῆσαι" 0 μὲν κατήγορος avro 
τοῦτο λέγων εἶναι -τὸ ἔγκλημα, ὃ πέπραχεν D φεύγων, 
λέγω δὴ τὸ λαβεῖν ἐξ ἱεροῦ τὰ χρήματα, ὁ δὲ τὸ παρει- 
μένον εἶναι λέγων τὴν τοῦ ἐγκλήματος τοῦ ἐπαγομένου 
ἀλήϑειαν οὐχ ὑπεύϑυνος εἶναι φήσει τῷ ἐγκλήματι, καὶ 15 
χατασχευάσει τοῖς τοῦ διχαίου λογισμοῖς ὑπὸ ἐνστάσεως 
τάξιν παραγραφικχοῦ ἐχούσης, μὴ δίκαιον εἶναι φάσχων, 
τὸν μὴ προσαψάμενον τῶν ἱερῶν ἀναϑημάτων τοῦτον 
ὡς ἱερόσυλον χρίνεσϑαι, ἢ αὖ μὴ δίκαιον τυραννοχτόνου 
τυχεῖν δωρεᾶς [τοῦτον ἱερόσυλον χρίνεσϑαι 15, ὃς οὐχ ἀνή- 20 
Quxe τὸν τύραννον, ἐν ᾧ ὁριεῖται καὶ καϑαίρεσιν εἶναι 
τυραννίδος τὸ ἀποκτεῖναι, x«i ἱεροσυλίαν τὸ 12 προσελ- 
ϑεῖν ἀγαλματι, τὸ λαβεῖν ἀναϑήματα, κλοπὴν δὲ τὸ 
ἰδιωτικὰ ὑφελέσϑαι χρήματα" , οὐ γὰρ μόνον τὸ xaO" 
ἑαυτὸν ὁ φεύγων ὁριεῖται, Oti O μὴ πεποίηκεν, ἐστὶ τὸ 35 
ἔδιον τοῦ ἐγχλήματος, ἀλλὰ καὶ τὸ τοῦ κατηγόρου cva- 
τρέψει δεικνὺς τὸ πραχϑὲν μὴ τοῦτο ὃν, ἵνα τὸ μὲν κα- 
τασχευάσῃ, τὸ δὲ ἀνατρέψῃ ' δἰ δέ τις εἴποι, διὰ τί ἀμ- 
φοτέροις γρωμένου τοῦ φεύγοντος, ἀπὸ μόνων τῶν παρ- 
ειμένων γίνεσϑαι φησὶ τὸν ὃρον, λέγομεν , ὅτι τὰ χεφα- 30 
λαια ἀπὸ τῶν οἰχειοτάτων ὁρίζονται" οἰχειότατον δὲ αὖ- 


9 Ald.zoo. 10 Uncis haec inclusi, tanquam repetita cx praece- 
dentibus, — lin. 59. Ald. καϑέρεσιν.. 41 Ald. τῷ, scripsi τό. 


0" — ZXO0AIA — 
τὸ τὸ παρειμένον, ὥσπερ xol tQ κατηγόρῳ τὸ πραχϑέν" 
τὰ μὲν γὰρ xowa ἐστιν ἱεροσύλου καὶ κλέπτου, τὰ δὲ 
ἐδιχὰ ἱεροσύλου πρὸς χλέπτην" χοινωνεῖ μὲν ἱερόσυλος 
χλέπτῃ πρῶτον μὲν τῷ βουλεύσασϑαι, τῷ προσελϑεῖν 

δ εἰς τὸ ἱερόν, τῷ ὑφελέσθαι, τῷ ὑπεξελϑεῖν, τῷ πειρᾶ- 
σθαι λαϑεῖν" ἐν τούτοις γὰρ πᾶσιν οὐδὲν διαφέρξε ὁ 
ἑερόσυλος τοῦ κλέπτου" διαφέρει δὲ ἐν τούτοις" ἐν τῷ 
προσελϑεῖν τῷ ἀγάλματι , ἐν τῷ ἅψασϑαι τῶν ἄναϑη.- 
μάτων " "ταῦτα γὰρ ἴδια τοῦ ἱεροσύλου, iv οἷς οὐδὲν ὃ 

40 χλέπτης κοινωνεῖ" ὃ μὲν οὖν κατήγορος ἀπὸ τῶν κοινῶν 
σπουδάζει ἱερόσυλον ἀποδεῖξαι λέγων, ὅτι εἰσῆλϑες εἰς 
«0 ἱερὸν, ἔλαβες ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ χρήματα, οὐχοῦν ἱερόσυ- 

' Aog εἶ" ὁ δὲ ἀπὸ τῶν ἰδίων τοῦ ἱεροσύλου πειρᾶται ἐν 
τῷ ὅρῳ ἀπώσασϑαι 32 τὴν τῆς ἱεροσυλίας ὑποψίαν καὶ 
ἐδ ὁ χατήγορος δὲ προτείνεται τὸ μὲν ἴδιον κατασχενάσαε ** 
σπεύδων, τὸ δὲ τοῦ ἀντιδίκου ἀνασχενάσαι, ἐξ ἑχατέρων 
τὸ ἑαυτοῦ πορίξων λυσιτελές" γίνεται δὲ τοῦτο ταῖς τῶν 
ἀκολούϑων ἀπαγωγαῖς, χαὶ εἰ μὲν συμφωνοῖεν τῷ ὅρῳ, 
κατασχευασϑήσεται, εἰ δὲ μὴ ἐφαρμόττει, ἀνασχευασϑή- 

30 σεται τὸ ἐναντίον" ἐδίδαξε δὲ καὶ ὃ ῥήτωρ τὸν τοῦ ὁρί- 

ξεσϑαι τρόπον" καϑόλου γὰρ οὐκ ἐν ὅρῳ μόνον ἀλλ᾽ ἐν 
πᾶσι τοῖς ἀμφισβητησίμοις ἐξ ἑκατέρων ἀρίξεται πρός τε 
τὸ ἑαυτὸν συστῆσαι, καὶ τὸν ἀντίδικον διαβαλεῖν 15 , ὡς ἐν 
τῷ περὶ τοῦ στεφάνου" ὁριξύμενος γὰρ, τίς τε ὁ σύμβου- 

25 Aoc καὶ τίς ὁ συχοφαντῆς καὶ τίνι διαφέρουσιν ἀλλήλων, 
τὰς εἰς ἑκάτερον παρασχευὰς ix τῶν πεπραγμένων ἐπή- 
γαγεν, ἀποδεικνὺς ἐξ αὐτῶν ἑαυτὸν μὲν εἶναι τὸν ἄριστον 
σύμβουλον, Αἰσχίνην * δὲ συκοφάντην, ἐν οἷς φησιν" 
ἣν μὲν οὖν τοῦτο τοῦ δικαίου πολίτου τό τε δεῖξαι πᾶσιν, 

30 εἴ τε τούτων εἶχεν ἄμεινον λέγειν, μὴ νῦν ἐπιτιμᾷν" ὃ 

γὰρ σύμβουλος καὶ ὃ συχοφάντης οὐδενὶ τῶν ἄλλων οὐδὲν 


12 Ald. ἀπόσασϑαι.. 13 Ald. κατασκευάσασϑαι. Par. 
κατασκευάσαι. 44 ΑἸὰ. διαλαβεῖν. βοτ, διαβαλεῖν. 15 Ald. αἰσχένης. 


; 
4 


ΕΙΣ ZTAXEINX ΕΝ 495 


ἐοικότες, ἐν τούτῳ πλεῖστον ἀλλήλων διαφέρουσιν" ὁ μέν γε 
πρὸ τῶν πραγμάτων γνώμην ἀποφαίνεται " xal δίδωσιν 
ἑαυτὸν ὑπεύϑυνον τοῖς πεισϑεῖσι τῇ τύχῃ; τοῖς Χαιροῖῷ, 
τῷ βουλομένῳ" ὁ δὲ σιγήσας ἡνίχα ἔδει λέγειν ἄν τι δύ- 5 
σχολον συμβῇ, τούτῳ χαταβαΐνει. "Ἔστι δὲ λίαν ϑαυμά- 206 
σαι τὸν τεχνιχὸν τῆς τάξεως τῶν χεφαλαίων" οὗ γὰρ τῷ 
αὑτῷ προσώπῳ τὴν προβολὴν καὶ τὸν ὅρον δίδωσιν" ἀλ- 
λὰ ταῦτα μερίσας τῷ μὲν προτέρῳ λέγοντι δέδωχε τὴν 
προβολὴν, τῷ δὲ μετ᾽ αὑτὸν εἰπόντι τὸν ὅρον" εἰχότως, 
τοῦ γὰρ προϊέρου λέγοντος χαὶ χεχρημένου τῇ προβολῇ, 10 
ὃ δεύτερος τῷ ὅρῳ τῶν προειρημένων ἐχλύει. τὴν ἰσχύν" 
ἰστέον δὲ καὶ τοῦτο, Oti ἐν τῷ κατὰ αἴτησιν ὅρῳ ὁ ὁ τὴν 
αἴτησιν “ποιούμενος ἀναγκαίως πρῶτος λέγειν τοῦ ἀντιλέ- 
γοντορ" συχοῦν αὑτός ἐστεν ὁ τὴν τοῦ κατηγόρου τάξιν 
ἔχων. | 15 


Ὃ ἀνϑορισμὸς πάλιν ἐκ τῶν πεπραγμένων οἷον οὐχὶ, ἀλλὰ τὸ. 
παῦσαι τὴν τυραννίδα. 


Συριανοῦ. ὋὉ ἀνϑορισμός * ἔστι μὲν τοῦ κατη- 
γόρδυ, ἐχ τῶν ἐναντίων ἐπιχειρημάτων τῷ ὅρῳ ὁρμώμε- 
γος, ὡς καὶ τὸ ὄνομα δηλοῖ" τοῦ φεύγοντος ? γὰρ μὴ 29 
συγχωρήσαντος τῇ πεῤὶ τοῦ κατηχόρου προβολῇ ὁδῷ 
προσελϑεῖν, ἀλλ᾽ “ἀμφίβολον αὑτὴν διὰ τοῦ ὅρου κατα- 
 στήσαντὸὺς, ὃ χατήγορος διὰ τοῦ ἀνϑορισμοῦ κατασχευά-- 
ἕξειν ἐπιχειρεῖ τὰ σαλευϑέντα τῆς προβολῆς" ϑ χοινωνεῖ 
δὲ τῇ προβολῇ κατὰ τὸ ἔχειν κοινὰ τὰ πεπραγμένα ἀπ᾽ 25 
ἀρχῆς ἄχρι τέλους, καὶ τῷ 4 ix τῶν περιστατικῶν μο- 
ρίων ἄμφω τὰ ᾿κεφάλαια.λαμβάνειν τὴν εὐπορίαν. δια- 
φέρει δὲ τῷ τὴν ᾽ προβολὴν αὔξησιν ἔχειν τῶν πεπραγ- 
μένων, τὸν δὲ ἀνθορισμὸν κατασχευὴν αὐτῶν" xol ἐν 


1 Ven. ὁ δὲ ἀνϑ. 2 Ven. τοῦ γὰρ φεύγ. δ5 Ven. ó 
δὲ ἀνθορισμὸς τῇ προβολῇ κοινωγεῖ μὲν κατά. 4 Ven. 10. 8 
Ven. τὴν μὲν nof. 


“δ ΣΧΟΑ͂ΙΑ. 


μὲν τῇ προβολῇ ὡς ὁμολογούμενα εἰσάγεται, ἐν δὲ τῷ 
ἀνθορισμῷ ὡς ἀμφίβολα 6 ὑπὸ τεῆς ἀντιλογίας τοῦ ὅρου 
γινόμενα κατασχευάζεται" πλατύνεται δὲ 0 ἀνϑορισμὸς 
roig περιστατικοῖς τοῖς πεπραγμένοις παραδείγμασιν, ὡς ἐπὶ 
δ τοῦ. φιλοσόφου "7 ἐρεῖ γὰρ, ὅτι τοῦτό ἐστι τυραννοχτονία, 
τὸ ἐπὶ τὴν ἀχρύπολιν παρελϑεῖν, τὸ πεῖσαι τὸν τυραν- 
γοῦντα τὴν χαϑ'᾽ ἑαυτὸν ἐλαύνειν, τὸ τοὺς δορυφόρους 
ἀπατῆσαι, τὸ σῶσαι τοὺς νόμους, τὸ δοῦλον ἐλεύϑερον 
καταστῆσαι" x«l ὃ πένης ὁμοίως ἐρεῖ κατὰ τοῦ πλουσίου" 
40 τοῦτό ἐστιν ὑβρίσαι, τὸ πλούτῳ ϑαῤῥοῦντα ὃ τυφλώττειν, 
τὸ ὁμοτίμοις τῶν πολιτῶν ἀτίμως προσφέρεσϑαι," τὸ 
ὥσπερ -οἰχέτῃ τὰς χεῖρας ἐπανατείνεσθαι, καὶ τοῦτο OU 
πρὸς μίαν μόνον *? ἢ δύο ἡμέρας, οὐδὲ ἐπ᾿ ἐρημίας καὶ 
λάϑρα, οἰστὸν γὰρ ἂν 1: ἣν, ἀλλ᾽ ἤδη καὶ πρὸς ὅλον 
45 ἔτος, xoi πάντων ὁρώντων" οὗ rig γένοιτ᾽ 12 ἂν ὑπερ- 
βολὴ, οὐ γὰρ ἡ. πληγὴ παρίστησι τὴν ὀργὴν, ἀλλ᾽ ἡ 
ἀτιμία" οὐδὲ τὸ τύπτεσϑαι τοὺς ἐλευϑέρους. 13 ἐστὶ δει- 
vov χαίπερ ὃν δεινὸν, ἀλλὰ τὸ ἐφ᾽ ὕβρει, ταῦτα γὰρ 
πάντα χαὶ τὰ τοιαῦτα ἀπὸ τῶν περιστατιχῶν. xiveitat 
20 μορίων 14. εἶτα ἐχ παραδειγμάτων , καὶ γὰρ ὸ τριήρεις 
τῆς πατρίδος ἢ φρούριον προδεδωχὼς, εἶτα, παρ᾽ ὑμῖν 
εὐθυνόμενος, οὐχ ἂν δύναιτο λέγειν, ὡς ἐπεὶ 15 τοὺς 
νεω-- 


6 Ald. et Par. ὡς ἀμφίβολον V. τ. d. τ. ὅρου γενομένῳ. (Ald. 
γινωμένῳ) recepi lectionem Ven, — 7 Ven. add. tov τὴ, τυροιν- 
»íüu καϑελόντος. 8 Ald. et Par. ϑαῤῥοῦντι. Ven. τὸ xÀotro 
ϑαῤῥοῦντα τυφλώττοντι τοῖς ὁμοτίμοις τῶν π. ἀτίμως zgoq. 95 Ald. 
Par. ἀτίμους. Ald, Ven. προφέρεσϑαι. 410 Ven. οὗ πρὸς μίαν, ἢ 
δύο μόνον ἡμέρας. 41 Ven. γὰρ ἴσως ἂν ἦν. Ald. Par. γὰρ ἂν εἶναι... 
12 Ald. Par. οὗ τί γένοιτ᾽ ἂν ἄλλη ὀργὴ ἢ ἀτιμία, emendavi ex 
Ven., coll. Dem. in Mid. p. 537. 15 Ven. τοῖς &isvOtgois, 
ut apud Demostbenem, Ald. etiam p.220. infr. τοὺς ἐλευϑέρους. 
14 Ven. add. τοῦ προσώπου, toU χρόνου, τοῦ τόπο. 4145 Ven. 
ἐπειδή. Ald. ἐπὶ, scripsi ἐπεί, 


!"EIXS ΣΤΑΣΕΙΣ 497 


νεωσοίχους ἢ τὰ τείχη τῆς πόλεως οὐ προδέδωχα, οὐχ 
ἂν προδοσίας διχαίως πκρινοίμην, οὐδὲ δικαστὴς εὖ φρο- 
γῶν ἀνέξεται τοιαῦτα ληρούντων" τῶν γὰρ πραττομένων 
ἕχαστον p ἑαυτὸ δεῖ σχοπεῖν, καὶ τὰ μείξω τό τῶν ἁμαρ- 
τημάτων εἰς μέσον προφέροντας ἀνεύϑυνα τὰ βραχύτερα δ 
τῶν ἀδικημάτων νομίζειν. Καὶ τούτοις πάλεν τὰ πεπρα- 
γμένα συνάψει ἐξ ὁμοίων τοῖς παραδείγμασιν τὰ νῦν xQu- 
γόμενα" χέχρηται δὲ ὃ μὲν φεύγων εἰδιχοῖς ὀνόμασιν, ὁ 
δὲ διώχων γενιχοῖς" οἷον ὃ φεύγων ἱεροσυλίας γραφὴν 
ἐρεῖ, ὡς ἱερόσυλός ἐστιν ὁ φιάλας ἐξ ἱερῶν ἀφαιρού- τὸ 
μενος, ὃ στεφάνους, ὃ ϑυμιατήρια 17, xol ὅσα τοιαῦτα 
εἰδιχῶς ** ὀνομάζων" ὁ δὲ διώχων ἐρεῖ, ὡς ἱερόσυλός 
ἐστιν ὁ λάϑρα παριὼν εἰς ἱερὰ ὁ γνώμῃ καχούργῳ χραί- 
voy τὸν νεών, ὃ λαμβάνων ἐξ ἱερῶν ἅπερ οὐχ ἀπέϑετο, 

ὁ τῆς πίστεως τὸ ϑεῖον ἀποστερῶν" αὕτη γὰρ ἐναργὴς 15 
ἑεροσυλία , χἂν σὺ χἂν ὃ δεῖνα διαῤῥαγῆτε ψευδόμενοι" 
γενικώτερον μὲν yop ἐστι τὸ λαμβάνειν ἐξ ἱεροῦ τινα͵ 
εἰδικώτερον δὲ τὸ τάδε ἢ τάδε τὰ σχεύη ὀνομάζειν" τῷ 
μὲν οὖν φεύγοντι συμβαλεῖται τὰ εἰδικὰ διεξιέναι τῶν 
ὀνομάτων, ἵνα διὰ τῆς ἀπαριϑμήσεως τούτων τὸ χαϑ' 30 
αὑτὸν ἐπιχρύψαι δυνηϑείη" τῷ δὲ κατηγόρῳ τὰ γενι- 
χώτερα 5 τῶν ὀνομάτων" περιληπτικωτέρων 29 γὰρ ὅν- 
τῶν συμπεριλαμβάνει καὶ τὰ παρὰ τοῦ φεύγοντος τετολ- 207 
μημένα. 


“Σωπάτρου. Ὁ διώχων, og?* ἤδη ἔφαμεν, ἐπάγει 25 
τὸν ἀνθορισμὸν, λύων τὸν ὅρον τοῦ φεύγοντος, αὔξων 
δὲ τὰ πεπραγμένα ἀπὸ τῶν χοινῶν τοῦ πραγματοςρ᾽ ToU - 
γὰρ δὴ φεύγοντος εἰς λεπτὸν διαίρουμένου καὶ ἐπὶ τὰ 
πεπραγμένα αὑτὰ χαταγινομένου, ἀνϑορίζεται πάλιν ὃ 


16 Ven. μείζονα. 417 Ald. ϑυμιαστήρια, correxi ex Ven. 
48 Ven. ἰδικά, 19 Ven. τὰ γενικὰ, omisso τῶν ὀνομάτων. 20 
Ven. περιληπτικώτερα γὰρ ὄντα, — 21 ὡς Ald. om. 


498 | X X0A41IA 


διώχων ἀπὸ τῶν κοινῶν μετασχευάζων, καὶ τὸ τῆς ftpo- 
βολῆς λαμβάνων καὶ δεικνὺς, ὅτε ἔνοχός ἐστι τῷ ἀδι- 
κήματι. ᾿Αλλ᾽ εἰ ἄμφω ἡ te προβολὴ καὶ ὃ ἀνϑορισμὸς 
ἀπὸ τῶν πεπραγμένων λαμβάγονται, τί διαφέρει ταῦτα 
5 ἀλλήλων; Καὶ φαμὲν, ὅτι ἐν μὲν τῇ προβολῇ uepux- v 
᾿χατασχευὴ, ἐν àà τῷ ὅρῳ ἤτοι ἀνϑορισμῷ καϑολικῇ» 
ὡς ἐν τῷ κατὰ Μειδίου. Ἔν μὲν τῇ προβολῇ κατὰ μέ- 
Qoo, xal ἐκ τῶν ὑποκειμένων ἔστιν ἰδεῖν, ὅτι Μειδέας 
ἀδικεῖ τὴν πόλιν, ὑβρίσας χορηγὸν ὄντα Δημοσϑένην" 
40 ἐν «δὲ τῷ ὅρῳ ἢ ἀνϑορισμῷ καϑύόλου, τί τὸ πόλιν ἀδε- 
κῆσαι χαϑέστηκεν, ὥσπερ καὶ ἐπὶ τοῦ φιλοσόφου" καὶ 
γὰρ xal ὁ ὅρος χαϑολιχὸν τι ζητεῖ" οἷον τὶ τὸ xataAU- 
σαι τὴν τυραννίδα; ; τὸ παῦσαι δηλαδὴ δουλεύουσαν τὴν 
πόλιν , τὸ τοὺς νόμους ἀπολαβεῖν, TO μηχέτι κελεύεσϑαε. 
15 ᾿4λλὰ xoi ὃ ἀνϑορισμὸς ὃ ὁμοίως χαϑολιχῶς ἐπιχειρεῖ ἀπὸ — 
τῶν ἐναντίων, οἷον ὅτι τυραννίδος χαταλυσίς ἐστι τὸ 
φονεῦσαι τὸν τύραννον, τὸ παντελῶς ἐκκόψάι , τὸ σὺυγ- 
χαταλῦσαι τῷ τυράννῳ τὴν τοῦ τυραννῆσαι ἐλπίδα. Er 
διαφέρει ὁ ἀνϑορισμὸρ τῆς προβολῆς, ὅτι ἐν μὲν τῇ προ- 
20 βολῇ αὔξησιν ἔχει μόνου τοῦ διηγήματος, ἐν δὲ τῷ av- 
ϑορισμῷ xci ἀπόδειξιν μετὰ αὐξήσεως τοῦ ἐπαγομένου 
ἐγκλήματος " καὶ γὰρ δημόσιον- ἀδίχημαά τινος ἀποφαι- 
ψομένου, τὸ τεῖχος καϑελεῖν, τὸ ναῦς ἐμπρῆσαι, οὐ τὸ 
χορηγὴν τυπτῆσαι, ὃ κατήγορος μεῖζον τούτων βιάξεται 
45 ἀποδεῖξαι, τὸ χορηγὸν τυπτῆσαι. ᾿Ιστέον δὲ, ὡς ὁ ὅρος 
καὶ ὁ ἀνϑορισμὸς τοῖς αὐτοῖς τόποις χατασχευάξοντρε 
καὶ ἀνασχευάζονται" 7 yap ἀπὸ τοῦ ἰδίου ὅρου, ὅτε 
οὐχ ἔστι τυμβωρυχία ἡ τοῦ χενοταφίου διορυγή" ἴδιον 
γὰρ τυμβωρυχίας ἡ πλεονεξία καὶ τὸ λυμαίνεσθαι τοῖς 
80 χειμένοις, καὶ τὸ τὰ ἐξ αὑτῶν χέρδη τῆς τῶν χατοιχο- 
μένων τιμῆς προτιμᾷν" ἢ ἐκ τῆς τοῦ ἰδίου ἐν ὅρῳ κοι- 
vonomotog, οἷον οὐ τὸ ἁπλῶς διορύξαι τάφον τυμβὼω- 
ρυχία, οὐδὲ τὸ ἱερὸν ἀνοῖξαι λάϑρα ἱεροσυλία, οὗ τῷ 


ΕΙΣ XTAZEIZX 499 


οἰχίαν ?? ἀνοῖξαι λάϑρα χλοπὴ, ἕως μήτε τῷ τάφῳ, 
μήτε τῷ ἱερῷ, μήτε τῇ οἰκίᾳ λυμαίνεταί τις. ᾿Απὸ τῆς 
ἀντιφάσεωρ᾽" οἷον & γὰρ 5 τοῦ ἱεροῦ λύσις ἱεροσυλία, 
τὸ μὴ ὑφελέσϑαι. τι ix τοῦ ἱεροῦ οὐχὶ ἱεροσυλία" καὶ εἰ 
τὸ συλᾷν τὰ ἐντάφια τυμβωρυχία, τὸ μηδὲν ἐντάφιον 5 
σεσυληκέναι οὐχ εἴη τυμβωρυχία. "Ex τοῦ ἐναντίου, οἷον 
εἰ γὰρ 0?? ἐξ ἰδιωτικῆς οἰκίας ἱερὰ ἀφελόμενος οὐχ ἱερό- 
συλος, 0 ἐξ ἱεροῦ ἰδιωτικὰ ὑφελόμενος οὐκέτι μἱερόσυλος. 
“Ὅλως δὲ, ἵνα μὴ xo^ ἕἔχαστον διεξίωμεν, πάντες οἱ τό- 
ποι οἱ ἐν τοῖς παρὰ τῶν ἐνθυμημάτων παραδιδόμενοι 10 
χρήσιμοι πρὸς τὰς ἀνασχευὰς xal κατασχευὰς, OU μόνον 
τῶν ὁριστιχῶν κεφαλαίων, ἀλλὰ xol πάντων ἁπλῶς TOV 
ἐν ταῖς περιστάσεσιν. "Exeivo δὲ δεῖ προσϑεῖναι, ὃτι ix 
σεεριουσίας αἱ ἀνασκευαὶ γίνονται τῶν ἀντιχειβμένων ὅρων" 
εἰ γὰρ κατασκευάσαντες τὸν. οἰχεῖον ὅρον δείξομεν, ὅτι 45 
τοῦτο τὸ πραχϑέν ἐστιν, ὅπερ αὐτὸ εἶναι λέγομεν 34, ἐξ 
ἀνάγχης συναποδείχνυμεν, ὅτι οὐχ ἔστιν, ὕπερ αὐτὸ ὃ 
ἀντίδικος εἶναι ἰσχυρίζεται" ὡσαύτως δὲ καὶ ὃ ἀνϑορι- 
σμὸς ἐπιχειρήσει" ἢ γὰρ τὸν ἴδιον ὅρον ὃ κατήγορος, ἤ- 
τοι τὸν ἀνϑορισμὸν ἐχ τῶν αὐτῶν πεπραγμένων χατα- 20 
σχευαάσει σεμνυνόμενος" καὶ φήσέει τοῦτο βιναι τυραννί- 
δος χατάλυσιν τὸ παῦσαι τὴν πόλιν δουλεύο 'σαν" ἢ ἀπὸ 
τοῦ τρόπου λέγων , δὲ λάϑρα διωρυξε τὸν τᾶ pov. ὁ XQu- 
νόμενος , ἔνοχός ἐστι τυμβωρυχίας", ἢ ἀπὸ τοῦ προσώπου, 
εἰ ἐχϑρὸς ὧν xal ὡς πένητος "αταφρονῶν ἐπανέτεινε on 
τὰς χεῖρας" ἢ ἀπὸ τῆς αἰτίας, ἦπου λυπῆσαι βουλόμενος 
ταῦτα ποιεῖ ὑβριστής iorw' ἢ ἀπὸ τοῦ τόπου, οἷον 
ὅτι," εἰ ἐπὶ μνήματα ἤλϑεν,) ἔνϑα ἔρχονται οἱ τυμβιυ- 
οὔχοι, τυμβωρύχος ἐστίν" ἢ ἀπὸ τῆς ὕλης, εἰ τὰ αὐτὰ 
ὄργανα toig τυμβωρύχοις παρεσχευάσατο" 35 ἢ ἀπὸ ταῦ so 


32 Ald. οἰκείαν. : 38 ὃ Ald, om. 24 λέγομεν ἐξ ἂν. — 
— — αὐτὸ ὃ ἀντίδικος εἶναι Ald. om. 45 Ald. παρασχευΐξζε- 
το. Par. παρεσκευάσατο. 


500 X X0AIA 


208 χαιροῦ, εἰ νυχτὸς ἐχακαύργησεν, Ott xol τοῖς ἄλλοες 
τυμβωρύχοις τοιαῦτα τολμᾶται" πολλάχις δὲ καὶ ἀστὸ- 
τοῦ ἐλάττονος ἐπιχειρήσεις, ὅτι xal τὸ στήλην μετακινῆ,- 
σαι τυμβωρυχία.' Ἰστέον δὲ, ὡς οὐδὲν διαςφρέρει ὁ ὅρος 

5 καὶ 0 ἀνθορισμός" ἑχάτερος γὰρ πρὸς τὸ βούλημα xii 
τὸ χρήσιμον ἑαυτῷ ὁριστικῶς κα τασχευάζει τόδε τι εἷ- 
vet τὸ ὑποκείμενον" διὰ δὲ τὸ τὸν μὲν προτετάχϑαε, 
τὸν δὲ ἐπαγεσϑαι; τὸ μὲν ὅρος, τὸ δὲ ἀνϑορισμὸς χέ- 
κληται" ἀμφότεροι δὲ ὅμως εἰσὶν ὅροι πρὸς τὸ συμφέ- 

10 gov ὁριζόμενοι" ἑχάτερος δὲ τούτων δύναται τοῖς πεπρα-- 
γμένοις ἐπεξιέναι, καὶ εἰς ἀπόδειξιν παραλαμβάνεσθϑαε 
τοῦ ζητήματος" ποιήσεται δὲ ὃ χατήγορος τὰς ἀντιϑ ἕ-- 
σεις ἀπὸ τῶν παρειμένων xal ἀπὸ τῶν «πεπραγμένων, 
ἅπερ ἀμφότερα παρὰ Δημοσϑένει εὑρήσομεν" ἀπὸ μὲν 

45 τῶν πεπραγμένων, ὡς ἐν τῷ χατὰ Μειδίου" μέλλοντος γὰρ 
εἰπεῖν Meidlov- λέγει " ἔστι δὲ πρῶτον μὲν ἐχεῖνο οὐχ ἄδῃ.-- 
Aog ἐρῶν «ἐξ ὧν ἰδίᾳ πρός τινας αὐτὸς διεξιὼν ἀπηγγέλλετό 
μοι, ὡς εἴπερ ἀληϑῶς ταῦτα ἐπεπόνϑειν, ἃ λέγω 35, 
δίκην 37 ἰδίως μοι προσῆκεν αὐτῷ ?* λαβεῖν τῶν μὲν ἱμα- 

. 30 τίων xal 35 τῶν χρυσῶν στεφάνων τῆς διαφϑορᾶς καὶ 
τῆς παρὰ τὸν γορὸν 55 πάσης ἐπηρείας, βλάβης" ὧν δὲ 
εἰς τὸ σῶμα ὑβρίσϑαι φαμὲν, ὕβρεως" ἀπὸ δὲ τῶν παρ-- 
εἰμένων, ἃ ἰσχυρὰ ὃ φεύγων προβάλλεται, ἐὰν εἰσάγειν 
δέη μὴ ἐᾷν εἰσάγειν αὐτὸν, ἢ διασύρειν τὴν εἰσαγωγῆὴν, 

25 ὡς αὐτὸς Δημοσϑένης ἐν τῷ. αὐτῷ χατὰ Μειδίου πεποί- 
ηχεν, ἐν οἷς φησιν" μὴ δὴ τοῦτο λέγειν αὑτὸν ἐᾶτε, ὅτι 
xal δίκας ἰδίας uos δίδωσιν ὁ νόμος, δίδωσι γὰρ ἀλλ᾽ 
ὡς οὐ πεποίηκεν, ἃ κατηγόρηχα ?*, ἢ πεποιηκὼς περὶ 
τὴν ἑορτὴν ἀδικεῖ, τοῦτο δεικνύτω τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον 

80 χαὶ ἐπὶ τοῦ ἱεροσύλου δυνησόμεϑα ἐρεῖν" λέγοντος γὰρ 


26 Ald. λέγων. 27 Par. δίκας ἰδίας. 48 Ald. αὐτῶν. 
Par. αὐτῷΈ: 4958 Ald. xazé. 80 Ald. γωρόν. 481 Ald. κα- 


τηγρόημα. " 


ΕΙΣ XTAXEIX /— 90 


τοῦ φεύγοντος, ὅτε ἰδιωτιχὰ τὰ χρήματα, διασύρων ὃ 
κατήγορος ἐρεῖ, ὡς ἀφεῖσϑαι 0 φεύγων ἀξιοῖ, ἐπειδὴ ἐκ 
' τύχης ἐδιχοῖς περιέπεσε χρήμασε, μὴ τοῦτο λεγέτω" ἀλλ 
ὡς οὐ παρῆλϑεν εἰς τὸ ἱδρὸμ, οὐδ᾽ ἐπὶ τὸ λαβεῖν τι τῶν 
ἀναϑημάτων εἰσῆλϑες. 


Μαρκελλίνου. Ὁ πρῶτος λέγων, ἔστι δὲ ὁ κα- 
τήγορος ἢ 0 τὴν δωρεὰν αἰτῶν, ἀπαντήσεται τῷ ἀνϑο- 
ρισμῷ ἐξ ἀνάγκης" γίνεται δὲ ἐκ τῶν πεπραγμένων " 
ἀνϑορισμός᾽ τοῦ γὰρ φεύγοντος xoi ἀντιλέγοντος τῇ ai- 
τήσει ἰσχυριζομένου toig παραλειφϑεῖσι καὶ παρειμένοις 10 
TOv ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους, καὶ διὰ τούτων ἢ ἀπολο- 
γουμένου ῆ τὴν αἴτησιν ἐχβάλλοντος, πάλιν αὖϑις ὁ κα- 
τήγορος ἢ ὁ αἰτῶν, σχῆμα γὰρ, ὅπερ εἶπον, χαὶ οὕτως 
ἔχει κατηγόρου, τοῖς πεπραγμένοις περιπλαχήσεται" τῶν 
δὲ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρε τέλους τὸ μὲν πέπραχται ἐν ὅρῳ, τὸ 15 
δὲ λείπει" xoà τῷ μὲν κέχρηται ὁ κατήγορος, τῷ δὲ ὃ 
φεύγω" ἐκ τῶν πεπραγμένων οὖν ἔχει πᾶσαν τὴν εὐπο- 
οᾳν ὁ κατήγορος, καϑάπερ ix τῶν παρειμένων 0 φεύ- 
γῶν καὶ ὃ ἀντιλέγων τῇ δωρεᾷ" ϑήσεται τοίνυν xol av- 
τὸς τὸν ἴδιον ὅρον, ὃ ἐστι τὸν ἀνθορισμόν" εἰ μὲν εἴη 20 
κατηγορία, ἀπὰ τῶν πεπραγμένων τῷ φεύγοντι τὸ &y- 
χλημα ἀποδεικνὺς, ὅπερ ἔστι τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους, 
τὸ γὰρ πεπραγμένον λέγει εἶναι αὐτὸ τὸ ἐπαγόμενον ἔγ- 
xinue, καὶ οὐδὲν διαφέρει" δὲ δὲ αἴτησις δίῃ δωρεᾶς, τὸν 
ἴδιον ὅρον ὃ κατήγορος, 0 ἔστε τὸν ἀνϑορισμὸν, ἐχ τῶν 35 
ἑαυτῷ ?? πεπραγμένων κατασχευάσει σεμνυνόμενος, καὶ 
φήσει τοῦτο εἶναι κατάλυσιν τυραννίδος τὸ παῦσαι τὴν 
πόλιν δουλεύουσαν᾽ διέλωμεν ὦ ὅρον παραδείγματος ἕνεκα" 
ἥρπασέ τις ὡς βϑιασόμενος, ἀφῆχεν ἄφϑορον, ὑπάγεταιν 
νόμῳ τῷ κατὰ βιαίου" 335 ἐρεῖ τοίνυν ὃ κατήγορος τῇ 30 
προβολῇ χρώμενος ἐνταῦϑα μετὰ xol τῆς προφάσεως τοῦ 


32 Ald. ἑαυτῶν». 35. Ald. βιαίῳ scr. βιαίου. 


502 “Σ ΧΟΑ.1Ἵ“, 


ῥητοῦ, ὅτι ἐβιώσω καὶ δεινὸν ti πέπραχάς καὶ παράνο- 
pov xcl τυραννίδι μᾶλλον ἢ δημοχρατίᾳ πρέπον, χαὶ 
ἐφ᾽ à ϑάνατον ὥρισεν ὃ τὸν νόμον ϑεὶς, τοῖς ἴσοις xo- 
λάζων τὸν βίαιον, oig τοὺς ἀνδροφόνους; καὶ τοὺς μοι- 
& χοὺς xoi τοὺς μέγιστα χαχουργοῦντας᾽" πρὸς ὃ λέξεε ὃ 
φεύγων, ὅτι οὐ διέφϑειρα" βιάσασθαι δέ ἐστι τὸ χρή- 
σασϑαι xol συγκαϑευδῆσαι τῇ κόρῃ" ταῦτα δὲ πάντα 
ix τῶν παρειμένων ὅροι εἰσίν" πρὸς 0 πάλιν ὁ κατήγο- 
209 ρος χαϑολικῶς ἀνϑοριεῖταει, ὅτι οὗ τὸ γρήσασϑαί ἐστι 
40 τὸ βιάσασθαι, ἀλλὰ τὸ ἁρπάσαι, τὸ λαβεῖν πρὸς ἕαυ- 
τόν" τὸ καταφρονοῦντα φανῆναι. Καὶ ἐπὶ αἰτήσεως δεέ- 
λωμὲν ὅρον" φιλύσοφος πείσας τύραννον χαταϑέσθϑαι 
τὴν τυραννίδα αἰτεῖ τὴν δωρεάν" οὐχοῦν ἡ προβολὴ, ὅτε 
ἔπαυσα τὴν τυραννίδα xol πολλῶν δεινῶν τὴν πόλιν 
46 ἀπήλλαξα, πρὸς ὃ λέξεε 0 ἀντιλέγων, ἀλλ᾽ ovx àvjon- 
xag* τοῦτο δέ ἐστι χαταλῦσαι τυραννίδα τὸ ἀνελεῖν" πά- 
λιν χαϑολικῶς ἡ κατασχευὴ τοῦ ὅρου, ὁμοίως δὲ καὶ τοῦ 
ἀνϑορισμοῦ" ἐρεῖ γὰρ ὁ αἰτῶν, ὅτι χαϑαίρεσίς ἐστε τυ- 
pavvidog τὸ παῦσαι, ὕπως ἂν δύναταί τις, τὴν τυραν- 
20 γίδα. ᾿ 


Ὃ συλλογισμὸς συνάγει ἄμφω" μηδὲν γὰρ ἀλλήλων διαφέρειν ταῦ. 
τα * ἀγωνιεῖται ὃ τὴν δωρεὰν δηλαδὴ αἰτῶν" καὶ καϑόλον ὃν 
᾿πρόπον ἔφαμεν τὴν ἀντίληψιν τῇ μεταλήψει μάχεσθαι, τὸν αὐτὸν 
Toózto» καὶ ὃ συλλογισμὸς τῷ ὅρῳ πανταχοῦ" καὶ ἔνϑα ἂν ὅπο- 
36 φερῳοῦν αὐτῶν ὕπότερον μέρος χρήσεται, τῷ λοιπῷ τὸ ἕτερον 
χρήσεται πάντως. ᾿ 


Συριανοῦ. ἹΜετὰ ? τὸν ὅρον καὶ ἀνθορισμὸν à&- 
ἄγει τὸν συλλογισμὸν O κατήγορος, ὃς ὠνόμασται μὲν 
οὕτως ἀπὸ τοῦ ἐοικέναι πως τῷ διαλεκτικῷ συλλογισμῷ" 

80 ὥσπερ γὰρ ἐκεῖνος συνάγει τόδε κατὰ τοῦδε, οἷον ὅτε 
πᾶν ζῶον ἔμψυχον, πᾶν [ἔμψυχον οὐσία, πᾶν ἄρα ζῶον 


1 Ald. ταῦϑας 2 Ven. μετὰ δὲ ταῦτα ἐπάγει. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ E 


οὐσία, συνάγει οὖν τὴν οὐσίαν κατὰ TOU ζώου" οὕτως ? 
xol ὃ, ῥητοριχὸς συλλογισμὸς, συνδετικχὸς à ὧν 4 τοῦ τε 
ὅρου xai τοῦ ἀνϑορισμοῦ, συνάγει τὸ λεῖπον καὶ τὸ πε- 
πραγμένον" τοῦ γὰρ ὅρου ἐκ τῶν λειπόντων ὄντος, 5 καὶ 
τούτοις, ὡς ἐδείξαμεν, ἰσχυριζομέγου" τοῦ δὲ ἀνϑορισμοῦ 5. 
ix τῶν πεπραγμένων, ὃ συλλογισμὸς ἀμφότερα συνδεῖ, 
καί φησιν, ὡς ἴσον ἐστὶν ἢ οὐδὲν διαφέρει ὁ. τριῶρδε ἢ 
τοιῶρδε 7 ὑβρίζειν εἴς τινα ἢ ἀδικεῖν. ᾿Εὰν μὲν οὖν μὴ 
πολὺ λείπεται τὸ παρὰ τοῦ φεύγαντος εἰργασμένον τοῦ 
παρὰ τοῦ χατηγόρου λεγομένου, ἐροῦμεν, ὃ ὡς ἴσον ἔστε 10 
τόδε τῷδε" τὸ γὰρ ἐπανατείνασθαι συνεχῶς κατ᾽ αὐτοῦ 
τὰς χεῖρας, ἴσον ἐροῦμεν τῇ διὰ τῶν πληγῶν ὕβρει . ᾿Εὰν 
δὲ πολὺ λείπεται, ἐροῦμεν, ὡς οὐδὲν διαφέρει τοῦτο ἐκεί- 
yov* ὡς ἐπὶ ? τούτου νόμος τὰν ἐξιόντα στρατηγὸν ἐπὶ 
πόλεμον, εἰ ἔγχος ϑυγατέρα, παρατίϑεσϑαι τῷ συστρα- 18 
τήγῳ τὴν ϑυγατέρα 3?* λαβὼν ἐχεῖνος ἐβιάσατο, ἐπαν- 
ελϑὼν ὁ στρατηγὸς κρίνει αὐτῶν δημοσίων ἀδικημάτων, 
ὁ δὲ ὡς βιασάμενος τὰς χιλίας ἀξιοῖ ΤῈ διδόναι" ἐνταῦ- 
θα γάρ, ἐπειδὴ τὸ λέγειψ, ὡς ἴσον ἐστὶ τὰ βιάσασϑαι 
τοῦ στρατηγοῦ τὴν; ϑυγατέρα τῷ λιμένας καὶ τείχη προ- 20 
δοῦναι, δοκεῖ πῶς ἀγαίσχυντον εἶναι, ἐροῦμεν, ὡς οὐδὲν 
διαφέρει τοιῶςδε T ἢ τοιῶρδε τὴν πόλιν ἀδικεῖν" στρατη- 
γοῦ γὰρ παραγομοῦντος, ἡ χώρα σύμπασα τῶν ἀδικη- 
μάτων ἀνάπλεως. Πλατύνεται δὲ 0 συλλογισμὸς τῷ ἀπὸ 
télovg τύπῳ καὶ ἐχφράσει" TQ μὲν ἀπὸ τοῦ τέλους , οἷ- 25 
ον ὡς ἐπὶ τοῦ φιλοσόφου" σχοπεῖται γὰρ ; τίς ἡ χαϑαί- 
οεσίς ἐστε τοῦ τυράννου, πάτερον Τὸ φόνους ἐργάσα- 


$ Ald. et Par. obtog. Ven. οὕτως, 4 Ald, ἄν. Par. o», 
5 Ald. ὄντων. Par. ὄντος. Ven. συνεστῶτος. — 6 Ald. et Par. 
διαφέρειν. Ven. διαφέρει. 7 ἢ τοιῶςδε Ven. om. 8. ἐροῦμεν 
— πολὺ λείπηταε Ald. om., recepi ex Ven. — 9 Ven. ἐπ᾽ ἐκεί- 
yov. 410 Ven. add. κατὰ τὸν γόμον. 11 ἀξιοῖ Ald. om. Ven, 


ἀξιοῖ τὰς χιλίας. 


904 & X0.414A 


VE 12 παμπόλλους, ἢ τὸ τὴν πόλιν ἐλευϑέραν ἀποδεῖ- 
Eo, τῶν ἐκ τυραννίδος χαλεπῶν" ἔγωγε 3 οἶμαι τοῦτο" 
εἰ γὰρ οἱ φόνοι τὴν τυρανγοχτονίαν ἐβεβαίουν, ἔδει καὶ 
τοὺς ἀνδροφόνους ταῖς τῶν τυραννοχτόνων 13 τμιῶσϑαε 
5 δωρεαῖς" νῦν δὲ οἱ μὲν τὰς ix τῶν νόμων ὑπέχουσι τιμω.- 
ίας, οἱ δὲ τοὺς δήμους ἐλευϑεροῦντες 1$ L πανταχοῦ τί. 
pios , ὅπερ ἐμοὶ τοτολμημένον εὑρήσεις" εἶτα συνάψει τὴν 
ἔχφρασιν, ἐχφράξων, ὅσα διὰ τὴν ἀπαλλαγὴν τοῦ τυράν-- 
vou κατέχει τὴν πόλιν ἀγαθά" σκέψασϑε γὰρ, ἡλίχη πε-- 
40 ριέστηχε τῇ πόλει !9 εὐδαιμονία ἀντὶ τῆς πρότερον βα- 
ρυδαιμονίας, νεὼς μὲν καὶ τεμένη ϑεῶν προςηχούσης 
ϑεραπείας τυγχάνουσι, πάντων 17 εὖ βεβιωχότων, βουλὴ 
δὲ τὰ λυσιτελοῦντα τῇ πόλει προβουλευσαμένη τὸν δῆ- 
μον ἐπιψηφίζειν 55 ὅσα τοῖς εὐνομουμένοις πρόςφορα 
15 χαταναγκάζει 19" xol οἱ μὲν εὖ δρῶντες τὴν πατρίδα. 
σερίβλεπτοι καϑεστήχασιν ἐπὶ ταῖς τιμαῖς, oi δὲ τῆς 
᾿μοχϑηρίας ἐρασταὶ τὰς xat ἀξίαν ἐκ τῶν νόμων ὑπ- 
ἔχοντες τιμωρίας σωφρονεστέρους asi τοὺς τῶν παρα- 
πλησίων ἐφιεμένους. ἐργάζονται 29. εἶτα τὸν τῆς τοὐαύ. 
40 τῆς τῶν ἀγαϑῶν φορᾶς ἐμπλήσαντα τὴν πόλιν οὐ gr- 
:910 σεν τις ἄξιον εἶναι τῆς δωρεᾶς; xol πῶς oUx ἄτοπον; 
“Τυϑήσεται * 21 δὲ ὁ συλλογισμὸς ὑπὸ τοῦ φεύγοντος με-- 
ταλήψει" οἷον, ἀλλ᾽ οὐχὶ τὸ πεῖσαε τὸν τύραννον λόγοις 
ἤδη καὶ τυραννοχτονίαν ὀνομαστέον " ἐχποδὼν μὲν γὰρ 
45 ἐκεῖνος τῷ τεϑνάναι καταστὰς τῶν περὶ τοὺ; πολίτας 
ἀδικημάτων d ὑπεῖχε τὴν δίχην, xal τὸ λοιπὸν ἐλευϑέραν 
δέους ἀπειργάζετο ?? τὴν πόλιν, ἔτι δὲ περιὼν ἀτιμώρη- 


12 Ven. ἐργάζεσϑαι. 45 Ven. ἐγὼ μὲν γὰρ οἶμαι. 14 
Ven. τυραγγοφόνων. 415 Ald. ἐλευϑεροῦντα. 416 Ven. si- 


δαιμονία τὴν πόλιν. 47 Ven. παρὰ τῶν. 18 Ven, et Par. 
ἐπιψηφίζειν. Ald. ἐπιψηφίζει. 49 Ald. καὶ ἀναγκάζει. Ven, 
et Par. καταναγκάξει. 20 Ven. ἀπεργάζοντα. 41 Ven. λύ. 


sx. 22 Ald, ἀπεργάζετο. Par. ἀπειργάζετο. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 505 


τὸν τε τὴν πονηρίαν ἐπιδείχνυσιν ?3 , καὶ μικρὸν ὕστερον 
πάλιν δορυφόρους συλλέξει, χαὶ τὴν ἀχρόπολιν αὖϑις πε- 
θισχοπήσει, καὶ τὰ τοιοῦτα ?*. 'O μὲν ὅρος καὶ ὁ ἀνϑο- 
ρισμὸς γωρίζει τὰ πραχϑέντα καὶ τὰ παρειμένα, ἑχατέ- 
ρου ἀφοριξομένου πρὸς τὸ ἰδίᾳ χρήσιμον" τοῦτο γὰρ ἴδι- δ 
ον ὅρον, ὡς ἔφαμεν, τὸ χωρίζειν ἀπὸ τῶν ὁμοίων τὸ 
ὑσχεοχείμενον. Ἔστω παράδειγμα ὃ εὐνοῦχος ὁ ἐπ᾽ ἀλλο- 
τρίᾳ γυναικὶ ἁλούς, καὶ μοιχείας κρινόμενος" 0 μὲν yàp, 
χαϑὰ εἴρηται, μοιχείας εἰναι τὸ συνελϑεῖν τῇ γυναιχὶ -— 
λέξει, καὶ τὸ ποιῆσαι ταῦτα, ἅπερ ἐστὶν ἀνδρῶν" 0 δὲ, 10 
ἐμοὶ, φήσει, τούτων πέπρακται οὐδὲν ἐν τῷ χεχωλύσϑαι 
ὑπὸ τῆς φύσεως" ὁ δὲ κατήγορος ἀνϑοριεῖται ix τῶν 
πεπραγμένων, μοιχείαν λέγων, ov τὸ συγγενέσϑαι μόνον, . 
ἀλλὰ καὶ τὸ προσπαῖξαι τῇ γυναικὶ καὶ λόγους προσ- 
eyaysiy καὶ περὶ τούτου πεῖσαι; καὶ εἰς αὐτὴν ἐλϑεῖν 15 
τὴν oixicv, xoà ὁμιλῆσαι τῇ γυναικί" οὐκοῦν ὃ συλλο- 
γεσμὸς, ἐν τούτῳ καϑεστώσης τῆς ἀμφισβητήσεως, ἐν τῷ 
ἀπ᾿ ἀλλήλων χωρίζειν, τοὐναντίον ποιεῖ, συνάγων ἕχά- 
vega, ἴσον τὸ ἔγχλημα καϑίστησιν, οὐδὲν διενήνοχε λέ- 
γων, ἀλλ᾽ ἴσον εἶναι λέγων τόδε τῷδε᾽ οἷον, τὸ εἰσελ- 20 
ϑεῖν πρὸς τὴν γυναῖχα τῷ διαφϑεῖραι, καὶ τὸ τύπτειν 
τῷ ἐπανατείνασϑαι 3" τὰς χεῖρας" ἄμφω γὰρ κατὰ τὸ 
ἐναντίον ἐπιχειρήσουσιν, ὃ μὲν ἴσον εἶναι τὸ πεπραγμέ- 
γον, ὁ δὲ μὴ ἴσον εἶναι ἀποδεικνύειν" ὁ γὰρ συλλογὶσμὸς, 
ὅπερ εἰρήχαμεν, τὰ παρειμένα συνάγει τοῖς πεπραγμέ- 28 
. ψοῖς,) μηδὲν ἀλλήλων διαφέρειν ἀγωνιξόμενος xal ἀναι- 
ρῶν τὴν ἐν τῷ ὅρῳ τοῦ ἀντιδίχου δύναμιν. “Μαμβάνει u£v- 
τοι τὴν χατασχευὴν ὁ συλλογισμὸς ix τῆς ἀποβάσεως" ἑνὸς 
γὰρ ὄντος τοῦ τέλους, ὃ γρώμενος ἴσον λέγει τὸ πεπρα- 
γμένον τῷ παρειμένῳ, ὡς ἐπὶ τοῦ φιλοσόφου" ἐρεῖ γὰρ 


23 Ald, ἐπιδεικνύουσιν. Scripsi ἐπιδείκνυσιν. 24 Post τὰ 
τοιαῦτα Ven, transit ad p. 211. Ald. ἽἝπεται τῷ συλλογισμῷ; 
25 Ald. ἐπανατείγασϑαι γὰρ. Par. γὰρ om. 


506 |^ — C X0AIA 
ἀδιάφορον εἶναι, εἴ T6 Sgt τις εἴτε λόγῳ τὴν τυραννέ- 
δα καταλύσει" παλιν τὸ βιάσασϑαι τῷ δημοσίᾳ ἔσον, 
ὥς ἐπὶ τοῦ βιασαμένου τὴν τοῦ πρεσβευτοῦ χόρην ἀπο- 
δημοῦντος καὶ xpivou£vov δημοσίων" καὶ ἐπὶ τοῦ εὐνού- 
5 yov, οἷον τί ἄν ἐποίησεν ὦ μοιχός; πάντως τὸ εἰσελϑεῖν 
ἐϊς τὴν οἰχίαν xol συνελϑεῖν τῇ γυναικί" τοῦτο τοίνυν. 
πεποίηχε καὶ ὃ εὐνοῦχος. ᾿Ιστέον δὲ, ὡς τὸ μικρὰ ἢ με- 
γάλα ἀδικεῖν διαφέρει κατὰ πολύ. ,“διαφυλακτέον, ὡς 
χαὶ “Συριανός. φησιν, ἐν tüig τοιούτοις, ἵνα μὴ τὰ λίαν 
30 μικρὰ ἴσα εἶναι τοῖς πάνυ μεγάλοις λέγωμεν' ἀπίϑαγον γὰρ 
τὸ τοιοῦτο χαὶ εὔηϑες λέγειν, ὅτι τῇ τῶν τειχῶν χα- 
τασχαφῇ᾽ ῃ 35 χαὶ τῇ τῶν τριήρων προδοσίᾳ ἴση ἐστὶν ἢ 
βία ?? * ἴσον μὲν οὖν ἐπὶ τῶν τοιούτων Ox ἐροῦμεν, ἀλ-- 
λὰ μεϑοδεύσομεν οὕτω" xal τρῦτο κἀκεῖνο δημάσιον αἀδί-- 
15 χημα, οὐδὲν δὲ διαφέρει «μιχρῶς ἢ μεγάλως βλάψαι τὴν 
πόλεν, ἐπεὶ καὶ ὁ στρατηγὸς τὸ σχῆμα σώξων τῆς ὅλης 
πόλεως ἐπρεσβεύσατο" οὕτω γὰρ καὶ τὸ ἀπίϑανον φεύ- 
you&y, οἷον τὸ λέγειν ἔσον τὸ μικρὸν τῷ μεγάλῳ συλ- 
λογισμῷ καὶ τῷ χρώμεϑα ranas" ληπτέον δὲ τὰς τοῦ 
20 ἴσον ἢ avicov συστάσεις ἀπὸ τῆς ὁμοιότητος καὶ τῆς 
τῶν πραττομένων ποιότητος" πάλιν δὲ τὰς ποιότητας τῶν 

πραττομένων ληψόμεθα ἀπὸ τῆς ἕξεως τῆς περὶ τὸ σῶ- 

μα xci τὴν ψυχὴν, ἀπὸ τῶν ἐπιτηδευμάτων, ἀπὸ τῆς 
τύχης" olov, "εἰ ἀγαϑοὶ ἀμφοῖν εἰ πονηροὶ, εἰ μισοῦν- 
28 τες ἐξίσης ?* ἄμφω πεποιήκασιν, ἴσον ἐπ᾽ ἀμφοῖν τὸ 
χακούργημα" εἰ ἀμφότεροι φιλοῦντες, ἴσον ἐπ᾿ ἀμφοῖν᾽ 
τὸ εὐεργέτημα" εἰ ἀσϑενεῖς ἄμφω, εἰ δυστυχοῦντες ηδί- 
amor 29. ej εὖ ἐποίησαν" δεχόμεϑά δὲ χαὶ ἀπὸ χαεροῦ. 
ποιότητος τὸ ἴσον, οἷον, εἰ ἄμφω ἐν δἰρήνῃ εἰ ἄμφω 
80 χατὰ πόλεμον" ἔστι χαὶ ἀπὸ τῆς τοῦ τόπου ποιότητος, 
εἰ ἄμφω ἐν ἱερῷ ἢ βεβήηλῳ᾽ ἔστι καὶ ἀπὸ τῆς ὕλης, c 


26 Ald. κατασκευῇ. scripsi κατασχαφῆ. 27 Ald. 5xie. 28 


Ald. dog». 4249 Ald, ἠδικηκώς. 


ELS STASEIX 607 


μετὰ τῆς ἴσης dp qo παρασχευῆς" ἔστε xoi ἀπὸ τρόπου 
ποιότητος, εἰ ἄμφω λάϑρα ἢ φανερῶς, εἰ μετ᾽ nue. 
χείας ἢ βίας" ἔστι καὶ ἀπὸ τῆς αἰτίας, εἰ μετὰ τῆς αὖ- 
τῆς ἀμφύτεροι γνώμης καὶ προιαρέσεως 5 ἔστε xal ἀπὸ τῆς 211 
ἐχβάσεως, ὅτ᾽ ἂν τὰ ἀπὸ τοῦ πράγματος ἑπόμενα ἴσα 5 
ὄντα ἐπιδειχνύομεν. Τὰ δὲ ἑπόμενα τὴν τῶν αἱρετῶν ἢ 
φευχτῶν ἔχει φύσιν" τὰ δὲ αἱρετὰ ἢ περὶ σῶμα, ἢ περὶ 35 
ψυχὴν ἢ τὰ PÉxróg, xol τὰ φευκτὰ ὁμοίως" οἷον οὐδὲν 
διενήνοχε τύπτοντα ὑβρίζειν ἢ τὰς γεῖρας ἐπανατεινά- 
μενον" καὶ ἴσον τῷ ἱερὰ κλέψαι τὸ ἐξ ἱεροῦ ὑφελέσθαι" 10 
ἑαῦτα δὲ τὰ εἰρημένα εἰς !* σύστασιν τοῦ συλλογισμοῦ 
οὐ μόνον ἐπὶ τῆς στάσεως ἐξετάζομεν, ἀλλὰ xoi ἔνϑα 
ἂν ὅλως συλλογιξζώμεϑα "1" εἴπωμεν ἐνθύμημα συλλο- 

' γισμοῦ" ἔστω δὲ ζήτημα τὸ τοῦ εὐνούχου" ἐροῦμεν τοί- 
νυν" καὶ μὴν ὅσα τῷ προπηλακίξοντε κόρην ἐλευϑέραν 15 
ὑπάρχει, καὶ τοῦτο προσὴν τὸ πλῆϑος τῶν συναιροὺμέ- 
γων, τὸ μηδένα λόγον πεποιῆσϑαι τῶν νόμων, τὸ και- 
ὑὸν ἐπιτηρῆσαι πρὸς τὴν ἁρπαγὴν ἐπιτήδειον, τὸ τῆς 'oi- 
κίας ἀποσπᾶσϑαι τὴν παῖδα πρόσην δὲ xol ταύτῃ καὶ 
τῷ γένει τὰ τῶν ὑβριξομένων" ἡ μὲν γὰρ ἐθρήνει συνει-- 30 
λημμένη" οἱ δὲ μεστοὶ ϑορύβονυ xti ταραχῆς ἐβόων δὲ- 
ἐξιόντες, οἷα πεπόνϑασιν. Εἰδέναι δὲ χρὴ, ὅτε χατηγο- 
poUyrag }" μὲν ἢ evreig ταῖς λέξεσι τῶν ἐγχλημάτων δεῖ 
χρῆσϑαι" οἷον αὐτῇ τῇ ἱεροσυλέᾳ xoi τῷ δημοσίῳ ἀδι- 
λήματι, ἢ καὶ πικροτέραις ; ἐὰν δυνώμεϑα, ἀπολογουμέ- 25 
γους δὲ συστέλλειν τὰ ὀνόματα καὶ χλοπὴν μὲν τὴν ἷε- 
ροσυλίαν ὀνομάζειν, ἀδίκημα δὲ τὴν δημοσίαν ὁρίζεσθαι 
βλάβην. Οὕτω καὶ Δημοσϑένης τῶν ἐγκλημάτων τὰ μέ- 
γίστα μετριωτέροις ὀνόμασι συνεσχίασε περὶ τοῦ Διο- 
πείϑους λέγων, ἢ τῶν Φιλιππιχῶν" τὸ μὲν λῃστεύειν δ0 
ἀπείργειν προσειπὼν 34, τὸ δ᾽ ἁρπάζειν προσαιτεῖν καὶ 


50 Ald. h. 1. $agd. 31 εἰς Ald. om, δ82 Ald. συλλο- 
γιζόμεϑα. — 35 Ald, κατηγοροῦντες. Scr. κατηγοροῦντας. — 54 Ald. 


508 ZX0AIA 


δανείζεσϑαι" xel ὁ Πλάτων δὲ πεποίηχε Ἀρίτωνα συμ- 
βουλεύοντα, καὶ ὅμως οὐ φυγὴν, ἀλλ᾽ ἀναχώρησιν xa- 
λοῦντα τὸ πρᾶγμα. Διαφέρει δὲ ὃ συλλογισμὸς τὰ κε- 
φάλαιον αὑτῆς τῆς στάσεως, ὅτι τὸ μὲν χκερράλαιον ἀτε- 
δ λὲς, τελείως εἰς ταύτην ἄγει, ὃ δὲ συλλογισμὸς τέλειον 
τελείῳ, ὡς ἐπὶ τοῦ ix πόρνης xal πόρνόυ" οὐ γὰρ τὸ ἐκ 
πόρνϑυ μέρος ἐστὶ τοῦ ἐχ πόρνης, ἀλλὰ τέλειόν τι, Kock 
ἔνϑα ἂν" ὁποτέρῳ γοῦν αὐτῶν ὁπότερον 
μέρος, τοῦτό τινες διαβάλλουσιν ὡς οὗ χαλῶς εἰρημέ-- 
10 γον ἐνταῦϑα" οὐδὲ γὰρ δυνατὸν ἐν ὅρῳ τὸν κατήγορον 
ὅρῳ χρήσασϑαει, οἷον ὅτι καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων στάσεων " 
διὰ γὰρ τοῦτο οὐχ εἶπεν, ὅτι τοῦ- φεύγαντος χρωμένου 
τῷ ὅρῳ, ἀλλ᾽ ὁποτέρῳ αὑτῶν ὁπότερος χρήσεται" ὡς 
βουλόμενος σημᾶναι , ὅτι καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις στάσεσιν, 
45 ἐν αἷς, ὅ ὅρος εὑρίσχεται χεφάλαιον, τῷ συλλογισμῷ λύσε- 
ται, εἴτε ἀπὸ τοῦ διώκοντος, εἴτε ἀπὸ τοῦ φεύγοντος. 


"IF γνώμη, τοῦ νομοϑέτον ὑπ᾽ ἀμφοῖν πρὰς τὸ οἰκεῖον συμφέρον 
ἐξετασϑήσεται. 
Συριανοῦ. Ἕπεται τῷ συλλογισμῷ ἡ τοῦ νομο- 
20 ϑέτου γνώμη, κοινὸν ὃ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν xeqodatov, 
Εἰ μὲν οὖν ἔχοιμεν νόμον συνηγοροῦντα τῷ προχειμένῳ 
πράγματι, ϑέμτες αὐτοῦ τὸ ῥητὸν, οὕτω τὴν διάνοιαν 
ἐξετάσομεν, διὰ πάντων συναγωνιζόμενον ἡμῖν τὸν vopo- 
ϑέτην δειχνύοντες δ᾽ εἰ δὲ μὴ ἔχοιμεν νόμον, ἐπὶ rag 
25 καλουμένας εὐλόγους αἰτίας καταδραμούμεϑα, ὡς καὶ 
τῶν νόμων ἀποδεχομένων τὸ πρᾶγμα καὶ τῆς τοῦ νομο- 
ϑέτου διανοίας ov πόῤῥω τῶν ἡμῖν πεπραγμένων βλε- 
πούσης " ὥσπερ καὶ Δημοσθένης ἀπορῶν νόμου πρὸς τὰς 
εὐλόγους αἰτίας μεταβαίνει χαΐί φησι" tío γὰρ νόμος ἢ 
πρὸς εἰπὼν et προσετεῖν. 84 ἂν Par. om. 


1 Ald. χοινῶν. 2 Ven. ἐπιδεικνύντες. 3 Pro corona 
P. 264. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 5090 


τοσαὕὔτης ἀδικίας καὶ μισανϑρωπίας μεστὸς. καὶ τὸ ἑξῆς" 

xol πάλιν ἀλλαχοῦ 4" τὸ λαβεῖν οὖν τὰ διδόμενα ὁμολογῶν 

ἔννομον εἶναι, τὸ χάριν τούτων ἀποδοῦναι παρανόμων 
Y ΄ , D $ ⸗ ^T 

y ocn IlAcrvvousv δὲ τὴν γνώμην τοῦ νομοϑέτου τῃ tt 

ἐξετάσει τοῦ προχειμένου νόμου t καὶ ταῖς εὐλόγοις αἰ- 5 

τίαις, τῶν τε ὁμοίων νόμων τῇ παραϑέσει. 


Zo πάτρου. Ἢ τοῦ νομοϑέτου γνώμη χοινόν ἔστι 
χεφαλαιον" γρῆσιν δὲ τοιαύτην ἔγχει. Ἤτοι γὰρ τὸ ῥητὸν 
μέσον ἐστὶν οὐδ᾽ ὁπυτέρῳ μεταχλινόμενον τῶν μικρῶν, 
Drs xol ἑχατέρῳ προσάγεται τῶν μερῶν xol ἡ διάνοια 10 
ἐπ᾿ ἀμφοῖν ἐρευνᾶται, ὡς ἐπὶ τοῦ φιλοδόφου τοῦ τύ- 
povvov χαϑελόντος τῷ λόγῳ, ἢ ϑατέρῳ τῶν μερῶν βοη- 
ϑοῦν' εἰ μὲν οὖν μὴ φανερῶς τῷ ἑτέρῳ βοηϑεὶ, χρήσεται 212 
ἅτερος xol tQ ῥητῷ καὶ τὴν διάνοιαν ἐξετάσει τοῦ vouo- 
ϑέτου" ἐὰν δὲ μὴ cuu anra. ἡμῖν τὸ ῥητὸν, σιωπή- 15 
σαντες τὸ ῥητὸν ταῖς διανοίαις ἑαυτοῦ χρησόμεϑα᾽" ὡς 
xol Δημοσθένης ἐποίησεν ἐν τῷ περὶ στεφάνου" νόμου 
γὰρ ὄντος τὸν ὑπεύϑυνον μὴ στεφανοῦν, καὶ ἑτέρου νό- 
μου, μὴ ἐν τῷ ϑεάτρῳ 5 στεφανοῦσϑαι΄ τὸν ὑπὸ τοῦ δη- 
pov στεφανούμενον, ἀλλ᾽ ἐν τῇ πνυκὶ, ὃ μὲν Αἰσχίνης 26. 
καὶ τὰ ῥητὰ καὶ τὴν γνώμην καὶ τὴν διάνοιαν ἐξήτασεν, 
ἵνα μὴ, φησὶ, ψευδὴ φιλοτιμίαν χτᾶται ὑπὸ τοῦ δήμου 
στεφανούμενος , τούτου χάριν ἐχώλυσεν ἐν τῷ ϑεάτρῳ, 
φησὶν, Ó νομοϑέτης τὴν ἀνάῤῥησιν" ὁ μέντοι. ᾿δημοσϑέ- 
γης τὴν γνώμην νόμον ἔϑηε λέγων" ὅτε τὸν αὑτὸν ἔχει 25 
ζῆλον ὃ στεφανούμενος, ὅπου ἂν ἀναῤῥηθῇ, τοῦ δὲ τῶν. 
στεφανούντων ἕνεκα συμφέροντος ἐν τῷ ϑεάτρῳ γίνεται 
τὸ χήρυγμα" περὶ δὲ τοῦ μὴ τὸν ὑπεύϑυνον στεφανοῦσϑαι 
ὃ μὲν Αἰσχίνης τὸ ῥητὸν προσήνεγχεν , ὃ δὲ ᾿“ημοσϑένης 
τὸ μὲν ῥητὸν ἐσιώπησε παντελῶς, τῇ δὲ τοῦ ῥητοῦ δια- 50 
νοίᾳ κέχρηται φάσχων" οὐ παρὰ ὧν ἐπέδωχα ὑπεύϑυνός 


4 Ib. p. 2607. — 5 Ven. add. εἰ εἴχομεν. 6 Ald. ϑατέρῳ. 


510 ZX0A41A 


epe, ἀλλὰ παρὰ ὧν ἧρξα καὶ πεπολίτευμαι πάντα TOv 
βίον, παρὰ ὧν δὲ ἐπέδωχα οὐδὲ μίαν. 


Μ αρκελλίνου. Μέμφονταί τινες τῇ τάξει τῶν. 
κεφαλαίων," λέγοντες τὴν πηλικότητα καὶ τὸ πρός τι δεῖν 

δ πρὸ τῆς τοῦ νομοϑέτου γνώμης τάττειν, Og: ἂν τελευταία 
αὕτη τὰ προειρημένα ἐπισᾳραγίσῃ" ἀλλὰ φαμὲν, ὡς πάνυ 
αὕτη͵ χαλλίστη ἡ τοῦ rexvixoũ toig" ἀποδεικτιχῆς γὰρ οὔσης 
ταύτηρ, αὐξησικῶν δὲ τῆς πηλιχότητος καὶ τοῦ πρὸς τι, 5i- 
κότως τὰ ἀποδειχτιχὸν τῶν αὐξητικῶν προετάγη᾽ ἄλλοι 
40 δὲ προτάττουσι τὴν πηλικότητα τῆς γνώμης. λέγοντες, 
ὅτε ὃ συλλογισμὸς εἰς ἴσον ἄγει τὰ παρειμένα τοῖς προ- 
αχϑεῖσι, δηλονότι αὔξων τὰ πεπραγμένα" ἐπειδὴ οὖν χαὶ 

ἡ πηλικότης xol ἑὰ πρός τι αὐξητιχά εἰσι, διὰ τοῦτο δεῖ 
συνάψαι τὴν πηλικότητα τῷ συλλογιᾳμῷ, ἵνα μὴ διατέ- 
45 μωμεν τὴν αὔξησιν" ἰστέον δὲ, ὅτε κοινὰν ἀμφοτέρων 
χαὶ τουτὶ τὸ χεφάλαμον" ovx ἐν € ὅροις δὲ μόνον ἐμσείστεε, 
ἀλλὰ πανταχοῦ, ἔνϑα ἂν ἐμπίπτῃ γόμος, ταύτῃ χρησό- 
μεϑα' χρὴ γὰρ τὴν τοῦ τεϑέντος νομοϑέτου γνώμην 
ἐπισχοπεῖν καὶ ἀναπλάττειν πρὸς τὸ οἰχεῖον συμφέρον 
λοτὸν ῥήτορα᾽ ἔνϑα μὲν οὖν εἰς ἀπόδειξιν ἑτέρου τινὸς 
πράγματος παραλαμβάνεται τὸ ῥητὸν, τοῦτο δὲ προσέ- 
uxo διὰ τὰς νομικὰς, ἐπειδὴ ἐν ἐκείναις πᾶσαν ἐν ἑαυ- 
τῷ τὸ ῥητὸν ἔχει τὴν ἐξέτασιν, οὐχ ἑτέρου τινὸς ἕνεχα 
παραλαμβανόμενον, ἢ τῷ ἑτέρῳ τῶν ἀγωνιξομένων εὑρὲ- 
25 σχεται βοηϑοῦν, 7] χοινὸν ἐν μέσῳ χείμενον, ἀμφοτέρων 
μὲν προτεινόντων 7 τὸ ῥητὸν, περὶ δὲ τὸ πραχϑὲν οὔσης 
τῆς ζητήσεως, εἰ τοῦτό ἐστι τὸ πραχϑὲν, ὅπερ ὁ vOjROG 
διώρισεν" οἷον τὸν χαϑελόντα τύραννον αἰτεῖν δωρεὰν, 
ἀνῆλϑέ τις ὡς ἀποχτενῶν τύραννον, ἰδὼν ὁ τύραννος τα- 
so θαχϑεὶς ἔφυγεν, ἄλλος ἐντυχων ἀπέκτεινε xol ἀμφισβη- 
τοῦσι τῆς δωρδᾶς ὃ τε πρῶτος ἐγχειρήσας καὶ ὁ σφαξας" 


7 Ald, προτεινόντων», τὸ ῥητὸν παρὰ, δὲ τὸ ng, 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ 511 


ἐνταῦϑα γὰρ ἄμφω μὲν noorciyovos τὸ -δητόν᾽ ζητεῖται 
δὲ εἰ τοῦτο πέπραχται παρὰ τοῦ αἰτοῦντος, ὅπερ ὁ νό- 
μος ὥρισεν" οὐδετέρῳ γὰρ ἰδίως τὸ ῥητὸν περὶ τὴν τοῦ 
ὑποχειμένου tg row συμβάλλεται. "E&v μὲν οὖν, ὅπερ εἷ- 
πον, κοινὸς ἢ ὃ vöuos rꝙᷓ μὲν 7εγραμμένῳ οὐδ᾽ ἕτερος 5 
χρήσεται, οὐδὲν γὰρ μᾶλλον πρὸς αὑτοῦ ἢ τοῦ ἐναντίου 
ἔσται τὸ ῥητὸν ἀναγινωσχόμενον, ἐπὶ δὲ τὴν τοῦ νομο- 
ϑέτου γνώμην ἑκάτερος τρέψεται, χαὶ ταύτην ἀναπλά- 
σει * πρὸς τὸ οἰχεῖον συμφέρον" οἷον ὁ μὲν αἰτῶν τὴν 
δωρεὰν ἐρεῖ, ὅτι τὸν τὴν τυραννίδα παύσαντα, καὶ τὴν 40 
ἐλευϑερίαν ἀνακτησάμενον καὶ τοὺς γόμους ἀποδόντα τῇ 
πόλει, καὶ αὖϑις ἐπαναγαγόντα τὴν πολιτείαν ἄξιον τοὺ 
γέρως ἡγήσατο" ὃ δὲ τὸ ἐναντίον ἐρεῖ, ὅτι τὸν διαχρη- 
σάμενον ἐπὶ τὸ γέρας καλεῖ, τὸν ἀμυνόμενον, τὸν τῷ νό- 
po πολεμίῳ τέλος ἐπιϑέντα τῆς ἀρχῆς, οὐχ ὕποπτον αὖ- 8 
ϑις" δεῖ δὲ xal γοργὸν καὶ ἐναγώνιον ἐν τούτοις εἶναι 
τὸν λόγον καὶ πιϑανὴν εἶναι τὴν διάνοιαν καὶ μὴ ἁπλῶς. 
παράδοξον" ἐὰν δὲ τῷ ἑτέρῳ μέρει ὃ νόμος βοηϑῆῇ, 0 μὲν 
ϑαῤῥῶν, αὐτῷ τὴν ἀνάγνωσιν ποιήσεται, xal δεύτερον 218 
αὑτὰ διεξελεύσεται τοῖς δικάζουσιν, ὡς ἐν τῷ κατὰ '4ρι- 20 
στοχράτους, 9 χαὶ συνάψει τὴν διάνοιαν ἀχόλουϑον᾽ ov 
γὰρ ἀπείρηται τῷ τὸ ῥητὸν ἔχοντι, καὶ τῇ διανοίᾳ χρῆ- 
σασϑαι᾿ ἀμέλει ἑκάστῳ νόμῳ xol τὴν διάνοιαν προστί- 
ϑησιν ἐξ ἐνθυμημάτων λογισμοὺς ἀποδιδοὺς xoi συνιστάρ" 
καὶ ἐν τῷ κατὰ τοῦ Τιμοχράτους λέγων τὸν νόμον περὶ 25 
τοῦ μὴ ἐξεῖναι ἱκετεύειν, ἐπάγει καὶ τὴν διάνοιαν φάσχων, 
ὡς ὃ γομοϑέτης ἤδει τὴν φιλανϑρωπότητα xol τὴν πρᾳό- 
τητα τὴν ἡμετέραν" εἰ δὲ μὴ ἔχοι, ἀρχεσϑήσεται τῷ ῥη- 
τῷ" ὁ δὲ μὴ ϑαῤῥῶν τῷ ῥητῷ, διανοίας εὑπορήσει τι- 
γὸς, ἣν ἀντιϑήσει τῷ νόμῳ, eiys μέλλοι μάχεσθαι πρὸς 30 


8 Ald. ἀναπλάσσει. 9 Ald. κατὰ ᾿4ρ. λέγων τὸν νόμον περὲ 
τοῦ μὴ ἐξεῖναι τὴν διάνοιαν ἀκ., quae lectio per errorem ex i$ , 
quae paullo post sequuntur, nata est. Correxi ex Par. 


512 ει ΣΧΟΩ͂ΙΑ 


αὐτόν" εἰ δὲ μὴ τοῦτο ἔσται, Δημοσϑενιχῆς δεῖ τῆς δει-- 
vórgrog καὶ βίας μάχεται μὲν γὰρ οὐχέτι πρὸς τὸ ῥη- 
τὸν, αὐτὸ δὲ τὸ ῥητὸν ὑπὲρ ἑαυτοῦ δεῖξαι πειράσεται, 
ὅπερ ἐν τῷ περὶ τοῦ στεφάνου πεποίηχεν ὃ δήτωρ᾽ Ai- 
ὃ σχέψου γὰρ παραϑεμένου τὸν Διονυσιαχὸν νόμον καὶ διὰ 
τούτου παράνομον τὴν ἀναῤῥησιν τὴν ἐν τῷ ϑεάτρῳ 
κατασκευάξοντος, ὃ Δημοσϑένης τοσοῦτον ἔσχυσεν, ὥστε 
καὶ ὑπὲρ αὑτοῦ δεῖξαι τὸν νόμον καὶ περιτρέψαι εἰς TOU- 
ναντίον τῷ. Αἰσχίνῃ τὴν συχοφαντίαν, δι᾽ ὧν ἐχεῖνος 
40 παρανομῶν ἐγράψατο τὸ Κτησιφῶντος ψήφισμα. Ὅπερ 
οὖν εἰρήχαμεν, ἐὰν μὲν ϑαῤῥοῦμεν τῷ ῥητῷ καὶ συμ- 
φωνεῖ τοῖς παρ᾽ ἡμῶν λεγομένοις, καὶ αὐτὸ ἀναγνωσό- 
μεϑα τὸ δητὸν καὶ τὴν 19. διάνοιαν ἐπαξομεν" ὥσπερ ὃ 
«Αἰσχίνης ἐν τῷ κατὰ Κτησιφῶντος τὸν περὶ τοῦ μὴ δεῖν 
15 ὑπεύϑυνον στειρανοῦσϑαι. νόμον παρεχόμενος ἐξήτασε χαὶ 
τὴν γνώμην, μεϑ' ἧς τοῦτο ἐχέλευσε" φησὶ γάρ, ὡς ἐν 
τοῖς ἔμπροσϑε γρόνοις τινὲς ἄρχοντες τὰς μεγίστας ἀρ- 
χὰς χαὶ τὰς προσόδους διοικοῦντες χαὶ δωροδοχοῦντες 
περὶ ἕχαστα τούτων προσλαμβάνοντες ΤΣ τοὶς ἐπὶ τοῦ 
30 βουλευτηρίου ῥήτορας χαὶ τοὺς ἐκ τοῦ δήμου πόῤῥωθεν 
προκατελάμβανον τὰς εὐϑύνας ἐπαίνοις καὶ στεφάνοις 
xol χηρύγμασι. Κατιδὼν δή τις ταῦτα νομοϑέτης τί- 
ϑησι νόμον μάλα χαλῶς ἔχοντα, τὸν διαῤῥήδην ἀπαγο- 
ρεύοντα, τοὺς ὑπευϑύνους μὴ στεφανοῦν" ἐὰν δὲ μὴ συμ- 
25 φωνῇ τοῖς v9 ἡμῶν λεγομένοις τὸ ῥητὸν, τὴν μὲν ἀνά- 
γνωσιν αὑτὴν τῶν ῥημάτων οὗ προβαλώμεϑα, τῇ δὲ δια- 
γοίᾳ χρησόμεϑα πρὸς τὸ συμφέρον" εἰ δὲ μηδὲ αὕτη y 
ἐξέτασις ἡμῖν συμβάληται, ἡ τῆς διανοίας, ἐπὶ τὴν δια- 
βολὴν τῆς γνώμης ἐνίοτε, εἰ καιρὸν ἔχομεν, τρεψόμεϑα, 
χαϑα- 


- 10 καὶ τὴν διάν, ἐπάξ, — — — χατὰ Κτησιφῶντος Ald. om. 
11 Ald. προςλαμβάνοντα. Aesch. c. Ctes. p. 582. Bekk. προς- 
λαμβάνοντες. 


-—- ——-- 


ΕΙΣ, ΣΤΑΣΕΙΣ o 513 


χαϑάπερ ὃ Δημοσθένης ἐν τῷ περὶ τοῦ στεφάνου '“παρ- . 
ἐχόμενος Φιλίππου. ἐπιστολὴν ἔφη" ἀχούσατε , ὠ΄ ἄνδρες, 
ὡς σαφῶς δηλοῖ καὶ διορίξεται ἐν τῇ πρὸς ἡμᾶς ἐπιστο- 
An πρὸς τοὺς ἑαυτοῦ συμμάχους, ὅτε ταῦτα ἐγὼ πεποίη- 
κα ἀκόντων ᾿Αϑηναίων καὶ λυπουμένων, ὥστε εἴπερ εὖ 5 
φθονεῖτε, ὦ ᾿41ϑηναῖοι καὶ Θετταλοὶ, τούτους μὲν ἐχϑροὺς 
ὑπολήψεσϑε, ἐμοὶ δὲ πιστεύετε" σημειωτέον δὲ, ὅτι καὶ 
μὴ ὄντος͵ , ῥητοῦ πολλάχις ἐμσεέπτει γνωμῆ νομοϑέτου" καὶ 
ὅτι ῥητοῦ ὄντος διπλῆ καὶ ἡ διάνοια" ἢ μὲν πρὸς τὸ 
ῥητὸν, ἡ δὲ πρὸς τὸ προχείμενον πρᾶγμα; τούτῳ γὰρ χαὶ 10 
διαφέρει ἡ διάνοια ἡ πρὸς τὸ ῥητὸν. τῆς γνώμης τοὺ 
ψνομοϑέτου, ὅτι ἡ μὲν γνώμη τοῦ νομοϑέτου πρὸς τὸ 
προκείμενον λαμβάνεται, εἴτε ἔγχλημα, εἴτε εὐεργέτημα, 
καὶ ἕλχομεν τὴν διάνοιαν πρὸς τὸ οἰχεῖον γρήσιμον, 
ἐχείνη δὲ πρὸς αὐτὸ 13 τὸ ῥητόν" πανταχοῦ γὰρ ἔνϑα.ῥη- 15 
τὸν, xol διάνοια ἀκολουϑεῖ" ἰστέον δὲ χαχεῖνο, ὅτι OU 
μόνον ἐν ταῖς νομικαῖς εὑρίσκεται διάνοια ῥητοῦ, ἀλλὰ 
xai ἐν ἄλλαις στάσεσι" xal οὕτω μὲν ἡ τοῦ νομοϑέἕτου 
διάνοια ἑχατέρωϑεν ἐξετάζοιτο, ὡς εἴρηται" δοχεῖ δέ πως 
ἐκ τούτου ἀναχύπτειν τε ἄτοπον᾽ εἰ γὰρ τοῦ νόμου σα- 20 
φῶς τί διαγορεύοντος ἡμεῖς ἕτερον ἀντεισάγομεν, OU συνι- 
σταναι 33 τι τῶν ζητουμένων, ἀλλ᾽ ἀντινομοϑετεῖν δόξο-- 
μεν" πῶς οὖν καίπερ ἐξετάζοντες τὴν γνώμην τοῦ vouo- 
ϑέτου τὸ τοιοῦτο διαφευξόμεϑα; ὅτ᾽ ἂν αὐτὴν τὴν ἐξέ- 
τασιν ἔϑει παραδεδομένην δείξωμεν καὶ οὐκ οἴχοϑεν οὐδὲ 25 
&m ἰδίας 13 χρίσεως, ἀλλ᾽ ἀπὸ παραδείγματος αὐτὴν εἰσ-- 
ἄγωμεν" ὡς ἐν τῷ περὶ τοῦ στεφάνου ἔδειξεν ἡμῖν τὴν 
τοιαύτην μέϑοδον ὁ. Δημοσϑένης" μετὰ γὰρ τὸ ἐξετάσαι 
τὴν γνώμην πρὸς τὸ ἑαυτοῦ χρήσιμον, φεύγων τὴν αἱἷ- 914. 
Tic» ταύτην, ἔκ τῶν παραδειγμάτων εἰσήνεγκεν εἰπὼν" 30. 
ὅτι οὐδὲ οὕτως ταῦτα οὐ μόνον ἐν τοῖς νόμοις, ἀλλὰ καὶ 


42 Ald. αὑτόν. 15 Ald. συνεστάναι, scr. συνιστάνα. 18 
Ald. ἀπιδίας. ] 
Aketor. IV. m 93 


514 ^" ZX0AIA 


ἐν τοῖς ἡμετέροις ἤϑεσε διώρισται, ἐγὼ ῥᾳδίως πολλαχό- 
Ov δείξω. πρῶτον γὰρ Ναυσιχλῆς στρατηγῶν ἐφ᾽ οἷς 
ἀπὸ τῶν ἰδίων προεῖτο πολλάκις ἐστεφανοῦτο, εἶϑ᾽ ὅτε 
τὰς ἀσπίδας Διότιμος. ἔδωχε, καὶ πάλιν Χαρίδημος ἐστε- 
& φανοῦτο, εἶϑ᾽ οὗτοσί ᾿ΝΝεοπτόλεμος πολλῶν ἔργων ἐσε- 
στάτης γενόμενος ἐφ᾽ οἷς ἔδωχε τετίμηται" xal αὖ μόνον 
ix τοῦ ἔϑους καὶ τοῦ παραδείγματος συνέστησεν, ἀλλὰ 
καὶ ἐνθυμήματος εἰπών" σχέτλιον γὰρ ἂν εἴῃ τοῦτό γε, 
εἴ τῳ τινὰ ἀρχὴν ἄρχοντι ἢ διδόναε τῇ πόλερ τὰ' ἑαυτοῦ 
40 διὰ τὴν ἀρχὴν μὴ ἐξέσται, ἢ τῶν δοϑέντων ἀντὶ τοῦ 
κομίσασϑαι χάριν εὐθύνας ὑφέξες" xol σχόπεε ἐν τούτῳ, 
πῶς οὐ τοῦ ἐφαρμόττοντος τῷ ὑποχειμένῳ πρῶτον ἐμνή-: 
σϑη, ἀλλ᾽ ἀπὸ τῶν μειζόνων. ἤρξατο, ἵνα δείξαντος αὐτοῦ, 
ὅτι xoi ἐπὶ τῶν μεγίστων τὸν ὑπεύϑυνον στεφανοῦσϑαε 
45 ἔξεστι, τὸ ὅτι καὶ ἐπὶ ἥττοσιν ἐφεῖται παραδέξωνται ῥᾳ- 
δίως" διὰ τοῦτο. πρῶτον μὲν Νιαυσικλῆς στρατηγὸς ὧν ἔφη, 
εἶτα Δίῴώξιμος τὰς ἀσπίδας, εἰϑ᾽ ὅτι xol Χαρίδημος, εἶτα 
τέταρτον ἐπήγαγξ τὸ. παραπλήσιον τῷ ἐγχαλουμένῳ, ὅτε 
καὶ Νεοπτόλεμος πολλῶν ἔργων ἐπιστάτης, καὶ οὐδὲ ἁπλῶς 


30 τοῦτο, ἀλλὰ μετ᾽ αὐξήσεως, πολλῶν γὰρ εἶπεν ἐπιστάτης, 


, € » ς € 4 € - 3 , X LI 
ovy ἑνὸς" ὥστε καὶ qui &vaL παραγγελμα μὴ εὐϑὺς 
τοῖς ἐκαρμόττουσε τῷ οἰκείῳ 1" ἐπιτρέχειν, ἀλλ᾽ ἕτερα 


ἔχοιμεν προτάττειν, ἵνα μᾶλλον ὃ βουλόμεϑα παραδέξων-. 
ta, οὗ xgiyovrag" 16 xayrovO c δὲ πάλεν ov μόνον i» roig. 
45 οἰχείοις, ἀλλὰ καὶ toig ἀλλοτρίοις χρήσεται *? παραδείς-. 


γματι" χακδῖμο ET προστίϑημε τῇ ἐξετάσει τῆς γνώμης, 
ὅτι ἑκατέρας τῆς ἐξηγήσεως τῆς κατὰ γνώμην τοῦ νομο- 
ϑέτου σύγχρισιν ποιουμένους τὴν μὲν τοῦ ἀντιδίχου διαε- 
θεῖν καὶ διαβάλλειν χθὴ, τὴν δὲ αὑτῶν συνιστάνειν, οἷον" 


30 τίς γὰρ ἐστι *? νόμρς τοσαύτης ἀδικίας xoi μισανϑρωπίας͵ 


μεστὸς, ὥστε τὸν δόντα Ti τῶν ἰδίων, καὶ. ποιήσαντα 


15 Ald. εἰκείῷζ, 15 Ald, παραδέξρνταὶ οὗ, χρίττογε. 417 
Ald. χρήσηται. 418 Dem. pro cor. p. 264. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 515 


πρᾶγμα φιλάνθρωπον καὶ φιλόδωρον τῆς χάριτος ἀπο- 
στερεῖν, ἐπὶ τοὺς συχοφάντας δὲ ἄγειν xol τούτους ἐπὶ 
τὰς εὐθύνας ὧν δέδωκεν ἐφιστάνειν" διὰ μὲν γὰρ τούτου 
τὸν 9. 4ἰσχίνην ἀνεῖλε καὶ διέβαλε τῆς γνώμης τοῦ νο- 
μοϑέτου τὴν ἐξέτασιν, ἐχείνης δὲ πάλιν τὴν ἑαυτοῦ 
συνέστησεν εἰπών" ἀλλ᾽ οὗτος συκοφαντῶν, ὅτι ἐπὶ τῷ 
ϑεωρικῷ τότε" ὧν ἀπέδωχα τὰ χρήματα, ἐπηνεσεν av- 
τόν φησιν ὑπεύϑυνον ὄντα οὐ περὶ τούτων γε οὐδενὸς 
ὧν ?* ὑπεύϑυνος ἦν, ἀλλ᾽ ἐφ᾽ olg ἐπέδωχα, ὦ συκοφάντα" 
χαὶ ταῦτα μὲν ἀπὸ τῆς τῶν ἀρχαίων παρασκευῆς παρε- 
ϑέμεθϑα" δειχτέον δὲ xol ἐν πλασματι τοῦ νομοϑέτου 
τὴν γνώμην᾽ προκείσϑω δὲ τὸ 32 τοῦ εὐνούχου" οὐχοῦν 


ἐροῦμεν τὴν γνώμην τοῦ νομοϑέτον οὕτως" Oti μισεῖ 


τὴν βίαν 0 νόμοϑέτης;» ov τὸ ἔργον μόνον σχοπῶν, ἀλλὰ 
χαὶ τὴν διάνοιαν τοῦ πρόελομένου χαὶ τολμήσαντος" ἀ- 
γάγχη γὰρ τὸν τοιοῦτον καὶ ἐν ἑταιρίαις εἶναι καὶ συνω- 
μοσίαις, ἵνα & τοὺς βοηϑήσοντας" καὶ πάλιν ἐπὶ τοῦ 


ἱεροσυλίας χρινομένον λέξομεν" ἀπὸ μὲν τοῦ φεύγοντος, ' 


. ὅτε ὃ νόμος τῆς ἱεῤοσυλίας τοῖς τὰ ἱερὰ ὑφελομένοις 
ὥρισται" βούλεταε γὰρ φυλάττεσϑαι τοῖς ϑεοῖς τὰ ἀνα- 
ϑήματα xol μένειν τὸν xoGuov τῶν ἱερῶν, ἀλλὰ μὴ ἀπο- 
συλᾶσϑαι μηδὲ ἀπόλλυσϑαι τὰ μνημόσυνα xol μαρτύρια 
τῆς τῶν ἀναϑέντων φιλοτιμίας" ἀπὸ δὲ τοῦ κατηγόρου, 
ὅτε γελοῖον, εἰ πᾶσαν τὴν οπουδὴν ὁ νομοϑέτης ὑπὲρ 


ἀναϑηματων"3 ἐποιήσατο, ὡσπερ τι τῶν ϑεῶν ἐκ τῆς. 


ὑφαιρέσεως βλαπτομένων ἢ ἐλαττουμένων ἢ ζημιουμένων, 
ἀλλὰ δηλονότι τὴν ἀπόνοιάν ἐμίσησε τῶν ἱεροσύλων χαὶ 
τὴν τῶν ϑεῶν καταφρόνησιν" xoi γὰρ οἱ ἄλλοι νομοϑέ- 
ται τοὺς λάϑρα εἰς οἰκίαν εἰσελϑόντας ἀλλοτρίαν χαὶ 
ἐπὶ χλέμμασιν ἁλόντας ϑανάτῳ᾽ ἐζημίωσαν οὐ διὰ τὰ 


19 Ald, et Par. τήν. 20 Ald. τῷ τὸ ὦν. 21 Ald. o» 
ὁπεύϑυνος, siné 4», correxi ex Dem. p. 264, 22 Ald. TQ. 
SCr. τό. Í$ Ald. ἀναϑιμάἄτων. 


33.. 


516 XX0AIA 


xÀamívta' τοὺς γοῦν ἔξω χλέψαντας οἱ ταύτῃ τῇ -τιμω- 
οἷᾳ κολάζουσιν, ἀλλὰ διὰ τὴν ὑπόνοιαν καὶ τόλμαν τοῦ 
ἔγχειρηματος" ἰστέον δὲ ὡς ἡ τοῦ νομοϑέτου διάνοια εἰς 
κατασχευὴν λαμβάνεται ἢ τοῦ ἴδου ἢ τοῦ ἀνίσου ἐξ ἐν-. 
ὅ δύξον κρίσεως λαμβανομένη" ὃ μὲν γὰρ κατήγορός λέγει» 
ὅτι ὃ νομοϑέτης ὡς περὶ τῶν ἔσων xol τῶν αὐτῶν διε-. 
»οήϑη, o δὲ τοὐναντίον, ὅτι οὐχ ὡς περὶ ὁμοίων οὐδὲ 
ἔσων ἔδοξεν, ἀλλ᾽ ὡς πάμπολυ διεστηκότων" μεϑοδευτέον 
δὲ τὸ χεφάλαιον ἀπὸ τῆς τελιχῆς προϑέσεως" χρὴ γὰρ 
40 ἐπιδείκνύειν ἑκάτερον, ὅτι εἰ μὲν, ὡς αὐτὸς 0 λέγων φη- 
σὶν, οὕτως ἐγίνωσχεν ὁ νομοϑέτης, ἀχόλουϑα τοῖς ἄλλοις 
νομοϑέταις ἐγίνωσχεν xoi δίκαια καὶ συμφέροντα καὶ 
εὐπρεπῆ xol δόξαν ἔχοντα εἰ δὲ, ὡς φησιν ὅτι ἀντίδικος, 
καὶ τοῖς ἄλλοις 24 νόμοις ἐγαντία. ἐδόξασε xol ἄδικα xol 
15 ἀσύμφορα χαὶ αἰσχρά οἷον τῶν πληγῶν ἕνεχα ἐμίσει 
τοὺς ὑβριστὰς ὃ νομοϑέτης, δεινὸν γὰρ ἡγήσατο τὴν 
ὕβριν τοῦ σώματος, καὶ ἐκ τῆς πληγῆς καὶ τραύματα ἂν 
γενέσϑαι προσεδόχησε χαὶ θανάτους, ὑπὲρ τοίνυν τῆς 
τοῦ σώματος ἀσφαλείας τιμωρίαν ὡρισεν. 


40 Ἢ πηλικότης ὅτι μέγα τὸ γεγονὸς ἀποδείξει. 


Συριανοῦ. Κοινὸν Ὁ χεφάλαιον xol ἡ πηλιχότης, 
ὕπερ᾽ Χχαλοῦσιν ἔνιοι καὶ μέγα καὶ ποσόν" περιέχει δὲ αὔ- 
ξησιν τῶν ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους, ὥσπερ καὶ ἡ προβο- 
Àg* διαφέρει δὲ τῇ τάξει, xoi τῷ ἐχεῖ μὲν ὡς ὁμολογου- 

45 μένων αὐτῶν αὔξησιν γίνεσϑαι, ἐνταῦϑα δὲ μετασχευῆς 
αὐτὰ τιϑέναι καὶ τρόπον τινὰ ἀνακχεφαλαίωσιν εἶναι τῶν 
ἐν τῇ προβυλῇ ῥηθέντων τὴν πηλικότητα" οὐ πᾶσιν οὖν 
τοῖς περιστατικοῖς μορίοις ἐπεξελεύσεταει, μόνῳ δὲ τῷ 
περιέχοντι ποσῷ" ὁ μὲν γὰρ κατήγορος ἀεῖ τοῖς πεπρα- 


— 24 Ald. ἄλλοι. 1 Ven, μετὰ δὲ ταῦνά ἐστιν 5j πηλοιότης, 
κοινὸν κεφάλαιον, ὅπερ καλοῦσιν. 2 Ald. xpi ἔχοντι. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ. 5 


γμένοις ἰσχυριζόμενος ἐν τῇ πηλικότητι. xol τὰ λείποντα 
ὑπὸ τοῦ πεπραγμένου δείξει περιεχόμενα, καὶ τὸ πᾶν μέ- 
7ζεϑὸς αὐτῷ περιϑήσει" ὁ δὲ φεύγων τοὐναντίον μειώσει 
t0? πεπραγμέγον, xoi μᾶλλον ὑπὸ τῶν λειπόντων αὐτὸ 
δείξει περιεχόμενον * οἷον ὁ μὲν φιλόσοφος ἐρεῖ χατηγό- 
ρου τάξιν ἐπέχων τῷ πρώτως λέγειν" λογίσασϑε, ὦ &v- 
ὅρες διχασταὶ, πότερὸν ἡ τυραννοχτονία τὴν εὐνομίαν 
περιέχει καὶ τὴν ἐλευϑερίαν, ἢ τοὐναντίον τῶν νόμων ἡ 
βεβαιότης ᾽ καὶ τὸ τῆς γνώμης τῶν tU πολιτευομένων ἐ- 
λεύϑερον" οὐδὲ τὴν ἀρχὴν ἔφεσίν τινα τυραννίδος ἐγγί- 
νεσϑαι τοῖς ἐνοιχοῦσι συγχωρεῖ, ἐγὼ μὲν γὰρ οἶμαι τοῦ- 


το" ἀναιρεϑεὶς μὲν γὰρ ὁ τύραννος πολλοὺς ἴσως ches 


τοὺς διὰ συγγένειαν ἢ φιλέαν τὰ παραπλήσια τῆς πατρί- 
δος φρονήσοντας, καὶ τυραννίδος ἐργαστήριον τὴν πό- 
λιν δ ἐπιδείξοντας" φρονῆσας δὲ τὰ βέλτιστα καὶ τὴν ἀδι- 
χίαν τῶν χαχῶν τὸ κεφάλαιον ἐγνωχὼς οὔτ᾽ αὐτὸς τούτοις 

ἐπιχειρεῖν ἅπερ ἔσχατα τῶν καχῶν οἴδται τολμήσει, οὔτ᾽ αλ- 
λον τινὰ τοιαῦτα καχουργοῦντα περιάψεται" τούτοις μὲν 
οὖν καὶ τοῖς τοιούτοις λογισμαῖς ὃ φιλόσοφος χρώμενος 
τὸ παρ᾽ αὐτοῦ πεπραγμένον μέγα τε καὶ περιέχον ἀποδείξει, 
ὁ δὲ, ἀντιλέγων κατὰ μείωσιν προάξει τὴν πηλικότητα, καὶ 
μᾶλλον τὸ λεῖπον περιεχτικώτερον ἀποδείξει τοῦ πεπραγμέ- 
vov.A£yuv* εἶτα τῶν ὅπλων οὐχ ἁψάμενος, οὗ τὸν τύραν- 
γον ἀπεχτονὼς, οὐ χίνδυνον οὐδένα κινδυνεύσας ὑπὲρ τῆς 
πατρίδος τῶν ἀριστέων αἰτεῖς τὰς δωρεάς" xol πῶς οὐκ 
ἀλόγιστον δ ov γὰρ εἰ δεδοικὼς ἐκεῖνος τοὺς ἐφεδρεύον- 
τας αὐτῷ τῶν πολιτῶν xci τὸ τῆς τύχης 5 εὐμετάβολον 
ὑφορώμενος τοῖς παρὰ σοῦ λόγοις πείἥεσθαι 15 ἐσκήψα- 


5 Ald. μιώσεε τῷ, 4. Ven..xargy. τάξεως ἐπέχων ἐν δωρεᾶς 
αἴτήσει τῷ πρῶτος λέγειν. 5 Ald. βεβαιώτης. 6 Ven. τὴν 
πόλιν ἡμῖν. 7 Ald. ὅλων. Ven. et Par. ὅπλων. 8. Ald. ἐ- 
λάχιστον. Ven. et Par, ἀλύγιστον. — 9 Ven. τύχης. Ald.et Per. 
ψυχῆς. 10 πείϑεσθαι ex Ven. recepi: déest in. Ald. et Par. 


20 


25 


, 318 Z XQ.AIA 


το, ἤδη που καὶ τῶν τυραννοχτόνων καρποῦσϑαι, τὰ γέ- 

ρα δίκαιος ἂν ὑπάρχοι 11" ἐχεῖνοι μὲν γὰρ τὴν παρανο- 

. μίαν ἐχκόψαντες, xcii? χαχῶν (Aog τὴν πόλιν ἐλευ- 

ϑερώσαντες, εἰκότως σοβαροὶ παρίασιν ἐπὶ τὸ βημα, 

brg!! μεγέϑει τῶν κινδύνων ἐφάμιλλον 1^ χρμίζεσθαι 

καὶ τὴν δωρεὰν ἐσπουδαχότες " σὺ δὲ τιμωρίας ἐλεύϑερον 

τὸν χοινὸν ἀλάστορα 15 χφεὶς xal διαδρᾶναε "τὸν λυμεῶ- 

να παρεσχευακὼς σειινόν τῳ διαπεπρᾶχϑαι νομίζεις" ἔστε 

δὲ τὸ κεφάλαιον ᾿ἐπιλογικὸν, καὶ ϑαυμάζειν οὐ χρὴ, εἶ 

10 xoi ἐν "μέσοις τοῖς ἀγῶσιν ἐπιλογίξζεσθαι δεῖ" xal γὰρ 

0 Δημοσϑένης ἐν τῷ κατὰ ᾿4ριστοχράτους πρῶτον ϑεὶς 

τὸ 16 νόμιμον ἐπιλογίζεται, εἶτα τὸ δίκαιον ἐξετάσας xai 

216 ἐπιλογισάμενος πάλεν τὸ πρέπον διεξελϑὼν ἐπιλογίζεται . 

ἔξεστιν οὖν xol κατὰ κεφάλαιον ἐπιλογίξεσθαι, xa μετὰ 

45 τὴν πλήρωσιν τῶν ἀγώνων ἐπάγειν τοὺς ἐπιλόγους, ὡς 
ἐν τῷ κατὰ Τιμοχράτους € ὁ ῥήτωρ ποιεῖ. 


“Σωπάτρου χαὶ Μαρκελλίνου. Ἔζήτησαν τινὲς, 
διατί ἀμ φοτέρων αὐξητιχῶν ὄντων, τῆς τε πηλιχότητος 
χαὶ τοῦ πρός τι, μὴ ἕν κεφάλαιον γέγονεψ, ἀλλὰ δύο" 

20 πρὸς οὖς ὁ ᾿4“ϑανασιός φησιν" ὅτι ὥσπερ δύο τῆς συγκχρί- 
σεως εἴδη TO μὲν συγκριτικὸν, τὸ δὲ ὑπερϑετικὸν, οὕτω καὶ 
τῆς αὐξήσεως κατὰ σύγχρισιν προϊούσης χαὶ αὐτῆς δύο 
τρόποι" xai ἡ μὲν πηλικότης ἀναλογεῖ τῷ j ὑπερϑετιχῷ, τὸ δὲ 
πρός τι τῷ συγκχριτιχῷ" τούτῳ δὲ τῷ λόγῳ ἀναστρέφεται ἡ 

45 τάξις τοῦ τεχνιχοῦ καὶ εὑρεϑήσεται τὸ πρός τι πρῶτον τὴς 
πηλιχότητος " ἡμεῖς δὲ φαμὲν, ὅτι ἐπειδὴ εἶπεν ὁ τεχνε- 
x06, ἢ πηλικότης μέγα τὸ γεγονὸς ἀποδείχνυσιν, ἐνόμισεν 
αὐτὸν λέγειν μέγιστον ἐν ὑπερϑετικῷ λόγῳ οὐκ ἔχει δ᾽ 


41 Ven, δίκαιος ἃ ὑπάρχεις. 42 καὶ κακῶν ἱλιάδος recepi ex Ven,, 
in Ald. et Par. xaxov ἰλιάδα, sine καί, 13 Ald. τὰ μεγέϑη. 
Ven. et Par. τῷ μεγέϑε. 44 Ald, ἐφάμιλον. 415 Ven.add. 
τῆς χώρας. ᾿ 16 Ald. τόν. 


ΕἸΣ ΣΤΗΣΕΙΣ 519 


οὕτως" τὸ γὰρ μέγα ov μόνον οὐχ ἔστιν ὑπέρϑεσις, οὐδὲ 
συγκριτικὸν, ἀλλ᾽ ἁπλοῦν" διήρηται δ᾽ ἡ αὔξησις εἰς δύο" 
ἐπειδὴ γὰρ δύο τινὰ ἐν τῷ ὅρῳ, τὸ μὲν πεπραγμένον, τὸ 
δὲ ζητούμενον, πεπραγμένον μὲν τὸ καϑηρῆσϑαι τὴν τυ- 
θαννίδα, ζητούμενον δὲ, εἰ τοῦτο τυραννοχτονία, πᾶσα 5 
᾿ἀναγκῃ xal τὴν αὔξησιν αὑτὴν διχὴ τέμνεσθαι, πῇ μὲν 
αὐτὸ ἐφ᾽ ἑαυτοῦ τὸ πεπραγμένον αὐξανόντων ἡμῶν, πῇ 
δὲ τῇ πρὸς τὸ παραβαλλόμενον συγκρίσει" οὐχοῦν ἡ μὲν 
σηλιχύτης τὴν ἁπλήν τοῦ ὑποκειμένου καὶ πεπραγμένου 
αὔξησιν ἔχει, τὸ δὲ πρός τι κατὰ σύγχρισιν: οἱ μὲν οὖν 10... 
τὸ πρός τι πρῶτον λέγοντες δεῖν τάττεσϑα: τοῦτό φασι, 
τοῦ ἐν συγχρίσει μεῖζόν τι οὐχ ἂν sir μέγα τελείως " πολ- 
λάκις γοῦν φαμὲν εἶναι μὐρμηχῶ μέγαν, ὡς πρὸς σύγκρε- 
σιν τοῦ γένους τῶν μυρμήχων ἀφορῶντες" τὸ οὖν πρός 
τε, φασὶ, τὸ κατὰ σύγχρισιν ἔχει μέγεθος o0 μέγα τε- 15 
λείως, ἡ δὲ πηλικότης τὸ κατὰ 'φύσιν καὶ τέλειον " προ- 
ταχϑήσεται οὖν, φησὶ, τὸ πρός τι τῆς πηλιχότητος cd 
γὰρ αἱ αὐξήσεις ἀπὸ τῶν ἐλαττόνων ἐπὶ τὰ μείζω χω- 
σοῦσε" καὶ ταῦτα μὲν πιϑανὰ, o δὲ “Ἑρμογένης ἀληϑε- 
στέρῳ: λόγῳ τινὶ xol φυσιπῷ προτάττει τὴν πηλεκότητα 20 
τοῦ πρός τι" δεῖ γὰρ πρότερον τὴν ἑχάστου φύσιν χατα- 
μαϑόντας οὕτω. τὴν πρὸς. τὸ ἕἔτορον ποιδῖσϑαι ᾿παράϑε- 
σέν τε καὶ ἀντεξέτασιν᾽ οὗ yàp τὴν φύσιν οὖχ ἐπιστά- 
μεϑα, πῶς. ἂν τοῦτο. πρὺς ἕτερον 'παραβάλλοιμεν 17 ; διὰ 
piv οὖν τῆς πηλικότητος αὑτὰ üp ἑαυτῶν τὰ πράγματα 25 
αὔξομεν, διὰ δὲ τοῦ πρός τι ἑτέροις ἀντεξετάξζοντες " στε 
7) πηλικότης πρὸ τοῦ πρός τι τάχϑήσεται" ᾿Δρποχρατίων 
δὲ ἀδιάφορον εἶναν βούλεται τὴν τάξιν, x&v μὲν εἴῃ πι- 
ϑανὴ, φησὶν, ἡ κατὰ τὸ πρὸς τι ἀντεξέτασις .. προτα- ὁ. 
χτέον τὸ πρός τι, ἵν᾿ ἀπὸ τῶν πιϑανῶν ἀρξώμεϑα, ὡ- 30 
σπερ ἐπὶ τοῦ φιλοσόφου" λέγει γὰρ, ὅτι μεῖζον τὸ ἄνευ 


- 


17 Ald, παραβάλλοκιεν. 


320 ZA X0A4I.A 


σφαγῶν" ἐὰν δὲ ἀπίϑανος 505) i τοιαύτη ἐξέτασις. προ- 
ταχτέον τὴν πηλιχότητα, ἵ ἵνα μὴ ἀπὸ τῶν ἀπιϑάνων ἂρ- 
ξώμεϑα" οἷον ἐξ ἱεροῦ τις φιάλην ὑφείλετο, καὶ κρίνεταε 
ἱεροσυλίας" οὐ γὰρ ἐγχωρεῖ λέγειν, ὅτι μεῖζον τὸ ἐξ ἱεροῦ 

b λαβεῖν τοῦ ix τῶν τεμένων, πῶς δὲ. ϑεραπεύειν τὰ τοι- 
eUra ἐν τῷ πρός τι λεχϑήσεται" μετὰ δὲ τὴν τοῦ νομο- 
ϑέτου γνώμην xar ἀχολουϑίαν ἕπεται ἡ πηλιχότης " 
κατασχευάσαντες γὰρ τὸν συλλογισμὸν καὶ τὴν πίστεν 
προςϑέντες ἀπὸ τῆς τοῦ νομοϑέτου γνώμης, εἰχότως ἐσεὲ 
40 τὴν αὔξησιν ἥξομεν χαὶ δείνωσιν τοῦ ἐγκλήματος" ἡ μὲν 
γὰρ γνώμη ἔτι τῆς ζητήσεως καὶ τῆς κατασχευῆς ἔχεταε 
τοῦ πράγματος, ἡ δὲ πηλιχότης αὔξησιν ἐπαγγέλλεται" 
τὸ μὲν γὰρ ἔτει ἀδήλου ὄντος ἀὔξειν καὶ τὴν τοῦ δρά- 
σαντος προαίρεσιν διαβάλλειν ἢ τοὐναντίον ἐγχωμιάζειν, 
46 μάταιον καὶ σφόδρα ἄλογον" τὸ δὲ μετὰ τὸν ἔλεγχον 
ἐξαίρειν τὸ πεπραγμένον εὔλογον καὶ πιστικὸν τῷ, δικά- 
Corti" ἡ πηλικότης οὖν αὔξει. τὸ γεγονὸς δεινοῦντος τοῦ 
κατηγῴρου καὶ μεγαλοποιοῦντος τὸ ἔγκλημα ἢ τὸ tUtQ- 
"yérgua* ix δὲ τῶν ἐναντίων τοῦ φεύγοντος μειοῦντος " 
20 ἐξ ὧν δὲ τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους αὐξήσομεν, ἐκ τῶν 
217 αὐτῶν καὶ τὴν πηλικότητα ἐργασόμεϑα. Καὶ ἔτι πρῶ- 
τος μὲν τόπος τῶν αὐξητιχῶν ἐπιχειρημάτων ὃ ἀπὸ τῆς 
ποσύτητος" ἔτι δὲ οὗτος τοιοῦτος, τ᾽ ἂν δι᾽ ἑνὸς τοῦ 
πραχϑέντος, πολλὰ ἔγωμεν ἢ τὰ χακουργηϑέντα ἢ τὰ 
25 εὐεργετηϑέντα δεικνύναι" δεύτερον ἀπὸ τοῦ ποιοῦ, οἷον 
τίνι διαφέρει, πότερον τῇ πόλει ἢ τῷ παϑόντι" xol πό-᾿ 
τερον δημοσίᾳ τὴν πόλιν ἠδίκησεν , ἢ εὐηργέτησεν, 7 
ἰδίᾳ ὁ τοῦτο ποιήσας" κατασχευάσομεν δὲ ταῦτα ἀπὸ 
“τῶν τελιχῶν" ἀπὸ τοῦ εὐδόξον εἰ τύχοι, ὅτι δόξαν πολ- 
50 λὴν τὸ ἀραχϑὲν προξενεῖ τῇ πόλει ἢ ἀδοξίαν χαὶ ὕβριν" 
ἀπὸ τοῦ χαλοῦ, ὅτι χαλὸν τὸ πεπραγμένον ἡ πάλιν αἷ- 
σχρόν" ἀπὸ τῶν παραχολουϑούντων τῇ πράξει" ἔστι δὲ 
ταῦτα, ὡς πολλάχις δεδήλωται, πρόσωπον, τόπος, τρόπος, 


ΕΙΣ ΣΤΑ͂ΣΕΙΣ. sl 


χρόνος, αἰτία, γνώμη, κατὰ δὲ Πορφύριον xal καιρὸς, 
χαὶ ὕλη, καὶ ἰδιότης, ἡλιχία, ἀξία, ἐπιτήδευσις 19, τύχη" 
τὸ εἰχὸς τοῦ χαιροῦ, τὸ εἰκὸς τοῦ τρόπου" τὸ εἰχὸς τοῦ 
τόπου, τὸ εἰχὸς τῆς αἰτίας" ἀπὸ προσώπου" οἷον, ὑμεῖς 
γὰρ 5, ὦ ἄνδρες «41ϑηναῖοι, «“Ταχεδαιμονίων γῆς καὶ ϑα- ὅ 
λάττης ἀρχόντων xci τὰ χύχλῳ τῆς «ΑΙττικῆς κατεγόντων 


ἁρμοσταῖς καὶ φρουραῖς, Τάναγραν, Εὔβοιαν, τὴν Bow- 


τίαν ἅπαφαν᾽ ἀπὸ τοῦ τόπου, εἰ γὰρ οὐχ ἐν παραβύστῳ 
ἀλλ᾽ ἐν ἐπιφανείᾳ γέγονεν ἡ πρᾶξις, μέγα τὸ ἀδίκημα 
διὰ τὸ ἐπίσημον τοῦ χωρίου" ἀπὸ τοῦ 'χαιροῦ, εἰ γὰρ ἐν 
χρείᾳ ῦντα ηδίχησεν ἢ εὖ ἐποίησε, μέγα τὸ ἀδίχημα 
7 εὐεργέτημα" ἀπὸ τοῦ τρόπου, εἰ ὁᾳδίως ἢ χαλεπῶς, 
1j πειϑοῖ, ἢ βίᾳ" ἑκάτερον γὰρ αὐξήσεις, τὸ μὲν ὑπερο- 
χὴν σημαΐνειν τῆς τοῦ πεποιηκότος ἀνδρείας, τὸ δὲ τέ- 


40 


yvnc ὑπερβολὴν ἢ συνέσεως". ἀπὸ τῆς ὕλης, ἔχοι τε ϑαυ- 15 


μαστὸν χατὰ τὰς ἀφορμὰς 7 παραδοξον " amo τῆς αἰτίας, 


εὖ γὰρ διὰ πρόφασιν γέγονε σφόδρα ἐπαινουμένην 2) eyo-. 


μένην, μέγα τὸ πραχϑὲν, ὥσπερ ἡ κατάλυσις τῆς τυραν- 
γίδος δι᾽ ἐλευϑερίαν'" ἀπὸ τῆς γνώμης, οἷον εἰ εὐνοῶν, 7 
δύσνους ὧν" ἀπὸ ποσότητος κατὰ πρόσωπον, ὅτι εἰς nol- 
λοὺς ἀνθϑρῴπους ἢ ὠφέλεια, ἢ βλάβη: κατὰ γρόνον, OrL 
εἰς πολλοὺς διατείνει γρόνους, ὡς ἐπὶ τοῦ χαταλύσαντος 
τὴν τυραννίδα, ὅτι ἀΐδιος 39 ἡ εὐεργεσία, οὐδεὶς γὰρ ἔτε 
τυραννήσει, ἑχόντος τούτου τὴν τυραννίδα ἀποῤῥίψαντος" 
ἀπὸ ποσότητος χατά τὰ ἑπόμενα, ὅτι μεγάλα τὰ ἐπακο- 
λουϑοῦντα xol πολλὰ" ἀπὸ ἰδιότητος, ὅταν λέγωμεν, ὅτε 
σιρῶτος ἢ μόνος τὰ τοιαῦτα ἐτόλμησεν" ὡς ὁ Δημοσϑέ- 
νῆς ἐν τῷ περὶ τοῦ στεφανου" χαὶ μὴν ὅτι πολλοὺς μὲν 
ἐστεφανώχατε ἤδη τῶν πολιτευομένων ἅπαντες ἔστε" Ov 


25. 


ὅντινα δὲ ἄλλον ἡ πόλις ἐστεφάνωται σύμβουλον λέγω 50 


48 Ald. ἐπιτήδευσι τύχης. 19 Dem. pro cor. p.258. 20 
ὅτε ἀΐδιος $ εἶεργ. — — — τὴν τυραννίδα Ald. om. | 


$22 Z X0.AI.4 


xal ῥήτορα, πλὴν δὲ ἐμὲ, οὐδ᾽ ἂν εἷς εἰπεῖν ἔχοιτε" ἀστὸ 
τῆς ἡλικίας, εἰ νέος ὧν ἢ γέρων, εἰ ϑαῤῥαλέος ἢ εὑλα- 
βήα᾽ ἀπὸ τῆς ἀξίας, εἰ ἰδιώτης ἢ ἄρχων᾽ ἀπὸ τῆς ἐπιτη- 
δεύσεως, εἰ γεωργὸς ἢ ἔμπορος" ἀπὸ τῆς τύχης, εἰ πένης 
δἢ πλούσιος" ἀπὸ ταῦ γένους, εἰ Ἕλλην ἢ βάρβαρος" ἀπὸ 
φύσεως, εἰ ἀνὴρ 7 γυνή" ἀπὸ τοῦ εἰκότος, εἰ περὶ ^* τὸ 
εἰχὸς τοῦ τόπου " mali πέπρακται, δὲ ὅπον μηδεὶς ἂν 
προσεδόχησεν" εἰ παρὰ τὸ εἰχὸς τοῦ καιροῦ, ὅτε μηδεὶς 
ἱπενόησεν" εἰ παρὰ τὸ εἰχὸς τοῦ τρόπου, ὅτι εἰχὸς τοιῷδε 
40 τρόπῳ, 0 ἐστε παβαδόξῳ τρόπῳ" οἷον τέχναις, μηχαναῖς, 
λόγοις, δι᾿ ὃν τις OU προσεδόχησε τρόπον" παρὰ τὸ εἰκὸς 
τῆς αἰτίας, ὅτε τοιάδε αἰτία" φιλοτίμως niv οὖν ἡμεῖς 
τοὺς τρόπους ὑπεξήλϑομεν" ἀρχέσουσε δ᾽ αἱ ἐπιχειρήσεις 
τῇ πηλικότητι αἷ ἀπὸ τοῦ ἐσομένου, δτ᾽ ἂν πολλὰ xol 
45 μεγάλα δέιχνύειν ἔχωμεν τὰ ἀποβαίνοντα" οἷον δεινὸν τὸ 
τὰ ἱερὰ ἐπανοίγειν xal τὰ ἐν αὑτοῖς κλέπτειν, χἂν μὴ; 
ἱερὰ τυγχάνῃ“ οὔτε γὰρ τὸ ἀσφαλὲς ἕξουσιν αἱ τῶν ἰδεω-- 
τῶν παραχαταϑῆχαι, καὶ ἐκ ᾽τούτων ἀδικοῦσιν ἐπὶ τὰ 
ἀγαϑήματα " καταφρονηϑήσεται τὰ ἑερά" ὑπεροφϑήσε-- 
20 ται 22 ἡ εὐσέβεια" ἀπολεῖταε τὰ παρὰ τῶν πολιτῶν κει-- 
μήλια, εἰ γὰρ μηδὲ' οἱ νεὼ ἀξιόπιατα φυλαχτήρια, τέ. 
περὶ τῶν ἐν ταῖς οἰκίαις 5 ταμιείων ὑποληψόμεϑα" ἐπε- 
χϑιρήσομεν καὶ ἀπὸ τοῦ ἐλάττονος" ὅπου γὰρ, & χαὲ 
ἀνέῳξε μόνον, οὔκ ἂν ἐξέφυγε τὴν τῶν ἱεροσύλων αἰτίαν" 
25 σχολῇ: ys νῦν ὁπότε πρὸς τῷ ἀνοῖξαν καὶ ὑφείλετο * ab 
uiv οὖν αὐξήσεις ix τούτων" αἱ δὲ μειώσεις ἐκ τῶν ἐναν»-. 
218 τίων" ἀναγχαῖον δὲ καὶ ὅσα εὕρομεν εἰς τὴν πηλικότητα 
παρὰ τοῖς ἀρχαίοις εἰπεῖν" ἔστι γὰρ παρὰ Δδημοσϑένει 
τὸ ἀπὸ τοῦ προσώπου, ὅτ᾽ ἄν λέγῃ, εἰ μὲν. τοίνυν μὴ 
&0 χορηγὸς ὧν τοιαῦτα ἐπεπόνϑειν ὑπὸ Μειδίου" καὶ ἀπὸ 


21 Si conferas sequentia, εἰ παρὰ τὸ εἰκὸς τοῦ καιροῦ, Orts 
μηδεὶς ὑπονόησεν, malis legere παρὰ, deleto sq. sí ante ὅπου. 
22 Ald. ὑπεροϑήσετα. 25 Ald. οἰκείαις ταμείων. 


- 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 45 


τοῦ rónov, ὅτι ἐμ τῷ ἱερῷ τοῦ Διανύσοψ" xo) ἀπὸ τοῦ 
χρόνου, ὅτι ἐν ἱερομηγίφ᾽ καὶ ἀπὸ τῆς αἰτίας, ὅτι δι᾽ 
ἔχϑραν, καὶ ἀπὸ τοῦ τρόπρμ, ὅτι πληγὰς, καὶ ὅτι ἐξῆν 
ἑτέρῳς, καὶ λυπεῖν dpà, xpi μηδὲν ἀσελγὲς ποιεῖν, εἴγε 
- ῳβέλησεν ἀντιχορῃγὸς χενέσδιαι" ἐχρὴν γὰρ αὐτὸν ἔσϑ᾽ ὅ 
ἅτε ἐγὼ τῆς Πανδιρνίδος χορηγὸς ὑπέστην, τότε τῆς T- 
οεχϑηΐδος ἀγαστάντα τῆς ἑαυτοῦ φυλῆς ἀνϑυποστῆναι 
xal καταστήααντα ἑαυτὸν ἐξ ἴσου xol τὰ ὄντα ἀγαλίσκον- 
τα ὥσπερ ἐγὼ, αὕτω μὲν ἀφαιρεῖσθϑας τὴν νίχημ" ὑβρί- 
ξειν δὲ τοιαῦτα καὶ τύπτειν μῃδὲ τότε" καὶ διὰ παντὸς 10 
δὲ τρῦ λόγου ἀπὸ τούτων εὑρήσομεν τὰρ αὐξήσεις γινο- 
μένας" ὅτι δὲ οὐ μόνον ἐν ὁρισετιχὴ ὑποϑέσει χρηστέον, 
οὐδὲ ἐν τῷ κεφαλαίῳ τούτῳ τοῖς τόποις τούτοις τοῖς αὖ- 
ξητιχοῖς, ἀλλὰ καὶ ἐν ἄλλαις ὑποθέαεσιν, ἔνϑα ἂν αὐ- 
ξήσεως δεώμεϑα, εἴτε ἐν ἐπαίνοις, εἴτα ἐν ψάγρις, εἴτε ἐν 18 
συμβουλαῖς, εἴτε ἐγ δικαστηρίοις ἀπ᾽ αὐτῶν τῶν 4ημο- 
σϑένους ἔστι͵ γνῶναι" ἐν γὰρ. τῷ πρὸς “Πεκτίνην καὶ 
ἄλλης τῆς στάσεως καὶ ἑτέρας διοαιρέσδως κεριαλαέων τὰς 
εὐεργεσίας τῶν ἀνδρῶν. αὐξῇσαι βουλόμδνοι, ix τούτων 
τῶν τόπων τῶν εἰρημένων. τὰς ἐπιχειρήσεις ἔλαβον" .«διδ- 30 
ξιὼν γὰρ, οἷα “εύκων, ἐπιχερδῇ. ἀγᾳϑὰ εἰργάσατο, καὶ 
λέγωκ ὡς τοῖς ἐν “Σικελίᾳ τῶν πολιτῶν ἐν τριαύτῃ συμ- 
φορᾷ καϑεστηκχύσιν ἔδωχε μνᾶς ἑχατόν." καὶ τοῦ μὴ τῷ 
λιμῷ πᾶντας αὐτοὺς ἀποϑανεῖν, αἰτιώτατος γέγονεν, ἀπὸ 
χρόνου καὶ τόπου, xal προσώπο» καὶ αἰτίας xal πάντων 35 
τῶν προειρημένων τόπῳγ ηὐὔδησεν᾽ μεζὰ ταῦτᾳ πάντα 
ἔστι καὶ ἀπὸ τοῦ ἐλάττονος αὐξῆσᾳι᾽ λέξομεν. χὰρ, Ort. 
εἰ τοῖς χλέπταις καὶ λωποδύταις, οἱ ἐξ ἰδιωτικῶν ὑφεί- 
Aowro, τιμωρία τις ἐπήρτηται, πολὺ πλέον τοῖς ἐξ ἱεροῦ 
λαμβανουσιν" ἔστι δὲ καὶ ἀφ᾽ ὧν οἱ νόμοι μὲν λέγουσιν, 50 
οὐ πεποιήκασι δὲ, οἷς διέφερε τὰ χεχωλυμένα" εἰ δὲ καὶ 
ἐν τῇ προβολὴ αὔξησις εὑρίσχεται, xoi ἐνταῦϑα τί δια- 
φέρεν ἡ προβολὴ τῆς πηλιχότητος; καὶ λέγομεν, ὅτι ἐκεῖ 


“- 


524 | ZX04A14A 


μὲν ἁπλῶς καὶ ὅσον ἐφάψασθαι τῶν περιστατικῶν γρώ- 
μεϑα, ἐνταῦϑα δὲ xarà πλάτος ἑχάστῳ τῶν περιστατι- 
᾿ κῶν χρώμεϑα᾽ ζητεῖται δὲ παρὰ τῷ Δδημοσϑένει, vi δή 
ποτὲ xol ἀσέβειαν ἐγκαλῶν τῷ Μειδίᾳ 7^ ἐπὶ πολὺ τῷ 
δ περὶ τῆς ὕβοεως ὑπεξῆλϑε λόγῳ. , ἀπὸ τῶν ἐλαττόνων ἐπε- 
χειρῶν καὶ λέγων, ὅτι οὐδὲ τοὺς δούλους. ὑβρίζεσθαι συγ- 
χκεχώρηκεν ὃ νόμος ; ἀλλὰ λέγομεν, ὅτε σφόδρα ἐπιστημό- 
vog* συστήσας γὰρ ἡμῖν τοῦ νομοϑέτου τὴν γνώμην χα 
ἐπεξελϑὼν τῷ περὶ τῆς ὕβρεως λόγῳ, ὁδὸν πόῤῥωθεν τῷ 
40 πηλίχῳ παῤεσχεύασε, τουτέστι ταῖς αὐξήσεσι, λέγων ὅτι εἰ 
τὸν τῆς ὕβρεως ὑπεραίρει νόμον τὰ πεπραγμένα, ἀλλ᾽ 
οὐχέτι ὕβρις τὰ πεπλημμελημένα μόνον, ἀλλὰ xai ἀσέ- 
βεια" ἔστι δὲ xol ἀπ᾿ αὑτῆς τῆς λέξεως ἐπιγνῶναι τὴν 
αὔξησιν" τὸν τοίνυν οὐ παρὰ τοῖς “Ἕλλησι μόνον ἀλλὰ 
15 xol παρὰ τοῖς βαρβάροις εὐδοκιμοῦντα νόμον σχοπεῖ τε 
“ ὁ παραβὰς ἥντινα δοὺς δίκην ἀξίαν ἔσται δεδωχώς" εἰ 
μὲν τοίνυν, ὦ ἄνδρες ᾿41ϑηναῖοι, μὴ χορηγὸς ὧν ταῦτ᾽ 
ἐπεπόνϑειν ὑπὸ Μειδίου, ὕβριν ἂν τις χατέγνω τῶν πε- 
πραγμένων αὐτῷ" νῦν δέ μοι δοχεῖ κἂν ἀσέβειαν εἰ χα-" 
20 ταγιγνώσχοι 3" τίς αὐτοῦ τὰ προσήχοντα ποιεῖν, ὅρα πῶς 
ὁδῷ τινι προῆλϑεν ἐπὶ τὴν αὔξησιν, O0 ἐστιν ἀπ᾿ ἐλάτ- 
rovoc ἐπὶ τὸ μεῖζον δ᾽ εἴπωμεν καὶ ἐπὶ μελέτης τὴν πη- 
λικότητα, ὡς ἐπὶ τοῦ εὐνούχου" οὐχοῦν ὁ μὲν κατήγορος 
λέξει" μέγα τὸ γεγονὸς xol ὕβρεως πλείστης ἐχόμενον χαὶ 
25 καταφρονήσεωρ' 009 μάλιστα οὐ δυνάμενος χρῆσϑαι προ- 
πηλακχισμοῦ χάριν ἐβιάζετο" ὁ᾽ δὲ φεύγων ἐρεῖ, ὅτι μηδενὸς 
-&pyov πραχϑέντος ovx ἄξιον ὀργίξεσϑαι καὶ τιμᾷν ϑανάτου. 


Τὸ δὲ αὖ πρός τι, ὅτι καὶ μεῖζον τὸ ἄνευ σφαγῶν καὶ ϑορύβου 
καὶ ταραχῆς παῖσαι τὴν τυραννίδα τοῦ μετὰ ὅπλων. 


Συριανοῦ. Τὰ πρός τι ἔνιοι xoi συγκχριτικὰ 


4 


50 
219 | 
24 Ald. Μηδείᾳ. 35 Ald. καταγινώσκεις. 26 Ald. μεῖον. scr. 
μεῖζον. 4 Ven. μετὰ δὲ ταῦτα doti τὰ πρὸς τι, ἅπερ καὶ συγχρ. κα- 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 525 


καλοῦσιν" ὡς γὰρ καὶ τὸ ὄνομα δηλοῖ τὴν πρὸς ἕτερα 
σχέσιν ἐξετάζομεν ἐν αὐτῷ ?* xal ὁ μὲν κατήγορος μείζω " 
τὰ πεπραγμένα τῶν λειπόντων δείχνυσιν, ὁ δὲ φεύγων 
τὰ λείποντα τῶν πεπραγμένων" ὅτ᾽ ὧν δὲ πάνυ Ὁ μείζω 

ἢ τὰ λείποντα τῶν πεπραγμένων, ἐὰν μὲν ἢ τὸ ζήτημα 5 
icrogixóv, παραδείγματα ὅμοια κινήσομεν, χἀχδίνων μεί- 
ζω δείξομεν τὰ παρὰ τοῦ φεύγοντος χαϑ'᾽. ἡμῶν τετολ- 
μημένα, ὥσπερ Δηποσθένης ἐν τῷ κατὰ Μειδίου πεποίη-- 
χε" βουλόμενος γὰρ δεῖξαι χαλεπώτατα xoi φόνοις ὅμοια 
τὸν Μειδίαν διὰ τοῦ χονδύλου τετολμηχότα, πιστοῦται 10 
διὰ παραδειγμάτων, ὅτι πολλοὶ διὰ πληγὴν ἀγαναχτή- 
σαντες ἐφόνευσαν τοὺς τυπτήσαντας 5, ἐν οἷς παρεισάγει 

| τὸν Βυαίωνα, à δὲ μὴ ἢ τὸ ζήτημα ἱστορικὸν, συλλο- 
γισμοῖς αὐτὸ μεϑοδεύσομεν, ὡς ini τοῦ πλουσίου" εἰ 
γὰρ καὶ τὸ τυπτῆσαι μεῖζον εἶναι δοκεῖ τοῦ ἐπανατεί- 15 
γασϑαι, ἀλλ᾽ οὖν βιαιότερον ἐπιχειροῦντες ἔλαττον αὐ- 
τῷ δείξομεν τῷ λόγῳ λέγοντες" αἴϑε γὰρ ἐπάγων συνε- 
χῶς οὑτοσὶ τὰς χεῖρας ἔπληξεν, αἴϑε τὴν ἄτιμον ἐπάτα-͵ 
Ee? πληγὴν, ὡς εὐθέως ἂν ἐπικουροῦντος ηὐτύχουν τοῦ 
vóuov' xai δίκην αἰτίας ᾿ εἰσπραξάμενος αὐτὸς τὸ τῆς 10. 
ὕβρεως ἀνεπεπαύμην, καὶ ὃ σοβαρὸς ἡμῖν ἐπὶ τῷ πλούτῳ 
ταπεινότερος γενόμενος, ἐσωφρόνει" νυνὶ δὲ ἡ συνε- 

. χὴς ἐπανάτασις τῶν χειρῶν ἐμοὶ Ὁ τῆς ὕβρεως ἀφορητό- 
τερον χατέστη 9. χαὶ τὸν αἰχιξόμενον ἀτιμώῤητον δια- 


λοῦσιν ἔνι. 2 Ven. ἐν ταὐτῷ 8 Ven. μείζονα. 4 Ven. 
ora» δὲ πάνυ uiljova ἢ τὰ πεπραγμένα, ἐπειδὴ ἀναίσχυντόν ἐστι 
τὸ λέγειν, μείζονα εἶναι τὰ λείποντα τῶν πεπραγμένων, ἐὰν μὲν ἢ. 
5 Ven. ὥς φησιν ἴσασιν  Ebalova πολλοὶ τὸν “εωδάμαντος ἀδελ-- 
φὸν ἀποκτείναντα Βοιωτὸν ἐν δείπνῳ καὶ συνόδῳ κοινῇ διὰ πληγὴν 
μίαν, ἐὰν δὲ μὴ ἢ τὸ ζήτημα ior. 6 Ven. οἷον ὡς ἐπὶ τοῦ πλου- 
σίου τοῦ συνεχῶς ἐπανατεινομέγου τὰς χεῖρας, εἰ γὰρν 7 Ald. 
ἐπάτατε. — 8 Ven. ἐμοί τε τὸ τῆς ὕβρεως ἀφορητότερον. 9. Ald. 
καϑίστη. 


52b AS X0AIÀ 


φεύγοντα ἐπαναβαίνειν ὁσημέραι. τῷ πένητι παρεχάλεε" 
μοχϑηρία *? γὰρ ἀνυπεύϑυνον ἔγουσα τὴν ἐξουσίαν ἀνύ- 
ποιστος" ὁρᾷς ὡς τὸ περιφανῶς μεῖζον ἔλαττον ἀποδέ- 
δειχται τῇ μεϑόδῳ᾽ τούτοις οὖν καὶ toig τοιούτοις Ao- 
. & γισμοῖς ἐπὶ τῶν δοχούντων ἀναισχύντων εἶναι πρός Tt 


χρηστέον». 


Σωπάτρου xal αρχελλίνου. «Δὺξήσεως μὲν 
ἕνεχα xol τὸ πρὸς τε πάῤαλαμβάνεται, xol ix τῶν αὖ- 
τῶν προσέρχεται τόπων, Olg xoi ἐπὶ τῆς πηλιχότητος 

10 χρώμεϑα, συγχριτιχῶς δὲ. ἐφ᾽ ἑκάστου προάγεται τόπου" 
οἷον εἰ τὸ πολυχρόνιον βέβαιον, δῆλον δήπουθεν ὅτι μεῖ- 
fov τὸ βεβαιότερον" διαφέρει 52 οὖν τῆς πηλιχότητοςρ 
τοῦτο τὸ χεφάλαιον, ὕτι ἐχεῖ μὲν ἁπλῇ τίς ἐστιν ἀδξη- 
σις, ἐν τούτῳ δὲ xol κατὰ παράϑεσιν xol ἀντεξέτασιν 

48 ἑτέρου πρὸς ἕτερον ἡ αὔξησις γίγνετάι, διὸ καὶ πρός τι *? 
τὸ κεφάλαιον χέχληξαι" δηλοῖ γὰρ ὀύγχρισίν τινος πρὸς 
ἕτερον τὸ ὄνομα" τοῦτο μέντοι πρύς τι πρὸς τὰ ὑπὸ 
toU ὀὁριχοῦ κατασχευαζόμενα γίνεται, λέγω δὴ τὰ παρει- 
μένα" ὡς ἐπὶ τοῦ τύραννον πείσαντος χαταϑέσϑαι τὴν 

20 τυραννίδα λεκτέον, ὅτε μεῖζον τοῦ ἀποχτεῖναι τὸ πεῖσαι " 
ἀποχτεῖναι γάρ ἐστι τὸ παρειμένον ". πῶς γὰρ οὗ μεῖξον 
τὸ ἄνευ σφαγῶν παῦσαι τὴν τυραννίδα" τῶν “μὲν γὰρ 

. κινδύνων οὐχ inupuOnusr, τῶν δὲ ἀγαϑῶν ὡς χινδυ- 
γνεύσαντες ἀπολαύομεν, δημοχρατίας , νόμων, συνήϑους, 

25 πολιτείας, ἃ χαὶ πολλῶν ἂν ἐτιμησάμεϑα χινδύνων xal 
πόνων" ὁ μὲν οὖν κατήγορος ἀγωνίξεται μεῖζον ἀποδεῖ. 
ξαι τὸ πεπραγμένον τοῦ παραχειμένου εἰχότως, ἐπειδὴ 
ὁρᾷ τὸν ἀντιλέγοντα toig παρειμένοις ἰσχυριζόμενον καὶ 
μέγα εἶναι τὸ παρειμένον λέγοντα" ἐὰν μὲν οὖν ὑπὸ toU, 

10 Ald. μοχϑηρίαν. Ven. et Par. μοχϑηρία. 11 διαφέ. 


ρεε ov» τῆς" πηλικότητος" — — — c μέρον πρὸς ἕτερον Ald. om, 
12 Ald. πρόσϑεν. ΕΣ 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 52 


κατηγόρου λέγωμεν, τὰ πεπραγμένα ἑνταῦϑα ἀποφανοῦ- 
μὲν μείζω τῶν παῤειμένων, 0 δὲ φεύγων ἔμπαλεν" ἔφαμεν 
δὲ πολλάχις,. ὅτι τάξιν ἐν ταῖς αἰτήσεσιν ἔχει ὁ αἰτῶν 
χατηγόρου , μετὰ γὰρ τὸ αὐξῆσαι ἐν τῇ πηλικότητι τὸ 
εὐεργέτημα, ὅτι μέγα τὸ πεῖσαι χαταϑέσϑαι τυραννίδα, 5 
ἥξομεν, ἐπὶ τὸ πρός τι λέγοντες μείξω τὰ πεπραγμένα 
τῶν παρειμένων εἶναι" αἱρετώτερον γὰρ τὸ μετ᾽ εἰρήνης 
καὶ ἄνευ πραγμάτων, ἢ τὸ διὰ πολέμου καὶ αἵματος καὶ 
σφαγῶν καϑελεῖν τὸν τύραννον εὐλόγως δὲ τοῦτο ποιοῦ- 
μὲν διὰ τὸ τὸν ἀντιλέγοντα τῇ δωρεᾷ διασύραι τὰ πε- 19 
πραγμένα, ἐπαινεῖν. δὲ τὰ παρειμένα " οὕτω μὲν ὑπὲρ 
τοῦ αἰτοῦντος λεκτέον" ἐὰν δὲ. ὑπὲρ τοῦ ἀντιλέγοντος τῆ 
δωρεᾷ τὸν λόγον ποιώμεϑα, τὰ παρεεμένα ἀποφανοῦμεν 
μείζω, πολὺ ἔλαττον τὸ πεῖσαι λέγοντες δῖναι τοῦ διὰ 
ξίφους φονεῦσαι" ἑχόντα γὰρ μᾶλλον καταϑέσθϑαι τὴν 18 
τυραννίδα ἢ βιασϑέντα τὸν τύραννον" ποιήσομεν δὲ 
ταῦτα ἑκατέρωϑεν, ὡς εἶπον, xarà σύγχρισιν, ix παρα- 220 
ϑέσεως ἑχάτερα ἀντεξετάζοντες καὶ ὑποδεικνύντες τόδε τὸ 
τούτου μεῖζον" τοῦτο γὰρ τοῦ πρός τι ἴδιον, τὸ ἑκάτερα 
ἀντεξετάσαι παράλληλα" δεῖ μέντοι τοῦ πιϑανοῦ καὶ προα- 20 
ἐχοῦς στοχαζομένους τοῦτο ποιεῖν" πανταχοῦ μέντοι τὰ 
σφόδρα μείζω ov παραληψόμεϑα εἰς ἀντεξέτασιν τοῖς. 
μιχροῖς καὶ πολὺ εὐτελεστάτοις, ἵνα μὴ ληρεῖν δόξωμεν, 
ἀλλ᾽ or ἂν, φησὶν, ἐϑελήσωμεν 1} πρὸς τὰ πολὺ μείζω 
τὰ φαυλότερα παραβαλεῖν **, ἵνα μὴ ἀπίϑανοι δόξωμεν, 35" 
dei πρῶτον εἰς ἴσον αὐτὰς ἀγαγεῖν" ἀρκοῦσα yap ἐστιν 
αὔξησις ἡ τοῖς ταπεινοῖς τὸ ἴσον πρὸς τὰ ἄγαν vnutQé- 
govta χαριζομένη" ἐὰν δὲ δυνατὸν ἢ δεικνύναι ὅτι καὶ 
μείζω ἐστὶ τὰ φαῦλα, ὡς ἐπὶ τοῦ τὴν φιάλην ἔχ τοῦ 
ἡρῴου 15 χλέψαντος, δύναται γὰρ καὶ ὁ κατήγορος βια- 30 
ζόμενος εἰπεῖν, οἱ μὲν ϑεοὶ δύνανται δίκην παρὰ τῶν le- 


45 Ald. ἐκϑελήοωμεν. 14 Ald, et Par. παραβαλλεῖν. 18- 
Ald. igeov. 


28 ZX0AIA W 


ροσύλων λαβεῖν, οἱ δὲ ἥρωες τῆς τῶν δικαστῶν ἐπιχου- 
ρίας δέονται, πειρασόμεϑα δὲ καϑόλου ἀπὸ τῶν ἴσων ἢ 
ἐλαττόνων μὲν, οὐ πολλὴν δὲ τὴν παραλλαγὴν ἐχόντων 
τὰς συστάσεις αὐτῶν ποιεῖσϑαι" καὶ πρὸς τούτοις ἐπι- 

5 σημήνασϑαι δεῖ, ὅπου ἄνισος ἡ ἀντεξέτασις δοχεῖ, ἵνα 
(qu) παρὰ τοῖς ἀχούουσιν ἀπίϑανος ἡ σύγχρισις ὑπολει-- 
φϑῇ" ὥσπερ ὃ Δημοσθένης τὰς Θεμιστοχλέους λέξεις 
οὔσας λαμπρὰς πρὸς τὰς «Κόνωνος ἀντεξετάζων, χαὶ βου- 
λόμενος τὰς Kovwevog μείζους ποιῆσαι διὰ τὸ πιϑανὸν 
40 πρὸς τοὺς ἀκροωμένους ἐπεσημήνατο προχατειληφέναε 
τὴν Θεμιστοχλέους δόξαν" φημὶ τοίνυν ἐγὼ xol πρὸς 
Διὸς xoi ϑεῶν μηδεὶς qOóvo τὸ μέλλον ἀκούσει" ἀλλὰ 
ταἀληϑὲς σχοπείτω" 00Q τὸ φανερῶς τοῦ λάϑρα χρεῖττόν 
ἐστιν; τοσούτῳ Κόνωνος τὰ τείχη τῶν Θεμιστοκλέους * 
18 raUra δὲ ἢ ἐξ αὐτῶν τῶν ὑποχειμένων πραγμάτων λη- 
ψόμεϑα͵ ἡ ἐκ παραδειγμάτων, ἐὰν ἀπίϑανα εἴη τὰ πρά- 
γματα, ὃ πεποίηχεν ὁ Πημοσθϑένης ἐν-τῷ κατὰ Μειδίου" 
φάσχων γὰρ μὴ ὕβριν εἶναι τὸ πεπραγμένον ἀλλὰ δημό- 
gio» ἀδίχημα, ἰδὼν δὲ ὅτι ἀπίϑανον ἔσται xol λίαν üto- 
20 zov τὴν εἰς αὐτὸν γεγενημένην ὕβριν, εἰ ἀντεξετάζει τοῖς 
δημοσίοις ἐγκλήμασι καὶ λόγου μείζονα εἶναι τοῦ προ- 
δοῦναι τὰς ναῦς τῆς πόλεως, ὄνομρ μὲν ἔϑετο τῷ ἐγκλή- 
ματι" ὅτι 7 δημόσιον ἀπὸ τοῦ διαφόρου, ὅτι λειτουρ- 
γοῦντα τῷ ϑεῷ καὶ χορηγὸν ὕβρισεν οὐκ ἰδιώτην" τὴν 
25 δὲ σύγκρισιν οὐκ ἔτι πρὸς τὰ δημόσια πεποίηται, “πρὸς 
τὰ ὅμοια δὲ καὶ προσεχῆ" σφόδρα γὰρ αὐξητικὴ 7 τοι- 
αὐτή ἐξέτασις, ὅτ᾽ ἂν τοὺς ὁμοίους uiv χατὰ τὸ ὄνομα, 
ἐπὶ μικροτέροις δὲ ἐγχαλουμένους τιμωρίας τυχόντας ἀ- 
ποδείξωμεν" χαϑόλου γὰρ τὰς συγκρίσειρ ἀσφαλῶς σοι- 
80 εἰσϑαι χρὴ, μῆτε πρὸς ἀπίϑανον" μήτε πρὸς τὰ λίαν 
ἐλάττω, διὰ τὸ ἄδοξον, ἵνα μὴ εἰς εὐτέλειαν τὸ ἐξεταζό-- 

J μένον 

16 Ald. ἔτι. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ | 99. 


ζόμενον καταστήσωμεν 17 πρᾶγμα" ὃ φοβηϑεὶς ὁ Δημο- 
σϑένης τὸ κατὰ Evoiova πάξησε πρῶτον ἐν τῷ πηλίχῳ 
λόγῳ" οὐδὲ γάρ αὖ τοῦτο ἔνεστιν εἰπεῖν, ὡς οὐ γεγενη- 
μένου πώποτε οὐδενὸς ἐκ τῶν τοιούτων, νῦν αἴρω τὸ 
πρᾶγμα καὶ φοβερὸν ποιῶ. ἔπειτα ini τὸ πρός τι μετ- 5.. 
ελϑὼν ἐκ τῶν παραδειγμάτων, τῆς αἰξήσεως τὴν πίστιν 
παρέσχετο λέγων, ἴσασιν Εὐαίωνα πολλοὶ τὸν “εωδά- 
μαντος ἀδελφὸν ἀποχτείναντα Βοιωτὸν διὰ πληγὴν μίαν" 
οὗ γὰρ ἡ πληγὴ παρέστησε τὴν ὀργὴν, ἀλλ᾽ ἡ ἀτιμία" 

' οὐδὲ τὸ τύπτεσϑαι τοὺς ἐλευϑέρους δεινὸν, καίπερ ὃν Ó&&- 40 
γὸν, ἀλλὰ τὸ ip ὕβρει" εἶτα τὴν σύγχρισιν ἐπήγαγε" 
ὑχέψασϑε δὲ πρὸς Διὸς καὶ ϑεῶν, ὅσῳ “πλείονα ὀργὴν 
ἐμοὶ προσῆχε γενέσθαι, ἢ τότε ἐκείνῳ τῷ Εὐαίωνι τῷ 
τὸν Βοιωτὸν ἀποχτείναντι" καὶ GXOTtL, πῶς ἀπὸ τῶν τό- 
πων πάντων, οἷς ἐν τῇ πηλιχότητι χεχρήμεϑᾳ, κατεσχεύ- 45 
«ctv εἰπών" ὃ μὲν γὰρ ὑπὸ γνωρίμου xol τούτου με- 
ϑύοντος ἐναντίον 8E ἢ ἑπτὰ ἀνθρώπων ἐπλήγη καὶ τού- 
των γνωρίμων, καὶ εἰς οἰκίαν ἐλϑὼν, οὐ δημοσίᾳ" ἐγὼ 
δὲ vm ἐχϑροῦ νήφοντος ἕωϑεν 19 ὕβρει xoi οὐκ οἴνῳ" 
ἔτι δὲ τὸ ἕωϑεν ἀπὸ τοῦ χαιροῦ, xol πολλῶν ἐναντίον 20 
xal ξένων καὶ πολιτῶν ὑβριζόμην" καὶ ἐν ἱερῷ ἀπὸ τοῦ 
τύπου" ὅλως δὲ ὅτ᾽ ἄν ὑπάρχῃ τι βοηϑοῦν ἀπὸ τῶν 
παραδειγμάτων, χρησόμεϑα᾽ εἰ δέ τι λυποῦν, ὃ μὲν av- 90] 
τίδικος ὡς βοηϑθοῦντι χρήσεται, Orr καὶ ἤδη “γεγονότος 
τοιούτου τινὸς οὐ τηλικαύτης ὀργῆς 0 ποιήσας ἠξίωται" 45 
ἡμᾶς δὲ λύειν xol ἀπολογεῖσϑαν χρὴ , τὰς αἰτίας παρ- 
ἐχομένους, δι᾿ ἃς τὸ γεγονὸς οὐχ ὅμοιον τῷ i ἡμῶν 
ἐγχκαλουμένῳ' χαϑάπερ ὁ “Δημοσθένης ἐν τῷ αὐτῷ λόγῳ 
πεποίηχε τὰ περὶ τὸν πρόεδρον xài τὸν νομοϑέτην" ἀνε- 
λὼν παράδειγμα διὰ τοῦ λέγειν" ἔτι τοίνυν οὐδὲ ὁμοί- 50 
αν οὖσαν τούτῳ χἀκείνοις συγγνώμην εὑρήσετε πρῶτον 


47 Ald. καταστήσομεν. 48 Ald. h. 1. et paullo post 


ἔσωϑεν. | 
Rhetor. 1V. 34 


530 | XX0AIA E 


μὲν γὰρ ὁ τὸν ϑεσμοϑέτην πατάξας τρεῖς εἶχε προφά- 
dus, μέϑην, ἄγνοιαν, ἔρωτα, διὰ τὸ σχότους χαὶ νυ- 
κτὸς τὸ πρᾶγμα γενέσθαι" ἱστέον δὲ, ὅτι ἡ παρὰ τὸ 
ἐναντίον σύγκρισις ἐκ μόνης ἐστὶ τῆς τοῦ προσώπου 
p ποιότητος" συμπλέχεταν δὲ καὶ τοῦτο τοῖς πὸ TOU σπο- 
σοῦ" οὐ γὰρ ἁπλῶς ζητοῦμεν τὸ ποσὸν, ἀλλὰ τὴν μὲν 
ἀρχὴν ἐκ τοῦ ποσοῦ λαμβανὸμεν, τὰς δὲ παρ᾽ αὐτῶν 


κατασκεὐὰς ἐκ τῆς ποιότητος αὑτῶν ἐχφέρομεν" ἢ ἔλατο. 


τον ἢ ἴσσν, ὅϑεν καὶ ζητοῦσί τίνες, ὅτι, εἰ ἀπὸ τοῦ ἴσου 
10 ἐστὶ τὸ πρός τε, τί διαφέρες τοῦ συλλογισμοῦ, ἐπειδὴ 
xci αὐτὸς εἰς τὸ ἴσον ἄγει" λέγομεν δὲ, ὅτι ὅτε εὑρίσ- 
κεται τὸ πρός TL ἀπὸ τοῦ ἴσου, σιωπῶμεν τὸν συλλο- 
γισμόν, εἰ μὴ ἄρα δυνάμεϑα αὐτὸν μεϑόδῳ τινὶ εἰσα- 
γαγεῖν" δεῖ δὲ ἐν ταῖς συγκρίσεσιν καὶ σφοδρότητος xol 
15 ἀχμῆς τῷ λόγῳ, ὥσπερ xci ὃ Δημοσϑένης ἐποίησε" πολ- 
λὰ γὰρ ποιήσειεν. ὃ τύπτων, ὧν ἔνια ὃ παϑὼν οὐδ᾽ ἂν 
ἀπαγγεῖλαι δύναται ἑτέρῳ; τῷ σχήματι, τῷ βλέμματε, 


τῇ φωνῇ * OT. ἂν ὡς ὑβρίζων, ὃ Ot' ἂν κονδύλοις, Ot ἄν' 


ὡς ἐχϑρὸς͵ ὧν" ὅτ᾽ ἄν ὡς 5 ἐπὶ κόῤῥης" ταῦτα κινεῖ, 
ἀρ ταῦτα ἐξίστησιν ἀνθρώπους ἀήϑεις ὄντας τοῦ προπη- 
λαλίζεσθαι" ἱστέον δὲ, ὅτι ἐνίοτε ἐχλείπει τὸ πρὸς τι, 
ὡς ἐπὶ τοῦ τὸ χενοτάφιον ὁρύξαντος" οὗ γὰρ ἐγχωρεῖ 
λέγειν, ὅτι τοῦ συλῆσαι 35 — — — — τὸν νεχρὸν χεῖ- 
ρον τὸ ἀναχωρεῖν μηδὲν μετὰ τὴν διορυγὴν ὑφελόμενον' 
45 οὐδὲ ὁ πένης δύναται λέγειν, ὅτι μείζων τοῦ ἐκ τῶν πλη» 
γῶν αἰχισμοῦ ἡ ?* τῶν χειρῶν ἐπανάτασις, χαὶ ἐν τῷ 
κατὰ Μειδίου οὐχ εἰκὸς ὡς εἴπωμεν λέγειν, ὅτι μεῖζον 
τοῦ προδοῦναι ψαῦς τὸ παρὸν ἀδίκημα" ὥσπερ οὖν ἐπὶ 
τῶν κατὰ αἴτησιν ὅρων συγχρίνομεν χατὰ τὰ εἰρημέ- 
χονα, τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ ἐπὶ τῶν κατὰ χρίσιν κατὰ 
τὰ ἐνδεχόμενα" πρὸς τούτοις τινές φασιν, ὅτι στοχα- 
στιχὸν ἄλλο χεφάλαιον εὑρίσκεται ἐνταῦϑα ἐχ τοῦ πρὸς 
49 ὡς Pa 21 Ald. s. 


49 ὡς Par. om. , 20,À1d. cvi sq. laeura. 


- 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ 531 


τι λαμβᾶνον τὴν ἀρχήν" ζητούντων γὰρ ἡμῶν, πότερον 
(μεῖον τὸ πεῖσαι τύραννον ἢ φονεῦσαι, στοχαστιχὸν ἕν- 
τεῦϑεν ἐμπίπτει ξήτημα ἐχ τῆς τοῦ ἀντιλέγοντος μειώ- 
σεως" ἐλαττοῦν γὰρ βουλόμενος τὸ πεπραγμένον ἀπο- 
φαίνει, ὅτι χαὶ αὖϑις τυραννήσει" παρέχονται δὲ καὶ δ 
ἄλλο ζήτημα ὅμοιον. Βυζάντιοι, φασὶν, ὑπὸ Φιλίππου 
πολιορχούμενοι, προὔύϑεσαν γέρας τοῖς τὴν πολιορχίαν 
λύουσιν, ἐξεστράτευσαν δι᾽ αὐτοὺς ᾿4ϑηναῖοι, μαϑὼν 
Φίλιππος ἀνεχώρησε, καὶ αἰτοῦσι τὸ γέρας ᾿4ϑηνάῖοι τὸ 
μὴ νενικῆσθϑαι 2} τὸν Φίλιππον, ἀλλ᾽ ἑκουσίως ἀνακε- 10 
χωρηκέναι" χαιρὸν, φασὶν, ἔχουσι λέγειν, ὅτι ἀτελὴς ἡ 
χάρις" ἴσως γὰρ αὖϑις καϑ᾽ ἡμῶν ἐπιστρατεύσεται Φί- 
Autmog* ἀλλὰ ταῦτα μὲν πιϑανά" εἰδέναι δὲ χρὴ, Ort 
ἢ ἐργασία τοῦ πρὸς τι διὰ τῶν νοημάτων γίνεται" χα 
οὐχ ἔστιν ἄλλου κεφαλαίου προσϑήχη, ἀλλὰ ἀπειρόκαλοί 15 
εἰσιν οἱ ταῦτα λέγοντες. D. 


Ἢ δὲ ἀντίϑεσις ἐνταῦϑα μὲν ovx ἐμπέπτωκεν, ἐπὶ δὲ ἄλλων. etglo- 

κεται ζητημάτων πολλάκις " οἷον εἰνοῦχόν τις εὑρὼν ἐπὶ τῇ γυναικὶ. 

ὡς μοιχὸν ἀπέκτεινε καὶ φόνου φεύγει" μετὰ γὰρ τὸ tl; δ᾽ μοιχὸς 

ζήτημα διὰ τῶν προειρημένων περανϑὲν ἀντεγκαλεῖ ὡς d Wo na- 20 

Ori» ἃ πέπονθε" τούτῳ δὲ ἕπεται ἀναγκαίως 5 μετάληψις, $8 τις 

ἐστὶν, ὅτε κρίνειν ἔδει καὶ κατηγορεῖν" μεταλήψεως δὲ εὑρεϑείσης, * 
πάντως τις ἔσται καὶ ἀντίληψις, ὅτι ἐξῆν. 


V4. 


ὡΣυριανοῦ, Z€uonaroov καὶ Μαρκχελλίνου.- 
Ἔν τοῖς δρικοῖς προβλήμασιν ἔστ᾽ ὅτε ἐμπίπτουσιν ἀν- 35 
τιϑέσεις, ἀντιϑετιχαί T8 καὶ μεταληπτικαὶ, ὁριστικαί τὰ 
xal στοχαστικαί" λύονται δὲ αἱ μὲν ἀντιϑετικαὶ μεταλή- 
ψει, αἱ δὲ μεταλ᾽, πτικαὶ ἀντιλήψει, αἱ δὲ ὁρικαὶ ἀνϑο- 222 
ρισμῷ καὶ συλλογισμῷ" αἱ δὲ στοχαστιχαὶ βουλήσει καὶ 
δυνάμει" ovx ἐν ἅπασι δὲ, ὡς ἔφαμεν, τοῖς ὁρικοῖῷ 30 
προβλήμασιν αἱ ἔξωϑεν ἀντιϑέσεις ἐμπίπτουσιν, ἀλλὲ 


22 Ald. νενικεῖσϑα!. 1 Ald. εὑρεϑήσεις. 
. 3.. 


2.  . EXOA4IA — 
τῶν ὅρων ἢ xar ἐνέργειαν ὄντων ἢ κατὰ πρόσωπον, 
ἢ χατὰ τόπον". κατ᾽ ἐνέργειαν μὲν, ὡς ἐπὶ τοῦ τὰ ἰδιω- 
τιχὰ χρήματα ἐξ ἱεροῦ ὑφελομένου καὶ χρινομένου ἱερο- 
συλίας " χατὰ πρόσωπον δὲ, ὡς ἐπὶ τοῦ εὐνοῦχον ὡς μοι- 

& yov ἀνελόντος" κατὰ τόπον δὲ, ὡς ἐπὶ τοῦ τὸ xtvora- 
φιον διορύξαντος" ἐπὶ μόνων τῶν xaT ἐνέργειαν καὶ κα- 
τὰ. ᾿πρόσωπον ὕντων δρικῶν προβλημάτων, ἔξωϑεν κι- 
νοῦνται ἀντιϑέσεις, ὥσπερ ἐπί τε τοῦ ἱεροσύλον συγ- 
γνωμονιχὸν, ὡς ἔφαμεν , xel αὖϑις ἐπὶ τοῦ εὐνούχου 

40 συγγνωμονιχὸν, ἔρωτα μόνης ὄψεως αἰτιωμένου" καὶ ἐπὶ 
τοῦ συνεχῶς ἐπανατεινομένον πλουσίου ? ἀντιληπτιχὴ, 
λέγοντος, ὡς ἔξεστιν ὅπως Y τις βούλοιτο κινεῖν τὼ 
χεῖρε, ἢ ὅτι φοβῆσαι βουλόμενος, ἵνα μὴ ὑπὲρ tov δή- 
μου λέγοντι xai πολιτευομένῳ xci τὰ βέλτιστα λέγοντι 

45 συνεχῶς, ἐναντιοῦται" παίειν δὲ συνεχῶς εἴργουσιν οἱ 
νόμοι" ag ὃ κατήγορος ἁπάσας᾽ λύσει μεταλήψει" λυτε- 
xn γὰρ πασῶν τῶν δικαιολογικῶν μετάληψις" ἀντιϑέσεις 
μὲν χαλεῖ τὰς ἀντιϑετικὰς, τὴν ἀντίστασιν, τὴν μετά: 
στασιν, τὸ ἀντέγκλημα, τὴν αυγγνώμην" ἀεὶ δὲ, φησὶν, 

320 οὐκ ἐμπίπτει" πότε οὖν ἐμπίπτει φαμέν" τῶν ὅρων. τῶν 
μὲν κατὰ χρίσιν ὄντων, τῶν δὲ χατὰ αἴτησιν, ἐν μόνοις 
τοῖς χατὰ κρίσιν ἐριπίπτει" ἐπειδὴ γὰρ ἴδιον ἀντιϑέσεως 
τὸ τῷ αἀδιχήματι φανερῶς ἀντιτιϑέναι αἰτίαν εὔλογον, 
διὰ τοῦτο ἐν μὲν τῷ χατὰ χρίσιν ἔχει χώραν, ἐν δὲ τῷ 

25 χατὰ αἴτησιν οὔ᾽ ἐπειδὴ εὐεργέτημα, οὐχ ἀδίκημα τὸ yt- 
γόμενον᾽ ἄλλοι δὲ καιρὰν τῆς ἀντιϑέσεως ἐν ὅρῳ τοῦ- 
τόν φασιν" οἵ ὅροι, οἱ μὲν ἐξ εὐθείας ἔχουσι τὴν ζή- 
τησιν, οἷον ὥς ἐπὶ τοῦ ὑρύξαντος τὸ κενοτάφιον xoi χρι- 
vou£vov τυμβωρυχίας" ἐνταῦϑα γὰρ ἐξ εὐθείας ἡ ζήτη- 

30 σις᾽ χρίνεταιν γὰρ τυμβωρυχίας, xat τὸ ζήτημα ἐστιν, εἰ 
τυμβωρύχος" * οἱ δ᾽ οὐκ ἐξ εὐθείας, ἀλλ᾽ ἐφ᾽ ἕτερα ἡ 


2 Ald. πλησίου, $ Ald. 5 τυμβορύχος. et paullo ante 
τυμβορυχία. — 


s 


ΕΙΣ ZTAXEIZX 933 


ζήτησις χωρεῖ, «δι᾿ ὧν τὸ χρινόμενον καταλαμβάνεται" 
ὡς ἐπὶ τοῦ τὸν εὐνοῦχον ἀνελόντος καὶ χρινομένου φό- 
vov* ἐνταῦϑα γὰρ τὸ μὲν χρινόμενον ὃ φόνος ἐστί" en- 
τεῖται δὲ, εἰ μοιχὸς ᾿ὁ εὐνοῦχος " ὅϑεν καὶ τὸ εἶναι ἀνδρο- 
φόνον κατασκευάζεται τὸν ἀνελόντα τὸν εὐνοῦχον" ἐπὶ δ 
τούτῳ οὖν, ἐφ᾽ ὧν οὐχ ἔστιν ἐξ εὐθείας ἡ χρίσις, ἐμ- 
πίπτει ἡ ἀντίϑεσις. ἐφ᾽ ὧν xol τὰ τῆς τάξεως ἀντέ- 
στραπται" διὸ xoi ὃ τεχνιχὸς βουλόμενος ἡμᾶς τὸν και- 
ρὸν τῆς ἀντιϑέσεως διδάξαι, τὸν φιλύσοφον ἐάσας, ἐν ᾧ 


ἀπέλιπεν ἡ ἀντίϑεσις, τίϑησι τὸν εὐνοῦχον" ἐν τούτῳ 10 


γὰρ τῷ ζητήματι μετὰ τὴν τοῦ ὀνόματος ξήτησιν ἤδη 
τοῦ διώχοντος διὰ τῶν εἰρημένων χεραλαίων ἔγχλημα 
χατασχευάσαντος ἐπὶ τὴν ἀντίϑεσιν ὃ φεύγων ὃ τὸν 
εὐνοῦχον ἀποχτείνας ἐμπέπτωκεν" ἔστε δὲ ἡ ἀντίϑεσις 
ἐνταῦϑα ἀντεγχληματιχὴ, ὅτι ἄξιος ἦν ὧν πέπονθεν 15 
ἐπιχειρήσας καταισχῦναι τὸν δυνατὸν αὐτῷ τρόπῳ" πρὸς 
ἣν ἀναγχαίως ὁ ὑπὲρ τοῦ εὐνούχου ἀπολογούμενος, τουτ- 
ἐστιν. ὁ κατήγορος, μεταληπτικῶς ἀπαντήσεται λέγων»᾿ 
ὅτι κρίνειν ἔδει, οὐκ ἀποχτείνειν, πᾶσα μὲν γὰρ ἀντί- 


ϑέεσις μεταλήψει λύεται ** ἴδιον δὲ μεταλήψεως τὸ τὸν 20 


τρόπον τοῦ γενομένου μέμφεσθαι καὶ λέγειν, ὅτι οὐ 
τοῦτον τὸν τρόπον ἐχρὴν τιμωρεῖσϑαι" οὐ φονεύειν ἐ- 
χρῆν, ἀλλὰ χρίνειν»" μεταλήψεως γὰρ οὔσης ἀναγχαίως 
ἕπεται ἀντίληψις" μετάληψις γὰρ ἀντιλήψει λύεται, ἐν- 


αντίας οὔσης τῆς μεταλήψεως" ἐρεῖ τοίνυν ὁ φεύγων 15 


πρὸς τὴν μετάληψιν ἀγωνιζόμενος, ὅτι ἐξῆν μοι ἀναι- 
ρεῖν" xol ὃ νόμος ἐδίδου τὴν ἄδειαν" ἔχουσι δέ τι καὶ. 
παράδυξον οἱ τοιοῦτοι ὅροι, ἐν οἷς προηγουμένως ἑτέρα 
γίνεται ζήτησις" ὁ γὰρ φεύγων ἐν τοῖς τοιούτοις κατή- 
γορος γίνεται, καὶ ὁ φεύγων γίνεται διώχων, καὶ ὁ διώ- 50 
χων φεύγων" ὅϑεν 0 5 μὲν φεύγων τὰ πεπραγμένα προ- 
βάλλεται λέγων" εἰσῆλϑεν εἰς τὴν οἰχίαν χαὶ συγκατ- 


4 Ald. λέγετα. 5 ὃ Ald, om. 


534 ZXOAIA 


᾿εχλίνετο τῷ “γυναίῳ καὶ τὰς ϑεραπαινίδας -διέφϑειρεν" 
223 ταῦτα δὲ ᾿ἀληϑὴς τῆς μοιχείας 6 ἐστὲν ἔλεγχος" ὃ δὲ 
διώχων ὑπὲρ τοῦ εὐνούχου ἀπολογούμενος. εἰχύτως τὰ 
παρειμένα προβάλλεται, ὅτι οὐχ ἔστι μοιχός" πῶς yan 
5 ἂν εὐνοῦχος μοιχεύσειδν, 0 μὴ χρῆσϑαι δυνάμενος, μη- 
δὲ τὸ γένος" ἀμφίβο 0Y τῇ συνουσίᾳ ποιῶν; πρὸς ἃ τῷ 
συλλογισωιῷ 0 διώχων χρήσεται ; μηδὲν διαφέρειν 7 λέγων 
πρὸς τὸ εἶναι αὐτὸν μοιχὸν εἴτε δυνατὸς ᾿ χρήσασϑαι εἴτ 
μή" τὴν γὰρ προαίρεσιν ἐξετάξειν δεῖ" εἶτα ἡ γνώμη τοῦ 
10 γομοϑέτου χοινή ἐστιν" ὁ μὲν γὰρ διώχων ἐρεῖ, ὅτι. χαὶ 
ὁ νομοϑέτης μοιχὸν οἷδε τὸν τῇ προαιρέσει τὰ τῶν ὃ. 
μοιχῶν ἐπιτηδεύοντα " ὁ δὲ φεύγων, ὅτι σὺχ οἶδεν ó vo- 
μοϑέτης μοιχὸν, & μὴ τὸν γρα μενον τελείως" ? εἶτα αὐὖ- 
ξήσαντος αὐτοῦ τὸν φόνον διὰ τῆς πηλιχότητος καὶ τοῦ 
15 πρός τε ὃ φεύγων ὑπὲρ τοῦ φόνου λύων τὴν αὔξησιν, 
εἰσάγει τὴν ἀντίϑεσιν ἀντεγχληματικὴν, ἄξιον εἶναι λέ- 
γων αὐτὸν τῆς τοιαύτης τιμωρίας" λύει ὃ ἀντιλέγων τῇ 
μεταλήψει" ἔστε καὶ αλλο παράδειγμα τῆς αὐτῆς i- 
Aue* οἷον νόμος τὸν ἄπολιν μὴ *? ἀγωνίζεσθαι" μετὰ 
20 τὰ ἐν Σαλαμῖνι ᾿ϑηναῖος ἀνὴρ ἀπεγράψατο εἰς ᾽᾿Ολύμ- 
muc χαὶ χωλύεται" κανταῦϑα γὰρ κατηγόρου τάξιν ἔχει 
ὁ χωλύων, διὸ «αὐτὸς κέχρηται τοῖς πεπραγμένοις" οἷον 
ἔφυγες τὴν πόλιν, ἄπολις εἰ ὁ ἀϑλητὴς " οὐχ εἰμὶ üsto- 
λις, oU γὰρ Óuoxoutvog ἔφυγον" ὃ ἀνθϑορισμὸς παρὰ τοῦ 
45 χωλύοντος, ὅτι πᾶς ὃ μὴ τὴν ἑαυτοῦ πόλιν οἰχῶν ἄπολις" 
ὃ φεύγων, οὐχὶ, ἀλλ᾽ ὁ πρὸς ἀνάγχην φυγαδευϑεὶς" ὁ συλ- 
λογισμὸς ix τοῦ αὐτοῦ" ὅτι οὐδὲν διαφέρει, εἴτε ἐχὼν 
εἴτε ἄκων χατέλιπες τὴν πόλιν". y γνώμη τοῦ VOuOe 
ÜDérov χοινή" δύναται δέ τις βιαίως T vol οὐχ ἀλη- 
80 ϑῶς χρώμενον τὸν χατήγορον δεῖξαν τοῖς πεπραγμένοις 
6 Ald. μοιχίας. 7 Ald. διαφέρειν. 8 Ald. κατὰ τὸν 
μοιχόν, 9 Ald. Par. τελείας. recepi emendationem Dorvillii 
ad Charit, p, 187. 10 μὴ Ald. om. 11 Ald. τις «eo, 


ΕΙΣ. ZTAZEIX — $35 


χρώμενος" τὸ μὲν y&Q: ζητούμενόν ἐστιν ὁ φόνος ovrog 
δὲ παρὰ τοῦ χρινομένου πέπραχται" ὁ δὲ φεύγων ἀντι- 
τίϑησι τὴν μοιχείαν *?* τοῦτο δὲ τὸ τῆς μοιχείας ἔγχλη- 
μα ἀμφιβαλλεται» τὸ δὲ ᾿ἀμφιβαλλόμενον᾽" τρόπον τίνα 
ἐπέπρακτο" δῆλον οὖν, ὡς τῶν παρειμένων ἐστὶ καὶ σώ- ὃ 
ζεται x&v. τοῦτοις ἡ τάξις" χαὶ οὕτω μὲν ὃ τεχνιχός᾽" ζη- 
τητέον δὲ, διὰ ποίαν αἰτίαν, δὲ πᾶσα ἀντίϑεσις μετα- 
λήψει λύεται, ἐν τῷ κατὰ Μειδίου ἃ Δημοσθένης τάξας 
τὴν ἀντίϑεσιν οὐκ ἐπήγαγε 'τὴν μετάληψιν, ἀλλ᾽ Opi- 
κῶς ἀπήντησεν" εἰπὼν γὰρ, τί λοιπὸν ἢ συγγνώμην αὖ- 10 
τῷ νεῖμαι δι᾿ ὀργὴν ἁμαρτήσαντι, ἐπήνεγκεν ὀργιζόμϑ8- 
γος" τί ἴδιον ὑργιζομένου, xei τὶ ἴδιον ἐξεπίτηδες ὑβρί- 
ἕοντος" εἰπὼν, ὅτι ὀργιζομένου μέν ἐστι τὸ παραυτίχα. 
τι δεινὸν τὸν λελυπηχότα ποιεῖν" ὑβρίζοντος δὲ τὸ δι᾽ 
ἔγϑραν καὶ ἐκ πολλοῦ γρόνου τοῦτο mowiv' ἡ μὲν οὖν 1$ 
ἀντίϑεσίς ἐστιν ἐκείνη ὀργῆς ἰδία, ἡ δὲ λύσις“ ἀλλ᾽ ἣν 
μὲν ἄν τις ἄφνω τὸν λογισμὸν φϑάσας ποιῆσαι, δι᾿ ὃρ- 
γήν μὲ ἔνι φησὶ πεποιηκέναι , οὐχοῦν QUX ἔστι κατὰ ue- 
τάληψιν" ἄρ᾽ οὖν ὃ τεχνιχὸς ἐσφάλη λέγων, ὅτε πάντως 
καὶ ἀναγχαίωρ ἢ μετάληψις ἕπεται" λέγομεν, 3 ὅτι οὐχ 20 
ἥμαρτεν ὃ τεχνιχός" δύο γὰρ λέγει τρόπους τῆς μεταλή- 
ψεως, ἔνστασιν, ἀντιπαράστασιν" *5 ὧν ἡ μὲν ἔνστασις 
βίαιόν τί ἔστι καὶ ἄντιχρυς ἐχόμενον, ἡ δὲ. ἀντιπαράστα-. 
σις Χατασκευάζει, ὅτι καὶ ἀληϑὲς, ἀλλ᾽ οὐχ οὕτω προσ- 
que" ἔστιν οὖν xata ἔνστασιν ἡ ὑπὸ Δημοσϑένους ὄρι- 25 
κῶς εἰρημὶ ἔνην λύσις" τὴν τέχνην χανταῦϑα ἐφύλαξε . τῇ Ἢ 
γὰρ ἐνστάσει χέχρηται ὅλως ἐκβάλλων 15 τὸ μὴ δι ὁρ- 
γὴν αὐτὸν ἡμαρτηχέναι" οὐκ ἔστι δὲ ὁριχὸμ, ὧς τινές 
φασιν" ἄτοπον yàp οὐδὲν, εἰ διττόν *Ó ἐστι τὸ τῆς μ6- 
ταλήψεως, 17 τῷ κατὰ ἔνστασιν χρήσασθαι τὸν ῥήτος- 30 


12 Ald. μοιχίαγ 45 Ald. λέγωμεν, ὅτι οὗχ ἥ «Q ὃ 
spy. 14 AM. ἀντιπαράστασις, 45 Ald. ἐκβάλ sequente 1 la- 
«una. 16 Ald. εἰδη τό». 17 Ald, μεταλύψεῳρ, 


530 | AS X0 AIA 


ρα βίᾳ καὶ δυνάμει τῇ συνήϑει χρώμενον" ei μὲν οὖν 
χαὶ ἡμεῖς δυνησόμεϑα τῇ βίᾳ χρήσασϑαι, μιμησόμεϑα 
τὸν ῥήτορα τῇ βίᾳ μόνῃ χρησάμενοι" εὖ δὲ μὴ, ἀντιπα-- 
ράστασιν εἰσάξομεν" οἷον εὐνοῦχόν τις εὑρών τοῦτο τὸ 
5 παράδειγμά weg ἀντιλήψεως εἰρήχασι, λέγοντες, ὅτε 
ἔφη 138 ὡς μοιχὸν ἀνελεῖν" ἀλλὰ φαμὲν, ὡς ἐν τῇ ἄντε- 
λήψει ὁμολογούμενον καὶ τέλειον εἶναι δεῖ τὸ ἀδίχημα" 
. ἐνταῦϑα δὲ ἀτελὲς καὶ οὐδαμῶς ὁμολογούμενον" ἄλλοε 
ἀντέγκλημά φασιν αὐτὸ, ἐγκαλέσει γὰρ ὡς ἣν τοῦτο πα- 
994 ϑεῖν, οὐδὲ οὗτοι καλῶς" τὸ γὰρ ἀντέγκλημα ὡρισμένην 
ἔχεν τὴν τιμωρίαν ἐχ τῆς τοῦ δράσαντος προαιρέσεως" 
τοῦτο ix τοῦ νόμου ἔχει. τὸ ἐπιτίμιον" διὸ καὶ πρὸς τῇ 
ἀντιλήψει μᾶλλον εἶναι δεῖ. 


Ἢ ποιότης δὲ ἀπὸ τῶν παρακολουϑούντων τῷ προσώπῳ λαμβάνε.. 
45 ται" κἂν μὲν ἢ ὡρισμένον τὸ πρόσωπον, ἀπὸ πάντων δηλαδὴ τῶν 
ἐγκωμιαστικῶν" εἰ δὲ ἄλλως ἀόριστον, ti μὲν τῶν χρινομένων εἴη, 
οἷον πατὴρ εἴ τι τῶν προειρημένων ἐν τοῖς περὶ προσώπων, τὰ πα- 
ρακολουϑοῦντα σκεψάμενοι λέξομεν " εἰ δὲ ἀόριστον πάντῃ, ἀπὸ τοῦ 
γῦν πεπραγμένου στρχαστικῶς ἐξετάσομεν" τὶς ἣν τὸν παρελϑόντα 
40 Χρόνον" καὶ τίς ἔσται μετὰ ταῦτα, εἰ ἀφεϑείη, εἴϑ'᾽ ἁλοίη" ἐπ᾽ 
ἀμφοῖν γὰρ τὴν ποιότητα ἐξετάζει. 


Συριανοῦ, Σωπάτρου καὶ Μαρκελλίνου. 

Οὐ μόνον ἐν τοῖς ἐπιλόγοις παραλαμβάνεται ἡ ποιότης, 
εἰ χαὶ ἐπιλογικῆ, ἀλλὰ πανταχοῦ τοῦ λόγου" OU γὰρ μι- 
45 χρὸν εἰς ἀπόδειξιν τοῦ ὑποχειμένου συλλαμβανεται" ἐξζὴτ 
τηται δὲ ὑπὸ τῆς ποιότητος" "Μινουχιανὸς μὲν τῶν in x 
αὐτὴν ἀποφαινύμενος, ἵνα, φησὶν, διχῶς ἐξετάζηται 1 
ποιότης ἐν ἐπιλόγοις τε χαὶ χοινῇ, γῦν μὲν ἰδίᾳ, ὕστε- 
gov δὲ κοινῇ. ᾿Μητροφάνης δὲ ἄμεινον χεφαλὴν αὑτῆς 
59 δίναι καὶ τῶν ἀγώνων μέρος τὸ χρησιμώτατον" τοῦ ὅραν 
éx πεπραγμένου xai λείποντος ὄντος, διὰ μὲν τῶν πρώ- 


48 Ald. ὅτι e φησὶν ὡς μοιχὸν à. 4 ἐπ᾽ Ald. om. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ 537 


voy κεφαλαίων ? τῶν ἀγωνιστιχῶν συνεισάγομεν εἷς ταὺ- 
τὸν τὰ πεπραγμένα τοῖς παρειμένοις" διὰ δὲ τῶν ἑξῆς 
αὔξομεν ἢ μειοῦμεν τὰ παρειμένα" ἔτι " δὲ λειπούσης 
ἡμῖν εἰς ἔλεγχον τῆς TOU χρινομένου ποιότητος, εἰκότως 
πρὸς * ἀναπλήρωσιν τῆς ὅλης ἀποδείξεως παραλαμβάνε- 5 
ται ἡ ποιότης αὕτη, φυλαττομένης τῆς κοινῆς ποιότη- 
τὸς τοῖς ἐπιλόγοις" βέλτιον δὲ," ὅτι μεταξὺ ἀγώνων καὶ 
ἐπιλόγων ἐστὶν ἡ ποιότης αὕτη" πιστουμένη μὲν τὰς τῶν 
πραγμάτων δείξεις διὰ τοῦ φανέντος βίου, ὁδὸς δὲ τῇ 
χοινῇ ποιότητι ^ ἤτοι τοῖς ἐπιλόγοις γινομένη" ὅτ᾽ ἂν 10 
γὰρ τοῦ αἰτοῦντος τὴν δωρεὰν 7 τὸ ἢϑος ἐπιδείχνυμεν, 
χαὶ ὅτ᾽ ἄν ἀποφήνωμεν πολλὰ καὶ ἄλλα τῷ παρόντι ὃ 
πράγματι παραπλήσια βεβουλευμένον καὶ διαπραξάμενον, 
ÓGov καὶ περὶ τοῦ παρόντος πεῖσαι δυνάμενον" καὶ rov- 
γαντίον, εἰ ὃ πρὸς τὴν δωρεὰν ἐνιστάμενος ἀποδεῖξαι 15 
δύναιτο" μηδὲν τροιοῖτον πρότερον μήτε βουλευσάμενον 
μήτε πράξαντα, ἔσται πιϑανώτερος καὶ τὸ παρὸν δια- 
σύρειν ἐπιχειρῶν" καὶ πάλιν ἐπὶ τῶν κατὰ χρίσιν" OT 
ἂν ἐξετάζωμεν τοῦ ἱεροσύλου τὸν βίον, καὶ τῶν ἤδη γε- 
γενημένων αὐτῷ πολλὰ ᾿παραπλήσια πεπραγμένα ἐπιδει- 
κνύειν ἔγωμεν, καὶ ἀπὸ τῆς ἡλικίας πολλὰ καὶ δεινὰ re- 
τολμηχὼς φαίνοιτο, οὐδεὶς ὡς ἰδιωτιχὰ χλέψαντος ἀνέ- 
ξεται" dx γὰρ τῶν ἐναντίων σύστασιν ἂν λάβοι, ὅτ᾽ ἂν 
μηδὲν αὐτῷ φαῦλον πεπραγμένον ἔχωμεν 15 ἐπιδειχνύ- 
vot χἀχεῖνο δὲ συστήσομεν τὸ ἀτελὲς ἐπὶ τῶν κατὰ oi- 
τησιν ἀπὸ τοῦ προάγοντος βίου" ὡσπερ ἐπὶ τοῦ φιλο- 


20 


25 


2 Ald. xs τῶν. .. 5 Ald. fu πούσης.. Par. ad. 
dit δὲ, sed idem habet πούσης sine lacunae nota. Scripsi ἀεὶ-- 
ποΐσης. 4 Ald. et Par. z ἀἄναπλήρωσιν. Supplevi πρός. 
5 Ald. βέλτιον ὃ or. 6 Ald. κοινῇ ποι ἤτοι. etiam 
in Par. ποι sine lacunae signo. 7 post δωρεὰν lacuna est in 
Ald, Nihil deest. — 8 Ald, πᾳρόν. Par. mago. Scripsi zag- 
ὄντι. ^ 9 Ald, δύνετο. 10 Ald. ἔχομεν.. 


7 


938 Z X014 


σόφου, ὅταν πολλὰς xol ἀγαϑὰς προσούσας αὐτῷ πρά- 
εις λέγωμεν ** xal τὴν προαίρεσιν ἐξετάξωμεν τοῦ βίου, 
Or, ἐγχρατῶς ἀεὶ καὶ χοσμίως ἐβίω" χαὶ οὐ μόνον τοῦ 
᾿ παρόντος ἕνεχα ἄξιος τοῦ γέρως, ἀλλὰ καὶ ἄλλων πολ- 
δ λῶν" ἐξετάζεται δὲ ἡ ποιότης κατὰ τοὺς τρεῖς χρόνους, 
τὸν παρεληλυϑότα καὶ ἐνεστῶτα xol μέλλαντα" ἐξετά- 
ζεται γὰρ, τίς ὃ πρὸ. τούτου βίος αὐτοῦ" ὁ δὲ ἐνεστὼς τὰ 
παρόντα xci χρινόμενα ἔχει" ὁ δὲ μέλλων ἀπὸ ἐούτων 
στοχαστικῶς εἰσάγεται" γίνεται δὲ, φησὶν, ἀπὸ τῶν πα-. 
40 ραχολουϑούντων τῷ προσώπῳ" ἔστι δὲ τὰ ἐγκωμιαστικὰ 
κεφάλαια, τὸ γένος, ἡ ἀγωγὴ, τὰ ἐπιτηδεύματα, at 
πράξεις" χἂν ny T ὡρισμένον τὸ πρόσωπον, ἄν, φησὶν, 
ἢ κύριον τὸ πρόσωπον, οὗ ἡ ποιότης ὥρισταν. ἐν ταῖς 
ἱστορίαις, τὰς κατασχευὰς xoi ἀφορμὰς ληψόμεϑα ἀπὸ 
45 πάντων τῶν ἐγχωμιαστικῶν, χατὰ τὸ ἐνδεχόμενον ἐπὶ 
τοῦ προσχειμένου προσώπου. εἰ δὲ ἄλλως ἀόριστον, 
οὐ γὰρ φῦσει τὰ τοιαῦτα. ἀόριστα, ἀλλὰ τρόπῳ τινὶ og 
πρὸς τὸ χύριον" οὗ τὴν ποιότητα ἰδίαν ὡρισμένην ἔγο- 
μὲν ἐν ταῖς ἱστορίαις. πθινομένων δὲ λέγει τῶν ἐξέ- 
τασιν ἐπιδεχομένων᾽ εὖ δὲ ἀόριστον 5: πάντῃ. αἀὐ- 
ριστα καλεῖ τὰ ποιότητος ἀμοιροῦντα" ἀναληπτέον δὲ 
τὸν λόγον" εἰ μὲν οὖν χύρια, φησὶν, εἴη καὶ τῶν ὠῤι- 
σμένων, ἀπὸ γένους χαὶ τῶν ἄλλων ἐγκωμιαστιχῶν, Xt 
τασχευάξομεν τὴν ποιότητα , οἷον ἐπὶ γένους. ὅτε οὐ χρή 
45 διὰ γένος αὐτὸν σωζεσϑαι ᾿ οὐδὲ γὰρ χρηστὸν. τὸ γένος" 
eb δὲ τῶν εὐπατριδῶν τις ἣν, οὐδ᾽ οὕτω συγχωρεῖν ἔδεε 
οὕτω τῇ τοῦ γένους λαμπρότητι χαριξομένους , ἀλλὰ τοὺ- 
γναντίον μειξόνως. χολάξειν, ὃ ὅτι ix τοιούτων γεγονὼς καὶ 
. τοιαῦτα ἔχοντα παραδείγματα ἑαυτὸν xol τὸ γένος χατ- 
10 noxvvev, ὥσπερ ὁ Δημοσϑένης ἐν τῷ κατὰ Μειδίου πε- 
ποίηκεν, ἐν 9 λέγει γένους ἕνεκα νὴ Δία; καὶ τίς οὐχ 
οἷδε «ag ἀποῤῥήτους αὐτοῦ γονάς; xci ix παραδείγμα-« 


* . 


20 


fi Ald. λέγομεν. ^ 12 Ald. ἄλλως. 


X ΣΤΆΣΕΙΣ. 889 


τος χατεσχεύασεν ἐπαγαγών" λέγεται τοίνυν ποτὲ κατὰ 
τὴν παλαιὰν ἐχείνην εὐδαιμονίαν ᾿'Δλκιβιάδην γενέσϑαι . 
v dubpacós. τίνων εὐεργεσιῶν ὑπαρχουσῶν καὶ οἵων δὴ 
τότε πρὸς τὸν δῆμον, πῶς ἐχρήθαντο ὑμῶν οἱ πρόγο- 
γοι, ἐπειδὴ βδελυρὸς καὶ ὑβριστὴς ᾧετο δεῖν εἶναι καὶ ὅ 
ovx ἀπεικάσαι Μειδίαν ᾿Δλκιβιάδῃ βαυλόμενος, τούτον | 
μέμνηται τρῦ λόγου" οὐχ οὕτως εἰμὶ ἄφρων οὐδ᾽ ἀπό- 
πληχτος, ἀλλ᾽ Ww εἰδῆτα, ὦ ἄνδρες ᾿᾿ιϑηναῖοι, ὅτι οὗ- 
δέν ἐστιν, ov γένος, οὐ πλοῦτος, οὐ δύναμις, ὃ τοῖς 
πολλοῖς ὑμῶν, ἂν ὕβρις προσῇ, προσήχεμ φέρειν᾽ δεῖ δὲ 10 
ἐπὶ τῶν κυρίων τὴν ἐξέτασιν ποιοῦντας, μὴ ἀπὸ τοῦ γέ- 
vovg, ὕπερ ἐστὶν ἐπὶ τῶν ἀληϑῶς ἐγκωμίων, ἀλλ᾽ ἀπὸ. 
τῶν πράξεων ἄρχεσθαι, ὃ ἐστι πρύσφορον 33 τῷ ὑπο- 
χειμένῳ ἐγχλήματι" or. ἂν διὰ τῶν πράξεων ἀποδείξω- 
μὲν, ὅτε ἀκόλουθά ἔστι ταῦτα ἐκείνοις, τότε χώραν ἕξει jg 
xal ] περὶ τὸ γένος ᾿ζητησις᾽ καὶ μετὰ τὸ γένος πάλιν 
ἐπὶ τὰς πράξεις ἥξομεν᾽ τὰς μὲν χρηστὰς , εἴ τινες xal 
ὑπεῖεν, ἀποσιωπῶντες ἢ διαβάλλοντες, ὡς τὴν τῆς Τριη- 
ρθαρχίας ἐπίδοσιν Μειδίου Δημοσθένης ἔδρασεν, τὰς δὲ 
φαύλας ἐπεξεργαζόμενοι" οὕτω μὲν οὺν χρηστέον κατ- 20 
ηἡγοροῦντας, τοὐναντίον δὲ ἐγχωμιάζοντας. Εἰ δὲ &A, 
λως ἀόριστον" τουτέστιν, at δὲ μὴ εἴη χύριον, σχε- 

. ᾳφτέον maÀw, δἰ τῶν χρινομένων ἐστὶν ἢ οὔ" xà» μὲν . 
εἴη τῶν κρινομένων" ὡς τὸ πατὴρ ἢ δοῦλος ἤ τι TOV 
ἄλλων, διὰ τῆς παρ᾽ αὐτοῖς καϑολικῆς ποιότητος ἐξ- ὃς 
ετασϑήσεται, τῇ οἰκείᾳ ποιότητι ἕχαστον" εἰ μὲν εἴη πα- 
τὴο, ἔχει “τὴν ἔμφυτον τῶν προπατόρων χρηστότητα, 
οἷον ὅτι φιλόστοργοι , ὅτι χρηστοὶ, ὅτι σώφροψερ" εἰ δὲ 
véog- πλούσιος, τὴν τῆς ἡλικίας ἀφροσύνην μετὰ τῆς τοῦ 
πλούτου τρυφῆς" εἰ δὲ στρατηγὸς, τὸν ἀπὸ τῆς ἀρχῆς 30 
ὄγκον, χαὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ὁμοίως" ix τῶν προσώπων" 
πρὸς τὰ οἰκεῖον κατασχευάσομεν τὴν ποιότητα" δὲ δὲ 


13 Ald. πρόσφονον. 


V 


“40 ΣΧΟ.14 


πάντῃ ἀόριστον tó πρόσωπον εἴη καὶ μὴ ἔχον ποιότη- 
τα, ἐφεῦρε καὶ τούτῳ τινὰ εὐπορίαν ἡ τέχνη" ἐχλειπού- 
σης γὰρ πάντῃ. τῆς ποιότητος διὰ τὸ εἶναι ἀόριστον, 
εὑρέ τινα μέϑοδον ὁ τεχνικὸς, δι’ ἧς χρήσασϑαε τῷ xe- 
sy φαλαίῳ δυνησόμεθα" ἀπὸ γὰρ τοῦ πεπραγμένου ἤϑος 
ἀναπλάττειν δεῖ τῷ πράγματι, ὡς ἐπὶ τοῦ τὸ χενοτά- 
gov διορύξαντορ᾽" ἐν τούτῳ τὸ μὲν πρόσωπον ἄποιον, 
ἀόριστον γάρ᾽ ἀπὸ δὲ τοῦ πραχϑέντος δάδιον ἦϑος 
περιϑεῖναι τῷ προσώπῳ" 0 γὰρ ἐλπίδι χέρδους διορύ- 
40 ξας χενοτάφιον, παντὸς μὲν ἥττων ὁ τοιοῦτος, ὀλίγον 
δὲ τῶν ἄλλων φροντίζων, ϑρασὺς, ἀσεβὴς, μηδὲ αὐτῶν 
τῶν κατοιχομένων ** λόγον ποιούμενος" στοχαστιχὴ ἡ 
τοιαύτη κατασχευὴ, τὸ ἐκ τῶν πεπραγμένων τὰ μὴ πε- ^ 
πραγμένα ἐλέγχειν" ov μόνον δὲ τὰ παρελϑόντα, ἀλλὰ xoà 
45 T& μέλλοντα χατασχευάσομεν ix τοῦ πεπραγμένου" oU 
μόνον γὰρ διέξιμεν, τίς ἣν ἐπὶ τοῦ παρελϑόντος, ἀλλὰ 
xai τίς εἰς τὸν μέλλοντα γρόνον ἔσται ἁλοὺς ἢ ἢ ἀφεϑ εἷς, 
Or, ἁλοὺς μὲν σωφρονέστερος ἢ μετριώτερος J ἀφεϑεὶς 
δὲ ϑρασύτερος καὶ χαλεπώτερος, ὡς Δημοσϑένης ἐν τῷ 
30 xat& Μειδίου, ἔνϑα λέγει, ὅτε εἰ ϑέλετε μαϑεῖν, ὁποῖ- 
og ἔσται ἀποφυγὼν, σχέψασϑε *5 2x τῶν μετὰ τὴν χει- 
ροτονίαν χρόνων. ἰστέον δὲ, ὡς διπλῆ τίς ἐστιν ἡ που- 
ὅτης, *5 ἡ μὲν τοῦ προσώπου᾽ ἰδία, περὶ ἧς εἰρήχαμεν, 
ἡ δὲ χοινὴ παντελῶς καὶ ἐπιλογεκὴ, ἐν 7] οἱ ἐπίλογοι 
926 τάττονται. 


Ἢ γνώμη ὡσαύτως ἐπ᾽ ἀμφοῖν ἐξετασϑήσεται, ποίᾳ γνώμῃ τόδε τι 
ἔπραξεν" καὶ ποίᾳ γνώμῃ κατηγορεῖ ἢ ἀντιλέγει καὶ τὰ ὕμοια, 


Zvgiavoi. Μετὰ 3 ταῦτα γνώμης αἴτησις in- 
.30 πίπτει, παρὰ τοῦ κατηγόρου uiv κινουμένη, λυομένη δὲ 


14 Ald. κατηχομένωνγ. 15 Ald.-.oxéyaocoOu:. 16 Ald, 
ποιότητος. 1 Ald. h. l. et paullo.post ποῖα γνώμη. 2 
Ven. μετὰ δὲ 1. . 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 541. 


€ «- ’ , * 3 " (€ f. - 
ὑπὸ TOU φεύγοντος χρώματι. οἷον ἐπὶ TOU ἱεροσυλου TOU 
4 P 3 δὴ 3 , [i Ὁ 2 3 » 1 
ὑφελομένον ? ιδιωτιχα χρήματα ἐξ ἱεροῦ" ἀλλ᾽ εἴπερ μὴ 
ἱεροσυλεῖν ἐβούλου. τίνος ἕνεχεν οὐ πρὸς ἰδιώτου παρ- 
ελϑὼν οἰχίαν ἐλήστευσας ; Ὃ τοίνυν φεύγων πρὸς τὴν 


αἴτησιν τῆς γνώμης κινήσει χρῶμα συγγνωμονιχὸν, ὡς ὅ 


λαϑεῖν ἤλπιζον μᾶλλον ἐξ ἱεροῦ χρήματα λαμβάνων" ot 
γὰρ φύλαχες ἐν ἑορταῖς ἀεὶ χαὶ μέϑαις OVTtg ἀπερίο- 
πτοι τῶν φυλαττομένων εἰσί" τὰ δὲ οἴκοι κείμενα φυλά- 
κων καὶ προφυλάχων' ἀξιοῦται παμπόλλων᾽ κινήσει, δὲ 
xol ὃ φιλόσοφος γνώμην" εἴρηται γὰρ ἐν ταῖς αἰτή- 
σεσι τῶν δώρων, ὃ πρῶτος λέγων xal χατηγόρου τά- 
ξιν ἐπέχει, ὁ δὲ ἀντιλέγων τοῦ φεύγοντος " ὁ τοίνυν qu- 
λόσοφος κινήσει τοιάνδε γνώμην" 5 ἀλλ᾽ εἴπερ μὴ καϑ- 


ἐλεῖν ἔσπευδον τὴν τυραννίδα, τίνος ἕνεχεν ἐμαυτοῦ περι- . 


φρονήσας ἐπὶ τὴν ἀχρόπολιν ἐχώρουν x«l λόγοις ἐλαύ- 
γειν τὸν τύραννον ἐπειρώμην, ὃν ὁπλιτῶν φάλαγγες TO- 
σαι χαὶ τόσαι μέχρι καὶ σήμερον 9 ἔδρασαν οὐδὲ ἕν" 
ὁ δὲ ἀντιλέγων πρὸς ταῦτα κινήσει γρῶμα χατὰ διά- 
γοιαν τοιάνδε" ἀλλ᾽ ἤδη σαϑρὰν ἐγνωχὼς εἶναι τὴν τυ- 
ραννίδα πείϑειν τετόλμηκας ἄνϑρωπον αἱρετωτέραν ἤδη 
τῆς ἄχρας 7 ἡγούμενον τὴν φυγήν. ἰστέον δὲ, ὡς τινὰ 
μὲν τοῖς ὁριχοῖς, ζητήμασι χρωμάτων ὁᾳδιόν ἔστιν εὑ- 
pev, τινὰ δὲ, ἅπερ xol ἄπορα χρώματα καλοῦσιν οἱ 
τεχνιχοὶ, ὡς ἐπὶ τοῦ τὸ ? χενοτάφιον διορύξαντος 9 ἐπί 
τε τοῦ εὐνούχου τοῦ χρινομένου μοιχείας" ὅταν οὖν δυς- 
χερές ἢ χρῶμα εὑρεῖν τῷ φεύγοντι καὶ ἄπορον ἢ πρὸς 
τὴν αἴτησιν τῆς γνώμης ἀποχρίνεσϑαι, τοιῷδε λογισμῷ 
χεγρῆσϑαι rtQociuxei χαὶ βιαιότερον προσάγειν 159 τὸ 


25 


χρῶμα κατὰ διάνοιαν, ὡς δίκαιόν ἐστι πρὸς τὴν τῶν 


- 


5 Ven. τὰ ἰδιωτ. 4 Ald. et Ven. γνώμῃ. Par. γνώμην. 


5 Ald. γνώμη. 6 Ven. τήμερον. 7 Ald. τῆς ἄκροις. 8 
10 Ven. om. 9 Ven. add. xai χρινομέγου τυμβωρυχίας. 10 
Ven. ἐπάγει». 


942 X XO041A 


πραγμάτων ἑχάστοτε φύσιν ἀποβλέπειν" xai τὰ ὀνόματα 
σαφῶς ἐξετάζειν, ἐπὶ τίσιν ** ὁ νομοϑέτης ταῦτα διώ- 
ρισεν᾽ πρόδηλον γὰρ, ὡς τυμβωρύχους μὲν ἀναγορεύει 
τοὺς χέρδους ἕνεχα τὰς τῶν κειμένων διορύττοντας ϑη- 
δας, χαὶ ταῦτας ἐσθὴ τος ἢ χρυσίου γυμνὰς ἀποδείξαν- 
τας ἐγὼ δὲ οὐδὲν ὁτιοῦν εἰληφὼς ἐκ τοῦ τάφου πεφώς- 
ραμαι" πάλιν ὁ νομοϑέτης μοιχοὺς ἀποχαλεῖ τοὺς τῶν 
γυναικῶν *? σωφροσύνην διαφϑείραντας xol παῖδας, ἐξ 
ὧν ἥχιστα ϑέμις, ποιουμένους, οὐχὶ τοὺς 13 σπείρειν 
10 ἀδυνατοῦντας καὶ τοῖν γενοῖν. ἑκατέρου διὰ δυσδαιμονίαν 
τὴν φύσιν ἀρνησαμένους ᾿ τίς γὰρ ἂν τῶν ἀδυνάτων ἐρῴη; 
“ τίς, δ᾽ ἂν ἀδικεῖν μὴ δυνάμενος τὰς τῶν πλημμελούντων 
ἀγαπῴη προσηγορίας; 14 


Σωπάτρου καὶ Mapx ελλίνου. Τνώμην ἐνταῦ- 

15 Oa χαλεῖ τὴν τοῦ πεπραγμένου αἰτίαν" τίνος ἕνεχα xal 
διὰ τί ἔπραξε, καὶ ξητήσει αἰτίαν εὐπρόσωπον" λαμβά- 
verat δὲ ἡ μὲν αἰτία τῇ γνώμῃ, καὶ τρόπον τινὰ συμ- 

΄, πλέχεται.- δεῖ δὲ, ὡς εἰρήχαμεν, καὶ παραδείγμασι χρὴ- 
σϑαι. ὥσπερ δὲ ἔν. τῇ ποιότητι εἰρήκαμεν, ὅτι μεταξὺ 
40 ἀγώνων ἐστὶ xoi. ἐπιλόγων, οὕτω καὶ ἐπὶ τῆς γνώμης 
εὑρίσκεται" τὰς γὰρ ἐπαινουμένας "τῶν πράξεων αὑτὰς 
xc! ἑαυτὰς διαβαλεῖν οὗ δυνάμενοι ix τῆς αἰτίας χαὶ 
τῆς τοῦ δράσαντος γνωμὴς τοῦτο ποιοῦμεν λέγοντες, 


11 Ald. τοῦσιν. 12 Ven. τὴν σωφρς. 15 Ald. rov. 44 
Ven. addit: μετὰ δὲ ταῦτα ἐμπίπτουσιν ἐν τοῖς ὑρικοῖς προβλήμα- 
σιν ἀντιϑέσεις ἀντιϑετικαί τε καὶ μεταληπτικαὶ, ὁρικαΐ τε καὶ στο. 
χαστικαί" λύονται δὲ αἵ μὲν ἀντιϑετικαὶ μεταλήψει, αὖ δὲ δρικαὶ 
ἀνθορισμῷ τε καὶ συλλογισμῷ, oi δὲ στοχαστικαὶ βονλήσει καὶ Ov- 
γάμει" οὐκ ἐν πᾶσι δὲ τοῖς δρικοῖς προβλήμασιν oi ἔξωϑεν dru- 
ϑέσεις ἐμπίπτουσὶν" τῶν γὰρ ὅρων κατὰ ἐνέργειαν ὕντων ἢ κατὰ 
πιρόσωπον ἢ κατὰ τόπυν, κατ᾿ ἐνέργειαν μὲν, ὡς inl τοῦ τὰ ἰδιω- 
τικὰ χρήματα ἐξ ἱεροῦ ὑφελομένου καὶ κρινομένου ἱεροσυλίας, κατὰ 
πρόσωπον δὲ, ὡς ἐπὸ τοῦ τὸ κενοτάφιον διορύξαντος,' ἐπὶ μόνων 


| "^. )Ἠ͵ὐΌὃΌὃ 


EI ΣΤΑ͂ΣΕΙΣ. . ᾿ 543 


ποίᾳ γνώμῃ τοῦτο πεποίηκεν" ὥσπερ ὃ δημοσθένης κα- 

τὰ Μειδίου ἐν τῇ ἐπιδόσει τῆς τριήρους ἐποίησε λέγων" 
τίνος χάριν ἐπιδέδωχεν;; οὐ μόνον δὲ ἐπὶ τοῦ φεύγοντος 
τὴν αἰτίαν τοῦ πεπραγμένου ζητήσομεν, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ 
φοῦ κατηγόρου τίνος ἕνεκα χατηγορεῖ" ὡς Δημοσϑένης 5 
ἐν τῷ xaT Aioxivov δεδήλωκεν, τίνος ἕνεχα προείλετο 
κατηγορεῖν" ἀνατρέψας γὰρ τὰς αἰτίας, δι᾽ ἃς ἀντισυ- 
χοφᾶντεῖν εἵλετο, βούλεται χαταλιπεῖν μόνον αἰτίαν τὸ 
δίκαιον, ὅτι μετὰ τοῦτο μόνον τὴν κατηγορίαν πεποί- 
ται" ἔστι δὲ μάλιστα τὸ μέρος τοῦτο τοῦ λόγου dey- 10 
'χτιχώτατον, xal eig emogiav ἱκανὸν ἐμβαλεῖν τοὺς qtU- 
γοντας᾽ χαϑίστησε γὰρ εἰς ἐρώτησιν καὶ ἐξέτασιν, ποιᾳ 227 
γνώμῃ ὃ ἐγκαλούμενος τὸ ἐγχαλούμενον πέπραχεμ" οἷον 
ποίᾳ γνώμῃ ὁ χρινόμενος τυμβωρυχίας ἐπὶ τὸ κενοτά- 

! quov ἦλϑεν, καὶ ὃ κρινόμενος ἱεροσυλίας ἐπὶ τὸ ἱερόν. 15 
“Ὅρα πῶς εἰς ἄφυχτον χαϑίστησι τὸν λόγον, ὥστε ἀναγ- 
κάζεσϑαι μὲν ὁμολογεῖν, τῆς δὲ ἥττονος ἀξιοῦν τιμωρίας 
τυχεῖν, ἐν πᾶσε γὰρ τοῖς προάγουσι κεψαλαίοις διαγω- 
γισάμενοι xol δόξαντες ἀμιλλᾶσϑαι πρὸς τὸν χατήγο- 
ρὸν περὶ τοῦ ἐγκλήματος. ἐν τούτῳ πάντως ἀποχλείονται 20 - 


τῶν κατ᾽ ἐφέργειαν καὶ κατὰ πρόσωπον τῶν δρικῶν προβλημάτων 
ἔξωϑεν κινοῦνται ἀντιϑέσεις, ὥσπερ ἐπί τὲ τῇ τοῦ ἱεροσύλου ἢ συγ- 
γνγωμονικὴ, ὡς ἔφαμεν" καὶ αὖϑις ἐπὶ τοῦ εὐνούχου συγγνωμονικὴ 
ἔρωτα μόνης ὄψεως αἰτιωμένου, καὶ ἐπὶ τοῦ συνεχῶς ἐπανατεινομὲ- 
vov πλουσίου ἀντιληπτικὴ, λέγοντος, ὡς ἔξεστιν, ὕπως ἄν τις βού- 
λοιτο κινεῖν τὼ χεῖρε" παίειν δὲ προπετῶς εἴργουσιν οἱ νόμοι" ἃς ὃ 
κατήγορος λύσει ἁπάσας μεταλήψει " λυτικὴ γὰρ πασῶν τῶν δικαιο- 
λογικῶν 5j μετάληψις " $ μὲν οὖν ἰῶν πάντῃ ἁπλῶν δριχῶν προ- ; 
βλημάτων διαίρεσις τοιαύτη τὶς ἐστιν. ἰστέον δὲ, ὅτι oi ἔχοντες Ὅροι ἢ 
ἄλλο μὲν τὸ κρινόμενον, ἄλλο δὲ τὸ ζητούίμενον, ὡς ἐπὶ "τοῦ εὐνούα 
zov τοῦ διὰ μοιχείας ἀνῃρημένου, καὶ τοῦ ᾿Αϑηναίου ἀϑλητοῦ τοῦ 
ὡς ἀπόλιδος χωλυϑέντος ὑπὸ ᾿Ηλείων ἀγωνίζεσϑαι, ἁπλοῖ μὲν εἰσιν 
τῷ ἔχειν ἁπλᾶ τὰ κεφάλαια x. v. À. p. 228. Ald. | 


54. - ὩΣΧΟΛΜΙΑ͂ 
τοῦ τοιούτου" ἐξετασϑήσεται δὲ xal χαέξὰ τοῦ χατηγό- 
ρου ἡ γνώμη, ὅταν εὑρίσκωμεν διαβολήν τινα XOT αὖ- 
TOU, τίνν γνώμῃ ἐπὶ τὴν χατηγορίαν ἀπήντησεν, χαὶ πά-- 
λὲν ἐπὶ τὸῦ φιλοσόφου, 0T ἂν ὃ ἐνιστάμενος διαβάλλῃ 
5 λέγων, ὅτι οὐχ εὐνοίᾳ οὐδὲ τὴ χάριτι περὶ τὴν πόλιν 
ἐπὶ τὸ πεῖσαι τὸν τύραννον ἤλϑεν, οὐδὲ χαϑελεῖν ϑέ- 
λών τὸν τύραννον" ἀλλὰ συσκιάσαι βουλόμενος τοῦτο 
ἐποίησεν, ἐπειδήπερ ἐν ἀσϑενείᾳ λοιπὸν ἣν τὰ τῆς τυ- 
ραννίδος. xoi ἐπὶ πάντων δὲ τῶν ζητημάτων ὁμοίως 
40 διερευνήσομεν ἑκατέρωϑεν τὰς γνώμας, ἔνϑα ἂν ἐγχωρὴ, 
xai ταῖς τοιαύταις ἐξετάσομεν μεϑόδοις . πολλαχῶς δὲ 
ἐν τῷ ἔργῳ παραλαμβάνεται ἡ τῆς γνώμης ἐξέτασις" 
ἀλλ᾽ ἐν μὲν τοῖς ἄλλοις μέρεσι μερικῶς καὶ εἰς ἑτέρων 
κατασχευὰς εἰσάγεται, ἐνταῦϑα δὲ προηγουμένως χαϑ' 
45 ἑαυτὴν, οἰχεῖος γὰρ αὐτῆς ὁ τόπος. 


*H μέντοι κοινὴ ποιότης συμπεπλεγμένως ἐνταῦϑα τῇ ποιάτητε TOV 
προσώπον καὶ τῇ γνώμῃ ἐξετασϑήσεται. 


Σωπάτρου καὶ Μαρκελλίνου. ἘἘνταῦϑα κοι- 

Vrv ποιότητα δηλοῖ τοὺς ἐπιλόγους , τὸ 02 ἐνταῦϑα avri 
20 τοῦ. ἐν τᾷ opo 505 δὲ ἡμᾶς ὃ τεχνιχὸς ἐδίδαξεν ἐν τῷ 
στοχασμῷ, τί ἔστιν ἡ χοινὴ 7 ποιότης" χοινὴ γὰρ ποιότης 
ἐστὶν ἡ καϑόλου δηλονότι παντὸς χοινοῦ προσώπου 
διαβολὴ, ὡς ἐν τῷ κοινῷ τόπῳ κατὰ παντὸς ῥήτορος 7 
κατὰ παντὸς στρατηγοῦ, ἢ μοιχοῦ, ἢ τυράννου, ἢ ὃ τι ἂν 
25 a TO προχειμενον καὶ ἐμπίπτον᾽ συμπλέχεται δὲ, φησὶν, 
ἡ κοινὴ ποιότης τῇ ποιότητι τοῦ ὑποχειμένου προσώπου" 
διπλὴ γάρ ἐστιν, ὡς εἴπομεν, ποιότης, ἡ μὲν ἰδία τοῦ 
χρινομένου προσώπου, ἡ δὲ χαϑολική" ἀλλ᾽ ἡ μὲν χε- 
φαλαίου χώραν ἐπέχει, ἡ δέ ἐστιν ἐπιλογική᾽ σφόδρα 
30 δὲ ἀναγχαία ἡ διαβολὴ χαὶ 7 ἰδία ποιότης, τοῦ προσώ- 


που ἐν ὅρῳ διὰ τὸ ἀτελὲς εἶναι ἔν αὑτῷ τὸ πεπραγμέ- 
| vov 


El1X ΣΤΑ͂ΣΕΙΣ 545 


γον" ληψόμεϑα δὲ τὴν διαβολὴν καὶ τὸν ἔπαινον ἀπὸ 
τῆς ποιότητος TOU ὑποχειμέναυ προσώπου ἢ καὶ τῆς πρά- 
ξεως" οἷον τὸν ἱερόσυλον χρινόμενον διαβαλοῦμεν καὶ 
ἀπὸ τοῦ ἄλλου βίου" λέξομεν γὰρ, ὅτι ἐξ ἀρχῆς τοι- 
οὗτος ἦν τολμηρός" πάλιν ἐπὶ τοῦ φιλοσόφου τὸ ivav- 5 
τίον, ὅτε χοσμίως ἐξ ἀρχῆς καὶ ἀνδρείως ἐβίωσεν᾽ ἄναγ- 
καιότατον δὲ τὸ τῆς χοινῆς ποιότητος" πρὸς yàp. οὕτως 
ἐσχυρὸν χεφάλαιον τὸ προηγησάμενον ὁ φεύγων οὐδὲν 
ἕξει ἀντιϑεῖναι, εἰ μὴ ἄρα τι ὑπόϑεσις διδοίη, πλὴν 


ἔλεον καὶ τὰ συγχνωμονικὰ καὶ οἶκτον, οἷς χρήσεταε 10 


συστῆσαι δυνάμενος: τὴν ἑαυτοῦ γνώμην" ταῦτα δέ ἐστιν 
ἡ κοινὴ ποιότης, τουτέστιν οἱ ἐπίλογοι, olg xal τὰ τε- 
λικὰ ἐν ταῖς ἐχβάσεσι μάλιστα συνῆπται χεφάλαια" 
ἔστι δὲ, ὡς ἐμάϑομεν, τὸ νόμιμον, τὸ δίκαιον,. τὸ συμ- 
φέρον, τὸ καλὸν, τὸ ἔνδοξον, ἀφ᾽ ἑκατέρου μέρους " κοι- 
γοὺς γὰρ ἔφαμεν εἶναι τοὺς ἐπιλόγους, oUg ὅπως ἐξ- 
εταστέον, ἐν στοχασμῷ δεδηλώχαμεν" ἐνταῦϑα δὲ κα- 
κεῖνο προςϑετέον, ὅτι xol ἐν τοῖς ἐπιλόγοις͵ τὰ παρα- 
δείγματα πλείστην ἐσχὺν ἔχει, Or ἂν ἔχωμεν ὁμοίου 


γεγενημένου τινὸς τῷ νῦν ἐγκαλουμένῳ ἢ συγγνώμης. δεῖ- 20 


ξαι τυχόντα τὸν ἐγχληϑέντα, ἢ φιλανθρώπως διατεϑ ἐν- 
τας τοὺς δικάσοντας, ἢ πάλιν ἐκ τῶν ἐναντίων ἐπὶ με- 
χροτέρων ἐγκλημάτων μείζω Y τιμωρίαν εἰρπραξαμένους" 
ἐχ τῶν τοιούτων γὰρ συνιστάνάι τοὺς ἐπιλόγους χρή" 


πάλιν δ᾽ αὖ δεῖ ἐλέγχειν τὰ παραδείγματα, ταῖς ἰδιό- 25 


τησιν ἱχάστου τὸ ἴδιον ἐπισχοπούμενον ἐν ταῖς γενι- 
καῖς κοινωνίαις τὸ μὲν γὰρ ἱκανὸν συναρπάσαι, λέγω 
δὴ ἡ γενικῆ χοινωνία, τὸ δ᾽ ἱχανὸν συνδιελέγξαι, τὸ δι- 


χάσαι τὴν ἑχάστου ἰδιότητα, ποῖον μὲν τὸ προχείμενον, 208 


ποῖον δὲ ἐχεῖνο, ὃ παραβάλλεται" ἔστι δὲ σαφὼς τὴν γξ-- 30 


vixiw κοινωνίαν ἐν τῷ κατὰ Μειδίου μαϑεῖν, ἐν An- 
μοσϑένης τὸ περὶ τοὺς Ἑρμᾶς ἔργον ᾿Αἀλχιβιάδου καὶ 
1 Ald. uet». 
Rhetor, IV. 39 


546 ^O ZXOAIA - 


E περικοπὴν ἀντεξεταζων συνήρπασε τῇ yeu XOL- ' 
wovíe, ὕτι καὶ τοῦτο περὶ ϑεοὺς χἀκεῖνο" πάνυ δὲ δει- 
μῶς xoci τὸ ἀμφισβητούμενον ὡς ὁμολογούμενον" ἄἀδη- 
λον γὰρ qv, εἰ ᾿Δλκιβιάδης ἐποίησε" xol τὸ χατ᾽ εἶδος 

& οὐκ ἐξετάσας, οὐδὲ γὰρ εἶπε τὸ χονδύλους 3 δοῦναι καὶ 
ἐσθῆτα 3 χαταῤῥῆξαν xoi χρυσοῦς διαφϑεῖραι στεφά- 
vovg ὅμοιον τοῦ χαταχόψαι τοὺς Ἑρμᾶς" ἀλλὰ τῇ γε- 
κιχῇ χορνωνίᾳ προσεχρήσατο, εἰπών" τὸ δὲ ὅλως ἀφανί- 
Div ἱερὰν ἐσθῆτα ἔσϑ᾽ ὅ τι ToU * περιχόπτειν τοὺς Ἑρμᾶς 

10 διαφέρει; ὅρα τοίνυν, ὅτι τεχνιχῶς οὐχ ἐπεξῆλϑεν ἕχα- 
ατον, ἵνα φωραϑῇ συναρπάζων, ὁ δὲ φεύγων toig του- 
οὕτοις τὰ χατὰ μέρος ἐπεξιὼν ἐξελέγχει ᾿ ψευδόμενον" 
ταῦτα δὲ πάντα οὐχ ὁρίσαντες καϑ᾽ ἑαυτὰ ἐξετάζομεν" 
ἀλλ᾽ ἀναμιγνύντερ τῇ xo ποιότητι τοῦ προσώπου, χαὶ 

46 τῇ ἐξετάσει τῆς γνώμης" ὃν δὲ τρύπον γρὴ τὴν διαβο- 

^ λὴν τοῦ ἐλέου " ποιεῖσϑαι, μεμαϑήχαμεν ἐν στοχασμῷ. 

Ὥσπερ δὲ στοχασμῶν εἴδη πλείονά ἐστιν, οὕτω καὶ ὅρων" καὶ 

ἁπλοὺς μὲν ὃ προειρημένος, οἱ δὲ ἄλλοι διπλοῖ εἶσιν. ᾿ 


“Φυριανοῦ. Τῶν ὅρων οἱ μέν εἰσιν ἁπλοῖ, οἱ δὲ 

20 διπλοῖ" χαὶ τῶν ἁπλῶν οἱ μὲν αὐτὸ τὸ χρινόμενον &yovat 
zo ξητούμενον * ὡς ὃ τοῦ ἐπανατεινομένου πλουσίου πέ- 
vnri ἐχϑρῷ τὰς χεῖρας. χρίνεται γὰρ ἡ ὕβρις, xoi ζη-! 
᾿ζοῖται, εἰ τὸ ἐπανατείνασϑαι τὰς χεῖρας ὕβρις ἐστίν’ oi 
- δὲ ἕτερον μὲν τὸ χρινόμενον ἔχουσιν, ἕτερον δὲ τὸ ζη- 
25 τοὐμενον" οἷον νόμος, τὸν ἄπολιν iv ᾿Ολυμπίᾳ μὴ &yc- 
γίζεσϑαι. ᾿ϑηναῖον ἀϑλητὴν μετὰ τὰ Μηδικὰ βουλό- 
μενον ἀγωνίζεσθαι κωλύουσιν ᾿Ηλεῖοι, καὶ χρίνουσιν av- 
τοὺς ᾿ϑηναῖοι ἐπὶ τῶν ᾿Αμφιχτυόνων ὕβρεως" χρίνεταὲ 
μὲν γὰρ ἡ ὕϑρις, ζητεῖται δὲ, εἰ ἄπολις ὁ ᾿4ϑηναῖος» 


ον, 3. Ald. τόκον δύλους. 3 Ald. αὐσϑῆτα. 4 Ald. ἔσϑ' 
ὅτε 10. .Correxi ex or. in Mid. p. 562. 5 Ald. &Aaiov. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 2 547 


ὅμοιον. δὲ τούτῳ xoi τὸ * τοῦ | εὐνούχου" χρίνεται μὲν͵ 


γὰρ καχεῖ ὁ φόνος, ζητεῖται δὲ, &L μοιχὸς ὁ εὐνοῦχος " 
εἴδη δὲ ὃ ἁπλοῦς ὅρος ἔχει" οὔτε γὰρ ἐναλλαγὴ κεφα- 
λαίων ἐν αὐτῷ, οὔτε πλεονασμὸς, οὔτε &AAery/ig ἐστιν" 
ἅπερ ἔφαμεν ἐν ταῖς στάσεσι τὰ εἴδη ποιεῖν" τῶν δὲ 
διπλῶν ὅρων, ὃ μέν. τις χαλεῖται ἀντονομάζων, ὃ δὲ 


ἐμπίπτων, ὁ δὲ κατὰ σύλληψιν, ὁ δὲ κατὰ ἀμφισβήτη- 


* 3 - [4 1 
σιν, ὃς καὶ κατὰ δύο πρόσωπα καλεῖται" οἱ δὲ δύο Opoi* 
* e — » [4 
ἰστέον δὲ xal τοῦτο, ὡς oi ἔχοντες δροι ἄλλο μὲν τὸ 
᾿ - * , 
χρινόμενον, ἄλλο δὲ τὸ ζητούμενον, ὡς ἐφ᾽ ὧν εἴδομεν 
, ^ 3 ? —- 2 , ? 
παραδειγμάτων, τοῦ εὐνοιχου xal tov “ϑηναίου αϑλη- 
τοῦ, ἁπλοῖ μέν εἰσι, τῷ ἔχειν ἁπλᾶ τὰ κεφάλαια" δια- 
, 5 - “- 3 e a ] 
φέρουσι δὲ αὐτῶν τῷ ἐναλλαττεσϑαν τῶν ἀγωνιζομένων 
τὴν τάξιν ? ἕν αὑτοῖς" ἕως μὲν γὰρ τὰ αρινόμενα λέ- 
1 , ? "08 . 
γουσι, φυλάττουσι τὴν τάξιν O τε κατήγορος xol ὁ φεύ- 


$ 


10 


15 


L] , , 

γων" ἐπειδὰν δὲ τὸ ζητούμενον ἐξετάζωσι, τότε τὴν. 
, ! ^^ Q4 ^ C 

τάξιν ivallarrovow , ὡσπερ ἔν τῷ ἐμπίπτοντε στοχασμῷ 


ὁ μὲν κατήγορος ἀπολογούμενος γίνεται, 0 δὲ φεύγων 
διώχων" οἷον ἐπὶ τοῦ εὐνούχου ὁ μὲν κατήγορος χρήσε- 
ται τῇ προβολῇ λέγων, ὅτι φονεὺς εἰ καὶ “δίκης * ἄξιος, 


i - € 4 1 1 
&UVOUYOV ὡς μοιχὸν ἀπεκτονὼς, ὃν ἡ φύσις μοιχεύειν" 


3 » Y c , - « , . 3442 3 
οὐχ. εἴα. εἰταὰ ὃ qtuymv τῷ ορῳ. yoncerat', ἀλλ oux 
, ^ 4 2 «t! , » 
ἐφόνευσα, τοῦτο γὰρ αδίχου πράγματος ὄνομα" μετὰ 
δὲ τοῦτο ἐναλλάττουσι τὴν. τάξιν καὶ ὁ φεύγων τὴν τοῦ 


20 


χατηγόρου τάξιν ἀναλαβὼν τοῖς, ἐκείνου χρήσεται χερα- 25 


Aalow* καὶ ἀνϑοριαμὸν κινήσει λέγων" ἀλλὰ μοιχὸν ame- 
χτονὼς κατὰ τὸν νόμον ἥκιστα ὑπέχειν " δίκαιος εὐϑύ- 


μας ἐγώ" εἶτα ὃ πρότερον κατήγορος πρὸς τὴν ἀπολο-. 
γίαν ὑπὲρ τοῦ εὐνούχου χωρῶν τῷ ὅρῳ χρήσεται ἐκ roy 


λειπόντων, ὡς πολλάχις εἴρηται, συνεστηχότι" οἷον καὶ 


—— 


1 τὸ, quod Ald. om., inserendum censui, — 2 Ald. τέχνην. 
Ven. et Par. τάξιν. 5 Ven. γίγνεται. 4 Ven. δίκην ἄξιος 
ὑποσχεῖν. b Ven. ῥίκαιος ὑπέχειν εἰϑ., omisso ἐγώ. 


35.. 


30 


548 . X X 0.41 À4 2 ; 


τίς ἂν $ φαίη τὸν εὐνοῦχον γεγονέναι μοιχὸν, γονῆς ἔρη- 
μον, σπέρματος ἄπορον, & μὴ καὶ τὰς ἡμιόνους σπεί- 
pev. ἐντελῆ καὶ κύειν πεισόμεϑα᾽ εἶτα τὸν συλλογισμὸν 
ἐξ ἀντιϑέσεως ἑαυτῶν" ἀλλ᾽ ἴσον; φησὶν, ἐστὶ τὸ πλη- 
5 σιάσαι παρὰ τὸν νόμον ἑτέρου γαμετῇ τῷ 7 μοιχεύειν" 
τοῦτον δὲ λύσας λογισαοῖς τῶν λοιπῶν χεφαλαίων τῇ 
τάξει χρήσεται" παραπλησίως δὲ καὶ ὁ τὸν ἄπολιν ue- 
λετῶν διαιρήσει- 


2090 «ΣΦωπάτρου. Καϑάπερ ἐν στοχασμῷ μετὰ τὴν δι- 
40 αίρεσιν τῶν χεφαλαίων διέλαβε περὶ ὃ τῶν εἰδῶν τοῦ ὅτο- 
χασμοῦ, τὸν αὐτὸν τρύπον χἀνταῦϑα διελὼν τὸν δρὸν, 
τὰ εἴδη λοιπὸν ἡμῖν. παραδίδωσι τοῦ ὅρου" οὐχ ἁπλῶς 
δὲ τοῦτο ποιεῖ, αλλ᾽ εἰδὼς, ὡς διάφορον εἶδος διάφορον 
διαίρεσιν ἐκ μέρους ποιεῖ" ἵνα δὲ μὴ πλανηϑῶμεν τῆς ἀληῃ- 
15 ϑοῦς διαιρέσεως, τὴν τῶν εἰδῶν ἡμῖν ἐπάγει διδασκαλίαν, 
ivc χαὶ τὸ διάφορον τῆς: διαιρέσεως μαϑωμεν" ξητητέον 
δὲ, διὰ τί μιᾶς οὔσης τῆς στάσεως διάφορα εἴδη εὑρίσχεται, 
καὶ λέγοιιεν,» ὅτε ἡ διάφορος τῶν κεφαλαίων ἐργασία 
τοῦτο ποιεῖ'" ποιεῖ δὲ διάφορον ἐργασίαν ἡ ὕλη, ἥτις 
20 διάφορα καὶ τὰ εἰδὴ ἐργάζεται. 


Καὶ πρῶτός γέ ἐστιν ὃ ἀντονομάξων καλούμενος , ὅτ᾽ ἂν ὄνομα ὦὃν6-- 
ματι ὃ φεύγων ἀντιτιϑὴ," οἷον ὑφείλετό τις ἐξ ἱεροῦ ἰδιωτικὰ χρή-- 
ματα" νόμου ovrog τὸν μὲν ἱερόσυλον τεϑνάναι, τὸν δὲ κλέπτην δι- 
nia διδύναι, ὡς ἱερύσυλος ὑπάγεται, ὃ δὲ εἶναι ἐλέπτης λέγων δι- 
257Àa καταϑέσϑαι ἀξιοῖ" τοῦτον ὁμοίως τοῖς διπλαῖς στοχασμοῖς δι- 
αἱρήσεις, διπλοῖς τοῖς κεφαλαίοις, ἀντιτιϑεὶς κεφάλαιον κεφαλαίῳ" 
οἷον ἱερόσυλος εἶ, ἀλλ᾽ οὐ κλέπτης. κλέπτης μὲν γὰρ τόδε τί ἐστιν, 
ἱερόσυλος δὲ τύδε: καὶ τοῖς ἑξῆς ὁμοίως" καὶ ὃ φεύγων δὲ παρα- 
πλησίως ἀναστρέψας χρήσεται τῷ λόγῳ. 


80 Συριανοῦ. Καϑόλου οἱ μὲν ἁπλοῖ ὃ τῶν διπλῶν 


6 Ven. καὶ τίς ἂν τὸν tU». φαίη, omisso οἷον. 7 Ven. τοῦ. 
8 Ald. παρὰ, scr. περίέ. 9. AId. λέγωμεν. 4 Ven. Καϑόλου δὲ οἱ 


| E1EX ΣΤΆΣΕΙΣ 549 


* 


διαφέρουσι, τῷ τοὺς διπλοῦς, ὡς ἔφαμεν, διπλᾷ ἔχειν 
. τὰ κεφάλαια, τοὺς δὲ ἁπλοῦς οὐχ ἔτι" ἰδίως δὲ Ó ἀντο- 
νομάζων διαφέρει τῶν ἁπλῶν, τῷ ἐν μὲν toig ἁπλοῦς 
ἄρνησιν μόνον εἶναι ? τοῦ ἐπιφερομένου, ἐνταῦϑα δὲ 
ἄρνησιν ? τοῦ ἐπιφερομένου, ἀντεισαγωγὴν δὲ ἐλάττο- 5^ 
yog ἀδικήματος" διὰ τοῦτο γὰρ καὶ τῆς τοῦ ἀντονομά- 
Lovrog τετύχηχε προσηγορίας τὸ εἶδος τούτου ^ τοῦ ὅρου. 
διότι ἑκάτερος τῶν ἀντιδίκων ἐκβάλλων τὸ ὑπὸ τοῦ ἀν- 
ridixov εἰσαγόμενον ἕτερόν τι ὄνομα τῷ ἀντιδικήματι $ d 
ἐπάγει" ὁ μὲν χλοπὴν, ὁ δὲ Ἱεροσυλίαν᾽ ἐν ὅσῳ μὲν 10 
οὖν ὁ τὸ λεῖπον ἐξετάζεται, κατὰ φύσιν προβαίνει 7 τῶν 
ὁριχῶν χεφαλαίων ἡ διαίρεσις τοῦ τε κατηγόρου χαὶ τοῦ 
φεύγοντος τοῖς οἰκχείοις χεχρημένου, 8 ὡς ἔφαμεν ἐν τῇ 
διαιρέσει" ἐπειδὰν δὲ εἰς τὸ πεπραγμένον μεταβῶσιν, 
ἐναλλάττουσι καὶ "5 χεφάλαια" καὶ τῷ μὲν ἀνϑορισμῷ 15 
καὶ. συλλογισμῷ ὃ. φεύγων χέχρηται, τῷ δὲ ὅρῳ 0 ζατύ- 
γορος. *? ᾿ 

Σωπάτρου καὶ Μαρχελλίνου. Ὁ ἀντονομά-᾿ 
ἕξων ἐστὶν, ὅταν ἐπὶ μιᾷ πράξει δύο ὀνόματα εὑρίσχη- 
ται ** ζητούμενα, τὸ μὲν τοῦ χατηγόρου δριξομένου , καὶ 20 
ἀνελεῖν ἐπιχειροῦντος, ἕτερον δὲ ἀντεισφέροντος οὐχ΄ ᾿ἀ- 
nào, ἀλλὰ μικρότερον ἔγχλημα,. καὶ συντόμως εἰπεῖν, 


μὲν διπλοῖ τῶν ἁπλῶν διαφ. τῷ ἔχειν ἁπλᾶ τὰ κεφάλαια, ἰδίως δὲ ὃ 
ἄντονομ. 2 Ven.sivatuovov. 8 Ven. ἄρνησιν μὲν. — 4 Ven. τοῦτο. 
5 Ven. ἀδικήματι. ^ 6 οὖν Ven. om. 7 Ald. προβαίνειν. , 8 Ald. 
᾿κεχρημένον. Par. κεχρημένων. Ven. κεχρημένου. 9 καὶ Ven. om. 
40 Ven. τῷ 0po) κατήγορος: tum addit: ὡς ἐπὶ τοῦ ἐξ ἱεροῦ ὧφε- 
λομένου τὰ ἰδιωτικὰ χρήματα " ἔνιοι δὲ τῶν σοφιστῶν ἀμαϑαίνοντες 
χατὰ ἀνθορισμὸν αὐτὸν καλοῦσιν, ὧς καὶ τῶν ἁπλῶν μὴ ἐχόντων 
ἀνθορισμὸν" οἱ δὲ κατὰ τέσσαρας ὕρους, ἐπειδὴ δύο ὁροὺυς ἔχεε καὶ 
δύο ἀνθορισμοὺς, οἷς οὐδαμῶς προσεχτέον" δεύτερος δὲ τῶν διπλῶν 
ὅρων ἐστὶν ὃ κατὰ σύλληψιν, ὃς ὠνόμασται μὲν οὕτως ἀπὸ x. τ. À, 
p. 556. L 1. 11 Ald. εὑρίσκεται. "n 


550 XXOAIA 


ὅταν τῇ μὲν προσηγορίᾳ τοῦ ἐγχλήματος, 3j 6 κατήγορος 
τίϑεται, ὃ φεύγων μὴ συντρέχῃ, ἀπαρνούμενος δὲ τοῦτο 
ἕτερον ἔγκλημα πρόβάληται , ᾧ ὑπεύϑυνον ἑαυτὸν λέγεε, 
olov ὡς ἐφ᾽ οὖ παρέϑετο ὃ τεχνιχός" ὅρα, γὰρ ἐνταῦϑα, 
5 πῶς ἐδ ἐἱὲν τῆς ἱεροσυλίας ἔγκλημα xcet τὴν ἀπὸ τοὐτοὺ 
φεύγει προσηγορίαν, τῷ δὲ τῆς χλοπῆς ὑπεύδυνον ἑαυ- 
τὸν χκαϑίστησιν" Ovoualovtog γὰρ ToU κατηγόρου ἱερο-: 
συλίαν τὸ γεγονὸς, ὃ φεύγων ἀντονομάζξει, οὐχ ἱεροσυλίαν 
εἶναν δάσχων, ἀλλὰ χλόπήν" πολὺ δὲ διαλλάττει περὶ 
(0 ἑνὸς ὀνόματος τὴν πᾶσαν εἶναι ζήτησιν " ἢ δυοῖν ὄντοιν 
ἐὸ μὲν ἕτέρον ἀναϊρεῖν, τῷ δὲ. ἑτέρῳ ὑπεύϑυνον ἑαυτὸν 
χαϑιότάναι. 8: Τοῦτον ὁμοίως Toig διπλοῖς στο- 
χἀσμοῖς διάιρήσεις. 4i, φὴσὶν, ἐπὶ τῶν τοιούτων Ót- 
hà τῇ ἢ διαιρέσει χρῆσϑαι, á ὥσπερ ἐπὶ ἐῶν διπλῶν στοχασμῶν 
i$ ταῖς αὐταῖς μεϑόδοις κατὰ παράϑεσιν xol ἀνέεξέτασιν 
κεφάλαιον κεἐφάλαίῳ ἀνέιτιθέντας" διπλοῦν δὲ χαλεῖ στο: 
χασμὸν τὸν ἀντεγχληματικόν" προτάττομεν οὖν ἄρα τὴν 
ἀπολογίαν εὐρὺς, ἀντεπάγοντες τὴν 13 κατηγορίαν , οὐ 
χωρίζοντες I^ τοῦτο κακεῖνο" τοιοῦτο γὰρ ἐπ᾿ ἐχείνῳ τῷ 
40 στοχασμῷ τὸ παράγγελμα οὐδαμῶς , οὐδὲ γὰρ ἀλλήλοις 
ἀντεγκαλοῦντες ἐνταῦϑα ὑπόχεινται" πῶς οὖν, εἴποι τις, 
ἐνταῦϑα διαιρήσομεν; αὐτὸς ἡμῖν τὸν τύπον ἐδήλωσεν 
230 εἰπὼν, ἀντιτιϑεὶς κεφάλαιον κεφαλαίῳ οὗ κατὰ ἀντέγκλη- 
μα, οὐδὲ διὰ πάντων τῶν χεφαλαίων, ἐφεξῆς τὸ ἐν διεξιὼν, 
25 δἶτα τὸ ἕτερον αὐτὸ καϑ' ἑαυτὸ κατασκευάζων, ὕπτιος γὰρ 
ὁ λόγος οὕτως ἔσται, ἀλλ᾽ ἅμα τὰ δύο 1" διεξερχόμενος " 
ἀποδεικτέον γὰρ τὸ τοιοῦτο χαὶ γοργότερον, οὐκοῦν δύο 
μὲν εὑρεϑήσονται ὅροι, δύο δὲ ἀνϑορισμοὶ ἀνὰ μέρος, 
καὶ τοῦ φέύγοντος καὶ τοῦ διώχοντος ὁριζομένου, ὡς 


42 Áld. et Par. καϑεστάνα. 4,415 Ald. εἰ ἦν χατηγορίαν. 
14 Ald, οὐχ δρίξζοντες. Par. οὗ χωρίζοντες. --- 1. 25. inscrui χκεφά- 
λαιον, quod Áld, om. 15 dussggóptvos,. ἀποδειχτέον (manu seriori 
superscriptum ἀποδεικτικώτερον) — — οὐκοῦν δύο ex Par. recepi: 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ |. $3l 


ἐπὶ τοῦ προχειμένου παραδείγματός ἐστι μαϑεῖν" πρῶ ᾿ 
τον μὲν γὰρ ὅπερ ὃ γατήγορος. ἀποδεῖξαι xoci xoa-- 
᾿τασχευᾶάσαι βούλεται , τοῦτο διὰ τῆς προβολῆς ix- 
ϑήσεται λέγων, Ott ἱεροσυλία ἐστὶ τὸ πραχϑέν" ἔπει- 
τα ὁ φδϑύγων ὁριεῖται ἔν τῇ προβολῇ λεχγϑέντα λύων 5 
χαὶ ἐχβαλλῶὼν xoi ὁριξόμενος ἐχ τῶν ἐναντίων τῷ χατη- 
γόρῳ πρὸς τὸ ἑαυτῷ χθήσιμον, ἕτερον ἱεροσυλίαν καὶ 
ἕτερον χλοπὴν εἶναι δεικνὺς, ἐκ τούτων συνάγων οὐχ ἱε- 
ρόσυλον αὐτὸν, ἀλλὰ κλέπτην εἶναι" ὁμοίως δὲ καὶ ὁ κα- 
τήγορος τὸν αὐτὸν ἀνϑοριεῖται τρόπον, ἑχατέρους ἄνα- 
τρέπων τοὺς ὑπὸ τοῦ φεύγοντος τεϑέντας ὅρους, καὶ 
ἀνϑοριξζόμενος ix τῶν ἐναντίων τῷ φεύγοντι" πρὸς τὸ 
ἑαυτοῦ καὶ οὗτος χρήσιμον. ἕτερον ἱεροσυλίαν, ἕτερον 
ἀλοπὴν εἶναι λέγων" συνάγων xol οὗτος, oU κλέπτην, 
ἄλλ᾽ ἱερόσυχον εἶναι" ὃν δὲ τρόπον ὑριστέον ἑκατέρῳ, ἐν 18 
tois προάγουσι δεδήλωται" ὅτι τῷ μὲν κατηγόρῳ ἀπὸ 
της χοινότητος, ἣν ὃ φεύγων προβάλλεται πρὸς τὸ ἔγχλη» 
μα, τῷ δὲ φεύγοντι ἀπὸ τῆς ἰδιότητος ἑκατέρου, GU τὰ 
αὐτὸς καὶ οὗ ὁ χατηγόρὸός φησε" καὶ πρῶτον ἴδωμεν τὴν 
toU κατηγόρου προβολήν" τίς οὖν αὕτη; ἱερόσυλος εἰ à 
, ἐπὶ τὸ ἱερὸν ἐλθὼν xoi διορύξας ἢ τὰς ϑύρας διαῤῥήξας 
2ol εἰσελϑὼν εἴσω καὶ ἐκ τοῦ ἱεροῦ ἔνδοϑεν ὑφελόμε- 
yog, πρὸς ἃ ὃ φεύγων ὁριεῖται χλέπτην αὐτὸν ivt λέ-: 
yw», οὐχ ἱερύσυλον" κλέπτης μὲν yao ἐστιν οὐχ o ἐξ οἱ- 
κίας ὑφελόμενος μόνον, ἀλλὰ xol ὁ πανταχόϑεν ἰδιωτι- 25 
χὰ ὑφαιρούμενος γρήματα καὶ μηδὲν ἱεροῖς προσηκοντα" 
ἑερόσυλος δὲ ὁ τῷ ἀγάλματι προσελϑὼν, ὁ τῶν ἀναϑη- 
μάτων ἁψάμενος, καὶ ταῦτα ὑφςρελόμενος" ἐγὼ δὲ ἱερὸν 
μὲν ἔλαβον οὐδέν" τοῦτο γὰρ καὶ ὁ χατήγορος ὁμολογεῖ, 
οὐ γὰρ ἣν προσήκοντα τῷ ϑεῷ" ἰδιωτιχὰ δὲ, ὧν ἄλλος 50 
τις ἰδιώτης κύριος yv' οὐχοῦν χλέπτης εἰμὶ, οὐχ ἱερόσυ- 
λος᾽ πάλιν δὲ 0 χατήγορος ἀνϑοριεῖται ἀπὸ τῆς προ- 
βολῆς χαὶ τῶν ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους τὸν ἐλϑόντα ἐπὶ 


0 


ad 
e 


552 X X0AIA 


τὸ ἱερὸν ὁριζόμενος ἱερόσυλον, τὸν εἴσω παρελϑόντα , 
. τὸν éx τοῦ ἱεροῦ λαβόντα" χλέπτην δὲ τὸν ἐξ οἰκίας, 
τὸν ἐπὶ τὴν τοῦ δεῖνος ἐλϑόντα οἰχίαν᾽ οὗτος δὲ οὐχ 
ἐξ οἰχίας, ἀλλ᾽ ἐκ τοῦ ἱεροῦ ἔλαβεν" οὐκοῦν ἱερόσυλός 
5 ἐστιν, ἀλλ᾽ οὐ χλέπτης" ἐν τοῖς τοιούτοις γὰρ διπλοῖς 
χρηστέον τοῖς κεφάλαίοις" οὐ γὰρ ἐξαρχεῖ τῶν ἀγωνιζο- 
μένων ἑκατέρῳ τὸ ὑφ᾽ ἑαυτοῦ μόνον εἰσαγόμενον ὄνομα 
χατασχευάσαι, οὐδ᾽ αὖ τοὐναντίον ἐκβαλεῖν, λέγω δὴ 
τὸ ὑπὸ τοῦ ἐναντίου τιϑέμενον, ἀλλ᾽ ἀμφότερα ποιεῖν 
40 ἀνάγχῃ᾽ τοῦτο μὲν ᾿χατασχευάζειν, ἐκεῖνο δὲ ἀναιρεῖν " 
ὥστε ἐφ᾽ ἑκατέρῳ τῶν ὀνομάτων ὅρον ἀποδώσει ἑχάτε- 
τερος, μηδὲ τόδε, ἀλλὰ τόδε εἶναι τὸ πεπραγμένον ἀγωνε- 
ζόμενος " ξητητέον δὲ, "εἰ ἐμπίπτει, ἐν τῷ ἀντονομάζοντει 
ὁ συλλογισμόρ᾽ φασὶ γάρ τινες, ὅτι εἰ τὸ ὑπὸ τοῦ κα- 
45 τηγόρου καὶ τοῦ φεύγοντος κατασχευαζόμενον, ὁ συλλο-- 
, γισμὸς εἰς ἐν ἄγειν σπουδάξει, χαὶ “μηδὲν ἀλλήλων δια- 
φέροντα δείκνυσιν" ovx ἄρα ἔχει χώραν ἐνταῦϑα τὸ x&- 
φάλαιον" κατασχευάζοντος γὰρ τοῦ μὲν. κατηγόρου, ὅτε 
ἱεροσυλία τὸ πραχϑὲν, τοῦ δὲ φεύγοντος, ὅτι κλοπὴ, ot 
20 δυνησόμεϑα εἰς ἕν ἀγαγεῖν" ovóÉ γε πάλιν. ἐροῦμεν, ἀδιά- 
qogov εἶναι, εἴτε κλέπτης εἴτε ερόσυλος, ἄτοπος γάρ 5 
τοιαύτη κατασκευὴ , ἀλλὰ φαμὲν, ὅτι μάταιος ὁ τοιοῦ- 
τος λόγος" ὁ γὰρ συλλογισμὸς οὐχ ἁπλῶς τὸ ὑπὸ τὸῦ 
κατηγόρου κατασχευαζόμενον τῷ ὑπὸ τοῦ φεύγοντος χα- 
48 τασχευαζομένῳ εἰς ταὐτὸν ἄγειν βούλεται, - ἀλλὰ τὸ ἐν 
τοῖς ὅροις διωρίσϑαι δοκοῦν ἀτελὲς τῇ ἰδιότητι εἰς ταὐ- 
τὸν ἄγειν 16 τῇ χοινότητι᾽ λάβωμεν οὖν ἁπλοῦν ὅρον" 
x«l ἔστω παράδειγμα ὁ τὸ ᾽᾿χκενοτάφιον ὀρύσσων καὶ τυμ- 
βωρυχίας 17 χρινόμενος᾽ ἐνταῦϑα γὰρ “τοῦ χατηγόρου 
. 30 τυμβωρυχίαν ἀποδεῖξαι σπουδάζοντος, τοῦ δὲ φεύγαντος 
τοὐναντίον οὐχ εἰς ταὐτὸν ἀμφότερα ὁ συλλογισμὸς ἄξαι 


16 Ald. ἄγει. Par. ἄγειν. .17 Ald. τυμβορυχίας, 1. 30. 
. τυμβορυχίαν, p. 555. 1. 2. τυμβορύχος, et constanter 'o! 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 553 


πειράσεται, οὐδὲ ἀδιάφορον ἁπλῶς eivai φησιν, εἴτε τυμ- 

| βωρύχος ἐστὶν ὁ χρινόμενος, εἴτε οὐ" ἡλίϑιον γάρ" ἀλλὰ 231 
τίς ὃ συλλογισμός; ᾿Ἐνταῦϑα τὸ ἐν τῷ ὅρῳ διεστάναι 
δοχοῦν συνάγειν πειράσεται" δριξζομένον γὰρ τοῦ φεύγον- 
τος ἀπὸ τῶν παρειμένων, ὅτι τυμβωρύχου 18 ἐστὶ τὸ σώ- δ᾽ 
ματος ἅψασϑαι, τὸ ἀφελέσθαι τι τῶν ἐνταφίων" τοῦ 
δὲ κατηγόρου ἀπὸ τῶν πεπραγμένων ὁριζομένου, ὅτι χαὶ 
τὸ μνῆμα μόνον ἀνοίγειν τυμβωρύχου ἐστὶ, χαὶ τὸ τά- 

. φῷῳ προσαγαγεῖν χεῖρας, ὃ συλλογισμὸς διὰ τῆς χοινότη-" 
τος εἰς ἕν ἄξει ἀμφέτερα" ὅτι εἴτε ἕτερον, εἴτε τοῦτον 19 10 
τὸν τρόπον τυμβωρυχεῖν τις ἐπιχειρήσειεν, οὐδὲν διενη- 
γοχεν" οὕτω τοίνυν καὶ ἐν τῷ ἀντονομάζοντι ὃ συλλο- 
γισμὰς εὑρεϑήσεται, οὐχ εἷς, ὥσπερ ἐν τοῖς ἁπλοῖς, ἀλ- 
λὰ διπλοῦς" διπλασιασϑέντων γὰρ τῶν ὅρων καὶ αὐτὸς, 
διπλασιασϑήσεται" ix παντὸς γὰρ τρόπου χρὴ καὶ τὸν 15 
φεύγοντα ὁμοίως τῷ χατηγόρῳ χρήσασϑαι τῷ συλλα- 
γισμῷ καὶ ταῖς αὑταῖς μεϑόδοις , λύσαντα τὸν τοῦ χα- 
τηγόρου συλλογισμὸν, ὥσπερ ἐπὶ τοῦ ἁπλοῦ εἴπομεν, οὕ- 
τως ἐπάγειν καὶ τὸν παρ᾽ ἑαυτοῦ συλλογισμὸν, ἐκ τοῦ 
διαφόρου τὸ ἔγκλημα, ᾧ ἑαυτὸν ὑπεύϑυνον εἶναί φησι, 30 
συνιστάντα" οὐ γὰρ ἀρχέσει μόνον ἐχβαλεῖν τὸν τοῦ xa- 
τηγόρου, ᾧ ἐκεῖνορ ἔφη πεποιηχέναι τῷ ἐγκλήματι, ἀλ- 
λὰ καὶ τῷ ἰδίῳ ὑπεύϑυνον ἑαυτὸν εἶναι λέγει τὴν ἀπὸ 
τοῦ συλλογισμοῦ περιάπτων ἐσχὺν, οἷον τοῦ χατηγόρου 
συλλογιξομένου καὶ λέγοντος ταὐτὸν εἶναι τὸ ἐξ. ἱεροῦ 28 
ὑφελέσϑαι χρήματα τῷ ἀνάϑημα͵ λαβεῖν, πρῶτον μὲν 
τοῦτον τὸν συλλογισμὸν ὁ φεύγων λύσει ταῖς ἰδιότησε 
xci ταῖς ἀλλήλων διαφοραῖς, ὅτι πολὺ χεχώρισται T 
ἱερὰ τῶν ἰδιωτικῶν, καὶ οὐκ ἔστιν ὅμοιον ἢ ἴσον" εἶτα 


48 Ald. τυμβορύχον. 19 τοῦτον in Ald, deest per lacu- 
nam. In Par. vetus atramenti macula est, ita ut nonnisi prima 
littera τ legi possit, qua vocem τοῦτον incepisse non dubito.. 


55, ΣΧΟΑΙΑ 


ἐπάξει τὸν 15 ὑπὲρ τοῦ ἑτέρου ἐγκλήματος, ᾧ ἐνέχεσθαι 
αὐτόν φησιν, ὅτι οὐδὲν διαφέρει πρὸς τὸ χλοηὴγ εἶναι» 
εἴτε ἐξ οἰκίας, εἴτε ποϑενδὴ Σ ληῃφϑείη ἰδιωτικὰ χρήματα" 

. πανταχοῦ γὰρ τὴν αὐτὴν ὑπόληψιν καὶ - ἰσχύν ἔχει" χαὶ 
B εἰ ἐχ τοῦ ἱεροῦ τις ἔλαβεν, ἰδιωτικά ἔστιν" ὅπερ οὖν &i- 
πον, ἀπὸ τῆς ἰδιότητος τοῦ πεπραγμένου μάχεται πρὸς τὸν 
τοῦ κατηγόρου συλλογισμὸν ὁ φεύγων, καὶ διπλοῦ τοί- 
νυν ὄντος τοῦ ἀντονοιιάζοντος , διπλοῦς ἐστι καὶ ὃ συλ- 
λογισμὸς xal ἡ γνώμη τοῦ νομοϑέτου" χαὶ ταύτῃ πρὸς 
40 τὸ ἑαυτῷ χρήσιμον ἑκατέρου τοὺς νόμους ἐξηγουμένου" 
ὁ μὲν γὰρ κατήγορος τὴν χοινότητα ἐπισχέψεταε. xe 
ἀπὸ ταύτης. ποιήσεται ἐξέτασιν καὶ τὴν τῶν νόμων ἐξή- 

| . γησιν" ἐν οἷς εὑρίσχει κοινὸν ἐπ᾿ ἀμφοῖν τι χείμενον xoi 
ὡρισμένον" ᾿ὃ δὲ φεύγων ἐχ τῆς ἰδιότητος, εἴτι περὶ 
45 ἑκατέρου ὁ νόμος ἰδίᾳ τι διορίσας εἴη" δῆλον γὰρ, ὅτε 
& μὲν βλάπτει λύειν πειράσεται, ὥσπερ ἐκ τῶν ἐναντίων 
τοῖς συναγωνιξομένοις χρήσεται" καὶ τούτοις ἐναγωνιεῖς- 
 vm* τὰ δὲ λοιπὰ πάντα κεφάλαιέ, τὸ πρὸς τι καὶ " 
πηλιχότης, οὐχ ἔτι διπλᾶ ἐμπεσεῖται" ξητητέον δὲ, τίς v 
20 αἰτία" λέγομεν, ὅτι ἐπειδὴ τὸ μὲν πρᾶγμα ἕν ἐστι, τὰ 
δὲ ὀνόματα πλείω, τουτέστι δύο, τὰ μὲν προειρημένα 
κεφάλαια εἰκόοτὼς διπλᾶ εὑρίσχεται, ὥσπερ περὶ τὰ OvO- 
ματα στρεφόμενα τὰ δὲ ἑξῆς ὡς τοῦ πεπραγμένου ἔφα- 
πτόμενῳᾳ ἁπλᾶ ἐμπεσεῖται" αὐτίκα ἐν τῇ πηλικότητε αὔ- 
25 fovrog ἐκ τῶν παραχολουϑούντων τόπων τοῦ κατηγόρου 
τὸ πραχϑὲν xci μέγα δειχνύντος, οὐχ αὐξήσει xol ὁ φεύ- 
γωγ, κατ᾽ αὐτοῦ γὰρ ἔσται τὸ γινόμενον, ἀλλὰ rovvav- 
τίον μειώσει, μικρὸν εἶναι λέγων χαὶ οὗ τηλιχοῦτον τὸ 
πεπραγμένον, ὁποῖον αὐτὸ ὃ διώχων ἀποφαίνεται" γρὴ 
30 οὖν τοῦτο καϑόλου εἰδέναι, ὅτι ὡς ἐν τοῖς διπλοῖς τοῖς 
κεραλαίοις χρηστέον χεράλαιον χεφαλαίῳ ἀντιτιϑέντας, 
οὕτω xci ἐν τοῖς διπλοῖς ὅροις διπλοῖς χρηστέον τοῖς χε- 


20 Ald. τῶν. 21 Ald. ποϑὲν δή. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 555 


φαλαίοις σπλὴν τὸῦ πρός τε χὰὶ τῆς πηλικότητορ" οὐ 
γὰρ δυνατὸν ἐπὶ τούτων διπλῇ τῇ διαιρέσει χρήδασϑαι, 
ἀλλ᾽ ὁ μὲν ἁπλῶς αὔξει, ὃ δὲ μϑιώσει τὸ πραχϑέν. 


᾿Δεύτερος δὲ ὃ κατὰ σύλληψιν ὀνομαζόμενος , ὃς Τ᾿ γίνεται, ὅταν τοῦ 
φεύγανϊος ἀντογνομάζοντος ô διώκων καὶ τούτῳ κἀκείνῳ ὑπεύϑυνον καὶ 
ἀὐτὸν εἶναι λέγῃ τῷ ὀνόματι" πάνυ δὲ οὕτως ἔοικε τῷ ἀντονομά.-- 
ζοντι" ὅπη δὲ διαφέῤει, ϑέντες τὸ παράδειγμα ὡς δεῖ λέξομεν" 
πρεσβεύων τὶς παρέϑειο τῷ στρατηγῷ τὴν θυγατέρα, ἐβιάσατο αὖ-- 
τὴν ἐκεῖνος, καὶ δημοσίων ἀδικημάτων à πατὴρ αὐτὸν ἐπανελϑὼν 932 
ἀρίνει, ὃ δὲ τὰς μυρίας κατατίϑεσθαι ἀξιοῖ" τοῦτο γὰρ ὥριστο xa- 10 
zà τοῦ βιασαμένου" ἐνγταῦϑα λέγοντός τοῦ φεύγοντος, ὅτι βίαιός 
. εἶμε, ἀλλ᾽ οὐ δημοσίᾳ ἠδικηκὼς, ἀμφοτέροις ὑπεύϑυνον εἶναί φησιν 
ὅ διώκων; καὶ τῇ βίᾳ καὶ τῷ δημοσίῳ ἀδικήματι" ἂν γὰρ φάσκῃ 
αὐτὸν μὴ βεβιώσϑαι, δηλαδὴ ἀφίησι καὶ τοῦ δημοσίου ἀδικήματος" 
εἰ γὰρ μὴ εἴη βία, δηλαδὴ οὐδὲ δημόσιον ἀδίκημα διὰ τοῦτο οὖν 15 
* συμπλέκεται ἑκάτερα * ἄλλως yàg oU δύναται δημοσίων ἀδικημάτων 
κατηγορεῖν, εἰ τῆς βίας αὑτὸν d»ig* τοῦτο καὶ Δημοσθένης ἐν τῷ 
ἁατὰ Μειδίου πεποίηκε" φάσκοντος γὰρ τοῦ ειδίου, ὕβριν εἶναι 
καὶ ἰδιωτικὸν, ἀλλ᾽ οὐ δημόσιον ἀδίκημα τὸ περὶ τὴν ioprir, συνά- 
γει ἑκάτερα, καὶ τὸ τῆς ὕβρεως καὶ τὰ περὶ τὴν ἑορτὴν ἀδικεῖν, 9g 
ἕνα μὴ τὸ τῆς ὕβρεως ἀφεὶς ἀπολύσῃ καὶ τὸ περὶ τὴν ἑορτὴν ἄἀδι-- 
κεῖν" μὴ γὰρ προὐφεστώσης τῆς ὕβρεως, οὐδὲ τὸ περὶ τὴν ἑορτὴν 
ἀδικεῖν συνίσταται" ἐν δὲ τῷ ἀντονομάζοντι ἀναιρεῖ τὸ ἕτερον" οἷον 
οὗκ εἶ χλέπτης, ἀλλ᾽ ἱερόσυλος " καὶ ἢ διαφορὰ, ὅτι ἐκεῖ μὲν ἀχο-- 
λουϑεῖ φύσει τὸ πρᾶγμα τῷ ἐγκλήματι " οἷον τῷ ἱεροσύλῳ τὸ κλέ- 95 
πτὴν εἶναι ἀναγκαῖον". Ó γὰρ ἱερόσυλος κχλέπτης ἱερῶν ἐστι δήπου 
χρημάτων" τῷ μέντοι δημοσίᾳ ἡδικηκότι οὐχ ἕπεται τὸ, βίαιον εἶναι" 
ἔστε γὰρ καὶ ἄλλως ἀδικῆσαι δημοσίᾳ, διόπερ ἐνταῦϑα μὲν ὃ διώ- 
xo» ἀμφότερα σὐλλαμβάνων ἐρεῖ, ἐκεῖ δὲ τὸ ἕτερον χωρίζει" τοῦτο 
οὖν πλέον ἔχει κεφάλαιον οὗτος ἐν τῇ διαιρέσει τοῦ ἀντονομάζοντος, 50 
καὶ διαφέρουσα δηλαδὴ καὶ ἢ διαίρεσις γίνεται διὰ τοῦτο πρὸς 
τὸν ἀντογνομάζοντα. 


- ^ ^ - , , 
ὩΣυριανοῦ. "Ersgog τῶν διπλῶν ὅρων ἐστὶν ὃ κα- 


4 AId, δ, correxi ὅς. Par. ὃς γίγνεται om, 


556 X XO0.A4IA 


τὰ σύλληψιν, ὃ ὃς ὠνόμασται μὲν ἀπὸ τοῦ τὸν- χατήγορον 

| dy αὑτῷ ἄμφω. τὰ ἐγχλήματα συλλαμβᾶνειν, τό TE ὑπ᾽ αὖ- 
TOU ἐπαγόμενον τῷ φεύγοντι, καὶ ὅπερ ὃ φεύγων ἀντιπρο-- 
βάλλεται" οὐ γὰρ ὥσπερ ἐν τῷ ἀντονομάζοντι ἐχβάλλει μὲν 

5 τὸ ὑπὸ τοῦ φεύγοντος ὁμολογούμενον ὡς μιχρὸν τὴν χλοπὴν, 
μεῖζον δέ τι κατ᾽ αὐτοῦ πειρᾶται χατασχευάξειν τὴν Le- 
θοσυλέαν᾽ χοινωνεῖ δὲ τῷ ἀντονομάζοντι τῷ τε διπλοῦν 

, εἶναι , ? xoi δύο περιέχειν ἐγκλήματα" διαφέρει δὲ αὖ- 
' τοῦ, ὅτι ἐν μὲν τῷ ἀντονομάξοντι ἕπεται ἢ τῷ ὑπὸ τοῦ 
40 χατηγόρου ἐγκαλουμένῳ᾽ τὸ ὑπὸ τοῦ φεύγοντος ὁμολο- 
γούμενον, ὥσπερ τὰ γένη τοῖς εἴδεσιν" ἕπεται yap καὶ 
ἡ χλοπὴ τῇ ἱεροσυλίᾳ᾽ οὐχ ἀναστρέφει δέ" εἴτις μὲν γὰρ 
ἱερόσυλος , οὗτος καὶ χλέπτης, οὐ πᾶς δὲ χλέπτης ἱερό- 
συλος " ὥσπερ χαὶ τῷ ἀνθρώπῳ * ἕπεται τὸ ζῶον" ovx 


: 45 ἔτι δὲ εἰ ζῶον καὶ ἄνϑρωπος᾽ ἐν δὲ τῷ κατὰ σύλληψιν 


τὸ ἀνάπαλιν συμβαίνει" ἐὰν γὰρ τῶν ἐν τῷ ζητήματε 
δύο ἐγχλημάτων μηδ᾽ ἕ ἕτερον μηδ᾽ ἑτέρῳ ἀχολουϑῇ,  ἀλ- 
λὰ διεστῶτα " am ἀλλήλων, τότϑ γίνεται τὸ χατὰ συλ- 
'ληψιν εἶδος τοῦ ὅρου" ὥσπερ xoi ὃ Δημοσϑένης ἐν τῷ 
30 χατὰ Μειδίου ποιεῖ" διεστώτων γὰρ πολὺ τῆς τε εἰς &v- 
ϑρωπον ὕβρεως καὶ τῆς περὶ τὸν ϑεὸν ἀσεβείας, αὐτὸς 
ἐν τῇ κατηγορίᾳ συλλαμβάνει ἄμφω καὶ φησι, τὸν Mei- 
δίαν ὁ αὐτόν τε ἡδιχηχένκι τὰ μέγιστα, καὶ περὶ τὸν 
ϑεὸν ἠσεβηχέναι" τοιοῦτόν ἐστι Ἶ καὶ τὸ xarà τοῦ στρα- 
25 τηγοῦ τοῦ βιασαμένου τὴν τοῦ πρεσβευτοῦ ϑυγατέρα xol 
χρινομένου δημοσίων ἀδιχημάτων" καὶ γὰρ ἐνταῦϑα ὁ 


2 εἶναι Ald. om. $ Ven. τὸ ὑπὸ τοῦ φεύγοντος λεγόμενον 
ἕπεται τῷ ὑπὸ τοῦ κατηγόρουν ἐγκαλουμένῳ, ὥσπερ τὰ εἴδη τοῖς γέ- 
γ»εσιν, ἕπεται γὰρ ἢ κλοπή. 4 Ven. ὃ ἄνθρωπος ἕπεται τῷ ζώῳ" 
εἴ τι μὲν γὰρ ἄνϑρωπος, τοῦτο καὶ ζῶον, οὐκ εἴ τι δὲ ζῶον, τοῖ-- 
τὸ ἄνϑρωπος. 5 Ven. àxolovOti, omisso μηδ᾽ ἕτερον. 6. Ald. 
ἡΜΜηδείαν. 7 Ven. τοιοῦτόν ἐστι κἀκεῖνο τὸ ζήτημα 'τὸ κατὰ 
φοῦ στρατ. | 


, ΕἘΠΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 597 


πρεσβευτὴς ἑαυτόν τε ἡδιιῆσϑαί φησι καὶ τὴν πόλιν σύμ- 
πασαν παρὰ ὃ τοῦ στρατηγοῦ. 


Zo πάτρου. Εἰκότως τοῦτον τῇ τάξει δεύτερον᾽ 
τέϑεικεν, 19 ξπειδὴ καὶ ἔοικε τῷ ἀντονομάζοντι" καὶ ἐν 
τούτῳ γὰρ ἀντονομάξει ὁ χρινόμενος" καὶ πολλή τίς ἐστιν 5᾽ 
ἡ χοινωνία᾽ ἕν γάρ ἐστι τὸ πεπραγμένον καὶ δύο τὰ ξη- 
τούμενα ὑγόματα, χαὶ ἕν τὸ χρινόμενον πρόσωπον" ζξη- 
τητέον οὖν, & καὶ ἐν τούτῳ ἀντονομάζει 0 φεύγων, καϑ- 
ἀπὲρ ἐν τῷ ἀντονομάζοντι, τί διαφέρει τοῦ ἀντονομά- — 
Covrog ὁ χατὰ σύλληψιν λέγομεν, ὅτι μετὰ τὸ ὀνομά- 10 
σαι τὸν φεύγοντα xoi τὴν μὲν ** βίαν ὁμολογῆσαι, τὸ 
δὲ δημόσιον. ἀρνήσασϑαν, ὡς ἐπὶ τοῦ παραδείγματος τῆς 
βιασϑείσης κόρης, ἔνϑα δημοσίων ὃ βιασάμενος φεύγει" 
μετὰ τὸ ὁμολογῆσαι οὖν τὸν φεύγοντα τὴν βίαν, ,ἀρνή- 
σασϑαε δὲ τὸ δημόσιον, ἀμφώ. συλλαβὼν ὁ 9 κατήγορος, 45, 
ἀμφοτέροις αὐτὸν ὑποδείκνυσιν ὑπεύϑυνον, ὅπερ OU ποιεῖ 
ó ἀντονομάζων᾽ ἀλλὰ τῷ ἑτέρῳ συνιστάμενος ὁ κατήγο- 
ρος ἀναιρεῖ τὸ ἕτερον ἐν τῷ ἀντονομάζοντι᾽ περιττὸν οὖν 233 
ἔχει τὸ συλληπτικὸν κεφάλαιον ὃ κατήγορος ἐν τῷ κατὰ 


S Ald. περ. 9 Ven.addit: Τρίτον δὲ εἶδος τῶν διπλῶν ὕρων τὸ 
καλούμενον ἐμπίπτον, ὅπερ ὠνόμασται μὲν οὕτως ἀπὸ τοῦ δύο τινῶν ἐν 
᾿αὐτῷ περιεχομένων ζητημάτων ἀπὸ τοῦ πρός τι τοῦ πρώτου ζητή-: 
ματος ἀνακύπτειν τὸ δεύτερον πρόβλημα, ὥσπερ ἐν τῷ ἐμπίπτοντε 
στοχααυμῷ ἀπὸ τοῦ χρώματος ἐμπίπτει τὸ δεύτερον ζήτημα " οἷον 
vóuog τὸν ἐξειπόντα τὰ͵ μυστήρια τεϑνάναι, ὄναρ τις ἰδὼν τὰ μυ- 
στήρια ἤρώτησε μεμνημένον, εἰ οὕτως ἔχοι" ἐπένευσεν ἐκεῖνος, xoi 
ὡς ἐξειπὼν τὰ μυστήρια ὑπάγεται τῷ νόμῳ" ἐνταῦϑα γὰρ δύο ὅ»- 
τῶν τῶν ζητουμένων, τοῦ τε, εἰ τὸ ἐπινεῦσαι ἐξειπεῖν ἐστι, καὶ τοῦ, 
εἰ μεμύηται ὃ ὄναρ ἑωρακὼς μέχρι τοῦ πρός τι, προελϑούσης τῆς 
ἐξετάσεως ToU προτέρου ζητήματος, οὕτως ἐμπίπτει τὸ δεύτερον, ἔν- 
Oa δὴ καὶ τὴν τάξιν ἐναλλάττουσιν oí ἀγωνιζόμενοι, ὥσπερ ἐν τοῖς 
ἁπλοῖς ὅροις, ἐν οἷς ἄλλο μὲν τὸ κρινόμενον ἔφαμεν, x. t. 4. P. 570. 
l. 13. 10 Ald. τόϑηκεν. 411 μὲν Àld. om. 


558 ! ZX0AIA 


σύλληψιν, λέγων ἀμφοτέροις ἔνοχον" ἐὰν γὰρ ἀπολύσῃ. 
αὐτὸν τοῦ ἀντονομαζομένρου, ἐνταῦϑα καὶ τοῦ χατηγο- 
ρουμένου ἀπολύσει" ἐν δὲ τῷ ἀντονομάζοντι μόνον ἐν 
TQ ἀντονομάζειν μένουσιν ἀμφότεροι, τοῦ μὲν φεύγον- 
δτος ἀντονομάξοντος, ov μέντοι συλλαιιβάνοντος τοῦ κα- 
τηγόρου" τότε δὲ ἁπλῶς ἀντονομάζων ἐστὶν, ὅτ᾽ ἂν ὁμο- 
γενῆ τυγχάνῃ τὰ κρινόμενα πράγματα καὶ τὸ μεῖζον 
ὑπάγῃ τὸ ἔλαττον" οἷον εἰπεῖν ἱεροσυλίαν τὴν χλοπὴν, 
καὶ αὕτη γὰρ χλοπή 12 ἐστιν ἱερῶν γρημάτων" xal οὐ 
40 δυνατὸν ἔτι συλλαβεῖν τὸν χατήγορον καὶ εἰπεῖν ἀμφο- 
τέροις αὐτὸν ὑπεύϑυνον" τῷ γὰρ εἰπεῖν ἱερόσυλον καὶ 
χλοπὴν περιέλαβεν" εἰ δὲ λέγοι τις, τὶ γὰρ κωλύει xoà 
ἐν τῷ κατὰ σύλληψιν τὸν αὐτὸν τρόπον τῷ ἀντονομα- 
ζοντι μεϑοδεῦσαι, καὶ ἐχβαλεῖν μὲν τὸ παρὰ τοῦ φεύ- 
45. γοντὸς εἰσφερόμενον, τῷ δὲ οἰχείῳ μόνῳ δεικνύναι ὑπεύ- 
᾿ ϑύυνον, ἐροῦμεν, ὅτι σαφὴς 15 καὶ ἡ αἰτία" τῆς γὰρ βίας 
μὴ οὔσης xoi τὸ δημόσιον ἀδίχημα συνανῃρηται" ** δὲ 
γὰρ τοῦτο ἀνέλοιμεν, mg ἂν ἔτι δημοσίᾳ κρίνειν 1" δὺυ- 
γάμεϑα". ὥστε ἀναγχαίως συμπλέχομεν, xoi ἀμφοτέροις 
20 ὑπεύϑυγον εἶναι τὸν φεύγοντα ἰσχυριζόμενοι" εἰ γὰρ ϑά- 
τερον ὑφέλοιμεν, οὐδὲ τὸ ἕτερον καϑ'᾽᾽ ἑαυτὸ συστήσεται" 
διὰ τοῦτο xci Δημοσϑένης ἐν τῷ χατὰ Μειδίου, τὸ μὲν 
ἰδιωτικὸν αὑτοῦ δεχομένου, 16 τὸ δὲ δημόσιον ἀναιροῦν-- 
τος, συνιδὼν, ὅτε ἐὰν τὴν ὕβριν ἐκβάλοι καὶ τὸ δημόσιον 
45 συνοιχήσεται, μὴ γὰρ προὐφεστῶτος TOU ὑβρίσϑαι τὸν 
χορηγὸν, ἐφ᾽ ᾧ καὶ δημοσίᾳ χρίνεται, πῶς ἂν ἔτι δύ- 
μαιτο κχρίνεσϑαι, συλλαβὼν ἀμφότερα ἐπιφέρει τὴν ὃ- 
Pow χαὶ τὸ δημόσιον ix ταύτης κατααχευαζων" δεινῶς 17 
δὲ οὔτε ὕβριν τὸ ἀδίκημα λέγει, καϑήρει γὰρ καὶ ἔβλα- 
δ0πτε τὴν ὑπόϑεσιν, οὔτε ἀσέβημα, ὑπερέβαλε γὰρ ἡ τοῦ 


12 Ald. 5 κλοπὴς 153 Ald. σαφὴ. Sq. καὶ Par. om. 14 
Ald. συνανήρειται. 15 Ald. κρινεῖν. Ἐ 16 Ald. δεχόμενον». 
. 17 Ald, δεινὸς. Par. δεινῶς. - . 


ΕΙΣ ΣΤΗ͂ΣΕΙΣ 999 


τοιρύτου ἐγκλήματος φύσις τὸ πραχϑὲέν" διαφέρει οὗν’ 
τοῦ ἀντονομάζοντος ὁ χατὰ σύλληψιν, ὅτε ἐχεῖ μὲν ὁ 
φεύγων ἀντεισάγει τὸ ἔγχλημα, ὃ δὲ ἀναιρεῖ" ἐν δὲ τῷ 
κατὰ σύλληψιν ὃ μὲν φεύγων ἀντονομάζει" ὁ δὲ χατη- 
γορος συλλαμβάνει καὶ τὸ ἑαυτοῦ xoi τὸ ἐκείνου" καὶ ὅ 
πάλεν ἐν τῷ ἀντονομάξοντι ἀχολουϑεῖ τὸ πρᾶγμα τῷ 
ἐγχλήματι xol ἡ χλοπὴ τῇ ἱεροσυλίᾳ" ἐν δὲ τῷ κατὰ 
σύλληψιν οὐχέτι" ov γὰρ ὁ δημοσίᾳ ἀδικῶν ids xoi 
βίαιος" ov γὰρ πάντως ὁ δημόσιον ἀδικῶν ἤδη καὶ ἴδιον 
ἠδίχησε᾽ χεχώρισταν γὰρ τῇ φύσει. Ζητητέον, πῶς δύ- 10 
ναταῖι ὅ' κατὰ σύλληψιν καὶ ὁ ἀντονομάξων ὅρος εἶναι 
εἰ γὰρ ὅρος ὁμολογεῖται ζήτησις ἀτελοῦς εἶναι πράγμα- 
τος, πῶς τὰ τοιαῦτα δύναται ξητήματα ὅρος εἶναι, ἐν 
οἷς οὐδὲν 18 λείπει πρὸς τὸ πλῆρες τοῦ πράγματος" 0Aó- 
χληρὸν γὰρ ἐν τούτοις τὸ πεπραγμένον» οἷον ἡ βία καὶ 15 
ὕβρις ἡ χλοπή" ἀλλὰ λέγομεν, ὅτι οὐχ ὡς ἐπὶ τέλους 
πρὸς τὸ πλῆρες τὴν ἰσότητα ζητοῦμεν" ἀλλ᾽ ἔστι μὲν 
πλῆρες τὸ πεπραγμένον, ἐπειδὴ δὲ τὸ ἔγκλημα πλέον 
ἔχειν 19. τι δοχεῖ τοῦ πεπραγμένου, τὸ παρεληλυϑέναι 
τὸ σύμμετρον ἀτελοῦς ἐπέχει τάξιν καὶ τὰ τοιαῦτα, χαὶ 20 
διὰ τοῦτο ὅρος ἡ στάσιφ᾽ τὴν γὰρ περὶ τοῦ ὀνόματος 
ξήτησιν ἀναδέξεται, τ᾽ ἂν τι μετὰ τὸ πραχϑὲν προστε- 
ϑῇ τῷ πλάσματι' οἷον τὸ ἱεροσυλίας χρίνεσϑαι ἢ δητ' 
μοσίων, xci τὴν φράσιν δεῖ πανταχόϑεν ϑεωρεῖν xai 
τὴν ἰδιότητα, ὥσπερ χαὶ ἐν οἷς ἀτελὲς τὸ πεπραγμένον" 
καϑά που ἐπὶ τοῦ ἀνοίξαντος τὸ κενοτάφιον" δύο γὰρ 
ὄντων, ἐξ ὧν ἡ τελεία κλοπὴ πληροῦται, TOU T6 εἰσελ- 
ϑεῖν εἰς ἱερὸν καὶ ἀφελέσθαι ἱερὰ χρήματα, τὸ μὲν né- 
πραχται τῷ ρινομένῳ, τὸ δὲ οὐχέτι, παρῆλϑε γὰρ, οὐ 
μὴν ἱερὰ χρήματα ἔλαβεν". καὶ πάλιν τυμβωρυχία 35 τὸ 50 
ἀνοῖξαι τάζον καὶ λαβεῖν ἀπὸ τῶν κειμένων, τὸ μὲν 


48 Ald. οὐδὲ, λείπει. 49 Ald, ἔχει. 20 Ald. τυμβορυχία. | 


ὄ 


΄ 


560 ' XXO0AIA 


εἰσελϑεῖν εἰς τὸν τάφον πέπρακται TQ χρινομένῳ τυμ- 
βωρυχίας, οὐ μὴν ὑφείλετό τι᾿ κενοτάφιον γὰρ ὑπόχει- 
ται, ὥστε ἀτελοῦς ὄντος τοῦ πεπραγμένου τὴν ἰδιότητα 
ξητοῦμεν, ὃν τρόπον χαὶ ἐν τῷ ἀντονομάζοντι τὴν ἰδιό- 
τητα ζητοῦμεν. προϑέντες γὰρ τὸν τόπον τὸν ἱερὸν 
οὐχέτι χλοπὴν, ἀλλ᾽ ἕτερον τὸ πεπραγμένον χατασχευάσο- 


235 μεν" xol ἐπὶ τοῦ βιασαμένου ἡ ποιότης τῶν προσώπων, 


40 


ὅτι στρατηγὸς τὴν διαφορὰν χαὶ τὴν ἀλλοίωσιν τῆς 
πράξεως εἰργάσατο" οὐδ᾽ ἕτερον γὰρ τέλειον εὑρίσχεταε, 
9 à 3 3 * , e . d ' , , Li 
οὐδὲ τὸ ἴδιον, οὐδὲ τὸ Ónuociov' ovrt βία μόνον ἐστὶν 
οὗ δημόσιον καϑαρόν᾽ Gars εἰ καὶ ἐν τῷ ἀντονομάζοντι, 
τὶ χρὴ καλεῖν τὸ πεπραγμένον, ζητοῦμεν ὕπερ ὅρου ἔδιον, 
7 3 " [] ^ d Y p 

ὅρος goa καὶ ὃ ?* ἀντονομαζων" τοῦτο ovy πλέον Ev&i 

[4 Ὁ , y, 
κεφάλαιον οὗτος ἐν τῇ διαιρέσει. Ἔλαϑεν ἑαυτὸν Eo- 


45 μογένης» τὸν τρόπον τῶν ἐνθυμημάτων χεφάλαιον χα- 


λῶν᾽ χεφάλαιον γάρ ἐστι μέρος λόγου διάφορον ἐργασίαν 
ἐπιδεχόμενον πρὸς τὰ προχείμενα καὶ πεπραγμένα, ὥσπερ 
φέρε ἡ τῶν ἐλέγχων ἀπαίτησις πρὸς τὸ παραγραφεχὸν 
διάφορον ἔχει τὴν ἐργασίαν᾽ ἐνταῦϑα δὲ οὐδεμία ἐστὶ 


40 διαφορὰ κατασχεναζομένη, ἀλλ᾽ ἐνθύμημα ἐστε μόνον 


25 


τὸ διαλλαάττον" xol τοῦτο οὐχ ἐν ?? ἑνὶ τύπῳ κείμενον, 


“- τ , - ^ - 
ἀλλὰ χαϑολιχόν" πῶς οὖν κεφάλαιον ἐρεῖ τοῦτο ὁ Ἕρμο- 


γένης καὶ οὐ μᾶλλον εἶδος λόγου" τὸ γὰρ εἶδός ἐστι μό- 
γον τὸ διαλλαῖτον καὶ διάφορον ποιότητα ἐνθυμημάτων 


παρέχον" ?? χεράλαιον γὰρ οὐχ ἔστιν" ἀλλ᾽ ἴσως 35 χοι- 


vQ λόγῳ κεφάλαιον αὐτὸ χαλεῖ περιληπτικόν. 


LI 
4 


Τρίτος ὃ κατὰ πρόσωπα διπλοῦς" γίνεται δὲ, Ov ἂν πρᾶγμα ὁλό- 

xingo» ὑπὸ δυοῖν ἢ πεπραγμένον τι προστιϑέασιν ἀνὰ μέρος ἢ GÀ- 

Aeg δύο προσώποις til» ὑπάρχον" οἷον τὰς ἱερωσύνας τοὺς παῖ- 
᾿ . δὰς 


21 Ald. τῷ, — 22 Ald. oix ἑνὶ, inserui ἐν ex Par. 25 Ald. 
παρέχων, scripsi παρέχον. 24 Ald. ise. Par. ἴνως. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ  —— 581. 


δας διαδέχεσθαν᾽ παῖδα δὲ ἔχων ἠρίστευσέ τις καὶ ἤτησεν ἱερωσύ-. 

"m τινὸς ἀφελέσθαι καὶ αὐτοῦ παῖδα ἔχοντος, ἔλαβεν, τεϑγᾶσιν 

ἀμφότεροι" καὶ ἀμφισβητοῦσιν ἀμφότεροι οἱ παῖδες ὑπὲρ τῆς ἱερω- 

a τίς γὰρ ὃ rov ἱερέως παῖς οὔσης τῆς ζητήσεως, τῷ μὲν $ 

ἀρχὴ ὑπάρχει τοῦ γεγενῆσϑαι ἐν τῇ ἱερωσύνῃ » τῷ δὲ τὸ τέλος, τὸ B 

ἑερέα ἔτι ὄντα τεϑνάναι αὐτῷ τὸν πατέρα" καὶ τοῦτον δὲ παραπλη- 
σίως διαιρήσεις, κεφάλαιον ἀντιτιϑεὶς κεφαλαίῳ. 


“Σωπάτρου x&l Μαρκελλίνου. ““πεναντίας 
ὑρμᾶται οὗτος τοῖς προάγοῦσιν" οἱ μὲν γὰρ περὶ δύο 
πραγμάτων τὴν ζήτησιν d ἔχουσιν, ὧν ἐν μὲν ϑατέρῳ τὸ 40 
μὲν χατασχευάξει ἑκάτερος, τὸ δὲ ἀναιρεῖ" ἐν δὲ ϑατέρῳ 
ὁ μὲν φεύγων. τὸν αὐτὸν τρόπον τῷ μὲν φησιν ὑπεύϑυ- 
vog εἶναι, τῷ δὲ οὐδαμῶς" ὃ δὲ κατήγορος συλλαβὼν 
΄ ἑκατέροις αὑτὸν ὑπάγει , ὥστε αὐτὸς ὑπάγει καὶ ᾧπερ ὃ 
φεύγων ἔνοχον αὑτὸν καϑίστησιν" οὗτος δὲ ἐχ τῶν ἐναν- 45 
τίων" οὐ γὰρ περὶ πράγιιατα δύο τὴν πᾶσαν ἔγχει ξήτη.- 
σιν, ἀλλ᾽ ἑνὸς ὄντος τοῦ ὑποχειμένου , δύο ἀμφισβητεῖ 
πρόσωπα" ἔστι γὰρ ὃ χατὰ πρόσωπα διπλοῦς, OT ἂν 
πρᾶγμα ὁλόχληρον ὑπὸ δυοῖν ἢ πεπραγμένον, περὶ οὗ 
ἕχατερος ἀμφισβητεῖ εἰς ἑαυτὸν τὴν πᾶσαν οἰκειούμενος 20 
πρᾶξιν , οἷον ὁ μὲν ἦλϑεν ὡς ἀποχτενῶν τὸν τύραννον, 

ὁ δὲ φεύγοντι περιπεσὼν ἀπέχτεινε᾽ xoi ἀμφισβητοῦσι 
᾿ περὶ τοῦ γέρως, ἑκάτερος τυρανγνοκχτόνος δῖναι λέγων * ἐν. 
ταῦϑα γάρ ἐστι μὲν ὑποκείμενον τὸ πράγμα, τὸ καϑῃ- 
ρῆσϑαι τὴν τυραννίδα, δύο δὲ τὰ ἀμφισβητοῦντα πρύσω- 25 
πα περὶ αὐτοῦ" χαὶ ἕτερος πάλιν χατὰ δύο πρόσωπα δι.. 
πλοῦς, 0T ἂν δύο προσώποις τισὶν ἐνυπάρχῃ πρᾶγμα 
χαὶ περὶ αὐτοῦ τὴν ἀμφισβήτησιν πρὸς ἀλλήλους ποιῶν- 
ται, ὡς ἐφ᾽ οὗ παρέϑετο παραδείγματος" ἐν τούτῳ γὰρ 
πέπρακται μὲν τοῖς παισὶν οὐδὲν, περὶ δὲ τοῦ πράγμα- 80 
τος ἀμφισβητοῦσιν, ἑκάτερος ἑαυτῷ φάσκων προσήκειν. 
D, συμφωνίαν τινὲς φήσουσι, μὴ ἔχει πρὸς τὴν τοῦ ὅρου 
ἀπόδοσιν, ὅτε τὸ χαϑόλου παρῆλϑε γνωστιχὸν τῶν ὅρων 
RA hetor. IV. 


362 A X04IA 


ϑεώρημα" ὅτι τὸν ὅρον ix περαγμένων καὶ λειπόντων 
εἶναι * χρὴ, ἐνταῦϑα δὲ τέλειόν. ἐστι τὸ πρᾶγμα ἐν τῷ 
χατὰ πρόσωπον διπλῷ, ὅτε περὶ πρᾶγμα ὑπάρχει ἡ ζή- 
τησις λέγομεν δὲ, ὅτι ὁλόκληρόν ἔστε xal τέλειον τὸ 

b πρᾶγμα" ἀλλ᾽ εἰ μὲν ὃ ἕτερος τὸ ὅλον διαπεπραγμένος 
ἐφαίνετο, χώραν ὃ τοιοῦτος εἶχε λόγος" γῦν δὲ ἑκάτερος 
τῷ μέρευ χέχρηται, xol εἰς ἀμφοτέρους διαιρεῖται τὸ 
πρᾶγμα" cte ib ἀνάγχης ἑχατέρῳ καὶ πεπρᾶχϑαϊ τε 
235 χαὶ λείπειν" τῷ μὲν γὰρ ἐχβαλόντε τῆς ἀχροπόλεως τὸν 
40 τύραννον αὐτὸ τοῦτα πρόσεστι xol πέπραχται τὸ ἐχβα- 
' λεῖν, τὸ δὲ ἀνῃρηκέναι λείπει" τῷ δὲ ἀποχτείναντι τοῦ- 
To μὲν πρόσεστι, τὸ φονεῦσαι, λείπει δὲ. τὸ μὴ ἐπὶ τὴν 
ἀχρόπολιν ὁρμῆσαι" ὥστε σώζει. τὴν πρὸς τὰ λεχϑέντα 
τοῦ ὅρου ϑεωρήματα κοινωνίαν" ἀνάγχη δὲ καὶ ἐνταῦ- ἢ 
᾿4δ8.ϑα διπλοῖς τοῖς κεφαλαίοις χρήσασθαι" ἐπειδὴ δύο τὰ 
πρόσωπα, 5b χαὶ ἡ πρᾶξις μία" ἔστι δὲ καὶ διὰ τῶν 
κειραλαίων διαφορὰν εὑρεῖν τούτου πρὸς τὸν ἀντονομέ- 
ζοντα χαὶ τὸν κατὰ σύλληψιν" ἐν μὲν γὰρ ἐχείνοις εἰ- 
ρήχαμεν, ὅτι διπλοῖς χρηστέον τοῖς κεφαλαίοις μέχρι τὴς 
30 τοῦ νομοϑέτου γνώμης, τοῖς δὲ ἄλλοις ἁπλοῖς" ἐν τού- 
τῷ δὲ πάλιν ἁπλοῖς χρηστέον τοῖς ἄλλοις, πλὴν μόνου 
τοῦ πρὸς τι, ἑκάστου πρὸς τὸ αὐτῷ χρήσιμον ἐξ ὧν 
ἔπραξε φυλαττομένου τὴν χοινωνίαν xol ὁριξζομένου πε- 
ρί τὸ οὗ αὐτὸς προβάλλεται, xol περὶ οὗ ὃ ἕτερος ἄντει-- 
35 σάγει, xal τὰ μὲν ἑαυτῷ προσόντα κατασχευάζων δηλα-- 
δὴ καὶ ἀποδεικνύων 'συμφωνοῦντα τῷ ὅρῳ, τὰ δὲ ἀνα- 
σχευάξων «τὰ TOU ἀντιδίχου" xal οὐδὲ 2 ἡντιναοῦν χοι- 
γνωνίαν δεικνὶς τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ πρὸς τὸν ὅρον, 
ἀλλὰ πολὺ ἐλέγχων τὸ παραλλάττον᾽ οἷον ὁ μὲν ixfla- 
30 λὼν τῆς ἀχροπάλεως ὁριεῖται πρὸς τὸ ἴδιον λυσιτελὲς λέ- 
γων, ὅτι τυραννοχτόνος ἐστὶν ὁ προϑέμενος ἐπιβουλεῦσαε 


'. 


1 Ald. εἰ κα. 2 Alá. οὐδὲν. 


ΕΙΣ ΣΤΑ͂ΣΕΙΣ.. 963 


τῷ τυράννῳ καὶ σπουδὴν ταύτην ποιησάμενος, ὃ ἀνελ- 
ϑὼν εἰς ἀχρόπολεν, ὁ τῶν δορυφόρων γυμνώσας, ἃ τοὺς 
φυλάττοντας αὑτὸν ἀπελάσας, ὁ ὑποχείριον τοῖς τυραν- 
νουμένοις καταστήσας" τῷ δὲ ἀμφισβητοῦντι πέπραχται 
τούτων οὐδέν" οὔτε γὰρ ἐσπούδασας χαϑελεῖν τὴν τυ- 5 
ραννίδα, ovO- ὅλως ἐνεχείρησε τῷ πράγματι, αὐτίχα oUx 
εἰς ἀχρόπολιν. ἤλϑεν, οὐκ εἴσω παρῆλϑεν, οὗ τὸν χίγ- 
δυνον τὸν πρὸς τοὺς δορυφόρους ὑπέστη" ὦστε οὐχ ἂν 
ej τυραννοχτόνος, οὐδὲ δύναται τῆς δωρεᾶς ἀμφισβητεῖν" 
ὁ δὲ ἕτερος πάλιν ἀνϑοριεῖται ὁμοίως, τὸ μὲν ἴδιον συνι- 10 
στὰς ; τὸ δὲ τοῦ ἀντιδίχου ἐκβάλλων" ἐρεῖ γὰρ, τυραν- 
νοχτόνος ἐστὶν ὁ διαχρησάμενος τὸν τύραννον, ὃ μὴ 
φεύγειν παρασχὼν, ὁ ἐπ᾽ ἄκρον ἐλευϑερώσας τὸν δῆμον" 
ταῦτα ἔπραξα μὲν ἐγὼ, τῷ δὲ ἀμφισβητοῦντι τούτων 
οὐδὲν ὑπάρχει, ὥστε ἐμοὶ οὐκ ἐχείνῳ ἡ ἐπὶ τῷ καϑηρη- 15 
κέναι τὴν τυραννίδα δωρδὰ προσήκεε" ἀπὸ δὲ τῶν ὅρων 
πρόδηλος ἐκ τῶν λοιπῶν χεφαλαίων διπλῆ ἐξέτασις" διπλᾶ 
γὰρ ὁριζομένων διπλῆν ἀνάγκη τὴν τῶν ὅρων διαίρεσιν 
γενέσϑαι. Avo μέρος. Θαυμασίως τὸ ἀνὰ μέρος, οὗ- 
δὲ γὰρ ἂν συσταίη ὁριχὸν τὸ τοιοῦτον ζή ἕητημα, εἰ un 20 
ἑχάτερος ὑπάρχει μέῤος τι πράξας" εἰ γὰρ μὴ δοίης τῷ 
μὲν τὴν ἀρχὴν, τῷ δὲ τὸ τέλος, οὐδ᾽ ἂν συσταίη τὸ ξή- 
τημα" ὅπερ τινὲς ἀγνοήσαντες μικροῦ τῆς ὁριστικῆς ζη- 
. τήσεως ἐξέβαλον τὸ εἰδὸς τοῦτο" ἐπὶ γὰρ ἀτελῶν, φα- 
σὶν, τὴν ἰδιότητα ζητοῦμεν, ἀλλ᾽ οὐχ ὁλοκλήρου τοῦ 28 
πεπραγμένου τυγχάνοντος" εἰ γὰρ ἐντελὲς καὶ πλῆρες τὸ 
πεπραγμένον, οὐχ ἂν ὅρος εἴη- ἀμέλει εἰ πλάσομεν δύο 
τινὰς xara φιλίαν διερϑαρχέναι τὸν τύραννον, ὡς ἐπὶ 
τοῦδε τοῦ παραδείγματος. “Δρμόδιος καὶ “Ἀριστογείτων 
καϑεῖλον τὸν Ἱππίαν καὶ ἀμφισβητοῦσι τοῦ γέρως; "ἢ 30 
αἰτοῦσι τὸ γέρας" οὐχ ἔτι ὅρος τὸ τοιοῦτὸν, ἀλλ᾽ ἑτέραν 
ποιεῖ στάσιν, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον τὴν πραγματικήν". εἰ 
γὰρ καὶ δύο τοὺς πράξαντας ἔχομεν, ἀλλ᾽ ὅμως τὸ ἴδιον 


55 XX0AIA 


τῆς ὁριστικῆς στάσδως οὐχ ἔχει τὸ ζήτημα" οὐ γὰρ τὸ 
μὲν ὁ δεῖνα, τὸ δὲ ὁ δεῖνα ἔπραξεν φανερῶς, ἀλλ᾽ ἀόρι- 
στος ἡ πλάσις xoi πᾶντα ἀμφοῖν χοινά.. Ἢ ἄλλως 
δύο προσώποις τισίν. Οὗ μόνον φησὶν ἐπὶ χατορ- 
᾿δϑώματος διπλοῦς ὅρος γίνεται, ἀλλὰ καὶ ἄλλως ὡς ἐπὶ 
τῶν ἀμφισβητούντων περὶ τῆς ἱερωσύνης" ἐνταῦϑα γὰρ 
οὐχ ὄντος χκατορϑώματος αὐτοῖς, ἀμφισβήτησις γίνεται 
πράγματος, τοῦ μὲν τὴν ἀρχὴν, τοῦ δὲ τὸ τέλος ἔχον- 
τος" κατὰ διαίρεσιν ἀμφότεροι προβολαῖς χρήσονται, 
10 μιᾷ δὲ ἑκάτερος" τοῦτο γὰρ ἴδιον τοῦ χατὰ πρόσωπα. 
διπλοῦ καὶ πρόχειρος ἡ αἰτία" ἔστε γὰρ προβολὴ ἔχϑε- 
036 σις τῶν πεπραγμένων μετὰ χκατασχευὴς xoi αὐξήσεώς τε- 
vog: οὐχοῦν ἐν μὲν τοῖς χατὰ χρίσιν ὃ κατήγορος μόνος 
ἔγει τὴν προβολήν, ἐν δὲ τῷ κατὰ ἀμφισβήτησιν ἀμ-- 
15 φότεροι, καὶ ἐν τῷ χατὰ αἴτησιν μόνος, oU γὰρ δήπου 
xci ὃ ἀντιλέγων᾽ προβολῇ χρήσεται οὐδ᾽ αὐξήσει τὸ πε- 
πραγμένον, κατ᾽ αὑτοῦ γὰρ τὸ γινόμενον" τοὐναντίον 
οὖν μειώσεν καὶ δείξει μηδενὸς ἄξιον ? τὸ πεπραγμένον. 
Τὸν δὲ . συλλογισμόν τινὲς βούλονται ἐχλείπειν ἐν τοῖς 
20 χατὰ ἀμφισβήτησιν, xai καλῶς βούλονται, λέγοντες, ὅτε 
ἀπὸ τῶν αὐτῶν πεπραγμένων ἑχατέρου ὁριξομένου τὸ 
ὑποχείμένον ὄνομα ὁ τὸν συλλογισμὸν δέχόμενος oU 
πλέον τὸ ἑαυτοῦ ἢ τὸ τοῦ ἐναντίου συστήσεται" οἷον ὡς 
ἐπὶ τῶν ἀμ φισβητούντων τοῦ γέρως, ὃς ἂν τῷ συλλο- 
28 γισμῷ χρήσηται 4 μηδὲν διαφέρειν ἀλλήλων λέγων τὰ 5 τε 
ἑαυτοῦ καὶ τοῦ ἀντιλέγοντος, ἴδιον γὰρ συλλογισμοῦ τὸ 
συνάγειν ἀμφότερα τὰ διῃρημένα, οὐδὲν μᾶλλον ὑπὲρ 
ἑαυτοῦ ἢ τοῦ ἀντιλέγοντος ἔσται τὸ λεγόμενον" στε πῶς 
τῷ χεφαλαίῳ χρήσεται, πῶς δὲ ovx ἐχλείψει ἐν τῷ iE 
80 σάζοντι. ᾿Ιστέον δὲ, ὅτι τινές φασιν διαφέρειν τὴν δι- 
αἰρεσιν τοῦ κατὰ ἀμφισβήτησιν, τοῦ τε ἀντονομάζοντος 


3 Ald. ἀξιῶν. 4 Ald. χρήσεται. δ Ald. λέγοντά τε. 


ΕΙΣ STAXEIEX 565 


t “« 4 ⸗ ' . - s ' 
χαὶ TOU χατὰ σύλληψιν" Ott ἐν uiy τῷ ἀντονομαζοντε 
^— A », e ⸗ , «- 
καὶ τῷ κατὰ σνλληψιν δύο ζητουμένων ὀνομάτων διπλοῖς 
- ? , vf , , ^ -» €! 
τοῖς οἰκείοις ἕκαστος χρήσεται χεφαλαίοις, προβολῇ, ogo, 
c - / “- 
ανϑορισμῳ, συλλογισμῷ, γνώμῃ νομροϑέτου" ἐνταῦϑα δὲ 
- ] “-- € e, . - e⸗ * 
εἰ xal τῶν διπλῶν ὁ ὅρος, ov διπλοῖς ἕχαστος τοῖς οἱ- 5 
, , 3442 » « , " 
χείοις χρήσεται" αλλ ἀμφότεροι μὲν χρήσονται προβο- 
- e 4 - 9 - , 
λαῖς xol ogoig xoi χατὰ τοῦτο διπλὴ δοχεῖ διαίρεσις" 
ov μέντοι διπλοῖς τοῖς οἰχείοις ἕχαστος χρήσεται, ἀλλ᾽ 
ἡπλοῖς σὺν μιᾷ προβολῇ καὶ ὃ b ἀνϑ p' à 
ἁπλοῖς μιᾷ προβολῇ καὶ ὅρῳ καὶ ἀνϑορισμῷ᾽" ἐπει- 
1 4 * ?, Pd 7 € € 
δὴ ἕν τὸ ζητούμενον ὄνομα, τίς ὁ τυραννοχτόνος, xoi ἕν 10 
, , ἢ —- L4 , , 
ὁρίξεται᾽ οὐχ ὥσπερ ἐπὶ τοῦ ἀντονομάζοντος ὁρίζεται, tig 
ὃ ἱερόσυλος καὶ πάλιν τὸ ἕτερον ὄνομα, τίς ὃ χλέπτης" 
ἀπὸ δὲ τῆς πηλιχότητος διπλοῖς ἕχαστος τοῖς οἰχείοις. 
χρήσεται" ἐπειδὴ δύο ἐστὶ τὰ ἐξεταζόμενα πράγματα ἀνὰ 
μέρος, ἕχάτερος ἀνὰ μέρος γρήσεται τῷ Vm αὐτοῦ πε- 15 
ἢ ' 3 [4 3 , 8 » 3 LI 4 8 
πραγμένῳ, xai οὐ μονον αὐξήσει τὸ ἴδιον, ἀλλὰ καὶ τὸ 
τοῦ ἐναντίου μειώσει" τὸ δὲ πρός τι ἁπλοῦν ἐστιν" αὖ- 
τῶν γὰρ ἀντεξέτασις ἔσται τῶν πεπραγμένων, καὶ ἀγω- 
νιεῖται δεῖξαι τὸ ἑαυτοῦ μεῖζον xal ϑαυμασιώτερον" ἰστέον 
—- , *- 1 , , 
xal τοῦτο, TL τὸν κατὰ ἀμφισβήτησίν τινες ov βούλον- 39 
᾿ Lnd f * , v , 
ται διπλοῦν εἰναι" xav γὰρ δύο, φασὶν, ἔχῃ πρόσωπα, 
xAÀ. οὐ ζητεῖται τὸ πρόσω ἐν ὃ uA. ἰδιότης πρα- 
ἀλλ᾽ οὐ ζητεῖται ρόσωπον ἐν ὅρῳ, ἀλλ᾽ ἰδιότης tO 
M ^5. 3 d , 
γματος xal Ovoue πραάΐματος, OU προσώπου ποιοτης " 
εἰ γὰρ πρόσωπον ζητοῦμεν χαὶ ποιότητα, οὐχοῦν καὶ 
βούλησιν καὶ δυναμιν' ζητήσομεν" ἀλλ᾽ οὔτε πρόσωπον 25 
οὔτε ποιότητα πράγματος ζητοῦμεν. ἄλλοι δὲ χαὶ τοῦτο 
λέγουσιν, ὅτι οὐχ ἔστιν ἐν ὅροις χατὰ πρόσωπα διπλοῦς" 
ἀπατηϑεὶς δὲ ὁ τεχνιχὸς ἀπὸ τῶν στοχασμῶν ἐνόμισε 
, Y 4 , E" , 
καὶ iv ὅροις εἶναι κατὰ πρόσωπα διπλοῦν, ou κατανοή- 
«t — ΟῚ X A "v 
σας, ὅτι ἐν μὲν στοχασμῷ ἐπειδὴ ἄδηλον τὸ πρᾶγμα, ἐξ 30 
εἰχύτων αἱ ἀποδείξεις" εἰχότα δὲ ἐστε βούλησις xci δύ- 
, * . “« 3, 
ψαμις, ἅπερ ἐστὶ προσώπων, διὰ τοῦτο ἔστι. χατὰ πρόσω- 
- ᾿ 3 à 
πα διπλοῦς" ἐν δὲ ὅρῳ ἐπειδὴ μὴ ἐξ εἰχότων, οὐ yaQ 


566 AX X014 


ἄδηλον τὸ πρᾶγμα, αὐτὸ δὲ ζητοῦμεν τὸ πρᾶγμα τί ἐστι, 
διὰ τοῦτο κατὰ πράγματα μὲν διπλοῦς ἐστιν ( ὅρος, xa- 
τὰ πρόσωπα δὲ οὐδαμῶς" olov ἀνῆλϑέ τις ἀναιρήσων 
τὸν τύραννον, ἔφυγεν ὁ τύραννος, ἄλλος φεύγοντι περι- 

δ τυχὼν ἀπέχτεινε xol ἀμφισβητοῦσι τῆς δωρεᾶς" ἐνταῦ- 
Ja γὰρ οὐ πρόσωπα ἐξετάζεται, ἀλλὰ τίς ὁ τυραννοχτό- 
γος τὸ πρᾶγμα αὐτό" καὶ πάλιν ἐν ᾧ περὶ τῆς ἱερωσύ- 
νης ἀμφισβητοῦσιν ol παῖδες, τὸ πρᾶγμα ξητοῦμεν, τίς 
ἀπὸ τοῦ ἱερέωρ᾽" xat λέξει ὃ τοῦ ἱερέως παῖς, ὅτι τοῦ 
40 γένους αἱ ἱερωσύναν εἰσίν" ταῦτα μὲν ἐκεῖνοί φασιν" 
χρὴ δὲ τοῦ τεχνιχοῦ τὸν σχαπὸν εἰδέναι, ὃν οὗτος ἐκά- 
Aegs κατὰ πρόσωπα διπλοῦν" οὐ γὰρ ὡς ποιότητος προ- 
σώπων ζητουμένης, * ἀλλ᾽ ἐπειδὴ δύο προσώπων ὄντων, 
M δὲ πράγματος ξητουμένου καὶ ὀνόματος, ὃ μὲν τὴν 

s ἀρχὴν τοῦ πράγματος προβάλλεται, ὁ δὲ τὸ τέλος, ὡς 
ἕκαστος τὴν τοῦ ὀνόματος οἰχειοῖ φύσιν, λέγων τυραν- 
γοχτόνος εἶναι, ᾧ πέπραχε, διὰ τοῦτο διπλοῦν αὐτὸν ix 
προσώπων ἐκάλεσεν" ἐν γὰρ τοῖς προσώποις τὰ ἴδια τοῦ 
ὅρου συμβέβηχεν ἀμφοτέροις, λέγω δὴ τὸ λεῖπον καὶ 
20 πεπραγμένον" ἀμφοτέροις γὰρ καὶ πέπραχται καὶ λείπει. 


Σ υρεανοῦ. -Ἐπειδὴ καὶ στοχασμοὶ κατὰ 7 &p- 
φισβητησίν εἰσιν, ὡς ἐχεῖνο, τύραννος ψοσῶν χαὶ ὑπο- 
πτεύσας εἰληφέναι φάρμακον. παρὰ τοῦ οἰκείου ἰατροῦ 
μετεπέμψατό τινα τῶν ix τοῦ δήμου ἰατρῶν ἀλεξιφαρ- 

45 μακον δώσοντα" ἔλαβεν xal? ἐτελεύτησεν ἐπὶ σημείοις 
φαρμάκων" νόμου χελεύοντος τὸν τυραννοχτόνον δωρεὰν 
λαμβάνειν ἀμφισβητοῦσιν ἀλλήλοις οἱ ἰατροὶ περὶ τῆς 
δωρεᾶς" ζητητέον, τίς ἡ διαφορὰ τούτου τὸ χαὶ TOU xc- 
τὰ ἀμφισβήτησιν ( ὅρου" ἐν μὲν οὖν τῇ χατὰ στοχασμὸν 

80 ἀμφισβητήσει περὶ τοῦ προσώπου ποιούμεϑα τὴν ζήτη- 

6 Ald. προσώπῳ ζητούμενος. 7 Ald. xol, Sectio haec in 
Ven. posita est post eam quae est p. 669. — 8 xai Ven. om, 


ἜΙΣΣ ΤΑ͂ΣΕΙΣ. 567 


σιν, πότερος τῶν ἰατρῶν τυραννοχτόνος" ἐν δὲ τῇ 0pt- 
χῇ ἀμφισβητήσει τὸ πρᾶγμα! ζητοῦμεν, πότερον τὸ διῶ- 
ξαι τῆς ἀκροπόλεως ἢ τὸ ἀνελεῖν τυραννοχτονία, καὶ τῷ 
μὲν λείπει τι τοῦ ὅλου πράγματος, τῷ δὲ πέπρακταί τε" 


A 9» € , ? 
συνελϑόντα δὲ τὰ παρ᾽ ἑκατέρων γινόμενα͵ ἕν τέλειον 5 


ἀποτελεῖ: πάντως οὖν ἡ ὁρικὴ ἀμφισβήτησις ἐκ λειπόν- 
,τῶων 5 ἐστὶ xoi πεπραγμένου" ἐν δὲ τῇ κατὰ πραγματι- 
χὴν ἐπαινέσει μὲν xol τὸν ἀμφισβητοῦντα 19 ὁ φεύγων, 
ἑαυτὸν δὲ μᾶλλον ἄξιον i ἀποφανεὶ 13 τῆς τιμῆς" ὡς 
ἐπ᾽ ἐχείνου" μετὰ τὰ ηδικα ἔδοξεν ὑπὸ τοῦ ἀρίστου 
τῶν Ελλήνων βασιλεύεσθαι τὴν ᾿Βλλάδα, καὶ ἀμφισβη- 
τοῦσι Θεμιστοχλῆς καὶ Παυσανίας" γνωστέον δὲ, ὅτι πολ- 
λὰ τοιαῦτα προβλήματα ὁριχὰ εὑρίσχεται" ὥσπερ γὰρ 
ἐν στοχασμῷ ἄπειρα μὲν τὰ ἁπλᾶ, πολλὰ δὲ τὰ ix προ- 
σώπων ἀτελῆ, ὀλίγα δὲ τὰ ix πραγμάτων ἀτελῆ προχα- 
τασχευαξόμενά 15 τὸ xci ἐμπίπτοντα xai συνεζευγμένα, 
οὕτως καὶ ἐπὶ τῶν ὅρων τὰ ἁπλᾶ ἄπειρά ἐστιν" τὰ δὲ 
ἀντονομάζοντα καὶ ἐμπίπτοντα ὀλίγα" πλεῖστα 1* δὲ xoi 
τὰ κατὰ δύο πρόσωπα, ἃ καὶ χατὰ ἀμφισβήτησιν γίνε- 
ται καὶ κατὰ συμβουλὴν xol χατὰ τὸ δικανιχὸν εἶδος 
οὐ μόνον δὲ ἐχ λείποντος ** καὶ πεπραγμένου συνέστηκεν 
ὁ xara ἀμφισβήτησιν ὅρος, ἀλλὰ χαὶ ἐχ πεπραγμένου 
μόνον, ὡς ἐπὶ τοῦ Κεφάλου xoi ᾿Δριστοφῶντος τῶν ἀμ- 
φισβητούντων τοῦ καλοῦ βίου" καὶ ix λείποντος μόνον, 


48 


. 20 


ὡς ἐπὶ τοῦ γελῶντος καὶ xcAvouévov ἱερᾶσθαι" δοχεῖ δὲ 25 


^ * ⸗ ν , 7 
χαὶ τὸ 16 χατὰ τὸν Κέφαλον ix λείποντος εἶναι xoi ms- 


9 Ven. ἐχλείποντος. Ald. ἐκλειπόντων, scr. ix λεῖιπ. 10 Ven, συ»- 
ἀμφισβητοῦντα. 11 Ῥαν.αἴξιον. ΑἸ αἴτιον. 13 Ald. ἀποφαινεῖ, Ven. 
ἀποφαένει. Par. ἀποφανεῖ. 15 Ald.et Par. προκατασνευκζόμεναί et 
συνεζευγμέναι. Correxi ex Ven. 14 Ven. πλεῖστα δὲ κατὰ δύο πρόσ. 
ἃ καὶ κατὰ ἀμφ. ἔφαμεν" ἧ δὲ δρικὴ ἀμφισβήτησις γίγνεται καὶ κατὰ 
συμβουλὴν. 15. Ald. ἐκλείποντος h.l. et bis paullo post, ut supra 
p. 476. 1. 26. — 16 τὸ deest in Ald. et Par., recepi ex Ven. 


568 ZX0AIA 


πραγμένου, λείποντος μὲν τοῦ xara τὸν Κέφαλον μέρους 
τῷ μηδεμίαν 7 γραφὴν φυγεῖν, πεπραγμένου δὲ τοῦ 
κατὰ τὸν ᾿Αριστοφῶντα τῷ πολλὰς φυγεῖν γραφὰς καὶ 
μηδεμιᾶς 13 ἁλῶναι" οἱ μὲν οὖν μελετῶντες ὡς ὅρον τὸ 

δ χατὰ τὸν Κέφαλον πρόβλημα τῷ ἑτέρῳ μέρει οὐ προσ- 
ἄψουσιν ἐπαίνους" οἱ δὲ ὡς πραγματιχὴν κατὰ ἀμφισβή- 
τησιν ἐπαινέσουσι μὲν χαὶ τὸν ἕτερον, ἑαυτοὺς δὲ μᾶλλον 
συστήσουσιν" ἐν μὲν οὖν πραγματιχῇ ὥρισται ἡ αἴτησες 
τῆς δωρεᾶς, οἷον σίτησις ἢ εἴκων ἢ ἐχϑροῦ ἀναίρεσις " 
10 ἐν δὲ ταῖς ἄλλαις στάσεσιν 18" ἀόριστος ἡ δωρεὰ ἐστιν" οὗ 
μόνον δὲ ἐν ὅρῳ κατὰ ἀμφισβήτησίν ἔστι προβλήματα, 
ἀλλὰ καὶ ἐν πραγματιχῇ xol ἐν ἀμφιβολίᾳ, σπανίως δὲ 
xoi ἐν στοχασμῷ" κχαϑύόλου τοίνυν τὰ χατὰ ἀμφισβήτη-- 
σιν προβλήματα γνωσόμεϑα ποίας ἐστὶ στάσεως, εἰ μά- 
45 ϑοιμὲν ὅτε ὁ μὲν στοχασμὸς τὸ διχανιχὸν ἔχει μόνον, 
σπανίως δὲ xoi τὸ συμβουλευτιχὸν, αἱ δὲ ἀντιϑετικαὶ 
εἰὖνον τὸ διχανικὸν, πραγματιχὴ δὲ ἄμφω, αἱ δὲ νομι- 
καὶ τὸ δικανιχὸν πλὴν τῆς ἀμφιβολίας" αὕτη γὰρ ἔσϑ᾽ 
ὅτε xol τὸ συμβουλευτιχὸν ἐπιδέχεται" πᾶσαι τοίνυν ai 
20 ἀμφισβητήσεις γίνονται, ἢ κατὰ στοχασμὸν, ἢ χατὰ ὅρον, 
ἢ κατὰ πραγματικὴν, 19 ἢ κατὰ ἀμφιβολίαν" ἀλλ᾽ 35 ἐν 
μὲν στοχασμῷ, ὡς εἴρηται, οὔτε τῆς ^? δωρεᾶς αἴτησις 
ὡρισται" xoi τίς O τυραννοχτόγνος ζητοῦμεν ἐπὶ ? τῶν 
δύο ἰατρῶν τῶν ἀνελόντων φαρμάχῳ τὸν τύραννον, καὶ 
25 ἀμφισβητούντων ἀλλήλοις ?? τῆς δωρεᾶς" ἐν δὲ τῷ ὅρῳ 
ἐκ λείποντος ꝰ* xoà πεπραγμένου ἡ ἀμφισβητησίς ἐστε, 
938 χαὶ εἰ τὸ 1" διῶξαι τὸν τύραννον rvoavvoxtQvía ζητοῦ- 
μεν" ἐν δὲ τῇ πραγματικῇ ἡ μὲν τῆς δωρεᾶς αἴτησις ὥ- 


17 Ald. γραφεῖν. 418 Ven. μηδεμίαν. tum' Ald. ἅλωκχαι. 
48" ἐν δὲ ταῖς ἄλλαις στάσεσιν bis est in Ald. 19 Ven. ἢ 
κατὰ πραγματικὴν ἀμφιβολίαν. 320 Ven. ἀλλὰς — 21 Ven. $ τῆς 
ὃ. alt. 22 Ven. ὡς ἐπὶ. 25 Ald. ἀλλήλων. 24 Ald, 
ἐχλείποντος. 25 Ven, τῷ διῶξαι τ, T. τυρραννοχτονία. 


ΕΙΣ ΣΤΩ͂ΣΕΙΣ 569 


Quota , περὶ μελλόντων δὲ ἡ σχέψις γίνεται" b δὲ τῇ 
ἀμφιβολίᾳ 7 κατὰ ὁμωνυμίαν 1$ ἀμφισβήτησις γίνεται, 
ὡς ἐπὶ τῶν ἡγεμόνων τῶν αιιφισβητούντων, τίνες οἱ 
ἡγεμόνες, πότερον οἱ ῥήτορες ἢ οἱ στρατηγοί" ἢ og ἐπὶ 
τοῦ ξυλίνου τείχους οὗ ἔχρησεν ὃ ϑεός" ἢ κατὰ σύνϑεσιν δ 
ü 26 διαίρεσιν, ὡς ἐπὶ τοῦ Πανταλέοντος, ὅπερ δοκεῖ xod. 
ἀσύστατον εἶναι" ὥσπερ, δὲ περὶ τιμῆς καὶ πρωτείων au- 
φισβητήσεις γίνονται, οὕτω xol περὶ τιμωριῶν xal xoAa- 
σεως, καὶ λέγεται ?7 ἐπ᾽ ἐχείνων ἀντιπροβάλλονται ἀλ- 
λήλους, ὡς ἐπ᾿ ἐχείνου" λοιμοῦ χαταλαβόντος τὴν 'EA- 10 
λάδα ἔγρησεν ὃ ϑεὸς παύσασϑαι τὴν νόσον, εἰ τὴν ἀσε- 
βὴ πόλιν κατασχάψειαν" καὶ ἀντιπροβάλλονται ἀλλήλας 
"Apyog τε xoi Θήβαε" καὶ τόδε" μετὰ ?9 τὰ ἐν Χαιρω- 
vic 35 χρωμένοις περὶ ?? τῆς ἥττης ἔχρησεν 0 ϑεὸς ἡγεμό- 
ycoy χαχότητε γεγενῆσθαι τὴν ἥτταν, ἀντιπροβάλλονται 45 
ἀλλήλοις οἱ στρατηγοὶ καὶ οἱ ῥήτορες. ?* 
Τέταρτος ὃ ἐμπίπτων, ὅτ᾽ ἂν ὥσπερ ἐν στοχασμῷ μεταξὺ τῶν κε- 
φαλαίων ἄλλο ἐμπέσῃ ζήτημα ὑλόκληρον, οἷον ἀμύητος ὄναρ ἰδὼν 


26 Ven. xal. 27 Ven. λέγεται. Ald. Par. λέγονται. 28 
Ven. μετὰ, Ald, Pár. κατά. 29 Ald. Χερωνείᾳ. 480 περὶ ex 
Ven.recepi. 531 Ven. pergit: Ἔστι δὲ δυσχερεστέρα τῶν τοιούτων 
προβλημάτων ἐπίγνωσις, πότερον δρικὴς ἐστιν ἀμφισβητήσεως ἢ τῆς 
κατὰ ἀμφιβολίαν ὥσπερ κἀκεῖνο" πολεμοῦντές τινες πρὸς ἑτέρους 
ἐκήρυξαν, ὥστε τὸν ἀντομολοῦντα ἐλεύϑερα καὶ ἴδια ἔχειν ἃ ἐπάγε- 
ται" ἠντομόλησέν τις δοῦλον ἐπαγόμενος, ἄλλος ηὐτομόλησεν τὴν ὦ- 
γὴν ἐπιφερόμενος τοῦ δούλου καὶ ἀμφισβητοῦσι περὶ αὐτοῦ" πλεῖστα 
καὶ ἄλλα τοιαῦτά ἐστι, περὲ ὧν ἄπορον ἀποφήνασϑαι ποίας ἐστὲ 
στάσεως" πλὴν ἐάν τις τὰ ἴδια ἑχάστης διερευνῶν ἢ στάσεως, μᾶλλον 
δρικὰ εὑρεϑήσεται ἐκ λείποντος ὄντα καὶ πεπραγμένον" τὰ γὰρ xa- 
à ἀμφιβολίαν ἢ περὶ προσῳδίαν ἢ “διάστασιν γίνεται συλλαβῶν, 
ὡς ἀχριβέστερον ἐν τοῖς περὶ ἀμφιβολίας λελέξεται " τοσαῦτα μὲν 
οὖν περὶ τῶν κατὰ ἀμφισβήτησιν ὁρικῶν προβλημάτων, τελευταῖον 
δὲ εἶδος τῶν διπλῶν p. 575. 1. 12. 


570 |——€X0.A1A. 


τὰ μνστήρια ἤρετό τινα μνηϑέντα εἰπὼν ἃ εἶδεν, εἰ οὕτως ἔχοι. συγ-- 
κατέϑετο ὃ ἐρωτηϑεὶς καὶ ὡς ἐξειπὼν ὑπάγεται" τί γὰρ τὸ ἐξειπεῖν 
οὔσης τῆς ζητήσεως καὶ ταύτης μέχρι τοῦ πρός τι προϊούσης, ἐμ- 
πεσεῖται καὶ, τίς ὃ ἀμίητος, ἄλλο ζηΐημα΄ καὶ διαιρήσεις γε xaà 
δ τοῦτο πᾶσι τοῖς ἑξῆς μέχρι τοῦ πρός τι" εἶτὰ ποιήσεις τὰ 
λοιπὰ κεφάλαια. ᾿ 


. Svpiavot. ᾿Ἐνταῦϑα δύο ὄντων τῶν ζητουμένων 
TOU τε εἰ τὸ ἐπινεῦσαι ἐξειπεῖν ἐστι xol τοῦ εἰ μεμύηταε 
ὁ ὄναρ ἑωρακὼς μέχρι τῶν πρός τι προελϑούσης τῆς ἐξε-- 
. “- , d , ⸗ 
10 τασεὼς τοῦ προτέρου ζητήματος, οὕτως ἐμπίπτει τὸ δεύ- 
ovy 1 4 e , e 2 
τερον" ἔνϑα δὴ καὶ τὴν rakw ἐναλλαττουσιν oi ἀγωνε- 
rj - ^ «t , 7 
ζόμενοι, ὥσπερ ἐν τοῖς ἁπλοῖς ὅροις, ἐν οἷς ἄλλο μὲν 
LI , » 2 A , * « 
τὸ χρινόμενον ἔφαμεν, ἄλλο δὲ τὸ ζητουμενον" καὶ ὁ 
μὲν χατήγορος γίνεται φεύγων, 0 δὲ φεύγων διώχων" 
45 ἀμέλει καὶ τῶν κεφαλαίων ἐναλλάττουσε τὴν διαίρεσιν" 
ζητούντων γὰρ αὐτῶν, εἰ μεμύηταν ὃ τεϑεαμένος τὸ 
, - , —- e 
ὕναρ, O uiv φεύγων τοῖς ἰδίοις TOU κατηγόρου χρήσεται 
, κεφαλαίοις, ἀνϑορισμῷ quur καὶ συλλογισμῷ, κατα- 
7. « , € ? [4 “Ὁ 
σκευάξων ὅτι μεμύηται, ὁ δὲ πρότερον “Χατήγορος τῷ 
20 τοῦ φεύγοντος ὁρῳ ἀνατρέπων τὸ μὲέεμυησϑαι διὰ τοῦ 
3 , 4 » , ᾿ e LU —- 
oveioov rov ἀνϑρώπον" ζητητέον 3», τις ἡ διαφορὰ rov? 
ἐμπίπτοντος δρού χαὶ στοχασμοῦ ἐμπίπτοντος, καὶ φα- 
-- - Led » 
μὲν ὅτι ἐν στογασμῷ ἀπὸ TOU γρώματος τοῦ προτέρου 
ζητήματος τὸ δεύτερον ἀναφαίνεται ζήτημα x«l οἰχεῖόν 
25 ἐστι καὶ ἠρτημένον ? τοῦ προτέρου" καὶ αὐτὸ δὲ τὸ γρῶ- 
μα οὐχ ὁ λέγων ποιεῖ, ἀλλ᾽ ἐν αὐτῷ χεῖται τῷ προβλή- 
ματι" ἐν δὲ τῷ ἐμπίπτοντι ὅρῳ TU τε πήματα ὦ ἄμφω 
»εχώρισται ἀλλήλων" μετὰ γὰρ τὰ πρός τι τὸ ἕτερον 
ἐξετάζεται ξήτημα φύσεως ἄλλης ὑπάρχον ἄλλο γὰρ τὸ 
C ^" , M] ,91e . - L1 » , € 4 "3 , . 1 
30 ξητεῖν, τὶ TO ἐξειπεῖν, xal ἄλλο, τίς O ^ ἀμύητος" xoi 


1 Ald.10, scripsi τοῦ. 2 τοῦ Ven. om. — 1. 25. in eodem est 
ἐν uiv στοχασμῷ. — 8 Ald. et Par. ἡμαρτημένον. Ven. ἠρτυμένον, 
scripsi ἠρτημένον. 4 o Ven. om. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 5n 


ἀπὸ TOV πρός τι TOU πρώτου ξητήματος ἐμπίπτει τὸ δεύ- 
τερον ζήτημα. 5 mM 


Zone rQov xal Μαρκελλίνου. Δοκεῖ τοῦτο 
ἕτερον εἶδος εἶναι ὅρου τῶν συνεξευγμένων᾽ δύο γὰρ Eyes 


ζητήματα τὰ συνεξευγμένα, ὥσπερ. καὶ οἱ συνεζευγμένοι 5 


στοχασμοὶ, ἀλλὰ ἕν μὲν ἔχει τὸ προχείμενον ὄνομα, εἰ 
ἐξεῖπεν τὰ μυστήρια" τὸ γὰρ δεύτερον εἰς σύστασιν τοῦ 
προχειμέγνου παραλαμβάνεται, τὸ εἰ ἀμύητος ὃ ἕτερος" 
ὥστε οὗ διπλοῦν x&v δύο ἔχῃ ζητήματα" οὐδὲ γὰρ ὃ 
στοχασμὸς ὃ ὁ συνεζευγμένος διπλοῦς, ἀλλ᾽ ἕτερον ἔχει τὸ 
εἶδος. Ὅτ᾽ ἂν ὥσπὲρ ἐν στοχασμῷ. To σγήματι 
μόνον παραπλήσιος, τῇ δὲ φύσει διάφορος" | οὗ γὰρ ἐπὶ 
τοῦ χρώματος ἀναχύπέεει, χαϑάπερ ἐπὶ τοῦ στοχασμοῦ" 
οὔτε γὰρ ὅλως κεφάλαιον γρῶμά ἐστιν ἐν ὅρῳ, οὐδ᾽ 
ἀδήλου τοῦ πράγματος ὄντος ἀλλὰ δήλου μὲν, ἀτελοῦς 


5 Ven. pergit: Τέταρτον δὲ εἶδος τῶν διπλῶν ὑρων τὸ κατὰ 
ἀμφισβήτησιν καλούμενον, ὕπδρ καὶ κατὰ δύο πρόσωπα ὀνομάζου- 
o, ὃ (Cod. ὅς) ὠνόμασται μὲν οὕτως διότι περὶ ἑνὸς πράγματος 
ὑπ᾽ ἀμφυῖΐν εἰργασμένου ποιοῦνται τὴν ἀμφιβολίαν, καὶ τὰ δύο δὲ 
πρύσωπα καλεῖται ovy ὅτι καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις ὅροις oUx εἰσὶ δύο 
πρόσωπαιν τὰ ἀγωνιζόμενα, ἄλλ᾽ ὅτι τὸ ἕν ἐνταῖϑα πρᾶγμα ὑπὸ 
τῶν δύο εἴργασται, τοῦ μὲν τὴν ἀρχὴν αὐτοῦ τοῦ δὲ τὸ πέρας πε- 

, € * -* ^ a ?, 5" * € 1 4. 
ποιηχότος, ὡς ἐπὶ τῶν δυεῖν (ad marg. oiv) ἐχείνων, ὧν ὁ μὲν τὸν 

» ⸗ x * 3 * ε 4 1 9 LÀ ' M 9 
εὕραννον ἐδίωξεν τῆς ἀχροπόλεως, ὃ δὲ συντυχὼν ἀνεῖλε, καὶ ἂμ-- 
φισβητούντων ἀλλήλοις τῆς τοῦ τυράννου δωρεᾶς " διαφέρει δὲ τῶν 

, € - “ὦ 7 “ 20 4 ?, LE 
stavi] ἁπλῶν τῷ εἶναι διπλοῦς, τῶν δὲ ἀλλο τὸ κρινόμενον καὶ ἀλ- 
λο τὸ ζητούμενον ἐχόντων τῷ ἐν ἐκείνοις μὲν ὑπὸ τοῦ ἑτέρου τῶν 
9 2 "P 4 « " | € LM ^" , 
ἀγωνιζομένων πεπρᾶχϑαι τὸ πὶρᾶγμα, ἐνταυῆα δὲ ὑπὸ τῶν δυο 
προσώπων ἐϊργάσϑαι, τῶν δὲ διπλῶν τῷ ἐκεῖ μὲν εἶναι διπλᾶ τὰ 
πράγματα, ἐνταῦϑα δὲ τὰ πῤόσωπα διπλᾶ, μίαν μὲν εἰργασμένα 
πρᾶξιν, κἀκεῖ μὲν μίαν εἶναι τὴν προβολὴν, ἐνταῦϑα δὲ δύο" ἐπει- 
δὴ καὶ οτοχασμοὶ κατὰ ἀμφισβήτησίν εἶσιν, ὡς ἐκεῖνο" τύραννος 
. X. T. À. p.566. 1.21. 6 ὁ Ald. om. 


5 


572 XX041A 


δὲ ἡ ζήτησις" πῶς οὖν ἐνταῦϑα φησι μεταξὺ. τῶν κε- 
φαλαίων ἕτερον ἐμπίπτει ξήτημα, αὐτὸς διδαῦχει καὶ 


€ ? — M * , 
939 ὑποτίϑεται᾽ τοῦ γὰρ πρώτου, φησὶν, ζητήματος ἐξε-- 


ταζομένου ἄχρι τοῦ πρός τι, ἐμπίπτει τὸ ἕτερον ξήτημεε 
δ τέλειον xci αὐτὸ τυγχάνον, οἷον εἰ ἀμύητος ὃ ὄναρ ἐδὼν 
τὰ μυστήρια, Ó ὑπ᾽ αὐτῶν τῶν ϑεῶν τετελεσμένος, xal 
- διαιρεῖται τοῦτο ἕως toU πρός τε xol μετὰ ταῦτα πᾶσε 
τοῖς ἑξῆς κεφαλαίοις κοινοῖς χοησόμεϑα" δεῖ οὖν τὸ 
πρῶτον μελετᾷν ἄχρε τοῦ πρός τι" τοῖς δὲ ἐφεξῆς κε--᾿ 
40 φαλαίοις κοινοῖς τοῖς μετὰ τὸ πρός T, χρήσασϑαι" οἷον 
γόμὸς τὸν ἐξειπόντα τὰ μυστήρια τεϑνάναι" ἀμύητος 
ὄναρ ἰδὼν τὰ μυστήρια ἤρετό τινα καὶ ἑξῆς" οὐχοῦν ἡ 
προβολή" δεινὰ ἔπραξας ἐξειπὼν τὰ μυστήρια" ὃ ὅρος, 
οὐχ ἐξεῖπον, ov γὰρ ἐφϑεγξάμεν" ἀνϑορισμός" καὶ 'μὴν 
45 χατένευσας ^ καὶ συνάψει εὐθὺς τὸν συλλογισμὸν, λέγων 
ἔσον εἶναι τὸ χατανεῦσαι τῷ. εἰπεῖν" γνώμη νομοϑέτου, 
ὅτι ἄτοπον λίαν ἡγήσατο τὸ τοιοῦτον: ὁ νομοϑέτης᾽ εἶτα 
ἡ πηλικότης βεβαιοῖ, ὅτε μέγα xol χαλεπὸν τὸ ἐκλέγειν 
τὰ τῶν ϑεῶν μυστήρια" εἶτα τὸ πρός τι, ὅτι χαὶ μεῖζον 
40 τὸ χατανεῦσαι, βεβαιοῦντος γάρ ἐστιν" ἀφ᾽ οὗ τὸ δεύ-᾿ 
τερον ἐμπίπτει ζήτημα ἐξ ἀντιϑέσεως" ἀλλ᾽ οὐκ ἀμύητος 
οὗτος" τοῦτο γὰρ τὸ χρῶμα" καὶ λοιπὸν. ἐπανατρέχεε 
εἰς 7 τὸν ὅρον τοῦ δευτέρου τούτου ζητήματος φάσχων" 
ἐχεῖνος ἐμνήϑη ὃ ὁ εἰς ϑεῶν ἱερὰ φοιτήσας, 0 παρὰ δᾳ- 
45 δούχου μαϑών᾽ τὸν δὲ συλλογισμὸν ἐξ ἀντιϑέσεως λη- 
ψόμεϑα, ὅμοιον λέγοντες TQ? ὑπὸ τῶν ἱερέων μανϑά- 
ψειν τὸ ἐν τοῖς ὕπνοις μυεῖσθαι" 19 μανϑάνειν γάρ ἐστιν 
ἐξ ἀμφοτέρων" ταῦτα δὲ ἀνατρέψεις λογισμοῖς χωρίζων 
καὶ πολὺ τὸ μέσον λέγων" ἡ πηλικότης καὶ τὸ ** πρός 
80 τι μειώσει" ἱστέον δὲ, ὅτι ἐν τῷ εἴδει τούτῳ συμβαίνει *? 


7 Ald. ἐπανατρέχεις τὸν ὅρον. 8 Ald. ἐμυήϑης omisso sq. 
. 9. 9 Ald, rov. 10 Ald. μιῆσϑαι. 44 Ald. ἀπὸ rov. 
Par. καὶ 10. — 132 Ald. συμβαίνειν. ' 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 573 


τὸν κατήγορον τὰ TOU φεύγοντος ἔχειν χεφάλαια" τὸν 
γὰρ ὅρον ἀεὶ τοῦ φεύγοντος ὄντα ὃ κατήγορος ἐνταῦϑα 
ἐν τῷ δευτέρῳ ξητήματι λέγει" o δὲ φεύγων TOV συλλο- 
γισμὸν τοῦ κατηγόρου Ὅντα cei προβαλλεται. 


Πέμτον εἶδος οἱ δύο καλούμενοι ὅροι" ὃ γίνεται ὅτ᾽ ἂν περὶ Ov 5 
δνομάτων ἐφ᾽ ἑνὸς προσώπου ἢ ζήτησις 3j, οὐκ ἀντονομαζομένων" 
οἷον τὸν καϑαρὸν καὶ ἐκ χκαϑαροῦ. ἱερᾶσϑαι, πατέρα τὲς μοιχὸν 
ἀποκτείνας εἴργεται ToU ἱερᾶσθαι" ἣ γὰρ ζήτησις τίς ὃ καϑαρὸς, 
καὶ τίς ὃ ἐκ καϑαροῦ" καὶ χρὴ τὸ ἕτερον πρότερον τελείως ἐπ- 
ελϑόντα τοῖς κεφαλαίοις αὖϑις ἐπὶ τὸ ἕτερον ἐξ ἄρχης ἱέναι" 10 
|. ταῦτα περὲ ὅρου. 


Συριανοῦ' Τελευταῖον εἶδος τῶν διπλῶν ὅρων 

⁊ ς , ’ «t ' « "023 7f? εἴ 
ἐστὶν οἱ χαλούμενοι δυο ὁρον, onsQ ὠνόμασται μὲν οὕτω, 
διότι τοῦ ἀντιλέγοντος τῇ δωρεᾷ δύο τινὰ χινοῦντος ἐγ- 
κλήματα xal δύο προβολαῖς χεχρημένον, ἀναγκαίως ὁ 15 
τὴν δωρεὰν αἰτῶν τοῖς ἐναντίοις χεχρημένος κεφαλαίοις, 
δύο ὅροις χέχρηται, * πρὸς ἑχατέραν προβολὴν ? ἑχατέρῳ. 
τῶν ὁρων ἁπαντῶν᾽ διαφέρει δὲ τῶν ? ἁπλὼν τῷ εἰναι 
διπλοῦς" τῶν δὲ διπλῶν τῇ toit. τῶν χεφραλαίων, xci 
τοῦ μὲν ἀντονομάξοντος xoi τοῦ κατὰ σύλληψιν τῷ ἐν 20 
ἐχείνοις μὲν τῶν ἐπαγομένων ἐγκλημάτων τὸν φεύγοντα 
TO μὲν μεῖζον μὴ παραδέχεσθαι, τὸ δὲ ἔλαττον ἑχόντα. 
2 * e - 4 - , «f » ) Ld 
ἐπαναιρεῖσθαι" ivtavOa “ δὲ τοῖς Óvo Opoug ἀμφότερα 


1 Ald. ὅροι χέγρηντα. — 2 Ven. προβολὴν om. 3 Ven. 
τῶν μὲν ἂὡπι . 4 Ven. ἐγταῦϑα δὲ τὰ δύο τοῦ ἑνὸς κατηγορεῖ- 
ται, ὡς ἐπ᾽ ἐκείνου, νόμος τὸν καϑαρὸν καὶ ἐκ καϑαρῶν ἱερᾶ- 
σϑαι" πατέρα τις ὡς μοιχὸν καταλαβὼν ἀπέκτεινεν, καὶ βουλόμε- - 
γος ἱερᾶσθαι ὡς μὴ καϑαρὸς κωλύεται" ὃ γὰρ ἄντιλέγων ἐνταῦϑα 
τῇ ἱερωσύνῃ δύο τινὰ "κατὰ τοῦ ἑτέρου σπεύδει ἀποδεῖξαι, ὅτι τε 
ἀκάϑαρος (sic), ὡς ἀπεχτονὼς τὸν πατέρα, καὶ ὅτι οὐκ ἐχκαϑαρῶν, 
μοιχὸς γὰρ ὃ πατήρ ἔοικε δὲ, ὥσπερ, ἄλλο τι παρὰ τὰ εἰρημένα 
εἶδος εἶναι ὅρου, ὅπερ ἕν μὲν ἔχει τὸ κρινόμενον, δύο δὲ ὅρους. 
καὶ δύο ἀνϑορισμοὺς, ὧς τόδε" νόμος, τὸν ἱερέα καϑαρὸν καὶ ἐκ 


574 /^— ZXOA4IA | 


ἐχβάλλει “καὶ οὐδέτερον παραδέχεται ὃ τὴν τάξιν ἔχων 
τοῦ φεύγοντος" τοῦ δὲ ἐμπίπτοντος, ὅτι ἐχεῖ μὲν ἔν τῷ 
αὐτῷ ζητήματι τὴν τάξιν ἐναλλάττουσι τῶν χεφαλαΐων, 
ὃ τε χατήγορος χαὶ ὃ φεύγων, ὡς εἴρηται, τὰς οἰχείας 
5 ἀμείβοντες τάξεις, ἐνταῦϑα δὲ διόλου τοῦ προβλήματος 
τὴν οἰχείαν ἔχάτεροι διασώζουσι τάξιν" τοῦ δὲ χατὰ ἀμ- 
φισβήτησιν, ὅτι ἐχεῖ μὲν τὸ ἕν πρᾶγμα τοῖς δύο πέ- 
πραχται προσώποις , ἐνταῦϑα γὰρ τὰ δύο τοῦ ἑνὸς κατ- 
ηγορεῖται" ὁ γὰρ ἀντιλέγων ἐνταῦϑα τῇ ἱερωσύνῃ δυο 
40 τινα χατὰ τοῦ ἑτέρου σπεύδει ἀποδεῖξαι, ὅτε τε οὐ κα- 
ϑαρὸς, ὡς ἀπεχτονὼς τὸν πατέρα καὶ ὅτι οὐχ Éx xa- 
ϑαρῶν, μοιχὸς γὰρ ἃ πατήρ᾽ ἱστέον δὲ, ὅτε τῶν δριχῶν 
ζητημάτων τὰ μὲν ἀχούσια ἔχει τὰ χρινόμενα, ὡς τὸ 
ἑξαδάκτυλον εἶναι ἢ ὡς τὸ pn γελᾷν" τὰ δὲ ἀκούσια, 
45 ὡς τὸ ἐπανατείνεσϑαι χεῖρας, τὸ χλέπτειν, τὸ βιάξζεσϑα * 
ἐπὶ μὲν οὖν τῶν ἀχουσίων οὔτε γνώμης αἴτησιν κενή- 


, e 7 * ΄ 
240 σομεν, οὔτε ἀντίϑεσιν ἔξωϑεν οὐδὲ μίαν ὧν ἔφαμεν ἐν 


τοῖς ὑρικοῖς ἐμπίπτειν ζητήμασι μετὰ τὴν ἐῤγασίαν. τῶν 
οἰκείων κεφαλαίων" ἐπὶ δὲ τῶν ἑχουσίων ἢ τε τῆς γνώ- 
20 ung αἴτησις ἐμπεσεῖται xol αἱ ἔξωϑεν ἀντιϑέσεις ὡς 
ἐπὶ τὸ πολύ" αἱ δὲ διὴγήσεις ἐν μὲν τῷ στοχασμῷ 
ix τῶν ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους γίνονται 5 ἐν δὲ τῷ 


καϑαρῶν εἶναι" ἱέρεια ὑπὸ λῃσταῖς ἐγένετο" ἀπεδόϑη ὑπ᾽ αὐτῶν 
πορνοβοσκχῷ, προέστησεν αὐτὴν ἐκεῖνος, 3j δὲ τὸν προς αὐτὴν εἰς- 
ἰόντα ἔπειϑεν, τὸ μὲν ἀργύριον καταβάλλεσϑαν, ἐξιέναι δὲ μὴ 
πλησιάσαντα " στρατιώτην εἰσελϑόντα μὴ δυνηϑεῖσα πεῖσαι ἀπά-" 
τῇ ἀπέκτεινε" διαφυγοῦσα ἀπῆλϑεν εἰς τὴν ἑαυτῆς πόλιν, καὶ 
ἀντιποιουμένη τῆς ἱερωσύνης κωλύεται, ὡς μὴ καϑαρά" ἁπλοῦν μὲν 
γὰρ. εἰ καὶ δοκεῖ τῷ τὸ κρινόμενον εἶναι, διπλοῦν δὲ τῷ δύο ὃ- 
ρους ἐκ τοῦ φεύγοντος καὶ δύο ἀνϑορισμοὺς ἐπιδέχεσθαι" ἰστέον 
δὲ, ὅτε τῶν δρικῶν ζητημάτων τὰ μὲν ἀκούσια ἔχει τὰ χρινόμενα, 
τὰ δὲ ἑκούσια, ἀκούσια' μὲν, ὧς τὸ ἑξαδάκτυλον x, . À. — 5 Ven. 
γίγνονται. 


co. ΕΙΣ XTAZEIX 575. 


ὅρῳ ἐχ τῆς προβολής᾽" καὶ γὰρ αὕτη τὸ ἀπ᾽ ἀρχῆς 
ἄχρι τέλους περιέχει" οἱ δὲ φεύγοντες ἐχ τῶν ἐναντίων 
ἐννοιῶν δηλονότι xoi λυσιτελεῖν αὑτοῖς πρὸς τὸν ἀγῶνα 
δυναμένων τάς τε χαταστάσεις καὶ τὰς διηγήσεις ποιή- 
σονται" ἀρχόμενοι μὲν ἔκ τινων χαϑολιχωτέρων ἐννοιῶν, 
τὰ δὲ μερικὰ καὶ τῆς παρούσης ὑποϑέσεως οἰχεῖα συνυ- 
φαίνοντες ἐχείνοις" γνωστέον δὲ, ὅτι καὶ “Κόραξ ὃ τεχνο- 
γράφος τῷ τῆς καταστάσεως "ὀνόματι χέχρηται προοίμια 
τοῦ λόγου τὴν κατάστασιν καλῶν" οἱ δὲ 5 τεχνιχώτερον 
περὶ αὐτῆς διορίζοντες χαὶ διεξιόντες, ὡς καὶ ἀνωτέρῳ 
εἴρηται, τὴν κατάστασίν φασι τῷ "λόγῳ λυσιτελεῖν πρὸς 
τοῦτο, ὕπερ 'καὶ τὸ ὄνομα δηλοῖ, πρὸς τὴν πρεπωδεστά- 
την διάπλασιν τῆς διηγήσεως" τὸ μὲν γὰρ διηγήσασϑαι 
ψιλὸν τὸ πρᾶγμα οὐ σφόδρα ἔντεχνον, τὸ δὲ συγκατα- 
στάσει διηγεῖσθαι τεχνικωτατσν" ὅϑεν καὶ Δημοσϑένης 
ἐν τοῖς δημοσίοις μάλιστα λόγοις, 7 ὅπου καὶ τὴν ἀχρί- 
βειαν ἐμφαίνει, ὃ τοιαΐταις χρῆται ? ταῖς διηγήσεσιν. 
“Σωπάτρου. καὶ Max ελλίνου. TO τῶν δύο 
καλουμένων ὅρων τοιοῦτόν ἐστιν, ὅτ᾽ ἂν περὶ δύο ὃνο- 
μάτων " ζήτησις εἴῃ ἐφ᾽ ἑνὸς προσώπου" ἑνὸς γὰρ ἐγ- 
ταῦϑα ὡς ὁρᾶς ὄντος τοῦ προσώπου, περὶ τῶν δύο Ovo- 
μάτων ἡ ζήτησίς ἔστιν, εἰ χαϑαρὸς οὗτος, καὶ πάλιν tb 
ἐκ χαϑαροῦ Οὐκ ἀντονομαζομένων. Ἐπειδὴ καὶ 
ὃ ἀντονομάζων xol ὁ χατὰ σύλληψιν δύα ὅρρι τυγχά- 


qq 


18 


γουσιν, διαστέλλει tjj διαφορῷ͵ καὶ διαχωρίζει" φησὶ γὰρ 25 


, , !o» 
ἐχτιϑέμενος ovx ἀντονομαζομένων, ὃ ἐστιν οὐχ ἀναιρου- 
, - (€ 22 "o. 
μένου τοῦ ἑτέρου διὰ τῆς εἰςαγωγῆς τοῦ ἑτέρου, ὅπερ ἐν 


-«« 2 te , - e O8 , € 
τῷ αἀντονομάζοντι γίνεται" ὁ γὰρ ἱεροσυλίαν τὸ memga- . 


) " * * 2 ’ . 4 
γμένον λέγων τὸ κλοπὴν εἰναι ExfjaAAsu" xoi πάλιν ὃ 


χλοπὴν διϊσχυριζόμενος ἀναιρεῖ τὴν ἱεροσυλίαν" ἐπὶ δὲ 50 


τῶν δύο ὅρων οὐχ οὗτος τῆς ἐργασίας ὁ τρόπος, ἀλλ᾽ 


— — — 


6 Ald. οὐδέ, Ven. et Par. οὗ déẽ. 7 Ven. τῶν λόγω. 8 
Ven. ἐχφαίνει τῆς τέχνης. 9 Ven. κέχρηται. 


Y 


576. ZX0AIA 


ἑχάτερον ἰδίᾳ χαϑ' ἑαυτὸ ξητεῖται" ὃ ὅρα δὲ ἐπὶ τοῦ παρα- 
δείγματος " ἐν μὲν τὸ πρόσωπον τὸ ἐξεταξόμενον, δύο δὲ 
τὰ ζητούμενα ὀνόματα" τίς ὁ χαϑαρὸς xal τίς ὃ ἐχ κα- 

- ϑαροῦ" ἥκιστα οὖν διὰ τοῦ ἑτέρου τὸ ἕτερον ἐχβάλλεται, 
5 ὅπερ éni τοῦ ἀντονομάξοντος δέδεικται, ἀλλὰ xc ἕαυ- 
| τὸ ἑκάτερον ξητεῖται" δυοῖν γὰρ ὄντοιν, οἷς ἔνοχον ὃ 
κατήγογὸός φησι γεγενῆσϑαι τὸν φεύγοντα xol διαχεχω- 
λύσϑαι ἱερᾶσϑαι, ὁ φεύγων οὐδ᾽ ἑτέρῳ ὑπεύϑυνον ἑαυ- 
τὸν εἶναι λέγει" καὶ γὰρ καϑαρὸν καὶ ἐκ χαϑαροῦ ἑαυ- 
40 τὸν εἶναι χατασκευάσει" δύο δὲ ὄντων τῶν ζητουμένων 
ἐπὶ ἑνὸς προσώπου, διπλὴ xol ἡ διαίρεσις ἔσται δι᾿ O- 
λων τῶν χεφαλαίων" πρῶτον μὲν περὶ τοῦ τίς ὃ χαϑα- 
ρος, δεύτερον δὲ περὶ τοῦ τίς ὁ ἐκ καϑαροῦ τῇ αὑτῇ 
διαιρέσει τῶν χεφαλαίων ἐφεξῆς πάντων" ὥστε χαὶ ταύ- 
45 τὴν εἶναι διαφορὰν πρὸς τὸν ἀντανομάζοντα, διὰ τοῦ- 
To δὲ οὐχ ἀντιτιϑέντες χεφάλαιον χεφαλαίῳ τὴν διαί- 
pecu» ἐν τούτῳ τῷ εἴδει ποιούμεϑα, ἀλλὰ χωρίσαντες, 
οὐχ ὅτι OUX ἀγωνιστιχώτερον, ἀλλ᾽ ἐπειδὴ διέστηκεν ἀπὲ 
ἀλλήλων καὶ χεχωώρισται τὰ ζητήματα, συνάπτειν μὲν 
20 ἐπιχειροῦντες σύγχυσιν ἐργαζόμεϑα" διαιροῦντες δὲ εὖ- 
κρινῆ xol σαφὴ τὸν λόγον παρεξόμεϑα" τελείου δὲ ἔστι 
ῥήτορος τῇ συμμετρίᾳ τῆς χρείας γρησάμενον ἐχφεύγειν 
τὸ προσχορὲς καὶ ὕπτιον" *? καὶ εἰ χατασχευάζοντι αὖ- 
τῷ τὸ ἕτερον ἀναγχη γένοιτο xol τοῦ ἑτέρου ἐν τῷ λό- 
25:29 ἐπιμνησϑῆναι, ᾿ἐπαγγέλλεσϑαι ποιεῖσϑαι τὴν περὶ 
τούτου ἐξέτασιν, ἔστιν ὅτε εἰ ἀπαιτοίη καὶ βραχείας xa- 
χατασχευὰς ** ποιουμένους διὰ τὸ ἀγωνιστικόν᾽ δεῖ δὲ εἰ- 
δέναι, ὡς ἔνϑα μὲν συμπλέχεται τὰ ζητήματα χεφαλαε- 
ον χεφραλαίῳ ἀντεξετάζοντες προάγομεν τὸν λόγον" ἔνϑα 
80 δὲ χεχώρισται, ἀναγκαῖον χωρίσαι διὰ τὴν σύγχυσιν" 
πλὴν εἰ πρὸς τὴν χρείαν βραχείας 2 μεταξὺ κατασχευὰς 

ποιήη- 


10 Ald. ὅπειον. T Ald. χατασχευΐ"ς. 13 Ald. βραβείας. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 0587 


ποιησόμεϑα τὴν πᾶσαν τοῦ ἑτέρου ἐξέτασιν ὕστερον ἐπαγ- 9H 
γελλόμενοι ποιήσειν. Διέλωμεν δὲ τὸ ζήτημα" ἐρεῖ τοί- 
yvy ὃ φεύγων ἐπεὶ τινός εἰμε τῶν ὁσίων - καὶ τῶν ἱερέ- 
ων; μέτεστί μοι καϑά ποὺ τῶν πολλῶν ἑκάστῳ" εἶϑ᾽ 
ἡ ἀνθυποφορὰ ἡ ix τοῦ ῥητοῦ" ἀλλ᾽ οὐχ ἣν καϑαρὸς 5 
ὃ πατήρ᾽ λύσεις, κατὰ μετάληψιν χρόνου" τότε καϑαρὸς 
ὧν ἐτύγχανεν," ὅτε χατὰ νόμους ἔγημε 15 χαὶ ὅτε ἐποι- 
ἥσατό 'us' οὐχοῦν προτέρα τῶν ἁμαρτηϑέντων ἡ ἐμὴ 
γένεσις" ἐχ καϑαροῦ τοίνυν xol οὐχ ἔχοντος μίασμα yé- 
yova* ἐπὶ τούτοις εἰσαχτέον τὸ ῥητὸν τὸ δεύτερον" ἀλλ᾽ 10 
οὐδὲ σὺ καϑαρὸς, ἀπεχτονὼς τὸν πατέρα" τὸ δὲ ῥητὸν 
τοῦτο ῥητῷ χαὶ ἀντεγκλήματι λύίσειρ" πρότερον ἐξετά- 
cac ὁριστικῶς, τίς ὁ τοῦ προφςρήματος ** τούτου ὑπό- 
διχος, ὃ ἀνδροφόνος , 0 μεμιασμένος, οὐχ ὁ δικαίως ἀν- — 
ελών" ἐγὼ δὲ μοιχὸν καὶ ἄδικον εἰς ἐμὲ γεγενημένον 15 
ἀνεῖλον" δίδωσι δὲ κτείνειν "τὸν τοιοῦτον ὃ νόμος" xol 
πληρώσει ἐνταῦϑα τόπον κατὰ μοιχοῦ" ἀλλ᾽ ἔδει, φη- 
di, φείσασϑαι πατρὸς ὄντος" ἡ λύσις, καὶ ποῦ τῷ νό-" 
uo προσδιώρισταί τι τοιοῦτον, ἐὰν γένει προσήχῃ μὴ 
διδόναι δίκην" ἀλλὰ δὴ καὶ πατέρα χρὴ μισὲϊν ἑτέρου 20 
μᾶλλον, εἰ πονηρὸς καὶ ἀσεβὴς γένοιτο περὶ τὸν παῖδα" 
εἶτα γρῆσαε διαβεβλημένοις ἐπιχειρήμασιν, τέ δὲ εἰ προ- 
᾿ διδόντα ἡμυνάμην, τί δὲ εἰ τυραννοῦντα" ἄρα μιαρὸς 
ἔδοξα δίκην λαβὼν; οὐχ ἔστιν" οὐ τοίνυν ἄξιον οὐδὲ νῦν 
αἰτίαν ἔχειν ὡς ἀνδροφόνον ὄντα' δεινὸν γὰρ ἡ poi- 35 
χεία καὶ τῶν μεγίστων ἀδικημάτων οὐχ ἔλαττον * εἰ δὲ 
φήσειεν, ὡς ἐχρὴν χρῖναι αὑτὸν, ἐνθυμητέον ἃ ὅτι ἀνελεῖν 
προτέταχται παράνομον, ov μὴν τὸ ἕτερον ἀνϑ᾽ ἑτέρου 
πρᾶξαι" πῶς δὲ καὶ οὐ δεινὸν μετέχειν μὲν τῆς ἄλλης 
ἐπιτιμίας ᾿ἀνεγκλήτὼς » ἢ εἴργεσθαι δὲ τῆς ἱερωσύνης ἐν 30 
ἀνδροφόνου μοίρᾳ rarrOutvov* xav μὲν eg τὰ ἱερὰ ἐμ- 

43 Ald. ἔγειμε. 14 Ald. πρὸς ῥήματος. 15 Ald. ἀναγ- 


xÀgroc, et ἱεροσύνης. 
Rhetor. IV. ᾿ - - 37 


528 | X X0.AI.A4 


βάλω καὶ προσίω "roig ὁσίοις μηδένα χωλύειν ἐπιχειρεῖν, 
τὴν δὲ τιμὴν ταύτην ἀφαιρεῖσϑαί us τὸν αὑτὸν τρόπον 
τοῖς χατεγνωσμένοις" ἐπὶ τούτοις ἔστε τελιχὸν κεφάλαιον 
τὸ συμφέρον" ὃ πανταχοῦ καὶ iv παντὶ ξητήματι δεῖ 
5 καϑορᾷν᾽ ἔστι δὲ ἐνταῦϑα λαμβανόμενον ἐξ ἐνδόξου, 
ἀλλὰ χαλεπαίνει, φησὶ, τὸ δαιμόνιον" λύσεις δὲ τὴν 
ἀνϑυποφορὰν ἐνδύξως τὸ χαϑόλου χατασχευάζων, ov 
πέφυκεν ἀγαναχτεῖν ὑπὲρ τῶν μοιχῶν J ἀλλὰ συναλγεῖν 
τοῖς ἡδικημένοις" εἶτα ἐπὶ τέλει ἐρεῖ, ὅτε συμφέρει τῇ 
40 πόλει τὸ ἄνδρα σωφρόνως καὶ κοσμίως βεβιωκότα ὑπ- 
ηρετεῖν τοῖς ϑεοῖς " ἐστέον δὲ, ὅτι χαλεπὸν ἔν τισιν ὄρι- 
xoig ζητήμασι γρῶμα τὸ χαλούμενον εὑρεῖν" ὡς ἐπὶ τοῦ 
τὸ κενοτάφιον διορύξαντος xal χρινομένου τυμβωρυχίας" 
ἀκούω γὰρ, διατί ᾧρυττες, εἰ μὴ τυμβωρυχεῖν ηἠϑελες; 
45 ἀπορήσει λύσιν εἰπεῖν, εἰ μή που λέγει, ἵνα. χαϑάρω τὸν 
τόπον, ἵνα τινὰ ἀπόϑωμαι, ἢ ἄλλο τι τοιοῦτον" καὶ 
ἐπὶ τοῦ ὑφελομένου τὰ ἰδιωτικὰ χρήματα ἀπὸ τοῦ is- 
' go) ἡ αὐτὴ ἀπορία, τὶ γὰρ ἐρεῖ χρῶμα μετὰ τὰ χεφά- 
λαια, πλὴν εἰ λέγοι, ὅτι ἠπιστάμην ἰδιωτικὰ εἶναι. χρή- 
20 ματα ἐν τῷ ἱερῷ" τὶς ὃ καϑαρὸς, καὶ τὶς ὁ ἐκ χαϑα- 
θοῦ’ ἀνεῖλε γὰρ, οὔτε ἐχ χαϑαροῦ" μοιχοῦ γὰρ σαῖς" 
ὁ δὲ, ὅτι xoà χαϑαρὸς xoi éx χαϑαροῦ" ὃ χὰρ μοιχὸν 
ἀνελὼν καϑαρός" xal ὃ τεχὼν δὲ οὐ μοιχὸς ἦν, ὅτε με 
ἔτικτεν" xol γίνεταε τὸ πρῶτον ζήτημα, ὅτι ix χαϑα- 
.35 ροῦ" xol λοιπὸν ἐμπίπτει τὸ ἕτερον ζήτημα; εἰ γὰρ ix 
καϑαροῦ γέγονας, ὥς φῇς, σὺ οὐ καϑαρὸς ἀνελὼν τὸν 
χαϑαρόν" καὶ οὕτως εἰσάγεται τὸ δεύτερον ζήτημα, ὅτε 
μοιχὸν ὄντα ἀνεῖλεν". εἰσάγεται δὲ σχεδὸν μετὰ τὴν που- 
ύτητα. '"laréov δὲ, ὅτι τινὲς τῶν τεχνικῶν τρία γενιχὰ 
so τοῦ ὅρου εἴδῃ λέγουσι, τὸ κατὰ φύσιν, τὸ κατὰ πρόσ- 
ὠπον, τὸ xarü χρίσεν" καὶ τοῦ μὲν κατὰ φύσιν παρά- 
δειγμα" νόμος τὸν σεσινωμένον μὴ ἑἱερᾶσϑαι" ἐξαδαχτυ- 
λός τις ἢ un γελῶν κωλύονται ἱεράσϑαι" ἐνταῦϑα γὰρ 


ΠῈΣ ΣΤΑ͂ΣΕΙΣ. 570 


ἡ ζήτησις εἰ τοῦτο σῖνος τὸ κατὰ φύσιν" τοῦ δὲ χατὰ 
τρόπον τοῦτο" πλούσιος πένητι συνεχῶς ἐπανατείνεται 
τὰς ᾿χεῖρας καὶ κρίνεται ὕβρεως" ζητεῖται yoQ εἰ οὗ- 
τος ὃ τρόπος πληγαί" τοῦ δὲ χατὰ χρίσιν, τούς τε 
xat αἴτησιν xol τοὺς κατὰ ἀμφισβήτησιν" λανϑά- 5 
νουσε' δὲ οὗτοι ἑαυτοὺς οὐκ εἴδη ὅρων 16 ἀλλὰ ποι- 242 
ὅτητας λέγοντες" διαφέρει δὲ εἶδος ποιότητος τῷ τὸ μὲν 
εἶδος διάφορον δέχεσϑαι διαίρεσιν , τὴν δὲ ποιότητα λό- 
γων αἰτίας μηνυτικὴν εἶναι" οὔτε δὲ ὃ κατὰ τρόπον Οὔ- 
τε ὁ κατὰ φύσιν διάφορον πρὸς ἀλλήλους τὴν διαίρεσιν 40 
ἔχουσιν, ἄλλως τε Xcl τὸ κατὰ φύσιν ἀντιλήψει ἀρμόξϑει 
μᾶλλον ἢ ὅρῳ. Γενιχώτατα ᾿μὲν οὖν τρία εἴδη ὅρων 
ἐστὶν, 10 τὸ χατὰ χρίσιν, xoà τὸ χατὰ ἀμφισβήτησιν καὶ 
τὸ κατ᾽ ἀξίωσιν" τὸ μὲν οὖν xav! ἀξίωσιν καὶ τὸ χατὰ 
ἀμφισβήτησιν. ἄτμητά ἐστι" τὸ μὲν γὰρ αἴτησιν ἔχει μό- 15 
yov, τὸ δὲ ἢ δύο προσώπων περὶ ἕν μέρος τῶν πρα- 
χϑέντων ἀμφισβήτησις, οὗ παράδειγμα ὃ ἐπιδιώξας τὸν 
τύραννον ix τῆς ἀχροπόλεως, καὶ ὁ ἕτερος ὁ ὑπαντήσας 
καὶ ἀνελών" 1j δύο πραγμάτων πεπραγμένων ὑπὸ δύο | 
προσώπων τελείου ἑκατέρου ὄντος ἀμφισβήτησις, ὡς ἐπὶ 20 
τούτου τοῦ παραδείγματος" τύραννος τὴν ἑαυτοῦ OxtU- — 
jv δέδωχε τῷ δορυφόρῳ, καὶ μεταβαλὼν τὴν ἐχείνου, 
ἤλθε μοιχεύων ἑνὸς τῶν ἐν τῇ πόλει γυναῖχα" χατὰ 
ταὐτὸν ἀνηλϑέ τις τὸν τύραννον ἀνελεῖν xal ἀπέχτεινε τὸν 
δορυφύρον ἔχοντα τὴν σχευήν᾽ xol ἐν τῇ πόλει ὁ τῆς 25 
γυναικὸς ἀνὴρ τὸν τύραννον μοιχεύοντα ἀνεῖλε καὶ ἀμ- 
φισβητοῦσι τῆς δωρεᾶς" διαφέρει δὲ ὁ ὅρος οὗτος τοῦ 
προτέρου τῷ παρ᾽ ἐκχεῖνον -μὲν iv μέρει ἕν ἔργον πεπρᾶ- 
qct, καὶ τοῦ μὲν τὴν ἀρχὴν εἶναι, τοῦ δὲ τὸ τέλος" ἐν- 
ταῦϑα δὲ παρὰ δύο προσώπων τελείως ἀμφότερα τὰ ἔρ- 80 
γα πεπρᾶχϑαι, διὸ xal ἀδιάφορον ἔχει τὴν διαίρεσιν " 
ἐχεῖ μὲν γὰρ εἷς ὅ ὅρας ἐστὶ καὶ εἷς ἀνϑορισμὸς, λέγοντος, 


16 Ald. ὅρον. 
37.. 


980 Z X0.414 


ὅτι τυραγνοχεόνου ἐστὶ τὸ ἐκβάλλειν τῆς ἀχροπόλεως, 
τὸ δεῖξαι φυγόντα, τὸ μηκέτι ἔχειν δορυφόρον" xal εἷς 
πάλιν ἀνϑορισμὸς , οἷον, oU, ἀλλὰ τυρανγοχτονία ἐστὶ 
τὸ ἀνελεῖν, τὸ δεῖξαι νεχρόν" ἐνταῦϑα δὲ δύο-ὅροι παρ᾽ 

5 ἐχατέρου καὶ δύο ἀνϑορισμοὶ, ὃ τε γὰρ τὸν δορυφόρον 
ἀνελὼν φήσει, ὅτι τυραννοχτονία ἐστὶ τὸ ἀνελϑεῖν εἰς 
τὴν ἀχρύπολιν, τὸ μάχεσϑαι τοῖς δορυφόῤοις, τὸ ἀπο- 
σφάξαι τὸν τύραννον, ὃ δὲ σὺ πεποίηκας, μοιγὸν ἔστιν 
ἀγῃρηχέναι ἔσω ἐν τῷ οἰκήματι, οὐδὲ γινώσχων, εἰ TU- 
40 θαννος ἦν" ὁ δὲ πάλιν τὸ ἐναντίον, ὃ ὅτι τυραννοχτονία 
ἐστὶ τὸ αὑτὸν ἀποχτεῖναι τύραννον, τὸ νεχρὸν δεῖξαι 
οὐ δορυφύρον, ἰδιώτην, σχῆμα μόνον τυράννου ἔγοντα, 
καὶ τὰ μὲν χατὰ ἀξίωσιν καὶ κατὰ ἀμφισβήτησιν ταῦ- 
τα τὸ δὲ κατὰ χρίσιν, ὅπερ ἐστὶ τὸ χατὰ φυγὴν καὶ 
45 δίωξιν, διαιρεῖται εἴς τε τὸν ἀντονομάζοντα, καὶ τὸν χα- 
τὰ σύλληψιν καὶ τὸν ἐμπίπτοντα χαὶ τοὺς δύο χαλουμένους 
ὅρους, ἀλλὰ ταῦτα μὲν τὰ εἴδη τοῦ χατὰ χρίσιν δὲ-. 
πλοῦ" ἔστι δὲ καὶ ἁπλοῦν τοῦ ἐπανατεινομέμου πλουσίου 
τῷ πένητι συνεχῶς τὰς χεῖρας: καὶ ἄλλως" ὡραῖον ἔχων 
40 τις παῖδα ἐξεμίσϑωσε τοῦτον γυναιξὶ χαὶ προαγωγείας 17 
χρίνεται" λείπει γὰρ τὸ πρόσωπον τῶν ἀνδρῶν" τούτοις 
γὰρ ὃ ix μισϑῶν προαγωγὸς ἄντιζρυς αληϑείη" λέγουσε 
δὲ xol ἕτερον τοῦ κατὰ κρίσιν εἶδος, ἐν ᾧ ἕτερον μέν 
ἐστι τὸ χρινόμενον , ἕτερον δὲ τὸ ξητούμενον" οἷον νόμος 
25 tüv 13 amoXw μὴ ἀγωνίζεσθαι". βουληϑεὶς ὑπὸ τῶν 
᾿Ηλείων χωλύεται. καὶ χρίνουσιν ᾿4ϑηναῖοι ᾿Ηλείους ἐπὶ 
τῶν ᾿Αμφιχτυόνων ὕβρεως" ἐνεαῦϑα γὰρ χρίνεταε μὲν 
ἡ ὕβοις, ζητεῖται δὲ εἰ ἄπολις *? 0 "dÓvaiog* τοιοῦ- 
τόν ἔστε καὶ τὸ TOU εὐνούχον᾽ xci γὰρ καχεῖ φόνος μὲν 
80 τὸ χρινόμενον᾽" ἣ ξήτησις δὲ περὶ. τοῦ δὲ μοιχὸς ὃ εὑ- 
νοῦχος . “Ἔστι παρὰ 35 τούτους ἕτερος καλούμενος πα- 


17 Ald. προαγωγίας. 18 Ald. τό. 19 Ald, ἄπολιν 
omisse εἰς 20 Ald. περί. ' 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ | 88 


ράδοξος" παράδοξος δὲ λέγεται, ὅτι πάντων τῶν ὅρων 
φύσιν ἐχόντων ἐπὶ τῶν πρός τε ἀπό τε τοῦ αἰτοῦντος 
ἀπό τε τοῦ κατηγόρου αὔξειν τὸ ἔγκλημα, ἐπὶ τούτου μᾶλ- 
λον μειοῖ" ἔστι. δὲ τούτου παράδειγμα" νόμος τὸν σεσι» 
γωμένον μὴ ἱερᾶσϑαι" ἑξαδαάχτυλός τις κωλύεται ἱερῶ- δ᾽ 
σϑαι καὶ ἀντιλέγει" dv τούτῳ 'τοίνυν μάλιστα τῷ ὕρῳ 
τὸ πρός ἐν ἀντέστραπται" οὐ 31 γὰρ περὶ τοῦ χαὶ μεί- 
ζον αὐτὸ εἶναι φιλονεικεῖ ὃ χατήγορος, ἀλλ᾽ qgrrov* οἷον 
ἐπὶ μὲν τοῦ τοιούτου ὅρου τοῦ μὴ γολῶντορ xol χωλυο- 
μένου ἱερᾶσϑαι ὁ χᾳτήγορος. τὸ πρός τι xal μεῖζον xa- 10 
τασχευασει, φάσχων, ὅτι μεῖζόν ἐστι τοῦ ἄλλο τι "3 σῖνος 
ἔχειν, οἷον τὸ ποδὸς ἐστερῆσθαι, τὸ ὑφϑαλμοῦ" ἐνταῦ- 248 
ϑα δὲ τὸ ἐλλείπειν μόνον τὸ σῖνος ὃ χατήγορός φησιν" 
τὸ δὲ πλεονάζειν πολὺ ἧττον ἀποφαίνεται τοῦ ἥττονα 
ἔχειν". δὲ γὰρ τὰ ἧττον ἄχρηστον, καὶ τὸ πλέον, ὥσϑ᾽ 15 
ὁ ἕτερος δάκτυλος ἄχρηατόν ἐστι καὶ τάξιν τοῦ ἥττονος 
£p&* καὶ τούτους δὲ τοὺς ὅρους τοῦ αὐτοῦ τίϑεται εἴ- 
δους" οἷοΥ “τὸν. χαινὸν ὅπλον εὑρόντα γέρας λαμβάνειν" 
ἵππαν τις ἐδίδαξε μάχεσϑαι καὶ αἰτεῖ τὸ γέρας" πλεονά- 
ζει γὰρ ἵππος ὕπλου τῷ ἐμψύχῳ. Εἰσὶ δὲ καὶ ἔμμεσοί 20 
τινες" ἔμμεσον δὲ λέχονται οἱ δοχοῦντες μὲν ἔχειν δύο 
ὅρους, μὴ χρινομένους δὲ, ὥσπερ ἐπὶ τῶν αυνεζευγμένων 
ἐστὶν ὁ ἐμπίπτων" 0 γὰρ δεύτερος ὅρος εἰς χατασχευὴν 
τοῦ προτέρου λαμβάνεται, ὡς ἐπὶ τούτον" νόμος τὸν v- 
φέντα ἱερὰν δίχην ἄτιμον εἶναι. Δημοσϑένης διαλυσά- 25 
psyog πρὸς Μειδίαν ὑπάγεται τῷ νόμῳ" μετὰ γὰρ τὸ 
ζητηϑῆναι, τί τὸ χαϑυφεῖναι, οἷον ἅτε τὰ ἐνδοῦναι ἐν 
δικαστηρίῳ εἰσελθόντα xol μὴ δικαιολογήσασϑαι, τὸ ur 
παραγαγεῖν μάρτυρας, τὸ ὅλως μὴ "ὡς δεῖ ἀγωνίσασϑαι, 
ἐμπίπτει μεταξὺ ἕτερον ξήτημα, εἰ ὅλως ἑερὰ δίκη αὕ- 30 
τη xel χατασχευάσες ὁ Δημοσϑένης μὴ εἶναι ἱεραν" 


21 Ald. τοῦ. 33 Ald. ἀλλ᾽ ὅτι. 


582 EZ X0 414 


διὸ xol ἔμμεσα καλοῦνται, ὅτι τάξιν μὲν ἔγουσ, διπλῶν, 
τὸ δὲ ἕτερον αὐτοῦ μέρος εἰς ἀπόδειξεν τοῦ προτέρου. 
λαμβάνεται καὶ οὐχὶ αὐτὸ ἐγκαλεῖται" OU Ζεῖρον δὲ καὶ 
τοῦτο εἰδέναι, ὡς ὁ κατὰ ἀμφισβήτησιν ὅρος τὴν ἔναν- 
δ τίαν τάξιν ἔχει τοῖς ἄλλοις ὃ ὅροις" ἐν μὲν γὰρ roig GÀ- 
λοις ὅροις τὸ χεφάλαιον ὁ ὅρος ἀπὸ τῶν παρειμένων 
γίνεται, ἐν δὲ τῷ κατὰ ἀμφισβήτησιν ἀπὸ τῶν σπεπρα- 
γμένων" τοῦ μὲν τὴν ἀρχὴν ὁρίζοντος εἶναι τυραννοχτο- 
- Ψίαν,, οἷον τὸ διῶξαι, τοῦ δὲ τὸ τέλος, οἷον τὸ ἀνελεῖν" 
10 πολλάχις γὰρ ἔφαμεν, ὡς ὃ αἰτῶν τάξιν ἔγει διώχοντος " 
ἱστέον δὲ, ὅτι χαὶ στοχαστιχὴ πολλάκις ἀντίϑεσις ἐμ- 
πίπτει ἐν ὅρῳ, ὡς ἐπὶ τοῦ τὸν τύραννον πείσαντος χα-- 
. ταϑέσϑαι τὴν τυραννίδα, ἐρεῖ γὰρ ὃ ἐναντίος μετὰ τὸ 
πρός Té, ὅτι εἰκὸς πάλεν τὸν τύραννον ἐπανελϑ εῖν. 


5 Περὶ ἀντιλήψεως. 


Μετὰ τὸν * ὅρον ] ἀντίληψις, καίτοι ἐν τῇ μεϑόδῳ 

᾿ς οὐχ οὕτως ἀλλὰ μετὰ τὸν ὅρον εὐθὺς ἡ πραγματική" 
χαὶ οὐκ ἀλόγως ἀμφότερα, ἐκεῖ μὲν yaQ? ix τῆς διαι- 
ὑέσεως τῶν πραγμάτων ἐνέχυπτεν" τῶν γὰρ πραγμά- 
20 rov τῶν μὲν ὄντων φανερῶν, τῶν δὲ ἀφανῶν, καὶ τῶν 
φανερῶν, τῶν μὲν τελείων, τῶν δὲ ἀτελῶν, τῶν τελείων 

7? πρώτη ζήτησις εὐθὺς πὲρὶ τὸν μελλοντα γένεται, περὲ 
0v? ἡ πραγματική" εἰκότως τοίνυν ἐχεῖ μὲν ἀπὸ τῶν 
πραγμάτων διαιρούμενος, προτέραν ἔταξεν τὴν πραγμα- 
25 τιχήν" ἐνταῦϑα δὲ ἡ κοινωνία τοῦ ὅρου τῶν κεφαλαίων 
πρὸς tyjv ἀντίληψιν τὴν τάξιν ὑφηγήσατο" ἅτε δὴ xv- 

4 Ven. Οἱ τὴν ἀρίστην τῶν στάσεων ποιησάμενοι διαίρεσιν με- 

τὰ τὸν ὕρον τάττουσι τὴν ἀντίληψιν, ἥτις ὠνόμασται ἀπὸ τοῦ τὸν 
φεύγοντα μὲν ἐν μέσῳ τῷ τῆς δίκης ὑπάρχοντα κλύδωνι ὡσπερεὶ 
σήματός τινος ἀσφαλόῦς ἀντιλαμβάνεσθαι τῆς ἐπὶ τῷ πεπραγμένῳ — 
ἐξουσίας" δρίζεται δὲ αὐτὴν ΔΠινουκιαγὸς μὲν οὕτως. 2 Ald. τὰ, 

$ Ald. περιὸν. ! 


ΕἸΣ ΣΤΑΣΕΙΣ 583 


θιωτέρα αὕτη,. τὸ xor ἐχεῖνα, φημὶ δὴ τὰ κεφάλαια ; 


᾿τὴν διαίρεσιν ἐνταῦϑα γίνεσθαι. ὁρίζεται δὲ αὐτὴν t 


Miwovxiavóg μὲν οὕτως, OT. ἂν ὁμολογῶν ὃ 0 φεύγων. τὸ 
πεπραγμένον τὴν ἐξουσίαν προβαλληται" ἔχει δὲ οὐχ ὁρ- 
ϑῶς, μήτε ἐκ γένους ὧν χαὶ διαφορῶν, ὅπερ προσήκει 
τοῖς τελείως ' 5. ἔχουσιν ὅροις προσεῖναι, μήτε τί ἐστι xot. 
οὐσίαν ἡ ἀντίληψις ὁριζόμ vog , ἀλλὰ πότε γίνεται" τοῦ- 
τὸ δὲ ὅρων ἀλλότριον" * ἔστι δὲ xoi στοχασμῷ 7 τοῦτο 
οἰκεῖον" xol γὰρ ἐχεῖ μάλιστα ἐν τοῖς ἐμπίπτουσι καὶ 
συγκατασκευαξομένοις τὴν ἐξουσίαν ὁ 0 φεύγων προβαλλε- 
ται, ὡς ἐπὶ τοῦ τὸν μοιχεύοντα πατέρα ἀπεχτονότος "8 
καχία δὲ ὅρων, ὡς πολλάχις εἴπομεν, ? τὸ ἐλλείπειν ἢ 
περιττεύειν" f? ἀρετὴ δὲ τὸ διασώζειν τὸ προσῆχον. ἑχά- 
gro μέτρον. Ἑρμογένης δέ φησιν ἀντίληψιν εἶναι ἀνευ- 
ϑύνου πράγματος εἶναι δοχοῦντος ὡς ὑπευϑύνου κα- 
τηγορίαν᾽ οὗτος δὲ ὁ ὅρος τὸ μὲν ἴδιον τῶν ἀντιληπτι- 
κῶν προβλημάτων μηνύει, ἀτελὴς δέ ἐστιν" οὐ 11 γὰρ 
ἔχ γένδυῤ ἐστὶ xol συστατικῶν διαφορῶν, ὥσπερ οὐδὲ 
ὁ τοῦ Μινουχιανοῦ, καὶ ἀπὸ τοῦ χατηγόρου γνωρίζει τὴν 


40 


ἀντίληψιν" 12 ὁ δὲ τελείως ἔχων τῆς ἀντιλήψεως ὅρος 30 
ἐστὶν οὗτος" ἀντίληψίς ἐστὲ στάσις πολιτικοῦ πράγμα- 044 . 


4 Ald. αὐτῶν, 5. Ald. τελείοις, 6 Ven. add. εἴπερ τὸ τὲ ἦν 


εἶναι κατὰ "Ἀριστοτέλην σημαίνουσι" τουτέστιν, τί τὸ κατ᾽ οὐσίαν ὗπ- 
ἄρχον ἑκάστῳ τῶν δριξομένων. 7 Ψεπ. στοχασμῶν. | 8 Ald, ἀπεκτενό- 
Toc. 9 Ven. εἴρηται. 10 Ven, πλεονάζειν inscripto περιττεύειν».]. 16. 
Add. κατηγορίᾳ, scr. κατηγορίαν. 
xal τόγε πάντων ὡς εἰπεῖν τεχνογράφων ἀπὸ τοῦ φεύγοντος αὑτὴν χα- 
ρακτηριζόντων" διὰ τοῦτο δὲ τούτων μόνων τῶν τεχνογράφων παρετ 
ϑέμεϑα τοὺς ὅρους" ἐπεὶ γὰρ εὐδοκιμώτεροι τῶγ πρὸ ξαυτῶν, ἔδοξε 
μέχρι τοῦ Εὐαγόρου τε καὶ ᾿Αχύλου. χρόνων" οὗτοι δὲ τὴν ἐκ. τῆς 
᾿ϑείάς φιλοσοφίας ἐπιστήμην τοῖς τῶν στάσεων ἐγκαταμίξαντες" ϑεω- 
ρήμασιν, ἀκριβεστέρους τοὺς τὸ Ὄρους καὶ τὰς τῶν προβλημάτων 
ἐποιήσαντο διαιρέσεις" ὃ δὲ τελείως ἔχων x. $. λ.. 


11 Ven. οὔτε. 13 Ven. addit: 


- —— - 


984 AXOQAIA 


vog τῶν imi μέρους, καϑ' ἣν ὃ φεύγων ὁμολογῶν τὸ 


᾿ πεπραγμένον τῆς ἐξουσίας ἀντιλαμβανεται" στάσις μὲν 
. οὖν τὸ γένος τοῦ ὅρου" τὰ δὲ ἄλλα διαφοραὶ χωρίζου-- 


40 


σαι αὐτὴν τῶν τε ἑτερογενῶν xol ὁμογενῶν" ἑτερογενῶν 
μὲν, οἷον τὸ * πολιτιχοῦ πράγματος τῶν ἐπὶ μέρους 
χωρίζει ** τὴν ἀντίληψιν γεωμετριχῶν *5 καὶ φυσιχῶν. 
ϑεωρημαάτων" πολλαὶ γὰρ κἀχεῖσε 55 περὶ τὴν ἀχρίβειαν᾽ 
τῶν πραγμάτων 17 ἀμφιβολία," τὸ δὲ ἐπὶ μέρους τῶν 
χαϑόλον πολιτιχῶν χωρίξεε πραγμάτων" τὰ δὲ: λοιπὰ 
τῶν ὁμογενῶν γωρὶρ αὐτὴν ἵστησι στάσεων" ἐν γὰρ ταύ- 
tj τοῦ παντὸς πράγματος τὴν αἰτίαν ἐπὶ τὴν ἐξουσίαν 


΄ ἄναγει" γίνεται 18 δὲ ἀντιληπεικὰ προβλήματα κατὰ 


45 


25 


^n^ 


τέσσαρας τρόπους, χατὰ νόμον , χατὰ ἔϑος, xara φύ- 
σιν, xata τέχνην" κατὰ νόμον μὲν, ὡς ἐχεῖνο" τρισαρε- 
στέα τις μοιχὸν χαταλαβὼν ἀπέχτεινε, xol χρίνεται φό- 
yov' τὸν γὰρ νόμαν αὐτῷ τὴν ἐξουσίαν φησὶ τοῦ φό- 
voy 3? δεδωχέναι" κατ᾽ 39 ἔϑος δὲ, μετὰ τὰ ἐν Χαιρω- 
νείᾳ Φίλιππος ἀπέστειλε πρὸς ᾿Αϑήναίους, αἵρεσιν δι- 
δοὺς ἢ τοὺς χιλίους αἰχμαλώτους ἢ τοὺς χιλίους νεχροὺς 
ἀνελέσϑαι πρὸς ταφήν" ἔπεισε᾽ Δημοσϑένης ἑλέσθαι ?* 
τοὺς νεχρούς" ἀπέχτεινε Φίλιππος τοὺς δισχιλίους" 3". καὶ 
κρίνεται ?? Δημοσθένης ὑπ᾽ Aioxivou δημοσίων ἀδικὴ- 
μάτων. "EGog γὰρ ἣν παρ᾿ ᾿Αϑηναίοις τοῖς βουλομένοις 
παριέναι xol συμβουλεύειν τὰ δοχοῦντα, ὡς xai Anuo- 
σϑένης φησίν" ἐβόα μὲν ὁ κήρυξ, τίς ἀγορεύειν 24 Bov- 
λεται" magne δὲ οὐδείς" κατὰ τέχνην δὲ, 35 ὡς ὁ ζω- 


15 οἷον τὸ Ven. om, 44 Ven. χωρίζει yag, 45 Ven, yewp. 
ze xol μουσικῶν xai φυσ, 16 Ald, κακεῖσαι. 17 Ven.Óoyudtow. 
18 Ven. γίγνεται δὲ τὰ ἄντιλ. 49 Ven. τοῦ φόνου φησὶ, . 80 
Ven. κατὰ. 21 Ven. ἀνελέσϑαι. 33 Ven.addit: ζῶντας. 23 Ald, 
κρένεσϑαι. Ven. Δημοσθένης om. 24 Ven. ἀγορεύσειν. Ald. üyo- 
ρεύει. Dem. pro cor. p. 285. ἀγορεύειν. 25 Ven, κατὰ zzv. 0i, 
ζωγράφος νανάγια πρὸ τοῦ λιμένος ἔγραψε, καὶ μηδενὸς εἰςπλέον- 


"- 


* 


EIS XTAXBIN 585 


γράφος 0 πρὸ τοῦ λιμένος τὰ γαυάγια γράψας" ἔὄδειαν 
γὰρ αὑτῷ TOU γράφειν , ἃ βούλοιτο, φησὶν δεδωχέναε 
τὴν τέχνην᾽ xàrà φύσιν δέ" .icyivng μετὰ τὰ ἐν Χαι- 
φωνείᾳ ἕπεται Δημοσθένει δαχρύων xoà χρίνεται ὑπ᾽ αὖ- 


τοῦ ὕβρεως" φύσιν γὰρ ἀνθρώπῳ φησὶ τῶν δαχρύων & 


τὴν ἐξουσίαν χορηγεῖν’ διαφέρει δὲ τοῦ 56 στοχασμοῦ 


μὲν, ὅτι ἐν ἐχείνῳ περὶ τοῦ εἰ ἔστι ' γίνεται ἡ ζήτησις | 


καὶ ἄλλο δι᾿ ἄλλου χρίνομεν" ἐν δὲ ἀντιλήψει περὶ τοῦ 
στοῖόν τί ἐστι, καὶ τὸ χρινόμενον ov δι᾽ ἑτέρου χρίνεται" 


τοῦ δὲ ὅρου διαφέρει, ὅτι ἐν ἐχείνῳ μὲν περὶ τοῦ τί ἐστι 10 


τὸ χρινόμενον γίνεται ἡ ζήτησις, . καὶ τῶν δριχῶν προ- 
βλημάτων ἐν ἐνίοις τὸ μὲν πέπρακταε,. τὸ δὲ λείπει" 
καὶ τὰ μὲν ἀὐτὸ TO χρινόμαενον ἔγουσι καὶ ξητούμενον, 


᾿τὰ δὲ ἄλλο μὲν 37 τὸ χρινόμενον, ἄλλο δὲ τὸ ζητούμε- 


ψον" ?* ἐν δὲ ἀντιλήψει περί τε ποιότητος ἡ ζήτησις γί- 
veroi, xal αὐτὸ μὲν oU χρίνετανι τὸ παρὰ τοῦ φεύγον- 
τὸς γεγονὸς ὡς ἔγχλημα, διὰ δέ τινα περίστασιν λαμ- 
βάνει τὴν χρίσιν" ἄξιον δὲ ζητῆσαι ἡ ?? κατὰ νόμον ἀν- 
τίληψις τίνε διενήνοχε τοῦ κατὰ νόμον ὅρου, ἐν ᾧ ὃ 


po: 


5 


εὐνοῦχος ὡς μοιχὸς ἀνηρηται" φαμὲν οὖν, ὅτι ἐν μὲν 20 


- εἴ 3 : , 4 ; ^ - 3? 
τῷ 0Qpu ἐκ πεπραγμένου xal As(movrog Ov, ζητεῖται &L 


μοιχεύειν: ὃ εὐνοῦχος οἷός τε". xol εἰ τὰ συγκαϑευδῆσαι 
ἁπλῶς μοιχεία" ἐν δὲ ἀντιλήψει τοῦ πράγματος. ὁμολο- 
γουμένου xol τελείου ὄντος καὶ τοῦ τρισαριστέως μοι- 
χοῦ ἑαλωκχότος, 39 φανερῶς ζητεὶ εἰ τὸν τρισαριστέα. φο- 
νεύειν ἐχρὴν ἢ μή. ?* 


- 


τος κρίγεεαι δημοσίων ἀδικημάτων. 26 Ven, τοῦ μὲν οτοχ.᾿ 


27 Ald. «jv. 48 Ven. addit: ὡς δέδεικται. 29 Ven. εἰ χα- 
τὰ νόμον ἣ ἄντίλ. 80 Ald. ἑαλοκότως. Ven. φανερῶς ἑαλωκότος 
ζητεῖτε, τὸν τρισας. — 51 Ven. pergit: Εἴδη δὲ τῆς ἀντιλήψεώς 
ἐστι τέσσαρα" ἧ μὲν γάρ ἐστι πάντη ἁπλῆ, οἷον τρισαριστέα τις 
μοιχὸν καταλαβὼν ἀπέχτεινε καὶ κρίνεται φόνου" ἢ δὲ ἁπλῆ κατὰ 
συμβεβηκὸς, οἷον ζωγρώφος ἔγραψε ναυάγια πρὸ τοῦ λιμένος, καὶ 


΄ 


586 XXOAIA 


Σωπάτρου. Καϑάπερ ἐν στοχασμῷ καὶ ἐν ὅρῳ 
πρὸ τῆς τῶν κεφαλαίων ἐξετάσεως χαὶ τῆς περὶ ἐχείνας 


μηδενὸς εἰςπλέοντος κρίνεται δημοσίων ἀδικημάτων" ἐκ γὰρ τοῦ avjs- 
βώντος" εἰ δέ γε τὴν ἀπορίαν μὴ συνέβη γενέσϑαι τῶν εἰσπλέοντων, 
οὐκ ὧν ὃ ζωγράφος ἐπὶ τὰ δικαστήριον εἵλκετο. Διὰ τοῦτο τοίνυν 
éni συμβεβηκὸς ὠνόμασται τὸ εἶδος τοῦτο" ἕτερον δὲ αὐτὸ τοῦ πάν 
rj ἁπλοῦ φαμεν εἶναι, διότι δύο κεφαλαίοις πλεονάζει, παραγραφι- 
κῷ 1s καὶ συγγνωμονικῷ" οἱ δὲ πλεονασμοὶ τῶν κεφαλαίων ἐλλείψεις 
τε καὶ ἐναλλαγαὶ, ὡς πολλάκις εἴρηται, τὰς διαφορὰς τῶν εἰδῶν 
᾿ ἀπεργάζονται" οὗ γὰρ, ὡς τινές φασιν, τὸ κατὰ νόμον ἢ ἔϑος ἢ 
τέχνην ἢ φύσιν εἴδη ἐστὶν ἀντιλήψεως, ἃλλὰ τρόποι ἂντιληπτικῶν, 
ὡς ἔφαμεν, προβλημάτων" οὐδεμία γὰρ ἐν αὑτοῖς διαφορὰ τῶν πε: 
φαλαίων εὑρίσκεται" τὰ μὲν οὖν ἅπλᾶ τῆς ἀντιλήψεως εἴδη τοιαῦτα" 

ἔστιν δὲ καὶ διπλὴ ἀντίληψις καὶ τριπλὴ" διπλὴ μὲν ὡς 90s, ταῖς 
πάντων γνώμαις τις ἀντιλέγων καὶ μηδὲν αὑτὸς ἀποφαινόμενοις xol. 
γεται δημοσίων ἀδικημάτων" τριπλῆ δὲ ὡς αὕτη" ἐγράψαντό τενες 
ἀλλήλους ἐπὶ ταῖς γυναιδὲν, καϑυφῆκαν τὰς γραφὰς, ἠγάγοντο τὰς 
ἀλλήλων γυναῖκας καὶ κρίνονται κακοῦ βίου" διαιρεῖται δὲ ἣ avri. 
ληψις κεφαλαίοις τούτοις, προβολῇ, μορίοις δικαίον, προσώπῳ, 
ὅρῳ, ἀνϑορισμῷ, συλλογισμῷ, γνώμῃ νομοθέτου, πηλικότητι, πρός 
τι, ἀντιλήψει, μεταλήψει, γνώμης ἐρωτήσει, χρώματι, ἐκ τῶν ἄντι- 
ϑετικῶν κινουμένοις" ἔξωϑεν δὲ πολλάκις δρικαὶ τε καὶ στοχαστικαὲδ 
ἐμπίπτουσιν ἀντιϑέσεις, αἷ μὲν ἀγϑοριοσμῷ τε καὶ συλλογισμῷ, α 
δὲ βουλήσει τε καὶ δυνάμει λυόμεναι" τούτων δὲ τὰ μὲν τοῦ κατητ 
. gógov ἐστιν, τὰ δὲ τοῦ φεύγοντος" τὰ δὲ κοινὰ ἀμφοῖν" τοῦ μὲν 
κατηγόρου προβολὴ, ἀνϑορισμὸς, συλλογισμὸς, μετάληψις, γνώμης 
αἴτησις" τοῦ δὲ φεύγοντορ μόρια δικαίον, πρόσωπον, ὅρος, uvt- 
ληψις, χρῶμα" κοινὰ δὲ ἀμφοῖν γνώμη νομοϑέτου, πηλικότης, πρός 
τι" $ μὲν οὖν προβολὴ ὥσπερ καὶ ἐν ὅρῳ τοῦ κατηγόρου ἐστὶν, 
φπιλατυνομένη τοῖς τε πεπραγμένοις καὶ τοῖς περιστατικοῖς μορίοις 
καὶ μάλιστα τῷ καιρῷ" τὰ δὲ μόρια τοῦ (δικαίου ἐστὲ μὲν τοῦ φεύ- 
γοντος, ὠνόμασται δὲ οὕτως, διότι μέρη τοῦ δικαίου ἐστὶν νόμος τε 
καὶ φύσις καὶ τίχνη καὶ ἔϑος, ὧν b) πάντως ὃ φεύγων ἐν ἂντι- 
λήψει ἰσχυρίζεται" ταῦτα δὲ παραγραφικοῦ τάξιν ἔχει, τὸ δὲ πρό- 
σωπον oUx ἀεὶ ἐμπίπτει ἐν τῇ ἀντιλήψη κι τ΄ À, p. 364. Ald. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 887 


τὰς στάσεις πραγματείας τὰ ἴδια ἑχάστης στάσεως dg 
ὧν τὴν ἐπίγνωσιν αὐτῶν ποιησόμεϑα προεξεϑέμεϑα, 
οὕτως ἀναγχαῖον κἀνταῦϑα περὶ τῆς ἀντιλήψεως εἰπεῖν, - 
τίνα μὲν κοινὰ πρὸς ἐχείνας ἐστὶν αὐτῇ, τίνα δὲ ἴδια, ᾿ 
tva καὶ ταύτης ῥᾳδίαν ἔχωμεν τὴν ἐπίγνωσιν" δεῖ τοίνυν 5 
ἐν τῇ ἀντιλήψει φανερὸν εἶναν τὸ χρινόμενον πρᾶγμα 
καὶ μὴ ἀφανὲς, ὥστε ταύτῃ τοῦ στοχασμοῦ διαλλάττειν" 
ἔπειτα δὲ εἶναι καὶ τέλειον ἐνταῦϑα τὸ χρινόμενον καὶ 
μὴ ἀτελὲς, ὥστε κατὰ τοῦτο διαφέρει τοῦ ὅρου, εἰχό- 
τως δὲ καὶ τρίτην ταξιν ἀπείληφεν, ἐπειδὴ καὶ τρίτη ?? 10 
κατὰ φύσιν ἐστίν" ὃ μὲν γὰρ στοχασμὸς ζητεῖ τὴν 0U- 
σίαν xal τὸ εἰ ἔστιν" ὁ δὲ ὅρος μετ᾽ αὑτὸν 55 τοῦ φα- 
νέντος. μὲν, ἀτελοῦς δὲ ἴδιον" μετὰ τοῦτον τοίνυν ἢ ἀν- 
τίληψις ys γώραν, ix τῆς ποιότητος ἐσχηχυῖα τὴν γέ- 
γεσιν" τρόποι δὲ αὑτῆς ?* ἐξ ὧν συνίσταται τρεῖς" ἢ 15 
γὰρ xaTa νόμον, ἢ κατὰ ἔϑος, ἢ κατὰ φύσιν" xe" ἕν 245 
yap τούτων τὴν ἐξουσίαν προβάλλεται ὃ χρινόμενος, id 
ὡς εἶναι τρία τὰ εἴδη τῆς ἀντιλήψεως" τὰ δὲ ἄλλα τὰ 
. δοκοῦντα εἰς ταῦτα ἀναφέρεται" οἷον αἱ τέχναι xoi τὸ 
ἀποδημεῖν εἰς τὸ ἔϑος" τὸ δὲ μὴ κχεχωλυμένον εἰς τὸν 30 
νόμον" τὰ γὰρ τρία, ὅπερ “εἰρήχαμεν, ἔστι τὰ γενιχὰ, 
τὰ δὲ ἄλλα πάντα, ὅσα τούτοις ἕπεται, μερικά" τῆς μὲν 
τοίνυν χατὰ νόμον παράδειγμα᾽ ἀριστέα τις μοιχὸν ἀπέ- 
κτεῖνε xol χρίνεται δημοσίων" τῆς δὲ χατὰ φύσιν, ὑπο- 
σχομένου Κλέωνος τὰ περὶ 6 Πύλον, ἐγέλασεν ᾿Αλχιβιά-- 38 
δὴης καὶ χρίνεταε ὕβρεως" τῆς δὲ κατὰ ἔϑος, ξωγράφος 
γράψας τὰ παρὰ “Σικελίαν ἐξέϑηκε καὶ χρίνεται δημο- 
σίων" καὶ ἄλλο᾽ ἰατρὸς τὰ τῶν μοιχῶν ἰώμενος στίγμα- 
τα χρίνεται" "7 xoi ἄλλο, πατὴρ παῖδα συνεχῶς ἀποδη- 
μοῦντα ἀποχηρύττει" xal ἀλλο" ἑατρὸς ἀτόχια διδοὺς 90 . 


32 Ald. τρίτην. 35 Ald, μετὰ τὸν. Par. μετ᾽ αὐτὸν. δᾶ 
Ald. αὐτοῦ. ᾿ 35 Ald, ρινόμενος. δ6 Ald. παρὰ, 37 Ald, 
καὶ κρίσεται. 


588 | ZX0AIA 


κρίνεται" τὰ γὰρ ἀπὸ τέχνης, ὅπερ εἰρήκαμεν, εἷς τὸ 
ἔϑος ἀναφέρει" καὶ ὅτ᾽ ἂν χατηγορῆταί ?* τις πράξας 
ip οἷς πράττειν εἰϑίσμεϑα ,? ἀποδημεῖν γὰρ ἔϑος, 
ὥσπερ καὶ ἐπὶ τοῦδε τοῦ παραδείγματος ἔστιν ἐδεῖν" 
5 μετὰ τοὺς ἱππέας τὸ ὁρᾶμα ὑπεξήγαγεν ἑαυτὸγ ὃ Κλέων, 
xol κρίγεται ᾿Δριστοφάνης αἰτίας ϑανάτου" ἔϑος γὰρ 
ἐν τοῖς Διονυσίοις. καϑεῖναι 49 τὰ δράματα" ὁρᾷν δὲ 
χρὴ, or. ἐν πᾶσι τούτοις φύσει μὲν οὐχέτι κακὸν τὸ 
χρινόμενον, ἄλλοθεν δὲ πως εἶναι δοκεῖ ὑπεύϑυνον" αὐὖ- 
40 τίχα “γὰρ ἐὰν τοῦ τρισαριστέως τὴν ὑπόληψεν περιέλῃς, 
αὖχ ἔτι δύναται χριϑὴ yat 0 τὸν. μοιχὸν ἀποχτείνας. ἐστέον 
δὲ τοῦτο, ὅτι ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἐν ἀντιλήψει οὐχ 4: 
ὕμοιον εὑρίσχεταν τοῦ πράγματος τὸ ἐπιφερόμενον" ἐδοὺ 
γὰρ ; γελᾷ μὲν ᾿Αλκιβιάδης; χρίψεται δὲ ἐπὶ δημοσίοις" 
. 45 τοῦτο δὲ ἀνόμοιον ὡς πρὸς τὸν γελῶντα᾽ xai πάλιν ἐν 
τῇ χατὰ νόμον" φόνου γενομένου παρὰ" ^! τρῦ τὸν μοιχὸν 
ἀριστέα φονεύσαντος, δημοσίων ἐστὶν ἡ χρίσις" λέγουσι 
δὲ χαὶ ἄλλο εἶδος ἀντιλήψεως, € ὃ χαλοῦσιν ἀπὸ τοῦ συμ- 
βεβηχότος, οἷον ἐπρέσβευε Φρύνων περὶ τῆς εἰρήνης 
20 πρὸς Φίλιππον, καὶ ἐσπείσατο, τὸν παῖδα ὡραῖον ὄντα 
ἐχεὶ χαταλιπών" 45 ἐγράψατο αὑτὸν προαγωγείας ὃ δημο- 
σϑένης ἐπανελθόντα, ἔλυσε τὴν εἰρήνην Φίλιππος, καὶ 
κρίνεται δημοσίων ὁ δημοσϑένης" ἴσως δὲ, xol τοῦτο εἰς 
τὸ ἔϑος. ἀναφέρεται" ὅτε δὲ ἀπὸ τοῦ συμβεβηχότος 5 
35 χρίσις, ἐμπίπτει xal παραγραφιχὸν, ὡς ov δεῖ ue χρίνε- 
σϑαι, ἐφ᾽ οἷς ὁ Φίλιππος ἐποίησεν, ἢ ὁ δεῖνα, ^* e 
τύχαι" εἶτα ἀπὸ χρόνου πάλιν ἕτερον παραγραφιχὸν, ὅτι 
τότε ἔδει ἀντιλέγειν" τρίτον, ὡς οὐ δίκαιόν περὶ ὧν ὃ 
δῆμος ἔγνωχε χρίνεσϑαι" ἐμπεσεῖται δὲ xol συγγνωμονιε- 
30 xü» ἐν τοῖς τοιούτοις ἔστιν ὅτε, ὡς ἐπὶ τοῦ Φιλίππου 
τοῦ ἀποχτείναντος τοὺς αἰχμαλώτους" ἐρεῖ γὰρ ὃ ῥήτωρ 


38 Ald. κατηγορεῖται. 89 Ald, εἰϑισμένα. * 40 Ald. καϑῆναι. 4 
" Ald.oix, 42Par.z:gl. As Dem. de fals.leg. Ρ.412. 44 Ald, ὀδύνα, 


ΕΙΣ ZTAZCEIZ 488 


κρενόμενος" τίς γὰρ ἂν enn ταῦτα γενέσθαι, xai ὅτε 
κοινὸν τὸ τῆς ἀγνοίας ἅπασιν. 


*H ? " ὃ «- 42 15 
Συριανοῦ. Ἢ προβολὴ iv ὅρῳ δέδειχται, ὁποίαν 
Eyes φύσιν" ὅτε ψιλή ἐστε τῶν γενομένων διή γησις μετὰ $ 
βραχείας αὐξήσεως" χαὶ τὸ διάφορον ἐν τούτῳ χαϑέστη- 
κεν, ὅτε ἐν μὲν τῷ ὅρῳ ἐν τῷ χατὰ ᾿αἴσϑησιν χοινὴ γί- 


γεται 7) προβολὴ, ἐν δὲ τη ἀντιλήψει ὃ φεύγων οὐδέ- 
ποτε τούτῳ τῷ χεφαλαίῳφ χρήσεται. ᾿ 


Σωπάτρου. Κανταῦϑα πάλιν τρία τετήρηχεν ὁ 19 
τεχνιχὸς, τὴν τῶν χεραλαίων ἀπαρίϑμησιν xci τὴν ἔχά- 
στου ἐργασίαν καὶ τὰ εἴδη τῶν στάσεων" τοῦ δὲ τεχνι- 

χοῦ λέγοντος, ἢ προβολή ἐστε τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέ- 
᾿ Aovg, ἀναγχαίως ζητεῖται, διὰ τί ἐν μὲν στοχασμῷ πέμ- 
πτον εὑρίσχεται χεφάλαιον, τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους, 15 
ἐν δὲ πάσαις ταῖς ἄλλαις στάσεσι πρώτη ἐστί" χαί φα- 
μεν, ὅτι ἐν μὲν στογασμῷ ἅτε χεχωρισμένον ἀπὸ τῶν 
πεπραγμένων ἔχοντες τὸ χρινόμενον, εὐθὺς αὐτὸ ψιλῶς 
μετὰ τὴν διήγησιν ἐπιφέρομεν" ὅτι ἐπὶ τούτοις αὐτὸν 
παραπρεσβείας χρίνω, ἤ τινος τοιούτου" τὴν δὲ ἀπόδειξιν 10 
ὕστερον ἐκ τῶν * ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους εὑρίσχομεν, 946 
ἐπειδὰν εἰς τὴν τοῦ πράγματος ἐξέτασιν ἐμβάλωμεν" 
ἐν δὲ τοῖς λοιποῖς τῶν στάσεων, αὐτῶν Ór τῶν πε- 
πραγμένων εὐθύνομεν, ἡνίκα μετὰ τὴν διήγησιν διελ- 
ϑόντες τὸ ἔγχλημα φράζειν δεηϑῶμεν ἀνάγκῃ τὰ πε- 25 
πραγμένα" εἰ δὲ Gvunixerat τῷ ἐγκλήματι, καὶ αὐτὰ 
εὐθύνομεν" ταῦτα δὲ ἔστε τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους, 
& προβολὴν 5 ὀνομαζομεέν- 


— — 


4 Ald. τὰ. Par. ἐκ soy. — 2 Ald. προβολῆ. 


-π πα —— -- ὀ------ς------ --- ---- --- -- — — * 
- 
΄ 


$90 Z X0AIA 
Moglois δικαίου. 


Σ υρεανοῦ. Τὰ μόρια τοῦ διχαίον 7 ἀντίληψές 
ἐστι, xoà γὰρ ἔφαμεν, ἡ ἀντίληψις ἢ ἀπὸ νόμου, " q- 
σεωβ, 5 τέχνης 5 τινος τῶν τοιούτων ἔχει τὴν ἰσχὺν, 
δ ἐξ ὧν καὶ τὸ μόριον τοῦ δικαίου λαμβάνεται" ἐξ ἑνὸς 
γὰρ τοιούτου πάντως ἔχει τὴν ἐξέξασιν" τοῦ γὰρ κατη- 
γόρου πολλῇ χρησαμένου τῇ ἐν προβολῇ καταφορῷ πρὸς 
τοῦτο μαχόμενος ἀντιστήσει τῇ κατηγορίᾳ ἕν τι τούτων, 
διαλύων ξ αὐτοῦ τὴν ἰσχὺν, ὥσπερ ἐν surQaygaquxov 
40 μοίρᾳ. φήσει γὰρ, ὡς ἄδικος 7 κατηγορία, χαὶ οὐ δεῖ 
ἐπὶ τοῖς τοιούτοις ἀγῶνας χροτεῖν, ἐφ᾽ οἷς ἢ γόμος, 7 
φύσις τὴν ἐξουσίαν' παρέσχετο " ἀλλὰ φασί τινες, ὅτε 
διατί τὸ κεφάλαιον τοῦτο φύσιν ἔχον ἀντιλήψεως aij 
ἀντίληψις Pont καὶ φαμεν, ὅτι τὸ χεφάλαιον TOUTO 
45 τὰ μόρια τοῦ δικαίου οὐ φανερῶς ὁμολογούμενα, οὐδὲ 
τὴν πᾶσαν ἐξουσίαν προβαλλόμενα, ἀλλὰ μόνον διαβο- 
λῆς ἕνεχα προτεινόμενα" εἰκότως οὖν οὐδὲ. ἀντίληψις 
ὠνόμασται, διὰ τὸ μή πω τῆς ἐξουσίας τὸν φεύγοντα 
ἀντιλαμβανεσϑαι- 


20 ^ Προσώπφ. 


Συριανοῦ. Εἰχότως δευτέραν ἔχεν τάξιν τὸ πρό- 
σωπον, xaT ὀλίγον διὰ τῆς τέχνης τῶν χεφραλαίον ἐπὶ 
τὸ ἰσχυρότερον ἐόντων" ἐπειδὴ γὰρ ἔφαμεν, ὡς τὰ μό- 
Qux τοῦ δικαίου παραγραφικχοῦ τάξιν ἔχει, εἰχότως δεύ- 

45 τερον τέταχται τὸ πρόσωπον,, τελείας παραγραφῆς τάξιν 
ἔχον ἐν τῇ ἀντιλήψει" ἔστι γὰρ τοιοῦτον, ὅτι ἑτέρων ai 
τοιαῦταί ELOL κατηγορίαι" xol οὐ δεῖ φέρε εἰπεῖν ἰδιώτας 
δημοσίων ἀδικημάτων χρίνεσθαι" ὡς ἐπὶ τοῦ ζωγράφου 
τοῦ τὰ ναυάγια πρὸ ? τοῦ λιμένος γράψαντος, χαὶ χρι- 

80 γομένου δημοσίων ἀδικημάτων, ἐπειδὴ μὴ καταίρουσιν 


1 Ald. δι᾿ ἀλλήλω. — 3 Διὰ, πρὸς. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 591 


οἱ πλεόντες" ἐνταῦϑα. γὰρ τὰ μόρια τοῦ δικαίου τὸ Ai- 
ye, ὅτι ini τέχνῃ χρίνομιαν" εἶτα ἐπάγει τὸ πρόσωπον, 
ὅτι οὐ δεῖ ζωγράφον ὄντα ἐπὶ δημοσίοις ἀδιχήμασι xpi-, 
γνεσϑαι, ἀλλὰ στρατηγοὺς χαὶ“δήτορας᾽ xal γίνεται πα- 
ραγραφικοῦ τελδίου τάξις" τοῦτο δὲ ἐκλείπει ἔστιν ὅτε, 5 
καϑάπερ ἐν στοχασμῷ τὸ * παραγραφιχὸν, καὶ τὰς αἰ- 
τίας ἑξῆς ἐροῦμεν. 


eÜge καὶ τοῖς ἑπομένοις τῷ ὅρῳ μέγρι τοῦ πρός τι" οἷον ἄνϑ- 
οισμῷ, συλλογισμῷ, γνώμῃ νομοϑέτου, πηλικότητι, πρός τι. 
Συριανοῦ. Μετὰ τὸ πρόσωπον ἕπεται εὐθέως 10 
xal ὁ ὅρος" ἐρεῖ γὰρ O λέγων, ὅτι οὐκ ἐμὲ δεῖ δημοσίων 
γραφὴν ὑπομένειν, ἀλλ᾽ ἐχεῖνον δεῖ φεύγειν τὸν πόλιν 
προδόντα, «αἱ τὰ τοιαῦτα οἷον ὡς ἐπὶ παραδείγματος 
τοῦ ἀπεκτονότος ἐπὶ τῇ γυναιχὶ τὸν τρισαριστία". καὶ - 
χρινομένου δημοσίων ἀδικημάτων" πρῶτον μὲν γὰρ ἐρεῖ, 15 
ὡς ὁ νόμος τὴν ἐξουσίαν παρέσχετο" ἔπειτα δὲ, ὅτι οὐχ 
ἐμὲ δεῖ χρίνεσϑαι δημοσίων ἀδιχημάτων᾽ καὶ Ó ὅρος e- 
ϑέως" οὐ γὰρ προὔῦδωχα ναῦς, οὐ στρατιώτας ἀπώλεσα, 
εἶτα ὁ συλλογισμός" ὃ γὰρ τοιαῦτα πιστευϑεὶς εἶτα ἀδι- 
χήσας κοινῇ τὴν πόλιν. λυμαίνεται" ταῦτα μὲν οὖν ἔχει 20 
xal καϑ'᾽ ἑαυτὰ ἰσχὺν τὰ χεφάλαια" ὅμως μέν τοι συν- 
ἀϑροιζόμενα xal κοινῶς λεγόμενα ἐν μιᾷ ἀντιϑέσει ἰσχὺν 
ἐμποιεῖ πλείστην" καὶ μὴ νομίσῃς παραγραφικὰ εἶναι 
ταῦτα τὰ κεφάλαια, διαβολῆς γὰρ ἕνεκα παραλαμβανε- 
ται τοῦ ἀγῶνος, ἐΐτα ἕπεται ἡ γνώμη τοῦ νομοϑέτου, 35 
ἐξ ἑτέρου τῶν μερῶν ἐξεταζομένη: οἷον ἀπὸ τοῦ φεύ- 
γοντος, ὅτι καὶ ὁ νόμος τοῦτο βούλεται εἶναι δημόσιον 
ἀδίκημα" εἶτα πηλιχότητι, ὅτι μέγα τὸ γενόμενον xal 
δεινὸν, τὸν ἀριστέα ἀποχτεῖναι, τὸν εὐεργέτην τῆς πό- 
λεως" εἶτα πάλιν τῷ πρός τι χρήσεται, ὕπερ συγκρίσεως 247 


3 Ald. τῷ. 


02 X X 0.4IA 


«Ὁ L4 et . 3 [ 9 e Ll e 
ἔχει δύναμιν , ὅτι. μεῖζον τὸ ἀριστέα ἀποχτεῖναι τοῦ τεί- 
4" καὶ τριήρεις ἀπολέσαι" τὰ μὲν γάρ ἐστε πάλιν ἀνα- 
στῆσαι , τὸν δ᾽ οὔ. 


δ. . air τῇ ἀντιλήψει » μεταλήψει, ἀντιϑέσει., 


ὡὩΣυριανοῦ. Τοῦτο ὁμώγυμον τῇ στάσει ἐστὶ κε- 
φάλαιον’ διαφέρειν δὲ τοῦ μορίοις δικαίου χεφραλαίου , 
χαϑὸ ἐχεῖνο μὲν παραγραφιχοῦ δύναμιν ἔχει, τοῦτο δὲ 
ἀποδειχτιχόν ἐστιν" ἐπειδὴ γὰρ δοχεῖ ἢ προβολὴ τοῦ 
40 ἀντιδίκου ἰσχυρὰ εἶναι, εὐθὺς ἀπαντήσει τῇ ἀντιλήψεε 
ἀχατασχεύως * ἤτοι τοῖς τοῦ δικαίου μορίοις, ὅτε οὐχ 

. ὀφείλω ἐπὶ «τούτοις χρίνεσθαι" τηρήσει δὲ τὴν ἐργασίαν 
καὶ τὴν κατασχενὴν ἐν τῷ οἰχείῳ τόπῳ τῆς ἀντιλήψεως 
τοῦ χεφαλαίου" ἐπειδὴ γὰρ τολμηρὸν ἐξ ἀρχῆς τὴν ἐξου- 
45 σίαν προβάλλεσθαι xal ϑρασὺ ἐπὶ τοιῷδέ ποτε χρινόμε- 
VOV πράγματι , ξἰχότως προοδοποιησάντων τῶν ἄλλων, 
τελεύταϊον αὑτὸ τέταχται τὸ κεφάλαιον , ἤ ἀντίληψίς 
φημι" ταύτῃ δὲ ἢ μετάληψις ἕπεται, ὡς πολλάχις εἔρη- 
ται" τοῦτο δὲ συγχωρεῖ μὲν τὴν ἐξουσίαν, μέμφδται δὲ 
20 τὴν περίστασιν" οἷον οὐχ οὕτως ἐχρῆν" τούτῳ δὲ ἔπεταε 
ἀντίϑεσις., 0 xal χρῶμα λέγεται, O κατὰ μίαν πᾶντως 
τῶν ἀντιϑετιχῶν γίνεται" εἰκότως δὲ τοῦ ἀντιληπειχοῦ 
χεφαλαίου χατασχευάσαντος τὴν ἐξουσίαν , ἔσχε χώραν 
ἡ ἀντιϑετιχή" ὅτ᾽ ἂν γὰρ δείξῃς, ὅτι ἐξουσίαν ἔχεις 
25 ποιεῖν, τότε καλῶς πεποιηχέναι ἐρεῖς " οἷον ἀλλ᾽ ἐξῆν, 


μοιχὸς γὰρ Tv. | 
| “Ἑτέρᾳ μεταλήψει, - 


x υρεανοῦ. dvo μεταλήψεις, ἐμπίπτουσιν, ὧν ἡ 
μὲν πρώτη πρὸς τὸ πραγμαά. ἐστιν, ἡ δὲ δευτέρα δέχεται 
$0 μὲν τὸ γεγονὸς, μέμφεται δὲ τὸ πρόσωπον τὸ πράξαν, 


ὅτε οὗ σὲ γρὴν τοῦτο ποιῆσαι. 
Θέσει, 


1 Ald. ἀκατασκεύης. Par. ἀκατασκεύως. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ $03 
Oscs, ποιότητι, καὶ γνώμῃ. 

Zvgsavoi. H ϑέσις, ταῦτόν ἐστι τῇ ϑέσεϊ " τοῦ 
πρόγυμνάσματος, ὥσπερ 5 ποιότης τῷ κοινῷ τόπῳ, ἡ 
à γνώμη ἀπὸ τῶν ἐν τῷ ὅρῳ φανερά" χαὶ ταῦτα μὲν 
τὰ χεφάλαια" ἔξωϑεν δὲ πολλάχις ὁρικαὶ τε χαὶ groya- 5 
στικαὶ ἐμπίπτουσιν ἀντιϑέσεις, αἱ μὲν ἀνθορισμῷ τε xol 
συλλογισμῷ, αἱ δὲ βουλήσει τε καὶ δυνάμει λυόμεναι" ? 
τούτων δὲ τὰ μὲν τοῦ κατηγόρου ἐστὶ, τὰ δὲ τοῦ φεύ- 
γοντος, τὰ δὲ χοινὰ ἀμφοῖν" τοῦ μὲν κατηγόρου προ- 
βολὴ, ἀνθορισμὸς; συλλογισμὸς, μετάληψις, γνώμης αἴ- 40 
τῆήσις" τοῦ δὲ φεύγοντος μόρια δικαίου, πρόσωπον, 0- 
ρος, ἀντίληρφις, χρῶμα" χοινὰ ἀμφοῖν γνώμη ,ομρϑέ- 
του, πηλικότης ; πρός τε" ἡ μὲν οὖν 'προβολὴ ὥσπερ χαὶ 
ἐν ὅρῳ τοῦ χατηγόρου ἐστὶ πλατυνομένη τοῖς πεπρα- 
γμένοις καὶ τοῖς περιστατιχοῖς μορίοις, καὶ μάλιστα: τὼ 15 
χαιρῷ" τὰ δὲ μόρια τοῦ δικαίου ἔστι μὲν ταῦ φεύγον- 
τος ὠνόμασται δὲ οὕτω, διότε μέρη τοῦ δικαίου ἐστὶ 
νόμος τὲ καὶ φύσις καὶ τέχνη χαὶ ἔϑος, ὧν bà nav- 
τως ὃ φεύγων ἐν ἀντιλήψει ἰσχυρίζεται" τὰ μέντοι μό- 
οια τοῦ δικαίου καὶ τὸ πρόσωπον ὀνόματι μόνον δια- 30 
φέρουσι παραγραφικὰ Ovra' ὅτ᾽ ἂν γὰρ λέγῃ, ὅτι οὐ 
δεῖ ue ἐπὶ τούτοις χρίνεσϑαε xal οὗ δεῖ ἰδιώτην ὄντα, 
παραγραφή ἐστιν. 


*H προβολὴ γίνεται, ὡς καὶ ἐν τῷ ὅρῳ, τὸ δὲ μόριον’ τοῦ δικαίου 


ταὐτὸν μέν. ἐστι τῇ ἀντιλήψει, διαφέρει δὲ, ὅτι ἐνταῦϑα μὲν ἅνευϊ 25 . 


κατασκευῆς ἁπλῶς κατ᾽ ἀρχὰς τίϑεται xal ἐν παραγραφικοῦ μοίρᾳ» 
ἐκεῖ δὲ ὡς ἑτέρως, οἷον. ζωγράφος ναυάγια γράψας πρὸ τῶν λιμέ- 
vo» ἀνέθηκε, καὶ μηδενὸς καταίροντος δημοσίων ἀδικημάτων φεύ- 
γει" ἢ μὲν προβολὴ φανερὰ, τὸ δὲ μόριον Tov Owalov, εἰ μὴ δεῖ 

᾿ ἐπὶ τούτοις κρίνεσϑαι, ὃ μηδεὶς κεκώλυκε νόμος. 80 


“Συριανοῦ. Ἢ προβολὴ σύντομός ἔστιν ἀπόδοσις 


? Ald. λύομεν. 4 Ald, ἄνευ τε. 
Rhetor. IV. 38 


ὅ0ὲ Z X0A414A 

τῶν εἰρημένων ἀδικημάτων, χαὶ τούτῳ διαφέρει τῆς χα- 
ταστάσεως, ὅτι ἡ μὲν κατάστασις τὸ μέρος διηγεῖται, 
καὶ πάϑος σπουδάζει χινεῖν, καὶ τὰς ἀποδείξεις χατὰ μέ- 
ρος, ἡ δὲ προβολὴ κεφαλαιωδῶς πᾶντα τὰ τῆς κατα- 
δ στάσεως, καὶ συντόμως ὁρίζεται τὸ ἀδίχημα, xol ἔστι 
χυρίως προβολὴ τὸ αἴτιον. Τὸ δὲ μόριον τοῦ δι- 
218 χαίου. ᾿Ιστέον καὶ τοῦτο, ὡς παραγραφιχοῦ δυναμεν 
ἔχει, xai δῆλον ἀφ᾽ ὧν διχαστιχῶς αὐτὸ προηνέγκατο, οἷον 

εἰ μἡὴ δεῖ ἐπὶ τούτοις χρίνεσϑαι᾽ οὐδεὶς γὰρ ἀπολο) ἐκ 
40 προτείνων ἀμφίβολον προτείνεται. αὐτὴν, ἀλλὰ καϑολι. 
κὴν ἀπόφασιν" τοῦτο δὲ ἐστι. τὸ ἀρνεῖσθαι, μὴ εἶναι 
ὑπεύϑυνον, ἢ τὸ μὴ χεχωλύσϑαι τὸ πρᾶγμα" τὸ δὲ, eb 
μὴ δεῖ ἐπὶ τούτοις χρίνεσϑαι, ἀμφιβολίας ἐχόμενόν ἐστι, 
xci τὴν τῶν, διχαστῶν ἐχχαλούμενον 3 δοχιμασίαν"" οὐδεὶς 
15 δὲ ὃ ἀπολογεῖται ἀμφίβολον κατασχευάξει" τί οὖν ἐροῦ- 
μὲν; ὅτε ἐνταῦϑα οὐχ ὡς ἀπολογούμενος αὐτὸ λέγεε, 
ἀλλ᾽ ὡς χοινὴν ζήτησιν τῶν δικαστῶν, εἰ δεῖ αὐτὸ ἐπὶ 
᾿ τούτοις χρίνεσϑαι" ἡ ἐπαγωγὴ δὲ τοῦ διώκοντος, ἀλλὰ 
δεῖ" ἡ ζήτησις δὲ τῶν δικαστῶν, εἰ δεῖ ἐπὶ τούτοις κρί- 
20 γεσϑαι, ἃ μηδεὶς χεχώλυχε νόμος" τὰ γὰρ -μόρια τοῦ 
διχαίου ὁδός ἐστιν εἰς τὸ αἰτιᾶσϑαι τὸν ἀγῶνα, τὸ δὲ 
πρόσωπον αἰτιᾶταν" δύο δὲ εἰδὼν ὄντων τῆς ἐπὶ τῶν 
νόμων καταφυγῆς, ἢ ὅτ᾽ ἂν λέγωμεν ἐξεῖναι, ἢ μὴ κε- 
χωλύσϑαι, τοῦτο γὰρ βιαζόμεϑα ταξιν ἔχειν. τοῦ ἐξεῖ- 
25 ναι, αὐτὸς τῷ μὴ κεχωλύσϑαι ἐχρήσατο" κοινὸν γὰρ &r- 
ϑύμημα ἐπὶ πάσης ἀντιλήψεως τὸ λέγειν, ὅτι οὗ χε- 
. χώλυχεν O νόμος" ἀπὸ τοῦ νομίμου δὲ χαὶ οὐχ ἀπὸ τοῦ 
τεχνιχοῦ ἢ φυσὶχοῦ τέϑειχε τὸ παράδειγμα, διὰ τὸ 
ἰσχυρότερον εἶναι πασῶν τῶν ἀτέχνων πίστεων τὸν νό- 

80 μον, φυσιχῶν φημὶ καὶ rexvixũv. | 0l l2 
Σωπατρου. H προβολὴ γίνεται, ὡς ἔν τῳ 0po 
φησὶν, οὐχ 07, ἰδιάζουσα αὕτη ἡ προβολὴ τῶν χατὰ τὰς 


4 


2 Ald. ἐκαλούμενον. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ. 596 


ἑξῆς στάσεις, χἀὶ τῇ ἐν ὅρῳ μόνῃ παραπλησία" ἀλλ᾽ 
ἐπειδὴ οὕπω ταύτην “εἰ μὴ ἐν τῷ ὅρῳ ἐδίδαξεν, εἶπεν οὗ- 
τως, ὅτι ὡς ἐν ὅρῳ εἰρήκαμεν, οἴτω τῇ προβολῇ χρη-. 
ὅτέον, ὡς ἤδη δὲ διδάξας ἐν ὅρῳ περὶ τούτου τοῦ κε- 
φαλαίου, περίεργον ἡγήσατο δεύτερον ἀναλαβεῖν" ἤδη 5 
γὰρ, τί δύναται τὸ χεφάλαιον καὶ tí διαφέρει τῆς διη- 
γήσεως, εἶπεν" ὅτι ἡ μὲν διήγησις ψιλὴν ἀκατάσχευον 
ἔχεε τὴν ἔχϑεσιν, ἡ δὲ προβολὴ μετὰ αὐξήσεως γίνεται 
ἐχ τῶν περιστατιχῶν, ἅ ἐστι ταῦτα" τί, ποῦ, πῶς, πό- 
τε, διατί; ταῦτα γάρ ἐστιν ἡ περίστασις, ἃ συμβαίνει 10 
ἔχ τε τοῦ προσώπου καὶ τῆς τοῦ πράγματος περιστά- 
σεως" ἀνάγκη: δὲ χανταῦϑα ὑπομνήσεως ἕνεχεν ἐπιση- 
μήνασϑαι , ὅτι πεφεισμένως χρὴ. ἐν τῇ προβολῇ χρήσα- 
σθαι τοῖς περιστατικοῖς " καὶ μὴ πάσας αὐτῶν τὰς χα- 
τασχευὰς τιϑέναι ἀλλὰ τοῖς οἰκείοις χδραλαίοις τὴν ἢ τε- 45 
λείαν ἐξέτασιν αὐτῶν φυλάττειν , 0 ἐστιν ἐν τοῖς ἀπ᾽ 
ἀρχῆς ἄζρι τέλους, καὶ ἐν τῷ πρός τι. ἰστέον δὲ, ὅτι 
ἐν τῇ στάσει ταύτῃ ἡ ᾿'προβολὴ μόνου «τοῦ κατηγόρου 
ἐστὶν, ovy ὥσπερ ἐν ὅρω ἐστὶν, ὅτε χοινῶς τῶν ἀμφισ- 
βητούντων" ἀλλ᾽. ἴδωμεν τὴν προβολὴν ἐπὶ παραδείγμα- 20 
τος" ἔστω δὲ τὸ παράδειγμα τοῦτο" ζωγράφος ναυάγια 
γράψας πρὸ τοῦ λιμένος ἀνέϑηκε, μηδενὸς χαταίροντος 
φεύγει δημρσίᾳ" οὐχοῦν ἢ προβολὴ φανερὰ, ὡς οὐ né 
τρια ἠδίχησας τὴν πόλιν, φοβήσας τοὺς ἐμπόρους τῇ 
γραφῇ, xoi τὴν ἔξωϑεν ? ἡμῖν τῶν ἀναγχαίων ἀπο- 25 
κλείσας εὑπορίαν, οὐδενὸς γὰρ ἔτε τῶν πρώην ἡμῖν μέτ- ' 
ἐστιν" εἴπωμεν xol ἕτερον παράδειγμα" τρισαριστέα τις 
μοιχὸν ἀποχτείνας χρίνεται φόνου" ἡ προβολὴ, περιεῖλες 
τὴν ἀσφάλειαν τῆς πόλεως τρισαριστέα φονεύοας" xal 
ἐπὶ ἑτέρου παραδείγματος" τύραννος πρὸς δημοχρατου- 50 
μένην πόλιν συνϑήχας ποιούμενος δέδωχεν ὁμήρους τοὺς 
ἑαυτοῦ τρεῖς παῖδας, καὶ ἔλαβε τριαχοσίους ὁπλίτας" 


5 Ald. ἔξωμεν, 


38.. 


506 XXOAIA 


καταλαβὼν tig μοιχὸν ἕνα τῶν τοῦ τυράννου παίδων 
ἀπέχτεινεν, ἀνεῖλεν O τύραννος τοὺς τριαχοσίους, καὶ 
χρίνεται δημοσίων ἀδιχημάτων ὃ τὸν παῖδα τοῦ τυρᾶν- 
VOU φονεύσας" χὰν τούτῳ ἔβλαψας τὴν πόλιν τοσαύτην 

5 χαὶ τοιαύτην ἡλιχίαν αἴτιος ἀναιρεϑῆναι γεγονώς. Τὸ 
δὲ μόριον τοῦ διχαίου ταὐτὸν μέν ἐστι τῇ ἂν- 
τιλήψει. μόρια καλεῖ διχαίου τὰ εἴδη τῆς ἀντιλή- 
ψεως, διὰ τοῦτο γὰρ καὶ μόρια, ἐπειδὴ κατὰ πρῶτα μέ- 
on ἐξετάζεται ἢ νόμον, ἢ ἔϑος, fj φύσιν" ἔστι δὲ τὸ xe- 
40 φάλαιον τοῦ φεύγοντος, ὃ τῇ προβολῇ τοῦ ἐγχλήματος 
249 ἀντιτάττει, διαιρεῖται δὲ κατὰ τοὺς τρεῖς τῆς ἀντιλή- 
ψεως τρόπους, τὸν νόμον, τὸ ἔϑος, τὴν φύσιν" διὸ καὶ 

, εἴδη αὐτὰ τῆς ἀντιλήψεως ἐκαλέσαμεν" ἐροῦμεν γὰρ ἐν 
αὐτῷ μὴ εἶναι δίκαιον ἐφ᾽ olg ἐπιτρέπουσιν οἱ νόμοε 
15 χρίνεσϑαι" 1) ἐφ᾽ οἷς πᾶσιν ἀνθρώποις εἴθισται καὶ 4 
νενόμισται" ἢ ἐφ᾽ οἷς ἡ φύσις παρέσχεν, οὐχ ὅτι πᾶν-- 
τα ἐν ἑχάστω, ἀλλὰ πρὸς τὸ κείμενον τῷ οἰχείῳ καὶ τῷ 
εὑρισχομένῳ χρηστέον ἢ νόμῳ ἢ φύσει ῆ. ἔϑει" ἔοιχε δὰ 
τὴ ἀντιλήψει αὐτῇ τὸ χεφάλαιον τοῦτο. τῷ διὰ τῶν αὖ- 
40 τῶν προαγεσϑαι" διαφέρει δὲ ταύτῃ; ὅτε ἐνταῦϑα μὲν 
χωρὶς χατασχευνὴς τινος γρώμεϑα ἐν παραγραφιχοῦ τά- 
ἕξει τὴν εἰσαγωγὴν αὐτῶν ποιούμενοι, oU δίκαιον εἶναι" 
λέγοντες ἐφ᾽ οἷς νόμος ἢ ἔϑος ἢ φύσις συγχεχώρηχε 
κρίνεσζαι" ἐν δὲ τῇ ἀντιλήψει πάσας τὰς κατασχευὰς 
45 τίϑεμεν, τελείαν τὴν ἐργασίαν τῶν τοῦ δικαίου μορίων 
᾿ ταύτην φυλάττοντες, εἰ μὴ δεῖ ἐπὶ τούτοις χρίνεσθϑαι" 
ὡς ἐν παραγραφικοῦ μὲν, ὕπερ εἰρήκαμεν, μοίρᾳ 5 πα- 
ραλαμβάνεται τὸ κεφάλαιον, ovx ἔστι δὲ φύσει παρα- 
γραφικὸν οὐδὲ ὅμοιον τῷ ἐν τῷ στοχασμῷ παραγραφι- 
80 xq éxei μὲν γὰρ xol ἀξιωμάτων χαϑαιρετιχὸν μεϑώ- 
δευται τῷ φύσει παραγραφιχὸν εἶναι καὶ φαίνεσθαι 
τὸν φεύγοντα προφασιξόμενον καὶ ὑφορώμενον τὴν κρί- 


4 καὶ Ald, om, — 1. 19. Ald. τὸ διὰ, Ser. τῷ. 5 Ald. ἐστί. 6 Ald. μόρια. 


ELS ΣΤΆΣΕΙΣ. 597 


σιν χαὶ φεύγοντα τὴν εὐθυδιίαν,Ἷ οἷς χρόνον ἢ πρόσ- 
ὠποὸν ἢ τι TOY τοιούτων αἰτιᾶταν᾽" ἐνταῦϑα δὲ τοῦτο 
λέγειν οὐ δυνάμεϑα, οὐδὲ οὕτως αὑτὸ λαμβάνομεν" τὸ 
γὰρ ἰσχυρότερον μαλίστα TOU ἀγῶνός ἐστι τοῦτο, τὸ 
τὴν ἄδειαν ix τοῦ νόμου προβάλλεσϑαε xol μὴ φοβεῖ- ὅ 
σϑαι τὸν ἀγῶνα, ἀλλ᾽ ἐλέγχειν μᾶλλον τὸν χἀτήγορον. 
ὡς OU προσηκόντως τῇ κατηγορίᾳ χρησάμενον" xoi &À- 
λη δὲ διαφορά ἐστιν, ὅτε ἐκεῖ μὲν αἰτιᾶται μόνον τὸν 
ἀγῶνα, ἐνταῦϑα δὲ καὶ ἀρίξει, ἐπὶ τίσε τῶν δημοσίων 
αἱ γραφαί" xa^ ἕν δὲ μόνον. τῷ χατὰ τὸν oroxaouò⸗ 40 
παραγραφικῷ δύναται τὴν αὐτὴν ἐξέτασιν ἔχειν, τὸν 
τρόπον τῆς κατηγορίας μέμφεσθαι" τὰ γὰρ λοιπὰ πολ- 
λὴν ἔχει πρὸς ἐκεῖνο τὴν — * ξητήσειξ δ᾽ ἂν τις 
πιϑανῶς , διὰ τί ὅλως, εἰ τὸ αὑτὸ. σχεδόν ἐστι χεφά- 
XcLOV rà τοῦ δικαίου μόρια xat ἀντίληψες ᾽ δεύτερον ἐδέ- 15 
305 τοῖς αὑτοῖς χρήσασϑαι; “πρὸς 0 λέγομεν, ὅτι xal 
πάνυ τεχνικῶς χαὶ κατὰ νόμον τὰ τοιοῦτο συμβέβηκεν. 
διχῆ, γὰρ διαιροῦντὸς τοῦ χατηγόρου τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι 
τέλους ἔν Ts τῇ προβολῇ TOU ἐγκλήματος καὶ τῷ πηλίχῳ 
xai τῷ πρός τι, καὶ πὴ μὲν ἀχατασχεύως αὐτὰ τιϑέν- 20 
τος ἐν τῇ προβολῇ, πὴ δὲ τὰς χατασχευὰς συνάπτον- 
. τὸς ἐν toig αὐξήσεσιν, 0 ἐστι τῷ πηλίχῳ. καὶ τῷ πρὸς 
τι, εὐλόγως xoi ὃ φεύγων τὸν αὐτὸν τρόπον τὰς λύσεις 
διαιρῶν διπλὴν εἰσάγει τὴν ἀντίληψιν" ὅτε 'μὲν τῆς ἐξ- 
ουσίας ἐφαπτόμενος μόνον, οὐδὲν δὲ χατασχευῆς προς- 25 
τιϑείς " ὅτε δὲ μετὰ κατασχευῆς, τελείᾳ τῇ ἀντιλήψει 
χρώμενορ" πρὸς γὰρ τὴν δείνωσιν καὶ αὔξησιν τοῦ ἐγ- 
χληματος τελείας ἐδεῖτο τῆς ἐργασίας, πρὸς δὲ τὴν προ- 
βολὴν καὶ τὴν πρότασιν, ὲν παραγραφικοῦ μοέρᾳ γρά- 
ψασϑαι "τὸν ἀγῶνα xci ἐνδείξασθαι τὴν ἐξουσίαν" &À- 50 
Aeg τε ἐπειδὴ τὰ λέγειν, ἐξουσίαν εἶχον , 0 πεποίηκα : 
ποιεῖν, τυραννικὸν ἐστι" τὸ δὲ ἰσχυρὸν τοῦ φεύγοντος 


7 Ald. εὐθυδικείαν, scr, εὐθυδιχίαν. 8 Ald. πεποίηκας. ; 


508 ΣΧΟΛΙΑ͂ ΝΞ 


κεφάλαιον τοῦτό ἐστι. Δεῖ, ὡς ? ἤδη εἰρήχαμεν, ἀσὸ 
τῶν ἰσχυροτέρων κατάρχεσϑαι" ἵν᾿ οὖν xoà τὸ τυραννι-: 
xóv ἐχφρύγοε, καὶ ἀπὸ τοῦ ἰσχυροῦ δοχῇ *? χατάρχεσϑαι, 
τῷ τοῦ δικαίου ἐχρήσατο μορίῳ" τό τε εῆς ἐξουσίας τυ- 
5 ραννιχὸν συσχιάζων τέως, xal ἐν παραγραφιχοῦ μοίρᾳ 
χρώμενος τῷ κεφαλαίῳ. | 


Τὸ πρόσωπον, εἰ καὶ δεῖ, ἀλλὰ δημοσίων. .γε οὗ τοὺς ἰδιώτας, τοὺς : 
δὲ ῥήτορας ἢ τοὺς πρεσβευτὰς, Ὦ τοὺς στρατηγοὺς, ἢ τὰ ὅμοιᾳ" 
οὗτοι γὰρ καὶ δύνανται ἀδικεῖν δημόσια, ὅτι καὶ τὰ δημόσια 
10 πράττουσιν, οὗ δὲ ἰδιῶται οὐδέν. 


Συριανοῦ. Τὸ πρόσωπον ἔστι μὲν τοῦ φεύγον- 
τος, οὐχ ἀεὶ δὲ ἐμπίπτει ἐν τῇ ἀγτιλήψει" ὅταν μὲν γὰρ 
ἰδιώτης χρίνηται * δημοσίων ἀδικημάτων, ἐμπίπτει λέ- 
yovtog, ὡς 6Ux ἂν οἷός τε ἣν ἰδιάτης ὧν τηλικαῦτα 

45 χινεῖν xoà μεταφέρειν πράγματα" or. ἂν δὲ ἔνδοξον ἡ τὸ 
πρόσωπον, ἐχλείπει, εἰ ? μή τις ἐκ μεταχειρίσεως αὐτὸ 
250 εἰσάγοι" ὡς ὃ χρινόμενος Αἰσχίνης, δημοσίων ἀδιχημά- 
των, διότι μετὰ Χαιρώνειαν εἵπετο τῷ “Δημοσϑένει δα- 
κρύων" ἐρεῖ γὰρ, ὅτι τοὺς καχῶς ἐστρατηγηκότας Gri 
20 ἄσϑαι γρεὼν τῶν δημοσίων ἀδικημάτων, τοὺς προδι-- 
δόντας ? τὰ τείχη καὶ τὰς τριήρεις xol τὰ φρούρια, 

ov τοὺς ῥήτορας. 


Σωπάτρου. Koi τοῦτο παραγραφικοῦ χώραν ἔς 

χει, καὶ ἐν τρύτῳ γὰρ διαβάλλει.τὴν γραφὴν 0 φεΐγων, 
,25 ὡς οὐ δεῖ τὸν μηδὲν τῶν χοινῶν μεταχειριζόμενον δημο- 
Giov εὐθύγεσϑαιμ" τότε δὲ ἐμπίπτει, Ot £v χρίνηται * 
ἰδιώτης ἢ γυνὴ δημοσίων ἀδικημάτων ἢ ῥήτωρ σιωπῶν 
χαὶ μὴ πολιτευόμενης, ἢ ζωγράφος ἢ ποιητὴς, ἢ ὅστις 


9 Ald. καί. 40 Ald, δοκεῖ. 
4 Ald. κρίνεται. 2 Ven. πλὴν εἰ js. 58. Ven. τὰ φρού- 
ρια καὶ τὰς τριήρεις οὐχὶ τοὺς ῥήτορας. 4 Ald. κρίνεται. 


EIZ ΣΤΗΩΑ͂ΣΕΙΣ . ὅθθ 


ἁπλῶς μηδὲν πράττει" δημόδιον, μηδὲ ἐφαρμόττει τῷ 
ὑποχειμένῳ προσώπῳ τὸ ἐπαγόμενον ἔγχλημα᾽ ὕτ᾽ ἂν δὲ 
χρίνηται στρατηγὸς ἢ ἄλλος τις τοιοῦτος, οὐκ ἂν χώ- 
ραν ἔχοι ὁ τὸ χεφάλαιον, ἀλλ᾽ ἐκλείπει" τοῦτο δὲ ἡμῖν δέ- 
δωχε τὸ ϑεώρημα Δημοσθένης iv τῷ περὶ στεφάνου" 5 
αὐτοῦ μὲν γὰρ συμβουλεύσαντος, ἑτέρων δὲ στρατηγη- 
σάντων, eio τοῦ Αἰσχίνου τὰ ἔγλημα ἐπὶ τὴν συμβου- 
Any ἀγαγόντος, ὅτι 4ημοσϑένης τῆς ἥττης αἴτιος, τὴν 
ποιότητα τοῦ οἰχείου προσώπου ὁ ῥήτωρ ἐξήτασεν, 7 ἑαυ- 
τὸν μὲν ἀνεύϑυνον εἰναι. δεικνὺς ἐφ᾽ οἷς οὐχ ἐστρατη- 10 
rnos, μεταφέρων δὲ τὴν αἰτίαν ἐπὶ τοὺς στρατηγοὺς, 
oi κατὰ φύσιν ὑπεύϑυνοι τῶν ἐν τῷ πολέμῳ συμβεβη- 
χότων" οὐχ ἁπλῶς δὲ τοῦτο, ἀλλὰ χαὶ σφόδρα τεχνικῶς" 
οὐδὲ ἐπὶ τοὺς στρατηγοὺς μετατιϑεὶς τὴν αἰτίαν ἄντι- 
xQvg τῷ παραγραφικῷ ἐχρήσατο, ἀλλὰ φεύγει μὲν ἐχ τοῦ 15 
φανεροῦ τὸ χεφάλαιον , ἐπειδὴ. ἀξιώματός ἐστι καϑαι- 
ρετικόν" τέχνῃ δὲ τοῦτο μεϑώδευσεν * ἐν παραβολῆς σχή- 
ματι ναὐχλήρῳ παραβαλὼν ? ἑαυτὸν, εἶτα ἐπαγαγὼν 
ὥσπερ οὐδὲ ἐστρατήγουν ἐγώ : ὡσανεὶ ἔλεγεν, στρατηγῶν 
αἱ τοιαῦται γραφαί" μεταστατιχῶς τὴν ἀπολογίαν στοι-- 20 
, ησάμενος" δεῖ δὲ εἰδέναι χαὶ τοῦτο, ὡς ἰσχυρὸν μὲν καὶ 
χαϑ᾽ ἑαυτὸ τὸ πρόσωπαν τῷ φεύγοντι , πολλῷ μέντοι 
τοῖς TOU δικαίου μορίοις συναπτόμενον᾽ ὅτ᾽ ἂν γὰρ διὰ 
τῆς ἐξουσίας τοῦ πεπραγμένου διαβαλὼν τὴν κρίσιν tv- 
ϑὺς xol τὸ πρόσωπον πρησϑῇ, μάτην ᾿πεποιῆσϑαι τὴν 25 
γραφὴν ἐπιδείξει τὸν χατήγορον" τὸ παραγραφικὸν τοί- 
γυν, οὐ δεῖ μὲ χρίνεσϑαι ἰδιώτην ὄντα" καὶ ἐπ᾽ ἄλλοις 
αἱ δημόσιαι γραφαὶ" τοῦτο δὲ τὸ τελευταῖον τοῦ πρά- 
γματος τῆς ποιότητός ἐστι" τὸ δὲ πρῶτον τοῦ προσώ- 
που" διαφέρει δὲ τοῦ ἐν στοχασμῷ '? παραγραφικοῦ, 30 


5 Ald. πράττειν. 6 Ald. ἔχει. 7 Ald. ἐξέτασεν. 8 
Ald. 'μεϑόδευσεν. — pro coron p. 95. 9. Ald. παραλαβών. 
10 Ald. ἐν στοχασμοῦ. scripsi στοχασμῷ. 


600 ZX0A4IA 


Ori ἐχεῖ μὲν, εἰ ὑπερβάλλοι 7 τὸ ἔγχλημα τὴν τοῦ χρι- 
γομένου δόξαν, χρησόμεϑα αὐτῷ, ὥσπερ καὶ Δημοσϑέ- 
γῆς περὶ (ΦΦωχέων" τοῦτρ δὴ δεῖ σχοπεῖν καὶ ὁρᾷν, εἰ 
ὅσα τῆς Φωχέων σωτηρίαρ ἐπὶ τὴν πρεσβείαν ἧκε, ταῦτ᾽ X? 

δ ἀπήγγειλαν οὗτοι, οὐχ ὡς 006 13 (Φωχέας ἀπώλεσε xad 
ἑαυτόν" ἐνταῦϑα δὲ ὅτ᾽ &v ἀνοίκειον xol μὴ συμφω- 
ναῦν ** τῇ ποιότητι τοῦ κρινομένου τὸ ἔγχλημα, οὐ χὰρ 
ὡς ἀπίϑανον. 


*0 ὅρος , ὅτι ἐπ᾿ ἄλλοις oi τῶν δημοσίων ἀδικημάτων γραφαΐ" οἷ- 
40 ον LI TU προδοῦναι , τείχη, συμμάχους, τὰ ἄῤῥητα ἐξειπεῖν καὶ τὰ 
ὅμοια. ἕπεται οὖν ἀναγκαίως ὃ συλλογισμός" εἰ καὶ ταῦτα κἀκεῖνα. 
. δημόσιον ἀδίκημα, καὶ οὐδὲν διαφέρει" πλειόνων γὰρ" ὄντων τρό- 
πῶν, καϑ᾽ οὖς ἄν τις ἀδικήσειε, οὐκ εἰ μὴ κατὰ πάντας τις ἂδι- 
κεῖ διὰ τοῦτο ἀϑῷος ἢ ἔσται, ἀλλ᾽ εἰ καϑ' ἕνα δώσει δίκην καὶ 
45 ἐπιχειρήσει δηλαδή. 

“Συριανοῦ. Ὁ ὅρος ἔστι μὲν τοῦ φεύγοντος, 
πλατύνεται: δὲ οἷς ? εἰρήκαμεν ἐν ὅρῳ ἀπὸ τῶν λειπόν- 
των" ? ταῦτα δὲ τὰ τρία κεφάλαια μόρια ταῦ * δικαί- 
ov, πρόσωπον, ὅρος, παραγραφιχοῦ τάξιν ἢ; ἔχοντα, λύει 
τὴν προβολὴν, ὃ δὲ ἀνθορισμὸς καὶ συλλογισμὸς ἔστε 

20 μὲν τοῦ χατηγόρου λύοντος τὸν ὅρον, πλατύνεται δὲ ὡς 
ἔν ὅρῳ εἴρηται" ἡ δὲ γνώμη τοῦ »ομοϑέτου πηλικότης 
τὲ καὶ πρὸς τε χοινὰ 5 παρ᾽ ἑχατέρου πρὸς τὸ τῷ λόγῳ 

- συμφέρον μελετηϑήσεται" énk μὲν τῆς γνώμης τοῦ vo- 

μοϑέτου, ἢ εἰ νόμους 6 ἔχοιμεν: ἢ νόμων ὁμοίων μέρε- 

35 σιν, 7 ταῖς εὐλόγοις αἰτίαις χρωμένων" " τὴν δὲ πηλι- 


. 11 Ald, ὑπερβούλαι. 12 Dem, de fala. leg. p. 350, ταῦϑ᾽ ἅπαντ᾽ 


᾿ἀπώλεσαν οὗτοι καὶ διέφϑειραν ἑκάντε, 45 Ald, ὧδε qux. ἀπὸ- 
λεσε. 14 Ald. συμφωνῶν, 

1 Ven. ὃ δὲ op. 4 Ven. ὡς καὶ b 009 εἴρηται, 5 
Ven, εἰπόντων, 4 τοῦ Ven, om. — 5 Ven. κοινὰ ὄντα, 6 


Ald. et Par. γόμοις. Ven. ἢ νόμους εἰ ἔχοιεν. 7.ΑἸὰ, Ven. 
χρωμένῳ. Par. χρωμένων, 


EIS ΣΤΑΣΕΙ͂Σ 601 


χότητα, τοῦ μὲν κατὰ αὔξησιν, τὸῦ δὲ χατὰ μείωσιν 
προάγοντορ᾽ ἐπὶ δὲ τοῦ πρός τι, 0 μὲν ἀπὸ παράδειγμά- 251 
των ιὲχ συγχρίσεως αὐξήσει τὸ πεπραγμένον, ὁ δὲ 9 ἐξ 
ἀναιρέσεως ἐπιχειρῶν οὐδύλως ἀδίκημα δείξεε τὸ κατηγο- 
ρούμενον. Ὅ i ὅρος, ὅτι ἐπ᾽ ἄλλοις αἱ τῶν δημὸο- 5 
σίων. "Ears μὲν ὅτε xe τοῦτο ἐπιλείπει τὸ χεφάλαιον, 
Or ἂν τὸ πεπραγμένον ὀϊκεεότατον ἢ τῷ ἐπιφερομένῳ͵ 
ἐγκλήματι" οἷον πόλιν συνεχῶς ἀφισταμένην, χαὶ μὴ 
συμμαχεῖν " 3 ἐϑέλουσαν ὃ στρατηγὸς χρίνει δημοσίων ἀδι- 
κηματων" αὐ γὰρ δύναται λέγειν, ὅτι οὐχ ἔστι δημόσιον 40 
ἀδίχημα ἡ τῶν συμμάχων ἀπόστααις" δεῖ δὲ oce ἐμπιπε 
vt4' χαὶ παραδείγματε γρῆσϑαι ἀπὸ τοῦ μείζονος" ἐὰν 
“γὰρ ἀπὸ τοῦ ἐλάττονος γρησώμεϑα, βλάπτομεν xai τὴν 
ὑπόϑεσιν χαὶ τὸ χεράλαιον" λαιιβάνεται δὲ ἀπὸ τοῦ ἐλάτ- 
τονος ὡς ἐπὶ τούτου" ᾿Αλκιβιάδης χωμάξων πρὸς τοὺς ἐχ 15 
Πύλου τριαχοσίους ἐβόησεν ; εὖγε , ὦ γενναιότατοι , καὶ 
χρίνεται ὑπὸ Κλέωνος ὕβρεως" δὲ γὰρ ix τοῦ ἐλάττονορ 
ὁρίσαιτο λέγων, τότο ἔδει ὕβρεως χρίνεσϑαί τινα, ἡνίκα 
διαβάλοφ πρὸς ἄλλον ἢ λοιδορήσεται, λάϑοι ἂν χαϑ' 
ἑᾳυτοῦ λέγων" πολὺ yao ἐστι τὸ δημοσίᾳ καὶ ἐν κοινῷ 10 
ὑβωζειν τὸ λάϑρα καὶ ἐν παραβύστῳ. 


Σ ὠπάτρου. Πῶς τὸν ὅρον ἐργασόμεϑα ὲν αὐτῇ 
τῇ στάσει τοῦ ὕρου δεδήλωται" ἔνιοι δὲ τῶν τεχνογρά- 
φῶν βούλονται ἐκλείπειν τὸ κεφάλαιον τοῦτο, οἷον τὸν 
ὅρον, ὅτε μὴ γενικὸν “ἢ τὰ πεπραγμένον ἔγκλημα, TOUT- 38 
ἔστι μὴ χατὰ πολλῶν δυνάμενον κατηγορηϑῆναι" δύνα- 
TOi γάρ Tig χκρίνεσϑαι δημοσίων ἀδικημάτων «καὶ φρού- 
ριον προδοὺς καὶ συμμάχους καὶ ναῦς" xol τὰ τοιαῦτα" 


ὃ δὲ ἐξ ἀναιρέσεως «-- — — — τὸ κατηγορούμενον Ald, 
om., recepi ex Par. Post κατηγορούμενον Ven, pergit: τὴν δὲ 
ἀντίληψιν ὃ φεύγων oix ἀναίδην εἰσάξει x. 1. Δ. quae p, 255, Ald, 
sub Sopatri nomine leguntur. — 9 Ald. συμμάχοιο. 


602 0007 X X0OAIA 


εἰ ὃ 


ὅτ᾽ ἂν οὖν ἢ γενικὸν τὸ πεπραγμένον ἔγχλημα, τότε εὑ- 
ροίσχεται τὸ OpuxÓv παραγραφικόν" ἐπέχει δὲ “καὶ τοῦ- 
τὸ τὸ κεφάλαιον ἐνταῦϑα τόπον παραγραφιχοῦ ἀπὸ τοῦ 
πράγματος, ἀχολούϑως δὲ xol μετὰ τάξεως καὶ τὸ πρῶ- 

5 rov παραγραφικὸν καὶ τὸ δεύτερον καὶ τὸ τρίτον παρ- 
ἥκται" ἐπεὶ οὖν χαὶ τοῦτο τόπον ἐπέχει παραγραφιχοῦ ; 
δέον πάντα ταῦτα συνάπτειν ἀλλήλοις , ὡς πολλάκις εἴ- 

I πομεν, τῷ ἰσχυρὸν ἀποφαίνειν τὸν φεύγοντα τῷ διώχον- 
τι" ὅρα γὰρ τὴν ἰσχὺν ἀπ᾽ αὐτῆς τῆς ἐξετάσεως ἀπὸ 
10 τῶν τοῦ διχαίου μορίων" ov δεῖ με κρίνεσϑαι ἐφ᾽ οἷς 
ηχολούϑησα, ἢ νόμῳ, ἢ φύσει, ἢ ἔϑει πεποίηκα" ἔπειτα- 
οὐ δεῖ ue ἰδιώτην ὄντα δημοσίων" ὃ ἐστι τοῦ προσώπου" 
τρίτον οὐχ ἐπὶ τούτοις αἱ τῶν δημοσίων γραφαὶ, ὃ ἐστε 
τοῦ ὅρου" οὕτω γὰρ εἰσάξομεν τὰ τρία κεφάλαια συμ- 
45 πλέχοντες καὶ παραγραφικῶς , ἀγωνιξύμενοι" προσέτε 
προστιϑέντες τὰς τελειότητας, Gg μεμαϑήκαμεν ἐπὶ ἑδά- 
στου" , ἰσχυρὸν μὲν γὰρ xol xaO" ἑαυτὸ ἕκαστον τούτων 
χαὶ ἱκανὸν εἰς ἀπολογίαν" συναπτόμενα δὲ πρὸς ἄλληλα 
πλείονα τὴν δύναμιν ἔχει" ταύτῃ δὲ διαφέρει τὸ ὁριχὸν 
20 τοῦτο τοῦ ἐν ὅρῳ ὁμωνύμου OpuxoU, ὅτι ἐχεῖνο μὲν sig 
ἀπόδειξιν τοῦ ὑποχειμένου ζητήματος συντελεῖ, τοῦτο δὲ 
εἰς διαβολὴν τῆς χρίσεως μόνης δεχόμεϑα" ov γὰρ εἰ 
δημόσιον ἀδίχημα τὸ πραχϑὲν, ἢ ἕτερόν τι ἡ ζήτησις, 
ἀλλ᾽ εἰ δίκαιον ἀνεύϑυνον ὄντα τὸν διαπραξάμενονι 
25 δοῦναι δίκην, εἰ ὅλως ἀδίκημα τὸ γενόμενον" ἡ μὲν γὰρ 
τοῦ δικαίου ξήτησις ποιότητός ἐστιν, ἧς ἡ ἀντίληψις, 

νι ἢ δὲ περὶ τοῦ τί ἐστι ζήτησις, οὐ ποιότητος, ἀλλ᾽ ἰδιότη- 
Tog, δὲ ὕβρις τοῦτο, εἰ δημόσιον ἀδίχημα, ὅπερ ἐστὶν 
ὁρου" τινὲς δὲ πλανηϑέντες ἐξήτησαν, πῶς ἐν ἀντιλήη- 
80 et τελείου τοῦ πραχϑέντος ὄντος , ὅρος ἐμπίπτειν δυ- 
γαται, οὐ κατανοήσαντες, ὅτι OU τὴν ἰδιότητα τοῦ ὑπο- 
κειμένου ξητοῦντες ἐν ἀντιλήψει τὸν ὅρον παραλαμβάα- 
voutv, ἀλλὰ τὴν φύσιν διαβάλλοντες, ἐφ᾽ οἷς χρὴ τὰς 


ΕΙΣ ΣΤΑ͂ΣΕΙΣ. 603 


δημοσίας εἶναι γραφαρ" ξητητέον δὲ, τί ἄρα καὶ διοί- 
σει τῆς ἀντιληήψεωςρ᾽ ὅτι iv μὲν ὅρῳ φύσει ὑπαίτιον τὸ 
πεπραγμένον, ἐν δὲ ἀνξιλήψει ἀνεύϑυνον" ζητητέον δὲ 
καὶ τοῦτο , πῶς παραγραφικὸν ἐμπίπτει ἐν ἀντιλήψει" 
πῶς δὲ ὁρικὸν, τελείου ὄντος τοῦ πεπραγμένου" τὸ μὲν $ 
οὖν παραγραφικὸν ἐμπίπτει, ἐπειδὴ χαϑάπερ ἐν στοχα- 
σμῷ avevOvyov τὸ πεπραγμένον" τὸ δὲ δρικὸν, ἐπειδὴ 
τὸ ἀνεύϑυνον εἶναι χαϑάπερ ἀτελὲς τυγχάνει" λύεται δὲ τὸ 
ἐν ἀντιλήψει ὁριχὸν παραγραφικὸν ἀνϑορισμῷ, συλλογε- 
guo, γνώμῃ νομοϑέτου, πηλιχότητι, πρός τι" ταῦτα γὰρ TOU τυ 
ὅρου τὰ κεφάλαια" μετὰ γοῦν τὰ δύο παραγραφιχὰ, τ τό 19 
1ε ἀπὸ τοῦ προσώπου καὶ τὸ ἀπὸ τοῦ πράγιατος, ἡ 
ἀντίληψιφ" εἰδέναι δὲ χρὴ ,ὅτι ἐὰν ἀπὸ τοῦ προσώπου 
ἐμπέσῃ παραγραφικὸν ἐν ἀντιλήψει, προτάττεται τοῦ 
ὁρικοῦ" παραγραφικοῦ, τοῦ ἀπὸ τοῦ πράγματορ᾽ πρῶ- 15 
gov yap δεῖ σύστασιν λαβεῖν τὴν εἰσαγωγὴν τοῦ προσ- 
ὠπου, εἶϑ᾽ οὕτο τὴν ἐξέτασιν. τοῦ πράγματος γενέσϑαι. 
Ἕπεται οὖν ἀναγκαίως. ᾿Αναγκαίως à συλλογι- 
σμὸς εὑρίσχεται, ἔνϑαπερ, ὁ ὅρορ᾽ φύσει γὰρ μάχονται 
τὰ χεφάλαια ἀλλήλοις, οὔτε γὰρ O ὅρος ἄλλως λυϑείη 20. 
πλὴν “συλλογισμῷ, oure συλλογισμὸς πλὴν ὅρῳ ἑκάτερα 
γὰρ ὑπ᾽ ἀλλήλων λύεται μόνην". ὁ μὲν γὰρ συλλογισμὸς 
εἰς ταὐτὸν. ἄγει τὸ πεπραγμένον τῷ μὴ" πεπραγμένῳ᾽ 
τοῦτο δὲ ποιήσει ἐκχ τρῦ τέλους xai τῆς κοινῆς ποιό-- 
τητος κατασχευαζων, ὅτε ἐξ ἀμφοτέρων ἕν xoi τὸ αὐτὸ 25 
τέλος" ov γὰρ ὁ τρόπος τοῦ ἀδικήματος. ἀναιρεῖ τὸ αδί- 
χημα, ὡς & τις μὴ ξίφει, τινὰ φϑείρας ἀλλὰ λίϑῳ 
φάσχει μὴ εἶναι φονεὺς τὸν τρόπον τοῦ ἀδικήματος 
ἀπολογίαν ποιησάμενος" ὁ δὲ ὅρος, ἃ συλλογισόμεϑα͵ 
ταῦτα ὁρικῶς λύει ἀπὸ τῶν γϑνῶν &ig τὰ εἰδὴ διαιρῶν 30 
καὶ ταῖς διαφοραῖς χωρίζων, ὅτι δημόσιόν ἐστι, örꝰ ἂν 
ναῦς προδῷ, ὑὕτ᾽ ἂν στρατιώτας, συμμάχους, ür ἂν ἐξ- 


10 Ald. τῷ ze ἁ. τ. πρ. καὶ τῷ scripsi τό. 


eM /^— SXUAIA 
ein τὰ ἀπόῤῥητα". ὅτε καταλίπῃ τὴν τάξιν. ᾿Ιστέον δὲ, 
ὅτι τοῦ ἀνθϑορισμοῦ οὐχ ἐμνήσϑη ἐνταῦϑα, καίτοι 7: 
τοῦ ὅραυ εἰωϑότος τῷ ἀνϑορισμᾷ λύεσδιαι". φαμὲν οὖν 
ὅτε ὁ συλλογισμὸς οὐχ ἔστιν ἐδιάζον πεφάλαιον, ἀλλὰ 
5 συμπέρασμα τοῦ ἀνϑορισμοῦ" ὁ τεγνιχὸς οὖν πολλάχις 
συλλογισμὸν ὠνόμακεν ἀντὶ ἀνϑορισμοῦ, εἰδὼς ὃ ὅτι TGU- 
τὸν ἐστιν" εἰ δέ τις ζητήσειε, διατὶ οὖν μὴ μᾶλλον τὸν 
᾿ἀνϑορισμὸν εἴδηχε, ἐροῦμεν, ὅτι τὰ χεφάλαια πρὸς ἀπό- 
Sub σπεύδει, τὰ δὲ συμπεράσματα τὰς ἀποδείξεις ἔχει" 
40 εἰ οὖν ὃ συλλογισμὸς συμπέρασμα icr; τοῦ ἀνϑορισμοῦ, 
εἰχότως χυριώτερόν ἐστε πρὸς τὴν γρῆσιν. Καὶ és 
χειρήσει δηλαδή. vri τοῦ ἐπιχειρήμασει χρήσεται, 
ἐνθυμήματα 15 μετὰ παραδειγμάτων εἰς ἀπόδειξιν συν- 
τείνοντα ἐρεῖ, οἷον ἐπὶ τοῦ τοιούτου παραδείγματος" ὃ 
15 τὸν ὀφθαλμὸν πηρώσας ** οὐχ ὅτι xol μὴ γεῖρα ἐπή- 
eucs διὼ τοῦτο ἀϑῷός ἐστιν, ἀδικήμωτω γὰρ ἀμφότερα, 
xol δεῖ καὶ τοῦ ἑνὸς διδόναι δίκας. ᾿ 


Τνώμῃ * νομοϑδέτον, εἰ ἐμπῖπτον, χρήσεται ἑκάτερος πρὸς 
τὰ λυσιτελοῦν, 

20 Συῤεανοῦ. Τοῦτο οὐ πάνυ ἀστείως εἴρηκε" νόμου 
γὰρ προχειμένου ἤτοι δητοῦ, ἀνάγκη καὶ τὴν τοῦ νομο-- 
ϑέτου ψηλαφᾶσϑοι γνώμην" ὃ μὲν γὰρ τῷ nro, ὃ δὲ 
τῇ διανοίᾳ χρήσεται, ἢ ἔστιν ἡ τοῦ νομοϑέτου γνώμη" 
ὥστε ῥητοῦ ἐμπεσόντος xal γνώμη ἐμπεσεῖται νομοϑέ- 

25 του" καὶ διὰ τοῦτο ὥφειλεν οὕτως εἰπεῖν, ῥητὸν νομε- 

κὸν ei ἐμπίπτοι, ἀλλὰ μὴ γνώμη, εἰ μή τις ἄρα ἐχεῖνο 

φαίη, ὡς κοινότερον τὸ «(ῥητὸν γνώμην ἐκάλεσε νομοϑέ- 
του, ἀπὸ ταῦ κυριωτέρου xoà ποιητιχοῦ καὶ αἰτίου τὸ 
ἀπατέλεσμα ᾿ ὀνομάξων. 


11 Ald. ἐνθύμημά τι, scripsi ἐνθυμήματα, propter sq. συν- 
τείνοντα,, nisi quis malit cvrreivoy. 12 Ald. πληρώσας, delevi 4. 
1 Par. γνώμῃ si ἐμπίπτοι νομοϑ. 


ΕΙΣ NTAXEIN 605 


Μαρκελλίνου, Καλῶς τὸ εἰ ἐμπίπτοι, o) γὰρ ἀεὶ 
εὑρίσχεται᾽ οὔτε γὰρ ἐφ᾽ ἑκάστου τῶν ξητουμένων εὑρίσχε.. 
ται νόμος, οὔτε εἰ εὑρίσχοιτο πάντως λυσιτελεῖ ἡμῖν "εἰ μὲν 
οὖν βλάπτοι, παραιτησόμεϑα καὶ ovx ἐξετάσομεν" ἢ ἀπ᾽ 
αὐτῶν ἢ ἀπὸ τῆς γνώμης τῶν γεγραμμένων τὴν ἐξέτασιν 5 
παραληψόμεϑα πρὸς τὸ ἑαυτῶν χρήσιμον" ὕτε οὖν ἐμστίπτει 
ἐν ἀντιλήψει, διττὴ ἔσται, ἡ uiv ἐπ᾽ αὐτῆς τῆς ἄντι- 
λήψεως, 0v ἂν ἀπὸ νόμου γίνηται, ἡ δὲ ἐπὶ τοῦ συλ- 
λογισμοῦ" διαφέρει δὲ, ὅτι ἡ μὲν σύστασιν ἔχει τοῦ 
συλλογισμοῦ, ἡ δὲ πρὸς τὸ ῥητὸν γίνεται τὸ προχείμε- 
voy* διαφέρει δὲ καὶ τῷ ὀνόματι" ἡ μὲν yog γνώμη τοῦ 
νομοϑέτου καλεῖται, L δὲ πρὸς τὸ ῥητὸν λύσις οὖσα τοῦ 
ῥητοῦ πρὸς τὴν παρὰ τοῦ φεύγοντος ἐξουσίαν διάνοια 
προσαγορεύεται" ἀεὶ μὲν, οὖν ἡ πρὸῤ τὸ ῥητὸν. ἐμπίπτει 
ἐπὶ τῆς ἐπὶ νόμον ἀντιλήψεως" οὗ περὶ. ταύτης δὲ νῦν 15 
ὃ λόγος, ἀλλὰ τῆς. ἑτέρας τῆς ἐπὶ τοῦ συλλογισμοῦ" 
ἐμπίπτει δὲ τότε, OT ἂν ὃ χατήγορος ἐν ἀντιλήψει ῥη- 

τὸν ἔχῃ προβάλλεσϑαι, καϑὸ χρίνει τὸν φεύ) 'ovra* οἷον 253 
ὡς ἐπὶ τοῦ γεωργοῦ τοῦ τὸν viov ἀποχηρύττοντος, γό- 
μου χελεύοντος ἐξεῖναι πατράσιν ἀποχηρύττειν τοὺς παῖ- 20 
δας" ἐν τούτῳ γὰρ διαβάλλοντος τοῦ παιδὸς τὴν ἀπο- 
κήρυξιν xol λέγοντος, ὡς ἐπ᾿ ἄλλοις ἀποχηρύττειν ἐχρῆν, 
ὅτ᾽ ἂν ἀσελγαίνωσιν, ὅτ᾽ ἂν ὑβρίζωσιν, ot. ἂν μέϑαις, 
ὅτ᾽ ἂν κύβοις, ὅτ᾽ ἂν ἑταίραις σχολάζωσιν, 3" ἀλλ᾽ οὐχ 
0r ἂν τὰ σεμνότατα διώκωσιν" xol πρὸς ταῦτα TOU πα- 38. 
τρὸς, 0 ἐστι τοῦ κατηγόρου, τὸν συλλογισμὸν émayov- 
τος, καὶ ὡς μηδὲν διαφέρουσι λέγοντος, οὐ τὸ ἴσον συλ- 
λογιζομένου" ἄτοπον γὰρ φιλοσοφίαν ἐξισοῦν ἀσελγείᾳ, 
ἀλλ᾽ ἁπλῶς λέγοντος, ὅτι πάντα, ὅσα ὃ ἂν λυπῇ παῖς 
τὸν πατέρα xol παρὰ γνώμην αὐτοῦ ποιῇ, ἀποχηρύξεως 30 
ἄξια; εὑρίσκεται νόμος ἐξ αὑτοῦ τοῦ πατρὸς προβαλλό- 


ἐμῷ. 


0 


2 Ald. σχολάζουσιν. 5 Ald. ὅτι. 


606 . ΠΟ ZX0AIA4 


μενος) ὅτι ἔξεστι τοῖς πατράσιν ἀποχηρύττείν τοὺς παῖ- 
, δας" ἐμπεσόντος οὖν τοῦ νόμου τούτου, ἐπὶ τὴν τοῦ νο- 
μοϑέτου γνώμην ἀμφότεροι τρέπονταε, πρὸς τὸ χρή- 
σίμον ἑκάτερος" χοινὸν γὰρ ἀμφοῖν τὸ κεφάλαιον" οὐχ 
δ ἁπλῶς γὰρ ἡ ἐπὶ τοῦ συλλογισμοῦ γνώμη ἐμπίπτει, ὅταν 
ἐπὶ τὸν νόμον * ἀντίληψις ἢ, ἀλλ᾽ ὅτ᾽ ἂν ἐμπίπτῃ ῥη- 
τὸν, xc ἡ κρίσις καὶ ἡ κατηγορία τῷ κατηγόρῳ γί- 
νεται. ᾿Εὰν δὲ τοῦτο μὲν ῥητὸν μὴ ἐμπίπτῃ, ἐπὶ νόμον 
δὲ ἡ ἀντίληψις ἀνάγηται βοηϑοῦσα τῷ φεύγοντι, τὴν 
' 40 πρὸς τὸν νόμον ἔχει διάνοιαν" πᾶν γὰρ ῥητὸν διανοίᾳ 
λύεται, τὴν δὲ ἐπὶ τοῦ συλλογισμοῦ γνώμην νομοϑέτου 
οὐχ ἔγχει" τὰ δὲ τῆς ἐργασίας τῆς γνώμης ἐν ὅρῳ με- 

μαϑήχαμεν. E e 

Ἢ πηλικότης, ὅτι μέγα τὸ γεγονός. 
45 Μαρκελλίνου. nó τῶν χεφραλαίων τούτων, τῆς 
, τὸ πηλιχύτητος καὶ τοῦ πρός τι, ὃ τόπος τῶν αὐξήσεων 
παραλαμβάνεται, ἐν οἷς τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους ἐστὶ 
τελείως εἰσαγόμενα xoi πάσας τὰς ἐργασίας ἔχοντα καὶ 
τὰς κατασχευὰς, καὶ οὐ καϑάπερ ἐπ -προβολῇ ἀτελὼς" 
80τίς δὲ ἡ τελεία τούτων χατασχευὴ, τοῦ τε πηλίχου xai 
τοῦ πρός τι, ἐν τῷ ὅρῳ δέδειχται" ἄξιον δὲ ζητῆσαε, 
εἰ ὅλως ἐν ἀντιλήψει τὴ μειώσει ὁ φεύγων χρήσεταε, 
τουτέστι τῷ πηλίχῳ καὶ πρός τι, μηδὲν ἀδίχημα εἶναι 
λέγων, ἐν μὲν γὰρ ὅρῳ εἰκότως, ἔνϑα xol ἀδίκημα ὑπὸ 
25 τοῦ φεύγοντος ὡμολόγηται, ἔλαττον δὲ τοῦ ἐγχαλουμέ- 
γου" καὶ ἑχατέρῳ πρόσεστεν ἐχ τῆς ὑποϑέσεως τὸ μὲν 
αὔξειν, τὸ δὲ μειοῦν" ἐγταῦϑα δὲ πῶς οἷόν Ts μειῶσαι 
τὸν φεύγοντα, τὸ παράπαν ἰσχυριξόμενον μηδὲν ἤδικη- 
. χέναι" ov yag λόγον ἔγει τὸν αὑτὸν λέγειν, ὡς οὐκ ἀδὶ- 
80 χημα "καὶ πάλιν ἐν. τούτῳ τῷ μέρει τοῦ λόγου γενόμενοϊ, 


Ν 


4 Ald, ὦμο». ΝΞ 


ΕΙΣ ΣΤΩΑΣΕΙ͂Σ τ᾿ 607 


ὡς ἀδίκημα τὸ ἔγκλημα χαϑαιρὲϊν xol πρὸς ἕτερον àv- 
τοξετάζειν, ὡς οὐ μέγα καὶ ἕτερον μικρότερον" ἐροῦμεν 
τοίνυν, ὅτι, ἐν μὲν τῇ τοιαύτῃ ἀντιλήψει, ὅτ᾽ ἂν μηδὲν 
ἐπισυμβῃ ἔξωθεν ἀδίχημα, ὁ μὲν διώχων ταῖς αὐξήσεσι 
χρήσεται καὶ τοῖς κεφαλαίοις τούτοις, ὃ δὲ φεύγων οὐχ 5 
ἔτι ταῖς μειώσεσιν, ἀλλὰ μηδὲ ἀδίκημα πάντη ἀγωνιεῖ- 
ται" d» αἷς δὲ ἐπισυμβέβηχέ τι αὐτῶν τῶν εἰδῶν yevo- 
μενον, γνωσόμεϑα, πότερον χρηστέον, ἢ οὔ" ἐνταῦϑα 
γὰρ χώραν ἡ μείωσις ἔχει" τοῦ γὰρ χατηγύρου πλεονά- 
ζοντος. ταῖς αὐξήσεοι xoi ἐχτραγῳδοῦντος τὸ ἐπισυμβε- 10 
βηχὸς, ὃ φεύγων βαρυνόμενος τῇ καταδρομῇ. ἐξ ἀνάγκης 
μειοῦν ἐπιχειρήσει" σημειωτέου οὖν, ὅτε ἡ πηλικότης καὶ 
τὸ πρός τι ἐν ὅρῳ μὲν κοινά ἐστιν, ἐν ἀντιλήψει δὲ οὐκ 
ἀεί". κἀχεῖνο δὲ " ἐπίστασθαι γρὴ ἀναγκαίως, ὅτι οὐδὲ 

ó κατήγορος ἐν τοῖς τοιούτοις προβλήμιασιν αὔξειν δὴ ὁ 15 
χαὶ δεινοποιεῖν τὸ πεπραγμένον δυνήσεται, αὐτίχα ἐπὶ 
τοῦ φιλοσοφοῦντα τὸν υἱὸν ἀποχηρύξαντος οὐ δύναται 
δεινοποιῆσαε ὃ ῥήτωρ, ἀλλ᾽ ὅσον ἀπείϑειαν μόνην τοῦ 
παιδὸς αἰτιάσασϑαι πρὸς τὸν πατέρα, οὐ γὰρ τῶν δια- 
βεβλημένων ἡ πρᾶξιρ-. 20. 


Τὸ πρός τι ὅτι μεῖζον ἢ ἃ προβάλλεται" οἷον τοῦ τὰς ναῦς ἢ. τὰ 
τείχη προδοῦναι τὸ ἐν σπάνει πάντων καταστῆσαι T τῶν ἀγνακαίων, 
μηδενὸς καταίροντος τῶν ἐμπόρων. 


* 


Μαρκελλίνου. Καὶ τὸ ngog τι συγχριτικόν ἐστι 
κεφάλαιον, ὅτι μεῖζον τὸ πεπραγμένον, ἢ ἃ προβάλλεται 
ὁ φεύγων, λέγω δὴ τοῦ τὰς ναῦς προδοῦναι χαὶ τείχη 
καὶ συμμαάχάυς μεῖζον τὸ ἐν σπάνει τῶν ἀναγκαίων χα- 
ταστῆσαι τὴν πόλιν" τὸ μὲν γὰρ περὶ τε μέρος τῆς πο- 
λιτιτῆς δυνάμεως ἔχει τὴν ἐπιβουλὴν, τὸ δὲ εἰς αὐτὸ τὸ 
πάντας ἀπολέσϑαι λιμῷς Καλῶς δὲ μετὰ πολλὰ τῶν 50 


28 


5 Ald. δε. 6 Ald. δεῖ, scripsi óy. 4 Ald. καταστῆναι. 


608 2 X0414 " 


κεφαλαίων τὴν πηλιχότητα xoi τὸ πρός τι ὥρισεν d 
τέχνη, καὶ τὴν τελείαν τῶν ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους ἐρ- 
χασίαν " οὐδὲ γὰρ “κατατρέχειν εὐθὺς ἐν ἀρχῇ TOU φεύ- 
γοντὸς πρὸ τῶν ἀποδείξεων προσῆχον, μάταιον γὰρ χαὶ 
δ ψιλῆς λοιδορίας τὸ πραττόμενον, xal ἀργὸν καὶ ὕπτιον 
ποιεῖ τὸν λόγον, ἀλλ᾽ ἐν τῇ προβολῇ τὸ πραχϑὲν μέ- 
τρίως αὐξήσαντες τηρήσωμεν τῇ πηλεχότητε χαὶ τῷ πρός 
τι τὰς ἀφορμάς, ϑαῤῥοῦντες ἤδη μετὰ τὴν ἀπόδειξιν" 
οὐχ ἐν πάσαις δὲ ταῖς ἀντιλήψεσιν ὁμοίως ἰσχύει τὸ 
40 χεφαλαιον" ἐν μὲν. γὰρ τῷ ὅρῳ τῇ στάσει ἅτε ix μέρους 
ὁμολογουμένου τοῦ ἀδικήματος ἢ πάλιν τοῦ εϑεργετή.- 
ματος, εἰχότως ἀγωνιστικωτέρα γίνεται 2j σύγκρισις, ὅτ᾽ 
ἂν τὸ πραχϑὲν τῷ λείποντι προβάλληται, ? ἐν δὲ rq. 
ἀντιλήψει, ἐπειδὴ τοιοῦτον ὑπόχειται οὐδὲν, ἀνεύϑυνον 
15 γὰρ τὸ πραχϑὲν, οὐχ ἔτι ὁμοία τοῦ κεφαλαίου ἡ χρῆ- 
σις, μάλιστα δὲ ὅτ᾽ ἂν μὴ αὐτὸ xa. ἑαυτὸ τὸ πε- 
πραγμένον ἄτοπον εἶναι δοχῇ, μήτε ἐπισυμβεβηκὸς ἄτο- 
πόν τι φαίνηται, παντελῶς " ἐξασϑενεῖ τὸ χεφάλαιον, 
ὡς ἐπὶ τοῦ φιλοσοφοῦντα τὸν υἱὸν ἀποχηρύττοντος " 
20 ἄτοπον γὰρ εἰ παραβάλονι τῷ μεϑύοντι καὶ χυβεύοντε 
καὶ τὰ πατρῷα κατεδηδοχότι" καὶ ἐπὶ τοῦ ᾿Δλχιβιάδου 
τοῦ γράψαντος ἐχπώμασι τὰ περὶ «Σικελίαν xol χρινο-- 
μένου" οὐ δύναται γὰρ λέγειν ὁ χατήγορος, ὅτι μεῖζον 
τὸ 4 γράψαι τοῦ. προδοῦναν ᾽ φρούριον" χρὴ τοίνυν ἐν 
35 παντὶ προβλήματι τὴν ὕλην ἐξετάζειν xol πρὸς ταύτην 
συμμετρεῖσϑαε τὸν λόγον χαὶ μεϑοδεύειν τὰ χεφάλαια, 
ἔνϑα μὲν χώραν ἔχει nÀsovatovrag, ἔνϑα δὲ ἧττον ἐσχύει, 
ἐφαπτομένους 5 xoi παρατρέχοντας᾽" ἐνίοτε δὲ καὶ παν- 
τάπασι παραλείποντας" οὗ μόνον τοίνυν ἐν ταῖς συμβὲε- 


βη- 


2 Par. προβάλητα. — $ παντελῶς Ald. om., recepi ex Par. 
4 Ald. rov. — 5 Ald. καὶ φρούριον. 6 Ald. ἐφαπτομένου. 


- 


ΕΙΣ XTAXE1X . | . 609. 


βηκυίαις ἀντιλήψεσι χρῆσϑαι κατὰ καιρὸν τῷ πρός TV 
δυνησόμεϑα,, ἀλλ᾽ ἐνίοτε xol μηδενὸς ἐπισυμβεβηκότος 7 
ἐξ αὐτῆς τῆς τοῦ πεπραγμένου ποιότητος τὰς ἀφορμὰς 
ληψόμεϑα" αὐτίχα ἔνϑα τὸν ᾿᾿ϑηναῖον ἰατρὸν δημοσίῳ 
χρίνει τὶς, ἐπειδὴ τὸν Φίλιππον ἰάσατο νοσοῦντα, καί- ὅ 
TOL μηδενὸς ἐπισυμβᾶντος 6 ὅμως ἐξ αὐτοῦ τοῦ πεπραγμέ- 
vov ἱχανὴν ἕξομεν χορηγίάν εἰς ταῦτα τὰ κεφάλαια" 
λαβόντες γὰρ τὴν τοῦ Φιλίππου ποιότητα χαὶ τὰς εἰς 
τοὺς Ἕλληνας ἀδικίας οὐ μόνον αὐξῆσαι τὸ πεπραγμέ- 


vov δυνησόμεϑα, καὶ συγχρίνοντες αὐτὸ πρὸς τὰ ἐν τῷ 10 


ὅρῳ ὑπὸ τοῦ φεύγοντος προβαλλόμενα πολλῷ χαλεπώ- 
τερον αὐτὸ ἐχείνων δυνησόμεϑα κατασχευάσαι" πολλῷ 
γὰρ μεῖζον τοῦ τεῖχος 7 τριηρῶν τι μέρος διαφϑεῖραι 
τὸ τὸν Φίλιππον ἀναστῆσαι, νῦν γὰρ περὶ πάντων ὁ 
χίνδυνος" ὅρα οὖν πόσον ἡ ὕλη δύναται. 15 


Ἔν δὲ τούτοις, λέγω δὴ τῇ πηλικότητι καὶ τῷ πρός τι, τὰ ἀπ᾿ ἂρ» 
xs ἄχρι τέλους ἐμπίπτει ἀναγκαίως. 
Μαρκελλίνου. Ἕπεταί φῆσι τούτοις τὰ ἀπ᾽ ἀρ- 
χῆς ἄχρε τέλους, αὔξων γὰρ τὴν ἀδικίαν ὁ κατήγορος 
τῶν πεπραγμένων ἅπτεται, πόϑεν γὰρ εἰ μὴ ἐκ τούτων 20 
7 αὔξησις; οὐχοῦν τὸ ἐπὶ τούτοις ἐξηγητέον ἐν τούτοις" 
ἐν αὐτῇ γὰρ τῇ πηλιχότητι καὶ τῷ πρός τι τῶν ἀπ᾽ ἀρ- 
χῆς ἄχρι τέλους ἐστὲν ἡ ἐξέτασις, ὥσπερ καὶ ἐν τῇ προ- 
βολῇ μετρίας. - 


Πρὸς à ἣ ἀντίληψις, ὡς ἐν στοχασμῷ ἐμάϑομεν; ὅτι ἔξεστι, καὶ 25 
κεχώλυκε γόμος οὐδείς. 
Συριανοῦ. Τοῦτο τὸ χεφάλαιόν ἐστι τὸ συνεχτι- 
χώτατον ἐν τῇ στάσει xal γνωρίζον * αὑτήν" καὶ ἐπει- 
δὴ ἐξ ἀρχῆς τῆς στάσεως ἔμελλέ τινὰ παραλαμβάνεσϑαι 


7 Ald. ni συ μβεβηκότος. 1 Ald. γνωρέξων, 
Rhetor, IV. | 39 


610 X X041A 


κεφάλαια ἔξωθεν, προέταξεν τὸ μόριον τοῦ δικαίου ἡ 
τέχνη, ἐπειδὴ ἔφαμεν , ὅτι " πρώτῃ “φωνὴ τοῦ φεύγον- 
rog γνωρίζει τὴν στάσιν" ἵν᾽ οὖν τοῦτο Hh πρῶτον μὲν 
., Vus τέϑεικε τὸ" μόριον TOU. δικαίου, ἔπειτα δὲ αὑτὴν 
΄ 955 ἐπήνεγκε τὴν ἀντίληψιν πρὸς τὰ ἀπ᾽. ἀρχῆς ἄχρι τέλους" 
." τοῦ γὰρ κατηγόρου πολλῇ χρησαμένου καταφορᾷ à τοῖς 
ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους, O φεύγων εὐθέως τὴν ἀντίληψιν 
προβάλλεται τὴν ἐξουσίαν προφέρων" πόϑεν δὲ λαμβα- 
vertu, ἔγνωμεν ἔν τὸ τῇ μεθόδῳ καὶ iy αὐτῷ τῷ στο- 
10 χασμῷ" νυνὶ δὲ τοῦτο ῥητέον, ὅτι οὐχ ὡς ἔτυχε τούτῳ 
τῷ κεφαλαίῳ χρηστέον , ἀλλὰ μετὰ τινος μεϑόδου , τυ- 
ραννικὸν γὰρ ἄντιχρυς λέγειν , ὅτι ἐξῆν μοι τοιαῦτα δια- 
πράξασϑαι, ip οἷς ὡς ἀδιχήμασι χρίνεται" ἀλλ᾽ ἐὰν 
ἀπὸ νόμου ἡ ἐξουσία τυγχάνῃ, ἐρεῖ ὁ φεύγων , ὅτι εἰ 
45 μὲν ἄδειαν μηδεὶς μοι νόμος παρεῖχε, χαλῶς ἂν ἡ κατη- 
γόρία εἶχεν" ἐπειδὴ δὲ ἃ τοῖς νόμοις δοκεῖ, ταῦτα. πεπρα-- 
xta, τίνα λοιπὸν ἔχει χώραν ἡ κατηγορία; κὰἀὶ τούτῳ 
τῷ τρόπῳ xol ἐπὶ τῶν ἄλλων εἰδῶν τῆς ἀντιλήψεως 
χρῆσϑαι δυνήσεται" ἐξαιρέτως δὲ εἰ ἀπὸ νόμου εἴη, φή- 
30 σει OTi οὐκ ἐμοῦ χατηγορεῖ μᾶλλον .7 τοῦ τεϑεικότος 
τὸν γύμον, xal τὴν πολιτείαν διαβάλλει τῷ νόμῳ χρω- 
μένην. ; 
Z2 wna rgov.? Τὴν ἀντίληψιν ὃ φεύγων οὐχ ἀνέ- 
δὴν εἰσάξει, ἀναίσχυντον γὰρ τὸ λέγειν, ὡς ἔξεστιν à ἅπερ 
35 €» τις βούλοιτο διαπράττεσθαι, ἀλλ᾽ ὑφειμένως ἢ αὐ- 
τὴν ϑήσει χαὶ λανθανόντως, ἵνα τὸ ἀναιδὲς αὑτῆς ἐπι- 
χρύπτηται, οἷον ὡς ἐπὶ «oU ξωγράφου' ἀλλὰ γὰρ ἀπο- 
στερεῖν ps τῆς τέχνης ὃ συχοφάντης ἐπιχεχείρηχεν, ὥσπερ 
ἂν εἰ xol τοῦ γελᾷν ἐξεῖργε καὶ ὅλως τῇ φύσει χρῆσϑαε 
50 διεχώλυεν" εἰ γὰρ αἰτιᾷ τὴν τέχνην * xol τὴν φύσιν, ἧς 
παράδειγμα γέγονεν ἀνϑρώποις ἡ τέχνη. 


* 


2 Syriano haec tribuit Ven. — 3 Ald. ὑφειμένης. 4 Ven. 
γράφουν καὶ τὴν φύσιν. 


ΕΙΣ STAZEIX 611 


Μαρκελλίνου. ᾿Αναγχαίως τούτοις τοῖς xsga- 

' λαίοις ὃ φεύγων ἀντιτάξεν τὴν ἀντίληψιν" τοῦ γὰρ διώ-. 
xovros χατὰ τὸ ἰσχυρότατον ἐγχειμένου πρὸς τὴν ἐξου- 
σίαν ὃ φεύγων χαταφεύξεται , ὅπερ αὐτῷ πλείστην ἰσχὺν 
παρέξει" ἡ δὲ ἀντίληψις ὅτι ἔξεστιν, ἐν 7 τὰ τοῦ δι- δ 
καίου μόρια ἐξετάσει, ὥσπερ εἰρήχαμεν, εἰ μὲν ἄλλα παν- 
τα ἐμπίπτοι, πάντα λέγων, εἰ δὲ μὴ, ὅπερ ἂν τούτων 
ἐμπέσῃ ἢ νόμον, ἢ ἔϑος, ἢ φήσει 5 xarà ἀντίφασιν τὸ 
μὴ κεχωλύσϑαι. Τίνες δὲ τούτου τοῦ χεφαλαίου ἐργα- 
σία: καὶ ὁ 'χαϑ᾽ ἃς μεϑόδους προαγόμεναι ἐντελέστατα 40 
. ἐν στοχασμῷ δεδήλωται" ἴδιον δὲ παρὰ 7 τὰ χείμενα ταῦ- 
τα εὑρίφςχεται ἐνταῦϑα ϑεώρημα, ὅπερ ἀναγκαῖον προσ- 
ϑεῖναι, ὅτε οὐχ ἁπλῶς τὴν εἰσαγωγὴν ποιησόμεθα τοῦ 
“κεφαλαίου, ἀλλὰ μετὰ τινος τέχνης" OV γὰρ γυμνῶς λέ- 
ξομεν οὐδὲ ἁπλῶς οὕτως, ὅτε ἐξῆν μοι, ἄτοπον γὰρ 15 
ἀχμάσαντος τοῦ κατηγόρου ἐν τὰἀϊς αὐξήσεσι xol κατα- 
δραμόντος λέγειν ὅτι ἐξῆν μοι" ἀλλὰ χρὴ προμεϑοδεύ- 
σαντὰ ἐν τῇ εἰσαγωγῇ λέγειν , ὅτι ταῦτα μὲν , & gnow 

ὃ κατήγορος, εἰ μὴ συγχεχώρητο, ἴσως εἶχεν γώραν ἢ xa^ - 
ταδρομή" νῦν δὲ περιττῶς τοσούτῳ πλήϑει λόγων πρὸς 20 
τὴν κατηγορίαν χέχρηται, τῶν νόμων, ἢ τῶν ἐϑῶγ ἢ 
τῆς φύσεως συγχεχωρηχότων" ἢ εἰ μὴ τοῦτο ἔχοιμεν λέ- 
yt, τῷ κατὰ ἀντίφασιν χρωμένους ἀναγχαῖον τὴν ἐξου- 
σίαν χατασχευάζειν μὴ ἀνατρεπόντων τῶν νόμων, ÀÉ- 
γοντας, oU δεῖ τοιαῦτα λέγειν τὸν κατήγορον" δυνάμεϑα 15 
δὲ καὶ οὕτως εἰσαγαγεῖν τὴν ἀντίληφίν, δὲ ἀπὸ νόμου εἴη, “ 
ὅτι οὐ τοσοῦτον ἡμῶν τὴν χατηγορίαν O κατήγορος ποι-, 
εἴται, οὐδὲ xa" ἡμῶν τοὺς πολλοὺς τούτους διεξέρχεται 
λόγους, ἀλλὰ τοῦ νομοϑέτου χατηγορεῖ καὶ τῆς ἐχείνου 


γνώμης, Tti ταῦτα ἐποίησε xvoua. 30 


P4 


? 


5 Ald, φύσει. 6 καὶ Ald. om. 7 Ald. mtpi, δεῖ, παρά. 


49.. 


612 XO AIA 


EI^ ἣ μετάληψις ἐγστάσει μὲν, εἰ ἐγχωῤοίη, X ὅτε οὐδὲ 2 ἕξεστεν, 
᾿ ἀντιπαραστάσει' δὲ, ὅτι tb καὶ ἔξεστιν, ἀλλ᾽ ovx ἐπὶ τούτοις, 
οὐδὲ ἐπὶ ταῦτα. 3 


“Συριανοῦ. Τῇ ἀντιλήψει ἕπεται 7) «μετάληψις 

ὅ πάντως" ὡς γὰρ ἔφαμεν πολλάκις πᾶσα ἀντίληψις μετα- 
λήψεῶ λύεται" * γίνεται δὲ ἡ μετάληψις πρὸς τὴν πρᾶ- 
ἕξιν, ὡς ἐπὶ τοῦ. τὸν μοιχὸν ἀποχτείναντος τρισαριστέα" 
χρωμένου γὰρ τῇ ἀντιλήψει τοῦ φεύγοντος, ὅτι ἐξῆν μοι, 

, ὃ χατήγορος μεταλαμβάνων φησὶν ἐνστάσει μὲν, ὅτι οὐκ 
40 ἔξεστιν" εἶτα ἀντιπαραστάσει, ὅτι εἰ καὶ ἔξεστιν, οὐκ 
ἀριστέα φονεύειν ἐξὴν" ἀεὶ γὰρ ἡ μετάληψις, ὡς πολ- 
256 λαχοῦ εἴπομεν, xarà ἔνστασιν xci ἀντιπαράστασιν εἰσά-: 
γεται" 7 μέντοι, τάξις, ὡς χαὶ ὃ τεχνικὸς φησὶν, ἀπὸ 
τὴς ὕλης τοῦ πράγματος γίνεται; ἔν τισι γὰρ ἀναιδὲς 
15 πρώτῃ χρήσασϑαι τῇ ἐνστάσει" xol μάλιστα εἰ ἀπὸ νό- 
μου ἡ ἀντίληψις εἴη" τὸ γὰρ ἀντιλέγειν τῷ νόμῳ cvat- 
δές᾽ ἐνταῦῖϑα zai τὴν διάνοιαν τοῦ ῥητοῦ ἐξετάσει καὶ 
τὴν γνώμην, εἰ τύχοι, τοῦ νομοϑέτου. 

'" Zenatoov.* Τὴν μετάληψιν 0, κατήγορος διαι- 

20 ρήσει 5 ἐγστάσει xol ἀντιπαραστάσει, πλατυνεῖ δὲ αὖ- 
τὴν παραδείγμαει, πλείω δὲ τῷ φεύγοντι τὴν διαβολὴν 
ἐργαζόμενος" ὃ εὐθὺς ἐπὶ τῆς προβολῆς ϑήσει τὴν ἀντί- 
Any. ἐξ ἀντιϑέσεως, καὶ 9 λύσει ; ὡς εἴρηται, τῇ μετα- 
λήψει" μετὰ δὲ 159 ταῦτα τὴν. αἴτησιν τῆς γνώμης cica- 
45 ἕξει ὁ κατήγορος, τοιῶρδε ἐπὶ rot ζωγράφου, οἷον ** ἀλλ᾽ 
εἴπερ μὴ δημοσίᾳ τὴν πόλιν ἀδικεῖν ἐβούλου, τίνος yo 


1 Par. ἐγχωρεῖ, εἴ manu seriori insertum est, 44 Ald. οὖ- 
δὲν. . 5 Ald. οὐδὲ τοιαῦτας, —— A4 Ald. λέγεται. 5 Syriano 
haec etiam tribuit Ven., in quo est τὴν δὲ uera. 6 Ven. 
διαιρήσει μὲν. 7 Ven. πλείονα. 8 Ven. εἰργασμένος εὐθὺς , 
᾿ ἐπὶ τῇ προβολῇ. 9 καὶ Ven. om, 10 δὲ Ven. om. 11 
οἷον Ven. om. : 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ 613 


οιν πρὸ. του V λιμένος € ἔγραφες τὰ ναυάγια" πρὸς δὲ τὴν γνώ- 
μην χρῶμᾳ ἀντιστατικὸν εἰσάξεν ὃ φεύγων 13, ἀλλ᾽ ὑπὲρ 
ὑμῶν 13 τὲ καὶ τῶν πλεόντων τὴν τοιάνδὲ πρὸ τοῦ λι- 
μένος πεποίημαι, γραφὴν, t» οἱ μὲν τοὺς χειμῶνας ὁῤ- 
ῥωδοῦντες καὶ τὰ ναυάγια ἐν τοῖς προσήκουσι καιροῖς 


᾿ ψαυτίλλωνται, ** ἡ δὲ πόλις *$ ἐν τῷ δέοντι 16 τὸν πλοῦν. 


ἐχείνων ποιουμένων μὴ τὰς ἐχ ναυαγίων ὁλοφύροιτο 
συμφορὰς, καὶ λοιπὸν ἐκφράσει τριηρῶν. καταδύσεις, 17 
VCUTUOY ὄλεϑρον , xal τὰς ἐπὶ τούτοις τῶν οἰχείων συμ- 
φορᾶς ἦν | 
Μαρκελλίνου. Σιχότως ἡ μετάϊηψι, μόνῃ γὰρ 
ταύτῃ λύεται L ἀντίληψις" xoi ἐξ ἀνάγκης, ὡς προεί- 
φηται, ὕὅπον ἂν ἐμπίπτῃ τὸ ἕτερον, ἀκχολουϑεῖ τὸ ἕτε- 
ραν, εἰς λύσιν ἐχείψου. ἐπαγόμενον * ἐν δὲ τῇ μετα- 
λήψω δισλαῖ λύσεις εἰσὶν, 7). μὲν, κατὰ ἔνστασιν, ἡ δὲ 
κατὰ ἀντιπαράστασιν" ἡ μὲν κακὰ ἔνστασιν, ὅτι οὐχ 
ἔξεστιν ; ἡ δὲ κατὰ ἀντιπαράστασιν, ὅτι εἰ xai ἔξεστιν ᾽ 
ἀλλ᾽ οὐχ ἐπὶ τούτοις. Et yz opoín Καλῶς τὸ εἰ 
ἐγχωροίη , δοχδὶ γὰρ ἀναίσχυντον τὸ ἄντιχρυς λέγειν, ὅτι, 
οὐχ ἔξεστι φανερᾶς οὔσης τῆς ἐξουσίας, καὶ μαάλιστα ἐπὶ 
τῆς χατὰ νόμον ἐξουσίας" ἐνταῦϑα γὰρ μετὰ τὴν τοῦ 
νόμου ἀνάγνωσιν ἄπορος 7 τῆς ἐνστάσεως χρῆσις" us- 
τριώτερον δὲ τῇ ἀνειπαραστάσει χρήσασϑαι'" ἤδη γὰρ 
éy τῷ στοχασμῷ μεμαϑήχαμεν ἀμφοῖν τὴν δύναμιν, τῆς 
τε ἐνστάσεως χαὶ ἀντιπαραστάσεωρ" op μὴν ἀλλ᾽ ἐνίοτε 
χρῆσϑαι καὶ τῇ ἐνστάσει πρώτῃ δυνάμεϑια τῆς ὕλης δι- 


δούσης, ὡς ἐπὶ τοῦ τὸν - Φίλιππον ἰατροῦ νοσήσαντα. 


12 Ven. add, λέγων. 48 Ven. ὑμῶν τε xoi τῶν πλέοντων. 


Ald.,Par. ἡμῶν rs καὶ 10» παϑόντων. 14 Ald. ναυτίλωνται. 


5 


10 


E 


Ven. γαυτίλλοιντο. 15 Ald. ἡ δὲ πόλις καὶ τὰ ναυάγια. Par.: 


et Ven. καὶ τὰ ναυάγια om. 16 Ald. et Par. ἐν. τῷ πλέοντι. 
Ven. ἐν τῷ δέοντι. 17 Ald. καταδήσει. (8 Sequitur in 
Ven. cni τούτῳ μετάληψις κινηϑήσεται. ᾿ς 


. 64. ZX0AIA 


ϑεςαπεύσαντος" ἐνταῦϑα ydo οὗ “μόνον τῇ ἀντιπαρα- 
στάσει ὁ διάχων γρήσεται, 1? ἀλλὰ καὶ ἄντιχρυς ἀνε- 

᾿ Mi» τοῦ ῥητοῦ τὴν ἐξουσίαν διὰ τῆς ἐνστάσεως πειρώ- 
σεται" καὶ 5 αἰτία σᾳφῆς" διαβεβλημένης 7ὰρ τῆς πρά- 

b ξεως διὰ τὴν Φιλίππου ποιότητα xoi τὴν ἔνστασιν ὃ δι- 
χάζων προσδέξεται. Καλλίστη δὲ καὶ δριμυτάτη ἢ 4η- 
μοσϑενικὴ μέϑοδος" συμπλέξας γὰρ ὁ ῥήτωρ τῇ ἐνστά- 

0:0 τὴν ἀντιπαράστασιν μείζω τῷ κεφαλαίῳ δέδωκε 
τὴν ἰσχύν" καὶ οὐδὲ ἁπλῶς λέξεσι ταῖς τυχούσαις γρη- 
40 σάμενος, ἀλλὰ μετὰ βαρύτητος" ἐν γοῦν τῷ ?? παρα-᾿ 
πρεσβείας «Δἰσχίνου χρωμένου τῷ ἀντιληπτιχῷ, ὅτι ἔξε- 
στι λέγειν καὶ ov χρὴ λόγων 31 εὐθύνας ὑπέχειν, τεχνι- 
κῶς ὃ ῥήτωρ ἐπάγει τὴν ἔνστασιν᾽ εἴπερ ?? ἐπ᾿ ἀργυρίῳ 
τε λέγοιεν οἱ ῥήτορες, διὰ τούτου χατασχευάζων, ὅτι 
15 οὐχ ἔξεστι" δεῖ γὰρ, φησὶν, εὐθύνας ὑπέχειν, εἴπερ &n* 
ἀργυρίῳ τι λέγοιεν οἱ ῥήτορες" ἔξεστι δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ 
πλάσματος τοῦ προτεϑέντος ϑεωρῆσαι 33 τῆς μοϑόδου 
τὴν ἰσχύν" τοῦ γὰρ ἰατροῦ φάσχοντος ἐξεῖναι τῇ τέχνῃ 
χρήσασϑαι, καὶ τῆς ἐνστάσεως οὔσης, ὅτι ovx ἔξεστε 
40 χρήσασϑαι τῇ τέχνῃ ἐπὶ βλάβη τῆς πατρίδος, συμπλέξας 
ἀμφότερα φήσει, ὅτι οὐκ ἔξεστι χρῆσϑαι, μάλιστα ἐπὶ 
τῷ 35 σώξειν τοὺς ἐχϑρούς. ᾿Ιστέον δὲ, ὡς ἐν τῇ ἀν- 
ειἰπαραστάσει τὴν χατὰ ῥητὸν καὶ διάνοιαν ποιησόμεϑα 
ἐξέτασιν, κατὰ »όμους οὔσης τῆς ἀντιλήψεως" ἐνδέχεται 
$5 μὲν γὰρ καὶ ἐπὶ τῆς ἐνστάσεως" βίαιον δὲ τὸ ix τοῦ cu- 
ϑέος ἐνίστασθαι μηδὲ ἐξεῖναι λέγοντας, μάλιστα δὲ ἐπὶ 
τῆς ἀντιπαραστάσεωρ; ἐν ἢ διάνοιαν τῷ νόμῳ ἀντιϑή- 
σομεν, μεϑ' ἧς γνώμης ὁ —— roũro ὥρισεν" oy γὰρ 
οὕτως ὡς 0 φεύγων ὑπολαβὼν πεποίηκεν" οἷον ὡς ἐπὶ τοῦ 


19 Ald. χρήσηται, 20 Ald. τῇ. 21 Ald. λέγων. 23 
Dem. de fals. leg. p, 598, 25 Ald. καὶ ϑεωρῆσα. — 24 Ald, 
Tob, scripsi τῷ. . 


ΕΙΣ ETAXEIX 615 


τρισαριστέωρ . λέξει γὰρ ὁ κατήγορος, ὅτι τῶν ἐδιωτῶν, 
οὐ τῶν ἀριστέων τὴν ἐξουσίαν δέδωχεν ὁ νόμος" , ὥσπερ 
δὲ ἐν ἀντιλήψει ἐξετάζων τὸν νόμον ὃ φονεύων ἐπὶ τὰ 
ἐδιάξοντα ἐῶν ὀνομάτων τρέψεται ?5: καὶ τούτοις γρή- 
σεται, ἃ ἐν τῷ νόμῳ διηγόρευται" οἷον, εἰ τύχοι, τὸ 
τὸν μοιχὸν ἀναιρεῖν, οὕτως ὃ διώχων ἐνταῦϑα Toig γε- 


251 


γιχοῖς χρήσεται τὸ xaT εἶδος quAerrOusvog* συσχιάζει. 


γάρ πως τὸ τοιοῦτο τὰ ἐγχλήματα᾽ οἷον νόμου xeAsvov- 
τος τὸν μοιχὸν ἀναιρεῖν, χαταλαβών τις ἐπὶ τῇ γυναικὶ 
τρισαριστέα ἀπέχτεινε xai χρίνεται δημοσίων ἀδικημάτων" 
ὁ μὲν γὰρ τῷ γόμῳ χρώμενος χαὶ παρὰ πάντα τὸν TO- 
πον, μάλιστα δὲ ἐν ἀντιλήψει ἀπ᾿ αὐτοῦ τοῦ ῥητοῦ xci 
τοῦ ἀναγνώσματος τῇ διανοίᾳ τοῦ ὀνόματος χρήσεται, 
"ἐξεῖναι λέγων καὶ δεδόσϑαι ὑπὸ τοῦ νόμου τοὺς μοιχοὺς 
ἀναιρεῖσϑαι, κἀγὼ τοίνυν καταλαβὼν μοιχὸν ἀπέχτεινα" 
ὃ δὲ κατήγορος φυλαττόμενος τοῦτο γενιχῶς μεμνήσεται, 
τοῖς εὐφημοτέροις ὀνόμασι χρώμενος" οἷον ὅτι ἀριστέα 
. ἀπέχτεινεν, ὅτι εὐεργέτην τῆς πόλεως, xol ὅτι οὐχ ἔδει 
ἀριστέα ἄνδρα ἀποχτεῖναι" δεῖ γὰρ τὴν δημοσίαν χρείαν 
χαὶ' ὠφέλειαν τῆς ἰδιωτικῆς βλαβὴς προτιμᾷν" xol ἐν 
συλλογισμῷ δὲ τὴν γρῆσιν τοῦ ϑεωρήματος τούτου ὕπως 
χρηστέον τοῖς ὀνόμασιν ἑχατέρῳ τῷ μέρει ἀχριβῶς ἐξε- 
ϑέμεθα" χαϑόλου γὰρ πανταχοῦ χρησιμόν ἐστιν, ὡς ἐπὶ 
τῶν παραδειγμάτων μεμαϑήχαμεν * ἐὰν δὲ μὴ ἀπὸ vo- 
pov " ἀντίληψις ἢ, μόνον τοῦτο προειπών, ὡς οὐδεὶς 
ἐστιν ὁ κωλύων μὲ νόμος, χρήσῃ λοιπὸν τῷ ἐμπίπτοντι 
ἢ ἔϑει ἢ φύσει" ἐν γοῦν τῷ παραπρεσβείας «Αἰσχίνου 
χρωμένου ἀντιληπειχῷ, ὅτε ἔξεστι λέγειν καὶ ov χρὴ λό- 
γων 36 εὐθύνας ὑπέχειν, τεχνικῶς ὕπαγει τὴν ἔνστασιν 
ὁ ῥήτωρ ὡς εἴπομεν. Παρατήρησαι 37 δὲ xaxtivo, πό- 
τερον ἕν μόνον ἢ “πλείω εὑρίσκεσθαι δύναται τὰ ἀντι- 


25 Ald, τρέψαι. 26 Ald. λέγων. 27 Ald. παῤατήρφηται. 


616 ' X X0A41IA 
ληπτιχά" χρήσῃ γάρ ποτε καὶ δύο ἀντιληπτιχοῖς χατὰ 
ταὐτὸν ἐὰν ἐμπίπτῃ, καὶ ὡς ἐπίπαν iw ταῖς χατὰ φύ- 
σιν ἀντιλήψεσιν ἀμφοτέροις ἐνδέχεταε γρῆσϑαι, τῇ τε 
φύσει λέγει xal τῷ ἔϑει" ὁ γοῦν “Αλκιβιάδης χρινόμενος 

5 ὕβρεως ὑπὸ Κλέωνος ἐπὶ τῷ γέλωτι OV μόνον ἀρκεσϑής- 
σεται ?* τῷ λέγειν, ὅτι φύσει πᾶσιν ἀνϑρώποις ὑπάρ- 
χει τὸ rage, ἀλλὰ xci τῷ ἔϑει ἰσχυριεῖται" σύνηϑες 
γὰρ εἶναί φησι πᾶσιν ἀνϑρώποις τὰ τοιαῦτα ἀδεῶς 3? 
ποιεῖν" ὅϑεν xai τινες ὑπολαβόντες μηδὲν φύσιν ἔϑους 

10 διαφέρειν, καϑὸ καὶ τὰ φύσει ἐν Eu ἐστὶν, εἰς δύο ταῦτα 

, διαιροῦσι τὴν ἀντίληψιν, εἴς τε ἔγγραφον ἔϑος ?? xai ἄγρα- 
φον, ἔγγραφον μὲν ἔϑος τὸ γόμεμον, ἄγραφον δὲ τὸ ἔτε- 
pov ὀνομάζοντες" οὐ μὴν ἀλλὰ πειρατέον τὴν διαφορὰν 
ἐχϑέσϑαι" διαφέρει τοίνυν -ἔϑος ᾳὕσεως, ὅτι ἐν μὲν τῷ 

15 ἔϑει ἁπλῶς τὸ πρᾶγμα νενομισμένον κατὰ συγχώρησιν 
ἔξωϑέν τε xoi συνηϑείᾳ γεγονὸς ὑπόχειται, ἐν ἐχείνηῃ 
δὲ ovy ἁπλῶς, ἀλλ᾽ ἐν αὑτῇ τῇ φύσει κείμενον καὶ ἔτι 3 * 
πρὸς τοῖτο,, ὅτι τὰ μὲν φύσει πάντα χοινά ἐστι πάντων 
ἀνϑρώπων, καὶ ὁμοίως εἴτε Πέρσαις εἴτε ᾿Αϑηναίοις καὶ 
20 “Ταχεδαιμονίοις ὑπάρχει, τὰ δὲ ἐν ἔϑει οὐχέτι" οὗ γὰρ 
ταὐτὰ “Ταχεδαιμονίοις καὶ ᾿4ϑηναίοις ἐγχωρεῖ , ἃ οὐδὲ 
πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν, ἀλλ᾽ ἕτερα ἑτέροις νενόμισται. 


Ἢ ἀντίϑεσις ἐπὶ τούτου ἄντιστατικὴ γίνεται, οἷον ὑπὲρ τῶν πλε- 
ὄντων πεποίηκα, ἵνα εἰδότες Y οἵοις αὐτοὺς εἰκὸς περιπίπτειν 
25 xaxoig, εἰ παρὰ καιρὸν πλέοιεν, φυλάττοιντο. 3 


,ΣΣωπάτρου. Μετὰ τὴν μετάληψιν ἕπεται τὸ ἀν-- 
τιϑετιχὺν ὑπὸ τοῦ φεύγοντος προβαλλόμενον" TOU γὰρ 
κατηγόρου χρησαμένου τῇ μεταλήψει καὶ εἰπόντος ἐν τῇ 
ἀντιπαραστάσει, ὅτι ἀλλ᾽ oV τρισαριστέα δίδωσιν ὁ νό- 

so μος ἀναιρεῖν, 0 φεύγων τὸ ἀντιϑετικὸν προβαλλόμενος 


28 Ald. αὐκεσϑήσεται. 29 Ald. εἰδῶς. 50 Ald. soc. 
scr, ἔϑος. 51 Ald. ἔστι. 1 Ald. oi δότες. . 2 Ald. φιλάττειντο. 


ΕΙΣ ZTAZEIX ei? — 


^ ὀρεῖ, Iu δικαίως ἀνήρηται , τί γὰρ. ὑπῆρχε μοιχὸς, χκαὶ΄ 
τῷ χατηγόρῳ δέδωκεν τὴν ἄδειαν τῆς καταφορῶς" καὶ 
κοινὸν τόπον χατὰ μοιχείας ἐρεῖ. Ent μέντοι τοῦ ζω-. 
γράφου ἀντιστατιχή ἐστιν, ἐπὶ δὲ τοῦ τρισαριστέως ἀντ- 
syxÀnpoTuc] ἑνὶ δὲ λόγῳ ἢ ἀντίϑεσις ἢ ἀντιστατιχὴ ἢδ᾽ 
ἀντεγχληματικὴ εὑρίσχοταε" μεταστατικὴ δὲ ἢ συγγνω- 
μονιχὴ οὐδέποτε" ἐναντίων γὰρ φύσιν ἔχει ταῦτᾳ τῇ ἀν- 
τιλήψει" οὐδεὶς γὰρ τὴν ἐξουσίαν προβαλλόμενος ἐφ᾽ 
οἷς ἔπραξε συγγνώμην αὐταῖ" τὸ μὲν γὰρ συγγνώμ n 
αἰτῆσαι ὁρίσαι ἐστὲ τὸ ἀδίκημα καὶ ἐλέους δεῖσϑαι" τὸ 10 
μὲν ἐξουσίαν προτείνεσϑαν οὐδέτερον. τούτων ἔχει. 'O 
μὲν οὖν Μινουχιανὸς βούλεται Paine ἔσϑ᾽ ὅτε τὴν 
ἀντίϑεσιν, ὁ μέντοι Τύραννος ovy οὕτως, ἀλλὰ βούλε- 
Aera, ἐν πάσῃ ἀντιλήψει ἀντίϑεαιν εὑρίσκεσθαι xol. 
κατὰ τὰς τέσσαρας ἀντιϑετιχὰς, χκαϑὼς " ἡ ὕλὴ χορη- 15 
᾿ γεῖ τοῦ ξητήματος, ἀλλ᾽ οὐχὶ κατὰ ἀντίστασιν χαὶ ἀντ- 
ἄγχλημα μόνον" καὶ γὰρ μεταστατικήν φησιν ἀντίϑεσιν, 
ὡς ἐπὶ τοῦ ζητήματος τούτου, οἷον πόλεως συνεχῶς ἀφι- 
σταμένης ἔπεισεν ὃ στρατηγὸς τὰ τείχη χαϑελεῖν, xol: 
κρίνεται δημοσίων ἀδιχημάτων" τὴν μὲν πρώτην χατὰ 30 
«0 ἐξεῖναι συμβουλεύειν λαμβάνει, τῇ ᾿'δὲ μεταστάσει 
χρῆται ἐπὶ τὸν δῆμον τὸν. πεισϑένσα τὴν αὐτίαν ἀναφέ- | 
ew, συναίτιοι γὰρ οἱ πεισϑέντες . χατὰ συγγνώμην δὲ 
ἀντίληψις αὕτη" Κλέωνος ix Πλου τοὺς τριαχοσίους | 
ἄγοντος ᾿Αλχιβιάδης ἐδάκρυσε, xal xoivs, αὐτὸν Κλέων 35 
ὕβρεως" ἔστι γὰρ τὸ ἀντιστατιχὸν πάντως ἐν τάξει z00- 
ματος, ἐπειδὴ οὗ μόνον ὃν στοχασμῷ, ἀλλὰ χὰν ταῖς 
στάσεσιν ἔστι χρῶμά τι" * τὸ δὲ χρῶμώ ἐστιν ἡ αἰτία, 
δι᾿ ἣν πέπραχται τὸ πεπραγμένον" οὐ γὰρ ἀῤκεῖ μόνον 
προβαλέσϑαι. τὸν γόμον ἢ τὸ ἔϑος ἢ τὴν φύσιν ἢ τὸ 30 
ui κχεχωλύσϑαι, ἀλλὰ καὶ τὴν αἰτίαν΄ ἀποδοῦναι δεῖ, 
καϑ' ἣν τῷ φεύγοντι τὸ ἐγκαλούμενον. πέπρακται" αὖὕ- 


3 Ald. xa9' ἃς 4 Ald. χρώματι. E 


68. XOſA 


τὴ δὲ τὴν γνώμην περιέχει τοῦ φεύγοντος, μεϑ᾽ ἧς &- 
πραξεν. “Σημειωτέον δὲ, ὅτε ἐν ἐχείναις μὲν ταῖς ἂντε- 
λήψεσιν, ἐν αἷς ἐπισυμβέβηχέ τι, ἐμφαντικώτερον ῥη- 
ϑήσεται τὸ τῆς ἀντιϑέσεως. ὕγνομα, ἐπειδήπερ ἐν ταύς-. 
5 ταις ὁμολογεῖσϑαι δεῖ τὸ ἄτοπον περὶ οὗ πλείστῃ * xce- 
ταδρομῇ τοῦ κατηγόρου χρωμένου τὴν αὐτίαν ὃ φεύγων 
ἀντιτίϑησιν τοῦ πεπραγμένου" ἐν ταύταις μὲν οὖν ταῖς 
ἀντιλήψεσιν ἐμφᾳαντικώτερον ἀντίϑεσις 5 χέχληξαι, ἐπὶ 
δὲ τῶν ἄλλων ἀντιλήψεων,, ὅπου μηδὲν ἐπισυμβέβηκεν, 
ἐ0 ἀλλὰ ἀνεύϑυνον τὸ πραχϑὲν, ταράξειεν 7 ἂν τινα τὸ 
τῆς ἀντιϑέσεως ὄνομα" ἔχει δὲ ὅμως κἀχεῖνο χώραν, διὰ 
τὸ τὴν. αἰτίαν εἶναι τὴν τοῦ χατηγόρου χαταδρομὴν * 
τοῦ γὰρ κατηγόρου διαβάλλοντος τὴν τοῦ φεύγοντος 
πρότασιν, ἔστι δὲ ὅτε καὶ πρὸς ἐρώτησιν τρεπομένου, 
45 τὴν αἰτίαν ὁ φεύγων ἀντιτίϑησι" δῆλον τοίνυν, ὅτι χρώ- 
ματος ἐπέχει χώραν, oU μὴν χρῶμα χαϑαρῶς ἐστιν, eg- 
ssp ἐν στοχασμῷ" τὸ uiv γὰρ γρῶμα αἰτίαν μόνον ἀπο- 
δίδωσι τοῦ πεπραγμένου, ἡ δὲ ἀντίϑεσις πρὸς ἀδίχημα 
γίνεται, φανεροῦ μὲν ὄντος οὗ προβάλλεται ὃ κατήγορος 
20 ὡς ἀδικήματος , ἀντιτιϑέντος δὲ τοῦ φεύγοντος τὴν γνώ- 
τὴν, pe ἧς ἔπραξε" διὸ xol ἀντίϑεσιν αὐτὴν ὁ τεχνε- 
κὸς ov γρῶμα ἐκάλεσεν.  loréoy δὲ, ὅτι τὸ ἀντιστατι- 
. xüv ἢ ἀναίρεσιν χαχοῦ ἔχει, ὡς" ἐπὶ τοῦ πατρὸς πάρνον 
ὄντα τὸν υἱὸν φονεύσαντος, ἢ φυλαχὴν καχοῦ μέλλον- 
25 T09, ὡς ἐπὶ τοῦ ζωγράφου" λέξεε γὰρ, wa φυλάττοιντα 
παρὰ χαιρὸν πλέειν οἱ ἔμποροι- “ΝΕ 


*Eréog μεταλήψει, ἄλλως * ἔδει συμβουλεύειν" καὶ τοίγυν εἰ ὃ διώ- 
xe» χρήσεται μεταλήψει," χρήσεται καὶ ὃ φεύγων πάλιν ἀντιλήψει" 
αἷον ἕκαστος ὡς δύναται συμβουλεύει, ? καὶ oU κεκώλυται, ὃ ῥή- 
50 τωρ τοῖς λόγοις, τῇ τέχνῃ ὃ ζωγράφος, καὶ γίνεται $4 ϑέσις ἀκό. 
5 Ald, πλείατη καταδρομή. 6 Ald. ἀντίϑεσι. 1 Ald. 
τάξειδν, | . 


͵ 4 Ald. ἀλλ᾽ ὧς. 3 Par. συμβουλεύειν οὗ κεκώλνται. ᾿ 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ τ. 619 


λονϑος" $ γὰρ ϑέσις ἐστὶ »ἴν Ort ἕκαστον δεῖ, ὧς δύναται, χρήτ 

σιμον γενέσϑαι τῇ πόλει, καὶ οὗ κεκώλυται" καὶ ὃ κατήγορος δὲ 

αὐτῇ χρύσεται ἔστιν ὅτε ἀναστρέψας, οἷον εἰ μὴ δεῖ ταῖς τέχναις 
ἁπλῶς καταχρῆσϑαι ἐπὶ λύμῃ τῶν κοινῶν. 


Σ υρεανοῦ. "Μετὰ τὸ ἀντιστατικὸν μετάληψις Xi- 5 

νηϑήσεται παρὰ τοῦ κατηγόρου δευτέρα, ὡς ἐνὴν ἑτέρῳ 
τρόπῳ τῇ πόλει βοηϑεῖν, συμβουλεύοντα , παραινοῦντα, 
τῶν ἀναγομένων ἐνίους ἰδίᾳ πείϑοντα" ? ὃ δὲ φεύγων 
ἐπὶ ταύτῃ πάλιν ἀντίληψιν κινήσει δευτέραν λέγων, ἀλλ 
οὐδεὶς χεχώλυχε νόμος καὶ τὴν ἀπὸ τῆς τέχνης τῇ πόλει 40 
πορίζειν ἐπικουρίαν" ὅση γὰρ δύναμις ἑκάστῳ τῶν ἔνους- 
χούντων, ταύτῃ βοηϑεῖ 4 ἐπάναγχες. αὕτη ? μὲν οὖν 1 
τῶν ἀντιληπτιχῶν κεφαλαίων διαίρεσις * ἔξωϑεν᾽ δὲ ὡς 250 
εἴπομεν ὁ ἐμπίπτει ἀντίϑεσις, ὁρικὴ μὲν, ὡς ἐπ᾿ ἐχείνου᾽ 
Πλάτων 7 ἐπὶ τῇ πολιτείςς κρίνεται δημοσίων ἀδιχημά- 15 
των ἐρεῖ γὰρ, ἀλλὰ τἀληϑὴ εἶπον" καὶ σχοπηϑήσεται 
πότερον τἀληθῆ εἶπεν “ἢ οὔ" στοχαστιχὴ δὲ, ὡς ἐπ᾿ * 
ἐχείνους Θουκιδίδης ἐπὶ τῇ ἱστορίᾳ κρίνδταν δημοσίων 
ἀδιχημάτων" ἐρεῖ γὰρ, ἀλλ᾽ εἰ δοχεῖ τὴν ἱστορίαν ἀπα- 
λείψω", λυϑήσεται δὲ 9- βουλήσει τὸ καὶ δυνάμει τῶν 30 
ἐχόντων αὐτὴν, ὡς ἀδύνατον τὸ *? τοιόνδε, οἱ γὰρ ἔχον- 
τες οὐ βουλήσονται ἀπαλεῖψαι τὴν ἱστορίαν" ὦστε ἀδύ- 
vœrov 7) ἀπαλειψις. IT 


Σωπάτρου. Τοῦ κατηγόρου δεδωχότος τὴν GÜu- — 
αν τῆς καταφορᾶς καὶ τοῦ φεύγοντος ἀντιστάσει γρη- 35 
σαμένου χαὶ λέξαντος ἀντεγχληματιχῶς μὲν, ὅτι ἄξιος 
ἦν ἀποϑανεῖν ὃ τρισαριστεὺς κώμοις xol μέϑαις προσ- 


$ Ald, πείϑωντα. 4 Ven. fog9siv. — 5 Ald, ovrg. 8 
Ven..àg ἔφαμεν. 7 Ven. Πλάτων μέν. 8 Ald. iv! 9 
δὲ Ald. Par. om., recepi ex Ven. 10 τὸ Ven; om. 11 
Ven. éndlayi. Tum sequitur in cod.: τῶν δὲ διπλῶν ἀντιλή- 
yso» 5 μὲν τίς ἐστι κατὰ σύνθεσιν, ἣ δὲ κατὰ διαίρεσιν κατὰ 


629 ΣΧΟΑ͂ΙΑ͂ 


ανέχων καὶ αχολασίαν acxov χαὶ οὔκ ἀρετήν" ᾿ἀντιστατιε- 
κῶς δὲ, ὡς ἐπὶ τοῦ ζωγράφου, ὅτι ἵνα νουϑετήσω μὴ 
παρὰ καιρὸν πλεῖν, ὃ χατήγορος δευτέρῳ χρήσεται pe 
ταλήψει, λέγων ἐπ᾿ ἐχείνου μὲν, ὅτι εἰ τοιοῦτος ἦν, ἔ- 
$ δει δικαστηρίοις παραδοῦναι καὶ μὴ αὐτοχειρίᾳ ἀναιρεῖν" 
ἐχρὴν τὰς ἀριστείας αὐτοῦ ἐννοήσαντα χαὶ τὰς πράξεις, 
ἀποσχέσϑαι τῆς xcv αὑτοῦ τιμωρίας, καὶ ὅτι οὐχ ἀεὶ 
οἱ ἄνϑρωποι σφάλλονται" ἐπὶ τούτου δὲ, ὅτι Ayo. ἐ- 
χρὴν γουϑετεῖν, ἐπιπλήττειν, μέμφεσϑαι" πρὸς τοῦτο 
40 ἐξ ἀνάγχης δευτέρα ἀντίληψις" φήσει γὰρ, ὅτι ἐξῆν μοε" 
ὁ γὰρ νόμος παρέχει τὴν ἐξουσίαν." ἔνϑα καὶ τὴν γνώ- 
μην. τοῦ νομοϑέτου ἐξετάσεν" λέξερ γὰρ, 0r» ὃ νομοϑέ- 
της τὴν ὕβριν * ΄ 


, 


δείπρε , 


45 ἕνεχα τῶν πλεόντων γράψας ἀχέϑηχα τὸ πρίάκιον, tva 
προδήλο» ὄντων τῶκ. κακὰ ϑάλασφαν πταισμάτων, τὰς 


' σύνϑεσιν. μὲν, ὅταν ἑκατέρων τῶν ἐν. τῷ ζητήματε ἀντιλήψεων μὴ 
δύνηται xa^ ἑαυτὴν ἐπιδείξασϑαι κατηγορίαν, συντεθϑεῖσα δὲ τὸ 
ἔχκλημα βέβαιον ἀπεργάζεται * οἷον ζωγράφος πάντα. γράφων xe 
θεοὺς μὴ γράφων xolcro. ᾿ἀφιβείας" ἐὰν γάρ τις λάβῃ τὸ πάντα, 
γράφων, εἴπῃ δὲ μόνους ϑεοὺς μὴ γράφων, οὐδεμιᾶς κατηγορίας 
ϑάτερον ἄξιον" διὸ συντιϑεῖ οἷον ἀμφότερα βουλόμενος ἰσχυρὰκ 
ποιήσασθαι τὴν κατηγορίαν, διὰ τοῦτο γὰρ διπλοῦν κατὰ σύνϑεσιν 
καλῶται, τὸ εἶδος τοῦτο τῆς ἀντιλήψεως. ᾿Ιστέον δὲ, ὡς ἐκ ταῖς 
διπλαῖς κατὰ σύνϑεσιν ἀνπιλήψεσιν. ὃ, φεύγων él μὲν ϑατέρῳ ὡς 
πράξας, ἐπὶ δὲ θατέρῳ ὡς. μὴ πράξας τὴν ἐξουσίαν προβάλλεται" 

, πλεῖστα δ᾽ ἂν εἰς εὖροι παραπλήσια τούτων ζητήματα" ὥσπερ κἀ- 
xti»o , ταῖς πάντων γνώμαις τις ἀντιλέγων καὶ μηδὲν αὐτὸς ἀπο- 
φαινόμενυς " τοιαύτη μὲν οὖν 5 κατὰ σύνϑεσιν nig ἀντίληψις. κα- 
τὰ διαζρεσιν' δέ ἐστιν x, τ. 3. P 266. Ald. 12 Sequitur 
lgquna, ex jactura unius vel duorum foliorum orta. In Par. 
inter ὕβριν εἰ. ἕγεκα τῶν πλεόντων duo folia voacua tunt inter- 
jecta. 


EIX ΣΤΑΣῈΙΣ οἱ 


ἀχαιρίας φυλάττωνταὶ" 7 οὖν ϑέσις ἀχολούϑως ὄὅστωε 
- τοιαύτη" καὶ γὰρ πᾶς καϑὸ ἕχαστος δυνάμεως ἔγχει, ἐκ 
τῆς αὑτοῦ ἐπιστήμης ὠφελεῖν χρὴ τὴν πόλιν" χατασχευά» 
ζεται δὲ ἐκ τῶν τοῦ δ" συμφέροντος λογισμῶν, ὅτι γρή» 
σιμον καὶ συμφέρον τὸ τοιοῦτο χαὶ πλεῖστα δυνάμενον b 
ἀγαϑὰ προξενεῖν, δὲ τοσαύτην ἕκαστος spl. TG κοινὰ 
παρέχει πρόνοιαν, 


Ἢ ποιότης καὶ ἧ γνώμη πῶς ἐξετάζεται, μεμαϑήκαμεν ἐν ὅρῳ. 


“Συριανοῦ, “Σωπάτρου καὶ Μαρκελλίνου. 
Καλῶς εἶπεν μεμᾳϑήκαμεν. ἐν opo" iy à ἀμφοτέραις γὰρῈ 10 
ταῖς στάσεσι, λέγω δὴ τῷ τὸ ὅρῳ καὶ τῇ ἀντιλήψει, 

. τούτοις͵ Toi; xegaAototg χρησόμεϑα" μετὰ τὰ. εἰρημένα 
δὲ ἡ ποιότης ἐξετάξεξαι, ἀπὸ τῆς ποιότητος τοῦ προσ- 
ὠπου" ἐκ μὲν τοῦ κατηγόρου κατὰ τοὺς ψεχτικοὺς τό- 
ποὺς προαχϑήσεται" ? ix δὲ τοῦ φεύγοντος κατὰ τοὺς 15 
ἐγχωμιαστιχούς". οἷον ἐπὶ τοῦ τὸν τρισαριστέα μοιχὸν 
ἀποκτείναντος ἐρεῖ ὃ λέγων, ὅτι OU προτιμητέον ἕνα 
τῶν τυχόντων ἀνθρώπων ἀνδρὸς ἀριστέως καὶ τηλι- 
χαῦτα χατορϑωκχότος" éx δὲ τοῦ φεύγοντος, ὅτε οὐδὲν 
ἠδικηκότα ἄνϑρωπον οὐδὲ ἄτιμον οὐ χρὴ τῆς χοινῆς 20 
καὶ πῶσι " δοθείσης ἀποστερεῖν ἐξουσίας" rj δὲ τοῦ πρά- 
γματος ποιότης χατὰ τοὺς τῆς ἐχβάσεως ϑεωρηϑήσε- 
ται τύπους, ὡς ἐπὶ τοῦ Καλλιξένου, ὅτε πάντων ἀτο- 
πώτατον ἀπορεῖν τὴν πόλιν στρατηγῶν καὶ μηδένα, vm- 
ακούειν χαλούσῃ τῇ πόλει" εἰ μὲν οὖν βούλεσϑε τὴν ἀπο- 28 
ρίαν ταύτην εἰς εὐπορίαν μεταϑεῖναι » χολαστέος ὑμῖν 
Καλλίξενος, ἀναιρήσετε * γὰρ πᾶσαν ὑπόνοιαν φόβου" 

εἰ δὲ ἀστρατήγητα ὑμῖν εἶναι τὰ χοινὰ διεγνώκατε, ἀξή- 
piov ἐχπέμψατε τοῦ διχαστηρίου" ἐχ δὲ τοῦ Καλλιξένου 


13 τοῦ Ald. om. 4 Ald. καὶ γὰρ. Par. xo om. 2 Ald. 
πραχϑήσεται. — 5 Ald. πάσης, scr. πᾶσι. 4 Ald. ἀναιρήσεται. 


Li 


622 ZX0414 


τοιοῦτος o λόγος ἔσται" μηδὲν ταρώετοσϑε, ὦ ᾿4ϑηναῖ. 
οε, πρὸς τὰς ἐξωμοσίας τῶν προβαλλομένων στρατη- 
γῶν," ἀλλ᾽ ἀναγκάξετε αὐτοὺς τῆς προστασίας ἔχεσϑαι 
τῶν πραγμάτων, éxeivo προλέγοντες, ὅτι οὔτε τὸν εὖ 
δ τὰ χοινὰ διοιχήσαντα τῶν προσηχόντων 'ἐπαίνων ἢ τι- 


" μῶν -ἀποστερήσετε, οὔτε τὸν πλημμελήσοντα φιλαν- 


ϑρωπίας ὑπολήψεσθε ἄξιον" xoà ἡ γνώμη δὲ ὁμοίως 
200 ἐξετάζεται, TU λόγῳ ἐξόμνυται τὰς στρατηγίαρ᾽ * ὁ iy 
yap ἐρεῖ, ὃ ὅτι τὸ παράδειγμα ὑφορώμενοι, ὃ δὲ ὅτι ἐπι- 
40 βουλεύοντές μοι xal ᾿ἀποχτεῖναε προῃρημένοι" 5 πληρω- 
ϑέντων τῶν τῆς ἀντιλή veus χεφαλαίων τέμωμιν URo- 
ϑεσιν παραδείγματος ἕνεχα τοιαύτην" ἐχυρώϑη 0 4t 
strivov νόμος, καὶ TOU “εύχωνος ovx ἀποστέλλοντος τὸν 
εἰωϑότα σῖτον Aenrivns εἰσαχγέλλεται" ἡ προβολὴ. τοῦ 
45 ἀδικήματος, C ὅτι τὴν χοινὴν χρείαν παρελϑὼν καὶ ἣν | 
τῶν ἀναγκαίων εὐπορίαν καί τὸν φίλον ἐχϑρὸν τῇ πό- 
λει χαταστήσας μέγιστᾳ. ἀδικεῖς" τὸ τοῦ προσώπου πα- 
ραγραφιχὸν ἐνταῦϑα. οὐκ ἐμπέπτωχκε διὰ τὸ τοῦ e 
πτίνου ἀξίωμα" οὐχοῦν ὃ “ὅρος τῇ προβολῇ ᾿ἀντιταχϑή» 
20 σεται" αἱ εἰσαγγελίαν" γίνονται ἐπὶ συμμάχοις ἀλλοτρι- 
ουμένοις, 7 τριήρεσιν ἀπολωλυίαις, ? χρημάτων xo 
παῖς, ἢ τειχῶν ό διαφϑορᾷ, ἢ ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἀδικεῖ τις 
τὴν πόλιν. ὁ συλλογισμὸς, ὅτε οὐδὲν διαφέρει τοῖς πά- 
σχουσι χαχῶς, εἴτε οὕτως εἶτε ἑτέρως ζημιοῦνται, καίτοι χαὶ 
35 πολλῷ χείρω τὰ εἰς τὴν τροφὴν ἀδικήματα. Τὸ πρύς 
Tt. Τειχῶν μὲν γὰρ ἀφανισϑέντων, 7 τριηρῶν ἀπολο- 
μένων ἔνεστι δι’ ἄλλου τινὸς σωθῆναι τρόπου" xci 
χρημάτων χλαπέντων δυνατὸν γρήσασϑαι τοῖς ᾿λειπομἔ" 
γοις, xoà avO- ἑτέρων συμμάχους. ἑτέρους" προσλαβεῖν" 
80 τροφῶν δὲ ἀπορήσαντας 7 xol τῶν πρὸς τὸ La" ἀναγ" 
καίων σπανίσαντας ovx ὃ ἔστι δι᾿ ἑτέρου σωϑῆναι τρό- 
5. Ald. προειρημένοι. 6 Ald. τεχνῶν. 7 Ald. ἀποῤῥ. 
darrag. καὶ τῷ πρὸς 1. ζ. 8 Ald. oix ἔτι. 


ΕΙΣ XTAXEIX . 623 


που, ἀλλ᾽ ἀνάγχη λιμῷ διαφϑαρῆναι" πρὸς ταῦτα ἡ 
ἀντίληψις ἡ ἐκ τοῦ ἔϑους" ὅτι ἐξὸν νομοϑετεῖν xoi. 
πάντων ἂν εἴη δεινότατον ἐμὲ μόνον ἐξ ἁπάντων ἅμοι-. 
ρον. γενέσϑαι τῆς κατὰ τὴν δημοχρατείαν ἰσηγορίας" 
αἱ μεταλήψεις᾽ ἀλλ᾽ οὐκ ἀσύμφορα τῇ πόλει νομοϑε- 5 
τεῖν ἐχρῆν, οὐδὲ ἐξ ὧν ἔμελλεν εἰς τὴν ἐσχάτην ἔνδειαν 
καταστήσεσϑαι καὶ κινδυνεύειν περὶ τῆς σωτηρίας" ἐκ 
οἷς τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρε τέλους. ὅτι τοσαῦτα xat ἔνι- 
αὐτὸν χερδαίνοντες ἁπάντων ἀπεστερήμεϑα xoà μόνον 
αἰσχύνην προσωφλήχαμεν, ἄπιστοι φανέντες καὶ ἄδικοι 40. 
περὶ τὰν εὐεργέτην" ἡ ἀντίϑεσις πρὸς τὴν μετάληψιν 
ἀντιταχϑήσεται" πρὸ ? δὲ αὐτῆς παραγραφικὸν ἐμπί- 
ate 10 τριοῦτον᾽ ὅτι ἄτοπον Aentivm εὐϑύνεσθαι, ἐφ 
οἷς ἐχρινέ τε xol ἐχύρωσεν ἢ πόλις. ἡ τὸν νόμον δεξα- 
μένη" xai ἕτερον δὲ παραγραφικὸν ἐμπεσεῖται, ὅτι τῶν 15, 
ὑπὸ “Πεύχωνος πραττομένων οὐ χρὴ λόγον ὑπέχειν ἐτέ-. ὁ 
ρους. ἡ δὲ λύσις τῶν παραγραφικῶν, ὅτι ov χρὴ τῷ 
πεῖσαι τὸν δῆμον ἰσχυρίζεσϑαι" ἀλλὰ τῷ συμφέρον *! τι 
πεῖσαε" ὁ γὰρ νόμος ov τοὺς φενακχισϑέντας ἀλλὰ τοὺς 


φεναχίσανζας κολάζει" ἔτι δὲ οὐ Jfevxenu χρὴ τῶν ποι- 320 .᾽ 


ουμένων ὀργίζεσθαι , ἀλλὰ τῷ κἀχεῖνον eig τοῦτο προ- 
αχϑῆναε ποιήσαντι" μετὰ δὲ rd παραγραφικὰ τὸ ἀντι- 
ϑετιχὸν, ὅτι Ó& ἀπορίαν τῶν ᾿λειτουργούντων ἀναγκαῖορ 
ἣν ὃ ψόμος" ἡ λύσις ἐχ μεταλήψεως" ἀλλ᾽ ἕτερον τρό- 
πον ἔδει τὴν τῶν 'χορηγούντων Onawi παραμυϑεῖσϑαι 28. 
εἰς συντέλειαν ἀγαγόντα 13 τὰς χορηγίας καὶ χατὰ ταὺ- 
τὰ. ταῖς τριηραρχίαιρ᾽ εἰ δ᾽ ἄρα xal ἀφελέσϑαι τινῶν 
ἔδει «ἀτέλειαν τῶν πολιτῶν , ἐχρῆν μόνων ἐχείνων τῶν 
οὐχ ἀξίως 13 ἐχόντων εἰ δὲ xci ξένων, ἀλλὰ τῶν οἰχούν- 
Tuy 1* ᾿4ϑηνησιν, οἵ καὶ τῆς ἀπὸ τῶν χορηγιῶν μεῖ- 39 
ἔχουσι ψυχαγωγίας" δἰ δὲ χαὶ «τῶν ἔξω οἰχούντων, 


9 Ald. zgó;.. 10 Ald. dunitrow 11 Ald. συμφέροντι. 12 Ald, 
ἀγάγοντα. — mor Ald. κατὰ ταῦτα, scr. ταὐτὰ, Dem. in Lept. 
p. 165. ὥσπερ τὰς τριηραρχίας. — 15 Ald. dec. 414 Ald. εἰχότων. 


- 
Ω ΄ 


024 - ' Z2 X0.414 
ἀλλ᾽ οὐ τῶν «“Ζεύχωνος, τοῦ εἰς τὰ κεφάλαια τοῦ βίου 
εὐεργετοῦντος , εἶτα ἡ ϑέσις τοῦ χατηγόρου , ὅτι &t0- 
πώτατον τῶν πάντων ἡ περὶ τοὺς εὖ ποιοῦνεας anu 
στία" ῇ δὲ τοῦ φεύγοντος ϑέσις, ὅτι δεινότάτον πάν. 
 &tov τὸ ἐλλείπειν τὰς χορηγίας xol ἀσεβεῖν περὶ τὸν 
Διόνυσον" αἱ ποιότητες, ὅτε δεῖ σωφρονῆσαε καὶ τοὺς 
ἄλλους δημαγωγούς" Ore μὴ τὴν πόλεν ἀπατᾷν ix 
τῆς κατὰ τούτου τιμωρίας καὶ «“εύχωνα εἰς τὴν εὖ- 
youxy τὴν æsot τὸν δῆμον προχαλέσασϑαε, δείξανταὶ 
10 ὅτε τὴν πόλιν ἐξαπατήσας ἔδωχε δίχην" καὶ πάλιν ἐκ 
τοῦ ἐναντίου, εἰ yon κολάσαι ἄνδρα ἐν ἀξιώματι, χαὶ 
τότε πρότερον καλῶς πολιτευσάμενον καὶ τὸν νόμον διὰ 
τὴν ἀπειρίαν τῶν χορηγούντων εἰσηγησάμενον" xàl μὴϑ 
καὶ 15 ὁ “εύχων νῦν μὲν ὑπὸ τῆς παραχρῆμα ἴδ ὀργῆς 
98] οὗ πέπομφε τὸν σῖτον, ὕστερον δὲ λογισμὸν λαβὼν τοῦ 
πράγματος καὶ πραὐνϑεὶς ὃ αὑτὸς κατασταϑήσεται" 
γνώμη " τίν: διανοίᾳ ἐνομοτέϑησε μἹεπτίνης, πότερον εἰ 
τισὶν, οἷς ἀηδῶς 47 ἐἶχεν, ἐπηρεάσαι βουλόμενος, ἢ Τῇξ 
χρείας τῶν κοινῶν ἕνεκα" xaxsiyo δὲ τῇ πασῶν Twy c» ᾿ 
50 τιλήψεων ϑεωρίᾳ προσϑετέον , ὅτε ἐνίοσε χαὶ ἄλλαις 
ἐπιπλέκονται στάσεσιν" οἷον ἐν πολέμῳ τις τὰ συμβόλαια 
αὐτοῦ μομέσας δὶς τὴν ἐχχλησίαν ἀατεφύλαξεν" ταὐτὸ 
ἐποίησαν" καὶ οἱ ἄλλοι δανεισταί" ** μετὰ τὴν νίχην εἰσ: 
αγγέλλοται ὡς ψρεὼν ἀποκοπὰς εἰσηγησάμενος " γύμος 
$5 γὰρ ὁ τοῦτο νωλέίων: οὐχοῦν ἐν τούτῳ τᾷ προβλήματι 
ἡ μέν ἐσσιν ριστικὴ ξήτησις,᾽ , δὲ τοῦτό ἐστιν εἰσηγήσα: 
σϑαι ἡ δὲ κατὰ ῥητὸν καὶ διάνοιαν, ὅτι ἐν εἰρήνη» 
οὐκ ὃν πολέμῃ" i δὲ κατὰ ἀντίληψιν αὕτη yag ἐστὶ 
καὶ ἡ στάσις τοῦ ξηεήματος τούτου, ὅτι ἕκαστος τῶν 
δὺ ἑκυτοῦ κύριορ" 4 δὲ κατὰ ἀντίστασιν, ὅτι ὑπὲρ τοῦ 
σροϑυμοτέρους γενέσθαι τοὺς πολίτας πρὸς τὴν τοῦ 2o 


15 καὶ Ald. om. 46 Ald. παρὰ χρῆμα. 17 Ald, ἀει- 
δῶς. 18 Ald. δανισταί, . 


FIS ΣΤΑΣΕΙΣ 625 


.AMpov κοινωνίαν" ἡ δὲ ἀντίληψις αἴτιον μὲν ἔχει τὴν 
προβολὴν τοῦ ἀδικήματος, ὅτι ἀδικεῖς τὴν οὐσίαν κα- 
ταπτόντώσαςζ᾽ αἴτιον δὲ ἐξ αἰτίου τὸ ἀντιληπτιχόν" ἀλλ᾽ 
ἔξεστιν ἀπαλλοτριοῦν τὰ ἑαυτοῦ; συνέχον δὲ τὸ μεταλη- 


πτικόν, ἀλλ᾽ οὐχ οὕτως ἀπαλλοτριοῦν ἐξῆν, καὶ ἕτερον 5 


, , * , 

συνέχον καϑολιχὺὸν, ἐν ᾧ οὐδὲν διαφέρει ὁ χατήγορος, 

» 1 ν ἃ ^-^ 2 , - εἴ 3 » «tf 

ἀλλὰ τῇ αὑτῇ ἀπαντὴσει χρῆται, OTL οὐχ ἔξεστιν οὕτω 
^ 5 ^ 

τινὰ τὰ ἑαυτοῦ ἀπαλλοτριοῦν. 


Ταυτὸ δὲ οὖχ ὡς διαιροῦντες εἴπομεν, πολλὰ γὰρ παρεῖται, ἀλλ" 
ὅσον ἐνδείξασϑαι τὴν φύσιν τῶν κεφαλαίων. 


“Συριανοῦ, ΣΣωπάτρου. διαιροῦντες, ἀντὶ 
τὴν ἐργασίαν ποιούμενοι" ψιλῶς μὲν γὰρ μόνα τὰ κεφά- 
λαια διεῖλεν ὁ τεγνογράφὸς" ἴσως δὲ ϑαυμααειέ τις τὸ λε- 
γόμενον, πῶς 0 τεχνιχὸς καίτοι ἀρχύμενος τοῦ βιβλίου, ἀλ- 
λὰ καὶ διὰ παντὸς διαίρεσιν μόνον ἐπαγγειλάμενος γράφειν, 
γῦν οὐ διαιρεῖν φησιν" ἐροῦμεν οὗν, ὅτι διαίρεσιν καλοῦσι 
κοινῶς μὲν πᾶσαν τομὴν τοῖ περιέχοντος εἰς τὰ πε- 
ριεχύμενα" ᾿εἰδικώτερον δὲ τὴν τῶν στάσεων εἰς τὰ κε- 
φάλαια καὶ τὴν τῶν 'egaduluy αὐτῶν sig τὰ χαϑ' £xa- 


40 


us 


στα τῆς ὕλης ὑφ᾽ ὧν τὸ ὅλον V. ὕφος τῷ λόγῳ συμπληροῦ- 40. 


ται, ὃ τῆς εὑρέσεώς ἐστι, περὶ ἧς νῦν λέγει" ἀλλαχοῦ 
γε μὴν εὕρεσιν τὴν τοιαύτην διαίρεσιν κεχληκὼς διὰ τὸ 
᾿ τὴν τῶν νοημάτων ἔχειν ἐπίνοιαν ^ μὴ τοίνυν ϑαυμά- 


one, εἰ μὴ διαιρεῖν ἑαυτὸν ὃ τεχνικὸς λέγει, ἀλλὰ σχό-" 


πησον τὴν λέξιν, xa ἣν ἐχδέχεται τὸ ὄνομα" διαίρε- 
σιν γὰρ λέγει τὴν τῆς ὕλης xal εὑρέσεως, ἣν ovx ἐπαγ- 
γέλλεται ποιεῖσθαι αὐτός" ἔστι δὲ xol ἄλλως νοεῖσϑαι, 
ὅτι διαίρεσιν λέγεε οὗ μόνον τῶν -κεραλαίων, ἀλλὰ καὶ 
τῶν εἰδῶν" εἰ δὲ * καὶ τῶν κεφαλαίων ἐπαγγέλλεται ποῖ» 
εἴσϑαι, ἀλλ᾽ ἀναγχαία καὶ ἡ τῶν εἰδῶν διαίρεσις, περι- 


4 εἰ δὲ καὶ τῶν κεφ. — -— — καὶ 5 τῶν no» Ald. om. 


Rhetor. IV. 40 


30 


626 0. .Z2X0A14 


ἔχεται ? γάρ" πρὸς γὰρ τὰ εἴδη καὶ τὰ κεφάλαια γίνε- 
ται πῶς γὰρ δυνατὸν, μὴ εἰδότας τὸ εἶδορ ὁποῖόν ἐστι 
τῶν κεφαλαίων ποιήσασϑαι τὴν τομήν , οἷον εἰ. συμβου- 
λευτικὸν τὸ εἶδος εἰ δικανικόν, 


δ ᾿Δνωνύμου. ! 


'H ἀντίϑεσις. Τινὲς ἐν τῇ ἀντιλήψει τὴν ἀντί. 
ϑεσιν, ἢ ἀντιστατικὴν, ἢ ἀντεγκληματικὴν μόνον εὑρέ- 
σχεαϑαιε λέγουσι" μεταστατικὴν δὲ ἢ δυγγνωμονεκὴφ οὗ- 
δαμῶς" ἐναντίαν γὰρ φύσιν ἔχειν ταῦτα τῇ ἀντιλήψει " 

40 οὐδεὶς γὰρ τὴν ἐξουσίαν προβαλλόμενος dp οἷς ἔπραξε, 
συγγνώμην αἰτεῖ" ὃ γὲ μὴν τἐχνιχὺς κατὰ ftv εἶδος τὴν 
ἀντίϑεσιν φαίνεται λέγων εὑρίσκεσϑαι" κατὰ μὲν ἀντί- 
στασιν, ὡς Ó ξωγράφος, εὐεργετηχέναν γὰρ ζήσει τὴν 
'πόλιν, διδάξας τοὺς ἐμπόρους μὴ παρὰ καιρὸν πλεῖν" 

45 κατὰ δὲ ἀντέγκλημα, ὡς ὁ τὸν τρισαριστέα ἐπὶ μοιχείᾳ 
ἀνελὼν, ἀντεγχαλέσει yap αὑτῷ ὡς ἀδικίας χατάρξαντι" 
κατὰ δὲ συγγνώμην, οἷον Κλέωνος τοὺς ix Πύλοῦ τρι- 
αχοσίους εἰσάγοντος Νικίας ἐδάκρυσε, xol χρίνεται ὑπὸ 
Κλέωνος ὕβρεως" τὴν γὰρ συγγνώμην προβαλεῖτα, φά- 

20 σχων ἡλεηκέναι καὶ πεπονϑέναι τι ἀνθρώπινον" κατὰ 
δὲ μετάστασιν, οἷον πόλεως συνεχῶς ἀφισταμένης ἔπεε- 
σε στρατηγὸς τὸν δῆμον τὰ τείχη καϑελεῖν" xol τῶν 
συμμάγων ἀποστάντων κρίνεται δημοσίων ἀδικημάτων * 

282 ἐπὶ γὰρ τὸν δῆμον ἀνοίσει τὴν αἰτίαν, ὑμεῖς, λέγων, 

95 αἴτιοι τῆς καϑαιρέσεως οἱ πεισϑέντες" ἔστι δὲ ὥσπερ ἐν 

στοχασμῷ χρῶμα ἡ μετάϑεσις τῆς αἰτίας, οὕτω ἐπὶ τὴς 


3 Ald. περεέχει, $ Anonymi hoc caput non est in Par, 
Desumtum est ex commentario, Maximo Planudi tributo, 
quem ex Cod. Par. MMCMXXVI. descriptum volumine se- 
quenti proferemus. Consentit Ald. fere. prorsus cum codice 
laudato. . 


ELS XTAXEIZ 627 


“ἀντιλήψεως 5 ἀντίϑεσις χρώξει τὸ ὅλον τῆς ἀπολογίας | 
τὸ τυραννικὸν συσχιάζουσα. β. Ἑτέρα μετάληψ ἐξ. 
πᾶσα γὰρ ἀντίληψις μεταλήψει. λύεται" δύο δὲ οὐσῶν, 
ἀντιληψεώς τὸ χαὶ ἀντιϑέσεως, ἀναγκαίως χαὶ δύο μετα- 
λήψεις ἐμπίπτουσιν, ἡ μὲν πρὸς τὴν ἀντίληψιν, n δὲ δ᾽ 
πρὸς τὴν ἀντίϑέσιν" καὶ ἡ διαφορὰ, ὅτε ἡ μὲν πρὸς 
τὴν ἀντίληψιν ἐν στάσει καὶ ἀντιπαραστάσει κατασχευ- 
ἀξεταὶ; ἡ δὲ πρὸς τὴν ἀντίϑεσιν οὐχ οὕτως" οὐδὲ γὰρ 
λύει τὸ ἀντιστατιχὸν, ἀλλ᾽ ἐρεῖ, Ott οὐχ οὕτως. ἐχρῆν 
“εὐεργετεῖν, ἐγὴν γὰρ καὶ ἄλλως, διὰ συμβουλῆς, καὶ 4 10 
διὰ λόγων, καὶ ἄλλως" ἡ μὲν πρὸς τὴν ἀντίληψιν τῇ 
ἐξουσίᾳ μάχεται, ἢ δὲ πρὸς τὴν ἀντίϑεσιν οὐ μᾶχεται 
ἀλλὰ καὶ συντρέχει τῷ χρώματι, ἀποδεχομένη τὰ ὑπὲρ 
τῆς πολξως, τὴν δὲ περίστασιν μέμφεται , τουτέστι τὸν 
τρόπον. y. Καὶ τοίνυν st 0 διώχων. ἱστέον, ὡς ib. 
ἔστιν ὅτε xol ὃ φεύγων τῇ μεταλήψει χρῆται, ὃ καὶ 
παράδοξον, ἀεὺ γὰρ τοῦ διώχοντός ἐστι. γίνεται δὲ 
τοῦτο, ὅταν τὸ πεπραγμένον οἷόν τε ἣν διορϑωϑῆναι 
τῇ φύσει" οἷον ἐπὶ τοῦ ζωγράφου" μετὰ γὰρ τὸ δεύτε- 
Qo» ἀντιληπτιχὸν τῷ μεταληπτιχῷ τὴν κρίσιν διαβαλεῖ, 20 
olov, εἰ δέ τι 7 πόλις ix τοῦ τρόπου τῆς ἐμῆς ἐβλά-" 
πτετὸ συμβουλῆς, ἐχρῆν τὸ πινάχιον χαϑελεῖν χαὶ μὴ 
συγχωρεῖν ἐπὶ τοῦ “λιμένος. ἐχκεῖσθαι, καὶ 5 οὐχ εἰς δὲ- 
χκαστήριον γῦν εἰσάγειν καὶ δημοσίων ἀδικημάτων κρί- 
γειν" καϑάπερ γὰρ ὃ χατήγορος τὸν τρόπον τῆς συμ- 25 
βουλῆς, οὕτω xol ὃ φεύγων τὴν χρίσιν διαβάλλει" ὅτ- 
αν δὲ μὴ δννατὸν ῇ δωρϑωϑθϑῆναι, ὡς ὁ τὴν οὐσίαν 
ἐξαργυρώσας 5 νέος πλούσιος, οὐκ εἰσάγεται παρὰ τοῦ 
φεύγοντος ἡ μετάληψις" ἄτοπον γὰρ δἰπεῖν, ὡς ἔδει μᾶλ- 
λον τὸ ἀργύριὸν ix τοῦ βάϑους ἀνέλχειν, ἀλλὰ μὴ 50 
γραφὴν κατ᾽ ἐμοῦ τιϑέναι. ὃ. Καὶ γίνεται ἡ ϑ ἐσιρι 


4 xai Cod. om. δ καὶ Cod. om. 6 Cod. ἐξαργυρίσαῤι 
7 Cod. τίϑεσθαι. 
40.. 


628 ZX0414 


ϑέσιν ἐνταῦϑα τὴν ToU δευτέρου ἀντιληπτιχοῦ λέχει 
χατασχευὴν, ὡς εὐεργετητέον. ἑκάστῳ τὴν πόλιν 'χαϑὼς 
δύναται, ἀντίϑεσιν δὲ τὴν ἐπὶ ταύτῃ μετάληψιν. e. H 
γὰρ ϑέσις. ἱστέον, ὡς ὅταν μὲν ἄδοξον 2 τὸ πε- 
5 πρᾶγμένον, μόνος τὴν ϑέσιν παραλήψεται ὃ χατῇγο-- 
Qog' οἷον ᾿Αλκιβιάδης μετὰ τὰ χατὰ Κύξιχον ἐν ἐχπὼ- 
μασι φέρων τὰ κατὰ «Σικελίαν δημοσίων φεύγει" ἄδα- 
fov γὰρ, ὡς ὀνειδίζων τῇ πόλει τὰς συμφορας" ἐὰν ὃ 
δὲ τὸ πεπραγμένον ἔνδοξον ἤ, ἐπὶ τὸν ἀπολογούμενον 

40 μόνον ἡ ϑέσις μέτεισιν, ὡς ὃ Δημοσϑένης πείσας τοὺς 
χιλίους ἀνελέσϑαι νεχροὺς, ἡ γὰρ συμβουλὴ σεμνότα-- 
τον, χαὶ ὅσιον ἡ τῶν ἀποιχομένων ἀναίρεσις" εἰ δὲ τῶν 
᾿μέσων εἴη τὸ πεπραγμένον, ἑχατέροις ἡ ϑέσις ἁρμόσειε, 
τῷ μηδέτερον ὑπὸ ϑατέρου πλεονεχτεῖσϑαε, ὡς ἐπὶ τοῦ 

45 ζωγράφου. στ Οὐχ ὡς διαιροῦντος, ἀντὶ τοῦ, τὴν διὰ 
τῶν εὑρέσεων ἐργασίαν ποιούμενοι" ψιλῶς γὰρ ἐνταῦθα 
μόνα τὰ κεφάλαια διεῖλεν" οὐ μόνον δὲ τὸ τῶν στά- 
σεων βιβλίον διαίρεσιν ὠνόμασεν, ἀλλ᾽ ἤδη καὶ τὸ τῶν 
εὑρέσεων. 


20 Ἔστι καὶ ἀντιλήψεων εἴδη πλείονα" καὶ nai μὲν αὑτῶν δύο, δι- 
πλαῖ δ᾽ αὖ προηγουμένως μὲν δύο, γίνονται δ᾽ αὖ καὶ ἐπιπλοκαΐ 
τινες, ὡς καὶ πλείους εὑρίσκεσϑαι " ἀλλὰ τὰ προειρημένα !ys. εἴδη 
μόνα μαϑοῦσιν ὑπάρχει μὴ σφάλλεσθαι τῆς ὄρϑης διαιρέσεως, μη- 
δὲ ἐν ἐκείνοις » διὸ καὶ περὶ τούτων λέξομεν. Τὼν οὖν ἁπλῶν ἣ μὲν 

25 ἀπ᾽ αὐτοῦ τοῦ πεπραγμένου τὴν πρίσιν ἔχει, οἷον ᾿Αλκιβιάδης μετὰ 
τὰ κατὰ T Κύζικον κατελθὼν, εἶτα ἔχων ἐν ἐχπώμασι τὰ περὶ Σι- 
κελίαν φεύγει δημοσίων ἀδικημάτων' αὕτη τοῖς προειρημένοις κε- 
φαλαίοις τέμνεται κατὰ τὰ ἐμπίπτοντα" 3j δὲ ἀπ᾿ αὐτοῦ τοῦ πε- 

 πραγμένου καί τινος ἐπισυμβεβηκότος τὴν κρίσιν ἔχει" ὡς ἐπὶ τοῦ 

80 ζωγράφου τοῦ τὰ ναυάγια γράψαντος καὶ ἐπειδὴ μὴ xaralpovol τι- 
ves κρινομένου, καὶ αὖ ἐπὶ τοῦδε" μετὰ τὰ κατὰ 3" Χαιρώνειαν 


8 Ald, ἂν. Cod. ἐάν. — 9 AM, obx. 
4 Par, μετὰ Κύζικον. — 2 Par. μετὰ Χαιρώνειαν. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ | 629 


ἔπεμψε Φίλιππος διδοὺς αἵρεσιν, ἢ τοὺς δισχιλίους αἰχμαλώτους 
λαμβάνειν, ἢ τοὺς χιλίους νεκροὺς, ἔπεισε Ζ“ημοσθϑένης τοὺς χιλί- 
ovg ἐλόσϑαι γεκροὺς καὶ ἀποκτείναντας Φιλίππου τοὺς αἰχμαλώ- 
τους, δημοσίων ἀδικημάτων φεύγει" ἐν τοίγυν ταῖς τοιαὕταις , &yri- 
λήψεσιν ἴδιον κεφάλαιόν ἐστι παρὰ 3 τὰ προειρημένα τὸ 4 παρα- 963 
γφαφικὰν δυνάμενον "καὶ πρὸ τῶν ἄλλων κεφαλαίων τίϑεσθαι, καὶ 
μεταξὺ δέ αὑτῶν, καὶ ὅλως ὧν ἂν τρόπον λυσιτελῇ" ἔστι δὲ τόδε 
&xi τίσι μὲ κρίνεις" εἰ μὲν ἐπὶ τοῖς ὕστερον προαχϑεῖσιν , οὗ δεῖ dp 
οἷς ἄλλοι ποιοῦσιν ἕτερον εὐθύνεσθαι" οὐδ᾽ εἰ προσήκοντες εἶεν γέ- 
yn, usu ys δὴ πολέμιοι καὶ μηδὲν προσήκοντες" εἰ δὲ ἐφ᾽ οἷς ἐξ 10 
ἀρχῆς συνεβούλευσα, tj ἔπραξα, τότε ἔδει σε 5 ἀντιλέγειν ἢ ἢ εἴργειν, 
"αὶ εἰ μὲν ἀντειπὼν ἥττήϑης, τὶ βιάζῃ νῦν, καὶ οὐκ ἐμοῦ μόνον͵ 
ἀλλὰ καὶ τῶν ψηφισαμένων ἢ καὶ μὴ κωλυσάντων κατηγορεῖς " εἰ 
δὲ οὐκ ἀντεῖπες ἢ οὐκ ὁ ἐχώλυσας, ἤτοι ἔχων τι βέλτιον εἰπεῖν ἢ. 
πρᾶξαι παρῆκας τοῦτο τότε, καὶ δύσνους ἐξελέγχῃ τοῖς κοινοῖς, ἢ 16 
οὐδὲν εἶχες ἀντιλέγειν, καὶ τῆς αὑτῆς ἀγνοίας ὑπεύϑυνος εἶ ἁμοίως 
ἐμαὶ τῶν ὕστερον ἀποβεβηκότων καὶ ἃ μηδενὸς προσδοκήσαντος 
γέγονε » ἄξιος * εἶ δίκην ὑπέχειν, εἰ δὴ, κἀμὲ ἀξιοῖς. 


Zvgiavos. Eión τῆς ἀντιλήψεως δίο" ἡ μὲν γάρ 
ἐστι πάντη ἁπλῆ, οἷον τρισαριστέα τις μοιχὸν χαταλα- 20 
fov ἀπέκτεινε, xoi χρίνεται φόναυ " ἡ δὲ ani xat ἐπι- 
συμβεβηκὸς, 8. ὡς ἐπὶ τοῦ ξωγράφου" ἐχ γὰρ τοῦ συμ- 
βάντος ἐπὶ τὴ γραφῇ ? τὴν χρίσιν ὑπέχει" 20 εἰ δὲ yit 
τὴν ἀπορίαν συνέβη γενέσθαι τῶν εἰσπλεύντων, οὐκ ἂν 

ὃ ζωγράφος ἐπὶ τὸ δικαστήριον. εἵλκετο" διὰ roũro τοί- 35 - 

yvy ἐπισυμβεβηκὸς ὠνόμασται τὸ εἶδος τοῦτο" ἕτερον δὲ c 
τι αὐτὸ τοῦ πάντῃ ἁπλοῦ φαμεν εἶναι, διότι δύο xsga- 
λαίοις πλεονάζει, παραγραφιχῷ τε καὶ συγγνωμονιχῷ" 
οἱ δὲ πλεονασμοὶ τῶν κεφαλαίων ἐλλείψεις τε xal ἐν- 
αλλαγαὶ, ὡς πολλάχις εἴρηται, τὰς διαφορὰς τῶν εἰδῶν 30 


5 Ald. περί. 4 τὸ Par. om. 5 Ald, ἔδεισε. 6 Ald. 
oðdi. 7 Ald. καὶ ἄξιος. 8 Ald, ἐπισυμβεβηκὼς h. 1. et 
paullo post!.260. 9 Ald. émi τὴν γραφήν, 410 Ald. ὑπέχειν. 

41 Ald. εἴγε. | 


630 CEXOAIA 


ἀπεργάζονται" οὗ γὰρ, ὥς τινές φασι, τὸ κατὰ ψνόμαν 

ἢ ἔϑος ἢ τέχνην ἢ φύσιν εἴδη ἑατὶν ἀντιλήψεως, ἀλλὰ 
τρύποι ἀντιληπτικῶν, ὡς ἔφαμεν, προβλημάτων" οὐδὲ 
μία γὰρ ἐν αὐτοῖς διαφορὰ τῶν χεφαλαίων εὑρίσκεται. 

5 Καέτινος ἐπισυμβεβηκχότος. ᾿Αντὶ τοῦ ἐπ᾿ αὐτῷ 
τῷ γενομένῳ πράγματι" συμβαίνει γὰρ. μηδὲν γεγενῆ- 
'σϑαι χαχὰν ἢ δειγὸν, ὡς ἐπὶ τοῦ ξωγραφου" & μὴ γὰρ 
 Voregov τι συνέβη, τὸ γράφειν οὐδὲν δεινόν. Ἔν 12 
τοίνυν ταῖς τοιαύταις ἀντιλήψεσιν ἴδιον χε- 
τΞ0φάλαιον παρὰ τὰ προειρημένα ἐστὶ τὸ παρα- 
γραφιχόν. Τὰς ἁπλᾶς ἀντιλήψεις διεῖλεν ὃ τεχνι- 
xóg εἰς δύο, εἴς τε τὰς ἐχούσας ix μόνων τῶν πεπρα- 
γμένων τὴν χρίσιν, καὶ εἰς τὰς χρινομέναρ ἔχ τε τῶν 
πεπραγμένων xal ruoc ἐπισυμβεβηχότος , ὧν xol ἴδιον 

, 4h ἔφη τὸ παραγραφικὸν χεφάλαιον" τὸ οὖν τοῦ ᾿Αλκιβιά- 
δου παράδειγμα οὐδὲν ἔχον ἔξωϑεν ἐπισυμβεβηχὸς εἰ- 
xorug οὐδὲ τὸ παραγραφιχὸν ᾿ ἐδέξατο" τοῦ γὰρ ἑτέρου 
εἴδοὺς αὐτὸ λέγομεν 8" εἶναι. δυνάμενον καὶ πρὸ 
τῶν ἄλλων χεφαλαΐίων. ἴδιον τοῦ χεφαλαίου τούτου 
29 τὸ πρὸ πάντων !* ταττεσϑαι τῶν κεφαλαίων" διαβολὴ 
ει γάρ ἐστι τῆς χατηχορίας" καὶ ἀναγκαίως ὃ χρινόμενος 
πρὸ τῆς ἀπολογίας διαβάλλει πρῶτον τὴν χατηγορίαν * 
οὐδεὶς γὰρ ἅπαξ ἀπολογησάμενος ἔρχεται πάλιν ἐπὶ τὴν 
διαβολήν" κατὰ φύσιν οὖν προτέταχται πάντων τῶν X&- 
38 φαλαίων" δύναται δὲ xal ἐν τῷ “μέσῳ xal οὐ xixciv-, 
ται" 55 ἀλλὰ xol πρὸς TQ τέλει ὡς καὶ παρὰ δημοσϑέ- 
γει " τὰ μὲν οὖν ἁπλᾶ τῆς" ἀντιλήψεως εἴδη τοιαῦτα" 
ἔστι δὲ χαὶ διπλὴ ἀντίληψες καὶ τριπλῆ" διπλὴ μὲν, ὡς 
ἣδε" ταῖς. 16 πάντων γνώμαις τις ἀντιλέγων xol μηδὲν 
3o αὐτὸς ἀποφαιμνόμενος, χρίνεταε δημοσίων ἀδικημάτων. 


42 Ald, εἰ τοίνυν ἐν ταῖς τοιαύταις à. ἢ χεφαλαίοι.. 13 
Ald. λέγωμεν. 14 Ald. προπάντων. 415 Ald. οὖχ ἐχώλνται. 
16 Ante ταῖς πάντων in Ald. est οἶμαι, quod delevi cum Par. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ 6 


τριπλῆ δὲ ὡς αὕτη" ἐγράψαντό τινὲς ἀλλήλους ἐπὶ ταῖς 
γυναιξὶ, καϑυφῆκχαν τὰς γραφὰς, ἡγάγοντο τὰς ἀλλή- 
λων γυναῖχας, καὶ xgivovras κακχοὺ βίου. 


“Σωπάτρον, Μαρκελλίνου. ᾿Αχολούϑως xav- 
καῦϑα πληρώσας τῶν κεφαλαίων τὴν διαίρεσιν ἐπὶ τὸν 5 
τῶν εἰδῶν λόγον χεχώρηχξ, τελείαν τὴν διδασκαλίαν ποι- 
θύμενος" καὶ μεϑόδῳ συνήϑει καὶ τῇ αὑτῇ χεχρημένος, 
ἥπερ ἐν στοχασμῷ καὶ ἐν ὅρῳ" χακεῖ γὰρ πληρώσας τὸν 
ἐπὶ τῆς διαιρέσεως τῶν χειραλαίων λόγον, διέλαβε περὶ 
τῶν εἰδῶν" TON οὖν ἀντιλήψεών φησιν εἴδη πλείονα, ὧν 10 
αἱ μέν εἰσιν ἁπλαῖ, αἱ δὲ διπλαῖ" καὶ ἁπλαῖ μὲν ἢ ὅσαι 
ἀπ᾿ αὐτοῦ τηῦ πεπραγμένου μόνου τὴν χρίσιν ἔφουσι 
μηδενὸς ἔξωϑεν παραλαμβανομένου μηδ᾽ ἐπισυμβεβηκό- 
τος, ἀλλ᾽ ὄντος μὲν ἀνευϑύνου͵ τοῦ πεπραγμένου, ἀρ- 
χοῦγτος δὲ ὡς ἐπ᾽ ἀδιχήματι προβάλλεσϑαι'" οἷον ὡς 
ἐπὶ τοῦ ᾿Αλκιβιάδου" ἐνταῦϑα γὰρ ἐπ᾿ αὐτῷ μόνῳ χρί- 
vera, τῷ Ἐ7 γράψαι τὰς συμφοράς" καὶ διαιρεῖται τὸ ζή- 
τημὰ τοῖς εἰρημένοις κεφαλαίοις χατὰ τὰ ἐμπίπτοντα" 
ἔστι γὰρ ὅτε οὗ πᾶντα ἐμπέπτει. ἢ ) ἐκ τῶγ' ἐπισυμβαι- 
»ύντων , ὅτ᾽ ἂν τῶν ἀπηντηχότων p δεινῶν τὴν ἀρχὴν 20 
xal τὴν ὑπόϑεσιν παρεσχηχέναι δοχῇ δι᾿ αὑτῶν τῶν πε- 
πραγμένων" xol δι' αὐτὸ τὸ πεπραγμένον, wg ἀδίχημα 
εἶναι, xol xoicseg ἄξιον νομίζηται" *? οἷον ζωγράφος 
τὰ ναυάγια γράψας καὶ ἀναϑεὶς πρὸ τῶν λιμένων xci 
ἑξῆς, xci πάλιν ῥήτωρ ἐγκώμιον ἡπείρου διεξῆλϑεν ἐν 25 
νήσῳ , Χαὶ πάντων μεταστάντων δρίνεται ὃ ῥητὼρ δη- 
μοσίων" καὶ πάλιν μετὰ Χαιρώνειαν ἔπεμψε Φίλιππος 
διδοὺς αἵρεσιν ἢ τοὺς δισχιλίους xal ἑξῆς" xoi πάλιν 
ἐπρέᾳβευσε Φρύνων περὸ εἰρήνης πρὸς Φίλιππον" ἐσπεί- 
σατο τὸν παῖδα ὡραῖον ἐκεῖ καταλιπών" ἐγράψατο av- 80 


17 Ald, et Par, τὸ, scripsi τῷ. 18 Ald. ἀπαντηχότων, 
19 Ald. νομίζεται. 


es ||  ZX0AIA 


«τὸν προαγωγείας 19 ΔΣημοσϑένης ἐπανελθόντα" εἶλεν, 
ἔλυσε τὴν. εἰρήνην Μίλιππος, xal χρίνεταε Δημοσθένης" 
ὁρᾷς ἐπὶ τῶν τοιοὕτων ἐφ᾽ ὧν ἐστιν ἐπισυμβεβηκός τι, 
ὅτι τὰ πεπραγμένα χρίνεται, οὐχ οὕτω δι᾽ αὐτὰ ὡς διὰ 
p τὰ ἐπισυμβάντα ἐκείνοις" τοῖς μὲν τὸ μηδένα εἰσπλεῖν 
" xol σπάνιν εἶναι διὰ τὴν τοῦ πιναχίου γραφήν" τοῖς δὲ 
τὸ ἀνῃρῆσϑαε τοὺς δισχιλίους" τοῦτο δὲ τὸ εἶδος ἔχει τι 
πλέον παρὰ 35 τὸ εἰρημένον ἐν τῇ διαιρέσει, ὃ καὶ τὴν 
διαφορὰν αὐτῶν δείχνυσιν" λέγω δὲ τὸ παραγραφιχὸν, 
40 τὸ συγγνωμονικόν" ἐκεῖ μὲν γὰρ ἔφαμεν τὰ τοῦ δι» 
χαίου μόρια ἐν γώρᾳ παραγραφιχοῦ εἰσάγεσθαι δεῖν, 
ἐπὶ δὲ τούτου παραγραφιχὸν φύσει πρὸς τοῖς ἄλλοις 
εὑρίσχεσϑαι, 0 ἐστι τοιοῦτον" οὐχ ἂν δυναίμην ὑπὲρ 
τῶν ἑξέροις πραχϑέντων αὐτὸς εὐθύνας ὑπέχειν" οὐδὲ 
45 & οἰκδιότητι καὶ γένει πλησίον εἶεν, μήτι γε ὑπὲρ ὧν 
πολέμιοι ἔπραξαν ἢ ξένοι xol μηδὲν προσήχοντες" εἰ δὲ 
ἐφ᾽ οἷς ἐξ ἀρχῆς συνεβούλευσα ἢ ἔπραξα, τότε ἔδει σε 
ἀντιλέγειν ἢ εἴργειν καὶ ἑξῆς" ὥσπερ ὃ Δημοσθένης ἐν 
τῷ περὶ τοῦ στεφάνου ἐχρήσατο" ἐν παντὶ μὲν γὰρ τᾷ 
39 λόγῳ γενικὸν παρείληπται τὸ παραγραφιχὸν κεφάλαιον 
χατὰ χρόνον" ὅτι oU νῦν, τότε δὲ ἔδει περὶ τούτων ?? 
κατηγορεῖν" ἐν δὲ τῷ μέρει τούτῳ κατὰ τὴν ἀντιληπτι- 
κὴν διαίρεσιν πάνυ δριμέως αὐτοῦ τὴν ἀπολογίαν συνέ- 
στησε καὶ ἰσχυρὰν ἀπέφηνε τοῦτον ἐξετάσας τὸν τρό- 
425 πον ἔστι γὰρ καὶ πᾶν τὸ μέρος τοῦτο τοῦ ἀντιληπτι- 
᾿ χοῦ" ἐν ᾧ περὶ ὧν συνεβούλευσεν ἀπολογεῖται" ἐξεῖναι 
γὰρ συμβουλεύειν τοῖς δημαγωγοῖς ὡμολόγηται" μετακε- 
χείρισται γὰρ κατὰ τὸ εἶδος. τοῦτο τῶν ἀντιληψεων" τὴν 
γὰρ συμβουλὴν αἰτιᾶται ὃ «Αἰσχίνης, ὅτε τοιαῦτα ἀπήν»- 
0 τησεν ix τῆς Δημοσθένους πολιτείας, ἡ παρὰ Χαιρώνειαν 
ἧττα, "33 xol οἱ χίλιοι νεχροὶ xoi οἱ δισχίλιοι αἰχμάλω- 


20 Ald, προυγωγία. 41 Ald. περὶ, scr. παρά, 22 AM. 
παρὰ τούτου. 33 Ald. Χαιρώγειαν. εἶτα. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 633. 


ros, πρὸς & ὃ Δημοσϑένης τὸ παραγραφιχὸν εἰσήγαγεν 


οὕτως εἰπὼν" 2* εἰ μὲν ἣν σοι πρόδηλα τὰ μέλλοντα, 


Αἰσχίνη, μόνῳ τῶν ἄλλων, ὅτ᾽ ἐβουλεύετο ἡ ἢ πόλις περὶ 
τούτων, τότε ἔδει προλέγειν" εἰ δὲ μὴ προήδεις, τῆς αὖ- 
τῆς ἀγνοίας ὑπεύϑυνος δὲ τοῖς ἄλλοις" ὥστε τί μᾶλλον 5 
σύ μου κατηγορεῖς ἢ ἐγὼ αρῦ" τοσούτῳ γὰρ ἀμείνων 28 
ἐγὼ σοῦ πολίτης γέγονα, εἰς αὐτὰ ταῦτα λέγω καὶ οὕπω 
περὶ τῶν ἄλλων διαλέγομαι, ὅσῳ ἐγὼ μὲν ἔδωχα ἐμαυτὸν 
eig τὰ πᾶσι δοχοῦντα συμφέρειν, οὐδένα χίνδυνον ὀχνή- 
σας ἴδιον οὐδ᾽ ὑπολογισάμενος" σὺ δὲ οὐδ᾽ ἕτερα εἶπες 39 
τούτων ϑελτίω, oU γὰρ ἂν τούτοις ἐγρῶντο, οὔτε sig. 
ταῦτα χρήσιμον σεαυτὸν παῤέσχες" ὅπερ δὲ ἂν ὃ φαυ- 
λότατος ἄνϑρωπος καὶ δυσμενέστατος τῇ πόλει, τοῦτο 
«εποιηχὼς ἐπὶ τοῖς συμβεβηκόσιν ἐξήτασαι" πάνυ γὰρ 
πολλὴν ἰσχὺν περιάστει τῇ “ἀπολογίᾳ τὸ παραγραφικὸν 18 
ἐν τῷ εἴδει τούτῳ τῆς ἀντιλήψεως" ὅϑεν xol ἐπλεόνασεν 
0 ῥήτωρ αὑτῷ xal ἐνδιέτριψεν, εἰς ἄφυχτον xal ἀντίῤῥη- 
vo» χαϑιστὰς τὸν λόγον») διαφέρει δὲ τὸ παραγραφιχὸν 
ἐπὶ τῆς ἀντιλήψεως τοῦ παραγραφιχοῦ τοῦ ἐν στο- 
χασμῷ, ὅτι πρῶτον μὲν ἐχεῖ ἔστιν ὅτε ἐμπίπτει χαὶ οὐχ 30 
ἀεὶ ποτε" ἐντοῦϑα δὲ ἐπὶ τῶν τοιούτων ἀντιλήψεων | 
τὸ ἐναντίον ἀεὶ ἐμπίπτει, xal ovx ἔστιν ὅτε ἐκλείπει" 
ἔπειτα ἐν στοχασμῷ, εἰ παραληφϑείη, μέρος μὲν τῆς πά- 
σης δίχης βλάπτεται" dx δὲ τῶν ἄλλων κεφαλαίων 0 ἀ- 
γὼν τῆς ἀπολογίας σώζεται" ἐν ἀντιλήψει δὲ, εἰ παρα- 995 
ληφϑείη, οὐδεὶς ἕτερος αὐτῷ τῷ φεύγοντι τρόπος ἀπολο- 
γίας καταλείπεται, διὰ. τὴν ἀπὸ τῶν συμβουλευϑέντων 
ἔχβασιν" ἡ γὰρ ἰσχυροτάτη ἐστὶν αὕτη ἡ διὰ τοῦ πα- 
ραγραφικοῦ" καὶ τούτῳ μάλιστα Δημοσθένης ἐχράτησε — 
τοῦ Αἰσχίνου, ἐξ οὗ καὶ εἰς ἀξίωμα μέγιστον ὃ λόγος 80 
προῆλϑε, τῷ 35 λέγειν μὴ παρελϑεῖν τι αὑτὸν τῶν ὄφει- 


24 Dem. pro cor. p. 395. — 25 Ald. ἀμείνω. 426 Ald, 
τὸ, Scripsi TQ. - 


1 


Θ᾽ 1 ZX04IA 


λόντων πραχϑῆναι" καὶ οὐ τότε μόνον ἀλλ᾽ οὐδὲ νῦν 
ἐστὶ τινα εἰπεῖν τῶν συμβουλευϑέντων ἄμεινον" “διὸ καὶὲ 
τῇ ἀντιλήψει συμπλέξας εἰσήγαγεν αὑτὸ τὸ λέγειν ἀνεύ- 
ϑυνον κατασχευάξων᾽ ἦν μὲν οὖν, ὕπερ εἶπον, ἐχεῖνος 37 
& ὁ χαιρὸς τοῦ τε φροντίζοντος ἀνδρὸς τῆς “πόλεως καὶ 
τῶν δικαίων λόγων" ἐγὼ δὲ τοσαύτην ὑπερβολὴν ποιοῦ- 
μαι, ὡστε ἂν νῦν ἔχῃ “ἢ τις δεῖξαι xaAlioy ἢ. 39 ὅλως 
εἴ τι ἄλλα ἐνῆν πλὴν ὧν ἐγὼ προδιλόμην, ἀδικεῖν Quo- 
λογῶ", εἰ yag ἔσϑ᾽ ὅ τι τις νῦν ἑώρᾳκεν 0 συνήγεγχε τό- 
40 76 πραχϑὲν ?? τοῦτ᾽ ἐγὼ φημε δεῖν ἐωὲ μὴ λαϑεῖψ' εἰ δὲ 
μήτ᾽ ἔστι, μῆτε ἦν μήτ᾽ ἂν ἔχοι. εἰπεῖν μηδεὶς μηδέ πω 
καὶ τήμερον, τί τὸν σύμβουλον ἐχρὴν ποιεῖν, oU τῶν 
φαινομένων xoi ἐνόντωμ. τὰ χράξιστα ἐλέσδᾳαι; τοῦτο 
τοίνυν ἐποίησα" τοῦ χήρυχος ἐρωτῶντως, Aioxivn, τίς 
45 ἀγορεύειν βούλεται" ov Tig αἰτιάσασθαι πϑορὶ τῶν παρϑ- 
ληλυϑότον οὐδὲ τίς ἐγγυᾶσθαι τὰ μέλλοντα" σοῦ δὲ ἀ- 
φώνου xar ἐκείνους τοὺς χρόνους ἐν ταῖς ἐχχλησίαις 
καϑημένου, ἐγὼ παρῆλϑον, ἔλεγον". ἐπειδὴ δὲ οὐ τότε 
ἀλλὰ γῦν, δεῖξον, τίς ἡμῖν λόγος, ὃν τινα ἐχρὴν εὑρεῖν, 
207] χαιρὸς συμφέρων "3 παρ᾽ ἐμσὺ παρελείφϑη τὴ πόλει" 
παραλαμβάνομεν δὲ τὸ ἀξίωμα τοῦτα ἐν συμβουλαῖς oU 
πάντοτε ἁπλῶς, ἀλλὰ τότε γρησόμεϑα, ὅτ᾽ ἂν ἀχριβῶς 
πεπιστευχότες ὦμεν μηδένα ἕτορον δύνασϑαι παραλελειμ- 
μένον τι δεῖξαι τῶν δεόντων πραχϑῆνᾳαι, ὥσπερ ὁ ῥήτωρ 
25 ποποίηχεν᾽" σημειωτέον δὲ, ὅτι οὐδὲ μίαν χώραν ἀπαδο- 
roy τῷ παραγραφικῷ, ὥσπερ οὐδὲ ἐν ταῖς στοχαστι- 
xoig ὑποϑέσεσιν , ἀλλ᾽ ἀρχὴν μὲν αὐτῷ μετὰ τὸ πηλί- 
XOV χαὶ τὸ πρός τι ἀποδώσομεν πρὰ τοῦ ἀντρληπτικοῦ" 
τοῦ γὰρ χατηγόρου αὐξήσαντος καὶ μέγὰ ἀποφήναντος 
30 τὸ ἔγκλημά χαιρὸν ἐπιτήδειον ἡ εἰσαγωγὴ ἕξει τοῦ κχε- 
27 Ald. ἐκεῖνο. Dem. pro cor. p. 291. ἐχεῖνος. 28 Ald. 


ἔχει. 7.29. Ald, εἰ ὅλως εἴ τε ἄλλοϑεν ἦν. correxi er Bem. 1. 1. 
30 Ald. παχϑέν. ' 51 Ald. συμφέρον. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 635 


φάλαίου, μεϑ᾽ ἣν ποιλίλως χρηστέον τῷ παραγραφιχῷ᾽" 
καὶ γὰρ μετὰ τὰ ἀντιληπτιχὴν καὶ τὰ ἀντιϑετικὸν καὶ 
ἐπὶ τελευτῆς, ἀναγκαῖον χρῆσϑαι αὐτῷ : ὥσπερ παρὰ 
τῷ ?? ónrogs δέδεικται" καὶ γὰρ δε᾽ αὐτοῦ ἐχρήσατο , 
καὶ συμπλέξας τῇ ἀντιλήψει, καὶ πάλιν μετὰ ταῦτα" 5 
xai σχεδὸν διὰ παντὸς τοῦ λόγου" καὶ 0 Θουκυδίδης ἐν 
τῇ ἢ Περικλέους δημηγορίᾳ, 3" ἐφ' οἷρ συνεβούλευσε περὶ τοῦ 
πολέμου ἀπολογούμενος πρὸς τὰς, αὐτίας τοῦ ἐπισυμβὲε- 
βηκέναι, τὴν δήωσιν καὶ τὴν ἀπὸ τοῦ λοιμοῦ φϑορὰν 
τῇ αὑτῇ χἔχρηται μεϑόδῳ , ὅτι οὐδὲν ὧν συνεβούλευσε 40 
Περικλῆς ἕτερος εἶπέν τι βέλτιον" xai, τοῦτο εἰσήγαγε 
παραγραφικῶς, ὅτι ὑμῖν τὰ ἀεχϑέντα, τότε ἔδοξεν εἶναι 
ἄριστα" αὐτίχα γοῦν ἐπείαϑητε καὶ τῆς αὑτῆς ἐγένεσθε 
γνώμης, ἐν τοίγυν ταῖς τοιαύταις ἴδιην κεφάλαιον foU- 
τὸ τὸ εἶδος γίνεται, ὅτ᾽ ἂν μὴ μόνον ἐπ᾿ αὐτῷ τῷ πε- 1ἢ 
πραγμένῳ χρένωμεν τὸν δράσαντα, ὡς xal αὐτοῦ τοῦ 
φαύλου τυγχάνοντος, ἀλλὰ καὶ ip ἑτέρῳ τινὶ δι᾿ ἐκείν 
γου ἐπισυμβεβηχότι" τίς δὲ ἢ ἐργασία τούτου τοῦ εἴδους 
αὐτὸς ὃ τεχνογράφος παρίστησιν, ὅτι δύο προστίϑεται 
κεφάλαια, τό T6 παραγραφικὸν καὶ τὸ συγγνωμονιχὸν, 30 
xci τὴν χρῆσιν διδᾶάσχει πρότερον τοῦ παραγραφικοῦ, 
τίς t&' ὁ καιρὸς τοῦ κεφαλαίην, καὶ πότε αὐτῷ χγρησο- 
ntÜ«* ov μόνον γὰρ ἐν ἀρχῆ, 0 προειρήκαμεν, ἀλλὰ καὶ 
ἐν μέσῳ, καὶ ὅλως ὃν τρόπον λυσιτελεῖ" τὰ δὲ λυσιτελὲς 
ὃ ῥήτωρ σχοπήσει πρὸς τὴμ τοῦ πλάσματος ὕλην" Ón- 38 
λοῖ δὲ καὶ τὴν δύναμιν τοῦ χεφαλαίου" ἄλλος μὲν γάρ 
τις φήϑη ἁπλῶς τὸ παραγραφικὸν ἐνταῦϑα εὑρίσκεσθαι 
μόμον ἀπὰ τοῦ γρόνου, olov ὅτι εὐθὺς, ἀντειπεῖν ἔδει, 
ἀλλ᾽ οὐχ ὕστερον χατηγορεῖν' ὅρα δὲ πῶς δριμέως αὐτὸ 
μεϑώδευαεν ?* τῷ καλουμένῳ διλημμάτῳ 35 γρησάμενος 50 
xci διπλοῦν ἀνϑ᾽ ἁπλοῦ τὸ παραγραφιχὸν. ποιῶν, καὶ 


52 Ald, τό. 35 Thuc.II. 60—64. — 534 Ald. μεϑόδευσεν. 
55 Ald. διλημμάτων. , (s 


630 " ΣΧΟΑ͂ΙΑ 


568 ἐχ διαφόρων τόπων ἑκάτερον δεχόμενος τῶν διλημμά- 
των ἔλθωμεν δὲ ἐπὶ τὴν ἐξέτασιν. "Eni τίσι με χρί- 
γεις; Kar ἐρώτησιν τοῦ λόγου τὸ σχῆμα᾽ εἶτα τὸ διε-᾿ 
λήμματον, ὃν ᾧ τῶν παραγραφιχῶν ἡ διαίρεσις. EX 

δ μὲν ἐπὶ τοῖς ὕστερον γεγενημένοις, οὐδεὶς ἐφ᾽ οἷς ἕτερος 
πεποίηχε κρίνεταρ, ὥσπερ xay στοχασμῷ ὁ φεύγων σεα- 
θαγράφεται διαβάλλων τὴν κρίσιν" οὐ pq χωρὶς dpya- 
σίας. τινὸς οὐδὲ αὐτὸ τοῦτο παρείληπται, ἀλλὰ προλαβὼν 
ὁ τεχνόγράφος τὴν τοῦ (διλίππου ποιότητα τὸν λόγον 

40 διὰ ταύτης ἐπιῤῥώννυσι" τί γὰρ προσέϑηχεν, οὐδ᾽ εἰ 
γένει προσήχοντες εἶεν, μήτι γε δὴ πολέμιοι" τὸ δ᾽ ἕτε- 
ρον ϑεασώμεϑα" εἰ δ᾽ ἐφ᾽ οἷς ἐξ ἀρχῆς συνεβούλευσα, 
ἢ ἔπραξα, τότε ἔδει ἀντιλέγειν, δῆλον ὡς ἀπὸ χρόνον 

, — τὸ παραγραφικόν" οὕτω διελὼν εἰς δύο τὴν κατασχευὴν, 

45 διὰ τῆς ἐρωτήσεως ἀμφοτέρωθεν εἰς ἀπορίαν καϑίστησε 
τὸν χατήγορον" εἶτα πάλιν ἐπάγει δίχα τὸ διλήμματον" 
ἢ τοίνυν ἀντειπὼν ἡττήϑης, ἢ οὐδὲ τὴν ἀρχὴν ἐνέστης" 
δὲ μὲν οὖν ἐπιχειρήσας κωλύειν ἡττήϑης,. βιάζῃ νῦν ἐφ᾽ 

, οἷς ἡττήϑης ἀντιλέγων καὶ χρίνων ἐπὶ τούτοις τὸν συμ- 

40 βουλεύσαντα" εἰ δὲ οὐχ ἀντεῖπες, παάλεν xal τοῦτο διεῖ- 
λὲν, ῆ γὰρ ἔχων τι βέλτιον εἰπεῖν καὶ χρήσιμον τῇ πόλει 
παρῆχας ἢ οὐδὲν εἶχες εἰπεῖν βέλτιον" πάλιν οὖν ip 
ἑχάτερον τὸ ἄπορον" εἰ μὲν οὖν ἔχων τι βέλτιον εἰπεῖν 
παρῆκας, δύσνους εἶ τοῖς χοινοῖς, καὶ "ὁ δικαιότερον αὖ- 

35 τόν Gs διδόναι δίχην" εἰ δὲ μηδὲν εἶχες εἰπεῖν, τῆς 
ἀγνοίας ὑπεύϑυνος εἰ τῶν ὕστερον ἀποβεβηκότων, ὥστε 
ἢ καὶ σὲ δοῦναν δίχην, ἢ ἀμφοτέρους ἀγνοήσαντας 
ἀφίεσϑαι- 

Ἔτι ἐν ταῖς τοιαύταις ἀντιλήψεσι πρὸ τοῦ ἀντιϑετικοῦ τοῦ ἐμπί.- 

30 πτοντος συγγνωμονικῷ πάντως χρηστέον κεφαλαίῳ" οἷον οὐδεὶς οἷδε 
τὸ μέλλον, οὐποῦν οὐδὲ ἐγὼ ἀγνοήσας ὑπεύϑυνός εἶμι" μεταχειριεῖ- 


᾿ $6 καὶ Ald. om. 


ΕΙΣ XTAXEIX ^€eg. 


ται δὲ αὑτὸ ὡς προσήκει Ó xol! τς ὅλης τέχνης τῆς ῥητορικῆς 

ἐπιστήμων" οὗ γὰρ ἱκανὸν τὸ διελεῖν μόνον εἰδέναι, ὅπερ “καὶ μό. 

»o» τουτὶ τὸ βιβλίον ἐπαγγέλλεται, ἀλλὰ 3 καὶ τὸ εἰδέναι μετα- 
χειρίζεσθαι" καὶ περὶ μὲν ἁπλῶν ἀντιλήφεων ταῦτα. 


Zvgiavot. Τοῦτο καλῶς προσέϑηκεν" οὐδὲ γὰρ 5 
καϑόλου ἐν πάσῃ ἀντιλήψει τὸ συγγνωμονικὸν ἐμπίπτει 
κεφάλαιον, ἀλλ᾽ ἐπὶ τούτων μόνων τῶν ἐπισυμβεβηκός 
τι ἐχόντων" xol ὅρα πῶς οἰκεῖον τοῦτο ἐν ?' ταύταις" 
ἐπειδὴ γὰρ ὕστερον συνέβη τὸ δεινὸν, ἀναγχαίως sv- 
ρίσχεται τὸ συγγνωμονιχὸν ἀπὸ τῆς ἀγνοίας" χώραν δὲ, 10 
φησὶν . ἔχει τὸ χεφράλαιον πρὸ τοῦ. ἀντιϑετικοῦ, τουτ- 
ἐστε τοῦ γρώματος" προϑεραπείᾳ γὰρ τὸν ἀχροατὴν 
δεῖ πρῶτον ὑπάγεσϑαι, οἷον ὅτε ἡγνόουν" xol οὐδεὶς 
ἀνθρώπων οἷδε τὸ μέλλον, καὶ τότ᾽ ἐπαγαγεῖν χρῶμα" 

o οὐδὲν ἐστιν ἕτερον ἢ 4 αἰτία τοῦ πραχϑέντος" ἄντι- 15 
ϑετιχὸν δὲ αὐτὸ ἐκάλεσεν, ὅτι ἀντίϑεσίς ἐστι τὸ τῷ 
ὁμολογουμένῳ ἀδικήματι αἰτίαν 5. ἀντιτιϑέναι τινα &- 
λογον" ἐπειδὴ οὖν τὸ γρῶμα αἰτίαν ἔχει, καὶ ἢ ἀντίϑε- 
σις δὲ ἀντιτίϑησι τῷ ἀδικήματι αἰτίαν, ἀναγχαίως καὶ 
τὸ χρῶμα ἀντίϑεσιν εἶπεν xol κατὰ μίαν τῶν ἀντιϑε- 20 
. viXUV. γίνεσθαι". οὐ γὰρ GÀ τὸ γρῶμαι, ἀλλὰ ποτὲ μὲν 
ἀντιστασικὸν, ποτὲ δὲ ἀντεγκληματιχὸν, ἢ μεταστατικχὸν, 
ἢ συγγνωμονιχὸν. Παρατηρητέον ,ó2, ὅτε οὐκ ἀπὸ πάν- 
των λέγεε τὸ συγγνωμονιχὸν, ἀλλ᾽ ἀπὸ τῆς ἀγνοίας 
μόνης" οὐδεὶς γὰρ ἀγνοίας ὑπέχει ὁ δίκην" οἷον οὐδεὶς 28 
οἶδε τὸ μέλλον" ἐπειδὴ αἰσχύνην 7 ἔφερεν αὐτῷ τὸ λέγειν ᾿ 
ὅτε ἠγνόουν, χαϑολικῶς αὐτὸ πρῶτον ἐμεϑόδευσεν, ὃ 


4 Ald, καὶ ὁ. ὀ 2 ἀλλὰ καὶ τὸ εἶδ, μεταχειρίζεσθαι. Par. 
om, 5 ἐν Par. om. 4 Ald. $. δ Ald. αἰτίαν ἔχειν ο- 
misso: ἀντιτιϑέναν τινὰ εὔλογον, ἐπειδὴ οὖν τὸ χρῶμα αἰτίαν. 
6 ὑπέχει. — 7 Ald. αἰσχίγην. 8 sic Ald. et Par. 


"C088 'U ^ €XX041I4 


ἔπειτα μερικῶς. Οὐ γὰρ ἱκανὸν τὸ διελεῖν" ἀλλὰ 
καὶ γρήσασϑαι δηλονότι καλώρι 

“Μαρκελλίνου. Πρὸ τοῦ ἀντιϑετιχοῦ" ὠσανεὶ 

ἔλεγε πρὸ τοῦ χρώματος, 0 ἔστι πρὸ τοῦ ἀντιϑεξιχοῦ" 
ὄ ἐπειδὴ γὰρ ov κατὰ τὴν ἡμετέραν γνώμην τὰ τῆς συμ- 
βουλῆς ἀπέβη, ἀνάγκη προϑεραπεῦσαι τῷ συγγνωμονι- 
κῷ καὶ ἀνενεγκεῖν τὸ ἐχβὰν πρῶτον ἡ ἐπὶ τύχην ἦ ἐπὶ 
ἄγνοιαν, ἢ ἐπὶ τῶν τοιούτων" εἶτα ἐπαγαγεῖν τὸ ἀντι- 
στατιχὸν, οἷον οὐδεὶς οἷδὲ τὸ μέλλον" διὸ οὐδὲ τοῦ ἀγνο- 
40 ἦσαι ὑπεύϑυνός εἰμι" toUtov y&Q κατασχευασϑέντος χώ- 
ραν ἕξει τὸ ἄντιστατικόν" ἄλλως δὲ δυσχερέστερον ἔδξας 
διὰ τὸ ἀπηντηχέναι 5 τε φαῦλον ἀπὸ τῆς συμβουλῆς" 
967 οὐδὲ Δημοσϑένης καὶ μετὰ πολλοῦ ἀξιώματος αὖτὸ παρ- 
ἐσχέτο" οὔτὲ γὰρ ηγνοηχέναι τὸ μέλλον ὠμολόγηδεν, οὔ- 
«5 τε εἰς συγγνωμὴν χοτέφυγεν, ταπεινὸν γὰρ τοῦτο" ἀλλὰ 
τὸ δαιμόνιον ἡτιάσατο; ἃ καὶ καϑόλου εἰσήγαγε φή- 
σας" τότε τοίνυν τὰ μὲν ἤμελλε τῶν δεινῶν !* ὡς o. 
x&, τὰ δὲ ἤδη παρῆν, ἐν οἷς τὴν προαίρεσίν μον σχόπει. 
τῆς πολιτείας, μὴ τὰ συμβάντα συχοφάντει" τὸ μὲν 
40 γὰρ πέρας, ὡς ἂν ὁ δαίμων βουληθῇ, πάντων γίνεται, 
ἡ δὲ προαίρεσις αὑτὴ *? τὴν τοῦ συμβούλου διάνοιαν 
δηλοῖ" μὴ δὴ τοῦτο ὡς ἀδίκημα, ἐμὸν εἶναι ϑῆῇς, *) εἰ 
χρατῆσαι συνέβη Φίλιππον τὴ μαχῃ" ἐν γὰρ τῷ ou TÓ 
τούτου τέλος ἣν, οὐχ ἐν ἐμοί" ἀλλ᾽ ὡς οὗ πάντα ὅσα 
25 iy». χατὰ ἀνθρώπινον λογισμὸν εἱλόμην, καὶ δικαίως 
ταῦτα καὶ ἐπιμελῶς ἔπραξα καὶ φιλοπόνως ὑπὲρ δύνα- 
μιν, ἢ ὡς οὐ καλὰ καὶ τῆς πόλεως ἄξια πράγματα éye- 
στησάμην, ταῦτά μοι δεῖξον, καὶ τότε δὴ κατηγόρει μου. 


9. Ald, ἱκανῶς, ser. ἱκανόν. --- 1. 8. post ἢ ἐπὶ inierendum 
videtur v. 10 Ald. ἀπαντηκέναι. 411 Ald. χοινῶν, correxi ex 
Dem. pro cor. p. 292. 12 Ald. αὕτη, wt cod. r Bekkeri, posui 
αὐτή. 15 Ald. ϑήσῃ. κρατῆσαι. Dem. ϑῆς, εἰ xQ. 


ΕΙΣ ZTAZXEIZX : 639 


μεϑ᾽ ὃ τὸ ἀντιϑετικόν" ὅτι τῇ πόλει συνέφερε μετὰ Θη- 
βαίων ἄρασϑαι τὸν ἀγῶνα, χαὶ ἐν Βοιωτίᾳ πόῤῥω τῆς 
σύλοως γενέσθαι τὴν μάχην, ἢ ἐν τῇ Αττιχῇ " οὕτω γάρ 
πως λέγει" ** ἀλλ᾽ ἐχεῖνο, φησὶ, λογίζου xol ὅρα, ὅτι εἰ 
᾿μετὰ Θηβαίων ἡμῖν ἀγωνιζομένοις οὕτως εἵμαρτο πρᾶξαι, 5 
τί χρὴ ἨἩροσδοχᾷν, εἰ μηδὲ τούτους ἔσχομεν συμμάχους, 
, ἀλλὰ μετ᾽ ἐχείνου 1. γεγόνασι», ὑπὲρ οὗ τότε ἐχεῖνος 
πάσας ἀφῆχε φωνάς" χαὶ εἰ νῦν τριῶν ἡμερῶν ὁδὸν 
ἀπὸ τῆς ᾿Αττικῆς τῆς μάχης γενομένης rodoUrog κίνδυ- 
φος καὶ φόβυς περιέστη τὴν πόλιν, τὶ ἂν, & που 36 τῆς 10 
χώρας ταὐτὸ τοῦτο πάϑος συνέβη, προσδοχῆσαι χρῆν" *7 
&o' οἶσθα, ὅτι νῦν μὲν συστῆναι συνελϑεῖν ἀναπνεῦσαι 
πολλὰ μία ἡμέρα xal δύο χαὶ τρεῖς ἔδοσαν εἰς σωτηρίαν 
τῇ πόλει". τότε δὲ οὐχ ἄξιον εἰπεῖν, ἅγε 18 μηδὲ εἰς πεῖ- 
θαν fox ϑεῶν τινος εὔνοια 5 καὶ τὸ μὴ πρυβάλλεσϑαι 15 
τὴν πόλεν ταύτην τὴν συμμαχίαν ἧς κατηγορεῖς" μεϑ' à 
πάλιν ἐπὶ τὸ παραγραφιχὸν ἐπανῆλθε" Ov ὅλου τούτου 
τὸν μὲν Αἰσχίνην ἐλέγχων; αὔξων δὲ τὴν ἑαυτοῦ᾽ πολι- 
τείαν" ἔστι δὲ ταυτὶ μοι τὰ πολλὰ πρὸς ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες 
δικασταὶ, καὶ τοὺς περιεστηχότας, ἐπεὶ πρὸς γε τὸν χα- 20 
ταἀπτύυστον τοῦτον καὶ τὰ ἑξῆς" ὁμοίως xal Θουχυδίδης 
τῷ συγγνωμονψιχῷ ἐχρήσατο μετ᾽ ἀξιώματος, ἐπὶ τὸ ἄδη- 
λον xat τὸ δαιμόνιον. ἀνοίσας τῷ εἰπεῖν"' ἐπιγεγένηταί τε. 
πέρα ?? ὧν προσεδεχόμεϑα ἡ νόσος ἣδε, πρᾶγμα μόγον 
δὴ τῶν πάντων ἐλπίδος κρεῖσσον γεγενημένον" ἱστέον δὲ, 95 
Or, ὁ μὲν Δημοσθένης, ἅτε ϑαῤῥῶν ταῖς ἀποδείξεσιν, 
ἐπεξῆλθεν καὶ διὰ παντὸς ἡγωνίσατο" xoi τὸ. μὲν ἀπρε- 
πὲς τῆς συγγνώμης ἐξέφυγε" τὴν δὲ ἀπὸ τοῦ χεφαλαίου 
11 p. 295. 45 Ald. ἐκείνους. Dem. ἀλλὰ Φιλίππῳ προσέ- 
Otto, scripsi igitur ἐκείνου. 16 Ald. εἴποις εἰ τῆς, correxi 
ex Dem, 17 Ald. χρῆ. 18 Ald. «ys, ser. &ye 'ex Dem. 


49 Ald. ἔννοιαν. Par. et Dem. εὔγοια. 20 Ald. πεῖρα. Tbuc, 
JI. 68, πέρα. 


040 X X0.414A4 


ὠφέλειαν τῷ λόγῳ περιεποίησεν" τοῖς γὰρ ὕφ᾽ αὑτοῦ 
συμβουλευϑεῖσειν ὡς ὀρϑῶς συμβουλευϑεῖσιν ἡγωνίσατο * 
τὸ δὲ πέρας τῷ δαιμονίῳ ἀνέθηκε xol τῇ τύχῃ, ὧν 
ἀνηρτῆσϑαι τὰ ἀνθρώπινα διϊσχυρίξεται" xal οὔτε τὸ 

, δ οἰκεῖον ἀξίωμα κχκαϑεῖλεν οὔτε τῆς παραμυϑίας ἄμοιρον 
τὸν λόγον κατέλιπεν, ἡμεῖς δὲ, ἐὰν συνειδῶμεν σαϑρο-- 
τέραν τὴν παραίνεσιν, 22 μᾶλλον ὑφίεσϑαι 33 σπουδά- 
σομεν, καὶ τοῖς συγγνωμονικοῖς ἐπὶ πλέον χρησόμεϑα" 
οὐ γὰρ ἱκανὸν "3 τὸ. διελεῖν" οὐχ ἱκανόν qut τὸ διελεῖν 

40 δύνασϑαι μόνον, ἀλλὰ χρεία καὶ τῆς συμφυοῦς πρὸς 
τὴν ὕλην μεταχειρίσεως, ?* 


Τῶν δ᾽ αὖ διπλῶν à μέν ἐστι κατὰ συμπλοκὴν, ἡ δὲ κατὰ διαΐφε- 
σιν" καὶ κατὰ συμπλοχὴν μὲν, ὅτ᾽ ἂν δυοῖν ὄντοιν τοῖν ἐγκλημά- 
τοῖν, μὴ δύναται χωρὶς ἕτερον αὑτῶν εἶναι ἔγκλημα" μετὰ δὲ τῆς 
45 τοῦ Írípov συμπλοκῆς, οἷον ταῖς πάντων γνώμαις ἀντιλέγων τις αὖ- 
τὸς οὐδὲν ἀποφαίνεται καὶ δημοσίων φεύγει" ᾿ ἐνταῦϑα ὅτι μὲν δύο 
ἀντιλήψεις, δῆλον, καὶ γὰρ λέγειν καὶ μὴ λέγειν ἔξεστιν, καὶ et 

᾿ ὅτι καὶ * δύο ἀντιϑέσεις ὁμοίως, οἷον ἀντιλέγω ' δεῖ γὰρ ἐφ᾽ οἷς 
ἁμαρτάνουσιν oí λέγοντες, ἀντιλέγειν" πάλιν οὗ λέγω, οὐδὲ 3 γὰρ 
40 δεῖ περὶ τῶν μὴ κατεπειγόντων λέγειν, ἀλλ᾽ ἴδιον τοῦ εἴδους τού- 
του τὸ δεῖν ἀπολογουμένους μὲν διαιρεῖν καὶ χωρὶς περὶ ἑκατέρου 

ποιεῖσθαι τὸν λόγον, κατηγοροῦντας δὲ συμπλέχειν. 


t 


o68 “Σωπάτροῦυ. Μαρκελλίνου. Πληρώσας τὸν περὲ 
τῶν ἁπλῶν ἀντιλήψεων λόγον ἐπὶ τὰς διπλᾶς μετελήλυϑὲν" 
25 δύο δὲ εἴδη τούτων προηγουμένως ἀποφαίνεται" TO τὲ κα- 
τὰ σύνϑεσιν καὶ τὸ xata διαίρεσιν" λεκτέον δὲ νῦν περὶ τοῦ 
κατὰ συμπλοκὴν εἴδους " χατὰ συμπλοχὴν ἀντίληψις yive- 
ται, ἐν jj δύο πραγμάτων ὄντων ἑκάτερον χωρὶς χρίσιν * ot 
δύναται δέξασθαι, τῷ  διαξευχϑέντα μὴ δίνασϑαι ὡς ἀδὶ» 
-" , — κήμα- 
21 Ald. προαΐρεσι. 22 Ald. ὕφέετα. 23 Ald. h. 1. et 
paullo post ixavoc. 24 Ald. μεταχειρήσεως. 
4 καὶ Ald. om. 2 Ald. οὐδὲν. ὅδ Ald. κρίνουσιν. 


2E ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ 641 


χήματὰ ἐπιδέχεσθαι “ρίσιν , & μὴ ἀλλήλοις εἶεν συνημ- 
μένα" οἷον ταῖς πάντων γνώμαις ἀντιλέγων τις αὑτὰς 
οὐδὲν ἀποφαίψεται καὶ δημοσίων φεύγει" καὶ πάλιν, ζω- 
γράφος πάντα γράφων ϑεοὺς οὐ γράϊζρει, καὶ χρίνεται, 
ἐν τούτοις ὃ ἂν χωρίσῃς, ἑκάτερον ἀνεύϑυνόν ἐστι" xol 
γὰρ τὸ ἀντιλέγειν ταῖς πάντων γνώμαις OU χεχώλυται" 

ὁμοίως δὲ καὶ τὸ μηδὲν ἀποφαίνεσθαι οὐκ ἀδίκημα εἷ- 
yos νενόμισται" ὥσπερ καὶ ἐπὶ τοῦ ζωγράφου τὸ γρά- 


7 3 [4 ' 9 ^ 3 , , 
quy ἥτταν ov χεχωλυται, οὐδὲ μην ἀδίκημα νενομισται 


τὸ μὴ γράψαι νίκην, συμπλακέντα δὲ ἄμφω καὶ ἑνω- 
ϑέντα ἀδικήματος λαμβάνει σύστασιν " τὸ ἀντιλέγειν 
μὲν χαὶ συχοφαντεῖν τοὺς συμβουλεύοντας, αὐτὸν δὲ 
μήτε ἃ γινώσχδι λέγειν, μήτε εἰσηγεῖσϑαί τε τῶν συμ- 
φερόντων" μηδὲ ὑφίστασθαι τὸν ἀπὸ τῆς συμβουλῆς 
κίνδυνον" τούτῳ yap ἐστιν ἐπαγόμενον τὸ ποιοῦν τὴν 


περίστασιν" ὅτι τοίνυν διπλὴ ἀντίληψίς ἐστι, δῆλον" x«i 


γὰρ δύο αὗται ἀντιλήψεις εἰσὶν, ὅτ᾽ ἄν ἄμφω προβαλ- 
ληταὶ, τὸ xol ἐξεῖναι ἀντιλέγειν, καὶ ἐξεῖναι * μὴ λέ- 
γειν, ἐπειδὴ xoà ἐπ᾿ ἀμφοῖν χρίνεται, ἐφ᾽ οἷς τε ἔπραξε 
καὶ ἐφ᾽ οἷς οὐκ ἔπραξεν᾽ ὁμοίως δὲ δύο ἀντιλήψεων 


20 


9 « - € » 1 3 ? ς , 4 - 
OUOUY διπλαῖ eUpiGxovtos καὶ ἀντιϑέσεις, ἑκατέρα yao 


τῶν ἀντιλήψεων ἀποδώσει τὸ χρῶμα" οἷον ἀντιλέγω μὲν, 
ἐφ᾽ οἷς οὐ τὰ δέοντα λέγουσιν οἱ συμβουλεύοντες , οὐχ 
ἀποφαίνομαι δέ" οὐ γὰρ ἀναγκαῖον περὶ τῶν μὴ κατε- 
πειγόντων μηδὲ εἰς ἀπόδειξιν ἠχόντων συμβουλεύειν * 
ἄντιστατιχά ἀμφότερα" τί οὖν ἴδιόν 9 ἐστι τοῦ εἴδους 
τούτου, τὸ δεῖν τοὺς μὲν ἀπολογουμένους ἰδίᾳ ἑκάτερον 
σποιεῖσϑαι τὸν λόγον καὶ χωρίζειν" ἐὰν γὰρ διέλῃς καὶ 


25 


εἴπῃς, ταῖς πάντων γνώμαις ἀντιλέγει τις; ἢ τὸ ἕτερον, 
οὐ δύναται χρίσιν ἐπιδέξασθαι" τοὺς δὲ κατηγοροῦντας 50 


3 ⸗ Ml L14 26 3 , 
τοὐναντίον συμπλέχειν" συμπλέχων yap, οτϑ οὔτε QUTOG TL 


4 καὶ ἐξεῖναι μὴ λέγειν Ald, om. δ Ald, εἰκόντων." 6 
Ald. εἴδιύν. ' 
Rhetor. IV. : 41} 


642 ^ ZX0AIA 


λέγει καὶ τὰ τῶν ἄλλων ἀνατρέπει. , τότε χρίσιν ἐπιδέχε-- 
ται" ὥστε αἱ μὲν τῷ χωρίξειν ἀπ᾿ ἀλλήλων τὸ ἀνεύϑυ- 
νον συνιστᾶσιν, οἱ δὲ τῷ συμπλέχειν τὸ ὑπεύϑυνον. 


Κατὰ διαίρεσιν δὲ διπλὴ ἀντίληψις γίνεται" 0r" ἂν δύο ἐγηλήματα 
5 ἢ δυνάμενα καὶ χωρὶς ἀλλήλων κρίσιν ἐπιδέχεσθαι" οἷον σολλάς τις 
ἀμείβων γυναῖκας καὶ πολλοὺς τιϑέμενος παῖδας, κακοῦ βίου φεύ- 
γε!" ἐνταῦϑα ὁμοίως μὲν ὃ κατήγορος συμπλέξει, ὃ δὲ φεύγων δι- 
αἰρήσει ᾿ δῆλον μέντοι, ᾿ ὡς καὶ καϑ᾽ ἑκάτερον ἐπιδεχόμενον κρίσιν 
αὐξήσεως μὲν ἕνεκα συμπλέκεται ὑπὸ τοῦ κατηγόρου" μειώσεως δ᾽ 
40 αὖ χάριν διαιρεῖταε ὑπὸ τοῦ φεύγοντος" ἐν δὲ τῷ προτέρῳ οὐχ 
αὐτὸ τοῦτο τῆς αἰξησεως ἢ τῆς μειώσεως ἕνεκα οὕτω γίνεται" ἀλλ’ 
Or. μηδὲ ἄλλως κρίσιν ϑύναται ἐπιδέξασϑαε τὸ πρᾶγμα, ἢ τοῦυτὸν 
εἰσαγόμενον τὸν τρόπον, 


Συριανοῦ. Κατὰ διαίρεσίν ἐστιν, öt' ἂν μία 

15 ἑκάστη τῶν ἀντιλήψεων ἰσχυρά * ve ἢ, xol τῷ φεύγοντι 
φέρῃ τινὰ διὰ τὴν περίστασιν κίνδυνον ἢ ψόγον" ἢ 

- καὶ γὰρ τὸ πολλάχις ἀμείβειν γυναῖκας οὐχ ἔξω μέμι- 
ψεως; καὶ τὸ πολλοὺς ποιεῖσθαι ϑετοὺς * παῖδας, οὐχ 

, ἀνεύϑυνον " ἐπειδὴ οὖν ἑχάτερον τῶν ἐν τῷ ζητήματι δύ- 
δῦναται καὶ ἰδίᾳ γραφὴν ἀναδέξασθαι, καλεῖται κατὰ Ov 
eiQeUiv? ὃ μὲν οὖν κατήγορος ἑχατέραις, ταῖς τε κατὰ 
σύνϑεσιν καὶ ταῖς κατὰ διαίρεσιν, ἀμφότερα συλλήψε- 
ται τὰ ἀντιληπτικά" ἐν μὲν ταῖς κατὰ σύνϑεσιν, διὰ 
τὸ ἑχαΐερον αὐτῶν ἰδίς, ὡς εἴρηται, μὴ εἶναι γραφῆς 
25 ἄξιον" ἐν δὲ ταῖς κατὰ διαίρεσιν, | ἵνα σφοδροτέραν ἀπερ- 
γάσηται τὴν κατηγορίαν" ὃ φεύγων 5 δὲ ἐν ἀμφοτέραις 
469 διαιρήσει tr» ἀπολογίαν" ἐν 9 μὲν τῇ κατὰ σύνϑεσιν. 
δεῖξαι βουλόμενος, Ori μάτην ὁ κατήγορος τὴν xaT 


4 Ven. ἰσχυροτέρα. 83. Ven. φέρειι 5 Ven. addit: οἷ- 
o» πολλάς τις ἀμείβων γυναῖκας καὶ πολλοὺς παῖδας ϑετοὺς ποι- 
οὕὔμενος κρίνεται δημοσίων ἀδικημάτων, καὶ γὰρ τὸ κι v. h. 4 
Ven. ποιεῖσϑαι ἐοὺς παῖδας. δ Ven. b δὲ φεύγων. 6 Α]ά. 
et Par. εἰ, Ven. ἐν. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ . 648 | 


αὐτοῦ πεποίηται γραφήν" ἐν δὲ ταῖς κατὰ διαίρεσιν,. 
ἵνα τοὐναντίον οὗ 7 βούλεται ὃ ἀντιδικῶν διαπράξη- 
ται" εἰ γὰρ ἐχεῖνος συλλαβὼν * ἀμφοτέρας ᾿ τὰς ἀντιλή- 
ψεις ? σφοδροτέραν ἀπεργάξεται τὴν χατηγορίαν, δἰχό- . . 
τως οὗτος *? διαιρήσει, σαϑρότερον τῶν ἀντιληπτικῶν S. 


ἑχάτερον ἰδίᾳ δεῖξαν σπουδάζων. !* 


“Σωπάτρου. Μαρκελλίνον. ᾿Ἐπειδὴ χοινὰ ταῦ- 
τα εὑρίσκεται πρὸς τὸ Érepo» εἶδος τίς 7 διαφορά; ὃ ὅτι, 
φησὶν, ἐνταῦϑα μὲν ὃ κατήγορος οὐχ ὡς ἑκατέρου xad" 
ἑαυτὸ μὴ ἐπιδεχομένου χρίσιν συμπλέχει, καὶ ἰδίᾳ yap 10 
ἕἔχαστον, ὡς εἶπον,, συνέστηκε, καὶ ἔστιν ἔγκλημα κρίσιν 
ἐπιδεχόμενον" καὶ γὰρ τὸ πολλὰς ἀμείβειν γυναῖκας ὑπ- 
ἄγεσθαι δύναται τῷ xax) βίῳ xa^ ἑαυτὸ, καὶ τὸ noÀ- 
λοὺς τίϑεσθαι παῖδας ὁμοίως" ἀλλὰ αὐξήσεως, ἕνεχα μό- 
γης ὑπὸ τοῦ διώχοντος συμπλέκεται, χαὶ TOU δεινῶσαι 15 
τὸ ἔγκλημα χαλεπώτερον γίνεται" ὑπὸ δὲ τοῦ φεύγοντος, 
διχιρεϑήσεται" ὥσπερ γὰρ συμπλαχέντα χαλεπώτερα φαί- 
γεται, οὕτω δῆλον Ori διαιρεϑέντα ἔλαττον ἰσχύσει xal 
μειωθήσεται" ἐκεῖ δὲ οὐ τῆς αὐτῆς αὐξήσεως ἕνεχα συιι- 


7 Ald. et Par. ὃ οὐ βούλεται. Ven. oU βούλ. - 8 Ald. ἐμ- 
βαλών. Ven. et Par. συλλαβών. 9 Ven. ἀποδείξεις, inscripto 
ἀντιλήψεις. 110 Ald. οὕτως. 14 Ven. pergit: Τὸ δὲ τρι- 
πλοῦν τῆς ἀντιλήψεως εἶδος ταύτῃ μόνον διαφέρει τοῦ διπλοῦ, ὅτι 
τρεῖς ἀντιλήψεις ἔχει, ὡς ἐπ᾽ ἐκείνου" ἐγράψαντό τινες ἀλλήλους 
ἐπὶ ταῖς γυναιξὶ, παϑυφῆκον τὰς γραφὰς, ἤγαγον τὰς ἀλλήλων γυ- 
φαῖκας, κρίνονται xaxov βίου" ἐπὶ ἐχάστων γὰρ τῶν πεπραγμένον 
προλαλοῦνται τὴν ἐξουσίαν" διὰ δὲ τὸ μὴ προσχορὴ φαΐνεσθϑαι τὸν 
λόγον συνάψουσι τὰ ἀντιληπτικὰ, τῶν τε γὰρ ἀκροατῶν στοχαστέον 
καὶ τὴς συγτρμίας Ἰούτοις προνοητέον. ᾿Ιστέον δὲ, ὅτε αἷ τῆς ἀχα- 
φιστίας γραφαὶ οὔτε δητορικαίΐ εἶσιν, ὥς τινὲς οἴονται, οὔτε ἄντι- 
ληπτικαὶ, ἀναίσχυντον γὰρ τὸ λέγειν, ἐξὴν μοι, ἀλλὰ μᾶλλον ἀντι 
δεατικαὶ, Sequitur Tit, seg) ἀντιστάσεως p. 289. Ald. ornissis 
p. 270 — 289.. 

| A.. 


- 


[7  XOAIA 


πλέχεται , ἀλλ᾽ ὅτι μηδὲ ὅλως δύναται κρίσιν ἐπιδέξα-- 
σϑαι, ὡς ἤδη xal δέδειχται, διὰ τὸ 132 περίστασιν μη 
ἔχειν" αὐτὸ γὰρ. χαϑ' ἑαυτὸ ἕν ἕχαστον ἀσϑενὲς, xal 
δοχεῖ ἀνεύϑυναν εἶναι, συζευχϑέντα δὲ ὅρον ἐγκλήμα- 
5 τὸς λαμβᾶνει χρίνεσθϑαι. δυναμένου" τὰ μὲν προηγούμενα: 
δύο εἴδη τῶν διπλὼν ταῦτα. | 


Ἔφην δύνασϑαι εἶναι πλείονα, εἴδη ἀντιλήψεων" αὐτίκα τόδε τῶν 
προειρημένων διαφέρει " οἷον γφαψάμενοί τινες μοιχείας ἀλλήλους * 
καϑυφέντες τὰς γραφὰς ἤμειψαν τὰς γυναῖκας, καὶ φεύγουσι" κα- 
40 χοῦ βίου" πρῶτον μὲν γὰρ δίο πρόσωπά ἐστι τὰ κρινόμενα" ἔπει- 
τα τέσσαρες ἀντιλήψεις, καὶ αὗται παρ᾽ ἀμφοῖν" καὶ τοσαῦται πα-- 
ραγραφαί" οἷσν γράφεσϑαί τινα ἕξεστι" πάλιν ἀναιρεῖσϑαι τὰς 
γραφάς" ἔξεστι γαμεῖν ὅϑεν βούλεταί τις, καὶ πάλιν ἀποβάλλεσϑαι 
τὴν οὖσαν γυναῖκα, Ταῦτα πάντα οὗ κεκώλυται" 3 καὶ τούτων γε 3 


4δὲ ἑχάστην ἀνάγκη λύειν τῷ κατηγόρῳ. Φανερὰ “δὲ ἢ μέϑοδος ἐπ᾿ 


ἀμφοῖν, ἐπὶ τε τοῦ κατηγόρον καὶ ἐπὶ τοῦ φεύγοντος ἀπὸ τῶν προ- 

εἰρημένων " ἔστι δὲ καὶ ἄλλα. εἴδη ἀντιλήψεων, ἅ περιττὸν. ἂν εἴη 

λέγειν νῦν" πᾶσαν γὰρ ἀντίληψιν τοῖς προειρημένοις ἄν τις ὀρϑῶς 
ἑπόμενος διαιροίη. 


' . 


20 “Συριανοῦ. Σωπάτρου. Ἔν ἀρχῇ τῶν εἰδῶν 
τούτων ἔφαμεν, ὅτι ἐνδέχεται xal πλείονας τρόπους ἂν- 
ripe εὑρίσχεσϑαι, OU προηγουμένως, οὐδὲ yevixag, 
ἀλλὰ κατ᾽ ἐπιπλοχήν" οἷον μοιχείας τικὲς ἀλλήλους γρα- 


ψάμενοι καὶ He xal γὰρ δύο πρόσωπά ἐστι τὰ χρινό- 


28 μένα ἐνταῦϑα" ἔπειτα πολλαὶ ἀντιλήψεις" οἷον γραφὰς 


κατά τινων ἀποφέρεσϑαι ἔξεστι χαὶ πάλιν ἀναιρεῖσθαι 
ταύτας ὁμοίως ἄγεσθαι γυναῖχας, ὅϑεν ἂν δοχῇ von * 
ταυτὶ γὰρ πάντα Ooxei ἐξεῖναι xod μὴ πεχωλύσϑαι" ἀλλ 
ἐπειδὴ παρὰ πάσας τὰς προειρημένας μεϑόδους παρὰ 
30 τῶν ἄλλων οὐδὲν ἂν χαινότερον ἐν τούτῳ εὑρεϑείη, ἀλ-" 


12 Ald. διὰ 10, τὸ περιστ, 4 Ald. ἀλλήλοις. SCT. ἀλλή- 
λους. 2 Ald. oix ἐκωλύετα. 3 Par. ἑχάστην yt. 


Ἀ 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ 645 


λὰ τοῖς αὑτοῖς διαιρεῖται κεφαλαίοις, διὰ τοῦτο οὐδὲ ἐν 
εἴδεσιν ἑτέροις ταῦτα τέταχται" ἔφαμεν γὰῤ, ὅτι εἴδους 
ἐστὶν ἴδιον τὸ διαλλάττουσαν ἐπιδεῖξαι διαίρεσιν" εἰ δέ 
τις λέγοι, ἀλλὰ πολλαί εἰσιν ἐνταῦϑα ἀντιλήψεις , ὃ μή 
ἐστιν ἐν ταῖς ἄλλαις ἀντιλήψεσιν , ἔδει 4 οὖν τὴν δια- 5 
φορὰν ταύτην ἕτερον ποιῆσαι εἶδος, λέγομεν, 5 ὅτι τοῦ- 
vO οὗ ποιεῖ ἕτερον εἶδος, ἀλλ᾽ ἡ διάφορος διαίρεσις" 
τοῦτο δὲ ταῖς αὑταῖς διαιρεῖταε μεϑόδοις" ἱστέον δὲ, 
ὅτε τῶν πολλῶν τούτων ἀντιλήψεων, ὧν ὁ φεύγων προ- 
βάλλεται, ἀνάγχη τῷ χατηγόρῳ. λῦσαι ἑχάστην. "Ἔστι 10 
δὲ καὶ ἄλλα εἴδη. Ἔστε, φησὶ, καὶ ἄλλα εἴδη ὑπὸ 
τινων τὸν αὑτὸν TQOTtOY ἐπινενοημένα " ἔργον δ᾽ ἂν εἴη - 
καϑ' ἕχαστον ἐπεξιέναι, καὶ εἰς ἀπειρὺν ἀλόγως ἀνᾶφε- 
poiusÜc ἀπὸ. γὰρ τούτων χἀκχεῖνα ἐπιγνωσόμεϑα Óq- 
δίως" σημειωτέον δὲ, ὅτι χρίνεταί τις ἐν ἀντιλήψει ἐφ᾽ 15 
οἷς οὐχ ἐποίησεν, ὡς ἐπὶ τοῦ ζωγράφου τοῦ πάντα μὲν 
γράφογτος. ϑεοὺς δὲ μή. xoà πάλιν" ζωγράφος τὰ ἐν 270 
Μαραϑῶνι γράψας, τὸν͵ Πᾶνα δὲ: μὴ γράψας, κρίνεται 
ἀσεβείας". ἐπινενόηταὶ δὲ ὑπό τινων καὶ ἕτερα ἀντιλη- 
πτιχὰ προβλήματα, ἃ xol παραϑέσϑαι πολυπειρίας $ 
ψάριν ἄξιον ἐγνώχαμεν" οἷον ὅτ᾽ ἂν τὴν ἐξουσίαν τις οὐκ 
εἰς ἑαυτὸν, ἀλλ᾽ etg. ἕτερον ἀνάγῃ . σπανία δὲ ἡ τοιαύτη 
ἀντίληψις" πάσης γὰρ σχεδὸν οἰκεῖον. rò τὴν ἐξουσίαν 
εἰς ἑαυτὸν ἀνάγειν. παραδείγματα ταύτης" πένητος ϑυ- 
γάτηρ καὶ πλουσίου υἱὸς ἐγένοντο ὑπὸ λησταῖς" ἐλύσα- 25 
vO ἀμφοτέρους ὃ πλούσιος" μετὰ ταῦτα ἐβιάσατο Ἴ ὁ 
τοῦ πλουσίου τὴν χόρην, ἀνήχϑη ἐπὶ τὸ πρυτανεῖον jj 
xog] ἢ γάμον ἄπροιχον ἢ ϑάνατον αἱρησομένη τοῦ 
βιασαμένου " παρακαλοῦντος τοῦ πλουσίου ἐλέσϑαι τὸν 
γάμον xal ὑπισχνουμένου προῖχα, εἵλετο 7 βιασϑεῖσα 30 


4 Al, εἴδει. 5 λέγομεν 0, v. oU ποιεῖ ἕτερον εἶδος. Ald. 
om. 6 Ald, λυπειρίας. 7 Ald. ες Par. ἔλυσε». sensu po- 
stulante posui ἐβιάσατο. 


ΓῚ 


646 ZX0414 


τὸν. ϑάνατον τοῦ βιασαμένου" xol κρίμεε ἃ πλούσιος" 
ἀχαριστίας * τὸν πατέῤα αὐτῆς" ἐνταῦϑα οὖν d πατὴρ 
ἀπολογεῖται, τὴν ἐξουσίαν οὐχὶ αὐτοῦ λέγων εἶναι τῆς 
αἱρέσεως, ἀλλὰ τῆς παιδὸς ix γόμων. Ἕτερον. πρόβλης 
ὅ μα, ὃ ἐγκαταμέμιχταε στοχασμῷ καὶ γνώμῃ" οὔτε yap 
ὁμολογεῖται παντελῶς xal ὡς ἐν ἀντιϑέσει ὁμολογήσας 
συγγνώμην ἐργάζεται" οἷον νόμος τοὺς ἀποκηρύχτους 
μὴ στρατεύεσϑαι πολέμου κατειληφότος" τρεῖς τις ἔχων 
παῖδας ἀπεχήρυξε τοὺς τρεῖς". μετὰ τὴν μάχην ἀνέλαβε, 
10 χαὶ χρίμεται κατασοφισμοῦ" ἐνταῦϑα ἀντίληψις μὲν ἡ 
στάσις" λέγει γὰρ ἔξεστί, μοι'' ἀποχηρύσσειν καὶ ἄντι- 
λαμβάνεσϑαι" στοχαστικὴ δὲ ἀναψφύεται ἀντίληψις, πό- 
τερον. ὡς πονηροὺς ἀπεχήρυττεν. ἢ ἵνα μὴ στρατεύὼν- 
ται ὑπὲρ τῆς πατρίδος" ue) ἣν συγχεχωρηχὼς γνώμην 
45 αἰτεῖ" ὅτι εἰ καὶ διὰ τοῦτο ἀλλὰ συγγνώμη φιλοστόργῳ 
ὄντι πατρὶ, ἑούτῳ δὲ ov σφόδρα ἰσχυρίζεται" ἀναίσχυν.- 
, Toy γὰρ περὶ πατρίδος τοῦτο λέγειν. ᾿Ιστέον δὲ, Ori 
εὕρηνται xai καχοῦ βίου γραφαὶ κατὰ ἀντίληψιν, ἃς 
ἐπιγνωσόμεϑα οὕτως" ἐὰν ἐφ᾽ οἷς αὐτός τις ποιήσας πρὸ- 
$0 δήλοις οὖσε χρίνηται, ὡς ὁ τοὺς φυγάδας ἀποκτιννύων 
κατὰ νόμους ἀντίληψιν ποιεῖ" ἐὰν δὲ ἐφ᾽ οἷς ἕτεροι ποι- 
οὖσι χρίνηταν κακοῦ βίου, στοχασμὸν ποιεῖ, οἷον sig σφα- 
γήν ? τις αἰτηϑεὶς ὑπὸ τριῶν ἄλλοτε ἄλλως κρίνεταε 
κακοῦ βίου" αἱ δὲ τοῦ xaxov ἔϑουρ γραφαὶ χατὰ ἀν- 
45 τίληψιν ἔσονται, ἐπὶ γὰρ τοῖς ὑπ᾽ αὐτοῦ τις πεπρα- 
γμένοις κρίνεται" οἷον ἔρωτί τις ἔϑυσεν ὡς ϑεῷ καὶ 
κρίνεται χαχοῦ ἔϑους " οὐ γὰρ χεχώλυτας ταῦτα φήσειεν 
ἄν" χατασοφισμοῦ δέ εἰσι δίκαι κατὰ ἀντίληψιν, τ᾽ 
ἂν ὁμολογῇ μὲν πεποιηχέναι χατὰ νόμον, OU χατασοφι- 
30 ζόμενος. δὲ" εἰ γὰρ ἀρνοῖτο μὴ πεποιηχέναι , στοχασμὸς 
7 στασις" τὸν αὑτὸν τρόπον xal at τῆς ἄχαριστίας .7ρα- 
- φαί" ἐὰν μὲν αὐτὸς εὖ παϑὼν ἁπαιτῆται χάριν ἐς χύ- 


8 Ald. ἀριστείας. — 9 Ald. φαγήν. 


ΕἸΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ 647 


Quoc, ἄλλην ποιήσει στάσιν" ιἀναίσχυντον γὰρ τὸ λέγειν, 
ἐξὸν ov ποιῶ" *? ἐὰν δὲ ἐν οἷς ἄλλος κύριός ἐστι τῆς 
χάριτος ἕτερος χρίνηται , οὐδὲν χωλύει ἀντίληψιν εἰναι" 


εἰσὶ δὲ χαὶ κακώσεως ἀντιλήψεις" οἷον ζηλότυπος. ἀναγ-" 


κάξει ἀχόσμητον εἶναι τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα καὶ προϊέναι 
οὕτω" καὶ χρίνεται ὑπ᾽ αὐτῆς κακώσεως " φήσει γὰρ a- 
ψεύϑυνον εἶναι ἄγειν τὴν fayroU yvvaixa ὡς βούλεται" 
xci naAw* ὡς ἀπὸ ἰδίου ἔϑουςρ τῇ γυναιαί τις τῇ ἑαυ- 
τοῦ συγχαϑεύδει 13 μετὰ ξίφονρ καὶ φεύγει κακώσεως 
xal περὶ uày ἀντιλήψεως τοσαῦτα. 


. Περὶ τῶν ἀντιϑετικῶν, 


“Συριανοῦ. Δικαίως τῶν ἀντιϑετιχῶν αἱ ἄλλαι 
στάσεις. προηγοῦνται' ἐν γὰρ ἐχείναις ἢ τὸ ὅλον ae- 
wsiver ὁ χρινόμενος ἔγκλημα, ἢ τὸ μέρος ἀνεύϑυνον εἰ- 
᾿ vei φησιν, ἅπερ ἐνστασεώς εἰσιν" ἐν δὲ ταῖς ἀντιϑετι- 
χαῖς καὶ τέλειον τὸ πεπραγμένον καὶ ἔγχλημα εἰναὶ φησιν, 
ἅπερ ἀγτιπαραστάσεωςς. Μινουχιανὸς δὲ χαὶ πολλοὶ τῶν 


5 


10 


15 


τεχνικῶν διηρημένως ἐμελέτησαν ἀντιϑετικὰς xol τάξιν αὖ- ᾿ 


τὰς ταύτην ἔϑεσαν. “Μινουχιανὸς μὲν ἀντιπαράστασιψ 
πρώτην, εἶτα μετάστασιν, ἀγτέγκλημα, εἶτα συγγνώμην, ὡς 
ἐὐπρεπέστερον χαὶ πιϑανώτερον. ἔγουσαν πρὸς ἀπολογίαν 
τὸ γενόμενον" ἱκανὸν γὰρ πρὸς τὸ πεῖσαι τὸν ἀχροατὴν ἀντὶ 
βλαβὴς τινὸς εὐεργεσίαν γενέσθαι, τὴν δὲ μετάστασιν 
δευτέραν, ὅτι ὥσπερ ἀνϑ᾽ αὑτοῦ δίδωσί τῳ ἢ τιμωρίαν 
παρέχειν ἢ τὸ ᾿αἴτιον"" τὸ δὲ ἀντέγχλημα ἀκόλουθον ὃν 
τῇ μεταστάσει μετὰ ταύτην τέταχται" δυνάμει γὰρ ev- 
τὸ τὸ ἀντέγκλημα μεταστασίς ἐστι, διαφέρει δὲ, ὅτι ἡ 
μὲν μετάστασις ἐπὶ ἕτερον μεταφέρει, τὸ δὲ ἀντέ; γκλη- 
μα ἐπ᾿ αὐτὸν τὸν παϑόντα" τελευταίαν δὲ πᾶσαν τὴν 
γνώμην, ὡς ἀσϑενεστέραν. οὗσαν, xal ὁμολογούμενον 


10 Ald. ποιῶν. 41 Ald. συγκαϑεύδειν.. 


20 


- 


25 


30 


* 


648 | X XOAIA. ἮΝ 
ἔχουσαν τὸ ἀδίχημα καὶ ἐλέου δεομένην" 5 rp» δὲ τέ- 
qyny, τὴν φύσιν μιμουμένην, ἀπὸ τῶν ἰσχυροτέρων ἄρ- 
χεσϑαι" ἄλλοι δὲ ἀντίστασιν μὲν καὶ ἀντέγχλημα. ᾿ἔφε- 
ἑξῆς ἔταξαν, μετάστασιν δὲ καὶ συγγνώμην μετ᾽ αὐτάς" 

y χαϑότι ἐν ἀμφοτέραις, ἀντιστάσει φημὶ καὶ ἀντεγχλή- 
ματι, οὔτε βεβιάσϑαι φαμὲν, οὔτε ἄλλο τι, * εἰ μὴ 
ἐπ᾿ ἐξουσίαν, ἢ ἀξίου ὄντος. τοῦ πεπονϑότος παϑεῖν χα- 
ταφεύγομεν" ἐν μεταστάσει δὲ χαὶ συγγνώμῃ ἀκούσιον 
αὐτὸ εἶναι λέγομεν" “Ἰολλιανὸς " δὲ οὔτε ἐν τῷ ὀνόματι 

10 TOY στάσεων διεῖλεν αὐτὰς, ἀλλὰ μίαν οἷδεν ἀντιϑετι- 
κὴν στάσιν. Ἑρμογένης μέντοι ἀμφοτέρως κχέχρηταε, 
καὶ vq ἕν ὡς μίαν αὐτὰς διαιρῶν τοῖς αὐτοῖς χεφαλαί- 
Og, 0 ἕτεροι οὐ ποιοῦσι" xaO" ἑχάστην διαφορὰν τάτ- 
τουσι" xol ἰδίᾳ ἑχάστην ὡς ἐν τῇ μεϑόδῳ. 


15 Σωπάτρου. Εἰχότως καὶ κατὰ τὴν προσήχσυσαν 
καὶ ὀφειλομένην τάξιν τὰς ἀντιϑετικὰς 4 ἔταξε μετὰ 
τὴν ἀντίληψιν " τῆς γὰρ δικαιολογίας εἰς" δύο μερισϑ εἰ- 
σης, εἴς ve ἀντίληψίν φημι καὶ ἀντίϑεσιν, ἡ μὲν ἂν- 

᾿ τίληψις κατὰ χώραν ἔμεινεν ov διαιρουμένη, xa^ ἕαυ- 

, 30 τὴν δὲ τυγχάνουσα στάσις" ἡἣ δὲ εἰς τέσσαρα ὥσπερ 
ἀπὸ γένους τῆς ἀντιϑέσεως big εἴδη τέμνεται" λέγω δὴ 
τὴν ἀντίστασιν χαὶ μετάστασιν xol ἀντέγχλημα, καὶ 
συγγνώμην" διὸ ταῦτας μετὰ τὴν ἀντίληψιν ἔταξεν" 
εἰχύτως δὲ χαὶ τὴν ἀντίληψιν. μετὰ τὸν στοχασμὸν χαὶ 
τὸν ὅρον, ὁ μὲν γὰρ στοχασμὸς περὶ οὐσίαν ἔχει τὴν ᾿ 
ξήτησιν, ἀδήλου παντελῶς ὄντος τοῦ ἐγκλήματος " ἐν δὲ 
τῷ ὅρῳ μέρος μὲν ὁμολογεῖ, μέρος δὲ ὃ φεύγων ἀρνεῖ- 
ται" ἡ ζήτησις δὲ περὶ τῆς ἰδιότητος τοῦ πραχϑέντος 
ἐστίν" ἐν δὲ ταῖς ἀντιλήψεσι xai ἀντιϑετικαῖς τέλειον 
10 καὶ ὁμολογούμενον το πρᾶγμα" ἡ δὲ διαφορὰ τῆς ἄντι- 


λῷ 
Qt 


1 Ald. δεόμενον,  — 2 Ald. ἀλλ᾽ ὅτι. 5 Ald. - “ολιανος. 
4 Ald. τὰς ἀντιϑεκὰ τις: 


— N 


ΕΙΣ ZTAZEIX 69 


ἀντιλήψεως πρὸς. τὰς ἀντιϑετιχὰς. ? ὅτι ἐν μὲν τῇ ἀντι- 
λήψει ὁμολογῶν ὁ φεύγων τὴν πρᾶξιν οὐχ ἀδίχημα cv- 
τὴν ὁμολογεῖ, ἀλλ᾽ ὡς ἀδίκημα προβαλλομένην ὑπὰ τοῦ 
κατηγόρου, τῷ ἀνευϑύνῳ τοῦ πραχϑέντος διϊσχυρίζεταν, 
xoi τὴν ἐξουσίαν προβαλλεταε" iv δὲ τῇ ἀντιϑέσει ὑπεύ- 5 
Üvrov ὁμολογῶν τὸ πεπραγμένον καὶ αὑτὸς ὁ χρινόμενος 
καὶ ἄχρι τούτου συντρέχων TQ χατηγόρῳ, ἀπό τινος τῶν 
περὶ τὸ πρᾶγμα, δηλονότι τῆς περιστάσεως, τὴν ἀπολο- 
γίαν πορίξεται xol ἀντιτίϑησι, διὸ xal ἀντιϑετικαὶ ἐχλή- 
ϑησὰν" ἐν γὰρ ταῖς ἀντιϑετιχαῖς οὔτε ἄρνησίς ἐστι παν- 10 
τελῆς, ὥσπερ ἐν στοχασμῷ, οὔτε ἀμφισβήτησις, ὥσπερ. 
ἐν ὅρῳ, οὔτε περὶ μέλλοντος τινος, ὡς ἐν πραγματιχῇ, 
οὔτε ἀνεύϑυνον εἶναι λέγει τὸ προβαλλόμενον ὁ φεύγων, 
ὥσπερ ἐν ἀντιλήψει" ἀλλ᾽ ὁμολογεῖ μέν TOL πεποιηχέναε — « 
ὡς ἀδίκημα, ἀντιτίϑησι δέ τι πρὸς ἀπολογίαν τοῦ ἀδιχή- 15 
ματος" ὅλως δὲ ἐν μὲν τῇ ἀντιλήψει, ὅπερ ὁ φεύγων ὡς 
ἀνεύϑυνον προτείνεται, τοῦτο ὁ κατήγορος ἐκ τῆς περι- 
στάσεως ἀνεύϑυνον ἀποφαίνειν πειρᾶται" ὥστε ἡ μὲν ἀν- 
τίληψις τὸ ἀνεύϑυνον ὑπεύϑυνον éx τῆς περιστάσεως 
ἔχει, αἱ δὲ ἀντιϑετιλαὶ τὸ ὑπεύϑυνον ἀνεύϑυνον. σχεδὸν 20 
éx τῆς περιστάσεως ἔγουσιν" ἰστέον δὲ, ὅτι αἱ ἀντιϑε- 
τικαὶ οὐδὲν ἀλλήλων διαφέρουσι τῇ φύσει τῆς διαιρέσεως " 
τοῖς γὰρ αὑτοῖς τέμνονται χεφαλαίοις" πλὴν τοῦ ὁμω- 
vuuov αὐτῇ τῇ στάσει" τοῦτο γὰρ ἐν ἑκάστῃ προηγεῖται" 

ἐν μὲν τῇ ἀντιστάσει μετὰ τὴν τῆς προβολῆς διάνοιαν 35 
τὸ ἀντιστατιχὸν, ἐν δὲ τῷ ἀντεγχλήματι τὸ ἀντεγκλημα- 
τιχὸν, ἐν δὲ τῇ μεταστασει τὸ μεταστατικὸν, ἐν δὲ τῇ 
συγγνώμῃ τὸ συγγνωμονιχόν" ἔχουσι δὲ él μὲν τῶν ἀν- 

, τιϑετιχῶν τὸ é£xovGiov, αἱ δὲ τὸ ἀχούσιον᾽ ἀντίστασις 
μὲν καὶ ἀντέγχλημα -éxovGi0V, μετάστασις δὲ xoi συγ- 972 
γνώμη τὸ ἀχούσιον᾽ “ ῥητέον δὲ περὶ ἑχάστης λοιπὸν τὸ 
ἰδιον" Κοινῇ μὲν οὖν ἁπασῶν τῶν ἀντιϑετιχῶν ἴδιον πα- 
gà τὰς ἄλλας στάσεις τὸ εἶναι τὸ πρᾶγμα καὶ τέλειον 


. 
1 


-'658 /J SXOAIA 


xai ὑπεύϑυνον xol φανερόν" τὸ δὲ ἑχάστης ἴδιον ϑεω- 
ρητέον" ἢ γὰρ εἰς αὑτὸν ὁ φεύγων τὸ πραχϑὲν ἀναδέ- 
χεται, ὁμολογῶν ἀδίκημα, ἀντιτίϑησι δὲ τῷ ἀδιχήματι 
εὐεργέτημα ἐξ αὐτοῦ γενόμενον τοῦ ἀδιχήματος, καὶ ποι- 
b εἴ ἀντίστασιν" τὸ γὰρ εὐεργέτημα αὐτῷ ἀπολογία γίνε- 
ται, φάσχοντι μὴ ἐπὶ χαχῷ, ἀλλ᾽ ἐπὶ συμφέροντε πε- 
ποιηχέναν τὸ πραχϑέν" ἢ εἰς ἕτερον μεϑίστησιν, ὅπερ 
Oum διαιρεῖται, ἢ γὰρ εἰς αὑτὸν τὸν παϑόντα μεϑίστη- 
σιν χαὶ ποιεῖ ἀντέγκλημα, 7 εἰς ἕτερον" τοῦτο δὲ πάλιν 
“40 διαιρεῖται" ἢ γὰρ εἰς ὑπεύϑυνόν τι δυνάμενον γενέσϑαι 
πρᾶγμα ἢ πρί 'σωπον. μεϑίστησιν , ἢ εἰς ἀνεύϑυνον". ἐὰν 
μὲν οὖν εἰς ὑπεύϑυνον μεταστήσῃ, ποιεῖ μετάστασιν, 
ἐὰν δὲ εἰς ἀνεύϑυνον, τὴν συγγνώμην" τινὲς δὲ ἄλλην 5 
ἀκριβεστέραν λέγουσι διαφορὰν μεταστάσεως χαυσυγγνώ- 
45 μης, ἣν καὶ αὐτὸςὁ τεχνικὸς ὕστερον ἐπισημαίνεται" ἄτοπον 
δὲ προλαμβάνειν αὐτοῦ καὶ τὸν χαιρὸν χαὶ τὴν ὑπόσχε- 
σιν" ζητητέον δὲ, διὰ ποίαν αἰτίαν, εἴγε τὸ ἀντέγχλημα 
εἰς τὸν πεπονϑότα ἀναφέρει, ἑκούσιον λέγομεν 6 ἐν τούτῳ 
τὸ πραχϑέν" πρὸς δὲ τοῦτο φαμὲν, ὅτι οὐ λέγει αἴτιον 
40 εἶναι τοῦ ἀδιχήματος, ἀλλὰ ἄξιον τὸν πεπονϑότα τοῦ 
πάϑους" ἄλλο δέ ἐστιν ἄξιον εἶναι τοῦ πάϑους φάσχειν͵ 
καὶ ἄλλα αἴτιον εἶναι τοῦ ἀδιχήματος" πρεπόντως δὲ ὃ 
τεχνικὸς ἁπάσας συνήγαγε τὰς ἀντιϑετικὰς καὶ κοινῇ 
περὶ αὑτῶν λόγον ἀποδίδωσι, τῶν ἄλλων ἰδίᾳ περὶ ἔχά-" 
25 στῆς διαλαβών" ἑνὸς γὰρ ὄντος οἶμαι χεφαλαίου τοῦ πα- 
ραλλάττοντος, τοῦ ἑκάστης ἰδίου τῆς στάσεως, περέεργον 
τὸ λέγειν περὶ ἑκάστης τὰ αὑτὰ κεφάλαια τιϑέμεϑα, 


Αἱ ἀντιϑετικαὶ διαιροῦνται προβολῇ. 


Μαρκελλίνου. 'H προβολὴ πρότασίς ἔστι τοῦ 
30 ἐγχλήματος" αὐξητικῶς δὲ ὡς "ἐν διηγήσει πρραχϑήσε- 


5 Ald, ἄλλης xg. λέγωσι. B AM. λέγωμεν. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ. 651 


r7 E μεμετρημένᾳαιρ μέντοι ταῖς χὐξήσεσι γρηστέον dy 
τῇ προβολῇ, τὴν δὲ τελειοτέραν αὔξησιν φυλαχτέον τοῖς 
ἀπ᾽ ἀρχῆς ex τέλους , καὶ τοῖς οἰκείοις τόποις τῆς στά- 
σεως" εἴτε ἀντίστασίς ἐστιν, εἴτε μετάστασις , eire ἀντ- 
éyxÀgpa , εἴτε συγγνώμη" γίγεται δὲ 3 αὔξησις τῇ προ- ἃ 
βολὴ ix τῶν τῆς. περιστάσεως μορίων. 


Ὅρῳ, ἔστιν ὅτε καὶ τοῖς ἑπομένοις τῷ ὅρῳ μέχρι τοῦ πρός τι. 


Συριανοῦ. |. Τὰ ἑπόμενα τῷ ὅρῳ συλλογισμός 
ἔστιν, ὃς ἐναντίος ἐστὶ τῷ ὅρῳ΄ γνώμη νομοϑέτου εἷς 
᾿δητὸν ἐμπίπτει, πηλιχότης, πρός Ti* ταῦτα δὲ τὰ δύο, 10 
φημὶ τὰ προσεχῆ xol αὔξησιν μετ᾽ ὀλίγον ἐρεῖ» τῶν γὰρ 
ὁριχῶν χεφαλαίων ἤτοι τῶν ἑπομένων τῷ ὅρῳ τὰ μὲν 
ἀποδειχτιχά ἐστιν, ἃ πρὸς λύσιν τοῦ ὅρου παραλαμβά-᾿ 
νεται, ἕως τῆς γνώμης, πηλιχότης δὲ xal πρός τι αὐξη- 
τιχὰ τυγχάνει" μεμαϑήκαμεν οὗν, ὅτι ὁρικοῦ παραγρα- 15 
quxoU τοῦ ix τοῦ πράγματος ἐμπίπτουτος τὰ ἑξῆς πᾶν- 
τα χεφάλαια πρὸς λύσιν τούτου λαμβάνεται. 


M α«ρχελλίνου. "Op λέγει παραφραφιχῷ᾽ σπα- 
ψίως δὲ ταῦτα ἐμπίπτει, ἐπειδὴ δῆλόν ἐστι τὸ πεπραγμένον" 
ἐχεῖ δὲ συνεχῶς ἐμπίπτει, ὅπου ἀμφίβολον τὸ πρᾶγμα" 20 
ὡς εἰπεῖν γὰρ ἐν τοῖς ἀμφιβόλοις ἐμπίπτει" τοῖς ἑπομέ- 
ψοις δὲ εἶπεν τῷ ὅρῳ, μέχρι γὰρ τούτων ἐν παραγρα- 
φικοῦ μοίρᾳ τετάξεται τὰ κεφάλαια". τοῖς ἀπ᾽ ἀρχῆς 
 &yps τέλους... 


diavocq. 25 


“Συριανοῦ" voie» ἐνταῦϑα λέγει τοῦ φεύγον- 
τος τοῦ γὰρ κατηγόρου προβαλῇ χρωμένου, 3 τις ἔχει 
φάσιν ψιλὴν τοῦ ἀδικήματος, διανοίᾳ λύσει ταύτην ὁ 


1 Ald. προαχϑήσεσϑαι. 


852. | .  X0AIA 


ἐγκαλούμενος" ὅτι μὴ μόνον σχόπει τὸ γεγενημένον, ἀλ- 
λὰ καὶ ποίᾳ διανοίᾳ πεποίηχα" εἰ μὲν οὖν χαχούργως. 
ἢ ἑχὼν, τιμωρίας ἄξιός εἶμι" εἰ δ᾽ οὐ καχούργως ἢ ἄ- 
xu», ἐπαίνου ἢ συγγνώμης ἄξιος. 
δ Ais; τῇ ἀντιϑέσει, 5 ἐστιν ὅμώνυμος τῇ στάσει αὑτοῦ τοῦ Dxry- 
273 ματος, ἀντιστατικῇ ἢ ἀντεγκληματικῇ, ἢ μεταστατικῇ, 
ἢ συγγνωμονικῇ. 
Συριανοῦ. Οἷον ἀλλὰ ἐπὶ συμφέροντι πεποίηχα, 
ἢ ὅτε ἄξιος qv παϑεῖν ἢ ὅτε οὐκ ἐγὼ, ἀλλ᾽ ὃ πρύτα- 
40», ἢ ὅτι φόβῳ ἡττηϑην. 
«ἁἙτέρᾳ διανοίᾳ. 


᾿Συριανοῦ. Αὕτη κοινή, ἐστιν ἀμφοτέρων τοῦ μὲν 
φεύγοντος “ἐπαινοῦντος τὴν διάνοιαν ἐφ᾽ οἷς ἐποίησε 
τοῦ δὲ χατηγόρου καχύνοντος. * 


45 — Μεταλήψει. 


᾿Συρεανοῦ. Τοῦ κατηγόρου αὕτη" ὅτ᾽ ἂν γὰρ ἐπαι- 
vion ὁ φεύγων τὸ γεγενημένον, ἢ ὡς χρηστὸν, ἢ ὡς 
ἄξιον συγγνώμης, ἢ ὡς ἀξίφυ παϑεῖν τοῦ πεπονϑότος͵ 
ἢ ὡς οὐχὶ αὐτὸς ποιήσας, τῇ μεταλήψει χρήσεται ὃ διώς 
.40 χων" ἐπὶ μὲν ἀντιστάσεως, ὅτι ἄλλως ἐχρὴν δημοσιεῦ- 
σαι, ἀνενεγκεῖν τῷ δήμῳ, μὴ αὐτεξουσίως ? πρᾶξαι" ἐπὶ 
δὲ ἀντεγχλήματος ἐπὶ τὸ μετριώτερον ἄγει" ὅτι σωφρο- 
γίζειν, τύπτειν, ὑβρίζειν, ἀποκηρύττειν" ἐπὶ δὲ μεταστά- 
σεως, διαμαρτύρασϑαι, ἐλέγχειν" ἐπὶ δὲ συγγνώμης, ἐπὲὶ 
25 τὸ ἀναγκαῖον, ὅτι καταψεύσασθϑαι ἢ ἄλλο t ποιῆσαι 
ἐχρῆν, οὐ τοῦτο. 


πρός τι. 


Xv vo εανοῦ. Παλιν 5j δύναμις τοῦ κεφαλαίου πρό- 
δηλος, ὅτι συγχριτικὴν ἔχει τὴν δύναμιν" xai ὁ μὲν χρι- 


4 Ald, κακχούντος. 3 Ald, ἀντεξουσίου. ) 


ΕΙΣ XTAXEI£X 658 


νόμενος λέξει , μεῖζον εἶναι τὸ εὐεργέτημα τοῦ ἀδικήμα- 
τος" ὡς ὁ στρατηγὸς ὃ χρινόμενος. δημοσίων" λέξει γάρ, 
ὅτι μεῖζόν ἐστιν ἡ vin TOU ἀδικήμαεος " ὁ δὲ κατή- 
yogog τὸ ἐναντίον, Oti μεῖξον τὸ ἀδίκημα τοῦ εὑεργε- 
τήματος" καὶ xowov ἐστιν ἀμφοτέρων τῶν ἀγωνιζομέ- 5: 
voy τὸ κεφάλαιον" δεύτερον δὲ τὸ πρός τί παραλαμβά- 
νεται" ἀνωτέρω μὲν πρὸς τὸν ὅρον παῤαλαμ βανόμενον 
πρὸς λύσιν αὑτοῦ" πρὸς αὐτὸ γὰρ γίνεται τὸ πεπρα- 
γμένον ὑπὸ τοῦ διώχοντος μόνου " ἐνταῦϑα δὲ ἀμφοτέ- 
ρων ἐστὶ τὸ κεφάλαιον" ἑκάτερος γὰρ ὁ μὲν τὴν. βάσιν 10 
μείξονα δεικνύει Ü χατήγορος, ὁ δὲ φεύγων. τὴν εὔεργε- 
σίαν, ὅτ᾽ ἂν ἀντιστατιχὸν 7 τὸ ζήτημα" ἂν δὲ ἄντεγ- 
χληματιχὸν, n μὲν τὴν τιμωρίαν τοῦ ἀδικήματος, ὁ δὲ 
τὸ ἁμάρτημα ὑπεραίρειν φήσει, * xol ἐπὶ τῶν λοιπῶν 


ὁμοίως. 45 
Ὅρῳ, Bialg. 


Συριανοῦ. Καὶ τοῦτο χοιγὸν ἄμφοῖν" ? ἰστέον 
δὲ, ὅτι τὸ χεφράλαιον τοῦτο ἀεὶ τῷ πρός τι ἀκολουϑεῖ" 
καὶ ἐμπίπτοντος μὲν τοῦ πρὸς τι τοῦ δευτέρου ἐμπί- 
ftrt, xol αὐτό" ἐχλείποντος δὲ συνεχλείπει" ἐχλείπει 5 δὲ 20 
τὸ πρός τι, ἔφρ᾽ ὧν οὖχ ἔστιν εὐεργεσία τὸ πραχϑέν" 
βίαιος δὲ εἴρηται ὅρος, ὅτε ἐν tovtw ἕκατερος τῶν ἀγω- 
νιξομένων. βιάξεται" ὁ μὲν δεΐξαι, ὅτι οὐδ᾽ ὅλως βλάβη 
γέγονεν, ὁ δὲ, ὅτε οὐδόλως * ὠςφέλειά τις συνέβη, ἐς" 

. ἐπὶ τοῦ στρατηγοῦ ὁ: uiv διώχων ἐρεῖ, ὅτι εἰ τῶν νι- 35 
κώντων * ori τὸ φυλάξαι τὰ ὄντα καὶ προσλαβεῖν τι 
τῶν πολεμίων, ἡμεῖς δὲ τὴν οὖσαν ἀσφάλειαν 5 ἀπωλέ- 
σαμεν, πῶς οὐχ ἡττήϑημεν τὰ τῶν νενικημένων πα- 
ϑόντες" οὕτω δὲ ὃ φεύγων βιάσεται λέγων, ὅτι εἰ κώ- 


1 Ald. φύσε. 4. Ald. ἀμφεῖν. 5 Ald. ἐλείπει ᾿ δὲ ᾿ τῷ 
“πρός τι. 4 υὐδόλως ὠφέλειά τις — — διώκων ἐρεῖ, ὅτε Ald. 
om, δ Ald. γικόντων.Ό. 6 Ald. ἀσφάλειν. 


€ | SX0A1A 


Ὕλυμα τῶν πολὲμίων τὸ ἐεῖχος , τοῦτο δὲ χκαϑαιρεϑὲν τὴν 
γίχῃν ἐποίησεν, οὐκοῦν οὐ λαϑεῖλον, ἀλλ᾽ ἀνέστησα᾽ τοῖς 
ἔργοις τὸ τεῖχος" ἀλλὰ διατί μὴ ἐν ἀρχῇ οὕτως ἐσχυρὸν 
ὃν τίϑεται; ὅτι ἀπίϑανον ἦν μήπω συμφέρον δειχϑὲν 
5 διὰ τῶν ἄλλων κεφαλαίων. 
Θέσει. 

“Συριανοῦ. Μετὰ τοῦτο ἡ ϑέσις ἀχολουϑὲϊ πρὸς 
τὴν μετάληψιν, λέγοντος τοῦ φεύγοντος , ori δεῖ τὸν 
στρατηγὸν ἢ τὸν ὅντινα δήποτε ᾧ δύναται τρόπῳ τὴν 

40 εὐεργεσίαν ἐπιδείκνυσϑαε" δύναμιν δὲ ἔχει καὶ ἡ ϑέσις, 
τὸ χαϑολιχῶς ἐπιχειρεῖν. 


ἍἝτέρᾳ μεταλήψει. 


ι “Συρίαν, ov. Τοῦ φεύγοντος τῇ. ϑέσει χρωμένου 0 

κατήγορος τῇ δευτέρᾳ χρήσεται μεταϑέσει τὸν. τρόστον 

15 τῆς πράξεως αἰτιώμενος" ἐπὶ μὲν γὰρ τῇ πρώτῃ τὴν 

πρᾶξιν αὐτῆς μέμφεται, ἐπὶ δὲ τῇ δευτέρᾳ τὸν τρόπον 

τῆς πράξεως" Ads γὰρ, ὅτι ἔδει σὲ μετὰ γνώμης τοῦ 

δήμου καϑελεῖν τὸ τεῖχης, οὐδὲ τοῦτο ἀεὶ ἐμπίπτει, ἀλλ᾽ 

ἐπὶ μὲν τῶν δημοσίων ἐμπίπτει, ἐπὶ δὲ τῶν ἰδιωτιχῶν 

20 οὔ" ὅτε μὴ αὐτοχράτωρ εἴη ὃ στρατηγὸς, μῆτε πόῤῥω 

τῆς πατρίδος τὰ πράγματα" εἰ γὰρ ἀναμένει τοῖς πολό- 
274 ταις μηνῦσαι, ἀπολεῖται τὰ πράγμαΐα τῇ μελλήαει. 


Αντιλήψει. 


Συριανοῦ. Προεῖπεν ἡμῖν, ὅτι ταῦτα τὰ χεφά- 

25 Acta ἔχεται ἀλλήλων, ἀντίληψις καὶ μετάληψις, καὶ ἔμ- 
παλιν" ἀλλὰ πῶς ἀντίληψις δύναται ἐν ἀντιϑετικαῖς ἐμ- 
πεσεῖν; πῶς γὰρ ἐρεῖ ὁ ὑπεύϑυνος, ὅτι ἐξῆν μοι; ἀλλά 
φαμεν, ὅτι τότε ἐμπίπτει, ὃ τε τὸ πρόσωπον τὴν ἐξου- 
σίαν αὐχεῖ" οὐ γὰρ ἀπὸ τοῦ πράγματος γίνεται, ἀλλ᾽ 
30 ἀπὸ τοῦ προσώπου" οἷον 0r. ἐξὴν μοι πατρὶ ὄντι καὶ 


* 


Ld 


EIS ΣΤΑΣΕΙΣ. 655 


χυρίῳ τῆς φύσεως πράττειν * ὃ βούλομαι, καὶ στρατηγῷ 
τὸ τεῖχος καϑελεῖν ? καὶ πρεσβευτῇ πράττειν ὃ QAO. 


. Ποιότητε καὶ γνώμῃ. 


ΣΣυριανοῦ.. ἩῊ ποιότης καὶ ἡ. γνώμη ἐχς πολλῶν 
πρόδηλον. | b 
Ἢ προβολὴ φανερὰ ἀπὸ τῶν συμβεβηκότων». 
“Σωπάτρου. 'H πρόβολὴ ἔφαμεν πολλάχις ὅτε 
ἀφήγησίς ἐστι ψιλὴ τῶν πραγμάτων, κἂν ὃ τεχνικὸς μὴ 
ϑούληται" 5 βούλεται .γὰρ οὗτος ἀφήγησιν δῖναι μετὰ 
αὐξήσεως. ταύτην, πλὴν εἴϑ᾽ ὡς ὁ τεχνικὸς βούλεται, 10 
eO" ὡς ἡμεῖς" κεφαλαιόν ἐστιν πρῶτον ^ διήγησιν i ἔχου- 
σα τῶν πεπραγμένων μετὰ μετρίας αὐξήσεως éx τῶν τῆς 
περιστάσεως μορίων προαγομένης , TOU τε προσώπου φη- 


, pl καὶ τοῦ πράγματος καὶ τῶν λοιπῶν" τὴν γὰρ τελείαν 


αὔξησιν καὶ πλείστην ἐργασίαν τοῖς οἰχείοις φυλάξομεν 15 
κεφαλαίοις" ὡς ἤδη καὶ ἐν ἀντιλήψει, δεδηλωται" ἄλλοι 
δὲ ἕτερόν φασι τὴν προβολὴν, ὃ καὶ κεφάλαιον εἶναι. 
συγχωροῦσιν, ἄλλο δὲ τὴν διήγησιν, ἣν οὐδὲ τοῖς κεφα- 
λαίοις ἀξιοῦσι χαταριϑμεῖν, ἀλλὰ πρὸ τῶν χεφαλαίων 
τὴν τοῦ πράγματος ὑπόϑεσιν περιέχουσαν" οὐδὲν δέ gno 20 
XGÀUEL διήγησιν εἶναι τὸ “μέρος τῆς ὑποϑέσεως μετὰ αὖ- 
Enoswg* καὶ οὐ παρὰ rotto, ἐπειδὴ αὔξησιν ἔχει, ἀναι- 
ροῦμεν αὐτὸ εἶναι διήγησιν" εἰ γὰρ αὑτὰ ἔχει τὰ yty&- 
γημένα καὶ τῶν πεπραγμένων τὴν ἀφήγησιν, πῶς λέ- 
yopty αὐτὸ χεφάλαιον εἶναι; αὕτη δὲ οὐδὲ ἀεί φησιν 25 
᾿ἐμπίπτει, ἀλλ᾽ ἔσϑ'᾽ ὅτε ἐχλείπει ἁπλοῦ τοῦ πεπραγμέ- a 
vov ὄντος" εἰ μὲν ovy ἐμπίπτει διήγησις, ὥσπερ καὶ 
ἐπὶ τὸ πλεῖστον εὑρεϑήσεται, χρησόμεθα τῷ χεφαλαίῳ 


. - e , , [4 , ? L] 
ty προβολῆ, ἐν προτασει μόνον κατακλείοντες αὐτὴν, 


4 Ald, πράττει 2 καϑελεῖν Ald, om. — 5 Ald. βούλεται. 


'& πρῶτον διήγησιν — — — αὐξήσεως Ald. om. 


65 — o ὩΣΧΟΑ͂Α 5. 


καὶ ὅσον πον μετρίως τῶν αὐξητιχῶν ἐφαπτόμενοι τό- 
πων" καὶ ἐὰν ἐμπίπτῃ εὐϑέως τὸ ὁριχὸν, ἐπὶ τὰ ἀπ᾽ 
ἀρχῆς ἄχρι τέλους ἐλευσόμεθα, ἐφ᾽ οἷς τὴν ἐργασίαν 
τῶν τόπων πᾶσαν παρεξόμεθα" ἐὰν δὲ μὴ ἐμπίπτῃ δεή- 
5 yn, ἀντὶ διηγήσεως αὐξητικῆς μεμετρημένως τῇ προ- 
βολῇ χρησόμεθα, . ὡς δέδεικται" τίς δὲ ἡ προβολὴ σχο- 
πήσομεν ἐπὶ παραδείγματος " πολιορχουμένης πόλεως 
στρατηγὸς χατέσχαψε τὸ τεῖχος" vixn γέγονεν, ἐξελϑόν- 
των καὶ μαχεσαμένων, χρίνεται Ó στρατηγὸς δημοσίων" 
40 οὐχοῦν ἡ npofloÀr' ὅτι μέγα ἡδίκησας κατασκάψας τὸ 
τεῖχος" xoi πάλιν ἐπὶ παραδείγματος ἑτέρου" συνεχῶς 
ἡττωμένων τινῶν ἐν ταῖς ναυμαχίαις καὶ ἐπὶ τοὺς λεμέ- 
yag χκαταφευγόντων, ἔχωσε τοὺς λιμένας 0 στρατηγὸς, 
xol νίχης γενομένης δημοσίων χρίνεται" ἡ προβολὴ διιοέως" 


45 ἠδίχησας τὴν πόλεν χώσας τοὺς λιμένας καὶ ἀπορράξας" 


ὅϑεν οὐδεὶς εἰρπλευσεῖται τῶν ἐμπόρων καὶ τὰ ἐπιτή- 
δεια: κομιξόντων" καὶ ἐφ᾽ ἑτέρου παραδείγματος" νόμος 
τὸν ἀχειροτόνητον μὴ στρατηγεῖν" ᾿ στρατηγῷ συμπαρε- 
τάττετο O παῖς" πεσόντος τοῦ στρατηγοῦ ἐσεὶ παρατά- 
20 ξεως, ὃ παῖς ἀντιλαβόμενος τῆς στρατηγίας ἐνίχησεν" 
ἐπανελϑὼν χρίνεταν παραβάσεως νόμου. ἡ ftooffoÀg" 
ἔβλαψας τὰς πόλεις τὸν συγέχοντα ταύτας νόμον ἀτιμά- 
σας αὐθαίρετος τὴν στρατηγίαν, 5 ἀλλ᾽ οὐχὶ χρίσεε τοῦ 
“Ψόμου καὶ τοῦ δήμου παραλαβῶν. nó τῶν συμβε- 
45: θηκότων. “περ ἡ ὕλη ἔχει τοῦ πλάσματος. 
Μαρχελλίνου. -:Σημειωτέον, ὅτι ἐὰν μὲν ἐμπίπτῃ 
διήγησις, εὐθὺς μετὰ τὴν διήγησιν χρησόμεϑα τῷ χεφα- 
λαίῳ, τῇ προβολῇ, ἐν προτάσεσιν, εἰ δὲ μὴ ἐμπίπτει, 
εὐϑὺς ἐπὶ τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους ἐλευσόμεϑα" ἐφ᾽ 
30 οἷς τὴν ἐργασίαν πᾶσαν τῶν τόπων παρεξόμεϑα μετὰ 
ἀγῶνος" παραδείγματα δὲ ϑέντες ἐξετάσωμεν ὁ τοῦ xc- 
. φα- 


5 Àld. στρατηγείαν. 6 Ald. ἐξετάσομεν. 


ΕΙΣ ΣΤΩΑ͂ΣΕΙ͂Σ * 657 


φαλαίου τούτου τῆς προβολῆς τὴν δύναμεν καὶ τὴν χρῆ- 275 
σιν" ἔστω μὲν οὖν ἀντιστάσεως παράδειγμα. Ó στρατη- 
γὸς ὁ ἐμπρήσας τὰς ναῦς,, ἐπειδὴ οἱ στρατιώταὶ κατέ- 
φυγον εἰς αὑτὰς, καὶ νίκης γενομένης χρινόμενος δημο- 
σίων. ἡ προβολὴ τοίνυν" μεγάλα ἠδίκησας τὸν δῆμον, 5 
ἐμπρήσας τὸ ναυτικόν. εἶτα ὑποδιαίρεσις ἐκ διαφορᾶρ" 
πολλοὶ καὶ μέρους τριηρῶν ἀπολωλότος ὑπεύϑυνοι δό- 
ἕαντες εἶναι δίχην ὑπέσχον" νῦν δὲ τὸ ναυτιχὸν ἅπαν 
διέφϑαρται" δύνασαι δὲ καὶ ἄλλως μεταχειρίσασϑαι ? 
τὴν προβολὴν δι᾽ αὐξήσεως τοὺς νόμους ϑείς" ἐὰν τις 10. 
ὑφέληται κώπην ἢ σχεῦος ἀπὸ τῶν νεωρίων, ϑανάτῳ 
καὶ augurio καὶ ὃ δημεύσει ξημιοῖ τοῦτον" ὁ δὲ στρα- 
“τηγὸς τὰς τριήρεις αὐτὰς ἐμπρήσας, vg ὧν ὃ δῆ μος 
ἐσώθη πολλάχις ἐκ τῶν μεγίστων χινδύνων, οὐδὲν ἀδι- 
κεῖν φήσει" δύνασαι δὲ καὶ ἄλλως εἰπεῖν" οἱ μὲν &À- 45 
Aot στρατηγοὶ ναῦς ἦγον αἰχμαλώτους ἐς τοὺς " μοτέ- 
᾿ς θοὺς λιμένας, ὃ δὲ νὺν χρινόμεγος στρατηγὸς καὶ τὸ 
ὑπάρχον τῇ πόλει ναυτικὸν ἀπολώλεκεν, ᾧπερ ἐσχύομεν 
ἀεὶ xal σωζόμεϑα, xol μετὰ τῆς ἡδίστης ἡμῖν ἐλευϑε- 
ρίας πολιτευόμεϑα" οὕτω μὲν ἡ προβολὴ ἐπὶ -ἀντιστά- 20 
σεως " ἐπὶ δὲ ἀντεγχλήματος ϑέντες τὸ παράδειγμα λέ-. 
ἔομεν" ἔστω τοίνυν τοῦτο" ἀριστεὺς πορνεύοντα τὸν υἱὸν 
᾿ἀπέχτεινε καὶ qsvyst φόνου" οὐχοῦν ἡ προβολή" τὸ μέ- 
γιστόν σοι πέπρακται τῶν ἀνηκέστων χακῶν" αὐτόχειρ 
ἐγένου καὶ ταῦτα τοῦ παιδὸς, οὐδὲ τῆς φύσεως φεισῶ- 48 
μενος" ἀϑέμετον καὶ μέχρι λόγου μνησθῆναι 5 τὸ δρα- 
σϑέν σοὶ χαχόν" ἐξεταστέον δὲ καὶ ἐπὶ. μεταστάσεως καὶ 
συγγνώμης τὴν προβολήν" ἐπὶ γὰρ πασὼν τῶν ἀντιϑε- 

᾿ τικῶν ταῦτὰ ἐστι κεφαλαιὰ καὶ μία διαίρεσις ὁ ἔστω δὲ 
μεταστάσεως παράδειγμα τοῦτο" νόμος τὸν πρεσβευτὴν 30 
λαβόντα παρὰ τοῦ ταμίου τὰ ἐφόδια ἄχρε τῶν τριάχον- 


7 Ald, μεταχειρήσ. καὶ Ald, om, 9. Ald. μεμνησϑῆναιι ᾿ 
KA hetor. IV. 42 


660 ' X X0.A414 


πεπραγμένον, οὐχ ἐμπίπτει, δημοσίου δὲ Ovtog ἐμπίπτει" 

xal ἐπὶ τούτων oU πάντων, ἀλλ᾽ ὅτε οὐ σφόδρα τῇ πό- 

Ae, λυμαίνεται τὸ ἀδίχημα" «wg ἐπὶ τοῦ ῥήτορος τοῦ 
' αἰχμαλώτου γενομένου καὶ ἀναγχασϑέντος ἐ ἐπιτάφιον τῶν 
5 τετελευτηχότων εἰπεῖν. 


Σ emat Qo. Ἵστέον, ὅτι Μητροφάνης φησὶν, ὃτ- 
αν ἐκλείπῃ “ὁ ὅρος χαὶ μὴ ἔχῃ περίστασιν τὸ χεφάλαιον, 
τότε παραγραφικῶς αὐτῷ γρησόμεϑα, καὶ παράληψόμε- 
2a χαινότερόν τε εἶδος παραγραφικοῦ ἐν τῇ ἀντιστάσει, 

40 λέγοντες, ὅτε οὐ δεῖ ἐφ᾽ οἷς ευἐργετήσας φαίνομαι χρέ- 
γεσϑαι" πάνυ δὲ ϑαυμασίως καὶ ἀχριβῶς προσέϑηχε 
τό" χαϑάπερ ἐν ἀντιλήψει χρηστέον τῷ δρῳ  ἀντιδια- 
στέλλει γὰρ αὐτὸ πρὸς τὴν ἐν ὅρῳ χρῆσιν" ἐν μὲν γὰῤ 
τῷ ὅρῳ περὶ ἰδιότητος οὔσης τῆς ζητήσεως συνεχεικώ- 

45 τατον τὸ κεφάλαιόν ἐστιν ἐν δὲ τῇ ἀντιλήψει ἅτε τε- 
λείου ὄντος τοῦ πεπραγμένου παραγραφικοῦ χώραν ἔχει" 
αὕτη οὖν, φησὶν , ἀρμόσϑι ἡ χρῆσιρ' xcv ταῖς ἀντιστα- 
vuxeig* οὐ γὰρ τὴν ἰδιότητα ζητοῦντες τοῦ πεπραγμέ- 
γον τῷ ὁρικῷ, εὖ ἐμπίπτοι , χρησόμεϑα, ἀλλὰ τὴν χρίσιν 

20 δι᾿ αὐτοῦ διαβάλλοντες" ὅτε οὖν ἐχλείπει, ἀπὸ τοῦ φεύ- 
γοντος μὲν ἐκλείπει, εἰσάγεται “δὲ ἀπὸ τοῦ χατηγόρου " 
ἔνϑεν καὶ τινες τῶν τεχνικχῶν ἐνόμισαν μηδὲ ἐκλείπειν 
αὐτὸ παντελῶς, τῷ xai ἐκ τοῦ χατηγόρον εἰσάγεσθαι" 

ἀλλὰ πῶς εἰσάγεται, μάϑωμεν ἐπὶ παραδείγματος" οἷον 

456 ἐν λιμῷ xol πολιορχίᾳ ὃ στρατηγὸς μέρος τι TOU τεί- 
χους διέκοψε καὶ ἐπεξαγαγὼν τὸν στρατὸν ἐνίχησε, καὶ 

κρίνεται δημοσίων" ὁρίσεται τοίνυν ὁ κατήγορος ἐνταῦ- 
ϑα οὕτως, ὕτι τοῖς μὲν ἄλλοις, ὅσοι ποτὲ ἡδίχησαν, 
ἔξεστιν εἰπεῖν, ὡς οὐ δημόσιον ἀδίκημα τὸ γεγονός" 
so τοῦτο δὲ οὐδὲ ἄρνησις δήπουϑέν ἐστεν᾽ ὡμολόγηται γὰρ 
Ori δημόσιον" ἡ γὰρ βλάβη τοῦ τείχους τῆς πόλεώς ἔστε 
κοινή" xol ἐπὶ μεταστάσεως πάλιν, οἷον ἐπὶ τοῦ πρεσβευ- 
τοῦ" ὁ ὅρος ὁμοίως, ὅτι οἱ μὲν ἄλλοι δύνανταν λέγειν 


ΕΙΣ XTAZEIX "oen 


ὡς οὗ δημόσιον τὸ ἀδίκημα, ἐν τούτῳ δὲ ov δυνατόν" 

ὅδ τὸ γὰρ πρεσβευτὴς δημόσιον πρόσωπὸν, ἣ vs χρεία 
δημοσία δι ἣν ipe, Dore ἀπ᾿ ἀμφοῖν, xal ἀπὸ τοῦ 
προσώπου χαὶ ἀπὸ τῆς χρείας δηλονότι, δημόσιον" τὸ 
γὰρ ὑπὲρ τοῦ κοινοῦ γενόμενον, ἀμελούμενον, πᾶσιν ἐστὶ 5 
βλαβερόν, ὥσπερ χατορϑούμενον πάσῃ τῇ πόλει λυσιτε- 
As ὧν γὰρ αὐ ὠφέλειαι κοιναὶ, τούτων καὶ αἱ ἀμέλειαι 
καὶ αἱ ζημίαι xol αἱ βλάβαι κοιναί" καὶ ἐπὶ ἀντεγκλή- 
ματος πάλιν ξητητέον, πῶς ἐμπίπτει 0 ὅρος" οἷον Ovyv- 
eyug ἀφισταμένην πόλεν ἐπέμφϑη 5 χειρωσύμενος ὃ στρα- 40 
τηγός" ἑλών κατέσχαψε καὶ δημοσίων φεύγει" ὁ τόϊίνυν 
ὅρος" οὐ δύνῃ λέγειν, ὡς οὐ δημόσιον τὸ γεγονός" πό- 277 
Aug γὰρ ἡ παϑοῦσα καὶ κοινῇ 7 πᾶσαν ἔβλαψας τὴν 
πέμψασαν gs πόλιν' ἀπεστέρηχας γὰρ αὐτὴν συμμαχί- 
δος xal ὑπηχόαυ πόλεως" καὶ ἀντὶ τῆς διορϑώσεως τὸ * 15 
μηχέτε ἀποστῆναι παντελῶς ἀπηλώλεχας, xci εἰς τὸ 
χεῖρον ἡμῖν τὸ πρᾶγμα περιέστησας" ὥστε μηδὲ κεχτῆ- 
σθαι τοῦ λοιποῦ" ἀρα γὰρ ovx ἄμεινον, ἔχειν μὲν, 9 
ἁμαρτανούσης δὲ πρὸς ὕλίγον ἀνέχεσϑαι, ἢ καϑάπαξ᾽ 
᾿ἀποβαλέσϑαι,:9 ὥστ᾽ οὐχ ἕξεις εἰπεῖν, ὡς ov δημοσίαν 20 
ἤνεγχδ τοῦτο ζημίαν Tj πόλει, τὸ '* πόλεως ὅλης στε- 
ρηϑῆναι᾽ οὐχ ἑνὸς γὰρ ἀνδρὸς ἐστιν ἡ χκατασχαφεῖσα 
πόλις, ἀλλὰ TOU χοινοῦ" εἰ τοίνυν ἡ χτῆσις τοῦ κοινοῦ 
δημοαίω, ταὐτὸν τρόπον ἢ στέρησις. Ἐμπίπτει xav τῇ 
συγγνώμῃ ὃ ὅρος, ὧρ ἐπ᾽ éxeivov* μήτηρ ἀριστέως π8- 25 
dóvrog ἐν τῇ μάχῃ τοῦ υἱοῦ ἐξῆλθε χοὰς ἐποίσουσα τῷ 
ἀριστεῖ" συνεληφϑη ὑπὸ τῶν πολεμίων καὶ βασανισϑ εἴ- 
σα τὰ ἀπόῤῥητα ἐξεῖπεν, ἀνέζευξαν οἱ πολέμιοι χαὶ δη- 
μοσίων Ἶ" φεύγει" ἔστιν τοίνυν ὃ ὅρος" οὐχ ἐξόν σοι 


b Ald, du. 6 Ald. ἐπέμφη, 7 Ald. κοινὴ πᾶσα ἔβλ. 
τὴν πέμψαντά σε m. 8 Ald. δέ, 9 μὲν Ald. om. 410 Ald. 
ἀποβάλλεσϑαι. — 11 Ald. τῆ. —— 12 Ald. δημοσίως. ΝΞ 


᾿ς 002 |^ — ZXO0AlA . 


λέγειν, ὡς οὐ δημόσια ἡδίκηκας, προέδωχας yàp τὴν πό- 
λιν" ἄλλως τὸ μήτηρ ἀριστέως οὖσα" προδοσία 13 δὲ καὶ 
ἐχφορὰ τῶν ἀποῤῥήτων χοινὸν καὶ oU ** xaj' ἑνὸς 
ἀδίκημα" ὅσον γὰρ ἐπὶ σοὶ τὴν πόλιν ἀπολώλεκας, προ-- 
δ δοῦσα τὰ ἀπόῤῥητα" εἰ δὲ ἀνέζευξαν oi πολέμιοι, τῆς 
τύχης τὸ ἔργον" σὺ δὲ ὅσον ἧχεν εἰς τὸ σὸν μέρος διέ- 
φϑειρας αὐτήν᾽ εἷλον γὰρ ἄν αὐτὴν οἱ πολέμιοι, μα-- 
ϑόντες τὰ ἀπόῤῥητα, καὶ οὐδὲν ὑπῆρχεν ἔτε τὸ σῶζον, 
. ftÀqv ix παραδόξου ϑεοί" ἡμῶν δὲ οὐδεμία τίς ἐστι πα- 
40 ρασχευή καὶ τέχνη, τὰ ἰσχυρὰ τῆς πόλεως καὶ οἷς 15 ἐσω-- 
ξόμεϑα τῶν πολεμίων ἀχηκοότων" οὕτω μὲν οὖν ἀπὰ 


τοῦ κατηγόρου" ἀπὸ γὰρ τοῦ φεύγοντος ἐπὶ τῶν τοιού- 


. τῶν παντάπασιν ἐχλείπει, ὡς ἤδη εἴρηται. 


Kol μετὰ τὴν αὔξησιν δηλαδὴ τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρε τέλους ἐστὶν. 


45 P veravoy. . Tc ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους λύσις ἐστὶ . 


τῆς διανοίας, ἅ προβάλλεται ὃ κατήγορος φάσχων, ὅτι 
| φανερῶν τῶν ἀδικημάτων ὄντων, ἄτοπον ἐξετάζειν τὴν 
γνώμην. | 
Σωπάτρου. ᾿Αναγχαίως μετὰ τὴν πηλικότητα xoi 
30 τὸ πρός τι, τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρε τέλους" αὔξων γὰρ ὃ 
χατήγορος τὸ πραχϑὲν δῆλον ὅτε ϑήσει αὐτὰ xol τοῖς 
παρακολουϑοῦσι τόποις χρήσεται" παραχολουϑεῖ δὲ τοῖς 
ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρε τέλους, ὡς ἤδη προείρηται, τὰ περιστα--: 
τικὰ Χαλούμενα, ἀφ᾽ ὧν αὔξαντες τὰς ἀφορμὰς ληψό- 
45 μεϑα" εἰ δὲ μὴ ἐμπίπτοι τὸ δριχὸν, εὐθέως μετὰ τὴν 
προβολὴν συνάψομεν τὰ en ἀρχῆς ἄχρι τέλους" ἐν μὲν 
τῇ προβολῇ᾽ ὥσπερ προτάσεις τιθέντες, ἐμταῦϑα δὲ τὰς 
κατασχευὰς συνάπτοντες, οὐχέτι διηγηματιχῶς, ἀλλ᾽ εἰς 
᾿ἔχαστον ἐπιχειροῦντες οἷον ἐπὶ τ τοὺ Aoxiocuov ὅς ἐμ- 


48 Ald. προδοσίᾳ δὲ καὶ ἐχφορᾷ. 14 οὗ Ald. om. 45 Ald. εἰ, 


^ 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ 6603 


βαλὼν εἰς τὴν ᾿Αττικὴν λοιμῷ τῶν ᾿4ϑηναίων χαμγόν- 
τῶν, πρὸ τοῦ δῃῶσαι τὴν γῆν ἀνεχώρησεν" ἐχϑέμενοι 
γὰρ ἐν τῷ τῆς προβολῆς τόπῳ, ὅτε ἀϑροισϑέντος τοῦ 
στρατοῦ xol τῶν συμμάχων ἁπάντων συναχϑέντων I 
xol κινηϑέντων γενόμενος ἐν αὐτῇ τῇ Δττιχῇ ἄπραχτος δ 
ἀνεχώρεις, εὐϑὺς τὰ an ἀρχῆς ἄχρι τέλους ἐπάξομεν 
ἀπὸ τῶν τύπων τῆς περιστάσεως ἐπιχειροῦντες" χρόνου 
μὲν, ὅτε τότε ἀνεχώρεις, ἡνίχα καιρὸς ἦν μάλιστα ἐπι- 
ϑέσϑαι ᾿4ϑηναίοις" πράγματος δὲ, καὶ ἐχ τοῦ ὑάστου 
ἐνὴν περιγενέσϑαι ? τοῦ πολέμου ἔχ τε τῆς νόσου καὶ 10 
τῶν χατὰ τὸν πόλεμον ftovovu£yov* νῦν δὲ παρέσχεν αὖ- 
τοῖς σωτηρίας καιρὸν καὶ τοῦ αὖϑις ἀναλαβόντας ἕαυ- 
τοὺς ἐκ τοῦ ἴσου τὸν ἀγώνα πρὸς ἡμᾶς χαταστήσασϑαι.- 
᾿Ιστέον δὲ, ὅτι ἐν ταῖς ἀντιϑετικαῖς καὶ ταῖς ἄλλαις 
στάσεσι, πλὴν στοχασμοῦ, τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρε τέλους 15 
ἐστὴὲν αὐτὰ τὰ ἐγχλήματα, περὶ ὧν ἢ χρίσις xol ἡ xa- - 
τηγορία" ἐν δὲ τῷ στοχασμῷ τὰ σημεῖα τοῦ ἐγκλημα- 
τός ἐστι τὰ ἀπ᾽ ἀρχὴς ἄχρι τέλους. 


Μαρκελλίνου. Εἴπομεν, τι οὐχ ἀεὶ τὸ ὁριστι- 
χὸν ἐμπίπτει, κατὰ καὶ ὃ τεχνιχὸς ἐπεσημήνατο. ἀμέλει 30 
ἐν τῷ ἀριστεῖ τῷ πορνεύοντα τὸν υἱὸν ἀποχτείναντε καὶ 
φόνου χρινομένῳ οὐχ ἐμπέπτωχεν" ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον 
γὰρ ἐχεῖ ἐμπίπτει, ὅπου δημοσίων φεύγει τίς; ὁ δὲ 
ἀριστεὺς φόνου φεύγει, οὗ δημοσίων" αὐχοῦν ἐπειδὴ οὐχ 278 
ἐμπίπτει ἐν ταύτῳ ὁ ὅρος, μετὰ τὴν προβολὴν τὰ ἀπ᾽ 15 
ἀρχῆς ἄχρι τέλους κατασχευάσεις ἔστι δὲ τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς 
ἄχρι τέλους ἐνταῦϑα οὐχ ὡς ἐν στοχασμῷ τὰ σημεῖα 
τοῦ ἐγκλήματος, ἀλλ᾽ αὐτὸ τὸ ἔγκλημα μετὰ χατασχευῆς 
καὶ πίστεως" οὐχ ὥσπερ ἐν τῇ προβολῇ ἐν διηγήσει xoi 
προτάσεως τάξει" αὕτη γὰρ διαφορὰ προβολῆς καὶ τῶν 50 
ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους; ὅτε ἐν μὲν τῇ προβολῇ προτείνεις 


1 Ald. συνεχϑέντων. 2 Ald, παραγενέσθαι, scr. ntQiytr. 


608 ZX0AIA 
μόνον xoi ἐν robe διηγήσεως προάγεις τὸ ἔγχλημα, ἐν 
δὲ τοῖς ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλους μετὰ χατασχευῆς καὶ πέ- 
στεως καὶ παραδειγμάτων καὶ ὅσα ἕπετμε τῷ ἀγῶνε" 
ἀπὸ τούτων γὰρ τῶν ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι τέλουρ ἡ πᾶσα συ- 
' b ψίφσεταται ζήτησις" ὕλη yap ἐστι τῆς κρίσεως τὰ ἀπ᾽ ἀρ- 
χῆς ἄχρε τέλους" αὐτὰ γάρ ἐστι τὰ πράγματα xel ἐγ-- 
χλήματα, dg. ὧν ἡ πᾶσα συνίσταται, ὅπερ εἴπομεν, ΄ 
Dira" καὶ iv αὐτοῖς αὔξεις λοιπὸν xol ἐξαίρεις, τὸ ζη- 
τούμενον. 


40 Πρὸς ἃ τὴ διανοίᾳ ὃ φεύγων χρήσεται" παράδειγμα δὲ Fore 
τόδε" ἀριστεὺς πορνεύοντα τὸν υἱὸν ἀπέχτεινε καὶ φόνου φεύγει " 
τὸ μὲν οὖν δριστικὸν οὐκ ἐμπέπτωκε᾽ μετὰ δὲ τὴν’ προβολὴν ϑήσε, 
ὃ κατήγορος τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους " ἐπειδὴ μὴ ἐμπέπτωχε τὸ 
δριστικόν᾽ πρὸς ἅ ὃ φεύγων τῇ διανοίᾳ χρήσεται, ἀξιῶν μὴ τὸ γε- 

15 γονὸς μόνον ἐξετάζειν, ἀλλὰ καὶ μεϑ᾽ ἧς γνώμης. πρῶτον μὲν, 
ὅτι οὗ δύσνους ὧν οὐδὲ ἐπιβουλεύων τῷ παιδί" ἔπειτα, ὅτε ἄκων 

μὲν, ἀναγκαίως δέ, 


Μαρκελλίνου. 'H διᾶνοια ix τῶν ἐγχωμιαστικῶν 
γίνεται" ὥσπερ γὰρ ἐν στοχασμῷ ἡ βούλησις * διὰ τῶν 
20 ἐγκωμιαςτιχῶν κατασχευάζξετας, οὕτω κἀνταῦϑα v διά- 
vour ἀπὸ τῶν ἐγχωμιαστικῶν τὴν χατασχευὴν ἔγει, κἂν 
μὲν ὡρισμένον ἤ τὸ πρόσωπον, ἀπὸ πάντων εὑρήσεις 
τῶν ἐγχωμιασφιχῶν, πατρίδος χαὶ γένους χαὶ τῶν ἑξῆς" 

| εἰ δὲ μὴ εἴη χύριον, ἀπὸ τοῦ πράγματος τοῦ πεπρας 
45 γμένου" οἷον ἐπὶ τοῦ στρατηγοῦ τοῦ χαϑελόντος τὸ τεῖ- 
yog ἀπὸ τοῦ νικῆσαι Χατασχευάσεις τὴν διάνοιαν, ὅτε 
oU φαύλῃ διανοίᾳ ἔπραξεν, ὡς ἔδειξεν ἡ γνώμη, μεϑ'᾽ ἧς 
γνώμης" xol δὲ παράδοσις αὕτη, τὰς διαβεβλη- 
μένας τῶν πράξεων τῇ διανοίᾳ vot πράξαντος συστη- 
50 σαι, λέγοντας, ὅτι μὴ ψιλὸν αὐτὰ χαϑ᾽ αὑτὰ ἐξέταζε 
τὸ γεγονὸς, ἀλλὰ χαὶ μεϑ᾽ ἧς γνώμης ὃ nooiag fié- 


4 Ald, ἄλησις. 


ΕΙΣ XTA ΣΕΙ͂Σ . 665 
πραχεν᾽ ? ὅτε οὐ δύσνουρ ὧν οὐδὲ ἐπιθουλεύων xol 


ἑξῆς. 


Zona d: ov. 'H διάνοια toU φεύγοντός. ἐστιν, ἐν 
* ἀξιώσει μὴ μόνον τὸ πεπραγμένον σχοπεῖν , ἀλλὰ 


χαὶ τὴν γνώμην ἐξετάζειν, usÓ ἧς πέπραχεν" ὅτι οὐχ 5 


ἐπιβουλεύων, οὐ βλάψαι ϑέλων, ἀλλ᾽ ἐπειδὴ κατέφυγον 


εἰς τριήρεις ol στρατιῶται τὴν παράταξιν xol τὴν μά»; 


χὴν χαταλιπόντες" ἐξ οὗ συνέβαινε, τὰ μὲν ἡμετέρα ἀσϑε- 
γῶς ἔχειν. xe ἀδόξως, τὰ δὲ τῶν πολεμίων ἰσχυρὰ χαὶ 
ἔνδοξα, ἐπικρατούντων οὐ διὰ τὴν σφετέραν ἀρετὴν, 
ἀλλὰ διὰ τὴν ἡμετέραν χαχίαν" ἡμεῖς γὰρ αὐτοὺς εἰς 
γίχην προετρέπομεν ἐξιστάμενοε τοῦ ἀγῶνος xoi τὴν 
ἐρήμην αὑτῶν παρέχοντες νίκην" καὶ ἐπὶ τοῦ ἀντεγκλή- 
ματος ἢ διάνοια πάλιν τοιαύτη" ἐρεῖ Ó πατὴρ, μὴ σχό- 
se. μόνον τὸν φόνον, ἀλλὰ xol μεϑ᾽ ἧς ἀπέχτεμμα γνώ- 
μῆς, ὅτε οὐ μισῶ τὸν υἱόν" οὐδεὶρ γὰρ ὃν ἐπαίησεν αὖ- 
τὸς ἀποστρέφεται" φιλεῖν δὲ μᾶλλον ἡ φύσις καταναγχά- 
ζει" ἀλλὰ τῆς ἀδοξίας ἕνεχα τοῦ παιδὸς καὶ αἰσχύνης 
ἐν σωφροσύνῃ ϑέλων εἶναι τὸν παῖδα καὶ ἀπηλλάχϑαι 


τῆς ἐπηρτημένης αἰσχύνηρξι 


Συριανοῦ. Καϑολικὸν ἡμῖν τοῦτο παραδέδοται 
ϑεώρημα, ὅτι τὰς διαβεβλημένας πράξεις διὰ τῆς τοῦ 
πεποιῃχότος διανοίας συστήσομεν καὶ τοὐναντίον τὰς 
χρηστὰς τῶν πράξεων εἰ διαβάλλειν ἐϑέλομεν, διὰ τῆς 


40 


40 


αὐτῆς αὐϑις διανοίας δυνησόμεϑα, ἀντιτάτταντες αὐτὴν 25 


τῇ πράξει, καὶ ἀξιοῦνγξες τὴν γνώμην ζητεῖν τοῦ πρα- 
ξαντος, ἀλλ᾽ οὐ ψιλῶς ἀφορᾷν πρὸς τὰ πεπραγμένον" 
συστησόμεϑα δὲ τοῦτα ϑετικῶς λέγοντες, ὅτι πᾶαα πρᾶ- 


ξις ἐκ τῆς προαιρέσεως δοχιμαάζεται" οἷον ὡς ἐπὶ τοῦ 


' τρισαριστέως τοῦ τὰν παῖδα ἀποχτείναντος " ἐπειδὴ γὰρ 


2 Ald, πέτραχϑεν. 


30 


600 S XOAIA 


279 οὗτος ἀποχέχλειται ὃ πάσης ἀπολογίας, φόνος γὰρ παι- 
δὸς τὸ πραχϑὲν , ἀναγχαίως imi τὴν διάνοιαν καταφεύ- 
ξεται. τίς οὖν ἡ τῆς διανοίας ἐργασία, αὐτὸς΄ ἡμῖν ὁ 
τεχνικὸς δεδηλωχεν" πρώτην μὲν γὰρ ἀξιώσει, φησὶ, μὴ 

^ τὸ πεπραγμένον ψιλῶς ἐξετάζειν, ἀλλὰ καὶ ut ἧς πέ- 
|: moayt γνώμης" ἔπειτα δὲ λύειν πόῤῥωθεν τὰς αἰτίας, 
ἃς ἂν εἰχότως τις ὑποπτεύσειεν" ὅτε οὗ δύσνους ὧν 
τῷ παιδὶ τοῦτο πεποίηχεν, οὐδ᾽ ἀπαλλαγῆναι πάλιν βου- 
λόμενος, οὐδ᾽ ἀπαιδίᾳ συνέχεσθαι σπουδάξων ἄσμενος 
40 νῦν ἐπὶ πέρας ἤγαγον τὸ βούλημα" οὐ μὴν οὐδὲ GÀAwS 
| ἐπεβούλευον τῷ παιδὶ, ἀνόητον γάρ. xen δὲ τοῦτο sra- 
ρατηρεῖν, ὅτι, ἐν τῷ ἀναιρεῖν τὰς αἰτίας ἐμφαντικωτές 
ροις “τοῖς ὀνόμασι προσήκει χρῆσϑαι , & λεχγϑέντα οἷα 
τέ 4 ἐστι χινῆσαι πρὸς τὸ μὴ ἑχόντα ὑποληφϑῆναι σε- 

15 ποιηχέναι τὸ πραχϑέν" κἀκεῖνο δὲ γρὴ ὁμοίως παρα- 
φυλάττεσϑαε, ἵνα μὴ αἱ αἰτίαι, ἃς προαναιρεῖν ἐπιζει-- 
ροῦμεν, ἀπίϑανοι δοχῶσιν, ἀλλ᾽ ἵνα πρὸς τὸ προκχεί- 
μένον ἁρμόζωσιν, cg: ἐπὶ τοῦ τὸν παῖδα ἀποχτείναντος" 
τὸ γὰρ δύσνουν εἶναι τὸν πατέρα τῷ παιδὶ φύσει xexu- 
40 λυται" πάλιν τὸ ἀπαλλαγῆναι βούλεσϑαι πῶς οὐκ üUto- 
πον; ἃ γὰρ παιδοτροφίαις δαπανηϑείς καὶ παιδοποεη- 
σάμενος οὐχ ἂν μετὰ τοὺς μόχϑους ἀπαλλαγῆναι βού- 

- λοιτὸ τοῦ παιδός" οὐκ ἀποχρήσει δὲ τῷ φεύγοντι : πρὸς 
ἀπολογίαν δηλονότι μόνον ἐχβαλλειν τὰρ ὑποπτευομέ- 

'$5 vag αἰτίας, ἀλλ᾽ ἀνάγκη καὶ τὴν ἀληϑὴ αἰτίαν, δι᾽ ἣν 
πέπραχται τὸ πεπραγμένον, προστιϑέναι" εὔπορα γὰρ 
ἔσται τῷ φεύγοντι τὰ τῆς ἀπολογίας, ὅταν πάσας προ- 
ανδλὼν τὰς αἰτίας τὰς ἀπιϑάνους xoi ψευδεῖς τὴν ἀληϑὴ 
ἀντεισάξῃ" olov: εἰ λέγοι, ὅτι οὐ διὰ τόδε πεφόνευχα, 

80 ἀλλὰ διὰ τόδε" διόπερ ἀληϑῶς πεφόνευχε" τὸ μὲν γὰρ 
ὑπεξαίρεσις ἄλλων τυγχάνει" οὔπω δὲ ἡ αἰτία .αληϑὴς 
τῆς πράξεως, τὸ δὲ ϑήσει ὡς ἀληϑὴ καὶ οἰχείων τῆς 


3 Ald. ἀποκχέκληται., 4 Ald. οἵεται. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ ^ —— 8 


/ 
πραξεως αἰτίαν" τοῦτο δὲ διὰ τῆς ἀντ ϑέσεως δηλώσει 
καὶ κατασχευάσει" ἀντιϑήσει 5 γὰρ τῇ γνώμῃ τὴν πρᾶ- 
ξιν, 5 ὅϑεν ἡ γενικὴ στάσις ἀντίϑεσιρ εἴρηται». Παρα- 
Angnréov δὲ τὴν διάνοιαν χατὰ τρόπους ὀκτώ" πρῶτον 
μὲν γὰρ διηγηματικῶς τὴν γνώμην ἐχϑήσομεν" οἷον δ 
ὅτι βουλενομένῳ μοι, ὡς ἂν περιγενώμεϑα τῶν ἐχϑρῶν, 
τουτὶ μόνον ἄριστον πρὸς vixm ἐφαίνετο βούλευμα" 
δεύτερον. δὲ τοὺς δικαστὰς ἐπὶ τὴν διάνοιαν προσάξε-. 
ται, ὅτι καὶ ἡμᾶς ἄξιον 'ἐνθυμηϑῆναι τὸν τότε καιρὸν 
xai ἰδεῖν, ὡς οὐχ ἐνῆν ἄλλως νικᾷν᾽ τρίτον 7 ἀνελεῖν 10᾽ 
δεῖ τὰς αἰτίας" τέταρτον πιστώσασϑαει δεῖ τὴν διάνοιαν 
ἀπὸ τῆς τοῦ προσώπου ποιότητος, ὅτε OUX ἂν στρατη- 
γὸς ὧν χαὶ παρὰ τῆς πόλεως τιμηϑεὶς κατεφρόνουν τῆς 
viene “πέμπτος, τρόπος ὃ ἀπὸ τῆς χρίσεως τοῦ δήμου" 
ὅτι καὶ ὑμεῖς ovx ἄλλημ περὶ ἐμοῦ γνώμην ἔχοντες στρα- 15: 
τηγὸν ἐχειροτονήσατε" ἔχτος, ἀπὸ τῶν οἰχείων παραδει- 
γμάτων, δὲ ἔχει τινὰ δι’ ἑαυτοῦ διεξιέναι καλά" οἷον 
χρημάτων εἰσφοράς, πολέμων 8 γίχας, αὐϑαιρέτους 5 
κινδύνους" ἕβδομον ἀπὸ τοῦ ἐναντίου κατὰ τὴν πιϑα- 
“χὴν ἀπολογίαν ἐπιχειρήσει, ὅτε εἰ ἐβδυλόμην τινὰ προ- 30 
ἔσϑαι. τῆς πόλεως, ἣν F καὶ ἄλλος. τρόπος ἐπιβουλῆς, . 
δι’ οὗ λαϑεῖν ἠδυνάμην" εἶτα iv τούτῳ δεῖ καὶ παρα-͵ B 
δείγμασιν οἰχείοις γρήσασϑαι καὶ ἀλλοτρίοις" ὅτι ὁ δεῖνα 
xài ὁ δεῖνα λεληϑότως καὶ ov φανερῶς ἐπεβούλευσαν 
τῇ πόλει" εἰ δὲ τις δητοίη, πῶς τὸν ἀπὸ τῶν παραδει- 25 
γμάτων τοῦτον τὸν τρόπον ὄγδοον ἔταξεν, ὥσπερ ἕχτον 
τρόπον εἶπεν τὸν ἀπὸ τῶν ἰδίων παραδειγμάτων, ἐροῦ- 
μεν, ὡς ἐχεῖνα μὲν χεχωρισμένα τοῦ ἑαυτῶν τρόπου 
ἰδίας ἔτυχε τάξδως" ἡ γὰρ τῶν δικαστῶν κρίσις ἄλλο τι 
χαϑέστηκε παρὰ τὰ χατωρϑωμένα t9 ἡμῖν" ταῦτω δὲ τὰ 50 
ἀπὸ τοῦ ἐναντίου τρόπου συμπλέχεται εἰχότως". τὸ γὰρ 


5 Ald. ἀντιϑέσει. "- 6 Ald. πράξιον, 7. τρίτον Áld, om. 
ὃ Ald. πολέμω. 9 Àld. ἀϑαιρέτου. 40 Ald. κατορϑώμενα͵ 


- 


008 Z2 X0.414 
ἐναντίον ἀφ᾽ ὧν ovx ἐπράξαμεν λαμβάνεται" ἔτι δὲ xoi 
τὰ παραδείγματα ὁμοίως οὐχ ἀφ᾽ ὧν ἡμεῖς ἀλλ᾽ ἀφ᾽ 
ὧν ἄλλοι πεποιήκασι λαμβάνεται" ὄγδοος τρόπος κατὰ 
τὸ eva yxerioy - ὅτι οὐδὲ ἐνῆν ἄλλως γιχᾷν, εἰ μὴ οὕτω" 
δ διαφέρει δὲ οὗτος τοῦ πρώτου" ὅτι ἐν μὲν τῷ πρώτῳ rr 
280 χαλὸν ἐφαίνετο, ἐνταῦϑα δὲ. καὶ ἀναγκαῖον" ἀναγχαῖον 
δέ ἐστιν, οὗ ἑχτὸς οὐδὲν δυνάμεθα" ὥσπερ δὲ xoà ἐπὲ 
τοῦ ἀντεγχλήπατος ἐξητάσαμεν τὴν διάνοιαν, οὕτω καὶ 
ἐπὶ ἀντιστάσεως " ὑποχείσϑω παράδειγμα τοῦτο" ἐν λε- 
40 μῷ xol πολιορκίᾳ συμβουλεύων ὁ στρατηγὸς ἐξιέναι καὶ 
μάχεσϑαι οὐχ ἔπεισε" διόέχοψε λαϑὼν μέρος τοῦ τείχους " 
καὶ νενιχήχασι μὲν ἐξελϑόντες, δημοσίων δ᾽ 0 στρατη- 
γὸς ὕστερον φεύγει" οὐχοῦν καὶ ἡ διάνοια μετὰ τοῦ 
τρόπου χαὶ τῆς αἰτίας. ἐξετασϑησεται" καὶ εἰσάξομεν κα- 
45 τὰ συνδρομὴν διαιροῦντες δίχα" ἐρδὶ τοίνυν, εἰ μὲν ἐσεὲ- 
᾿βουλεύων. τῇ πόλει καὶ καχὸν ἐργάσασϑαι βουλόμενός 
τι τὸ τεῖχος διεῖλον, ἢ ὅπερ ἂν ὑπόϑεσες διδῷ, εἰκό- 
τῶς κρίνομαι" s& δὲ τῆς πολιορχίας ἀπαλλάξαι, xol τοῦ 
κρατῆσαι τῶν πολεμίων, OV κρίσεως οὐδὲ μέμψεως ἱτὰ 
20 κατ' ἐμὲ ἄξια, ἀλλὰ τοῦ τιμᾷσϑαι καὶ δωρεᾶς τυγχά- 
γειν" εἰ μὲν γὰρ χαϑ᾽ ἑαυτὸ τὸ πραχϑὲν ἐξετάξεεν τις 
βούλοιτο, οἷον ὅτε τὸ διολεῖν τὸ τεῖχος δεινὸν, καιρὸν 
ἂν τοῦτο διαβάλλειν ἔχοι" εἰ δὲ χαὶ τὴν γνώμην, μεϑ᾽ 
ες ἧς xel τὴν αἰτίαν, δι᾿ ἣν ακοπήσεις, τίς ἄν εὕροι μείξω 
85 ταύτης εὐεργεσίαν; χανταῦϑα δὲ πάλιν τὰς αἰτίας τὰς 
παραχειμένας ἀναιρήσομεν καὶ προλύσομεν τὴν δευτέρων 
. διάνοιαν, ἣν ὃ κατήγορας ἐξετάσει, ὅτι οὐ διὰ πραδο- 
σίαν᾽ ἢ δι᾿ ἐπιβουλὴν οὐδὲ τὸ βούλεσθαι χαρίζεσθαι τοῖς 
πολεμίοις τὸ τεῖχος διέχοψα, ἀλλ᾽ εὐνοίᾳ τῇ πρὸς ὑμᾶς" 
50 ἐρεῖ δέ τις, ἀλλ᾽ οὐ πάντως τοῦτο πιϑανὸν, πολλοὶ yap 
πολλάκις στρατηγοὶ προδεδώχασι" τί οὖν ἐπὶ τούτῳ Tt 
ποιήσομεν; τῇ ἄλλῃ ἐργασίᾳ κατασχευάσομεν τὸ πιϑα- 


11 Ald. πρῶτον͵ 412 Ald, τοῦτο. 


͵ 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 669 


vóy* περιϑήσομεν. γὰρ ποιότητα τινὰ τῷ στρατηγῷ ἀπὸ 
τῆς víxng xal τοῦ χατορϑώματος, ἀναπλάσαντες προσ- 
που ποιότητα τοῦτο γὰρ αὐτὸς ἡμῖν ὃ τεχνικὸς ἐν 
προοιμίοις τῆς τέχνης παραδέδωκε τὸ ϑεώρημα, ὡς, 33 
ἐὰν iv τοῖς ἄλλοις ἀπορῶμεν, *5 ix τῶν ὑποκειμένων 5 
σπιράξεων ποιότητα τοῖς προσώποις ἀναπλάσασϑαι yon. 
περιϑήσομεν τρίνυν κἀνταῦϑα τῷ στρατηγῷ γενναίου 
᾿ τενὸς καὶ φιλοπόλιδος ἀνδρὸς ποιότητα καὶ δόξης ἐρα- 
στοῦ λέγοντες, οὐκ εἰχὸς τὸν φιλόπολιν xoi δόξης ἐρα- 
στὴν προδότην ἐϑέλειν ἀντὶ νικηφόρον $5 χληθῆναε τὸ 
χαὶ εἰς ἀγεννὲς 16 οὕτω σχῆμα καὶ ταπεινὸν κατελϑεῖν" 
ὥστε τὴν πατρίδα τοῖς πολεμίοις ὑποχείριαν ,ποιῆσαι- 
Ἐπειδὴ μὴ ἐμπέπτωκε. τὸ δριστικόν. V 7γω-. 
στέον τοῦτο, ὅτι ὅταν μὴ ἐμπέσῃ τὸ ὁριστικὸν, οὗ γὰρ 
᾿ δύναται ὁρίσασϑαι ὡς obx ἔστι τοῦτο ἀδίχημα, τῷ 15 — 
παραγραφιχῷ χρήσεται. , xal μάλιστα ὅταν ἔχωμεν εὺ- 


ἐργέτημα. 


Εἶτα ἡ ἀντίϑεσις ἐνταῦϑα ἀντεγκληματικὴ ἐμπέπτωκεν, ὅτε ἄξιος 
ἦν" καὶ τόπον ἐρεῖ κατὰ πόρνου" ἐν πάσῃ γὰρ ἀντιϑέσεί ἄντεγε 
κληματικῇ. ἀνείϑεσις τοπικὴ γένεται. 20 


M αρχδλλίνου. ᾿Αντίϑεσιν λέγει τὸ ἀντιϑετικὸν, 
ὥσπερ ἔν στοχασμῷ ᾿ ἀντίληψιν xal μετάληψιν ἐκάλεσέ 
τὸ ἀντιληπτικὸν xol μεταληπτιχόν᾽ γενιχῶς δὲ εἶπεν ἡ 
ἀντίϑεσις, τουτέστι τὸ ἀντιϑετιχὸν, ἐπειδὴ γένος ἡ av- 
τίϑεσις τῶν τεσσάρων στάσεων" εὑρίσκεται. δὲ τὸ ἀνα 28 
τιϑετικὸν πρὸς τὴν στάσιν, ἐὰν ἀντίστασις ἢ, ἀγτιστα- ᾿ 
τιχόν’ ἐὰν ἀντέγχλημα, ἀντεγχληματιχόν" ἐὰν utra- 
στασις ; paradvatixóy * ἐὰν συγγνώμη, συγγνωμονιχόν᾽ 
ἐὰν μὲν γὰρ ὁμολογῇ * μὲν πεποιηκέναι ὃ κατηγορεῖται" 


43 ὡς AM, om. 4144 Ald. ἀποῤῥῶμεν. {15 Ald. ἄντινι- 
κηφόρου. 418 Ald. éyewvoig. 417 Par. τῷ δριστικῷ. 
4 Ald. ὁμολογεῖ. ^. 


670 | ZX0AIA 


λέγῃ δὲ ἐπὶ συμφέροντι πεποιηχέναι καὶ vri τῷ Ut 
κήματι εὐεργέτημα, ἀντιστατιχὴ γίνεταε ἀντίϑεσις" av- 
ετίστασις ἄρα xol ἡ στάσις" ἐὰν δὲ ὁμολογῇ μὲν stt. 
- σοιηχκέναν, ἀντεγχαλῇ δὲ τῷ παϑόντε ὡς ἀξίῳ παϑεῖν, 
s ἀνίεγχληματίχη ἡ ἀντίϑεσις, ἀντέγχλημα ἡ στάσις" ἐὰν 
| δὲ μεϑίστησι τὴν αἰτίαν εἰς ἕτερον, μεταστατικὴ ἡ. 
ἀντίϑεσις, μετάστασις ἡ στάσις" ὡσαύτως ἐὰν συγγνω- 
μονικὴ ἡ ἀντίϑεσις, συγγνώμη ἡ στάσις. Χρὴ ᾿δὲ περὶ 
τοῦτο τὸ μέρος γινόμενον τὸν μελετῶντα τάττειν τὸ 
40 χυριώτατον καὶ συνεχτιχώτατον, xcl κατ᾽ αὐτὸ τὴν πᾶ-. 
Gay ἐργασίαν ποιεῖσθαι" πλειόνων γὰρ ἐνίοτε ἐν ἑνὶ ζη- 
τήματι ἐμπιπτόντων, ὡς αὐτὸς ὃ τεχνικὸς ἐδήλωσεν, 
ἀναγκαίως δεῖ τῆς παρατηρήσεως, μή ποτε σφαλέντες 
τὴν. ἀρμόττουσαν. ἀγνοήσωμεν στάσιν. Καὶ τόπον. 
. 4βέἐρεῖ κατὰ πόρνου. “Σημειωτέον ἐντεῦϑεν, ὅτε χαὶ 
281] τοῖς ἐπιλόγοις μεταξὺ τῶν ἀγώνων χγρώμεϑα" καταφορᾷ 
δὲ τοῦ χατηγόρου χρωμένου διὰ τῶν ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέ- 
λουρ" οἷον ὅτι υἱὸν πεφόνευχας τὴν φύσιν ἡγνοηχὼς, τῇ | 
TOU γένους λυμηνάμενος διάδοχῇ, τοὺς Ῥόμους! παρὰ 
40 φαῦλον 3 ϑέμενος, ἀγριώτερος ϑηρίου γενόμενος, 0 φεύ- 
γων μετὰ τὴν διάνοιαν τῷ ἀντεγχλήματι χρήσεται, ὅτε 
ἄξιος ἦν, xol προαναιρήσει τὰς τοῦ διωχοντος᾽ μεταλή- 
ψεις" ἐρεῖ γὰρ, ὅτε παρήνουν παύσασθαι χαὶ οὐχ ἔπει- 
Üov* καὶ ἐπὶ τῆς μεταστάσεως, ὅτι ἀπήτουν καὶ οὗ παρ- 
25 εἶχεν ὁ ταμίας, ἐγκειμένου μον σφόδρα" καὶ ἐπὶ τῆς συγ- 
γνώμης ὁμοίως χρησόμεϑα “αὔξοντες τὰ τοῦ χειμῶνος 
δεινὰς ἐπὶ τῶν δέχα στρατηγῶν. 


Σωπάτρου. TÓ παράδειγμα οὐ nayv ἀχριβῶς ὃ 
τεχνιχὸς τέϑειχεν" ἀντίστασις γὰρ πρώτη "τῶν ἀντιϑετι- 
χῶν,, καὶ δέον ἀντιστατιχὸν ϑεῖναι, ἀντεγχληματιχὸν. 
τέϑεικεν, ἴσως ὅτι ὑποδείγματος χάριν, ἢ ὅτι ἐπεὶ X0i- . 


3 Ald. παραφαῦλον. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ 671 


νὸς 0 περὶ τῶν ἀντιϑετιχῶν λόγος, oUx ἐμέλησεν αὐτῷ 
ἀχριβείας * ἐμπέπτωκε τοίνυν ἐν τούτῳ τῷ προβλήματι, 
ᾧ παρέϑετο ὁ τεχνικὸς , στᾶσις καὶ ἀντεγκλημᾳτιχή᾽ | 
ϑαῤῥεῖ γὰρ ὃ πατὴρ xnl ἀντεγκαλεῖ τῷ παιδὶ τὸν τρό- 
σον" xci τὰ περὶ τὴν ὥραν ἡμαρτημένα ᾿προφέρων, καὶ δ 
διὰ τούτων ἄξιον ὧν πέπονϑεν ἀποφαίνων᾽ πῶς οὺν 
τοῦτο ἐργάσεται; τόπον ἐρεῖ, φησὶ, , χατὰ πόρνου, ἄναγ- 
καίως,. ἵνα γὰρ μὴ ψιλῶς emp, ὅτι ἄξιος ἡν, καϑόλου 
ποιήσεται τὸν λόγον χατὰ πόρνου, ὡς μοιχοῦ, ὡς ἀν- 
δροφόνου" τῷ γὰρ χκαϑόλου ἐπιχειρήματο βεβαιώσξεται 10 
τὸ ἔγκλημα" ἐπειδὴ γὰρ ὡμολόγηται τὸ ἀδίκημα, τουτ- 
ἔστιν ὁ φόνος,͵ ἰσχυροτέρας τινος ὃ ἀριστεὺς δεῖται τῆς 
λύσεως" τοιγαροῦν ἀπὸ τοὺ εἰδιχωτέρου τοῦ χατὰ τὸν 
παῖδα ἐπὶ τὸ χοινότερον ἀναδραμεῖται καὶ κατὰ πόρνου 
τόπον ἐργάσεται, ἅμα μὲν πλείονα τὴν ἀπολογίαν £av- 45 
τῷ κατασχευάζων, ἅμα δὲ τὸ βαρὺ ϑερὰπεύῳν᾽ ἀνήρη- 
ται γὰρ τὸ φορτικὸν τῆς χαταδρομῆς τῷ μὴ κατὰ τοῦ 
ἑαυτοῦ παιδὸς, ἀλλὰ καϑάπαξ τῷ κατὰ πόρνου τὸν ἀρι- 
στέα διαλέγεσθαι" καὶ μὴ νομίσῃς ἐπὶ μόνου τούτου τοῦ 
προβλήματος τοῦτο γενέσθαι, ἀλλ᾽ ἐν παντὶ ἀντεγκλή- 20 
ματι ἡ ἀντίϑεσις τοπικὴ γίνεται" "ὥσπερ γὰρ ἐπὶ τοῦ 
παιδὸς τοῦ ἀναιρεϑέντος , ἀπὸ τῆς ἡλικίας, τοῦ τρόπου 
τῆς πορνείας, τοῦ καιροῦ, τοῦ τόπου. ἐν à ἀσελγαίνων 
ἡλίσκετο, τὰ τῆς καταδρομῆς περαινόμενος ἐπὶ " τὸ χοι-- 
νότερον ἀνατρέχει, οὕτω χαὶ ἐπὶ τοῦ στρατηγοῦ. τοῦ χα- 25 
τασχαψαντὸς τὴν ἀποστᾶσαν πόλιν μετὰ τὸ ἀντεγχα- 
λέσαι, τοὺς νεωτερισμοὺς, 'τὸν χίνδυνον τὸν παρὰ τῶν 
ἄλλων συμμάχων, ὅτι κἀκείνους εἰς ἀπόστασιν τῷ πρά-᾿ 
γματι παρεχάλουν, καὶ ὅτι τότε ἀπέστησαν, ὅτε ὁ πό- . 
Asuog ἤχμαξεν, ἡνίκα. πᾶσα͵ σωτηρία καὶ καταφυγὴ οἱ 30 
σύμμαχοι, εὐθὺς τὸν * χατὰ τῶν στασιαζόντων τόπον 
ἐπεξελεύσεται" πῶς γὰρ ἂν ἑτέρως σωϑείη τοῦ κατηγό- 


ὅ Ald. καὶ ἐπί. 4 Ald. τό. 


672 | AXOAIA 


οοὐ τὸ πάϑος κινοῦντος to ἐπὶ τῇ κατασχαφῇ, καὶ 
διαβάλλοντος τὴν πρᾶξιν. πᾶσι δὲ ἐπεξελευτέον τοῖς τόποις 
TOU χοινοῦ τόπου, καὶ τελείᾳ 5 χρηστέον τῇ χαταφορᾷ" 
ἐπὶ γὰρ τῆς ἀντεγκληματικῆς στάσεως ὃ xoig τόπος 
δ χαὶ μεταξὺ τῶν κεφαλαίων ἐμπίπτει xal μετὰ τὰ x&- 
φάλαια, καὶ πρὸ τῆς τῶν ἐπιλόγων οἰχείας τάξεως" 
ἐπὶ “δὲ τῶν ἄλλων στάσεων μετὰ τὴν τῶν κεφαλαίων 
, ἐργασίαν καὶ τὰς τῶν ζητουμένων ἀποδείξεις τὴν εἶσ-- 
αγωγὴν τῶν ἐπιλόγων απὸ τῆς καταφορᾶς TOU τόπου 
10 ποιησόμεϑα xol τὴν χώραν τῆς ταἕξεως ταύτην ἀποδώ- 
σομεν. -“Χρησόμεϑα οὖν αὐτῷ ἐν τοῖς μεγάλοις ἐγκλῃ- 
μασιν, ἤτοι ὅταν πάλιν περὶ μείζονος ἢ ἐλάττονος τι- 
μήματος ὁ λόγος ἢ, ἐργασόμεϑα τὸν τόπον χατασχευά- 
Covreg 6 τῆς μείζονος τιμωῤίας ἄξιον 7 ὄντα τὸν χρε- 
45 vóusvov* ἢ πάλιν 0r ἄν ὁρῶμεν τοὺς δικάζοντας κατα- 
χαρίσασθαι τῷ ὑπευϑύνῳ βουλομένους, σφοδρὰν ποεη- 
σόμεϑα τὴν χαταφορὰν ἀποκλείοντες αὐτοὺς τῆς χά- 
ριτος, ἢ ὅτ᾽ ἂν οἶχτον ὁ φεύγων κινῇ xoi ToU. σώζειν 
ἑαυτὸν. ἐπιχειρῇ, παρεξόμεθα τὸν κοινὸν τόπον ἐχβαλ- 
40 λοντες τὸν ἔλεον" παραιτησόμεϑα δὲ τὸ τελέως αὑτὸν 
ἐπεξιέναι, ὁτ΄᾽ ἂν “μιιρὸν E τὸ ἔγκλημα χαὶ "t λίαν δια- 
282 βεβλημένον, ἢ ὅτ᾽ ἂν ἡ τιμωρία ὡρισμένη ὑπάρχῃ ἐχ 
τῶν νόμων, χαὶ τοῦ τελέως πἀροξῦναι τοὺς δικάζοντας 
μὴ καιρὸς ἢ" εἰ δ᾽ ἄρα ποτὲ καὶ ἐπὶ, τῶν τοιούτων 
25 παραλαμβάνειν καιρὸς εἴη, μόνον ἐφαψόμεϑα » παραι- 
τούμόνοι τὸ τέλειον τῆς ' ἐργασίας. ᾿Ιστέον δὲ, ὅτι εἰ 
ἐν τῷ ἀντεγχληματιχῷ κεφαλαίῳ ἐμπίπτει om ἀρχῆς 
ἄχρι τέλους, ἃ ὁ ᾿φεύγων προβάλλεται, ἐν οἷς ἐμπίστει 
ὃ χοινὸς τόπος, καὶ Ót αὐτῶν προάγεται, ἑχατέρωϑεν 
80 δὲ, καὶ ἀπὸ τῶν οἰχείων τοῦ τόπου χαὶ ἀπὸ τῶν μο- 
ρίων τοῦ κεφαλαίου χατασκευαξόμενος, καὶ ἐξ ἀμφοῖν. 
NEP | τας 


5 Ald. τεχείαν. 6 Ald, κατασκευασϑέντες.. 17. Ald. ἄξιος͵ 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 073 


τὰς αὐξήσεις λαμβανων" οὐχ ἀγνοητέον δὲ καὶ τοῦτο, 
ὅτε ἐν ταῖς ἀντιϑετικαῖς δίχα τέμνεται τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς . 
ἄχρι τέλους, καὶ τὰ μὲν ἐστι τοῦ χατηγόρου, và δὲ τοῦ 
φεύγοντος, ἐὰν μὲν ἀντίστασις εὑρίσχηται ἔν τῷ ἀντι- 
στατιχῷ" dy δὲ τῷ ἀντεγχλήματι ἐν αὑτῷ τῷ ἀντεγκλη- κα 
ματιχῷ" ὁμοίως ἐν μεταστάσει, eig τὸ μεταστατικόν᾽ καὶ 
ἐν συγγνωμῇῃ sig τὸ συγγνωμονιχον" κατασχευαξεται το- 
πιχῶς ἐπὶ τοῦ παιδὸς τοῦ ἀναιρεϑέντος ἀπὸ τῆς ἡλικίας, 
τοῦ τρόπου τῆς πορνείας, τοῦ καιροῦ, τοῦ τόπου ἐν ᾧ 
ἡλίσχετο" xal ὃ στρατηχὸς ὁμοίως ὁ κατασχάψας τὴν 10 

3 - ’ 3 ῳ εἴ ? e 
᾿αντιστάσαν πόλιν, ᾿Ἱστέον δὲ τοῦτο, οτι διαφέρει ἡ 
στάσις τὸ ἀντέγχλημα τοῦ ἀντεγκληματικοῦ χεζραλαίου, ) 
ὅτι dy μὲν τῇ στάσει ἀμφότερα ἐστιν ὁμολογούμενα τὰ 
ἐγκλήματα ; τό T5 ὑπὸ τοῦ κατηγόρου, ὥσπερ, ἐπὶ τοῦ.᾿ 
πορνεύοντα. τὸν παῖδα ἀποχτείναντος᾽ γέγονε γὰρ 0 φό- 15 
yog, xol τὸ δι᾿ ὃ πέπονθεν ὃ παϑών" ἐν δὲ τῷ χεφα- 
λαίῳ τὸ μὲν χατὰ τοῦ φεύγοντος ὁμολογεῖται, ὃ δ᾽ αὖ. 

4 4 - ,»,- ? 4 3 
τὸς χατὰ Tov πεπονϑοῖος προβάλλεται, πάντως ἀμ- 

' P 4 NEM. c 3 "0, 
φιβαλλεται, ἢ xara τὴν ὕπαρξιν, ὡς ἀμφίβολον si y&- 
γονεν, ἢ χατά τι τῶν περιστατιχῶν, ὡς ἀπὸ χρόνου 30 

. - : (iei B “ , T 1 
παρὰ τῷ Δημοσϑένει" ὃ oru παλαιότερα ἦσαν τὰ Φω- 
κέων ἀδιχήματα τῇς ὑποσχέσεως, «Αἰσχίνη, xoi ov δύνῃ 
λέγειν, ὅτι διὰ τὴν ἁμαρτίαν γέγονε τὰ τῆς ὑποσχέσεως" | 
ὁμοίως καὶ τὸ μεταστατικὸν καὶ συγγνωμονικὸν Gg. 
βαλλομόνας ἔγουσι τὰς αἰτίας. 25 
"Egéi δὲ xal dvnctatixóv, ὡς ὅτε τοὺς τοιούτους οὗ δεῖ ἐλεεῖν, 
ἀλλὰ μᾶλλον ἀναιρεῖν, καὶ ὑπὶρ αὐτοῦ πεποίηκε τοῦτο τοῦ παϑό»- 
τος ὅλως τὸ πᾶσαι ai ἀντιϑετικαὶ ἀλλήλαις ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον συμα 


πλέχονται, καὶ οὗ μόνον ἀλλήλαις, ἀλλὰ * καὶ ταῖς ἄλλαις στάσεσιν. 


“Συριανοῦ, ΖΣωπάτρου. ᾽Ερεῖ, φησὶ, καὶ ἀντιστα- 50 


8 Hoc loco; duem verbotenus non invenio, breviter com. 
prehendit ea, quae dicuntur in or. de fals. leg. pag. 364. 365, 


1 Par. ἀλλὰ xal στάσεσιν ἄλλαις, ^, 
Ahetor. IV. 43 


678 2 X04A14A 


τικὸν, οἷον ὅτε καὶ συνενήνοχϑ᾽ δεύτερον δὲ ἀχολούϑως 
τὸ ἀντιστατιχὸν ἐν τῷ ἀντεγκληματικῷ τέϑειχεν ὃ rexvi- 
xog* ἐχ πρώτης γὰρ αὑτὸ εἰσάγων ἀσϑενέστερος εἰς 
ἀπολογίαν ἐτύγχανεν" οὗ γὰρ προφανές ἐστι τὸ εὐεργέ- 
s Tuo ἐνταῦϑα, καϑάπερ ἐν τῇ ἀντιστάσει" ἄλλως τε εἴ 
προφανὲς ἣν, ντιστατιχὸν ἔμελλεν εἰναι τὸ πρόβλημα " 
ἐχεῖ γὰρ καὶ προφανὲς τὸ εὐεργέτημα, ἔτι δὲ καὶ μεῖζον 
τοῦ ἀδικήματος ἦ οὐδὲν ἔλαττον, ἐν δὲ τούτῳ τῷ ξητη- 
ματι ἀφανὲς τὸ εὐεργέτημα, , xai ἀνατροπὴ μόνον ἐστὶ 
. 40 χαχοῦ τὸ δοχοῦν ἀντιστατικόγ" ἵνα δὲ μὴ ταραχϑῶμεν, 
εἰ ἑγὸς ὄντος. τοῦ προβλήματος δύο στάσεων εἴδη ἐμ-- 
πίπτει, καϑόλου ἀποφαίνεται τὰς ἀντιϑετιχὰς δι᾽ ἀλλή- 
λων μελετῶσϑαι" καὶ γὰρ ἐν ἀντιστάσει εὕροις ἄντεγ-- 
χληματικὸν συναπτόμενον᾽ ἐνδέχεται γὰρ eineiv, ὅτι ὡ- 
15 φελείας χάριν πεποίηκα, ἄλλως τε δὲ αὐτὸς τὴν αἰτίαν 
παρέσχετο" εὕροις δ᾽ ἂν καὶ ἐν συγγνώμῃ ἀντιστατικὸν 
κεφάλαιον, 0 οἷον μήτηρ ἐξῆλθε χοὰς ἐπισπείσουσα τῷ av- 
τῆς vis" ταύτην συλλαβόντες οἱ πολέμιοι ἀνέχριναν 
ἀξιοῦντες τὰ ἀπόῤῥητα μαϑεῖν τῆς πόλεως" ἡ δὲ εἶπεν, 
30 ὅτι μεγάλη δυναμίς ἐστι" πρὸς δὲ τοῦτο φοβηϑέντες oí 
πολέμιοι ἀνέζευξαν, xod χρίγεται ὡς ἐξειποῦσα τὰ ἀπόῤ- 
ῥητα" ἐνταῦϑα συγγνώμης μέν ἐστι τὸ ζήτημα, χαὶ ἢ 
ἀντίϑεσις δηλονότι συγγνωμονιχὸν, ἀλλὰ δύναταε προσ- 
J πλέξαι xol ἀντιστατικόν" λέξει γὰρ, ὅτι χαὶ τὴν πόλιν 
. 25 ὠφέλησα πομορχίας ἀπαλλάξασα καὶ πολέμου" ? εὕροις 
δ᾽ ἂν χαὶ ἐν ἀντεγχλήματι. ἀντιστατιχόν. ἐπισχοπεῖν δὲ 
χρὴ ἐν τούτοις πότερον τῷ πεπονϑότι μόνον συνενήνο- 
χεν, ἢ τὴ πόλει τὸ γενόμενον καὶ ἀμφοτέροις, ἵνα τοῖς 
283 ἐμπίπτουσι τῷ λόγῳ «ἀρησώμεϑα. 3 μόνῳ μὲν οὖν͵ τῷ 
30 πεπονϑότι συνενηνοχέναι φήσομεν ἐπὶ τοῦ ἀριστέως τοῦ 
τὸν υἱὸν πεπορνευχότα φονεύσαντος " Loc δ᾽ ἐρεῖ, ὅτι 


——————— — — 


2 Par. πολόμων. ὅ Ald. — 


ΕΙΣ ΣΤΑ͂ΣΕΙΣ |^ 675. 


τοὺς ἄλλους σώφρονας σπεποίηχα * μόνῃ δὲ τῇ πόλει, ὡς 
ἐπὶ τοὺ Κλέωνος τοῦ συμβουλεύσαντος ἡβηδὸν διαφϑεῖ- 
ext Μιτυληναίους, * ὁμοῦ δὲ xal vij, πόλει “καὶ τῷ πε- 
σονϑότι" ἐπὶ δὲ τοῦ προβλήματορ" φευγόντὼν τῶν τρια- 
κοσίων “Τακεδαιμονίων ἐχ τοῦ πολέμου ἐν γυναιχείαις 5 
στολαῖς , αἱ οἰκεῖαι μητέρες συναντήσασαι ἀπέχτειναν 
xal φεύγουσι δημοσίων" οὗ γὰρ μόνον τοῖς παϑοῦσι τὸ 
πάϑος ἐροῦσι συνενηνοχέναι , ἀλλὰ καὶ αὐτῇ τῇ πόλει, 
ὡς εἶναι τὴν μὲν ἰδίαν, τὴν δὲ δημοσίαν, τὴν δὲ μικχτήν. 
ξητητέον δὲ, ποῦ καὶ ἐν ἀντιστάσει μετάστασις ἐμπεσεῖ- 40 
ται" καὶ ἐροῦμεν, ἐν τούτῳ τῷ παραδείγματι" ἐν λιμῷ 
καὶ πολιορκίᾳ συμβουλεύοντος τοῦ στρατηγοῦ καὶ ἑξῆς" 
μετὰ γὰρ τὸ ἀντιστατιχὸν ὃ κρινόμενος loci, ὅτι ὑμεῖς 
αἴτιοι ἐοῦ διαχόψαι τὸ τεῖχος πεισϑέντερ᾽ καὶ πάλιν 
τοὐναντίον ἐν τῇ μεταστάσει ἀντιστατιχὸν, ὡς ἐπὶ roU- 18 
του. ᾿Αρχίδαμο: ἀνέζευξεν ᾿4ϑηναίων νοσούντων, καὶ 
χρίνετον δημοσίων" καὶ γὰρ ἐνταῦϑα μετὰ τὸ μεταστα- 
τιχὸν, οἷον ὅτι ñ νόσος, οὐχ ἐγὼ $ αἴτιος τῆς. ἀναχω- 
ρήσεως, λέξει , ὡς xol συνενήνοχεν f| ἀναχώρησις. ἱστέον 
δὲ, ὡς xata τινας oU πᾶσαι ἐπιπλέχονται ἀλλήλαις, αἱ 30 
ἀντιϑετιχαί" ἂν γὰρ τῇ ἀντιστάσει οὗ πάντοτε τὸ ἀντ- 
ἐγχλημα ἐμπεσεῖται" οἱ γὰρ λέγοντες, φησὶ, πεποιηκέναι 
ὑπὲρ τῆς móAseg τὸ κατασχάψαε τὸ τεῖχος ἢ χῶσας τοὺς 
λιμένας οὐκ ἔτι ἀντεγκαλέσαι δύυνανταί ὅ τινι" ἐπεὶ μηδὲ 7 
7 φύσις τῆς ὑποϑέσεως ἡμῖν δίδωσι καϑάπαν ἐν τῷ 35 
ἀντεγκλήματι τῷ ἄντιστατικῷ χρήσασϑαι " ὄνϑεν ση- 
μειωτέον, ὡς ἐὰν ἀντίστασις ἅμα καὶ ἀντέγκλημα ἐπὶ 
τῶν ἀντιϑετιχῶν εὐρεϑῇ κεφαλαίων, ἀντεγκληματιχὴ ἡ 


4 Ald. Mitvigvalov. — vide Thuc. III. 36. primum dicitur: 
ἔδοξεν αὑτοῖς (sc. τοῖς ᾿4ϑηναίοις) oU τοὺς παρόντας μόνον ünoxzsi- 
γαι, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἅπαντας μυτιληναίους ὅσοι ἡβῶσι" ad finem 
autem baec sententia ad Cleonem refertur. δ Ald. οὐ xáyo. 
6 Ald. δύνατα. 7 Ald. ἐπειδὴ δὲ. 
43.. 


676 | -X0AIA 


στάσις ἐστίν" àv yàg τῇ ἀντιστάσει οὐδέποτε ἐμπίπτεε 
ἀντέγκλημα, ἀλλ᾽ οὐδὲ τῇ ἐπὶ πρόσωπον μεταστάσει ἄλλη 
τις ἐπιπλέχεται" οὐ γὰρ πεποίηκχέ τι ὁ χρινόμενος, αλλ᾽ 
ἐφ᾽. οἷς οὐκ ἐποίησε κρίνεται, ὡς ὃ χειροτονηϑεὶς πρεσ- 

5 βευτὴς καὶ καταμείνας τῷ" μὴ λαβεῖν παρὰ τοῦ ταμίου 
"τὰ ἐφόδια" ἐπὶ γὰρ τὸν ταμίαν τὴν αἰτίαν μεϑιστᾷ, 
τρέπων εἰς ἐχεῖνον τὸ πᾶν ἔγχλημα. 


Μαρχελλίνου. Ἔστιν ὅτε συμπλέχονξαι ἀλλήλαις 
αἱ ἀντιϑετικαΐ" καὶ εὑρίσκεται ἐν ἀντεγχλήμασι xoi ἀντί- 
40 στασις, ὡς ἐνταῦϑα" ἐρεῖ γὰρ μετὰ τὸ εἰπεῖν, ὅτι ἄξιος 
ἐν δευτέρῳ, ὅτι. χαὶ ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ παιδὸς ἐποίησα" 
ἀπήλλαξα γὰρ αὐτὸν αἰσχύνης 5 χαὶ ἀδοξίας, βέλτιον 
γὰρ ϑάνατος μᾶλλον ἢ ὃ μετ᾽ αἰσχύνης βίος. Καὶ ov 
μόνον ἀλλήλαις, ἀλλὰ καὶ ἄλλαις στάσεσι. πολ- 
“(5 λάχις γὰρ καὶ στοχασμὸς ἐμπίατει ἐν ἀντιϑετιχαῖς" ὡς 
ἐπὶ τοῦ στρατηγοῦ τοῦ χατασχάψαντος τὴν συνεχῶς 
ἀςφισταμένην πόλιν, xal κρινομένου * δημοσίων" ἕπεται 
γὰρ ἐνταῦϑα στοχασμὸς, λέγοντος τοῦ χατηγόρου, ὅτε 
ἐνίων ov πάντων ἦν τὸ ἀδίχημα τῆς ἀποστάσεως. * 
20 λύσεις 12 δὲ τὴν ἀντίϑεσιν ταύτην τὴν στοχαστικὴν ix 
τῶν ὑποχειμένων, λέγων, ὅτι καὶ &b τινῶν ἣν ἀπόστα- 
σις, δῆλον ὅτι 13 χατὰ τὸν τούτου λόγον οἱ πλείους 
dsÜ^ ἡμῶν ἤσαν" εἶ δὲ τὸ ' πλεῖστον μέρος ἐφρόνει τὰ 
ἡμέτερα, ῥᾷστα ἂν τοὺς ἐλαχίστους ἠδύναντο βιασα-- 
25 σασϑαι" ἀλλὰ μὴν οὐχ ἀντέστησαν, ἀλλὰ μετ᾽ ἐχείνων ** 
ἐγένοντο" πάντων ἦν ἄρα τὸ ἁμάρτημα καὶ οὐχ ὀλίγων 
τινῶν ὡς σὺ qe * ὃ γὰρ δυνάμενος μὲν σαῦσαι, περι- 
ορῶν δὲ, ἀληϑέστερον αὐτὸ δρᾷ᾽ τούτῳ τῷ τρόπῳ xal 
Θουχυδίδης ἐχρήσατο ἐν τῇ δημηγορίᾳ Κλέωνος *5 καὶ 


8 Ald. 1:0. 9 Ald. αἰσχίνης, et paullo post μετ᾽ αἰσχίνης. 
.40 Ald. κρινόμενος. 11 Ald. ὑποστάσεως. 12 Ald. λύσις. 
15 Ald. ó. 44 Ald, μετ᾽ ἐκεῖνογ. 45 Thuc. III. 37—40. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ 67 


Διοδότου, 19 xol ταύταις ταῖς μεϑόδοις τὸ ἀντιπίπτον 
διέλυσεν. | 


Ἢ ἕτέρα διάνοια τοῦ διώκοντός ἐστιν, ὅτι οὗ διὰ τοῦτο, ἀλλὰ δι" 


ἄλλο τι" χρὴ δὲ γινώσκειν, ὅτι εἰ μὴ ἐνταῦϑα πάγν οἰκεῖον τὸ 
κεφάλαιον, ἀλλ᾽ ἐν ἑτέροις οἰκειότατόν zs ÓuoU καὶ χρησιμώ- 5 
τατον εὑρίσκεται. 


Συριανοῦ. “Ἰστέον, ὅτι ἐκλείποντος τοῦ χεφαλαίου 
ἐπὶ τῆς ἑτέρας διανοίας προκαλεῖται ὁ xatuyopog φά- 
σχων, ἵτι φανερῶν τῶν ἀδικημάτων ὄντων ἄτοπον ἔξε- 
τάξειν τὴν γνώμην " ἢ πρώτῃ διάνοια τοῦ φεὐγοντός 10 
ἐστιν 7 μαχομένη πρὸς τὴν προβολὴν, * δευτέρα τοῦ 
κατηγόρου" αὕτη δὲ ἡ δευτέρα διάνοια, ἡ ἀπὸ τοῦ xa- 
τηγόρου, ἐχλείπει ἐπὶ τοῦ τὸν υἱὸν φονεύσαντος ζητή- 
ματος" προείπωμεν δὲ, ὅτε οὐχ ἀεὶ ἐμπίπτει, εἰ μὴ ὅταν 
ἔνδοξον ἔχωμεν πρόσωπον" δύναται γὰρ τότε ὁ διώχων 15 
διαβάλλειν τὴν γνώμην. 


“Σωπάτρου καὶ Μαρκελλίνου. Διὰ τοῦτο τοῦ 
διώχοντος ὀνομάζεται, ἐπειδὴ αὐτὸς τὴν τοῦ φεύγοντος 
ἐξετάξει γνώμην" οἷον ὅτε προδοῦναι βουλόμενος erepto 
τὸ τεῖχος, ij δὲ vixn τοῦ στρατοῦ γέγονεν" οὕτω γὰρ 20 
τῇ διανοίᾳ ταύτῃ χρώμενος ὁ κατήγορος τὴν ἰσχὺν λύ- 
σὲειε τῆς ἀντιϑέσεως, καὶ πάλιν ἐν μεταστάσει, ὅτι τὴν 
ἔξοδον ἀνεβάλου καὶ τὴν πρεσβείαν τοῖς ἐγθϑροῖς μὲν 
τὸν χαιρὸν χαριζόμενος, ἡμᾶς δὲ βλάψαι χαὶ τῶν ἀπὸ 
τῆς πρεσβείας καλῶν ἀποστερῆσαι τῷ βράδει βουλόμε- 25 
vog* καὶ ἐν ἀντεγχλήματι͵ πάλιν, ὅτι κατέσχαψας τὴν 
ἀποστᾶσαν πόμν, Σ ὦ στρατηγὲ, ov σωφρονισμοῦ ga- 
guy, οὐδ᾽ ἵνα, ὡς λέγεις, ὠφελήσῃς, ἀλλ᾽ ἕνα ἔρημον 


16 Thuc. ΠΙ. 41 — 48. | 
Ἢ Ald. ὅτι ἀπέχτεινας τὸν υἱὸν. Par. Ὅτι κατέσκαψας τὴν ἀπο- 
στᾶσαν πόλιν, manu recenti superscriptum ; ἀπέχτεινας τὸν υἱὸν. 


078 ZZ X0A4IA 


τὴν noy τῶν συμμάχων ποιήσῃς, τὸ γὰρ κατασχάψαι 
τοῦτό ἐστι καὶ πάλιν ἐπὶ συγγνώμης, ὅτι ἐξεῖπες τὰ 
ἀπόῤῥητα, οὐ φόβῳ, καϑάπερ λέγεις, οὐδὲ ἀνάγκῃ οὐ- 
δὲ βίᾳ τῶν πολεμίων, ἀλλὰ προδοῦναι ζητοῦσα xci xa- 
δ κῶς ἀπολέσαι βουλομένη τὴν πόλιν, καὶ τοῖς ἐχϑροῖς 
τὴν ἀναίρεσιν ἡμῶν πραγματευομένη χαὶ ῥᾳδίαν στοισῦ- 
σα, ἵνα αὐτοὶ διὰ τῶν ἰδίων ἀποῤῥήτων κακῶς ὑπομεί- 
γαντες αἰχμάλωτοι τοῖς δυσμενέσι γενώμεϑα * διὰ ταῦ- 
τα ἐξεῖπες ἑκοῦσα χαὶ οὐχ ὑπ᾽ ἀνάγχης, ὡς προσποιῇ. 
4υ χρὴ δὲ γινώσκειν, Ort εἰ μὴ ἐνταῦϑα πάνυ οἰχεῖον τὸ 
κεφάλαιον, ϑαυμασίως τοῦτο ἐπεσημήνατο" πῶς γὰρ O 
φονευϑεὶς ὑπὸ πατρός; ὥστε ἄτοπον λέγειν, ὅτε οὐχ ai- 
σχύνης ἕνεχα τὸν υἱὸν ἀνεῖλες, ἀλλ᾽ ἐπιβουλεύων" ἡ ποε- 
ὅτης γὰρ τοῦ πατρὸς φιλόστοργος οὖσα κατὰ φύσιν 
45 ἀντίχειται τοῖς τοιούτοις ἐνῚθυμήμασιν, οὐχοῦν ἐχλείπει 
ἐπὶ τῶν τοιούτων τὸ κεφάλαιον, μόνον γὰρ ἐμπίπτει ἐφ᾽ 
ὧν εὐεργεσία τις πρόχειται ἐν τῷ προβλήματι" ἐχλείπει 
. οὖν ἐπὶ τῶν τοιούτων ζητημάτων τὸ κεφάλαιον, ὡς ἔφη.-- 
μὲν, ἀναγκαίας τῆς τοῦ πατρὸς ποιότητος ἀποχλειού-- 
30 σης τὰ τοιαῦτα ῥήματα" ποῖος γὰρ οὕτω βάρβαρος sj 
ἔξω τῆς κοινῆς τῶν πατέρων φύσεως πατὴρ, ὃς καινοίέ- 
Qo τρόπῳ τοῦ παιδὸς ἐπίβουλος γενόμενος ἀποχτιννύει" 
οὐκ ἐφήσει οὖν ἀντιλέγειν" ὃ γὰρ νόμος πατρὸς εὔνοιαν 
πρὸς τοὺς παῖδας μαρτυρεῖ" ὅτε μὲν οὖν ἐχλείπεε διὰ 
45 τὴν τοῦ προσώπου ποιότητα , ἄλλως αὐτὸ μεϑοδεύσομεν 
ἀπὸ τοῦ πράγματος, ὅτι οὐ μεγάλη 7 ἀνάγχη 7 βιαζο- 
μένη σε τὸν οἰκεῖον ἀποχτεῖναι παῖδα" ὅτε δὲ ἐμπίστει, 
ὡς εἶπεν ὁ τεχμικὸς, μελετᾶται- 


*H μετάληψις, ὅτε ἄλλως οὐχ οὕτως ἐχρῆν. 


80 “Σωπάτρου. Οἷον ὅτι οὐχ ἔδει κατασχάψαι τὲ 
τεῖχος, ἀλλὰ προτρέπειν τοὺς στρατιώτας, νουϑεσίᾳ T 
πειϑοῖ μετελϑεῖν" δωρεὰς ἐπαγγελλόμενον πεῖσαι, oU xa- 


ΕΙΣ ZTAZEIZX 679 


ϑελεῖν᾽ τὴν ἀσφάλειαν τῆς πόλεωρ" εἰπόντος γὰρ τοῦ 
κατηγόρου , ὅτι oix ἐπὶ ταύτῃ τῇ διανοίᾳ πεποίηκας , 
ἐὰν ἄρα ἐμπέσῃ, συνάψει τὴν μετάληψιν λέγων, ὅτι GÀ» 
λως 3" οὐδὲ οὕτως ἔδει ὠφελῆσαι τὴν πόλιν᾽ xai ἐπὶ τοῦ 
ἀντεγκλήματος" ἐχρῆν οὐ φονεύειν τὸν υἱὸν, ἀλλ᾽ ἐπί- δ 
τιμᾷν, τύπτειν , συμβουλεύειν, διδάσχειν, προτρέπειν, οὐχ 
ἀποστερεῖν καὶ αὑτοῦ τοῦ περιεῖναι, διὰ τὰ 3 μὴ καλῶς 
περιξῖναν καὶ μετὰ δόξης" καὶ ᾿ἐπὶ μεταστάσεως, οὐχ 
ἀναβάλλεσθαι τὸν χαιρὸν τῆς πρεσβείας ἐχρῆν, ἀλλ᾽ 
ἑτέρωϑεν ἐπινοήσαντα ! xai παρασχευασάμενον ἐφόδιον 10 
ἐξελϑεῖν, * χαὶ πληρώσαντα τὸ προσταχϑὲν ὕστερον 
χατηγορεῖν τοῦ ταμίου xoi εἰσπράττεσθαι τὰ χρήματα: 
πολλὰ δ᾽ ἂν ἐπιστεύϑης ὡς πρεσβευτὴς, τὸ ἀξίωμα ἔχων 
τῆς πόλεως χαὶ δημοσίας ἕνεκα χρείας ἀπιών" καὶ ἐπὶ 
συγγνώμης, ὅτι ἐχρὴν σε οὐκ αὐτὰ εἰπεῖν τὰ ἀπόῤῥητα 45 
τοῖς. πολεμίοις ; ἀλλὰ τὰ μὴ ὄντα πλάσασϑαι xol εἰπεῖν 
ὡς ἀπόῤῥητα, δι᾿ ὧν ὁᾷστα μὲν ἐκείνους ἡπᾶτας, ἐβλα-- 285 
πτὸς δὲ τὴν πόλιν οὐδέν" ὡς ἔχει τὸ ᾿Ισοχρατιχόν" περὶ , 
τῶν ῥητῶν ὡς ἀποῤῥήτων ἀναχοινοῦ. 2 


Τὸ πρὸς τι ἀμφοῖν ἐστι, πότερον μεῖ ὧν ἐστιν ἀνταποδεικνύντων. τὸ 30 
εὐεργέτημα ἢ τὰ ἀδίκημα. | 


4 


- , € 

“Σωπατρου. 0 μὲν κατήγορος ἐρεῖ, μεῖζόν ἔστι 
κακὸν ἡ χατασχαφὴ τοῦ τείχους ἢ τὸ νικῆσαι τοὺς πολε- 
μίους ; πεπόνϑαμεν γὰρ νικήσαντες τὰ τῶν ἡττωμένων, 
οὐδέποτε τρόπαιον εἶδον τοιοῦτον ἐπὶ λύμῃ τῶν νικη- 25 

, y 4 - - € 

σάντων, αἶμαι τοὺς ἐχϑροὺς μᾶλλον ἡμῶν ἥδεσθαι νι- 

, , 4 ⸗ , 2) 4 “ M d 
κηϑέντας" τί γὰρ πλέον ἐξητουν ἢ τὸ σῶζον τὴν πολιν 
περικοπῆναι * καὶ εὐαλώτους ἡμᾶς γεγονέναι, ἃ τοίνυν 
ηὔχοντο, ταῦτα συμβέβθηχεν αὐτοῖς". ὥστε τὴν τοιαύτην 


45 Ald, ἄλλως τε ---- ὠφελεῖσαι. 2 διὰ τὸ μὴ καλῶς περιεῖναι Ald, 
om. $ Ald. ἐπινοήσαγτες. Α Ald, διεξελϑεῖν. 4 Ald, περισκοπῆναι. 


680 X X0.A41A 


ἧτταν εἰκότως ἂν, εἴπερ εὖ φρονοῦσιν, opilowro νίχην" 
προσάπαξ μὲν γὰρ ἔδοξαν ἀτυχῆσαι τὴ συμβολῇ, εὖ- 
αλώτους δὲ ἡμᾶς ἔχουσε τὸν λοιπὸν ἅπαντα χρόνον, 
ὁπότε βούλοιντο" ἐν αὑτοῖς γάρ ἐστιν͵ ἐπελϑεῖν ὅτε ϑέ- 
δ λοιεν, καὶ λαβεῖν τὴν πόλιν οὗ χαϑεστηχότος ἐμποδὼν 
τοῦ φυλάττοντος, ὑπότε τὸ φυλαχτήριον τεῖχος πρὸς 
τοῦ τὴν ἐπιμέλειαν τῶν χοινῶν ἔχοντρς διδχόπη" 0 δὲ 
φεύγων ἐρεῖ" μιχρὸν μὲν τοῦ τείχους ἔβλαψα μέρος, ὃ 
πάλιν εὐτελέσεν ἀναλώμασι ῥᾷον ἀκοιχκοδομηϑήσεται" 
40 ἄλλως τὲ σχολάζουσι λοιπὸν ἀπὸ τοῦ πολέμου καὶ ταῖς 
διὰ τὴν εἰρήνην εὐποροῦσι προσόδοις" τοὺς δὲ πολεμίους 
ἐπικρατοῦντας καὶ λιμῷ ὃ xol πολέμῳ φϑείραντας ἀπ- 
ἐσωσάμην" σωτηρίαν δὲ ὁμοῦ καὶ δόξαν ! τῇ πόλδι ns-- 
ριεποίησα, καὶ ἀσφάλειαν τοῦ λοιποῦ χρόνον" τὴν γὰρ 
48 τόλμαν ἡμῶν καὶ τὴν ἀπροσδόχητον ἐπιχείρησιν χαὶ τὴν 
ἀνδρείαν εἰδότες οἱ δυσμενεῖς ovx ὅτι στρατεύουσιν ἐφ᾽ 
᾿ ἡμᾶς" ποία γὰρ ἐλπὶς αὐτοῖς χαταλείπεται νίκης, δὲ νῦν 
οὕτως ἐπικρατοῦντες καὶ πάσῃ παρασχευῇ παρ᾽ ἐλπίδα 
πᾶσαν πεπτώχασιν" οἱ δὲ αὑτῶν τραπέντες ἀπῆλθον, 
30 ἀγαπῶντες εἰ γυμνοὶ τῶν ὅπλων σωθήσονται, μὴ λιμῷ 
διαφϑαρεῖεν αὐτοὶ καὶ ὅπλοις, Up ἡμῶν ἀπειλημμένοι, 
xol χοπτόμενοι μὲν τοῖς ὅπλοις, σπάνει δὲ τῶν Ova- 
γκαίων περικλδιόμενοι. οὐχ ἐγ πάσῃ δὲ ἀντιϑετικῇ ἐμ- 
πίπτει τὸ πρός τι, ἀλλ᾽ ὅπου ἂν εὑρεϑείη ἀντιστατι- 
46 χύν'" ἐπὶ γὰρ τοῦ πρεσβευτοῦ μὴ ἐπεξελϑόντος διὰ τὸ 
μὴ λαβεῖν τὰ ἐφόδια ποῖον ἔχομεν εἰπεῖν ἀντιστατικόν ; 
οὐχοῦν συνεχλείπει xol τὸ πρός τι" ἐπ᾽ ἐκείνης δὲ τῆς 
ἐπὶ κωιρὼν μεταστάσεως, ὅπου ᾿Αρχίδαμος κρίνετας ἀνα-ἕ 
ζεύξας ἀπὸ τῆς ᾿Δττικῆς διὰ τὸ λοιμώττοντας εὑρεῖν 
80 ““ϑηναίους, ἐμπίπτει. ἀντιστατικὸν, Ort δὴ εὐηργέτησα, * 
ἵνα μὴ μεταλάβῃ τὸ στράτευμα τοῦ νοσήματος" ὅϑεν 


⁊ 


? Ald. λοιμῷ, — 5 Ald. δόξῃ 4 Ald, εδεργέτησα. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 681 


τὸ πρὸς τι ἐμπίπτει, ὅτι μεῖζον τοῦ δηῶσαι ἢ τὴν Arri- 
χὴν τὸ μὴ νοσῆσαι τὸ ἡμέτερον στράτευμα, ὥστε εὐηρ- 
γέτηχα 5 πλέον ἥπερ ἡδίχηχα. 


O βίαιος ὅρος ὁμοίως ἀμφοτέρων ἐστίν" ψνωριμώτερον δὲ ἔσται τὸ 
κεφάλαιον ἐπὶ τοῦδε τοῦ ζητήματος" ἐν λιμῷ καὶ πολιορχίᾳ συμ- 5 
βουλεύων ὃ στρατηγὸς ἐξιέναι καὶ μάχεσθαι ovx ἔπεισε" διέκοψε 
λαϑὼν μέρος τι τοῦ τείχους καὶ νεένικήκασι μὲν ἐξελθόντες, δημο- 
ajo» δὲ ὕστερον φεύγει᾽ ὃ οὖν βίαιος ὅρος, εἶ μηδὲ νίκη τοῦτο, 
ἀλλ᾽ ἅλωσις πόλεως καὶ κατασκαφή᾽ καὶ πάλιν ὑπὸ τοῦ φεύγοντος 
ὡς ἑτέρως » δἰ μὴ διακόψαι τεῖχος τοῦτό ἐστιν, ἀλλὰ στῆσαι 10 
σεεπτωχός. . . 


Μαρκελλίνου. 'O βίαιορ, φησὶν, ὅρος ἀμφοτέρων 
ἐστίν" ὁ μὲν γὰρ κατήγορος λέγει βιαξόμενος, οὐδὲ εὖ- 
ἐργέτημα τοῦτο" εἰ γὰρ τὸ Télyog xad montos τῆς πόλεως, 
τῆς νίκης Ὀφελὸς οὐδὲν" ὁ δὲ φεύγων, ὅτι οὐδὲ ἀδικη- 15 
μα τοῦτο" τί yag ἐστι τὸ καϑελεῖν μέρας ἢ τι τοῦ τεί- 
χους βραχὺ, τοῦ ἐπηρτημένου παρελθόντος δεινοῦ" ovx 
ἔτε "γὰρ οὐδὲ τείχους δεόμεϑα" αὐτόματον ἡμῖν xal qu- 
σικὸν xal ἀδάπαναν τεῖχος ἡ ἀνδρεία καὶ τὸ γενόμε- 
vov τρόπαιον" ταῦτα ἡμῖν φυλάττει τὴν πόλιν κάλλιον 30 
τοῦ τείχους, εἰ xoi ἀδαμάντινον ὕπαάρχϑι τὸ τεῖχος" πά- 
λιν δὲ, ὅπου ἀντιστατιχόν ἐστιν, ἐμπίπτει τὸ κεφάλαιον" 
εἰ δὲ μὴ τῆς ὕλης ἤ φύσις ὑφαιρεῖται. τὴν ἐξέτασιν 
αὐταῦ. 


25 
"H ϑέσις, οὖν ἕπεται ἀκολούϑως, ὅτι δεῖ τὸν στρατηγὸν πάντα ὃν 986 


ἐγχωρῇ τρόπον εὖ ποιεῖν τὴν πόλιν, καὶ ἀκόντων ἐνίοτε τῶν πολι-: 
τῶν δι᾽ ἄγνοιαν τοῦ βελτίστου, καὶ βλάπτειν μικρὰ ἀντὶ μεγάλων" 
κοινὸν γὰρ τοῦτο ἐν πάσῃ ! ἀντιϑέσει, 
Μαρκελλίνου. Ἔστι μὲν τὸ χεφράλαιον τοῦ φεύ- - 
γοντος᾽ κατασχευάζει δὲ ἐν αὐτῷ, ὅτι πραχτέον τὸν 90 


5 Ald. διῶσαι. 6 Ald. εὑεργέτηκα, 1 Ald. πᾶαι. 


682 ZX0AIA 


στρατηγὸν, ὡς ἐγχωρεῖ, τὰ συμφέροντα τῇ πόλει, κα-- 
λὸν γὰρ τοῦτο" ὁ δὲ τρόπος τῆς κατασχευῆς , ὡς ἐν tn 
ϑέσει τῷ προγυμνασματι" διαιροῦντες γὰρ, ὡς ἂν δυ- 
γατὸν, τοῖς τελικοῖς χεφαλαίοις , οὕτω λέγομεν, 2 ὅτε δί- 
b id τοῦτο τὸ πράττειν τὸν στρατηγὸν, ὃ τι ἂν ἡγῆ- 
tav?) χαλοῦ καὶ συμφέροντος, τοῦτο τῇ πόλει χαὶ πρέπον 
χαὶ δυνατὸν, ἁπλῶς εἰπεῖν, ὡς ἂν ὁ χαιρὸς διδῶ" * ἐξε- 
ταστέον οὖν τὴν ϑέσιν τοῖς ἐμπίπτουσι τελιεχοῖρε 


*H iría μετάληψις πάλιν τοῦ διώκοντός ἐστιν" ἐχρῆν αὐτὸ τοῦτο 
40 ἀνακοινοῦν τῷ δήμῳ, τοῖς ταξιάρχαις, τοῖς λοχαγοῖς. 


Μαρκελλίγου. "Exoiv ἀναχοινοῦσϑαι τῷ δήμῳ 
τὴν καϑαίρεσιν τοῦ τείχους, μὴ ἀπὸ ἰδίας ἐξουσίας τὸ 
τοιοῦτο ποιεῖν " τοῦτο δὲ ἐμπίπτει, ὅταν δημοσίων φεύ- 
yn * τις ὧν ἐν τῇ πόλει" εἰ yag ἐν ἀποδημίᾳ ὧν ἐποί- 

45 ησέ τι, οὗ δύναται λέγειν ὃ χατήγορος, ὅτι ἐχρῆν eva- 
χοινοῦσϑαι" πὼς γὰρ δυνατὸν ἀναχοινοῦσϑαι τὸν τε 
μὴ παρόντα κατ᾽ ἐχεῖνον τὸν χρόνον" οὐχοῦν ἐχλείσκεει 
7 μετάληψις αὕτη, Or ἂν μὴ δυνατὸν ü ἀνενεγχεῖν 
τοῖς κυρίοις, διὰ" τὸ πόῤῥω εἶναι, 2 xai ὅταν πάλεν 

20 ἰδιωτικὸν 7 xol μὴ δημόσιον τὸ ἔγχλημα" & γὰρ ἰδιω- 
τιχὸν, διατί ἀπαιτεῖται ἀνενεγχεῖν᾽ τῷ δήμῳ * οἷον εἰς 
πεῖν, “ὡς οἱ στρατηγοὶ οἱ μὴ ϑάψαντες τοὺς εἰς τὸ πέ- 
λαγος ἀνῃρημένους" καὶ πάλιν ὡς ὁ ῥήτωρ ὃ ἀναγχα- 
σϑεὶς καὶ εἰπὼν ἐγκώμιον τῶν πολεμίων " ἐνταῦϑα 

85 γὰρ διὰ τὸ πόῤῥω eva, οὐχ οἷόν τὲ ἣν ἀνενεγχεῖν τῷ 
δήμῳ. 


4 Ald. λέγωμεν. 5 Ald. ἡγεῖται. 4 Par. δίδωσιν. Ald. 
διδοῖεν. posui διδῷ. 4 Ald. φεύγει. — 3 Ald. τὸ ἀποῤῥεῖν. 


ΕΙΣ STAXEIX ᾿ς 6,88 


*H, ἀντίληψις. στρατηγὸς ἦν καὶ ἐξὴν δήπου" ἢ ὅτι πατρί γε Orr 
ἐξὸν ἦν βουλεύσασϑαι περὶ τοῦ παιδός" καὶ ὅλως τοῖς ἐμπίπτουσι 


χρησόμεϑα, ὡς ὧν ὃ καιρὸς διδῷ" ἣ ποιύτης T καὶ ἡ γνώμη ὡς 


γίνεται ἐν ὅρῳ, μεμαϑήκαμεν. 
, Xy- , € ^ e 
Μαρκελλίνου. Ebr μοι ὡς στρατηγῷ πράττειν 
et , . «᾿ 4 », 2 » e ^. e 
ὃ δοχιμαζω" ζητεῖται δὲ, διὰ ποίαν αἰτίαν" ὁμολογῶν ὁ 
, L4 τ , , , 
φεύγων ἔγχλημα εἰναι τὸ πεπραγμένον, ἀντιλήψει óvva- 
», M y c Ed , . 
ται χρησασίϑαι" τυραννιχὸν γὰρ εἶναι δοχεῖ τὸ λέγειν, 
« , , PEL , e 3244 * , "oc 2 
Ot, ἐξεστί μοι ποιεῖν ὁ βουλομαι" ἀλλα λέγομεν, Oti οὐχ 
AE - . . , ME , ΕῚ 3 23 € 
αὐτῷ ἢ TQ πεπραγμένῳ προσαχγει τὴν ἐξουσίαν, ἀλλ᾽ ἀπὸ 
⸗ A , » 
τοῦ προσώπου λαμβάνει τὴν ἐξουσίαν ἀξίωμα ἔχοντος, 


εἴ ] , , ni -- ἢ - 
OTt στρατηγός" ἢ OTi πατρί γᾷ ὄντι" τοῦτο ἐπὶ τοῦ ἀνῃ- 


θηκότος τὸν παῖδα πορνεύοντα" ἔστι δὲ τὸ νόημα ἢ ἐν 
ἔϑει, ὅτι μέγιστον ἀγαϑὸν εἶ, μὴ ἐξῆν τῷ πατρὶ βου- 
λεύσασϑαι περὶ} τοῦ ἰδίου παιδός, ἢ οὕτω" χαλὸν ἣν 
τὸ * ἀνενεγκεῖν τῷ δήμῳ, εἰ μὴ ἐξῆν πατρὶ ὄντι βου- 
λεύσασϑαι περὶ τοῦ παιδὸς ὃ ϑέλει' ἐπειδὴ δὲ ἔξεστι, 
περίεργον ἀνενεγχεῖν τῷ δήμῳ. Καὶ ὅλως τοῖς ἐμ- 


5 


πίπτουσι. Καϑολικὸν τοῦτο παράγγελμα" οὐδὲ γὰρ 


4 , ? » 
πάντα τὰ κεφάλαια ἐμπίπτει aL. 


᾿Επειράϑησαν δέ τινες τῶν ἐπιγραψαμένων τέχνη» ῥητορικὴν τὸ περὲ 
διαιρέσεως μέρος αὑτῆς εἴδη τινὰ εἰπεῖν ἀντιστάσεων᾽ καὶ νὴ Δία 


20 


“ὦ - P , 
ys τῶν ἄλλων ἀντιϑετικῶν στάσεων, oir iva διάφορόν τινα οὖσαν. 


διαίρεσιν ἐν αὑταῖς διδάξωσιν ἡμᾶς, καϑάπερ ἥμεῖς ἔν τε ἀντιλήψει 
καὶ ἄλλαις πεποιήκαμεν" ἦ γὰρ ἂν ἴσως τινὸς ἣν ἄξιον" ἀλλ᾽ ὅτι, 
φασὶν, 5 μὲν ἰδιωτικὴ, 3; δὲ δημοσία, ἢ δὲ μικτή ἐστι, καὶ τοι- 


αὑτά τινα" τὸ δὲ αὐτὸ ἁμάρτηαα κἀνταῦϑα τοῖς περὶ ἰδεῶν καὶ ^ 
τρόπων " τουτὶ γὰρ πάλιν τοῖς μὲν περὶ ἰδιωτικοῦ καὶ δημοσίου λό-᾿ 
yov ἐπεσκεμμένοις χρήσιμον" ϑαυμάζω δὲ, εἰ ἐγχωρεῖ * τὸν περὶ͵ 


4 ἢ ποιότης — — μεμαϑήκαμεν Par. om., manus recentior . 


addidit ad marg. — 2 Ald. αὐτό. 5 Ald. παρᾶ. 4 Ald. 
τῷ. 1 Par. ad marg. ϑαυμάζω δὲ εἰ éyyogolj" τοῦτό φη- 
σιν, ὅτε μήπω δυνηϑεὶς εἰδέναι τὴν στάσιν τοῦ ζητήματος ἢ τὰκ κε- 
φάλαια, πῶς δύναται οὗτος περὶ χαρακτήρων εἰπεῖν ἢ τρόπων. 


684. ΟἸΣΧΟΑΙΑ 


διαιρέσεως in τοιαύτης ἀγνοοῦντα ἐκεῖνα εἰδέγαι " μὴ γιγνώσκοντι 
δὲ τί ἂν ἔφελος γένοιτο τῆς διαφορᾶς τῶν ζητημάτων, ὅτ, ᾿ἰδιωτι-» 
κὸν ἢ ὅτι δημόσιόν ἐστιν. 


; Μαρκελλίνου. ᾿Εσφάλησαν, φησὶν, οἱ νομίσαν- 
9287 τὲς εἴδη διάφορα , τῷ ? εἶναι δημοσίαν καὶ ἰδιωτιχήν " 
οὐδὲ γὰρ τοῦτο διάφορον εἶδος πορεῖ, ἀλλ᾽ ἡ διάφορος 
διαίρεαις " διαφόρου δὲ διαιρέσεως οὐχ οὔσης, οὐδὲ διά- 
qogov εἶναι τὸ εἶδος ἐροῦμεν" οὐδεμία δὲ διαφορὰ ἕν᾿ 
ταῖς ἀντιϑετιχαῖς εὑρίσχεται τῆς διαιρέσεως" ἀλλὰ πα- 
10 σῶν μία διαίρεσις καὶ τὰ αὑτὰ χεφαλαια" μόνου ἐξαλ-- 
λάττοντος χαϑ᾽ ἑκάστην ἀντιϑετιχὴν τοῦ ὁμωνύμου 
τῇ στάσει χεφαλαίου" οἷον ἐν ἀντιστάσει τοῦ ἀντιστα- 
τιχαῦ, ἐν μεταστάσει τοῦ μεταστατιχοῦ, ἐν ἀντεγχλήη- 
ματι τοῦ ἀντεγκλημιατικοῦ, ἐν συγγνώμῃ τοῦ συγγνω- 
45 μονικοῦ, τὰ δὲ ἄλλα πάντα κεφάλαια χοινά ἐστι, xal 
τὰ αὑτὰ ἐπὶ πασῶν τῶν ἀντιϑετιχῶν, οὐχοῦν OU τεχνε- 
κὸν τὸ λέγειν εἴδη ἀντιστάσεως, TOU εἶναι περὶ ? δημο- 
σίου «ἢ ἰδιωτιχοῦ. Τῶν ἐπιγραψαμένων τέχνην 
δητορικήν. δυσὶν ἁμαρτήμασι Μινουχιανὸν ὑποβάλ- 
20 λει, * χαχῶς 5 τε τὸ περὶ στάσεων τέχνην ἐπιγράψαντα 
ῥητορικὴν, xol νῦν ἀκαίρως εἴδη xcxog τῶν ἀντιϑετι- 
κῶν παραδιδόντα. Καϑάπερ καὶ ἡμεῖς ἐν ἀντι- 
Àn yet. Kol γὰρ ἐπὶ τῶν διπλῶν qnoi. ἀντιλήψεων 
δύο εἶναι τὰ ἀντιληπτικὰ καὶ τὰ χρώματα. 


45 Z&vgiavov. Eig Μινουχιανὸν αἰνίττεται" αὐτὸς 
᾿ ε τ »» 6 3 , 4 ^w x 3 
γαρ διπὲν εἰδὴ ^ ἀντιστασεως χαὶ τῶν ἄλλων αἀντιϑε- 
w 2 «- - ^ “ 
τιχῶν, οὐχὶ τῇ τῶν χεφραλαίων ἐναλλαγῇ ἢ τῷ πλεονα- 
σμῷ τὴν τῶν εἰδῶν ἀποτελοῦντα 7 διαφοράν" αλλὰ τῷ 
», ἢ 3 “-Ψ 1 -— ^ f 
δημοσίῳ καὶ ἰδιωτικῷ καὶ * τῷ ἐκ τούτων μιχτῷ, ὅπερ 


2 Ald. τό, 3 Ald. παρά. 4 Ald, ὑποκάλει. 5 Ald. καλῶς, 
6 Ald. ἤδη. 54. xalex Par. recepi. 7 Ald. ἀποτελοῦντες, scr. ἀποτε- 
λοῦντα vel ἀποτελῶν. 8 xai τῷ ἐκ τούτων μικτῷ Ald. om. 


Ἂς 
. 


ΕΙΣ XTAZEIX 685 


ἀδιχημάτων διαφορὰ, ἀλλ᾽ οὐχὶ στάσεως εἴδη" 3 εἰ δὲ 
τις ἐρεῖ, πῶς οὖν ιαἱ ἀντιϑετικαὶ τοῖς αὑτοῖς τεμνόμε- 
ya κεφαλαίοις διαφορὰν ἔχουσιν εἰδῶν, ἡ μὲν yap στα-- 
σις αὐτῶν ἀντίστασις, ἡ δὲ ἀντέγκλημα xol ἑξῆς, ἐροῦ- 
μεν, ὅτι χἂν τοῖς αὑτοῖς τέμνώνται 1? χεφαλαίοις, ἀλλ᾽ 
οὖν ἔχουσι xci παραλλάττον ἑκάστη τούτων χεφάλαιον 
πρὸς τὴν πρὸ αὐτῆς, τὸ xal τὴν στάσιν χαρακτηρίζον " 
ἡ μὲν ἀντίστασις τὸ ἀντιστατιχὸν, ἡ δὲ ἀντέγκλησις τὸ 
ἀντεγχληματικὸν καὶ ἑξῆς ὁμοίως. Οἱ μέντοι εἴδη διά- 
φορα τὸ ἰδιωτικὸν xal δημόσιον καὶ TO μιχτὸν φάσχον- 
reg ἰδιωτιχὸν μὲν λέγουσιν. ὡς ἐπὶ τοῦ τὸν ἵππον 
τὸν ἴδιον δεσπότην ὑπεξαγαγόντα i τοῖς πολεμίοις ἀπο- 
σφάξαντος χαὶ χρινομένου βλάβης" δημόσιον δὲ, ὡς ἐπὶ 
τοῦ κατασχάψαντος στρατηγοῦ τὸ Téiyog' μιχτὸν δέ, 
ὡς ἐπὶ τούτου" τύραννος ἐξ ἀστυγείτονος πόλεως μετ- 
, ἐπέμψατο μειράκιον ὡραῖον, ἀπειλῶν πόλεμον & μὴ λα- 
βοι" οὐκ ἔδωκεν ἡ πόλις, ἐστράτευσεν ὁ τύραννος" πολει- 
ορχίας οὔσης ὃ πατὴρ σφάξας τὸν παῖδα ἔῤῥιψε πρὸ 
τοῦ τείχους " ϑεασαμενὸς o ὁ τύραννος ἀνεχώρησε, καὶ μετὰ 
ταῦτα χρέμεται ὁ πατὴρ δημοσίων" αὕτη μικτὴ τυγχά- 

ει" ἔχεε γάρ τε καὶ ἴδιον ἀδίκημα, τὸν φόνον τοῦ -παι- 
δὸς, xol δημόσιον ὅτι τὴν πόλιν ἠδίκησεν, ὑπὲρ οὗ γὰρ 
εἵλετο πόλεμον ἢ 7 «πόλις, χαϑάπερ ἀϑλον αὐτὸν ποιου- 
μένη , τοῦτον παρὰ γνώμην τῆς πόλεως ἐφόνευσεν" καὶ 
τὸ ἀντιϑετικὸν κεφάλαιον τοιοῦτον, ὅτι καὶ τῇ πόλει 
συνήνεγχεν τὸ τελευτῆσαι τὸ μειράκιον, ἀπήλλαχται γὰρ 
πολέμου καὶ πολιορχίαρ * xav αὑτῷ τῷ παιδί᾽ ταῦτα μὲν 
οὖν οὐ βούλεται εἴδη ὃ Ἑρμογένης, ὡς ἔφαμεν ἄλλοι 
δὲ βοηϑοῦντες ΓΜιινουκιαγνῷ φασιν εἴδη αὐτὰ εἶναι" ἔχου- 
σι γὰρ τῶν κεφαλαίων διαφορὰν καὶ πλεονασμὸν καὶ 
ἔνδειαν" αὐτίχα ἐπὶ μὲν τῶν δημοσίων ὃ ὅρος ἐμ- 


9: Ald. ἤδη. ᾿ 10 Ald. τέμνονται: 41 Ald. τοῦ τὸν ἴδιον 
δ. ὑπεξαγαγόντορ. delevi τοῦ, et scripsi ὑπεξαγαγόντα. ' 


σι 


20 


25 


50 


᾿ 886 ZX04A1A 


πίπτει, ἐπὶ δὲ τῶν ἰδιωτιχῶν οὐ" xol ἐπὶ μὲν τῶν ἰδιω- 
τιχῶν πάλιν τὰ ἀντιϑετιχὰ πλείω" ὡς ἐπὶ τοῦ τὸν παῖ- 
δα ἀποχτείναντος τὸ ἀντεγχληματικὸν καὶ ἀντιστατιχόν "" 
ἐπὶ δὲ τῶν δημοσίων οὔ" ov γὰρ ὁ 83. τὸν λιμένα γώσας 
5 ἕξει τοσαῦτα ἀντιϑετιχα" ὁμοίως καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων xt- 
φαλαίων" εἰ οὖν πλεονασμὸς xal ἔνδεια Τῶν κεφαλαίων 
καὶ ἐπὶ τούτων εὑρίσχεται, δῆλον ὅτι καὶ εἴδη εἰσὶ τῶν 
ἀντιϑετικῶν" ἕτεροι τοῦτο μὲν οὐ φασὶν, ἕτερα δὲ εἴδη" 
οἷον ἀντίστασιν *) xarà στοχασμῦν" ἀντίστασιν κατὰ 
40 ῥητὸν καὶ διάνοιαν" χατὰ στοχασμὸν μὲν, ὡς ὅτ᾽ ἂν 
258 τὴν ἀντιϑετιχὴν τῶν ὁμωνύμων τῇ στάσει ϑεὶς ἐπάγῃ 
τέλειον τὸν 14 στοχασμὸν, ὡς ἐπὶ τούτου" πατὴρ ἕνα. 
τῶν παίδων ἀπέσφαξεν ὡς ἄσωτον" καὶ τὸν δεύτέρον 
κατὰ τὸν τῶν ἀχρίτων νόμον" 35 τρίτου γεννηθέντος ἐχτέ- 
45 ϑεται αὐτὸν, xol χρίνεται ὑπὸ τῆς γυναιχὸς κακώσεως " 
ἐνταῦϑα γὰρ τὸ ἀντιϑετιχὸν, ὅτι ὠφέλησά σε, ἵνα μὴ 
ὁμοίως τοῖς ἄλλοις γένηται καὶ ἀνιάσῃ σε᾿ ἀναφύεται οὖν 
ἐέλειον ξήτημα στοχαστικὸν, εἰ καὶ τοῦτον εἰχὸς πονηρὸν 
γενέσθαι ἢ σωφρονισϑῆναι τῷ δέει τῆς τῶν φϑασάντων 
40 τιμωρίας" καὶ μετὰ τὴν στοχαστικὴν ἐξέτασιν πᾶσαν τὰ 
λοιπὰ κεφάλαια τῆς ἀντιστάσεως" χατὰ ῥητὸν δὲ καὶ 
διάνοιαν, ὡς ἐπὶ τοῦ στρατηγοῦ τοῦ μὴ ἀνοίξαγτος νύ- 
χτωρ τὰς πύλας, καὶ ὑπὸ τῶν πολεμίων ἀναιρεϑέντων 
τῶν προσφυγόντων αἰχμαλώτων, καὶ χρινομένου" ἐνταῦ- 
35 ϑὰα γὰρ ἐπὶ τὸν νόμον μεταφέροντος αὐτοῦ τὴν αἰτίαν, 
ὅτι ὑπὲρ τῆς πόλεως οὐχ ἤνοιξα τῷ νόμῳ πειϑόμενος, 
ἀναφύξται ῥητὸν καὶ διάνοια μεταξύ" ὅτι οὐχ ἐπὶ τού- 
zog ὃ νόμος ἀλλ᾽ ἐπ᾿ ἄλλοις 15 κελεύει μὴ ἀνοίγειν τὰς 
πύλας" μεϑ' 0 πάλεν τὰ ἀντιϑετιχα. 


12 Ald. οὗ γὰρ ov. 418 Ald. ἀδήστασιν καταστὸχασμόν. 
14 τὸν Par. om. 45 Ald. γόμων, scr, νόμον. 16 Ald. ἐπάλοις, 


| ΕἸΣ ZTAZXEIZ - 687 


Ἔτι τὴν συγγνώμην ἀπὸ τῆς μεταστάσεως οὗ τῷ * ἀνευϑύνῳ καὶ 
ὑπευϑύνῳ ἐχώρισάν τινες, ἀλλ᾽ ἁπλῶς τὰ μὲν' εἴς τι τῶν ἔξωϑεν 
μεϑιστάντα τὸ ἀδίκημα πάντα μεταστατικὰ εἰρήκασιν εἶναι, ἐάν τὸ 
χειμὼν, ἐάν τε βάσανοι, éd» τε ἄλλο τοιουτότροπον ἢ" τὰ δὲ εἰς 
ἴδιόν τι πάϑος ψυχῆς μόνα συγγνώμης εἶναι ὡρίσαντο" οἷον ἔλεον, 
ἢ οἶκτον, 9 ἢ τι τοιοῦτον" καὶ ἴσως ταῦτα οὗ κακῶς" διαφέρει 3 δὲ 
οὐδὲν πλὴν τοῦ ὀνόματος τῆς συγγνώμης, ᾧ κἀν ταῖς μεταστάσεσι 
πολλάκις ἄν τις χρήσαιτο καλῶς x&» ταῖς ὁμολογουμέναις συγγνώ- 
poic* πάλιν αὖ τοὐναντίον τῇ μεταστάσεί χρήσεται" τουτὶ δὲ οὗ 
τοῦ διαιρετικοῦ εἴδους οἶμαι, τοῦ δὲ τοῖς καιροῖς εἰδέναι χρῆσϑαι 
καὶ μεϑοδεύειν ὀρϑῶς τὰ νοήματα. 

ΟΣ ωῳπάτρου. "loríov, ὅτι τελευταίαν πασῶν τῶν͵ 
ἀντιϑετικῶν τὴν συγγνώμην ἔταξαν" Or àv γὰρ ἀπορῶς- 
μὲν ἀπολογίας, ἐν ταῖς ἄλλαις ἀντιϑετιχαῖς, λέγω" δὴ 
' ἀντιστάσει καὶ ἀντεγκλήματι, τότε λοιπὸν ἐπὶ τὴν συγ- 
γνώμην χαταφεύγομεν" γίγνεται δὲ ἡ συγγνώμη, or ἂν 


4 ΑΙὰ. οὕτῳὩ. 2 Par. ἔλεον, ὕπνον. 3 Par. ad marg. 4ιαφέρει 
δὲ οὐδὲν, τοῦτο ἀσαφὼς εἶπεν, οὗ γὰρ τῷ ὀνόματι μόνον διενήνο- 
gt», ἀλλὰ καὶ τῇ φύσει" ἀλλὰ περὶ τῆς μεταχειρίσεως εἶπε τοῦτο " 
ἐγταῦϑα δὲ διδάσκει ἡμᾶς, ὅτι καὶ συγγνώμης οὔσης τῆς; στάσεως 
᾿ μεταστατικῶς ἀπολογούμεϑα. ᾿Εκεῖνο μέντοι γνωστέον, ὅτε ὅταν ἔν- 
δοξον πρόσωπον ἔχωμεν τὸ κρινόμενον, οἷον Περικλέα ἢ Θεμιστο- 


3 


10 


15 


κλέα, ἐπειδὴ αἰσχύνην αὐτῷ φέρει τὸ συγγνωμονικῶς ἀπολογεῖσϑαι,. 


μεταστατιχῶς ἀπαγντήσεται λέγων, ὅτι οὐκ ἐγὼ αἴτιος, ἀλλ᾽ ἢ τύχη" 
ὅπερ ποιεῖ ὃ Δημοσθένης, ἐν τῷ περὶ τοῦ στεφάνον [p. 293.) λέ- 
jo» περὲ τῆς ἀγνοίας" si μὲν προήδεις τὰ μέλλοντα, Αἰσχίνη, καὶ 
ἑξῃς" ἐὰν μέντοι ἄδοξον 5 τὸ πρόσωπον, οὗ δύναται μεταστατικῶς͵ 
ἀπολογεῖσϑαι, ἀλλ᾽ ἀναγκαίως ἐπὶ τὴν συγγνώμην ταταφεύγει, πά- 
Soc ἢ ἔλεον, ἢ μέϑην, ἢ ἔρωτα" ἐπὶ πάϑος ψυχῆς κατέφυγε, us- 
ϑην, ἔρωτα καὶ ἄγνοιαν προβαλλόμενος. Βούλεται τοίνυν ὃ τεχνι-- 
κὃὸς τοῦτο λέγειν, ὅτι ἐπ᾿ ἀμφοτέρων τῶν στάσεων μετάστασις γίνε- 
ται, ἀλλ᾽ ἴσμεν τὴν διαφορὰν, ὅτι 3j μὲν ἐπὶ πάϑος ψυχῆς, ἣ δὲ ἐπέ 
τι τῶν ifo ϑὲν ἀνίγεται. τοῦ δὲ τοῖς καιροῖς εἰδέναι. τοῦτο 
ἐπιστήμονος ῥήτορος καὶ εἰδότος "χρῆσθαι τοῖς καιροῖς καὶ τῇ ἴλῃ. 


/ 


688 ' ZX0AIA4 


ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν ἀντιθετικῶν ὁμολογῇ μὲν ὃ 
φεύγων πεποιηχέναε τὸ ἀδίκημα, ἄκων δὲ αὑτὸ φάσκῃ 
πεποιηχέναι, ἀναφέρων τὴν αἰτίαν ἐπὶ τὰ πάϑη τῆς ψυ- 
χῆς, ἐπὶ μέϑην, ἔρωτα, ἔλεον, ἄγνσιαν, φόβον, ὀργὴν, 
δ καὶ ὅλως οἷς ἕπεται ἡδονὴ καὶ λύπη, γίνεται δὲ συγγνώ- 
μη καὶ ὅτ᾽ ἂν εἰς ἀσθένειαν γήρως xol ὅτ᾽ ἂν ἐπὶ δε- 
σπότην ἤ τι τοιοῦτον ἀναφέρωμεν. τινὲς δὲ 4 φασιν 
τούτῳ διαφέρειν τὴν μετάστασιν τῆς συγγνώμης, τῷ 
ὑπευϑύνῳ καὶ ἀνευϑύνῳ " τὸ μὲν γὰρ εἰς ὑπεύϑυνόν τι 
10 δυνάμενον" γενέσϑαι πρᾶγμα ἢ πρόσωπον ἀναφέρον 5 
τὴν αἰτίαν μεταστατιχόν φασιν" τὸ δὲ εἰς ἀνεύϑυνον 
συγγνωμονιχόν" τινὲς δὲ xoi τὰ εἰς ἀνεύϑυνον καὶ τὰ 
εἰς * ὑπεύϑυνον ἀναφέροντα μεταστατιχὰ ? , φασιν" τὰ 
δὲ εἴς τε παϑος τῆς ψυχῆς συγγνωμονίκες. ἱστέον μέν- 
45 τοι, ὡς τὸ τῶν βασάνων καὶ τοῦ χειμῶνος οἱ μὲν. ἄλλοι 
συγγνώμην εἶναι τὸ τοιοῦτό φασιν, τῷ ψυχικὸν d ἐνταῦ- 
ϑὰ χινεῖσϑαν πάϑος, τὸν φόβον, Μινουχιανὸς᾿ δὲ τῃ 
μεταστάσει προσνέμειν ταῦτα ὡς xci τῶν ἔξωϑεν ὄντα" 
δοχοῦσι γοῦν οἱ μὲν. ἄλλοι χατὰ τοῦτο ὃ συμβαίνειν τῷ 
20 τεχνικῷ δῆλον γὰρ ὡς συγγνώμη ἐστὶν ἡ βάσανος, τῷ εἶναι 
- ἀνεύϑυνον, ὃ μέντοι Μινουχιανὸς καὶ κατὰ τοῦτο ἐναν- 
τιοῦται. Καὶ ἴσως ταῦτα οὐ κακῶς" ζητητέον, τί 
önaors τὸν ἐχείνων δεχόμενος λόγον, αὐτὸς εἰσήνεγχεν 
ἕτερον. εἴπερ γὰρ μὴ δέχεται, τί μὴ διαῤῥήδην ἀντεῖπεν" 
45 τῷ γὰρ ἀντειπεῖν μὲν, μὴ ? λύειν δὲ τὸ ἁμάρτημα δυ- 
οἷν ϑάτερον ἢ ἀγνοίας ovx ἐχφεύξεται ἢ qOovov? ἀλλά 
φαμεν, ὅτι εὔλογον ἔχει τὴν συγκατάϑεσιν" ἤσϑετο γὰρ 
καὶ τὸν 15 ἐχείνων λόγον, τῷ οἰκείῳ σχοπῷ συμφερόμε- 
| VOV, 


4 Par. τινὲς δὲ φησι τούτῳ διαφ, τὴν μετάστασίν φασι v. o. 
5 Ald. ἀναφέρων. 6 εἰς inserui, quamvis absit ab Ald. εἰ 
Par. 7. Ald. μεταστατικόν. 8 Ald, xo. 9 μὴ Ald. om. 
40 Áld. τῶν ἐκείψων λόγων. 


, 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ 689 


γον, τὸ δὲ αἰσθανόμενον τῶν χαχῶς λεγομένων xol μὴ 
ἀντιτείνειν ἐπιειχείας, οὐ μέμψεωρ" *" ἀλλὰ πῶς τοῦτο 
ἐροῦμεν; ὁ μὲν τὴν συγγνώμην τῆς μεταστάσεως τῷ 2 
ὑπευϑύνῳ καὶ ἀνευϑύνῳ ἐχώρισεν, οἱ δὲ, ὧν καὶ M-. 
γουχιανὸς, τὰ ἔξωϑεν ἄγοντα τὸ- ἀδίκημα καὶ τὰ εἴς τι 288 
πάϑος ψυχῆς ἀναφέροντα, ὅπερ ταὐτὸν τῷ ἀνευϑύνῳ 
καὶ ὑπευϑύνῳ" ἀνεύϑυνα γὰρ τὰ ψυχιχα" ἐπειδὴ δὴ καὶ 
χειμὼν καὶ βάσανοι, χᾷν ἔξωϑεν, ὕμως φοβεῖ τὴν 
ψυχὴν xol χαταπλήττεν, ἔδοξε διὰ τοῦτο διαφωνεῖν 
ἹΜινουχιανὸς Ἑρμογένει᾽ ὃ μὲν γὰρ τῶν ἔξωϑεν εἶναι 10 
μεταστατιχάὰ φήσιν, ὁ δὲ τῷ τ’ πάϑος ψυχικὸν χινεῖν 
συγγνωμονικά φησιν αὑτά. ᾿Εζήτησαν δέ τινες καὶ τοῦ- 
το, διατί φησιν ὃ τεχνικὸς μηδὲν διαφέρειν τὴν συγγνώ- 
μὴν τῆς μεταστάσεως, εἶ μὴ μόνον ὀνόματι" εἰ μὲν γὰρ 
μηδὲν διαφέρουσιν ἀλλήλων, τί χἀνταῦϑα xcv τῇ μέ- 15 
“ϑόδῳ τοσοῦτον περὶ αὑτῶν κατέτεινε λόγον; εἰ δὲ δια- 
φέρουσι,. τί μὴ καὶ πρᾶγμα διάφορον ἐν ἀμφοτέροις 
εἶναί φησιν; ἀλλὰ φήσομεν ἡμεῖς πρὸς τοῦτο, ὅτι οὐ 
πρὸς τὴν φύσιν αὐτῶν ἀφορῶν ταὐτά φησιν, ἀλλὰ 
πρὸς τὴν διαίρεσιν" καὶ γὰρ iv μεταστάσει φησὶν ἐμ- 20 
πίπτειν τὸ συγγνωμονικὸν χαὶ τὸ μεταστατιχὸν, καὶ τό 

γε μεῖζον ἔστιν ὅτε χαὶ ἐπὶ συγγνώμης οὗ χρώμεϑα πλα- 
τέως τῇ συγγνώμῃ , αλλ᾽ ὅσον ἐφαψάμενοι μόνον εὑ- 
ϑέως ἐπὶ τὴν βετάστασιν μεταβαίνομεν" τοῦτο δὲ yive- 
ται," ὅτ᾽ ἂν ἔνδοξον ἢ ἢ τὸ πρόσωπον" ἀρ᾽ οὖν, φήσει 25. 
τις, οὐδὲν κατὰ τὴν διαίρεσιν διαφέρουσι; λέγομεν TOL- 
yvy, ὅτι κατὰ μὲν. τὴν διαίρεσιν οὐδὲν, χατὰ δὲ τὴν 
χρῆσιν, ναί" ἐφ᾽ ἑκατέραις γὰρ στάσεσι τῷ χυριωτέρῳ 
χεφαλαίῳ χρησόμεϑα" ἐν μεταστάσει μὲν μεταστατιχῷ, 
συγγνωμονικῷ δὲ ἐν συγγνώμῃ᾽ ἐπειδὴ δὲ ἀναιδές ἐστι 80 
τὸ ἠδικηχότα τινὰ x φανερῶς συγγνώμην αὐτεῖν, μεϑόδῳ 


4 Ald. τὸ. 
Rhetor.lV. 44 


1 


690 B ΣΧΟΜΙΑ 


tivi δεῖ τῷ χεφαλαίῳ χρήσασθαι xol πρῶτον μὲν ϑεῖ- 
3 , . . 0 — «r, - 
vœs τὸ xar 15) ἐπαγγελίαν τοῦ μέλλοντος, οἷον ὅτε νῦν 
διαφυγὼν αὖϑις ὑμῖν χρήσιμος ἔσομαι" ἔπειτα dx πα- 
, - , e c A , 
ραδείγματος τοῦτο. πιστωσασϑαι, Ot, πολλοὶ πολλαχις 
δ τὸ πρῶτον δόξαντες ἀδικεῖν ἀγαϑοὶ τελευταῖον γεγόνα- 
" 7 — A e. , 3 Li . 
σιν οἷον Θεμιστοκλὴης τὸ ἱπρῶτον συνέξηχεν ἀσωτίᾳ 
σοφίᾳ τὸ τελευταῖον πάντας παρῆλθεν" tira «λχιβια- 
δης καὶ εἴ τις ἄλλος, καὶ ὡς, εἰ τὸ πρῶτον ἁμαρτὼν 
3 3 * w ^- , 3 
ἀνῃρέϑῃ, ovx ἂν ἔμελλον τῆς Θεμιστοχλέους σοφίας a- 
40 πόνασϑαι" δεύτερον àx τῆς τῶν δικαστῶν εὐνοίας, ὅτι 
"og "€ , 5» e 
φιλανϑρωπεύεσϑαι τοῖς ἀμαρτανουσιν εἰώϑασιν ἀπαν- 
“τες “εἰ γὰρ οὐχ ἐφιλανθρωπεύεσϑε, οὐδεὶς. ἀνϑρώπων 
ὑπελέλειπτο" κοινὸν γὰρ τῆς ἀνϑρωπίνης φύσεως τὸ 
πλημμελεῖν" εἶτα πλατυνοῦμεν ὡς ἐκ παραδείγματος τὸν 
15 τῆς φιλανθρωπίας λόγον. ᾿Ιστέον δὲ, ὡς πᾶσα στάσις 
ἀντιϑετικὴ δικανικὴ ἐστιν. Ζητητέον δὲ,. διατί' εἴγε παν- 
ταχοῦ τὸ πρῶτον ζητήμα γαραχτηρίζει τὴν στάσιν, ἐν 
ταῖς ἀντιϑετικαῖς ὁ ὅρος προτάττεται τοῦ ἀντιϑετιχοῦ. 
καί φαμεν, ὅτε παραγραφικοῦ τάξιν ἐπέχει ἐνταῦϑα ὃ 
20 ὅρος" ἐπειδὴ οὖν φύσει πρὸ τῆς εὐθυδικίας xal ἀπολο- 
γίας ἐστὶ τὸ παραγράφεσϑαι τὴν κρίσιν, εἰχύτως ὁ ὅρος 
προτέταχται τῶν ἑξῆς κεφαλαίων. , 


, « ΄ ct 

Μαρκελλίνου. Ovx ἀγνοῶ, φησὶν, ὡς τινες 

τὴν συγγνώμην τῆς μεταστάσεως οὐ τῷ !) ἀνευϑυ- 
15v« καὶ ὑπευϑύνῳ διορίζουσιν" οἱ δέ φασιν, ὅτι Μι- 
γνουχιανὸς διαχωρίξζει τὴν συγγνώμην τῆς μεταστασεῶως 
ov τῷ ἀνευϑύνῳ καὶ ὑπευϑύνῳ, ὦ διωρισάμην ἐγὼ 
᾿ Q καὶ ὑπευϑύνῳ, ὥσπερ διωρισάμην ἔγω, 

» A » ^ » , , εἴ 5 A Σ 
ἀλλὰ μόνῳ τῷ ** τὴν μετάστασιν γενέσθαι, Or ἂν ἐπὶ 
τῶν ἔξωϑεν ὁ φεύγων ἀνενέγκῃ τὴν αἰτίαν ἢ πρίσω- 
δῦ πον ἢ πρᾶγμα καὶ ὑπεύϑυνον xol ἀνεύϑυνον" τὴν δὲ 


13 Ald. καὶ. 45 Ald. οὕτω, h. 1. et paullo post ]. 27. 44 
τῷ Ald. om. | 


ΕΙΣ ZTAÁAZEIZ 691 


συγγνώμην, OT. ἂν εἰς πάϑη μόνα ψυχῆς, ἢ ἔλεον, ἢ ἢ 
ἔρωτα, ἢ ἄγνοιαν, ἢ ὀργὴν, 7 φόβον φυσικὸν, οὐκ —* 
ϑὲν προσγενόμενον" xol οὐ μέμφομαι, φησὶ, τὸν οὕτω 
διαιροῦντα, δοκεῖ γὰρ καὶ ἐμοὶ καλῶς λέγειν. 


φ. 4 “ - 
Ἔτι περὶ τῶν ἀντιϑετιχῶν. 


Περὶ ἀντιστάσεως. 


Συριανοῦ. Mera τὴν ἀντίληψιν ἀχολούϑως ἐπὶ 


τὰς ἀντιϑετιχὰς μετιέναε στάσεις εὔλογον" εἰ γὰρ αἱ 290 


τέσσαρες ἀντιϑετιχαὶ σὺν τῇ ἀντιλήψει δικαιολογικαὶ᾿ 


καλουνταί; 5’ ἀναγκαῖον ἂν εἴη εὐϑέως τῇ ἀντιλήψει 40 
ταὕτας ἐπάγειν" ὧν πρώτην ταχτέον τὴν ἀντίστασιν, 


ἥτις ὠνόμασται ὃ ἀπὸ τοῦ ἀντιτιϑέναι καὶ ἀνθιστᾷν 
- , 3 3 » ' e , 
τῷ iyxalovuévo ἀδικήματι εὐεργέτημα" ὁρίζεται" δὲ av- 


1 Ven. addit: ὡς τὰς περὶ τρόπου τοῦ φεύγοντος περιέχουσαι, 


δικαιολογίας. 2 Ven. ὠνόμασται μὲν οὕτω. 3 Ven. ᾿Ορίζε- 
ται δὲ αὐτὴν Μινουκιανὸς μὲν οὕτως " ἀγτίστασίς ἐστιν ἣ ἔχουσα 
φαῦλόν τι καὶ καλόν" ἔσται δὲ οὗτος μύτε ἐκ γένους ὧν καὶ δια- 


'φορῶν, ὡς εἶναι τέλειον ὅρον, μήτε ὑπογραφή τις ὦν" αἱ γὰρ ὗπο- 


γραφαὶ, εἰ καὶ μὴ τὴν οὐσίαν σημαίνουσι τῶν ὑποκειμένων, ἀλλ᾽ 
οὖν ἴδιόν τι πάντως ἀὐτῶν περιλαμβάγουσι" τὸ δὲ πρὸς Miwovxia- 
γὸν εἰρημένον στοχασμῶν τε ἐνίοις καὶ ἀντιλήψει καὶ μεταλήψει &g- 
μόσει" καὶ γὰρ ἐν στοχασμῷ εὑρεϑήσεται φαῦλόν τι καὶ καλὸν, ὡς 
ἐπὶ Περικλέους τοῦ λέγοντος ὑπὲρ τῆς πόλεως, παρεσκευάσθαι τὰς 
πανοπλίας, καὶ ἐν ἀγτιλήψει, ὧς mà τοῦ τὸν τρισαριστέα μοιχὸν 
ἀνελόντος, καὶ ἐν μεταλήψει, ὡς ἐπὶ τῆς ἱερείας, τῆς ἐν ἱερῷ τὸν 


τύρανγον ἀνελούσης. “Ἑρμογένης δὲ καὶ Μητροφάγης οὕτως ὁρίζο»- 


ται τὴν ἀντίληψιν -— — — γεγενημένον" ἔχοι δὲ καὶ οὗτος ἀτελῶς" 
οὔτε γὰρ ἐκ γένους égri» καὶ διαφορῶν, καὶ πότε γίγεται ἂντιστα-: 
τικὸν πρόβλημα, οὗ τὶ ἐστιν ἀπεφήνατο" 0. δὲ τελείως ἔχων τὴς ἄν- 
τιστάσεως ὅρος ἐστὶν οὗτος --- --- --- — — — ἀδικήματος" ἴδιον δὲ 
τῆς ἀντιστάσεώς ἐστιν 10 (Cod. τοῦ) δι᾽ αὐτοῦ τοῦ [ἀδικήματος ἀντιτι-- 
ϑέναι μεῖζον εὐεργέτημα γεγενημένον, ὡς ὃ τὸν ἵππον ἀνελων, x. τ. λ. 


A.. 


692  X0O.AI.A 


- τὴν. Ἑρμογένης καὶ Μητροφάνης. ovroc, ὅτ᾽ ἄν ὁμολο- 
γῶν ὁ φεύγων τὸ πεπραγμένον ἀντιτιϑῇ δι᾿ αὐτοῦ τοῦ 
ἀδικήματος εὐεργέτημά τε γεγενημένον" ἔχει δὲ 4 ἀτε- 
λῶς, οὐ γὰρ τί ἔστι λέγει, ἀλλὰ πῶς καὶ πότε γίνεται 

. B ἀντιστατιχὸν πρόβλημα" ὃ δὲ τελείως ἔχων τῆς avri- 
στάσεως ὅρος οὗτός ἐστι" στάσις πολιτικοῦ πραγμα- 
τος τῶν ἐπὶ μέρους, xaÓ" ἣν ὁ φεύγων ὁμολογῶν τὸ 

' γεγενημένον ἀντιτίϑησιν εὐεργέτημα μεῖζον δι᾿ αὐτοῦ 
πεπραγμένον τοῦ ἀδιχήματος" ὡς ὁ τὸν ἵππον ἀνελὼν 

40 ἀντιτίϑησι τοῦ δεσπότου τὴν σωτηρίαν" ὃ δὲ τὸ τεῖχος 
κατασχάψας στρατηγὸς τὴν κατὰ πολεμίων νίχην". τὸ γὰρ 
λέγειν ἴδιον εἶναι ἀντιστάσεως τὸ ἀμφότερα ὁμολογεῖ- 

ν᾿ οσϑαι,5 10 τε ἀδίχημα καὶ τὸ εὐεργέτημα, κοινόν ἐστε 
καὶ τῶν ἄλλων ἀντιϑετιχῶν" ἀποροῦοι δὲ τινες" πρὸς 

«5.τοῦτο λέγοντες, εἰ ἄμφω ὁμολογεῖται 7 καὶ οὐδεμία τις 
ἐν αὑτῇ "' γίνεται ζήτησις, ἀσύστατον ἄρα" πρὸς οὖς 
ἐροῦμεν, 0t: κατὰ μὲν τὸν τὸῦ φεύγοντος λόγον ἀμφό- 
τερα δοκεῖ ὁμολογεῖσθαι" "5 κατὰ δὲ τὸν τοῦ διώχοντος, 
τὸ μὲν ἀδίκημα φανερόν ἐστι, τὸ δὲ δοχοῦν εὐεργέτημα 

30 δι᾿ ἕτερον πεπρᾶχϑαι λέγεται" !? ὡς ἐπὶ τοῦ κατασχά- 
|j avroc στρατηγοῦ τὸ τεῖχος ** xol νικήσαντος" ἡ μὲν 
καϑαίρεσις τοῦ τείχους φανερὰ, ἡ δὲ νίχη ἀμφισβητεῖ- 
ται πότερα διὰ. τὸν στρατηγὸν ἢ διὰ τὴν εὐτολμίαν 
τῶν πολιτῶν γέγονεν" ἔτι y& μὴν οὐδὲ ὡς ἀδίκημα τὸ 

458 γεγονὸς ὁ φεύγων ὁμολογεῖ πεπραχέναι, * ἀλλὰ τῆς 
εὐεργεσίας ἀρχὴν ὁρίζεται τὸ εὐθυνόμενον, ὥστε ἀμφό- 
τερον τὸ μὲν ὠφελοῦν αὐτοὺς ὡς πρόδηλον ἐξεταζουσι" 
τὸ δὲ ἐναντιούμενον, εἰ καὶ φανερὸν εἶναι δοχεῖ, ἀλλ᾽ 


4 δὲ Ald. om, 5 Ald. o ὄρος. 6 Ven. ὧμολογῆσϑαι ἐν 
αὑτῇ. 7 Ven. ὡμολόγηται. 8 Ald. et Par. ἐν αὐτῷ, Ven. 
ἐν avrj. — 9 Ven. ὡμολογῆςϑαι. 10 Ven. φαίνεται. 411 τὸ 
τεῖχος ex Ven. inserui, in Ald. et Par. deest. 12 Ald. πε- 


πράχϑαι (sic scribit constanter). 


ΕΙΣ ZTAZEIZ |. θ88 


ἐφ᾽ ὃ βούλονται μετάγουσιν" εἴδη δὲ ἡ ἀντίστασις οὐκ 
ἐπιδέχεται, διότι οὐδὲ τὰ εἰδοποίοῦντα ἐν ταῖς στάσεσιν 
ἐν αὐτῇ ἐμπίπτει, φημὶ δὴ κεφαλαίων 5 πλεονασμὸν 
3 ἔλλειψιν 14 ἢ ταξιν διάφορον, ἅπερ πολλάκις ἔφαμεν - 
τὴν ἑτερότητα τῶν εἰδῶν ἐν ταῖς στάσεσιν ἀπεργᾶζε- 5 
σϑαι" τρόποι δὲ ἀντιστατιχῶν προβλημάτων εἰσὶ τρεῖς" 

ὁ μὲν 17 περὶ ἰδιωτικῶν ἐστιν, ὃ δὲ περὶ δημοσίων, ὃ 
δὲ περὶ δημοσίων ἅμα xol ἰδιωτικῶν, 15 περὶ ὧν ἤδη εἴ- 
πομεν" διαιρεῖται δὲ ἡ ἀντίστασις χεφαλαίοις τοῖσδε, 

, προβολῇ χοινῇ, γνώμῃ τοῦ φεύγοντος , τοῖς ἀπ ἀρχῆς 10 
ἄχρι τέλους τοῦ κατὴη) ρου, ἀντιστάσει τοῦ φεύγοντος, 
μεταλήψει τοῦ κατηγόρου, μεταστάσει, ὅτε ἐμπίπτει. 
TOU gti yovrog. ἱστέον yaQ, ὅτι μόνη τῶν ἀντιϑετιχῶν 
. ἡ 7 μετάστασις συμπλέκεται 8 τῇ ἀντιστάσει᾽ οὐκ ἀεὶ, 
ἀλλ᾽ ἐπί τινων προβλημάτων, ὡς ἐπὶ Tov χατασχάψαντος 45 
τὸ τεῖχος στρατηγοῦ, *? τοῖς πρός τι καὶ βιαίῳ 35 Qu χοι- 
voig, μεταλήψει ἐκ προσώπου, ἀντιλήψει" ἡ μὲν οὖν 
προβολὴ κοινή ἐστε tQ τὸν μὲν κατήγορον τὸ ἀδίχημα 


-χῷΦὦι27Ἄ 


13 Ald. et Par, κεφάλαια, Ven. κεφαλαίων. 14 Ald, ἔλατ- 
tov. Yen. et Par. ἔλλειψιν». 15 Ven, o uiv yag — 16 Ven, 
pergit: περὶ ἰδιωτικῶν μὲν, οἷόν τις τὸν ἔποχον sic τοὺς πολεμίους 
ἐχχορίζοντα βαλὼν ἀπέκτεινε, καὶ ᾿χρίνεται μετὰ ταῦτα ὑπὸ τοῦ δε- 
σπότου βλάβης περὶ δημοσίων" καὶ πόλεως πολιορκουμένης συνεβού- 
λευεν ὅ στρατηγὸς ἐπεξελϑεῖν" μὴ δυνηϑεὶς πεῖσαι κατέκοψε μέρος 
τι τοῦ τείχους, ἐπεξελϑόντες ἐγίχησαν, καὶ κρίνεται. δημοσίων ἀδι- 
κημάτων ὃ στρατηγός" περὶ δημοσίων δὲ καὶ ἰδιωτικῶν, οἷον τύ- 
ραγνος ἐξ ἀστυγείτονος πόλεως ἦρα κόρης, ἔπεμψεν aur» καὶ πό- 

 Aeuov ἀπειλῶν, εἰ μὴ λάβοι" ἢ πόλις οὐκ ἔδωκεν, ἐπιόντος τοῦ 
τυράννου πολέμου νόμῳ ἀπέκτεινεν ὃ πατὴρ τὴ» παῖδα καὶ πρὸ τοῦ 
τείχους ἔῤῥιψεν" ἰδὼν ὃ τύραννος ἀνέζευξ sy, καὶ κρίνεται ὃ πατὴρ 
φόνου" διαιρεῖται δὲ ἢ ἀντίστασις x. τ. À. 17 Ald. et Par. ἧ 
om., recepi ex Ven. 18 Ven. ἐμπλέκετα. —— 19 Ven. dà. 
μεταλήψει δευτέρᾳ τοῦ κατηγόρου. 20 Ald. βιαίοις. 


0M — | ὩΣ ΧΟ “14 


αὔξειν, τὸν δὲ φεύγοντα τὸ εὐεργέτημα ἐν τῇ ἑαυτοῦ 
προβολῇ" ἡ δὲ γνώμη ἔστι uiv, ὡς εἴρηται, τοῦ gev- 
γοντος, πλατύνεται δὲ τοῖς ἐχ διαιρέσεως σχήμασιν, αἷ- 
τίᾳ δι’ ἣν τοῦτο πέπραχεν, παραδείγμασι, προσώπου 

δ ποιότητι, τοῖς ἐγκωμιαστικοῖς τόποις, γένει, φύσει, — 2 
γῇ, ἐπιτηδεύμασιν, ἀνάγκῃ, ἐχβάσει τῶν τε νῦν ὄντων 
ἀγαϑῶν καὶ τῶν ἐπελθόντων 3: χαλεπῶν, εἰ μὴ τοῦτο 
ἦν πράξας" τὰ δὲ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους ϑήσει ὁ χα- 
τήγορος, οὐχὲ τὸ ἀδίκημα ἀφηγούμενος, πρόδηλον γὰρ 
40 τοῦτο χαὶ ὡμολογημένον, ὡς εἴρηται, ἀλλὰ κατασχευά- 
ξων" ὅτί φαύλῃ 1 γνώμῃ τὸ γεγονὸς ὃ φεύγων διαπέ- 
πραχταῖι" εἶτα τὴν ἀντίστασιν τὸ οἰχεῖον τῆς στάσεως 
κεφάλαϊον εἰσάξεί ὁ φεύγων, τὸ συμφέρον, τὸ ῥιὰ τῆς 
fa fuc γεγονὸς ἐξαίρων, πλατύνεται δὲ ἐχφράσει καὶ 
4δ αὐξήσει τοῦ δεινοῦ καὶ ϑέσει, χρὴ γὰρ πρότερον ἐξάραε 
τῷ λόγῳ τὰ περιστάντα δεινὰ τὴν πόλιν, ἢ τὸν ἄνϑρο- 
πον τὸν ὑπὸ τοῖς πολεμίοις μέλλοντα γίνεσϑαι 3" διὰ 

᾿ τοῦ ἵππου, καὶ οὕτω τὸ εὐεργέτημα ἐπάγειν, πλατύνον- 
og] τὰ τῇ ϑέσει" ἕπεται δὲ ἀντιστάσει 34. μετάληψις λύου- 
20 σα αὐτὴν, ἐνστάσει τὸ καὶ ἀντιπαραστᾶσει πλατυνομένη" 


μετὰ δὲ ταῦτα χινήσει στοχαστικὴν ἀντίϑεσιν ὃ κατήγο-᾿ 


ρος, ἥτις ὑπὸ τοῦ φεύγοντος λύεται βουλήσει 25 χαὶ óv- 
γάμει" εἶτα μετάστασις 325 ὑπὸ τοῦ φεύγοντος εἰσάγεται, 
ors ἐμπίπτει, λέγοντος, ἀλλ᾽ ὁ δῆμος αἴτιος μὴ πεισϑ εἰς" 
45 x«i πάλιν ταύτην ὁ χατήγορος λύσει μεταλήψει" χαϑὸ- 
λου γὰρ τῶν πέντε δικαιολογικῶν λυτική ἐστιν ἡ μετά- 
ληψις, πρός τι xoa, TOU μὲν μεῖζον ἀποφαινομένου 
τὸ ἀδίκημα τοῦ εὐεργετήματος, τοῦ δὲ φεύγοντος προ- 
κρίνοντος μετὰ κατασχευῆς τὸ εὐεργέτημα τοῦ ἀδικήμα- 


21 Ven. ἐπελϑόντων ἂν. 22 Ven. φαύλῃ τῇ yv. 23 Ven. 
γίγνεσθαι. — 24 Ven. τῇ ἀντιστι, . 25 Ven, (jovi, zs xoi, — 26 
Ven. 5$) μετάστ, 


ΕΙΣ ΣΤΑάΑ͂ΣΕΙΣ 5C . 695 

E 

τος" ὅρος βίαιος κοινός" τοῦ μὲν μηδ᾽ ὅλως εὐεργέτημά 
τι 37 γεγενῆσθαι παρὰ 38 τοῦ φεύγοντος διαγορεύοντος, 
τοῦ δὲ μηδεμίαν ἀπηντηκέναι βλάβην ἐκ τοῦ γεγονότος 
ἰσχυριζομένου" εἶτα μετάληψις ἐπὶ πρόσωπον͵ κινεῖται 


᾿ τοῦ ?? κατηγόρου" ἔστι δὲ ὀὺ τῶν cel ἐμπιπτόντων" or 5. 


' add. ἀδικημάτων. — 34 Von. ἐν τῇ utt. 


ἂν δὲ ἐμπέσῃ, λύεται ἀντιλήψει. ἔστι δ᾽ ὅτε xol GtO-- 
χαστιχὴ ἀντίϑεσις ἐν ἀντιστάσει ἐμπίπτει" οἷον ἐπὶ τοῦ 
στρατηγοῦ, 39 ἀλλ᾽. ἄδηλον εἰ πάντως ἡ νίχη ?* πρὸς 
ἡμῶν ὑπάρξει" ἣν ὃ σστρατηγὺς λύσει βουλήσει τε χαὶ 
δυνάμει τῶν στρατιωτῶν" ὡς προχινδυνεύειν ἀεὶ ?? βου- 49 
λόμενοι. τῆς πατρίδος, , οὐχ ἀδύνατοι κατὰ πολεμίων ὑπ- 
aigyov στῆσαι τὰ τρόπαια καλῶς ἐχπαιδευϑέντες ὑπ᾽ 
ἐμοὶ τὰ πολέμια καὶ τεϑναναι μᾶλλον εὐκλεῶς, ἢ ζὴν αἷ- 
σχρῶς ἐπὶ τῶν παρατάξεων αἱρούμενοι. Τοιαύτη μὲν οὖν 
ἡ τῶν ἀντιστατικῶν ὑπάρξει διαίρεσις χεραλαίων. ἑστέον 45. 
δὲ, ὅτε τῇ μὲν ἀντιατάσει μετάστασις συνεπιπλέχεται , τῇ 
δὲ μεταστάσει συγγνώμη, τῇ δὲ συγχνώμῃ καὶ τῷ ἀντεγ- 
χλήματι ἀντίστασις. ἔστι δὲ χἀκεῖνο τὸ ζήτημα ἀντιστα- 


τικὸν, χἂν ἐνίοις τῶν τεγνογράφων μετάστασις εἶναι 


δοχῇ. ᾿Αρχίδαμος λοιμοῦ καταλαβόντος ᾿4ϑηνας, ἀνέ- 20 
ξευξε χαὶ χρίνεται παρὰ “Σπαρτιάταις δημοσίων" 335 τὸ 
T6 γὰρ ἀδίκημα φανερὸν ἐγεαῦϑα, τὸ χαταλιπεῖν οὑτωσὶ 
τὴν πολεμίαν ἑτοίμως. καὶ τὸ εὐεργέτημα πρόδηλον, τὸ 


m συγχωρῆσαι τῷ στρατεύματι λοιμοῖ πειραϑηναι" ἔτι 


δὲ ἐν μεταστάσει 34. πὶ πρόσωπον ὑπεύϑυνον ἢ ῥητὸν 45 
ὑπεύϑυνον μεταφέρει τὴν αἰτίαν ὃ φεύγων τοῦ πεπρα- 
γμένου.. .0 δὲ λοιμὸς ἐφ᾽ ὃν ὁ ᾿Αρχίδαμος μεταφέρει τὴν 
αἰτίαν ἀνεύϑυνον. 


27 τι Ven. om, 28 Ald. περὶ. Ven. παρὰ. compendium 
in Par. utrique convenit, 29 Ven. παρὰ τοῦ κατ. ,.380 Ven. 
τοῦ κατασχάψαντος στρατηγοῦ TO, τεῖχος. 51 ἢ νίκη ex Ven. re- 
epi, in Ald. et Par. deest. 52 ἀεὶ Ven. om. $5 Ven. 


096 | ZX0A1A —— 


Περὶ μεταστάσεως. , 


Συριανοῦ. Τὴν δὲ μετάστασιν 'Μινουχιανὸς μὲν 
οὕτως ὁρίζεται" 0r ἂν μεταφέρωμεν τὸ ἀδίχημα ἐπὶ 
πρόσωπον, ἦ ῥητὸν ὑπευϑυνον" Ἑρμογένης ! δὲ, Σ ὅταν 

δ ὁμολογῶν ὃ φεύγων τὸ ἀδίκημα ἐπὶ πρόσωπον ἢ ῥητὸν 
ὑπεύϑυνον μεταφέρῃ ? τὴν αἰτίαν" ὁ δὲ τελείως ἔχων 
τῆς στάσεως ὅρος οὗτός ἐστι μετάστασίς ἐστι στάσις 
πολιτικοῦ πράγματος τῶν ἐπὶ μέρους, χαϑ' ἣν ὁ φεύ-. 
'γων ὁμολογῶν τὸ ἀδίχημα ἐπὶ πρόσωπον ὑπεύϑυνον ἢ 

40 ῥητὸν 4 ὑπεύϑυνον μεταφέῤει. τὴν αἰτίαν" ἴδιον δὲ με- 
ταστάσεως τὸ ἐπὶ πρόσωπον ὑπεύϑυνον ἢ ῥητὸν ὑπεύ- 
Üvvov μεταφέρειν 5 τὴν αἰτίαν, ἐπὶ τὸ πράγμα δὲ undi- 
ποτε, ὡς ““ρχίδαμος ἐπὶ τὸν λοιμόν. πρόσωπον μὲν οὖν 
ὑπεύϑυνόν ἐστι τὸ δυνάμενον δοῦναι δίχην. ῥητὸν δὲ 

45 ὑπεύϑυνον τὸ λυϑῆναι δυνάμενον. κοινωνεῖ δὲ ἡ 5 με- 
τάστασις ταῖς ἄλλαις ἀντιϑετικαῖς, πρῶτον μὲν τῷ yé- 
γει" ποιότης γὰρ καὶ δικαιολογία καὶ ἀντίϑεσις γένος 
αὐτῶν" τὸ μὲν εἰδικώτατον 7 ἡ ἀντίϑεσις, τὸ δὲ σὺν 
ἀντιλήψει ἡ δικαιολογία, τὸ δὲ σὺν ἄλλαις πλείοσιν ἡ 

40 ποιότης. πλὴν γὰρ" στοχασμοῦ καὶ ὅρου αἱ λοιπαὶ στά- 
σεις ὑπὸ τὴν ποιότητα ἀνάγονται. ἔπειτα τῷ ἀμφότερα 
ὁμολογεῖσϑαι , τό τε ἀδίχημα καὶ τὸ εὐεργέτημα, “Χοινὸν 
γὰρ καὶ τοῦτο τῶν ἀντιϑετιχῶν, διαφέρει δὲ τῶν μὲν 
αντιϑετικῶν τῷ ** ἐπί τι ὑπεύϑυνον τῶν ἔξωϑεν μετα- 


4 “Ἑρμογένῃς δὲ — — ἢ ρητὸν ὑπεύϑυνον Ald. om, recepi ex 
Por. et Ven. 3 δὲ Ven. om. 3 Ald. μεταφέρει. Post αἰτίαν 
Yen. addit: προδήλων δὲ ὄντων κἀνταῦϑα τῶν περὶ τοὺς ὅρους à- 
μαρτημάτων, ἀπὸ “τῆς ἐξετάσεως τῶν ἐν ταῖς ἄλλαις στάσεσιν ὅρων, 
περίεργον. ἂν εἴη τοὺς αὐτοὺς ἐπειςκυκλεῖν λόγους" Q δὲ τελείως ἔχων 
τῆς μεταστάσεως ὅρος ἐστὶν ὅδε. 4 ἢ ῥητὸν ὑπεύϑ. Ven. om. 
5 Ald. μεταφέρει. 6 ἣ Ven. om. 7 Ven. ἐδικώτατον. — 8 γὰρ 
Áld, om, 9 piv Ven. om, 40 Ald. τὸ. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ e 


φέρειν τὴν αἰτίαν τοῦ ἀδικήματος" τῆς δὲ ἀντιλήψεως: 
τῷ ἐνταῦϑα μὲν τὸ ἀδίκημα ὑπὸ τοῦ φεύγοντος ὅμο- 
λογεῖσϑαι" ἐν δὲ ἀντιλήψει ἀνεύϑυνον μὲν εἶναι τὸ. 
πεπραγμένον παρὰ τοῦ φεύγοντος, διὰ δέ τινα περί- 
στασιν ὡς ἀδίχημα κρίνεσϑαι. εἴδη δὲ διάφορα οὐκ 5 
ἔχει ἡ μετάστασις" ἡ δὲ τῶν χειραλαίων διαίρεσις ἔστι 
μὲν ἡ αὐτή πως τοῖς ἐν ἀντιστάσει, διαφέρει δὲ τῇ τε 
τάξει xol τὴ προβολῇ, τῇ μὲν προβολῇ, ὅτε ἐν μὲν τῇ ** 
ἀντιστάσει xou ἐστιν ἑχατέρων τῶν ἀγωνιζομένων, ἐν 9202. 
δὲ μεταστάσει μόνου τοῦ κατηγόρου" τὴ δὲ τάξει, ὅτε 10 
7 μετάστασις τὸ κεφάλαιον ἐνταῦϑα μετὰ προβολὴν xal 
γνώμην xal τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους πρὸ τ τῶν λοιπῶν 

. ταττεται κεραλαίων, ὥσπερ ἐν τῇ ἀντιαστάσει τὸ ἀντι- 
στατιχὸν μεϑ ἃ εἶπον χεφράλαια τάττεται. ἔστι δὲ καὶ 

ἡ στοχαστικὴ ἀντίϑεσις ἡνίχα ἐμπίπτει" ἐν μὲν avri- 15 
στάσει ὑπὸ τοῦ κατηγόρου εἰσάγεται, ἐν δὲ μεταστάσει 
ὑπὸ τοῦ φεύγοντος. ** τῆς δὲ μεταστάσεως ἡ μὲν τίς. 


' 141 Ven. τῇ om, 12 Ven. pergit: 'H δὲ τῶν κεφαλαίων 
διαίρεσίς ἐστι τοιαύτη" προβολὴ τοῦ κατηγόρουν πλατυνομένη οἷς 
πολλάκις εἴρηται, γνώμη τοῦ φεύγοντος, ὥσπερ ἐν ἀντιστάσει πλα- 
τυνομένη" τὰ ἀπ᾽ ἀοχῆς ἄχρε τέλους μετὰ κατασκενῆς εἰσαγόμενα, 
ἃς οὐ δεῖ τὰ πραχϑέντα μόνον σκοπεῖν, ἀλλὰ καὶ τὴν γνώμην, ἀφ’ 
(Cod. ἐφ᾽) ἧς ταῦτα κεχώρηχκεν' ὡς ἐπ᾽ ἐκείνου τοῦ ζητήματος, νό- 
μος ᾿Αθήνησι νύχτωρ x. τ. λ. — --- δημοσίων ἀδικημάτων. Μετάστα- 
σις τοῦ φεύγοντος" πλατύνεται δὲ τοῖς αὐτοῖς οἶσπερ καὶ ἣ ἀνείστα- 
σις, ἐκφράσει τε xal αὐξήσει τοῦ δεινοῦ καὶ ϑέσει" μετάληψις ἐκ 
πράγματος κατηγύρου, ἀντίϑεσις στοχαστικὴ τοῦ φεύγοντος, καὶ 
oly ὥσπερ ἐν ἀντιστάσει ὑπὸ τοῦ κατηγόρου ἐκινεῖτο" λύεται δὲ οἷς 
πολλάκις εἴρηται, βουλήσει τὲ καὶ δυνάμει" πρός τι xal ὄρος βίαιος 
xov, μετάληψις ἐπὶ προσώπου τοῦ κατηγόρου" ἀντίληψις τοῦ φεύ- 
γοντος λύουσα τὴν μετάληψιν" τῆς δὲ μεταστάσεως ἢ μὲν τίς ἐστιν 
ἐπὶ ῥητὸν, ἧς παράδειγμα. τὸ εἰρημένον ζήτημα, ἣ δὲ ἐπὶ πρώσωπον, 
ὡς τόδε, νόμος τὸν πρεσβευτὴν λαβόντα παρὰ τοῦ ταμίου χιλίας 
δραχμὰς εἰς ἐφόδιον ἐξιέναι, πρεσβευτής τις χειροτονηϑεὶς καὶ μὴ 


68 — ZX0AIA 


ἐστιν ἐπὶ ῥητὸν, ἧς παράδειγμα" νόμος ᾿Δἀϑήνησι νύχτωρ 
μὴ ἀνοίγειν τὰς πύλας, Κλέωνος ἀγαγόντος τοὺς ἀπὸ 
ὩΣφαχτηρίας νύχτωρ, Νιχίας ἐφεστὼς τῷ τείχει οὐχ ἢ. 
,γοιξεν᾽ ἐπελϑόντες οἱ πολέμιοι ἀπέχτεινον αὐτοὺς,,. καὶ 
5 χρίνεται Νικίας δημοσίων ἀδικημάτων" ἡ δὲ ἐπὶ πρόσ- 
ὠπον, ὡς ἐπὶ τοῦ πρεσβευτοῦ μὴ λαβόντος παρὰ. τοῦ 
ταμίου τὰ χρήματα᾽ ἐνταῦϑα γὰρ ἐπὶ τὸ πρόσωπον τοῦ 
ταμίου μετοῖσεε τὴν αἰτίαν ὁ πρεσβευτὴς εὐθυνόμενος" 
διαφέρει δὲ τῆς ἐπὶ νόμον ἀντιλήψεως ἡ ἐπὶ νόμον κε- 

40 τάστασις τῷ τὴν μὲν ἐφ᾽ οἷς ἐποίησε προβάλλεσθαι 
᾿τὴν ἐξουσίαν, πλὴν εἰ μή mors ἀντίληψις ἐφ᾽ οἷς ovx 
ἐποίησεν εὑρεθείη" τὴν δὲ μετάστασιν πάντως ἐφ᾽ οἷς 
οὐχ ἐποίησεν εἷναι. 


* 


Περὶ ἀντεγχλήματας. 


45 ΣΣυριανοῦ. ᾿Αντέγκλημά ἐστι στάσις πολιτιχοῦ 
πράγματος rv ἐπὶ μέρους, xaO" ἣν ὁ φεύγων ὅμολο- 
γῶν τὸ πεπραγμένον ἄξιον εἶνανι φήσει * τὸν πεπονϑό- 
τα τοῦ γεγονότος" ? ἴδιον δὲ ἀντεγκλήματός ἐστι, τὸ 
πάντως ? τὸ πεπονϑὸς πρόσωπον ἑκὸν 4 παρέχεσθαι 

20 τὴν αἰτίαν τοῦ παϑεῖν ὅπερ πέπονθεν" οἷον τὸ ὑπὸ τοῦ 
πατρὸς ἀνῃρημένον μειράχιον ἑχὸν ἐπὶ τὴν πορνείαν 
ἐχώρησεν" ἡ χατασχαφεῖσα πόλις ὑπὸ τοῦ στρατηγοῦ 
ἑχοῦσα ἀπέστη" ἱχατέρῳ γὰρ ὑπῆρχε δυνατὸν, μὴ γενέ- 
σϑαι τοῦ πάϑους αἰτίῳ, ὥστε πᾶν πρόβλημα ἐν ᾧ τὸ 

25 πεπονϑὸς πρόσωπον ἄχον παρέσχε τοῦ πάϑους τὴν αἰ- 
τίαν, οὐχ ἂν εἴη ἀντεγχληματιχόν" ὥσπερ δὲ ἐν τῷ 


λαβὼν παρὰ τοῦ «ταμίου τὰ χρήματα ovx ἐξῆλϑεν καὶ ὑπάγεται τῷ 
γόμῳ" ἐκταῦϑα γὰρ ini τὸ πρόσ. x. τ. À. 

1 Ven. φησι. 2 Ven. addit: τὸν γὰρ Μινουκιανοῦ τὸ καὶ 
"Eouoytvovc ὅρον, ὡς κατὰ τὰ αὐτὰ τοῖς ἄλλοις ἡμαρτημένον (Cod. 
ἠρτημένον») παραλιμπάνειν εὔλογον. ἴδιον δὲ x. τ. À. 5 εὸ παν- 
τως Ald. om., recepi ex Par. et Ven. 4 Ald. ἑκών. 


ΕΙΣ ΣΤΑ͂ΣΕΙΣ. 609. 


ἁπλῷ ὅρῳ, ἐν ᾧ ἄλλο μέν ἔστι τὸ χρινόμενον, ἄλλο. δὲ 
τὸ ζητούμενον, ὃ μὲν χατήγορος ἀπολογεῖται, ὁ δὲ φεύ- 
γων διώχει διὰ τὴν τῶν πραγμάτων φύσιν ἐναλλάττον- 
τες τὴν τάξιν , οὕτως χαὶ ἐν τῷ ἀντεγκλήματι ὃ μὲν 
διώχων ἀπολογεῖται vni τοῦ πεπονϑότορ, ὁ δὲ φεύγων 
χατηγορεῖ" δέχεται δὲ ἀντίστασιν τὸ ἀντέγχλημα" ἡ δὲ 
τῶν χεφαλαίων διαίρεσις ἡ «αὐτὴ ταῖς ἄλλαις ἀντιϑε- 
zixoig ἐστι" μόνῃ τῇ τάξει τοῦ οἰχείου διαφέρουσα κε- 
φαλαίου καὶ τῇ ἐναλλαγῇ τῶν λεγόντων ; ὡς εἴρηται" τὸ 


δὲ ἀντέγχλημα τὸ χεφάλαιον πλατύνεται ὑπὸ τοῦ φεύ- 40 


γοντος χθινῷ τόπῳ καὶ πολλῇ τῇ χαταφορᾷ, ὑπὰ δὲ τοῖ 
κατηγόρου λύεται μεταλήψει. ᾽ 


Περὶ συγγνώμης. 


“Συριανοῦ. “Συγγνώμη δέ ἐστι στάσις πολιτικοῦ 
πράγματος τῶν ἐπὶ μέρους, xe ἣν ὃ φεύγων Opolo- 
γῶν τὸ πεπραγμένον, ἐπί τι ἀνεύϑυνον ῥητὸν * ἢ nooc- 
ωπον. ἢ πρᾶγμα μεταφέρει τὴν αἰτίαν ῥητὸν μὲν ἀνεύ- 
ϑυνον χρησμόν" οἷον μετὰ τὸν περὶ τοῦ 4ivoc χρησμὸν 
Κροίσῳ τις συμβουλεύσας στρατεύειν ἐπὶ Πέρσας xolve- 
. ται μετὰ τὴν ἥτταν᾽ ? ἐπὶ πρόσωπον δὲ ἀνεύϑυνον, τύ- 
ραννον ἢ πολεμίους "5" ἐπὶ πρᾶγμα δὲ ἀνεύϑυνὸν, ὀργὴν, * 
ἔρωτα, λύπην, φόβον, ὕπνον, χειμῶνα, νόσον, ἀνάγχην 
καὶ τὰ τοιαῦτα" τὰ γὰρ πράγματα ἐφ᾽ ᾧὶ μέεταάξει τὴν 


5 Ven. addit: προβλήματα δέ ἐστιν ἀντεγχληματικὰ τάδε" 
τρισαριστεὺς πορνεύοντα τὸν υἱὸν ἀπέκτεινε καὶ κρίνεται φόνου" 
στρατηγὸς συνεχῶς ἀφισταμένην πόλιν συμμαχίδα κατέσκαψε, καὶ 
κρίνεται δημοσίων ἀδικημάτων. . 

4 ῥητὸν ἢ πρόσωπον ἢ πρᾶγμα Ven. om., et post vv. τὴν 
αἰτίαν. addit: ἔδιον δὲ συγγνώμης τὸ πάντως ἐπὶ τι ἀνεύϑυνον ῥη- 
"τὸν ἢ πρόσωπον ἢ πρᾶγμα μεταφέρειν τὴν αἰτία. 84 Ven. ad- 
dit: ἐπὶ ῥητὸν γὰρ ἀνεύϑυγον τὸν χρησμὸν μετάξει τὴν αἰτίαν, ἐπὶ 
πρόσωπον δὲ x. τ. λ. 3 Ald πολεμίοις. 4 Ven. ἢ ἔρωτα. 


15 


20 


700 (^. ZX04IA 


αἰτίαν, ἢ ψυχικά ἐστιν, ἢ σωματικὰ, ἢ ἔξωϑεν νικῶν.-- 
τα φύσιν ἀνθρωπίνην" διαιρεῖται δὲ τοῖς αὑτοῖς χεφα- 
λαίοις ταῖς ἄλλαις ἀντιϑετικαῖς, πλὴν ὅτι τὸ οἰχεῖον 
αὐτῆς, φημὶ δὴ τὸ συγγνωμονικὸν, μετὰ τὰ ἀπ᾽ ἀρ- 

5 χῆς ἄχρι τέλους πρὸ τῶν ἄλλων τάττεται 5 κεφαλαίων" 
ὥσπερ ἐν ἀντιστάσει τὸ ἀντιστατικὰν xol ἑξῆς. 


- 


.5 Ald, et Par. τάττονται. Ven. τάττεται, 6 Ven. per- 
git: Kal ἐν μεταστάσει τὸ μεταστατικὸν, καὶ ἐν ἀντεγχλήματι τὸ 
ἀντεγκληματικόν" ἔχάστη γὰρ τῶν ἀντιϑετικῶν διαφέρει τὴς ἑτέρας, 
πρῶτον μὲν τῷ ὅρῳ, δεύτερον δὲ τῷ ἰδίῳ, τρίτον δὲ τῷ οἰκείῳ κεφα- 
λαίῳ" τέταρτον δὲ τῷ πρός τι" τὰ γὰρ πρός τι ἐν μὲν ἀντιστάσει σύγ-- 
κρισιν ἔχει τοῦ τε ἀδικήματος καὶ τοῦ εἰεργετήματος᾽" ἐν δὲ μετα- 
στάσει τὴν ἐπὶ vduov σύγχρισιν τοῦ ῥητοῦ καὶ τοῦ ἀδικήματος" ἐν δὲ 
μεταστάσει τῇ ἐπὶ πρόσωπον σύγκρισιν τοῦ μεϑιστάντος προςώπου" 
καὶ τοῦ εἰς ὃ μεϑίστησιν" ἐν δὲ ἀντεγκλήματι τοῦ τε ἀδικήματος καὶ 
τῆς ἀνάγκης" H ἐὰν προβάληται ὃ παϑὼν καὶ τοῦ τολμήματος οὗ 
τετύλμηχεν ὁ παϑὼν" ἐν δὲ συγγνώμῃ τοῦ τὸ ἀδικήματος καὶ τῆς 
ἀνάγχης» ἥπερ ἂν προβάληται ὃ παϑών' οἷον νόμος, τὸν ἀποχα- 
ϑευδήσαντα τῶν φρουρῶν ϑανάτῳ ζημιοῦσϑαι" πόλεοις πολεορκου- 
μένης φύλαξ τις ἀποκαϑευδήσας εἶδεν ὄναρ, ᾧ χρησάμενοι περιγέ- 
voivro τῶν πολεμίων" ἀναστὰς ἐξεῖπεν, ποιήσαντες οὗ δὃπλῖται τὰ 
ὑπὸ τοῦ ὀνείρου δηλωϑέντα ἐνίχησαν, καὶ μετὰ τὴν νίκην ὑπάγεται 
6 φρουρὸς τῷ νόμῳ" ἐν γὰρ τῷ πρὸς τι ὁ μὲν κατήγορος, τῆς 
ἀνάγκης, 5 προβάλλεται ὃ φεύγων, μεῖζον "ἀποφαίνεται τὸ ἀδίχημα" 
ὃ δὲ φεύγων τὸ ἐκ τοῦ ὕπνου γεγογὸς εὐεργέτημα μεῖζον ἀποδεῖκ- . 
γυσι τὴς παραβάσεως τοῦ νύμου. “4ιαφέρει δὲ ἢ. συγγνώμη τοῦ χα- 
λουμένου τὴς γνώμης στοχασμοῦ τῷ ἐγταῦϑα μὲν ὡμολογησϑαι τὸ 
ἀδίχημα ὡς ἀκούσιον, ἐν δὲ στοχασμῷ τῆς γνώμης ἐξέτασιν γίγνε- 
σθαι. πότερον ἄκουσα ἣ unrQvux . πεφόνευκε τὸν πρόγονον ἢ ἑχοῦσα 
καὶ μὴ μανεῖσα" καὶ ἢ μὲν στάσις ἐστὶν, τὸ δὲ στοχασμοῦ εἶδος" 
καὶ ἐν μὲν τῷ στοχασμῷ τὴς γνοίμης ἕτερον δι᾽. ἑτέρου κρένεται ^ 
. διὰ γὰρ τοῦ τὸν μὲν υἱὸν τρῶσαι, τὸν δὲ πρόγονον ἀνελεῖν τὸ πε- 

πλαυμένον κρίνεται τῆς μανίας, ἐν δὲ τῇ συγγνώμῃ αὐτὸ τὸ πεπρα- 
. μένον κρίνεται, τὸ ἀποκαϑευδῆσαι, τὸ μὴ ἀνελέσϑαι τὰ ναυάγια» 
ὡς éni τῶν δέκα στρατηγῶν, εἰ ἔστιν ἧ, μανία ζητουμϑῳ " ἐν δὲ τῳ 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 201 


, Περὶ πραγματιχῆς. 


) 
* 


Συριανοῦ. Εἰδέναι ὃ χρὴ, ὅτι τῶν συμβουλευτι- 


Av e. 4 Μ 1 et D 4 
χῶν ζητημάτων “αἱ ὑποϑέσεις εἰσὶν αἵδε, τὸ δίκαιον, τὸ 293 


συμφέρον, τὸ δυνατὸν, τὸ ῥάδιον, τὸ ἀναγκαῖον, τὸ 


ἀχίνδυνον, τὸ καλὸν, τὸ εὐσεβὲς, τὸ ὅσιον, τὸ ἡδὺ, καὶ δ 


τὰ ἐναντία τούτοις" καὶ οἱ μέγιστοι χαὶ πρῶτοι τόποι 
οὗτοι" καὶ τέως περὶ τούτων εἴπωμεν. ὩΣυνίσταται δὲ 
τὸ μὲν δίχαιον ἐκ τούτων, νόμου, φύσεως, ἔϑους, τὸ δὲ 
ἐν νόμῳ δίκαιον xmà ἐκ τούτων νόμου ἀπαγορεύσει" τὸ 
δὲ συμφέρον. éx τόπων τεσσάρων συνίσταται" οὗτοι δέ εἴ- 
σιν οἵδε, τήρησις τῶν ὑπαρχόντων ἀγαϑῶν, ἐπίχτησις 


τῶν οὐχ ὄντων ἀγαθῶν, χαταφυγὴ τῶν περιεστώτων χα-᾿ 


κῶν, κατάλυσις τῶν ἐπεχερομένων" τὸ δυνατὸν ix τού- 
Toy* ἐκ προσώπων xal τῶν τούτοις παρακολουϑούντων' 
τὸ ῥάδιον ἐκ τούτων, ix τῶν ἐλαττόνων πόνων ἢ δαπα- 
ynuato» ἢ τινὸς ἄλλου τῶν' τοιούτων πρὸς ἐναντίον δεῖ- 
σϑαι" τὸ ἀναγκαῖον ἐκ τοῦ μὴ κατ᾽ ἔμφασιν ἄλλωρ πρᾶ- 
ξαί τινα ἃ βούλεται ἢ ὡς ἂν ἡ ἀνάγχη προσαναγχά- 
ζῃ, ἢ ἐκ τοῦ προσαναγχάξεσϑμε φόβους ? καὶ ταραχὰς 


᾿ χαὶ λύπας" καὶ τὸ ἐν ταῖς ἀνάγκαις βίκιον ἐκφυγεῖν" 


ἄλλως πως ἢ οὕτως ὡς ἢ ἀνάγκη προσαναγχάζει, ἢ ix 
᾿τὸῦ ἀναγκαῖον." τοῦτο εἶναι" πάντως ὁρίζεσθαι" οἷον τὸ 


ποῖον τί ἐστιν, πότερον παρὰ νόμον fj oV: ἔστω δὲ ἡμῖν παράδει- 
γμα γνώμης στοχασμοῦ καὶ τόδε, ῥήτωρ ἐπὶ τῷ πάντα γικᾷν ἐφυ- 
γαδεύϑη, ἀμφισβητήσεως περὸ ὅρων γενομένης πρὸς ἀστυγείτρνα 
πόλιν ἀνεκλήϑη καὶ κληϑεὶς κρίνεται καϑυφέσεως. Sequitur, cap. 
περὶ μεταλήψεως. 


4 Ven. incipit: "Emi τῇ παραγραφῇ τάττουσιν oí τῶν τεχνο- 
γράφων ἄριστοι τὴν πραγματικὴν, πολυσχιδῇ τε καὶ πολύῦλον οὗ- 
σαν, καὶ ποικίλας προβλημάτων ἰδέας ἐπιδεχομένην "^ ὠνόμασται 
μὲν οὖν πραγμι κὶ τὸ h. p. 297. Ald. 3 Ald. φόνου. 8 
Ald. ἀναγκαίου. 


20 


702.  X0.41I.4 


ἀποθανεῖν" τὸ ἀχίνδυνον ix τούτων, τὸ μηδὲν δέος εἷ- 
vu, παϑεῖν, μήτε ὑπὸ ϑεοῦ, μήτε ὑπὸ ἀνθρώπων ἐχ- 
ϑρῶν, μήτε ὑπὸ χρειττόνων τινῶν, μήτε ὑπὸ τοῦ vOuoU" 
τὸ καλὸν ὡς ἐν ὅρῳ περιλαβεῖν, ἐκ τῶν ἐπαίνων τῶν 
b ἀγαθῶν" ταῦτα δέ ἐστιν αἱ τιμαὶ, οἱ ἔπαινοι; αἱ μνῆ- 
μαι, αἱ φιλίαι, αἱ πίστεις, τῶν προγάνων αἱ δόξαι, τὰ 
ὑπάρχοντα τοῖς ἔργοις, ἃ οὐ δεῖ καταισχύνειν, καὶ τῷ 
τηρεῖν τὰ πρέποντα ἐν τῷ fio" οἷον εὐταξίαν, ἁπλότη- 
| τα, ἀλήϑειαν » φιλίαν" ὑπάρχοι δ᾽ ἂν, εἰ πρὸς τούτοις 
40 συνιστάναι βούλει, * τὸ καλὸν ἐκ toU xoi τὰ τῶν &À- 
λων ἐπαινεῖν καὶ παραβάλλειν, xal ὅλως ὅσα 5 τὰ xaT 
ἀρετὴν ἢ ἀρετῆς ἔργα" ταῦτα γὰρ πάντα τοῦ καλοῦ" 
ἀντίχειται δὲ τούτοις τὰ ἐναντία, τὸ εὐσεβὲς ix τῆς φύσεως, 
παρατηρήσεως τῶν πρὸς τὸν ϑεὸν δικαίων καὶ νόμων" 
“δ᾽ τὸ ὕσιον éx τῆς παρατηρήσεως τῶν δικαίων τῶν πρὸς 
τὴν πατρίδα καὶ τὴν ταύτης πρόνοιαν, καὶ τοὺς γονεῖς 
καὶ τοὺς εὐεργέτας xoi τοὺς παιδευτάς" 6 τὸ ἡδὺ, ix τῆς 
ἀπολαύσεως τῶν ἡδονῶν" τῶν δὲ ἡδονῶν, αἱ μὲν ἀπὸ 
γεύσεως γίνονται, αἱ δὲ ἀπὸ ὄψεως" αἱ δὲ ἀπὸ axo, 
20 αἱ δὲ κατὰ διάνοιαν, Gg μείζους καὶ ἐσχατωτέρας. εἶναι 
συμβέβηχεν" ἐν τούτοις πᾶσι ζήτει τὰ ἐναντία. Τὴν 
τάξιν τῇ πραγματικῇ ὁ τεχνιχὸς ἐν μὲν τῇ μεθόδῳ τρί- 
τὴν ἀπέδωχδ᾽ μετὰ γὰρ στοχασμὸν χαὶ ὅρον εὐθὺς τὴν 
πραγματικὴν ἔταξεν" ἐν δὲ τῇ διαιρέσει τῶν χεφαλαίων, 
26 ἥτις νῦν ἐστι, μετὰ τὰς διχαιολογικὰς αὑτὴν τάττει" 
καὶ ἄμφω χαλᾶς. ἐχεῖ μὲν γὰρ οἰκονομίᾳ χρώμενος, àv- 
ταῦϑα δὲ τῇ φύσει ἑπόμενος οὕτω τέταχεν" ἁπλοῦ γὰρ 
ὄντος καὶ ἐπιδιαίρεσιν μὴ ἐπιδεχομένου τοῦ 7 τῆς πρα- 
γματιχῆς λόγου ἀναγκαίως ἐν τῇ μεθόδῳ καὶ ἐπιγνώσει 
' S0 TOV στασεων τρίτην αὐτὴν ἔταξεν, σαφέστερον τὸν λό- 
yov ποιῶν' ἐβουλήϑη γὰρ πρότερον τὰ ἁπλούστερα éx- 
4 Ald, βούλοι. 5 Ald, et Par. ὅσαι τὸ. posui ὅσα τά, 

6 xoi τοὺς παιδευτὰς Ald. om. 7 Ald. τά. ^ 


, 


ΕΙΣ ZTAZEIZ 703 


ϑέσϑαι, E οὕτω τὰ ποικιλώτερα" ποιχιλωτέρα γὰρ 
ἡ δικαιολογία; ἅτε ἐπιδιαίρεσιν δεχομένῃ, οἷα γένος οὖ- 
σα καὶ πολυειδὴς τυγχανουσα" ἐνταῦϑα δὲ τὴν δικαιο- 
λογίαν προτέταχε τῆς πραγματικῆς, ἐπειδὴ. καὶ τὸ παρ- 
εληλυϑὸς τοῦ μέλλοντος πρότερον τῇ φύσει, περὶ δὲ τὸ 
παρεληλυϑὸς πάντως ἡ δικαιολογία, ὥσπερ περὶ τὸ μέλ- 
Ao» πάντως ἡ πραγματική" ἅμα δὲ καὶ ἐπειδὴ αὗται 
μὲν κοινωνοῦσι τοῖς κεφαλαίοις τῷ ὅρῳ, ἢ δὲ πραγμα- 
τιχὴ, οὐ μόνη γὰρ τοῖς τελιχοῖς. ᾿χεφαλαίοις διαιρεῖται, 
ἀνάγκη ἣν τὰς μὲν προτέρας μετὰ τὸν στοχασμὸν καὶ 
τὸν ὅρον τάττεσθαι" ἐπειδὴ δὲ πρὸς τὴν ὁριχὴν στά- 
σιν ἔστι τινὰ χεφάλαια. τῆς δικαιολογικῆς κοινὰ, τὴν 
δὲ ὑποτάξαι, ἵν᾿ εὐχρίνειαν xol μὴ σύγχυσιν ἐν τῇ ἐξ- 
erect, ποιήσηται" ὃ πρὸ ? δὲ τῆς μεταλήψεως τέταχται" 
οὖσα γὰρ τῶν λογιχῶν εἰχότως συνῆπται ταῖς λογικαῖς" 
xol πρὸ τῆς μεταλήψεως, ἐπειδὴ ἐν ταύτῃ ἡ εὐϑθυδικία 
| χώραν Ovx ἔγει, παντάπασι γὰρ τὸν ἀγῶνα παρωϑεῖ- 


, , EJ * - 
ται" T7 μέντοι πραγματικὴ οὐχ οὕτως ἔχει, ἀλλὰ ταῖς. 


εὐθυδιχίαις θαῤῥεῖ" διὸ καὶ προτέταχται" ἢ Ort ἐν τὴ 
ἀγράφῳ μεταλήψει πρᾶγμα πολλάκις εὑρίσκεται" μᾶλ- τὸ 
λον δὲ πάντως ἡ ἄγραφος μετάληψις περὶ πρᾶγμά ἐστιν. ἦν 
ἔδει οὖν πρῶτον μαϑεῖν, τί τὸ πρᾶγμα xal ἡ δύναμις 
αὐτοῦ, εἰϑ᾽ οὕτω xol τὴν τοῦ πράγματος ἐκβολὴν, 7 
γάρ μετάληψις οὐδὲν ἕτερόν ἐστιν, ἢ ἐχβολὴ τοῦ πρά- 


σι 


16 


γματος, καὶ ἐξώϑησις , δυοῖν τοίνυν ϑάτερον ἀνάγχην 25 


εἶχεν O τεχνικὸς ποιεῖν" ἢ πρὸ τῆς μεταλήψεως διδα- 
OXELV ἡμᾶς τῶν πραγμάτων τὴν φύσιν, ἤτοι τὴν πρα- 
γματιχὴν, ἢ τὸν περὶ τῆς μεταλήψεως παραδιδόντα λό- 
yov συμπλέχειν χαὶ TOY τῆς πραγματιχῆς, καὶ σύγχυσιν 
οὕτω ποιεῖν" ἢ τό γε τρίτον “παραδιδόντα καὶ σιωπή- 
σαντα μὴ τελείἀν᾽ τὴν παράδοσιν τοῦ ἑτέρου τῆς μετα- 
ληψεως εἴδους ποιήσασϑαι, 0 ἐστι τῆς ἐγγράφου. Κα- 


8 Ald. ποιήσεται. 9 Ald. πρός. 


. 704 |. ΣΧΟΛΚΖΙΑ͂ 


χεῖνο δὲ αὐτὸ ζητητέον, καὶ διὰ τί xol πρὸ τῶν νομι- 
κῶν ἡ πραγματιχή" λέγομεν οὖν, ὅτι πρῶτα τῶν ῥη- 
μάτων κατὰ φύσιν τὰ πράγματα" εἰκότως οὖν ἡ πρα- 
γματικὴ πρὸ τῶν νομιχῶν᾽ ἄλλως τε ἐπεὶ κεφάλαιον 
δ τῆς πραγματικῆς τὸ νόμιμον" EixOTOQ πρὸ τῶν νομιχῶν 
7 πραγματική" ὡς τῷ κεφαλαίῳ ἑαυτῆς ἐκείνας παρα- 
λαμβάνουσα᾽ xol περὶ μὲν τάξεως τοσαῦτα. ᾿βνόμασται 
δὲ πραγματιχὴ, οὐχὶ ἀπὸ τοῦ πρᾶγμα παρέχειν 15 τοῖς 
ἀγωνιζομένοις, τοῦτο γὰρ xol αἱ ἄλλαι στάσεις, ἀλλ᾽ 
40 ἐπειδὴ καὶ τὰς ἄλλας στάσεις περιέχεε ἐν ἑαυτῇ, κατὰ 
πάσας γὰρ σχεδὸν μελετᾶται, κατὰ στοχασμὸν xol ὅρον 
καὶ ἀντίληψιν, ἔσϑ᾽ ὃτε xai τὰς λοιπάς. μεγίστην οὖν 
περὶ τὰ πράγματα ἰσχὺν ἔχουσα ἡ πραγματιχὴ, διὰ 
τοῦτο ταύτης ἐξαιρέτως ἔτυχε τῆς προσηγορίας" τοῖς 
15 γὰρ τελιχοῖς διαιρουμένη χεφάλαίοις, καϑ΄ ἕκαστον ἐχ 
τῶν ἄλλων στάδεων ** ἔχει τὰς εὑρέσεις διαφόρους" πῆ 
μὲν γὰρ στοχαστιχὰς, ὥσπερ ἐν τῷ συμφέροντι" ἀδή- 
λου γὰρ ὄντος τοῦ συμφέροντος στοχαστιχῶς τοῦτο χα- 

. τασχευάζομεν" πῇ δὲ ἀντιϑετικῶς, ὥσπερ τὸ δίχαιον " 
40 πὴ δὲ νομίμως, ὥσπερ τὸ νόμιμον" ὧστε xarà πάσας 
τὰς στάσεις μελετῷν ᾿ ἄλλως τε δὲ δύο ὄντων εἰδῶν τῆς 
ῥητορικῆς τῶν δεχομένων στάσιν, συμβουλευτιχοῦ quus 

' «ol διιανικοῦ, τὸ μὲν συμβουλευτικὸν μώνη ἐπείληφεν ἡ 
᾿'πραγματιχή᾽ πᾶσαι γὰρ ὅσαι συμβουλευτικαὶ ὑποϑέ- 
45 σεις ὑπὸ ταύτην ἀνάγονται" μετέχει δὲ" κατὰ πολὺ xci ᾿ 
τοῦ δικανικοῦ" τὸ γὰρ δίχαιον δῆλον *? ὅτι τοῦ διχα- 
vixoũ τυγχάνει". οὐκ ἀπήλλακται 33 δὲ τοῦ πανηγυρικοῦ" 
ἀλλὰ ταῖς κατὰ ἀμφισβήτησιν στάσεσι τὸ πανηγυριχὸν 
ἐμπίπτει, στε καὶ τῶν τριῶν εἰδῶν. τῆς ῥητορικῆς ἔχου- 
'800c« τὴν διάνοιαν εἰκότως μόνη κατ᾽ ἐξαίρετον πραγμα- 

| | NE | | Tix 


| 40 AM, παρέχει. - 14 Ald. σιάσεως. . 42 Ald, δηλονότι 
ὅτι, — 15 Ald, ἀπήλακται. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ. 70 


que) κέχληται" πάλιν δὲ τῶν πολιτιχὼν πραγμάτων ἢ 
περὶ τοῦ παρεληλυϑύτος ? περὶ “4 τοῦ μέλλοντος ἐχόν- 
των τὴν ἐξέτασιν, καὶ ἔτει τῆς ποιότητος ἢ περὶ πρᾶ- 
γμα 1 περὶ ῥητὸν στρεφομένης, μόνη 7 πραγματικὴ 
xe ἑχάτερον. τούτων ἐν ἀμφοτέροις. εὑρίσχεται" καὶ 5 
yoQ καὶ περὶ I5 τὸν παρεληλυϑότα χρόνον καταγίνεται, 
ὡς ἐπὶ τοῦ νομίμου καὶ τοῦ ἔϑους, ταῦτα γὰρ τοῦ παρ- 
εληλυϑύτος , πάλαι yaQ ' τέϑεινται" οὐδὲ γὰρ xpiveroi τις 
ὑπὲρ οὗ γράφεὶ I6 γόμου ἢ ψηφίσματος, ἀλλ᾽ ὑπὲρ οὗ 
γεγράφηκεν" ὡς ὃ “Κεησιφῶν παρ᾽ “Αἰσχίνου xal As- 10 
στίνης παρὰ duuocÓévovug* τὸ δὲ περὶ 17 τὸν μέλλοντα 
σρόδηλον, ἀλλὰ χαὶ περὶ ῥητὸν ἔγεν τὴν ζήτησιν" ὧὡς- 
περ ἐν τῇ ἐγγράφῳ, καὶ περὶ πρᾶγμα, ὥσπερ ἐν τῇ ἀ- 
γράφῳ, ὥστε διὰ πολλὰς αἰτίας, ὡς παρεϑέμεϑα, μόνη 
παρὰ τὰς ἄλλας ταύτην ἐχληρώσατο τὴν προσηγορίαν" 45 
διχὴ δὲ αὕτη ϑεωρεῖται" ἢ μὲν ἔγγραφός ἐστι πραγμα- 
τικὴ, ἡ δὲ ἄγραφος, ὡς χαὶ αὐτός φησιν ὃ τεχνικός" 
διαφέρει δὲ ἡ μὲν ἔγγραφος τῶν νομιχᾶν xatd πολλὰ, 
| & καὶ εἰρήσεται, " ἡ δὲ ἄγραφος τούτῳ, ὅτε ἐχεῖ μὲν 
περὶ 19 ῥητὸν ἡ ζήτησις, ἐνταῦϑα δὲ περὶ πρᾶγμα" εἶ 30 
δέ mors καὶ ἐμπέσοι ῥητὸν ἐν αὐτῇ τῇ ἐγγράφῳ, εἰς 
ἀπόδειξιν τοῦ ὑποχειμένου παραλαμβάνεται" ἀλλ᾽ οὐ πε- 
οἱ αὐτοῦ πᾶσα ἡ ζήτησις" οἷον χαλοῦ βίου γέρως du- 
φισβητοῦσι Κέφαλος καὶ ᾿Δἀριστοφῶν" ἐνταῦϑα γὰρ αὖ- 
τῶν οὐδεὶς μὲν ἀντιλέγει τῷ νόμῳ, περὶ δὲ τὸ πρᾶγμα *? 45 
ἀμφισβητοῦσι; τίς ἄμεινον βεβίωκεν " χυρίως μὲν οὖν ἀμ- 295 
φισβήτησις ἐν ὅρῳ, καταχρηστικῶς δὲ xal ἐνταῦϑα, συγ- 
κριτικῶς γὰρ προΐωσι Kígahog καὶ ᾿Δριστοφῶν" ἐχεῖ δὲ 


44 Ald.zaga, etiam 1. 5.et4. 154Ald. παρά. omisso praeceden- 
te καί. 16 Ald. γράφειν. 17 Ald. παρά. Similiter paullo post: 


παρὰ ῥητὸν, παρὰπρᾶγμα. Compendium π 7 in Par. utrumque ad. 
mittit, — 18 Ald, παρά. 19 Ald. παρὰ δὲ τῷ πράγματι. 
Rhetor. IV. &5 


708 /——— SX0AIA 


ψιλῶς μόνον τὸ ἑαυτοῦ ἑχάτερος χατασχευάζει" διαφέρε, 
δὲ τοῦ ὕρου, ὕτι ἐχεῖ μὲν ἐχλείποντός ἐστε καὶ τελείον 

ἢ ζήτησις , ὡς ἐπὶ τῶν ἀμφισβητούντων τῆς τοῦ τυραν- 

/— ψροχτόγου δωρεᾶς" 0 μὲν E ἐφυγάδευσεν αὐτὸν , ὁ δ᾽ 
δ ἀπέκτεινεν" ἐνταῦϑα δὲ ἄμφω τέλεια xoi γὰρ καὶ Κέ- 
φαλος ἀμέμπνως, χαὶ “Φριστοφῶν ὡσαὕὔτως βεβίωχεν " 
τῆς δὲ ἀγράφου παράδειγμα τοῦτο" νόμος τρισὶν ἡμέραις 
βουλεύεσθαι περὲ πολέμου" Φιλίππου καταλαβόντος Ἐ- 
λάτειαν γράφει Δημοσϑένης αὐϑημερὸν ἐξιέναι" τῆς τοί- 
40 vx ἀγράφου τὸ μέν ἐστιν ἐν εἰσαγωγῇ νόμων, τὸ δὲ ψη- 
φισμάτων" καὶ τέσσαρα μέν εἰσεν εἴδη περὶ εἰσαγωγῆς νό- 
μων" ἢ γὰρ ἄνευ αἰτίας νόμον εἰσφέρομεν, " μετὰ αἰ- 
τίας, ὡς ὅτ᾽ ἄν τις γράφῃ ἐξεῖναι πατράσιν ἀχρίτως 
ἀποχτιννύναι τοὺς παῖδας" μετὰ δὲ αἰτίας" ἡττωμένων 
15 τῶν ἀνδρῶν συνεστράτευσαν αἱ γυναῖκες" νίκης γενομένης 
γράφει τις νόμον καὶ τὰς γυναῖχας στρατεύεσϑαε᾽ καὶ 
πᾶλεν ηὐτομόλησεν ᾿Αλκιβιάδης ix “Σπάῤτης πρὸς 4ϑη- 
γαίους καὶ γράφει τις ie “Σπάρτῃ μὴ δέχεσθαι αὐτομό- 
λους". ἐστέον δὲ, ὡς ὅτ᾽ ἂν εἰσφέρωμεν νόμον ἄνευ τι- 
40 Ῥὸς περιστάσεως ἐδίας μήτε ζητουμένου τινὸς ἢ) αἰτίου 
. προὐπάρχοντος, προγύμνασμα ἔσται" ὡς ἐπὶ τοῦ τῶν 
ἀχρίτων παραδείγματος" ὅτ᾽ ἂν δὲ προσῇ τῷ νόμῳ περί- 
στασις ἢ ἀπὸ προσώπου, ἢ ἀπὸ πράγματος ἴδια τινα, 
πραγματιχῆς ἐστι στάσεως, ὡς ἐπὶ τῶν ἄλλων παραδει- 
45 γμάτων' κατὰ προσθϑήχην δὲ ῥητοῦ" νόμος τὸν στρατη- 
᾿ γὸν νόμον εἰσφέρειν" πένης καὶ πλούσιος ἐχϑροὶ τὰ πο- 
λιτιχὰ, ἐστρατήγει ὁ πλούσιος, συνεστρατεύετο ὃ τοῦ 
πένητος παῖς, ἔλιπε τὴν. τάξιν ὁ τοῦ πένητος παῖς, νό- 
μὸν εἰσφέρει 325 ὃ πλούσιος, τὸν λιπόντα τὴν τάξιν ϑα- 
30 νάτῳ ζημιοῦσϑαι" μετὰ ταῦτα ἐστρατήγησεν ὁ πένης, 
συνεστρατεύετο αὐτῷ ὃ πλούσιος μετὰ τοῦ παιδὸς, ἡρί- 
στευσεν ὃ πλούσιος, ἔλιπε τὴν τάξιν ὁ τούτου υἱὸς, νό- 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ . 707 


pov εἰσφέρει ὃ πένης, ὑπὸ τῶν ἀριστέων φονεύεσϑαι, 
roig λειποτάχτας" ?* ἐνταῦϑα κατὰ προσθήχην τοῦ. 
ὀνόματος εἰσήχϑη γράψαντος γὰρ τοῦ πλουσίου ϑανώ- 
τῳ ζημιοῦσϑαι τοὺς λιπόντας τὴν τάξιν, ὃ πένης καὶ 
ὑπὸ τίνος ?? προσέϑηχεν. ὑπὸ γὰρ τῶν ἀριστέων. χατὰ 5 
ἀναίρεσιν δὲ νόμου. νόμος τὴν βιασϑεῖσαν ἢ γάμον 
&npoixoy ἢ ϑάνατον αἱρεῖσϑαι τοῦ βιασαμένου" πολ- 
λῶν βιαζομένων γράφει τις νόμον ϑανάτῳ ζημιοῦσϑαε 
τοὺς βιαζομένους, ἀφῇρηχε γὰρ τὸ γάμον ἄπροιχον αἷ- 
ρεῖσϑαι. ἱστέον δὲ, ὡς 7 ἀναίρεσις τοῦ νόμου ἢ κατὰ 10 
μέρους ἐστὶν ἀναίρεσις, ὡς ἐπὶ τοῦ προειρημένου παρα- " 
δείγματος, ἢ καϑόλου" καὶ τοῦτο ἢ νόμῳ: καὶ εἰς ἀεὶ 
ὡς ἐπὶ τοῦ τῆς. πανσελήνου παρὰ «“4ἀχωσι μετὰ 235 τὰ 
ἐν Μαραϑῶνε, ἢ ψηφίσματι xol πρὸς καιρὸν, ἅσπερ 
ἐποίησε Δημοσϑένης τὴν ᾿Ελάτειαν Φιλίππου χαταλα- 1ὅ 
βόντος, λύσας τὸν νόμον τὸν ἐν τρισὶν ἡμέραις βουλεύ- 
εσϑαι περὶ πολέμου προστάττοντα" οὐ γὰρ’ ἀναιρεῖσϑαι 
καϑάπαξ τὸν νόμον διὰ τοῦ ψηφίσματος, ἀλλὰ διὰ͵ 
τὸν χαιρύν" ταὔτῃ τοι xal ἀπολογούμενος ἐρεῖ, τὴν διά- 
γοιαν σχοπεῖν, ἀλλὰ μὴ τὸ ῥητόν" ὅτι ταῦτα περὶ τῶν 20 
μὴ κατεπειγόντων 24 6 vóuog φησί: καὶ περὶ μὲν εἰσφο- 
ρᾶς νόμων οὕτω" περὶ δὲ ψηφισμάτων εἰσαγωγῆς τρία 
εἴδη εἰσίν" ἢ γὰρ εἰσάγει Tig ψήφισμα, ὥστε τὸν δεῖνα 
στεφανοῦν, ἢ γράφει τις ψήφισμα ἐναντίον νόμῳφ᾽ ur 
μέντοι λύων τὸν νόμον, ἀλλὰ πρὸς χαιρὸν, ὡς ἤδη εἴ- 26 
ρῆται περὶ Δημοσθένους" ἢ ὡς Ὑπερίδης γράψας μετὰ 
Χαιρώνειαν τοὺς ἀτίμους ἐπιτίμους εἶναι" xol γὰρ καὶ 
οὗτος οὐ λύων τὸν νόμον τοὺς περὶ !5 τῶν ἀτίμων νό- 
μους ἔγραφεν, ?5 ἀλλὰ διὰ πρόσφορον χρείαν, ὅπως ἂν 
ὁμονοήσαντες ὑπὲρ͵ τῆς πατρίδος ἀγωνίσαιντο" ἢ "7 εἰσ- 30 

21 Ald. λιποτάκτα. 412 Ald. ὑπό τινος. — 35 Ald. πα- 
φαλάβωσι. 34 Ald. κατεπηγόντων, 28 Ald. παρά. 26 
Ald. ἔγγραφον. 417 ἢ Ald. om. ' 

45.. 


708 XOMIA 


φέρει τις ψήφισμα ἀνατρέπων vouov χαὶ λύων, ὡς ὃ 
παρὰ «Δάχωσιν 38 ὃ τῆς πανσελίνου μετὰ τὲ iy Μαρα- 
oy. ἔστιν i» πραγματιχῇ καὶ ψηφίσματος ἁπλῆ εἰσ- 
ήγησις, ἔστι δὲ καὶ διπλῆ συγκχριτιχκή . τῆς ἁπλῆς παρά- 
996 δειγμα" συνεχῶς τινες χθώμενοι μισϑοφόροις ἡττῶντο, 
καὶ γράφει τις αὑτοὺς στρατεύεσθαι" τῆς δὲ διπλης, 
πολεμοῦσι πρὸς ἀλλήλους βασιλεὺς" καὶ Φίλιππος " nxov 
πρέσβεις παρ᾽ ἑκατέρου περὶ ?? συμμαχίας καὶ Δημο- 
σϑένης ?? μὲν βασιλεῖ σγιμαχεῖν κελεύει, Aioxiunç δὲ 
10 Φιλίππῳ" τριπλῆ δὲ οὕτως" ἀποφαινομένων περὶ συμ- 
μαχίας ἑκατέρων γνώμας ᾿Ὑπερίδης γράφει᾽ μηδ᾽ ἑτέρῳ 
συμμαχεῖν" ἐν ἐνίοις μὲν οὖν τῶν συγχριτικῶν ξητημά- 

. τῶν ὃ τὴν τρίτην γνώμην διδοὺς ταῖς ἑτέραις ἐναντιοῦ- 
ται ὥσπερ ἐπὶ τοῦ προειρημένου" ὁ γὰρ Ὑπερίδης au- 
15 φοτέροις ?* ἐναντιοῦται" ἐν ἐνίοις δὲ συγκχατατίϑεταί 
φάσχων δεῖν ἀμφότερα πραχϑῆναι" οἷον ἐν ἀπορίᾳ συμ- 

. μάχων ὃ μὲν γράφει τοὺς φυγάδας χατάγειν, ὁ δὲ τοὺς 
ἀτίμους ἐπιτίμους ποιεῖν" ΄ ὁ δ᾽ ἀμφότερα ψηφίζεσθαι " 
γράφει. llog δὲ καὶ αἱ τῶν δωρεῶν. αἰτήσεις, ἐροῦμεν 
20 δι᾿ ὑποδείγματος" νόμος τὸν ἀριστέα λαμβάνειν δωρεὰν 
ἣν βούλεται" πολλῶν ἀριστευόντων xol παρὰ νόμον αἷ- 
τούντων δωρεὰς ἀριστεύσας τις αἰτεῖ ἀναίρεσιν τοῦ νό- 
μου" ἐμπίπτουσι δὲ εἰς τὴν ἔγγραφον πραγματικὴν c 
τε τῶν νόμωμ εἰςφοραὶ καὶ αἱ τῶν, ψηφισματων᾽ εἰς δὲ 
45 τὴν ἄγραφον πραγματιχὴν ἐμπίπτουσιν αἱ εἰσαγγελίαι" 
ἔστι -δὲ καὶ. ἀμφισβήτησις 32 iv πραγματικῇ περὶ εἰσ- 
αγωγῆς κρίσεως, ἧς παράδειγμα τοῦτο" ἐγράψατο παρα- 
πρεσβείας «Αἰσχίνην Τίμαργος, Aioxiuvnç Τίμαρχον ἕται- 
ρήσεως, ᾿Αριστογείτων ἀμφοτέρων ἀξιοῖ χατηγορεῖν, οἱ 
80 δὲ ἀντιλέγουσιν" ἀμφισβήτησις γάρ ἐστι περὶ τοῦ τίνα 


28 Ald. παραλάβωσιν. 29: Ald, παρά. 30, xoi Δημο- 
σϑένης — — — — περὸ συμμαχίας Ald, om, — 81 Ald. ἀμφο- 
τέρων. —— 52 Ald. ἀμφισβήτηρι. z 


ΕΙΣ XTAXEIX 709 


δεῖ τὴν δίχην εἰσελϑεῖν, τοῦτον ἢ τοὺς γραψαμένουρ" 
διαφέρουσι δὲ αἱ xor εἰσφορὰν pov πρᾳγματιχαὶ τῶν 
γνομιχῶν στάσεων ταύτῃ" ἐν μὲν γὰρ πραγματιχῇ ὃ εἰσε 
φερόμενος νόμος τοῖς τελικοῖς χατασχευάξεται κεφαλαί- 


1 


«r , * , X , Ἢ ων 
Otg" OrL νόμιμος ἢ δίχαιος 7) συμφορορ" ἐπὶ dà τῶν vo- 5 


μικῶν δεχόμενοι τὸ πρᾶγμα σκοποῦμεν, εἰ κατὰ τὸν 
νόμον πέπραχται" πάλιν αἱ xcÓ" ὅρον αἰτήσεις τῶν δω- 
ρεῶν διαφέρουσι τῶν ἐν τῇ πραγματιχῇ, καϑ' ὃ ἐν μὲν " 
ὅρῳ οὐκ ἄξιόν φαμὲν τὸν αἰτοῦντα λαβεῖν τὴν δωρεών" 


« P] «ὦ , , - r 
ὡς ἐπὶ τοῦ φιλοσόφου, ix νόμου τῷ τυραννοχτόνῳ δω- 10 


ρεᾶς ὀφειλομένης " àv: δὲ πραγματιχῇ ἄξιον μέν φαμεν, 
οὗ μέντοι καὶ ἣν αἰτεῖ λαβεῖν" ὡς ἐπὶ τοῦ τρισαριστεύ- 
σαντος πλουσίου καὶ ἀριστεῖον αἰτοῦντης τὴν TOU ἐχϑροῦ 
πένητος σφαγήν" περὶ γὰρ μόνην τὴν ποιότητα τῆς δω- 
οδᾶς ἔατιν ἡ στάσις, οἱ δὲ χατὰ ἀξίωσιν ὅροι διαφέ- 
θαυσι τῆς πραγματικῆς τῆς χατὰ ἀξίωσιν, ὅτι ἐν μὲν 
Joop μετὰ ῥητοῦ γίνονται αἱ ἀξιώσεις, ὡς ἐπὶ τοῦ ἐξα- 
δαχτύλου τοῦ ἀξιοῦντος ἱερᾶσϑαι, τοὺς ὁλοκλήρους τοῦ 
νόμου ταύτης μεταλαγχάνειν ἀξιοῦντος τῆς τιμῆς" ἐν δὲ 


πραγματιχὴ ἄνευ ῥητοῦ" ὡς ἐπὶ ᾿Αλκιβιάδου τοῦ ἐν τῇ ἀῤ- 20 


χαιρεσίᾳ τῆς στρατηγίας ἀξιοῦντος τὰ “περὶ ?* τῆς φυ- 
γῆς πρότερον ἐγκλήματα ἀπολύσασϑαι" οἱ δὲ κατ᾽ ἀμ- 
φισβήτησιν ὅροι τῆς χατὰ ἀμφισβήτησιν πραγματιχὴς 
ταύτῃ διαφέρουσι, καϑότι ἐν ὅρῳ δύο πρόσωπα ἀμφισ- 


βητοῦσι τῆς τοῦ πεπραγμένου τελειότητος, ἐν δὲ πρα- 25 


γματικὴ ἀμφότεροι ix. τελείων ἀγωνίζονται" πάλιν αἱ 


προσαγγελίαι 5" ἐν πραγματιχῇ τῶν ἐν ταῖς ἄλλαις στά- 


σεσιν προσαγγελιῶν τούτῳ διαφέρουσιν, ὅτι ἐν μὲν πρα- 


33 Ald. καϑ᾽ ὃ μὲν γὰρ ὅρῳ. 34 Ald. παρά, 585 Par. ad 
marg. Δεῖ σκοπεῖν ἐν ταῖς προσαγγελίαις, πότερυν ἀποθανεῖν ὃ 
προσαγγέλλων ἑαυτὸν βούλεται ἢ ὄνειδίσαι τῇ βουλῇ, ἀσφάλειαν 
ἑαυτῷ πορίσασϑαι πρὸς τὸ μέλλον" καὶ εἰ μὲν εὔνουν ἔχει τὸν ἂν- 
τιλέγοντα, ἔσται πραγματικὴ, ἐὰν δὲ ἐχϑρὸν, ἱτέρα στάσις. 


710 ΄ ΣΧΟΛΙΑ 


γματιχῇ ἑαυτόν τις προσαγγέλλει" ἐν “δὲ ταῖς ἄλλαις 
στάσεσιν ἄλλους" ἐπειδὴ δὲ καὶ χατὰ ῥητὸν Χαὶ δεάνοιαν 
εἰσὶ πραγματικχαὶ. xal κατὰ ἀντινομίαν, εἰδέναι X07, ὡς 
ἐὰν μὲν ὃ νόμος παραβαϑῇ, "5 πάντως ἐστὶ vojuxóv χα-- 
δ τὰ ῥητὸν xol διάνοιαν, ὡς ἐπὶ τοῦ. ἀνελϑόντος ἐπὶ τὸ 
τεῖχος ξένου" ἐὰν δὲ μὴ παραβαϑῇ, ζητεῖται δὲ, εἰ 
παραβατέον, πραγματιχή ἐστιν, ὡς ἐπὶ τοῦ Μημοσϑέ- 
vovg αὐθημερὸν γράφοντος ἐξιέναι, νόμου ὄντος ἐν τρι-- 
σὶν ἡμέραις περὶ πολέμου βουλεύεσθαι" ἐρεῖ γὰρ τυχὸν 
40 Δημοσϑένης τὴν διάνοιαν τοῦ νομοϑέτου σχοπεῖν, ἀλλ᾽ 
οὐ τὸ ῥητύν" ὡς περὶ 37 τῶν μὴ κχατεπειγόντων ταῦτα 
φησιν" καὶ πάλιν ἐπὶ τῶν πατὰ ἀντινομίαν" ἐν μὲν τῇ 
χατὰ ἀντινομίαν στάσει ὃ εἷς παρεβάϑη 33 γόμος" ὃ δὲ 
ἕτερος πεφύλαχται" ἐν δὲ τῇ xarà ἀντινομίαν πραγμα- 
18 τιχῇ οὕπω 35 μὲν οὐδὲ εἷς παρεβάϑη" ζητεῖέαε δὲ ποῖος 
297 παραβατέος, ὡς ἐπὶ τούτου" νόμος τὸν τύραννον μὴ 
ϑαάπτεσθαὶ, ἐν ἢ ἐτυράννησε πόλει" καὶ vüHOQ τὸν χε-« 
ραυνῷ βληϑέντα ἐν αὐτῷ τῷ τόπῳ ᾧ ἐβλήϑη ^" ϑά- 
πτεσϑαι. τυράννου χεραυνῷ βληϑέντος ἐν ἀχροπόλει χαὶ 
240 τεϑνηχότος ζητεῖται, εἰ γρὴ θάπτεσθαι αὐτὸν ἐχεῖ ἢ 
μὴ, ἐνταῦϑα γὰρ οὐδὲ εἷς μὲν παρεβάϑη νόμος, γέγονε 
δὲ τῆς ἀντινομίας ix περιστάσεως ἡ μάχη" ἐπειδὴ δὲ 
χαὶ στοχασμός ἐστι περὶ μέλλοντος πράγματος, οἷον ὁπό- 
τε τις χρίνεται τυραννίδος ἐπιϑέσεως, καὶ ἡ πραγματι- 
48 χὴ δὲ περὶ τὸν μέλλοντα Κρόνον καταγίνεται, διαφορὰν 
ταύτην παραληπτέον ἀμφοτέρων" ἐν ** μὲν γὰρ στογα- 
σμῷ περὶ οὐσίας ἔχομεν. τὴν ξήτησιν τοῦ πράγματος" ἐν 
δὲ πραγματικῇ περὶ ποιότητος " εἰ δίχαιον “3 τὸ πρᾶγμα, 
εἰ συμφέρον, εἰ νόμεμον, ὡς ἐν Φιλιππικοῖς" εἰ δίχαιον 
80 πολεμεῖν, εἰ συμφέρον καὶ ἑξης. 


36 Ald, παραβιασϑῇῆ. 57 Ald. ὥσπερ τῶν μὴ κατεπηγόν- 
τῶν. 88 Ald. παρεκάϑη., 89 Ald, αὕτη. 40 Ald. ἐβου- 
λήϑη 41 Ald, ἐάν. 42 Ald. καὶ habet post δίκαιον." 


i ω 


ΕΙΣ ETAXEI 711 


eH πραγματινὴ διαιρεῖταε γομίμῳ, * δικαίῳ, συμφέροντι, δυνατῷ ὁ 
ἐνδόξῳ, τῷ 5 ἐχβησομένῳ. 


Συριανοῦ. 'H πραγματιχὴ πολυῦλός ἔστι καὶ 
πολυσχιδὴς, καὶ ποιχίλας προβλημάτων ἰδέας ἐπιδεχο- 
μένη" ὠνόμασται μὲν οὖν πῤαγματικὴ ἀπὸ τοῦ πλεονά- 5 
Covrog ἐν αὐτῇ" τῆς γὰρ ποιότητος τῶν πραγμάτων, 
ὡς xoi ἐν τῇ διαιρέσει τῶν στάσεων ἐγνώχαμεν, εἴς τε 
τὰ γεγονότα καὶ * μέλλοντα διαιρουμένης, μόνῃ τῇ περὶ 
τῶν μελλόντων ἅπασαν ἀπειληφέναι 4 ἐπισχοπεῖ qoi. 
ἔσϑ᾽ (rs. δὲ καὶ τῶν γεγονότων ἐφάπτεται πρὸς κατα- 10 
σκευὴν. τῶν μελλόντων" ὅρος δὲ αὐτῆς ἐστιν οὗτος" στάσις 
πολιτιχαῦ πράγματας τῶν ἐπὶ. μέρους, περὶ τοῦ εἰ γέγο- 
vé τι ἢ γενήσεται" xol περὶ τοῦ εἰ τὸδὲ τὸ πραχτέον 
ἐστὶν ἢ μὴ πραχτέον ὃ τὴν ζήτησιν ποιουμένη. 

Σωπάτρου. * Ἢ πραγιιατιχὴ, ἢ 9 τε ἔγγραφος 15 
αὶ ἄγραφος , τοῖς τελικοῖς διαιρεῖται κεφαλαίοις" ἐν δὲ 
τῇ ἀγράφῳ τὸ ἔϑος * ἀντὶ τοῦ νομίμου παραληπτέον" 

ix δὲ τούτων. χαὶ αἱ ἀντιϑέσεις ἐν αὐτῇ κινοῦνται. ix 
γομίμου 5 μὲν αἱ γομικαὶ, ἐχ δὲ τοῦ δικαίου καὶ τοῦ 
συμφέροντος αἱ δικαιολογικαΐ" οἷον ἀλλ᾽ ἄξιον τὰς αἷ- 20 
τίας λέγειν" ἀλλ᾽ ἄτοπον νόδε τι ποιήσαντα μὲ xpivs- 
σϑαι" καὶ τὸ Oguxóv 08 ἐν αὐτῇ 19 χινεῖται καὶ πλατύ- 
νεται οἷς περὸ αὑτοῦ '!* τύποις εἰρήχαμεν" ἐκ δὲ τοῦ 


4 Ald, νόμῳ. 2 τῷ Par. om. 5 Ven. xai τὰ μέλλ. 
4 Ald. ἐπειληφέναι ἐπισχωτεῖν. correxi ex Ven. et Par. 5 Ven. 
πρακτέον om, 6 Quae hic Sápatro tribuuntur, Syriano ad- 
scribit Ven. p. 502. Ald, post στοχωσμὸν xol συγγνώμης ea 
. ponens. 7 Ven, διαιρεῖται δὲ 5j τε ἔγγρ. καὶ ἢ dyg. ngay uana 
τοῖς τεῖ. κεφαλαίοις, ἅπερ ἐστὶ πέντε, τὸ νόμιμον, τὸ δίκαιον, τὸ 
συμφέρον, τὸ δυνατὸν, τὸ πρέπο. 8 Ven. ἀντὶ τοῦ vouluov 
'- ἔϑος παραληψόμεϑα. 9 Ven. ἐκ δὲ τοῦ νομ. 10 Ven. 
αὐταῖ. 4114 Ven. ἑκάστου. 


712 ΣΧΟΜΙΑ͂ 


συμφέροντος αἱ ἀντιστατικαὶ κινηϑήσονται, ἔτι δὲ xà- 
χεῖνο ἰστέον, ὡς ἀπὸ τῶν 1 τριῶν τούτων τύπων ἐν 
τῇ πραγματιχῇ χρὴ τὰς ἀντιϑέσεις κινεῖν, ἀπὸ προσ- 
ctu, ἀπὸ πραγμάτων, ἀπὸ καιρῶν ἢ ἀπὸ 7) πάντων 
δἅμα ἢ τινῶν" οἷον μετὰ τὴν Πλαταιέων χατασχαφὴν 
γόμον εἰσφέρουσι «Δακεδαιμόνιοι πόλεν “Ἑλληνίδα μηκχέτε 
κατασχάπτεσθϑαι" ἐνταῦϑα γὰρ ἀπὸ μὲν τοῦ προσώπου 
ἐμπεσεῖται ἀντίϑεσις ** ἥδε᾽. ἀλλὰ πιχροὶ τινες ὄντες 
«Ταχεδαιμόνιοε καὶ 15" πόλιν Ἑλληνίδα «κατασχάψαντες 
10 οὐ δίχαιοι περὶ τούτου νομοϑετεῖν. ἀπὸ δὲ τοῦ καιροῦ" 
ἀλλ᾽ ἐν πολέμῳ ἥκιστα χρὴ 15 »ομοϑετεῖν, γνώμης yàe 
σωφρονούσης , οὗ τεταραγμένης ἔγγονος ὃ νόμος " ἀπὸ δὲ 
᾿ τοῦ πράγματος" ἀλλ᾽ ἡ Πλαταιέων παράνομος ἅλωσις 
οὐ συγχωρεῖ βέβαιον ἑστάναι τὸν νόμον. ᾿Ιστέον δὲ, 
15 ὅτι 7 πραγματικὴ περὶ 17 μελλόντων ποιουμένη τὴν ὅή- 
τησιν, οὔτε προβολὴν, οὔτε διήγησιν ἐπιδέχεται, εἴπερ 
ἢ τὲ προβολὴ καὶ ἡ διήγησις τῶν γεγονότων ἢ ὡς 7ε- 
γονότων ἔχϑεσιν περιέχουσα I$ ἀγτὶ τούτων τὴν xata- 
στασιν ἕξει συνδετικὴν 19 οὖσαν τῶν Tt προοιμίων χαὶ 
20 τῶν ἀγώνων" τρόποι. δὲ καταστασεώς εἰσι δώδεκα, ?* ὡς 
Avivnc ἐν τῇ περὶ τῶν μερῶν τοῦ V "λόγου τέχνῃ φησὶν, 
οὖς χρὴ διασχεψαμένους ἀχριβῶς x«t ἐχείνους ποιεῖ- 
σϑαι τὰς καταστάσεις, μάζιστα δὲ τὸ ?* παρ᾽ ᾿Ισοχρά- 
τους ?? εὖ ἐχόντως εἰρημένον ἐν τῇ τέχνῃ μνημονευτέον" 
25 ὡς ?? σχοπητέον iv τῇ καταστάσει τό τε πρᾶγμα καὶ 
τὰ πρὸ ?* τοῦ πράγματος καὶ τὰ μετὰ τὸ πρᾶγμα, καὶ 


42 τῶν. Ven. om. A3: Ven. ἔκ. 44 ἀντίϑεσις Ven. 
om, 15 καὶ Ven. om. {16 Ven. mooojxs. 47 Ven. περὶ" 
τῶν μέλλ, 18 Ven, περιέχουσιν, ἀλλ᾽ ἀντὶ τ. 19 Ald. ew- 
δεκτικήγν. "Ven. et Par. συνδετικήν. 410 Ald. δέχα. "Ven. et 
Par. δώδεκα. — 21 Ald.-rü» παρ᾽ "Ic. εὖ ἐχόντων εἰρημένων. 43 
Ven. παρ᾽ ᾿Ισοκράτει. 25 Ven. ὥσπερ. 24 πρὸ Ald. et 
Par. om., recepi ex Ven. 


ΕΙΣ XTAZEIZ 713 


τὰς διανοίας αἷς ἑχάτερος τῶν ἀγωνιζομένων τόδε τι πέ- 
πραχὲν ἢ μέλλει πράττειν. καὶ τούτων τοῖς συμβαλλο- 
μένοις 2 ἡμῖν χρηστέον. Τελικὰ δὲ κεφάλαια κυρίως. 
μέν ἐστι τρία- ὡς xol ἐν προγυμνάσμασιν εἴρηται, 15 εἴγε 
καὶ τρία τῆς ῥητορικῆς ἔγνωμεν. εἴδη, ὧν τοῦ μὲν διχα- 5 
vixoũ τέλος τὰ δίχαιον, τοῦ δὲ συμβουλευτικοῦ τὸ συμ- 
φέρον, τοῦ δὲ πανηγυριχοῦ τὸ καλάν. τούτων 7 ἕχα- 298 
στον ὑποδιαιρεῖται εἰς τάδε. τὸ μὲν δίχαιον εἴς τὰ τὸ 
“νόμιμον καὶ τὸ δίκαιον xoi τὸ ἔϑος. ᾿τὸ δὲ συμφέρον 
εἰς τὸ τὸ ?? χρήσιμον καὶ τὸ ?? ἀναγκαῖον καὶ 35 δυνα- 10 
. τὸν καὶ ῥάδιαν καὶ τὸ ἐχβησόμεναν. τὸ δὲ καλὸν εἴς T6 
τὸ πρέπον καὶ ?* ἔνδοξον. 

Μαρκελλίνου. 'H πραγματικὴ τοῖς τελιχοῖς κε- 
φαλαίοις διαιρεῖται, "ἅπερ εἴρηται τελιχὰ, διότε πολλῶν 
“οημάτων περιεχτιχα ἐίσιν. πᾶν γὰρ νόμιμον ζήτημα 15. 
ἢ τῆς ὁριχῆς ἐστε στάσεως ἢ τῶν δικαιολογικῶν, L γο- 
μιχῶν" αἱ γὰρ νομικαὶ πᾶσαι καὶ ἡ μετάληψις ἡ ἔγγρα- 
φος εἰς τὸ νόμιμον κειράλαιον ἔχουσι τὴν ἀναφορὰν, αἱ 
δὲ λογιχαὶ καὶ ἡ μετάληψις D ἄγραφος εἰς τὰ δίκαιον, 

ὁ δὲ στοχασμὸς εἰς τὸ συμφέρον, ὥστε διὰ τὸ πολλὰ a0 
περιέχειν νοήματα τελικὰ κεράλαια ixi n. mQoréroxToL 
δὲ τὸ νόμιμον καὶ τὸ δίκαιον. διὰ ταῦτα. εἰς δύο 100- 
vovg διῃρημένων τῶν ζητημάτων τῶν πολιτικῶν cic T8 
τὸν παρεληλυϑότα χρόνον χαὶ μέλλοντα , xai τῆς πρα- 
γματικῆς μέσης ἀμφοτέρων τεταγμένης, χαὶ φύσει μὲν 25 
εἰς τὸ μέλλον ἐχούσης τὸν σχοπὸν, QU μὴν οὐδὲ τοῦ παρ- 
᾿ελϑόντος ἐχτὸς οὔσης, τὰ κεφάλαια αὐτῆς ἀμφοτέρων 


25 AM. συμβαλομένοις. |. 236 Ven. ἡμῖν εἴρηται. 27 Ven. 
τούτων δὲ. 28 re τὸ Ven. om, 29. καὶ τὸ Ven. om. 8580 
καὶ h. 1. et ante ῥῴάδιον et xal τὸ ante ἐκβησόμενον Ven. om. 


51 Ven. καὶ τὸ ἔνδοξον, sequitur τὸ μὲν οἷν γόμιμον πλατύνεται 
p. 502. Ald, ΄ 


714 X XOAIA 


- / * Y 7 i-e 
μετέχεε τῶν γρόνων. TO μὲν οὐν VOluuO xol τὸ Ütxotoy 
τοῦ παρεληλυϑότος ἐστίν. οἱ γὰρ νόμοι ἔφϑασαν τε- 
ϑεῖσϑαι, καὶ τὸ δίχαιον àx τῶν τῶν 33 φϑασάντων ἐν- 
γοιῶν δοχιμάζεται" εἰχότως οὖν τὰ δύα ταῦτα προτε- 

δταγμένα ἐστὶ χεφάλαια τοῦ τε συμφέροντος χαὶ τῶν 
λοιπῶν, & περὶ τὸν μέλλοντα ὁρᾶται, ἐπεὶ καὶ τὸ παρε- 
ληλυϑὸς τῷ χράνῳ πρότερον τοῦ μέλλοντος" ἄλλως τε 
τῶν κεφαλαίων τῶν 3" μὲν Περὶ τὸ ftodyua, τῶν δὲ κερὶ 
τὸ πρόσωπον ἀπέδωχε ταξιν᾽ προὐτιμήσατο δὲ ἐνταῦϑα 
40 τὰ περὶ τὸ πρᾶγμα τῶν περὶ τὸ πρόσωπον" εἰ δὲ ἐν στο- 
χασμῷ τὰ περὶ τὸ πρόσωπον πρατάττει χεφάλαια τῶν 
ssp TO πρᾶγμα, ἐροῦμεν, ὅτι ἐχεῖ περὶ ὑπάρξεως ἦν 
πᾶσα ?* ἡ ζήτησις, ἔνϑα προτιμᾶται ἡ περὶ τὸ πρόσω- 
πον ᾿ξήτησις , ἐνταῦϑα δὲ περὶ τὸ πρᾶγμα. περὶ γὰρ τῆς 
15 τοῦ πράγματος ποιότῃτος ἡ ζήτησις, χεφάλαϊον δὲ τοῦ 
πράγματος τὸ νόμιμον καὶ τὸ δίκαιον. ὥστε ἀναγχαίως 
τὰ τῷ πράγματι οἰκεῖα προτέταχται᾽" τοῦ δὲ προσώπου 
τὸ συμφέρον, καὶ τὸ 53 δυνατὸν καὶ ἔνδοξον. ταῦτα 
δὲ xoi πρός τι" συμφέρον γὰρ τῷ χρώματι πρὸς τὸ 
' 20 πρᾶγμα δείκνυται τὸ δυνατὸν xai ἔνδοξον" xol αὐτοῦ 
δὲ τοῦ δικαίου τὸ νόμιμον προτέταχται, ὡς ἄτεχνος πί- 
στις. αἱ δ᾽ ἄτεχνοι πίατεις πανταχοῦ ἱαχυρότεραι "5 
τῶν ἐντέχνων χαὶ προτιιητέαε, ὡς καὶ 4ημοσϑένης 
ἐχρήσατα πανταχοῦ" ἔνϑεν ἐν τῷ περὶ τοῦ στεφάνου 
45 ἀσθενῶν τῷ νομίμῳ xci ἰσχύων περὶ τὸ δίκαιον, καὶ 
| προοίμιον ἠναγχάσϑη κατασχευάσαι ἴδιον" ῥοπὴν TE λα- 
pti» παρὰ τοῦ δικαστοῦ τοῖς ἰσχυροτέροις πρώτοις χρὴ- 
σασϑαι, ἵνα μὴ ἐξ ἀρχῆς χαταγνωσϑεὶς, ἅτε ἀπὸ τῶν 
ἀσϑενεστέρων ἀρξάμενος, δυσχερὴ τὴν ἐπαγομένην πί- 
80 Gr.» ἔχῃ" εἰχότως οὖν τὸ νόμιμον προτέταχται, ἕπεται 


52 Adjeci alterum τῶν. abest ab Ald. 53 Ald. τὸ μὲν — 
τὸ δὲ, Par. τῶν μὲν — τῶν δὲ — 34 Ald. πᾶσαι. — 35 τὸ Par. 
om. 56 Ald. ἐσχυρώτεραι. 


ΕΙΣ ZTAZEIX ZEN 715 


δὲ τὸ δίχαιον. ῥητὰ 37 μὲν καὶ ᾿ἔγγραῤα τὰ γόμιμα - 
ἅπαντα ἄτεχνοι πίστεις ε τὸ δὲ δίκαιον xoi ἐξ —— 
ἐστι χἀὶ ἐνδόξων πίστεων ἀντίῤῥησιν ἐχουσῶν. « 9? γὰρ 
ἔνδοξοι πίστεις OU πανταχοῦ αἱ αὐταί, ἀὐτίχα γοῦν xol 
τὸ ἐσθίειν τοὺς γονεῖς τισιν ἀγαϑὸν ἐδόχει, ἑτέροις δὲ δ 
τὸ κάειν, ᾿Αϑηναίοις δὲ καὶ τὸ μὴ τρέφειν ἢ ἢ χϑιραγω-. 
γεῖν ἔγκλημα ἐδόκει. τινὲς δὲ καὶ τοῦτό φασιν" ὡς δἰ- 
κότως τὸ νόμιμον προτέταχται τοῦ δικαίου, ὡς ὡρισμέ- 
vov ?? ἀορίστου. τὸ μὲν γὰρ νύμιμον ὡρισμένον ἐστὶ 
δίχαιον. τὸ δὲ δίχαιον ἀόριστον" ἐσχυρότερον δὲ τὸ ὡ- 10 
οισμένον τοῦ ἀορίστου καὶ ἀδήλου xol προτιμότερον" 
μετὰ ταῦτα τὰ παρὰ τὸν μέλλοντα τέταχταε χεφάλαια, 
καὶ πρὸ τοῦ δυνατοῦ τὸ συμφέρον, πρῶτον γὰρ Oxo-  . 
ποῦμεν εἰ συμφέρον, εἶϑ'᾽ οὕτως εἰ δυνατὰν γενέσϑαι" 
οἱ δὲ λέγοντες, ὡς oV καλῶς τὸ συμφέρον τοῦ δυνατοῦ 15 
προτέταχται, ἕως γὰρ ἂν ἀδύνατα T τὰ πράγματα, 
περιττὴ ἡ τοῦ συμφέροντος βουλὴ, καὶ προφέροντες τὸ 
κατὰ τὸ ἀδύναταν' ἀσύστατον ζήτημα, ὅτι διὰ τὸ *? 
μὴ δύνασϑαι ἐξετασϑῆναι τὸ ἀδύνατον ἀσύσταταν ἐπαί- 
90tV, μὴ ov χαλῶς λέγουσι. τὸ γὰρ συμφέρον καὶ φύ- 39 
gt, πρῶτον xci ἐμπεριείληφεν ἐν ἑαυτῷ τὰ δυνατόν. ὃ ᾿ 
, γὰρ τὰ ἀδύνατα κατασκευάζων τὰ ἀσύμφορα χατασχευά: 
ξέι, ὡς ἂν εἰ χκατασχευάζοιμεν αρωνειίτας ** ἄρξαι τῆς 
ἝἝλλαδος, ἀσύμφορα αὑτοῖς κατασκχευάσομεν. "κινδύνου 
γὰρ ^^ ἀφορμὰς αὐτοῖς προξενήασομεν . καὶ εἰ κατασχευά- 55 
σομεν 43 συμφέρειν ** τῷ πένητι τριηραρχεῖν, κατὰ τὸ 
ἀδύνατον ἀσὐμφαρόν ἐστιν. ἀνάγκῃ οὖν πάντως " τῷ 
συμφέροντι 46 τὸ δυνατὸν περιέχεσϑαι, οὗ μὴν τῷ δυ- 
νατῷ τὸ συμφέρον. οὗ γὰρ δυνατὸν ἀποχτεῖναί τινα ἢ ᾿ 

57 Ald. ῥητὸν, Per. ῥητά, mox Ald. et Par. ἅπαν, scripsi 
ἅπαντα. 38 Ald. of. 59 Ald. ὄρισμένον. 40 Ald. rovro., 
41 Ald. uágo» εἴ. 42 Ald. ἢ. 43 Par. κατασκευάξομεν. 
44 Ald. συμφέρει. 45 Ald. πάντα. 746 Ald, τῷ. ᾿Ν 


' 7516 ZX0A14 uM 


ἱεροσυλῆσαι τῶν ἱερῶν᾽ ἀφυλάκτων ^? ὄντων ἤδη καὶ 
συμφέρον. φυσικῶς οὖν περιεχομένον τῷ συμφέροντι 
τοῦ δυνατοῦ, ἀναγχαίως καὶ ὑποτέταχται αὐτῷ . πρὸς 
δὲ τοὺς λέγοντας, ὡς ἄχρηστον τὰ συμφέρον τοῦ δυνα- 
5 roU ἀπόντος, ἐροῦμεν ὡς κατὰ τὸν τῆς φιλονεικίας λό- 
yov ἀεὶ τὰ συμφέρον ἐξετάξεται, χἂν ἀπῇ τὸ Óvvatov., 
δεῖ γὰρ βούλεσθαι τὰ χρηστὰ ἑαυτοῖς καὶ εἰ μὴ δυνα- 
psOa. ἔνϑα ** βουλήσεως μὲν εἰσι χρίσεις, xà» μὲ 
, παρῇ τὸ δύνασθαι καὶ εὐϑῦναι" 45 δυνάμεως δὲ τοῦ 
40 βαύλεσϑαι 5 ἀπόντος, οὔ" οὕτω γὰρ ἂν καὶ πλοῦτος 
χἀὶ ἰσχὺς xci σοφία καὶ εἴ τι ἄλλο δίχας δοῖεν" τὸ 
ἔνδοξον μετὰ τοῦτο ἐστι xol τὸ ἐχβησόμενον, à τινες 
χαὶ μέρη εἰρήκασι τοῦ συμφέροντος. καὶ ὥσπερ ὑπὸ τὰ 
συμφέρον τὸ δυνατὸν, οὕτως ἔφασαν. χαὶ ὑπὸ τὸ ἔνδο- 
45 ἕον τὰ ἐκβησόμενον εἶναι. εἰχότως οὖν τὸ ἔνδοξον προ- 
τέταχται τοῦ ἐκβησομένου" ἀλλ᾽ ἐροῦσί τινες ἐναντιού- 
μένοι, ὡς τὸ μὲν ἔνδοξον μονοδιδές ἐστι, τὸ δὲ. ἐχβη- 
σόμενον πολυειδές. 51 xal γὰρ ἐν αὑτῷ καὶ τὸ συμφέ- 
ρον xol τὸ κχινδυνῶδες xoi τἄλλα δοχοῦντα χεφάλαια 
40 χατασχεναάζεται. ὥὦφειλεν οὖν τὸ πολυειδὲς τοῦ μονοει- 
δοῦς προτεϑεῖσϑαι. ἀλλ᾽ ἐροῦμεν, ὅτι ἡ τοῦ συμφέραν- 
τος ἔννοια τὴν δόξαν ἔ ἔχεν" χαὶ ἐπειδὴ τὰ ζητήματα βού- 
λεται ἀχόλουϑον ἔχειν τοῖς »προτέινομένοις προσώποις 
τὰν σχοπὸν, προτείγεται δὲ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ἐν roig ξη- 
28 τήμασι τῶν ἀρχαίων πρόσωπα, οἷον τὸ Πημοσϑένηυς ἢ 
Περικλέους, ἢ “ακεδαιμονίων ἢ ᾿ϑηναίων, oig ἐπιμε- 
λὲς τὸ δόξης μᾶλλον ἢ τῶν ἄλλων φροντίζειν. ὡς δῆλον 
ἀπὸ τῶν ἐν Πύλῳ τριακοσίων" οἷον διὰ δόξαν τοῦ ἐχβη- 
σομένου κατεφρόνησαν, ἐξὸν γὰρ ἀλόγως σώζεσϑαε &- 
80 Aovro μᾶλλον τὸν μετὰ δόξης ἐχβάντα ϑάνατον, sixo- 


— — — 


47 Par. ἀφυλάκτων τῶν ἱερῶν ὄντων. 48 Ald. ἔνϑα. 49 
|, AM, εὐϑηναι. 50 Ald. βούλεται. 51 Ald. additt τοῦ μονο- 
αιδοῦς, quod omisi cum Per. N 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ €. 717 


τῶς τὸ ἔνδοξον τοῦ ἐχβησομένου προτέταχται. "lurtov 
δὲ, ὡς τὸ ἀναγκαῖον κεφάλαιον. 0 τεχνικὸς μὲν ἀγνοεῖ . 
᾿παρὰ. δὲ τῷ “ημοσϑένει xai τοῖς πολλοῖς τῶν ἀρχαίων 
μεμελέτηξαι. καὶ ἡ μὲν τάξις τῶν χεφαλαίων αὕτη. τὴν 
'πραγματιχὴν δέ τινες οὕτω διεῖλον" εἰς νόμιμον, συμ- 5 
φέρον, δυνατόν. προστιϑέντες τῷ μὲν νομίμῳ τὸ σαφὲς, 
τῷ δὲ συμφέροντι τὸ ἀναγκαῖον, τῷ δὲ δυνατῷ τὸ ód-. 
διον. ἀλλ᾽ Ἑρμογένης ταύτην παρελογίσατο" ἐντέχνως 
δὲ ταύτην πάνυ τοῖς κειμένοις διεῖλον. 


"Ἔστι δὲ ἢ Y μὲν ἔγγραφος προγματικὴ, ἣ δὲ ἄγραφος" ἔγγραφος 10 
μὲν 3| ἀπὸ ῥητοῦ τὸ ζήτημα ἔχουσα" οἷον νόμου κελεύοντος ἐν ἡμέ- 
ραις τρισὶ περὶ πολέμου βουλεύεσθαι, ᾿Ελάτειαν ἔχοντος Φιλίππου 
γράφει 4ημοσϑένης αὐϑημερὸν ἐξιέναι" ἄγραφος δὲ ἢ μὴ ἀπὸ ῥη- 
τοῦ" οἷον ἀξιοῖ μετὰ τὰ κατὰ Πύλον Κλέων Πύϑιος καλεῖσθαι. 


* υρεανοῦ. Ἢ μὲν ἔγγραφος ἀπὸ ῥητοῦ τινὸς 15 
καὶ ! περὶ ῥητὸν ἔχειν * φησὶ τὴν. ἐξέτασιν. ἡ δὲ ἄγ ρα- 
φος ῥητῶν οὐ προσαπτομένη περὶ ψιλὰ μόνον ἔχει τὰ * 
πράγματα τὴν ξήτησιν" εἴδη δὲ αὐτῶν οὐδ᾽ ἑτέρα ἔχει, 
διότι οὐδὲ διαφορὰ κεφαλαίων ἐν αὐτοῖς ϑεωρεῖται, 6 
διαφορὰ 7 δὲ προβλημάτων" τῶν μὲν οὖν ὑπὸ τὴν ἔγ- 30 
γραφον πραγματικὴν προβλημάτων εἰσὶ διαφοραὶ ἑπτὰ, 
χατὰ νόμου εἰσφορὰν, κατὰ νόμσυ παλαιοῦ κύρωσιν καὶ 
ἀναίρεσιν, κατὰ πρόσϑεσιν ἐν νόμῳ μέρους τινὸς, κατὰ 
ψηφίσματος εἰφαγωγὴν, κατὰ ῥητὸν καὶ διάνοιαν, κατὰ 
ἀντινομίαν, κατὰ αἴτησιν δωρεᾶς. κατὰ μὲν νόμου εἰσφὸ- 25 
ρὰν, οἷον πολλῶν ἀτελῶν γινομένων, * xai τῶν πολιτευο- 300 


. 1 Ald. &, — 2 Ven. “Τῆς δὲ “πραγματικῆς 7 μὲν ἐστιν ἔγγρα- 
φος, ἣ δὲ ἄγραφος,. καὶ ἣ μὲν ἔγγραφος x. t. À. 5 Ven. $. 
4 Ven. ἔχε sine φησὶ, b τὰ Ven. om. 6 Ven. addit: Κἂν 
μυριάκις ἔνιρι ξένοις ὀνόμασι τὰ συνήϑη προσαγορεύειν ἐπιχειρῶσιν. 
7 Ald, et Par. διαφορὰν, Ven. διαφορά, 8 Ven. γιγνομένων, 


28 | 2OAIA 


μένων ἐλλειπόντων ,? τίϑησι γάμον “Ἱεπείνης, μηδένα 
εἶναι ἀτελῆ: κατὰ δὲ νόμου παλαιοῦ 15 χύρωσιν καὶ ἀναί- 
ρέσιν, οἷον μετὰ τὰ ἐν Μαραϑῶνι γράφει τις παρὰ Au- 
κεδαιμογίοις ἀναιρεῖσθαι τὸν τῆς πανσελήνου ψόμον. 

5 xarà ** πρόσϑεσιν. ἐν νόμῳ μέρους τινὸς, οἷον νόμος 

^ τὸν τυπτήσαντα χιλίας διδόναι. πλούσιος ἔχϑρὸς 1" 
ἅπαξ πένητα τυπτήσας. ἐξέτισε τὰς χιλίας" ὁ δὲ πένης 
νόμον εἰσφέρει xol ἀτίμους τοὺς τοπτήσαντας γίγνεσϑαι 
οὐ γὰρ ἀναιρεῖ 13 τὴν ἔχτισιν τῶν χιλίων ἡ προσϑήχη 14 

40 τῆς ἀτιμίας" ἀλλ᾽ £5 ἕγᾳ τὸν ὅλον. ἀπεργάξεται νόμον" 
κατὰ δὲ ψηφίσματος εἰσαγωγὴν, οἷον βασιλέως ἐπερχο- 
μένου πολλῷ στρατῷ γράφει Θεμιστοχλῆς, ἐχλυτόντας !6 
τὴν πόλιν εἰς, τὰς τριήρεις ἐμβαίνειν" ov ῥᾳδίαν δὲ τὴν 
ἐπίγνωσιν. ἔχει τὰ τοιαῦτα συμβουλευτιχὰ προβλήματα, 
48 πότερον τῆς ἐγγράφου πραγματικῆς ἐστιν ἢ τῆς ἀγρά- 
φου" τὰ γὰρ αὐτὰ δυνατὸν ὑπὸ ᾿ἑχατέραν ἀνάγειν" πλὴν 
ἐκείνῳ 17 ys διεστήχασιν" ἐὰν μὲν γὰρ qj τὸ γράφει 

᾿ προσκείμενον àv τῷ ζητήματι δηλονότι ὡς ψηφίσματος 
εἰσαγομένου τινὸς τὸ γράφει πρόσχειται. * καὶ οὕτως 
20ιἄν τῷ ψηφίσματι ὁ συμβουλεύων συσταΐῃ" εἰ δὲ ἀντὶ 
τοῦ γράφει Θεμιστοχλῆς ἢ ὁ δεῖνα τὸ συμβουλεύει προσ- 
κείμενον ἔχει, ψιλὴ τῶν πραγμάτων ἐξέτασις, ἔσται" 
καὶ οὕτως ὑπὸ μὲν τὴν ἔγγραφου πραγματιχὴν. ἀναχϑή- 
σεται πᾶσα᾽ ψηφίσματος εἰσαγωγὴ καὶ λόγος τῷ Vnpio- 
25 ματι συνίστάμενος * ὑπὸ δὲ τὴν ἄγραφον 1? πᾶς συμ- 
βουλὴν περιέγων ἄνευ ῥητοῦ λόγορ᾽ ἀνάγονται δὲ ὑπὸ 
τὴν ἔγγραφον πραγματικὴν TG τὲ χατὰ. ῥητὸν xoi διά- 


9 Ven. ἐκλιπόντων. 10 Ven. πάλαι κειμένου. 11 Ven. 
κατὰ δὲ πρόσϑ. 12 Ven. ἐχϑρὸς πένητος ἅπαξ τυπτήσας ἐξ, τ 
χιλίας, καὶ δεύτερον τυπτήσας δέδωκε τὰς χιλίας, ὁ δὲ πένης. 45 
Ven. ἀναιρῶν. 14 Ven. τῇ προςϑήκῃ. 45 ἀλλ᾽ Ven. om. 
46 Ven. ἐκλείποντας. 417 Ald. ἐκεῖνο. Ven. et Par. ἐχείΐνῳβ.Ό. 18 
Ven. προςγέγραπια. 48 Ven. ἔγγραφον πραγματικὴν. 


ΕΙΣ XTAZEIS - . 719 


γοιαν προβλήματα᾽ οἷον νόμος περὶ. πολέμου μέχρι τριῶν 
ἡμερῶν. βουλεύεσϑαι. ᾿Βλάτειαν Φιλίππου καταλαβόν- 

τος, ?? γράφει συμβουλεύων Δημοσϑένης αὐϑημερὸν 
ἐξιέναι, «Αἰσχίνης ἀντιλέγει" xol χατὰ ἀνξινομίαν" νό- 

μος ?* τὸν τύραννον μὴ ϑάπτεσϑαι ἐν ἢ ἐτυράννησε δ΄ 

᾿ φᾳόλει" καὶ νόμος τὸν χεραυνῷ βληϑέντα ἐχεῖ ϑάπτε- 

σϑαι ἔνϑα ^? ἐβλήϑη. ἠνέχϑη σχηπτὸς κατὰ τυράννου. 

καὶ ὃ μὲν 33 ἐχεῖσε ϑάπτειν αὐτὸν συμβουλεύει, ὃ δὲ 

ἷ ἀντιλέγει" ἔτι γε μὴν xoà κατὰ αἴτησιν δωρεὰς πάντα ?* 

ὑπὸ τὴν ἔγγραφον ἀναζϑήσεται, 25 εἴπερ κατὰ νόμον 40 

΄ γίνεται. οἷον νόμος τὸν ἀριστέα λαμβάνειν ἣν ἂν βου- 
λοιτο δωρεάν" πλούσιυς ἀριστεύσας αἰτεῖ πένητος ἐχϑροῦ 
φόνον, χαὶ ἀντιλέγει τις" τῶν μὲν οὖν ὑπὸ τὴν ἔγγρα- ' . 
gor πραγματικὴν ἀναγομένων προβλημάτων αὗται δια- 
φοραί" τὴς δὲ ἀγράφου 26 τῶν προβλημάτων ὁμοίως &- £5 

ei διαφοραὶ ἑπτα. κατὰ ἀμφισβή τησιν, χατὰ ἀποχήρυ- 

ξιν, κατὰ δοχιμασίαν, κατὰ προσαγγελίαν, κατὰ τίμη- 7 
σιν 17 xal ἀνϑυποτίμησιν, χατὰ συμβουλὴν περὶ μελλό»- 

των, κατὰ ἀξίωσιν" κατὰ ἀμφισβήτησιν μὲν, οἷον 35 

ἔδοξε τῶν ἐν Μαραϑῶνε πεσόντων ἐπιτάφιον εἰπεῖν tot 20 
ἀριδστεύσαντος τὸν πατέρα, καὶ ἀμφισβητοῦσι περὶ τού- 

του ὃ τὸ Κυναιγείρου 35 καὶ ὁ Καλλιμάχου πατήρ᾽ xc- 
τὰ ἀποκήρυξιν δέ" ἐπέστη νύχτωρ ὁ παῖς ξιφήρης τῷ πα- P 
vol, μεταγνοὺς ὥρχωσε μὴ ἐξειπεῖν, 55 xol ἀποχηρύττε- 

ται ὑπὸ τοῦ πατρός" κατὰ δὲ δοχιμασίαν, οἷον ?* Eni- 25 
χουρος λαχὼν δαδουχεῖν δοχιμάξεται, sarà προσαγγελίαν 

δὲ, οἷον μετὰ Χαιρώνειαν Δημοσϑένης ἑαυτὸν προσα͵- 

20 Ven. ἔχοντος. 21 Ven. οἷον νόμος 232 Ven. ἔνϑαπερ. 


45 Ven. ὃ μέν τις. ’ .24 Ald. πανταχοῦ. Ven. et Par. πάντα. 
35 Ven. ἀναχϑ. πραγματικὴν, ἐπείπερ κατὰ νόμον γίγνονται. 26 


Ald. àyg. πραγματικῆς. omisso sq. τῶν». 27 AM. κατατίμησιν 
καὶ ἀνϑ᾽ ὑποτίμησιν. 28 Ven. οἷον om. 29 Ven. Kvrtysl- 
eov. δα Ald. ἐξιπεῖν. 81 οἷον Ven. om. — 


220... ΟΣΧΟΑΙΑ, 


γέλλει. 52 χατὰ δὲ τίμησιν καὶ ἀνθϑυποτίμησιν" μετὰ 
Πάρον ἁλόντι Μιλτιάδῃ Ξανϑίιππος τιμᾶται πεντήχον- 
τα ταλάντων, ὁ δὲ 535 ἀνθυποτιμᾶται ϑανάτον" κατὰ 
δὲ συμβουλὴν περὶ μελλόντων" οἷον ᾿Αλκιβιάδης μετὰ 


5 Κύζικον "5 συμβουλεύει πλεῖν ἐπὶ Σικελίαν" κατὰ δὲ "5 


ἀξίωσιν, ᾿Αλκιβιάδης ἐπανελθὼν ἀπὸ τῆς φυγῆς καὶ 


στρατηγεῖν ἀναγκαζόμενος ἀξιοῖ περὶ τῶν. ἐπενεχϑέντων. 


ἐγχλημάτων αὐτῷ πρότερον ἀπολογεῖσθαι", διαφέρει δὲ 
ἡ κατὰ ἀξίωσιν πραγματικὴ τῆς κατὰ συμβουλὴν, ὅτι 
4 ἐν μὲν ταῖς συμβουλαῖς ὑπὲρ toU χοινῇ 5 συμφέροντος 
προηγουμένως ποιεῖται τοὺς λόγους; 0 συμβουλεύων" ἐν 
δὲ ταῖς κατὰ ἀξίωσιν ὑπὲρ ἑαυτοῦ ποιεῖται τὴν πρόοδον 7 
λέγων" παράδειγμα τῆς κατὰ συμβουλὴν" ᾿Αλχιβιάδης 
μετὰ τὰ κατὰ "8 Kulixov συμβουλεύει πλεῖν ἐπὶ “Σικε-. 
λίαν" τοῦτο γὰρ συμφέρει τῇ πόλει. τὸ δὲ χατὰ ἀξίω-. 
σιν. ᾿Αλκιβιάδης ἐπανελϑὼν ἀπὸ τῆς φυγῆς χαὶ στρα- 
τηγεῖν ἀναγχαζόμενος ἀξιοῖ πρότερον περὲ τῶν ἐπενε--: 
χϑέντων αὐτῷ ἐγχλημάτων ἀπολογεῖσθαι" ἐνταῦϑα. μὲν 
οὖν δι’ ἑαυτὸν τῇ πόλεε προσάγει ἀξίωσιν, 55 ἐχεῖ δὲ τὴν 
20 συμβουλὴν διὰ τὸ τῆς πόλεως συμφέρον ποιεῖται" ἡ δὲ 
χατὰ ῥητὸν καὶ διάνοιαν πραγματικὴ διαφέρει τοῦ ῥη- 
τοῦ καὶ διανοίας τῆς νομιχῆς στάσεως, ὅτι ἐχεῖ μὲν ὁ 
χρινόμενος 4" íxov παραβαίΐίνει xol ὡς ἤδη ** παραβε- 
θηκὼς τὸν νόμον χρίνεται" χαὶ ἀρϑέντος τοῦ “νόμου τὸ 
35 λοιπὸν οὐδεμίαν ἐγκλήματος 42 ἐπιδέχεται χώραν. ἐνταῦ- 
ϑα δὲ οὐδέπω. παραβέβασται, ἀλλ᾽ εἰ γρὴ παραβῆναῦ 
ζητεῖται" καὶ ἡ κατ᾽ ἀντινομίαν. δὲ πραγματιχὴ διαφέ- 


301 
15 


gu τῆς ἀντινομίας τῷ ἐκεῖ μὲν παραβεβάσϑαι ἤδη rov. 


« 


δτξ- 


52 Ald. προσαγγέλει. 53 Ven. ἑαυτῷ &vOvuor. 584 Κύ- 
ζικον Ven, om, 35 δὲ Ven. om. 56 Ven. xou; τῇ πόλει. 
57 Ven. πρόσοδον. 88 τὰ κατὰ Ven. om, —— 39 Ven. τὴν dt. 
40 Ven. ἑκὼν ὁ xg. — 41. Ald. elós, 42 Ven. ἐγκλημάτων. 


ΕΙΣ ZTAZEIX 72 


ἕτερον τῶν νόμων, ἐνταῦϑα δὲ βουλὴν προχεῖσϑαι, πότε- 
gov αὑτὸν παραβατέον, ὡς ἐπὶ τοῦ χεραυνωϑέντος τυ- 
ράννδυ. ἐν ἢ ἐτυράννει πόλει. ἐπειδὴ δὲ δωρεᾶς αἴτησις 
καὶ ἐν στοχασμῷ ἐμπίπτει, ὡς ἐπὶ τοῦ ὑποσχομένου 45 


, € - ^-^ 
μάγου. εἴσω πέντε ἡμερῶν ἀποκτενεῖν τὸν τύραννον, ** 5 


kal iv ὅρῳ ἐν πραγματιχῃ, ἐστέον, ὅτι ταύτῃ διαφέ- 


ρουσιν ἀλλήλων, ὅτε ἐν ἐχείνοις- μὲν οὐχ ὥρισται, 55 ποίαν 


αἰτεῖ ὁ λαβεῖν ἀξιῶν, ἐν ταύτῃ 46 δὲ ὡρισμένην αἰτεῖ, 
οἷον ἢ " πατέρα σώζεσθαι ἢ ἐχϑροῦ φόνον ἢ γυναῖχα 
πρὸς γάμον. 45 xoi ἔτε ἐν μὲν τῷ ὅρῳ οὐδ᾽ ὅλως τὸν 
αἰτοῦντα φαμὲν ἄξιον εἶναι δωρεᾶς, οὐ γὰρ τὸ παρὰ 
τοῦ νόμου διηγορευμένον. ἐπὶ τῇ Ówgsg πεπραχέναι" ἐν 
δὲ τῇ πραγματικῇ τῆς μὲν αἰτουμένης χωλύομεν τὸν αἷ- 


τοῦντα τυχεῖν ; ἑτέραν δὲ λαμβάνειν συγχωροῦμεν" . δια-. 
φέρει δὲ ἡ κατὰ ἀμφισβήτησιν" πραγματικὴ τοῦ xat. 


᾿ἀμφισβήτησιν ὅρου, ὅτι ἐν μὲν. τῷ. ὅρῳ ix λείποντος 
χαὶ πεπραγμένου συνέστηχεν ἡ ἀμφισβήτησις, καὶ éav- 
τὸν μὲν Gbtov εἶναι λέγει τοῦ αἰτουμένου, ^? τὸν δὲ ἀν- 
τιλέγοντα οὐδαμῶς. ἐνταῦϑα 55 δὲ ἑαυτὸν μὲν μᾶλλον 


15 


, Y 1 , 
ἄξιον εἶναί φησιν, ἧττον δὲ τὸν ἐναντιούμενον ". διόπερ 20 


ἐν ταῖς πραγματικαῖς, ἡνίκα ποιούμεϑα τὰς συγχρίσεις, 
οὗ χρὴ τὸν ἀμφισβητοῦντα ψέγειν, ἀλλὰ χἀχεῖνον μὲν 
ἐπαινεῖν, ἑαμτὸν δὲ μᾶλλον προχρίνειν, ὡς ἐπὶ Κεφάλου 
καὶ ᾿Αριστοφῶντος, οἱ περὶ τοῦ γέρως ἀμφισβητοῦσιν" 


δύο δὲ τῆς ῥητορικῆς εἰδῶν, ὡς πολλάχις ἔφαμεν, ἐν 25 


ταῖς στάσεσι ϑεωρουμένων, δικανικοῦ ve καὶ συμβουλευ- 


45 Ven. τοῦ μάγον τοῦ ὑποσχομένου. 44 Ven. addit: καὶ 
ἐπειδὴ Ἰνέχϑη κατ᾽ αὐτοῦ σχηπτὸς εἴσω τῶν πέντε ἡμερῶν, αἰτοῦν»- 
τὸς κατὰ τὸν νόμον τὴν δωρεὰν, καὶ ὅρῳ δὲ ἐν πραγματικῇ. . 48 
Ven. oU κεχώρισται. 46 Ven. ἐν δὲ ταύτῃ ὧρ. αἰτεῖν. 47 ἢ 
Ven. om. 48 Ven. πρὸς γάμον αἰτεῖ. ἐν δὲ τῷ ὅρῳ οὐδόλως 
τὸν αἰτοῦντα μὲν ἄξιον εἶναι δῶὼφ, ὀ 49 τοῦ .αἰτουμ. λέγει Ven. 
50 Ven. ἐν δὲ τῇ πραγματιχῇ ἑαντὸν. ᾿ | 

Rhetor. IV. | 46 


722 XX0AÍA 


εἰχοῦ, τὸ μὲν δικανιχὸν ἐν ταῖς ἄλλαις ἐμπίπτει στάσε- 
σι, τὸ δὲ συμβουλευτιχὸν ὑπὸ μόνην σχεδὸν ἄἀνάχεται 
τὴν πραγματικὴν, συνεπιπλεχομένων αὑτῇ καὶ TP ἂλ-᾿ 
λων δύο εἰδῶν" σπανίως γὰρ ἔν τε ?* στοχασμῷ “συμ- 
& βουλὴ ἐὑρεϑήσεται, ὡς ἐπ᾽ ἐχείνου" πολιορχϑύμενοέ τινες 
ἀνέῳξαν τὰς πύλας xol βουλεύονται οἱ πολιορχοῦντες, 
εἰ χρὴ εἰσελϑεῖν' σπανίως Ob καὶ ἐν ὅρῳ, ὡς ἐπ᾽ ἐκεί-- 
γου" νόμος τὴν ἄχρηστον ἡλιχίαν ἀποχτεῖναι" 5? τρισα- 
ριστεὺς ἄχειρ ἐστὶ καὶ βουλεύονται περὶ τούτου. 5? τοῦ- 
40 r0 γὰρ οὐχ ἔστι κατὰ ῥητὸν καὶ διάνοιαν, εἰ καὶ Μι- 
νουχιανός φησιν, ἀλλ᾽ 54 ὅρος" ζητοῦμεν γὰρ, τίς ἐστιν 

ἡ ἄχρηστος ἡλικία" xol εἰ ἄχρηστός ἐστιν 5" ὁ τρισα- 
ριστεύς" πλὴν οὖν ὀλίγων συμβαίνει πᾶσαν συμβουλὴν 
ὑπὸ τὴν ἄγραφον ἀνάγεσθαι πραγματιχήν. οὐ μόνον 
15 δὲ τὸ συμβουλευτιχὸν, ἀλλ᾽ ἤδη καὶ τὸ διχανιχὸν εἶδος 
ἐπιδέχεται ἡ πῤῥαγματιχή. πᾶσαι γὰρ αἱ τῶν παρανό- 
pov γραφαὶ πραγματικῆς στάσεώς εἰσι. πᾶσα δὲ συμ- 
βουλὴ, ὡς φησιν ᾿Αριστοτέλης, περὶ τούτων᾽ γίνεται 55 
γενικῶς, περὸ πολέμου xol εἰρήνης, περὶ πόρου χρημά- 
20 Tuv, περὶ 57 εἰσαγωγὴς καὶ ἐξαγωγῆς χρημάτων, περὶ 
φἰχισμοῦ πόλεως 3) κατασκαφῆς, 9 περὶ νόμων, περὶ 
τιμῆς. ἐπειδὴ δὲ καὶ ἐν ὅρῳ περὲ τιμῆς ἔσϑ᾽ ὅτε" γέ- 
vera, *? ἡ ζήτησις, ὅτ᾽ ἂν τις ἄξιοϊ τιμᾶσϑαι τύραννον 


51 τὸ Ven. om, 52 Ven. ἀναιρεῖσϑαι. $5 πέρι τούτου 
Ven. om. δὲ Ven. ἀλλὰ 58 ἐστιν Ven. om. 56 Ven. 
γίγνεται. — Aristotelis verba [de rhet. I. 4. p. 1559. ed. Bekk. 
major.) haeo sunt: σχεδὸν γὰρ, περὶ ὧν βουλεύονται πάντες xui 
περὶ 4 ἀγορεύουσιν οἱ συμβουλεύοντες, τὰ μέγιστα τυγχάνει πέντε 
τὸν ἀριϑμὸν ὕντα " ταῦτα δ᾽ ἐστὶ περὶ τε πόρων, καὶ πολέμου καὶ 
εἰρήνης, ἔτι δὲ περὶ φυλακῆς τῆς χώρας, καὶ τῶν εἰσαγομένων καὲ 
ἐξαγομένων, καὶ περὶ νομοϑεσίας. 57 περὶ εἰσαγωγῆς καὶ ém- 
yy? χρημάτων, ex Ven, recepi, 658 Ven. add. περὶ μετανα-- 
στάσεως. 59 Ven. £g" ὅτε om. 60 Ven, γέγνεται. 


EIS ΣΤΆΣΕΙΣ 723 
διώξας ἢ πρσρχτησάμενός 91! tuya. πόλιν, ἱστέον, ὅτι ἐν 
ὅρῳ μὲν. ἡ ξήτησις περὶ τὸ πρᾶγμα γίνεται; 55 ài 10 διῶ" 
Ba, μόνον τὸν τύραννύν ἔστι τυρεννοχτονία, ἢ tÜ πεῖσαί" 
Φίλιππον ἀποδοῦναι ᾿Δμφίπολιν προρχτήσασϑαι 63 πό- 
λιν" ἵν᾽ εἰ ἐοῦτο γένοιτο φανερὸν, T79 προσηχούσης ὃ 8. 
αἰτῶν τύχῃ 64 τιμῆς" ἐν δὲ 5, τῇ πραγματιχῇ φανεροῦ 
τοῦ. πράγματος ὄντος, " σχέψες γίψεται 95 περὶ τοῦ 302 
ποίαν τινὰ λαβεῖν χρὴ τὸν αἰτοῦντα δωρεάν. Εἰσὶ δὲ 
καὶ περὶ ξεμωρίαρ ἐν πραγματιχῇ ἀμφισβητήσεις, ὦ ὡς ἐπὶ 
ἐχείγου" ἐξῆν ἐν πολέμῳ μισϑωσάμενον ἕτερον ἐκπέμπειν 40 
avo ἑαυτοῦ ὁ πολέμου καταλαβόντος ἐξέπεμιψέ τις ἄλ- 
λον ἀνϑ᾽ ἑαυτοῦ μισϑωσάμενος " ἀριστεύσας ἐχεῖνος χα- 
τὰ τὸν νόμον ἔλαβε τὴν 'δωρεάν᾽ ἑτέρου πολέμου xata- 
λαβόντος ἐξέπεμψεν αὐτὸν μισϑωσάμενορ᾽" ἔλιπε τὴν τα- 
ξιν καὶ νόμου χελεύοντος κολάξεσϑαι. τὸν λιπόντα τὴν 15 
τάξιν ἀντιπροβάλλονται ἀλλήλους, O τ᾽ ἐκπέμψας xal ὃ 
πειφϑ εἰς" 68 τοῦτο δὲ τὸ ζήτημα Tig φασι γνώμης 
στοχασμὸν, τῷ πλείστους ἐν αὑτῷ λογισμοὺς ἐμ φαίνε- 
σϑαι στοχαστικχοὺς * $9 ἔσει δὲ πραγματικῆς ἀγράφοῦ 
κατὰ στοχασμὸν αἰτούσης 75 τὴν ζήτησιν" χαϑόλου δὲ 
χρὴ γινώσχειν, ὅτε πολλὰ προβλήματα ἐστιν, ὡς ἀνω- 
τέρω εἴρηται, ἅπερ ὑπὸ μίαν ἄντικρυς “ἀνάγειν στάσιν 
οὐχ οἷόν τε, ὥσπερ καὶ τόδε, νόμος τὸν στρατηγὸν τοὺς 
κἀταστείχοντος φυγάδας ἀναιρεῖν" διδύμων ἀδελφῶν 
τὸν ἕτερον φυγόντα εἶργεν ὁ νόμος κατιένὰν, τὸν ἕτερον 25 


t» 
e 


61 Ald. προχτησάμενος. Ven. προςκτισάμενος. Par. προσκτησά- 
μενος. 62 Ven. γίγνεται. 63 Ald. πρόκτήσασϑαι. Ven, προ- 
κτίσϑαι. Par. προςκτήσασϑαι. 6868 τύχοι Ven, 65 Ven, ti»ià 
δὲ ἐν τῇ πραγμ. 66 Ven. χίγεεται.Ό. 67 ΑἸά. h. ]. et paullo 
post ἀντ᾽ αὐτοῦ, Scripsi cùm Ven, ἀνθ᾽ ἑαυτοῦ, 68 Ven. éx- 
πεεμφϑεὶς. 69 Ven. addit: ὄσπερ xal dy vof πολιορποῦσε xc) 
Bovisvouévoig, si χρὴ εἰσελϑεῖν ἀνοιξάγτων τὰς φόλας τῶν πολιορ- 


κουμέγων. 70 Ven. ἀγούσης. 2 
40... 


724 | ZX0AIA 


συναποδημήσαντα μόνον , εἶτα ἐπανιόντα ἀπέχτεινεν ὡς 
φυγάδα 71 ὃ στρατηγός" χαὶ χρίνεται φόνου, τοῦτο γὰρ 
καὶ γνώμης ἄν Tig εἴποι στοχασμὸν καὶ συγγνώμης. 73 


PY rQov. Tte ἡ ἄγραφος καὶ ἔγγραφὸς ἐδίδα-- 
δ ξεν ὁ τεχνικὸς, ὅτι ἔγγραφος μὲν ἡ ἀπὸ ῥητοῦ τὴν ξή- 
τησιν ἔχουσα, δεῖ δὲ προσϑεῖναι καὶ περὶ ῥητὸν" at 
γὰρ τῶν νόμων εἰσφοραὶ ἐξετάζονται, πότερον κατὰ vo- 
μον xci κατὰ δίχαιον ἢ οὔ" καὶ πότερον συμφέρον xai 
. ἔνδοξον ἢ τοὐναντίον" ἰστέον μέντοι, ὡς ἐν τῇ ἀγράφῳ 
40 ἐμπίπτει ἔσϑ'᾽ ὅτε ῥητὸν, ὡς ἐπὶ τῆς ἀποχτεινάσης χυ- 
ναιχὸς τύραννον τὸν ἄνδρα καὶ αἰτούσης εἰς τὴν δω- 
θεὰν τὴν σωτηρίαν τῶν τέχνων, νόμου ὄντος τῷ τυράν- 
γῷ συναποϑνήσχειν τὰ τέχνα" ἐνταῦϑα γὰρ κεῖταε μὲν 
. τὸ ῥητόν" ἀλλ᾽ ἐπειδὴ οὐ περὶ αὐτοῦ ἡ ζήτησίς ἐστιν, 
15 οἷον εἰ ἔννομον ἢ δίκαιον ἢ συμφέρον, ἀλλὰ περὶ τὴν 
ποιότητα τῆς δωρεᾶς᾽ οἷον πότερον ἣν αἰτεῖ δεῖ λαμ- 
βάνειν αὐτὴν ἢ ἑτέραν, ἡ ζήτησις ἄγραφός ἐστι πρα- 
γματική ' ἀλλὰ δὴ καὶ ἐν τῇ ἀγράφῳ ἐστὶν εὑρεῖν τὸ 
ἔϑος ἀντὶ νόμου παραλαμβανόμενον , ὡς Δημοσϑένης ἐν 
20 τῷ xar ᾿Ανδροτίωνος. 75, φήσει τοίνυν τούτῳ τῶ τρό- 
πῳ ἁπάσας εἰληφέναι τὰς βουλάς "' * ὁμολογουμένως γὰρ 
ἐνταῦϑα ἐπὶ τὸ ἔϑος ἀντὶ νόμου χατέφυγεν. 


Τὸ τοίνυν νόμιμον ἐν τῇ ἐγγράφῳ μιᾷ τῶν νομικῶν ὑποπίπτει στά- 
os» καὶ xar αὑτήν γε διαιρεϑήσεται " αὐτίκα δὲ περὶ τῶν νομι- 
45 κῶν στάσεων λέξομεν. 


“Συριανοῦ. To νόμιμον πλατύνεται" τῇ τε γνώ- 
ΜΉ τοῦ νομοϑέτου xoi τοῖς περιστατικοῖς μορίοις καὶ 


amm 


71 Ven. ó στρατ. ὡς φυγάδα. 72 Sequitur in Ven. quod 
in Ald, p. 297. Sopatro tribuitur: διαιρεῖται δὲ 5j τε ἔγγραφος 
xal ἢ (ypaqog πρργματικὴ x. τ, À. 75 p. 595. ubi legitur, 
τοῦτον ἁπάσας τὸν τρόπον. 


ΕΙΣ ZTAXLEI 725 


γόμοις ἑτέροϊς" ὡς * xol Δημοσθένης iv τῷ περὶ στε- 
φώνου τὸ νόμιμον διὰ νόμων ἑτέρων ἐπλάτυνεν " ἔϑηκε 
: δὲ τὸ νόμιμον tb ἀρχῆς ov γὰρ ὡς ἕτεροί φασιν ἐν 
μέσῳ τοῦ λόγου" ἀφ᾽ οὗ γὰρ τὴν πολιτείαν τὴν ἑαυτοῦ 
χαὶ τὴν περὶ ? τὸν δῆμον εὔνοιαν ἐξετάζει, οὐδὲν ἄλλο 5 
ποιεῖ, ἢ τὸ νόμιμον κατασχευάξει" τοῦ γὰρ «Αἰσχίνου 
τὸ Κτησιφῶντος ψήφισμῳ παρὰ τρεῖς γεγράφϑαι λέ- 
yovrog νόμους" πρῶτον μὲν ὅτι ψευδῆ “γέγραφε: περὶ ? 
Πημοσϑένους γράμματα. γράψας ὅτε εὔνους" νόμος δέ 
ἐστιν ὃ κωλύων ψευδὴ εἰσφέρειν γράμματα" δεύτερον δὲ 40 
μὴ ἐξεῖναι ἐν ϑεάτρῳ 4 στεφανοῦσϑαι, ἀλλ᾽ ἐν πνυχί" 
τρίτον, τὸν ὑπεύϑυνον μὴ στεφανοῦσϑαι, πρῶτον ἐξε- 
τάζει Δημοσϑένης τὸν 5 περὶ τοῦ μὴ φευδὴ γράφειν γό- 
μον xoi δείκνυσι διὰ τῆς αὑτοῦ πολιτείας τήν τὸ E- · 
γοίαν ὡς OU ψευδὴ γέγραφε Κτησιφῶν, ἀλλ᾽ ὅτι μά- 15 
λιστα ἀληϑὴ" ag οὗ γ᾽ οὖν 5 τῆς ἑαυτοῦ πολιτείας 
ἄρχεται τύπου xol τῆς εὑνοία;, ἀπ᾿ ἐκείνου Ἴ τὴν ἐξέ- 
τασιν ποιεῖται" ἐπιδείκνυσι γὰρ, ὡς οὗ παράνομον τὸ 
ψήφισμα Κτησιφῶντος, μὴ περιέχον ὃ ψευδὴ γράμματα 
περὶ Δημοσϑένους ὡς εὔνους τῇ πόλει, ἀλλ᾽ ἀληϑὴ" Dn- 30 
λώσομεν οὖν τὸν Δημοσϑένην πλατύγοντες τὸ ψόμιμον, 
καϑάπερ ιἐχεῖνος dy τῷ T? περὲ στεφάνου καὶ ἐν τῷ 
χατὰ ᾿ἀριστοκράτους καὶ πρὸς Aenrivm πλατυνοῦμεν 308 
δὲ τὸ νόμιμον χαὶ ἀπὸ τῶν προσώπων καὶ τῶν πρα- 
γμάτων᾽ ἀπὸ προσώπων μὲν, τίς ἐστιν ὁ γράφων πο- 15 
λεμεῖν ἢ βοηϑεῖν" καὶ πότε 15 xol τίσι χαὶ πῶς" ἀπὸ 
πραγμάτων. διὰ τί χρὴ πολεμεῖν ἢ βοηϑεῖν. ἐν μὲν οὖν 


4 Ven. ὥσπερ. 2 Ald. παρά. Ven, et Par. περί. ^ V 
Ald. παρά. 4 Ven. ἐν τῷ ϑεάτρῳ. — 5 τὸν Ald, om., pro 
περὶ ibid. est παρά, 86 Ven. ἀφ᾽ oU yov» τόπο. 7 Ven. 
καὶ τοῦ νομίμου τὴν d. s Ald. περιέχων. Ven. μὴ ψευδὴ 7Q. 
περὸ Anu. περιέχον. —— 9 Ald. moo. 40 Ven. ἐν τε τῷ περὶ 
τοῦ Grp. 11 Ven. καὶ τίσι καὶ πότε καὶ πῶς ἀπὸ δὲ mg. 


726. ZX0AIA 


τῇ ἐγχράφῳ πραγματικῇ τὸ νῴύμιμον. ἐμαύγτει, Enero, 
δὲ αὐτῷ καὶ τὸ &dog' ἐν δὲ τῇ ἀγρᾷῳ τὸ μὲν νόμι- 
μίμαν οὐκ ἐμπίπτει, τὸ δὲ ἔϑος ἀντ᾽ ἀὑτοῦ βαραληψό- 
μεᾶα. 


5. zx ὠπάτρο v. Περὶ τῆς ἐγγράφου ἐπαγγέλλεται διὰ 
τῶν νομικῶν ἡμῖν τὴν δύναμιν γνωρίσαι: ἀδύνατον γὰρ 
μὴ πρότερον μαϑοῦσι τὰς νομικὰς στάαεις, ἀχριβές r⸗ 
negl αὐτῆς ἐρεῖν" πλὴν ἵνα μὴ πάντη ἀνήχοοι ταύτης 
χατὰ καιρὸν ὦμεν, ἐροῦμεν ἡμεῖς p ὅσομ ἐνδέχεται. 

10 ἐξετάζοντες τοίνυν τοὺς νόμους ἐν τῇ ἀγράφῳ ἐχ τεσ- 

σάρων αὑτοὺς “χατασχευάσομεν τρόπων, ἐχ τῆς πολιτεί- 
ας, εἶτα ὅτι ἀνάχειταν τοῖς tO». λλήνων 'σοφωταάτοις, 
ἀπὸ παραδείγματος, ἀπὸ καιροῦ" ἀπὸ πολιτείας μὲν, 
οἷον ὅτι ἐν δημοχρατίῳ ἐτέϑη, ἥτις ἀρίστη τῶν πολι- 

45 τειῶν πασῶν" ἀπὸ τῶν προσώπων, οἷον ὅτε οὐχ οἱ τυ- 
χόντες ἔϑεντο τοῦτον, ἀλλ᾽ οἱ μέγιστοι τῶν ἀνθρώπων 
'χαὶ σοφώτατοι" ἀπὸ τοῦ πράγματος, οἷον ὅτι περὶ τῶν 

μεγίστων προστάττει" !? ἀπὸ τοῦ χαιροῦ,, ὅτι νῦν μά- 
Aure yonoréov τῷ νόμῳ ἐν εἰρήνῃ τυχὸν ἢ πολέμῳ᾽ 13 
20 πλατύνεται δὲ τὸ χεφάλαιον ἔχ τε τῆς τοῦ ταῦτα Vo- 
μοϑετήσαντος δόξης" οἷον ὅτι Σόλων, ἢ 4oaxov T 
 KàAucÓ£vgg* καὶ ix τοῦ πολλὰ τὸν νόμον λυσιτελῆσαι 
Tjj πόλει" χαὶ ἔτι χατασκχευάζεται τὸ νόμιμον ἔχ τε ῥη- 
τοῦ καὶ διανοίας καὶ δητῶν ἑτέρων παραϑέσει" ix δια- 

25 γοίας μὲν, ὡς “Αἰσχίνης πολλαχοῦ ἐποίησεν * ἅμα yao TQ 

ῥητῷ καὶ τὴν διάνσιαν τιϑεὶς κατασχευάζει τὸ. vOluuov* 

ἐκ παραϑέσεως δὲ ῥητῶν, δεικνύντες σύμφωνα τοῖς κει- 
μένοις τὰ εἰσαγόμεγα, ὡς Τιμοχράτης χατηγορούμενος 
ὑπὸ Διοδώρου ἢ Δημοσθένους, ὡς παράνομα γεγρα- 
$0 φώς" σύμφωνα γάρ φησι γεγραφέναι ἐχείνῳ τῷ νόμῳ 

TQ λέγοντι".,, οὐδὲ δήσω ** 4ϑηναίων οὐδένα, ὃς ἂν ἐγ- 


12 Ald. προτάττε. 413 Add. πολέμου. 4144 Ald. δείσω, 


« 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 727 


. γυητὰς παράσχῃ, τὸ αὐτὸ τέλος τελοῦντας .“ 15 ἐὰν univ- 
TOL ἀνασχευάσωμεν, τοῖς TE ἐναντίοις. τῶν προειρημένων 
χρησόμεϑα κατασχευῶν" καὶ ἄλλοις ὁπόσοις ὁ ἀνασχευ- 
αστικὸς χορηγεῖ τόπος " xci ἔτε ἂν ὃ ἀντίδικος τῷ ῥη- 
τῷ ἰσχυρίζηται, 156 ἡμεῖς τῇ τοῦ ῥητοῦ διανοίᾳ χρησό- 5 
μεϑα, ὡς Θουκυδίδης à τῇ Κορινϑίων δημηγορίᾳ" τῶν 
γὰρ Κερχυραίων εἰπόντων, »ὡς λύσετε 17 τὰς πρὸς Au- 
χεδαμιονίους. σπονδὰς δεξάμενοι ἡμᾶς" 1$ εἴρηται γὰρ ἐν 
αὑταῖς τῶν ᾿Ελληνίδων πόλεων τὰς συμμαχίδας ἐξεῖναι 
παρ᾽ ὑποτέρους 1? βούλοιντο ἱέναι" “ χαὶ τῷ ῥητῷ τούτῳ 10 
ἰσχυρισαμένων, ὃ Κορίνϑιος τῇ διανοίᾳ λύει λέγων" 79 — 
οὗ τοῖς ἐπὶ βλάβῃ ἰοῦσιν ἡ ξδυνϑήχη ἐστίν" οὐδ᾽ ὅστις 
τοῖς δεξ ξαμένοις, εἰ σωφρονοῖεν , πόλεμον ἀντὶ εἰρήνης 
ποιήσει. xoi ῥητὰ δὲ ῥητοῖς παραϑῶμεν ἐναντία τῷ 
εἰσαγομένῳ δεικνύντες" ὡς Δημοσθένης iy τῷ κατὰ Τι- ἐς 
μοχράτους, ἄλλων τε͵ νόμους παραϑεὶς, οἷς ἐναντία »ε- 
ψομοϑέτηχε, καὶ αὐτοῦ Τιμοκράτους πρότερον εἰρημένον 
ἐναντίον τοῦ νῦν παρ᾽ αὐτοῦ εἰσαγομένου. 


Ἔν δὲ τῇ ἀγράφῳ τὸ ἴϑος ὡς νόμιμον ἐξεταστέον" οἷον ὅτι καινὰ 
ἀξιοῖς καὶ οἷα καὶ ὅσα οὐδεὶς πὼ πρότερον" ταῦτα δὲ πάλιν Év- 90 
στάσει "καὶ ἀντιπαραστάσει μεϑοδεύσομεν * ἀντιπαραστάσει μὲν, οἷ- 
ον Κλέων ἀξιοῖ μετὰ τὰ ἐν Πύλῳ Πύϑιος καλεῖσθαι" καινὰ ἀξιοῖς. 
καινὰ &5 καινὰ γὰρ καὶ τὰ πεπραγμένα. ἐγστάσει δὲ" εἶτα μέν- 
τοι οὐδὲ καινά" καὶ γὰρ καὶ Περικλὴς ᾿Ολύμπιος ἐκλήϑη 'ποτέρῳ 
δὲ πρότερον χρηστέον, τῇ ἐνγστάσει ἢ τῇ ἀντιπαραστάσει, oi καιροὶ 45 
᾿ς διδάσκουσιν, ὡς καὶ ἐν στοχασμῷ διωρισάμεϑα" 


Συριανοῦ. Ἔϑος * ἐστὶν ὅπερ ἢ χρόνος ἐχράτυ-- 
γεν, ἢ ὡς συμφέρον ci τῶν πολλῶν ἐχύρωσαν γνῶμαι" 


Dem. contra Timocr. p. 745. δήσω: 45 τελοῦντας. Ald. om., 
adjeci ex Dem. 16 Ald. ἰσχυρίζεται. 47 Ald. λύσεται τὰς 
πρὸς «Δακεδαιμονίων. 18 Thuc. I. 35. 49 Ald. ὁποτέροις. 
20 Thuc. I. 40. 1 Ven. ἔϑος δέ. 


728 AX0.41A 


διαφέρει ᾿ δὲ νόμος ἔϑους τῷ τὸ μὲν ἄγραφον εἶνας, 
τὸν ? δὲ ἔγγραφον" xol τὸ ? μὲν χαϑόλου, τὸ δὲ im 
μέρους εἶναι" χαὶ τὸ μὲν φύσει, τὸ * δὲ ϑέσει" 5 ζητεῖ- 
ται δὲ καὶ ἐπὶ τούτου, τίνες τε τοῦτο ἔϑεσαν xal παρὰ 
304 riyoy: πλατύνεται δὲ τύποις & διά T6 τῆς πατρίου 
5 πολιτείας, ὅπερ ἐστὶ τὰ παρ᾽ ἡμῖν ἔϑη" καὶ διὰ παρα-- 
δειγμάτων , τουτέστιν εἴ τινες ἄνδρες 6 παρ᾽ ἡμῖν τε-- 
᾿τυχήχασιν ἄριστοι, δωρεᾶς" xoi ἀπὸ τῶν εὐνομουμένων 
πόλεων καὶ τῶν παρ᾽ αὑταῖς ἀρίστων, , xol ἀπὸ τῶν 
40 περὶ 7 τοὺς ἥρωας τιμῶν" ἔτι δὲ ἀπὸ τῶν παρὰ βαρβά- 
θοις τιμηϑέντων, καὶ ἀπὸ τῶν παρ᾽ αὑτοῖς ἐπαράτων" ὃ 
τοῦτο δὲ ixavog ᾿Δριστείδης ἐν τῷ Περικλεῖ 9 ἐπλατυ- 
γεν" ὃν ἀξιοῖ τις ἀποστῆναι τῆς προσηγορίας τοῦ Ολυμ-- 
σίου, χατέχοντος τοῦ λοιμοῦ, καταλογόν tt? τῶν προ- 
45 γόγνων ποιούμενος, καὶ τὰς πράξεις αὐτῶν διεξιὼν, καὶ 
τὴν παλαιὰν πολιτείαν ἀνυμνῶν καὶ δειχνὺς, ὡς οὐδεὶς 
πώποτε ἀνθρώπων ** ὕνομα ϑεῶν ἔλαβεν" xol τὸν μὲν 
“Αριστείδου Περικλέα παράδειγμα σαφὲς " ἕξομεν περὲ 
τοῦ μὴ δεῖν τοῖς μὴ xat ἔϑος οὖσι χρῆσϑαι" εἰς δὲ τὸ 
40 μὴ χρῆναι λύειν τὰ ἔϑη, τὸν 85 πρὸς “επτίνην Anuo- 


2 Ven. τό δέ. 5 Ven. τὸν μὲ» καϑόλον, τὸν δὲ ἐπὶ μέρους. 
omisso εἶναι. 4 Ven. τὸν δέ, δὅ Ald. ϑέτει. 6 Ven. &»- 
δρες ἄριστοι τετυχήκασι παρ᾽ iui». 1 Ald. παρά. 8 AML 
παρεστώτων. Ven. et Par. ἐπαράτων. 9. Non potest intelligi 
oratio pro quatuorviris, quorum primus Pericles est: nam 
quae illic p. 150. Jebb. de Olympii cognomine dicuntur, ea 
ad Pericleín contra Platonis accusationem defendendum spe- 
ctant, atque ab iis, quae hoc loco afferuntur, prorsus dis- 
crepant. lta igitur statuendum videtur, Aristidem more suo 
orationi Periclem defendenti alteram accusatoriam opposuisse, 
ad quam etiam fragmentum, mox secuturum, p. 731. ]. 5. refe- 
rendum. 40 Ven. ro. 41 Ven. ἄνϑρωπος ὧν, 12 σαφὲς 
Ven, om. — 13 Ald. τὸ π. .4. 4ημοσϑένης. correxi e Ven. 


ΕΙΣ ΣΤΩΣΕΙΣ 729 


σϑένους. Ζύεται δὲ τὸ ἔϑος τοιῶςδε, ὥσπερ ἐπὶ Κλέωνος 
τοῦ ἀξιοῦντος καλεῖσθαι Πυϑίου μετὰ τὰ ἐν Πύλῳ" πρὸς 
γὰρ τὴν ἀντίϑεσιν, τὴν ὅτι χαινὰ αἰτεῖς, ἀπαντήσει. ὃ 
Κλέων λέγων" ἀλλ᾽ οὐδὲ πρὸς τὸν βίον ἅπαντα 1* ἐξ 
ἀρχῆς παρῆλθεν, οὐδὲ τέλεια ἐξ ἀρχῆς ἀνεφάνη, ἀλλὰ ὅ 
μὴ πρότερον ὄντα κατὰ μέρος ἤρξατο γίνεσθαι, *5 οὕτω᾽ 
zal τέχναι ἠυξήϑησαν, καὶ τὰ πράγματα εἴληφε τὰς ἐπι- 
δόσεις" δ xol παραδείγματα *7 ἐπάξει νόμων, Teyvoy, 
ἰατρικῆς, κυβερνητικῆς, φιλοσοφίας, xoi τῶν τοιούτων" 
ἔχαστα δὲ τούτων χατὰ ἔνατασιν καὶ ἀντιπαράστασιν 10 
εἰσάξομεν" 18 ἐνστάσεως δὲ ἴδιον τὸ ἐξ ἐναντίας ἵστα- 
σϑαι πρὸς τὰ λεγόμενα καὶ ψευδὴ δειχνύναι, ἀντιπαρα- 
στάσεως δὲ τὸ συντρέχειν μὲν τοῖς ὑπὸ τοῦ ἀντιδίχου 
λεγομένοις, ἐκ δὲ τοῦ ἀχολούϑου περιτρέπειν εἰς τὸ ἔναν- 
riov. , 18 
Zwnárgov. Καίτοι καὶ ἔν ταύτῃ ἐστὶ ῥητὸν ἐνί- 
ors ἐμπίπτον, ὡς ἤδη εἴρηται , ἀλλ᾽ οὐ περὶ αὐτοῦ ἡ 
ξήτησις" εἰς γὰρ κατασχευὴν λαμβανεται" πολλάκις δὲ 
καὶ ἀμφότερα ἐν τῇ ἀγράφῳ εὑρίσχεται, ἔϑος φημὶ καὶ 
γόμος, ὡς χαὶ ὃ ῥήτωρ iv τῷ περὶ τοῦ στεφάνου 19 πεποί- 10 
ἤχεν" μετὰ γὰρ τὸ ῥητὸν ἐξήτασε τὸ ἔϑος λέγων, ὡς οὐ 
μόνον τοῖς νόμοις ἀλλὰ καὶ roig ἔϑεσιν ὥρισται" πρῶ- 


τον μὲν γὰρ Ναυσικλῆς στρατηγῶν ἐφ᾽ οἷς ἐπέδωκε τε- 


τίμηται" εἶϑ᾽ ὅτε τὰς ἀσπίδας Διότιμος ἔδωκε" xol πάν» 
Aw Χαρίδημος ἐστεφανοῦτο. συνάγων ix τούτων ὅτι 25 
κἀμὲ δεῖ τὰ ὅμοια τούτων παϑεῖν" ὑπέταξε γὰρ τὸ ἔϑος 
τῷ “νομίμῳ" ἔϑος γάρ ἐστι τὸ ἐν συνηθείᾳ κρατῆσαν, 


14 Ven. ἐξ ἀρχῆς ἅπαντα παρῆλϑεν, οὐδὲ τέλειον ἕκαστον ti- 
ϑὺς ἀνεφάνη. 168 Ven. γίγνεσϑαι. 16 Ven. ἀποδύσεις. 17 
Ven, παραδείγματι. 18 Ven. pergit: τί δὲ δίκαιον ὁ μὲν ϑεῖος 
Πλάτων x. τ. λ. p. 305. Ald, 49 p. 264. 


780 | ^ $SXOAIA 


xol ?? ὅπερ ὃ χρόνος ἐχράτυνεν᾽ κατασχευάζεταε δὲ τὸ 
ἔϑος ἢ ἐκ προγόνων ἢ. ἐξ ἡμῶν αὐτῶν" εἰ δὲ οἰχείων 
ἀποροίημεν παραδειγμάτων, γρησόμεϑα τοῖς ξενικοῖς" ot- 
ΟΡ ὅτι xci «Ἰακεδαιμόγιοι καὶ ἄλλοι τινὲς τοῦτον πολε- 
& τεύονται τὸν τρόπον" ἐξ ἡμῶν δὲ αὐτῶν, ὅτι καὶ ἡμεῖς 
τοιοῦτον ἐπραξαμέν ποτε, χαὶ σύνηϑες τῇ πόλει τὸ πρα- 
γμα, τοιαύτας διδόναι δωρεάς" πλατύνεται δὲ xal αὐτὸ 
οἷςπερ xci τὸ νόμιμον ; προσώπῳ, πράγματι, 'καιρῷ ἡ 
προσώπῳ 2X μὲν, οἷον ὅτι Περικλῆς τοῦτο ἔπραξεν 9 
10 συνέσει ἁπάντων Ελλήνων διαφέρων" πράγματι δὲ, οἷ- 
ον, ὅτι μέγα τοῦτο τῆς πόλεωρ χατόρϑωμα" καιρῷ δέ, 
οἷον ὅτι καὶ εἰρήνη καὶ πολέμῳ τόδε λυσιτελεῖ" ταῦτα 
μὲν οὖν χατασχευάζοντες᾽ ?? ἀποτρέποντες δὲ τοῖς ivav- 
τίοις χρησόμεϑα, ὡς Δημοσϑένης ἐν τῷ πρὸς Jenri- 
15 νην 1" ἐχείνου γὰρ λέγοντος, ὅτι οἱ πρόγονοι οὐδὲν ἐδέ- 
δοσαν, αὐτὸς φησιν, ὃτι ovx ἀχολουϑητέον τοῖς προγό- 
voig* ἥ γὰρ τῶν πραγμάτων διαφορὰ xai τὰς δωρεὰς 
διαφόρους ποιεῖ" καὶ πάλιν ἀνδρῶν ἐνδόξων παρατιϑέ- 
μενοι χατορϑώματα λέξομεν, ὅτι Θεμιστοχλῆς καὶ Mi- 
20 τιάδης τὰ τοιαῦτα χατορϑώσαντες οὐκ ἤτησαν ταιαύτην 
δωρεών " ὡς ἀμέλει. καὶ «Αἰσχίνης ποιεῖ" 34 φησὶ γὰρ, 
ὅτι xoi στρατηγῶν καὶ ῥητόρων ἐνδόξων γενομένων, oUg 
ἡ πόλις μεγίστης ἠξίωσε τιμῆς" τὰ δὲ ξενιχὰ παραδεί- 
γματα ἢ Ἑλληνικῆς ἐστι πολιτείας 7 βαρβάρου. ἐξ ᾿Ελ- 
25 ληνιχῆς μὲν, ὡς 0 ἐκ “αχώνων ἢ Βοιωτῶν ix βαρβά- 
gov δὲ, ὡς ix Περσῶν καὶ Σχυϑῶν" διὸ τὰ μὲν 'EA- 
305 ληνικὰ ἀνατρέποντες μετρίου ἀξιώσομεν διασυρμοῦ, τοῖς 
δὲ βαρβάροις τελείᾳ γρησόμεϑα χαταφορᾷ' τετήρηχε δὲ 
xci τοῦτο “ημοσϑένης" ἐχεῖνος γὰρ sig τοῦτο͵ ἐλϑών 
30 φησιν" οὐ δεῖ τοὺς ἑτέρων 25 γόμους ἐπαινεῖν ἐπὶ τῷ 


20 Par. 5. 21 Ald. πρόσωπον, scripsi. προσώπῳ. 82 
Ald. κατασκευάσαντες. — 25 p. 491. sqq. ad sensum exhiben- 
tur. 21 In Ctes. p. 444. — 446. Bekk, 25 Ald. ἑτέρῳ. — 


Φ 


^ 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 281 


τοὺρ ἐνθαδὲ λυμαίνεσθαι, περὶ Ελλήνων ἐνταῦϑα λέ- 
ψων" περὶ δὲ. βαρβαρικῶν ὑπόξειγμα ὃ “Αριστείδης εἶς 
Περικλέα , ἐν οἷς φησι 6, μὴ βαίνης, ὦ nai Ξανϑίπ- 
σπου, μὴ τοὺς l'iyavrac μιμώμεϑα, οὗ λέγονται τοξεύ- 
&» εἰς τὸν οὐρανὸν, μὴ τὸν τῶν Περσῶν βασιλέα καὶ δ 
φοὺς σὺν ἐχείγῳ“, ὡσαύτως καὶ χατασκευάξοντερ. τοὺς 
μὲν Ἑλληικοὺς ἐπαινεσόμεθα ἐϑισμοὺς xoà τὰ πρόσωπα 
τῶν ἀφ᾽ ὧν τὰ παραδείγματα, τοὺς δὲ βαρβαρικοὺς 2 ἐκ τοῦ 
ἐναντίου" οἷον ὅτε ταῦτα 57 παρὰ Πέρσαις ἢ «Σχύϑαις, 
οἷς πλούτου καὶ τρυφῆς ἢ τοῦ νομαδικῶς Ci» μᾶλλον 33 10 
ἐμέλησεν 17 σώφρονος καὶ ἡμέρου πολιτείας " εἰ μὲν οὖν 
ἀμ φοτέρων εὐποροῦμεν τῶν ὑποδειγμάτων, χρησὸμ εϑα τοῖς 
ἐπιχωρίοις πρὸ τῶν ξενικῶν, εἰ ἃὲ μὴ τοῖς ἐμπίπτουσιν" ' 


Τὸ δίχαιον μιᾷ τῶν δικαιολογικὼν ὑποπίπτει, καὶ κατ᾽ ἐχξίνην διαι- 
ρεϑήσεται, ὡς ὧν ἐγχωρῇ τοῖς κεφασαίοις. — ' 15 


Συριανοῦ. TO δίπαιον 0 μὲν Πλάτων εἴς τε τὸ 
ὕσιον καὶ τὸ * ὁμωνύμως τῷ γένει δίκαιον διαιρεῖ ἐν 
τῷ Εὐθύφρονι" ? ἔστι δὲ ? ἡ τοιαύτη ἀχρίβεια φιλο- 
σοφωτέρα. τὸ μὲν ὅσιον τοῖς 'χρείττοσιν ἡμῶν ἀπονέ- 
μουσα, τὸ δὲ Óíxoiov τοῖς συστοίχοις. οἱ δὲ ῥήτορες 20 
ἀδιαίρετον ἐῶντες αἰτὸ, ἅτε τὸ περὶ τὰ ἀνϑρώπι-͵ 
γα χαϑῆχον αὑτοὶ * μάλιστα ϑεωροῦντες, πλατύνου- 
σιν αὐτὸ καϑάπερ ἐν ταῖς; δικαιολογικαῖς" 5 ἐν γὰρ 
πάσαις ταύταις πολυτρόπως τὸ δίχαιον ἐξετάζεται" D 
τε χρινόμενος τοὺς ἀχολούϑους ἀπὸ ὁ τῶν ἑξῆς χερα- 35 
In Lept. p. 490, οὐκ ἔστι δίκαιον, τοὺς “Ἰακεδαιμονίων νόμους 
οὐδὲ τοὺς Θηβαίων λέγειν ἐπὶ τῷ τ. &. À. 326 Vide supra p. 728. 
not. 9. 27 Ald. 1avOa. . 38 Ald, πᾶν, &cripsi μᾶλλον. . 

1 Ven. xol τὸ δίκαιον ὁμωνύμως τῷ y. — 2 p. 12. E. HST. 
$ Ven. ἔστ. 4 Ven. αὐτοῦ ὅ ,Vem. δικαιολογίαις 6 
Ald, ὑπό. "Ven. et Par. ἀπό. 


782 X X014 


λαίων ἐπάγει λογισμούς. ὃ μὲν φεύγων δίχαιον εἶναι τὸ 
γεγονὸς ἀποφαινόμενος, ὃ δὲ διώχων ἄδιχον αὐτὸ διὰ 
τῶν ἐναντίων λογισμῶν ἀποδειχνύων. ἐν μὲν γὰρ av? 
λήψει λέγοντος τοῦ φεύγοντος, 7 δἰ τύχοι, ὡς κατὰ φύ- 

$ σιν γελάσας οὐχ ὀφείλω χρίνεσϑαι, ἐξετάζομεν, πότε- 
gov ἀφεῖναι τὸν ὃ τοιόνδε δίχαιον ἢ μη" ἐν δὲ ἀντιστάσεε 
ὁμοίως ὃ φεύγων ἐρεῖ, οὐ δίκαιον εἶναί us κρίσιν ὑπέχειν 
ὑπέρ σου πεπριηχότα" ἐν δὲ μεταστάσει ἄλλου αἰτίον 
ὄντος, ἐν δὲ ἀντεγχλήματε τοῦ πεπονϑότος ὑπάρχοντος 
40 ἀξίου. παϑεῖν ἃ πέπονθεν, ἐν δὲ συγγνώμῃ ? τῆς ἀγνοί- 
ας ἢ τῆς ἀναγκχηῆς ἢ τινος ἄλλου βιασαμένου χρείττο-- 
yog" ἔτι δὲ πλατύνεται τὸ δίκαιον ταῖς εὐλόγοις αἰτίαις" 
ταύτας δὲ διαιρετέον τῇ τε κατὰ πρόσωπον σχέσει χαὶ 
τῇ κατὰ πράγματα *? xol μερικῶς τῇ ἐκβάσει" οἷον τῇ 
45 μὲν χατὰ πρόσωπα σχέσει, εἰ φίλοι ** οἱ τὴν συμμαχίαν 
αἰτοῦντες, ἢ ἐγθροὶ ἀδιχούμενοι ὑφ᾽ ἑτέρων ἢ ἐπιβου- 

, -λεύοντες ἄλλοις, ὑπὲρ οἰχείας ΣῈ ἀγωνιζόμενοι ἢ τὴν αλ- 
λοτρίαν διασῶσαι σπεύδοντες" ἐχ τούτων γὰρ καὶ τῶν 
τοιούτων τὸ κατὰ πρόσωπα δίχαιον ἐπισχεψόμεϑα, ὁ δὲ 
30 Θουχυδίδης βιαιότερον χκατασχευάζων τὸ δίχαιον ἐν τῇ 
Κερχυραίων δημηγορίᾳ" οὐκ ἔχων 135 γὰρ χεχρῆσϑαε tij 

, ἐξετάσει τοῦ δικαίου προηγουμένως *^ διὰ τὸ μὴ φίλους 
χαϑεστάναι τοὺς Κερχυραίους τοῖς ᾿4ϑηναίοις, καὶ μή 
δυνάμενος εἰπεῖν ὅτε *5 ὡς φίλοις οὖσι βοηϑητέον, ov 
25 γὰρ συμμαχήσαντες ἦσαν ᾿4ϑηναίοις Κερκυραῖοι, ἐκ τῆς 
ἀντιρράσεως 6 μεϑοδεύσας εἰσήγαγεν ἀποϑεραπεύων 


7 τοῦ φεύγοντος Ven. om. 8 Ald. τὸ, Scr. τόν. Sq. δίκαιον ex 
Ven. recepi, Ald. et Par. om. 9 Ven, τῆς ἀνάγκης, τῆς. ἀγνοίας ἥ 
τινος ἄλλον χρείττονος fiac. 40 Ald. πράγμδτος, scripsi πρά- 
γματα. 11 εἰ ex Ven, recepi: Ald, et Par. non habent. 12 Ald. 
ὑπὲρ οἰκίαν. — 15 oix ἔχων γὰρ κεχρῆσϑαι --- — — τοὺς Κερκυραΐ- 
συς τοῖς ᾿4ϑηναίοις Ven.,non habet. 14 Ald. προηγουμέόνος. 

. 15 ὅτι Ald om, 16 Ven. ἐκ τῆς τοῦ ἐναντίου ἀποφάσεως με- 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 733. 


ἅμα κιὼ τὸ ix τοῦ δικαίου ἀντιπίπεον" ἀπήντα γὰρ 
αὐτοῖς ὅτε οὐδεπώποτε γενόμενοι φίλοι. οὐδὲ σύμμαχοι, 
ἀξιοῦτε βοηϑείας τυχεῖν" ὁ δὲ, εἰ καὶ μὴ φίλου, φησὶν; 
καϑεστήχαμεν, ἀλλ᾽ ὅμως οὐδὲ ἐχϑροῖς πωώποϑ᾽ ἡμῖν 
γενομένοις συναγωνιεῖσϑε" 17 χαὶ ἔστι τὸ ῥητὸν ovTog δ 
εἶτα ἐν ἀδικήματι ϑήσονται πεισϑέντων ὑμῶν͵ αὶ δεό- 
μεϑα, πολὺ δὲ 18 ἐν πλείονι αἰτίᾳ ἡμεῖς μὴ πείσαντες 
ἕξομεν" ἡμᾶς μὲν γὰρ ?? κινδυνεύοντας καὶ οὐχ ἐχθροὺς 
ὄντας ἀπώσεσϑε. τῶνδε δὲ οὐχ ὅπως χωλῦταὶ 35 ἐχϑρῶν 
ὄντων xol ἐπιόντων γενήσεσϑε, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τῆς ὑμε- Ὁ 
τέρας ἀρχῆς δύναμιν προσλαβεῖν περιόψεσϑε, ἣν οὐ δί- 
καιογν"" xci ἐὰν 13 μὴ ἔχωμεν φίλους δεικνύναι οἷς συμ- 
βουλεύομεν βοηϑεῖν, ἐπὶ τὴν ix τῆς ἀντιφάσεως μέϑο- 
δὸν τρεψύμεϑα " εἰ γὰρ μὴ ὑπάρχοι λέγειν, ὅτι φίλοις 800 
E συμμάχοις βοηϑήσομεν, ἐχεῖνο χατασχευάξειν πειρασό- 15 
μεϑα" τῇ δὲ κατὰ πράγματα 7? σχέσει, ὅταν τὴν τῶν 
πραγμάτων φύσιν ἐξετάζωμεν" οἷον εἰ δίκαιον καὶ τοῖς 
μὴ συμμαχήσααι βοηϑεῖν 7 τοῖς ἀδικουμένοις 25 ἐπιχου- 
ρεῖν, ἢ τοὺς εὐεργετήσαντας λυπεῖν, ἢ τὰ ἐναντία, ὡς ?* 
Θουχυδίδης ἐν τῇ Κορινϑίων δημηγορίᾳ" »xti τοι ?5 δι- 20 
καιοί γ᾽ ἐστὲ μάλιστα μὲν ἐχποδὼν “στῆναι ἀμφοτέροις, 
εἰ 02 ?9 μὴ, τοὐναντίον ἐπὶ τούτους "7 μεϑ᾽ ἡμῶν ἱέναι. 
Κορινϑίοις μέν γε ἔνσπονδοὶ 28 ἐστε, ΚΚερχυραίοις δὲ 
οὐδὲ δι’ ἀναχωχῆς πώποτε ἐγένεσϑε'“ εἰ δέ γε λυποίη 


- 


ϑοδεύσας εἰσήγαγεν αὑτοὺς λέγων, ὡς οὔκ ἐχϑροῖς οὖσι βοηϑήσατε" 
φησὶ γὰρ οὕτως " εἶτα ἐν ἀδικήματι ϑήσονται x, τ.-λῪἁ 17 Ald. ov». 
αγωνεῖσϑε. — "Thuc. I. 55. 18 Ven. γάρ. 416 Ald. γὰρ om., cst 
in Ven. et Par.et Thuc.1. 55. 20 Ven. κωλύεται. 21 καὶ ἐὰν μὴ 
ἔχωμεν — — — κατασχευάζειν πειρασόμεϑα Ven. om. — 22 Ald. 


Par. πρόσωπον. Ven. πράγματα. 25 Ven. ἀδικοῦσι. 4248 
Ven. ὡς xai Oowx. 25 Ven. xai 10. Thuc, I. 40. 26 δὲ 
Ald, om., est in Ven. et Par. 27 Ald. τούτοις. scripsi τού- 


τοὺς ex Thuc. 28 Ald, et Par. ἔμποδοι. Ven. et Thuc. ἔν- 
σπονδοι, 2s . 


γ3 ΣΧΟΛΙΑ 


ἡμᾶς τὸ κατὰ πρόσωπον δίκαιον, in) τὰ ?? χατὰ σπρά-. 
γματα μόνον φευξούμεϑα ,?? ὡς καὶ “4ριστείδης ἐν Καλ.- 
λιξένῳ "5 πεποίηκεν" λυποῦντος γὰρ avro» τοῦ κατὰ 
πρόσωπα δικαίου, οὐ γὰρ ἠδύνατο λέγειν δίχαισν εἶναι 
5 ϑάπτειν τοὺς μὴ ἀνελομένους τὰ ναυάγια πρὸς ταφὴν 
τῶν ἐν ᾿Αργιννούσαις πεπτωκότων, ἐπὶ τὸ χατὰ πράγμα- 
τα δίχαιον ἐχώρησε χαϑόλου τὸν λόγον εἰσάγων xol φη- 
σίν. ἄνδρες ᾿ϑηναῖοι βουλεύεσϑε εἰ χρή τινα ϑάψαι τῶν — 
τετελευτηχότων"“ τοῦ δὲ κατὰ τὰς ἐχβάσεις τόπου iqawoó- 
40 μεϑα μόνον ἐν τῷ δικαίῳ" ἐν δὲ τῷ συμφέροντι τὴν 
, πλατύτητα αὑτοῦ τηρήσομεν. ij δὲ τοῦ δικαίου λύσις, ὡς 
καὶ ἀνωτέρω εἴρηται, κατὰ μίαν τῶν διχαιολογικῶν γέίνγε- 
ται} στάσεων, οἷον ἐπ᾿ ἐχείνου τοῦ ζητήματος" φυγάδες 
πόλιν ἔχτισαν" καὶ γράφειν τις στρατεύειν ἐπ᾽ αὐτούς" 
45 λεγόντων γὰρ ἡμῶν μὴ δίκαιον εἶναι περιορᾷν κατοιχι- 
ζομένους τοὺς φυγάδας καὶ τρόπον ἕτερον κατάγοντας 
ἑαυτοὺς, ἀντιτέϑεικεν "3 ἡμῖν ἀντιληπτιχὸν τόδε" ἀλλ᾽ οὐ- 
δεὶς κεκώλυχε νόμος κείζειν ὅπου βούλοιντο "4 τοὺς φυ- 
γάδας πόλεις 5. 


20 ὡΣωπάτρον καὶ Μαρκελλίνου, "Εἴρηται xci 
πρώην περὶ τῆς τάξεως τοῦ δικαίου, οἱ χεῖρον δὲ. ἴσως 
καὶ νῦν εἰπεῖν, ὅτε Ó&UteQOv ἐστι χεφράλαιον τὸ δίκαιον" 
μετὰ γὰρ τὰ ῥητὰ καὶ τὰ ἔϑη, τὰ συγχωροῦντα τόδε τι 
ποιεῖν ἢ τοὐναντίον λύοντα, ἐπὶ τὰ τῶν λογισμῶν κατα- 

45 σχευὰς ἐρχόμεϑα, ἐν οἷς τὸ δίκαιον τὴν ἀξίαν ἑἕχάστου 


20 Ven, v9. 80 Ven. φευξόμεϑα.. 351 Ex Hermog. περὶ 
ἰδεῶν I, 6. apparet, titulum orationis hujus deperditae fuisse: 
πρὸς Καλλίξενον συμβουλεύοντος μὴ ϑάπτειν τοὺς δέκα στρατηγοὺς, 
ἐπειδὴ ἀνῃρέϑησαν μιᾷ ψήφῳ. cfr. infrap.752.]. 5. Eademlaudatura 
Philostrato p. 588. Libanio declam. 37. T. I. p.819. autore Fabricio 
B.Gr. T. VI. p. 50. ed. Harl. 32 Ven. 7iyverat, — 535 Ald. ἀντιτέϑη- 
de». Ven. ἀντιτεϑήσετα. 54 Ven. βούλοιτο. 588 Ven. πόλεν, 


ΕΙΣ ZTAZXEIZX 785 


παρίστησιν" ὑποπίπτει δὲ μεᾷ τῶν ἀντιϑετιχῶν ἤτοι δι 
καιολογικῶν αἵ εἰσιν, ἀντίληψις, ἀντίστασις, ἀντέγχλλημα, 
μετάστασις, συγγνώμη" ὧσπερ γὰρ εἴπομεν ἐν τῷ voui- 
μῷ ὡς ἀπὸ τῶν νομικῶν στάσεων "5 ἐμπίπτει ἡ ἀντίϑε- 
σις, τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τῷ δικαίῳ χεφραλαίῳ ἀπὸ τῶν 5 
δικαιολογικῶν ἐμπίπτουσιν ἀντιϑέσεις, xa ἃς τοῖς XE&- 
φαλαίοις τῆς ἐμπιπτούσης στάσεως ἐπιχειροῦμεν πρὸς τὴν 
"τούτων λύσιν, ὡς ἂν ἡ ὕλη τοῦ πράγματος διδῷ" καὶ πα- 
ράδειγμα τοῦ κατὰ ἀντίληψιν δικαίου οἱ φυγάδες οἱ πό- 
λιν ἐπὶ τοῖς ὁρίοις κτίζοντες τῆς πατρίδος, δι᾽ ovg βουλὴ 10 
τῆς πόλεως, εἰ γρὴ κατ᾽ αὐτῶν 37 ἐπιστρατεύειν " ἔστι γὰρ 
ἡ προβολὴ, ὅτι πολλὼν καχῶν αἴτιοι γεγόνασιν" καὶ μετὰ 
τοῦτο τὸ μόριον τοῦ δικαίου, ὅτι οὐδεὶς νόμος χωλύει πό- 
λιν κτίζειν τοὺς φεύγονταφ" εἶτα ὅρος, δἶτα πηλικότης, 
ὅτι δεινόν τι συμβήσεται ἐκ τοῦ παροικεῖν τοὺς ?9 φυγά- δ. 
δας ἡμῖν" εἶτα τὸ πρός τι, ὅτι τοῦτο δεινότερον τοῦ κατὰ 
τὴν πόλιν μένειν" καὶ ἵνα μὴ μηχύνωμεν τὸν λόγον, πρὸς ΄ 
τὴν ἐμπίπτουσαν ὕλην τῶν πραγμάτων xoi τὸ δίκαιον ἐξε- 
τασϑήσεται" διττὸν δὲ τὸ δίκαιον" αἱ γὰρ εὔλογοι αἰτίαι 
εἰς δύο ταῦτα τέμνονται, τῇ τε κατὰ πρόσωπον σχέσει 20 
καὶ. τῇ κατὰ πρᾶγμα" ὑπὸ μὲν οὖν τῇ κατὰ πρόσωπον 
σχέσει ἐμπίπτει πᾶσα ?? οἰχειότης, ἐχθρῶν, φίλων, συγγϑ-. 
vov, ἐνσπόνδων, ἀσπόνδων, οἷον ὅτι δεῖ τοὺς μὲν oixeiovg 
εὖ ποιεῖν, TOU; δ᾽ ἀλλοτρίους κακοποιεῖν" τὴν δὲ κατὰ 
πρᾶγμα. γνωριοῦμεν ἀπὸ τοῦ πεπραγμένου, ὡς ἐπὶ τού- 25 
τον στρατηγὸς τοῖς δούλοις συμπαρατάξας τοὺς ἐλευϑέ- 
ρους ἐνίχησεν, καὶ τοὺς ἀποϑανόντας τῶν δούλων ini 
τοῦ πολέμου τῆς αὑτῆς τοῖς ἐλευϑέροις ὁσίας 45 ηξίωσε, 
καὶ κρίνεται" ἐρεῖ γὰρ, ὃτρ ἄτοπον τοὺς τοῖς ἐλευϑέροις 
συγχινδυνεύσαντας μὴ τῆς αὑτῆς αὑτοῖς τῶν νομιζομένων 50 
τιμῆς τυχεῖν. ᾿Ιστέον μέντοι, ὡς χρὴ τὰς τοῦ δικαίου 307 
36 Ald. στάσεως. 57 Ald. κατ᾽ αὐτὸν.  ' 38 Ald. τάς. 
89 Ald. πᾶσαι. 40 Ald. οὐσίας. ' 


* 


ἐργασίας ποιεῖσϑαι τὸν τρόπον τοῦτον, μάλεστα μὲν εἰ 
ἔχοιμεν ἀφ᾽ "ἑκατέρων τῶν τε προσώπων χαὶ τῶν πρα- 
γμάτων" εἰ δὲ μὴ, χρὴ ὁρᾷν ὁπότερον φαίνεται εὐπρό- 
σωπον, χἀκείνῳ ἐναγωνίξεσθαι, τὸ δοχοῦν μὴ δίχαεον 
δ εἶναν “1 συσχιαζοντας" ὡς ᾿Αριστείδης ἐν τῷ Καλλιξένῳ 
πεποίηκεν" ἐπειδὴ γὰρ αὐτὸν τὸ χατὰ πρόσωπον ἐλύπεὶ, 
οὐδὲ γὰρ δίχαιον ἦν εἰπεῖν θάπτειν τοὺς μὴ ἀνελομένους 
τὰ νανάγια, ἀλλὰ τῶν αὐτῶν ἐχείνοις ηξιῶσϑαε" ἐχώλυ- 
σαν γὰρ ταφῇ παραδοϑῆναι τῷ πελάγει, ἐναφέντες τῶν 
40 τετελευτηχότων ἐν τῇ ναυμαχίᾳ τὰ σώματα, ὅρα πῶς 
ἐπιστημόνως αὐτὸν μεταχειρίζεται ἀπὸ τῶν πραγμάτων. 
εἰσάγων τὸ δίκαιον οὐ γὰρ, εἶπεν, δίζαιον ὑμᾶς ϑάπτειν 
τούτους, ἀλλὰ βουλεύεσθε, φησὶν, ἄνδρες ᾿Α4ϑηναῖοι, &. 
χρὴ «ϑάψαι τινὰς 45 τῶν τετελευτηχότων, χαϑόλου eiqa- 
15 yov ἀπὸ τοῦ πράγματος οὗ τῶν προσώπων τὸ δίχαιον" 
τοῦτο γὰρ δίκαιον παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις νενομοϑέτη- 
ται, τὸ 43 τοὺς τελευτήσαντας γῇ χρύπτειν" ἀφ᾽ οὗ τὸ 

. Aowtóv .συνελογίσατο" εἰ γὰρ δίκαιον xol ἔϑος παρὰ πᾶ- 
σιν ἀνθρώποις ὡμολόγηται, ἕπεταν ἐξ ἀνάγχης τὸ καὶ 
20 τρὺς στρατηγοὺς τετελευτηχότας δεῖν ϑάπτειν" καὶ αὕτη 
μὲν ἡ xara πρόσωπα xoà πράγματα τοῦ διχαίου ἐξέτα- 
σις" λαμβάνεται δὲ χαὶ ἀπὸ τοῦ ἐκβησομένου καὶ μόνων 

" τῶν εὐλόγων αἰτιῶν" εἰδέναι δὲ χρὴ, ὡς καὶ τὸ ἐχβησό- 
μενον πλατύνεται μὲν δὴ ἐν τοῖς ἐπιλόγοις, ἐν δὲ τῷ δὲ- 
35 χαίῳ, εἰ τάττοιτο, συντόμως διατιϑέσϑω, ὡς ὁ Oovxvói- 
δης ἐν τῇ Κορινϑίων δημηγορίᾳ “" , φάσχων, ἐὰν Κερχυ- 
ραίους δέξησϑε, ἡμῖν γενήσεσϑε ἀντὶ ἐνσπόνδων πολέ- 
μιοι" ἀπὸ δὲ τῶν εὐλόγων αἰτιῶν, ὡς Δημοσϑένης περὶ 
τοῦ J[rUxwvog λέγων οὕτωρ 45" ἔχων γὰρ ἐκεῖνος ἑαυτῷ 
80 xol τοῖς παισὶ τὴν ἀτέλειαν δέδωχεν ἡμῖν ἅπασιν" ix 

| γὰρ 


41 Ald. post εἶναι habet καὶ, quod om. Par. . 42 τινὰς 
Ald. om. — 435 Ald. zov. 44 I, 40. 45 contra Lept. p. 466. 


4 


EIX ΣΤΑΣΕΙ͂Σ 737 


| γὰρ. εὐλόγου αἰτίας κατεσχεύασεν, ὅτι δεινὸν 46 εἰ αὑτῷ 
τὴν δωρεὰν τὴν περὶ τῆς ἀτελείας ἣν νόμος ἔϑηχε At- 
πτίνης ἀφείλετο" ἱστέον δὲ καὶ τοῖτο, ὡς ὅπου ἀόριστός' 
ἔστι ποιότης, οὐχ εὑρίσχεται τὸ δίχαιον, ὡς 7 ἐν ἐχείνῳ 
τῷ προβλήματι" μετὰ τὰ ἐν Κυξίχῳ γράφει τις ἐν ΣΣπάρ- g 
Tu μηκέτι δέχεσθαι αὐτομόλους" τὸ γὰρ δίχαιον ἐν τού- 
τῳ οὔχ εὑρίσκεται optato ^9 ὄντι, ἄδηλον ὃν εἴτις αὗτο- 
μολήσει 49 πρὸς “Ἱαχεδαιμονίους" ἐὰν δὲ ὡρισμένον ἢ τὸ 
πρόσωπον, οἷον τούςδε μὲν χολασαι, τούρδε δὲ ἀμείψα- 
σϑαι δωρεαῖς, εὑρίσχομεν τὸ δίχαιον, ὡς ἐπὶ τούτου" νό- 49 
μος τοὺς ἀριστεύοντας περὶ τοῦ γέρωρ' μονομαχεῖν" dvo — 
ἀδελφοὶ ἀριστεύσαντες μονομαχεῖν μὴ βουλόμενοι ἀπέ- 
ὅρασαν, πολεμέων ἐπιόντων ἐπρεσβεύσαντο πρὸς αὑτοὺς 
οἱ πολῖται, ὑπέσχοντο βοηϑεῖν, εἰ λύσωσε τὸν νόμον, καὶ 
βουλεύονται" τὴν γὰρ ποιότητα τοῦ νόμου τις ἐξετάζων 15 - 
ἐρεῖ, ὅτι δίκαιον ἀμείψασθαι τοὺς ἀριστευχότας ἀφελο- 
μένους "5 τὴν εὐλάβειαν, δι᾿ ἣν ἀπέδρασαν. Ὡς ἂν ἐγ- 
χωρῇ τοῖς χεφαλαίοις" τοῦτο οὐ πάνυ ἀχριβῶς" oU- 
δέποτε γὰρ εἰς ἑτέρας στάσεως ἐμπεσοῦσα κεφάλαιον στά- 
σις τὰ ἑαυτῆς ἔτι φυλάττει χεφάλαια, ἀλλὰ τὸν σχοπὸν 20 
μόνον καὶ τὰ ἐνθυμήματα" κεφαλαίῳ γὰρ ov χρήσεται 
οὐδὲ ἐν στοχασμῷ i ἐν ὅρῳ, ὅτ᾽ ἂν λέγῃ ἀντιλήψει ἢ 
μιᾷ τῶν ἀντιϑετιχῶν" οὐ γὰρ τὰ χεφάλαια τίϑησιν, ἀλ- 
λὰ τὸν σχοπὸν μόνον τῆς στάσεως, οἷον ὅτι ἔξεστί μοι ἢ 
ὅτι ἄξιος παϑεῖν, 7 τι τῶν τοιούτων" οὐκ ἀκριβῶς οὖν s 
εἶπεν τοῦτο. | 


Τὸ συμφέρον διπλοῦν ἔστιν, ὅτι χρήσιμον xai ὅτι Ὦ ἀναγκαῖον, οἷον 
χρήσιμον προσλαβεῖν ᾿Ολυνθίους, μᾶλλον δὲ ἀναγκαῖον, ἕνα μὴ 
————— 


46 Ald. δεῖν [sic] ἐν αὐτῷ, scripsi δεινὸν εἰ αὐτῷ, exspe- 
cto meliorem emendationem, 47 ὡς inserui, Ald. om. 48 
Ald. ἀρίστων. Par. ἀρίστῳ. scr. ἀορίστῳ. 49 Ald. αὐτομολήσεις, 
scripsi αὐτομολήσε. 50 Ald. ἀφειλομένους. : 


1 δτι Ald. om. 2. Ald. προλαβεῖν... 
Anhetor. IV- 47 


: 40 
908 


738 |. X0AIA. 


μέγας ὃ Φίλιππος λαβὼν αὐτοὺς γένγναι καϑ᾽ ἡμῶν" τοῦτο δὲ b 


χῶς ἐξετάσεις" τί ποιοῦσιν ἡμῖν τόδε τὸ πρᾶγμα, περὶ ov ἣ βουλὴ, 
συμβήσεται, καὶ τί μὴ ποιοῦσιν" ἑκάτερον δὲ αὐτῶν πάλιν τεεραχῶρ" 
οἷον εἰ μὲν 3 ξλοίμεϑα αὐτὸ, τὰ μὲν ὑπάρχοντα ἡμῖν ἀγαϑὰ παρα- 


b μενεῖ, τὰ δὲ oix ὄντα προσέσται" τὰ δ᾽ αὖ ὑπάρχοντα φαῦλα ἀπο- 


τρεψόμεϑα, καὶ τὰ οὖκ ὄγτα οὗ προσληψόμεϑα; εἰ δὲ μὴ ἑλοίμεϑα, 

τὰ μὲν ὑπάρχοντα ἀγαϑὰ ἀπολεῖται, τὰ δὲ ovx ὄντα μὲν ὦ » προα- 

γενησόμενα δὲ 5 οὗ προσέσται" καὶ πάλιν, τὰ μὲν ὑᾳάρχοντα φαῦ- 
λα παραμενεῖ, τὰ δὲ οὐκ ὄντα προσέσται. 


ΣΣυριανοῦ. διαιρεῖται ꝰ μὲν εἰς τὸ χρήσιμον, ὃ xol 
ἐχ περιουσίας οὕτω  χαλοῦσι, καὶ εἰς τὸ ἀναγκαῖον , xai 
τρίτον τὸ ἐκβησόμενον" ϑεωρεῖται δὲ ἐν χτήσει ἀγαϑῶν, 
ἦν ἀποβολῇ καχῶν, ἐν φυλαχῇ τοῦ μὴ προσελϑεῖν τὰ χα- 
xa, iy συγχρίσει ὃ ἀγαθῶν, ἐν συγχρίσει ἀτόπων" ληψό- 


46 μεϑα δὲ ταῦτα, ἐπὶ μὲν τῶν" καϑ' ἕνα, ἀπὸ ψυχῆς͵ 


^ 


ἀπὸ σώματος, ἀπὸ τῶν ixrOg' ἔστι δὲ χἀτὰ T? ψυχὴν 
μὲν καλὰ, αἱ ἀρεταὶ δηλονότι, ἀνδρεία, φρόνησις, δικαιο- 
σύνη, σωφροσύνη, καὶ ὅσα τοὐτωῶν ἔχεται" κακὰ δὲ * 
ἄγνοια» ἀχρλασία, , ἀνελευϑερία, καὶ τὰ ὅμοια" κατὰ δὲ 


* 20 σῶμα χαλὰ μὲν ἐσχὺρ, ὑγίεια, χαλλος" xoxo δὲ ἀσϑένεια, 


νόσος, αἶσχος, ἐπὶ δὲ τῶν ἐχτὸς χαλὰ μὲν φίλοι, χρήματα, 
περιράνεια *?, δόξα" χακὰ δὲ ἐχϑροὶ, ἔνδεια, χαταφρόνη- 


σις, ἀδοξία" ἐπὶ δὲ πόλεως ἀντὶ μὲν τῶν ἀπὸ" ψυχῆς 


παραληψόμεϑα νόμον, ἔϑος 5, πολιτείας εὐταξίαν". ἀντὶ 


25 τῶν ἀπὸ σώματος τείχη, νεώρια, ἱερῶν χατασχευὴν, στε- 
. ζοὺς, ὁπλίτας) ἱππέας 15, ναυτιχόν" ἀντὶ δὲ τῶν ἐχτὸς 


35 Par. εἰ μὴ ἑλοίμεϑα. omisso οἷον. ἃ μὲν Par. οι. 5 
Par. δ᾽ ἂν. 6 Ven. Τὸ δὲ συμφέρον διαιρεῖται μέν. Ἢ ov- 
τω Ven. om. 8 ἐν συγχρίσει &yaO0v Ven. om. 9 Ven. 
τόν. 40 Ven, κατὰ μὲν ψυχήν. 411 Ven. δειλία, ἄγνοια, ο- 

περι 
sissis seqq. ἀκολααία, ἀνε. x. τ. ὅμοια. 42 Ven. ἐπιφάνεια. 
15 Ald. ἀπὸ παρὰ ψυχῆς, delevi παρὰ ortum ex sq. παραληψύ- 
μεϑα. 14 Ven. »óuov ϑέσιν. 15 Ven. καὶ ͵ À ναυτικόν. 


^ ΕἸΣ ΣΤΆΣΕΙΣ € 739 


χρήμάτα, συμμάχους, δόξαν" ἐξετάσομεν δὲ τὸ συμφέρον 
διὰ τύπων ἑπτά" ἀπὸ τοῦ τοῖς ἐχϑροῖς χαχοῦ, ἡμῖν δὲ 
ὠφελίμου" ἀπὸ τοῦ τοῖς ἐχϑροῖς ἡδέος, ἡμῖν δὲ ἀσυμφό- 
ρου" ἀπὸ τοῦ σφόδρα δεῖν ἐκείνων ἀντέχεσϑαι, ὑπὲρ ὧν 
πόνους τε παμπόλλους ἐπονέσαμεν xol γρήματα ἀνηλώ- 5 
σαμεν" ἀπὸ τῆς πάντων ἀνθρώπων ἢ τῶν πλειόνων κρί- Ὁ 
σεως" ἀφ᾽ ὧν οἱ ἐχϑροὶ ϑαυμάζουσιν" ἀπὸ τοῦ ὑπὸ τῶν 
ἐχϑρῶν μὴ ψέγεσθαι" ἀπὸ τῆς “6 τῶν ἐνδόξων χρίσεως" 
διπλὴ δέ ἐστιν ἡ τοῦ συμφέροντος ἐξέτασις, ἡ μὲν τὸ 
χρήσιμον κατασχευάζουσα 7, ἡ δὲ τὸ ἀναγκαῖον" οἷον 10 
χρήσιμον μὲν ᾿4ϑηναίοις Κερχυραίους ποιήσασϑαι συμ- 
μάχους διὰ τὴν τοῦ ναυτικοῦ δύναμιν, οὐ μέντοι σφόδρα 
ἀναγκαῖον, ᾿Ολυνϑίους δὲ 18. ἀναγκαῖον, ἵνα μὴ Φίλιππος 
σὺν ἐχείνοις στρατεύσῃ κατὰ τῆς πόλεως. Χρήσιμον δὲ 
ἡ τοῦ ἀναγκαίου ἐξέτασις, καὶ μάλιστα χώραν ἔχει ἐν A5 
ταῖς δυσκχολίάις τῶν πραγμάτων, Or ἄν ἐπὶ πόνους ἢ 
δαπᾶνας ἢ ἄλλο τι. τῶν δυσχερῶν παρακαλῶμεν τοὺς 
ἀχούοντας" ἔνϑα xal ἡ τοῦ ἐχβησομένου ἐξέτασις avay- 
χαία" ὡς εἰ μὴ τάδε πράξομεν, τάδε ἡμᾶς xal τάδε πε- 
ριστήσεται τὰ δεινά. ὕπερ ὃ Δημοσϑένης ἐν Ὀλυνϑια- 30 
xQ 19 ποιεῖ, κατασχευάζων οἷα συμβήσεται τοῖς dO voi- 
otg, εἰ μὴ 325 βοηϑήσειαν ᾿θλυνϑίοις" ,,χαὶ 5 yap, εἰστέ 
μοι, τίς αὐτὸν κωλύσει δεῦρο βαδίζοντα ; Θηβαῖοι; μὴ 
λίαν πιχρὸν εἰπεῖν, καὶ συνεισβαλοῦσιν ?? ἑτοίμως « ἀλλὰ 
Φωχεέϊς ; οἱ τὴν οἰκείαν οὐχ 'οἷοί τε φυλάττειν, ἄν μὴ 25 
βοηϑήσητε ὑμεῖς ἢ ἄλλος τις.“ Πολλάχις δὲ ὀΐ ῥητόρων 
καὶ τὸ γρήσιμον μεϑοδεύοντες ἀναγχαῖον πειρῶνται ÜtL- 


16 τῆς Ven. om, 47 Ven. δευτάζουσα. 48 Ὄλ. 0i συμ- 
μάχους προςλαβεῖν ἀναγκαῖον Ven. 19 Ven. ᾿Ολυγνϑιακοῖς. Ol. 
I. p. 16. 20 μὴ Par. et Ald. om., in Par. sera manus in- 
scripsit, Est in Ven. 21 Ven. φησὶ γὰρ, τὶς αὑτὸν &. δ. fa^ 
δίζειν. 22 Ald. συνειςκαλοῦσιγν. Ven, ἢ καὶ συνειφβάλλουσιν. 
Par. et Dem, συγειςβαλοῦσιν. U | 

47... 


1 


9 ZX04l4 


χνύναι’ ὡς Θουχυδίδης ἐν τῇ Κερχυραίων δημηγορίᾳ" «τὸν 

δὲ πόλεμον δι᾽ ὅνπερ χρήσιμοι. ἂν εἴημεν, εἴ τις ὑμῶν μὴ 
οἴεται23 ἔσεσϑαι, γνώμης ἁμαρτάνει, καὶ οὐκ αἰσϑάνε- 
ται τοὺς “«“Ἰακεδαιμονίους 4 φόβῳ τῷ ὑμετέρῳ πολεμη- 

5 σείοντας,, χαὶ τοὺς Κορινϑίους δυναμένους ts παρ᾽ αὖ- 
τοῖς καὶ ὑμῖν" ἐγϑροὺς ὄντας καὶ προχαταλαμβάνον- 
τας ἡμᾶς νῦν" 5 ἐς τὴν ὑμετέραν ἐπιχείρησιν“. διττῶν δὲ 
ὀὐσῶν 37 τῶν ἀποδείξεων πανταχοῦ ἔν τε γεωμετρίᾳ xoi 
διαλοκχτιχῦὶ καὶ ῥητορᾳτῇ, ἤτοι γὰρ προηγουμένως ἀποδεῖ- 
40 χνυμεν, 1) εἰς ἄτοπον ἀπάγοντες ?**. προηγουμένως μὲν, 
οἷον διὰ τὸ ἐπιβουλεύειν τῇ πόλει Φίλιππον συμφέρει 
χτήσασϑαι συμμάχους ᾿θλυνϑίους" εἰς ἄτοπον δὲ ἀπά- 
γοντες, οἷον εἰ γὰρ ἐϑέλοιτε τῆς ἐλευϑερίας ἀπαλλαγέντες 
xal τοῦ τῶν ἄλλων ἡγεῖσϑαι, δουλεύειν τε 19 ἑτέροις καὶ 
£5 ὑποτετάχϑαι, μὴ πολεμεῖτε Φιλίππῳ" διττῶν οὖν", ὡς 
ξφαμεν, οὐσῶν ἀποδείξεων, ἔοιχεν ἡ μὲν τοῦ χρησίμου χα- 
τασχευὴ τῇ προηγουμένῃ ἀποδείξει, ἡ δὲ τοῦ ἀναγκαίου 

, 77 εἰς ἄτοπον ἀπαγωγῇ, μᾶλλον δὲ ἐπὶ τῶν ῥητορικῶν 
τῇ. εἰς ἄδοξον καὶ ἀσύμφορον ἀπαγωγῇ" τὴν δὲ τοῦ χρη- 

40 σίμου χαὶ τοῦ ἀναγκαίου ἐξέτασιν ποιησόμεϑα τετραχῶς 
ἑχατέραν᾽ ἐπὶ μὲν τοῦ χρησίμου ἀντιφατιχῶς * χατασχευ- 
ἄζοντες, οἷον 3" εἰ μὲν ἑλοίμεϑα τόδε, περὶ οὗ ἡ βουλὴ, 
olov συμμαχῆσαι εἰ “τύχοι ᾿Ολυνϑίοις, τὰ ὄντα ἀγαϑὰ 
809 παραμενεῖ, ἐλευϑερία, ἀσφάλεια, xoi)? τὰ oUx ὄντα 
- 25 προσέσται, δόξα, σύμμαχοι, χρημάτων πρόσοδοι, τῶν aÀ- 
λων ἡγεμονία "5" xol τὰ uiv! παρόντα φαῦλα ἀπωσό- 


23 Ald. ot: Par. οἴηται. Ven. et Thuc. I, 35. οἴεται. 
24 Ald. τοῖς Δακεδαιμονίοις qom tg» ὑμετέρων, emendavi ex 
Thuc. 25 Ald. ἡμῖν, seripsi ὑμῖν ex Thuc. 2426 Ven. ἡμᾶς 
»v» εἰς τὴν ὑμετέραν ἐπ., ut Thucydides. Ald. »v» om. et ἡμετέ- 
ραν legit. 427 Ven. inserit: ὡς ἔφαμεν. 28 Von. ἀνάγοντες, 
29 τὸ Ven. om. — 50 Ven. διττῶν oU» οὐσῶν ὡς ἔφ. τῶν ἀποδεί-- 
ξεων. — 31 Ald. ἀνξιφαντικῶς. Ven. χΧαταφαντιχῶς. Par. ἄντι- 
φατικῶςς. 32 οἷον Ven. om. 88 καὶ Ven. om, — 54 Ven. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ | 241 


- / . 

μεϑαὶ χρημάτων ἔνδειαν.) συμμάχων «ἀπορίαν, ἐχϑρῶν 
ἐσχύν" τὰ δὲ οὐχ ὄντα οὐ "5 προσέσται, οἷον ὑπ᾽ ἐχϑρῶν 
ἡττηϑῆναι, συμμάχων ἀπορῆσαι, xoà ὅσα τοιαῦτα" εἰ δὲ 
p] ἑλοίμεϑα, τὰ τούτοις ἐναντία συμβήσεται ἡμῖν" ἡ δὲ 
᾿τῶν τοιούτων ἐργασία τε xal γρῆσις ἔστι μὲν"7 καὶ πα- δ 
ρὰ Δημοσϑένει ἐν Φιλιππικοῖς τὸ xol συμβουλευτικοῖς, 
μάλιστα δὲ παρὰ Θουκυδίδῃ ἐν ταῖς δημηγορίαις" διὸ 
καὶ δριμύτατος ἐν αὑταῖς ἐστι, διὰ πάντων τῶν εἰρημένων 
τόπων ἐξετάζειν δ τὸ γρήσιμον'" ἐπιχειρῶν xai εἰς τὸ 
ἀνάγχαῖον αὑτὸ μετάγων "5. ᾿Ιστέον δὲ, ὅτι παρεξόμεϑα 10 
πρὸ τοῦ συμφέροντος ἔχφρασιν, ἣν ἂν ἡ ὑπόϑεσις xal 

ἥ περίστασις εἰσηγῆται" ὅταν ἢ πολιορχία ἢ ἕτερος τοιοῦ- 
Tog χαταλαμβάνεταε xivóvvog* πότε δὲ γρὴ τὰς ἐκφρά- 
σεις τῶν συμβάντων παρέχεσϑαι, οἱ καιροὶ διδάξουσιν" 
ἐὰν μὲν ἐπί t.^9 χαλεπὸν δοχοῦν εἶναι καὶ παρακαλῶμεν AS 
τοὺς ἀκούοντας, ἀνάγκη προσϑεῖναε τὴν ἔχφρασιν" οἷον 
κινεῖται συνεχῶς ἡ “Σιχελία, καὶ συμβουλεύει τις μετοι» 
καῖν, ἐὰν γὰρ εὐθὺς μὴ προτάξωμεν ἐν ἀρχῇ τὴν ἀπὸ 
τῶν σεισμῶν ἔχφρασιν, οὐδ᾽ ἂν ἀνάσχοιντο ἡμῶν ἄλλα ** 
κατασχευαζόντων' ὑπομνησϑέντες δὲ. τῶν φοβερῶν διὰ 30 , 
τῆς ἐχφράσεως, ᾿εὐαγωγότεροι πρὸς τὸ πεισϑῆναι γενή- 
σονται" ἐὰν δὲ περί τινος δεὐχολωτέρου συμβουλεύωμεν, 
μέσην τῶν ἄλλων τοῦ συμφέροντος λογισμῶν ἢ καὶ τελευ- 
τἀίαν παολλάχις τάξομεν 42 τὴν ἔχφρασιν, αὔξησιν δι᾿ αὖ» 
τῆς toig χατασχευαζομέγοις ἐπάγοντες. 25 


ἢγεμονεία. 35 καὶ τὰ μὲν Ven. om, 56 ov deest in Ald, 
et Par. , recepi ex Ven., qui ita: τὰ oUx ὄντα φαῦλα ov προρέ- 
σται, Vno ἐγθρῶν $rr. 587 Ald. δὲ. Par. et Ven. piv. 588 
Ald. ἐξετάζει. 39 Ven. pergit: ὡς εἴρηται, πολλώκις " τάξομεν 
δὲ καὶ τὴν ἔχφρασιν ἐν τοῖς τοῦ συμφέροντος λογισμοῖς" ἐὰν μὲν ἐπί 
τι χαλεπὸν δοχοῦν εἶναι παρακαλῶμεν καὶ πρὸ τῶν ἄλλων τοῦ συμ- 
φέροντος κατασκευῶν᾽ οἷον κινεῖται συνεχῶς ἢ “Σικελία. - 40 Ald, 
τοι. — 1,16, Ald, προρϑῆναι. 41 Ven. τὰ ἄλλα. 42 Ald. τάξωμεν. 


742 ZX04I4 


x ὠπάτρ θυ. ᾿Αναγκαῖον, si καὶ προείρηται, χὰνγ- 
ταῦϑα περὶ τῆς τάξεως διαλαβεῖν τοῦ συμφέροντος, pe- 
τὰ μὲν οὖν τὸ δίκαιον, διὰ τὸν γρόνον, περὶ ὃν χατα- 
γίνεται, περὶ γὰρ τὸν μέλλοντα, τοῦ διχαίου περὶ τὸν 
p παρεληλυϑότα τὴν ἐξέτασιν ἔχοντος" πρὸ δὲ τοῦ δυνα- 
τοῦ, διότι ὅπερ “ἐπὶ στοχασμοῦ βούλησις xol δύναμις, 
τοῦτο ἐν πραγματιχῇ συμφέρον χαὶ δυνατόν. avalaysi 
γὰρ τὸ μὲν τῇ βουλήσει, τὰ συμφέροντα. γὰρ ἑαντοῖς 

| αἱρούμεϑα , τὸ δὲ δυνατὸν τῇ δυνάμει" ὡς οὖν ἐχεῖνα, 
40 μέγνυνται τὰ κεφάλαια ἀλλήλοις , βούλησίς φημε καὶ 
δύναμις, οὕτω χἀνταῦϑα τὸ συμφέρον xoi δυνατόν. 
ἀλλ᾽ εἰ καὶ τάξις οὐδεμία κατὰ τοῦτο, ὅμως χρὴ ἐπὶ τῷ 
ἐσχυροτέρῳ ἀεὶ τελευτῷν" ἰσχυρότερον δὲ δύναμις βουλή- 
σεως, καὶ τοῦ συμφέροντος τὸ δυνατὸν, ἅτε δὴ περιτ- 
45 τοῦ δοικνυμένου τοῦ βούλεσθαι ἀπόντος τοῦ δυνατοῦ. 
μιμεῖται δὲ τὸ συμφέρον τὴν βούλησιν, πᾶσα γὰρ βού- 

. λησις ἐπὶ τὸ συμφέρον ὁρμᾷ. καὶ περὶ μὲν τάξεως τοσ- 
«Ute. πολλὴ δὲ τοῦ συμφέροντος ἐν ταῖς συμβουλαῖς 

. εὑρίσχεται χρεία" διττὸν δὲ, φησὶν, ἐστὶν, ὅτι χρήσιμον 
40 Χαὶ ὅτι ἀναγκαῖον, τὸ μὲν οὖν χρήσιμον éx λογισιιῶν ἔχει 
τὴν κατασχευὴν, τὸ δὲ ἀναγκαῖον χαὶ ἀπὸ τῆς ἀνάγχης 
τὴν πίστιν. οἷον χρήσιμον προσλαβεῖν τὴν ᾿Ολυνϑίων 
συμμαχίαν, μᾶλλον δὲ ἀναγκαῖον, ἵνα μὴ μέγας Φίλισ- 
flog προσλαβὼν αὐτὴν γένηται χαϑ᾽ ἡμῶν. χρήσιμον 
25 μὲν οὖν ἐστι τὸ ix περιουσίας λυσιτελές" ἀναγκαῖον δὲ 
δὲ ὅπερ ἐξ ἀνάγκης αἱρούμεϑα" ἐχεῖνο μὲν γὰρ προαιρε- 
τικὸν τυγχάνει. προαιρέσεν γὰρ τοῦτο αἱρούμεϑα . τὸ 
μέντοι ἀναγκαῖον ἀχούσιόν ἐστε, xy γὰρ μὴ βουλώμε- 
2a, ἀνάγχη αἱρεῖσϑαι. τοῦτο δὲ que TÓ συμφέρον δι- 
go 40€ κατασχευάσομιν, τί ποιοῦσιν ἡμῖν καὶ τὶ μὴ ποιοῦ" 
σι συμβήσεται. στοχαστιχὴ γὰρ ἡ τοῦ συμφέροντος ἐρ- 
γασία. παλιν δὲ, φησὶ, τούτων ἕχαστον τετραχῶς ἐξε- 
τασϑήσεται, οἷον ἐὰν μὲν ἑλώμεϑα αὐτὸ, τὰ μὲν ὑπαάρ- 


ΕΙΣ XTAZXEIX 5 — 78 


χοντα ἡμῖν ἀγαθὰ xa ἑξῆς" καὶ πάλιν ἀπὸ τοῦ 
αὐτοῦ ix τῶν ἐναντίων"; τὰ μὲν ὑπάρχοντα φψαῦλα 
ἀποτριψόμεϑα. , xmi τὰ λοιπὰ ἐς εἴρηται τῷ ξεχνε- 
κῷ" χεῖται γὰρ καϑόλου᾽ τὸ συμφέρον. ἐν χτήσει ἀγα 
ϑῶν ἢ φυλαχῇ τούτων, E ἀποβολῇ τῶν xaxov. ᾿Ιστέον ὃ 
δὲ, ὅτι τιψὲς τὸ ἀναγχαῖον ὡς ἴδιον χεφάλαιον βούλον- 
ται sivos τῆς πραγματικῆς, τινὲς δὲ ἐπίτασιν αὐτὸ εἶναι 
βούλονται τοῦ συμφέροντος" τοῦϊ δὲ συμφέροντος τὸ μὲν 
εἰς τοὺς χειμέναυς ἐστὶ νόμους, τὸ δὲ εἰς τοὺς πολεμί- 410 
ους, τὸ δὲ εἰς κτῆσιν καὶ φόρων καὶ χρημάτων καὶ συμ- 40 
μάχων, τὸ δὲ εἰς ἐξαγωγίμων τε καὶ εἰσαγωγίμων xci 
ἱερῶν καὶ ἀναϑημάτων κατάστασιν. ἃ καὶ αὐτὰ τῇ εἰς 
τέσσαρα διαιρέσει χατασχευαζεται" ov χεῖρον δὲ ἴσως 
περὶ τοῦδε τοὺ κεφαλαίου χαὶ τοσοῦτον εἰδέναι, ὡς iP 
βουλεύοντες ü συμφέρον ὄντως ἐπιδεικνύναι σπουδάζο- 15 
μεν τὸ “περὶ οὗ συμβουλεύομεν, ἢ τοῦτο μὴ δυνάμενον 
παραϑέντες τὰ ἡμέτερα τοῖς ἀπ᾽ ἐχείνων λεγομένοις , 
ὅτι ἐχεῖνα uiv χαλεπώτερα καὶ πλείστας δυσχερείας ἔχον- 
Ta, ταῦτα δὲ χουφότερα δεικνύναι τοῦτο πειραᾳόμεϑα. 
ὡς ἐν τῷ ὑπὲρ τοῦ στεφάνου πεποίηχεν ὃ ῥήτωρ. ἐγκει- 30 
μένον γὰρ ToU Aioxivou καὶ τὴν dy. Χαιρωνείᾳ συμφο- 
ρὰν πῤοφέροντος , ἐπειδὴ συνενεγχόντα τὰ συμβουλευ- 
ϑέντα οὐχ ἔχει δεῖξαι, ἐπὶ τὴν εἰρημένην μέϑοδον. ἐτρά- 
fIETO* ὡς ἔστιν ἀπ᾽ αὐτῆς τῆς λέξεως ἰδεῖν. , QAM ἐχεῖ- 
yo λογίζου καὶ ὅρα, εἰ μετὰ Θηβαίων ἡμῖν ἀγωνιξομέ- 25 
voig οὕτως εἵμαρτο πρᾶξαι, τί ἂν εἰ μηδὲ τούτους εἴ- 
χομεν συμμάχους“ εἶτα 43 ἐπήγαγε τὴν σύγχρισιν EITEUV " 
»«Q οὐχ οἶσῆᾶα, ὅτι νῦν μὲν στῆναι, συνελθεῖν, ἀνα- 
πνεῦσαι, πρλλὰ pia ἡμέρα καὶ δύο καὶ τρεῖς ἔδοσαν 
τῶν εἰς ,Ζωτηρίαν τῇ πόλει" rore ** δὲ — — οὐχ ἄξιον 30 
εἰπεῖν, ἅγε ^5 μὴ πεῖραν ἔδωκε ϑεῶν τινος εὔνοια“. καὶ 


43 Ald. εἶναι. “44 Ald. πότε. 45 Ald. &ye et εὐνοίᾳ, 
correxi ex Dem. p. 295. 


744 | 4X04A1A 


ix τῶν ἐναντίων δὲ ἀμφοτέρων ** ὠφελίμων ὄντων ὥφοε- 
λιμώτερον τὸ οἰκεῖον *' ἀποδείξομεν, “ὡς iv τῷ πρὸς 
“Μεπτίνην ὃ αὐτός φησιν ον ὅτι 45. πολὺ λυσιτελέστερον 
φυλάξαι τοῖς εὐεργέταις τὴν δωρεὰν τῆς ἀτελείας, πλείω 
5 γὰρ ix τούτων ἀγαϑὰ περιέσται τῇ πόλει" “ ἢ γὰρ ór 
οὗ “Ἰεπτίνης τίϑησι. νόμου, ἔτι τὸ 49 συμφέῤον ini μὲν 
τῶν xa. ἕχαστα ὡς ἐν γένει ἢ ἀπὸ ψυχῆς ληψόμεθα 
ἢ ἀπὸ σώματος, ἢ τῶν ἐκτὸς, ἐπὶ δὲ τῶν. πόλεων, ἀπὸ 
τῶν ἀναλύγων, καὶ τοῦτο εἴρητὰιν ἤδη... ἐπιχειρήσομεν δὲ 
40eig αὐτὰ ποιούμενοι τὴν ἐργασίαν ἀπὸ τῶνδε. πρῶτον 
ἀπὸ τῶν ἐναντίων' λέξομεν γὰρ, ὅτι εἰ καχὸν τὸ μὴ 
ἔγειν συμμάχους, δῆλον ὅτι τὸ ἔχειν ἀγαϑὸν, καὶ τὸ εἰ 
ναῦς pm ἔχειν xaxov, συμφέρον 5? τὸ ἔχειν. δεύτερον 
ἀπὸ τῆς τῶν πολεμίων ἐλπίδος τε xal δόξης, οἷς ἡμῖν 
15 συμ βᾶσιν ἐχεῖνοι χαιρήσουσι, ταῦτα ἡμῖν ἀσύμφορα. ὡς 
παρὰ τῷ ποιητῇ" 
ἧ κἂν γηϑήσαι 51 Πρίαμος Πριάμοιό T8 παῖδες" 
xe πάλιν ἡμεῖς ἐροῦμεν, ὅτι xàx&iyoic δοχεῖ βέλτιστον 
εἶναι τοῦτο εἰ ποιήσαιμεν" ὡς xol Δημοσϑένης ἐχρήσατο 
40 εἰπών. 53 υσχεψώμεϑα δὲ, τί ἂν εὔξαιτο Φίλιππος τοῦ- 
To γενέσϑαι τὸ στρατόπεδον; ἀρ᾽ OU διασπασϑήγαι καὶ 
λυϑῆναι"; 4. εἶτα συναγαγὼν τὸ νόημά φησιν. s 
ἂν Φίλιππος εὔξαιτο 5" τοῖς ϑεοῖς καὶ ἑξῆς “- τρίτον δὲ 
& πολλάκις κινδύνους πολλοὺς ὑπεμείναμεν καὶ χρήματα 
35 ἀνηλώσαμεν, τούτων ἔχεοϑαι συμφέρει ὡς παρ᾿ Ὁμήρῳ." 
Κὰδ δέ κεν εὐχωλὴν Πριάμῳ καὶ Τρωσὶ λίποιεν 
"Agysla» ᾿Ἑλένην" . 


46 Ald. àugorépo. 47 Ald. ἐκεῖνον. 48 ad sensum ex- 
primit ea quae dicuntur p.466. sqq. 49 ÀÁld.:0 om. 50 
Ald. συμφέρον δὲ. 51 Ald. γηθήσεται, Tl. α. 255. 52 de 
Chers. p. 94. sed sensum modo, non verba Deniosthenis reddit 
noster. 53 Ald. sUtero. Haec verbotenus apud Dem, 1. 1. 
54 Il. β, 160. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ 6.745 


“καὶ ἑξῆς. τοῦτο δέ- τίνες καὶ ἀπὰ τοῦ ἐνδόξου φασὶν ἐπι- 
χείρημα" τέταρτον dp ὧν οἱ πολέμιοι ὑπέμειναν καὶ à 
ϑαυμάξουσι καὶ δι᾽ ἃ πολλοὺς πόνους ὑφίστανται, ὑπὲρ 
τούτων καὶ ἡμῖν ἀγωνίσασϑαε συμφέρει. ὡς Δημοσϑέ-. 
yug ἐν τῷ περὶ στεφανου" 7} ,. τί Cs us συμβουλεῦσαι 8 
τῇ πόλει κινδύνου περιστάντος “, "xol τοῦτο χκατασχευά- 
Lov ἐκ τοῦ Φιλίππου ἔλαβεν τὰς ἀφορμὰς εἰπὼν, ἑώρων 

. δὲ τὸν (Φίλιππον, πρὸς ὃν ἣν ἡμῖν ὁ ἀγὼν, 56 ὑπὲρ δό- 
ξῃς τὸν ὀφϑαλμὸν ἐχχεκομμέγον, τὸ σκέλος πεπηρωμέ- 
γον, 57 τὴν κχλεῖν χατεαγότα" πέμπτον ἀπὰ τῆς τῶν 40 
πολλῶν κρίσεως" οἷον εἰ τύχοι ἐπὶ ἐλευϑερίας, εἰ πάντες. 
ἐπιδιώχουσιν αὑτὴν ἢ καὶ οἱ πλεῖστοι, τοῦτο καὶ ἡμῖν 
πραχτέον. ἕχτον, ἀπὸ τῆς τῶν ἐνδόξων χρίσεως" οἷον 
ὡς οἱ πρόγονοι τάδε ἔπραξαν, οὕτω x«l ἡμεῖς, ὡς παρ 
Ὁμήρῳ. 53 ὧδε καὶ οἱ πρότεροι τείχεα μακρὰ καὶ πό- 15 
Aeg ἐπόρϑουν. εἰδέναι δὲ δεῖ, ὅτε πρὸ τούτων ἁπάν-" 
τῶν εἰ πολέμου συμβάντος συμβουλεύειν βουλόμεϑα, 
ὀφείλομεν ὥσπερ τινὰ διατύπωσιν τοῦ καιροῦ ποιήσα- 
σϑαι, καὶ οὕτως ἐπὶ τὴν συμβουλὴν ἐλϑεῖν, ὃ xoi An- 
μοσϑένης ἐποίησεν. ov πρότερον γὰρ ἠνέσχετο τὴν δη- 20 
μηγορίαν εἰπεῖν, ἣν ἔφη συμβουλεύων τοῖς ᾿4ϑηναίοις 
ἄρασϑαι τὸν ἐν Χαιρωνείᾳ πόλεμον, εἰ μὴ τὸν καιρὸν 
διέγραψε πρότερον, ὅστις ἦν εἰπών. , ἑσπέρα μὲν γὰρ 
ἣν, ἧκε δὲ τις ἀγγέλλων, 59 ὡς ᾿Ελάτειαν Φίλιππος“ καὶ 311 
ἑξῆς. | 25 
Τὸ "δ᾽ ab δυνατὸν ὑποδιαιρήσεις; πρῶτον μὲν ὅτι, οὗ χαλεπὸν Ou 
κγὺς τῇ ἐνστάσει χρώμενος, εἶτα ἀντιπαραστάσει, ὡς εἰ καὶ χαλε- 
πὸν, ἀλλ᾽ ἀναγκαῖογ' καὶ ὅτι δεῖ ὑπὲρ τῶν χρηστῶν καὶ πόνους 
xal κιγδύνους ὑφίστασθαι" καὶ ὅτι ὑπὲρ τοῦ μὴ χαλεπωτέροις περι- 


55 p. 247. — 56 Ald. ἀγαγὼν, 517 Ald. πεπηρμένον.Ἡ 58 
Ἢ. ὃ. 308, 59 Ald. ἀγγέλων. Par. et Dem. pro cor, p. 284, 
ἀγγέλλων. 4 τὸ δὲ δυνατὸν. 


746 . X044 . 


πεσεῖν" εἶϑ᾽ ὅτι καὶ ῥάδιον, ἐὰν δὲ περὶ πολέμου ἢ τινος τοιούτου 
ἦν" τὸ δυνατὸν ἀπὸ τῶν παρακολουϑούντων τοῖς προσώποις σχόπει" 
ὡς ἐν ᾿οΟλυνϑιακῶν 53 δευτέρῳ ὃ Δημοσθένης" πῶς ἔχεν Φίλιππος; 
ὅτε ἀϑυμεῖ" πῶς τὰ ἔξωθεν, οἷον Θετταλοὶ, ᾿Ιλλυριοὶ, τὰ χρήμα- 
δ τα, oi περὶ αὑτὸν ξένοι καὶ πεζέταιροι "; καὶ τὰ ἕξῆς" τούτῳ δὲ 
᾿ἀντέἔχειτο μὲν ἢ ἡ παρὰ τῆς ᾿Αϑηναίων δυνάμεως ἐξέτασις" διότε δὲ 
παρῆκεν αὐτὴν ὃ ῥήτωρ O τὸν λόγον ἐξετάζων, κατὰ ϑεωρίαν δείξει 
δηλαδή" ἀλλ᾽ ἢ 7ε διαίρεσις ἀπαιτεῖ" ϑαυμαστὸν δὲ οὐδὲν εἰ παρ- 
εἶται. ἐπεὶ καὶ τῶν ἄλλων κεφαλαίων τινὰ ἔγκειται, καὶ “ταραλὁ- 
40 λειπται κατὰ φύσιν" καὶ ἡμεῖς πολλάκις παραλείπομεν, οὖχ ἐν πρα- 
γματικῇ μόνον», ἀλλὰ καὶ πανταχοῦ" τὴν μὲν yap 500» ἣ τέχνη δεί- 
«νυσι τῆς διαιρέσεως, τῇ δὲ φύσεις τοῦ πράγματος τὴν τέχνην προσ- 
ἀκτέον κατὰ τὸ ἐγχωροῦν" τὰ μὲν γὰρ τῆς εὑρέσεώς“ ἐστε, τὸ δὲ 
τῆς κρίσεως . ἄλλως τε οὐχ ὅσᾳ δ᾽ ἂν εὕρωμεν, ἐροῦμεν, ἀλλ᾽ 
15 EE ὅσα 3 xgivopsy sivas ῥητά. 


Σ υριανοῦ. Καλῶς * μετὰ τὸ συμφέρον τὸ Óv- 
votó τἔταχταν" οὔτε γὰρ εἰ μὴ συνέφερε , δυνατὸν 
δὲ ἦν τοὺς ἀχούοντας ἐφελκύσασϑαι , οὔτε εἰ Óv- 
νατὸν ἦν, ἀλυσιτελὲς δὲ, . ἠνείχετό Tig αὐτὸ αἱρεῖσθαι, 

40 καλῶς οὖν ἔχει πρότερον δείξαντας ὅτι συμφέρον, οὕτω 
καὶ ὅτι δυνατόν ἐστιν ἀποδεῖξαι. εἰσάγωμεν δὲ τὸ δυ- 
γατὸν οὕτω" πρῶτον μὲν, ὅτι οὐ χαλεπόν. δεύτερον ὅτι 
εἰ χαὶ χαλεπὸν, ἀλλ᾽ οὖν διὰ τὸ συμφέρον πρακτέον. 
μετὰ δὲ τὸ χατασχευάσαι τὸ οὐ χαλεπὸν τότε ὅτι καὶ 

35 ὑᾳδιόν ἐστι φανερῶς ἐροῦμεν. 


2 Par. ἐν τῷ ᾿Ολυνϑιακῷ δευτ. In oratione nibil eorum 
quae laudantur, legitur, nisi p.'23. oi δὲ δὴ περὸ αὑτὸν ὄντες 
ξένοι καὶ πεζέταιροι. In animo habuisse videtur Ol. 1, p. 15. 
Tovro δὴ πρῶτον αὐτὸν τἀράττει παρὰ γνώμην γεγονὸς, καὶ ποὶ- 
λὴν ἀϑυμίαν αὐτῷ παρέχει, εἶτα τὰ τῶν Θετταλῶν x, v. À. — 5 Ald, 
ὅσα δ᾽ ἂν κρίνώμεν. Par. ὅσα κρίνομεν. ἃἅ In Ven. sectio haec 
non est, contra sequens, quam Sopatro tribuit Ald, et Par. 
Syriano adscribitur. 


ΕΙΣ ΣΤΑ͂ΣΕΙΣ nm 


ZoenarQov. Τὸ δυνατὸν ὁ μὲν Βασιλίσχος. ἀξιοῖ 


μετὰ τὸ συμφέρον τάττειν, λέγων περϊττὸν εἶναι, τοῦ 
ζητουμένου 5 μὴ συμφέροντος, σχοπεῖν εἰ δυνατόν ἐστιν. 
ἀλλ᾽ ἀντιστρέφων ὁ λόγος φανεῖται" καὶ γὰρ μὴ δυ- 
νατοῦ ὄντος τοῦ προκειμένου περιττὴ ἂν εἴη ἡ τοῦ συμ- 5 
φέροντος ἐξέτασις" χρὴ δὲ μάλιστα τῷ Πλάτωνι καὶ 
περὶ τὴν τάξιν τῶν χεφραλαίων τούτων ἀχολουϑῆσαι. 
ἥπερ. χκἀχεῖνος ἐν τῇ πολιτείᾳ χέχρηται" δεῖ γὰρ ἐπ᾽ 
ἐχεῖνο πρότερον ἥκειν τὸ ἡ χεφάλαιον,. ὅπερ μάλιστα δια- 
ταράττει τοὺς ἀχροωμένους καὶ προηγουμένως ζητεῖται 


40 


"a0 αὑτοῖς" ἐν γὰρ τῷ πέμπτῳ τῆς πολιτείας xota- — 


σκευάσαι βουληϑεὶς, ὅτι τὰ αὐτὰ μετελευστέον ἀνδρί va 


καὶ γυναιξὶν ἐπιτηδεύματα, οἷδεν 7 ὅτε τὸ μὲν cvugé- 


gov ἐνταῦϑα πρόδηλον ἦν᾽ τὸ δὲ δυνατὸν ἐλύπει 9 τὸν 
λόγον" ὡς δυσχερεστέρας ἐν αὑτῷ τῆς κατασχευῆς γε- 
νομένης" διόπερ πρότερον τὸ δυνατὸν χατασχευάσας ; 
ἐφ᾽ ὅπερ κατήπειγεν 5 ὁ λόγος, οὕτως ἐπὶ τὸ συμφέρον 
, ἐτράπη" πάλιν ἐν τῷ περιεχομένῳ ϑεωρήματι περὶ τοῦ 
δεῖν χοινὰς εἶναι τὰς γυναῖκας λυποῦντος αὑτὸν τοῦ 
συμφέροντες ἐπ᾽ ἐχεῖνο πρῶτον γωρήσας, οὕτως ἐπὶ τὸ 
δυνατὸν ἐτράπη. φαίνεται δὲ καὶ ᾿Δημοσϑένης τοιαύ- 


40 — 


19 μεϑόδῳ κεχρημένος, καὶ τοῦ T& καιροῦ xal τῶν 
t H ΧΘΉΜ e 


λυπούντων ἄριστα στοχαζόμενος, xal πρὸς ἐχεῖνα πρότε- 
gov μετάγων τὸν λόγον. καὶ ἐπὶ ζητημάτων δὲ φανερὸν 
τὸ τοιοῦτον" οἷον “Αλεξάνδρου iv ᾿Ινδοῖς ὄντος συμβου- 
λεύει Δημοσϑένης" ἀντιλαμβάνεσϑαι τῶν πραγμάτων. 
γελοῖον γὰρ ἐνταῦϑα μὴ πρότερον χκατασκχευάσαντα τὰ 


δυνατὰ μνήμην τινὰ ποιῆσαι 2 τοῦ συμφέροντος" ἡ δὲ 


τοῦ δυνατοῦ ἐξέτασις περὶ μὲν τοῦ xaO" ἕνα γενήσεται, 


5 Ven. μὴ συμφέροντος τοῦ ζητουμένου. 6 Ald. Ux éxtiwo 
πρ. ἔχειτο κεφ. correri ex Par, et Ven. 7 Ven. εἶδεν, 8. Ald. 
ἐλύπειν — p. 450. 451. 9 Ald. κατήπηγεν ὃ λόγος, Greg. 


10 Ven. ἐν τῇ τοιαύτῃ. {4 Ven, πρότερα. — 12 Ven. ποιεῖσϑαι- 


- 


* e 


78  . '"— ZG XOAIA 


ὥσπερ. ἐπὶ τοῦ συμφέροντος, ἀπὸ ψυχῆς, ἀπὸ σώματος, 
ἀπὸ τῶν ἐχτός. ἀπὸ μὲν ψυχῆς, εὐορχίας, ἐπιορχίας, i- 
στεως, ἀπιστίας, εὐνοίας, φϑόνου, μεγαλοψυχίας, φιλο- 
χρηματίας, ἐμπειρίας, ἀπειρίας καὶ τῶν τοιούτων, 5 ὅσα 
᾿ὅ ψυχῆς ἐστι πάϑη. ἀπὸ ** σώματος" ῥώμης, ἀσϑενείας, 
εὐεξίας, καχεξίας καὶ τῶν τοιούτων" ἀπὸ δὲ τῶν ἐκτός " 
χρημάτων, φίλων, στρατιωτῶν, ὅπλων, συμμάχων, τριη- 
312 ρῶν, ἵππων, Μμένων, τόπων, 5 χαιρῶν, τύχης, καὶ 
τῶν παραπλησίων" ἀπὸ γὰρ τῶν προσόντων ἡμῖν αὐτοῖς 
“40 ἢ roig ἐναντίοις ἢ πάντων ἅμα y τινῶν ληψόμεϑα τὴν 
εὐπορίαν εἰς τὴν τοῦ δυνατοῦ χατασχευήν. ὑποδιαιρήσομεν 

“δὲ τὸ δυνατόν" πρῶτον μὲν, ἐὰν ἐγχωρῆ, 9 τῷ μὴ χα- 
λεπὸν εἶναι, ἔπειτα τῷ, 17 εἰ xal γαλεπὸν εἴη, ἀλλ᾽ οὖν 
ἀναγκαῖον, καὶ ὅτι δεῖ ὑπὲρ τῶν γρημάτων καὶ πόνους 
45 καὶ κινδύνους ὑπομένειν, καὶ Ort ὑπὲρ τοῦ μὴ χάλεπω- 
* χέροις περιπεσεῖν ἀντιληπτέον τῶν πραγμάτων" ὡς δΔη- 
᾿ς μοσϑένης ἐν (διλιππιχοῖς. ϑ. εἱ δέ τῳ δοχεῖ ταῦτα xal 
δαπάνης μεγάλης xol πόνων πολλῶν 15 xal πραγματείας 
εἶναι, καὶ μάλα ὀρϑῶς δοχεῖ" ἀλλ᾽ ἐὰν λογίσηται τὰ τῇ 

$0 πόλει μετὰ ταῦτα γενησόμενα, ἐὰν ταῦτα μὴ ἐθέλῃ ^? 
ποιεῖν, εὕρησει λυσιτελοῦν τὸ ἑχόντα "3. ποιεῖν τὰ δέον- 
to," καὶ ἑξῆς, εἶτα ἐπειδὴ ἀντέπιπτεν αὐτῷ, ὅτι εἰ καὶ 
χρήσιμον τὸ πολεμεῖν αλλ᾽ οὐχ ἀναγχαῖον, ἐπήνεγκεν 
εὐθύς 33} τὴν τοῦ ἀναγχαίου κατασχευὴν λέγων. ,,τί 35. 

25 οὖν ἀναδυόμεϑα ἢ τί μέλλομεν ἢ πότε σὺν ?* ϑεῷ τὰ 
Óéovra ποιεῖν ἐθελήσομεν; ὅταν ἤδη ἀνάγκη τις ἢ,}5 


15 Ven. καὶ τοιούτων, δπόσα. 44 Ven. ἀπὸ δὲ oou. 15 
Ven. τόπων, λιμένων. 168 Ven. χωρῇ. 17 Ald. τὰ, 18 de 
Chersonn. p. 101. 19 πολλῶν ex Ven. et Dem. recepi. 
20 Ven. ϑέλει. 21 Ald, ἑκύντι. Par, Ven. Dem. íxorrag. 
23 Ven. τέϑεικεν εὐθέως. 28 Ven. ποῖ, ut Dem, p. 102. 
24 σὺν Ven, om. 25 Ald. ἦν, scripsi ἤ ex Dem. 


ΕΙΣ. XTAXEIX T9 


ἀλλ᾽ ἣν μὲν Gv τις ἐλευϑέρων ἀνθρώπων ἀνάγχην' εἴν 
ποι, οὗ μόνον ἤδη πάρεστιν, ἀλλὰ χαὶ πάλαι παρελής- 
λυϑεν' τὴν δὲ τῶν δούλων ἀπεύχεσϑαὶ 36 δήπου μὴ 
γένεσθϑαι" * 57 εἶτα. τῇ εἰς ἄτοπον ἀπαγωγῇ κατεσκχεύα- 
σεν. ?* οὕτως" ,,0U08 γὰρ Φεραίοις πρότερον πρὸς τὰ 5 
τείχη προβάλλων 35 ἔφασκε πολεμεῖν, οὐδὲ ᾿Ολυνϑίοις 
ἐξ ἀρχῆςγ) ἕως ἐν αὐτῇ τῇ χώρᾳ τὸ στράτευμα παρῆν 
ἔχων, ἢ καὶ τότε τοὺς ἀμύνεσϑαι κελεύοντας πόλεμον 
ποιεῖν φήσομεν" οὐχοῦν ὑπόλοιπον δουλεύειν" ov γὰρ ἂλ- 
Ao γε οὐδέν ἔστι μεταξὺ τοῦ μήτε ἀμύνεσθαι μήτ᾽ ἄγειν 10 
ἡσυχίαν ἐάσϑαι"“ ἐπὶ δὲ τούτων χατασχευάξειν χρὴ καὶ 
τὸ ῥᾳδιον᾽ αὔξησις γὰρ τοῦ δυνατοῦ ἡ τοῦ ῥᾷστου 
ἀπόδειξις" xal πᾶν μὲν ῥῴδιον δυνατὸν, οὐ πᾶν δὲ͵ δυ- 
ψατὸν ἤδη xol ῥᾳδιον" εἰσὶ "5 γάρ τινα. καὶ μέσα" εἰσ- 
ἄξομεν δὲ αὑτὸ οὕτως" ὅτι ὑμεῖς ?* μὲν γρημᾶτων το- 15 
σῶνδε xal πόνων καὶ στρατείας ἡγεῖσϑε δεῖσϑαι "3 τὰ 
παρόντα πραγματα τὸ δὲ οὐχ οὕτως ἔχει" καὶ. ἑξῆς ἐπὶ 
τὰς ἀποδείξεις τοῦ᾽ ὁφδίου χωρήσομεν" καϑόλου γὰρ ἢ 
δυσχέρειά, 33 τισι πρόσεστι τοῖς συμβουλευομένοις, ἢ ὁᾳ- 
ατώνη. εἰ μὲν οὖν δυσχέρεια προσῇ. 34 διὰ τῶν προειρη- 20 
μένων ποιησόμεϑα τοῦ δυνατοῦ τὴν κατασκευὴν τελείως 
ἑχάστου ταῖς εὐεργεσίαις ἐπεξιόντες , εἰ δὲ εὐχολία προσῇ, 
περιττὸν πρὸς τοὺς εἰδότας, ὅτι ὅᾳδίαν &y&t τὴν ἐπιχεί- 
Q9uow τὰ πράγματα, περὶ ὧν ἡ βουλὴ, "" τοιαύτας ἀπο- — 
δείξεις χαὶ κατασκευὰς ἐπάγειν" ἀλλὰ διὰ βραχέων τοῦ 35 
ὁᾳδίου 36 ἐφαψάμενοι ὡς μὴ δοχεῖν παντελῶς παραλιμ- 


26 Ald. ἀπέχεσθαι, correxi ex Dem. 27 Ven. add, δεῖ, 
28 Ald. κατασκεύασεν. 429 Ven. προςκαλῶν. Dem. p. 104. πρὶν 
7 πρὸς τὰ τείχη προσβαλεῖν. δ0 εἰσὶ γάρ τινα καὶ μέσα Ven. 
óm. δ54 Ald. Par. ἡμεῖς. Ven. ὑμεῖς — 52 Ven. yy. τὰ παρΞ 
ὄντα προσδεῖσϑαὶ πρ. 33 Ald. τῇ δυσχερείᾳ, correxi ex Par. 
et Ven. 84 Ven. προσείῃ. 858 Ald. et Par. ei βούλει, Ven. 
ἥ βουλή. 36 Ven. αὐτοῦ — 


7350 X X0.41.4 


σάνειν, ἐπὶ τὴν xc ὑπόϑεσιν "57 τρεψόμεϑα μέϑοδον 
λέγοντες, ὅτι εἰ xci δυσκολίαν τινὰ συνέβαινε προσεῖναι 33 
τοῖς πράγμασιν», ; οὐδ᾽ οὕτως ἐχρῆν αὐτῶν 35 ἀποστῆ- 
ψαι" προσήκει γὰρ ὑπὲρ τῶν χρηστῶν καὶ πόνους χαὶ 
'$ χινδύνους ὑπομένειν, καὶ συστήσομεν δὲ 45 τηῦτο ἀπὸ 
παραδειγμάτων, ὅτι καὶ σύνηϑες ὑπὲρ τοιούτων ἀγωνί- 
ξεσϑαι τῇ πόλει" xol γὰρ τύνδε τὸν πόλεμον; εἰ τύχοι, 
προϑύμως ὑπέστησαν" τελέα δὲ δυνατοῦ ᾿Κατασχευή ἐστιν 
ἡ ἑχατέρων ἐξέτασις, τῶν τε ἡμῖν αὐτοῖς προσόντων χαὶ 
qug τῶν τοῖς ἀντιπάλοις, ὥσπερ Θουχυδίδης πεποίηχεν ἐν 4 
τῷ Περικλεῖ λέγων. ,τὰ δὲ τοῦ πολέμον καὶ τῶν ἑχατέ- 
otc ὑπαρχόντων ὡς οὐχ ἀσϑενέστερα ἕξομεν, γμῶτε 
καϑ᾽ ἕχαστον ἀχούοντες" αὐτουργοί τε γάρ εἷσε [IeAo- 
ποννήσιοι 41 χαὶ οὔτε ** ἰδίᾳ οὔτε ἐν τῷ χοινῷ χρήμα- 
"15 ματα. αὑτοῖς ἐστιν" ἔπειτα χρονίων πολέμων καὶ διαπον- 
τίων ἄπειροι,“ καὶ τὰ ἑξῆς" εἶτα ἐπήγαγε ** καὶ τὰ 
μὲν Πελοποννησίων τοιαῦτα καὶ παραπᾷφήσια τοιούτοις 
ἔμοιγε δοχεῖ, τὰ δὲ ἡμέτερα τούτων τε ὧν ἐχείνοις ἐμεμ- 
wong ἀπήλλαχται 4" xol ἄλλα ovx ἀπὸ τοῦ ἴσου“ xol 
40 ἑξῆς" xoà 46 παλιν ἐν τῇ Κορινϑίων πρὸς “αχεδαιμο- 
vioug δημηγορίᾳ τοῦτο ποιεῖ λέγων" ^7 οἱ μέν γε νεω- 
τεροποιοὶ καὶ ἐπινοῆσαι ὀξεῖς καὶ ἐπιτελέσαι ἔργῳ 0 ἂν 49 
γνῶσιν" ἡμεῖς δὲ τὰ ὑπάρχοντά τε σώζειν καὶ ἐπιγνῶ- 
ναι μηδὲν xol ἔργῳ οὐδὲ τὰ ἀναγκαῖα ἐξιχέσϑαι, αὖ- 
5 ϑις δὲ οἱ μὲν παρὰ δύναμιν τολμηταὶ καὶ ἐν τοῖς δει- 


37 Par. χαϑυπόϑεσιν. 58 Ald. προσῆνε. 39 Ald. 
αὐτῷ, 40 δὲ Ven, om. 41 Ven. ἐν τὸ tà. — Thuc. 1. 141. 
42 Ven. Πελοπονήσιοε et paullo post: J7tlosovgolew. 43 
Ald. vvrec. . 44..L 143. . 45 Ald, ἀπήλαχται. Par. ἀπήλ- 
λακται. Ven, ἀπηλλάχϑαι, in hoc ct in iis quae addit: ἀπὸ 
τοῦ ἴσου μεγάλα ἔχειν xoi τὰ ἑξῆς, cum Thuc. Consentiens. 46 
καὶ Ven. om, 471,70. 48 0 d» ex Ven. inserui. Ald. 
et Par, om, ᾿ J 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 751 


oig εὐέλπιδες" τὸ δὲ ἡμέτερον τῆς τὸ δυνάμεως ἐνδεᾶ 
πρᾶξαι καὶ τῆς γνώμης μηδὲ τοῖς βεβαίοις πιστεῦσαι, 313 
τῶν τὸ δεινῶν μηδέποτε οἴεσθαι ἀπολυϑήσεσθϑαι" καὶ 
μὴν καὶ 45 ἄοκνοε πρὸς ὑμᾶς μελλητὰς χαὶ ἀποδημηταὶ 
πρὸς ἐνδημοτάτους.“ καὶ ἔστε τοῦτο τῶν δαιμονίως ra 
xal συντόμως ἀπηγγελμένων 55 ἀντυϑέτῳν" χαϑελὼν 58 
δὲ τὰ “Ταχεδαιμονίων ηὔξησεν τὰ τῶν ᾿4ϑηναίων ivay- 
τίων ὄντων, διότε λίαν ἐπηρμένους ἑωρα τοὺς 4ακεδαι-. 
μονίους x&à καταφρονοῦντας τῶν ᾿4ϑηναίων, ἠπείγετο 
δὲ πρὸς τὸν πόλεμον avtovg παροξῦναι" vor γὰρ τὸν 40 
εὔφρονα ῥήτορα ϑαῤῥοῦντάς τὸ παρὰ τὸ δέον τοὺς 
συμβουλευομένους χαταπλῆξαι φυλαττόμενον ἕν τοῦτο, 5? 
εἰς ἀϑυμίαν αὐτοὺς ἐμβαλεῖν, ὕπερ καὶ ὃ ῥήτωρ ἐν τρίτῳ 
τῶν ᾿θΟλυνθιαχὼν εὐϑὺς "5" ἐχ προοιμίων ποιεῖ" καὶ πάλιν 
ἀϑύμως διακειμένους ἐγεῖραι xoà φρονήματος ἐμπλῆσαι, 4δ 
φυλάττοντα χἀνταῦϑα, ὕπως μὴ προαχϑῶσιν 54 εἰς xa- 
ταφρόνησιν χαὶ ῥᾳϑυμότερον γένωνται" τοῦτο δὲ πρῶ- 
vog μὲν Ὅμηρος πεποίηκεν. ᾿Αχιλλεὺς γὰρ ἐπιστρέψαι 
τὸν βασιλέα βουλόμενος εἰς τὴν ὑπὲρ τῶν παρόντων 
φροντίδα πρότερον χαταπλήττει λέγων. 5? 30 
"irosión νῦν auus παλιμπλαγχϑέντας οἵω, 

ἄψ ἀπονοστήσειν εἴχεν ϑάνατον 56 20 
καὶ ἑξῆς" εἶτα χαταπλήξας οὐ συγχεχώρηχε 57 τραπῆναι 
πρὸς ἀϑυμίαν, ἀλλὰ τὴν ἴασιν ἔδειξε πλησίον ὑπάρχου- 
σαν εἰπών — 45 

ἄλλ᾽ ἄγε δή τινα μάντιν ἐρείομεν. 58 


' 49 Ald. et Par. xa) om., recepi ex Ven. et Thuc. 50 
Ven. et Ald. ἀπηλαγμένων. corrigit Par. ^ 41 Ald. κχατελϑὺ». 
Ven. et Par. καϑελώ. 52 Ven. ἕν τοῦτο om. 55 εὐθὺς 
Ald. om., est in Ven. et Par. δ 4 Ven. προσαχϑῶσιν. δ 
Il. «, 59. — 56 Ven. add. ys φύγοιμεν. εἰ δὲ ὁμοῦ πόλεμός τε 
δαμᾷ καὶ λοιμὸς ᾿Αχαιούς. . 57 Ald. συνεχώρηκει. δ8 Ven. 
add. ἢ ἱερῆα. 1]. a, 62. 


752 ΠΩ ΣΧΟΑ͂ΙΑ. 


“Δημοσϑένης δὲ καλῶς 59 ἐζήλωσεν ἔν τε τῷ προειρημέ-. 
[E τρίτῳ τῶν Ολυνϑιαχῶν᾽ καὶ ἐναργέστερόν ἐν τῷ περὶ 
τῆς εἰρηνης ἐκ προοιμίων. δρῶ μὲν, 5? ὦ ἄνδρες $5 
᾿4ϑηναῖοι, τὰ παρόντα πράγματα πολλὴν δυσχολίαν ἔ- 
E χοντα 9? * xol ἑξῆς" εἶτα διὰ τούτων καταπλήξας αὖ- 
τοὺς ἐπανήγαγε πρὸς τὸ ϑαῤῥεῖν λέγων. ,ov μὴν ἀλ- 
λὰ. καίπερ τούτων οὕτως ἐχόντων. οἶμαι καὶ πεπεικὼς 
ἐμαυτὸν ἀνέστηχα , ἂν ἐϑέλητε τοῦ ϑορυβεῖν καὶ φιλο- 
γειχεῖν ἀποστάντες ἀχούειν, ὡς ὑπὲρ πόλεως βουλευο- 
40 μένοις," 53 χαὶ ἑξῆς" εἰ δέ τις ἐν τῇ τελείᾳ τοῦ δυνα- 
τοῦ ἐργασίᾳ μὴ δύναται γῤῥῆσϑαι τῇ ἀντεξετάσει, éré- 
ρος αὐτὸ 9* μεϑοδεύσομεν καὶ. διὰ πραγμάτων τὸ δυ- 
γατὸν χατασχευάσομεν" ὥσπερ ὃ ῥήτωρ ἐν τῷ πρώς- 
To 95 χατὰ Φιλίππου... ,εἰ δέ τις ὑμῶν, ὦ ᾿4ϑηναῖοε, 
45 δυσπολέμητον οἴεται τὸν Φίλιππον εἶναι, σχοπῶν τό τε 
πλῆϑος τῆς νῦν ὑπαρχούσης αὐτῷ δυνάμεως καὶ τὸ τὰ 
χωρίὰ πάντα ἀπολωλέναι τῇ πόλει, ὀρϑῶς μὲν οἴεται, 
λογισάσθϑω 57 μέντοι τοῦτο, ὅτι εἴγομεν ἡμεῖς ποτε, ὦ 
ἄνδρες ᾿4ϑηναῖοι, Πυδναν xoi Ποτίδαιαν xoi Μεϑώς- 
20 νην" 68 χαὶ ἑξῆς. ἐν οἷς ἐπάγει. ,,εἰ τοίνυν ὃ Φίλιππος 
τότε ταύτην ἔσχε τὴν γνώμην, ὡς γαλεπὸν πολεμεῖν 
ἐστιν ᾿4ϑηναίοις ἔχουσε τοιαῦτα ἐπιτειχίσματα τῆς ἑαυ- 


59 Ald. καλὴν. 60 Ald. δρῶμεν. p. 57. — 61 Ven. ἄν- 
Üptc om. 62 Ven, add.: καὶ ταραχὴν, οὗ μόνον τῷ πολλὰ προ- 
ἔσϑαι καὶ μηδὲν εἶναι προύργον mpl αὐτῶν εὖ λέγειν, καὶ τὰ 
ἑξῆς. 63 Ven. pergit: καὶ τηλικούτων πραγμάτων προσήκει" 
ἐξὴν καὶ λέγειν καὶ συμβουλεύειν, δι᾽ ὧν καὶ τὰ παρόντα ἔσεαε 


βέλτιον, καὶ τὰ προειρημένα σωθήσεται. 64 Ald. αὐτὸν. 65“ 
Ven. δευτέρῳ τῶν ᾿Ολυνϑιακῶν. Est Phil. I. p. 44. . 66 viv 
Ven. om. 67 Ven. ἀπολογησάσϑω. 68 Ven. add.: καὶ 


πάντα τὸν τόπον τοῦτον οἰκεῖον κύχλῳ, καὶ πολλὰ τῶν μετ᾽ ἐκεί- 
yov »v» Orto» ἐθνῶν αὐτονομούμενα καὶ ἐλεύϑερα ὑπῆρχεν, καὶ 
μᾶλλον fry ἐβούλειο᾽ οἰκείως ἔχειν, ἢ ἐκείνῳ , & τοίνυν, Φίλιππος 
x. τ. 4. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ. | — 3,93 


τῶν 69 γώρας, ἔρημον ὄντα συμμάχων, οὐδὲν ὧν ἂν 
yvyl πεποίηχεν ἔπραξεν, οὐδὲ τοσαύτην ἐχεήσατο 7o ov^ 
yapuy . 


Μ αρκελλίνον. Τὸ δυνατὸν, φησὶν; ὑποδιαιρή- 
σειρ ἐνστάσει καὶ ἀγτιπαραστάσει , οὐχ ἀεὶ, ἀλλ᾽ ἐὰν δ᾽ 
. μὲν ῥόδιον 1 ἐπιτελεσθῆναι τὸ πρᾶγμα, περὶ οὗ 7 
σχέψιρ᾽" οὗ γὰρ πᾶντα ῥᾷδια ἁπλῶς ἐπὶ πάσης ὕλης 
οὐδ᾽ ὁμοίως χρώμεϑα, ort μηδ᾽ ἡ avri ἐπὶ πάντων ὕλη 
τῶν προβλημάτων" ὅτι ἂν μὲν οὖν σαφὲς καὶ ῥᾳδιὸν 
ἐπιδεικνύειν ἔχωμεν, καὶ εὐχολία προσῇ, οἷον ἐπιμνησϑέν- 40 
τὲς διὰ ταχέων ἐπιδραμούμεϑα καὶ πρὸς τὴν χατασχευὴν᾽ 
οὕτω χωρήσομεν" ὅτι ἔδει μὲν εἰ καὶ χαλεπὸν ἤν μηδὲ 
' τότε φυγεῖν, ᾿γῦν δὲ καὶ ῥάδιον δείκνυται" περιττὸν γὰρ 
πρὸς τοὺς εἰδότας καὶ πεπιστευχότας, ὅτι ῥᾳδίαν ἔχεν 
τὴν ἐπιχείρησιν τὰ πράγματα , περὶ ὧν ἡ συμβουλὴ διὰ 45 
τοιούτων ἀποδείξεων πρὸς χκατασχευὴν χωρεῖν * μεταχει- 
ριούμεϑα τοίνυν αὐτὸ διὰ βραχέων τότε, &L δὲ δυσχέ- 
Qux προσείη. , διὰ τῶν προειρημένων μεϑόδων. τὴν χα-. 
τασχευὴν τοῦ δυνατοῦ ποιησόμεθα, λέγω δὴ τῆς ἐνστά- 
σεως καὶ ἀντιπαραστάσεωρ" ἐδίδαξε δὲ ἡμᾶς Δημοσϑέ- 20 
νης αὐτίκα τὴν πλατύτητα τοῦ χατὰ ἀντιπαράστασιν," 
οὕτως αὐτὸ ἐργασάμενος, ὡς εἰ xol γαλεπὸν, ἀλλ᾽ ἀναγ- 
xaióv* εἶπεν γὰρ οὕτως. 7 »δὺ δέ τῳ δοχεῖ ταῦτα καὶ 
δαπάνης μεγάλης καὶ πόνων πολλῶν προσδεῖσϑαι, καὶ μά- 
λα ὀρθῶς δοχεῖ, ἀλλ᾽ ἐὰν λογίσηται 7? τὰ -τῇ πόλει 25 
μετὰ ταῦτα γενησόμενα, &v ταῦτα μὴ ἐθέλωμεν ποιεῖν, 818 
εὑρησομεν 7" λυσιτελοῦν τὸ ἑχόντας ποιεῖν τὰ δέοντα." 
τὰς χατασχευὰς δὲ, φησὶ, τούτων ἀπὸ τῶν παρακχολου- 
ϑούντων τοῖς προσώποις παραληψόμεϑα" ταῦτα δὲ ἔστι 


69 Ven. iavrov. 70 Ven. ἐχτήσατ' ἂν. 71 de Cher- 
sonn. p. 4024, 472 Ald. Par. ἡγήσηται. supra p. 748. λογί- 
σηται, ut Dem, 73 εὑρήσομεν λυσ. τὸ ἑκόντας Ald. om., re- 
cepi ex Par. — Dem. εὑρήσει. 

. K hetor. 1V. 48 . 


194 . 4X0,.IA 


τὰ ἐγχωμιαστιχὰ, ἃ λαμβάνεται ἀπὸ ψυχῆς, ἀπὸ Ge- 
ματος, ἀπὸ τῶν ἐχτός" -ὡς ὁ ῥήτωρ ἐχανόνισεν 74 ἐν 
᾿Ολυνϑιαχοῖς" ἀρξάμενος γὰρ ἀπὸ τῶν κατὰ ψυχὴν πρό- 
εἰσε μέχρι τῶν éxrOg* οἷον » πὼς ἔχει. ψυχῆς ὁ Φίλιπ- 

g tog ὕτι ἀϑυμεῖ"“ 75 xal ὅτι οὐχ ἔστιν ἀδικοῦντα καὶ 
. ἐπιορχοῦντα. καὺ ψευδόμενον δυναμεν βεβαίαν χτήσα- 
σϑαι"“ 76 πῶς τὰ ἐχτός" οὗτι Θετταλοὶ ἃ ἄπιστοι, oti 1λ- 
λυριοὶ χαὶ Παίονες ἐλευϑερίας ἐπιϑυμοῦσιν" ὅτε τῶν 
πρρσόδων ἐστέρηται καὶ στερήσεται" ὅτι εἰς 77 στενὸν 
40 χαμιδῇ τὰ τῆς τροφῆς τοῖς ξένοις αὐτῷ καταστήσεται" 
καὶ ὕπως ἔχουσιν οἱ ἹΜαχεδόνες ," χαὶ ἑξῆς". ἐπὶ μὲν οὖν 
τῶν χοινῶν τὰ ixrOg μάλιστα τὴν χορηγίαν ὑμῖν παρ- 
ὀξεται" ἡνίχα δὲ πρὸς τύραννον ἢ δυνάστην ἢ ὅλως ἕνα 
ἄνδρα ὃ πόλεμος εἴη, χώραν ἡμῖν τὰ ἀπὸ ψυχῆς παρ- 
ET ἐξεται" ἐξετάσομεν γὰρ ἐπιβουλὰς, ἀἁπᾶτας., ἀδικίας, ὡς 
᾿ . 4ημοσϑένης ἐποίησε . χρησόμεϑα δὲ xal τοῖς ἔξωϑεν, 
οὐχ ἀποχρήσει δὲ τὰ τῶν ἐναντίων μόνα διαβαλεῖν, ?! 
ἀλλὰ δεῖ καὶ τὰ οἰχεῖα συστῆσαι" ὡς ὃ Θουχυδίδης ἐν 
τῇ Περικλέους δημηγορίᾳ, 79 τὰ δὲ τοῦ πολέμου καὶ 
30 τῶν ἑκατέροις ὑπαρχόντων' γνῶτε ὡς οὐκ ἀσϑενέστερα 
ἕξομεν.“ καὶ ἐπάγει ἑκάτερα, » αὐτουργοὶ T6 γάρ εἰσι 
“Πελοποννήσιοι, 99 xol οὔτε ἰδίᾳ οὔτε ἐν τῷ χοινῷ “ χαὶ 
ἑξῆς" διότι δὲ παρῆκεν αὐτὰ 31 ὁ ῥήτωρ" διατί δὲ παρ- 
εἰϑη; 9? ἐπειδὴ οὐκ εἶχεν ᾿ἀποδεῖξαι, ᾿4ϑηναίων δύναμιν 
25 τότε, ἐχεῖνον γᾷρ τὸν καιρὸν ἀσϑενεῖς ἦσαν "4 vaio: , 
ἠρχέσϑη τῇ διαβολῇ τῆς δυνάμεωρ τῆς τοῦ Φιλίππου" 

᾿ὃ μέν γε Θουκυδίδης ἐπειδὴ ἀμφότερα τὰ πρόρωπα ἴσχυε, 


74 Ald, ἐκανόνησεν ἐν ᾽᾿᾽Ολυνϑιακοῖς. 75 ΟἹ. I. p. 15. cfr. 
p. 571. Ald. 76 Ol. IL p. 20. 77 Haec δὰ vérbum, prae- 
cedentia ad sensum sumta sunt ex Ol. L p. 15. 78 Ald. 
διαβαλλεῖν. .79 I. 141. 80 Ald. Πελοπονήσιοι. - 81 Ald, 
αὐτὴν , scripsi αὑτὰ, vel, si mavis αὐτὸ, 8C. τὸ τὰ οἰκεῖα GU- 
στῆσαι. 82 Ald, παρήϑη, scripsi παρείϑη. 


ΕΙΣ ZTAÁAZXEIX . 735 
τῶν ᾿4ϑηναίων χαὶ τῶν «“ακεδαιμονΐων, ἀναγχαίως é&- 
jragev ἀμφότερα τὰ μέρη" ἀλλ᾽ εἰ xal τὸ δυνατὸν ix 
'τῶν παραχολουϑούντων τῷ προσώπῳ κατασχευάξεται , 
τοῦτο δὲ τοῦ πρέποντός ἐστιν, ὦ ὕστερ ὑπὸ τὸ ἔνδοξον ἀνα- 
φέρεται, συγχυϑήσεται τὰ κεφάλαια" ἀλλ᾽ ἐροῦμεν, ὡς 5. 
“τῶν -παραχολουϑούντων τοῖς προσώποις τὰ μὲν ix τᾶν 
ἀνωτέρω κατασχευάζεται, τὰ Ób dx τῶν ἐνεστώτων λαμ- 
βάνεται" τὰ μὲν. οὖν παλαιότερα ποιοῦσι τὸ. πρέπον" οἷ- 
ov αἱ τῶν προγόνων πράξεις" τὰ τῆς πατρίδος πρόσ- 
ὠπα, καὶ εἴ τι τοιοῦτον" τὰ δ᾽ ἐνεστῶτα τὸ δυνατόν" 10 
οἷον εὑπορία χρημάτων, στρατευμα΄ ἐξηρτημένον, τριη- 
ρῶν πλῆϑος καὶ τὰ λοιπα.᾿ E ὶ 


τὸ ἔνδοξον ὁμοίως τῷ συμφέροντι , οἷον τίς δόξα ὑπάρχουσα ἡμῖν 
παραμενεῖ , καὶ τίς οὖχ οὖσα περιέσται, s ποιοῦμεν ταῦτα, περὶ 
ὧν 5 βουλὴ" καὶ τίνα ἀπωσόμεϑα ἀδοξίαν οὖσαν, καὶ τίνα οὗ προσ- 15 
ληψόμεϑα μὴ οὖσαν, προσδοκωμένην δέ". καὶ πάλιν εἰ μὴ ποιοῖμεν, 
τίνα αἰσχίγην οὖσαν οὐκ ἀπωσόμεϑα, καὶ τίς οὐκ οὖσα καταλήψε- 
ται ἡμᾶς, καὶ τὶς ὑπάρχουσά τε T ἡμῖν δόξᾳ διαφεύξεται καὶ 
μὴ ὑπάρχουσα προσγενομένη “δὲ οὗ προσέσται. 


Συριανοῦ" Τὸ ἔνδοξον * τῇ αὐτῇ διαιρέσει ἣ καὶ 30 
τὸ συμφέρον μεϑοδεύεταει, διὸ καὶ πρὸς ἐνίων συνῆ- 
nra, ? διαφέρει δὲ, ὅτι τὸ μὲν ἐν χρήμασιν ἢ τοιούτῳ 
τινί ἐστι, τὸ δὲ ἔνδοξον εἰς δόξαν ἢ τοὐναντίον εἰς ἀδο- 
ξίαν τείνει τῶν ποιούντων" ἔστι τὸ. μὲν ἴδιον, ὡς ἐὰν 
εἴπωμεν, ὅτι πρέπει τοὺς ᾿4ϑηναίους τῆς τῶν Ἑλλήνων 25 
. δόξης ἀντιποιεῖσθαι" χοινὸν δὲ, ὅτι πρέπει παντὶ ὧν- 
ϑρώπῳ τὴν ἐλευϑερίαν περὶ πολλοῦ ποιεῖσθαι. 


“Σωπάτρου. Τὸ ἔνδοξον 4 καλεῖται μὲν καὶ πρέ- 


i1 τὸ Ald, om, 2. Ven. haec non habet, contra sequen- 
tem sectionem, quam Sopatro tribuit Ald. et Par., inter Sy- 
riani commentarios refert. $ Ald. συνῆκται. 4 τὸ δὲ ἔγ- 
δοξον καλεῖται καὶ πρέπον. 


48.. 


780 | ZX0AIA 


πον, ἔστι δὲ πρέπον τὸ χαϑῆχον ἐχάστῳ " olov ᾿4ϑηναί- 
οἷς τὸ ἐλευϑερίας μᾶλλον φροντίζειν ἢ χρημάτων, τὸ 
συμμαχῆσαι toig ἀτυχοῦσι, τὸ τοῖς πρότερον ἠδικηχόσε 
κειμένοις ὕστερον μὴ ἐπειιβαίγειν"" τὰ δὲ τοιαῦτα xci 
s δόξαν ἐπάγοντα τοῖς δρῶσι, δῆλον ὅτι τοῦ ἐνδόξου ἔχε- 
ται" τὸ δὲ ἔνδοξον ὑπὸ τὸ καλὸν ἀναχτέον" τὴν δὲ τοῦ 
ἐνδόξου ἐργασίαν διχῶφ᾽ ἐξετάσομεν" οἷον τί 5 ποιούντων 
ἡμῶν τόδε τι ,προσγενήσεται , καὶ μὴ ποιούντων τόδε τε 
συμβήσεται" “καὶ τούτων ἑκάτερον διὰ τεσσάρων πλατυ- 
40 γοῦμεν τύπων" οἷον συμμαχήσασιν ᾿θλυνϑίοις ἡ οὖσα 
δόξα παραμενεῖ, 7 ἡ μὴ οὖσα προσέσται, ἢ οὖσα ἀδο- 
bie ἀπελαϑήσεται, 9 ἡ μὴ οὖσα οὐ προσέσται, 5 μὴ 
συμμαχήσασι δὲ τοῖς κινδυνεύουσιν ἡ νῦν οὖσα δόξα οὐ 
παραμενεῖ" ἡ μὴ οὖσα οὐ προσέσται ; ἢ προσοῦσα ἀδο- 
468 ξία οὐκ ἀπελαϑήσεται, 7 μὴ οὖσα προσγενήσεται" ὡς 
Δημοσϑένης ἐνὶ τῷ πρὸς ““επτίνην φησίν" ἃ γὰρ οὗ 
“πρόσεστι τοῖς ᾿Αϑηναίοις, ταῦτα φησιν ἀπαντήσεσϑαι, 
εἰ τὴν ἀτέλειαν ἀφέλοιντο τοὺς εὐεργέτας" ,vv» yap," 
φησὶν, 19 οὗτος ὁ νόμος, ἀντὶ καλῆς αἰσχρὰν τῇ πόλει 
20 περιάπτει δόξαν, xal οὔτε τῶν ’ προγόνων οὔϑ' ὑμῶν ἀξίαν": 
| τρία γὰρ τὰ μέγιστα ὀνείδη χτάται, φϑονεροὺς, ἄχα- 
' ρίστους, * ἀπίστους εἶναι δοχεῖν “. περὶ δὲ τῆς οὔσης 
δόξης ἐν Ὀλυνθιακῶν δευτέρῳ 13 ταῦτά 14 φησιν" —8 
ἵνα οἱ ἄλλοι τῶν δικαίων τύχωσι, τὰ ὑμέτερα αὐτῶν 


5 Aristoph. Nub. 550. χοὺχ ἐτόλμησ᾽ αὖϑις ἐπεμπηδῆσ᾽ αὖ-- 
τῷ κειμένῳ,  Aristid. ὑπὲρ τῶν τεῖτ. p. 265. ἐπεμβαίνειν, ὃ δὴ 
λέγεται, κειμένοις.  Niceph. Ethop. p. 495. ἐπιπηδῶσι καὶ κειμέ- 
νοιὶς ϑηριωδέστερον, βάρβαρος ὃ τρόπος, ὃ ϑυμὸς οὐχ “Ἑλλήνιος. 
6 οἷον τί Ven. omi. ita interpungens: ποιούντων ἡμῶν τόδε, τί 
προσγενήσεται. 7 Ven. παραμένει. 8 Ven. ἀπελασϑήσεται" 
9 Ven. 5 μὴ οὖσα oU προστεϑήσεται. 40 p. 460. 11 Ald. 
ἄξια, scr. ἀξίαν ex Dem. 12 Ven. ἀπίστους, ἀχαρίστους. — 15 
Ald. οὖν, Par. δευτέρῳ. p. 25. 14 Ven. τάδε. 


ΕΙΣ XTAAXEIS 07082 


ἀνηλίσχετε 31 εἰσφέροντες xol προεκινδυνεύετῃ 156 στρα- 
τευόμενοι “, καὶ πάλιν ἐν τῷ περὶ στεφάγου ix παρα- 
δειγμάτων κατασχευάξει τὸ ἔνδοξαν λέγων * νκχαίτοι τότε 
ταῦτα ἀμφότερα. , Aioxivn, οὐχ ὑπὲρ εὐεργετῶν ἐποίουν, 
᾿ οὔτ᾽ ἀχίνδυνα ἑώρων" ἀλλ᾽ οὐ διὰ ταῦτα προΐεντο τοὺς δ᾽ 
καταφεύγοντας ἐπ᾿ αὐτοὺς, ἀλλ᾽ ὑπὲρ εὐδοξίας xal τί- 
μῆς ἤϑελον τοῖς δεινοῖς ἑαυτοὺς 17 ἐχδιδόγαι, 17 ὁρ- 
ϑῶς καὶ χαλῶς βουλευόμεναι" 19 κχοινὴ ?? δὲ μέϑοδος 
πάντων τῶν χεφαλαίων τούτων τῶν τελικῶν, ἡ κατὰ QV» 
τίφααιν εἰσαγωγὴ" εἰ μὲν γὰρ ἔχοιμεν 35 δεῖξαι, ὅτε 40 
δίχαιον ἢ συμφέρον τὸ προχείμενόν ἐστι, τοῦτο χατα- 
σχευάσομεν" εὺ δὲ μὴ, ἐροῦμεν, ὅτι οὐκ ἄδικον ἢ οὐχ 
ἀσύμφορον" ἔστι δὲ αὐτοῦ τὸ παράδείγιια καὶ παρὰ τῷ 
ῥήτορι" μὴ δυνηϑ εὶς y&Q κατασχευάσαι, ὅτι δυνατόν 
ἐστι λυϑῆναι τὴν Φιλίππαν δύναμιν, ἐπὶ τὴν ἀντίφα- 45 
dw χωρήσας ἔφη" ?? ,μὴ γὰρ ὡς ϑεῷ νομίζετε τὰ 
παρόντα ἐχείνῳ πεπηγέναι “πράγματα ἀϑάνατα" “ οὐχ 
ἀδύνατον γὰρ λυϑῆναι. τὴν Φιλίππου δύναμιν iv χρόνῳ, 
τήν ys ἀπὸ τινος ἀρξαμένην χρόνου" εἰ δὲ ὁ ἀντίδιχος 
τῇ ἀντιφάσει χρήσαιτο, ἡμεῖς τὸ κατὰ ϑέσιν ἀπαιτήσο- 10 
μὲν λέγοντες" ὡς οὐκ ἀρχεῖ τὸ μὴ βλάπτειν μόνον, ἀλλ᾽. 
Ori xal συμφέρει δειχτέον᾽ xol γὰρ ὁ Δημοσϑένης ἐν 
τῷ κατὰ ᾿Αριστοχράτους αἰσϑόμενος τοὺς ἀγτιλέγοντᾳς. 
τὸ κατὰ ἀντίφαριν εἰσάγοντας, ὅτι εἰ xol μὴ εὔνουρ 
ἐστὶν ὃ Χαρίδημος τῇ πόλει. ἀλλ᾽ οὔτε γε δύσνους, 25 
ix^ προοιμίων εὐθὺς ἀναιρεῖ τὸ τοιόνδε, καὶ δείξειν ἐπ- 
ἀγγέλλεται κακανούστατον φάσχων, 35... ἐγὼ δὲ ἄνπερ 


15 Ald. ἀνηλίσκεται. 16 Ald. προφεκινδυνεύειε. 47 Ald. 
ἑαυτὸν. Dem. pro cor. p. 258. αὑτούς. 18 Ven. add. εἰ 
τοῖς κινδύνοις avrovg διδύναι. 19 Ald. βαυλόμενοι. Par. et Dom. 
βουλενόμενο. — 20 Ven. xow δὲ τῶν τελικῶν κεφαλαίων μεϑο- 
δός ἐστιν. 21 Ald. ἔγειμεν. — 22 Phil. 1... 42. — Verba 
οὐκ ἀδύνατον — χρόνου Sopatri sunt. 425 gáoxw». Ven. om. 


758. | ZX041A4 


& βούλομαί τε χαὶ οἶδα πεπραγμένα ἐχείνῳ 34, δυνηϑῶ 
πρὸς ὑμᾶς εἰπεῖν, οἴομαι δείξειν οὗ μόνον οὐχ εὐεργέτην, 
αἰ λλὰ καὶ καχονούστατον ἁπάντων ἀνθρώπων 3" xal πο- 
λὺ τοὐναντίον ἢ προσῆχεν ὑπειλημμένον .“ ἔτε γε μὴν xaà- 
b χείνη τῶν τελιχῶν χεφαλαίων ἡ μέϑοδος χὸινὴ, τὸ ποτὲ 
μὲν καϑολιχοὺς ἀφορισμοὺς προϑέντα περὶ τῶν προχεε- 
μένων, οὕτως ἐπάγειν τὰς χατὰ μέρος ἀποδείξεις " ποτὲ 
δὲ ἐπὶ ταῖς μερικαῖς, χατασκευαῖς ἐπάγειν τοὺς ἀφορισ- 
μούς" xal πολλὰ τῶν τοιούτων παρὰ Tt Θουχυδίδῃ xal 
10 “ημοσϑένει τὰ παραδείγματα, ὡς ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Ὃ. 
λυνϑιαχῶν προτάξας τὸν ἀφορισμὸν ἐπάγει τὰς χατα- 
σχευάς. ,,ἀλλ᾽ οἶμαι παρόμοιόν ἐστιν ὅπερ ?$ χαὶ περὶ 
τῆς τῶν χρημάτων κτήσεως. ἂν μὲν γᾶρ, ὅσα ἄν τις λα- 
f£». xal σώσῃ, μεγάλην ἔχει τῇ τύχῃ τὴν χάριν" ἂν δ᾽ 
15 ἀναλάσας λάϑῃ, συναγνήλωσε 17 καὶ τὸ μεμνῆσϑαι τῇ 
τύχη τὴν χάριν" xol περὶ τῶν πραγμάτων οὕτως, οἱ μὴ 
, χρησάμενοι τοῖς καιροῖς ὀρϑῶς 19, οὐδ᾽ εἰ συνέβη τι χρη- 
στὸν" παρὰ τῶν ϑεῶν, μνημονεύουσι" πρὸς γὰρ τὸ τε- 
λευταῖον ixf&» ἕχαστον τῶν προὐπαρξάντων χρίνεται" 
0 διὸ χαὶ σφόδρα δεῖ τῶν λοιπῶν ὑμᾶς, ὦ ᾿1ϑηναῖοι "9, 
φροντίσαι, ἵνα ταῖτα ἐπανορϑωσάμενοι τὴν ἐπὶ τοῖς πε- 
πραγμένοις ἀδοξίαν ἀποτριψώμεϑα." πάλιν μετ᾽ ὀλίγον 
περὶ τῶν ϑεωριχῶν γρημάτων τὰς μεριχὰς χατασχευὰς 
εἰπὼν ἐπάγει τὸν ἀφορισμόν" υἔστι δὴ λοιπὸν, οἶμαι, 
25 πάντας εἰςφέρειν, ἂν πολλῶν δέῃ, πολλὰ, ἂν ὀλίγων, ὁλί-- 
γα. πᾶντως δὲ δεῖ "35 γρημάτων, καὶ ἄνευ τούτων οὐδέν 
— Dem. p. 623. 21 Ald. ἐχεῖνα. Ven. et Par. ἐκείνῳ. 25 &zartov 
ἀνθρώπων Ald. Par. om. , recepi ex Ven. et Dem. — 1. 4. Ald, μὴ, 
ΒΟΥ, μήν. 26 ὅπερ Ald. Par. om., recepi ex Ven. et Dem. p. 12. 
27 Ven. συνανάλωσεν. 28 Ven. Dem. ὀρϑῶς. Ald. Par. ὡραίως. 
29 Ven. παρὰ τῶν ϑεῶν χρηστόν. 50 Ald. et Par. ἀνθρώπων. 


Ven. ὦ ᾿Ιϑηναῖοι, quod cum per compendium scribatur ὦ, na- 
sci inde potuit lectio ἀνθρώπων. $1 Ven. δέ δὲ χρημάτων 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΈΙΣ - — φᾷ 


ἐστι γενέαϑαι τῶν δεόντων.“ ἔτι ye pv χαὶ ὃ ἀπὸ τοῦ 
μᾶλλον καὶ ἧττον τόπος χοινός ἐστι τῶν τελιχῶν xe 
φαλαίων. | 


i 


MaoxeAAivov. Al evrol μέϑοδοι τῆς τοῦ ἐνδό- 316 

fov εἰσὶν ἐργασίας. , αἵπερ χαὶ ἐπὶ τοῦ συμφέροντος" τε- ὅ 
τραχὴ γὰρ xol τοῦτο χατασχευάζομεν, ὡς προείπομεν 33 
ἐχεῖ τρόπῳ τῷ αὐτῷ" χράτιστον μὲν ovv καὶ τὸ δόξαν 
τινὰ χρηστὴν ἀποδεικνύναι περιποιεῖν τόδε TÓ πρᾶγμα 
πραχϑέν. εἰ δὲ μὴ τοῦτο δυνάμεϑα, ἐπ᾽ ἐκεῖνο τρεπτέον,. 
ὅτι ἀλλ᾽ οὐδ᾽ αἰσχύνην πὲριποιήσει τῇ πόλει, δριμυτάτη ἴὉ 
γὰρ 7 τοιαύτη μέϑοδος, ἢ καὶ Δημοσϑένης ἐχρήσατο" 

ἀγαγνοὺς; γὰρ ἐν τῷ περὶ τοῦ στεφάνου τὸ γραφὲν αὑτῷ 
'κατὰ τοὺς ἔμπροσϑεν χρόνους περὶ στεφάνου ψήφισμα, 
ἐπειδὴ φανερῶς οὐκ εἶχεν ἀποδείξειν, ὃ ὅτι xai δόξαν τινὰ 
τῇ πόλει περιπεποίηχεν ; ini τὸ ἕτερον μετῆλθεν, Τίς 15. 
οὖν 33 ὑμῶν οἷδεν γέλωτα ἢ χλευασμὸν διὰ roUro συμ- 
βάγτα τῇ πόλει .“ ov μόνον δὲ ἐπὶ τοῦ ἐνδόξου ἢ ἐκ τοῦ 
ἐναντίου μέϑοδορ, ἀλλ᾽. ὁμοίως xol ἐπὶ τοῦ συμφέροντορ" 
ἔϑηκχε γ᾽ οὖν τὸ νόημα Θουκυδίδης ἐν τῷ προοιμίῳ τῆς 
Κερκυραίων δημηγορίας. πρῶτον μὲν ὡς καὶ ξυμφέρει, 20 
εἰ δὲ μὴ, οὐκ ἔστιν ἐπὶ ζημίᾳ 5.4. ἱστέον δὲ, ὅτι τὸ τοι- 
οὔτον ἐν μὲν ταῖς αἰτήσεσι καὶ ἀξιώσεσι xol τοῖς ὁμοί- 
oig ἔχειν" τινὰ χώραν τὸ λέγειν, Ort οὐκ ἐπὶ ζημίᾳ ai- 
τοῦμεν, ἐν δὲ συμβουλαῖς 6UX ἰσχύει“ αἰτεῖν μὲν γὰρ ἐν- 
δέχεται τοιαῦτα, οἷα μήτε βλάψει, μήτε ὠφελήσει τοὺς 35 
διδόντας, συμβουλεύειν δέ τισι ταῦτα. πράττειν, ἀφ᾽ ὧν 
οὐδ᾽ ὁτιοῦν ὠρεληϑήσαονται, ἀπόψυχρον καὶ ἀνόητον " 
τοῦτο. δὲ τὸ χεφαλαιόν τενες μὲν ταὐτὸν εἶναι τῷ πρέ- 
ποντι φασιν, τινὲς δὲ οὐχ ὁμολογοῦσιν, ἀλλ᾽ ἕτερόν τὸ 


vouitovarv* ἔσται δὲ ἡ διαφορὰ «ὕτη, ὅτι τὸ μὲν ἔνδοξον jo 


— — 
omisso πάγτως, ut Dem. p. 15. 32 Ald. προείπωμεν. 35 


P. 254, $4 Aid. ἐπιζημία. Par. ἐπὶ ᾿ζημέᾳι 55 Ald. ἔχειν. 


700 ZX0.A4IA 


ἁπλῶς καὶ καϑ' ἑαυτὸ ϑεωρεῖται, τὸ δὲ πρέπον πρός τε 
σχέσιν ἐμφαίνει" καὶ ἔστι πρέπον μὲν, ὅτι ἂν τινε ἀρ- 
μόττῃ" ἔνδοξον δὲ, ὃ χρηστὴν ἁπλῶς δόξαν ἐμποιεῖ" xa- 
ϑύόλου τῷ δράσαντι" οἷον πρέπει ᾿4ϑηναίοις τὸν περὶ τῆς 
5 ἐλευϑερίας αἱρεῖσθαι χίύδυνον, ἔνδοξον δὲ τοῖς τυχοῦσε 
τὸ ὑπὲρ ἐλευθερίας κινδυνεύειν. ἱστέον δὲ χἀκεῖνο περὲ 
τοῦ ἐνδόξου, ὅτι τῆς ποιότητος μάλιστα τῆς τῶν ἀχου- 
ὄντων ἤρτηται, διὸ καὶ ποτὲ μὲν πλείστην, ποτὲ δὲ ἐλα- 
χίστην τῷ λέγοντι παρέξεται χορηγίαν" οὗ γὰρ δμοέως 
, 100 παρ᾽ ᾿41ϑηναίοις καὶ “ακεδαιμονίοις λέγων xo παρὰ 
Μεγαρεῦσι καὶ ΖΣιφνίοις τούτῳ τῷ κεφαλαίῳ γρήσεται, 
ἀλλὰ παρὰ" μὲν ᾿4ϑηναίοις καὶ “Ἰαχοδαιμονίοις, ἅτε 
τῆς ποιότητος τῶν προσώπων στοχαζόμενος πλείονα τὴν 
χορηγίαν ἕξει, παρὰ δὲ τοῖς ἄλλοις ὀλίγην" τὸ γὰρ “Σι- 
.45 φνίων ἦϑος xoà Μεγαρέων παρειλήφαμεν ix τῆς loro- 
ρίας εὐκλείας οὐδένα λόγον ποιούμενον, οὐ γὰρ προσίεται 
τὸν λόγον ὁ Μεγαρεύς" ὅταν δὲ τοῦ καλοῦ ἕνεχα συμβου- 
λεύοντες "8 παραχαλῶμεν ἐπὶ τὸ πράττειν -ἅπαν, 0 ἡ βου- 
λὴ ἀπαιτεῖ, ἀποδεικνύναι χρὴ, ὅτε καὶ τῶν ἰδίων λυσιτε- 
40 λούντων αἱρετωτέρα ἐστὶν ἡ ὑπὲρ τῶν καλῶν δόξα, ὡς 
ἔχομεν. ἐν δευτέρῳ ᾿Ολυνθιωχῶν",, ἀλλ᾽ ἵνα οἱ ἄλλοι τῶν 
διχαίων τύχωσι τὰ ὑμέτερα αὐτῶν ἀναλίσχετε", καὶ 
προχινδυνεύετε στρατευόμενοι.“ καὶ πάλεν ἐν τῷ περὶ 
τοῦ στεφάνου 45", καὶ τοιαῦτα ἀμφότερα, Aioxiun, οὔϑ᾽ 
45 ὑπὲρ εὐεργετῶν ἐποίουν, οὔτε ἀχίνδυνα ἑώρων, ἀλλ᾽ οὐ 
' διὰ ταῦτα πρόοιντο τοὺς 'καταφεύγοντας ἐπ᾽ avrovg." 
ἕτι δὲ καὶ κατὰ βίαν τὸ ἔνδοξον εἰσήγαγεν ἐν τῷ αὐτῷ τό- 
πῳ" εἰ γὰρ 41 ἦν ἅπασι πρόδηλα τὰ μέλλοντα ἔσεσϑαι, 
xal προΐύδεσαν ἅπαντες, xoi σὺ προὔλεγες xol διεμαρ- 
80 τύρου *? βοῶν xci xexpoywg, ὃς οὐδὲ ἐφϑέγξω, οὐδ᾽ οὕ- 
τως ἀποστατέον ἣν τῇ πόλει τούτων." 
δ6 Ald. ἐνποιεῖ, — 37 ΑἸὰ. περί. 58 Ald. συμφουλεύοντες. Poſt ἅπαν 


inserui ὃ, quod abestab Ald. 39}. 25. supra p. 757.1. 4. ἀνηλέσκετε 
xai προεχίνδΔι, 40 p.258. 44 p.294. 42 Ald. διαμαρτύρου. 


ΕΙΣ XTANEIZX 701 


τὸ δὲ ἐκβησόμενον κατὰ ὑὕπόϑεσιν λαμβάνεται ἐφ᾽ ἑκάτερα τῶν 
ἀποβαινόντων " οἷον ἐάν τὸ χρατήσωμεν, duy τὸ μὴ, λυσιτελεῖ τ 


᾿'βοηϑῆσαι" ἤδη δὲ καὶ τὸ ψηφίσασϑαι μόνον, ὡς ἐν Φιλιππικοῖς" 


οἷον οὔτοι Σ παντελῶς οὐδ᾽ εἰ μὴ ποιήσετε 2 , ὡς ἐγὼ κρίνω, εὖ» 
χαταφρόνητον ἔσται. ἵν᾽ ἢ διὰ τὸν φόβον εἰδὼς εὐπρεπεῖς 3 ἡμᾶς 5 
ἀπόσχηται, ῇ παριδὼν ταῦτα ᾿ ἀφύλακτος ληφθῇ καὶ πάλιν, ὅτι 
χωρὶς 5 ἡμῶν ἐάν τὸ ἡττηϑῶσιν oi δεόμενοι ἢ ἡμῶν σύμμαχοι, ἐάν τὰ 
ρατήσωσι, βλαβεροὶ ἐφ᾽ ἑκάτερα, ὡς ἐν τῷ ὑπὲρ Μεγαλοπολιτῶν 4. 
Zvouiav ov. "dnopijguy 5 ἂν τις͵ τἰνι“διαφέρει τὸ 317 

ἐχβησόμενον χεφάλαιον τῆς ἐν τῷ συμφέροντι ἐχβθάσεως, 40 
ἐν ἢ φαμὲν, ori συμμαχησάντων μὲν ἡμῶν τάδε ἀποβή- 
σεται, μὴ συμμαχησάντων δὲ τάδε" φαμὲν οὖν, ὅτι ἐν 
μὲν τῇ τοῦ συμφέροντος ἐχβασει τὰ προσεχῆ ἐξετάζομεν 
τέλη, ἐν δὲ τῷ ἐχβησομένῳ τῶν ἐκεῖ τελῶν ἐξετασϑέντων 
τὰ τέλη διασχοποῦμεν" τὴν δὲ διαφορὰν ταύτην ἔδειξεν 15 
ἡμῖν Δημοσϑένης ἐν ᾿Ολυνθϑιαχῶν δ πρώτῳ᾽ τὸ μὲν συμ- 
φέρων ἐξετάζων ἔφη, ὅτι συμφέρει OXvvO toig βοηϑῆσαι. 
εἶτα ἡ ἔχβασις" τοῦτο γὰρ ἡμῶν ποιησάντων ἐν Μακεδο- 
γίᾳ ἔσται ὃ πόλεμος" μὴ αυμμαχησάντων δὲ τοῖς Ὀλυν- 
ϑίοις, ἐλϑὼν εἰς τὴν “Ἑλλάδα Φίλιππος, πολεμήσει τὴν 30 
Arrixiv καὶ ταῦτα μὲν tn? προσεχῆ τῆς ἐχβάσεως τέλη. 
τὰ δὲ τῶν τελῶν τέλη, ὅπερ εἰς τὸ ἐχβησόμενον ἄγομεν, 
ἐχεῖνα, ὅτι ἐν Μακεδονίᾳ μὲν πολεμοῦντες πλεῖστα χερ- 
δανοῦμεν, ἐν δὲ τῇ ᾿Δττιχῇ πολέμου" συστάντος τάδε xal ' 
τάδε ἡμᾶς περιστήσεται τὰ δεινά 15" τὴν μὲν οὖν τοῦ συμ.-- 25 
φέροντος ἔχβασιν ἐξετάζων ταδὸ φησίν 115, ἔτι τοίνυν, e) 


4 Ald. οὗτοι. Dem. Phil. I. p. 45. οὔτο. 2 Ald. ποιήσε- 
ται. Par. ποιήσετε. Dem. mowjca(t! a». $ Ald. εὐπρεπεῖς. 
4 in praecedentibus ad sensum erprimitur locus p. 210. ὅ 
Ven. To δὲ ἐκβησόμεγον κατὰ ὑπόϑεσιν λαμβάνεται" ἀπορήσειε δ᾽ 
dr τις. 6 Ven. ἐν πρώτῳ ' ᾿Ολυνϑιαχῶν" τὸ μὲν γὰρ συμφέρον. 
7 Ven. τὰ om. 8 Ven. ἀνάγομεν. 9 Ven. τοῦ πολέμου. 
10 Ven. addit: ἄξιον δὲ xal ἀπ᾽ αὑτῆς ἑκάτερον γνῶναι τῆς λέξεως, 


11 Ol. I. p. 16. 


762 ᾿ ^ ὩΣΧΟΖ14 


᾿4ϑηναῖοι, μηδὲ τοῦϑ᾽ ὑμᾶς λανθανέτω, ὅτι νῦν αἵρεσίς 
τίς ἔστιν δμῖν, πότερον ὑμᾶς ἐχεῖ χρὴ πολεμεῖν, ἢ παρ᾽ 
ὑμῖν ixtivov* ἐὰν μὲν γὰρ ἀντέχῃ τὰ τῶν Ὀλυνϑίων, ὕ- 
μεῖς ἐκεῖ πολεμήσετε καὶ τὴν ἐχείνου καχῶς ποιήσετε“ Ti 
5 xal ἑξῆς. τὰ δὲ ἀπὸ 13 τοῦ ἐκβησομένου πάλιν ἐξετάξων, 
τάδε φησίν" ,αλλὰ μὴν ἡλίχα γέ ἐστι τὰ διάφορα ἐνθάδε 
ἢ ἐχεῖ πολεμεῖν, oU λόγου προσδεῖν ἡγοῦμαι" εἰ γὰρ ἡμᾶς 
δεήσειεν αὐτοὺς τριάχοντα ἡμέρας μόνας ἔξω γενέσθαι 
καὶ ὅσα àvdyxy στρατοπέδῳ χρωμένους τῶν ἐκ τῆς χώρας 
10 λαμβάνειν ** xol ἑξῆς" καὶ προτρέψαι δὲ xoà ἀποτρέψαι 
ἱχανωταΐη ἐστὶν ἡ toU ἐκβησομένου ἐξέτασις, διόπερ ἐπε- 
μελῶς αὐτῇ χρῆσϑαι 15 προσῴχει" χρὴ δὲ καὶ τὰς γνώ- 
pag ἐν ταῖς συμβουλαῖς ἐξετάζειν, τὴν τε οἰχείαν, usd" 
ἧς ἐπὶ τὸ συμβουλεύειν ἀπήντησε, καὶ τὰς τῶν ἀντιλε- 
15 yovray, μεϑ᾽ ἧς ἕχαστος ἐναντιοῦσϑαι ἐπιχειρεῖ. ἔτι δὲ 


." 42 Ven. addit: τὴν ὑπάρχουσαν καὶ τὴν οἰκείαν ταύτην ἀδεῶς 
καρπούμενοι, (Cod. καρπώμενοι) ἐὰν δὲ ἐκεῖνα Φίλιππος λάβη, τὶς 
αὐτὸν κωλύσει δεῦρο βαδίζειν; Θηβαῖοι; μὴ λίαν πικρὸχ εἰπεῖν ἢ, 
καὶ συνεισβάλλουσιν ἑτοίμως, ἀλλὰ Φωκεῖς; οἱ τὴν οἰκείαν οὐ οἷοί 
τε ὄντες φυλάττειν, ἄν μὴ βοηϑήσητε ὑμεῖς ἢ ἄλλος τις; 45 
Ven. ix. 414 Ald. λαμβάνεται, Ven. et Par. λαμβάνειν. — Ven. 

. pergit: μηδενὸς ὄντος ἐν αὐτῇ, πολεμίου λέγω, πλεῖον ἂν οἶμαι ζη- 
μιωϑῆναι τοὺς γεωργοῦντας ἡμῶν ἢ ὅσα εἰς ἅπαντα τὸν πρὸ τοῦ ἡ 
χρόνον διδαπάνησϑε" εἰ δὲ δὴ πύλεμός τις ἥξει, πάσα“ χρὴ νομέσαι 
ζημιωϑήσεσϑαι ; καὶ προσέϑ᾽ ἢ ὕβρις καὶ ἔτι τῶν πραγμάτων αἶ- 
σχύνης οὐδεμιᾶς ἐλάττων ζημίας τοῖς γε σώφροσι. Πάντα: δὴ ταῦ- 
τα δεῖ συνιδόντας ἅπαντα, βοηϑεῖν καὶ ἀπωθεῖν ἐχεῖσε τὸν πόλε- 
μον" τοὺς μὲν οὖν εὐπόρους, ἵνα ὑπὲρ τῶν πολλῶν, ἃ καλῶς ποι- 
οὔντες ἔχουσι μικρὰ ἀναλίσκοντες τὰ λοιπὰ ἀδεῶς καρπῶνται (Cod. 
καρποῦνται)" τοὺς δὲ ἐν ἡλικίᾳ, ἵνα τὴν τοῦ πολέμον ἐμπειρίαν ἐν 
τῇ τοῦ Φιλίππου κτησάμενοι χώρᾳ φοβεροὶ φύλακες τῆς οἰκείας 
ἀκεραίου γένωνται" τοὺς δὲ λέγοντας , iva ai, τῶν πεπολιτευμένων 
αὐταῖς εὐθῦναι ῥῴάδιοε γένωνται" παὶ προτρέψαι 0à— — — 48 
Ven. κεχρῆσϑαι. — 27 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ o0T7 


xel τὰς τῶν ἀχουόντων, δι ἃς ἐπὶ τὸ προϑεῖναι 16 γὴν 
ovn ὥρμησαν" ἱκαναὶ γὰρ αὗται χαὶ συστῆσαι καὶ 
διαβαλεῖν τὰ πράγματα. ᾿ διαφέρει δὲ συμβανλὴ προτρο- 
"τῆς, -ὅνπερ τρόπον καὶ τοῦ. ὅλου τὸ μέρος. ὅλον μὲν γάρ 
τι ἡ συμβουλὴ, μέρος δὲ ἡ προτροπὴ, καὶ τῷ τὸ "7 μὲν 5 - 
περιέχειν, τὸ δὲ περιέχεσϑαι. ἔτι διαφέρει παραίνεσις 
συμβουλῆς τῷ τὴν μὲν συμβουλὴν περὶ ἑνὸς γίνεσϑαι δ᾽ 
πράγματος, τὴν δὲ παραίνεσιν περὶ πλειόνων" καὶ τῷ 
τὴν μὲν συμβουλὴν πρὸς πρᾶξίν τινα τῶν ἔξωϑεν γένε-᾿ 
σϑαι 15, οἷον πότερον ἄξιός ἐστι τόδε τι πράττειν ἢ μὴ, 10 
τὴν δὲ παραίνεσιν πρὸς ἤϑους εὑρυϑμίαν παραλαμβάνε- 
σϑαι" xol τῷ τὴν μὲν παραίνεσιν πρὸς ἕνα γίνεσθαι 35, 
τὴν συμβουλὴν δὲ πρὸς πολλούς" καὶ ἡ μὲν συμβουλὴ 
ἀντιλογίαν ἐπιδέχεται, οἷον ὅτι ov?* χρὴ βοηϑεῖν ᾿Ὅλυν-. 
ϑίοις" ἡ δὲ παραίνεσις οὔ" οἷον χρὴ τὸ ϑεῖον σέβειν, 15 
γονεῖς τιμᾷν" 


Σωπάτρου. Τὸ ἐχβησόμενον τούτῳ διαφέρει τοῦ 
ἐν τῷ συμφέροντι, ὅτι ἐχεῖ μὲν τὴν ἀπόδειξιν ποιούμεθα" 
τοῦ πράγματος, ἐνταῦϑα δὲ τὸ αὐτὸ λαμβάνοντες Ouo-' 
λογούμενον χαϑ᾽ ὑπόϑεσιν τὴν ἀπόβασιν αὐτοῦ ἐξετά- 30 
ζομεν" ὡς ἐν ᾿Ολυνθιαχῶν πρώτῳ Δημοσϑένης κατασχευά- 
σας τὸ τῆς συμβουλῆς τέλος, ὅτε πεισϑέντες τοῖς λόγοις 
χρατήσομεν 2" τοῦ Μακεδόνος, καὶ περιποιήσομεν τῇ πό- 
Au τὴν Ὄλυνθον, πάλεν ἕτερόν τι τοῦ τέλους ζητεῖ ἐχ- 
βησόμενον. . ἔτι τοίνυν μηδὲ τοῦϑ᾽ ὑμᾶς λανϑανέτω καὶ 15 
ἑξῆς" xaO" ὑπόϑεσιν δὲ, φησὶν, τὸ ἐχβησόμενον λαμ- 
βάνεται ἐφ᾽ ἑχάτερα vov ἀποβαινόντων. Ἐπειδὴ γὰρ 


46 Ald, προϑῆναι. 17 Ald. τόν. 48 Ven. γίγνεσθαι. 
19 Ven. γίγνεσθαι, πρότερον ἄξιόν ἐστι, 20 Ven. γίγνεσθαι, 
τὴν δὲ συμβ. 21 ὅτι οὐ Ven. om. 22 Sequitur in Ven. 
caput zeg) ῥητοῦ καὶ διανοίας p. 150, Ald. 2453 Ald. καταστή- 
σομεν. ! | 


764 | SX0AI4 


ἄδηλον τῆς συμβαυλῆςρ τὸ πέρας, tovrov 02 τὴν ἀπόβα- 
σιν ζητοῦμεν, ἀναγκαίως τοῦτο ἀναπλάττειν προσήχει, ἕν᾽ 
ὥσπερ ἐν ὑφϑαλμοῖς αὐτὸ τῶν ἀχουόντων ποιήσαντερ, 
οὕτω τὴν λέξιν δυνηϑῶμεν περαίνειν ἐφ᾽ ἑκάτερα" οἷον 

5 ikv μὲν ἐχεῖ πολεμήσωμεν ἐν τῇ χώρᾳ τῶν ἐχϑρῶν, πολ- 
λὰ ἡμῖν ἀγαϑὰ. συμβαίνει, ἐὰν δὲ ἐνταῦϑα, τόδε τι On 
νὸν μὲν xal τόδε συμβαίνει" ἐν μὲν οὖν τῷ πρώτῳ τῶν 
᾿Ολυνϑιαχῶν ἀπὸ τοῦ ἑτέρου μόνον εἴληπται " ᾿κατα- 
σχευῆ, ὅτι ὠφελήσει "uas ἡ ἔξοδος" ὅτι διὰ τούτου τὴν 
40 χώραν ἀκέραιον ἕξομεν. ἀλλαχοῦ δὲ ἀμφοτέροις ἐχρήσα- 
το, ὅτι εἴτε κρατήσομεν, εἴτε μὴ, λυσιτελεῖ ?* τὸ βοηϑῆ- 
318 σαι" ἤδη δὲ καὶ τὸ ψηφίσασθαι μόνον, ὡς χαὶ ὃ τεχνο- 
 wpdqog φησίν" καὶ ἐκ τοῦ ἐναντίου, ὅτι ἢν" δὲ βλάψῃ, 
ἐφ᾽ ἑχάτερα τὸ μὴ βοηϑῆσαι, καὶ ἑξῆς" καὶ ᾿Αριστείδης 
15 ἐν «ἐευκτριχοῖς i xai Ἰημοσϑένης ἐν τῷ ὑπὲρ Μεγαλοπο- 
λιτῶν.. χαὶ παρὰ Θουχυδίδῃ ἐν τῇ Περικλέους δημηγορίᾳ; 
ἐν j ἢ φησι" »τῆς δὲ ϑαλαάσσης xal πόλεως φύλακας "7 ἔγειν 
καὶ Πελοποννησίοις “ἢ ὑπὲρ αὐτῶν ὀργισϑέντας " στολλῳ 
πλείοσι μὴ διαμάχεσθαι" κρωτήσαντες γὰρ αὖϑις οὐχ 
40 ἐλάσσοσι" μαχούμεθα ῥᾷον" ἣν δὲ σφαλῶμεν, τὰ τῶν 
συμμάχων ὅϑεν ἐσχύομεν συναπόλλυται“. xal ταῦτα μὲν 
ἐδίᾳ περὶ τοῦ ἐχβησομένου, κοινὸν δὲ ϑεώρημα πᾶσι τοῖς 
χεφαλαίοις διαλεκτικὸν προσϑεῖνας χαλόν. Ov ἂν μὲν 
yep τι κατασχευάζξειν βουλώμεϑα, δεῖν. προσόμοιον 5 μὲν 
es τῷ ἀποδειχνυμένῳ, ἔλαττον δέ τι εὑρόντας éxtivo?? xa- 
τασχευάξειν . ἃ γὰρ ἂν εἴποι τις περὶ τοῦ ἐλάττονος, ταῦ- 
τα χαὶ χατὰ τοῦ μείζονος ἐνεχϑήσεται" χαὶ τὸ ἔλατ- 
TOV ἀναιρούμενον οὐκ ἀναιρεῖ τὸ μεῖζον, οἷον Aivcico 


— 


21 Ald. λυσιτελῃ. 45 Ald.s». 26 Or. Leuctrica quin- 
ta inscribitur: ὑπὲρ rov μηδετέροις βοηϑεῖν. cfr. infra p. 766.1, 8. 
97 Thuc. I, 145. φυλακήν. 28 Ald. Πελοπονησίοις. 29 Ald 
ὀργησϑέντας. 30 Ald. ἐλάσσο συμμαχούμεϑα. 51 Ald. προ- 
σόμιον. — 52 Ald. ἐκεῖ. . 


- 


ΕΙΣ TAXEIX ^ 465 


ἀποδεικνύντες ἀνδρεῖον xolgoffspóv τοῖς Ἕλλησιν, εἰ dy- 
δρειότερον “Ἕχτορα τούτου amogaivoiuev, πάντως τὰ τῷ 
ἐλάττονι προδόντα πολλῷ δήπου xci τῷ μείζονι" xol πά- 
λιν εἰ ἀσθενὴς ᾽" «Αἰνείας ἀποδειχϑήσεται, οὐ πάντως xal 
“Ἔχτωρ πολλῷ "5 τούτου ἀμείνων ὁμολογηϑείς. δτ᾽ ἂν δὲ 5 
ἀνασχευάζῃ, ἀπὸ τοῦ μᾶλλον xal μείζονος τὸ παράδειγμα 
ϑέντες, τῇ τούτου ἀνατροπῇ συγκαταλύσομεν xoi τὸ 
ἔλαττον" εἰ γὰρ Ἕχτωρ ἀμείνων diveiov, οὗτος δὲ δειλὸς 
ἀπηλέγχϑη, σχολή γ᾽ ἂν περὶ Αἰνείου μὴ οὕτως ἔχειν ἀμ- 
φιβάλλειν .5:5 ὁ αὐτὸς καὶ ἐπὶ τῶν πρακτῶν λόγος" οἷον 10 
γαυμαχίας, πεζομαχίας, συστάδην μάχης, ἑκηβολίας, καὶ 
τῶν παραπλησίων" χρὴ τοίνυν ἐπὶ πάντων τῶν χεφαλαίων 
ὡς ἂν ἐγχωρῇ μεταχειρίξεσϑαι τοῦτο τὸ ϑεώρημα" ἐπὲ 
τούτοις ἡ χοινὴ ποιότης, τοῦτ᾽ ἔστιν 36 οἱ ἐπίλογοί εἰσιν, — 
ἐν οἷς xal τὰς γνώμας ἐξετάζομεν τοῦ τε συμβυύλου καὶ 45 
τῶν ἀχουόντων χαὶ ἔτι τοῦ ἀντιλέγοντος" διατί xol τίνος 
ἕνεχα χαὶ τί βουλόμενος τὴν αἴσϑησιν προὔϑηκεν .. καὶ 
περὶ μὲν πραγματικῆς ταῦτα. ἱστέον δὲ, ὡς ἔστι πραγμα- 
τισὴ καὶ ἁπλῆ καὶ διπλῆ xol ἁπλὴ μὲν, οἷον συμβουλεύει 
τις βοηϑεῖν ᾿Ολυνϑίσις, ἐν γὰρ πραγματικῇ, ὡς ἔφαμεν 10 
ἤδη, αἱ συιιβουλαί. διπλὴ δὲ, ὡς ἐπὶ τούτου, πολιορχου-- 
μένων καὶ Πλαταιέων καὶ Μιτυλήμης ἀφεστηκυίας γράφει 
τις Πλαταιεῦσι βοηϑεῖν ἀμελήσαντας Μιτυλήνης, καὶ 
ἕτερος ἀντιλέγει". ἐνταῦϑα γὰρ ἑκατέρου τὸ οἰκεῖον ζη- 
τοῦντος συστῆσαι, διπλᾶ ἔσται τὰ κεφάλαια ἐφ᾽ ἑκατέρου 26 
μέρους ἐξεταζόμενα. τριπλῇ δὲ ὡς ἐπὶ τούτου" μετὰ τὰ 
iv “εύχτροις πρεσβεύονται “ακεδαιμόνιοι καὶ Θηβαῖοι 
πρὸς ᾿Αϑηναίους, ἀξιοῦντες ἑχάτεροι βοηϑείας τυχεῖν. 
᾿Χαβρίας μὲν οὖν ᾿4ϑηναίοις βοηϑεῖν συμβουλεύει, “ακε- 
δαιμονίοις δὲ Κόνων, ᾿Ισικράτης οὐδετέροις . τριπλᾶ 30 
γὰρ ἐνταῦϑα πάντα. ᾧ γὰρ ἕκαστος τῶν συμβούλων συν- 


.$5 Ald. ἀσθενές 584 Ald, πολλού,. 485 Ald. ἀμφιβά- 
δεν. 86 Ald. τοῦτό ἐστιν. : 


766 |J ZX0AIA 


ηγορεῖ, «κατ᾽ ἀμφοτέρων "7 δημηγορεῖ, τὰ μὲν ἐκείνων | 
ἀναιρῶν, τὸ δὲ οἰκεῖον συνιστάς" παράδειγμα τοῦ μηδ- 
ἑτέροις βοηϑεῖν “Αριστείδου 0 πέμπτος τῶν «ευχτριχῶν. 
ἰστέον, ὡς ày τῇ πραγματιχῇ μόνῃ παρὰ τὰς προλαβού- 

ὅ σας στάσεις καινότερον τι πεποίηχεν Ἐρμογένης" τὰ γὰρ 
"κεφάλαια αὑτῆς ψιλῶς ἀπαριϑμησάμενος , eite τὴν περὶ 
τῶν εἰδῶν αὐτῆς ποιησάμενος διδασκαλίαν. οὐ μάτην, 
ἀλλ᾽ ἐπειδὴ τὰ εἴδη καὶ ἑτέραις χοινωνεῖ στάσεσι, xad 
ἃς xol διαιρεῖται εἰχότως, μεσολαβεῖταε ἡ τούτων διδα- 

40 σκαλία πρὸς τὸ εὐχρινῶς ὑποδειχϑῆναι τὰ χεφράλαια᾽ si- 
δέναι χρὴ καὶ τοῦτο, ὡς ἐν πάσῃ στάσει χεράλαιον 2ε- 
φαλαίῳ λύεται. οἷον ὡς ἡ μετάϑεσις τῆς αἰτίας τοῖς ἀπὶ 
ἀρχῆς ἄχρι τέλους, καὶ ὁ ὅρος τῷ ἀνϑορισμῷ᾽ ἐν μόνῃ 
δὲ πραγματικῇ τὸ αὑτὸ χεράλᾳιον ἑαυτῷ ἀνατρέπεται, 

46 οἷον τὸ δίχαιον χερβάλαιον’ τῷ ἐναντίῳ 38. ἐστὶν ἄδικον, 
καὶ τὸ συμφέρον τᾷ ἀσυμφόρῳ, καὶ ἑξῆς" ov γάρ ἔστι 
διελεῖν τὰ μὲν εἰς χατήγοροϑ,, τὰ δὲ εἰς ἀπολογούμενον, 
κοινὰ γάρ ἔστε τὰ κεφάλαια τῆς πραγματικῆς. 


319 . JIsoi μεταλήψεως. * C 
30 Συριανοῦ. "Iw καὶ γνωστικώτατα τῆς παρού- 


37 κατ᾽ ἀμφ. δημηγορεῖ Ald. om. 588 Ald. τῷ ἐναντίον. 
4 Cap. περὶ μεταλήψεως in Ven. seqnitur post eaput περὲ 
συγγνώμης p. 293. Ald. Est autem in Ven. prorsus diversum 
' ab Aldina. Τὴν δὲ μετάληψιν ὃ μὲν "Eguoyérgg τελευταίαν τάττει 
πασῶν τῶν στάσεων λέγων αἰτίας τάςδε" πρώτην μὲν ὅτι ἔν τε ταῖς 
λογικαῖς καὶ ἐν ταῖς νομικαῖς ἐμπίπτει στάσεσιν " εἰκότως οὖν τήγ τε 
ἄγραφον xal τὴν ἔγγραφον ποιότητα πρῶτον ἐξεταστέον, τουτέστιν 
τάς τε λογικὰς καὶ νομικὰς ἐν αἷς εὑρίσκεται, καὶ τελευταῖον ἐπά- 
y&w τὸν περὶ τῆς μεταλήψεως λόγον" δευτέραν δὲ τή»δε, ὅτι αἱ 
- μὲν ἄλλαι στάσεις τὸ εἰ ἔστιν ἢ τί ἐστιν, ἢ ποῖόν τὶ ἐστιν, σημαί- 
γουσι, τὸ μὲν εἰ ἔστιν ὃ στοχασμὸς, τὸ δὲ τὶ ἐστιν, ὅρος, τὸ δὲ ποῖον 
τί ἐστιν, αἱ λοιπαὶ, ἣ δὲ μετάληψις, τῷ πεπραγμένῳ φανερῷ ὄντι xoi 


'" EIE ΣΤΆΣΕΙΣ. — "ΡΣ 
σης στάσεως. ὃν μὲν τὸ τὰ εἴδη πρὸ τῶν χερᾳλαίων Ore | 


δμολογουμένῳ συγχωροῦσα ἕν τι τῶν περιστατικῶν αἰτιᾶται μορίων" 
οὗ δὲ μεταγενέστεροι σὺν φιλοσοφίᾳ τοὺς περὶ τῶν στάσεων διεξελ,, 
ϑόντες λόγους ἐπὶ ταῖς ἀντιϑετικαῖς τάττουσι τὴν μετάληψιν, πρῶτον 
μὲν, διότι τῶν Ttdyze δικαιολογικῶν στάσεων μία αὕτη λυτική ἐστιν 
ἢ μετάληψις, εἰκότως οὖν τὴν ἐπ᾿ ἐκείναις δέχεται τάξιν, ὅπως ἂν 
γνῶμεν, ποίας ὑπάρχουσα φύσεως τηλικαύτην ἰσχὺν διὰ τῶν μεϑύ- 
δὼν ἐπιδείκνυται, ὡς μόνη τὰς πέντε λύειν" ἔπειτα δὲ καὶ τῶν πα- 
λαιῶν τεχνογράφων οἷ πλείονες ταύτην αὐτῇ τὴν τάξιν ἀποδεδώκασι" 
τρίτον δὲ πολλῷ ἂν ἄμεινον εἴη, xaO" ξαντὴν πρῶτον ἐξετάσαι τὴν 
οὐσίαν αὐτῆς, ἵνα μὴ ἐν ταῖφ᾽ νομικαῖς περὶ ταύτης τι λέγειν ἐπι- 
qugovvrec τὴν TOY προκειμένων διακόπτωμεν διδασχαλίαν. Τινὲς 
μὲν οὖν τῶν τεχνογράφων ὑπὸ τὴν ποιότητα τὴν μετάληψιν ἀνάγου-. 
σε" τινὲς δὲ οὔ. ἄμεινον δὲ τάττειν ὑπὸ τὴν ποιότητα, εἰ γὰρ καὶ 
τὸ εἰ ἔστιν ἔγνωσται ἐν αὐτῇ, καὶ τὸ τί ἐστιν, ἤδη δὲ καὶ τὸ ποϊὸν 
zi ἐστιν, ὡς ἐπὶ τῆς ἀνελούσης τὸν τύραννον iegslatg " ἀλλ᾽ οὖν διὰ 
τὸ ἐν τοιῷδε τόπῳ τὸ πρᾶγμα συμβῆναι ζητοῦμεν , πότερον ἔγνομον 
ἢ παράνομον τὸ πεπραγμένον᾽ ἔτι δὲ oi. μὲν. ὡς u-a? στάσιν παρα- 
λαμβάνουσι τὴν μετάληψιν, τὸ μὲν αὐτὴς ἄγραφον, τὸ δὲ ἔγγρα- 
φον λέγοντες, οἱ δὲ ἄμεινον φάσχοντες. δύο τὸ αὑτὴν λέγουσι περιέ- 
gt» στάσεις, καὶ πλεῖστον ἀλλήλων διεστάναι ταύτας" πρῶτον" μὲν 
τῷ ὀνόματι, 3 μὲν γὰρ ἄγραφος μετάληψις καλεῖται ὁμωνύμως TQ. 
γένει" ἣ δὲ ἔγγραφος παραγραφὴ, ἔπειτα τοῖς ὅροις τὲ καὶ τῇ δι» 
αἱρέσει τῶν κεφαλαΐων" ὧν δὲ διάφοροι οἷ ὕροι, τούτων ἐξ ἀνάγκης 
καὶ τὰ δριστὰ διάφορα" ἔπειτα ἢ μὲν ἐκ τοῦ φεύγοντος γνωρίζεται, 
ἢ δὲ ἐκ τοῦ κατηγόρου" καὶ ἢ μὲν ἐκ τῶν λογικῶν ἐστιν, ἣ δὲ ἐκ 

τῶν νομικῶν" ἰδέαι δὲ ἀντιϑετικαὶ τοῖς αὐτοῖς σχεδὸν διαιρούμεναε 
κεφαλαίοις, πλὴν ἑνὸς τοῦ ἑκάστης οἰκείου ΄ πᾶσαί τε éx τοῦ φεύ- 
ζοντος γνωριζόμεναι διάφοροι παρὰ παρὰ πάντων ἐγομίσϑησαν εἶναι 
στάσεις, πόσῳ πλέον αὗται τοσοῦτον ἀλλήλων ὡς ἔφαμεν διαφέρου-- 
σαι. — Koiwomovo, «δὲ ἀλλήλαις τῷ τὸ ὑπὸ τὸ αὐτὸ γένος ἀνάγεσϑαε 
“τὴν μετάληψιν, καὶ τῷ ἐκ τῶν περιστατικῶν μορίων ποιεῖσθαι τὴν 
παραγραφὴν, ἀλλ᾽ ἐν μὲν τῇ ἀγράφῳ ὃ διώκων. κέγρηται τῷ περι- 
στατικῷ μορίῳ εἰς πᾶσαν γραφήν᾽ ἐν δὲ τῇ ἐγγράφῳ ὃ φεύγων" 
πρῶτον δὲ ἡμῖν ὃ λόγος γιγνέσθω περὶ τῆς ἀγράφου μεταλήψεως 


708 ] ZX0A1A 
δάσχειν, ἕτερον δὲ τὸ δύο ἔχειν ζητήματα τέλεια κατὰ 
δια. 


,' . 

ὡς ἁπλουστέρας τε καὶ ταῖς λογικαῖς, ἃς ἔτι μελετῶμεν, φκειωμένης. 
ἡΜετάληψις τοίνυν ἐστὶ στάσις πολιτικοῦ πράγματος τῶν ἐπὶ μέρους, 
xa" ἣν ὃ κατήγορος συγχωρῶν τῷ πεπραγμένῳ ἕν τι τῶν περὶ τὸ 
πρᾶγμα περιστατικῶν μεταλαμβάνει μορίων, διαφέρει δὲ τῶν ἄντι- 
ϑετικῶν͵ ἢ μετάληψις, ὅτι αἱ μὲν ἐκ τῶν φευγόντων, ἥ δὲ ἐκ τοῦ 
κατηγόρου γνωρίζεται. καὶ αἷ μὲν τὰ πεπραγμένα ἀνεύϑυνα ἔχουσι, 
τῶν δὲ περὲ τὸ πεπραγμένον τὶ περιστατικῶν μορίων ἐν αὐτῇ μετα- 
λαμβάνεται, $j δὲ μετάληψις εἰς εἴδη οὗ διαιρεῖται, οὐδεμίαν γὰρ 
εἰδοποιὸν διαφορὰν ὧν πολλάκις ἔφαμεν ἐπιδέχεται τὰ ὑπ᾽ αὐτὴν 
ἀναγόμενα᾽ κτήματα, ἀλλὰ πάντα τὰς αὑτὰς ἐπιδέχεται διαιρέσεις. 
Τρύποι δὲ εἰσι τῶν μεταληπτικῶν προβλημάτων «πέντε, κατὰ τόπον, 
χατὰ πρόσωπον, κατὰ χρόνον, κατὰ τρόπον, κἀτὰ αἰτίάν" κατὰ τό-- 
. σὸν μὲν, οἷον ἱέρεια μυοῦσα τύραννον ἀπέχτεινεν ἐν ἱερῷ καὶ κρένε- 

ται ἀσεβείας" ^ TQ γὰρ πράγματι συγχωροῦντες ὡς καλῶς γεγονότι, 
φημὶ δὴ τῇ τυραννοκτονίᾳ, ἄτοπον αἰτιώμεϑα᾽ κατὰ πρόσωπον δὲ, 
στέγης καὶ πλούσιος ἐχϑροί" κατεγνώσθη ϑάνατος παρὰ τοῦ δήμου, 
ὃ πένης παρεδόϑη τῷ δημίῳ" πείσας ὃ πλούσιος ταλάντῳ τὸν δή- 
pov αὐτὸς λαβὼν ἀπέκτεινε καὶ κρίνεται φόνου. τὸ μὲν γὰρ πρᾶ- 
γμα. κἀνταῦϑα δίκαιον, ἀναιρεϑῆναι τὸν κατεγνωσμένον, τὸ δὲ 
πρόσωπον οὗ δικαίως εἰργάσατο τὸν μὴ προσήκοντα φόνον. Κατὰ 
χρόνον δὲ, νόμος τὸν μοιχὸν καὶ τὴν μεμοιχευμένην ἀναιρεῖσθαι πα- 
ραχρῆμα" καταλαβών τις μοιχὸν ἐπὶ τῇ γυναικὶ r0» μὲν ἀπέκτεινεν" 
ὕστερον δὲ χρόνῳ τὴ» γυναῖκα εὑρὼν ἐπὶ τοῦ τάφου τοῦ μοιχοῦ 
κλαίουσαν ἀνεῖλε καὶ κρίνεται φόνου" οὐδὲν γὰρ ἔχοντες αἰτιᾶσθαι 
τοῦ πράγματος τὸν χρόνον ἐπιμεμφόμεϑα" κατὰ τρόπον δὲ, νόμος 
τὸν μοιχὺν ἀναιρεῖσϑαι" καταλαβών τις ἐν τῇ οἰκίᾳ μοιχὸν ἀποκλεί- 
σας ἐνέπρησε τὴν οἰκίαν καὶ συγκατέφλεξε τὸν μοιχὸν καὶ κρίνεται 
φόνου" μόνος γὰρ ὃ τρόπος ἐγταῦϑα τῆς ἀναιρέσεως ἀφορμὴν παρ- 
£rt& τῆς κατηγόρίας. Κατ᾽ αἰτίαν δὲ, νόμος τὸν μοιχὸν φονεύειν 
ἢ χρήματα πράττεσϑαι, καταλαβών τις ἐπὶ τῇ γυναικὶ μοιχὸν ὗπο- 
σχομένου TOV μοιχοῦ. τρία τάλαντα δώσειν ἀφῆκεν" ὕστερον παρ᾽ 
ἐχϑροῦ τοῦ μοιχοῦ λαβὼν ἕξ τάλαντα παρέδωκεν ἐκεῖνος τὸν μοιχὸν 
καὶ κρίνεται φόνου αἰτίας, ἴάξιον δὲ ζητῆσαι, τῆς κατὰ πρόσωπον 


ΕΙΣ XTAXEIX. — 209 


διαφόρους τεμνόμενα. στάσεις, ἐπειδὴ xol οἱ συνεξζευγμέ- 
ψοι σχηματισμοὶ καὶ οἱ διπλοῖ ὅροι καὶ αἱ ἀντιλήψεις 


δύο ἔχουσι ζητήματα" ἀλλ᾽ οὐ χατὰ δύο στάσεις, ἀλλὰ. 


κατὰ piov xai τὴν αὑτὴν" εἰς δύο δὲ τὴν μετάληψιν 


διεῖλεν" ? ὅτι γὰρ ἑτέρα στάσις ἐστὶν ἡ παραγραφὴ τὴς 5 


μεταλήψεως, πρόδηλον ix " τοῦ τὴν μετάληψιν ἕνα μό- 
γον ἐπιδέχεσθαι ἀγῶνα ᾽ τὴν δὲ “παραγραφὴν δύο, τὸν τὰ 
τῆς εὐθυδικίας καὶ τὸν Óv- ὃν ἡ παραγραφή᾽ οἷον ἐγρά- 
ψατο Τίμαρχος «Αἰσχίνην παραπρεσβείαρ" .0 δὲ ἑταίρη- 
σιν ἐγχαλῶν αὑτῷ παραγράφεται τὴν δίχην" ἐνταῦϑα 


ἀντιλήψεως καὶ τῆς κατὰ νόμον ἀντιλήψεως τίς 5 διαφορά. ἐν ira 
τέρᾳ γὰρ. οὐκ ἀδίκως ὃ πεφονευμένος ἀνῃρῆσϑαι δοκεῖ" φαμὲν οὖν, 
ὅτι ἐν μὲν τῇ ἀντιλήψει ἔνδοξόν πώς ἐστε τὸ πεπονθὸς (in contextu 
σεεφονευμένον) πρόσωπον" τρισαριστέως γὰρ υἱὸς ἀνῃρημένος" ἐν δὲ 
τῇ μεταλήψει κατεγνωσμένον ἐστὲ τὸ πεπονϑὸς πρόσωπον, καὶ ἐν 
μὲν τῇ κατὰ νόμον ἀντιλήψει αὐτὸ τὸ πρᾶγμα ὡς οὐδὲ ὄντως εἶρ- 
γασμένον καταιτιώμεϑα" oU γὰρ φόνῳ τὴν πορνείαν' σθαι δίκαιον, 
. ἀλλ ὕβρει, πληγαῖς, ἀτιμίᾳ καὶ τοῖς τοιούτοις" ἐν δὲ τῇ κατὰ 
σιρόσωπον μεταλήψει τὰ τὸ πεπραγμένον συγχωροῦντες γεγενῆσθαι 
καλῶς τὸ πεποιηκὸς πρόσωπον αἰτιώμεϑα, οὗ γὰρ τὸν ἐχϑρὸν ἀλ- 
λὰ τὸν δήμιον ἐχρὴν ἀποκτεῖναι τὸν πένητα. Ἔνιοι δέ φασι καὶ 


τόδε τὸ ζήτημα κατὰ πρόσωπον εἶναι μετάληψιν" ἀπεστάλη πρὸς 


Φίλιππον «Αἰσχίνης περὶ εἰρήνης πρεσβευτής" τελευτήσαντα καταλα- 
βὼν ἐκεῖνος ᾿Αλεξάνδρῳ συνέϑετο περὶ τῆς εἰρήνης" ἐπανελθὼν wol- 
γεται παραπρεσβείας" ἐπειδὴ δὲ πρόσωπον ovx ἔστι κατεγγωσμένον, 
μᾶλλον y δρικὸν εἴη" διαιρεῖται δὲ κεφαλαίοις ᾧ μετάληψις τοῖς 
αὐτοῖς, οἷςπερ ὃ ὅρος καὶ ἡ ἀνείληψις κι t. ἃ. p. 785. 1. 25, 
2 Quae deinceps sequuntur, Cod. Ven. proprio capite περὶ 
παραγραφῆς, capiti περὶ μεταλήψεως subjecto complectitur. Ta- 
cipit vero ita: Ἕπεται τῇ μεταλήψει ὃ περὶ τῆς παραγραφῆς λόγος 
εἰκότως, εἴγε ὑπὸ τὸ αὐτὸ γένος ἄμφω τελοῦσι, τὴν μετάληψιν" ὅτε 
γὰρ ἑτέρα στάσις ἐστὶν x. T. À. 5 Ven. πρόδ. Ex τὸ τῶν ἤδη 
περὶ αὐτῆς εἰρημένων ἐν τῇ μεταλήψει, καὶ Er, ἐκ ToU τὴν μετάλ.᾽ 
x. T. À. 


Rhetor. IV. | 49 


770 SX0414 


' 

γὰρ αὶ ἕτερος͵ μέν ἐστιν ἀγὼν 5 ὃ τῆς πὰῤαπρεσβεῖας, 
ἕτερος δὲ ὁ ὃ τῆς ἑταιρήσεως, Ὗ στάσεως ὧν διὰ τὸ 

' ἀμάρτυρον ὃ στοχαὐστικῆς χατὰ παραγραφήν." μετὰ δὲ 
τὸ ἡττηϑῆναι διὰ τῆς παραχραφὴῆς Τίμαρχον, ὃ. τῆς 
ὃ παραπρεσβείας ἀγὼν εἰσάγεται στοχαστιχῆς ὧν xol «v- 
τὸς στάσεως. ᾿Ὠνόμασται δὲ παραγραφὴ ἀπὸ τοῦ πα- 
ραγράφεσϑαι καὶ ἐχβαλλειν 19 τὸν ἀγῶνα TOY περὶ τοῦ 
πράγματος τὸν φεύγοντα. τὸ 12 yap τοι παραγράφειν 
ἐναντίον ἐστὶ τῷ ἐγγράφειν. εἰ οὖν τὸ ἐγγράφειν εἰσα- 
10 γειν ἐστὶν εἰς τὸν δῆμον καὶ χαϑισταγειν *? δημότην, 
εἰχότως τὸ παραγράφειν ἐκβάλλειν ἐστί. χαὶ ἀπὸ τούτου 
xoi ἡ παραγραφὴ ἡ ἐχβαλλουσα 3? τὴν εὐδυδικίαν ἐλέχϑη. 
ὅρος δὲ τὴς παραγραφῆς οὗτος" στάσις πολιτικοῦ πρά-᾿ 
γματος τῶν ἐπὶ μέρους" xa ἣν ὃ φεύγων ἐνίσταται 
15 περὶ τοῦ μὴ εἰσαγώγιμον εἶναι τὴν δίχην. Τῆς δὲ πα- 
ραγραφῆς ἡ μὲν ἔστι τελεία, ἡ δὲ ἀτελής. καὶ τελεία 
μέν ἐστιν ἡ navig τὴν !* εὐθυδικίαν καὶ τὸν ἀγῶνα 
παραχρονομένη. ἀτελὴς δὲ ἡ μέρος τι καταιτιωμένη 

. τῶν περιστατιχῶν" αἷον γρόνον, 15) ἢ τόπον, ἢ πρόσω- 
20 πον. 16 γίνεται δὲ ἡ παραγραφὴ χατὰ στοχασμὸν, κατὰ 


4 γὰρ Ven. om. 5 Ven. ὁ ἀγὼν. 6 0 ex Ven. recepi: 
deest. in Ald. et Par. — 7 Ven. inserit: xal πρότερος μὲν εἰσά- 
| gtrui ὃ τῆς ἑταιρήσεως ἀγὼν. — 8 Ald. ἀμώρτηρον. Post στάσεως 


o» διὰ τὸ ordo orationis fragmento Lexici Graeci a Fol. 56. a. 
usque ad 67. b. interjeeto in Codice Ven. interrumpitur, ne- 
que ut Morelli dicit Fol. 68. sed Fol. demum 87. continuatur. 
9 Ven. περιγραφὴν. 10 Ven. τῶν φεύγοντα τὸν περὶ τοῦ πρ. 
ἀγῶνα. 11 Ald. τῷ γάρ τον παραγ γράφειν ἐναναντίον ἐστὶ τὸ 
yy. 42 Ven. καϑιστάγαι. 45 Ald. ἐχβάλουσα. 48 Ven, 
rjv τ, 415 Ven. χρόνος ἢ τόπος. — 16 Sequitur in Ven. δια 
δὲ τὰς τοιαύτας παραγραφὰς ἔδοξέ τισιν ἣ αὐτὴ εἶναι τῇ μεταλήψει 
ἢ παραγραφὴ, ὡς παραπλησίως ἐκείνῃ ἐκ τῶν περιστατικῶν κινουμέ- 
νη τύπων" 10 δὲ οὐκ ἀξιόχρεών ἐστι πρὸς τὴν (Cod. τὸ) κοινωνίαν, 
πολλὰ γὰρ ἕτερα, ὡς ἔφαμεν, ἐστὶ τὰ χωρίζοντα αὐτὰς ἀπ᾽ ἀλλήλων. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ - 7 


ὅρον, κατὰ πραγματιχὴν, κατὰ ῥητὸν χαὶ διάνοιαν, xa- 
τὰ ἀντινομίαν, καὶ πάντως τοῖς κεφαλαίοις τῆς ἐμπι- 
σιττούσης διαιρεϑήσεται στάσδως. xal ἔστι κατὰ 17 στο. 
χασμὸν μὲν, ὡς ὁ ** ἐπὶ Τιμάρχῳ ἀγών" οἷον νόμος 


τὸν ἡταιρηκότα μὴ λέγειν" ἐγράψατο Τίμαρχος «Αἰσχί- 5 


vn» παραπρεσβείας. ὁ δὲ τὴν ἑταίρησιν αὐτῷ 159 ἐγχα- 
λῶν παραγράφεται. κατὰ ὅρον δὲ, οἷον δὶς περὶ τῶν 
αὐτῶν μὴ εἶναι δίκας" ?? ἱέρεια προαγωγείας ἁλοῦσα 
ἐχρίϑη καὶ ἠφείϑη" χαὶ πάλιν φεύγει ἀσεβείας, 7] δὲ 
παραγράφεται.." ἐνταῦϑα γὰρ εἰ ἡ προαγωγεία τῇ ἀσε- 
βείᾳ ταὐτόν. ἐστι ξητεῖται" ?* χατὰ δὲ δητὸν xci διά- 
γοιαν" οἷον 33 δὶς περὶ τῶν αὐτῶν δίχας ?? μὴ εἶναι. 
φόνου χρινόμενός τις ἀπέφυγεν. ὕστερυν χρωμένῳ 24 
ἀνεῖλεν ὁ ϑεὸς, ἀνδροφόνοις͵ οὐ χρῶ, χαὶ πάλιν φεύγει 
φόνου. 0 δὲ παραγράφεται" κατὰ. δὲ ἀντινομίαν. οἷον ?5 


17 κατὰ Ven. ὁπ. 48 0 Ald. et Ven. om., est in Par. 
49 αὐτῷ Ven. om. 20 Ven. δίκην. . 21 Ven. addit: Κατὰ 
δὲ πραγματικὴν, ὡς τόδε᾽ νόμος τὸν ἀντιλέγοντα νόμῳ τινὶ εἴσω 
τριάκοντα ἡμερῶν ἀντιλέγειν" πένης καὶ πλούσιος ἐχϑροῖ" ἐπέμφϑη 
πρεσβευτὴς 9 πλούσιος παρὰ τὴν ἀποδημίαν τοῦ πένητος" τέϑεικε 
γόμον, τὸν ὑπὸ (Cod. ὑπὲρ) πέντε τάλαντα κεκτημένον μὴ πολι- 
τεύεσϑαι" ἐπαγελϑὼν ὃ πένης μετὰ δύο μῆνας ἀντιλέγειν βούλεται, 
ó δὲ παραγράφεται. Par. ad marg. Ζήτεε τὸ κατὰ πραγματικὴν 
παράδειγμα ἐν τῷ περὶ μεθόδου τῶν στάσεων, οἶμαι δὲ, ὅτε αὕτη" 
πλούσιος καὶ πένης ἐχϑροὶ τὰ πολιτικά" πρεσβεύοντος τοῦ πένητος 
ἔγραψεν ὃ πλούσιος τὸν εἴσω πέντο ταλάντων κεκτημένον οὐσίαν μὴ 
πολιτεύεσθαι" νόμον ὄντος, μέχρι ἐνιαυτοῦ ἄκυρα εἶναι τὰ ψηφίσμα- 
τα, ἐμβραδύναντος τοῦ πένητος τῇ πρεσβείᾳ κεκύρωταν ὃ νόμος" 
μετὰ ταῦτα ἐπανελϑὼν κρίνει τὸν πλούσιον παρανόμων καὶ παρα- 
γράφεται ὃ πλούσιος τὴν ἀπὸ τοῦ νύμου προβαλλύμενος προϑεσμί- 
αν, καὶ ὡς ἐκπέπτωκε ταύτης, καὶ λείπει 5 εὐθυδικία κατὰ πρα- 
γματικὴν, οἷον εἰ δίκαιος, εἰ συμφέρων δι νόμος. 22 oio» Ven. 
om. 25 Ven. μὴ εἶναι. δίκην. 41 Ven. χρωμένοις αὐτοῖς. 
15 οἷον Ven. om. | 


15 


72» XXO0AIA" 


νόμος τὸν στρατηγὸν μὴ ἔχειν δίχας" 35 χαὶ νόμος τὸν 
ἔμπορον εἴσω τριάχοντα ἡμερῶν δικάζεσθαι, ἔμπορος 

, ἔχων πρὸς στρατηγὸν πρᾶγμα "7 βούλεται διχάξεσϑαι, 
ὁ δὲ. παραγράφεται. ἁπλῶς δὲ εἰπεῖν, ἢ δ᾽ ἂν ovveu- 

& πλέχηται στάσει T) παραγραφὴ, ταύτης xal τὰ xequa- 
λαια λήψεται" ?9 ἵνα δέ τι σαφέστερον περὶ τελείας xoà 
ἀτελοῦς 39 διεξέλθωμεν παραγραφῆς, ἰστέον, ὅτι τέλειαι 
μέν εἰσι παραγραφαὶ αἱ 355 ἐπὶ χεχριμένοις ἤδη τοῖς 
ἐγχλήμασε γινόμεναι, 31 xol πάντη τὴν εὐθυδικχίαν ἐχ- 
40 βάλλουσαι, ὡς ἡ περὶ τοῦ ἀνδροφόνου τοῦ δεύτερον 
κρινομένου καὶ τῆς ἱερείας " ἐν τούτοις 2 γὰρ οὐδ᾽ ὁτιοῦν 
πρὸς τὸ ἐπιφερόμενον ἔγχλημα ὃ φεύγων ἀπολογεῖται" 
περὶ δὲ τοῦ μὴ ἐξεῖναι κρίσιν αὑτὸν ὑπέχειν δεύτερον 
περὶ τῶν αὐτῶν τὴν πᾶσαν ποιεῖται δικαιολογίαν" ἀτε- 
5 Aeg δὲ εἰσιν, ὅτ᾽ ἂν τοῦ ῥητοῦ βοηϑοῦντος τοῖς φεύ- 
γουσε, καϑ' ?? ἕν τι τῶν περιστατιχῶν μορίων ἡ πα- 
θαγραφὴ γίνηται" ἢ) τὸ πρόσωπον 34 ἡμῶν παραγρα- 
φομένων, ὡς ἐπὶ Τιμάρχου; }) χρόνον , ὡς ἐπὶ τοῦ πένη- 
τος τοῦ μετὰ τὰς τριάχοντα ἡμέρας ἀντιλέγειν βουλο- 
40 μένου" ἢ τόδε τὸ δικαστήριον, ἢ τι ἄλλο τῶν περιστει- 
τικῶν. ἀτελεῖς δὲ αὑτάς φαμεν, τῷ μὴ τέλειον ἐκβάλλειν 
320 τὴν εὐθυδιχκίαν, conso αἱ τέλειαι, ἀλλ᾽. ἀγωνιζομένης 
τῆς ἐπὶ τῷ ἀγῶνε χρίσεως δι’ ἕν τι τῶν εἰρημένων πα- 
ραγράφεσθϑαι" ὁ γὰρ Αἰσχίνης διὰ 5". τὴν τοῦ προσώπον 
48 ποιότητα τὸν τῆς παραπρεσβείας ἀγῶνα παραγραψαμε- 
voc, ἀγωνισάμενος πρὸς Τίμαρχον xol νικήσας οὐδὲν 


26 Ven. δίχη. 2 7 Ven. πράγματα, — Ἰ. 5. Ald. συνεπι- 
πλέχεται, et 1. 17. γίνεται, scripsi --τ-ῆτα. 28 Ven. add. Καὶ 
ποτὲ μὲν ὃ τῆς εὐθυδικίας ἀγὼν εἰσάγεται, καὶ ἰδίᾳ μετὰ τοῦτον ὃ 
τῆς παραγραφῆς" ποτὲ δὲ' ἅμα συνεισάγονται οἱ ἀγῶνες, ὅ τε τῆς 
παραγραφῆς καὶ ὃ τῆς εὐθυδικίας. 29 Ven. παραγραφῆς διεξέλ- 
ϑωμεν. δὅ0 αἱ. Ven. om. 31 Ven. γιγνόμεναι. 32 Ald, 
τούτῳ. "Ven. et Par. . τούτοις. 53 xa9' Ven. om. , 53 Ven. 
ἢ πρόσωπον ἡμᾶς magaygaxpoutsroy. 588 Ven. ὃ διὰ. 


bj 


ΕἸΣ. STAZEIX — 5.73 


ἧττον ὑπὸ Δημοσθένους ἐγράφη παραπρεσβείας, καὶ 
τὴν ἐπὶ ταύτῃ δίκην εἰσῆλθεν" εἰχότως οὖν ἀτελεῖς "5 
χαλοῦνται, ὡς πάντη τὴν εὐθυδιχίαν ἐχβάλλειν οὗ δυ- 
νάμεναι" ἀλλὰ xüv ὃ δεῖνα μὴ ἐπεξέλϑῃ τῇ γραφῇ, ἢ 
χρόνου, 7 ἢ τόπου παραχρῆμα τῷ φεύγοντι βοηϑοῦν:»5 
τος, διαδέξεται δ πάντως αὐτὸν ὃ τῆς εὐϑυδικίας ἀγών" 
καὶ 'γραφὴν vt ἄλλος ἐπὶ Toig 9? ἐγκλήμασιν ἀποϑήσε- 
ται ^? Lid αὑτοῦ καὶ διχαστήριον ἕτερον εὑρεϑήσοται. 
παρ᾽ ᾧ χυρίως τὰς περὶ τῶν ἐγκαλουμένων 4i χρίσεις 
ὑπομενεῖ" *? ὡς εἴτις παρὰ τοῖς ϑεσμοϑέταις ᾿ϑήνησιν 10 
“ὑπὲρ ἱδρὼν εὐϑυνόμενος, παραγράψοιτο τὴν δίκην λέ- 
γων παρὰ τῷ βασιλεῖ μάλλαν δίκαιος εἶναι κοίνεσϑαι 
περὶ τῶν τοιούτων 43 


56 Ven. ἀτελεῖς af τοιαῦται καλοῦνται παραγραφαὶ. δ᾽ Von. 
ἢ χρόνος ἢ τόπος m. τ. φεύγ. βοηϑήση, δ8 Ven. διαλέξεται. 
39 Ald, ἐπὶ τὴν αὐτὴν. 40 Ven. ἀποδοϑήαεται. Ald. οὲ Par. 
ἀποϑήσεται. Sq. κατ᾽ αὐτοῦ καὶ δικ. Fr. δεὑρεϑήσεταε Ven. om. 
41 Ven. τοῦ éyxalovusvov, 43 Ven. ὑπομένει. 848 Ven. ad- 
, dit: Mj λανθανέτω δὲ ἡμᾶς, ὡς ἔνιοί φασιν ἴδια κεφάλαια τὰν 
παραγραφὴν ἔχειν τό τὲ κατὰ ἐπαγγελίαν καὶ τὸ κατὰ ἔκβασιν, καὶ 
τὰ ἐκ παραδειγμάτων" ταῦτα δὲ ὡς πολλάκις εἴρηται χοινὰ πάντως 
ἐστὲ ζητήματος, ὥστε ἴδια μὲν οὐκ ἔχει τοῖςδε. τῆς συμπλεκομένης 
στάσεως δὲ ἄγω ἔφαμεν διαιρεϑήσεσϑαι κεφαλαίοις" ἔτι δὲ καὶ 
τόδε τὸ ζήτημα παραγραφὴ κατὰ στοχασμόν" νόμος ἐπὶ ἀδίχῳ κρίν 
σει ἐπικαλεῖσθαι τοὺς δημάρχους" καὶ νόμος τὸν ὁμολογήσαντα κα- 
κοῦργον εἴσω τριάκοντα ἡμερῶν δεδέσϑαι παρὰ toic ἄρχουσιν, εἶτα 
ἀπάγεσθαι" ἤρα τις κόρης, προσῆλϑεν τῷ πατρὲ αὐτῆς, ὃ δὲ oUx 
ἔδωκε, καὶ δεύτερον προσῆλϑεν, ὃ δὲ οὐδ᾽ οὕτως δίδωκεν᾽ εὕρηται 
ἢ παῖς πεφονευμένη καὶ προσεστὼς ὃ παῖς ἐπερωτώμενος οὐκ ἔφη- 
σεν ἀνῃρηκέναι τὴν παῖΐδα᾽ ἐδέδετο κατὰ τὸν νόμον" ἱερόσυλοι με- 
ταξὺ ἑάλωσαν" βασανιζόμενοι ἄλλα τε ἐξεῖπον καὶ ὅτι αὐτοὶ εἴησαν 
οἱ πεφονευκότες τὴν κόρην" παρελϑούσης τῆς προϑεσμίας ἀπάγειν 
oí ἄρχοντες τὸν παῖδα βούλονται, oi δὲ οἰκεῖοι αὐτοῦ ἐπικαλοῦνται 
τοὺς δημάρχους, oí δὲ παραγράφονται.᾽ 


778 X X0.4[.A 


X πάτρον. Ἔν τὴ μεϑόδῳ τελευταίαν ὅταξεν 
“Ἑρμογένης τὴν μετάληψιν, ὡς πάσας περιέχουσαν, &r& 
ἐμπιπτουσῶν τῶν ἄλλων στάσεων ἐν αὐτῇ" οὐδέποτε γὰρ 
παραγραφὴ μόνη μελετᾶται, ἀλλὰ τὸ μὲν ἔγγραφον ζή- 

δτημα κατὰ μίαν τῶν νομιχῶν, ὡς αὐτίχα δῆλον SGre. 
τὸ δὲ ἄγραφον, xaO ἣν av ἐμπέσῃ τῶν λογιχῶν" πά- 
σαις. γὰρ ὥσπερ ἀντιπάσχει ἡ μετάληψις 'ταῖς τε λογι- 
* eig καὶ νομιχαῖς, ἐνταῦϑα δὲ μεταξὺ τῶν τε λογικῶν 
καὶ τῶν νομιχῶν, ἐπειδὴ ἀμφοτέρων μετέχει. τῶν μὲν 
10 νομιχῶν κατὰ τὴν παραγραφὴν, τῶν δὲ λογιχῶν κατὰ 
τὴν εὐθυδικίαν. εἰσὶ δὲ οἱ τὴν μετάληψιν πρώτην τατ- 
τουσι διὰ τὴν αὑτῆς φύᾳφιν. εἰ γὰρ τὸ δὲ ἔστε πρῶτόν 
ἐστι, φασὶν, 44 αὕτη δὲ περὶ τοῦ εἰ ὅλως δεῖ εἰσελϑ εἴν 
τὸν ἀγῶνα τὴν ζήτησιν ἔχει, ἀναγκαίως πρώτῃ ὀφείλει 
15 αὕτη τάττεσθαι, ὡς αὐτὸ τοῦτο ξητοῦσα. 


*H μετάληψις πάλιν ἣ μὲν ἔγγραφός ἐστιν, ἢ δὲ ἄγραφος. 


“Συριανοῦ. Πῶς τῆς πραγματιχῆς διαιρουμένης, 

τῷ ἐγγράφῳ φημὶ xoi ἀγράφῳ, οὐ γέγονε διάφορος 

. κλῆσις. πραγματιχὴ γὰρ ἑχατέρῳ εἴδει τὸ ὄνομα" ἐπὶ δὲ 
20 μεταλήψεως τῇ διαφορᾷ προσηγορία * κεῖται" ἡ μὲν 
᾿ γὰρ ἔγγραφος παραγραφὴ χαλεῖται, ἡ δὲ ἄγραφος με- 
τάληψις. φαμὲν οὖν, ὅτι ἐν μὲν τῇ πραγματιχῇ οὐδὲν 
καινότερον γίνεται, πλὴν ὅτι τὸ νομιχὸν προσέρχεται χε- 
φάλαιον, ἐν δὲ τῇ μεταλ "ye τὰ πράγματα μεταπίπτει. 
25 χαὶ λοιπὸν τῇ τῶν πραγ μάτων “μεταπτώσει Xo 7 προση- 
γορία ἀλλοιοῦται. ἡ μὲν οὖν ἔγγραφος ἴδιον ὄνομα ἔσχε 
παραγραφῆς διὰ τὸ ἰσχυρὸν αὐτῆς ἔστι γὰρ νόμου ava- 
γνωσις ἐκβάλλουσα τὴν εὐϑυδικίαν" μὴ ταραττέτω δέ σε 

᾿ τὰ τοιάῦτα ὀνόματα. ἔστι yàg εὐθυδιχία μὲν ἡ τοῦ 


d 


41 Ald. et Par. φησὶν, scripsi φασὶν. 4 Ald. προση- 
γορίᾳ. ᾿ 


» 9 


ΕΙΣΙΣΤΑΣΕΙΣ ᾿ς 275 


πράγματος αὑτοῦ ἐξέτασις, περὶ oU. ἡ “κατηγορία, εἴτε 
φόνος ἥ τὸ χατηγορούμενον, εἴτε ἱεροσυλία, εἴτε μοι- 
χεία, εἴτε ἄλλο τι. παραγραφὴ δὲ ἡ ταύτης ἐχβολὴ, or. 
ὧν μηδὲ εἰσαγώγιμον εἶναι τὸν ἀγῶνα τῷ χατηγόρῳ λέ- 
γῃ ὁ φεύγων" χαὶ εὐϑυδικίας μὲν πέρας τὸ ἁλῶναι τὸν 5 
ep παραγραφῆς δὲ τὸ εἰσελϑεῖν τὴν δίχην ἢ 

* ἐν μὲν οὖν ταῖς ἄλλαις στάσεσιν ἁπᾶσαις τὴν χρί- 
σιν 0 φεύγων χαταδεχόμενος ἀπολύσασϑαι τὴν κατηγο- 
ρίαν διὰ τῆς ἀπολογίας ἐπείγεται, ἐν δὲ τῇ παραγρα- 
φῇ τὸ πρότερον ἵσταται, τὸ μὴ δεῖν εἰσελϑεῖν τὴν χρί- 10 
σιν. ἡ μὲν οὖν ἔγγραξος τοιαύτη, ἡ δὲ ἄγραφος ὅμω- 
γύμως ? τῷ γένει καλεῖται “μετάληψις, ἢ τις τὸ μὲν 
πρᾶγμα συγχωρεῖ, μέμφεται δὲ ἕν τι τῶν περὶ τὸ πρᾶ- 
γμα, χρόνον τυχὸν ἢ πρόσωπον, ἢ τι τῶν ἄλλων. ἀλλ᾽ 
εἰ TOUTO ἐστι . xai n μὲν ἔγγραφος παντελῶς ἐκβάλλει 15 
τὸν ἀγῶνα, 7 δὲ Gy θαφος συγχωρεῖ. xal ἔστιν 7 μὲν 
) ἔγγραφος ἀπὸ τοῦ φεύγοντος, ἡ δὲ ἄγραφος «nó τοῦ 
κατηγόρου γνωρίξεται" ταῦτα δὲ πλεῖστον ἀλλήλων διέ- 
στηχε, κατά τι κοινὸν ἄμφω μετόληνις Pon. φαμὲν 
οὖν ὡς εἰ χαὶ πλεῖστον ἀλλήλων 3 χεχώρισται τὰ εἴδη, 10 
ἀλλ᾽ οὖν καὶ χοινωνεῖ. αὐτίχα τοίνυν ὁ φάσκων δὶς πε- 831 
Qi τῶν αὐτῶν μὴ εἶναι δίχας καὶ τοῦτο ἰσχυριζόμενος 
ἑνὶ τῶν “περιστατικὼν ἰσχυρίξεται, χρόνῳ γὰρ" εἰ δὲ τοῦ- - 
TO, εἰχύότως xol ἡ παραγραφὴ μετάληψις λέγεται, ὡς 
μεταλαμβάνουσώ τι τῶν περιστατικῶνγ. . 25 


* 


Σωπάτρου. Εἰ dv τῇ μεταλήψει ἀεὶ ἀπὸ ῥητοῦ 
ἡ ζήτησις, τίνος χάριν τὴν μὲν ἔγγραφον, τὴν δὲ ἄγρα- . 
φον ἐκάλεσεν ; ἡ τοίνυν διαφορὰ αὑτῃ ἐστὶν, ὅτι ἐν μὲν 
τῇ ἀγράφῳ ἀποστάντες τοῦ ῥητοῦ, οὐ γὰρ ἰσχύομεν αὖ- 
τῷ χρῆσϑαι, περὶ τοῦ πράγματος ποιούμεϑιο τὴν πᾶσαν 50 
ξήτησιν, ἐν δὲ τῇ ἐγγράφῳ ἄνω καὶ χάτω περὶ αὐτὸ * 


2 Ald. ὁμονύμως. $ Ald. ἀλλείλων. 4 Ald. αὐτῷ. 


.770 EXOAIA 


στρεφόμεϑα τὸ ῥητὸν, καὶ ἐν μὲν τῇ ἀγράφῳ συγχωρου- 
μένου τοῦ ῥητοῦ συνίσταται ἡ ἄήτησις, ἕν τι τῶν περι- 
στατιχὼν μεταλαμβάνοντας τοῦ διώχοντορ, ἐν δὲ τῇ ἐγ- 
γράφῳ. τῷ ῥητῷ ἐξ ἀνάγχης ἀμφότεροι χρήσονται, x 

δ περὶ αὑτὸ ἔσταν ἡ ἀντιλογία" εἰ yàp μὴ συγχωρηϑ ein 
παρὰ τοῦ ἑτέρου, πᾶσα ζήτησις ἀναιρεϑήσεται.- 


Μ ἀρκελλίνου, Προειπὼν περὶ πραγματικῆς, ὅτι 
διττή ἐστι, κατὰ ἀκολουϑίαν ἐπήγαγεν . * μετάληψις πά- 
Aw, ἡ μὲν ἔγγραφος, ἡ δὲ ἄγραφος" τὸ πάλιν εὐλόγως 

40 προσϑεὶς πρὸς τὰ προειρημένας 


Kol f μὲν ἔγγραφος τελεία τὲ ἐστι παραγραφὴ, καὶ τὸ πρότερον ζή- 
τῆημα περὶ μίὰν εὑρίσκεται τῶν νομικῶν στάσεων, περὶ ὧν αὐτίκα λέ- 
fous», ὡς εἴρηται- 


“Συριαναῦ. Ζητοῦσι, πῶς δύναται ἡ μετάληψις 

45 παραγραφὴ λέγεσθαι" ὅτι γὰρ παραγραφὴ καὶ αὕτη xé- 
χληται, δῆλον ἀφ᾽ ὧν Ἑρμογένης φησίν. καὶ ἡ uiv &y- 
γραφος τελεία τέ ἐστι παραγραφη" ὡς xal τῆς μεταλήη- 
veo παραγραφῆς μὲν xol αἰτῆς λεγομένης, ἀτελοῦς δέ, 
ἐροῦμεν, ὡς εἰχότως καὶ ταύτην παραγραφὴν ὃ τεχνογρά- 
40 φος καλεῖ, ἀτελῆ μέντοι, ἐπειδὴ ἄρχεται μὲν καὶ αὕτη 
ἀπὸ τοῦ ῥητοῦ, ovx ἀγωνίζεται δὲ περὶ αὑτό" οὐδὲ γὰρ 
ἰσχύει. ἔνϑεν ἀφίσταται μὲν τοῦ ῥητοῦ" παρὰ δὲ τὴν 
περίστασιν ποιεῖται τὴν ξήτησιν. Διατί δὲ ἐν πάσῃ στά- 
σει πρῶτον τὰ κεφάλαια τάξας χαὶ διελὼν καὶ διδάξας 
45 οὕτω τὰ εἴδη μεμήνυχεν, ἐν" μόνῃ δὲ μεταλήψει τὰ εἴδη 
- πρῶτον εἰρηχε καὶ οὕτω τὰ κεφάλαια; ὅτι ἐπὶ μὲν τῶν 
ἄλλων στάσεων προδιδάσχεται τὰ χεφράλαια τῶν εἰδῶν" 
πάντα γὰρ ἐν ἐχείναις τὰ εἴδη ἑχάστης τοῖς αὑτοῖς τέμνε- 
ται χεφαλαίοις, ἐν μόνῃ δὲ μεταλήψει ἕτερα ἔχει ἢ τε 

- 80 ὁμῶνυμος τῷ, γένει μετάληψις xcl ἡ παραγραςη.. διὸ 
ἀναγκαῖον ἦν πρῶτον τὰ εἴδη, εἰϑ'᾽ οὕτω τὰ χεφαλαια 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ om 


. διδαξαι" πρῶτον δὲ τὸν περὶ τῆς παραγραφῆς ποιεῖται 
λόγον. καίτοιγε ἐχρῆν τὸ ὁμώνυμον τῷ γένει πρῶτον δι- 
δόξαι" ἀλλ᾽ ἐπειδὴ ἡ μὲν “παραγραφὴ ἀπὸ ῥητοῦ τὸ χρά- 
τος ἔχει χαὶἕ περὶ τοῦτο τὴν πᾶσαν σπουδὴν; ὅπερ ἄτε- 
χνος πίστις, 7 δὲ μετάληψις οὐχ ἀπὸ ῥητοῦ ἀλλ᾽ ἀπό tw 
yog τῆς περὶ τὸ ῥητὸν περιστάσεως, ὃ τῆς ἐντέχνου πί- 
στεως, εἰκότως καὶ ἡ παραγραφῇ τῆς μεταλήψεωρ moots- 
εἰμηται. 


“Σωπάτρον. Τιλείαν παραγραφὴν τὴν ἔγγραφον 
ἐχάλεσεν ἀντιδιαστέλλων πρὸς τὸ χεφάλαιον τοῦ ἐν στο- 
χασμῷ παραγραφικοῦ" εἰ βούλει δὲ καὶ πρὸς. τὴν μετάλη- 
ψιν" ὡς γὰρ ἤδη" εἴρηται αὕτη OU τελεία ἐστὲ πα- 
ραγραφή . ἀλλ᾽ ἄρχεται μὲν ἀπὸ ῥητοῦ, ovx ἀγωνίζεται 
δὲ περὶ αὑτὸ" περὶ δὲ τι τῶν περιστάτικῶν ἀγωνιξομένη 
διαβάλλει, ἀλλ᾽ οὐκ ἐχβάλλει τὸν ἀγῶνα, οἷον ὅτι ovx ἔξε- 
στί σϑι κατηγορεῖν ἀτίμῳ ὄντι, ὥσπερ ἐν τῷ κατὰ Τιμάρ- 
χου Aioxivngę τὸ πρόσωπον παραγράφεται ὡς ἄτιμον" πόρ- 


σι 


10 


15 


vov γὰρ αὐτὸ λέγει. xci παλιν" ovx ἔξεστίν σοι χατη- s 


γορεῖν μου ἐπὶ τοῦδε τοῦ δικαστηρίου ὡς ἐν τῷ κατὰ dv. 
δροτίωνος 1" ,'ὅτι οὐκ ὀφείλεις μου ἐνταῦϑα κατηγορεῖν, 
ἀλλὰ παρὰ ταῖς ϑεσμαϑέταις “ 


Ἔστι δὲ ὅτε δρικῶς τέμνεται τὸ πράτερον ζήτημα. 


| “Σωπάτρου. “Σημειωτέον ὅτι ἡ παραγραφὴ οὗ 
μόνον χατὰ μίαν τῶν γομιχῶν ἐξετάζεται κατὰ τὸ πρό- 


τερον ζήτημα, τουτέστιν τὴν παραγραφὴν, ἀλλὰ xal 0Qu- 25 


΄στιχῶς * xal στοχαστικῶς. ὁριστικῶς μὲν οὕτω" νόμος 
τὸν ἡταιρητότα μὴ πολιτεύεσθαι, Τίμαρχος ἡταιρηχὼς 
xai διδάσχων γράμμᾳτα χωλύεται" ζητεῖται γὰρ ἐνταῦϑα, 


1 Ald. καὶ om, 3 Ald, προτετήμηται. $ Ald. εἴδη. 
4 p. 262. sqq. Bekk. 5 p. 599." 
4 Ald. δρικῶς h. 1, et paullo past. 


778 ZX0414 


, ei. ταὐτὰν tQ? πολιτεύεσθαι τὸ γράμματα διδάσχειν . καὶ 
πάλιν" νόμος περὶ τῶν αὑτὼν δίκας un eivos* ἑάλω ἱέρεια 
322 προαγωγείας χριϑεῖσα, ἥλω 7] αὑτὴ παλιν. ὕστερον, καὶ 
χρίνεται ἀσεβείας" ἐνταῦϑα γὰρ ζητοῦμεν, 5b ἢ προαγω- 
5 γεία τῆς ἱερείας. ἀσέβεια τυγχάνειν. ἀτελὲς yag ἔστι τὸ 
κρινόμενον, οὐ γὰρ ταὐτὸν προαγωγεία καὶ ἀσέβεια" δεὸ 
x«i χρινομένη λέξει. πρῶτον μὲν δὶς περὶ τῶν αὑτῶν δί- 
xag μὴ εἶναι. ὁ δὲ κατήγορος ἄλλην εἶναι κρίσιν λέγει, 
σροαγωγείας xal οὐ τὴν αὐτὴν τῇ ἀσεβείᾳ, ὥστε OU περὲ 
10 τῶν αὐτῶν ἡ κρίσις. ζητεῖται οὖν πρῶτον, εἰ ὁ νόμος O 
κωλύων δὶς εἶναι περὶ τῶν αὐτῶν κρίσεις τοῦτο λέγει, πό- 
τερον περὶ τοῦ αὐτοῦ πράγματος μὴ εἶναι δίκας δύο, Y 
δὶς περὶ τῶν αὑτῶν μὴ ποιεῖσϑαι χρίσεις διαφόρους - 
ἔπειτα δὲ, εἰ ταὐτὸν ἀσέβεια xo προαγωγεία" xoi γὰρ 
15 xal τὸ παραγραφιχὸν ὁρικῶς ἐξετάζεται, ἤτοι ἡ τοῦ νό- 
μου διάνοια, καὶ ἡ εὐθϑυδικία ὡσαύτως. στοχαστιχῶς δὲ, 
ἐς τὸ κατὰ Τιμάρχου" ζητοῦμεν γὰρ, εἰ Τίμαρχος ἡταέ- 
ρηκεν, ἢ μή. διό τινες ἠπόρησαν, διατὶ xol χατὰ ταύτας 
τὰς. στάσεις γινομένων. τῶν παραγραφῶν ὁ Ἑρμογένης 
20 οὔτε πλατύτερον περὶ τούτων ἐδιδαξεν, ἀλλ᾽ ὅσον 8 ἐπι- 
μνησϑῆναι μόνον, καὶ κατὰ μόνας τὰς νομιχὰς ἀπεφή- 
γατο, οὐχὶ δὲ καὶ xara ἄλλην τὴν παραγραφὴν ἐξετάξε- 
σϑαι. ἐροῦμεν οὗν, ὡς ἀχριβῶς ϑεωροῦντι οὔτε χατὰ 
στοχασμὸν, οὔτε χατὰ ὅρον γίνεται 7 παραγραφή" διὸ 
25 οὐδὲ αὐτὸς πλατέως εἶπεν περὶ αὐτοῦ" σχοπῶμεν δὲ οὕτω" 
παντὶ ῥητῷ δεῖ τινα ὑποκεῖσϑαι περίστασιν, εἰ μέλλοι iv* 
ὑποϑέσει ἀλλὰ μὴ ἐν ϑέσει λαμβάνεσϑαι. ὅταν μὲν γὰρ 
αὑτὸ ἐφ᾽ ἑαυτοῦ ἀμφισβητῆται, ϑετικὴ γίνεται ἡ κατὰ 
ταὐτὸ ἐξέτασις " κατὰ νόμου εἰσφορὰν. olov εἰ δημηγορη- 

80 τέον τοῖς τὰ πατρῷα χατεδηδοκόσι" παντὸς τοίνυν ῥητοῦ 
περίστασίν τινα ἔχοντος, εἰ μὲν κατ᾽ ἄμφω γένοιτο 7 
ἀμφισβήτησις, κατά τε ῥητὸν xol κατὰ περίστασιν νομι- 


2 Ven. 10. — 8 Ald, ὅσην. 4 Ald. μέλλοιεν, 


, 


EIS XTAXELX 779 


x5 πάντως ἀναφαίνεται στάσις, ὡς ἐπὶ τοῦ ξένου τοῦ ἐπὶ 
τὸ τεῖχος ἀνελϑόντος. ἐνταῦϑα γὰρ νόμος μὲν τὸ μὴ 
ἀνιέναι, περίστασις δὲ τὸ ἀνελθόντα ἠριστευχέναι" ἀμ- 
φισβητεῖται γὰρ ἑκάτερον . ὃ γὰρ νόμος περὶ παντὸς δια-. - 
γορεύει ξένου" 0 δ᾽ ἀνελϑὼν" ἠδίκησε τὸν νόμον παρα- δ᾽ 
flag. ὅλως δὲ περὶ πάσης ζητήσεως νομικῆς, εἰ μὲν περὶ 
ῥητοῦ μὴ ἀμφισβητῶμεν, περὶ δὲ μόνης τῆς περιστά- 
σεως, λογικὴν ποιήσομεν στάσιν" οἷον νόμος τὸν φονέα 
κολάξεσϑαι, εὑρέϑη τις ἐπὶ ἐρημίας, ξιφήρης »εοσφαγεῖ 
σώματι παρεστηχὼς χαὶ χρίνεται φόνου" δῆλον γὰρ, ὅτι 19 
στοχαστιχὸν τὸ ζήτημα, περὶ τὴν περίστασιν * , οὐ περὲ 


Ν 


TOU ῥητοῦ τῆς ξητήσεως οὔσης, ὡμολόγηται γὰρ τὸ. ῥη- 


τόν. προαγάγωμεν τοίνυν τῇ παραγραφῇ τὸν ÀOyOV' ὅτι 
μὲν οὖν περὶ μόνον τὸ ῥητὸν οὐχ ἔχει τὴν ζήτησιν, χα- 


roguvis ϑετίχὴ γὰρ ἀνεφαίνετο . ἀλλ᾽ οὐδὲ περὶ γυμνὴν 15 


τὴν περίρτασιν * λογικῆς γὰρ τοῦτο γένεσις στάσεως. πᾶ- 
σα δὲ παραγραφὴ ἔγγραφος" λείπεται, ἄρα xol χατὰ τὸ 
ῥητὸν καὶ τὴν περίστασιν γίνεσϑαι ἐν αὐτὴ τὴν ἀμφισβη- 
τησιν" ὅπου. δὲ ταῦτα, νομικὴ ἡ στάσις, ὥστε χαὶ ἡ πα- 
ραγραφή . ἀλλ᾽ εἰ ταῦτα, πῶς φησιν ὦ τεχνικὸς, ὅτε ἔσϑ' 30 
ὅτε ὁριστικῶς τέμνεται καὶ στοχαστικῶς ; ἐροῦμεν, ὅτι" 
καϑὸ μὲν ἀπὸ ῥητοῦ. ἔχει πᾶσα παραγραφὴ τὴν ἀρχὴν, 
ἀπὸ νόμον. πάντως λαμβάνεται xoà νομικῇ ὑποπίπτεν 
στάσει. καὶ χατὰ τοῦτο ὑγιὴς ὁ “Ἑρμογένους κανὼν, ὅτι 

ἡ ἔγγραφος κατὰ μίαν τῶν νομικῶν ἐξετάζεται" καϑὸ δὲ 25 
πλατυνομένη ἐν τῇ κατὰ ῥητὸν καὶ διάνοιαν τῆς ἐξετάσεως 
στάσει -ὁριστικῶς 5 ἐργάζεται, λέγεται χατὰ ὅρον ἐξετά- 
ξεσϑαι, τουτέστι τοῦ ῥητοῦ xoi τῆς διανοίας ὁρικῶς πλα- 
τυνομένου. ἴδωμεν χαὶ ἐπὶ ὑποδειγμάτων τὰ λεγόμενα, 
γόμος τὸν ἁλόντα προαγωγείας ἄτιμον εἶναν" ἁλούς τις 30 
προαγωγείας εἰσῆλϑεν εἰς τὸ ἱερὸν καὶ, κρίνεται ἀσεβείας" 


5 Ald. ἀγελϑὸν ἤδίκησαι. 6 Ald. μὴ om. 7 Ald. zouj- 
ceusy. — 8.Ald, στάσιν. —— 9 Ald, δρικῶς, 


780 | ZX0AIA 


. καὶ πάλιν" dig περὶ τῶν αὑτῶν δίχας μὲ εἶναι, γραψάμε- 
vog δημοσίων ἀδικημάτων Μειδίαν Δημοσϑένης χαὶ ἑλὼν 
- χρίνει αὑτὸν xai ὕβρεως" ἐν τούτοις γὰρ ἀμφοτέροις τοῖς 
προβλήμιασι χρωμένων τῶν παραγραφομένων LIS ῥητῷ, 
5 ἐξεταζουσι τὴν διάνοιαν οἱ διώκοντες ὁριστιχῶς " οἷον εἰ 
328 ἡ προαγωγεία ἀσέβεια, καὶ εἰ τὸ δὶς, νῦν τε καὶ πρότερον, 
ἢ δύο φησί. καὶ εἰ ταὐτὸν ὕβρις καὶ δημόσιον" οὐκ ἄτο- 
πον γὰρ καὶ δυσὶ χρῆσϑαι κατὰ ταὐτὸν παραγραςφιχοῖς," 
ὡς χαὶ ὁ τεχνίτης" τίνος δὲ χάριν ἐν παραγραφῇ ἐχβάλ- 
10 λοντες τὴν εὐθυδιχίαν μεμνήμεϑα πάλιν αὐτῆς; φαμὲν 
οὖν, ἐς ἐν μὲν τοῖς πλάσμασι δύο ζητήσεις δεῖ ποι- 
εἴσϑαι" μίαν μὲν τὴν περὶ αὐτῆς παραγραφῆς» ἑτέραν δὲ 
τὴν περὶ τῆς εὐθυδικίας" ἐν δὲ τοῖς ἀληϑινοῖς ἀγῶσι τό- 
τε δεῖ μεμνῆσϑαι καὶ ἀγωνίξεσϑαι τὴν. εὐθυδικίαν μετὰ 
..48 τὴν παρα) γραφῆν, ὅταν μὴ οἷόν τε ἄνευ τῆς εὐθϑυδικίας 
χατασχευάσαι τὴν παραγραφὴν" ἐς vcl Δημοσϑένης ἐν 
τῇ πρὸς Πανταίνετον παραγραφῇ δ΄ κελεύει γὰρ ὃ νό- 
μος, φησὶ, τοὺς ἄφεσιν χαὶ ἀπαλλαγὴν. δεδωχότας μὴ 
δικάξεσϑαι, οὐ γὰρ οἷόν τὲ ἐγένετο κατασχευᾶσαι τὴν 
20 παραγραφὴν, εἰ μὴ ἔδειξε διὰ" μαρτύρων, ὅτι “ἔδειξεν 1} 
ἄφεσιν χαὶ ἀπαλλαγήν. δεῖ δὲ «εἰδέναι, ὅτι ἡ Ey? 'gegoc 
αὕτη ἴδια χεφαλαιὰ οὐχ ἔχει" o δὲ Μητροφάνης φησὶν, 
ὅτι ἔχει τό τε κατ᾽ ἐπαγγελίαν xoi τὸ ix τοῦ ἀποβησο- 
μένου" τοῦ μὲν φεύγοντος μὴ προσδεχομένου κατὰ παρα- 
25 γραφὴν μεγάλα ἐπαγγελλομένου 14 δειχνύειν ἀδικοῦντα 
τὸν ἀντίδικον. τοῦ δὲ κατηγόρου μὴ ἂν ἐπὶ τὴν παρα- 
γραφὴν ἐλϑεῖν λέγοντος, εἰ τοῖς δικαίοις ἐθάῤῥει. ἀλλά 
φαμεν, ἐς οὐχ ἔστι παραγραφῆς ἴδια κεφάλαια ταῦτα, 
ἀλλ᾽ ἐπιχειρήματα μόνα. 


10 Ald, ταραγραφικῶς. | 41 Ald, πλάγμασι. ^ — 12 p.972. 
45 Ald. ἔδειξε. "44 Ald. ἐπαγγελλομέγου. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ 781 


Τὸ δὲ μετὰ τὴν παῤαγραφὴν xaÓ* ἑτέραν τινὰ διαιρεϑήσεται τῶν 
λογικῶν στάσεων" υἷον τὸν ἀντιλέγοντα νόμῳ εἴσω Ἶ τριάκοντα 
' ἧμερῶν δέον ἀντιλέγείν πρὶν οὗ κυρωϑῆναι" μετὰ ταῦτα δὲ μὴ d 
ἑστω᾽ πρεσβεύοντος τοῦ πένητος, ὃ πλούσιος ᾿ἐχϑρὸς ὧν ἐσήνεγκεν 
ϑόμον, τὸν eligo πέντε ταλάντων οὐσίαν κεκτημένον μὴ πολιτεύε- 5 
σϑαε μηδὲ λέγειν " ἐπανῆκδ pera τὰς τριάκοντα ἡμέρας ὃ πένης, 
καὶ ἀντιλέγειν βούλεται τῷ νόμῳ᾽ ἢ 3 προτέρα ζήτησις κατὰ ῥητὸν 
καὶ διάνοιαν γίνεται " πότε καὶ τίσιν οἴσω τριάκοντα ἡμερῶν προσ- 
τάττει ἀντιλέγειν ὃ νόμος" καὶ ὅτι οὐ τοῖς πρεσβεύουσιν οὐ τοῖς 
ἀποῦσι" καὶ ὅσα ἄλλα, ἣ δευτέρα δὲ κατὰ τὴν πραγματικὴν, εἰ 10 
ψόμιμον τὸ εἰσενεχϑὲν γράμμα, εἰ δίκαιον, καὶ τὰ ἑξῆς. 


Συριανοῦ. io ἀεὶ ξητήματά ἐστι περὶ τὴν éy^ 
ygoqov. μετάληψιν" τὸ μὲν xat ἐχβολὴν τοῦ ἀγῶνος, 
τὸ δὲ κατ᾽ εὐϑυδικίαν, ἐν o TOU πράγματος ἡ ζήτησις. 
πρῶτον οὖν χαλεῖ τὸ τῆς ἐκβολῆς, ὁ δὴ καὶ χυρίως πα- 15 
ραγραφή᾽ αὕτη δὲ, φησὶ , Χατὰ μίαν τῶν “Ῥομεκῶν ἐξ. 
ἐτασϑήσεται" ἐπειδὴ γὰρ ἐν αὐτῇ ἐστιν ἡ τῶν ἐμπι- 
πτόντων ῥητῶν ἐξέτασις, ἀναγχαίως κατὰ μίαν τῶν νο- 
μεκῶν. στάσεων διαιρεῖται" τὸ δὲ ἕτερον) ὃ xoi ἐπαχγό- 
μενόν ἐστιν ἤτοι 7] εὐθυδικία, χαϑ᾽ ἑτέραν δή τινα 20 
τῶν λογιχῶν, ὡς ἡ ὑπὲρ Φορμίωνος παραγραφὴ τὸ μὲν 
πρῶτον νομικὸν ἔχει ζήτημα, τὸ δὲ δεύτερον στοχαστι- 
xóv* πότερον εἶχεν ἐν ϑήκῃ τὰ εἴχοσι τάλαντα ὁ lla- 
σίων ἢ ov: ἡ δὲ πρὸς llavrawerov' τὸ μὲν “πρῶτον vo- 
pixóv, τὸ δὲ δεύτερον μεταστατικόν" τοῦ ἸΜνησιβούλου 25 
ἐπὶ Εὔεργον ἀνάγοντος τὰ γεγενημένα. ὥσπερ ἐν πασῇῃ 
παραγραφῇ τὸ μὲν πρῶτον περὶ αὐτοῦ ἐστι ζήτημα τοῦ 
εἰσαχϑῆναι τὸν ἀγῶνα, τὸ δὲ δεύτερον περὶ τῆς εὐϑυ- 
δικίας τοῦ προχειμένου πράγματος" πλὴν μόνης τῆς χα- 
τὰ Τιμάρχου παραγραφῆς, ἐχείνη γὰρ μονὴ τὴν εὐ- 30 
ϑυδιχίαν ovx ἔγχει. 


Μαρκελλίνου. «ογικαὶ μέν εἰσιν, ἐν. αἷς περὶ 


1 Par. ἔσω. 4 Ald. ó. 


ΚΟΥ ZXOMIA . 


πράγματος 9 ζήτησις, καὶ πάντα᾽ ἃ 3 περὶ ἀγράφων H- 
ἑτάξεται" ἐνταῦϑα. δὲ, φησὶν, Ó προτέρα ζήτησις χατὰ 
ῥητὸν καὶ διάνοιαν" χρήσεται γὰρ ὁ μὲν πλούσιος τῷ 
δητῷ; ὁ δὲ πένης τῇ διανοίᾳ λέγων" ὅτι ἄχρι τριάχον- 
5 τα ἡμερῶν εἶπεν κατηγορεῖν τοὺς ἐπιδημοῦντας, OU τοὺς 
ἀποδημοῦντας, καὶ μάλιστα δημοσίας ἕνεχα χρείας, ὧσ- 
περ χἀγὼ τῆς πρεσβείας χάριν ἀπὼν οὐχ ἐδυνάμην ἐν- 
“τὸς τῆς προϑεσμίας χατηγορεῖν, ἡ δευτέρα δὲ xarà 
“πραγματικὴν, εἰ νόμιμον 4 εἰσιέναι" 5 ταῦτα - γὰρ πρα- 
40 γματικῆς ἴδια ὡς ἐν τῷ πρὸς “επτίνην, ἐς ἐν τῷ xa- 
τὰ "Apiaroxgarove ; καὶ χαϑόλου ἔνϑα ἂν ἔχωμεν ὁ vo- 
324 μον, ἀλλὰ χαὶ ψήφισμα" μικρὸν γάρ τι διαφέρει νόμος 
ψηφίσματος. : 
τ 


᾿Εμπέπτωχε δὲ ἐνταῦϑα καὶ δεύτερόν τε ὧς παραγραφικόν" οἷον 
45 οὐκ ἔγων τὰ πέντε τῴλανια οὗ δύνασαι λέγειν" δῆλον δὲ, ὡς καὶ 
πρὸς τοῦτο ἀἁπαντήσεται τῇ φύσει τοῦ πράγματος" ἔτι γὰρ τῆς ζη- 
τήσεως οὔσης περὶ τοῦ εἰ χρὴ δοχιμασϑῆναι αὐτὸν, οὐχ οἷόν τε 
- . ἤδη -ὡςς κυρίῳ χρῆσϑαι. 


Μαρχελλίνον. Ππιϑανότητος ἔχεται. τὸ λεγόμε- 
20 μον, οὐ γὰρ δὴ ἰσχυρὸν οὐδὲ ἀγωνιστικὸν τὸ παραγρα- 
gixov' éx τῆς προβυλὴς δὲ παραγράφεται λέγων, ὅτι οὐχ 
ἔξεστί σοι πολιτεύεσθαι μὴ ἔχοντε τὰ πέντε τάλαντα" 
. διὰ τοῦτο δὲ ovx ἀγωνιστιχὸν τοῦτο, ἐπειδὴ ἀνόητὸν τὸ 
τοῖς ἀμφιβόλοις ῥητοῖς Ἶ ὡς κυρίοις κεγρῆσϑαι" ἀλλ᾽ 
25 ὀλίγον πως πιϑανὸν, ὡς ἐπὶ τοῦ «“Τεπτίνου νόμου" ἐχεῖ 
γὰρ δοκεῖ πως τῇ προϑεσμίᾳ χεχυρώσϑαι, εἰ καὶ ἀμ- 
φίβολόν ἐστιν ὃ γόμορ" χρήσεται, μὲν οὖν τῷ προειρη- 


— — * 


5 Ald. τὰ. Par. in quo omissum fuit, supra lineam scri- 
ptum babet tà. seripsi à. 4 Ald. ἀνόμιμον. Par. εἰ γύμιμον. 


4 Par. εἰσεν. fine dubio εἰσενεγκεῖν). 6 Ald. ἔχομεν. 
4 Ald. οὐ τοῖς ὡς κυρίως, - 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ 5 78 


jio παραγραφιχῷ "ὃ φεύγων ἐγταῦϑα; οὗ μὴν ἐνδια- 
τρίψει" οὐ γὰρ ἰσχὺν ἱκανὴν, ὅπερ εἶπον, ἔχει, πιϑα- 
yov δὲ πως ὑλίγον ἐστίν" navy δὲ αχριβῶς xai ὁ τεχνι- 
χὸς, ἐπειδὴ ὥσπερ ἐν μεταλήψει ἀπὸ τῶν περιστατιχῶν 
ὁ διώκων τὴν ἀντίϑεσιν ποιεῖται, ὡς παραγραφικὸν αὖ- 5 
τὸ εἶπεν" ἐπειδὴ χρόνῳ “μόνον ἐχυρωϑὴ 0 γόμος, OU. xpi- 
Utt δικαστῶν" εἰ γὰρ ἣν κρίσει κεχυρωμένος, παραγρα- 
φὴ ἐγίνετο δι᾿ αὑτοῦ τελεία καὶ οὐ παραγραφικόν᾽ ἔστι 
δὲ τὸ παραγραφικὸν τοῦτο τοιοῦτον" οὐκ ἔχων, φησὶ, 
τὰ πέντε τάλαντα οὐ δύνασαι λέγειν. ὃ γὰρ νόμος χω- 10 
λύει σε λέγεϊν ἐνδεῶς ἔχοντα τῶν πέντε ταλάντων" ὁ δὲ 
λύσει ταῦτα τὸν χρόνον μεταλαβὼν, ὅτι ἔτι ἀμφιβόλου 
ὄντος, εἰ χρὴ κύριον εἶναι τὸν νόμον, πὼς δυνατὸν ὡς 
κυρίῳ χρῆσϑαι" κατὰ φύσιν δὲ τοῦ πράγματος τὴν TOL- 
αὕτην εἶπεν γενέσϑαι λύσιν, δι’ ὧν φησίν" δῆλον δὲ ὡς 15 
καὶ πρὸς τοῦτο ἀπαντήσεται τῇ φύσει τοῦ πράγματος, 
ὅτε οὐχ ἐξ ἐπιχειρημάτων οὐδὲ χατασχευῆς περιττῆς, 
ἀλλ᾽ ἐξ αὐτῶν τῶν ὑποχειμένων εἴληπται" 


Ἢ δ᾽ αὖ ἄγραφος διαιρεῖται προβολῇ, παραγραφικῷ, τῷ ἀπὸ τοῦ 
ζητοῦ, μεταλήψει, συλλογισμῷ , ὅρῳ, ἀντιϑέσει, ἑτέρᾳ. μεταλήψει, 20 
, ἀντιλήψει, ϑέσει, ποιότητι, καὶ γνώμῃ" οἷον ἀριστεύσας ne ἤτησε 
πολίτου φόνον, καὶ ἔλαβεν. εὕρηται προαπεκτονὼς αὑτὸν καὶ φεύ- 
γει φόνου" ἢ προβολὴ, ἀνδροφόνος εἶ". τὸ παραγραφικὸν, οὗ δώσω 
λόγον ὑπὲρ τοῦ παραδοϑέντος μοι πρὸς ἀναίρεσιν ὑπὸ τοῦ δήμου. 


“Συριανοῦ. -H μετάληψις διαιρεῖται κεφαλαίοις 25 
Toig αὐτοῖς, οἵςπερ ὃ ὅρος xol ἡ ἀντίληψις, πλὴν σφό- 
δρα ὀλίγων" ὥσπερ γὰρ αἱ ἀντιϑετικαὶ τοῖς αὐτοῖς διαι- 
ροῦνται Ὁ σγεδὸν πλὴν ταξεως ? καὶ τοῦ οἰχείου xtqa- 
λαίου, οὕτω xal αὗται" κεφάλαια δ᾽ οὖν μετολήψεώς 
ἐστι τάδε,' προβολὴ τοῦ χατηγόρου, παραγραφικὸν τοῦ 30 
4 Ald. διαιρεῖται. 2 Ven. τῆς τάξεως *. τ. oixsloy ἐκά- 
στης κεφ. . 


79 ΣΧ 0.4IA 


φεύγοντος, ἀντιληπτικῶς εἰσαγόμενόν τε χαὶ πλατυνόμε- 
μδνον, μετάληψις τοῦ κατηγόρου; συλλογισμὸς * τοῦ φεύ- 
)γοντος, ὅρος ταῦ χατηγόρου, γμώμη vopoDérov, πηλε- 
κότης πρὸς τι, χοινά" τὴν δὲ πηλιχότητα καὶ τὸ πρός 

δτι ποτὲ μὲν ἐξετάσουσιν ὡς δεῖ, ποτὲ -Ó? . καὶ παραλεί- 
ψουσιν 4 ὡς παρέλχοντα διὰ τὸ σφόδρα τοῦ πράγματος 
ὡμολογημένον ἔτι διαιρεῖται ᾽ καὶ τοῖσδε, ἀντιϑέσεε, 
ἀντεγχληματικῇ, ἀεὶ ἐν μεταλήψει ἐμπιπτούσῃ, λύσεε με- 
ταληπτιχῇ ζητοῦσι δὲ, 5 τί διαφέρει ἀντέγχλημα μετα- 

10 λήψεως, εἴγε ἐν ἀμφοτέραις κατέγνωσται τὸ 7 ;πρόσ- 
ὠπον" ἐροῦμεν οὖν, ὅτι ἐν μὲν ᾿ἀντεγχλήματι ἀδίχημά 
ἔστι τὸ ὑπὸ τοῦ φεύγοντος πραχϑέν" ἐν δὲ μεταλήψεε 
αὐτὸ μὲν τὸ γεγονὸς ὃ ovx ἔστιν ἀδίχημα" διὰ δὲ τι τῶν 
περιστατικῶν ὡς ἀδίκημα εὐθϑύνεται. ? 


15 ο«Σωπάτρου. Περὶ τῆς ταξεως τούτων ἤδη xcv 
ταῖς ἄλλαις εἴρηται στάσεσιν, ἐπὶ δὲ τοῦ παραδείγματος 
τοῦ τεχνικοῦ τὴν δύναμιν ἑκάστου χεφαλαίου σχοπήσο- 

μὲν" 


- e. , e ? 
3 Ven, συλλογισμῷ τοῦ φεῦγ., ὁρῳ T. X. γνώμῃ T. νομ. πηλι- 
^ ] , 
χκότητι, πρός Ti, κοινοῖ. —— 4 Ald. et Par. πάραληψουσιν. Ven. 
παραλείψουσιν. 5 ἔτι διαιρεῖται καὶ τοῖςδε Ven. om. 6 Ven. 
ζητοῦσι δὲ τινες τίνι διὰφ. 7 Ven. τὸ πεπονϑὸς κατέγνωσται 
πρύσωπον. 8 Ven; γένος. 9 Vern. addit: ᾿Ιστέον δὲ, ὅτι πᾶν 
ἐνθύμημα καὶ πᾶν εἰκὸς καὶ σημεῖον τῆς κατὰ τὰς στάσεις ῥητορι-- 
κὴς λύεται τῷ καὶ τὴν ὕλην ἐνδεχομένην εἶναι" τεκμήρια δὲ αὑτὴς 
τινα ἀλυτά ἐστιν Og κατὰ τὸν Αἰσχίρην τὸν ἐπὶ τῷ προδεδωκέναε 
3 , ?o^ — , 4 « , , *» 8 
τὸν Κερσοβλέπτην κρινόμενον" διόπερ καὶ ἐν τοῖς ἀσυστάτοις αὑτὸ 
, i] [d * 
τετάχαμεν" ὡς κατὰ TO τεκμήριον δῆλον" 5 μέντοι ἀληϑινὴ ῥητορι- 
LU ^ V 3 , 
xi τὴν αὐτὴν ὕλην ἔχουσα τῇ φιλοσοφίᾳ, φημὶ" δὴ τὴν ἀναγκαίαν, 
ἀναγκαίους ἔχει καὶ τοὺς λόγους" oU γὰρ τὸ νομιζόμενον ἐκείνη 
m ! * ⸗ 3 , 3 * . M. » * 
σχοπεῖ δίκαιον καὶ συμφέρον καὶ καλὸν, ἀλλὰ τὰ ὄντως ovra xci 
- , τὸν ἢ 3 , * 
ἀμιγῆ, διόπερ. καὶ ἀντιῤῥησεως éni τοῖς. ἀναγκαίοις λόγοις ἐστὶν 
ἐλευθέρα. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ. | . 285 


μεν" ἢ προβολὴ τοίνυν, ἀνδροφόνος εἰ εἰ" μέγα δὲ χαὶ 
σιαρὰ τοὺς νόμους τὸ γεγονός" ἰστέον γὰρ, ὡς ἐν μὲν —— 
ταῖς ἄλλαις στάσεσιν αἱ προβολαὶ μετρίαν καὶ ἡρεμαίαν ὦ 
ποιρῖνται τὴν αὔξησιν ; ἐνταῦϑα δὲ τούτων ἐκλεὶπόντων 325 
τῶν κεφαλαίων 7 προβολὴ μετὰ τῆς δεούσης. αὐξήσεως 5 
τῶν ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρι τέλους χαταδέξεται τὴν ἐργασίαν, 
τουτέστιν ἀπὸ τῶν περιστατιχῶν 7] καὶ πάντων ἢ xol 
τῶν ἐμπιπτόντων" τὸ παραγραφιχὸν, oU δώσω λόχον" 
τοῦτο TOU φεύγοντός ἐστιν" τοῦτο δὲ ἐνταῦϑα μὲν ἂν- 
τιληπτιχόν ἐστι" δύναται δὲ καὶ δρικῶς xol ἀντεγχλημα- 48 
τιχῶς καὶ μεταστατικῶς σχηματισϑῆναι" ὁρικῶς μὲν οὔ- 
τως" ἐφ᾽ ἑτέροις ἰσχύουσιν αἱ γραφαί" ἐπὶ γὰρ τῶν ὑπὸ 
τοῦ δήμου παραδοϑέντων οὐδὲ πω xol τήμερον ἐγρά- 
Ψατό τινά τις" στοχαστικῶς δὲ ὡς Δημοσθένης ἐν τῷ 
κατὰ Μειδίου τὴν ὁριχὴν ἀντίϑεσιν στοχαστικὼς εἰσαγα- 45 
γὼν λέγει" ὡς εἴπερ ἀληϑῶς ἐπεπόνϑεις ταῦτα, δίκας ἰδίας. 
οὐ προσήχει λαχεῖν" .TÓ γὰρ ὡσεὶ στογαστιχόν" ιἄντεγ- 
κληματιχῶς δὲ, ἀξίου ὄντος ταῦτα παϑεῖν τοῦ ὑπὸ τοῦ 
δήμου παραδοϑέντος μου κόμπον ἄλλως 5? ὀδόντων 5 ἥγη- 
μαι τὴν παροῦσαν γραφήν" ἀντιστατικῷς δὲ, ὑπὸ τοῦ 20 
δήμου τὴν εἰς ἀριστεῖον τοῦ κατηγόρου. ἀναίρεσιν λα- 
βὼν καὶ ὑπὲρ εὐχλείας ἐμῆς re xal αὐτοῦ, τοῦτον ἀπε- 
χτονὼς παρέλκχον τι ὮΣ ἐργαζόμενον, τὸν ὑπὲρ τούτου γρα- 
φόμενόν με, οὐ δίκαιον ᾿ἀναιδευόμενον ἐᾷν" μεταστατε- 
χῶς δὲ, ὃ νόμος αἴτιος τῆς σφαγῆς, ὡς ἀριστεῖ τὰ κα- 25 
ταϑύμια δωρεῖσϑαι κελεύων, παράνομον ἀποφαίνει ποι- 
οὐμενον τὸν συχοφάντην τὴν παροῦσαν γραφήν. ᾿Ιστέον 
δὲ, ὡς τὸ παραγραφικὸν τούτῳ διαφέρει τῆς παραγρα- 
φῆς, ὅτι ἐκεῖ μὲν ἀπὸ δητοῦ ἐστιν ἡ ζήτησις καὶ περὶ 
αὐτὸ τὸ ῥητὸν, ἐνταῦϑα δὲ εἰ καὶ ἀπὸ δητοῦ, ἀλλ᾽ 50 
οὐχὶ χαὶ περὶ ῥητοῦ ἐστιν ü ξήτησις" ov γάρ τε καὶ͵ 


10 Ald, ἅλως ὀδόντων 5| Ἴγηρμαι. 11 Ald. παρελκοντί. 
Rhetor. 1Y. 50 


D NN XX0AIA 


nto τοῦ ῥητοῦ ὃ διώχων εὐθὺς ζητεῖ, ἀλλὰ τὸ ῥητὰγ 
κατὰ χώραν ἐῶν ἀνεξέταστον ἀπό τινος τῶν περιστα- 
τικῶν τὴν ἀντίϑεσιψ ποιεῖται" ἔνϑεν οὐδὲ παραγραφὴ 12 
ἀλλὰ παραγραφιχὰν ὠνόμασται" ἀμέλει γοῦν xoi ἡ τά- 
δ ἕξις ἐνήλλαχταν τῆς χρήσεως τῶν “πέριστατιχῶν" ἐν μὲν 
γὰρ παραγραφῇ ὃ φεύγων χρῆται τοῖς περιστατιχοῖς εἰς 
φὴν τοῦ ῥητοῦ ἐργασίαν, ἐν δὲ μεταλήψει 0 διώχων οὗ- 
χὶ εἰς τὴν τοῦ ῥητοῦ συνηγορίαν" ov δεῖται γὰρ τοῦτο 
χατασχευῆς ὁμολογούμενον καὶ ἀγαμφίλεκτον ὃν, ἀλλ 
40 εἰς τὴν τοῦ πεπραγμένου διαβολήν" τῆς μὲν οὖν mapa. 
γραφῆς τούτῳ διαφέρει, τοῦ δὲ ἐν στοχασμῷ παρα- 
ψραφικοῦ, ὅτι εἰ xal πρὸς διαβολὴν καὶ αὐτὸ τοῦ ἀγῶν 
vog λαμβάνεται, ἀλλ᾽ οὐχ ἀπὸ τῶν περιστατιχῶν ὥσπερ 
ἐχεῖνο" ἀπὸ δὲ τοῦ ῥητοῦ εἰσάγεται" διὸ xo πρῶτον ἐπὶ 
45 τῇ προβολῇ τάττεται, χατὰ φύσιν γὰρ τοῖς κατηγορου- 
μένοις ἐστὶ μέμφεσθαι τὸν ἀγῶνα καὶ διαβάλλειν. 


Μαρκελλίνου. Τὰ μὲν κεφάλαια τοιαῦτα, σα- 
φηνείας δὲ ἕνεχα διὰ τοῦ παραδείγματος ἕχαστον τού- 

. Twv παρίστησι, σαφὴς δὲ ἡμῖν ἐκ τῶν πρόσϑεν γέγο- 
20 vev ἡ προβολη" ὅϑεν ὡς πρὸς εἰδότας ὃ λόγος, ᾿«ν- 
δροφόνος εἶ" ἐπέδειξε μόνον ἡμῖν τοῦ χεφαλαίου τὴν 
δύναμιν, οὐχ ὡρίσατο δὲ, τί ἐστι προβολὴ, προεῖπεν. γὰρ 
ἐπὶ τοῖς ἔμπροσϑεν" λέγουσι δὲ ἴδιον εἶναι τῆς dv τῇ 
a gag μεταλήψει. προβολῆς τὸ τελείαν ἐν αὐτῇ τῶν ἀπ 
E ἀρχῆς ἄχρι τέλους à ἐστι TOV πεπραγμένων τὴν ἐξέτασιν 
ποιεῖσθαι" ἐν μὲν γὰρ ταῖς ἄλλαις στάσεσιν, ἔνϑα ἂν 
εὑρίσχηται τοῦτο τὸ κεφάλαιον, μερικῶς ἐν αὑτῷ τὰ ἀπ᾽ 
ἀρχῆς ἄχρι τέλους ἐξετάσομεν, καὶ μόνον ἐφαψάμενοι 
τῶν πεπραγμένων παρελευσόμεϑα, τοῖς οἰχείαις χαϊροῖς 
80 τὴν ἐντελῆ κατασχευὴν φυλάττοντες" ἐν δὲ τῇ μεταλήψει 
οὐχ ἔτι ὁμοίως μεϑοδεύσομεν, ἀλλὰ ἐν αὐτῇ τῇ προβολῇ 


42 AI, παραγραφήν. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 78] 


. P 
τελείως τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι ξέλους ἐργασόμεϑα" τὸ δὲ 
αἴτιον τοῦ εἰρημένου, ὅτι ἐν ἐχείναις μὲν ταῖς στάσεσιν 
ὄτερα χεφάλεια «αὐξητιχὰ TOU πράγματος, ἐμπίπεει, αἷᾳ 
ἀναγκαίως τὰς ἐργασίας φυλάττοντες à τῇ προβολῇ pt. 
'Σρίως χρησύμεϑα" οἷον ἥ τε πηλικότης 1! χαὶ τὸ πρόρ τι ὃ 
ἐνταῦϑα δὲ προσήκει ἀπὸ τῶν περιστατιχῶν τὰ manQu- 
χμένα ἐν αὐτὴ τῇ προβολῇ. διεξιέναι τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρε 
τέλους κατατρέχοντας, xci τελείᾳ τῇ ἐργασίᾳ χρωμένους" 
ὡς ἐπὶ τοῦ προκειμένου παραδείγματος" πρῶτον μὲν τὰ 
πρᾶγμα ἐρεῖ ü χατήγορος τὸ πραχϑὲν, ὅτε μέγα" καὶ 10 
ὑπὸ τίνος, ὅτι παρὰ τοῦ πλουσίου δι᾿ ὕβριν χαὶ περεου- 826. 
σίαν ἀδικοῦντος καὶ καταφρονοῦντος᾽" εἶτα ἀπὸ τῶν περῃ- 
στατιχῶν, emo τοῦ προσώπου" ὅτι τῶν πολιτῶν εἷς ** o 
ἀνῃρημένος, ὅτι οὐδὲν ἠἡδικηχὼς, οὐχ ἐν δικαστηρίῳ ἀ- 
λούς᾽ χαὶ ἀπὸ τύπου, ἐν ᾧ πέπραχται, ὅτε ἐν τῇ ἡμε- 18 
τέρᾳ πόλει ,! f πασὼν κεἰ τύχοι φιλανθρωπίᾳ καὶ διχαιο- 
div, ὑπερέχειν δοκεῖ" ἔστι δὲ εἰπεῖν xal ἀπὸ χρόνου ἥτας, 
καιροῦ, ὅτι ἐν εἰρήνῃ οὐκ ἐν πολέμῳ, ὅτε πᾶσιν ἡσυχά- 
Dev. ἐξὴν xol τῶν οἰκείων ἀπολαύειν, ἤδη τῶν πολειιίων 
ἡττωμένων" καὶ ἀπὸ αἰτίας" ὅτι δι᾿ ἔχϑραν ἀνήρηται, 28. 
οὐ δι᾿ ἀδικίαν οὐδεμίαν" τὸ γὰρ ὅτι πρὸ τῆς τοῦ δη- 
μου δωρεᾶς xol συγχωρήσεως ἀνήρηται, ἐν τῷ οἰκείῳ 
τόπῳ φυλάξομεν, λέγω δὴ ἐν τῷ μεταληπτικῷ χαὶ ὁμω- 
γύμῳ τῆς στάσεως χεφαλαίῳ" διὰ τούτων δὲ, ὅπερ εἷς- 
σον, χατασχευάσας᾽ τὴν προβολὴν ἐπάξεις ἐχεῖψο τὸ ὅτι $5, 
ἀνδροφόνος εἰ χαὶ τιμωρίαν ὑποσχεῖν δίκαιος" εἰχότῳς: 
. δὲ χαὶ χαταφρονητικὸς 0 λόγος καὶ δριμὺς ἂν εἴη" καὶ 
γὰρ xüv εἰ λαμπρὸς ἢ ὑπὸ τῆς ἀριστείας ὃ κρινόμενος, 
ἀλλ᾽ ὅμως τῇ ποιότητι τοῦ πεπραγμένου διεβέβληται. 
Τὰ παραγβθαφικὸν, ov δώσω λόγον. ᾿Δἀπαντήσει 30 
δὲ πρὸς τὴν προβολὴν ὁ φεύγων τῷ παραγραφιχῷ τῷ 
ἀπὸ τοῦ ῥητοῦ" ἐστὶ δὲ τοῦτο, Ürb ὑπὸ τοῦ δήμου πα» 


13 Ald. πηλικότητο. 14 Ald. ols. 


30. . 


788 c ΣΧΟΑΙΑ͂ 


, 


ραδίδοτο xol οὗ γρὴ λόγον ὑπὲρ τοῦ παραδοϑέντος οὗ- 
δὲ δίκας δοῦναι" δηλον δὲ, ὡς οὐκ ἐχτὸς ἐργασίας τὸ 
τοιοῦτον προβάλλεται , ἀλλὰ χαὶ ταῖς ὑφειλομέναις χατα- 
σχευαῖς Vt. αὑτοῦ χρώμενος" οὕτω γὰρ ἰσχυρότερον ἔσται" 
5 οἷον ὅτε χρὴ κύρια εἶναι τὰ ὑπὸ τοῦ δήμου τοῖς ἀριστεῦ- 
σιν εἷς ἀμοιβὴν τῆς ἀρετῆς δεδομένα, χαὶ μὴ κρίνεσθαι 
τοὺς τυχόντας ὑπὲρ ὧν ἔλαβον" 15 ἐχ γὰρ τοῦ καϑολι- 
χοῦ καὶ τὸ μεριχὸν χατασχευάσομεν" ὅτι οὐδὲ ἡμᾶς δί- 
xoiov νῦν διδόναι λόγον ὑπὲρ ὧν εἰλήφαμεν" εἶθ᾽ ὅτι 
40 χαὶ συνοίσει τῇ πόλει βεβαίας εἶναι τὰς διδομένας ἅμοι- 
Bae πλείους γὰρ εὖ ποιεῖν ἐθελήσουσιν" καὶ τοὐναντίον 
ὅτι οὐδεὶς ἔτι χινδυνεύειν ὑπὲρ τῆς πόλεως ϑελήσει τοὺς 
πρότερον εὖ ποιήσαντας, ἐὰν μὴ τιμηϑέντας ἴδῃ" ἀπὸ 
τοῦ δητοῦ U δὲ τὸ παραγραφιχὸν τοῦτο ἐχάλεσεν, ὅτι τὸ ῥητὸν 
46 αὐτὸ προβαλλόμενοι δι αὐτοῦ τὴν κρίσιν αἰτιώμεϑα; 
ὥσπερ ἐν τῷ παρόντι παραδείγματι" προβαλλόμενος γὰρ 
τὸ τοῦ δήμου ψήφισμα ὃ φεύγων xoi τὴν δοϑεῖσαν ἐξ- 
ουσίαν, διὰ τούτων τὴν χρίσιν αἰτιᾶται" τοῦτο δέ τινες 
ἀγνοήσαντες, πῶς ἂν παραγραφικὸν ἀπὸ ῥητοῦ γέγοιτο, 
. 20 τοῦτο *0 E διαφέρει; φησὶν , 7 παραγραφὴ τοῦ παρα- 
γραφικχοῦ, ὅτι ἐχείνη μὲν ἀπὸ δητοῦ γίνεται, τοῦτο δὲ 
oix ἔτι ἀπὸ ῥητοῦ, ἐθαύμασαν τὸ εἰρημένον" ἐροῦμεν 
δὲ πρὸς αὐτοὺς, ὅτι εἰ μὲν τὴν εὐθυδικίαμ τὸ ῥητὸν ἐξ. 
ἔβαλλεν ἢ. χρίνεσϑαι ἐπὶ τοῖσδε *7 ἔλεγον," : παραγραφῇ 
38 ὧν ἦν" τοῦτο γὰρ παραγραφῆς ἴδιον τὸ διὰ τοῦ ῥητοῦ 
τὴν εὐϑυδιχίαν ἐχβάλλειν" νῦν δὲ τοῦτο μὲν οὐ ποιεῖ, 
ἐξουσίαν δὲ μόνου τοῦ πεπραγμένου χατασχευάξει" διὸ 
εἰχότως παραγραφικὸν ἂν εἴη τὴν ἰσχὺν ἔχον ἀπὸ TOU 
ῥητοῦ μεμφόμενον τὴν χρίσιν οὐ τελείως ἐκβάλλον χα- 
80 Ono. ἡ παραγραφή. 


15 Ald, et Par. ἔλαβεν. in Par. manu recenti superscri- 
ptum o. 46 Par, rotrg.— 17 Par, ταῖςδε, 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 789 


Ἢ μετάληψις" olx ἦν ὅτο ἄνῃρεῖτο * οὕπω παραδεδομένος᾽ τὸ γὰρ. 
κατὰ τὸν χρόνον μεταλαμβάνει δηλαδὴ καὶ τὸ μὲν πρᾶγμα συγχω-᾿ 
gH, τὸ δὲ περὶ τὸ πρᾶγμα κρίνει" ἐν ᾧ ὅτε οὐδ᾽ ἂν ἔδωκεν ὃ δὴ-᾿ 


μος, εἰ παρῆν καὶ ἀντέλεγεν. 


Συριανοῦ. Δευτέρα εἰκότως ἡ μετάληψις τοῦδ᾽ 
διώκοντος τέταχται. ἀναγκαίως γὰρ τοῦ φεύγοντυς δια- 
βολῇ ἰσχυρᾷ χρησαμένου τῇ ἀπὸ δητοῦ, ἀναγκαῖον ἣν 
προσϑεῖναι αἰτίαν, δι᾿ ἣν ἡ κατηγορία αὐτῷ ov παρα-᾿ | 
f'sfaouévn γίνεται" τοῦ φεύγοντος τοίνυν προβαλλομέ- 
vov τὸ ἀπὸ ῥητοῦ παραγραφιχὸν, tjj τοιαύτῃ μεταλήψει 0’ 
Ó κατήγορος χρήσεται, ὅπερ ἐστὲ συμπλεχτικώτατον κε- 
᾿φάλαιον xal ὁμωνύμως χαλούμενον τῇ στάσει. ἐν τούτῳ 
δὲ τῷ παραδείγματι καὶ πλείω χώραν ἔχει. προσϑήσεν 
γὰρ καὶ ταῦτα, ὡς εἰ παρὴν ἀντέλεγεν ἂν xoà οὐχ ἂν 
ἔδωχεν ὁ δῆμος. τοῦτο δὲ τὸ κεφάλαιον ἴδιον μὲν τῆς 15 
στάσεως οὐκ ἔστιν, ἐπιχείρημα δὲ τοῦ κεφαλαίου. σφό- 327 
ópa δὲ δεινή τις ἡ τοιαύτη μέϑοδος. ἐπειδὴ γὰρ συμ- ᾿ 
φέρει Σ μὲν τῷ κχατηγόρῳ διαβάλλειν τὴν τοῦ δημου 
διάγνωσιν, καϑαάπτεσθϑαι ? δὲ παντὸς τοῦ δήμαν φορ- 
τικὸν, ἐπὶ τὸν φεύγοντα μεταστήσει τὴν αἰτίαν λέγων, 20 
διὰ τοῦτο τὸν δῆμον ἡπατῆσϑαι, ὅτι ὁ ἀντερῶν πρὸς 
τὴν αἴτησιν oU παρῆν, ἐκείνου πρὸ τῆς αἰτήσεως ἀνῃρη- 
μένου. ᾿Ιστέον δὲ, ὡς οὗ πάσης μεταλήψεως ἡ αὐτὴ 
δύναμίς ἐστιν, ἀλλ᾽ Or ἄν ἢ ἀπὸ τόπου, ἦ χρόνου 
λαμβάνηται,“ ὡς ἐπὶ τοῦ παρόντος τοῦ τεχνιχοῦ πλάσμα- 35 
rog, μεγάλην ἔχει τὴν ῥοπήν. ἐρεῖ γὰρ O χατήγορος με- 
ταλαμβάνων τὸν τόπον xai δυσωπῶν τοὺς διχαστὰς ὀνό- 
ματε τῶν ὑβρισϑέντων ϑεῶν" ὡσαύτως καὶ ἀπὸ roi 
χρόνου" ἐρεῖ γὰρ ὅτι συνήδει τινὰ ἄτοπα, & ἔχπυστα" . 
τῷ δήμῳ γενόμενα &ig μέγα τοῦτο περιέστη κακόν" διὰ 530 


1 Par. &»jgyro τοὔπω, 2 AM, ἐμφέρει. δ. Ald. καϑά- 
περι — & Ald, λαμβάνεται. — 5 Ald, ἔχπτυστα et 1. 50. περώστη. 


i] 


790 E Z2 X0.A4I4 


τοῦτο φϑάνει: τῷ φόνῳ τὴν τοῦ δήμον κατάγνωσιν. ὅτε 
δὲ ἀφ᾽ ἑτέρου ἄτονος καὶ ἀσϑενεστέρα, ὡς ἐπὶ τοῦ ἐμε- 
πρήσαντος τὸν μοιχὸν σὺν τῷ οἰχήματι xci χρινομένου 
᾿ παρανόμου τιμωρίας. διαβεβλημένον γὰρ ἅπαξ τοῦ 

δ προσώπου xal ὀλίγον διαφέρειν $ δοκοῦντος τὸ ξίφει ἢ 
πυρὶ φονεῦσαι, εἰκότως ἥττω τὴν ἰσχὺν ἔχει 7 μετάλη»- 
ψις, τὸν τρόπον αἰτιωμένου μόνον, ὅτε οὗ πυρὶ σιδή- 
pp δὲ ἐγρῆν ἀποχτεῖναι. 


Μαρκελλένου. Ἣ μετάληψις ἐνταῦϑα ἀπὸ χγρό- 
49 vov* συγχωροῦντες γὰρ τὸ πεπραγμένον, τὸν γρόνον αἷ- 
τιώμεϑα τῆς ἀναιρέσεως, οὐχ ὅτι ἀνεῖλε κατηγοροῦντες" 
ἀλλ᾽ ὅτι προανεῖλε τῆς τοῦ δήμου δωρεᾶς χαταμεμφό- 
μενοι" ἰστέον δὲ, ὡς ὃ Χατήγοροᾷ, χαϑὰ προειρήκαμεν 
ἐν τῇ προβολῇ τῆς στάσεως, ταύτην τὴν τελείαν ποιήσε- 
45 ταὶ αὔξησιν᾽ ἀπὸ πάντων τῶν περιστατιχῶν, φυλαττόν- 
των μόνον ἕν τε τούτων ἀνεξέταστον, ὃ τὴν μετάληψιν 
αὐτῷ ἐχτελέσοι πρὸς τὴν τοῦ παραγραφικοῦ λύσιν. τοῦ 
y&Q φεύχοντος φάσχοντος, ὡς οὐ δεῖ μὲ χρίνεσϑαι ἐφ’ 
. olg ὁ δημὸς τὴν ἐξουσίαν iwxev, à κατήγορος προση- 
40 χόντως ἐρεῖ" xal μὴν πρὰ τῆς τοῦ δήμου χάριτος φϑά- 
σὰς ἀνηρήχεις τὸν ἄνδρα. 


*0 συλλογισμὸς ὅτε οὐδὲν διαφέρει ἢ νῦν ἢ τότε, 


| “Σωπάτρου. Τοῦ διώχοντος μεταλήψει χρησαμέ- 
vov ὁ φεύγων συλλογισμῷ χρήσεται λύων τὴν μετάλη- 
25 qu καὶ ἴσον δεικνὺς τὸ γενόμενον TQ μὴ “γενομένῳ. 
μηδὲν γὰρ διαφέρειν εἴτε πρότερον, εἴτε ὕστερον ἀπέ- 
XT&LV6V, καὶ ἢ πυρὶ ἢ σιδήρῳ τοῦτο δὲ ἀπὸ τῆς κοινό- 
τητος κατασχευάσει" τὸ γὰρ τέλος φησὶν ἕν χεῖται εἴτε 
πρότερον εἴτε ὕστερον καὶ ἢ σιδήρῳ ἢ. πυρί" ϑάνατος 


6 Ald. διαφέρει: Par, διαφέρεν, scripsi διαφέρειν. 


Ὺ 


ΕΙΣ ETAXEIZ 791 


yap ἐπ᾽ ἀμφοῖν τὸ τέλος, τοῦ Ἐ τοίνυν συλλογισμοῦ πρὸρ 
τὴν μετάληψιν γενομένου, ἀντιστρέφεται ἡ ἰσχὺς ixeté- 
ρων" ἔνϑα μὲν γὰρ ἡ μετάληψις ἰσχύει, ἀσϑενὴς ὃ avi» 
λογισμὸς, ὡς ἐπὶ τοῦ ἐν ἱερῷ τὸν μοιχὸν ἀποχτείναντος" 
ἀσϑενὲς γὰρ τὸ λέγειν, ὅτι οὐδὲν διαφέρεν τὸ ἐν ἱερῷ δ 
φονεῦσας ἢ ἐν βεβήλῳ. καὶ γὰρ μισοῦσι τοὺς πονηροὺς 
oí ϑεοὶ, καὶ εἰχὸς αὐτοὺς χαίρειν τῶν ἀγοσίων τῷ φό» 
vqQ' ἀπὰ γὰρ toU εἰχότης μεϑοδευϑὲν, ἰσχυρότερον πϑ- 
στοίηχε τὸν συλλογισμόν, ἔνϑα δὲ ἀσϑενὴς ἡ μετάλη- 
ληψις, ὃ συλλογισμὸς τὴν ἑαυτοῦ δύναμιν ἐπιδείκνυται, 10 
ὡς ἐπὶ rot ἐμπρήσαντος τὸν μοιχόν"" ἀσϑεναῦντος γὰρ 
' τοῦ διώκοντος τῇ μεταλήψει δὲ ὧν φησιν ἄλλως οὐχ OU- . 
τως ἐχρὴν ἀποχτεῖναι, ὁ φεύγων ἐσχύει τῷ συλλογισμῷ" - 
οὐδὲν διαφέρει λέγων οὕτως ἢ οὕτως νῦν ἢ ὕστερον ἀπο- 
κτανϑῆναι τὸν ἅπαξ ϑανάτου ἄξινιὨ Ο- 45 


Μαρχελλίνου. Ὧ τεχνιχὸς ἀπὸ χρόνου μετάλη- 
wv διελὼν, ἀπὸ χρόνου καὶ συλλογισμὸν λαμβάνει. τί, 
φησὶ, δεῖ χρόνον ἐξετάξειν , dye ὁ δῆμος κατέγνω ϑα- 
νάτου. καὶ πάλιν, τί δεῖ τὸν τρόπον ἐξετάξειν, εἰ xal 
οὕτω χακχείνως ? τελευτᾶν ἔδει" ὥσπερ δὲ τήν μετάληψιν 20 
οὐκ ἀεὶ ταὐτὸν ἰσχύδιν εἰρήχαμεν, ταὐτὰ καὶ ἐπὶ τοῦ 
δυλλογισμοῦ λέγομεν. ἀντιπέπονδϑε γὰρ ἀλλήλων τὰ κε- 
'φάλαια ταῦτα, καὶ ὅπου μὲν μᾶλλον 7 μετάληψις; ἥτ- 
τον ὁ συλλογισμὸς ἰσχύει, ὅπου δὲ ἧττον ἡ μετάληψις, 
ἐχεῖ πλέον δ᾽ συλλογισμός. ὅρα γὰρ ἐπὶ τοῦ τὸν μοιχὸν 25 
χαταλαβόντος καὶ ἐμπρήσαντος, ὡς ὀλίγη μὲν τῆς μετα- 328 
λήψεως 1 ἰσχὺς, τοῦ δὲ συλλογισμοῦ τοὐναντίον μεγί- 
στὴ. ἐρεῖ γὰρ ὁ φεύγων μηδὲν διαφέρειν, εἴτε ξίφει ἀν- 
εἴλον τὸν μοιχὸν εἴτε πυρί. ἐπὶ δὲ τοῦ ἀνελόντος ἐν τῷ 
ἱερῷ τὸν μοιχὸν, πλέον μὲν 3 ἡ μετάληψις ἰσχύει, ὁλέ- 30 
γον δὲ ὁ σιλλογισμός. ὅστε γὰρ ἡ μετάληψις, ὅτε οὐκ 


1 Ald, τοῦτο. 4 Ald, χἀκεῖγος. δ. Ald, δὲ. 


amc . ZX0AI1A - 


drei iy ἱερῷ , τοῦτο γὰρ καταφρονῆσαί ἐστι Oso, * 
ὅπερ ἐστὶν ἰσχυρόν . ἀσϑενὲς δὲ τὸ λέγειν, ὅτι οὐδὲν 
διαφέρει τὸ ἐν ἱερῷ φονεῦσαι τοῦ ἐν βεβηλῳ , ὅπερ ἐστὶ 
᾿ τοῦ συλλογισμοῦ. ἔνϑα οὖν ἀσϑενὲς ὃ συλλογισμὸς, 
- 5 μεϑόδου τινὸς δεῖται, ἵνα γένηταί πως πιϑανώτερος καὶ 
ἰσχυρότερορ. οἷον οὐδὲν διαφέρει τὸ ἐν ἱερῷ φονεῦσα; 
μοιχὸν τοῦ ἐν βεβήλῳ ἀποχτεῖναι" καὶ γὰρ μισοῦσε τοὺς 
πονηροὺς οἱ ϑεοὶ, xol sixóg αὐτοὺς ἥδεσθαι τῷ γεγενη- 
μένῳ. Ὁρᾷς, ὡς ἡ μέθοδος ἡ " ἀπὸ τοῦ εἰχότος ἰσχυ- 

40 ρότερον πεποίηκεν ἀοϑενὲς ὃν ἐνταῦϑα τὸ χεφάλαιον. 


«Δέγομεν δὲ οὐχ ὡς διαιροῦντες, ἀλλ᾽ ὧς πρὸς ἔνδειξιν τῆς φύσεως Y 
τῶν κεφαλαίων, ἐπεὶ πολλά ἐστε τοῖς διαιροῦσιν ἐνταῦϑα εἰπεῖν " ὃ 
ὅρος, ὅτι πάμπολυ διαφέρει ἡ ἀντίϑεσις, εἰ ὕπου καὶ ὃ δῆμος αὖ- 
τοῦ κατεψηφίσατο , ἄξιας ἣν" ἑτέρα μετάληψις, ὃ ὅτι ἐχρῆν αὑτὸ τοῦ- 
45,τὸ εἰπόντα ge, es ἀπέχτεινας καὶ ὅτι ἄξιος ἣν ᾿ἀποσφαγῆναι" καὶ 
αἰϊεῖν ἄφεσιν, ἧς ἀκόλουθος 5j ἄἂντίληνις, ὅτι ἐξῆν ὃ ὅπερ ἐβουλόμην 
αἰτεῖν" καὶ οὐχ ὑμᾶς δριστὰς ἔδει μοι εἶναι τοῦ τρύπου, x«9" ὃν 


αἰτεῖν. ἐχρῆν. 3 


Acinet. 


χαρακτηρίζει τὴν ξητησιν. ἡ δὲ δευτέρα τῆς &vri- 

30 ϑέσεώς ἐστι λυτιχὴ καὶ γίνεται τοιαύτη, ὅτι ἐχρὴν αἷ- 
τὸ " τοῦτο τῷ δήμῳ εἰπόντα ὅτι ἀνήρηχκὰς ἄξιον ὄντα, 

3 » ὦ 1 ει 3 , 3 ⸗ e T^ 
ἄφεσιν αἰτῆσαι" πρὸς ἣν ἀντίληψις ἀχολούϑως, ὅτι ἐξὴν 
ὅπερ ἐβουλόμην αἰτεῖν, ^ xal ὡς ἐβουλόμην, καὶ οὐχ ἀλ- 


4 Ald, ϑεῷ. δ Ald. si. 4 Post τῆς φύσεως in Par. fo- 
lMium vacuum sequitur: contextus vero nonnisi in voce; za- 
φακτηρίζει τὴν ζήτησιν continuatur. Quae post verba τῆς φύ- 
σεως desunt: τῶν κεφαλαίων ἐπεὶ πολλὰ usque ad αἰτεῖν ἐχρῆν, 
ea manu recentiori sunt süppleta. — 2 Par. ἐχρῆν airs». 3 
Ald, eviQ. 4 αἰτεν καὶ ὡς ἐβουλόμην Ald. om. 


E12 ZTAZEIX 793 


λον εἶναι μοι τῆς δωρεᾶς δριστὴν , ἥν ὥρισε λαμβάνειν... 
τοὺς ἀριστέας ὃ νόμος- . 
*H 9n εἰ δεῖ ταῦτ. ἐπιτρέπειν, ἢ οὗ δεῖ τοὺς ἀριστίας Ξ ἐπὶ 
τοῖς ' συκοφάνταις ποιεῖν, 


“Σωπάτρου. Τῇ ἀντιλήψει καὶ ϑέσις συνῆπται,δ: 
οἷον ὅτι οὐ Oti ὑμᾶς ὁριστάς μοι τοῦ πράγματος yevé- 
σϑαι, οὐδὲ ἐπὶ τοῖς συχοφάνταις 2 τοὺς ἀριστέᾳς εἶναι, 
σιρὸς ἣν ὃ χατήγορος ἑτέραν ϑέσιν ἐρεῖ, ὅτι δεῖ τὰς 
αἰτήσεις δικαίας ἀλλὰ μὴ βλαβερὰς εἶναι τῇ πόλει, μη- 
δὲ τυραννιχῷ τρύπῳ γίνεσθαι, ἀλλ᾽ ὡς οἱ νόμοι κελεύ- 10. 
ουσιν", αὕτη δὲ ἡ ϑέσις κοινοῦ τόπου τάξιν. ἐπέχει παρ᾽ 
ἀμφοτέρων ἐξεταζομένη" τοῦ μὲν διώχοντος κατηγοροῦν- 
τος TOU πεποιηχότος, ὡς χαλεπὸν τὸ ἐπ᾽ ἐξουσίᾳ κε- 
χρῆσϑαι ᾧ βούλεταί τις" τοῦ δὲ φεύγοντος κατηγοροῦν- 
τος τοῦ ἐγκαλοῦντος. 15 . 


M αρκχελλίνου. ᾿Ενταῦϑα δὲ τοῦ φεύγοντος προ- 
τέταχται ϑέσις" * ϑέσις᾽ μετὰ χατασχευῆς χαϑολικῆς 
οὐ μερίχῆς" ov γὰρ ἐροῦμεν, ὅτε οὐ χρὴ τῷδέ τινε TOL- 
αὔτα ἐπιτρέπειν, τοῖς ἐπιβουλεύειν βουλομένοις τισὶν τῶν 
πολιτῶν xol? ἀποχτείνειν ὡς ἂν ἐϑέλωσιν. ἄτοπον γὰρ 20 
καὶ οὐδὲν ἕτερόν ἐστι τὸ τοιοῦτον, ἢ ἐξουσίαν παρέχειν ᾿ 
τοῖς πονηροῖς ἀχρίτως, οὖς αὑτοῖς δοχεῖ, * φονεύειν τῶν 
πολιτῶν" ἅμα μὲν γὰρ ἀξιωματικώτερος ὁ λόγος ἀπὸ 
τοῦ καϑόλου͵ γενήσεται, ἅμα δὲ ἐπιστρεφέστερον ποιεῖ 
τὸν ' QixaCovta , ὡς OU περὶ ἑνὸς ἀλλὰ περὶ πολλῶν ῦν- 25 
τος TOU λόγον" συμβήσεται. γὰρ παραπλήσια παϑεῖν, 
εἰ τοῦτον ἀτιμώρητον ἐάσει." χρήσεται δὲ κἀκεῖνος πρὸς 
τὸ οἰχεῖον συμφέρον τῇ ϑέσει, ὅτε οὐ χρὴ τοὺς ἀρι- 


4 Par. τοὺς ἀρίστους. € Ald. ἐπὶ τοὺς συχοφάνταςς. καὶ 
Ald. om. 4 δοκεῖ Ald, om. — 5 Ald, ἐάσῃ. 


74 | 3X0414 


στέας τοὺς ὑπὲρ tüg πόλεως xiwOvvcocavtag ὑπὸ toig 
συχοφάνταις ποιεῖν. : 


Ἢ ποιότης καὶ jj γνώμη ὥς ἐν τοῖς ἔμπροσθεν. 


Μαρκελλίνου, “Σωπάτρου. Τούτοις, φησὶν, 
5 ἐπάξομεν τὴν ποιότητα χἀὶ τὴν γνώμην. ταῦτα δὲ, φησὶ, 
παραπλησίως κανταῦϑα ὥσπερ ἔμπροσϑεν ἐργασόμεϑα" 
οἷον τίνι γνώμῃ προανεῖλεν αὐτόν" ὅτι δεδιὼς, μὴ ἀντι- 
λέγων ἐν «o δήμῳ χρατήσῃ, καὶ ἐπὶ τοὐτοις δεδιὼς τὴν 
329 χρίσιν᾽ οὐχ ᾿ὡμολόγ 6 περὶ τὴν ἐχχλησίαν ἀπεχτονέναε, 
40 xc) παλιν ἐπὶ τοῦ κατηγόρου, τίνι γνώμῃ ὁ κατήγορος 
ἦλϑεν ἐπὶ τὴν χατηγορίαν, ἢ χέρδους χάριν, ἢ δι᾽ 
ἔχϑραν, 1) δι᾿ αὐτὸ τὴ δίκαιον xoi τὸν ἄδικον φόνον 
τοῦ πένητος. ἰστέον δὲ, ὡς εὕρηται μία μάνη μετάλη- 
vig κατὰ ἀξίωσιν, ἀπὸ πάντων τῶν περιστατικῶν ἐξε- 
15 ταϊζομένη, τῶν ἄλλων ἀφ᾽ ἑνὸς μόνου περιστατιχοῦ ἢ 
xai δύο τοὐλάχιστον χατασχευαζομένων, ἔστι δὲ αὕτη" 
νόμος τὸν φϑείροντα χόρην ἀνάγεσθαι ἐπὶ χρίσιν τοῦ 
ὡς ἂν βούλοιτα 7 xogmn ἢ γάμον ἄπροικον ἢ ϑάνατον 
αἱρεῖσθαι. φϑείρας τις κόρην ἔφυγεν, συνῳκισεν αὐτὴν ὁ 
20 πατὴρ ἑτέρῳ, μετὰ τοῦτο ἐπανῆκεν 0 τὴν φϑορὰν ἐργασά- 
μένος, χαὶ ὁ πατὴρ ἀξιοῖ αὐτὸν ἀνάγεσϑαι ἐπὶ κρίσιν, 
καὶ ἀντιλέγει αὑτῇ ὁ ἀνήρ" ἐνταῦϑα yàp πρῶτον τὸ 
ἀπὸ γρόνου, ὅτι τότε ἐχρῆν αὐτὸν ἀναγαγεῖν, ὅτε παρα- 
χρῆμα ἐφϑειρεν" εἶτα ἀπὸ τόπου, ὅτε ἐν τῇ en οἰχίᾳ ἣν 
257] χύρη. εἴτα τὸ ἀπὸ προσώπου, ὃτξε "πατὴρ ἧς μόνης 
καὶ παρϑένος ἣν ἡ παῖς, καὶ οὕπω ἑτέρῳ ἐχλεδομένη" 
εἶτα ἀπὸ αἰτίας, Ore τιμωρία * χατὰ τοῦ πράγματος 
ἑτοίμη καὶ δήμευσις, ἀλλ᾽ οὐχ ἐμὴ αἰσχύνη" ? εἶτα ἀπὸ 
τοῦ τρόπον, Ott ὁ τρόπος ἐφαίνετο τοῦ ἀδικήματος" 
80 xci οὐχ ἐν ἑτέρῳ τινὲ ἣν" ὥστε διὰ πάντων εὕρηται αὕτη 


e 


1 Ald, τιμωρίαν. — X Kld. αἰσχίνη. 


͵ * 


EIS ΣΤΆΣΕΙΣ 795 


μόνη, ὥστε πολλαπλῇ " εἶναι" ἕχαστον γὰρ αὐτῶν δεῖ" 
᾿ Δυϑῆναι τοῖς προειρημένοις κεφαλαίοις: 


Καὶ ἄλλως, * ἀγωνύμου. 


᾿Ἢ προβολή. ἐν μὲν ταῖς ἄλλαις στάσεσι μετὰ 
μερικῆς αὐξήσεως ἐστὶν ἡ προβολὴ, ἀρκεῖ γὰρ ἐν ἐκείναις & 
3j τε ἐν τοῖς ἀπ ἀρχῆς ἄχρι τέλους, χαὶ τῇ πηλιχότητι, 
καὶ τῷ πρός τι αὔξησις" ἐνταῦϑα δὲ ἐχείνων ἐχλελοιπό- 
των διὰ πάντων τῶν αὐξητικῶν ταύτην ἐξοίσομεν. τὸ δὲ 
παραγραφικὸν ἀπὸ ῥητοῦ φησὶν, ἔδιον ποιῶν τῆς μετα- — 
λήψεως τὸ χεφάλαιον. τὸ μὲν γὰρ παραγραφικχὸν, ὃ ψι- 10 
λῶς ὀνομάξεται στοχαστικὸν κχεράλαιον οὐδέ mors ἀπὸ 
ῥητοῦ γίνεται. τοῦτο δὲ μεταλήψεως ὃν ἀπὸ ῥητοῦ παν- 
τως ἄρχεται, ὥσπερ καὶ πᾶσα μετάληψις. ἐν δὲ τῷ προ- - 
κειμένῳ τοῦ τεχνικοῦ παραδείγματι ἀπὸ τοῦ ψηφίσματος 
τὸ παραγραφικὸν λαμβάνεται. ζητητέον δὲ, τί δὴ ποτε 18 
“εἰ ἀπὸ ῥητοῦ παραλαμβάνεται, τὸ κεφάλαιον τοῦτο πα- 
θαγραφικὸν ὃν, OU καλοῦμεν τὸ ὅλον παραγραφήν" καὶ 
γὰρ ἡ πρώτῃ. τοῦ φεύγοντος φωνὴ χαραχτηρίζει τὴν 
στάσιν" ἀλλὰ λέγομεν, ὅτε εἰ παραγραφὴ ἦν ὅλην τοῦ 
ἀγῶνος ἀποβάλλουσα * τὴν χρίσιν, λάγαν εἶχεν ἡ ἀπο- 30 
Οἷα" εἰ δὲ διαβολῆς μόγον ἕνεκα τοῦ ἀγῶνος παραλαμ- 
βάνεται, eixorwg παραγραφικὸν, ἀλλ᾽ οὐ παραγραφὴ 
λέγεται. B. 'H μετάληψις, ἐν τῷδε τῷ χεφαλαίῳ 
ἡ φύσις ϑεωρεῖται τῆς στάσεως, χαϑ᾽ ὃ γὰρ ἂν τῶν 
περιστωτικῶν γίνητας 3 ἡ μετάληψις, κατ᾽ αὐτὸ πάντως 28 
καὶ τὸ μεταληπτιχὸν κεφάλαιην. λαιβάνεται, ὡς ἐπὶ 
τοῦ ὑποκειμένου παραδείγματος ἀπὸ τοῦ γρύνου" ἔστι 
δὲ δριμύτατον, ἐφ᾽ ᾧ γὰρ μάλιστα ὁ ἀντίδικος ἐρείδε- 
ται, λέγω δὴ τῷ ψηφίσματι, ὑπὸ τούτου μάλλον ἀλί- 
3 Ald. πολλαπλοῦς. “4 Absunthaeca Par. Vide ποῖ, ad p. 626. 


3 Cod. Par. 2926. ixfullavoa, ὅ Ald, Par. 7ίνεται. scr. yi 
"mao --— l. 36. Par. λαμβ. κεφάλαιον, 


796 | X0 A14 


ες Guerout προὔλαβε γὰρ τῷ φόνῳ τὴν ἀπὸ .τοῦ ψηφίσμα- 
Tog ἐξουσίαν" ὅταν μὲν οὖν ἀπὸ χρύνου, ὡς ἐνταῦϑα, 
ἢ ἀπὸ τόπου, ὡς ἐν τῷ ἀποχτείναντι τὸν μοιχὸν ἐν ie- 
Qo, λαμβάνηται ἡ μετάληψις, μεγάλην ἔχει ῥοπήν" Or- 
5 ay δὲ ἀφ᾽ ἑτέρου περιστατιχοῦ, οἷον τρόπον, ὡς ἐπὶ 
τοῦ ἐμπρήσαντος τὰν μοιχὸν σὺν τῷ οἰχήματι, ἀτονω- 
τέρα ἐστί" τί γὰρ διαφέρει τὸ * σφαγέντα τὸν μοιχὸν 
ἀποθανεῖν τοῦ καέντα τοῦτο παϑεῖν. γ΄. Ἔν ᾧ ὅτι 
οὐδ᾽ ἂν ἔδωκεν" τοῦτο ἔφη, ἵνα μή τις ὥσπερ τε 
40 χαϑολιχὸν ἐπὶ παντὸς αὐτὸ λαμβάνειν πειρῷτο παρα- 
γραφικοῦ" ἔστι δὲ οἷον ἐπιχείρημα. d. Ὁ συλλογε- 
σμός" ᾿Ιστέον, ὡς ἐπὶ τῶν ἀνομοίων καὶ πολὺ διδστη- 
κότων οὐχ ἔχει χώραν ὃ συλλογισμὸς οὐ γὰρ ἔνεστι λέ- 
y&V,. ὡς ταὐτὸν εἴη, &v Ts ἐν ἱερῷ ἂν τε ὅπου δὴ ποτέ 
4δ τις χτείνῃ, πλὴν εἰ μὴ τοῦτο βιαιότερον λέγοιμεν, ὅτε 
ἐχρῆν ἔμπροσϑεν τῶν ϑεῶν" εἶτα ix τῆς ἀποβάσεως τοῦ 
ἀτόπου, ὡς εἴπερ ἀκίνδυνος γένοιτο ἡ ἐν τοῖς ἑεροῖς μοι- 
330 χεία, τὰς ἰδιωτιχὰς οἰχίας καταλιπόντες ἐνταυϑοῖ Σ᾿μοε- 
χεύσουσιν. 5 ᾿Ιστέόν. δὲ, ὡς ὅτε μὲν ἰσχύει τῷ μεταλη- 
20 πτιχῷ ὃ χατήγορος τότε ὁ φεύγων ἀσϑενεῖ τῷ συλλο, 
γισμῷ" ὅτε δὲ ἀσϑενεῖ ὁ κατήγορος, ἔῤῥωται ὁ φεύγων" 
ὡς ἐπὶ τῶν προτεϑέντων παραδειγμάτων. ε΄. Οὺχ ὡς 
διαιροῦντες. διαίρεσιν ἐνταῦϑα τὴν εὕρεσιν καλεῖ. ς΄. 
ὋὉ ὅρος ἀντέστραπται. ἐνταῦϑα ἡ τῶν ἀμφισβὴη- 
25 τούντων τάξις" τοῦ μὲν γὰρ φεύγοντος γέγονεν ὁ συλ- 
λογισμός * τοῦ δὲ διώκοντος ὁ ὑρος" ἐπειδὴ καὶ ἡ φύ- 
σις τῆς μεταλήψεως ἀντιστρόφως τὸν φεύγοντα διώ- 
χονταὰ ποιεῖ" ἡ δὲ ἀντίϑεσις ἐνταῦϑα ἀντεγχληματιχή" 
"  -& δὲ κατὰ ἱεροσύλου ἔχομεν ἢ τυράννου, xci κοινὸν 
80 τύπον ἐνταῦϑα περανοῦμεν. ξ΄. Ἑτέρα μετάληψις. 
ἢ μὲν προτέρα μετάληψις τὴν φύσιν μιμεῖται τῆς στά- 
4 Par. τοῦ. δ Ald. μοιχεύουσιν. Par. 'μοιχεύσουσι.. — 6 

Áld. articulum om., recepi ex Par. | * 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ. 707 


σεως" γίνεται γὰρ ix τῶν αὐτῶν περιστατιχῶν" αὕτη δὲ 
λυτιχὴ τῆς ἀντιϑέσεώς ἐστί" πᾶσα yap ἀντίϑεσις μετα- 
λήψει λύεται" καὶ ἔτι ἡ μὲν προτέρα 7. πρὸς τὸ πρᾶγμα 
γίνεται, ἡ δὲ δευτέρα πρὸς τὸν τρόπον τὸν περὶ τὸ πρᾶ- 
γμα᾿ ὥστε ἡ μὲν προτέρα πρὸς ὅλον τὸν ἀγώνα" ἡ δὲ δ 
δευτέρα πρὸς μέρος. gy. 'H ϑέσις. ὅτι xowoy ἐστι τὸ 
κεφάλαιον, αὐτὸς ἐδίδαξεν εἰπὼν, εἰ δεῖ ταῦτὰ ἐπιτρέ- 
πεῖν, ἢ οὔ" τὴν δὲ ϑέσιν ix τῶν γενικών, ἀλλ᾽ οὐ τῶν 
ἐδίων ποιεῖσθαι yo. 


Περὶ, ῥητοῦ καὶ διανοίας. 40 


“Συριανοῦ. Ἱκανῶς ἡμῶν t xoi περὶ τῆς πραγμα- 
τικῆς τῆς τε ἐγγράφου καὶ τῆς ἀγράφου "2 καὶ περὶ με- 
ταλήψεως ἐγγράφου καὶ ἀγράφου διεληλυϑότων, ἀνα- 
γχαῖον ἂν εἴη μετελϑεῖν ἐπὶ τὰς νομικὰς, αἵπερ λοιπαὶ 
τῶν στάσεων" )? πρὸ γὰρ τῆς μεταλήψεως οὐχ ἦν εἰκὸς 45 
τὰς νομικὰς τι ϑέναι" ἵνα μὴ ἐν ταύταις περὶ μεταλή- 
ψεως λέγειν ἐπιχειροῦντες τὴν τῶν προχειμένων διαχό-- 

πτωμεν 4 διδασχαλία»" ὠνομάσϑησαν οὖν νομιχαὶ, διότι 
περὶ νόμους καὶ ῥητά τινα τὴν σύμπασαν ἔχουσι ζήτη- 
σιν" οὗ γὰρ ὥσπερ ἐν ταῖς ἄλλαις στάσεσιν οἱ νόμοι καὶ τὰ 20 
ῥητὰ πρὸς ἑτέρων ἀπόδειξιν παρελαμβάνοντο, οὕτω xcv- . 
ταῦϑα, ἀλλ᾽ ἐχεῖ μὲν χἂν περιαιρεϑῶσιν οἱ νόμοι, σώ- 
ξεται τὰ ἀδικήματα, ἐνταῦϑα δὲ τὸ ὅλον χῦρος ἐν τοῖς 
νόμοις ἐστίν' ὧν σιωπηϑέντων, οὔτε ἔγκλημα οὔϑ᾽᾽ ὅλως 
᾿ἀδίχημα τὸ λειπόμενον τυγχάνει" ἀνάγονται δὲ πᾶσαι 38 
ὑπὸ τὴν ἔγγραφον ποιότητα" καὶ πρῶτόν γε περὶ 5 ῥη- 
τοῦ καὶ διανοίας λεχτέον, ὅπερ ὠνομάσϑη μὲν οὕτως, 
διότι ὁ μὲν' κατήγορος τῷ ῥητῷ, ὁ δὲ φεύγων τῇ διανοίᾳ 


7 προτέρα Ald. om., recepi ex Par. 
* f Ven. ἡμῶν ἤδη 8. Ald. ἐγράφου. . 8 Ven. add, si- 
civ. 4 Ald. διακόπτομε. ὅ Ven, sg) τοῦ ῥητοῦ xoi τῆς 
διανοίας. ᾿ Iu 


798  ZX0AIA 


κέχρηται" δρος δὲ αὑτῆς ἐστιν οὗτος " ῥητὰν xol διάνοιά 
ἐστι, στάσις πολιτιχοῦ πράγματος τῶν ἐπὶ μέρους, xad 
ὃν ὁ φεύγων ῥητῷ vg ἑαυτοῦ" ἑκόντος παραβεβασμένφ 
ἐπ᾿ οὐδεμιᾷ ἀδικίᾳ διάναιαν ἀντιτίϑησι" xol γένος μὲν 

& τοῦ ὅρου ἡ στάσις, τὰ δὲ λοιπὰ διαφοραὶ χωρίζουσιν αὖ- 
τὴν ἀντιστάσεως δ᾽ χαὶ συγγνώμης xol πραγματιζῆς τῆς 
χατῶ δητὸν xoi διάνοιαν" ταύταις γὰρ 7 χοινωνεῖν δοχεῖς 
"Jatéov δὲ, ὅτι πᾶσαι αἱ νομικαὶ uovotiótig εἰσιν, ὥσπερ 
αἵ τε ἀντιϑετιχαὶ καὶ ἡ πραγματιχή" ἔφαμεν yog πολ- 
10 λάκις εἴδη διάφορα γίνεσθαι * ἐν ταῖς στάσεσιν fj? κα- 
τὰ ἐναλλαγὴν χεφραλαίων, ἢ κατὰ διπλασιασμὸν ἢ τάξιν 15 
διάφορον" εἰ δὲ μηδὲν τούτων ὑπάρχει, ** μονοειδὴς ἂν 
εἴη ἡ στάσις" διαφέρει δὲ τὸ ῥητὸν καὶ ἡ διάνοια ἀνα 
τιστάσεως, τῷ τὴν μὲν ἀντίστασιν ἀδίκημα, ἔχειν (φανε-- 
45 ρὸν xai ἐν αὐτοῖς κεῖσθαι" τοῦτο τοῖς προβλήμασε πρό- 
'δηλον" ἐν δὲ τῷ ῥητῷ καὶ τῇ διανοίᾳ μήτε ἀδίκημα ἄν- 
τιχρύς, ἀλλ᾽ ὡς ἀδίχημα᾿ πὼς ** τὸ γεγονὸς" xal περι- 
αἰρεϑέντος τοῦ νόμου ἀσύστατον sivae τὸ λειπόμενον " 
olov νόμος τὸν ξένον εἰς τὸ τεῖγος μὴ ἀνιέναι" πολέμου 
20 χαταλαβόντος ἀνελθών τις ξένος ἐπὶ τὸ τεῖχος ἠρίστευσε, 
καὶ κρίνεται μετὰ τὴν νίχην 15 νόμου παραβάσεως" οὔτε 

| γὰρ ἀδίκημα τὸ ἀριστεῦσαι ἐν πολέμῳ" “καὶ περιαιρεϑέν.-- 
τὸς τοῦ νόμου εὐεργέτημα μᾶλλον oUx ἀδίχημα τὸ γεγο- 
νὸς, ** xol συχοφαντης 0 τὰς εὐϑύνας ἐπάγων" τῆς δὲ 
25 συγγνώμης διενήνοχε τῷ ἐν ἐχείνῃ μὲν ἄχοντα τὸν χρι- 
γόμενον πεποιηχέναι τοῦτο, διὸ καὶ τὴν χρίσιν ὑπέχειν, 
ἐν δὲ. τῷ ῥητῷ Χαὶ τῇ διανοίᾳ ἑκόντα" τῆς δὲ χατὰ ῥη- 
τὸν χαὶ. διάνοιαν πράγματικῆς διαφέρει ταύτῃ, ὅτι ἐν 
391 ἐχείνῃ μὲν εἰ δεῖ παραβαϑῆναι τὸν νόμον ἢ μὴ, γένδ- 


6 Ven. ἀντιστάσεώς r&' καὶ 17 Ven..yàg xol. 8 Ven. 

ylyveoO ni, 9 Ald. ἡ. 410 Ven, ἢ διάφορον. 11 Ven. 

᾿ ὑπάρχοι. tum. Ald, μονοειδὲς, ser. μονοειδής. 412 Ven. πως εἶναι, 
43 Ald, χίγην. 14 Ven, τὸ γεγενημένον. 45 Ven. ὑπέχει, 


EI ZTAZEIZ 799 


ται 39 ἡ σχέψις" ἐνταῦϑᾳ δὲ ὁ μὲν νόμος παραβέβα. 
cca, ζητοῦμεν δὲ, εἰ δίκαιον τὸ πεπραγμένον ἢ μη. *7 


“Σωπάτρου. Μετὰ τὰς λαγικὰς ἀχολούϑως ἐπὶ 
τὴν διαίρεσιν μέτεισὶ τῶν νομιχῶν, αἵπερ λοισταὶ τῶν 
στάσεων" αὗται δὲ ἔχουσι τὴν γένεσιν ἀπὸ ῥητοῦ" οἷονδ. 
ψόμων, ψηφισμάτων, ἐπιστολῶν, διαϑηκῶν" γνομικχαὶ δὲ 
ἐχλήϑησαν ἀπὸ τοῦ τιμιωτατὸν καὶ πρώτου ὄντος ἐν ón- 
τοῖς λαβοῦσαι !* τὴν ἐπωνυμίαν" νόμος. γὰρ. τὸ τιμιώ- 
τατον ἐν ῥητοῖς" προτέτακται δὲ πασὼν ἢ κατὰ ῥητὸν | 
καὶ διάνοιαν , καίτοε γε μόνης ταύτης οὔσης περὶ ἅτε- 1o 
λὼν πραγμάτων, τῶν ἄλλων περὶ τελείων οὐσῶν, ἣ τ 
γὰρ κατὰ ἀντινομίαν ὁλοχλήρους δύο νόμους ἔχει, O τῇ 
συλλογισμὸς ὁλόκληρον ὁλοκλήρῳ ἀντιτίϑησιν᾽ ὡσαύτως 
xai ἡ ἀμφιβολία" uovoy δὲ ἐν ῥητῷ xoi διανοίᾳ μέρεν 
μὲν o ἕτερος». μέρει δὲ ὃ ἕτερος ἀγωνίζεται" ὁ μὲν γὰρ 15 
TQ ῥητῷ, ὁ δὲ τὴ διανοίᾳ ἰσχυρίζεται" προτέταχται roi- 
γυν ἀχολούϑως τῇ τάξει τῆς μεϑόδου" ἄλλως τε δὲ χαὶ 
ἐπειδὴ ἡ ἀντινομία διπλοῦν ὥσπερ ἐστὶ ῥητὸν xoi διά- 
voix, ἀλλὰ δὴ xol ἐν συλλογισμῷ καὶ ἐν ἀμφιβολίᾳ ῥη- 
τὸν ἐρευνᾶται χαὶ διάνοια" ἀναγχαίως πρώτη ἡ κατὰ 20 
ῥητὸν χαὶ διάνοιαν τῶν ἄλλων νομικῶν ἐξετάξεται, ἅτε 39. 

' εἰς Τὰς τρεῖς ἐμπίπτουσα καὶ περιεχομένη ὑπ᾽ αὐτῶν" καὶ. 
περὶ μὲν τάξεως τοσαῦτα. 


Μαρκελλίνου, Δεῖ πρῶτον ἥτις ἐστὶν ἡ γομιζὴ 
ζήτησις γνῶναι" ὃ γὰρ τοῦτο σαφῶς μαϑὼν ὅᾷον ἤδη 15 


16 Ven. γίγνεται. — 17 Ven. addit: Διαιρεῖπαι δὲ κεφα-» 
λαίοις τοῖςδε, προβολῇ ῥητοῦ, διανοίᾳ τῇ πρὸς τὸ ῥητὸν αἰτοῦ τοῦ 
παραβάντος τὸν νόμον, προσδιορισμῷ, διανοίᾳ τῇ πρὸς τὸν διο- 
ρισμὸν, συλλογισμῷ, ὅρῳ, ἀντιστάσει, μεταλήψει τῆς ἐκ πράγμα- 
τος, πρός τι, ὅρῳ βιαίῳ, μεταλήψει τῇ ἐκ προσώπου, ἐὰν ἐμπίπτει" 
(sic) αἱ δὲ ἐργασίαξ p. 852. Ald. ὀ 18 Ald. λαβούσει. Par. 
λαβούσης. aéripsi λαβαῦσαι. — 19 Ald.emee —— - ' 


5800 Z X041A 

καὶ τοῖς χεραλαίοις τῶν νομικῶν στάσεων ἐπιβάλλειν 35 
δυνήσεται. γίνεται τοίνυν ἡ νομιχὴ ζήτησις οὐχ᾽ or ἂν 
ἁπλῶς ῥητὸν ἐμπίπτῃ, ἀλλ᾽ ὅτ᾽ ἂν περὶ τὸ ῥητὸν πᾶσα 
χινῆται 3 ἡ ζήτησις οὗ περὶ τοῦ χυροῦσϑαι αὐτὸ ἢ μὴ, 

5 τοῦτο γὰρ τῆς ἐγγράφου πραγματικῆς ἀποδέδειχται" ἀλλ᾽ 
εἰ παραβθέβασται ἢ οὔ" ἴδιον μὲν οὖν τῆς νομιχῆς ζητή- 
σεως τὸ περὶ ῥητὸν χύριον τὴν πᾶσαν γίνεσϑαι ζήτησιν" 
4 γὰρ ἕν, φησὶν, εὑρίσκεται ῥητὸν ἐμπίπτον, ἢ πλείω" 
πλείω ÓÉ φαμεν, εἰ καὶ ἕν εἰς δύο διαιρεῖται, χαὶ μέρεε 
40 μὲν 0 ἕτερος, μέρει δὲ ὁ ἕτερος χρῆται" ὅταν μὲν οὖν 
ἐν ὑπάρχῃ τὸ ἐμπίπτον ῥητὸν, ᾿δίαιρήσομεν οὕτως " 7 
γὰρ τὴν διάνοιαν τοῦ ϑέντος to γεγραμμένῳ ἀντιτάτ- 
rouer, καὶ ποιοῦμεν ῥητὸν καὶ διάνοιαν, ἢ τοῦτο οὐχ 
οἔχοντες, τῷ ἐγγράφῳ ἄγραςόν τι παραϑήσομεν εἰς ταῦ- 
45 τὸν ἄγοντες ἀμφότερα" χαὶ ποιήσομεν τὸν συλλογισμόν" 
ὅταν δὲ δύο ὑπάρχῃ ἢ τὰ ἐμπίπτοντα ῥητὰ ἢ xoi ἕν 
διαιρούμενον, ἀντιτιϑέντες ῥητὸν ῥητῷ ἢ τὸ μέρος τῷ 
μέρει, τὴν ἀντινομίαν ποιήσομεν" περὶ δὲ ἀμφιβολίας 
σαφὴς ὃ λόγος" περὶ προσῳδίας γὰρ ἢ διαστολῆς ἢ τό- 
20 vov ἢ πνεύματος ἢ ὁμωνυμίας ἢ τοιούτου τινὸς ἐν ταύ- 
Ty τὴ στάσει ἡ ξήτησις . οὕτω μὲν ci νομικαὶ γίνονται 
στάσει. «Γεχτέον δὲ πρὸ τῶν ἄλλων περὶ ?? ῥητοῦ καὶ 
διανοίας. Ἢ κατὰ ῥητὸν καὶ διάνοιαν ζήτησις δοκεῖ 
κοινωνεῖν μιᾷ τῶν ἀντιϑετικῶν, λέγω δὴ τῇ ἀντιστάσει" 
45 διότι ἐν ἀμφοτέραις ἐστὶν ὁμολ ογούμενον εὐεργέτημα ἐχ 
φανεροῦ τινος ἀδικήματος. ἡ δὲ διαφορὰ, αὕτη, ὅτι ἐν 
μὲν τῇ ἀντιστάσει φύσει ἀδίκημα ἐστι τὸ πεπραγμένον 
xci βλαβὴν ὁμολογουμένως ἔχει; οἷον τείχους καϑαίρε- 
σιν, λιμένων χῶσιν, καὶ εἴ τι τοιοῦτον" ἐν δὲ τῷ ῥητῷ 
50 xoi τῇ διανοίᾳ οὐκέτι εὑρίσκομεν “φύσει τὸ ἀδίκημα " δο- 


κεῖ γὰρ κατὰ «τοῦτο μόνον ὃ φεύγων ἠδικηκέναι, καϑὸ 
νό- 


20 Ald. ἐπιλαμβάνειν. 41 Ald. κινεῖται. 22 Ald, περὲὸ om. 


ιἈ 
1 - 


EIS STAZEIZ . | Θ6π6στ΄᾽ 80 


ψόμον παρέβη, βλάβην δὲ οὐδεμίαν οὔτε xard τοῦ χοι-᾿ 
νοῦ τῆς πόλεως εὑρίσχομεν, οὔτε κατὰ τινος᾽ ἀφαιρε- 
ϑέντος γὰρ τοῦ ῥητοῦ ἀνεύϑυνος. ὁ χρινόμενος" xal αλ- 
λην δέ τινές φασιν διαφορὰν, ὅτε ἐν μὲν τῇ ἀντιστασει 
μεῖζόν ἐστε τὸ ἐμπίπτον ἀδίχημοω" ἐν δὲ ῥητῷ καὶ δια- 5 
νοίᾳ ἔλαττον, καὶ πάλιν ὅτι ἐν μὲν τῷ ῥητῷ xol τῇ 
διανοίᾳ περὶ τὸ ῥητὸν ἡ ζήτησις" διὸ καὶ νομική ἔστιν ΄ 
ἢ στάσις, ἐν δὲ τῇ ἀντιστάσει περὶ πρᾶγμα, διὸ καὶ 
λογικὴ 2} στάσις αἵτη δοκεῖ ἀναγχαιοτέρα διαφορά" 
εἰδέναι δὲ χρὴ, ὅτε οὐ μόνον ἐν ῥητῷ καὶ διανοίᾳ 10 
ἀντιστατικὴ ἀντίϑεσις εὑρίσκεται, ἀλλ᾽ ἐνίοτε xol ἂντ- 
εγχληματική" οἷον νόμος τὸν χαταφεὔγοντα ἐπὶ τὰς “4ρ- 332 
μοδίου καὶ Aotoroyeirovoç εἰχόνας μὴ ἀναιρεῖν" εἰ δὲ 
μὴ καὶ αὑτὸν ϑανάτῳ ξημιοῦσϑαι τὸν φονεύοντα" Κρι- 
τίαν ἐπ᾽ αὐτὰς χαταφυγόντα ἀνεῖλέ τις καὶ ὑπάγεται 15 
τῷ νόμῳ » ἐνταῦϑα ἡ ἀντίϑεσις , ἀντεγκληματικὴ » ὅτι 
ἄξιος ἤν ἀναιρεϑῆναι. | 


Ἢ κατὰ émis καὶ διάνοιαν ζήτησις διαιρεῖταε προβολῇ ῥητοῦ, τῇ 

διανοίᾳ, τῷ μὴ προσδιωρίσθϑαι" πάλιν διανοίᾳ τοῦ νομοϑέτου, συλ- 

λογισμῷ, ὅρῳ, ἀντιϑέσει, μεταλήψει, πρός τε, ὅρῳ βιαίῳ, ϑέσει, 20 
ἑτέρᾳ μεταλήψει, ποιότητι, γνώμῃ. 


“Συριανοῦ. Αἱ ἐργασίαι τῶν χεφαλαίων͵ τούτων 
àx τῶν iv ταῖς ἄλλαις στάσεσιν εἰρημένων πρόδηλοι 
τυγχάνουσι, πλὴν ἴσως TOU προσδιορισμοῦ, ὃς ἐστι τοι- 
ὁςδὲ τοῦ γὰρ gevyovrog ἀντιϑέντος τῇ προβολῇ τὴν 21 
διάνοιαν καὶ λέγοντος, ὅτι τοὺς ἐπὶ προδοσίᾳ τῆς πό- 
λεως ἀνιόντας ἐπὶ τὸ τεῖχος τῶν ξένων ὃ νύμος χωλύει t. 
ἀνιέναι, οὐχὶ τοὺς ἐπ᾿ εὐεργεσίᾳ, ἀντιτίϑησι τὸν προς- 
διορισμὸν ὁ κατήγορος λέγων" ὡς οὐδαμοῦ τοῦτο προς- 


25 Ald. λοκή, 1,12. Ald. τὸ καταφ., scr. τόν. 1 0 νόμος 
κωλύει Ald. om. Ven. τὸν ξένον ὃ »óp. ' 
RA hetor. 1V. 51 


802 XXOAIA 


διώρισεν ὃ »ομοϑέτης" ἀλλ᾽ ἁπλῶς ἀπείργει sb» ξένον 
vig? ἐπὶ τὸ τεῖχος ἀνόδου. 


- 


Zenatgov. Ζητοῦμεν δὲ, τί δὴ nore προβολὴν 
ῥητοῦ τὴν προβολὴν ταύτην ὠνόμασιν" ἐροῦμεν οὖν, ὡς 
5 ἀποδιϊστὰς τὰς νομικὰς ἀπὸ τῶν λογιχῶν τοῦτό φησιν" 
ἔστι γὰρ ἄλλη προβολὴ ἐξ ἀδικήματος ἀγράφου γενο- 
μένη, ἥ τις οὐκ ἔστε τῶν νομιχῶν' ἐνταῦϑα γὰρ ἐξ ἐγ- 
γράφου ἡ προβολήη. διὸ mpoctÓnxs xol ῥητοῦ. ἔδεε, δὲ 
ἐμφατιχώτερον τὸν ἹἙρμογένην περὶ τούτου εἰπεῖν οὕτως. 
40 προβολῇ τῇ ἀπὸ ῥητοῦ. οὐδὲ γὰρ αὐτὸ τὸ ῥητὸν προ- 
βάλλονται, ὃ δίδωσι νοεῖν ἡ τοῦ τεχνιζοῦ λέξις, ἀλλὰ 
τὸ ἔγκλημα τὸ διὰ τὸ ῥητὸν γινόμενον, ἄλλως τε δὲ καὶ 
ὅτι οὐδὲ χρείαν ἔχομεν τοῖς ἐγνωχόσι αὐτὸ τὸ ῥητὸν stQu- 
τείνειν, ἀλλὰ τὸ ἔγχλημα τὸ ἀπὸ τοῦ ῥητοῦ. 


H προβολή ἔστιν αὐτὸ τὸ παρὰ τὸ ἔγγραφον γεγονός" οἷον ξένος 
εἰ ἀνέλϑοι ἐπὶ τὸ τεῖχος τεϑνάτω" πολιορκίας οἴσης ἀνελθών Τ τις 
ἠρίστευσε καὶ ὑπάγεται τῷ »Oum* ἣ τοίνυν προβολὴ, ὅτι 

ἀνλϑες. a | - 


Σ ὠπάτροῦ. H προβολὴ τοῦ κατηγόρου ἐστὶ xa- 

20 τὰ τοῦ ῥητοῦ ἀνάγνωσιν τοῦ παραβεβασμένου" οἷον av- 
ἥλϑες ἐπὶ τὸ τεῖγος τοῦ νόμου ἀπαγοβεύοντος ἐοῦτο, 
xci δεῖ σὲ τεϑναναι" ἐν ταὐτῷ καὶ τὴν ἀνάγνωσιν ποι- 
ήσεται. οὐχ ἁπλῶς δὲ δεῖ τὴν ἀνάγνωσιν ποιεῖσϑαι, καὶ 

9 [4 3 4 E ⸗ M 3 , 
ἀπαλλάττεσθαι ἀλλὰ καὶ συστασεις ἐπαγδιν μετὰ avin- 


. . et - ( , , - 
. $5 σεως, ὅτι οὐ δεῖ xaT οὐδεμίαν πρόφασιν τοῖς παρα- 


»υμοῦσι xal παραβαίνουσι 3" τοὺς νόμους συγγνώμη τυγ- 
χάνειν, ἀλλὰ. ταῖς προσηχούσαις ὑπαγϑιν ζημίαις" χαὲ 


2 τῆς Ald. om., est in Ven. et Par. Post ἀνόδου sequitur 
in Ven. eaput περὶ ἀντινομίας p. 815. - 1 Ald. ἀνελθὸν. 
2 Ald. ἀνεῖλϑες. 3 Ald. παραλαμβαίνουσι. 


ELZ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ . 808 


“ἄλλαις δὲ 2ρησει αὐξήσεσε πρὸς καἀταὐχευὴν τοῦ παρα-. 
βεβασμένον ῥητοῦ. 

Μαρκελλίν οὔ. Προβολή ἐστιν ἐνταῦϑα αὐτὸ τὸ 
παρὰ τὸ ἔγγραφον γεγονὸς, ὅτι παρέβης τὸν νόμον τό- 
δὲ ποιήσας, προτατεεταὲ δὲ τῶν λοιπῶν κεφαλαίων &- 5 
χότως ἡ προβολὴ, ἔκϑεσις οὖσα; ὡς εἴρηξαι, τοῦ πράγμα- 
τος, ἐφ᾽ ᾧ ἡ κρίσις. vom γὰρ διδάξαι τὸν ἀχροατὴν 
τὸ πρᾶγμα ἐφ᾽ ᾧ ἡ κρίσις" ὅτε δὲ οὐ ψιλή τίς ἐστιν 
7 ᾿προβολὴ ἔχϑεσις, ἀλλὰ μετὰ κατασχευῆς χαὶ δεινώ- 
'εως προάγεται, μεμαϑήκαμεν" ἔστι τοίνυν. ἢ προβολὴ, 10 
φησὶν, τὸ ngu τὸ ἔγγραφον πεπραγμένον ἀναγκαίως" 
d αὐτῷ γὰρ ἡ χρίσις. οἷον, ἀνῆλϑες, φησὶν, ἐπὶ τὸ 
τεῖχος. τοῦτο δὲ οὐχ ἁπλῶς , ὕπερ εἶπον, ἀλλὰ μετὰ 
τῆς κατασχευῆς, ὅτι ξένος ὦν, καὶ τοῦ νόμου xara- - 
φρονήσας τοῦ χωλύοντος ἀνιέναι τὸν ξένον" ἅμα δὲ καὶ 15 
τὸ ῥητὸν ἀνἀάγνωσόμεϑα δυσωποῦντες διὰ τούτου τὸν 
ἀχροατὴν καὶ δύσλυτον κατασχευάζοντες τὴν προβολήν. 


*H διάνοια διατῶς ἐξετάζεται, τοῦ τὸ νομοϑέτου καὶ τοῦ ὑπευϑύνου" 
τοῦ μὲν νομοθέτου" οἷον πότε λέγει τοὺς ἀνελϑόντάς καὶ dn) τίσι 30 
καὶ διατί, toU δὲ ὑποκειμένου προσώπου τῷ ῥητῷ οἷον οὖκ εἰ ἂν- 
ἤλϑον δεῖ σκοπεῖν τὸν νόμον, ἀλλὰ ue? ἧς γνώμης, ὅτι 
μὴ ϑυσνοίᾳ, 


οΣυριανοῦ. Τῆς διανοίας τὸ διττὸν τὸ μὲν πρὸς 333 
τὴν πρᾶξίν ἐστε, τὸ δὲ πρὸς τὸ ῥητόν. ὅτι xol κατὰ 25 
ἔνστασιν καὶ ἀντιπαράστασιν χρήσασϑαι τῇ διανοίᾳ... 
χατὰ μὲν ἔνστασιν, ὅτι οὐ χελώλυκεν ὦ νόμος ἐν πολέ: 
uo, ἀλλ᾽ ἐν εἰρήνῃ, ὅτε Xol σχολὴ χατασχοπεῖν τὴν 
πόλιν" χατὰ δὲ ἀντιπαράστασιν, Ot, ei δὲ χελώλυχε τοὺς 
ἰδιώτας, ἀλλ᾽ οὗ τοὺς ἀριστέας. ΝΞ ,30 


Σωπάτρου. Εἰκότως ἡ διάνοια δευτέρα. ἐπειδὴ 


- 


5... 


804 -— ZX0AIA 


γὰρ ἡ στάσις ἐξ αἰτίου καὶ συνέχοντος xal ἐρινομένον 
καϑίσταται τοῦ αἰτίου προταγέντος, O0 ἔστε τὸ ἔγχλημα 
τὸ. διὰ τοῦ (roS ἀναφανὲν, ἀναγχαῖον ἣν τὸ συνέχον 
μετ᾽ ἐχεῖνο τεϑῆναι ? εὐθὺς, ὅπερ ἐστὶν ἡ διάνοια ῥῆ-- 
δσις οἷσα τοῦ ῥητοῦ" ἄλλως τε δὲ καὶ πᾶν ῥητὸν δια- 
γνοίᾳ λύεται" ἐπεὶ τοίνυν ὃ χατήγορος χρῆται, τὸ ἀπὸ 
τοῦ νόμου ῥητὸν προβαλλόμενος χαὶ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ 

* ψόμου ποιεῖται, εἰκότως ὃ. φεύγων ἐπὶ τὴν τοῦ ῥητοῦ 
διάνοιαν καταφεύγει λέγων οὕτως" οὐχ ἔγνως τὸν νόμον. 
40 ὁ γὰρ νόμος χελεύεε ξένον. μὴ ἀνιέναι τὸν ἐπὶ βλάβῃ, 
ὅτε χαιρὸς δἰρήνης ἐστίν" διττῶς δὲ αὕτη ἐξετάζεται, ὡς 

0 τεχνιχός φησιν" δεῖ γὰρ καὶ τὴν τοῦ βλάπτοντος ῥη- 

| τοῦ διάγνωσιν» τῇ διανοίᾳ λύειν τοῦ νομοϑέτου" καὶ τὸ 
δοχοῦν ἀδίκημα διὰ τῆς TOU πεποιηχότος διανοίας" λη- 
45 ψόμεϑα δὲ. τὰς ἀφορμὰς τῶν λύσεων εἰς. μὲν τὴν τοῦ 
»ομοϑέτου ἀπὸ τοῦ καιροῦ, xoi ἔτι ἀπὸ τοῦ νομοϑε- 
τηϑέντος ? πράγματος, καὶ ἀπὸ τῆς αἰτίας. ἀπὸ μὲν 
καιροῦ, οἷον οὐκ ἕν πολέμῳ ἐκέλευσεν ὃ νόμος μὴ ἀνιέ- 
vot ξένον ἐπὶ τὸ τεῖχος, ἀλλ᾽ ἐν εἰρήνῃ, ὅτε ovy ὑπερ-- 
20 μαχῆσας τῆς πόλεως καἰρὸς, ἀλλὰ κατασχοπῆσαι" ἐγὼ δὲ 
ἐν πολέμῳ ἀνῆλθον, ἐπ᾿ ὠφελείᾳ τῆς πόλεως, οὐχ ἐπὶ 
κατασχοπῇ, ἐπὶ σωτηρίᾳ, ἀλλ᾽ οὐχ ἐπεβουλῇ" τοῦτο δὲ 
ἀπὸ τοῦ “ομοϑετηϑέντος ἐστὶ πράγματος, φημὶ δὲ τὸ “ 
"λέγειν, ὅτυ οὐχ ἐπὶ τούτῳ χωλύει ἀνελϑεῖν, ἐπὶ βλάβῃ, 
28 ἐπὶ προδοσίᾳ τῆς πόλεως, ἀλλ᾽ οὐκ ἐπὶ τῷ ". εὖ ποιῆ- 
σαι" ἀπὸ. τῆς αἰτίας δὲ, οἷον διὰ τί, ἵγα μὴ κατα- 
σχέψωνται, οὐχ ἵνα μὴ ἀριστεύσωσιν , ἵνα μὴ προδοσία 
τις γένηται ἀπὸ τῶν ξένων, οὐχ ἵνα μὴ ὠφέλεια. ἐγὼ 
δὲ ἀνελθὼν ἠρίστευσα ; ᾿ὠφέλησα . ἠνάγκασε δέ με τοῦτο 
80 πράττειν ὃ πόλεμος, τὸ ἀνελϑεῖν δηλονότι" πολλὰ δὲ 
νεώτερα xal χοινὰ διαπράττεσθαι ποιεῖ ἡ ἐν τοῖς κιν- 


2 Ald, τεϑεῖναι. 5 Ald. νομοτιϑόντος. & Ald. τὸ». δ᾽ Ald, τὸ, scr. τῷ. 


ΕΙΣ ΣΤΑ͂ΣΕΙΣ. 805: 


δύνοις ἀνάγχη" ἔστι δὲ κυριώτατον ἐν τῇ «ἧς διανοίας 
ἐξετάσει ἡ τῆς αἰτίας ἀπόδοσις" ov βόνον δὲ ἀπὸ τού- 
των ληψύμεϑα τὰς ἀφορμὰς, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τῶν ἄλλων 
τῶν ἐμπιπτόντων χαὶ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον τῶν περιστα- 
τικῶν. ἐνίοτε δὲ xci ἀπὸ τοῦ πηλίκου, ὡς ἐπὶ τοῦ προ- 5 
βλήματος τοῦ κατὰ ῥητὸν xol διάνοιαν παραγραφιχοῦ͵ 
οἷον τοῦ δὶς περὶ τῶν αὐτῶν δίχας μὴ εἶναι. ἐν τούτῳ 
γὰρ ἀπὸ τοῦ πηλίχου τὴν τῆς διανοίας ἐξέτασιν ποιού- 
μεϑα λέγοντες, ὅτι ἐπὶ τῶν εὐτελῶν xal ὀλίγου τινὸς 
ἀξίων πραγμάτων διηγόρευσε ταῦτα ὁ νόμος, ἵνα μὴ 10 
ἄλλως πράγματα. ἔγωσέ τινες ὑπὸ συχοφαντῶν ivoylov- 
μενοι πολλάχις, ἀλλ᾽ ovx ἐπὶ φόνου καὶ τῶν τηλιχού- 
των" ἄλλοι δὲ καὶ τὸ xaO ὁμωνυμίαν εἰς τὴν τῆς διω- 
νοίας φασὶν 5 ἐξέτασιν παραλαμβάνειν" τοῦτο δὲ δοκεῖ 
ἀμφιβολίας εἶναι" ὅμως οὐδὲν ἀπεικὸς κἀνταῦϑα ἐξετά- 15 
ξεσϑαι" δίκαια γὰρ καλοῦνται αἱ τιμωρίαι καὶ al χρίσεις, 
ὅϑεν ὁμώνυμος ἡ λέξις" τὴν μὲν οὖν τοῦ νομοϑέτου διά- 
νοιαν οὕτως ἐξετάζομεν, τὴν δὲ τοῦ φεύγοντος καϑά- 
σιαν ἐν ταῖς ἀντιϑετιχαῖς. Ort οὐ μόνον τὸ πραχϑὲν δεῖ 
σχοπεῖν, ἀλλὰ xol τὴν γνώμην, μεϑ᾽ ἧς τὸ πραχϑὲν 20 
ἐπράχϑη. καὶ ἅμα τῇ τῶν αἰτίων ὑπεξαερέσει χρώμεϑα: 
οἷον ov καχονοίᾳ πρὸς τὴν πόλμν, οὐδ᾽ ἵνα τι καχὸν ἐρ- 
γάσομαι. ἢ τῶν xoa τινα ἢ τῶν πολιτῶν, ἀλλ᾽ fva εὖ 
ποιήσω. εἰ οὖν εὖ ἐποίησα, πῶς φαίνομαι τὸν νόμον 
παραβεβηχώς" κατασχευάσομεν δὲ τοῦτο ἀντιστατιχῶς, 35 
τὴν μὲν τελείαν τοῦ ἀντιστατιχοῦ ἐργασίαν τῷ οἰκείῳ 
φυλάττοντες τύπῳ" ὅσον δὲ ὑπομνήσεως χανταῦϑα αὐτὸ 
παραλαμβάνοντες τὴν διάνοιαν ἐργασόμεϑα. 


Μαρκελλίνου. διττῶς μὲν αὕτη ἐξεταζεται" xé- 
χρηται δὲ αὑτῇ ὃ φεύγων εἰς λύσιν τῆς προβολῆς" τοῦ 50 
γὰρ κατηγόρου προβολῇ τοῦ δητοῦ xeyonuévov, μούνη 


6 Ald. φασὶν om. , BED Uo. t 


806. a XO0.1LAÀ 


αὕτη λῦσας τὴν ἐν τῇ προβολῇ τοῦ διώχοντος ἰσχὺν γε- 
νήσεται. πᾶν γὰρ ῥητὸν διανοίᾳ λύεται. πάνυ δὲ ϑαυ- 
paco, δεῖ κἀνταῦϑα τοῦ rexvixoũ τὴν ἀχρίβειαν. ρὺ γὰρ 
ἁπλῶς καϑάπερ οἱ πολλοὶ τοῦ νομοϑέτου μόνου Tg» 
5 διάνοιαν ἐξετάζει, οἷον πῶς xal ἐπὶ τίσιν 7 ὁ νομοϑέτηρ 
χωλύει τὸν ξένον ἐπὶ τὸ τεῖχος ἀνελϑεῖν, ἀλλὰ διττὴν 
ἡμῖν ταύτης τὴν ἐξίτασιν παραδίδωσι" τὴν μὲν τοῦ νο- 
μοϑέτου, τὴν δὲ τοῦ φεύγοντος σφόδρα ἀχρεβῶς" ἐπει- 
δὴ γὰρ δῇο ἐστὶ, τό τε ῥητὸν τὸ ἀντικείμενον xol ἢ 5 
. 10 πρᾶξις δοχοῦσα παράνομος εἰ ξένος ὧν παρὰ τὸ τεῖχος 
ἀνελήλυϑεν, ἀμφότερα λύειν ἀνάγχη. ἀμφοτέρων δὲ 
λύσις ἡ αὐτὴ, λέγω δὲ " óravowx*. χαϑολιχὸν γὰρ παρ- 
ἄγγελμα, ὅτι τὸ δητὸν τὸ βλάπτον τῇ διανοίᾳ τοῦ ϑέν- 
τὸς λύομεν, τὸ δὲ δοκοῦν ἀδίκημα διὰ τῆς διανοίας τοῦ 
,. 45 πεποιηκάτος συστήσομεν, εἰχότως οὖν ἐπ᾽ ἀμφοῖν ; μᾶλ- 
λον δὲ ἀναγκαίως τῇ διανοίᾳ χρησόμεϑα ἐπί τὸ TOU νο- 
μοϑέτου xal αὑτοῦ τοῦ φεύγοντος, utÜ' ἧς δηλονότε 
τὴν πρᾶξιν ἐξετάζομεν" πόϑεν δὲ τὰς ἀφορμὰς εἰς ταῦ- 
τὰ ληψόμεϑα; εἰς μὲν τὴν τοῦ νομρϑέτου ἀπὸ τοῦ και- 
30 00U, καὶ ἔτι ἀπὸ τοῦ πράγματος καὶ ἑξῆς, χαϑὰ καὶ 
Σωπάτρῳ εἴρηται. 


TO μὴ προσδιωρίσϑαι τοῦ χρωμένου τῷ ῥητῷ ἐστιν. οἷον οὐδὲν τού- 
τῶν προσδιώρισεν ὅ νομοϑέτης, ἀλλ᾽ ἁπλῶς εἶπεν τὸν ξένον μὴ 
ἀνιέναι. 


25 “Σωπάτρου. Ἐπὶ τούτοις τὰ μὴ προσδμυρίσϑαε 
κεφάλαιον τοῦ κατηγόρου. ἐπειδὴ γὰρ σφοδρὰ ἡ διά- 
voix ἐκ τῆς εἰς ἄτοπον ἀπαγωγῆς" τὸ γὰρ ὡς ἐπὶ τὸ. 
πολὺ ἔχειν εὐεργεσίαν δεικνύναι ὃ φεύγων δοκεῖ ἄχρι- 
βῶς ἐξηγεῖσϑαι τὸν νόμον xai μὴ τοῦτο βουλόμενον, 

80 ἀναγχαῖον τῷ κατηγόρῳ αὖϑις ἐπὶ τὴν τοῦ νόμου ἀπό- 


7 Àld. toic. 85 Ald. om. 


ΕΙΣ XTAXEIX 807 


δειξιν ἐπαναδραμεῖν. τὸ οὖν μὴ προσδιωρισμένον ὥσπερ | 
. ἐξηγησίς ἐστι τοῦ γόμου, λέγοντος, ὅτι τὸ μὴ προσδὲ- 
ωὠρισμένον TQ γόμῳ ov δεῖ λέγειν. οὐ γὰρ τὴν αἰτίαν 
τοῦ πραττομένου ἐξήτησεν, ἀλλ᾽ ἄρδὴν ἀνεῖλε τὸ πρατ- 
τόμενον" τὸ ξένον μὴ ἀνιέναι, καὶ à» εἰρήνῃ καὶ ἐν πο- 8 
λέμῳ. καὶ πηλὴ μᾶλλον ἐν πολέμῳ ἢ iv εἰρήνῃ. ἐν mo- 
λέμῳ μὲν γὰρ προδοσίας ἐλπὶς, ἐν εἰρήνῃ δὲ ovósg 
κίνδυνος. . 

Μαρκελλίνον. Τὸ μὴ προσδιωρίσϑαι" πρὸς 


ταῦτα ὁ τῷ δητῷ χρώμενος ἀπαντήσεται" ἴδιον γὰρ αὖ- 10᾽ 


τοῦ τὸ κεφάλαιον. γρὴ δὲ εἰδέναι, ὅτι γνωριστιχώτατον 
τῆς κατὰ ῥητὸν xol διάγοιαν ζητήσεως τοῦτο τὸ xega- 
λαιον xal ἀεὶ ἐμπίπτον xoci οὐδέποτε ἔχλεῖπον ἐν ῥητῷ 
χαὶ διανοίᾳ" ἔστι δὲ τοῦτο, ὅτι οὐδὲν τούτων ὁ γομοϑέ- 
τῆς διώρισεν , ἀλλ᾽ ἁπλῶς εἶπεν μὴ ἐπιβαίνειν τοῦ rel 15 
xovg τὸν ξένογ. ; 


Ἢ δευτέρα διάγοιᾳ κοινή ἐστιν ἀμφοῖν" ὃ μὲν * γὰρ φεύγων πρὸς 
τὸ μὴ διωρίσθαι ἀπαντῶν χρήσεται αὐτῇ" οἷον οὐδὲν ᾧετο δεῖν περὲ 
“Ἰῶν φανερῶν ὃ γνομοϑέτης διορίζειν, κελεύων τοὺς. ἐπ᾿ εὐνοίᾳ μὴ 
κωλύεσθαι" à δ᾽ αὖ διώχων ἐρεῖ, ὅτι ἄτοπον ἡγήσατο ἁπλῶς émw- 20 
τρέπειν ἀνιέναι τοὺς ξέγους. 9 

Zoenárgov. Τῷ κεφαλαίῳ τῷ μὴ προσδιωρίσϑαι 
φημὶ λυτικῷ τῆς διανοίας ὄὕγτι πάλιν ἑτέραν διάνοιαν ὃ 
φεύγων τοῦ νόμου ἀντιϑήσει ἐξ ἀνάγκης, διαφέρει δὲ 
αὕτη τῆς πρώτης, χαϑὸ ἡ μὲν μόνου τοῦ φεύγοντός 35 
ἐστιν, ἡ δὲ χοινὴ ἀμφοτέρων xal ὅτι ἡ μὲν πρώτη τοῦ 
ῥητοῦ ἐστιν ἐξήγησις καὶ λυτιχὴ τῆς προβολῆς " ἑρμηνεύειν 
γὰρ τήν τε τοῦ νομοϑέτου διάνοιαν καὶ τὴν τοῦ φεύγον- 
τος. αὕτη" δὲ ἡ διάνοια πρὸς τὸ μὴ ὑπὸ τοῦ νομοϑέτου 
προσδιῳρίσϑαι γίνεται, ἐξήγησις οὖσα τοῦ ἀπροσδιορί- $0 


4 Alq. τήν. 3 Par. τοῖς ξένοις. 3 avr, δὲ ἢ διάνοια 
Ald. om. . 


L 


808 ᾿ ΣΧΟΑΙΑ 

στου, οἷον ὡς καὶ ἐπὶ τοῦ ὑποδείγματος τοὕτου. τὸν éi- 

ψασπιν ϑανάτῳ ζημιοῦσϑαι" ῥίψας τις ἐν πολέμῳ τὴν 

ἀσπίδα ἀπέκχτεινέ ^ τινα τῶν πολεμίων στρατηγὸν χαὶ χρέ- 

νεται Qnpaonías . ἡ διάνοια λύσις τῆς προβολῆς " olov oU 
5 τὸν im ἀριστείῃ οὐδὲ σωτηρίῳ πόλεως οὐδὲ βλάβῃ τῶν 

ἐναντίων ἀφέντα τὴν ἀσπίδα ὃ νόμος χολάζει, ἀλλὰ τὸν 


ἐπὶ δειλίᾳ. 


⸗ 


Μαρκελλίνου. Πρὸς ταῦτα γίνεσϑαι τὸ μὴ προσ- 
διωρίσϑαι. ἀναγιγνώσχοντος τὸν νόμον τοῦ κατηγόρου 
10 χαὶ τὰ ῥὴτὰ ἐπιδεικνύντος ἀόριστα, καὶ χαϑόλου τὸν 
ῥίπτοντα χολαζόμενον. αὕτη δὲ ἡ διάνοια, τουτέστιν ἡ 
δευτέρα, τοῦ νομοϑέτου τὴν διάνοιαν ἐξηγεῖσϑαε βούλε- 
ται, Óv ἣν αἰτίαν οὐ προσδιωρίσατο. ὃ μὲν οὖν φεύγων 
ἐρεῖ, οὐδὲν ἔδει προσδιορίσασϑαι. τὰ γὰρ φανερὰ καὶ 
45 δῆλα καὶ ὁμολογούμενα οὗ δεῖται προσδιορισμοῦ. περιτ-- 
τὰ γὰρ ἂν οὕτως ἐφάνη λέγων καὶ πᾶσι πρόδηλα ὃ vo- 
μοϑέτης" ἄλλως τε καὶ οὐδὲ οὕτως ᾿ἀγνώμων ὁ νομοϑέ- 
της χαὶ ὠμὸς xol ἀπάνϑρωπος. στε τοὺς ἀνιόντας ἐπα- 
μῦναι τῇ πόλει, ἢ τοὺς ἐπ᾽ ὀλέϑρῳ τῶν ἐχϑρῶν ῥίπτον-" 

30 τας τὴν ἀσπίδα, τούτους τιμωρεῖσϑαι κελεύειν. ἐπάξει δὲ 
καὶ ἀπὸ παραδειγμάτων πίστεις, οἷον ὅτι πολλαχοῦ τοῦ- 

το xol ἐν ἄλλοις ἐστὶν νόμοις ἰδεῖν" οἷον τὸ μὴ προσδιο- 
ρίζειν, ὡς ἐπὶ τούτου. δοῦλον ἐλευϑέρου παιδὸς μὴ ἐρᾷν" 
οὐχέτι γὰρ προσέϑηκε, τὸν δὲ ἐλεύϑερον ἐρᾷν" δῆλον γὰρ 

45 τοῦτο σαφὲς, χὰν μὴ προσδιώρισται" ὃ δὲ κατήγορος 
ἐπάγει, ὅτι προσδιορίξεται, ἐν οἷς βούλεται ὃ γομοϑέτης. 
καὶ ἐπάξει χαὶ αὐτὸς ἀπὸ νόμων τὰς πίστεις. οἷον ἐάν 
τις χατηγορῇ τὰ ψευδη, προσδιωρίσατο γὰρ ἐνταῦϑα" 

* .xal ἐὰν εὕρῃ τις μοιχὸν ἐπὶ μητρί. ἰδοὺ xci ἐνταῦϑα 
50 προσδιωρίσατο" νῦν δὲ τῷ ᾽ σιγῆσαι μὲν τοῦτο, ἀπαγο- 
ρεῦσαι δὲ ἐκεῖνο, παντάπασιν ἀπείργων φανήσεται" ἔστιν 


4 Ald, ἀπέκχτειγαι. δ Ald. vd, 


ΕἸΣ ATAZEIZ 809 


οὖν δευτέρα διάνοια, ὥσπερ πολλάκις εἴρηται, τοῦ νομο- 
ϑέτου" οἷον τοῦ δεῖσϑαι ἢ μὴ τὸν νομοϑέτην προσδιο- 
οἰσαι τόδε. ἡ ἑτέρα διάνοια xor ἐστιν ἀμφοῖν. xol ὃ 
μὲν 'φεύγων αὑτῇ χρήσεται πρὸς τὸ μηδὲν προσδιορίσα- 
σϑαι λέγων, Ort εἰ καὶ μὴ προσδιώρισεν ὁ νὸμοϑέτης, 5 
ἀλλὰ σαφὴς τοῦ γράψαντος ἡ διάνοια", περὶ γὰρ τῶν 
: ὁμολογουμένων παρὰ πᾶσι xol φανερῶν οὐδὲν ᾧετο δεῖν. 
προσγράφειν, οὐδὲ κελεύειν τοὺς ἐπ᾽ εὐνοίᾳ τοῦ τείχους 
ἐπιβάντας μὴ κωλύεαϑαι, φανερὸν γὰρ ἦν καὶ ὃ φεύγων 
μὲν οὕτως" ὁ δὲ κατήγορος ὅτι καϑάπαξ ovx ᾧετο δεῖν 10 ᾿ 
πιστεΐειν τῇ γνώμῃ" τῶν ξένων. διόπερ ἁπλὼς ἀπεῖπεν 
ἐπὶ μηδεμιᾷ προφάσει τὸν ξένον ἐπιβαίνειν τοῦ Τείχους. | 
κατὰ πολλὰ δὲ διαφέρει αὕτη τῆς προτέρας, ὅτι ἡ μὲν 
χαϑόλου πρὸς τὸ ῥητὸν ἀπαντᾷ, ἡ δὲ οὐ πρὸς ὅλον, ἀλ- 
λὰ μὴ πρὸς μόνον τὸ μὴ προσδιωρισμένον" 7 ἔπειτα ὅτε 15 
ἢ μὲν μόνου τοῦ τῷ ῥητῷ μαχομένου ἐστίν. ἡ δὲ χοινὴ 
ἀμφοῖν, τοῦ τε φεύγοντος καὶ TOU χατηγόρου, καὶ παλιν 
ἡ μὲν διττὴν ἔχουσα τὴν ἐξέτασιν ὡς εἶπον ἐπὶ τὸ τῆς 
τοῦ νομοϑέτου διανοίας καὶ τοῦ φεύχοντος, 7.02 ἁπλῆ, 
διατί οὐδὲν 0 νομοϑέτης προσδιώρισεν. ᾿ 20 


O συλλογισμός" εἰ μηδὲν διαφέρει τὸ προσδιωρίσϑαι ἢ μὴ τῷ ἐγ- 
χράφῳ, ὃ καὶ ἄνευ ἐκείνου ἐστὴν φανερόν. 


Σωπάτρου. ὯὉ συλλογισμὸς ἀπὸ τοῦ φεύγοντός 
ἐστι δειχνύναι πειρωμένου, ὅτε οὐδὲν διαφέρει τοῦ διωρι- 
χέναε τὸν νομοϑέτην τὸ σιγῆσαι παντάπασι, φανερὸν γὰρ 35᾽ 
ἣν. διὸ οὐ προσδιωρίσατο. περιττὸν γὰρ περὶ τῶν πᾶσι 
φανερῶν xai ὁμολογουμένων προσδιορισμῷ κεχρῆσϑαι 


Μαρκελλίνου. Εὐϑὺς συνάψξι τῇ τῆς δευτέρας: 
διανοίας ἐξετάσει ὁ φεύγων τὸν συλλογισμὸν, λύων καὶ διὰ 
τούτου τὸ μὴ προσδιωρισμένον, 0 δὲ συλλογισμὸς τὰ di6- 50 


6 Ald. τὴν γνώμην. - - 7 Ald. προςδιωρισμό»." 


elu —  ΣΧΟΑΙΑ 


στάναι καὶ. κεχωρίσϑαὶ δοχοῦγτα συνάγει τοιαύτην ἔχων 
τὴν φύσιν. ἐρεῖ γὰρ μηδὲν διαφέρειν τὸ προσχεῖσϑαι τῷ 
ῥητῷ, ἢ μή. καὶ γὰρ μὴ προστεϑὲν πᾶσίν ἔστε φανερόν. 


*O ὅρος ὅτι πλᾶστον me 


δ Σωπά τρου. Toi φεύγοντος χρησαμένου τῷ συλ.- 
λογισμῷ, 0 κατήγορος ὅρῳ χρήσεται. ᾿ἀποχρουόμενος τῷ 
ὅρῳ τὸν σνλλογισμόν" ἀεὶ γὰρ ἐναντία τὰ κεφάλαια ταῦ- 
τα ἀλλήλοις καὶ λυτικὸν ϑάτερον ϑατέρου" τοῦ οὖν συλ- 
λογισμοὺ χατασχευάσαντος τὸ μὴ διάφορον τοῦ προσδι- 

10 ὠρίσϑαι ἢ μὴ, ὃ ὅρος τὸ διάφορον κατασχευάξει ὅλῳ καὶ 
παντὶ λέγων διαφέρειν τοῦ τρυσδιωρίσϑαι 7" uy. 


M αρκελλί »0 v. “Συλλοχισμοῦ εὑρεϑέντος ἀναγ- 
καίως ἕπεται ὅρος" ἔστι δὲ ὁ ὅρος ἦ, ὅτι πάμπολυ δια- 
φέρει. χωρίξει γὰρ ὃ ὅρος τὰ διὰ τοῦ συλλογισμοῦ συψ- 

,15 αχϑέντα. 
880: H ἀνείϑεσις αὑτό ἐστι τὸ γεγονὸς, καὶ πλέον ἕξει γε φεύγων ὃ o ἐν 
αὐτῇ. 


Σωπάτρου. Ἡ ἀντίϑεσις μετὰ τὸν ὅρον ἀπὸ τοῦ 
φεύγοντος γίνεται. ἀπὸ μιᾶς τῶν ἀντιϑετικῶν πάντως 
20 λαμβανομένη κατὰ τὴν ἐμπίπτουσαν ὕλην, ἐν ἢ καὶ τὲ 
πλέον ἰσχύει ὃ φεύγων. καὶ τοιαύτῃ χρήσεται μεϑόδῳ, 
οἵᾳ ? πολ Mixte εἰρήχαμεμ. ὅτε ἡνίκα μέλλομεν λόγον διδό- 
yet ὑπὲρ ὧν ἢ πεπράχαμεν ἢ συνεβουλεύσαμεν, ὀφείλομεν 
τὰ πρὸ τούτου γενόμενα αὐξῆσαι, καὶ οὕτω τὰ παρ᾽ ἡμῶν 
25 εἰσενεγκεῖν. οὕτως οὖγ καὶ ἐν τῇ ἀντιϑέσει ὁ φεύγων χρη- 
σεται" ἀντιστατιχὴ δὲ ἐνταῦϑα ἡ «vrideoig, ἀντιτίϑησι 
γὰρ εὐεργεσίαν ἀντιστατιχῶς πλατύνων αὑτήν. δεῖ δὲ καὶ 
ϑετιχῶς αὐτὴν μεταχειρίσασθαι" ἀχκόλρυϑος γὰρ τῇ ἀν- 


1 ἔστι δὲ ἃ ὅρος Ald. dm, δ Ald. oia. 


- 


ΕΙΣ XTAXEISX . ^ . ii 


τιστάσει ϑέσις᾽ olov ὅτι ἕκαστος ὀφείλει ἐν οἷς δύναται 
ὠφελεῖν τὴν πόλιν. διαφέρει δὲ τὸ κεφάλαιον τοῦτο, τὸ 
ἀντιστατιχόν φημι, τῆς ἀντιστάσεως ' καϑότι ἐν ἐχείνῃ 
μὲν τὸ πεπραγμένον πονηρὸν, " δὲ περίστασις * ἀγαϑὸν, 


τὸ δὲ χαϑελεῖν τὸ τεῖχος πονηρὸν, τὸ δὲ ἐξελϑόντα γνικὴ- 5 


σας ἀγαϑόν. ἐνταῦϑα δὲ τοὐναντίον. τὸ μὲν πεπραγμέ- 
yov ἀγαϑὸν, ἡ περίστασις δὲ πονηρόν, τὸ μὲν yap ἀνε- 
λεῖν τὸν στρατηγὸν τῶν πολεμίων ἀγαϑὸν, ἡ δὲ περίς- 
στασις TOU νόμου qioy τὸ ῥῖψαι τὴν ἀσπίδα πονηρόν. 


ἑστέον δὲ, ὡς ἐπίπαν ἐπὶ τοῦ ῥητοῦ xol τῆς διανοίας 10 


ἀντιστατιχὴ 2 εὑρίσχεξαι ἢ αγτίδϑεσις" dei γὰρ svepyérm- 
μα δειχνύγαι τὸν φεύγοντα, ivo ἔχῃ χώραν τὸ παραβὲε- 
βασμένον. ῥητὸν παραχρούεσϑας τῇ TOU εὐεργετηματος 
δικαιηλογίᾳ 


Μαρκελλίνου. Μετὰ τὸν ὅρον ἢ ἀντίϑεσις. αὕ- 
τη δ᾽ ἐστὶ τὸ γεγονὸς καὶ πλεῖον ἐν αὐτῇ ὃ φεύγων ἔχει" 
ἐν μὲν γὰρ τοῖς προειρημένοις κεφαλαίοις πλεονεχτεῖ ὁ χα- 
τήγορος τὸ ῥητὸν προβαλλόμενος " ἐπὶ δὲ τῆς ἀντιϑέσεως, 
ἥτις ἐνταῦϑα ἀντιστατιχή ἐστι, τοὐναντίον πείσεται ὃ 
χατήγορος" διεξιόντος τὰ χατὰ τὴν ἀριστείαν τοῦ φεύ- 
γοντος, καὶ ἔχφρασιν ποιουμένου τῶμ συμπιπτόντων χα- 
τὰ τὰς μάχας" ἰδιώτατον γὰρ τῆς ἀντιστατιχῆς ἀντιϑέ- 
σεως ἡ TOy γεγονότων ἔχφρασις. ὥσπερ γὰρ ὁ κατήγορος 
ἐδυσώπει "τὸν ἀκροατὴν τῷ ῥητῷ, τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ 


T: 


ὁ φεύγων τῇ ἐχῳφράσει τῆς ἀριστείας . ὅτι δὲ οὐ μόνον 35 


ἀντιστατικῇ ἀντιϑέσει χεχρήμεϑα , ἀλλὰ καὶ ἑτέρᾳ πολ- 

λάκις πρὸς τὴν ὕλην τὴν ὑποχειμένην, ἤδη μοι προείρη- 
, 4 y, * 

ται. διὸ καὶ τὸν τεχνικὸν ἄξιον ϑαυμάσαι, ὅτι τοῦτο προ- 

. , τ ^ ow e 

ϑεωρήσας ovx εἰπεν, ὅτι πάντως ἀντιστατιχὴ ἔσται ἡ ἀν- 


, e - aw ; — » 4 
τίϑεσις, ἀλλ᾽ ἡμῖν τοῦτο δέδωχε σχοπεῖν ἀντίθεσιν εἰπὼν 3η- 


4 Ald. 5 δὲ περίστασις --- — — τεῖχος πονηρὸν om. 2 
Ald. ἀντιϑετικήῆ, 5. Ald, ἐδυσώπῃ. I 


4 


812 ' ZXOAIA 


τὸ γένος, oU διορίσας δὲ ποίαν ἀντίϑεσιν, ἀλλὰ πρὸς τὴν 
«t Φ ες 7 ΄ ^ m * 
VÀngv ἐφ éxacrov προβλήματος τῳ διαιροῦντε χαταλέσεων 
σχοπῆσαι καὶ ϑεῖναι τὸ πρόσφορον. 


- *H μετάληψις οἷον ἑτέρως ἔδει" καὶ ὡς ἐξὴν σοι ποιεῖν εὖ τὴν πόλεν, 
δ εἰ προῃροῦ καὶ μὴ παρανομεῖν. 


“Σωπάτρου. Δικαίως τοῦ φεύγοντος τὴν εὐεργε- 
σίαν προτείνοντος, ὃ διώχων γρήσεται μεταλήψει, ἐν 3 
τὸν τρόπον αἰτιᾶται τοῦ πραχϑέντος λέγων, ὅτι οὐχ ἔδεε 
τούτῳ τῷ τρόπῳ τὴν εὐεργεσίαν ἐνδείχνυσϑαι, ἀλλ᾽ * 
40 ἐξελϑόντα τοῦ τείχους οὕτω τὴν εὐψυχίαν ἐπιδείξασϑ'αε 
καὶ ὠιρελῆσαι τὴν πόλεν. χρήσεται δὲ οὕτως ϑέσει, ὥσπερ 
ὁ φεύγων τῇ ἀντιστάσει. ἐχείνου γὰρ ϑετιχῶς ἐπιχειροῦν- 
τος καὶ λέγοντος, ὅτι ἀνελθὼν ἔσωσα τὴν πόλιν 'χενδυ- 
ψεύουσαν χαὶ μέλλουσαν ἁλῶναι ix τῶν πολεμίων, καὲ 
.* 45 ἤδη ἐπικειμένων τῷ τείχεε μόνος ἔσωσα" δεῖ γὰρ ἐν οἷς 
δύναταί τις ὠφελεῖν τὴν πόλεν xal τὸ xoivOv . οὕτως οὖν 
τοῦ φεύγοντος ἐπιχειροῦντος, 0 διώχων ἀντεπιχειρήσει λέ- 
yov, ὅτι γρὴ ταῦτα ποιεῖν μὴ παραβαίνοντα τοὺς χειμέ- 
vov; νόμους, ἀλλ᾽ ὠφελεῖν τὴν πόλεν πειϑαρχοῦντα τοῖς 
30 διχαίοις αὐτῆς, κάτωϑεν τοῦ τείχους ἐξιόντα, ἀπὸ τῶν 
πυλῶν ἐπεχδρομὰς ὃ ποιούμενον. 


᾿ Μαρκελλίνου. 'H τῆς ἀντιϑέσεως λύρις πρόδη- 

Aog ἀπὸ τῶν προειρημένων περὶ ἀντιϑέσεως. πᾶσα γὰρ 

ἀντίϑεσις μεταλήψει λύεται" ἐρεῖ γὰρ, ὅτι ἑτέρως ἐχρῆν, 

25 οἷον ἐπὶ τοῦ ᾿ἀνελϑόντος ξένου ἐπὶ τὸ τεῖχος καὶ egt- 

337 στεύσαντος" λέξει ὃ κατήγορος ὅτε ἑτέρως ἐχρὴν εὔεργε- 

τεῖν χαὶ ὡς ἐξὴν ὃ ὄντι GOL ξένῳ τὴν πόλιν εὖ ποιεῖν, εἴ γε 
προῃροῦ καὶ μὴ παρανομεῖν. | 


1 ἀλλ᾽ Ald. om. 2 Ald. ἐπικειμένῳ. 5 Ald, ἐπ᾿ ἐκ- 
δρομᾶς. . 


͵ |o EIS XTAXEIX /—— . 813 


T$ πρὸς τι, ὥς ἐν ταῖς ἀντιϑετικαῖς" πότερον μεῖζον τὸ ᾿εὐεργέτημα 
ἢ τὸ ἀδίκημα. καὶ ἔστι ποινὸν ἀμφοῖν. 


, Τὸ πρὸς τι σύγκχρισίς ἐστι τοῦ ἀδικήματος καὶ εὑερ- 
γετήματος. ὃ μὲν γὰρ φεύγων" *. 
λείπει 8 


τὴν ἐμαυτοῦ ἀρετήν" καὶ ὅτι οὐ προσδιώρισεν ὃ νόμος 
τὸ ποῖόν Hs γέρας αἰτεῖν δεῖ, ἀντινομία μὲν οὐχ ἔστι 
τοῦτο. ὅτι μηδὲ δύο ῥητῶν μάχην ἔχει ix περιστάσεως. 
οὐ γάρ ἔστιν ἐναντίον τὸ χολάζεσϑαι τὴν 'yvvaixa τοῦ 
τυράννου" τῷ τὸν ἀριστέα αἰτεῖν δωρεάν. οὐδὲ ἐστί τις 10 
περίστασις ἡ τοῦτο ποιρῦσα. ἀλλὰ δεῖ ἀμφοτέρους τοὺς 
νόμους διανοίᾳ λύεσϑαι παρ᾽ ἑνὸς προσώπου, οὐ γὰρ tQ . 
μὲν ἑνὶ ῥητῷ ὁ ἕτερος γρῆται. ϑατέρῳ δὲ ὁ ἀντιλέγων, 
ὅπερ ἀντινομίας οἰχεῖον, ἀλλ᾽ ἄμφω τὰ ῥητὰ ἀμφότεροι 
ἐξετάζουσιν, ὁ uiv? τῷ ῥητῷ χεχρημένος, ὃ δὲ τῇ δια- 15 
γοίᾳ. - 


Καὶ ἄλλως  ἀνωνύμου. 


'H A € / e € 4 , , 9 
κατὰ ῥητόν" ἡ νομικὴ στάσις γίνεται, οὐχ 
εἴ ε - ε * 2 , «49 εἴ 4 4 € 1 
ὁταν ἁπλῶς ῥητὸν ἐμπίπτη, αλλ οταν περὶ τὸ ῥητον 
πᾶσα κινῆται ἡ ζήτησις, οὐ περὶ τοῦ χυροῦσϑαι αὐτὸ, 30 
ἢ μὴ, τοῦτο γὰρ τῆς ἐγγράφου πραγματικῆς ἀποδέδει- 
3 3 3 . "^ M εἴ LI , 

xrot, αλλ εἰ παραβέβασται ἡ oV. οταν δὲ τὴν διανοιαν 
τοῦ ϑέντος τῷ γεγραμμένῳ ἀντιτάττωμεν ^, τότε ποιοῦ- 


pev. ῥητὸν καὶ διάνοιαν .' β΄. Προβολῇ ῥητοῦ" κα- 


λῶς τὸ ῥητοῦ προσέϑηκε, διϊστὰς " τὰς νομιχὰς ἀπὸ τῶν 15 


1 Sequitur in Par. folium album, unde folii integri ja- 
eturam factam esse liquet. — 2 Par. τυράνου. $ 0 uiv — 
διανοίᾳ Ald. om., recepi ex Par. 

' 4 Absunt haec a Par. 2 Ald. ἀντιτάττομεν. Par. 2926. 


᾿ἀντιτώττωμεν. δ Ald, διστὰς. Par, dicoruc. 


L4 


Β14 . X4X0AI4A. . 
Aoyixon) . προβυλὴ γὰῤ ἁπλῶς ἡ ἐξ ἀδικήμαΐος ἃ ἀγφάφον. 


ἐμφαντιχώτερον δ᾽ ἂν εἶπε προβολῇ τῇ ἀπὸ ῥητοῦ. οὐδὲ 
γὰρ αὐτὸ τὸ ῥητὸν προβάλλεται, ἀλλὰ τὸ ἔγχλημα τὸ 
διὰ τὸ ῥητὸν γινόμενον. ἐν ταὐτῷ δὲ χαὶ τὴν ἀνάγνωσιν 
5 τοῦ νόμον ποιήσεται, δυσωπῶν διὰ τούτου τὸν ἀχροατὴν. 
y' 'H διάνοια διττῶς" χαϑολιχὸν nagayycAua ἐστιν͵ 
ὅτι τὸ ῥητὸν τὸ βλάπτον τῇ διανοίᾳ τοῦ ϑέντος λύομεν. 
τὸ δὲ δοχοῦν ἀδίχημᾳ διὰ τῆς διανοίας τοῦ πεποεηχότος 
συστήσομεν. ἐπεὶ γὰρ ὃ κατήγορος τὸ ἀπὸ τοῦ νόμου 
40 ῥητὸν προβάλλεται, εἰκότως ὁ φεύγων ἐπὶ τὴν τοῦ ῥητοῦ 
διάνοιαν διαφεύγει *, λέγων ὅτι οὐχ ἔγνως τὸν νόμον. 
ληψόμεϑα δὲ τὰς ἀφορμὰς τῶν λύσεων ἀπὸ τῶν περι- 
στατιχῶν" οἷον ὅτι οὐκ ἐν χαιρῷ πολέμου ἐχέλευσε μὴ 
ἀνιέναι" xol ἀπὸ τῆς αἰτίας, ὅτι ἐχώλυσεν 5. ἀνιέναι, μή 
45 ποτε κατάσχοποι ὦσιν, οὐχ ἵνα μὴ ἀριστεύωσιν. ἐπεὶ 
" δὲ τὸ χεφάλαιον αἰστηρόν πως εἶναι δοχεῖ, χαϑάπερ ἀν- 
τινομοϑετούντων ἡμῶν, εἴγε τοῦ ῥητοῦ διαγορεύοντος 
ἕτερα, ἄλλην ἡμεῖς ἀντεισφέρομεν διάνοιαν, δεῖ τινος 
ϑεραπείας τὴν τραχύξητα χαϑαιρούσης. διπλοῦς δὲ αὖ- 
20 τῆς ὁ τρόπος, ὅταν ἢ ἀτοπίαν τινὰ τοῖς τοῦ ivaxtiov 
λόγοις προσάπτωμεν, οἷον ὅτι φανεῖται, ὃ νομοϑέτης 
χατά γε τὸν ἀντίδικον ἀποστερῶν σωτηρίας τὴν πόλιν. 
7 ὅταν ἀπαιτῶμεν νόμον φανερῶς τῇ ἡμετέρᾳ ἀνταπο- 
φαινόμενον διανοίᾳ." ὅτι δεῖξον εἴ τις νόμος τὸν ἁνιόν- 
25 τα ἐπὶ σωτηρίᾳ ἐχώλυσεν. ἢ ἐκ παρὰδειγμάτων xoi ἐϑῶν. 
δ΄. Τὸ μὴ προσδιωρίσϑαι" ἐγταῦϑα πάλιν τὴν τοῦ 
νόμου ἀνάγνωσιν ποιήσεται. τοῖς γὰρ᾽ ὑπὲρ ἡμῶν ἰσχυ- 
ροῖς οὐ μόνον ἅπαξ, ἀλλὰ χαὶ δὶς χρηστέον. & H ἐτέ: 
θα διανοια" aürn διαφέρει. τῆς προτέρας, ὅτι ἐχείνη 
50 μὲν͵ μόνου τοῦ φεύγοντος ἣν, αὕτη. δὲ xou, ἀμφοτέρου, χαὶ 
ὅτι ἡ μὲν προτέρα τὴν τοῦ ῥητοῦ ἑρμηνεύει διάνοιαν, ἢ 
δὲ δευτέρα τοῦ μὴ πρρσδιωρίσϑαι. ς΄. Ὁ συλαοχι- 


4 Par. καταφεύγει. ὅ Ald. ἐκέλευσεν. -- Par, ἐιώξυδσεν: 


ΕΙΣ ZTAZEIZ - 815 


σμός" ἰσχὺν roUto τὸ κεφάλαιον λαμβάνει ἐξ παραδει- 
γμάτων, εἰ ἔχοιμεν ἀολλοὺς παρατίϑεσϑαε νόμους, ἐφ᾽ 
εν οὐ προσδιώρισται τὰ ὁμολογούμενα xol οὐ διὰ τοῦ- 
τὸ ψιλῶς τῷ ῥητῷ ἀξιοῦμεν προσέχειν. ζ΄, «Αὐτό ἐστι 
τὸ γεγονός" τουτέστιν αὑτὰ τὰ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄχρε τέλους. ᾧ 
καὶ ὅσα περὶ τὴν ἀριστείαν πέπρακται. ἀντιστατικῶς γὰρ 
καῦτα εἰσενεγϑήσεται. μέχρι μὲν οὖν τούτου ἰσχυρότερα εἰ- 
γαι δοχεῖ τὰ τοῦ χατηγόρου, εἴ 78 0 μὲν φανερῶς ἐπανέ- 
χει τῷ νόμῳ, ὃ δὲ ἔξωϑέν τι παρεισάγειν πειρᾶται. ἐν δὲ 338 
τῇ ᾿ἀντιϑέσει πλέον ἕξει ὁ φεύγων διεξιὼν τὴν ἀριστείαν, 10 
καὶ ἀκμάζων ἐπὶ τῷ εὐεργετήματι. 


e 
Περὶ ἀντινομίας. 


Συριανόῦ. ἫἪἫ! ἀντινομία ix μὲν τοῦ ὀνόματος 
πρόδηλος, ὡς ἐναντίωσίν τινα περιέχουσα ? τῶν νόμων. 
οὐχὶ χκαϑ' αὑτό. ἄτοπον γὰρ τοῦτό ye, xol πολιτείας οὐχ 15 
εὖ διοικουμένης, νόμων ἐναντιότητι. 3 δουλεύειν. ἀλλὰ φύ- 
Gc, μὲν οὐδαμῶς ἐναντιουμένων ἀλλήλοις , xara δέ τινα 
περίστασιν ἐναντιοῦσϑαι δοχούντων" ὅρος δὲ αὐτῆς οὗ- 
τος ἀντινομία ἐστὶ: στάσις. πολιτιχοῦ πράγματος τῶν 
ἐπὶ μέρους, xa ἣν o φεύγων ἕτερον ἀντιτίϑησι νόμον 20 
τῷ ὑπὸ τοῦ κατηγόρου προτεινομένῳ ὡς παραβεβασαέ- 
γῳ" * ἴδιον δὲ ἀντινομίας τὸ δύο νόμων Ovtow ἢ τριῶν. 
4 ὅσων δή ποτε, 4 ἕνα πάντως παραβέβασϑαι" ἢ ἑνὸς: 
μύνου ὄντος. νόμου, μέρος 5. μέν τε παραβεβάσϑαι, μέ- 
ρος δὲ μή" 7 καὶ ἐν ῥητῷ δὲ καὶ διανοίᾳ παραβεβάσϑαι 35 
ἀνάγχη τὸν νόμον, περὶ οὗ ἡ κρίσις" εἰ γὰρ μήπω πα- 
ραβεβασμένος ὃ εἴη, ἀλλὰ βουλὴ προχέοιτο, πότερον ? 


4 Veu. jj δὲ ἂν. — 2 Ven. περιέχε. 5 Ald. ἐναντιώτητι. 
4 Ald, et Par. παραβεβασμένῳ. Ven. παραβεβιασμένῳ. 5 
Ven. ποῖ 6 Ven. μέρος μέν τοι αὑτοῦ παραβ. μέρος δὲ μή" 
καὶ x. τ À. 7 Ald. μὴν καί, 8 Ald. παραβεβασμένον. in 
Par. per compendium scriptum est. Ven, παραβεβασμένος. 9 


66 ὁ  — π᾿. ΣΧΟΑΙΑ 


δεῖ παραβαίνειν ἢ μὴ, οὔτε ῥητὸν καὶ διάνοια, οὔτε av- 
τινομία συστήσεται, ἀλλὰ πραγματικὴ κατὰ ῥητὸν καὶ 
διάνοιαν καὶ κατὰ ἀντινομίαν. «Διόπερ οὔτε Ἕρμογένει 
οὔτε Μητροφάνεν τῷ τούτου ἐξηγητῇ πεισύμεϑα ἄντι- 
δ γομικὰ λέγουσιν εἶναι ιτὰ ζητήματα ἐκεῖνα" τῆς μὲν χα- 
τὰ δύο νόμους τόδε" νόμος τὸν ἀποχήρυχτον μὴ μετ- 
ἐχεὶν τῶν πατρῴων xci νόμος τὸν ἐπιμείναντα χειμα- 
ξομένῃ ** xoi ἑξῆς" τῆς δὲ κατὰ ἕνα νόμον ἀντινομίας 
τόδε᾽ νόμος τὴν βιασϑεῖσαν ἢ γάμον ἢ ϑάνατον αἷ- 
40 ρεῖσϑαι τοῦ βιασαμένου 12 χαὶ ἑξῆς" ἑκατέρῳ γὰρ τού- 
τῶν βουλὴ πρόκειται , πότερον δεῖ παραβαϑῆναι νόμον 
ἤ ποῖον μέρος νόμου" env δὲ, "ὡς ἔφαμεν ἤδη, πα- 
ραβεβάσϑαι, διὸ 3 ταῦτα μὲν πραγματικῆς xata. ἄντι- 
νομίαν' ἐροῦμεν τὰ ξητήμαξρ' παράδειγμα δὲ ἀντινομίας 
15 τῆς xata δύο νόμους ἔστω τόδε" νόμος τὸν μὴ ϑάψαντα 
τὸν αὑτοῦ πατέρα τῆς πατρῴας ἐλαύνεσϑαε χώρας τῶν 
. &xsivov. ** μηδενὸς μετασχόντα, χαὶ νόμος τὸν ἀποδό- 
μενον τὰ ὅπλα ἄτιμον εἶναι" πένης τις τελευτήσαντος 
αὑτῷ τοῦ πατρὸς ἀποδόμενος τὰ ὅπλα ἔϑαψε τὸν πα- 
. $0 τέρα καὶ ὑπάγεται ἑχατέρῳ τῶν νόμων" τῆς δὲ κατὰ 
ἕνα νόμον ἀντινομίας παράδειγμα τόδε᾽ νόμος τὸν λυ- 
πήσαντα τοὺς αὑτοῦ πατέρας, εἰ τελευτήσειεν" ἄταφον 
μένειν" ἔγων τις γυναῖχα χαὶ υἱὸν ἀπεδήμησεν, ὑπὸ χα- 
καταποντισταῖς γενόμενος ἐδήλωσε τοῖς οἴκοι περὶ λύ- 
215 σεωρ᾽ ἡ γυνὴ συνεχῶς ἐντυγχανουσα τοῖς γράμμασι καὶ 
͵ δω- 


"Ven. πρότερον. 10 Ven. xol πραγματικὴ κατὰ ἄντ. 11 
Ven. addit.: νηΐ δεσπότην εἶναι αὐτῆς" ἀποκήρνκτος ἐπέμεινεν dy 
χειμαζομένῃ πατρῴᾳ νηΐ, καὶ ἀξιοῖ δεσπότης εἶναι αὐτῆς" εἴργει δέ 
τις, ὡς πατρῴας" τῆς δὲ κατὰ ἕνα x. t.-À. 12 Ven. addit: 
δύο τις κόρας κατὰ τὸν αὐτὸν ἐβιάσατο, xoi ἣ μὲν γάμον αὐτοῦ, 
ἢ δὲ ϑάνατον αἱρεῖται" ἐν. ἑκατέρῳ γὰρ τούτων. (Ald. - τούτῳ). 
45 Ven. διόπε. {4 Ven. μηδενὸς τῶν ἐκείνου. 


« 


΄ 


ΕΙΣ ΣΤΑ͂ΣΕΙΣ : 817 


. δακρύουσα τῶν ὄψεων ἐστερήϑη χαταλιπὼν ὃ παῖς πα- 

ρὰ τῇ μητοὶ τὴν οὐσίαν En πρὸς τοὺς χαταποντιστὰς 

ἀπελθὼν ἀντέδωχεν ἑαυτὸν ὑπὲρ τοῦ πατρός" ἕν δεσμοῖς 

ὧν ἐτελεύτησεν. ἢ ἐῤβῥίφη κατὰ τῆς θαλάσσης, προσηνέ- 

χϑη τοῖς ᾿αἰγιαλοῖς τῶν πατέρων τὸ σῶμα, καὶ ὃ μὲν 5 
πατὴρ βούλεται ᾿ϑάπτειν , " δὲ μήτηρ ἀντιλέγει" ἐν- 

ταυϑα γὰρ τὸ μὲν χατὰ τὴν μητέρα μέρος παραβέ- 

βασται" λελύπηται γὰρ κατ᾿ αὑτοῦ. ὡς τυφλὴν xataÀw- 
πόντος, τὸ δὲ κατὰ τὸν πατέρα σῶόν ἐστιν. 


Σωπάτρου. Μετὰ τὸ ᾿ῥητὸν καὶ τὴν διάνοιαν ἡ 10 
ἀντινομία ἐτάγη" καί τοι ἐν τῇ μεθόδῳ μετὰ τὸ ῥη- 
τὸν χαὶ τὴν διάνοιαν ὃ συλλογισμός" ἀλλὰ φαμὲν, ὡς 
ἀμφότερα οὐκ ἀλόγως" ἀλλ᾽ ἐκεῖνος μὲν ὁ συλλογισμὸς 
πρὸ τῆς ἀντινομίας, καϑ᾽ ὅ τι κοινωνοῦσιν αὗται αἱ στά- 
σεις, ἅτε δὴ περὶ ἕν ῥητὸν ἀμφοῖν ἐχουσῶν τὴν ζή- 15 
τησιν" ἐνταῦϑα δὲ τὴν ἀντινομίαν πρὸ 15 τοῦ συλλογε- 
σμοῦ τέϑειχεν, ἐπειδὴ , ὡς χαὶ αὐτός φησιν ὃ τεχνικὸς, 
ὡσπερεὶ I6 διπλοῦν ἐστι ῥητὸν καὶ διάνοια 17 ἡ ἀντινο- 
μία" καὶ ἔδει τοῦ ἁπλοῦ τεϑέντός ἐπαχϑῆναι καὶ τὸ δι-᾿ 
πλοῦν" χαὶ ἔτι ἐν μὲν τῇ ἀντενομέᾳ νόμοι εἰσὶν οἱ ἐξ- 29 
ἑταξύμενοι, ἐν δὲ τῷ συλλογισμῷ ἡ γνώμη τοῦ ῥητοῦ 
ἐστιν ἡ ἐξεταξομένη " ἔδει οὖν τὴν TOU τελείου ῥητοῦ ζή- | 
τησιν προταγῆναι τῶν περὶ τὴν γνώμην TOU ῥητοῦ τὴν 
ζήτησιν ποιουμένων" ἀλλ᾽ εἰ διπλοῦν ἐστε ῥητὸν καὶ 
διάνοια ἡ ἀντινομία, τί δήποτε μὴ εἶδος τάττοιτο. '? 25 
ῥητοῦ καὶ διανοίαρ, ὥσπερ στοχασμὸς διπλοῦς, χαὶ ὅρος, 339 
ἀλλὰ χκαϑ᾽ αὑτὴν στάσις" ἐροῦμεν οὗν, ὅτι ἐκεῖ μὲν οἷ-᾿ 
ον ἐν στογασμῷ καὶ ὅρῳ κἂν ἔχωμεν εἶδος διπλοῦν, 
ἀλλὰ πανταχοῦ τῆς στάσεως τὸ ἴδιον σώξεται" ἐν στο- 
χασμῷ μὲν καὶ ἁπλῷ καὶ διπλῷ τὸ ἄδηλον᾽ ἐπὶ δὲ ῥὴ- 10 


15 Ald. πρὸς τοῦ συλλ. τέϑηκεν. 16 Ald. ὥσπερ ε. 417 
Ald. διάνοιαν. 18 Ald. τάττοι τῦ, 
Ahetor. IV. . 92 


818 ZZ X0.A4IA 


τοῦ xai διανοίὰς χαὶ ἀντινομίας οὐδὲν τοιοῦτο" OU γάρ 
ἐστιν ἴδιόν τε ἀμφοῖν, ἀλλὰ διάφορον" τὸ μὲν γὰρ ón- 
τὸν xai διάνοια παράβασιν - ἔχει πάντως. ῥητοῦ, ἐν δὲ 
ἀντινομίᾳ τοιοῦτον οὐδέν" ἀλλὰ δύο νόμων περὶ τὴν 
5 μίαν πρᾶξιν μαχομένων, ὃ μὲν ἀναιρεῖταξ, ὃ δὲ σώζεταε. 
Εἰδέναι χρὴ; ὡς οὗ μόνον νόμοι ποιοῦσιν ἀντινομίαν, 
ἀλλὰ καὶ ψηφίσματα καὶ προσψηφίσματα -καὶ ἁπλῶς 
πάντα ῥητά" οὐχ ὅτι δὲ ἢ νόμοι ἢ ψηφίσματα μιᾶς 
καὶ τῆς αὑτῆς πόλεως ἐναντία ἐστὶν ἀλλήλοις, τοῦτο γὰρ 
40 οὐδὲ μίαν συνίστησι πολιτείαν, ἀλλὰ μὴ͵ ἐναντίων ὄντων 
ἐχ περιστάσεως 7 ἐναντιότης ἀναφαίνεται" ἐχ νόμων μὲν 
οὖν ἀντινομίαν xci ὁ τεχνικὸς ἐδίδαξεν ἡμᾶς, ix ψη- 
φισμάτων δὲ αὕτη" ἐψηφίσαντο ᾿Αϑηναῖοι τοῖς pev- 
γουσιν, ᾿Ολυνθίων πολετείαν" εἰσιόντες ἐχεῖνοι πλεῖστα 
45 ἀνδράποδα βάρβαρα εἰσήγαγον" ἣν δὲ ψήφισμα νικῆ- 
σαν τὸν εἰσάγοντα βάρβαρα ἀνδράποδα nsi) τῶν τρι- 
ὧν ἐν δεσμωτηρίῳ εἶναι, ἔστ΄ ἂν ἐπιδείξῃ 15 τοὺς ταῦ- 
τα βουλομένους ὠνήσασθαι" οἱ ἐπὶ τοῦ λιμένος τινὰς 
ἐνέβαλον τῷ 35 δεσμωτηρίῳ, οἱ λοιποὶ ?* ἀνέζευξαν xai - 


20 χρίνονται" ἐνταῦϑα γὰρ δύο 'ψηφισμάτων» εἰσὶ μάχαι, 


τῶν μὲν προβαλλομένων τὴν ἐξουσίαν τοῦ δεῖν κατὰ τὸ 
ψήφισμα πράττειν, τῶν δὲ τὸ γεγενῆσϑαι αὐτοὺς πολί- 
τας καὶ μὴ ἐπ᾽ ἐμπορίᾳ ?? κατάγειν" γίνεται δὲ xai 
ἀπὸ ἑτέρων ῥητῶν xai διαϑηχῶν, ὡς ἐπὶ rovrov' δια- 
25 τιϑέμενός τις ἐκέλευσε δοϑῆναι τῷ φίλῳ τὴν ϑυγατέρα" 
πρὶν δοϑῆναι ἀριστεύσας τις αἰτεῖ αὐτὴν εἰς γάμον, 
xol ἀμφισβητοῦσιν" ἐνταῦϑα διαϑήχης καὶ νόμου ἐστὶν 
ἀμφισβήτησις" καὶ ἑνὶ λόγῳ᾽ ὃν τρόπον ἐπὶ τῷ ῥητῷ 
καὶ τῇ διανοίᾳ πᾶν ῥητὸν ποιεῖ καὶ διάνοιαν, κἂν διε- 
80 ϑήκη κἂν χήργγμα xv. ψήφισμα xüv ὅ τι δή ποτε οὖν, 
τούτῳ τῷ τρόπῳ καὶ ἡ ἀντινομία" «εἴδη δὲ αὐτῆς κατὰ 


| 19 Ald. ἐπιδεῖδκι. 20 Ald. ἐπὶ τῷ Osopg. 4841 Ald. λι- 
“τοί. 22 Ald. ἐπεμπορία. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ. | 819 


TOY  Ἑρμογένη δύο" ἕν μὲν, ὅτ᾽ dv δύο ῥητὰ ἐναντία 
ἀλλήλοις ὦσιν ix περιστάσεως, ὡς ἐπὶ τούτου" τοῦ ὑπερ- 
᾿ασπίσαντος τὴν τοῦ ὑπερασπισϑέντος οὐσίαν εἶναι, καὶ 
τὸν ἀποχήρυχτον μὴ μετέχειν τῶν πατρῴων" ἀποκήρυ- 
xrog ὑπερήσπισε τοῦ πατρός" καὶ ἀξιοῖ χατὰ νόμους δε- 5 
σπότης εἶναι τῆς οὐσίας" καὶ χαϑ᾽ ἕν ῥητὸν εἰς δύο 
τεμνόμενα" ὡς ἐπὶ τούτου οὗ καὶ ὁ τεχνικὸς τίϑησι, 
τῶν δυο χορῶν τῶν βιασϑεισῶν ὑπό του, καὶ τῆς μὲν 
γάμον, τῆς δὲ ϑανατον. αἱρρυμένης τοῦ βιασαμένου᾽ 
περὶ δὲ rovrov xav τῇ μεϑόδῳ εἴρηται, ὡς διὰ τὸ ἰσά- 10 
ζειν ἀσύστατον ἐστιν" ἴσως δ᾽ ἂν ἐφ᾽ ἑτέρων εὑρεϑείη 
παράδειγμα, τῶν σπανίων δὲ τὸ πρόβλημα. 

'H ἀντινομία ἔστι μὲν οἷόν τι διπλοῦν ῥητὸν καὶ διάνοια, ὡς κἀν 
τῇ μεϑόδῳ, xaO" ἣν ἐπέγνωμεν τὰς στάσεις, ὡρισάμην" καὶ τοῖς 
πλείστοις γε κεφαλαίοις κοινωνεῖ τῇ στάσει ταύτῃ διπλοῖς δηλαδὴ 15 
γινομένοις ἔχει δέ τι καὶ ἴδιον ὡς φανεῖται * οὑτωσὶ δὲ διαιρήσεις, 7 
προβολῇ ῥητοῦ, διανοίᾳ, ἕτέρᾳ προβολῇ ῥητοῦ, καὶ πάλιν ἑτέρᾳ 
διανοίᾳ" τῶν δὲ ἐφεξῆς κεφαλαίων τινὰ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἐκλεί- 
z& , διὰ τὸ ἰσάζον" οἷον ἕπεται μὲν τούτοις, ὥσπερ ἐν ῥητῷ καὶ 
διανοίᾳ τὸ μὴ προσδιωρίσϑαι. καὶ ἢ ἑτέρα διάνοια τοῦ νομοθέτου 20 
καὶ ὃ συλλογισμὸς καὶ ὃ πρὸς αὐτὸν ὅρος" ἰσάζειν δὲ πὼς δοκεῖ 
ταῦτα ἐπ᾽ ἀμφοῖν τοῖν μεροῖν παραπλησίως λέγεσθαι δυνάμενα" 
καὶ χαλεπὸν αὐτοῖς χρήσασϑαι δινηϑῆναι" τὰ μὲν τοι μετὰ ταῦτα 
κεφάλαια δηλά ἐστιν, ἀντίϑεσις, μετάληψις, πρός τι, ὅρος βίαιος, 

$ ϑίέσις, Ἶ “ἑτέρα μετάληψις, ἀντίληψις, εἶτα ποιότης καὶ γνώμη. 25 


Σωπάτρου. ? διαιρεῖται, φησὶν; 7 ἀντινομία x&-, 
φαλαίοις τοῖς δε" -“προβολαῖς δύο, τὴ μὲν τοῦ χατηγόρρυ, 
τῇ δὲ τοῦ φεύγοντος" διανοίαις ' δύο .: οἱ δὲ προσδιορι- 
σμοὶ, φησὶ, ? καὶ αἱ δεύτεραι διάνοιαι, ὅὃροι τε xoà συλ- 
λογισμοὶ διὰ τὸ ἰσαξϑεεν 5 ἐχλείπουσιν, ἀντιϑέσει συγγνω- 80 


1 5 ϑέσις. Par. om. 2. Ven. haec Syriano tribuit: in- 
cipit: διαιρεῖται δὲ ἢ avr, ὅ φησὶ Ven. om, 4 Par. ἐξισά- 
ζειν. 


ὅ2.. 


a 
" . BEENDEN z 


4 


80 XX0AIA 
340 μονικῇ ἢ 9 ἀντιστατιχῇ, μεταλήψει, τοῖς πρός τι διπλοῖς" 
ὧν τὸ μὲν σύγχρισιν ἔχει, τὸ 9 δὲ τὸ περιέχον ἐξετάζει 
χαὶ τὸ περιεχόμενον" ὡς ἐπὶ τοῦ ἀποδομένου τὴν πανο-- 
πλίαν καὶ ϑάψαντος τὸν πατέρα" ἐρεῖ γὰρ ὁ φεύγων, 
5 ὡς ϑάψας μὲν τὸν πατέρα διὰ τοῦ ἀποδόσϑαι τὰ ὅπλα, 
πάλιν ἑτέρων εὐπορήσει 7 ῥᾳδίως" ἢ τῷ σώματι χαμὼν 
ἢ φίλων χαρισαμένων" ἄταφον δὲ περιϊδὼν οὐδ᾽ ἐπὶ τῆς 
πατρίδος ἔτι μένειν ἡδυνατο᾽ στε 0 μὲν περὶ τῆς τα- 
φῆς νόμος περιέχει τὸν περὶ τῶν ὅπλων, ὃ δὲ περὶ τῶν 
. 40ὅπλων ὑπὸ «τοῦ ἑτέρου περιέχεται, βιαίῳ ὅρῳ, μεταλή- 

yu 9 ἐπὶ πρόσωπον. 


Μαρκελλίνου. Πάνυ ἀκριβῶς ὁ τεχνιχὸς προσ- 
ἐθϑηκε τὸ οἷον’ ov γὰρ ὄντως διπλοῦς ῥητὸν καὶ Oua- 
ψοιά ἐστιν ἡ ἀντινομία, ἀλλὰ χατὰ. μόνην τὴν διαίρεσιν 

— , € 3 * 20 3 Y “ «f 
45 τῶν κεφαλαίων, ὡς xol αὐτὸς ἐδηλωσεν εἰπὼν ἐφεξῆς, ὅτε 
κοινωνεῖ τῇ στάσει τῷ ῥητῷ καὶ τῇ διανοίᾳ, δῆλον ὅτε 
τοῖς κεφαλαίοις, διπλοῖς δηλαδὴ γινομένοις" δύο γὰρ Ov- 
τῶν τῶν ἐμπιπτόντων ᾿ῥητῷ διπλᾶ ἐστι τὰ χεφάλαια" 

- € » , , - ^" € 
διαιρεῖται δὲ ἡ ἀντινομία χεηραλαίοις τοῖςδε, προβολῇ Q- 

^P ⸗ « Y i] P € 2 
οὐ τοῦ, διανοίᾳ." εἰτα ἕπεται τὸ 'μη προσδιωρίσϑαι, ὡς ἐν 
τῷ lóyro καὶ τῇ διανοίᾳ εἴρηται, εἶτα ἑτέρᾳ διανοίᾳ τοῦ 

, e? ^ 9 1 A , ^ 
νομοθέτου, ὁρῳ καὶ συλλργισμῷ" ἀλλα τὰ δυο ταῦτα 
ἐχλείπει διὰ τὸ ἰσάζειν" μετὰ ταῦτα ἐμπίπτει ἀντίϑεσις» 
μετάληψις, πρός τι, ὅρος βίαιος ͵ ἑτέρα μετάληψις * 

25 ποιότης καὶ γνώμη. ᾿ 


Ἴδιον δὲ ἀντινομίας κεφάλαιον παρὰ τὴν ἐν τῷ ῥητῷ καὶ διανοίᾳ διαΐ- 
pee 5$ περὶ τοῦ πότερον περιέχει καὶ πότερον περιέχεται τῶν ῥητῶν Σ 
ζήτησις" οἷον ποτέρου γενομένου μηδέτερον ἀναιρεϑήσεται τῶν ῥη- 
τῶν ὅπερ κεφάλαιον μετὰ τὸ πρός τι τεϑήσεται" ἀπὸ δὲ τοῦ πα- 


5 ἢ Ven. om. 6 Ven. τὰ δέ, 7 Ven. εὐπορίσε. 8 
Ven. τῇ ἐπὶ πρόσοιπον. Sequitur caput περὶ συλλογισμοῦ p. 541. 
Ald. . 1 Ald. ἡ ῥητῶν. 


^ 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 1 8L ' 


ραδείγματοας ἔσται φανερὰ πάντα, οἷον ἀποκήρυκτος μὴ μετεχέτω τῶν. 
πατρῴων καὶ 0 ἐπιμείνας χειμαζομένῃ vi δεσπότης ἔστω τῆς νεώς" 
ἀποκήρυκτος ἐπέμεινε χειμαζομένῃ πατρῴῳ γνὴϊ, χωλύεται δεσπόζειν 5 
αὑτῆς" a προβολὴ τοῦ emos, ἀποκηρύκτῳ ὄντι σοι οὗ μέτεστι 
τῶν πατρῴων. ' δ 


ο΄ Μαρκελλίνου. ᾿Ιδιόν ἐστι, φησὶ,, κεφάλαιον πα- 
ρὰ τὰ ἐν ῥητῷ καὶ διανοίᾳ σὸ πότερον περιέχει τῶν ῥη- 
τῶν χαὶ πότερον περιέχεται, οἷον ποτέρου τῶν ῥητῶν 
χρατήσαντος οὐδὲ τὸ ἕτερον ἀναιρεϑήδεται' πολλὴ δὲ 
ἡ τοῦ κεφαλαίου δύναμις, xol προσάγεσθαι τὸν ἀκῥοα- 1e 
τὴν ἱκανωτάτη, ἐπειδὴ πολλὴν ἔχειν εἰχὸς τὸν δικαστὴν 
τῶν νόμων πρόνοιαν" δυσδιάκριτον δὲ αὐτῷ τὸ ὑποκεί- 
μενον" κινδυνεῦδι γὰρ ἕτερον παραβῆναι τῶν νόμων 
ἀναγκαίως" εἴ τις γὰρ τῶν δυοῖν ἀντιδίκων ἐπιδείξειεν, 
ὡς τοῦδε κρατήσαντος τοῦ νόμου οὐδὲ ὁ ἕτερος &wou- 15 
ρεῖται, δῆλον ὅτι πᾶς αὑτῷ δικαστὴς προστεϑήσεται. 
᾿ἀπὸ δὲ τοῦ: παραδείγματος" ϑέντες, φησὶ, τὸ πα- 
ράδειγμα ἕκαστον τῶν χεφραλαίων σαφῶς διεξέλθωμεν" 
τέϑεικε γοῦν τὴν προβολὴν μετὰ τὸ παράδειγμα, ἣ τις 
ἐστὶν αὕτη" ἀποχηρύκτῳ σοι ὄντι, ) φησὶν, οὐκ ἔξεστι 10 
μετέχειν τῶν * πατρῴων᾽ τοῦτο δὲ οὐχ ἁπλῶς ϑήσομεν, 
ἀλλ᾽ ὅπερ ἤδη εἰρήκαμεν μετὰ τῆςδε οὔσης “κατασκευῆς 
καὶ τῆς ἀναγνώσεως τοῦ νόμου, τοῦτο γὰρ ἰσχυρὸν χαὶ ᾿ 
μάλιστα. δυσωπῆσαι δυνάμενον. 


Ἢ διάνοια 1018 *. λέγει δήπουθεν, ὅταμ. ὡς κληρονομήσων, ? ὅταν 25 
ὡς διαδεξύμενός τι τῶν τοῦ πατρὸς κατὰ “τοὺς περὶ τῶν παΐδων νό- 
μους ἀντιποιῆταί τις" οὗχ ὅταν ὡς ἀλλότριος καὶ μηδὲν προσήκων 
st er € 3 , 1 - S . 7 » 4 €t 3 
ira ἕπεται ἢ ? ἑτέρα προβολὴ Tov »opov οἷον ἀλλως τὸ καὶ OT. 

ἂν γόμος τοῦτο σαφῶς διδῷ, τὸ κύριον" “εἶναι τὸν ἐπιμείναντὰ 
τῆς νεώς. ᾿ . $0 
Σωπάτρου καὶ Μαρκελλίνου. Ἡ διάνοια τοι-.... 


2 Ald. δεσπότειν. 3 Ald. ὅτι, 4 AId, τόν." 
1 Ald. rovro, — 2 Par. κχληρογόμος ὧν. — 5 5 Par. om. 


Ι 


ν 


822 XX04IA 


᾿αὐτη τις ἔσται" τότε, φησὶ, χωλύει μετέγειν τῶν σεα- 
τρῴων, ὅτ᾽ ἄν μὴ * χειμαζομένῃ τις ἐπιμείνῃ" ὅτ᾽ ἂν 
ὡς χληρονόμος ϑέλῃ μετέχειν χαὶ κύριος, οὐχ ὅτ᾽ ἂν ὡς 
ἀλλότριος. χαὶ μηδὲν προσήχων" οὕτω γὰρ σώζεταε δισελη 
5 διάνοια, ὥσπερ εἰρήκαμεν, αὐτοῦ τε TOL φεύγοντος καὶ 
τοῦ νομοϑέτου" τὸ μὲν γὰρ διορίξειν πότε χαὶ πῶς χω- 
λύει μετέχειν ὃ τῶν πατρῴων τῆς TOU νομοϑέτου γνώ- 
341 μης ἐστίν" τὸ δὲ προσϑεῖναι, οὐχ 0r ἂν ὡς ἀλλότριος 
χαὶ μηδὲν προσήχων, δῆλον ὅτι τῆς αὐτοῦ τοῦ χρωμέ- 
10 νου" εἶτα ἕπεται v ἑτέρα προβολή" λύσας, φησὶν, διὰ 
τούτων ὃ φεύγων τοῦ διώχοντος τὸ ῥητὸν ἐπάξει τὸ οἱ-᾿ 
᾿ δῖον ῥητὸν πιϑαγμῶς προοδοποιήσας τὴν εἰσαγωγὴν διὰ 
᾿φῆς διανοίας, xol λέγων οὕτως" ἄλλως τε xai Or av 
vouog τούτῳ διδῷ τὴν παῤῥησίαν" παραπλησία δὲ χὰν- 
.45 ταῦϑα ἡ τοῦ ῥητοῦ προβολὴ, ὅτι ὁ νόμος βούλεται τὸν 
ἐν τῇ νηὶ χειμάσαντα δεσπότην εἶναι τῆς νηός" 5 εἶτα 
ἕπεται ἢ 7 ἑτέρα προβολή᾽ λύσεε μὲν ὁ ἀποχήρυ- 
xrog, φησὶ, πρῶτον τὴν προβολὴν τοῦ ῥητοῦ τῇ δια- 
νοίᾳ, ἔπειτα xol τὸ ὑπὲρ αὐτοῦ προσάγεται ῥητὸν τὸ 
20 κελεῦον δεσπότην εἶναι τῆς νηὸς τὸν ἐναπομείναντα χει- 
μαζομένῃ νηΐ ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖς ἀντεγκληματικοῖς στο- 
χασμοῖς προτάττειν μὲν τὴν ἀπολογίαν, εἶτα ἐπάγειν τὴν 
χατηγορίαν προσῦχεν, οὕτω χαὶ ἐν ταῖς ἀντινομίαις "tQ 
TOV μὲν τοῦ ἐναντίου τὸ ῥητὸν λύειν “χρὴ, μετὰ ταῦτα 
45 δὲ τὸ οἰχεῖον ἐπάγειν" μᾶλλον γὰρ οὕτως αὐτὸ ὃ ἀχρο- 

τὴς ἀποδέξεται. . 
Πρὸς ἣν ἣ ἑτέρα διάνοια, ἀλλὰ τηνικαῦτα δίδωσιν, δτ᾽ ἂν μὴ πα- 
τρῷον ἢ τὸ κτῆμα, ὅτ᾽ ἂν ἀλλότριον, ὅτ᾽ ἂν μὴ ἀποκήρνυχτός τις 

ἢ, 0v ἂν un νόμῳ εἰργόμενος. 
30 Σωπάτρον. ᾿Αλλ᾽ οὐχ ὅτ᾽ ἂν ἀποχήρυχτος 5 ὃ 


4 Ald, μετέχει. 5 Ald. μετέχει 6 Ald. γνηώς. 7 Ald. 
articulum om. ) 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ ^ ἃ 


σατρῴας νηὸς ἀντεχόμενος" ἰστέον δὲ, ὅτι οὐχέτι δι- 
πλὴν οὕτω ποιεῖται τῆς διανοίας τὴν ἐξέτασιν, ὥσπερ C 
ἕτερος, ἀλλὰ μόνῃ τῇ τοῦ νομοϑέτου ἀρχεῖται. τίς οὖν 
ἡ αἰτία, ἐν τῷ περὶ ῥητοῦ καὶ διανοίας λόγῳ παρεστή-᾿ 
σαμεν" * ἐχεῖ γὰρ τούτου χάριν διπλὴν τῆς διανοίας τὴν δ 
ἐξέτασιν εἴπομεν, ὅτε δύο χατ᾽ αὐτὸν εὑρίσχεται, καὶ 
vóuog ἀντιπίπτων, καὶ πρᾶξις παρὰ τὸ δέον δοκοῦσα 
σεπρᾶχϑαι, παράνομος γάρ" διόπερ ἀναγκαίως ἀμφότερα. 
ϑεραπεύων ὁ φεύγων χρήσεται τῇ διανοίᾳ, τὴν μὲν τοῦ 
γομοϑέτου περὶ ῥητὸν παραβαλλόμενος, τὴν δὲ ToU10 
φεύγοντος αὐτοῦ περὶ τὴν πρᾶξιν, μεϑ᾽ ἧς διανοίας τό- 
δὲ τι πεποίηκεν" ἐνταῦϑα δὲ οὗ συμβαίνει τὰ δύο" διὲ 
καὶ μιᾷ τῇ διανοίᾳ χρήσεται ὁ τὸν ἀποκήρυκχτον ἔχειν 
τὴν ναῦν χωλύων, ὡς αὐτὰς μὲν οὐδὲν ἀδιχῶν, ἕτερον. 
δὲ κωλύειν ἐπιχειρῶν" μόνην οὖν τὴν τοῦ νομοϑέτου προ- 15 
βάλλεται" τὴν δὲ πρὸς τὴν πρᾶξιν οὐδὲ τὴν ἀρχὴν πα- 
ραλήψεται" οὐδὲν γὰρ αὑτῷ παράνομον πέπραχται" ὡσ- 
τε χρῆναι αὐτὸ τῇ διανοίᾳ κωλῦσαι" τῷ γὰρ "à πεπρα- 
γμένῳ τοὐναντίαν ϑαῤῥεῖ. , 
. | : 
Εἴτα ἔστι τὸ μὴ προσδιωρίσϑαι" ὡς ὃ ἕτερος ἂν χρήσηται, xol τῷ 20 
ἑτέρῳ dor) χρήσασθαι καὶ ἰσάζει" τάχα δ᾽ ἂν τις αὐτὸ καὶ μεϑο- 
δεύσειε διαιρῶν" »vy δὲ ἡμεῖς oU διαιροῦμεν" ἀλλὰ τὰ κεφάλαια 
δείκνυμεν, καὶ ἔστι φανερά " ἀκολούϑως δὲ τούτῳ τῷ κεφαλαίῳ καὶ. 
6 ὅρος καὶ ὃ συλλογισμὸς ἰσάζεις 


ΣΣωπάτραυ. Ταῦτα διὰ " τὸ ἰσάζειν ἐκλείπει" μά-- 35 
voiQv ? γὰρ TO λέγειν ταῦτα, ἐν οἷς οὐδὲν πλέον τῶν ἀν- 
τιδίκων εἰσοίσομεν" οὐ μὴν χαϑαάπαξ ἀναιρεῖ τὸ χεφά- 
λαιον ὃ τεχνικὸς, ἀπείρου οὔσης τῆς τῶν πραγμάτων 
ὕλης" καὶ ὅτι πολλάχις ἐμπεσοῦσα τις βραχεῖα παραλλαγὴ 
δίδωσι τῷ & χγρησασϑαι" εὑρίσκεται δὲ διαφορὰ κατὰ 30 


1 Ald. παρετήσαμεν. . 2 διὰ Ald, om. 3 Ald. μᾶλλον. 


824 . A X0AIA 


φύσιν" οἷον ἔχεῖνο μὲν ὡς χομιδῇ καταφανὲς εἰχότως ovx 
ἐδεήθη τοῦ προσδιορισμοῦ" τοῦτο δὲ ὡς μὴ ὁμολογουμέ- 
yov τῆς προσϑήχης ἐδεῖτο" συνεκλείψει δὲ καὶ -ὃ συλλο- 
γισμὸς, ἕπεται γὰρ καὶ οὗτος τῷ μὴ προσδιωρίσϑαι. * 


8 μέντοι ἑτέρα διάνοια, ἢ ἐστι γνώμη τοῦ νομοϑέτου, διαφόρως 
ὑφ᾽ ἑκατέρου μέρους —— ἐπ᾿ ἀμφοῖν τοῖν νόμοιν. οἷον διατί 
τὸν ἀποκχήρυκχτον ᾿εἴργει ὃ νομοϑέτης τῶν πατρῴων" ὃ μὲν διώκων 
ἐρεῖ, ὅτι νομίσας * oix ἄξιον εἶναι τὸν ἀπηχϑημένον và πατρὶ 
τῶν ἐχείνου τινὸς μετέχειν, ὃ δὲ φεύγων οὐχί" ἀλλ᾽ ἵγα καὶ καϑ᾽ 

40 αὑτοὺς πονοῦτες καὶ παραβαλλόμενοι τοῖς κινδύνοις κτᾶσθαι ἀναγΞ 
κάζωνται, καὶ τὴν βλακείαν δι᾽ ἣν ἀπεκηρύχϑησαν καὶ τὴν τρυ- 
gi» ἀποθῶνται, 0 νῦν ἐγὼ πεποίηκα ἐπιμείνας τῇ νηΐ" πάλιν δια- 
τὶ δίδωσι τῷ ἐπιμείναντι 2 τὴν ναῦν, ἵνα δὴ καρτεροῖεν πρὸς τοὺς 
κινδύνους oi πλέοντες ἢ ὅ τι ἂν stoloxógiv* πολλάκις δὲ διεμαρτυ- 

45 φράμην, ὡς οὗ διαιρῶν λέγω νῦν, ὅσον δὲ πρὸς ἔνδειξιν τῶν 

' ; εφαλαίων ταῦτα ἐχτίϑεμαι. 


Zonmarpov xc Μαρκελλίνου. Ἣ ἑτέρα διά- 
voix ἡ γνώμη ἐστὶ τοῦ γνομοϑέτου, φησὶ, διαφόρως ὑφ᾽ 
ἑκατέρου μέρους ᾿ ἐξεταξομένη πρὸς τὸ συμφέρον" 0 μὲν, 

20 γὰρ διώχων ἐρεῖ, ὅτε διὰ τοῦτο ἐλαύνει τοὺς ἀποκχηρύ- 
χτοὺυς τῶν πατρῴων ὃ νόμος, xad anas ἡγησάμενος ἀνα- 
ξίους εἶναι τῶν πατρῴων μετέχειν" ὃ δὲ οὐ διὰ τοῦτό 
φησιν, ὅπερ ὃ κατήγϑθρος λέγει, ἀλλὰ συνεϑίζων αὐτοὺς 
διὰ τούτου βελτιόνων ἐρᾷν ἐπιτηδευμάτων, καὶ μονογνουχὲ 

25 παραινῶν τὴν τρυφὴν ἀποϑέσϑαι, δι ἣν ἀπεκηρύχϑη- 
σαν, καὶ τῶν καλῶν᾽ ὀρέγεσϑαι" καὶ πονοῦντας χαὶ τῷ 
σώματι παραβαλλομένους εὐπορίαν, συνάγειν" καὶ ὥσπερ 
προστάττοντι τῷ νόμῳ πείϑεσθαι" παραπλησίως δὲ .χαὶ 


4 Ald. προσδιωρίσασϑαι. a * 
1 Ald. »oujcac. 2. Ald. τὸν ἐπιμείναντα, Par. πάλιν διατί 

δίδωσι τῷ ἐπὶ τὴν ναῦν ἵνα om, manu recentiori i ad marg. ad- 

jecta sunt, 


ΕΙΣ. ΣΤΆΣΕΙΣ ^ - 825 


ἐπὶ τοῦ ἑτέρου τὴν τοῦ vouoOérov γνώμην ἐξεταζουσιν 
ἀμφότεροι" διατί δίδωσιν ὁ νόμος τὴν ναῦν τῷ ἐναπο- 
μείναντι᾽ ὅτι βούλεται, φησὶ, τοῖς. χινδύυνοις ἐγχαρτερεῖν 
τοὺς ἐχπλέοντας xai μὴ volg φόβοις εἴχειν 5 ῥᾳδίως, μηδὲ 
τῶν νηῶν καταφρονεῖν" ταῦτα μὲν ὃ ἀποκήρυκτορ" ἀχο- 5 
λούϑον δὲ ὄντος χαὶ τὴν ἑτέραν ἀποδοῦναι γνώμην. παρ- 
ἧκεν ὃ τεχνικὸς ἐπιμαρτυράμενος ; ὡς OU διελεῖν αὐτῷ 
τὰ νῦν πρόχειται᾽ ἔστε δὲ ἡ ἑτέρα, ὅτι διάπειραν ὃ νό- 
μος τῆς ἑκάστου τῶν πλεόντων γνώμης ποιοΐμενοςρ ὧσ- 
περ δέλεαρ τὴν ναῦν προσέϑηχε τοὺς παντὸς χέρδους 40 
ἡττωμένους ἐλέγχειν βουλόμενος, οἱ πάντα ἐϑέλουσιν 
ὑφίστάσϑαι “πλεονεξίας ἕνεκα. 


Ἢ δὲ ἀντίϑεσις διπλῆ παρ᾽ ἀμφοῖν, οἷον ἀλλ᾽ ἀποκήρυκτος εἶ, 
καὶ καταδρομὴ ἐνταῦϑὰ τσπική" ὁ δὲ, ἀλλ᾽ ἐπέμεινα τῇ vni καὶ 
ἔστιν oiovel ἀντιστατική " ἐνταῦϑα δὲ καὶ ἔκφρασις τοῦ χειμῶνος. 15 


ὡὩΣωπάτρου. Μετὰ τὴν γνώμην τοῦ νομοϑέτου 
χεφάλαιον παραλαμβάνεται ἡ " ἀντίϑεσις, ἐν μὲν τῷ παρ- 
ὄντι προβλήματι ὑπὸ τοῦ φεύγοντος ἀντιστατικὴ , ἐν αλ- 
λοις δὲ ἂν ἡ μία συγγνωμονιχὴ, 7 ἑτέρα μεταστατική 
καὶ τὸ παράδειγμα ὡς ἐπὶ. τοῦ τεχνιχοῦ" ἐνταῦϑα γὰρ 20 
τοῦ παιδὸς ἡ ἀντίϑεσις ἀντιστοτιχὴ, οἷον ὅτι ἔσωσα τὴν 
ναῦν, τοῦ δὲ ἐναντιουμένου ἀντεγκληματικὴ, οἷον ὅτι 
ἀποκηρύχτῳ ῦντι σοι OV δίχαιον. τὴς οὐδίας, μετέχειν 
τῆς πατρικῆς" χαὶ πάλιν ὡς ἐπὶ τούτου" τὸν ὑβρίσαντα 
τὸν αὑτοῦ πατέρα μὴ μετέχειν τῆς οὐσίας" καὶ τὸν ὕβρι- 95 
σϑέντα πατέρα μὴ ἐπεξιόντα τῷ παιδὶ ἄτιμον εἶναι" ἐν 
καάμῳ τις μεϑύσας ἐπάταξε τὸν αὑτοῦ πατέρα" ἐπεξελ- 
ϑὼν éxsivog ἡτίμωσεν, μετὰ ταῦτα πολέμου γενομένου 
ὁ δῆμος ἀμνηστίαν καχῶν * ἐποιήσατο, καὶ ἀντέχδται 
τῆς οὐσίας ὃ παῖς καὶ οἱ συγγενεῖς ἀντιλέγουσιν, καὶ go 


5 Ald. ἥκειν. 4 κακῶν. Ald. om. tbid, ἐπιήσατο. 


820 X X0A414 


αὕτη μέν πως 1j ζήτησις κατὰ τρεῖς͵ εἶναι νόμους- δοκχεξ, 
κατὰ δὲ δύο ἐστίν" ἡ μὲν οὖν αὐτοῦ τοῦ παιδὸς ἀντί- 
—X συγγνωμονιχή " καταφεύξεται γὰρ ἐπὶ τὸ πάϑος 
. τῆς μέϑης, οὐ δίκαιον ᾿εἶναι φάσχων τὸν' μέϑῃ à δεδου- 
5 λωμένον καὶ μηδὲν ὑγιὲς ἐννοεῖσθαε διὰ ταύτην δεδυ-- 
γημένον τοῖς "TOV: ᾿σωφρονούντων μὲν ἁμαρτήμασι δὲ 
ἑχουσίοις ἢ περιπιπτόντων ὑπάγεσϑαι ἐγκλήμασιν" ὁ δὲ 
πατὴρ ἐπὶ τὸν »όμον μετατίϑησι τὴν αἰτίαν" τὸν εἶναι 
ἄτιμον χελεύοντα τὸν μὴ ἐπεξελϑόντα πατέρα τῷ ὑβρί- 
40 σαντι παιδί" xai πάλιν ἀπὸ ταῦ παιδὸς μεταστατειχῶς" 
ἀλλ᾽ ὁ πόλεμος ἀμνηστίαν δίδωσι τῶν χαχῶν " ὡσαύτως 
xol ἀπὸ τοῦ πατρὸς μεταστατιχῶς" ἀλλὰ τὸ πραχϑὲν 
ἐμαὶ τῆς περὶ σὲ ἀποχηρύξεως, τῆς τοῦ ἀτιμοῦντός ἐστι 
γάμου ἀνάγκης οὐχ ἐμόν" ὡστὲ τὸν νόμον ἀναιρήσας 
45 ἀπόλαυε *' τῆς ἀπὸ τοῦ πολέμου ῥὺπῆς, τῷ ἀμνηστεῖ- 
σϑαι τῆς περὶ ἐμὲ ὕβρεως" ἐπ᾽ ἀδείας τῆς ἡμετέρας ov- 
σίας ποιούμενος τὴν κατάσχεσιν . ἑκατέρου τοίνυν χρωμέ- 
yov τῇ ἀντιϑέσει, ὃ μὲν κατήγορος χοινὸν τόπον εὐθὺς 
20 παραλήψεται χατὰ τοῦ ἀποχηρύχτου λέγων, ὅτι ὁ μὴ 
943 τῷ πατρὶ γεγονὼς ἐπιτήδειος, τίσιν ἄν γένοιτο πρὸς ὠ- 
φέλειαν ποτε, ὁ δὲ φεύγων ἔκφρασιν παραλήψεται χαὶ 
«τοσαῦτα ἐρεῖ, αὔξων τὸ γεγονὸς, ὅσα τοῖς χριμαξομένοις 
ἀεὶ παῤαπέπηγεν. 
Μαρκελλίνου. Ἢ ἐντίϑεσις, φησὶ, διπλῆ ἀπ᾽ 
5 ἀμφοῖν, «AA ἀποχήρυχτος εἶ χαὶ ἄξιος ἀποστερηϑῆναι 
τῆς νηός" ἀντεγχληματικῶς καὶ καταδρομὴ ἐμπεσεῖται 
τοπιχή, ἴδιον γὰρ ἀντεγχλήματος ἡ τοπιχὴ χαταδρομή᾽ 
ὁ δὲ ἕτερος τὸ πεπραγμένον αὐτὸ προβάλλεται ἀντεστα- 
τιχῶς, ὅτι ἐσωσα τὴν ναῦν" τῇ διαβολῇ τοῦ κατηγόρου 
50 ἀντιτάττοντος τὸ εὐεργέτημα, καὶ ἄξιον ἑαυτὸν δδῖξαι 
τοῦ ἔχειν τὴν ναῦν πειρωμένου" 5 ὡσπερ δὲ οἰχεῖον ἀν- 


2 Ald. μέθην δεδουλομένον». 5 Ald. “ἑκουσίως. 4 Ald, 
ἀπέλαβε. 5 Ald. πειρωμέγον. — 


MEM EIS ΣΤΑΣΕΙΣ 827 


τεγχλήματος ἡ τοπιχὴ καταδρομὴ, οὕτω xal ἀντιστάσεως 
ἡ τῶν συμβεβηκότων δυσχερῶν ἔκφρασις" χαλῶς δὲ προσέ- 
ϑηκεν 0 τεχνιχὸς τὸ οἱονεὶ ἀντιστατιχόν" καϑαρῶς γὰρ 
ἀντιστατικὸν οὐχ ἂν εἴη, ἐπεὶ μηδὲν εὐεργέτημα τῷ πε- 
πραγμένῳ πρός τινα πρόσεστιν, ἀλλὰ μόνον τὸ σωϑῆναι 5 
αὐτὴν xa αὑτὴν τὴν ναῦν. 


“Ἢ μετάληψις πάλιν διπλὴ" ὃ μὲν γὰρ ἀποκήρυχτος ἐρεῖ, ὅτι δικαίως 
ἂν εἰργοίμην τῆς γηὸς, εἰ καὶ τοιοῦτος ἢν. * οὗ γὰρ νῦν καιρὸς 
ταῦτα κατηγορεῖν, ὁ δὲ, ἐφ᾽ ἑτέροις ἔδει ἀνδρίζεαϑαι, καὶ μὰ 

ἐπὶ τούτοις, . 10 


Σωπάτρου. Τῆς ἀντιϑέσεως Ζινομένης διπλῆς, 
διπλὴ καὶ ἡ μετάληψις ἐπαχολουϑεῖ , τοῦ μὲν κατηγό- 
Qov. λέγοντος, ὅτε δεῖ τὴν εὐψυχίαν ἑτέρῳ δείενυσθαι 
τρόπῳ καὶ μὴ δε ὃν παραβήσῃ τὸν νόμον, τοῦ δὲ φεύ- 15 
yovtog xal αὑτοῦ λέγοντος, ὅτι ἔδει κατηγορεῖν περὶ ὃν 
φῆς ei τὸν πατέρα ἠδίκησα, ἤ τι τῶν ὑπὸ σοῦ λεχϑέν- 
των ὥφϑην πεποιηχώς. 


Μαρκελλίνου. Τῆς ἀντιϑέσεως, ὡς εἴπαμεν, οὔ- 
σης διπλῆς ἀντεγχληματικῆς καὶ ἀντιστατικῆς, ἀναγκαίως 20 
xal ἡ μετάληψις διπλὴ ἐμπεσεῖται. καὶ ὁ μὲν emoxu- . 
Qvxrog πρὸς τὴν τοπιχὴν χαταδρομὴν παραγραφικῶς 
χρήσεται αὐτῇ. ἐρεῖ γὰρ ὡς εἰ xal ἀληϑῆ τὰ λεγόμενα, 
οὐδὲν μᾶλλον δικαίως ἀποστεροίμην τῆς νηός" οὐ γὰρ 
νῦν ταῦτα κατηγορεῖν προσήκει" o δὲ ἕτερος κατὰ ἔν- 25 
στασιν χρήσεται λέγων, ὅτι ἐν ἑτέροις δεῖ τὴν ἀνδρείαν 
é&niósixvvo Dat. 


4 ἣν Ald, om., cóntra in sqq. habet: εὐ piv οὗ γὰρ 
νῦν. | | 


- 


828 |. ZX0414 


To πρός τι, πότερον βέλτιον φυλάξασϑαι. τῶν γόμων, εἰ ἐγχωροΐῃ 
λέχειν, OTt ὁ μὲν παλαιὸς, ὃ δὲ νέος, καὶ ὃ μὲν ὑπὸ Σόλωνος τε- 
ϑεὶς, ἂν οὕτω τύχῃ; I ὃ δ᾽ ὑπὸ τοῖδε" καὶ ὁ μὲν κοινὸς, ὃ δ᾽ ἔδιος" 
καὶ ὃ μὲν περὶ τὰ μέγιστα ἔχων, ὃ δὲ περὶ τὰ μικρά. καὶ ὅτε 
& τούτου μὲν λυϑέντος μεγάλα ἣ πόλις βλαβήσεταε" ἅτερος δὲ t$ λυ- 
uim, βραχέα ? ἢ οὐδὲν. — 


Μ αρκελλίνου. Οὐδὲν ἄτοπον εἰ γνωριστικώτατον 
τῆς ἀντινομίας χεφάλαιον εἶπεν τὸ πρός τι, τὸ ἰδιώτα- 
τον παρεὶς τὸ περιεχόμενον. εἰ γὰρ ἀντινομία ἐστὶ δυ- 

40 οἷν νόμοιν ἐχ περιστάσεωρ μάχη, πῶς OU τὸ πρὸς τι 
γνωριστικώτατον ἂν en, ἐν ᾧ παράλληλα τιϑέντες TO 
ῥητὰ συγχρίνομεν" ἐν ᾧ καὶ μάλιστα προσήκει τὸν ῥη- 
τορα τὴν ἰσχὺν ἐπιδείχνυσϑαι. καὶ ἢ μὲν τοῦ χεφα- 
λαίου δύναμις αὕτη" ϑαυμάσειε δέ τις χανταῦϑα τῆς 

45 ἀχριβείας τὸν τεχνικὸν" ᾿ πᾶντὰ γὰρ οἷο ἂν τις ἐν τὴ 
συγκρίσει. χρήσαιτο, συναγαγὼν ἐξέϑετο, ὧν ἐστε πρῶ- 
τον τὸ χατὰ χρόνον, οἷον πότερος 5 πολυχρόνιορ toy 
νόμων καὶ παλαιότερος". δεύτερον ἀπὸ τῆς δόξης τοῦ 
ϑέντος xol ποιότητος, ὅτι τὸν μὲν “Σύλων ἔγραψεν ἢ 

20 “υκοῦργος, τὲν δὲ ὁ δεῖνα φαῦλός τις καὶ οὐδενὸς ἄξιος" 
ἐγίοτε OB καὶ ἀπὸ τῶν χυρωσάντων, ὡς ὃ ““ημοσϑένης, 
ὡς οἱ πρόγονοι ἔϑεντο" ἔστι δὲ xal ἕτερος τρόπος συγ- 
χρίσεως, ὅτι ὃ μὲν κοινὸς ὑπὲρ ἁπάντων τῶν πολιτῶν, 
ὃ δὲ. ὑπέρ τινων ἰδίᾳ" ὅτι ὁ μὲν κοινὸς ὑπὲρ πάντων 

25 ἀνϑρώπων, o δὲ παρά τισιν νενομισμένος" καὶ. ὃ μὲν 
περὶ μὲγίστων τεϑεὶς, ὃ δὲ περὶ εὐτελῶν καὶ ὅτε τοῦ 
μὲν λυθέντος μιχρὰ ἢ οὐδὲν ζημιοόμεϑα, εἰ δὲ οὗτος 
ἀναιρεϑείη, περὶ τοῦ παντὸς ἢ περὶ μεγίστων ὃ κχίνδυ- 
vog. τινὲς δὲ προστιϑέασι καὶ τὸ ἀπὸ τῆς αἰτίας, δι᾿ 

314 ἣ Qv ἐτέϑη" ὡς παρὰ TQ Δδημοσϑένει εἰρίσχομεν. ,,λ0γι- 


1Par. τύχοι. 3. Par. βραχὺ. ὅ Ald. πότερον. 


00 ΕἸΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ 829 


ξόμενοί ve ^ ὅτε μητέρα “Ὀρέστης ἀπεχτονὼς ϑεῶν δι- 
καστῶν τυχὼν ἀποφυγγάνει" xal πάλιν, Ὁρῶν" γὰρ 
ἐγὼ τὸ ναυτικὸν ὑμῶν χαταλυόμενον. | 


* . Ld 3 P L * 

"Esi τούτοις ἐστὲ καὶ τὸ ἴδιον μᾶλλον ἀντινομίας κεφάλαιον, οἷον 
πότερον τὸ περιέχον xai πάτερον TO περιεχόμενον" οἷον ποτέρου γε- 5 
»ομένου οὐδέτερος ἀναιρεϑήσεται τῶν νόμων" καὶ ἐνγταῦϑα μὲν χα- 

^ ^ - 1 - , 
Remo φανεῖται x φύσις τοῦ κεφαλαίοι', ἐπὶ δὲ τοῦ ζητήματος τού- 
του σαφέστερον ἔσται᾽ δύο τις κατὰ ταὐτὸν ἐβιάσατο κόρες, καὶ 
ε 4 , € δὲ , ? P e" , « e 4 2t ^ 
4j μὲν γάμον, ἢ δὲ Qoyaroy αἰτεῖ tov βιασαμένου" w yug ἀξιοῦσα 

* L] ^s e 
τεϑνώναι αὐτὸν ἐρεῖ" Ot, ἀμφοτέραις δώσει δίκην εἰ τεϑναίη" εἰ δὲ 10 

. , . LÀ «Ὁ , 
δὴ yuüg τὴν ἑτέραν, ϑάτερον μέρος ἔσται ἄκυρον τοῦ νόμον. 


* 


M αρκελλίνου. Τῶν ἄλλων χεφραλαίων κοινωνούν- 
των ἀντινομίαρ xe ῥητοῦ χαὶ διανοίας, τοῖτο μόνον 
ἀντινομίας ἐστὶν ἴδιον ὡς προείρηται" πείϑειν δὲ μά- 
λιστα τοὺς ἀχούοντας δύναται. δι’ ἣν δὲ αἰτίαν, ἤδη is 
μὲν προειρήχαμεν, πρὸς τούτοις δὲ, ὅτι ζήτησις ἐν αὐ- 
τῷ γίνεται ,$ ποτέρου τῶν ῥητῶν χρατήσαντος. οὐδὲ τὸ 
ἕτερον ἀναιρεϑήσετανι. καὶ ποτέρου ἀναιρεϑέντος τρό- 
πον τινὰ xol τὸ ἕτερον συναναιρεῖται. ἐπὶ μὲν οὖν τοῦ 
ὑποχειμένου παραδείγματος ὁ τεχνικὸς οὐχ ἔχων αὑτοῦ 30 
δεῖξαι τὴν φύσιν, ἐφ᾽ ἕτερον μετέβη παράδειγμα. ἐνταῦ- 
ϑα γὰρ ἕν μέν ἐστι ῥητὸν διαιρούμενον, καὶ μέρει τοῦ" 
vouov ἑκάστη χέχρηται. ἔχει δὲ ἡ τὸν ϑάνατον αἱρηυ- 
μένη τὸ περιέχον. κεφάλαιον. δύναται γὰρ λέγειν, ὅτι 
εἰ μὲν γήμῃ, τῇ ἑτέρᾳ μόνον δώσει δίχην, εἰ δὲ ἀποϑά- 45 
»p, ὥσπερ ἐγώ qui, ἀμφότεραι τιμωρίαν εἰλήφαμεν. 


Ὃ βίαιος ὅρος" εἰ μηδὲ τοῦ πατρός ἐστιν ἣ γαῦς, τοῦ κλύδωνος 
δέ" ὃ δὲ, ὅτι * τοῦ πατρός ἐστιν, ἀλλ᾽ οὐχ ἑτέρου τινός. 


’ ! , , 
X ὠπάτρ, ov. Koróg ἐστιν 0 βίαιος δρος, βιάζεται 


4 contr, Aristocr. p. 644. 5 Ald. ὡρῶν. — pro. cor. 
p. 260, 6 Par. γίγνεται. ) 
4 ὃ δὲ Or Par. om. ita legens; εἰ τοῦ πατρός ἐστιν. 


* 


830 Z X0.A4IA 


γὰρ ἑκάτερος, ὃ μὲν φεύγων, εἰ μὴ τοῦ πατρός ἐστιν 
ἡ ναῦς, ἀλλὰ τοῦ χλύδωνος, ὃ δὲ, ὅτι τοῦτο δεενότερόν 
ἐστε toU? ὡς πατριχὼν ἀντιποιεῖσθαι. Xo ἐπὶ τοῦ ἀπο- 
δομένου τὰ ὅπλα καὶ ϑάψαντος τὸν πατέῤα ὃ μὲν φεύ- 
yov ἐρεῖ, εἰ μηδὲ ἀποδόσϑαι τοῦτο τὰ ὅπλα ἐστὶν, 
ἀλλὰ χτησασϑαι μᾶλλον τοῦ πατρὸς, τὴ ooi, ? ἀλλ᾽ οὐ 

, τῇ ἀσωτίᾳ ταῦτα ἀποχτησαμένου" δι᾿ οὗ τῶν πατρῴων 
κληρονόμος κατασταϑείς, εὐπορήσει τυχὼν χρείττω χτή- 
σασϑαι ὅπλα" ὁ δὲ διώχων, εἰ μηδὲ ϑάψαι τὸν πατέρα 
40 τοῦτό ἔστιν, ἀλλ᾽ ἐν ἴσῳ τοῦ ἄταφον καταλιπεῖν, τὴν 
φυλακὴν τοῦ αώματος προέμενον. διὸ καὶ τῆς ἐνεγχα- 
μένης στερήσεται. καὶ τῶν αὐτῶν τοῖς μὴ ϑάψασιν 
ἐγκλημάτων ἀπολαΐσας, ἑτέροις χαὶ μὴ βουλόμενος τῶν 
πατρικῶν παραχωρήσει χλήρων τῇ ἀειφυγίᾳ κατακριϑ εἰς, 


15 MueoxekAivov. 'O βίαιος ὅρος βιαιοτέραν 5. ἔχει 
τὴν κατασχευὴν, ἀνατροπὴν ἔχων τοῦ προχειμένου, ὡς 
ἐπὶ τοῦ ἀποκηρύχτου. Egei γὰρ οὐδὲ τοῦ πατρὸς εἶναι 
τὴν ναῦν, ἀλλὰ τοῦ κλύδωνος καὶ τῆς ϑαλάσσης" ὁ δὲ 
τοὐναντίον ἀγωνιδῖται τοῦ πατρὸς οὖσαν καὶ οὐδενὸς 

20 ἑτέρου δειχνύναιο | 
Ἢ ϑέσις δὲ καὶ tà ξξῆς, εἰ ἐμπίπτοι, ἐξετασϑήσεται, ὡς ἐν ταῖς 

ἀντιϑετικαῖ:. , 


Μαρκελλίνου. Οἷον εἰ μὴ δεῖ τὸν χινδυνεύοντα 

καὶ τῆς ψυχῆς ἀφειδήσαντα ἀποστερῆσαι τοῦ γέρως, 

25 ὅπερ, ὁ νόμος αὐτῷ δίδωσι" καὶ τοὐναντίον πᾷλεν" εἰ μὴ 

δεῖ τοῖς ἀποχηρύχτοις καὶ τῶν οἰχείων διὰ πονηρίαν ἀπ- 

ἐληλαμένοις τὰ τῶν μεμισηχότων πατέρων παρὰ τοὺς 
νόμους χαρίζεσθαι. 


— — — 


“ 2. Ald. τῶν. 1. 10. Ald. καταλειπεῖν. 3 Ald. οὐσία. 4 
Ald. τῷ, - 5 βιαιοτέραν ἔχει Ald, om. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙ͂Σ 831 
Περὶ συλλογισμοῦ. 


Συριανοῦ. 'O* συλλογισμὸς ὠνόμασται μὲν ἀπὸ 
τοῦ κατὰ φιλοσοφίαν συλλογισμοῦ" ὡσπερ γὰρ ixeivog 
διὰ τῶν ἀληθῶν ἀποδείξεων χατασχευαζεῖ τὸ ξζητούμε- 
γον, οὕτω xal οὗτος ?^ διὰ τῶν πιϑανῶν λόγων εἰς ταὺ- 5 
τὸν ἄγει τὸ ἄγραφον τῷ ἐγγράφῳ" ὅρος δὲ αὐτοῦ" ἐστιν 845 
οὗτος" συλλογισμός ἐστε στάσις πολιτιχοῦ πράγματος 
τῶν ἐπὶ μέρους. xaO" ἣν διάνοιαν μὲν 4 οὐκ ἀντιτίϑε- 
μὲν τῷ ῥητῷ. ἄγραφον δέ τι ὡς ὅμοιον τῷ ὑπὸ τοῦ 10 
νόμου χεχωλυμένῳ εἰς ταὐτὸν ἄγομεν. τοῦ δὲ συλλο-- 
γισμοῦ 0 μέν τις ix τοῦ χατηγόρου γίνεται, 5 ὁ δὲ ix 
τοῦ φεύγοντος. ἔφαμεν δὲ ὁ καὶ ἐν τῇ διαιρέσει τῶν 
στάσεων, ὅτι συλλυγισμὸς ἐξ ἑχατέρων γνωρίζεται τῶν 
μερῶν... γίνεται οὖν ἀπῦ μὲν τοῦ κατηγόρουν. oiov νό- 4$ 
μος τὸν ix πόρνου μὴ λέγειν, ἐχ͵ πόρνης τις ὧν βούλε- 
ται λέγειν, xol κωλύεται. ἀπὸ δὲ τοῦ φεύγοντος, οἷον 
τοὺς μοιχοὺς στίζεσϑαι, στίζων τις μοιχὸν ἀπέχτεινε 
xol χρίνεται φόνου" ἐρεῖ γὰρ O φεύγων, ὡς ὃ στίζειν 7 
διδοὺς χαὶ τὸ ἀκόλουϑον δίδωσι τὸ κτείνειν. εἴδη δὲ οὐχ 20 
ἔχει 0 συλλογισμὸς, ὥσπερ οὐδὲ αἱ ἄλλαι νομικαὶ στά- 
σεις. & γὰρ ἕτεροί φασιν εἴδη, ταῦτα τρόπον εἰσὶν, τῶν 
οὖν * κατὰ συλλογισμὸν προβλημάτων Tomos εἰσὶ τέσ- 
σαρες. 5 ἀπὸ τοῦ ἴσου καὶ ὁμοίου, ἀπὸ τοῦ ἐναντίου, 
ἀπὸ τοῦ μείζονος, ἀπὸ τοῦ ἐλάττονος" *? ἀπὸ τοῦ ἴσου 28 
καὶ τοῦ ὁμοίου, οἷον νόμος τὸν éx πόρνου μὴ λέγειν. ἐκχ 


4 Ven. ó δὲ ow, 2 Ven. αὐτὸς. 5 Ven. ἐστὶν avrov. 
4 Ald. gauév, . — 5 Ven. h. l. et paullo post: γίγνεται. 6 
Ven. γὰρ. : 7 Ald. οτέζων. Par. στίζειν. Ven. ὃ τὸ στίξειν, 
sine ὡς. 8 Ven. δὲ. ΄ 9 Ven. ἀπὸ τοῦ ἐναντίου, ἀπὸ toi 
σου, καὶ ὃ ἀπὸ τοῦ μεῖζ. 40 Sequitur in Ven. ἀπὸ μὲν οὖν 


TOU ἐγαντίου" οἷον ν. τ. À. 1. τ. ἀναιρεῖσϑαι" ἀριστεύσας τις ἀξιοῖ 
e- 3 4 4 e 4 € 
— — — πραγματικῇ. ἀπὸ δὲ τοῦ ἴσου xui ὁμοίου. 


832. | Z2 X0.A41A 


πόρνης τις ὧν βούλεται λέγειν καὶ χωλύετωι. τοῦτο δὲ 
δαὶ &OLXEY ἀντονομάζοντι xel τῷ κατὰ σύλληψιν ὅρῳ᾽ 
ἀπὸ δὲ τοῦ ἐναντίου" οἷον »όμος τὸν λιπόντα τὴν rakw 
ἀναιρεῖσθαι, λιπών τις καὶ ἀριστεύσας ἀξιοῖ τιμᾶσϑαι. 
δ τοῦτο δὲ ἔοικε τῇ κατὰ ἀξίωσιν πραγματιχῇ. ἀπὸ δὲ rov 
μείζονος" οἷον νόμος τοὺς χαταστείχοντας ** φυγάδας 
στίζεσϑαὶ, στίζων τις 13 ἀπέχτεινε καὶ κρίνεται φόνου" 
τοῦτο δὲ ἔοικε μεταλήψει tj ἀπὸ τοῦ *? τρόπου, ἔνϑα 
καταλαβὼν τις μοιχὸν ἐπὶ τῇ γυναιχὶ ἐμπρήσας τὴν οἷ- 
40 χίαν 14. ἀνεῖλεν ἄμφω. ἀπὸ δὲ τοῦ ἐλάττονος, οἷον νόμος 
τοὺς καταστείχοντας φυγάδας v ὑπὸ τοῦ στρατηγοῦ ϑανατῳ 
᾿ ξημιοῦσϑιαι. στρατηγὸς χατιόντας φυγάδας ἐμαστιξε᾽ xol 
χρίνεται παρανόμου τιμωρίας. ἔοικε 15 δὲ καὶ τοῦτο τῇ ἀπὸ 
᾿ τρόπου μεταλήψει. ἁπλῶς 15 εἰπεῖν ὁ συλλογισμὸς ἔξοιχὲ 
45 κατὰ μὲν τὸ ἐναντίον τῇ κατὰ ἀξίωσιν πραγματιχῇ . κατὰ 
δὲ τὸ σὸν καὶ τὸ ὅμοιον τῷ κατὰ σύλληψιν καὶ ἀντόνομά- 
ξοντι ὅρῳ. κατὰ δὲ τὸ ἀπὸ τοῦ μείζονος καὶ ἀπὸ τοῦ ἐλάτ- 
“τόνος Tjj ἀπὸ τρόπου μεταλήψει. διαφέρει δὲ τὴς μὲν 
χατὰ ἀξίωσιν πραγματικῆρ, Or ἐν 17 ἐχείνῃ μὲν o) πρὸς 
20 Tt € yyoagor ἡ παράϑεσις γίνεται εἶ δ᾽ ἀλλ᾽ ἐξ εὐϑείας τόδε᾽ 
ἢ τόδε ὁ συμβουλεύων ἀξιοῖ. ἔν δὲ τῷ συλλογισμῷ ἀπὸ 
τοῦ ἐναγτίου ἐπιχειρῶν τῇ πρὸς τὸ ἔγγραφον παραϑέσει, 
ὁ βούλετάι κατασχευάζει. ἔτι ἡ μὲν χατὰ ἀξίωσιν πρα- 
: γματιχὴ ἄγραιρός ἐστιν, ὁ δὲ συλλογισμὸς ὑπὸ τὴν ἔγ- 
25 ζὨἁραφον δηλονύτε 15 ἀνάγεται ποιότητα. τοῦ «δὲ ὅρου 
διαφέρει, ὅτι ἐν ἐκείνῳ μέν ἐστι ζήτησις ἰδιότητος, ?? 
ἐνταῦϑα δὲ ὁμοιότητος". καχεῖ μὲν τὸ πρᾶγμα ἄδηλόν 


tos (7 ἔστεν, 
. 11 Ven. bh. l. et infra: καταστίχοντας. 12 Ven. τίς qv- 
γάδας. 4183 τοῦ ex Ven: recepi. — 14 Ald, οἰχείῖαν.Ό. — 15 Ven. 
᾿ ἔοικε δέ πως. 16 Ven. ἁπλῶς τε εἰπεῖν. 17 ἐν recepi ex 


Ven., deest in Ald. et Pàr. 138 Ven. γίγνετα. — 19 Órovó- 
τί Ven. om, 20 Ven. &itgrog om. 


ΕΙΣ ZTAZEIZ | 833 


ἔστιν, ὅτε χρὴ καλεῖν αὐτὸ, ἐν δὲ τῷ συλλογισμῷ xoi 
πὸ ὑπὸ τοῦ νόμου διηγορευμένον ἐστὶ δῆλον xol τὸ se- 
 s.waypévov ' φανερόν. ζητοῦμεν δὲ, εἰ τὸ πεπραγμένον 
τῷ ὑπὸ τοῦ νόμου διηγορευμένῳ τυγχάνει ὅμοισν. οἷν 
ἔστι καχεῖνο, νόμος ὀνομαστὶ μὴ χωμῳδεῖν, αὑτοπροσώ- 5 
σους τις .εἰσάγων χωμῳδεῖ, καὶ ὑπάγεται τῷ νόμῳ. Une 
τοῦμεν γὰρ "3, εἰ τῷ ὀνομαστὶ κωμῳδεῖν τὸ αὐτοπροσώ- 
-stovg εἰσάγειν ὅμοιόν ἐστι. τῆς δὲ ἀπὸ τρόπου μεταλή- 
ψέεως διαφέρει, ὅτι ἐν ἐχείνῃ τὸ μὲν πεπραγμένον ἀνεύε 
ϑοευνόν ἔστιν, ὁ δὲ τρόπος μόνος 332 τοῦ γεγονότος ὑπεύ- 10 
ϑύνος . ἐν δὲ τῷ συλλογισμῷ τὸ γεγονὸς ἄντικρυς 
παρὰ τὸν νόμον ἐστίν. xol " 4." μὲν ὑπὸ τὴν ἄγραφον. 
ἀνάγεται ποιότητα χαὶ ix μόνου τοῦ κατηγόρου γνω. 
οίξεται, ὁ δὲ ὑπὸ τὴν ἔγγραφον τελεῖ xol ἐξ ἀμφοτέρων 
γνωρίζεται τῶν μερῶν. t5 


Σωπάτρου. ᾿Αχόλουθϑος ἡ περὶ τοῦ συλλογισμοῦ 
ἐξέτασις. ἐξετάσας γὰρ τὴν τοῦ διπλοῦ ῥητοῦ διαίρεσιν 
τοι τὴν ἀντινομίαν, ἀχόλοιϑον εἶχε τὴν ἐπαγωγὴν, τοῦ 
ἁπλοῦ Ἰῥητοῦ, ὃ ἐστε τέλειόν τε καὶ μηδεμίαν ἀμφιβολίαν 
ἔχον, ἀλλ᾽ ἔξωϑεν καὶ ἐξ ὁμοίου πράγματος τὴν ζήτησιν, 30 
ὅπερ ἐστὶ συλλογισμός. συλλογισμὸς γάρ ἐστιν, Or ἂν 
τοῖς γεγραμμένοις τὰ μὴ γεγραμμένα μηδὲ ἐξητασμένα 
ἀφομοιοῦντες ταὐτὸν εἶναι λέγωμεν 1^, δεῖ γὰρ ἡμᾶς 
ἀπὸ TOU »ενομοϑετημένου 25 ἐπὶ τὸ μὴ ψενομοϑετημένον 346 
μὲν, ὅμοιον δὲ τῷ νενομοϑετημένῳ εἰς ταὐτὸν ἄγειν. 25 
ἄλλ᾽ εἰ μὴ περὶ ῥητὸν ἔχει τὴν ζήτησιν, οὐδὲ γὰρ τὸ Óg- —— 
τὸν ἐξετάζει, ἀλλὰ τῷ ῥητῷ ὅμοιόν τε ἄγραφον πειρᾶται 
δεικνύναι, τὶ δή ποτε μὴ “λογικὴ ἀλλὰ νομικὴ λέγεται 
στασις; φαμὲν οὖν, ὡς ei xal. μὴ περὶ ῥητὸν ἔχει τὴν 
ἐξέτασιν τὴν διάνοιαν 'avroU προφανῶς ἀνερευνῶν, ἀλλ 30 


41 AM. δὲ. Ven. et Par. γάρ: . 22 μόνος Ven. om. 125 
Ald. s. — 24 Ald. λέγομεν. — 25 Ald. γνομοθετημένου. 
Rhetor, 1V- 33 


. 884 ^  * ΣΧΟΛΙΑ͂ 


ὅμως κατὰ TO λανϑάγον «τὴν Oiwxvourv αὑτοῦ αναπεύσ- 
σει" 0 γὰρ τὸ ἄγραφον τῷ ἐγγράφῳ δειχνὺς ἴσον, πάν- 
φῶς διάνοιαν διανοίᾳ ἀντιπαρατιϑ εὶς δείχνυσιν, οὐ λέξιν 
λέξει" ὁ γὰρ λέγων, ὅτε O τὸ στίζειν δοὺς καὶ τὸ ἀχό- 
δλουϑὸν τούτῳ τὸ ἀναιρεῖν δίδωσι, πάντως τῆς τοῦ vo- 
μοϑέτου διανοίας χατασεοχαξόμενος &nog αίνεται τοῦτο. 
ὥστε κατὰ μὲν τὸ πρόχειρον ἡ διάνοια παρεῖται ἐξετά- 
[ea ou ἐν συλλογισμῷ, κατὰ δὲ τὸ λεληϑὺὸς ἐπισκέπτεται καὶ 
αὐτή. Ζηκοῦσι δέ τινες, τίνος χάριν ὃ συλλογισμὸς καὶ 
40 ἀπὸ τοῦ διωκοντὸς καὶ ἀπὸ τοῦ φεύγοντος γνωρίζεται, 
χαί τοι ἐν ἄλλῃ οὐδεμιᾷ στάσει τοῦτό ἐστιν εὑρεῖν ἐξ 
ἑκατέρου φημὶ προσώπου, εἰ μὴ που ἄρα σπανιᾶχις. 
ἐροῦμεν οὗν, ὡς ἀεὶ ἃ ἀσϑενῶν τοῖς πράγμασι ποιεῖ τὴν 
στάσιν. ἐπεὶ οὖν ὃ διώχων ἔσϑ᾽ ὅτε ἀσϑενεῖ ἐν συλλο- 
48 γισμῷ, εἰκότως καὶ ἀπὸ rovrov γνωρίξεται v) στάσις. καὶ 
ὅτι τοῦτο ἀληϑὲς, δῆλον ἀπὸ τῆς μεταλήψεως. ἀεὶ γὰρ 
αὕτη ἀπὸ τοῦ διώχοντος χαραχτηρίξεται. ἃ ὅτι δὲ ἀσϑενεῖ, 
δῆλον à ἀφ᾽ ὧν οὐ" "Ἐ τὴν πρᾶξιν ἀλλὰ τὴν περίστασιν μάχε- 
ται. ἀλλὰ πῶς χαὶ ἐν συλλογισμῷ ὃ κατήγορος ἀσϑενεῖ 
20 τοῖς πράγμασιν ἐροῦμεν" ἐν γὰρ τῷ ἀπὸ" τοῦ ἴσου ἀπὸ 
τοὺ κατηγόρου γινομένης τῆς στάσεως, ἀσϑένεια τις ἐπὶ 
τῶν πραγμάτων εὑρίσκεται τοῦ κατηχόρου, ὡς ἐπὶ τοῦ 
προβλήματος τούτου" τὸν ἐχ πόρνου μὴ λέγειν, &x πόρνης 
τις γεγονὼς βοΐλεται λέγειν, καὶ κωλύεται. ἐπειδὴ γὰρ 
45 οὐκ ἔχει συνηγοροῦν τὸ ῥητὸν ἐξ ἀνάγκης ἐπὶ τὸ ὅμοιον 
καταφεύγει, ταὐτὸν τὸ ἄγραφον τῷ ἐγγράφῳ διάτεινό- 
μενος εἶναι. ὡσαύτως καὶ ὃτε ἀπὸ TOU φεύγοντος γνωρί- 
ζεται, ἀσϑενεῖ γὰρ καὶ οὗτος τῷ ῥητῷ, ὡς ἐπὶ τοῦ τοὺς 
μοιχοὺς àx Ῥόμου στίζοντος καὶ ἀναιροῦντος. ͵ 


80᾽ Μαρκελλίνο υ. “Περιφανὴς ὃ συλλογισμός ἔστιν, 
i ἀγράφου πράγματος πρὸς ἔγγραφον πάραϑεσις. διαφέ- 


25" Inserenda videtur praepositio κατὰ νοὶ πρός, 26 Ald. αὑτῷ. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ τ΄ 85 


pee δὲ ἀντινομίας μὲν κατὰ τὴν ποσότητα τῶν ῥητῶν ᾿ 
χαὶ τὴν μάχην, χὰν ἕν ῥητὸν 7 . διαιρεῖται γὰρ ἡ ἀντι- 
γομία ὥσπερ ἐπὶ τοῦ προειρημένου ᾿ παραδείγματος ἐν τὴ 
ἀντινομίᾳ, τὴν βιασϑεῖσαν ἢ γάμον ἢ ϑάνατον αἱρεῖ- 
σϑαι "τοῦ βιασαμένου. ἔνταύϑα δὲ ἕν ἐστι καϑαρῶς ἀδὲ» 5 
αίρετον. ῥητοῦ δὲ xol διανοίας, ὅτι ἐκεῖ μὲν τὴν δια- 
voury ἀντιταττομεν" 7 τῷ ῥητῷ, ἐν δὲ τῷ συλλογισμῷ ᾿ 
ovx ἔτι͵ τὴν διάνοιαν ἀντιτίϑεμεν, ἀλλὰ τὸ ἄγραφον τῷ 
ἐγγράφῳ. παραβάλλομεν. xen δὲ ζητῆσαι μάλιστα, τί δια- 
φέρει τοῦ ὅρου. δοκοῦσι γὰρ πάνυ κοινωνεῖν ἀλλήλαις αἱ 10 
στάσεις. διότι xa ἐνταῦϑα εὑρίσχεται ὅρος, καὶ ἐχεῖ συλ- 
λογισμὸς ἐμπίπτει" πρῶτον μὲν οὖν διαφέρει, ὅτι ἐν μὲν 
τῷ συλλογισμῷ πϑρὶ τὸ ῥητὸν ἡ ζήτησις. ἐν δὲ τῷ ἢ ὅρῳ 
περὶ τὰ πρᾶγμα, κἂν ἔχῃ δητόν. ὅϑεν καὶ Y) μὲν τῶν 
- ψομιχῶν, 5?9 δὲ τῶν λογιχῶν εἶναι τέτακται" δεύτερον 15 
δὲ, ὅτι ἐν μὲν τῷ ὅρῳ ἁτελὴς πρᾶξις, ἐν δὲ τῷ συλλογι- 
σμῷ τελεία καὶ οὐδὲν ἀντιπίπτον ἔχουσα. τὸ δὲ πάντων 
ἐσχυρότατον, ὅτι iv μὲν ὅρῳ περὶ ἰδιότητος ἡ ζήτησις, 
xol τὸ Ovouc ἐστι τοῦ πράγματος τὸ ἀμφιβαλλόμενον. 
. οἷον τέ ἐστι τὸ πραχϑὲν, ἱεροσυλία ἢ χλοπὴ, ἰδιωτικὸν 30 
ἢ δημόσιον... ἐν δὲ συλλογισμῷ ovx ἔτι negl. τούτων, ἀλ- 
λὰ περὶ ποιότητος. διὸ ἐν μὲν ὅρῳ ἡ ἰδιότης χώραν ἔχει. 
πρώτην . τουτέστιν τὸ ὁρικὸν χκεφάλαιαν, ἐπειδὴ καὶ περὶ 
. ταύτης ἡ ζήτησις. ἐν δὲ συλλογισμῷ ἐπειδὴ τὰ διωρί-. 
,σϑαι δρχοῦντα συνάγει δευτέραν. πρῶτον οὖν τὸ GVÀÀO- 45 
γιστιχὸν κεραλᾶιον. ] 
*O συλλογισμὸς διαιρεῖται προβολῇ πράγματος, τῷ ῥητῷ, τῷ συλλα- 
γισμῷ, ὅρῳ, γνώμῃ γομοϑέτου, πηλικότητι, εἶτα ὅρῳ βιαίῳ, τῷ πρός — ' 
zh ἀντιϑέσει ἔστιν Ore, ἥτις εἰ ἐμπέσοι, εὑρεϑήσεται xoi μετάληψις. 
ἧ ἕπεται πάντως ἀντίληψις" εἶτα. ποιότητι καὶ γνώμῃ" καὶ ολως 347 


27 Ald. ἀγτιτάττωμεν, 28 Ald. ei δέ, 
τ Ὁ 58 ο9 


888 | 3X0414 
πλὴν τῆς ἐναλλαγῆς τῶν πρώτων κεφαλαίων, ὁ συλλογισμὸς «στὰ 


τὸν ὅρον διαιρεῖται. 


Σωπάτρου.  διαιρεῖσϑαί φησι τὸν συλλογισμὸν 
κεφαλάίοις τοῖσδε" προβολῇ, ἐχ πράγματος προβολῇ, à» 

5 ῥητοῦ . χέχρηται δὲ τῇ μὲν ἐχ τοῦ; πράγματος ὃ διώχων, 
τῇ δὲ ix τοῦ ῥητοῦ ὃ φεύγων, τῷ ὁμοίῳ 3 συλλογισμῷ, 
000? , γνώμῃ νομοϑέτου, πηλικότητι, πρός tt, γνώμης 
ἐρωτήσει 4, ἀντιϑέσει ἔξωϑεν ix τῶν ἀντιϑετιχὼν χενου- 
μένῃ. ἔστι δ᾽ ὅτε καὶ στοχαστικῇ καὶ δρικῇ καὶ ἀντελη- 
10 πτιχῇ“ πολλάκις δὲ καὶ μέχρε τῶν πρός T» ἵσταται ἡ δι- 
αἰρεσις ὡς in) τοῦ ix πόρνης γεγονότος xoà δημηγορεῖν 
χωλυομένον, σχεδὸν δὲ" roig. αὐτοῖς διοεροῦνται κεφα- 
λαίοις 0 τε ὅρος xol ἢ ἀντίληψις καὶ ὁ συλλογισαός. 
διαφέρει δὲ τῇ τὸ τάξει καὶ τῇ διαιρέσει καὶ αὐεῷ γε 
15 πρὸ πάντων τῷ εἴδει. διατὶ δὲ πρῶτος ὁ συλλογισμὸς 
τέταχται τοῦ ὅρου; ἐραῦμεκ ὅτε χαὶ διὰ wÓ' οὐκεῖον τῆς 
στάσεως Χαὶ διὰ τοῦτο. ὃν γὰρ τρόπον iv ταῖς ἀντιϑε- 
τιχαῖς εἴρηται, ὡς ἡ. ἀντίϑεσις ἀντιλήψεως χρείαν πλη- 
poi καὶ πρὸς αὑτὴν 9 μετάληψις γίνεται καὶ πρὸ τῆς 
30 ἀντιλήψεως, οὕτω καὶ ἐνταῦϑαά φαμεν, ὡς τὸ πρὸς τὴν 
προβολὴν γενόμενον δητὸμ ὅρου ἔχει τάξιν. OT. ἂν γὰρ 
λέγῃ i τοῦτο χελεύειν τὸν νόμον ὁρίζεται . ngog TOUT 
οὖν ὡς πρὸς ὅρον ὃ συλλογισμὸς γινόμενος εἰκότως προ- 
τέτακται τοῦ ὁρικοῦ χεφαλαίου συνάγων ἀμφύτερα εἰς 
352», ἅτε ὁ νόμος κελεύει uei τὰ πραχϑέντα" ἐπειδὴ δὲ 
συλλογισμοῦ ταχϑέντος ἔδει καὶ ὁρισμὸν θϑαφῶς τεϑῆναι, 
ὥσπερ μεταλήψεως ἀντίληψιν διὰ τὸ ἀντικεῖσθαι ταῦτα 
ἀλλήλοις xal λυτιχὰ εἶναι ἀλλήλων, ἐπήχϑη εὐϑὺς καὶ 


4 Ven. Syriauo haec tribuit: annectit vero antecedentibus 
ita: διαιρεῖται δὲ κεφαλαίοις τοῖςδε. 3 Ald. δμοίως. $ ὅρῳ 
Ven, om. 4 Ven. add. χρώματι. B Ven. ydg. 86 Ven. 
πρό ye ἁπάντων. Post τῷ εἴδει sequitur in Ven. caput περὶ ἀμ- 
φιβολίας. EM 


. EIS ΣΤΆΣΕΙΣ (083 


ὅρος. ἐζήτηται δὲ, τί δήποτε ὅρου ταγέντας μὴ καὶ ἀν- 
ϑορισμὸς ἐπηνέχϑη . ἐροῦμεν τοίνυν Ἶ ἑνὶ λόγῳ, ὅτι τὴν 
τοῦ ἀνϑορισμοῦ χρείαν ὁ συλλογισμὸς πληροῖ" συμπέρα- 
μα γὰρ τοῦ ἀνϑαρισμοῦ ὁ συλλογισμός" ἐπειδὴ οὖν 
προτέταχται ὃ συλλογισμὸς, δυνάμει iunspiéystat ἐν αὖ- 5 
τῷ ὁ ἀνϑορισιός. καὶ διὰ τοῦτο οὐκ ἐπήχϑη ὡς ἤδη 


' ἀξετασϑείς. ᾿Δντιϑέσει ἔστιν ὅτε" Οὐχ ἀκριβῶς 


τοῦτο ἐπεσημήνατο δὶ ὁ τεχνιχός" ἐμπίπτει γὰρ ἡ &vrey- 

κληματικὴ ἢ ἀντιστατιχή. | 

»ξπὶ δὲ τοῦ παραδείγματος fora, Y qavegoirtgoy* οἷον ὀνομαστὶ κω- 10 

μῳδεῖν ὃ νόμος ἐκώλυσεν. . αὐτοπροσώπως εἰσάγων τις τοὺς κωμῳ» 

δουμένους ὑπάγεταει τῷ νόμῳ, ὡς ὀνομαστὶ κωμῳδῶν. 3 προβολὴ 
τοῦ πράγματος " παρὰ τὸν νόμον κωμῳδεῖς τοὺς πολίτας, 


Σωπάτρου. Οὐκ εἶπεν ἡ προβολὴ τοῦ ῥητοῦ, 
οὐδὲ γὰρ ἔγχει ῥητὸν ἐνταῦϑα ὁ προβαλλόμενος, ἀλλὰ τὸ 15^ 
γενόμενον αὐτὸ προβάλλεται, τουτέστιν αὐτὸ τὸ πρᾶγμα. 
ἕν᾿ μὲν γὰρ ταῖς ἄλλαις στάσεσι ταῖς ἐχούσαὶς προβολὴν 
τὸ ἀδίχημα μὲν τὸ προβαλλόμενον ὡμολόγηται, ἐνταῦϑα. 
δὲ αὐτὸ τοῦτο ζητεῖται, εἰ ἀδίχημα ἐστι τὸ πραχϑέν. 
διὰ τοῦτο προσέϑηκεν ἡ προβολὴ τοῦ πράγματος" 1; καὶ 20 
ἀντιδιαστέλλων τὸν συλλογισμὸν πρὸς τὰς ἄλλας νομι- 
xag, ἐν ἐχείναις γὰρ ἡ προβολὴ ἀπὸ ῥητοῦ γίνεται. διὸ 
καὶ ἐλέγομεν ἐν ἐχείναις προβολὴ ῥητοῦ, ἵνα οὖν αὐτὸ 
σημαίνῃ τὸ ἐξομοιούμενον, προσέϑηχε τὸ πράγματος. 


Τὸ ῥητὸν, καὶ μὴν οὐκ ὠνόμασα οὐδένα, τοῦτο γάρ ἐστι τὸ κω- 35 
λυόμενον. | 


“Σωπάτρου. Δεύτερον χεφράλαιον τὸ ῥητόν. ἀναγ- 
χαῖον γὰρ τὸ ἐναντίον τῷ πράγματι ῥητὸν ἐπαχϑῆναι. 
λύσις δέ ἐστε τὸ ῥητὸν τῆς προβολῆς. ἔνϑεν ζητητέον, 
τί διαφέρει τῆς ἐπὶ νόμον ἀντιλήψεως. χἀνταῦϑα γὰρ ὃ 80 


* 


7 Ald. sí». Ἂς Ald. ἐπεμήνατοι 1 Ald. ἔστι. 


8. XX0A14 


χρινόμενος νόμον προτείνεται καὶ διὰ τοῦτο ἀνεύϑυνον 
το πεπραγμένον δεικνύειν πειρᾶται. φαμὲν οὖν, ὡς ἐν 
τῇ ἀντιλήψει νόμαν προβάλλεται, ον ἄντιχρυς φυλάττειν 
δοχεῖ. οἷον τὸν μοιχὸν ἀναιρεῖσϑαι νόμος, μοιχὸν τρισ- 
δ αριστέα τις ἀναιρῶν κρίνεται * δημασίᾳ . ἐνταῦϑα γὰρ 
τὸ ὑπὸ τοῦ νόμου προστεταγμένον ἄντιχρυς ποιεῖ, £u δὲ τῷ 
318 συλλογισμῷ ἄλλοτι πράττει παρὰτὸ γεγραμμένον" ὁρᾷς γὰρ 
ὅπως τὸ ὑπὸ τοῦ νόμου “προσταχϑὲν ἐνταῦϑα πέπρα- 
xta. ἐν δὲ συλλογισμῷ ἕτερον μὲν ἐστι τὸ ᾿προσταχϑὲν 
40 ὑπὸ τοῦ νόμου, ἕτερον δὲ, ὡς εἴπομεν , τὸ πραχϑέν.. ἔτε 
ἐν μὲν "ἀντιλήψει τὴν διάνοιαν αὐτοῦ TOU πεπραγμένου 
τὸ ῥητὸν δίδωσιν, ἐνταῦϑα δὲ πλεῖον ἢ ἔλαττον τοῦ νό- 
μου χελεύοντος ἔπραξεν ὁ χρινόμενος" ὡς ἐπὶ τοῦ ὑπο- 
δείγματος οὗ. παρέϑετο ὃ τεχνιχός. ἄλλο γὰρ τὸ προς- 
45 ταχϑὲν ἐνταῦϑα xoi ἀπειρημένον ? τῷ νόμῳ, καὶ ἄλλο 
τὸ πραχϑὲν, ὅϑεν ἐρεῖ ὃ κρινόμενος, ὡς οὐ τὸ ἀπειρη- 
μένον τῷ νόμῳ σεποίηκᾳ. οὐχ ἐρινήσϑην "ἢ γὰρ ὄνοβιάτων, 
ἀλλ᾽ ἕτερόν τι πεποίηκα. διαφέρει δὲ καὶ τοῦ κατὰ ῥητὸν 
xoà διάνοιαν, «ὅτι ἐχεῖ μὲν ὃ κατήγορος τὸ ῥητὸν προ- 
20 ἴσχεται, ἐνταῦϑα δὲ ὁ φεύγων. 


*Q συλλογισμὰς, ὅτι μηδὲν διαφέρει τοῦτο ἐκείνου" ὃ ὅρος, ὅτι πλεῖ- 
στον διαφέρει. 


Σωπάτρου. Τοῦτό ἐστι τὸ χυριώτερον τῆς στά- 
7 ". U ΄- 

σεως ταύτης κειράλαιον. ὅϑεν καὶ ἐν ἀρχῇ τέταχται με- 

M D '"* 1 5 c , e U 3 « 
25 τὰ τὴν προβολὴν χαὶ τὸ ῥητὸν. οϑὲν δὲ tag ἀφορμας 
. ΩΝ , 3 4 ⁊* ^^ — 
ληψόμεϑα εἰς τοῦτο φανερόν. ἀπὸ γὰρ τοῦ τέλους τῶν 

- / 3 3 « Ὁ ᾿ . » 

κοινωνιῶν 4 συνάγομεν εἰς ταῦτον τῷ ἐγγραφῷῳ τὸ ἀγρα- 
qov' χρησεται δὲ καὶ παραδείγμασι πολλοῖς, δεικνυς καὶ 


« » ων , t , ᾿ « ^ 
ἑτέρους τῶν νόμων οὕτω παραληφϑέντας" ἕπεται δὲ τῷ 


συλ- 


4 Ald. καὶ κρίνεται, 2 καὶ &ntignu. — -— — τὸ πραχϑὲν 
Ald. om. δ Ald. ἐμνήσϑη"Λ & Ald. κοινωνοιῶν. 


ΕΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ ^ 830 


συλλογισμῷ ἀναγχαίως ὁ ὅρος διαιρῶν τὰ συνημμένα καὶ 
χωρίζων τὰς διαφοράς, φύσει γὰρ ἀλλήλοις τὰ κεφάλαια 
ταῦτα μάχεται" ἐκείνου γὰρ χατασχευάξοντος xoi λίαν 
ἐσχυριζομένου μηδὲν τοῦτο ἐχείνου διαφέρειν, ὁ ὅρος rov- 
ναντίον χατασχευάσει, ὅτε καὶ κατὰ τὸ πολὺ διενήνοχεν. g 
7*H γνώμη τοῦ νομοθέτου som . τὶ βουλόμενος τοῦτο ἐκώλυσεν D 
γομοϑέτης, ὃ μὲν διώκων ἐρεῖ, ὅτι ἀνελεῖν βουλόμενος τὸ ἁπλῶς καὶ 
ἀνευϑύνως διαβάλλειν δντιναοῦν τῶν πολιτῶν, ἐφ᾽ ὅτῳ ἂν αὐτοὶ 
ἐθέλωσεν ἐγκλήματι" ὃ δ᾽ αὖ φεύγων οὗ διὰ τοῦτο ἐρεῖ, ἀλλ᾽ ἐπι- 
στρέφεσθαι μὲν αὐτοὺς διὰ τῆς κωμῳδίας ἐβούλειο, οὖκ ἀνεῖλε δὲ 10 
παντάπασι τὴν κωμῳδίαν. ὑπομνήματα δὲ τοῖς μετὰ ταῦτα γενησο-- 
μένοις ἢ τοῖς τότε οὖσιν ἀνθρώποις λοιδορίαν περιέχοντα τῶν πολι- 
τῶν τινος οὐκ ἐβούλετο εἶναι. μὴ ὕντων δὲ τῶν ὀνομάτων, ἣ μὲν 
ἐπιστροφὴ γίνεται διὰ τῶν προσώπων, 3j δὲ εἷς τὸν μετὰ ταῦτα χρό- 
vo» μγήμη περιήρητωυ καὶ ἢ πρὸς τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους διαβολή. 15 


Zona d: ov. ᾿Ισαζούσης iv τούτοις τρόπον τινὰ 
τῆς μάχης, ἐπὶ τὴν τοῦ γομοϑέτου γνώμην ἀμφότεροι 
τρέψονται, πρὸς τὸ χρήσιμον αὑτῷ ἑχάτερος ταύτην ἐχ- 
δεχόμενος . οἷον τί βουλόμενος ὁ νομοϑέτης τὸ κωμῳδεῖν 
ὀνομαστὶ κεκώλυχεν" xol ὃ μὲν ἐρεῖ, ὅτι χαϑαπαξ ἄνε- 29 
Asiv βουλόμενος τὴν ini τῆς σχηνῆς εὐχέρειαν καὶ παν: 
óstvoy ἡγούμενος t0. ἀνευϑύνως διαβάλλειν καὶ τοὺς τυ- 
χόντας τῶν πολιτῶν ἐφ᾽ οἵἱςτισινοῦν ἐγκλήμασιν. ἐκ τού- 
του δὲ χατασχευάζει, ὅτι οὐδὲ αὐτοπροσώπους χωμφῳδεῖν 
ἐᾷ" ὁ γὰρ ᾿χαϑάπαξ δυσχέρειαν πᾶσαν δυσχεράνας δῆ- 35 
λον ὅτι xci τὸ αὐτοπροσώπους κωμῳδεῖν ἀνήρηχεν. ὃ 
δὲ φεύγων ἐρεῖ, ov διὰ ταῦτα, ἀλλ᾽ ἐπιστρέφεσθαι μὲν 
τοὺς πολίτας διὰ τῆς κωμῳδίας, ἐβούλετο xol σωφρονε- 
στέρους γίνεσθαι δεδιότας τὴν ἐπὶ σχηνῆς λοιδορίαν. διὰ 
τοῦτο γὰρ οὐδὲ παντάπασι τὴν χωμῳδίαν ἀνεῖλεν *. τὸ 30 


1 Sequitur in Ald, τὸ δὲ καταλείπεσϑαι τοῖς μετὰ ταῦτα Jr 
νησομένοις ἀνθρώποις ὑπομνήματα λοιδορίαν περιέχοντα, διὰ τοῦτο 
Aletor.1V. ; 394. 


840 | XXOAIA 


᾿ς δὲ καταλείπεσθαι Toig μετὰ ταῦτα γενήσομένοις ἀνθρώ- 
ποις ὑπομνήματα λοιδορίαν περιέχοντά. τινος τῶν πολι- 
τῶν ἐδυσχέρανεν, διὸ τὰ ὀνόματα λέγειν ἐκώλυσεν. ὥστε 
τὸ αὐτοπρόσωπον 2 εἰσάγειν ἀνεύϑυνον. τοῦτο γὰρ χκατα- 
5 σχευάζει. 

Μ ἀρχελλίνον. H γνώμη τοῦ νομοϑέτου χοινή 
ἐστιν ἀμφοτέρων, στοχαστικὼς ἀπ᾿ ἀμφοῖν ἐξεταξομέγη. 
᾿ὃ μὲν γὰρ ἐρεῖ, ὅτε πᾶσαν τὴν πορνείαν ὃ νομοθέτης 
μεμισηκὼς διὰ τοῦτο χαὶ τὸν" ἐκ πόρνου λέγειν χεχώ- 
λυχεν" ὁ δὲ, ὅτι οὐ διὰ τοῦτο, ἀλλὰ διὰ τὸ μὴ ἔχειν αὖ- 
10 τὸν. ὡρισμένον πατέρα μηδὲ ἀναγράφεσθαι" ὦ ὅτου πατρὺς 

- εἴη, χεχώλυχεν αὐτὸν λέγειν. 


Ἢ πὴλικότης, ὡς ἐν. τῷ ὅφῳ ὅτι μέγα τὸ γινόμενον" ὃ βίαιος ὅρος, 
349 εἰ xai ὀνομαστὶ κωμῳδεῖν τοῦτό ἔσει. 


Σωπάτρου. Πάντη τὸν συλλογισμὸν τῷ ὅρῳ 

15 ἀφομοιῶν" εἴρηχε τοῦτο, ἐπεὶ τί διάφορον ἔχει ἡ πηλι- 
᾿κότης aürn πρὸς τὰς ἐν ταῖς λοιπαῖς στάσεσι πηλικότη- 
τας; πάντως οὐδέν. ἀλλ᾽ ὡς ἐΐρηται βούλεται ἀφομοιοῦν 
πάντη τὸν ὅρον τῷ συλλογισμῷ" ὑπὸ μὲν οὺν τοῦ χατη- 
yógov αὐξηϑήσεται τὸ πρᾶγμα àv αὐτῆς, ὑπὸ δὲ τοῦ 
20 φεύγοντος μειωϊϑησεται" oͤ μὲν οὖν κατήγορος ἐρεῖ, ὅτι 
μέγα τοῦτο καὶ πέρᾳ τοῦ ὀνομαστὶ κωμῳδεῖν ἐστιν. ὃ δὲ 
φεύγων, ὅτι οὐ μέγα τοῦτο ἀλλὰ ὀνομαστὶ κωμῳδεῖν" 
οἷς ἐπισυνάψει τὸν βίαιον ὅρον εὐθύς. οἷον τοῦτο γὰρ 
οὐδὲ OÀwg ἐστὶ χωμῳδεῖν. ἀπαντήσεται δὲ τῷ αὐτῷ καὶ 
25 ὁ διώχων κεφαλαίῳ... ὅτε χαὶ ὀνομαστὶ κωμῳδεῖν τοῦτό 
ἐστι. δεικνύει γὰρ πᾶσι τῶν διαβαλλομένων τὰ πρόσωπα. 

, εἴρηται δὲ βίαιος ὅρος, ὅτι οὐχ ἐκ τῶν χοινῇ δοχούντων 


γὰρ οὐδὲ παντάπασι τὴν κωμῳδίαν ἀνεῖλεν, quae sunt repetita ex 
antecedentibus et , subsequentibus τὸ δὲ καταλείπ. x. T. ἃ. 2 
Ald. τὸ αὐτὸ πρόσωπον. — 1.7. Ald. στοχαστικῶν. 5 τὸν Ald. 
om, ἃ Par. ἀναγεγράφϑαι, 5 Ald. ἀφομοιῷ. 


ΕΙΣ ΣΤΆΣΕΙΣ 881 


ἐστὶν, ἀλλ᾽ ἐκ περιτροπῆς ἐργάζεται. καὶ τὸν ἡταιρηχύ- 
τα πόρνην εἶναι βιάζεται, εἴγε ταὐτὰ τῇ πόρνῃ πάσχει- 


Τὸ πρός τι wed τὰ ἑξῆς πάντα, καϑάπερ ἐν τῷ ὅρῳ ἐξετασϑήσεται, 

Σωπάτρου. Eni τούτοις ἐστὶ τὸ πρός τι. τοῦ 
μὲν μεῖζον τὸ αὐτὸ πρόσωπον τοῦ ὀνομαστὶ κωμῳδεῖν λε- ὅ 
yovrog , τοῦ δὲ μεῖον ToU ὑπ᾽ ἐχείνου. εἶτα ἡ ἀντίϑεσις 
ἣν ἐμπίπτειν ἔστιν Ors εἶπεν ὁ τεχνικὴς ἐν τῇ διαιρέσει 
τῶν χεφαλαίων, οὐ καλῶς δέ. ἐμπίπτει γὰρ ἢ ἀντεγχλη- 
ματικὴ ἢ ἀντιστατιχή. ἐπειδὴ γὰρ πᾶς συλλογισμὸς ἐπ᾿ 
ἐγχλήματί ἐστιν, ἀντεγκληματικὸς * ἀναφύεται. οἷον ἄξιοι 10 
ἧσαν κωμῳδεῖσθϑαι." πάλιν εἴ τις ἀναστρέψοι τὸν ἐχ τοῦ 
ἐναντίου συλλογισμὸν, ἀντιστατικὴ εὑρεθήσεται" ἐὰν λέ- 
γωμεν, τὸν λειποτάχτην κολάξεσϑαι νόμος . ἀριστεύσας 
λειπατάχτης ἀξιοῖ τιμᾶσϑαι" ἀντιστατιχὸν εἰρεϑήσεται, 
ὥστε πάντως εὑρεϑήσεται ἀντίϑεσις. ἢ ἀντιστατιχὴ ἢ 15 
ἐπὶ μόνου τούϑου τοῦ ζητήματος ἀντιστατιχή. dy. δὲ ταῖς 
ἄλλαις ἀντεγχληματική. λεγόντων ἡμῶν, Orw εἰ xol μὴ - 
κεχώλυχεν O νομοϑέτης, ἀλλὰ τὸ σὸν ἁμάρτημα ἄξιον 
τοῦ κωλύεσθαι" ἣν λύσει ὁ χατήγῃρος μεταλήψει, οἷον 
ὅτι ἔδει παραινεῖν καὶ μὴ τηνάλλως βλασφημεῖν, μετὰ 20 
ταῦτά ἐστιν ἀντίληψις. οἷον ὅτε ἐξῆν μοι χωμῳδεῖν xai 
οὐ κεκώλυται, ἡ ποιότης xol ἡ γνώμη ὡς ἐν ὅρῳ καὶ ταῖς 
λοιπαῖς στάσεσιν ἐξετάζεται. 


ΤΠΙλείονα δὲ εἴδη ἐστὶ συλλογισμῶν, ἃ δὴ πάντα ὁμοίως διάιρήσεις " 
ὅμως μέντοι ἐκκείσϑω αὑτῶν παραδείγῃρεᾳ. γένονται γὰρ ἤτοι ἀπὸ 25 
τοῦ ἴσσυ, ὡς ὃ προειρημένος, ἢ ἀπὸ τοῦ μείζονος" οἷον ἐξὴν ἀπο-͵ 
"τιννύναι τοὺς κατιόντας ρυγώδας, μαστίξας τινὰ κατιόντα τις φεύ- 
fü παρανόμου τιμωρίας" ὃ γὰρ τὸ μεῖζον, φησὶ, δοὺς, καὶ τὸ ἔλατ- 
τον ἔδωχεν, ἢ ἀπὸ τοῦ ἐναντίου" οἷον τῷ ἀριστεῖ γέρας εἶναι, λι- 
πόντα "τινὰ τὴν “τάξιν ὃ ἀριστεὺς ἀπέκτεινε καὶ φεύγει φόγου. oU 50 
γὰρ ἁπλῶς τῷ ἀντεγκλήματι, ἀλλὰ μετὰ τῶν προειρημένων χρήσεται. 


4 Ald. ἀντεγκληματικῶς. 
54. e 


s | XX0A41l4 | ^7 07 


ἢ ἀπὸ τοῦ ἐλάττονος κατὰ * τὸ ἐξ αὑτοῦ ἀποβαῖνον" olo» ὃς» ἕξ. 

στε στίζειν τοὺς μοιχούς. σείξων τις μοιχοὺς ἀπέκτεινε, καὶ φεύγει 

φόνου. ὃ γὰρ τὸ πρότερον, φησὶ, δοὺς καὶ τὸ ἐξ αὐτοῦ ἀποβαῖνον 
ἔδωκεν. 


J 


5 Συριανοῦ. Ei ὁμοίως διαιρεῖται, πῶς εἴδη; ἀλλὰ 


καταχρήσασθαι φήσομεν τῇ λέξει τὸν τεχνογράφον" τοὺς 
γὰρ. τρόπους εἴδη εἴρηκεν. τέσσαρας δὲ τοὺς πάντας φη- 
σὶν εἶναι ὁ T5YVIXOG* ἀπὸ τοῦ ἴσου, ὡς τὸ προκείμενον πρόβλη- 
μα τὸ ὀνοιιαστὶ κωμῳδεῖν . ἴσον γὰρ ὃ χατήγορος σπουδάζει 
40 δεῖξαι τὸ πεπραγμένον τῷ  ἀπειρημένῳ ὑπὸ toU νόμου ἀπὸ τοῦ 
μείξόνος " εἴρηταε δὲ οὕτω διὰ τὸ λέγειν τὸν χρινόμενον, 
ὅτι ὁ τὸ μεῖζον ϑοὺς χαὶ τὸ ἔλαττον ἔδωχε τὸ μαστίξαε. 
ἀπὸ τοῦ ἐναντίου, ὃ οὕτως εἰρῆται διὰ τὸ ἐρεῖν τὸν διώ- 
χοντα, ὅτι ὃ τὴν ἀριστείαν τιμήσας ix τῶν ἐναντίων μι" 
15 σεῖ χαὶ τεμωρεῖ τὸν φυγάδα. δόξει δέ τισιν ἀντέγχλημα 
950 εἶναι, διὸ xal προσέϑηχεν ὁ τεχνιχός. οὐ γὰρ ἁπλῶς τῷ 
αἀγτεγκλήματι ὁ φεύγων χρήσεται, ἀλλὰ μετὰ τῶν προει- 
Quuévov, τουτέστι τῶν ἰδίων τοῦ συλλογισμοῦ" ἀπὸ τοῦ 

. ἐλάττονος χατὰ τὸ ἐξ αὐτοῦ ἀποβαῖνον. ἔλαττον εἴρηχε 
20 πρὸς τὸ ἄνω μεῖζον ὃν. διὸ καὶ ἐπήγαγε κατὰ τὸ ἐξ av- 
τοῦ ἀποβαῖνον" ἐρεῖ γὰρ, ὅτι ὁ τὸ στίζειν παρασχὼν, xol 
τὸ ἐξ αὐτοῦ ἀποβαῖνον ἔδωχεν" ἔστι παρὰ τὰ προειρη- 
μένα xai ἕτερος τρόπος χατὰ σύνϑεσιν, οὗ παράδειγμα 
τόδε" τὸν τρὶς ὑβρίσαντα καὶ τρὶς μαρτυρήσαντα xal 
25 τρὶς ἁλόντα ἁλοπῆς ἄτιμον εἶναι. ἁλούς τις xaO ἔχα- 
στον ἔγχλημα ἀνὰ ἅπαξ ὑπάγεται τῇ τιμωρίᾳ" ἐνταῦϑα 
γὰρ ἡ συνϑεσίς ἐστιν ἡ ζητουμένη πότερον τὰ τρία ἑνός ^ 
ἐστιν ἢ ἑκάστου" δόξει δὲ τισι καὶ ἀμφιβολία εἶναι τοῦ- 
το, ἢ κατὰ σύνϑεσιν, οὐχ ἔστι μέντοι. οὐ yag διάστασις 
80 ἡ ἐπιπλοχὴ ποιεῖ τὴν ζήτησιν. ἐνταῦϑα οὐδὲ ὄνομα ἀμ- 
φισβητούμενον" διὸ ovx ἀμφιβολία ἀλλὰ συλλογισμὸς 
ἐστιν. ἀνάγχη γὰρ συλλογίσασϑαι, ὅτε ταὐτόν ἐστιν ἢ 


4 Ald. xai, "o. 


ELS X TAXELES 813 


ἕν ἀδίκημα" τρίτον ποιῆσαξ, ἢ καϑ᾽ ἕν ἔγκλημα ἀνὰ 
ἅπαξ. ἐπιστατέον δὲ, ὡς ἐν uiv πασῃ συλλογισμὸς euni: 
πτει. ἐν συλλογισμῷ. δὲ οὐδεμία ἄλλη πλὴν στοχασμοῦ, 
j τις ἐν τῇ γνωμῃ τοῦ νομοϑέτου ἐμπίπτει στοχαστιχῶς 
ἐξεταζομένη. 


.* 


Περὶ ἀμφιβολίας. E 


Xx amnarQov.t — Tig ἀσύστατόν͵ φασιν εἶναι τὴν 
ἀμφιβολίαν, τῷ μὴ ἔχειν τεκμήριον φανέρον, ὡσπερ τὸν 


| στοχασμὸόν, ἄλ οἱ δὲ πρὸς τῷ συνεστάναι καὶ εἴδη φασὶν 


αὑτὴν ἔγειν τὸ κατὰ πνεῦμα, χαὶ r0voy? καὶ ὁμωνυμίαν, 
σύυνϑεσίν τὸ καὶ διαίρεσιν. ἡμεῖς δὲ συνισταναι μὲν αὖ- 
τὴν φήσομεν, εἴδη δὲ ovx ἐροῦμεν ἔχειν ?, ἀλλὰ τρόπους 
αὐτὰ * ήσομεν τῶν κατὰ ἀμφιβολίαν προβλημάτων. 
διατί " δὲ ὠνόμασται οὕτω φανερὸν. διὰ γὰρ τὸ μὴ ἔγειν 
τι ὡρισμένον π ὃς τὴν τοῦ ζητουμένου σύστασιν, μηδέ τι 


ΓΝ 


5 


παρέγεσϑαι μηδ᾽ ἕτερον τῶν ἀγωνιζομένων σαφὲς, ἅτε, 


ῥητοῦ διάνοιαν ἐξετάζοντος, ἧς πολυσχιδὴς τε xal αὐρι- 
στος 5 ἡ ἐξέτασις. t ὅρος δὲ ,αὑτὴς ἐστιν οὗτος" ἀμφιβολία 
ἐστὶ στασις πολιτικοῦ πράγματος τῶν ἐπὶ μέρους, xa 
ἣν τὴν διάνοιαν ἐξετάζομεν τοῦ ῥητοῦ. 7- οἷον ὡς ἐπὶ 


20 


1 Syriano haec tribuit Ven., quocum consentit commenta- - 


rius anonymi, qui continetur in codice Monacensi 3576.., quem 
insignivi litera À, et 125., quem notavi B. Incipiunt vero ita: 
Τὴν ἀμφιβολίαν Κουρνοῦτος μὲν [ Ven. μὲν om.] πρώτην τὼν ἀλ- 
λὼν ἀξιοῖ τάττεσϑαι στάσεων, δι᾽ ἣν κατ᾽ ἀρχὰς (Monn. xataQzuc] 
ἔφαμεν αἰτίαν" δύο γὰρ εἶναί φησιν ἐν ταῖς στάσεσιν ἀμφιβολίας, 
τὴν uiv ἐν πράγμασι, τὸν στοχασμὸν λέγων, τὴν δὲ ἐν ὑητοῖς τὴν ἀμ- 
φιβολίαν,' πρότερα (Ven. πρότερον» δὲ τὰ ῥητὰ τῶν πραγμάτων, προ-- 
τέρα ἄρα καὶ 5» περὶ τὰ ῥητὰ “ἀμφιβολία μελετηϑήσεται " ἕτεροι δὲ 
᾿ἰἄσύστατον (Monn. add. uiv] ταύτην᾽ εἶναί φασι τῷ μηδὲν ἢ ἔχειν τεκμή-- 
ριον φανερὸν, ὥσπερ καὶ τὸν στοχασμόν. X. r.À. 2 Ald. τύμον (sic). 


Monn. τόνους. "Ven, τὸ κατὰ πνεύματα καὶ τόνους. 3 Ven.et 
Monn. addunt: διὰ τὴν πολλάκις εἰρημένην αἰτίαν. 4 Monn. 
αὑτῆς. 5 Ven. et Monn. ὠνόμασται, δὲ οὕτως 3 στάσις ἐχ τοῦ 


μηδὲν τε τέλεον (Ven. τελέως] φανερὸν πρὸς τὴν τοῦ ζητουμένου σύ- 
στασιν μηδετέρῳ (Ven. μηδ᾽ ἕτερον] παρέχεσϑαι τῶν ἀγωνιζομένων, 
ἅτε 'L Ven. ἅπερ] ᾧ. ὃ. ἐξετάζοντι [ Ven; ἐξετάξοντας ). 6 Monn. 


ἀόριστός ἐστιν. 7. Ven. et Monn. οἷον τελευτῶν τις χατ 


ἑλιπέ τινι τὴν οὐσίαν, d ᾧ Tt ἀναϑεῖναι I Monn. οἷόν τελ, 
τις διέϑετο ᾿ἀναϑεῖναι) τῇ πόλει “Ἡρακλέα χφυσοῦν ῥόπαλον ἔχοντα" 
καὶ ὃ μὲν τὸ ῥόπαλον μόνον ἀναϑεῖναι βούλεται χρυσοῦν, οἱ (Ven, 
6] δὲ τὸν ὅλον ᾿Ηρακλέα͵ φασι δεῖν ἀναστῆσαι χρυσοῦν" ἃ μὲν γὰρ 
κατὰ ὑποστιγμὴν ἀναγινώσκει μέχγρυ τοῦ “μρακλέα, καὶ οὕτως ἐπάγει 


4 


. 


5n X X0 A4lA 


τοῦ ἀναϑεῖναι τῇ ᾿'πόλει καταλιπόντος Ἡραχλέα χουσοῦν 
ῥόπαλον ἔχοντα. τρόποι δὲ τῶν ὃ χατὰ ἀμφιβολίαν προ- 
βλημάτων͵ οἵδε' xara 'πνεῦμα, χατὰ τόνον, xa^ ὁμωνυ- 
μίαν, κατὰ συνϑεσιν, xarà διαίρεσιν. ἔστι δὲ κατὰ 
ἢ πνεῦμα μὲν e qoo ὡς τόδε. χατέλεπέ τις φίλῳ τὴν 
οὐσίαν, ἐφ 9 τὸν πιστότατον ** τῶν οἰχετῶν ἔνδεχα 
ἔτεσι ϑρέψαι tà ,, λαὶ ὁ μὲν δασίνων ἕνδεκα ἔτεσιν 15 
ἀξιοῖ τραφηναι, A δὲ ψιλῶς ἀναγιγνώσχειν, ἁέκα € etr) μό- 
γα. κατὰ tovov** δέ" οἷον ἑταίρα "3 χουσία εἰ φοροίη 
10 δημοσία ἔστω, ἑάλω “ χρυσία φοροῦσα ἑταίρα, καὶ ὁ μὲν πα- 
θοξυτάνως ἀναγινώσχων 17 δημοσίαν αὑτὴν εἶναι χελεύει, 
οἱ δὲ συνηγοροῦντες ἐχείνῃ di «προπαροξυτόνως ἀναγενώς 
σχοντες τὰ χρυσία φασὶν 19 εἶναι δεῖν δημόσια. xai αὖ 
ἐπὶ TOUÓt* πώλων μηδεὶς διδότω τέλος. ἐνταῦϑα γὰρ o 
45 μὲν παροξύνων à ἵππὼν ἐρεῖ μὴ διδόναι τέλος. ὁ δὲ πεοι- 
σπὼν TOV πιπράσχοντα. κατὰ δὲ ὁμωνυμίαν, οἷον ?? τοῦ 
ϑεοῦ χρήσαντας, 
τεῖχος 21 Τριτργενεῖ ξύλινον διδοῖ εὐρύοπα Ζεὺς, 
οἱ μὲν εἰς τὴν ἀχρόπολιν ἀξιοῦσι χαταφεύγειν ποτίνοις 
20 τότε πυχναοῖς *? χαταπεφραγμένην, Θεμιστοχλῆς δὲ πρὸς 


χουσοῦ» ῥόπαλον ἔχοντα, oi δὲ μέχρι τοῦ ἹἹρακλέα χρυσοῦν ὑποστί- 
ξουσιν, εἶτα ,ἐπάγουσι, ῥόπαλον ἔχοντα, [ Μοπῃ. βούλεται χρυσοῦν, 
ὑποστίξων εἰς T0, ᾿Ηρακλέα " à δὲ olov τὴν “μρακλέα φησὶ χρυσοῖν, 

᾿ μέχρι τοῦ χρυσοῦν ὑποστίξων, ] “1: αἰρεῖται δὲ κεφαλαίοις τοῖςδε, 
προβολῇ ὑητοὺ, διανοίᾳ, περιέχοντι καὶ περιεχομένῳ, πηλικότητι, πρός 
τι, γνώμῃ »ομοϑέτου,, γνώμης αἰτήσει, χώματι, μεταλήψει, ἀντιϑετικῇ 
Tii ἐμπιπτούσῃ, Monn, ἑτέρᾳ τοῦ αὐτοῦ ῥητοῦ προβολῆ, κατὰ τὸ 
ἀμφί, [3ολον, διανοίᾳ τοῦ rouodérov, περιέχοντι καὶ περιεχομένῳ, πη- 
λικότητι, πρός τι, γνώμης ἐραιτήσει, χρώματι, ἀντιϑέσει, ἀντεγκλη- 
pax τῇ ἐμπιπτούσῃ, μεταλήψει, ϑέσει, ποιότητι καὶ γνώμῃ. Τ ρό- 
ποι δὲ εἰσι τῶν τὴς ἀμφιβολίαρ προβλημάτων τέσσαρες, χατὰ πνεῦ- 
μα, xau τόνον, κατὰ ὁμωνυμίαν, κατὰ σύνϑεσιν καὶ διαίρεσιν. 
8 Ald, τοῦ, scr. rom, 9 Monn. χατὰ nvevum μὲν ἐστιν, ὡς τό- 
δε. 10 Ven: ἐφ᾽ dre. " Momn. ἐφῶτε. 11 Ald. πιστοτατνν. 
12 Monn. τρέφειν. 13 Ven. ἔτη ἀξιοἵ. Ald, ἔτεσι ἀξιῶν. Par. 
Monn. ἔτεσιν ἀξιοἵ, 41 Ven. x«r& δὲ τάνους. Monn. δὲ om. 
15 Ald, Mon, B. ἑτέρα. Par. Ven. Mon, Α ἑταίρα. 16 Monn. 
. om. ἑάλω, et καὶ, quod paullo post sequitur, 17 Monn. ad- 
dunt: rov γάμον. 18 Mon, αὐτῇ 19 Ald. φησὶν. Ven. 
Monn, φησὶν δεῖν εἶναι δημόσια. Quae sequuntur, καὶ αὺ — 
τὸν πιπράσχοντα, absunt ἃ Ven, et Monn, 20 Ven. οἷον om. 
21 Monn. τεῖχος Svlwo» Ἰ ᾿οιτογενείῃ διδοῖ εὑρύίοπα ᾿ Ζεύς. —  He- 
rodot. VII, 111. - 32 Monn, πολλοῖς περιπεφραγμένην [B ne- 
πε 


eor]. 


ΕΙΣ ZTAZXEIN οὐ MS 


τὰς τριήρεις κελεύει μετασχευαξεσϑαι. κατὰ δὲ σύν- 
ϑέεσεν καὶ διαίρεσιν" οἷον τελευτῶν τίδ᾽ κατέλιπέ τινι 24 
τὴν οὐσίαν, ἐφ ᾧ τε ?? ἀναϑεῖναι Τῇ πόλει. Πρακλέα 
χρυσουν ὀὁόπαλον ἔχοντα. 0 μὲν “" κατὰ διαίρεσιν ἀνα- 
γενώσχων τὸ “7 ῥόπαλον uovov QovÀere, χρυσυῦν ἀνα- b 
J'eiveu?9, 0 δὲ xara σύνϑεσιν ὁλον τὸν ᾿Ηραχλέα χρυ- 
σοῦν ἀξιοῖ "9 ἀναϑεῖναι τῇ πόλει. Ὁ τ ὃ, τ΄ QU 
Μαρκελλίνου. Ζητεῖται εἰ 0loc συνίσταται ἢ 
ἀμφιβολία, δοκεῖ γὰρ κατὰ τὸ ὁμολογούμενον προφέρε- 
σθαι" ἃς yap ἂν τις ὁριζόμενος ἀναγνοίη, πάντως ποὺ 10 
xci ἕνα τρόπον προέρχεται". ἀλλὰ πρὸς τοῦτό φαμεν" 
ὅτε ἐν τοῖς τοιούτοις ἀναγχὴ τὸν τόνον ὑποχλέπτειν. δεῖ 391 
γὰρ ὑπονοεῖν γεγράφϑαι νομὸν ὀτιγμῆς ἄμοιρην χαὶ TO- 
yov . οϑεὲεν τὰ τῆς ἀμφισβητήσεως συνισταται,. ἐξ αὐτοῦ 
δὲ τοῦ ὀνόματος, πρὸ λον τὸ δῖ τῆς δυνάμεως αὐτῆς. xai 18 
γὰρ αὐτό τὸ ῥητὸν ἀμείβολον ἔχει. ὡστε τουτῳ τῶν GÀ- 
λων νομιχῶν διαφέρει, τι Ey)? 


s λείπει. 


Καὶ ἄλλως ἀνωνύμουΐ, 


Ἡ ἀμφιβολία" τὴν ἀμφιβολίαν καὶ Fouoytvge xaó^:20 
αὑτὴν οὖσαν γλίσχραν eivai, φησι χαὶ ὑπόψυχρον. τὸ γὰρ 
περὶ ὑμωνυμίας 1j τόνων ἢ τινος τοιούτου ἀμφιβᾶλλειν 
εὐτελὲς ἄγαν" xai πως δοχεῖ ὑπὸ φιλρπραγμοσύνης τις 
περὶ τῶν τοιούτων συγχροτεῖν δικαστήριον. συμπλεκομένη 
μέντοι ἑτέρῳ στάσει τὴν τῆς φιλοπραγμοσύνης ὑποψίαν 25 
ἐχφεύγει. ὡς xal ὁ Δημοσθένης ἐν τῷ πρὸς “Τ1ἐπτίνην 
ἐποίησεν. εἰπόντος γὰρ “πτίνου μηδένα εἰναι ἀτελῇ καὶ 
μὴ διορίσαντος πρόσωπον ἢ πρᾶγμα, 0 Δημοσϑένης ἀσα- 
gis είναι τοῦτό φησι, τὸ δὲ ἀσαιῥὲς ταὐτὸν τῷ ἀμφιβόύ- 

. καὶ ἔτε ἐν τῷ χατὰ «Αριστοχράτους, ἐαν τις umo- 30 


23 Ald. κατασκευάζεσϑαι. Par. Ven.Monn. μετασκευζ. 24 Ven. 
τινὲ om., Monn, φίλῳ, sine τινι. 25 Mon.'A ἐφῶτε, B ἐ-- 
τὸ errore librani folium vertentüs et novam paginam in- 
cipientis. 26 Monn. μὲν γάρ, 2427 Ald. τό». 28 Monn. 
εἶναι, "οἵ δὲ, ctiam Ven. οἱ. 29 Ven. Monn. ἀξιοῦσιν ἀναστῆ- 
σαι. Quae sequuntur in Codd. Monacensibus, ea sumpta sunt 

, eX commentario anonymi, quem Vol. VIÍ. edituri sumus. — 30 
Ald, περιέρχεται. 31 Ald. τὰ, scr. t0. — 52 in Par. folio in 
his verbis finito cetera desunt. 

1 Absunt haec a Par. Contuli cum Par. 2926. — 1. 21. 
Ald. γλέσχρον, scr. γλίαχραν. 2 p. 629. 631. 


86 ZXO0AIA 


κτείνῃ Χαρίδημον, ἀγώγιμον εἶναι r πάλιν γὰρ ἐπιλαμβὰ- 
yero τῆς ᾿ἀσαφείας καὶ φησι, ποῖον ἀνδροφόνον λέγεις 
πότερον τὸν ἑκούσιον ἢ τὸν ἀχούσιον, τὸν δίκαιον, ἢ τὸν 
ἄδικον" διαφέρει δὲ ἡ ἀμφιβολία τῶν ἄλλων γομιχῶν, ὅτι 
piv μὲν ἐχείναις φανερὸν. ἔχομεν “τὸ ῥητὸν, περὶ δὲ τὴν | 
διάνοιαν αὑτοῦ γίνεται ἢ ζήτησις... ἐνταῦϑα δὲ αὑτὸ τὸ 
ῥητὸν ἔχομεν ἄδηλον, οὐδὲν yap ἕτερόν ἐστιν ἡ ἀμφιβο- 
λία ἢ ontoũ ἀσάφεια. B. Tov — εὑρίσκεται’ 
οἰμαι πταῖσμα τῶν ἀντιγράφων εἰναε. χρῆναι γάρ, τοῦτο 
40 παρευρίσκεται, * γράφεσθαι, ὡς μὴ καϑ' αὑτὸ ζήτημα ! 
ὃν, ἀλλ᾽ ἐν ἑτέρῳ παρευρισχόμενον. Y . Τὸ περιέχον 
πῶς ἴδιον ἀντινομίας τοῦτο. δύτων xol ἐπὶ τῆς ἀμφιβο- 
λίας τοῦτο παρέλ αβε. φαμὲν οὗν, ὅτι πρὸς τὸ δητὸν xai 
τὴν διάνοιαν εἶπεν αὐτὸ ἐχεῖ ἴδιον εἶναι. ὥσπερ δὲ ἐν τῷ 
415 000 ὁ φεύγων ᾿ τὸ ἔλαττον ὁμολογεῖ ἀδίκημα, οὕτω χαὶ 
ἐνταῦϑα ἐπὶ τῆς γνώμῃς TOU νομοϑέτου ἡ ἑταίρα ὅμο- 
Aoyti ἠδικηκέναι μὲν, ἔλαττον δέ. δ΄. “Πιπερ' ἕπεται" 
πρὸς τὴν μεταλ ἡψιν καὶ ἀντίληψιν ἔδει ἀπαντῆσαι ὡς 
πολλαχοῦ" ἀλλ᾽ ἐνταῦϑα παράβασις ᾿γέγονεν, «ate οὐχ 
20 ἠδύνατο ὥσπερ ἐπ᾿ ἐξουσίας προβαλλεσϑαι τὴν αντίλη-, 
ἐν" τὸ δὲ ἐλεεινολογήσεται φησὶν, ὅτε ἐπειδὴ οὐχ ἰσχυρα 
τὰ τῶν ἀπϑδείξεων τοῖς —8 ογεχοῖς ἀναγχὴ πλεογαςξι». 
τὸ δὲ ὁ λέγων ὑπὲρ αὑτῆς προσέϑηκεν, ἐπειδὴ γυνὴ εἰς 
διχαστήριον οὐχ εἰσέρχεται, οὐδὲ παῤῥησίαν ἔχεν δημη- 
25 γορεῖν, ἄλλως τε x&v ἑταίρᾳ τυγχάνῃ οὐσα, διὸ οὐχ αὖ- 
τὴν ἐλεεινολογουμένην, ἀλλὰ τὸν ὑπὲρ αὐτῆς φησι ^. λέ- 
γοντα. μετὰ δὲ τὴν ἀντίληψιν " ἐστὶν ἡ ϑέσις. παρῆν 
δὲ αὐτὴν ὃ , τεχνικὸς ἐν τῇ ἐξετάσει ὡς: πρόδηλον. 0 μὲν 
γὰρ ἐρεῖ, ὅτι τιμωρητέον τὰς ἑταίρας, ὁ δὲ τι ἐλεητέον 
30 τὰς διὰ πενίαν ταῦτα &voyxogoutvag ποιεῖν. 


4, $ p. 655. — 4 Par. παρευρίσκεσϑαι. 5 Ald. ἑτέρα. Par. 
ἑταίρα, 6 Par. μετάληψιν. --7 Ald. ἐλεκτέον. Par. ἐλεητξον. 


* 


εὐ Télog τῶν στασεων..