Skip to main content

Full text of "Vollständiges handwörterbuch der deutschen und polnischen sprache in vier bänden"

See other formats 


100 


iOO 


!<0 


u 


,'•/ 


/^' 


Presented  to  the 

LIBRARY  ofthe 

UNIVERSITY  OF  TORONTO 

by 

DR.    J.    R.    WYNNYCKYJ 


Dokiadny  slownik 

jezyka  polskiego  i  niemieckiego 

w  eztereeh  tomaeh 

opracowali 

Franciszek  Konarski,  Adolf  Inlender, 
Dr.  Feliks  Goldscheider  i  Dr.  Albert  Zipper. 

Dzial  pierwszy: 
Czesc  polsko-niemiecka. 

Tom  II. 

P. — Z.  oraz  spis  imion  wtasnych. 


Wieden. 

Nakiadem  c.  i  k.  ksiegarni  nadwornej  Maurycego  Perlesa 

I.  Seilergasse  4. 

(Warszawa:  G.  Centnerszwer  i  Sp.) 


Pollftciitbtaes 


'',mu,t>tcr  Bänden 

V  -    '■•  •  ' 

bearbeitet  pott  • 

€rfte    Zlbtcilung: 
PoIntfd^=bcutfd]er    Ceti. 

IL  :Banb 

'^.—3.  unb  35ergeid)ni§  ber  (Eigennamen. 


r'criag,  bcr  f.  u.  t  t7ofbud)t)an5Iung  lUorife  Perlei 

I.  f  eilergaffe  '^. 

(IX)arfd?au:  (S.  dcittnei-famer  &  (£.) 


Wszelkie    prawa    za  str  zezono. 


0.   i  k.   nadworiia  ilrukarniii   Karola  Procliaski  w  Cieszynie. 


tiefer  giueite  33anb  be!§,  p9(n^ifd)fbevt}]rf)en  %eWi^  unjereS  ^anblüörter* 
hü(i)e§>  i[t  mit  Unterftü^ung  fodihinbiger  '  greunbe  vbon  2)r.  '^iü^  ©o(b= 
fc^eiber  in  3.^ien  bearbeitet/ unb  oom  UnterjeicJiHeYeii^iu  berfelben  2Betfe  wie 
ber  erfte  33anb  burdjgei>f)^t.  ^l;|n^%VöVi^)ni'ffe  bir  (Eigennamen  ^^u  (Snbe  be§ 
$ESer!e§  mürbe  befonbere  ©örffirit  gemib4net.  2)ie  9fied]ttcf)rei6ung  ift  fott)o^( 
für  bte  po(nijd)e  mie  für  bie  bentfd)e  ©pradje  bie  ^eute  aflgemein  gebrauchte. 

Wk^v  ai§>  ein  Sal)r,^el)nt  ift  üerftridjen,  feitbem  bie  erften  ^efte  hkit^ 
reidj^attigften  unb  mobernften  aller  §anbmörterbüd)er  ber  potnijc^en  unb 
beutfd)en  @prad)e  in  bie  §änbe  be§  '';pub(itume  gelangt  finb.  2)er  gortfe^ung 
unb  S^ollenbung  be§  SBerfe^  ftellten  fid)  miebert)oIt  nid)t  geringe  ©d)mie= 
rigfeiten  entgegen.  5tllein  treu  i^rem  SBalilfprud)  „Perseverantia  et  labore" 
üerftanb  ^§>  bie  i8er(ag!§t)anblung,  alle  ^inberniffe  au§  bem  Sßege  ^u  röumen 
unb  i)a§'  nertranenSüod  begonnene  Unternehmen  bem  gtüdlidjen  Slbfc^Iuffe  ^U' 
5ufüt)ren.  <Bo  möge  benn  ha^  umfangrei^e  SSerf,  ba§  ber  53üd)ermorft  nur 
allzulange  oermi^te,  t)inge^en  in  bie  meiteften  Greife  ber  Sntereffenten,  allen 
ermünfd)te  5(ufid)Iüffe  erteilen  unb  fo  feine  ^Infgabe  erfüllen! 

Semberg,  im  Cttober  1907. 

^rof.  fr.  zitiert  ?ipper. 


aßrnmmnttft^e  glbhürjmtgen.  -  Skröcenia  gramatyczne. 


act.  Slftiüum,  tätige  gorm,  strona  czynna. 

adi.,  acljecf.  3lbjeftiü,  Sigcnfd^aftetöcrt,  przymiotnik. 

adv.  9lbDcrt>,  Umftanb^rooit,  pizjslowek. 

coli.,  collect.  ^oUeftinum,  ©ammeliiame,  imit-  zbiorowe. 

coni.,  conjuncf.,  5?oniunftton,  Sinberoort,  spöjnik. 

dim.,  dimin.  Simtnutiuum,  S^erfleitieiungßroort,  imie  zdrobniale. 

/.  j^t'ntininum,  lüeifelid^en  ®c|d^Ic(^te6,  rodzaju  zeiiskiego. 

frequenf.  grcquentatiDum,  czasownik  czestotliwy. 

imperf.  55cr6um  imperfcttum,  unoollenbcteä  3£it"'ort,  czasownik  niedokonany. 

indecl.  ®u6[tantiDum  inbcflinabile,  unabänberlic^eä  Öauptrcort,  rzeczownik  nieodmienny. 

int.,  interi,  ^ntcrjeftion,  ©mpfinbungäioort,  wykrzyknik. 

m.  3)tasfu(inum,  männlichen  ®ei'c^Iecf)tä,  rodzaju  meskiego. 

n.  Dleutrunt,  fäc^lic^en  ®efct)le(i)tg,  rodzaju  nijakiego. 

num.  Stumerate,  3'if)'f™ort,  liczebDik. 

part.  ^artijip,  DJlittelrDort,  imieslow. 

pass.  ^affiDum,  (eibenbe  ^-orm,  strona  bierna. 

pp.,  part.  perf.  {pass.),  '^artijip  perfeEti  (pafftDx),  9Jiitte(roort  ber  SSergangenfjeit  (ber  reiben= 
ben  ;50flTt),  imieslow  czasu  przeszlego  (strony  biernej). 

perf.  SBerbum  perfeftum,  üoHenbeteä  3«itwort,  czasownik  dokonany. 

pl,  plur.  %[Vi.xa\,  Md)Xia{)i,  liczba  mnoga. 

pl.  t.,  plur.  tant.  '^lurate  tantum,  6(0^  in  ber  SJJefjrsal^I  gebräuc^Iid^eä  ^anptroort,  rzeczo- 
wnik tylko  w  liezbie  mnogiej  uzywany. 

ppr.,  part.  praes.  ^artijip  präfentig,  SRittelroort  ber  ©egenroavt,  imieslow  czasu  terazniej- 
azego. 

praep.  ^räpofttion,  SJorroort,  przyimek. 

pron.  'Pronomen,  gürrcort,  zaimek. 

r.,  refl.  reficriö,  rüdbejüglic^,  zwrotny. 

s.  ©ubftantiü,  öauptinort,  rzeczownik. 

sf.  iSubftantiüum  femininum,  roeiblic^eä  ^auptinort,  rzeczownik  zeüski. 

sm.  ©ubftantioum  maäfuHnum,  männlid^eä  §auptrcort,  rzeczownik  me'ski. 

an.  ©ubftantiönm  neutrum,  fäd^Hd^eä  ^auptroort,  rzeczownik  nijaki. 

sing.  tant.  Sintjutare  tantum,  b(o&  in  ber  ©inja^jt  gebräud^H^eä  Öauptroort,  rzeczownik 
tylko  w  liezbie  pojedynczej   uzywany. 

V.  SSerbum,  ^i'itroort,  czasownik. 

va.,  vtr.  SSerbuni  aftiüum,  tranfitiBum,  tätig  überge[;enbe§  Qeitraort,  czasownik  przechoJni. 

vn.  SSerbunt  neutrum,  unübergc^cnbcä  '^ixivooxt,  czasownik  nieprzechodni. 

».,  vrefl.  SSerbum  reflerinunt,  vüdbcjügtid^e^  3«itw£*rt,  czasownik  zwrotny. 


V..  =  ribe,  fiel)e,  zobacz. 

©ifenbafjnro.,  33ecgn).,  öeilf.  ic.  =  ßifenba^nroefen,  Sergroefen,  §eitfunbe  u. 


Sbwnik  polsko-niemieeki. 

JJjilmfilj-Jifutrrijfs  pifrleiintilj. 


P.  71.  indecl.  [iebsel^nter 
Suc^ftabe  beg  polnifd^en  9lt= 
p[;abetä. 

P.  2l&!ür3ung  für  §err  ober 
grau;  =  pan,  pani. 

Paca,  -cy,  pl.  -ce,  sf.  5ßatfd^e 
/.,  Stetigen  «. ;  (üJZaurcr» 
roetfjeug). 

Pacha,  -chy,  pl.  -chy,  sf. ; 
Paszka,  -i,  pl.  -i  s/.  fZiw?. 
2ldE)je[^ö^[e /.;  —  sklepienio- 
wa  ©eiDÖIbeipitifel  m.;  niese 
cos  pod  pacha  unter  bem 
Slrme  tragen. 

Pachciarz,  -a,  jj?.  -e,  sw.; 
Pachciarka,  -i,  pl.  -i,  -rek, 
s/.  2)lttct)päc{)ter  »?.,  3JJitd^= 
päditerin  /. 

Pachnac,  -ne,  -nalem,  vn. 
imperf.  buften/ried^cn,  einen 
©eru':^  oon  fic^  geben ;  -  czem 
nad^  elra.  riechen ;  wiesz  czem 
to  pachnie?  (roört[i(^:  tnei^t 
bu  roonaf^  boä  ried^t?  = 
roei^t  bu  roa§  für  j^olgf"  i'ifg 
r^abrn  !ann?). 

Pachol§,  -cia,  pl.  -ta, 
-lat,  6».  climin.  Pacholatko, 
-a,  pl.  -a,  -tek,  sn.  i)  Knabe 
7».;  2)  SBaffenttäger  m. 

Pacliolek,  -Ika,  pil.,  -Iki, 
-ikovv,  sm.  1)  SBurjc^e  (53e= 
bienter)  m. ;  chudy  —  ein 
armer  ©cbtudfer;  2)  ©tiefet» 
f  nec^t  m.;  3)  33oQer  tm.,  ein  ^'\a.\)\ 
auf  einem  Schiffe,  bic  ©eile 
baran  ju  binben. 

Pachwina,  -ny,  pl.  -ny,  s/. 
1)    Seifte  /.,    Seiften    p)lur., 

Slownik  polsko-niemiecld. 


P. 

Seifiengegenb  /.;  2)  j^Ied^tei 
roeic^eg  Seber. 

Paciepnica,  -cy,pl.  -ce,  sf. 
=  sosnöwka,  liefern« 
fpanner  m. 

Pacierz,  -a,  pl.  -e,  -y,  sni. 

1)  3]aterunfet  n.,  ®ebet  «.; 
—  odmawiac  baä  ©ebet  Der» 
tickten;  2)  SSüdgrat  n. 

Pacierzowy,  adi.  ba§  ®e= 
bet,  baä  3^ütfgrat  betreffenb, 
®ebet=,  ^lüdgrat»;  kose  -owa 
atücfgratöbein  n. ;  mlecz  — 
3iü5enmarf  n. 

Pacierzyczka,  -ki,  sf. 
©forpiontraut  n. 

Paciorek,  -ika,  pl.  -rki, 
-rkow,  1)  dimin.  t)on  Pacierz; 

2)  ©(aöperte  /.;  3)  -rki, 
3iofenfranj  m. 

Paciuk  -a,  pl.  -i,  -6w,  sm. 
grifdiling  in.,  junger  ©ber. 

Pacnac,  =  palcac. 

Pacyent.-aj^J?.  -nci,-nt6w, 
sm.  Paqyentka,  -^,pl.  -i,  -tek, 
sf,    iiatient  m.,  Patientin  /. 

Pacyfikacya,  -cyi,  -eye  sf. 
g^riebensaftion  /.,  Serul^i- 
gung  /. ;  =  uspokojenie. 

Pacyfikacyjny,  adi.  beru= 
^igenb,  ben  ^rieben  betreffenb ; 
sejm  —  ^riebengreid^ätag  m. 

Pacytikalj  -u,  pl.  -y,  sm. 
^oftienfd^ad^tet  /. 

Paczes,  -si,  pl.  -si,  sf. 
§eibe  ?«.,  feinereä  Sßerg 
(SCßerrid))   n. 

Paczesny,  adi.  =  zgrzebny 
Don  feinerem  SBerg  gemacht, 
^eibe«. 


Paczka,  -ki,  xü.  -ki,  -czek, 
sf.  ^ädc^en, /.;  ^^afetn. 

Paczyc  sig,  tr.  imperf. 
fid^  raerfen,  frumm  anlaufen, 
fic^  biegen;  drzwi  sie  pacza, 
eine  2;ür  wirft  fic§. 

Padac,  vn.  imperf,  -am, 
-asz,  -alem,  1)  faEen;  padam 
do  nog  id^  {)cAt  bie  S^re; 
pada  deszcz  e§  regnet;  pada 
snieg  eg  f^neit;  pada  grad 
eö  fjagelt;  padl  na  mnie  los 
ba§  So§  traf  mid^;  2)  mw 
fommen;  3)  üerredEen,  ein= 
ge^en. 

Padaczka,  -ki,  sf.  gaEfuc^t 
f,  ©pUepfte  /. 

Padalec,  -Ica,  pl.  -Ice, 
-Icöw,  sm.  Stinbfd^leid^c  f. 

Padlina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
2laä  n. 

Padol,  -u,  pl.  -y,  sm.  %<xl 
».;  —  placzu  gammertat  n. 

Pagoda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
^agobe  /. 

Pagoreczek,  -czka,  pl. 
-czki,  sm.  ^ügeld^en  n. 

Pagorek,  -a,  pl.  -i,  sm. 
§ügel  m.;  ciag  pagorkow 
lliqeKette. 

Pagorkowaty,  adi.  [)ügelig. 

Pajac,  -a,  pl.  -e,  sm.  §an§= 
rourft  m.,  äßurftel  m. 

Pajak,  -a,^^.  -\,sm.;  Pa- 
jaczek,  ezka,  pl.  -czki,  dim. 
1)  Spinne  /.;  —  krzyiowy 
Äreujfpinne/. ;  —  morski  ©ee» 
fpinne  /.;  2)  ßronleucf)ter  m.; 

3)  eine  2trt   ä  jour=Stidterei; 

4)  SBuc^erer  m. 


Pajgczyna 


Palowad 


Paj§czyna,  -ny,  pl.  -ny  «/., 
©pinnaeraebe  n.,  Spinnenge» 
roebe  n. 

Pajuk,  -a,  ^;Z.  -i,  sm.  1) 
Äammetbiener  wz.,Scibiäger  in. ; 
2)  ©eric^tsbiener  m. ;  3)  %ÜX' 
ftef)er  w. 

Paka,  -ki,  -pl.  -ki,  «/., 
1)  ^afet  n. ;  2)  ^ifte  /. 

Pakiet,  u,  p^  -y»  sm.  Pa- 
kiecik,  -a,  pl.  -i,  f/iw.  'i^afet 
«.,  ^'ädc{)en  n. 

Paklak,  -u,  pl.  -i,  sm. 
^(ad)e  /.,  grobeä  %y\6)  n. 

Paklakowy,  adi.  üon 
grobem  3:ucf). 

Paklepie,  -pia,  sn.,  -py,  -lep 
.if.plur.  S^<xx\\:  ober  glad^ä» 
füllen. 

Pakowac,  -kuje,  -walem, 
va.  impcrf.  1)  padfen,  ein» 
paden,  einjc^lieBen ;  2)  qierig 
effen,  treffen;  Pakowanie  sn. 
^aden  n. 

Pakowie,  -wia,  .'ting  lant. 
=  pak6wki^^  tant.  Änofpen 
j)l. ;  —  puszczac  5l'nofpen 
treiben. 

Pakowny,  adi.  geräumig. 

Pakt,  -u,  j;Z.  -a  unb  -y 
sm.  1)  SSertrag  m.,  33erg[ei(| 
«j. ;  2)  SSerpac^tung  beö  SSief^ä; 
Paktarz  =  Pachciarz. 

Paknly,  pl.  tant.  Sßcrg  n. 

Pakunek,  -nku,  pl.  -nki, 
(Sepäcfsftücf  n.,  ®epöcE  n. ;  j)^- 
-nki  ©epädt  n. 

Pal,  -a,  j)?.,  -e,  -i,  am., 
^fa^l  ?".,  ^\iod  m.\  wbijac 
na  pal  pfQi)[en;  odbic  od  -a 
mit  bem  ©c^iffe  ablegen. 

Pala,  -i,  pl.  -e,  s'f.  5?elc|= 
tuc^  n. 

Palacz,  -a,  lA.  -e,  sm.  1) 
^eijer  ?«.;  2)  JBrenner  m.\ 
3)ä5erBrenner  (bei  £eidE)name); 
4)  —  w6dki  Sranntioeinbren« 
ner  vu;  h)  3:;abafraucf)er  m. 

Palanka,  -ki,  pl.  -ki,  .s/.  1) 
^lanfenjaun  m. ;  2)  Sßerji^an» 
jung  /. ;  3)  Sranntroein  m. 

Palankin,  -u,  j)^-  -y>  sm. 
©önffc  /'.,  Xraflfeffet  m. 

Palant,  -a,  pl.  -y,  sm. 
SBaUftocf  m.,  SaUjpiei  n. 

Palantowac,  -tuje,  -wa- 
lem,  in.  imperf.  burci(iprügcln. 

Pälarnia,  -ni,  pl.  -nie,  .v/. 
Stennerei  f. 

Palcat,    -a,    jd.    -y,    sm.) 


gtecfcn  m.,  ©tödfd^en  «. ;  gra 
w  palcaty  SBaUfpiet  n. 

Palcowy,  adi.  i'Jinger= ; 
koid  -wa  '^tngerbein  n. ;  ziele 
-we  g^ingerlrout  n. 

Palczasty,  Palczysty, 
adv.  mit  gingern,  fingerig; 
koJo   -ste  Äammrab  n.\  wal 

—  .'RammiDarje  f. 

Palec,  -Ica,  pl.  -Ice,  sm. ; 
Paluszek,  -ka,  ^)?.  -ki,  sm. 
dim.  1)  ginger  WJ.;  —  wielki 
üDaumen  m. ;  —  wskazujacy 
Zeigefinger  in.;  —  sredni 
Siittelfinger;  —  serdeczny 
©olbfinger;  —  maiy  Heiner 
ginger  m. ;  patrzec  przezpalce 
biirc^  bie  ginger  fc^auen;  palca- 
mi  wytykac  mit  gingern 
roeifen ;  znac,  umiec  na  palcach 
auöroenbig  lönnen;  z  palcam 
nie  wyssaJ  id)  ^abe  eö  nirf)t 
au§  bem  ginger  gefogen;  — 
Boiy  ©ottc§  ginger;  goly  jak 

—  fef)r  arm;  dlugopaicy 
adi.  biebifcf) ;  2)  —  (a  nogi) 
Qiiji',  chodzic,  stac  na 
palcach  auf  ben  Siij^n  gelten, 
fte^en;  3)  —  u  kola  2Birbet  im 
Äammrabe;  4)  na  —  szeroki, 
dlnei  fingerbreit,  =Iang. 

Palecznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©tö(fcf)entaften  in. 

Palenie,  -nia,  2^-  -nia,  sn. 
93retinen  n.,3lauc^en  n.;  fiel^e: 
Falle. 

Palenisko,  -ka,p?.  -ka,  sn. 
=  palisko  geuerraum  m. 

Paleontologia,  -g-yi,  sing, 
tant.  sf.  ^etrefaftenfunbe  /., 
SSerfteinerung^funbe  /. 

Palestra,  -try,  sf.  IboO' 
laten  nebft  @e[)itfen  unb  Solli= 
i^itatoren  (im  alten  ^olen), 
tiarrrait  n.,  9(büo!atenl&eruf  m. 

Palestrancki,  adi.  3u= 
riften«,  2tniuatt5=. 

Palestrant,-a,2)/.  -nci,  sm.; 
Palestrancik  sm.  dim.  9löD0» 
fat  m.  aicc^täanroalt  »».^urift  m. 

Palet,-'-!,  pl.  -y,  sm.  BJaut-, 
3ofl=,  Quartierjettet  m. 

Paliö,  -le,  -liÜem,  va.  per/. 
I,  1)  brennen  —  .swiece  eine 
Äerje  brennen;  —  w6dke 
Sranntinein  brennen;  —  im'- 
szczyc  mit  geuer  unb  ©c^roert 
oerroliften;  —  koperczaki  ben 
,pof  machen;  —  komplimenta 
Slrtigf fiten  fagcn;  2)  ^eijen,  — 


w  piecu  im  Dfen  tjeijen;  w 
starym  piecu  dyabel  pali  SUter 
fd)li^t  oor  Sor^eit  nicfit;  3) 
fd)if^en,  feuern;  —  z  strzelby 
feuern,  geuer  geben;  4)  rau= 
c^en;  —  fajke  eine  ^pfeife  rau= 
d;en;  II.  paiic  sie,  vr.  im2)erf. 
brennen;  pali  sie!  e§  brennt! 
geuer;  robota  pali  niu  sie 
w  rekach  bie  SItbeit  brennt 
if)m  in  ben  ^änben,  (er  arbeitet 
fe^r  rafd));  rzeczy  sie  na 
nim  pala  er  nü^t  bie  ©as 
c^fu  fefjr  fc^neU  ab;  —  sie 
coraz  bardziej  immer  leiben» 
fd^afttidier,  brünftiger  merben; 

—  sie  O.o  kof^o  für  jmnbn  (in 
Siebe)  entbrennen;  coraz  sie 
bardziej  do  niej  pali  er  brennt 
immer  l^eftiger  für  fic;  pali  sie 
do  tego,  do  tej  rzeczy  er  cnt= 
(ilü[)t  bafür,  gibt  fid^  biefem, 
biefer  'Bad^e  mit  gonjer  ©eelc 
^in;  wlosy  mu  sie  pala  er 
l^at  rcteä  §aar. 

Palik,  -!i,pl.-i,  sm.  dim.  oon 
Pal;  =  kclek;«ßflod7».,  216» 
ftedpfä^Id)en. 

Palisada,  -dy,  ^jZ.  -dy,  sf. 
^alifabe  f.,   ©c^anjpfat)!   m. 

Palisadowaö  va.  imperf. 
palifabieren. 

Paliusz,  -si,pl.  -e,  sm.  ^aU 
lium  11.,  ^.Bifdjofämontel  in. 

Paliwoda,  -dy,  2)1.  -dy,  sm. 
leiditfinniger  öraufetopf,  fd)uf= 
figer  ajlenfd^. 

Palma,  -my,  2)1.  -my,  sf.  1) 
^alme /.,  ^almbaum  ?m.;  2) 
^afme  atg  ©iegeäjeid)en ;  otrzy- 
mac  palme  fic|  mit  3iuf)m  bi- 
beden;  3)  ^almämeig. 

Palna6,  -ne,  -niesz,  -ralem, 
va.  imperj'.l)anir\;  palnac  kogok 
iinnbm   einen   §ieb   oetfe^^en; 

—  g-tupstwo  unüberlegt  eine 
©umm^eit  fagen. 

Palnik,  -a,  jjZ.  -i,  sm.  1) 
SBo^nenbaunt  in. ;  2)  Srenner  m. 
l'ompenbrenner  m.;  3)Kot;len» 
ftoff  m. 

Palno^c,  -.sei,  sing.  tant. 
sf.  arennbarreit  /. 

Palny,  adi.  brennenb,  jün= 
benb,  brennbar;  bron  palna 
geuerroaffe  /. 

Palony,  adi.  gebrannt;  pa- 

lona  sköra  gebrannte^  Seber. 

Palowad,  -lujo,-lesz,  -watem, 

va.  imperf.  ^fä|(e  einfdjtagen. 


Paluch 


Panienstwo 


Paluch,  -a,  pL  -y,  sm.  1) 
ein  großer,  ftarter  ginger;  2) 
jjingetüberjug  m. ;  3)  ®äum= 
lina  m.  am  Segengefä^. 

Paluszek,  -a,  pl.  -i,  sm.  di- 
min.  oon  Palec;  ^^ingeid^en  n. 

Palusznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(rosl.)  eine  2lrt  genc^,  S8irfe= 
graö  n. 

Pala,  SJ-.  =  palka. 

Palac,  -a,  ^^?.  -e,  sm.  Pa- 
lacyk  dim.,  ^^ataft  ni.,  ^alaiä 
n. 

Palac,  -iam,  -lalem,  vn.  im- 
perf.  glüf)en,  brennen,  ent= 
brannt  fein;  —  nienawiscia 
oor  §aß  fliül^cn;  twarz  mu 
pala  [ein  ©eft^t  glü^t. 

Palasz,  -a,  ])l.  e,  sm.  Sä= 
bei  m.,  ^aßafd)  m.;  Palasik, 
sm.  dim. 

Palaszowac,  -szuje,  -szo- 
waiem  va.  imperf.  1)  mit 
öem  ©äbel  l^auen;  2)  tüd^tig 
effen. 

Pal^g,  Pal%k,  -u,  fl.  -i, 
sm.  ftummer  ^iigel  m. 

Paleczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  ©täbc^en  n. ;  2)  ©daläget 
TW.,  Klöppel   7«._ 

Palecznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  2ldermo^n  m.\  2)  «Ringer» 
fifd^  w. 

Palka,  -^\,pl.  -ki,  s/.  1)  ßeu(e 
f.,  Änüttel  m.,  bicfer  >£totf  w. ; 
bic  sie  -kami  fic^  mit  Änütteln 
fd^fageu;  2)  2:romme(=  ober 
5pau£enfrf)Iä9el  »?.;  3)  ©amen= 
folben  einiv^er  ©eroädjfe;  4) 
(bi[bl.)  Äopf  m. ;  zabita  —  ein 
birfcc  ©d;äDel ;  zalac  -ke  [ic^  be= 
trinken;     szalona    —     %oVi,= 

fopf    OT. 

Paluba,  -by,  yl.  -by,  sf.  1) 
93ebecEung  f.,  SBagcnbecfe/.;  2) 
©tamm  m.,  ©trunf  m.  (eineä 
Sauiiieä);  3)  alte  35ettet. 

Pamflet,  -u,  pl.  -y,  sm.\ 
Pamflecik,  -a,  pl.  -i  sm.  dim. 
^^ampfjlet  n.,  ©cf)mä[)fc^rift  /. 

Pamiatka, -ki,^/.  -ki;  Pa- 
mi^teczka, -k'\.pl.  -ki  dim.  sf. 
1)  iJlnöenten  ».,  (Erinnerung/., 
©ebäc^tniä  n.  (einer  ©ac^e); 
dac  Da  -ke  al6  2Inbenf  m  geben ; 
obcliod  na  -e  czegos  eine  ®e= 
bäd)tniäfeier;  2)  Senfiettel  m., 
2)enfjtid)en  n.,  Senfmal  «. ; 
to  pamiatki  naszych  przod- 
kow  baä  finb  bie  ®en!mä[er, 


bic  unä  an  un[erc  aSorfal^ren 
erinnern. 

Pamigc,  -ci,  sing.  taut.  sf. 
1)  ©ebäc^tniö  n.  (eine  ^raft  ber 
©eele) ;  miec  dobra  —  ein  guteS 
©ebä^tniä  rjaben;  umiec  na 

—  auSioenbig  !önnen;  hyc  bez 
-ci  befinnungsloä  [ein;  wypa- 
dto  ml  z  -ci  eötft  mir  entfallen ; 
wbic  CO  w  —  inä  ©ebäc^tnig 
einprägen;  2)  2lnbenEen  n., 
©rinnerung  /.;  ^yje  —  jego 
bie  (grinnerung  an  il^n  lebt; 
svvietej  pamieei  (abgeEürjt:  s. 
p.)  bei  6l&rtften,  blogosta- 
wionej  pamieei  (abgeÜirjt:  bt. 
p.)  bei  :3uben:  jeligen  Slnt^e« 
benfcnä,  ber,  bie  [eltge;  mied 
w  swiezej  -ci  im  frijd^en  2ln= 
ben!en  l)aben;  uwiecznic  — 
czyja  jmnbä  2lnbeafen  cerenji» 
gen ;  za  ludzkiej  -ci  [eit  ''Sllen= 
[c^engebenfen;   3)  ©ebanfe  m. 

Pami§tac,-tam,-tasz,  -talem, 
va.  imperf.  gebenden,  im  ©e= 
bäc^tniö  behalten;  —  o  kim 
an  jmnbn  benfen;  -taj  o  mnie 
gtbente  mein;  bede  ci  to  -tat 
eate  zycie  baö  nnö  id^  bir  jeit« 
lebenä  gebenden;  —  o  przy- 
rzeczeniu  eingeben!  fein  beä 
58er[prec]^enä;  —  o  sobie  an 
[id)  benfen. 

Pamigtnik,  -a,pl.-i,  sm.\ 
Pamigtniczek,  -czka,  pl. 
-Cüki  sm.  dim.  1)  ©tamin= 
bud^  n.\  2)  2)iemoiren^Z.,2)en!= 
roüibigfeiten  p>^  i  3)  2;agebuc^ 
n.;  —  lekarski  mebi^intfc^eä 
Siagebud^;  —  polityczny  polis 
tifd)e§  Journal. 

Pamigtny,  adi.,  Pamig- 
tnie,  adv.,  bentiDürbtg. 

Pan,  -a,  -u,  pl.  -owie,  sm. 
1)  §err  m.\  —  domu  ^auä» 
l^err  «?.;  —  Bog  Herrgott  m.'. 

—  mlody  33räutigam  m. ;  byc 
z  kims  za  —  brat  mit  jmnbm 
fef)r  üertraut  fein;  2)  ^err 
(alä  ©(bieter);  jaki  —  taki 
kram  roie  ber  §err  fo  ber 
Änec^t;  3)  @runbt)err  m., 
©Delmann  m.,  grofier  §err;  — 
z  panow  oon  Dotne^mer  216= 
fünft;  na  -a  chorowac  »or= 
ne^m  tun ;  najgorszy  —  z  chto- 
pa  eä  ift  fein  3Weffer,  ba§  är= 
ger  [ediert,  als  roenn  ber  Sauer 
^belmann  wirb ;  —  krakowskl 
=  kasztelan  krakowski. 


Panak,  -u,  sing.  tant.  sm. 
^;ßanaj;fraut  n.,  §eilrourj= 
gummi  m.  (thapsia  asclegium) 

Pancernik,  -a,  jj?.  -cy,  sm- 
1)  ©epan^erter  m.;  2)  ©urtel. 
tier  «.;  3)  ^anjer[d)i[f  n. 

Pancerny,  adi.  bepanjert 
towarzysz    —    polnifc^er  Äü= 
raffier  tn.,  jur  bepanjerten  2tb= 
teilung  gehörig. 

Pancerz,  -a,  pl.  -e,  sm. ; 
Pancerzyk,  -ka,  ^j?.  -i  sm. 
dim.  ^Janjer  m.,   iQa.xr\\\6)  m. 

Pandekty,  Pandekta,  -töw, 
pl.  tant.  ^Uanbeften  pl. 

Paneczek,  czkajjp?.  -czkow, 
sm.  aud)  Panek,  -uka,  pl. 
-nkow,  sm.  1)  ein  jungeä^ecr' 
d^en;  2)  ©ecngrofe  m. 

Panegiryk,  -a,  2^1-  -',  sm. 
SobreDe  /.,  Sobjc^rift  /.; 
=  mowa  pochwalna;  pismo, 
dzieto  pochwalne. 

Panegiryczny,  adi.  tob» 
rebnerifd). 

Panegirysta,  -ty,  pl.  -kcx 
sm.  iiobrebner  m.\  =  cüwalca. 

Panew,  -uwi,  pl.  -nwie,  sf. 
^Pfanne  /,  Äeffel  m. 

Panewka,  -ki,  pl.  -wek, 
sf.  ^ünbpfanne  /.  (beim 
©c^iefegen)et)r);  spatifo  mu  sie 
na  -wce  baä  ©eme^r  üetfagte 
i^m,  e§  mar  erfolglos  (bilbl.). 

Pani,  —  pl.  -nie,  pan, 
sf,  ^errin/.,  grau/.,  gnäbige 
grau,  ©ebieterin/.,  Same /.; 
moja  —  meine  grau;  jak  sie 
ma  panska  —  toie  gel)t  eä  Q^rer 
grau;  —  raego  serca  bie 
S)ame  meinet  §erjenS. 

Pani§,tko,  -ka, pl.  -ka,5».; 
Pani^teczko,  dimin.  |)errs 
c^en  n.,  baä  iunge  5?inb  ber 
^crr[d)aft. 

Panicz,  -a,  pl.  -e,  sm.\ 
Paniczyk,  -a,  pl.  -i  sm.  dim. 
1)  reid}er,  junger  §err  m.,  le» 
biger  ©o^n  beä^errn;  2)  ein 
oerbälfc^flter,  fauler  Qunge. 

Paniczny,  adi.  panifc^ ; 
stracii  —  pauifc^er  ©d)re(f. 

Panienka,  ki,  pl.  -ki,  sf. 
dim.  uon  Panna  =  (jungeö) 
gräulein. 

Panienski,  adi.  Jungfrau« 
lid);  3ungterii=>,3tot\nen=;  stan 

—  3jungfern[tanb  ?». ;  klasztor 

—  grauenflofter  n. 
Panienstwo,  -wa,  sing.  tant. 

1* 


Panisko 


Paradny 


sn.  Sungf rauf dj oft/.  Sungfer» 
fd^aft  /.;  odebrac—  cntjutig^ 
fern. 

Panisko,  -a,  pl.  -a  sm.  imb 
sn.  guter  §err. 

Panna,  -y,  pl.  -j,  -nien,  sf. 
1)  Jungfrau  /.,  iJtäutein  n., 
Jungfer  /.,  iiebige  /.,  3)?äD= 
d^en  n. ;  nMJswietsza  —  TjelUge 
Jungfrau  /. ;  —  sJuzaca  ilam= 
tnerjungfer /". ;  —  domu  §auä= 
fräulein  n.;  stara  —  alte 
Jungfer  /. ;  —  kasztelanka 
bie  ilaftellanötod^ter;  2)  eine 
2lrt  SBiriie;  a)  §anb--  unb  §al§= 
feffeln;  4)  S»ngfra"  «>"  Öini» 
mel;  5)  wodna  — ÜibeKe/. ;  6) 
Äantie/'. 

Pauosza,  -szy,  j^l-  -sze,  sm. 
reidier,  i)oc^mütigei  §err. 

Panoszyc  sig,  -sze,  -ysz, 
-ylem,  sie  vr.  imperf,  tiid), 
gro^  tun,  ftoläiercn,  |offärlig 
fein. 

Panowac,-nuje,-waiem,t;H. 
imperf.  Ijettfd^en,  regieren. 

Panowanie,  -nia,  ^jZ.  -nia, 
SReciierunfl  /.,  §errfct)aft  /. 

Pantaion,  -a,  pl.  -y,  sm. 
^ausrourft  m. 

Pantalony,  -nöw^pl.  tant. 
sn.  4)oien   pl.,  Seintieib  n. 

Panteista,  -ty,  jJ>?.  -sei,  sm. 
5ßantl)eift  w. 

Panteistka,  -\<.\,pl.  -ki,  sf. 
5l!antf)etftin  /, 

Pantera,  -ry,  pil-  -ry,  sf. 
^^antljer  m.,  5ßantt)ertier  n. 

Pantofel,  -fla,  pl.  -fle,  sm.] 
Pantofelek,  -Ika,  pl.  -Iki  sm. 
dim.  5)Jantoffel  m.;  byc  pod 
pantofletn  unter  betn  Pantoffel 
fielen ;  jezyk  mu  chodzi  w  -flach 
er  fann  faum  fprec^eu  (oon 
einem  SBetrunfenen). 

Pantomima,  -my,  pl.  -my, 
sf.  '^awXoxnmuf. ;  3Wienenfpiel 
n. 

Panuj§,cy,  -cego,  pl.  -cy 
sm.  .tiertfc^er  m.,  gürft  m. 

Panujacy,  mli.  t;erif^enb. 

Paiiski,  wU.  1)  bem  §errn 
gehörig.  Ijerrfc^aftlic^;  $errn»=; 
iaska  -ka  na  pstrym  kouiu 
jfczdzi  öerrengunft  iDÖfirt  nicJjt 
lange ;  -kie  oko  konia  tuczy  ba§ 
2luge  be§  £)ausf)errn  roac^t  om 
beften  über  bie  Sßirttc^aft;  2) 
tjerrlid),  Dorne^m,  flott;  -kio 
obejscie  »omeljme  iy^anicron; 


zyc  po  -ku  ftott  iiUn:,  3)  ©ott 
ben  §errn  betreff enb;  aniol  — 
baä  ©ebet  ber  SSerfünbigung ; 
wieczerza  -ka  ber  %\\6)  bes 
§errn,  ba§  beil.  2lbenbma^l. 

Panskosc,  -ci,  sing.  tant. 
sf.  Ijerrtjc^eö  äBefen  n. 

Panstwo,  -wa,  pl.  -wa,  sn. 

1)  §eirf  c^aft/.,  ^err  unb  {Jrau ; 
—     mlodzi     SJrautpaar    n.; 

2)  ©tant  m.,  3ietc^  n. 
Panszczyzna,  -ny,  pl.  -ny, 

sf.  g-ronöienft  w.,  gron= 
arbeit  /. ;  robicjakza  -ne  un» 
gern,  nacf)[äjfig  etroaä  tun. 

Papa,  -py,  I.  sm.  5ßapa  m.; 
II.  sf.  aJJauI;  dac  w  pape  = 
w  pysk  eine  Slkulfd^eHe,  eine 
D()rfeige  »erfe^en. 

Papawa,  ober  P^pawa,  -wy, 
pl.  -wy,  sf.  Suiterblumc  /', 
^-pfaffen^,  SJönc^ßblatt  n. 

Papier,  -u,  pl.  -y,  S7n.  1) 
Rapier  n.;  2)  ©c^riftftücf,  2)0* 
fuinent;  wazny  —  ein  mid)^ 
tigeg  ©d^rtftftüd-,  jego  -y  feine 
3)ofumente. 

Papierek,  -rka,  pl.  -rki, 
sm.äim.  1)  ein  ©tuet  ^fapier, 
^apterfc^ntgel  m.\  2)  S3anf= 
note  /. 

Papiernia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
^^apietfabnt/.,  Papiermühle/. 

Papiernictwo,  -wo,  sing, 
tant.  sn.  ^^apterfabrifation  /. 

Papiernik,  -a,  pl.  -nicy, 
sm.  ^^Japietfabrifant  m. 

Papieros,  -a,  j)^-  -y,  sm.] 
Papierosik,  -ka  pl.  -ki, 
sm.  dim.  3'gttrctte  /. 

Papierosnica,  -cy,  pil.  -ce, 
sf.  ^igaretlenbofc  /. 

Papierotka,  -ki,  j;?.  -ki,  sf. 
^apierbaum  in. 

Papierowka,  -ki,^^;.  -ki,  sf. 
eine    ^pfelart. 

Papierowy,  adi.  ^apier^, 
papieren. 

Papieski,  adi.  päpftlid^. 

Papiestwo,  -a,  sing.  tant. 
sn.-^.ipfttum  «.,  ''Vapftroürbe/'. 

Papieäi,  -a,  pl.  -e,  sm. 
^'apft  m. 

Papieznik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
■ipapiu  m. 

Papilot,  -a,  x>l.  -y,  sm. 
^apiUote  /.,  §aarn)i(Iel  m. 

Papinkowaty,  adi.  oer« 
n3eid)lid)t,  oerjogen. 


Papka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  Äin= 
berbrei  m. 

Papla,  -11,  pl.  -le,  .sm.  unb 
sf.  ©c^iüä^er  ?«.,  ©(^loä^erin 
/.,  i^[appermau[  n. 

Paplac,  -lam,  -laiem,  vn. 
imperf.  f^ma^en,  plappern. 

Paplanie,  -nia,  sn.  Papla- 
nina,  -y  sf.  ©eic^mäg  n., 
^ßlappern  n.,  ©eplopper  n. 

Paproc,  -ci,  pl.  -cie,  sf., 
garntraut  n.,  gemeine^  (Sngel= 
füB ;  kwiat  —  Sßunbcrblume  /. 

Paprociany,  adi.  gorn= 
traut=. 

Paprocica,  -ry,  pl.  -ce,  sf. 
93Iafenfatn  m. 

Paprotka,  -ki,  pl  -ki,  sf. 
©d)ilbfarn  m.,  g-rauentjiiar  n. 

Paprotnica,  -cy,  pl.  -er,  sf. 
SJiiläfraut  n. 

Paprotnik,  -a,  pl.  -i,  sf. 
©aumfavn  m. 

Papryka,  -ki,  sing.  tant.  sf. 
^^aprifa  m. 

Paprzyca,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
2}Jül)leifen  «.,  2)Juf;lbod  m. 
(tDOcauf  ber  SDiüI^lftein   rul}t). 

Papuc,  -cia,  pl.  -cie,  sm. 
gihoberfdjuf)  ni. 

Papuga,  -gi,  pl.  -gi,  sf.\  Pa- 
puzia,  -zi,  pl.  -zie,  Papuzka, 
-ki,  pl.  -ki  sf.  dimin.  ■^'a^ 
pagei  w. ;  paplac  jak  — 
Unftnn  fc^roa^en,  unüberlegt 
reben. 

Papuzi,      adi.     ^kpagei=. 

Para,  -ly,  j^l-  -ry»  sf.  I. 
^5aar  n. ;  mloda  —  baö  junge 
(Sl^epaar;  parami  paorroetfc; 
do  pary  entfprec^enb,  juein» 
anber  pafffn;  II.  l)S)ampfw., 
SJunft  m. ;  -re  wypuszczac 
bampfen,  bunften;  2)  Sltem 
m. ;  nie  pu=zczal  -ry  er  rebete 
gor  niclit,  fi^roieg  ftd)  aug. 

Parabola,  -li,  pl.  -le,  sf. 
1)  ^^Jarabel/.  (Äegellinie);  2) 
©leic^nis  n.,  '^varabel  /. 

Paraboliczny,  adi.  para*^ 
boliic^. 

Paraö  sie.  -ram,  -raiem,  vr. 
imperf.  fic^  abgeben. 

Parada,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
^arabe/.;  $rac^t  f,  ^|'omp 
tn.,  byc  czems  od  -y  itxo. 
jum  ©d^cin  blofs  fein;  miec 
glowe  od  -y  ben  Äopf  jum 
©d)ein,   I)aben    (bunim    fein). 

Paradny,  adi.  Paradnie, 


Paradowac 


Parsk 


adv.  1)  parabe=;  2)  ptöd^tig, 

mm- 

Paradowac,  -duje,  -dowa- 
lem,  va.  imperf.  parabieren, 
[tofsieren,  ©taat  ntadjen. 

Paradowanie,  -a,  sn.  ?ßava» 
bieten  n.,  (Stolzieren  n. 

Parafia,  -fii,  pl.  -fie,  -fii, 
sf.  Äirc^fprengel  m.,  ^farr= 
jprfitgel  m.,  Pfarre  /. 

Parafialny,  adi.  ^farr=, 
szkoia  -a  ^farrf^ule. 

Parafianin,  -a,  pl.  -ie, 
fem.  Parafianka  -ki,  pl.  -ki, 
1)  ^fartünö  n. ;  2)  Spießbürger 
711.,  -in/.;  Kfeinftäbter  m.,  =in/. 

Parafianski,  adi.  po  para- 
fiansku  adv.  üeinfläbtifd;, 
fpiefebürgerttc^. 

Parafianstwo,  -wa,  sing, 
taut.  Äleinitäbterei  /.,  ©pie|= 
6ürgerliil)teit  /. 

Paragraf,  -u,  jj?.  -j,  1) 
«Paragraph  m.;  2)  Sd^marre 
/.,  £>ie5  ü6erg  ©eficfet. 

Paralityk,  -a,  pl.  -cy,  sin. 
©ic^tbrüd^iger  w.,  ©etä^mtev  m. 

Paraliz,  -u,  pl.  -e,  sm. 
gä)lagfluß  w.,  Säfjmung  /.; 
tkniety,  ruszony  -em  oom 
Qäliag^t  getroffen. 

Paralizowac,  -zuje,  -zowa- 
lem,  va.  imperf.  lähmen. 

Paralizowy,  adi.  Sä^= 
niungs=;  ziele  paraliÄowe 
©ic^t.,  ©d^Iüffetbrume  /. 

Parapet,  -u,  pl.  -y,  sm. 
^arapet  w.,  SSruftroe^r  f. 

Parasol,  -a,  pl.  -e,  sm. 
3?egenfc^irm  m.,  Sd^irm  m., 
©onncni'd^irin  ni. 

Parasolka,  -ki,  pl.  ki,  sf. 
©onncnfc^trm  in. 

Parasolnik,  -a,  pl.  -cy, 
sm. ;  Parasolniczka,  -ki,  2)1. 
-ki  sf.  ©dt)irmnia(^er  tw.,  Auf. 

Parawan,  -a,  pl.  -y  sm. ; 
Parawanik,  -ka,  pl.  -ki  sm. 
dimin.  Dfenfrfiirm  »».,  fpo= 
nifc^e  äBanb/.,  Söanbfd^irm  m. 

Parazyt,  -a,  pl.  -y,  ^^a= 
rafit  m.,  Sd^maro^er  m. ;  =  pa- 
sozyt. 

Parch,  -u,  pl.  -y,  sm. ; 
Parchy,  -6w,  pl.  tant.  (Srinb 
m.,  Staube/.,  Ärä^e/. ;  parch, 
-a  (oeräd^tlic^)  ^Ji'auf^el  in., 
^ube  m. 

Parcianka,  -ki,^;?.  -ki,  sf. 
grober  Seinroanbütter. 


Pai'cie,  -cia,  pl.  -cia,  sn.  1) 
©rängen  n.,  2)rürfen  «.;  2) 
S8Iät)ung  /. 

Parcyalnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ^artei(id^!eit  /". ;  = 
stronniczosc. 

Parcyalny,  adi.  Parcy- 
alnie  adp.  parteiifd^,  par= 
teilid^ ;  =  Btronniczy. 

Parczoch,  -a,  pl.  -y,  ©olb- 
bifter  /: 

Pardon,  -u,  sing.  tant.  sm. 
^arbon  m.,  Sßerjei^ung  /., 
Segnabigung  /. ;  bez  -u  ol^ne 
©nabe. 

Pardwa,  -wy,  pl.  -wy, 
(Scöneebu[}n  n. 

Pareczka,  -ki,  2^1-  -^h  di- 
min. von  Fara  sf.  '^äv= 
d^en  n. 

Parek,  -rka,  pl.  -iki,  sm. 
eine  2lrt  ©d^langen,  bie  paar* 
raeife  leben. 

Parentela,  -li,  ?:)?.  -le,  sf. 
©efd^Iec^t  n.,  gamilie  /. ;  =  po- 
kolenie,  röd. 

Parepa,  -py,  jpL  -py,  sf. 
Parepka,  -ki,  2)1.  -ki  sf.  dim. 
fleineö,  fd^ted^teä  ^:pferb. 

Pargamin,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Pergament  n. 

Pargaminowy,  adi.  ^er= 
gament». 

Park,  -u,  _2^?.  -i,  sm.  1) 
^ar!  in.,  ©arten  m.;  2)  2lr= 
tillerieporf. 

Parka,  -ki,  pZ,  -kl,  sf.  1) 
^är^en  «.;  2)  ^arje /. 

Parkacz,  -a,  p?.  -e,  sm. 
ein  alter,  fttnfenber  S3oö. 

Parkan,  -u,  pl.  -y,  sm. 
i8retter=,  ?ßranfengaun  m. 

Parkocic  sig,  vr.  imperf. 
jidfeln,  'S'iäel  werfen. 

Parkot,  -u,  sing.  tant. 
sm.  58odsgefian!  m. 

Parlament,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Parlament  n.,  Sleid^srat  m. 

Parlamentarnosc,  -sei, 
siiiff.  tant.  sf.  ^atlamenta- 
riämuä  m.,  5ßerfaffung§mäfiig= 
feit  / 

Parlamentarny,  adi.  Der= 
faffungämäfiig,  partamentarifc^ 
(ber  aßürbe  beS  ^ßarlamentä 
entfprec^enb). 

Parlamentarz,  -a,  2^2!.  -e, 
sm.  'ißarlamentär  m.,  Unier= 
^änbler  m. 

Parlamentowac,        -tuje. 


-waiem,  vn.  imperf.  unter« 
l^anbeln,  parlamentieren. 

Parlamentowanie,  -nia, 
pl.  -nia,  sn.  Unter[)anöeln  n., 
Untet[)(tnblung  /. 

Parlatoryum,  pl.  -y;i,  sn, 
©prediujnnter  n.  (in  Ätöftern). 

Parnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf  1) 
roarmeä  S3abejimuier  «. ;  2) 
2lberfatn  m, 

Parnik,  -a,  2^1-  -cy,  ©d^tä= 
gelgefell  m. 

ParnoSc,  -sei,  sinr/,  tant. 
sf.  §i^e  f.,  ©c^roüle  /. 

Parny,  adi.,  Parno,  adv. 
fd^roiU. 

Parobek,  -bka,  ^)?.  -bki, 
ober  -bcy,  =  Parobczak,  -a, 
2)1.  -i,  5?«. ;  Parobeczek, 
•czka,  2)^-  ^^''i  *''^-  dimin., 
Änec^t  m.,  ©auäfnedit  m.,  gc= 
funber,  junger  33auer  m. 

Parobkowac,  -kuje,  -wa- 
lem,  vn.  impierf.  atä^ncc^t 
bienen. 

Paroch,  -a,  2^1-  -owie,  sn. 
5ßfatrer  m. ;  =  proboszcz. 

Parochia,  -ü,  pl.  -ie,  sf. 
?ßfarre  /'. ;  =  probostwo. 

Parokonny,  adi.,  Paro- 
konnie,  adv.  jroeifpännig. 

Paroksyzm,  -u,  pl.  -y,  sm. 
5paroEi6mu3  m.,  2lnfaff  in. 

Parol,  -u,  pl.  -e,  sm.  So=» 
fungäiDort  «.,  ^arole  /. 

Parolist,  -u,  pl.  -y,  sm. 
So^nenfaper/.,n)itber  kapern» 
ftraud^  m. 

Parostatek,  -tku,  2)1-  -'^1, 
sm.  35ampffcf)tff  n. 

Parow,  -owu,  p?.  -owy, 
©cötud)t  /. 

Parowac,  -ruje,  -rowaiem, 
vn.  imperf.  1)  bunftcn,  trfin= 
fpitteren;  2)  parieren. 

Parowanie,  -ia,  si)ig.  tant. 
sn.  SSerbampfung  /.,  ^Uiäbün«" 
ftung  /. 

Parowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
S)ampfic^iff  n. 

Parownica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
1)  2lbbampf5fd^ate  /.;  2) 
SDampferjeugcr  m. 

Parowoz,  -wozu,  pl.  -wozy, 
sm.  Sampfitiagen  m.,  2oIomo= 
tioe  /. 

Parowy,  adi.  S)ampf*; 
mlot  —  Sampf^ammer. 

Parsk,  -u,  i)^-  -'>  ^"'-  1) 
©c^nauben  «.;  2)  louteä  So- 


Parska6 


Pasc 


d^en  n.;  3)  ©lube  /.  (um 
gtücfite  unb  (Stböpfel  aufju= 
beit)al)ren);  4)  ©rfjjüüte  /., 
Söellommen^eit/.;  5)  —  kozi 
eine  ^flanjenart. 

Parskaö,  -kam,  -katem.vn. 
imperf.^  Parsknac,  -kne, 
-kualem,t'n.2Jer/.  l)fc^naubcn, 
f Knäufen;  2j  praffetn,  ji^c^en; 
3)  in  lauteä  jc^aüenbeä  ©e- 
läd^ter  ausbrechen. 

Parsknif  cie  -cia,  pl.  -cia, 
sn.  ctnntaligeg  Sluflac^en. 

Parszywiec,  -wca,  _pl. 
-v/cj,sm.  (iJtinbigec  m.,  ßrä|i= 
ger  m.,  SRäubic»er  m. 

Parszywiec,  -wieje,  -wia- 
lern,  vn.  imperf.  täubig,  irä^tg 
werben;  sparszjwiec  vn.  perf. 

Parszywy,  adi.  frä^ig, 
täubig;    —    odlew    Irä^iget 

Part,  -'J,  sififf.  taut.  sm. 
grobe  ^odEfeiniDonb  /. 
Partacki,  adi.  po  partacku, 
adv.  fiümperfiaft,  ptu!cl)eil)att; 
robota  -i'ka  ©tümpetatbeit  /., 
sßfufc^erei  /. 

Partactwo,  -wa,  pl.  -wa, 
©tümperei  /.,  fcl)lcc^te  5Hr^ 
beit  /. 

Partacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©tümper  m.,  ^fufci)et  tu. 

Parter,  -u,  sm.,  ßtbgejdiofi 
n.,  ^artetre  n.  \ 

Parterowy,  adi.  ebenerbig, 
parterre». 

Partya,  -tyi,  pl  -tye,   sf. 
1)   ^axtii  f. ;    2)   «partei  /.,  | 
gratiion  /.;   3)  Sabung  /.;  i 
kilka-tyiwiua  einige  Sabungen  1 

SBein.  1 

Partyka, -ki,  i)?.  -ki,*/.  1) 
ein  tüchtiges  ©tücE  O^irot, 
gleif*),  Portion  /.,  2)  em 
formloleg  ©tüd  ©afj;  Par- 
tyczka  dimin. 

Partykularny,  adi.,  Par- 
tykularnie,  adv.  prioat, 
portifulär. 

Partykularz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  1)  "iprioolmann  m.;  2) 
«ßtioatteben  «.;  3)  ßlein» 
ftabt  /.,  Utätjroinfel  »». 

Partytura,  -ry,  pl.  -ry,  sf. 
«Partitur  /. 

Partyzana,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
«Pattifane  /. 

Partyzancki,  adi.  ^artei= 
sänget«. 


Partyzant,  -a,  pl.  -auci, 
^porteigängct  m. 

Parzelina,  -ny,  sf.  Zxao^xa. 

f.  m^<^w)- 

Parzenie,  -nia,  pl.  -ma 
sn.;l)  33ä{)ung/.;  2)  ^:paaren 
n. ;  —  !»ie  Söegattung  /. 

Parzyc,  -rze,  -rzylem,  I.  va. 
imperf.;  1)  brennen,  bren= 
nenbe'®mpfinbung  oeiutfacben-, 
pokrzywa  parzy  bie  Slt-ffcl 
brennt;  2)  brüf)en,  mit  Sörü^= 
roaffer  begießen;  11.  —  sie 
ftcf)  brennen;  2)  fid6  paaren. 
Parzydlo,  -dia,  pl.  -dia,  sn. 
©pierftaube  /.;  —  wiazowe 
©umpf  fpierftaube  /.,  3o£)anniä» 
raebet  m. 

Parzysty,  adi.  gueinonbet 
1  paffenb,  gerabe;  liczba-sta  ge= 
rabe  ^'i.i)i. 

Pas,    -a,    pl.    -y,    sm.    1) 
©ürtel  m.,  ®utt  m.,  bie  breite 
©c^ätpe     in    bet    polnifc^en 
9JationaUtad^t;     —    rycerski 
güttergüttel  m.,  Drbenebanb  n.; 
■2)  Stiemen   m.,   ®urt  »?.;  - 
tasmowy     Sanbgurt    m.;    — 
stolcowy  ©pannriegel;  3)  bie 
SZitte   beä  Seibeä,  %a\^t  f.; 
4)  (Stebensatten:)   za    pasem 
lüor   ber  Sür  (bitbl.);    zima 
za  pasem   ber   3Bintcr  x\ai)t ; 
'  wziac     nogi     za      —    jdönell 
!  taufen  fliegen,   g-erfengelb  ge« 
Uen;    5)    §immelägüttel    m.; 
\  6)  Streifen  ?«. ;   suknia  w  -y 
1  ein  geflreifteä  5lleib. 
I      Pasac,va.  \xx\t>v7i.frequent. 
I  üon   Pnki. 

I  Pasaz,  -u,  p7.  -e,  sm.  ^aj= 
j  fage/.,S)urc^gangwi.;=prze- 
I  chod,  przejscie. 

Pasazer,  -a,  pl.  -rowie, 
'MiägiiJ  >»;  9}eifenbc(r)  m. 

Pascha,  -cby,  pl.  -cliy,  sf. 

1)  Cftetn  2)1]  2)  Dfterbrob  n. 

Pasek,  -ska,  pl.   -ski,  sm. 

©ürtel  m. ;  ©treifen  m.  ©ängel' 

banb  V. 

Pasibrzucli,  -a,  pl.  -y,  sm. 
©cf)lemmer  ni.,  greffcr  m., 
Sdjmavoljcr  m. 

Pasiecznik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
^iencniüärtcr  m.,  SBienen» 
gättner  vi. 

Pasieczny,   adi.    Sienen= 
garten» ;  pszczota  -na  (Satten" 
biene  f. 
I     Pasieka,  -ki,  pi.   -ki,   sf. 


1)  Sienengarten  j«.;  2)  Setl^au 
m.;  3)  Slcfettanb  im  SBalbe 
mit  §ol3[tü(Ien  umgeben;  4) 
md  m. 

Pasienie,  ober  Paszenie, 
-nia,  sing.  tant.  sn.  SBeiben  n., 
§üten  n. 

Pasierb,  -a,  pl.  -y,  sm. 
1)  ©tieffotjn  m.',  2)  blinber 
Stuäraurf)^  am  ©tamme;  3) 
3aunftü^e  f. 

Pasierbica,  -cy,  sf.  -ce,  sf. 
©tieftocbter  /. 

Pasigfba,  -by,  2^1  -by,  sm. 
=  Pasibrzuch. 

Pasikonik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
®roöf)üpfer  m. 

Paskowka,  -ki,  pl.  -i,  */• 
Sucbä  m. 

Paskuda,  -dy,  pl.-ij,  sj.  1) 
$äfeUd)feit  /.;  2)  unfoubereä 
3eug,  Unflat  «.,  Unreintg!eit 
f.,  itnfeufc^^cit  /. 

Paskudiiica,-cy,jp?.  -ce,  sf. 
Unflätige/.,  Unfaubete/.,  l)ä^= 
tidieä,  f^mul^igeä,  eIeU)atteö, 
unfittUc^eö  SOSeib. 

Paskudnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
unflätiger,  unfauberer,  l)äB= 
lid)er,    elel^after,    unfittUcf)et 

Paskndnosc,  -sei,  jj/.  -sei 
sf  ^äfjUc^teit  f.,  Unteinigteit 
/.,  Unteufcbl^eit  f. 

Paskudny,  adi.,  Paskn- 
dnie,  adv.  I)ä6lic^,  gaiftig. 

Paskudziö,  -dze,  -dzifem, 
va.  imperf;  1)  fuöetn,  üer= 
unteintgen,  fc^mu^en,  5«otbutft 
am  unricbtigen  Drt  »errichten; 
2)  »erpfufc^en. 

Paskndztwo,  -a,  2)1.  -a,  = 
Paskuda. 

Pasmo,  -ma,  pl.  -ma,  S7i.  di- 
min.; Pasemko, -ka,2)?. -ka, 
sn.  1)  ©ebinbc  n.,  Steilje /.; 
2)  Äette  f.;  —  g<5r  ©ebirgö» 
fette  /.;  3)  ©treifen  «»• ; 
4)  ©trät)nd|en  n. 

Pasmuga,  -gi,  pl  -gi,  sf.  ein 
Sßiejenftri^  im  äUalbe,  einem 
58ttd)  entlang. 

Pasorzyt,  =  Pasoiyt,  -a, 
p/.  -y,  ,iw.;  ©d)niarot?er  m.; 
©'d)maro5cr.,  SBud^erpflanje  /". 
Pa^ö,  -se,  -slew,  va.  per/.:, 
Pasa6,  -sam,  -salem,  va.  im- 
perf. 1)  SJiel^  l)üten,  roeiben; 
2)  füttern. 


Pas6 


Patron 


Pasc,  padam,  padasz,  pa- 
diem,  va.  perf.  fallen. 

Pasne,  -go,  sn.  sing.  taut. 
Süeiberfcfit  n.,  |)utred^t  n. 

Pasnik,  a,  ])l.  -cy,  sm. 
©Urtier  m. 

Pasowac,  -suje,  -warem, 
va.  imperf.  gunt  JHitter  fcl)la= 
gen;  vn.  imperf.  paffen  (^u 
etroas);  —  sie,  vr.  imperf. 
rttic^en,  !ämpfen. 

Pasozyt,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©d&maroi3er  m. 

Pasozytny,  adi.,  Paso- 
zytnie,  adv.  fd^maroljcraitig, 
©d)niaro^er=. 

Pasowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Sapfbirne  /. 

Passya,  fie^e:  Pasya. 

Pastela,  -li,  pl.  -le,  sf.  %a.-- 
fteH  VI.,  ^^paftelgemälbe  n.; 
^pafteCfarbe  /. 

Pasterka,  -ki,  pl.  -ki,  sf 
dimin.  Pastereczka ;  1 )  @c^ä= 
fertn  /.,  §irtin  f.\  2)  Sac^ftelje 
/.;  3)  eine  Slrt  Sipfel;  4)  §ir= 
tenmeffe  /. 

Pasternak,  -a,  pl.  -i,  S7n. 
5ßa[tinaf  m.,  ^^afterna!  m., 
§irfd&möl^re ./.,  2)?o[)rnjurjel/. 

Pasterski,  adi.  $itten= 
©cöäf er= ;  kij  —  §trtenfta6  m. 

Pasterstwo,  -wa,  sing, 
taut.  sn.  §irtenleben  n.,  §irs 
tenftanbm.;  —  duchovvnegeift» 
lid&fä  §tdenamt  n. 

Pasterz,  -a,  jjl-  -e,  -y,  sm. 
1)  §irt  m.,  ©d)äfer  m..;  2) 
©eelen^itt  m.]  3)  —  rbiov/y 
Siofenbroffel  /. 

Pastewne,  -go,  sing.  tant. 
sn.  äBeiöegelb  f. 

Pastewnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
umger)egter  3Beibepla§  m. 

Pastewny,  adi.  Sßeibc« ; 
burak  —  Surnipärilbe  /, 

Pastka,  -ki,  2Ü.  -ki,  sf. 
gaUe  /.,  «klappe  /.,  ®ede  /. 

Pastor,  -a,  pl.  -owie,  sm. 
^aftor  m.,  (eoangelifd^et) 
^Pfarrer. 

Pastoral,  -u,  pl.  -y,  sm. 
S8tfdE)ofgftab  m. 

Pastorowa,-wej,p^  -rowe, 
sf.  ^tau  ^^aftor  /.,'  ^afto= 
rin  f. 

Pastorski,  adi.  ^aftor=, 
paftorenl)oft. 

Pastuch,  -a,  pl.  -y,  sn. 
SSie^^itt  ?«.,  Pastuszek,  dim. 


Pastuszka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  1) 
§iittn/.;  2)  ^iutenüogel  m. 
Pastuszy,  adi.  Wirten»,  nac^ 
^irtenart. 

Pastwa,  -wy,  sing.  tant.  1) 
SSie^futter  «.;  2)  Staub  m.,— 
plomieni  ein  3Jaub  ber  glam: 
nxen;  wydac  na  -we  komu  ber 
©raufamfeit  jnmbä  preisgeben. 
Pastwic,  -wie,  -wisz,  -iiem, 
sie  vr.  imperf.  —  nad  czem  nad 
kirn  feinen  ^orn,  feine  ®rau= 
famfett,  an  imnbm  anblaffen; 
fid^  an  imnbä  UnglüdE  rotiben, 
fein  3DJütcf)en  an  imnbm 
füljfen. 

Pastwisko,  -ka,  pl.  -ka,sn. 
S8ie[)raetbe  /.,  Srift  /. 

Pastylka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
^aftiue/.,  .^uöerln.,  fettet  n. 
Pastynak,  -a,  pl.   -i,  sm. 
@tac^elrod)e  /. 

Pasya,  -yi,  pl.  -ye,  sf.  1) 
Seibenfd^aft/'.,  $affion/. ;  pa- 
syami  leibciifcf)aftlic^ ;  ü)  3orn 
?«.,  aiufregung  /.;  -e  mnie 
biora  id^  bin  i)or  Soi^"«u&f'^ 
mir;  3)  ^affion,  vetbenSge» 
fc^idtite  6f)tiftt,  baä  Äceuj  mit 
einem  (S[)riftugbi(be. 

Pasyjka,  -jki,  pl.  -jki,  sf. 
fleine  i^eibenfii)aft ./. 

Pasyonat,  -a,  pl.  -naci,  sm. 
leibenfcftaftlid^er  ÖJenfc^  m., 
33raufe!opf  in. 

Pasyonatka,  -ki,  pl.  -tki, 
s/.letbenfcl)aftlicl^e,^efttge5i;au. 
Pasza,  -szy,  pl.   -sze,   sf. 
Sßeibc  /.,  3Sier;futler  n. 

Paszcza,  -y,  pl.  -e,  sf.  diix= 
c^en  ?«.;  ©d)lunb  m.,  216= 
grunb  m. 

Paszczak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©onnenfifcö  m. 

Paszczgka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  1) 
3iacf)en  w.;  2)  (Scf)lunb  m., 
Sergfdölunb  m.;  3)  oitinbifd)e 
^tarjiffe  (curligo). 

Paszczgkowaty,  adi.  xa= 
d^enförmig. 

Paszka,  -ki,  2>l.  -ki  sf.  ftel^e : 
Pacha. 

Paszkot,  -a,  pl.  -j,  sm. 
SJiiftelDroffet  /. 

Paszkwil,  -u,  pl.  -e,  sm. 
5ßaöqui(I  n  ,  ©d^mälifd^tift  /. 

Paszkwilant,  -a,  pl.  -ci, 
sm.  aud^  Paszkwilarz,  -a,  pl. 
-e,  sm.  ^aöquiltant  ?«.,  35er= 
faffcr  von  ©c^mäfifc^riften. 


Paszkwilowac,  -luje,  -wa- 
lem,  va.  unb  vn.  imperf. 
©d^mäl)fd^riften  »erf  äffen; 
\d)mäl)en. 

Paszowac,  -szuje,  -wa- 
lem,  vn.  imperf.  1)  roetd^en; 
2)  abmagern. 

Paszport,  -u,  ^;Z.  -y,  sm. 
']3nft  m.,  3ieifepa6  m. 

Pasztecik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
'^aftetc^en  vi. 

Pasztet,  -u,  pZ.  -y,  sm.  1) 
'^apti  f;  2)  (bilbl.)  33efc^e= 
run.:i  /. ;  ladny  —  eine  fc^öne 
Sefc^erung. 

Pasztetnik,  -a,  2)1.  -cy,  sm. 
ißaftetenbädEec  m. 

Pasztetowy,  adi.  ^afte= 
ten=. 

Patelnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
(fladie)  Pfanne  /. 

Patent,  -u,  pl,  -y,  sm.  5ßa= 
tent  n. ;  ©tplom  n.,  ®eiüer5c= 
fd)ein  m.;  —  nauczycielski 
2ef)rbefäl^igung^3cugntä  n. 

PatentoTvac,    -tuje,     -wa- 

lem,  va.   imperf.  patentieren. 

Patentbwy,  adi.  patent-. 

Patentowe,      -go,      sing. 

tant.  sm.  ^^atentgebü^ren  pl. 

Pater,  -tra,  pl.  -trowie  sm. 

^alcr  m. 

Patetycznie,  adv.  pat[)e= 
tifcf). 

Patetycznosc,  -sei,  sing, 
tant   sf.,  pat^etifd^eä  SBefen. 
Patetyczny,  fff/?'.  pat^etifc^. 
Patka,  -i,  pl.  -i,  sf.  ^attc 
/.,  Safc^enbedel  m. 

Patoka,  -k\,pl. -ki,  sf.  gnng^ 
fernl^onig  m.,  geläuterter  ^onig 
m. 

Patolog,  -a,  pl.  -owie  sm. 
'I^at^olog  »M. 

Patologia,  -gU,  sf.  sing, 
tant.  $atologte  /. 

Patologiczny,  adi.,  Pato- 
logicznie,  adv.   pat^ologifc^. 
Patos,  -u,  si)tg.  tant.  sm. 
'^alfjos  n. 

Patroch,  -u,  2^1-  -Ji  sm. 
©ingeroeibe  n. 

Patrol,  -u,  2^1-  --',  sm,  '^a= 
trouiüo  /■ 

Patrolowaö,   -luje,   -lowa- 
tem,  vn.  imperf.  patrouillieren. 
Patrolowanie,  -nia,  sn.  5ßa= 
trouiHieren  n. 

Patron,  -a,  pl.  -owie  ober 
•y,    stn.    1)   ^atron,   ©c^ufe= 


Patronka 


Pedal 


l^eilige  »?.;  2)  2lbDoIat  m., 
©ad^aatter  m.,  Slnroalt  «?.; 
©önner  m. ;  3)  patron,  -u,  jjü. 
•y,  SWalfc^ablone  /'. 

Patronka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©d^ufelKiligc  /.,  ©d^u^l^er-- 
ttn  /.;  ©önnerin  /. 

PatiBjszyc,  -sze,  -szylem, 
va.  impkrf.  aufbred^en,  nuf= 
roerfen  (baä  SBilb),  baä  ®in= 
gerocibe  I^eraiigne^men,  au§= 
rceiben. 

Patry,  -row,  2>^  <a«^.  §afen= 
aucien  -pl- ;  =  slepie. 

Patryarcha,  -chy,  -chowie, 
sm.  ^atriarc^  m. 

Patryarchalny,  adL,  Pa- 
tryarchalnie,  adv.  patttar= 
(fioliic^. 

Patryarchat,  -u,  2^?.  -y, 
^atriard^eniDütbe  /,,  patriae» 
(^at  m. 

Patrycyusz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
^ßatri^ter  in. 

Patry cyuszka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ^^atrijierin  /, 

Patryota,  -ty,  pl.  -ci,  ^a«= 
tttot  m. 

Patryotka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Patriotin  /. 

Patryotyczny,  adi. ;  Pa 
tryotycznie,  adv.  patnotifd^. 

Patryotyzm,  -u,  seH^r.  ian^. 
sm.  ^atriotismuö  m.,  SSater« 
lanbsliebe  /. 

•  Patrzaö,  Patrzyc,  =  Pa- 
triec. 

Patrzec,  -trze,  -trzyfem,  I. 
vn.  imperf  feigen,  jc^auen,  jU' 
fd^ouen;  —  na  wszystkie  stro- 
ny  bic  2(ugen  (^etuin)[c^roetfcn 
loffen;  jest  na  co  —  eä  ift 
fel^enäroett;  II.  —  kogo,  czego, 
va.  ctroag  abtxiarten,  pftegen; 
—  konca  baä  (Snbe  aöroarten; 
III.  —  sie,  vr.  iniperf.  3U' 
fd^auen,  anfrf)auen;  dorn  jak 
sie  -trzy  ein  §auä  itiie  fid^ä  gc= 
r;ört. 

Patrzenie,  -nia,  sn.  ©d^au- 
cn  n. 

Patyczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  ^ötjc^en  «.,  ^ünbl^öljd^en 
n. 

Patyk,  -a,  /jZ.  -i,  sm.  ©tödE= 
c^en  «.,  |)öl3^en  «.,  aBgefat= 
lener  ober  abgebrod^ener  ijroejg. 

Patyna,  -y,  pl.  -y,  s/.  1) 
^atene/.,  DblatentelTer  m.\  2) 
sjiatina  /. 


Patynka,  -i,  pl.  -i,  s/.  5ßan= 
toffel  TO. 

Pauper,  -pra,  pl.  -pry,  sw. 
Söettelftubent  »j.,  ^Bettcljunge  m. 

Pauza,  -zy,pl.  -zy,  «/.  ^^aufe 
/.,Untcrbre4ung  /.;  =  przer  wa. 

Paw,  -ia,  ])l.  -ie,  sin. 
^fau  w, 

Paw§z,  -a,  ^Z.  -e,  sm. 
länglicher  mit  SeberüDeräogener 
©4ilb. 

Pawgznica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
äWeergraö  «.;  —  psia  ©tein= 
lefcermooä  «. 

Paw^znik,  -a,  ^J?.  -cy,  sm. 
©dbtiDfnappc  m. 

Pawi,  at??'.  ^fau=,  5ßfauen*, 
pfauenl^aft. 

Pawian,  -a,  pl.  -y,  sj».  ^ßa« 
utan  m. 

Pawicsig,  -wie,  -wilem,tr. 
imperf.  fid^  fprei^en^aufblafen. 

Pawica,  •  cy ,  pl.  -ce,  sf.  ^f  au= 
i^enne  /. 

Pawieniec,  -nca,  pl.  -nee, 
sm.  ^fauenforaUe  /. 

Pawik,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
Pfauenauge  «. ;  2)  Pfauen» 
fc^roanj  w. ;  3)  ^faud^en  n. 

Pawil.on,  -u,  pl.  -y,  sm, 
^aottton  jw. 

Pawiniec,  -nca,  pl.  -nee, 
sm.  5}3fauenftout  «.,  ^fouen= 
fptegel  m.,  "ißfirfid^fraut  n. 

Pawioczxib,  -a,  jj^-  -y,  sm. 
^fauenfafan  m.,  geber5uidj= 
träger  m. 

Pawiowka,  -ki,  pl.  -ki, 
6/.  ^jauentaube  f.,  Pfauen: 
niörod^en  n.,  ^^fauenfc^roan^  m. 

Pawloczny,  adi.  Pa- 
wlocznie,  a^fj;.  fd^arlad^färbig, 
fetn;(eugtq. 

Pawioka,  -ki,  pl.  -ki,  «/., 
feineg  fd^artac^farbigeä  ®e= 
lüebe. 

Pawiowka,  -ki,  pl.  -ki, 
,s/.  eine  ^pfelgattung. 

Pazlotka,  -ki,  pl.  -ki,  sf 
®olb=,  ©ilberta^n  m. 

Paznokie6,  -kcia,^?. -kcie, 
sm.  9lagel  m.  (am  ginger  unb 
an  ber  ^z\)t). 

Pazucha,  -chj^pl.  -chy,  sf. 
Sufen  am  icteibe;  wloiyc  co 
za  -che  etro.  in  ben  a3ufen 
[tedPen. 

Pazur,  -a,  pl.  -y,  sm.  1) 
DJagel  w.,  ßtauc  Z'.,  Äroae/.; 
2)  Sünbel  n. 


Paz,  -a,  pl.  -y,  s?».  ^fel3 
OT. ;  =  nakladka,  fuga, 
wpust. 

Paz,  -zia,  pl.  -ziowie,  sm. 
^jaae  m. 

Pazdziernik,  -a,  2)1.  -i,  sw. 
Dftober  m. 

PazdzJerz,  -a,  pl.  -e,  sf. 
{Jtac^gac^eln  pl.,  2lgern  pl., 
g-lad^§=  unb  |)anf[plitter  pl. 

Paczek,  -czka,  pl.  -czki, 
s?w.  i)  Änofpe/.,  33aumfnofpe 
/.;  2)  ilrapfen  m.,  «JJfann» 
fudjen  «». ;  oplywa  jak  — 
w  masle  er  ^at  alleä  doU  auf. 

P^jk,  peku,^^Z.  peki  sm.  = 
paczek. 

P^tlik,  -a,  pl.  -i,  sm.  m^' 
förmig  gearbeitete  §aube  /. 

P|,tnik,  -a,  pl.  -i  ober  -cy, 
sm.  Pilger  m.,  SBanber§= 
mann  m. 

Patnictwo,  -wa,  sing.  tant. 
sn.  ^ilgertum  n.,  ^tlgerfc^aft/. 

Pce,  pcow,  plur.  tant.  Sa» 
gerbaum  m. 

Pchac,  pcham,  pchalem, 
va.  imperf. ;  1)  fto^en,  btängen, 
f^ieben,  brüden;  —  nozem 
mit  einem  DJ^effer  ftec^en; 
2)  abfdE)iden. 

Pcliadlo,  -la,  pl.  -la,  sn. 
Söffel  m. 

Pchanie,  -nia,  sing.  tänt. 
sn.  Stangen  «.,  ©tofeen  n. 

Pchla,  -iy,  pl.  -ly,  sf.  glo^ 
m. ;  —  ziemna  @lbflol§  tn. ;  — 
wodna  Sßafferflol^  m. ;  dimin. 
Pchelka. 

Pchli,  adi.  ^10^=,  ^[ö^e». 

Pchlica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
SBanjenfraut  n. 

Pchlid,  -chle,  -chli?em,  va. 
imperf.  flöticn. 

Pciilisty,  adi.  coU  g-Iöf)e. 

Pchnigcie,  -cia,  pl.  -cia, 
sn.  ©tof}  m. 

Pczelnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
I^itronenmeliffe  /. ;  —  polny 
ftinfenbeä  äBanjenfraut  n. 

Pecka,  -ki,  i^l.  -ki,  sf  = 
pecyna  sf.  ©d^amottc  /. 

Pedagog,  -a,  p/,  -gowie, 
sm.  ^äDagog  m. 

Pedagogia,  -gü,  2)1.  -gie, 
sf.  ^äbagogie  /.,  ßräte^ungä- 
lebre  /. 

Pedagogiczny,  adi.  Peüa- 
gogicznie,  adv.   päbagogifd^. 

Pedal,    -u,  pl.   -y,    sm.  1) 


Pedant 


Perspektywka 


sßebat  n.;  2)  gu^roer!  n., 
Trittbrett  n. 

Pedant,  -a,  pl.  -nci,  sn. 
^pebant  m.,  ©d)ulfuc^ä  m. 

Pedanterya,  -ryi,  sf.  ^e= 
banterie  /.,  2l!furate[fe  /. 

Pedantyczny,  adi.\  Pe- 
dantycznie  adv.  pebantifc^ 

Pedantka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ^ebautiu  /. 

Pedel,  -a,  pl.  -e,  sm.  ^e= 
bell  m.  [gafuä  m. 

Pegaz,  -a,  pl.  -y,  sm.  ^e= 

Pejs,  -a,  2^i-  -y,  -6w,  sm. 
©djläfenlocfe  /. 

Pejzaz  -u,  pl.  -e,  s/w. 
Sanbjc^ajt/.,  8anb)c^afts6itb  n. 

Pejzazysta  -j,x>l.  -sei,  sw. 
iJanbfc^attsmarer  m. 

Pektoral  -u,  pl.  -y,  sm. 
^eftoral  «.,  ^ettorallceus  n. 

Pela,  -li,  p?.  -le,  sf.  g(ocE= 
jeibe  /. 

Peiargonia,  -nü,  pl.  -nie, 
sf.,  Ätanici^=,  ober  ©tord^- 
fd)nabel  m.,  ^ettargonic  /. 

Peleryna,  -y,  ?j?.  -y,  sf. 
ßraflen  w.,  ^e(erine  /. 

Pelikan,  -a,  pl.  -y,  sm. 
^elifan  w.,  l?ropfaan§  /. 

Pelnia,  -lui,  pZ.  -Jnie,  s/. 
1)  güHe  /. ;  w  (calej)  pelni 
ganj  unb  gar,  ooUftänbtg, 
BoUfommen;  2)  syoümonb  m. 

Pelnic,  va.  imperf.  ou§: 
füKeu,  erfüllen,  oollbringen; 
—  obowiazki  feine  ^flid|ten 
erfüllen,  feinen  ^fltc^ten  nad^= 
f ommen ;  —  slu^be  ben  Stenft 
oerfe^en. 

Pelnica,  -cy,  pl.  -ce,  grül^= 
lingsnieärourjel. 

Pelnienie,  -nia,  sing.  tant. 
sn.  (SrfüCen  n.,  33oÜ6rin= 
gen  n. 

Pelnik,  -a,  pl.  -i,  sm.  %vo\i= 
b(ume  /. 

Pelniusienki,  adi.  ganj 
toll,  überfüllt. 

Pelno,  adv.  DoH,  fe^r  oiel. 

Pelnoletni,  adi.  grofe= 
lästig,  DoUjä^rig,  majorenn, 
münbig. 

Pelnoletnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©ro^jä^rigJeit/.,  5SoÜ= 
jäörigteit /.,  fflJünbigfeit./. 

Pelnomocnictwo,  -wa, 
pl.  --v^a,  sn.  3SoUm«d^t  /. 

Pelnomocnik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  SeBoBmäc^tigter  m. 


Pelnomocnosc,  -sei,  sf. 
S3eoolImäcf)tigung /. ;  ©üttig= 
leit  /. 

Pelnomocny,  adi.  t)oII= 
mäd^tig,  noUgütttg,  SSoQ« 
ina^tö«. 

Pelnosc,  -sei,  sf.  g-üUe  /., 
35oafein  n.,  «öttigfeit  /. 

Pelnowladny,  adi.  Pel- 
nowladnie,  adv.  fetbftn)al= 
tenb,  unuinfd^tänJt. 

Pelny,  adi.  üoH  angefüllt. 

Pelzac,  -zam,  -zarem,  vn, 
imperf.  fried^en;  =  czol- 
gac. 

Pelzacz,  -a,  pl.  -e,  stn. 
Saumläufer  m.,  a)ünnfcl^näb= 
ler  7n. 

Pelzn^c,  -zne,  -nalem,  vn. 
perf.  1)  fdjie^en,  oerfd^ieBen,  bie 
garbe  oerlieren,  oergefien,  j)er= 
fc^roinben;  pelzlo  na  niczem  eä 
rourbe  ju  Sßaff er ;  2)  vn.  perf. 
oon  peizac. 

Pendent,  -u,  pl.  -y,  sm. 
S)eaengef)enf. 

Pendzel,  -dzla,  pl.  -dzle, 
^infel  m. 

Pendzlik,  -a,  pl,  -i,  dimin. 
sm.  ^infel^en  n. 

Pendzlowac,  va.  imperf. 
pinfetn. 

Penitencyarz,  -a,  pl.  -e, 
Seid^toater  m. 

Penitent,  -a,  pl.  -nei,  sm. 
SBü^er;  =  pokutnik. 

Penitentka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  öü^erin;  =  pokutnica. 

Pensum,  pl.  pensa  sn. 
5ßenfum  n.,  9(ufgabe  /.  =  za- 
danie,  lekcya. 

Pensya,  -syi,  pl.  -sye,  sf. 
1)  ^:iienfion  /.,  ®e§alt  m.,  2) 
'^enfionat  «.,  ^^penfion  /.,  ®r= 
Siebungganftatt ./'. 

Pensyjka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
!(eine  5ßenfion  /.,  fleineä  ®in= 
fommen. 

Pensyonarka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  ^enfionärin  f ;  33arf= 
fifdä  m. 

Pensyonowac,  -nuje,  -no- 
walem,  va.  imperf.  penfio= 
nieren,  in  SRul^eftanb  x)er= 
fersen. 

Percepta,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
@innoE)me  /.;  =  doehod. 

Perczowiec,  -wca,p?,  -wce, 
sm.  ©ullapevc^abaum  m. 

Perelka,    -ki,   pl.   -ki,  sf. 


^ertd^en  «.,  ffeinc  ^erle  /.; 
^erjd^cn  n.,  Siebd^en  n. 

PerewiÄka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
2:igeri[tiä  m. 

Perfekcya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  SBoUfommenl^eit  /. ;  =  do- 
skonalosc.  ^ 

Perfuma,  -my,  pl.  -my,  sf. 
^atfum  n. 

Perfumerya,  -ryi,  pl.  -rye, 
sf.  ^arfümerie  f. 

Perfumowac,  -muje,  -mo- 
walem,  ca.  imperf.  parfü= 
mieren.  [fümiert. 

Perfumowany,    adi.   par= 

Pergamin,  -u,  pl.  -y,  sm. 
'Pergament  n. 

Pergamotka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Sergamottenbirnc  /. 

Perkai,  -u,  pl.  -e,  sm. 
feinerrcei^er  Kattun, ^erfat  m. 

Perkalowy,   adi.   ^er!al=. 

Perkoz,  -a,  pl.  -y,  sm. 
Steißfu^  in.  (JauöicrDogel). 

Perlanka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
^erlenbefo^  m.,  ^ßerlenborte /. 

Perlica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
5pcrlf)u[)n  n. 

Perlik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
^anbfäuftel  w.,  ©d^Iägel  m., 
g^auftl^ammer  m. 

Perlisty,  adi.  mit  perlen 
befe^t,  bepertt;  pot  —  spadal 
mu  z  czola  ber  ©d^roei^  fiel 
i^m  in  tropfen  üon  ber  ©tirn. 

Perla,  -ly,  pl.  -ly,  sf. 
1)  ^erle/.;  2)  perly  pl.  runbe 
Ijöljierne  ©c^eiben  pl. 

Perloplaw,  -u,  pl.  -y, 
sm.  ?ßerlmufd^el  /. 

Perlowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
1)  ^erlDogel  m. ;  2)  ^.ßerlit  n. 

Perlowy,  adi.  'ipert-,  perlen«; 
-wa  kasza  Perlgraupen  pl. ; 
-  wa  macica,  masa  ^.^erlmutter/. 

Perora,  -ry,  pl.  -ry,  sf. 
jRebe  f.,  ©trafprebigt /.;  = 
mowa. 

Perorowac,  -ruje,  -wa- 
tem,  va.  imperf.  »iel  reben, 
eine©trafprebigt^atten;=du- 
i.0  mowic. 

Perpendykul,  -u,  pl.  -y, 
sm.  ^erpenbifel  m.  /.,  ^enbcl 
m.  \  =  wahadlo. 

Perspektywa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf.  ^erfpeftioe  /. ;  Sluäfic^t  /. 

Perspektywka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  gernro^r  ».;  =  daleko- 
widz. 


Perswadowac 


10 


Pftac 


Perswadowaö,  -duje,  -wa- 
Jem,  va.  imperf. ;  —  komu 
jmnbm  etio.  ouöveben,  jmnbn 
gu  etiü.  bereben;=  odwodzic; 
namawiac. 

Perswazya,  -zyi,  pl.  -zye, 
sf.  Qüidcn  71. ;  =  namowa. 

Persyko,  indecl.  n.  ^fitfic^j 
branntroein  m, 

Pertraktacya,  -cyi,  id. 
-eye,  sf.  S8er[)anblung  /. 

Pertraktowac,  -tuje,  -wa- 
iem  vn.  imperf.  »er^anbetn, 
fic^  in  Untet^onblungen  ein= 
laffen. 

Perucznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©etberbaum  m. 

Peruka,  -ki,  pi^-  "'^')  ^f- 
^erüde/. ;  rf»«?«.  Peruczka. 

Perukarz,  -a,  pl,  -e,  sm. 
^erüdenmac^er  m.,  grifeur  m. 

Peryod,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  ^ertobe  /.,  3« 'träum  m. ; 
=::  czasokres,  okres ;  2)  2)Jen= 
ftruation  /.,  monatliche  ^^\' 
nigung. 

Peryodyczny,  adi.,  Pe- 
ryodycznie,  adv.  periobifc^; 
=  okresowy,  okresowo. 

Perz,  -u,  sing.  tant.  sm. 
1)  Cucden  pl.,  QucdengraS  «., 
Untraut  im  ©ras;  2)  gloden 
ph,  äÜoQe  auf  einigen  Äräu» 
tern  unb  ©tauben. 

Perzasty,  adi.  Dott  Dueden. 

Perzyd  si§,  -rze,  -rzylem, 
vr.  imperf.;  1)  glimmen, 
brennen;  2)  aufbraufen. 

Perzyna,  -ny,  sing.  taut, 
sf.  2oöera)d;e  /. 

Pestka,  -ki,  j)!.  -ki,  sf. 
grudjtfern  ?«.,  ©tein  m. 

Petarda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
^etarbe  /. 

Petrel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©tutmüogel  m. 

Petycya,  -cyi,  pl.  -eye,  sf. 
Petition/.;  =  Prosba.  j 

Pewien,  adi.  =  Pewny.    j 

Pewnik,  -a,  pZ.  -i,  sm.  \ 
2Jrtom  w.,  abfolut  magrer  ®a^ ;  j 
-iein  ftc^er.  I 

Pewno,  adv.  q^m\^,  guoer» 
läffig,  ftdjec. 

Pewnos6,  -sei,  ^jZ.  -sei  sf. 
©tf^erfieit    /.,    ©eiüife^eit    /. 

Pewny,  adi.  geroi^,  juoer- 
läfi'tg,  fidler. 

Pgca,  -ey,  pl.  -ciny,  sf.  gal» 

fengefc^ü^e  «.,  Stiemen  m. 


Pgcak,  -u,  1)1.  -i,  sm.  ©er» 
ftengraupe  /,,  äUeijengraupe  /. 

Pfcherz,  -a,  pl.  -e,  S77i. 
Slaie/.,  öarnblafe/.;  2)5ßedi= 
ober  Teerofen;  3)  ©elbbeutel 
m. 

PgcherzoTviec,  -wca,  ^j?. 
-wie,  sm.  SBlajeneibed^fe  /. 

P§cherzowy,  adi.  ^Ia|cn=; 
katar  —  SBlafenfatarrf)  m. 

Pfcherzyca,-ey,^j/.  -ce,  sf. 

1)  jvatntraut   n.   (ozothalia;; 

2)  3il^f"^il^fc^e  /.  (physalis 
alkokea^i). 

Pgcherzyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
SBläsc^en  n. ;  —  zölciowy  ®al= 
lenbla[e/.;  —  uasienny  ©a= 
nienblofe  /. 

Pgcina,  -ny,  pl.  -ny,  sf.  Steffel 
m.,  {%i\l  beö  ^fcrbefugeä 
jroifd)en  Äöte  unb  jTrone.) 

Pgczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  ^ünbeld^en  ».,  knoten  m\ 

—  z6tty  grü^ltngöaboniä /h; 

—  brunatny  geuerrööcben  n. 
Pgczniec,  -nieje,-nial,  -nia- 

iem,  vn.  imperf.  onfd^roeHen, 
aufquellen,  ouflaufen,  [trogen. 

Pfczyna,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
©rbfaftanie  /.,  ©afranbolbe  /. 

Pf d,  -u,  pl.  -y,  sm.  fd^neHer 
Sauf  m.,  ©trömung  /.;  -em 
adv.  I&urttg,  f^nell. 

Pgdrak,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
(Sngerling  m.\  2)  ilnirpä  «j., 
fleine§  SJännc^en  «. 

Pgdzel,  -dzia,  pl.  -die,  sm. 
%\n\i[  OT.;  —  murarski  3)Jau= 
rerpinfet. 

Pfdzelnica,  -ey,  pl.  -ce,  sf. 
eine  'iirt  §oniggraö. 

Pfdzic,  -dze,  -dzilem,  va. 
impeif.  1)  treiben,  jagen;  — 
bydto  baä  SJicf)  treiben;  — 
inoez  ben  Urin  treiben,  för= 
bern;  2)  beftillieren;  —  wodke 
33ranntrocin  beftillieren,  ab= 
jicl^en;  a)  —  Äyeie  boä  Seben 
jubringen,  nerbtingen;  —  iy- 
cie  na  proiniactwie  baö  Sebcn 
mit  3Jhi6iggang  uertreiben;  4) 

—  vn.  imperf.  jagen,  rennen, 
fc^neü  taufen;  —  z  miasta  »on 
ber   ©tabt   gerannt  fommen; 

—  za  kims  jmnbm  nac^ren= 
nen;  pedzi  jak  wiatr  er 
jagt,  eilt  roic  ber  SBinb. 

Pfdziwiatr,  Pgdziwichr, 
-a,  pl.  y,  -cbröw,  67«. ,  SBmb« 
5eutel  7)1.,  ©auferoinb  w. 


Pgdziwol,  -woJa,  pl.  -woly, 
s/n.  Oc^fentreiber  w/.;  =  wolarz. 

Pgdzlak,  -a,  pl.  -i,  stn. 
eine  ©diimmelpiljgattung. 

Pgk,  -u,  2^^-  -'h  *'»•  S3unb 
m.,  ^iinbet  «.;  Sufc^en  7«., 
^afet  n.,  ©arbe  /. 

Pgkac,  -kam,  -kafem,  vn.  im- 
perf. planen,  betften,  reiben. 

Pgkaciec,  -cieje,  -cialem, 
vn.  7mpe7f.  baud)ig  roerben. 

Pgkacina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
Söetren  be§  fd^roarjen  Siol^an- 
nisbeerenftrttudjeg. 

Pgkatka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
fd^roarje  Johannisbeere  f., 
2Üanjenbeere  /. 

Pfkatosc,  -sei,  pl.  -seie,  sf. 
SBaucfiigfeit/. ;  ®mbonpoint  ?t. 

Pgkaty,  adi.,  Pgkato,  adv. 
bauiDia;  runbbäuc^ig. 

Pgkn%c,  -kne,  -küem,  per  f. 
von  Pekac. 

Pgkni§cie,  -cia,  pl.  -cia,  sn. 
©pringen  «.,  Werften  «. ; 
©prung  ?«,,  3iif[  in.,  Sli^e  f. ; 

—  resoru  2ragfeberbruc|;  — 
osi  Slc^fenbrud). 

Pfknigty,  adi.  gefprungen, 
geborfteu. 

Pfp,  -a,  pl.  -y,  sm.  ^apfen 
771.,  3apf  7n.,  SBerjapfung /.; 

—  kaniasty      ©c^roalben= 
fd^mang. 

Pf pawa,  -viyjpl.  -wy,  sf.  1) 
S'lottieitrcur^el  f.,  ^ui^rrourjel, 
/.,  ©iebenfingerfraut  n. ;  2) 
5ßatmblatt  ».,  ^almftengel  ;». 

Pfpek,  -pka,  pl.  -pki,  S7n. 
1)  9iabet  tm.;  2)  3Kagen  i7i., 
(beö  ©eftügelö);  3)  eine  '^itj= 
ort  (boletus  luleus). 

Pfpkowaty,  adi.  nabelför= 
mig. 

Pfpkowy,  adi.  3tabel«. 

Pepowina,  -ny,  pl.  -ny,  .y/". 
3iabel)c^nur  /". 

Pfpowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
eine  ^tec^tengattung  (umbili- 
caria). 

Pfpownica,  -ey,  pl.  -ce,  sf. 
Sßaffernabel  m. ;  —  pospolita 
3lrt  9iabelfraut  (cotyledon  or- 
biculata). 

Pfpownik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©urc^rooc^sfcaut  n. 

Pfpuszek,  -szk^,pl.  -szki, 
S7n.  5fabclc^en  m. 

Pftaö,  -tarn,  -lafem,  va.i)7i- 
perf.  binben,  feffeln,  loppeln. 


F^telka 


11 


Pieczgtowac 


Pgtelka,  dim.  ton  Petla; 
=  kluczka. 

Pftla,  -\,pl.-2,sf.  ©d^(in= 
ge  /.,  ©(greife  /.,  Slajc^c  /. 

Pgtlica,  -cy,p?.  -ce,  =  Petla 

Pgto,  -ta,  pl.  -ta,  sn.  (meift 
im  $[ura[  geBräuc^licf))  ^^ff^'^ 
f.,  §anb=  unD  gufefct)eUe  /., 
3ocö  n. 

Pfe  interi.  pfui. 

Piac,  pieje,  pialem,  vn. 
imperf.  1)  fräfien;  2)  fingen 
(nur  poelifd)). 

Plana,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
©c^aum  m. \  —  zbiaiek  ©c^nie 
in. 

Pianie,  -nia,  sing.  tant.  sn. 
j?rä^en  n. 

Pianista,  -sty,  pl.  -sei,  6/«. 
^[aDieroirtuofe  »?.,  Ätapier^ 
fpieler  m.,  ^ßianift  m. 

Pianistka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Klaoieripieledn/.,  ^Jioniftin/. 

Pianka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
fpanifc^er  SBinb  m.;  —  morska 
3JJeerfcJ)aum. 

Piasczysty,  adi.  Piasczy- 
sto,  adv.  fanöig. 

Piaseczek,  -czka,^Z. -czki, 
feinet  ©anb. 

Piasecznica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  ©anbraeHe  /. 

Piaseczniczka,  -ki,  pl.  -ki, 
*/.  ©ueuianöbüc^fe  /. 

Piasecznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  ©anbpilj  m.\  2)  ©onbutir 
f.;  3)  ©anDaal  m.,  ©anbfifc^ 
m.;  4)  ©anbfäfer  m. 

Piasek,  -sku,  pl.  -ski,  vi. 
©anb  w. ;  —  lotoy  g-Iugfanb  m.\ 

—  przelotny  ©taubfanb   m.\ 

—  gliniasty  2et)mfanb  m.;  — 
ziarnisty  grober  ©anb  j«.;  -ski 
fanbige  ©egenb  /. 

Piaskarnia,  -nia,  pl.  -nie, 
sf.  ©anögtube  /. 

Piaskocica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
eine  %xi  SlfterjEorpion  (sol- 
puc^a). 

Piaskogrzeb,  -bia,  pl.  -bie, 
sm.  HJlafrele  /'.  (mastacembe- 
lus, 

Piaskokrusz,  -u,  pl.  -e, 
sm.  ©anberg  n. 

Piaskowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  1)  ©anbftein  /«.;  —  ciosowy 
Quaberfanbftein  m.\  2)  ©anb- 
bu^n  n.;  3)  ©anbfäfer  w.; 
4)  ©anbftaut  «.;  5)  aJJecr« 
jd^roolbe  /. 


Piaskownia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  ©anbgrube  /. 

Piaskownica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  ©anbtraut  n. 

Piaskowy,  adi.  fanb=. 

Piasta,  -ty,  pl.  -ty,  sf.  ^a^t 
f.  jh'abnabc/. ;  —  korby  J{ur= 
belnabe. 

Piastowac,  -tuje,  -walem, 
va.  imperf.  1)  auf  ben  2lrnien 
tragen,  rcarten,  pflegen;  2)  ein 
3lmt  befleiben,  oerrcalten;  3) 
mit  einem  järtlid^  tun,  jmnbn 
ääctlic^  be^anbeln. 

Piastun,  -n,  pl.  -owie,  sm. 
Äinbcrroiirter  »?.-,  Srjie^er,»?. 

Piastunka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  j?inbern)ätterin  /.,  ßinbä= 
frau  /. ;  (Srjie^erin  f. 

Pi%c  si§,  pne,  pialem,  vr. 
flimmen,  fleitern,  ficft  hinauf» 
arbeiten,  cmporftreben. 

Pi^tek,  -tku,  pl.  -tki,  sm. 
{Jreitag  m.;  wielki  —  5lar= 
freitag  m. 

Piatka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Jünfer  m. 

Piaty,  num.  ber,  bie,  ba§ 
fünfte. 

Pica,  -y,  pl.  -e  sf. ;  Piczka, 
-i,  pl.  -ki  sf.  dim.  rctiblicfie 
©d&am. 

Picie,  picia,  sing.  tant.  sn. 
Sprinten  n. 

Picowac,  -ciije,  -walem, 
va.  imperf.  furagieren. 

Picownik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
jyurageur  ?«.,  »^uttetl^olcr  m. 

Piczny,  adi.  feift,  fett ;  -ua 
kuropatwa  ein  ffttcä  3'leb= 
^ubn. 

Pic,  pije,  pitem,  va.  imperf. 
trinfcn,  faufen;  —  do  kogo 
jmnbm  jutrinfen;  —  mi  sie 
chce  mi^  bürftet;  2)  fangen, 
einfaugen,  in  \\d)  ^iefjen. 

Piec,  -a,  ^;Z.  -e,  sm.  Dfen 
m.,  ^eijofen  m.;  —  hutniczy 
S^meljofen;  —  piekarski 
Sacfofen;  —  ciagowy  2Bet= 
terofen;  —  czerpakowy 
Ärummofen;  —  ßmolowy 
Jeerofen;  —  wapienny  ^alU 
ofen;  —  w  kopalni  ©tedfe 
/.,  ^offnungsfc^tag  m. ;  spasc 
z  -a  na  leb  oom  Stegen 
in  bie  2;raufe  fommen;  cho- 
wany  za  -em  ^interm  Cfen 
(ol)ne  ®ifal^rung)  erjogen. 

Piec,    -ke,    -czeszj    -ktem, 


va.  imperf.  Batfen,  braten, 
brennen ;  -cze  mnie  w  gardle 
Ca  brennt  mic^  im  ^alfe;  slon- 
ce  piecze  bie  ©onne  brennt; 
—  raki  erröten. 

Piechota,  -ty,  sitig.  tant. 
sf.  ^u^oolf  n.,  Infanterie/.; 
isc  -t^  ju  guf;  gefjen;  rzecz, 
ktora  nie  chodzi  -ta  feine  ÄIet= 
nigffit. 

Piechotnik,  -a,  pl.  -nicy, 
sm.  gu^gänger  m.,  ^nfanterift 
m. 

Piechur,  -a,  jjI.  -y,  sfn. 
=  Piechotnik. 

Piecownik,  -a,  pl.  -nicy, 
sm.  Dfenfefter  m.,  Dfenmad^er 
TW.;  =  zdun. 

Piecowy, -wego^j?.  -wi,  sm. 
©d)lägelgejelle  m.,  ©trcdtin= 
^auer  m. 

Piecuch,  -a,  pl.  -y,  sm. 
Dfent)ocfet  m.,  ©tubenl^otfer  m. 

Piecyk,  -a,  pl.  -i,  sm.  ein 
Heiner  Dfen;  —  do  palenia 
kawy  ^affeetromtnel  /. ;  — 
przed  zRprawa  ^ünbunggofen. 

Piecza,  -czy,  sing.  tant.  sf. 
Dbfjüt  f.,  ©orge  /.,  gürforge 
/.;  mied  o  kim  -cze  für  jmnbn 
€orge  tragen. 

Pieczara,  -ry,  pl.  -ry,  sf. 
^me  f.,  ttuft  /.,  ©rotte  /. 

Pieczarka,  -ki,  p)^-  -ki,  sf. 
^errenptlj  m.,  (S^ampignon  in. 

Pieczarkarnia,  -rni,  pl. 
-raie,  sf.  6t)ampignonbeet. 

Pieczatka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©iegel  n.,  ißetfc^aft  n.,  ©tam= 
piglie  /. 

Pieczen,  m,2}l.  -nie,«/.  33ra' 
ten  m. 

Pieczeniarstwo,  -wa,  siiig. 
tant.  ©c^maro^erei  /. 

Pieczeniarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©c^temmer  w.,©(^maro|erw. ; 
=  darmojad. 

Pieczennik,  -a,  ^Z.  -i,  stn. 
^ammerfiraud)  m. 

Pieczfc,  -ci,  pl.  -cie,  sf. 
©iegel  «.;  —  otowiana  ^tom^ 
be  /. ;  —  wainicza  35Jiege= 
ftempet  m. 

Piecz§tarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
1)  ©iegelberoa^rer  m;  2) 
©icgelftec^er  m.,    ©raoeur  m. 

Pieczftnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
9telfenftein  m.,  üerfteinerte  Äo» 
raae  /. 

Pieczgtowac,  -tujej-waJem, 


Pieczolowitosc 


12 


Pieprzyk 


va.  imperf.  ftegern,  befiegeln, 
uerfiegeln;  —  sie  czem  etroaS 
im  3i5appen  fül^ren. 

Pieczolowitosc,  -sei,  sin;/, 
tant.  sj.  a3eforgt|eit  /.,  ©org^ 
famfeit  /. ;  =  piecza. 

Pieczolowity,  adi.  Pie- 
czolowicie,  adv.  forg|am, 
fieforgt. 

Pieozonka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  freiner  23raten. 

Pieczony,  adi.  gebraten. 

Pieczyste,  -go,  j)^-  — / 
sn.  ©ebratene(6) n.,  93raten  m. ; 

—  ziele  Seifii^  m.,  ©ftragon  m. 
Pleczywo,  -wa,  pl.  -wa,  sn. 

(Sebäd  n. 

Pieg,  -a,  pl.  -i,  sm.  ober 
Piega,  -g')  V^-  -gi)  «/■  ©ommer» 
fproffe  /. 

Piegowaty,  adi.  [ommer^ 
fpr  offig. 

Piegza,  -zy,  pl.  -ze,  sf. 
©rosmücfe  /. 

Piekarczyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
aSäderjunge  m.,  S3ä(ferlel^r= 
lina  m. 

Piekarka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  58äderin. 

Piekarnia,  löötferei  /., 
aSacfftube  /. 

Piekarski,  adi.  SSäder*. 

Piekarstwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  SBäder^anbraerl  n. 

Piekarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
SBäder  m. 

Piekielko,  -ka,  pl.  -ka, 
=  Przypiecek. 

Piekielnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  ööUenraeib  n.,  gurie  /. 

Piekielnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
SBerbaininte(r)  »?.,  §öllen= 
flirft  m.,  ©atan  m.,  Sßeiruc^ter 
m.\  2)  SuriaSbaum  m.  (®u= 
pborbiengattung). 

Piekielny,  arf«.,  Piekiel- 
nie  adv.  ^öUen=,  Ijöllijc^; 
-na    brama    ^ößenpforte    /.; 

—  ogien  §öEenfeuer  n. :  lalter 
SBranb  m. ;  —  kamien  ^öüen- 
ftein  m.;  -ne  ziele  Rotten» 
fraut  n.,  SBolf^rourj  /. 

Pieklo,  -la,  pl.  -fa,  sn. 
1)  ^öüe/. ;  wstapic  do  piekiel 
einen  Umroeg  machen ;  2)  §öl« 
lenmatttr  /.,  ^ößenpein  /. 

Piel,  -i,  pl.  -e,  sf.  ^unbS« 

biac/. 

Pielacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
^äter  m. 


Pielaczka,  -ki,  pl.  -ki, 
Täterin  m. 

Pielenie,  -nia,  sn.  Qöten  n. 

Pielesz,  -y,  pl.  -e,  sf. 
DIeft  n.  eineä  Slauboogclä, 
§or[t  »2. 

Pielggnowac,  -nuje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  pf(egen, 
raarten. 

Pielggnowanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  %\{tü,t  f.,  äßartung/. 

Pielgrzan,  -u,  sing.  tant. 
sm.    afrifanifd^er    ^ifang   m. 

Pielgrzym,  -a,  pl.  -i 
ober  -ovvie,  ober  -y,  sm.  1) 
^ttger  m.,  ^ilgrim  »?.;  2) 
gelbtrabbe  /. 

Pielgrzyniek,  -mka,  pl. 
-raki,  sm.  5^Ioppttiufd^el  /., 
oerfteinerte  Sajaruöüappe. 

Pielgrzymka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.,  l)^ilgerfaljrt/.,  SBaßfa^rt 
/.,  ^ßilgerfc^aft  /.;  2)  ^ii= 
gerin  /. 

Pielgrzymowac,  -muje, 
-watem,  vn.  imperf.  raanbetn, 
reifen,  roaUfa^ren,  pilgern. 

Pielgrzymski,  Pielgrzy- 
mi,  adi.  $ilger=. 

Pielgrzymstwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  ^ilgerfal^rt  /. 

Pielucha,  -chy,  p?.  -chy,  sf. 
SBinbel/.;  dimin.  Pieluszka/. 

Pien,  pnia,  pl.  pnie,  sm. 
»£tamm  m.  eineS  Saumeä ;  wy- 
ciac  w  —  in  bie  'ißfanne  Ivanen, 
aüeä  über  bie  klinge  fpringen 
laffen;  wypchac  na  —  do 
lasu  fid^  in  ben  Söalb  begeben 
jur  Sataufna^me  eine§  ^olj- 
biebftal^le§;  zboze  sprzedac 
na  pniu  (betreibe  auf  bem 
§atme  oetloufen;  —  macie- 
rzysty  SJluttetftod  m.;  —  ko- 
wadl'a  aimbolflod  m.,  61)a= 
bottcnftod  w.,  ^lanunerftod  m. 

Pienia6  sig,  -uiam,  nia- 
lern,  vr.  imperf.   projeffieren. 

Pieniacki,  «f/z.  Pieniacko, 
adv.^  prosefefüc^tig. 

Pieniactwo,  -wa,  pl.  -wa, 
sn.  ^rojef;)uc§t  /. 

Pieuiacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
^ro3e6füc^tigo(v)  m. 

Pieniaczka,  -ki,  p>l-  -k',  sf. 
^ro^eM'üdt)tige /. 

Pieni%dz,  -a,  pl.  -e, 
sm.,  ©elbftüd  «.,  aJlünje  /. ; 
pl.  -0  ©elb  n. 

Pieni^zek,  -ika,  pl.  -iki, 


sm.  1)  ©elbfiüdd^en  «.;  2) 
^fennig!raut «.,  SOßiefengelb  «., 
iiinfenftein  m. 

Pienic,  I.  -nie,  -nitem,  va. 
imperf.  ©d^aum  matf)en ; 
II.  —  sie,  vr.  imperf.; 
fd^äumen;  —  sie  ze  zlosci 
cor  SBut  fd^äumen. 

Pieniek,  -nka,  -iiki,  sm. 
üeiner  ©tamm  n.,  93IodE  m., 
Heiner  Älolj  m.\  —  zeba  bie 
SBurjeleineg^olineä;  —  piora 
jjeberücl  m.;  mamy  cos  z  soba 
na  -nkii  rcir  l^aben  miteins 
anber  ein  §ü[)nd)en  ju  rupfen. 

Pienigznia,  -ni,  -pl.  -nie, 
sf.\  Pienigznica,  -cy,  pl., 
-ce,  sf;  1)  aJüinje  /.,  ÜJJün3= 
prägeanftalt;  =  mennica  /.; 
2)  ©dja^fammer /.;  =  skar- 
bieo,  skarbnica. 

Pienigzny,  adi.  Pienig- 
znie,  adv.  ©elb», 

Pienigzyc,  -4e,  -zylem,  va. 
imperf.  gu  ©elDc  mad^en. 

Pienislawa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf.  oftinbifd)e  Drdjibee  /. 

Pienisty,  adi.  Pieniscie, 
adv.  fc^äumenb. 

Pienka  -ki,  sf.  ßanf  m. 

Pieprz,  -u,  sing.  tant. 
sm.  $feffer  m. ;  —  polski 
Äorianber  »?. ;  —  murzynski 
^eperi  m. ;  gdzie  —  rosnie 
reo  ber  Pfeffer  mäd^ft  (fel^t 
roeit  roeg);  rozumiec  sie  na 
czeraä  jak  kura  na  -u 
fid^  auf  etraas  »erfte^en  rcie 
baä  ©^raein  ouf  bie  (Särt^ 
nerei. 

Pieprzniczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ^refferbüd)fe  /. 

Pieprznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
fpanifc^er  'iJfeffer,  SBei^beere/., 
^fefferfd^mamm  m.,  pfiffet« 
Unq  m. 

Pieprznosö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  bie  pfefferige  ©d}ärfe. 

Pieprzny,  adi.  Pieprzno, 
adv.  gepfeffert,  ^feffer=. 

Pieprzojad,  -a,  pl.  -y,  sm. 
^pfefferoogcl  7;?.,  ^fefferfra^  m. 

Pieprzowy,    adi.    pfeffer^. 

Pieprzyc,  -rze,  -rzyjem, 
va.  imperf.  pfeffern. 

Pieprzyca,  -cy,  sing.  tant. 
sf.  —  wieika  «Pfeffetftaut  «.; 
—  mala  milbe  ilreffe  /. 

Pieprzyk,  -u,  sing.  tant. 
sm.  1)  rcürjiger  ©efd^mad  cineä 


Pierca 


13 


Pierzchnia 


alten  Sßeinc§ ;  "Hvoma  n. ;  33fume 
/■;  2)  9Jtuttennal  n.,  <S)6)'ii\\= 
Ijeitsmal  n. 

Pierca,  -cy,  pl.  -ce,  sf.  1) 
^elfter  11.,  Riffen  m.\  2;  sm 
^UTigcnbrefc^er  m.,  SRabuUft  m. 

Pierdel,  -dla,  pl.  -die,  sm. 
aSinb  w.,   '^uxi  m.,   j^arj  w. 

Pierdolic,  -le,  -lilem,  va. 
imperf.  1)  fabeä  ^^^"9  fcl)tüa^en, 
plappern;  2)  oögeln. 

Pierdziö,  -dze,  -dziiem,  la. 
imperf.  SCßinbe  taffen,  furzen, 
farsen'. 

Piernacik,  -a,  pl.  -i,  sw. 
äimin.  »on  Piernat. 

Piernat,  -a,  pl.  -y  «w. 
f?ebecbett  n.,  geberbeäe  /., 
^(umeau  n. 

Piernik,  -a,  x>^-  "'?  *"'• 
^reffex!u(ften  w.,  Sebfud^en  w., 
dimin.  Pierniczek. 

Piernikarka,  -ki,  f)l.  -ki, 
s/.  ^feffetfiic^Ierin  /. 

Piernikarz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  ^fefferfüd^ter  m.,  £e5= 
luc^enbäcEer  «».,  Seblüclrer  ?n. 

Piernikowy,  adi.  £eb= 
!ud)en=. 

Pierszen,  -nia,  pl.  -nie, 
*»2.  toilbe   aSerlvamrourjel  /'. 

Piers,  -si,  i)l.  -si,  sf.  95u(en 
w.,  Stuft  /. ;  puchlina  piersi 
Söruftroafferfuc^t;  dziecie  przy 
-si  ein  ©ciugUng ;  odsadzic  od 
-si  entiDÖ^nen;  chory  na 
•si  bruftfran!;  uderzyl  sie 
w  -si  er  jtf)lug  an  jetne  Stuft; 
sniezna  —  ein  ftf)neetnetJ5cr 
33ufen ;  —  pieca  Dfenbruft  /. 

Pierscien,  -nia,  pl.  -nie, 
sm..  1)  3ting  m.,  gingerring 
m. ;  —  slubny  S^tauting  m. ; 

—  z  pieczatka(8ygnet)  (3icgel= 
ring  m. ;  2)  iiitng  m.,  Slinget 
n.  (jum  ©teeren);  gonic  za 
-iem  nacf)  bem  Siinge  rennen; 
gonitwa  do  -nia  JHingelftecfjen 
lt.,  klinge  trennen  n.  ;3)|)aar= 
ringet  n. ;  wtosy  ukladac 
w  -nie  baä  ^aar  in  3iingel 
fräujeln;  4)  Sanb  m.,  3ting 
m. ;  —  drewniany  mainicowy 
S)ic^tungg=,    (Staub[d)eibe  /.; 

—  mimosrodowy  Sjjentec» 
reifen  m.\  — pilsaiowy  %\ii= 
ring  m.;  —  soczewkowy 
SDic^tungälinfe  /. ;  —  tloka 
Äolbenring  m;  5)  Stippe  /, 
Sitte  /. 


Pierscieniec,  -nca,  pl. 
-nee,  sm.  Siingbtume  /. 

Pierscieniogrdykowy, 
adi.  Äef)Ifopf5,  ©d)(unb=. 

Pierscieniopletw,  -a,  -pl. 
-y,  sm.  ©ecfd)ne(!e  /. 

Pierscieniowaty,  adi. 
ringförmig;  —  a  clirzastka 
©cbilbfnorpeL 

Pierscieniowy,  öfZi.  Stitig«, 
3iingct=;  dziaio  -we  9tingge= 
fc^ü^  n.  [ringelt. 

Pierscienisty,     adi.     ge- 

Piersciennica,  -cy,  pl. 
-ce,  sf.;  1)  Stingelrourm  m.; 
2)  3Jing«,  @ci^mutf!äftd)cn  n. 

Piersciennik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  Stingelfpinner »».,  ^ingel= 
raupe  /'. 

Pierscionek,  -nka,  pZ.-nki, 
sm.  3ting  w.,  3iingtein  «. 

Pierscionkowe,  -go,  ä?';?^^. 
tovii;.  s».  9iabe(gelb  n.  ber 
Königin. 

Piersiowy,  adi.  33ruft= ; 
-wo  chory  bruft!canf. 

Piersisty,  adi.  l^od^=,  ftar!= 
btüflig,  =bufig. 

Pierwak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
SJorfd^roarm  (m)  ber  SBienen. 

Pierwiej,  adv.  »orl^er, 
früöer,  el^er. 

Pierwiastek,  -tka,  pl. 
-tki,  1)  Urftoff  m.,  ©runb» 
ftoff  m.,  (Element  n. ;  2)  SBurje I 
/. ;  —  kwadratowy  Duabrat= 
raurjel  /'. 

Pierwiastka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  grau,  bie  baä  erftemal 
geboren  l^at;  Ru^,  ©tute,  bie 
bo§  erftemat  !a(bt,  fo^tt. 

Pierwiastkowosc,  -sei, 
sing.  tant.  sf.  Urfprünglid^feit 
f.,  bie  urfprünglid^e  Sef^af= 
fenbeit. 

Pierwiastkowy,  adi. ; 
Pierwiastkowo,  adv.  ur= 
fprüng[ic^. 

Pierwiosnek,  -snka,  pl. 
-snki,  sm.  a\x6)  Pierwiosnka, 
-ki,  sf.  sprintet  /.,  ©c^lüffel 
bliimdien  n. 

Pierwobion,  -u,  pl.  -y, 
sm.  baS  im  äßaffer  litgenbe 
©teine  bebcdfenbe  aJJooä  (pro- 
toderma). 

Pierwociany,  adi.  ur= 
fprünglic^,  anfänglid^. 

Pierwociny,  -ein  pl.  taut, 
sf.  ©rftlinge  m.  pl. 


Pierwokupno,  -na,  pl.  -na, 
sn.  5^aufrcc^t  n.,  Sorfaufä- 
redjt  n. 

Pierworaz,  -u,  pl.  -y,  sm. 
iJieubruc^  m.,  2)rffi[anb  n. 

Pierworodnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf,  (grftgeburt  /.,  baö 
Slecbt  ber  ©iftgcburt. 

Pierworodny,  adi.  1)  erft= 
geboren;  2)  angeftammt,  an« 
geboren ;  grzech  —  (grbjünbe ./'. 

Pierworodztwo,  -wa,  sing, 
tant.    sn.   =   Pierworodnosc. 

Pierworys,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Slbrif!  m.,  ©lijäe  /:,  "^(an= 
aufnaljme ./'. 

Pierwotek,  -tka,  pl.  -tki, 
sm.   Urfügeld^en   n. ;   saieÄay 

—  roter  ©^nee. 
Pierwotnie,  adv.  urfprüng« 

üd). 

Pierwotnik,  -a,  jjI.  -i,  sm. 
SRabifat  n.,  Sßur^ehoort  n. 

Pierwotny,  adi.  urfprüng« 
rid);    —  uklad   Urgebirge   n. 

Pierwotwor,  -woru,  pl. 
-wory,  sm.  Crtginahoert  n. 

Pierwowzor,  -wzoru,  pl. 
-wzory,  sm.  Urt^puä  m. 

Pierwszenstwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  Sßorjug  m.,  33or= 
rong  m. 

Pierwszy,  adi.  erfte ;  po  raz 
pierwszy  jum  erftenmal. 

Pierwszyna,  -ny,  sing, 
tant.  sf.  bie  elfte  ^anblung, 
2at;  wszak  to  mi  nie  —  C5 
ift  mir  bod)  nid^tä  9lmeö. 

Pierzany,  adi.  g-eber=,  ^i' 
bern=. 

Pierzastodzielny,  adi. 
feberfpattig. 

Pierzasty,  adi.  feber^,  ge= 
fiebert;  —  katnien  ^cber» 
roeif;  n. 

Pierzchac,  -chara,-chalem, 
vn.  imperf.  fliegen,  auörei^en, 
roegtaufen,  auseinanberftieben; 

—  z  placu  o.\x^  bem   2;reffen 
roeicben. 

Pierzchliwosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©c^eu  /.,  gurd^tfam-- 
feit ./'. ";  9Uiörei^erei  /". 

Pierzchliwy,  adi. ;  Pierz- 
chliwie,  adv.  flüchtig,  furd^t= 
fam,  jagbaft. 

Pierzchnac,  vn.  perf.  uon 
pierzchac. 

Pierzchnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  SBrcc^eifen  «.,  ^roerc^ai-t  /. 


Pierze 


14 


Pifta 


Pierze,  -rza,  sitif/.  taut, 
sn.  1)  gebern  pl.,  @efieber 
n. ;  porastac  w  pierze  JU 
äJetmögcn,  ju  2lnfef;en  f  ommen ; 
2)  glodcn  pl.  an  einigen 
^flanjen. 

Pierzeje,  pl.  tant.  sn.  %üx= 
ftüc^el  pl.  =  dizwi  pl. 

Pierzga,  -gi,  i)l.  -gi,  <?/. 
33Iumenniff;t  n.,  Siorfto^  w. 
bec  33tenen,  Sßorgeroäc^ä  n., 
Stopfroac|ä  n. 

Pierzgn^c,  (auc^  Pierz- 
chn^c,)  -gam,  unb  -cham, 
-gnaiem,  unb  -chnaiem,  vn. 
per]',  betften,  auffpringen  (oon 
öer"  |)autj. 

Pierzgnif  ta,  -ni^t,  pl.  tant, 
^ontgäptet  pl. 

Pierzonogi,     adi.     feber= 

Pierzyc  si§,  -rze,  -rzylem, 
vr.  imperf.\x^  maufern,g-ebern 
be!ommen. 

Pierzyna,  ny,  pl.  -ny,  sj. 
gebetbelt  «.,  2^ud|ent  /.' 

Pierzynka,  sf.  dimin.  oon 
riprzyna. 

Piei'zysko,  -ka.,pl.  -ka,  sn. 
bufc^ige  ßolbe  f.,  ©onnen= 
flrau^  m. 

Pierzystyj«t?/.  Pierzysto, 
adv.  ffberig. 

Pies,  psa,  pl.  psy,  psow, 
sm.  1)  $unb  m.;  —  domowy 
^auö^unb;  —  mysliwy  3<Jgb= 
r^unb;  —  pasterski  ©c^äfers 
l^unb;  gfodny  jak  —  [)ungrig 
roie  ein  SBoIf,  bodaj  cie  psy 
zjadfy  ba§  bid^bcr^enfa  f)ote; 
nie  ciag  psa  za  ogon,  bo  ukasi 
ben  jc^'lafenbtn  §unb  foK  man 
nid)t  toedfen;  2)  ber  §unb  im 
@cftirn;  3)  in  ben  Öergroerfen 
benütüeä  Sßägelc^en,  §unt  m. 

Piesek,  -ska,  pl.  -ski,  1) 
$ünbd)en  n.\  2)  —  u  skrzyp- 
cow  ©aitenbrettc^cn  bei  ber 
SSioItne;  3)  -ski  pl.  ©c^Iag« 
pulöabetn. 

Piestrak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Trüffel  ./•. 

Piestrec,  -rca,  pl.  -rce,  sm. 
93auinfrf)roQmm=,  pifj  m. 

Piestrzenica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  stein:,  (Sumpfmorc^et  /". 

Pieszczenie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  5ßer^ätid^e(n  n. 

Pieszczoch,  -a,  pl.  -y,  sm. 
©^oJ5finb    n.,    SIebling    ?«. ; 


3ärtnng  »?.,^I)tUltecf()l^n^en  n. ; 
S5etcftling  m. 

Pieszczocha,  -chy,  pl.  -chy, 
5/'.  6ct)o^ftnbct)cn  (3Käö(^en). 

Pieszczoszek,  -szka,  pl. 
-szki,  sm.  dimin.  oon  Piesz- 
czoch. 

Pieszczoszka,  -ki,  pl.  -kl, 
dimin.  oon  Pieszczocha. 

Pieszczony,  adi.  1)  Der=^ 
jättelt;  •-;)  laxt,  rceic^. 

Pieszczota,  -ty,  pl.  -ly,  sf. 
Ötebfojung  ./'.,  3ättUc^!eit  /. 

Pieszczotka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Sd)ö^c^en  n.,  Sicbc^en  n. 
.t)erscf)en  ». 

Pieszczotliwy,  «f?/.  Pie- 
szczotliwie,  adv.  jart,  roeid), 
liebfofenb,  einfc^meidielnb. 

Pieszka,  -kl,  pl.  -ki,  sf. 
Srbpapagei  m.,  ©rbfittic^  m. 

Piesznia,  -ni,  pl.  -nie, 
'i3eut^acfe  /.,  §ofj(eifen  n. 

Pieszo,  adv.  jju  gu^. 

Pieszy,  orfe.  gwB'/  3"  S"l 
gef)enb;  wojsko  -sze  g-ufeoolf  ??. ; 
putk  —  ^nfanterieregimnit  n. 

Piescic,  -szcze,  -sciiem,  va. 
imperf.  liebfofen,  ^ätfc^etn  — 
tänöeln,  järtüc^  tun;  —  sie, 
vr.  imperf.  fid^  gieren, 
tieblid)  fprcc^en  rooUen,  fofen. 

Piescidlo,  -dla,  pl.  -dia,  sn.'^ 
dimin.  Piescidelko,  Sieb= 
ling  m.,  ©djälic^en  n.,  ®ngel= 
c^en  n.\  ettüa6  2merlieb|'tc?, 
gar  gaubereö,  3JtebÜc^eä. 

Piesniarstwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  2ieberbid^tung  f\  ®i* 
fang  m. 

Piesniarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
SicbecDic^ter  m.  2)id)ter;  2ieber= 
jünger  m.,  ©änger  tn. 

Piesn,  -siii,  pl.  -sni,  sf. 
Sieb  n.,  ©e[ang  7«.; — piesai 
i?ieb  ber  Sieber,  baö  ()o^e  Sieb. 

Pietrasznik,  -a,  pl.  -j,  sm. 
5elb[(eite  /.,  ^liettenferbel  ./■. 

Pietruszka,  ki,  pl.  -ki,  ,s/". 
■^eterfitic  ,/'. 

Pietuch,  -a,  pl.  -y,  stn. 
^abn  7«.;  =  kogut. 

Pietyzm,  u,  sing.  tant. 
sm.  'liietät  /'. 

Pigc,  -ciu,  num.  mit  borauf: 
folgenbem  gen.  fünf. 

Pigödziesiat,  -sieciu,  nu7n. 
mit    Dem  gcn^  fünf  jtg. 

Pi§6dziesigcioro,  num. 
fünfjig  ©tüd  oerfc^iebencr  2lrt. 


Pigciokat,  -a,  2^f-  -y,  sm. 
günfecf  n. 

Pifciokwit,  -u,  pl.  -y,  sm. 
oerfeinerte  ©eelitie  /.,  aileer= 
paime  /. 

Pigciolecie,  -cia,  ^j?.  -cia, 
sn.  Zeitraum  m.  oon  fünf 
Sauren,  Cluinqucnjiium  n. 
Sul'trum  n. 

Pigcioletni,  adi.  fünfiä^= 
rig. 

Pifciolist,  -u,  sm.  ^yinger-» 
!raut  n.,  günffingerfraut  n., 
pnfblatt  n. 

Pi§cioprgcikowy,  adi. 
fünfmänneng,  mit  fünf  Staub« 
fäben. 

Pigcioraki,  num.  fünferlei. 

Pigcioro,  nu7n.  fünf. 

Pifckroc,  num.  fünfmal, 
aud)  fünfmal  f)unbert  3;auftn^. 

Pigckrotny,  adv.  Pieckro- 
tnie,  adv.  fünffad). 

Pigcset,  num.  fünf^unbert. 

Pigcsetny,  adi.  fünf^un» 
bertfte. 

Pi§dz,  -dzi,  pl.  -dzie,  sf. 
Spanne/. ;  g-auft/.  (alä  «ßferbe- 
mafe);  ani  na  —  nicl)t  einen 
ginger  breit. 

Pigkniec,  -nieje,  -niatem, 
vn.  imperf.  fd^öner  roerben. 

Pi§kno,  -na,  sn.  ©(^öne  n. 

Pi§knosc,  -sei,  pl.  -sei,  sf. 
Sdiön^eit  /.,  Schone  n. 

Pigknokwiat,  -u,  pl.  -y, 
sm.  Sc^bnftenbel  m.,  (molut= 
fifdie  |)eilpflanje). 

Pigkny,  adi. ;  Pigknie, 
adv.  ld)ön;  -napiec  baß  jc^öne 
©efd)ted)t. 

Pigkroszka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  ein  fc^öneegigürdjen  n. ; 
2)  ©c^muder  7??.,  ^|5u^tnac^c= 
rin  f. 

Pigkszyc,-sze,  -.szylem,  va. 
imperf.  fc^ön  machen,  ocrfc^ö: 
nern. 

Pifsciennik,  ■!\,pl.  -i,  sm. 
^äuttling  7?».,  gßuftllocf  m. 

Pigsc,  -sei,  2^7.  -sei,  sf. 
iJauft  /. ;  jak  —  do  nosa  raie 
bte  ^aiift  ttiif^  2luge;  bic  sie 
na  -.sei  fid)  bp^'en. 

Pigta,  -ty,pl.-ty,sf  g-erfe 
/. ;  po  -fach  komu  deptac 
jmnbm  auf  Stritt  unb  2;ritt 
folgen;  ma  wiecej  w  piecie 
nii;  ty  w  giowie  bu  reid^ft  il}m 
baä  SBaffer  nid)t;  poszlo  mu 


Pi§tak 


15 


Piortinnj%cy 


w-  -ty    er    l^at  e§    enipfun= 

Pigtak,  -a,  pl.  -i,  sm.  33ei= 
|er  m.  (3J?aurerfjanbroetI). 

Pi§tka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Qapfen  m.,  j?arnies  n.,  @e[iinä= 
tranj  m. ;  =  Pep. 

Pi§tnascie,  num.  fünfäcl^ti. 

Pi^tnasty,  adi.  fünfjef)ntc. 

Pigtno,  -na,  pl.  -na,  su. 
33ranöäeic^en  n.,  5öraubmal  n. 

Pigtnowac,  -nuje,  -wa- 
lem,  t;rt.  imperf.  branötnarfert. 

Pigtny,  adi.  %tx\ix\.=. 

Pigtro,  Piatro,  -ra,  pl.  -ra, 
sn.  ©tod  »(.."igtage  /".,  ©toö» 
roet!  ».,  @e)'(^o&  n. 

Pi§trzyc,  -rze,  -rzytem, 
ro.  imperf.  türmen,  auftür» 
mert ;  —  sie,  vr.  imperf.  fit§ 
empor^e5en,fic^  tünjien,empor- 
fteiaen. 

Piglowka,  -ki,  fl.  -ki,  sf. 
eine  Slrt  SSitnen. 

Pigulka,  -ki,  fl.  -ki,  */. 
5ßiüe/. ;  gorzka  to  dla  mnie 

—  e§  ift  eine  bittere  ^iUe  für 
micft. 

Pigwa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
üuitte  /.,  Cluittenbautn  n. 

Pigwica,  -cy,  pl.  -ce,  s/. 
©aqatiU=,  öretapfelbaum  ?n. 

Pigwiczka,  ki,  pl.  -ki,  s/. 
Sreiapfelbaum  ?«. 

Pijacki,  adi.  \  po  pijacku, 
ado.  fäufeii[c^,  nac^  ©äufer» 
ort. 

Pijaczka,  -ki,  pl.  -ki,  s/ 
©äuferin  f. 

Pijaczysko,  -ka,  sm.  ©auf= 
auä  w.,  elenber  2;run!en= 
bolD.  [fer  m. 

Pijak,  -a,  pl.  -cy,  sm.  ©äu-- 

Pijanica,  -cy,  pl.  -ce,  1.  stti. 
©üffling  7)1.,  ^rotefrtonätrin!cr 
m.\  ir.  ©iimpf^eibelbecre /. 

Pijanstwo,  -wa,  siiiff.  tant. 
SU.  3;runf)uc^t  /". 

Pijany,  adi.  trujifen,  be- 
trunfert,  bef offen;  po  pijane- 
mu  in  betrunfenem  ^uftanbe; 

—  jak  Bela  total  betrunfen. 
Pijatyka,  -ki,  pl.   -ki,  sf. 

©aufgelage  n.,  ^ec^gelage  n. 

Pijawka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Slutegel  m.\  —  morska  Sam= 
prete  /. 

Pika,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  1) 
5pic!e  f.,  «ßifee  m.  (©toff); 
2)  ©pief  m.,  5ßife  f. 


Pikieta,  -fy,  pl.  -fy,  sf. 
gcIbIagerioad)e  /.,  ^ifett  n. 

Pikinier,  -a,  pl.  -rzy,  sm. 
'^itenträger  m. 

Pikowac,  -kuje,  -walem, 
va.  imperf.  fteppen. 

Pikowy,  adi.  gefteppt;  ^i= 
!ee-. 

Pilarnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
1)  aSaU^auä  n. ;  2)  ^oly.,  3J{ar= 
morfc^neibeanftalt  /. 

Pilch,  a,  pl.  -y,  sm.  Sir^-- 
mauä  /■. 

Pilic,  -e,  -item,  va.  imperf. 

1)  feiten  ;  2)  brängen,  \iz\i){tW' 
nigen. 

Pilik,  -a,  pl.  -i,  sm.  5RogfI» 
fd^nabel  m. 

Pilnik,  -a,  pl.  -i,  sm ;  1)  jjnic 
/.,  2|  33aaitocf  m. 

Pilnikarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
5eiten[)auer  m. 

Pilno,  adv.  bringenb,  un= 
auffc^iebbar;  —  mi  id^  E)obe 
(gife. 

Pilnosc,  -sei,  sing.  tant.  sf. 
%\i\%  m. 

Pilnowac,  -nje,  -walem, 
va.  imperf.  lauten,  ad^t  geben, 
etroa§  abroarten,  nic^t  au^cr 
ac^t  laffen,  beroad^en,  beauf« 
fic|ttgen;  —  szklanki,  butelki 
bem  Sirunfe  ergeben  fein. 

Pilny,  adi.  fleißig ;  bringenb, 
unaufict)iebbar. 

Pilsn,  -ni,  sing.  tant.  sf. 
'^\\.\  m. 

Pilsnianka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
gilSroc!  m.,  g'Ijfc^"^  m.,  gilj= 
mü^e  /'. 

Pilsniany,  adi.  ^\\l=. 

Pilsniarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
(^ifi^fabrifant  m. 

Pilsnic  si§,  vr.  imperf  fid^ 
netfit^en,  roie  gifj   tjerroirren. 

Pilsniowy,  adi.  (5'^3=- 

Fila.,-ty, pl.  -iy,sf  1)  ©äge 
f.;  —  tracka  ©4irottfäge /.; 
—  klodowa  ßtoppfägc /.;  — 
okragia  Äreisfäge  /. ;  —  re- 
czna  §anbfäge/,  fyud^sfc^roanj 
m.;  2)  ©c^neibcmü^te  ./■. 5  3) 
Säqefifc^  m.,  ^-eifcnntufcbet  /. 

Pilarz,  -a,2)l.  -e,  stn.  33rctt= 
fd^neibcr  tn. 

Pilka,  -ki,  2)1.  -ki,  .tf  1) 
33aII  m.;  gra  w  -ke  93all)ptel; 

2)  !(eine  ^anbfäge. 
Pitkarnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 

58aUt)au§  n. 


Pükowy,  adi.  SaK»-. 

Pilo'orzuch,  -a,  pZ.  -y,  sm. 
©äaebauc^  m. 

Pilosz,  -a,  pl.  -e,  sm.  ©ec= 
frebs  m.  (lupa). 

Pilowac,  -liije,  -watem, 
va.  imperf  fügen,  feilen. 

Pitowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  ©ögeblodf  m. 

Pimelet,  -u,  pl.  -y,  sm. 
^Rid^elgriin  n. 

Pimpinella,  -li,  ^jZ,  -le 
5/^'.  SiberneKm.,  Sec^erblumc/. 

Pindyrynda,  -dy,  pl.  -y, 
sf.  ©te^apfel  m. 

Pinna,  -ny,  pl.  -ny,  sf.  ©tedf= 
mufd^el  f. 

Pinowca,  -ci,  sf.  eine  2lrt 
Dlainfarn,  grauenminje ./'. 

Piolun,  -u,  2^^-  '7»  *'^*- 
SBermut  m. 

Piolunek,  -nku, sing.  tant. 
sm.  1)  Sßermutroein  m. ;  2)2Ber= 
mutgefd^macE  m. 

Piolunowka,  -ki,  j)J-  -ki, 
sf.  Sßetmutbrnnntroein  m. 

Piolunowy,  adi.  föermuts; 
smak  —  äßermutgefc^mad  m. 

Pion,  -u,  /jZ.  -y,  stn.  1) 
Senfel  n.,  ©enfbfet  n.,  2ot  n., 
33[eifrf)nur/".;  2)  ©onbiernabel 
f.,  ©onbeur  m.  (ber  2Bunb= 
är^te);  3)  58auer  m.  (©c^ad^= 
fpiel). 

Pionowac,  -nnje,  -watem, 
va.  imperf.  1)  mit  bec  Slei»» 
fd^nur  meffen,  ablöten,  abbtci» 
en;  2)  eine  SBunbe  fonbieren. 

Pionowy,  adi.]  Pionowo, 
adv.  fenfrec^t,  oertitat;  — 
korzeii  ^fofitraurjet  /. 

Piorun,  -u,  pl.  -y,  sin. 
2)onner  jw.,  33[i§  »j.,  ®onner= 
fc^Tag  TM.;  jak  -em  razony  niie 
Dom  93li§  getroffen;  do  stu 
-6w  ©onnerroetter ! ;  a  bodaj 
cie  — ■  trzasl  bafe  bic^  ber 
©onner!;  idz  do  -na  gef)  jum 
teufet. 

Piorunek,-nka,^/.  -nki,sjM. 
Slit^ro^r  M.,  ©onnerfeil  m., 
Sonnerftein  m. 

Piorunochron,  -u,  pl.  -y, 
sm.  iüliliableiter  m.  ■ 

Piorunowac,  -nuje,  -wa- 
tem,  vn.  imperf.  bonnern, 
ftucfien,  bonnern  unb  rcettern. 

Piornnowy,  adi.  33lit=/ 
2)onner=. 

Piorunuj^cy,  adi  ;  Pioru- 


Piosenka 


16 


Pinska 


nujaco,  adv.  Änall«,  S^onner=; 
-cezitoto  ÄnaUgotb;  -ce  spoj- 
rzenie  ein  nieberjd^iuctternber 
SBlitf. 

Piosenka,  -ki,  2)7.  -ki,  aud^ 
Piosnka  sf.  Sieb  n.,  Siebc^en 
n. ;  gluchemu  -ke  spiewac 
tauDen  D^rcn  prebigen;  te 
saina  -ke  spiewac  bie  alte  Seier 
anftimmen. 

Piörko,  -ka,  pl:  -ka,  su. 
%it)ivd)in  n.,  eine  Keine  j^'eber 
./. ;  —  do  zebow  3ci^nj't0(^ev  ni. ; 
lekki  jak  —  feberlei(|t. 

Piörkowaty,  adi.  feber= 
artig. 

Piorkowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  geberborflengraä  n. ;  2) 
gennic^  m. 

Piornik,  -a,  pl.  -i,  S7n.  1) 
geberbüc^fe/.,  ^ennat  n  ;  2j 
5^-eber^ülfe  /.  bec  feinen  Sßin» 
fei;  3)  ©aumfarn  m.;  4) 
Sidfetmotte/".;  5)Jaufenbbratt  n. 

Pioro,  -ra,  j^/.  -ra,  s)i.  1) 
gebet/.,  ©c^teibfeber  /.;  — 
swidra  ^^o[)rfpi^  n. ;  —  kiucza 
©c^lüffelbart  m.\  2)  bie  2lrt 
ju  fc^reiben,  ber  ©til;  bohater 
-ra  ber  g'^^^'^'^^'^i  3)  -ra  u 
walca  bie  SDäicbel  im  5lamm= 
rab;  4)  3tuberblatt  n.,  3luber= 
platte/.;  5) gto^feber/., (beim 
gifd));  6)  ein  ©tern,  ein  gled 
von  einer  anberen  garbe  bei 
einem  ^fevb;  7)  5acn{raut= 
männleiii  n.,  SBafferfeber  r-; 
8)  bie  giiidenborftcn  bc§  Sßi'lb« 
fi^iueincg,  bas  3ottitje  .^aar  ber 
Söu(fetod)fen. 

Piorokrusz,  -u,  i)l.  -e,  sni. 
geberetj  n. 

Piöropusz,  -u,  pl.  -e,  sni. 
geberbufc^  m. 

Piöropusznik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  ©trauBfeberfarn  m. 

Pipa,  -py,  2^i-  -py,  ,.«/'•  ^'Pe 
/.,  langes  SBein»  ober  Dlfofe  n., 
?Hö^r(^en  n.,  geberüel  m. ;  Pip- 
ka  dimin. 

Pipi6  sig,  IT.  impcrf.  J^e- 
bern  bekommen, fieroorroad^fen, 
leimen. 

Piple,  -li,  Pipelki,  -tek, 
Pipowki,  -wok,  pl.  taut. 
^ipenftäbe  pl. 

Piramida,  -dy,  jd.  -dy,  sf. 
1)  ^4ivramibe /. ;  2)  aaum« 
Iud)en  m. 

Piramidalny,  adi.;  Pira- 


midalnie,    adv.    ptjromibal, 
pyramibenföcmig. 

Pirog,  -roga,  p7.  -rogi,  sm. 
1)  3JlauItafc^e  f. ;  2)  gef üater 

Pisaö,  -sze,  -salem,  va. 
imperf.  fd^reilcn;  —  sie, 
VT.  imperf.  fid^  fd^reiben,  fid) 
nennen;  —  sie  na  co  einer 
©ac^e  ("ilufid^t)  beitreten,  bei= 
pflichten ;  jak  cie  widza  tak  cie 
pisza  Äteiöer  mad)en  Scute. 

Pisanka,  -ki,  ^jZ.  -ki,  s/. 
gefärbtes,  bemalteä  Dfterei  n. 

Pisarstwo,  -wa,  pl.  -wa, 
vn.  ©direiberamt  n.;  ©d^rift= 
ftfllerei  /. ;  Schrifttum  n. 

Pisarka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©d;reiberin  /. ;  ©c^riftftellerin 
f. 

Pisarnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
Stan^le'i  f. 

Pisarski,  adi.  ©d^retbei=, 
Scbreib=. 

Pisarz,  -a,  i)l.  -e,  1)  ©d^rei= 
ber  m. ;  —  warsztatowy  2ßcrf= 
ftättenfc^reiber;  —  sadowy  ©e= 
rid^tSfd^reiber  m.]  —  miejski 
©tQbtf(^reiber  m. ;  2)  ©^rift= 
fteUer  w. 

Pisemko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
tieine  ©c^rift,  ©c{)riftd^ert  n., 
53rof(]^üre  /. 

Pisemny,  adi.  Pisemnie. 
adv.  fd^rifttidj. 

Pisk,  -u,  pl.  -i,  SDi.  ?ßtepcn 
».,  Öepiepe  n.,  ©equietfd^  n, 
©efreifd^  n. 

Pisklf,  -cia,  pil.  -ta,  sn. 
Jlüdölein  «.,  fiiid^elc^en  n. ;  ditn. 
Pisklatko. 

Piskliwy,  adi. ;  Piskliwie, 
adv.  pfeifenb,  freifc^enb;  -wy 
ton  ein  fcbneibenber  %on. 

Piskornik,  -a,  ?;Z.  -i,  sm. 
Jarpfenartiger  gifc^  (porecilia). 

Piskorz,  -a,  pl.  -e,  stn. 
iBei^tcr  m.,  ^ei^fet  jh., 
©d;(ammpei(}fer;  wije  sie  jak 
—  er  madjt  2luöflüc^te. 

Pismak,  -a,  /vZ.  -cy,  ober 
-i,  sm.  ©d)mierer  w.,  fdjted^ter 
©dbteiber,  ©tribter  in. 

Pismo  -ma,  pl.  -ma,  sii. 
©c^rift  /.,  ^^ud)[tabcnfd^iift 
/. ;  na  -6mie  fdjrütlid);  — 
swiete  bie  [jeiÜge  3c^rift;  zwa- 
cbac  —  nosem  Sunte  ricd;en. 

Pisn%c,  -ne,  -uatem,  i'/(. 
IJcrf.  piepen,  ntudfen,  pfeifen; 


ani  —  feinen  Saut  von  fi^ 
geben,  nid)t  einmal  mudfen. 

Pisnigcie,  -cia,  sinff.  tant. 
üuietfd)en  ;(.,  ©efreifc^  n. 

Pisownia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
©cbreibart  /'. ;  SRe^tfdireibung/. 

Pistacya,  -cyi,  pl.  -eye,  sf. 
grüne  SUanbel/'.,  ^JÜimpernu^/, 
Ätappernufe  /.,  ^ßiftajie  /. 

Pistakowiec,  -wca,  pl. 
-wce,  sm.  %\\i^\^f.,  ^ifta3ien= 
bauiu  m. 

Pistal,Pistol,  Pisztal,  -u, 
pl.  -y,  6»?.  3}}örferteule  /'. 

Pistolecik,  -a,  pl.  -i,  dim. 
üon  Pistolet. 

Pistolet,  -u,  pl.  -y,  sm. 
^iftolc  /. 

Pistoletowy,  adi.  5ßiftolen». 

Pistuga,  -gi,  1)1.  -gi,  sf. 
SJaipelfilc^  m. 

Pisywa6,  -suje,  -waJem, 
iterat.  von  Pisac. 

Piszczalka,  ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  pfeife  /■.,  Stoljrpfeife  /, 
iHötirc  /.,  ^irtenpfeife  /. ;  — 
w  organach  Drijelpfeife;  2)  — 
wodna  Sßaffetfc^ierling  m. ; 
3)  ^feifenfif^  »'• 

Piszczalkowaty,  adi.  rol^r= 
förmig. 

Piszczeö,  vn.  imperf.  fiel^e: 
Pisnnc. 

Piszczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  1)  ^:ßfeifer  m. ;  2)  9timmer= 
fatt  m. 

Piszczel,  -i,  pl.  -e,  sf.  1) 
Orgelpfeife  /.;  2)  SRo^rbetn  n., 
3lo|rfnod^en  7w.;  3)  airmfpiUc 
/.,  Slrmfpeid^e  /. 

Piszczelisty,  adi.  fifte[= 
förmig. 

Piszczelny,  pfeifen«. 

Pismidlo,  -dta,  pl.  -dl'a,  sn, 
©efdimiere  n. 

Pismiennica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  ©d)riftgelel)rte  /'.,  ©(au= 
ftrumpf  m. 

Pismiennictwo,  -wa,  pl. 
-a,  sn.  Siteratur  /.,  ©c^rift«- 
fteHerei  /. 

Pismiennik,  a,  pl.  -nicy, 
sm.  ©cbrifti^e[el;rte(i)  m. 

Pisinienny,  adi.;  Pismien- 
nie,  adv.  ©c^rift»,  £d)reibe=, 
fc^riftlicg,  fdjriftftetterifdj, 
fc^rifthmbig;  nie  -ny  ber  nidjt 
f^reiben  fann. 

Piuska,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
^riefterföppd^en  /. 


Piwko 


17 


Pl%s 


Piwko,  -ka,  dim.  oonPlwo 
sn.  Sierd^en  «.,  ein  guteö 
fd^mad^afteä  S:er;  2)  Sffiarm» 
biet  «. 

Piwnica,  -cy,  pl.  -ce,  s/. 
Roller  »j.,  SBierfeller  w?.,  aCBein= 
l<;IIer  «z. ;  dim.  Piwniczka. 

Piwniczny,  adi.  Heller». 

Piwniczy,  -czego,  sm.  ßel^ 
lermeifter  m. 

Piwnik,  -a,  pl.  A^stn.  ©au= 
erborn  m.,  äBeinjd^äbUng  m., 
SDBeinUng  m. 

Piwny,  adi.  33icr=,  Bierfor= 
6tg. 

Piwo,  -wa,  pl.  -wa,  sn.  Stet 
«.;  dac  komu  na  —  jmnbtn 
ein 3;rinf gelb  geben;  uawarzyc 
sobie  piwa  fic^  eine  ©uppe 
cinbroden,  fid^  m  Sßerlegentieit 
bringen. 

Piwonia,  -nii,  pl.  -nie,  sf. 
ponie  /.,  ^^fiiigftrofc  /.;  — 
wonna  grauenminje  /. 

Piwosz,  -T,  pl.  -e,  sm.  S8ter= 
irtnfer  m. 

Piwowar,  -a,  pl.  -rzy,  sm. 
aSievbrauer  w. 

Piwowarczyk,  -a,  pl.  -i, 
^w.  Scauersfo^n  m.,  äJrauer» 
lebrtinj  w. 

Piwowarka,  -ki,  pl.  -ki, 
5/.  iöierbrauerin  /. 

Piwowarnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  Bierbrauerei/.;  =  Browar. 

Piwowarski,  adi.  58ter= 
brauer'*,  bierbrauerifc^ ;  sprzety 
-9  Sraugeräte  pl. 

Piwowarstwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  söierbrauerei  /. 

Piwsko,  -ka,  sn,  jd^le:^tc§, 
efenbes  33ter. 

JPizda,  -jfpl.sJ  .fi£]^J, Pica. 

rizemko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
Stfamfraut  «.,  33ifam  m., 
SJJofc^ug  m.,  SBtfameibifd^  771., 
33tfampappet  /. 

Pizmak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
2lbeImof:^u3  m.,  3iifattt[trauc^ 
m. 

Pizmo,  -ma,  sing.  tant.  sn. 
SJiofc^u?  m.,  33i[am  m. 

Pizmoswin,  -ni,  pl.  -nie, 
S7H.  Sifarnfc^oicin  n. 

Pizmoszczur,  -a,  pl.  -y, 
sm.  1)  iüijam=,  3'&etmau§  /.; 

2)  a3ifam=,   3JJojc^u?ratte   f.; 

3)  Sifambiber  m. 
Pizmowiec,  -wca,  pl.  -wce, 

sm.   SBijam»,    aSofcfiugtier  «., 

Slownik  polsko-niemiecki. 


33ifam=,  3)Iofd^u§^irf(]^  m., 
Sitam=,  3Wofc^usfäfer  m. 

Pizmowy,  58ifam5,3JZo|c^u§-. 

Plac,  -u,  ^?.  -e,  sw.  1) 
^[a^    TW.,    freier    SRaum    m.; 

—  wojny  ©(^[ac^tfelb  n. ;  — 
targowy  SKatflpIa^  m. ;  — 
zuzlowy  ©d^ladEenpIa^  m. ;  dac 

—  nieprzyjaciolowi  bem  {Jeinbe 
ein  S^reffen  anbieten;  na  — 
z  czemS  wyjechac  etro.  auf§ 
SCapet  bringen;  2)  jRaum  »w., 
Spielraum  m.,  (Seregenl^eit  /. 

Placek,  -cka,  pl.  -cki,  sm. 
glabcn  m.,  Iluc^en  m.;  2) 
5iD?utterfud^en  m.;  3)  pasc 
plackiem  auf  ba§  ©efi^t 
fallen ;  4)  Särenpfote  /. 

Placenta,  -ty,  sing,  tatit. 
sf.  giicfcgeburt  /.,  «püjenta  f. 

Plachownica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  iöruftfc^ilö  n. 

Placowe,  -go,  sing.  tant. 
sn.  ©tanbgetb,  ^ta^gelb  «. 

Placowy,  adi.  ^la§=. 

Placöwka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf  ^elbroac^e/.,  SSorpoften  m. 

Placuszek,  -szkh,  pl.  -szki, 
sm.  Slütenfuc^en  m.,  ^iUe 
f.,  5paftiae/'.,aJJunb!ügcrd^en  n. 

Placyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
?p[ä^r^en  n. ;  dimin.  t)on  Plac, 

Plaga,  -gi,  pl.  -gi,  sf  1) 
|)ieb  »M.,  ©c^Ittfl  TW.,  ©to(f=» 
ftreic^  ?«.;  dostac  pare  plag 
ein    paar    ^'ahi    befommen; 

2)  ^^age   /.,  ^eintiucbung  /. 

3)  SEBeltgegenb  /.,  ^immclö» 
[iridö  TW. 

Plagiat,  -n,  pl.  -y,  sm. 
^tagiat  n.,  ^Rac^a^mung  /. 

Plama,  -my,  pl.  -my,  sf 
g^feden  tw.,  ©d&mu^flctf  m.', 
dim.  Plamka,  Plameczka  .sf. 

Plamic,  -mie,  -milem,  va. 
imperf  fd^mu^ig  machen, 
befielen,  fdöänben. 

Plamisty,  adi.  1)  flecfig; 
2)  Ietcf)t  fletf enb ;  kolor  —  eine 
garbe,  bie  leicht  fledig  rairb. 

Plamowiec,  -wca,  -wce, 
sm.  eine  2lrt  bunter  $eu= 
fc^rerfen. 

Plan,  -u,  pl.  -y,  sm. 
^[an  TW.,  ©runbrt^  tw.,  (BnU 
rcurf  m. ;  —  pokladowy 
©rubenriffe  /.,  giöbfarte  /.; 
pomiesza6  -y  bie  5ßläne  üer^ 
eiteln. 

Planeta,    -ty,  pl.   -ty,  sf 


5ß[anet   tw.,  SBanbelftern   tw.  ; 
droga  planet  ^.anetenba^n  /. 

Planetarny,  adi.  plane= 
tarifc^. 

Planetowy,  adi.  Planeten-. 

Planimetrya,  -yi,  sing, 
tant.  sf,  Planimetrie  /., 
S'Iäc^enme^Iunft  /. 

Plankt,  -u,  pl.  -y,  «tw. 
Ä(agc/.,  S;rauerneb  n.,  Trauer» 
gefaitg  m. 

Plantacya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf  ^(antage  /.,  ^flcinjung/., 
^romenabe  /. 

Plantowac,  -tuje,  -walem, 
va.  imperf.  ebenen,  planieren ; 
—  gory  Jüer^e  abtragen. 

Plask,  interi.  ptau§ ! 
perbau^ ! 

Plask,  -u,  pl.  -i,  sm.  ®e= 
plätfd^er  n.,  Älatfd^en  n. 

Plaskac,  -kam,  -katem, 
va.  imperf. ;  Plasnac,  -ne, 
-na?etn,  va.  per/,  ptätfc^ern,  ein 
ftatfd^enbeä  ®eräufd&  t)erur= 
facbm. 

Plaster,  »stru,  ph  -stry, 
sjw.  ^flafter  w,;  —  miodu 
|)omgfci^eibe  /.,  ^onigraabe 
/. ;  dimin.  Plasterek. 

Plastrowac,  -ruje,  -Wä- 
hlern, va.  imperf.  mit  ^flafter 
belegen;  e-.nen  Saum  ofu= 
Heren. 

Platerowa6,  -ruje,  -wa- 
iem,  vn.  imperf.  plattieren. 

Platforma,  -my,  pl.  -my, 
sf.  ^[attform/.;  SBlodfroagen 
TW.;  —  do  budulca  Sangj^olj" 
tranSportnjagen  tw. 

Platyna,  -ny,  sing.  tant. 
1)  ^[atm  n.;  2)  ^latinc  /., 
f5lacl)itäbe  pl.',  —  luftowa 
gautenblcd^  n.,  ^Iintenfd^lo|= 
blecft  n. 

Platynek,  -nka,  sing.  tant. 
sm.  ^latinoEgb  n. 

Pladrowac,  -ruje,  -walem, 
va.  imperf.  plünbern,  burd^=- 
plünbern. 

Pi^drownik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  ^[ünberer. 

Pl^druj^cy,  adi.  ^[ünber= ; 
-ce  gospodarstwo  jjle^mel-, 
«ßfenterroirtfc^aft  /. 

Pl%s,  -a,  pl.  -y,  sm. 
©prungfpinne  /. 

Pl§,8,  -3u,  s»w.  gen),  plur.  -y, 
11  Xanj  TW.,  ©pringen  n.,  §üp=» 


Flasac 


18 


Plisia 


fcn  n.,  Sprünge  pl;  2)  Slrt 
luftiger  @ebic{)te. 

Plasac,  -sam,  -salem,  vn. 
imperf.  tanjen,  ppfen,  fprin== 
gen. 

Plasacz,  -a,  ?j?.  -e,  sm. 
(Saufler  »«.,  einer  ber  tangt 
unb  geftifiiliert. 

Plasanie,  -nia,  sing.  tant. 
Sanken  n..  Springen  n. 

Pl%sawica,  -cy,  sing.  tant. 
Sßeitstani. 

Platac,  -tarn,  -talem,  I.  va. 
imperf.  luicfeln,  oerroicfeln, 
uerroirren,  Derfi|en;  II.  —  sie 
vr.  imperf.  ficf)  üerroirren, 
»erroicEeln;  jezyk  mu  sie  pJa- 
cze  er  rebet  wirreö  ^fü%,  er 
ftottert;  placze  mi  sie  ua  je- 
zyku  eä  fc^rcebt  mir  auf  ber 
3unge;  nogi  mu  sie  placza 
er  roanft,  er  ftrau^elt. 

Platanina,  -ny,  pl.  -dt,  sf. 
©crotrr  n..  oerraorreneä  ^eug. 
Pleban,    -a,  pl.    -ni,    sm. 
Pfarrer  m. 

Plebania,  -nii,  pl.  -nie,  sf. 
Pfarre  /,  ^farrrcol^nung /., 
«jSfarrfiauö  w.,  «PfarrfteUe  /. 

Plebanski,  adi.  ^farrfr=; 
-skie  obowiazki  bie  -^flt^ten 
bei  Pfarrers. 

Plebeusz,  Plebejusz,  -a, 
pl.  -e,  sm.  Unabeliger  m.,  ^pie- 
bejct  m. 

Plec,  piele,  pieliJem,  va. 
imperf.  jäten. 

Ple6,  -ei,  pl.  -cie,  sf.  gle^t-- 
roer!  n. 

Plecha,     -chy,     pl.     -cby, 

?5Ietfttenblatt «.,  giec^tenlaub  n. 

Plechomcliy,    -cbovv,     pl. 

tant.  Sebeimoofe  pl.  ' 

Plecionka,    ki,  pl.  -kl,  sf. 

%UiiU  f.,  ©eflec^t  n. 

Pleciony,  adi.  geflochten. 
Plecy,  -cöw,  plur.  tant. 
©c^utier  f.,  3lüden  vi.\  uiesc 
na  -ach  auf  bem  Siüden  trogen ; 
miec  mocne  —  üiel  ertragen  ; 
miec  za  soba  —  einen  ^üt= 
fprec^er  l^aben,  ^roteftion 
^aben,  eine  Stülje,  einen  DlüdE» 
l^alt  ^abcn, 

Pleczny,  adi.  ©d^ulter^. 
Pleczysty,     adi.     breit= 
flar!ic^u(tfrig. 

Plegotac,  -tarn,  -talem,  va 
Imperf.  \)  fc^reien  roie  bieSol^' 
le;  2)  jc^raa^en. 


Plemif ,  -mienia,  pl.  -mio-  '      Pleszowaciec,  -cieje,  -cia- 

na,  sn.  Stamm  m.,  ©efc^Iec^t    iem.  sn.  imperf.  fa^t  roerben. 

n.,  ^yairitie/.  Pleszowatosc,    -sei,  sing, 

Plemiennica,  -cy,  pl.  -ce,    tant.  sf.  Äa^lföpfitjfeit  /. 

sf.  Sect=,  Stammutter/.         1     Pleszowaty,arfi.  faf)I,  ^aar« 
Plemiennik,   -a,   pl.    -cy,    loe. 

sw.Oejeugte^r)  m.,  91b!ömmling  i     Pletliwosc,  -sei,  sing.  tant. 
im.,  Sot)n  m..  Stammerbe  vi.,   sf.  Sc^roa^fjaftigfett  /. 
j  Stammgenoffe  7n.  Pletliwy,  adi. ;  Pletliwie, 

!     Plemienny,  ac?i.  Stamm»,  |  at^t-.  fc^rca^^aft,  plauber^aft; 
;  3eugungs=.  :  -e  mowy  (SSefd^roä^  n. 

'■      Plemnik,    -a,  pl.    -i,    sm.        Pletnia,    -ui,  pl.  -nie,  sf. 
;  Samentiercfien  «.  ;  geflochtene  ^eilfd^e   f.,  Äant= 

!      Plenic,  -nie,  -nilem,  I.  va.    fd^u  in. 

imperf.  1)  »erroüften,  'ottl)tt=       Pletniak,  -v,  pl.  -i,  sm.  ein 
;  ren,    plünbern;    2)    fruct)tbar   auä  9ieifig  geflochtener  ^aun 

mad^cn,  befru(^ten;  II.  —  sie,  t  mit  eingelegten  ^Pflöcfen. 


vr.  imperf.  ficf)  fortpflanjen, 
r)ermet)ren. 

Plenipotencya,  -cyi,  pl. 
-eye  =  Pelaomocnictwo. 

Plenipotent,  -a,  x)l.  -nci, 
=  Pelnomocüik. 

Plennosc,  -sei,  sing.  tant. 


Pletnica,  -cy,  pi^-  -^e,  sf. 
geflochtenes  jRorbroerf  n. 

Pletwa,  -wy,  pl.  -wy,  -tw, 
sf  g-loffe  /.,  5-roBfeber  /. 

Pletwokret,  -a,  pl.  -y,  sw. 
SBaffermauliöurf  m. 

Pletwonogi,  adi.  Sc^n)imm= 


jjruc^tbaifeit     /.,     (grgiebig=  j  pfötler  m. 

Uli  f.  I      Pletwolot,  -a,  pl.  -y,  sm. 

Plenny,  ac?t. ;  Plenno,  adv.   glieoifilcf)  m.,  gloffenflügler  m. 
frud&tbar.  j      Pletwolusk,  -a,  pl.  -i,  sm, 

Plesc,  plote,  plotiem,  va.  ,  StiEac{)5  in. 
m^er/.  1) flechten; 2) fd)iDa^en,  ;  Pleura,  -y,  sing.  tant. 
Unftnn  reben,  fc^naäen;  plecie  33ruft',  atippenfeU  n. 
jak  o  zelaznym  wilku  er  Plewa,  -y-y,  pl-  -'^J,  sf.  1) 
fc^roaljt  inä  33Iaue  binein;  —  Spreu  /.,  |)ütfe  /.,  Schale/.; 
koszalki  opaiki  Unfinn  reben,  j  2)  aSift  m.,  Äe^ri^t  m.,  fc^lec^» 
fafetn.  te§  S^ug  n. 


Plesii,  -sni,  sing.  tant.  sf.  i      Plewiacz,   -a,  p 
Sc^tnimei    m.,   !Ra\)m   m.;  —    SötsJ^  'w 


-e,   sm. 


drzewiia  öauöfc^roamm  m 

Plesniawki,  i^l.  tant.  3Kunb; 
fäule/.,  Sc^raämmc^en  n.  pl. 
im  DJJunbe. 

Plesniec,  -nieje,  -nialem, 
vn.  imperf.  fcfiimmelig  roerben. 

Plesnik,  -a,  pl.  -i,  sm.  fpar= 
rige  Sürrrourj  /'.,  gro^eä  j-Iö^s 
traut  n.,  gelbe  äJJinje  /. 

Plesniowaty,  adi.  fd^im« 
metartig. 

Plesniwosc,-sc;i,  sing.  tant. 
sf.  ScbimniUc^feit/' 


Plewiaczka,  -ki,  j^jZ.  -kf^ 
sf.  Täterin  /. 

Plewiasty,  adi.]  Plewia- 
sto,  adv.  Spreu%  fpreuartig. 

Plewic,  -wie,  -wiiem,  va. 
imperf.  jäten. 

Plewisty,  Plewny,  adi. 
Doü  Spreu,  fpreuig. 

Plewka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
üeine  Slumenfc^eibe,  ÄoraHeii^ 
fpelje  bei  ben  ©räfern;  —  czer- 
wonawa  eine  ber  ^obenpute. 

Plewnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 


Plesni-wy,  adi.  Plesniwie,    Spreufammcr    /.,    eine    2trt 
adv.  fc^immelig.  I  ^flug. 

Plesz,  -u,  pl.  -e,  sm.  ^^latte        Plichta,    -ty,  pl.    -ty,    sf. 
f..  Sonfur  /.  eineö  ©ciftlic^en.   Äajüte  /.  auf  bem  Hinterteile 

Pleszek,    -szka,  ^9?.   -szki,    be§  A-(u^fc^iffeö. 
sm.  SJruftftücf  n.  etneö  .£"iarni=  i      Plik,  -u,  ^jZ.  -i,  sm.  ^ää= 
fd)eö,  ^Hiicfenble^  n.  i  d^en  n.,  93ünbel  m.,  Sto^  m., 


Pleszka,  -ki,  ;^/.  -ki,  sf. 
1)  SJägcUnopfflädfie  /.,  SJabeI= 
fnopf  m.]  2)  grucf)ttager  n. 


ga^^fel  >n.  unb  n. 

Plisia,  -s'),2)l.  -sie,  sf.^lü\(^ 
m. 


Pliszka 


19 


Placzowy 


Pliszka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
SacfifleUe  /.,  aBippfd^roans  m. 

Pliszki,  jjZ.  taut,  gu  einem 
^inberfpifl  Dienenbe  ©täbdjen. 

Pliwa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
bünne  §aut  /. ;  dim.  Pliwka. 

Pliwczany,  adi.  bünni)äu= 
tig,  feinputig. 

Pliwkowaty,  aäi.  tjäut= 
eigenartig. 

Plomba,  -by,  pl.  -by,  sf. 
^lombe/.,  Sleiäei^en  «.,  blei« 
erneä  Siegel  n. 

Plombowac,  -buje,  -walem, 
va.  imperf.  plombieren. 

Plombowanie,  -nia,  sing, 
tant.  ^^lombieren  n. 

Plön,  -u,  lil.  -y,  sm.  1)  ®r= 
trag  JK.,2luö  beute/.;  2)  grüd^te 
2)/.,  ernte  /. 

Plondrowac,  -druje,  -wa- 
lem, va.  imperf.  plünbern, 
Derroüften. 

Plonowac,  -nuje,  -walem, 
va.  imperf.  blühen,  ju  btül^en 
anfangen. 

Plotka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  1) 
glec^te  /.,  ©eftoc^teneä  ?;.;  2) 
Jilatfd^erei ./.,  falfc^eä  ©ecid^t, 
gabel  /.,  3Rärc^en  n. 

Plotkarka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
^(atfd^roeib  «.,  Plappermaul  n. 

Plotkarstwo,  -wa,  yl.  -wa, 
sn.  mci\.\<i)\\\6)i  f. 

Plotkarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Slatfc^peter  m. 

Plucha,  -chy,  pl.  -chy,  sf. 
ein  unfauberer  ^Jienfc^  m., 
®cb  lange  /. 

Pluchota,  -ty,  sing.  tant. 
sf.  SRegenroetter  n.,  fc^mu^igeä 
SBetter  n. 

Pluchowaty,  adi.  unfau= 
ber. 

Plucie,  -cia,  Plwanie, 
-nia,  si7ig  tant.  sn.  ©pucfen  n. 

Pluc,  -pluje.-plulem;  Plwac, 
-warn,  -walem,  va.  imperf. ; 
Plun^c,  -ne,  -nalem,  va.  perf. 
fpucfen,  fpeien;  —  krwia  33(ut 
ipeten ;  —  w  oczy  inä  ©eftd^t 
fpeien. 

Plurderki,  =  Pludry. 

Pludrak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
^luberöcjenträger  m. 

Pludry,  -dröw,  pl.  tant. 
5ßluberf)ofen  pl. 

Plugastwo,  -wa,  pl.  -wa, 
sn.  Unfläterei  /.,  Unrat  w; 
Ungejiefer  n. 


Plugawic,  -wie,  -wilem,  va. 
imperf.  unflätig  machen,  be= 
fubeln,  nerunreinigen. 

Plugawiec,  -wca,  pA.  -wcy, 
S7n.  ein  unflätiger  Dienf^. 

Plagawstwo,  =  Pluga- 
stwo. 

Plugawy,  adi.  Plugawie, 
adv.  unflätig,  unfaubev. 

Plun%c,  fie^e:  Pluc, 

Plusk,  I.  i}iteri.  ^tatfcf)! 
^litfc^!;  II.  -,  -u,  pl.  -i, 
sm.  1)  Äfalfc^en  «.,  ®e= 
plät|(^er  «.,  Stegenroetter  ». ; 
2)  —  rybi  gifcfjfc^roanj  m. 

Pluskac,  -kam,  -kalem,  va. 
imperf. ;  Plusn^c,  -sne,  -sna- 
lem,  va.  perf.  1)  pläts 
fdjecn,  jappein;  -ka  w  wodzie 
er  plätfc^ext  imSBaffer;  2)  be= 
fpri^en,  fpri^en,  fprubetn;  — 
sie  vr.  fd)roimmenb  p(ät= 
fd)ern.  [fd^ern  «. 

Pluskanie,  -nia,  sn.  SßläU 

Pluskiewka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  eine  Heine  2ßanje  /.;  2) 
©pannagct  w. 

Pluskiewnik,  -a.,pl.  -i,  sm. 
Sßanjenblume  /.,  SBanjenge» 
fid^t  n. 

Pluskota,  -ty,  sf.  JRegen» 
njetter  n. 

Pluskotac,  ftel&c:  Pluskac. 

Pluskotny,  adi.  regnerif^. 

Pluskowiec,-wca,ß/. -wce, 
stn.  SBafferrcanje  /.,  SBaffer= 
Iau§  /. 

Pluskwa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
1)  Sßanje/.;  2)  eine  2lrt  Sac^-- 
ftelje/. ;  3)  SBanäenfamen  m. 

Pluskwica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
SBanjenfraut  n. 

Pluskwowaty,  adi.  n)an= 
jenartig. 

Plusnac,  fie^e:  Pluskac. 

Plusz,  -u,  Plisz,  -u,  sing, 
taut.  sm.  ^lüfd;  7n. 

Pluszowy,  adi.  ^Iüfd}s. 

Pluszcz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
1)  ©c^raä^er  m.  ;  2)  2Baffer= 
amfel  /.,  SBafferftaar  m. 

Pluszczec,  -szcze,  -szczesz, 
-szczatem,  va.  imperf;  Plu- 
szczyc,  -szcze,  -szczysz, 
-szczylem,  va.  imperf.  unauf= 
i)'övii(i)  regnen,  träufeln,  tröp> 
fein,  plätfc^ern,  laut  fprubeln. 

Pluta,  =  Pluskota. 

Plutka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
2;äubling  m. 


Plutny,  fiei^e:  Pluskotny. 

Pluton,  -u,  pl.  -y,  sm.  Slot" 
te  /.,  ^eloton  n. 

Plnwial,  -u,  2^^-  -y>  *"*• 
^appe  /.,  üJJontel  m.  ber  ®eift= 
licften. 

Plwacz,  -a,  pl.  -e,  sm.; 
Plwaczek, -czka,-czki,s»?.  l) 
©peitr  m. ;  2)  ©c^aurnjüabe 
/.;  3)  itucfucEä^,  grofc^fpeic^et 
m.,  jj'^ü^lingöfclaum  ???. 

Plwaczka,  -ki,  pl.  -ki,s/.  1) 
©peierin  /.;  2)  ©putf= 
napf  m. 

Plwociny,  -cir,  pl.  tant. 
2lu5n)Uif  m.,  (iEpeftoration  /., 
ber  auggeiDorfene  ©petc^el. 

Plwac,  ftefje:  Pluc. 

Placa,  -cy,  pl.  -ce,  sf.  ^al}« 
lung  /.,  2o^r\  m.;  jaka  praca 
taka  —  roie  bie  2lrbeit  fo  ber 
2oijn;  —  roczna  i^af^reäge^alt 
m. 

Placenie,  -nia,  sing.  tant. 
sn.  Sat)ktx  n. 

Plachciany,  adi.  pon  gro= 
ber  Seinroanb. 

Plachcina,  -ny,  pl,  -ny,  sf. 
elenbcc  Sappen  m. 

Plachetka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  !Öogenrunoung  /.,  Üüölbung 
/.;  2)  feine  Seinroanb. 

PlacMa,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
Safen  m.,  %iax\tf.,  grobe  Sein= 
luanb  /".,  ©egeltud)  n.,  3a3t>= 
becEe  (Sflebplncr  uxiü  anbere 
SSiJgel  ju  tebccfen). 

Placic,  -ce,  -cilem,  va.  im- 
perf. jaulen,'  bejahten,  belo^» 
nen, lohnen. 

Placinek,  -nka,  pl.  -nki, 
sm.  Seinroanbfledfdjen  n. 

Placz,  -u,  pl.  -e,  sm. 
Söeinen  n.,  ©eroeme  n. ;  padol 
-czu  Jammertal  n. 

Placzek,  -czka,  2>^.-czkowie, 
sm.  2Beiner  m.,  ©reiner  m. 

Placzka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  1) 
J^Iaqefrau  /.;  2)  ©reinerin  /. 

Placzlin,  -u,  pl.  -y,  sm. 
ajlaftirbaum  vi. 

Placzliwosc,  -i,  sing.  tant. 
sf.  lüeinerlic^eä  SBefen  n. 

Placzliwy,  adi.\  Placzli- 
wie,  adv.  1)  ineinerlic^;  2) 
3um  Steinen  geneigt;  3)  be- 
raeinenäroürbig,  tränenerre» 
genb ;  punkta  -we  bie  S^ränen- 
roinfel  yl. 

Placzowy,  adi.  2;ränen=. 

2* 


Placzyca 


20 


Plawnisko 


Placzyca,  -cj-,  pl.  -ce,  sf. 
^iinb§gal)n  m. 

Plaka6,  placze,  -kalem,  1) 
vn.  imperf.  roeineti;  2)  ptn- 
kac  kogo  va.  imperf,  jmnbn 
beiüeincn. 

Ptaksa,  -sy,  pl.  -sy,  sm. 
lücinerlic^er  SDieiijc^  m. 

Planetnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
5planetenlef«v  m.,  QaübetiV  m. 

Plask,  -u,  pl.  -i,  sm.  1) 
Stäche/.,  ftad^e  a3reite/.,58Ialt= 
!cebg  m. 

Plaskaty,  adi.   ftad^. 

Ptaskawy,  adi.  etroaS  flad^. 

Piaski,  adi.,  Plasko,  ade. 
1)  ftad),  glatt,  feiert;  2}  ^o^I, 
abflcfc^macft,  fabe. 

Plaskodenny,  adi.  mit 
«irtem  flad^eu  5boben. 

Plaskokat,  -a,  pl.  -y,  sm. 
ein  flacher  ^iiifel. 

Plaskonogi,  adi.  ptattfü^ig. 

Plaskonka,   -ki,    ?;Z.    -ki, 

Plaskonos,  -a,  pl.  -y,  5?». 
Steitfc^näblec  m.,  2öffe(= 
ganä  /. 

Ptaskonosy,  adi.  plott= 
na^ig. 

Plaskorog,  -rogu,  pl.  -rogi, 
sm.  asärenirebä  w. 

Plaskorzezba,  -by,  pl.  -by, 
S3a6reltcf  n.     . 

Plaskos6,  -sei,  p^  -sei,  sf. 
1)  gläct;e/.,^rac^^eit/.,©eic^t= 
l^eit   /.;    2)  ®emeinpIo|   «i., 

Plaskosz,  -a,  pi^-  -e»  s^- 
Älumpfilrf)  w. 

Plaskoszczyt,  -u,  pl.  -y, 
«w.  ©ebirgsplatte  /.,  ^ocI)ge= 
birge  «. 

Plaskowas,  -a,  pl.  -y,  sw. 
eine  2lrt  ©^leimfifc^. 

Plaskowzgorze,  -a,  lü.  -a, 
^[at^au  «.,  §ocf)fIäc^e  /. 

Piaskur,  -a,  ?jZ.  -y,  «w.  1) 
ein  runbeS  flac^eä  ©tüd;  2; 
Dblate  /.,  baä  geroeifite  SBrot 
ia  bec  'gtiec^ifd[}en  ^ird)e;  3) 
jn)ei3einge  gtojje  ©ecfte;  4) 
Jöanf  /.,  ©rjjc^ic^te  /. 

Plaszcz,  -a,  p?.  -e,  sm.  1) 
ÜJlantet  m.,  ©ecftnantel  «i.; 
—  z  futrem  ^eljmantet;  — 
cylindra  j^-unfi'nfängermantcl 
m.;  —  kotla  Sv'ifelbetleibung 
./. ;  2)  ©eefajan  m. 

Plaszcza,  -czy,  pl.  -cze,  sf. 


ieber  platte  ober  Breite  gifd^, 
©döoHe  /.,  }\Iunber  /. 

Plaszczak,  -a,  pl,  -i,  sm. 
flacf)e§,  auf  fceiben  ©eiten  be= 
I;aueneä  §o[j. 

Plaszczek,  -czka,  pZ. 
-czki,  sm.  ©eefifd^  w.,  ©pie» 
gelfi^d^  m. 

Plaszczenica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  leinenes  (Svabtud^  n. 

Plaszczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
^ßtatteis  j(.,  gemeine  ©:^olIe/., 
©tad^elrod^e  /. 

Plaszczowy,  adi.  SRantel'. 

Plaszczyc,  va.  imperf. 
etiöag  plattöi'üäen,  ^yd^tagen, 
ftac^  mad^en;  ziemia  jest  ku 
biegunom  splaszczona  Sie  @rbe 
ift  on  ben  ^oten  obgeplattet; 
—  sie,  vr.  imperf.  fic^  er« 
niebrigen,  fid^  btidEen,  fid^  flad§ 
mad^en;  —  sie  przed  kim  t)or 
jmnbm  ftiedien. 

Plaszczyca,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  Sßanje  /. ;  =  Pluskwa. 

Plaszczyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
dim.  ü.  Pkszcz ;  1)  üJJäntelc^en 
n. ;  2)  ©d^ein  m.,  ^Oorroonb  tn., 
2lnjtrtd^  m.;  pod  -kiem  cuoty 
unter  bem  Sedfmantel  ber 
S^ugenb. 

Plaszczyna,  -ny,  ^jZ.  -ny, 
sf.  ein  armfetiger  3Rante(  m. 

Plaszczyzna,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  gläc^e  /.,  ebene  /.;  — 
sniegu  ©c^neetel^ne  /. ;  — 
podstawowa  ©runbebene  /. 

Plat,  -u,  2)1.  -y,  sm.  1)  iiap= 
pen  m.,  ©tücE  §aber;  2;  ^Ud) 
n.,  statte/.;  3)  Sa^hmg /., 
So^n  w.,  ©olb  VI.;  jezyk  w  — 
davvac  jemanb  für  (Selb  »er« 
tcibtgen. 

Piata,  -y,  pl.  -y,  sf.  1)  = 
plat  3);  2)  —  w  krajiiiku 
5?ranäUfte  /.  (Slrd^iteltur). 

Plata6,  -tarn,  -talem,  va. 
imperf.  1)  f palten,  auf f palten, 
auffd}ii^en;  2)  figle  —  tolle 
©treirfje  mad^en,  jpielen. 

Platek,  -tka,  lü.  -tki,  sm. 
Süppchen  n.,  ^Wdi^tw  n.,  {yleö» 
d^on  n. ;  idzie  jak  z  -tk  i  eä  gel^t 
toie  gcfd^miert,  nad)  SBunfdj; 
—  sniegu  ©c^neeflocl'e/'. ;  dim. 
Platuszek,  -szka,  pl.  -szki, 
sm. 

Platew,  -twi,  pl.  -twie,  sf. 
S)ad)pfettc  /. ;  —  grzbietowa 
I  girftpfettc  /. 


Platewka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©c^cit  n.  $o(j. 

Platka,  -tki,  pl.  -tki,  sf. 
Salilung  /.,  iöejatilung  /. 

Platkonog,  -noga,  pl.  -nogi, 
sm.  ai>  äff  er  treter  w.,  Sisfibi^ 
m. 

Platkowy,  adi.  in  33lätt= 
d^en,  in  2äppc^en. 

Platnerz  -a,  pl.  -e,  sm. 
Sßaffenfrfjmieb  7n.,  ^arnifc^» 
mac^cr  m.,  5ßlattner  w.,  3-"S= 
fc^mieb  m. 

Platnia,  -ni,  pl.  -nie,  ,<tf. 
—  kowadla  ^ammerbal^n  f., 
.^ammerpinnc  /. 

Platnik,  -a,  pl.  -nicy,  sm. 
3al&tmeiftec  m.,  2lu§jäl)ler  m. 

Platnosc,  -^ci,  sing.  tant. 
sf.  3al)tbarfeit  /. 

Ptatny,  adi.  1)  befolbet, 
bejal^It;  2)  lo^nenb,   gafjlbar. 

Platwa,  -wy,  p>^-  -wy,  sf. 
1)  5tö&e/.,!e)ot5fIöBe/.;  2) 
©ad^fc^iuelle  /.,  2)a^ftu^t= 
fc^roeHe/.,  3JJaurerlatte /. 

Plaw,  -n,  pl.  -y,  sm.  1) 
SBaffergefd^öpf  «.,  äBaffertier 
n.,  ©c^altiec  n.\  2)  ©c^if= 
fen  w.,  ©d^iffa^rt  /. ;  3)  -y 
bie  ©d^roimm^öljer,  bic  ba§ 
9le^  über  bem  SDdaffer  l^alten; 
w  —  fd^rotmmenb. 

Plawaczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©d)a)immgurtel  m. 

Plawiarnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  ©c^Iammftube  /. 

Plawiarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©d)tämmer  m. 

Plawiö,  -wie,  -witem,  I.  va. 
imperf.  1)  fc^roemmen ;  —  cza- 
rovvuice  eine  ^ej:e  bic  SBaffcr= 
probe  beftel)en  laffen ;  2)  gu 
Sßaffer  roegfc^affen,  fd^iffen; 
3)  —  kruszce  WetaÜe  fc^mcl= 
jen  laffen,  fd^lämmen ;  4)  — 
sie,  vr.  imperf.  I^inüber= 
fc^roimmen. 

Plawica,  -ey,  pl.  -ce,  sf. 
©d^iff  n. 

Plawidlo,  -la,  pl.  -la,  sn. 
©c^lammtrüdEe  /'.,  ©d^lamm» 
lüfte  /.  [gelforl  m. 

Plawik,  -a,  pl.  -i,  sm.  2ln= 

Plawnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
©icbertrog  m. 

Plawnisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  ©d^[amml)erb  m.\  —  ni- 
clioine  ©tofc^crb  n.\  —  zamia- 
talne  Äe^rl)erb  n. 


Plawny 


21 


Plonny 


Plawny,  adi. ;  Plawno, 
adv.  fc^ifftar,  )d)i[fenb. 

Piaz,  -n,  yl.  -y,  sm.  ])  ©c» 
roürm  n.,  £urc^  m.,  2Im^i^ibie 
/. ;  2)  bie  f[act;e  iHtJige  /. ;  -em 
mit  bcr  flauen  Minge,  mit 
ber  flad^en  Seite;  puscic  co 
-em  l^inQe[}en  laffeit,  burd^  bie 
g-inger  fe^en;  3j  '•ßlattfletn  m., 
Cluabetftein  m. 

Plazac,  -zatn,  -zalem,  va. 
imperf.  friedjeiT. 

Plazowac,  -uje,  -walem 
va.  im^yerf.  mit  bcr  flachen 
Älirge  fctiager. 

Plciowy,  adv.Q,i\6)lt6)il\6)\ 
cLoroby  -we  ®cfc^[ecf)tgftant= 
Reiten  /.  pl. 

Pleö,  plci,  pl.  pJcJe,  .9/. 
1)  ©efc§lccf)t  n.;  —  piekna 
baä  fd)öne  ©cfdEiIed^t;  2_)'@c= 
ftditSfatbc  /.,  §QUt/.,2;einl  m. 

Pleszka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
ein  fleiner  %\cl^. 

Pleszne,  -go,  sing.  tant. 
gli'tltraut  n. 

Plet,  -u,  pl.  -y,  sw.  g-toB 
m.,  j^IoBbaiim  ni. 

Pleto-wnik,  -a,  p/.  -5,  sm. 
§oI;(fIöfeer  »?. 

Pletwa,  sf.,  Pletwisty, 
ftefie:  Plytwa,  PJytwisty. 

Plocha,  -tliy,  p?.  -cby,  «/. 
1)  Sü-eterfanm»?.,  aOOeberblatt 
lt.;  "J)  femin.  ron  PJochy. 

Plochacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
glüagoogel  »?.;  —  gorry  211= 
petifänget  m.;  —  pokrzywni- 
ca  SBrauncÜe  /". 

Plochliwosc,  -sei,  sing. 
tant.  sf.  Unbeftanb  m.,  £eid)t= 
finn  m.,  glatterfiaftigfeit  /., 
®cf)iid^terr|^eit/. 

Plochliwy,  adi.  Plochli- 
"wie,  adv.  unbcftönbig,  flüd^s 
tig,  [eidjt,  fc^cu,  j^iid)tern. 

TlochosCj-ci,  sing. iant.  sf. 
=-  Plochliwosc. 

Plochowiec,  -wca,  pl. 
-wce,  sm.  DIeonber  m.,  2ox= 
Beerrrfe  /. 

Plochy,  adi.',  Plochli-wy, 
adi. ;  Plocho,  PlocMiwie, 
adv.  flüt!^ttg,  unbefomim, 
f(altet^aff,  futc^tfam,  fc^eu, 
eitel,  jd;uiatf). 

Plocica,  fiel^e:  Pioc. 

Plocina,  -ny,  2^?.  -ry,  sf. 
@eflc4t  n.,  gred)te  /. 

Ploc,  -c',  2I.  -cie,  .ff. ;  Plo- 


cica, -cy,  2)1.  -ce,  sf. ;  Plotka, 
-ki,  p?. -ki,  .v\5piö^e/.,2BeiB= 
fifcft  w?.,  JJotauge  «. 

Plodniczek,  -czka,  pl. 
-czki,  s»z.  ©amerbel^älter  ber 
3if)i3o[permen,  Salg  w.,  ©{aub= 
6eutel  w.  ber  männlichen  SKoog» 
bliite,  gd^einfru(^t  /. 

Plodnolist,  -u,  ^j?.  -y,  sm. 
(bryopbylluni)  fübafiati[d)er 
biäblätiriger  ^albftraud^  m. 

Plodny,  adi. ;  Plodno,  Plo- 
dnie,  adv.  fruchtbar;  -ny  pi- 
sarz  ein  fruc^tfiarer  ©d^rift= 
[letter. 

Plodonosny,  adi. ;  Plodo- 
rodny,  adv.  fruc^ltragenb, 
fruc^terjeugenb,  frucf)tbrin= 
genb. 

Plodozmian,-u,sm.3^ru(^t» 
roedbfel  m. 

Plodozmienny,  adi.  ne 
gospodarstwo  grud^lmcd^jel^ 
n)itt[($aft  /. 

Ploducha,  -chy,  pl.  -chy, 
sf.  eine  Auf),  bie  gefalbt  Ijat. 

Plodzenie,    -nia,  pl.   -nia 

SM.  3f"!^""S  /• 

Plodziciel,  -a,  j;?.  -e,  sm. 
Jenaer  m.  ßtjeuger  m. 

Plodzi6,  -dze,  dzisz,  -dzi- 
l'em,  va.  imperf.  1)  jcugen, 
etjeugen;  —  sie  vr.  \\6)  Der- 
meieren  (burc^  ^«"öung);  2) 
j^ernorbringen,  etfinnen. 

Plodzieniec,  -lica,  pl.  -uce, 
sm.  Sößacbtelroeisen  m. 

Plodzien,  -duia,  pl.  -dnie, 
sm.  SHanneätrcue  /. 

Plodzisamiec,  -mca,  pl. 
-mce,  sm.  SU]a(b^irfd)!raut  n. 
Srcnnftaut  n. 

Plodzist,  -tu,  sing.  tant. 
sm.  SBir.terjroiebd  m. 

Plodzisz,  -fza,  sing.  tant. 
sm.  =  PJlodzisamiec. 

Plodziszek,  -szka,  sing, 
tant.  sm.  SBalbtaud^  m.,  SDBi(b= 
faudö  m. 

Plomieniak,  -a,  pl.  -5,  sm. 
giammenofen  m.,  Umid^mcr^» 
ofen  m. 

Plomienic,  -nie,  -nisz,  -ni, 
-niferr,  ta.  imperf.;  Plo- 
mieniec,  -nieje,  -nialem,  vn. 
imperf.  flammen,  frammig 
madien,  rcetben,  entflammen. 

Plomienisty,  adi.  PJo- 
tnienny,  adi.  Plomieniscie, 
Plomiennie,  adv.  gfamme n=, 


feuetig;    -ny    piec   fjlamm», 
3ugofen. 

Plomiennik,  -a,  pl.  -5,  sm. 
@geltrout  n. 

Plomienny,  fit^e:  Plo- 
mienisty. 

Plomienczyk,  -a,  pl.  -i, 
sm.  1)  geuer|tein  w.,  geuer=> 
nelfc/.,  toteä  |)immclävj)5lein, 
SerufalemSbrume  /.,  5«=" 
rufaremäfteuj  n.;  '■i)  Kernen»- 
flecötc  /. 

Plomyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  j^lämmd^en  n. ;  —  aw.  Elmy 
@t.  ©rmöfeuer;  2)  rotgelber 
aSernftein  m.;  3)  glammen= 
blume /.,  ?5«"«i^l'w[t^^  /•'»  ^) 
2Jianbragora  /.,  Saw6ci=/ 
aUraunmursel  f. 

Plon^c,  -ne,  -nalem,  va. 
imperf.  1)  flammen,  in  5[am= 
men  ftel^en,  00m  gcuer  oer= 
Sel^rt  merben;  2)  entbrennen, 
auBer  fid^  fein. 

Plonia,  fie^e :  Pion. 

Plonica,  -cy  pl.  -ce,  sf. 
1)  baumlofer  SBeibepla^,  2llm 
f.,  2IIp_  /.;  2)  ©djarrad^  m. 

Plonic,  -nie,  -nilem,  va. 
imperf.  1)  unfrud^tbar  machen, 
auslrodtnen;  2)  —  sie  vr.  rot 
n;  erben. 

Ploniec,  -nieje,  -nialem, 
vn.  iwperf.  unfruchtbar  rcer» 
ben,  burd^  ju  gro^e  §i^e  bie 
grud^tfarfeit  »erHeren. 

Plonina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. ; 
Plonia,  -ni,  pl.  -nie,  sf.,  ein 
Irodener  unftud^tbarcr  ^oben. 

Plonipka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©paltfäbler  m.  (Stemodia). 

Plonka,  -ki,  pL  -ki,  sf. 
1)  Sßirbling  m.,  roilber  Dbft= 
bäum  w. ;  2)  ^ftanjling  m., 
^fropfreig  m. 

Plonnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  «aumfAuIe  /.,  ^fla^3= 
garten  -m.;  2)  Äa^enroebel  m.; 
—  wodriy  rolny  Änötcric^  m  , 
SOBegetrilt  m.\  3)  Saubmoog» 
gatturg  /.,  (polytrichen);  — 
pospolity  gotbener  äBibetton. 

Plonnosc,  -sti,  sing.  tant. 
sf  ])  Unfruc^tbarfeit  f\  2) 
Sßergeblidifeit  /".,  (Sitelfeit  /. 

Plonny,  adi.  Plonnie,  adv. 
1)  unftud)tbar,  bürr;  2)  Teer 
ungcgrünbet,  oergeblic^,  eitet; 
3) -na  ziemia  taube  Sibe  /",  totcä 
©ebirge  n. ;    -na  ruda  füufer 


Plön 


Flyng-c 


3iüidE)er  m.,  toter  ©ang  m.; 
4)  —  macica  eine  (S(|ling= 
pflanje  (Tamus  communis). 

Plön,  -ni,  pl.  -nie,  Plonia, 
-ni,  pl.  -nie,  sf.  SSlenbe  /"., 
(giöiDul^ne  /■. 

Plosa,  -sy,  pl.  -sy,  s/.  1) 
Slrfermafj  «.,  {yelbftrid)  w.  im 
SBttlbe,  ^rut  /: ;  2)  ©tabeifen  n. 

Ploskon, -ni,^?.  -nie,  sm. 
^immel  tn.,  männlicher  ^anf. 

Ploskur,  -ru,  sing.  tant. 
sm. ;  Ploskurnica,  -ey,  sinr/. 
tant.  sf.  breitätjrigcä  2)infel= 
forn  n. 

Ploszczycznik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  Sninxenblatt  n. 

Ploszczyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
eifernc  ©pi^e  beS  ^feileä  /"., 
©e^te  /. 

Ploszyö,  -sze,  -szytem,  va. 
imperf.  jc^euc|en,  oerfd^euc^en, 
fc^eu  madE)en,  —  sie  vr.  fd^eu 
rcerben. 

Ploszydlo,  =  StraszydJo. 

Plot,  -u,  pl.  -y,  sm.  3aun 
«?.,  g-Ccc^tjaun  »j.;   ^etfe  /. ; 

—  kolowy  3ttun  JK.,  ^fai)[= 
gaun  m. ;  —  przeciwsniezny 
©c^neefc^uhgaun  ?k.  ;  —  ple- 
ciony  ^ürbung  /.,  gefIod;tene 
SBanb  /.;  —  iywy  przeciw- 
finieÄiiy    ©i^neefd)u^^ede    f.] 

—  wiklinowy,  uamulny, 
©(^lidfjaun  »w. ;  -tem  idzie 
tratwa  ba§  glo^  fd^iöimmt 
quer  über  auf  ber  ©eite;  trzy- 
mac  sie  jak  pijanj'^  -u  Don 
ctroag  nid^t  ablaffen;  kolo  -u 
cliodzic  um  ben  örei  I)erum= 
gelten. 

Plotek,  -tka,  pl.  -tki,  sm. 
1)  ein  Heiner  ^auw]  2)  ^euer= 
fc^irm  w.  auf  bcm  5'offe;  3) 
])i:otki  pil.  ©offnen  gum  gan-- 
gen  ber  §afel^iir)ner. 

Ploten,  =  Pl'atew. 

Plotka,  =  Pfoc.    . 

Plowa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
taubcg  ©ftreibe  n. 

Plowaty,  adi.  etrcaö  fal^I- 
gelb. 

Plowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  93lei=,  ©ilberglatte  /. 

Plowieö;  -wieje,  -wialem, 
vn.  imperf.  1)  bleid^gelb,  fa[)t 
tterben;  2)  bie  %(xxit  t)er= 
lieren,  fdjiefjen. 

Plowoki'usz,  -sza,^;Z.  -sze, 
sm.  %\\)[txi  n. 


Plowosc,  -sei,  sinff.  tant. 
sf    ^-o^irjeU  /.,   g-albigfeit  /. 

Plowy,  adi.  1)  bteid^gelb, 
faI)lb[onb;  2)  »erf^offen. 

Ploz,  -u,  pl.  -y,  sm.; 
Ploza,  -zy,  pl.  -zy,  sf.  1) 
Äufe  /.,  ©ciitütenfufe  /.; 
©d^Iittenbaum  m.;  2)  iBtab" 
etfen  «. 

Plozic,  Plozyc  sig,  -iq, 
-zylem,  vr.  imperf.  j   fried^en. 

Plocienko,  -ka,  p?.  -ka, 
S7L  1)  feine  Seinraanb/.;  2) 
SriHid^  m.,  gebrudtc  bunte 
Seinroanb  /. 

Plocienkowy,  adi.  Sin» 
nen»,  ®riUtd^=. 

Plociennica,  -cy,  pl.  -ee, 
sf.  1)  Seinraanbnteberlage  /., 
i?einraanbgen)ö(be  «.;  2)  2ein=- 
roanbrod'  m. 

Plocienniczka,  -k\,pl.  -ki, 
sf.  SeiniDanbtueberin  /. 

Plociennik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
Seinroanbroeber  m.,  Seinroanb= 
j^önbler  m. 

Plocienny,  adi.  Sdnroanb^, 
Sinnen». 

Ploczek,  -czka,  pl.  -czki,  sm. 
©runäfc^er »??.,  SBajc^arbeiier  m. 

Ploczka,  -ki,  2)1-  -ki,  sf. 
1)  äßafc^roeil  n.,  aBäfc^e  /., 
6r;TOäfd^e;  2)  ©püttreg  m. 

Ploczkarz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  SBafclarbeiter  m.,  äßafc^= 
junqe  ni. 

Plocznica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
SBafd^fra^e  /".jur  erjrcintgung. 

Ploczyflak,  -a,  pl  -i,  s?h. 
©ubetfoü)  m.,  Äüd^eniunge  in. 

Ploczywas,  -a,  pl.  -y,  s/w. 
©aufauö  wj  9Jofetitte[  m. 

Plod,  plodu,  pl.  ptody,  sm. 
1)  grud)t/.,  fieibegfruc^t  f-, 
—  niedonoszony  ^yrüfigeburt 
/".;  2)  (grjeugniä  «.,  Sruc^t/. ; 
•y  ziemiie  ©rberjeugniffe  ^jZ., 
(Srbfcüd)te  pl.,  (grbprobuttc 
pl. ;  3)  i^eiftung  /. ;  4)  5Rac^- 
fomme  m.,  9Jad^fommenfd^aft 
/.,  föefd)Ied)t  n. 

Plokaö,  Pliikaö,  ptiicze, 
pluczesz,  plucze,  ober  pfiikam, 
plukasz,  pluka,  plukalt^m, 
fd)n)emmen,  fcl^raeifen,  fpülcn, 
rcafc^en;—  gardto  gurgeln. 

Plökanie,  Plukanie,  -nia, 
pl.  -nia,  sn.  1)  ©urgeln  n., 
©püten  n. ;  2)  ©urgetroaffer  n. 

Plökanka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 


1)  (Sc^trog   V!.;    2)    ©urgel^ 
rcaffer  n. 

Plotniany,  fiet^e:  Plo- 
cienny. 

Plotno,  =-na,  2^^-  -'^^,  sn. 
Seina)anb/.,  Sinnen  n. ;  blady 
jak  —  blafe  lüie  Seinroanb; 
—  druciane  2>ro[)tga5e  /. 

Pluca,  fiel^e;  Pluco. 

Plucka,  -cek,  jj?.  tant.  sn. 
fdm^ijelpl;  ©efc^linge  n. 

Plucnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
1)  ©d^uppenfted&te/. ;  2)  —  i8- 
landzka  iilänbifd^eö  aj}oo§  n. 

Plucnik,  -a,  sing.  tant. 
sm.  Sungenfraut  n.,  Sungen= 
flegle  /'.,  Sungenmooä  n., 
Saumhinge  /.,  ©eetunge  /. 

Plucny,  adi.  Sungen= ;  cho- 
roba  -na   Sungenfranttjeit  /. 

Pluco,  -ca,  pl.  -ca,  ptac, 
sn.  Sungenftüget  m.;  p)lnr.  -ca 
Sunge  /. ;  zapalenie  ptac 
Sungencntjünbung  /. ;  miec 
mocne  -ca  eine  gute  Sunge 
^aben. 

Plug,  -a,  ^)Z.  -i,  sm. 
^flug  VI. 

Plugowy,  adi.  ^ftug=. 

Plukac,  Plukanie,  fiel^e: 
Plökac,  Plökanie. 

Pluzka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Saitenl^älter  m.,  ©aitenfeft  n. 

Pluzny,  adi.  ^flug§=, 
$flug=;  -e  Äelazo  ^ftugcifen 
n.,  ^flugfd^ar  /'. 

Pluzyca,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
5pflug  VI.  mit  |)anblöabcn. 

Pluzyc,  -5;e,  -iylem,  I.  vn. 
iminrf.  gelten,  SOäert  l^aben,  im 
2lnfe^en  fein ;  II.  —  komu  vn. 
imperf.  jmnbm  günftig,  er= 
fpriefilid^,  juträgüd)  fein;  III. 
—  sie  vr.  imperf.  gebeiijen, 
gut  fortlommcn,  geraten. 

Pluzysko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
1)  '.|JfluggeftelI  n.\  2)  ein  \)<i%= 
Itdöcr  aiter  5j]f[ug. 

Plyn,  -u,  2yl-  -y,  sm.  g^tüf- 
fi;ifeit  /.,  flüjfiger  ©toff  m. 

Plynac,  -ne,  -niesz,  -nie, 
-nal  m,  vn.  imperf.  1)  fliegen, 
ftrömcn,  rinnen;  krew  -nie  mu 
z  nosa  ba§  SSIut  rinnt  i^m  j 
au§  ber  Slafc;  ir'oAlo  jui  nie 
-nie  bie  Quelle  fliefjt  ntc^t 
metjr;  2)  fd^roimmen,  fc^iffen, 
üom  äßaffcr  getragen  werben; 
de.ska  ku  nam  -nie  t)o3  S3rett 
!üiumt  auf  un§  jugefd^room- 


Piynienie 


23 


Pobicie 


tncn:  3)  —  czems  ettü.  mit  fid^ 
führen;  kraj  mlekiem  i  mio- 
dem  -nacy  ein  Sanb,  roo  3Jii(cö 
unb  ^onii?  ftie^t;  4)  z_  toba 
ini  mile  -na  chwile  mit  bir 
Derael^t  mir  öie  Qdt  angenel^m. 
Piynienie,  -nia,  sing.  taut, 
sn.  glie^en  n.,  2](u§(auf  m. ; 

—  sokow  ©aftauälauf  m. 
Plynnosc,    -i,    sing.    tant. 

sf.  1)  §Iüffig!eit  /. ;  2)  2iqui= 
bität/.;  3)  ©eläufiflifeit /. 

Piynny,  adi.]  Plynnie, 
adv.  1)  flü[fig,  flieöenb ;  2)  ge= 
räufig. 

Piynomiar,  -u,  pl.  -j,  sm. 
glüfftgfeitgroage  / 

Plyn,  -ia,  pl.  -nie  sm.  ®at= 
tung  ber  Sßeid^fci^tDanätrebfe 
(Albunea), 

Plyt,  -u,  pl.  -y,  sm.  11  eine 
bünne,  fd)arfe  j?Iäc^e  /. ;  2) 
^ünä  m.\  3)  «piattftein  w., 
Quaberftein  w.;  —  ciosany 
S8tucf)ftein  m.\  4)  —  parowy 
glofe  m. 

Plyta,  -ty,  pl.  -ty,  sf.  1) 
?j]Iatte  /.;  —  ogniskowa 
^erbptatte  f. ;  —  resoru  3;rag= 
feberplatte  /.;  —  naciskowa 
^tefeblatt  n.;  2)  -ty  pl.  — 
ciosane  Stuc^ftein  w. ;  — 
ciosane     twarde     j^'^''^^    V^- » 

—  wapienne  Äalf fteinfliefe  pl. ; 
3)  ber  innere  SRaum  beä  ©iefe» 
ofenä. 

Plytkawy,  a(Zi.  etroag  ftad^. 

Plytki,  arft. ;  Plytko,  adv. 
flacö,  feiert,  nic^t  tief. 

Plytkosc, -i,  sing.  tant.  sf. 
©eid^tigfeit  /.,  %[a^l)t\i  f. 

Plytnice,  -tnic,  plur.  tant. 
sf.  ©c^iüimmbänfe  pl. 

Plytwa,  -viy,j}l.  -wy,  sf.  1) 
gloHe/. ;  2)  ©c^roimm^aut/. 

Plytwisty,«'//.  mit  ^  [offen, 
mit  einer  ©c^roimm^aut  Der= 
fet)en. 

Plywacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©d^TDimmer  m.,  ©c^rocber  m., 
Sauc^s,  2öaffer!äfec  m. 

Plywaczka,  -kl,  pl.  -ki,  sf. 
1)  ©c^TOemme /. ;  2)  ©d^n)im=» 
metin/.;  3)  ©c^roimmgürtel  »t. 

Plywac,  -warn,  -walem,  vn. 
imperf.  f^roimmen;  drzewo 
pJywa  po  wodzie  ba§  ^olj 
fdiroimmt  auf  bem  SBaffer; 
oczy  -waja  wefzach  bie  2lugen 
f^roimmen  in  2;ränen ;  kluski 


-waja  w  masle  bie  Stö^e 
fc^roimmen  in  33utter. 

Plywak,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
©d)roimmer  w. ;  2)  ©d)roimm= 
ftein  m.\  3)   ©c^roimmer   m., 
SBaffergefd^roinbigleitämeffer 
m.,  äßaffecftanbäeiger  m. 

Plywalnia,  -ni,  pl.  =nie, 
sf.  ©c^iüimmanftatt ./. 

Plywanie,  -nia,  sing.  tant. 
sn. ;  ©d^roimincn  n. ;  sztuka 
-nia  ©ct)roimm!unft  /. 

Plywny,  adi.   ©dbn)tmm=. 

Pneumatyczny,  adi. ; 

Pneumatycznie,  adv.  pneu= 
matifi^,  2utt=. 

Pniak,-a,  ^jZ.  -i,  sm.  ©triinf 
m.,  ©tumpf  m.,  ©tammenbe  n., 
ber  bicfe  ©tocf  eineö  ©traucfteä, 
ein  obgel^auener  Äto^;  dim. 
Pniaczek. 

Pniakowaty,  adi.  au§ 
Dielen  ©tümpfen  beftel^enb , 
©tumpf=,   ftumpfarttg. 

Pniakowy,  adi.;  Pniowy, 
adi.  ®tamm=,  Stumpf». 

Pniewie,  -wia,  sing.  tant. 
sn.  ©efträucö  n. 

Pniewisty,  adi.  ftraud^ig. 

Pniowe,  -go,  sing.  tant. 
sn.  ©tammgelD  «.,  Stnnjeife» 
getb  n. 

Pniowy,  ftel^e  Pniakowy. 

Po,  praep.  auf,  in,  nac^,  ju, 
big,  an,  über,  von,  mit,  bei; 
1)  auf,  in,  chodzic  —  linie  auf 
bem  ©eil  ge^en;  chodzic  — 
pokoju,  mieseie  im^iTumcr,  in 
ber  ©tabt  [)erumge[)en;  biegac 

—  ulicy  auf  ber  ©trafie  Iger« 
umtaufen;  chodzic  — koscio- 
lach  ßird)en  befud^en;  —  nocy 
in  ber  Stacht,  bei  ?lac^t;  2)  nac^, 
bei,  ju;  jeden  —  drugim  einer 
na^  bem  anbern;  jestem  — 
sniadaniu  id^  bin  nad^  bem 
(Jrül^ftüd;  to  mi  zostalo  — 
ojcu  baä  ift  mir  nac^  meinem 
SSater  geblieben ;  —  niewczasie 
jurUnjeit,  jur  unrichtigen  3«it; 

—  ksiezycu   bei   2)Jonbfdt)ein; 

—  chwili  nac^  einer  jßeile; 
juz  —  Dinie  eS  ift  au§  mit 
mir,  id^  bin  nertoren;  3)  biä, 
um',  —  kolana  biä  ju  ben 
5^men;  mam  tego  —  uszy  ic^ 
l^abe  eä  fatt;  isc  —  wode  um 
2öaffer  gelten;  4)  —  polsku 
polnifd^ ;  —  niemiecku  beutfd^ ; 

—  Staremu  nac^  alter  ©itte. 


nad^  altem  S3raud^ ;  —  drodze 
unter iregä;  —  co?  nioju;  — 
raz  ostatni  jum  te^tenmat; 
cöz  mi  —  tem  roaö  liegt  mir 
baran;  —  dzis  dzien  biö  jum 
heutigen  2:age;  —  dwoch  jroei 
unb  jroei;  nie  pokazat  nie 
—  sobie  er  Iie&  fid^  nidE)tä  an» 
merfen;  dat  kazdemu  — 
koronie  er  gab  jebem  eine 
^rone;  —  nitce  dojdziesz  do 
Webka  bcr  gaben  flirrt  jum 
Änäuel;  —  gtosio  poznac  go 
man  ernennt  i^n  an  ber  ©tim* 
me;  a  ty  tu  —  co?  roa§  ^aft 
bu  l^ier  3u  fud^en?  —  czemu? 
raie  teuer?  nie  —  tem  nid^tä 
roert;  —  calych  nocach  ganje 
Dläd^te  i^inburc^. 

Po,  eine  ^artifel  in  ber  3«=' 
fammenfegung  mit  3eitn)ör= 
tem  bebeutet:  ein  roenig,  nad^ 
unb  nac^,  oiel,  eine  SJtenge; 
bilbet  potlenbcte  Qixt  3um  33ei= 
fpiel:  zabijac  va.  imperf.', 
Pozabijac,  va.  perf. 

Pobajac,  -jam,  -jaJem,  va. 
imperf.  Dtet  nac^einanber 
fc^roa^cn,  Dorptaubern. 

Pobalamucic,  -ce,  -cisz, 
-citem,  va.  perf.  Dernjirren, 
üerroirrt  mad^en;  ben  Äopf 
Derbrel^en. 

Pobaraszkowac,  -kuje, 
-walem,  vn.  perf.  ein  menig 
fd^äfern,  fic§  ein  bifed^en  luftig 
unteri^alten. 

Pobawic,  -wie,  -witem,  1) 
vn.  perf.  —  gdzie  irgenb= 
roo  üerroeiten,  oerbleiben;  2) 
va.  imperf.  —  kogo  jmnbn 
lurjroeiien,  unteröaUen;  3)  — 
sie  vr  fi^  ein  roenig  unter* 
l^atten,  amüftcren. 

Pobazgrac,  -ram,  -raJem, 
va.  perf.  ein  roenig  fri^eln, 
genug  tiinfubetn,  befd^mieren. 

Pobekiwac,  -kuje,  -watem, 
va.  imperf  von  '^tii  ju  ^t\i 
medEcrn. 

Pobial,  -u,  pl.  -y,  sm.;  Po- 
biala,  -ly,  i^l.  -ly,  sf.  Serjin» 
nung  /.,  ©lofur  im  Innern 
ber  2;öpfe. 

Pobicie,  -cia,  pl.  -cia,  sn. 
1)  bie  Sebedfung  be§  SDad^eä, 
Da§,  roomit  eä  gebedt  ift;  2) 
©c^tagen  «.,  Sefiegcn  «.;  — 
nieprzyjaciela  ber  ©teg  Über 
ben  gctnb. 


PobiiS 


24 


Pobratymiec 


Pobic,  -bije,  -bijesz,  -bilem, 
va.  perf.;  Poliijac,  -jam,  -ja- 
terr.,  va.  imperf.  1)  f^fa= 
gen,  beficgen;  2)  prügeln, 
t)urd)pcüfteln,  burc^^auen;  3) 
nieber^auen,  töten,  erfd^Iagen; 
4)  ein),  eintreiben,  einfd^togen-, 
—  beczke  Steifen  um  ein  ga^ 
legen-  —'dach  baä  Za<^  mit 
©d)inbern  betfcn;  5)  —  sie 
vr.  fic^  untereinotiber  fc^tagen, 
raufen;  -bili  sie  eö  i[t  jum 
^anbgemenge  gelommen. 

Pobiedz,  Pobiegn^c,  Po- 
bieze6,-gne,-gniesz,-gleiii,t'a. 
perf.;  Pobiegac,  -gam,  -ga- 
Jem,  va.  imperf.  I^inlaufen, 
l^inter  imnbm  laufen;  —  po 
CO  etiDttö  ju  f)oIen  taufen. 

Pobiedowa6,  -duje,  -do- 
walem,  in.  imperf.  3lot 
leiben,  fic^  quälen. 

Pobieg,  -n,  pl.  -i,  sm.  1) 
etreifjug  m.,  fiineiren  «.;  2) 
-i,  pl.  £auf=,  2;rittbretter  auf 
bem  93orb  ber  ^4uBfcf)iffe. 

Pobiegac,  fitl^e  Pobiedz. 

Pobiegla,  adi.   —  krowa  1  fidjt  /. 
eine  träd^ticic  Äu^.  1     Poblaziiwy 

Pobiegna6,  fief)e:  Pobiedz. 

Pobielacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 

1)  %ün(i)<t  m.,  2lnftrcid)er  tm.; 

2)  ©lafierer  m.,  SSerjinner  m. 
Pobielac,  -lam,  -lalem,  va. 

imperf;  Pobieli6,  -le,  -l.lem, 
va.  perf.  1)  raeifeen,  mit  n)ei= 
^er  garbe,  überjiefien,  tündjen, 
anftrcid,er. ;  2)  glafieren,  Ber= 
gieren;  —  sie  vr.  fid^  rcei^ 
mad^en. 

Pobielanie,  -nia,  sing.  tant. 
sn.  1)  SBcifeen  n.,  Sündjen  n.; 
2)  aSerginnen  n. 

Pobieli6,  fiel^e:  Pobielac. 

Pobielony,  adi.  gen)ei|t. 

Pobiera6,  -lam,  -r.lem,  va. 
imperf.  1)  begleiten;  —  pen- 
pye®e^altbejicf)en;2)  —  uau- 
ke' Untetrid^t  gcnitfecn. 

Pobierki,  -kow,  pluv.  tant. 
3(larf)Icfe /.,  S(u§fftul^  OT. 

Pobiesiadowa6,  -duje,  -wa- 


Pobijak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Älcpfftange  beä  ^'6\)Ui^  f, 
©dilägel  w. 

Pobijanie,  -nia,  sing.  tant. 
sn.  33efd)lagen  w. 

Pobitka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  i) 
«Rieberlage /.;  2)  ©d^fag  m.; 
3)  Slegenbad^  n.  über  einem 
©c^iffe. 

Pobladly,  adi.  btetd^  ge= 
roorben. 

Pobladn^c,  Pobledn^c, 
Pobledniec,  -ne,  -niesz,  -dlem, 
vn.  perf  blei^,  bla^  rocrben, 
erb[eid)en,  erblaffen. 

Poblizki,  adi.  no^e  gelegen, 
nabe,  iitl^efti^enb. 

Pobliz,  -a,  sing.  tant.  sm. 
m^t  /.;  geiDÖ^nlic^  btofe  w 
poblizu  in  ber  9fä^e. 

Poblazac,  zam,  -ialem, 
vn.  imperf.  natf)fef)cn,  SRad^» 
fic^t  [)Qben,  nadific^tig  fein, 
burdö  bie  ginger  fc{)en. 

Poblaz:anie,  -nia,  s??.3^ad)= 
fidit  /. 

Poblazliwosc,  -i,  sf.  5Rad^= 


adi.  Pobla- 
zliwie,  adv.  nad;fid)tig. 

Poblaznic,  -nie,  -nisz,  -ni- 
leir,  va.  perf  betören,  jum 
«Rarren  machen;  —  sie  fidö 
lädierlt^  nioc^en. 

Pobl^dzic,  -dze,  -dziJem, 
vn.  perf.  fid^  irren,  einen  gcf)l* 
tritt  mad^en, 

Poblocic,  -ce,  -cisz,  -ci- 
ieir,  va.  perf.  foltg  madjen, 
mit  ©trafeenfot  befubetn. 
Poblocony,  adi.  !otig. 
Poblogoslawic,  -w  e,  wisz, 
-wilen',  va.  unb  vn.  perf. 
feonen,  ben  ©egen  aeben. 

Poblysk,  -11,  pl  M,  sm.  1) 
©ct)iirmfr  m.,  abpraHenber 
©lans;  2)  SBUl5  m. 

Pobocz,  Pobok,  adv.  jur 
©eite. 

Pobocze,  czn.  pl.  -cza,  sn. 
1)  Sanfett  n.,  »ernte /;  — 
drogigtro^enbünfettn  ,€d;ot 


}em,  vn.  perf  eine  3eitlang   teibanf/.;  2)  trf)lagbaum  m.J- 


Poboczny,  adi.  ©eiten=,. 
3'Jeben=;  rztczy  -ue  3leben= 
fad)en  pl. 

Pobojczyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Sabeftod  m. 

Pobojowisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  ©c^lac^lfelb  n.,  2ßalftatt/. 
Pobok,  -u,  pl.  -i,  sm.  Sffianb 
/.,  Ulme  f.,  ©tofe  ?M.;  -» 
przodka  Drtftöfse  pl.',  — 
sztolni  ©toQenulmen  pl.\  — 
szjbu  ©^ac|tftD|e  pl. 

Poborca,  -ly,  pl.  -cy,  sm. 

©teucreinnel^mer  m.\  —  obwo- 

dowy  5?rei§fteuereinnel)mer  m. 

Poborczy,  Poborowy,  adi. 

©teuer'. 

Poborgowaö,  -guje,-gujesz,, 
-wflem,  va.  perf.  borgen,  auf 
$8org  geben,  mljmen. 
Poborny,  adi.  fteuerbar. 
Poborowac,  -ruje,  -walem, 
va.  perf.  fteuern,'  ©teuer 
jablen. 

Poborowy,  adi.  ©teuer--. 
Pobosc,  -bodze,   -bodziesz^ 
-bodleir,    va.     perf.,     floficn, 
rceiter  ftofienb  treiben. 

Poboznosc,  -i,  sing.  tant. 
sf  g-römmigfeit  /. 

Pobozny,  adi.\  Poboznie, 
adv.  fromm,  ttnbädt)tig, 

Poboj,  -boju,  pl.  -boje,  sm. 
gemi^el  n.,  -lieber läge /. 

Pobor, -born,  pl.  -bory,  6/«. 
©teuer/.,  2lbgabe  /.  =  poda- 
tek; —  wdjska,  —  Äolnieiza 
9lt!ruticrung/.,'älffcntierurg/., 
2;ruiipenau§l)et)ung  /. 

Pobrac,  -bioie,  -bieizesz, 
-bralem,  va.  [  erf  alleä  roeg» 
nebmen ;  —  z  soba  niitncl)mcn, 

—  iolnitrza  affcnttertn,  re« 
frutieren,  Siuppen  ausbeben; 

—  pleuiadze  @elb  cinf  äff  leren,, 
f offen;  —  sie,  vr.  f\d)  mitein= 
unter  iierfjtiraten. 

Pobranie,  -nia,  sing.  tant. 
sn.  eiiifaffierung  /.;  Siefru« 
tieruiig  /. ;  —  sie  Sßeri^eiratuns 


bon!eltiertn 
Pobiezeö,  fie^e:  Pobitdz, 
Pobietny,    adi  ;    Pobie- 

znie,  adv.  beiläufig,  flüchtig; 

przegladi  alem  to  -nie  ic^  ^abe 

eg  flüAtig'burd^gefel^en.^ 
Pobijac,  fiel;e:  Pobic. 


Poböcznica  -<v  vi  -c  sf  I      Pobrata6  si§, -tan), -tatim, 

3   ©eitenqangm.;   4)  ©fitcn=  ^"J,*^?^^"."^^"-        , 
äimmer  n!;  6)  Seifd)läferin  f.       Pobratei,    Pobratymczy, 

Pobocznik,    -a,    ^7.    -iry,  cid>.     Dermanfct,     betreunöet, 

ober  -i,  sm.    1)  ©eiten-,  3li'  ftammücrroanbt,  üerbrubeit. 
btnmann  m. ;  2)  Seitenarm  m.       Pobratymiec,    -mca,    pl 


Pobratymstwo 


25 


Pochlaniad 


-mcy,  sm.  ^erjetiSfteunb  m., 
©lammüerroatibter  »M.,®tanim= 
firuber  m. 

Pobratymstwo,  -wa,  Po- 
braterstwo,  -wa,  shig.  tant. 
sn.  93rubet((^aft  /.,  Stamm« 
»erroanbtfdöaft  /. 

Pobredzic,-dze,-dzileni,  va. 
;perf.  fafeln,  Unfinn  fpredien ; 
einen  !Uinen  aSerfio^  fiege^m, 
gegen  etro.  »er  fto^en,einen  g-cl^I= 
tritt  tun. 

Pobroczyc,  -cze,  -c/ysz, 
-czylen^,  va.  perf.  mit  Sölut 
betoetn. 

Pobrodzic,  -dze,  -dzisz, 
-dz  lern,  in.  perf.  ^inmaten, 
eine  3«it[ang  im  SßQffer  maten. 

Pobroic,  -roje,  -loisz,  -roi- 
iexn,  va.  perf.  »itl  Ü6el  nadE)= 
einanber  anrichten. 

Pobrozdzic,  -dzp,  -dzisz, 
-dziJeni,  va.  perf.  1)  gurd^en 
nac^einanbcr  fiinjif  l^en ;  2) 
oerl^ceienb  turctjftrdfen,  ter= 
fjecren,  »erroüflen ;  3)  S3ernJtr= 
rung,  Unheil  antidjten;  4) 
einen  Strid^  burc^  bie  ^Icd^» 
nung  madjen. 

Pobrudzic,  -dze,  -disz,  -dzi- 
ltm,ta.perf.  jd^mii^tg  mad^en, 
Befd^mußen. 

Pobrykac,  -kam,  -kaleni, 
vn.  perf.]  Pobrykiwad,  -knje, 
-walem,  vn.  iwperf.  mut= 
miHig  i^itun  fpringen,  au6ge= 
loffen  fein,  fic^  gütlt^  tun. 

Pobryzgac,  -gam,  -galeir, 
va.  perf.  befpri^en. 

Pobrz§kac,  -kam,  -ka?z, 
-kalem,  vn.  perf;  Pobrz§- 
kiwac,  -knje,  -kiwaltm,  vn. 
imperf.  ein  bisrfien  tlimpein, 
ein  ©eUimpcr  mad^en. 

Pobrzeze,  -ia,  pl.  -za,  sn. 
©iftabe  n.,  jRüfle  /.,  ©tranb 
m.,  ©eftabf-,  Äüftenlanb  n. 

Pobrzezne,  -ie»o,  sivgr. 
tant.  s}t.  Ufet'',  ©tranbgttb  n. 

Pobrzeznosc,  -',  Pobrze- 
gowosc,  -c-7,  stiiff.  tant.  sf. 
bie   Soge  am  Ufer. 

Pobrzezny,  adi.;  Pobrze- 
znie,  adv.  iiüften»,  ©tratib'^. 
Pobudka,  -ki,  pü.  -ki,  ff. 
1)  3iciä  m.,  eintrieb  m.,  33e= 
rccggruiib  m.,  alnfporn  m., 
SSeranlaffung/.;  2)3flepeiCe/., 
SÖJcdflieb  n. 

Pobudlina,  -ny,  sing.  (atit. 


sf    gül^lfraut    n.,  oftinbifd)e 
©auerfleeaottung. 

Pobudliwosc,  -ci,  pl.  -ci,sf. 
Srreflbarfeit  /. 

Pobudowa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf.  33aulirf)feit /. 

Pobudowac,  -duje,  -walem, 
va.  perf.  bebauen,  »iet  nad^= 
einanber  Bauen;  —  sie,  vr. 
fidö  anbauen,  ein  |)au§  bauen. 

Pobudzac,  -dzam,  -dzasz, 
-dzalem,  va.  imperf-^  Pobu- 
dzic,  -dze,  -dz. lern,  va.  perf. 
1)  aufraetfen,  errcetfen;  2)  an= 
treiben,  ermuntern,  beroegen, 
anfpornen. 

Pobudzanie,  Pobudzenie, 
-nia,  sn.  Slnreijen  «.,  Slnfpor« 
nen  n. 

Pobujac,  -jaro,  -jt.lem,  vn. 
perf.  l)erumftattern,  fc^n)är= 
men,  bie  grei^eit  geniefien. 

Pobuntowac,  -tuje,  -walem, 
va.  perf.   aufreihen,  auffielen. 

Poburzac,  -rzam,  -rzaiem, 
va.  imperf.  \  Poburzyc, -ize, 
-izytem,  va.  perf.  l)  einö  na^ 
bem  anberen  jeiftören,  Der= 
roüften;  2)  aufbringen,  auf= 
l^e^en,  aufregen. 

Poburzyciel,  Poburzy- 
cielka,  fie^e:  Podburzjciel. 

Pobutwie6,-wifje,  -wialem 
vn.  faul,  morfd^  raerben. 

Pobyc,  -bede,  -bedziesz, 
-bjJem,  vn.perf;  Pobywac, 
-warn,  -walem,  v.  tterat.  im- 
perf. eine  ^eitto^S  ütrraeilen, 
ftd)  auffiaUen. 

Pobyt,  -u,  sing.  tant.  sm. 
2Iufen;[)alt  m.,  SBeilen  n., 
Serroetlen  n.\  =  miejsce  -u 
2lufcnt{)aItöort  m. 

Pobywac,  fieBe :  Pobyc. 

Pocalowac,  -luje,  -w;  lern, 
va.  perf.  lüffen,  einen  Äufi 
geben. 

Pocalowanie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  Äufe  m. ;  z  -niem  leki 
mit  |)anbfu^,  mit  2^an!bar= 
feit. 

Pocalunek,  -nku,  pl.  -Lki, 
sm.  Kufe  m.,  üiifed)en  n. 

Pocapic,  -pie,  -pilem,  va. 
perf.  eibafdien.  crraijdEicn. 

Pocechowac,   -cLuje,    wa- 
lem,   ta.    perf.    mit    einim 
■  3«id;en     Der|ef)en,     jeid^nen; 
eidben. 
I      Pocenie    si§,    -nia,    sivg. 


tant.  sn.  ©d^iüiljcn  «.;  —  mi- 
lerza   Sd&iuiöen  be§  äJJeilerä. 

Pochelpic  sif ,  -pie,  -piiem, 
vn.  perf.  fid^  brüften,  roic^lij 
madjen. 

Pochew,  fiel^e:  Pocbwa. 

Pochewka,  -ki,^?. -ki,  s/". 
Futteral  «.,  Scheibe  /.,  Äapfet 
/. ;  —  kwiatowa  Slütenfc|etbe 
/.,   Safg   »?.,    iBälgetein  n.; 

—  rostkowa  SBur^eifc^eibe  /.; 

—  piorkowa  ©(^eibe  beä 
^rattfeberd)enä  f. 

Pochewkowaty,  adi. 

fdieibenförmig. 

Pochewkowy,  adi.  ©c^ei« 
ben*. 

Pochgdozyö,  4e,  -Äylem, 
va.  perf.  (aöes  nad^einanber) 
reinigen. 

Pochlebca,  -cy,  pl.  -cy^ 
sm.  ©djmeid^Icr  m.,  2;cEer=' 
iecfer  m.;  —  podly,  bezwsty- 
dny  ©peid^ellcdfer  m. 

Pochlebczy,  adi.  ©d^meid^» 
Ier=. 

Pochlebiacz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  Fochlel'CH. 

Pochlebiac,  -biam.  -bia- 
lem,  vn.  imperf.:,  Pochlebic,. 
-bie,  -bitem,  vn.  perf.  fdt)mei= 
d)eln;  to  -bia  jego  piöznosci 
baä  fd^meid^elt  jeinir  (Sigen» 
liebe. 

Pochlebianie,  -nis,  sing, 
tant.  sn.  ©rt)meid)eln  n. 

Pochlebnica,  -er,  pl.  -cr^ 
sf.  ©dimeic^Ierin  /.;  Po- 
chlebnisia,  dini. 

Pochlebniczek,  -czka,  pL 
-c/ki,  sm.  =  Pochlebca. 

PocMebny,  adi.  Pochle- 
bnie,  adv.  jdimei(^leri|c^, 
fdmetdieltiüft. 

Pochlebstwo,  -wn,  pl. 
-wp,  sn.  ©dmeic^letei. 

Pochlubic,  sie,  -bie,  -bisz, 
-bilem,  vs.  perf.  ]iä)  jur  (Sl^iC 
anredinin,  fic^  tiifjmcn. 

Pochlubka,  -ki,  pl.  -kJ,  sf. 
■^irafilerei  /.,  -Huljmreberei  /. 

Pochlaniac,  -niam,  -uia- 
lem,  va.  imperf',  PocMoDac, 
-ne,  -niesz,  -Lalem,  va.  perf. 
per|df)Iiiigen,  üerfc^luden,  auf- 
netimen ;  ogii  n  wszybtko  -chlo- 
üalbaä  geuer  ptrje^tte  aüee; 
zajecia  -chlania  wszystek 
czas  möj  Sefc^äfligungen  nc^» 
men  aUe  meine  S>^it  in  2ln' 


Pochlanianie 


26 


Pochwiac 


jprud^,  abforötfren  mic^  gänj= 
Itcö. 

Pochlanianie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  S>er[c^üngen; —  ga- 
zu   przez    plyn    3lbforption  /. 

Pochlon,  -a,  ])l.  -j,  sm. 
S5te[frafe  m. 

Pochlonac,  fiefje:  Pochta- 
niac. 

Pochmiel,  -u,  pl.  -e,  sm. 
Sierraufc^  m. 

Pochmielac,  Pochmieliö, 
fiel^e:  Podchmielac,  Pod- 
chmielic. 

Pochmurniec,  -nieje,  -nie- 
jesz,  -niHtem,  v7i.  iniperf. 
trüBe,  umroötft  roerben. 

Pochmurnosc,  -sei,  sing. 
tant.  1)  Srübe  /.,  UmiBÖI!t= 
\)i\i  f.;  2)  finftereä,  büftereä 
SBcicn. 

Pochmurny.  adi.  Po- 
chmurno,  Pochmurnie,  adv. 
1)  trüOe,  ummöttt;  -rno  sie 
robi  cä  roicb  tcüb;;  2)  firtfter, 
büfter. 

Pochmurzyc,  fiel^e:  Za- 
chmurzyc. 

Pochoc,  -ci,  pl.  -cie,  sf. 
finntic^e  Setbenjctiaft,  finn-- 
iicöcr  ^tteb  m.;  =  Chuc. 

Pochod,  Pochod,  -du,  pl. 
-dy,  sm.  1)  (Sang  ?)i.,  SRattci^ 
m.,  3113  *«•  i  2)  Ursprung  m., 
Sibftammung  /. 

Pochodnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  %add  f.;  —  smolowa 
5ßec^=,  Sötnbfacf  er  f.,  Seuc^te/. ; 
Pochodenka,  Pochodnicz- 
ka,  dim. 

Pochodnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
1)  g'Jtf'^^träger  ?».;  2)  ein 
Drangegeroäcbö  (Humicum). 

Pochoduiowy,  adi.  j^-adel«. 

Poclffob^sc,  -sei,  sing, 
tant.  sjfcolöftammung  /. 

Pocixiny,  adi.  abgeleitet, 
abftammenb. 

Pochodowaö,  -duje,  -wa- 
lena,  vn.  perf.  offenen  Seib 
l^aben,  miften. 

Pochodzenie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  Slbltamntung  /.,  Ur= 
fptung  m.,  öerfunft  /. 

Pochodzic,  -dze,  -dzisz, 
-dziiem  vn.  per/.  1)  —  sobie 
ein  roenig  f)erumge^en,  auf 
unb  ab  ge^cti,  fpajieren; 
—  za  czem  roegen  etraaä 
l^erutngefien;  2)  [tammen,  ab» 


ftammen,  l^erlommcn,  ent= 
|prin(]en,  ^errü^ren;  -dzi  ze 
szlaciity  er  ftammt  00m  2löe[ 
ab;  siiad  to  -dzi,  ze?  roiefo 
fommt  h,  ba§?;  3)  —  w 
czems  ctroaä  (oon  Äleibern) 
tragen;  -dzi  rok  w  tych  bu- 
tacb  er  roirb  biefe  ©t^uf)e  ein 
Qafir  traaen. 

Pochodzistosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  aibfc^üffigfeit/.,  2lb= 
Inxng  m. 

Pochodzisty,  adi.  ab» 
fc{)üffig,  abfjängtg. 

Pochop,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
2ln)'a§  m.,  2ln[auf  m. ;  2)  i8e= 
roeggrunb  m.,  SCnta^  m.,  2ln= 
trieb  m. ;  z  wlasnego  -u  auä 
eigenem  eintrieb;  3)  ©ifer  m. 

Pochopnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  1)  gäfjigf  eit  /.,  @efrf)icf = 
liAfeit  /. ;  2)  ©eneigt^eit  /. 

Pochopny,  adi.  Pocho- 
pnie,  adv.  gefd&idt,  geneigt, 
frifd^,  munter. 

Pochorowac,  sie,  -ruje,  -ru- 
jesz,  -walem,  vr.  perf.  Po- 
chorzec,  -eje,  •al'em  vn.perf. 
nar&einanber  franf  werben. 

Pochowac,  -warn,  -walem, 
va.pe.rf. ;  1)  alleö  aufberoai^ren, 
ouf^eben,  Derfted'en,  Berber= 
gen ;  2)  —  kogo  j[mnbn  be= 
graben,  beerbigen. 

Pochowanie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  1)  Segraben  n.,  Secr= 
bigung  /. ;  2)  35erftec£en  n. 

Pochowek,  -wka,  pl.  -wki, 
sm.  33egräbni§  n.;  58er= 
[teä  n. 

Pochramiac,  -miam,  -mia- 
Jem,    va.    unb    vn.    imperf. ; 
Pochromic,  -mie,  -railim,  va. 
unb  vn  perf.  1)  iä.^men,  laf)m  j 
madjen;  2)  ein  rcenig  f;infen. ' 

Pochrapac,      -pic,     -pisz, 
-patem,    vn.  perf. ;    Pochra-  1 
pywaö,    vn.    iterat.   ein  bi^:  j 
c^eu  fcf)narc^en,  fcönauben.       1 

Pochrona,  -ny,  pl.  -ny,  1 
sf.  '^u\Ux6)i^Qxi  m. ;  dim.  1 
Pochronka. 

Pochronid,  -nie,  -nisz.  -ni- 
Jem,  va.  perf. ;  Pochraniac,  \ 
-niam,    -uiaJem,   va.    imperf.  ' 
beroal^ren,  befc^ü^en,  '^\x\i\xi)i } 
geroi^ren.  | 

Poclirypn^6,  -ne,  -nalem 
vn.  p-rf.  \)i\\zx  roerben. 

Pochrzciö,  -chrzcze, 


-ebrzeisz,  -chrzcitem,  va. 
perf.  nac^einanber  taufen. 

Pochrzepcizna,Pochrzyp- 
cizna,  -ny,  pl,  -ny,  sf.  Oa§ 
©tiicf  jroifc^en  ben  beiben 
©cbutterbtättern. 

Pochrzesnica,  -y,  pl.  -e 
sf.  bie  (Setaufte,  (roeibltd^eg) 
2;aufftnb. 

Pochrzesnik,  -niak,  -a, 
pl.  -cy,  sm.,  ber  ©etaufte 
(männlid^pg)  Tauffinb. 

Pochrzyn,  -n,  pl.  -y,  sm. 
3)amärDur3et  /. 

Pochrzypazna,  fiel^e:  Po- 
chrzepcizna. 

Pochuchn%c,  -ne,  -niesz, 
-naleni,  va.  perf. ;  Pochu- 
ch.ywac,  -chuje,  -eliiwalem, 
va.  imperf.  ant)aucl^en. 

Pochudn^c,  -ne,  -niesz, 
-dlem,  vn.  perf.  magerer 
roerben,   abmagern,   abjelren. 

Pochutnik,  -a,  ^j^.  -ki,  sm. 
©djraubenbaum  m 

Pochutniwac,  Pochutny- 
wac,  -Quje,  -waJetn,  vn. 
imperf.  jauc^jen,  froI)(o3en, 
friji)tid)e  ©ebärben  machen. 

Pochwa,  -\vy,  pl.  -wy,  sf. 

1)  ©ct)cibj  /.,  äUefferfd^eibe/., 
2)egenfd^eibe  f. ;  miecz  dobyc  z 
-wy  ben  Segen  au§  ber  ©d^eibe 
,^te[)en;  2)  —  macicy  ©c^eibc, 
3Kutterfd)eibe/.;  3)  —  myszki 
'2Ku5fe[[)aut  /;  4)  —  u  ko- 
nia  S(^roanjriemen  to.  ;  — 
u  z3zbla  ©^oBbafg  beä  ®e= 
treibet  to.  ;  5)  ^lütfe  f.\  —  do 
choragiewek^arjnenfutteraln.; 

—  do  pily  ©ägenfutterat  n. ; 

—  imadla  ©tf^raubenftodE^ülfe 
/.;  —  toporu  söeilfutteral  n., 
3li'tfutteral  n.;  —  zasuwy 
(^ül^rungä^ülfe  /.  eineä  ^m= 
get^. 

Pochwalaö,  -!am,  -lalem, 
va.  imperf. ;  Pochwali6,  -le, 
-lisz,  -lilem,  va.  perf.  1)  (be=) 
[oben,  Sob  erteilen;  2)  bitti- 
gen, gut^eifeen. 

Pochwalny,  adi.  1)  SoB»  ; 
'•^reiö=;  list  —  Öelobung§= 
fd)reibert  n.,  S^renbiplom  «. ; 

2)  =  chwalebny. 
Pochwala,  -l'y,  pl.  -ly,  sf. 

Sob  n.,  Setobung  /. 

Pochwia6,  -wieje,  -wiejesz, 
-wiaieno,  vn.  perf. ;  Pochwie- 
wa6,  -warn,  -walem,  vn.  im- 


Pochwiatka 


27 


Pociemnieö 


¥■ 


pacfen, 

—    za 

greifen; 

-y,   sm. 


per/,     ein    bi^c^en 
rütteln  an  etro. 

Pochwiatka,  -ki,  ^;?.  -ki, 
-s/.  (coleus)  eine  Sippcn&[u= 
mengattung  aromatifc^er  §at6= 
ftcäud^er. 

Pochwica.  -cy,  pl  -ce, 
nf.  iSIumenfc^ett  n. 

Pochwila,   -11,  2}l.  -le, 
2BeiIe  f. 

Pochwisciel,  -a,  2^^-  '^j 
sm. ;  Pochwist,  -u,  pZ.  -y,  sm. 
faufcnber  9Btnb. 

Pochwodziob,  -a,  2^^-  -yj 
SOT.  ©c^eiöenoogel  m. 

Pochwowaty,  adi.  fd^eis 
benartig. 

Pochwowy,  adi.  ©d^eiben«. 

Pochwycenie,  -nia,  sn. 
(Sefanc»ennaf)me  /.;  grEiafc^en 
tu.    (Ergreifen  n. 

Pochwycic,  -ce,  -cisz,  -ci- 
lem,  va.  per/. ;  Pochwytac, 
-tarn,  -taiem,  va.  imperf. 
ergreifen,  erfiafd^en, 
nac^  ctroiä  greifen; 
orez  in  bin  Söiffen 
2)  auf=,  erfaffen. 

Pochwyt,    -u,  pl 
1)  (Srgreifen  n.,  /Haub  7M.,'5ctng 
m. ;  2)  öanbfiabe  /. 

Pochwytay,  adi.  t?ang= ; 
-ne  nozyce  gangfi^ere  f. 

Pochy,  -chow,  s.  pl.  tant. 
Ißjc^föppel  m.,   (Stampfer  m. 

Pochyba,  -by,  sing.  tant. 
sf.,  gv't)[)ci^Iagen  n.,  SSerfe^ten 
n. ;  bez  -by  jrüeifetso^nc,  un= 
fe^föar. 

Pochybek,  -bka,  pl.  -bki, 
sm.  ajjanneäblut  n.,  ötut^eil 
m. 

Pochybnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Srügtidjfeit  /.,  ^if)i= 
Barfett  /. 

Pochybny,  adi.  Pochy- 
bnie,  adi.  1)  trüglid^,  fef)I= 
fc^lagmb,  ungeiüip;  2j  irrig, 
feöler^aft. 

Pochychotac,  -tarn,  -ta- 
iem,  vn.  per/,  ein  wenig 
fiebern. 

Pochylac,  -lam,  -lal^m,  va. 
imperf.-.,  Pochylic.  -le,  -li- 
letn,  va.  perf.  neigen,  büden, 
beugen;  —  sie  vr.  fid^  bilden, 
neigen;  zbozi  sie  -la  ba§ 
©etreibc  lagert  ft^". 

Pochylenie,  -nia,  sing, 
tant.sn.  ^Jleigung  f.,  Beugung/. 


roadeln,  [      Pochylisty,    adi.     neig=, 
beugbar. 

Pochylnia.    -ni,    pl.    -nie, 
sf.  iöremäberg  m.,  33cem§njeg 


Pochylony,  adi.  gebeugt. 

Pochyl,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Slbbang  m. 

Pochylosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  3[bic^uffigfeit/.,2Ib[)ang  m., 
fc^iefe  Sbenc  /.;  —  gor  S3ö= 
fc^ung  /.,   (SebirgäabfaH   w. ; 

—  drogi  ©efätte  pl.,  5aII  w., 
Steigung  /. 

Pochyly,  adi.  Pochylo, 
adv.  1)  fc^ief;  2)  abfjäiigii}, 
abfc^üfftg;  3)  geJcümmt,  ge= 
beugt,  niebrig;  na  -le  drzewo 
kozy  skacza  über  uiebrtge 
Steige  ^üpfen  alte  §unbe. 

Pochynac,  -ne,  -naJem, 
vn.  perf.  ftolpem  unb  fallen. 

Pochytrzec,  -trzeje,  -trza- 
Jem,  vn.  perf.  jc^lauer  rajr= 
ben. 

Pociask,  -u,  p'.  -i,  sm. 
Scftiammfrüde  /.,  Schaufel  /. 

Pociac,  potne,  potniesz, 
-ciatem,  va.  perf.-.,  Pocinac, 
-aam,  -nal;m,  va.  imperf. \ 
jerfd^neiöen,  in  ©tüde  fdjnei» 
ben,  umbauen. 

Pociag,  -u,  pl.  -i,  sm.  1) 
2trtaief)ung  f.,  ^Reigunj  f., 
Sßeij  w.;  ozuje  w  sobie  wielki 

—  do  niej  icf)  fü^te  mid^  ftarf 
ju  i^r  r;ingepgen;  2)  ^uj  w., 
3iei)en  n.;  —  piora  g-ebet= 
äug  m.,  geberftri^  m.\  3) 
3ug  m.,  (Si)enbal^U3ug ;  — 
blyskawiczny  $8Ii|?ug;  — by- 
dlecy  3Sief|jU3;  —  dworski 
|»ofäug;  — mieszany  gemifc^ter 
3ug; — kuryarskifturier^ug;  — 
nadzwyczajay  (S^'tra=,  Sepa= 
rat5ug;  —  osobowy  ^erfo' 
nenjug ;  —  pospieszny  Schnell», 
(Sttjug;  —  rjboezy  2lrbeitä= 
jug;  —  sanitarny  Sajarett», 
Sanitätäjug  —  spacerowyiJer« 
gnügungäjug;  —  towarowy 
Safts  ©äterjug;  —  chybit  do- 
biegu  bering t)at  ben2tnfc^(ufi 
»erfäumt;  —  wykoleii  sie 
ber  3i'9  ift  entgleift. 

Pociagacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
3ng§ftarige  f. 

Pociagac,  -gam,  -galem, 
va.  imperf.;  Poci^gnac, 
-ne,  -nalem,  va.  perf.  1)  ^tn« 


äieöen,  in  bie  Sänge  jie[)en, 
äiefjen;  2)  jief)en,  einen  S"3 
tun;  —  do  siebie  an  fi(^  äie= 
^en;  —  ze  soba  tntt  fid) 
3ie[)en;  3)  am  Zthtn  bleiben 
(Don  einem  ©d^road^en,  ßran^ 
fen);  moze  jeszcze  rok  -gnie 
er  fann  nod^  ein  '^a.[)X  leben ; 
4)  beftrei(^cn;  —  sie  vr.  ftc^ 
befinen,  auSbe^nen. 

Pociagajacy,  adi.  ^injie» 
i  [jenb,  an5tet)eno. 

Pociaglosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  i^dnglid^Ieit  /. 

Pociagly,  adi.  Poci%gle, 
adv.  lätigltc^. 

Pociagnigcie,  -cia,  sing, 
tant.  sn.  Strich  m.,  Qieiitn  «; 

—  piorem,  pedzlem  geber», 
'^infelftrid^  m. 

Pociagowy,  adi.  3ug="/ 
2;rain^;"kon  —  ^ugpfei^b  «.; 
lina  -wa  Qi^g^^Ctn-  /• 

Pociazac,  -zam,  -zaiem, 
va.  imperf.  aHeä  ab pfänben, 
n)cgne[)men. 

Pocichnac,  -ne,  -niesz, 
-chJem,  vn.  perf.  nac^etnanber 
üerriummen,  fi:^  beruf/igen. 

Pocichu,  adv.  im  [tiHen, 
ftia. 

Pocic  sig,  -ce,  -cisz,  -ci- 
Jem,  vr.  impsrf.  fd^mi^en. 

Pociec.  -cieke,  -cieczesz, 
-ciekiera,  vn.  perf.  I^inftiefeen, 
l^erabfiie^en,      f)eroorqueCen; 

—  po  czatns  über  etroaä 
rinnen,  flicken. 

Pociecha,  -cby,  pl.  -ehy, 
sf.  1)  Sroft  m.  :  sJowa  -cby 
aßorte  beä  2;rofteä;  2)  Jvreube 
f.,  SSergnügen  n.\  chowa  sie  na 
-che  rodzic6w  er  gebeizt  jur 
greube  fetner  Sftern;  3)  ©pa§ 
m.,  (Srgö^üc^feit  /. ;  mam 
z  nim  tysiac  -ciech  id^  fjabe 
taufenbfadien  ©pa^  mit  ii;m. 

Pocielnica,  fiefie:  Pocil- 
nica. 

Pociem, -cmu,  sm.  SunTef- 
^eit  /.,  bunfter  Drt  m. 

Pociemku,  po  ciemku, 
adv.  in  ber  SunJel^nt,  im 
gtnftern. 

Pociemnic,  -nie,  -uisz, 
-nifem,  va.  perf.  buntler 
mad^en,oerbunIeIn,  oerfinftern. 

Pociemnie6,  -nieje,  -nie- 
jesz,  -niatem,  vn.  perf.  bunfel, 
finfter  werben. 


Pocierac 


28 


Poczgstowac 


Pocierac,  -ram.  -rasz, 
-raiem,  xa.  impcrf. ;  Potrzec, 
-tre,  -tize?z,  -tarJ'ero,  la.  per  f. 

1)  n)ifc|en,  reiben,  rad^  utib 
nac^  jerceibcn;  bereiten, 
beftreicöcn;  2)  jurüctfe^en, 
oeräc^lüc^  bel^anbeln. 

Pocieranie,  -ni«,  ]jI.  nip, 
Pofarcie,  -cia,  pl.  -cia  sn. 
bleiben  n.,  33eftreid^en,  a3e= 
reiben  n.,  ^Reibung  /. 

Pocierpiec,  -pie,  -pisz, 
-pialem,  vn.  pcrf.  eine  ^i\i= 
lang  bulben,  leiben,  ©cbulD 
f)aben. 

Pocierpin,  -u,  sm.  (bello- 
nia  aspera)  bitterer,  ^i'\U 
Iräftiger  ©trauc^  SBeftinbienö. 

Pocierpnac,  -ne,  -niesz, 
-natem,  tn.  perf.  ffeif,  fturr 
rcerben. 

Pociesac.  Pociosa6,  -sam, 
-salem,  va.  perf.;  Pociosy- 
wac,  -suje,  -watem,  ta.  im- 
perf.;  1)  bejin.mern,  be^aien; 

2)  beffern,  feilen. 
Pociosanie,     -uia,     sing. 

tant.  sn.  Sefeilen  n.,  Sejim^ 
ntern  n. 

Pocieszac,  -szam,  -szafz, 
-szaiero,  va.  imperf.;  Po- 
cieszyc,  -sze,  -.'zy^z,  -szy- 
*em,  va.  perf.  ttcften,  ^^roft 
fpenben. 

Pocieszajacy,  adi.  iEroft 
fpenbcnb,  trcitücb,  erfreulich. 

Pocieszalny,  adi.  %xo\U, 
Äonbo[eris=. 

Pocieszny,  adi.  Pociesz- 
uie,  öf/r.  eigö^Iicf),  poj[ierlicf), 
broßig,  fdjtiurrig. 

Pocieszyciel,  -a,  pl.  -e, 
sm.  2:röfler  m. 

Pocieszycielka,  -Vj,  pl. 
-ki,  sf.  Sröftetin  /. 

Pocieszyc,  fit  l^e :  Pociet  z«c. 

Poci§cie,  -cia,  sing.  tant. 
sn.  Qn'itMiln  n. 

Pocifgiel,  -gla,  pl.-g\e,sm. 
1)  Knieriemen  m.;  2)  ©tange 
/.  nim  2tuf=  uiib  3"n^oti)f"- 

Pociety,  adi.  jerflücfelt. 

Pocilcica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
Sd^roi^flube  /.,  Sc^raitbab  ?t. 

Pocinek,  -nkii,  pl.  -nki,  2ib* 
fd)ni^el  n. 

Pocisk,  -u,  1,1.  -i,  sm.  1) 
SKurf  m.,  ®efd,o&  n.,  SECurf« 
gefd^o^  n.,  ^ßfeil  m.;  2)  Stidie« 
Ici  }.;  ilrönfung/. 


Pociskac,  -kair,  -kal'em, 
va.  impe?-/.]  PocisDa6,  -ne, 
-nalem,  va.  perf.-.  \)  ttroaS 
brücfen,  aHniöi^lid^  preffcn; 
2)  oHfg  f)inn)erfen. 

Pocisko-wy,     adi.    SDbUrf= 

©Ct!UB=. 

Pocisnac,  fifj^e:  Pociskac. 

Pocisni^cie,  -cia,  pl.  -cia 
sn.  S)rauilrüden  «.,  Sn;(f  m. 

Pccukro"wac,  -kruje,  -wa- 
bern ;  Pocukrzyc,-krze,  -krzy- 
lem,  va.  perf.  jiudein,  mit 
3«der  bfftreuen,  übtrjieten. 

Pccwalowac,  fiel^e:  Cwa- 
lüwac. 

Pocwiartcwac,  -fuje,  -wa- 
lun,  xa.  perf.  vierteilen. 

Poczarowac,-nije,-\v<'iIeni, 
va.  perf.  äße  no^icinanber 
bejaubetn. 

Poczac,  cznp,  -czaleir,  va. 
perf.\  Poczynac,  -nam,  -na- 
ieir,  va.  imperf. ;  1)  anfongen, 
ben  SInfarg  ma^en;  —  pfa' 
kac  ju  meinen  anfangen,  in 
S^ränen  ausbrechen;  'i)  (mp= 
fanden,  fcbrcanger  ruerben. 

Pcczastka,  -kf,  pl.  -ki,  .«/. 
ileine  d^te  /.,  (Jf;renbeiei= 
gung  f. 

Poczatek,  -tku,  pl.  -IkJ, 
sm.  1)  jJlnfarg  m.\  z  -iku, 
anfange;  z -ikiem  nocy  beim 
2lrbru(^  ber  5Rad)t;  -tku  pl. 
Slnfangögrünbc  pl.  (einer 
SBiffenfcboft);  2)  Urfprung  w. 

Pocz^tkodawca,  -cy,  pl. 
-cy,  um.  Ui^efcer  m.,  (Srünber 
m..  Stnreaer  m. 

Poczatkowac,  -kuje,  -wa- 
iem,  va.  unb  vn.  inperf.  l)  bc« 
cirünben,  fd^offcn ;  2)  in  ben 
Slnfärgm  iein. 

Pocz§,tkowy,  adi.  Poczat- 
kowo,  udv.  1)  anfänglich,  3ln' 
fangg= ;  anfangs  2)  ©lemenlar'; 
-we  wiadomcsci  6Iemenlar= 
fcnntniffe  pl.;  liczba  -wa 
@runb=,  SDurKerja^t  /. 

Pocz^tkujg,ca,  -ej,  -e  sf. 
2(nfängerin  /. 

Poczatkuj%cy,  -cego,  pl. 
-cy,  67??.  2lnfängcr  m. 

Poczatnica,  -cy,  sf.  -cy, 
sf.  2(ütta  /. 

Poczatnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
2lnfangö"f;üc!  n.,  gdjliiffet  m. 
(bf§  33of)re:s). 

Pcczcic,     -czcze,     -czcipz, 


-cziilen^,  va.  perf.  —  kogo- 
jmnbn  mit  etm.teefjren,  imntm 
eine  S^re  erraeifen. 

Poczciw,  adi.  fiil^e:  Po- 
czciwy. 

Pcczciwiec,  -wca,  pl.  -wcy, 
im.  ein  guter,  efjtlid^er,  bracer 
33Jann,  eine  t^tlic^e  |)out. 

Poczciwosc,  sei,  sing, 
tant.  sf.  1)  3tt^tfd5affenr)eit  /., 
e(;rlic^feit  /.,  3leblic^feit  /.; 
2)  S^re  /•.;  3)  ebrung  /., 
Sierel^vung  /.,  Sfjrerbictung/. 

Poczciwy,  Poczciw,  adi. 
Poczciwie,  adv.  icc^ifc^affen, 
efirlic^;  jakem  -czciw  bei 
meiner  S^re;  2)  el;rfcar  8) 
ai  flänbig. 

Poczekac,  -kam,  -kaletr, 
vn.  perf.  roartcn ;  -kaj  no 
rcarte  nur! 

Poczerniac,  -niam,  -n'a- 
lem,  ta.  imperf.;  Pcczernic, 
-nie,  -niltiri,  la.  perf.  fc6roär= 
Sen,  fct)raai3  macf;en;  anfc^mär» 
?en,  Derleumbtn. 

Poczerpn^c,  -ne,  -niesz, 
-ualem,  va.  perf.  etm.  fdtjöpfen-, 
l^craiiefctiöpfcn. 

Poczerwieniac,  -niam, 
-Dissz,  va.  impcrf.;  Poczer- 
wienic,  -ijie,  -nilem,  va. 
perf.  röten,  rot  mad^en. 

Poczerwieniec,  -nifje, 
-nij.ltm,  vn.  perf.  rot  tr erben, 
über  unb  über  errölen. 

Poczesne,  Poczestre, 
-go,  sing.  tant.  sn.  '.)  2:rinf= 
gelb  n.;  2)  ©fcnrgefd^cn!  n. 

Poczesnosc,  -sc',  sivg. 
tant.  sf.  ül^re  /.,  6fjircürtig= 
!eit  /.,  Sßeri^rung  /.,  6l^rin= 
be^eigung  /. 

Poczesny,  adi.  Poczesnie, 
adv.  1)  i^renroÜ,  etrbar, 
ad^tungsrcürbig;  2)  anfi^nlidf», 
grofe,  jablreic^. 

Poczestne,  fte5e:Pocze.<»Le. 

Poczet,  cztu,  pl.  -(zty, 
sm.  1)  3abr /.,  SHeitie  /.,  2ln= 
ia.\){  f;  2)  Oefolge  n.;  3) 
Kompanie  /. ;    (gcbmabron  / 

Poczetnik,  a,  pl.  -cy,  sm. 
^oblmtifier  7«. 

Poczfcie,  -cia,  j.l.  -cia^ 
SM.  1)  2lnfang  nt.,  ^Beginnen 
n. ;  2)  ßmpfängniö  n.;  nie- 
pokalane  —  bie  unbeflidfle 
ßmpfängni^. 

Poczestowac,  -slujp,  -wa- 


Poczfstunek 


29 


Podatkowy 


leaa,  va.  j)^>'f-i  beroitten,  mit 
etroa§  aufroarten,  trattieren. 

Poczgstunek,  -nku,  pl.  -i, 
sm.  2:raftierung  /. 

Poczmistrz,  -a,  pl.  -e, 
sw.  ''^oftmeifter  m. 

Poczmistrzowa,  -wej,  pl. 
-■.ve,  sf.  ^oftmeiftertn  /. 

Poczta  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
«Poft  /•.,  '^oftamt  n.,  H^oft» 
l^auä  w. ;  -  konna  3intpo[t 
/. ;  —  wozowa  ga^rpoft /. 

Pocztarek,  -rka,  pl.  -rki 
ober  -rkowie,  sm.  ^oftlUon  m., 
^oflfuec^t  m. 

Pocztarnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  $o)tf) alterei  /. 

Pocztarski,  adi.  5ßoft=, 
^jftiaon=;  trabka  -ka  '^i\t' 
tjorit  n. 

Pocztarz,  -rza,  pl.  -rze, 
^/n.  ^)|"t^ alter  7?i. 

Pocztmistrz,  Pocztmi- 
strzowa,  fie^e:  PoczTiistrz, 
Poczmistrzowa. 

Pocztowiec,  -wca,  -wce, 
sm.  Scieftaube/.,  ^jfttaube  f. 

Pocztowy,  aii.  jum  ®e= 
folge,  jur  Sc^roabron  ge= 
t)örig;  $ofl=. 

Poczubic,  -bie,  -bilem,  va. 
pzrf.  beim  Äopf  nehmen.  Beim 
Schopf  padfen;  — sie  vr.  ftcei= 
ten.  ^anöcieinein  roerben. 

Poczucie,  -cia,  pl.  -cia, 
sn.  ©ejü^l  n.,  empfia= 
bung  /. 

Poczuc,  -czuje,  -wafem, 
va.perf.]  Pocznwac,  -warn, 
-walem,  va.  imperf.;  1)  emp' 
finben,  füllen,  Ipücen;  -i)  rie- 
chen, roittecn;  Poczuwac 
sig,  do  czago  vr.  1)  fic^  ^u 
etroaä  gebrungen  füllen,  etro. 
alä  feine  ^flic^t  etfeitnen; 
—  sie  do  obowiazku  fic^  Der= 
pfltd^tet  füllen;'  2)  fid^  ju 
etroaä  5e!ennen,  fic^  fc^ulbig, 
getroffen,  füllten. 

Poczwara,  -ry,  pl.  -ry, 
sf.  ij  eine  gräßliche  ©eftalt 
/.,  ©c^redbilö  n.,  Ungel^euer 
n.,  abfd^eulid^e  ?)3er[on  /., 
aJH&geburt  /.,  5ßopan3;  2) 
©rämter  m.  (g^lebermaugatt). 

Poczwarka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Sarne  /",  ^uppe  eine§ 
ec^metterlin.iä  /.,  ^Ipmpl^e  f. 

Poczwarkowaty,  adi.  lar= 
nenartig. 


Poczwarnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
öjcföriemensunge  /. 

Poczwarowac,  -ruje,  -wa- 
tem,  va.  perf\  Poczwarzyc, 
-rze,  -rzyljm,  va.  imperf, 
Diele  Umftänbe  machen, 
bänbeln. 

Poczworzac,  -rza-n,  -rza- 
tam,  va.  imperf. \  Poczwo- 
rzyc  -rze,  -rzjlem,  va,  perf. 
oeroierfac^en. 

Poczworny,  adi.  oierfad^, 
oierfpännig. 

Poczynac,  fidl^e:  Poczac. 

Poczyscic,  -szcze,  -scisz, 
va.  perf.  atleB  nad)einanber 
pufeen,  reinigen. 

Poczytac,  -tam,  -tal^m, 
va.  perf.;  Poczytywac,  -tuje, 
-tywal^m,  va.  imperf.;  1)  für 
etroa?  erfiären,  anfeilen,  l^il-- 
ten ;  —  komu  za  zasluge  jmnbm 
etroag  olä  SSerbienft  anred^- 
nen;  —  to  sobie  z\  honor 
fic^  juc  6^re  anrechnen;  2,i 
ein"?  3'it^ct"3  lz\tx\. 

Pocwiartowac,  -tuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  üierteiten. 

Pocwiczyc,  -cze,  -czyäz, 
-czyTem,  va.  perf.  ein  bi^:^en 
einü&eii;  burc^prügjln. 

Pocwiertowac,  =  Po- 
cwiartowac. 

Pod,  praep.  mit  gen.  unb 
aV.  1)  unter;  —  stolem 
unter  bem  %\\6)\  —  moja 
opieka  unter  meiner  £)b' 
^ut ;  —  czyiem  dowodztwem? 
unter  roeffen  5lommanbo? 
—  panowaniem  cesarza  unter 
ber  3i^gierung  beä  j?aifer§;  — 
pozorem  unter  bem  SJorroanb; 
2)  gegen;  —  wieczor  gegen 
2l6enb;  3)  ju;  apteka  —  czar- 
nym  orlem  slpotl^efe  junt 
fd^roarjen  Slbler;  gospoda  pod 
gruszka  ©aft^af  jur  S3irne; 
4)  bei;  —  kara  bei  ©träfe; 
w  bitwie  —  Waterloo  in  ber 
©c^lad;t  Bei  SOBaterloo;  bitwa 
pod  Lipskiem  bie  ©c^lad^t  Bei 
i!etPäig. 

Pod,  eine  ^irtifet  in  3"= 
fammenfe^ung  mit  Sfitn^öctern 
bebeutet  etroa :  unter,  ein 
raenig,  j.  S.  podpic  sobie 
ficö  ein  rcenig  beraufc^en. 

Podac,  -dam,  -daJem,  va. 
perf.;  Podawac,  -daje,  -wa- 
lem,  va.    imperf.    1)    reichen. 


barreid^en;  —  reke  bie  §anb 
reicf)en;  2J  bieten,  barbieten; 
-ala  mu  sie  sposobnosc 
eä  bot  ftd^  i^m  bie  ©elegen» 
^eit  (bar) ;  —  komu  te  mysl 
imnbn  auf  ben  ©e'banten 
bringen,  fmöm  einen  ®eban!en 
eingeben;  4)  einreichen,  ein= 
fomtnen;  —  o  zapamoge  um 
eine  Unterftü^ung  einreichen; 
5)  augfe^en;  —  sie  na  po- 
smiewisko  fic§  bem  ©^läd^ter 
aulfe^en;  6)  ein  ©-bot  ma= 
c^en.  Bieten;  7)  —  do  chrztu 
3;aufjeuge  fein;  8)  —  sie  fi^:^ 
neigen,  brefim;  9)  —  sie  za 
kogo  ftc^  für  jmnbn  ausgeben; 
10)  tyt  -  Den  mMixi  teuren, 
fliegen;  —  do  s^olu  fer= 
oieren. 

Podagra,  -z^j,  sing.  tant. 
sf.  ^obagra  n.,  ©ic^t  f. 

Podagrycznik,  -a,  sing, 
ttnt.  sm.  gemeiner  ©ierfd^  m., 
©nßfuB  m.,  ©ei&=,  gtpperletn» 
traut  n. 

Podagryczny,  adi.  gij^t» 
brücf)ig. 

Podagryk,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
5p  .iDagcift  m.,  (Sic^tbrüc^iger  m. 

Podajny,  acZi.  oon  ^aub  ju 
§anb  ge^enb ;  linka  —  Seit= 
jeit  w.,  Saiifleine  /. 

Podaminek,  -nkn,  sing, 
tant.  sm.  Slmmei  m.,  ilo^rcn» 
fümmel  m. 

Podaaie,  -nia,  pl.  -nia,  sn. 
1)  ©efud^  n.,  (ginjabe  /. ;  2) 
Überlieferung  /.,  trabition  /. 

Podarcie,  -cia,  sing  tant. 
sn.  ^nu\%ix\.  11. 

Podarek, -rku,^?. -rki;  Po- 
darunek,  -nku,  pl.  -nki,  sm. 
Öefc^cnf  n. 

Podarzyc,  fie^e:  Poda- 
rowac. 

Podatek,  -tku,  pl.  -tki, 
sm.  ©teuer  /.  2tbgabe  /. ;  — 
(osobisty)  dochodowy  (^ierfo= 
nal:)  ©infommenfteuer;  —  za- 
robkowy  ©rroerbfteuer;  woloy 
od  -tku  fteuerfrei;  ulegly  -tko- 
wi  fteuerpflic^tig. 

Podatkowac,  »kuje,  -ko- 
walem,  va.  imperf.  fteuern, 
Slbgaben  ga^len. 

Podatkowanie,  -nia,  sing. 
'  tant.  sn.  ©teuerf^ftem  n. 
!      Podatkowy,  adi.   ©teuere 
!  Slbgaben». 


Podawacz 


30 


Podchwytka 


Podawacz,  -a,  ^Z.  -e,  S7n. 
^anbtanger  OT.,S?ori)crmann  m. 

Podawac,  fief)e:  Podac. 

Podawaiiie,-nia,s/??5f.  tant. 
Sil.  @inretd)en  «.;  Seroteren  n. 

Podawca,  -cy,  pl.  -cy,  sm. 
ilberretd)er  m.,  Sßerleif)er  m., 
2lntrag[teUer  m. 

Podawczy,  adi.  33c[te[= 
tungä=,  ^ertei^ungäs  (Sin= 
fel5ungö=. 

Podazotan,  -nu,  sm.  Unter= 
jalpetftfäure  /. 

Podbaldaszek,  -pzka,  ?>Z. 
-szki,  S7n.  2lfter=,  Stugbolbe  /. 

Podbarcze,  cza,  lA.  -cza, 
sn.  SSorber»,  SdE)ulter6(att  7?. 
eineä  3Sierfüperg,  Äegel  »j. 
Beim  ^ferbe. 

Podbechtacz,  -cza,  pl. 
-cze,  67«.  2lufl)e^er  7«. 

Podbechtac,  -tam,  -tasz, 
-talem,  va.  per/.;  Podbe- 
chtywac,  -tuje,  -walem,  va. 
imperf.  aufF)ei5en,  an^e^en. 

Podbechtanie,  -nia,  shtg. 
tant.  sn.  2luföe^ung  /. 

Podbereznik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  görfter  m. 

Podbestwiac,  -wiam, 

-wiasz,  -wialem,  va.  imperf.; 
Podbestwic,  -wie,  -wisz, 
-wiiem,  va.  perf.  gegen  jinnbn 
aufbringen. 

Podbial,  -u,  pl.  -y,  sm. 
|)uflattic^  ?w. 

Podbicie,  -cia,  pl.  -cia,  sn. 
1)  Unterjochung  /.;  2)  D6er= 
fu%  m.,  §acre  /.,  5-u|5fef)Ie  /. 

Podbic,  -l)ije,  -biiem,  va. 
per  f.  \  Podbijac,  -jam,  -jalem, 
va.  imperf.  1)  unterjocfien, 
untevraürfig  mad^en ;  2)  —  co 
cEcm  »on  unten  mit  etro. 
auöftf)Iagen,  füttern;  dalem 
plaszcz  —  futrem  i^  I)a6e 
ben  3)JanteI  mit  %d%  füttern 
lafjen;  3)  in  bic  §ö^e  fteigern, 
mef)t  bieten;  4)  —  komu 
oczy  jmnbm  bie  2tugen  6tut' 
rünftig  fotogen;  5)  —  sie  vr. 
fi(6  icftroingen,  emporfdöroingcn. 

Podbiedz,      Podbiegii%6, 
-ne,  -gtem,  va.  perf.\  Podbie- 
gac,     -galem,    va.     imperf. ;  j 
laufenb    nä^cr    fommen,    im 
Saufe  ftc^  näf)ern. 

Podbiegunowy,afZi.^o[ar«. 

Podbieleö,  -lejc,  -lafem, 
vn.  pcrf.  raei^lic^  rcerben. 


[  Podbierac,  -rain,  -ralem, 
va.  im])crf. ;  Podebrac,  -bioi  e, 
-bralem,  va.  perf.  1)  Don 
unten  .etro.  I)etousne()men; 
2)  {\)ix\  ^a\m)  abfcf)öpfen, 
auäne^men ;  (§onig)  av.^^ 
fd^neiben;  3)  ab»,  n)eg= 
fpüfen. 

Podbijacz,  -a,  pl.   -e,  sm. 

1)  Überroältiger  m.;  2)  — 
podkladow  i^tamper  m.,  §au= 
frampenarbeiter  m. 

Podbijac,  1)  fiel^e:  Podbic; 

2)  —  piasek  pod  poklady 
©d^raelfen  mit  ©anb  unter= 
ftoüfen,  unterframpen. 

Podbijak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©d&Iagframpe  7". 

Podbijanie,  -nia,  sing.  tant. 
sn.,  —  pokladow  Unterfram« 
pung  /.,  Unterftopfung  /.;  — 
na  krzyz  IreujroeifeUnterftam« 
pung  f.;  —  w  porecz  reil^en= 
meife  ilnterframpung  /. 

Podbitka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Unterfuttcr  n. 

Podbity,  adi.  1)  gefüttevt; 
2)  untetfoc^t. 

Podbozek,  -zka,j3Z.  -Äki,  sm. 
Halbgott  m. 

Podböj,  -hojiT, pl.  -boje,  sm. 
groberuni^  /.,  Unterjochung/. 

Podböj ca,  -cy,  pl.  -cy,  sm. 
Unterjoc^er  m.,  (Eroberer  m. 

Podböjczy,  adi.  unter= 
jüdienb,  erol)ernb. 

Podbrödek,  -dka,  pl.  -dki 
Äinn  n. 

Podbrodny,  adi.  ^inn-. 

Podbronowac,  -nuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  untereggen, 
mit  ber  @g«e  bcbed«n. 

Podbrzeimiak,  -a,  pl.  -i, 
sm.  ^apusinerpitj  m. 

Podbrzusze,  -sza,  pl.  -sza, 
sn.  Unterbaud)  m. 

Podbrzuszny,  adi.  Unter; 
baiic^=. 

Podbudowac,  -duje,  -wa- 
lem, va.  ?;er/. ;  Podbudowy- 
waö,  -wüje,  -watem,  va.  im- 
perf. unterbauen. 

Podbudowanie,  -nia,  ^)Z. 
-iiin,  sn.  Unterbau  w. 

Podbudowywac,  fic^e : 
Podbudowac. 

Podbudza6,-dzam,-dzalem, 
va.  imperf. ;  Podbndzid,  -dze, 
-dzifern,  va.  perf.  aufmicgcln; 
aufregen,  erregen. 


I      Podbudziciel,    -a,  pl.    -e^ 
sm.  2lufn)iegler  m. 

Podburzac,  -rzam,  -rza- 
tem,  va.  imperf. ;  Podburzyc, 
-fzp,  -rzylem,  va.  perf.  auf= 
rciegetn,  auf^e^en,  ju  Un= 
ru^en  reijen,  aufrüf)rerifd> 
mad&en. 

Podburzanie,  Podburze- 
nie,  nia,^^.  -nia,  «n.  Slufrcie»" 
gelung  /. 

Podburzyciel,  -a,  p)l.  -e, 
sm.  Slufroicgler  m.,  2luf= 
rül^ter  m. 

Podcechowac,  -chuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  inegefjeim  be= 
mcrJen,  anmerfen. 

Podchlebca,  Podchlebiac, 
etc.  fie[)e:  Pochlebca,  Po- 
chlebiac  2C. 

Podchmiel,  -u,  sing,  taiit. 
sm.  3laufd;  m.,  3täufd)= 
d^en  n. 

Podchmielac,  -lam,-lalem, 
va.  imperf.;  Pochmielic,  -le, 
-lifz, -lilem,  va.perf.  t)opfen; 
vn.  —  sobie  fid^  ein  5täuf^d)en 
antrinfen. 

Podchmielony,  adi.  an= 
geßeitert,  lienebelt. 

Podchodzenie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  öeranrüden  n. 

Podchodzic,  -dze,  -dzisz, 
-dzilem,  vn.  imperf, ;  Podejsc, 
dejde,  dejdziesz,  deszlem,  vn. 
perf.;  1)  fjeranrüdten,  r)eran= 
fommen,  |erangel&en,  l|eran» 
fd^[eid)en;  2)  —  kogo  jmnbn 
|intcrget)en,  täufd^en,  über= 
rumpeln,  Überliften. 

Podchor^zy,  -iego,  pl. 
-iowie,  sm.  Unterfäl^nrid;  m. 

Podchowa6,  -wam,  -walem, 
va.  perf. ;  Podchowywac, 
-wuje, -wywaüem,  va.  imperf.; 
aufiiiebcn,  gro§  %\t%t\\. 

Podchowek,  -wka,  sm., 
—  bydla  ^ungüiel^  n. 

Podchowywaö,  fiefje:  Pod- 
chowac. 

Podchwycic,  -ce,  cilem, 
va.  perf. ;  Podchwytywac, 
-tiije,  -tywalem,  va.  imperf.; 
1)  ertappen,  er^afd^en,  auf= 
fangen,  aufgreifen;  —  na 
klaihstwie  auf  einer  Süge  er- 
tappen; 2)  faffcn,  berüdfen. 

Podchwytka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  gaUftriä  m.,  üerfängti^eä 
Sßort  n 


Podchwytliwosc 


Poddzwieac 


Podchwytliwosc,  -sei,  sf. 
SSerfänglic^feit  /. 

Podchwytliwy,  adi.  Pod- 

chwytliwie,  adv.  oerfänglid^. 

Podchwytywacz,    -a,    pl. 

-e,    sm.    2lufpa[fer    m.,   '^\x\'' 

lauerer  m. 

Podchwytywanie,  -nia, 
pl.  -nia,  sn.  Uftigeä  2tuf= 
fatigen  n. 

Podciac,  -detne,  -cialem,  va. 
yerf.'^  Podcinac,  -nam,  -na- 
lem,  va.  imperf.'.,  1)  oon 
unten  abl^auen,  anf)auen; 
2)  —  jezyk  bte  angeroadifene 
3unge  töjen;  3)  —  biczem 
mit  ber^ett[cl^er}auen,  Sc^mi^e 
geben. 

Podciag,  -u,  pl.  -i,  sm. 
Unterjuci  m.,  Unterbalfen  m., 
%xag,',  üuerbalfen  ?n.,  2;räger 
m.  (Slrd^iteftur). 

Podci^gac,  -eram,  -gaiem, 
va.  imperf. ;  Podciagn^c, 
-ne,  -nateni,  va.  perj.  unter* 
5ief)en,  unter  elroaä  gief^en. 

Podciec,  -cieke,  -cieczesz, 
va.  ;perf.:,  Podciekac,  -kam, 
-kalem,  va.  per  f.  unter  etro. 
^infliefeen. 

Podcieknac  =  Podciec. 
Podcienie,   -nia,  pl.    -nia, 
bcfc^atteter  Drt  m. 

Podciennik,  -a,  pl.  -i,  sm. 

§oIs  n.  für  ben  groeiten  Söe= 

trieb  int  SJlitteliDatb  beflimmt. 

Podcierac,    -ram,    -raiem, 

va.  imperf. \  Podetrzec,  -tre, 

-trzesz,     -tarlem,    va.     perf. 

non  unten  abreiben,  abroifc^en. 

Podcies,    -si,  pl.   -sie,    sf. 

Unterlage  /.,  llnterfd^roeHe  f. 

Podci§cie,    -eia,    pl.   -cia, 

Unterfdjneiben  «.,Unterfägen  n. 

Podciggacz,     -a,     pl.     -e, 

sm.  ©attetgurt  m. 

Podcinac,   fietje:    Podciac. 
Podcios,    -u,  pl.    -y,    sm. 
Sd&ram  m.,  Stuäjdiram  m. 

Podciosac,  -sam,  -saiem, 
ta.  perf ;  Podciosywac, 
-suje,  -walem,  va.  imperf. 
1)  unter  etroaä  l^tnl^auen  ober 
gimmern;  2)  fd^rämen. 

Podcycowy,  adi.  unter 
ben  ©augtüorjen  befinblic^. 

Pödcyrulik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  SBarbiergefjilfe  m. 

Podczas,  praep.  mit  gen. 
raäfjrenb,  jur  ^eit. 


Podczastwo,  -wa,  j)?. -wa, 
sn.  2)funbfcf)enfenamt  n. 

Podczaszanka,  -ki,^?/.  -ki, 
sf.  2;oc|ter  beg  a)iunbfd)enfen/. 

Podczaszostwo,  -wa,  sn. 
Sliunbjcbenf  mit  fexner  grau. 

Podczaszy,  -szego,  pl. 
-szowie,  sm.  5Dfunb[djen!  w. ; 
wielki  —  koronny  ©ro^= 
munbfc^enf  m. 


Poddanstwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  1)  Untertänigfeit  /.,. 
Unterroürfigfeit ;  2)  ©IlaDeiei 
/".,  SeibeigcnfdEiaft  /. 

Poddarniowa  ruda  sf. 
Siafenerj  n. 

Poddasze,  -sza,  pl.  -sza, 
sn.  S)a(§gcfc^oB  n.,  Silad^« 
räum  ?«.,  Sad^jimmer  n. 

Poddaszek,  -a,  pl.  -i,  sm. 


Podczaszyc,    -ca,  pl.   -ce,  I  SCBetterbacö 
s»^©of)n?H.  beöSJunbfc^enfen.  {     Poddawac,  fie^e:   Poddac. 


Podczaszyna,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  grau  /.  beg  33iunbfd^enfen. 

Podczerniac,  -niam,  -niasz, 
-niajern,  va.  imperf.;  Pod- 
czernic,  -nie,  -nilem,  va. 
perf.,  oon  unten  f^raärjen, 
ein  roenig  fc^roörjen;  —  sobie 
oczy  fic^  bie  2lugen  jd^roarj 
unterftreid)en. 

Podczesac,  -sze,  -saiem, 
va.  'p^i'f-\  Podczesywac, 
-suje,  -waiem,  va.  imperf. 
l^inauffämmen. 

Podczolek,  -Ika,  pl.  -Iki, 
syn.  ©äulentor  /«.,  ©äulen= 
einqang  m. 

Podczos,  Podcios,  -u,  pl. 
-y,  sm.  Äot)l=,  Ärautfproffe  m. 

Podczyszczac,  -szczam, 
-szczaieiD,  va.  imperf. \  Pod- 
czyscic,  -szcze,  -scisz,  -sci- 
Jem,  va.  perf.  auä  bem  ®röb= 
[ten  rein  madien. 

Poddac,  -dam,  -dalem,  va. 
Verf. ;  Poddawac,  -daje,  -wa- 
iem,   va.    imperf.\    1)    über= 


Poddac,  -dme,  -dmiesz,  va.. 
perf.;  Poddymac,  -mam, 
-malem,  va.  imperf.  ouf=> 
blafen,  auftreiben. 

Poddenny,  adi.  unter  bem 
93oben  eine§  ©e[c^irre§  be= 
finblid^. 

Poddeptac,  -tarn,  -talem, 
va.  perf. ;  Poddeptywac, 
-tuje,  -tywc.'lem,  va.  imperf. 
uriterircten. 

Poddlubac,  -bie,  -baieni, 
va.  perf. ;  Poddlubywac, 
-buje,  -walem,  va.  imperf. 
oon  unten  aus^ö^tert. 

Poddmuch,  -u,  pl.  -y,  sm. 
SCnblafen  n. ;  3luf|e|en  n. 

Poddmuclinac,  -ne,  -niesz,. 
-natem,  va.  perf.'t  Poddmu- 
chiwac,  -chuje,  -chiwalemj^ 
va.  imperf.]  1)  oon  unten 
anblafen;  2)  |)eimUc^  auffielen. 

Poddoic,  -je,  -doHem,  va. 
perf.  ein  roenig  melJen,  ab= 
melten. 

Poddroznica,  -cy,  pl.  -ce, 


geben ;  2)  —  sie  fid^  ergeben,  [  sf.  Sßiaöuft   m.,  ^a^xba'i^TX  f. 
fic^  unterwerfen ;   —  sie  pra-  j  tiber  3Keberungen. 
wom  fid^  ben  ©efe^en  unter=       Poddrzewny,  adi.  —  ko- 
roerfen;  miasto  -dalo  sie  nie-  I  rzen  ^fa^Irourget  ./. 


przyjacielowi  bie  ©tobt  ergab 
ftd^  bem  geinbe;  3)  unter= 
fd^ieben,  eingeben;  -dai  mi  te 
mysl  er  J^at  mir  biefen  @e» 
banfen  eint^egeben. 

Poddachowanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  $8ebacf)ung  /. 

Poddanie,  -nia,  sn.  1) 
Übergabe/.;  2)  Unterroerfung  f. 

Poddanka,  -ki,  pl.  ki,  sf. 
Untertanin  f.,  Untergebene/., 
Setbetgene  /'. 

Poddany,    -nego,    pl.    -ni. 


Poddymac,  fie|e:  Poddac. 

Poddymiac,  -miam,  -mia- 
lem,  va.  imperf. \  Poddymic, 
-mie,  -mifem,  va.  petf.  etro, 
räui^erig  machen. 

Poddymka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
geuetroeoet  m.,  geuerfä^er  m. 

Poddzial,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Unterabteilung  / 

Poddzielac,  -lam^  -lasz, 
-lalem,  va.  imperf.',  Pod- 
dzielic,  -le,  -lisz,  -lii'em,  va. 
perf.   unterabteiren,   in    Hei» 


sm.  1)  Untertane  w.;  2)  adi.  :  nerc  Seile  »erteifen. 

leibeigen,     Untertan,  unter=       Poddzwigac,-gam,  •gafem, 

geben,  unterroütfig.  va.     perf.-,     Poddzwignad, 

Poddanczuch,   -a,  pl.  -y,    -ne,  -naiem,  va.  perf.  in   bie 

sm.  elenber  ©![aDe.  I  §o^e  §eben. 


Pode 


32 


Podgarle 


Pode  =  Pod. 

Podebrac,  fte^e :  Podbierac. 

Podedworze,  -rza,  pl.  -na, 

^n.  ^orf)Of    in.;  ^inter^of  m. 

Podegrzac,  -grz^je,  -grza- 

leT),  va.  per  f.;  Podgrzewac, 

-warn,     -waiem,  va     impe>'/. 

eirt  tDenig  matm  mad^en. 

Podejmowad,  -muje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  ]  Podj^c, 
-dejme,  -jafem,  va.  per/.;  i) 
übernehmen,  etitia§  oon  unten 
aufgeben,  auf  \id)  nehmen; 
2)  berotrten,  frei  l^alten, 
(jaftticft  aufnehmen. 

Podejrzany,  adi.  Podej- 
rzanie,  adv.  nerbäd^ttg. 

Podejrzeß,  -rze,  -rzysz, 
-rzaldm,  va.  per/.;  Podzieraö, 
-ram,  -ralem,  va.  imperf.:, 
uon  unten  (an)ie^en;  ungefef)en 
beobad^ten,  betrad)ten. 

Podejrzenie,  -nia,  pl.  -nia, 
Ä«.  S5erl)ad)t  m.,  3lrgroo^n  m.; 
byc  w  -niu  im  SSerbad^t  fte= 
t)en;  miec  na  ko^o  —  SSer» 
tac^t,  Slrgroo^n  gegen  imnbn 
^eiien. 

Podejrzliwosc,  -6ci,  sing, 
tant.  sf.  baä  argnjö^nijctie 
aüefen. 

Podejrzliwy,  adi.  Podej- 
rzliwie,  adv.  orgroöf)nifct), 
niiBtrauif^. 

Podejrzon,  -u,  pl.  -j,  sm. 
S^raubenrarn  m. 

Podejsc,  fie^etPodchodzic. 
Podejscie,  -cia,  pl.  -cia,  sn. 
2ift    /.,    §interUft    /.,    58e= 
rücfen  n. 

Podelga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
£luctE)oIä  n.  berbeioen^eid^fel' 
arme. 

•Podelgnac,  -gne,  -gnalem, 
vn  per/.  ]ia)  unterf)atb  an= 
fefem,  änf leben. 

Podelzyc,  -ie,  -iyliva,  va. 
perf.  etroaö  erleichtern. 

Podemlid,  Podemglid,  -le, 
-llsz,  -lilem,  va.  per/,  etnjaä 
fc^rodd^en. 

Podemknac,  -ne,  -natem, 
va.  perf.;  Podmyka6,  -kam, 
■kalera,  va.  imper/.  unter 
etit).  fd^teben,  lücfen;  —  sie 
poi  CO  an  etra.  t)eranfc^leic^en, 
tnöge^eim  l^eranrüden,  ftc^ 
Dorf  erleben. 

Podopcha6,  -cham,  -cba- 
lera,  va.  per/.\    Podpyclia6, 


-cbam,  -cbalem,  va.  imperf. 
unterfcf)teben,  oon  unten  ^ia= 
einbrücfen,  l^tneinjroängen. 

Podeprze6,  -prze,  -przesz, 
podpartem,  va.  per/.\  Podpie- 
raö,  -ram,  -ralem,  va.  im- 
perf. unterftü^en,  ftü|eu;  — 
sie  fidö  auf  etn)a§  ftü^en. 

Podeptad,  -tam,  -tatem, 
va.  per/,  mit  gü^en  treten, 
^ertcetea,  niebertreten. 
Podeptany,  adi.  jcrtrcten. 
Poderwac,  -we,  -wiesz, 
-walem,  va.  per/.'.,  Podry- 
wa6,  -warn,  -waiem,  va.  im,- 
per/. ;  oon  unten  fortceifsen, 
löjgrei^en,  roegfp'i(en;  ftarf  in 
2('ifviruc^  nehmen;  —  sie  tr. 
fic^  oerfctilagen,  bie  3le^c 
b.'fomnien. 

Poderwany,     adi.     burd^ 
f^Dere  'iUhdx.  angestrengt. 

Poderzn^c,  -ne,  -nalem, 
va.  per/.;  Podrzynac,  -nam, 
-nalem,  va.  imperf  OOn 
unten  bef:^neiben.  nac^  oben 
ju  f :^neiben ;  —  komu  gardlo 
intnbm  bie  ^e^Ic  abf^neiöen. 
Poderzni§cie,  -cia,  sn.  i 
3lbfcE)neiben  n. 

Podeschnac,  -ne.  -niesz,  j 
-natem,  vn.  perf. ;  Podsy- 
chac,  -cham,  -chatem, -t«.  im-  1 
perf.  Don  unten,  aümä^Ii^ ' 
ouftcocEnen,  ein  roenig,  3iem=  ! 
lid^,  nad|  unb  nac^  trodEen '; 
roeroen;  jui;  znacznie  -schlo  j 
e§  i[t  fd^on  jiemlid^  trodEen  1 
geraovöen.  ' 

Podeslac,  -sie,  -slesz,  ■l\- 
\&m,  va.  per/.-  Podsylac, 
-tarn,-!  item,  va.  imperf  Ijäm'- 
tid)  abfd)idfen,  juftedEen. 

Podeslac,  fi.'^e :  Podscielac. 
Podeslaniec,      -nca,     pl. 
-ney,  sm.   ein  ijeimlid^   obge= 
jd)idEter. 

Podessac,  -sse,  -ssiesz,  -sm- 
l-m,  va.  per/.;  Podsysaö, 
-sam,  -salom,  va.  imperf 
etroa§  au§iau;?en,  abfaugcn. 

Podeszczwac,  -we,  -wa- 
rem,  va.  per/. ;  Podszczn- 
wac.  -czujü,  -czulem,  va. 
imperf  auf^e^en,  an^e^en. 

Pode3zew,-szwa,pZ.  szwy, 
sm.-  =  podeszwa  sf.;  — 
sztendra  ©o[)tpIattC  beö  ®e= 
rüfteg  /.,  gufiplotte  /. 

Podeszloäc,      -Sei,      sing. 


tant.   sf.   Sejal^rt^eit  /.,  S8e= 

tagtfieit  /.,  oorgerüdEteä  Sltter. 

Podeszly,  adi.  1)  bejahrt, 

betagt,   nid)t   met)r   jung;   2) 

—  czems  mit  etro.  untct= 
taufen;  krwia  -szly  btut^ 
unterlaufen. 

Podeszwa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf.    ©o^Ie  /,     ^u^fo^Ie    f.; 

—  wewnetrzna  Sranbfoble /. ; 
dac  -wy  do  batöw  bie  ©tiefet 
befof)ten ;  —  w  budowie  Unter» 
fc^mette  /. 

Podeszwianek,  -nka,  pl. 
-nki,  sm.  ©o^lenlebJr  n. 

Podeszwowy,  Pode- 

szwiany,  adi.  ©o]^Ien=,  ^yu^« 
jot)ten=. 

Podetkac,  -kam,  -kaiem, 
va.  perf.  Podtykac,  -kam, 
-kalam,  va.  imperf.  unter 
etro.  l^inftedEen,  J^infc^ieben. 

Podetrzec,  [ief)e:  Pod- 
cierac. 

Podewrzec,  -wre,  -wrzesz, 

-dwartetn,  va.  perf. ;  Podwie- 

ra6,  -ram,   -ra^z,  -ralem,   va. 

\  impetf.  ctro.  auöfieben,  ou§= 

lochen. 

Podezron,  -u,  pl.  -y,  sm.  — 
I  zotty  ;ßogcImilc§  /.,  SldEer» 
I  jnjiebel  /. 

Podfarbowac,  -buje,  -wa- 
,  lern,  va.  perf.;  Podfarbowy- 
!  wac,  -bowuje,  -wal^m,  va. 
i  imperf.  grunbiercn,bie®runbs 
I  färbe  auflegen,  ein  wenig 
1  färben. 

1  Podfutrowac,  -truje,  -wa- 
lem, va.  per/,  unter  füttern, 
ausfüttern  mit  (»rettern,  ©tci» 
nen  2C.) 

Podgajowy,  -wego,  pl. 
-wi,  sm.  gorftläufcr  m.,  ^orft«- 
fne^t  m.,  öegereitcr  m. 

Podgalac,     -lam,     -latem, 
va.    imper/.;   Podgoliö,   -le, 
-lit^m,   va.  per/,   oon   unten 
'  rafteren,  abta"tereu. 

Podgardle,-la,  pl.  -la,  sn.; 
Podgardlo,  -li,  pl-  -ta,  sn.; 
Podgardlek  -dlka,  pl.  -dlki, 
sm.  1)  aSorberbatS  m.,  SSor« 
bergurgel  /.;  2)  Sßamme  f.; 
3)   Kc^lbraten   m. 

Podgardlowy,      Podgar- 
dlany,  adi.  33orDer5alä=,  Sior» 
bergurget»,  2ßammen=. 
Podgarle,  =  Podgardle. 


Podgarlica 


33 


Podkasaö 


Podgarlica,  -cy,  pl.  -C3, 
sf.  Äropf  m.  einer  %(x\xhi. 

Podgarnac,  -ne,  -niesz, 
•  nalem,  va.  perf.]  Podgar- 
niac,  -niam,  -niasz,  -niaiem, 
va,  imperf.  untec  etiüoä 
fc^ieBsn,  raffen,  fc^arren. 

Podgiac,  -deg'ue,  -degniesz, 
-giafem,  va.  per/.;  Podgi- 
nac,  -uam,  -nalem,  va.  im- 
perf. Don  unten  l^inaufbiegen, 
jurüdbiegen,  auffc^ütjen,  auf= 
frempehi. 

Podgladac,  -dam,  -dasz, 
-dalcm,  va.  imperf.;  Pod- 
gladnac,  -ne,  uiesz,  -nalem. 
va'^ perf.  J^eimlid^  beobachten, 
befe^en,  befc^auen,  oon  unten 
f;ineinfc^auen. 

Podgladanie,  -nia,  sn. 
l^etmlict)e'^öeobad^tung  /. 

Podglfbic,  -bie,  -bisz,  -bi- 
lem,  va.  ;perf.;  Podglgbiac, 
-biam,  -bialem,  va.  imperf. 
untetfol^ren  (im  Sergbau), 
oertiefen;  unterfried^en. 

Podglowniczek,  -czka,  sm. 
(clinandium)  ©taubbCUtc[= 

giube  /. 

Podglowny,  adv.  unter 
bem  Äopf  tiegenb. 

Podgniatac,  -fam,  -talem, 
va.  imperf. ;  Podgniesc, 
-niote,  -nieciesz,  -niotüem,  va. 
perf.  fneten,  ein  rcenig  eiu= 
brücfen. 

Podgnic,  -gnije,  -gniiein, 
vn.  perf.  anfaulen. 

Podgniesc,  fieöe:  Podgnia- 
tac. 

Podgnily,  adi.  angefault. 

Podgolic,  fiel^e:  Podgalac, 

Podgorywac,  -warn,  -wa- 
lem,  vn.  imperf.  ;|_Podgorzec, 
-rze,  -rzalem,  vn.  perf,  Don 
unten  auf  brennen. 

Podgorzal,  -u,  sivg.  taut, 
sm.  Spinbeüraut  n.  (Atrac- 
tjlis). 

Podgorzalka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  2Bilbente  /.  [rywac. 

Podgorzec,  fiel^c:   Podgo- 

Podgorny,  Podg6rski,af7t. 
unter  einem  Serge  Uegenb; 
•na   ulica  Sergftrafie  /. 

Podgorzal,  -u,  pl.  -y,  sm. 
3«arienl)tftel  /. 

Podgorze,  -rza,  pl.  -rza, 
sn.  Untergebirge  «.,  3Sor= 
gebirggterrain    «. ;   gu|    m., 

Slownik  polsko-niemiecki. 


2161) ing  m.  eine§  Oebirgeg, 
Sanbfd)aft  /.  am  ©ebirgc. 

Podgrabiac,  -biam,  -bia- 
lem,  va.  imperf. \  Podgrabiö, 
-bie,  -bisz,  -bUem,  va.  perf. 
unterrec^en,  mit  bem  3ted^en 
unterf^arren. 

Podgradzac,  -dzam,  -dzasz, 
-dzatera,  va.  imperf.;  Pod- 
grodzic,  dze,  -dzisz,  -dzitem, 
va.  perf.  biä  unter  ctroag 
dinein^äunen. 

Podgrodzie,-dzia,p?.-dzia, 
sn.  JBorftabt  /.;  ba§  am  gu^e 
einer  SSurg  befinblid^e  ©ebiet, 
Surgfrei^eit  /.,  Surgglaciä  «., 
geftungäglaci-j  n. 

Podgryzac,  -zam,  -zalem, 
va.  imperf.;  Podgry^c,  -ze, 
-ziem,  va.  perf.  (öon  unten) 
benagen. 

Podgryziony,  adi,  =Nad- 
gryziony. 

Podgrzebac,  -bie,  -balem, 
va.  perf. ;  Podgrzebywaö, 
-buje,  -balem,  va.  imperf. 
untergraben. 

Podgrzewac,  Podgrzac, 
fteiie:  Podegrzac. 

Podgrzybialy,  adi.  oom 
SlUer  etroaä  gebiidEt,  ein  raenig 
gealtert. 

Podgzemsowanie,  -nia, 
pl.  -nia,  sn.  geftm§ftü^enbet 
Seil. 

Podholdowac,  -duje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  unterjo^en, 
ficö  unterroüifig  machen. 

Podhoroszczyzna,  -ny,  pl. 
-ny,  sf,  gronreifen  pl.  (jur  3eit 
beä  Untertänig!eit5oerp[ts 
niffeä). 

Podium,  sn.  indecl.  ftel^e: 
Podyum. 

Podjadac,  -dam,  -dalem, 
va.  imperf.;  Podjesc,  -jem, 
•jadiem,  va.  perf. ;  —  sobie 
ben  größten  junger  ftitlen, 
ficf)  fatt  effen. 

Podjadek,  -dka,  pl.  -dkl, 
sm,  äturjelnnger  m. 

Podjarzmiac,  Podjarz- 
mic,  ftel)e:  Ujarzmiac,  Ujarz- 
mic. 

Podjazd,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Streifpartie  /.,  ©treifjug  m., 
3le!ognosjierung  /.,  Sluffal^rt 
/.,  Sufabrt  /. 

Podjazdowy,  adi.  Streif», 
jum  Streifiug  gctjörig;-wojna 


-owa,  ©ueritlafcieg  m.,  Ätein» 
frieg  m. 

Podj^c,  fielje:  Podejmowac. 

Podjechac,  -jade,  -jedziesz, 
-chalem,  vn.  perf. ;  Podjez- 
dzac,  -dzam,  -dzalem,  vn. 
imperf.  i^eron»,  nälerfal^ren, 
»reiten. 

Podjesc,   fic^e:    Podjadac. 

Podjezdek,  -dka,  pl.  -dki, 
sm.  Älepper  m,,  fleineS  Steit« 
pferb. 

Podjezdzic,-ädze,  -idzilem, 
va.  perf.  ein  bificljen  bereiten. 

Podjezdzac,  fie^e:  Podje- 
cbac. 

Podjgcie,  -cia,  sn.  Siuf^" 
naüme  /. 

Podjezyczny,  adi.  Pod- 
jgzykowy,  adi.  unter  ber 
Qunge  befinblic^. 

Podjudzac,  -dzam,  -dza- 
-lem,  va.  imperf. ;  Podjndzic, 
-dze,  -dzilem,  va.  perf.  auf= 
reiben,  auffielen. 

Podkacie,  -cia,  sn.  Pod- 
kacik,  -a,  sm.  Unter^enfer 
m.,  §en!ersfnedE)t  m. 

Podkadzac,  -dzam,  -dza- 
lera,  va.  imperf.;  Podkadzic, 
-dze,  -dzilera,  va.  perf.  2ßetl;= 
rau'c^  [treuen,  betäudjern. 

Podkanclerski,  adi.  58ije= 
!an3ter=;  urzad  —  SSigefanster^ 
amt  11. 

Podkanclerstwo,  -wa,  sn. 
SSigefanjleramt  n. 

Podkanclerzy,  -rzego, 
Podkanclerz,  -a,  sm.  S5i3e= 
langer  m. 

Podkanclerzyna,  -ny,  sf. 
SBisefatijlerSfrau  /. 

Podkanonier,  -a,  pl.  -rzy, 
sm.  Unterfanonier  m. 

Podkarm,  -u,  pl.  -y, 
sm.  mäfeigeä  güttern  n. ; 
gütteruug  /. ;  ptterungä= 
ptal5  m, 

PodkOirmiac,  -miaro,  -mia- 
lem,  va.  imperf. ;)  Podkar- 
mic,  -mie,  -milem,  va.  perf. 
auffüttern. 

Podkarmiony,  adi.  aufge= 
füttert. 

Podkasac,  -sze,  -salem,  va. 
perf, ;  Podkasywaö,  -suje, 
-walem,  va.  imperf.  auf= 
fd^ürgen,  fc^ürjen;  --  sie  ficf) 
auffclürgen,  baä  Äleib  ^od^ 
aufgeben. 

3 


Podkasaiy 


34 


Podkreslac 


Podkasaly,  adi.  1)  !utj, 
aufgejc^üTät;  2)  —  ptak 
©umpfüogel  m. 

Podkasany,  adi.  =  podka- 
saly; —  las  ein  Don  ©eflrüpp 
unb  ©Iraud^TOerf  qcretniatec 
2BaIb;  -ana  muza  Dperetteu«=, 
2;tngeltnnoieImu[e/. 

Podkaska,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©ürtcl  m.  ( ium  2luf  fc^ürjen  beä 
Äleibeä),  Seibbinbe/. ;  Sletfen 
über  bem  ^yu^gelenf  bei  inan=* 
d^eii  äüofferoötieln. 

Podkasywac,  fie^e:  Pod- 
kasac. 

Podkleiö,  -klfrje,  -kleilem, 
va.  per/.;  Podklejac,  -jam, 
-jatem,  va.  imperf.  unter» 
tlcben,  untetleimen,  fajrf}ieren, 
auffafdjiercn. 

Podklejony,  adi.  üon 
unten  aufgetut)t,  untetitebt. 

Podkloc,  -a,  pl.  -e,  sm. 
(Sentigera)  eine  Slrt  fUigel= 
lofer  Snfeften. 

Podklon,  -u,  pl.  -j,  sm. 
fletner  2l^ocn. 

Podklinowaö,  -nuje,  -wa- 
lem,  va.  per/,  untetleilen, 
feftmacfeen. 

Podkluczowy,  adi.  = 
Podobojczykowy. 

Podklad,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Unterlage/. ;  «Sc^roelCe/.,  Ober» 
baufd)iücUe  /.;  —  czotowy 
©to^fc^rocHe;  —  kolejowy 
©ijenba^nfc^roelle ;  —  podiu^ny 
iiangjc^roelle';  —  poprzeczny 
D-uerfc^roeUe; —  posredni  2)iit= 
tetlt^roelle. 

Podkladac,  -dam,  -dalem, 
va.  imperf.]  Podlozy6,  -ic, 
-iyiem,  va.  perf.]  1)  unter» 
legen, unterbreiten,  grunbicren ; 
2)  (5euer)  anlegen;  3)  unter» 
rcetfen,  unterf^icben. 

Podkladalny,  adi.  jum 
Unterlegen. 

Podkladek,  -dka,  pl.  -dki, 
SM».  5örett  gur  Unterlage  ber 
SBafferfeige  im  ©tollen. 

Podkladka,  -dki,  pl.  -dki, 
sf.  1)  ©oite,  ber  f abliefe  ober 
^aarä^nlic^e  ©tamm  ber  ga« 
benpil5e;  2)  Unterlage  /.  ;  3) 
Unterlagsplatte  /.,  platte  /. ; 

—  do     haka     pociagoweg'o 
3ugr)afen=5ü^run9sfc:^abe  /'.  •, 

—  koncowa,    stykowa  ©tofe» 
platte    /. ;    —     zwrotnicüwa 


SBed^felunterlagSpfatte  /.;  — 
przebijarki  Sod^ring  m.,  Ü0dE)= 
fd^eibe  /. ;  —  strnga  §obel= 
\o\)U  f.;  —  srodkowa  2)Uttet= 
platte  /. ;  —  w  obreczy  mi- 
mosrodu  ©j^enterfutter  n. 

Podkladzina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  2;rägfr  w.,  3Jiauer= 
l'atte  /. 

Podklod,  Podklod,  -u,  pl. 
-y,  sm.  }um  ^eiDclbaum  be» 
fiimmter  Stomm. 

Podklu6,  -liJiije,  ■•kluiem, 
va.  perf.  »on  unten  fted^en. 

Podkolan,  -n,  pl.  -y,  sm. 
3n)eiblatt  «.,  jrceiblättrigeä 
i^nabenfraut  n. 

Podkolanek,  -nku,  pl.  -nki, 
sm.  Podkolanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  1)  Ä'niefe^le/.,  Äniebeuge 
/.;    2)  5?niepol[ter  n. 

Podkolankowy,  adi.  unter 
bem  Änic  befinblic^. 

Podkomenda,  -dy,  pl.  -dy, 
sf.  Unterfomnmnbo  n. 

Podkomendant,  -a,  pl. 
-nci,  sm.  Unterfomnianbant  m. 

Podkomendny,  adi.  unter= 
georbnet,  untergeben. 

Podkomisarz,  -rza,  pl. 
-rze,   sm.   Unterfommiffär  wa. 

Podkomorski,  adi.  ^äm= 
merer^. 

Podkomorstwo,  -wa,  sn. 
1)  ber  JRämnierer  mit  [einer 
grau;  2)  ilammerl^errniDürbc 
/.,  ßammetl^errnamt  n. 

Podkomorzanka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  Soc^ter  bc§  ^äm= 
mercrs. 

Podkomorzy,  -rzego,  pl. 
-rzowie,  sm.  Äämmcrer  m., 
Äammerfieir  m. 

Podkomorzyc,  -a,  pl. 
-e,  sm.  ©ot)n  beS  Ääm= 
mererä. 

Podkomorzyna,  -ny,  pl. 
-ny,  sf.    üömmererögattin    /'. 

Podkoniuszy,  -szego,  pl. 
-szowie,  S7n.  Unter«,  33i3eitall= 
meifter  m 

Podkop,  -n,  pl.  -y,  sm. 
Untergrabung  /.,  9Kine  /., 
®rube/.,  gaCfe/.,  ©totten  wf. 

Podkopa6,  -pie,  -pa?ern, 
va.  perf. ;  Podkop3nKra6, 
-puje,  -wal'em,  va.  imperf. 
1)  untergraben,  unterminieren, 
unterroü^lcn;  —  sie  burc^ 
SWiniereti     fid^     näl^ern,    fid^ 


immer   roeiter    eingraben;  2) 
jd)roä($en,  roanfenb    ma^cn. 

Podkopca,  -cy,  pl.  -cy; 
Podkopnik,  -a,  ])l.  -cy,  sm. 
yjtinierer  m. 

Podkopny,  adi.  unlerge= 
graben,  unterirbifcb. 

Podkopywac,  fie§e:  Pod- 
kopac. 

Podkorzenny,  adi.  unter 
ber  äl>ur;el  befinblicf). 

Podkoscielny,  adi.  bei, 
an  ber  Äird)e  befinbliit). 

Podkosic,  -sze,  -sitem,  va. 
perf.  ein  tnenig  abmäßen. 

Podkostny,  adi.  unter  bem 
J^noc^en  befiuDlic^. 

Podkoszule,  -la,  pl.  -la, 
sn.  Unteröemö  n. 

Podkowa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
.•pufeifen  n.;  przybic  koniowi 
-we  einem  ^ferb  ein  §ufeifen 
autid^fagen;  -wy  za  kim  zbie- 
rac  nac^  jmnbm  9]adE)lefe 
Italien,  in  jmnbä  J^u^fttJPf«" 
treten;  —  kolo  oczu  blaue 
Slinge  um  bie  3lugen. 

Podkowac,  -warn,  -walem, 
Podkiiwac,  -warn,  -walem, 
va.  imperf.;  Podkuc,  -knje, 
-kulem,  va.  perf.  befd^lagen; 
—  konia  ba§  ^^ferb  bej^lagen. 

Podkowiasty,  adi.  ^uf* 
eüenförmig. 

Podkowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  Statt»,  ^ufeifen»,  Äamm» 
nafe  /.  (eine  9lrt  glebermaus). 

Podkownik,  -a,  'pl.  -cy, 
ober  -i,  sm.  1)  ^uff^mieb  m.\ 
2)  Seiltraut  n.,  %i\\^zv.  f. 

Podkowny,  Podkowowy, 
adi.  ^ufeifen»;  —  gwoidz, 
Hufnagel  m. 

Podkowka,  -ki,  <pl.  -ki,  sf. 
1)  dim.  oon  Podkowa;  2) 
SBeilfraut  n. 

Podkradaö,  -dam,  -dalem, 

va.  imperf. \  Podkra.sd,  krad- 

:  ne,  kradlem,  va.  perf.  l)eimlid^ 

beftetilen;  —  sie  fic^  Ijeimlic^ 

^eranfc^leid[)en. 

Podkrajac,  -jam,  -jalem, 
va.  imperf. ;  Podkrawaö, 
-warn,  -waiem,  va.  perf.  oon 
unten  obfd^netben ;  befdjneibetr. 

Podkrasö,  fiel;e:  Podkra- 
daö. 

Podkreäla6,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf. ;  Podkresli6,  -sie, 
-ölilem,  va.perf.  unterftreic^eu. 


Podkreslenie 


35 


Podtatad 


Podkreslenie,  -nia,  pl. 
-iiia,  sn.  Unterftreic^en  n. 

Podkroic,  fie^e :  Podkrajac. 

Podkrzesac,  -sze,  -satem, 
va.  yerf. ;  Podkrzesy  wac, 
-suje,  -walem,  va.  imperf. 
üon  unten  be[c^neiben  (iiaub= 
bäume). 

Podkrzew,  -u,  pl.  -y, 
sm.;  Podkrzewnia,  -ny,  pl. 
-ny,  sf.  ^albftraud^  m. 

Podkrzewny,  adi.  Pod- 
krzewowy,  adi:  ftanben= 
artig. 

Podksi§zycowy,  adi.  Pod- 
ksifzyczny,  adv.  unter  öem 
SWoHPc  btfiiiblic^. 

Podkucharz,  -rza,  pl,  -rze, 
sm.  Unterfoc^  m. 

Podkucie,  -cia,  ^Z.  -cia,  sn. 
Podkowanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  33efd)lagert  n.,  Säfc^lag  m. 

Podkuc,  fte^e:    Podkuwac. 

Podkup,  -u,  pl.  -y,  sm. 
3)^e^rbieten  n.,  Überbieten  n.\ 
Seftecbung  _/. 

Podkupic,  -pie,  -pilem,  va. 
perf.'j  Podkupywac,  -puje, 
-walem,  va.  imperf,  über» 
bieten,  mef^rbieten;  [jeimlid^ 
befted^en;  roegtaufen,  mit  bem 
Äoufe  juüorfommen. 

Podkupstwo,  =  Prze- 
kiipstwo. 

Podkurek,  -rka,  pl.  -rki, 
sm.  §a^nenrae(fer  m;  '^xül)=- 
flüd  n. 

Podkurzac,  -izam,  -rzalem, 
va.  imperf.]  Podkurzy6,  -rze, 
-rzyJem,  va  jjer/".  ber äußern; 
branbfd^a^en. 

Podkuty,  adi.  mit  ^uf» 
eifen  betct)lagen. 

Podkuc,  Podkuwaö,  fiel^e: 
Podkowac. 

Podkwas,  -u,  jp?.  -y,  sm. 
©auerftoff  m. 

Podkwasic,  -s^e,  -sisz, 
-siJem,  va.  /;er/.:Podkwaszac, 
-szam,  -szalem,  va.  imperf. 
anfäuern. 

Podlac,  -leje,  -lalem,  va. 
per  f.;  Podlewac,  -warn, 
-walem,  va.  imperf.  begießen; 

—  kwiaty  SBIumen  begießen ; 

—  sie  fi(^  beraufd)en. 
Podlampek,  -pka,  yl.  -pki, 

sm.  Sampenarm  w.,  Sampen» 
trÖQer  m. 

Podlasie,  Podlesie,  -sia, 


pl.     -sia,     sn.     ©ebiet     an 
ber  SBolbgrenje. 

Podlaszczka,  -kl,  pl.  -ki, 
sf.  SEßalboeilc^en  n. 

Podlatac,  -tarn,  -talem,  va. 
imperf. ;  Podleciec,  -lece, 
-ciatem,  va.  perf,]  Potla- 
tywac,  -tuje,  -waiem,  va. 
iterat.  emporfliegen,  auffliegen. 

Podlatarek,  -rka,  pl.  -rki, 
sm.  Saternenftü^e  /.,  Sater= 
nenträger  m. 

Podie,  I.  adv.  uub  praep. 
mit  gen.  neben,  nebenbei, 
baneben;  siedziaJ  —  kroia  er 
fa&  neben  bem  Äönig;  II.  fie^e; 
Podly.  [sm.  ©c^uft  m. 

Podlec,    -dlca,    pl.    -dlcy, 

Podlecie,  -cia,  sing.  tant. 
sn.  ^w'^it  n.  beä  f^rU^tingö, 
grül^=,  SSorfommer  m. 

Podleciec,  fie^e:  Podlatac. 

Podlec,  -lej§,  -lalera,  vn. 
imperf.  niebertröd^tig,  gemein, 
rocrbett. 

Podlegac,  -gam,  -gasz, 
-galem,  vn.  imperf. \  Podledz, 
Podlegnac,  -ne,  -glem,  vn. 
perf.  unterliegen;  to  nie 
-ga  zadnej  watpliwosei  baä 
unterliegt  feinem  ß'^eif^^i 
-lein  jego  wptywowi  ic^  unter= 
lag  feinem  einflu^;  to  -ga 
karze  baä  ift  unter  ©träfe 
oerboten;  —  komu  jmnbm 
ge^ord^en,  unterroürfig  fein, 
unter  imnbö  ©emalt  fte^cn. 

Podleganie,  -nia,  sn.  tln= 
terliegen  «.,  5lad^geben  n. 

Podleglosc,  -sei,  pl.  -sei 
sf.  3lbl)ängigleit  /.,  Unter= 
roürfiäfeit  /. ;  p)^-  -^^i  bot= 
mäßige  ©ebiete. 

Podlegly,  adi.  unterroorfen, 
untergeben,  unter  jmnbä  ®e= 
raalt  fte^enb;  unter  ett»a§ 
liegenb;  —  gorze  am  gufie 
beö  33erge§. 

Podlegn§,c,  fiel^e :  Podlegac. 

Podlekarz,  -a,  pl,  -e, 
sm.  Unterar,5t. 

Podlepczyca,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  (galleum  spureutn)  eine 
2lrt  SBeifufe. 

Podlepiac,  piam,  -piaJem, 
va.  imperf. ;  Podlepic,  -pie, 
-pifz,  -piJem,  va.  peif.  unter» 
leimen,  untetlleben. 

Podlesiadly,  adi,  na^e 
benachbart. 


Podlesie,   fiel^e:   Podlasie. 
Podleszczyk,    -a,   pl.    -i, 
sm.  SUdte  /.,  ©üfter  f.,  '-piö^e 
f.,  58leic/. 

Podlesniczy,   -czego,    pl. 

-czovvie,  sm.   Unterjörfter   m. 

Podlesniczyna,    -ny,    pl. 

-"y.  sf.  grau  /.  beä  Unter= 

förfterö. 

Podlesny,  adi.  am  2ßalbe 
lieaenb. 

Podlewa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
©taniol  m.,  Slattsinn  «., 
©ptegclfolie  /. 
Podlewad,  fie^c:  Podlac. 
Podlewanie,  -nia,  sn.  Se« 
gießen  n.;  —  zwierciadel 
Spiegelbelegung  /. 

Podleze,  -a,  sing.  tant.  sn. 
Slinbbol;!  n. 

Podleze,  -leze,  -lazlem,  va. 
perf.;  Podlazic,  -ze,  -ziiem, 
va.  imperf.  unter  etroaä 
friecl)en,  an  etroaä  l^eran« 
frieden. 

Podiice,  -lic,  pl.  tant. 
Seberflecfc  p)l. 

Podlic,  -die,  -dlisz,  -dli, 
-düiem,  va.  perf.  J^erabroür- 
bigen;  —  sie  vr.  imperf. 
fic^  erniebrigcn,  ^erabn)ütbt= 
gen,  fid^  burd)  etrooä  fc^änben. 
Podlisc,  -scia,  pl.  -scie, 
sm.  (piiilüsia)  2lrt  Slffeln. 
Podlizac,  -ie,  -zalem,  va. 
perf. ;  Podlizywac,  -zuje, 
-walem,  va.  imperf.  Don 
unten  beleden,  ausledEen,  auä= 
fpüten,  unterfpülen  (oom 
ejluffe);  —  sie  komu  vr.  fid^ 
bei  jmnbm  einsufc^meic^eln 
fud&en. 

Podlizywanie,  «nia,  pl. 
-nia,  sn.  ilblecfen  n.,  Sluäfpü« 
len  n.;  ©peic^elledEerei  /., 
©cbmeic^elci  /. 

Podlodowy,  adi.  unter 
bem  ®is  befinblic^. 

Podlot,  -u,  pl.  -y,  sm. 
2lufflug  m. 

Podlotek,  -tka,  pl.  -tki, 
sm.  1)  Sadfifd^  m.,  jungeä 
SWäbd^en;  2)  flügger  SJogel  m.\ 
3)  raitbe  ®nte  /. 

Podtamac,  -mie,  -raal'em, 
va.  perf ;  Podlamywaö, 
-muje,  -walem,  va..  imperf. 
Don  unten  abbrechen,  anbre- 
chen, anfnidfeit. 
Podlatac,     -tarn,     -talem, 

3* 


Podlawie 


36 


Podmorski 


ra.  pei-f.   unter   ctroaä   l^itt= 
fliden.  unterfe^en. 

Podlawie,  -wia,  pl.   -wia, 

sn.  bet  jHaum  unter  öer  33anl. 

Podlawi6,     -wie,     -wilem, 

ra.^er/.  nac^einanber  roüraen, 

prelfen,  einbrüöen,  etnpreffen. 

Podiaz,    -u,   pl.    -y,    sm. 

(tro^ulus)   2lrt  Spinne. 

Podlaziö,  ftefie:  Podle^c. 

Podloga,   -gi,  pl.   'gl,  sf. 

5u|=,   ;£)uIenboben   »?.,  bret= 

trner   33oben;   —  krzjiowa 

polposadzka    grieeboben   m., 

Äapuginetboben  m. ;    —  slepa 

33linbboben  »?.;  —  w  trojuit, 

w   jedlinke  ^albparlettbobcn 

?«.,      gifc^ij'^älfufeboben      m.\ 

—    taflowa    getäfelter    %\x%= 

Boben  m.,  ^ariett  n.;  —  skle- 

jana   z    tafli    ^ufiboben    mit 

üerleimten  Safein. 

Podloktek,  -tka,  pl.  -tki, 
sm.  ^iltintiffen  n. 

Podlomyslny,  acU.  Podlo- 
myslnie,  adv.  niebrig 
benfenb. 

Podlomyslnoid,  -sei,  sf. 
niebttge  JDenfatt. 

Podlopatkowy,  adi.  unter 

ben  ©cbuitctblättern  befinblic^. 

Podlosc,   -sei,  pl.  -sei,  sf. 

5JJiebertra1)t  /.,  ©emetn{)eit  /. 

Podlota,    -ty,    pl.  -ty,    = 

Poriii)SC. 

Podloze,  -za,  pl.  -4a,  sn. 
SSetiung  /. ;  ©teinfage  /., 
©teinfa^  m. 

Podtoienie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  Unterlegen  n. ;  —  farba- 
mi  ©runbieren  «.,  ®run= 
lierung  /.,  erftec  Ölanftcid). 
Podloz;nica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  vTietenfopf  m. 

PodloÄyö,  fie^e :  Podktadac. 
Podlubac,  -bie,  -baiem,  va. 
pcrf.  ein  roenig  meißeln,  auö= 
ffauben. 

Podlug,prafp.  vaXifjen.  nacf), 
gemä^;  —  orygmalu  nac^  bem 
Drigiiial;  —  miary  i  wagi 
nac^  2)iaH  unb  ©eroic^f;  — 
okolicznosci  ben  Uinftänben 
gemä^;  zostat  ukarany  — 
zwyczaju  er  TOurbe  bem  Sraud^e 
geträft  gefiraft. 

Podlugowatosd,  -sei,  sf. 
Sänqlic^tfit  /. 

Podlagowaty,  adi.  Podln- 
gowato,  adv.  länglic^. 


Podluz,  praep.  mit  gen.  in  ' 
ber  Sänge,   ber   Sänge   nad^, 
entlang. 

Podluzac,  -äara,  -iaienfi, 
va.  imperf.\  Podluzyc,  -ze, 
-zylem,  va.  perf.  neriängem, 
in  bie  Sänge  gietjen. 

Podluzed,  -zeje,  -zaiem, 
vn.  pe7f.  länger  merben. 

Podluzka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  jebe  lange  ©ac^e,  ein  fan= 
geä  Stücf;  —  grzbietowa 
l^firftbalfen  m.,  gir ftpfette  /., 
gorfibalten  m. ;  2)  leinene 
^anDage  /. 

Podluz oy,  adi.  Podloznie, 
adv.  länglich;  czworokat  — 
^angoierecf  n.,  die6)ted  n. 

Podly,  adi.  Podle,  adr. 
gemein,  nteberträc^tig,  fc^änb= 
li^,  fc^Ied^t,  gering;  znalazl 
sie  podle  er  f)at  fic^  fc^änblid) 
benommen;  to  -dlj  czlowiek, 
ba§  tft  ein  gemeiner,  nieber= 
träc^tiqer  UTIenfc^. 

Podlyzkowy,  adi.  jur  obes 
ren  Sauc^gegenb  gef)i3renb. 

Podmaczac,  -czam,  -cza- 
iem,  va.  imperf. ;  Podmoczyc, 
-cze,  -czytem,  va.  perf.  Don 
unten  befeu^ten,  bene^en. 

Podmajster,  -stra,  pl. 
-stry  ober  -strowje;  Podmaj- 
strzy,  -strzego,  ^Z. -strzowie, 
sm.  ^^olter  m.,  Untermeifter 
m.,  2lltgefe[Ic  m. ;  aSerffüf^rer 
m.]  —  na  tratwach  Unterrott-» 
mann  m.  auf  ben  ^^löfien. 

Podmakac,  -kam,  -katem, 
vn.  imperf, ;  Podmokn^ö, 
-ne,  -klem,  vn.  perf.  von  unten 
na^,  angefeuchtet  roerben. 

Podmalowa6,  -Inje,  -wa- 
lem,  va.perf.]  Podmalowy- 
wa6,  -wuje,  -walem,  va.  im- 
perf. untermalen. 

Podmarszali,  -lego,  pl. 
-lowie,  sm.  Untermatfc^ttH  m. 
auf  ben  glufefd)iffen. 

Podmarzac,  -zam,  -zaIem, 
vn.  imperf. ;  Podmarznac, 
-zno,  -ztem,  vn.  perf.  ein 
roenig  jufrieren. 

Podmasla6  -lam,  -lalem, 
va.  imperf. ;  Podmasliö,  -sie, 
-.^lifem,  va.  perf.  ein  roenig 
mit  33ufter  anmachen. 

Podmatusiala,  Podma- 
tuskala,  adi.  ättlic^  (oon 
einem  gröulein). 


Podinawiad,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imperf. ;  Podmowiö. 
-wie,  -wilem,  va.  perf.  be«', 
übetreben,  auff)efeen;  —  sobie 
fic^  im  SDortioec^fel  über= 
ftürjen. 

Podmawiaijie,-nia,^Z.  -nia 
sn.  33ereDen  n  ,  Überreoung  /. 

Podmazac,  -ze,  -zale-n, 
va.  perf.\  Podmazywac, 
-zuje,  -waJera,  va.  imperf. 
Don  unten  befc^mieren,  5e= 
ftvetcben. 

Podmiatac,  -tarn,  -talem, 
va.  imperf. ;  Podmiesc,  -mie- 
te, -miotlem,  va.  perf. 
unterfcf)ieben,  oerfälfc^en;  ab-- 
lebren. 

Podmi^c,  -mne,  -mialem, 
va.  perf.  etroa§  jerfnittem. 

Podmierzic,  -rze,  -rzilem, 
va.  perf.  büngen. 

Podmieszac,  -szam,  -sza- 
tem,  va.  perf.  untermifd^en, 
eine  geitlang  mifdien. 

Podmies6,  ftt^e:  Podmiatac. 

Podmiescie,  =  Przed- 
miescie. 

Podmign%c,  -gn§,  -gn^tem, 
va.  perf.  ^eimtic^  einen  SBinI 
mit  ben  3Iugen  geben. 

Podmiot,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  ©ubjett  n.  (in  ber  iSram= 
matif  u.  f.  ro.);  2)  etroaö  Unter« 
gefc^obeneö,  SSerfälfc^teg,  Un- 
ec^te§. 

Podmiotek,  -tka,  pl.  -tki, 
sm.  SBed)felbolg  m. 

Podmiotka,  -ki,  pl.  -ki, 
.s/.   ©ipäöecfe  /.,    ^tafonb  m. 

Podmiotowy,  adi.  fub» 
ieltio. 

Podmistrzek,  -trzka,  pl. 
-trzki  unb  -kowie  sm.  SUtgefelt 
m, 

Podmleö,  -miele,  -mlelem, 
va.  perf.  ein  roenig  ma[)Ien, 
ju  mahlen  onfangen. 

Podmlacaö,  -cam,  -calem, 
va.  iinperf.  Podmlöcic,  -ce, 
-cil'em,  va.  perf.  ein  roenig 
abbrefcben. 

Podmloda,  -y,  sing.  tant. 
Dberö  (Särl)efe  /. 

Podmoczyö,  fie^e:  Pod- 
maczac. 

Podmorski,  adi.  unter» 
feeiic^,  in  ber  Ställe  be§  3J?eere§ 
bffinblic^. 


Podmostny 


37 


Podobaö 


Podmostny,  adi,  unter 
ber  Srücfe  befinblid^. 

Podinoscic,  -szize,  -scisz, 
-scilem,  va.  perf.  überbrücfen, 
unter  etrcaä  ftreucn,  unter= 
Breiten. 

Podmoscie,  -cia,  pl.  -cia, 
Sil.  ber  3taum  unter  ber  Srüde, 
bie  ©egenb  in  ber  3Jä^e  ber 
Sriicfe. 

Podmowa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf.  f)eimlicf)eä  Überleben,  2luf= 
l)e^en  «.;  za  jego  -owa  auf 
jein  Slnftiften. 

Podmöwca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  %\i\\)i%tx  m.,  3?äbelä' 
füfirer  m.,  Ülnflifter  m. 

Podmowic,  ftel^e:  Pod- 
mawiac. 

Podmrozic,  -ie,  -züem,  va. 
per  f.  ein  roenig  frieren  mad^cn. 

Podmrukiwac,  Podmru- 
knac,  fie[)e:  Pomnikiwac, 

Podmuch,  -u,  pl.  -y,  sm. 
2lnbla|tn  n.,  3lufb(afen  it., 
Sßelöen  «.;  ©inftüfierung  /. 

Podmulac,  -lam,  -laJem, 
va.  imperf. ;  Podmulic,  -le, 
-lilem,  va.  perf.  auefpülen, 
anfc^Iemmen,  ©d^tamm  an= 
fetjeu. 

Podmurny,  Podmurowy, 
adi.  unter  ber  äJJauer  ge= 
legen. 

Podmurowac,  -ruje,  -wa- 
lem,  va.  perf.;  Podmurowy- 
wa6,  -wuje,  -wal'em,  va.  im- 
perf. untermauern. 

Podmurowanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  Untermauerung  /., 
©runbmauer  /.,  Unterge» 
mäiier  n. 

Podmurze,  -rza,  pl.  -rza, 
sn.  %[a%  a\\  ber  ©tabtmauer, 

Podmuskac,  -karr,  -k?.lem, 
Podmusnac.  -ne,  -nalena,  va. 
per/.]  Podmuskiwac,  -kuje, 
-whlem,  va.  imperf.  [treic^eln; 
—  wfosy  bie  ^aare  fiinauf» 
[treiben. 

Podmyö,  -myje,  -mylem,  la. 
perf. ;  Podmy  wac,  -warn, 
-walt-m,  va.  imperf.  üon 
unten  ^er  rcegfpülen,  unter» 
fpüten. 

Podmycie,  -cia,  pl.  -cia, 
Untetfpiilung    /.,     llnterroa= 

Podnaprawiac,  -wiam, 
-wiaiem,    va.   imperf.;    Pod- 


naprawic,  -wie,  -wilem,  va. 
perf.  i)i\tt\üd)  ju  etraaä  ab' 
rid)ten. 

Podniebie,  -bia,  sing.  tant. 
Podniebiesie,  -sia,  sint/. 
tant.  Ort  unter  bem  freien 
:pimmel;  -bie  nad  tronem, 
nad  oltaizem  §immel  m.  (über 
einem       S^ronfeffel,    2l(tor). 

Podniebienie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  1)  ber  blaue  ^ims 
mel;  2)  SBöIbung/. ;  —  pa- 
leaiska     (Jeuerfaftcnbedc    /. ; 

—  sk'epienia  (Semölböleibung 
/.,  innere  ©eroölbsflädie/. ;  3) 
©aumen  m. 

Podniebieniowy,  Podnie- 
bienny,  ©aumen-;  -a  kose 
©aumenbein  «. ;  -a  gloska 
@aumenbud)ftabe  m. 

Podniebieski,  Podniebny, 
adi.  unter  bem  ^immel  be= 
finMic^. 

Podniecac,  -cam,  -calera, 
va.  imperf.]  Podniecic,  -ce, 
-cileoi,  v.l.  perf.  anfacf)en, 
anblafen;  —  o^ien  baä  geuer 
fd^üren;  —  kogo  jmnbn  an= 
fpotnen,  antreiben,  aufreihen; 
to  w  nim  -cilo  zadze  ^lawy 
baä  raar  für  ii^n  ein  ©porn  jum 
5Ruf)m. 

Podniecanie,  Podniece- 
nie,  -nia,  jjI.  -nia,  sn.  3ln= 
fad)en  «..  9tnfpornen  n. 

Podniecic,  fie^e:  Pod- 
niecac. 

Podniecony,  adi.  angeregt. 

Podniesienie,  -nia,  p?. 
-nia,  sn.  ®rt}ebung  /.,  §e» 
bung  f.;  eteoation  /. 

Podniesc,  -nio-e,  -nioslem, 
va.  per/. ;  Podnosic,  -sze, 
-silem,  va.  imperf.  ^eben, 
auff)eben,  emporheben,  nljeben, 
aufrichten;  —  co  z  ziemi 
etraaä  oon  ber  @rbe  auftieben ; 

—  reke  do  gory  bie  ^anb 
empotfjeben;  —  rece  do  nieha 
bie  öänbe  gegen  ben  ^immel 
er{)eben;  —  reke  na  ko^o 
bie  ^anb  gegen  jmnbn  er» 
lieben; —  ramiona  bie  9lcbfeln 
jucfen;  —  zagle,  zasl  )ne  bie 
©egel,  benSSor^ang  aufjie^en; 

—  oczybie  Singen  autfd^Iagen; 

—  oczy  na  kogo  bie  2tugen 
ju  imnbm  erbeben;  —  glos 
bie  ©timme  ergeben;  —  bunt 
fid^    empören,    fic^    ergeben; 


—  cene  ben  ^reiä   er^öi^en; 

—  kogo    jmnbn   aufrichten; 

—  sie  tr.  fid^  erl^eben,  ouf« 
ricbten. 

Podnieta,  -ty,  pl.  -ty, 
sf.  3ieij  m.,  SInreiK  m.,  2tns 
trieb  m.,  3""^^'^  ^-i  chci- 
wosc  jest  -ta  do  ztego  bie 
$abiudE)t  ift  'ber  Sleij  jum 
Söfen. 

Podnioslosc,  -sei,  pl.  -sei, 
sm.  (Si^jaben^eit  /. 

Podniosly,   adi.    er[)aben. 

Podnizac,  -zam,  -zalenn, 
va.  imperf.;  Podnizyc,  -ze, 
-zjiem,  va.  perf.  etroaä  er= 
niebriaen,  bfrablaffen. 

Podnosic,  fie^e:  Podniesc. 

Podnosza,  -szy,  pl.  -szy, 
sf.  t.{)K  ©tuf)lbatfen  m. 

Podnoszenie,  -nia,  sn.  ®r= 
Hebung  /. ;  —  dula  Stufbre^en 
n.  beä  3)eulä ;  —  sie  i  ^puszcza- 
nie  tlüka  §ubbö[)e  /.  beä 
fiotben^,  i^olbenbub  m. 

PodnoÄe,  PodnoÄe,  -za, 
pl.    -za,    sn.    jjuligefteil    n. ; 

—  gor  gu^  m.  bes  ©ebirgeä ;  — 
grobli  2)ammfu^  m.,  ^omm« 
foöte  f. 

Podnoznik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  ©egenjüfeter  m.,  Sinti* 
pobe  m. 

Podnozny,  adi.  unter  ben 
g-üften  bffinDlic^. 

Podnozek,  -zka,  pl.  -zki, 
sm.  ©c^emel  m.,  gubfd^etnet 
m.,  ??ufebanf  /.,  ©äulenftiit)! 
m.,  ^ieDeftal  m.',  —  po^as^u 
^oftoment  n.  einer  ©tatue; 
siuga  i  —  alleruntertänigfter 
2)i?ner. 

Podnukaö,  -kam,  -kalem, 
va.  imperf. ;  Podnukiwac, 
-kuje,  -walem,  va.  perf.  an; 
treiben. 

Podnurzac,  -rzam,-rzaiem, 
va.  imperf. ;  Podnurzyc,  -rze, 
-rzyiem,  ?;a.^er/".  U'teitauc^en. 

Podoba,  -by,  pl.  -by,  sf. 
SibnlidjEeit  /.;  Schablone/., 
SJlufterriB  m. ;  33e[)agen  n.,  ®e= 
taUen  n. 

Podobac,  -bam,  -balem, 
va.  imperf.  —  sobie  co  etro. 
lieb  gcroinnen;  -bam  sobie  gdzie 
eä  gefönt  ober  bebagt  mir  roo; 

—  sie  tr.  gefaßen;  kaz- 
derou  swoje  sie  -ba  jebem 
gefaßt  baS ©eine;  z  twarzy  mi 


Podobienstwo 


38 


Podpgpcze 


sie  -basz  beitt  ®eftc^t  gefällt 
mir;  nadzwyczajnie  mi  sie 
tu  -ba  f§  gefönt  mir  ^ier  ouf;er= 
orbentlic^;  tak  mi  sie  podo- 
balo  cg  ^at  mir  fo  gepaßt, 
beliebt. 

Podobienstwo,  -wa,  pl. 
-wa,  sn.  1)  ^il)n[id)tcit  f.; 
wielkie  jest  micilzy  nimi  — 
eö  l)errfc^t  groBe^ibnlid)feit  jtüi» 
fc^en  il)nen;  2)  Silb  n.,  ©ben-- 
bilt  n. ;  cztowiek  stworzony 
jest  na  —  Bo^a  ber  5!J}enfd) 
ift  nacö  bem  ®6enbilbe  ©otteä 
gefd)affen. 

Podobizna,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  gafjimilc  «.;  Äopie,  /., 
^{jl^otoarar^te  /. 

Podobnica,  -cy,  sf.  $0= 
möüplafis  /..  ainmac^fett  eben» 
fo  qebilDeter  Seile. 

Podobno,  adv.  irie  e§ 
fd^eint,  matt  fagt  fo,  att« 
geblid). 

Podobny,  adi.  Podobnie, 
adv.  öljnlid^,  iDa^rfd^einlicb, 
möglich;  byc  -nym  äf)nli(J) 
fein. 

Podobniucbny,  Podo- 
bniutki,  Podobniutenki, 
odi.  dim.  con  Podobny. 

Podobojczykowy,  adi. 
unter  bem  Sc^lüffclbeine  (be= 
finblirf)). 

Podoccian,  -u,  ^j?.  -y, 
sm.  ßffigfauerfalj  n. ;  — 
miedzi  ©rünfpan  m. 

Podochmistrzy,  -strzego, 
-strzowie,  sm.  Unterl^ofmditfr 
tn. 

Podochociö  sobie,  -oe, 
-ciJem,  vn.  perf.  fit^  ein 
3läufcbtben  antrinfen,  fiel) 
anbeitern. 

Podochocony,  adi.  ange= 
l;eitert. 

Podochodzi(5,-dze,  -dzifem, 
xa.  yerf.  eine  nad)  bem  an- 
beten tnt^ecf■en,  etiirünten 

Podoczodolkowy,  Pod- 
oczojamisty,  udi.  unter  ber 
2luaeiil)ölile  bffinblid^. 

Pododmiana,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  ©pielart  /.,  Unterart  /. 

Podoficer,  -a,  yl.  -owie, 
sm.  UnterDifi3ter  m. 

Podogonie,  -nia,  yl.  -nia, 
sn.  Sdiroanjriemen  m. 

Podogoniowy,  adi. 

©c^n)anjricmen=,  2lfter=. 


I  Podogonowy,  adi.  unter 
'  bem  ©djroanj  befinbtid^. 

Podoid,  -doje,  -doilem,  nad^= 
einanber  abtnelfen. 

Podokienek,  -nka,jp?.  -riki, 
sn.  5en^terfüt)lbanf  /. 

Podolesty,  adi.  tjoll  Söd^er, 
t3oII  2:ä(er. 

Podolny,  adi.  tief  liegenb. 

Podolac,  -Jam,  -tajein,  va. 
perf. ;  Podolywac,  -iuje, 
-vval-:m,  va.  imperf.  gen)acl)fcn 
fein,  beftreittu  fönnen,  Der» 
möaen,  fönnen. 

Podolek.  -lka,^>?.  -tki,  sm. 
Sd)o^  7«.;  Unterteil  m.  cincä 
Äleibeö,  Unterleib  m.;  •vvziac 
dziecko  na  —  ba§  ^inb  auf 
ben  ©(bo&  nebmen. 

Podolywac,  fie^e:  Pc- 
do'l'Mc. 

Podorac,  -ram,  unb  -rye, 
-ralem,  va.  perf.  \  Podory  wac, 
-warn,  -rywalem,  va.  imperf. 
ttbacfern,  unteradern,  unter= 
pflügen,  ben  2lcfer  ftür^en;  — 
sie  vr.  in  frembeö  ©ebiet  ein» 
bringen,  fid)  einadern. 

Podorgdzie,  iia  -dziu  unter 
ber  4>anb,  m  33ercitfcf)aft. 

Podosek,  -ska,  jü.  -ski,  sm. 
2ld)feiifc^iene /".,  2id)fenblcc^  n  , 
Slrtiieneifen  n. 

Podosinnik,  Podosinow- 
nik,  -a,  pl.  -i,  sm.  Äapu= 
jinerpilj  m. 

Podoskowy,  adi.  Sld^fen' 
blfd)=,  2ld)feneifen'. 

Podostatkiem,  adv.  Doll= 
auf,  b'nreidjenb,  im  Überflufi. 

Podoatrzac,  -strzann,  strza- 
lem,  va.  imperf. ;  Podostrzyc, 
-strze,  -strzytem,  va.  pierf.  ein 
roenig  fd)ärfen. 

Podostrzony,  adi.  ein 
menia  geidinrrt. 

Podowiady  wa<5,  -duje,  -wa- 
ieiTi,  va.  perf.  nac^einanber 
in  (Sifaf)rung  bringen. 

Podozorze,  -rza,  pl.  -rza, 
sn.  ileblbraten  w?.,  baö  brü= 
figc  gleifd^  unter  ber  Dd^feu' 
junge. 

Podowczas,  adv.  ju  jener 
3eit,  bamalö,  bajumal. 

Podpadaö,  -dam,  -dafem, 
vn.  imperf. \  Podpasö,  -dne, 
-duiesz,  -dtem,  vn.  perf.  untcr= 
liegen,  unterrcorfen  fein,  per« 
fallen. 


Podpadaiiie,-nia,sn.Unter= 
liegen  n. 

Podpajac,  -jam,  -jalem,  va. 
imperf;  Podpoiß,  -poje, -poi. 
lern,  va.  i)erf.  beraufc^en,  einem 
ein  9läuf*c|fn  beibringen. 

Podpalac,  -lam,  -lalem,  va. 
imperf. ;  Podpalic,  -le,  -lilem, 
va.  perf.  ^euer  anlegen,  Pon 
unten  anjünben,branbfd^a^en; 
anfeuern ;  anreijen. 

Podpalacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
^eucrleger  m.,  Söranbfttfter 
m..  3)lorbbrenner  7n. 

Podpalaly,  adi.  fa^l. 

Podpalenie,  -nia  pl.  -nia, 
sn.  geueranlegen  n.,  2lnjün  = 
bung  /.,  SBcanbftiftung/". ;  'Än= 
feuern  n. 

Podpalowac,  -Iuje,  -lowa- 
lem,  va  jierf.  unterpfäl;len. 

Podpal,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
3ünber  w.,  2Burfbranber  in.\ 
•2)  Slnjünben  ?!.;  3)  Sranb- 
fc^a^ung  /. 

Podpalka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
3ünber  m. 

Podparafia,  -fii,  pl.  -fie, 
sf.  Unterpfiuve  f.,  gitialtirc^e/. 

Podparcie,  -cia,  pl.  -cia, 
sn.  ©tüt'e  /.,  ©tü^en  n. 

Podparty,  adi.  geftül't. 

Podpasac,  -sam,  -salem, 
va.  perf. ;  Podpasywac,  -su- 
je,  -sywaiem,  va.  imperf.  um« 
gürten,  untergürten,  auffc^ür» 
gen,  aufbinben. 

Podpasac,  -sam,  -satem,  va. 
imperf. ;  Podpasc,  -pastem, 
va.  perf.  fett  mäften,  mit 
gutter,  "Siabrung  ftäcfen. 

Podpasze,  -sza,  ^j/.  -sza, 
sn.  3lcl)fell)öble  /. 

Podpaszny,  adi.  2lc^fel= 
!^öMen=. 

Podpasd,  fiet)e:  1)  Podpa- 
dat':    •!)  PoHpasac. 

Podpatrywac.  -truje,  -wa- 
■tem,  va.  imperf]  Podpatrzyc, 
-trze,  -trzytem,  va.perf.  l)Oim= 
lid)  beobad^ten,  befe^en  ;  -trzyc 
CO  u  kogo  jmnbm  etniaä  ab= 
gudfen. 

Podpatrzenie,  -nia,  sn. 
2lu5ipionieren  n. 

Podpelzaö,  -zam,  -zalem, 
va.  imperf. ;  Podpelznaö, 
-DG,  -uatem,  va.  perf.  ^eran= 
!ricd)en,  b^vanfdileic^en. 

Podpgpcze,  -cza,  pl.  -cza, 


Podpfpny 


39 


Podpuchn^c 


sn.  bev  Unterleib  unter  bem 

Podpf  pny,  adi.  unter  bem 
3la^e[  befinbtic^. 

Podpiac,  -depne,  -depniesz, 
-pialdm,  va.  peff.\  Podpinac, 
-uam,  -naiem,  va.  imperf. 
üon  unten  anjc^naUen,  antnöp= 
fen,  angürten,  feft  onfdmallen, 
Qnfcf)nüren,  ftraff  anjic^en,  feft 
anfpanncn. 

Podpic,  -pije,  -piferr,  vn. 
peyf.\  Podpijac,  -jam,  -jalem, 
vn.  imperf. \  —  sobie  einen 
2;runt  Um;  fi^  ein  3iäu|c^d;en 
anttinfen. 

Podpiec.  -pieke,  -pieklem, 
va.  perf. ;  Podpiekac,  -kam, 
-kaJem,  va.  imperf.  DOU  UUten 
anftacfen. 

Podpiecek,  -cka,  pl.  -cki, 
sm.:,  Podpiecze,-cza,2J^. -eza, 
sn.  Ort  am,  unter  bem  Dfen. 

Podpiecz§towac,  -tuje,  -to- 
watem,  va.  perf.  fiegeln,  mit 
bem  (Siegel  Derfet)en. 

Podpieka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
V\i  braune  SBrotfeite. 

Podpiekac,  fie^e:  Podpiec. 

Podpienek,  -nka,  pl.  -uki, 
sm    ©tenget  m.  b^r  ^^tf^e. 

Podpierac.  -ram,  -ralem, 
va.  imperf. \  Podeprzec,  -pre, 
podparlem,  va.perf.  unterflüt; 
gSn,  ftü^en ;  —  dorn  belkami  ein 
!pauä  mit  SBalfen  unterflü^en; 
—  most  palami  bie  Srütfe  mit 
$fä()len  unterftü^en;  —  sie 
ben  5?opf  auf  bem  eilen= 
bogen  ftü^en;  bie  2lrme  in  bie 
©eitert  [temmen. 

Podpieranie,  -aia,  sn.  Un= 
terftü^en  n.,  ©tügen  n. 

Podpiersieii.  -saia,  pl. 
-snie,  Podpiersnik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  58ruftrtemen  m. 

Podpiersiowy,  adi.  unter 
ber  Sruft  bifinDltd^;  blona  — 
3tt)prd)feII  n. 

Podpifty,  adi.  gefc^ürjt, 
Ijinaufi^i'ftecft,    l)i;iaufgffnöpft. 

Podpijac,  fie^e;   Podpic. 

Podpilowac,  -1  ije, -walem, 
va.  imperf.-.,  Podpilowywac, 
-wuje,  -vvaiem,  va.  perf.  oon 
unten  burd)fägen,  teitroeife 
bur(f)fägcn, 

Podpily,  ädi.  angetrunlen, 
Bernu)t)t. 

Podpinac,  fiel)«!:  Podpiae. 


Podpis,  -u,  pl.  -y,  sm.  Un= 
terfc^rift  f..  g-ertigung  n. 

Podpisac,  -sze,  -salem,  va. 
perf. ;  Podpisywac,  -suje, 
-walem,  va.  imperf.  untet= 
f  (^reiben,  (unter)fertigen ;  -sany 
Unterfiljtic5ene(r),  ®nbeögefer= 
tigte(r')  m.  [SWaufc^  m. 

Podpitek,  -tku,  pl.  -tki,sm. 

Podpity,  =  PodpiJy. 

Podpiwek,  Polpiwek, -wku, 
sm.  ^albbiec  n. 

Podpiwniczy,  -czego,  pl. 
-czowie,  sm.  Untcifeflermeifler 
m. 

Podplatac.  -tarn,  -talem, 
va.  imperj. ;  Podplesc,  -plote, 
-plortem,  va.  perf.  unter  etm. 
[)inf[erf)ten. 

Podplatac,  -tarn,  -talein, 
vn.  perf. ;  Podplaty wac,  -tu- 
je, -walem,  vn.  imperf.  Der» 
flechten,  uerraircen,  Derjoideln. 

Podplesc,  fie^e:  Podplatac. 

Podplomycz,  -a,  sm.  33rot= 
ÄaffaroaiDurjel  /. 

Podplomyk,  -a,jp?.  -i;Pod- 
plomyczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sn.  2lfd)enbrob  ».,  glommen» 
tucfien  m..  ^annentuctjen  m. 

Podplokac,  Podplokiwac, 
fiebe :  Podplukac,  Podpliiki- 
wac. 

Podplynac,  -ne,  -nalem, 
va.  perf.;  Podplywac,  -warn, 
-walem,  va.  imperf.  fjeran» 
fc^rcimmen,  »fdjiffen;  unter 
etm.  fliegen. 

Podpoic,  fiel^e:  Podpajac, 

Podpojoay,  adi.  angef)ei= 
tert  =  Podchmlelony. 

Podpomagac,-?ann,-gafem, 
va.  imperf.  \  Podpomodz, 
-möge,  -moÄesz,  -moglem,  va. 
per/',  aufhelfen,  unter  bie  2(rme 
greifen. 

Podpora,  -ry,  p)l.  -y,  sf. 
StÜ^e  /'. ;  —  inojej  starosci 
bie  ©tül3e  meines  Sllterg; 
©runblage  /.;  ©preije  /., 
©pteijftange/.,  ©teife  /.,  33er» 
fteifung  /. 

Podporka,  Podporka,  -ki, 
pl.  -ki,  sf.  dim  Don  Podpora; 

—  mazuicowa  Mc^fen^alter  m. ; 

—  röwnoleinic  $arallellei= 
tungsftü^e  /. ;  —  wieszadla 
geberftü^e  /. 

Podporucznik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  ©efonbe»,  Unterleutnant  m. 


Podporzyce,  -rzyc,  pl. 
tant.  sf.  gtüftciabeln  f. 

Podpowiadac,  -dam,  -da- 
lem,  va.  imperf. \  Podpo- 
wiedziec,  -wiem,  -dzialem, 
va.  perf.  ootfagen,  cinfagen, 
einflüffern. 

Podpracowac,  -cuje,  -wa- 
lem, vn.  perf.  \\i)  etroaö  mübc 
otbciten. 

Podpraszac,  -szam,  -sza- 
lem,  va.  imperf. ;  Podprosic, 
-sze,  -sllem,  va.  perf.  \)t\va,=- 
lic^  um  etroaä  nad;fu^en,  mag 
fc^on  ein  anberer  {)at;  einem 
anberen     ein     Sein    ftel/en. 

Podprawiac,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imp>erf.\  Podpra- 
wic,  -wie,  -wilem,  va.  perf. 
unter  etro.  legen,  fe^en,  fteUen-, 
—  kogo  do  czego  jmnbn  ju 
etroaä  abrii^ten,  aufteilen. 

Podprefekt,  -a,  pl.  -a,  sm. 
Unterprnfeft  m.  [szac. 

Podprosic,  fiel^e:   Podpra- 

Podprowadzac,  -dzam, 
-dzatem,  va.  imperf.;  Pod- 
prowadzic,  -dze,  -dzilem,  va. 
perf.  I^eranfül)ten;  ^eimlic^ 
binfü&ren;  ein  ©tüdE  SCBegeä 
begleiten. 

Podproze,  -za,  pl.  -ia,  sn. 
Unterfc^welle  /. 

Podprochniec,  -nieje,  -cia- 
lem,  vn.  perf.  Don  unten 
morfd)  roeröen,  anfaulen. 

Podpruc,  -je,  -prulem,  va. 
perf.  biä  unter  etroaä  ^in  auf« 
trennen. 

Podpraszka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  (Aehiosticiium)  ein  garrn= 
fraut. 

Podprzeor,  -a,  pl.  -rzy, 
sm.  Unterpcior  m. 

Podprzeorysza,  -szy,  pl. 
-sze,  sf.  Unterpriorin  /. 

Podprzfgac,  -eram,  -galem, 
va.  imperf. \  Podprzggn^c, 
-gne,  -gnafem,  va.  perf. 
unter  etro.  \\n  anfpannen. 

Podprzysiadz,  -siegne, 
-?iao:tem,  tu.  perf. ;  Podprzy- 
sifgac,  -gam,  -galem,  va. 
imperf.  I^eimli^,  ^interliftig 
fc^roören. 

Podpuchly,  adi.  öon  unten 
gefrfirooHen,  leidet  gefc^rooHen. 

Podpuchnac,  -ne, -lern,  v». 
perf.  pon  unten  auffc^roeUen, 
anfc^roeHen. 


Podpxilkownik 


40 


Podrysztunkowy 


Podpulkownik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  Dberftreutnant  m. 

Podpustka,  -ki,  j^^-  "l^'? 
s/".;  Podpuszczka,  -ki,  pl. 
-ki,  s/. ;  Podpuszczadlo, 
-la,  pl.  -la,  sw.  2ab  n.  (jur 
©ectnnung  bet  Wüil^). 

Podpuszczac,  -szczam, 
-szczalem,  va.  imperf. ;  Pod- 
puscic,  -szcze,  -scilem,  va. 
perf.  1)  Biä  roor)m  fommen 
ober  gelten  laffen;  2)  mit  Sab 
gerinnen  tnod^en. 

Podpuszczadlo,  fiel^e:  Pod- 
puszczka. 

Podpuszczany,  adi.  Iünft= 
lid)  geronnen ;  ser  —  ©al^nen= 
fäfc  m.,  ©ü^fäfe  m. 

Podpuszczka,  fief;e:  Pod- 
pustka. 

Podpuszyc,  -sze,  -szylero, 
va.  fcrf.  aufbraten. 

Podpyclia6,  ftel^e:  Pode- 
pchnac. 

Podrabiac,  -biaro,  -biaJem, 
va.  imperf. \  Podrobi6,  -bie, 
-bitem,  va.  perf.\  1)  (ben 
©trumpf)  anftridfen;  2)  \äU 
fd^en,  na^mac^cn,  ctroaS  unter» 
fd^ieben. 

Podraczyc,  -cze,  -czyJem, 
va.  perf.  —  sobie  ein  rcenig 
beraufd^en,  fid^  ein  3Mufc^dE)en 
antrinfen. 

Podrami§,  -mienia,  pl. 
-mioua,  sn.  Unterarm  m. 

Podrapa6,  -pie,  -palem, 
va.perf. ;  Podrapywaö,-puje, 
-walem,  va.  imperf.  jer= 
Icatsen. 

Podrapany,  adi.  jerlra^t. 

Podrastaö,  -stam,  -stalün, 
vn.  imperf. ;  Podrosnac,  -ne, 
-8lerD,  vn.  perf.  aufroacfifen, 
l^eranmacfifen,  in  bie  ^öf)e 
fd^iefeen. 

Podratowa6,-tuje,  -walem, 
va.  perf.;  Podratowywa6, 
-wuje,  -walem,  va.  imperf. 
auö  ber  ^iot  l^elfen. 

Podrazni6,  -nie,  -nilem, 
va.  perf.   ncdfen,  reisen. 

Podraznienie,  -uia,  pl. 
-uia,  SM.  (Srregt^cit  /.,  ©e» 
reijt^eit  /. 

Podr^baö,  -bie,  -bilem, 
va.  perf. ;  Podrq.bywa6,  -buje, 
-wal'em,  va.  imperf.  Don  unten 
behauen,  anf)auen,  rcegljauen. 

Podreptaö,    -tarn,    -talem, 


vn.  perf.  trippeln,  mit  Keinen 
Sd^ritten  ge^en. 

Podrfcze,  -a,  pl.  -e,  sn. 
Set)ne/.,^Ärm  eines  iie^nftul^tef». 

Podrgtwiec,  Potr§twiec, 
-wieje,  -wiHlem,  erftarreu. 

Podrobic,  fie^e:  Podrabiac. 

Podroby,  fie^e:  Podrob. 

Podrosly,  adi.  geroad^fen, 
emcorg^c^offen. 

Podrosnac,  fiel^e:  Pod- 
rastac. 

Podrost,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  Srnfroad^fen  n.;  Slufrouc^S 
in.,  Sun9f)oIä  «•  (10  att  raie  ber 
33etrieb);2)(Cytinu8hypoci&tis) 
eine  ©cfimaro^erpftanjc  /. 

Podrostek,  -stka,  pl.  -stki, 
sm.  I^albroüc^figer  Süngting. 

Podrosl,  -i,  pl.  -e,  sm. 
t)ermifd)teg  Qunt^l^orj  (3Xnf[ug). 

Podrozumiec,  -miem,  -mia- 
lera,  va.perf.;  Podrozumie- 
wa6,  -warn,  -walem,  va,  im- 
perf. bei  etraa§  fubfummiercn, 
unter  ettüaä  mitcerftel^en. 

Podrozec,  -zeje,  -zalem, 
vn.  perf.  teuerer  roerben. 

Podrozyc,  -ze,  -zysz,  -Äy- 
lem,  va.  perf.  oerteuern;  — 
sie  vr.  m($t  gleid^  auf  etro. 
einge[)en,  fid^  bitten  loffen. 

Podrob,  -drobu,  pl.  -droby, 
sm. ;  Po  drob  a,  -by,  pl.  -by,  sf. ; 
Podrobki,  -bek,  pl.  ©tfd^linge 
«.,  ©efc^cibe  «.,  ©elänge  w., 
Säufc^el  n. 

Podrownac,  -nam,  -natem, 
ca.  perf.;  Podrownywac, 
-nuje.  -watem,  ra.  imperf. 
üon  unten  ebnen. 

Podrownikowy,  adi.  am 
Äquator  ge(egen,fubäciuatoria[, 
tropifd^. 

Podrownywac,  [ier^e:  Pod- 
rownac. 

Podroi,  -y,  pl.  -e,  sf. 
3ieife/. ;  robic  przygotowania 
do  -zy  3lnflaltcn  jur  9Icife 
mad^en;  puscic  sie  w  —  eine 
Steife  antreten;  szczesliwej 
•  iy!  gUicEtic^e  Dfeifc!;  koszta 
-zy  SReifefoften  pl.  \  towarzysz 
•Äy  9leifegefä§rte  m. 

Podrözna,  -nej,  pl.  -ne, 
sf.  3teifenbe  /. 

Podrozne,  -nego,  sm.  sing, 
tunt.  3teifegetb  n.,  SReifetoften 
;j^;2Begjer)rung/.;91eifepa^m. 

Podröznik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 


1)  3teifenbe(r)w.  ;2)—  g-elbmegs 
raarte/.,  ^inbräuftc/.,  Sid^orie 
/.,  Söroenjal^n  m. 

Podrozny,  adi.  5ieifc= ; 
-na  torba  5teifetafc^e  /. ;  -ny 
pow6z  3ieiferoagen  »j.  ;  po 
-nemu  adv.  reifeniä^ig;  suhst. 
=  podröznik. 

Podrozowac,  -zaje,  -wa- 
iera,  vn.  imperf.  reifen,  auf 
Steifen  fein;  —  po  roznycb 
miejscach  l^erumreifen. 

Podrozowanie,  -nia,  sn. 
3fi  eif cn  n. 

Podrukowac,  -kuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  nad^einanber 
brucfen,  abbrurfen,  bebrudfen. 

Podrum,  -u,  pl.  -y,  sm.; 
Podruna,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
Sßeinfelter  m. 

Podrusztowac,  -tuje,  -wa- 
Jem,  va.  perf.  ein  (Seiüft 
auffteHen. 

Podruzbic,  -bie,  -bilem, 
va.  perj.  jur  ^oc^jeit  bitten, 
Srautfü^rer  fein. 

Podruzgotac,  -tarn,  -talem, 
va.  perf.  jerfc^lagen,  germal= 
men,  jerfd^mcttern,  äertrüm= 
mern. 

Podrwic,  podrwie,  po- 
drwisz,  podrwiiem,   vn.  perf. 

1)  einen  bummen  ©trcic^ 
mad^en,  einen  ^ubel  fd^ie^en, 
ein  J?erfe^en  mad^en,  etro. 
oljne  Überlegung  ma^en;  — 
sprawe  eine  ©ac^e  oer^unjen; 

2)  —  sobie  z  kogo  fid)  über 
temanben  luftig"  mad^en. 

Podrybek,  -bka,  pl.  -bki, 
sm.  i^ac^sforeHe  /. ;  augge= 
rcad^ffner  k(xiß. 

Podry6,  -ryje,  -ryjesz,  -ry- 
lem,  va.  perf  unteriDÜI^len, 
untergraben. 

Podryg,    -u,    pl.    -i,    sm. 
Rappeln  n.,  3udEen  n.,  Rup- 
fen n.)  ostataie  -i   bie  legten 
'  3»tf»ngen. 

PodrygacS,  -gam,  -gafem, 
vn.perf. ;  Podrygiwac,  -guje, 
-walem,  vn.  imperf. ;  Podry- 
gnaö,  -ne,  -nal'em,  vn.  perf. 
jappeln,  ©prlinge  mad)en, 
tändeln;  franipff)aft  judfen. 

Podryjek,    -jka,    pl.   -jki, 
'  sm.     (Atteiabus)     eine    2lrt 
Ääfer. 

j      Podrysztunkowy,       adi. 
I  unter  bem  5ßanjer  getragen. 


Podryw 


41 


Podskarbi 


Podryw,  -u,  yl.  -y,  sm. 
3Xuf[jüpfen  n. ;  Sluffd^toung  m., 
ainlauf  m.;  3luf[to^ (ber  .§ajel= 
fjüfincr). 

Podrywac,  fiel^e :  Poderwac. 

Podrywka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  Serütfung  /.,  Ü6ev= 
Ufluna/.,  ^aae/.,gaUftrid  m  ; 
2)  ©enfe/.,  (fteineä  üierectigeä 

Podrz|,dca,  -oy,  ^j?.  -cy, 
*>».,  Untcpoerroalter  m. ;  S5ije= 
[tattl^alter  w?. 

Podrzec,  -dre,  -drzesz, 
-darlem,  vcLperf.  1)  setreifien; 
—  na  kawalki  tft  ©lüde 
rci|en;  —  sie  fid^  jerreiBen; 
2)  eine  Sßiefe  mit  bem  Pfluge 
veiijen. 

Podi'zewka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  eine  2lrt  Serd^e. 

Podrzezac,  -zam,  -zalero, 
va.  per/. ;  Podrzezy  wac, 
-znje,  -walem,  va.  imperf. 
üon'  unten  befd^neiben,  (xu^^ 
f^neiben,  anfd^neiben. 

Podrzezlina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  (Browallia)  eine  ^flanjen» 
att. 

Podrzezniacz,  -a,  pl.  -e, 
sw.  3U(^a[}inec  »?.,  3'lad)= 
fpotter  w. 

Podrzezniac,  -Diam,  -nia- 
lem,  i'«.  unö  rn.  imperf.  nad^' 
fpotten,  nachäffen,  ®e[t(^ter 
fc^neiben. 

Podrz§diiosc,  -sei,  sing, 
tant.  Unterorbnung  /.,  ©u5= 
orbtnation  /. 

Podrz§dny,  adi.  unterge» 
orbnct,  fuborDiniert. 

Podrzucac.  -cam,  -calem, 
va.  imperf.;  Podrzucic, -ce, 
-ciiem,  va.  perf.  in  bie  ^öfje 
werfen  aufraerfen,  unter  etro. 
flinroerfen;  —  co  komu 
etn).  fjetmlic^  unterlegen,  t)iu= 
rcerfen,  tiinlegen;  unter» 
fc^ieben;  —  dziecko  ein  Ätnb 
unte:f(^ie6en. 

Podrzucanie,  Podrzuce- 
nie,  -nia,  pl.  -uia,  sn.  2luf= 
rcerfen  «.,  Unterlegen  n., 
Unterfd&ieben  n. 

Podrzutek,  -tka,  pl.  -tki, 
sm.  ginbelftnb  n.,  ginbting 
TW.;  dorn  -tköw  55inbell)auä  n. 
Podrzutnosd,  -sei,  sing, 
tant.  Unterraütfigleit/,  Unters 
tänigtcit  f. 


Podi'zutny,  adi.  Podrzu- 
tnie,  adv.  untcrfd^obni,  »er= 
fälfc^t,  unecht. 

Podrzymac,  Podrzemac, 
-mie,  -miesz,  -maJem,  vn. 
perf.   ein  rcentg  fd^fummern. 

Podrzynac,  -nam,  -tialem, 
va.  imperf. ;  Poderzn^c, 
-rzne,  -rziiatem,  va.  perf.  üon 
unten  abfc^neibenjerfdjneiben; 
—  ffardto  bie  Äel^fe  abfdineiben. 

Podsad,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Sinjeluntcrtage;  —  baniasty 
fd)a[enförmige  ©injeluntertage 
f.',  —  kamienny  fteineme 
©ingetunlcvrjge/.;  —  zelazny 
eifernc  ©injetuntertage  /. 

Podsada,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
1)  Unteilegen  n..  Untergelegte 
«.;  2)  ^tntcrlift /.,  §inter= 
[)(\{i  m.,  ??alle  /. 

Podsadka,  -ki,  pl.  -ki,  sf 
1)  2lu§rcucf)§  m.,  ^nod^etifort» 
|o^  m. ;  2)  §ödfer  m.  an 
^flanjenteifen  (bei  aJloofen), 
(grrceiteruag  /.  an  ber  S8afi§ 
ber  SSüd^fe. 

Podsadzac,  -dzara,  -dzalem, 
va.  imperf.',  Podsadzic  -dze, 
-dzilem,  va.  perf.  unter= 
regen,  unterfteßen,  legen;  — 
miny  ajJinen  legen;  —  jagnie 
pod  maciore  ein  Samnt  jum 
Saugen  anfe^en;  —  kogo 
jmnbn  lieben,  emporheben, 
emporfteigen  Reifen;  —  sie 
pod  kogo  von  I}inten  an  jmnbn 
rüdfen,  if}m  auf  ben  §alä  rüf= 
fen. 

Podsalac,  -lam,  -lalem 
va.  imperf.;  Podsolic,  -le, 
lilem  va.  2.)erf.  ein  roenig 
fafr^en. 

Podsaletran,  Podsale- 
trzan,  -u,  pl.  -y,  sm.  ©alpe- 
teifauerialj  n. 

Podsaday,  adi.  cor  ©erid^t 
geftcllt,  befitiblicö,  bem  ©eri^te 
Dorliegenb;  sm.2lngeflagte(r)jw. 

Podsekretarz^  -a,  pl.  -e, 
sm.  Unterfefretür  in. 

Podsgdek,  -dka,  pl.  -dko- 
wie,oDer-dki,5OT.3Uct)ter[te[lDer= 
treler  m.,  Unter»,  3]ijeric^ter 
m. ;  ^nftruftionsrid^ter  m. 

Podsgdkowstwo,  -wa,  pl. 
-wa,  sn.  Unterrid)teramt  «.; 
^nftruttionärid^teramt  n. 

Podsiac,  -sieje,  -sialem,  va. 
perf;     Podsiewac,     -warn, 


-walem,  va.  imperf.  unter 
etro.  fäen,  burd)fie6en,  fid)ten. 
Podsiadaö,  -dam,  -dalem, 
va.  unb  vn.  imperf.  \  Podsiesc, 
Podsiasö,  -siade,  -siadziesa, 
-siailem,  va.MV.'üvn.perf.  ein 
roenig  fi^en  bleiben,  außtjarren; 

—  kogo   jjmnbm   ben   i8orfi| 
abnct)men,ben  Slang  ablaufen; 

—  sie  fid^  fe^en,  flar  rcerben 
(Don  S'tiiffigffit). 

Podsiarczan,  Podsiarkan, 
-u,  pl.  -y,  sm.  Unterfc^tBefelä 
fäure  /.,  ©auerfc^roefelfalj  n. 

Podsiarczyn,  -u,  pl.  -y, 
sm.  unterfc^roefUge  Säure  /. 

Podsi^kac,  -kam,  -kalem, 
vn.  imperf.  (oom  SIßaffer)  »on 
unten  einbringen. 

Podsiesc,  fie|e:  Podsia- 
dac. 

Podsiebicie,  Podsigbicie, 
-cia,  pL-cia,  s?i.  Podsigbitka, 
-ki,  pl.  -ki,  sf.  ^tafünb  tn., 
©ipSbedfe/.,  getäfelte  3intmer= 
bede  /. 

Podsiec,  -ke,  -czesz,  -klem, 
va.  perf. ;  Podsiekac,  -kam, 
-kalem,  va.  imperf.  Don  unten 
roeg^auen. 

Podsienie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn. ;  Podsionek,  -nka,  pl.  -nki, 
sm.  Saube/.  (öor  bem  $aufe), 
gebedte  Sßorljalle  /. 

Podsiewac,  fiefje:  Podsiac. 

Podsigbierny,  adi.-nQ  koüo 
unterfdilöd^tigeä  SBafferrab  n. 

Podsiniac,  -niam,  -niaiem, 
va.  imperf.;  Podsinic,  -ni§, 
-nilem,  va.  perf.  blau  mad^ett, 
blau  färben. 

Podsinialy,  adi,  blou  an= 
gelaufen. 

Podsiniec,  -nieje,  -nialero, 
vn.  perf.  blau  unterlaufen, 
blau  irerben. 

Podsiodlowy,  adi.  unter 
bem  Sattel  befinblic^. 

Podsitek,  -tkn,  pl.  -tki,  sm. 
Sieb  n. 

Podskakiwac,  -kuje,  -wa- 
lem, vn.  imperf.;  Podsko- 
czyc,  -cze,  -czyctem,  vn.  perf. 
emporfpringen,  auffpringen, 
Sprünge  tun,  einen  Sprung 
tun,  aufPpfen,  fc^neü  in  bie 
§ö^e  fleigen;  barometr  -ezyl 
o  trzy  stopnie  ba§  Sarometer 
ift  um  brei  ©rab  geftiegen. 

Podskarbi, -biege,  ^?.  -bio- 


Podskarbianka 


42 


Podstolic 


wie  sjti.  ©d^a^meifter  w.;  — 
koronny  ßronfcftatimeifter  ?h. 

Podskarbianka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  ©c^a^meifterstod^tec  /. 

Podskarbic,  -a,  ^;Z.  -owie, 
<£dja^meifterfof)n  m. 

Podskarbina,  -ny,  jil-  -ny, 
sf.  ^-xaü  ti5  ©djalmeiftetö  f. 

Podskarbini,  -ni,  pl.  -nie, 
s/.  Äloftcrforbsoftinaltertn. 

Podskarbiowski,  adi. 
©dia^ineifter». 

Podskarbstwo,  -wa,  2^?. 
-wa,  6-*(.  ©c^abmcifteramt  ?;. 

Podskibowiec,  -wca,  2^J. 
-wce,  sw.  '!l>flufl  m. 

Podsklepiac,  -piam,  -pla- 
lem,  va.  imperf.\  Podsklepic, 
-pie,  -pildin,  va.  i)erf.  unter= 
jüöfben. 

Podskoczyc,  fief^e:  Pod- 
skakiwac. 

Podskok,  -u,  pl.  -i,  sm , 
aiuHprin^en  n.,  Stufiprunfl  m., 
©prung  vi.;  2tnfa^  m.,  SHnlauf 
j«.;    —  mlüta    §Ubl^ö^e. 

Podskornia,  -ni,  2>^.  -nie, 
sf.  innere  ©ainenI}ixut/.-,Äern=, 
:Öeber=,  ^er3amentf)aut  /. 

Podskornik,  -a,  j;Z.  -i,  sm. 
(rbizomorpha)    ^il;(gattung. 

Podskorny,  adi.  unter  ber 
^aut  befinbUd). 

Podskorze,  -rza,  pü.  -rza, 
5«.  UnterleDec  n.,®en)eb5[cl^ic^te 
unter  ber  faut. 

Podskrobac,  -bie,  -balem, 
va.  perf. ;  Podskroby wac, 
-buje,  -walem,  va.  imperf.  oon 
unten  ah',  befragen,  fcftaben, 
befd^aben;  —  drzewka  Saume 
befd)neiPen. 

Podskrobany,  adi.  üon 
unten  gefragt,  gefcbabt. 

Püdskrobek,  -bka,  i>l.  -bki, 
67«.  5lu(^en  m.  oon  5ufainmen= 
gefragten  leigceflen. 

Podskroniowy,  adi.  unter 
ber  ©(^(öfe  befinbtic^. 

Podskrzelowy,  adi.  unter 
ben  SUemen  liegenb. 

Podskrzydlny,  adi.  Pod- 
skrzydlowy,  adi.  unter  ben 
g-Iüqeln  bcfinblid^. 

Podskuba6,  -hie,  -batem, 
va.  perf. ;  Podskuby wa6, 
-bujc;,  -watom,  va.  imperf. 
(oon  unten)  berupfen,  rupfen. 

Podsladzad,  -dzam,  -dza- 
l3m,  va.  imperf. \  Podslodziö, 


-dze,  -dzilem,  va.  perf.  ein 
lü^nig  Dcrfü^en. 

Podslodzony,  adi.  ein 
nienig  t)ertli|t. 

Podsloneczny,  adi.  unter 
ber  ©onne  (lieaenb). 

Podslöj,  -loju.jj?. -loje,  sm. 
2)Jaferbtlbung  /. 

Podsluch,  -u,  pl.  -y,  sm. 
S3elaufct)enn.,^ord)en  «.;byc 
ua  -u  auf  ber  Sauer  fein; 
Sunbfdjaft  /. ;  stac  na  -u 
auf  einem  Sunbfdö'ift^pof'c" 
fteben. 

Podsluchac,  -cbam,  -cba- 
lein,  va.  perf.\  Podsluchi- 
wac,  -chuje,  -walera,  va.  im- 
perf. belaufeten,  l^ord^en,  be= 
lauern;  -wat  pod  drzwiami  er 
[}orcl)te,  Iau)d)te  an  ber  3;ür. 

Podsluchiwacz,  -a,  jil.  -e, 
S7n   §)Ocder  m.\    Saufdjer  m. 

Podslupie,  -pia,  pZ.-pia,  sn. 
^u^geftcll  n.  einer  ©äutc, 
©äulenftut)!   »n.,  ^iebeftal  in. 

Podslupien,  -pnia,  pl. 
-pnie,  sm.  ©tteld^en  n.  beä 
SierftodEö. 

Podsmazac,  -i;am,  -iifem, 
va.  imperf. ;  Podsmazyc,  -ze, 
-zylem,  va.  ptrf.  ein  luenig 
in  ^ett  braten,  fdimoren. 

Podsmazony,  adi.  von 
unten  angebraten. 

Podsobny,  adi.  unter  je^ 
manöem  befinblic^;  kon  — 
©attelpferb  n. 

Podsokoly,  adi.  jum  %aU 
fenbei^en  taugüc^. 

Podsolan,  -u,  2d.  -y,  sm. 
©auerfa(j  u. 

Podsoliö,    f.  PoJsalac. 

Podspodni,  adi.  Unter=. 

Podspod,  adv.  nad)  unten, 
baruuter." 

Podsta6  si§,  -stoje,  -sta- 
le'n,  vr.  perf.\  Podslawaö, 
-warn,  -vvateni,  vr.  imperf. 
fic^  fetjen,  abf(ären;  gerin^ 
nen,  bid  roerben. 

Podstarosci,  -eiego,/;^.  -cio- 
wie,  sm. ;  Podstarosta,  -8ty, 
pl.  -stowid,  sm.  58iäeburgtid;ter 
m.,  Sijeoogt  m.,  Slmtmann 
m..  SSermalter  m. 

Podstaroscina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  bie  grau  beö  Süijeburgric^- 
ter^,  bea  SijeDOätä. 

Podstarzaly,  adi.  ältlic|, 
bejal^rt. 


Podstarzec,  -rzeje,  -rzatem, 
vn.  perf.   altern,  alt  raerben. 

Podstawa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
5^afiä  /.,  QJruiibliuie  /. ; 
^oftament  n.,  ©eftea  «.,  Un= 
leifa^  m.,  g-ufe  m.\  —  komi- 
iiowa  ©d)ornfteinunlerial5  m. ; 

—  kowadia  Slmbofeblorf  JH., 
Slmbo^ftod  m.,  2lmbof(futter 
n  ;  —  lampy  Sampenfufj  m., 
Sampengeftell  n. ;  —  mlota 
^aminergerüft  n.,  §ammerge= 
bälf  n. ;  —  obrotnicy  S)rel^=> 
fc^eibenuntergefteß  n.;  —  war- 
sztatu  a3ant£ned)tjrt.;  ©runb 
m.,  ©tunblage/.;  -wa  do- 
brego  rzadu  jest  .  .  .  ben 
©runbpfeiler  einer  guten  9?e= 
gietung  bilöet.  .  . 

Podstawek,-wka,  pl.  -wki, 
sm.  ©teg  m.  (an  ber  äjioline) ; 
Unterfa^  m. 

Podstawiac,  -wiam,  -wia- 
lam,  va.  imperf. ;  Podstawic, 
-wie,  -wilem,  va.  perf.  unter 
ein),  ftellen,  fc^ieben,  fe^jen, 
unterftellen ;  —  komu  noge 
jmnbm  ein  33ein  ftellen. 

Podstawka,  -ki,  lü.  -ki,  sf. 

1)  Sraaellog  m.,  Sragebalfen 
m.,  eteije  f-  \  ©el5=,  gutterftufe; 

2)  Untertaffe  /. 
Podstawowy,  adi.  ®£Unb=; 

—  kamieii  ©or;(engeftein  n., 
©o[)[enfallftein  m. 

Podst^pic,  -pie,  -pilem,  va. 
unb  vn.  perf.;  Podstgpowac, 
-puje,-pywaidm,ua.unö  vn.im- 
perf.  unter  elm.  treten,  bi§  ju 
elra.  ^eranrüdEen ; —  kogo  einen 
mit  Sift  fongen,  in  bie  ©djlinge 
lodfen. 

Podstfp,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Sift/.,  §inter=,  5(rglift/. ;  uzyc 
-u  eine  Sift  gebrauchen;  -pem 
burd)  Sift. 

Podstgplowac,  -pluje,  -wa- 
lem,    va.    perf.    uuterftü^en 
pö(;;en  (eine  SEanb). 
Podstepny,a(/j.podstepnie, 
adi\  l)inter=,  ariiUftig. 

Podstfpowac,  fielje:  Pod- 
stapic. 

Podstolanka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  XodjterbeSUntertiuc^feffen 

/• 

Podstoli,  -lego,  pl.  -lowie, 
sm.  Untertruc^fe^  m. 

Podstolic,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©o^n  bes  Untertruc^feft  m. 


Podstolina 


43 


Podsmietana 


Podstolina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  g-rau  bcä  Untertru^ftffen  f. 

Podstolstwo,  -wa,  pl.  -wa, 
Sil.  boä  2tmt  eincä  Untettruc^= 
feffeii. 

Podstopek,  -pka,  p?.  -pki, 
sm.  —  krokwi  ©tid^blott  n., 
©ttcfibrctt  n. 

Podstrajac,  -jara,  -jalem, 
va.  imjyerf. ;  Podstroiß,  -troje, 
•troilem,  va.  perf.\  ein  lue» 
ntg  ftimmcn  (ein  ;5"ft'^"t"«nOj 
—  kogo  na  kogo  einen 
gegen  jmnbn  ftimmen,  nuf= 
f)c^en. 

Podstrozy,  -za,^)?.  -ie,  sw. 
Uiiterntäc^ter  w?. 

Podstrychuac,  -no,  -na- 
lem,  ta.  ^je?/.  aufftreic^en,  in 
bie  $>öt)e  ftreic^en. 

Podstrzedz,  -strzege,  -strze- 
glem,  va.  perf. ;  Podstrzegac, 
-gam,  -gaJem,  va.  imperf. 
[jeimlid^  beoba^ten,  aufpaffen, 
ausipä^en. 

Podstrzegacz,  -a,  2>l  -ß) 
sm.  Stuflauerer  m.,  2(ufpaffer 
m..  ©pä^er  w.,  ©pion  m. 

Podstrzelac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf. ;  Podstrzelic,  -le, 
-hlem,  va.  perf.  anfc^iefeen, 
eine  ©cbuBrounbe  beibringen. 

Podstrzelczy,  Podstrzel- 
ny,  adi.  für  einen  '^'o^g,tx  taug= 
lid'. 

Podstrzesze,  -sza,  ^j7.  -sze, 
sn.  S)ad)boben  m. 

Podstrzydz,  -strzyge, 

-strzygfem,  va.  perf. ;  Pod- 
strzygac,  -gam,  -gatem,  va. 
imperf.  ein  roenig  befc^aeioen, 
abfcftneibcn,  ftu^en. 

Podstrzyzyuy,  fiel^e:  Pü- 
strzyzyny. 

Podsufitka,  -kl,  pl,  -ki, 
sf.  f)a[bäöUigeä  SBrett,  Äiflen= 
brett  n. 

Podsun^ö,  -re,  -nalem,  va. 
perf.\  Podsuwac,  -wam,  -wa- 
tem,  va.  imperf.;  unter 
etro.  I^in  fcbieben,  rüden,  legen; 
—  stoJeczek  pod  nogi  ben 
©dE)emel  unter  bie  %ü.^t  fc^ie= 
htn\  —  CO  komu  ftunbrn  etiü. 
einflüftern,  eingeben,  in  bie 
§änbe  fpielen. 

Podsunif  cie,  -cia,  pl.  -cia, 
sn.  Unterjc^ieben  n. 

Podsnszac,  -szatr,  -sza- 
lem,  va.  imperf. ;  Podsuszyc, 


-sze,  -szylem,  va.  perf.  OOn 
unten  etin.  ablrodfnen,  auf» 
trotfnen, 

Podsuszony,  adi.  abge= 
trodnet. 

Podsuw,  -u,  pl.  -y,  sm. 
juaeftfcfteä  ©efc^en!. 

Podsnwka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Seibid)üffe[  /. 

Podswarzyc,  -rze,  -rzylem, 
vn.  perf.  fic^  ein  roenig  äan= 
fen,  überroetfen. 

Podsycac,  -cam,  -calem, 
va.  imperf.:,  Podsycic,  -ce, 
-citein,  va.  perf.  fättigen, 
nähren,  3taf)rung  geben;  -eal 
jego  uienawisc  er  nöfjrte 
feinen  §a§;  ein  ©elränf  mit 
etroaä  werfe^en,  oermifcf)en. 

Podsychac,  -cham,  -cha- 
lem,  vn.  imperf. ;  Pode- 
schnac,  -ebne,  -chualem,  vn. 
perf.  ein  roenig  ttodfen  rcerben, 
auetrocfnen. 

Podsylek,  -Ika,  pl.  -Jki, 
sm.  3ufi5iden  «.,  ^us^fc^idte  n. 

Podsylac,  fie^e:  PodesJad. 

Podsypac,  -pie,  -palem, 
va.perf. ;  Podsypywac,-puje, 
•  walem,  va.  imperf. \  unter 
etro.  ftreuen,  fc^ütten;  — 
prochu  na  panewke  ^uToer 
in  bie  3ünbpfanne  fd)ütten; 
zboze  dobrze  -puje  baä  tS^e= 
treibe  gibt  guten  2luäbrufdi, 
piel  £c)cner. 

Podsypka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  Unterfc^üttung  /. ;  2)  Sßui= 
Der  n.  auf  ber  Pfanne. 

Podsypywac,  fiel^e:  Pod- 
sypac. 

Podsyta,  -ty,  pl.  -ty,  6^. 
Stabrunj?  /.,  ©törhmg  /. 

Podsytnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©afometer  ?«.,  ©asreferpoir  n. 

Podszafarz,  -rza,  pl.  -rze, 
sm.  Uiiterfdjaffner  m. 

Podszancowac  sig,  -cuje, 
-walem,  vr.  perf.  ftc^  üer= 
fdianjen. 

Podszczepiac,  -piam,  -pia- 
^■em,  va.  imperf.]  Podszcze- 
pic,  -pie,  -pitem,  va.  perf. 
1)  üon  unten  ouf  fpalten, 
pfropfen;  2)  —  kogo  einem 
ein  SBein  unterfc^ tagen,  eine 
gaße  legen;  —  co  komu  einem 
etro.  abnehmen  unb  fic^  an= 
eignen. 

Podszczuc,  -czuje,  -czulem, 


va.  perf.\  Podszczuwac, 
-wam,  -waiem,  va.  imperf. 
auf^eljen,  aufroiegeln. 

Podszef,  -a,  pl.  -fowie, 
Unterc^ef  m.,  SStjec^ef  m. 

Podszepn^c,  -ne,  -nalem, 
va.  perf. ;  Podszeptac,  -tam, 
-tatem,  va.  perj.;  Podszep- 
tywac,  -tuje,  -waiem,  va. 
imperf  juflüftern,  jurauneu, 
tinflüftern,  inö  Dljt  fagen. 

Podszept,  -u,  pl.  -y,  sm. 
(Finflüftfrung  /.,  Dt)renbtäfer« 

f- 

Podszewka,  -ki,  pJ.  -ki, 
sf.  1)  Untecfutter  «.;  pod- 
szewke  dac  i)od  jiliszcz  ben 
SUantet  füttern;  2)  trodene 
iJJaben)()[jer  jur  Untertage  beö 
fd;uieren  J^Iofe^oljeg. 

Podszewnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  üianitle  /.  (Epidendruai). 

Podszmelcerz,  -a,  ^;?.  -e, 
sm.  Unterfc^meljec  m. 

Podsztabniczy,  -czego, 
pJ.  -czowie,  .sm.  Unter|'teuer= 
mann  m. 

Podsztygar,  -a,  pl.  -izy, 
sm.  Unterfleiger  m. 

Podszybie,  -bia,  pl.  -bin, 
sn.  "Jüllort  m. 

Podszybowac,  -buje,  -wa- 
l;m,  ?•«.  perf.  untec  etro.  f)iu5 
fct)ieben. 

Podszycie,  -cia,  pl.  -cia, 
sn.  1)  35orfcf)ut)en  n. ;  2)  Unters 
futter  n. 

Podszyc.  -=zyje,  -szylem, 
va.  perf.:,  Podszywac,  -wam, 
-watem,  va.  imperf.  1)  unter= 
nä^en,  füttern;  2)  pocf.-^ufjen; 
3)  —  sie  pod  kogo  fid;  auf 
jnmbn  berufen,  ftd)  jmnbn 
gum  SSorroanb  nefjmen;  fidö 
|inter  jmbn  ftedCen;  nie  -waj 
sie  poiemnie!  Ia&  mic^  nuä 
bem  ©piele!  —  sie  pod  co 
fic^  eiufdlteic^en;  4)  las  sie 
-wa  ba§  junge  §ol5  roäd^ft. 

Podszyjcze,  -aza,  sn. 
fieifc^ige  Unterlage  beö  ^nid)t= 
fnoten'g  ber  ©olbcngcroäd^fe. 

Podszyty  adi.  unternäijt, 
gefüttert;  lisem  —  alter  guc^ö, 
fc^Iauer  ©d;oIf;  t)interliftig, 
gleifenerifc^. 

Podscial,  -u,  pl.  -j,  sm. 
Sticu  /'. 

Podscielac.  fte^e :  Podesfac. 

Podsmietana,  -ny,  pl.  -ny. 


PodänieÄny 


44 


Podwalny 


sf. ;  Pod^mietanie,  -nia,  sn. 
nnab(^i'fct)iipfte  faiire  W\i6). 

Podsnieiny,  adi.  untev 
bem  ©ctinee  bcftnblicl^. 

Podswinek,  -nka,  pl.  -nki, 
sm.  grüf?eieä  gcitel. 

Podtaczaö,  -t-zam,  -czalem, 
ra.  impcrf. ;  Podtoczyö,  -v'^c, 
-czyh'in,  la.  per/,  biö  Vüofjin 
loUein,  lüäljfii,  j^iebcn,  jd)lcp= 
\)cn,  tollen;  —  \v6z  pod 
dach  ben  Sßagon  unter  ^a<i) 
bringen  ;  —  kulo  pod  mar  bie 
5lugfl  biö  au  bie  ^Diauer  fc^ie» 
ben;  —  si<j  rr.  I^intaunicln, 
Ijiiirollen. 

Podtajac,  -jam,-jarom,  in. 
pcrf.  ein  wenig  abtauen,  auf- 
tauen. 

Podtapia6,  -piaiu,  -pialem, 
va.  impir/.',  Podtopid,  -pie, 
-piieni,  ra.  pcrf.  unter  äBuffer 
fet<en,  iibcr)ct)iBei>imeu. 

Podtargiwa6,  -gnj^,  -wa- 
lem,  va.  iinperf. ;  Podtar- 
gii^<5,  -ne,  -Djjlem,  va.  per  f. 
ein  tüoniii  oon  unten  jctren, 
jiUiU'n,  rci^u'u. 

Podtarniowy,  adi,  =  pod- 
•lopatkowy;  —  niuszkul  bei' 
::ljjuäfel  unter  bem  Slüdtatabe. 

Podtka<3,  ftclje:    Podetkac. 

Podtlaczaö,  -czam,  -i-za- 
leni,  va.  impcrf. ;  Podtloczyö, 
-cze,  -czyiem,  va.  pcrf.  unter 
etn)a8  l)inftopfen. 

Podtoczy6,  fiel^e :  Pod- 
tai'zac. 

Podtopiö,  ftel^c:  Podtapiac. 

Podtorze,  -rza,  i)l.  -rza, 
sn.  Uutcrbaufrone  /'. ;  —  za- 
pasowo  SlinbbaOn  /. 

Podtratowaö,  -tuje,  -wa- 
leni,  vu.  per/,  unter  bie  ^ü&f 
treten,  nertieten. 

Podtr^caö,  -cam,  -oalem, 
va.  impcrf.;  Podtraciö,  -ce, 
-cilem,  va.  pcrf.  ein  lucniii 
anftoücn,  berül)ren. 

Podtrzq,sa6,  «am,  -salem, 
vn.  impcrf.  Podtrzasc,  -sc, 
-sJem,  va.  pcrf.  uutevftreuen, 
untrrfd)ütten. 

Podtuczaö,  -c'/.am,  -cza- 
leni,  va.  impcrf. ;  Podtuczyö, 
-cze,  -czylem,  va.  perf.  1) 
ein  rcenig  inä[ten;  2)  auf- 
muntern. 

Podtulaß,  -lam,  -lalem,  ra. 
imperf.\  Podtulid,  -lo,  -lilein, 


va.  perf.  unter  etrc.  f d^miegen, 
bcu(\en,  oerfteden. 

Podtwierdzaö,  -dzam,  -dza- 
Jeni,  va.  impcrf. \  Podtwier- 
dzi(5,  -dze,  -dzilöiii,  va. 
perf.  unterftülien,  Äraft  geben. 

Podtyczy6,   -Cz^  -czylern, 

va.  pcrf.  (popfen)  on  ©tangen 
fe^en,  ©taugen  binben,  mit 
©taugen  ftii^en. 

Podtyc,  -tyje,  -tylem,  vn. 
perf.  ein  luenig  fett  nierben, 
g-ctt  anfe^eu. 

Podtykad,  fielje :  Podetkac. 

Podubiegac,  -gam,  -gatem, 
V».  impcrf.  in  2lbna^me 
tommen. 

Poduboie6  -iojo,  -zylem, 
rw.  perf.  oim  luerben,  in 
Strmut  oerfallen,  ueraimen. 

Podubozyc,  -ie,  -iatein, 
va.  perf.  arm  mad)en. 

Poduczaß  -czam,  -czalem, 
va.  impcrf.-.,  Poduczyö,  -c/e, 
-czylem,  va.  pcrf.  Die  2la» 
faiujägrünbe  beibringen,  'Oiw 
©ruub  einer  SBifjenfdiaft  legen, 
einen  9lnfang  im  Unterrid)t 
mad)en;  —  sie  vr.  czego  etil), 
ein  menig  erlernen. 

Poduczony,  adi.  ein  wenig 
unterrid)tct. 

Podufalosc,  -sei,  pl.  -sei, 
sf.  alljugtofee  SSertraulid)- 
feit  /. 

Podufaly,  adi.  allju  ocr» 
trnulic^. 

Podiimaö,  -mani,  -matem, 
va.  pcrf.  ein  loenig  nact)= 
benfen;  —  nad  czem  über 
etiu.  nad)finnen. 

Podumanie  -nia,  sn,  9^ad^" 
finnen  n. 

Podupada6.  -dam,  -dalem, 
vn.  impcrf. ;  Podupasö  -pa- 
diie,  -padlem,  vn.  perf.  l)er» 
unterrommen,  uevarmen;  Her- 
fallen, in  SJerfuH  geraten, 
finfen. 

Podupadloäd,  -sei,  sf. 
ä>evainuina  ./". 

Podupadiy,  adi.  perfaUen, 
gejuufcn,  Ijcruntergefommen, 
uerarnit. 

Podusid,  -sze,  -sisz,  -silrtm, 
ca.  pcrf.  alle  nad;einanber 
ermüigen,  eriiidten. 

Poduszcza6,  -czam,  -cza- 
lem, va.  z>«/>e;-/.;  Poduszczyö, 
-szcze,    -szczyiem,    ra.    perf. 


auf^e^en,  tei5en,  jum  iööfen 
üerleiten. 

Poduszczony,  adi.  auf- 
gelieljt,  «erleitet. 

Poduszeczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  dimin.  uon  Puduszka;  — 
na  szpilki  9iahelfiffen  «.;  — 
do  szycia  9(äl)tiffen  n. 

Poduszeczkowaty,  adi. 
fiffenförmig. 

Poduszka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  ftiffen  n.,  Jlopffiffen  «., 
^^solfter  m  ;  2;  —  do  krzy- 
äownic  Unterlage  bcö  §erj= 
flürfeö;  3)  -ki,  pl.  ©to^= 
üffen  (im  SBaggou);  jicei 
parallel  in  ber  Sänge  bcö 
j5-lof5e'j  liegenbe  §öl3er  unter 
ber  3Jartfd)enrottlje. 

Poduszne,  -uego,  siny. 
tant   sn.  ifopfgelb  n. 

Poduszny,  adi.  unter  bem 
Dbre  beftnbltcb, 

Podu4e6,  -zejo,  -ialem,  r». 
perf.  grofe  merben. 

Podwadzac,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  imperf. ;  Podwadziö, 
-dze,  -dzilom,  va.  perf.  — 
kogo  z  kim  ein  lueutg  3u=^ 
fammenlje^en.  in  ^<\\\l  unb 
©treit  brinaen. 

Podwajaö,  -jam,-jal'em,ra. 
imperf. ;  Podwoiö,  -woje, 
-woit.-m,  va.  pcrf  uerboppeln. 

Podwalaö,  -lam,  -lalem, 
ra.  imperf.:,  Podwaliö,  -le, 
-lilein,  va.  perf;  1)  unter 
etro.  I)inn)ftl3en;  2)  unter» 
graben,  crfd)ilttcin. 

Podwale,  -la,  pl.  -In,  sn.; 
Podwat,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Unterioall  wj.,  ^la^  am  SBaHc; 
i?ellcriuDljnung  /.,  (Srbge- 
fdioft  n. 

Podwaliaa,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  Unteifdjiüello  /.,  ©runb- 
fc^iüelle  /'.,  Unterbalfcn  wi.; 
tfrunbmauer  /".,  Unteifa(}  tn., 
©odfel  m. ;  33afi'3  /.,  (^-unba« 
ment  w.,  ©runbla^e  f.;  — 
diewnianallntetjug  ?«.,  Unter=- 
läge  eineö  bi^ljemen  ©ebäubeö 
/. ;  —  wyzsza  ©aum^,  53ruft= 
fd^ioeae  /.,  9luf|a^iol)le  /. ; 
~  stolcowa  2)ac^|"tu^l= 
|d)n)elle  /'. 

Podwalinka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  l'iauerlatte  /. 

Podwalny,  adi.  unten  am 
äQalle  gelegen. 


Podwal 


45 


Podwöjny 


Podwal,  fte^c :  Podwale. 

Podwalek,  -Ika,  pl.  -Iki, 
sm.  1)  untere  Sruftroe^r 
am  SBaae;  2)  ein  %e\l  beö 
©äulenfapttttlö. 

Podwalka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
aibfaß  m. 

Podwalowy,  adi.  mur  — 
©tunD-,  ^uttermauer  /. 

Podwarzad,  -rzam,  -rza- 
•Idm,  va.  imperf.;  Podwa- 
rzyc,  -rze,  -rzylem,  t?«.  per/, 
outücbcn,  auffoc^en. 

Podwazac,  -änm,  -ialem, 
»rt.  itnperf.'i  Podwazyc,  -±e, 
■iyifia,  va.  perf.  üon  unten 
in  bie  feö^e  lieben,  mit  einem 
Seil  obec  ^ebeboum  auf» 
ricbten. 

Podwaianie,  Podwaze- 
nie,  -nia,  sn.  §ebert  n. 
mittefö  eines  Äeileä  ober 
^ebebaumö. 

Podwazka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
5?eil  w.,  ."pebel  w. 

Podweselac,  -lam,  -lalem, 
ra.  imperf. ;  Podweselic, 
-le,  -liiem,  ra.  per/,  erluftigen, 
luftig  unb  frö^Udö  machen; 
—  sie  vr.  fiot)  luftig   trinfen. 

Podweselony,  adi.  ange= 
l^eitcrt. 

Podwfgielny,  adi.  unter 
bem  (Sctitdn  befinblic^;  — 
kamien  (?(!',  ©runbftein  m. 

Podwiac,  -wicje,  -wialem, 
va.  perf.  Podwiewa6,  -warn, 
-walem,  va.  imperf.  Don 
unten  ann)el)en,  rochen. 

Podwi^zad,  -Xq,  -zatem, 
va.  per/. ;  Podwiazywac, 
-zuje,    -walem,    va.    imperf.; 

1)  unterbinben,    nerbinben; 

2)  ein  ©erüft  unter  etro.  ma= 
c^en,  unterbauen. 

Podwiazka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  5^nte=,  ©trumpf bonb  n. ; 
Order  -ki  ^ofenbanborben  m.; 
2)  Sreu^jod)  n.  im  güQortc 

Podwiazkowy,  adi. 

©trumplbanb=. 

Podwiazywaö,  fie^e:  Pod- 
wiazac'. 

Podwi|,zany,  adi.  unter« 
gebunbin. 

Podwiczka,  fiel^c:  Podwi- 
ka. 

Podwiö,  -wije,  -wilem,  va. 
perf. ;  Podwin^c,  -ne,  -niesz, 
-nalem,  va.pcrf.\  Podwijaö, 


-jara,  -jaiem,  va.  imperf.  auf= 
rcidfetn,  aufbinben,  auffc^ür» 
jen;  -nela  sie  noga  ber  gufe 
tft  ausgeglitten,   auggerutfc^t. 

Podwieczorek,  -rka,  pl. 
-rki,s?».  S^ja^rbrob  n.,  ^auje/. 

Podwieczorkowaö,  -kuje, 
-watem,  va.  imperf.  jaufen, 
pefpern. 

Podwieczorkowy,  adi. 
Sßeiper=,  Raufen». 

Podwieczorny,  adi  gegen 
abenb. 

Podwierac,  fiel^e:  Pode- 
wrzec. 

Podwierzgiwac,  -ßf"je, 
-waicm,  va.  imperf. \  Pod- 
wierzgnaö,  -gne,  -glem,  va. 
perf.  (oon  Ijinten)  ausfc^lagen. 

Podwiesc,  -wiode,  -wie- 
(iziesz,  -wiodlem,  va.  perf.; 
Podwodziö,  -t5ze,  -dzilem,  va. 
imperf.  1)  =  Podprowadzic; 
2)  aufri^ten,  aufl)elfen;  3) 
anfpornen,  anleiten,  auf^c^en; 

—  na  kogo  Übel  üon  jmnbm 
reben,  jmnbn  fnlfdinc^  an= 
Ilagen. 

Podwiew,  -u,  ])l.  -y,  sm. 
SQ?el)en  n.,  llnterraetjen  n.,  Un^- 
terblafen  n.;  Sluf^e^en  n. 

Podwiewac,  fie^e:  I'od- 
wiüc. 

Podwiez6,  -wioze,  -wio- 
zlem,  va.  perf.  \  Podwoziö, 
-4e,  -zisz,  -zitera,  va.  imperf. 
biä  n)of)in  fahren,  (^eimlict)) 
jufii^rcn. 

Podwiedn^jC,  -die,  -diem, 
rn.  perf.  annjelfcn. 

Podwijac,  fifl)e:  Podwic. 

Podwika,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Podwiczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  ©c^leier  m.\  2)  Sffieibsbitb 
n.,  ai^eibäperfon  /. 

Podwinian,  -u,  pl.  -y,  sm. 

—  pota:J;u     roeinfteinfaures 

Podwlec,  -wloke,  -wleczesz^ 
-wloklem,  va.  perf.:,  Podwle- 
kaö,  -kam,  -kasz,  -kalem,  va. 
imperf.  hinunter  fc^teppcn, 
sieben. 

Podwladny,  adi.  untet= 
geben,  untcrroorfen,  unterg?-- 
orbnet,  fubnltern. 

Podwloka,  -ki,  pl.  -ki,  .^f. 
Untcruug  m. 

Podwiosnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
^ubermantel  m. 


Podwl6czy6,  -cze,  -czysz, 
-czyfem,  va.  perf.  untereggen. 

Podwoda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
1)  gronfuf)re  /.,  gronoor« 
fpann  m.,  gu^rfron  m.; 
gufire  /.,  guf)rn)er£  n.;  2) 
©anöbanf  in  ber  ©ee  /. 

Podwodnik,  -a,  pl.  -nicy, 
sm.  gronbote  w.,  §ronful)r= 
mann  m.\  gul^rmann  m. 

Podwodny,  adi.  I .  gron=, 
33or|pann=;  II.  unter  bcni 
ääaffft  befinbltcl^. 

Podwodzic,  fielje :  Pod- 
wie.sc. 

Podwoic,  fie^e:  Podwajac. 

Podwoje,  -woi,  plnr.  tauf. 
Sürpfofteu  p^.,  glügeltürc  /. ; 
%üx=,  Xotflügel  m. 

Podwojenie,  -nia,  pü.  -nia, 
sn.  Ü^Secbopplung  /. 

Podwojewodny,-dziego,  pl. 
-düi,  sm.  SSi^egejpan  m.,  Un= 
teriDoieiDobe  m.,  Unlergefpan 
in. 

Podwojony,  adi.  Perbop=» 
pelt. 

Podwojnica,  -cy,  pl.  ce, 
sf.  .öalmsfieme  / 

Podwonik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
SBalfambüd^sc^en  7W. 

Podwojski,  -kiego,  pl.  -scy, 
sm.  ©eric^tsfrcn  m. 

Podwornik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
^ofbefi^cr  m. 

Podworny,  Podworowy, 
adi.  .Sjof^,  .t)ofp[a^=. 

Podworowe,  -wego,  pl. 
-we,  sn.  Öofpla^gett»  n.,  33au- 
plal5abgabe  /.,  ©runbfteuer  /. 

Podwozie,  -zia,  pl.  -zia, 
sn.  SBagenuntergeftelle  n. 

Podwornik,  -a,  pl.  -icy, 
sm.  |jufüE)rer  m. 

Podwodka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
=  Przewodnilc. 

Podwoj,  -\voi\i,pl.-yvoje,sm. 
1)  (idotex)  >2lffelgattung;  2) 
^:pfoften  m.  (älrc^ileftur). 

Podwojnolistny,  adi.  bop= 
pelblättrig. 

Podwöjnoczek,  -czka,  pl. 
-czki,  sm.  ^od^gucfer  m.,  58ier-- 
auge  n. 

Podwojnosc,  -sei,  pl.  -6ci, 
2)oppeltt)eit  /. ;  ==  dwoistosc. 

Podwöjny,  adi. ;  Podwöj- 
nie,  adv.  Doppelt,  3n)eifac^; 
-ne  drzwi  Doppeltür/.;  -na 
kare  poniesc   boppelte  ©träfe 


Podworcowy 


46 


Podzwonic 


Po- 


-wozy, 


etleiben/;  byc  w  -nem  nie- 
biezpieczenstwie  \xi)  in  bop= 
peltec  ©efal^t  befinben ;  -nie  nie- 
szezesliwj^  boppelt  unglüöltcf). 
Podworcowy,  Podworzo- 
wy,  adi.  §of=,  $ofptQfe=. 

Podwörko,  -ka,  i)L  -ka, 
sn.  lUiner  ^of,  ^öfi^en  n., 
§intctf)of  m. 

Podworze,  -rza,  pl.  -rza, 
sn.  ^of  m.,  ^inter^of  m.,  §of= 
pla^  m.,  §ofraum  >». 

Podworzec,  -rca,  pl.  -rce, 
sm.  grofisr  geräumiger  §of» 
plaf5. 

Podwörzowy,    fiel^e: 
dworcowy. 

Podwoz,  -wozu,  pl 
svi.  d,\x\vi\)x  f.  (fieimlic^e). 

Podwracac,  -cam,  -calem,  j 
va.  imperf.  •,  Podwrocic,  -ce, 
-cile.m,   va.  per},  üoii  unten 
umraerfen,  aufrcerfen;  umfe^= 
ren. 

Podwrotek,  -tka,  fl.  -tki, 
sm.  ©algbergroetfäbcamtcCc)  m. 
Podwrocic,  ftef)e:  Podwra- 
cac. 

Podwr6t,-wrotu,^Z.  -wroty, 
sm.  Unfaa  »i.,  Um)turj  w. 

Podwydzialowy,  adi.  Uns 
teraue)c^u^=. 

Podwyz,  adv.  «tiD.  in  bie 
§öf)e,  aufraärlS. 
"  Podwyzka,  -ki,  fl.  -ki,  s/. 
Grf)ö^ung  f. 

Podwyzszac,  -szam,  -sza- 
lem,  va.  imperf. \  Podwyz- 
szyc,  -sze,  -szyiem,  va.  perf. 
ett)ö^en;  —  cene  zboza  ben 
^reiä  beä  ®elreiöe§  et^ö^en; 
aufticöten, 

Podwyzszanie,  Podwyz- 
szenie,  -nia,  pl.  -nia,  sn.  (St= 
r)ö()ung  /.;  —  ceny  $reieer= 
^ö^ung/.;  —  krzyza  Äteuj= 
etbö^ung  f. 

Podybac,  -bie,  -balem,  vn. 
perf.  lauernb  um  clro.  ^erum= 
gellen,  auflauern. 

Podyktowac,  -tuje,  -wa- 
aiem,  va.  perf.  biftieren. 

Podym,  -u,  pl.  -y,  sm. 
g-uferourjel  /. 

Podyma,  -my,  pl.  -my,  sf. 
Tiuerl^olj  n.  bcr  beiben  2)eic^; 
feiarme. 

Podymie,  -mia,  pl.  -mia, 
SM.  geuerfteüe  f.,  ^au§  mit 
einem  3laud^fange. 


Podymne,  -go,  sing.  taut. 
giauc^fangfteuer  /.,  3iauc^pfen= 
tiig  m. 

Podyum,  sn.  indecl.  ^0= 
bium  n.,  et{)öt)ung  /. 

Podzakonny,  -nego,  pl. 
-ni,  sm.  einem  firc^lic^en  ©e« 
fe^e  untertüorfen. 

Podzamcze,  -cza,  ^7. -cza, 
sn.  bec  Dct,  %ia^  unter  bem 
©cfilofe  n.,  ©c^loMtra^e  /. 

Podzamkowy,  adi.  unter 
bem  Sc^loiie  befinblic^. 

Podzelowaö,  -luje,  -walera, 
va.  perf.  beiol)len,  fohlen. 

Podziac,  Podzieö,  -dzieje, 
-dzialem,  va.  perf. ;  Podzie- 
wac,  -wara,  -walera,  va.  im- 
perf. etiu.  mo  taffen,  l)intun; 

—  sie  vr.  roo  l^tngeraten,  l)in= 
fommen;    nie    mam    sie  gdzie 

—  id)  fann  nirgenbä  unter» 
fommen;  nie  wiem,  gdzie  sie 
-dzialo  id)  roei^  nid^t,  roo  eg 
^ingetommen  ift. 

Podzial,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Teilung  /.;  -  pracy  2ltbeitä= 
teilung  /. 

Podzialac,  -?am,  -latem, 
va.  perf. ;  Podzialywac, 
-iywam,  -walem,  va.  imperf. 
rotrfen,  (Einfluß  üben. 

Podzialka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
5Dlafe[taf>  m.,  ©fala  /. 

Podzialowy,  adi.  %i\= 
lungg-. 

Podziczec,  -czeje,  -czalem, 
vn.  perf.  roilb  roerDen. 

Podzielac,  -lam,  -laTetn,  va. 
^  imperf  .\  Podzielic,  -le,  -ü- 
lem,  va.  perf.  teilen,  »erteilen, 
abteilen;  nie  -lam  panskiego 
zdania  ic^  teile  "^^xt  3!)leinung 
nicfet. 

Podzielanie,  Podzielenie, 
-nia,  pl.  -nia,   sn.  2;eilung  /. 
Podzielna,    -nej,    pl.    -ne, 
sf.  ©iDibenb  m. 

Podzielnosc,  -kci,  sing, 
tant.  sf.  2eilbac!eit  /. 

Podzielny,  adi.;  Podziel- 
nie,  adv.  teilbar. 

Podzielonka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  üülätterfcfttüamm  m. 

Podziemek,  -mka,  pl.  -mki, 
sm.  grbeic^el  /.,  (Srbnu^  /. 

Podziemie,  -mia,  ^Z. -mia, 
«;». ;  Podziemnica,  -cy,  pl. 
-ce,  sf.  unterirbifc^er  Dct  m., 


^ettertüol^nung    /.,    Unterge- 
jc^ofi  n.,  ©outerrain  n. 

Podziemny,  ar/i. ;  Podzie- 
mnie,  adv.  unterirbijc^. 

Podzierac  -ram,  -ralem, 
va.  imperf  ;  Podejrzed,  -rze, 
-rzalem,  va.  perf.  l}infel^en, 
^inicf)auen,  Ijeimlic^  juf^auen, 
belaufeten,  beobad)ten. 

Podzierzgnac,  -gne,-glem, 
va.  perf.  bmDen,  tnupfen. 
Podziewac,  fiel)e:  Podziac. 
Podzigka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
2)anf  m.,  SDanffagung  /. 

Podzi§kowac,  -kuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  öanlen,  2)anf 
jagen. 

Podzi^kowanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  =  Portzieka. 

Podzimek,  -mka,  pl.  -mki, 
sm. ;  Podzimie,  -mia,jp?.-mia, 
sn.  bec  tieranna^enöe  üiinter, 
Übergang  Dom  .'oerbft  jum 
3[ßinter,  ';^erbftenbe  unb  SCiJm» 
teranfang,  ©pätfietbft  m., 
g-rü^»,  ä>orit)inter  m. 

Podziobac,  -bie,  -balem, 
va.  perf.  mit  bem  ©c^nabel 
piden,  burd)lDc^ern. 

Podziobany,  adi.  jerpidt, 
burc^löc^ert. 

Podzisdzien,  adv.  biä  auf 
ben  l)eultgen  2:ag. 

Podziurawic,  -wie,  -wi- 
iem,  va.  perf.  burc^löd^cin, 
üiele  Söd^er  mad^en. 

Podziurawiony ,  adi.  burd|= 
Iöd)ert. 

Podziw,  -u,  pl.  -y,  sm.  Se= 
TOunberung/.,  Serrounbern  n.; 
nad  —  jum  SßertDunbern,  über 
aße  2KaBen,  unglaublich, 
aufeerorbentlic^. 

Podziwiac,  -wiam,  -wia- 
Jem,  va.  imperf.  beiDunbern; 
—  sie  fic^  Derrounbern. 

Podziwienie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  =  Podziw. 
Podziwny,a(/t.  rounberbar. 
Podznaczac,  -czam,  -cza- 
iem,  va.  imperf. ;  Podzna- 
czy6,  -cze,  -czyd:em,  va.  perf. 
unterftreic^en,  anmeifcn. 

Podznaczny,  adi.  unter 
bem  Qiiö^en. 

Podzör,  -oru,  i^l.  -ory,  sm. 
airaroo^n  m. 

Podzwoni6,  -nie,  -niiem, 
va.  perf.  ein  rocnig  üingeln, 
läuten. 


Podzwonne 


47 


Pogam%c 


Podzwonne,  -nego,  sing, 
tant.  baä  ©elb,  bie  58ejal)lung 
für  ba§  Sauten. 

Podzwrotnikowy,  adi.  tro» 
piic^,  fubäqiiatortal. 

Podzwig,  -u,  pl.  sing.  tant. 
3lufncl)tunij  /.,  2Btebcr^erfteI= 
lunq  /.,  2luftaffen  n. 

Podz'wiga,  -gl,  pl.  -gi,  sf. 
(iriartea)  petuanifc^e  ^a(mcn= 

Ott. 

Pod^wigac,  -oam,  -gaTem, 
va.  imperf.;  Podzwignac, 
-gne,  -giialem,  va.  per/.  auf= 
tid^ten,  in  bie  §bl^e  ridE)ten, 
roteber  auftid^ten;  —  s'e  vr. 
fic^  aufgeben,  ftd^  ^eraug= 
Reifen,  fic^  aufraffen;  fict)  burd^ 
3U  jc^roereS  ^eben  eine  2)fus!cl= 
jerrunf?  üerurfadjen. 

Podzarzac,  -rzanit-rzalem, 
i-a.  imperf.;  Podzarzyc,  -rze, 
-rzyJem,  t;a.  perf.  von  unten 
au;(ünben,  anfaten. 

Podzeberny,  Podzebro- 
wy,  adi.  unter  ben  Stippen 
befinblid). 

Podzebrza,  -brzy,  phir. 
tant.  üßeidien  2)1. 

Podzegac,  -gam,  -galem, 
va.  imperf. ;  Podzegnac, 
-gne,  -gietn,  va.  perf.  auf» 
l^e^en,  enlflamtnen;  czy  cie 
piekto  -ga?  bift  bu  befeffcn? 
Podzoga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
3ünbet  m.,  9iäf)rung  /.  beg 
gcuerä. 

Podzoladkowy,  adi.  unter 
bcm  9Jtagen  liegenb. 

Podziipek,  -pka,  j)l.  -pko- 

wie,  sm. ;  Podzupnik,  -a,  pl. 

-cy,  sm.  ^ergtoerteauffe^er  m. 

Podzwirowanie,   -nia,  pl. 

-nia,  sn.  iöouffterung  /. 

Podzyly,  adi.  ättlic^,  alt; 
abaetebt,  oerlebt. 

Poemat,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©eöic^t  n.,  Sichtung/.;  dim. 
Poemacik. 

Poeta,  -y,  pl.  -ci,  sm. 
2)icötet  TM.,  ?ßoet  m. 

Poetycki,  Poetyczny, 
adi.-.,  Poetycznie,  adv. 
poetifc^,  bic^tecifc^. 

Poetyka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
^oetiE  /.,  2)id^ttunit  /. 

Poezya,  -zyi,  p)^-  zje, 
sf.  «ßoefte  /.,  3)i(^tung  /. 

Pofajdac,  -dam,  -dalem, 
va.  perf.  befd^mu^en,  befubeln. 


Pofaldowaö,  -dnje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  in  galten  legen, 
falten,  runjeln. 

Pofalszowac,  -sznje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  oerfälfctien. 

Pofantowac,  -tuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  aHeö  nad^= 
einanber  pfänöen,  auepfänben. 

Pofarbowac,  -buje,  -wa- 
tem,  va.  perf.  an»,  befätben, 
Beftreid)en. 

Pofarbowany,  adi.  gefärbt. 

Pofatygowac  sig,  -guje, 
■walirn,  va.  perf.  fic^  Demüf)en  ; 
-guj  sie  pan  teÄ  jutro  do  niego 
\:ja.htn  ©te  bie  ®üte  fid^ 
morgen  ju   \\)m  ju  bemühen. 

Pofolgowac,  -giije,  -wa- 
tem,  vn.  perf. ;  —  komu  einem 
etro.  nac^fe^en,  nad^gcBen, 
naditaffen. 

Poforsowac,  -suje,  -wa- 
tem,  va.  perf.  mit  ?JadE)brud 
betreiben. 

Poforytowac,  -tuje,  -wa- 
lem,  vn.  perf.  begünftigen. 

Pofrnwac,  -wam,  -walem, 
vn.  perf.  t)crumflattem. 

Pofryzowac,  -zuje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  (aUe  nadjein» 
anber)  frificrcn. 

Pofukac,  -kam,  -kaJem, 
va.    perf.  ausfdjelten. 

Pogadac,  -dsm,  -dalem, 
va.perf.  —  z  kirn  mit  jmnbm 
ein  roenig  reben,  fic^  unter« 
galten,  befprec^en,  3iücffprad^e 
nehmen;  -damy  o  tem  mir 
werben  nod^  barüber  reben. 

Pogadanka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Dertraulicfee  Unterhaltung 
/".,  »ertraulid^eä  ©efpröc^  »., 
^louberei  /. 

Pogadzad,  -dzam,  -dzaiem, 
va.  imperf. \  Pogodzic,  -dze, 
-dziiem,  va.  perf.  üetföl^» 
nen,  ausfö^nen;  —  sie  z  kim 
fid^  mit  jjmnbm  auäjö^nen; 
auägleid^en,  Dergleichen,  einen 
©treit  Beilegen;  in  ®in= 
flang  bringen,  »ertragen; 
raz  chwali,  drugi  raz  gani,  jak 
to  pogodzicV  einmal  lobt  er, 
ein  anbermal  tabelt  er,  rcic 
uerträgt  fic^baä  mit  einanber? 

Pogana,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
fletner  2:abel  ni.,  ^ormurf  m. 

Poganiacz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  1)  2:reiber  m.,  SSiel;trci= 
bet     »«.,     ^flugtreiber     »?.; 


^Pferbelned^t  m. ;  Sterbe«, 
Dd^f  enlenler  beim  pflügen ; 
2)  S8ärenl)äuter  m.,  (ein  ®e= 
ftirn);  3)  3;reibcmonn  m.\  4) 
-e  pl.  ©eitenbalfen  beä  ^olj= 
ftoiieö. 

Poganiaczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Xreiberin/.,  ^ieljtreiberin/. 

Poganiac,  -niam,  -nialem, 
va.  imperf. ;  Pogonic,  -nie, 
-nilem,  va.  perf.;  1)  treiben, 
antreiben,  vov  ixd)  t^intreiben; 
2)  —  sie  vr.  rinbern  (oon 
Siül)in). 

Poganianie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  treiben  n. 

Poganic,  -nie,  -nüem,  va. 
perf.  tabeln. 

Poganiec,  -nieje,  -nialem, 
vn.  imperf.  I^eibnifd^,  §eibe, 
gotttoä  roerben. 

Poganin,  -na,  pl.  -ganie, 
sm.  JQeibe  m. 

Poganka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
|)eibin  f. 

Poganski,  adi.  ^eibnifd^; 
—  synu!  ©ottlofer! 

Poganstwo,  -a,  sing.  tant. 
sn.  ^eibentum  n. 

Poganszczyzna,  -ny,  sf. 
J^eiDnifc^eg  SBefen  ».,  Reiben« 
tum  n. 

Pogarbek,  -bka,  -bki,  sm. 
(koenigia)  eine  ^flanje. 

Pogarbic,  -bie,  -bilem,  va. 
perf.  frümmen,  runjeln,  bnä-- 
lig  machen. 

Pogarbiony,  adi.  budlig, 
frumuT. 

Pogarda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
Ißerac^tung  /. ;  spojrzec  na 
kogo  z  -da  jmnbn  über  bie 
3lcf)fet  anfe^'en,  auf  jmnbn  »er» 
äc^tlid^  lierabfe^en;  mied  co 
w  -dzie  etroaä  nerad&ten;  -dy 
godny  oerac^tungsroürbig. 

Pogardliwy,  adi.;  Pogar- 
dliwie,  adv.  neräc^tlic^. 

Pogardzac,  -dzam,  -dza- 
iem, vn.  imperf. ;  Pogardzic, 
-dze,  -dzilem,  vn.  perf.  »er« 
achten,  cerfdjmälien;  boleSc 
moja  -dza  taka  pociecha  mein 
©c^merj  oerfc^mä^t  folc^en 
Sroft.- 

Pogarn%6,  -ne,  -niesz,  va. 
perf. ;  Pogarniac,  -niam,  -nia- 
lem, va.  imperf.  alle»  nat^- 
einanber  netjmen,  3U)ammen= 
raffen. 


Pogarszaö 


48 


Pogorzel 


Pogarszad,  -azam,  -szalem, 
va.  imperf. ;  Pogorszyc, 
-sze,  -szylera,  va.  perf.  üer= 
fd^Ummern,  oetfd^tec^tern, 
jc^lec^ter,  ärgec  machen;  — 
sie  vr.  fic^  Derfd)ltmmern, 
ärger  werben;  choroba  sie 
-sra  bte  Äranf^eit  nimmt  ju; 
zamiast  poprawic  -szyl  sie 
ftatt  ju  cerbeffern,  ^at  er  el 
üerfc^limmert. 

Pogasic,  -sze,    -silem,   va. 

■perf.  nac^einanoer  auslöjc^en. 

Pogasnac,      -ne,     -niesz, 

•  nalem,    vn.    'perf.     nacfiein= 

anber  erlöfc^en,  auägel^en. 

Pogatunkowac,  -knje, 
-waiem,  va.  perf.  in  klaffen 
teilen. 

Pogfbek,    -bka,   pl.    -bki, 

sm,  Dljcfeige  /.,  äRaulf^eHe  /. 

Pog§bkowaCj  Poggbowac, 

-buje,  -walem,  va.  perf.  o^v= 

feigen. 

Pogosta,  -sty,  sincj.  tant. 
f/,  (modecca)  ^flanjenart/. 

Pogi%c,  -gne,  -gialem, 
va.  perf. ;  Poginaö,  -nam, 
-nähern,  va.  imp)erf.  biegen, 
beugen,  trumm  mad^en. 

Pogi§cie,  -cia,  pl.  -cia, 
sf.  SBtegung  /. 

Pogi§ty,  adi.  frumm,  ge= 
bogen. 

Pogin^c,  -ne,  -nalem,  vn. 
perf.  nad^einanber  umfommen. 
Pogl^d,  -u,  pl.  -y,  sm. 
SBIidE  m.,  UberblicE  m.;  2lus= 
je^en  n.,  perfpeftioifd^e  ^txd^' 
nung/.;  Stnfc^aiiung /". 

Pogladac,  -dam,  -dalem, 
va.  imperf. ;  Pogladn^c ; 
-ne,  -nalem,  va.  perf.  —  na 
CO  reo  f)infe^en,  Ijinfc^auen. 

Pogl^dowy,  adi.  2Infcftau= 
ungä=;  nauka  -wa  2lnf^au= 
ung§unterri(^t  m. 

Poglada,  -fly,  pl.  -dy,  sf. 
gteroe  /.,  %u^  m. 

Pogladziö,  -dze,  -dzHem, 
va.  perf.  glätten,  ftreid)eln, 
ausfeilen. 

Poglaskac,  -kam,  -kalem, 
tff.  perf. ;  Poglaskiwaö, 
-knje,  -waleni,  la.  impeif. 
ftreic^ern. 

Poglfbiacz,  -a,  pl,  -e,  sm. 
=  =  Po^lebiak. 

Poglgbiac,  -biam,  -bialem, 
va.  imperf. \   Poglgbi6,  -bie, 


-bilem,  va.  perfr,  »ertiefen; 
—  szyb  abteufen,  ©c^äc^te 
abfinfen. 

Poglgbiak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Sagger  m.\  —  lyzkowaly 
Saggerfd^aufet  /. ;  —  szczyp- 
cowaty  jroeitetliger  Äübetbag= 
ger  m. ;  —  siatkowy  wozkowy 
©lielbagger  m. 

Poglgbiarka,  -ki,  pl.  -kl, 
sf.  Saggermafc^ine  /.;  — 
czerpakowa  Sd^aufel5agger= 
mafd^ine  /. ;  —  kubtowa 
©imerfettenmafd^ine  /. ;  — 
parowa  25ampfbagger  m.\  — 
säaca  ^uuipenbaggetmafd^ine/. 

Poglos,  -u,  pl.  -j,  sm. 
3la(i,l)aü  m. 

Pogloska,  -kl,  pl.  -ki,  sf. 
©erücot  n. 

Poglowie,  -wia,  pl.  -wia, 
sn.  1)  üRenjcö  w.,  'perfou  /., 
^opf  m.;  przez  -wia  nac^ 
Köpfen;  2)  üJefc^tec^t  n. 

Poglowczyzna,  -ny,  pl. 
-ny,  sf.  Äopffteuer  /. 

Poglowek,  -gJöwka,  pl. 
-glöwki,  sm.  i?opfnufi  /., 
(Sd^Iag  auf  ben  Äopf), 

Poglowne,  -nego,  sing, 
tant.  5lopfgelb  n.,  Äopf' 
[teuer  f. 

Poglowny,  adi.  nad^ 
Köpfen. 

Pogluchnac,  -ne,  -niesz, 
-nalem,  vn.  perf.  nad^tin= 
anöer  taub  rocröen. 

Poglupieß,  -pieje,  -pialem, 
in.  perf.  bumm  rcerben. 

Pogluszyc,  -sze,  -szylem, 
va.  perf.  alle  natf)einanber 
taub  mad^en,  betäuben,  bämp= 
fen. 

Pogmatwac,  -warn,  -\va- 
lem,  va.  perf.  oermicfeln,  ;ier^ 
fnüUen,  jufammenbrütfen, 
burd^einanber  mengen;  -wane 
stosunki  nerroorrene,  fompli= 
3ierte  S8er[)ä[tniffe. 

Pognac,  =  Pogonic. 

Pogngbic,  -bie,  -bilem,  va. 
perf.  nac^einanber  bebrängen, 
untabrüden. 

Pogngbienie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  Untecorüctung  /. 

Pogniö,  -nije,  -uilem,  vn. 
perf.  nac^einanber  faul 
merben,  üerfautcn. 

Pognieciony,  adi.  jerlnüllt, 
jetmalmt,  »erbriidt. 


Pogniesc,  -niote,  -nieciesz, 
-niotlem,  va.  perf.  gerbrüdfen, 
gerf nullen;  -niotla  jagody  fie 
jerbtücfte  bie  93ecren. 

Pogniewac,  -warn,  -wa- 
lem,  va.  perf.  böä,  gornig 
machen;  —  sie  vr.  bog, 
jornig  rcerben;  —  sie  z  kim 
ftc^  mit  jmnbm  entätceien, 
überroerfen. 

Pognoic,  -noje,  -noisz, 
-ilem,  va.  perf.  büngen. 

Pognoj,  -uoju,  pl.  -noje, 
sm.  3)ung  m.,  2)ünger  m. 

Pogoda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
2Bittv'rung  /.,  jaka  mamy 
dzis  -de?  maä  für  Sßitterung 
^aben  mir  fjeute?;  fc^öneg, 
Weiteres  Söetter;  podczas  -dy 
bei  fdjönem  Sßetter. 

Pogodny,  «f/;'.;  Pogodnie, 
Pogodno,  ade.  fc^ön,  Reiter, 
frol);  -na  twarz  ein  ^eitereä 
©efic^t;  -ne  niebo  ein  Weiterer 
rcolfenlofer  .^immet. 

Pogodzenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  58erföf)nung  f. 

Pogodzic, -dze,  -dziJem,  va. 
perf. ;  Pogadzac,  dzam,  -dza- 
lem,  va.  imperf.  »erfö^nen, 
oergleidjeu,  au§iöf)nen;  — 
nieprzyjaciüt  ^-finbe  aus» 
föfjnen;  —  sie  z  kim  fid^  mit 
imnbm  ausfö^nen,  nergleicfien. 

Pogolic,  -le,  -lilem,  va. 
perf.    nac^cinanber    rafieren. 

Pogonia,  =  Pogon. 

Pogonic,  ficl^e:   Poganiac. 

Pogoniec,  -nca,  pl.  -nee, 
sm.  ©pütf^unb  m. 

Pogon,  -ni,  pl.  -nie,  sf.  1) 
?Jact)fe^ung  /.,  Serfotgung  /.; 
puscic  sie  za  kim  w  — 
jjmnbm  nac^fe^en ;  2)  SBappen 
bi§  ^er^ogtumä  iJitauen. 

Pogonczy,  adi.  nac^ff^enb, 
nadjjagenb. 

Pogorszaö,  =  Pogarszac. 

Pogorszenie,  -nia,^Z.  -nia, 
sn.  5Berjc^[immerung  /. 

Pogorszyc,  fie^C :  Pogar- 
szac. 

Pogorywad,  -warn,  -wa- 
lem,  vn.  imperf. ;  Pogorzeö, 
-rzeje,  -izalem,  vn.  perf.  nad^s 
einanber  oerbrennen,  in  geucr 
üergef)en,  abbrennen. 

Pogorzel,  -i,  pl.  -e,  sf.\ 
Pogorzelina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  SBranb  m.  geuersbrunft  /; 


Pogorzelec 


49 


Pohanbienie 


Pogoi'zelec,  -Ica,  pl.  -Icy, 
stn.  2lbg.'branntc(c)  m. 

Pogorzelisko,  -ka,^Z.  -k;i, 
sn.  58ranoftälte  /. 

Pogoscic.  -szcze,  -scitem, 
vyi.perf.  —  gdzie  roo  »erraeiten, 
3U  (Saft  fein. 

Pogotowac,  -tnje,  -walem, 
va.  per/,  fertig  machen,  a.^^ 
Jorfieu. 

Pogotowie,  -wia,  pl.  -wia, 
sn.  '-bereittcftaft  /. 

Pogotowiu,  adv.  w  —  in 
Serätic^aft,  fertig. 

Pograbic,  -bie,  -bilem,  va. 
pierf.  mit  bem  ^ti)tn  gufant' 
meubringen,  atleä  roegncfjmen, 
rae.iraffen. 

Pograc,  -gram,  -gratem, 
vn.  ■perf.  ein  roenig  fpielen. 

Pogranicze,  -cza,  pl.  -cza, 
sn.  (Srenjfj^eiDe  /.,  (Ji)renäort 
?«.,  ©renje  /.,  ©renjftticf)  ?»., 
©rengtanb  n.;  SJiarf/. ;  ua 
-cza  au  Der  ©ren3e. 

Pograniczny,  adi.  Po- 
granicznie,  adv.  angrenjenb, 
an  öer  t^renje  liegenb,  tno^» 
nenb,  befinölic^. 

Pograzac,     -zam,    -iafem, 
ta.  iniperf. ;  Pograzyc,  -Äe,  | 
-zylem,    ra.    perf.    oeifenfen,  | 
l^ineinftürjen ;    —    okret    ein 
©c^iff  in  ben  ©runb  bof^ren; 

—  w  wodzie  untertauchen ;  — 
w  nedze  iug   ©lenb  ftürjen; 

—  CO  w  wiecznej  niepamieci 
ettDa§  in  5?{rgeffenljeit  bringen. 

Pogr%zony,afZ?.  oerfunfen; 

—  w  rozpaczy  in  iBerjmeiflung 
»etfunfen,  »ergttieiflunggooU. 

Pogrobek,  -bka,  pZ.  -bk', 
sm.\  Pogrobowiec,  -ca,  pl. 
-ce,  sm.  nacfigeborener  So^n 
(nacft  bes  35aters  3:;obe  geboren). 

Pogrobowy,  adi.  Po- 
grobny,  adi.  =  Posmiertny. 

Pogrom,  -n,  pl.  -y,  sm. 
9üeberf(^metterung  /.,  üott= 
ftänbtge  9tieberlage  f. 

Pogromca,  -cy,  jil.  -cy, 
sm.  Sejroinqer  w?.,  SBefieger 
m.,  ÜberroäCtiger  m.,  33än= 
biger  ?«. 

Pogromiciel,  -la,  pl.  -le, 
sm.  =  Poiri'omca. 

Pogromic,  -mie,  -miJem, 
va.  perf.  befiegen,  eine  doII= 
ftänbtge  3'Jieberiage  beibringen, 
be^roingen. 

Slownik  iiolsko-niemiecki. 


Pogrozic,  -ZG,  -zii'erp,  vn. 
perf.  ein  roenig  bro^en,  eine 
Sro^ung  ergef)en  taffen. 

Pogrodka,  -ki,  pl.  ki,  sf. 
©e^ege  «..  Seraffe  /.,  ©artens 
beet  «.,  SRofenbeet  n.,  9Saffer= 
gerinne  «.,  ©efluber  n.;  — 
odpiywowa  Untergerinne  n.\ 
—  przypiywowa  Dbergerinne 
«.;  Sßaffergang  m.;  -ki,  pl. 
©atter  m.,  (2rf)ul;3atter  eineg 
Seic^eä. 

Pogrozka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
2)ro()ung  /.,  fcrol^enöe  @r!Iä» 
rung  /. 

Pogrubiac,  -biam,  -bialem, 
va.  imperf. ;  Pogrubic,  -bie, 
-biiem,  va.  perf.  bicE  ober 
grob  machen. 

Pogrubiec,  -bieje,  -biatem, 
rn.  perf.  V\ü,  grob,  fc^roanger 
roeroen. 

Pogruchotac,  -tam,-talem, 
va.  perf.  jerfc^mettern;  — 
komu  kosci  imnbm  bie  Äno= 
c^en  jerfc^mettern,  jmnbn 
frunim  \xnh  lafjm  fc^Iagen. 

Pogruchotanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  5?rfct)mettern  n. 

Pogryziony,  adi.  serbiffen. 

Pogryzmolic,  -le,  -lilem, 
va.  perf.  fri^etn,  DoUfc^miecen, 
DoÜfubetn,  ein  roenig  f(^mab= 
bern. 

Pogryzc,  -ryze,-ryzlem,  va. 
perf.  üerbei^en. 

Pogrzac,  -rzeje,  -rzalsm, 
va.perf.\  Pogrzewac,  -wam, 
-walem,  va.  imperf.  ein  roenig, 
nacfieinanber  inärmen. 

Pogrzaznac,  Pogrzasc, 
-zne,  -ztcm,  va.  perf.  nac^= 
einanber  ftecfen  bleiben. 

Pogrzeb,   -u,  pl.    -y,    sm. 

aSegräbniö  «.,  Setd^enbegäng^ 

j  nt5  n. ;    —    komu    wyprawic 

!  imnbm  ein  Begräbnis  t)eran= 

ftalten;    isc   na   czyj    —    ju 

( jmnbs  Seic^enbegängniä  gefien, 

t^n  gu  ©robe  geleiten;  na  — 

'  dzwonicjum Begräbnis  läuten; 

,  byc  na  pogrzebie    e'.nem  33e» 

gtäbntä  beiroo^nen. 

Pogrzebacz,  -a,pl.  -e,  sm.; 
Pogrzebaczka,  -ki,  x)l.  -ki, 
sf.  1)  ber,  bie  Segrabenbe; 
•-')  Sc^ürftpc!  wj ,  Sc^üiftab 
m.,  ©(^iir£)a!en  m.,  DfentrüdEe 
'  /. :  —  kowalski  ©döroeif  m. 

Pogrzebac.        Pogrzesc, 


-bie,  -balem,  va.  perf.  be= 
graben,  beerbigen;  bie  Srbe 
ein  roenig  auffc^arren,  nac^= 
graben. 

Pogrzebisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  elenbeä,  armf  eligeä  Segräb» 
ni§  n. 

Pogrzebny,  adi.  fie^e: 
Pogrzebowy. 

Pogrzebowy,  adi.  Segräb; 
tiiä=;  —  bankiet  8egräbniä= 
ma^(  n. ;  obchod  —  33c= 
gräbniäfeter  /. ;  kcszta  -owe 
Segräbnisfoften  pl.;  dzien 
-owy  aSegröbntstag  m. 

Pogrzeszyc,  -sze,  -szyJem, 
va.  perf.  ein  roenig  fünbigen. 

Pogrzesc,  fief)e:  Pogrze- 
bac. 

Pogrzmiec,  -mie,  -mi,  -mia- 
lem,  vn.  perf.;  iPogrzmie- 
wac,  -wam,  -walem,  vn.  im- 
perf. ein  roenig  bonnern. 

Pogrzybiec,  -bieje,  -bia- 
lem,  vn.  perf.  aft  unb  frumm 
roerben. 

Pogrzybnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  (oxyporus)   eine  fiäferart. 

Pogubic,  bie,  -bilem,  va. 
perf  oerlieren,  na(^einanber 
oerlieren,  üernitfiten,  Der= 
berben. 

Pogwalcenie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  ä>ergeroattigung /. ; 
—  w6d  ©eroältigen  ber  ©lu: 
benroäffcr. 

Pogwalcic,  -Ice,  -ciJem,  va. 
perf.  ©eroalt  antun,  ausüben. 

Pogwizd,  -u,  pl.  -y,  sm. 
=  gwizd,  swist. 

Pogwizdac.  -dam,  -dal'em, 
vn.  verf.\  Pogwizdywac, 
-duje,  -walem,  vn.  imperf. 
eine  2Bei[e  pfeifen. 

Pohalasowac,  -suje,  -wa- 
lem, vn.  perf.  Särm  machen, 
lärmen;  —  kogo  va,  perf. 
jmnbn  augjanfen,  tüchtig  au8= 
jdjelten. 

Pohamowac,  -muje,  -wa- 
lem, va.perf.  bänbigen,  ^em= 
men,  bejäfimen;  —  sie  fic§ 
be^roingen. 

Pohaniec,  -nca,  pl.  -ncy, 
sm.  =  Poganin. 

Pohanbiac,  -biam.  -bialem, 
va.  imperf.;  Pohanbic,  -bie, 
-bitem,  va.  perf.  befc^impfen, 
entehren,  f^änben. 

Pohanbienie,     -nia,     pil. 

4 


Pohasac 


50 


Pojmowanie 


•nia,  sn.  ©d^änbung  /., 
©dimad^  /. 

Pohasac,  -sam,  -saiem,  va. 
2)erf  inutrcillig,  luftig  ^erum» 
fpringen. 

Poheblowac,  -blaje,  -wa- 
lem,  va.  per/,  glatt  l)obetn. 

Pohebluwany,  adi.  gtatt 
abaeliobflt. 

Poholdowac,  -dnje,  -wa- 
Jem,  va.  perf.  einen  nac^ 
bem  anbeten  fic^^untertüürfig, 
abbän(^ig  madjen. 

Pohulaö,  -lam,  -lalem,  va. 
perf.  ein  roenig  fc^roärmen, 
jc^roelgen,  luftig  unb  locfev 
leben,  tüd^tig  effen  unb  trin= 
!en. 

Pohulanka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©elage  ?/,,  2;rinfge(age  n. 

Pohybel,  -bla,   sing.  tant. 

1)  Untergang  mj.,  äJeröerben 
n.\  na  —  gum  SSerbetben; 
na  —  naszego  iiieprzyjaciela 
ein   ^ereat    unfcrem   geinbe; 

2)  ber  ®algcn. 

Pole,  -poje,  -poilem,  va.  im- 
perf.  tränten,  ju  trinfen  ge= 
ben;  —  sie  jid)  näl)ren;  — 
sie  iiadzieja  fic^  einer  fc^mei- 
d^cl^aften  Hoffnung  i^ingeben; 
—  sie  rozkosza  in  äBolluft 
f($n)e(flen,  SBonne  empfinöen. 

Poidlo,  -l'a,  pl.  ta,  sn. 
2:ränfe  /. 

Poigraö,  -sram,  -gralem, 
vn.  perf. ;  Poigrawac,  Poi- 
grywac,  -wam,  -walem,  vn. 
imperf.  ein  nienig  fpielen, 
tnnDeln,  ic^äfern. 

Poimac,  fiel^e:  Pojmac. 

Poinaczyc,  -cze,  -czjlem, 
va.  perf.  nac^einanber  üer= 
änbern 

Poinformowac,  -muje, 
-wafem,  va.  perf.  informieren, 
jmnbm  2luö!unft  erteilen. 

Pojadac,  -dam,  -dalem,  va. 
imperf. \  Pojesd,  -jpm,  -ja- 
dfem,  va.  perf.  aufeffen,  auf= 
jel)ren,  auffrcffen;  jak  gdyby 
wszystkie  rozumy  -jadt  er 
tut,  als  ptte  er  alle  Sßeis^eit 
mit  Söffein  gefreffen. 

Pojalowie(5,  -wieje,  -wia- 
lem,  va.  perf.  unftuc^tbat 
njetöen. 

Pojarmarcze,  -cza,  pl. 
-czH,  sn.  Xag  m.  nad^  bem 
3Kartte. 


Pojasniac,  -niam,  -nial'em, 
va.  imperf. \  Pojasnic,  -nie, 
-nilera,  va.  perf.  t)ell  machen, 
beleu^ten. 

Pojasniec,  -nieje,  -nialeir, 
vn.  perf.  tjeller  roerben. 

Pojaw,  -u,  pl.  -y,  sm. 
ßrirtieinung  /. 

Pojawiac  sig,  -wiara,  -wia- 
lem,  vr.  imperf. ;  Pojawic 
si§,  -wie,  -wilem,  vr.  perf. 
erjc^einen,  fic^  offenbaren,  fid^ 
•^eiaen.  fi(^  feigen  laffen. 

Pojazd,    -)i,    ^?.    -y,    sm. 

1)  ^-tttjrieug  «.,  Jlalefd^e  /., 
2Bagen  w. ;  —  kolejowy  difen» 
bal)nfal)r;ieug  n.;  —  drogowy 
©trafeenfal;Tjeug  n. ;  2)  gaf)rt 
/.,  Steife  /.;  3)  Sffieg  m., 
•^iahw  f. 

Pojazdowy,  adi.  %!x\)t= 
jeua6=   3Baqen=. 

Pojazdzka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  fleirie  ga^rt. 

Pojac,  -jalem,  va.  perf.:, 
Pojmowac,  -muje,  -walem, 
va.  imperf.  1)  begreifen, 
faffen;  on  trudno  -muje  er  bes 
greift  fc^roer;  nie  möge  te»o 
—  ic^   fann   e§    nic^t   faffen; 

2)  nel)men,  raegneljmen;  -jal 
ja  za  Zone  er  na^m  fie  jur 
?^rau;  —  w  niewole  ge= 
fangenne^men. 

Pojatrzyc  -trze,  -trzysz, 
-trzylem,  va.  perf.  ein  roenig 
eitern  madEien;  aufregen,  er= 
regen,  außeinonberbringen. 

Pojechac,  -jade,  -jedziesz, 
-cbalem,  vn.  perf.  ljinfaf)ren, 
Einreiten,  l)inreifen;  —  do 
Warszawy  nad^  äiJarfd^au  rei= 
fen. 

Pojednac,  -nam,  -naJem, 
va.  perf.\  Pojednywac,  -nii- 
je,  -watem,  va.  impeyf.  Der= 
föl)nen,  au§Jöt)nen ;  ausgleid^cn, 
Derg(cid)en. 

Pojednanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  SBecjöi^nung  /.,  2tu6{ö^= 
nung  /. 

Pojednany,  adi.  ausge= 
föbnt. 

Pojednawczy,  adi.\  Po- 
jednawczo,  adv.  oeriöönenb, 
jd)ieboc<eric^tli^;  »etfö^ulid;; 
sad  -czy  @d)icb^gerid)t  n. 

Pojednaczyd,  -cze,  -ezysz, 
-czyiemj  va.  perf.  in  einä  Der= 
binben. 


Pojednywac,  fie^e :  Poje- 
dnac. 

Pojedynek,  -vik\x,pl.  -nki, 
sm.  ÜDueU  n.,  ^fcfaiupf  »».; 
-nkiem  adv.  einjeln;  wyzwae 
kogo  na  —  jmnbn  gum  ^roei« 
fampfe  [jerauäforbern. 

Pojedynka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  g-linte  /.;  2)  etu^!opf  m. 
(g^itd));  na  -ke  einjcln. 

Pojedynkarz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  5}ueUant  m. 

Pojedynkowac  si§,  -ku- 
je,  -walem,  vr.  imperf.  fi(^ 
Duellieren. 

Pojedynczy,  adi.  Poje- 
dynczo,  adv.  einfach,  einjeln. 

Pojedynstwo,  -wa,  p^. -wa, 
sn.  (gint)eit  /. 

Pojemnosc,-i,s/.  gaffungä» 
!taft  /".,  Saberaum  m. 

Pojenie,  -nia,  sing.  tant. 
sn.  Xranten  n. 

Pojesc,  fiel)e:  Pojadac. 

Pojezdzac,  -dzMm,  -dza- 
lem,  va.  imperf.:,  Pojezdzic, 
-dze,  -dzilem,  va.  perf.  fut= 
frisieren,  tüd)ttg  jufa^ten,  ^in 
unb  ber  fahren,  reiten. 

Pojgcie,  -eia,  pl.  -cia,  sn. 
1)  g-affungstraft/.,  gaffung§= 
cetmögen  n.,  Segriff  m.,  $öe= 
greifen  n. ;  nie  ma  -cia  o  tem 
er  l^at  bauon  leinen  33egriff; 
to  przechodzi  ludzkie  —  baä 
überfteigt  alle  menfd}Iid^en  öe= 
griffe ;  zastosowac  aie  do  czy- 
jegoä  -cia  fic^  nac^  ber  g-af= 
fungsfraft  imnbä  rid)ten;  2) 
2lbfa)niti  m.,  ^^ifeilerabfc^nittm. 

Pojfciowy,  adi.  SBegriffö=». 

Pojgtnosc,  -i,  sing.  tant. 
sf  gaiiunftßfraft/.,  gaffungg» 
gäbe  /.,  ©ele^rigfeit  f. 

Pojgtny,  adi.  Pojgtnie, 
adv.  gelfl;ng,  mit  fcftneUcr  g-af« 
f ungefraf t  begabt,  leicht  faffenb. 

Pojma,  -my,  jH.  -my,  sf. 
1)  Sdd^ielbonb  «. ;  2)  3:;au=' 
roafft'r  n. 

Pojmac,  -me,  -malern,  va. 
perf.  gcfangenneljincn,  feftnel^= 
nien. 

Pojmanie,  -nia,  j)l.  -nia, 
sn.  C^^efaiigenna^nie  /. 

Pojmaniec,  -nca,  pl.  -ncy, 
s»i.  Wefaniiener  m. 

Pojmowac,  fiel)e:  Pojac. 

Pojmowanie,  -nia,  sn.  Se= 
greifen  n. 


Pojrzeö 


51 


Poklepac 


Pojrzec,  -rze,  -rzalem,  va. 
perf. ;  Pozierac,  -ram,  -ralem, 
va.  imperf.  l)infc^auen,  {)in= 
blxdtn. 

Pojezierze,  -rza,  pl.  -rza, 
sji.  ©eegebtet  n.,  ©cenplatte  f. 

Pojne,  -neg'o,  sing.  taut. 
Sränfgebü^r  /. 

Pojuczyc,  -cze,  -czyJera, 
va.  yerf.  mit  bcm  Saumfattel 
belecken,  bepadfen. 

Pojuszyc,  -3ze,  -szylem, 
va.  petf.  bebluten/ blutig  ma= 

Pojutrze,arf(;.  übermorgen; 
po  —  beti  Xag  nac^  übermor= 
gen.  [morgig. 

Pojutrzejszy,   adi.    über= 

Pokaic  sig,  -je,  -jal'em,  fr. 
perf.;  Pokajac  sie,  -jam,  -ja- 
•Jem,  vr.  imperf.  ^u|e  tun, 
bereuen  unö  fic^  beffern. 

Pokajanie,  -nia,  iß.  -nia, 
sn.  3^eue  /.,  Sufie  /. 

Pokalac,  -lam,  -lalem,  va. 
perf.  Detunreinigen,  bef[e(Jen; 
—  sie  vr.  fid)  befleden. 

Pokalany,  adi.  bejTftft. 

Pokaleczyc,  -cze,  -czylem, 
va.  per/.  Diele  cerraunben. 

Pokapac,  -pie,  -paJem,  va. 
perf.itroaä  ooll  träufeln, trau» 
felnb  Tfledi  macfien. 

Pokaplonic,  -nie,  -nilem, 
va.  per/,  einen  §al^n  nac^  bem 
an^eren  fapaunen. 

Pokarac,  -ram,  -raJem,  va. 
perf.  mef)rmalä  abftrafen,  be= 
ftrafen. 

Pokarbowac,  -buje,  -wa- 
Jem,  va.  perf.  einferben. 

Pokarbowany,  adi.  gefcrbt. 

Pokarm,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
5Ral^rung  /.,  ©peife  /.,  ^"fter 
n.\  mieso  jest  doskonaljm 
-em  jj'^'f"^  ift  ^'"^  au6ge= 
jeid^nete  3lat)rung;  2)  aJJutter= 
mtlc^  /. ;  —  zdrow}',  obfity  ges 
funbe,  reic^Iic^e  3KuttermiI^; 
zboczenie  -u  5D?iIc^üerfe^ung  f. 

Pokarmiac,  -miam,  -mia- 
lem,  va.  imperf. ;  Pokarmic, 
-mie,  -milem,  va.  perf.  ein 
wenig  füttern,  gu  effen  geben, 
mäften,  aUe  mit  ©peife  zx= 
quicfen. 

Pokarmowy,  adi.  3'la'^= 
iungg=,  ©peife»;  pizyrzad  — 
©peifungsapparat  w.,  ^fJa^» 
fütlungäoorric^tung  /. 


Pokaszlac,  -le,  -lesz,  -la- 
uem, vn.  perf. ;  Pokaszliwac, 
-luje,  -walem,  v7i.  imperf.  ein 
roentg  l)uften,  tine  '^txW.^.wo, 
lauften. 

Pokatowac,  -tuje,  -walem, 
va.  perf.  ju  (Snöc  martern, 
oerftüinrntln. 

Pokatowany,  adi.  oerftüm- 
weit. 

Pokawalkowac,  -kuje, 
-walem,  va.  perf.  in  ©tücJe 
gerteilen,  .^erfc^lagen. 

Pokawic,  -wie,  -witem,  vn. 
perf.  einen  Sod  fc^ief;en,  ein 
SBeifcben  maci)en. 

Pokaz,  -u,  pl.  -y,  sm.  3ets 
gen  n.,  Siorjetgen  n. ;  na  — 
um  ju  jetgen,  um  ju  erroeifen ; 
als  äUufter. 

Pokazac,  -ze,  -zalem,  va. 
perf. ;  Pokazywac,  -zuje, 
-walem,  va.  imperf.  1)  jei« 
gen,  rceifen,  üorjeigen,  feigen, 
laffen;  —  komu  list  jmnöm 
ben  SBrtef  jeigen;  —  komu 
droge  jtnnbm  Den  ifficg  jeigen; 
-kaz  nam  swoja  Äone  IQ^  uns 
beine  grau  fe|en;  skutek  to 
-zid  Die  folgen  roetben  ec geigen ; 
2)  —  CO  po  sobie  ftc^  ettüaä 
merfen  laffen;  nie  -kaz  tego 
po  sobie  laf;  bir  ni(^t§  baoon 
merlen;  3)  geigen,  beroeifen, 
an  ben  2;ag  legen;  to  -zuje 
szlachetne  zasady  boä  beroetft 
ebte  förunbjä^e;  Pokazac 
si§  vr.  per-f. ;  Pokazywac 
sig  vr.  imperf.  fid)  geigen,  er= 
)c^einen,gumSSorfc^einfommen, 
fic^tbar  roerben;  —  we  snie 
imS^raume  erf(^tinen;  wysyp- 
ka  -zala  sie  ein  ^Üusfdjfag 
rourbe  fic^tbar;  unter  bie 
Slugen  treten,  fiii  fe^en  laffen; 
nie  -zuj  mi  sie  na  oczy  fomm 
mir  nidE)t  unter  bie  Slugen; 
fic^  crroeifen,  beioeifen ;  —  sie 
wdzieoznym  fid)  bantbar  er= 
roeifen. 

Pokazaly,  adi.  Pokazale, 
aäv.  ==  Okazafy,  Okazale. 

Pokazanie,  -nia,  sn.\  Po- 
kazywanie,  -nia,  sn.  3^19«" 
«.,  SSorgeigen  n. 

Pokazic,  -^e,  -zisz,  -zilem, 
va.  perf.  nad)einanber  »er= 
berben. 

Pokaznosc,  -i,  sing.  tant. 
0kaz;ilüsc. 


Pokazny.  adi.  =  Okazaty. 

Pokad,  ado.  biä  wie  toeit, 
bis  roie  lange. 

Pokapac,  -pie,  -palem,  va. 
perf.  eiiiä  nai)  bem  anöeicn 
Doben. 

Pok^sac,  -sze,  -salem,  va. 
perf.  nac^iinanber  beißen. 

Pokasany,  adi.  gebiffen, 
mel)reremal  gebiffen,  gerbiffen. 

Pok^tnik,  -a,  pl.  -nicy, 
sm.  ibtuJcitioder  w.,  einfamer 
SJlenfc^  m. 

Pok^tny,  adi.\  Pok^tnie, 
adv.  Der|tol;ten,  oerüedt,  t)eim= 
lic^ ;  pisarz  —  SBinfet» 
fc^reiber  m. 

Pokielzac,  -zam,  -zalem ; 
Pokielzn§,c,  -zne,  -znalem, 
va.  perf.  alle  nad^einanbcr 
auf?ounen. 

Pokiereszowac,  -szuje, 
-walem,  va.  perf.  gerl^auen, 
mit  bem  ©äbti  Diele  Starben, 
SQSunben  nerfe^en. 

Pokiereszowany,  adi.  mit 
bem  ©äbel  jer^auen. 

Pokierowac,  -ruje,  -walem, 
va.  perf.  Die  3tid)tung  geben, 
in  (i)ang  bringen  leiten. 

Pokinac,  -ue,  -nafem,  va. 
perf.  ttie^roerfen,  öerlaffen. 

Pokiwac,  ~wam,  -walem, 
vn.  perf.  roinfen,  jxiniinfen, 
nicfen. 

Poklask,  -u,  pl.  -i,  sm. 
Sipplaus  w.,  53eifaE5flatfd^en  n. 

Poklaskiwac,  -«^kuje,  -wa- 
lem, va.  imperf. ;  Poklasnad, 
-sne,  -snalem,  va.  perf.  33ei= 
falt'ftatftften. 

Poklat,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Sßeinlaube  /. 

Poklac,  -klne,  -klniesz, 
-klalemr  va.  perf.  mit  '^\'&i) 
belegen,  Derflud}en. 

Poklaskwa  -wy,  pl.  -wy, 
sf.  ©temfd)inäßer  /«.,  ©tein= 
fcfinäpper  m. 

Poklecic,  -ce,  -eitern,  va. 
perf.  nac^einanbec  jufammen= 
baftetn. 

Pokleic,  -JQ,  -ilem,  va. 
perf.  mit  Seim  überjief)en, 
gufammenteimen. 

Poklekotac,  -tarn,  -talem, 
va.  perf.  Diel  ^erfd)raagen. 

Poklepac,  -pie,  -pal^m,  va. 
perf.  flopfen,  auf  bie  ©c^ulter 
flopfen. 


Pokletnica 


Pokost 


Pokletnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  1)  2)a.1)  «.,  Sebac^ung  /., 
©eiDÖlbe  n.\  2)  3BeinIaube  /.; 
3)   (sepidiiim)   eine   Ääferart. 

Pokl^kac,  -kam,  -kaletn, 
Poklfknac,  -ne,  -niesz,  -ka- 
letn, vn.  "^ x>erf.  uad)cinanbec 
nifberfiiien. 

Poklon,  -u,  pl.  -y,  sm. 
2Jfafel)otber  in.,  SD^afia^orn  m. 

Pokluc,  -iije,  -ulein;  Po- 
klwac,  -warn,  -waiem,  va. 
perf.  mit  bem  ©d^nabet  pidfen, 
jerftecften. 

Poklad,  -n,  pl.  -y,  sm. 
1)  öc^id^te  /■.,  Sage  /.,  Untev= 
läge/.;  —  wegla  ©teinfo^lea« 
lager  n. -,  —  belek  Sramlage 
/.,  S^alfentage  /.;  —  faszy- 
nowy  5afa)inen[age  /. ;  — 
raostu  ^rüdent)a[)ngerippe  n.\ 
—  mostu  obrotowego  S)re[)= 
Brücfenba^n  /. ;  —  obrotnicy 
S5ref)fd)ei6enptateau  n.\  2) 
©c^ipoetbed  n.\  3)  —  roli 
bas  «Stürzen  beS  SIcferg. 

Pokladac,  -dam,  -dalem, 
va.  imperf. ;  Poklasc,  -de, 
-dlem,  va.  perf.  1)  fjinlCiien, 
^in[treden,  nieberlegen;  2)  — 
CO  czem  mit  etiraä  auslegen; 

3)  —  w  kim  nadzieje  feine 
Hoffnung    auf  jmnbn   fe^en; 

4)  —  konie  Detfc^netben, 
reaßadöen;  5)  —  role  ben 
2(cfec  fiür^en,  feigen. 

Pokladne,  -nego,  x>l.  -ne, 
sn.  ©tabftättengebül^c  /.,  ©elb 
11.  für  bie   i^rabftQtte. 

Pokladnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  S;d)a6fammer  /. 

Pokladnik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  S)epofitär  m.,  §intei'(eger 
cineä  Segat^. 

Pokladny,  adi.  jur  Sd}au 
ausgelegt;  —  chleb  ©c^au= 
hxoi  n 

Pokladowy,  adi.  geigen». 

Pokladziny,  -dzin,  sf.plur. 
tunt.  i^eitaaec  n. 

Poklgbic,  -bie,  -bilem,  va. 
verf.  älJolten,  btd)le  SJJaffen 
bilden. 

Poklon,  -u,  'pl.  -y,  sm. 
jlniefall  tn.,  finiebcugung  /., 
Sßetbeugung  /.,  SBernetgung/., 
Syerfl)run!i /,  j5"fiffi^  '"•>  ~ 
oddac  einen  il'niefaCl  tun, 
fic^  gut  Gtbe  neigen;  -y  od- 
dawac  balwanoni  ben  ®ö§en= 


bilbern  götllic^e  SSeret^rung 
6e;(pugen. 

Poklonic  sig,  -nie,  -nilem, 
vr.  perf.  ftd)  tJtrbeugen,  Vit' 
neigen;  -kion  sie  twemu 
pann  grüjje  mit  bcinen  ^eitH- 

Poklopotac,  -tarn,  -tatem, 
va.  perf.  —  kogo  jmnbn  auf= 
bringen,  unmiHtg  mad^en;  — 

—  sie  vr.  1)  in  Streit,  ^J'^'f 
geraten ;  2  fid)  (Sorgen  mact)en. 

Poklosie.  -sia,  pl.  -sia,  sn. 
5«acblefe  /.,  Sl^reniefe  /. 

Poklocic,  -ce,  -citem,  va. 
perf.  jufammenljetjen,  jer= 
üanfen,  gegen  cinanber  auf= 
bringen;  —  sie  vr.  in  ^(xxd 
unb  ©treit  geraten. 

Pokluc,  -je,  -Jen),  va.  perf. 
nadieinanber  flehen. 

Pokochac,  -Cham,  -lern, 
va.    iHrf,    liebgeroinnen;    — 

—  sie  vr.  fid)  Derlieben. 
Pokoic,  fie^e:  Uspokoic. 
Pokoik,    -u,    pl.    -i,    sm. ; 

Pokoiczek,  -czku,  pl.  -czki, 
sm.  "^wwvMX^tXK  n.  ©tüb= 
c^en  n. 

Pokojolomca,  -cy,  fl.  -cy, 
sm.  g^riebenäftörer  jk.,  %x\i= 
ben§bred)er  m. 

Pokojowa,  -wej,  pl.  -we, 
sf.\  Pokojowka  -ki,  pl ,  -kl, 
sf.  ©tnbenmäbdien  n.,ftammer-- 
mäoc^ett  «.,  Kammeriung= 
fer  /. 

Pokojowiec,  -wca.^^Z.  -wcy, 
sm.  1)  fiammerbiener  m.\ 
2)  g-riebenöant)änger  »;., 
griebenciapoftel  m. 

Pokojowy,  adi.  1)  ©tuben=, 
3immei=;  malarz  —  ©tuben=, 
Simntermaler  w. ;  spizety  -e 
3tmmergerät  n. ;  2)  griebeng=; 
rokowania  -we  grieöensoer» 
Ijanblungcn. 

Pokolanek,  -nka,  pl.  -nki, 
sm.  Knieftütf  n.  in  ber  Sat» 
teiie. 

Pokolenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  ©efdjled^t  n.,  ©tannn  »?., 
©eneration  f. 

Pokolatac,  -tarn,  -talem, 
va.  perf.  1)  nac^einanber 
atitlopfcn,  anpod^en;  2)  jer» 
floxifen,  ;;erfd)Iagen. 

Pokolysac,  -szo,  -saJem, 
va.  perf.  nac^einanber  rciegen, 
fdjauft-ln. 

Pokomosi6,    -szo,    -silem. 


va.  perf.  entrüftet  mad^en, 
enfutteien,  aufbringen. 

Pokonac,  -nani,  -nalem, 
va.  perf.  Pokonywac,  -nuje, 
-vvalem,  va.  imperf.  befiegen, 
be^roingen,  überroältigen,  ben 
©arauö  mad)en. 

Pokonany,  adi.  bejroungen. 

Pokonopic,  -pie,  -pilem, 
va.  perf.  falfatem. 

Pokonczenie,-nia,  pl.  -nia, 
sn.  ®nbigen  n. 

Pokonczyc,  -cze,  -czytem, 
va.  perf.  aUeö  nac^einanber 
beenfitgeti. 

Pokopac,  -pie,  -palem,  va. 
perf. ;  Pokopywac,  -pnje, 
-watem,  va.  imperf.  nac^= 
einanber  graben. 

Pokopcic,  -ce,  -ci.«z,  ciJem, 
va.  perf.  mit  SRaucI)  bejd^mut= 
gen,  anrußen,  berufen. 

Pokopciec,  -cieje,  -ciaJem, 
vn.perf.  burc^  Siaui^  fd^mu^ig, 
rußig  roerben. 

Pokora  -ry,  sf..,  sing.  taut. 
Semut  /.  wilcza  —  fcöcin= 
bare  Semut;  —  obtoki 
przebija  beä  Semütigen  ©e- 
bet  bringt  burd)   bie   2BotIen. 

Pokorniuchny,  Pokorniu- 
teüki,  Pokorniutki,  adi. 
öui^erft  bemütig,  untertänig. 

Pokornosc,  -sei,  sf  2)e= 
mütiiifeit  /. 

Pokorny,  adi.  Pokornie, 
adr.  bemütig. 

Pokorzel,  -i,  sf.  sing, 
iant.  (catasbaea)  Irapparliger 
©traudE). 

Pokorzenie,  Pokorzyc, 
fie^e:  Upokorzenie,  Upoko- 
rz-jc. 

Pokos,  -11,  pl.  -y,  sm.  1) 
2lbmäl)en  w.,  3Jlaf)b/.;  2)  ©c^roa« 
benwi.;  3)  -am  adv.  Ijingeftredft. 

Pokosic,  -sze,  -siJem,  va. 
perf.  aHeä  nadjcinanber  a:b= 
mäben. 

Pokosmacialy,  adi.  gottig 
gcmorben. 

Pokosmacic,  -ce,  -citem, 
va.  perf.  gottig  mad)en. 

Pokosmaciec,  -cieje,  -cia- 
lem.  vn.  perf.  gottig   roerben. 

Pokost,  -11,  jwZ.  -y,  sm. 
Jirniö  m.,  Sadfirnig  m., 
2adE  m. ;  —  dac  na  co  etro. 
mit  i^irniö  überftreic^en;  — 
kopalowy  Äopalfirniä  w. ;  — 


Pokostowac 


53 


Pokrywka 


olejny  Ö[=,    Seinölfimiä    m.\ 

—  smolowy   2lfpf;a(tla(f  ?«.; 

—  szybkoschnacy  ©itfatiD= 
firnig   m.,   Svocfenfirniä   in.) 

—  wyskokowy  SßcinßetftftVtiiö 
m.\  —  zelazny  GifeiilariE  m.; 

—  zywiczny   ©avjiJlficniö  m. 
Pokostowac,  -tnjej-walem, 

va.  j)erf.  mit  {Jirntö  über= 
gießen,  lacfieren,  an[treid)en. 

Pokostowanie,  -nia,  ^jL 
-nia,  sn.  l'ttcfiercn  n. 

Pokostowany,  adi.  lädiert. 

Pokostownia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  gitniefabrif  /. 

Pokosztowac,  -tuje,  -vva- 
lem,  va.  perf.  ein  toenig 
Soften,  cetfucf)en. 

Pokotem,  adv.  nadf)  ber 
9lei(ie  (liegenb). 

Pokowa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
^onigunö  m. 

Poköj,  -koju,  pl.  -koje,  sm. 
1)  3'i"nifi''  n.,  ©tube  /. ;  — 
jadalny,  syplalny,  bawialuy, 
do  przyjecia  ©peife=,  (Scf)(af=, 
Sefuct)äv  CSmvfangSjimmer  ?».; 

—  dla  dam  Samenjimmer  n.\ 

—  goscinny  (3<x\i=,  fyremt)en= 
jimmer  ».;  2)  griebe  w., 
3?ul^e  /.;  —  zawrzec  grieben 
fc^ltefien,  machen,  fliften;  za- 
warcie  -ju  gricbenefdjdife  m. ; 
daj  mi  —  fa^  mid)  in  3ftu[);  daj 

—  laij  eä  bleiben;  nie  dac 
komu  -koju  jmnbni  feine  9Jvif)e 

laffen  ;  daj  mu  Paule  —  wiecz- 

ny  ©Ott  l^abe  i^n  felig;  — 
temu  domowi  griebe  bicfcm 
§aufe;  sedzia  -koju  bec  grie= 
beneridifei-  m. 

Pokpic,  -pie,  -pisz,  -pilem, 

va.  perf.  1)  fic^  über  jmnbn 
luftig  machen;  2)  —  sprawe 
etroag  nerberben. 

Pokraczki,  pl.  na  -kach 
orac  jroei  ^^urd^en  adfern  unb 
roieber  jraei  überfpringen. 

Pokrajac,  -jam,  -JHlem, 
va.perf.  xn  ©tücEe  jerfd^neiben, 
trandjtereit. 

Pokrajki,  -kow,  pliir.  tant. 
sn.  ®nbfeiten  pl.,  ©nben  pl. 

Pokraka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  lautes  Wutren,  ©dielten  »., 
San!  m.,  Streit  m.\  2)  d\\ 
Betftümmelter,  oerfümmetter 
aWenfd);  9JJif3geburt  /.,  ^tüp= 
pel  m. 

Pokrakac,    -kam,    -kaJem, 


vn.  perf.  Pokrakiwac,  -kuje, 
-waiem,  vn.  imperf.  eine 
3eitlang  frädijen. 

Pokrapiac,  -piam,  -piatem, 
va.  imperf.;  Pokropic,  -pie, 
-pileiu,   va.  perf.  be|prengen. 

Pokrasic,  -?ze,  -silem,  va. 
perf.  fc^ön  machen,  befd^önigen. 

Pokrasc,  -dne,  -dlem  va. 
perf.  nad)  unb  nad^  ftel^len, 
jafammcnftelilen. 

Pokreslic,  -le,  -lisz,  -lilem, 
va.  perf.  mit  ©ttidjen  be= 
3eid^nen;  jertri^eln. 

Pokrewienstwo,  -wa,  pl. 
-wa,  sn.  3]erroanblf(^aft  /. 

Pokrewna,  -nej,  ^^?.  -ne, 
sf.  ^enoanbte  /.,  Slutefreun-- 
bin/. 

Pokrewny,  adi.  üeriranbt, 
6rutQoerraanot;58lut5freunb  m. 

Pokr^cac,  -cam,  -calem, 
va.  imjjerf.]  Pokrgcic,  -ce, 
-cilem,  va.  perf.  Ijetumöre^en, 
bref)en ;  -cifem  sie  troche  po 
mieäcie  i6)  ging  ein  biöc^en 
in  ler  ©tabt  fierum;  —  wasa 
ben  ©d^nutrbart  aufDref)en. 
j  Pokrfcony,  adi.  cerbrcl^t, 
<  3ufammengebre[)t. 

Pokret,  -17,  2}l-  -y,  sm.  §er= 
uinbrel)en  n.,  Umroinben  «.; 
Söinbung  /. 

Pokretny,  adi.  f)etunige= 
iDunben,    ftc^   f)erumn)inbenb. 

Pokroczyc,  cze,  -czysz, 
-czyiem,  vn.  perf.  I^infd}reiten, 
Borniärtä  fdE)retten. 

Pokropic,  fie^e:  Prokia- 
piae. 

Pokropienie,  -uia,  pl.  -nia, 
sn.  Seiprengen  n.,  33ejpri^en  n. 

Pokropnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(aspfrg-illum)  Sßurniart. 

Pokrostawiec,  -wieje,  -wia- 
lem,  vn.  perf.  mit  iiitattern, 
{5ted)ten  beoetft  u»erben. 

Pokrotochwilic,  le,  -lisz, 
-lilem,  va.  perf.  Äurjiüeil 
treiben. 

Pokrowa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
55ac^  n. 

Pokrowcowy,  adi.  Ü6er= 
3ug^=. 

Pokrowiec,  -wca,^?.  -wce, 
sm.  \  Pokrowczyk,  -a,  pl.  -i, 
sm.  Xtberjug  m.,  gutteral  n,, 
Öülte  f.,  2)edfe  /. 

Pokrocic,  -ce,  -ciJem,  va. 
perf.  fürjer  mad)en. 


Pokr61owac,-luie, -waten), 
va.  perf.  eine  Zeitlang  Honig 
fein,  tierrfdjeii. 

Pokrotce,  adv.  lürjlidi,  in 
ber  Äürje. 

Pokrow,  -ovi\\,pl.  -owy,  sn?. 
piecowy  Ofenfc^irm  m. 

Pokrowne,  -nego,  sin;/, 
tant.  sn.  iUil)fteuer  /. 

Pokruszenie,  -nia,  ^7.  -nia, 
sn.  ^ermalmung  /.,  ^ixitU- 
feiung  /. 

Pokruszyc,  -sze,  -szysz, 
-szjiem,  va.  perf.  jermalmen, 
jerbrödeln,  jerftücEeln. 

Pokrwawic,  -wie,  -witem, 
va.  perf.  blutig  mad)en,  mit 
Slut  befledfen. 

Pokrwawiony,  adi.  blutig, 
blutbeflecft. 

Pokrycie,  -cia,  pl.  -eia,  sn. 

1)  Öebadjung  /,  S)ac^  n.; 
Überzug   m.\    '43ebedfung    /. ; 

—  kasowe  Haffenberfung  /. ; 

2)  SSerbergung  /'.,  $8cr[)el)lung 

—  suwaka  ©ct)ieberbecEung  /.  •, 
dla  -cia  swego  pomieszania 
um  feine  3Secraircung  gu  oer= 
bergen. 

Pokryc,  -je,  -iem,  va.perf.; 
Pokrywac,  -wam,  -vvai'em, 
va.  imperf.  1)  bebadien,  bei= 
fen,  guDecfen,  bebeden;  — 
dorn  gontami  blä  $auö 
mit  ©c^inbeln  beden;  — 
CO  milczeniem  etro.  mit 
©diroeigcn  übergel^en ;  —  szko- 
de  ben  ©d;aDen  beden,  gut= 
machen;  2)  Derl^etmlidien,  rer» 
t)e^len,  bemänteln;  ma  wady, 
ale  umie  je  —  er  l^at  '%t\)Ux, 
aber  roei^  fie  ju  bemänteln. 

Pokrywanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  2)edung /.,  ajebedung/. ; 
i8err)etmli({)en  «./Bemänteln  »., 
Sßertiergen  «. 

Pokryjomu,  adv.  l)eimlic^, 
tiernot)len. 

Pokryty,  adi.  bebedt,  über= 
sogen. 

Pokrywa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf.  1)  2)erfel  w. ;  —  cylindia 
Splinberbede/. ;  2)  glügelbede 
/. ;  ©Qmentapjel  f. 

Pokrywka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  dim  DOii  Pokrywa  =  2)ef= 
fei  m.\  —  diawnicy  ©topf= 
büd)fenbedet  m.\  —  mazuicy 
©d^mierbedel  w.,  2lc^fenbüc^= 
fenbedel  m.\  —  wtazu  3)iann=> 


Pokrzakac 


54 


Pokwasic 


loc^bedEet  m.\  —  panewki 
Sanerpedff  [  m.\  2)  3)ecfmantel  m. 

Pokrzakac,  -kam,  -kni'em, 
vn.  perf. ;  Pokrzakiwac,  -ku- 
je,  -waJem,  xn.  imperf.  bann 
unö  tcatm  grunjen,  pfteln, 
ficf)  räufpern. 

Pokrz|,tac  si§,  -tarn,  -ta- 
lern,  vr.  ein  hx^i^i^zn  l^erum= 
tDtitfdiaften. 

Pokrzepiac,  -piam,  -pia=z, 
-dialem,  va.  imperf.]  Pokrze- 
pic,  -pie,  -pilem,  va,  j:>e?/. 
fläifen    erqutcfeii. 

Pokrzepiajacy,   adi.  ftär= 

Pokrzepienie,  -nia,  jjZ. 
-nia,  &>i.  ©tätfung/.,  ®rquif= 
£ung  /. 

Pokrzesac,  -sam,  -salem, 
va.  perf. ;  Pokrzesy  wac,  -su- 
je,  -Willem,  va.  x>">'f.  behauen, 
fiegimmern;  —  ognia  geuer 
fc^Iagen  (mit  bem  ßünbfletn). 

Pokrzewka,  -ki.  2^1  -ki,  sf. 
©änger  m.,  (Srbjanger  in., 
5fJac^ttgaK  /. ;  —  wodniczka 
SBinfenfänger  m. ;  —  kopciusz- 
ka  ^ausrotfc^toänjc^en  n. ; 
—  jarzebiata  gefperberte®ras= 
mücfe/.;  —  modra  33laufe^[= 
d^en  «. ;  —  czamog^Wwka 
^önd&  m.,  ©diroarjfuppel  m. 

Pokrzyczec,  -eze,  -czalem, 
va.  perf.  eine  ^i^ittang  fc^rcien. 

Pokrzyk,  -n,  ?)?.  -i.  sm, 
1)  iJärmen  7i.,  ©c^reien  n. ;  — 
äurawi  @efd)rei  «.,  ber  kta.= 
nic^c;  2)  %om\i\6)i  /.,  SUtaun 
m.\  —  lekarski  JoHbeere  /., 
Sßotf^ftrfciie  /.,  SettabonnaV- 

Pokrzykiwac,  -knje,  -wa- 
tem,  va.  imperf.;  Pokrzy- 
kn^c,  -kno,  -knalem,  va.  perf. 
nac^.inanber  fd)reten,  ein  (^c= 
|cf)ret  erfjeöen. 

Pokrzywa,  -wy,  pl.  -wy, 
«/  9Je)lel/.,  Örenneffet  /. ;  — 
wielka  ©onneineffel  f. 

Pokrzywdzenie,  -uia,  /</. 
-iiia,  sn.  Unrecht  n. 

Pokrzywdzid,  -dze,  -dzi- 
lem,  v(t.  perf.  Unrecht  jufügcn, 
Befdjäbigen,  benachteiligen. 

Pokrzywia6  sig,  -wiaro, 
-wial«m,  vr.  imperf.  ©eficftter 
[(ftneiben,  jinnont  uocl^macf)fn, 
ncrfiQtfen. 

Pokrzywiany,  Pokrzy- 
wny,  adi.  3üfie(=. 


Pokrzywic,-wie,-wilem,tö. 
perf.  tiumm  ma.6)tn,  frümmen. 

Pokrzywiony,  adi.  t)er= 
friimmt,  uerbogen. 

Pokrzywka,  -ki,  jj?.  -ki,  sf. 
1)  flaue  iöreimeffel  f. ;  2)  3ief= 
felfeibe/.,  5Reffe[ranfe/.,  9itf= 
jelgatn  «.,  SRefftltuc^  «• ;  3) 
^<\\iU,  Boun-,  ^Weifen-, 
©cönee=  ober  Sßinterfömg  w.; 
4)  9Jefferau§!cft[ag  m. 

Pokrzywniczek,  -czka,  ^;?. 
-ezki,  am.  3aun'd)lüpfer  »?., 
3aunfönia  m.,  9?effelfönig  m. 

Pokrzywnik,  -a,  x)l.  -i,  sm. 
5ReffeIfalter  m. 

Pokrzy wny,  adi.  fiefje :  Po- 
kizywiany. 

Pokrzyzowac,  -zuje,  -wa- 
lem,  t-«.  p>erf.  bur(^freu= 
gen,  ju  ©d)anben  mad)en;  — 
komu  plauy  jmnbm  in  bie 
Quere  fommen. 

Poksyk,  -n,pi^-  -h  *'"•  ®f= 
Jifd)  n. 

Poksykac.  -kam,  -kalem, 
va.  impierf.\  Poksykn^c,  -ne, 
-natein,  va.  perf.  an=,  auSgi= 
fd)ni,  beipöttetn. 

Pokuc,  -kuje,  -kulem,  va. 
-kuiem,  va.  perf.  nacbein= 
anber  befd^lagen,  in  S^ff^l» 
fd)Iaqen. 

Pokudlac,  -lim,  -latem,  va. 
perf.  zerraufen,  jerjaufen. 

Pokulac,  -lam,  -laJtem,  va. 
perf  la[)menb  ge[)en. 

Pokulawic,  -wie,  -wiiem, 
va.  perf.  la^m  machen. 

Pokulawiec,  -wieje,  -wia- 
}em,  vn.  perf.  i<x\]\\\  roecben. 

Pokulbaczyc,  -cze,  -czysz, 
-czvl-ni,  va.  perf.  aUe  fatteln. 

Pokumac  sig,  -mam,  -ma- 
lern, vr.  perf.  ^eoattt'rfdiaft 
macfteii,  \\<^  oerbrübcrn. 

Pokumany,  adi.  Bffceun= 
bet. 

Pokup,  -y\,pl.  -y,  sm.  2luf= 
faufen  n.,  ^ujammenfaufen  n., 
2Ib)a^  m.,  3lbgang  m.  (im 
ilaufe). 

Pokupiö,  -pie,  -pilem,  va. 
\  perf.  riet  faufen,  an=  auffau= 
;  Tfn. 

Pokupnosd,  -i,  siny.  tant. 
sf.  guter,  fc^nellcv  2lbgang  ber 

Pokupny,  adi.  gut  ab= 
I  gefienb,  gefutf)t  (im  5?aufe). 


Pokurcz,  -a,  jJ^.  -e,  sm.  58a= 
[tarbbunb  m.  Don  2)ogge  unb 
äBinftfpiel. 

Pokurczony,  adi.  sujam» 
menge^oaen. 

Pokurczyc,  -cze,  -cz.ylem, 
va.  pierf.  jujammenjie^en,  oer= 
füllen. 

Pokui'zyc,  -rze,  -rzysz, 
-rzylem,  va  unb  vn.perf.  beräu» 
dient,  beftauben. 

Pokusa,  -sy,  pl.  -sy,  sf. 
SSerfuc^ung  /,  t)er[ül^rerifd^e 
Socfung/ ;  Stureijungg^,  SSer= 
füf)rungämitte[  n. ;  —  mnie 
bierze  ic^  gerate  in  Sßeifuc^ung; 
-sie  opierac  sie  ber  Socfung 
roiberftcben. 

Pokusic,  -sze,  -silem,  va. 
perf. ;  Pokuszac,  -sze,  -silem, 
va.  imperf.  in  3Ser|u(^ung 
jül^ren;  —  sie  o  co  fic^  ju  etro. 
üerleiten  laffen,  in  Serfud^ung 
geraten  (nac^  etip.  ju  trachten, 
fid^  um  etro.  beroecben);  —  sie 
0  zwyciestwo  beu  ©ieg  an= 
ftreben. 

Pokuszenie,  -nia,  ^Z. -nia, 
sn.  Sßetfuc^ung  /. ;  i  nie  wodz 
iias  na  —  unb  fül^re  unS 
nidöt  in  3]er[uc^ung. 

Pokuta,  -ty,  pl.  -ty,  sf . 
iBufee  /. ;  -te  odprawic  !Öu^e 
tun;  -te  oznaczyc  eine  35ufee 
auflegen;  za-te  atä  Su^e,  jur 
Strafe;  isc  ua  -te  gur  Süu^e 
get)en;  byc  na  -cie  ^öufee  üben ; 
—  koscielna  Äirc^enbufie  /. ; 
dzien  -ty  93ufetag  m. 

Pokutnica,  -cy,  pl,  -ce,  sf. 
öüfeerin  f. 

Pokutnik,  -ü.,pl.  -nicy,  sm. 
Süfeer  m. 

Pokutny,  adi.  bußfertig, 
öufe= ;  psalm  —  ©u^pfalm m.\ 
dzit-n  —  93u^tag  m. 

Pokutowac,  -tuje,  -walem, 
vn.  imperf.  Sufee  tun, 
bü§en,  ©trofe  leiben;  —  za 
will}'  niepopelüioue  für  un= 
oerfcfiulbete  ©linben  büfien. 

Pokwapic,  -pie,  -pisz,  -pi- 
lem,  sie  vr.  perf.  fid^  be= 
eilen. 

Pokwapliwie,  =  Skwapli- 
wie. 

Pokwasic.  -.sze,  -sisz,  -si- 
lem,  va.  perf.  alle(§)  noc^ein= 
anbec  fauec  mad)en,  in 
fd)limme  Saune  bringen. 


Pokwfkac 


55 


Polewaczka 


Pokwgkac,  -kam,  -kalem, 
vn.  perf  ein  bifecf)en  ftö^nen. 

Pokwilac, -lam,  laiem,  t;w. 
imperf.\  Pokwilic,  -le,  -lisz, 
-litrm,  vn.  perf.  roeinettict) 
roebttaqen,  roiminetn. 

Pokwit,  -u,  pil.  -y,  sm.  Si= 
lientiet  n. 

Pokwitac,  -tarn,  -talem,  vn. 
imperf.;  Pokwitnac,  -ne, 
-nalem,  vn.  perf.  1)  eine  ge= 
n)iiie3«it  biüijen;  2)  ocrfc^im» 
mein. 

Pokwitowac,  -tuje,  -\va- 
lem,  va.  perf.  quitttevcn;  — 
sie  z  kirn  ftd)  mit  einem  a5= 
finben,  quitt  roerben. 

Pokwitowanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  Quittung  /. 

Polac  -leje,  -lalem,  va. 
perf.]  Polewac,  -warn,  -wa- 
iem,  va.  imperf.  begießen, 
übergießen;  —  garnki  Söpfe 
glafieren,  mit  ©lafur  über» 
sieben. 

Polana,  -ny,  p>^-  -nj}  */-J 
Polanina,  -ny,  pl.  -uj,  s/.; 
Polanka,  -i,  j^jZ.  -i,  sf.  'iHalh^ 
roieie  /. ;  2llm /.,  öalbe  /. 

Poiano,  -ua,  ^j?.  -na,  sn. 
^oljidjeit  n. 

Polarny,  adi.  ^ofar=. 

Polatac,  -tarn,  -tHlem,  vn. 
X)erf.  ein  biöc^en  t)erumfliegen. 

Polatka,  -ki,  yl.  -ki,  sf. 
glittet  7n. 

Polatucha,  -chy,  pl.  -chy, 
*/.  fltegenbeä  (Sic^i^öcnc^en   n. 

Pole,  -la,  pl.  -la,  sn.  1) 
g-elD  «. ;  naa  obszerne  -la  ec 
t)at  gro^e  Bieter;  —  bitwy 
©c^(ad)tfelb  n. ;  wywabic  nie- 
prz^jaciela  na  otwarte  —  ben 
g-etnb  ins  offene  gelb  locfen; 
w  —  Avyiuszyc  z  wojskiem 
mit  bem  öeere  in§  geib  gießen; 
stracic  —  baä  gelb  läurnen 
muffen;  dotrzymac  -a  ätanb 
Italien;  —  dac  eine  ©c^Iac^t 
bieten;  nie  dawac  -a  ber 
©c^Iac^t  ausroeidien;  —  slawy 
bas  gelb  beä  ^u^mä;  —  elek- 
tryczne  ele!ttifc^e§  gelb  n. ; 
—  magnetyczue  magnetifc^eä 
gelb  M.;  —  kopaliiiane  ®cu= 
benfelb  «.;  —  sztolni  ©to[ln= 
felb  n.'y  wy wiese  kogo  w  — 
jmnbn  anfüfiren,  binterä  Sid^t 
füllten;  2)  3iagöf(ur  f.,  ^sagb= 
bejirt   m. ;    czame   —  3Bilb= 


iagb/.;  ;i)  ©elegenf^eit/.,  Sßir» 
fungätreiö  vi.:,  tu  masz  —  do 
pokazania  swego  talentu  ba 
^aft  bu  ©elegen^eit  bein  2;a[ent 
ju  geigen. 

Polecac,  -cana,  -calem,  va. 
itnperf.]  Polecic,  -ce,  -cilem, 
va.  perf.  einen  Sluftrag  geben, 
beaultragen;  empfehlen;  -eil 
mi  go  jak  najlepiej  er  ^at  i^n 
mir  aufö  befte  cmpfofilen;  — 
sie  ßogu  fii^  bem  göttlichen 
©c^u^e  anoertrauen;  -cam  sie 
laskawej  pamieci  ic^  empfehle 
mic^  bem  gütigen  StnbenJen. 

Polecajacy,  adi.  6mpfel^= 
[ungs=;  hst  —  empfe^tungS» 
fd)reiben  n.,  »brief  m. 

Polecanie,  Polecenie,  -nia, 
fl.  -nia,  SM.  1]  Siuftrag  »t., 
ticfel^l  m.\  mam  —  pojsc  do 
niego  ic^  bin  beauftrogt  ju 
i^m  ju  ge^en;  z  jego  -nia  in 
feinem  ^Jiufttage;  2)  ©mp; 
fel)Iung  /. ;  twoje  —  byto  mi 
bardzo  uzyteczne  beine  ®mp= 
fe^Iung  roar  für  mic^  pon 
großem  9lu§tn. 

Polecie,  -cia,  yl.  -cia,  sn. 
3^ac^fommer  m.,  ©pätfommer 
m.,  §eibftanfang  m. 

Poleciec,  -ce,  ciatem,  vn. 
perf. ;  Polaty wac,  -tuje,  -wa- 
iem,  vn.  imperf.  roegfUegen, 
baoonlaufen;  —  dokad  ]^in= 
fliegen,  i^nlaufen,  bine'len;  — 
w  goie  in  bie  §ö^e  fteigen, 
ftieaen. 

Poleczyö,  -eze, -Czysz, -czy- 
l'era,  va.  perf.  eine  S^it'ing 
l)ci(en,  nacfteinanber  l^eilen. 

Polednia,  -m^pl.  -nie,  sf.\ 
Polen,  -ni,  pl.  -nie,  sf.  §änge= 
ftange  f..  ©c^roebe  /.  um  etro. 
baran;\u^ängen. 

Poledz,  Polegnac,  -ne, 
-niesz,  va.  perf.  bleiben,  auf 
bem  ©(ftlac^tfelte  fallen,  ^in« 
fallen,  liegen  bleiben. 

Polegac,  -gam,  -gatem,  va. 
imperf.  i)  fic^  auf  etto.  tebnen, 
ftü|en;  -gajac  na  jego  aloze- 
niacb  fic^  auf  feine  Stusfagen 
ftü^eub;  —  na  kim.s  fic^  auf 
jinnbn  oerlaffen;  -gaj  na  mnie 
jak  na  Zawiszy  pertcaue  mir 
ganj  unb  gar;  2)  auf  etro.  be= 
rubm,  üon  etro.  abtjängen. 

Polegly,  adi.  gefallen  (im 
i^riege). 


Polej,  -u,  pl.  -e,  sm.  ^otei 
n.,  glo^fraut  n.\  —  dziki 
^oleimeliffe  /.,  Äa^en-,  Setg= 
min  je/. ;  —  gesi  ^fennigfraut 
n.\  —  zaii  :öac^bunge /. 

Polemiczny,  adi.  Pole- 
micznie,  adv.  polemifc^. 

Polemika,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
^otemif  /. 

Polenic  sig,  -nie,  -nisz,  -ni- 
lem,  vr.  imp.  faumfelig  fein, 
faumfelig  roeroen. 

Polepa,  -py,  pl.  -py,  sf. 
33eEli  tbung  /.,  ^ieibele^m  m. 

Polepiac,  -piam,  -pialem, 
va.  imperf. \  Polepic,  -pie, 
-pilem,  va.  perf.  btlUbtn, 
befleiben. 

Polepszac,  -szam,  -szalem, 
va.  imperf.  \  Polepszyc,  -sze, 
-szylem,  va.  perf.  in  befferen 
3uftanb  fe^en,  oerbi-ffern ;  — 
gospodarstwo  bie  2Bitlftf)aft  in 
befferen  ©tanb  fe§cn;  —  czyjs 
stan  jmnbä  Sage  oerbeffecn, 
jmnbm  unter  bie  iHrme  greifen; 
—  sie  vr.  fic^  beffern;  choremu 
sie  -sza  bcr  Äranfe  befinbet  fic^ 
auf  bem  Stege  ber  35ef= 
ferung. 

Poiepszanie,  Polepsze- 
nie,  -nie,  pl.  -nia,  sn.  äüeffe= 
rung  /. 

Polerowac,  -ruje,  -waiem, 
va.  imperf.  polieren,  glätten, 
blani  machen. 

Poler ownik,  -a,  pl.  -nicy, 
sm.  1)  Poliers,  (Slättftal^l  n., 
SBolföjal^n  m.\  2)  Polierer  m. 

Polei'owny,  adi.  poliert, 
glatt;  gefittet,  gebilbet. 

Polerunek,  -nku,_p?.  -nki, 
sm.  Politur  /■.;  Äultur/.,  2Ib= 
gef^ltffen^eit  /. 

Polesie,  -sia,  x>l.  -sia,  sn. 
Sßalblano  n, 

Polesne,  -ego,  sn.  Slbgabe 
ber  SBalPjeibler. 

Polesnia,  -ni,  p)l.  -nie,  sf. 
(alyzia)  2lpocr)neeiigattung  /. 

JPoletek,  -xk-A,  2)1.  -ik\,  sm. 
ein  ^eil,  geroö^nli^  ber  britte 
Seit  ber  gelber. 

Polewa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
©tafut  /.,  ®maiUe  /. 

Polewaö,  fiel)e:  Polac. 

Polewacz,  -a,  p)^-  -c,  sin. 
Süncber  ???.,  35erjtnner  m. 

Polewaczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  @ie|fanne  /. 


Polewak 


56 


Potac 


Polewak,  -a,  pl.  -i,  sm.  äer= 
Ilüfteter  ^yitftjanbftein. 

Polewka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©uppe  /,,  3itü^e  /. ;  —  mie- 
sna  58ouiÖon  /. 

Polewnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
33ouiUon  in. 

Polezc,  -leze,  -lazlem,  vn. 
perf. ;  Polazic,  -faie,  -züem, 
vn.  iinp)cvf.  fjtnfriect)en. 

Polf dwica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
Senbenitüd  «.,  Senöenbraten 
»?.,  Sungenbraten  m. 

Polekac  si§,-kam, -kafem, 
tr.  imperf.\  Polgknac  si§, 
-kne,  -kiem,  vr.perf.  ein  roenig 
erfc^redfen,  nac^eiuanbev  er= 
f^rcden, 

Polgnac,  -ue,  -naieno,  vn. 
perf.  nac^einauber  fteCEeix  blei= 
ben,  t)erfin!eiT. 

Polica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
i)  Stifte  /■.,  2:opf6rett  )(., 
gäd^etfc^ranf  m.\  SjÄragftein 
OT.;  3)  —  asekuracyjua  SSer= 
ficfterungöpoUiäe  /. 

Policya,  -cyi,  pl.  -eye,  sf. 
%o{\in  f-i  ©id^tv^eitsbeljöroe 
/. ;  —  tajna  ©el^eimpolisei  /. ; 
dyrektor  -cyi  ^JJoliäeibireftor 
m.;  komisarz -cyi  ^oU5eifoin= 
miffär  vi. ;  oddac  kogos  pod 
dozör  -cyi  jmnbn  unter  polt^ci» 
mt  2Iufficf)t  ftetten. 

Policyant,  -a,  x>l.  -ci,  sm. 
23act)mannw.,  ^>oIiäeifo[bat?H. 

Policyjny,  adi.;  Policyj- 
nie,  adv.  polijeilic^;  ^l^olijet- ; 
ustawie  -nej  przeciwny  polijel: 
n)tt»rig. 

Policzac,  -czam,  -czal'em, 
va.  impcrf.;  Policzyc,  -czc, 
-czylem,  v«.  pcvf.  3ä^len,  o.\>=' 
jä^Ien,  äufaminenjä^ien;  — 
kogo  w  poczet  svvoich  przy- 
jaciol  jmnbn  unter  bie  ^a^l 
feinet  f^reunbe  oufnel^men. 

Policzek,  -czka,  pÄ.  -czki, 
sm.  1)  SBanqe  /.,  Sacfe/.;  2) 
2KttuIfc^eUe/., ohrfeige/.,  Saf= 
fenftreid)  ;«.,  SBatfcfce  /. 

Policzkowaö,  -kuje,  -wa- 
lem,  vu.  perf.  ohrfeigen,  eine 
30?aulfc^eKe,  einen  SBadenftreicf) 
geben,  »erfei^cn. 

Policzkowy,  adi.  SBacfen^, 
2Bangen=. 

Policzyd,  ficf}e:  Policzac. 

Poligamia,  -ü,  sing.  tant. 
sf.  Polygamie  /'.,  i^ielroeiberei/. 


Poligamiczny,  adi.  pohj» 
gamifd?. 

Poliglotta,  -ty,  pl.  -ty, 
sm.  ^^ioliiglott  m.,  ein  äRann, 
ber  mehrere  ©pracfien  be* 
i^errfc^t. 

Polip,  -&,  pl.  -y,  S7n.  ^oIi;p 
m. 

Polipien,  -nia,  pil.  -nie, 
sm.  ÄoraQe  /.,  fioraUenciff  n. 

Polipowy,  adi.  ^olt)p=, 
poh)penariig. 

Polisty,  adi.  Doß    jyelber, 

Politecliniczny,  adi.T(iolXj= 
tec^nifc^;  akademia  -na  poh;= 
ted)nif4e  öocbfcbule. 

Politechnika,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ^oU;tec^nif  /.,  tec^nifc^e 
§odöfcf)U[e  /. 

Politowac  si§,  -tuje,  -wa- 
tem,  vr.  inrf.  fid)  eibarmen. 

Politowanie,  -nia,  SJi.  W\\- 
(etDen,  ©cßarmen  n. 

Politura,  -ry,  pl.  -ry,  sf. 
^olituc  /.,  ©tanj  m. 

Polityczny,  adi.  Politycz- 
nie,  arft;.  1)  politifc^,  (StaQtö=; 
-ne  pisma  politifcfie  ©djrtften; 
-nezapatrywaniapo(itifc^e2ln= 
fdiauungen;  przestepstwo  -ne 
©taatgDetbredE)cn  n.  \  -ne  prawo 
©taaterei^t  ?«.;  2)  roeltlUig, 
l)öftidi,  artig. 

Polityk,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
1)  Staatsmann  m.\  ^olttifer 
m. ;  2)  ein  fetner  !(uger  ajfann, 
ein  pfifftaer  SKenfd). 

Polityka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  ^oUtif/.,  ©taatgfunft /., 
biad  w  -ce  popetnic  einen 
etaatsfel^ter  begef^en ;  2)  Älug- 
^eit  /.,  ööflic^feit  /.,  2Jiunier= 
lidjleit  ./■. 

Politykowac,  -kuje,  -wa- 
lem,  vn.  perf.  1)  politifieren, 
fannegiejjern;  2)  fid)  l^ofmän= 
nif^  bene[)men,  auä  ^^oliti! 
^öf[i^  fein. 

Poliwka,  =  Pülewka. 

Polizac,  -ie,  -zafem,  ra. 
perf.;  Polizn%c, -ne,  -nalem, 
va.  imperf.  ein  roenig  leden, 
beletfen. 

Pollucya,  -cyi,  sinfi.  tant. 
sf.  ^oUutton  /. 

Polnik,  -a,  })l.  -ce,  sm. 
Grbö  ^-elbmauä  /. 

Polny,  adi.  S^etb'»;  artyle- 
rya  -na  Jyelbartifferie  /. ;   — 


kuzat  gclbblume/.;  —  het- 
man   g^tö^auptmann  m. 

Polonez,  -a,  pl.  -y,  sm. 
^J^otonaife  /. 

Polor,  -u,  pl.  -y.  sm. 
©[anj  m.,  ^olitur  /.;  ©e= 
fc^Iiffen^eit  /. ;  nie  ma  -ru  er 
ift  ein  ungefc^tiffener  SKenfc^; 
czczy  —  eitler  ©d)immer. 

Polot,  -u,  sm.  jjtug  m. ; 
jednym  -tem  flugä  adv.-y 
dac  wy^szy  —  swojej  wyo- 
brazai  einen  f;ö^eren  ©djiüung 
neljmen. 

Polotny,  adi  ;  Polotnie 
adv.  flüc^ug,  fd^neUt)infUegenb. 

Polowac,  -Inje,  -waiem,  va. 
imperf.  jagen,  i^aijb  madjen, 
aur  ber  Qagb  fein,  auf  bie 
3agb  gelten- 

Polowanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  Qagb  /.;  isc  ca  —  auf 
bie  3ifl^  ge^en. 

Polowiec,  -wca,  2)1.  -wee, 
sm.  (Episinus)  epinnen= 
gattung. 

Polowy,  adi.  j^elb«;  praea 
-\va  ~;^-e[&arbcit  /. 

Polowy,  -wego,  pl.  -wi, 
sm.  gelb=,  Stoppeioogt  m 

Polszczec,  -czeje,  -czaiem, 
vn.  perf.  potnifd)  roerben. 

Polszczyc,  -cze,  -czylem, 
va.  perf.  polonifieren. 

Polubic,  -bie,  -bisz,  -biiem, 
va.  perf.  licbgeroinnen,  an 
etroos  Sßolötgefollen  finben. 

Polubowny,  adi. ;  Polu- 
bownie,  ade.  fdjieböric^ler» 
Uc^;  sedzia  —  ©c^ieböric^ter 
m.\   sad  —  ©c^iebsgcrid^t  n. 

Poludnic,  -nie,  -uisz,  -nilt-m, 
va.  perf.  beDÖIfern. 

Poliitowac,  -tuje,  -waJem, 
va.  perf.  nad^einanber  ner* 
löten. 

Polzyc,  -ze,  -iiytem,  va. 
perf.  fd)impfii(^  bcl^anbetn, 
befc^impfen ;  —  sie  vr.  fic^ 
Sdimad^  jujie^en. 

Pola,  -y,  pl.  -y,  /•.  1) 
grofecS  jiDeiroänbigcs  ä5ogeI= 
fangnf^;  gagbtud)  n.\  2) 
—  sukni  ©d)o|/.  am  iJleibe; 
3)  SBvettbrrj  n. 

Polacac,  -cam,  -calem,  va. 
imperf.  \  Polaciö,  -ce,  -cilem, 
va.  perf.  mit  Satten  belegen, 
belatterr. 

Pola6,     -ci,    pl.    -cie,     sf. 


Poladnia 


57 


Polupac 


Öäu[erreifje  /'.;  —  dachu  Xnä)'- 
feite  /. ;  —  stoniny  ©petf= 
feite  /. 

Poladnia,  -ni,  ^j?.  -nie,  s/. 
©c^önfruc^t  /.  (malaiiid)e 
2Birbelbeere). 

Polajac,  -jam,  -jfitem,  va. 
per/,  an  roeuig  ausfd^elten. 

Polakomic  sie,  -mie,  -rnis?, 
-milem,  vr.  per/,  nac^  etlü. 
lüflern  rcerDen,  gelüften. 

Polamac,  -mie,  -matem, 
va.  per/,  jerbrecljen ;  —  szyki 
komu  einen  auä  bem  ©eleife 
Brinqen. 

Polamany,  acH.  jerbrod^en. 

Polapac,  -pie,  -palem,  va, 
perf.  eil)al'cöen,  auffangen;  — 
sie,  ir.  ftd^  fierausfinben. 

Polapka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1 )  gaUe  /. ;  2)  (Pedalium)  in= 
bifctic  ^I^flan^e  /. 

Polapkowy,  aäi.  g^aE=, 
dotek  —  Fallgrube  /. 

Polatac,  -tarn,  -talem,  va. 
perf.  fliden,  äufammenfUäen. 

Polawiac,  -wiam,  -wiasz, 
-vviatem,  va.  impcrf.:,  Polowic, 
-wie,  -witem,  va.  perf.  üiel 
fangen,  fi'^en. 

Polawie,  -wia,  })l.  -wia, 
sn\  Polawnik,  -s,  pl. -i,  sm. 
aSanfp'af^ter  n. 

Polazic,  -ze,  -zifz,  -zilem, 
vn.  perf.  eine  l^eitlang  l^erum= 
friect)en,  raof)in  !riecf)en,  frie= 
d)enb  TOO^in  gefangen. 

Polaczac,  -czam,  -czalem, 
va.  im  per  f.;  Polaczyc,  tze, 
-czylem,  va.  perf.  oetbinbcn, 
»ereintgen;  —  dwoje  ludzi 
jroei  i'eute  oer^ciraten;  —  sie 
vr.  fid^  oereiiien. 

Polaczenie,  -nia,  2)i-  -nia, 
sn.  SJereiniiiung  f.,  äJerbinbung 
f.;  —  bezposrednie  bitefte 
SSerbtnbung /. ;  —  dwöchto- 
row  ©leiäanfd()[u^  7)t.;  — , 
zetkoiecie  szyn  (Sc^ienen=, 
Stofioetbirbungy. ;  —  zebate 
^abnoetbinbung  /. 

Polcha,  -y,  pl.  -y,  .<?/,  S8i[= 
liefe  m. 

Polechtac,  -tarn,  -tatem, 
va.  perf.  ein  rcenig  fi^efn. 

Polec,  -Icia,  pl.  -Icie,  sm. 
©pedfeite /. ;  ilasty  —  sma- 
rowac  SDoffer  in  ben  33run= 
nen  tragen;  -Iciem,  na  -ciu 
lezec  anägeftredt  liegen.  ^ 


Polknac,  -i,c,  -nie«Zj  -na- 
lem,  va.  perf.;  Polykac, 
kam,  -kaiem,  va.  imiierf. 
nerfc^lingen,  oeric^rudeu ;  — 
CO  oczyma  etwas  mit  ben 
3lugen  uerfcftlirgen ;  -tykam 
slinke  eä  läuft  niT  baä  Si5affei; 
im  SOiunb  jafammen ;  —  Izy 
bie  Sränen  cerfc^lutfen. 

Pologi,  adi.  abpngig,  &b= 
fc^üffig. 

Pologowy,  adi.  SQ]ocI;en= 
bett=;  goraczka  -\va  2Boc|en= 
ht\\.=,  ^Puerperalfieber  n. 

Poloic,  -loje,  -il'em,  va.  perf. 
mit  %aia,  befc^'mieren. 

Polomka,  -ki,   pl.    -kj,  sf. 

Polonica,  -cy,  2)1.  -ce,  sf. 
2tlm  /.,  ?3ergbalbe  /. 

Polonicznik,  -a,  sm.  (Her- 
niaria)  i^amfraut  n. 

Polonka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
@{§hlenDe  /. 

Polotrowac,  -iruje,  -wa- 
Jem,  va.  perf.  ju  Sottergc= 
finbel,  i\x  ©pipuben  madjen; 
—  sobie  lteberlicf)e  ©treid)e 
mad&en. 

Polowa,  -\vy,  pl.  -wy,  sf. 
Polowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
dim.  -Siälfte/. ;  o  -we  mniejszy 
^Olb  fo  flein;  na  -we  co  prze- 
lamac  in  jroei  gleiche  SCetlc 
brecben,  entsroeibrec^en. 

Polowica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
Polowina,  -ny,  i^l.  -ny,  sf. 
Hälfte  /.;    ßljpl^älrtc /. 

Polowiczny,  adi.  %\\x 
§älfte  geljijrig,  ^alb  unb  l^alb; 
podziat  —  2;eilung  ber  Öälite 
nacfi. 

Polowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  f^-elöfpat  m. 

Polownik,  -a,  pl.  -i,  57??. 
l)§albl)üfnei-  ?«.,  .öalbbauer; 
2)  -wniak  -u,  pl.  -i,  sm. 
I^alb  öafer,  l^alb  i^ieifte. 

Poloz,  -u,  pl.  -y,  sm. 
58oa  m. 

Polozowaz,  -wtza,  pA. 
-weze,   sm.  iUjt^onf^Iange  /. 

Polozenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  1)  Sage  /. ;  2)  Segen  n., 
Einlegen  n.,  Sagern  n. 

Poloznica,  -ey,  pl.  -ce,  sf. 
SBödjnerin/. ;  odwiedzenie  -cy 
3i'ocl^enbe)ucb  m. 

Polozniczy,  adi.  2ßod^en= 
bett=,§ebaminen5;klinika  -cza 


©ebärlltnif  /. ;  sztuka  -cza 
§ebammen!unft  /. 

Poloznik, -a,  j;Z. -nicy,  sm. 
®eburt5t)elfer  m. 

Polozny,  adi.  =  Pologowy. 

Polozyc,  -ze,  -zysz,  -iylew, 
va.  perf.  legen,  Einlegen;  — 
trupem  tot  fjinftredVn;  —  sie 
vr.  \\i)  Einlegen,  l^infireden; 
fteöe:  Ktasc  va.  impierf. 

Polozysty,  adi.\  Polozy- 
sto,  adv.  in  gleicher  glücke 
abl)ängig,  abfd^üjfig, 

Polog, -log-u.  p)l-  -fogi,  sm. 
3Jiebeifunft  /.,  SiJoc^enbett  n., 
Äinbbett  n.,  (sntbinbung  /.; 
Sßoc^en  pl.'^  byl  eiezki  —  eg 

rcar  eine  fdiroere  ©ntbinbung; 

gdy  bedzie  w  -togu  rcenn  fie  ins 

3Boc^enbett  fommt;  umrzec  w 

-Jogu  im  3Boc^enbctt  fterben; 

szczesliwie   odbyJa    —    fie  ift 

glüdiicfe    entbunben    roorben; 

trzy  dni   po  -logu   brei   Sage 

nn^  ber  (Sntbinbung. 

Poiow,  lowxx.pl  -\o-wy, sm. 

j"vang  m.,  'iQi\nti  f.;  znaczny  — 

reiche  Seute/.;  isc  na  —  auf 

iSeute  ausgeben. 

Poludnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 

SDiittagegefpenft  n.,    S)tube  /. 
Poludnie.    -nia,  pl.    -nia, 

sn.    Sliittag    m.,  ©üben    w. ; 

wyjecbac  na  —  nacfe  bem  ©ü= 

ben  nerreifen;   SJJiltaggjeit  /. 
Poludnik,  -a,  ;;/.  -i,  sin.  1) 

2Rtttaggfreiä  m.,  äßetibian  w. ; 

2)  3afer=,  3)JittogsbIume  /. 
j      Poludnikowy,  adi.   2)ieti= 
j  bian=. 
!      Poiudniowac,         -dninje, 

-walem,  vn.   imperf.   5DMttag, 

ajJtttagäic^laf,         3Ktttag§raft 

f)alten. 

Poludniowiec,    -wca,    pjl. 

-wcy,  sm.  ©üblänber  m. 
1     Poludniowowschodni,fl!£?/. 
I  fiiböftlid). 

Poludniowozachodni,  adi. 
j  fübroeftiid). 

Poludniowy,     adi.     9)lit- 
jtag§=;    ©üö=,   füblic^;    wiatr 
1  —  ©übroinb  m. 
!     Poluja,  -ji,  sf.  bie  Hälfte 
:  ber  §onigernte,  bie  ber  3«ibter 

bem  ©runb^errn  jinft. 

Polupac,  -pie,  -pisz.  -pilem, 

va.  perf. ;  Polupy wac,  -puje, 

-pywaiem,    va.  imperf.    nac^^ 

etnanber  jerfpaltcn. 


Polupic 


58 


Pom§czyc 


Polupiö,  -pie,  -pisz,  -pilem, 
va.  perf.  ausplünbem. 

Polyk,  -u,  pl.  -i,  sm. 
©rfjlunhfopf   v>. 

Polykacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
3Serfrtliiiger  vi. 

Polykac,  [ief^e:  Polknac. 

Polykanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  Sierjc^Ungen  «.,  Secfd^ru!» 
fen  n. 

Polysk,  -u,  pl.  -i,  sm. 
©c^tmmer  «?.,  (Slan^  m.,  Sü= 
ftce  «. 

Polyskac,  -kam,  -katem, 
vn.pe.rf.\  Polyskiwac,  kuje, 
-walrttiijtj«.  imperf.  f^itnmettt, 
glänjen,  feli^en,  blinfen,  ftra^= 
len. 

Polyskanie,  Polyskiwa- 
nie,  -iiia,  pl.  -nia,  sn.  ®(^im= 
mern  «.,  Jöftterteuchten  n. 

Polyskliwy,  Polysko- 
wny.  adi.  fdiimmernb,  bli^enb. 

Pomacac,  -cara,  -faltim, 
va.  perf.  bttaften,  befühlen. 

Pomachac,  -eham,  -chatem, 
va.  perf. ;  Pomachii|,c,  -ne, 
-nalem,  va.  p)Ci'f-  ^ tro.  |in  unb 
{)er  beroeqen,  fcftroenfen. 

Pomachlowac,  -lnje,  -wa- 
iem,  t'«.  p)erf.  üerfälfc^'en. 

Pomaczac,  -czam,  -czalem, 
va.  perf,\  Pomoczyc,  -cze, 
-czylem,  va.  perf.  nacfiein» 
arber  einiueic^en/  «intaucfien, 
naf;  machen. 

Pomada,  -dy,  pl.  -dy,  s/. 
^omabe  /. 

Pomadowac,  -duje,  -watem , 
va.  imperf.  mit  ^oinabc  ein» 
fc^mieren,  falben. 

Pomagacz,  =  Pomocnik. 

Pomagac,  -gam,  -g-asz,  -ea- 
iem,  i'Of.  imperf. \  Pomodz, 
-möge,  -moglein,  va.  perf. 
f)e[fen;  —  komu  w  potrzebie 
imnbm  in  ber  9lot  i^elfen; 
w  tej  wojuie  Ä-ideu  inny  na- 
r6d  im  nie  -gal  in  biefetn  .Kriege 
rourben  fie  üon  feinem  anbeten 
3SoIfe  untetflü^t;  pomoi  mi 
szukac  f)ilf  mit  fuc^en;  to 
lekaistwo  mu  ponaogio  biefe§ 
aJJittel  {)a\\  i^m;  tak  mi  Boze 
pom6z  fo  n)al)i-  mir  ®ott  f)elfe; 
to  ci  nie  nie  poraoie  baö 
tüirb  bir  nid^tg  l^elfen,  nidjtä 
nüßen;  —  do  czego  etro.  be= 
förbern. 

Pomaganie,  =  Tomoc. 


Pomagier,  -a,  pl.  -owie, 
sm.  £)anDlanger  ?«. 

Pomalenkii,  Pomalusien- 
ku,  Pomalutku,  adv.  larf)te, 
langfam,  nac^  unb  na($,  gang 
gern äcö lieft,  gan,^  gemadj. 

Pomalowac,  -luje,  -walem, 
va.  perf.  bemalen. 

Pomalu,  adv.  fadste,  lang= 
fam,  gemad). 

Pomarancza,  -czy,  pl.  cze, 
sf.  (citrus  aurantium)  Orange 
/.,  ^orreranse  /• 

Poinaranczarnia,  -ni,  pl. 
-nie,  sf.  Orangerie  /.,  Oran= 
gentreibljauS  n. 

Pomaraiiczowiec,  -wca, 
2)1.  -wce,  sm.  '!|iomeran3en= 
mabe  f. 

Pomaranczowy,  adi.  %0' 
meranjen=.  Orangen»;  kwiat 
—  OrangenbUite  /. ;  skorka 
-wa  Drangenfcftale/. ;  —  kolor 
Orangerfaube  /. 

Pomaranczowka,  -ki,  ^j?. 
-ki,  sf.  ^omeranj^enbranntiöein 
m.,  'iComernnscnbittcr  m. 

Pomarlica,  -ey,pl.  -ce,  sf. 
SSie^feuc^e  /. ;  -ce  ^^Z.  er» 
frorener  SBienen^d^roarm. 

Pomarmurowac,  -ruje, 
•  walem,  va.  perf.  mit  SlJarmor 
betreiben;  mit  9JJarmormu[tern 
bemalen,  marmorieren. 

Pomarmarowany,  adi.  mit 
SWaimor  befleibet;  mit  3[)iar= 
mormu[tcrn  bemalt,  marmo= 
rtert. 

Pomarnotrawic,  -wie, 
-vvisz,  -wiiem,  va.  _per/'. ;  Po- 
marnowac,  -nuje,  -walem, 
va.  perf.  aHeä  nac^einanber 
burdjbringen,  öetfd^roenben. 

Pomarszczenie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  3!unjeln  n. 

Pomarszczyc,  -cze,  -czysz, 
-czytem,  va.  perf.  in  gflt^n 
legen,  runjetn ;  czas  mu  twarz 
■czylbie^eitgrub  i^m  SRunjeln 
in§  ®eftd)t.  _ 

Pomartwiac,  -wiam,  -wia- 
lem,ia.  imperf. ;  Pomartwic, 
-wie,  -wilem,  va.  perf.  be= 
trüben,  mit  ©erjleib  erfüllen. 

Pomartwieö,  -wieje,  -wia- 
iem,  vn.  perf.  nadt)etnanber 
erftarren,  abflerben. 

Pomartwiony,  adi.  ge= 
fränft. 

Pomarzn%6,    -ne,     -niesz, 


-rzJem,  va.  perf.  fämtlid^  er= 
frieren. 

Pomarzly.  adi.  erfroren. 

Pomaszczac,  -c/am,  -eza- 
lem,  va.  imperf. \  Pomascic, 
-cze,  -cilem,  va.  perf.  nac^= 
einanber  falben,  befalben,  mit 
Sutter  ober  "^tii  begießen. 

Pomawiac,  -wiam,  -wia- 
lem,  vu.  u.  vn.  imperf.  eine 
Sßeile  reben;  —  po  kim  jmnbä 
Sprache  nacf)a[)men;  —  z  kim 
3tlt(ffprad)e  nehmen ;  —  kogo 
jemanben  bereben,  oon  jmnbm 
Übleö  fagen. 

Pomawianie,  -nia,  ^Z. -nia, 
sn.  ^.öeteDen  «. ;  Slaticf)erei /. 

Pomazac,  -ze,  -zaJem,  va. 
perf. ;  Pomazywac,  -zuje, 
-walem,  va.  imperf.  1)  be= 
formieren,  befubeln;  2)  falben; 
—  na  krola  jum  Äönig  falben. 

Pomazanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  93efubeln  n.,  53efc^mieren  n. ; 
(Salbung  /. 

Pomazaniec, -603,2)?.  "^cj) 
sm.  ®efalbte(r)  »?.;  —  boÄy 
ber  ®ottgefaibte. 

Pomazanka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  33uiterfcbnitte  f. 

Pomazownik,  -a,jj?. -nicy, 
-kövv,  sm.  fein:  eiber  m,,  JrottiCä 
rer  m.,  Ouarffalber  m. 

Pomazywac,  fief^e:  Poma- 
zac, 

Pomazywanie,  =  Poma- 
zanie. 

Pomacenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  ^iiüöung  /. 

Pomacic,  -ce,  -cisz,  -ciiem, 
va.  perf.  nadjetnanber  trüben, 
trübe  mad)en;  alleg  oerroirren. 

Pomaczyc,  -cze,  -czysz, 
-czyl'eo,  va.  perf.  mit  ä)iel;i 
beftteuen. 

Pomcha,  -chy,  pl.  -chy, 
sf.  (Byssus)   ^ftan-;enart  /.; 

=   Bisior. 

Pomdlec,  -dleje,  -dlejesz, 
-dlnlem,  vn.  perf.  fraftloS, 
or)nmüd)tig  roetben. 

Pomek,  poraka,  pomki, 
sm.;  Pomyk,  -a.  pl.  -i,  sm. 
©prcntel  ni.,  SJögel  5U  fangen; 
na  pomku,  ade.  bei  ber  ^anb 
berfit. 

Pomeczyö,  -cze,  -czysz, 
-czylom,  va.  perf.  alle  nad)= 
einanber  martern,  eine  2^^eile 
lang  martern,   mübe  mad)en. 


Pomgdrkowac 


59 


Pomimowolny 


Pomgdrkowac,  -kuje,  -wa- 
lein, vn.  'perf.  eine  ^'-'itlcing 
Ilüaetn. 

Pom^tlowac,  -luje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  oertüitfeln,  va-- 
roicen. 

Pomglic,  -gle,  -grlisz,  -gli, 
-gliiem,  ra.  perf.  mit  9?ebei 
l)e^ecfen,  benebeln,  beroölfen. 

Pomian,  -na,  pl.  -ny,  sm. 
5ßatole  /.,  Sofungäroott  n.\ 
S3a(öed)o  n.,  göriiertojung  /. 

Pomiar,  -u,  ^?.  -y,  sm.  1) 
SSermefjung  /.,  ilatafter  m., 
3lb=,  iluömeffen  n.,  @i;inmetrte 
f.;  2)  5!Ka6  «.,  ajiöfiigung /. 

Pomiarka,  -ki,  pl.  -ki,  5/. 
ailobeU  «. 

Pomiarkowac,  -kuje,  -wa- 
lein,  I.  «a.  /jer/.  1)  au§=, 
Dergleichen,  mäßigen  ;  2)  tncr= 
fen,  begreifen,  faffen;  nie 
möge  go  —  ic^  fann  i^ii  nid)t 
begreifen,  id^  !ann  auä  t^m 
nic^t  flug  roerben;  II.  —  sie 
vr.  1)  fid^  ?ure(i)lfiriben; 
2)  fid)  eine§  Seffeten  befinnen. 

Pomiarkowanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  SJJäfiigung/.,  3JJä^ig= 
feit  f. 

Pomiarkowany,  cidi.  ge= 
wäfetgt. 

Pomiarowy,  adi.  2Ref= 
funqe=,  jiim  äjjeffen  gel^örig. 

Pomiatac,  -tarn,  -talem, 
va.  imperf.  1)  I)in=,  rcegrcerfen  ; 
—  czem,  etroaS  »erachten, 
iniBac^ten,  üeräd)t(id)  be f)  in= 
beln,  ju  niebrigen  2)ien[ten 
gebraud)en;  nie  -taj  mna 
tak  bardzo  ac^te  mi^  nidit 
fo  gering,  fc^e  micö  nicf)l  fo 
jurüd;  2)  Pomiesc,  -miote, 
-tlem,  va.  perf.  1)  ^u  früf) 
^unge  werfen;  »orjeitig  ge^ 
baren;  =  Poronic;  2)  ab' 
fef)ren,  fegen. 

Pomi^c,  -mne,  -mniesz, 
-mialem,  va.  perf.  jertnittern, 
gerfnüHen. 

Pomidor,  -a,  pl.  -y,  sm. 
Slbamg»,  Siebeg=,  ^arabieö> 
apfel  m.,  3;omate  f. 

Pomiecenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  1)  3""Sfiöerfen  «. ;  *2) 
Slbortierunci  f.-.  =  Poronienie, 

Pomieciny,  =  Smiecie. 

Pomieniac.  niam,  -nialem, 
vä.  imperf.-,  Pomienic,  -nie, 
-nilem,      va.    perf.     1)      Der= 


taufc^en;  2)  nennen,  beim 
^flamen  anfü[)ren ;  —  sie  vr. 
mit  jirnbrn  etroaä  auStauf'd^en. 

Pomiernik,  -a,  pl.  -i  unb 
-cy  "^elbmtffec  m. 

Pomiernosc,  -sei,  sf.  1) 
®rb^enDert)ältnig  ».,  iSben= 
maß  n.,  ©i)mnictrie  /.  = 
proporcyonalnosc,  symetrya ; 
■>)  gjJittelmäfeigfeit  /.,  wixa,-- 
feit  /.  =  Pomiaritowanie. 

Pomierny,  adi.  Pomiernie, 
adv.  f^mmetcijc^,  ebenmäßig, 
mäfeig,  etmef?bar. 

Pomierzac,  -rzam,  -rzalem, 
vn.  imperf.  Pomierzyc,  -rze, 
-rzyl'-m,  va.  perf.  aUeö  naci^= 
einanber  auemeffen. 

Pomierzchliwy,  adi.  2)un« 
felbeit  oerbreitenb,  oerfiufternb. 

Pomierzchlosc,  -sei,  sf. 
33erfinfterung/.  =  Zacmienie. 

Pomierzchn^c,  -ne,  -niesz, 
vn.  perf.  nac^gerabe  bunlei 
raerben. 

Pomierzic  sig,  -rze,  -izi- 
lem,  vr.  perf.  —  z  kirn  fic^ 
mit  fmnbm  überroetfen. 

Pomierzwic,  -wie,  -wJlem, 
in.  perf.  l)  büngen,  mit 
2)ünqer  btbedfen;  2)  oertüirren. 

Pomieszac,  -szam,  -sza- 
}em,  va.  perf.  alleä  unter= 
einanber  mifd)en,  oermengen; 

—  wszystko  jak  groch  i  ka- 
puste  bas  ^unbertfte  in  baä 
^auf'enbfte  mifc^en;  cera)ir= 
ren,   m  Unorbnung   bringen; 

—  komu  szyki  jjmnbs  ^läne 
nereiteln;  tierroecf)feln ;  — 
kogo  jmnbn  üertoirren,  fonfuä 
machen,  aufeer  gaffung  brin= 
gen;  —  sie  rr.  fid)  t)er= 
roirren,  in  Unorbnung  ge* 
raten ;  -szalo  mi  sie  w  giowie 
eä  ift  mir  ganj  wirr  im 
ßopfe. 

Pomieszanie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  i)  ^erroirrung  /., 
Seriüec^flung  /. ;  —  zmyslow 
Qrrfinn  m.,  äiSa^nfinn  m.; 
2)  5beftiiTi(ung  /. 

Pomieszany,  adi.  »errairvt; 
irrfinnig,  triat)iifinnig ;  -ne 
zyi'y  fid)  fcbarenbe  ©änge. 

Poinieszcza<5,  -szczam, 
-szczalem,  va.  imperf.;  Po- 
miesciö,  -szcze,  -scisz,  va. 
perf.  unterbringen,  plajieren, 
jHoum   geben,   faffen;  —  sie 


vr.  %{a^  finben;  nie  -Sei  sie 
tyle  gosci  w  moim  domu  fo 
Biete  ®äftc  loerbe  ic^  in  mei= 
nem  §aufe  nid)t  unterbringen 
lönnen;  to  sie  w  jego  glowie 
nie  -sei  baö  ge^t  über 
feinen  ^orijont,  bögu  ift  fein 
J?opf  ju  enge. 

Pomieszczenie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  Unterbringung  /. 

Pomieszek,  -szka,^?.  -szki, 
sm.  ©fmengfel  «.,  58cimi= 
fd)ung  /. 

Pomieszkaö,  -kam,  -ka- 
lem,  vn.  perf.  eine  S^'tfflng 
roo  roobnen,  ficft  au(l§alten. 

Pomieszkalny,  adi.  = 
Mieszkalny. 

Pomieszkanie,  -nia,  pl. 
-nia,  AM.  SBo^nung  /.,  2luf= 
enthalt  m.  [szczac. 

Pomiescic,    fiel^e:    Pomie- 

Pomiesc,  iief)e:   Pomiatac. 

Pomietlisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  5?el)rid)tort  m. 

Pomigcie,  -cia,  pl.  -cia, 
sn.  ^txtwüilwno,  f. 

Pomigdzy,  =  Miedzy. 

Pomifkczyc,  -eze,  -czysz, 
-czylem,  va.  perf.  nad)  ein» 
anber  roeic^  madjen,  erraeic^en. 

Pomiftosic,  -sze,  -sisz, 
-sii-m,  va   perf.  jertnittern. 

Pomigty,  adi.  jertnüüt. 

Pomigac,  -gam-  -galem, 
vn,  imperf. ;  Pomigng,c,  -ne, 
-glem,  vn.  perf.  roo^in  min* 
fen,  roinfcnb  bebeuten. 

Pomifac,  -jam,  -jalem,  va. 
imperf. ;  Pominac,  -ue,  -na- 
lero,  va.  perf.  übergeben,  nid)t 
bcrüdfic^tigen,  »on  etiü.  ab= 
fe^en;  pominawszy  to,  ie  ab' 
gefef)enDaoon,  bafe;  przyrozda- 
waniu  nagröd  -nieto  go  er 
n3urbe  beim  Sßerteiten  ber  greife 
übergangen. 

Pomilczec,  -cze,  -czysz, 
-czy,  -czalem,  vn.  perf.  eine 
Zeitlang  fd)roeigen. 

Pomilknac,  -ne,  -niesz, 
-nafem,  vn.perf.  nad^etnanber 
oerftummen. 

Pomilne,  -nego,  sn.  3[JJet= 
(enget D  n. 

Pomimo,  praep.  mit  gen. 
unb  acc.  trot?,  ungeacbtet. 

Pomimowolny,  adi.  Po- 
mimowolnie,  ade.  unroill» 
fürlic^. 


Pominac 


60 


Pomowa 


Pominac,  fie^e:  Pomijac. 

Pominki,  -kow,  plur.  taut. 
Sil.  Stblefen  ber  Xotenüfle  bei 
©ebet. 

Pomiot,  -u,  j)Z.  -y,  sm.  1) 
2lugte{;rid)t  m.,  SIusiDUtf  m.; 
2)  SBurf  m.,  Sßtrfen  n.,  ©e= 
bäten  (oon  Vieren);  jednym 
-em  wydala  kotka  siedmioro 
bie  Äa^e  t)at  auf  einmal  fieben 
Qunge  geroorfen;  c^iy  —  uto- 
piono  öer  garje  SBurf  raurDe 
ertränft. 

Pomiotek,  -tka,  ^-jZ.  -tki, 
sm.  tote  2eibeefru(i)t  /. 

Pomiotlo,  -la,  _/;?.  -Ja,  ä». 
1)  ibadforenbefen  w.,  Dfen^ 
luifc^  m.;  2)  j^u^^aber  w., 
©pielbaE  ni. ;  byc  czyims-lrfm, 
jjmnbö  5"flf)flbcr  fein;  stac  sie 
-Item  glupiej  zadzy  ein  ©piel= 
bau  feiner  Seibenfcbaft  fein. 

Pomiotnik,  fief)e:  Wrzo- 
sowka. 

Pomirzyc,  -rze,  -rzytem,  ?«. 
■per/,  auötiieidien,  cetjöi^nen. 

Pomklica,  -cy,  2)1-  -ce,  ^Z- 
Herzezia. 

Pomkn^c,  -ne,  -uiesz,  -na- 
lem,  ra.  unb  rn.  2)erf.  lüeiter 
rüden,  fcl;ieben,  fortfüf}ren,  rofd^ 
Donüärtsftreben;  —  komu 
czetro  etrt).  E)in3ufügen. 

Pomlec,  -miele,  -mielesz, 
-meltem,  va.  perf.  fertig 
inaf)[cn. 

Pomlodniec,  -nieje,  nia- 
Jem,  vn.  yerf.  lüieber  jung 
mevben. 

Potnlodziö,  -dze,  -dzicz, 
-dzilcm,  va.  perf.  rateber  jung 
machen. 

Pomlotny,  adi.  im  Srefc^en 
ergiebig. 

Pomlocic,  -ce,  -cisz,  -ci- 
lem,  va.  per/,  fertig  brefc^en. 

Pomnazac,  -zam,  -zalem, 
va.  imperf. ;  Pomnozyc,  -ze, 
-zylem,  va.  p»'rl'.  cerDtelfcil' 
tigcn,  multiplisieren,  nermel^» 
ren,  bereichern. 

Pomnazanie,  -nia,«n.  SDiul» 
tiplitatioii/.,:i>erDielfäItigung/. 

Pomniec,  -no,  -niesz,  -na- 
}em,  va.  imperf.  im  ©eböc^t« 
niffe  bef)alten,  gebenden ;  -uij 
na  ojca  twego,  meiny  Achil- 
lesie  benfe  an  beinen  SSater, 
tapferer  ^ilc^iUeQ. 

Pomniejszaö,  -szam,  -sza- 


tem,  va.  imperf. ;  Pomniej- 
szyc,  -sze,  -szylem,  va.  perf. 
ctrfUincrn,  üerminbern. 

Pomniejszenie,  -nia,  sn. 
2>ertleinerung  /. 

Pomniejszy,  adi.  etiDa§ 
fieinei,  geringer. 

Pomnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
2)enfma[  n,  2Jionument  n. 

Pomnikowy,  adi.  Senf« 
mal=,  monumental;  wydanie 
-we  Slionumentalauägabe  /. 

Pomniszyc,  -sze,  -szysz, 
-szyiem,  va.  perf.  1)  gum  3JiÖn? 
t^e  machen  :  2)  fie^e :  Omniszyc. 

Pomnozenie,  -nia,  pl.  -nie, 
sn.  äJermeljrung  /.,  a)iu[lipli= 
fatton  /'. 

Pomnozny,  adi.  üergrö= 
^ernö,  Berme[)venb.i 

Pomnozyciel,  -a,  pl.  -e, 
sm.  S)l  f)cer  m.,  3Serme|rer  m. 

Pomny.  adi.  eingeben!  = 
pamietajacy, 

Pomoc,  -y,  pl.  -e,  sf.  ^ilfe 
/.,  Öeiftanb  in.  \  z  boska  -a 
mit  ©otteä  Silfe;  za -a  czego 
niittelö,  üermittetö;  ui;yw8c 
czyjej  -y  imnb§  Seiftanb  on= 
rufen;  na  —  ju  ^ilfe;  dawa- 
nie  -y  ^ilfeleiüung  /'.;  potrze- 
biijacy  -y  l^ilfsbebürftig. 

Pomocne,  -nego,  sn.  §i[fö« 
[teuer  /. 

Porno cni ca.  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
©ebilfin  /. 

Pomocniczy,  adi,  ^ilfä=. 

Pomocnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
1)  ©et)itfe  m,  Reifer  m.;  — 
kotlarski  .Heffflfc^Iäger  m., 
Sleffelf^mieb^eifer  ?«.;  —  kon- 
dukrora  3lusf)iIfefonöufteur 
7«.;  2)  geflecfteö  unb  bolbigeö 
SBinttrgrün  n. 

Pomocny,  adi.  1)  belauf = 
lid),  IjelfenD,  nü^lid;;  b^l  rui 
—  w  tej  robocie  er  mar  mir 
bei  biefer  Slrbcit  bef;ilflict); 
czego  sie  naiiczysz  za  mtodu, 
to  bedzie  ci  w  po^niejszycli 
latach  -ne  mas  bu  in  betner 
Sugenb  ericrnft,  rcirb  bir  in 
fpäteren  3<^f)ren  uon  ^fJuten 
fein;  2)  mirlfam,  Ijeilfam;  to 
lekaistwo  jesf  na  kaszel  -ne 
biefe  2lr3nei  ift  roirffam  gegen 
|)uften. 

I      Pomoczyö,    fie^e :    Poma- 
1  czac. 
I      Pomodlic  sie,  -die,  -dlisz, 


-A\\l^m,vr.perf.  eine  ßeitlang/ 
ein  roenig  beten. 

Pomoknac,  -r.e,  -niesz,  fa» 
perf.  nafe  raetben,  eine  3cit= 
lang  im  2Baffer  n)eid)en. 

Pomordowac,  -duje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  alle  nac^etnanber 
ermovben. 

Pomorek,  -rku,  pl.  -rki, 
sm.  ©euc^e  /.,  S>tef)pe[t  /. 

Pomornik,  -a,  jyl.  -i,  sm. 
—  gorny  ^nq,i\=,  gollfrout  «.,. 
33erg=,  SBo^loerleit)  ?;;. 

Pomorski,  adi.  am  DJfeere 
gelegen,  Ufer-,  Äüften?. 

Pomorszczyzna,  -ny,  sf. 
1)  iMften=,  i£!ee=,  Siegenroinb 
w?. ;  2)  ein  mehrtägiger  feiner 
Siegen  bei  SBeftrcint'. 

Pomort,-u,  jj?.  -y,  S7n.  93a§= 
pommer  m.,  Sbrummer  m. 

Pomorzanin,  -a,  pl.  -anie, 
sm.  Ätifienberooljner  m. 

Pomorzanka,  -ki,  pl,  -ki, 
sf.  i^üitenfceroe.'l)nerin  /. 

Pomorze,  -rza,  pl.  -rza,  sn. 
ÄüflenianD  n. 

Pomorzyc,  -rze,  -rzy?z, 
-rzylem,  va.  perf.  umö  Seben 
bringen,  »erl^nngern  laffen; — 
siß  uerrcefen  (oon  ©amenför« 
nerti). 

Pomörzyca,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  braftiianifc^er  Sdilafbaum 
m.  (anda). 

Pomost,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  jSrüdenbettung  /.,  Sörüden» 
becfe /.,  Sretterboben  m.\  — 
gichtowy  ©i^tbül^ne  /.; . — 
przesuwany  Dioübrücfe  f., 
©c^iebctüt/. ;  —  mo^tu  S8rüf= 
fcnbelaii  m.;  —  hamuleczny 
33remfenplateau  n. ;  —  ladun- 
kowy  2luflaberampe  /. ;  — 
wagowy  Srüdenroageplateau 
n.\  2)  (übertr.)  Sürücfe  /. ;. 
-em  adv,  maffenraeiä  neben« 
unb  übereinanber. 

Pomostuica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  5Brüdenbol)le  f. 

Pomoscian,  u,  pl.  -y,  sm. 
SBrelterbrücfe  /. 

Pomoscic,  szcze,  -scisz, 
-fitem,  va.  perf.  mit  Srettem 
belegen,  bebrücfen. 

Pomotac,  -tarn,  -tatem,  va. 
perf.  oeiiüideln,  nerrcirrcn. 

Pomowa,  -wy,  pl.  -\vy,  sf.; 
Pomöwka,   -ki,  pl.  -ki,  sf.\ 


Pomor 


61 


Pomyslny 


Pomöwisko,  -ka,  pl.  -ka,  sn.  j 
üble    'Jiac^rebe  /.,    SSerteum-» 
bung  /. 

Pomor,  -u,  pl.  -y,  sm.  6in= 
fterben  n.,  ©euc^e  f. 

Pomowic,  fie^e :  Pomawiac. 

Pompa,  -py,  ^jZ.  -py,  sf.  1) 
^umpe  /. ;  —  kopalniaua 
©c^ac^lpumpe/. ;  —  ogniowa 
g-euetfprt^e  /.;  —  powietrzna 
iiuftpumpe/. ;  —  ssaca  ©aiig= 
pumpe  /". ;  —  tioczaca  ©ru(f= 
pumpe  f.]  —  s<^aco  tloczaca 
@aug=  unb  Si'udfpumpe  f. ;  — 
zawieszalna    öängepumpe  /. ; 

—  obrotowa  SfJotattonöpumpe 
/.;  —  odsrodkowa  Zentrifugal» 
pumpe  /. ;  —  O  dzi^laniu  po- 
jedynczem  etrifad^IDlcfenbe 
^umpe/. ;  —  o  dzialaniu  pod- 
wojuem  boppelrcicfenöe  ^um« 
pe  /. ;  —  podnoszaca  £iefJe= 
pumpe  /. ;  —  smoczkowa 
®ampfftra^[pumpe/.;  —  sprze- 
zona  ^umpe  mit  boppettem 
Kolben  /. ;  —  tetnicza  2)ainpf= 
oafuumputnpe  /.;  —  waha- 
dlovva  Ds3tlIatioii§pumpe  /. ; 

—  wodna  Sßarmroafferpumpe 
/.;  —  zasilajaca  ©peifepumpe 
/. ;  2)  ^omp  fn.,  %vünt  m.\ 
z  wielka  -pa  Avjezdzal  do 
miasta  er  jog  mit  großem 
^otnp  in  bie  etabt  ein. 

Pompadura,  -ry,2)l-  -ry,  sf. 
^ompaocurtäfc^c^en  n. 

Pompatycznosc,  -sei,  sf. 
pompljafteö  äBefen. 

Pompatyczny,  adi.  Pom- 
patycznie,  adL:  pompl)aft; 
)c^n)ülftia,  ^odjtrabenö. 

Pompiarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
^umpeii=,  3ii3örinelfter  m. 

Pompowac,  -puje,  -walem, 
f«.  imperf.  pumpen. 

Pomroczny,  adi.;  Po- 
mrocznie,  adv.  trübe,  biifter, 
finfter. 

Pomroczyc,  -cze,  -czysz, 
-czylem,  va.  perf.  überjief^en, 
oerfinfiern,  cerDunfeln. 

Pomrok,  -u,  'pl.  -i,  sm. 
Dämmerung  f.,  g'nftemis  /., 
2)üftei-E)eit  f\  S)unteir;eit  /., 
bid)tet  5JebeI  vi. 

Pomrowie,  -wia,  siny.  tant. 
s«.(S)leifee/'.,©artcnf(^ierUngj«. 

Pomrozic,  -ze,  -zisz,  -zi- 
lem,  va.  perf.  frieren  machen, 
mit  gcoft  burc^bringen. 


Pomrow,  -rowia,  pl.  -rowie, 
sm.  sörac^rourm  m.,  ©nger» 
(ing  m. 

Pomroz,  -rozu,  ^j?.  -rozy, 
sm.  f leiner  groft  m.,  falter 
©diauber  m. 

Pomrugac,  -»am,  -gralem, 
vn.  perf. ;  Pomrugiwac,  -gu- 
je,  -wafem,  vn.  imperf.  \  Pom- 
rugnac,  -gne.  -gnalem,  vn. 
perf.  mit  ben  Slugm  jutuinfen, 
jioiufern. 

Pomrugliwy,  adi.  jiDin« 
fernb. 

Pomruk,  -u,  pl.  -i,  sm.  ®e= 
brumme  «.,  Ö5efnurre  n. 

Pomrukiwac,  -kuje,  -wa- 
Jem,  va.  imperf.;  Pomru- 
knac,  -ne,  -uiesz,  -natem,  va. 
perf.  fnurren,  murren,  brum= 
mcn. 

Pomrukliwosc,  -sei,  sf. 
brummigeö  Sßefen  m. 

Pomrukliwy,  adi.  6rum= 
mig. 

Pomrzec,  -mre,  -rzesz,  -mar- 
iem,  vn.  perf.  nac^einanber 
f)inflerben. 

Pomsta,  -sty,  2)1-  -sty,  sf. 
diaäji  f. ;  =  Zsrasta. 

Pomszyc,  -sze,  -szysz,  -szy- 
lem,  va.  perf.  mit  ffltooS  be= 
bfdEen;  —  sie  moofig,  jaferig 
rocrben. 

Pomscic,  -szcze,  -seisz, 
-si.il«m,  va.  perf.  rächen. 

Pomucha,  -cliy,  pl.  -chy, 
sf.  S8iet)jeud3e  /. 

PomucMa,  -chli,  pl.  -ehle, 
1  sf.  S)oric^  m.,  ^amud^el  f. 
1  Pomulac,  -lam,  -latem,  va. 
imperf.;  Pomulic,  -le,  -lisz, 
-lildm,  va.  perf.  mit  ©cölamm 
unb  ^ot  befubeln,  befc^[am= 
men. 

Pomurek,  -ika,  jy^-  -^ki, 
sm.  lüittuerflette  f.,  ä)iauer= 
läufer  m.,  a)tauetjpec^t  vi. 

Pomurnik,  -a,  sing.  tant. 
sm.  (Parietaria)@Ias=,  MOLlXiX' 
fraut  n. 

Pomurny,  adi.  5Kauer=. 

Pomurzyc,  -rze,  -rzysz, 
-rzyiem,  va.  perf.  f(l)n)arj 
machen, 

Poinuskac,  -kam,  -kaJem; 
Pomusnac,  -sne,  -sniesz,  va. 
perf. ;  Pomuskiwac,  -kuje, 
-kiwalem,  la.  imperf,  Teidjt 
ftreic^en,  beftreid^eii. 


Pomycie,  -cia,  sing.  tant. 
sn.  'ilbroafc^en  n. 

Pomyc, -myje,  -nfiyjesz,  my- 
-lem,  va.  perf. ;  Pomywac, 
-warn,  -waltm,  va.  imperf. 
abmaidjen. 

Pomydlic,  -die,  -dlis/, 
-dlilem,  va.  perf.  einfetfen. 

Pomyjak,  -a,  pil.  -i,  sm.\ 
Pomyjnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©pültafe  n.,  ©ufiftein  m. 

Pomyje,  -jöw,  pliir.  tant. 
sn.  ©püUc^t  n. 

Pomyk,  -:i,  pl.  -i,  sm. 
©pcenfel  m.,  2)o^ne  /.;  — 
krokwiowy  ©C^ub  vi. 

Pomykac,  fietje:  Pomknac. 

Pomylic,  -le,  -lisz,  -lilem, 
va.  perf.  »erro irren  in  U.n= 
orbnung  Bringen.;  —  sie  vr. 
ficö  irren,  ein  SSerfe^en  machen. 

Pomylka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
25erfet)en  n.,  Qrrtum  m. 

Pomysl,  -u,  pl.  -y,  sm. 
ßJebanfe  m.,  ©tnfall  m.;  dzl- 
wny  —  ein  eigentümlid^er 
Einfall. 

Pomyslec,  -sie,  -slisz, 
-slHem,  va.  perf.  benfen,  nac^« 
beulen,  finnen;  —  o  czem  auf 
etroaä  benfen,  füretrcaä  forgen; 

—  o  kirn  für  jmnön  forgen, 
bie  Slugen  auf  jmnbn  merfen, 
an  jmnbn  benfen;  czas  ci 
juÄ  —  o  Äonie  e§  ift  fd^on 
3eit,  'to.%  bu  an  beine  35etl^ei= 
raiung  (an  eine  %X!\\x)  benfft; 
-sie  i  ja  0  tem,  aby  .  .  .  aud)  ic^ 
toeröe  baran  benfen,  bafe  .  .  . ; 
anim  nie  -slat  o  tem  eä  ift 
mir  nie  in  ben  ©inn  gefom= 
xatv.,  "iio.^  f)a&e  id;  mir  nie 
einfaEen  [äffen. 

Pomyslnosc,  -sei,  pl.  -sei, 
sf.  3Bol)lftanD  m.,  ai'o^t  «., 
eine  gute,  glüdlic^e,  ermunfc^te 
Sage  /. ;  dzieüc  z  kim  -sei 
i  przeciwDosei  ©lud  unb  Un^ 
glüd  mtt  imnbm  teilen;  tobie 
zawiizieczam  moja  —  bit 
^abe  ic^  meinen  SBo^lftanb  ju 
oerbanfen ;  od  tego  zaleiy  — 
kraja  bas  SBo^l  be§  ilonbeö 
pngt  baoon  ab;  winsznje  ci 
szczescia,  zdro  wia  i  (wszf-lkich) 

—  id)  münfc^e  bir  ©lud,  ©e- 
funbl)eit  unb  3Sol)lergef)en. 

Pomyslny,  adi.  Pomy- 
slnie,  adv.  erroünfc^t,  nacfi 
SUunfc^,    günftig;    —   skutek 


Pomywacz 


62 


Ponikac 


günfttger  grfofg  m. ;  —  wiatr 
günftti^er  SBtnb  »?. ;  -slna  od- 
powiedi  giiniiige  2lntn)ort/.; 
dotad  wszystko  rau  sztj  -slnie 
6i§l)ei-  ift  i{)m  aUeä  nad) 
äBunfd^  gegangen. 

Pomywacz,  -a.  j)^-  -ß)  ä'^'- 
2lufitiä|c^er  7«.,  Slbiuafc^er  tw.*, 
—  wagonow  3L'agenpu^er  w. 

Pomywaczka,  -ki,  pl.  -ki, 
*/.  2lufroäid)erin  /. 

Pomywalnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  2lia)  tiftube  /. 

Pomywalnik,  -a,2)l.  -i,  sw. 
2Bafdjfaß  n. 

Ponabiegac,  -gam,  -gaiem, 
f-n.  perf.  auflaufen;  zjly  mu 
-galy  Die  aibetn  finb  i^m  auf= 
gelaufen. 

Ponabijac,  -jam,  -jaieni, 
va.perf.  jaiiillid^  nac^einanber 
eirpacfen,  DoUfüKen,  laben, 
6efct)log'n. 

Ponabrzmiewac,  -warn, 
-waicm,  tn.  perf.  aufgebunfen, 
aufgelaufen  roerben. 

Ponabywac,  -wam,  -wa- 
lem,  va.  perf.  fämtUc^  an  ftd) 
brinaen. 

Ponachodziö,  -oze,  -dzisz, 
•  dziiem,  va.  perf.  »on  allen 
©eiten  juiammenfommen, 
fänttlic^  auffinben. 

Ponacinac,  -nam,  -nasz, 
-naiem,  va.  perf.  an  Der= 
fc^iebenen  ©teilen  einfiauen, 
einlerben. 

Ponad,  2^raep.  mit  bent  4. 
unb  6.  galt,  längel^in;  — 
rzeka  bcm  gluße  entlang; 
hinüber  rceg;  leciai  —  dorn 
er  flog  über  ha^  §auä  ^inraeg. 

Ponadawac,  -daje,  -watem, 
va.  perf  nerlei^sn,  geben. 

Ponagniata6,  tarn,  -talem, 
va.  perf.  alle  einbrücfen. 

Ponakazywac,  -zuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  oiele  ftrenge 
33efef)Ie  et  teilen. 

Ponalataö,  -tarn,  -talem, 
vn.  perf.  uon  überall  ju= 
fammenfliegen;  —  sie  vr.  fid) 
burc^  »ieles  lierumlaufen  er= 
müften. 

Ponalewac,  -wam,  -wa- 
lem,  va  perf.  nac^einanber 
ooUgiefeen. 

Ponapelniaö,  -niam,  -nia- 
l:em,  va.  perf.  nad)  unb  nad^ 
füllen,  noc^einanbev  füllen. 


Ponapozyczac,  -czam, 
-czalem,  ca.  perf.  »iel  bei 
allen  borgen. 

Ponaprawiac,  -wiam, 

-wialcm,  va.  perf.  alleä  au5= 
beffern,  uetbeffern,  tnieber  ljer= 
fteUen. 

Ponarastac,  -fam,  -talem, 
vn.  perf.  allmäf)lid^  auö= 
road^jen,  einen  2lugrcuct)ö 
bil^en. 

Ponarowic,  -wie,  -wilem, 
va.  perf.  bie  ^fetbe  r)eni>öl)= 
nen,  oerberbeii. 

Ponaszpilac,  -lam,  -lalrm, 
vu.  perf.  autfpidfen,  auffegen. 

Ponascielac,  -lam,  -lasz, 
-lafem,  va.  perf.  nac^einanber 
aueftreuen,  auebetten. 

Ponat§zac,  -zam,  -zalem, 
va.  jper/.  alle  anftrengen. 

Ponawiac,  -wiam,  -wiatem, 
vu.  imperf. ;  Ponowic,  -wie, 
-wisz,  -wiiem,  va,  perf.  er= 
neuern,  roieber^olen;  —  walke 
ben  ^ampf  erneuern;  — 
prosbe  bie  Sitte  rcieber» 
l)olen. 

Ponawozic,  -woze,  -zUem, 
va.  perf.  oteleä  I)inbringen, 
[)infüt)ren. 

Ponazywac,  -wam,  -wa- 
tem,  ta.  purf.  aüe  benennen. 

Poncyny,  cyn,  plur.  tant. 
sf.  öunjen  pl.,  ^unjen  pl. 

Poncz,  -u,  p)^-  "®>  *''^- 
^un](^  m. 

Pongcic,  -ce,  -cisz,  -cHem, 
va.  perf.  ein  wenig  lod^n, 
rei;ien. 

Pongkac,  -kam,  -kasz,  -ka- 
lem,  va.  perf.  1)  su  etniaö 
antreiben,  nötigen;  2)  quälen. 

Pongta,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
Sodfpeife  /.,  iiodEung  /.,  3ieij 
m  ;  —  do  ztego  bie  Socfung 
gum  Söfen. 

Pongtlin,  -u,  j>Z.  -y,  sm. 
^fdcnltiie  /. 

Pongtny,  acli.  Pon§tnie, 
arlv.  lodenb,  BerlodEenb,  üer= 
fül)rerifd). 

Poniechaö,  -cham,  -chasz, 
-clialem,  va.  perf  bleiben 
laffcn,  unterinffen. 

Poniedzialek,  -Iku,  pl. 
-Iki,  sm.  ailontag  m. 

Poniedzialkowa<5,  -kuje, 
-wwiüm,  vn.  perf.  blauen 
Slioutag  Ijaltcn. 


Poniedzialkowy,  aäi.  nton« 
läiiltc^,  2JJoiitag5=. 

Poniek^d,  praep.  einiger» 
mafeen,  gfroiffcrmafeen. 

PoniemieCj-mieje,  -miaiem, 
vn.  perf.  fäintlicft  oerftuntmen. 

Poniesc,  poniose,  ponio- 
slem,  va.  perj.\  Ponosic, 
ponosze,  pouioslem,  va.  im- 
perf.    1)    ertragen,    erleiben; 

—  kleske  eine  SJieöerlage 
erleiben;  2)  l)intragen,  ^in= 
führen;  poniose  to  do  miasta 
icft  njeroe  ba§"in  bie  ©tabt 
tragen;  pöjde  gdzie  mnie  oczy 
poniosa  ic^  roill  gel)en,  n)ot)in 
mic^  meine  2lugen  führen; 
wiatr  porwal  dach  z  domu 
i  poniosl'  go  na  pole  ber  SDBinb 
rife  baö  33act)  com  ^<x\x\t  unb 
truq  e§  aufö  Aelb. 

Poniewalac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf;  Poniewolic.  -le, 
-lilem,  va.  ptrf.  jrotngen, 
nötigen. 

Poniewaz,  praep.  rceil. 

Poniewazac,  -iam,  -zaiem, 
va.  imperf. ;  Poniewazyc, 
-Äe,  -zysz,  -zylem,  va.  perf. 
üerune^ren,  oeräc^tlic^  bel)an= 
beln,  für  ridjts  achten. 

Poniewierac,  -ram,  -ralem, 
va.  imperf.  r;erumfto|cn, 
fcftnöbe  bctjanbeln,  etiüos  gu 
©c^anDen  macf)en,  nic^t  fcf)o= 
nen,    befd^mu^en,     jerreifefn; 

—  sie  vr.  fic^  l^erumtteiben, 
l^erumgeraoifen  fein;  ksiazka 
-ra  sie  po  stole  baä  ^ud^ 
roirb  am  2:ifc^  herumgeworfen; 
dac  sie  komu  —  [ic^  »on 
imnbm  als  gu^^aber  be[;an= 
beln  luffen. 

Poniewierka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  ^i'runitveiben  «.,  §er- 
um;iieben  n.;  2)  ^JJh^ad)tung/. 

Poniewoli.  Poniewolnie, 
adv.  tüiber  SüiUen,  gejmungen. 

Poniewolny,  adi.  unfrei» 
roillig,  roillfurlid). 

Ponik,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
untairbifc^er  SBafferlauf  m., 
2Bafferaber  /.;  ein  feiner 
iL=afferftrat)f,  ein  fletneä  4Jäd^= 
lein;  2)  -ki,  p)^-  %o.Viin  pil. 
JattflridEe  pl. 

Ponikac,  -kam,  -kalem, 
vn.  ii)iperf.\  Ponikna(5,  -ne, 
-klem,  vn.  perf.  jämtlic^  Der= 
fdäroinben. 


Poniklo 


63 


Poodmladzac 


Poniklo,  -kla,  sing.  tant.  sn. 
Eleoctiaris  (eine  ^^flanje). 

Poniszczyc,  -szcze,  -szczy- 
iem,  va.  'perf.  nad)  unb  nacf) 
oetniditen    ruinieren. 

Poniz,Ponizej,  praep.  mit 
gen.  unö  adv.  unterhalb. 

Ponizaö,  -zam,  -zaiem,  va. 
imperf. ;  Ponizyc,  -ze,  -zysz, 
-zyiein,  va.  perf.  erniebrigen, 
bemütigen;  kto  sie  wywj^sza, 
bedzie  -z;ouy  roec  fid^  felbft 
etfiö^t,  tüirb  erniebrigt  rocrben. 

Ponizajacy,  adi.  erniebti= 
genb,  bemütigenb. 

Ponizanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  ©rniebiigung  /.,  2)cmü= 
ttgung  /. 

Pono,  adv.  =  Podobno. 

Ponocnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
SJad^tfctitDärmet;  m.,  ©c^laiaffe 
m. 

Ponocny,  adi.  nädE)tUcl5. 

Ponosic,  ftef)e:  Poniesc. 

Ponotowac,  -tnje,  -wafem, 
va.perf.  anmerf  en,  aufnotieren, 
aufzeichnen. 

Ponowa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
1)  ©cneuerung  /. ;  2)  frifd^e 
SBitDfpur  /. 

Ponowic,  fic^e:  Ponawiac. 

Ponowienie,  -nia,  sn.  ©r= 
neuerung  /. 

Ponowny,  adi  roiebcrl^oU, 
neuerUcf). 

Pons,  -u,  pl.  -y,  sm.  =  pas 
f)ocf)rote  gatbe  /. 

Ponsowy,  adi. ;  Ponsowo, 
adv.  =  pasowy,  pasowo 
^orfirot. 

Pontyfikalny,  adi.;  Pon- 
tyfikalnie,  adv.  bifc^ijflic^. 

Pontyfikal,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Slgenbe  /.  für  bie  ^ifc^öfe. 

Ponadzic,  -dze,  -dzisz, 
-dzilem,  ru.  perf.  Iang= 
raeilen. 

Ponukac,  -kam,  -kalem, 
va.  perf. ;  Ponukiwac,  -kuje, 
-walem,  va.  imperf.  anfpor= 
nen,  anreihen. 

Ponumerowac,  -ruje,  -wa- 
Jem,  va.  perf.  mit  9iummern 
oeriefien,  numerieren. 

Ponur,  -a,  p)!.  -y,  sm. 
glutbett  «.,  2lbfcf;ru65oben 
m.,  Sd^[fu§enboöen  m. 

Ponurosc,  -sei,  sing.  tant. 
Süfterfieit  /'.,  finfteres  2luö= 
fernen  «.,  trüber  33litf  m. 


Ponury,  adi.  Ponuro,  adv. 
büfter,  finfter,  untreunblic^, 
unr)eimlict);  -ry  wzrok  em 
büfterer  finjierer  Süd  w. ; 
-re  mysli  trübe  unb  ftnftere 
©ebanfen. 

Ponurzac,  -rzam,  -rzalem, 
va.  imperf. ;  Ponurzyc,  -rze, 
-rzysz,  -rzyiem,  va.  perf. 
untertaucben. 

Ponurznik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  SiJieDertäufer  m.,  2lno= 
baptift  m. 

Ponczocha,  -cliy,  pl.  -cby, 
sf.]  Poiiczoszka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  ©trumpf  m.;  -che 
robic  ©trumpf  ftritfen;  oko  w 
-czosze  a)iafcf)e  /. 

Ponczoszkowy,  adi. 

©trict=,  geftricft;  -wa  robota 
©tridarbeit  /.;  -wa  robota 
kaftauik  ein  geftridteä  £eib= 
c|en  n. 

Poiiczosznik,  -a,^?.  -nicy, 
sm.  ©trumpiroirfer  m., 
©trumpfflricfer  m. 

Ponczyk,  -a,  ^jZ.  -i,  sm. 
dim.  Don  Ponez. 

Poo-,  Poob-,  Pood-,  ju= 
fammengefe^te  ^täpofitionen, 
bie  ben  DJebenbegriff  einer 
Sßieber^olung  bec  ^anblung 
anbeuten. 

Poobalac,  -lam,  -latem, 
va.  perf.  nacf)einanber  v.m= 
meifen. 

Poobcierac,  -ram,  -raJem, 
va.  perf.  alleä  abn)ifcf)en. 

Poobdzierac,  -ram,  -ralem, 
va.  perf.  aUeä  abreißen, 
rurtbum  abreißen. 

Poobejmowac,  -muje,  -wa- 
}em,  va.  perf.  umfaffen,  über^ 
nehmen. 

Poobciosywac,  -suje,  -wa- 
!  Jem,  beliauen. 

}      Poobiedni,    adi.   na($mit= 
tag§=,  nachmittäglich. 
[      Poobiedzie, -dzia,p?. -dzia, 
sn.  9?acf)mittag  w.,    Die    '^%\X 
nad)  bem  TOittageffen. 

Poobjawiac,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  perf.  offenbaren. 
I  Pooblekac,  -ke,  -czesz, 
!  -klem,  va.  perf.  \  Poobloczyc, 
-cze,  -Czysz,  -czytem,  va. 
I  imperf.  beüciben,  überjicl^en, 
umroölfcn. 

Pooblupywac,  -puje,  -wa- 
iem,   va.   perf.    fetalen,    uon 


ber  ©d^ale  befreien,  runbum 
abf'^alten. 

Poobmiatac,  -tarn,  -talem, 
va.  perf.  abfeljren. 

Poobracac,  -eam,  -calem, 
va.  perf.  umfef)ren,  umroan= 
beln,  oerroanbt'In. 

Poobry  wac,  -warn,  -walem, 
va.  perf.  cbreifien. 

Poobsadzac,  -dzam,  -dza- 
lem  va.  perf.  fcefe|en. 

Poobstfpowac,  -poje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  umringen. 

Poobwijac,  -jam,  -jalem, 
va.  perf.  umroicteln. 

Poobudzac,  -dzam,  -dza- 
tem,  va.  perf.  alle  aufroecfen. 

Poobwijac,  -jam,  -jaiem 
va.  perf.  umroidEeln. 

Poobwieszac,  -szam,  -sza- 
iem,  va.  perf.  überall  auf= 
t)ängen. 

Poobwiniac,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  perf.  be)cE)uIbigen. 

Poobwodzic,  -dze,  -dzisz, 
-d/.il'em,  va.  perf.  umgeben, 
umfaffen. 

Poocierac,  =  Poobcierac. 

Poodbywac,  -wam,  -wa- 
Jem,  va.  perf.  abfertigen,  be= 
enöigen. 

Poodchodzic,  -dze,  -dzisz, 
-dziiem,  va.  perf.  ab=,  n)eg= 
gelten. 

Poodci^gac,  -gam,  -gaJem, 
va.  perf.  absiefien,  abfpenftig 
mad)en. 

Pooddalac,  -lam,  -latem, 
va  perf.  roeg;^ebeu,  entfernen. 

Pooddawac,  -daje,  -walem, 
va.  perf.  atlee  jurüdgeben. 

Pooddzierac,  -ram,  -ralem, 
va.  perf.  abreißen. 

Poodejmowac,  -muje,  -wa- 
fem, va.  perf.  abnehmen. 

Poodgniatac,  -tarn,  -ta- 
}em,  va.  perf   abbrücfen. 

Poodkladac,  -dam,  -daJem, 
va.  perf.  perlegen,  »er= 
fc^ieben. 

Poodmarzac,  -rzam,  -rza- 
Jem,  va.  perf.  nac^einanber 
abfrieren. 

Poodmawiac,  -wiam,  -wia- 
fem,  va.  perf.  abfagen,  o^^ 
fc^Iagen,  abipt-nftig  machen. 

Poodmieniac,  -niam,  -nia- 
fem,  va.  perf.  auöroed^feln, 
auetaufcben. 

Poodmladzac,  -dzam,  -dza- 


Poodmrazac 


U 


Popielcowy 


lern,    va.   x>erf.    jüngec   tna= 
d^en,  ütTjüngcn. 

Poodmrazac, -i;am,-Äaiem, 
va.  per/,  abfrieren,  crtriete». 
Poodpadac,  -dam,  -datem, 
Vit.  i)erf.  abfallen. 

Poodp§dzac,  -dzam,  -dza- 
leni,  ra.  'pcrf.  njegjagen. 

Poodpinac,  -nam,  -naJem, 
va.  perf.  auffnöpfcn. 

Poodsadzac,  -dzam,  -dza- 
Jein.  va.  perf.  abfegen. 

Poodsadzac,  -dzam,  -dza- 
lim,  lar  _per/.  aburteilen, 
gerid)tlid3  abfprcdien. 

Poodsedniac,  -niam,  -nia- 
iem,  va.  perf.  iDunbreiben. 

PoodstepoTvac,  Poodstg- 
pywac,  -puje,  -walem,  vn. 
perf.  abtreten,  »ertaffen. 

Poodsuwac,  -warn,  -wa- 
lem,  va.  perf.  raegfc^tebeu. 

Poodzyskiwac,  -kuje,  -wa- 
lem,  va.  inrf.  uad)  unb  nad) 
njieberfletDtnneit. 

Poomdlewac,  -warn,  -wa- 
lem,  vn.  perf.  ot)nmäc^tig 
werben. 

Poopadac,  -dam,  -datem, 
va.  unb  vn.  perf.  abfallen, 
^erobfallen;  Ijerfatlen  (über 
jmnbn). 

Poorac,  -ram,  -ratem,  va. 
IKrf.  pflügen. 

Poorany,  adi.  burd^furd^t 
Poosadzac,    -dzam,    -dza- 
iem,  va.  perf.   anfiebeln,  be» 
fe|5en. 

Poostrzyc,  -trze,  -trzylem, 
vu.  perf.  fdjärfen,  jpi^en. 

Pootwieraö,  -ram,  -ralem, 
va.  perf.  alleä  öffnen. 

Poozywiaö,  -wiam,  -wia- 
lem.  va.  perf.  beleben. 

Poosme,  adv.  ad^teng,  gum 
ad£)tmriial. 

Pop,  -a,  pl.  -j,  sm.   ^ope 

7)1.,  (Bricfter    ber    grie^iid^cn 

Ä'irdif);  (üetäd)tlic^  ^4ifaffe  m.). 

Popaczony,       Popaczyc, 

ftel)e :   Spaczony,  Spaczyc. 

Popadac,  -dam,  -dalem,  vn. 
perf. ;  Popasc,  -dam,  -dasein, 
vn.  pterf.  1)  faUen;  2)  SRiffe 
befommen,  aujberften. 

Popadya,  -yi,  pl.  -ye,  */. 
g^rou  /.  öeä  ^open. 

Popakowac,  -kuje,  -wa- 
lern,  va.  perf.  einpadten,  pal« 
fen. 


Popali6,  -le,  -lisz,  -lilim, 
va.  perf.  alles  perbrennen. 

Popamigtac,  -tarn,  -talem, 
va.  per/',  lange  gebenlen. 

Popar,  -u,  pl.  -y,  sm.  @r= 
roärinung  /,  beö  (Srbrcid^ä 
burcö  Sünger. 

Poparowy,  adi.  raoljl  ge= 
büngt. 

Poparszywiec,  -wieje, 
-wialem,  vn.  perf.  Irä^ig, 
räubtg  roerben. 

Poparzeliny,  -in,  pl.  tant. 
sf.  SSranbrounben  f.pl..,  Sranb' 
fteCen  sf.  pl.  auf  ber  §aut. 

Poparzyc,  -rze,  -rzysz, 
-izyiem,  va.  perf.  aUeä  DCr= 
brül)en,  üerfengen. 

Popas,  -u,  pl.  -y,  S7n.  güt= 
terung  /.  (auf  ber  9ieife  n)iil)= 
renb  beä  Siagee),  gütterungö» 
jeit  m.\  obroku  wystarczy  na 
dwa  popasy  ba3  ^ulter  wirb 
noc^  für  sroeimal  reichen. 

Popasac,  -sam,  -salem,  va. 
unb  vn.  imperf.]  Popasc, 
-sze,  -slem,  va.  unb  vn.  perf. 
unt'erroegä  füttern;  fic^  auf- 
Ijalten,  oerroeilen;  nie  dlago 
lu  bedziesz  -sal  bu  wirft  ^ier 
nicöt  tancje  üertüeilen. 

Popasek,  -ska,  ober  -sku, 
pl.  -ski,  sm.  aSatbroeibe  /., 
äBalbniaft  m. 

Popaskudzic,  -dze,  -dzisz, 
-dzilem,  va.  perf.  »erunrei» 
nigen. 

Popasc,  -dne,  -dniesz, 
-dlem,  vn.  perf.  I^ineinf allen, 
üetf allen;  —  w  chorobe  in 
Äranltjett  serfaHen. 

Popatrzec,  -trze,  -trzalem, 
va.  imperf. ;  Popatrzyd,  -trze, 
-trzylem  va.  perf.  mit  ben  2lu: 
gen  fud)en,  fc^auen. 

Popachac,  -cham,  -chalem, 
va.  perf.  beried)en. 

Popclinac,-chne,-chnal'em, 
va.  perf.;  Popychac,  -cham, 
-chalem,  va.  imperf.  ftofeen; 
—  kogos  w  przepasc  jmnbn 
in  ben  2lbgrunb  ftürjcn;  — 
kirn  jmnbn  ^u  allerlei  Sicnften, 
nadb  93elieben  gebraud)en. 

Popchnifcie,  -cia,  pl.  -cia, 
sn.  Sto^  m. 

Popek,  -pka,  p>l.  -pki,  sm. 

®ompiaff    m.,    (Simpel     ?;»., 

I  ^fäfflein  n.,  (SJaitenrotfd^roänj' 


d^en   n.,   ©d^marj!el)ld^en   n., 
Dfauetnac^tinatl  /. 

Popelniac,  -niam,  -nialem, 
va.  impeif.;  Popelnic,  -nie, 
-nisz,-niiem,  va.perf.  be^eljen, 
perüben;  -niles  wieikie  glup- 
stwo  buljaft  eine  gro^e  2)umm= 
l^eit  begangen. 

Popelzac,  -zam,  -zalero,  vn. 
perf.\  Popelznac,  -zne,  zniesz, 
-znalem,  va.  imperf.  friec^en. 

Popelznac,  -zne,  -zniesz, 
-znatein,  vn.  imperf.  fd^ie^en, 
garbe  perlieren. 

Popf  d,  -u,  pl.  -y,  sm.  Xrieb 
»2.,  ©rang  m.,  ©d)iüung  m.\ 
czuc  —  do  czego  einen  3;rieb, 
einen  Srang  ju  ctro.  füllten; 
z  wtasnego  -u  aus  eigenem 
eintriebe;  —  plciowy  ®e= 
fc^ledjtstrieb  m. 

Popgdliwosc,  -i,  sf.  §aftig= 
!eit  ,/.,  öeftigteit  f.,  Unbe= 
fonnenfieit  /.,  ^'\%t  f- 

Popfdliwy,  adi.  Popfdli- 
wie,  adi\  ^efttg,  l)aftig, 
l^i^iq. 

Popgdzac,  -dzam,  -dzalem, 
va.  irnpierf.]  Popgdzic,  -dze, 
-dzilem,  va.  unb  vn.  perf.  ^in= 
treiben,  porroärtö  treiben,  jagen. 

Popekac,  -kam,  -katem,  vn. 
perf.  berften,  fpringen,  jerplat= 
gen,  ?Fliffe  befommen. 

Popgtac,  -tarn,  -talem,  va. 
perf.  gufammenfeffetn. 

Popi,  adz.  ^taffen=,  ^open=; 
-ia  glowka  ^^^xfaffenblatt  «., 
Söroenja^n  m.;  -ie  jajka  Säl» 
berfopf  m.\  -ie  oczy  gierige 
2lugen,  bte  2lugen  grij^er  wie 
ber  SJiagen. 

Popiastowac,  -tuje,  -wa- 
Um,  va.  perf.  eine  3eitlang 
pfleaen,  b<:tleiben. 

Popic,  ftel^c:  Popijac. 

Popiec,  -pieke,  -piektem, 
va.perf.  badEen,  auöbaden;  — 
s^e  vr.  fidj  perbrennen,  per* 
brübeii. 

Popieczetowac,  -tiije,-wa- 
lem,  va.  perf.  alleö  befiegeln. 

Popielarz,  -a,-  pl.  -e,  sm. ; 
Popielnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
Slfcftecer  «f.,  Slfc^enbrenncr  m., 
2lfcbenfd;wäler  m. 

Popielaty,  adi.  Popiela- 
to,  adv.  of*grau. 

Popielcowy,  adi.  2lfd^cr= 
mittiPod)=. 


Popielec 


65 


Poploch 


Popielec,  -Ica,  pZ.  -Ice,  sm.  ' 
2lfcöertDitttDoc^  m.  I 

Popielec,  -leje,  -lalem,  vn.  \ 
perf.  5U  2lfd)e  niecben.  j 

Popielen,  -nia,  pl.  -nie,  sm.  j 
(gpobtum  m. 

Popielgrzymowa6,  -muje,  ' 
-waiena,  vn.  perf.  pilgern.        i 

Popielica,  -cy,  pl.  -e,  sm. 
1)  33Uc^mauä  /.,  JüiCi^  m.\ 
-ce  pil-  33i[c^pei5  m.,  ije^pelä 
>w. ;  2)  -^  miedziana  (^lö^ijc^c 
f.,  »erlo^lte  mit  ©anb  Der« 
mifc^te  ©d^toarjerbe  f. 

Popielic,  -le,  -lilem,  va. 
per/.  5U  2lf^e  brennen,  äfc^ern. 

Popielnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf.; 
Popielnica,  -cy,  pl.   -ce,  sf. 

1)  2lj^enfrug»w.,  2lfc^enurne/.; 

2)  ©taubplal  m.  in  ber  Sting» 
fd)ute. 

Popielniczka,  -ki,  ^;ü.  -ki, 
*/.  aifd^enfclöale  /. 

Popielnik,  -a,  pZ.  -i,  1) 
ftet)e :  Pupielarz;  2)  3lf  c^enbed^er 
«.,  Stjd^enjd^ate  /".;  —  pieco- 
wy  2t[^enE)erb?w.,  ^ilfd^entoU  m. 

Popieluch,  -a,  pl.  -y,  sm. 
StfcfienbröDel  n. 

Popielucha,  -chy,  jil-  -sky, 
sf.  Slfc^enroicfe  /. 

Popienic,  -nie,  -nitem,  va. 
perf.  mit  ©d^aum  bebedten. 

Popien,  -paia,  pl.  -paie, 
sm.  Sbaumftamm  m.  bis  jur 
Sll'tentroidEhing. 

Popieprzyc,  -rze,  -rzysz, 
-rzylem,  va.  J^erf.  pfeffern. 

Popierac,  -ram,  -ralem,  va. 
imperf. ;  Poprzec,  -pre,  -par- 
iem,  va.  perf.  unterftü^en, 
oerf eckten;  —  czyja  prosbe 
wszelkimi  sposobami  jmnbä 
Sitte  ouf  aUe  möglid^e  2lrt 
untetftügen;  be!räftigen,  bc= 
legen;  —  swoje  zeznanie  przy- 
siega  feine  äusfage  eibUc^ 
beträfttgen. 

Popiersie,  -ia,  p>^-  -ia,  sn. 
Sruftbtlb  n.,  Stifte  /. 

Popiersnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Sruftriemen  m. 

Popierzyc,  -rze,  -rzylem, 
va.  perf.  DoU  gebern  machen, 
etnfebern. 

Popiesci6,  -szcze,  -äcHem, 
va.  perf.  ein  wenig  liebfofen, 
l^ätf^eln. 

Popigtka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
,?5Iofe  n.  mit  fünf  ©perren. 

Slownik  polBko-niemiecki. 


Popiftrzyc,  -trze,  -trzylem, 
va.  perf.  auftürmen,  aufroer« 
fen. 

Popijac,  -jam,  -jaJem,  va. 
imperf. \  Popic,  -pije,  -pilem, 
va.  perf.  nac^=,  braufttinfen, 
einen  ©cf)IucE  nad^  bem  anbercn 
trinlen;  —  sobie  gemäd^Uc^ 
trtnfen. 

Popilnowac,  -nuje.-waiem, 
va.  perf.  eine  Si^itlang  matten, 
ein  roenig  ad^tgeben. 

Popilowac,  -}uje,  -walem, 
va.  perf.  feiten. 

Popiolowy,  adi.  Slfc^cn«. 

Popiot,  -piolu,  pl.  -pioty, 
sm.  Ulfc^e  /. ;  w  popiele  le- 
^ec  im  ©toube  liegen,  nid^tg 
gelten;  —  cynowy  3t""' 
äfc^C  /.;  —  cynkowy  3inf= 
afd^e  /.;  —  cyno-oiowiany 
3inn=  unb  SBleioj^b  m.\  — 
olowiany  Sleiafc^e/.;  —  wuU 
kaniczny  n)ulfanif(|e  2lfd§e/.; 

—  kruszcowy  |)üttenraud§  m., 
^üttennic^ts  m.,  gluggeftübe  n. 

Popis,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
3Soltö)c|ä^ung  /.;  2)3teDue/., 
2Jiufterung /.,  §eerfd^auy.;  3) 
S^etrutierung/.,  2tU5^ebung/., 
Sluäfd^reibung  /.  ber  ©o[= 
baten,  j^onffriptiou  /.,  §eer= 
bann  m.\  4)  ©d^utprüfung  /., 
Prüfung  /.,  ©jamen  n. 

Popisac,  -sze,  -satem,  va. 
perf. ;  Popisywac,  -suje,  -wa- 
iem,  va.  imperf.  aufft^reiben, 
fct)reiben;  cos  tam  -saJ?  raaä 
^aft  bu  bort  aufgefd^rieben?; 

—  sie  vr.  fic^  l^eroortun,  grofe= 
tun,  mit  etro.  prallten,  ftc^  aug^ 
jei^nen;  popisz  sie  i  ty  jeige 
aud^  bu  beine  Äunft ;  möge  sie 
z  tem  —  id^  fonn  mic^  bamit 
probujteren. 

Popisanie,  -ia,  pl.  -ia,  sn. 
^erüortun  n.,  ^robuftion  /. 

Poplamic,  -mie,  -misz, 
-miJem,  va.  perf.  befledfen. 

Popl^sac,  -sam,  -satem, 
vn.  perf.  fierumtanäen. 

Popl^tac,  -tam,  -talem, 
va.  perf.  oetroirfeln,  oerroir«» 
ren. 

Poplecznik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  Sef^ü^er  w.,  SSerfec^ter 
m.,  Reifer  w.,  StüdE^alt  m. 

Popienic,  -nie,  -nilem,  va. 
perf.  in  bie  ©efangenfc^aft 
wegführen. 


Poplesc,  -lote,  -lotJem,  va. 
perf.  1)  jufammenfted^ten ; 
2)  fcbroa^en,  ptaubern. 

Poplot,  -u,  pl.  -y,  sm. 
(echites)  ^[ammftraud^  m. 

Popiota,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
glec^troer!  n. 

Popluc,  -luje,  -lulem,  vn. 
perf. ;  Popluwac,  -wam,  -wa- 
lem,  vn.  imperf.  ^ie  unb  ba 
fpeien,  fpudEen. 

Poplugawic,  -wie,  -wiiem, 
va.  perf.  fcf)mu^ig  mad^en, 
befubeln. 

Popluskac,  -kam,  -kalem, 
vn.  perf.  eine  3fitI<»"S  plöt- 
fd)ern. 

Poplaca6,  -cam,  -calem, 
vn.  imperf.  gelten,  im  5ßreife 
fein,  SQiJert  ]§aben;  teraz  nauka 
nie  -ca  je^t  gilt  bie  2S3iffen= 
fc^aft  nid^t  öiel;  poczciwosc 
nie  -ca  u  takich  ludzi  9ie(^t= 
fdE)affen[}eit  l^at  bei  folc^en 
Seuten  feinen  SCßert. 

Poplacic,  -ce,  -cilem,  va. 
perf.  bejttl^len;  —  dlagi  bie 
©d^ulben  tilgen. 

Poplakaö,  -cze,  -kaJem, 
vn.  perf. ;  Poplakiwac,  -kuj§, 
-walem,  vn.  imperf.  eine 
Zeitlang  meinen. 

Poplat,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
Sa^lung/.,  Seja^lung  /.;  2) 
Sßertfd^ä^ung  f. 

Poplatac,  -tam,  -taiem, 
va.  perf.  .oetüben. 

Poplatek,  -tku,  pl.  -tki, 
sm.  aibgabe  /.,  ©teuer  /. 

Poplatnosc,  -äci,  sing, 
tant.  =  Poptat. 

Poplatny,  adi.  »tel  gel- 
tenb,  SBert  ^abenb. 

Poplaw,  -u,  pl.  -y,  sm. 
^infliefienn.,  öinfc^roimmen  n. 

Poplawiac,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imperf.;  Poplawi<5, 
-wie,  -witem,  va.  perf,  nad) 
einanber  fd^roemmen. 

Poploch.,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  ©(^eu  /.,  ©c^recf  w.,  gurc^t 
/.,  Seftürjung  /.;  —  rzucic 
miedzy  nieprzyjaciöl  eine  aH« 
gemeine  SSerroirrung  unter 
ben  {^«in^^n  »erurfa^en,  ben 
geinb  »erjagt  marf)en,  bem 
geinbe  ben  SJJut  nel^men;  na 
te  wiese  powstal  —  w  woj- 
sku  biefe§  (Serüc^t  cerbreitete 
unter  bem   ^eere   einen    oü« 


PoploQzic 


68 


Poprzeczka 


gemeinen  ©d^rccf,  ma(i)U  bag 
|)eer  bcftürjt  unb  sagi^aft; 
2)  Äreböbiftel  /. 

Poplodziö,  -dze,  -dzisz, 
-dzilem,  va.  perf,  erjeugen, 
sengen. 

Poploszy6,  -sze,  -szylem, 
va.  perf.  nad^einanber  t)er= 
fc^eucfien,  fdiüd^tern  machen. 

Poplowiec,  -wieje,  -wia- 
lem,  vn.  perf.  bte  ejarbe  oev« 
Iteren,  jd^teficn. 

Poplökac,  Poplukac,  -cze, 
-kalem,  va.perf  jpiUen,  nttC^= 
jpülcn. 

Poplun,  -u,  pl.  -y,  sm. 
sm.  (caladiutn)  roeftinbifc^er 
fd^ön  küf)enber  SeerenftraucI). 

Poplynac,  -ne,  -nalem,  vn. 
perf.  n)oE)in  jtfiraimmen, 
fd^iffen,  fegein. 

Poplynigcie,  -cia,  sn.  ^in« 
jdiraimmen  «.,  §infegeln  n. 

Popociö  si§,  -ce,  -cilem, 
IT.  perf.  S6)xo\%tx\.. 

Popodbijac,  -jam,  -jalem, 
va.  perf.  1)  alte  6efiegen, 
unterroerfen;  2)  luunb  jd)(a= 
gen. 

Popodkladac,  -dam,  -da- 
lem,  va.  perf.  nadjeinanber 
unterlegen. 

Popodlewac,  -leje,  -le- 
walem,  va.  per}.  Begießen. 

Popodnosic,  -sze,  -silem, 
va.  perf.  alle  auff)eben. 

Popodpierac,  -raui,  -ralem, 
va.  perf  aUe  ftü^^en. 

Popodsmala6,-lam,  -laiem, 
va.  perf.  befengen. 

Popoic,  -je,  -ilem,  va. 
perf.  alle  trun!en,  befoffen 
nta^en. 

Popolndnie,  -nia,  pl.  -nis, 
sn.  Sfiadimtttag  m. 

Popoludniowy,  adi.  Po- 
poludniu,  adv.  nachmittäglich, 
nacömiUagö. 

Poposcid,  -fizcze,  -scilem, 
vn.  perf.  eine  3«itla'ig  faften. 

Popotopowy,  adi.  nacfi= 
finlflutig. 

Popowa,  -wy,  pl.  -we,  = 
Popadya. 

Popowicz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©of)n  m.  bce  $open. 

Popowski,  adi.  ©eiftlid^en-^, 
«Pfaffen«. 

Popoznawa6,  -je,  -walem, 
va.  perf.  oiel  fennen  Urnen. 


Popor,  -u,  pl.  -y,  am. 
©tü^en  n. 

Popowna,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  2;od;ter  /.  beö  ^open. 

Popracowac,  »cuje,  -wa- 
lem,  vn.  perf.  ein  roenig  ar= 
beiten. 

Poprac,  -piore,  -prslem,  va. 
perf.  alleö  au^iraf^en. 

Poprasowaö,  -suje,  -wa- 
lem,  vn.  perf.  alleS  außbügeln, 
auSpreffen,  glätten,  plätten. 

Poprawa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf.  SJeibefferung  /.,  Söefferung 
/.;  obiecuje  -e  er  »erfprid^t 
fid^  gu  beffern;  dorn  -wy  S8ef= 
ferujig€=,  üorreltionßfjauö  «. ; 
^U($tt)aug  n. 

Poprawdzie,  adv.  ber 
3Baf)rt)eit  gemafi,  in  SQ3itI= 
lidjfeit. 

Poprawiac,  -wiam,  -wia- 
Jem,  va.imperf.]  Poprawic, 
-wie,  -wilem,  va.  perf.  »er» 
beffern,  beffer  mactien,  »er= 
ebein,  nadE)t)elfen,   iorrigieren; 

—  bledy  wymowy  bie  3^er)Ier 
ber     2lw5fprad]e    forrigteren; 

—  sie  z  picea  na  leb  eS 
fdöted^ter  wie  fiuüor  motf;en; 
-wie  sie  ua  drugi  raz  ein 
anbereö  SOJal  roerbc  id^  eä 
beffer  machen;  -raw  sobie 
wfosy  mac^e  bir  bie  ^aare 
beffer  äured)t;  —  kogo  jmnbm 
5ur  aSefferung  Ijetfen;  —  ko- 
mu  jmnbm  ben  Sofin  erE)ö^en, 
eine  beffere  Stellung  t)er= 
fdjaffen;  —  zadania  bie  2luf= 
gaben  !orvigieren.   ■A"., 

Poprawiny,  -win,  plur. 
tant.  sf.  9iad}fc|mouS  m., 
9Ja^[)odijeit  /. 

Poprawiony,  adi.  gebeffert. 

Poprawka,  -ki,  jjZ,  -ki,  sf. 
Äorreftnr/.;  2Imenbement  n.; 
Diad^tragsprüfung  /. 

Poprawny,  adi.  Popraw- 
nie,    adv.   torreft,   fehlerfrei. 

Poprazyö,  -±e,  -±ylem,  va. 
perf.  pregeln. 

Popr%g,  Popr§g,  -a,  pl. 
-i,  stn.  Süaud^guit  /«.,  ©attel» 
gurt  7n.;  äciagnac  —  u  konia 
ben  ©ottelgurt  fefler  gu= 
jiel^en. 

Poprgcina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
lange  bürre  ©lange  f. 

Poprggowy,  adi.  ©ottel» 
ßurt». 


Popr§znica,  -cy,  pl.  -ce^ 
sf.  ©ettenaber  /'.  eineä  ^^ferbeä, 

Popr§zyc,  -ze,  -iyiem,  va. 
perf.  nac^einanber  ausfpannen, 
ouöftredfen,  ausrcdfen. 

Poprosic,  -sze,  -silem,  va^ 
perf.  bitten,  erfucf)en,  einloben. 

Poprostu,  po  prostu  adv. 
gans  einfach,  geiabeju,  fc^led^t» 
rceq. 

Poprowadziö,  -dze,  -dzi- 
iem,  va.  perf.  fül^ren,  j^infü^» 
ren,  l)inleiten,  j^ingie^en. 

Popi'ochniec,  -nieje,  -nia- 
iem,  vn.  perf.  fttul  unb  morfcfy 
roerben. 

Poproc,  fiefje:  Popruc. 

Poproszyc,  -sze,  -szylem, 
va.  perf.  beftauben,  mit  etto. 
geinfötnigem  beftreuen. 

Poproznicy,  adv.  =  da- 
remnie  umfonft,  üergeblicl). 

Poproznowaö,  -uuje,  -wa- 
le.Tj,  vn.  perf.  eine  Sfitl'i'iS 
faulenjen. 

Popruc, -pruje,  -prulem,!;«. 
perf.  auftrennen. 

Popryskac,  -kam,  -kaiera, 
va.  perf. ;  Poprysn^c,  -sne, 
-sraiem,  va.  imperf.  befpri^en. 

Popryszczony,  adi.  üoH 
SBimmeil;  -a  kora  eine  auf= 
gefprungene,  üom  Ärebä  be= 
falTene  JBaumrinbe, 

Poprzasc,  -rzede,  -rz%dtem, 
va.  perf.  fpinnen. 

Poprz^tac,  -tarn,  -talem ; 
Poprzatn^ö,  -ne,  -uaiem,  va. 
perf.  lüegräumen,  auf«,  abräu= 
men. 

Poprzebierac,  -ram,  -ra- 
lem, va.  perf.  \)  umjie^cn, 
umtleiben,  »erlleiben;  2)  aug= 
lefcn,  ausnjöt^len. 

Poprzebijac,  -jam,  -jaiem, 
va.  perf.  burd^=,  nieberfto^en. 

Poprzeciq,ga6,  -gam,  -ga- 
lem,  va.  perf.  burd^gie^en. 

Poprzeciera6,  -ram,  -ra- 
lem, va.  perf.  burd)roifd^en. 

Poprzecina<5,    -nam,    -ua- 
}em,  va.  perf.    burc^fd)neiben. 
Poprzecz,   Poprzek,   adv. 
in  bie  £iuere,  quer  burd^. 

Poprzecz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Duerbrett  n. 

Poprzecze,  -cza,  pl.  -cza^ 
sn.  Duere  /'. 

Poprzeczka,  -ki,^^.  -ki,  sf, 
Querl|ol3  «.,  ISinfttic^  m. 


Poprzecznica 


67 


Popychadto 


Poprzecznica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  üuergaffe/.,  Cluerftange/., 
^reu5ftange  /.,  SiittelftüdE  n. 

Poprzecznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Cluerjd^nitt  7n.,  D,uer6anb   n. 

Poprzecznosc,  4ci,  sinff. 
tant.  sf.  Querlage  /. 

Poprzeczny,  adi.  Poprze- 
cznie,  adv.  öuec»,  quertiegenb ; 

—  sztuka  Querftüd  n.,  2og= 
^oFs  n. 

Poprzec,  fie^e:  Popierac. 

Poprzedni,  adi.  Poprze- 
dnio,  adv.  Dorf^ergeJ^enb/üorig, 
ftü^er,  Dorgängtg;  -niego  dnia 
am  oortgen  Sage;  ju5;em  to 
-dnio  powiedzial  id)  ^abe  e§ 
jd^on  juoor  gefagt. 

Poprzedniczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Vorgängerin  f. 

Poprzednik,  -a,  pl.  -cy, 
5»?.  5iorgänger  m  ,  ißorfa^r  m., 
23orIäufer  »?.,  äJorberfag  m. 

Poprzedzac,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  imperf. ;  Poprzedzic, 
-dze,  -dzilfein,  va.  perf.  xsox- 
ange^en,  oor^ergel^en,  Doran» 
fd^retten,  uorgefjen;  konsula 
poprzedzalo  dwunastu  likto- 
row  idac  jeden  za  drugim  Dor 
bem  ilonful  fd^ritten  jroölf  £if= 
toren,  einer  nac^  bem  anbern, 
einher;  jegoprzybyciepoprze- 
dzila  wiese  o  zwyciestwie  baö 
©erüd^t  Bon  bem  ©iege  ging 
feiner  2lnfunft  »oran. 

Poprzedzajacy,  adi.  t)or= 
fierget)enb. 

Poprzedzanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  Sßoranfc^reiten  n., 
SSorangeJjen».;  —  katowe  mi- 
mosrodkow  SSoreilen  infolge 
SSorfteHung  beä  (£i-jentrif3  um 
ben  3Soreilunggn)infct;  — od- 
pjywu  pary  SSoröffnung  beä 
Sluälafelanalg;  —  przypiywu 
pary  jßoreilen  für  ben  ©intritt, 
SSoröffnung  beä  ®inla|!anal; 

—  suwaka     linijne     lineare 
3Sorcilung  beg  ©c^ie6er§. 

Poprzegry  wac,  -warn,  -wa- 
lem,  va.  perf.  alleä  bur(f)fpie= 
len. 

Poprzegryzac,  -zam,  -za- 
tem,  va.  perf.  butd^Dei^en. 

Poprzekladac,  -dam,  -da- 
lem,  va.  perf.  l^inübertragen, 
überfe^en;  —  czem  mit  etro. 
burd^f^iefien. 

Poprzekrawac,         -kraje, 


-krawaiem,    va.  perf.    burd^= 
fc^neiben. 

Poprzenosiö,  -sze,  -siJem, 
va.  perf.  Ijinübcrtragen,  »er= 
fe^en. 

Poprzepasywac,  -suje, 
-walem,  va.  perf.  umgürten. 

Poprzestawac,  -staje,  -wa- 
iem,  va.  imperf. \  Poprze- 
stac,  -tane,  -talem,  va.  perf. 
aufhören ;  —  czego  etra.  fahren 
Ittffen,  Don  etro.  abfielen,  etro. 
aufgeben;  —  na  czem  eg  babei 
beroenben  laffen,  bie  ©ad^e 
nid6t  raeiter  »erfolgen. 

Poprzestawiac,  -wiam, 
-wialem,  va.perf.  nad^einanber 
umfteCen. 

Poprzestrajac,  -jam,  -ja- 
tem,  va.  perf.  umfleiben,  um= 
pu^en. 

Poprzetykac,  -kam,  -ka- 
Jem,  va.  perf.  —  czem  mit 
etn).  befteden,  bur^raeben;  — 
iglami  mit  ?^abeln  beftecfen. 

Poprzewi^zywac,  -zuje, 
-walem,  va.  perf.  burd^binben, 
querüber,  feftbinben. 

Poprzewracac,  -cam,  -ca- 
lem,  va.  perf.  burc^einanber 
merfen,  alles  um!e^ren,  um= 
rcetfen. 

Poprzychodzic,  -dze,  -dzisz, 
-dzilem,  vn.perf.  na^einanber 
anfommen. 

Poprzyczepiac,  -piam,  -pia- 
iero,  vn.  perf.  nac^etnanbec 
anhängen,  anlieften. 

Poprzygotowywac,  -wuje, 
-walem,  va.  perf.  »orbereiten, 
anrichten. 

Poprzyja^nic,  -nie, -nilem, 
va.  perf.  befreunben,  greunb= 
fc^aft  f^liefien. 

Poprzyjezdzac,  -dzam, 
-dzalem,  vn.  perf.  anfommen 
(ju  ^ferbe  ober  ju  äßagen). 

Poprzyjmowac,  -muje, 
-waiem,  va.  perf.  annel^men, 
aufnel^men;  —  do  sJuzby  in 
Sienft  nebmen,  aufbingen. 

Poprzykrywac,  -warn, 
-walem,  va.  perf.  jubedEen. 

Poprzypinac,  -nam,  -na- 
iem,  va.  perf.  anl^eften,  an= 
ftedEen,  aufftedfen. 

Poprzyprawiac,  -wiam, 
-wialem,  va.  perf.  jUbereiten ;. 
anheften,  anmarf)en. 

Poprzysi^dz,  -siegne,  -si^- 


glem,  va.  perf. ;  Poprzysie- 
gac,  -gam,  -galem,  va.  im- 
perf. befdjrobren,  burc^  (£ib 
beträftigen,  eiblic^  geloben; 
—  komu  milosc  wieczua 
imnbm  etoige  Siebe  geloben. 

Poprzysuwac,  -warn,  -wa- 
iem, va.  perf.  I^infc^ieben, 
näljcr  fd)ieben. 

Poprzysychac,  -cham, 

-chalcm,  vn.  perf.  antrodEnen ; 
drogi  poprzywycbal'y  bic 
©tra^fn  fiiiD  etroaä  trodEener 
geroorben. 

Poprzywlaszcza6,  -ezam, 
-czaiem,  va.  perf.  fic^  (alleä 
ober  nad^einanber)  aneignen. 

Popsn^c  sig,  -üe,  -nalem, 
vr.  perf.  ftolpern;  einen  SSer= 
ftofe  begeben. 

Popsocic,  -ce,  -cilem,  vn. 
perf.  einige  Streidlie  mad^en. 

Popsowac,  -warn,  -walem, 
Popsuc, -suje,-sulem,  va.^jev/'. 
Derberben,  neric^limmern ;  — 
sie  vr.  perf.  D erberben. 

Popularnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Popularität/.,  SSolls» 
gunft  /.,  SJolfstümlidifeit  /. 

Popularny,  adi.  Popular- 
nie,  adv.  populär,  DoUätüm»» 
lid),  bem  Solte  ge|äHig. 

Popularzysta,  -sty,  pl. 
-sei,  sm.  SüolJsfreunb  m.; 
^upularität^iäger  m.,  ^opu= 
laritätöbafdier  m. 

Popularyzowac,  -zuje, 
-walem,  va.  perf.  populär 
madien,  populatifieren. 

Popustoszec,  -szeje,  -sza- 
lem,  vn.  perf.  roüft,  öbe 
roerben,  oeröben. 

Popustoszyc,  -sze,  -szy- 
lem,  va.  perf.  »erroüften,  Der= 
oben. 

Popuszczac,  -czam,  -cza- 
lem,  va.  unb  vn.  imperf. ;  Po- 
puscic,  -szcze,  -scilem,  va. 
unb  vn.  perf.  nac^laffen, 
ein  roenig  nac^laffen;  —  cugli 
bie  3ügel  fc^iejjen^  laffen; 
zimno,  mroz  -cza  bie  ÄäUe, 
ber  groft  läfet  nad). 

Popycliac,  -cham,  -cha- 
lem,  fie^e:  Popchnac. 

Popychadlo,  -dla,  pl.  -dJa, 
sn.  SUorgefd^obcne  «.;  Sücfen- 
fiüfeer  m.,  iJJotnagel  m.,  2lfc^eu=" 
bröbcl   n.;    ein    3Kenfc^,   ben 

5» 


Popychanie 


68 


Pornosc 


man  überall  unb  ju  aKem 
gebraucht. 

Popychanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  (schieben  n.,  siorit)ärtä= 
jc^iebeii  «.;  Sd^ub  w. ;  ©to= 
|en  «. ;  —  pociaga  33erf^ic= 
Ben  beg  ^uges. 

Popylic,  -le,  -lisz,  -litem, 
va.  2)erf.  beftauben. 

Popyskac,  -kam,  -kalem, 
va.  uiiD  vn.  "perf.  mit  bem 
3{üffet  iDÜ^ten. 

Popyszczkac,  -kam,  -ka- 
Jem,  vn.  im-f.  fid^   fcf)näbeln. 

Popyt,  -u,  ß.  -y,  sm.  ^a<i)= 
fra«e  /. 

Popytac  sig,  -tam,  -taJem, 
vr.  x^^rf.  na^ftagen/  fid^  tx- 
funtigen. 

Por,  -u,  pl.  -y,  sm.  1)  ^ore 
/.,  ©c^iüeifelod^  n.,  2lugbun= 
ftungäfanal  tu. ;  2)  ^orrei  f., 
5ßürre  /.,  fpauifd^er  Souc^. 

Pora,  -ry,  p1-  -^T,  «/"•  1) 
rechte,  gelegene  ^nt  /.,  ©e= 
legenl^eit  /.;  w  sama  -e  jur 
rechten  3^it>  teraz  nie  —  na 
to  je^t  t[t  nic^t  bic  rid^tige 
3eit  baau ;  2)  ^eit  /. ;  —  roku 
ga^reäjeit  /.;  w  tej  -rze  ju 
biefer  ^t\i. 

Porabia6,  -biam,  -biatem, 
va.  imperf.  etn>a§  madE)en,  fic^ 
befc^nftigen;  cöz  -biasz  rcaä 
mocift  bu?  roie  gel^t  eä  bir; 
CO  tu  -biasz  roaä  madE)i't  bu  f)ier  ? 

Porabowac,  -buje,  -walem, 
va.  per  f.  alle  berauben,  aUeä 
roegnel^mcn. 

Porachowac,  -chuje,  -wa- 
Jem,  va.  perf.  alleä  5ä(jlen, 
berechnen. 

Porachunek,  -nku,^Z.  -nki, 
67«.  93ereci)nung  /.,  2lbredE)= 
nung  /; 

Porada,  -dy,  pl.  -dy,  s/. 
Beratung  /. ;  Slnraten  n., 
31at  TW.,  iRatf^lag  m. 

Poradli6,  -die,  -dlitem,  va. 
perf.  groicbrad^cn. 

Poradlne,  -nego,  sing, 
tant.  sn.  'i^^ug^,  ®runbfteuer  /'. 

Poradnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
5{atgeber  m.\  —  lekarski 
ärjtli^cr  Sfiatgeber. 

Poradnosö,  -äci,  sing, 
tant.  sf.  S^äf)tgfeit/.  5um  Slat» 
geben,  Älug^eit  /.;  Süchtig» 
leit  /.,  @e[c^ictlic^feit  /.,  2ln= 
fteüigteit  /. 


Poradny,  adi.  Poradnie, 
adv.  rcofilratenb,  gefc^idtt  im 
3tatgeben;  tüd^tig;  l)anbfertig; 
anfteHig. 

Poradowac  sig,  -duje,  -wa- 
iem,  vr.  perf.  \x6)  ein  rcenig 
ergoßen,  feine  ^reubc  ju  er= 
lennen  geben. 

Poradzic,  -dzp,  -dzisz, 
-dzitem,  va.  unb  vn.  perf. 
raten,  anraten;  9iat  jd^affen, 
mit  etraaä  fertig  werben ;  nie 
-dzisz  temu  'üu  bift  ber  ©ad^e 
nic^t  geroadöfen;  jn^  teraz 
nikt  nie  -dzi  je^t  ift  jebe  §ilfe 
umfonft. 

Poranek,  -nku,  pl.  -nki, 
sm.  3)iorgen  m. ;  o  -nku  bei 
frül^em  ÜJJorgen,  bei  SDiorgen- 
grauen. 

Poraiii6,  -nie,  -nisz,  -ni- 
lem,  va.  perf.  oerrounben, 
äßunben  beibringen. 

Poranny,  adi.  Sliorgen»; 
modlitwa  -na  Siorgengebet  n. 

Porastac,  -tam,  -talem, 
vn.  imperf.;  Porosn§c,  Po- 
röse, -ne,  -sJem,  vn.  perf. 
beraad^fen;  -mchem  mit  Siooä 
beroadifen;  —  w  pierze  reid^ 
roerben,  ju  2lnfel^en  gelangen, 
an  2Bei§^eit  guneljmen. 

Poratowac,  -tuje,  -waZem, 
va.  perf.  i^elfen,  au»l§elfen, 
retten. 

Porazac,  -zam,  -Malern, 
va.  imperf. \  Poraziö,  -ze, 
-ziJem,  va.  perf.  ju  S3oben 
fc^lagen,  l^inftrecfen,  auf§ 
§aupt  f dalagen;  läl)men;  -ziJ 
nieprzyjaciela  er  l)at  ben 
geinb  gefd^lagen,  bem  getnbe 
eine  SJieberlage  beigebrad^t. 

Pora:2;enie,  -a,  sn.  2äl^= 
mung  /. 

Porazka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Siiebertage  /.,  ©d)lappe  /. 

Porazony,  adi.  gefdE)lagen, 
gelätimt. 

Porab,  porebu,  pl.  poreby, 
sm.  ©ehalte  "•>  ^ciue/. ;  §ol3= 
fc^lag  »?.;  roczny  —  ^al^rcö» 
^olüung  /. ;  =  Poreb. 

Por'i^jbaß,  -bie,  biesz,  -ba- 
fcm,  va.  perf.  jerl^ndEen,  furj 
unb  Hein  ^auen. 

Porcelana,  -ny,  sf.  %QX= 
jeUan  ». ;  pl.  -ny  ^orjellau» 
gegenftänbe  p?.,  ?ßorjellan= 
nippeS  pl. 


Porcelg,niec,  -nca,^7.  -nee, 
sm.  gelDfpat  m. 

Porcelanka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  5porjelIanfd)nc(Ie  /. 

Porcelanowy,  adi.  Ißor» 
jeHan^,  ton  ^orjeHan. 

Porcelanowka,  -ki,  sf. 
5ßor;iellanerbe  /. 

Porcya,  -cyi,  pl.  -eye,  sf, 
?ßortion/. ;  dac  komu  dobra 
-eye  kijow  jmnbm  eine  gute 
irad^t  trüget  geben;  dim. 
Porcyjka. 

Pordzewiec,  -wieje,  -wia- 
lera,  vn.  perf.  roftig  werben, 
»erroften. 

Porgb,  -u,  pl.  -y,  sm. 
^  Porab. 

go,    sn.    §0l3= 


-a,  pl.  -cy,  sm. 


Porgbne, 
l^auerIof)n  m 

Porgbnik, 
^olii^adtr  m 

Porgbowy,  adi.  ©d^lag«, 
§au-;  -wa  wyprawa  ©d^lag» 
roirtfd^aft  /. 

Porgcz,  -y,  pl.  -e,  sf.  ©e= 
länber  «.,  Scf)ne/.;  krzesto 
z  -czami  2lrmfeffe[  w.,  Sel^n= 
[tul^l  m.;  —  hamulcowa 
Sremfengelänber  n. ;  —  mostu 
Srüdfengelänber. 

Porgczenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  =  Poreka. 

Porgcznik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
aSürge  m. 

Porgezyc,  -cze,  -szysz, 
-czylem,  va.  unb  vn.  perf. 
für  imnb,  für  etro.  bürgen, 
ficö  Derbürgen,  l^aften. 

Porgka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
«ürgfc^oft  /.,  Haftung  /., 
Haftpflicht  /.,  ©arantie  /. 
stowarzyszenie  z  ograniezona 
-k^  ©enoffenfc^aft  mit  Be= 
fd^rän!ter  Haftung. 

Porgkawiczne,  -go,  sing, 
tant.  sn.  ^anbfc^ulj»,  3iabel=, 
©d)Iüffe[gelb  n. 

Porfir,  -u,  pl.  -y,  sm. 
%W^\)XjX  m.;  —  rogowcowy 
©uritporpl^pr;  —  nelencowy 
Sioritporpl^tjr,  ©rünfteinpor- 
X)iii)x  —  ilasty  tonartiger 
^orpl)i)r. 

Pornaö,  Porkng,c,  -ne, 
-nalem,  va.  unb  vn.pcrf.  unter« 
tttudien. 

Pornosö,  -sei,  pl.  -sei  sf. 
fc^arfer  ©erud^  m.,  fc^arfer 
©efc^madE  m. 


Porny 


G9 


Porozwoziö 


Porny,  adi.  fd^arf  ried^enb. 

Porobic,  -bie,  -bisz,  -bilem, 
va.  perf.  fertig  arbeiten, 
mad^en;  eine  Zeitlang  bei  ber 
2lrt>eit  cerroeilcn ;  —  gfup- 
etwa  Summl^eiten  anfteUen. 

Poroczek, -czka,  _pZ.  -czki, 
sm.  gerid^tlic|ier  2:;ermtn  %a%= 
fa^rt  /.  pl.  -czki  ©crid^tS» 
fef[ion  /.,  @erid)tgfabens  y. 
(eineä  ^roDtn^ialgeriditol^ofeä 
in  ^olen). 

Porodzic,  -dze,  -dzisz,  -dzi- 
lem,  ra.  perf.  gebären,  jur 
Sßelt  bringen;  —  sie  vr.  Qe= 
boren  roerbcn. 

Porogaciec,  -cieje,-cialem, 
v7i.  per/.  §örner  bekommen; 
l^orntg  roerben,  t)erf)ärten. 

Poronia,  -nü,  pl.  -nie,  sf. 
(Janthina)  Äreijeljd^necfe  /. 

Poroniatko,  fie^e:  Po- 
roncze. 

Poronic,  -nie,  -nisz,  -ni- 
lem,  va.  unb  vn.  per/.  1) 
abortieren,  fel^lgebären,  ab= 
treiben;  poroniJa  fie  iiat  eine 
^•cl^Igeburt  gehabt;  2)  roeg» 
roerfen,  fallen  laffen. 

Poronienie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  griU)geburt  /.,  j^eJ^tge^ 
burt  /.,  Sibortu'j  n. 

Poronny,  adi.  bie  2eibei= 
frucfit  abtreibenb. 

Poronnia,  -nii,  pl.  -nie,  sf. 
Athatoda. 

Poronczg,  -niecia,  pl.  -nie- 
ta,  sn.',  Poroni§,tko,  -ka, 
pl.  -ka,  sn.  unjeittge  Seibeä* 
fruc^t  /.  _  ^ 

Porosic,  -sze,  -sisz,  -siJem, 
va.  per/,  betauen. 

Porosly,  adi.  beroad^fen. 

Porosnaß,  fie^e:  Porastac. 

Porost,  -u,  pl.  -j,  sm.  1) 
Sßad^fen  n.,  3Bad£)3tum  n., 
SQ}ucf)g  m.;    2)  Slnroud^ö    rn.; 

3)  §aarn)ucf)ä  »z.    =   zarost; 

4)  ^Ieci)te  /.,  2tftermoo§  n. 
Porostnica,    -cy,  pl.    -ce, 

sf.  (Marchantia)  ©teinfcaiit 
n.,  Srunneniraut  n.,  Srun' 
nenteberfraut  n. 

Porostnik,    -a.  ^;Z.  -i,  sm. 

1)  2)ornfuf;  w?.    (Phoxichilus) 

2)  (Srunbftoff  beä  istänbijctien 
a)loofe§. 

Porostowy,     adi.     2lu§= 
roudiä",  ®emäi)§',  auSroüdifig. 
Poröse,  fiefje:  Porastac. 


Porosl,  -i,  pl.  -e,  sf. ;  Po- 
roslina,  -ny,  2'1.  -ny,  */.  1) 
mit  ''^flanjen  beraadifener  Drt; 
2)  3lu§n3ncf)§  m. 

Poroslak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
oerfrüppelter  Saubfptjftrauc^. 

Porozbiegac  sig,-gani,-ga- 
tem,  vr.  perf.  auöeinanber= 
laufen. 

Porozbiorowy,  adi.  nad^ 
ber  Seilung  (beftel^enb,  übrig 
geblieben);  Polska  -wa  ?ßoIen 
nad^  ben  Sieihmgen;  dzieje 
Polski  -we  ©efdjid^te  ^olenä 
nadö  ben  3:eirurgen. 

Porozchodzic  sig,  -dze, 
-dzisz,  -dzi-fem,  vr.  perf.  auäs 
einanbergel^en. 

Porozcinac,  -nam,  -nalem, 
va.  perf.  jerfd^neiben,  aug= 
einanbetfc^neiben. 

Porozdawac,  -daje,  -wa- 
lem,  va.perf.  (aße§)  üerteilen. 

Porozdzielac,  -lam,  -la- 
lem,  va.  perf.  »erteilen. 

Porozdzierac,  -ram,-ralero, 
va.  perf.  jerrei^en,  au§= 
einanberrcißen. 

Pprozganiac,  -niam,  -nia- 
iem',  va.  perf.  au§einanber= 
treiben. 

Porozgniatac,  -tarn,  -la- 
uem, va.  perf.  jerquetfd^en, 
jermalmen,  jerbrüdfen. 

PorozjezdzaCj-dzam,  -d:Ja- 
}em,  va.  perf.  jerfafjren;  — 
sie  vr.  auöeiranber  fal^ren, 
nad^  aEen  Süc^tungen  fatiren. 

Porozkopy  wac,  -puje,  -wa- 
■leni,  vn.  perf.  auäeinanber= 
graben,  aUeä  aufgraben. 

Porozmawiac,  -wiam, 
-wiatem,  vn.  perf.  eine  2Beile 
fpred^cn. 

Porozmiatac,  -famj-taJenri, 
va.  perf.;  Porozmiatywac, 
-tuje,  -waleno,  va.  imperf 
auseinanberfel^ren,  gerftreuen. 

Porozplatac,  -tam,  -talem, 
va.  perf.  auffled^ten. 

Porozpoczynac,  -nam, 
-nalem,  va.  perf.  (alle§  ober 
nac^einanbet)  anfangc-n. 

Porozpozyczac,  -czam, 
-czalem,  va.  perf.  aUeä  an= 
beren  feilten,  borgen. 

Porozprowadzac,  -dzam, 
-dzalem,  va.  perf.  ouäein= 
anberfü^ren,  oerteiten. 


Porozpruwac,  -warn,  -wa- 
lem,  va.  perf.  aße§  jertrennen. 

Porozprzestrzeniad, 
-niam,  -nialem,  va.  perf.  (XM^- 
breiten. 

Porozpychac,  -cham,  -cha- 
Um,  va.  perf.  augeinanber=» 
fto^en. 

Porozr6znia6,  -niam,  -nia- 
Jem,  va.  perf.  na^einanber 
unterfd^eiben. 

Porozruszac,  -Fzam,  -sza- 
lem,  va.  perf.  alle  in  33e= 
roegung  feljen. 

Porozrywac,  -warn,  -wa- 
lem,  va.  perf.  au5einanber= 
reiben,  auöeinanbertreiben. 

Porozrzucac,-cam,  catem, 
va.  perf.   auäeinanberiüerfen. 

Porozsadzac,  -dzam,  -dza- 
iem,  va.  perf.  jetfprengen, 
jerfe^en. 

Porozstawiac,  -wiam, 
-wiaiem,  va.  perf.  an  Dcr= 
fdiiebenen    Drten     ^infteHen; 

—  warty  S5?a(^en   auöfteUcn; 

—  konie  ^ferbe  unterlegen 
(in  bie  ^oftftationen  Dorauä= 
fdE)idEen). 

Porozsypywac,  -P"je, 
-waJem,  va.  perf.  cerfd^ütten, 
oerftreuen. 

Porozszarpywac,  -puje, 
-walem,  va.  perf.  auäeinan= 
betreiben,  jerfleijf^en. 

Porozumiec  sie,  -noie, 
-miatem,  vr.  perf.\  Porozu- 
miewac  sig,  -warn,  -walem, 
vr.  imperf.  fid^  üerftänbigen; 
musze  sie  z  nim  —  o  tem 
tc^  ntuf;  mit  i^m  batüber 
3tüd'fprad^e  nel^men. 

Porozumienie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  (Sinocrfiänbniä  n., 
33er[tänbigung/. ;  byc  w  -niu 
z  nieprzyjacielem  mit  bem 
geinbe  im  (SincerflänbniS  fein. 

Porozwalac,  -lam,  -lafem, 
va.  perf.  auseinanberroerfen, 
äertrümmern. 

Porozwiazywac,  -z".)'e, 
-walem,    ra"^  perf.   aufbinben. 

Porozwijac,  -jam,  -jalem, 
va.  perf.  auöeinanberraidEeln, 
entfallen. 

Porozwlekaö,  -kam,  -ka- 
lem,  va.  perf.  auöeinanber=> 
fc^leppen. 

Porozwozic,  -zej-zifem,  vn. 
perf.  überott  (mittelä  SBagen 


Poroze 


70 


Poryc 


ober   gu    ^ferbe)    l^inBringcn, 
i^infürjren. 

Poroze,  -ii,  pl.  -4a,  sn. 
©eroeil^  n.,  ©e^örn  «.,  Ärone 
/.  (beö  3Bitt)es). 

Poröd,  -u,  pl.  -j,  sm.  ©e» 
Biirt  /.,  (Sntbtnbung  /.,  ©e= 
baren  n. 

Poroj,  -u,  pl.  -f,  sm.  erfler 
S^ac^l'c^tüfirm  ber  Sienen. 

Poi'öwnac,  -nam,  -nslem, 
rct.perf.]  Porowny  wa<S,  -nuje, 
-walem,  va.  imperf.  Ij  üet= 
gleichen;  —  dwie  rzeczy  ze 
soba  jroei  S)inge  miteinanber 
oerglet^en;  nie  moze  sie  z  nim 
—  et  reid^t  t^m  ba§  'Sßaffer 
ni(^t,  er  fann  fid^  mit  i^tn 
gar  nid^t  Derg[ctcf)en;  2)  qUid)- 
ftetlen,  ausgleichen;  —  zwa- 
önionycb  bie  Streitenben  »er- 
föbnen ;  =  Pogodz'c. 

Porownanie,     Porowny- 
wanie,     -nia,    pl.    -nia,    sn. 
SSergleic^ung /.,  SSergfeid^  m.; 
})ez  -nia  utiüergfeid^lid);    un= 
üergleid^bar;    fein    S5erg[eid^; 
w     -niu     z     nim      im     SSer= 
gk'id^  mit  il^m;  przez  —  dojse 
czeo:o   hnx6)   SSergteid^    ettraä  I 
ergrünbeii;   —   dnia   z  not-a  j 
S;ag=     unb    9iad)tgteid)e    /.;  \ 
2lnquinoEium  n. ;  stopnie -nia 
5ßergIeidE)ung5grabe,  =[tufen. 

Porownawczy,    adi.    Po-| 
rownawczo,  adv.  oergleid^enb; 
anatomia  -cza   üergleid^enbe; 
Staatomie;       tilologia      -cza 
oergleic^enbe  ^[)ilologie. 

Poroznic,  -nie,  -nisz,  -ni- 
lem,  va.  per/,  entjroeien,  t)er= 
feinbeu,  oeruneinigen;  —  sie 
vi:  fid^  entjroeien,  fic^  ü5er= 
roecfen. 

Porozowac,  -iuje, -vvatem, 
va.  per/,  rofa  färben;  — 
twarz  ba§  ©efid^t  rot  f  c^minfen. 

Porefekta,  -ty,  s/.,  §erauä= 
fjebung   /.,   ©a[3förberung  /. 

Port,  -Uj  1)1.  -y,  sm.  öafen 
VI.,  3i'ffi'd)t^ort  m.\  do  -u 
zawinac  in  ben  §afen  ein» 
laufen;  smierc  jest  najpew- 
niejszym  -em  w  nieszczeseiu 
ber  Sob  ift  ber  ficf)erfte  |>afen 
im  Ungtüdf. 

Portatyl,  -a,  pl.  -e,  sm. 
S^ragaltar  m. 

Porter,  -u,  pl.  -y,  sin, 
^orter  m.,  Porterbier  n. 


Portki,  -kow  unb  -tek, 
pl.  tant.-  Porteczki,  -kow 
unb  -czek,  dim.  ^ofen  ^^Z., 
§Ö6d^en  pl. 

Porto,  -ta,  pl.  -ti,  sn. 
?porto  lt.,  SriefbefteQgelb  n. 
=  Oplata. 

Portorya,  -i,  sf.  =  Porto. 

Portowe,  -gü,  sinff.  tant. 
sn.  §afengelb  «.,  §afen= 
gebühr  /. 

Portowy,  adi.  §afen=; 
miasto  -\ve  ^afenftabt  f. 

Portret,  -u,  pl.  -y,  sm 
^orträt  n.,  SBilönis  n. 

Portrecista,  -sty,  pl.  -sei, 
sm.  Porträtmaler  m. 

Portnlaka,  -ki,  2)1.  -ki,  sf. 
Surjcltraut  n.,  ^ortulaf  m. 

Portyer,  -a,  ^jZ.  -rzy,  sm. 
^ortier  7n. 

Portyera,  -ry,  pl.  -ry,  sf. 
Sortiere  /.,  33of^ang  m. 

Portyk,  -u,  pl.  -i,  sm. 
Säulengang  m.,    SSorl^atte  /. 

Porubca,  Porobca,  -cy,  pl. 
-cy,  sm.  ^urer  m. 

Porubstwo,  Porobstwo, 
-wa,  pl.  -wa,  sn.  §ureret  /. 

Poruch,  -u,  pl.  -y,  sm 
SSerDegun;^  /. 

Poruchacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©inpeitfdjer  m.  (bei  ben 
ffal)len). 

Poruczac,  -ezam,  -czalem, 
va.  imperf.;  Poruczy6,  -cze, 
-czylera,  va.  per/,  auftragen, 
übertragen;  aiinertrauen;  an= 
empfof)len,  auftragen;  Boie 
w  rece  Twoje  -czara  mego 
ducba  ©Ott  in  beine  ^änbe 
empfehle  i^  meinen  ©eift. 

Poruczanie,  Poruczenie, 
-nia,  pl.  -nia,  sn.  2luftcag  m., 
3lnoertrauen  n. 

Poruczenstwo,  -wa,  sn. 
üb[)ut  f.,  atuffic^t  /.,  Süe» 
auftragüng  f. 

Porucznik;  -a,  j^l-  -cy,  sm. 
Seutnant  m. 

Porucznikowstwo,  -wa, 
pl.  -wa,  sn.  1)  iieutnautöfteße 
/. ;  2)  ber  Seutnant  mit  feiner 
5rau. 

Porujnowac,  -nuje,  -wa- 
lem,  va.  per/,  ruinieren. 

Poruszad,  -szam,  -szalem, 
va.  imperf. ;  Poruszyö,  -sze, 
szylem,  va.perf.  bewegen,  Don 
ber  ©teile  roegrüdfcn,  in  SBeroe» 


gung  fe|en,  rühren;  nie  möge 
reki  —  ic^  Tann  bie  §anb 
nid|t  betcegen;  —  niebo  i  zie- 
raie  §immel  unb  Srbe  Be= 
roegcn;  wszystko  —  aUeS  in 
öercegung  fe|en;  —  do  Jez  ju 
2;ränen  rüf)ren. 

Pornszanie,  Poruszenie, 
-nia,  j)l.  -nia,  sn.  Ssroegung 
/.,  2lnrül)ren  «.;  —  umyslu 
©cmütSbercegung  /. 

Poruszlin,  -u,  ^;/.  -y,  sm. 
(Desmodium)  eine  ^flan;ie. 

Porwa,  interj.  anä  SCßerÜ 
faßt  anl 

Porwac,  -we,  -watem,  va. 
perf. ;  ^Porywac,  -warn,  -wa- 
cfem,  va.  imperf.  1)  Ijinrei^en, 
fortreiten,  entreißen,  aufreihen, 
roegfc^teppen,  fortfc^leppen;  — 
kogo  do  wiezienia  jmnbn 
ins  ©efängnis  fd^leppen ;  ktos 
mi  ksiazke  -wat  jmnb  ^at  mir 
ba§  33uc^  roeggenommen;  prad 
go  -wat  er  rourbc  Don  ber 
(Strömung  fortgeriffen ;  dokad 
was  zapat  miodzienczy  -rywa 
roo^in  reijjt  eud^  ba§  jugenb- 
li^e  geuer ;  jego  wymowa 
-rywa  umysty  leine  93ereb= 
famfeit  rei|t  bie  ©emiiter  mit 
ftcl)  fort;  2)  greifen,  ergreifen; 

—  za  CO  ;iu   etroaä   greifen; 

—  za  bron  bie  SBaffen  er= 
greifen;  -rywa  mnie  CO  cä  er= 
greift  mic^  etroaä,  e§  befällt 
mic^  ctroas ;  bo!e  mnie  -rwaty 
Srfimerjen  ergriffen  mic^ ;  bo- 
daj  cie  choroba  -wala !  ba§ 
bid)  bie  fc^roere  9}ot!;  bodaj 
to  dyabli  -wali  i^ole  ba§  ber 
|)en!er;  3)  —  sie  vr.  auf= 
f  pringen,  ouf  fahren,  aufbrecöen, 
ftc^  eilig  fortmod^en;  —  sie 
na  CO  fid^  über  ettnaä  %tX' 
mad^en,  fic|  an  etioaS  roagcn. 

Porwanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  (gatfübrung /.,   3faub  m.\ 

—  Sabinek  ber  i)iaub  ber  Sa« 
binerinnen. 

Porwaniec,  -nca,  pl.  -ncy, 
sm.  1)  Saferer  m.\  2)  ®nt» 
fübrte(r)  m. 

Porwanka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
entführte  /. 

Porwiaz,  -a,  pl.  -e,  ^adfan 
m.  (punbename). 

Poryczeö,  -cze,  -czaJem, 
vn.  per/,  eine  Sßeite   brüHen. 

Poryc,  -je,  -tem,  va.  perf. 


Poryk 


71 


Poselski 


jerroü^Ien,  gergraben,  bur(^= 
turd^en. 

Poryk,  -u,pl.  -i,  sm.  ®e6rüll 
«.,  Srüllett  w.;  SBtunftruf  m. 

Porysowac,  -suje,  -walem, 
f<i.  2^erf.  Dcrfri^etn,  jec= 
fragen;  fiitiseic^nen;  SRiffe, 
©palten  madjen;  —  sie  vr. 
Ti[ftg  toerben ;  mur  sie  -sowaf 
bie  3Jlauer  ^at  ©prünge  6e= 
fommen. 

Poryw,  -wu,  pl.  -wy  sm. 
Sluf l'djroung  m. ;  Regung  /. ; 
^öegeifterung  /. ;  ®loti  »i.; 
szlachetne  -wy  eble  Siegun» 
gen ;  za  -wem  serca  bem  ^uge 
bes  $et3eng  folgenD;  w  -wie 
gniewa  in  einer  Slnroanbtung 
beä  Cornea;  za  pierwszym 
-wem  beim  erften  3(n(auf. 

Porywacz,  -a,  pZ.  -e,  sm. 
(Sntfü^rcr  w. 

Porywczosc,  -ssi,  sewp'. 
<an<.  5f.  §i^e  /.,  $aftig!eit  /., 
auffaljrenöeä  SBefen,  Über» 
eiUmg  /.;  QäflSoi^n  '«• 

Porywczy,  adi.  Poryw- 
czo,  acZy.  t)aflig,  ^i^ig,  iäf), 
porcilig,  unüberlegt;  ja^jor» 
nii5 ;  -czy  krok  ein  noreiliger, 
unüberlegter  ©ct)titt. 

Porz^dek,  -dku,  pl.  -dki, 
sm. ;  1)  Orönung  /.,  go^S^"' 
reil^e  /. ;  do  -dku  przyprowa- 
dzic  in  Drbnung  bringen; 
w  -dka  miec  wszyst'to  aUeä 
in  Drbnung  b^ibcn;  -dkiem 
ber  Drönunii,  ber  Steige  nad^ ; 
przyzwyczaic  kogo  do  -dku 
jmnbn  an  Drbnung  geroöl^ncn; 
zamiiowaaie  -dku  DrbnungS' 
liebe  /. ;  przeciwny  -dkowi 
flrönungäroiDrig;  do  -dku! 
jur  Drbnung!;  2)  ©äulen= 
orDnung/.;  —  ateäski  atE)eni= 
jc^e  ©äulenorbnung;  —  do- 
rycki  borifc^e  ©äulenorbnung ; 

—  jonicki  jonifcfie  ©äuren= 
drbnung;  —  koryncki  form= 
tbifc^e  ©äulenorbung ;  — 
rzymski    römifcbe    Drbnung; 

—  toskaüski  toffanifc^e  Drb= 
nung;  3)  -dki  pl.  @erät= 
fcfiaften  pl. ;  ^euergerät» 
fcbaften  pl. 

Porzadkowac,  -kuje,  -wa- 
fem,  va.  perf.  Drbnung  ma= 
6)in,  orbnen. 

Porz^dkowanie,  -nia,  sn. 
Orbnen  n.,  2lnorbnung  f. 


Porzadkowy,  adi.  Drb= 
nung§=  ;"-wa  liczba  DrbuungS» 

im  f. 

Porz§,dkowy,  -wego,  pl. 
-wi,  sm.  ®rof!fned)t  m. 

Porz^duosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Drbnung§Iiebe/.,  De» 
bentlicbteit  /. 

Porz^dny,  adi.  Porz^dnie, 
adv.  1)  orbentli^;  2)  tüd^tig; 
dac  komu  -na  porcye  miesa 
jmnbm  eine  tüchtige  ^^ortion 
jyieifd^  geben;  -nie  komu  wy- 
garbowac  sköre  jmnbn  tüd^tig 
burd^  flauen. 

Porzecze,  -cza,  pl.  -cza, 
sn.  Ufergebiet  n. 

Porzeczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
So^anniäbeere  /.,  JRibifel  /., 
^jobanniätraube  /. 

Porzeczkowy,  adi.  Qo» 
banniöbecr* ;  sok  —  Qol^annt§= 
beerfaft  m. 

Porzezac,  -zam,  -zalem, 
va.  perf.  abfc^Iacf^ten. 

Porzn^c,  -ne,  -naiem,  va. 
perf.-.,  Porzynac,  -nam,  -na- 
iem,  va.  imperf.  (aUeg) 
fiineiben,  jerfc^netben. 

Porzucac,  -cam,  -calem, 
va.  imperf.:,  Porzuci6,  -ce, 
-citem,  va.pierf.  1)  roegnierfen, 
roeggeben;  »on  etro.  lafjen, 
ablaffen;  oertaffen;  —  prozna 
obawe  Don  ber  eitlen  g-urc^t 
laffen;  -rzuc  ten  smutek 
lais  bie§  2;rauern;  -rzuc  te 
dziecinstwa  tafi  biefe  ^offen; 
—  dom  rodzinny  bas  Däter= 
lic^e  §auä  oetlaffen;  —  przy- 
jaciela  w  potrzebie  ben  g'reunb 
in  ber  ^Wot  im  ©tid^e  laffen; 
2)  oorjeitig  Qunge  roerfen, 
ficb  perroerfen;  krowa  -cita 
bie  ^u^   bat  (fit^^  perroorfen. 

Porzucanie,  Porzucenie, 
-nia,  j)l-  -nia,  sn.  ^tnroerfeu 
n.,  ffiegroerfen  «. 

Porzut,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Einwerfen  n.,  2Burf  m. ;  S3er= 
roerfen  n. 

Porzutek,  -tka,  pl.  -tki, 
sm.  1)  ginbelf inb  n. ;  2)  tote 
Üeibeäfrucbt. 

Porzutka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  Seriaffene/.;  2)  3Wuttettier 
n.,  bag  Dsrroorfen  ^at. 

Porzysty,  adi.  porös. 

Posada,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
1 1)  2ln[teblungäort  m.,  ©teUe 


/. ;  2)  ©runblage  /.,  ©runb- 
mauer  /.,  ©odel  m.;  — 
milerza  Unter[cbic^te,  @runb= 
fc^id^te  be§  SJJeiterä;  —  za- 
strzatöw  2luflager  m.  bet 
©treber;  3)  S)ienftfteae  f., 
2lnfteaung  /. 

Posadne,  -nego,  sn.  Soube: 
mium  n. 

Posadowic,  -wie,  -wilem, 
va.  perf.  ade  fefeen,  plazieren; 
—  sie  ficf)  (bequem)  fe^en. 

Posadzaö,  -dzam,  -dzalem, 

va.  imperf. ;  Posadzic,  -dze, 

I  -dzisz,     -dzilem,      va.     perf. 

fe^en,  rool^in  fe^en,   einlegen. 

Posadzka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
^ar!ettboben  m. 

Posag,  -u,  pl.  -i,  sm. 
«rautfcbaft  w.,  3)litgift  /., 
^eiratägut  n. ;  dat  c6rce 
wielki  —  er  gab  ber  S^ocbter 
eine  grofee  ^citgift;  panna 
bez  -u  3)iäbd^eti  ot)ne  SDiitgift. 

Posazny,  adi.  gut  auäge= 
ftattet;  -na  panna  3Jläbd^cn 
mit  einer  namboften  5)litgift. 

Pos%dliwy,  Pos^dny,  adi. 
mifetrauifd),  leicht  SSerbac^t 
f(^öpienb. 

Pos^dzac,  -dzam,  -dzalem, 
va.  imperf. ;  Posadzic,  -dze, 
-dzilem,  va.  perf.  perbäc^=» 
tigen,  auf  imnb  iöerbad^t 
roerfen,  feinen  Sirgroobn  fcn- 
fen ;  befcgutbigen,  beargroö^»« 
neu. 

Pos^dzanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  ss'efcbutbigung  /.,  SUer- 
bädlttgung  /.,  Serbad^t  m., 
Slraroo^n  m. 

Posag,  -u,  pl.  -i,  sm. 
Sitbfäule  /.,  ©tatue  /".;  stala 
jak  —  fie  ftanb  roie  eine 
S3i[b)äu[e. 

Posagowy,  Posazny,  adi. 
©tatuen=,  ftatuen^aft,  monu» 
mental;  -zna  kupa  getuppeUc 
SBilbfäute. 

1  Pos^znik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
I  Silbbauer  m.  =  snycerz, 
1  rzef  biarz. 

j  Poschn^c,  -ne,  -niesz, 
-naiem,  V7i.  perf.  trodEnen, 
au'strodtnen ;  l^tnroerfen. 

Poschodzic,    -dze,    -dzisz, 

■dzilem,   vn.  perf.   fierunter» 

geben;  —  sie  vr.  jufammen- 

tommen,  ftcb  perfammeln. 

i      Poselski,  adi.  @efanbfen= 


Poselstwo 


Poskramiad 


2l58eorbneten=,  Sanb6oten=; 
mandat  —  2l6georbneten= 
manbat  n. 

Poselstwo,  -wa,  pl.  -wa, 
sn.  ©efonbtfc^aft  /.,  Sotjd^aft 
/.;  SlDgeorbnetenomt  «.;  zdac 
sprawe  z  -wa  üBec  feine 
2;ättgreit  olg  ©efanbter  fte» 
ricöten. 

Posel,  -sia,  j)l.  -sJowie 
ober  -sly,  sm.  93ote  w. ;  ®e= 
fanbte(r)  »?.,  Sotfc^after  «?. ; 
2l6georbnete(t)  m.,  Sanbbotc 
?M. ;  przez  -sjy  nikt  nie  tyje 
tülUft  bu,  ba^  e§  geünge,  fo 
jd^au  felbft  jum  Singe. 

Poselka,  =  Posylka. 

Posesor,  -a,  pl.  -owie,  sm. 
1)  SBefi^er  m.\  ti)  ©utSpäd^ter 
»?.,  ^aditer  m. 

Posesorka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
I)a3efi^etin/.;  2)p^terin/. 

Posesya,  -syi,  pl.  -sye, 
sf.  Sefi^  w.,  Sefi^tum  ».; 
?ßad)t  /.  trzymac  w  -syi  in 
«Pad)t  Ratten. 

Posesyonat,  -a,  pl.  -ci, 
sw.  (Srbgutbefi^ec  w. ;  Satt» 
junbienbefi^er  ot. 

Posgpiac,  piam,  -pialem, 
vn.  %mperf.\  Posgpiö,  -pie, 
-pilem,  tn.  perf.  büftet,  trübe 
roerben,  oerfinftern ;  trüben; 
trübfinnig  roerben. 

Posgpnosc,  -sei,  sing, 
taut.  sf.  5Ctübfinn  m.,  S)ü[ter- 
l^eit/.  finftereg,  büfteres  Sßefen. 

Posfpny.  adi.,  Posgpnie, 
adv.'t)ix\tex,  ftnfter;  trübsinnig. 

Posiaö,  -sieje,  -siaiem,  va. 
per/.;  Posiewad, -wam, -wa- 
lein,  va.  imperf.  fäen,  bejäen. 

Posiadacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Sefitjer  m. 

Posiadaczka,  -ki,  pl.  -ki, 
5/.  58eft^eiin  f. 

Posiadac,  -dam,  •dafem, 
va.  imperf. ;  Posi%s6,  -siade, 
-siadlem,  va.  per/,  befi^cn, 
mit  einer  (Sigenf^aft  begabt 
fein;  —  jakis  jezyk  einer 
©prad^e  niäd^tig  fein;  myäli, 
Äe  -siadi  wszystkie  rozumy 
er  tut,  alg  fiätte  er  alle  Sßeiäs 
I)eit  mit  Sbffetn  gefreffen; 
nie  —  sie  z  radosci  Dor 
greube  aufjer  fic^  fein,  fic^ 
nid&t  faffen  fönnen. 

Posiadauie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  Süeftljen  n. 


Posiadlos(5,  -sei,  pl.  -sei, 
sf.  SBefi^tum  ti.,  Sefi^ung  /. ; 
Slnrcefen  n.,  SRealität  /. 

Posi§,s6r  -siade,  -siadfem, 
va.  per  f.  1)  fiel^e:  Posiadac; 
2)  Sefi^  ergreifen,  in  Sefi^ 
nebmen. 

Posiec,  -ke,  -ezesz,  -klem, 
va.  perf.;  Posiekaö,  -kam, 
-kalem,  va.  imperf.  jerl^aden, 
frein  ^adten;  raunbbauen. 

Posiecz,  -y,  pl.  -e,  sf.; 
Posieka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
=  Tzei. 

Posiedzenie, -nia,2>?.  -nia, 
sn.  ©i^img  /. ;  zagaic  —  eine 
©i^ung  eröffnen. 

Posiedziec,  -dze,  -dzisz, 
-dziatem,  vn.  perf.  eine  S^lU 
lang  fi^en,  terraeilen. 

Posiew,  -n,  pl.  -y,  sm. 
©aat/..  atußfaat/.;  »efäen 
n. ;  ©aatjeit  /. 

Posiewacz,  -a,pl.  -e,  sm. 
©äer  m.,  ©ämann  m. 

Posiewka,  -ki,  2^1-  -ki,  sf. 
SrodÖDogel  m. 

Posiewny,  adi.  ©aat-, 
fäbar. 

Posikad,  -kam,  -kalem, 
va.  perf.  befpri^en. 

Posila6,  -iam,  -lalem,  va. 
imperf;  Posilic,  -le,  -lisz, 
-liiem,  va.  perf.  ftäricn,  er= 
quitfen,  beleben;  —  sie  vr. 
fid6  laben. 

Posilajacy,  adi.  labenb, 
ftätlfenb,  fräftigenb,  naf^tl^aft. 

Posilanie,  -nia,  sing.  tant. 
sn.  Saben  n.,  ©rquidfen  n. 

Posilek,  -ikii,  pl.  -Iki,  sm. 
1)  Sabung  /.,  ©tfrifc^ung  /., 
©tärfung  /. ;  SJal^rung  /. ;  po- 
trzebnje  -Iku  er  braucbt  Sa= 
bung ;  bez  -Iku  o[)ne  9Jai}rung, 
ol^ne  l'abfar;  2) -Iki  pl  ^m^-. 
truppen  pl.,  SSerftärfungen  pl.; 
^ilfggelber  pl,  ©ubfibien» 
gelber  pl 

Posilkowa6,  -kuje,  -w,-!- 
lem,  va.  imj)erf. ;  —  kogo 
jmnbm  ^'\\\t  Iciftcn,  jmnbn 
unterftü^en. 

Posilkowanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  ^ilfeleifturg  /. 

Posilkowy,  adi.  |)ilfö=; 
-wa  linia  ^Ufälinie/. ;  -we 
wojska  §ilf  ötruppen  jr;?.,  ^ilf§- 
Dölfer  pZ. ;slowo  -we  ^ilfj^eit» 
raort  n. 


Posilnos6,  -sei,  sing,  tant, 
sf  Jinfir^aftigfeit /. 

Posilny,  adi.  fraftgebenb, 
fräftigenb,  fräftig;  nal^ri)aft. 

Posinic,  -nie,  -nilem,  va., 
perf.  blau  färben;  btau  unb 
braun  fd^tagen. 

Posiniec,  -nieje,  -nialem, 
vn.  perf.  btau  raerben;  er= 
blaffen;  -niaty  mu  wargi,  rece 
bie  Sippen,  bie  §änbe  finb  i^m 
blau   angelaufen. 

Posiodlaö,  -Iam,  -lalem^ 
va.  perf.  aQe  fatteln. 

Posiwiec,  -wieje,  -wialem, 
vn.  perf.  grau  roerben,  er=> 
grauen. 

Poskakiwac,-kuje,-walem, 
vn.  imperf.;  Poskoczyc, -cze,. 
-czygz,  -ezylem,  rn.  perf.  auf» 
fpringen,  einen  ©prung  tun, 
fprtngen,  büpfen. 

Poskarzac,  -rzalem,  -r;^asz, 
-rzalem,  va.  imperf.,  Po- 
skarz;yc,  -ize,  -rzysz, 
-lÄylem,  va.  perf.  anflogen, 
Itagen,  fid)  befc^roeren;  —  sie 
tr.  fid)  beflagen. 

Posklepiac,  -piam,  -piasz, 
-piatem,  va.  imperf.,  Po- 
sklepic,  -pie,  -pisz,  -pilem, 
va.  perf.  überroölben. 

Poskladac,  -dam,  -dalem,^ 
va.  perf.  jufammenlegen,  ju= 
fammenfe^en,  jufammenftellen. 

Poskocz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
(Eresus)  ©attung  ber  Seiger» 
fpinncn. 

Poskoczny,  adi.;  Posko- 
cznie,  adv.  I)üpfenb,  fprin» 
gerb. 

Poskok, 
©prung  m.\ 
pjynie     ba§ 
ba{)tn. 

Poskoinli6,-le,  -li8z,-lilem^ 
vn.  perf.  eine  jeitlang  rcinfcin. 

Poskorupiec,  -pieje,  -pia- 
l'em,  vn.  perf.  eine  ©daie  be» 
fommen,t)ou  einer  ©d^ate  über»» 
jogen  roerben;  oetfd^orfen, Dcr» 
tjaric^cn. 

Poskramiacz,  -a,  pl.  -e, 
sm.;  Söänbiger  »?.,  3ä^mer  m.y 
Sejroinger  m.;  —  rozpedowy 
lonifd^or  ^^senbet  afä  3iep,uIator. 

Poskramiaö,  -miam,  -mia- 
tem,  va.  imperf;  Poskromiö, 
-mie,  -mil'em,  va.  perf.  bäU" 
bigen,  jäfjmen,   l^emmen,  hi" 


11,  pl  -i,  sm. 
,  -iem  strumien 
Söäc^lein    ppft 


Poskramianie 


73 


Posoka 


jroingen,  Bejä^men;  -krom  l 
twöj    gniew   iTiä|5tge    betnen 

Poskramianie,  -nia,  sn. 
aSejä^mung/.,  Sejroingung/., 
Sänbtguna  /. 

Poskrobac,  -bie,  -bisz,  -ba- 
lem,  va.  perf.  ein  roenig  \<i)a= 
bin,  be[(i)aben,  fragen,  ai=- 
fragen;  —  eie  vr.  n4  fro^f"- 

Poskrzypiec,  -pie,  -pilem, 
vn.  perf.  ein  raenig  fnarren. 

Poskuba6,  -bie,  -balem,  va. 
perf.  ein  roenig  rupfen. 

Poskwierczy  c,  -cze,  -czysz, 
-czyjem,  vn.  perf.  ein  roenig 
piepen,  jroitfc^ern,  roimmern. 

Poslabiec,  -bieje,  -biaJem, 
vn.  perf.',  Poslabn^c,  -ne, 
-njifem,  vn.  perf.  [d^rcad^,  un= 
rooW  roerben. 

Poslac,  -szle,  -slalem,  va. 
perf.\  Posylac,  -lam,  -talem, 
va.  imperf.  jc^ttfen,  fenben, 
l^infci^iöen,  l^infenben;  musze 

—  po  krawca  id^  mu^  um 
ben  ©d^netbet  fc^itfen;  czy  po- 
sylasz  dzis  kogo  do  miasta  ? 
fd^idft  bu  Tjeute  imnbm  in  bie 
©tabt?  posyla  sie  po  dok- 
tora  man  Bolt  einen  2lrjt. 

Poslac,  Poscielic,  -sciele, 
-scielisz,  -scieliiein,  va.  perf 
betten,  aufbetten,  Selten 
macfien,  ausbreiten  ;  jak  sobie 
poscielisz,  tak  sie  wyspisz 
roie  bu  bir  betteft,'  fo  rcirft 
bu  liegen;  roaä  bu  bir  ein« 
geBrotft,  mu^t  bu  ouslöffeln. 

Poslanie,  -nia,  pl.  -nia,  sn. 
Soger  n.,  bie  33etten  pl.\  — 
ze  S'fomy  ©troJ^lager  n. 

Poslaniec,  -nca,  pl.  -ace, 
sm.  aSote  w.,  2lbgefanbtf(t) 
»M.;  ©tabtlräger  m.,  Sienft« 
mann  m.,   Äommiffionär  ?«.; 

—  niebieski  ^limmelöbote. 
Poslanka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 

2l5flefanbte  f.,  Sotin  /. 

Poslannictwo,-wa,pZ.-wa, 
sn.  ©enbung  f.,  äBotfcöaft  /. 

Poslannik,  -a,  pl.  -ncy, 
sm.  =  Poslaniec  Stbgefanb» 
te(r)  m. 

Poslanczy,  adi.  Soten», 
2lbge[anbten=. 

Poslodzic,  -dze, -dzisz,-dzi- 
lem,  va.  perf.  netfüfeen. 

Posloneczny,  adi.  mit  ber 
©onne  ge^enb. 


Poslonek,  -nka,  pl.  -nki, 
sm.  ©onnenröäc^en  n.,  ®tb= 
epbeu  m. 

Posiowa,  -wej,  pl.  -we,  sf. 
©efonbtin  /.,  ©ema^lin  beS 
©efanbten. 

Poslowac,  -Juje,  -walem, 
vn.  perf.  Sote,  ©efanbter  m., 
2tbgeorbneter  in.,  Sßolfäoer» 
treter  m.  fein ;  -wal  do  sejmu 
er  roar  Sanbtagäabgeorbneter. 

Posluch,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  2lnl)ören  n.,  ®el^ör  n, ; 
dawac  —  ©eöör  geben,  fein 
D^r  Teilten ;  2)  (Serüdjt  n., 
§Örenfagen  «.;  doszedl  mnie 
—  c§  fam  mir  bag  ©etüc^t 
ju  D^ren. 

Posluchac,  -cham,  -chalem, 
va.  perf.  anhören,  gufjöcen; 
geöorc^en. 

Posluchalnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  Slubiensäimmtr  n. 

Posluchanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  2lnt)ören  m.,  ©e|ör  w.; 
Slubieng  /. ;  prosze  o  —  id) 
bitte  mid^  anjubören;  dad 
komu  ■ —  jmnbm  ©etjör  \i)tv.= 
!en;  jmnbm  Slubienj  ereilen. 

Posluga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
aSebienung  /.,  2)ienft  m., 
3)ienflleiftung/.;  oddac  komu 
ostatnia  -ge  jmnbm  ben  testen 
Sienft,  bie  le^te  @[;re  errceifen. 

Poslugacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Slufroärter  m.,  a3ebient((r)  m.; 
©tabtträger  m.,  ©ienftmann 
?».,  ^ommüfionär  «z.;  — 
tlumokowy  ©epödfäträger  m.\ 
^  tragarz. 

Poslngaczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  53ebtenerin/.,  Slufroärterin/. 

Poslugiwac,-guje,-wal'em, 
vn.  imperf.  Bebicnen,  äluf» 
roärterbienfle  leiften;  —  sie 
kim  ftcb  jmnbä  bebienen. 

Posluszenstwo,-wa,  sing, 
tant.  sn.  ®  ef)otf  am  m. ;  —  komu 
okazac  jmnbm  ©el^orfam  lei» 
ften ;  w  -wie  ntrzymac  im 
©efiorfam  erfjatten. 

Posluszny,  adi. ;  Poslu- 
sznie,  adv.  ge^orfam,  fotgfam ; 
-sznym  byc  ge^Otfam  fein; 
-sznym  byc  na  czyj  rozkaz 
jmnbg  aSefeöI  {volge  leiften. 

Posluzyc,  -ze,  -zysz,  -zy- 
lem,  vn.  perf.  eine  3eitftt"g 
bienen;  jak  mu  -zysz  ze  trzy 
lata  roenn  bu  \i)w\  brci  3i<^^re 


gebient  ^aft;  —  komn  jmnbm 
einen  35ienft  erroeifen,  Don 
3Iu|jen  fein ;  to  swiadectwo 
mo4e  ci  —  do  usprawiedliwie- 
nia  sie  biefeä  3«"S"i^  lann 
bir  3Ut  3f{ed^tfertigung  bienen ; 
jezeli  ml  zdrowie  -ij  roenn 
e§  meine  ©efunbl^ctt  erlaubt; 
tego  roku  nie  -iyly  mi  kapiele 
biefcä  '^a.\)x  Fiaben  mir  bie 
Säber  nic|t  gut  getan. 

Poslyszec,  -sze,  -szalera^ 
va.  perf.  f)ören,  uerneljmen,  er» 
fahren ;  -szalem  i  ja  o  tem  auc^ 
td^  ^abe  baüon  gel^ött;  cotylko 
-szy,  zaraz  roznosi  roaä  er  nur 
auffängt,  ba§  bringt  er  gleich 
unter  bie  Seute. 

Posmak,  -u,  pl.  -i,  sm. 
SSorgefc^macf  w.;  SJtad^ge« 
fd^marf  m. 

Posmakowac,  -kuje,  -wa- 
lem,  va.  unb  vn.  perf.  =  Po- 
kosztowac. 

Posmarowad,  -ruje,  -wa- 
lem,  ca.  perf.  befd^mieren,  bes 
ftretd^en,  befd)mu^en. 

Posmazyc,  -ie,  -zysz,  -zy- 
Jem,  va.perf.  badfen,  fd^moren. 

Posmolic,  -le,  -lisz,  -liiem, 
va.  perf.  bepi^en,  bcteeren, 
befdbmieren. 

Posmrodzic,  dze,  -dzisz, 
-dzitem,  va.  perf.  beftänfern, 
unflätig  mad)en. 

Posmukac,  -kam,  -kaiem^ 
va.  perf.\  Posmukiwad,  -ku- 
je, -walem,  va.  imperf.  fd^nat» 
jenb  anfrifdien,  bem  ^ferbe 
bie  Süget  geben. 

Posmycz,  -y,  pl.  -e,  sf. ; 
Posmyk,  -a,  pl.  -i,  sm.  ^in»- 
gleiten  ».,  ^erabgfeiten  n., 
fd&neüer  Sauf. 

Posn%c,  -sne,  -snalem,  vn. 
perf.  einfc^Tofen. 

Posnowaö,  -warn,  -wafem, 
va.  imperf. ;  Posnu<5,  -nuje, 
-nuiem,  ca.  perf.  umrotnben; 
auöfpinnen. 

Posoch,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©tab  m.,  ^tvitx  n.,  ©todE  m. 

Posoczyc,  -cze,  -czysz, 
-czyi'era,  va.  perf.  mit  Stut 
befubeln. 

Posoczysty,  adi.  »oH  93Iut=» 
eiter. 

Posoka,  -ki,  sing.  tavi.  sf. 
(giter  mit  Slut  »ermifcöt,  93lut  n. 
Sluteiter    m. ;    zamordowany 


Posolic 


74 


Postaw 


zbrodniarz  czarna  -ka  spluga- 
wii  ziemie  ber  ermoroete  3Ser= 
ftred^cr  befubelte  mit  feinem 
fd^roarjcn  Öhite  bie  ®cbe. 

Posolic,  -le,  -lisz,  -lilem, 
va.  perf.  fallen,  mit  ©alj  Be= 
ftteuen,  ein)a[jen. 

Posowa,  -wy,  ])l.  -wy,  sf. 
©tubenbede /.,  )öretterbetfe  /.; 
Srettetfufeöoben  m. 

Posowiec,  -wieje,  -wiaJeno, 
vn.  perf.  finfter,  ttü't>e  roerben ; 
trübfinnig  roerben. 

Pospacerowac,  -ruje,  -wa- 
iem,  vn.  per/,  ein  roenig  fpa= 
gieren. 

Pospac,  -pie,  -palem,  vn. 
perf.  ein  roentg  fc^tafen. 

Pospadac,  -dam,  -dalem, 
va.  perf.  nac^einanber  r;crab= 
fallen. 

Pospajac,  -jam,  -jalem,  va. 
perf.  jufammenfügen,  Der6in= 
ben. 

Pospiech,  -u,  pl.  -y,  sm. 
gilc  /.,  (Silfettigfeit  /.,  Über= 
eilung/. ;_w  -u  in  bec  @iie; 
z  -u  aii§  Übereilung. 

Pospieszac,  -szam,  -sza- 
■lem,  vn.  imperf.;  Pospie- 
szyc,  -sze,  -szysz,  -szylom, 
vn.  perf.  eilen,  fid^  beeilen ; 
-szam  uwiadomic  mego  brata 
\ä)  beeile  nüct)  meinen  Sruber 
3U  benad^rid^tigen. 

Pospieszny,  adi. ;  Po- 
spiesznie,  adv.  eilig,  eilfertig, 
fltnE;  —  poLMaof  ©ifjug  in. 

Pospiewac,  -wam,  -walem, 
va.  unD  vn.  perf.  eine  SCBeile 
fingen. 

Pospinaö,  -aam,  -natem, 
va.  perj.  jufammen^eften, 
«nabeln,  «taöpfen. 

Posplatac,  -tarn,  -talem, 
ica.  perf. ;  Posplatywa6, 
-tuje,  -rywaletn  va.  imperf. 
gufammcnflec^ten. 

Posplacac,  -cam,  -cafem, 
va.  perf.  alleä  abjaljlen. 

Pospolicie,  adv.  gcrcöf)n= 
lid^,  inggcmeiti,  gemeiniglich; 
jak  to  —  bywa  rcie  eä  %\\ 
gefd^elien  pflegt. 

Pospolicieö,  -cieje,  -cia- 
iem,  vn.  perf.  gemein,  ge« 
iDöf)nIic^  roerben. 

Pospolitak,  -n,  Id.  -cy, 
sm.  Sanbfturmmanii  ?«.,  -^eer^ 
iannift  m. 


Pospolitosc,  -sei,  pl.  -sei, 
sf.  2ltlgemeint)eit  /.,  @einein= 
fdE)aft  /. ;  2llltagöerfc^einung 
/. ;  to  —  'üa.%  ift  eiiuaä  ®e= 
roiJönlic^eä,  nic^tä  33efonbereö. 

Pospolitowac,  -tuje,  -wa- 
-lem,  va.  perf.  etroaö  gemein 
matten,  entoieiljen,  entf)eiligcn ; 

—  sie  vr.  fid)  gemein  machen; 

—  sie  z  kim  mit  jmnbm  oer* 
trauten  Umgang  pflegen. 

Pospolity,  adi.  gemein, 
gerobt)ntic^,  orbtnär;  —  czfo- 
wiek  ein  gemeiner  SJfenfd^  m.  \ 

—  przyslowie  ein  gemeine§ 
©pric^roort  w. ;  rzecz  —  ®e= 
meinroefen  n. ;  3tepu6lif  /. ; 
Rzecz  Pospolita  polska  bie 
9JepuBlif  ^olen. 

Pospolu,  adv.  jufammen, 
gemein)ct)aftltc^. 

Posporzyc,  -rze,  -rzysz, 
-rzylem,  vn.  perf.  gebei^en, 
guten  goi^tgang  l^aben;  -rzylo 
mu  eä  ift  ifim  rool)l  ergangen; 
-rzyiy  mit  dostatki  fein  30BoE)l= 
ftanb  gebie^. 

Pospolstwo,  -wa,  pl.  -w3, 
sn.  1)  baö  gemeine  ^oll  w., 
*^ö6el  m.\  2)  ©etneinfc^oft /. 

Posprawiac,  -wiam,  -wiasz, 
-wialern,  va.  perf.  alle  ab= 
fertigen,  abtun,  abfd^affen;  a.v.' 
fc^affen. 

Posprz^tac,  -tarn,  -talem, 
Posprzatnac,  -ne,  -nalem, 
va.  perf.  aufräumen;  a6= 
räumen. 

Pospuszczac,  -czam,  -cza- 
lem,  va.  perf.  t)erab=,  Ijerunter« 
laffen. 

Posrebrzad,  -rzam,  -rzalem, 
va.  imperf. ;  Posrebrzyö, 
-rze,  -rzylem,  va.  perf.  üec= 
fitbern. 

Posrebrzanie,  Posrebrze- 
nie,  -nia,  pl.  -nia,  sn.  35er= 
filberung  /. 

Posromid,  -mie,  -misz, 
-milem,  va.  perf.\  Posro- 
mocic,  -ce,  -citem,  va. 
perf.  befc^ömen,  peruncl^ren, 
©i^mac^,  ©d^aube,  ©c^impf 
antun;  —  sie  vr.  fic^  ent= 
el;rcn,  feine  ©Ijre  befleden. 

Posronic,  -nie,  -nisz, 
-nil-m,  va.  perf.  bereifen. 

Possac,  -sse,  -ssesz,  -ssa- 
lem,  va.  unb  vn.  perf.  eine 
SBeile  faugen. 


Post,  -u,  pl.  -y,  sm.  Jßften 
n.,  g-aften^eit  f.;  jese  z  -em 
gaftenfpeifen  effen;  dzis  — 
l^eute  ift  g^afttag;  —  zacho- 
wac  gaften  beobad^ten ;  wielki 
—  bie  groJ5en  gaften. 

Postac,  -ci,  pl.  -cie,  sf. 
©eftalt  /.,  gorm  /.;  ®r= 
fc^einung  /. ;  —  zewnetrzna 
äußere  (Sieftalt;  —  piekna 
i  powaina  f^öne  unb  roiirbe= 
tolle  ©eflalt;  zmienic  —  eine 
anbere  ©eftalt  annel)men ; 
pokazal  sie  w  swojej  praw- 
dziwej  —  er  jetgte  fitf)  in 
feiner  roaf)ren  (i^iieftalt;  ko- 
munia  w  obu  postaciacb  baä 
Slbenbma^l  in  beiberlei  ©e» 
ftalt. 

Postac,  -stoje,  -stoisz,  -sta- 
lem,  vn.  perf.  1)  eine  äßeile 
fte[)en  bleiben;  -stoisz  tu  pare 
godziu  bu  roirft  ^ier  ein  paar 
©tunben  ftel)eu  muffen;  '2) 
betreten;  nie  -niesz  wiecej 
u  mnie  bu  follft  meine  ©d^roeEe 
nid^t  roieber  betreten;  w  tem 
miejscu  uigdy  ludzka  noga 
nie  -la  ber  Drt  ift  nie  pon 
einem  menfcf)lict)en  gu^e  6e= 
treten  roorben. 

Postanawiac,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imperf;  Postano- 
wic,  -wie,  -wisz,  -wilem,  va. 
perf.  oerorbnen,  befc^liefeen, 
X)tn  aSefd^tuf!,  SSorfa^,  faffen, 
befttmmen,  feflfe^en;  -wilem 
natychmiast  wyjecbac  id^ 
fafete  ben  (Sntfc^lu^,  gleid^  ab=» 
gureifen. 

Postanowienie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  iöefd)lu6  m.,  ©nt" 
fd)luf(  m.,  SSorfa^  m. ;  SSer» 
orbnung  /. 

Postarac  sig,  -ram,  -ralem, 
vr.  perf.  Sorforge  tragen,  fic^ 
beftreben;  —  o  co  etroaä  be= 
forgen,  für  etroaö  forgen ;  -ram 
sie  o  to,  by  ci  na  niczem  nie 
zbywaJo  ic^  rciH  bafür  forgen, 
bafe  eg  btr  an  nid^tä  fehlen 
foU. 

Postarzed  sig,  -rzej§, 
-rzilem,  vr.  ^Jer/'.,  altem,  alt 
roerben. 

Postaw,  -u,  2Ü.  -y,  sm. 
1)  33allen  m. ;  —  sukna 
S^uc^baHen;  —  plotna  Sein» 
roanbbaHen;  2)  2lufjug  m., 
bei  ben  2Bebern,    g-aben  m.; 


Postawa 


75 


Postrzygacz 


-u  wiele,  watku  malo  Diel 
©efd^ret  unb  roentg  2BoIIe. 

Postawa,  -wy,  pl.  --wy,  sf. 
1)  ©eftalt  /.,  gigur  /.,  ^aitle 
f.;  2)  (Stellung/.,  «ßofitur /. 
w  jakiej  -wie  mam  cie  foto- 
grafowac  in  raaä  füc  einer 
©teßung  foH  id^  bic^  pf)oto= 
grap^ieren;  3)  -wy  pl.  do 
walcow  SBatgenftänber  pl. 
SOBaljmgeftelf  n. 

Postawic,  -wie,  -wisz, 
-wilem,  va.  perf.  MnfteHen, 
l^inje^en;  aufftetten,  fe^en;  po- 
staw  to  na  stole  fteHe  eä  auf 
bcn  2!i[ci^;  -wil:'m  korone  na 
loterye  ic^  fe^te  eine  Ärone 
in  bte  Sotterte;  —  kogo  na 
nogi  imnbm  auf  bie  Seine 
'Reifen;  —  na  swojem  feinen 
Söißcn  burd^fe^en;  —  sie  vr. 
ftc^  enpetfen;  —  sie  komu 
Stellung  jmnbm  gegenüber 
nefimen. 

Postawienie, -nia,25?.  -nia, 
sn.  ^infteüen  n.,  §tnie|en  n. 

Postawuik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©:^n)ieIenboIbe/.*,  —  weszko- 
waty  ^molespermura  cicuta- 
riura). 

Postawny,  adi.  Posta- 
-wnie,afZt:.  1)  anfe^ntic^,  präc^« 
tic»;  2)  affeftiert. 

Post^pic,  -pie,  -pisz,  -pilem, 
va.  unb  vn.  perf.\  Postgpo- 
■wac,  -puje,  -pywalem,  va. 
unb  vn.  imperf.  fc^reiten,  fort» 
fc^reiten;  einen  Schritt  tun; 
fic^  aufführen,  fic^  betragen; 
juz  za  daleko  -pil'  zeby  sie 
mogl  cofnac  er  ift  fc^on  ju 
tüeit  gegangen  um  jurüd  ju 
lönnen;  -pujac  krok  za  kro- 
kiem  dojdziesz  do  celu  [ang= 
jam  fortf^reitenb  roirft  bu  ang 
3ie[  gelangen;  nie  wiem  jak 
—  w  tym  wypadka  id^  ireife 
nid^t  wie  ic^  mid^  in  biefim 
gatle  benel^men  foH;  2)  — 
sobie  fic^  benehmen;  z!e  sobie 
-pües  bu  f)ai"t  bic^  fc^Iec^t 
benommen. 

Posterunek,  -nku,  pl.  -nki, 
sm.  Soften  w.;  —  tele- 
grafiezny  Selegrapljenamt' 
©tation  /. ;  zandarmeryi  ®en= 
barmeriepoften;  na  -runku 
«uf  «ßoften. 

Postgkaö,  -kam,  -kal'em, 
«n.^jer/. ;  Postfkiwac,  -kuje, 


-waJöm,    vn.     imperf.     eine 
Zeitlang  äcf)jen. 

Postgp,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
^yortfc^rttt  »?.;  ^^ortgang  tm.; 
znaczae  zrobiies  w  jezyku 
francuskim  -y  bu  l^aft  grofee 
gortfd^ritte  im  g'ranjöfifc^en 
gemad^t;  z  -pem  czasu  mit 
bem  j^octgange  ber  3^'*; 
wstrzymac  —  dzie}a  ben 
Fortgang  beä  SCBerleä  auf» 
l&a(ten;^rogreffion/.,  fort« 
fc^reitenbe  ^a^ltnxtx^t. 

Postgpek,  -pku,  pl.  -pki, 
sm.  ßanDlung  /.,  Xai  f., 
2luffü§rung  /.,  ^Betragen  n.; 
I  ten  —  wcale  nie  chwalebny 
biefe  %at,  ift  nid^tö  roeniger 
a[ä  löbfid^;  sadz  mnie  po 
-pkach  nie  po  slowach  rillte 
mt^  nad^  meinen  öanblungen 
nic^tnad^  meinen 2Borten;jego 
-pki  nie  podobaja  mi  sie  feine 
§anbtungärueife  gefäEt  mir 
nicbt. 

Postgpowanie,    -nia,    pl. 

-nia,   sn.    1)   öanbrungäroeife 

/.,  äene|^men  ».,  betragen  n.; 

I  2j  ©d^reiten  n.  gortfc^reiten  n. 

I      Postgpowiec,     -wca,     pl. 

j  -wcy,  sm.  5-ortf^ritt(i(^e(r)  m., 

gortfc^cittler  m.,  j^ortfcftrittä= 

I  mann       m.,        gortfct)ritt§= 

freunb  m. 

[      Postgpowy,      adi.      fort= 
fc^rttttic^,  fortfc^reitenb. 
!      Postnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
ijafterin  /. 

Postnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
j^^after  m. 

Postny,  adi.  g^aften»,  ^aft» ; 
-na  potrawa  g^aftenfpeife  /.; 
—  dzien  {5*fttag  in. 

Postoly,  -fow,  pl.  sn.  33aft= 
fc^ul^e  pl. 

Postoj,  -u,  pl.  -e,  -j6w,  sm. 
©tanbquartier  n. ;  Slufentl^att 
m.,  gugäaufent^alt  m. 

Postponowac,  -nuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  ^intanfeien. 

Postrach,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©c^recf  m. ;  dla  -u  um  f5"td^t 
einzujagen,  ^um  ©c^redEen; 
wystrzelic  ua  —  einen 
@d)recE|c§u6  tun;  siac  — 
©d^tecfen  nerbreiten. 

Postradac,  -dam,  -dalem, 
va.  perf.  oertieren,  einbüfien, 
um  etroaS  fommen;  —  przy- 
jaciela  einen greunb  oerlieren; 


w3zyätko  -lern  id|  l^abe  attei 
eingebüßt. 

Postraszyö,  -sze,  -szysz, 
-szyiem,  va.  perf.  eine  '^t\i' 
lang  fc^reden. 

Postracac,  -cam,  -catem, 
va.  per/r [jerunterroerfen,  fiers 
unterfd^meif;en,  l^erunter= 

ftür^en. 

Postroic,  -je,  -isz,  -ilem, 
va.  perf.  aufpu^en,  anfleiben. 

Poströnek,  -nka,  pl.  -nki, 
sm.  ©tcitf  TW.,  ©trang  m. 

Postronny,  adi.  Postron- 
nie,  adv.  1)  Seiten»,  kleben», 
©renjs,  angrenjenb,  benad^= 
bart;  -a  droga  ©eitenroeg  m.\ 
-nni  nieprzyj  aciele  bie  benac^s 
barten  geinbe;  2)  auglänbifc^, 
fremb. 

Postrugac,  -gam,  -galem, 
va.  perf.  fc^ni^en,  fetalen. 

Postrzal,    -u,   pl.  -y,    sm. 

1)  ©d^ufe  w.,  ©treiffd^u^  m,.; 

2)  ^ejenfc^ufe  m. 
Postrzalowy,  ac?i.  ©d^u^«; 

-wa  rana  ©cf)Ufirounbe  /. 

Postrzedz,  Postrzegad, 
-gam,  -gatem,  va.  perf.  ge= 
roafir  »erben,  gewähren,  be=» 
merfen,  beobachten. 

Postrzelic,-Ie,-lisz,  -litem, 
t;a.j)er/.an)d^te^en,bur^  einen 
©d)u^  oerrounben. 

Postrzelony,  adi.  ange» 
fd^offen;  toQ^,  befeffen;  leci  jak 
—  er  rennt;  roie  cerrürft. 

Postrzemienny,  adi.  — 
pies  ber  ein  ben  ©teigbügel 
Deä^ögerä  ängebunbene^agb* 
l^unb. 

Postrzezenie,-aia,23?. -nia, 
sn.  =  Spostrzezenie. 

Postrzgp,  -u,  pl.  -y,  sm. 
(elaeocarpun)  ©aniterbaum  m. 

Postrzydz,  -.strzyge,-strzy- 
iesz,  -strzygiem,  va.  perf.:, 
Postrzygac,  -gam,  -gatem,  va. 
imperf.  feieren,  abfeieren  ;  jer» 
fc^neiben;  -iono  jui  owce  man 
^at  bie  ©d^afe  id&on  gefc^oren. 

Postrzygacki,  adi.  3;uc^= 
fd^erer»;  -kie  rzemiosio  %\xij= 
fc^ererljanbroerl  n. ;  -kie  noiyce 
Siuc^l^ere  /. 

Postrzygactwo,  -wa,  sn. 
2;uc^fc6ererei  /. 

Postrzygacz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  Suc^fc^erer  m.,  ©c^of» 
feieret  m.,  äÖoKfc^erer  m. 


Postrzygalnia 


76 


Poszcziic 


Postrzygalnia,      -ni,    pl. 

-nie,  sf.  3;u^fc^erern)et!ftatt  f. 

Postrzyzyny,  -zyn,  pl.  \) 

^aaröeic^neiöunc? /.;  2)  aBoU= 

jc^ur  /.,  ©(^affc^ur  /. 

Postudzic,  -elze,  -dzisz, 
-dziiem,  va.  yerf.  aUeä  ab= 
lüften. 

Postukac,  -kam,  -kalem, 
va.perf.  eineßeitlang  fropfen. 
.  Postulac,  -lam,  -lafem,  va. 
perf.  jufamtnenbrücEen ;  äujanx' 
tnenlegen;  aneinanber  fcf)mie= 
gen. 

Postulat,  -a,  pl.  -j,  sm. 
^Pofiulat  n. ;  =  zadanie. 

Postument,  -u,  pl.  -j,  sm. 
^oftament  «.,  gu^geftelt  «., 
33afi§  /■ ;  =  podstawa. 

Postura,  -ry,  pl.  -ry,  sf.; 
Pozytura,  -ry,  ?jZ.  -ly,  sf. 
^ofttur  f.,  Haltung/.;  =  po- 
stawa. 

Postwarzac,  -rzam,  -rza- 
Jem,  va.  per/,  nacfieinanber 
fd^affen,  fd^Öpfen,  befd)affe«. 

Postykac,  -kam,  -katem, 
va.  perf.  sufammenfto^en,  an= 
einanberftopen. 

Postyla,  -li,  pl.  -le,  sf.  ^o= 
ftille  /■.,  örBauungsBiid)  n. 

Postylarz,  -a,  pl.  -e,  sm. ; 
Postylista,  -sty,  pl.  -sei,  sm. 
^oftillenfc^reiber  m ,  ^oftiüen« 
gelehrter  m.,  ^o[ttUenpreoi= 
ger  m. 

Posucha,  Posusza,  -szy, 
pl.  -sze,  sf.  Surre  /.,  Xvodin-- 
^ctt/. 

Posuc,  -suje,  -SHJesz,  -su- 
iem,  va.  perf.  auf  [treuen,  auf= 
loerfen. 

Posut,  -u,  pl.  -y,  -6w,  sm. 
großer  Schlaget  m.,  2;reibfau= 
ftel  /. 

Posun^ö,  -ne,  -niesz,  -na- 
iem,  va.  unb  vn.  perf.;  Po- 
snwac,  -warn,  -waJem,  va. 
unb  vn.  imperf.  1)  rlicfen, 
oorraärtsrüct'en,  t)orrcäct§= 
fd)ieben;  —  wskazowki  na 
zegarku  bte  ^t\%it  an  ber 
U^t  rürfen;  -sim  do  mnie  ta- 
lerz  fc^iebe  mir  ben  2;cIIer  ju; 
2)  treiben;  —  za  daleko  ju 
weit  treiben,  gefjen;  za  daleko 
-wasz  twöj  gniew  bu  treibft 
beinen  Qoxn  ,^u  roeit ;  proiSby 
8woje  -nal  &i,  do  upodlenia 
in  leinen  ijitten  oerflieg  er  ftc§ 


h'x^  3»ir  Srniebrigung;  —  sie 
vr.  l^eraufrücfen ;  —  sie  do 
czego  bi§  eä  ju  etrca§  fomnien 
laffen,  fidj  ju  etir.  ^inrei^en 
tafffn. 

Posuwanie,  -nia,  sn.  5HÜI- 
fen  «,.  SJorrüdfen  n.,  33or= 
rüdfung  /'. 

Posuwisty,  ndi.  fd^teifenb, 
ftfliebbar,  ^ingleitenb;  krok  — 
ein  raf^er,  guter,  [tarier 
©(^ritt;  i§c  -stym  krokiem 
[tatfen  ©(^ritt  gelten;  —  ta- 
niec  ein  Iang[amer,  rDett[d§rit= 
tiger  San;,  ©(eittanj  m. 

Poswar,  -11,  pl.  -y,  sm.\ 
Poswarek,  -rku,  pl.  -rki,  sm. 
Poswarka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Sßortroed^fel  w.,  3QBort[treit  m., 
©ejänf  n.;  -ki  szukad  §än= 
bei  [ud^cn. 

Poswarzyc,  -rze,  -rzysz, 
-rzylem,  va.  perf.  aufeinanber 
fielen,  jerjanfen,  uer^e^en;  — 
sie  in  ©trcit  geraten,  [i(^ 
übern)er[cn. 

Poswatac,  -tarn,  -tafem, 
va.  perf.  ein  $aar  ju[ammen= 
bringen;  —  sie  vr.  fid^  r)er= 
[c^roägern. 

Poswawolic,  -le,  -lisz,  -H- 
lem,  vn.  perf.  ein  rcenig  Iu[tig 
[ein,  muiroiHig  E)eruni[pringen, 
[duofem. 

Posworowac,  Posforo- 
wac,  -riije,  -watem,  va.  perf. 
3uyammcnfoppeIn. 

Posylac,  [ie^e :  PosI'hc. 

Posylka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©enbung/.;  §erumi(l^idfen  w., 
©d^idfen  n.\  cljlopak  do  •■tek 
Saufbur[ct)e  m. 

Posypac,  -pie,  -palem,  va. 
perf. ;  Posypy  waö,  -puje, 
-walem,  va.  imperf.  be[treuen, 
befd^ütten. 

Posypanie,  Posypywa- 
nie,  -nia,  pl.  -nia,  sn.  33e« 
[treuen  m.,  a3e[d&ütten  n.,  Sc= 
[treuung  /. 

Posypek,  -pka,  pl.  -pki, 
sm.  Jrauben«,  2ou[enbforn  n. 

Posypka,  -pki,  pl.  -pki,  sf. 
S3oaeIne|  m.,  2odf[peiie  /. 

Poszaleö,  -leje,  -laiem,  vn. 
perf.  toben,  [df)roärnien,  uer^ 
rücft,  toll  roerben. 

Poszanowa6,  -nuje,  -wa- 
•Jem,  va.  perf.  1)  ad^ten,  l[)od^« 
ad^ten,  oeretiren;  2)  [d^onen. 


Poszanowanie,    -nia,    sn, 

1)  ^oc^oc^tung  /.,  33erc^rung 
/.,  Std^tung  /. ;  -nia  godny 
oc^tungSrocrt;  —  naleine  wie- 
kowi  podesztemu  bie  Sichtung 
roie    [ic    bem   Sitter   gebührt; 

2)  ©dE)onung  /.;  miec  suknie 
w  -niu  bie  Kleiber  [c^onen. 

Poszanowany,  adi.  ge= 
ad)tet;  ge[dE)ont. 

Poszargac,  -gam,  -gatem,. 
va.  perf.  fotig,  [d^mu^ig  ma» 
d)en,  be[d)[uttipern. 

Poszarpac,  -pie,  -piesz,-pa- 
lem,  va.  perf.  jer[e^en,  jer» 
reiben. 

Poszastac,  -tarn,  -talem^ 
va.  perf.  jerjpalten,  jerl^auen, 
^ler^ad'en;  uerfd^roenben;  —  sie 
vr.  [ic^  l^eiumtummeln. 

Poszczac,  -czam,  -czalem,. 
va.  perf.  bepi[[en. 

Poszczebiotac,  -tarn,  -ta- 
■Jem,  va.  perf.  eine  ß^'tff'nS 
jn3it[(^ern,  plappern,  girren. 

Poszczegolny,  adi. ;  Po- 
szczegolnie,  adv.  einjeln,  int 
ein^t'Inen. 

Poszczekac,  -kam, -kalem, 
vn.  perf. ;  Poszczekiwac, 
-kuje.  -w^Iem,  vn.  imperf^ 
eine  SBeile  bellen,  f)ie  unb  ba 
bellen. 

Poszczenie,  -nia,  pl.  -nia,^ 
sn.  5-a[ten  n. 

Poszczepac,  -pam,  -palem,. 
va.  perf.  [palten,  jer[poltcn. 

Poszczepiac,  -piam,  pia- 
iem,  va.  perf.  ju[ammenl^e[ten. 

Poszczepic,  -pie,  -pisz,  -pi- 
lem,  va.  perf.  1)  pfCanjen, 
[el,!cn;  2)  imp[en. 

Posz:czerbic,  -bie,  -bisz, 
-bifem,  va.  perf.  [c^arttg  ma- 
chen. 

Poszcz§dzic,  -dze,  -dzisz^ 
-dzifetr,  va.  perf.  [d^onen. 

Poszczgscic,  -cze,  -szcisz, 
-szcilem,  va.  perf.  beglüdfen; 
—  komu  CO  imnbm  ©lüdE  unb 
©egen  ju  etin.  geben,  etro.  ge» 
beir}en  niadE)en;  niech  Fan  B6g 
-sei  ber  |)immel  gebe  [einen 
©egen;  jtzeli  mi  sie  -sei  w 
maizenstwie  roenn  meine  (S^e 
glüdüdö  i[t. 

Poszcziic,  -cznje,  -czulem, 
va.  iw2)erf. ;  Poszcznwac, 
-warn,  -walem,  va.  imperf. 
au[F;e^en,  fje^en ;  —  kogo  psa- 


Poszczuplac 


77 


Posledziö 


mi    bie    §unbe    auf   jmnbn 

Poszczuplac,  -lam,  -lasz, 
-lateoQ,  va.  imperf.;  Poszczu- 
plic,  -ple,  -plisz,  -lilem,  va. 
2)crf.  fc^mätern,  fleiner,  jc^tBö» 
c^ec  machen,  fd)roäc^en. 

Poszczupleö,  -leje,  -lalem, 
«)w.  per/,  magerer  roerben,  ab= 
mauern. 

Poszczypac,  -pie,  -piesz, 
-pafem,  va.  per/,  fneifen,  ab= 
jroidEen,  sroidfen;  abpflücfen. 

Poszept,  -u,  2^^-  "7)  *'"• 
j^tüftern  n.,  Sinflüfterung  /., 
©eflüftec  n. 

Poszeptac,  -tarn,  -tatem, 
va.  unb  vn.  ]}trf. ;  Poszepty- 
wac,  -tuje,  -waleni,  va.  unb 
vn.  imperf.  I^albtaut  fpred^en, 
ftüftt-rn,  juflüftern,  inä  D^c 
jagen. 

Poszew,  -wy,  pZ.  -wy,  sf.\ 
Poszewka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
3iec^e  /.,  Überzug  m.,  ^oIfter= 
iibcrjug  m. 

Poszewy,  adi.  fcumm,  ge= 
neigt,  gefrümmt. 

Poszkapic  si§,  -pie, -pitem, 
vr.  perf.  ftolpern,  ftraud^etn; 
fic^  oergaüopteren,  einen  Sod 
fc^tefeen,  ein  Sßerfel^en  mad^en. 

Poszkaradzic,  -dze,  -dzi- 
tem,  va.  perf.  oerunftalten, 
pfeltd)  macf)en. 

Poszkodzic,  =  Uszkodzic. 

Poszlak,  -u,  pl.  -i,  sm.\ 
Poszlaka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©pur  /. ;  SSerbac^t  m.,  SSer= 
baditägrunb  m. 

Poszostny,  adi.'.,  Poszo- 
stno,  adv.  fec^äfad^,  fec^ä« 
jpännig. 

Poszpeciö,  -ce,  -cisz,  -ci- 
Jem,  va.  perf.  i)erun[talten, 
pfeiic^  matten. 

Poszpetniec,  -nieje,  -nia- 
lem,  tn.  perf.  ^ä|Iirf)  nierben. 

Poszpekowac,  -kuje,  -wa- 
}em,  va.  perf.  alleä  fpiden. 

Poszrotowac,  -tuje,  -wa- 
Jem,  va.  perf.  jerftütfeln. 

Posztnkowac,  -kuje,  -ka- 
jesz,  -kiwaiem,  va.  perf.  JU» 
jammenftüdeln. 

Poszturchac,  -cham,  -cha- 
Jem,  va.  perf. ;  Poszturchnac, 
-ebne,  -chnaiera,  va.  perf.\ 
PoszturcMwaß,  -chuje,  -wa- 
Jem,  va.  imperf.  einige  ©tö^e 


geben,  in  bie  ©eite  ftofien,  mit 
bem  (Sllenbogen  ftoften ;  fc^ledjt 
befianbetu. 

Poszukac,  -kam,  -kaJem, 
va.  perf.  fud^en,  auffud^en; 
-kaj  mi  chustki  fud^e  mir  ba§ 
Safc^entud^. 

Poszukiwacz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  Sucher  m.,  gorfd^er  m., 
3inrf)forfc^er  m. 

Poszukiwac,  -kuje,  -walem, 
va.  imperf.  fud^en,  nad^for» 
fd^en;  — czego  etroaS  fu^en; 

—  kogo  imnbm  nad^forfc^en; 

—  swego  prawa  fein  Siedet 
»erfolgen;  —  szkody  auf 
©c^abenerfa^  belangen;  na 
tobie  tego  —  bede  bic^  merbe 
id;  pr  )ycrantiDortung  jit^en. 

Poszukiwanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  Unterfuc^ung/.,  91ac^= 
forfd^ung  /". ;  —  gornicze  33ec» 
fudiäarbeiten  pl.  ©d^ürfen  n. 

Poszumiec,  -mie,  -misz, 
-mialem,  vn.  perf.  raufd)en, 
lärmen ;  fc^roärmen,  luftig 
leben. 

Poszwa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
Überzug  m.,  SSettuberjug  m. ; 
=  Poszewka. 

Poszwank,  -u,  pl.  -i,  sm. 
©c^roanfen  n.,  ©traud)etn  «., 
SSerle^ung  /. 

Poszybowac,  -buje,  -wa- 
lem,  vn.  perf.  (öa^in)fd^ieben. 

Poszycie,  -cia,  pl.  -cia,  sn. 
©trot)bac^  «.,  ^io^rbad^  n. ; 
Boze  —  ©d)opf  m. 

Poszy6,  -szyje,  -szyjesz, 
-szytem,  va.  perf.  \  Poszy  wac, 
-wam,  -walem,  va.  imperf. 
1)  fertig  nä^en,  mit  etroaä  über» 
jiei)en;'2)  ein  ©tro^ac^  legen, 
beden. 

Poszyjek,  -jka,  pl.  -jki, 
sm.  ©c^lag  m.  auf  ben  ^alä. 

Poszyjkowac,  -kuje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  imnbn  in  ben 
3(Jadfen  fdöta^en. 

Poszykowac,  -kuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  in  ^t\\)  unb 
©lieb  aufftellen,  anorbnen. 

Poszjrplac,  -lam,  -laJem, 
vn.  perf.  mit  3^"^^^^"  ^i^ 
3eit  »erlieren. 

Poszyt,  -u,  pl.  -y,  sm. 
§eft  n.,  Lieferung  /. ;  -tami 
lieftroeifc. 

Poszytowy,  adi.  in  heften. 

Poscian,   -u,    pl.    -y,    stn. 


Sic^tfd^atten  m.  einei  ®egen= 
ftanbeä. 

Posci%ga6,  -gam,  -galam, 
va.perf.  t)erab-,  J^erunterjielien, 
jufammensie^en. 

Poscialka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©treu  /. 

Poscic,  -szcze,  -scisz,  -Sei- 
lern, vn.  perf.  faften. 

Posciel,  -i,  pl.  -e,  sf; 
Poscialka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Setten  pl.  Settjeug  n.;  zie- 
mia  byta  mu  -a,  niebo  przy- 
kryciem  bie  Srbe  mar  fein 
Seit,  ber  ßimmel  feine  ®edEe. 

Poscielic,  -ciele,  -lilem, 
va.  perf.  betten,  bas  S3ett  ma= 
c^en. 

Poscierac,  -ram,  -ralem, 
va.  perf.  abreiben,  abraifc^cn. 

Posciez,  -y,  j)l.  -e,  sf. 
aiüee  /.,  g^u^teig  m. 

Poscig,  -u,  pl.  •!,  sm. 
3lac^)eljen  n.,  3la(i)iag^en  n., 
SBerfolgung /.,  ©inl)olung /. ; 
=  pogon, 

Poscigac,  -gam,  -galem, 
va.  imperf.  nad^fe^en,  nad^= 
jagen,  uerfolgen. 

Poscign^c,  -ne,  -niesz, 
-natem,  va.  perf.  ereilen,  ein» 
Idolen. 

Poscinac,  -nam,  -nalem, 
va.  jHrf.  abbauen,  !öpfen. 

Poslad,  -u,  pl.  -y,  sm. 
^aff  m.;  2Iftcrforn  n.,  Slug« 
rourf  uon  ©etreibe ;  2luef  c^u&  w. 

Posladek,  -dka  ober  -dku, 
pl.  -dki,  sm.  1)  ^interleule  /., 
Öinterüiertel  n.;  —  cieleciny 
^alb§!eule/.,  5?alb5fd^Iegel  w,, 
2)  Wintere  n. 

Posladkowy,  adi.  1)  §in» 
ter=;  2)  ^=  posledni. 

Posladowa<5,  Poslakowac, 
-kuje.  -walem,  va.  perf.  ent= 
bedten,  auffpüren,  auf  bie 
©pur  !ommen. 

Puslak,  Poslaka,  fteE)e : 
Po'izlak,  Poszlaka. 

Posledni,  adi.  Poslednio, 
adv.  1)  §inter=*,  -nie  kota 
^interräbcr;  2)  fc^led^ter,  roe- 
niger  gut,  geringer;  -nia  maka 
Slftermel^l  n. ;  -nie  wino  ber 
fd^ted^tere  SBein. 

Posledziö,  -dze,  -dzisz, 
-dzilem,  va.perf.  nadfifpüren; 
l^inter  etro.  fommen,  nad^fom= 
mcn. 


Poslepiö 


78 


Potajenmy 


Poslepid,  -pie,  -pisz, -piiem, 
va.  perf.  blenben. 

Poslepn%6,  -ne,  -niesz, 
-nalem,  vn.  -perf.  etblinben, 
fiUnb  rcerben. 

Poslinic,  -nie,  -nisz,  -niJem, 
va.  perf.  mit  ©peic^el  fie» 
ne^en. 

Poslizn^c  si§,  -ne,  -niesz, 
-nalem,  vr.  perf.  auägleiteti, 
ausglitfd&en,  einew  gel^ltritt 
tun,  Derftüfsen. 

Posln^c,  -ne,  -niesz,  vn. 
perf.  erblinben,  bltnb  roerben. 

Poslubiac,  -biam,  -biatem, 
va.  imperf.\  Poslubic,  -bie, 
-bisz,  -biiem,  va.  perf.  f)ei» 
taten;  —  komu  co  jmncm  et= 
tDa§  geloben,  Der[prec^en,  ange» 
loben. 

Poslubiny,  -bin,  plur. 
tant.  Trauung  /. 

Poslubnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©tbifc^  m. 

Poslubny,  adi.  ber  S^rau» 
ung,  ber  itod^geit  folgenb; 
podröz  -na  |)oct)jeitäret[e  /. 

Posmiac  sig,  -mieje,  -mie- 
jesz,  -mialero,  vr.  perf.  eine 
3etttang  tad^en. 

Posmiech,  -u,  pl.  -y,  sm. 
2luslad;en  n.,  ©eläc^ter  n. 

Posmiertny,  adi.  x\aä) 
bem  Sobe  [id)  julragenb,  auä 
bem  Stac^Iaffc,  poftj^um ;  dziela 
-ne  tego  autora  ber  jjad^lafe 
biefeä  @rf)rif tfteUerä ;  dzielo  -ne 
ein  nad^geiaffeneä  SBer!. 

Posmierzy«5,  -rze,  -rzysz, 
-rzylera,  va.  perf  befänftigen. 

Posmiewac, -warn,  -walem, 
va.  imperf.  lächeln,  guläd^eln; 
auSIadtien,  nerfpotten. 

Posmiewisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  ©eläc^ter  «.,  ©pott  w., 
(Sefpött  «.,  SSerfpottung  /.; 
Bluijc  za  —  jum  ®efpött 
btenen;  wydac  siebie  na  — 
fic^  jur  3iciit^"^e  i»«^  aÜge» 
meinen  Spotteä  mad^en. 

Posniadaö,  -dam,  -daiem, 
vn.  unb  va.  perf.  frü^ftüdfcn. 

Posniedzieö,  -dzieje,  -dzia- 
}em,  vn.  perf.  oon  SKoft  an= 
laufen. 

Posniezyd,  -ze,  -Äysz, 
-iyiem,  va.  perf.  befd^neien, 
mit  ©d&nee  beftreuen. 

Pospiech,  Pospieszaö, 
jiet|e :  Pospiecb,  Pospieszac. 


Posredni,  adi.  Posrednio, 
adv.  mittelbar;  -nia przyczyna 
mittelbare  Urjad^e. 

Posrednictwo,  -wa,  pl. 
-wa,  sn.  ^Vermittlung /.;  za 
jego  -wem  burc^  feine  23er= 
I  mittiung. 

Posredniczenie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  =  Posrednictwo. 

Posredniczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  SVermittlerin  /. 

Posredniczy,  adi.  Posre- 
dniczo,  adv.  tiermittelnb. 

Posredniczyc,  -cze,  -czysz, 
-czylem,  va.  unb  vn.  perf. 
Bermitteln,  untetf;anbeln. 

Posrednik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 

1)  3Sermiltter  »t.;  uzyc  kogos 
za  -a  jjmnbn  alä  Sjermittler  ge= 
brauct)en*,  ou  byi  -kiem  po- 
koju  miedzy  obywatelami  er 
»ermittelte  ben  grieben  unter 
ben  aSürgern;  —  posyJek 
towarowych    ©pebiteuv     ?n. ; 

2)  Sergmtttel  7i.,  ^xo'\\<i^tTn-' 
mittel  n. 

Posrodek,  -dku,  pl.  -dki, 
sm.  1)  2)tilterpun!t  m.,  3JJitte 
/.;  2)  aJlittelftüct  «.,  i?uppc= 
lungSroeHc  /.,  ^n)ifcf)enmelle/. 

Posrod,  adv.  mitten,  in 
ber  3JHtte;  wybrali  jednego 
z  —  siebie  fie  mäl^Iten  einen 
au§  ii^rer  SJlitte;  stanal  w  — 
nich  er  ftellte  fic^  mitten  unter 
fie. 

Poswiadczac,  -czam,  -cza- 
\em,  va.  imperf.'.,  Poswiad- 
czyö,  va.  perf.  beflättgen,  be= 
jeuaen,  beglaubigen. 

Poswiadczanie,  Poswiad- 
czenie,  -nia,  pl.  -nia,  sn. 
SBejeugung  /.,  Beglaubigung 
/.,  SBefiätigung  /. 

Poswiata,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
|)immel6lid^t  «.,  2)Jonb^eIIe  /. 

Poswiecac,  -cam,  -calem, 
vn.  imperf.;  Poswiecic,  -ee, 
-cisz,  -cilem,  vn.  perf.  leud^= 
ten;  —  komu  ze  scbodow 
jmnbm  bie  ©tiege  herunter» 
leud^ten. 

Poswiegotac,  -tarn ,  -talem, 
vn.  perf.  ein  wenig  groitfc^ern, 
girren. 

Poswierka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
2lmmer  /.,  ©erftenammer  /. 

Poswiernik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Äetmie  /. 

Poswifca6,  -cam,    -calem. 


va.  imperf. ;  Poswif  ci6,  -ce, 
-cisz,  -cilem,  va.  perf.  roeil^en, 
etnroei[)en,    roibmen,     opfern;. 

—  kosciol  eine  3lirci)e  meinen ; 

—  caly  wolny  czas  nauUom 
feine  ganje  freie  S^it  ben 
2BiffenfdE)aften  roibmen;  -cat 
sie  caty  tej  sprawie  er  rotb= 
x<a.<dt  fic^    ganj  biefer   ©ad;e; 

—  komn  dzielo  jmnbm  ein 
3BetI  roibmen;  —  zycie  oj- 
czyznie  fein  l'eben  betn  S3ater= 
lonbe  al§  Dpfer  barbringen ;  — 
sie  vr.  fid^  opfern;  -eil  sie 
dla  brata  er  opferte  fic^  für 
feinen  Sruber. 

Poswigcanie,  Poswi§- 
cenie.  -nia,  yl.  -nia,  sn.  1) 
SBeil)ung  /.,   (ginroeifjung  /. ; 

—  kosciola  bie  ©inroei^ung 
berilird^e;  2)  aiufopfcrung /., 
Dpfer    n.;    z    wielkim    -uiein 

j  tego    dokazat    er  f)at    eö  mit 
grofier  3lufopferung  ju  ftanbe 
{  gebtadE)t. 

Poswigciny,  -ein,  plur. 
I  iant.  (Sinroeil)ung  /.,  lärtei- 
:  tung  /.  ber  3i>eil^e. 

Poswietne,     -nego,     sing, 
tant.  sn.  Äirdiengut  n. 
[      Poswigtny,  adi.  gezeitigt, 
geroei[)t. 

Poswist,    -u,   pl.    -y,   sm. 

^^fiff  OT.,  ba§  «pfeifen. 

1      Poswistac,    -tarn,   -taJem, 

!  va.  unb  vn.  perf. ;  Poswisty- 

j  wac,  -tllje,    -wai^em,  va.  unb 

j  vn.  imperf.  eine  SBeile  pfeifen. 

Pot,  -u,  pl.  -y,  sm.  ©c^roeil 

m.,   ©d^roi^en   n.;    —  sie  ze 

mnie     leje     id^    triefe     DOn 

®d)roetf5;  zimny  —  mnie  ob- 

lewa    falter    ©d^roeife    bebecft 

meine    ©lieber;    caly  jestem 

w  -acb  ic^  fc^roi^e  über  unb 

über,    bin    in    ©c^roeife    ge= 

babet;    w  pocie  czola  praco- 

wac  im  ©diroei^e  beö  2lngc= 

fid^teö  arbeiten;  lekarstwo  na 

-y  ein  fd^roeißtrcibenbeä  2ßittet. 

Potaczac,  -czam,  -czalem, 

va.  imperf. \  Potoczy<S,  -cze, 

-czysz,     -czylem,      va.    perf. 

i^inroäljen,     J^infoHern,     ^in* 

fc^ieben,  Einrollen. 

Potaic,  -je,  -isz,  -ilem,  va. 

perf.  »etl^eimlic^en,  cerbergen. 

Potajemny,     adi.    Pota- 

jemnie,  adv.  geheim,  ^eimtic^; 

inägel)eim  {adv). 


Potakiwac 


79 


Potoczysty 


Potakiwac,  -kuje,  -waJem, 
vti.  perf.  in  allem  fieipflid^ten, 
5U  allem  ja  fagen. 

Potakiwanie, -nia,2jZ.-nia, 
sn.  ajeipfUc^tung  /.,  iöeiftim' 
mung  /. 

Potancowac,  -cuje,  -wa- 
lem,  vn.  ferf.  ein  2;änjc^en 
modien,  eine  äBeile  tanjen, 

Potaniec,  -nieje,  -niaiem, 
vn.   perf.  rool^lfeilec   roerben. 

Potarcie,  -cia,^Z.  -cia,  sn. 
Steiben  «.,  ^{eibung  /.,   przess 

—  bursztyn  nabywa  elektry- 
cznej  sily  burc^  Steiben  erhält 
ber  Setnftein  eleltriic^e  Äraft; 
za  -ciem  wydaje  bursztyn 
zapach  gerieben  riecht  ber 
33ernftein. 

Potarczka,  -ki,  'pl.  -ki,  sf. 
©d&armügel  n. 

Potargac,  -gam,  -gaiem, 
va.  perf.  jerjaufen,  jerreifeen, 
gerfe^en. 

Potargnac,  -ne,  -niesz,  -iia- 
lem,  va.  perf.  jupfen,  reiben. 

Potargowac,  -guje,  -wa- 
Um,va.perf.  ^anbeln,  teilfd^en; 
kupic  nie  kupic  —  woluo 
roenn  ic^  auc^  nic{)t  faufe  \o 
fielet  eg  mir  frei,  ju  feiljc^en; 

—  sie  vr.  fianbeln;  -guj  sie 
troche,  moze  ci  co  opusci 
^anble  ein  roenig,  pieUeid^t 
lä^t  er  etraaä  rom  ^-Preife  nacö. 

Potarzyny,  -rzyn,  pl. 
tant.  ^Jactj^oc^jeit  /'. 

Potas,  -u,  sm.  Äalium  n. ; 

—  zwodzony  2Bafferftoff-= 
fafium  n. 

Potasek,  -sku,  sm.  Valiums 
ojpb  m.,  Äali  n. ;  —  wodny 
Äatil^pbrat  m. ;  —  !ol^[en= 
fauteä  ilali  n. 

Potaszczyc,  -szcze, 

-szczysz,  -szczylem,  va.  perf. 
roobin  fc^Ieppen. 

Potaz,  -u,  sm.  ^ottafd^e/., 
Äali  n. ;  —  gryzacy  ä^fali  n. 

Potazarnia,  -ui,  pl.  -nie, 
sf.  $otta)d)fieberei  /. 

Potem,    adv.    1)    l^ernad^, 
nac^f)cr,  nad)mal§,   l^interl)ec,  j 
jpäter;  na  —  für  bie  ^Jufunft;  i 
da  a  —  chce  Äeby  mu  oddac  [ 
er  gibt  unb  roiU  eä  f)interE)er 
JurüdE^aben;    w  kilka  dni  — 
einige  S^age  nac^l^er;  przyjdz 

—  fomme  fpäter;  2)  =  po 
tem;  cöz  —  roaö  nu^t  baS; 


c6z  mi  —  rcaä  !ann  mir 
ba'?i  nü^en. 

Pot^d,  adv.  \o  lange,  biä 
jje^t,  bisher.  [paffenb. 

Potemny,      adi.     gelegen, 

Potemu,  adv.  ben^gcmäfi, 
touglidb,  geroad^fen. 

Potencya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  ^otenj  /.,  2Kad^t/.;  ©taat 
m.,  ©ro53mad)t;  =  mocarstwo. 

Potentat,  -a,  pl.  -ci,  sm. 
^otentat  m.,  ^errf(^er  m., 
i)tac^tl)aber  m. 

Potfga,  -gi,  pl.  -gl,  sf. 
1)  2)tacöt  /.,  Äraft  /.;  — 
morskaSeemad^t/.; —  ladowa 
£anbmad)t;  z  cala  -ga  mit 
ganjer  ^Jiac^t;  cala  ich  — 
opiera  sie  na  konnicy  il^re 
ganje  SRadbt  befielt  in  ber 
SReiterei;  2)  ^otcnj/.  (a«atl)em.); 
wyniesc  do  drugiej  -gi  jur 
Streiten  ^otcng  erl)eben. 

Potggowac,  -guje,  -walem, 
va.  perf.  fteigern,  pergrö^ern; 
potenjieren  (ältat^em.). 

Potfgowanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  ©teigern  «.,  (3tei= 
gerung  /.;  ^otenjieien  n., 
^otenjierung  /. 

Potgpiac,  -piam,  -plaiem, 
va.  ithperf.\  Potgpic,  -pie, 
-pisz,  -pilem,  va.  perf.  »er» 
bammen,  fc^ulbig  erflären, 
ben  Stab  über  jmnbm  brechen; 
nie  -piajmy  nikogo  nie  wy- 
slucbawszy  la|t  un§  niemonb 
Derbammen,  o^ne  il^n  onju» 
pren. 

Pot§pianie,  Pot§pienie, 
-nia,  pl.  -nia,  s7i.  ^erbam= 
mung/.;  Sßerbammniä/.;  dla 
-nia  go  um  i^n  ju  üerbam= 
men;  na  wieczne  —  jitr 
eraigen  ißerbammniä. 

Potgpieniec,  -nca,  pl.  -ncy, 
sm.  3Serbammte(r)  m.,  wrzesz- 
czy  jak  —  er  fd^reit  rcie  ein 
Sefeffener. 

Potgsknic,  -knie,  -knisz, 
-knilem,  vn.  perf.  fic^  ein 
roenig  \d)mn,  ^eimroet)  t)aben. 

Pot§zniec,  -nieje,  -nialem, 
vn.  perf.  mäd^ttg  roerben. 

Pot§zny,  adi-,  Potgznie, 
adv.  mächtig,  rüftig,  ftar!, 
Iröftig,  geroattig,  ja^lreid^. 

Potka,  -tki,  sf.  roeiblid^e 
©cöam,  roeiblid^eä  ©lieb. 

Potkac,  -kam,  -kalem,  va. 


perf.\  Potyka6,   -kam,  -ka- 

iem,  va.  imperf.  treffen, 
begegnen,  entgegenfommen, 
roiberfa^ren ;  —  sie  vr.  3U= 
fammentreffen. 

Potkn%c  sig,  -ne,  -niesz, 
-nalem,  vr.  perf.  flotpem, 
ftraudieln. 

Potlaczad,  -czam,  -czalem, 
va.  imperf. ;  Potloczyc,  -cze, 
-Czysz,  -czylem,  va.  perf. 
jerbtüden,  nieberbrücten, 

nicbfrftampfen. 

Potluc,  -ke,  -czeaz,  -klem, 
va.  perf.  jerfc^Iagcn,  jerllopfen, 
Kerftampfen ;  —  kogo  jmnbn 
frumm  unb  lal^m  fd^tagen; 
—  sobie  gluwe  fic^  ben  Äopf 
3erfdE)Iagen ;  przy  wywrocie 
nikt  sie  nie  -kl  beim  Um»- 
roetfen  ift  niemanb  5u  ©d^aben 
gekommen;  jestem  tak  -czony, 
ze  sie  ruszac  nie  möge  ic^ 
bin  fo  jerfc^lager,  ba^  ic^  micf) 
nid^t  rubren  fann. 

Potlumiac,  -miam,  -miaJem, 
va.  imperf. ;  Potlumic,  -mie, 
-misz,  -milem,  va.  imperf. 
unterbtüdfen,  etftidEen,  bän= 
bigen. 

Potluscic,  -szcze,  -scisz, 
-scilem,  va.  perf.  fett  mad^en, 
einfetten. 

Potlusciec,  -scieje,  -scia- 
lem,  vn.  perf.  fett  roerben. 

Potnica,  -cy,  sing.  tant. 
sf.  übermäßigem  ©d^rai^en  n. 

Potniec,  -nieje,  -nialem, 
vn.  perf.  fc^roi|en. 

Potnik,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
©d^roi^bab  «.,  2)  ©c^roi^banf 
/.,  3)  ©c^roeiBblatt  n. 

Potny,  adi.  ©c^roeifl=, 
fd)n)i^ig. 

Potoczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  SBäc^Iein  n. 

Potocznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  Serie  /.,  Sac^bungc  /., 
aKerf  m.;  2)  93runnenf reffe  /. 

Potoczny,  adi.  Potocznie, 
adv.  geroödnlic^,  einfach,  f  (^Itd)t, 
gangbar,  furrent;  -czna  mowa 
bie  aiatagsiproc^c,  ©prac^e 
be§  58erfe^r§. 

Potoczyd,  fiel^e:  Potaczac. 

Potoczystosö,  -sei,  sing, 
tant.  .tf  Seroeglic^feit  /., 
au|erorbentlic^e  @eroanbtf)eit 
/'.;   —  mowy  3iebeflu^  m. 

Potoczysty,    adi.     Foto- 


Potok 


80 


Potrzeszcz 


czysto,    Potoczyscie,    adv. 
geroanbt,  fliefeenb. 

Potok,  -u,  pl.  -i,  sm.  93ad^ 
m.,  ©ie^bad^  m.,  Siegenbao)  w., 
©tutjbacft  m.;  izy  leja  sie 
-kiem  bie  2;ränen  füe^cn  in 
©trömen;  niech  sie  krew  leje 
-Idem  ba§  Slut  \oÜ  in  ©trö= 
men  fttefien. 

Potomek,  -mka,  jjI.  -mko- 
■wie,  sm.  S'iaci^fomme  m.,  216= 
lömmling  m. 

Potomnos6,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  9fa(t)roelt  /.,  9{ac^fommen= 
fd)aft  /. 

Potomny,  adt.  Potomnie, 
adv.  bie  Siad^toelt  betreffenb, 
nad^folgcnb ;  jpät;  -e  wieki 
bie  fpäten  ^aör^unöerte,  w  -ne 
czasy  big  auf  bie  fpöte  9la(^= 
rcelt. 

Potomstwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  31acl^fommenfd^aft  /., 
3iad)fommen  pl. 

Poton§,6,  -ne,  -niesz,  -na- 
iem,  vn.  perf.  fämtlid^  er= 
ttinfen. 

Potop,  -11,  pl.  -y,  sm. 
©ünbflut  (Sintflut)  ,  /.; 
©pruugflut,  ©turmflut ;  Über« 
fdiroemmung  /. 

Potopic,  -pie,  -pisz,  -piism, 
va.  perf.  ertränfen;  über» 
ftf)n)emmen. 

Potopowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  (Eryon)  oerfteinerte  Ärebä» 
gattung. 

Potopowy,  adi.  ©ünbf[ut=, 
bie  ©ünbflut  betreffenb ;  fünb= 
flutartic?. 

Potowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©d)roi^=,  §iplatter  f. 

Potracic,  -ce,  -cisz,  -ciJem, 
va.  perf.  aUeä  »erlieren;  aUe 
i^inric^ten. 

Potrafi6,  -fie,  -fisz,  -filem, 
va.  perf.  fönnen,  üermögen, 
tmftanbe  fein  auäjufüf)ren, 
au^äuriditen ;  tego  nie  -fie 
boä  roerbe  ic^'^nid^t  lönnen; 
—  czemu  für  etiüaä  SRat 
fd^affen,  einer  ©ac^e  abgul^elfcn, 
rciffen,  einen  2luön»eg  treffen. 

Potraja6,  -jam,  -jaJera,  va. 
imperf.]  Potroi6,  -je,  -iJem, 
va.  perf.  »etbreifad^en. 

Potrapi<5,-pie,  -pisZj-piJem, 
va.  perf.  eine  Seitlang  quälen, 
fränfen. 

Potratowaö,  -tuje,  -walem, 


va.  perf.  jerftampfen,  nieber« 
treten. 

Potraw,  -u,  pl.  -y,  sm. 
JJac^graä  «.,  ©rummet  ?w., 
©pätl^eu  n. 

Potrawa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
©peije  /.,  ©eric^t  n.\  prawda 
jest  gorzka  -wa  äiSa^rl^eit 
fd^medt  bitter. 

Potrawic,  -wie,  -wisz,  -wi- 
lem,  va.  perf.  »erbauen;  X)er= 
Sefiren. 

Potrawka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
SingemadE)te(g)  n.,  SHagout  n.\ 
—  z  kurczat  |)ü^nerragout  n. 

Potrabic,  -bie,  -bisz,  -bi- 
iem,  vn.  perf.  inä  Qagb^om, 
in  bie  2;rompete  fto|en,  blafen. 

Potracac,  -cam,  -calem, 
va.  imperf. ;  Potracic,  -ce, 
-cisz,  -ciiem,  va.  perf.  1) 
fto^en,  anfielen ;  2)  abregnen, 
in  Slb^ug  bringen. 

Potrgt,  -u,  pl.  -j,  sni. 
(Jacintha)  ^flangenart  /. 

Potrojenie,  -nia,  sing.  tant. 
sn.  i'ecbreifarfiung  /. 

Potrosze,  adv.  ein  wenig, 
na^  unb  natf),  in  fteinen  a3i|= 
d^en. 

Potrojny,  adi.;  Potrojnie, 
adv.  breifac^. 

Potruchlec,  -leje,  -lalem, 
vn.  perf.  erfd^redEen,  üor  2ingft 
erftarren. 

Potrncie,  -cia,  sn.  3]er= 
giftung  f. 

Potru6,  -je,  -jesz,  -lern,  va. 
perf.  alle  oergiften. 

Potrudziö,  -dze,  -dzisz, 
-dziJem,  va.  perf.  hutcS)  2ln= 
ftrengungen  ermüben ;  be= 
niüi^en. 

Potrwac,  -warn,  -walem, 
vn.  perf.  bauern,  rcäl^ren. 

Potrwozyc,  -ze,  -Äysz,  -4y- 
Jem,  va.  perf.  Beft'ürgt  mad^en, 
erfcfirecten,  in  2lngft  uer[e^en. 

Potrzask,  -u,  pl.  -i,  sm. 
2)ol)ne  /.,  3JogelfprenIel  m.\ 
}apac  w  -i  auf  ©Dianen  fangen. 

Potrzaskaö,  -kam,  -kalem, 
va.  perf.  ä«rtrümmern,  ger= 
fcl)mcttern. 

Potrz^sa6,  -sam,  -salem, 
va.  imperf. ;  Potrz%sng;6, 
Potrz^s<5,  -sne,  -sniesz,  -sn^- 
iem,  va.  perf.  \)  betreuen;  2) 
ftfiütteln,  rütteln. 

Potrzeba,  -by,  pl.  -by,  sf. 


1)  SBebürfniä  n.\  czuje  -be 
przejscia  sie  id)  fii^le  baä  a3e= 
bürfniä  ein  wenig  33e!Degung 
JU  mad^en;  nie  wiele  miec -b 
roenig  Sebürfniffe  l^aben;  za- 
spokojenie  moicb  -b  bie  33e« 
friebigung  meiner  Säebürfniffe; 

2)  3lot  /.,  Slotlage  /.,  SJotfott ; 
byc  w  wielkiej  -bie  in  großer 
SJot  fein;  opuscic  kogo  w  -bie 
imnbn  im  ©tic^e  laffen;  przy- 
jaciela  poznajemy  w  -bie  ein 
juoerläffiger  gi^eunb  roirb  in 
ber  5Jot  erfannt;  niema  -by 
eä  l^at  feine  5Rot,  eö  ift  nic^t 
notroenbig;  w  razie  -by  im 
9]otfall,  niJtigenfaUä ;  — 
prawo  famie  9Jot  fennt  fein 
©ebot,  «Rot  bricht  ®ifen;  4) 
©c^lac^t  /". ;  w  -bie  okaz  sie 
ineznym  im  Kampfe  geige  bei= 
nen  iDtut;  5)  -y  pl.  3[u§rü= 
ftung  /.,  3lu§rüftung§gegen= 
ftönbe  p>^- )  ~y  krawieckie 
©cfineiberjubel^ör  «.;  -y  kon- 
tusza  Unterfutter  unb  33efa§ 
be§  ßontufc^;  6)  ««otburft/.; 
odbyc  -be  (cielesna)  feine 
S'Joiburft  nerric^ten. 

Potrzeba,  adv.  eö  ift  nötig, 
man  mu|,  man  braucht;  -ba  ci 
wiedziec  bu  mufit  roiffen;  je- 
Äeli  bedzie  —  rcenn  e§  nötig 
fein  roirb;  —  mi  tego  i(| 
broud^e  eä ;  na  to  —  wiele  pie- 
niedzy  baju  ift  oiel  ®elb  not= 
rcenbig. 

Potrzebic,  fiel^e:  Wytrzebic, 
Trzebic. 

Potrzebizna,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  2Rangel  m.,   SebürfniS  n. 

Potrzebka,  -ki,  pl.  -ki,  dim, 
oon:  Potrzeba. 

Potrzebnica,  -cy,  pl.  -cy, 
sf.  iöeifc^läferin  /. 

Potrzebny,  adi.\  Potrze- 
bnie,  adv.  bebürftig;  notroen» 
big,  nötig. 

Potrzebowac,  -buje,  -wa- 
lem, va.  imperf.  —  czego  ctlD. 
brauchen,  etro.  nötig  l^aben,  be- 
bürfen. 

Potrzecie,  adv.  brütend, 
jum  britten. 

Potrzeö,  -trze,  -trzesz,  -tar- 
lem,  va.  perf.  fief)C:  Pocierad. 

Potrzepaö,  -pie,  -piesz,  -pa- 
iem,  va.  perf.  ouöflopfen. 

Potrzeszcz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
®rau=,  ©erftenammec  f. 


Potrzos 


81 


Powabiac 


Potrzos,  -u,  pl.  -y,  sm. 
3fiof)rammer»i.,SRo|tfpetlin9»?. 

PotrzymaiS,  -mam,  -malern, 
va.  perf.  eine  2BetIe  galten, 
an&alten. 

Potucha,  -chy,  pl.  -chy,  sf. 
%xo\i  m.,  Seiftimmung/.,  2luf« 
tnunterung  /. 

Potulia,  -lii,  ph  -lie,  sf. 
SBaiUiantta/. ;  galium  crucia- 
ta. 

Potulnosd,  -sei,  sing,  tant. 
sf.  gügfamfeit  /.,  öanft= 
mut  m. 

Potulny,  adi.;  Potulnie, 
arlo.  fttU,  Dulbfatn,  fanft,  füg» 
jam. 

Poturbowac,  -buje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  Beunruhigen, 
in  SSerroirtung  Bringen;  — 
krgo  imnbn  übel  jurid^ten. 

Poturczyc,  -cze,  -czysz, 
-czylem,  va.  perf.  5um  S^ürfen 
macfien. 

Potuszac,  -szaiD,  -«zaiem, 
va.  imperf.',  Potuszyc,  -sze, 
-szysz,  -szy'l'em,  va.  perf.  frt= 
fcften  SJiut  mad^en,  mieber  Be- 
feben. 

Potwar,  -u,  sing.  tant. 
^n.  (Calyphtrantes)  ©d^Ieier» 
Blume  /. 

Potwarca,  -cy,  pl.  -cy,  sm. 
3Serleumber  m. 

Potwarczy,  adi. ;  Potwar- 
czo,  adv.  üetleumbetifc^. 

Potwarczyni,  -nl,  pl.  -nie, 
sf.  SJetleumberin. 

Potwarek,  -rka,  pl.  -rki, 
stn.  (Richartia)  eine  5]iflan3en= 
axtf 

Potwarz,  -y,  pl.  -e,  sf. 
50erleumDuiig  /.;  rzucic  na 
kogro  —  oerreumben. 

Potwarzac,  -rzam,  -rzalem, 
va.  imperf. ;  Potwarzyd, 
-rze,  -rzysz,  -rzylem,  va.  perf. 
»erteumben. 

Potwierdzac,  -dzam,  -dza- 
iem,  va.  imperf.;  Potwier- 
dziö,  -dze,  -dzisz,  -dzitem,  va. 
perf.  Beftättgen;  wiadomosc 
ta  8ie  -dza  biefe  Sfiad^rid^t  Be= 
[tätigt  ftdö;  —  co  przysiega 
etro.  eibiid^  Beftätigen. 

Potwierdzenie,   -nia,    pl. 
-nia,  sn.  S3c[tätigung  /. 
Potwora,  fiel^e:  Potwör. 
Potwornosc,  -i,  pl.  -i,  sf. 
Unge^euerhc^feit  /.,   2lBfd^eu= 

Slownik  polsko-niemiecki. 


lic^fett  /.,  2lbenteuerlic|fett  /., 
©ettfamfeit  /, 

Potworny,  adi. ;  Potwor- 
nie,  adv.  mt^geftaltet,  abi(^eu= 
lid),  fettfam,  n)ibernatürlic|. 

Potworowaty,  adi.  unge= 
l^euerlic^. 

Potworzyd,  -rze,  -rzysz, 
-rzyleiD,  va.  perf.  jc^affen,  um= 
fc^affen. 

Potwör,  -oru,  pl.  -ory,  sm. ; 
Potwora,  -ry,  pl.  -ry,  sf.  1) 
yjJtfigeBurt  /.,  ©d^eufol  ?'., 
Ungefieuer  n. ;  2)  ©eera^c  /., 
^feilbrad^e  m. 

Potycz,  -y,  pl.  -e,  sf.  ©tan= 
ge  Kü.ra  2luf[)ängen  ber  ^Re^e. 

Potyczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
2;reffen  M.,  ©d^atmü^el  n. 

Potyc  -je,  -iem,  vn.  perf. 
fett  roerben. 

Potykac  sig,  -kam,  -ka- 
iem,  vr.  perf.  1)  jufammen» 
treffen,  eintreffen,  liefern;  2) 
fiebc:  Potkac, 

Potylica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
§inter(opf  m. 

Potynkowad,  -kuje,  -wa- 
tem,  va.  perf.  üBertünd^en, 
tünd^en. 

Potyrad,  -ram,  -ralem,  va. 
perf.  ju  Sc^anben  treiben,  Der» 
nac^täff igen ;  —  sie  vr.  fic^  ^er= 
umtreiben. 

Pouchodzid,  -dze,  -dzisz, 
-dzilem,  vn.  perf.  fämtlid^  ba= 
Don=,  entlaufen,  fic^  txn^  bent 
iStauBe  mad^en. 

Pouciekad,  -kam,  -kalem, 
vn.  perf.  baoonlaufen,  entflie= 
^en. 

Poucierad,  -ram,  -raJem, 
va.  perf.  obroifd^en,  abreiben. 

Poucinad,  -nam,  -naiem, 
va.  perf.  abfc^neiben,  Befc^nei» 
ben,  abbauen. 

Pouczad,  -czam,  -czatem, 
va.  imperf. ;  Pouczyd,  -cze, 
-Czysz,  -czylem,  va.  perf.  be- 
leieren. 

Poufad,  -fam,  -faiem,  va. 
perf:)},txixa\xiin.  in  imnbn  fe^en ; 
—  komu  CO  jmnbm  etro.  an= 
üertrauen. 

Poufalid  si§,  -le,  -lilem, 
vr.  perf.  fic^  oertraut  mad^en, 
üertrautcn  Umgang  pflegen. 

Poufaloid,  -sei,  —  pl.  sei, 
sf.  55ertraulic^feit  /. 

Poufaly,    adi.;    Poufale, 


adv.  pertraulid^ ;  prosze  nie  tak 
-le  ze  mna  idE)  »erbitte  mir 
biefe  SSertraulic^feit. 

Poufny,  adi. ;  Poufnie, 
adv.  oertraulic^. 

Poukladad,  -dam,  -dalem, 
va.  perf.  3ufommcnlegen;  orb» 
nen,  aBfaffen. 

Poukonczad,  -czam,  -eza- 
iew,  va.  perf;  Poukonczyd, 
-cze,  -Czysz, -ezyl'em,  trt  perf. 
fertig  machen,  ausfertigen. 

Poukr§cad,  -cam,  -calem, 
va.  perf  aBbre^en. 

Poukruszad,  -szam,  -sza- 
lem,  va.  perf.  abbrödEeln. 

Poulatwiad,  -wiam,  -wia- 
Jem,  va.  perf.  leichter  mad^en, 
erleid^tern. 

Ponmierad,  -ram,  -raJem, 
vn.  perf.  obfterben,  fterben. 

Poupierzad,  -rzam,  -rza- 
tem,  va.  perf.  Befiebem. 

Pouprz^tad,  -tarn,  -talem, 
va.  perf.  roegräumen,  auö  bem 
2ßege  fc^affen, 

Pourazad,  -t&m,  -znlem, 
va.  perf.  alle  »erleben,  Belei» 
bigen. 

Pourzynac,  -nam,  -natem, 
va.  perf.  nad^einanber  aB' 
fc^neiben. 

Pouspakajad,  Pouspoka- 
jad,  -jam,  -jatera,  va.  perf. 
beruhigen. 

Poustawad,  -staje,  -statem, 
vn.  perf.  auff)ören. 

Poustawiad,  -wiam,  -wia- 
lum,  va.  perf.  auffteHen. 

Poustfpowad,  -puje,  -py- 
walem,  va.  unb  vn.  perf  raegs 
treten,  abtreten;  jurüdroeic^en. 

Pousuwad,  -wam,  -walem, 
va.  perf.  roegftfiieBen. 

Poutracad,  -cam,  -catem, 
va.  perf  alteä  oerlieren. 

Pontr%cad,  -cam,  -calem, 
va.  perf.  abfd&lagen. 

Pouwozid,-Äe,  -zisz,  -zilem, 
va.  perf.  (mittel!  Sßagen)  roeg« 
fiit)cen. 

Powab.  -II,  pl.  -y,  sm.  1) 
SReij  m.,  2lnmut  /'.;  -y  cia*a 
förpeclid^e  Steijc;  zycie  nie  ma 
jui;  dla  mnie  -u  baä  SeBen  l^at 
leinen  Dteij  für  mic§  mel^r;  2) 
©pinnfc&ulbigfeit  /: 

Powaba,  -by,  pl.  -by,  sf. 
Srntctag  m. 

Powabiad,  -biam,  -biaJem, 


Powabka 


82 


Powicie 


va.  imperf.]  Powabic,  -bie, 
-bisz,  -biieni,  va.  per/,  lodm, 
reiben,  ^erausforbcin. 

Powabka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Jietauöforbetung  /. 

Powabny,  adi.;  Powabnie, 
adv.  lotfeno,  rei^enb,  anmutig 
attflie^cnb. 

Powadziö,  -dze,  -dzisz, 
-dzRem,  va.  perf.  auf^e^en; 
—  sie  vr.  in  lätreit  geraten, 
ftd6  ü'bctroctfcn. 

Powaga,  -gi,  pl.  gi,  sf. 
2lnfe^en  n.,  Slutorität  /. ; 
(grnft  w. 

Powala6,  -lam,  -lalem, 
va.  perf.  5ef(^mu^en,  be- 
fc^mieren. 

Powalac,  -lam,  -lalem,  va. 
imperf. ;  Powaliö,  -le,  -lisz, 
-lilem,  va.  perf.  nieberftreden, 
nieberroerfen ;  —  sie  fic^  ^tn= 
ftürjen,  ju  SBoben  fallen. 

Powalanie,  -nia,  sn.  S3e- 
y^mu^en  n. 

Powalenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  SfJieöetroerfen  n.,  $in-= 
ftürj^en  n. ;  Umftiirj  m. 

Powal,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
lEßinbfaU  w.;  2)  ^inflreden  n., 
Stieberljauen  «. ;  na  —  in 
Raufen  ^ingeftredt,  aufge« 
türmt. 

Powala,  -ly,  pl.  -ly,  sf. 
3immcrbetfe  /"..  ^tafonb  m.\ 
©(ÄTOettenroerf  n. 

Powaleczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ^itte  /.,  airjneifügelc^en  n. 

Powalka,  -ki,  pl.  -ki,  sf, 
1)  filoB  m.,  ©rbflofi  m.;  — 
chlebna  berber  sörotroedEen ; 
Strmenbrot  n.\  2)  (Crataeva) 
tropifcöer  Äapernftrau^. 

Powalkowaö,  -knje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  roaÜen. 

Powartowa6,  -tuje,  -wa- 
lem,  vn.  perf.  j^erumfud^en, 
burc^ftöbern;  eine  SBeiie  oiif 
2Ba(^e  ftef^en. 

Powaryowac,  -ryuje,  -ryo- 
walem,  vn.  perf.  njo^nfinnig, 
»errüdt  roeröen. 

Powarzyö,  -rze,  -rzysz, 
-rzylem,  va.  perf.  1)  abbrühen, 
Io(|en;  2)  Derfcngen;  (nom 
J^roft);  jak  -y  loie  not  ben 
Äopf  geflogen. 

Powaöniö,  -nie,  -nisz,  -ni- 
lem,  va.  perf.  entjveien, 
aufbringen. 


Powazac,  -Äam,  -zatem, 
va.  imperf.  fd^ä^en,  a^ten, 
l^oc^ac^ten;  — kogos  Sichtung 
für  jmnbn  liegen. 

Powalac  sig,  -iana,  -Ma- 
lern, vr.  imperf. \  Powazyc 
si§,  -ze,  -zysz,  -Äylem,  vr. 
perf.  fidd  erfü^nen,  ft^  unter« 
Itel^cn,  roagen;  nie  powaÄ  sie 
dotkoac  tego  unterftelje  bid^ 
nid)t  e§  anjurü^ren. 

Powazanie,  -nia,  sing, 
tant.sn.  äilc^tung/.,  ^od^ac^tung 
/. ;  z  najwiekszem  -niem  mit 
größter  §oc^ad^tung;  zaÄywal 
ogolnego  -ia  er  erfreute  ft(^ 
ber  allgemeinen  Sichtung. 

Po.wazniö  sig,  vr.  perf. 
-Änie,  -niiem,  fid)  ein  2ln= 
fet)en  geben,  fid^  niic^tig 
machen. 

Powazny,  adi.  Powaznie, 
adv.  crnft,  ernft^aft,  graoi» 
tätiid^,   cbrroürbig,  angefel^en. 

Powg,cha6,  -cham,  -cha- 
lem,  va,  perf.  riechen,  be= 
ried^en. 

Pow%tlic,  -tle,  -tlisz,  -tli- 
Jem,  va,  perf.  fd^roäc^en. 

Pow%tpiewa6,  -wam,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  ^(roeifein,  be= 
groeifeln,  an^iDeifeln. 

Pow^tpiewanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  ^xot\\d  m.,  3ln=> 
aroeiflung  /. 

Powq,z,  -weza,  pl.  -y,  sm. 
^eubaum  m.,  Sßiefenbaum  m. 

Pow^zka,  -ki,  pl,  -ki,  sf, 
©ei^tuaj  n. 

Powchodziö,  -dze,  -dzisz, 
•  dzilem,  vn.  perf.  nad£)ein- 
anber  t)creinge^en. 

Powci^gaö,  -gam,  -gai'em, 
va.  perf.  ^inetn jtel^en ;  ein= 
fcbreiben. 

Powdziewaö,  -wam,  -wa- 
lem,  va.  perf.  nad^einanber 
onsiel^en. 

Powerek,  -rka,  pl.  -rki, 
sm.  ^ubernange  ./".,  3;räger= 
ftange  /.,  3"^ettragftodE  m. 

Poweseliö,  -le,  -lisz,  -lilem, 
va.  perf.  Reiter,  luftig  machen, 
er{)eitern;  —  sie  vr.  luftig, 
l^eiter  fein. 

Powet,  -n,  pl.  -y,  sm. 
©djabenerfa^  m, 

Powetowaö,  -tuje,  -walem, 
va.  perf.  roieber  gut  machen, 
erfe^en,  entfc^äbigert;  stracony 


majatek  —  moÄesz,  ale  stra- 
eonego  czasu  nigdy  ba§  Der« 
lorcne  SSermögcn  fannft  bu 
niieber  einbringen,  aber  bie 
verlorene  ^i'\i  lä^t  ftc^  nic^t 
erfe^en. 

Powetowanie,  -nia,  ph 
-nia,  sn.  (Sntfdjäoigung  /. 

Powgdrowac,  -drnje,  -wa- 
lem, vn.  perf.  i^inroanöern. 

Pow§dzi6,  -dze,  -dzisz, 
-dzilem,  va.  perf.  na^ein= 
anber  räuchern. 

Powiac,  -wieje,  -wialem, 
vn.  perf. ;  Powiewa6,  -wam,^ 
-walem,  vn.  imperf.  meinen, 
burdE)n)e6en. 

Powiadac,  -dam,  -dalerr, 
va.  imperf. ;  Powiedziec, 
powiem,  -dziaJem,  va.  perf. 
fogen,  er^ä^Ien,  oerlünbigen; 
cht  na  to  powiesz  n)a§  fngft 
bu  baju  ?  CO  ludzie  na  to 
powiedza  mag  rceröenbieSeute 
baju  fagen;  -wiedziano  mi, 
Äe  .  .  .  man  Ijat  mir  gefagt, 
Da§  .  .  • ;  powiadaja,  Äe  .  .  . 
man  fagt,  ba§  •  •  •;  powiedz 
mi  bajke  erjagte  mir  ein 
3Tiärd)en;  —  slowo  Boze 
(Sottet  2Bort  nertünbigen, 
prebigcn. 

Powiadanie,  -nia,  pl.  -nia, 
SM.  Sagen  n.,  ©rjätilen  n., 
Jüerfünbigen  n. 

Powiadomy,  adi.  funbig, 
erfahren. 

Powiastka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©rüä^tung  /.,  ^iflör^cn  n. 

Powiat,  -u,  pl,  -y,  sm. 
SSe-iitf  >».,  Äreiä  m.,  2)iftrift  m. 

Powiatowy,  adi.  Sejirts=, 
Äreig=,  2)iftri£tö=;  Fedzia  — 
SBejtrföri4)tfr  m.\  komisarz  — 
S8egir!sIommiffär;  sejmik  — 
Kreistag  w.;  -wa  kasa  ScjirlS» 
Iaffe/._ 

Powiatr,  -u,  pl.  -y,  sm. 
günftiger  UlUnb. 

Powi%slo,  Powiazlo,  -ta, 
pl.  -ta,  sn.  ©tro^bauD  n.  gum 
58inben  ber  ®arben. 

Powiazaö,  -ie,  -iesz,  -za- 
lem,  va.  perf.  btnben,  5u= 
fammenbinoen. 

Powiohrzyö,  -rze,  -rzysz, 
-rzylem,  va.  perf.  terroirren, 
Hergoufen ;  nerf  einben ;  eine^eit« 
lang  übel  roittfdiaften. 

Powicie,  -cia,  pl.  -cia,  sn. 


Powic 


83 


Powinnosö 


SBinbel  n. ;   —    dziecka  ba§  I  najdroiszego   id^  »ettraue  bir 


Sßitfetn  beg  Äinbeä;   dziecko 
w  -ciu  SOBitfelfinb  n. 

Powiö,  -wije,  -wiJem,  va. 
per/.',  Powijac,  -jano,  -jalem, 
va.  imperf.  1)  aufroidfeln, 
TDidfeln,  ininben,  roinbeln;  2) 
gebäten,  nieberfommen,  ent= 
binben;  moja  iona.  -ia,  syna 
meine  grau  i^at  einen  ©ol&n 
geboren,  ift  oon  einem  ©o^n 
entbunben  roorben. 

Powidlnik,  -a,  pl,  -i,  sm. 
2;amarinbe  /.,  oftinbifc^e 
©auerbttttel,  ©onnenboum  m. 
Powidlo,  4a,  pl.  -}a,  sn. 
SJlug  n. ;  —  ze  sliwek  ^pjlau» 
menmug  «.,  ^oroibl  /. ;  —  z 
wisien  Sitfd^enmuä  n. ;  -Ja 
smaäyc  5ßflaumenmu§  fod^cn. 
Powiedzenie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  Oefagte  n. ;  ^  to 
bylo  nieostro^ne  e§  mar  un= 
Dcrfid^tig,  baä  ju  fagen. 

Powiedziec,  fie^e:  Po- 
wiadac. 

Powieka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
2lugenUb  n. ;  zamknac  -ki 
bie  SCugenUber  jumac^en,  bic 
2lugen  fc^lic^en,  entfc^Iafen; 
opad  -ki  9lugenIibt)orfaII  m. ; 
porazenie  -ki  SlugenlibläJ^» 
mung  /. 

Powiekotworstwo,  -wa, 
sing.  tant.  sn.  28tepf)aroptaflif 
f.,  fünftlid^e  Slugenlibbitbung. 
Powiekowy,  acZe.Slugenlibj. 
Powiekozlep,  -u,  sing, 
tant.  sm.  (lippitudo  palpe- 
brarum) fiebrige  2lugenent= 
jünbung. 

Powiekozrost,  -u,  -y,  sm. 
Derroac^feneä  Slugenlib. 

Powieranie,  -nia,  sing, 
tant.  sji.  2lbergtaube  m. 

Powiercac,  -cam,  -casz, 
-caJem,  Powiercic,  -ce,  -cisz, 
-eifern,   va.  per/,  eine   3cit 


mein  Seuerfteä  an 

Powierzchnia,  -ni,  pl.  -ni, 
sf.  Dberfläd^e  f.;  —  biegowa 
kola  3iab  lauf  fläche  ;  —  ogrze- 
wawcza  §eijfläc^c,  ®rroär= 
mungsfläd^e ;  —  rusztöw  3ioft= 
fläd^e;  —  skosna  fd^täge, 
fc^iefe  ??Iäc§e;  -e  trace  SRet- 
bunggfläd^en  pl.;  -nia  nsu- 
wowa  3tutfc^fläc§e;  —  zJomu 
Sruc^flä^e. 

Powierzchownosc,  -sei, 
pl.  -sei  sf.  1)  äiu§ere(ä)  «., 
Slu^enfeite  /. ;  ma  przyjemna 
—  er  l^at  ein  angenel^mel 
äußere;  nie  naleiy  s^dzic 
o  rzeczaeh  z  -sei  man  mufi 
bie  ©ad^en  nic^t  nad&  ber 
SluBenfeitc  beurteilen ;  2)  Dber^ 
pcftlic^feit  /. 

Powierzchowny,  adi.  Po- 
wierzchownie,  adv.  äu^er- 
li^,  oberflächlich. 

Powierzenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  ainoertrauen  n. 

Powiesic,  -sze,  -sisz,  -si- 
lera,  va.  perf.  aufl^ängen, 
aufl^enJen. 

Powiesciopisarka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  3tomanfc^riftfteEerin/. 
Powiesciopisarski,     adi. 
3ioman(bicl)ter). 

Powiesciopisarstwo,  -wa, 
süig.  tant.  sn.  3tomanfd^rift= 
fteüerei  /". 

Powiesciopisarz,    -a,   pl. 
-e,  sm.  Stomanfd^riftfteHer  m. 
Powiesc,  -sei,  pl.  -sei,  sf. 
Stoman  w. ;  (Srjäl^Iung/. 

Powietka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Suftl)ütte  /. 

Powietnik,  -a,  lü.  -i,  sm. 
Äreiäberoo^ner  m. 

Powietrzalec,  -lea,  pl.  -lee, 
sm.  (Pterodaktylus)  t)orn)elt= 
It^cg  %\ix. 

Powietrze,  -trza,  pl.  -trza, 


lang  Bobren ;    —  sie  vr.  fic^  '  sn.    1)  i^uft  /. ;    —  atmosfe- 


ein  menig  l^erumbre^en. 

Powiernica,  -cy,  pl.  -ee, 
sf.  Sßertraute  /. 

Powiernik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
33ertraute(r)  w.,  Sufenfreunb  m. 

Powierzac,-rzam,  -rzaJem, 


ryczne  atmofpprif^e  £uft; 
—  zgeszezone  fonbenfterte 
Suft;  wysadzic  co  w  —  in 
bie  2uft  fprengen;  na  wolnem 
-trzu  in  freier  Suft,  im  greien ; 
2)  —  morowe  $eft  /.,  ©euc^e 


va,  imperf. ;  Powierzyc,  -rze,  /.,  ^eftluft  /. 
-rzysz,  -rzylem,  va.  perf.  Powietrznia,  -ni  sing.  tant. 
annertrauen ;  —  sie  komu  sf.  Suftlreis  m.,  3ltmofp^ärc/. 
calkiem  fid^  jmnbm  ganj  on»  j  Powietrznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
nertrauen ;  -rzam  ci  co  mam  I  Sßetterfaljne  /. 


Powietrzny,  adi.\  Powie- 
trznie,  adv.  1)  Suft=,  luftig; 
balon  —  SuftbaÖon  w.;  — 
Äeglarz  Suftfc^iffer  w. ;  2) 
Mt=;  —  wrz6d  ^eftbeule/.; 
-ne  ziele  ^Peftileuärcurj  /. 

Powietrzociag,  -u,  pl.  -i, 
sm.  Suftpumpe  /. 

Powietrzokr^g,  -egu,  -egi, 
sm.  Sunftfreiä  m.,  SuftfreiS 
m.,  Sltmoipbäre  /. 

Powietrzomierz,  -a,  pl. 
-e,  sm.  2lerometer  r».,  Suft= 
brudmeffer  m. 

Powiew,  -u,  pl.  -y,  sm. 
SBel^en  «.,  ^inroe^en  n.,  ©äu« 
fein  n. 
Powiewac,  fie^e :  Powiac. 
Powiewny,  adi.  roel^enb, 
flatternb,  leicht  beroeglid^,  luftig; 
wiatr  —  günftiger  SBinb. 

Powiezc,  -wioze,  -wieziesz, 
-wiczfem,  va.  perf.  ^infol^ren, 
Ijinfübren. 

Powigdn^c,  -dne,  -dniesz, 
-dlem,  vn.  perf.  roelfen. 

Powigksza<S,  -szam,  -szasz, 
-szaJem,  va.  perf.\  Powi§k- 
szyc,  -sze,  -szysz, -szylem.  va. 
perf.  netgröfeern. 

Powifkszanie,  Powi§k- 
szenie,  -nia,  pl.  -nia,  sn. 
SSergrölerung  /. 

Powigzic,  -Äe,  -zisz,  -ziJem, 
va.  perf.^  einfperren,  einferfern. 
Powijacz,  -a,  pl.  -e,  sm.; 
Powijak,  -a,pl.  -i,  sm.  SBinbel', 
aßidEelbanb  n.,  gatfc^en  pl. 
Powijaö,  fiel^e:  Powic, 
Powijac  sig,  -jam,  -jalem, 
vr.  imperf. ;  Powin^ö  sig,  -ne, 
-niesz,  -n^iem,  vr.perf.  ftrau» 
d^eln,  auggteiten;  nogamusie 
-neZa  i  upadi  er  ftrauc^elte  unb 
fiel;    noga    mu    sie    -nela  eS 
glüdte  ifm  nic^t,  eä  miVang 
il^m. 

Powiklac,  -Warn,  -kJasz, 
-klalem,  va.  perf.  nerroidfetn, 
nerroirren. 

Powinien,  Powinna,  Po- 
winno,  adi.  fc^ulbig,  »er- 
pflichtet;  —  jeste6  man 
mufl,  man  foQ;  nie  -ne6  (po- 
winien jesteä)  sie  zaraz  gnie- 
wac  bu  follft  nic^t  gleich  böfc 
roerben;  -nas  (powinna  je- 
stes)  za  to  podziekowac  DU 
foEft  bafür  banfen. 
Powinnosc,  -i,  pl.  -i,  sf. 

6* 


Pöwinny 


84 


Powolac 


©c^ulbigfeit/.,  ^flid^t  f. ;  tojest 
twoja  —  bag  ift  betne  ^ftid^t; 
pelnic  swoja  —  feine  ^fl'.c^t 
tun ;  postapic  jak  —  kaze 
pfli^tgemäl  l^anbetn;  =  obo- 
wiazek. 

Powinny,  adi. ;  Powinnie, 
<xdv.  fcf)ulbtg,  üerppid^tet;  byc 
komu  za  co  -uym  jmnbm  für 
etto.  oerpfUcf)tet  fein;  z  -nem 
«szanowaniem  mit  gebüßten» 
ier  Sichtung;  skJadac  komu 
-ne  podziekowanie  jmnbm  ben 
f($uibigen  2)an!  Bejetgen, 

Powinowacenie,  -nia,  fl. 
-nia,  sn.  SSerfc^mägerung  /.  = 
Spokrewnienie. 

Powinowacic  sig,  -ce, 
-cisz,  -cileiD,  vr.  imperf.  ft^ 
oetfc^roägern. 

Powinowactwo,  -wa,  pl. 
-wa,  SM.  1)  äjcrfc^roägerung/., 
SSerroanbtf^aft  /.;  —  chemi- 
czne  2öaI)It)ern)onbtfd^aft  /., 
d^emifc^e  SSerroanbtfc^aft  /, 
2lffinität  /.,  ©tofföern)anbt= 
fc^aft  /.;  2)  Verpflichtung/. 

Powinowaty,  adi.  t)er= 
fc^roägert,  burd^  §eirat  t)er= 
roonbt. 

Powinszowac,  -szuje,  -wa- 
}em,  va.  perf.  nsünfdien,  gra= 
tuUeren. 

Powinszowanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  ©ratulation  f.,  (Slücf' 
njunf(^  m. ;  list  z  -niem  ©lütfs 
rounfd^fc^reiben  n.\  bilet  z 
-niem  ©ratulationsfarte  /. ; 
z  -niem  imienin  mit  ©IÜdE= 
rcünfc^en  gum  Jiamenstage. 

Powionac,  -ne,  -niesz,  -na- 
tem,  vn.  ■perf.  n)eE)en. 

Powisieß,  -sze,  -sisz,  -si- 
iem,  vn.  pcrf.  eine  3«itl<ing 
Rängen. 

Powit  -n,pl.  -y,  sm.  aGöiII= 
fomm  m.,  Süegrü^ung  f. 

Powita6,  -tarn,  -tasz,  -ta- 
tem,  vn.  perf.  begrüben, 
ben)iIlfomm(n)en,  roiUfommen 
l^eifeen. 

Powitalny,  adi.  33egrü= 
^unqs=,  3i>iUfomm=. 

Powitanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  Segrüfeung  /".,  iSmpfang 
m.,  ScroiUfommnung  /. 

Powlec,  -loke,  -leczesz,  -lo- 
kfem,  -16kl',  va.  perf.\  Po- 
wlekaö,  -kam,  -katem,  va. 
imperf.    1)    überäiel^cn,    be= 


beden;  trzeba  —  posciel  man 
mufe  bie  SBetten  überjie^en;  2) 
[jinjic^en,  ^infc^ Teppen;  3)  in  bie 
Sänge  jie^en;  — aievr.  langfam 
gelten,  fried^en;  nie  wiem  do- 
kad  sie  to  -loki  id^  mei^  mtf)t, 
iDO  er  |ingeIrocf)Cn  ift ;  jeszcze 
sie  to  -lecze  jaki  tydzien  e§ 
roirb  fid^  noc^  eine  Sßod^e  f|in= 
fc^feppen,  l^injie^en. 

Powladac,  -dam,  -dasz, 
-datem,  vn.  perf.  eine  3«itlflng 
l^ertfc^en. 

Powlaziö,  -ze,  -zisz,  -ziJem, 
vn.  perf.  l)ineinfriec^en. 

Powlocznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(Exosporium)  eine  ©d^raamm= 
art. 

Powlok,  -\x,pl.  -i,  sm. ;  Po- 
wloczek,  -czka,  pl.  -ezki,  sm. 
Siraf;  m.,  ©treid^ne^  n.,  ^Vi%-- 
garn  n. 

Powloka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  iiberjug  m.,  g^utterat  «., 
^üüe  /.,  2)cdEc  /.,  Semänte» 
lung  /■.;  2)  2lnftrid^  m. 

Powlosta,  -sty,  pl.  -sty, 
sf.  (Chätogastra)  5^flanjen= 
art. 

Powloczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  feiner  Überjug,  ^üße/.;  2) 
feine  §aut. 

Powloczyc,  -cze,  -czysz, 
-czyJem,  va.  perf.  1)  Ü6eräie= 
E)en;  2)  übereggen,  noc^  einmal 
eggen ;  3)  —  sie  vr.  fid^ 
Ijerumtreiben. 

Powloczyny,  -czyn,  pl.  1) 
|)erumtreiben  n.,  §crumfc^Iep= 
pen  n.;  2)  ©infleibung /. 

Powodnik,  -a,  pZ.  -i,  sm. 
%n\)Xix  m.,  beä  §anbpferbeä. 

Powodny,  adi.  1)  teitenb, 
antä^Iid),  fü^renb;  —  kon 
Seit«,  §anbpfcrb  «.;  2)  -na 
strona  flägerifd^e  Partei. 

Powodowac.  -duje,  -dujesz, 
-walem,  va.  unb  vn.  perf, 
oeranfaffen,  beroegen;  leiten; 
-wany  jego  prosbami  burc^ 
feine  Sitten  DeronIa|t;  —  sie 
vr.,  fid^  leiten  laffen;  —  cu- 
dzem  zdaniem  fidf)  oon  frember 
2)leinung  leiten  laffen ;  dac  sie 
—  namietnoseiom  fic^  oon 
feinen  Seibenfc^aften  leiten 
laffen, 

Powodyr,  -a,  pZ.  -y  ober 
-owie,  S7M.  Seit^ammel  w/. 

Powodzenie,  -nia,  pl.  -nia, 


SM.  ©rfolg  m.;  SBefinbcn  «., 
2Bo^[erfie|en  «. 

Powodzic, -dze,  -dzisz, -dzi- 
Jem,  va.  imperf.'.,  Powiesc, 
-wiode,  -wiodiem,  va.  perf. 
fül^rcn,  Ijinfü^ren,  leiten,  l^in= 
leiten ;  —  sie  vr.  perf. 
gelten,  ergetjen,  glüdEen;  jak 
ci  sie  -dzi  mie  ge^t  eä  btr?; 
jak  warn  sie  w  drodze  -dzilo 
roie  ift  e§  euc^  unterroegs 
ergangen;  jeieli  mi  sie  to 
-wiedzre  roenn  mir  bog  glfldft ; 
to  przedsiewziecie  nie  -wiodlo 
sie  biefeg  Unternel^men  ift 
nic^t  geglüdt;  -wodzi  mu  sie 
niezle  eö  gel^t  i^m  niditfc^lccl^t. 

Powojczyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(Linaria  Elatini)  =  Nadwo- 
dnik. 

Powojnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  (Clemates)  3i5albrebe  f.\ 
—  wniesiony  SBrennfraut  n.\ 
=■  pryszczenica;  2)  SSitfel« 
banb  n. 

Powojowac,  -juje,  -walem, 
va.  unb  vn.  perf.  befriegen; 
(eine  3Beile)  Stieg  führen, 
am  Äriegc  teilnehmen. 

Powoii,  adv.  langfam,  ge= 
matf),  aUmä^lic^,  fachte;  —  je- 
chac  langfam  falzten;  —  po- 
stepowac  aUmäljlid^  fortfd|rei= 
ten;  —  upadac  aUmä^Jic|  in 
3Serfall  geraten;  wyciagnat  — 
chustke  z  kieszeni  fadste  gog 
er  ba§  2;ud^  aug  ber  S^afd^e. 

Powolniec,  -nieje,  -nialem, 
vn.  perf.  fidb  oerlangfamen, 
langfam,  gemäc^ltcö  roerben. 

Powolniuchny,  Powolniu- 
tki,  adi.  au^erorbentlidf)  lang» 
fam;  roiHfäi^rig. 

Powolnosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  l)Sttngfamfeit/.,  langfames 
aSJefen  n.\  2)  SßiUfä^rigfeit  /., 
golgfamfeit  /.;  wielka  w  tem 
okazai  —  er  l^at  fid^  ba  fe^r 
njiHfäl^rig  beroicfen. 

Powolny,  af?i.;  Powolnie, 
adv.  1)  lancifam;  —  chod  ein 
langfamer  ©ang;  —  czlowiek 
tin  langfamer  ajJcnfd^;  2) 
langmütig ;  3)  miUfäl^rig, 
folgfam,  fügfam ;  on  jest  — 
wszystkim  moi  m  iyczeniom 
er  nnüfä^rt  allen  meinen  2Bün= 
fdEien. 

Powolac,  -lam,  -laiem,  va. 
perf. ;     Powolywaö,      -Juje, 


Powölanie 


85 


Powstac 


-watem,  va.  imperf.  berufen; 

—  kogo  na  swiadka  jmnbn 
als  36"9«"  anrufen ;  Pan  Bog 
-l&i  go  do  swej  chwaly  ©Ott 
^at  i|n  3U  fic^  berufen ;  —  sie 
fid^  Berufen;  —  na  kogo  fic^ 
auf  jmnbn  Berufen. 

Powölanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  Seruf  m.,  JJeigung/.,  33e= 
rufung  /.,  3tuf  m. ;  czuje  w 
sobie  —  na  ksiedza  ic^  fü^Ie 
in  mir  bie  3ietgung  ^riefter  ju 
luerben;  nie  czuje  do  tego 
-nia  id^  fü^te  baju  feinen  93e= 
ruf;  nie  z  powolania,  ale  z  po- 
trzeby  zostal  nauczycielem 
nid&t  auä  ißeigung,  fonbern 
au§  S^iot  rourbe  er  Seigrer. 

Powonienie,  -nia,  sn.  ©e= 
rucf)  m.,  ©eru^finn  m. 

Powoskowac,  -kuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  mit  2Ba^ä  Ü5er= 
gießen;  BoBnen. 

Powozic,  -ze,  -zisz,  -zilem, 
vn.  imperf.  futfci)ieren,  faf)ren. 

Powoznik,  -a,  pl.  -cy,  47«. 
1)  Äutfc^ierer  m.,  2)  3fluberer 
m..  Sluberfnec^t  m. 

Powozenie,  -nia,  sing, 
taut.  sn.  Äutfc^ieren  n., 
Äutf^ierfunft  /. 

Powod,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
Seranlaffung  /.,  lirfac^e  f., 
Söeroeggrunb  m. ;  dai  —  do 
klotni  er  gaB  bie  Jßeranlaffung 
jum  ©Ireit;  co  bylo  -dem 
wojny  rooö  bie  Urfac^e  be§ 
Ärieges  roar;  bez  -u  obrazil 
ja  er  Beleibigte  fie  ol^ne  ©runb 
unb  Urfac^e;  2)  Seitriemen  »?., 
3ugrtetnen  m.,  Seitfeil  n. ;  dac 
sie  wiezc  na  -dzie  fic^  am 
©ängelBanbe  füEiren  laffen; 
3)  2;onnenleitung  /.,  ©treict)= 
tinie  /.;  4)  — ,  -da  ^[a  = 
ger  tn. 

Powodca,  -cy,  pl.  -cy,  sm. 
=  Powodnik. 

Powodka,  -kl,  pl.  -ki,  sf. 
Äläafrtn  /. 

Powodz,  -wodzi,  pl.  -wodzi, 
sf.  Überfc^roemmung /.;  3r>ai= 
ierflut  /. 

Powoj,  -u,  pl.  -e,  sm.  1) 
@feu  m.,  (Sppic^  ?«.;  SBinbe/, 
SDSinbeglödtein  n.,  aßinbeEraut 
n.;    —    plotowy  ^cm^iDinbe; 

—  poluy  Stcferrotnbe;  —  wouny 
kozi  ^elängerjelieber  n.;  — 
kolacy      oscisty      italtcnift^e 


©affaparitte;  2)  SßidfeK  3QBein= 
rcbenraupe  /. 

Powoz,  -u,  pl.  -y,  sm. 
^u^tioer!  n.,  SBaqen  rw., 
Äutfcl^e  /.,  ilalefc^e  f.,  @qui= 
page  f. 

Powpadac,  -dam,  -dalem, 
vn.  per/.  l^ineinfaUen. 

Powpisywac,  -suje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  etnfd)rei6en; 
l^ineinfc^reiben. 

Powplatac,  -tam,  -talem, 
va.  perf.  einfle^ten. 

Powprowadzac,  -dzam, 
-dzaiem,  va.  perf.   einführen. 

Powpychac,  -cham,  -cha- 
lem,  va.  perf.  ^ineinftofeen. 

Powracac,  -fam,  -catem, 
va.  imperf.;  owrocic,  -ce, 
-cisz,  -ciJem,  va.  perf.  gurüd= 
geben,  »fteHen;  jurüctlEommen, 
=!el^ren;  gdy  -cal  do  domu  als 
er  auf  bem  SBege  nad^  §aufe 
mar;  jeszcze  nie  -eil  er  ift 
nocf)  nic^t  jurüägefe^rt. 

Powroslo,  Powroslo, 
Powrzaslo,  -la,  pl.  -ta,  sn. 
©tro[)fetl  n.,  ©trot)«,  ®arben= 
banb  n. 

Powrotny,  adi.  3fletour=, 
jur  3fiücffabrt  gültig. 

Powrotowy,  adi.  fjin  unb 
^er  ge^enb. 

Powrozek,  -zka,  pl.  -zki, 
sm.  ©rfinur  /. 

Powroziany,  adi.  Powrozi, 
adi.  ©tridt=;  -ziana  drabina 
StricEIeiter  /. 

Powrozobiegun,  -a,  pZ. 
-y,  sm.  ©eiltänjer  m.;  =  li- 
noskoczek. 

Powrozobiegunka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  Seiltänserin  /. ;  = 
Linoskoczka. 

Powrozowaty,  adi.  [trid=, 
fetlartig. 

Powrozowy,  adi.  ©tridE=, 
©ctt=. 

Powroznia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  Seileret  /'.,   Seilerbahn  /. 

Powroznictwo,  -wa,  sine/, 
taut.   sn.   ©eilerfiantroerf   n. 

Powroznik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
©eiler  m. 

Powrozniczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©eilertn  /.  grau  beS 
©eitert. 

Powrot,  -rotu,  pl.  -roty,  sm. 
3Bieberf  e^r/.,9tüdf  unf  t  /.,  mM-. 
gäbe  /. ;  oddac  na  —  jurücf= 


geben;  w  -rocie  do  domu  auf 
ber  5iüd^reife;  bez  -rotu  of)nc 
äBieberfef)r;  jutro  spodziewamy 
sie  go  z  powrotem  morgen  et= 
»arten  roir  feine  SiücEte^r; 
tam  i  na  —  Ijin  unb  jurürf, 
l)in  unb  retour. 

Powröz,  -rozu,  pl.  -rozy, 
sm.  ©trang  m.,  ©tritf  m., 
©eil  n.,  %a\x  n. 

Powrozka,  -ki,  pl.  -ki,  sm,. 
SOöoBrfagung  /.,  SBor^erjoge  f. 

Powrozyc,  -ze,  -Äysz,  -iy- 
lem.  va.  perf.  roa^rfagen. 

Powrzec,  -rze,  -rzesz, 
-rzalem,  vn.  perf.  eine  S^it» 
lang  lochen,  fieben,  aufJoc^en. 

Powrzeszczec,  -szcze, 
-szczalem,  vn.  perf.  eine  ^t\i= 
lang  freifd^en,  fc^reien. 

Powrzos,  -u,  pl.  -y,  sm, 
ßrifa  /.  =  Wrzos. 

Powschodzic,  -dze,  -dzisz, 
-dzilem,  vn.  perf.  aufgellen. 

Powsiadac,  -dam,  -datem, 
vn.  perf.  einfteigen,  ficf)  l^inein= 
fe^en. 

Powsinoga,  -gi,  pl.  -gi, 
sm.  öcrumftreic^er  m.,  §erums 
treiBer  m. 

Powstac,  -stane,  -stalem, 
vn.  perf":,  Powstawac,  -staje, 
-stawalem,  vn.  imperf.  1)  ent» 
flel)en;  czlowiek  -stai  z  pro- 
cbu  i  w  proch  sie  zamieni 
ber  3Jlenf^  ift  auä  ©taub 
entflanben  unb  roirb  raieber 
ju  ©taub  roerben;  chmury 
-staja  z  par  bie  SSiolfen  ent= 
fte^en  auä  fünften;  —  z  ni- 
czego  CLVL^  nid)tä  entfte^en; 
-stai  wielki  smiech  e§  enl  = 
ftanb  ein  großes  ©eläd^ter; 
stad  -stala  sprzeczka  barauä 
cntftanb  ein  ©treit;  wie'e 
choiob  -staje  z  niewstrze- 
miezliwosci  Diele  Äran!beiten 
entftefien  auä  tlnent^altfam= 
feit;  2)  auffielen,  fid)  er^eBen; 
\\6)  oufle^nen,  fid)   empören; 

—  z  choroby  öon  ber  Äranf^ 
^eit    auffielen;    z    martwych 

—  auferftet)en;  -stawali 
wszyscy  alle  er^oBen  fit^;  — 

I  przeciw  naduzyciom  panow  fic^ 
'  gegen  bie  2)ii|bräuc^e  ber  Ferren 
auflehnen ;  —  na  kogo,  na 
cos  jmnbn  anfahren,  auf  jmnbn 
toäjie^en,  etroaä  mi^Bittigen, 
tabeln;   Slaryusz   -wa-l  ciagle 


Powstanie 


86 


Powysylac 


na  durae  szlachty  3Katiuä 
tabelte  immer  ben  ©tolj  beä 
SlDelä. 

Powstanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  1)  Slufftanb  m.,  Slufrui^r 
m.,  ©mpörung  /. ;  —  zrobic 
einen  Slufftanb  macficn,  erregen, 
•anftiften;  —  wybuchJo  ein 
Slufrul^r  entftanb,  brad^  auö; 
2)®ntfter)un(5/.;  3)  2luf  fielen  n. 

Powstaniec,  -nca,  pl.  -ncj, 
sm.  Slufrül^rer  m.,  Smpörer  w., 
SReDohitionär  m. 

Powstanczy,  adi.  auf= 
rüörerifd^,  reüorutionär,  auf» 
ftänbif^. 

Powstawanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  Sluffte^en  n. 

Powstrzymac,  -mam,  -ma- 
i'em,  va.  perf.\  Powstrzy- 
mywac,  -muje,  -walem,  va. 
imperf,  aufhalten,  jutütf= 
i^alten;  oerjögern,  —  sie  vr. 
firf)    entl^atten. 

Powstrzymywanie,  -nia, 
pl.  -nia,  sn.  Stuf f)altcn  n\ 
SSer;5Ögern  n. 

Powstydzic  sig,  -dze, 
-dzisz,  -dzilem,  vr.  perf.  ft(^ 
fd^ämen;  nie  -dze  sie  mojej 
roboty  id^  Brauche  mic^  meiner 
airbeit  nic^t  ju  fd^ämen;  nie 
-dz§  sie  jego  wychowaniem 
feine  ©rgie^ung  roirb  mir  leine 
©cbanbe  bringen. 

Powszeciinosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Stllgemeinl^eit  /., 
3lIIqemeine «.,  ©emeinroefen  n. 

Powszechny,  adi.]  Po- 
"wszechnie,  adv.  allgemein; 
ünioerfal,  unioerfell;  to  jest 
-na  opinia  baä  ift  bie 
allgemeine  SJieinung;  -nie 
wiadomo  eö  ift  ollgemein  bc« 
fannt;  -ne  dobro  bag  gemeine 
Smo^l. 

Powszedni,  adi. ;  Po- 
wszednio,  adv.  atttäglic^,  21II» 
tagg=;  —  chleb  ba§  täglid)e 
Srot  -nia  suknia  2lQtagi» 
geroanb  n. ;  grzech  -ni  eine 
läf?nd^e  <3ünbe. 

Powszedniec,  -nieje,  -nia- 
üeu),  vn.  2}erj'.  aHtäglid^  wer» 
ben. 

Pow6ciq.ga6.-gam,-galein, 
va.  imperf.;  Powsci^gn^d, 
-ne,  -nalem,  va.  per/.  ^em= 
nien,  üurüdE^alten;  —  konia 
baö   ^ferb  ^ügeln;    —   kogo 


imnbn  im  Saunte  l^alten,  jü= 
geln;  —  sie  vr.  fid^  mäfiigen; 

—  sie  w  gniewie  feinen  3orn 
mäßigen. 

Powsci§,gliwos<5,  -sci,«m^. 
tant.  sf.  (Sntl^altfamfeit  /., 
Söiä^igung  /.,  ©elbftbel^err= 
fcf)ung  /. 

Powsci%gliwy,  adi.;  Po- 
wsci^gliwie,  adv.  mä^ig, 
ent^aitfam. 

Powtarzac,  -rzam,  -rza- 
lem,  va.  imperf.',  Powtö- 
rzyc,  -rze,  -rzylem,  va.  perf. 
roieberl^olen;  to  sie  -rza  od 
czasu  do  czasu  e§  roieberl^olJ 
fid^  t)on  3«it  ä"  3«it;  —  Ma- 
dame bie  gorberung  n)ieber= 
Idolen;  wiecznie  -rza  to  samo 
er  roieberl^ott  immer  baäfelbe ; 

—  klase  repetieren. 
Powtarzaj^cy,  pari.,  adi. 

rciebcrl^olenb;  —  sie  n)ieber= 
fefirenb. 

Powtarzanie,-nia,  pl.  -nia, 
SM.  SBieberl^olung  /.;  Slepetis 
tion  /. ;  —  katöw  Stepetteren 
ber  2ßin!el. 

Powtore,  adv.  jroeitenS, 
gum  groeiten. 

Powtorki,  -rek,  plur.  tant. 
Siac^fc^roarm  m.   ber   S3tenen. 

Powtorny,  adi.  Powtor- 
nie,  adv.  roiebcr^ott,  u)ieber= 
l)olentlid&. 

Powtorzenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  SÜieberl^olung  f.,  Stepeti« 
tion  /. 

Powtykac,  -kam,  -kalem, 
va.  perf.  l^ineinftedEcn. 

Powybierac,  -ram,  -ralem, 
va.  perf.  auälefen,  auäroä^len, 
f)erauenebmen. 

Powybijaö,  -jam,  -jalem, 
va.  perf.  au8fd)lagen,  ser- 
fd)Iagen,  totfcblagen. 

Powyci^gac,  -gam,  -galem, 
va.  perf.  auejieljen,  auäbel^nen. 

Powycinaö,  -nam,  -natem, 
va.  perf.  auefdjueiben. 

Powydawac,  -je,  -jesz, 
-watera,  va.  perf.  l^erauSgeben, 
ausgeben,  ausliefern;  —  cörki 
bie  äöd^ter  »erheiraten,  an  ;en 
Wlann  bringen. 

Powydobywa6,  -warn,  wa- 
tem,  va.  perf.  I^erausl}u.en, 
berauäbringen,  gu  SEage  f  örbern. 

Powydr^zad,  -zam,  -4a- 
lem,  va.  perf.  au§pl)len. 


Powydzierac,  -ram,  -ratem, 
va.  perf.  Ijerauöreifien,  ent= 
reiben. 

Powyganiac,  -niam,  -nia- 
Jem,  va.  perf.  j^erauäjagen. 

Powykopywac,  -puje,  -wa- 
Jem,  ra.  perf.  ausgraben. 

Powykradac,  -dam,  -da- 
tem,  ra.  perf.  J^erauöftei^lcn, 
entführen. 

Powykrawywac,  -wuje, 
-wywalem,  va.  iter.  l^erauö= 
fc^neiben. 

Powykrgcac,  -cam,  -caiem, 
va.  perf.  auöroinben,  auäbre= 
^en. 

Powylatac,  -tarn,  -talem, 
vn.  perf.;  Powylatywac, 
-tuje,  -walem,  vn.  imperf.  auQ- 
flieg'en. 

Powymykac  sig,  -kam, 
-kapern,  vr.  perf.  entfd^lüpfen. 

Powymyslac,  -slam,  -sla- 
iem,  va.  perf.  1)  auäbenfen; 
2)  befcbimpfen,  fluchen. 

Powymywaö,  -warn,  -wa- 
iem,  va.  perf.  augroafd^en. 

Powynajdywac,  -duje, 
-wal'em,  va.  perf.  augfud^en, 
fierausfinben,  ausfinbig  ma= 
d^en. 

Powynosic,  -sze,  -sisz,  -si- 
iem,  va.  perf.  fierau§tragen; 
eri^eben;  —  sie  vr.  ftd^  fämt» 
lid^  auä  bem  ©taube  machen, 
ba^  3Beite  fudien. 

Powypadac,  -dam,  -dalem, 
vn.  perf.  berauäfaUcn. 

Powyplacac,  -cam,  -calem, 
va.  perf.  auSjablen. 

Powyprowadzac,  -dzam, 
-dzalem,  va.  perf.  I^erauöfül^= 
ren ;  —  sie  vr.  auöjielien  (auä 
einer  SBol^nung). 

Powypychac,  -cham,  -cha- 
\c.m,  va.  perf.  1)  auSftofsen; 
2)  auSftopfen. 

Powyrastac,  -stam,  -sta- 
i'em,  vn.  perf.  augrcadjfen. 

Powyrgbywaö,  -bu.je,  -wa- 
lem, va.  perf.  auSljadfen. 

Powyrywac,  -wam,  -wa- 
iem,  va.  perf.  angreifen. 

Powyrzynac,  -nam,  -na- 
lem, va.  perf.  auöf(^neiben, 
fjerauäfc^neiben. 

Powyskakiwac,-kuje,  -wa- 
l'em,  r;(.  2>cr/.  I^erauöfpringen. 

Powysylac,  -lam,  -talem, 
va.  perf.  auäfc^idfen. 


Powysledzac 


87 


Pozbiegac 


Powysledzac,  -dzam,  -dza- 
iem,  va.  perf.  außfpionieren, 
ausfunbfc^aften,  ausforfc^en, 
entbeöen. 

Powytr^cac,  -cam,  -calem, 
va.  perf.  ausfto^en. 

Powywracac,  -cam,  -ca- 
lem,  va.  perf.  umroetfen. 

Powyzdychac,  -cham,  -cha- 
tem,  Vit.  perf.  fäintlic^  !repie= 
rtn,  üerreden. 

Powyzej,  adv.  f)öl^er,  oben, 
obert)alB. 

Powyzszac,-szam,-szal'em, 
va.  imperf. ;  Powyzszyc, 
-sze,  -s^yiera,  va.  perf.  er= 
l^öben. 

Powzdychac,  -cham,  -cha- 
lem,  vn.  perf  einigemal  jeuf= 
gen. 

Powzig.c,  -wezme,  -wei- 
miesz,  -wzialem,  va.  perf. 
nehmen,  faffen;  —  zamiar  ben 
(Snt^c^Iufe  faffen;  —  dla  kogo 
szacunek  Sichtung  für  jmnbn 
faffen;  usprawiedliwil  -wzieta 
o  sobie  opinie  er  rechtfertigte 
bie  oon  i^m  gefaxte  lUieinung; 

—  o    czem    wyobrazenie    ftc^ 
einen  33egriff  Don  etro.  mad^en; 

—  z  kasy  zaliczke  einen  S3or= 
fc^ufe  nehmen. 

Poza,  -zy,  pl.  -zy,  sf.  ^ofe/. 

Poza,  praep.  mit  4.  unto 
6.  gaC  (po  za)  l^inter;  z  — 
hinter  .  .  .  beruor. 

Pozabiegac,  -gam,  -galem, 
va   perf.  uorbeugen,  Derf)üten. 

Pozabierac,  -ram,  -ralem, 
va   perf.  aUeä  roegnef)men. 

Pozabijac,  -jam,  -jalom, 
va.  perf.  töten,  totfc^lagen. 

Pozachodzic,  -dze,  -dzisz, 
-dziiem,  vii.  perf.  untergef)en, 
»erietien,  nerCommen. 

Pozaciagad,  -gam,  -galem, 
va.  perf.  jufammenjiel^en,  äie= 
l)en. 

Pozaciesuiac,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  perf.  enger  madjen. 

Pozaczyuaö,  -nam,  -naiem, 
va.  perf.  aüeö  anfangen. 

Pozad,  adv.  I)int«n,iOT  3lüf= 
fen. 

Pozadlozac,  -iam,  -Äatem, 
va.  perf.  Derf d^utben ;  über» 
fdjulben;  —  »ie  vr.  \\i)  Der= 
fd^lilben,  in  ©c^ulDen  ge» 
raten. 

Pozadzierac,  -ram,  -ralem, 


va.  perf.  1)  alleg  anreihen,  2) 
—  sie  vr.perf.  fic^  mit  allen 
übetraerfen. 

Pozagradzac,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  perf.  oerfpcrren. 

Pozajezdzac,  -dzam,  -d:^a- 
lem,  va.  perf.  1)  oorfabren, 
üorreiten,  gu  ©dianben  reiten; 
2)  oiele  Sänber  überfallen,  mit 
Jirieg  übergießen. 

Pozajmowac,  -muj§,  -my- 
walem,  va.  perf.  einnehmen; 
übernehmen, 

Pozajutro,  adv.  über= 
morgen. 

Pozakrzywiac,  -wiam, 
-wialem,  va.  perf.  Derbiegcn, 
frumm  madien. 

Pozaktadac,  -dam,  -daiem, 
va.  perf.  anlegen,  ftiften, 
grünben;  bin=,  einlegen. 

Pozaluduiaö,  -niam,  -nia- 
Jem,  va.  perf.  beoölfern. 

Pozamarzac,  -rzam,  -rza- 
lem,  va.  perf.  erfrieren,  jufrie= 
ren. 

Pozamawiac,  -wiam,  -wia- 
iem,  vn.  perf.  befteHen;  auf= 
for^ern,  cinlaben. 

Pozamykac,  -kam,  -katem, 
va.  perj.  Derfct)lief;en,  oerfper»» 
ren. 

Pozaniedbywac,  -buje, 
-walem,  va.  perf.  »ernad^läf» 
fiaen. 

Pozanosic,  -sze,  -siJem,  va. 
perf.  Eintragen. 

Pozaoczy,  adv.  (poza  oczy) 
hinter  bem  3lüden. 

Pozapadac,  -dam,  -daJem, 
vn.  perf.  einfallen.  Der»,  ju= 
fallen. 

Pozapieczgtowywac,  -wu- 
je,  -waiem,  va.  perf.  befiegeln, 
oerfiegeln. 

Pozapiekac,  -kam,  -kalem, 
va.  perf.  oer!ruften,  mit  bün= 
ner  SRinbe  übergießen;  —  wlosy 
bie  öaarc  brennen. 

Pozapisywac,  -suje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  einf d^reiben ; 
ooUf cßreiben ;  oerf (^reiben;  — 
w  testamencie,  testamentarnie 
»evmacßen  (im  Seftament). 

Pozapominac,  -nam,  -na- 
iem, va.  perf.  alleö  oergeffen. 

Pozaprawiac,  -wiam,  -wia- 
iem,  va.  perf  anrichten,  ju» 
bereiten. 

Pozarastac,  -tam,  -talem, 


vn.  unb  va.  perf.  Derroad^fen, 
übernjud^ern. 

Pozarazad,  -iam,  -Äalem, 
va.  perf.  alle  anfteden. 

Pozarzynaö,  -nam,  -nalem, 
va.  perf.  ade  abfcßlacßten. 

Pozasadzac,  -dzam,  -dza- 
Jem,  va.  perf.  bepflangen; 
überall  anfftetten. 

Pozasiadac,  -dam,  -dalem, 
vn.  perf.  *ßlafe  nel^men. 

Pozaspakajac,  -jam,  -ja- 
lem,  va.  perf.  äufriebenfteüen, 
befriebigen,  berulii^en. 

Pozasuwaö,  -wam,  -waJem, 
va.  perf.  jufcßieben,  Dorfd^ie=» 
ben,  oerriegeln. 

Pozastanek,  -nkn,  pl.  -nki, 
sm.  |)interbüßne/.,  Drt  l;inter 
ber  ©gene. 

Pozaszywac,  -wam,  -wa- 
lem,  va.  perf.  gu=,  Der»,  ein» 
nähen. 

Pozawierac,  -ram,  -ralem, 
va.  perf.  gu=,  abfd^üe^en. 

Pozawieszac,  -szam,  -sza- 
iem,  va.  perf.  Derl^ängen,  auf- 
l^ängen. 

Pozawijac,  -jam,  -jaiein, 
va.  perf.  einroideln. 

Pozawodzid,  -dze,  -dzifem, 
va.  perf.  täufcßen,  liintergeßen, 
enttäufd^en. 

Pozawracac,  -cam,  -ca- 
iem,  va.  perf.  Derbrel^en,  Der« 
Eeßren ;  umteßren,  gur  Uinfeßr 
Deranlaffen. 

Pozawstydzad,  -dzam, 
-dzatem,  va.  perf.  aüe  be» 
fcßämen. 

Pozazdraszczac,  -szezam, 
-szczatem.  va.  imperf.;  Po- 
zazdroscic,  -szcze,  -scitem, 
va.  perf.  beneiben. 

Pozbawiac,  -wiam,  -wia- 
iem,  va.  imperf.;  Pozbawi6, 
-wie,  -wisz,  -wifem,  va.  perf. 
berauben,  um  etro.  bringen ;  — 
kogo  Äycia  jmnbn  umä  2ihtx[, 
bringen;  -wil  mnie  ostatniej 
nadziei  er  raubte  mir  bie  le^te 
Hoffnung. 

Pozbawka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
(Priva)  =  konopnica;  —  pa- 
cierzykowata  (lappulecca). 

Pozbiegaö,  -gam,  -gatem, 
va.  perf  herunterlaufen;  — 
sie  vr.  gufammenloufen;  bie- 
lizna    -la    sie    w    praniu    bie 


Pozbieraö 


Poznac 


SBäfc^e  ijl  beim  SBafd^en  ein« 
geflanqen. 

Pozbierac,  -rara,  -ralem, 
va.  perf.  sujammenf tauben, 
gufammennel^men,  jufammen= 
lefen;  —  sie  vr.  fic^  »er» 
jammelti. 

Pozbijad,  -j^m,  -jalem,  va. 
yerf.  gujammenfc^lagen;  n)iber= 
leaen. 

Pozblizac,  -zam,  -i&lem,  va. 
perf.  näljcrn,  nä|er  Bringen. 

Pozbyc,  -bede,  -bylem,  va. 
perf. ;  Pozbywac,  -warn,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  etroaä  loa 
werben,  fic^  nom  |)alfe  fdj äffen,  j 

Pozdejmowac,  -muje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  I)eruntern£^men, 
abnehmen. 

Pozdrawiac,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imperf,  \  Pozdro- 
wiö,  -wie,  -wisz,  -wiietn,  va. 
ferf.  grüben,  bcgrüfien;  badz 
-wiona  Maryo  gegtü^et  feift 
bu  SKaria ; -zdrow  go  ode  mnie 
überbringe  i^m  meine  ©rü^e, 
grüfie  if)n  »on  mir,  id^  lafje 
i^n  grüfien. 

Pozdrowienie,  -nia,  yl.  -nia, 
sn.  ©rufl  »2.;  serdeczne  -nia 
l)et3lid)e  ©rüfee;  —  anielskie 
ber  englifcbe  ©ruft. 

Pozdychac,  -cham,  -cha- 
lem,  vn.  perf.  frepieren,  oers 
recfen. 

Pozdziera6,  -ram,  -ralem, 
va.  -perf.  ^eruntcrreifien. 

Pozew,  -zwu,  pl.  -zwy,  sm. 
SSorlabung  /".,  iSitotion  /. ; 
dostac  —  eine  SSorlobung  er- 
hallen; staro6c  jest  smierci 
-zwem  ba€  5Klter  ift  bie  SSor« 
labung  beg  Xobeö. 

Pozewne,  -go,  sing.  tant. 
sn.  SSorlabungsgelb  n. 

Pozewny,  Pozwowy,  adi. 
SBorlabunqs». 

Pozgadywaö,  -diije,  -wa- 
}em,  va.  perf.  erraten. 

Pozganiad,  -uiam,  -nial'em. 
va.perf  jujammeniagen;  oer^ 
jogen ;  —  nieprzyjaciöt  z  pola 
ben  getnb  com  ©c^Iad^tfelbe 
jagen. 

Pozginaö,  -nam,  -nalem, 
va.  perf.  ^ecabbeugen,  ^erob= 
neigen;  frümmen. 

Pozieleniö,  -uie,  -nisz, 
-niiem,  va.  peif.  grün  machen, 
grün  färben. 


Pozielenieö,    -nie,    -nisz,  i 
-nilem,  vn.  perf.  grün  werben, 
ergrünen. 

Poziemczak, -a,  j)^  -\,sni. 
©rbbeerenfruc^t  /. 

Poziemie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  Untergefc^oB  n.,  ©rbge= 
fcf)ofe  «.,  5ßarterre  n.;  =  Przy- 
ziemie. 

Pozierac,  -ram,  -rasz,  -ra-  1 
lern,   va.    imperf. ;    Pojrzec, 
-rze,    -rzalem,  va,  perf.    ^in= 
blitfen,  ^infei)en. 

Poziew,  -u,  pl.  -y,  sm. 
2)uft  7n.,  ^ou^  m. 

Poziewac,  -wam,  -walem, 
vn.  imperf. ;  Poziewn%c, 
-ne,  -nalem,  vn.  perf.  gäf)nen. 

Poziewnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(Galeopsis)  §anf=,  'Xaubneffel 
f.\  =  koci  pysk. 

Pozigbic,  -bie,  -bilem,  va. 
perf.    nacbeinanber     etfalten. 

Pozimek,  -mka,  pl.  -mki, 
sm.  Skcferainter  m. 

Poziolno,  -na.  sing.  tant. 
sn.  (Trasera)  eine  ^flanäcnart. 

Poziom,  -u,  pl.  -y,  sm. 
S^iüeau  n.,  ^ortjontale  n., 
^orijont    m.;    ©rbfläc^e  /. ; 

—  morza  Dfeereöfpiegcl  »;.; 
SJieereänioeau  n.\  tysiac  me- 
trow  nad  -em  morza  tau= 
fenb  3Jleter  über  bem  3Reeree= 
fpiegel,  taufenb  3)teter  ©ee^ö^e; 

—  geognostyczny  geogno= 
ftifd^er  ^orijont;  —  osu- 
szony  SCBaff erfolgte /.;  —  w6d 
zaskornych  SBaff erftege  /. ;  — 
na  wierzcbni,  —  torowiska 
S'lioellette  /. ;  —  wody  rzeczy- 
wisty,  prawdziwy  n)irflic^e§ 
SDBafferniofau. 

Poziomka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
(grbbeere  /.,  3QBalberb5eere  /. ; 

—  gorna  Änaderbbeere  /. 
Poziomkowy,    aüi,    (Erb= 

beer=;  -we  ziele  ©rbbeeren; 
fraut  n,\  —  sok  ©rbbeer» 
faft  m, 

Poziomnica,  -ty,  pl.  -ce, 
sf.  1)  SBafferrooge  f.,  ©runb-- 
rcage/. ;  =libella;  —  ciesiel- 
ska  Sletronge  f.,  ©e^iroage  f., 
^enbelraage  /.;  2)  2ßaffer=, 
©pinnjimgfcr  /.,  Seufels-» 
nobel  /■. 

Poziomowac,  -nuije,  -wa- 
Icin,    va.  imperf.  nioellieren. 

Poziomowanie,    -nia,    pl. 


•nia,  sn.  SRioeHieren  n. ;  = 
niwelaeya. 

Poziomy,  adi. ;  Poziomo, 
adv.   borijontat,  roagrcc^t. 

Pozjadac,  -dam,  -dalem, 
va.  perf.  allcg  aufeffen. 

Pozjezdzac,  -diiam,  -dza- 
lem,  va.  aüe  beruntermad)en, 
Dcrpu^en;  vn.  perf,  l^erunter» 
falzten ;  —  sie  Don  überaß 
gefal^ren  fommen. 

Pozlatac,  -tarn,  -talem,  vn. 
imperf. ;  Pozlaty wa6,  -tuje, 
-walem,  vn,  imperf.  I^erab= 
fliegen;  fierabfaUen;  —  sie 
jufammcngeflogen  fommen. 

Pozlepiac,  -piam,  -pialem, 
va.  perf,  gufammenfleben. 

Poziewac,  -warn,  -waien», 
va,  perf. ;  jufammengiefien, 
jufammenfcbütten. 

Pozlacac,  -cam,  -calem, 
va.  perf.:,  Pozlocic,  -ce,  -cicz, 
-eifern,  va.  perf.  oergolben. 

Pozlacanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  Sergolben  n. 

Pozlocenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  3Serqolben  «. ;  SOergolbung  /. 

Pozlota,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
Pozlotka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Sßergolbung  /. ;  giowa  do  -ty 
©rbaföfopf  m. 

Pozlotnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
3SergoIl)cr  m. 

Pozlotny,  adi.  jum  Sßer= 
golben. 

Pozmazywac,  -zuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  n)egn)ifc§en. 

Pozmiatac,  -tarn,  -talem, 
va.  perf.  roegfe^ren,  äufam= 
menfebren. 

Pozmykac,  -kam,  -kalem, 
va.  perf.  loölaffen  (öie  ^unöe 
Don  ber  Seine) ;  vn.  perf.  eut- 
raiid^en. 

Pozmyslac,  -lam,  -lalem, 
va.  perf.  ausbenten,  erbid^ten. 

Pozmywac,  -wam,  -walem, 
va.  perf.  ausiDafc^en. 

Poznaczyc,  -cze,  -czysz, 
-czvlem,  va.  perf.  bejetd^nen. 

Poznac,  -nam,  -nalem,  va. 
perf.\  Poznawa6,  -naje, -wa- 
lem, va.  imperf.  etfennen,  rcie» 
ber  erfennen;  fennen  lernen; 
merfen,  bemer!en ;  einfe^en ; 
-jemy  Boga  z  dziel  jego  roir 
erfennen  ©ott  an^  feinen  SBer» 
fcn ;  tak  sie  zmienil,  zem  go  nie 
-nal   er  ^ot  fid^  \o  ceränbert. 


Poznajamiac 


89 


Pozalowaö 


bo^  ic^  il^n  nid^t  erlannt  l&abe; 
-lern  go  zeszlego  roku  w  War- 
szawie  id^  f)a6e  i^n  Dorigeö 
^af)V  in  SBarf^QU  !ennen  ge= 
Uint;  da6  komu  cos  —  itnnbm 
etrooS  ju  erfennen  geben ;  -naje, 
ze  sie  gniewasz  tc^  merte,  ba^ 
bu  jornig  bift;  nie  dal  —  po 
sobie  zmartwieuia  er  liefe  fid) 
bic  ßrnnfung  nid^t  anmerfen; 
-naje,  zem  zlladzil  icf)  eifenne, 
ba^  xc^  9efef)It  l)abe;  —  sie  vr. 
perf.,  —  sie  z  kim  jmnbä  33e= 
fanntfd^nft  machen;  —  sie  na 
kim  imnbn  butcf))c^auen,  er= 
grünben,  genau  fennen  lernen; 
—  sie  na  czem  ben  Siert  einer 
©od^c  rcürbigen,  etniaä  rec^t 
beurteilen. 

Poznajamiac,  -iniam,-mia- 
lem,  va.  imperf. ;  Pozna- 
jomic,  -mie,  -misz,  -milem, 
va.  perf.  be'fannt  mad^en. 

Poznaka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
3Jier!mal  n.,  Äennseic^en  n., 
©i)mptom  n. 

Poznanie,  -nia,  pl.  -nia,  sn. 
Sefanntfctaft/.,  Äennenleinen 
«.;  od  chwili  naszego  -nia 
\t\i  bem  21ugenblid,  öa  mir 
cinanber  !ennen  gelernt;  6r= 
lenntniö  /. ;  jak  przyjdzie  do 
-nia  bis  er  jur  ©rfenntniä  gf= 
langt;  starac  sie  o  -nie  pia- 
wdy  nad&  ber  (SvlEenntniä  öer 
SBa^rtieit  flreben. 

Poznaszac.-szam,  -szalem, 
va.  imperf.;  Poznosid,  -s/e, 
-sisz,  -silem,  va.  perf.  ju» 
fammentragen ;  aufgeben;  -sil 
krepujace  przepisy  er  l^ob  bie 
j^emmenben  3Sorfd)riften  auf. 

Poznikac,  -kam,  -kalem, 
vn.  perf.  üerfc^roinbcn. 

Pozornosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  Sd^einbarfeit /. 

Pozorny,  adi.  Pozornie, 
adv.  1)  fdjetnbar ;  2)  anfetinlid). 

Pozostac,  -staje,  -stalem, 
vn.perf. ;  Pozostawac,  -warn, 
-watem,  vn.  imperf.  5urüd!= 
bleiben,  fic^  wo  aufhalten,  an 
einem  Crte  uerroeilen,  5urütf= 
bleiben. 

Pozostatosc,  -sei,  pl.  -sei, 
■«/.  Überreft  m.,  3Jüc£ftanb  m., 
Überbleibiel  n ;  Stad^lafe  m. 

Pozostaly,  adv.  übrigge= 
blieben,  tjinterlaffen,  jurütf' 
g  klaffen. 


Pozostawiac,  -wiam, 

-wiasz,  -wialem,  va.  imperf.; 
Pozostawiö,  -wie,  -wisz,  -wi- 
Jenti,  va.  perf.  jurüdElaffen, 
nerlaffen;  l^tnterlaffen. 

Pozowac,  -zuje,  -walem, 
vn.  perf.  pofieren;  —  komu 
imnbm  ju  einem  Silbe  fi^en. 

Pozor,  -zoiu,  pl.  -zory,  sm. 
1)  aid^tung/.,  Slufmerffamfeit 
/. ;  dawac  — ,  daj  —  Sadöte! 
"Slrfitung ! ;  2)  Schein  m.,  2tn= 
f  c^ein  M2.,Slu§feI)en  n.,  ä[u^erc(ö) 
«.;  na  —  bem  Siufeercn  na^  ; 
sadzac  z  -ru  nad^  bem  Slusf e^en 
urteilenb;  -y  ludza,  royla  ber 
Schein  trügt;  pod  -rem  cnoty 
unter  bem  (Sd^eine  ber  Su» 
genb ;  -rem  szczodrobliwosci 
pokrywal  rozrzutnose  mit  bem 
©c^eine  non  J^reigebigfeit  be= 
mäntelte  er  feine  SSerfc^roen» 
bung ;  to  nie  ma  nawet  -ra 
prawdy  cä  ^at  nid)t  einmal 
ben  ©c^ein  Don  SBal^ri^eit; 
3)  SSorroanb  m.;  pod  -rem 
choroby  zostal  w  domu  unter 
bem  SBorroanbe  non  Äranf^eit 
blieb  er  ju  ^aufe;  pod  bd'a- 
hym,  czczym  -rem  unter 
einem  nichtigen  Sornianbe; 
uzyc  czego  za  —  ettcaä  jum 
SBorroanbe  nehmen. 

Pozrywac,  -warn,  -waiem, 
va.  perf.  f)crunterrei^en. 

Pozrzekac  sig,  -kam,  -ka- 
Jem,  vr.  perf.  —  sie  czegos 
auf  etroae  oergid^ten. 

Pozrzucac,  -cam,  -eatem, 
va.  perf.  i^ctab»,  l^erunter» 
raerfen,  fjerabftürjen. 

Pozsiadac,  -dam,  -dalem, 
vn.  perf.  berunterftetgen. 

Pozszywac,  -wamj-wafem, 
va.  perf.  jufammennä^en. 

Pozwabiac,  -biara,  -biaiem, 
va.  perf.  berlocfcn. 

Pozwa6,  -zwe.  -zwiesz, 
-zwalf m,  va.  perf. ;  Pozy wac, 
-warn,  -walem,  va.  imperf.; 
geridjtlid^  forbern,  »erflagen, 
Dor  föericbt  üiel)en. 

Pozwalac,  -lam,  -lalem,  va. 
impeif.;  Pozwolic,  -le, -lisz, 
-liJem,  va.  perf.  erlauben, 
jugeben,  julaffen;  -zwol  mi 
wyj.sc  erlaube  mir  ausjugel^en; 
jfczeli  ckolicznosci  -zwola 
raenn  eä  bie  Umftänbe  er« 
lauben;    nie  möge    na    to  — 


id^  !ann  e§  nic^t  julaffen; 
kiedy  -zwalasz  na  jedno, 
musisz  i  na  drngie  aenn 
bu  ba§  eine  jugibft,  mu|t  bu 
oud^  baä  anbete  erlauben;  — 
sobie  vr.  perf.  fic^  erlauben, 
fx(§  l)erauänefimcn,  fic^  bie 
greil)eit  nel^men;  za  wiele 
sobie  -zwalasz  bu  nimmft  bir 
ju  niel  ^erauä;  masz  dosyc 
pieniedzy  by  sobie  na  to  — 
bu  l^a[t  ®elb  genug,  um  bit 
taä  erlauben  ju  !önnen. 

Pozwalanie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  (grlaubniä  /. 

Pozwanie,  -nia,2JZ. -nia,sn, 
SSorlabuiig  /. 

Pozwieszac,  -szam,  -s-za- 
lem,  va.  perf.  I^erobl^angen 
I  äffen. 

Pozwijac,  -jam,  -jalem,  va. 
perf.  gujammenroUen ;  5u= 
fammenrcicfeln. 

Pozwodzic,  -dze,  -dzisz, 
-dzilem  va.  perf. ;  1)  Ju= 
fammenfü^ren,  3ufammen= 
fügen ;  2)  betrügen,  nerfül)ren. 

Pozwolenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  (Srlaubniä  /. ;  —  miec  bie 
©rlaubniS  l)aben;  za  twojera 
-niem  mit  beiner  ©rlaubni^; 
za  -niem  erlauben  fie. 

Pozwycigzaß,  -^am,  -zaiem, 
va.  perf.  alle  befiegen. 

Pozycya,  -cyi,  pl.  -eye,  sf. 
l)^.pofttion/.;  iiage/.;  =  po- 
totenie;  2)  ©teßung  /;  ^o= 
ften  m. 

Pozyskac,  -kam,  -kalem, 
va.  perf.  erroerben,  geroinnen, 
erlangen. 

Pozytyw,  -u,  pl.  -y,  sm.; 
Pozytywek,  -wka,  pl.  -wki, 
sm.;  Pozytywka,  -ki,pZ.  -ki, 
sf.  ^ofitiü  n.,  fleme  Drgel  /.; 
Seierfaften  »z.,  SSogelroer» 
!el  n. 

Pozzymac,  -mam,  -malem, 
va.  perf.  jufammenfdEirumpfen 
lafien. 

Pozalic  sif ,  -le,  -lilem,  vr. 
perf.  1)  fiel)  erbarmen;  -zal  bie 
BoÄe  bafe  fid)  ©Ott  erborme; 
-zal  sie  Boze  jego  o  co  prosic 
ber  ift '  ju  bebauern,  ber  il)n 
um  etroaö  bittet;  2)  fic^  be- 
flagen. 

Pozalowac,  -luje.  -walem, 
va.  perf.  1)  bebauern;  2) 
mißgönnen,    neiben ;    poi;ato- 


Pozar 


90 


Pol 


wac  komu  iyzki  wody  jmnbtn 

leinen  ©c^lud  2Ba[fer  gönnen. 

Pozar,  -u^pl.-yfSm.^tanb 

m.,  (veueröbrunft  /.;  wzaiecic 

—  emen  Sranb   oerurfac^en; 

—  zniszczyl  cate  miasto  ber 
SBcanb  l^at  bte  gange  lätobt 
oernjüftet. 

Pozarcie,  -cia,  sinff.  taut. 
Sil.  ^reffen  «•,  2tuffre)fen  «., 
%xa.%  m. 

Pozarnice,  -nie,  pl.  tant. 
Sßinbjjocfen  pl. 

Pozartowac,  -tuje,  -walem, 
vn.  perf.  eine  3"tlt»ng  fpaBen, 
fc^etjen. 

Poz^c,  -ine,  -Analem,  va. 
pert.  mölken. 

Poz^dac,  -dam,  -dalem,  va. 
per/.  —  czego  etroaä  begehren, 
na6)  ctroaä  verlangen,  lüftern 
fein. 

Pozadanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  Segel^ren  n.,  SBegierbe  /. 

Poz§,dany,  adi.  begef)tt ; 
roiüfommen ;  gosc  —  ein  niü= 
fommener  @aft. 

Pozadliwosc.  -.s"!,  pl.  -sei 
sf.  Süfternfieit  /.,  Segierbe  /. 

Pozadliwy,  adi. ;  Poza- 
dliwie,  adv.  begefirlid^,  ^ab= 
jüttig,  lüftern. 

Pozeglowac,  -luje,  -waiem, 
vn.  perf.  feaeln. 

Pozegnac,  -nam,  -nalem, 
va.  perf.  älbfd^ieb  nehmen ;  — 
kogo,  —  sie  z  kirn  oon  imnbm 
aibfc^ieb  nehmen;  -gnaj  sie 
nazawsze  z  ta  nadzieja  biefer 
Hoffnung  f annft  bu  auf"  immer 
Seberoobl  fagen. 

Pozegnalny,  adi.  215= 
fcf)'ebä=. 

Pozegnanie,  -nia,  pl.  -uia, 
sn.  2tbfc^ieb  m.,  Seberool^I  n. ; 
byi  u  iimie  z  -niem  er  roar 
bei  mir  um  2tbJc^ieb  ju  ncb= 
men;  bez  -nia  odejsc  ol^ne  2lb= 
fc^ieb  roeggeficn. 

Pozeniö,  -nie,  -nisz,  -niiem, 
va.  yerf.  ueri^eicaten;  =  sko- 
jarzyc. 

PoÄerad,  ram,  -ralem,  va. 
imperf. ;  Pozreö,  -ire,  -Äresz, 
•iariem,  va.  ycrf.  freffcn,  auf« 
treffen,  nctfc^Iingen,  t)er= 
jel^ren. 

PoÄerak,  -;i,  pl.  -i,  sm. 
iDoffereinlaugenber  ©tein. 

Pozerakowy,  adi.  roaffer» 


einfaugenb;    —   szyb  roaffet» 
einfaugenber  ©c^a4)t. 

Pozerny,  adi.  gefräfiig. 

Pozoga,  -gi,  pl.  -gi,  */. 
2)iorbrennerei  /.,  SBranbflif-- 
tung  /.,  SSeriDÜftung  /.  butch 
jjeuer;  szeroko  roznosic  -gi 
SSerroüftungen  roeit  unb  breit 
anrichten. 

PoÄonac,  -ne,  -niesz,  -ni- 
lem.  va.  perf.  bintretben. 

Pozolcic,  -ce,  -cisz,  -cilem, 
va.  perf.  gelb  moc^en,  mit 
©i-fb  überziehen. 

Pozolknac,  -ne,  -niesz,  -n^- 
iem,  vn.  perf.  gelb  roerben. 

Pozuc,  -je,  -jesz,  -lern,  va. 
perf.  fauen,  jecfauen. 

Pozycie,  -cia,  pl.  -cia,  sn. 
1)  ÖebenäiDeifc/.,  iiebenäroan» 
bei  ?«. ;  2)  3ufcimmenleben  m., 
SJJiteinanberleben  n. ;  —  mai- 
zenskie  baö  ebelic^e  Sehen,  St)f= 
leben  n. ;  jakiei;  bedzie  wasze 
— ,  kiedy  sie  przed  slubem 
zgodzic  nie  moiecie  rcie  n)er= 
bet  ibr  eucb  in  ber  ©b«  "er- 
tragen,  ba  il)r  oor  ber  Xrauung 
nicht  in  (Sintracbt  leben  fönnt. 

Pozyczac,  -czam,  -czalem, 
va.  imperf.;  Pozyczyc,  -cze, 
-Czysz,  -czylem,  va.  perf.  lei= 
ben,  borgen,  entlebnen;  nie 
-czaj  dobry  zwyczaj  borgen 
macbt  ©orgen;  -czanemi  pie- 
niadzmi  robic  interesa  mit 
gelicbencm  ©elbe  ©efd^äfte 
mafhen. 

Pozyczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Slnleihe  /. ;  2)arlet)en  n.; 
Seihen  n.,  ^iorgen  n. 

Pozynki,==  DoÄynkijOkre- 
zue. 

Pozytecznosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  !iörauc^bar!eit  /., 
3iüfelicbfeit  /. 

Pozyteczny,  adi.;  Pozy 
tecznie,  adv.  nü^lid),  broud}= 
bar. 

Pozytek,  -tku,  pl.  -tki,  sm. 
9lu|en  m. ;  —  przynosic  3hit= 
jen  bringen,  geroäl^ren;  nie 
pöjdzie  ci  to  na  —  baä  roirb 
bir  nid)t  i(um9lu^enbefommen. 

Pozytkowaö,  -kuje,  -wa- 
Jem.  va.  perf.  9lu^en  ;ieben. 

Pozytkowny,  adi.  Stufen 
bringenb. 

Pozywaö,  -warn,  -walem, 
va.  imperf.;  PoÄyß,  -je, -jesz, 


•tem,  va.  perf.  genie|(en,  effen, 
ner^ehren. 

Pozywic,  -wie,  -wisz,  -wi- 
lem,  va.  perf.  näbren,  jmnbn 
fättigen,  mit  S'Jabrung  erquif= 
fen;  —  sie  vr.  perf.  fi(^  burcb 
©peife  erquicfen;  przy  nim  si§ 
uikt  nie  -zywi  bei  i^m  roirb 
niemanb  fatt,  er  läfet  feinen 
fatt  raerben;  nie  -wisz  sie 
przy  tem  bu  roirft  feine  ©eibe 
babei  ip innen,  liu  xo\x\i  bauon 
nicht  fett  roerben. 

Pozywienie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  ^Jiabrung  /.;  zwierzeta 
siuza  uara  de  pracy  i  do  -nia 
bie  Siere  bienen  uns  jur  2lrbett 
unb  %\ix  ''Jlal}rung. 

Pozywnosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  ^.ifahrhaftigfeit  /. 

Pozywny,  adi.  nabrt)aft. 

Pojscie,  -scia,  sing.  tant. 
sn.  ©e^en  n.,  ^ingef)en  n.\ 
©ang  m. 

Pojsc,  -jde,  -jdziesz,  posze- 
dtem,  vn.  perf.  geben;  -jd£ 
tu  tomm  (^iejl}er;  -jdz  domnie 
!omm  ju  mir;  dobrze  poszio 
eä  i[t  gut  gegangen;  —  za  mai 
beiraten;  —  z  kim  o  zaklad 
mit  jmnbm  eine  3Eette  ein= 
geben ;  wszystko  poszio  do 
czarta  aüeä  ift  baraufgegan» 
gen,  aUeä  \)a.i  ber  Seufel  ge= 
holt;  —  na  co  gu  etniaä  t)er= 
braucbt  roerben;  na  wystawie- 
uie  domu  poszly  roczne  do- 
chody  bie  jäbrlid&en  ©inlünfte 
finb  für  ben  33au  be§  §aufeö 
»erbraucbt  rcorben;  to  ci  nie 
pojdzie  na  zdrowie  baä  roirb 
Dir  nicbt  roohl  befommen;  nie 
pojdzie  gladko  eö  roirb  nicbt 
glatt  abgeben;  —  na  grzyby, 
maliny  Scbroämmc,  Himbeeren 
fammelu  geben. 

Poki.  adv.  fo  lange  al§,  fo 
lange  hiö;  -4  roie  lange  noch. 

Pölko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
jyelDchen  «.,  fleineä  %tl^\ 
©tüdE  n.  2lcfer, 

Pol,  indecl.  sf.  balb,  ^älfte 
/.;  —  do  dziesiatej  halb  je^n; 

—  fiinta  ein   l^albeö   ^funb; 

—  mili  eine  b'i'l'c  UJieile; 
trzy  i  pöt  brei  ein  Ijalb; 
przetamac  na  —  etroas  in 
groei  Jpälften  brecben;  uj^c 
kogo  w  —  jmnbn  in  ber 
a)Utte    umfaffen,   mitten    um 


Pötaksamit 


91 


Pölsukno 


ben  Set5  faffcn ;  na  —  umarly 
Ijaih  tot;    na  —   uczony  j^alb 

Polaksamit,  -u,  jyl.  -J,  sm. 
^atbfamt  m. 

Polarkusz,  -a,  pl.  -e,  sm.; 
Polarkuszek,  -szka,  pl.  -szki, 
sm.  ein  t)alber  Sogen. 

Polbeczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  l^albe  Jionne. 

Polbog,  -boga,  pl.  -boffi, 
«)M.;  Pölbozek,  -i\i.&,pl.  -zki, 
sm.  ^albfloft  w. 

Polcalowka,  -ki,  pl.  -ki, 
s/.  ^arbaöUigeg  Srctt. 

Pölczwarta,  ww?w.  brei 
ein  balb,  üiert^alb. 

Polcwiartek,  -rtka,  pl. 
-rtki,  sm.  Dftaublott  n. 

Polczyna,  -ny,  ^Z.  -ny,  s/. 
§a[brunl)I)oIä  n. 

Pöldarmo,  adv.  \)a.ih  um= 
fonft. 

Poldniowy,  adi.  I^albtägit^. 

Poldniowka,  -ki,  pl.  -ki, 
6/.  I^albe  Sagcäfd^ic^te. 

Poldrapacz,  -a,  2?^.  -e,  sm. 
grober  iScf)(i(^t^obeI. 

Poldziesi^ta,  numer.  neun 
ein  balb. 

Poldyablg,  -ecia,  pl.  -eta, 
«M.öalbteuf  et  tw.,  l^alber  Seufel. 

Poldziewiata,  numer.  ac^t 
«in  f)alb,  neunt^atb. 

Polfuncie,  -cia,  pl.  -cia, 
sn.  batbeS  ^funb,  ^albpfunb  n. 

Pölgarncowka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ein  aJta^  non  groei  Quart, 
gm  ei  Sitcr. 

Polgarncowy,  adi.  groei 
Quart,  ^roei  Siter  entbaltenb. 

Polggbek,  -bka,  pl.  -bki, 
sm.  I^aiber  SRunb;  -bkiem 
eradac  mit  l^albem  3}Junb 
reben. 

Polggsek,  -ska,  j^^-  -sl^i, 
«m.  ©pidganö  /.  geräud^erte 
(5}an§,  ©änfebruft  /. 

Polglosem,  adv.  mit  ^a[: 
ber,  mit  leifer  ©timme,  J^alb- 
lauf. 

Polglowek,  -v/ka.,  2)1-  -wki, 
sm.  Sc^ofäfopf  w.,  ®intalt§pin= 
fei  m.,  2;or  w. 

Polgodzinny,  adi.  l)alb= 
ftünbig. 

Polgroszek.  -szka,  pl.  -szki, 
sm.;  Polgroszowka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  j^alber  ©rofdöen  m., 
I^alber  ^eüer,  falber  «ßfennig. 


Polgrzgdek,  -dka,  pl.  -dki, 
sm.  ©tic^balten  m.,  furjer 
SBarfen. 

Polhak,  -a,  ^jZ.  -i,  «w. 
üeine  §afenbü(f)fe. 

Poljedwab,  -iu,  pl.  -ie, 
sm.  öalbfeibe  /. 

Pöljedwabny,  adi.  l^alb= 
feiben. 

Polka,  -ki,  ^jZ.  -ki,  sf. 
^adt  n.,  SBcctt  n. 

Polkaczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Saucbente  /.  (Mergus). 

Polkirys,  -u,  pl.  -y,  sm. 
(Hypotomus)  eine  2lrt  ^ßanjer» 
fifrb  m. 

Polkmiec,  -cia,  pl.  -cie, 
sm.  ©albbauer  m. 

Polkole,  -la,  pl.  -Ja,  sn. 
§atbäir!c[  m.,  ^alblceiö  m.] 
stanac  w  —  einen  §albfreis 
bitben;  —  zawieszalne  §änge= 
jeuq  n.  mit  ©rabbogen. 

Pölkoszek,  -szka,^Z.  -szki, 
sm.  SBagenflec^te  /.,  2Bagen= 
forb  m. 

Polkoszulek,  -lka,^Z.  -Iki, 
sm.  Sor^embcften  n. 

Polkraglak,  -a,  pl,  -i,  stn. 
|)aIbrunb^oIj  n. 

Polkrgze,  -za,  pl.  -za,  sn. 

1)  §alb!ceiä  m.,  öalbbogen  tn.; 

2)  «u[ft  m.,  Sßterterftab  m. 
P61krokiew,-kwi,^?.-kwie, 

sf.  Äel^lfc^ifter  m. 

Pölkruszec,  -szca,^?^.  -szce, 
sm.  ^albmetaii  «,,  ^a(bpro= 
butt  n. 

Polkryty,  adi.  l^atbgcbedEt. 

Polksigzyc,  -a,  pl.  -e,  sm. 
1)  Öalbmonb  m. ;  2)  &i^t\i\6)m. 

Polkula,  -li,  2>i-  -ie>  */• 
|)albfuael  /. 

Polkwarcie,  -cia,  pl.  -cia, 
sn.  §atbquart  71.,  ein  l^alber 
Siter. 

Pollanek,  -nka,  p>i-  -aki, 
sm.  öatbleinrcanb  /. 

Pollanek,  -nka,  ^jZ.  -nki, 
sm.  iialbe  öufe. 

Pöllokciowy,  adi.  f)alb= 
eüenlang. 

Polmartwy,    adi.    öatbtot. 

Polmgdrek,  -drka,  2}l-  -drki, 
sm   £)albge[e^rte(r)  m. 

Pölmiesi^czny,  adi. ;  P6l- 
miesigcznie,  adv.  f)alb= 
monatig. 

Pölmisek,  -ska,  pl.  -ski, 
sm.  ©c^üffel  /. 


Pölnagi,  adi. ;  Polnago, 
adv.  balbnadft. 

Pölniebie,  -bia,  _p^.  -bia, 
sn.  ©cbeitelpunft  m.,  Siabirm. 

Polnoc,  -y,  pl.  -e,  6/.  2Jiit- 
ternarfjt  /.,  Siorben  w. 

Polnocnik,  -a,  pl.  -i  ober 
-cy.  sm.  SJorblänber  m. 

Polnocnowschodni,  adi. 
norböfttic^. 

Pölnocnozachodni,  adi. 
norbroeftlic^. 

Polnocny,  adi.  mitternäcl^t= 
rieh.  uörbUc^. 

Polodrzwiowy,  adi.,  -wa 
oprawa  i)albc  Jürftodjimme» 
rung  /. 

Pölpanek,  -nka,  pl.  -nki, 
sm.  ©ernegro^  7n.,  2tfter= 
^err  m. 

Polpieta,  numer.  fünftl^alb. 

Polpigtrze,  -trza,  pl.  -trza, 
sn.  ^oü)",  ^ttlbparierrc  «., 
3n)tfct)en=,  öatbgefc^o^  n. 

Polplynny,  adi.  f)atbflüffig. 

Polposadzka,  -ki,  ^Z.  -ki, 
sf.  .fealbparfettboben  m. 

Polpos^zg,  -za,  pl.  -za,  sm. 
Sruftbtlb  n.,  Öüfte/.,  ^erme/. 

Polposcie,  -cia,  pl.  -cia, 
sn.  SJUttfaften  n. 

Pölprzezroczysty,  adi. 
I^albburdific^ttg. 

Polrocze,  -cza,  pl.  -cza,  sn. 
^atbta^r  n.,  ©emefter  n. 

Pölroczny,  adi.  ^albjä^rig. 

Polrolnik,  -a,  ^j/.  -cy,  sm. 
^aibbauer  m. 

Polsetek,  -tka,  pl.  -tki, 
sm.  .'öalb[)unbert  n. 

Polskorek,  -rka,  pl.  -rki, 
sm.  1)  ^albleDereinbanb  m.; 
2)  .<örtlbfai[ertud^  n. 

Pölslowko,  -ka,  pl.  -ka, 
SU.  l^albeS  aSoct,  Slnbeutung 
/. ;  wyraÄal  sie  -kami  er 
Iprad)  in  2lnbeutungen. 

Polslupie,  -pia,  pl.  -pia, 
sn.  öatbjäute  /.,    plafter  m. 

Pölspust,  -u,  pl.  -y,  sm. ; 
Polspuszcz,  -a,  pl.  -y,  sm. 
ijalbe  SRaud^banf,  grober 
©cfilicbtt)obet. 

Polstaje,  -ja,  j)l.  -ja,  sn. 
falber  a)Jorgen  2lcferä. 

Pölstopa,  -py,  2^^-  -P.V)  */• 
Eialber  ^u§. 

Pölsukno,  -na,  pl.  -na,  sn.; 
Polsukienko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  S^alb=,  Saifertud^  n. 


Pölszkutek 


92 


Pragnienie 


Pölszkutek,  -tka,  pl.  -tki, 
sn.  fleineg  ^lufef^'fN 

Polszorki,  -köw,  pl,  5pfet= 
befialbgeidiirr  n. 

Polszosta,  numer.  fed^ft» 
f)olb. 

Pölton,  -u,  pl.  -y,  &m. 
I^alber  2;on,  §aIbton  w.,  f)albe 
!Rote. 

Pöltora,  numer.  anbert= 
^alb. 

Poltorasta,  numer.  ^unbert 
unb  fünfzig,  anbert^alb  ^un= 
bert. 

Poltorowka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ]^a[bes  ©punbbrelt. 

Poltowy,  adi.  @cf)tt)eme=; 
-we  mieso  ©c^roeinefletfd)  n. 

Pöltrzecia,  numer.  britt= 
fiolb. 

Pöltuzin,  -a,  pl.  -y,  sm. 
I^albeä  ©u^enb,  §atbbu|enb  n. 

Polubrany,  adi.  ^albange= 
fleibet. 

Poluczony,  adi.  f;albgelc{)rt. 

Pölwalcowaty,  adi.  f)alb 
tDoIjenförmia. 

Polwalczyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
|)albn)ol3e  /.,  (ard)ite£tonifc^e 
3Serüerung). 

Polwiadro,  -dia,  pl.  -dra, 
sn. ;  Polwiaderko,  -a  ^^Z-  -a 
sn.  (jalber  (Stmet. 

Pölwiecze,  -cza,  pl.  -cza, 
Ä?j.  balbeö  Q^O'^^uni^ftt- 

Polwozie,  -zia,  pZ.  -zia, 
«n. ;  Pölwözek,  -zka,  pl.  -zki, 
sm.  ©epäctsfarren  m. ;  j8orbet= 
toagen  m. 

Polwyrob,  -robu,p?. -roby, 
am.  ^albptobuft  n.;  —  pudlowy 
3iof)fc^tcnen  /. ;  —  spawalny 
ge5cl)roeifitcö  ^albprobuft. 

Polwysep,  -spu,  pl.  -spy, 
sm.  §albin)el  /. 

Polzegarze,  -rza,  pl.  -rza, 
sn.  ^niölfftunben-Ufjr  /.  (im 
©egei^fa^  3uv  Sßierunb3iDan3ig= 
ftunben=Ut)r). 

Polzlotek,  -tka,  pl.  -tki, 
sm.;  Polzlotowka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  ^albgulbenftüdE  n. 

Polzlobek,  -bka,  pl.  -bki, 
S7n.  :üiertel^o^lIef)Ie  /. 

Pölzywy,  adi.  f)alb' 
Icbenb(ig). 

Poty,  adv.  biä  ba^in,  jo 
lange,  \o  roeit. 

Poiniej,  adv.  fpäter;  fiel^e: 

POZDO. 


Pozny,  adi.:,  Pozno,  adv. 
fpät;  za  -o  ju  jpät;  -o  w  noc 
siedzieli  fic  fofeen  jpät  in  bie 
3ta(|t;  juz  -o  eäift  fi^onfpät; 
-inegruszkibiefpäten  33itnen; 
-zniejsi  pisarze  bic  ipäleren 
Sc^riftfteUer;  az  do  -inej  no- 
cy  biä  in  bie  jpäte  Stacht  f)in= 
ein ;  -y  jeczmieü  ©pätgetfte 
/. ;  -y  groch  ©päterbfc  /. 

Pra-,  eine  untrennbare  ^ax- 
tt!e[:  Ur=. 

Prababa,  -by,  pl.  -by,  sf. ; 
Prababka,  -ki,  pl.  -ki,  */. 
Urgrofemutter /.,  2l^nfrau /. 

Praca,  -cy,  pl.  -ce,  sf.  2lr= 
beit/.,  äJiül^e/. ;  —  umysJowa 
geiftige  Slrbeit  /. ;  —  maszyn y 
älrbeit,  ^eiftung  /.  einer  5ÖIa= 
fc^ine ;  —  raechaniczna  me= 
(^onifcbe  2trbett;  —  ogniowa 
baä  treiben  beä  SReiterä; 
przywyknac  do  -cy  fid)  an  bie 
arbeit  gemijl^nen ;  iyc,  bedziesz 
z  -cy  rak  twoicb  bu  rcirft  Don 
beiner   |iänbc    Strbeit    leben; 

—  niewdzieczna  unbanfbare 
2itbeit5  jego  uczone  -  ce 
feine  geIeJ)rtcn  Slrbeiten;  zo- 
stal  nagrodzony  za  -ce  er 
rourbe  für  feine  3JJül^e  belohnt ; 
wiele  mnie  to  -cy  kosztowalo 
e§  f)at  mic^  Diel  DJübe  gefoftet ; 
to  moja  gorzka  —  baä  ift  mein 
faurer  ©c^roeift. 

Pracodawca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  Slrbeitgeber  m. 

Pracowac,  cuje,  -walem, 
va.  unö  vn.  imperf.  arbeilen ; 
on  -cuje  ua  nasza  zgube  er  ar= 
beitet  an  unferem  Untergange; 
-watem  przez  cala  noc  id)  ar- 
beitete bie  ganje  Jiadjt  l^inburc^ ; 

—  dla  ogölnego  dobra  für  ba§ 
aUgemcine  aBoljt  arbeiten ;  -cuj 
a  Bog  ci  dopomoie  arbeite  unb 
©Ott  roirb  bir  f)elfen ;  szczerze 
nad  tem  -walem  icf)  i^abe  eä 
mit  n)aJ)rem  ©ifer   betrieben; 

—  nad  kirn  jmnbn  bearbeiten ; 
-cuje  nad  soba,  by  sie  opa- 
nowac  id^  trad)te  eifrigft, 
micft  ju  be^errfd)en ;  —  na  ka- 
walek  chleba  burc^  2lrbett  fein 
tägliches  33rob  üerbienen. 

Pracowanie,  -nia,  sn.  2lr= 
beiten  n. 

Pracowitosc,  sei,  sing. 
<an^6/.  2lrbcitfamfeit/.,  raft= 
lofe  Sätigfeit,  ßmfigfeit  /. 


Pracowity,  adi. ;  Praco- 
wicie,  adv.  arbeitfam,  tätig, 
emfig;  mü^fom,  mü^CDOÜ; 
diugie  i  -te  poszukiwania 
lange  unb  emfige  Stad^for» 
fcl)ungen. 

Pracownia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  äCrbeitöftube  /.,  2lrbeit^= 
räum  »?.,  2trbeitsgimmer  n\ 
SBerfftatt,  SBerlftätte  /.;  — 
reparacyjna  SReparatutroerf»- 
ftätte;  —  telegraficzna  %i\t^ 
grapf)ena)erfftatt;  ' —  zestaw- 
nicza  äJiontiernierfftättc;  — 
chemiczna  d)emif^e§  iiabo= 
ratorium. 

Pracownica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  2lrbeiterin  /. 

Pracownik,  -a.  pl.  -cy,  sm. 
3lrbeiter  vi. 

Pracz,  -a,  pl.  e,  sm.  2Cä= 
fd)et  »!.,  SBaller  m. 

Praczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf 
SCBäfc^erin  /.,  Sßafc^frau  /. 

Prac,  piore,  pierzesz,  pra- 
lem,  va.  imperf  maf^en, 
—  kogo  jmnbn  fd)logen,  l^auen. 

Pradawny,  adi.  uralt. 

Pradziad,  -a,  pl.  -y  ober 
-dowie  sm.  Urgtofenater  m., 
Uraf)ne  m. ;  miecz  -döw  baä 
Slbnenfcbroert. 

Pradziadowski,  adi.  ur  = 
grofeüätertict),  oon  ben  SlEinen 
^errüljrenb. 

Praglec,  -glca,  vi.  -glce, 
S7n.  g-rül;flad)ä  m. 

Pragnacy,  adi.  bürftenb, 
roiinfd^enb,  begeljrenb. 

Pragnac,  -gne,  -gniesz, 
-gnatem,  va.  unb  vn.  imperf. 
bütften ;  roünfd^en,  begehren, 
ftcö  nad)  etroaö  fcl)nen;  -gne 
pokoju  id^  fe^ne  mirf}  nad$ 
Jvrieben  ;  -gnal^bym  dostac 
te  posade  ic^  mödE)te  fel)r 
biefe  ©teHung  bekommen;  ni- 
czego  tak  goraco  nie  -ne,  jak 
widziec  cie  szczesliwym  i^ 
iDÜnfcbe  nic^tä  fo  fe^nlid^,  roie 
bic^  glüdElic^  ju  fel)en;  ja  tylko 
twego  dobra  -ne  id)  rcünfdie 
nur  bas  Sefte  für  bic^. 

Pragnienie,  -nia,  ^^  -nia,^ 
sn.  Surft  m.\  —  mied  Surft 
^aben;  —  gasic  ben  Surft  Iö= 
fd^en;  umieram  z  -nia  icft  t)er= 
burfte;  Segierbe  /.,  Slrad^ten 
)».,  Sßunftf)  »n. ;  —  chwaly 
3iu^mfucf)t  /. 


Praktycznosc 


93 


Prawie 


Praktycznosc,  -i,  sf.  Slug» 
lieit  /.,  @rta^rung  /.,  35rauc|= 
barleit  /. 

Praktyczny,  adi.-.,  Prak- 
tycznie,  adv.  praftifc^. 

Praktyk,  -a,  pl.  -cy  ober 
-owie,  sm.,  ^raltifuä  w.,  er= 
fal^tener  ÜJJann. 

Praktyka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  45raEiö  f.,  ©tfa^rung  /. ; 
mied  wiecej  -ki  jak  teoryi  tne^r 
^rajis  als  %%zox\t  f)a5en;  -ke 
porzucic  bte  ^rajtä  aufgeben ; 
■wiem  to  z  -ki  ic^  n)ei§  eä  aus 
(Srfafirung ;  —  lekarska  ärät= 
lidje  ^rajiä-,  2)  -'ki,  pl.  Äunft= 
griffe  i?^.;  3tänfe  _?;Z.,  3tn= 
fd^Iäge  jo^ 

Praktykant,  -a,  2>Z.  -ci,  *?«. 
^ra!tifant  m.;  ^raftifuä  m. 

Praktykantka,  -ki,  sf.  -ki, 
sf.  «ßraftifantin  /. ;  erfaf)rene 
$erfon. 

Praktykowac,  -kuje,  -wa- 
lem,  va.  unb  vn.  imperf.  1) 
praftijieren,  auäüfien;  2)SRänfe 
fd^miebcn. 

Praktykowanie,  -nia,  iH. 
-nia,  sn.  ^caftijieren  n. 

Pralnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
Sßafctiflube  /.,  anSäfc^erei  /'., 
^u^erei  /. 

Pralnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Sßafc^bleuer  m.,  SEafc^^orj  «., 
SBafclpracEer  m. 

Pralactwo,  -wa,  pl.  -wa, 
sn.  ^i>rälatuc/.,  ^tälatenn)ür= 
be/. 

Prälat,  -a,  pl.  -ci,  s?m.  «ßtös 
tat  m. 

Pranie,  -nia,  sing.  tant.  sn. 
SBafc^en  n. ;  öauen  «. ;  wielkie 

—  grofee  5ßä)c^e. 
Praojciec,-ojca,  pl.  -cowie, 

sm.  (Stammoater  m.,  Utnater 
m..  Urafine  m.,  S5orfal^r  m. 

Prapapier,  -u,  pl.  -y,  sw. 
^ap^rusftaube/.  (Cypems  pa- 
pyrus). 

Praprababka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Ururgro^mutler  /. 

Prapradziad,  -a,  pl.  -owie 
ober  -y,  sm.  Uturgroloater  m. 

Praprawnuczka,  -ki,  pl. 
-ki.  sf.  Uiurenfelin  /. 

Praprawnuk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Ururenfel  m. 

Prasa,  -sy,  pl.  -sy,  sf. 
treffe/.;  —  oliwna  DIpreffe; 

—  drukarska      SBuc^brucEer; 


pceffe;  —  do  kopiowania 
Hopierpreffe,  Sopiermaf^ine 
/. ;  —  do  prostowania  szyn 
©c^ienenpreffe;  —  do  proby 
rur  plomiennych  ©iebecol^l= 
probtermafc^inc/.;  —  hydrau- 
liczna  [j^brauüfd^e  |5ceffe ; 
—  srubowa  ©c^raubenpreffe, 
^Jrägeroerf  n.;  cala  —  mil- 
cisy  o  tem  bte  gan3e  ^ßreffe 
fd^roeigt  barüber. 

Prask!  iterject.  plau^! 

Praskäc,  -kam,  -kalem, 
vn.  imperf. ;  Prasknac, 
-kne,  -kniesz,  -knalem,  vn. 
perf.  flatfc^en,  planen. 

Prasol,  -a,  pl.  -y  ober 
-owie,  sm.  ©aljoerfäufer  »?., 
®aI;ifaftor  m. 

Prasolka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Satjnerfäuferin  /. 

Prasolstwo,  -wa,  sin(/. 
taut.  sn.  1)  ©aljfianbel  m.; 
2)  ©teuer  /.  com  ©aljl^anbel. 

Prasowac,  -suje,  -walem, 
va.  imperf. ;  1)  preffen,  feltern; 
2)  bügeln,  plätten. 

Prasowaczka,  -i,  pl.  -i  sf. 
'öüqletin  /. 

Praszcze,  -szczecia,  pl. 
-szczeta,  sn.  1)  Spießrute/.; 
,2)  -szczeta  ^Z.  3lotf.,  ^ein/. 

Praszczur,  -a,  ;;»?.  -y,  sn. 
1)  Ururofjne  m.;  2)  Urur= 
enfel  m. 

Prasnik,  Prasnica,  Pra- 
sny  fie^e :  Przaznik,  Frza- 
znica,  Przazny. 

Prawak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Siec^ts^änber  m.  (öer  fic^  ber 
recöten  |)anb  bebient). 

Prawda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
1)  3Bo§r^eit  /. ;  to  —  nieza- 
przeczona  baä  ift  eine  au§= 
gemadite  SBal^r^eit ;  zbli^yc 
sie  do  -dy  najbardziej  ber 
SBo^r^eit  am  näd^ften  fom» 
men;  podlug  -dy  ber  2Ba^r^eit 
gemä^ ;  —  w  oczy  kole  2Ba^r= 
^eit  l^ört  man  ungern;  po- 
wiedz  -de  fag  bie  äBa^r^eit; 
za  -de  fürroal^r;  do  -dy  roal^r» 
l^aftig,  roirflic^;  zamilowanie 
-dy  5lSaf)r§eit5 liebe  f.;  czysta 
-da  bie  reine  SBa^r^eit;  za 
-de  powiadam  warn  roa^rlic^, 
ic^  fage  eud^ ;  2)  ©d^üffelring 
m.,  ©d)üffelfranj  m. 

Prawdolubca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  SBat)r^eitäfreunb  m. 


Prawdolubny,  adi.  n)af)r= 
f)eit€liebenb. 

Prawdomowca,  -cy,  pl. 
-cy,  sm.  2öaf)r^eitsfpre^er  m. 

Prawdomownosc,  -sei, 
sing.  tant.  sf.  atatitJ^aftigteit 
/.,  2Bapr^eit§liebe  /.;  aiuf= 
ridbtigfeit  /. 

Prawdomowny,  adi.  realer» 
rebenb,  rca^rtieitäliebenb ;  auf» 
riditig. 

Prawdopodobienstwo, 
-wa,  pl.  -wa,  sn.  SiSa^rfc^ein» 
üc&feit  /. 

Prawdopodobny,  adi. 

Prawdopodobnie,  adi;.  xoaijXi 
fd^etnl'ic^. 

Prawdzic,  =  sprawdzac. 

Prawdziwosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  SBa^rfiaftigfeit/.  2Birf= 
lic^feit  f.,  ©loubroürbigleit  f. ; 
Sdöt^eit  /. 

Prawdziwy,  adi.  Praw- 
dziwie,  adv.  roirnid^,  roatir, 
roal^rfiaftig ;  ec^t ;  -we  zdarzenie 
eine  roafire  Segebenl^eit ;  to 
-we  perly  ba§  finb  ec^te 
perlen. 

Prawica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
SRec^tc  /.,  redete  §anb  /. 

Prawiczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Jungfer/. 

Prawie,  -wie,  -wilem,  va. 
imperf.  fngen,  erjäl^ren,  reben, 
fprec^en,  fc^roa^en;  =  Powia- 
dac;  —  moraly  SRoral  pte= 
bigen;  —  duby  alberneg  3cu9 
Dorbringen. 

Prawidelko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn    ^tättlein  n. 

Prawidlo,  -la,  pl.  -la,  sn. 
1)  üineal  n.;  2)  Sleirooge  /.; 
3)  ©tiefetE)ols  n.,  ©tteferieifte 
f.-,  4)  iBorfc^rift/.;  5)  Se^re 
f.,  ©4lcibIone  /. ;  —  blachowe 
«Icc^Ie^re;  —  do  köl  3iäber= 
fpurlel^re;  —  do  naciuania 
pokladow  ©(^roeUenlel^re, 
Sereltebre. 

Prawidlowosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Süegelmäpigfeit  /. 

Prawidlowy,  adi.  rege[= 
mäfeig,  regelrecht. 

Prawie,  adv.  1)  faft,  bei' 
na^e;  zabrai  —  wszystko  er 
bat  faft  alleä  roeggenommen; 
on  jui  —  tak  wielki  jak  ja 
er  ift  faft  fo  grofe  roie  i6)]  2) 
gebörig,  porft^riftämäfiig,  gc- 
fe^mä|ig. 


Prawiejaszczur 


94 


Precel 


Prawiejaszczur,  -a,  pl. 
-j,  sm.  (plesio  saurus)  foffileä 
^roEobil. 

Prawnictwo,  -wa,  sn. 
3lec^t3funbe  /.,  SRed^tStoiffen» 
fc^aft  f. 

Prawniczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  3iecf)tögeIel^rte/.,Surtftin/. 

Prawniczy,  adi.  Praw- 
niczo,  adv.  9tecl^tggelef)rten=. 

Prawnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
3tec6t§gelcr)cte(t)  ?«.,  ^ut\\t  m. 

Prawnuczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Utenfelin  /. 

Prawnuk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Urenfel  m. 

Prawny,  adi.  SRec^täs,  ®e= 
feH  gefc^lic^r  9efe|mä^tg;  -ne 
postepowanie  gcfc^Itdöeä  S5er= 
fal^ren ;  -ne  przeszkody  gefe|= 
Itcfee  $inbcrniffe. 

Prawo,  -wa,  pl.  -wa,  sn. 
1)  Sied)!  «. ;  Seved^tigung  /. ; 
iakiem  -wem  mit  roelcfeem 
3tecfete?;  dochodzic  swego  -wa 
fein  3te^t  »erfolgen;  utrzy- 
mac  sie  przy  swojem  -wie 
fein  3tec^t  Bel^aupten;  sto- 
sownie  do  -a  red^tmä^tg; 
przeciw  prawu  red^tötribrig ; 
ten  czyn  daje  ci  —  do  mojej 
przyjaiai  biefe  Sat  gibt  bir 
ein  atecfit  auf  meine  greunb» 
f^aft;  nie  masz  do  tego  -wa 
bu  ^aft  feine  SBereditigung 
baju;  2)  ®efe^  n.,  IRt^i  n.\ 
stosownie  do  -wa  gefc^mäfiig 
studyowac  -wa  bie  Siedete  ftu=> 
bieten;  —  wekslowe,  ban- 
dlowe  2Bed^feI=,  §anbelö= 
red^t;  —  wywJaszczania  ®nt= 
eignungSred^t ;  3)  2tnfpru(^ 
m.;  on  rosci  sobie  -wa 
do  korony  er  mad^t  älnfprüc^e 
auf  bie  Ärone. 

Prawobierca,  -cy,  pl,  -cy, 
sm.  Se^nämann  m. 

Prawodawca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  ©efe^geber  m. 

Prawodawczy,  adi.  gefe|= 
gebenb. 

Prawodawstwo,  -wa,  2^^- 
-wa,  sn.  ©efe^igebung  /. 

Prawolomca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  Übertreter  m.  beS  ®e= 
fetieg. 

PrawomocnoBÖ,  -hci,  sing, 
tavt.  sf.  ailec^tsfraft  /. 

Prawomocny,  adi.  red^tä= 
fräftig. 


Prawoslawie,  -wia,  sing, 
tant.  sn.  gried^ifd^'orti^oboEes 
©laubenöbefenntniö;  grte= 
c^ifc^^ort^oboje  (nic^tuniette) 
ßirc|e. 

Prawoslawny,  adi.;  Pra- 
woslawnie,  adv.  ortj^obof, 
griecfeifd):nt4tuniert. 

Prawosd,  -.4ci,  sing.  tant.  sf. 
3fJecfet«cf)!ett  /.,  Sopalität  /. 

Prawoslaz,  -u,  sing.  tant. 
sm.  (Althea)  ©ibifc^  m. ;  = 
Topolöwka. 

Prawowac  sig,  -wuje, 
-walem,  vr.  ^ßroje^  fül^rcn, 
einen  Stei^täftreit  füfiren,  pro= 
jeffieren. 

Prawowiernosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  SRec^tgläubiglcit  /". 
j      Prawowierny,    adi.   Pra- 
I  wowiernie,  adv.  rechtgläubig. 

Prawowitosc,    -sei,    sing. 
I  tant.  sf.  Segitimität  f. 
i      Prawowity,  adi.;  Prawo- 
'  wicie,  adv.  legitim. 

Prawoznawca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  3lecfetgfenn«r  m.,  9lec§t§= 
funbige(r)  m. 

Prawoznawstwo,  -wa, 
sing.  tant.  sn.  Stecfetälennt» 
ntg  /.,  SRec^tstunbe  f. 

Prawy,  adi.  1)  rec^t;  -wo 
skrzydlo     armü     ber    redete 
gtügel  ber  2trmee;  boli  mnie 
-wa  reka  bie  recl)te  §anb  tut 
mir  roe^;    on  jest    moja    -wa 
reka  er  tft  meine  rechte  ^anb ; 
2)   red^tlid^,   red^tfd^affen ;    to 
—  czJowiek  ba§  ift  ein  recfet'  ] 
f  d^aff  ener  2Jf  enf  d^ ;  3)  e^t,  wa^r ;  1 
najmniej  panowie  maja  -wych  j 
przyjacioü    a     najwiecej     po- 
cblebcöw   bie  grofien   lierren  ' 
l^aben  roenig  ed^te  greunbe,  ober 
Diele  ©d^meic^ler. 

Prazma,  -my,  pl.  -my,  sf. 
^rafem  m.,  ^ßrafer  m.,  Sauc|= 
ftein  m. 

Praznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Äird^meffe  /.,  itir^roei^feft  n. 

Prazelnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
JRöftungäpIal  m.,  Stöftftätte  f., 
SRöftc  /. 

Praielnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
1)  3töfter  m.,  Sloftfü^rer  m., 
®r;<röfter  m.]  2)  9iöftgetDÖIbe  n. 

Prazelny,  adi.  Stöft»;  — 
piec  Siöftofen  m.,  glammen- 
röftofen;  —  piec  mmfordzki 
Äallofen. 


Prazenie,  -nia,  sing.  tant. 
.sn.  Siöften  «. ;  —  rud  Siöftung 
/.  ber  (grje. 

Prazmo,  -ma,  pl.  -ma,  sn. 
geröftete  nid^t  gereifte  ^f)ve^ 
geröfteter  SBeijen. 

Prazucha,  -cby,  pl,  -cby, 
sf.  ^eibefterj  m. ;  -cby  pl.  ge= 
börrte  2Jtel^I!tö6e  pl. 

Prazyö,  -ze,  -iysz,  -ijiem,^ 
va.  imperf.  pregeln,  röften 
börren;  —  krnszcze  SDietaHe 
Jementieren;  slonce  -zy  bie 
©onne  brennt;  —  z  armat 
mit  ©ef^ü^fcuer  überf^ütten. 

Prad,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Strömung  /.;  (Strubel  m., 
2Birbe[  m.;  —  bierny  'Siu%t=' 
ftrom  m.,  fonftanter  ©trom; 

—  czynny  2lrbeitäftrom ;  — 
elektryczny  eleftrifc^er  ©trom ; 

—  wzbudzony  ^nbuftionä» 
[trom;  —  zmienny  Sßed^fel» 
ftrom;  niesiony  -dem  Dom 
©tromc  getragen;  nowe  -dy 
w  literaturze  neue  ©trömun= 
gen  in  ber  Siteratur. 

Pradomierz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©tromquabrant  m. ;  —  Volty 
syoltameter  m. 

Pradoskaz,  -u,  lü.  -y,  sm. 
©aloanoftop  m. 

Pr^dowina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  im  ©trombette  feftgeronn» 
ter  Saumftomm. 

Pr%dow6d,  -wodu,_p?.  -wody, 
sm.  iieitungibral^t  m. 

Pratek,  -tka,  pl.  -tki,  sm. 
©erte*^/.,  ©tiJdEIein  «.,  Stäb= 
lein  n.,  bünnc  3Jute;  ©taub= 
faben  m.  ber  SÖIüten. 

Pr^tniakowe,  -wycb,^Z«r. 
tant.  (bryaceae)  g^amilie  ber 
Saubmoofe. 

Pratnik,  -u,  pl,  -i,  sm. 
(bryum)  Saubmooögaltung  /. 

Prazka.  -ki,  pl,  -ki,  sf; 
Prazek,  -zka,  pl.  -Äki,  sm. 
©treifc^en  n. 

Pr^zkowaty,  adi.  geftrcift, 
ooH  Streifen. 

Prebenda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
^^Jräbenbe  /.,  5ßfrünbe  /. 

Prebendarka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ^frünbnerin  /. 

Prebendarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
^frünbner  m. 

Precel,  -cla,  pl.  -cle,  sm. 
»rejel  (^rejel)  /.;  =  Obwa- 
rzanek. 


Preceptor 


95 


Pr§dki 


Preceptor,  -ra,  pl.  -rzy, 
sm.  Üi\)Xtr:  m.,  ^räjeptor  m. 
=  naiiczyciel. 

Precyoza,  pl.  -z6w,  sf. 
Äoftbarteiten  pl.,  ^ßretiofen  pl. 
=  kosztownosci. 

Precyzya,  -zyi,  sing,  ta-nt, 
.9/.  «ßtäjifton  /.,  aifurateffe  /., 
©enouigleit  /,;  =  scistosc, 
dokladnosc. 

Precz,  adv.  voiQ,  ^in,  fort; 
isc  —  roe^getien;  —  ode  mnie 
ge^c  mir  Dom  Seibe,  toeg  mit 
bir;  —  stad  pade  bi^  l^inraeg; 
—  z  tem  roeg  bamit. 

Predestynacya,  -cyi,  pl. 
-eye,  sf.  33ort)erbeftimmung/., 
^robcftination  /. ;  =  przezna- 
czenie. 

Predominowaö,  -nuje,  -wa- 
lem,  vn.  imperf,  norl^errfc^en ; 
=  gorowac,  przewazac. 

Predykat,  -u,  pl.  -y,  stu. 
^räbifoi  n. ;  =  przydomek, 
tytuJ. 

Prefekt,  -a,  pl.  -kci,  stn. 
^räfeft  m.  =  przeJoi&ony  (po- 
wiatu,  zakladu,   bursy). 

Prefektowa,  -wej,  pl.  -we, 
sf.  bie  %tau  beö  ^^räfeften. 

Prefektura,  -ry,  pl.  -ry, 
*/.  ?ßräfeftur  /. 

Preferans,  -a,  pl.  -y,  s7n. 
^reference  /.  (Äattcnfpiel). 

Preferencya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  SBorliebe  /. ;  Sorrang  m. ; 
58or;iUg  m.  =  pierwszenstwo. 

Preferowac,  -rnje,  -walem, 
va.  imperf.  mefir  lieben;  = 
wolec. 

Prejudykat,  -u,  ^;.  -y,  sm. 
3Sorbeicl)eio  m. 

Preludyum,  indecl.  sn. 
^rälubium  m.,  SBorfpiel  m. 

Premia,  -mii,  pl,  -mie,  sf.; 
Premium,  indecl.  sn.  5ßretS 
m.,  ^rämium  ». ;  premium 
szkolne  ©cbu[prei§. 

Premiant,  -a,  pl.  -ci,  sm. 
^rdmiant  m.,  ^retöträger  m. 

Premiantka,  -i,  pl.  -i,  sf. 
^rämiantin/.,  ^reisträgerin  f. 

Premiowac,  -iuje,  -waüem 
va.perf.  prämiieren,  mit  einem 
^^retfe  aus3cicf)nen ;  einen  ^reiä 
juerlennen,  jufprec^en. 

Prenumerata,  -ty,  pl.  -ty, 
sf.  Sßorausbeüablung  /.;  ^rä= 
numeration  /.,  Sttbonne ment  n. ; 
=  PrzedpJata. 


Prenumerator,  -a,  pl.  -rzy, 
sm.  Slbonnent  w.,  UJorauäbe»- 
jabfer  m. 

Prenumeratorka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  ?lbonnentin  /.,  S3or= 
auöbejal^Ierin  /. 

Prenumerowac,  -ruje, 
-walem,  va.  imperf.  abon= 
nicren,  ooraugbejaf^len,  prä= 
numerieren. 

Preopinant,  -a,  pl.  -a,  sm. 
33orrebner  m.  =  poprzedni 
mowca. 

Preparacya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  ^rdparation  /.,  SJorberei» 
tung  /. ;  =  przygotowanie. 

Preparat,  -u,  pl.  -y,  sm, 

Präparat  n, ;  —  anatomiczny 

anatomifc^eö    Präparat;      — 

chemiczny   döemifdieä   ^räpa= 

rat. 

Preparowac,  -ruje,  -wa- 
iem,  va.  imperf.  präparieren. 

Prerogatywa,  -vfj,pl.  -wy, 
sf.  3Sorrea)t «.,  ^rärogatioe  /". ; 

—  krolewska  tijniglic^e  3Jlac^t= 
befugniö,  '^rärogatiue. 

Preskrypcya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  S^erjä^rung  /. ;  =  Prze- 
dawnienie. 

Preskrypt,  -u,  pl.  -y,  sm. 
SSorfc^ri|t  /.,  Sefe^l  m.;   = 

Przepis. 

Pretekst.  -u,  pl.  -y,  ißor» 
rcanb  m.',  =  Pozor. 

Pretendent,  -a,  pl.  -ci,  sm. 
Seroerber  m.,  ^rätenbent  m.; 

—  do  tronu,  do  korony 
S^ron»,  Äronprätenbent;  — 
do  reki  tej  panny  ein  33e= 
roerber  um  bie  |)anb  biefeg 
gröuleinö. 

Pretendowac,  -uje,  -wa- 
iem,  va.  unb  vn.  imperf. 
2Infprüd)C  ergeben,  praten= 
bieren,  fic^  beroerbcn;  — 
o  posade  fic|  um  einen  Soften 
beroerben, 

Pretensya,  -syi,  pl.  -sye, 
sf.  StnfprucQ  m.,  ^^orberung/., 
^4irätenfion  /•;  roscic  sohle  do 
kogo  -sye  2(nfprü(^e,  ^yorbe^ 
rungen  an  jmnbn  ftellen ;  czlo- 
wiek  pelen  -syi  ein  anfpruc^€= 
DoHer  SRenjcl;  on  rosci  so- 
bie  -sye  do  korony    er   ma^t 

2lnfprüc5c  auf  bie  ^rone. 

Pretensyonalny,  adi. ; 
Pretensyonalnie,  adv.  an= 
fpruc^gDoü,  prötentiö^. 


Prewet,  -u,  pl.  -y,  sm.  2lb' 
tritt  m.,  Slbort  m. 

Prezbyterianin,  -na,  pl. 
-nie,  sm.  ^5re5bi)teriflner  wi., 
fd£)ottifd)er  3{eformierter. 

Prezbyteryum,  indecl.  sn. 
«ßfarrroo^nung  /. ;  ^reäbr)te= 
rium  n, 

Prezent,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©efc^euf  n.,  ^röfent  «.  ;=  Po- 
darek. 

Prezenta,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
^räfcntatton/.,  ^räfentatione» 
re^t  n.;  Sefe^ungSoorjc^lag 
«?.;  —  na  te  posade  bie 
^räfentation  für  biefen  Soften; 
otrzymai  -te  na  probostwo  er 
rourbe  für  eine  Pfarre  t)or= 
gefcfitagen. 

Prezentowac,  -tnje,  -wa- 
lem, va.  imperf.  prä)entieren, 
Doritellen;  bas  ^^räfentationS' 
red^t  aueüben;  —  kogo  na 
probostwo  imnbn  für  eine 
Pfarrer  oorjdjtagcn. 

Prezerwatywa,  -wy,  pl. 
-wy,  sf.  2lbn)et)rmtttel  n., 
^räferoatioe  n. 

Prezes,  -sa,  pl.  -sowie,  sm. 
Gräfes  m.,  ^räfibent  w.,  33or= 
fi|enbe(r)  m. 

Prezesowa,  -ej,  pl.  -e  sf. 
^räftbentin /..  5Sorfi^enbe  /'.; 
grau  beö  ^räfibentcn. 

Prezesostwo,  -wa,  sn.  1) 
^räfibentenomt  n.,  -^räfiben= 
tenroürbe/.;  2)  ber  ^räfibent 
unb  beffen  ©emablin. 

Prezydent,  -a,  pl.  -ci,  sm. 
^räfibent  m.,  SSorftanb  w., 
Dbmann  »i.;  —  miasta  SBür- 
germeifter  m. 

Prezydowaö,  -duje,  -wa- 
lem, vn.  imperf.  präftbieren, 
ben  SSorft^  rühren. 

Prgciak,  -a,  pl.  -i,  sm.  (ba- 
culites)  ftabförmtgc  Sötufd^elart. 

Prgcik,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
(Serie/.,  3iute  /.;  2)  ©taub» 
faben  m.  ber  SBlüten ;  3)  5«erebe= 
lungg»,  ^fropfreiö  n.;  — szta- 
bzokowy  @ciöaupfropfi)afcn  m. 

Prfcikowaty,  adi.  ftaub» 
fabenförmtg. 

Prgcikowy,  adi.  ftangen» 
förmig. 

Prgciusko,  Pr§dziusko, 
udr.  duBerft  fc^neü. 

Prg dkl,  adi. ;  Prgdko,  adv. 
1)  fdE)nea,  rafc^,  gefc^roinb,  ftinf, 


Pr§dkobiegacz 


96 


Procesya. 


jä^;  -ki  kon  ic^netteS  ^^ferb; 
-ka  decyzya  raf c^er  (gntfctitu^; 
-ka  smierc  ein  iä^er  Zoi', 
-dzej  fc^neßer,  e^er,  früher; 
im  -dzej  tera  lepiej  je  et)er, 
befto  bcffer;  -dzej  albo  p6£niej 
früher  ober  jpäter,  über  lurj 
ober  lang;  2)  übereilt,  l^eftig  ; 
to  —  czJowiek  baä  ift  ein 
j|äfj;?orniger  afienfd^.  j 

Prg dkobiegacz,  -a,  pl.  -e, 
stn.  ec^nelläufer  m.  | 

Prgdkolotny,  adi.  f^netl= 
flieqenb.  ^  _  ! 

Prgdkomöwnosc,  -sei, 
sing.  tant.  sf.  jc^neUeä  Sieben-, 
bie  ®abe  jc^neEer  3iebe. 

Pr§dkomowny,  adi.  j^neE= 
reöeno. 

Prgdkomierz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  ©efc^ioinDigfeitämeffer  m., 
Sac^pmeter  m. 

Prgdkonikly,  adi.  jd^neK 
üerfdjrotnbenb ;  Derc<än9Uci^. 

Prgdkonogi,  adi.  jc^neß= 
{üfeiq.  [flte&enb. 

Predkoplynny,  adi.  f  c^neH= 
Prgdkosc,   -i,    sf.  1)    ®e= 
^cbroinöigfeit    /.,     ©c^nettig» 
fett/. ;  —  biegu  pociagu  ^V.qß= 
gef  c^roinbigf  eit ;     —     dozwo- 
ioua  äutäjftge  (SJef c^roinbigf eit ; 
—    katowa     «ffiinfelgefd^roin= 
bigleit';    —     obrotowa    Um=  | 
bre^ungägefc^rotnbigfeit ;     _— 
op6£uiona  üerjögerte  (Sejc^roin'  | 
bigleit;    —  poczatkowa  2ln= 
fongögefdE)roinbig!eit;  —  przy- 
spieszona     beschleunigte    ©e»  | 
fc^TOinbigfeit;    —   ttoka  Äol» 
bengej^roinbigfeit  f.\  —  wy- 
ciekania     plynu     21u§flu|tge= 
^roinbigleit ;  2)  ^eftigfeit  >'., 
Übereilung  /. ;  Sä^jorn  m. 

Prf dziuchny,  adi.  \  Pr§- 
dziuchno,  adv.  äufeerft  jd^nell. 
Prfga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
©treifen  m.\  ©triemen  m.;  -gi 
miec  na  caiem  ciele  Striemen 
am  ganjen  fiörper  f)aben. 

Prggierz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
«Pranger  m.;  pod  -em  kogo 
postawic  jmnbn  an  ben  ^ran» 
ger  fteHen. 
Pr§gowaty,  adi.  geftreift. 
Prfgowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  Saden^örnc^en  «.,  ®in- 
l^ötnd)en  n. 

Frft, -a,  pl -7,  sm.  l)9lute 
/.,    (^eite    /.,    ©pi^rutc    f., 


©tange/.;  ©tab  m.;  ©ticl  m., 

—  hamulcowy  S3remjenjug= 
[tange ;  —  kierowniczy  Seit» 
ftange;  —  mimochodowy  @r= 
äentrifftange-,  —  naciskowy 
hamulca    SSremfenbrücfjtange; 

—  poziomy  do  zwrotniej  Sßerf)« 
feläugftange ;  —  przewodowy 
SSerbinbungöftange;  —  swidra 
33o^r[pinber  /.;  —  zaprze- 
gowy  Äuppeiftange;  —  zna- 
cznika  SRieget  m.  be§  ©treid^»  j 

'  ma|eä;  2)3iute/.(Sängenma|); 
I  —  kwadratowy  Cuabratrute.  | 
j      Pr§tnia,    -ni,  pl.    -nie,  sf. 
1  f)oarlou^  m. 
\      Pretooczek,     -czka,     pl. 

-2zki,^ sm.  ©tielauge  m.,  ©ttel= 

träger  m. 

Prftowiec,  -wca,  pl.  -wce, 

sm.  ©preuftein  »?.,  ©fapoUtl^ 

m.,  ©tengetftein  m. 

Prgtowy,    adi.    ©tedcn», 

®  arten». 

Prezacz,    -a,    pl    -e,    sm. 

©prei'je    /.,     ©pannjo^    n., 

©trebeflenget  ?«.,  ©Epanfionä» 

traft  /.;    2luäöef)nungötä^ig= 

feit/.        ^     ^ 

Prfznosc,  -sei,  smg.  tant. 

sf.  ©pannfraft/.,  «ttuäbe^nung 

1/.,  ejpanfion  /,  @Epan[ionö= 

fraft/.,2lusbe^nung9fäE)igfeit/". 

I      Prfzyc,  -ze,  -*ysz,  -±jiem, 

va.  imperf.  fponnen,  be^nen, 

i  au5bet)nen ;  —  sie  fi^  Irumm 

'  roerfen. 

Primadonna,  -uy,  pl.  -ny, 
sf  ^rtmabonna/.,  erfte  ©än= 
gerin. 

Probacya,  -yi,  pl  -re,  sf. 
^tobejeit  /'.  in  einem  Cröen; 
5?Iofterprüfung  /. 

Probant,    -a,  pl   -i'',    sm. 

1)  @rfahrene(r)  m.\   2)  einer, 

ber  bie  Drbenäprobejeit  befte^t. 

Probantka,  -ki,  pl  -ki,  sf. 

eine,  bie  im  Älofler  ibre  %xobi=' 

jeit  befielt.  [öeroeiöw. 

Probata,  -ty,  pl   -ty,   sf. 

Probierczy,  adi.  probier» ; 

-cze    iglice  ©tridinabeln  pl ; 

kamieü  -czy  ^robierflein  m. 

Probierka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 

5probier59linöer  m. 

Probierstwo,  -wa,  sincj. 
I  tant.  sn.  ^^Jrobierfunft  f. 

Probierz,  -a,  pl  -e,  sm. 
'  «lirobierer  m.,  äßarbein  m., 
'  ajlünä=,  Sergroorbein  m. 


Problemat,  -u,  p>l  -a,  sm. 
^:probrem  n.,  ätufgaoe  /. 

Problematyczny,        adi. 

Problematycznie,  adv.  rät= 

felfjaft,  fraglich,  problemotifd^. 

Probojowy,  adi.  —  szpona 

2BiDerI)afen  m.,  §äfc^en  n. 

Probostwo,  -wa,  pl  -wa, 
sn.  %\axtcimi  «.,  $rob[tei  /., 
Pfarre  /.;  ^Marrgebäube  n., 
«PfarrerSroo^nung  /. 

Proboszcz,  -a,  pl  -e,  sm. 
^>farrer  m.,  ^robft  m. 

Proboszczowski,  adi. 
«Pfarrer»,  «ßrob[t=. 

Proboj,  -boju,  pl.  -boje,  sm. 
1)  2)urd)icf)täger  m.\  SDurd^» 
fdliag  m.,  auäfd^Iageifen  «., 
«oc^etfen  «.;  2)  ©tielfioben 
JH.,  aSor|a(ter  m. 

Proca,  -cy,  pl.  -ce,  sf.  1) 
©dileuöer /.;  jj^k  z  -cy  bti^= 
jc^neO,  oogelfc^neK;  2)  ®riE= 
jc^lange  / 

Procar,  -a,  pl  -rzy,  sm.; 
Procnik,  -a,  i)l.  -cy,  sm. 
©d)leuberer  m. 

Proceder,    -u,  pl.  -y,    sm. 
i  1)  ©eroecbe  n.\   2)  SSerfa^ren 
•  n.,  §anblungöroeifc  /.,  ^roje« 
bur  / 

Procederowe,  -wego,  smg. 
tant.  sn.  ©eroerbefteuer  /. 

Procederowy,  adi.  ®e= 
n)erbe=. 

Procedura,  -ry,  pl  -ry,  sf. 
SSerfaljren  n.;  =  Postepowa- 
nie. 

Procent,  -u,  pl  -y  ober 
-a,  sm.  ^.projent  n.;  -a  pl. 
3infen  pl,  ^ntereffen  pl;  ü- 
chwiarskie  -a  2Buc^erainfen 
pl;  brac  wysoki  —  od  kogo 
^o^e  3in)en  üon  jmnbm  ne^= 
men;  jeszcze  nie  zaplacil  -u 
er  ^at  bie  Sinfen  nod^  nic^t 
beja^It;  oddam  ci  to  z  -em 
id)  roerbe  eä  bir  mit  Sinken 
,  roiebergeben,  (bilDl.)  id^  roerbe 
eä  bir  ^eimja^Un. 

Procentowaö  sif,  -tuje, 
-walem,  vr.  3infen  tragen. 

Proces,  -u,  pl  -a,  sm. 
^rosef5  m.;  —  cbemiczny 
c^emiic^er  ^roje^. 

Procesowaö     sif,     -suje, 
-walem,  vr.  projeffieren. 
1      Procesya,    -syi,    pl   -sye, 
I  sf.  ^rojejfion  /.,  Umgang  m,; 


Procesyonalny 


97 


Promenada 


jutro  bedzie  -sya  morgen  tütrb 
eine  ^rojeffton  abgel^alten; 
z  -sya  isc  an  ber  ^rojcffton 
teifne^men. 

Procesyonalny,  adi. ;  Pro- 
cesyonalnie,  afZtJ.projefl'ionä- 
möBig. 

Proch,  -u,  pl.  -y,  sm.  ^ul« 
Der  n.;  ©taub  w. ;  — 
strzelniczj  ©d^iefipulDer ;  — 
weglowy  Äo^Ienftoub,  ©ie^» 
ftaub ;  z  -u  powstales  w  — 
sie  obrocisz  au§  ©taub 
bift  bu  entftanben  unb  ju 
©taub  rcirft  bu  rcerbcn;  -u 
zniesc  nie  modz  ba§  ^uloer 
nic^t  ried^en  Kinnen;  strzelac 
bez  -u  inä  Slaue  fc^te|en; 
(bilbl.)  lügen,  auffc^neiben. 

Prochowac,  -chuje,  -wa- 
tem.  va.  imperf.  beftauben, 
ftauben. 

Prochowe,  -wego,  sing, 
tant.  sn.  ©elbftrafe  /  für  (Sr= 
fd)iefeen  eine§  S'^Ö^'^unbeä. 

Prochownia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  1)  ^utcecmü^Ie  f. ;  2)  %v^U 
oermaga'jin  n.,  5ßuloer= 
türm  VI. 

Prochownica,  -cy,  j)^-  -ce, 
sf.  ^ulüerbüc^fe  /.,  $utt)er= 
^orn  n. 

Prochownik,  -a,  yl.  -cy,  sm. 
^PuloermüHer  m.,  ^uloerfa» 
brüant  m. 

Prochowy,   adi.   ^ulücr«». 

Prochowka,  -ki,  pl.  -kl, 
sf.  1)  (Clatbrus)  SBofift  m., 
©tauber  m ,  ©taubjc^roamm 
m. ;  2)  aSeftübben  n.  be§  SKeis 
rer§. 

Procznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(Coricus)  ©c^neQfildö  7n. 

Producent,  -a,  pl.  -nci,  sm. 
(Srjeuger  m.,  ^robujent  m.', 
=  Wytworca. 

Produkcya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  ®r3eugung  /.,  ^robultion 
/. ;  =  Wytwarzanie. 

Produkcyjny,  adi.  ^ro= 
buIttons=. 

Produkowac,  -kuje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  1)  erjcugen, 
probujiereu  =  wytwarzac ; 
2)  Borbringen,  oorjcigcn  = 
okazac;  —  sie  vr.  fic^  probu= 
jieten,  fic§  geigen,  ?ßroben  ab" 
legen,  feine  Äunft  geigen;  = 
Popisywac  sie. 

Produkt    -u,  pl.  -y,    sm. 

Slowaik  polsko-niemiecki. 


©vgeugniä  n.,  ^robu!t  n.;  = 
Wytwor  m. 

Profanacya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  jßerunet)rung  /.,  5ßrofana= 
tion  /.,  ©ntl^eiligung  /.,  @ni= 
roürbtgung  /. ;  =  Bezczesz- 
czenie. 

Profanowac,  -nuje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  üerunel^cen, 
profanieren;  entl^etligen ;  = 
Bezczescic. 

Profanowanie,  -nia,  sn. 
=  Profanacya. 

Profes,  -a,  pl.  -y,  sm. 
Wand)  m.  nadd  ber  Slblegung 
ber  ©elübbe. 

Profesor,  -a,  pl.  -rowie 
unb  (feiten)  -rzy,  sm,.  ^co== 
fcffor  OT,  iJe^rer;  —  gimna- 
zyalny  (S^mnafiatprofeffor ; 
—  uuiwersytetu,  wszechnicy 
UniDerfität§=,  ^od^fc^urprofef» 
for;  —  zwyczajny  orbentltd^er 
^rofeffor;  —  nadzwyczajny 
aufeerorbentli^er  ^rofeffor. 

Profesorka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ^rofefforin  /.,  iie^rerin  /. 

Profesorski,  adi.  ^ro- 
fefforen«;  katedra  -ska  SeE)r» 

ftubl. 

Profesorstwo,  -wa,^Z.-wa, 
*«.;Profesura,-ry,^Z.  -ry, «/. 
^:profeffur/.,^rofefforenfteae/. 

Profesya,  -syi,  pl.  -sye, 
sf.  1)  ^rofeffton/.,  ©tanb  ??;., 
^eruf  m.;  ©emerbe  n.,  §anb= 
rocrl  n.;  2)  SefenntniS  n.; 
=  Wyznanie. 

Profil,  -u,  pl.  -e,  sm. 
^rofil  n. 

Profesyonista,  -sty,  pl. 
-sei,  sm.  §anbroer!er  m. 

Profit,  -u,  pl.  -y,  sm.  ©e= 
roinn  w.,  Profit  m.;  =  Zysk. 

Profitka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
8td&ttnecftt  vi. 

Profitowac,  -tuje,  -waJem, 
va.  imperf.  31u^en  gießen, 
profitieren ;  =  Korzystac,  Zy- 
skiwac.  [^rofoä  m. 

Pröfos,    -a,    pl.    -y,     sm. 

Prognostyk,  -u,  pl.  -i,  sm. 
^rognoftüon  n.,  ^rognofe  /". ; 
=  Wroiba;  Sorbebeutung /. 

Prognostyka,  -ki,  sing, 
tant.  sf.  SBa^rfagung  /.,  Sei' 
d^enbeutung  /. ;  ^rognoftif  f. ; 
^  Wroienie. 

Prognostykowad,  -kuje, 
-walem,    va.    imperf.  t)orf)er= 


fagen,prognofti}iercn;=  Wr6- 
zy6. 

Prognoza,  -zy,  pl.  -zy,  sm. 
^rognofe  /.,  SSoranbeutung/.; 
=  Przepowiednia. 

Program,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Programm  m.  ;  —  polityczny 
poUtifcöeö  Programm ;  —  par- 
tyjiy  Parteiprogramm;  — 
szkoluy  Sefjrplan  m.  ber 
©c^u(e;  —  koncertu  Äongert- 
Programm. 

Progres,  -u,  pl.  -y,  sm. 
gortfdiritt  7«.;  =  Postep. 

Progresista,  -y,  pf.  -sei, 
sm.  gortfd^rtttler  m.,  ^ro» 
greffift  w.;  gortfc^rittäfrcunb 
m.:  =  Postepowiec. 

Projekcista,  -sty,  pl.  -sei, 
sm.  ^rojeftenmad^er  m. 

Projekt,  -u,  pl.  -a,  sm. 
SSorfc^tag  ?m.,  SSorl^aben  n.; 
=  Zamysl. 

Projektowac,  -tuje,  -wa- 
lem, va.  imperf.  planen,  pro« 
jeftieren;  =  Zamierzac. 

Proklamacya,  -eyi,  pl. 
-eye,  sf.  5ßroflamatton  /.,  Stuf» 
ruf  w. ;  =  Odezwa. 

Prokura,  -ry,  pl.  -ry,  sf. 
SBoümac^t /.;  ^rofura /. 

Prokurat,  -a,  pl.  -ci ;  Pro- 
kurator, -a,  pl.  -rzy,  sm. 
1)  ©ad^iuoltcr  m.;  S8eDolImäc^= 
tigter  m.;  2)  ©taatäanraatt  m. 

Prokuratorski,  adi.  ftaat£= 
anroaltlic^,  ©taatgonroalt«. 

Prokuratorya,  -ryi,  pl.  -rye, 
sf.  Staatäanroaltfd^aft/.,  ^ro» 
furatur  f.\  ^rofuratorcnamt 
n. ;  —  skarbowa  jyinanjprofu» 
ratur. 

Proletaryusz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  Proletarier  m. 

Proletaryat,  -u,  sing.  tant. 
sm.  Proletariat  n. 

Prolog,  -u,  pl.  -i,  sm.  5ßro* 
log  m.;  SSorfpiel  n. 

Prolongacya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  ^rolongotion  /.,  S3erlän= 
gerung  /. ;  =  PrzedJuienie. 

Prolongowac,  -guje,  -wa- 
lem, va.  imperf.  prolongieren, 
perlängern;  =  Pizedi'uiyc. 

Prom,  -u,  pl.  -y,  sm.  $ram 
»?.,  S-ä^re  /.,  Überfuhr  /. ;  — 
kolejowy  Srajeftfd^iff  n. 

Promenada,  -dy,  /^Z.  -dy, 
sf.  ^romenabe  /.,  (Spazier- 
gang TM.,  2lnlage  1'. 


Promieniak 


98 


Prostaczec 


Promieniak,  -a,  pl.  -i,  sm. 

1)  (Geaster)   ^ilsgattung  /.; 

2)  ©tr agitier  n. 
Promieniej%cy,  adi.  ftra^= 

lenb. 

Promienic,  -nie,  -nisz,  vn. 
imperf.  ftra^Ien, '  ©tra^len 
werfen. 

Promieniec,  -lica,  pl.  -nee, 
S7n.  1)  3ianfenbarf^  tu.]  2) 
©tra^lftein  m.,  SKftinit  m. 

Promieniec,  -uieje,-niaIeiD, 
vn.  imperf.  ftraf)Ien,  auäftral^= 
leu;  -nieje  z  radosci  er  ftta^tt 
Bor  ^i^eube. 

Promienienie,  -nia,  sing, 
taut.  sn.  2luäftra^lcn  n.,  Strafj» 
tenioerfeu  w.,  ©tra^lung  /. 

Promienistosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ftra^Ienbeä  SBefen. 

Promienisty,  adi.;  Pro- 
mienisto,  adv.  [trat)Ienb. 

Promien,  -nia,  pl.  -nie,  sm. 
Stra{)l  m.;  -nie  süoneczne 
©onnenftra^len  yl.;  odbi- 
jajpjce  sie  -nie  swiatJa  bie  gu» 
rüdfaHenben  Std^tftral^Ien. 

Promocya,  -cyi,  pl.  -cyi, 
*/.  ^Promotion  /.,  SBefiJrbcrung 
/.,  33erfe^ung  /. 

Pvomocyjny,  adi.  33eför= 
bemngä»,  ^er|e^ungä=;  — 
egzamin  SSerJel^ungäprü« 

fung  /. 

Promot,  -a,  2-'^>  'ci,  sm. 
®rabuierte(r)  m.,  ^romooter» 
te(t)  m. 

Promotor,  -a,  pl.  -owie, 
sm.  1)  '^comotor  m.;  2) 
^örberer  w. ;  —  rözanca  ber 
Sßotftel^er  ber  3tofen£ran3= 
brubciicf;«it. 

Promowac,  -wuje,  -watem, 
va.  imperf.  1)  fbrbern,  be= 
günfttgen;  2)  promoüieren. 

Promyczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  ©trät)Icf)cn  n.,  Heiner 
©traf)!. 

Promyk,  -a,  pl.  -i,  *m. 
Keiner  ©tra^l;  Schimmer  m., 
(^unfe  »t. ;  zniknat  ostatni 
—  nadziei  ber  le^te  ©d^im»- 
mer  uon  Hoffnung  fd^rcanb. 

Pronuncyacya,  -cyi,  pl. 
-eye,  sf.  aiusjprad^e  /.;  = 
Wymowa. 

Propaganda,  -dy,  pl.  -dy, 
sf.  ^copaganbo  /.;  =  ßoz- 
powszechnianie. 

Propagowaö,   -guje,    -wa- 


iem,  va.  imperf.  oer6reiten;  = 
RozBzerzac. 

Propinacya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  ^ropinatton /. ;  ^ropina= 
tionSrec^t  n.;  ©d^anfrec^t  n.; 
SBranntroeinjd^enfe  /. 

Propinacyjny,  adi.  5ßro= 
ptnationS=. 

Propinator,  -a,  pl.  -rzy, 
sm.  ©d^anfroirt  m. 

Propinatorka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©d^anfroirtin  f. 

Proponowac,  -nuje,  -wa- 
Jem,  va.  imperf.  üorf^lagen, 
in  3Sorfd^Iag  bringen,  propo= 
nieren. 

Proporcya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  Proportion/.,  (Sbenmaft  n. 

Proporcyonalnosc,  -sei, 
sf.  ®6enmaB  n. 

Proporcyonalny,  adi.; 
Proporcyonalnie,  adv.  t)er= 
l^ältniämä^ig,  proportioniert, 
ebenmäßig. 

Proporczyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  ??ä§nrid^  m. ;  2)  gä^nlein  n. 

Proporzec,  -rca,  pl.  -rce, 
sm.  gal^ne  f. 

Propozycya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  SSorfd^lag  m.,  Slntrag  in., 
^ßropcfition  f. 

Prorektor,  -a,  pl.  -rzy,  sm. 
^roreftor  m.,  SReftorftellocr» 
treter  m. 

Proroctwo,-wa,  pl.  •vfP,sn. 
^^rop^eJeiung  /. ;  ^ropl^eten= 
gäbe  /. 

Proroczy,  adi.  prop^etifd&. 

Prorok,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
^rop[)et  m.]  falszywy  —  ein 
falf^er  ^ropf)et. 

Prorokini,  -ni,  2)1-  -nie,  sf. 
^rop^etin  f. 

Prorokowac,  -kuje,  -wa- 
iem,  va.  imperf.  prophezeien, 
roafirjagcn. 

Prosektoryum,  indecl.  sn. 
^rofeftorium  n.,  ^rofeftur  /'. 

Prosiak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
gerfel-«.,  ©d^raetnc^en  n. 

Prosiatko,  -tka,  pl.  -tka, 
sn.  ©auferlel  «.,  ©panferfel, 
gerilein  n. 

Prosic,  -sze,  -sisz,  -silem, 
va.  imperf.  I.  bitten,  erfud^en; 
—  o  CO  "um  ctroaä  bitten,  er= 
fuc^en;  —  o  reke  c6rki  um  bie 
^anb  ber  3:;o'c^ter  bitten;  — 
0  przebsczenie  um  93ergebung  | 
bitten ;    —    itogo    na    obiad  \ 


jmnbn  311  SDJittag  einlaben; 
juz  cie  nie  bede  0  nie  wiecej 
-Sil  id^  roerbe  b'ic^  um  nid)t§ 
meE)r  bitten;  -sze  grzecznie 
ic^  erfu^e  fiöfli^;  -sze  cie, 
daj  mi  pokoj  id^  bitte  bi^,  id^ 
mic^  in  3luf)e ;  nie  dac  sie  dlugo 

—  fic^  nid^t  lange  bitten,  nÖ= 
tigcn  laffen;  -sze  o  przyspie- 
szenie  decyzyi  i^  etfuc^e  um 
Sefc^Ieunigung  ber  (Snt- 
fcfietbung ;  —  sie  vr.  inftänbig 
unb  fie^entlid^  bitten;  II.  fer* 
fein,  roerfen. 

Prosienniczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.;  Prosenka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
gerfelfraut  n. 

Prosiennik,  -a,  pl.  -i,  sm. ; 
Prosniczek,  -czka,  j)^-  -czki, 
sm.  5?often£raut  n. 

Prosig,  -sieci?,  pl.  -sieta, 
sn.  g^erfel  n. 

Prosigcina,  -ny,  sing.  tant. 
sf.  gerfelfleifd)  n. 

Prosiecy,  adi.  ^yerfel». 

Proskrypcya,-cyi,  p?.  -eye, 
sf.  ^^pvoffriptton  /.,  33crban= 
nung  /. 

Proso,  -sa,  sn.  (Pani- 
cum)   öirfe  /.,   fjennid^    m.\ 

—  zwyczajne     3tipfenl^trfe ; 

—  ber  5lol6en^irfe;  — 
wröble  rcitbe  SReer^irfe;  — 
kozie  ammi  visnaga;  cudze  — 
oganiac  fi^  für  anbere  Seute 
abmüfjen. 

Prosownica,  -cy,  sf.  §iife* 
graö  n. 

Prosowy,  adi.  §irfen=. 

Prosöwka,  -ki,  sf.  1)  (Op- 
lismenus)  ©rannenbart  m.; 
2)  (Miliaria)  ^^riefelausf  c^Iag  m. 

Prospekt,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  ^rofpeft  m.,  au§fü^rUd^e 
aingeige ;  2)  Sluäfic^t  f ;  3)  -a 
pl.  atusfid^ten  pl.,  ^offnun» 
gen  pl. ;  otwarly  sie  swietne 
-a  eä  eröffneten  fid^  glänjen» 
be  9lugfid^ten. 

Prost,  wprost,  adv.  gerabe« 
ju,  gerabeauö. 

Prostacki,  Prostaczy,  adi. 
ungebilbet,  ungefdjliffen,  ein» 
färtig,  grob. 

Prostactwo,  -wa,  sing.  tant. 
sn.  1)  Ungefd^Iiffen^ett  /.,  SRo^» 
l^eil  /.,  ©emcin^eit  /.,  Unfle»» 
jogen^eit  /.,  ©infart/.;  2)  ge» 
metnoä  aSotf. 

Prostaczec,  -czeje,  -czalem, 


Prostaczek 


99 


Prowadziö 


vn.  imperf.  xo'i),  groD,  unge= 
fd^Iiffen  raecben,  oerBauern. 

Prostaczek, -czka,j??.  -czki, 
sm.  einfacher,  ungebilbeter, 
einfältiger  2)Zen[c^ ;  ungefd^Uf= 
fener,  ungefc^IadEiter,  grober 
2)tenfci^ ;  z  -czkiem  trzeba  po 
prostu  auf  einen  groBen  Äto§ 
gehört  ein  grober  Seit. 

Prostaczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
ein  einfäUigeä  Sßeib. 

Prostak,  fief^e:  Prostaczek. 

Prostka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
3lo^!pirituä  m.,  orbinärer 
Sranntnjein. 

Prostnica,  -cy,  sf.  £ieBe§= 
gra§  n. 

Prosto,  adv.  gerabe,  einfad^, 
bireft,  fc^Iec^troeg;  trzymac  sie 

—  fic^  gerabe  Ratten;  udal  sie 

—  do  krola  er  l^at  fid^  bire!t 
an  ben  Sönig  geroenbct;  ubie- 
rac  sie  —  fid^  einfad^  fleiben ; 
sprowadzam  towar  —  z  Pa- 
ry^a  id^  bejie^c  bie  5Borc  biveft 
an^  5ßarii. 

Prostodnsznosc,  -sei,  sf. 
Seeleneinfatt  /.,  |)er3ens  = 
jc^Iic^t^eit  /.;  ©tab^eit  /., 
Dffen^erjigfeit  /. 

Prostoduszny,  adi. ;  Pro- 
stodusznie,  adv.  offenherzig, 
jutraulic^. 

Prostodziobek,  -bka,  pl. 
-bki,  sm.  ©erabfc^näbier  m. 

Prostok^t,  -a,  pl.  -y,  syn. 
redötiüinfligeä  ©reiedf. 

Prostok^tny,  adi.\  Pro- 
stokatnie,  adv.  rec^troinflig. 

Prostokreslny,  adi.  ge= 
rablinig. 

Prostomownosc,  -sei,  sf. 
DffenEieit  /. ;  =  Szczerosc. 

Prostomowny,  adi.;  Pro- 
stomöwnie,  adv.  offen,  gerabe 
l^erauä  fprec|enb;  =  Szczery, 
szczerze. 

Prostopadly,  adi. ;  Prosto- 
padle,  adv.  fenfre^t,  lotrecht, 
üertüai. 

Prostorog,  -rogu,  pl.  -ro- 
gi  sm.  (Serab^orn  m. 

Prostoszpon,  -u,  pl.  -y, 
sm.  ©pornfu^  m.,  ©porn« 
Iwdwd  m. 

Prostoscian,  -u,  pl.  -y 
sm.  9ied^tedE  n. 

Prostoscienny,  adi.  red^t' 
jettig. 

Prostosc,  -sei,  sf.  ®erab= 


^eit  /.,   ©c^Iic^l^eit  /.,   (gin= 
facö^eit  /. 

Prostota,  -ty,  sf.  @(§lid^t= 
^eit  /.,  (ginfac^^eit  /.,  Sin- 
falt  /.,  ungefünftelteS  SBefen; 

—  w  wyraÄenia  ba§  ®c^ lichte 
unb    einfädle    im    Sluöbrud; 

—  obyczajow  bie  ®tnfad^= 
fjeit  ber  ©itten. 

Prostowacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©eroberid^ter  m.  ber  ©tä6e. 

Prostowac,  -tuje,  -walem, 
va.  imperf.  gerabe  machen, 
richten,    Berieten. 

Prostowanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  9Jid)ten  n.,  ©eraberid^ten 
n.;  —  szyn  ©^ienenrid^ten. 

Prostownik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Stretfmusfet  /.,  2Iuäftred= 
mußtet  /. 

Prosty,  adi.  1)  gerabe; 
w  -tym  kierunku  in  geraber 
Siid^tung ;  -ta  droga  isc 
ben  geraben  32 eg  ge^en;  kat 

—  ein  rechter  SBinfel;  po- 
chodzi  w  -stej  linii  od  krö- 
low  er  ftammt  in  geraber  Sinie 
Don  Äi)nigen  ab  ;  2)  einfach 
-ste  piwo  einfod^eä  93ier;  iy- 
wot  —  einfa^e  Sebenäroeife ; 
3)  fd^Iid^t,  einfättig;  to  -sta 
dusza  er  ift  eine  einfältige 
Seele;  4)  gemein;  —  iiolaierz 
ein  gemeiner  Solbat;  czlo- 
wiek  -stego  urodzenia  ein 
SUenfd^  »on  gemeiner  |)erfunft. 

Proszczek,  -szczka,  pl. 
-szczki,  sm.  ^ppreffenfraut  n., 
gemeine  ©tabärourj. 

Proszek,  -szku,  pl.  -szki, 
sm.  ^ßuloer  n.,  5ßulDerd^en  n. ; 

—  na  przeczyszczenie  2lb= 
füEirpuIoer;  —  na  wy- 
mioty  SBred^puIüer;  —  do 
zeböw  3«^nputt)er;  —  na 
owady^nfeftenputoer;  —  kar- 
bolowy  Äarbotpuloer. 

Proszenie,  -nia,  am,  Sit- 
ten n. 

Proszkowac,  -kuje,  -wa- 
Jem,  va.  imperf.  putüerifieren. 

Proszkowaty,  adi.  pulDe= 
rig,  putoerförmig,  ptiloerartig. 

Proazniak,  -u,  pl.  -i,  sm,. 
5}Ju[Derpi[j  m. 

Prosba,  fie^e:  Proiba. 

Protegowac,  -guje,-wafem, 
va.  imperf.  begünftigen,  pro= 
tegieren,  befdöül^en. 


Protekcya,  -cya,  pl.  -eye, 
sf.  ^rotettion  f.,  ©^u^  m., 
(Sunft  /. ;  wziac  kogo  pod 
swoja  -eye  jmnbn  in  feinen 
©d^u^  nehmen ;  przez  -eye  cos 
osiagnae  burd^  ^roteftion 
etroaä  erreicben. 

Protektor,  -a,  pl.  -rzy,  sm. 
^roteftor  m.,  Sefc^ii^er  w., 
©önner  m. 

Protektorka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ^protettorin  /.,  S3efc|ü^erin 
/.,  ©önnerin  /". 

Protest,  -u,  pl.  -y,  sm. 
^roteft  m.,  (ginfprud^  m. 

Protestacya,  -Gy\,pl.  -eye, 
sf  ^roteftation/.,  (Sinfpruc^  m. 
Protestancki,  adi.  prote= 
ftontifc^. 

Protestant,  -a,  pl.  -nei, 
sm.  ^proteftant  m. 

Protestantka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf  ^roteftantin  /. 

Protestantyzm,  -u,  sm. 
5J5roteftantiömuä  m. 

Protestowaö,  -tuje,  -wa- 
lem, va.  unb  vn.  imperf. 
(äinfprud^  ergeben,  proteftieren ; 
—  weksel  einen  SBed^fet  pro» 
teftieren. 

Protoköl,  -u,  pl.  -y,  sm. 
5ßrototoa  n.,  fc^rtftlic^e,  ge= 
ricötltd^e  Sßer^anblung. 

Protokolarny,  adi.  proto" 
foHarifd),  protolollmä^ig. 

Protokolista,  -sty,  pl.  -sei, 
sm.  ^rotofoHfü^rer  m.,  ©d^rift= 
fuBrer  m. 

Prowadnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©reitbal^n  /.,  ^ü^rung /. 

Prowadzenie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  i^ü^rung  /. 

Prowadzic,  -dae,  -dzisz, 
-dzitera,  va.  imperf.  führen, 
feiten,  l|erleiten;  —  za  rek§ 
bei  ber  |)anb  fül^ren;  —  panne 
mlod^  do  oltarza  bie  S3raut 
jum  Slttar  filieren ;  —  psy  na 
smyczy  bie  §unbe  an  ber 
Seine  fül^ren;  —  do  wiezienia 
in§  (Sefängnis  führen;  — 
z  kirn  rozmowe  ein  ©efpräd^ 
mit  jmnbm  führen;  wiesz,  do 
czego  to  -dzl  roei^t  bu,  roo^in 
ba§  fü§rt ;  niecli  cie  Bog  -dzi 
©Ott  geleite  bid^;  —  do  czego 
roo  l^inauSfü^ren,  njoHen ;  nie 
wiem  do  czego  -dzisz  ic^  roei^ 
ntc^t,  mo  bu  ^inauä  roiCft; 
—      sie     vr.      imperf.      fid^ 


Prowent 


100 


Prozniusienki 


aufführen;  dobrze  sie  -dzi  et 
flirrt  ftd^  gut  ouf;  —  sie 
z  kim  pod  reke  2lrm  in  2lrtn 
mit  jinnbrn  ge^en. 

Prowent,  -u,  pl.  -y,  sm. 
einnal^me  /.,  ©infünfte  pl.'^ 
(33oben=)  Dienten  pl. 

Prowentowy,  adi.  6in= 
na^me»,?3ranntn)etn6rennerets; 
pisarz  —  ©c^teibet  Sei  einer 
Sranntroeinbrennerei. 

Prowiant,  -u,  sm.  ^rooiant 
m.,  3Runboorrat  m.,  ^i^x» 
bebarf  m.,  SebcnSmittel  yl. 

Prowiantowy,  adi.  ^ro« 
oiant». 

Prowincya,  -cyl,  pl.  -eye, 
sf.  ?ßroDinj/.;  —  koscielna 
Äird^enproüing;  -eye  zabrane, 
-eye  zachodnie  bie  Don  3iu6= 
lanb  anneltierten  Groningen 
5ßo[en§  (im  ©egenfa^  ju  Äon= 
gre^polen;  Sitauen,  2ßoI^t)= 
nien,  ^obotien). 

Prowincyalstwo,  -wa,  sn. 
^roDinjialsmütbe  /. 

Prowincyal,  -a,  pl.  -owie, 
sn.  ^roüingtat  m. 

Prowincyonalizm,  -u,  pl. 
-y,  S7n.  ^roBingionaliämuä  m., 
proDin^ionaie  ®igentümli(^feit. 

Prowincyonalny,  adi.  pro« 
oinjionat,  proDtnsteriid^ ;  -nalne 
ustawodawstwo  ^toüinjgeje^» 
gebung  /.;  -nalne  wraienie 
proDinjterif^er,  länblid^et  (Sin= 
brudE.  [^^rooifor  m, 

Prowizor,     -a,    -rzy,     sm. 

Prowizorytim,  indecl.  sn. 
^roDiforium  n. 

Prowizya,  -yi,  pl.  -je,  sf. 
1)  ^roDifion  /.,  3)i'anbt)orrat 
m.;  2)  SSermittlungägebü^r/.; 
SSermittrer^onorar  n.,  ^rot)i= 
fion  f. 

Prowokacya,  -eyi,  pl.  -eye, 
sf.  §etau§torDerung/.,  ^toüO= 
!ation  /. ;  ^^  Wyzwanie. 

Prowokator,  -a,  pl.  -rzy, 
sm.  ^roDofateut  m. 

Prowokowaö,  -kuje,  -wa- 
lem,  ra.  zmper/.  proDOjieren ; 
=  Wyzywac. 

Proza,  -zy,  pl.  -zy,  sf. 
?Profa/.,  ungebunbene  3^ebe. 

Prozaicznosö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  profaifc^eä,  ttodeneg 
ffiefen. 

Prozaiczny,  adi.\  Pro- 
zaicznie,  adv.  profaifc^. 


Prozelita,  -ty,  pl.  -ci,  sm. 
^projelpt  m. 

Prozba,  -by,  pl.  -by,  sf. 
1)  Sitte  f.,  asitten  «.;  na 
czyja  -be  auf  jmnbS  Sitte; 
wysiuehad  ezyjas  -be  jmnbö 
Sitte  erfiören;  2)  ©efuc^  n., 
Sittfd^rift. 

Prozek,  -Uta,  pl.  -Äki,  sm. 
1)  fleine  SdjroeQe;  2)  ©reif» 
brett  n.  auf  ber  SSioIine. 

Proba,  -by,  pl.  -by,  sf. 
^robe  /.,  «Prüfung  /.,  Serfuc^ 
w. ;  -be  robic  ^robe  f)alten; 
przyjsc  do  -by  gur  vprobe 
fommen;  na  mnie  zrobiJ 
pierwsza  -be  swojej  sztuki  er 
t)at  an  ^mir'  ben  erften  33er= 
fud^  mit  feiner  ßunft  gemalt; 
—  zlota  ©olbprobe;  — 
srebra  (Silberprobe;  —  kotla 
Äefjelprobe;  —  wytrzyma- 
Josci  geftigfeitäprobe. 

Probierka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
^robieräi}linber  m. 

Probka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
^töbc^en  n.,  Sliufter  n.,  ^robe« 
ftange  /.,  SBarenprobe  /. 

Probny,  adi.  Slufter-, 
^robe=. 

Probowac,  -buje,  -walem, 
va.  imperf.  1)  probieren,  D?r« 
fu(^en ;  —  szezeäcia  fein  ©lud 
oerfud^en;  — swych  sit  feine 
Gräfte  oerfud^en;  —  suknie 
ein  ßteib  onprobieren;  2)  — 
ezego  foften;  =  Koszto- 
wac. 

Probowanie,  -nia,  sn. 
probieren  n. 

Pröchnian,  -u,  sm.  —  am- 
monu  aimmoniafbittererbe  /. 

Pröchnica,  -cy,  sf.  faulet, 
morfc^cö  ©tbreic^,  moberiger 
Soben,  ©taub-,  ajlober-, 
Samm«,  2Roorerbe  f.,  ^umu§ 
m.\  niedokwasek  -cy  §umin=, 
SDommerbefäure  /. 

Pröchnicowy,  adi.  ^umifd^, 
^umusfaucr;  kwas  —  §umin= 
fäure  /. 

Prochniec,  -niej(>,  -niaJem, 
vn. imperf.  mobern,  nerfaulen, 
morfc^,  fauf  rcerben. 

Prochnienie,  -nia,  sn. 
gaulen  n.,  3Kobern  n. 

Prochno,  -na,  pl.  -na,  sn. 

1)  2)Jober  Mj.,  3)iobcrftaub  /«.; 

2)  morfd^eS   ©tüdf    Öolj    n., 
3unber   7«.,   3"ni>"f^'^'""'" 


m. ;  spalic  eo  na  —  etraaS  ju 
3unber  oerbrennen. 

Procie,  -cia,  sn.  2lufiren= 
nen  n. 

Procz,  praep.  mit  bem  gen. 
au^er,  aufgenommen,  aufier- 
bem,  überbieg;  —  twego  ojca 
nie  bylo  nikogo  beinen  SOttter 
aufgenommen  mar  niemonb 
ba*,  —  tego  dostaia  wyprawe 
i  posag  aufeerbem  be!am  ftc 
2lu§fteuer  unb  gjJitgift. 

Proc,  fie^e:  Pruc. 

Prog,  progu,  pl.  progi,  sm. 
1)  ©c^rocße  f.\  za  —  kogo  nie 
wypuscic  jmnbn  ben  guf;  über 
bie  ©d^roelle  nid^t  fe^en  laffen; 
za  wysokie  -i  na  twoje  nogi 
bie  ©d^roelle  ift  ju  ^od^  für 
beine  %ü.%i,  bu  barfft  nid^t  fo 
^od^  fteigen  rooKen,  man  foll 
ben  g-ufe  nid)t  f)öl^er  ftredEen 
al§  bie  SedEe  gel^t;  2)  ©runb» 
f)ol5  n.,  ©o^ll^ols  «.,  ©d^rceUe 
/.,  guBpfal)!  m.,  2tnpfaf)I  »?., 
(Steg  m. ;  3)  ©tromf c^neHe  /. ; 
4)  —  wylotowy  g-uc^äbamm  m. 

Pröszyc,  -?ze,  -szysz,  -szy- 
lem,  vn.  imperf.  ftäuben, 
©taub  ftreuen;  snieg  -szy  ber 
©d&nee  ftöbert. 

Prozen,  adi.  =  Prozny. 

Proznia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
Seere/.,  SüdCe/.,  leerer  3iaum, 
Suftleere  /. 

Prozniacki,  Prozniaczy, 
adi.  mü|ig,  gauienjer»,  müßig- 
gängerifd^;  prowadzic  zywot 
—  ein  mü^tgeS  Sebcn  fü|ren. 

Prozniactwo,  -wa,  sn.  sing, 
tant.  äJJüfeiggang  »«.,  f5«ul^e»t 
/. ;  -wu  sie  oddawad  ber  %aViU 
^eit  frönen,  ftd^  bem  SJlüfiig» 
gang  ergeben. 

Prozniaczec,  -ezeje,  -cza- 
iem,  vn.  imperf.  faul,  mü^ig 
roerben. 

Pr6ä;niaczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  3)lü|iggängerin  f.,  gau= 
lenjerin  /. 

Prozuiaczyö,  -cze,  -ezysz, 
-czytem,  vn.  imperf.  faulen» 
Jen". 

Prözniak,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
gaulenjer  m. 

Pröznica,  -cy,  pl.  -cy,  sf. 
leere  eitle  ©a^e;  po  -cy  um« 
fonft,  Dcrgeblic^. 

Prozniusienki,  Prozniu- 
l  tki,  adi.  rfmm.  fie^e:  l'rözny. 


Prözno 


101 


Przebaczac 


Prözno,  adi:  leer ;  umfonft, 
Derqebenö. 

Proznoglöwka,  -ki,pl.  -ki, 
sj.  leerer  fiopf,  SBinbbeulel  wj. 

Pröznomowca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  Sc^roä^er  w. 

Proznomowny,  adi.;  Pro- 
znomownie,  «rfi^.  gefc^iüägig. 

Pr6znosc,-sci,  p^. -sei,  s/.  1) 
Seere  /.,  Secr^cit  /". ;  2)  ßitel» 
feit  /. ;  zrobil  to  z  -sei  er  tat 
eä  auä  eitelfeit;  3)  3lic^tigfeit 
/".,  SJergeblic^feit  /. ;  —  jego 
usilowan  bie  SSergcblic^feit 
feiner  Semü^ungen. 

Proznowac,  -nuje,  -waJem, 
vti.  imperf.  mü^ig  ge^en,  fau« 
Ien3en,  nic^tä  tun;  nieeh  pie- 
niadz  nie  -nuje  la.%  bag  (Selb 
nid^t  müfiig  liegen;  i  my  nie 
-nujemy  rair  bringen  unfere 
3ett  aud^  ni^t  müfetg  ^u. 

Proznowanie,  -nia,  s». 
g-aulenjen  n. 

Prozny,  arZ/.  1)  leer;  -ne 
miejsce  ein  leerer  '$la§;  -ue 
naczynie  ein  feereä  ®efä|; 
-na  gadanina  leereä  ©efctiroäg  ; 
-ny  brzek  slow  leerer  SBort= 
fc^roaH;  z  -nego  nie  na- 
leje  roo  nic^tä  ift,  |at  ber  ^aifer 
fein  Siecht  oerloren;  2)  eitel; 
Dergeblii);  —  czlowiek  ein 
eitltr  ajienfc^;  -ne  nadzieje 
eitle  Soffnungen. 

Pruc,  -je,  -jesz,  -lern,  va. 
imperf.  trennen,  auftrennen; 
czoino  -uje  fale  baä  S3oot 
Stefit  burd^  bie  fluten. 

Prüm,  sm.  =  Prom. 

Prusyan,  -u,  siuff.  taut, 
stn.  —  potazu  Sblutlaugenfalj 
n.,  blaufaureä  ©ifenfali. 

Prusz,  -u,  sing.  taut.  sm. 
1)  ©emüll  }i.;  2)  SienenftodE  m. 

Prychac,  cham,  -chatem, 
vn.  imperf.  fcftnauben. 

Pryciac,  Pruciac,  -ciam, 
-ciateoQ,  vn.  imperf.  roittern, 
fc^nuppern. 

Prycz,  -u,  pl.  -e,  sm. ;  Pry- 
cza,  -czy,  pl.  -cze,  sf.  ^ritfc^e/. 

Pryk,  -a,  /;/.  -i,  sm.  Sperr» 
ftange  /. 

Prym,  -u,  2>l  -y,  sm.  a3or= 
jug  TM.,  SSonang  m.,  ecfte 
©timme  /. ;  —  wodzic  bie 
erfte  Qieige  fpielen. 

Prymarya,  -Yyi,pl.  -rye,  sf. 
1)  grü^meffe/. ;  2)  ^rimariat  n. 


Prymaryusz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  ^rimararjt  m. 

Prymas,  -a,  pl.  -owie,  sm. 
?ßrimaä  m. 

Prymasowski,  adi.  5ßri- 
maä«. 

Prymasowstwo,  -wa,  sing, 
tauf.  sn.  SBürbe/.  be§  ^rima§. 

Prymicya,  -eyi,  pl.  -eye,  sf. 
^cimijmeffe  /. 

Prymka,  -ki,  sing.  tant.  sf. 
Äautabaf  m. 

Pryncmetal,  -u,  pl.  -e,  sm. 
^ringmeiaE  m. 

Pryncypalny,  adi.;  Pryn- 
cypalnie,  adv.  ^auptfäc^lid), 
©runb=. 

Pryncypal,  -a,  pl.  -Jowie, 
sm.  1)  ^rinjipal  m.,  2ef)r^err 
?M.,  Srotr)err  ?«., 'SDieifter  vi.; 
2)  Sauptftimmc  /. 

Prysk,  -u,  pl.  -i,  sm.  Sören» 
nen  n.;  glü^enbe  2lfc^e. 

Pryskacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©pri^fifcft  m. 

Pryskac,  -kam,  -kalem,  vn. 
imperf. ;  Prysnac,  -sne, 
-sniesz,  -snaJem,  V7i.  perf.  1) 
fpri^en;  bloto  -ska  na  sukuie 
ber  Äot  fpri^t  auf  bie  Äleiber; 
jadem  -skac  ©ift  unb  ©alte 
fpeten;  2)  fprubeln,  ^etDor= 
quellen ;  3)  fc^nauben ;  4)  fprin= 
gen,  planen,  berftcn;  paJasz 
-snat  na  dwoje  ber  2)egen 
fprang  enl^roei;  5)  perge^en, 
oerfc^roinbcn ;  -snat  er  oer- 
fc^roanb. 

Pryskanie,  -nia,  sing.  tant. 
sn.  ©pri^en  n.,  ©pringen  n. ;  — 
surowizny  3to[)cifenfunfen  pl. 

Pryskawka,  -ki,  pl,  -ki,  sf. 
Spri^toc^  n. 

Pryskirnik,  -a,^?.  -i,  sm. ; 
Pryszczeniec,  -nca,  pl.  -nee, 
sm.  brennenbe  SBalbrebe, 
SBrennfraut  n. 

Pryszcz,  -a,  pl.  -e,  sm.\ 
Pryszczyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©d^rcär  ?«.,  SBranbblafe  /., 
SBimmerl  n. 

Pryszczawnik,  -a,  sm.  sing, 
tant.  Äant^aribenfampfer  m. 

Pryszczec,  -czeje,  -czaJem, 
vn.  imperf.  blafen,  jie^en, 
fc^raären;  —  sie  vr.  imperf. 
Slafen  roerfen,  fic^  mit  33lofen 
bebecfen. 

Pryszczel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
=  Pryszcz. 


Pryszczenica,  -ny,  pl.  -cp, 
sf.  1)  3teijfäfer  m.;  2)  anauer= 
Pfeffer  m.  (Clematis). 

Pryszczeniec,  -nca,  stn. 
sinr/.  tant.  Sörennfraut  n. 

Pryszczen,  -nia,  pl.  -nie, 
sm.  ein  2tuäfc^Iag ;  =  Bellica. 

Pryszczowaty,  adi.  üott 
Olafen,  mit  Sßimmerln  be= 
bedt. 

Pryszczyc,  -cze,  -czy lern, 
vn.  imperf.  Stafen 'gießen,  oer» 
urfac^en. 

Pryszczydlo,  -dia,  sing, 
tant.  sn.  Senfptafter  m. 

Pryszczyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  aSlääc^en  ». ;  2)  Olafen» 
fliege  /. 

Pryszczyrnik,  -a,  sing, 
tant.  S7n.l)  (Sedum  acre)  =roz- 
chodnik  pospolity;  2)  2)iauer= 
Pfeffer  m.  (Clematis  erecta). 

Prysnigcie,  -cia,  sn.  ©prin« 
gen  n.,  ^la^en  n. 

Prywata,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
1)  ^riöatlebeu  n. ;  2)  (gigen= 
nu§  m. ;  powodowac  sie  -ta 
fidö  Don  Sigennu^  leiten  taffen. 

Prywatny,  adi.-,  Prywa- 
tnie,  adv.  pricat,  nic^t  öf= 
fentlic^ ;  czJowiek  —  ein 
^prioatmanu;  docent  —  ^ri= 
natbojent  m. 

Pryzma,  -my,  pl.  -my,  sf. ; 
Pryzmat,  -u,  pl.  -y,  sm. 
^cisma  n. ;  =  Graniasto- 
siup. 

Pryzmatoida,  -dy,  pl.  -dy, 
sf.  em  prismaförmigeä  SU» 
neral. 

Przasnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. ; 
Przasnik,  -a,  pl.  -i,  sm.  jü» 
bifc^eä  Dfterbrot,  Sk^e  /. 

Przasny,  adi.;  Przasnie, 
adv.  ungefäuert. 

Przadca,  -cy,  pl.  -cy,  sm. 
©pinner  m. 

Prz%dka,  -kl.  pl.  -ki,  sm. 
1)  ©pinnerin/. ;  2)  —  mui- 
szka  ©innraupe  f. ;  —  towa- 
rzysz  ^rogefftonöfpinner  m.; 
—  sosnowiec  fiicfernfpinner. 

Przadnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
©pinnerei  /. ;  =  Przedzalnia. 

Przebacza6,  -czam,  -cza- 
Jem, va.  unb  vn.  imperf; 
Przebaczyc,  -cze,  -czysz, 
-czylem,  va.  unb  vn.  perf. 
Bergeisen,  »ergeben;  —  czego 
Dergcffen. 


Przebaczalny 


102 


Przeblyskad 


Przebaczalny,  adi.  Derjeil^s 

Przebaczanie,  Przebacze- 
nie,  -nia,  pl.  -uia,  sn,  SSer« 
aei^ung  /.,  3]ergebung  /. ;  to 
bl^d  nie  do  -nia  baä  tft  ein 
unjjerjei^Iid^ec  %ti;iltx\  prosze 
o  —  \6)  bitte  um  3]erjeif)ung. 

Przebaczny,  adi.  nerjei» 
r;enb,  DerjeiJjlict). 

Przebadac,  -dam,  -daJem, 
va.  imperf.;  Przebadywac, 
-duje,  -walem,  va.  perf.  Dor= 
f)iv  ausforjd^en  ;  burc^forfd^en. 

Przebajac,  -jam,  -jalem, 
va.  imperf.  »erptaubern,  mit 
5ßtaubetn  bie  ^eit  certreiben. 

Przebalowac,  -luje,  -wa- 
lem, va.  imperf.  mit  SäQcn 
burt^bringen. 

Przebankietowac,  -tuje, 
-walem,  va  per/.  i)erfd^mau= 
fen. 

Przebarszczac,  -czam, 
-ezaiem,  vn.  imperf.  tüäl^Ierifc^ 
yein,  gar  gu  je|t  iDä()Ien;  — 
nad  kirn  ffinen  -Kutraillen  an 
iemb  auslaffen,  jetnb  eigen» 
mächtig  be^anbeln. 

Przebarwic,  -wie,  -wisz, 
-wilem,  va.  imperf.  umfärben. 

Przebakiwaö,  -kuje,  -wa- 
Jem,  va.  unb  vn.  imperf.; 
Przeb^knad,  -kne,  -kniesz, 
-knalem,  va.  unb  vn.  perf. 
halblaut  fpred^en,  mucfien, 
etroaö  f)imnurmetn,  Ijalblaut 
reben. 

Przebeczec,  -cze,  -czysz, 
-czaiem,  va.  imperf,  roeinenb 
»erbringen. 

Przeberowaö,  -ruje,  -wa- 
lem, va.  perf.  burc^bo^ren. 

Przebicie,  -cia,  pl.  -cia,  sn. 
Surd^ftopcn  «.;  —  tunelu 
SDurdlftid^  be§  2;unnelä. 

Przebiö,  -bije,  -jesz,  -lem, 
va.  perf;  Przebija6,  -jam, 
-jalem,  va.  imperf.  1)  burc^« 
fto&en,  burc^bringen,  burd)» 
6of)ren,  burc||cl&[agen,  bur^= 
bringen;  —  kogo  szpada  je» 
manben  mit  bem  Segen  burci&= 
bol^ren;  —  kogo  jmnbn  er= 
fte^en;  —  poklad  w  glab 
ezybu  ein  Sager  burd)ftn!en; 
pokora  -bija  obloki  bes  35emܫ 
tigen  ©ebet  bringt  burd^  bie 
SBoIten;  -bil  sie  przez  srodek 
nieprzyjaciöl  er  f(|lug  fid^  mit- 


tm  burd)  bie  geinbe  burd^ ;  2) 
rjj.burd^bringen,  burd^Ieu^ten, 
burc^jd^einen,  burd^fc^immern ; 
kolor  niebieski  -bija  przez 
biala  powloke  bie  blaue  i^-arbe 
fc^Iägt  burd^  ben  meinen  Über- 
jug  burd^;  slonce  -bija  przez 
chmury  bie  ©onne  brid^t  3031= 
[c^en  ben  Sffiolfen  t)eroor;  w 
jego  pochwalach  -bija  zazdrosc 
auä  feinem  2ob  fprtc^t  ber 
9ietb. 

Przebiedowac,  -duje,  -wa- 
lem, vn.  perf.  elenb  bur^s 
bringen. 

Przebiedz,  -biegne,  -bie- 
gniesz,  -bieglem,  va.  perf.; 
Przebiegac,  -gam,  -galem, 
va.  imperf.  burd)[aufen,  bur^' 
ftreic^en;  -glem  ulice  ic^  burd^« 
lief  bie  ©äffe;  zajac  -biegl  mu 
przez  droge  ein  Cttfe  lief 
i^m  über  ben  SBeg;  -glem 
cala  ksiaike  id^  l^abe  baä  gange 
33ud|  burc^laufen. 

Przebieg,  -u,  ^;Z.  -i,  sm.  1) 
^unftgriff  m.,  ©treic^  m.,  Äniff 
m.;  =  Wybieg;  2)  ©d^lupf- 
n)in!e[  m.;  3)  Sauf  »?.,  SJer= 
louf  m. ;  jaki  byl  —  choroby 
roie  mar  ber  Sierlouf  ber 
Sranl^eit. 

Przebieganie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  S)urcf)[aufen  «.,  S5er» 
fliegen  n. 

Przebieglec,  -glca,  pl. 
-glce,  sm.  ©c^taufopf  m., 
ein  Derfc^Iagener,  cerfdimi^ter 
burd^triebener  9Jlenfd^. 

Przebieglosc,  -i,  pl.  -i,  sf 
SDurd^triebentjeit/.,  ©c^laul^eit 
/.,  ^pfiffigleit  /. 

Przebiegly,  adi. ;  Przebie- 
gle,  adv.  burd^trieben,  fd^lau, 
gerieben. 

Przebielaö,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf.;  Przebielid,  -le, 
-lisz,  -lilem,  va.  perf.  burc^= 
au§  roei^  machen;  frifc^  (mit 
Äalfanftrid^)  tünrfien. 

Przebieracz,  -a,j;Z. -e,  sm. 
1)  5?oftDeräc^ter  m.\  n)äl^le= 
rifd^ec iKenfd^ ;  2)  (Jrjf c^eiber  m. 

Przebierac,  -ram,  -ralem, 
va.  imperf.;  Przebrad,  -bio- 
re,  -bratem,  va.  perf.  1)  auS« 
tefen,  auSroä^len;  —  w  je- 
dzeniu  roä^Ierifc^  imGffen  fein; 
ta  panna  bedzie  tak  dlugo 
—  &i  osi^dzie  na  koszn  ba§ 


gräulein  rctrb  fo  lange  luä^len 
bi§  fie  fi^en  bleibt;  2)  ftdfj 
übernel^men,  überfd^vetten ;  — 
miare  baä  SDJafe  überfc^reiten, 
-brala  sie  miarka  baä  3JJa^  ii; 
überooH  toorben;  3)  —  pal- 
cami  fingern,  in  ben  %m= 
gern  fptelen;  4)  -brali  dziew- 
czyne  za  chlopca  fie  t)erflei=- 
beten  ein  SKäbd^en  a.{%  Ä'naben; 

—  sie  vr.  \\6j  umfleiben,  mx- 
fteiben ;  jeieli  wycbodze,  musze 
sie  —  loenn  i(^  auSgele,  mu& 
id^  mic^  umfleiben ;  5)  erj= 
fd^eiben. 

Przebieranie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  1)  a[uätüäf)ten  «.;  2)  Um» 
Ileibung  /.,  SBerlteibung  /. 

Przebierczy,  adi.  roä^Ie= 
rifc^. 

Przebiernosc,  -i,  sing 
tant.  sf.  Seder ^afttg!eit  /. 

Przebierny,  adi.  geroä^lt, 
foftüerac^tenb,  ledEer. 

Przebiesiadowac,  -duje, 
-walem,  va.  perf.  oerpraffen. 

Przebijaö,  fie^e:  Przebic. 

Przebijanie,  -nia,  sn. 
©urc^ftofeenn.,  ®urd^bo|ren«. 

Przebijak,  -a,  pl.  i,  sm. 
©ted^jr  ?«.,  Srennborn  m., 
Safteifen  «.,  SauflafifpieB  »»., 
Sur^fd^lag  m  ,  Sluf^auer  m.\ 

—  kowalski  ©urd^treiber  w., 
Stusfc^Iageifen  «. ;  —  trzono- 
wy  Sur^fd^iagl^ammer  m. 

Przebijarka,  -kl,  pl.  -ki, 
sf.  =dziurownica  Soc^mafc^ine 
/".,  Sod^pceffe  /.,  Sod^roerf  n., 
3)urd^ftoBmaf^ine  /. 

Przebi6r,-u,  sing.  tant.  sm. 
1)  aiuänjaf)!  /.;  2j  2lu§= 
fc^uf;  m. 

Przebiörka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
SReinfd^eiben  n.,  (grjfc^eiben  n., 
Äiauben  n.,  ßlaubarbeit  /. 

Przebisnieg,  -u,  j)l.  -i,  sm. 
©dineeglöifc^en  n. 

Przebitka,  -tki,  pl.  -tki, 
*/.  S)urc^=,  Querfd^lag  m., 
OuerftoHen  m. 

Przeblagaö,  -gam,  -gasz, 
-galeni,  va.  perf.  hutd)  glef)en 
begütigen,  befänftigen,  auä= 
fijf}nen,  cerföfinen,  ^erjeil^ung 
erlangen. 

Przeblagany,  adi.  »erfö^nt. 

Przeblyskac;  -skam,  -ska- 
lera,  vn.  perf.;  Przeblyski- 
wa6,  -kuje,   -walem,  vn.  im- 


Przebogaty 


103 


Przechodz^cy 


per/.   1)  burd^fd^immern ;    2) 
roettecleuc^ten. 

Przebogaty,  adi.  Ü6er« 
reicfe,  ungeheuer  reid^. 

Przebolec,  -leje,  -lejesz, 
-lal,  vn.  unb  va.  ^jer/.  Der» 
fd^merjen,  ben  Sc^merj  ü5er= 
tüinben,  übetroinben,  über« 
fteöen. 

Przeborek,  -rka,  pZ.  -rki, 
sm.  ©tirnaberla^binbe  /. 

Przebosc,  -bode,  -bodziesz, 
-bodiem,  va.  per/,  (mit  ben  hör- 
nern) burd^fto&en,  burc^bol^ren, 
burc^fted^en. 

Przebog,  interject.  um  ®ot= 
les  roillen,  allmäcöti(^er  ©ott. 

Przeböj,  -boju,  yl.  -boje, 
«?w.  1)  2)urd^bre(f)en  n.  (Der 
©d^rad^torbnung),  ®urc^f(^ta= 
gen  n. ;  pojsc  na  —  (ic^  in 
\ia^  bi^tefte  Äompfgeroüf)! 
werfen,  (bitbl.)  allen  ©c^idE= 
falgunbilDen  %to%  bieten-, 
-bojem  burd^  bid  unb  bünn, 
über  ©todf  unb  ©tein;  2) 
2)urd^fd^Iag  m.,  Sod|eifen  n. 

Przebrakowac,  -kuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  auöfonbem, 
bracfen,  auöfudien. 

Przebranie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  Serfleiöung  /. 

Przebraniec,  -nca,/)^  -nee, 
sm.  2tu5ertefene(r)  »?.,  S[u§= 
ctforene(r)  m.,  Sluäcrmä^l* 
te(r)  m. 

Przebrn^c,  -brne,  -brniesz, 
-brnatem,  va.  unb  vn.  perf. 
1)  burd^roaten;  2)  überroinben, 
burc^arbeiten. 

Przebrodzic,  -dze,  -dzisz, 
-dzifem,  va.  perf.  burd^raaten. 

Przebronowaö,  -nuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  burd^eggen. 

Przebrod,  -brodu,  pl.  -brody, 
sm.  Surc^raaten  n. 

Przebrudzic,  -dze,  -dzisz, 
-dzitem ;  Przebrukac,  -kam, 
-kafem,  va.  perf.  burc§  ®c= 
braud^  ein  roenig  befc^mu^en. 

Przebrukowac,  -kuje,  -wa- 
Jem,  va.  perf.  ba§  ^ftaftfr 
änbern,  umpflaftern,  neu  be= 
pflaftern. 

Przebrazdzic,-zdze,-zlzisz, 
va.  perf.  burc^furd^en. 

Przebrz^kac,  -kam,  -ka- 
}em,  vn.  perf.\  Przebrza- 
kiwac,  -kaje,  -kiwalem  vn. 
imperf.  einen'fIimpetnben2;on  i 


Don  fic^  geben;  bie  Seit  mit 
Älimpern  »erbringen,  burc^= 
Ilimpern;  —  nad  kim  jmnbm 
mitfpielen,  meiftern. 

Przebrzmiec,  -mie,  -misz, 
-mi,  -iniai:em,  vn.  perf.  vtx= 
flingen,  terl^allen. 

Przebrzydki,  adi.  unge= 
mein  l^ä^Ii^. 

Przebrzydly,  adi. ;  Prze- 
brzydle,  ado.  äu^erft  oertia^t, 
roioerroärtig,  abf  c^eulic^,  fc^eufi« 
lieb,  abftofeenb. 

Przebuc,  Przebuwa6,ftel^e: 
Przezuc,  PrzeÄuwac. 

Przebudowa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf.  Umbau  m. 

Przebudowac,  -duje,  -wa- 
lem,  va.  perf ;  Przebudo- 
wywac,  -wuje,  -wafem,  va. 
imperf.  umbauen. 

Przebudza<5,  -dzam,  -dza- 
Jem,  va.  imperf. ;  Przebu- 
dzic,  -dze,  -dzisz,  -dzilem, 
va.  perf.  auftoedfen;  —  sie 
vr.  aufroad^en. 

Przebudzenie,  -nia,  sn. 
Slufroacben  n.,  ©rroa^en  n. 

Przebycie,  -da,  sing.  tant. 
sn.  1)  Überfielen  ». ;  2) 
Surd^gong  m.,  ^affieren  n. 

Przebyc,  -bede,  -bedziesz, 
-bjlem,  t-a.  2>erf. ;  Przeby  wac, 
-wam,  -walem,  va.  imperf. 
überfiefien;  przeby lem  cie^ka 
cborobe  ic^  überftanb  eine 
fc^roere  Äranff^eit. 

Przebyt,  -u,  jjZ  -y,  sm. 
2lufentöalt  m.,  Übergang  m. 

Przebytny,  adi.\  Przebyty, 
adi.  überftetiilid^,  paffierbar. 

Przebywac,  -wam,  -wafem, 
va.  unb  vn.  imperf.  1)  [iebe: 
Przebyc;  2)  oerroeilcn,  roeiten, 
ficf)  aufhatten. 

Przebywanie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  Slufent^alt  m.,  SSer-» 
loeilen  n. 

Przecadzka,  -ki,  p)^-  -ki, 
sf.  ©urc^fei^et  m.,  SJurc^« 
fcf)faii  m. 

Przecedzac,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  imperf.)  Przecedzid, 
-dze,  -dzisz,  -dzilem,  va.  perf. 
burc^feil^en. 

Przecedzanie,  Przece- 
dzenie,  -nia,  sing.  tant.  sn. 
2)urc^fei^en  n. 

Przeceniac,  -niam,  -nialem, 
va.  imperf. ;  Przeceni<5,  -nie, 


•nisz,  -nitem,  va,  perf.  über» 
fd^ä^en,  ju  [)0i^  anfd^Iogen; 
-niasz  twoje  sily  bu  über» 
fdEjäl^eft  bcine  Gräfte. 

Przechadzac,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  imperf. ;  Przecho- 
dzid,  va.  perf.  bur(^  langcä 
5£ragen  abnüfeen;  —  sie  vr. 
f)tn  unb  bcr  gef)en,  fpa3ieren; 
2)  fiel^e:  Pizechodzic. 

Przechadzka,  -kl,  pl.  -ki, 
sf.  ©pajiergang  m.\  pojsc  na 
-e  fpajieren  ge^en. 

Przecharsly,  adi.  franf= 
§aft  judenb. 

Przecharsni§cie,  -cia,  pl. 
-cia,  .9«.  franl^afteä  "^w^vck 
(ber  ^ferbe). 

Przechera,  Przechyra, 
-ry,  pl.  -ry,  sf.  9Jaferoeife(r) 
m.,  S:pötter  »?.,  ilrittter  m., 
Gabler  m. 

Przecherka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Söoctfpiel  n. 

Przechernosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Siofemeiä^cit  /'.,  2:a= 
belfuc^t  /.,  §interlift  f. 

Przecherny,  adi. ;  Prze- 
chernie,  adv.  naferoeiä,  tabeU 
füc^tig,  fpötteinb. 

Przechgdozyd,  -ze,  -zygz, 
-ijlem,  va.  perf.  ein  menig 
reinigen,  jäubctn,  pu^en. 

Przechlubiac  si§,  -biam, 
-biatem,  vr.  imperf,  praf)Icn, 
ficb  rül^men ;  =  CbeJpic  sie. 

Przechladzad,  -dzam,  -dza- 
tem,  va.  imperf, \  Przechlo- 
dzic,  -dze,  -dzisz,  va.  perf. 
füblenb,   erfrifd^en,   abfü{)ten. 

Przechlostac,  -stam,  -sta- 
iem,  va.  perf.  burd^prügeln, 
bur(^l^auen. 

Przechodka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  (Scatopse)  eine  2trt  ®elfc. 

Przechodni,  adi.  burd^» 
gangö-,  burc^gänglid^;  -nia 
brama  ©urc^gangötor  n,\  — 
dom  S)urc^^auä  n, 

Przechodnia,  -ni,  pl,  -nie, 
sf,  Stüee  /.,  ^^romenabe  /., 
©cbattengang  m. 

Przechodowac,  -duje,  -wa- 
lem,  vn,  perf,  feine  3^otburft 
oerrid^ten. 

Przechodowy,  adi.  SJurc^s 
gangä»,  Sranfito»;  -wy  utwör 
Übe'rgangögebirge  n. 

Przechodzacy,  adi.  öorbei= 
gel^enb. 


Przechodzic 


104 


Przeci^ganie 


Przechodzic,  -dze,  -dzisz, 
-dz\lem,va.  unb  tn.  imperf.\ 
Przejsö;  -de,  -dziesz,  -sze- 
diem,  va,  unb  vn.  peif. 
1)  jißibeweßen,  oorüberge^en, 
ü6erge|en7o»r^gel^en,  über» 
fe^en;  ipaffieren,  übergeben 
burc^roanbern;  -szediem  kraj 
cafy  t^  burc^rcanbfrte  baä 
gange  2anb;  -jdz  przez  izeke 
gel^e  über  ben  S^ujs;  -dziiem 
tedy  przed  dvvoma  dniami 
td)  ging  f)ier  cor  sroei  Xagen 
oorbei;  dom  -szedl  w  jego 
rece  baä  |)auä  ging  auf  il)n 
über;  on  -szedl  na  wiare  ka- 
tolicka  er  trat  jum  tat^o= 
tiid)en'(S[auben  über;  2)  über= 
treffen,  überfteigen ;  -szedl  sam 
siebie  er  übertraf  fid^  felbft; 
to  -chodzi  wszelkie  ludzkie 
pojecia  bog  übertrifft  alle 
menfdöli^en  Segriffe ;  to  -cho- 
dzi moje  sily  baö  überfteigl 
meine  Ä'räfte ;  to  -chodzi  gra- 
nice  prawdopodobienstwa  ba§ 
überfc^reitet  bie  ©renjen  ber 
3Ba{)rfcf)einIirf)feit;  3)  —  przez 
mysl  in  ben  ©inn  lommen, 
einfallen;  ani  mi  to  przez 
mysl  uie  -szlo  id^  lief;  eä  mir 
nic^t  einfallen ;  4)  oerge^en,  »er« 
fliefjen ;  -szlo  lat  wiele  Diele 
Qal^re  finb  »ergangen ;  5)  —  za 
mai  f)eiraten;  -sziabys  za 
ra^z?  möc^teft  bu  beiraten? 
6)  fiel^e:  Przechadzac. 

Przechodzien,  -dnia,  pl. 
-dnie,  sm.  aSorübergel^enbe(r) 
m.,  ^affant  m. 

Przechodzisko,  -ka,  pl. 
-ka,  sn.  Surc^gangäort  m. 

Przechodzony,  ädi.  abge= 
nufet  (oon  Äleibern). 

Przechorowa6,  -ruje,  -wa- 
lem,  va.  per/,  fran!  jubringen ; 
-wal  caJe  Äycie  er  f)at  fein 
ganjeä  Seben  gelränfett;  vr. 
—  sie  Iran!  gercefen  fein. 

Przechowaö,  -warn,  -wa- 
Jem,  va.  perf.\  Przechowy- 
wa6,  -wuje,  -walem,  va,  im- 
perf.;  1)  aufberoal^ren,  oer» 
ir)af)ren;  — owoce  przez  cal-i 
zime  ^rü(^te  ben  gangen  3Bin= 
ter  l)tnburc^  aufberaofiren ;  2) 
»er[jef)[en,  [)eimlicl^  »erbcrgen. 

Przechowanie,  Przecho- 
wywanie,  -nia,  siiiff.  tant. 
sn.    Slufberoa^rung  /'.,    Sßer» 


raa[)rung  /. ;  wziac  cos  do 
-nia  etrcaä  jur  2lu|ben)afjrung 
übernefjmen. 

Przechowna,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  (Teehona)  ^nfbnum  m. 

Przechod,  -chodu,  pl.  cho- 
dy,  sm.  ®urcf)gang  m.,  2)urc^'= 
jug  ?M. ;  —  wojska  ber  2)urcf)» 
gug  be§  |)eere§. 

Przechöw,  -chowu,  pl. 
-chowy,  sm.  Seroa^ren  «., 
3lufbema[;ren  n. ;  SSerfjeijIen  n. ; 
©cblupfit>in!el  m. 

Przechowek,  -wka,  -wki, 
sm.  überrointertcä  SSie^. 

Przechrapac,  -pie,  -piesz, 
-paleiD,  va.  per/.  burd)f^nar= 
c^en,  eine  S^itlang  fc^nar= 
c^enb  gubringen. 

Przechrobry,  adi.  äu^etft 
topfer. 

Przechrustaö,  -stam,  -sta- 
lem,  va.  per/,  burc^fnorpetn, 
jermolmen. 

Przechrzcianka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  ©etoufte  /.,  5«eopl)i= 
tin/. 

Przechrzcic,  -ce,  -cisz, 
-cilem,  va.  per/,  umtaufen, 
taufen;  dac  sie  —  fic§  um= 
taufen  [offen. 

Przechrzczenie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  Umtaufen  n. 

Przechrzta,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
®etaufte(r)  ?».,  iJieopfjit  m. 

Przechwalac,-lam,  -lalem, 
va.  per/.',  Przechwalic,  -le, 
-lisz,  -litem,  va.  imperf.  feljr 
rül^men,  übermäfiig  loJben ;  — 
sie  vr.  profjlen,  fid^  rühmen. 

Przechwalanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  ^co^Iecei  f.,  3iul^m= 
rebigfeit  /'.,  3lit^men  n. 

Przechwalca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  ^ro[)[er  »j.,^ro^U)anä  m., 
©to^tuer  m. 

Przechwalebny,  adi.  äu= 
^erft  lobensrcert. 

Przechwala  -ty,pl.-ly,sm. 
Siul^nitebigfeit/;,  ©rofituerei  f. 

Przechwalka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  «ptaf^lerei  /.,  2)  ^erouö» 
forberung  /. 

Przechwyciö,  -ce,  -cilem, 
va.  perf.\  Przechwytywac, 
-tuj^,-waleni,  va.  imperf,  vota,« 
fd)nappen,  auffangen. 

Przechybn^6,  -bne,  -bniesz, 
-bnalem,  vn.perf.  überfc^tagen, 
umfippen. 


Przechylac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf. ;  Przechyli6,  -le, 
-lisz,  -iiJem,  va.perj.  f)inüber= 
neigen,  fenfen;  —  szale  bie 
aBoge  finfen  loffen ;  —  sie  vr. 
fitf)  neigen,  umfd^lagen;  szala 
-la  sie  tite  3Bage  befommt  einen 
2luäf(i)Iag;  zwyciestwo  -lilo 
sie  na  strone  Rzymian  bcr 
Steg  neigte  fid^  auf  bie  ©eite 
ber  Sfiömer. 

Przechylanie,  Przechy- 
lenie,  -nia,  pl.  -nia,  sn.  9Jei= 
gen  n. 

Przechylisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  iät)er  2Jlb^ong. 

Pi'zeciq,c,  -tne,  -tniesz,  -cia- 
leni,  va.  per  f.;  Przecinac, 
-nam,  -nalem,  va.  imperf.; 
burc^fc^neiben,  burc^^auen,  ab= 
fdineiben. 

Przeciag,  -u,  pl.  -i,  sm.  1) 
S)urd)gug  m.,  ©urdimorfd)  m. ; 
2)  3ug  m.,  _  Suftgug  ?«.; 
w  tym  pokoju  jest  —  in 
biefem  3iw"«^  ift  C'»  S^S; 
byc  na  -u  bfm  Suftguge 
auägeff^t  fein;  2)  Sauer  /.; 
—  czasu  3eitbauer  /. ;  w  -u 
dwoch  latzdal  wszystkie  egza- 
raina  binnen  groei  Qa^ren  legte 
er  äffe  'Prüfungen  ob. 

Przeciaga6,  -sam,  -gaJem, 
va.  impe7'f.;  Przeci^gnac, 
"&"§)  -gniesz,  -gnatem,  va. 
perf.  1)  ausbffjnen,  t)erlän= 
gern,  in  bie  Sänge  gleiten;  — 
zabawe  az;  do  rana  Sie  Unter» 
Haltung  bi§  gum  2Jlorgen  ouä- 
beljnen;  -gali  naumyslnie  te 
sprawe  fie  gogen  öiefe  ©oc^e 
abficf)tlt(^  in  bie  Sänge;  2) 
burc^gieben,  ^inübergiel^en ; 
-gnij  sznurek  przez  kötko 
giei)  bie  ©c^nur  burd^  ben 
3iing;  udalo  nam  sie  —  brata 
na  nasza  strone  eä  ift  unä 
gelungen,  ben  33ruber  auf  un« 
fere  ©eite  Ijinübergugiel^en ;  3) 
be[)nen,  gebe^nt  auöfpredien; 
on  -ga  z  mazurska  er  fpric^t 
mit  mafurifd)em  ^EonfoH;  4) 
vn.  burc^gie^en,  burd)mar= 
fcf)ieren;  caly  dzien  -galy 
wojska  przez  miasto  ben  gan= 
gen  Zog  gogen  Siruppen  burd^ 
bie  ©tabt ;  tlum  -ciaga  ulica 
bie  'I'Jenge  gieljt  burc^  bie 
Strafte. 

Przeci^ganie,     -nia,    pl. 


Przeci^gany 


105 


Przeciwokresowy 


•nia,  sn.  1)  2lu§jief}en  n.,  2luä= 
bel^nen  n. ;  2) 2)urc^marfd^  m.; 
3)  ®c^nepfen3ug  m.,  @d^nep= 
fenftricö  w. 

Przeciagany,  adi.  auäge» 
jogen,  oeclängert;  -na  stal 
getDaljter  ©tal^l,  SBal^ftal^l  w. 

Przeciagly,  adi. ;  Prze- 
ciagle,  adv,  gebef)nt,  auä= 
geredt;  lang  n)äf)rcnb. 

Przeciagni^cie,  -cia,  sin(/. 
taut.  sn.  2)ur^3ier;en  n. 

Przeci^zac,  -zam,  -i;aietn, 
va.  imper/. ;  Przeci|,zyc,  -ze, 
-zysz,  -zylem,  t;a.  /Jß/'/.  über» 
laben,  überlaften;  überpufen. 

Przeciazauje,  Przeciaze- 
nie,  -nia,  pl.  -nia,  sn.  Ü.bec= 
labung  /.,  Überkflung  /. 

Przecie,  Przeciez,  adv. 
bocft,  bennoc^,  g[eic^n)of)I, 
beffenungead^tet,  ja,  nic^tä» 
beftoraeniger,  benn ;  zna  rzecz, 
a  —  popetail  wielki  llad 
ec  fennt  bie  Sac^e  unb 
bod^  l^at  er  einen  groben  ge^= 
ler  begangen;  chociaz  jestes 
krolem,  —  jestes  czlowiekiem 
ofirao^l  bu  Äönig  bift,  bi[t  bu 
bennoc^  ein  JJJenfc^;  przysze- 
dles  —  bu  bift  bod)  ge!ommen; 
znalem  go  —  ic^  ^obe  il^n  ja 
aefannt. 

Przeciec,  -kne,  -kniesz, 
-klem,  vn.  per/.;  Przeciekac, 
-kam,  -kalem,  vn.  im  per  f. 
laufen,  rinnen,  triefen,  burc^= 
tröpfeln,  burc^regnen ;  —  przez 
CO  bur^  etroaä  triefen. 

Przecierac,  -ram,  -ralem, 
va.  ivtperf.;  Przetrzec,  -tre, 
-trzesz,  -tailem,  va,  per  f. 
burd^reiben,  reiben;  —  sobie 
oczy  ftd^  bie  Singen  reiben; 
auäroifd^en,  überreiferen;  -trzej 
mi  okulary  »ifd^e  mir  bie 
2lugengtäfer  au§;  —  sie  vr. 
fi^  burc^reiben,  aufheitern, 
flären  {§immel);  niebo  sie 
-ciera  ber  §immel  Ijeitert  fic^ 
auf. 

Przecierpiec,  -pie,  -pisz, 
-pialem,  f«.  unb  vn.perf.  auö= 
leiben,  auäbulben,  überftefien. 

Przecigcie,  -cia,  pl.  -cia, 
sn.  2)ur^fcf)nitt  m.\  punkt 
-cia  ©urd^fc^nittäpunft  w.;  — 
pionowe  Slufrife  w.,  S5ettifat= 
^'fi;  —  poziome  ©runb« 
ii|;    —  owalne    Doalfd^nitt; 


—  podtuzne  Sängenburd^« 
fc^nitt;  —  poprzeczne  Q,uer= 
fd^nitt;  —  trapezoidalne  2;ras 
pejoibfeftton  /. 

Przeciftny,  adi. ;  Przeci§- 
tnie,  ac/zj ;  Przecifciowo,  adv, 
burc^fd^nittlid^ ;  iDurc^fcftnittä» 
n.  p.  miara  -na  2)urc|fd()n{ttö= 
mafi  n. 

Przecinak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
3lbfc^röter  m.,  ©tielfc^rot  m. 

Przecinalnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  Sifenfpalterei  /.,  ©ifenfpalts 
icerf  ».,  ©c^neiberoerf  n. 

Przecinanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  2)urcl;fd^nciöen  n. 

Przecinek,  -nka  ober  -nku, 
pl.  -nki,  sm.  1)  ^omma  w., 
Seiftrid)  m.\  2)  Sffiec^fel  m. 

Przecinka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
2Rittelfd^ram  vi. 

Przeciosac,  -sam,  -salem, 
va.  perf.  umjimmetn ;  in  jroei 
Steile  fpalten. 

Przeciskac,  -skam,  -ska- 
lem,  va.  imperf.\  Przeci- 
sn^c,  -sne,  -snaieni,  va.  perf. 
burd)brü(Jen,  bur^graängen, 
burc^brängen;  —  sie  vr.  fid) 
burc^brängen. 

Przeciw,  Przeciwko, 

praep.  mit  bem  gen,  unb  dat. 
rciber,  gegen,  entgegen;  wy- 
rufzyl  —  nieprzyjaciolom  er 
jog  roiber  bie  jjeinbc;  staJo 
sie  to  —  mojej  woli  baä  ge= 
fc^o^  gegen  meinen  SBiUen; 
CO  masz  -wko  mnie  roai  f)aft 
bu  gegen  mid^;  na  -wko  tego 
domu  jest  moje  biuro  biefcm 
§auä  gegenüber  befinbet  ftd^ 
mein  SBureau;  nie  mam  nie 
-wko  teiuii  id)  fiabe  nid^tä  ba= 
gegen. 

Przeciwdzialac,  -lam,  -Ja- 
lern,  va.  unb  v}i.  imperf.  ent= 
gegenarbeiten,  entgegenroirler. 

Przeciwdlawnik,  -a,  pl. 
-i,  sm.  ©topfbüd^fenbriHe  /. 

Przeciw(izialanie,-nia,  pl. 
-nia,  sn.  ©egcnroirfung  /. 

Px'zeciwi(5  sig,  fie^e:  Sprze- 
ciwiac  sie. 

Przeciwien,  -wnia,  pl. 
-wnie,  sm.  (Kleinia)  S)olbcn= 
traubenpflanje. 

Przeciwienstwo,  -wa,  pl. 
-wa,  sn.  1)  ©egenteit  n. ; 
©egenfa^  m.,  5?ontraft  m.; 
w  -wie   do   tego   im  ©egen» 


fa^e  t}ie3u;  2)  2ßibernjättig= 
feit  /.,  2Ki6gefc^icf  n. 

Przeciwgnilny,  adi.  fäuU 
nigratbrig,  fäulnis^inbernb,  an» 
tifentifc^. 

Przeciwkolistkowy,  adi. 
entacgengefefetblätterig. 

Przeciwkolokop,  -u,  plur. 
-y,  sm.  ©fgenoerfc^anjung  /. 

Przeciwkostop,  -a,  pl. 
-owie,  sm.  ©egenfüfeler  m., 
Slntipobe  m.;  =  Przeciw- 
noznik. 

Przeciwkozlek,  -Ika,  pl. 
-Iki,  sm.  ©egenbod  jm.  (.^nors 
pelbfättdöen  am  äufeeren  Di)x). 

Przeciwkozlkowy,  adi. 
antitragifc^. 

Przeciwkurczowy,  adi. 
frampffttUenb. 

Przeciwlegly,  adi.;  Prze- 
ciwlegle,  adv.  gegenüberlie» 
genb,  gegenüberfte^enb. 

Przeciwmutra,  -try,  pl. 
-try,  sf.  ©tellmuttcr  /.,  ©egen» 
mutier  /. 

Przeciwnaturalny,  adi. ; 
Przeciwnaturalnie,  adv. 
raibernatiitlid;. 

Przeciwniczka,  -ki,  2^1.  -ki, 
sf.  ©egnerin  /. 

Przeciwnie,  adv.  im  @e- 
genteil,  umgefcl^rt. 

Przeciwnik,  -a,  pZ.  -ey, 
sm.  ©egner  m.,  Sßiüerfadier  m. 

Przeciwnosc,  -sei,  pl.  -sei, 
sf.  1)  ©egenteil  «.,  ©egenfafe 
m.;  2)  aJJi^gcfc^idf  n.,  SEBiber» 
löärtigfeit  /. 

Przeciwnoznik,  -a,  sm. 
©eaenfü^ler  m.,  2lntipobe  m. 

Przeciwnozny,  adi.  ©egen= 
fü^lers,  gegenfüfeterifc^,  anti» 
pobifd^. 

Przeciwny,  adi.  1)  ent=> 
gegen,  cntgegengef  e^t ;  po  -wnej 
stronie  auf  bec  entgegengefc^= 
ten  ©eite ;  w  -wnym  wypad- 
ku  in  entgegengeff^tem^aHe; 
w  -wnym  razie  roibrigenfallS ; 
—  rozkaz  ©egenbefe^t  m.;  -na 
parfya  ©egenpartei  /.;  2)  roib» 
rig,  ungünftig ;  okolicznosci 
-ne  roibrige,  ungünftige  Um- 
ftänbe;  3)  roiberfprec^enb,  roi- 
berftreitenb ;  to  jest  wprost 
-wne  twemu  wlasnemu  zda- 
niu  baä  roiberfpric^t  birett 
beiner  eigenen  Se^auptung. 

Przeciwokresowy,      adi. 


Przeciwprostokatnia 


106 


Przedalpejski 


antiperioDifc^,  bie  periobifd^e 
Sßieberle^r  Berl^ütenb. 

Przeciwprostokatnia,  -ni, 
pl.  -nie,  sf.  .^tjpotenuie  /. 

Przeciwprzodki,  -kow,  yl. 
taut.  sm.    ©egenorttrciben  n. 

Przeciwrobaczkowy,  adi.] 
Przeciwwfzowaty,  adi.  anii- 
periftaltifc^,  tiv  tuutmför» 
migen  eingeraeibeberoegung 
entqcgenftrebenb. 

Przeciwspad,  -u,  pl.  -j, 
sm.  gaüfdjitm  m. 

Przeciwatawiaö,  -wiam, 
-wialem,  va.  imi)erf.\  Prze- 
ciwstawiö,  -wie,  -wisz,  -wi- 
lem,  va.  pei-f.  gegenftellen, 
entgegenfteUen,  gegenüber» 
fteQen. 

Przeciwstawienie,  -nia, 
pl.  -nia,  sn.  ©ntgegenfteltung 
f. ;  w  -niu  do  tego  im  CSegen= 
fafte  baju. 

Przeciwstopien,  -nia,  ^jZ. 
-nie,  sm.  ©egenfü^Ier  tw., 
2lntipobe  m. 

Przeciwstopny,  adi.  ges 
genfü^tctifd),  anttpobifc^. 

Przeciwszyba,  ■hy,pl.  -by, 
sf.  ©egenfc^aufel  /. 

Przeciwszyna,  -ny,  pl.  -uy, 
sf.  ^nJingjc^iene  /.,  £ett= 
fc^iene,  gü^runc^äfc^iene. 

Przeciwtrucizna,  -ny,  ^;Z. 
-ny,  s/.  ©egengift  n. 

Przeciwwaga,  -gi,  ?^Z.  -gi, 
sf.,  ©egengerotc^t  n. 

Przeciwzolzowy,  adi. 
jfrofeluiibrtg. 

Przecknac  sig,  -kne, 
-kniesz,  -kn^l'em,  vr.  perf. 
plö^Iic^  erroa^en. 

Przecuchnaß,  -ne,  -niesz, 
-naiem,  vn.  perf.  bur(^[tän= 
lern. 

Przecucenie,  Przecucic, 
fief)e :  Oeucenie,  Ocucic. 

Przecudny,  adi. ;  Prze- 
cudnie,  adv.  rounöerfc^ön, 
raunbetDoÜ,  ^errlid^. 

Przecwal,  na,  adv.  im 
jiröBtcn  ©alopp. 

Przecyganic,  -nie,  -nisz, 
-nitem,  va.  perf  burc^fd^roin' 
beln,  netfc^ac^ern. 

Przecz,  praep.  loatum, 
roeörcegen,  loesfialb  (oeralt.). 

Przeczacy,  adi. ;  Przecz%- 
co,  ade.  oeineinenb. 

Przeczekac,  -kam,  -kalero. 


va.  perf.  roattenb  aushalten, 
l^übfc^  lange  roarten. 

Przeczenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  SSerneinung /. ;  Sßerneinen 
n.;  -^tegation  /. 

Przeczernic,  -nie,  -nisz, 
-nilem,  va.  perf  mit  ©c^roärje 
üBerjie^en. 

Przeczesac,  -sze,  -szesz, 
-salem,  va.  perf;  Przecze- 
sywac,  -suje,  -walem,  va. 
imperf.  bur'c^fämmen;  nod) 
einmal  fämmcn. 

Przeczniak,  a,  pl.  -i,  sm. 
Ärcu^fteniiel  m.  an  ben  SBänben 
ber  ©trccfe. 

Przecznica,  -ey,  pl.  -ce, 
sf.  1)  nuerftrofee  /.;  2)  Quer« 
fc^tag  m.\   3)  diagonale  f. 

Przecznicowy,  adi.  ilvuer=, 
Siagonal»;  —  caloksztait 
Querbau  m.,  Siagonalbau. 

Przecznosc,  fie^e:  Sprze- 
cznosc. 

Przeczny,  adi.  1)  oernei« 
nenb,  roiberftrettenb,  rciber» 
fprec^enb;  2)  in  bie  Quere 
gel&enb. 

Przeczolgac  sig,  -gam, 
-galem,  vr.  perf.  friec^enb 
gelangen,  burc^friec^en. 

Przeczos,  -u,  pl.  -y,  sm. 
2I.u5f)äutung/.,  2luöbalgung/. 

Przeczucie,  -cia,  pl.  -cia, 
sn.  SSorgefüt)!  n.,'  2ll^nung  f., 
Sßorafjnung  /.,  SJorempfinbung 
/. ;  mam  zl-i  -cia  id^  a^ne 
iixoa^  Söfeä,  wir  fd^roant 
etroaä  ©d^timmeS. 

Przeczuö,  -czuje,  -czujesz, 
-czulem,  va.  perf. ;  Przeczu- 
wa6,  -warn,  -walem,  va.  im- 
perf. a^nen,  norempfinben,  eine 
2lf)nung  [)aben. 

Przeczuwanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  =  Przeczutie. 

Przeczyc,  -cze,  -czysz, 
-ezylem,  va.  unb  vn.  perf. 
nerneinen,  leugnen,  ableugnen, 
roibetfpred^en;  -czy  wszyst- 
kiemu,  co  tyiko  powiadam  er 
roiberfprtd^t  allem,  roaä  id^ 
fage;  -czy  wszystkim  {loglo- 
j  skom  er  üerneint  oQe  ®erüc^tf. 

Przeczynia6,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  imperf.  \  Przeczyni6, 
-nie,  -nisz,  -nilem,  va.  perf. 
umarbeiten. 

Przeczystka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Boerhavia   (eine  ^^fIanJe). 


Przeczysty,  adi.  unbefledtt, 
fef)r  rein;  -ata  Panna  un6e= 
fledte  J^ungfrau. 

Przeczyszczac,  -czam, 
-czalem,  va.  imperf. \  Prze- 
czysciö,  -szcze,  -seilen),  va. 
perf.  reinigen,'  fäubern;  — 
kogo  purgieren;  —  sie  vr. 
abführen,  toEteren. 

Przeczyszczenie,  -nia, 
sing.  tant.  sn.  Dieinigung  /.; 
2l6tü^ren  n.;  srodek  na  — 
Stbfü^rniittel  n. 

Przeczytac,  -tarn,  -tasz, 
-tatem,  va.  perf.  burd^iefen, 
überlcfen. 

Przeczytanie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  iDurc^Iefen  n. 

Przec,  pre,  przesz,  par- 
Jem,  va.  imperf.  1)  brängen, 
brüdEen;  —  nieprzyjaciela  na 
bagno  ben  geinb  in  ben 
©untpf  brängen;  —  na  kogo, 
na  CO  in  jmnbn,  auf  etroaS 
brängen ;  prze  mnie  w  piersiach 
e§  brücft  micö  auf  ber  Stuft; 
2)  =  Zeprzec. 

Przec,  praeje,  przejesz, 
przalem,  vn.  imperf.  fic^  er= 
\)\%txK,  grofee  £ii^e  tiaben. 

Przecwiczyc,  -cze,  -czysz, 
-czyJem,  va.  perf.  1)  tüd^tig 
üben,  einüben;  t)  —  kogo 
jmnbn  burd^prügeln. 

Przed,  praep.  mit  bem 
4.  unb  6.  galt;  oor,  im 
»orauö;  stac  —  brama  oor 
bem  2;ore  [teilen;  —  dwudzie- 
stu  laty  cor  jraanjig  3al)ren ; 
—  czasem  cor  ber  ^ixi,  ju 
jeitlid^,  früfijeitig;  dal  mi 
pierwszenstwo  —  innymi 
er  gab  mir  ben  33orrang  cor 
anberen;  uciekac  —  kim  oor 
jmnbm  fliel^en  (2lnmerlung: 
man  fagt  oft  in  jufammen» 
gefegten  SBorten  przede  ftatt 
przed;  przederana  cor  mir; 
przedewszystkieni  oor  aHem). 

Przedac,  Przedawac  = 
Sprzedac,  Sprzedawac. 

Przedajnia,  Przedaznia, 
-ni,  pl.  -nie,  sf.  Äauf» 
^au§  n. 

Przedajnos6,  -Sei,  sf.  Ääuf" 
lid)feit  f. 

Przedajny,  adi. ;  Prze- 
dajnie,  adv.  fäuflic^,  feil,  jum 
i8evfauf. 

Przedalpejski,  adi.  bieS» 


Przedarcie 


107 


Przedni 


feitä  ber  SUpen  liegenb,  ciä= 
afpin. 

Przedarcie,  -cia,  sing. 
tant.  sn.  aiufreißen  n.,  3er» 
reiben  «.,  Sutd^rei^en. 

Przedarowa6,  -ruje,  -wa- 
lixn,  va.  perf.]  Przedarowy- 
wac,  -wuje,  -walem,  va.  im- 
per/,  mit  ©e[c^cn!en  gerainnen, 
Beftcd^en. 

Przedarty.  adi.  entjroei» 
geriffen,  burc^gertffen. 

Przedawca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  3Serfäufer  ?«. 

Przedawczy,  arf?.  t>er= 
fäuflic^,  läuftic^. 

Przedawnienie,  -nia,  p?. 
-nia,  sn.  5Berjäf)rung  /. 

Przedaz,  =  Sprzedaz. 

Przed%c,  -dme,  -datem,  va. 
per/. ;  Przedymac,  -mam, 
-maJem,  va.  imperf.  1)  burd^s 
blafen,  burd^roel^en,  überBIafen; 
2)  bur^i  ju  ftarfe§  Slawen 
ctraaS  jerfprcngen. 

Przedbarcze,  -cza,  pl, 
-cza,  6«.-,  Przedbark,  -u, 
pl.  -i,  s?H.  (Antibrachium) 
SSorberarm  m.,  DBerorm  ?«.; 
=  Przedramie. 

Przedborze,  -rza,  pl.  -rza, 
sn.  freier  3laum  cor  einem 
Sßatbe,  ®egenb  f.  oor  einem 
SOßalbe,  SBalbeäfaüm  ?».,  3Batb- 
Uftcre  /. 

Przedbranmy,  adi.  oor 
bem  %oxt  befinbüd^. 

Przedcal,  -a,  ?j?.  -e,  sm. 
Borle^teö  Oeftöre  im  pVlofee. 

Przedchrzescijanski,'ac?z. 
Dord^riftlic^. 

Przeddworze,  -rza,  pl. 
-rza,  5«.  Sßor^of  m. 

Przeddzien,  -dnia,  pl. 
-dnie,  sm.  SSortag  m.,  aSor= 
abenb  m. 

Przedech,   -u,  pl.   -y,  sm. 

1)  Sufttod^  n.,    Äeßerlo^   n.; 

2)  Sranfpiration  /. 
Przededniem,      adv.    cor 

Tagesanbruch,  oor  2}lorgen= 
grauen. 

Przedeptac,  -tam,  -talem, 
va.  perf. ;  Przedeptywaö, 
-tuje,  -walem,  va.  imperf. 
bur^trcten-,  —  scieike  einen 
gu^fteig  (burd^  puftgeS  a3e= 
ge^en)  machen. 

Przedestylowac,        -luj?, 


-walem,  va.  perf.  burd^be» 
ftiHieren. 

Przedezniwek,  -wku,  pl. 
-wki,  sm.  S>orerr,tejeit  f. 

Przed§cie,  -cia,  pl.  -cia, 
sn.  Surc^Bfafen  n. 

Przedganek,  -nku,^)?.  -nki, 
sm.  (Solcrie  /.  cor  bem  §aufe. 

Przedglowek,  -wka,  pl. 
-wki,  sm.  jroeiteä  ©eftöre  im 
glofee. 

Przedgiowie,  -wia,  pl.  -wia, 
sn.  (Caput  succedaneum)  eine 
33eule  auf  bem  ^opfe  eine§ 
3^euge6orenen. 

Przedgorze,  -rza,  lü.  -rza, 
sn.  äJorgebirge  «.,  SSorgebirgä» 
terrain  n.,  Sorberge  m.  pl.; 
33ergab^ang  ?«. 

Przedgranicze,  -cza,  pl. 
-cza,  sn.  (Srenjgebiet  n.,  ®ren3= 
lanb  «.;  SDiarl  f.;  wschodnie 
—  Dftmar!;  =  Pogranicze, 
Kresy. 

Przedgrzewacz,  -cza,  pl. 
-cze,  sm.  SSortBörmer  m. 

Przedgrywka,  -ki,  pl,  -ki, 
sf.  SSotfpiel  n.,  (Einleitung/., 
^riilubium  n. 

Przedhuta,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
SSorberl^ütte  /. 

Przedimek, -mka, ^J^  -mki, 
sm.  ©efc^Ied^tiroort  n.,  2tr= 
tifel  m. 

Przedjesien,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  S8oiI)erbrt  m. 

Przedjutrze,  -trza,  pl. 
-trza,  sn.  SSortag  m.,  SSor= 
abenb  m. 

Przedkladac,  fiel^e :  Przed- 
loz;yc. 

Przedkosciele,  -la,  pl.  -la, 
sn.  ^irc^enoorfiaae  f.;  = 
Kruebta. 

Przedkwitnienie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  (Praefloratio)  Sage 
ber  SBtumenblätler  cor  bem 
2luf6Uif)etT. 

Przedlas,  -u,  pl.  -y.  sm. 
93orrca[b  m. 

Przedlecie,  -cia,  pl.  -cia, 
sn.  Sorfommer  m. 

Przedlistnienie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  ©eftaltung  ber  53Ut= 
me  in  ber  5^nofpe. 

Przedlozyc,  -ie,  -iysz, 
-iylem,  va.perf;  Przedkla- 
dac, -dam,  -dalem,  va.  im- 
perf. oorlegen. 

Przedlubac,    -bie,    -biesz, 


-batem,  va.  perf.  bol^renb, 
mei^elnb  ausljö^len,  burc^= 
bohren. 

Przedluzac,  -zam,  -äalem, 
va.  imperf.;  Przedluzyc, 
-te,  -iysz,  -iyJeni,  va.  perf. 
1)  oerlängern,  in  bie  Sftnge 
^iel^en;  2)  überfd^ulben,  mit 
©d&ulbcn  befaften. 

Przedluzenie,  -nia,  j;?.  -nia, 
sn.  3Ser(ängerung  /. ;  —  okre- 
su  griftoertängerung  /. 

Przedluznice,  -nie,  pl. 
tant.  sf.  ©cbaft  w.,  3!RitteI= 
ftüd  n.,  aSofirftange  /.,  ®c«= 
ftänge  n. 

Przedmiejski,  adi.  oor= 
ftäbtii^. 

Przedmieszczanin,  -niua, 
pl.  -anie,    sm.  S>orftäbtIer  m. 

Przedmieszczanka,  -ki, 
pl.  -Ui,  sf.  Sßorftäbtierin  /. 

Przedmiescie,  ci^^pl.  -cia, 
sn.  SSorftabt  /. 

Przedmiot,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  ©egenftanb  w.;  S^DbjeJtn. 

Przedmiotowosö,  -sei, 
iing.  tant.  sf.  Dbjeftioität/. ; 
©acf)Itd)feit/. 

Przedmiotowy,  adi.) 

Przedmiotowo,  adv.  objelti»; 
fac^Iicf). 

Przedmostek,  -stka,  pl. 
-stki,  sm.  Sorberteil  m.  beä 
SruftftüdfeS  ber  gnfeüen. 

Przedmostowy,  adi.  cor 
ber  Srüde  befinblid^;  —  sza- 
niec  S8rücfen!opf  m. 

Przedmoscie,  -cia,^;?.  -cia, 
SM.  $Ia§  m.  Dor  ber  ^rüde. 

Przedmowa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf.  Sßorrebe  /.,  Sorroort  n. 

Przedmuchac,-cbani,  -cha- 
lixa.  va.  /je//. ;  Przedmuchi- 
wac,  -cbuje,  -waiem,  va.  im- 
perf.  burc^btafeit,  burd^  SBIafen 
etroaä  f|erau§bringen. 

Przedmur,  -u,  pl.  -y,  sm.\ 
Przedmurze,  -rza,  pl.  -rza, 
sn.  Vormauer /.,  ©d^u^roefir/; 
—  cbrzescijanstwa  SSormauer 
ber  6l^riftenf)eit. 

Przedmurowy,  adi.  35or= 
mouer=,  cor,  jenfeit  ber 
Stobtmauer  befinblic^. 

Przednaroznik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  §aIbmonbfc^anje  /.,  Sü» 
nette  /. 

Przedni,  adi.  1)  »orber=, 
Dor=;-nia  czesc  Sorberteil  w.; 


Przednica 


1U8 


Przedswietny 


-nia  czesc  glowy  Sorbet^aupt 
«.;  -nie  zeby  SSorberjäfine  ^Z. ; 
2)  — ,  przednio  adv.  t)ortteff= 
lic^,  auägejeicönet,  »or^üglic^ ; 
fein,  oorne^m. 

Przednica,  -cy,  p?.  -ce,  sf. ; 
Przedniczka,  -ki,  pl.  -ki,  ä/. 

1)  iücrberfeite  /.,  ^efa§    »?.; 

2)  SSoif^neibetin  /.;  erfte 
Schnitterin. 

Przednik,  fiel^e:  Przodo- 
wnik. 

Przedniosö,  -sei,  sf,  Sßor« 
treffltcf)feit  /. ;  etfte  Qualität, 
prima  Qualität. 

Przednowek,  -wku,  pl. 
-wki,  S7)i.;  Przednowie,-wia, 
pl.  -wia,  sn.  Siorernteseit  /. ; 
na  -lu  Dor  ber  (Srnte;ieit. 

Przedobiedni,  adi.  Dor= 
mittäglicf),  !ßorniittag§=. 

Przedonegdajszy,  adi. ; 
Przedonegdaj,  adv.  üor= 
geftrig-,  uorgeftern. 

Przedostatni,  adi.  ber 
Dotierte. 

Przedostojny,  adi.  ^od)« 
el^rtBürbig. 

Przedpieklo,  -kla-,  Przed- 
piekle,  -kla,  pl.  -kla,  sn. 
)Sovi)öüe  f. 

Przedpieprz,  •izn,pl.  -ize, 
S771.  Habrelia  (eine  5ßflanje). 

Przedpiersie,  -sia,  pl.  -sia, 
SU.  ^ruftmauer  /. 

Przedpiersien,  -snia,  pl. 
-sDie,  67??.  Sruftroel^c  /. 

Przedpokojowy,  adi.  SSor» 
jimmer-. 

Przedpoköj,  -koju,  pl. 
-koje,  S7)i.  SSoiaimmer  n. 

Przedpoludnie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  SSorniittag  m. 

Przedpoludniowy,  adi. 
33ormittags=;  -we  naboieu- 
st\voS8ormittag^gotte5bienft7?i. 

Przedpostny,  adi.  t)or= 
faflltc^;  —  dzitn  SSorabenb 
eincg  gafttagcä. 

Przödpotopowy,  adi.  t)or= 
fünbflutlid). 

Przedrabic,  -bie,  -bilem, 
va.  pei-f. ;  Przedrabowac, 
-buje,  -wai'em,  xa.  perf. 
burc^ftreifen. 

Przedrami§,  -mienia,  pl. 
-miona,  sn.  Jßotberarm  VI., 
C  ber  arm  m. 

Przedrapaö,  -pie,  -palem, 
f«.    perf. ;    Przedrapywac, 


-uje,  -watem,  va.  imperf. 
burc^fra^en. 

Przedrasna6,  -ne,  -niesz, 
-nalem,  va.  perf.  burc^ri^en. 

Przedrodek,  -dka,  pl.  -dki, 
sm.  1)  asiattanl^ang  ber  fei= 
menben  ©amenförner  ber 
2)loofe  unb  g-arnfräuter;  2) 
^il^ager  n. 

Przedrozac,  -zam,  -zaJem, 
va.  imperf. ;  Przedrozyc, 
-ze,  -i;ytem,  va.  perf.  übet» 
teuern,  oerteuern;  —  sie  vr. 
fid)  jieren. 

Przedrozenie,  -nia,  sn. 
Überteuerung  /. 

Przedruk,  -u,  pl.  -i,  sm. 
SJacöbtucf  m. 

Przedrukowac,  -kuje,  -wa- 
iem,  va.  perf.;  Przedruko- 
wyTvac,  -wuje,  -walem,  va. 
impei-f.  umbruden ;  con  neuem 
brucfen,  nadibtucfen, 

Przedrwiwac,  -warn,  -wa- 
^^em,  va.  imperf.  auslachen, 
necfen,  jpötteln. 

Przedrze6,  -dre,  -drzesz, 
-dariem,  va.  per/.;  Prze- 
dzierac,  -ram,  -laiem,  va. 
imperf.  burc^reifeen;  —  sie 
vr.  ficö  burdjbrängcn;  -dzierac 
sie  z  kim  jmnbix  ncden,  reisen. 

Przedrzezniac,  -niaiu, 
-nialem,  va.  perf.  Derfpotlen, 
nac^fpotten;  —  kogo  jmnbn 
pbnm. 

Przedrzymac,  Przedrze- 
mac,  -mie,  -maJem,  va.  pei'f. 
fcf)lummernb  oerbringen;  — 
sie  vr.  ein  roentg  fc^Iummern. 

Przedscena,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  ijjorbül&ne  /. 

Przedsienie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn. ;  Przedsionek,  -nka,  pl. 
-nki,  sm.  Sor^aUe/.,  aSorf)aus 
».,  SSor^of  7n.,  Sorfaal  m., 
33eftibül«.;  —  swiatyui  SSor« 
^akf  beä  Stempels. 

PrzedsifbiorczosC;  -sei, 
sing.  tant.  Unternel^mungä» 
geilt  m. 

Przedsigbiorca,  Przed- 
sifbierca,  -cy,  i)l.  -cy,  sm. 
Unternel^mer  m. 

Przedsifbiorczy,  adi. ; 
Przedsigbiorczo,  adv.  \i\\= 
ternel^menb. 

Przedsigbiorstwo,  -wa, 
pl.  -wa,  sn.  Unternel)mung  /. ; 
—  budowy  Sauunterne^mung. 


Przedsifbrac,  -biore,  -bie» 
izesz,  -braiem,  va.  imperf.; 
Przedsigwziac,  -wezme, 

-wezmiesz,  va.  perf.  unter» 
nehmen;  —  sobie  fic^  Dor= 
nefjmen;  -siewzialem  so- 
bie, ie  to  zrobie  ic^  ^abe  mir 
oorgenommen,  e§  ju  tun. 

Przedsigwzigcie,  -cia,  pl. 
-cia,  sn.  SJotfo^  m.,  Sor^aben 
n.;  Unternehmen  n. 

Przedsionek,  fiel^c:  Przed- 
sienie. 

Przedskorek,  -rka,  pl. 
-rki,  sm.  ^oxi^aui  f. 

Przedskrzynie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  äjor^erb  wi.,  3i5orber» 
geftefl  n. 

Przedslowie,  -wia,2>?.  -wia, 
sn.  SSorroort  n.,  23orrebe  /. 

Przedsobie,  -bia,  p>l.  -bia, 
sn.  Strecfe  /.,  gerober  ©to§. 

Przedsobni,  adi.  —  cato- 
ksztait  Dctsbau  m.,  ©trebe= 
hau  m. 

Przedstanek,  -nku,  pl. 
-nki,  sm.  ^rofjenium  n. 

Przedstanowczy,  adi. 
-cze  roboty  9lU6ri^tung  /. 

Przedstawiac,  -wiam, 
-wiatem,  va.  imperf.;  Przed- 
stawic,  -wie,  -wisz,  -wilem, 
va.  pei-f.  DorftelTen,  barfteHen, 
repräfentieren ;  -wiam  panu 
moja  Äone  ic^  fleUe  ^^xitXi. 
meine  grau  oor;  to  -wia 
wartosc  dwoch  tysiecy  koron 
baä  repräfentiert  einen  SL'ert 
oon  3raeitaufenb  Äronen; 
—  sie  vr.  fic^  DorfteHen. 

Przedstawiciel,  -a,  pl. 
-e,  sm.  33ertreter  m.,  3tepiä= 
fentant  m. 

Przedstawicielka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  ^Vertreterin  /.,  3leprä=- 
fentanlin  /. 

Przedstawicielstwo,-stwa, 
dl.  -stwa,  5«.  Jüertretung  /., 
3te»rä)entatton  /. 

Przedstawienie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  1)  äJorfteHeu  n. ; 
•2)  SiorfteCung  /.;  —  ama- 
torskie  Dilettanten«,  Sieb» 
^aberoorftoHung. 

Przedslubny,  adi.  ber 
2;rauung  norangefienb,  Bor  ber 
Srauung.  [bem  Jobc. 

Przedsmiertny,   adi.    »or 

Przedswiftny,  adi.  Dot= 
feftlid),  Dorfeiertägig. 


Przedswit 


109 


Przegl^d 


Przedswit,  -u,  pl.  -y,  sm. 
SRorgenbämmerung  f.,  3Sor= 
bömmer  m.,  erfiteä  %aqe§= 
grauen. 

Przedtanecznica,  -cy,  pl. 
-ce,  sf.  SBortänjerin  /. 

Przedtanecznik,  -a,  pl. 
-nicy,  S7n.  SSortänjer  m. 

Przedtem,  adv.  e^ematS, 
t)orma[5,  Dorl^er,  früf)er. 

Przedngoda,  -dy,  _p?.  -dy, 
sf.  1)  SSotoettrag  m., 
^räUmtnarien  2>^-'i  2)  5ßunf= 
tation  f. 

Przedugodny,  adi.  DorIäu= 
ftg,  vräliminär;  -dne  punkta 
?ßrätimtnararttfet  pl. 

Przedumac,  -mam, -malern, 
va.  perf.  in  3Jac^ftnnen,  in 
S3etrad^tungen  Derbringen. 

Przedwarzac,  -rzam,  -rza- 
lem,  ra.  imperf.  aufjie^en, 
burd^gie^en,  bur^^ec^eln. 

Przedwczesny,  adi. ; 

Przedwczesnie,  adv.  üorjei» 
tig,  frü^aeitig. 

Przedwczorajszy,  adi. 
Przedwczoraj,  adv.  Dor= 
geftrig;  oorgeftern. 

Przedweselny,  adi.  oür 
ber  ^otfisett. 

Przedwieczerze,  -rza,  pl. 
-rza,  SM.  2t6enbanbruc^  m. 

Przedwiecznosc,  -sei,  sn. 
sf.  eroigeä  Safein. 

Przedwieczny,af?t.*,  Przed- 
wiecznie,  adv.  eroig,üon  (Sroig» 
feit  £)er;  uralt. 

Przedwiekowy,  adi.  oon 
olterä  ^er,  jeit  Qa^tl^unberten. 

Przedwiertek,  -tka,  pl. 
-tki,  sm.  3Jor6o^rer  m. 

Przedymac,  fie^e:  Przedac. 

Przedysputowac,  -tuje, 
-watem,  ta.  per/,  im  3)i§put 
burc^bringen,  beim  25i§putieren 
bie  Dber^anb  behalten;  burd^' 
biäputieren. 

Przedziac.  -dzieje,  -dzia- 
lem,  va.  perf.  1)  bur'c^bo^ren, 
burd^jd^ielen ;    2)    umfteiben; 

—  czysta  koszule  ein  frifd^eä 
§emb  ontegen. 

Przedzial,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  2lbtei[ung  /. ;  —  dla  dam 
S)amencoupe  n. ;  —  dla  nie- 
palacych     ^Jid^traud^ercoupt-' ; 

—  pakunkowy  ^acEraum  »».-, 

—  pocztowy   Äorrcfponber3= 
COUpe;     —     na    psy    §unbc= 


faften  n.;  —  w  szybie  ^-ad^  n., 
©c^a^tfc^eibe/.,  ^erfad^ung  f. ; 

—  dobywalny  2;onnenfadb, 
görberungäabteilung  /.;  — 
pompowy    ^umpenabteilung; 

—  przewiewny  Suftlo^  n., 
SBetterfc^eiber  w. ;  —  zjazdowy 
5aE)rfc^ad)t  j«.,  'JJiannä|al^rt  f.\ 
2)  ©^eiberoanD ;  3)  Unterfc^ieb 
m.,  Srotfi^enraum  m.,  S(b= 
ftanb  m.\  zbyt  wielki  jest 
miedzy  iiami  —  c§  tft  ein 
gu  großer  2lbftanb,  eine  ju 
roeite  ^luft  graifc^en  un#. 

Przedzialka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  fleine  SHbteilung  /.; 
2)  fleine  ©(^eibereanb  ;  3)  2;eil= 
ftric^  m.  einer  a)ic|ffala. 

Przedzielac,  -lam,  -laJem, 
va.  imperf. ;  Przedzielic,  -le, 
-lisz,  -lifem,  ■va.  perf.  teilen, 
trennen,  f treiben,  jonbcrn. 

Przedzielanie,  Przedzie- 
lenie,  -nia,  pl.  -nia,  sti. 
3;eilung  /.,  (ä^eibung  /., 
Trennung  /.,  3lbfonberung  /. 

Przedzielny,  adi.  teil' 
bar. 

Przedzierad,  [iel^e :  Prze- 
drzec. 

Przedzierzgac,  -gam,  -ga- 
iem,  va.  imperf. ;  Przedzierz- 
gnac,  -gue,  -gnatem,  va. 
perf  butd^fc^Iingen,  burcf)= 
fnüpfen;  —  sie  rr.  fic^  ner» 
roanbeln. 

Przedziurawiac,  -wiam, 
-wiaiem,  va.  imperf. ;  Prze- 
dziurawic,  -wie,  -wilem,  va. 
perf.  burc^lödöern. 

Przedziwny,  adv.',  Prze- 
dziwnie,  adv.  rounbertJoH, 
Dor;üglic|,  tortcefflid^,  fiJftlic^. 

Przedzwaniac,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  imperf. \  Przedzwo- 
nic,  -nie,  -nisz,  -nitem,  ra. 
perf.  ausläuten,  nac^läuten; 
vn.  roie  ©lodenton  erfd^aüten; 
-nia  mi  w  uchu  eä  läutet  mir 
in  ben  Dl^ren. 

Przedzniwo,  -wa,  pl.  -wa, 
sn.  SSorerntegeit  /. ;  =  Przed- 
nowek. 

Przefacyendowaö,     -duje, 
-walem,  va.perf.  nertaufc^en; 
einen  fc^Iec^ten  SCaufd^  ma^en. 
Przefalszowaö,  -szuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  oerfälfd^en. 

Przefarbowac,  -buje,  -wa- 
lem, va.  perf.  umfärben. 


Przeformowa6,  -muje,  -wa- 
tem, va.  perf.  umformen. 

Przefrymarczyc,  -cze, 
•Czysz,  -czylem,  va.  perf.  (un= 
e^ren^aft)  rjertaufd^en,  t)er= 
l^anbeln,   üerfc^ac^ern. 

Przegadac,  -dam,  -dalem, 
va.  perf.;  Przegadywac,  -du- 
je, -walem,  va.  imperf.  über« 
fä)nja^en-,  —  kogo  jmnbn 
burd^  langei  Sieben  überrcälti^ 
gen,  einen  überbigputieren; 
przecie^  go  -daiem  i^  ^oAt 
i^n  bod)  burd^  Ionge§  Sieben 
jum  ^  ©c^raeigen  gebrad^t; 
-dales  mnie,  ale  nie  przeko- 
nates  bu  ^aft  mtd^  überfc^rien, 
aber  nic^t  überjeugt. 

Przeganiac,  -niam,  -nia- 
tem,  va.  imperf. ;  Przegonic, 
-nie,  -nisz,  -nilem,  va.  perf. 
j^erumjagen;  —  kogo  jmnbn 
überholen. 

Przegarbowac,  -buje,  -wa- 
lem, xa.  perf.  burc|gerben, 
burd^prügeln. 

Przegarn^c,  -ne,  -niesz, 
-nalem,  va.  perf.  umfd^arren; 

—  popiöl  bie  Slfd^e  burd^= 
jc^arren;  —  zboi;e  w  spich- 
lerzu  bie  ©etretbe^aufen  im 
©peid^er  umfc^arren,  um= 
lagern;  —  wiosy  baä  ^aar 
fd^eiteln,  fic^  burc^  ba§  |)aar 
faören. 

Przegdakac,  -kam,  -kaJem, 
va.  perf  übergadfern,  burc^ 
©adEern  übertönen;  bur^gaf= 
lern. 

Przegderac,  -ram,  -ralem, 
va.  perf.  fnurrenb  bie  ^ixi  jus 
bringen. 

Przegiac,  -gne,  -gniesz, 
-giatem,  va.  perf.\  Przegi- 
nac,  -nam,  -nalem,  va.  imperf. 
umbiegcn,|inüberbeugen,  früm» 
men;  —  sie  ftd^  {)in  unb  fjer 
beugen. 

Przegigcie,  -cia,  pl.  -cia, 
sn.  Siegung  /. 

Przegi§cina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.\  Przegiftka,  tki,  pl.  -tki, 
sf.  Umbeugung  f.,  Krümmung 
/.,  ©elcnf  11. 

Przeglad,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Surd^ftc^t/.,  Überfielt/.,  2Ku= 
fterung  /.,  ainubf^au  f.,  SRenue 
f.\   —    wojska  ^eerfc^au  /., 

—  powszeebny     allgemeine 


Przegladac 


110 


Przegrzmiec 


3iunb)(^au;  —  codzienny  2:a= 
geärunbfc^au  (3eitung§titel). 

Przegladac,  -dam,  -dalem, 
va.  imperf. ;  Przegladn^c, 
-dne,  -duiesz,  -dnafem,  va, 
perf.  burc^i'ef;en,  überfeinen, 
muftern ;  —  kogo  jmnbn  butd^« 
fc^auen ;  —  sie  vr.  fic^  fpiegcln, 
ficfi  Be[er)en,  ficö  betrac^len. 

Przegladanie,-ma,p^.-nia, 
sn.  Surc^fe^en  n.,  2)urc^fc^auen 
n.  3:urc^ftcf)t  /., 

Przegl^dnosc,  Przeglg- 
dnosc,  -sei,  fl.  sei,  sf.  S5or= 
auefe^en  «.,  sCorouäftc^t  /.; 
33orficf)t  /. 

Przegl|,dowy,  adi.  Über« 
ftc^tä»,  ü6erft(^tltc^. 

Przegladzic,  -dze,  -dzisz, 
-dzifem,  va.  lierf.  glätten, 
glatt  mad^en. 

Przeglodac,  -dam,  -dalem, 
va.  imperf,  burd^nagen,burd)= 
Betfecn. 

Przeglodzic,  -dze,  -dzisz, 
-dziJem,  va,  perf.  eine  '^i\i= 
long  ^ungern  taffen. 

Przeglosowac,  -suje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  übetftimmen. 

Przeglosowanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  Überflimmung  /. 

Przeglownik,  -a,  pl.  -i,  syn. 
2)urd}5inber  m. 

Przegluszac,  -szam,  -sza- 
lem,  va.  imperf.;  Przeglu- 
szyö,  -sze,  -szysz,  -szytem, 
va.  perf.  betäuben. 

Przegnac,  fie^e:  Frzeganiac. 

Przegniatad,  -tam,  -talem, 
va.  imperf. ;  Przegniesc, 
-gniote,  -gnieciesz,  -gniotlem, 
va,  perf.  burd^fneten. 

Przegnic,  -gnije,  -gniiem, 
vn.perf.  burc^  unb  burd^  faulen, 
bucc^fauten. 

Przegnoic,  -gnoje,  -gnoiaz, 
-ilem,  va.  perf.  burd|büngen. 

Przegodowac,  -duje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  burc^banfet» 
tieren,  mit  SBanfettieren  ju- 
btingen. 

Przegoliö,  -le,  -lisz,  -lilem, 
va.  perf.  ein  tnenig  fd^eren, 
tafieren;  üertrinfcn. 

Przegon,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
2)urd)trie5  /«.,  durchtreiben  n. ; 
2)  3Siet)trift  /.,  Stift  /.;  3) 
3Bafferfurd)e  /.,  ^"'^«^^"ft'^i^ 
m.\  4)  51!Beltlauf  m. 

Przegonica,  fie^e :  Przegon. 


Przegonic,  fie|e:  Frzega- 
niac. 

Przegonisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  ©ditrienjel  m,,  ©d()n)emm« 
fei  m. 

Przegorzaly,  adi.  burcfi- 
brannt. 

Przegorzan,  -nu,  sing, 
tant.  sm.  Äugelbiftel  /. ;  =^ 
Jeionög. 

Przegorzec,  -rzeje,  -rza- 
lem,  vn.  perf.   burc^bcennen. 

Przegorzki,afZi.  fe^r  bitter. 

Przegorzknac,  -ne.-naJ'em, 
vn.  perf.  bittet  roerben,  Don 
33itterEeit  burd^brungen  raerben. 

Przegorzknialy,  adi.  burc^ 
unb  burc^  bitter. 

Przegospodarowaö,  -nije, 
-walem,  va.  perf. ;  Przego- 
spodarzyc,  -rze,  -rzylem,  va. 
perf  Derrotrtfd)aften. 

Przegotowa.c,  -tuje,  -wa- 
lem, va.  perf.'yaiQi^tx^\  noc^ 
einmal  foc^en,  überlod^en;  <x\>' 
focben. 

Przegrabic,  -bie,  -bisz, 
-bilem,  va.  perj.  burd^red^en. 

Przegrac,  -ram,  -ralem,  va. 
perf. ;  Przegrywaö,  -warn, 
•walem,  va.  imperf.;  1)  t)er= 
fpielen,  beim  ©piele  uerlieren-, 
2)  t)or=,  burd^fpielcn. 

Przegradzac,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  imperf;  Przegro- 
dzic,  -dze,  -dzisz,  -dzilem, 
va.  perf,  fc^eiben,  trennen, 
obteilen,  abfcl)neiben ;  Francye 
od  Hiszpanii  -dzaja  Fireneje 
jjrantreicf)  tft  Don  Spanien 
burd^  bie  5pt)renäen  getrennt; 
row  ten  -dza  dwa  pola  biefer 
©raben  fd^eibet  siuei  gelber. 

Przegrana,  -nej,  pl.  -na, 
sf.  1)  oerloreneS  ©piel, 
iÜerluft  m.;  2)  9liebcrlage  /., 
oerlorcne  @d)ladnt. 

Przegraniczy6,  =  Roz- 
graniczyc. 

Przegranie,  -nia,  siitg. 
tant.  sn.  1)  Sßerluft  m.,  SSetlie» 
ren  n.;  2)  SSotfptelen  n. 

Przegrazac,  -Äam,  -ialem, 
vn.  i^nperf. ;  Przegrozid, 
-ze,  -zisz,  -zilem,  vn.  perf. 
bro^en;  —  sie  komu  gegen 
jmnbn  Srol^un'gen  auäftofeen. 

Przegr§plowa6,  Prze- 
gremplowac,  -luj?,  -walem, 
va.  perf.  burc^Erempeln. 


Przegroda,  -dy,  pl.  -dy, 
sf.\  dim.  Przegrodka,  -ki, 
pl.  -ki,  sf.  1)  Sc^eibemanb 
/.,  ^njifd^enroanb  /. ;  SSerfd^lag 
7».,  j^"^  ^' ;  8zafa  z  -dami 
ein  ©c^vanf  mit  gäd^ern;  — 
sprezyn  gumowych  SBuffer»* 
jroifdEienfd^eibe/.;  —  krazkow 
kauczukowych  '^xo\\i!)l'^=' 

fcbeiben  für  (Summirtnge;   2) 
^lüerc^fell  n. 

Przegrodny,  Przegrodo- 
wy,  Przegrodkowaty,  adi. 
abteilbar,  Slbteilungö«;  prze- 
grodkowaty rak  ©aCert» 
!rebä  m. 

Przegrozka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  S)rot)ung  /. 

Przegrywad,  fief^e:  Prze- 
grac. 

Przegrywka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  graifc^en»,  33or=,  9lad&f  piel  n. 

Przegryzac,  -zam,  -zalem, 
va.  imperf. ;  Przegryzc, 
-ze,  -ziesz,  -ziem,  va.  perf. ; 
1)'  burd)beiBen,  butc^freffen ; 
materya  -zla  cialo  az  do 
kosei  ber  (Siter  f)at  baä  %\t\\i) 
bi§  auf  ben  Änod^en  bur^ge= 
freffen;  2)  oerbeifsen,  ju  ft^ 
neljmen,  genießen ;  musze  cos  — 
id^  muB  zixQVi^  ju  mir  ne^= 
men;  —  wargi  fid^  auf  bie 
Sippen  beiden. 

Przegryzek,  -zka,  pl.  -zk 
sm.;  Przegryzka,  -zki,  pl, 
-zki,  sf.  1)  '^\\=,  3mbi^  m. 
2)  ©tid^elrebe  /.,  ©tid^elei  / 

Przegrzac,  -rzeje,  -rzejesz 
-rzatem,  va.  perf.;  Przegrze 
wac,  -wam,  -walem,  va.  im 
perf.  burd^märmen;  auf= 
roörmen;  ju  fe^r  roärmen. 

Przegrzanie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  Überroärmun^  /., 
Überlieijung  /.;  —  pary  Übcr= 
^i^ung  beä  2)ampfeä. 

Przegrzebek,  -bka,  pl. 
-bki,  sm.;  Przegrzebka, -ki, 
pl.  -ki,  sf.  (Fecten)  Äomm» 
mufd^et  /. 

Przegrzebywac,  -wam, 
-walem,  va.  imperf.  burd^" 
graben;  —  wegle  Äo^len 
jieljen  unb  fortieren. 

Przegrzewacz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  Über^i^röljre  /. 

Przegrzmieö,  -mie,  -miesz, 
-mi, -mialem,  fa.  jper/. ;  Prze- 
grzmiewac,   -wam,    -walem, 


Przegub 


111 


Przejrzen 


va.  imper/.  aufhören  3U  bon= 
nern. 

Przegub,  -u,  pl.  -hy,  sm . 
Przeguba,  -y,  pl.  -by,  sf. 
1)  ^-bug  m.,  äieugung  /., 
Krümmung   /".;  2)   gälte  /.; 

3)  ©eren!  «.,   ©(garnier  m.\ 

4)  Seiftengegenb  f. 
Przegubiak  -a,  pl.  -i,  sm. ; 

(Torula)  eine  ©d^iDamtnatt. 

Przegubiatek,  -tka,  pl. 
-tki,  sm.  Säfetmufd^el  /.,  Rä= 
ferf^necfe  /. 

Przegubny,  adi.  1)  ©e= 
lenf=,  gelenfig;  2)  jur  Seiften» 
gegenl)  gei^örig,  in  ber  Seiften» 
gegenb  gelegen. 

Przegwarzyc,  -rze,  -rzysz, 
-rzylem,  va.  perf.  mit  ^lau» 
bern  »erbringen. 

Przegwizdac,  -dam,  -da- 
lem,  va.  perf.:,  Przegwizdy- 
wac,  -duje,  -walem,  va. 
imperf.  eine  Zeitlang  pfeifen; 
burd^  ^^feifen  übertönen. 

Przehajtowac,  -tuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  Der^ütten. 

Przehandlowac,-luje,  -wa- 
lem, va.  perf.  oet^a'nbeln, 
tjetfaufen ;  im  ^anbel  oer= 
Heren. 

Przeheblowac,  -luje,  -wa- 
lem, va.  perf.  übert)obeIn, 
Durd^fjobeln, 

Przehuczec,  -cze,  -czysz, 
-czatem,  1)  va.  perf.  über» 
fd^reien,  übertofen;  2)  vn. 
auft)ören  gu  tofen. 

Przehulac,  -lam,  -lalem, 
va.  perf.  burctifauc^jen,  burd^= 
iubeln,  oerpraffen. 

Przeigrac,  -gram,  -gralem, 
ra.^e;-/.  mitspielen  jubringen. 

Przeinaczac,  -czam,  -cza- 
fem,  va.  imperf. \  Przeina- 
czyc,  -cze,  -czysz,  -czylem, 
va.  perf.  umänbern,  umfor= 
men. 

Przeinatka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.    (Charicis)    eine    '-ßflanje. 

Przeistaczac,  -czam,  -cza- 
lem,  va.  imperf.  \  Prze- 
istoczyö,  -cze,  -czysz,  -czy- 
lem, va.  perf.  ümfdiaffen,  Der= 
roanbeln. 

Przeistoczenie,  -aia,  pl. 
-nia,  sn.  SSerroanblung  /., 
Umgeftaltung  /. 

Przejadac,  -dam,  -dalem, 
va.  imperf.;  Przejesc,  -jem, 


-jadlem,  va.perf. ;  l)Der3e^ren, 
aufeffen,  oerfreffen,  atteö  auf- 
effen;  —  wszystkie  pieni^dze, 
fein  ganjeg  ©elb  oerfreffen ; 
2)  —  sie  vr.  ju  Diel  effen, 
fid^  über  effen,  ftd^  gum  isfel 
übereffen;  beä  ©uten  genug 
fein;  jui  ml  sie  -jadl  id^  l^abe 
i^n  fdöon  fatt. 

Przejazd,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  ©urcbfa^rt  /.,  Surd^reife 
/. ;  2)  Übergang  »?. ;  —  do- 
lem  äBegunterfal^rt  /.,  2Beg= 
unterbrüäung  /.,  Sffiegunter» 
fül^rung  f.]  —  gora  Über» 
fo^it,  SßegüberbrücEung ;  — 
podziemny  Sunnel  m. ;  — 
proBty  re^troinltiger  ^Jiitieau» 
Übergang ;  —  ukosny  fc^iäger 
3liDeauübergang;  —  w  po- 
ziomie  SBegüberfe^ung  /.,  3Ji= 
t)eauüber[e|ung,  58af)nübers 
gano,  3tampe  /. 

Przejazdowe,  -wego,  sing, 
tant.  sn.  g^a^rgetb  n. 

Przejazdowy,  1)  adi. 
Surc^fa^rtg-;  2)  -wego,  pl.  -wi, 
sm.  Stampenraäc^ter  m.,  Sarrie= 
renroäd^ter. 

Przejazdzka,  -ki,  pl,  -ki, 
sf.  ©pajierfa^rt  /. 

Przej^c,  -jme,  -jalem,  va. 
perf.\  Przejmowac,  -miije, 
-watem,  va.  perf. ;  1)  auf= 
fangen;  —  listy  Briefe  auf» 
fangen;  2)  ergreifen,  burc^= 
bringen,  rühren;  burc^greifen; 
strach  mnie  -muje  bic  älngft 
burd^bringt  mein  ^tx^ ;  zgroza 
mnie  -jmuje  ©nlfe^en  ergreift 
micb;  -jmujaca  chwila  ein 
ergreifenöer  'stugenblidE;  3) 
etroaä  übernehmen,  erlernen, 
annebmen;  —  czyje  obyczaje 
jmnbä  ©itte  anncbmen;  -- 
czyj  sposöb  pisania  fi^  jjmnbä 
©d&reibart  aneignen. 

Przej^kac,  -kam,  -kalem, 
va.  imperf. ;  Przej^knac, 
-kne,  -knalem,  va.  perf.  Ijers 
üorftottern,  becaugftottern. 

Przejechac,  -jade,  -jedziesz, 
-chalem,  va.  unb  vn.  perf.\ 
PrzejezdÄac,  -d:J;am,  -dzaiem, 
va.  unb  vn.  imperf.  burc^= 
fahren,  burd^reiten,  burc^= 
reifen,  überfahren,  DOtbei= 
fal^ren;  -chal  w6z  dziew- 
czyne  ber  Sßagen  überful^r 
einaJläb^en;  -jadetedyo  trze- 


ciej  ic^  werbe  bo  um  brei  U^r 
oorbeifabren;  -chai  Francye 
i  Aiiglie  er  burc^reifte  5'^anl= 
reid^  unb  ®nglanb;  —  konia 
ein  ^^ferb  jureiten,  abrieten; 
—  kijem  po  plecach  mit 
bem  ©todt  über  ben  iHücEen 
faf)ren;  —  sie  vr.  fpajieren, 
fahren,  auöreitcn,  auäfabren. 

Przejeclianie  -nia,  pL-nia, 
sn.  2)urd^fafjren  n. ;  Über» 
fabren  n. 

Przejednac,  -nam,  -natem, 
va.  perf. ;  Przejednywac, 
-nuje,  -walem,  va.  imperf. 
auäfö^nen,  octföbnen. 

Przejednanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  2luäfö^nung  /. 

Przejednawczy,  adi.  augs 
föbnenb,  oerfö^nlic^. 

Przejgcie,  -cia,  pl.  -cia, 
sn.  1)  ^üuffangen  n. ;  2)  ®nt« 
jüdfen  n. 

Przejem,  -jmu,  pl.  -jmy, 
sm.  Sluffangegelb  n. 

Przejemca,  -cy,  lü.  -cy, 
sm.  älufgreifer  m. 

Przejemny,  adi.  burd^greifs 
bar,  burc^fa^bar. 

Przejesc,  fie^e:  Przejadac. 

Przejfty,  adi.  bur^brun=- 
gen. 

Przejma,  -my,  pl.  -my,  sf. 
SQ3ed)fel  m. 

Przejmowaö,  fiel^e:  Prze- 
jac. 

Przejmuj^cy,  adi.  bur^« 
bringenb,  ergreifenb. 

Przejrzadelko,-ka,  pl.-ka, 
sn.  ©piegel  m. 

Przejrzalosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  1)  SBorfid^tigleit/.;  2) 
Überreife  /. 

Przejrzaly,  adi.\  Przej- 
rzale,  adv.  1)  üorfid^tig;  2) 
überreif. 

Przejrzeö,  fie^e;  Przegla- 
dac. 

Przejrzec,  -rze,  -rzalem, 
vn.  perf.'.,  Przejrzewa6, 
-wam,  -wafem,  vn.  imperf.  1) 
überreifen;  2)  bag  2lugenlic^t 
roieber  erlangen,  jur  einfielt 
fommen;  3)  va.  oor^erbe» 
ftimmen. 

Przejrzenie,  -nia,  sing. 
tant.  sn.  SSorfe^ung  f.\  — 
panskie  göttlicf)e  SSorbeftim» 
mung. 

Przejrzen,    -nia,   pl.    -nie. 


Przejrzystosc 


112 


Przekladac 


sm.  (Sternoptyx)  ©ternfaUen= 
fifdö  m. 

Przejrzystosc,  -äci,  sing, 
tant.  sf.  Surc^fic^tigteit  /. 

Przejrzysty,  adi. ;  Przej- 
rzysto,  aclv.  öurd^fid^tig. 

Przejscie,  -scia,  pl.  -scia, 
sn.  Surc^gang  m.,  Ü6ergang 
?H ;  Überganggjett  /. 

Przejsc,  fie^e:  Przechodzic. 

Przekabaciö,  -ci,  -cisz,  -ci- 
Jem,  va.  per/,  auf  feine  ©eite 
^tnübergie^eu ;  —  sie  vr.  gut 
anberen  Partei  übergel^en, 
feine  ©efinnung  änbetn. 

Przekadzaö,  -dzam,  -dza- 
iem,  va.  imperf, ;  Przekadzid, 
-dze,  -dzisz,  -dzilem,  va.  yerf. 
ausräuchern,  burd^räud^ern. 

Przekalac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf  .\  Przeklöc,  -kloje, 
-kole,  -ki61em,?;ffi.^er/.  burc5= 
löd&ern,  burd^ftec^en. 

Przekapac,  -pie,  -palem, 
va.  perf.  nertröpfeln,  burd^» 
tröufefn. 

Przekarm,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Überfüttern  «.,  Surc^füttern  n. 

Przekarmiac,  -raiam, 

-miasz,  -mialem,  va.  imperf ,', 
Przekarmic,  -mie,  -misz,  -mi- 
l'em,  va.  perf.  eine  3*^itfttng 
füttern,  ernäljren;  überfüttern. 

Przekartowad,  -tuje,  -wa- 
tetn,  va.  perf.  1)  bie  harten 
mifc^en;  2)  umfartieren  (bei 
ber  ^oft). 

Przekaszlac,  -szle,  -szla- 
Jem,  va.  perf.   burd^l)Uften. 

Przekawgczeö,  -cze,  -czy- 
iem,  va.  perf.  oerroimmem; 
—  caty  rok  baS  Sanje  '^o.\)x 
l^inburd^  fränieln. 

Przekaz,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  Slnroeifung/.,  Überroeifung 
/.,  Übertragung/.,  affignation 
f. ;  —  pienieiny  QJelbanroei» 
fung;  —  pocztowy  Loftan«» 
roeifung;  2)  §inberni§  «., 
Srol^ung  /. 

Przekaza,  -zy,  pl.  -zy,  sf. 
§inberniö  n. 

Przekaza6,  -4e,  -^.esz,  -za- 
lem,  va.  perf. ;  Przekazy waö, 
-zuje,  -walem,  va.  imperf. 
überroeifen,  oermac^en,  anroei» 
fen,  übertragen,  überliefern; 
-zatem  mu  poczta  pieniadze 
ic^  fiabe  i^m  per'^oft  ©elb 
angerciefen;  witk  ostatni  -zat 


naszemu  wiele  szacownycli 
odkryc  ba§  le^te  ^td^rl^unöert 
überroieä  bem  unfrigen  üiele 
uiertDoUeSntbedEungen;  przod- 
kowie  -zali  mu  nieskaione 
imie  feine  33orfal^ren  I)interUe= 
^en  if)m  einen  unbeflecEten  J^la« 
men. 

Przekas,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©pott  w.,  ©pottrebe  /".,  ©ti= 
^elei  /. ;  z  -kasem  adv.  bei« 
^enb,  üic^elnb,  ironifc^. 

Przek^sac,  -sam,  -salera, 
va.  imperf. ;  Przekg,sic,  -sze, 
-iisz,  -silem,  va.  perf.  1)  burd^= 
beifien,  jerbei^en,  beif;en,  üer= 
beiden;  2)  ein  wenig  effen;  — 
CO  etrc.  3u  fid^  nel^men. 

Przekaska,  -ski,  pl.  -ski, 
sf.  3tnbiß  m. 

Przekqjtna,  -tnej,  pl.  -ne, 
sf.\  Przek^tnia.  -ini,  pl. 
-tnie,  sf.  2)iagona(e  f. 

Przekin^c,  -ne,  -niesz,  -na- 
lern,  va.perf.  umroerfen,  überö 
Sein  roerfen;  —  sie  vr.  ab= 
fallen,  übergeben. 

Przekipiec,  -pie,  -pisz,  -pia- 
Jem,  vn.  perf.  übetIoc|en,  über^ 
laufen. 

Przekisly,  adi.  burd^ge» 
fäuert,  gu  fauer. 

Przekisn^c,  -ne,  -niesz, 
-nalem,  vn.  perf.  burc^= 
fäuern. 

Przeklarowac,  -ruje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  abltäcen;  = 
Przeczyscic. 

Przeklq,6,  -klne.  -klniesz, 
-klalem,  va.  perf.-.,  Przekli- 
naö,  -nam,  -nasz,  -naiem,  va. 
imperf,  oerflud&cn,  oerroün«» 
fd^en;  —  swoich  przesladow- 
c6w  feine  SSetfolger  t)etflu= 
d)en;  -klinam  swoj  los  idö  t3er= 
roünfc^e  mein  ©c^idEfar. 

Przekleiö,  -je,  -isz,  -ilem, 
va.  perf.  umffeben. 

Przeklejenie,  -nia,pZ.  -nia, 
sn.  UmHeben  n. 

Przeklekotad,  -tarn,  -tasz, 
-tafem,  va.  perf.  fc^natternb, 
plappernb,  plaubernb  cerbrin» 
gen. 

Przeklenstwo,  -wa,  pl. 
-wa,  sn.  iüerraünfc^ung/.,  3]er= 
flud^ung  f.,  J^Iud^  m.\  jakieö 
—  ciaiy  na  tym  kraju  ein 
gluc^  laftet  auf  blefem  l'anbe; 
miatac  na  kogo  -stwa  gegen  je» 


manbenSScrroünfd^ungen  fc^Ieu^ 
bern. 

Przeklepac,  -pie,  -palem, 
va.  perf.  1)  burd^Hopfen,  auä= 
flopfen;  2)  ^inplappern. 

Przeklfcie,  -eia,  pl.  -cia, 
sn.  äJerfiuc^ung  /. 

Przeklgczec,  -cze,  -czysz, 
-czalem,  va.  perf.  eine  ^ixi» 
lang  fnicn. 

Przeklgtnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  oerfluditeä  SBeib,  aSetf(udE)te 
/.,  ^-hic^berabene  /. 

Przeklgtnik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  3Serflud^te(r)  m.,  ^lui)' 
belabeneCr)  7w. 

Przeklgty,  adi. ;  Przeklg- 
cie,  adv.  oerftud^t,  perjnünfd^t, 
oerbammt ;  —  dzien,  w  ktorym 
sie  urodzil  Derftud^t  fei  ber 
Jag,  an  bem  er  geboren;  -ta 
gra  pozbawila  go  majatku  baä 
oerroünfc^te  ©piel  brad^te  i^n 
um  fein  SSermögen;  idfeie 
-kleci  w  ogien  wieczny  fort 
mit'  eud^  Söerbammten  in§ 
eroige  ^euer. 

Przeklinanie,-nia,^?.  -nia, 
sn.  3SerfIuc^en  n: 

Przekluc,  -luje,  -lulem,  va. 
perf. ;  Przekluwac,  -warn, 
-watem,  va.  imperf.  butd^» 
pidten  (bie  ©ifd^ale),  au^  ber 
(gifc^ale  fried^en. 

Przeklad,  u,  pl.  -y,  sm. 
Überlegung  /.,  Übertrat 
gung  /. 

Przekladac,  -dam,  -dasz, 
-datem,  va.  imperf. ;  Prze- 
lozyc,  -Äe,  -Äysz,  -iylem,  va. 
perf.  1)  umlegen,  anberätoo» 
[)in  legen;  —  raaslo  z  talerza 
do  garnka  bie  Sutter  com 
2;eUer  in  ben  2;opf  legen;  — 
CO  czem  burd^fdE)ie§en,  ba=» 
Sraifd^en  legen;  pizeWi  opiatki 
marmelada  lege  ©alfe  jTOtfc^en 
bie  Oblaten;  -iylem  kartki 
ksiai&ki  bibulka  irfj  legte 
©eibenpapier  jroif^cn  bie 
Glättet  beg  SBud^eä;  2)  über»- 
tragen;  3)  auflegen,  erflären, 
oorlegen;  -Äyiem  mu  moje 
zdanie  ic^  ^abe  itim  meine 
liJeinung  auäeinanbergefe^t; 
krötko  panu  cala  rzecz  -}o4e 
ic^  rcerbe  %\)XKtx\.  bie  ©od^e 
furj  crflären;  4)  oorsiel^en, 
l^ö^er  fialten;  cnote  nad  szcze- 
scie     -kladaj     l^altc     S^ugenb 


Przekladanie 


113 


Przekroczenie 


f)ö^er  al§  &tüd\  5)  »erlegen, 
»erf  (Rieben. 

Przekladanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  1)  Umlegen  n. ;  2) 
2)ur(^fd}ief(en  ».;  3)  Über» 
tragen  n. ;  4)  SSorsie^en  n. ; 
5)  3SerIe(?ung  /. 

Przekladaniec,  -nca,  pl. 
-nee,  sm.  eine  2trt  Andren, 
fjäd&erfuc^ett  m. 

Przekladnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  2Bortoerfe|ung  /. 

Przekladny,  adi.  über= 
tragbar. 

Przekladowe,  -wego,  sing, 
tant.  sn.  Umtabegebüfir  /. 

Przeklopotac,  -tarn,  -ta- 
lem,  va.  perf.  fümmertic^ 
burcftbrinqen. 

Przeklosowaö,  -suje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  bie  ^^ren 
von  oben  roegbrefcficn. 

Przeklucie,  -cia,  pl.  -cia, 
sn.  iDurc^fted^en  n.,  2)urc^= 
löcbern  n. 

Przeklu6,  fiel^e:  Przekalac. 

Przeklusowac,  -suje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  burc^traben. 

Przekobiecic,  -ce,  -cisz, 
-cilem,  va.  perf.  in  ein  SBeib 
oerroanbeln. 

Przekoczowac,  -czuje, 
-walem,  va.  perf.  fompierenb 
burd^bringen. 

Przekolatac,  -tarn,  -talem, 
va.  perf.  bur^Hopfen,  mit 
5Diüf)e  bur(^bringcn;  — sievr. 
fid)  mü^feüg  burc^arbeiten, 
burd^fc^Iagen. 

Przekomarzac  sig,  -rzam, 
-rzalem,  vr.  imperf, \  \\i) 
necEen,  gegenseitig  ftic|etn. 

Przekomarzanie,  -nia,  pl. 
-uia,  sn.  Sticheln  n.,  9tef= 
!en  n. 

Przekonac.  -nam,  -naJem, 
va.  imperf.:,  Przekonywaö, 
•nuje,  -walem,  va,  imperf. 
Überzeugen,  überführen ;  jestem 
-nany,  ze  stalo  sie  nieszczeicie 
ic^  bin  übergeugt,'bo^  ein\ln= 
glticf  gefc^el^en  ift;  -nasz  sie, 
ze  mam  slusznosc  bu  roirft 
bid^  überjeugen,  ba^  ic^  rec^t 
l^abe. 

Przekonauie,  -nia,  pl,  -nia, 
sn.  Überjeugung  /. ;  z  -nia 
aus  Überjeugung;  przyjsc  do 
-nia  jur  uberjeugung  ge= 
langen. 

Stownik  polsko-nietniecki. 


Przekonopczyö,  -cze, 

-Czysz,  -czyiem,  va,  perf. 
bur^fatfatern. 

Przekonywaj^co,  adv. 
über^eugenb. 

Przekonywanie,  -nia,  sn. 
Übetjeugen  n. 

Przekop,  -a,  pl.  -y,  sm,. 
©raben  tm.,  g^etbgraben  w., 
üuergraben  m.\  2lbgrabung  f.., 
Dkcögraben  «. ;   ©urc^ftid^  m. 

Przekopac,  -pie,  -piesz, 
-patem,  va.  perf,  Prze- 
kopywac,  -puje,  -walem,  va. 
imperf.  burd^groben,  bur(^= 
ftecben;  umgraben. 

Przekopanie,  -nia,  sn. 
Surc^graben  n. 

Przekopcic,  -ce,  -cisz,  -ci- 
Jem,  va.  perf.    burd^räud^em. 

Przekopcied,  -cieje,  -cia- 
Jem,  vn.  perf.  burd^räud^ert 
merben. 

Przekopisty,  adi,  Don 
©räben  burc^fc^nitten. 

Przekopnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  33orftenf(^n)anj  m. 

Przekopny,  adi.  ©raben». 

Przekor,  -u,  pl.  -y,  sm.\ 
Przekora,  -ry,  pl.  -ry,  sf. 
%xt)\  m.,  Sffiiberftanb  w, ; 
^ibetiüärtigfeit  /. ;  §inbetnig 
n.;  na  —  jum  Xvo^, 

Przekornik,  -a,  2)1-  -',  sm. 
iBartfäfer  m. 

Przekorny,  adi.  n)iber= 
jpenftig,    roibrig,   eigenfmnig. 

Przekoatnica,  -cy,  pl,  -ce, 
sf.  1)  33ein»,  Änod^enfjaut  f.; 
2)  =  Niesplik. 

Przekowac,-wam,  -walem, 
va.  imperf, ;  Przeku6,  -kuje, 
-kulem,  va.  perf.  1)  umfc^mies 
ben;  2)  burd^fc^Iogen,  burq» 
^aupn. 

Przekowanie,  Przekucie, 
-cia,  pl.  -cia,  sn.  Umfc^mieben 
n.\  25urc^fc^[agen  n, 

Przekracza6,-czam,  -czasz, 
-czatem.  va,  imperf. ;  Prze- 
kroczyc,  -cze,  -czysz,  -czy- 
lem,  va,  perf.  übex\ii)xeiten, 
übertreten,  überfe^en;  -czyl 
moj  zakaz  er  Übertrat  mein 
SScrbot;  -czyli  pranice  fie 
überjc^ritten  bie  ©renje;  — 
budäet  baä  Subget  über- 
fc^reiten;  —  kredyt  ben  Are» 
btt  überschreiten. 

Przekraczaj%cy,  adi.  über« 


fd^reitenb;  —  uklad  warstw 
übergreifenbe  ©c^ic^tung. 

Przekraczanie,  -nia,  j}!, 
-nia,  sn.  Überfc^teitung  /. 

Przekradac,  -dam,  -dasz, 
-dauern,  va,  imperf.;  Prze- 
krasö,  -dne,  -dniesz,  -dlera, 
va.  perf.  einfc^roärjen,  ein» 
fc^muggeln;  —  sie  vr.  burc^» 
fc^tüpfen,  burrf)fc^leic^en, 

l^eimlid)  paffieren. 

Przekradanie,  -nia,  j)^- 
-nia,  sn. ;  Przekradzenie ; 
Przekradnigcie,  -cia,  sn. 
Surd^fc^muggeln  «.;  2)ur^= 
fd)leid^en  n.,  j^eimlidje  Über- 
jd^reitung. 

Przekradkiem,  adv.  ^eim« 
Ud);  =  Ukradkiem. 

Przekrasek,  -ska,  pl,  -ski, 
sm.  Cierus  (eine  2lrt  i^äfer). 

Przekrasny,  ac?«.  fel^rfd^ön. 

Przekrapiac,  -piam,  -pia- 
lem,  va.  imperf.;  Przekro- 
pic,  -pie,  -pisz,  -piJem,  va. 
perf.  1)  burd)näffen;  2)  burc^« 
prügeln. 

Przekrapiac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf,;  Przekroplic, 
-pie,  -plisz,  -plilem,  va.  perf. 

1)  burd^beftiHieren,  filtrieren; 

2)  in  ^Tropfenform  barfteHen. 
Przekrawac,  -wam,  -wa- 
lem, va.  imperf. ;  Przekroic, 
-je,  -isz,  -ilem,  va.  perf.  butc^» 
fc^neiben. 

Przekrawanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  ©urd^fc^nciben  n. 

Przekresko  wac,  -kuje,  -wa- 
tem,   va.  perf.   überftimmen. 

Przekreslac,  -lam,  -lasz, 
-lalem,  va.  imperf.;  Prze- 
kreslic,  -le,  -lisz,  -lilem,  va. 
perf.  burd^ftreidien. 

Przekreslanie,  Przekre- 
slenie,  -nia,  pl.  -nia,  sn. 
©urc^ftreid^en  n. 

Przekrgcac,  -cam,  -casz, 
-calem,  va.  imperf. ;  Prze- 
kr§ci6,  -ce,  -cisz,  -cilem,  va. 
perf.  nerbre^en,  überbre^en; 
—  zegarek,  spreiyne  bie  U^r, 
bie  %t\>tx  überbre^en. 

Przekrgcanie,  Przekrg- 
cenie,  -nia,  pl,  -nia,  sn. 
aSerbretien  n.,  5ßerbref)ung  /. ; 
Slbbre^ung /.,  Überbre^ung/. 

Przekroczenie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn,  Überfc^reitung  f.; 
Übertretung  /. 


Przekroczyc 


114 


Przelatac 


Przekroczyc,  fie^e:  Prze- 
kraczac. 

Przekroic,  fiel^e:  Prze- 
krawac. 

Przekrojenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  Sutc^fc^neiben  ». 

Przekropiö,  [ie^e :  Prze- 
krapiac. 

Przekroplenie,  -nia,  ^l. 
-nia,  sn.  3)eniUatton  /;  2)or= 
fleüung  /.  in  Sropfenfotm ; 
=  Destylacya. 

Przekropliö,  fie^e :  Prze- 
kraplac. 

Przekrojj-kroju,^?.  -kroje, 
sm.  3)ur(^jc^nttt  m.,  Schnitt  m. ; 

—  podluzny  2ä.ngenburc^= 
f  c^nitt,      Sängenprofit       n.  \ 

—  poprzeczny     Querschnitt ; 

—  stoÄka  Äegetfd^nitt. 
Przekrwa,    -wy,   pl.   -wy, 

sf.  Antirrhoea  (eine  ^ßflanjen» 
ort). 

Przekrwienie,  -nia,  sing, 
taut.  sn.  (Hyperaemia)  S3Iut« 
überfüQe  /. 

Przekrycie,  -cia,  pl.  -cia, 
sn.  1)  2)ccfe,  §üae,  Um^üKe; 
=  Pokrycie;  2)  U>crfterf  nu; 
SSetftecEen  n.,  SSerroa^rung  /; 
=  Przechowanie. 

Przekryc,  -je,  -lern,  va. 
Tperf.-^  Przekrywac,  -wam, 
-walem,  va.imperf.  oerbeden; 
oet^el^ten,  »erftecfen. 

Przekrzyczec,  -C2e,  -czysz, 
-czafem,  va.  jyerf.  liberfd^reien. 

Przekrzykiwac,  -kuje, 
-waiem,  vn.  imperf.  DOn  ^t\i 
ju  Seit  einen  ©c^rei  au§s 
ftofeen. 

Przekrzykiwanie,  -nia, 
pluir.  -nia,  sn.  1)  (ftoBrceifeS) 
Schreien  n. ;  2)  ber  ©c^cei  be§ 
gtiegli^. 

Przekrzywiac,  -wiam, 
-wiasz,  -wialem,  va.  imperf. \ 
Przekrzywiö,  -wie,  -wisz, 
-wiJem,  va.  perf.  Derbref)en, 
»errenlen,  frümmen. 

Przeksztalcac,  -cam,  -ca- 
lem,  va.  imperf.;  Prze- 
ksztalciö,  -fce,  -cil^m,  va. 
perf.\  Przeksztaltowa6,-tuj§, 
-watem,  va.  perf.  umgeftal« 
ten,  umbilben,  umformen. 

Przeksztalcanie,  Prze- 
ksztalcenie,  -nia,  pl.  -nia, 
an.  Umgeftoltung  /.,  Um= 
bilbung  /. 


Przekuc,  fie^e :  Przekuwac. 

Przekukac,  -kam,  -katem, 
va.  perf.  mit  iJudtucErufen 
üöerf^relen. 

Przekulbaczyö,  -cze, 

-Czysz,  -czylem,  va.  perf.  oufä 
neue  fatteln. 

Przekup,  -u,  pl.  -y,  sm. 
2;röbel^anbet »?.;  ©d^ac^er  w.; 
Sefted^ung  /. 

Przekupiö,  -pie,  -pisz,  -pi- 
lem,  va.  perf.\  Przekupy- 
wac.  -puje,  -waJem,  va.  im- 
perf. 1)  beftec^en;  2)  pfen, 
|»öferet  treiben;  3)  einen  l^ö= 
^eren  ^reiS  bieten. 

Przekupienie,  -niap?.-nia, 
SM.  1)  Seftec^en  n.  2)  «ßceig' 
überbietung  f. 

Przekupien,  -pnia,  pl. 
-pnie,  sm.  Sröbler  m.,  ^öfer 
m.,  ^ertäufer  m. 

Przekupiony,  adi.  beftos 
d^en. 

Przekupka,  -pki,  pl.  -pki, 
sf.  aSerfäufetin  /.,  §öferin  f., 
Siröbtetin  /. 

Przekupny,  adi.  be« 
ftec^Iic^. 

Przekupstwo,  -wa,  plur. 
-wa,  sn.  SBeftec^Iid^feit  /.,  SSer» 
fäufüc^reit/. ;  Seftec^ung /. 

Przekurzaö,  -rzam,  -rza- 
Jem,  va.  imperf;  Przeku- 
rzyc,  -rze,  -rzyez,  -rzyiem,  va. 
perf.  burd^räuc^ern. 

Przekwas,  -u,  pl.  -y,  sm. 
überfaurer  Äörper. 

Przekwasid,  -sze,  -sisz,  -si- 
lem,  va.  perf.  übetfäuem, 
bur^fäuern. 

Przekwasorodniö,  -dnie, 
-dnisz,  -dnilem,  va.  perf. 
ojijbieren;  =  Przetlenic. 

Przekwaszenie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  überfäuerung  /. 

Pi'zekwaszony,  adi.  über= 
fäuett. 

PrzekTvasny,  adi.  über« 
fauer,  übermäßig  fauer. 

Przekwiat,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Rafflesia  (eine  ^jlanje). 

Przekwilaö  sig,  vr.  im- 
perf ziemia  -la  bie  ©rjttber 
änbert  bie  %axbe,  gel^t  in  eine 
anbere  j^arbe  über. 

Przekwintarz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  1)  äBorlHauber  ?«.,  ©it- 
benftec^er;  2)  2;änbler  m. 

Przekwintowaö,         -tuje, 


-wafem,  va.  perf.  mäfeln,  ta^ 
beln;  gu  geroä^It,  jierlic^  fein; 
fid^  jieren;  fpotten. 

Przekwinty,  -t6w,  plur. 
tant.  sm.  Ziererei/.;  ©pott= 
reben  /.;  brac  na  —  jum  (Sc- 
fpött  mod^en. 

Przekwitac,  -tam,  -taez, 
-talem,  vn.  imp>erf. ;  Prze- 
kwitn^c,  -tne,  -tniesz,  -tna- 
lem,  vn.[perf.  »erblühen,  ab» 
blühen. 

Przekwitanie,  -nia,  sn. 
aSerblü^en  n. 

Przekwitnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  Medeola  (_^flatije). 

Przekwitnigcie,  -cia,  pl. 
-cia,  sn.  2lbblü§en  n. 

Przela6,  -leje,  -laJem,  va. 
perf. ;  Przelewad,  -wam, 
-wasz,  -walem,  va.  imperf. 
1)  übergie&en,  oug  einem  @efä^ 
in  ein  anbereä  gießen,  um= 
leeren;  2)  übetfüHen,  ju  oiel 
eingießen;  3)  oergie^en;  — 
krew  niewinnych  baä  Sfut 
ber  Unfc^ulbigen  oergie^en;  4) 
übertragen;  -lalem  na  niego 
wszystkie  moje  prawa  id)  l^abe 
auf  il^n  alle  meine  SRec^te  über» 
tragen. 

Prz  elaksowa6,  -ksuje,  -wa- 
bern, va.  perf.  purgieren;  = 
Przeczyscic. 

Przelaksowanie,  -nia,  p^ 
-nia,  sn.  2Jbfü^reu  n.,  5ßur= 
gieren;  =  Przeczyszczenie. 

Przelanie,  -nia,  sing.  tant. 
sn.  Umteeren  n.,  SOergiefien  n. ; 
Übertragung  /. 

Przelataö,  -tam,  -talem ; 
Przelatywad,  -tuje,  -wa- 
iem,  va.  unb  vn.  imperf. ; 
Przelecieö,  -ce,  -ciJem,  va. 
unb  vn.  perf  burd^fUe- 
gen,  oorbeifliegen,  l^inüber» 
fliegen ;  ptak  -cial  przez  otw6r 
w  wieiy  ein  Sogel  flog  burc^ 
bie  Öffnung  im  Surme;  -cia- 
lem  cale  niiasto  ic^  burc|)flog 
bie  ganje  ©tabt;  -cial  na  dru- 
ga  strone  er  flog  auf  bie  on» 
bere  ©ehe  hinüber;  burc^» 
fallen,  ^inburd^faHen;  ziarna 
-tuja  przez  przetak  bie  Äömer 
bringen  burd^  ba§  ©ieb  burc^ 
unb  fallen  ^erau8 ;  Przelecied 
sig  vr.  ein  rcenig  gum  Vergnü- 
gen herumlaufen,  l^erumbum* 
mein. 


Przelatanie 


115 


Przelyskiwac  sif 


Przelatanie,  Przelatywa- 
nie,  -nia,  sing.  tant.  sn.  SSor« 
fceiftiegen  n. 

Przelac,  fie^e:  Przeleknac 
sie. 

Przelecic,  -lece,  -lecisz, 
-lecilem,  ra.  perf.  lou  mod^cn. 

Przeleczyc,  -cze,  -czysz, 
-czylem,  va.  perf.  bie  S^it  mit 
Kurieren  butc^btingen. 

Przeledwie,  adv.  faum;  = 
Zaledvvie. 

Przelegac  sie,  -gam,  -ga- 
lem,  vr.  imperf.  \xm  >>,t\i{<xna, 
im  Seite  liegen;  auf  ber  faus 
len  §aut  liegen. 

Przelew,  -u,  pl.  -y,  sm.; 
Przelewek,  -wku,  pl.  -wki, 
S7n.  i8ergie|ctt  n.;  to  nie  -wki 
ba§  ift  fein  ©pa^,  eg  ift  roirf- 
Itc^e  ©efa^r. 

Przelewac,  fie^e:  Przelac. 

Przelewanie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  Umleeren  n.,  Um« 
gie&en  n. 

Przelezc,  fie^e:  Przelazic. 

Przelezec,  -ie,  -iyaz,  -Äa- 
}em,  I.  vn.  perf.  Itegenb  ju» 
bringen,  baä  Sett  ^üten;  II. 
—  sie  vr.  perf.  1)  auä-» 
tul^enj  2)  bur4  SU  Ian= 
geä  Siegen  Schaben  leiben. 

Przelgkly,  Przelgkniony, 
adi.  erfc^roden. 

Przelgkn^c,  Przelac,  -le- 
kne,  -iekniesz,  -leknalem,  va. 
perf.  erfc^reden,  in  ^c^recfen 
fe|en;  —  sie  vr.  in  ©d^recfen 
geraten,  erfc^reden. 

Przelfkniony,  adi.  fie^e: 
Przelekl'y. 

Przeliczaö,  -czam,  -czasz, 
-czalem,  va.  imperf. ;  Przeli- 
czyc,  -cze,  -czysz,  -czylem, 
va.  perf.  burd^jä^Ien;  —  sie 
vr.  fid^  »errechnen. 

Przeliczanie,  Przelicze- 
nie.  -nia,  sn.  Surc^jä^ten  n. 

Przeliczkowe,  -wego,«tVj^. 
tant.  sn.  gä^Igebü^r  /. 

Przelina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
burc^gericbene  ©tette,  Sßolf  m. 

Przeliniö  si§,  -nie,  -nisz, 
-nilem,  vr.  perf. ;  Przeliniec, 
-nieje,  -nialem,  vn.  perf.  bie 
^aare,  bie  §aut  an  einer  Stelle 
»ertieren,  fic^  burd^=,  auärei» 
ben;  bie  ^aare  roed^feln  (oom 
©ommer-  jum  SBinter^aar  unb 
umgefe^rtj. 


Przelizac,  -i,e,  -zalem,  va. 
perf. ;  Przelizywac,  -zuje, 
-walem,  ca.  imperf.  burc^tcden. 
Przelot,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
Surc^flug  m.;  w  -locie  im 
gluge;  2)  SQBunbfraut  n., 
2öoübIume  /. 

Przelotny,  adi.\  Przelo- 
tnie,  adv.  flüchtig,  oorüber- 
(aufenb,  oorbeifliegenb ;  piasek 
-ny  ©taubfanb  m,  glugfanb; 
-ny  ptak  Söanberoogel  m., 
QugoogeC  m. 
Przeludniac,  -niam,-niasz, 
I -niatem,  va.  imperf.',  Prze- 
Indnic,  -nie,  -nisz,  -nilem,  va. 
perf.  übetDötfern. 

Przeludnienie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  überoölferung  /. 

Przeladowac,  -duje,  -wa- 
lem, la, perf. ;  Przeladowy- 
wac,  -wuje,  -walem,  va.  im- 
perf. 1)  überloben,  ju  fe^r  be« 
laben;  2)  umtoben. 

Przeladowanie,  Przela- 
dowywanie,  -nia,  pl.  -nia, 
SM.  Umfabung  /.;  Über» 
labung  /. 

Przeiaj,  -a,  ober  -u,  pl.  -e, 
sm.  1)  (Tamus)  eine  ©d^ling» 
pflanse ;  2)  Slbfd^neiben  «.,  SSer« 
(egung  /.  be§  Sßegeä ;  na  — 
über  ©tod  unb  ©tein;  isc  na 
—  brauf  losgehen. 

Przelam,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Ärtfiä/.,  SBenbeäeit/.;  SBen= 
bepunft  m. 

Przelamac,  -mie,  -miesz, 
-maiem,  va.  perf.\  Przela- 
mywac,  -muje,  -walem,  va. 
perf.  burc^brec^en,  brechen; 
befiegen,  iiberroältigen;  — 
jego  upor  id^  ^abe  feinen 
©torrfinn  gebrod^en. 

Przelamanie,  -nia,^?.  -nia, 
sn.  2)urd^brec^en  «.,  S)urc^= 
brud^  m.\  Sefiegung  /".,  Über» 
roinbung  /. 

Przelaz,  -u,  pl.  -y,  sm.\ 
Przelazek,  -zku,  pl.  -zki,  am. 
Überfc^reiten  «. ;  ber  Ort  im 
,8aun,  roo  man  ^inüberfteigt, 
Überftteg  m. 

Przelazic,  -Äe,  -zisz,  -zi- 
lem,  va.  imperf.;  Przelezö, 
-leze,  -lazlem,  va.  perf.  1) 
burd^Iriec^en,  ^inüberfteigen, 
^inübert(ettern,  burd^brtngen; 
mysz  t^  dziur^  -zta  bte  3Jlauä 
ift  burc^  biefeä  2oc^  gelrod^en; 


-lazi  przez  raur  er  ^at  bie 
SWauer  überftiegen;  nitka  nie 
chce  -lezd  przez  uszko  od  igly 
ber  '^o.'ütn  roitt  ni^t  burc^  ba§ 
9iabeiö^r  ^inburc|gef)en ;  2) 
vn.  Dorbeifricc^en. 

Przelgaö,  gam,  -gasz,  -ga- 
lem,  va.  perf.  \\6)  burd^Iügen, 
bie  3eit  mit  Sügen  Derbringen. 
Przelfcz,  -y,  pl.  -e,  sf.  1) 
einfattlung  /.;  2)  ©ebirgä» 
pafe  m,  '^a%  m. 

Przelknac,  -ne,  -niesz, 
-nalem,  va.  perf.;  Przely- 
kac,  -kam,  -kalem,  va.  im- 
perf. f ^rucfen,  »erfc^tudfen ; 
nie  möge  tego  —  id^  fann 
eä  nld^t  oerfc^tudEen,  hin- 
unterbringen. 

Przeloga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
©teUfd^raube  /.  an  einer 
treffe. 

Przelom,  -mu,  pl.  -my, 
sm. ;  Przelomek,  -mku,  pA. 
-mki,  sm.  SJurc^brud^  w., 
«tefc^e  /. 

Przelomikamien,  -nia,  pl. 
-nie,  sm.  (Filipendula)  3lot= 
fteinbrud^  m.,  ©rbei^el  /., 
SßeinbCume  /. 

Przelomka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Sislocf;  n.,  Suftloc^  n.  im  @ife; 
=  Przerebla. 

Przelotrowac,  -truje,  -wa- 
lem, va.  perf.  ouf  Ueberlic^e 
Söeife  jubrtngen. 

Przelozenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  UmfteHen  n.,  Umftettung  /. ; 
SSerlegung  /. 

Przeloienski,  adi.  9Sorge= 
festen».  ■ 

Przelozenstwo,  -wa,  pl. 
-wa,  sn.  Dberauffid^t  /.,  bie 
Sßürbe  beä  'JSorgefelten ; 
3Sorftanb  m.;  =  Zwierzchnoi^c. 
Przeloiony,  1)  adi.  oot« 
gefegt;  2)  -nego,  pl.  -ieni,  sm. 
25orgefe^tf(r)  m.,  Sßorfte^er  m. 
Przelozyc,  fie^e :  Prze- 
kladac. 

Przelupaö,  -pie,  -pisz,  -pi- 
lem,  va.  perf. ;  Przelupywa6, 
-puje,  -walem,  va.  imperf. 
entjsroeifpalten. 

Przelysieö,  -sieje,  -sialem, 
vn.  perf.  ein  roenig  fa^l 
roerben. 

Przelyskiwad  si§,    -kuje, 
-walem,    vr.  perf.    Don    ^t\t 
ju  3«it  tli^en;  roetterleuc^ten. 
8* 


Przemacac 


116 


Przemifkczyc 


Przemacac,  -cara,  -calem, 
va.  per/. ;  Przemacywaö, 
-cuje,  -waleni,  va.  imperf. 
burc^fü^ten,  burc^greifen, 
butc^  Saften  etJcnnen,  be« 
flimmeu. 

Przemachad,  -cham,-cha3z, 
-chatem,  va.  perf. ;  Przema- 
chiwac,  -chuje,  -walem,  va. 
imperf.  ettüttä  fc^nell  burdö= 
laufen,  mit  etrcaS  fd^nett  fertig 
roerben. 

Przemaczaö,  -czam,  -czasz, 
-czalem,  va.  imperf. \  Prze- 
moczyc,  -cze,  -czysz,  -czy- 
tem,  va.  perf.  burd^näffen. 

Przemagac,  -gam,  -gasz, 
-galem,  va.  unb  vn.  imperf; 
Przemodz,  -möge,  -moiesz, 
-moglem,  va.  unb  vn.  perf. 
überrainben,  bejroingen,  über- 
wältigen, bie  Dbet^anb 
behalten,  überrciegen;  jego 
zdanie  -glo  feine  3)lctnung 
fiegte;  bojafd  -maga  w  nim 
nad  miloscia  bie  2lngft 
überfteigt  in  i^m  bie  Siebe; 
—  samego  siebie  ftd^  felbft 
überroinben. 

Przemaglowaö,  -glnje, 
-walem,  va.  perf.  überroQen, 
übcrmangeln. 

Przemakaö,  -kam,  -kasz, 
-kalem,  vn.  imperf]  Prze- 
mokn^ö,  -ne,  -niesz,  -n^Jem, 
va.  perf.  na|  roetben,  burd^« 
näfet  nierben. 

Przemalowaö,  -luje,  -wa- 
Jem,  va.  ptrf.\  Przemalo- 
wywad,  -wywuje,  -wywaiem, 
va.  imperf.  bur^ntalen,  nod^ 
einmal  malen,  nad^malen; 
übermalen. 

Przemarnowac,  -nuje, 
-walem,  va.  perf.  oertun, 
üergeuben,  cerbraud&en. 

Przemarzaö,  fiel^e:  Prze- 
raorzyc. 

Przemarzaö, -zam,  zalem, 
vn.  imp. ;  Przemarzn^ö,  -zne, 
-ziem,  vn.  perf.  burc^frieren. 

Przemaszerowaö,  -ruje, 
-walem,  va.  unb  vn,  perf. 
burc^marfc|iercn. 

PrzemaiScic,  -szcze,  -äcisz, 
-ficiiem,  va.  perf.  burc^falben. 

Przemawiaö,  -wiam, 

-wiasz,  -wiateni,  va.  unb  vn. 
imperf. ;  Przemowid,  -wie, 
-wisz,    -wilem,    va.    unb    vn. 


perf.  ju  fvi^f^^n  anfangen, 
reben,  fid^  üernei^men  laf» 
fcn;  —  do  kogo  jmnbn  an» 
reben;  —  za  kim  für  jjmnbn 
fprcd^en,  fi^  für  jmnb.  Der» 
rcenben;  -mow  tez  za  mna 
do  niegü  lege  boc^  ein  gutel 
SBort  für  mic§  \iz\  i^m  ein; 
-möwiJ  mu  do  sumienia  er 
rebete  i^m  inä  ©eroiffen; 
wszystko  za  tem  -mawia  alles 
fprid^t  bafür;  —  sie  {vr.) 
z  kim  in  2BortroedE)fet  geraten. 

Przemawianie,  -nia,  'pl 
-nia,sn.  Sieben  n.,  ©pred^en  n,\ 
S«ebe  /. 

Przemazac,  -4e,  -4esz,  -za- 
lem, va.perf. ;  Przemazywa6, 
-zuje,  -walem,  va.  imperf. 
bur^ftrei^en,  auSftreid^en. 

Przem^drosc,  -sei,  /.  Sla« 
ferceisEieit  /. 

Przemadry,  adi.  1)  über» 
flug,  pfiffig;  2)  überauä, 
fel;r  flug;  3)  naferoeiS. 

Przem^drzaly,  adi.  über= 
!tug,  fuperflug. 

Przem^drzeö,  -drzeje, 

-drzalem,  vn.  perf.  überüug, 
pfiffig  roerben. 

Przemgczyc,  -cze,  -czysz, 
-czyfem,  va.  perf.  Qual,  ?ßein 
ertragen;  —  sie  vr.  fid^  eine 
Zeitlang  plagen. 

Przem§drowa6,  -druje, 
-walem,  vn.  perf.  ei  ju  roeit 
treiben,  e§  ju  Ilug  machen 
rooHen. 

Przemian,  na  —  adv.  ab« 
roed^felnb. 

Przemiana,  -ny,  2>^-  -^7> 
sf.  Slbraec^flung  /.,  Sluäroed^f« 
lung  /.,  Sertaufc^ung  /.,  SJer- 
änberung  f.,  SBed^fel  m.,  3Re- 
tamorp^ofe  /'. 

Przemianek,  -nku,  pl. 
-nki,  sm.  Sei-,  3"ttttme  m.; 
:^  Przezwisko. 

Przemianowaö,  -nuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  einen  anberen 
3iamen,  eine  anbere  Senen» 
nung  geben. 

Przemiataö,  fiel^e:  Prze- 
miesc. 

Przemi^c,  -mue,  -mniesz, 
-mi.-ilem,  va.  perf.  bÜrt^InüHen. 

Przemieniaö,  -niam,  -niasz, 
-nialem,  va.  imperf.;  Prze- 
mieniö,  -nie,  -nisz,  -nilem, 
va.    perf.    oerroed^feln,    oer- 


'  änbern,  oertaufd^en,  t)erroan= 
beln,  umrocd^feln. 

Przemienienie,  -nia,  sing. 

tant.    sn.     SJeränberung    /., 

S^erroanblung  /. ;  —  Pa6skie 

ba€     ^yeft     ber     SBerflärung 

[  (Ef}tifli. 

'  Przemiennik,  -a,  pl.  -cy, 
I  sm.  Umfc^alter  m.,  Sße^fel »«.; 
1  =  Zwrotnik. 

i  Przemiennosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  SBanbelbarfcit  /., 
SSeränberlid^feit  /. 
I  Przemienny,  adi.  roanbel« 
bar,  üeränbcrlic^,  abroec^felnb; 
-ne  warstwowanie  roed^fel« 
rceife  ©d^id^tung,  ^e^\eU 
lagerung  /. ;  —  gospodarstwo 
Slieberrcalbroirtid^aft  /'. 

Przemierzac,  -rzam,  -rzasz, 
-rzalem,  va.  imperf. ;  Prze- 
mierzyc,  -rze,  -rzysz,  -rzy- 
lera,  va.  perf.  burd^meffen, 
nad&einanber  meffcn,  roieber« 
meffen;  —  sie  vr.  ftd^  Der« 
meffen. 

Przemierzlosö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  S3etl)a^t^eit/.,  (gflig. 
feit  /.,  obfc^reäenbe'  §ä|lic^» 
feit. 

Przemierzly,  adi.  Prze- 
mierzle,  adv.  roiberlid^,  efel= 
fiaft,  Derl^afet,   abfd^eulid^. 

Przemierznaö,  -rzam, 

-rzleui,  vn.  perf.  jum  ©fet 
roerben;  va.  perf.  äum  ©fei 
mad^en ;  =  Obmierznac, 
Obrzydzic. 

Przemiesi6,  -sze,  -sisz, 
-sitem,  va.  perf.  ben  2;eig 
burc^fneten. 

Przemieszad,  -szam,  -szasz, 
-3zalera,va.^er/.  burc^mifd^en, 
burd&rü^ren. 

Przemieszkaö,  -kam,  -kasz, 
-kalem,  va.  unb  vn,  perf,; 
Przemieszkiwaö,  -kuje, 

-walem,  va.  unb  vn.  imperf. 
eine  B"tlang  roo^nen,  fic§ 
auifialten,    jubringen. 

Przemieszkiwanie,  -nia, 
sing.  tant.  sn.  2luf^olten  n., 
2lufent^alt  m.,  }eitrceitige8 
SBof)nen. 

Przemies6,  -miote,  -mio- 
ileia,  va.  perf,;  Przemiataö, 
-tarn,  -talem,  va.  imperf.  auf 
einem  ^ledt  abfeieren;  burc§- 
f«^ren. 

Przemigkczy6,  -cze, -czysz. 


Przemifkki 


117 


Przemyslnos6 


-czjlem,  vn.  per  f.  rceic^  ma» 
c^en,  burd^roetc^en,   erroeid^en. 

Przemigkki,  adi.\e^vme\<i). 

Przemi§knac,  -ne,  -niesz, 
-naJem,  r».  per/,  roei^  n)«r- 
bcn,  burcf)roei(^en. 

Przemign^c,  -ne,  -niesz, 
-naiem,  vn.  perf.  uorfieiflittt» 
mern,  flimmernb  Derfc^roirt= 
ben. 

Przemijac,  -jam.  -jasz, 
-jalem,  vn.  imperf. ;  Przemi- 
n%c,  -ne,  -niesz,  -nalero,  vn. 
perf.  üergel^cn,  fd^iDinben,  Der» 
laufen ;  nie  trwalego  niema 
na  swiecie,  wszystko  -ja  ntc^tä 
bauert  ercig  auf  ber  Sßelt, 
atteS  »ergebt. 

Przemijajacy,  adi.  »er= 
gängHc^,  Dorübergel^enb. 

Przemijanie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  Serge^m  n.,  33er= 
gänglic{)fett  /. 

Przemilczac,  -czam,  -cza- 
lem,  va.  imperf.'^  Przemil- 
czeö,  -cze,  -Czysz,  -czalero, 
va.  perf.  Dcrfd^roetgen,  uner= 
roäftnt  laffen. 

Przemilczenie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  Serfd^roeigm  n. 

Przemini§cie,  -cia,  sing, 
tant.  3Setgef)en  n. 

Przemiotaö,  -tam,  -talem, 
va.  perf.  burc^ftöbern,  burd^= 
jucöen;   burc^einanber  roerfen. 

Przemitrf  ienie,  -nia,  sing, 
tant,  sn.  ^ettoertröbeluug  f. 

Przemitrgzyc,  -ä;e,  -zysz, 
-Äjlem,  va.  perf.  3eit  »ertrö^ 
beln. 

Przemknac,  -kne,  -kniesz, 
-knalem,  in,  perf. ;  Przemy- 
kac,  -kam,  -kasz,  -kaiero, 
vn,  imperf.  burc^fc^ieben, 
burc^rüden,  burdE)brücfen;  t)or= 
bei^ufcfien;  —  sie  vr.  burd^= 
fc^Iei^en,  üorbeifc^'leic^en,  rafc^ 
t)or5etet(en. 

Przemled,  -miele,  -meöem, 
ober  -mielilem,  va.perf.  burd^» 
mahlen. 

Przemlocic,  -ce,  -cisz,  -ci- 
iem,  va.  perf.  burc^brefc^en ; 
nocft  einmal  brefc^en. 

Przemna,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
(Premnas)  ^roeiftad^el  m,, 
(Sc^uppenfloffer)  m, 

Przemnogi,  adi.  fel^r  jo^t= 
reidö;  ju  jafjlteid^. 

Przemnozyc,     -ze,     -zysz. 


-z^lem,  va.  perf.  noc^  einmal 
multiplizieren. 

Przemoc,  -y,'pl.  -e,  $f,  1) 
Übermacht  /.,  ©ercalt  /.;  -5 
mit  ©eroolt;  musiano  uÄyc  -y 
man  muBtc  ^njangSmittel  an- 
roenben;  2)  ^ö^ere  ©eroalt;  = 
Vis  major. 

Przemocny,  adi.;  Prze- 
moznie,  adv.  übetauä  fräftig, 
genjaltig. 

Przemocowac,  -cuje,  -wa- 
tem,  va.  perf.  überroältigen. 

Przemoczyc,  ftel^e :  Prze- 
maczac. 

Przemoga,  -gi,  sf.  -gi,  sf, 
1)  Äraft  /.,  SSermögcn  «. ;  2) 
Übermo^t  /. ;  3)  (Hypersthe- 
nia)  übermäßige  Sätigfeit  ber 
^Reroen. 

Przemokly,  adi.  burc^näßt. 

Przemoknac,  fte^e:  Prze- 
makac. 

Przemoknigcie,  -cia,  sing, 
tant.  sn,  2)urd^näffen  n. 

Przemor,  -u,  pl.  -y,  stn.; 
Przemorek,  -rku,  pl.  -rki, 
sm.  |)eiBl^unger  ??i.,  SDBoIfs» 
junger  m. 

Przemorzyc,  -rze.  -rzysz, 
-rzytem,  va.  perf.\  Przema- 
rzac,  -rzam,  -rzatem,  va,  im- 
perf. mit  junger  quälen,  ^un= 
gern  laffen;  —  sie  vr.  eine 
Zeitlang  frciroittig  ^ungern. 

Przemotaö,  -tam,  -tasz, 
-tatem,  va.  perf.  umroeifen, 
umroerfen,  oerfi^en. 

Przemowa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf.  2lnfpro(^e  /.,  Slnrebe  /., 
SRebe  /. 

Przemozenie,  -nia,^?.  -nia, 
sn.  Überrcinbung  /.,  ^ejroin» 
gung  f 

Przemoznosc,  -öci,  sing, 
taut.  sf.  Übermoc^t  /.,  Hraft 
/.,  gro|e  2)ia($t. 

Przemozny,  adi. ;  Prze- 
moznie,  adv.  1)  übermä^tig, 
geroaltig,  fräftig,  oiel  oermö=> 
genb;  2)  befiegbar.  |^gac. 

Przemodz,  fiefie:    Przema- 

Przemor,  =  Przemor. 

Przemowienie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  2(nfpra(^e  /. 

Przemrazac,  -zam,  -iasz, 
-£al'em,  va.  imperf. \  Prze- 
mrozic,  -ie,  -zisz,  -zilero,  va. 
perf.  burrfifrieren  loffen;  ab= 
frieren. 


Przemrazanie,  Przemro- 
Äenie,  -nia,  sing,  tant.  sn. 
durchfrieren  n.,   stbfrieren  n. 

Przemruczec,  -cze,  -czysz, 
-czai'em,  va.  perf.  eine  2t^\i=' 
lang  brummen,  fnurren. 

Przemrzec,  Przemieraö, 
fie^e:  Przymrzeö,  Przymierac. 

Przemulic,  -le,-lisz,  -liJem, 
va.  perf.  tjößig  oerfc^lammen. 

Przemurowac,  -ruje,  -wa- 
fem,  ra.  perf.]  Przemuro- 
wywac,  -wuje,  -walem,  va. 
imperf.  umbauen,  ummauern. 

Przemurowanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  Umbau  m.,  Um^« 
mouern  n. 

Przemurze,  -rza,  pl.  -rza, 
eine  SBanb  f.  im  Qnnetn  beS 
§aufe§,  Snnenroanb  f. 

Przemycacz,  -a,  pl.  -a,  sm. 
=  Przemytnik. 

Przemycac,  -cam,  -casz, 
-cafem,  va.  imperf ;  Przemy- 
cic,  -ce,  -cisz,  -cilem,  va.perf. 
fc^roärjen,  einfd^n3är3en,f  c^mug» 
gern,  ©c^Ieirfi^anbet  betreiben. 

Przemycanie,  Przemy- 
cenie,  -nia,  pl.  -nia,  sn. 
©d^muggeln  n.,  ©c^raörgen  «., 
Sc^mugglergefd^äft  n. 

Przemycie,  -cia,  sing.  tant. 
sn.  2)UT(|n3afc^en  «.,  Stuf» 
rcafc^en  n. 

Przemyc,  -je,  -jesz,  -Jem, 
va.  perf. ;  Przemywac,  -warn, 
-walem,  va.  imperf.  au§n)a=> 
fd^en,  reinigen,  aufroafc^en. 

Przemykac,  fief)e:  Przt- 
mknac. 

Przemysl,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Snbuftrie  f.,  ©eroerbe  n. ; 
^unflfTeiß  m.,  ©eroerbfleiß  m., 
Selriebfamfeit  /. 

Przemyslowiec,  -wca,  pl. 
-vfcj,  sm,  3nbuftrieIIe(r)  m., 
®en)erbetreibenbe(t)  m. 

Przemyslowy,  adi.  3|nbu» 
ftric:',  ©eroerbe». 

Przemyslac,  -slam,  -sla- 
lem,  va.  unb  vn.  perf.\  Prze- 
myslitvac,  -wam,  -walem, 
va.  unb  vn.  imperf.  über» 
ben!en,  errcägen,  nac^benfen, 
überlegen. 

Przemyslanie,  Przemysli- 
wanie,  -nia,  sing.  tant.  sn. 
Überbenfen  n.,  5Rac^ben!en  n., 
(gtroägung  /'. 

Przemyslnosc,  -sei,  sing. 


Przemyslny 


118 


Przenosic 


tant.  sf.  Grfinbungsgeift  nu, 
Setriebfamfett  /.;  2)urd^ttie= 
ben^eit  /. 

Przemyslny,  adi.]  Prze- 
myslnie,  adv.  erfinbetifc^,  be- 
triebfam;  inbuftnög,  finnreid^; 
burd^trieben,  fintenreich. 

Przemyta,  -ty,  sing.  tant. 
sf.  1)  ©c^ipärjung  /.,  ®in« 
fd^roärjung  /.,  ©^muggel  m. ; 
2)  SoHbe^anblung  /.,  gott»«- 
fabren  n. 

Przemytnik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  ©d^muggler  in. 

Przemywacz,  -a,  yl.  -e, 
sm.  Steiniger  m.\  —  kottöw 
^effelreiniger. 

Przemywanie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  äöafcben  n ,  3teini= 
gung  /.;  —  kotia  Äe[felreini= 
gung. 

Przenabozny,  adi.  fel^r  an- 
bäcbtig;  bigott. 

Przenagabac,  -buje,  -ba- 
lem,  va.  perf.;  Przenaga- 
bywac,  -wuje,  -walem,  va. 
imperf.  anfechten,  beunrubigen; 
überloufen;  —  sie  vr.  [ict) 
aufbrängen,  läftig  roerben. 

Przenagly,  adi.\  Przena- 
gle,  adv.  übercilig. 

Przenajac,  -jme,  -jmiesz, 
-jalem,  va.  perf.\  Przenaj- 
mywaö,  -muje,  -walem,  va. 
imperf.  erfaufen,  beftec^en,  ju 
etn).  bingen. 

Przenajczystszy,  adi.  al= 
lerreinft;  —  Paana  bie  atter= 
reinfte  Jungfrau. 

Przenajdowaö,  -duje,  -wa- 
lem, va.  imperf. ;  Przenalezc, 
-uajde,  -najdziesz,  -lazlem,  va. 
perf.'l)  uergeraiffern;  2)  burd^ 
SBitten  etro.  erfinbcn,  erlangen. 

Przenajmowacjie^e:  Prze- 
najac. 

Przenajswigtszy,  adi. 
aUerfieiligft;  -sza  rodzina  bie 
j^eitige  gamiüe. 

Przenaznaczyö,  -czam, 
-czylem,  va.  per/,  beftimmen, 
oorbecbeftimmen;  =  Prze- 
znaczyc. 

Przenft,  -u,  sm.;  Przeng- 
ta,  -ty,  sf.  sing.  tant.  (Pre- 
naiitkes)^af  enftroud)  tm.,®  alb= 
lattid)  w. 

Przenianczy6,  -cze,-czy8z, 
-czytem,  ra.  perf.  alö  Rinber« 
roätterin  jubringen. 


Przenicowac,  -cuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  1)  roenb'en  (ein 
filetb) ;  2)t>m6)i)i^dn,  bereben. 

Przenicowanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  1)  SBenben  n. ;  2) 
$)ec^eln  n.,  Surd^l^ed^eln  n., 
^tatfd^en  n. 

Przeniechac,  -chamj-chasz, 
-chalem,  va.  per/,  eine  3^1*= 
lang  ru^en  taffen. 

Przeniemczed,  Przeniem- 
czyc,  =  Zaiemczec,  Zaiem- 
czyc. 

Przeniesienie,  -nia,  p>^- 
-nia,  sn.  Überttogung  /.,  S3er- 
fe^ung  /. ;  z  -nia  Übertrag 
m.  (in  §anbel§bü^ern);  — 
sie  überfieblung  /. 

Przenies6,  -niose,  -niesiesz, 
-niostem,  va.  per/.;  Prze- 
nosic, -nosze,  -sisz,  -silem, 
va.  imperf.  übertrogen,  'i)iV' 
überf(^offen,  herüberbringen, 
oerfe^en;  -nies  te  krzesla  do 
drugiego  pokoju  tröge  bie 
©effel  in§  onbere  gi'"'"«^; 
-niosJem  rachunki  do 

glownej  ksiaiki  id^  übertrug 
bie  3iec|nungen  inä  |)auptbud^ ; 
-nies  to  do  domu  bringe  e§  inö 
§au§  hinüber;  mnostwo 
urzednikow  zostaJo  -nych  do 
innego  miasta  üiele  Seomte 
rourben  in  eine  onbere  ©tobt 
oerfe^t;  —  sie  vr.  überfie» 
betn,  bii^übergiefien;  -slem  sie 
ze  Lwowa  do  Krakowa  id^ 
überfiebelte  aui  :?emberg  nad^ 
Srofou;  ptaki  te  -nosza  sie  na 
zime  do  ciepjych  krajow  biefe 
SJögel  Rieben  für  ben  SD3inter 
in  roorme  Sänber. 

Przeniewalaö,  -lara,  -lasz, 
-latem,  tö.  imperf.]  Przenie- 
wolic,  -lisz,  -lilem,  ra.  perf. 
auf  feine  ©eite  jieben,  ftcb 
bienftbor  macben;  fic^  ju 
SCßillen  macben. 

Przeniewierca,-cy,^Z.  -cy, 
sm.;  Przeniewiernik, -a,  2??. 
-cy,  sm.  2;reulofe(r)  tn.,  SD3ort= 
brüc^ige(r)  m.,  2lbtrünnige(r)  w. 

Przeniewierczy,  adi.; 
Przeniewierczo,  adv.  treu» 
Io§,  roortbrücbig,  abtrünnig. 

Przeniewierka,  -ki,  pj. -ki, 
sf.;  Przeniewierstwo,  -wa, 
pl.  -wa,  sn.  Sreulofigfeit  /., 
SBortbrücbigleit  f. 

Przeniewierzac,       -rzam, 


-rzasz,  -rzalem,  ra.  imperf.', 
Przeniewierzyc,  -rze,  -rzysz, 
-rzylem,  va.  perf.  t)erun= 
treuen,  befroubieren;  —  sie  vr. 
untreu,  treuloä  roerben,  täu= 
fd^cn,  bie  Sreue  brechen. 

Przeniewierzanie.  Prze- 
niewierzenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  Veruntreuung  /.,  S)efrau= 
botion  /. 

Przenigdy,  adv.  nimmer» 
mebr,  niemals. 

Przenikac,  -kam,  -kasz, 
-kalem,  va.  unb  vn.  iviperf.; 
Przeniknac,  -ne,  -niesz,. 
-naiem,  va.  unb  vn.  perf. 
1)  bur(^bringen ;  cieplo  -ka 
wszystkie  ciala  bie  SQJärme 
bur^bringt  alle  Äörper;  bo- 
lesc  serce  mi  -ka  ber  ©C^merj 
burd^bringt  mein^erj;  swiatfo 
-ka  wszystkie  ciaJa  przejrzy- 
ste  bog  Sic^t  burd^bringt  aöe 
burd^fid^tigen  Äörper ;  taki  wi- 
dok  wskros  mnie  -nat  biefer 
2lnblid  brong  mir  bur^  SJtarf 
unb  Sein;  2)  burcbfc^auen, 
burc^blidEen;  nie  chcia- 
lem  —  twych  tajemnic  id^ 
rcoHte  beine  ©efieimniffe  nid^t 
burcbfcbauen ;  —  czyjes  mysli 
imnb§  ©ebanfen  burcbfd^ouen. 

Przenikaj^cy,  adi.  Durd^= 
bringenb. 

Przenikanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.y  Przeniknigcie, 
-cia,  pl.  -cia,  sn.  Surc^brin- 
gen  n.,  3)urd^fcbouen  «. 

Przenikla,  -li,  sing.  tant. 
sf.  Unscia  (eine  ^flanje). 

Przenikliwosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  2)ur(^bringlicbfeit  /., 
©(^arffinn  m.,  ©d^arffic^ttg= 
feit  /.,  ©cbarfblidE  m. 

Przenikliwy,  adi.;  Prze- 
nikliwie,  adv.  1)  burc^brin» 
geuD,  burd()bringticb;  geHenb; 
-we  zimno  eine  burcbbringenbe 
Äälte;  glos  -wy  eine  gellenbe 
©timme;  2)  fc^arffid^tig,  fd^arf« 
finnig. 

Przenizac,  -zam,  -zasz,  -za- 
lem,  va.  imperf.  einen  gaben 
burd&  eine  Uiobel  ober  burd[) 
ein  Ileineö  Sod^  burd^jiel^en. 

Przenocowac,  -cuje,  -wa- 
lem, vn.  perf.  übernachten ;  — 
kogo  va.  perf.  jmnbn  über 
9}acbt  beberbergcn. 

Przenosic,  ftetje :  Przenieäc. 


Przenosiny 


119 


Przeparzad 


Przenosiny,  -sin,  plur. 
tant.  sf.  1)  Umjug  m.,  SSer« 
fe^ung  f.,  Übertragung  /.; 
2)  ^cimfü^rung  /.  ber  "^iU' 
oermä^üen. 

Przenoszenie,  fiel^e:  Prze- 
uiesienie. 

Przenosnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  1)  a«etapl)er  /. ;  2)  Ü6er= 
tragungäapparat  m.,  2;ranäla= 
tion  /. 

Przenosnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
SBinfelmefjer  in.,  2;ran§por= 
leur  m. 

Przenosny,  adv.;  Prze- 
nosnie,  adv.  1)  tragbar;  2) 
bilbltd^,    allegorifd^,  metap^O' 

Przenudzic,  -dze,  -dzil'em, 
ta.  ^er/.  laiigroeiienb  oer= 
i&rtngen. 

Przeoblec,  -ke,  -klem,  va. 
per/.  \  Przeoblekac,  -kam, 
-ka8z,  -katem,  va.  imperf, 
umf  leiben;  einreiben  (oon 
Drbensperfonen). 

Przeobleczenie,  Prze- 
oblekanie,  -nia,  pl.  -nia,  sn. 
UmfleiDen  n. ;  @infleibutig  / 

Przeobraza,  -zy,  pl.  -zy, 
sf.  Umgeftaltung  /.,  Umfor» 
mung  /. 

Przeobrazic,  -ze,  -zisz, 
-zitem,  ta.  per/.',  Przeobra- 
zac,  -zam,  -z;asz,  -zalem,  va. 
imperf.  umgeftalten,  umfor» 
meix,  umroanbetn,  »erroanbeln, 
umbilben;  —  sie  vr.  ftc^  Der» 
puppen;  fid^  »erroanbeln,  oer» 
hart  njerben. 

Przeobrazenie,  -nia,  sn. 
Umgeftaüung/.,  Umtoanblung 
f.,  Umbttbung/.;  ^icrflärung/. 

Przeoczenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  Überfefien  n. 

Przeoczyc,  -cze,  -czysz, 
-czylem,  va.  per/.  1)  überfe- 
inen, nic^t  beachten;  2)  burd) 
baä  (3agb=,  glfc^er»)  dU^ 
burc^brect)en. 

Przeodziac,  -dzieje,  -dzia- 
}em,  va.  p)^Kf-  i  Przeodzie- 
wac,  -warn,  -waJem,  va.  im- 
perf. umfleiben. 

Przeor,  -a,  pl.  -owie,  sm. 
2lbt  »?z.,  ^rior  m. 

Przeorac,  -ram,  -rasz,  -ra- 
lem,  va.  perf.\  Przeorywac, 
-warn,  -walem,  va.  imperf. 
umpflügen,  ftürjen. 


Przeorstwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  ^riorsroürbe  f. 

Przeorysza,  -szy,  pl.  -sze, 
sf.  ^btiffin  /.,  «ßriorin  /. 

Przeorzech,  -a,  pl.  -y,  sm. 
§idfort)nu^  /.,  amerüanifd^er 
SSatnu^aum. 

Przeostry,  adi.  übermäßig 
fc^arf. 

Przeostrzyc,  -rze,  -rzysz, 
-rzylem,  va.  perf.  überfc^ärfen ; 
3U  fe^r  fc^ärfen. 

Przepachnac,  -ne,  -niesz, 
-nalem,  vn.  perf.  mit  3i?o^(= 
gerud)  burd^bringen. 

Przepad,  -u,  2^^-  -Jj  *>«•) 
Przepadek,  -dku,  ^jZ.  -dki, 
sm.  1)  ^^fanboerfaß  m.;  SBec» 
luft  m. ;  2)  Sold)  «?, 

Przepadac,  -dam,  -dasz, 
-dalem,  vn.  imperf. ;  Prze- 
pasc,  -dne,  .-dniesz,  -dlem, 
vn.  perf.  \)  burc^faHen,  t)er= 
fallen,  nerloren  ge^en,  vtx- 
fc^ininben;  ksieäyca  iwiatlo 
-dalo  przez  galezie  be§  2)?on= 
beä  Si^t  brang  burd)  bte  ^fte; 
-dJo,  juz  za  pozno  e§  ift  »er= 
fallen,  eg  ift  )c^on  ju  fpät;  nie 
wykupiony  zastaw  -da  ba§ 
nicfet  auögelöfle  ^^fanb  oer» 
fällt  ;  -dl  bez  wiesci  er 
oerfd^roanb  unb  man  f)3t  feine 
3tad)ric^ten  üon  i^m;  er  ift 
oerf^ollen;  zgin,  -dnij!  cer» 
gel)e,  oerf'^roinbe!;  bodajbys 
-dl!  ba^  bic^  ber  Seufet  |ole, 
bafe  bid^  bie  ^eft;  niech  -due, 
jeÄ^li  sklaraalem  id)  n)iH  beö 
Sobeö  fein,  roenn  ic^  gelogen ;  2) 
—  za  kim,  za  czem  für  imnbn, 
für  etra.  feE)r  eingenommen 
fein;  -dam  za  ta  osoba  id)  bin 
in  biefe  5perfon  cernarrt ;  rozu- 
mie  sie,  ze  wszystkie  kobiety 
ZA  nim  -daja  natürlid^  finb 
alte  jjrauen  in  if)n  cernarrt; 
-dam  ze  ztosci  id^  oergelie  cor 
3otn. 

Przepadanie,  -nia,  sing, 
tant.  sn. ;  Przepadnigcie, 
-cia,  sing.  tant.  sn.  Suri^= 
fall  m.,  Verfallen  «. ;  —  za 
kim  bie  ©ingenommenl^eit  für 
jmnb. 

Przepadlina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  Ijjufammengefaffener  Drt; 
2)  ^^clienfpalt  w.,  .filufty. 

Przepadzistosc,  -sei,  sf. 
1)    2lbgrunb    wz.,     bobenlofe 


Jiefe;  2)  Stbfc^üfftgfeit  /., 
©efäße  «.;  ^etHüftung /.  ' 

Przepadzisty,  adi. ;  Prze- 
padlisty,  adi.  1)  ooH  SiJc^er, 
lolperig;  jerflüftet;  abfc^üf= 
fig ;  2)  abraed^felnb,  unbe= 
flänbig;  —  deszez  ein  ^it» 
gen,  ber  aufhört  unb  5alb  roie« 
ber  beginnt ;  —  kon  ein  ^ferb 
Don  unregelmäßigem  ©ang. 

Przepakowac,  -kuje,  -wa- 
lem,  va.  perf. ;  Przepakowy- 
wac,  -wuje,  -walem,  va.  im- 
perf. no(^  einmal  patfen,  um» 
padEen;  überpacfen;  -wany 
übergepadEt. 

Przepakowanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  Umpatfen  n.,  Über= 
podEen  n. 

Przepalac,  -lam,  -lasz,  -la- 
lem,  va.  imperf. ;  Przepalic, 
-le,  -lisz,  -lilem,  va.  perf. 
1)  burd^^eijen,  oerbrennen;  — 
w  pitcu  ein  raenig  im  Öfen 
l&eijen;  2)  überweisen,  ju  ftarf 
§eijen;  3)ob3iel5en,  beftillieren ; 
-lismy  wodke  mir  l^aben  ben 
Sranntroein  obgejogen ;  — 
kruszec  ba§  Grj  abfc^raefeln, 
abbrennen. 

Przepalanie,  Przepale- 
nie, -nia,2)Z. -nia,  Ä«.  l)3)urcf)-- 
^eijen  «.,  Slbjiel^en  n.,  Über= 
leijen  n,\  2)  SBranb  m.  ber 
t'ftanjen. 

Przepalanka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  abgezogener  53ranntrcein, 

Przepalniczek,  -czka,  pl., 
-rzki,  m.  Sranbrö^re  /., 
SBranbrute  /. 

Przepalniczka,  -ki,  pl.  -ki, 
*/.  Sü^iiei^  ^w-)  Äartufc|e  f. 

Przepalony,  adi.  überJ^eijt, 
überbrannt;  —  i;eIazo  oer= 
5rannte§,  überroärmtes  Sifen. 

Przepal,  -u,  sing.  tant.  sm. 

1)  ftarl  auggebrannte  ^itQ,ti\ 

2)  Commersonia  (eine  5}^flan3e). 
Przepamigtac,  -tarn,  -tasz, 

-talem,  va.  imperf.  —  czego 
etro.  ganj  cergeffen. 

Przeparac,  -ram,  -rasz, 
-ralem,  va.  imperf.]  Prze- 
pruc,  -pruje,  -prulem,  va.perf. 
auftrennen,'  burd^ftec^en. 

Przeparka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
au§gebrüt)te  Seinroanb. 

Przeparzaö,  -rzam,  -rzasz, 
-rzalem,  va.   imperf.  \    Prze- 


Przeparzanie 


120 


Przepis 


parzyc,  -rze,  -rzysz,  -rzylem,  | 
va.  per/.  burct)brü^en. 

Przeparzanie,  Przepa- 
rzenie,  -uia,  pl.  -nia,  sn. 
2)urc^brü^en  n.  } 

Przepas,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©urt  7n. 

Przepasac,  -sze,  -salem, 
va.  pcrf.\  Przepasywaö, 
-suje,  -walem,  va.  imperf. 
gürten,  umfd^nallen,um6inbcn. 

Przepasanie,  Przepasy- 
wanie,  -uia,  sing.  tant.  sn. 
Umgürten  n.,   Umic^naUen  n. 

Przepaska,  -ki,pl.  -ki,  s/. 
aSinbe/.,  (Sürtfl  m.;  Sanb  n, 

Przepascistosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  3lbfc^üfl'igfett  /. 

Przepascisty,  adi. ;  Prze- 
pascisto,  adv.  abf^üifig. 

Przepasc,  fief^e:  Przepa- 
dac. 

Przepasc,  -sei,  pl.  -scie, 
sf.  aibgrunb  m.,  ©c^lunb  m., 
bobenlofe  2;iefe;  stracic  kogo 
w  —  intnbn  in  ben  Slbgrunb 
ftürjcn;  stac  nad  -äcia  am 
Dtanbe  bc§  Serberbenä  ftef)en. 

Przepatry  wac,  -truje,  -wa- 
Jem,  r«.  imperf. ;  Przepa- 
trze6,  -trze,  -trzysz,  -trzyiem, 
va.  per  f. '  1)  butd)fc^auen, 
burd^fef)en,  burd^[pät)en,  burc^= 
jud^en;   infpisieren,   üi|"itleren; 

2)  Dorausfe^en;  3)  —  sie  vr. 
ficö  roo  itmfe()en. 

Przepclia6,  -eham,  -cha- 
}em;  Przepclm^c,  -chue, 
-chnaiem,  va.  ptrf.\  Prze- 
pychac,  -eham,  -chasz,  -cha- 
iem,  va.  imperf.  1)  burc^' 
fto^en,  ^iniiberfto^en;  burc^= 
bringen,  ^inübetbringen;  2) 
fc^neß    abfegen,   [o§    werben ; 

3)  —  sie  vr.  ftc^  burc^brängen. 
Przepelniac,  -niam,  -niasz, 

-nialem,  va.  imperf;  Prze- 
pelniö,  -nie,  -nisz,  -nitem,  ra. 
perf.  überfüllen,  überlaben, 
ju  Doß  machen;  serce  moje 
-nito  sie  radoscia  mein  ^erj 
roar  üon  {J^eube  überooH; 
sala  jest  -niona  ber  ©aal  ift 
überfüßt. 

Przepelzac,  -zam,  -zaiem, 
vn.  imperf. ;  Przepelzn%ö, 
-zne,  -zniesz,  -znalem,  vn.perf. 
ftie'c^enb  »erbringen;  friec^enb 
gelangen;  burc|.,  ^inübet- 
friec^en. 


Przepgdzac,  -dzam-,  dzasz. 
-dzalem,  va.  imperf, ;  Prze- 
pfdzic,  -dze,  -dzisz,  -dzifem, 
va.  perf.  1)  Durchtreiben,  üor« 
beitreiben ;  —  bydJo  przez 
wieä  baö  ySiel^  burc^  bag  2)orf 
treiben;  2)  beftitlieren;  3)  üer= 
roeilcn,  »erbringen;  -dzi- 
lem  tarn  dwa  lata  icf)  uer= 
brachte  bort  jroet  3'*^'^^;  ^^- 
kacye  -dze  u  mego  przyja- 
ciela  bie  g-erien  roerbe  ic^  bei 
meinem  gi^eunbe  jubringen. 

Przepfdzanie,  Przepg- 
dzenie,  -nia,  sing.  tant.  i-n. 
SSorbettreiben  n. ;  SSerbringen 
n.;  2)eftiÜation  /. 

Przepgkaö,  -kam,  kasz, 
-kaJem,  rn.  imperf. ;  Prze- 
pfknac,  -kne,  -kniesz,  -kna- 
iem,  vn.  perf.;  berften,  auf» 
plo^en;  -peknat  wrzod  baS 
(Sef^tDÜr  ift  aufgegangen. 

Przep§kla,  -li,  sing.  tant. 
sf.  (_Momordica)  Salfamtür«» 
bi§  m. 

Przepgtlin,  -u,  sing,  tant. 
sm.  Liparia  (eine  ^flanje). 

Przepiac,  -pne,  -pniesz, 
-piatem,  va.  perf;  Przepi- 
nac,  -nam,  -nasz,  -natem,  va. 
imperf.  umftecfen;  notf)  ein= 
ma(  ftecfcn. 

Przepicie,  -eia,  sing.  tant. 
sn.  ^ertrinfen  n. 

Przepic,  -pije,  -pijesz,  -pi- 
tem,  va.  perf. ;  Przepijac, 
-jam,  -jasz,  -jaiem,  va.  im- 
perf. Dertrinfen,  nerfaufen ; 
—  sie  vr.  fid)  mit  einem 
X^rinffi^maufe  loäfaufen;  fic^ 
bem  Ilrunle  ergeben. 

Przepiec,  -pieke,  -pieczesz, 
-piektem,  va.  perf, ;  Przepie- 
kac,  -kam,  -kasz,  -katera,  va. 
imperf.  ourc^badEen,  burd;- 
broten,  überbraten. 

Przepieczftowac,  -tuje, 
-waiem,  va.  perf.  noc§  ein«» 
mal  fiegeln,  umfiegeln. 

Przepiela6,  -iam,  -lalem, 
va.  imperf. ;  Przepleö,  -piele, 
-peWem,  va.  perf.  uberoQ  aus= 
jäten,  fteßenraeife  ausjäten. 

Przepieniaö,  -niam,  -nia- 
fem,  va.  perf.  üerprojeffieren. 

Przepieprzaö,  -przam, 
-przasz,  -przaiem,  va.  im- 
perf.-.,   Przepieprzyö,  -prze, 


-przytem,  va.  perf.  über« 
pfeffern,  su  ftarf  pfeffern. 

Przepierac,  -ram,  -rasz, 
-ralem,  va.  imperf. ;  Prze- 
przec,  -pre,  -pailem,  va.perf. 
Durc^bringen,  burc^fe^en;  — 
sie  vr.  miteinanber  ftreiten, 
^abern;  raiberlegen. 

Przepierac,  -ram,  -ratem, 
va.  imperf. ;  Przeprac,  -piore, 
-pratem,  va.  perf  auäiDOfc^en, 
burd^ronfcben. 

Przepierzchnac,  -ne, 

-niesz,  -naiem,  vn.  perf.  auf« 
planen,  ouffpringen. 

Przepierzenie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  1)  Sßetfrf)(og  w., 
^roifd^eurcaub  /.,  bünne  ©d^ei» 
beroanb,  SBretterroanb ;  2)  — 
w  szybie  Sc^ac^tlatten  »«.,  33er=» 
fc^alung/.,  ©ctiaircanb/.,  faule 
^tiifc^el. 

Przepierzyc,  -rze,  -rzysz, 
-rzylem,  va.perf.  eine  ©c^eibe» 
raanb  je^en. 

Przepifcie,  -eia,  sing, 
tant.  sn.  Umfteden  n. 

Przepigknosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ul3unberfd^ön^eit  /. 

Przepi§kny,  adi,  Prze- 
pifknie,  adv.  rounberfc^ön, 
überaus  fd)ön. 

Przepikowac,  -kuje,  -wa- 
lem, va.  j)erf.  burd)fteppen. 

Przepilowac,  -iuje,  -wa- 
lem, ra.  j)erf.  bur(^feilen; 
burcf)fägen. 

Przepinaö,  fiel^e:  Przepiac. 

Przepior,  -ra,  pl.  -ry,  sm. 

1)  (Onyx)   eine    SBad^tetart; 

2)  SBa^telruf  m.  (Srommel 
ober  ^vfeife  jum  Soden  ber 
SEac^teln). 

Przepi6rcz§,  -czecia,  pl. 
-czeta,    sn.    bog     3""S6    ^^^ 

Przepiorczy,  adi.  Sßoci^tel'. 

Przepiorka,  -ki,  ])l.  -ki, 
sf.  dim.  Przepiöreczka,  -ki, 
pl.  -ki,  sf.  3i$ad)tel/.;  —  bije 
Die  SBac^tet  f^Iäqt. 

Przepiorowaö,  -rnje,  -wa- 
lem, va.  unb  vn.  imperf.  1) 
trißern,  triUernb  fingen;  2) 
oerfpotten. 

Przepiory,  pl.  tant.  SDBac^- 
telpfetfen  n. 

Przepiorzyk,  -a,  pl.,  -i,  sm. 
aSJac^tel-,  gauf^u^n  n. 

Przepis,    -n,    pl.   -y,    sm. 


Przepisac 


121 


Przepowiadanie 


1)  2lbfc^rift/.;  2)  SBorfc^tift 
/".,  SSerorbnung  /". ;  -y  3Sor= 
fc^riften  pl.,   ^nitruüion  /.; 

—  bezpieczenstwa  ©ic^er^ett§s 
»orf^tiften  ^?. ;  —  przewo- 
zowy    Setrtebsreglement    n. ; 

—  sygnalowySignaltfierunggs 
porid^rift;  —  taryfowy  %a-= 
tifbefttmmungen  pl. ;  trzymac 
sie  -s6w  bie  SJotfd^riften  5e= 
folgen;  podiug  -u  oorfc^rittö» 
mäfetg. 

Przepisac,  -sze,  -szesz, 
-salem,  va.  perf.;  Przepisy- 
waö,  -suje,  -waiem,  va.  im- 
perf.  1)  aofcfireiben,  fopieren; 

2)  Dorfcßrciben. 
Przepisanie,      Przepisy- 

wanie,  -nia,  jü.  -nia,  S7i. 
2lbtc^reiben  n. ;  Süorfc^reiben  n. 

Przepiszczec,  -?zcze, 

-8zczysz,  -szczaJ'em,  va.  perf. 
eine  ^^itlang  piepen. 

Przeplatac,  -tarn,  -tasz, 
-talem,  la.  imperf.;  Prze- 
plesc,  -lote,  -lottern,  va.  perf. 
ourc^fled^ten,  burc^rceben;  — 
wlosy  kwiataaii  bie  ^ttttre 
mit  Slumen  burc^fled^ten; 
powaina  rozmowe  -taJ  zar- 
tami  eine  ernfte  Üntetrebung 
burd^flodfit  er  mit  ©c^etjen; 
szczescie  nieszczesciem  -tane 
bywa  ®lüd  unb  Unglüd  n)e(^= 
fein  geroö^nlic^  ab,  roanbern 
auf  einem  Steig. 

Przeplatanie,  -nia,  sn, 
2)urc^flec^ten  n. 

Przeplenic,  -nie,  -uisz, 
-nildiii,  va,  perf.  1)  bünn 
machen,  oerringern;  2)  »er= 
oben,  ourc^plünbern,  entoöl' 
fern. 

Przeplewiac,  -wiam, 

-wiasz,  -wialem,  ta.  imperf.; 
Przeplewic,  -wie,  -wisz,  -wi- 
Jem,  va.  perf.  burd^jäten,  »om 
Unfraut  reinigen. 

Przeplewianie,  Przeple- 
wienie,  -nia,  sing.  tant.  sn. 
SluSjäten  n. 

Przeplacac,  -cana,  -casz, 
-cafem,  va.  imperf.;  Prze- 
placid,  -ce,  -cisz,  -ciJem,  va. 
perf.  überjaf)len,  überteuer 
taufen;  —  kogo  jjmnbn  be= 
ftecften. 

Przeplacanie,  Przepla- 
cenie,     -nia,     pl.    -nia,     sn. 


Übersal^ten  n.;  ■-  kogo  Se=> 
flecöung  /. 

Przeplakac,  -pJacze,  -pla- 
czesz,-kal:em,  va.  perf.  rceinenb 
anbringen,  eine  Zeitlang  mei- 
nen, burc^ireinen. 

Przeplaszac, -szam,  -szasz, 
-szalem,  va.  imperf. \  Prze- 
ploszyö,  -sze,  -szylem,  va. 
perf.  Dcrfc^euc^en. 

Przeplatac,  -tarn,  -tasz, 
-taiem,  va.  perf.  flad^  burc^= 
^auen, 


Przeplaw,  -u,  pH.  -y,  sm. 
)rbeif(^iffe 
(5u  ©c^iffe). 


S3orbeif(^iffen  n 


-u,  »;.  -y 
. ;  Uberfa 


^rt  /. 


Przeplawiac,  -wiam, 

-wiasz,  -wiaJem,  va.  imperf. ; 
Przeplawic,  -wie,  -wisz, 
-wilem,  va.  perf.  l)  über» 
fc^iffen,  überfe^en,  burc^= 
fdjroimmen ;  2)  läutern,  burd^= 
f^meljen. 

Przeploch,  -u,  pl.  -y,  sm. 
gcofee  äJerrotrrung. 

Przeplqdnienie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  Überfruc^tung  f. 

Przeplodny,  adi.  überauä 
furchtbar. 

Przeplot,  -u,  p>l.  -y,  sm. 
Seiter  /'.  jum  irodnen  beä 
©etreibeö. 

Przeplokac,  -kam,  -kasz, 
-kaiem,  va.  perf.\  Przeplo- 
kiwaö,  -kuje,  -walem,  va. 
imperf,  augfpüfen,  burc^fpü» 
len,  abfpülen. 

Przeplokanie,  Przeplo- 
kiwanie,  -nia,  pl,  -nia,  sn. 
2)urd^=,  StuSfpüIen  n. 

Przeplyn^c,  -ne,  -niesz, 
-naiem,  va.  perf.;  Przeply- 
wa6,  -warn,  -walem,  va.  im- 
perf, burc^f($n)immen,  burd)= 
fliegen ;  ootbeifc^roimmen,  cor' 
beiflie^en ;  -nawszy  na  drugi 
brzeg  al§  er  ha§  onberc  Ufer 
erreicht  l^atte;  Dunaj  -wa 
Wegry  bie  ©onau  burc^fliefet 
Ungarn. 

Przeplynigcie,  Przeply- 
wanie,  -ma,  sing.  tant.  sn. 
5)urct)f(^n)immen  n.,  S)urc^= 
fliefeen  n. 

Przepocenie,  -nia,  sing, 
tant,  sn.  2)urc^fd^n)i^en  n. 

Przepociö,  -c§,  -cisz,  -ci- 
lem,  va.  perf.  butc^- 
fc^roi^en. 

Przepoczwarzyc  si§,  -rze. 


-rzysz,  -rzylem.  vr.  ftd^  Der= 
puppen. 

Przepolaczy6,-cze,  -czysz, 
-czylem,  va.perf.  polonifteren ; 
—  sie  vr.  polnifc^  roerben. 

Przepolszczy6,  -cze, -czysz, 
-czylem,  va.  perf.  inä  -^ol= 
nifd^e  übertragen;  polonifie- 
ren. 

Przepominac,  -nam,  -nasz, 
-naJem,  vn.  imperf;  Prze- 
pomniec,  -nrne,  -mniesz, 
-mnialem,  va.  perf.  cergeffen. 

Przepomnienie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  ^ergeffen  n.,  S3er= 
geffentjett/. ;  =  Zapomnienie. 

Przepomödz,  -möge,  -mo- 
Äesz,  -mogjem,  va.  perf.  —  co 
etro.  Dermögen,  im  ftonbe  fein. 

Przepompowac,  -pnje, 
-walem,  va.  perf.  überpumpen ; 
auöpumpen. 

Przepona,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
1)  ^tnoerniö  n.,  ©d^roierig« 
feit  f.;  2)  3roerc|feU  n. 

Przeponka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©amenfapjelfc^eiberoanb  /. 

Przeponny,  adi.  -na  prze- 
pukliua  ^roerc^fellbruc^  m. 

Przepor,  -u,  pl.  -y,  sm. 
dim. ;  Przeporek,  -rka,  pl. 
-rki,  sm.  ©c^Ii^  m.  am  ^leiDe. 

Przeposcic,  -szcze,  -scisz, 
-scilem,  va.  perf.  eine  3^^*" 
lang  faften,  tiurc^faften,  ftc^ 
geficirig  ausl^ungcrn. 

Przepotek,  -tka,  pl.  -tki, 
srn.  Stiiago  (eine  ^^Jflanje). 

Przepotniec,  -nieje,  -nia- 
lem,  vn.  perf.  Don  ©c^mei^ 
burcfibrungen  fein. 

Przepowiadacz,  -cza,  pl. 
-cze,  sm. ;  Przepowiednik, 
-a,  pl.  -cy,  sw.  Jßerfünbiger 
m.,  SBor^erfager  m.,  2Ba^r= 
fager  m. 

Przepowiadac,  -dam,  -da- 
leva,  va.  imperf. ;  Przepo- 
wiedziec,  -wiem,  -dziaiem, 
va.  perf.  üor^erfagen,  propre« 
jeien,  nerfünbigen;  -dziaJem, 
mu  smutny  koniec  ic^  ^abe 
il^m  ein  traurigei  Snbe  oor= 
l^crgefagt;  prorocy  -dali  przyi- 
scie  Mesyasza  bie  ?)3rop]^eten 
»erfünbigten  bie  2lnfunft  be§ 
2«effiaä. 

Przepowiadanie,  Przepo- 
wiedzenie,  -nia,  pl.  -nia,  sn. 
S8orl)erfagenn.,3}etfünbigen  n.. 


Przepowiedai 


122 


Przepuszczac 


SBotl^erfogung  f.,  SJerfunbi» 
gung  /. 

Przepowiedni,  adi.  oct= 
^eriagenö. 

Przepowiednia,  -ni,  'pl. 
-niR,  sf.\  Przepowied^,  -dzi, 
pl.  -dzi  sf.  ^ßrop^ejeiung  /., 
SSerlünbtgung  /. ;  SSorbote  in. ; 
ta  kleska  byia  -nia  przyszJycb 
nieszczesc  biefer  ©d|Iag  roar 
bcr  33ot5ote  fünftig«nUnglütf§. 

Przepowijac,  -jam,  -jatem, 
va.  imperf.;  Przepowinac, 
-ne,  -niesz,  -natem,  va.  perf. 
umroideln  (ein  fleineä  ßinb), 
trocfen  legen. 

Przepracowac,  -cuje,  -wa- 
}em,  va.  perf.  Überarbeiten. 

Przepracowanie,  -nia, 
sing,  iant.sn.  Überarbeitung/. 

Przeprac,  fte^e :  Przepie- 
rac. 

Przepranka,  -ki,  ^^Z.  -ki, 
sf.  f)albgeb[ei(^te  Seinroanb. 

Przeprasowac,  -suje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  burc^bügeln, 
burc^plätten. 

Przepraszacj  -szam,  -szasz, 
-szalem,  va.  imperf. ;  Prze- 
prosic,  -sze,  -sisz,  -sitem,  va. 
perf.  obbitten,  um  Serseit)ung 
bitten,  2lbbitte  tun;  daj  sie 
—  laB  bic^  bejänfligen,  öer= 
jet^e  bem  Slbbittenben;  -pra- 
szam  icf)  bitte  um  (gntfrf)ul= 
bigung,  entfc^utbigen  @ie, 
nefjmen  ©ie  eö  nicf)t  übel;  — 
sie  vr.  fic^  au§fi3t)nen. 

Przepraszanie,  Przepro- 
szenie.  -nia,  pl.  -nia,  syi. 
Slbbitte  /.,  (Sntfc^ulbigung  /., 
2iu§fö^nung  /. 

Przeprawa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf.  1)  Üöerfa^rt  /.,  Übergang 
m.,  Über[e^en  n.\  2)  ©c^roie* 
rigfeit  /. 

Przeprawiac,  -wiam, 

-wiasz,  -wialem,  va.  im^iCrJ.; 
Przeprawic,  -wie,  -wisz, 
-wiJeni,  va.  perf.  übcrfe^en, 
überführen;  —  przez  rzeke 
über  bcn  ^Iu§  bringen;  — 
sie  vr.  paffieren,  fit|  über- 
leben [offen. 

Przeprawianie,  Przepra- 
■vrienie,  -nia,  sn.  Überfe^ung 
/".,  Überfahrt/.,  ^affierung /. 

Przeprawiny,  -win,  plur. 
tant.  sf  Überfafjrt  f.,  '^Saf- 
foge  f 


Przepraway,  adi.  raegfam, 
paificrbar,  furtbar. 

Przeprawowac,  -wuje, 
-walem,  va.  perf.  t)erpro= 
^effieren. 

Przeprazyc,  -ie,  -zysz, 
-iylem,  va.  perf.  butc^brü|en, 
burd^^i^en. 

Przeprosiny,  -sin,  plur. 
tant.  sf.  ä5erföt)nung  f,  2lb= 
bitte  /. 

Przeprostek,  -stka,  pl. 
-stki,  S7)i.  (Lithuites)  ein  VCf- 
fteinerteä  3Beicötier  n. 

Przeprowadzac,  -dzam, 
-dzasz,  -dzalem,  va.  imperf.) 
Przeprowadzic,  -dze,  -dzisz, 
dziJem,  va.  perf.  1)  buvd^= 
führen,  burd^bringen,  burc^= 
fe|en;  -dzil  on  w  szkolach 
nowe  reformy  er  fül^rtc  in  ben 
©d^ulen  neue  Sxeformen  buri^; 
-dze  moje  zdanie  ic^  roerbe 
meine  Slnfid^t  burd^fe^en;  2) 
überfül^ren,  ^inüberleiten;  3} 
—  sie  vr.  auäjie^en,  über= 
fiebeln. 

Przeprowadzanie,  Prze- 
prowadzenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  Überfüiirung  /".,  Überfieb= 
Umg  f.,  Stugjiel^en  n.\  ~ 
wiatru   SEßinbfü^rung  /. 

Przeprowadziny,  -dzin, 
plur.  tant.  sf.  Überfieblung/. 
Um^ug  m. 

Przeprowadzka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  =  Przeprowadziny. 

Przeproclia,  -chy,  2^1.  -chy, 
sf.  burc^fto^eneä  äliufterbilb, 
^^atrone  /.,  ©döabtone  /. 

Przeprochniec,  -nieje, 
-nialem,  v7i.  perf.  burd^  unb 
burcft  morfc^  roerben. 

Przeproszyc,  -sze,  -szysz, 
-szytem,  va.   perf.  beflreuen. 

Przepryskac,  -kam,  -kasz, 
-katem,  va.  imperf;  Prze- 
prysnac,  -ne,  -niesz,  -natem, 
va.  perf.  burc^  unb  burc^ 
fpri^en. 

Przeprz%dz,  -gne,  -gniesz, 
-gnalem,  va.  perf.;  Prze- 
przfgac,  -gam,  -gasz,  -ga- 
iem.  va.  imperf.  umfpannen. 

Przeprzag,  -egn,  ^j?.  -egi, 
s?«.  Umfpann  m.,  Umfpannen  n. 

Przeprz^sc,  -ede,  -edziesz, 
adtem,  va.  pt^rf  umfpinnen; 
burc^fpinnen,  mit  Spinnen 
jubringen. 


Przeprzec,  fie^e:  Prze- 
pierac. 

Przeprzggowy,  adi.  Um= 
fpann=. 

Przepudrowac,  -druje, 
-walem,  va.  perf,  not^  ein» 
mal  pubern,  mit  5ßuber  be= 
ftreuen. 

Przepuklina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  Sruc^  m.,  Seiftenbrud}  m.; 
=  Ruptura. 

Przepuklinny,  Przepukli- 
nowy,  adi.  öruc^=;  opaska 
-nowa  93ru(|banb  n. 

Przepuklosc,  -sei,  ^j?,  -sei, 
sf.  2lufberftung  f.,  Sii^  m. 

Przepukn^ö,  -kne,  -kniesz, 
-knatem,  va.  perf.  aufpla^en, 
aufbetften. 

Przepurgowac,  -guje,  -wa- 
lem, va.  perf.  purgieren;  = 
Pizeezyscic. 

Przepust,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Surc^la^  w.,  Sw^titt  '"•?  — 
kryty  Serfelbol^le  f.\  —  ru- 
rowy  3iöt)renburd^[afe;  -skle- 
piony  geraijtbter  ©urd^Iafe; 
—  zamykany  ©iel  »?.,  ©d^U^= 
fiel  m. 

Przepustka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ^5affierf(f)ein  m.\  |»alb= 
pafe  w. 

Przepustnica,  -cy.  j;?.  -ce, 
sf.  1)  ©c^oblone  /.;  2)  Äaliber= 
ring  w.;  3)  ©roffeltlappe /., 
2»roffeloentil  n. 

Przepustnik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  Sampfftappe  /. 

Przepustny,  Przepusto- 
wy,  adi.  2)urc^rafi=. 

Przepuszczac,  -czam, 

-czasz,  -czalem,  va,  imperf. ; 
Przepuscic,  -szcze,  -scisz, 
-iScilem,  va.  perf.  l)  burd|- 
laffen,  uorbeigel^en  laffen;  sköra 
nie  -szcza  wilgoci  bas  Sebec 
läfet  bie  geuc^tigfeit  nic^t  burc^ ; 
szklo  -szcza  swiatto  ba§  (Staä 
Iäf(t  baö  Sic^t  burc^ ;  -seil 
go  przez  brame  er  liefe  il^n 
burc^  ba§  %ox  b'urc^;  2)  oer= 
seilen,  nad^fic^tig  fein,  per» 
geben ;  -szczam  mu  niejedno 
id^  fe^e  i[)m  mand^eä  nad^; 
nie  -puscil  mi  ani  razu  er 
pergab  mir  nic^t  ein  cin',igeä 
93Jal;  3)  burc^feif)en;  4)  per- 
pu^en,  uergeuben,  perfd^raen- 
ben. 


Px'zepuszczalnosc 


123 


Przeryczec 


Przepuszczalnosc,  -sei. 
sing.tant.sf.  1)  S)urc^Iäffig!eit 
/.,$orofität/.;2)®rIä^[ic^!ett/. 

Przepuszczalny,  adi. 

burc^täfjig;  crläfelic^. 

Przepuszczanie,  -nia,  sing, 
tanf.  sn.  SDurc^Iaffen  n.;  ®r- 
laffen  n.,  3lad)\if)in  n. 

Przepych,  -u,  pl.  -y,  sm. 
^rac^t  /.,  ^$runl  m.,  Sujuä  ?«., 
Stufroanb  m. 

Przepyszlin,  -u,  pl.  j,  sm. 
(Gardenie)  ©atbenie  /.,  o[tm= 
bif^c  Ärappflanje. 

Przepysznosc,  -sei,  sf. 
^racfit/.,  prad^tüoüe  ©^önl^eit. 

Przepyszny,  adi. ;  Prze- 
■pjszme,adi\  prac^tooll,  präch- 
tig, gtänjenb,  l^ertUcf),  n)unbet= 
fd^ön. 

Przepytac,  -tarn,  -tasz,  -ta- 
lem,  va.perf. ;  Przepytywac, 
-tuje,  -watem,  va.  imperf. 
nachfragen,  nac^forfd^enj  auä= 
fragen,  abfragen;  —  sie  fic^ 
burd^f ragen;  -tasz  sie  o  droge 
bu  mirft  nad^  bem  (rid^tigen) 
SBege  fragen. 

Przerabiac,  -biam,  -biasz, 
-bialem,  va.  imperf. ;  Przero- 
bic,  -bie,  -bisz,  -bildm,  va. 
perf.  umarbeiten,  umfc^offen; 
burc^ne^men,  burc^arbeiten ; 
krawcowa  -bila  te  suknie  bie 
Sc^neiberin  l^at  biefeö  ^leib 
umgearbeitet;  -bial  ze  mna 
zadania  er  machte,  na^m  mit 
mir  bie  2(ufgaben  burc^;  — 
surowizne  szara  na  biala  3tcl^= 
eifen  raeife  machen. 

Przerabianie,  -nia,  sn. 
Umarbeiten  n.,  durcharbeiten 
n.,  Umarbeitung  /.,  S)urc^= 
arbeitung  /. 

Przerachowac,  -cbuje, 
-watem,  va.  perf.  burd^ää^Ien, 
burd^rec^nen;  —  sie  vr.  fic^ 
oerreci&nen. 

Przeradzac,  -dzam,  -ilzasz,  \ 
-dzatem,  va.  imperf. ;  Przera-  i 
dzic,  -dze,  -dzisz,  -dzilem,  va. 
perf.  mit   feinem  Stat   burc^= 
bringen. 

Przeradzac  sig,  -dzam, 
-dzisz,  -dzaJem,  vr.  im])erf.\ 
Przerodzic  si§,  -dze,  -dzisz, 
-dzilem,  vr.  perf.  fic^  umnjan= 
beln,  fic^  in  etro.  anberes  Der= 
rcanbeln:  in  etra.  anberes 
übcrgel^en. 


Przerastac,  -tam,  -tasz, 
-talem,  va.  unb  vn.  imperf,; 
Przerosn^c,  -ne,  -niesz, 
-nafem,  va.  unb  vn.  perf. 
überroad^fen,  im  2BudE)fe  über» 
treffen;  burc^road^fen. 

Przerastanie,  -nia,  sing, 
taut.  sn.  2)urd^road^fen  w. ; 
Überroac^fen  n. 

Przerazic,-ze,  -zi8z,-ziiem, 
va.  perf. ;  Przerazac,  -i;am, 
-zasz,  -ialem,  va.  imperf.  er- 
fc^rcdfen;  erfc^üttern,  beftürgt 
machen,  rühren;  wiadomosc 
ta  strasznie  mnie  -zila  biefe 
3tac^ricftt  erf^recfte,  crfd^ülterte 
mic§  fef^r;  —  sie  vr.  erfd)recfen, 
in  ©d^reden  geraten,  fic^  ent» 
fe|en. 

Przerazliwosc,  -.sei,  sing, 
tant.  sf.  ©urd^bringtic^feit  /.'; 
©d^riUe  /.  (oom  ©chatte). 

Przerazliwy,  adi. ;  Prze- 
razliwie,  adr.  öurcbbringlic^, 
burc^bringenb ;  fcf)riil. 

PrzeraÄenie,  -nia,  sing, 
tanf,  sn.  SBeftürjung  /.,  @nt= 
fe^en  n. 

Przerabac,  -bie,  -bisz,  -ba- 
lem,  va.perf.\  Przer§bywac, 
-buje,  -walem,  va.  imperf. 
burc^ladfen,  burc^fägen;  — 
sie  vr.  fid^  burdEiFjauen. 

Przerabywanie,  Przerg- 
bywanie,  -nia,  sing.  tant.  sn. 
2>urc^f)adEen  n.,  2)urc6l^auen  n. 

Przerfbla,  -bli,  pl.  -bie,  sf. 
©iööuijne  /.,  gislod^  «,,  Suft' 
locfi  n.  für  bie  %\\i)i. 

Przerobienie,  -nia,  plur. 
-nia  SM.  Umarbeitung  /. 

Przerodnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  3Jietamerie  f.  (3}cr= 
fc^icben^eit  d^emifc^er  Sßerbin» 
bungen  in  ifiren  (Sigenfc^aften). 

Przerodny,  adi.  1)  aus» 
geartet,  entartet;  2)  fort» 
roafirenb  fic^  ergänjenb,  neu 
^eroorroncbfenb;  unausrottbar. 

Przerodzony,  adi.  von 
erfct)öpfter  ©ebärfraft,  3^"= 
gungäfraft. 

Przerosna,  -nv,  pl.  -ny  j 
sf.  Agathis  (eine  ^flanje). 

Przerost,  -u,  sitig.  tant. 
sm.  ^tjpertrop^ie  f.  (fronf= 
l^afte  SSergrö^erung  cinei  Dr= 
gans). 

Przerozkoszny,  «di.  über» 
reiJen^,  fet)r  ergögenb. 


Przerobka,  -ki,  ^?.  -ki,  sf 
Umarbeitung  /. 

Przerownac,  -nam,  -nasz, 
-nalem,  va.  perf. ;  Przero- 
wnywac,  -warn,  -watem,  va. 
imperf,  burd^orbnen,  burc^= 
fd^lic^ten ;  —  kogo  jmnbn  über» 
treffen. 

Przeroznosc,  -sei,  sf, 
Sllannigfaltigfeit  f.,  SSer- 
fc^iebenartig!eit  f. 

Przerozny,  adi. ;  Prze- 
roznie,  adv.  oerfc^ieben,  mx-- 
fc^tebenarttg,  mannigfaltig. 

Przerwa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
1)  Unterbrechung/.,  ^ßaufe/". ; 
möwij  godzine  bez  -wy  er 
fprac^  eine  ©tiinbc  o^ue  Un= 
terbrediung ;  bez  -wy  in  einem 
fort;  z  -wami  mit  Untcrbre» 
c^ungen;  —  pradu  ©trom» 
Unterbrechung;  —  ruchu  S8er» 
fe^rsunterbrec^ung;  2)  3»'= 
fc^entiefe/.;  3)  Surd&bruc^  w,, 
Siift  m. 

Przerwac,  -we,  -wiesz,  -wa- 
lem, va.  per}.-.!  Przery- 
Tvac,  -warn,  -wasz,  -waiem, 
va,  imperf.  1)  burc^reifeen, 
bur^brec^en,  jerrei§en;  -fem 
nitke  ic^  ri^  ben  gaben  ent» 
jroei;  trzesienie  ziemi  -waio 
göre  baä  ©rbbeben  fprengte 
ben  Serg  auäeinanber;  2)  un« 
terbred^en,  bred^en,  ftören,  in 
bie  [Rebe  fallen;  -wano  rozmo- 
we  man  unterbrad^  bas  ®e= 
fpräd^;  —  mik-zenie  '^OA 
©d^roeigen  bred^en;  —  komu 
imnbn  ftören,  untetbred^en;  3) 
[)ier  unb  bort  ausreißen  (ju 
bi^t  fte^enbe  ©eroäc^fe);  4) 
—  sie  vr.  gerrei^en,  fpringen, 
plafien. 

Przerwanie,  Przerywa- 
nie,  -nia,  pl.  -nia,  sn.  Unter» 
bred^en  n.,  '^txxtx'^tv.  n. 

Przerwiej,  -u,  sing.  tant. 
sm.  JHü^rfraut  n. 

Przerwipep,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  ©urc^roac^s  ?«.;  2)  Isafen» 
öl^rtein  v. 

Przerwistosc,  -sei,  .92«^. 
tant.  sf.  JHiffigfeit  /. 

Przerwisty,  adi.  ftüftig, 
äertlüftet,  ooCer  ÄUifte, 
griffe. 

Przeryczec,  -cze,  -czysz, 
-czalem,  va.  unb  vn.  perf. 
überbrüHen,     burd^      ©ebrliH 


Przeryc 


124 


Przesi§kanie 


übertönen;  (bie  S^it)  mit 
S3rüQen  cerbringen. 

Przeryc,  -je,  -jesz,  -Jeni, 
va.  per/,  burc^roü^len. 

Przerys,  -u,  pl.  -j,  sm. 
^opic  /.  einer  i3fi'^nwn3" 

Przerysowac,  -suje,  -wa- 
lem,  va.  per/.',,  Przerysowy- 
wac,  -wuje,  -walem,  va.  im- 
perf.  nm^eid^nen;  abjeic^ncn, 
nad^jeic^rett,  fopieren. 

Przerywka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Unterbrechung  /. 

Przerzasnac,  -ne,  -niesz, 
-snalem,  vn.  perf.  öor  (Sc^reE= 
fen  auffofjren. 

Przerzednialy,  adi.  geltd^= 
tet. 

Przerzedniec,  -nieje,  -nia- 
lem,  un.  per/,  bünner  werben; 
fic§  lichten. 

Przerzedzac,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  imperf.;  Przerze- 
dzic,  -dze,  -dzisz,  -dzHem,  va. 
per/.  bur{^Hcf)ten,  üerbünnen; 

—  sie  IT.  fic^  lichten. 
Przerzedzanie,    Przerze- 

dzenie,  -nia,  pl.  -nia,  sn.  S3er= 
bünnung  /.,   Surc^lic^tung  /. 

Przerznac,  -ne,  -naiem, 
va.  perf. ;  Przerzynac,  -nam, 
-nasz,  -uafem,  va.  imperf. 
burd^fägen,  burc^fd)ne;ben, 
burc^frf) lagen;  —  sie  vr.  burd)- 
ringen,  ftc^  burd^arbeiten ;  bur^ 
ben  geinb  burcfebrec^en,  fid^ 
burc^fc^lagen. 

Przerzniecie.  Przerzyna- 
nie,  -ia,  pl.  -ia,  sn.  2)urc^= 
|d)neiben  n.,  Surc^fägen  n. 

Przerzucac,  -cam,  -casz, 
-caJem,  va.  imper/.\  Prze- 
rzuciö,  -ce,  -cisz,  -citem, 
va.  perf.  \)  burc^rcerfen,  ^in- 
burc^roerfen,  ^inüberroerfen, 
[)tnüber)d^reubern;  —  czem  mit 
elrc.  ^erumroerfen;  —  ksiaiike 
ein  $3uc^  burc^blSttern;  2;  — 
zboie  baä  ©etreibe  burc^fte= 
d^en,  mit  ber  ®d^aufe(  um= 
fc^ütten,  fc^roingen,  lüften;  3) 

—  sie  vr.  Don  einer  ©eite  auf 
bie  anbere  übergeben. 

Przerzucanie,  Przerzuce- 
nie,  -nia,  pl.  -uia,  sn.  $er= 
überroetfen  n.,  §in-  unb  ^er= 
rcerfen  n.,  öft"'nn'erfen  n. ; 
?Uartcin)ec^jel  ;«.,  (SteUungs= 
roec^icl  m. 

Przerzut,    -u,    pl.  -y,  sm. 


SDtetaftafe  /.  (ißerfc^teppung 
«ineä  ^ranffieitöEeimeä  aus 
einem  Körperteile  in  einen 
anberen). 

Przerzutny,  adi.  1)  unju= 
oerläffig,  leicht  bie  Partei 
roed^felnb,  pon  fc^roanlenber 
©efinnung;  2)  metaftatifc^ ; 
—  wrzod  melaftatifd^eä  (Se= 
fc^rcür;  -ne  zapalenie  meta= 
[tatifc^e  ©ntjüntung. 

Przesada,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
Übertreibung/. ;  Stffeftation/, 
3ieterei  /.;  pisac  bez  -dy  of)ne 
2tffettation  fc^rciben. 

Przesadny,  adi.\  Przesa- 
dnie,  adv.  übertrieben. 

Przesadowiö,  -wie,  -wisz, 
-witeni,  va.  perf.  roo  anberä 
flinfe^en;  —  sie  vr.  fic^  roo 
anberö,  fic^  bequemet  l^inje^en. 

Przesadzac,  -dzam,  -dzasz, 
-dzalem,  va.  imperf.;  Prze- 
sadziö,  -dze,  -dzisz,  -dzilein, 
va.perf.  1)  umfe^en,  per[e|en, 
umpflanjen; -dziletn  to  drzew- 
ko  id^  [)abebiefeä  Säumc^en  um« 
gepflanjt;  musze  tych  chtopcow 
przesadzi6  id^  mu|  biefe  Söuben 
roo  anbcrä  [e^en;  2)  überfe^en, 
überfpringen ;  na  koniu  -dzil 
röw  ju  ^ferbe  überfe^te  er  über 
ben  ©raben;  3)  —  kogo  w 
czem  einen  übertreffen ;  4)  vn. 
unb  va.  übertreiben,  %\x  roeit 
ge^en,  ju  piet  Pon  etiu.  nefimen, 
überlaben;  w  niczem  nie  na- 
lezy  —  man  foU  in  nid^t§  ü6er= 
treiben;  —  zJe  baä  Sditec^te 
übertreiben. 

Przesadzanie,  Przesa- 
dzenie,  -nia,  äj'm^^.  tant.  sn. 
Umfe^en  «.,  Übeipflanjen  m., 
Umpfianjen  n. ;  Übertreiben  n. 

Przesalac,  -lam,  -las?,  -la- 
lem,  va.  imperf. \  Przesolic, 
-le,  -lisz,  -lilem,  va.  perf.  über« 
fa^en,  ju  niel  fa[3en,  perfaljen. 

Przesaczaö,  -czam,  -cza- 
fem,  va.  unD  vn.  imperf. \ 
Przesaczy6,  -cze,  -czysz, 
-czytem,  va.  unb  vn.  perf. 
burd^fidern. 

Przesad,  -u,  pl.  -y,  sm. 
9CbergIauoe  m.;  iSorurteit  n. 

Przes%dny,  adi.;  Prze- 
sadnie,  adv.  l)  abergfäubifc^ ; 
DorurteitäpoIT;  2)  präjubi; 
Sierlic^. 

Przesq,dzac,  -dzam,  -dzasz, 


-dzalem,  va.  unb  vn.  imperf. \ 
Przes^dzic,  -dze,  -dzisz, 
•dzilem,  ta.  unb  vn.  perf. 
Doreilig  urteilen,  ab|pred)en ; 
präjubiäieren. 

Przeschna6,  -ne,  -niesz, 
-nalem,  vn.  perf.;  Przesy- 
chac,  -Cham,  -chalera,  vn. 
imperf.  ein  roenig  trodfnen, 
trocfen  werben,  burd)  unb  burt^ 
trodten  werben;  ju  ftarf  trodf» 
nen;  ju  trodcn  werben. 

Przeschnifcie,  cia;Prze- 
sychanie,  -nia,  sn.  2lug* 
trocfnen  n.,   Surc^trodnen  n. 

Przesejmikowac,  -kuje, 
-walem,  va.  perf. ;  Przesej- 
mowac,  -muje,  -watem,  va. 
perf.  bie  3eit  mit  Beratungen, 
auf  Sanbtagen  üerbringen. 

Przesiac,  -sieje,  -sialem, 
va.  perf. ;  Przesiewac,  -warn, 
-wasz,  -walem,  va.  imperf.  1) 
burd^fieben;  —  przez  sito  bur^ 
ein  ©ieb  laufen  [äffen;  2) 
burd^fic^ten,  bajwifc^en  fäen. 

Przesiadac,  -dam,  -dasz, 
-dalem,  vn.  imperf. ;  Prze- 
si^sc,  -siade,  -siedziesz,  -sia- 
dlem,  vn.per'f.  l)  fic^  wo  anberg 
fe^en,  ben  ^[a§  wec^feln;  2) 
umfleigen ;  na  tej  linii  kolejowej 
trzeba  dwa  razy  —  auf  biefer 
93a|nftredEe  mu§  man  3weimal 
umfteigen. 

Przesiadanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  Umfleigen  n. 

Przesiadywac,  -duje,  -wa- 
lem, vn.  imperf. ;  Przesie- 
dzied,  -dze,  -dzialem,  vn.perf. 
lange  ft^en,  eine  3ci*f'*"3 
fi^enb  jubringen,  niel  fi^en; 
-wal  u  mnie  po  calych  dniach 
er  brachte  bei  mir  ganse  2;age 
ju;  -dzial  trzy  noce  Drei  9iäc^te 
bracbte  ec  fi^enb  ju. 

Przesianie,  -nia,s?H^.  tant. 
sn.  Surc^fieben  n. 

Przesiaö,  Przesiakn^c, 
-kne,  -kiiiesz,  -knalem.  vn. 
perf. ;  Przesiakac,  -iiam, 
-kasz,  -kalem,  vn.  imperf. 
burd^tränfen,  burc^bringen, 
burc^näfit  werben;  einfaugen; 
zieinia  nasza  krwia  -kJa  imfere 
erbe  ift  mit  SBlut  burd^träntt; 
calkiem  -siakl  jego  zasadami 
er  ift  Bon  feinen  QJrunbfö^en 
gan^  burc^brungen. 

Przesi^kanie,  -nia;  Prze- 


Przesiakliwosc 


125 


Przestaö 


si^kniecie,  -cia,  sing.  taut. 
sn.  S)urc^trän!en  «.,  2)urc^= 
bringen  n.,  2)urc^fi(fern  n. 

Przesiakliwosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Sutc^brtngbatleit  /.; 
Äopittarttät  /. 

Przesi^kly,  adi.  burc^= 
btungen. 

Przesiasc,  fiel^e :  Przesia- 
dac. 

Przesiec,-ke,  -cze8z,-kiem, 
va.  perf. ;  Przesieka6,  -kam, 
-kasz,  -kalem,  va.  imperj. 
burd^^adEen,  burd^^auen. 

Przesiecz,  -y,^Z.  -e;  Prze- 
sieka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  Surd^» 
l^au  m. ;  33er^au  m. 

Przesieczenie,  Przesie- 
kanie,  -nia,  sing.  tant.  sn. 
2)utd)l^acEen  n.,  S5urd^^auen  n. 

Przesiedlac,  -lam,  -lasz, 
-lalem,  va.  imperf.;  Przesie- 
dlic,  -die,  -dlisz,  -dlitem,  va, 
perf.  oer^e^en,  ü&ecfiebeln ; 
—  sie  vr,  überfiebcin,  ben 
SBo^nft^  roec^fetn. 

Przesiedlanie,  Przesie- 
dleuie,  -nia,  sing.  tant.  sn. 
SSecfc^en  n.,  Überfiebeln  n. 

Przesieka,  -i,  pl.  -i  sf. 
fieöe:  Przesiecz. 

Przesiekac.fif^e :  Przesiec. 

Przesiewac,  fie^e:  Prze- 
siac.  i 

Przesiewiny,  -win,  plur. 
tant.  sf.  2)ui:{:^fieb  m. 

Przesiewny,  adi.  jum 
S)urd^rte6en,  fiebBar. 

Przesifgac,  -gam,  -galeao, 
vn.  imperf. ;  Przesi%gnac, 
-ne,  -niesz,  -nalem,  vn.  perf. 
über  etiD.  öinauäreic^en,  über« 
ragen;  ju  roett  greifen,  über» 
treiben. 

Przesila6si§,  -lam, -lalem, 
vr.  imperf.;  Przesiliö  sig, 
-le,  -lilem,  vr.  perf.  fe^r  an= 
ftrengen,  mit  gu  großer  Kraft 
betreiben,  überfpannen;  ermat= 
ten,  fic^  erfc^öpfen ;  choroba  sie 
-la  bie  Äranl^eit  ^at  nad^ge^ 
laffen. 

Przesilenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  1)  Kcifiä  /.;  2)  —  dnia 
z  noca  ©onnenroenbe  /. 

Przesiodiac,  -dlam,  -dia- 
lem,  va.  perf.  umfatteln. 

Przeskakiwac,  -kuje,  -wa- 
Jem,  va.  unb  vn.  imperf.; 
Przeskoczyc,    -cze,     -czysz, 


-czytem,  va.  unb  vn.  perf. 
überfpringen;  —  röw  ben 
©raben  überfpringen;  — 
dwa  wiersze  jroei  '^dltn  über= 
fpringen. 

Przesklepienie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  Überrpölbung  /. 

Przeskoczenie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  Überfpringen  n. 

Przeskok,  -u,  pl.  -i,  S7n. 
Überfpringen  «.,  Überfprung  m. 

Przeskotnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  ©rbbeerbaum  m. 

Przeskrobac,  -bie,  -balem, 
va.  perf. ;  Przeskrobywa6, 
-buje,  -walöm,  va.  perf.  1) 
burc^fd^aben,  burc^tra^en,  aus= 
rabieren ;  2)  vn.  über  bie  ©^nur 
^auen,  fid^  ettp.  gu  ©d&utben 
fontmen  laffcn. 

Przeslac,  -sie,  -slalem,  va. 
perf. ;  Przesylac,  -lam,  -ta- 
lem,  va.  imperf.  fenben,  ju= 
fenben,  überfenben,  fd^idfen. 

Przeslac,  Przescielic,  -le, 
-lisz,  -lilem,  va.  perf.  um= 
betten,  baä  33ett,  baä  i]ager 
ricbten. 

Przesladzac,  -dzam,  -dzasz, 
-dzalem,  va.  imperf.;  Prze- 
slodzic,  -dze,  -dziiera,  va. 
perf.  perfüfien,  übermäßig  fü= 
|en,  gu  füfe  mad^en. 

Przeslaniac,  -niam,  -niasz, 
-niatem,  va.  imperf.;  Prze- 
slonic,  -nie,  -nisz,  -nilem,  va. 
perf.  oerbängen,  perbunteln. 

Przeslanianie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  Sßerfjängen  «. 

Przeslanie,  -nia,  sing.  tant. 
sn.  SSerfenben  n.,  SSerfc^idfen  n., 
Sttbfenbung  /. 

Przeslaniec,  -nca.,  pl.  -nee, 
sm.  SSorläufer  »«.,  SSorbote  m. 

Pi'zeslanka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 

1)  Sorläuferin  f.,  Sßorbotin  /.; 

2)  ^rämiffe  /. 
Przeslawia<3,  -wiam, 

-wiasz,  -wialem,  va,  imperf; 
rzeslawic,  -wie,  -wisz,  -wi- 
lem,  va.  perf.  übermäßig  loben ; 
—  sie  vr.  ftd^  rühmen,  fid^ 
berü^men,  prallen. 

Przeslawianie,  Przesla- 
wienie,  -nia,  sing.  tant.  sn. 
übermä|igeä  Sob;  ^ral^Ierei 
/.,  5Hu^mrebigfeit  /. 

Przeslawny,  adi.;  Prze- 
slawnie,  adv.  fei)r  berühmt; 
berüditigt. 


Przeslodki,ac?j.  übermäßig 

m- 

Przeslodzenie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  Überfüfeen  n. 

Przeslona,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
3n)ifd^euDori)ang  tn. 

Przeslony,  adi.  ju  gefa[3en,  * 
übermäßig  gefaf^en. 

Przesluchac,  -cham,  .cbasz, 
-ehalem,  va.  perf.;  Przeslu- 
chiwac,  -chuje,  -walem,  va. 
imperf.  terl&ören;  überf)ören. 

Przesluchanie,  -nia,  p?. 
-nia,  sn.  SSer^ör  n. 

Przesluzyc,  -±e,  -iyaz, 
-Äylem,  va.  perf.  im  Sienfte 
jubringen. 

Przeslyszec,  -sze,  -szysz, 
-szatem,  va.  perf.  ü6erf)ören, 
nid^t  pernel^men;  —  sie  vr. 
Derf)i)ren,  nic^t  red&t  l^iJren. 

Przesmrodzenie,  -nia, 
sing.  tant.  sn.  ®ur;^ftän!ern. 

Przesmrodzid,  -dze,  -dzisz, 
-dzilem,  va.  perf  burc^ftäntem, 
mit  ©eftani  erfüllen, 

Przesmyk,  -u,  pl.  -ki,  5»». 
Snqpa^  m. 

Przesnuc,  -je,  -jesz,  -Jem, 
va.  perf.  burrf)fpinnen. 

Przesolan,  -u,  pl.  -y,  sm. 
faljfaureä  (gifenojijb. 

Przesolenie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  Serfaljen  n. 

Przesolony,  adi.  perfaijen. 

Przespac,  -spie,  -spisz, 
-spätem,  va.  imperf. ;  Prze- 
sypiac,  -piam,  -piasz,  -pia- 
iem, va.  imperf.  burd^fc^Iafen, 
fc^lafenb  Einbringen ;  —  sie  vr. 
ein  Sc^läfc^en  machen. 

Przespanie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  2)urc|fd^rafen  n. 

Przespiewad,  -warn,  -wasz, 
-walem,  va.  perf  fingenb  jus 
bringen,  burc^fingen. 

Przestad,  -stoje,  -statem, 
vn.  perf.  ftel^enb  gubringen; 
—  sie  vr.  überreifen. 

Przestac,  -ne,  -niesz,  -lern, 
vn.  imperf. ;  Przestawaö, 
-taje,  -tatem,  vn.  imperf.  1) 
aufhören,  innehalten ;  -staJ  cho- 
dzic  do  szkoly  er  ^at  aufge- 
l^ört  bie  ©d^ule  ju  befuc^en; 
-stan  juz  raz  ^ör'  boc^  fc^on 
einmal  auf;  deszcz  nie  -staje 
padac  e§  f)ört  nid^t  auf  j;u 
regnen;  2)  —  na  czem  fid^ 
mit  etroaö  begnügen,  fid^  mit 


Przestaly 


126 


Przestudzanie 


itvoa^  juftie'oengeben ;  —  na 
maiem  fic^  mit  geringem  be- 
gnügen; 3)  —  z  kim  mit 
jmnöm  Derfe^ren,  fic^  mit 
jmnbm  abgeben;  z  jakim  -sta- 
jesz  takira  sie  stajeaz  [age 
mir,  mit  rcem  bu  umge^ft, 
unb  id^  rcerbe  bir  jagen,  roie  bu 
bift ;  raer  mit  §unben  fc^Iäft, 
fte^t  mit  giö^en  auf. 

Przestaly,  adi.  überreif; 
fc^Ie^t  oon  ju  langem  ©teilen, 
überftanben;  -a  woda  über» 
ftonbene§,  abgeftanbeneä 

SBaffer. 

Przestanek,  -nku,  pl.  -nki, 
sm.  2Iuf^ören  n.;  bez  -nku 
unauf^örUc^. 

Przestarzalosc,  -sei,  pl. 
-sei,  sm.  Veralten  «.,  SSera[= 
tete  g)  n;  2lntiquiertf)eit /. 

Przestarzaly,  adi.  Der= 
oüet,  antiquiert. 

Przestarzec,  -rzeje,  -rza- 
Jem,  vn.  per/,  oeralten. 

Przestawiac,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imperf. ;  Przesta- 
wic,  -wie,  -wisz,  -wUem,  va. 
perf.  umjtellcn,  umfe^en,  cer= 
fe^en. 

Przestawianie,  Prze- 
stawienie,  -nia,  pl.  -nia,  sn. 
UmfteHen  n.,  Umfe^en  n. 

Przestawny,  adi.  üer= 
fe^ar,  umfteubar. 

Przest^piö,  -pie,  -pisz, 
-piiem,  va.  per/.;  Przestg- 
pywac,  -puje,  -walem,  va. 
imperf.  überf^reiten,  über» 
treten. 

Przest^pienie,  -nia,  ^j?. 
-nia,  sn.  Übertreten  n.,  Über= 
fc^reiten  n.;  Übertretung  /., 
Überfc^reitung  /. 

Przestf  kac,  -kam,  -kalero, 
va.  perf.  jammetnb,  äd^jenb 
jubringen,  burd^ftöl^nen. 

Przestgp,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  Übergang  w.;  2)  jübifc^e 
Dftern  (Sibetausbrud) ;  3) 
Saunrübc  /.,  §unb§fürbi§; 
—  pospolity  czarny  ®i(l^t= 
rübe;  —  bialy  rozdzielno- 
plciowy  jrceiputige  ober  rot= 
früc^tige  3fl'-inrübe. 

Przestfpca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  Sßerbre(^er  m.,  greoler  m., 
©efe^eäubettreter  m. 

Przestfpczyni,  pl.  -nie, 
sf. ;    Przestfpnica,  -cy,    /;Z. 


-ce,  sf.  Übertreterin  /.,  !8er= 
brec^erin  /.,  ^reolerin  /. 

Przestf  pek,  -pku,  pl.  -pki, 
sm.  Übertretung  f. 

Przestgpny,  adi.  übertre- 
tenb,  über)(^reitenb;  rok  — 
Scfialtja^r  n. 

Przestfpstwo,  -wa,  pl. 
-wa,  Übertretung/.,  g'^eoet  m. 

Przestrach,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©c^red  m.,  plö^lid)er  ©c^recf. 

Przestrajac,  -jam,  -jalem, 
va.  imperf.-  Przestroic,  -je, 
-isz,  -iiem,  va.  perf.  um= 
ftimmen,  anberä  ftimmen;  — 
sie  vr.  fic^  umfleiben,  fic^ 
»erfleiben. 

Pfzestraszac,  -szam,  -sza- 
lena,  va.  imperf. ;  Przestra- 
szyc,  -.«ze,  -szysz,  -szytem, 
va.  perf.  erfc^rerfen,  Sc^reden 
einjagen;  —  sie  vr.  in  (Sc§ref= 
fen  geraten. 

Przestraszanie,  Prze- 
straszenie,  -nia,  sing.  tant. 
sn.  (grfc^reden  n. 

Przestroga,  -gl,  pl.  -gi, 
sf.  SBarnung  /. ;  sluchac  czy- 
jej  -gi  auf  jmnbä  Sßarnung 
pren ;  niech  ci  to  bedzie  -ga 
[af;  eä  bir  jur  äBarnung  bie= 
nen. 

Przestrojnik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  Danans  (^nfeftenart). 

Przestrojony,  adi.  um» 
geftimmt. 

Przestron,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  Sof)tenfacf  m.\  2)  Sauc§  m. 

Przestronnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©eräumigfeit  /. 

Przestronny,  adi.  Prze- 
stronnie,  adv.  geräumig,  roeit ; 
-ne  mieszkanie  eine  geräu= 
mige  3EBof)nung;  mied  -ne 
serce  ein  raeiteä  ^erj  ^aben. 

Przestrugad,  -gamj-galem, 
va.  imperf. ;  Przestrugiwad, 
-guje,  -walem,  va.  imperf. 
ju  »iel  befc^ni^eln;  beö  ®u- 
\tx\.  \\x  Diel  iwx,  übertreiben, 
über  bie  ©c^nur  flauen. 

Przestrzal,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©nfilabe  /.,  2)urc^f(^u|  m.\ 
okna  otworzyc  na  —  in  ge» 
raber  Sinie  gegenübertiegenbe 
g-enfter  öffnen;  na  —  burc^ 
unb  burcb. 

Przestrzedz,  -ge,  -iesz, 
-gJem,  va.  perj,\  Frzestrze- 
gaö,    -gam,  -galem,    va.  im- 


perf. 1)  roarnen,  auf  etroaä 
aufmerffam  macfien;  -gam, 
cie  jeszcze  raz  ic^  rcorne  bicfi 
noc^  einmal;  2)  —  czego 
etro.  ^üten,  beobachten ;  —  po- 
rzadku  bie  Drbnung  lauten; 
piinie  -gaja,  aby  .  .  .  fie  fe= 
|en  forgfättig  barauf,  bo§  . .  . 

Przestrzeganie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  SBarnen  «.,  §üten  n. 

Przestrzelac,  -lam,  -lasz, 
-lalem,  va.  imperf. \  Prze- 
strzelic,  -le,  -lisz,  -lilem,  va. 
perf.  burd^f^iefien,  burc^  unb 
burc^  fd^ie^en. 

Przestrzelon,  -u,  sing, 
tant.  (Amberboa)  %\xx6)V0a.i)i 
m.,  gemeine  g^[odenbIume. 

Przestrzenj  aö,  -niam,  -nia- 
iem,  rn.  imperf.;  Przestrze- 
nic,  -nie,  -nilem,  vn.  perf. 
erroeitern;  -nie  sie  vr.  \\6) 
roeiten,  ftc^  bebnen. 

Przestrzeniacz,  -a,  pl. 
-e,  sm.  ©rraeiterer  m.\  — 
kanalu  urynowego  jRat^e=» 
ter  m. 

Przestrzenny,  adi.  j)olu= 
minöä,  fperrig. 

Przestrzen,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  Siaum  m. ;  Süeltraum 
■m.\  gelb  n.,  ©pielraum 
m.\  ciala  niebieskie  kraza 
w  -ni  bie  ^immetöförper 
f  reifen  im  SBeltraume;  na 
catej  -ni  krolestwa  im  ganzen 
©ebiete  beä  Äönigtumä;  — 
nieskuteczna  f  c^äblic^er  3?aum; 

—  parowa      SJampfraum ; 

—  roboeza  Slrbeitäfd^melj, 
©lü^raum;  —  pod  budowe 
SaufteOe  /.;  2)  SBeite  /, 
grofee  2tusbe^nung. 

Przestrzezenie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  3EBarnen  n.,  2ßar=> 
nung  /. 

Przestrzygac,-gam,  -gasz, 
-galera,  va.  imperf. \  Prze- 
strzygn%6,  Przestrzydz, 
-gne,  -gniesz,  -gnaiem,  ta. 
perf.  burd^fc^neibcn ;  ftujjen. 

Przestrzyganie,  Prze- 
strzyienie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  2)urd^fc^neiben  n. 

Przestudzad,  -dzam, 

-dzasz,  -dzaiem,  va.  imperf. \ 
Przestndziö,     -dze,     -dzisz, 
-dzilem,    va.    perf.     fügten, 
abfüllen. 
Przestudzanie,    Przeatu- 


Przestwor 


127 


Przeszlodniowy 


dzenie,  -nia,  sing.  tant.  sn. 
2lbfü^len  n. 

Przestwor,  -wory,  pl.  -wo- 
ry,  sm. ;  Przestworze,  -rza, 
pl,  -rza,  sn.  großer,  unenbtid)er 
3laum,3iBeltraum  w.;3'Difc^«n=' 
räum  m.,  Spictroum. 

Przestwornosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Oeräumigfett  /. 

Przestworny,  adi. ;  Prze- 
stwornie,  adv.  geräumig, 
weit. 

Przestygn%6,  -ne,  -niesz, 
-glem,  vn.  per/,  ein  wenig 
etfatten,  abfüllen. 

Przesun^ö,  -ne,  -niesz, 
-naiem,  va.  per/.]  Przesu- 
wac,  -warn,  -walem,  va.  hr- 
perf.  burc^f^ieben,  jc^ieöen; 
t)et[d|ie6en;  —  sie  vr.  cor* 
übergeben,  paffteren,  oorüber» 
fc^Ieic^en. 

Przesunigcie,  Przesu- 
wanie,  -nia,  pl.  -nia,  sn. 
Sd^ieben  n.,  äJetfd^iebung  /., 
35erf(^ieben  n. 

Przesuszac,  -szam,  -sza- 
lem,  va.  imperf.;  Przesu- 
szyc,  -sze,  -szysz,  -szylem, 
va.  p^rf.  ein  roenig  trodtnen, 
trotfen  roerben  laffen;  äu  fe^c 
trodnen  laffen. 

Przesuszny,  adi.  —  mlyn 
2;ro(fenmü[)Ie  /. 

Przesuw,  -u,  pl.  -y,  sm. 
-y  suwacza  obere  unb  untere 
©(lieber  m.,  ©d^ubfaften  pl. 

Przesuwacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Schieber  m.\  —  wagonöw 
SD3agenfd)ieber ;  —  starszy 
S^angiermeifter  m.,  Dberf(^ie= 
bet. 

Przesuwalny,  adi.  Ber= 
fd^iebbar. 

Przesuwnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  «Reit--,  ©octenftod  m.,  SDode 
/.,  ^o^tbode/.;  — ,  pomostsu- 
wany  ©d^iebebü^ne  /. ;  — 
bydrauliczna  j^tjbraulifc^e 

©d^iebebü^ne;  —  parowa 
35ampff^iebebü^ne;  —  po- 
zioma  unoerfenfte  ©c^iebe« 
bül^ne;  —  zaglebiona  cer- 
fenüe  Schiebebühne. 

Przeswarzyc,  -rze,  -rzysz, 
-rzyJem,  va.  perf.  mit  30"^«" 
Derbringen;  burd^  ^axd  unb 
©treit  überroältigen. 

Przeswawolic,  -le,  -lisz, 
-litem,  va.  perf.  bie  ^t\i  mit 


übermütigen  Streichen  auf- 
füllen. 

Przesycac,  -cam,  -calem, 
va.  imperf.;  Przesyci6,  -ce, 
-cisz,  -citem,  va.  perf.  fättigen, 
überfättigen. 

Przesycanie,  Przesyce- 
nie,  -nia,  sing.  tant.  sn., 
©ätttgutig  f.,  Überfätttgung  /. 

Przesychac,  fie^e :  Prze- 
schnac. 

Przesychanie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  2lu§tro(fnen  n. 

Przesylak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©enber  w.,  ©enbeapparat  ???.; 

—  telefoniczny  Setep^onfen» 
ber  m.,  ©pred[)mufc^el  f. 

Przesylanie,  -nia,  sn. 
©enben  n.,  ©c^idCen  «.;  — 
ruchu  Übertragung/.,  Sranä« 
miffion  /.,  Seitung  /. 

Przesylka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©enbung /.,  Überfenbung /. ; 

—  czesciowa  ^rad^t  in  XiiU 
labungen;  —  niedoreczalna 
unanbringlic^e  ©enbung;  -ki 
pojedyncze  drobne  ©tücEgut 
n.;  —  pospieszna  ©ilgut   «.; 

—  powolna  5racf)tfenbung. 
Przesypac,     -pie,     -piesz, 

-palem,  va.  perf.',  Przesy- 
pywaö,  -puje,  -walem,  va.  im- 
perf.  umfd^ütten;  sufc^ütten; 

—  czem  bajroifd^en  flutten; 

—  konia  ein  ^ferb  oerfangcn, 
re^e  machen. 

Przesypanie,  -nia,  sing. 
tant.  sn.  SSerfc^ütten  n. 

Przesypiac,  fiel^e:  Prze- 
spac. 

Przesyt,  -u,  sing.  tant. 
sm.  Überbru^  m.,  ©fei  m.-, 
do  -tu  biä  jum  ÜberbruB;  — 
Äycia  Sebenäübcrörufe  m. 

Przeszachrowac,  -ruje, 
-watem,  va.  perf.  netfc^ad^ern. 

Przeszacowac,  -cnje,  -wa- 
lem, va.  perf.  überfc^ä^en. 

Przeszacowanie,  -nia, 
sing,  tant,  sn.  Übetfc^äljung  f. 

Przeszarpad,  -pie,  -piesz, 
-palem,  va.  perf.  burd^jerren, 
bur^jaufen. 

Przeszarzec,  -rzeje,  -rza- 
lem,  vn.  perf.  grau,  abgefd^abt, 
fabenfd^einig  roerben. 

Przeszastac.  -stnm,  -sta- 
lem,  va.  perf.  burd^tummeln, 
burt^bringen,  oergeuben. 

Przeszczekac,  -kam,  -kasz, 


-kalem,  va.  perf.  überbeHen, 
übetfd^reien. 

Przeszczepac,  -pie,  -pa- 
Jem,  va.perf  t)urd^j,gerjpalten. 

Przeszczepiaö,  -piam,  -pia- 
lem,  va.  imperf. ;  Przeszcze- 
pic,  -pie,  -piiem,  va.  perf. 
Über»,  umpfropfen;   um^eften. 

Przeszczuc,  -je,  -jesz,  -lern, 
va.  perf. ;  Przeszczuwac, 
-warn,  -walem,  va.  imperf. 
burd^fe^en. 

Przeszczypac,  -pie,  -pa- 
lem, va.  perf.  burc^fneipen. 

Przeszemrzec,  -rze,-rzesz, 
-mralem,  va.  j^erf.  on|aItenb 
murren. 

Przeszeptad,  -tarn,  -tasz, 
-taiem,  va.  perf.;  Przeszep- 
tywac,  -tuje,  -walem,  va. 
imperf.  burc^flüftern,  eine  Seit« 
Tang  flüftern. 

Przeszkadzac,  -dzam,-dza- 
lem,  vn.  imperf.',  Przeszko- 
dzic,  -dze,  -deisz,  -dzifem,  cn. 
perf.  I^inbern,  ftören,  oer^in» 
betn;  nie  möge  temu  —  i^ 
fann  e§  nicbt  oerl^inbern;  czy 
nie  -dzam  ftöre  id^  nic^t;  sta- 
rac  sie  czemu  —  etro.  jU  Ber= 
^inbern  fuc^en. 

Przeszkadzanie,  Prze- 
szkodzenie,  -nia,  sn.  ©tören 
n.,  |»inbern  n.,  ©törung  /., 
aSerl^tnberung  /. 

Przeszkoda,  -dy,  pl.  -dy, 
sf.  ©törung  /.,  §inbernt8  n., 
§tnberung /.;  byc -da  f)inber= 
lid^,  im  5Bege  fein;  bez  -dy 
o§ne  öinberniä;  —  w  dosta- 
wie       a[b(ieferungsl^inberni§ ; 

—  w  jeidzie  ga^rtfjinberniä ; 

—  w  ruchu  Setriebäftö» 
rung  .;'. 

Przeszkodnik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  fc^Ied^ter  Seiter. 

Przeszkodny,  adi.  ftörenb, 
^inberlic§.  [szkadzac. 

Przeszkodzid,  fie^e :  Prsie- 

Przeszlamowa6,  -muje, 
-waiem,  va.  jperf.  burc^fd^Iäm=' 
men. 

Przeszlo,  adv.  mel^r  aI8, 
über ;  uszediem  —  trzy  mile 
ic^  bin  mel^r  alä  brei  3!JieiIen 
gegangen ;  on  ma  jui  —  osiem- 
dziesiat  lat  er  ift  fc^on  über 
acbtjig  SS^JÖre  alt. 
i  Przeszlodniowy,  adi.  oom 
I  Dorigen  %(x%i,  oortagig. 


Przeszloroczny 


128 


Przetaczac 


Przeszloroczny,  adi.  nox- 
jäbtic?,  com  uotigen  J^a^re. 

Przeszlosc,  -sei,  sing,  tant. 
sf.  3]ergant?en^ett  /. 

Przeszly,  adi.  oergangen, 
ütrfloffen;  -lego  roku  cergan» 
genen  3al^reä,  üergaitgeneö 
3at)E;  -Jej  niedzieli  oortgen, 
perfloffenen  (Botintag. 

Przesznurowac,  -ruje,-wa- 
lem,  va.  perf.  umfc^nüren. 

Przeszorowac,  -ruje,  -wa- 
lem,  va.  iterf.  butd^fd^euern, 
butd^ceiben. 

Przeszperac,  -ram,  -ratem, 
va.  i^erf.  burd^fuc^en,  bur(^= 
ftöBern. 

Przeszpilac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf. ;  Przeszpilic,  -le, 
-lisz,  -liiem,  va.  perf.  um= 
ftfden;  burc^ftec^en,  annabeln. 

Przeszpiegowaö,  -guje, 
-walem,  va.  perf.  auäfpionie» 
ren. 

Przeszukac,  -kam,  -kasz, 
-kalem,  va.  perf.\  Przeszu- 
kiwac,  -kuje,  -walem,  va. 
imperf.  bur(ifuc^en. 

Przeszumiec,  -mie,  -misz, 
-miaiena,  va.  perf.  bur(^praffen, 
auäpraffen. 

Przeszustn^d,  -ne,  -niesz, 
-nafem,  va.  perf.  ptö^'ltd^  ^in» 
überroerfen. 

Przeszycie,-cia,  sing.  tant. 
sn.  ®urc^nät)en  n.,  ©urd^fte» 
c^en  71. 

Przeszyc,  -je,  -jesz,  -tem, 
va.  perf. ;  Przeszywac,  -warn, 
-walem,  va.  imperf.  1)  burc^« 
näf)en,  fte^jpen ;  2)  bur^ftec^en, 
buvc^ftof(en,burc^bol^ren;  piers 
mu  strzala  -szyia  ein  ^feil 
burd&bol^rte  i^m  bie  SBruft; 
-szyl  go  wzrokieni  er  burcf)= 
bofirte  i^n  mit  bem  Slide. 

Przeszydzaö,  -dzam,-dzasz, 
-dzalem,  va.  imperf.  bucd^' 
l)ecfieln,  oer^ö^nen, 

Przescielac,  fte^e:  Prze- 
slac. 

Przescienny,  adi.  —  ka- 
raien  £luer=,  ©teiffteitt  m. 

PrzescieradJo,  -dia,  pl. 
-dla,  sn.  Söettuc^  «.,  Seintud^ 
«.,  Settlaten  n. 

Przescieruszka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  (Lucina)  ©attung  ber 
^erjmufc^er. 

Przesciga6,    -gam,    -gasz, 


-g^alem,  va.  imperf. \  Prze- 
scignac,  -gne,  -gniesz,  -gna- 
lem,  va.  Übertreffen,  überflü= 
geln,  überholen;  —  sie  vr. 
roetteifern ;  fic^  ■  felbft  über« 
treffen ;  -gali  cie  w  gi-ze- 
cznosciach  fie  roetteifetten  in 
Strtigfeitäberoetfen ;  -gnal  sie 
tem  dzielem  er  l^at  mit  biefem 
SBerfe  fid)  felbft  übertroffen. 

Przescigla,  -li,  pl.  -li,  sf. 
(Mauritia)  eine  ^flanje. 

Przescigly,  adi.  überreif. 

Przescignif  cie,  -cia,  sing, 
tant.  sn.  Überholen  n.,  Über-» 
treffen  n. 

PrzesladowaCj  -duje,  -wa- 
iem,  va.  imperf.  cerfolgen. 

Przesladowanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  Sßerfolaung  /. ;  — 
chrzescijau  ©l^viftenoerfor» 
gung. 

Przesladowca,  -cy,  pl.  -cy, 
stn.  33erfo[ger  m. 

Przesladowczy,  adi.  Der= 
folgetifd^,  S^erfolger«;  mania 
-cza  3]fifoIqungäroal^n  m. 

Przesl|,gwa,  -wy,  sing, 
tant.  sf.  roämarinblättriger 
Seibenbaft,  ©teinröäc^en  n. 

Przesl^gly,  adi.  —  kon 
^irfcb^alö  m. 

Przesledzac,  -dzam,-dzasz, 
-dzalem,  va.  imperf.]  Prze- 
sledzic,  -dze,  -dzisz,  -dzilem, 
va.  perf.  buti^fpüren,  burd^« 
forfc^en;  nad^fud&en,  nac^f pu- 
ren, auffüüren. 

Przeslepiaö,  -piam,  -piasz, 
-pialera,  va.  imperf.;  Prze- 
slepiö,  -pie,  -pisz,  -pilem,  va. 
pierf.  überleben,  nid^t  roa^r^ 
nebtncn. 

Przeslepienie,  Przesle- 
pienia,  -uia,  pl.  -nia,  sn. 
Überfefien  n. 

Przeslgczeö,  -c/.e,  -czysz, 
-czalem,  va.  perf.  bie  '^txi 
mit  5Rac|grübeIn,  Slad^finnen, 
|)ocf  en  über  58üdE)ern  »erbringen. 

Przesliczny,  adi.\  Prze- 
slicznie,  adv.  rounberfc^ön, 
^errlic^. 

Przeslizgad  sig,  -gam, 
-jasz,  -galera,  vr.  imperf.:, 
Przeslizn^ö  sie,  vr.  perf. 
burc^gteiten,  burc^fd)rüpfen, 
»orübergleiten. 

Przesni<5,  -nie,  -nisz,  -ni- 
leni,  va.  perf.  burd^träumen, 


mit  2;räumen  bie  ^ixi  »er» 
bringen. 

Przespiewac,  ftel^e:  Prze- 
spievvac. 

Przesrubowac,  -buje,  -wa- 
lem, va.  perf.  umf (^rauben. 

Przeswiadczac,  -czatn, 
-czasz,  -czalem,  va.  imperf. ; 
Przeswiadczyö,  -cze,  -czysz, 
-czylem,  va.  perf.  überjeugen, 
überführen. 

Przeswiadczenie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  Überzeugung  /. 

Przeswidrowac,  -druje, 
-walem.  va.  imperf. ;  Prze- 
swidrowywac,  -wuje,  -wy- 
walem,  va.  imperf.  burc^= 
bobren. 

Przeswiecac,  -cam,  -casz, 
-calem,  vn.  unb  va.  imperf. \ 
Przeswiecic,  -ce,  -cisz, 
-eitern,  vn.  unb  va.  perf. 
burdE)Ieuc^ten,  bur^fc^immetn; 
anfleud^ten. 

Przeswiecanie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  S)urd)(euc^ten  n. 

Przeswietlac,  -lam,  -lasz, 
-lalem,  va.  imperf;  Prze- 
swietliö,  -le,  -lisz,  -lilem,  va. 
perf.  burcf)[eud[)ten,  burd^= 
fct)etnen,  burcftfc^immern. 

Przeswietny,  ac?t. ;  Prze- 
swietnie,  adv.  1)  glänjenb, 
^ertjorglänjeub ;  2)  l&od^IiJbUc^. 

Przeswifcac,  -eam,  -casz, 
-calem,  va.  imperf. \  Prze- 
swigcic,  -ce,  -cisz,  -cilem, 
va.  perf.  üon  neuem  roeil^en. 

Przeswi§towa<5,-tuje,  -wa- 
lem, va.  perf  bie  geiertage 
lüo  5;ubrincen. 

Przeswigty,  adi.  fel^r  l^eillg. 

Przeswistac,  -tam,  -tasz, 
-talem,  va.  perf.\  Przeswi- 
stywad,  -tuje,  -walem,  va. 
imperf.  1)  eine  Seitlang  pfei- 
fen; 2)  burcf)  bie  ©urgel 
jagen. 

Przeswitaö,  -tam,  -tasz, 
-talem,  vn.  perf.  burd^fd^im- 
mern. 

Przetaczaö,  -czam,  -czasz, 
-czalem,  va.  imperf. ;  Prze- 
toczyd,  -eze,  -czysz,  -czy- 
iem,  va.  perf.  1)  burc^roQen, 
bur^iuätgen ;  2)  rao  anberö  ^in 
rcäljen;  umjapfen,  auä  einem 
S3el^ä[ter  in  einen  anberen 
füllen-,  3)  burd^freffen,  öurc^« 
nagen. 


Przetacznica 


129 


Przetwarzaö 


Przetacznica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  iiöwtnmaui  n. 

Przetacznik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  1)  ©ie&madöer  tn.,  2) 
©l^renpretg  m.  (ein  Äraut). 

Przetajac,  -jam,  -jasz,  -ja- 
Jem,  vii.  perf.  l)\t  unb  Da 
auftauen. 

Przetak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Saftfteb  n. 

Przetakowy,  ac?^.33aftfteBs. 

Przetancowaö,  -cuje,  -co- 
walem;  Przetanczyc,  -cze, 
-Czysz,  -czyiem,  va.  perf. 
butd^tanjen,  burcf)  3:anjen 
oettun. 

Przetapiac,  -piam,  -piasz, 
-pialem,  va.  imperf. ;  Prze- 
topic,  -pie,  -pisz,  -pilem,  va. 
perf.  burd^fc^melgen,  um» 
l'c^meljen. 

Przetapianie,  -nia,  sn.  Um« 
fd^meljen  n.,  Umfc^meljung  /. 

Przetarcie,  -cia,  sn.  35urci^= 
reiben  n.,  2luäretben  n. 

Przetargaö,  -gam,  -gasz, 
-galem,  va.  imperf.:,  Prze- 
targnac,  -gne,  -güiesz,  -gna- 
Jem,  va.  perf.  Durci^=,  t)in= 
überjerren;  sie  vr.  fic^  biir^» 
arbeiten,  burc|brec^en,  burd^= 
bringen. 

Przetargowaö,  -guje,  -wa- 
fem,  va.  perf.  oerfianbeln, 
oerfaufen.  [rieben. 

Przetarty,   adi.    burc^ge» 

Przetchlina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf. ;  Äluft  /.,  2lbgrunb  m. 

Przetclilinka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  2ltemi)ffnung  /. 

Przetf chla,  -li,  pl.  -le,  sf. 
(Foetidia)  eine  ^jlanje. 

Przetgchn§,c,  -ne,  -niesz, 
-nalem,  vn.  perf.  bur^  unb 
burc^  muffig  werben. 

Przetgsknic,  -nie,  -nisz, 
•nilem,  va.  perf.  burdifd^mac]^» 
ten. 

Przetkac,  -tkam,  -tkasz, 
-tkalem,  va.  perf.'.,  Przety- 
ka6,  -kam,  -kasz,  -kaiem,  va. 
imperf.  burc^roeben,  burc^= 
roirfen. 

Przetkn^c,  -ne,  -niesz, 
-natem,  va.  perf.\  Przety- 
kac,  -kam,  -kasz,  -kaiem,  va. 
imperf.  burd^ftec^cn,  burc^= 
ftedEen. 

Przetleö,  -tieje,  -tlisz,  -tla- 
lem,  vn.  perf.  »erglimmen. 

Slownik  polsko-niemiecki. 


Przetloczy6,  -cze,  -czysz, 
-czyiem,  va.  perf.  burd^brän» 
gen;  burc^ftampfen. 

Przetluc,-ke,-czesz, -k?em, 
va.  perf. ;  Przetlukiwac, 
-kuje,  -kiwajem,  va.  imperf. 
burd^ftopfen,  jerflopfen,  3er= 
ftampfen. 

Przetlumaczenie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  Überfe^ung  /. 

Przetlumaczyc,  -cze, 

-Czysz,     -czylem,     va.    perf, 
überfc^en,  übertrogen. 

Przeto,  adv.  bttfier,  beö= 
raeqen,  barum,  folglich. 

Przetoczyc,  ficl^e:  Prze- 
taczac. 

Przetopic,  fiel^c:  Przeta- 
piac. 

Przetopienie,  -nia,  sn. 
Umfc^mcljen  n. 

Przetorowac,  -ruje,  -wa- 
Jem,  va.  perf.  bahnen,  bic 
Sal^n  bred^en. 

Przetrawiaö,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imperf. \  Przetra- 
wic,  -wie,  -wisz,  -witem,  va. 
perf.  1)  Deibauen;  2)  auä= 
äer)ren. 

Przetrawianie,  Przetra- 
wienie,  -nia,  pl.  -nia,  sn. 
SSerbauung  /. 

Przetrawny,  adi.  Ber= 
baulid^. 

Przetr^bic,  -bie,  -bisz,  -bi- 
ieva,  va.  perf.  ctroaä  auf  bcr 
Srompete  Dortragen;  eine  3eit= 
lang  blafen;  oerfaufen. 

Przetracac,  -cam,  -casz, 
-caJem,  va.  imperf.'.,  Prze- 
tr§,ci6,  -ce,  -cisz,  -ciiem,  va. 
perf.  1)  burd^ftofsen,  entjroei« 
f (Wagen,  gerfc^Iagen;  2)  einen 
fleinen  ig'^ßife  neE)men. 

Przetr^canie,  Przetrq,- 
cenie,  -nia,  pl.  -nia,  sn.  (Snt» 
jroeifd^lagen  n. 

Przetropic,  -pie,  -pisz, 
-piiem,  va.  perf.  burc^fpüren, 
nad^fpiiren. 

Przetrwac,  -wam,  -wasz, 
waiem,  va.  perf.  Überbauern, 
überleben,  aug^alten,  ftanb= 
l^aft  ertragen;  niejedna  bu- 
rze  -wal  er  überftanb  ftür= 
mifd^e  ^^itc"?  —  burze  losu 
bie  ©türme  beä  ©d^idffalg  be= 
fielen ;  piramidy  Egiptu 
-waly  (przez)  wiele  wieköw 
bie      ^Pgramiben      2tggptenä 


überbauerten  oiete  3a^rl^un= 
berte. 

Przetrwanie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  Überbauern  n. 

Przetrwoniö,  -nie,  -nisz, 
-nitem,  va.  perf.  oergeuben, 
oerfd^roenben,  burc^bringen, 
Dcrpraffen. 

Przetrz^sad,  -sara,  -sasz, 
-saJem,  va.  imperf.'^  Prze- 
trz^sö,  Przetrz^sn%c,  -sne, 
-niesz,  -nalem,  va.  perf.  \) 
Durc^fcbütteln;  2)  bur^ftöbern, 
burc^ftören,  burd^fudjen;  — 
wszystkie  katy  alle  SBinfel 
bur^fuc^en;  -trzesli  caly  ku- 
ferek  fie  burrfiftöberten  ben 
ganjen  Äoffer. 

Przetrz^sanie,  Przetrzq,- 
snifcie,  -ia,  pl.  -ia,  sn. 
SDurc^fcfiütteln  n.,  2iurc^= 
fuc^en  n. 

Przetrzebiaö,  -biam, 

-biasz,  -bialem,  va.  imperf.'., 
Przetrzebic,  -bie,  -bisz,  -bi- 
fem,  va.  perf.  öurd^  %vA^ 
l^auen  lichten. 

Przetrzebianie,  Prze- 
trzebienie,  -nia,  sn.  S)ur^' 
lichten  n. 

Przetrzec,  fiel^e:  Przecie- 
rac. 

Przetrzepad,  -pie,  -piesz, 
-pafem,  va.  perf.\  Przetrze- 
pywac,  -puje,  -walem,  va. 
perf.  burc^f topfen,  aueflopfen ; 
Durc^roid^fen,  burc^prügeln. 

Przetrzepanie,  -nia,  sn. 
©urdöflopfen  n. ;  ©urc^prü= 
gein  n. 

Przetrzezwiad,  -wiam, 
-wiasz,  -wial'em,  va.  unb  vn. 
imperf. ;  Przetrzezwic,  -wie, 
-wisz,  -witem,  va.  unb  vn. 
perf.  nüchtern  mad^cn;  = 
ocucic;  —  sie  vr.  gu  fic^ 
fommen,  ben  3'iaufd^  auS« 
fdilafen. 

Przetrzymac,  -mam,  -masz, 
-maiem,  va.  imperf.'.,  Prze- 
trzymywaö,  -muje,  -walem, 
va.  perf.  auä^alten,  ^in^alten, 
lange  auäbauern. 

Przetrzymanie,  Przetrzy- 
mywanie,  -nia,  pl.  -nia,  sn. 
2lu9^alfen  n.,  |)inl^aUen  n. 

Przetulad,     -lam,      -tasz, 

-Jalem,  vn.  perf.  ^erumirren. 

Przetwarzac,  -rzam,  -rzasz, 

-rzaJem,  va.  imperf.;   Prze- 


Przetwarzanie 


130 


tworzy c,  -rze,  -rzysz,  -rzylem, 
va.  per/,  umroonbeln,  umbils 
■bin,  umgeftalten,  umfc^offen; 

—  sie  V)'.  ftc^  umroanbeln, 
(in  etroaS)  übergeben. 

Przetwarzanie,  Przetwo- 
rzenie,  -nia,  sn.  Umraanbetn 
n.,  Umroanblung  /. 

Przetwor,  -oru,  pl.  -ory, 
sm.  Umroanblungöpcobiilt  n; 

—  chemiczny  c^emifci^eä  ^tO= 
butt,  ^fjcmifalie  /. 

Przetworca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  Umgeftalter  m.,  Umioanb» 
ler  m,  Utnfc^affet  m. 

Przetycie,  -cia,  sing.  tant. 
sn.\  Przetylos6,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  übermäfeigeä  2)idn)et= 
ben,  gettleibigleit  /. 

Przetyczka,  -ki,  'pl.  -ki, 
sf.  1)  SDuic^fted^er  m.,  ^fet= 
fenräumer  m.;  ^a^nftoc^er  m. ; 
2)  Knebel  m.,  ©panner  »?., 
©plint  m. 

Przety6,  -tyje,  -tylem,  vn. 
perf.  übermäfig  bicf,  fett 
roetben. 

Przetykäc,  ficfie:  1)  Prze- 

tkac;  2)Przetknac.       [tkanie. 

Przetykanie,  ftel^c:   Prze- 

Przeuczenie,      -nia,      sn. 

übermäßiges  Semen. 

Przeuczyc,  -cze,  -czysz, 
-czyiem,  va.  perf.  JU  üie(  Ul^=> 
ren;  anberä  lefiren;  sie  vr. 
5U  oiel  lernen;  umlernen. 

Przewabiac,  -biam,  -biasz, 
-bialem,  va.  imperf.',  Prze- 
wabic,  -bie,  -bisz,  -bilem,  va. 
perf.  ^inüberloden. 

Przewabianie,  Przewa- 
bienie,  -nia,  yl.  -nia,  sn. 
^inübetlodcn  n. 

Przewaga,  -gi,  pl-  -g',  sf. 
Übergeraic^t  n.\  wielksi  w 
kraju  mied  -ge  grofeeS  Über- 
geroic^t  im  Sanbe  ^aben. 

Przewalaö,  -lam,  -lasz,  -la- 
lem,  va.  imperf. ;  Przewaliö, 
-le,  -lisz,  -lilem,  va.  perf.  l)er<= 
über,  hinüber  loälsen,  umflogen, 
umftürjen,  umraerfen;  —  sie 
vr.  umftürjen,  umfallen; 
fic§  j^erumroäljen,  fic^  ^in 
unb  ^er  rcäljen;  -lit  sie  na 
praws^  strone  er  rcäljte  fic^  auf 
bie   rechte  Seite. 

Przewalczenie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  aiuslämpfett  «.,i)ur(^« 
fämpfen  n. 


Przewalczy6,  -cze,  -czysz, 
-czylem,  va.  perf.  im  Kampfe 
überroinben:  burc^tämpfen, 
mit  Äampf  oetbringen. 

Przewaleczny,arf».  ;Prze- 

walecznie,  adv.  je^r  tapfer. 

Przewalenie,    -nia,    sing. 

tant.  sn.  Umroätsen  «.,  uber= 

roäljen  n.;  Umflütjen  n. 

Przewal,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
Überfaa  m.,  ©taubamm  m., 
©djluc^tbamm  m.,  2)  aJloräne 
/.;  3)  Sßoltenbruc^  m. 

Przewalkowaö,  -kuje,-wa- 
lem,  va.  perf  burcl)n)alfen. 

Przewarzac,  -rzam,  -rzasz, 
-rzalem,  va.  imperf;  Prze- 
warzyc,  -rze,  -rzysz,  -rzylem, 
va.  perf.  burc^roörmen,  über= 
focben,  aujfoc^en. 

Przewarzanie,  Przewa- 
rzenie,  -nia,  sn.  Übertoc^en 
n.,  S)urc^n)ärmen  n. 

Przewazac,    -z;am,    -zasz, 

-i&iem,  va.  Ultb  vn.  imperf; 

Przewazyc,  -ze,  -ä;ysz,  iylem, 

va.  unb  vn.  perf.  1)  abroägen, 

bur^raägen;  -wai  jeszcze  raz 

maslo   möge   bie  Sutter  no(§ 

I  einmal  burc^;  2)  überwiegen, 

baä   Übergercic^t    l^abcn,    baä 

Übergeroi^t  ertangeit;  w  tem 

towarzystwie  -zala  intelligen- 

cya  in  bicfer  ®cfeafc^aft  über= 

roog   baä    inteüigente   ^ubli= 

lum;  poiniedzyobrazami  -ialy 

krajobrazy' unter  bett  33ilbertt 

überraogen   bie   Sonbfc^aften; 

litoäc  -zyüa  nad  zloäcia  SKitleib 

geroann  bie  Dber^anb  über  ben 

§orn;—  3)  sie  vr.  [lä)  hinüber: 

biegen,    lenfen,     baä    ©leict^= 

geroid^t  ücrlieten. 

Przewaznosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Übeirolegen^cit  f. 

Przewazny,  adi. ;  Prze- 
wa^nie,  adv.  überroicgenb. 

Przew^chac,  -cham,  -chasz, 
-cha^'em,  va.perf.  burc^riec^en, 
burc^fc^nüffem,  ben  SBraten 
riechen,  etro.  mec!en. 

Przewq,stka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.   (Eumenes)   biencnartigeä 

Przewdziaö,  -dzieje,  -dzie- 
jesz,  -dzialem,  va.  perf; 
Przewdziewa6,  -warn,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  umflciben, 
anaieljen,  Äleiber  mec^feln;  — 
sie  vr.  \i6)  umfleiben. 


Przewidywanie 

Przewdzigkla,  -li,  pl.  -le, 
s/.(CoinmeIina)tropifc^eÄnot=' 
lenpflanje. 

Przewertowac,  -tuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  burc^blättem. 

Przewgdrowac,  -druje, 
-watem,  va.  perf.  burc^iDan» 
becn. 

Przewgdzenie,  -nia,  smg. 
tant.  sn.  ^bräuc^em  n. 

Przewfdzid,  -dze,  -dzisz, 
-dzitem,  va.  perf.  burc^  3fiäu=> 
c^ern  trocfncn,  abtrodnen. 

Przewiac,  -wieje,  -wialem, 

I  va.  perf. ;  Przewiewad,  -warn, 

I  -walem,    va.    imperf.   burcl&= 

reellen,  burc^blajen;  —  zboÄe 

baä  ©elreibc  fc^raingen,  lüften, 

umfterfien,  roorfeln. 

Przewiadywac,  -duje,  -wa- 
lem, va.  imperf;  Przewie- 
dziec,  -wiem,  -dziaiem,  va. 
perf  burc^forfd^en. 

Przewi^slo,  -sla,  pl.  -sla, 
sn.  Querbanb  n. 

Przewi^z,  -  wiezu,  pl.  -wiezy, 
sm.  Snfett  «.,  Kerbe  /. 

Przewi^zac,  -ze,  -Äesz,  -za- 
lem,  va.  perf;  Przewi^zy- 
wac,  -zuje,  -walem,  va.  im- 
perf. bur(ibtnben,  umbinben, 
untetbinben. 

Przewi^zanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  Unterbinben  n.,  Um» 
binben  n. 

Przewi^zka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf  1)  58inbe  /,  (Sürtcl  m., 
Sanbage  /.;  2)  (Fasciolana) 
2lrt  ©lad^elid^nede. 

Przewicie,  -cia,  pl.  -cia, 
sn.;  Przewinigcie,  -cia,  sn. 
UmiDicteln  n. 

Przewic,  -wije,  -wijesz, 
-wiiem ;  Przewin%6,  -ne, 
-niesz,  -nattm,  va.  perf; 
Przewijaö,  -jam,  -jasz,  -ja- 
tem,  va.  imperf.  1)  umroirfeln, 
umbinben,  anbetä  binben,  trof' 
len  legen;  2)  burdjroeben;  3)  — 
sie  vr.  fd)nea  oorbet=,  oorüber» 
ge'^en,  lierumflreic^en. 

Przewidnik,  -a,  pl.  -\,  sm. 
^erjpeftiüfc^ntdEe  /. 

Przewidywa6,  -duje,  -wa- 
lem, va.  tmperf.\  Przewi- 
dzieö,  -dze,  -dzisz,  -dzitem, 
va.  perf  Dor^erfetjen,  norauä»» 
{eben,  . 

I     Przewidywanie,  Przewi- 


Przewidzialny 


131 


Przewodniczenie 


dzenie,  -nia,  pl.  -uia,  sn.  3Sor» 
^erfe^cn  n.,  iWorauäfic^t/'. 

Przewidzialny,  adi.  t)or= 
0U6feF)bar. 

Przewielebnosc,  -sei,  ^Z. 
-sei,  sf.  ®t)rn)ürDigfeit  /, 
®{)rtt)ücbe;  wasza  —  @uec 
^ocfiroürben. 

Przewielebny,  adi.  i.\)X= 
niüröig,  ^oc^tDütoig. 

Przewielmozny,  adi.  übtX' 
mächtig. 

Przewierca6,  -cam,  -casz, 
-catem,  va.  imperf.\  Prze- 
wierciö,  -ce,  -cisz,  -cHem,  va. 
perf.  butc^bo^ren. 

Przewiercanie,  Przewier- 
cenie,  •■a\&,pl.-t\\si,sn.  2)urc^= 
bobren    «.,   Surc^bol^rung   f. 

Przewiercien,  -rtnia,  pl. 
-rtnie,  sm.  (Bupleurum)  '^it 
längerjelteber  n.,  ©etfeblatt  n. 

Przewiertek,  -rtka,  pl. 
-rtki,  sm.  58ot)rmufd)Cl  /. 

Przewierzbia,-bii,  o^.  -ble, 
s/;Dlea[terw.,  rottberDlbaunt. 

Przewierzbowaty,  adi. 
D(eafter=;  -te  rosliny  olco[ter= 
artige  ^flanjen. 

Przewierzgad,  -»am,  -gasz, 
-gafem,  va.  irnperf.;  Prze- 
wierzgn^ö,  -gne,  -gniesz, 
-gn^tem,  va.  perf.  1)  l^etüber«, 
umroerfen,  einem  ein  SÖein  un= 
terfc^Iagen;  2)  übergeben,  l^er= 
überjiel)en;  —  sie  vr.  [id^ 
(plö§li(^,  unerraartet)  um= 
roanöcln. 

Przewierzgnik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  (Protacus)  ein  3"f"' 
fionätietd^cn. 

Przewiesza6,-szam,-szasz, 
-szaleiB,  va,  imperf. ;  Prze- 
wiesiö,  -sze,  -sisz,  -silem,  va. 
perf.  uml^ängen,  überhängen, 
quer  über  ettn.  Rängen. 

Przewiesc,  -wiode,  -wie- 
dziesz,  -wiodJem,  va.  perf. ; 
Przewodzic,  -dze,  -dzisz,  -dzi- 
lem,  va.  imperf.;  1)  über= 
fül^ren,  überleben;  -wiedzie 
nas  przewodnik  doswiadczony 
ein  erfal^rener  gül^rer  wirb 
unä  überführen;  2)  anfüt)ren, 
leiten;  —  nad  kim,  fomman» 
bieren,  befehligen. 

Przewietrzac,  -trzam, 
-trzasz,  -trzalem,  va.  imperf.] 
Przewietrzyc,  -trze,  -trzysz, 
-trzytera,  va.  perf.  auslüften, 


lüften,  burd^Uiften;  —  sie  vr. 
inä  greie  ge^en,  frtfd^e  Suft 
fct)öpfen. 

Przewietrzanie,  Przewie- 
trzenie,  -nia,  pl.  -nia,  sn. 
2üften  n.,  durchlüften  n.,  SSen» 
tilatton  /. 

Przewiew,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Suftjug  m.,  SSentilation  /., 
Suftrcec^fel  w. ;  SBettertöfung 
/.,  3Bi^^J^g  m. 

Przewiewnik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  SSentilator  m. 

Przewiewny,  adi. ;  Prze- 
wiewnie,  adv.  luftig,  bem 
^uqe  ausgefegt. 

Przewiezienie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  Überführung  /. 

Przewiezö,  -wioze,  -wie- 
ziesz,  -wiozlem,  va.  perf. ; 
Przewozic,  -woze,  -wozisz, 
-wozilem,  va.  imperf.  (im 
3Bagen  ober  gu  ^ferbe)  über«- 
fti^ren,  überfe^en;  überfdiiffen. 
Przewigdly,  adi. ;  Prze- 
wi§dle,  adv.  ^albroelf. 

Przewi§dn%c,  -ne,  -niesz, 
-natem,  rn.  perf.  I^atb  oer= 
roelfen. 

Przewigziak,  -a,  pl.  -i, 
sm    ©lieoeröütfe  /. 

Przewi§zica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  (Lomentaria)  eine  'Älpe. 

Przewigzistosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  y)eferbtt)eit  /. 

Przewigzisty,  adi.  ge!erbt; 
lang  gcitrecft,  fditanf. 

Przewigz,  -zi,  pl.  -zie,  sf. 
SSerbinbung  /. 

Przewigzniak,  -a,  ^j?.  -i, 
sm.  (Lomentum)  Samenl)ülfe 
/.,  i^ruc^t  einer  ^flanje. 

Przewijaö,  -jam,  -jasz, 
-jalem,  va.  imperf.  fiel^e: 
Przewic. 

Przewijanie,  fiel^e:  Prze- 
wicie. 

Przewilzac,  -zam,  -4asz, 
-zalem,  va.  imperf. \  Prze- 
wilzyö,  -ie,  -zysz,  -Äylem,  va. 
perf.  burc^  leuchten;  an= 
feudalen. 

Przewilzanie,  Przewil- 
zenie,  -uia,  sn.  2)ucd;= 
feuchten  n. 

Przewin^c,  fiefie :  Przewic. 

Przewiniac,  -niam,  -niasz, 

-niatem,  vn.   imperf. ;   Prze- 

winiö,  -nie,  -nisz,  -iiilem,  vn. 

perf.  oerf^utben,   »erroirfen; 


—  komu  fid^  an   einem  üer= 
ge^en,  oerfünbigen. 

Przewinianie,  Przewi- 
nienie,  -nia,  pl.  -nia,  sn. 
SJergtl^en  n.,  SSeifc^utben  w., 
SSerfc^ulbung/. /Übertretung/; 

Przewini§cie,  ftel)e:  Prze- 
wicie. 

Przewion%6,  -ne,  -niesz, 
-nafem  =  Przewiac. 

Przewlec,  -leke,  -leczesz, 
-loklem,  va.  perf;  Przewle- 
kac,  -kam,  -kasz,  -kafem, 
va.  imperf. ;  Przewloczyc, 
-cze,  -Czysz,  -czyiem,  va.  perf. 
1)    burc^jie^en:     nitke     przez 

igfe  ben  gaben  burd^  bie 
3fiatel  ^iel&en;  l^inüberfcfi(ep= 
pen,  l^inüberjiefien;  —  3) 
umjiel^en,umftciben;  —  suknie 
bas  ^(eib  raec^feln ;  4)  —  sie  vr. 
in  bie  ^änge  jie^en,  fid^  Der= 
JÖgern;  wszystko  -lekfo  sie 
przez  twoj  brak  energii  aHes 
raurbcburc^  beinen  a)iangel  an 
(Energie  in  bie  Sänge  ge= 
jogen. 

Przewlekanie,  Przewle- 
czenie,  -nia,  sn.  2)urc^jiel)en 
n.,  §inüber|d^leppen  n.\  §in= 
äicöen  n. 

Przewleklos(S,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  äßettfc^roeifigfeit  /.  = 
Rozwleklcsc. 

Przewlekly,  Przewlekle, 
fietie:    Rozwlekty,  ßozwlekle. 

Przewloczny,  adi.  jögernb, 
jaubernb. 

Przewloka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  Sßerjögerung  /.,  3}etjug  w., 
3luffc^ub  w. ;  2)  Sanöftreic^er, 
m.;  3)  SRprr^enbolbe  /.;  4) 
iäpfint  m. 

Przewloczenie,  -nia,  sn. 
=  Przewlekanie. 

Przewloczka,  -ki,  sing, 
tant.  sf.  herumtreiben  n. 

Przewl6czy<5,  fief)e:  Prze- 
wlekac. 

Przewodni,  adi.  feitenb, 
füf)renb;  -nia  niedziela  Der 
roeifse  ©onntag. 

Przewodnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf  Sü^rung  /. 

Przewodnictwo,   -wa,  sn. 

1)  gü^tung  /.,    Seitung  f.\ 

2)  Seitunggfät)igfeit  /. ;  — 
ciepla  aBärmeleitungäoermö^ 
gen  n. 

Przewodniczenie,      -nia, 

9» 


Przewodniczka 


132 


Przez 


sing.  tant.  sn.  Seiten  «., 
güören  «. 

Przewodniczka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  gütjreriu  /'. 

Przewodniczy,  adi. ;  Prze- 
wodniczo,  cidv.  füf)renb,  lei« 
tenb. 

Przewodniczyc,  -cze, 

-Czysz,  -czyl'em,  vn.  imperf, 
führen,  leiten,  ben  SSorfi^ 
fütjcen. 

Przewodnik,  -ka,  jo?.  -cy, 
sm.  gü[)rcr  ?n..  Seiter  m., 
Sßegroeifer  m. ;  —  ciepJa  SBärs 
melettcr;  —  elektrycznosci 
eleftri[c^er  Seiter,  eieltri= 
jitätgleiter. 

Przewodny,  adi.  =  Prze- 
wodni. 

Przewodzenie,  -nia,  sn. 
g-ü^ren  n.,  Seiten  n. 

Przewodzi6,  fief^e:  Prze- 
wiesc. 

Przewoina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  lauge  unb  biegjame  3ßei= 
ben  jum  j^led^ten. 

Przewora,  -ry,  pl.  -ry,  sf. 
©c^eiberoanb/. ;  ©taUbaum  m. 

Przewozic,  fiel)e :  Prze- 
wiezc. 

Przewozowe,  Pi'zewozne, 
-nego,  sing.  tant.  sn.  g-afjrgelb 
n.,  grad^tgebüfir  /.,  grad&tgelb 
n.,  Stansportgebüf)r./.,  ^^orto 
n.\  —  najmniejsze  2JJtninia(= 
frad^t/.;  —  niedobraneju  wenig 
erhobene  grad^t ;  —  poprzednie 
SSorfradjt;  —  przedplatne 
g-ranfatur,  5ran!aturnote  /.; 
—  przekazane  iiberroicfene 
grad^tgebüf)r/.',  —  za  wielkie 
ju  ticl  erhobene  {^rad^t. 

Przewozowy,  adi.  5äl^r°, 
grac^t=,  2;ransport=. 

Przewoina,  -nej,  pl.  -ne, 
sf.  gracbtjettel »».,  5radf)tfd^ein 
m. ;  Segleitabreffc  /. 

Przewoinik,  -a,  -pl.  -cy,  sm. 
göbrmann  jw.,   jyäf^rfne^t  vi. 

Przewozenie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  Üüerfül^ren  n. 

Przewod,  -wodu,  -pl.  -wo- 
dy,  sm.  1)  2)urc^=,  Überfüf)= 
rung  f.;  2)  iieitung  /.;  %\\.^'- 
rungäroeg  »?, ;  —  oddechowy 
satmungsrocg ;  2ltmungä= 
apparat  ?«,,  Siefpirator  m.\  — 
pecberzo-watrobowy  Seber» 
blajengang  m.; —  do  kurkow 
przewiewnych     Seitung     gutn 


3f{einigungs^a|n;  —  doply- 
wowy    (Sinftrömungäro^r   n. ; 

—  druciany  2)ra[)tleitung /.; 

—  odpiywowy  2luöflrömungö= 
rccg  m. ;  —  pary  2)anipfror)r  n. ; 

—  pary  w  cylindrze  S)ampf= 
roeg  m.,  S5ampf!anal  m. ;  — 
pociagowy  Sugüorrid^tung/.; 

—  podziemny  Srbleitung  /.; 

—  ssacy  ©augrofir  n. ;  —  tele- 
fonowy    2eIep[)onIeitung  /.; 

—  telegraticzny  2;elegrapf)en= 
leitung  /. ;  —  wody  aBaffer= 
leitungsrö^re/. ;  —  wyplywu 
Sluöftrömungäro^r  n. 

Przewodca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  g-üt)rer  ?/«.,   2infü^rer  7n. 

Przewöz,  -wozu,  pl.  -wo- 
zy,  sm.  Überfaf)rt  /'.,  Über» 
feigen  n.;  Überjul^r  /. ;  93eför= 
berung  /.,  S^ranäport  m.,  s[}er= 
frac^lung  /.;  —  bez  opako- 
wania  Siranäport  in  lo[em 
Suftanbe,  unoerpadt;  —  bez- 
püatny  frachtfreier  2;ranäport, 
Stcgietranäport ;  —  bez- 
posredni  unmittelbare  S)urc^= 
ful^r;  —  pospieszny  (gil= 
guttran§port;  —  przecho- 
dowy  3;ronfito  «.,  SurdE)gang 
m.,  S)ur(^fu^r  /. ;  —  z  prze- 
Jadunkiem  mittetbarfc  S)urd^= 
|uE)r;  —  zwyezajny  gratf)t= 
guttrangport;  masz  w6z 
i  —  bu  mu^t  eing  oon  beiben 
roäbten. 

Przewozka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
j^örberung  /.;  —  urobku 
(Srubenförberung  /".,  ©tredEen= 
föröerung  /. 

Przewracac,  -cam,  -casz, 
-calem,  va.  imperf.\  Prze- 
wröciö,  -ce,  -cisz,  -ciiem,  va. 
per  f.  i)  umroerfen,  uinftür^en-, 
uwaÄaj  bo  -wrocisz  stol  gib 
ad^t,  ionft  roirft  bu  ben  Stfc^ 
umroerfen;  2)  wvxU^xtn,  um- 
roenbcn,  umbrefjen;  —  kartki 
ksiazki  bie  ©eiten  beä  S3u(i)eä 
umioenben;  — ualewa  strone 
auf  bie  linfe  ©eite  umroenben; 

—  oczy  bie  2(ugen  »erbrefien; 

—  ulamek  ben  33ruc^  um= 
leieren;  —  co  do  gory  uo- 
gami,  etrcaä  ganj  »erbreljen, 
burc^einanber     loerfen;       3) 

—  sie  vr.  fallen,  umfaQen, 
fid)  roäijen ;  -eilo  mu  sie  w 
glowie  er  ift  »errüdEt  geroor= 
ben;    a4  mi  sie  w  gtowie  od 


jego  gadania  przewraca  eS 
roirb  mir  von  feinem  3fJeben 
garj  roirr  im  Äopfe. 

Przewracanie,  Przewro- 
cenie,  -nia,  sn.  Umroenben 
n.,  Umroerfen  n. 

Przewrotny,  adi.;  Prze- 
wrotnie,  adv.  Dcrtel^rt;  Der» 
bre^t;  roibernatürlic^;  -tne 
sklonnosci  peroerle  Steigungen. 

Przewrotnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Scrfet)rt^eit  /.;  %tx> 
Derfität  /'. 

Przewrot,  -otu,  lü.  -oty, 
sm.  Umfei^ren  w.,  Umgeftal» 
tung  /.,  Umroetfen  n.\  grunb' 
flürjenbe  ^nberung. 

Przewrzasn|,c,  -sne, 

-suiesz,  -snalem,  vn.  perf. 
auffd^reien. 

Przewrzed,  -wre,  -vvrzesz, 
-wrzHlem,  vn.perf.  überfod^en, 
noc^  einmal  lochen;  ju  oiet 
loc&en. 

Przewrzeszczec,  -szcze, 
-szczysz,  -szczalem,  va.  perf. 
eine  geitlang  fd^reien;  über= 
fd^reien. 

Przewyborny,  adi.;  Prze- 
wybornie,  adv.  ausgegeid^net, 
oortrefftic^. 

Przewymowny,  adi.  au^er= 
orbentlic^  berebt. 

Przewyzka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Übergeroic^t  n.,  ©iffereng 
f.,Unterfd)ieb »«.,  Überfc^u^w. 

Przewyzszaö,  -szam, 

-szasz,  -szalem,  va.  imperf. \ 
Przewyzszyö,  -sze,  -szysz, 
-szylem,  va.  perf.  überfteigcn, 
überragen,  übertreffen;  dlugi 
-szaj^  wartosc  döbr  bie  ©c^uts 
ben  überfteigen  ben  Sßert  ber 
®Üter;  on  go  -wyzsza  rozu- 
mem  er  übertrifft  il^n  an 
SJerftanb;  to  zadanie  -sza 
moje  siiy  btefe  2tufgabe  über= 
fteigt  meine  Kräfte. 

Przewyzszanie,  Przewyz- 
szenie,  -nia,  sing.  tant. 
Überfteigen  n.,  Übertreffen  n., 
Überragen  n. 

Przez,  praep.  mit  bem  4. 
galt  1)  burc^;  isc  — 
miasto  burc^  bie  ©tabt  gefjen ; 
igla  przeszia  —  sukno  bie 
Üiabei  brang  burd^  ta^  Xu6); 
kula  przeleciala  —  powietrze 
eine  Äuget  flog  burc^  bie  Suft ; 
shiiyl    przy    wojsku    —  trzy 


Przezacny 


133 


Przezyd 


lata  er  bientc  brei  ga^re  (fang) 
ßetm  3JJilitär;  to  moina  osia- 
gnac  tylko  —  protekcye  baö 
fann  man  nur  bur^  ^rotef= 
tton  errei(^en;  stalem  tu  — 
caia  godzine  icf)  ftanb  ba 
eine  ganse  ©tunbe  (lang); 
zostal  zabitj  —  nieprzyja- 
ciela  er  rourbe  tjom  ^yeinbe 
getötet;  —  ciebie  stracilem 
majatek  burd)  bic^  l)aie  icf) 
mein  Vermögen  verloren;  — 
sie  an  unt)  für  [ic^;  to  sie 
rozumie  samo  —  sie  baä  Der^ 
fielet  fid;  von  feI6[t;'2)  über; 
szedlem  —  most  td)  ging  über 
bte  S3rü(fe;  3)  bei;  —  Boga 
zjwego  beim  lebenbigen  @ott. 
Przezacny,  adi,;  Przeza- 
cnie,  adv.  ]^od)ttn|e§nlici^, 
äu^erft  cbel  oerantagt;  ^üc^= 
geei^tt. 

Przezbytkowac,  -tkuje, 
•watem,  va.  j)erf.  burd)brin= 
gen,  üerfdiroenben. 

Przezbywäc,  -wam,  -wasz, 
-walem,  va.  impevf.  n)tber= 
legen. 

Przezglownik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  t\n  Sauftein,  ber  quer 
burc§  bie  9JJauer  Bi§  auf 
beibe  DJiauerfläd^en  burd^ge^t. 

Przezierac,  -ram,  -rasz, 
-ralem,  va  unb  vn.  imperf. 
burclöfel^en,burd^fd^auen,t)erDor' 
fc^immern;  baäSlugenlic^t  nad^ 
unb  na6)  tütebergeroinnen. 

Przeziernik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Siopter  m. ;  —  oczny  Dlular^ 
biopter;  —  przedmiotowy 
DbjeEtiDbiopter. 

Przeziew,  -u,  pl.  -y,  sm. 
2lu§^oud)ung  f. 

Przeziewac,  -wam,  -was^z, 
-waiem,  va.  per/,  mit  ©ät)= 
nen  jubringen. 

Przeziewanie,  -nia,  pl. 
•nia,  sji.  aiuäbünftung  /'. 

Przeziewniki,  -kow,  pl. 
tant.  'ißoren  pl.,  ©^n)ei§= 
löd&er  pl. 

Przezigbic  (sig),  -hie,  -bisz, 
-bilem,««.  («;n)pfr/'.Przezigb- 
n§,c,  -ne,  -niesz,  -nalem,  vn. 
per/,  erfälten,  fic^  erfälten. 

Przezigbienie,  Przezi§b- 
nigcie,  -cia,  pl.  -cia,  sn. 
erfältung  /.,  3Ser!ü^rung  /. 

Przezim,  -u,  pl.  -y,    sm.; 


Przezima,  -iny,  pl.  -my,  sf. 
ttberromterung  /. 

Przezimowac,  -muje,  -wa- 
lem, vn.  perj-.  unb  va.  per/. 
überrointern. 

Przezimowanie,  nia,  sm. 
Überrointern  n. 

Przezmian,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Sd)neßtöage/.,  Salfennjage  /. 
Przeznaczac,-czam,-czasz, 
-czalem,  va.  imperf.;  Prze- 
znaczyc,  -t;ze,  -czysz,  -czy- 
lem,  va.  per  f.  beflimmen; 
ojciee  -ezyt  te  pieniadze  na 
dobroczynne  cele  ber  SSater 
befummle  baä  (Selb  für  rool^t= 
tälige  '^voidf.,  w  -czonej  na 
ten  cel  sali  in  bem  ju  biefem 
3n)ede  beftimmten  ©aale; 
smierc  i  Äona  od  Boga  -czona 
ber  Xob  unb  bie  grau  finb  unä 
ton  ©Ott  ror^erbefiimmt  (poln. 
©prid^roort). 

Przeznaczenie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  33eftimmung/. ;  udac 
sie  na  miejsce  -nia  fic^  an 
feinen  SBeftimmungäort  6ege= 
ben;  to  byto  jego  -czeuiem 
ba§  raar  feine  Seftimmung; 
nie  mozna  walczyc  przeciw 
-niu  man  fann  gegen  bie  33e= 
ftimmung  nid^t  fämpfcn. 

Przezornosc,  -sei,  pl.  -sei 
sf.,  Sorfic^t  /.,  Umfielt  /., 
58ebac^tfamfeit  /. 

Przezorny,  adi. ;  Prze- 
zornie,  adv.  ootfic^tig,  um» 
fid)tig,  bebad)tfam. 

Przezor,  -zoru,  pl.  -zory, 
sm.  SSorfic^t  /.;  ?lad^gtebig= 
feit  /. 

Przezrocz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
(Alima)  @d)(iufelfrebä  m. 

Przezrocze,  -cza,  pl.  -cza, 
sn.   2)urd^ftc^tige  n. 

Przezroczystos6,  -sei,  sf. 
SDurd^ficfttigfeit  f. 

Przezroczysty,  adi. ; 

Przezroczysto,  Przeiro- 
czyscie,  adv.  burd)fic^tig ; 
flor. 

Przezaö,  -zuje,  -zujesz, 
-zuiem,  va.  per/.;  Przezu- 
wac,  -wam,  -waiem,  va.  im- 
perf. ©d^u^roerf  roec^feln.  ! 
Przezwac,  -zwe,  -zwalem, 
va.  per  f. ;  Przezywa6,  -wam, 
-wasz,  -watem,  va.  imperf. 
anberä  benennen,  einen  33ci= 
namen  geben;  —  sie  vr.  fid^ 


gegenfeitig  fc^etten;  einen  an^ 
bereu  3tamen  annehmen. 

Przezwisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sti.  ^uiame  m.,  SBeiname  m., 
©üi^name  ?n. 

Przezwycigäac,  -zam, 
-zasz,  -zaiem,  va.  imperf  ; 
Przezwyci^zyö,  -ze,  -Äysz, 
-zytem,  va.  perf.  überroinben, 
befiegen;  -zylem  jej  upör  td) 
^abe  i^ren  Sßiberfttnb  befiegt ; 

—  sie  fid)  überroinben. 
Przezwycigzanie,    Prze- 

zwyciezenie,  -nia,  siny. 
tant.  sn.  Überroinbung  /. 

Przezywac,  fie^e:  Prze- 
zwac. 

Przezrotka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.   (Phaüia)  eine  )^Iiegenart. 

Przezrzaly,  Przezrzec, 
Przezrzewac,  fiel^e :  Przej- 
rzaly,  Przejrzec,  Przejrzewac. 

Przezartowac,  -tuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  mit  ©paffen 
jubringen. 

Przez§,c,  -ne,  -niesz,  -na- 
lem,  va.  perf.;  PrzeÄynac, 
-nam,  -naiem,  va.  imperf. 
burd^mä^en. 

Przez^c,  -:^me, -Analem,  va. 
perf;  Przezymac,  -mam, 
•masz,  -malern,  va.  imperf. 
ftarf   auäbrüdfen,    auSpreffen. 

Przezeglowad,  -gluje,  -wa- 
lem, va.  perf.  burc^fegetn. 

Przezegnac,  -nam,  -nasz, 
-nalem,  va.  perf.  baä  ^i\i)tXi. 
beä  Äreujeg   machen,   fcgnen; 

—  sie  vr.  fid^  befceuätgen,  ba§ 
Äreuj  fc^lagen. 

Przezerac,  -ram,  -rasz, 
-ratem,  va.  imperf.;  Prze- 
zrec,  -4re,  -zresz,  -hartem, 
va.  perf.  burd^freffen. 

Przezuchowiec,  -wca,  pl. 
-wce,  sm.  ©c^mefterlinggart. 

Przezucie,  -cia;  Przezu- 
wanie,  -nia,  sing.  tant.  sn. 
SBieberfäuen  n. 

Przezuö,  -4uje,  -zujesz, 
-iiuwalem,  va.  perf. ;  Przezu- 
wac,  -wam,  -wasz,  -walem, 
va.  imperf.  roieberfouen, 
Dorfauen. 

Przezuwacz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  1)  SBiebcrfäuer  m.;  2) 
3)2eerbra($fe  f. 

Przezycie,  -cia,  sing.  tant. 
sn.  Überleben  n.,  SJerleben  n. 

Prze4y<5,  -zyje,  -Äylem,  vn. 


Przezywiac 


134 


Przybierac 


unb  va.  perf.\  Przeiywac, 
-warn,  -wasz,  -walem,  vn.  unb 
m.  perf.  burd^Ieben,  üerleben, 
überleben;  on  straty  tej  nie 
-Äyje  er  roirb  biejen  SSerluft 
nic6t  überleben. 

Przezywiac,  -wiam,  -wia- 
}em  ta.  imperf. ;  Przezywi6, 
-wie,  -wisz,  -wiiem  va,  perf. 
bur^  3Jäl^ren  erhalten,  burc^= 
füttern. 

Przgdka,  -ki,  j)^-  -ki,  «/• 
=  Pfzadka. 

Przfdza,  -y,  ^jZ.  -e,  sf. 
®arn  «.,  ©pinngarn  n. 

Przgdzalnia,  -ni,  yl.  -nie, 
sf.  ©pinnerei  /. 

Przgdzarnia,  -ni,  pl,  -nie, 
sf.  ^  Przedzalnia. 

Przgdzenie,  -nia,  sing, 
taut.  sn.  ©pinnen  n. 

Przgdzik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(Tegenaria)  eine  ©ptnnenart. 

Przgdziono,  -na,  pl.  -na, 
sn.  =  Motek. 

Przfdziwo,  -wa,  pl.  -wa, 
sn.  ©efpinft  n.,  ©pinnnio= 
terial  n. 

Przgslo,  -ta,  pl.  -la,  sn. 
gacf)  n.,  StDif^enraum  gn)i= 
td^en  jroei  ^Jaar  Saunpfäi^ten; 
^0^  n.,  Srüdfenjoc^  n. 

Przgstka,  -ki,  pl.  -kl,  sf 
Üto^f^roetf  m.,  Sannen^,  SÖBal= 
jerroebcl  m. 

Prz§sl,  -i,  Sio^jd^roanj  vi., 
2)icerfträubel  n. 

Przf slica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
1)  3tocIen[toc!  m.,  ©pinnrocEen 
m. ;  2)  obereö  SßeQjopfentager ; 
3)  ©tacfeelfaflor  m. 

Przgslik,  -a,  2)1.  -i,  sm. 
ber  glad)3  am  ©pmnrocfen. 

Przgtr,  =u,  pl.  -y,  sm. 
©peic^er/w.,©etreibemagajin  vi. 

Przmiel,  -i,  sf.  (Eronymus) 
©pinbelbaum  m.,  Serc^enbrot 
n.,  ^faffen^ütd^en  n. 

Przodek,  -dka,  pl.  -owie, 
sm.  1)  Sßorfa^re  m.,  Sl^ne  m., 
2lf)nl)err  m.;  2)  -dku,  pl.  -dkl, 
sm.  SBorberteil  tm.  ;  —  cho- 
dnika  Drt  m.;  —  ogniska 
SSorberb  m. 

Przodkara,  -ry,  pl.  -ry,  */. 
^ro^faflen  m. 

Przodkowa6,  -kuje,  -wa- 
iein,  vn.  imperf.  Doraug=, 
oorange^en;  bie  erfte  ©eige 
jptelen. 


Przodkowy,  adi.  SSorber«, 
üorne  befinolic^. 

Przodonög,  -ga,  pl.  -g'i, 
sm.  Sroei^onö  /.  (@ibect)fe). 

Przodowac,  -duje,  -walem, 
vn.  imperf.  in  ber  erftcn 
Steige  fein;  bie  erfte  ©eige 
fpielen,  bie  fü^renbe  Slofle 
fpielen,  führen,  leiten. 

Przodow^s,  -a,  pl.  -y,  sm. 
(Archinus)  eine  Äorpfenort. 

Przodownica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf  1)  SSorgängerin  f. ;  2)  SSor» 
arbeiterin /.,  SSorfclinillertn /. 

Przodownik,  -a,  2^^-  ~^yi 
sm.  1)  Sßorbcrmann  m.;2)  SBor-» 
fct)nitter  m.,  Sßorarbeiter  ?«. 

Przodowy,  adi.  35orber=. 

Przodozgifcie,  -cia,  jjj?. 
-cia,  sn.;  —  macicy  bie  Um= 
beugung  ber  ©ebärmutter 
nacft  oorne. 

Przod,  -odu,  pl.  -ody,  sm. 
35orbere  n.,  SSorberteil  m.;  — 
glowy  SSorber!opf  m.;  na  — 
üorroärtä;  poszedt  na  —  er 
ift  Dorangegangen ;  na  przo- 
dzie,  na  przedzie  oom. 

Prztyk,  -a,  pl,  -i;  Przty- 
czek,  -czka,  ^j^  -czki,  sm. 
Dtafenftüber  m. 

Prztykaö,  -kam,  -kasz, 
-katem,  vn.  imperf. \  Przty- 
kn^c,  -kne,  -kniesz,  -knalem, 
vn.  perf.  1)  ein  5lnipäd)en 
f dalagen,  fd^naljen;  2)  »on  ber 
Pfanne  abbrennen. 

Przy,  praep.  ben  VI.  JJaH 
regierenb,  bei,  neben,  an;  sie- 
dziec  —  kim  bei  fmnbm  fi^en; 
usiasc  —  stole  ftc^  an  ben 
%\\<i)  fe^en;  sluiyl  —  dworze 
er  biente  bei  §of;  hj\  poslem 

—  niemieckich  dworach  er 
rcar  ©efanbter  bei  beutfd^en 
§öfen;  —  stole  byla  mowa 
o  tem  eö  war  bei  %\\^i  bie 
3iebe  baüon;  nie  mam  —  sobie 
pieniedzy  icf)  ^abe  fein  ©elb 
bei  mir;  aastatem  go  —  ro- 
bocie  ic^  I)abe  if)n  bei  ber 
2lrbeit  getroffen;  —  takim 
majatku  wszystko  idzie  la- 
twiej  alleä  gel^t  leichter  bei  fo 
einem  SSermögen;  —  6wiecy 
pracowal  er  arbeitete  bei  Sic^t; 
nie  byc  —  zmysiacb  ni(^t  bei 
©innen   fein;   wychowai   sie 

—  moich  dzieciach  er  rourbe 
mit    meinen    Äinbern    erjo= 


gen ;  —  tem  wszystkiem  bei 
aUbem;  —  tem  babei;  — 
Boiej  pomocy  mit  ©otteä 
§ilfe;  stac  —  czem  auf  etn). 
befleißen;  stac  —  swojem 
feine  SJJeinung  aufred^tl)  alten, 
bei  feiner  2lnfic^t  bel)arren. 

Przyaresztowaö,  -tuje, 
-walem,  va.  perf,  arretieren, 
gefangennel)men,  feftnef)men. 

Przybarwic,  -wie,  -wisz, 
-witem,  va.  perf.  garben  ^in= 
gumifc^en. 

Przybawiac,-wiam,-wia8z, 
-wialem,  va.  imperf. ;  Przy- 
bawic,  -wie,  -wisz,  -wiüem, 
va.  perf.  nod^  mel^r  löi"?u= 
tun,  oetmel^ren ;  —  sie  vr.  fic^ 
nocö  mel)r  gujte^en. 

Przybeczec,  -cze,  -czysz, 
-czaiem,  va.  perf.  abbüßen, 
für  ettDoö  bü^en. 

Przybgda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
(Tamouea)  eine  5^flange. 

Przybicie,  -cia,  sn.  2ln= 
fd^lagen  n.;  Slnlegen  n.  (eineS 
©diiffeö),  SJanben  n. 

Przybiö,  -bije,  -bijesz,  -bi- 
iem,t'a.j;er/'.;Przybija(5,-jam, 
-jasz,  -jaiem,  va,  imperf. 
1)  anfd^lagen,  annageln,  feft= 
fc^lagen,  gufct)lagen;  2)  vn. — 
do  brzegu  lanben. 

Przybiedz,  -gne,  -gniesz, 
-glem,  vn.p)erf.\  Przybiegac, 
-gam,  -gasz,  -gatem,  rn.  im- 
perf. laufen,  laufenb  anfom=« 
men,  l^erbei=,  ^erjulaufen. 

Przybierac,  -ram,  -rasz, 
-ralem,  va.  unb  vn.  imperf. ; 
Przybra6,  -biore,  -bioresz, 
-braiem,  va.  unb  vn.  perf. 
I.  va.  1)  bajune^men, 
annehmen,  junel^men;  abop« 
tieren;  —  do  pomocy  jur 
$ilfc  nel^men ;  —  za  corke 
alä  2;oc^tcr  anneljmen,  abop= 
tieren;  2)  fd)mütfen,  pu^en; 
-brali  go  w  ztoto  i  pur- 
pure fie  fleibeten  il^n  in  ©olb 
unb  ^urpur;  niebo  -brane 
w  gwiazdy  ber  mit  ©ternen 
gefd)müdtte  öimmel;  —  co 
w  piokne  siowka  etroaä  mit 
jierlid)en  SQSorten  auäbrüdfen; 
wiosna  -rala  ziemie  w  zielo- 
nosc  i  kwiaty  ber  Jr^^^'^S 
fd^müdte  bie  6rbe  mit  ©rün 
unb  33lumen ;  3)  —  cugli,  we- 
dzidla  bie  Sügel  angießen ;  H. 


Przybieranie 


135 


Przych.odzic 


vn.  gune^men,  anjc^roeHen ;  III. 
—  sie  vr.  —  w  co  fic^  mit 
etroaS  oerforgen;  —  do  czego 
fic^  gu  etroaö  anfd^itfen. 

Przybieranie,  Przybra- 
nie,  -nia,  sn.  1)  3lnne|inen  «.; 
3unel^men  «.,  Qnnaijme  f., 
Söac^fen  «.;  2)  ^ßu^  »j.;  2luö= 
rüftunq  /. 

Przybijaczka,  -ki,  ^j^  -ki, 
s/.  Sßebecfanne  /".,  äßeöer» 
bfatt  «. 

Przybijac,   fiel^e:   Przybic. 

Przybijanie,  -nia,  sn.  1) 
21nfci^lagen  n.;  2)  aSefa^  »j.. 
S3efe^en  n.  bcc  SSo^tlöd^er. 

Przybior,  -oru,  pl.  -ory, 
5w.  ©c^mud  m.,  5|}u§  TW. 

Przybitka,  -ki,  pl.  -ki,  5/. 
1)  Bufc^Iag  '«• ;  2)  '^5fropfen  »j. 

Przyblaknac,  -kne,  -kniesz, 
-k^'em,  rn.  perf.  ein  roenig 
erbleid^en,  erblaffen,  bie  girbe 
verlieren,  jcijiefeen. 

Przyblizac,  -zam,  -zasz, 
-zalem,  va.  im2)er/.]  Przy- 
blizyc,  -te,  -zysz,  -zy^fem, 
va.  per/,  nähern,  nä^er  rüden, 
nä^er  bringen,  annähern;  — 
sie  tr.  fid^  nähern. 

Przyblizanie,  Przybli- 
zenie,  -nia,  pl.  -nia,  sn. 
9M^ern  n.,  Slnnä^erung  /.; 
w  -ienin  annä^emb. 

Przybl%kac  sig,  -kam, 
-kasz,  -kaiem,  vr.  imperf. 
fid|  roo^in  neritren,  jufällig 
raobin  fommen. 

Przyblgda,  -dy,  pil.  -dy, 
sm.  iinb  */.  ®ingeroanberte(r) 
m.,  (in  Deräd^tli(^em,  gering^ 
fd^ä^igem  ©inner)  ^ergelau» 
fenc(r)  m. 

Przyblonek,  -ka,  pl.  -ki, 
sm.  Dberfjäutc^en  n.  ber 
©cöleim^ute. 

Przyblotny,  adi.  bei,  an 
©ümpfen  befinölic^. 

Przyboczny,  adi.  kleben», 
©eiten»,  an  ber  ©eite  befinb« 
lic^;  Seib«;  —  lekarz  iieib«" 
ar-it  m. ;  -na  »fraz  Seibroad^e  /. 

Przybole6,  -le,  -lisz,  -laiem, 
vn.  perf. ;  Przybolewaö, 
-warn,  -waieni,  vn.  imperf. 
fd^merjlid^   empfinben,  büfeen. 

Przybor,  -u,  pl.  -y,  sm. 
SKaurernerbanb  m. 

Przybory,  -row,  plur.  tant. 
ütuärüftungaftüdte  pl.,  «Rcqui» 


fiten  1)1.,  Utenfilien  pl.,  ®e= 
rötfc^aften  ^/.;  —  do  szyn 
Äletnmateriat  «.;  —  komin- 
kowe  Äamingerätc  pl. ;  —  po- 
ciagowe  3iigöauärüftungäge» 
genftänbe  pl.;  —  do  szycia 
atjäbjeug  n. 

Przyborowy,  adi.  —  mur 
SJiauer  aVL%  Cluabern. 

Przybosc,  -bode,  -bodziesz, 
-bodfem,  va.perf.  mit  ©tofien 
unb  ©teeren  antreiben. 

Przybrany,  adi.  1)  ge= 
fd^mücft,  gepult;  2)  ange- 
nommen; 2lboptiD=,  J.  33.  -na 
corka  Slooptiotoc^ter  /. 

Przybrudzac,  -dzam,  -dza- 
}em  va.  imperf.;  Przybru- 
dzic,  -dze,  -dzisz,  -dziJem; 
Przybrukaö,  -kam,  -kasz, 
-kalem,  va.  perf.  ein  rcenig 
befc^mu^en. 

Przybrz^kiwac,  -kuje, 
-waiem,  vn.  imperf.  mit  ©oi« 
tcnfpiel  begleiten,  flimpern. 

Przybrzeze,  -za,  pl.  -za, 
sn.  Äüftengegenb  /.,  Äüften= 
lanb  n. 

Przybrzezny,  adi.  Äüften». 

Przybrzydnac,  -ne,  -niesz, 
-dlem,  vn.  perf.  jiemlid^  pf(: 
li^  rcerben ;  jum  ®fel  roerben. 

Przybudowac,  -duje,  -wa- 
Jem.  va.  perf;  Przybudo- 
wywac,  -wuje,  -walem,  va. 
imperf.  anbauen,  jubauen,  i^in^ 
jubauen. 

Przybudowanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  |)injubauen  n. ;  9fe=> 
bengebäubc  n. 

Przybudowek,  -wku,  pl. 
-wki,  sm.  2(nbau  m. 

Przybudowka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  JJebenbau  m.,  ©eitenge= 
bäube  n.,  9Jebengebäube  n. 

Przybus,  -siu,  sing.  tant. 
sm.  glu6[c^atten  m.,  giufe» 
fannenfraut  n. 

PrzybyCj  -bede,  -bedziesz, 
-byi'em,  vn.  perf.;  Przyby- 
wac,  -waffl«^  -wasz,  -walem, 
vn.  imperf.  1)  anfommen,  an» 
longcn;  krol  -byl  do  stolicy 
ber  Äönig  !am  in  ber  $aupt- 
[tabt  an  ;  -waj  na  pomoc  fomme 
ju  $ilfe;  2)  —  czego  june^« 
men,  road^fen,  permefren,  grj)= 
fecr  roerben;  roboty  -wa  co 
dzren  bie  2lrbeit  rcirb  jeben 
Xog  größer ;  -bylo  nam  dwöcb 


stolownikow  bie  '^a.'i>i  unserer 
%\\6)\)txxtn  \)(xt  fic^  um  jroei 
permcf^rt;  -bywa  ksieiyca  ber 
3Konb  nimmt  ju,  ift  im  3"" 
nebmen. 

Przybycie,  -cia,  sing.  tant. 
sn.  2intuntt  /.,  Eintreffen  «. 

Przybysz,  -a,  pil'   "ß>   *'"• 

1)  2lnfömmling  m. ;  2)  Äletttv« 
pogel  m. 

Przybyszowy,  adi.  einge= 
fc^altet;  rok  —  ©c^attjal^r  n. 
=  Rok  przestepny. 

Przybyt,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
Eingang  m.,  Äafjaeingang  m.; 

2)  %n\<x%  m. 
Przybytek,  -tku,  pl.  -tki, 

sm.  \)  §injuIommen  n.,  3"' 
nal^me /.,  '^xxxoa^^  m.;  od 
-tku  giowa  nie  boli  je  mel^r, 
befto  beffer;  2)  ©tiftä^ütte/., 
Bette  /-. ;  —  Fanski  bie  2Bo^= 
nung  beö  öertn;  swiety  — 
bie  l)etlige  §alle. 

Przycapic,  -pie,  -pisz,  -pi- 
lem,  va.  perf.;  Przycapn^c, 
-pne,  -pniesz,  -pnalem,  va, 
imperf.  plö^tid^  ergreifen, 
faffen,  paden,  erroifd^en,  er= 
tappen. 

Przycliciwic,  -wie,  -wisz, 
-wilem,  va.  perf.  gierig,  lüftern 
ouf  etrc.  machen. 

Przychgcac,  -cam,  -casz, 
-calem,  va.  imperf. ;  Przy- 
chgcic,  -ce,  -eisz,  -eilem,  va. 
perf.  anloden. 

Przychfta,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
Slnlocfung/. ;  2lufmunterung  /. 

Przychodni,  adi.  fremb  ons 
ge!ommen. 

Przychodowy,  adi.  Sin» 
naäme-. 

Przychodzic,  -dze,  -dzisz, 
-dzilera,  vn.  imperf. ;  Przyjsc, 
-jde,  -jdziesz,  -szediem,  vn. 
perf.  fommen,  ^erlommen,  an= 
fommen;  -jde  jutro  do  was 
ic^  roerbe  morgen  ju  eucb  fom= 
men ;  -jdz  w  niedziele  do  ko- 
Rcioia  fomme  ©onntag  in  bie 
^ird^e;  kai,  —  sluiacemn  fage 
bem  2)iener,  bafe  er  f)erfommt; 
zaraza  -szla  ze  wschodu  bie 
Seuche  fam  oom  Dften;  ten 
list  wczoraj  -dl  z  Londynu 
biefer  SBrief  fam  geftern  »on 
Sonbon;  ci  kt6rzy  po  nas 
-jda  bie  nac^  un§  fommen 
roerben ;  -jdzie  i  na  ciebie  kolej 


Przychodzien 


136 


Przycisk 


bie  SRei^e  roirb  au^  an  hiä) 
fotnmen;  -chodzi  mi  na  mysl 
eg  fommt,  eä  fäHt  mir  in  bzn 
©inn;  skad  ci  to  -szlo  tüie« 
fo  ift  eä  bir  gelommeti;  ani 
mi  to  na  mysl  nie  -szlo  eö  ift 
mir  gar  nid^t  in  ben  ©inn  ge= 
fommen ;  lichwa  -szedl  do  ma- 
jatku  burd^  Süitc^er  ift  er  ju 
SSermögen  gekommen;  -szedl 
wreszeie  do  rozumu  enblic^  ift 
er  ju  SJerftanb  gefommen;  ze- 
mdlaJ,  ale  przyszedJ  zn6w  do 
siebie  er  fiel  in  D^nmac^t,  tarn 
aber  »ieber  gu  fid;  (erlangte 
roiebcr  bie  33efinnung);  bez 
posrednictwa  przyjaciela  by- 
loby  -szJo  do  procesu  o^ne 
bie  Qnteroention  be§  greunbeä 
roärc  eä  ju  einem  ^roje^  ge= 
fommen;  -jdzie  ci  moze  ±e- 
brad  bn  roirft  sieüeic^t  genötigt 
fein  gu  betteln;  co  ci  z  tego 
-jdzie  roas  ^aft  tiu  banon ;  z  tru- 
dnosci^  mi  to  -dzi  e§  !ommt 
mir  fc^roer  an;  -jdzie,  -szla 
kreska  na  Matyska  man  foU 
ben  Sag  nic^t  oor  bem  2Ibenb 
loben,  ®Iütf  unb  ©tag  roie 
reicht  brid^t  baä. 

Przychodzien,  -duia,  pl. 
-dnie,  67«.  3SorbeigeI;enbe(r)  m., 
^affant  tn.,  3lnfömm(ing  m. 

Przychorowac,  -ruje,  -wa- 
lem,  vn.  perf.  burd^  5?ranft)eit 
für  etto.  bü^en. 

Przychowac,  -wuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.^  Przychowy- 
wac,  -wuje,  -watera,  va.  im- 
ferf.  aufjieben,  grofijieEien. 

Przychowek,  -wka,  pl. 
-wki,  sm.  jungcö  ^u^imtij, 
junger  ^\ivo<x6:)^. 

Przychod,  -u,  pl.  -y,  sm. 
einnähme  /.,  ®intommen  «., 
(Sinfünfte  j)^- 

Przychrzastnia,  -ni,  pl. 
-nie,  sf.  (Perichondrium)  j?nor= 
pelbaut  f. 

Przychudng;C,  -dnej.dniesz, 
-dlem,  vn.  perf.  ein  raenig  ab= 
maqern. 

Przychwalaö,  -lani,  -lasz, 
-laiem,  va.  imperf.;  Przy- 
chwaliö,  -le,  -lisz,  -litetn,  va 
per/.  loben,  rüf)men;  -lac  sie 
vr.  fic^  rühmen;  =  Chelpicsie. 

Przychwycic,  -co,  -cisz, 
-cilem,  oa.  perf. ;  Przychwy- 
tywaö,  -tuje,  -walem,  va.  im- 


perf.  1)  ergreifen,  an  fid^ 
reifecn;  2)  bei  etroaä  ergreifen, 
betreten;  —  na  goracym 
uczynku  auf  frifd^er  XoX,  in 
flagranti  betreten,  ertappen. 

Przychylac,  -lain,  -lasz, 
-laJem,  va.  imperf. ;  Przy- 
cliylic,  -le,  -lisz,  -lirem,  va. 
perf.  neigen,  büdfen,  biegen; 
radbym  mu  nieba  -lic  id^ 
möchte  ben  $imme[  ju  i^m 
^erabneigen,  ic§  möd^te  i^m 
boäSefte  njünfd^en  unb  bieten; 
—  sie,  vr.  fi(^  geneigt  jeigen, 
beitreten,  beipflichten,  geroäl^» 
ren ;  -Hl  sie  do  jego  prosby 
er  gab  feiner  33itte  ©epr, 
golqe. 

Przychylanie,  Przychy- 
lenie,  -nia,  sing.  tant.  sn. 
35eugen  n.,  SüdEen  n.,  Jieigen  n. 

Przychylnosc,  -sei,  sj. 
®enetgtf)eit  /.,  3"nfi9"n9  /"/> 
SBol^trooEen  «.;   zyskac  czyja 

—  imnbg  3»neigwtig,  3Bof)U 
lüollen  geroinnen. 

Przychylny,  a(li.\  Przy- 
chylnie,  adv.  geneigt,  juge» 
tan,  rcobtrooHenb. 

Przyciasny,    adi.  gu  eng. 

Przyci^c,  fie^e :  Przycinac. 

Przyciq,g,  -u,  pl.  -i,  sm. 
3]eranterung  /. 

Przyci%gac,  -gam,  -gasz, 
-gaiem,  va.  imperf.;  Przy- 
ci^gn^c,  -ne,  -niesz,  -nalem, 
va.  perf.  jujie^en,  %\x  fid^ 
sieben,  anjieOen,  l^eranäiel^en, 
anlodfen,  berfc^leppen. 

Przyci^gaj^cy,  adi.  an=> 
gieöenb. 

Przyci|,ganie,  -nia,  sn. 
ainjiebung  /.,  ^ugfraft  /., 
2lnäie^ungäfraft  /.,  2lttrof- 
tion  f. 

Przyci|.gnif  cie,  -cia,  sing, 
tant.  sn.  Slnjie^en  «.,  ^ui\tl)t\\ 
n. 

Przycichn^ö,  -ne,  -niesz, 
-nal,  vn.  perf.  ftiÖ,  ftiller 
rcerben,  oerftummen. 

Przyciemnia<5,  -niam, 

-niasz,  -niaiem,  va.  imperf. ; 
Przyciemnid,  -nie,  -nisz, 
-nilem,   va.  perf.  Derbunfein; 

—  sie  vr.  bunfel  werben,  fic^ 
Dcrbunfeln. 

Przycieniaö,  -niam,  -niasz, 
-niaiem,  va.  imperf. \  Przy- 
cieniö,  -nie,  -nisz,  -nilem,  va. 


perf.  ein  roenig  befd^atten, 
fd&attieren. 

Przycien,  -nia,  pl.  -nie, 
sm.  (Paenumbra)  SieöeufdEiot» 
ten  m. 

Przycier,  -u,  pl.  -y,  sm. ; 
Przycierek,  -rka,  pl.  -rki, 
sm.  1)  S[flaifdE)trog  m.;  2) 
Se^fafe  ».,  ©e^roäfc^e  /. 

Przycierac,  -ram,  -rasz, 
-ralem,  va.  imperf. ;  Przy- 
trzec,  -tre,  -trzesz,  -tailem, 
perf.  ein  roenig  reiben,  ob= 
reiben,  obnu^en;  —  komu 
rogöw  jmnbn  bänbigen ;  -tart 
sobie  rogow  er  t)at  fic^  baä 
Oeroeil^  abgerieben;  \)a.i  auö= 
getobt. 

Przycierpiec,  -pie,  -pisz, 
-piaiem,  vn.  perf.  ein  roenig 
leiben,  bulben. 

Przycies,  -si,  pl.  -sie,  sf. 
Unterlage  /.,  Unterjug  m., 
©runbbolfen  m.,  ©c^roelte/. ; 
=  Podwalina. 

Przy  ciesniaö,  -niam,  -niasz, 
-nialem,  va.  imperf.]  Przy- 
ciesnic,  -nie,  -nisz,  -nilem, 
va.  perf.  ein  roenig  »erengen. 

Przycigcie,  -eia,  pl.  -cia, 
sn.  1)  2lb)c^neiben  «.,  2)  ©ti» 
c^etei  /. 

Przycifzac,  -iam,  -zasz. 
-zalem,  va.  imperf. \  Frzj- 
ci§zyc,  -ze,  -iysz,  -zylera,  va. 
perf.  befc^roeren,  bebrüdfen. 

PrzycigÄszy,  adi.  ein  roe= 
nig  fc^roer,  bejct)roerlid^. 

Przycinac,  -nam,  -nasz, 
-nalem,  va.  perf;  Przyci|,c, 
•  tne,  -tniesz,  -cialeni,  va.  im- 
perf; 1)  abfc^netben,  abbauen, 
ftu^en;  —  komu  skrzydel 
jmnbm  bie  glügel  fluten,  be= 
fc^neiben;  —  pioro  bie  ^yeber 
fci)neiben;  2)  vn.  —  komu 
ftitfieln,  einen  ©eitenE)ieb  Der= 
fe(5en. 

Przycinek,  -nku,  pl.  -nki, 
s}n.  1)  Stichelei  /.,  ©citen^ieb 
m. ;  -2)  <l?ommo  n.,  SBeiflric^  m, 

Przyciosac,  -sam,  -sasz, 
-salem,  va.  perf.  jured^tjim- 
mern,  bel^auen. 

Przycisk,  -u,  pl.  -i,  sm. 
1)  S)rud  m.,  Slufbrütfen  n. ;  2) 
Slfjeiit  m.,  SCon  m.,  ^Rac^brucf 
7n.,  ftarf e  ^Betonung ;  3)  S8rief= 
befc^rocrer  m.;  4)  ®äumling 
m.,  ^ebebaum  m. 


Przyciskacz 


137 


Przydrukowaö 


Przyciskacz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  1)  SSrietbefc^iuerer  m.; 
2)  SBaljentDalie  /. 

Przyciskac,  -kam,  -kaaz, 
-kalem,  va.  imperf.;  Przy- 
cisn§,c,  -ne,  -sniesz,  -naJem, 
ra.  perf.  brücken,  aujbrütfen, 
anbrüden,  fiebrürfen;  —  ko- 
go  do  serca  imnöti  anä  §er3 
btüdEen;  bieda  go  -snela  bie 
3Zot  brüdte  i^n;  —  kogo  do 
sciany  jinnbn  in  bie  @nge 
treiben,  an  bie  SBanb  brüden. 

Przyciskowy,  adi.  —  mtot 
©döroanj^ammcr  m. 

Przycisnigcie,  -cia,  pl. 
-cia,  S7i.  ^ubrüden  n. 

Przycuchn§6,  -ne,  -niesz, 
-naiem,  vn.  per/,  ftinfenb 
roerben. 

Przycukrowaö,  -ruje,  -wa- 
iew,  va.  perf.  ein  loentg  mit 
Quda  anmachen. 

PrzycumowaCj-muje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  mitbem  <ödE)iff5= 
tau  onbinben, 

Przycupac,  -pie,  -pisz, 
-pilem,  va.  perf.  erroifd^en. 

Przycupnac,  -ne,  -niesz, 
-nai'ejn,  vn.  perf.  fic^  bucfen, 
mäuä(f)en[till  figen. 

Przyczajac,  -jam,  -jasz, 
-jalem,  va.  imperf.;  Przy- 
czaic,  -je,  -isz,  -iiem,  va. 
perf.  oerftedten,  »erbergen, 
^eimlid^  auf  2ßad)e  ftellen,  auf 
bie  Sauer  legen;  —  sie  vr. 
laufd^en,  auf  ber  Sauer  fi^en, 
ftc^  auf  bie  Sauer  legen,  lauern ; 
ficö  bucfen. 

Przyczasnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  innere  ©c^äbelbein^aut. 

Przyczepa,  -py,  pl.  -py, 
sm.  unb  sf.  Slufbringling  m., 
i^ubringlic^er  Tlen\d),  Älette  /. 
(bitbric^). 

Przyczepiac,  -piam,  -piasz, 
-piaiem,  va.  imperf.',  Przy- 
czepic,  -pie,  -pisz,  -pilem,  va. 
perf.  anl)äUln,  anpngen;  — 
wagon  einen  SÖBagcn  anf  oppetn ; 
—  sie  vr.  ftd^  anhängen,  an- 
ilommern. 

Przyczepka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Sln^ängfel  n. 

Przyczepnosc,  -sei,  sin(/. 
tant.  sf  aib^äl'ion  /. 

Przyczepny,  adi.  1)  an= 
pngbar,  an^eftbar;  2)  obl^ä= 
ticrenb;  3)  emfig,  arbeitfam. 


Przyczernic,  -nie,  -nisz, 
-niiem,    va.  perf.  fc^roärjen. 

Przyczesac,  -sze,  -szesz, 
-salem,  va.perf. ;  Przyczesy- 
wac,  -suje,  -walem,  va.  im- 
perf. bie  §aare  rid)ten,  3u= 
recl^tmacf)en ;  —  sie  vr.  fic^ 
baä  Saar  richten. 

Przyczolek,  -Iku,  pl. 
-Iki,  sm.  1)  iöorgiebel  m.  eineä 
^aufeä;  2)  Sanbpf eiler  m.,  2ßi= 
berlager  w,,  Sriidentopf  m.\ 
pole  -Ika  ©iebelfelb  n. 

Przyczolgac  sig,  -gam, 
-gasz,  -galem  vr.  perf.  \)ix= 
beifriec^en. 

Przyczyna,  -ny,  pl.  -ny, 
sf. ;  dim.  Przyczynka,  -ki, 
pl.  -ki,  sf.  Urfac^e  /.,  3Seran= 
laffuna  /.,  (Srunb  m. ;  bez  -y 
obne  Urfac^e;  szukac  -ny  do 
klotni  eine  Seraniaffung  jum 
©treite  fud^en;  ty  jestes  -na 
mego  nieszczescia  öu  bift  bie 
Uriac^e  meine'ö  Unglücfö. 

Przyczynek,-nku,  pZ. -nki, 
sm.  1)  äieitrag  w. ;  2)  ^U' 
gäbe  /.,  2)raufgabe  f. 

Przyczynia6,  -niam,  -niasz, 
-niaiem,  va.  imperf. \  Przy- 
czynic,  -nie,  -nisz,  -nilem, 
va.  perf.  jugeben,  oerme^ren, 
^injutun;  beitragen;  —  sie 
vr.  beitragen,  mitit)ir!cn. 

Przyczynianie,  Przyczy- 
nienie,  -uia,  sing.  tant.  sn. 
^Beitragen  n.,  §in3utun  n. 

Przyczynny,  adi.  bettra= 
genb,  fic^  oerroenbenb. 

Przyczynowy,  adi.  urfäc^= 
licö,  Äaufal=. 

Przycmic,  -mie,  -misz, 
-milem,  va.  perf.  oerbunteln, 
in  ©chatten  ftellcn. 

Przycwiczac,  -czam,  -czasz, 
-czaiem,  va.  imperf. ;  Przy- 
cwiczyc,  -cze,  -czysz,  -czy- 
iem,  va.  perf.  einüben, 
jmnön  ^u  etra.  anhatten. 

Przydac,  -dam,  -dasz,  -da- 
lem,  va.  perf.]  Przydawaö, 
-j^,  -jesz,  -waiem,  va.  im- 
perf. ^injugebcn,  jufügen,  ^in= 
gufegen;  —  sie  w.  ju  etroaä  gut 
fein,  nü^lid^,  braudE)bar  fein; 
to  sie  na  nie  nie  -da  ba§ 
roirb  gar  nicf)ts  nii^en. 

Przydacznia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  Sreifpaltmufd^el  /. 

Przydarzac  sif,  Przyda- 


rzyc  si§  =  Przytrafiac,  Przy- 
trafic  sie. 

Przydatek,  -tku,  pl.  -tki, 
sm.  3u8abe  /.,  2)raufgabe  /". ; 
Seilage  /.,  ^uf^Ö  ^■ 

Przydatkowy,  adi.  J^in^u» 
gefegt,  l)tn,;}ugetan. 

Przydatnosc,  -sei,  siny. 
tant.  sf.  Srauc^barfeit/.,  3iüi' 
lic^feit  f.,  SSeiiuenbbarfeit  /. 

Przydatny,  adi. ;  Przy- 
datnie,  adv.  braud^bar,  nü^» 
lid). 

Przydg,c,  -dme,  -dmiesz, 
-dmie,  -daiem,  va.  perf. ; 
Przydymac,  -mam,^  -masz, 
-malem,  va.  imperf.  ]^erbet= 
btafen. 

Przydbac,  -bam,  -basz, 
-batem,  va.  perf.  —  czego 
burct)  ^ilufmert|am!eit,  ©org= 
fült  etrcaä  Derme^ren. 

Przydech,  -u,  pl.  -y,  sm. 
§au(^  m.,  Stfpiration/. ;  @pt« 
ritiiä  m. 

Przydechowy,  at^j.  §aud^'; 
2l)pirationäs. 

Przydenek,  -nku,  pl.  -nki, 
sm.  öobenfnopf  w.,  Slngu^  m. 
am  Soöen  einer  Äanone. 

Przydeptac,  -tarn,  -tasz, 
-talem,  va.  perf.;  Przydep- 
tywac,  -tuje,  -tujesz,  -walera 
va.  imperf.  niebertreten,nieber» 
ftampfen;  —  trzewik  ben 
©döu^abia^  abtreten. 

Przydgty,  adi.  ^crbeige= 
blafen. 

Przydloniak,  -nka,  pl. 
■nki,  sm.  ^anbrourjcl  f.,  ^anb' 
gelen!  n. 

Przydiugi,  adi.  überlang. 

Przydoic,  -je,  -isz,  -il'em, 
va.  perf.  nod)  ein  wenig  melfen. 

Przydomek,  -mkn,  pl. 
-mki,  sm.  Seiname  jw.  ;  Slbeiä» 
ptäbifat  n. 

Przydreptac,  -tarn,  -tasz, 
-tafein,  V7i.  perf.  trippelnb 
an!oinmen,  l^erbeitrippeln. 

Przydrobid,  -bie,  -bisz, 
-biiem,  va.  perf.  flein  bröf= 
fein,  flein  jerbrödfeln. 

Przydrozec,  -ieje,  -zalem, 
vn.  perf.  teurer  raerbcn. 

PrzydroÄny.arf«.  am  SBege 
gelegen,  befinblid);  kamien  — 
Der  am  SBege  liegcnbe  ©tein. 

Przydrukowaö,  -koje,  -wa- 
i'em,  va.  perf.  f)injubrucfen. 


Przydrzec 


138 


Przygluszanie 


Przydrzec,  -dre,  -drzesz, 
-darlem,  va.  perf.  ein  toentg 
verteilen. 

Przydrzeiniac,  -niam, 
-niasz,  -nialem,  va.  imper^. 
nad)öffen,  fpötteln,  l^änfeln. 

Przydu8za6,  -szam,  -szasz, 
-szaiem,  va.  imperf. ;  Przy- 
dnsic,  -sze,  -sisz,  -sifem,  va. 
perf.  bämpfen,  ntcberbrütfen, 
erftidfen;  -dusii  go  do  sciany 
er  brüdte  \\)x\.  an  bie  Sßanb; 
-dusze  ptomien  ic^  luerbe  bie 
glamme  erftidfen. 

Przyduszanie,  Przydu- 
szenie,  -nia,  sn.  kämpfen  n., 
Siiebecbrüden  «.,  ©rftiden  n. 

Przydwajaö,  -jam,  -jasz, 
-jalem,  va.  imperf. \  Przy- 
dwöic,  -je,  -isz,  -ilem,  va. 
perf.  oerboppeln. 

Przydybac,  -bie,  -batem, 
va.  perf.  ertappen,  erraifc^en, 
betreten;  begegnen. 

Przydymiö,  -mie,  -misz, 
-milem,  va.  perf.  räucherig 
mad^en;  —  sie  vr.  räu^erig 
iD  erben. 

Przydymiony,  adi.  räu= 
teerig;  rosot  jest  —  bie  ©uppe 
fd^mcdEt  nad^  Saud^. 

Przydziac,  -dzieje,  -dzia- 
iem,va.perf.\  Przydzialac, 
-lam,  -lasz,  -latem,  va.  im- 
perf. fiinjufügen. 

Przydzielac,  -lam,  -lasz, 
-lalem,  va.  imperf.:,  Przy- 
dzieliö,  -le,  -lisz,  -litem,  va. 
perf.  juteilen;  zostat  -lony 
do  dziesiatego  putku  er  rcurbe 
bem  je^nten  Stegiment  juge= 
teilt. 

Przydzielanie,  Przydzie- 
lenie,  -nia,  .sn.  ßi^t^i'^rt  n. 

Przydzierzeö  sig,  -rze, 
-rzysz,  -rzylem,  vr.  czego  fil) 
nioran  Jöalten. 

Przydzwonic,  -nie,  -nisz, 
-nilem,  va.  perf.  bur^  Sauten 
fierbeirufen,  l^erbeitäuten. 

Przydzwierek,  -rka,  pl. 
-rki,  sm.  SSorl)of  ?«.,  Sßor^aHe 
/.,  SBorfat5  jn.Dor  ber^aupttür. 

Przyfastrygowaö,  -guje, 
-waiem,  va.  perf.  anheften. 

Przygadzac  sig,  -dzam, 
-dzasz,  -dzalem,  vr.  imperf. \ 
Przygodziö  sif ,  -dze,  -dzisz, 
-dzi'fem,  vr.  perf,  ficft  gu- 
tragen,  fic^  begeben,    fic^  er- 


eignen; to  mi  sie  -dzilo  przed 
dwoma  dniami  ba§  ift  mir 
»or  jrcei  Sagen  paffiert. 

Przygalopowac,  -puje, 
-waJem,  vn.  perf.  ^erbeigalop« 
pieren. 

Przygana,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  %(i.\it\  m.s  58orn)urf  m.; 
bez  -ny  or)ne  Xabel. 

Przyganiac,  -niam,  -niasz, 
-nialem,  va.  imperf. \  Przy- 
goni6,  Przygnac, -ne, -nasz, 
-natem,  va.  perf.  ^erbei=,  l^er- 
ontreiben;  -gnano  bydto  z 
paszy  man  f)at  baö  SSiel^  t)on 
bet  Söeibe  ^erangetrieben. 

Przyganiac,  -niam,  -niasz, 
-niaiem,  va.  imperf. \  Przy- 
ganic,  -nie,  -nisz,  -nilem,  va. 
perf.  tabeln,  auöfe^en;  — 
komu  fic^  über  jmnbn  auf= 
galten. 

Przyganianie,  Przyga- 
nienie,  -nia,  sn.  Säbeln  n., 
Stusfe^en  n. 

Przyganny,  adi.  tabelnä- 
racct;  tabeljücfttig. 

Przygarbic,  -bie,  -bisz, 
-bilem,  va.perf.  büdEen,  bucf= 
lig  mad^en;  —  sie  vr.  fid& 
büd en,  fid^  frümmen,  ein  roenig 
budEüg  rcerben. 

Przygarbienie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  (SebüdEtrocrben  n. 

Przygarnac,  -ne,  -niesz, 
-nalem,  va.  perf. ;  Przygar- 
niaö,  -niam,  -niasz,  -niaiem, 
va.  imperf.  an  fic^  jd)ar= 
ren,  gießen,  gu  fic^  l^in» 
fd^arren,  {)inne^men ;  -gar- 
nal  biedna  sierote  er  nal^m 
bie  arme  SBaife  gu'fi^. 

Przygarsc,  -sei,  pl.  -sei, 
^onbouli  /. 

Przygasac,  -sam,  -sasz, 
-salem,  vn.  imperf. \  Przy- 
gasn^d,  -ne,  -niesz,  -naJem, 
vn.  perf.  nad^  unb  nad^  auä= 
geben,  oerlöfc^en. 

Przygasic,  -sze,  -sisz,  -si- 
tem,  va.  perf.\  Przygaszaö, 
-szam,  -szasz,  -szatem,  va. 
imperf.  ouglöjc^en,  bämpfen, 
erftidfen. 

Przygasly,  adi.  erlofc^en. 

Przyggsciejszy,  adi.  etro. 
bicf. 

Przygestme6,  -niejf,  -nie- 
jesz,  -nialem,  vn.  perf,  ettü. 
Detbicfen. 


Przygi^c,  -gne,  -gniesz, 
-giafem,  va.  perf.\  Przygi- 
nac,  -nam,  -nasz,  -nalem,  va. 
imperf.  f)cran',  nieberbiegcn; 
starosc  go  -giela  ba§  2l(ter 
^at  ii)m  ben  iHüdfen   gebeugt. 

Przygielka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  (Rhynhospora)  =  Sitek, 
Dziobak. 

Przygigcie,  -cia;  Przygi- 
nanie,  -nia,  sing.  tant.  sn, 
SJieberbiegen  n. 

Przygl^daß  sig,  -dam, 
-dasz,  -dalem,  vr.  imperf, ; 
Przyjrzec  sig,  -rze,  -rzysz, 
-rzalem,  vr.  perf.  betrachten, 
ftd^  anfd^auen;  musze  mu  sie 
bliiej  —  id^  mu§  i^'n  nä^er 
betrachten. 

Przygl^danie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  ^etracfeten  n. 

Przyglinkowaty,  adi. 
lef)  mattig. 

Przygladzac,  -dzam,  -dzasz, 
■dzatem,  va.  imperf. ;  Przy- 
gladziCj  -dze,  -dzisz,  -dzilem, 
va.  perf.  glätten,  glatt  machen. 

Przyglaskac,  -kam,  -kasz, 
-kaleni,  va.  perf.:,  Przygla- 
skiwaö,  -kuje,  -walem,  va. 
imperf.  glatt  ftreid^eln;  n)iU= 
fabrcn. 

Przyglodek,  -dku,^Z.  -dki, 
sm.  £>ungerSnot  /. 

Przygios,  -u,  pl.  -y,  sm.; 
Przygloska,  -ki,  pl.  -ki,  sf, 
Sonjetc^en  n.,  Slfgent  m. 

Przyglosny,  adi.  überlaut. 

Przyglowek,  -wka,  pl, 
-wki,  sm.  —  sruby  ©C^rau- 
benfopf^alter  w. ;  ©d^rauben» 
nafe  /. 

Przyglöwnik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  Settöaupt  «.,  ßopfenbe  n. 

Przygluch,  -u,  pl.  -y,  sm. 
$artljörige(r)  m.,  ©c^n)er|öri= 
gefr)  m. 

Przygluchn|,d,  -ne,  -niesz, 
-nalem,  vn.  perf.  ein  nicnig 
toub  roerben. 

Przygluchy,  adi,  fd^roer» 
f)iJrig. 

Przygluszaö,  -szam,  -szasz, 
-szalem,  va.  imperf. \  Przy- 
gluszyc,  -sze,  -szysz,  -szy- 
lem,  va.  perf.  betäuben ; 
bämpfen,  übertönen. 

Przygluszanie,  Przyglu- 
szenie,  -nia,  sing.  tant.  sn. 
Setöuben  n. 


Przygnac 


139 


Przyjac 


Przygnac,  fiel^e:  Przyga- 
niac. 

Przygnanie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  £»ertreiben  n. 

Przygngbiac,  -biam,-biasz, 
-biaJeiu,  va.  imperf. ;  Przy- 
gngbiö,  -bie,  -bisz,  -biiein, 
va.  per},  nieberbrücten,  unter= 
brüden,  Bebrüten. 

Przygngbianie,  Przygng- 
bienie,  -ma,  sing.  tant.  s)i. 
Unterbrüd  una/.,  ^ebrücf  ung/. 

Przygniatac,  -tam,  -tas^, 
-taJem,  va,  imperf. ;  Przy- 
gniesc,        -niote,       -niecie^z, 

-niotiem,  va.  per/,  nieber» 
brüden,  ausbrücfen. 

Przygnic,  -je,  -jesz,  -lern, 
vn.  per/,  anfaulen. 

Przygoda,  -dy,  pZ.  -dy, 
s/.  1)  älbenteuer  n.,  33ege= 
benl^eit  f.,  S^\aU  m.,  (£rei9= 
ni§  n. ;  w  podrozy  miafem 
wiele  -god  tc^  erlebte  oiele 
SCbenteuer  auf  bet  31eife:  2) 
Unglüdsfaü  m.,  a)Ufegefc^iö  n  , 
3Serf)ängniö  n. ;  glupi,  kto  po 
szkodzie  radzi  o  -dzie  bumm 
finb  bie,  tDenu  fie  ben  ©d^a» 
ben  jc^on  leiben,  fic^  Ilug  be= 
raten,  rote  er  roär'  f^u  meiben. 

Przygodnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Sßorteil  m.,  2;aug= 
licfefeit  f. 

Przygodny,  adi. ;  Przygo- 
dnie,  adv.  l)  poffenb,  tauglich; 
2)  gutäaig. 

Przygodzic  sig,  fief)e: 
Przygadzac  sie. 

Przygorzalosc,  -sei,  sing, 
s/.  33ranbgefc^ma(f  m. 

Przygorzaly,  adi.  ange= 
brannt. 

Przygorzec,  -rzeje,  -rza- 
Jem,  vn.  per/,  oerfengen,  ans 
brennen,  »eriengt  roeroen. 

Przygorzki,  adi.  ein  n)e= 
ntg  bitter. 

Przygorzknaö,  -ne,  -niesz, 
-naJem,  vn.  per/,  bitter 
roerben,  einen  bitterlichen  (Sii-- 
fc^mad  befommen,  ranjig 
roerben. 

Przygotowac,  -tuje,  -wa- 
lem,  va.  per/. ;  Przygotowy- 
wac,  -wuje,  -waiem,  va.  tm- 
perf.  öorbereiten,  bereit  galten, 
juric^ten,  ruften;  -wal'em  juä 
wszystko  id^  ^abe  fc^on  atteg 
vorbereitet;    —    sie   vr.   fict) 


oorbereiten ;  -tuj  sie  do  lekcyi 
fortepianu  bereite  bic^  gut  Äla= 
t)ierftun^e  »or. 

Przygotowanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  ^Vorbereitung  /., 
3urüftung /.,  2lnftatt;    robic 

—  Slnftalten  treffen;  bez -nia 
o^ne  SSorbereitung;  —  war- 
stwy  SJorrid)tung  /.,  be§ 
©rubenfelbeä;  —  rud  3luf= 
bereitung  ber  ©rge. 

Przygotowawczy,  adi. 
3SotbcteitungR=;  kurs —  SSor-- 
bereitungsfurs  m. 

Przygorek,  -rka,  pl.  -rki, 
sm.  *.üor[)ügel  m. 

Przygrabiad,  -biam,  -biasz, 
-bialem,  va.  imperf.'.,  Przy- 
grabic,  -bie,  -bisz,  -büem, 
va.  perf.  mit  bem  Sled^en 
übert)arfen,  juöorfen. 

Przygramolic  sif,  -le, 
-lisz,  -lilem,  vr.  per/,  iierbet» 
gefrocben  fommen. 

Przygrodek,  -dka,  pl.  -dki, 
sm.  iöurgflecfen  m. 

Przygrodzic,  -dze,  -dzisz, 
-dzilem,  va.  perf.  ba^u  ein= 
^eaen. 

Przygromadzic,  -dze, 

-dzisz,  -dzilem,  va.  perf.  I^in= 
jufammeln,  aufhäufen. 

Przygrozka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  =   Pügrözka. 

Przygruby,  adi, ;  Przy- 
grubo,  adv.  gu  bid,  grob. 

Przygrywac,  -warn,  -wasz, 
-walenQji'a.u.tn.imp.tnit  3Jiu^ 
fif  begleiten,  ottompagnieren. 

Przygryzac,  zhid,  -zasz, 
-zalem,  va.  imper/.\  Przy- 
gryzö,  -ze,  -ziesz,  -ziem,  va. 
per/,  jubeifeen,  bajroifc^en  bei= 
Ben,  benagen;  piiem  wode 
-zajac  cblebem  id^  trän!  2ßaf= 
fec  unb  taute  bajroifi^en  iBrot ; 

—  wargi  ze  zlosci  au5 
3orn  bie  Sippen  gerbei^en; 
-zl  wargi,  by  sie  nie  smiac  er 
bif!  ficf)  auf  bie  Sippen,  um 
nic^t  lochen  gu  muffen;  — 
komu  flid^eln. 

Przygryzliwy,  adi. ;  Przy- 
gryzliwie,  adv.  beifienb,  fti- 
c^elnb. 

Przygrzac,  -rzeje,  -rzalem, 
va.  perf. ;  Przygrzewac, 
-warn,  -wasz,  -waiem,  va. 
imperf.  roärmen,  ein  roenig 
aufroärmen. 


Przygrzebaö,  -bie,  -biesz, 
-balem,  va.  per/,  bajufc^ar» 
ren,  gufammenfc^arren. 

Przygwizdywad,  -duje, 
-waieo),  vn.  imper/.  oor 
ficf)  l)inpfeifen. 

Przygwozdziö,  -zdze, 

•zdzisz,  -zdzilem,  va,  per/, 
feft  annageln,  feftnagetn. 

Przyhaczaö,  -czam,  -czasz, 
-czalein,  va.  imper/.'.,  Przy- 
haczyc,  -cze,  -czysz,  -czyJem, 
va.  per/,  anboten. 

Przyimek,  -roka,  ^;;.  -mki, 
sm.  UVotiDOtt  n.,  '4iräpofi= 
tion  /. 

Przyjaciel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
jjreunb  m.;  —  szmk  Äunft= 
freunb;  —  ludzkosci  2JJen= 
fc^enfreunb;  -u!  (lieber) 
greunb!  (alä  Slnrebe);  -u, 
pokaÄ  mi  droge  greunb,  geige 
mir  ben  SBeg;  w  potrzebie 
pozaac  -a  tn  ber  3lot  ertennt 
man  ben  realeren  gteunb, 

Przyjacielski,  adi.  freunb- 
fctiaftlic^,  gugetan;  po  -sku 
freunbfcbaftlic^. 

Przyjacielskosc,  -sei, 
sing,  tant.  sf  greunbf(^aft= 
Iid)!eit  /. 

Przyjacielstwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  %Teun'0'\<i)ait  f. 

Przyjaciölka,  -ki,  j^^-  -ki, 
sf.  greunbin  /. 

Przyjadac,  -dam,  -dasz, 
-daiem,  va.  imperf, ;  Przy- 
jesc,  -jera,  -jesz,  -jadiem, 
va.  perf.  gubeifien,  baju  effen. 

Przyjazd,  -u,  pl.  -y,  sm. 
ainfunft    /.,    ainfommen    «.; 

—  pociagu  2lntunft  beö  3"= 
geö;  —  spözaiony  cerfpätete 
Slnhmft. 

Przyjazny,  adi.;  Przyja- 
znie,  adv.  freunbfc^aftlic^. 

Przyjainic  sig,  -nie,  -nisz, 
-nilem,  vr.  fic^  befreunben, 
gum  greunbe  machen. 

Przyjazn,  -zni,  pl,  -znie, 
sf.  greunbfc^aft  /'. 

Przyjac,  -jme,  -jmiesz, 
-jatem,  va.  perf.:  Przyj- 
mowac,  Przyjmywac,  -muje, 
-waJem,  va.  imperf  emp-= 
fangen,    annehmen,   nehmen ; 

—  chrzest  bie  Saufe  emp- 
fangen; -jeta  gosci  w  sa- 
lonie  fie  empfing  bie  ©äfte 
im  ©aton;    nie  od  niego  nie 


Przyj^drze 


140 


Przyköp 


-jme,  id^  raerbe  von  i^m  nic^tg 
annel^mcn;  jak  -jat  te  wia- 
domosö?  joie  ^at  er  biefe 9]ac^ä 
ric^t  aufgenommen?  -jalem 
äzis  dwie  sJugi  ic^  ^abe  Ijeute 
graei  ®ien[tboten  auf(^enom= 
men;  —  sie3Burjel  fci)Iagen; 
in  ©ebrau^,  in  Slufnal^me 
tommen;  ten  kwiat  sie  na 
tym  gruncie  nie  przyjmie 
biefe  S3(ume  rctrb  in  biefem 
33oben  feine  SBurjeln  fci^Ia= 
gen ;  ten  zwyczaj  -ja!  sie  biefe 
(Sitte  ift  in  Slufna^m'e  ge= 
fommen. 

Przyj|.drze,  -iza,  pl.  -rza, 
sn.  (Epididymis)  S'leben^obe/. 

Przyjechac,  -jade,  -je- 
dziesz,  -chatem,  vn.  perf.; 
Przyjezdzad,  -dzam,  -dzasz, 
-dzalem,  v7i.  imperf.  fommen, 
anfommen  (ju  äüagen,  ju 
?ßferbe) ;  kiedy  -dza  twoj  brat 
roann  fommt  bein  Sruber  an; 
przyjedz  raz  do  nas  fomme 
einmal  gu  un§. 

Przyjemka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ytebeuöotbe  /. 

Przyjemnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Siejipient  m.,  2)eftiIIteroor= 
löge  /. 

Przyjemnosc,  -sei,  pl.  -sei, 
sf.  SMnnefjmüc^feit  f.,  3Ser= 
gnügen  n. 

Przyjemny,  adi. ;  Przy- 
jemnie,  adv.  ancjeneljm. 

Przyjesc,  fie^e:  Przyjadac. 

Przyjezdny,  adi.  burcl^= 
reüenö. 

Przyj§cie,  -cia,  pl.  -cia, 
sn.  ijluf nat)me /.,  ßmpfang  7n., 
Übetnal^me /. ;  znalezc  dobre 
—  eine  gute  Slufna^me  finben; 
u  ministra  bylo  dzis  wielkie 
-cie  beim  üJinifter  mar  Ijeute 
grofecr  (Smpfang. 

Przyjrzec,  ftel^e:  Pizy- 
gladac. 

Przyjscie,  -cia,  smg.  tant. 
sn.  Äommen  n. 

Przyjsc,  fie^e:  Przyeho- 
dzic. 

Przykadek,  -dka,  pl.  -dki, 
fleinec  33otticf). 

Przykaraß,  -rze,  -rzesz, 
-ralem,  ca.  perf.  ein  roenig 
befirafen,  miibe  jüc^tigen. 

Przykaz,  -u,  pl.  -y,  sm. 
ftrenger  Jöefe^l. 


Przykazanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sti.  ©ebot  «.,  33efe|l  ?«.; 
dziesiecioro  -zan  bie  jel^n  &(' 
böte  ©otlcä. 

Przykazywac,  -zuje,  -wa- 
iem,  va.  imperf.\  Przyka- 
zac,  -ze,  -zesz,  -zaiem,  va. 
perf.  anbefehlen,  gebieten. 

Przykazny,  adi.  anemp= 
fot)[en  unb  oerbürgt. 

Przyk^sek,  -ska,  pl.  -ski, 
sm.  =  Przekaska. 

Przykasic,  -sze,  -sisz,  -si- 
lem,  va.  "perf.  jübcifien,  ein 
roenig  abbeizen. 

Przykatek,  -tka,  pl.  -tki, 
sm.  ©citeniriinfel  m. 

Przykipiec,  -pie,  -pisz,  -pi- 
iem,  vn.  perf.  ein  roenig 
überlaufen. 

Przykisn^c,  -ne,  -niesz, 
-naiem,  vn,  perf.  jäuerlic^ 
roerben. 

Przyklask,  -u,  pl,  -i,  sm, 
Seifaa  m.,  S3etfaCgftatf^en  n. 

Przyklaskiwac,  -knje, 
-walem,  va.  imperf.\  Przy- 
klasuac,  -ne,  -niesz,  -nalem, 
va.  perf.  Seifall  fiatfd^en,  ju» 
ftimmen. 

Przyklaskiwanie,  -nia, 
Przyklasnigcie,  -cia,  pl.  -cia, 
sn.  ^eifaüflutfc^en  n. 

Przyklejaö,  -jam,  -jasz, 
-jalem,  va.  imperf.\  Przy- 
kleid,  -je,  -isz,  -item,  va. 
perf.  anheben,  anleimen. 

Przyklejanie,  Przykleje- 
nie,  -nia,  sn.  Slnfleben  ?i., 
2ln(cimen  n. 

Przyklepac,  -pie,  -piesz, 
-palem,  va.  perf,  ju|ämmern, 
juflopfen. 

Przyklgk,  -u,  sm,  (Stypo- 
scys)  ©ärling  m, 

Przyklgkac,  -kam,  -kasz, 
-kaiem,  vn.  imperf,;  Przy- 
klgkn^d,  -ne,  -niesz,  -ualem, 
vn.  perf.  niebetfnien,  fid)  auf 
ein  5?nte  niebettaffen. 

Przyklad,  -u,  pl,  -y,  sm. 
1)  33ei|piel  n. ;  isc  za  czyims 
-dem  jmnbä  33cifpiel  fol- 
gen; dae  dobry  —  ein 
guteä  23eifpiel  geben ;  niech 
ci  to  poslu^y  jako  odstra- 
szajacy  —  baS  foü  bir  alä 
abfc^redenbeä  Seifpief  bienen; 
na  —  (n,  p.)  jum  SBeifpiel 
(3. 33.);  i)  2lnfc^Iag  m.  (eineä 


geuergeroel^reä);  3)  ©e^l^am- 
mer  m, 

Przykladacz,  -cza,  pl.  -cze, 
sm.  @e^[)ammet  m. 

Przykladac,  -dam,  -dasz, 
-daiem,  va.  imperf.]  Przy- 
lozyc,  -ze,  -4ysz,  -zylem,  va. 
perf.  anlegen,  auflegen,  bei» 
legen,  ^ingulegen ;  —  dziecko 
do  piersi  baä  Äinb  an  bie 
öruft  legen;  -dac  plaster 
ein  ^flafter  auflegen;  — 
drzewa  do  ognia  ^olj  jum 
geuer  julegen;  —  pieczec 
baä  ©iegel  anlegen,  auj= 
brüdfen ;  —  sie  vr.  do  czego 
ju  etro.  beitragen,  Slnteil  an 
etro.  nehmen,  fic^  mit  (Sifer 
beteiligen,  ficö  einer  ©ad^e  be= 
flei^en,  befleißigen;  —  sie  wy- 
iacznie  do  nauk  fic^  cinjig 
unb  allein  ben  SBiffenfd^aften 
raibmen. 

Przykladanie,  Przylo- 
zenie,  -nia,  sing.  tant.  sn, 
Zulegen  n.,  Seilegen  n.,  Stuf« 
legen  n. ;  —  sie  ®ifer  m., 
glei^  m. 

Przykladek,  -dka,  pl.  -dki, 
sm.\  Przykladka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  1)  Zulage  /.,  ^^\x= 
wage  /.;  2)  Äompreffe/.,  lei- 
neneä  Säppd^en. 

Przykiadnik,  -a,  pl.  -i, 
sm,  3uleginftrument  n,,  ^yxU^" 
jeug  n, 

Przykladnosö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  3«u[terl)aftigfeit  /. 

Przykladny,  adi.;  Przy- 
kladnie,  adv.  mufter^aft, 
esemplarifc^. 

Przyklania6,  -niam,  -niasz, 
-nialem,  va.  imperf.;  Przy- 
klonid,  -nie,  -nisz,  -nilem, 
va.  perf.  hinneigen;  gtowe 
—  feinen  Sopf  l^inneigen. 

Przyklonny,  adi.  geneigt. 

Przyklusowac,  -suje,  -wa- 
Jeni,  vn.  perf,  ^erantraben. 

Przykoiö,  -je,  -isz,  -item, 
va.  perf.  ein  roenig  befänf» 
tigen. 

Przykolatad  sig,  -tarn, 
-tasz,  -tatem,  vr.  fid^  mit 
SRül^e  burc^arbeiten,  unter 
2JJü^en  unb  Slnftrengungen 
roo^in  gelangen. 

Przykomorek,  rkajp?.  -rki, 
sm.  3Jebenjollomt  n. 

Przykop,    -u,  pl,  -y,    sm. 


Przykopac 


141 


Przykupiö 


SaufgraBen  w.,  ©raben  w., 
%xan<i)ee  f. 

Przykopac,  -pie,  -piesz, 
-paiem,  va.  per  f.',  Przyko- 
pywac,  -puje,  -walem,  va. 
imperf.  bttjugraben;  un<er= 
graben. 

Przykopcialy,  adi.  mit 
3tufe  gefc^roärjt. 

Przykopcic,  -ce,  -cisz,  -ci- 
lem,  vn.perf,  mit  )avL^  jc^iöcr» 
5en,  anrujjen. 

Przykopciec,  -cieje,  -cia- 
lem,  t;n.  perf.  rufiig   roerben. 

Przykopcony,  afZi.  ange= 
rufet. 

Przykopowy,  af7«.  Sauf= 
graben=. 

Przykopycie,  -cia,  pl.  -cia. 
sn.  öacf  enftücf  n.,  gerf  entebcr  m. 

Przykoronek,  -nka,  pZ. 
-nki,  sm.  Stebenblumetifronc/. 

Przykorzenic,  -nie,  -nisz, 
-nitem,  va.  perf.  rcürjen,  mit 
©eroütj  ttnmad^en. 

Przykosic,  -sze,  -sisz,  -si- 
lem,  va.  perf.  ein  raenig  ab= 
mäöen. 

Przykostek,-stka,pZ.-stki, 
sm.\  Przykostnia,  -ni,  -nie, 
sf. ;  Przyko^cie,  -scia,  sing, 
tant.  sn.  i?noc^ent)aut/.,  Siein» 
^aut  /. 

Przykostny,  adi.  am  Äno« 
d^en  befinölic^. 

Przykowac,  Przykuc, 
-kuje,  -kulem,  va.  perf.; 
Przykowywac,  Przykuwac, 
-warn,  -walem,  va.  imi^erf. 
anfd)mieben,  feffeln. 

Przykowanie,  -nia ;  Przy- 
kucie,  -cia,  sn.  Slnfc^mieben 
n.,  geffelung  f. 

Przykowany,  Przykuty, 
adi.  angefc^miebet;  siedzial 
jak  -ty  er  |a^  roie  angenagelt; 
-ty  do  toza  bolesci  an  baö 
Äranfenlager  gefeffelt. 

Przykradac,  -dam,  -dasz, 
-dalem,  va.  imperf.;  Przy- 
krasö,  -dne,  -dniesz,  -dlem, 
va.  perf.  mel^r  bajuftel^len ; 
—  sie  vr.  ficö  ^eronfd^teic^cn. 

Przykrajac,  -jam,  -jasz, 
-jaiem,  va.  imperf.;  Przy- 
krawac,  -wam,  -wasz,  -wa- 
Jem,  va.  imperf.;  Przykroic, 
-je,  -isz,  -ilem,  va.  perf.  5U= 
fc^nciben. 

Przykraszac,  -szam,  -szasz. 


-szaiem,  va.  imperf.;  Przy- 
krasic,  -sze,  -sisz,  -si'Tem, 
va.  perf;  1)  befd^önigen ; 
2)  etroaö  5ett  baju  geben. 

Przykrawacz,  -a,  pl. 
-e,  sm.  1)  ^ufc^neiber  m.; 
2)  53rettmeiftec  m. 

Przykrgcac,  -cam,  -casz, 
-calem,  va.  imperf.;  Przy- 
krgcic,  -ce,  -cisz,  -cii'em,  va. 
perf.  gubrefjen,  bre^enb  äu= 
fammen  Uelzen. 

Przykrgcanie,  Przykrf- 
cenie,  -nia,  sn.  3ubre^en  n. 

Przykrgpowac,  -puje,  -wa- 
lem, va.  perf.  fe[t  jufammen= 
Hemmen,  an  etroaä  anfd)nüren. 

Przykrojenie,  -nia,  sn. 
^ufc^neiben  n. 

Przykrostka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  fleine  Unanne^mlic^feit. 

Przykrosc,  -äei,  pl.  -sei, 
sf.  Unanne^mlictifeit  /.,  $8er= 
brie^Uc^feit  /.,  3Bibern)ärtig= 
feit  /.,  5öefcf)roernd)feit/.,  Sßer« 
bru^  m.;  wiele  musze  zno- 
sic  -sei  ic^  mu^  oiele  Ünan= 
neljmli^teiten  ertraflcn;  nie 
chce  mu  zrobic  tej  -sei  ic^ 
roiU  eä  il^m  nic^t  antun ;  z  -äcia 
musze  skonstatowac  mit  3Ser= 
bru|!  ((eiber)  mufe  ic^  feft= 
[teilen;  zrobiles  mi  wielka  — 
\iu  l^aft  mir  eine  gro^e  Unan» 
nebmtic^feit  bereitet. 

Przykrocenie,  -nia,  sn. 
SSerfürjen  «.,  ^Jettürsung  /., 
©cfimälerung  /. 

Przykrocic,  -ce,  -cisz, 
-cilem,  va.  perf.  fd^mätern, 
üerfürjen,  jügeln;  —  komu 
jmnbm  ben  S)aumen  aufei 
Sluge  fe^en. 

Przykrotki,  Przykrotszy , 
adi.  ju  furj. 

Przykruszyc,  -sze,  -szysz, 
-szylem,  va.pcrf.  ^injubriJtfeln. 

Przykry,  adi.\  Przykro, 
adv.  1)  läftig,  unangenehm, 
befc^raerlid^,  rcibrig,  peinlich, 
äuroiber,  oerbriefelic^ ;  bardzo 
mi  — ,  ze  ci  to  musze  od- 
möwic  eä  ift  mir  fe^r  pein^ 
lic^,  bafe  id^  bir  baä  abfc^tagen 
mu^;  w  obejseiu  jest  on 
bardzo  -kry  im  SBetfe^r  ift 
er  fe^r  unangenel^m;  -kry 
czlowiek  ein  roibriger  aJJenjd) ; 
-kra  praca  eine  luftige  Slrbeit; 
2)  [teil,  iä^. 


Przykrycie,  -cia,  pl.  -cia, 

sn.  2)ecfung /.,  ,  Sw^stf^"  "•! 
Übcrjug  ?«.,  Überrourf  »»., 
Secfe  /. 

Przykryc,  -je,  -jesz, 
-lern,  va.  perf. ;  Przykrywac, 
-wam,  -wasz,  -walem,  va. 
imperf.  bedfen,  bebedfen,  ju= 
beden,  nerbetfen;  —  kogo 
plaszczem  jmnbn  mit  bem 
Slantel  jubeden;  —  dom  baä 
§auä  mit  einem  Sad^e  »er= 
feben. 

Przykrytosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf. ;  Przykryctwo,  -wa, 
sing.  tant.  sn.  §eu^elei  /. 

Przykryty,  «f/i.  1)  bebecft; 
2)  oeriteüt,  gleiftnerifd). 

Przykrywadlo,  -dla,  pl. 
-dla,  sn.  iüedel  m. 

Przykrywanie,  -nia,  sn. 
3ubedten  n. 

Przykrywka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  55erf cl  VI. ;  5)ecte  /. ;  2)edE= 
mantel  m. 

Przykrzesac,  -sze,  -szesz, 
-salem,  va.  perf.;  Przykrze- 
sywac,  -suje,  -watem,  va. 
imperf.  bel^auen  (DiRauersiegel). 

Przykrzyc,  -rze,  -rzysz, 
-rzylem,  va.  unb  vn.  imperf. 
—  komu  CO  jmnbm  etm.  ner» 
pfeln ;  —  sobie  co  an  etm. 
Überbrufe  empfinben;  —  sie 
vr.  komu  jmbm  überbrüffig 
roerben;  to  mi  sie  jui  przy- 
krzy,  sprzykrzylo  ic^  binbeffen 
fc^on  überbrüffig. 

Przykrzykac,  -kam,  -kasz, 
-kalem,  va.  unb  vn,  imperf. ; 
Przykrzyknac,  -ne,  -niesz, 
-natem,  va.  unb  vn.  perf. 
SBeifaH  fc^reien. 

Przykrzywiac,  -wiam, 
-wiasz,  -wialem,  va.  imperf.; 
Przykrzywic,  -wie,  -wisz, 
-wilem,  va.  perf.  ^inbeugen, 
beugen;  =  Przygiac. 

Przyksztalcac, -cam, -casz, 
-calem,  va.  imperf. ;  Przy- 
ksztalcic,  -ce,  -cisz,  -cilem, 
va.  perf.  nac^  etroaö  geftalten, 
formen;  »erfc^önern. 

Przykucie,  fiel^e:  Przyko- 
wanie. 

Przykuc,  fie^e:  Przykowac, 

Przykupic,  -pie,  -pisz,  -pi- 
lem,  va.  perf.;  Przykupy- 
wac,  -puje,  -walem,  va.  im- 
perf. bajufaufen,  ^in3u!aufen. 


Przyknpienie 


142 


Przylbica 


Przykupienie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  ^tnjufaufen  n. 

Przykupno  -na,  pl.  -na, 
SM.  Jajugefaufte(e)  n. 

Przykupny,  adi.  ba3Uge= 
lauft. 

Przykurczac,  -czam, 

-czasz,  -czalem,  va,  imperf. ; 
Przykurczyc,  -cze,  -czysz, 
-czyiem,   va.  perf.  oerfürjen. 

Przykurza6,  -rzam,  -rzasz, 
-rzaiem,  va.  imperf. ;  Przy- 
kurzyc,  -rze,  -rzysz,  -rzylera, 
va.  perf.  beftäuben. 

Przykusy,  adi.  ==  Przy- 
krötki. 

Przykuty,  üdi.  fte^e :  Przy- 
kowauy. 

Przykuwa6,  fte^e:  Przy- 
kowac. 

Przykwas,  -u,  yl.  -j,  sm. 
dim.  =  Przykwasek,  -sku, 
pl.  -ski,  sm.  ©äuetUc^fcit  /., 
fourer  Setgefcömacf. 

Przykwasic,  sze,  -sisz, 
-sitem,  x)ä.  perf.;  Przykwa- 
szac,  -szam,  -szaiem,  va.  im- 
perf. fäuerlid)  mad^en,  einen 
fäuerlicfien  Seigefd^mad  geben. 

Przykwasniec,  -nieje,  -nia- 
lem,  vn.  perf.  fäuerlid^  roerbcn. 

Przykwasny,arf2.fäuernc^. 

Przylaß,  -leje,  -latem,  va. 
perf. ;  Przylewac,  -warn, 
-wasz,  -walem,  va.  imperf. 
^in;sugie|en,  jugie§en. 

Przylaszczka,  Prze- 

laszczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
(Hepatica)  ©umpfoiole  /, 
Seberfraut  n.,  äßalD»eiIc^en  n. 

Przylatac,  -tam,  -tasz, 
-tafem,  vn.  imperf.;  Przy- 
latywac,  -tuje,  -walem,  vn. 
imperf. ;  Przylecie6,  -ce, 
-cisz,  -cialem,  vn.  perf.  ^er= 
beif[iegen,  angeflogen  fommen; 
rafc^,  fc^nell,  eingft  fommen, 
l^erbcieilen. 

Przyl%dek,  -dku,  pl.  -dki, 
sm.  iyorgebirae  ».,  Aap  n. 

Przyl^dnik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  (Eriphia)  ©tac^elftirn  /. 
(©Qttung  bet  ©ptnnfrebfe)." 

Przylq,dowaö,  -duje,  -wa- 
lem, vn.  perf.  fanben,  an= 
lanben,  anlegen. 

Przylecenie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  öerbeifltegen  n. 

Przylegaö,  -gam,  -^asz, 
-galem,   vn.   imperf. ;   Przy- 


ledz,  Przylegnac,  -ne,  -niesz, 
-glem,  vn.  perf.  anliegen,  btd^t 
anfd)lief(en,  anfteben;  benad^= 
bort  fein,  angrenzen. 

Przyleganie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  ^ilnliegen  n.,  2ln= 
fc^üeßen  w.,  2lnUeben  n. ;  2lb= 
I)äfion  f. 

Przyleglosc,  -sei,  pl.  -sc?, 
sf.  5iibet)üt  M.,  aingrenjen» 
be(ö)  n. 

Przylegly,  adi.\  Przyle- 
gle,  adv.  anliegenb,  angren= 
jenb. 

Przylen,  -nia,^)?.  -nie,  sm. 
träger  üJienfc^. 

Przylepiac,  -piam,  -oiasz, 
-pialem,  va.  imperf.;  Przy- 
lepi6,  -pie,  -pisz,  -pilem,  va. 
perf.  anfleben. 

Przylepianie,  Przyle- 
pienie,    uia,  sn.  2lnf[eben  n. 

Przylepka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  aintlebfei;  2)  Slanft  m  , 
^änftc^en  n.,  atnfc^nitt  w.; 
3)  Soquette  /.;  4)  (bllblic^) 
©d6metd)elfa§e  f. 

Przylepn^c,  -ne,  -niesz, 
-piem,  vn.  perf.  fteben,  bleiben. 

Przylepny,  adi.  üebrig. 

Przylew,  -u,  pl.  -y,  sm.; 
Przylewek,  -wku,  pl.  -wki, 
sm.  Zugießen  n.,  ^ftac^giefsen  n. 

Przylewac,  fie^e :  Przy- 
lae. 

Przylezc,  -leze,  -leziesz, 
-laztera,  vn.  pßff.;  Przyla- 
zic,  -iaie,  -lazisz,  -zilem,  vn. 
imperf.  I^erbeifcied^en,  Ijerbei» 
gefroren  fommen. 

Przylezytosc,  -sei,  sf. 
-sei,  sf.  2?lrlicgenbf(ä)  n.,  an» 
liegenoe  ©egenb,  ©renj»,  3Jacf)= 
bar=. 

Przylgn^ö,  -ne,  -niesz, 
-natem,  vn.  perf.  —  do  czego 
fic^'  an  etraaö  Rängen,  an= 
hettn;  —  do  kogo  jjmnDm 
juaetau  fein. 

Przylgnia,  -gni,  pl.  -pnie, 
sf.  —  wentyla  Sßcnttlft^fläc^e 
/.,  5?entilfpiegel  m. 

Przylgnifcie,  -cia,  sing, 
tant.  sn.  Mibtn  n.,  $än= 
gen  n. 

Przyliczaö,  -czam,  -ezasz, 
-czaiero,  va.  imperf. ;  Przy- 
liczyö,  -cze,  -czysz,  -czyfem, 
va.  perf.  bajujä^len,  ^tnju» 
läf)Un. 


Przyliczanie,  Przylicze- 
nie,  -nia,  pl.  -a,  sn.  ^inju» 
jabten  n.,  ^in^jujä^tung  /. 

Przyliczny,  adi.  —  zlo- 
dziej  ein  2)ieb,  bei  bem  mon 
geftobleneä  ßut  üorfinbet. 

Przylistek,  -tkn,  pl,  -tki, 
sm.  (ben  Stengel  umfaffenbes) 
2lfterblatt  n. 

Przylizac,  -ze,  -zesz,   -za- 
iem,  va.  perf.;  Przylizywac,        , 
-zuje,     -walem,    va.    imperf. 
beleien;  —  sie  vr.  fid)  Durc^ 
©peid^etfederei  einfc^meic^eln. 

Przylot,  -u,  pl.  -y,  sm. 
2lnf(ug  m.,  |)eranfltegen  n.; 
ä[ngefiogene(5)  n. 

Przylotny,  adi.  I^erbei» 
fliegenb,  [)erbeifommenb. 

Przylutowac,  -tuje,  -wa- 
lem, va.perf.;  Przylutowy- 
wac,  -wuje,  -walem,  va.  im- 
perf. anlöten,  anfc^rocifeen. 

Przylutowanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  2lnlöten  ».,  2ln<= 
lötung  /. 

Przylagodzic,  -dze,  -dzisz, 
-dziiem,  va.  perf.  =  Przy- 
got.owac. 

Przylamac,  -mie,  -miesz, 
-malem,  va.  perf.;  Przy- 
lamywac,  -mnje,  -walem,  va. 
imperf.  abbre^en. 

Przylamanie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  2lbbrec^en  n. 

Przylanek,  -nku,  pl.  -nki, 
sm.  fleine  ^ufe,  Ä(einE)ufe  f.] 
©tüdfcben  n.  2l(fer. 

Przylaskawic,  -wie,  -wi«z, 
-vvilem,  va.  perf.  bejäi^men, 
fid)  geneigt  machen. 

Przylatad,  -tam,  -tasz, 
-talem,  va.  perf.  anftiden. 

Przylawek,  -wku,  pl.  -wki, 
sm.  3luö(agetifc^  m. 

Przylazic,  fie^e:  Przy- 
lezc. 

Przylaczaö,  -czam,  -czasz, 
-czalem,  va.  imperf. ;  Przy- 
laczyd,  -cze,  -czysz,  -czylem, 
va.  perf.  anfc^lie^en,  beis 
tragen,  binjufügen;  —  sie  vr. 
fic^  anjdine^en,  anfjängen, 
juaefeHen. 

Przyliczanie,  Przylacze- 
nie,  -nia,  pl.  -nia,  sn.  2ln» 
f^Iie^en  m.,  §injufügcn  n. 

Przylbica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. ; 
dim.  Przylbiczka,  ki,  pl. 
•ki,    sf.    1)    ©turm^oubc  /.,        j 


Przyloga 


143 


Przymkiiq,c 


(gtirnöaube  /.,  SSifter  n. ; 
§elmfd^nede/. ;  2)  perfteinerte 
ßnidE^ornart. 

Przyloga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
©edel  m.,  airbeitäleiflc  /'. 

Przylomek,  -mku,  pl. 
-mki,  sm.  untett  abgebrorficneä 
©tüd  w.,  Svuc^ftücf  7«. 

Przylomny,ad«.ab6rcdöbar. 

Przylüzenie,  fie^e :  Przy- 
kJadauie. 

Przylozyc,  fte^e :  Przy- 
ktadac. 

Przylog,  -iogu,  pl.  -logi, 
5»?.  ^-örac^acfer  m.,  Srac^fetb  «. 

Przyluda,  -dy,  ^;.  -dy,  s/. 
Slnloctung  /.,  i.'ocffpeifc  /., 
9iei;!  m.;  ^Eäufd^ung  /. 

Przyludny,  adi.  lodEenb, 
retj^enö;  täujc^enb. 

Przyludzac,  -dzam,  -dza«z, 
-dzalem,  va.  imperf.;  Przy- 
tndzic,  -dze,  dzisz,  -dzilem, 
va.  Tßerf.  (lifttg)  antocfen, 
^erbeilodett,  anjiel^en. 

Przyludzanie,  Przylu- 
dzenie,  -uia,  pl.  -nia,  sm. 
2lnlocfen  «.,  |>etbeiIoden  n. 

Przymacniac,-niaiD,-niasz, 
-nialem,  va.  imperf. \  Przy- 
mocnic,  -nie,  -aisz,  -nilem, 
va.  per  f.  befcfttgen. 

Przymacnianie,  -niania, 
sn.  Sefeftigen  n. 

Przymaglowac,  -gluje, 
-waiem,  va.  perf.  überrollen, 
übermangetn. 

Przymalowaö,  -luje,  -wa- 
iem, va.  perf.  bajumaleit. 

Przymamic,  -mie,  -misz, 
-mitem,  va.  perf.  ^erbeirod m, 
£oufeInb  ^erbeiloden. 

Przymarzad,  -rzam,  -rzasz, 
-rztem,  vn.  imperf;  Przy- 
marzn^c,  -ne,  -niesz,  -nalem, 
vn.  perf.  ein  wenig  gefrieren, 
anfrieren. 

Przymarzyc  si§,  -rze, 
-rzysz,  -rzylem,  vr.  perf. 
einem  träumen,  im  SCraume 
»orfommen. 

Przymarzni§cie,-cia,5i«^. 
tant.  S7i.  2lnfcieren  n. 

Przymaszerowac,  -ruje, 
-waleir,  vn.  perf.  l^erbeimar»- 
frisieren. 

Przymaszerowanie,  -nia, 
sing.  tant.  sn.  ^erbcimar» 
fcbieren  n.,  ^erbeimarfc^  m. 

Przymawia<5,-wiam, -wiasz, 


-wafem,  vn.  imperf.',  Przy- 
möwic,  -wie,  -wisz,  -wilem, 
vn.  perf.  [titeln;  —  sie  vr. 
komu  eine  SCnfpietung  roorauf 
mad^en,  imbm  feinen  Sßunfc^ 
ju  »erflehen  geben,  feine  2)ki- 
nung  fagcn;  nieznacznie  mu 
sie  -möwil  o  obietnice  bie 
(Sefegen^eit  benü^enb  eriitnette 
er  i|n  an  fein  SJerfprec^en ; 
-mow  mu  sie,  to  ci  da  beute 
eö  i|m  an  unb  er  wirb  eä 
bir  geben. 

Przymawianie,  Przymo- 
wienie,  -nia,  sn.  ©tic^eln  n. ; 
Slnbeuten  n. 

Przymfczyö,  -cze,  -czysz, 
-czylem,  va.  perf.  martern, 
foltern;  burd^  Sflartern  gum 
©eftänbniä  Urningen. 

Przymiar,  -u,  pl.  -y,  sm. 
SCnpaffen  n.,  2(nmeffen  n. ; 
3umeffen  n. 

Przymiarek,  -rku,  pl.  -rki, 
sm.  Übermaß  n.,  ^\i%a,bt  f. 
beim  3JJcffen. 

Przymiac,  -mne,  -mniesz, 
-mialem,  va.  perf.  ein  roenig 
fnüüen,  fncten. 

Przymierac,  -ram,  -rasz, 
-ralero,  vn.  imperf. ;  Przy- 
mrzec,  -mre,  -mizesz,  -mar- 
tern, vn.  perf.  langfam  fter= 
ben;  —  z  giodu  junger  Iei= 
ben,  ber  ^ungerönot  auäge» 
fe^t  fein. 

Przymierny,  adi.  Sunbeä». 

Przymierzac, -rzam, -rzasz, 
-rzaJem,  va.  imperf. \  Przy- 
mierzyc,  -rze,  -rzysz,  -izy- 
tem,  va.  perf  anprobieren, 
meffen,  abmeffen,  anpaffen; 
-rzyiem  nowa  suknie  id^  ^abe 
baä  neue  Äteib  anprobiert; 
nie  uwieizy,  az;  -rzy  er  wirb 
e§  nid^t  glauben,  bi§  er  e§ 
nid^t  fü^lt;  nie  -rzajac  ol^ne 
anjüglic^  ju  jein,  ol^ne  ju  t)er= 
gteidien,  o^ne  auf  etroaä  ax\.-- 
^ufpieten,  mit  (grfaubnig. 

Przymierzanie,  Przymie- 
rzenie,  -nia,  sn.  SCnprobieren 
».,  Steffen  n. 

Przymierzchnq,c,  -ne, 
-niesz,  -nafem,  vn.  perf.  tixo. 
bunfel  roerben,  bunfeln. 

Przymierze,  -rza,  pl.  -rza, 
sn.  Sünbniä  n.,  Sunb  m.; 
SßaffenftiUftanb  m.;  zawrzec 
z  kims   —  ein  33ünbni§  mit 


imnbm  fd^lie^en;  ztamac  -rze 
baä  SJünbniä  brechen  ober 
Oerle^en ;  —  zaczepno-odporne 
%t\xi^=  unb  ©c^u^bünbniä; 
arka  -rza  ©unbeslnbe  f. 

Przymierzic,  Przymier- 
zly,  fiet)e:  Obmierzic,  Ob- 
mierzty. 

Przymieszaö,  -szam,  -szasz, 
-szalem,  va.  perf.  fiinjumifc^en, 
beimifc^en. 

Przymieszka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Seimifdjuug/.,  Segierung/. 

Przymiesc,  -miete,  -mie- 
ciesz,  -miottem,  va.  perf. ; 
Przymiatac,  -tarn,  -tasz, 
-talem,  xa.  imperf.  f)erbei= 
febren. 

Przymigac,  -gam,  -gasz, 
-gatem,  vn.  imperf. \  Przy- 
mign%c,-Ee,  -niesz,  -giem,  vn. 
perf.  burd^  ^ui'ittfen  feine 
iSinroilligung  geben. 

Przymilac,  -lam,  -lasz, 
-lalem,  va.  imperf;  Przy- 
miliiS,  -le,  -lisz,  -lilem,  va. 
perf.  lieblicher,  reijeuber  ma= 
c^en;  —  sie  vr.  fid^  bei  imnbm 
beliebt  mad^en,  fi(|  angenefim 
5U  machen  futfien,  freunblic^ 
tun. 

Przymilanie,  Przymile- 
nie,  -uia,  iginfc^meic^cln  n. 

Przymilczyc,  -cze,  -ezysz, 
-czyiem,  vn.  imperf. ;  Przy- 
milkng,c,  -ce,  -niesz,  -natero, 
vn.  perf.  ptö|li(^  fc^roeigen. 

Przymitowac,  -toje,  -wa- 
iem, va.  perf.  aneinanber 
legen  (baäÄuüppel^olä,  rcelc^eä 
tin  ©eftöre  bilben  foü). 

Przymiot,   -u,  pl.  -y,  sm. 

1)  eigenfc^aft  /".,  Sefc^affenE)eit 
/.;  —  ognisty   geuermal  n.\ 

2)  Äreujroutä/.,  5^reujfraut  n. ; 

3)  -grip^iliä  /. 
Przymiotnik,    -a,    pl.    -i, 

sm.  1)  (gigcnfc^oftgroort  n.. 
Seiraott  «. ;  2)  glö^traut  «., 
fpanifc^c  Sreffe. 

Przymiotny,  Przymioto- 
wy,  ao^«. ;  Przymiotowo,  adv. 
abjcftiDifc^  ;-towe  ziele  (Herba 
consolidae,  sarracinea). 

Przymkn^c,  -ne,  -niesz, 
-natem,  va.  perf.;  Przymy- 
kac,  -kam,  -kasz,  -kalem,  va. 
imperf.  1)  l^eranrüden,  ftc^ 
nähern;  2)  anlehnen,  ^atb  ju» 
machen;  leifc,  fanft  fc^lie^en. 


Przymknifcie 


144 


Przyngtny 


Przymkniecie,  Przymy- 
kanie,  -nia,  sing.  tant.  sn. 
2lnle^nerx  n. 

Przymlec,  -raiele,  -mielesz, 
-meWem,  va.  perf.  noc^  ein 
loenig  basuma^ten. 

Przymlocic,  -ce,  -cisz, 
-ciiem,  va.  ■perf.  nod^  ein 
roenig  öajubrefc^en. 

Przymnazac,  -zam,  -Äasz, 
-zaJeni,  va.  iinperf.;  Przy- 
mnozyc,  -ze,  -zysz,  -iyJem, 
va.  perf.  oermet)ren. 

Przymnozek,  -zka,  pl.  -zki, 
sm.  Qv.ma^ä  m. 

Przymocnic,  ftef)e:  Przy- 
macniac. 

Przymocnienie,  fiel^e: 
Przymacnianie. 

Przymocowac,  -cuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.;  Przymoco- 
wywac,  -wllje,  -walem,  va. 
iniperf.  befeftigen. 

Przymoczka,  -ki,  j)^-  -ki, 
sf.  Äataplaäma  /.,  ern)eic]^en= 
ber  Umfc^Iag. 

Przymoczyc,  -cze,  -ezysz, 
-czyleiD,  va.  perf.  ein  rcenig 
einroei^en. 

Przymorski,  adi.  am 
SJieere,  an  ber  ©ee  gelegen. 

Przymorze,  -rza,  pl.  -rza, 

sn.  ©cetüfte/.,  ajJeeregltranb  m. 

Przymostek,     -stku,    pl. 

-stki,  sm.  ©eitenbrücfe  /.,  yte« 

benbrücfe  /. 

Przymowa,  -wy,  pl.  -wy, 
6/.  a3efpred)ung  f-  (burci§  3«"= 
betfortnelr). 

Przymowca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  öpötter  w?.,  @tic^el= 
rebner  m. 

Przymowczy,  Przymö- 
wny,  adi.  ftic^etnb. 

Przymowic,  fiel^e :  Przy- 
inawiac. 

Przymowienie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  Slnfpieliing  /.,  ©ti= 
djelei  /. 

Przymowka,    -ki,  pl.   -ki, 
sf.  2tnjpielung/.,©tic^e(rebe  /'. 
Przymroczenie,  -u\a.,sing. 
tant.  Sil.  Söetfinfterung  /. 

Przymroczyc,  -cze,  -czysz, 
-czylem,  vn.  perf.  »etfinftern. 
Przymrok,  -u,  pl.  -i,  sm. ; 
Przymroka,  -ki,  pl.  -ki,  6/, 
2)ämmern  n.,  Sommerung  /.; 
—  wieczorna  abenblic^eä 
2)un!e[,  Slbenbbämmerung  /. 


Przymrozek,  -zku,  pl. 
-zki,  sm.  tkinev  groft,  fleiner 
DJac^tfroft,  SSorfroft  m. 

Przymrozic,  -ie,  -zisz, 
-ziieni,  va.  perf.  ein  roenig 
gefrieren  machen. 

Przymruzac,  -iam,  -iasz, 
-zaiem,  va.  imperf;  Przy- 
mruzyc,  -ze,  -^ysz,  -i.yiem, 
va.  perf.  bie  Slugen  l^alb  5U= 
brücten. 

Przymruzanie,  Przymru- 

zenie,    -nia,   sing.  tant.    sn. 

'öa^  |)a(bjubrücEen  ber  2lugen. 

Przymrzec,    fie^e:     Przy- 

mierac. 

Przymszaly,  adi.  be= 
mooft. 

Przymulenie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  SBefc^lämmen  n. 

Przymulic,  -le,  -lisz,  -li- 
lem,  ra.  2}erf.  bejci)[ämmen. 

Przymurek,  -rku,  pl.  -rki, 
sm.  eine  fleine  Jlebenmauer. 

Przymurowac,  -ruje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  bajumauem, 
t)in;\umaucrn. 

Przymurowanie,  -nia, 
sn.  ^injumauern  n. 

PrzyDQurze,  -a,  pl.  -a,  sn. 
^la|  m.  an  einer  SKauer, 
aJiauerfufe  m.;  3roinger  m. 

Przymus,  -u,  sm.  Si^^niS 
m. ;  z  -u  CO  zrobic  auä  3TOang 
etroaö  tun;  uiyc  -u  Si^ang 
gebraud^en. 

Przymusic,  -sze,  -sisz, 
-sHem,  va.  perf. ;  Przymu- 
szac,  -szam,  -szasz,  -szalem, 
va.  imperf.  groingen,  nötigen. 
Przymnskac,  -kam,  -kasz, 
-kalem,  va.  perf]  Przymu- 
skiwac,  -kuje,  -walem,  va. 
imperf  glatt  [treic^en. 

Przymuszanie,  -nia,  sii. 
3n)lngen  n.,  SJötigen  n. 

Przymuszczek,  -szczka,^;?. 

-szczki,  sm.  ©peicl)eneder   m. 

Przymuszczka,    -ki,    pl. 

-ki,  sf.  ©d^meid^elei  /. ;  äJer- 

fteliung  ./'. 

Przymyk,  -u,  pl.  -i,  sm. 
\  Scftlagleijten  m. 

Przymykac,  ficlje:  Przym- 
kn;ic. 

Przymysliwac,  -warn,  -wa- 
lem, vn.  ijuperf.  über  etroaä 
nad)bcnten. 
I      Przymytek,     -tku,     sing. 


tant.  sm.   SBeilarbeit  /.,  ^Üe» 
benarbeit  /. 

Przynaglaö,  -glam,  -glä- 
sern, va.  imperf.]  Przyna- 
glic,  -gle,  -giisz,  -glilem,  va. 
perf.  befd^leunigen,  gur  (Sile 
antreiben;  nötigen. 

Przynaglajacy,  adi.  gur 
©ile  antreibeno. 

Przynaglanie,  Przyna- 
glenie,  -nia,  pl.  -nia,  sn. 
^43e((^Ieunigen  n.,  3(ntreiben  n. 
jur  ®ile,  (morali}d)e)  D^ötigung 
/.,  3roang  m. 

Przynajac,  -jme,  -jmiesz, 
-jaiem,  va.  perf.\  Przynaj- 
mywac,  -muje,  -walem,  va. 
imperf.  bagu  mieten ;  in  ©ienft 
nehmen,  aufbingen. 

Przynajfcie,  -cia;  Przy- 
najmowanie,  -nia,  sn.  SRieten 
w.,  2tufbingen  n. 

Przynajmniej,  adv.  roe= 
nigftenö,  jum  roenigften. 

Przynalegac,  -gam,  -gasz, 
-galem,  ca.  imperf.  —  na 
ko?o  imnbm  ftarJ  gufeöen. 

Przynalezec,  -z;e,  -Äysz, 
-Äalem,  vn.  perf.  gel^örcn, 
gebüfjren,  gulommen ;  guträg= 
lieb  fein. 

Przynaleznosc,  Przyna- 
lezytosß,  -sei,  pl.  -sei,  sj. 
1)  3ugef)ör  n. ;  2)  3uflänbig= 
feit  /.,  3uge]öörigfeit  f.\  3) 
|»eimatßberec^tigung  f.,  §ci= 
matörec^t  n. 

Przynalezny,  Przynale- 
zyty,  adi. ;  Przynaleznie, 
Przynalezycie,  adv.  guge= 
t)örtg ;  guftanbig,  ^eimatgbe« 
rcdjtigt. 

Przynawek,-wka,  pZ.-wki, 
sm.  (Schiff äfuttel  /".,  Äa^n= 
mufd^el  /.,  gemeines  ©dE)iffä=» 
bort,  Segler  m. 

Przynerka,  -ki,  pl,  -ki, 
sf.  3lebenniere  /. 

Przyngcaö,     -cam,     -casz, 

-calem,    va.   imperf.  \    Przy- 

n^cic,  -ce,    -cisz,    -cilem,  va. 

perf.  anlocfcn,  föbern,  ürren. 

Przynfcanie,    Przyngce- 

;  nie,    -nia,  pl.   -nia,  sn.   5Hn» 

1  lüden  n.,  Sodung  /. 

I      Przyn§ta,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 

\  SodEfpeife  /.,  Äöber  w..  gang- 

!  brocfen  m. 

Przyn§tny,  adi. ;  Przyn§- 
I  tnie,  adi.  ncrlodenb,  reigenb. 


I 


Przyniesienie 


145 


Przypi^c 


Przyniesienie,  Przyno- 
szenie,  -nia,  2)1.  -nia,  sn. 
|»ertroc!en  n. 

Przyoiesc,  -niosej-niostem, 
va.  perf. ;  Przynosic,  -sze, 
-sisz,  -sWem,  va.  imperf.  I)er= 
bei«  fieräubrtngen,  tplen, 
bringen;  -nies  mi  szklanke 
wody  bringe  mir  ein  ©lal 
SBaffer;  -niostem  krzesto  z 
drugiego  pokoju  id^  l^olte  auö 
bem  jroeiten  Bii^iner  einen 
©effel. 

Przyniewalac,  -lam,  -lasz, 
-laiem,  va.  imybrf.\  Przy- 
niewolic,  -le,  -lisz,  -lilem, 
va.  perf.  nötigen,  »eranlaffen, 
(moralifc^)  jroingen. 

Przyniewalanie,  Przy- 
niewolenie,  -nia,  sn.  ^n)in= 
gen  n. 

Przynozka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  2Binser=,  ©ärtnermeffer  n. 

Przynuczac,  -czam,  -cza- 
lem,  va.  imperf. \  Przynu- 
czyc,  -cze,  -czysz,  -czylem, 
va.  perf.  graingen,  nötigen. 

Przynuka,  -ki,  fl.  -ki,  sf. 
^roang  m  ,  yjötigung  /. 

Przyobiecac,  -cam,  -casz, 
-calem,  va.perf.;  Przyobie- 
cywac,  -cuje,  -walem,  va. 
imperf.  üetfprec^en,  jufagen. 

Przyobierac,  -ram,  -rasz, 
-ralem,  va.  imperf.;  Przy- 
obrac,  -biore,  -bralem,  va. 
perf.  nod^  ^tnjuroä^ten. 

Przyoblec,  -ke,  -klem,  va. 
perf. ;  Przyoblekac,  -kam, 
-kasz,  -kaiem,  va.  imperf. 
überäiei^en,  belleiben. 

Przyoczki,  -kow,  plur. 
tant.  sn.  SJtuglein  pl.,  ^unft» 
ougen  jj)^.  (ber  3"lcftc")- 

Przyodziad,  -dzieje,  -dzia- 
lem,  va.  per/.',  Przyodzie- 
Tvac,  -warn,  -wasz,  -walem, 
va.  imperf.  ongie^en,  umfüllen, 
anfleiben. 

Przyodzienie,  -nia,  pl. 
-nia,  sti. ;  Przyodziewek, 
-wku,  pl.  -wki,  sm.  Äteibung 
/.,  Slnjug  m. 

Przyorac,  -ram,  -rasz,  -ra- 
}em,  va.  perf. ;  Przyorywac, 
-warn,  -wasz,  -walem,  va. 
imperf.  cinadern,  bepflügcn. 

Przyozdabiac,  -biam, 

-biasz,   -biaJem,  va.  imperf. ; 
Przyozdobic,  -bie,  -bisz,  -bi- 

Slownik  poleko-niemiecki. 


^'em,     va.     perf.     Derjteren, 
fd^müden,  auSfd^mütfen. 

Przyozdabianie,  Przy- 
ozdobienie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  SSerjierung  /'.,  2luäfc§müf= 
funq  /'.,  Sd^mucI  m. 

Przypadac,  -dam,  -dasz, 
-dalem,  vn.  imperf.;  Przy- 
pas6,  Przypadnac,  -ne,  -niesz, 
-dlem,  vn.  perf  1)  ba^ufaHen; 
■di  do  ziemi  et  butfte  ftd^  an 
bie  ®cbe ;  -dt  do  niego  et 
ftütäte  ?u  il^m  f)in,  auf  i^n 
loa;  2)  auf  etroa§  fallen, 
treffen;  swieto  -pada  na  nie- 
dziele  ber  geiertag  fällt  auf 
einen  ©onntag ;  wielkie  -padlo 
na  niego  dziedzictwo  eine 
gro^e  ®rbfc^aft  fiel  i^m  ju; 
kolej  -da  na  mnie  id^  bin 
an  ber  Sleilie;  3)  —  do  czego 
ctroa§  entfpred^en,  auf  etroaä 
fallen;  -dio  mi  do  gustu  eä 
entfprad^  meinem  ®efcl)madE; 
to  mi  nie  -pada  do  humora 
eä  fagt  meiner  Saune  ntd^t  ^u, 

Przypadanie,  -nia, pl.  -nia, 
sn.  Verfallen  n.,  ^inju» 
fallen  n. 

Przypadek,  -dku,  pl.  -dki, 
sm. ;  (lim.  Przypadeczek, 
•czku,  pl.  -czki,  sm.  1)  (^aH  m., 
SufaH  m.,  ©reigniä  n.,  .ftafuä 
m.,  Gegebenheit  /. ;  taki  mi 
sie  —  wydarzyl  w  podroÄy 
fo"  ein  ©reigniä  erlebte  ic^  auf 
biefer  Sieife;  na  wszelki  — 
auf  ade  gäHe,  auf  icben  gaU; 
-dkiem  adv.  äufälltg ;  to  zaleiy 
od  -dku  baä  ^ängt  ootn  ^u^aü. 
a^'.,  coÄ  cie  tu  za  szczeäliwy 
sprowadza  —  roaS  für  ein 
glüdlid^erßuftttt  fül^rt  bid^  l^er; 
2)  Seugefall  m.,  (gnbung  /., 
Äafuä;  w  czwartym  -dku  im 
»ierten  %a.Vii. 

Przypadkowa6,  -kuje,  -wa- 
tem,  va.  perf.  belUnieren,  ab= 
änbern. 

Przypadkowanie,  -nia,  pl. 
-nia,  s«.  Wbänberung/.,  58eu= 
gung  /.,  ®e!lination  /. 

Przypadkowy,  adi. ;  Przy- 
padkowo,  adv.  gufätlig. 

Przypadlosc,  -sei,  pl.  -sei, 
sf.  äufäHigc  ©igenfc^aft;  !ranf» 
^after  3"ftanl>> 

Przypalac,  -lam,  -lasz, 
•latem,  va.  imperf.;  Przy- 
palid,    -le,    -lisz,  -lilem,    va. 


perf  burd^ljeijen,  aufbrennen, 
anbrennen,  oerbrenncn. 

Przypalanie,  Przypale- 
nie,  -nia,  sn.  2lnbrennen  n. 

Przypalenie,  -nia,  sing, 
tant.  sn. ;  Przypalenizna, 
-ny,  sing.  tant.  sf.  93ranb  m. 
ber  ^flanjen. 

Przypamigta6,  -tarn,  -tasz, 
-talem,  vn.  perf.  fid^  tnä  (Se= 
bädötniä  jurüdErufen. 

Przyparka,  -ki,  pl.  -ki,  sf 
©rraeic^ungämittel  n.,  ei= 
roeid^enber  Umfd^lag. 

Przyparzenie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  Sebrü^en  n.,  S^ers 
brüllen  n. 

Przyparzyc,  -rze,  -rzysz, 
-rzylem,  va.  perf.  bebrüten, 
oerbtü^en. 

Przypasac,  -sam,  -salem, 
va.  perf. ;  Przypasywac, 
-suje,  -waiem,  va.  imperf. 
umgürten;  —  miecz,  szable 
ba§  ©d^roert,  ben  ©äbel  um= 
gürten. 

Przypaska,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  ©ürtelbanb;  2)  ©c^nalle /. 
am  ®urte. 

Przypatrywac  sig,  -truje, 
-walem,  vr.  imperf.]  Przy- 
patrzec  sig,  -trze,  -trzysz, 
-trzylem,  vr.  perf.  jufe|en, 
guf^duen,  betrad^ten;  pozwo), 
niech  ci  sie  -trze  la^  mic^  bic^ 
bctrad^ten;  -walem  sie  zaba- 
wie  td^  fc^aute  bem  ©piele  ju. 
Przypchn^c,  -ne,  -niesz, 
-n^iem,  va.  perf  ;  Przypy- 
chad,  -Cham,  -chasz,  -chalem, 
va.  imperf.  ^erbeifto^en,  ^crs 
beifc^ieben,  ^erbeibrängen. 

Przypelzac,  -zam,  -zatem, 
vn.  imperf. ;  Przypelzn§6, 
-ne,  -niesz,  -n^iem,  vn.  perf 
l^eranfricdt)en. 

Przypgdzac,  -dzam,  -dzasz, 
-dzalem,  va.  impetf.',  Przy- 
pgdzic,  -dze,  -dzisz,  -dzüem, 
va.  perf.  I^erbeitreiben,  ^eran= 
treiben ;  -pedi  krowy  do  do- 
mu  treibe  bie  ßü^e  nod6  §aufe. 
Przypgdzanie,  Przypg- 
dzenie,  -nia,  sn.  ^eron», 
§erbeitreiben. 

Przypgpie,  -pia,  sing, 
tant.  sn.  Äennroatje  /.,  Siabel« 
roulft  m. 

Przypi^c,  -pne,  -pniesz, 
-pialem,    va.  perf.',   Przypi- 

10 


Przypicie 


146 


Przypodobniac 


nad,  -nam,  -nalem,  va.  im- 
perf.  anheften,  anfpenbeln,  on« 
nabeln,  an^afteln,  anfnöpfen; 
-pia6  komu  rogi  imnbm^örner 
auffegen;  —  kwiatek  do  ko- 
iacha,  iehj  mu  cieplo  bylo 
unnötigen  unb  unpaffenben 
5ßrunf  treiben. 

Przypicie,  -cia;  Przypija- 
nie,  -nia,  pl.  -nia,  sn.  ^utrin- 
len  n. 

Przypiö,  -je,  -jesz,  -Jem, 
vn.  per/.;  Przypijaö,  -jam, 
-jasz,  -jaiem,  vn.  imperf. 
jutrinlen;  —  do  kogo  jmbm 
jutrinien ;  —  do  kogo,  do  czego 
auf  imnb,  auf  etnj.  anfpielen; 
—  sie  vr.  ftd^  anfaugen. 

Przypiecek,  -cka,  pl.  -cki, 
sm.  SDJauerbanf  /.  an  einein 
Dfen,  SRifc^c  /.  beim  Dfen, 
ongemauerter  ©i|  bic|)t  am 
Dfen. 

Przypi  ec,  -ke,  -czesz,  -klein , 
va.  perf. ;  Przypiekac,  -kam, 
-kasz,  -kaJem,  va.  imperf. 
ein  roenig  rijften;  brennen; 
überbarfen,  überbraten. 

Przypieczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  SeituferooCe  f. 

Przypieczenie,  Przypie- 
kanie,  -nia,  sing.  tant.  sn. 
Dtöften  «.,  anbacEen  n. 

Przypiekle,  -kla;  Przy- 
pieklo,  -kla,  sinff.  tant.  sn. 
?lebeni)öQe  /. 

Przypieprzyö,  -rze,  -rzysz, 
-rzylem,  va.  perf.   jupfeffem. 

Przypieraö,  -ram,  -rasz, 
-ralem,  vn.  unö  va.  imperf. \ 
Przyprzeß,  -pre,  -przesz, 
-parJem,  vn.  unb  va.  perf. 
1)  anlef)nen;  2)  —  kogo 
jmnbn  in  bie  Snge  treiben, 
feft  anbtüden;  —  komu  einem 
F)art  suje^en. 

Przypierzchn^ö,  -ne, 

-niesz,  -nalem,  vn.  perf.  mit 
etroaä  beftreut  fein. 

Przypierzaö,  -rzam,  -rzaez, 
-rzalem,  va.  imperf  •  Przy- 
pierzyö,  -rze,  -rzysz,  -rzy- 
lem,  va.  perf.  1)  mit  ^-ebern 
fd^müden;  2)  vn.  an  eliuaö 
ftofien,  grenzen. 

Przypigcie,  -cia ;  Przypi- 

nanie,   -nia,   sn.  2lnfpenbeln 

n.,  2lnnabeln  n.,  2tnfnöpfen  n. 

Przypigkszaö,  -szam, 

-szasz,  -szalem,  va.    imperf.; 


Przypigkszyc,  -sze,  -szysz, 
-szylem,  va.  perf.  jieren, 
auSpu^en,  befd^ijnigen. 

Przypijac,  fiel&e:   Przypic. 

Przypiliö,  -le,  -lisz,  -litem, 
va.  perf.  in  jmnbn  brängen ; 
eilig  fein;  -Hlo  mu  er  tiatte 
grofee  @ile. 

Przypilnowaß,  -nuje,  -wa- 
lem,  va.perf.  fleißig  abroarten, 
acbtgeben. 

Przypilnowanie,-nia,  sing, 
tant.  sn.  2l(f)tgeben  n. 

Przypilowaö,  -luje,  -wa- 
}em,  va.  perf.  ein  raenig  ju= 
feilen. 

Przypina6,  fie^e:  Przy- 
piac. 

Przypinanie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  ^  Przypiecie. 

Przypinka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©efted  n. 

Przypis,  -u,  pl.  -y,  sm.-, 
dim.  Przypisek,  -sku,  pl. 
-ski,  sm.  1)  Aneignung  /., 
SBibmung  /.;  2)  ytote  f.,  2ln= 
merf ung  /. ;  giJad^fcl^rift  /. 

Przypisaö,  -sze,  -salem, 
va.  per/. ;  Przypisywaö, 
-3uje,  -walem,  va.  imperf.  1) 
bajufd^reiben,  i^injuic^reiben; 
2)  jufd^reiben,  beimeffen;  3) 
roibmen,  bebijiieren. 

Przypisanie,  Przypisy- 
wanie,  -nia,  sn.  1)  ^inju» 
fc^reiben  n. ;  2)  Queignen  n., 
S^ebijieren  w. ;  3nfi9"U"3  /•> 
Sebifation  /. 

Przyplatac,  -tarn,  -tasz, 
-taJem,  va.  imperf.',  Przy- 
plesc,  -plote,  -pleciesz,  -plo- 
ttem,  va.  perf.  fiinju«,  an= 
fledbten. 

Przyplatanie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  SDagufled^ten  n. 

Przypl%tac,  -tam,  -tasz, 
-talem,  va.  perf.  ^injumifc^en; 
—  sie  vr.  oon  ungefähr  ba3u 
lommen. 

Przypleniö,  -nie,  -nisz,  -ni- 
lem,  va.  perf.  t)er mehren. 

Przyplesnieö,  -nieje,  -nia- 
ievn,  vn.  perf.  befd^immeln. 

Przjrplacac,  -cam,  -casz, 
-calera,  va.  imperf. \  Przy- 
placiö,  -ce,  -eisz,  -ciiem,  va. 
perf.  bajujafilen,  h^x^tnx  -eil 
to  zdrowiem  er  f)at  cg  mit 
feiner  ®efunbi)cit  gebüfit. 

Przypladzac,  -dzam 


-dzasz,  -dzatem,  va.  imperf,; 
Przyplodzic,  -dze,  -dzisz, 
-dziiem,  va.  perf.  cecme^ren, 
nocf)  me^r  etjeugen. 

Przyplakac,  -cze,  -czesz, 
-kalem,  vn.  perf.  —  czsgo 
etn).  mit  Sffietnen  büfien. 

Przyplaski,  adi.  ein  rccnig 
flacf). 

Przyplaszczenie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  {^lac^brücfetl  n. 

Przyplaszczyc,  -cze,  -czysz, 
-czylem,  va.  perf.  flad^' machen, 
\Uvi)  brüden. 

Przyplawiac,  -wjam,-wiasz, 
-wiatem,  va.  imperf. \  Przy- 
plawic,  -wie,  -wisz,  -witem, 
va.  perf.  l^eranfc^affen  (^u  2Baf: 
fer),  £)cranflöften ;  fjeranfd^roem» 
men;  —  }6di  do  brzegu  ben 
Äal^n  anä  Ufer  bringen;  —  sie 
vr.  l^erangef^iDommen  fom= 
men. 

Przyplodeczek,  -czka,  pl. 
-czki,  sm.  jjortpflansung^ftaub 
m.  ber  gled^ten,  ßeimpuloer 
«.,  ^eimmef)[  n. 

Przyplodek,  -dku,  pl.  -dki, 
sm.  1)  junger  ^u^ai^s,  junge 
3unud)t;  2)  natürlicher  ©ol^ti. 

Przyplodkowy,  adi.  3Ser= 
I  me^runflö=,  2Jiet)r';  grosz  - 
j  ^edgrofcben  m. 
j      Przyplodzenie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  Söerme^ren  n. 

Przyplowiec,  -wieje,  -wia- 
Jem,  vn.  perf.  'ein  menig  bie 
{Jarbe  oerlieren,  terf^ie^en. 

Przyplyn^c,  -ne,  -niesz, 
-narem,  vn.  perf.\  Przyply- 
wac,  -warn,  -wasz,  -walem, 
vn.  imperf.  ]^eranfd)n)immen, 
^erpfirömen,  tiinjufommen. 

Przyplyw,  -u,  pl.  -y,  sm. 
^injuftrömen  «.,  |)in3ufom= 
men  «. ;  glut/.;  — i  odplyw 
glut  unb  ®bbe;  —  pary 
©ampfeinftrömung  /. 

Przypochlebiac,  -biam, 
-bialem,  vn.  imperf.  \  Pi'zypo- 
chlebiö,  -bie,  -bisz,  -bilem, 
vn.  perf.  fcf)mei(^eln ;  —  sie  vr. 
ftd)  einfc^meic^eln. 

Przypodobaö  sif,  -bam, 
-balem,  va.  perf.  —  komu 
einem  ju  gefallen  fud^en,  fic^ 
beliebt  machen. 

Przypodobniac,  -niam, 
-nialem,  va.  imperf.',  Przy- 
podobniö,    -nie,   -nilera,    va. 


Przypodobnienie 


147 


Przypuszczaö 


affimilieren. 

Przypodobnienie,  -nia, 
sino.  tant.  sn.  Slffimtlierung/. 

Przypoic,  -je,  -isz,  -ilem, 
va.  perf.  anfügen,  feft  anma= 
c^en;  —  sie  vr.  flc^  anfeilte» 
^en. 

Przypolnica,  -cy,  sf.  2Rit= 
togSgclpenft  «. ;  =  Poludnica. 

Przypoludnica,  -cy,  sing, 
tant.  sf.  ajiittagsfc^läfc^en  «., 
3Kittag§rut)C  ./._ 

Przypoludnik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  3oct)erbIume /. ;  —  czer- 
wony  3;aufenbfcöön(d^en)  n. 

Przypominac,  -nam,  -nasz, 
•  nalem,  va.  imperf.\  Przy- 
pomn^c,  Przypomniec,  -ne, 
-niesz,  -nialem,  va.  perf.  cr= 
innecn,  in  ©rinnerung  rufen; 
—  sobie  CO  fic^  etro.  inä  ©e= 
bäd^tniä  jurüdrufen;  -nam  go 
sobie  td^  erinnere  mic^  feiner; 
-minam  sobie  dobrze  icf)  lann 
midö  ganj  gut  erinnern. 

Przypominanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  (Srinnem  w.,  @rin= 
nerung  /. 

Przypomnienie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  ©rinnerung/.,  2JJa^= 
nung  /. 

Przypora,  -ry,  pl.  -ry,  sf. 
©trebepfeiter  ni. 

Przyporz^dzac,  -dzam, 
-dzasz,  -dzalera,  va.  itnperf. ; 
Przyporzadzic,  -dze,  -dzisz, 
-dziiem,  va.  perf.  f)errid^ten, 
Dorberctten,  jurit|ten,  guberei= 
ten. 

Przypowiadac,  -dam,-dasz, 
-datem,  va.  imperf.\  Przypo- 
wiedziec,  -wiem,  -wiadalem, 
va.  perf.  anlünbigen,  onfagen, 
anorbnen;  —  sie  do  czego  fid^ 
ju  ctiD.  meiben. 

Przypowiastka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  1)  ©tttenfprurf)  »?., 
«Parabel  /. ;  2)  3«ärcf)en  n. 

Przypowiestny  ,a£Zj.  fprid^^ 
njbrttid). 

Przypowieszczac,  -szczam, 
-szczatem,  va.  imperf.\  Przy- 
powieszczyc,  -szcze,  -szczysz, 
-szezytem,  va.  perf.  üur  @r= 
füttung  beä  fc^on  gefällten  Ur= 
teils  einlaben. 

Przypowiesc,  -sei,  pl.  -sd, 
sf.  ©teii^niärebe/,,  ^irabel/., 
®Iei(^niä  n. 


Przypozew,  -zwu,pZ. -zwy, 
sm.  Siebenjitation  /.,  fernere 
SSorlabung. 

Przypozwac,  -zwe,-zwiesz, 
-zwaleru,  va.  perf.\  Przypo- 
zywac,  -warn,  -wasz,  -watem, 
va.  imperf.  mit oerf tagen. 

Przypozyczac,-czaLn,  -cza- 
fem,  va.  imperf. ;  PrzypoÄy- 
czy6,  -cze,  -czysz,  -czyJem, 
va.  perf.  t)in;iulei^en. 

Przypoznic,  -zaie,  -zaisz, 
-znilem,  vn.  perf.  etroaä  fpät 
roerben. 

Przyprasowac,  -snje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  glatt  bügeln. 

Przyprawa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf.  1)  atnfe^ung  /.,  Stnfügung 
/.;  2lnfa^  m.;  2)  ^whtxtiiuno, 
f.,  Sutat  /.,  SBürae/.;  glöd 
jest  najlepsza  -w^  junger  ift 
ber  befte  Äo^;  3)  Jierat  /., 
Sd)mud  m.,  %\x%  m. 

Przyprawia6,  -wiam, 

-wiasz,  -wiai^em,  va.  imperf.] 
Przyprawic,  -wie,  -wisz,  -wi- 
lem,  va.perf  1)  anbinben,  an= 
leimen,  onfd)Iagen,  anfe^en, 
anfügen;  —  sobie  brode  fid^ 
einen  falfd^en  Sart  anfe§en; 
rausze  Sübie  —  trzonek  do 
noÄa  id^  m\x'\^  mein  SDleffer  mit 
einem  ©tiet  tjerfefien;  2)  3U= 
beretten,  onmad^en,  anrid^ten; 
kucbarka  zie  -wila  salate  bie 
Äöd^in  ^at  ben  ©atat  fd^tec^t 
jubereitet;  3)  —  o  co  um  etro. 
bringen;  maJo  mnie  ta  wy- 
cieczka  o  zycie  nie  -wila  biefec 
Slusftug  f)ätte  mtd^  beinahe 
um§  Öeben  gebrad)t. 

Przyprawianie,  Przypra- 
wienie,  -nia,  sing.  tant.  sn. 
3ubcreiten  «.,  3iirid)ten  n. 

Przyprawnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  2Bür3ig!eit  /.,  2Bür= 

je  f- 

Przyprawny,  adt. ;  Przy- 
prawnie,  adv.  jubereitet,  an= 
gerict)tet;  lünftlid^,  falfc^. 

Przyprazyö,  -ze,  -zysz, 
-zylem,  va.  perf.  röften. 

Przyprowadzac,  -dzam, 
-dzisz,  -dzalem,  va.  imperf; 
Przyprowadziö,  -dze,  -dzisz, 
-dzilem,  va.  perf.  bringen,  l^er« 
beibringen,  ^er=ju=,  l^et3U=,[)in= 
fütiren;  kto  cie  tu-dziJ?  roer 
^at  bic^  fiergebiad^t  ?  on  mnie 
jeszcze  do    rozpaczy    -dzi    er 


rcirb  mid^  nod^  jur  Sß.'rjroeif= 
lung  bringen. 

Przyprowadzanie,  Przy- 
prowadzeuie,  -nia,  sn.  §er= 
bringen  «.,  |)erfüf}cen  n. 

Przyproszenie,  -nia,  sn. 
33eftäubcn  n. 

Przyproszyö,  -sze,  -szysz, 
-szylem,  va.  perf.  beftauben, 
beftreuen,  befct)ütten;  jui  mu 
starosc  -szyla  wlosy  f(^on  l^at 
iöm  ba§  2llter  baä  ^aar  mit 
SReif  bebedft. 

Przyprz^dz,  -przege,  -prz§- 
zesz,  -przaglem,  va.  perf. ; 
Przyprz§gac,-gam,  -gasz,-ga- 
l.^m,  va.  itnperf.  einfpannen, 
basufpannen,  »orfpannen. 

Przyprzg,g,  -e?u,  pl.  -egi, 
sm.  ^ugefpann  n.,  ^ferb  jum 
Sufpannen,  SSorfpann  tn. 

Przyprz^sc,  -przede,  -prze- 
dziesz,  -przadlem,  va,  perf. 
ba^ufpinnen.  [pierac. 

Przyprzec,     fie^e:    Przy- 

Przypsn^c,  -ne,  -niesz, 
-naiem,  vn.  perf.  abfallen, 
abbred^en. 

Przypstrzyc,-8trze,  -trzysz, 
-strzylera,  va.  perf.  bunt 
auefc^mücfen. 

Przypudrowac,  -druje, 
-watem,  va.  perf.  bepubem. 

Przypust,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Sutaffen  n.,  Sulaffung  /.; 
Zutritt  m. 

Przypustne,  -nego,  sing, 
tant.  sn.  (Einlaß«,  ©intrittä» 
gelb  n. 

Przypustnice,  -nie,  pl. 
Präger  pl.  unter  ben  2)ac^= 
fparren  ^eroorragenb,  um  bie 
Siraufe  breiter  ju  machen. 

Przypuszczac,  -czam, 
-czasz,  -czalem,  va.  imperf. \ 
Przypuscic,  -szcze,  -scisz, 
-scitem,  va.  perf.  1)  »orauö» 
fegen,  anneljmen;  -s6my,  Äe 
fe^en  mir  oorauö,  bafe,  nel^men 
mir  an,  ba^;  angenommen,  ge» 
fe^t  ben  goH,  ba|;  nie  -szczam, 
by  sie  to  stac  mogio  id^  glaube 
nic^t,'ba&  c§  gefc^e^en  !önnte; 
-szczat,  Äe  mu  tego  nie  zro- 
bisz,  er  nal^m  an,  ba^  bu  e§ 
if)m  nic^t  antun  wirft;  2)  gu* 
laffen,  jugeben;  —  ogiera  do 
klaczy  ben  ^engft  ju  ber 
©tute  laffen;  3)  —  szturm 
©türm  laufen,  ftürmen. 

10* 


Przypuszczalnosc 


148 


Przyrzutny 


Przypuszczalnosc,  -sei, 
sing,  fallt,  sf.  ^uläffigteit  /., 
ainnef^mbarfeit  /. 

Przypuszczalny,  adi.  an= 
ne[)mbar;  juläffig;  möglitf); 
benfbac;  oermutltc^. 

Przypuszczanie,  Przy- 
puszczenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  SBorausfe^ung  /".,  ainnal^me 
/.,  25etmutung  f.,  ^vpot^efe/. 

Przypusnica,  -cy,  pl.  -ce, 
s/.  2luffc{)übUngwi.,  Quagenjw. 

Przypychac,  -cham,  -chasz, 
-chaiem ,  va.  imperf. ;  Przy- 
pclin^c,  -chne,  -ehniesz, 
-chnatem,  va.  perf. ;  Przypy- 
chac, -cham,  -cha?z,  -chatem, 
va.  imperf.  f)eranftoften,  ^et- 
bctftoften. 

Przypytac  sig,  -tarn,  -tasz, 
-taJem,  vr.  imperf. ;  Przy- 
pytywac  sig,  -tuje,  -walem, 
vr.  perf.;  —  do  kogo,  do 
czego  fid)  itnnbm,  ftd^  anetroaS 
anfc^lte^en;  -tal  sie  do  nas 
nie  wiedziec  dlaczego  er  fd)Io^ 
fid^  unä  an,  ©ott  roci^  raarum; 
skad  sie  do  niego  ta  choroba 
-taia  ?  roie  x\t  er  ju  biefer  Bvanh 
l^eit  gelommen? 

Przyrabiac,  -biam,  -biasz, 
-bialem,  va.  imperf;  Przy- 
robic,  -bie,  -bisz,  -bilem,  va. 
perf.  baju  crraerben,  fein  SSer= 
mögen  oernteJiren. 

Przyrachowac,  -chuje, 
-walem,  va.  per/.  bajugä^Ien. 

Przyrachowanie,  -nia,  sn. 
Sajured^nen  n. 

Przyranszy,    adi.  gar   ju 

Przyrastac,  -tam,  -tasz, 
-tatem,  vn.  imperf.',  Przyro- 
sn^c,  -ne,  -i^niesz,  -slem,  vn. 
perf.  anraac^fen,  juraac^fen; 
jezyk  jest  -sniety  öie  S^S^ 
ift  angeroad^fen. 

Przyrastanie,  -nia ;  Przy- 
rosnifcie,  -cia,  sn.  2lnnjad^- 
fen  n. 

Przyroda,  -dy,  sing,  tant. 
sf.  Statur  f.\  2lnge6orene(§)  n. 

Przyrodni,  Przyrodny, 
adi.  1)  angeboren;  2)|)alb=; 
—  brat  >'palbbruber  m.  \  -na 
siostra  ^atbfd^roefter  /.;  3) 
-ne  roäliiiy  (S(|marolierpftan= 
jen  pl. 

Przyrodnictwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  9?atutforf(^ung  /. 


Przyrodniczy,  adi.  SJa«- 
tur=,  naturroiffenfd^aftlid). 

Przyrodnik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  ^Raturforfc^er  m. 

Przyrodoznawstwo,  -wa, 
siyig.  tant.  sn.  ?iat«retlennt= 
niä  /. 

Przyrodzenie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  ^Jiotur  /.,  angebo= 
rene  ©igentümlitf)feit,  Selc^af» 
fen^cit  /. 

Przyrodzonosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  3latnviü  n. 

Przyrodzony,  adi.  ange« 
boren,  natürlich;  -ne  prawo 
3fJaturred^t  «;  -na  wada  an» 
geborener  gei)ler;  -ne  nauki 
?laturn)iffenfd£)aften  pl. 

Przyrok,    -u,    pl.    -i,    sn. 

=  Urok.  [road^fen. 

Przyrosly,      adi.      ange* 

Przyrost,    -stu,    pl.    -sty, 

sm.  1)  ßuroad^ö  m.;    2)  2ln=- 

roacöfen  «.,  Slnroud^ö  m. 

.  Przyrostek,  -st.ka,^?.-stki, 
sm.  1)  Sluäroud^ä  m.,  über= 
Säfiligeä  ©lieb;  2)  2ln|ängfel 
n.,  2ln[aut  m. 

Przyrowek,  -•wkvt,pl.  -wki, 
sm.  Heiner  ©eitengraben. 

Przyröd,  -rodu,  pl.  -rody, 
sm.  natürlid^e  ©attung. 

Przyröwnac,  -nam,  -nasz, 
-nalem,  va.  perf;  Przyro- 
wnywac,  -nuje,  -walem,  va. 
imperf.  1)  ebnen,  gleic^mo» 
c^en;  2)  oergtetd^en. 

Przyrownanie,  Przyrö- 
wnywanie,  -nia,  sing.  tant. 
S7i.  1)  a^ergleid^en  n. ;  2)  (Sb* 
nen  n. 

Przyrnmieniad,  -niam, 
-niasz,  -nialem,  va.  imperf; 
Przyrumienid,  -nie,  -nisz, 
-niiem,  va.  perf  braun  rö« 
ften,  baden,  braten. 

Przyrwa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf.  SJleerbufen  m. 

Przyrwac,  -rwe,  -rwiesz, 
-walem,  va.  perf;  Przyry- 
waö,  -warn,  -waiem,  va.  im- 
perf. lurj  abreißen ;  —  czeo^o 
abrupfen;  —  komu  zeba 
imnbm  ben  Sa^n  abbrechen. 

Przyrwanie,  Przyrywa- 
nie,  -nia,  sing.  tant.  sn.  "iXh" 
biedien  n.,  Slbreifien  n. 

Przyrynek,  -nku,  pl.  -nki, 
sm.  9tebenmor!tpta^  m. 
Przyrzq,d,  -^du,   pl.  -ady, 


sm.  3Sorrtd^tung/.,Sinrid^tung 
/.,  2lpparat  m.,  SQJerf  n. ;  — 
gromowy  eteftrifc^e  Batterie 
/. ;  —  do  mierzenia  szyb- 
kosci  ©efd^ircinbigleitSmeffer 
m.,    ©d^nellig!eitgnieffer    m.; 

—  do  ciagnienia  rur  Siö^ren» 
jiepanf  /. ;  —  do  parzenia 
drzewa  ^olgbämpfer  m.\  — 
do  poziomowania  SRioeHie» 
rungäinftrument  n.;  —  Mor- 
sego 2)lorfefc|reibapparat  m.; 

—  sygnalowy  ©ignatüot» 
rid^tung  /. ;  —  wstrzasajacy 
S^Üttclroerf  n.,  —  zamyka- 
jacy    2lbfperrDorrid|tung   /.;. 

—  zasilajacy  ©peifeapparat 
m.;  —  zwrotniczy  9Beic^en= 
bodE  m.,  SBed^felftänber  m.; 
-dy  fadownicze  Saberequifitcn 
pl.,  Sabeutcnftlien  pl. 

Przyrzg,dzac,  -dzam, 

-dzasz,  -dzalem,  va.  imperf.; 
Przyrz|,dzic,  -dze,  -dzisz, 
-dzilem,  va.  perf.  E)errid&ten, 
jurid^ten,  oorbereiten. 

Przyrza,dzanie,  Przyrza- 
dzenie,  -nia,  pl.  -nia,  sn. 
§errid^tung  /.,  SBorbereitung/. 

Przyrz^dnik,  -a,  pl.  -i, 
sm.;  —  do  smarowania 
©djmierbü^fe  /. 

Przyrzec,  -rzeke,  -rzeczesz, 
-rzekJem,  va.  perf.;  Przyrze- 
kac,  -kam,  -kasz,  -kaüem,  va. 
imperf.  oerfpred^en,  jufagen, 
»erteilen. 

Przyrzeczenie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  SSerfpred^en  «.,  Su" 
faae  /'. 

Przyrzn^d,  -rzne,  -rzniesz, 
-rznaletn,  va.  perf. ;  Przy- 
rzynac,  -nam,  -nalem,  va. 
imperf.  bid^t  ab",  befd^neiben, 
juic^neiben. 

Przyrzucac,  -cam,  -casz, 
-cal'em,  va.  imperf;  Przy- 
rzuciö,  -ce,  -cisz,  -cilem,  va. 
perf.  bajurcerfen,  J^injurocrfen, 
julegen;  —  sie  vr.  etroag 
umroerfen,  fid^  rafd^  mit  etroaä 
bebedfcn. 

Przyrzucanie,  Przyrzu- 
cenie,  -nia,  sn.  ^uroerfen  n., 
anlegen  n. 

Przyrzut,  -u,  pl.  -y,  sm. 
.3urt)utf  m.,  Sugabc  /. 

Przyrzutny,  adi.  1)  3U= 
fäüig  tjinjufommenb;  2)  an= 
ftedfenb. 


Przysada 


149 


Przyslaö 


Przysada,  -dy,  pl.  -dy,  */. ; 
Przysad,  -u,  'pl.  -y,  sm.  1) 
aeimifc^ung  /.,  .^injufügung 
/„  Sufa|  m.\  2)  Simrei/., 
Slffeftation  /. 

Przysadczyk,  -a,  pZ  -i,  sm. 
Sliatenalift  m.  (älröeiter  in 
bet  ©taäf)ütte). 

Przysadek,  -dka,  pl.  -dki, 
sm.  3^e6en=,  SDedEötatt  «. 

Przysadka,  -ki,  pl.  -ki,  s/. 
bie  Stelle  unter  beni  ©d^roanj, 
roo  baä  Äreögroeibc^en  feine 
©ier  anfleBt. 

Przysadkowaty,  adi.  1) 
mit  aifterblättern  nerfe^en; 
2)  furj  unb  bid,  unterfeßt. 

Przysadzac,  -dzam,  -dzasz, 
-dzalem,  va.  imperf.;  Przy- 
sadzid,  -dze,  -dzisz,  -dziiem, 
va.  perf.  1)  anlegen,  anfe^en; 
-dziia  dziecko  do  piersi  fie 
legte  ba§  ftinb  an  bie  Sruft; 
—  komu  pijawke  do  nosa 
jmnbm  einen  Slutegel  an  bie 
''Sla.\t  fe^en ;  2)  mef)c  baju  fe^en, 
i)in3utügen;  3)  —  sie  vr.  ben 
2lnla^  nef)tnen,  fic^  anfe^en. 

Przysadzanie,  Przysa- 
dzenie,  -uia,  s7i.  2tn|e^en  n. 

Przysadzisty,  adv.  furj 
unb  öicf,  gebrungen,  unterfe^t. 

Przysalac,  -lam,  -laiem, 
va.  imperf.-.,  Przysolic,  -le, 
-lisz,  -lilem,  va.  perf.  baju= 
faljen,  nod)  me^r  faljen. 

Przys^dnik,  -a,  pl.  -nicy, 
sm.  @ettc^ts5et[i^ec  m.,  2lf= 
jeffor  m. 

Przys|,dzac,  -dzam, -dzasz, 
-dzaiem,  va.  imperf. -.i  Przy- 
s§,dzic,  -dze,  -dzisz,  -dzitem, 
va.  perf.  jüfpred^en,  gerid^t» 
lid)  juetfennen. 

Przys^dzenie,  -nia,  sn. 
3uer!ennung  /.,  erfter  3"= 
fc^Icgstermin. 

Przyschn%c,  -ne,  -niesz, 
-nalem,  vn.  perf.\  Przysy- 
chac,  -Cham, -chasz, -chaiem, 
vn.  imperf.  an  ctro.  antrocf= 
nen,  etro.  abtrodEnen ;  ein  roenig 
trodnen, gu  trocEnen  beginnen; 
drogi  -chaja  bie  äBege  begin- 
nen 5U  trodnen. 

PrzyscMy,  adi.  angc= 
trodnet. 

Przysep,  -u,  pl.  -j,  sm.  2ln= 
jc^utt  m. 

Przysiaö,    -sieje,    -sialem, 


va.perf. ;  Przysiewac,  -warn, 
-wasz,  -walem,  va,  perf.  ba= 
neben  ^infäen,  meFjr  bagu  jäen. 
Przysiadac,  -dam,  -dasz, 
-dai'em,  va.  unb  vn.  imperf. ; 
Przysig,sc,  Przysiedziec, 
-siade,  -siedziesz,  -siadlem, 
va.  unb  vn.  perf.  1)  [id^  auf 
etro.  fe^en;    —    komu    suknie 

fic^  imnbm  nufä  Äleib  fe^en; 

—  faldow  unabläffig  fi^en, 
fleißig  arbeiten;  2)  nieber» 
fauetn,  nieberbütfen. 

Przysi%dz,  Przysiggn^c, 
•ne,  -nieäz,  -giem,  vn.  unb 
vn.  perf.\  Przysifgac,  -gam, 
-gasz,  -galem,  vn.  unb  va. 
imperf.  fd^roören,  befc^roören, 
ben  ®ib,  ben  ©c^rcur  leiften; 

—  na  ewangelie  auf  baä 
@DongeIium  fd^roören ;  — 
komu  wiernosc  jmnbm  bie 
streue  fc^roören;  mogübym  — , 
i.Q  ic^  !önnte  fd^roören,  baf; . .  . 

Przysiec,  -ke,  -czesz,  -ktem, 
va.perf.;  Przysiekac,  -kam, 
-kasz,  -kalem,  va.  imperf. 
noc^  mel^r  baju  l^aden;  noc^ 
einen  |)ieb  führen;  —  szabla 
einen  ^iad^^ieb  (mit  bem  ©äbel) 
fül^ren. 

Przysiek,  -u,  pl.  -i,  sm.; 
Przysieka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  1) 
Querast/.;  2)a3anfc  /'.,  ^ac^«. 
in  bec  ©c^eune,  Sod^beutel  m. 

Przysienie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  (Atrium)  ä5ori)aIIe  /. 

Przysiewek,  -wku,  pl. 
-wki,  sm. ;  Przyaiew,  -u,  pl. 
-y,  sm.  Sei»,  ^uf aat  /.,  alä  So^n 
ber  Äned^te. 

Przysigga,  -gi,  pl.  -gi,  sf 
©c^rour  m.,  (gib  m.;  -ge  od- 
bierac  ben  (gib  abnehmen;  -ge 
skladad  ben  ©ib  ablegen; -ga 
sie  do  czegos  zobowiazac  fic^ 
eiblidE)  gu  etroaä  oerpflic^ten ; 
czytac  komu  rote  -gi  jmnbm 
bie  (gibeäformel  »orlefen. 

Przysifgac,  fie^e:  Przy- 
siadz. 

Przysifgly,  -ego,  pl.  -gli, 
I.  sm.  1)  (Sejc^n)orene(t)  m. ; 
sad  -gtych  ©efd^roomengeric^t 
n.\  2)  Sergfcf)öppe  m.,  S9erggc= 
fc^roorene(r)  m.\  II.  adi.  be= 
eibet,  oereibet,  gefc^rooren. 

Przysifgoioinca,  -cy,  pl. 
-cy,  sm.  (giDbrec^er  m.,  (gib» 
btüc^ige(c)  in. 


Przysiggolomny,  adi.  eib= 
btec^ertfc^,  eibbcüc^tg. 

Przysiggolomstwo,  -wa 
pl.  -wa,  sn.  (gibeöbruc^  m. 
(gibbrud^  m. 

Przysi§zny,  adi.  =  Przy 
siegiy. 

Przysiodlac,  -lam,  -lasz 
-laJem,  va.  perf.  fatteln;  — 
konia  baS  ^ferb  fatteln 
(bilbl. :)  unterjod^en. 

Przysiolek,  -Ika,  pl.  -Iki 
sm.  Sßorrocr!  n. 

Przysionek,  -nku,  pl.  -nki 
sm.  SJorfaal  m.,  SSot^aQe  /. 

Przyskakiwac,  -kuje,  -wa 
iem,  vn.   imperf. -^  Przysko 
czyc,   -cze,    -czysz,    -czytem 
vn.  perf.  tierjufpringen,  ^er= 
anfpringen. 

Przyskal,  -u,  sing.  tant. 
sm.  Slebengeftein  n. 

Przysk^py,  adi. ;  Przy- 
sk§po,  adv.  ein  roenig  fnapp, 
Inaufecig. 

Przysklepic,  -pie,  -pisz, 
-pilem,  va.  perf.  Überwölben, 
bebecEen. 

Przyskok,  -u,  pl.  -i,  sm. 
§erbeiipringen  «.,3ufprung  w. 

Przyskorka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  äBiberroärtigfeit  /.,  S8e= 
fc^roerlidE)feit  /. 

Przyskornia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  Dberbaut  /.,  (gpibctmiä  /. 

Przyskorny,  adi.  Dbec= 
l^aut»,  an  bcrDbcrl^aut  liaftenb, 
epibermifd^. 

Przy  skr  amiac,  -miam, 
-miasz,  -miatem,  va.  imperf.; 
Przyskromic,  -mie,  .mifem, 
va.  perf.  1)  bänbigen,  gäfimen; 
2)  entf)altfamer  mad^en,  gurürf» 
lialten. 

Przyskrzelowy,  adi.  an 
ben  Giemen  befinbUd). 

Przyskrzynic,  -nie,  -nisz, 
-ml&va,  va.perf.;  Przyskrzy- 
nic, -ne,  -niesz,  -nafem,  va. 
perf.  einflemmen. 

Przyskwara,  -ry,  pl.  -ry, 
sf.;  Przyskwarka,  -ki,  pl. 
-ki,  .9/.  brüdenbe  ^ilje. 

Przyskwarny,  adi. ;  Przy- 
skwarnie,  adv.  btüdenb  ^eif|. 

Przyskwierac,  -ram,  -rasz, 
-raiem,  vn.  imperf.  —  komu 
jmnbm  gufe^en,  jmnbm  ben 
Äopf  roatm  machen. 

Przyslac,       -sl§,      -sleBz, 


Przysladzac 


150 


Przystawka 


-siatem,  va.  per  f.;  przysy- 
lac,  •l'ara,  -lasz,  -iai^em,  va. 
imperf.  jufc^idten,  jufenben, 
I)etfc^icfen ;  -lal  trzy  razy  po 
mnie  breimal  l^at  er  um  mic^ 
gefc^itft. 

Przysladzac,  -dzatn, 

-dzasz,  -dzaJeni,  va.  imperf. \ 
Przyslodzic,  -dze,  -dzisz, 
-dzitem,  va.  perf.  oerfü^en, 
fü^er  macfien. 

Przyslaniac,  -niam,  -niasz, 
-nialem,  va.  imperf, \  Przy- 
slonic,  -nie,  -nisz,  -niiem,  va. 
perf.  oerbctfen,  »erpngen,  oer« 
füllen,  Berfdöletern. 

Przyslodki,  adi.  fü^Iic^, 
ein  wenig  fü§ ;  px  fü^,  ü5erfü§. 

Przysloneczny,  adi.,  — 
punkt  ^Jeri^etium  w.,  ©onnen= 
näfie  be§  Planeten. 

Przyslony,  adi.  ein  wenig 
gefallen. 

Przyslowie,  -wia,  pl.  -wia, 
Sil.  ®pticf|iDOtt  «.,  stac  sie 
-wiem  jum  ©prid^rcort  roerbcn' 

Przyslowiowy,  adi.;  Przy- 
slowiowo,  adv.  jpricfiroörtUc^. 

Przyslowny,  adi.  =  Przy- 
slowiowy. 

Przyslöwek,  -wka,  pl. 
-wki,  sm.  Umftanbsroort  n., 
Slboerbium  n. 

Przyaluch,  -u,  sm.  2lug= 
lultation  /.,  2Iusfor[c§ung  f. 
burc^  §orc^en. 

Przyslucliac  si§,  -charo, 
-chasz,  -chaleiD,  vr.  perf.; 
Przysluchiwac  sif,  -chuje, 
-wa^^em,  vr.  imperf.  komu, 
czemu  imbm,  einer  ©ac^e  %\x= 
f)ören,  jmbn,  etro.  anhören. 

Przysluga,  -g-i,  pl.  -gi,  sf. 
©efäßigfeit  f.,  Sienftbejeigung 
/.,  2)ienft  m.\  uczynic  komu 
-ge  jmnbm  eine  OefäHigfeit 
erroeifen;  wielka  mi  tem  wy- 
rzadzil  -ge  er  l^at  mir  bannt 
einen  großen  Sienft  geleiftet. 

Przyslugiwac  sig,  -guje, 
-watem,  va.  imperf.;  Przy- 
slnzyc  sig,  -ie,  -iysz,  -zylem, 
vr.  perf.  —  komu  jmnbm  ge= 
fällig  fein,  25ienfte  erroeifen. 

Przysluznosö,  -äci,  sing, 
tant.  sf.  3)icnftfertigteit  /., 
SienftraiHigteit  /. 

Przysluiny,  adi. ;  Przy- 
slnznie,  adv.  bienftferttg, 
bienflroiUig. 


Przysmaczek,  -czku,  pl, 
-czki;  Przysmak,  -u,  pl.  -i, 
sm.  1)  Scdferbiffen  m.,  2)  söeige^ 
fc^madt  w.,  Ü^ad^gefc^macf  m. 

Przysmalac,  -lam,  -lasz, 
-lalem,  va.  imperf. ;  Przy- 
smalic,  -le,  -lisz,  -lifem,  va. 
perf.  anbrennen,  anfengen. 

Przysmazac,  -iam,  -iasz, 
-zalem,  va.  imperf. ;  Pi'zy- 
smazyö,  -Äe,  -iysz,  -zyfem, 
va.  perf.  pregeln,  fc^moren. 

Przysmradzaö,  -dzam, 
-dzasz,  -dzaJem,  va.  imperf. ; 
Przysmrodzic,  -dze,  -dzisz, 
-dzifem,  va.  perf.  fttnfenö 
machen. 

Przysoliö,  fiel^e:  Przysalac. 

Przyspa,  -py,  pl.  -py,  sf. 
1)  ©egencamm  m,.\  2)  ©anb=> 
roei^e  /. 

Przysparzac,  -rzam,  -rzasz, 
-rzal'em,  va.  imperf.;  Przy- 
sporzyö,  -rze,  -rzysz,  -rzylem, 
va.  perf.  oermcl^ren,  oergrö= 
fjcrn  ;  —  komu  roboty  jmnbm 
mel)r  2lrBeit  »erfc^offen. 

Przyspieszac,  -szam,  -sza- 
lem,  va.  imperf.;  Przyspie- 
szyc,  -sze,  -fezysz,  -szylem, 
va.  perf.  fcefd^Ieunigcn,  för= 
bern. 

Przyspieszanie,  Przy- 
spieszenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  söefd^teunigen  «.,  a3efc^Ieu= 
nigung  /'. 

Przyspiesznik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  1)  Sreibmuöfel  f.;  2) 
©dbneUroage  /. 

Przysposabiac,  -biam, 
-biasz,  -bialem,  va.  imperf. \ 
Przysposobid,  -bie,  -bisz,  -bi- 
lern,  va.  perf.  1)  juricfiten,  ju» 
bereiten,  öorbereiten;  2)  abop= 
ticren,  an  Äinbeä  Statt  anne^= 
men. 

Przysposobiciel,  -a,  pl. 
-e,  s/M.  SlboptioDater  m. 

Przysposobienie,  -nia, 
sing.  tant.  sn.  1)  Vorbereitung 
f ;  2)  aiboption  /. 

Przysposobiony,  adi.  oor» 
bereitet,  t)ergeric^tet. 

Przysposobieniec,  -üca, 
pl.  -nee,  sm.  3tboptiDfobn  m. 

Przyssac  si§,  -ssam, 
-ssasz,  -ssaüem,  vr.  perf. 
ficö  feftfaugen. 

Przystac,  -dp,  -falem,  vn. 
perf. :     Przystawac,     -taje, 


-walem,  vn.  imperf.  1)  §att 
mad^en,  ftel^en  bleiben;  2)  fi^ 
bf den ;  onpaffen,  fd^lie^en,  an; 
liegen;  drzwi  nie  -staja  bie 
%iXx  fdilie^t  nid^t  gut;  deska 
nie  przystaje  ba§  iBrett  liegt 
nic^t  genau  an;  3)  beitreten, 
jutreten,  fic^  anfc|itteBen ;  — 
do  wojeka  unter  bie  ©olbaten 
ge^en;  -stau  do  nas  cerbinbe 
bid^  mit  unä;  —  na  co  in 
etroaä  einiDiltigen ;  4)  paffen, 
geüemen,  fic^  fcfiidEen;  nie-stoi 
tak  odpowiadac  przefoionym 
eö  fc^idtt  fidf)  nic^t,  ben  S5or= 
gefegten  fo  gu  antniorten; 
dzieciom  -stoi  milczec,  gdy 
starsi  möwia  ben  Äinbern 
gejiemt  eä  ju  fd^ioeigen,  roenn 
ältere  Seute  reben. 

Przystan^c,  -ne,  -niesz, 
-nalem,  vn.  perf.  §alt  mad^en, 
fteöen  bleiben. 

Przystanek,  -nku,  pl.  -nki, 
sm.  i)alteftelle  /.,  §alteftation 
f.,  §altepunft  ?«.,  2lnl^alte=> 
punft  m. 

Przystankowy,  adi.,  — 
zawiadowca  §alteftellenauf=> 
fe^er  m. 

Przystanie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  1)  ^Beitritt  m.',  2) 
©inroilligung  /. 

Przystan,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
Sanbungöpla^  m.,  §afen  m., 
?lntanb  n.,  ©c^iffglänbe  f. 

Przystarczac,  -czam, 

-czasz,  -czalem,  va.  imperf.; 
Przystarczyc,  -cze,  -czysz, 
-czylem,  va.  perf.  »erforgen, 
liefern,  oerfetien. 

Przystarzaly,  adi.  ältlidö. 

Przystaw,  -a,  pl.  -y,  sm. 
Ministerialis,  23egleiter  m., 
2lufjef)er  m. 

Przystawa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf.  1)  ^-Begleitung  /. ;  2)  ©tü^e 
/.,  3lebenpfeiler  m.,  äBanb» 
Pfeiler  m.,  aßieberlage  /. 

Przystawek,  -wka,  pl. 
-wki,  sm.  Soben-,  ©o^lftein 
7n.  (unter  bem  ©teingefteüe 
beö  ^oc^ofens). 

Przystawiac,  -wiam, 

-wiasz,  -wiHlem,  va.  imperf.] 
Przystawic,  -wie,  -wisz, 
-witem,  va.  perf.  anfe^en, 
^infteüen,  ^infe^en. 

Przystawka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf;  Przystaweczka, -ki,  p?. 


Przystawstwo 


151 


Przyszpeciö 


-ki,  sf.  eine  fCelne  ©d^üjfet  /.; 
(gntree  «.,  SSorfpeife  /". 

Przystawstwo,  -wa,  pl. 
-wa,  sn.  1)  Stanbort  m., 
©tanbquartiern.;  2)  aiuffe^er«, 
JBcqleitetamt  n. ;  3)  Lieferung  /. 

Przyst^pic,  -pie,  -pisz, 
-pilem,  vn.  petf.;  Przystg- 
powac,  -puje,  -walem,  vn. 
«»tper/.jutreten,  beitreten,  f|in» 
gutreten;  —  do  kogo  ju  imnbm 
treten;  —  do  oltarza,  an  ben 
2ntar  treten;  —  do  komunii 
jum  Slbenbma^I  ge^en;  —  do 
jakiegos  towarzystwa  einer 
©efeüfc^aft  beitreten; -stapmy 
do  rzeczy  fommen  roir  jur  ©a= 
d^e;  iehy  tylko  goraczka  nie 
-pifa  baä  iJi«^^''  fott  ""t  nic^t 
bajutreten. 

Przystapienie,  -nia,  siyig. 
tant.  sn.  Seitreten  n.,  S8ei= 
tritt  tn. 

Przysterowac,  -ruje,  -wa- 
Jem,  va.  perf.  ^eran=",  |erbei= 
fteuern. 

Przystgkac,  -kam,  -kasz, 
-katem,  vn.  perf.  ein  roenig 
feufjen,  [lohnen,  äd^jen. 

Przystgp,  -u,  pl.  -y,  sm. 
3utritt  m.,  3ugang  m. ;  mied 

—  do  kogo  3utritt  ju  jmnbm 
r)aben  ;  wszyscy  maja  do  niego 

—  aUe  ^aben  3utcitt  ju  i^m ; 
wyspa  ta  nie  ma  z  tej  strony 
-u  biefe  S"icl  ift  »on  bec 
©eite  nic^t  jugänglic^. 

Przystgpnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ^ugänglicbfeit  ./. 

Przyst§pny,  adi.]  Przy- 
st§pnie,  adv.  jugängttc^ ; 
möRig,  nic^t  ju  ^oc^  im  greife. 

Przystgpowac,  fte^e :  Przy- 
stapic. 

Przystojnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf  1)  Slnftänbigfeit  /., 
©c^icflicfiEeit/.,  2Bo^[anftänbig= 
feit  f,  2(n[tanb  m.-,  2)  aßo^r» 
gel'tatt  /. 

Przystojny,  adi. ;  Przy- 
stojnie,  adv.  1)  roo^lgeftaUet, 
roo^lgebilbet,  oon  fc^önem 
aSöuc^ö;  2)  onftänbig,  too^= 
anftänbig,  fc^idiic^.  i 

Przystol,  -u,  pl.  -y,  sm.  ' 
2iltartt|(^  m. 

Przystosowac,  -suje, 

-watem,  va.  perf]  Przysto- 
sowywac,  -wuje,  -walem,  va. 
imperf.  anpafjen,  bequemen. 


Przystosowanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  2lnpaffung  /. 

Przystrajac,  -jam,  -jasz, 
-jatem,  va.  imperf. ;  Przy- 
stroic,  -je,  -isz,  -ilem,  va, 
perf.  oerjieren,  [ermüden, 
auöpu^en;  —  sie  vr.  fic^ 
fc^mücfen. 

Przystrajanie,  Przystro- 
jenie,  -nia,  pl.  -nia,  sn.  Sßet= 
jierung  /.,  Slusfc^mücfung  /. 

Przystrzedz,  -^e,  -zesz, 
-gfem,  va.  perf. ;  Przystrze- 
gac,  -gam,  -gasz,  -gaiem, 
va.  imperf.  genau  beobachten, 
galten,  achtgeben. 

Przystrzydz,  -ge,  -zesz, 
-giem,  va.  perf.\  Przystrzy- 
gac,  -gam,  -gasz,  -galem,  va. 
imperf.  ein  roenig  abf(^neiben, 
[tuöen. 

Przystudzac,-dzam,-dzasz, 
-dzalera,  va.  imperf.  \  Przy- 
studzic,  -dze,  -dzisz,  -dzifem, 
va.  perf.  ein  roenig  abfüf)[en. 

Przyauch,  -u,  pl.  -y,  sm. ; 
Przysucha,  -cby,  pl.  -chy, 
sf.  1)  ein  Don  ber  Spedfeite  ab« 
gefc^nitteneä  mageret  ©tüd 
gteifcb,  ^<i.^  man  roö  i&t; 
2)  Xrocfenpia^  m. 

Przysucie,  -cia,  sing.  tant. 
sn.  Seftreuen  n. 

Przysuc,  -suje,  -sulem,  va. 
perf.  öeftreuen. 

Przysunac,  -ne,  -niesz, 
-nalem,  va.  perf.;  Przysu- 
wac,  -wam,  -wasz,  -walem, 
va.  imperf.  jui'c^ieben,  an= 
riicfen,  nä^errüden,  anjc^ieben. 

Przysunigcie,  -cia,j)Z. -cia, 
sn.  äufc^teben  n.,  gurlicfen  n. 

Przysuszac,  -szam,  -szasz, 
-szaiem,  va.  imperf.'.,  Przy- 
suszyc,  -sze,  -szysz,  -szylem, 
va.  perf.  ein  roentgauftrocfnen, 
Irocfen  machen. 

Przysuwanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sti.  §erf(^ieben  n.,  3"= 
[(Rieben  «.,  S3er[c^iebung  /'. 

Przysuwnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf. ;  Przysuwniczka,  -ki,  pl.  \ 
-ki,  sf.  2/tnfc^übling  w.,  ain= 
fc^tftgfporren  m.,  Änagge  /. 

Przyswajaö,  -jam,  -jasz, 
-jaiem,  va.  imperf.;  Przy- 
swoic,  -je,  -isz,  -item,  va. 
perf.  fiä)  'aneignen,  gu  eigen 
machen;  afüimatifieren;  501^' 
men.  ' 


Przyswajalny,  adi.  an» 
cigenbar;  afflimatirterbor. 

Przyawfdek,  -dka,  pl.  -dki, 
sm. ;  Przyswgdlina,  -ny,  pl. 
•DJ,  sf.  3täuc^erige(ö)  n.,  2ln= 
gebrannt((ä)  n.,  Sranbigfcit/. 

Przysw§dzac,  -dzam, 

-dzasz,  -dzafem,  va.  imperf.; 
Przyswfdzic,  -dze,  -dzisz, 
-dzitem,  va.  perf.  anbrennen, 
räucherig,  brenjtig  machen. 

Przysychaö,  fie^e:  Przy- 
schnac. 

Przysylac,  fte^e :  Przy- 
slac. 

Przysypac,  -pie,  -pisz, 
-pafem,  va.  perf.;  Przysy- 
pywac,  -pnje,  -walem,  va, 
impetf.  jufc^ütten,  oerfd^ütten. 

Przysypisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  älngefc^üttete  «.,  ange=» 
fc^roemmteg  (grbreid&. 

Przyszancowac  sig ,  -cuje, 
•walem,  vr.  perf.  in  2auf= 
graben  anrücEen,  fxd)  immer 
näb'^r  angraben. 

Przyszarzac,  -rzam,  -rza- 
tem,  va.  petf.  ftarf  abnü^en. 

Przyszczep,  -u,  pl.  -y,  sm, ; 
Przyszczepek,  -pku,  pl.  -pki, 
sm.  Pfropfreis  m.;  ©c^u^= 
fiid  m. 

Przyszczepiac,  -piam, 
-piasz,  -pialera,  va.  imperf; 
Przyszczepic,  -pie,  -pisz, 
-piiem,  va.  perf.  ju^idfen. 

Przyszczepka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  ®d)u^flid  m. 

Przyszczknac,  -ne,  -niesz, 
-knalem,  va.  perf.  na^e  am 
®nbe  abfneipen,  abreifien. 

Przyszczuwac,  -wam, 
-wasz,  -walem,  va.  imperf.; 
Przyszczwac,  -wam,  -wa- 
lem, va.  perf.  an^e^en. 

Przyszloroczny,  adi.  Dom 
fotrmenben  S^^i- 

Przyszlosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  3utunft  /. ;  myslec 
0  -sei  an  bie  3uf"nft  benfen; 
na  —  für  bie  3"J""ft/  fünf« 
tigbin;  zapewnic  sobie  —  fi(^ 
bie  3"^""ft  fiebern;  w  -sei 
fünftigbin. 

Przyszly,  adi.  julünftig, 
fünftig,  fommenb;  na  -ly  rok 
tünftigei  %^lit;  na  -ly  tydzien 
fommenbe  2Boc^e. 

Przyszpecic,  -ce,  -cisz, 
-cilem,  va.  perf.  tcrunjlalten. 


Przysztukowac 


152 


Przytrzasn^ö 


Przysztukowac,  -kaje, 
•waiem,  va.  per/,  anftüdeln. 

Przysztukowanie,  -nia, 
pl.  -nia,  S7i.  Slnftücleln  n., 
Slnftücfelung  f. 

Przyszwa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf.  1)  äj'orberteil  m.  be§  guficö, 
gu^rourjfl  /. ;  2)  ©c^u^o5er= 
leber  n. 

Przyszycie,  -cia,  sing, 
tant.  sn.  sUnnä^en  n. 

Przyszyc,  -szyje,  -szyjesz, 
-szyJem,  va.  per/. ;  Przyszy- 
wac,  -warn, -wasz,  -walem,  va, 
imperf.  annäl^en,  anheften. 

Przyscielac,  -lam,  -lasz, 
-laiem,  va.  imperf.;  Przy- 
slac,  -slam,  -sJaiem,  va.  p^rf. 
bie  Settflreue  neben  etrc.  Ijxn- 
mad^en,  nod^  mel)r  bagu  betten. 

Przyscieuny,  adi.  an  ber 
2öanb  befinblict). 

Przyscignac,  -ne,  -niesz, 
-natem,  va.  per/,  einloten  unb 
ertappen,  erioifc^en. 

Przyslubic,  -bie,  -bisz,  -bi- 
lem,  va.  imperf.  geloben,  gu» 
facjen,  oerfprec^en. 

Przysluzniak,  -a,  pl.  -i, 
sm.  (Carcinoma  epitheliale) 
ftebiattigeg  3ieugebi[be  auf 
ber  ©c^leiml^aut. 

Przysmiardn^c,-ne,  -niesz, 
-n^lem,  vn.  perf.  etiD.  tanjig, 
ftinfenb  roerbeu. 

Przysmiechn^c  sig ,  -ebne, 
-niesz,  -nalem,  vr.  perf.  311= 
läd&eln. 

Przysmiertny,  adi.  3;o= 
be§=,  beim  3;obe  ftc^  ereignenb. 

Przysmierzyc,  -rze,  -rzysz, 
-rzylem,  va.  perf.  ein  roenig 
besänftigen,  fttllen. 

Przysmieszny,  adi. ;  Przy- 
smiesznie,  adv.  (äd^erlic^. 

Przysnic  sif,  -nie,  -nisz, 
-nilem,  vr.  perf.,  —  sie  komu 
im  3:;raume  erfc^einen. 

Przyspiewac,  -wam,  -wa- 
lem, vn.perf.\  Przyspiewy- 
wac,  -woje,  -walem,  vn.  im- 
perf. baju  fingen,  mit  ®efang 
begleiten,   cor  fti^  j^infingen. 

Przyörubowac,  -buje,  -wa- 
lem, va.  perf.]  Przysmbo- 
wywa6,  -wuje,  -walem,  va 
imperf.  anfc^rauben. 

Przyswiadczac,  -czam, 
-czasz,  -czalem,  va.  imperf. ; 
Przyöwiadczyö,  -cze,  -czysz, 


-czylem,  va.  perf.  beifttmmen, 
bezeugen,  beftätigen. 

Przyswiecac,  -cam,  -casz, 
-calem,  v)t.  imperf. ;  Przy- 
swiecic,  -ce,  -cisz,  -cilem,  va. 
perf.  1)  Dorleuc^ten,  3U  etroas 
leuchten;  slonce  wszystkim -ca 
bie  ©onne  leud^tet  aßen;  — 
przykladem  mit  bem  Seijpiele 
Dor(an)[euc^tcn ;  2)  p^osp^o= 
rcsgieren. 

Przytaczac,  -czam,  -czasz, 
-czajem,  va.  imperf;  Przy- 
toczyc,  -cze,  -Czysz,  -czylem, 
va.  perf.  1)  f^etbeiroHen,  ^er= 
beiraäCsen;  2)  gitieren,  anfü^= 
ren;  3)  —  sie  vr.  torfein. 

Przytaczanie,  Przy  tocze- 
nie,  -uia,  pl.  -uia,  sn.  1)  §fr» 
bciroßen  n.\  2)  anführen  «., 
f^itieren  n. ;  Slnfüt)rung  /"., 
Silat  n. 

Przytajac,  -jam,  -jasz,  -ja- 
tem,  va.  imperf.;  Przytaic, 
-je,  -isz,  -ilem,  va.  perf.  Dcr= 
l^eimlic^en;  —  sie  vr.  fic^  Der» 
fteden,  einidE)[eic^cn. 

Przytarcie,-cia,  sing.  tant. 
sn.  2lbreiben  n. 

Przytargac,  -gam,  -gasz, 
-2:alem,  va.  imperf. ;  Przy- 
targn^c,  -gne,  -gniesz,  -gna- 
lem,  va.  per}.  f)er5eijaufen, 
fietbeijctren. 

Przytgchn^c,  -ne,  -niesz, 
-nalem,  vn.  perf.  ttro.  bump= 
fig  roerbcn. 

Przytgpia,  -piam,  -piale  m, 
ca.  imperf. ;  Przytgpic,  -pie, 
-pilem,  va.  perf.  abftumpfen, 
ftumpf  machen. 

Przy  tgpiec,  -pieje,  -pialem, 
vn.  perf.  ftumpf  roerben. 

Przytkac,  -kam,  -kasz, 
-kalem,  va.  perf;  Przyty- 
kac,  -kam,  -kalem,  va.  im- 
perf. anroeben. 

Przytkn%c,  -ne,  -niesz, 
-nalem,  va.  perf.;  Przyty- 
kac,  -kam,  -kasz,  -kalem,  ra. 
unb  vn.  imperf.  angrenjen, 
an  etro.  ftofeen,  ctro.  berüt)ren, 
in  SBerü^rung  bringen;  jego 
dum  -ka  do  mego  fein  ^au5 
grenzt  an  meincä  an;  —  komu 
flaszke  do  nosa  jmnbm  eine 
glafctje  unter  bie  Jiafe  fe^en. 

Przytlec,-tleje,  -tlilem,  vn. 
perf.  glimmen. 

Przytlaczaö,  -czam,  -czasz. 


-czalem,  va.  imperf.;  Przy- 
tloczyc,  -cze,  -czysz,  -czylem, 
va.  perf.  erbrüden,  nteberbrüf= 
!en,  nieberftofien. 

Przytluc,  -ke,  -czesz,  -klem, 
va.  perf.  jufommenf^lagen, 
quetfc^en. 

Przytlumiac,  -miam, 

-miasz,  -mialem,  va.  imperf.; 
Przytlumic,  -mie,  -misz,  -mi- 
lem,  va.  perf.  bämpfen,  unter= 
brüäen,  erfticfen. 

Przytlumianie,  Przytlu- 
mienie,  -nia,  sing.  tant.  sn. 
Dämpfung  /.,  llnterbrüdung/. 

Przytoczenie,  fte^e :  Przy- 
taczanie. 

Przytocznik,  -a,  ^^Z.  -i, 
s?«.  3lufül^rungggei(|en  n. 

Przytoczyc,  fiel)e:  Przy- 
taczac. 

Przytok,  -u,  sing.  tant.  s». 
2lnld)ie6en  n.  ber  SBagen. 

Przytomnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©egenioart  /.,  Se« 
finnung  /.,  SBerou^tfein  n.; 
w  mojej  -sei  in  metner  ®egen= 
wart;  —  umyslu®eifte§gegen= 
roatt  /.;  stracic  —  bie  Sefin= 
nung  oerlieren;  leÄal  trzy  dni 
bez  -äci  brei  Sage  Derblieb  er 
im  Suftanbe  ber  8eftnnung§» 
toftgteit. 

Przytomny,  adi. ;  Przy- 
tomnie,  adv.  1)  bei  Scfinnung, 
bei  ©innen;  2)  geifteägegen= 
roärtig;  3)  anroefenb,  gegen= 
roäriig. 

Przytorze,  -rza, pl.-TZSi,sn. 
^Perron  m. 

Przytracic,  -ce,  -cisz,  -ci- 
lem, va.  perf,  —  kant  eine 
Derlorene  Sante  machen. 

Przytrafiac  sif,  -fiam, 
-fialem,  vr.  imperf,;  Przy- 
trafic  sig,  -fie,  -filem,  vr. 
perf.  fid)  ereignen,  jufto^cn, 
ftcö  jutragen. 

Przytr^cac,  -cam,  -casz, 
-catem,  va.  imperf;  Przy- 
trq,ci6,  -ce,  -cisz,  -cilem,  va. 
perf.  ein  roenig  abfto|en;  — 
sie  fic^  ein  roenig  ^ineinmi- 
fc^en. 

Przytrupiec,  -pieje,  -pia- 
lem. vn.  perf.  erfiatren,  eine 
^albe  Seiche  loerben. 

Przytrzasnac,  -ne,  -soiesz, 
-snalero,  va.  perf.  mit  ®e= 
räufd^  jufc^Iagen. 


Przytrz^sac 


153 


Przywiedzenie 


Przytrzasac,  -sam,  -salem, 
va.  imperf. ;  Przytrz^snac, 
-ne,  -niesz,  -naiem,  va.  perf. 
Beftrcuett,  ein  roenig  eric^üt= 
tern. 

Przytrzec,  fiel^e:  Przycie- 
rac. 

Przytrzymac,  -mara,-masz, 
-matem,  va.  perf. ;  Przytrzy- 
mywac,  -muje,  -wa^em,  va. 
imperf.  an^arten,   aufliatten ; 

—  konia  ein  ^ferb  anhalten ; 

—  kogjo  jmnbn  aufj^atten. 
Przytrzymanie,        Przy- 

trzymywanie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  Sln^alten  n.,  2lufl^a[s 
ten  n. 

Przytuczony,  adi.  ein  rae= 
nia  gemäftet. 

Przytulac,  -lam,  -laJem, 
va.  imperf. \  Przytulic,  -le, 
-lisz,  -lilem,  va.  per  f.  an  fi^ 
brüden,  j^erjlic^  umarmen;  — 
sie  vr.  fid^  an[^mieqen. 

Przytulanie,  Przytule- 
nie,  -nia,  pl.  -nia,  sn.  Um= 
atmung  /.,  SlnfdEimiegen  n. 

Przytulia,  -11,  pl.  -lie,  .<?/. 
(GaliuDi)  Sabfraut  n.,  ©tetn=, 
§onigf(ee  m. 

Przytulisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  Quftui^täort  m.,  2lJi)I  «.; 
SSecforgungäanftalt  /.,  ^ofpitar 
n.;  —  dla  starcow  ©reiben» 
aft)t. 

Przytulek,  -Iku,  pl,  -Iki, 
sm.  3ufiuc^t  /.,  3"f^"^i^o'^i 
m.,  3uf[uc^täftätte  f. ;  dac  ko- 
mu  —  jmnbm  eine  3"flu^tä=' 
ftätte  geraäf)cen. 

Przytwardy,  adi.  etroaS 
l^art. 

Przytwierdzac,  -dzam, 
-dzasz,  -izalem,  va.  imperf. ^ 
Przytwierdzic,  -dze,  -dzisz, 
-dzifem,  va.  perf.  1)  befeftigen, 
feft  anmachen,  anheften;  2) 
befcäftigen,  beftätigen. 

Przytwierdzanie,  Przy- 
twierdzenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  1)  SBefeftigen  n.,  2lnmad^en 
n.;  2)  |)örig!eit /.,  Seibeigen= 
fc^aft  /. 

Przytwör,  -oru,^Z.  -or  j,sm. 
SBor^aUe  /.  (beä  Sempelä). 

Przytycie,  -cia,  sing.  tant. 
Jöidroerben  n. 

Przytyc,  -tyje,  -tyjesz,  -ty- 
lem,  vn.  perf.  bicfer  roerben. 

Przytyk,  -u,  pl.   -i,   am.:, 


Przytyczek,  -czku,  ^?.  -czki, 
sm.  ©tid^elroort  n.,  ©tic^etei 
/.,  ©eiten^ieb  m.,  2ln[pielung/. 

Przytykac,  fie^e:  Przy- 
tkac,  Przytknac, 

Przytyskowac,  -kuje,  -wa- 
lem,  vn.  perf.  —  komu  einem 
jufc^en. 

Przyabozec,  -zeje,  -Malern, 
vn.  perf.  ärmer  roerben. 

Przyuczac,  -czam,  -czasz, 
-czaiem,  va.  imperf. ;  Przy- 
uczyö,  -cze,  -czysz,  -czylem, 
va.  perf.  an  etroaä  geroö^nen, 
iivocL§>  lehren,  ju  etroaä  on= 
Italien. 

Przyuczanie,  Przyucze- 
nie,  -nia,  pl.  -nia,  sn.  58e= 
letiren  n.,  ©eroö^nen  n.,  2ln= 
Ijalten  n. 

Przyumierac,  -ram,  -rasz, 
-ratem,  va.  imperf. \  Przy- 
umrzoc,  -re,  -rzesz,  -marlem, 
va.  perf.  butd^  feinen  Sob 
auf  einen  fallen  laffen. 

Przyuzdaö,  -dam,  -daJem, 
va.  perf.  (ba§  ^ferb)  jäumen ; 
ein  roeuig  bänbigen. 

Przywabiaö,  -biam,  -bia- 
lem,  va.  imperf. ;  PrzyTvabiö, 
-bie,  -bisz,  -bilem,  va.  perf, 
anloden,  berbeiloden. 

Przywalac,  -lam,  -lasz, 
-laiem,  va.  imperf.;  Przy- 
walic,  -le,  -lisz,  -lilem,  va. 
perf.  auf  e'troaö  legen,  brürfen, 
bebeden,  juroäljen;  -lic  otw6r 
kamieniem  einen  Stein  auf 
bie  Öffnung  roäfjen. 

Przywaliny,  -lin,  plur. 
tant.  sf.  (über  etroaä  fjinge* 
ftürjte)  Saften,  Srümmer. 

Przywalny,  adi.  3BoII=, 
beim  SßaH  befinblic^. 

Przywalek,  -Iku,  pl.  -Iki, 
sm.  Sruftroe^re  /. 

Przywalkowaö,  -kuje, 
-walem,  va.  perf.  ein  menig 
auöroUcn. 

Przywar,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Sd^aleneifen  n. ;  -y  nieczystö 
ÄnieftöcfUnge  p>l.,  SJarrlinge 
pl.  -y  panownicze  5ßfannen= 
ftein  m. 

Przywara,  -ry,  pl,  -ry,  sf. 
1)  gel)ler  m.,  SDtangel  m.,  ®e« 
bred^en  «. ;  2)  baä  ange= 
brannte  im  2;opfe. 

Przywarzaö,  -rzam,  -rzasz, 
-rzalem,  va.    imperf.'.,    Przy- 


warzyc,  -rze,  -rzy.sz,  -rzylem, 
va.  perf.  ein  roenig  aufroärmen. 

Przywatpiewac,  -warn, 
-walem,  va.  imperf.  einigen 
3roeifel  öegen;  in  einiger  33e= 
forqniö  fein. 

Przywdziac,  -dzieje,  -dzie- 
jesz,  -dziaiero,  va.  perf.; 
Przywdziewaö,  -warn,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  an3ier)en, 
umnetimen,  anlegen;  —  za- 
lobe  2;raucr  anlegen;  -dziej 
chustke  nimm  bir  ein  %ui)  um. 

Przywdzigczac,  -czam, 
-czal'em,  va.  imperf. ;  Przy- 
wdzi^czyc,  -cze,  -czylem,  va. 
perf.  angenei^m  ma^en,  ein= 
labenbcr  barftellen. 

Przywdzigk,  -u,  pl.  -i,  sm. 
Siebfojung  /. 

Przywfdrowac,  -druje, 
-walem,  vn.  perf.  I^erbeige= 
roanbert  fommen. 

Przywiac,  -wieje,  -wialem, 
va.  unD  vn.  perf. ;  Przywie- 
waö,  -warn,  -walem,  va.  unb 
vn.  imperf,  blafen,  roe^en, 
juroefien. 

Przywianek,  -nka,  pl, 
-nki,  sm,  1)  SKorgengabe  /.; 
2)  3iabelgelb  n. 

Przywi%zac,  -ze,  zatem, 
va,  imperf. ;  Przywi^zywac, 
-zuje,  -waJem,  va.  imperf. 
anbinben;  —  kogo  do  drzewa 
imnbn  an  einen  Saum  bin» 
ben;  —  wartosc,  znaczenie  do 
czego  einem  S)inge  SBert,  S8e= 
beutung  beilegen;  —sie  vr, 
fid^  ant)änaen,  anfi^lie^en,  3"= 
neigung  füllen. 

Przywi%zanie,  Przywia- 
zywanie,  -nia,  sing,  tant. 
sn.  1)  SJinben  n.,  2inbinben 
n.,  Segen  n.;  2)  -zanie  Sin» 
^änglic^teit  /. 

Przywi%zany,_p_p.unb  adi. 
jugetan. 

Przywidywac  sie,  -duje, 
-walem,  vr.  impeif.;  Przy- 
widziec  si§,  -dze,  -dzialem, 
vr,  perf  bünfen,  träumen; 
-dzialo  ci  sie  tylko  bu  f)aft 
nur  geträumt;  —  sobie  fid^ 
einbilben. 

Przywidzenie,  -nia,  sn, 
©utbünfen  n.,    ©inbilbung  /. 

Przywiedzenie,  -nia,  sing, 
ta7it.  sn.  herbeiführen  «., 
§erbeifcf)affen  n. 


Przywierac 


154 


Przywierac,  -ram,  -rasz, 
.raiem,  va.  imperf.',  Przy- 
wrzec,  -wre,  -wrzesz,  -war- 
lem,  va.  perf.  anlehnen,  S"= 
machen. 

Przywiercic,     -ce,    -cisz, 

■  cilem,   va.   perf.;  -  c»/«  1 
czego  ein  2oc^  in  cttcaä  bohren 
imb  botin  etroaä  be^eftigen. 

Przywieszac,  -szam,  -i^za- 
lem,  va.  imperf.;  Przywie- 
si6,  -sze,  -sisz,  -silem,  va. 
perf.  bei  etroaä  fjängen. 

Przywiesc,  -wiode,  -wie- 
dziesz,  -wiodlem,  va.  perf; 
Przywodzi6,  -dze,  -dzisz, 
-dzHem,  va.  imperf.  I^erbci= 
führen,  ^erbeifc^affen,  bringen, 
beibringen,  beroegen,  ^eran= 
sielten ;  kogo  do  rozpaczy  lemo 
}Ut  Sßerjroeiflung  bringen. 

Przywiez,  -zi,  p^.  -zie,  sf. 
©ttidE  m.  jum  3InDinben. 

Przywiezc,  -wioze,  -ziesz, 
-wiozrem,  va.  perf;  Przy- 
woziö,  -±e,  -7192,  -z.ilem,  va. 
imperf  (}U  3ßagen,  }U  ©c^iff) 
berbeibringen. 

Przywifdn%6,  -ne,  -niesz, 
-dlem,  vn.  perf  üerraelfen, 
ein  roenig  roell  roerben. 

Przywijaö,  -jam,  -ialem 
va.  imperf ;  Przywin^c, 
-ne,  -niesz,  -nalem,  va.  perf 
am,  ouf=,  umrcideln,  =binben 
Przywilej,  -u,  pl.  -e,  sm 
^ßrioilegium  n.,  SJotrec^t  n., 
Slu^natimere^t  n. 

Przywion%c,  fief)e:    Przy- 

wiac. 

Przywitaö,  -tarn,  -tasz, 
-taiem,  va.  perf.  beroittfornm» 
(n)en,  begrü'pen;  —  sie  vr. 
grüben,  feinen  ©rufe  entbieten. 
Przywitanie,  -m&,pl.-n\a, 
sn.  SJeroiafommnung  /,  33e= 
grüfeung  /.,  (Smpfang  m. 

Przywlec,  -loke,  -leczesz, 
-loklem,  -16k},  va.  perf.; 
Przywlekaö,  -kam,  -klem, 
va.  imperf.  1)  ^erbeifc^leppen, 
I)eranfc^teppen;  2)  überjte^en, 
bebeden;  3)  unteradern. 

Przywlaszczac,  -czam 
-czasz,  -czalem,  va.  perf.; 
Przywlaszczyö,  -szcze, 

-Bzczysz,  -szczylem,  va.  perf. 
jueignen,   aneignen,   ficf)   bet= 
meffen. 
Przywlaszczame,    Frzy 


wlaszczenie,   -nia,   sn.  Sin» 
eignung  /.,  Seimeffung  /. 

'Przywodzenie,  -n>a,  pl. 
-nia,  sn.  2lnfüf|ren  n.,  2ln= 
fübtung  /.,  3itat  «. 

Przywodzic,   ftcf)e:    Przy- 
wiesd.  I 

Przywolac,     -tarn,     -fasz, 
-l«lem,    M.   i^er/.;    Przywo- 
lywac,     -luje,    -walem,     va.\ 
imperf.    l^er beirufen,    timäu» , 
rufen;  oorlaben.  ! 

Przywozic,  fie^e :  Przy- 
wiezc. 

Przywod,  -wodu,  pl.  -wo- 
dy,  stn.  »eroecigrunb  m.,  2ln= 
trieb  m.;  ^ü^rung/.*,  Streit» 
jug  m. 

Przywodca,  cy,  pL  -cy, 
sm.  alnfüfirer  m. ;  3iäDelä= 
fül^rer  w.  , 

Przywodka,   -ki,  pl.   -ki,  1 
.<?/.    1)    eine    önfeUenart;   2), 
-e  lapac  baä  glo^  bei  einer 
Untiefe  ant)alten.  .    j 

Przywoj,  -woju,  pl  -woje,  1 
sm.  Sürpfoften  m.,  2;ürpf ofte/. 
Przywoz,  -wozu,  pl.  -wozy, 
sm.  Bufufir/.;  einfuf)C /. 

Przywracac,  -cam,  -calem,  1 
va.  imperf.;  Przywrocic, 
-ce,  -cisz,  -cilem,  va.  perf. 
roiebcrfierfteaen,  jurücfgeben ; 
CO  do  dawnego  stanu 
rzeczy  etroaä  in  feinen  «o= 
rigen  ©tanb  öerfe^en;  —  ko- 
mu  zdrowle  imnbm  feine  ©e= 
funb^eit  roiebergeben ;  —  J^»- 
mu  tron  imnbn  auf  ben  S^ron 
roiebereinfe^en. 

Przywracanie,  Przywro- 
cenie,    -nia,    sn.    aüieberl)er«^ 

fteUung  /.  .      •  ^      1 

Przywrotny,  adi.  iDicber- 
I)erfteUbar,  xurü(tfer)renb.  , 

Przywrot,  -wrotu  ;  Przy-  \ 
wrotnik,  -a,  sm.  ©inau  m., 
jfrauenmantel     m.,     Soroen» 
fufe  m.  [wierad. 

Przywrzec,  fie^e:  Przy- 
Przywykac,  -kam,  -kalem, 
vn.  imperf.;  Przywykn%c, 
-ne,  -niesz,  -klem,  vn.  perf. 
fi4  an  etroaS  geraö^nen,  ge- 
roöbnt  roerben. 

Przywyklosc,    -6ci,    sing, 
tant.  sf.  t^eroo^nljeit  ;'. 

Przywzi^c,  -wezme, 

-wzi^lem,  va.  perf.  noc^  bajU' 
nehmen. 


Przyzuwac 

Przyzawieszac,  -szam, 
-szalem,  va.  imperf.;  Przy- 
zawiesic,  -sze,  -siiem,  va. 
perf.  rocf)  baju  aufhängen. 

Przyzbierac,  -ram,  -ralem, 
va.  imperf.;  Przybrac, -biore, 
-bralem,  va.  perf.  noc^  t)vn= 
jufammeln;  ^tnsune^men,  ^er= 
beijief)en. 

I  Przyzbrajac,  -jalem,  -jam, 
\va.  imperf;  Przyzbroic, 
I  -je,  -item,  va.  perf.  auö- 
;  ruften,  bewaffnen. 

Przyzielenic,   -nie,   -nisz, 

-nitem,  va.perf.^xViV.  färben, 

I  ein  roenig  grün  ma^en. 

i      Przyziemek,     -mka,     pl. 

1  -mki,  sm.  2Balblaubt)ogel  m. 

Przyziemny,   adi.  an  ber 

®rbe  befinbUc^. 
Przyzieraö,    -ram,    -rasz, 

-ralem,  va.  imperf.,  —  czego 

etroaä    beobachten,    beact)ten-, 

_   sie  vr.  etwaS   betrachten, 

einer  öadje  jufeljen.     _ 
Przyzimny,  adi.    cm  n)e= 

nig  falt. 

Przyziomek,  -mku,  pi. 
I  -mki,  sm.  ©runbmauec  /., 
lUnterfaft  m. 

1      Przyznaß,   -znam,    -znasz, 

1  -znalem,  va.  perf;  Przyzria- 

I  wac,  -znaje,  -walem,  va.  im- 

\pe,f.  5uerfennen,   jufprec^en, 

'  äugeftet)en,3ugeben;  -Jf^^.ef  «^j 

1  obrazil  ic^  gefte^e,  bafe  ic^  bic^ 

beteibigt  t)abe;  —  komu  pierw- 

sza  nagrode  imnbm  ben  erften 

5Brei§  juerlennen;  nawet  me- 

przyiaciel      musi      przyznac, 

L     ...    fogar    ber    ^emb 

mufe   s"seö«"'  .^"^«/r- ;,; 

wäzyscy  mu  to  -jq  aue  fagen 
eä  if}m  nac^;  —  sie  vr.  ge= 
ftefien;  —  sie  do  czego  fiq 
ju  etroaä  betennen;  nikt  sie 
do  tego  dziecka  nie  chce  — 
i  niemanb  roiU  fic^  ju  bicfem 
l  Äinbe  belennen :  —  sie  do 
kradziezy  ben   3)iebfta[)l   ge= 

[teben. 
Przyznanie,  Przyznawa- 

nie,  -iiia,  sn.  3tner!ennen  «., 

I  gugeftc^en  n. 

Przyzostaö, -tane.-taniesz, 

l-tatem,    vn.    perf    DOrfte^en 
(com  Jsagb^unbe). 

Przyzuwad,     -warn,    -wa- 
lem, va.    imperf.;   Przyzuö, 


Przyzwac 


155 


Pstroci(z)na 


-zuje,  -zutem,  va.  perf.  anste- 
hen '(S^ui^e). 

Przyzwac,  -zwe,  -zwafem, 
va.  perf. ;  Przyzywa6,  -warn, 
-walem,  va,  imperf.  ju  fic^ 
rufen,  berufen,  ju  [tc^  be= 
fd^eiben. 

Przyzwalac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf. ;  Przyzwolic, 
-le,  -lisz,  -lilem,  va.  perf. 
einrotHigen,  erlauben,  einräu- 
men, 3ugeftel^en,  fid^  etro.  ge= 
fallen  laffen;  zdanie  -zwolone 
ßinräumunciäfa^  m. 

Przyzwalanie,  Przyzwo- 
lenie,  -nia,^^.  -nia,  sn.  ©in» 
lüiEiqung  /.,  Srtaubniä  /. 

Przyzwanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  iberufung  /'. 

Przyzwoitosö,  -sei,  sing, 
taut.  sf.  3lnftanli  m.,  ttnftän- 
bicifeit/.,  2ßof)Ianftänbigteit  /. 

Przyzwoity,  adi. ;  Przy- 
zwoicie,  adi.  anftänbig,  ge= 
5üf)renb,  angemeffen,  ent= 
fprec^enb. 

Przyzwolenie,  Przyzwo- 
lic, fte^e:  Przyzwalac,  Przy- 
zwalanie. 

Przyzwyczaic,  -je,  -ilem, 
va.  perf. ;  Przyzwyczajac, 
-jam,  -jalem,  va.  imperf.  a,t» 
roö^nen,  angeroö^nen;  —  sie 
vr.  fic^  getDö^nen. 

Przyzwyczajenie,  -nia, 
yl.  -nia,  sn.  ©eroofin^ett  /., 
Stngeraö^nung  f. 

Przyzywac,  fie^e :  Przy- 
zwac. 

Przyzarliwy,  adi.  ju  eifrig. 

Przyzac,  -ine,  -Analem,  va. 
perf. ;  Przyzynaö,  -nam,  -na- 
lem,  va.  imperf.  lurj  aB= 
mälzen. 

Przyzegiwa<5,  -guje,  -wa- 
lem, va.  imperf.  brennen, 
ä§en,  fautcrifieren. 

Przy^olkn^c,  -ne,  -niesz, 
-nalem,  vn.  perf.  nergilben, 
ctroaä  gelblich  roerbcn. 

Przyzuchwowy,  adi.  am 
Dberfiefer  befinbltc^. 

Psalm,  -u,  pl.  -y,  sm. 
^falm  m. 

Psalmista,  -sty,  pl.  -sei, 
sm.  ^fatmenbic^ter  m.,  %\a.U 
mift  m. 

Psalmowy,  adi.  ^ßfatmen-, 
ißfalm». 

Psalterysta,    Psalterzy- 


sta,  -sty,  pl.  -sei,  sm.  ^faltet» 
fänger  m. 

Psalterz,  -a,  pl.  -o,  sm.\ 
Psalterzyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
^falter  m.,  ^falmenbuc^  n. 

Psammit,  -u,  sm.  Äo^len» 
fanbftein  m. 

Pseudouim,  -u,  pl.  -y,  sm. 
^feubon^m  n. 

Psi,  adi.  §unbe=,  §unb§=, 
l^ünbiftf);  sluchac  psiej  sköry 
ber  2;romme[  folgen;  to  jest 
twoja  psia  powinnosc  baä 
ift  beine  ^unbäpflicfet;  — 
figiel  ^unbsföttifd&er  ©tretd^, 
©(^ermenflreic^  m. ;  psiego 
sie  waiyc  ein  ©d^elmftüdE 
tüogen;  psie  zeby  komu  po- 
kazac  jmnbn  anblecEen;  — jad 
SCßolföfturm^ut  m.\  —  Jen 
g[o[)fame  m.;  —  mech§unbä= 
moog    CT.,    |)unböfled^te    f., 

—  miecz  aßolfämild^  /. ; 
psia  pasza  friec^cnber  äßetjen; 

—  ziemien  ^JunbäfamilTe  /., 
ftinfenbe  Mamille;  —  ogorek 
(Sfetögurfe  /.;  psia  cebula 
(Bulbus  vomitorius)  eine  2lrt 
SJJärjbtutne;  psia  rzeiucba 
roilbe  Sreffe ;  psie  mleko  ßfelä» 
rcotfämilc^  /.;  psie  koslaski 
Änabenfraut  >?.;  psie  wisnie 
3ubenfirfcf)en  pZ. ;  psia  lobo- 
da  ©unbömelbe  /.;  —  jezyk 
^unbä^unge  /. ;  psia  krew,  psia 
jucha  §unbeblut  n. ;  ÄanaiHe 
/.,  Seftie/.;  psia  kose  §unbe^ 
fnod^en  »».;  psia  dusza  §un= 
befeete  /. 

Psiak,  -a,  pl.  -i,  sm.  !Iei= 
ner  ^unb. 

Psianka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  gtac^tfc^atten  m.;  2)  S8itter= 
füfe  m. 

Psiarek,  -rka,  pl.  -rki,  sm. 
§unben3ärtcr?».,i)unbeiungem. 

Psiarka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
(Sdile^e  /. 

Psiarnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
§unbeflaU  m. ;  ^unbemeute  /'. 

Psiarskie,  -kiego.  sing, 
tatit.  sn.  cfiemaUge  ^^^flid^t  ber 
Untertanen,  bie  lanDcStierr» 
üdEien  gagbl^unbe  ju  füttern. 

Psiarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
^unbetcärter  ni.;  §unbelieb= 
t)aber  »n. 

Psica,  -cy,  pl.  -ce,  sf.; 
Psiczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
^ünbin  f.,  33e$c  f. 


Psig,  -eia,  pl.  -ta,  sn. 
jungeä  ^ünbtfien. 

Psiec,  psieje,  psialem,  vn, 
perf.  fc^lec^t  roerben. 

Psik,  interject.  2lu§ruf 
beim  ^liefen. 

Psikus,  -a,  pl.  -y,  sm. 
©c^elmenftreic^  m.,  Streich  m., 
©döabernac!  7n. 

Psina,  -ny,  pl.  -ny,  */. ; 
ein  armcä  elenbca  ^ünbd^en; 
-ny  niewiescie  Step^ansfraut 
n..  aBalbflette  /. 

Psiniec,  -nca,  pl.  -nee  sn. 
|)UnbeftaII  m. 

Psioczyc,  -cze,  -czylem, 
vn.  imperf.  na  kogo,  na  co 
über  jemD,  über  etro.  nieber» 
trächtig  fd^impfen. 

Psisko,  -ka,  pl.  -ka,  sm. 
ein  großer  ^unb. 

Psiuk,  -a,  pl,  -i,  sm.  ein 
Keiner  §unb  m. 

Psocenie,  -nia,  sing.  tant. 
sn.  ©c^abernacEfpielen  n. 

Psocic,  -ce,  -cisz,  -cilem, 
vn.  imperf.  ©d^abernad  trei= 
ben,  einen  Strcid^  fpieten; 
—  sie  vr.  Unjuc^t  treiben. 

Psota,  -ty,  pl.  -ty,  sf.  1) 
©Ireic^  m.,  ©cf)abernadE  m., 
5JtutroiIIen  m. ;  2)  Unjud^t  /., 
Onanie  /. 

Psotliwosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  1)  ©eil^eit  /.;  2) 
(^ftxeigtbeit  jum  SIlutrotllen. 

Psotliwy,  adi.  ;Psotliwie, 
adv.  1)  geil;  2)  jc^etmifdö, 
mutroiQig. 

Psotnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
fd^elmifc^eä  SBeib,  ©d^etmin  f. 

Psotnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
©d&elm  m.,  ein  lofer  SJogeL 

Psotny,  adi.  =  Psotliwy. 

Psowac,  Psowanie,  fte^e: 
Psuc,  Psuwac. 

Pst,  interject.  pft. 

Pstr^g,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(Salmo  tario)  gorclle  f. 

Pstragodorsz,  -a,  2)1.  -e, 
Satmenart  /. 

Pstragowka,  -ki,  pl.  -ki, 
6^^.  eine'^^-birnenart. 

Pstrg,zen,  -znia,  pl.  -znie, 
sm.  eine  Untergattung  ber 
©almbrad^fen. 

Pstrobarwny,  adi.  fcbedig. 

Pstrocentkowany,  adi. 
bunt  cefprenfelt. 

Pstroci(z)na,  -ny,  pl.  -ny, 


Pstroczek 


156 


Ptaszaruia 


«/.  Suntfd^ecfic^eä  n.,  Bunteä 
allerlei,  (Scmifc^  n. 

Pstroczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  ©c^attenblume  /. 

Pstrokacizna,  fte^e  :Pstro- 
ci(z)Qa. 

Pstrokacz,  -a,  pl.  -e,  sf. 
eine  ©atlung  bet  Umbetfifd^e. 

Pstrokatosc,  -sei,  sütff. 
tant.  s/.  Suntfc^edEtgJett  /. 

Pstrokaty,  adi. ;  Pstro- 
kato,  adv.  jc^etfig,  bunt= 
fc^ecfiq. 

Pstrokosz,  -a,  pl.  -e,  sm.\ 
Pstrosz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©cfeetfe  /. 

Pstrokrusz,  -a,  pl.  -e,  S)n. 
2ßifmut5lume  /. 

Pstrost,  -a,  pl.  -y,  sm. 
aKaricnbifiel  /. 

Pströzka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
^ßfeilf^Ianqe  /. 

Pstrncha,  -chy,  pl.  -chy, 
sf.;  Pstruszka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  6unt[ct)ecfige  ^ufi,  S^^Qe  f. 

Pstry,  adi.;  Pstro,  adv. 
bunt;  —  koii  ©d^ede  m.;  iaska 
panska  na  pstrym  koniu 
jezdzi  auf  ^errengunft  nic^t 
öou',  nocft  gutem  SBetter  Irau' ; 
|>errengunft  unb  Serd^enfang 
ftinget  rco^t  unb  raä^rt  nic^t 
lang;  —  kot  w  krobi  eine 
bunte  Äa^e  im  ©adE ;  miec  pstro 
w  gJowie  nic^t  rec|t  gefc^eit 
fein,  ein  Surd^einanber  im 
Äopfe  l^aben. 

Psubrat,  -a,  pl.  -da.,  .tm. 
^unbeferl  m.,  ^unb§fott  w., 
2;augenic^lä  m. 

Psu6,  psuje,  psutem,  va. 
imperf.\  Zepsnc,  -psuje,  -psu- 
■iem,  va.  perf.  1)  oetberben, 
tuinteren;  —  komu  apetyt 
imnbm  ben  2lppetit  uerbetben; 
zlym  humorera  psuje  zabawe 
mit  feiner  fc^lec^ten  Saune  Der« 
bitbt  er  baä  ganje  ©piel; 
szatan  milosc  wszedy  psuje 
ber  SKeufel  fud^t  bie  iiiebe 
überall  ju  gerftören ;  —  sobie 
krew  fi(|  umfonft  ärgern;  — 
komu  u  kogo  eä  jjmnbm  bei 
einem  Derberben;  —  komu 
kredyt  jmnbä  Ärebit  unter» 
groben ;  2)  —  sie  vr.  ftd^  »er- 
jc^Iec^tern ;  f^led)t  roerben ; 
uerfoulen;  psujesz  sie  z  ka- 
idymdDiem  bu  roirft  je'ben  S^ag 
f^Iec^ter;  te  owoce  zaczynaj^ 


sie  —  biefe  g'^üd^te  fangen 
an  gu  foulen. 

Pstrzgga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
2ironöb[ecJe/,  etrunfe/.,9iot= 
flreife  m. 

Pstrzyc,  -rze,  -rzysz,  -rzy- 
lem,  va.  perf.  bunt  machen, 
fdimüden;  —  sie  vr.  bunt 
fc^immern;  bunt  werben;  fic^ 
fd^mücfcn. 

Pstrzykac,  -kam,  -kaJem, 
va.  imperf. ;  Pstrzykn^ö, 
-ne,  -nalem,  va.  perf.  jpri^en. 

Psychiatra,  -ry,  pl.  -rzy, 
sm.  ^fi;d^toter  in.,  Qrren« 
arjt  /. 

Psychiatrya,  -ryi,  sing, 
tant.  sf.  ^ipditotrie/.,  Seigre/, 
üon  ben  ©eiflestronföeiten. 

Psycholog,  -a,  pl.  -owie, 
sm.  $fi;c^oIog  m. 

Psychologia,  -gii,  sf.  ^ft)- 
^olcgie  /.,  ©eelenle^re  /., 
©eelenfunbe  /. 

Psychologiczny,a(Z/.;Psy- 
cliologicznie,  adv.  p)v)(^o= 
lociifd). 

Psychopatya,  -tyi,  sing, 
tant.  sn.  ©eifteöfronf^eit  /., 
franf[;ofte  ©etfleäoeranlogung. 

Psykac,  -kam,  -kalem,  vn. 
imperf;  Psyknaö,  -ne,  -na- 
lem, vn.  perf.  gifc^en ;  pft  ru= 
fett  ;  proffeln. 

Psykanie,  -nia,  sing.  tant. 
3iff^en  n.,  ^^raffeln  n. 

Psylomelan,  -u,  pl.  sing, 
tant.sm.  ©d)roargbraunftein7w. 

Psyt,  interject.  pft. 

Pszczelarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Sienenjüditei-  m,  ^'"J«'^  "*• 

Pazczelnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  (Molucella)  eine  fjflanje. 

Pszczelnictwo,  -wa,  sn. 
a3ienenjuct)t ./.,  ^w^^tei  f 

Pszczelnik,  -a,  sm.  1) 
pl.  -cy,  Sienenroärter  m.,  Sie= 
nenmann  »?.,3«ibler  wj.;  '2.)pl. 
-ki,  Sienenftonb  »i.,  Stenen= 
garten  m.,  S3ienen^auä  n., 
S3icnentagec  n. ;  3)  2)racf)en= 
topf  m.,  türtifd)e  SJleliffe. 

Pszczelny,  adi.  öienen». 

Pazczolarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
SBefpenbuffarb  m. 

Pszczoia,  -\y,  pl.  -iy,  sf. 
Sieue  /.,  Sinn^e  /. 

Pszczolojad,  -u,  pl.  -y,  sw. 
1)  23ienen=,  Smmenroolf  m.;  2) 
Süefpenfnif  m.,  ©icnengeier  w., 


Sienenfpedöt  m.;  3)  fd^n)arj= 
geflecEter  Sienenfäfer. 

Pszczololupa,  -py,  pl.  -py, 
sf.  öonigbieb  m. 

Pszczolowaty,  adi.  ^axxU 
flüaler=. 

Pszczolka,  Pszczoleczka, 
-ki,  pl.  -ki,  sf.  SBienc^en. 

Pszenica,  -cy,  sitig.  tant. 
sf;  Pszeniczka,  -ki,  sing, 
tant.  sf.  SBeijen  m. 

Pszeniczny,  Pszeimy,a(it. 
SEßetjen«;  —  chleb  äüetjcnbrot 
n.;  -na  maka  Sßeijenme^l  n. ; 
-ne  pole  Sffietgenfelö  n. 

Pszeniczysko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  1)  aßeijenfelb  n. ;  2)  fd^ted^ter 
Sßeijen. 

Pszeniec,  -lica,  pl.  -nee, 
sm.  (Melampyrum)  äßaci)tel» 
»eigen  m. 

Pszonak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
§eberic^  m.,  2idEerrettig  tn., 
§eIbfol)l  m. 

Pszonka,  -ki,  pl.  -ki,  sf 
getgraaräenronunlcl  /. 

Pszono,  -na,  sing.  tant. 
sn.  §irfe  f. 

Ptactwo,  -wa,  sing.  tant. 
sn.  Jyeberoie^   n.,  ©eflügel  n. 

Ptak,  -a,  pl.  -i,  sm.  sßogel 
m. ;  dim.  Ptaszek,  -szka,  pl. 
-szki;  Ptaszeczek, -czka,  ^Z. 
-czki,  sm. ;  Ptaszf ,  -cia,  pl. 
-ta,  sn.,  Süöglein  n. 

Ptakowstrgt,  -a,  2^?.  -y, 
sm.  SBogmor  n.  (S8onb= 
fifc^ort). 

Ptasi,  Ptaszy,  öfZ«.  Sogel- ; 
—  srut  SJogelbunft  m.,  S3ogeI= 
fc^rot  m. ;  —  jezyczek  ^nötel 
m.,  SDBegetritt  m.;  -sia  wyka 
wiosenna  3?o^=,  SDoIbroidte  /., 
(Jofonenfraut  n.;  -sia  nözka, 
stopka  SSogeKIoue  /.,  S^oget» 
fufe  m.;  -sie  gniazdo  railbe 
Wö'^xt  f.,  Sßogelneft  w.,  ^xx\6)= 
iDurj  /. ;  -sie  oczko  iSomon» 
berlein  /. ;  -sie  mleko  35ogeI= 
miIc^/.,2I(fergtDiebel/'.;brakuje 
mu  chyba  -siego  raleka  e§ 
gebt  im  febr  gut. 

Ptasioziob,  -u,  pZ.  -y,  sm. 
^ortriegel  m. 

Ptasinög,  -a,  pl.  -i,  sm. 
aSogelfufi  m. 

Ptaszarnia,  -ni,  pl,  -nie, 
sf;  Ptaszyniec,  -nca,  pl. 
-iice,  67M.  SSogel^ouä  n.,  SSogel- 
^erb  m.,  poliere  /'. 


Ptasznica 


157 


Puls 


Ptasznica,  -cy,  pl.  -ce,  s/. 
SSogelflinte  /. 

Ptasznictwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  SSogelfang  m.,  SBogel» 
fteüett  n. 

Ptaszniczy,  adi.  jum  SSo« 
gelfang  gef)örenb. 

Ptasznik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 

1)  Vogelfänger  m. ;  S3ogeI^Qnb= 
ler  m. ;  SSogelroärterw.;  Cesarz 
Henryk  —  hälfet  §etnnc^  bec 
35ogIer,ber  jjin^^er;  2)2)(Einier= 
fpinne  /. 

Ptaszysko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  l)äBlic^er  Sogel. 

Pterodaktyl,  -a,  pl.  -e,  sm. 
^teroboftyluä  m.  (ein  üor» 
fintflutlic^cg  Sier). 

Pteropoda,  -dy,  p?.  -dy,  s/. 
g^lojfenfü^er  w?. 

Publicysta,  -sty,  pl.  -sei, 
sw.  ^ublijift  m. 

Publicystyczny,  adi. ;  Pu- 
blicystycznie,  adv.  pu6li= 
Siftijcf). 

Publicznosc,  -Sei,  si'n^. 
^an^  «/.  t^ublifum  n. 

Publiczny,  a£Z^■. ;  Publi- 
cznie,  adv.  öffentlich;  dobro 
-e  ©emeinroo^i  n.,  öffentlicfieä 

Publikacya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  Sefanntmad^ung  /.,  ?ßubli= 
fation  f.:  Sröffnung  /. ;  = 
OgJoszenie. 

Publik owac,  -kuje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  üeröffentUd^en, 
befanntmad)en,  publizieren;  = 
Ogtosic,  Oglaszac. 

Puc,  -a,  pl.  -e,  sm. ;  Pucek, 
-cka,  pl.  -cki,  sm.  1)  33au§ 
7)1.,  Sauäbade  f.;  2)  Äriebä 
TM.,  ilerngepufe  n. ;  3)  -cki  u 
kar  Sartläppc^en  pl. 

Puch,  -u,  pl.  -y,  «w.  1) 
glaumfebern  pl.,  Saunen  pl., 
giaumen^Z.,  ^:pflanjenrooIte /. ; 

2)  fd|äbli(|e  Suft  im  Setgroerfe. 
Puchacz,    -a,    pl.    -e,   sm. 

Ul^u  m.,  Sergeule  /. 

Pachar,  -a,  pl.  -y,  sm.  1) 
Boletus  ramosus;  2}  fiel^e: 
Pacharz. 

Puchlina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
(Sefc^roulft/. ;  —  wodna  3Baf= 
ferfuc^t  /.;  —  Äywota  Srom» 
melfuc^t ;  —  powietrza  Suft=, 
aBinbgefci^njulft  m.,  ©mpljt^ 
fem  n. 

Puchnaö,  -ne,  -riesz,  -na- 


tem,  vn.  perf.  fd^roeßen,  an« 
fc^roeUcn. 

Pnchowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  (Sciobenbron  m. 

Pucka,  -kl,  pl.  -ki,  sf.  1) 
pauebätfigeä  SJiäbd^en  «.;  2) 
3fiacf)teute  /. 

Pucolowaty,  adi.;  Puco- 
lowato,  adv.  pau^bädig. 

Puczuk,  -a,  pl.  -i,  sm.  (Co- 
stus  arabicus)  prächtige  Äoft= 
rour;^. 

Pud,  -a,  ober  -u,  pl.  -y,  sm. 
^ub  n.  (ruffifc^eä  ©eroic^t  oon 
40  «ßfunb). 

Pudding,  -u,  pl.  -i,  s^w. 
2luflauf  m.,  ^o6)  m.,  ^ubbing 
nt.  (englifc^e  9Jationa[me^(= 
fpeife). 

Pudel,  -dla,  pl.  -die,  sm. 
^ubel  m. 

Pudelko,  Pudeleczko,  -ka, 
pl.  -ka,  sn.  ©c^ac^tet  /.; 
iScbäd^telc^en  n. 

Puder,  -dru,  pl.  -drv,  sm. 
^uber  w. 

Pudlarski,  atZi.,  -kie  walce 
Suppenraaljroerf  n. 

Pudlarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
^ubler  m. 

Padlica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
^ßubelbünbin  /. 

Pudling,  -u,  S7n.  ^ubbling 
tn.,  ^ubblingeifen  «. ;  piec 
-gowy  5RüE|rofen  vi. 

Pudlowanie,  Pudlingo- 
wanie,  -nia,  sing.  tant.  sn. 
^ubbeln  n.,  bei  ber  grifd^arbeit 
im  glammofen,  ^ubblingäar» 
beit  /. 

Pudlo,  -la,  pl.  -la,  sn.  1) 
©c^ac^tel  /. ;  2)  SKngen.,  ^ut= 
fc^enfoften  m.;  3)  g-e^lfd^ufi 
m.,  Rubeln  n. ;  4)  —  toczaka 
Äaften  unter  beni  ©d^leifftein. 

Pudlowac,  -luje,  -waiem, 
va.  imperf.  pubein,  fe^lfd^ie» 
|en. 

Pudowy,  adi.  ^ub=;  ein 
^iib  roiegenb;  -wa  kapusta 
gro^töpfiger  Äo^l. 

Pudrowac,  -druje,  -watem, 
va.  imperf.  pubern. 

Pudrowanie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  ^uöern  n. 

Puf,  -u,  pl.  -y,  sm.  ^uff= 
fpiet  n. 

Pugilares,  -a,  pl.  -y,  sm. ; 
Pulares,  -a.  pl.  -y,  sm. ;  dim. 
Pugilaresik,  Pularesik,  -a, 


pl.  -i,  sm.  Portemonnaie  n., 
©elbbörfe   /.;    örteftafc^c  /. 

Puginal,  -u,  pl.  -y,  sm. ; 
dim.  Puginalik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  (jtaeifc^neiöiger)  Xold)  m.; 
§iftnteffer. 

Puha,  -hy,  pl.  -hy,  sf.  eine 
tatarifc^e  ^eitjc^e. 

Puhacz,  fic^e:  Puchacz. 

Puhar,  -a,  pl.  -y,  sm.  ^o= 
fal  m.,  5Erinfbec^er  m. 

Pujna,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
©teinfc^roeQe  /.  im  ej^^ff^- 

Puk,  -u,  pl.  -i,  sm.  ÄnaQ 
tn.,  ^uff  m. 

Pukac,  -kam,  -katem,  vn. 
imperf. ;  Pukn^c,  -ne,  -niesz, 
-nalem,  vn.  perf.  1)  ftopfen, 
pod^en ;  InaUen ;  2)  aufbrechen, 
berften ;  paczki  -kaja  bic  Änof= 
T()tn  fpringen  auf. 

Pukanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn. ;  Pukanina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  Älopfen  n.,  Slnflopfen  n.\ 
j  ©eflopfe  n. 

Pukawka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
^naUbüd&fe  /. 

Pukiel,  -kla,  pl.  -kle,  sm. 
Socfe  /.,  »üf^er  «.,  |)oar= 
büfcbel  m. 

Puklasty,  adi.\  Puklasto, 
adv.  mit  Sudeln  befe^t;  bau» 
d^ia  geroölbt. 

Puklerz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©d&ilb  m. 

Pula,  -li,  pl.  -le,  sf.  ^utte 
/.,  ber  Sinfa?  im  ©piete. 

Pularda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
^oularbe  /. 

Pulchniec,  -uieje,  -niatem, 
vn.  imperf.  loder  werben, 
fc^roeßen. 

Pulchniutki,  adi.  fe^r 
loder,  roeic^  unö  gart. 

Pulchnosc,  -sei,  sing.  tant. 
sn.  1)  Sodfer^eit  /.,  <Scbn)eI= 
lenbe  n.,  SBeid^^eit  /.,  ^axU 
f)eit  /. ;  2)  aKulm  m. 

Pulchny,  adi.  lodfer,  gart, 
roeic^,  fc^roeöenb,  mulmid^t. 

Pulpet,  -u,  pl.  -y,  sm. 
eine  3lrt  gleifc^fnöbel. 

Pulpit,  -11,  pl.  -y,  sm. 
5ßult  n. 

Pulpitowy,  adi.  ^ult=. 

Puls,  -u,  pl.  -a,  sm.  ^ut§ 
m.;  —  bije  ber  ^ulö  ge^t, 
fd^Iägt;  za —  kogo  bracjmnbm 
ben  ^ulg  fül^len. 


Pulsacya 


158 


Pusty 


Pulsacya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  ^ul6fcl)lag  m. 

Pulsowy,  adi.  ^ul§». 

Pultynek,  -uku,  pl.  -nki, 
sm.  3M^piUt  n. 

Pulweryzacya,  -cyi,  sing, 
tant.  sf.  ^ßuberijation  /. 

Palweryzowac,  -zuje,  -wa- 
tem,  va.  imperf.  puluerifieren, 
3U  ©tau5  reiben. 

Pulap,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©lubentedfe  /.,  ^ilafonb  m.; 
—  slepy  {5el)(bede  f.,  ©c^räg» 
6oben  7n.,  ©tid)l)ö(3er  /. 

Pulapka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
g-alle  /.  [giment  n. 

Pulk,  -u,    yl.  -i,  sm.   916= 

Pulkownik,  -a,  pl.  -cy,  s/w. 
Dbcrft  m ,  Dbrift  jw. 

Pulkownikowa,  -ej,  pl. 
-we,  s/',  Dberftengatttn  f. 

Polka,  -ki,  pl.  -ki,  sj.  JU= 
rüdgelaffer.eä  taubeä  (Sefteitx 
im  33ergroerf. 

Puma,  -my,  pl.  -my,  sf. 
%u\x\o.  7)1.,  ametifaniji^er  ©i[=> 
Berlöa-e. 

Pumeks,  Pumit,  -u,  j^^- 
-y,  s/w.  2}ims[tein  m. 

Punca,  -cy,  pZ.  -ce,  */. 
?unje  /. 

Punkiel,  -kla,  ^jZ.  -kle,  sm. 
Äegel  w.  ober  ©tempel  tm.  jur 
ÜJJutter  ber  Settern. 

Punkt,  -u.  p^  -y,  sm.;  dim. 
Punkcik,  Punkciczek,  -a, 
pl.  -i,  sm.  ^un!t  m. ;  Spi^e 
/l;  potoiyc  —  einen  ^Punft 
fe^en;  to  czarny  punkt  w  jego 
dzialaniu  bas  ift  ber  jc^raarje 
^unft  in  feiner  Sätigfeit;  na 
tym  -cie  sie  nie  zgadzamy 
in  biefem  '>45unfte  ftimmen 
mir  ni(^t  übecein;  —  prze- 
sawalny  3?eitnafle[  w. ;  — 
koncowy  szlaku  kolejowego 
Snbpunft  ber  Sinie;  —  mar- 
twy  loter  ^un!t;  — podpory 
©tütipanft  m.\  —  .stycznosci 
SBerüi^rungöpunÜ  m.\  —  ze- 
rowy  JiuHpunft  m. ;  wygratem 
piec  -tow  id)  ^i&e  fünf  '.^ointä 
geroonnen. 

Punktacya,  -cyi,  pl,  -eye, 
sf.  1)  ^unttotion/.,  ilSoroettrag 
m. ;  ^unltierung  /.  (c^irurgi« 
fc^e  Dperotion),  Sinftid^  m. 

Punktowa6,  -tuje,  •watem, 
va.  imperf.  punftieren,  einen 
©inftic^  machen. 


Punktualny,  adi. ;  Punk- 
tualnie,  adv.  pünftlic^. 

Punktualnosd,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ^ünftltc^fcit  f. 

Pupek,  -pka,  pl.  -pki,  sm. 
33auct)[tücf  n.  eineö  foftbaren 
XierfeUeä,  ^eljroerleä. 

Pupil,  -a,  pl.  -e,  sm. 
1)  ©djüler  ni.  =  Wychowa- 
nek;  2)  SRÜnbel  m. 

Pupiiarny,  adi. ;  Pupilar- 
nie,  adv.  pupiüarifc^,  5Üiün« 
bel= ;  sad  -ny  SSormunbfc^aftä= 
gerieft  n.,  SSormunbfc^aftäbe= 
^öcbe  /. ;  papiery  -ne  pupißar» 
ftdjere  Rapiere ;  =  Opiekuüczy. 
Pupilka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  (Schülerin/.;  2)  SKünbel/. 
Purchatka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Sitnsfteiu  m. 

Purchatka,  Purchawka, 
-ki,  pl.  -ki,  sf.  1)  Äugel= 
fd^wamm  m.,  Sofift  m.;  2) 
fcf)roammartige  ©efdjroulft. 

Purchatosc,  -sei,  sing, 
tant.  sn.  öc^roammigfeit  /. 

Purchaty,  adi.  fd^roommig, 
lijcöerig,  DoU  Söc^er. 

Pargacya,    -cyi,  pl.    -eye, 

s/.;  Purgans,  -a,  pl.  -e,  sm. 

i  2lbfüf)rmittel   m.,  Slbfüi^ren  n. 

Purgowac,   -guje,  -walem, 

,  va.imperf.  purgieren,  lavieren. 

Purpura,    -ry,  pl.    -ry,  sf. 

!  ^urpur  m. 

i  Purpurat,  -a,  pl.  -ci,  sm. 
j  ^itrpurträger  m.,  Äarbinal  in, 
!  Purp  uro wac,  -ruje,  -wa- 
lem, va.  imperf.  purpurn 
i  färben. 

I     Purpurowy,  Purpurzany, 

adi. ;  Purpurowo,  adv.  pur« 

purn,    purpurrot,   purpurfar= 

I  big;  na  -o  co  ufarbowac  etrcas 

I  purpurn    färben;    -wy    ubiör 

^urpurfTeib  n.;    -wy  pla^zcz 

^urpurmanlet  m. 

!      Purpuryna,  -ny,  sing.  tant. 

\  sf.  '-l^urpurfarbe  f. 

Puryfikacya,  -cyi,^?.  -eye, 
sf.  '^^ßunfifation  /.,  Steini- 
gung /. 

Puryfikator,  -a,   pl.  -rzy, 
sm.  'ilJurifitator  m.,  Peiniger  in. 
]      Puryfikowaö,  -kuje,   -wa- 
iem,  va.  imperf.  reinigen. 

Purytanin,  -a,  pl.  -ie, 
sm.  Puritaner  m. 

Purytanizm,  -u,  sing, 
tant.  sm.  ^uritanertum  n. 


Purytanka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Puritanerin  /. 

Pustac,  -ci,  pl.  -cie,  sf. 
Siorfboben  m. 

Pustaczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
lofeg,  auögelaffenes  3Beib. 

Pustak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
iSc^roinöelfopf  m.,  ©pringing» 
felb  OT. ;  ^o^lfopf  m. 

Pustelnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
Sinfiebelei  /. 

Pnstelnica,  -cy,  pl.  -ce; 
Pustelniczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Sinfieblerin  /.,  Sremitin  /. 

Pustelnictwo,  -wa,  pl. 
-wa,  sn.  ßinfteblerleben  n. 

Pustelniczy ,  adi. ;  Pastel- 
niczo,  adv.  (sinfiebicr»,  ein= 
fam. 

Pustelnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
6infi:bler  m.,  ©rcmit  m. 

Pastka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  1) 
(Einöbe  /.;  raufte  ®egenb;  -ki, 
?J?.  Seere  f. ;  w  teatrze  byJy 
-ki  baö  Xf)iatit  rcar  leer; 
—  w  eriowie  nichts  im  Äopfe, 
feine  ilenntniffe,  feine  ©eban» 
!en ;  2)  ©infamtett  /. 

Pustkowie,  -wia,  pl.  -wia, 
sn.  raufte  Sauftelfe;  ciniame 
©cgenö,  Sßüftung  /. 

Pustnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©alanterieraare  /. 

Pustoglowy,  adi.  mut» 
roiöig,  auegelaffen. 

Pustolka  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
2;urmfcilt  w?.,  SBannenreifer  m. 

Pustorosl,  -sli,  pl.  -sie,  sf. 
railber  <S>d)o%  3iäuber  m. 

Pustosz,  -a,  pl.  -e,  sm.  1) 
So^rfäfet  w.,  Söüc^erfc^abe  /.; 

2)  mm  f. 

Pustoszec,  -szeje,  -szaiem, 
vn.  imperf.  rauft,  einfam, 
raerbcn. 

Pustoszyö,  -sze,  -szylem, 
va.  perf.  Det[)eeren,  oerraiiften. 

Pustosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  Seere  /. 

Pustota,  -ty,  pl.  -ty,  sf 
Übermut  m.,  ^ÜhitraiHe  in.; 
Seidjtftnn  m. 

Pnstuleczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  fteiner  Xurmfalf. 

Pusty,  adi.',  Pusto,  adv. 

1)  leer,  rauft,  unbebaut;  -a 
izba  leere  ©tube ;  -a  gljwa 
ein  leerer,  raüfter  Äopf;  dorn 
stoi  -sto  baä  £)au§  ftefjt  leer; 

2)  mulroiHig,  übermütig,  leidit« 


Postjniia 


159 


Pysklaö 


finnig;  —  smiech  mutroiHigeä 
Sod&en. 

Pnstynia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
SBüfte  /.,  einöbe  /. 

Pustynka,  -ki,  pl.  -kl,  sf. 
©infiebelci  f. 

Pustynny,  adi.  SBüften». 

Puszcza,  -szczy,  pl.  -szcze, 
sf.  SBilbniö/,,  SBalbgebirge  n. ; 
Uriüttlb  m.;  —  bialowieska 
SSialoroiefc^et  Urtoalb. 

Pnszczac,  -szczam,  -szcza- 
lem,  va.  imperf;  Pascic, 
-szcze,  -scisz,  -scilem,  va. 
perf.;  I.  1)  laffcn,  loslaffen, 
laufen  laffen,  überloffen,  ein= 
laffen,  fahren  Taffen;  nie 
chce  mnie  -scic  er  roill  mid^ 
nic^t  gc^en  laffen;  nie  pu- 
szcze  go  wiecej  do  mego  do- 
mu  ic^  roerbe  i^n  in  mein 
§auö  nicfit  mel^c  eintaffen; 
pusc,  albo  ci  wezme  prze- 
moca  la^  loa,  fonft  rcerbe  icf) 
e§  bir  mit   ©ejoalt   nel^men; 

—  ptaka  na  wolnosc  einen 
SSogel  freitaffen;  —  pogJoske 
ein  ©erü^t  in  Umtauf  fe^en; 

—  rakiete  eine  SHafete  fteigen 
laffen ;  pare  —  S)ampf  geben ; 
nie  —  pary  o  czems  etroas 
oerfdjroeigen;  —  krew  gu  2lber 
laffen;  —  co  w  niepamiec 
etroaä  obftd^tlid^  oergeffen;  '2) 
burd^bringen,  unterbringen; 
-äcil  caly  swöj  majatek  er 
brad^te  fein  gan^eä  iöermögen 
burc^ ;  —  CO  w  kurs  etroae 
in  Umlauf  bringen,  fe^en;  3j 

—  piec  ben  Dfen  anblofen; 
II.  vn.  auögel^en,  abfärben 
(jjarbe)  te  plamy  nie  -szcza 
biefe  %käe  werben  nid^t  au§= 
ge^en;  ta  farba  -szcza  biefe 
^arbe  gel^t  auä;  III.  —  sie 
vr.  —  w  droge  fic^  auf  ben 
SGBeg  ma^en;  —  sie  w  po- 
droz  fic^  auf  bic  3fleife  be= 
geben;  —  sie  za  kims  w  po- 
gon  jmnbn  »erfolgen;  —  sie 
na  morze  in  ©ee  fte^en;  — 
sie  do  kogo  fidEi  um  jmnbn  be» 
werben,  jmnbm  ben  §of  ma= 
c^en,  mit  jmnbm  onjufnüp» 
fen  jucken ;  —  sie  na  lekki  chleb 
leichtes  93rot  fuc^en. 

Puszczädlo,  -la,  pl.  -la, 
sn.  ©'d^nepper  /«.,  Sofieifen  «.. 
Srolar  m. 

Pnszczak,  -a,    pl.   -i,   sm. 


(Ascopbora)  (Sattung  ber  ^a^ 
ben=  ober  ©c^immelpitje. 

Puszczanie,  -nia,  sti.  Saffen 
«.,  Stberlaffen  n. 

Paszczanka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
^ed)tangel  /, 

Paszczyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
S^ad^teuie  /.,  Äaus  m.,  i?5uj- 
d^en  n. 

Paszek,  -szka,  pl.  -szki, 
sw.  1)  glaum  m.;  2)  ?ßuber= 
quafte  /. 

Puszenie,  -nia,  sing.  tant. 
sn.  aiufblafen  n. ,  SHufgcbla« 
fenl^eit  /. 

Puszka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  1) 
Sücöfe/.,  ©patbüc^fe  f.;  — 
dla  ubogich  3trmenbüc^fe  /.; 
2)  ÄnaCtapfetbüc^fe  /. ;  3)  ©po= 
renfc^lautf)  m.,  ©c^laud^jelle/. 

Puszkarnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  33üct)fenmad)ern)erfftatt  /. 

Puszkarski,  adi.  Sü(^fen= 
mad^er»,  5euern)erler=. 

Puszkarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
1)  Sücf)fenmac§ec  m.,  Süc^fen» 
fi^mieb  ?«.;  2)  Äanonier  m., 
2trtiQertft;  3)  ©taffierer  m. 

Pustkorosl,  -u,  pl.  -j,  sm. 
Solgalge  /. 

Paszkowy,  adi.   93üd)fen= 

Puszyc,  -sze,  -szysz,  -szy- 
-tem,  va.  u.  vn,  imj)etf.  hi- 
.  fiebern,  aufblähen;  —  sie  fid) 
aufblähen,  aufblaien. 

Puszysty,  adi.  aufgequol' 
len,  aufi^eblafen;  mit  glaum 
bebedft. 

Puscizna,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
;  gfJacfeiaft  m.,  aSerlaffenfc^aft  /. 

Puslisko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
©teigbügelriemen  m.,  SBruft^ 
riemen  >».  am  3w9f«if- 

Putac,  -tarn,  -tasz,  -'a- 
tem,  va.  imperf  nergeuben. 

Puzan,  -u,  pl.  -y,  sm.  ^o= 
faune  f. 

Puzdro,  -dra,  pl.  -dra,  sn. ; 
dim.  Puzderko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  g-utieral  n.;  Sefterf  n. 

Puzna,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
fetteg  Sleb^u^n;  =  Tlusta 
kuropatwa. 

Puzyna,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
oberfte  ©pi^e  ber  Äornäf)re. 

Puzyrnik,  -a,  pl.  -i,  S7n. 
(Ceanothus)  ©ädfelbrume  f., 
©ätfelftrou^  m. 

Pycha,  -chy,  sing.  tant.  sf. 
©tolg  m.,  §off(»rt  /.,  ^oc^mut 


???.;  —  go  ze  skory  wypycba 
bte  §offart  treibt  il^n  au§  ber 
§aut  f)erau§;zrzuc-chezserca 
loffc  beinen  |)od^mut. 

Pychalec,  -Ica,  pl.  -Ice; 
Pyszalek,  -Ika,  pl.  -Iki,  ein 
ftol^er.  aufgeblafener 'Slienfc^. 

Pyka6,  -kam,  -kalem,  va. 
unb  vn.  perf.  raupen  (eine 
pfeife),  jd)moudf)en. 

Pyleniec,  -nca,  pl.  -nee, 
sm.  ©teinJraut  M.,2einbottern. 

Pyli6,  -le,  -lisz,  -lilem,  vn. 
imperf.  ftauben. 

Pylny,  adi.  ©taub«. 

Pyl,  -u,  sing.  tant.\  sm. 
©taub  m.,  ©taubforn  n. 

Pylek,  -Iku,  pl.  -tki,  sm. 
Slütenftoub  m. 

Pylkowina,  -ny,  sing.  tant. 
sf  ^ioHenmaffe  f. 

Pylkowy,  adi.  -we  nitki 
©taubfäben  pl.;  -we  Äyjatka 
©amentiere  pl. 

Pylnik,  -a,  pl.  -i,  sm.  (Pol- 

lenium)  Slütenftaub  m. 

'      Pypec,  -pcia,  ^^Z.  -pcie,  sn. 

I  ppä    m.,    (^ü^nerlranff)eit); 

—   miec   pipfig  fein ;  —  ze- 

I  drzec  einem  §uf)n  ben  ^ip§ 

reifeen. 

Pyi'cia6,  -ciam,  -cialem, 
vn.  imperf.  fc^nüffeln  (oon 
©rf)roeinen). 

Pyrka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  Aar» 
toffet  /.  (im  ©cblefifd^en). 

Pyrometr,  -tru,  pl.  -try, 
sm.  ^!;rometer  m.  (^nftrument 
gum  Steffen  f)o^er  Sempera« 
turen);  =  Ogniomierz. 

Pyrz,  -rzu,  sing.  tant.  sn. 
Duecfc  /.,  QuedEengras  n. 

Pysk,  -a,  pl.  -i,  stn. 
3Jcaul  n.,  g-reffe  /.,  ©c^nau- 
^e  /.;  dac  komu  w  —  jmnbm 
eine  2)lauI)d)eQe  üerfe^en ;  daj 
-a  gib  mir  einen  Äu^;  stul  — 
ijaWä  SJauI;  jak  by  mi  w  — 
dal  icfe  bin  ganj  oerbu^t,  id) 
bin  roie  aug  ben  SBotfen  ge= 
fallen. 

Pyskac,  -kam,  -kalem,  vn. 
impetf.  mit  bem  3JüffeI  n)ü§» 
len. 

I      Pyskaty,  adi.\   Pyskato. 
'  adv.  fd)nau3ig,   ber  ein  lofeä 
ma\xl  W- 

Pysklaö,  -iam,  -laJem,  vn. 
imperf. \  Pyskliö,  -le,  -lilem, 
i  vn.  perf.  cerunreinigen. 


Pyszalek 


160 


Racyonaluosc 


Pyszalek,  [tefje :  Pychalec. 

Pyszalka,  ki,  pl.  -ki,  s/. 
aufg^btafenes  SBetS. 

Pyszczek,  -szczka,  pl. 
-szczki,  stn.  ©d^ttaujdien  n., 
3Räu[(|en  n. 

Pyszka,  -ki,  jp?.  -ki,  sf. 
©raupe  /.,  ©erftengraupc  /. 

Pyszlin,  -u,  pl.  -y,  sm. 
S)rat)tl)Iume  /. 

Pysznic  sig,  -nie,  -nilem, 
tr.  imperf.  ftolj  fein/ftoljieren, 
ftols  tun,fi(^  Prüften,  aufblafen. 

Pysznieö,  -nieje,  -nialem, 
vn.  imperf.  aufgeblofen  tDer= 
be«. 

Pysznis,  -sia,  pl.  -sie,  sm. 
=  Pychalec,  Pyszaiek. 

Pysznokwiat,  -u,  pl.  -y, 
sm.  '!)Jrad)tIilie  /. 

Pyszny,    adi. ;    Pysznie, 


adv.  1)  ftorj,  aufgeblofen,  l^of= 
fättig,  ^oc^mütig;  2)  pompöö, 
Ijertlic^,  pracfitDoU,  Dortrefflicö, 
auägegetc^net,   foftbar,  föftlic^. 

Pytac,  -tarn,  -talem,  va. 
imperf.  fragen,  befragen,  au§' 
fragen;  —  kogo  o  co  jmnbn 
um  etro.  befragen;  —  sie  vr. 
frogen,  fic^  erlunbigen;  -tano 
sie  dzis  o  ciebie  man  ^at  l^eute 
nac^  bir  gefragt;  nie  -taj  froge 
lieber  ntrt)t;  —  sie  o  droge 
nad)  bem  SBege  fragen. 

Pytajnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
^■ragejeicöen  n. 

Pytanie,  -nia,  pl.  -nia,  sn. 
^rage  /. ;  rozwiazac  —  bie 
grage  löfen;  przedmiot  -nia 
gragepunft  m. ;  to  jeszcze  — , 
czy  . . .  eö  ift  nocf)  immer  bie 
5rage,  ob. 


Pytel,  -tla,  pl.  -tle,  sm.\ 
dim.  Pytlik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
93eutelfieb  m.,  33eutel  in  ber 

mme. 

Pytka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  1) 
^^^[umpfacf  »i.,  eine  2trt  Kinber= 
fpiet;  2)  peinliche  fjrage  f.; 
-ki  pl.  Tortur  /. ;  wziac  na 
-ki  auf  bie  ^olter  fpanncn. 

Pytlowac,  -tluje,  -walera, 
va.  impetf.  1)  beuteln;  2)  ab= 
plappern,  fc^neH  lefen;  — je- 
zykiem  mit  ber  S^i^S^  brefd^en. 

Pytlowy,  adi.  gebeutelt, 
a3eutel=. 

Pytlowka,  -ki,  sing.  tant. 
sf.  JJZaljt»,  3)JülIergebül^ren  pl. 

Pyza,  -ry,  pl.  -ry,  */.  1) 
Sauöbade  f.;  2)  eine  2lrt 
Ktö&e. 

Pyzaty,  adi.  pauiBädig. 


R,  a(^jef)nter  Sud^ftabe  be§ 
polnifdien  unb  bcä  aUgemei» 
nen  2ltpE)abetä. 

Rabarbar,  -u,  Rabarba- 
rum,  indecl  siyig.  tatti.  sm. 
(Eheum)  ^{^abarber  n. 

Rabat,  -u,  pl.  -y,  sm.  3fla= 
Batt  m. 

Rabbi,  -ego,  pl.  —  sm. 
3Jabbi  m. 

Rabin,  -a,  pl.  -i,  sm.  'S(ab' 
biner  m. 

Rabowac,  -buje,  -walem, 
va.  unb  vn.  imperf.  plünbern, 
rauben. 

Rabowanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn. plünbern  «.,  ^lünberung/. 

Rabunek,  -nku,  pl.  -nki, 
sm.  1)  ^lünberung  /.,  9laub 
m,. ;  2)  Stauben  n,  §oljrauben  n. 

Rabunkowy,  adi.  5laub= ; 
—  robota  Slaubbau  m. 

Rabusiowski,  adi.  röube= 
rifd). 

Rabus,  -sia,  pl.  -sie,  sm. 
Släuber  m. 

Raca,  -cy,  pl.  -cy,  sf.  3ia= 
fete  /. 

Rachitis,  incZec^.Ät'n^r.  tant. 
sf.  englifc^e  i^ronf^eit,  Sl^acbi» 
tiä  /. ;  =  Angielska  choroba. 

Rachityczny,  adi.  r^a(^t= 
tifc^. 

Rachmistrz,  -trza,pZ.  -trze, 
sm.    3iec^enmeifter  vi.,    Slec^» 


R. 

nungsfül^rer  m.,  ^alfulant  w., 
3tcd^nungä6eamte(r)  m. 

Rachowaö,  -chuje,  -walem, 
va.  unb  vn.  imperf.  red^nen, 
;(äl^len;  uczyc  sie  —  ted^nen 
lernen;  —  na  kogos  auf  je« 
manben  red^nen ;  —  sie  vr.  ab= 
red^nen,  Siec^nung  galten;  — 
sie  z  sumieniem  mit  feinem 
@en)iffen  Slec^nung  galten ;  — 
sie  z  kim,  z  czem  mit  jmnbm, 
mit  etra.  redinen. 

Rachowanie,  -nia,  sn. 
Jlecbnen  n. 

Rachuba,  -by,  pl.  -by,  sf. 
SBcrec^nung  /.,  SRec^nung  /.; 
podiug  mojej  -by  meiner  Söc= 
recönung  na^. 

Rachuneczek,  -czku,  pl. 
-czki,  sm.  eine  fleine  9lec^= 
nung. 

Rachubnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  —  przesuwowa  jted^enftttb 
m.,  3ie(^enfct)ieber  m. 

Rachubnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©efc^roinbigfeitgmeffer  m. 

Rachunek,  -nku,  pl.  -uki, 
sm.  3tec^nung  s/.;  brai  towa- 
ry  na  —  Sffiaren  auf  Stec^nung 
nehmen ;  ktade  to  na  —  twego 
pomieszania  id^  lege  eä  auf 
Jlec^nung  beiner  Sßerrairrung ; 
skiadac  -ki  3iec^nung  legen; 
prowadzic  -i  SJe^nungen  fü^= 
ren;  ksiaika  -öw  3te(^nungä= 


bud^  n. ;  —  kupiecki  gaüura 
/.,  9?ec^nung  /. 

Rachunkowosö,  -sei,  sing. 
tant.  sf.  93ud)^altung/.;  Slec^* 
nungäroefen  n. ;  —  paftstwo- 
wa  ©taatäöerred^nungätunbe 
/. ;  egzamin  -sei  Prüfung  auä 
bem  ©taat§Derred}nung§n)cfen. 

Rachunkowy,  adi.  SRed^» 
nung§=,  rec^nungämäfeig. 

Racica,  -cy,  pl.  -ce;  dim. 
Raciczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Älaue/.,  bie  gefpaltene  Älaue 
beä  ^Jiinbeä,  £irfcf)eä,  '^t^t^. 

Racicznik,  -a,  pl.  -ki,  sm. 
(Heterotropa)  eine  ^^flanse. 

Raciczny,  adi.  ^uf=, 
flauen». 

Racya,  -cyi,  pl.  -eye,  «/. 
1)  (Srunb  m.,  9lec^t  n.,  Ur» 
fac^e/".;  nie  masz  -cyi,  bu  bift 
nidit  im  3iec^t;  takie  —  aud^ 
eine  Urfac^e;  2)  Portion  /., 
Station. 

Racyonalista,  -sty,  pl. 
sei,  sm.  Siationalift  m.,  SSer* 
nunftgläubiger  m. 

Racyonalizm,  -u,  sing, 
tant.  sm.  Siationaliämuä  m., 
SBernunftglaube  m. 

RacyonalnoSd,  -6ci,  sing, 
tant.  sf.  Slaiionalität  /.,;  33e» 
rec^enbarreit/. ;  ©enfoermögcn 
n. ;  Dcrnunftmäfeige  Sefc^af« 
fen^eit,  33ernunftmäf(ig!eit  /. 


Racyonalny 


161 


Rajczyna 


Racyonalny,  af?«.  rationell, 
t)ernunftmä|ig. 

Raczej,  adv.  oielme^r,  el^er, 
liefier;  —  umrzec  niz  .  .  .  . 
e^er  ftetBcn  atä  .  .  .  ;  to  nie 
tak  zlos6  jak  —  nierozwaga 
baä  ift  ni4it  Soäl^eit  a(ä  oicr» 
me^r  Un5e[onnenl^eit. 

Raczek,  -czka,  -czki,  m.  1) 
dimin.  »on  Kak;  2)  Saum= 
feiere  /'.,  äur  ^crouSna^mc 
Don  5laupenne[tern. 

Raczkowac,-kuje,  -walem, 
vn.  imperf.  auf  allen  oieren 
Iried^en. 

Raczy,  Rakowy,  adi. 
Äreb§-. 

Raczyc,  -cze,  -czysz,  -czy- 
lem,  vn.  imperf.  1)  geruljen, 
Beliehen;  najjasniejszy  Pan 
-czyj  wydac  to  rozporzadze- 
nie  ©eine  Siajeftät  ^aben  ge» 
ru6t,  tiefe  SSerorbnung  ju  er= 
laffen;  2)  berairten,  traftieren. 

Raö,  -ci,  sf.  Äu^fufl  m., 
©eiBfu^  n. 

Rad,  adi.  gufrieben,  5e» 
friebigt,  gern,  lieb,  frol^;  — 
cie  widze  frol^  5in  ii),  bid^ 
gu  fe§en;  opowiada  —  swoje 
przygody  gern  erjäl^lt  er  feine 
Slbenteuer;  — bym  wiedziai 
ic^  mijd^te  gern  roiffen. 

Rad,  -u,  sm. ;  Radium,  Ra- 
dyum,  indecl.  S7i.  3tabium  n. 

Rada,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
SRat  jw.;  dawac  -de  einen  Siat 
erteilen;  madra  —  ein  Iluger 
JRat;  —  miejska  ©emeinbei 
rat;  —  zawiadowcza  Sßer« 
roaltungSrat ;  —  zwiazkowa 
Sunbeärat  ;  —  wojenna 
Äriegörat ;  na  to  niema 
-dy  eS  ift  fein  Stat  bofür; 
-de  dac  komu  jmnbm  6ei= 
loinmen,  geroad^fen  fein;  nie 
dam  temu  -dy  baä  überfteigt 
meine  Kräfte ;  dac  sobie  -de  fic^ 
ju  Reifen  roiffcn;  ju4  ja  sobie 
z  nim  dam  -de  id^  roerbe  mir 
fd^on  mit  i^m  3tat  fd^affen. 

Radca,  -cy,  pl.  -cy  ober 
-owie,  sm.  9lat  m. ;  —  cesarski 
laiferlid^er  3tat;  —  dworu 
§ofrat;  —  rzadowy  916= 
gierungSrat;  —  przy  najwyi- 
szyra  trybunale  (§of=)3'tat  am 
D5etften®erid^tä|ofe;  —  stanu 
©taatörat ;  —  gabinetowy 
ÄoDinettärat;  —  sadu  krajo- 

Slownik  polsko-niemiecki. 


wego  Sanbeägerid^tärat;  — 
sadu  krajowego  wyiszego 
D6erlonbeägeric|t§rat ;  —  skar- 
bu  ginanjrat;  tajny  —  ©e» 
^eimrat.  [SRätin/. 

Radczyni,  -ni,  pl.  -e,  sf. 

Radelko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
33einfeile  /. 

Radlanka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
3roeibrad^en  n.,  ^roiebrad^en 
n. ;  jroeibrad^ter  2ldEer. 

Radlic,  -le,  -lilem,  va.  im- 
perf.  mit  bem  §afenpflug 
jroeibrac^en. 

Radlica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
§a!enfc^ar  /. 

Radio,  -dla,  pl.  -dla,  sn. 
^afenpflug  m. 

Radnik,  -a,  pl,  -cy,  sm. 
^iatämann  m. 

Radny,  1)  -nego,  -dni,  sm. 
©emeinberat  m.,  SRatä^err  m.; 
2)  adi.  Diatä=. 

Radosny,  Radosny,  adi. ; 
Radosnie,  adv.  frol^,  fröl)lid^, 
freubig. 

Radostka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Stro^',  'papicrblume/.,  Sld^il» 
leäfraut  n.| 

Radosö,  -sei,  pl.  -sei,  sf. 
greube  f.,  58ergnügen  n.;  — 
komu  sprawic  jjmnbm  ein 
SUergnügen  bereiten;  upojony 
-scia  freubctrunfen ;  ekakac 
z  -sei  cor  gJ^eube  ppfen. 

Radowad  sig,  -duje,  -wa- 
lem,  vr.  imperf.  ftc^  freuen, 
frol^lodfen;  czem  über  etro. 

Radöwka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
eine  36  '^tnixmtUx  im  Um= 
fang  l^altenbe  Secttonnc. 

Radykalnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©rünblid^feit/. ;  rabi= 
fale  ©eftnnung. 

Radykalny,  adi.\  Rady- 
kalnie,  ac?«.rabifal,grünbli^. 

Radykai,  -a,  pl.  -y,  sm. 
9tabifale(r)  m. 

Radzenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  "SlixUn  m.  ;  33eratfd^lagen 
71.,  Beratung  /. 

Radzic,  -dze,  -dzisz,  -dzi- 
lem,  va.  unb  vn.  imperf. 
raten,  S^at  erteilen;  beraten, 
beratfdEilagen ;  —  komu  jjmnbm 
raten;  nie  radze  ci  rozpo- 
czyuac  klotni  ic^  rate  bir 
nid^t  einen  ©treit  anjufan» 
gen ;  —  sie  vr.,  ftc^  beraten,  fic^ 
atatä   erl^olen;    —    sie   kogo 


jmnbn  um  Slat  frogen;  — 
sobie  fid^  Reifen;  -dze  sobie 
jak  möge  id^  ^elfe  mir,  wie 
id^  fann. 

Radziecki,  adi.  StatSl^errn*, 
Statämänner». 

Radziectwo, -wa,  sn.  3tatä- 
i^errnraürbe  /. 

Rafa,-fy,i>?.-fy,Ä/.  l)3tiff 
m.,  3ftaufe/.  im  ©taße;  SDurc^- 
rourf  ?w.,  ateibefieb  w.;  2)  3liff 
n.,  g-elfeutiff  n.,  Slipp;  /. 

Rafinacya, -eyi,  sf.\  Rafi- 
nowanie,  -nia,  sing.  tant.  sn., 
Staffinieren  n. ;  3taf finicrt^eit/. 

Rafinada,  -dy,  pl.  -dy  sf. 
Dflaffinabe  /. 

Rafinerya,  -ryi,  pl.  -rye, 
sf.  1)  3laffxnerie /.;  — cukru 
^uderfieberei  / ;  —  stall 
©ta^traffinerie,  ©tal^lraffinier» 
l^tttte  /. ;  —  zelaza  ^^einetfen» 
feuer  ».,  5teineifenfeuer  n., 
SBeifiofen  m.;  2)  Verfeinerung 
/.;  3)  ©c^lau^eit  /.,  Durch- 
triebenheit /.,  ©erieben^eit  /. 

Rafinowac,  -nuje,  -waiem, 
va.  imperf.  raffinieren,  oer= 
feinern,  läutern;  crlünftetn; 
—  stal  gerben. 

Rafinowy,  adi.  -we  ognisko 
eJeinbrenn^erb  m.,  ©ilberraffi=> 
nier^erb  m. 

Rafla,  -fli,  pl.  -fle,  sf.  eine 
2lrt  gifc^erne^. 

Rafowac,  -fuje,  -walem, 
va.  imperf.  @rg  burd^  baä 
ateibfieb  burd^roerfen. 

Rafowanie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  ©urc^roerfen  n. 

Raiciel,  -a,  pl.  -e,  sm, 
S3ermittler  m. 

Raicielka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
SSermittlerin  /. 

Bald,  -je,  -ilem,  va.  im- 
perf. oerfd^affen,  »ermitteln, 
juroeifen,  äufü^ren. 

Raj,  -u,  pl.  -e,  sm.  ^ßarabieö 
n.,  ®ben  n.,  ©otteägarten  m. 

Raja,  rai,  pl.  raje,  sf. 
atod^en  m. 

Rajca,  -y,  pl.  -y,  sm. 
af^atä^err  m. 

Bajczanka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
2;od^ter  beä  Slatäl^errn. 

Rajczy,  adi.  3^at3l^errn=. 

Rajczyc,  -ca,  pl.  -ce,  sm. 
©obn  beä  Statä^errn. 

Rajczyna,  -ny,  pl.  -ne,  sf. 
grau  beä  3tatäl^errn. 

11 


Bajfklaba 


162 


Raptowny 


Rajfkluba,  -by,  pl.  -by,  sf. 

—  tokarska  3iiciffloben  m. 
Rajfur,     -a,    pl.    -y,    sm. 

goltor  m.,  SSermittler  m., 
fiuppfcr  m. 

Kajfurka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Jßctmittlerin  /.,  Äuppictin  f. 

Rajfurowaö,  -ruje,  -walem, 
vn.  imperf.  »ermitteln,  Äup= 
pelet  treiben. 

Rajgras,  -u,  pl.  -y,  sm. 
SWiebgraä  n. 

Rajls,  -u,  pl.  -e,  sm. 
©d^iene/.,  ©ifenbai^nfc^iene /. 

Rajski,  adi.  ^arabie6=, 
porabiefifd^. 

Rajmöwka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Siaumafc^e  /. 

Rajmowanie,  -nia,  sing. 
tant.  sn.  Staunten  n. 

Rajtar,  -a,  pl.  -y,  sm. 
Äaoallerift  m.,  berittener  ©ijlb* 
ner. 

Rak,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
Ärebö  m.;  -i  lapac  Ärebfe 
fangen;  le£c  jak  —  langjam 
gelten  wie  ein  ÄreBä ;  czerwony 
jak  —  rot  rcie  ein  Ärebg; 
spiee -ka  (bilbl. :)  rot  werben; 
2)  Ärebägefc^roür  n.,  ^rebä= 
frani^eit  /.,  Ärebg  tn.;  3) 
SfJageljiel^ring  m.,  ©d^rau« 
Benjief)ring  m.;  -i  pl.  Ipt= 
gerne  Äugeln  an  bcr  3flat)«= 
ftange. 

Rakarka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Äreb§i)änblerin/.,  i^rebjerin  /'. 

Rakarz,    -a,    j)l.    -e,    sm. 

1)  Jlvebfer  m.,  Äcebg^änbler  m. ; 

2)  ©d^tnber  m. 

Rakieta,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
l)3iafcte/.;  2)  3Jafett  «.,  3(ta= 
lette  /.  (5um  SJaUfpiel). 

Rakowacieö,  -cieje,  -cia- 
Jem,  tn.  imperf.  Icebäarttg 
merben. 

Rakowy,  adi.  ßrebö= ;  -wa 
zupa  J(?rebs|uppe  /. 

Rakowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Ärebsftein  m.,  iirebsauge  n. 

Rama,  -my,  pl,  -my,  sf. 
Slaljtnen  m.]  oprawic  w  -me 
einrafimen;  —  szufladowa 
©c^li^e /.,  galj  in  berguge; 

—  zasuwowa  ©tänber  mit 
Seiften  unb  SRoCen;  —  dolna 
Untetraf)men ;  —  gornaÄaften» 
oberra[)meti;  —  okienna  gen= 
fterra^men ;  —  paleniska 
gfeuerbüd^fenra^men;  —  regu- 


latora    SReguIatorfü^rung  /.-, 

—  rusztu  Stoftra^men. 
Rami%czko,  -ka,  pl.   -ka, 

sn.  ©rtff  m.,  ^enfel  m. 

Ramienica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
(^Pflanje)  Slrmleuc^ter  m. ;  — 
zwyczajna  Sffiafferfc^aftl^eu  n. 

Ramienicowy,  adi.  -we 
rosliny  (Characeae)  2lrmleuc^= 
tergeroäc^fe  pl. 

Ramieniowy,  Ramienny, 
adi.  2lrin«=,  (Schulter». 

Ramienisty,  adi.  1)  mit 
fräftigen  Slrmen,  ©d^ulterti, 
breitfc^utterig ;  2)  armig,  freuj= 
ftänbifc^. 

Ramienuik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
SEßeQtranj  m. 

Ramig,  -ienia,  pl.  -iona, 
sn.  2lrm  w.;  ganje  $anb; 
©c^ulter  /.,  Sl^fel  /.;  pa- 
trzec  na  kogo  przez  —  jmnbn 
Über  bie  llc^fel  anfd^auen; 
-ionami  ruszac  mit  ben  Sid^feln 
guden ;  wysiany  z  -ienia 
rzqdu  oon  (feiten)  ber  ^Regierung 
gefanbt;  z  czyjego  -ienia  auf 
roeffen  Sefel^l;  na  —  bro61 
©enjei^r  auf!  Schultert!  z-ienia 
bron!  ©eiuei^r  ab!;  dusze  miec 
na  -ieniu  oor  g^urd^t  l^alb  tot 
fein;   —  diwigni   §ebelarm; 

—  draiLka  stawidlowego 
|)ebe[arm    beä    2lnla|^ebelä ; 

—  korby  ßurbetarm;  — 
}uku  S8ogenfd)en!e[  ?«.;  — 
mafaicowe  Sld^ggabelarm ;  — 
wegieluicy  QütiQi  beä  SBin« 
felmafeeä;   —  s\iy  Kraftarm; 

—  watu  SEßeCenarm. 
Ramifikacya,  -cyi,  pl.  -eye, 

sf.  SSerjroeigung  /. 

Ramiona,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
inbifdier  ^iric^lcrfifc^. 

Ramionoplawe  malze 
Sirmfü^rer  pl. 

Ramka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
dim.  oon  Rama. 

Ramota,  -ty,  pl.  -ty,  sf. ; 
dim.  Ramotka,  -k\,pl.  -ki,s^". 
©c^miererei  /.,  ©ubetei  /"., 
fc^tec^teg  aßerf  n. 

Raaa,  -ny,  pl.  -ny,  sf.'., 
dim.  Ranka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Süunbe  /.;  -ne  zadac  eine 
Sßunbe  fc^Iagen;  moina  go 
do  -ny  przyloiyc  er  ift  fo 
gut,  ba^  man  i^n  alä  Heil- 
mittel gegen  SBunben  brau= 
dE)en  fönnte. 


Ranek,  -nku,  pl.  -nki,  sm. 
3)?orgen  »?.,  ber  frü^e  3Jlorgen. 

Ranga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
3tang  m. 

Ranid,  -nie,  -nisz,  -nilem, 
va.  imperf.  oerrounben,  SBun« 
ben  f erlagen;  —  smiertelnie 
töbtic^  »errounben. 

Raniuchny,  Ranintki, 
Raniuski,  adi. ;  Raniachno, 
Raniusko,  Raniutko,  adv. 
äufeerft  frlil^. 

Rannik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Sruc^Icaut  n.,  grüf)[ingönieS« 
rourj  /. 

Ranny,  adi.  1)  Decirunbet; 
2)  Slorgen«,  f  ruf) ;  -ne  powietrze 
ajlorgenluft  /.;  -na  msza 
grü^meffe  /.;  -ny  ptaszek  ein 
grül^aufftefier. 

Rano,  -na,  2^^-  -iia»  sn. 
grüf)e  /.,  3Korgen  m. 

Rano,  adv.  frül^ ;  kto  — 
wstaje,  temu  Pan  Bog  daje 
ajJorgenftunbe  ^at  @olb  im 
2)Zunbe ;  jutro  —  morgen  frül^ ; 
bardzo  —  fe^r  frül^. 

Ranunkul,  -u,  pl.  -y,  sm. 
SRanunfel  m. ;  =  Jaskier  azya- 
tycki. 

Rantuch,  -a,  pl.  -y,  sm.\ 
dim.  Rantuszek,  -szka,  pl. 
-szki,  sm.  gro^eä  Überfd^lajs 
lüc^  ber  SOßeiber,  {Jürtud)  «.; 
2Irbeitsfc^urj  m. 

Rap,  -a,  pl.  -y,  sm.  Slfpe 
/.,  DJJinne  /.,  SWappen  m., 
2ßeiBfifd^  m. 

Rapa,  -py,  pl.  -py,  sf. 
9Ki;Iete  f.,  ©titfalm  m. 

Rapcie,  -ciöw,  pl.  tant.  sn. 
©äbel)c^nüre  pl.,  ©äbeltup» 
pel  /.  [JHapier  n. 

Rapier,    -a,    pl.    -y,    sm. 

Rapontyk,  -u,  pl.  -i,  sm. 
aiapontfarcursel  /. 

Rapontyka,  -ki,  pl.  -ki, 
*/.  —  lisciowa  zielna  gelb« 
falat  m.,  SRapunje/.;  —  ko- 
rzeniowa  SRapunjelrourg  /. 

Raport,  -u,  ^Z.  -y,  sm. 
Siapport  JH.,  Script  m.;  = 
Sprawozdanie. 

Rapowaö,  -puje,  -walem, 
va.  imperf.  übertünchen. 

Rapsodya,-dyi,pZ.  -dye,«/. 
SR^apfobie  /. 

Raptem,  adv.  plö^lid^. 

Raptowny,  adi.;  Rapto 
wnie,  adv.  plö^lid^. 


Baptalarz 


163 


Rdza 


Raptularz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©c^mterbuc^  n.,  ©ubelbuc^  n., 
Äfobbe  /.,  Äonjcptbud^  n. 

Raptus,  -a,  pl.  -j,  sm. 
|)i^fopf  tn. 

Rarög,  -roga,  pl.  -rogi,  sm. 
S3Iaufu^  m.,  öpreij  w. ;  spo- 
gladac  na  kogo  jak  na  -roga 
imnbn  mit  großen  2lugen  an- 
feigen,  jmbn  roie  ein  Sßunber» 
ticr  anftarren. 

Rarytas,  -u,  pl.  -y,  sm. 
3flarttät  /.,  ©jlten|eit  /. 

Rasa,  -sy,  pl.  -sy,  «/. 
SRaffe /.,    ©(^iag   w.;    czysta 

—  reine  3taffc. 
Rasowosc,  -sei,  sin^.  tant. 

sf.  ©tammeäeigentümli^feit 
/. ;  reine  Siaffe. 

Rasowy,  adi.  Stoffen-,  oon 
Slaffe. 

Rastrnm,  indecl.  sn.  SHa» 
ftrat  m.,  3lo[tra(  m. 

Raszka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
3tot!ef)Id^en  n. 

Raszpla,  -pH,  pl.  -ple,  sf. 
3fiafpet  /.,  Sta^pelftid^  m. 

Raszplowaö,  -pluje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  rafpeln. 

Raszplowanie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  S^iafpeln  n. 

Rata,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
State  /. 

Ratg,fia,  -fii,  sf.  3tatafia/., 
Dbftbranntroein  in. 

Rataj,  -a,  pl.  -e,  sm.  gum 
Äriegäbtenft  ojrpfli^teter 

SBauer  m.,  ©anjbauer  m. 

Ratowaö,  -tuje,  -walem, 
va.  imperf.  retten,  beifte^en, 
5U  $Ufe  fommen;  -tuj  kto 
w  Boga  wierzy  ^elft  in  ®ot= 
teä  SRamen;  ratujcie!  rettet!; 

—  sie  ncieczka  fic§  burc^  bie 
glucfit  retten,  fein  .^eil  in  ber 
gluckt  jucken. 

Ratowanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  ^Retten  n.,  Sflettung  /. 

Ratnnek,  -nku,  pl.  -nki,  i 
sm.  Jlettung  /.,  |»ilfe  /. ;  i 
wzywac  kogo  na  —  jtnnbn  l 
jU  ^ilfe  rufen;  dla  mnie  nie 
ma  -ka  für  mic^  gibt  e§  feine  \ 
^itfe.  i 

Ratunkowy,  arfe.  3let= 
tungg»^  pogotowle  -we  3?et= 
tunggbereitfd^aft  /.,  3icttung§= 
ftation  /. ;  towarzystwo  -we 
Slettungägefeafd^ift /.;  akcya  { 
•wa  SRettungS-,  ^iifsaftion  f. ' 


Ratusz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
3iat^auä  n. 

Ratuszowy,  adi.  3iat= 
l^auä». 

Ratyfikacya,  -cyi,pl.  -eye, 
sf.  giatififation  /. 

Ratyfikowa6,  -kuje,  -wa- 
lem, va.  imperf.  ratiftjieren. 

Raut,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
Staute/.;  2)  5Hbenbuntet|aI= 
tung  /. 

Raz,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
©tofl  m.,  §ieb  tn.,  Schlag  m., 
©c§mi|  m. ;  zadac  komu  — 
mieczem  imnbm  einen  $ieb 
mit  bem  ©d^roerte  »erfe^en; 
smiertelny  —  komu  zadac 
jmnbm  ben  2;obeäfto^  Der= 
fe|en;  2)  gaH  m.;  w  takim 
razie  in  bicfcm  golle;  w  naj- 
gorszym  razie  im  fd^lirnrnften 
galle;  3)  Tlal  n.;  trzy  razy 
breimal;  na  —  auf  einmal; 
wystarczy  na  dwa  razy  e§ 
n)irb  für  sroeitnat  reichen; 
jeszcze  tylko  ten  jeden  — 
nur  no^*^  biefeä  eine  aRal. 

Raz,  adv.  einmal,  ein§, 
mal;  z  -u  anfänglid^;  —  po 
—  ju  roieber^olten  2)talen;  od 
-u  auf  einmal,  fofort;  to 
mu  w  —  baö  pa|t  i^m;  ra- 
zem  jufammen,  jugleic^. 

Raziö,  -ie,  -zisz,  -zitem, 
va.  perf  »errounben,  treffen; 
-Äony  plorunem  »om  S3li§e 
getroffen;  2)  Blenben,  fted^en, 
übel  Berühren;  swiatlo  muie 
-zi  baä  Sic^t  blenbet  mid^; 
twoje  zachowanie  -zi  mnie 
bein  Senefimen  berührt  mid^ 
übel. 

Razowy,  adi.  gefd^roten; 
cbleb  —  5lommiProt  n. 

Razliwy,  adi.  burd^brin» 
genb,  fiec^enb. 

Raznosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  3Jiunter!eit  /.,  glinf^eit  /., 
grifc^e  /. 

Raf ny,  adi. ;  Raznie,  adv. 
rüftig,  munter;  nett,  i)üb\d). 

Razenie,  -nia,  sn.  Stref» 
fen  n. 

R%b,  rebn,  pl.  reby,  sm.; 
dim.  R^bek,  -bka,  pl.  -bki, 
sm.  3ianb  »?.,  ©aum  w.,  S8e= 
fäumung  /.;  reby  bie  linle 
©eitc  eine§  3^"9^^- 

R^bacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
^oljlne^t  m. 


R%bad,  -bie,  -balem,  va. 
imperf.  f)aäin,  ^auen;  ~ 
palaszetn  na  prawo  i  lewo 
mit  bem  ©ä&el  nod^  red^tä  unb 
nac^  linfä  ^auen;  gdzie  drwa 
-bia,  tarn  trzaski  leca  roo  §olj 
gel^adEt  rairb,  bort  fallen  ©päne, 
rao  jjeuer  ift,  bort  raucht  e§. 

R^balne,  -nego,  singr. 
tant.  sn.  ^oljfätterlo^n  m. 

R%banina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
©eme^el  n.,  3Ke^elei  /. 

R^bek,  -bku,  j)?.  -bki,  sm. 
©aum  m.,  Sianb  w.;  ©d^leiec« 
flor  m. 

R^bkowy,  adi.  von  ^^lor- 
leintcaitö. 

R^czf,  -cia,  pl.  -ta,  sn. 
§änbc^en  n. 

R|,czka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  ^änbc^en  «.;  2)  ®riff  m.; 
^euerl^alter  m.;  —  sprzegJa 
z  galk^  ©d^raubcnfuppel» 
f^romger  mit  ©eroid^t;  — 
zwrotnicy  äßed^fell^ebel  «».; 
•ki,  pZ.  finabenfraut  n.;  — 
Chrystusowa  ^änblcinrourj/. 

R^cznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
aßunberboum  m. 

R^czosö,  -iSei,  sing.  tant. 
sf  %lmmt  f.,  Slafc^öeit  /., 
Se^enbigfeit  /.,  §urtig= 
feit  /. 

R%czy,  adi.;  R^czo,  adv. 
flinf,  l)urtig,  tafc^,  b.'^cnb, 

R^czyna,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
ba§  fleine  ^änbd(ien. 

R|.czysko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
bie  grofi'?,  feifte  §anb. 

Raest,  -u,  sing.  tant.  sm. 
(Polygonutn)  glÖflfraut  n., 
SGBafferpfcffec  m.,  Sürrtourj  /., 
ilnöteric^    m.,    SEegtritt    m.; 

—  woday  ©amlraut  n., 
i^cofc^latti^ra.;  —  weiownik 
9iatter-=©c^langenn)ur5  /. ;  — 
czarny  5pfauen=Spiegel= 
Ü}Jönc|äfraut  n.;  —  ptasi  58o» 
gelfnötetic^  m.,  ©augraä  «., 
Slngerlraut  n. 

Rdestnica,  -cy,  pZ.  -ce,  sf. 

—  plywajaca  gemeiner  g^of^» 
lai(|  m. ;  —  wazkolistna  ^ed|ts 
fraut  n. 

Rdza,  -zy,  pl.  -ze,  sf.  SJoft 
7)1.  •  —  miedziana  ©rünfpan 
m.,  —  w  zbüiu  (®etreibe=, 
i?orn=)Sranb  m.;  —  miodo- 
wa  §omggra§  n.,  ©etüirl  «., 
SQßaben  pl. 

11* 


Rdzawic 


164 


Eegeneracya 


Rdzawid,  -wie,  -wüem,  va. 
imperf.  mit  3Joft  bebcdEen. 

Rdzawieö,  -wie,  -wilera, 
vn.  imperf.  to[tig  roetben, 
rotten. 

Rdzawisty,  adi.  roftfledig. 
Rdzawka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
2Koorgtunb  m. 

Rdzawonog,  -oga,  pl.  -ogi, 
sm.  Keine  galEengattung. 

Rdzawy,  adi.  toftig ;  bran- 
big;  roftfatBen. 

Rdzeniak,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
(FuDgus  meduUaris);  2)  ^JiOtI= 
fd^raamm  m. 

Rdzennik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
^flansenmatfftofjf  m. 

Rdzenny,  adi. ;  Rdzennie, 
adv.  ßern=;  im  ©runbe,  aus 
bem  (Srunbe-,  —  strzat  Äern= 
fc^U^  m.\  —  promien  SRarf« 
ftraf)[  m.]  -ne  drzewo  Äem«» 
^ol^  n. 

Rdzen,  -nia,  pl.  -nie,  sm. 
SKarf  n.,  ßern  m.\  —  drzewny 
Saummarf  n.,  ^erä  it.;  — 
sraby  ®d^rau&en!ern  n. 

Rdzewied,  -wieje,  -wiaJem, 
vn.  imperf.  roften. 

Rdzewienie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  dto\tin  n. 

Rdzgbina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
SSerpaltfabierung  /. 

Rea,  rei,  pl.  reje,  sf.  (Nan- 
du) 5RanbuDogel  m. 

Reagowac,  -gaje,  -wal'em, 
vn.  imperf.  reagieren;  = 
Dziai'ac. 

Reakcya,  -cyi,  pl.  -eye,  sf. 
SRealtion  /.,  Diücfroirfung  f., 
3lüdffc^Iag  m. 

Reakcyjny,  adi. ;  Reak- 
cyjnie,  adv.  reaftionär;  = 
Wsteczny. 

Realista,  -sty,  pl.  -sei,  sm. 
Stealift  m.;  3iealf(i^üler  m. 

Realistycznosö,  -Sei,  sing, 
tant.  sf.  miaüinl  f. 

Realizacya,  -cyi,  t^l-  -eye, 
sf.  Söerroirflic^ung  /.,  SSeali- 
fierung  /.;  =  Urzeczywist- 
nienie. 

Realizm,  -u,  sing.  tant. 
sm.  Sffiefen^eitä",  SöirUid^Ieitä» 
le^rc  f.,  SJtealigmuö  m. 

Realizowaö,  -zuje, -walem, 

va.      imperf.     terroitfUd^en; 

flüffig  mad^en,  realifieren ;  = 

Urzeczywistnic. 

Realnoöö,  -sei,  pl.  -kü,  sf. 


1)  $WeaIität/.,  SBir![icf)feit  /.; 
SuDerläffigleit/.;  2)  IRtaWiät 
f.  (®runb=  ober  ^ausbefi^). 

Realny,  adi. ;  Realnie, 
adv.  tDirlltd^,  roefentüc^,  "SiidU ; 
szkoJa  -na  31eaifd)ute  /. ;  cie- 
Äary,  dlugi  -Ine  ^ppot^e!ar= 
[aftcn,  =fc^ulben  pl.:,  apteka 
-na  9lealapotf|e!e  /.,  rabi^ierte 
2lpot^efe. 

Reasumowac,  -muje,  -wa- 
lem, va.  imperf.  roieber  3U= 
fammenf  äffen ;  reaff  umieren ; 
—  uchwale  einen  Sef^Iuf; 
aufgeben. 

Reasumpcya,  -cyi,  pl. 
-eye,  sf.  3ufammenfaffung/.; 
3leaffumierung  /. 

Rebelizant,  -a,  pl.  -nci, 
sm.  3JebeII  m.,  2lufftänbifc]^e(r) 
}?i.  •   =  Kokoszanin. 

Recenzent,  -a,  pl.  -nci,  sm. 
3iejenfent  m.,  S^ritifer  m. 

Recenzya,  -zyi,  pl.  -zye, 
sf.  ^iejenfion  /. 

Recepcya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  SRejeption  /.,  ©mpfang  m.; 
=  Przyjecie. 

Recepis,  -u,  pl.  -y,  sm. 
3iegepiffe  ».,  Quittung  /. 

Recepta,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
dicfiiipt  n. 

Reces,  -u,  pl.  -a,  sm.  3le= 
je^  w.,  2lbtretung§Dertrag  m., 
®v5reje§  w.,  Slbfc^ieb  m.,  9tü(f= 
ftanb  m.;  —  sejmowy  £anb= 
tagäabfc^ieb  m.  (=  5befc^Iufe). 
Recydywa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf.  Slüdfall  m.,  Stejibine  /. 

Recytowa6,  -tuje,  -walem, 
va.  imperf.  I^erfagen,  regitie» 
ren;  =  Wyglaszaö. 

Redagowaö,  -guje,  -watem, 
va.  imperf.  rebigieren. 

Redakcya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  3iebaItion  /. 

Redaktor,  -a,  pl.  -owie, 
sm.  Siebafteur  7n. 

Redaktorka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  3leba!trtcc. 

Redukcya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  3tebuItion/.,  Sflebujierung/. ; 
=  Zmniejszenie. 

Redukowad,  -kuje,  -walem, 
va.  imperf.  rebujieren;  = 
Zmniejazac. 

Rednta,  -ty,  pl.  -ty,  sm.  1) 
Sieboute/.,  aKaetcnBaU?«.;  2) 
©cl^«n,^e  /.,  SReboute  /.,  Sefe« 
ftigungärocrt  n. 


Redutny,  Redutowy,  adi. 
3flebouten=. 

Refa,  -fy,  pl.  -fy,  sf. ;  Ref- 
ka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  3leif  m., 
9iing  m.,  ©pann=,  ^<x■n<^^^^' 
rinq  m.,  SJJagb  /. 

Refektarz,  -a,  pl.  -e,  sm.  i 
^[ofterfpeifefaal  m.,  3flefe!to=  1 
rium  m.  ' 

Referat,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Sleferat  n.,  Seric^t  m.;  = 
Sprawozdanie. 

Referendarstwo,  -wa, 
sing.  tant.  sn.  baö  2lmt  eineä 
Dieferenten,  3teferenbariu§. 

Referendaryusz,  -a,  pl.  -e, 
sm. ;  Referendarz,  -a,  pl. 
-e,  sm.  3teferenbariu§. 

Referent,  -a,  pl.  -nci,  sm. 
3flef  erent  m.,  Seric^terftatter  «t.; 
=  Sprawozdawca. 

Referowäc,  -ruje,  -walem, 
va.  imperf.  Seriell  crftattcn ; 
=  Sprawe  zdawac. 

Refleks,  -u,  pl.  -y,  sm.  9ic: 
fies  m.,  atbglanj  m.;  =  Od- 
bicie. 

Refleksya,  -syi,  pl.  -sye, 
sf.  1)  Setrad^tung/.,  9tefIe£ion 
/.;  2)3iefrei-ton/.  (beä  SidE)te§> 

Reflektowaß,  -tuje,  -walem, 
va.  imperf.  ermal^nen,  auf= 
merlfam  mad^en;  —  sie  vr. 
\\i)  anberä  ober  eineä  SSefferen 
befinnen. 

Reforma,  my,  pl.  -my,  sf. 
Sleform  /.,  SSeränberung  /. 

Reformacya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  Sieformation  /. 

Reformacyjny,  adi.  SRe» 
formation§«=. 

Reformator,  -a,  pl.  -rzy, 
sm.  5leformator  m. 

Reformatorski,  adi.  xt" 
formatorifc^. 

Reformowad,  -muje,  -wa- 
lem, va.  imperf.  reformieren. 

Refrakcya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  9lefra!tton  /.,  (Strahlen- 
brechung /. ;  =  Zalamywanie 
sie. 

Regalia,-lii,  plur.  tant.  sn. 
ilronred^te  pl.,  ^rongüter  pl., 
SRcgatien  pl. 

Regal,  -n,  pl.  -y,  sm.  9ic- 
gal  n.  in  ber  Drgel. 

Regencya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  aiegentfd^aft  /.,  3teic^äüer= 
raeferjc^aft  f. 

Regeneracy  a,  -cy  i,  2^^.  ■  eye, 


Regent 


165 


Remonstracya 


sf.  3iegenerotton  /.,  SBiebetge» 
butt  f.',  =  Odrodzenie. 

Regent,  -a,  pl.  -nci,  sm. 
SReflent  m. 

Regentka,  -ki,  ^J?.  -ki,  sf. 
3ieqenttn  /. 

Regiment,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Stegiment  n.  =  Pulk  ;  ategie» 
rung  /.  ^=  Rzad. 

Regimentarstwo,  -stwa, 
sing.  tant.  sn.  ©enetalregi» 
mentariat  n. 

Regimentarz,  -a,  lA.  -e, 
sm.  ©eneratregimentariuä  m. 

Reglowka,  -ki,  "pl.  -ki,  sf. 
^ad&rocrf  n. 

Regulacya,  -cyi,  ^jZ.  -eye, 
sf.  3tegulierung  /. 

Regulamin,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Steglement  n. 

Regularnos6,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  1)  3flegelmä6tg!eit  /.; 
2)  2)eonat§fIu§  m.,  Sftegel  /. 

Regularny,  adi. ;  Regu- 
larnie,  adv.  regelmäfiig. 

Regulator,  -a,  pl.  -y,  sm. 
Slcgulator  m. 

Regulowac,  -luje,  -walem, 
va.  imperf.  regulieren. 

Regula,  -iy,  pl.  -ly,  sf.\ 
Regulka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  9te= 
gel/.,;  Drbenäregel  /.;  Drs 
lien  m. 

Rehabilitacya,  -cyi,  sf. 
SteJ^abilitierung  /. 

Rehabilitowac,  -tuje,  -wa- 
tem,  va.  imperf.  re^abilitie» 
ren. 

Reinstalacya,  -cyi,  jyl. 
■  eye,  sf.  Söiebetinftallierung/. 

Rej,  -u,  pl.  -e,  sm.  Sowang 
m.,  äiorjug  w.,  steigen  m., 
SSortanj  m.;  —  wodzic  bie 
erfte  ©eige  fpielen. 

Reja,  rei,  pl.  reje,  sf.  1) 
3*10^6 /..©egelflangc/.;  2)  ein 
in  Kroei  ©d^i^ten  auf  bem  glo^e 
aufgelegter  Raufen  Älo^l^ol}. 

Rejencya,  Rejencyjny=: 
Keg-encya,  Regencyjny. 

Rejent,  -a,  pl.  -nci,  sm. 
3lotar  m. 

Rejestr,  -u,  pl.  -y,  sm.  Ste» 
giftet  n.,  SSer  jeid^mS  n. ;  =  Spis. 

Rejestrator,  Slegiftrator  m. 

Rejestratura,  -ry,  pl.  -ry, 
8f.  3legiftratur  /. 

Rejestrowac,  -ruje,  -wa- 
Jem,  va.  imperf.  tegiflrieren. 

Rejestrowy,  adi.  einregi= 


ftriert ;  kozak  -wy  ein  inä 
©taatsregifter  eingetragener 
Äofaf. 

Rejwacli,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©peltafel  n. 

Rekapitulacya,  -cyi,  pl. 
-eye,  sf.  Siefapitulation  /., 
aOäieberl^olung  /.;  =  Powta- 
rzanie. 

Rekapitulowaö,  -luje,  -wa- 
Jem,  va.  imperf.  relapitulie« 
ren;  =  Powtarzac. 

Reklama,  -y,s/.  3ie!(ame/., 
2lnfünbigung  /. 

Reklamacya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  SJeflamation  /. 

Reklamowac,  -muje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  re!lamieren. 

Rekognicya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  ateiognition  /.,  anerfannte 
©döulbnerfc^reibung. 

Rekognoskowac,  -kuje, 
-walem,  va.  imperf.  reJoguoö« 
Steten. 

Rekolekcya,  -cyi.  pl.  -eye, 
sf.  3tefoae!tion  /.,  Öufeanbac^t 
/.,  ©iBauungsflunbe  /.,  geift» 
lid^e  Übung. 

Rekomendacya,  -cyi,  pl. 
-eye,  sf.  gfielommanbation  /., 
@mpfel)lung/. ;  =  Polecenie. 

Rekomendacyjny,  adi. 
9iefominanbationä=,  ©mpfef)- 
lungg»  ;  =  Polecajaey. 

Rekomendowac,  -duje,  -do- 
watem,  va.  imperf.  refomman= 
biercn,  etnf(|rei5en  (einen 
33rief);  empfel^len;  =  Poleeic. 

Rekreacya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  9lefreation /.,  S^rft^euung 
/.,  ®r^olung  /.,  freie  ©tunbe; 
==  Wczas. 

Rekreacyjny,  adi.  Stefrco- 
tion§=,  ®rf)olung^=. 

Rekrucki,  adi.  Stefruten*. 

Rekrut,  -a,  pl.  -ci,  sm. 
3iefrut  m. 

Rekrutacya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  Siefrutierung  /. 

Rekrutnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
Sf^elrutterer  w.,  Sßerbet  m. 

Rekrutowad,  -tuje,  -wa- 
lem, va.  imperf.  reltutieren. 

Rektor,  -a,  pl.  -owie,  sm. 
Sleftor  m. 

Rektorat,  -u,  pl.  -y,  8m.\ 
Rektorstwo,  -wa,  pl.  -wa, 
sn.  3tcftorot  n. 

Rektorski,  adi.  9?eftor§». 

Rektyfikacya,     -cyi,     pl. 


-eye,  sf.  3teftifiEation  /.,  Se= 
rid^tigung  /". ;  =  Sprosto- 
wanie. 

Rektyfikowaö,  -kuje,  -wa- 
Jem,  va.  imperf.  Beti(|tigen, 
reftifijieren ;  =  (S)prostowac. 

Rekurs,  -u,  pl.  -y,  sm. 
SRefurö  m.,  33crufung  /. 

Rekuza,  -zy,  pl.  -zy,  sf. 
aibfage  /.,  Äor6  m.;  =  Od- 
in owa. 

Rekwirowac,  -ruje,  -wa- 
lem, va.  imperf.  requirieren. 

Rekwizycya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  äiequifition  /.,  gorberung 
/.,  Sege^ren  n. 

Rekwizyta,  -low,  pl.  tant. 
sn.  ©rforberniffe  pl.\  =  Przy- 
bory. 

Relacya,  -cyi,  pl.  -eye,  «/. 
SKelation  /.,  SBeri^terftattung 
/.,  33eric|t  w.;  zdac  -eye, 
Sett(^t  erftatten;  =  Sprawo- 
zdauie. 

Relatywny,  adi. ;  Relaty- 
wnie,  adv.  relatio,  üer^ält= 
niSmäfeig  ;  =  Wzglednie. 

Relegacya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  3fielegierung  /.,  2luäf^lie= 
|ung  /. ;  =  Wydalenie. 

Relegowaö,  -guje,  -walem, 
va.  imperf.  relegieren,  au§- 
fd^liefeen;  =  Wydali«?. 

Religia,  -gü,  pl.  -gie,  sf. 
3teltgton  /. 

Religiant,  -a,  pl.  -nci,  sm. 
religiöfer,  frommer  SKenfc^. 

Religiantka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  religiöfe,  fromme  grau. 

Religijnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf  JteligiofitSt  /. 

Religijny,  adi.\  Religijnie, 
adv.  reUgiög. 

Relikwia,  -wü,  pl.  -wie, 
sf.  gjeliquie  /. 

Relikwiarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
3teliquienfäftc^en  n.,  jleli» 
quiar  n. 

Remanent,  -u,  pl.  -a,  sm. 
3teft  m.,  Übergeblie6ene(s)  n. 

Remisya,  -syi,  pl.  -sye, 
sf.  (grlaffung  /. 

Remisz,  Remiz,  -za,  pl. 
-zy,  sm.  SBfutelmeife  /. 

Remiza,  -zy,  pl.  -zy,  sf. 
giemife  /.,  Sßagenfd^uppen  m. 

Remonstracya,  -cyi,  pl. 
-eye,  sf.  Diemonftration  /., 
SSotfteUung  /.,  ©egenuor- 
fteUung  /. 


Remonstrowac 


166 


Rewanz 


Remonstrowac,  -struje, 
-•walem,  va.  imperf.  3Sor= 
ftfHungen  machen,  remon= 
ftrieren. 

Remuneracya,  -cyi,  pl. 
-eye,  sf.  Stemuneration  /. ;  = 
Wynagrodzenie. 

Ren,  -a,  pl.  -y,  sm.  1) 
3tennlier  «.;  2)  ^odfmaft  m. 

Renegat,  -a,  pl.  -ci,  sm. 
3lenegat?«.;=0dszczepieniec. 

Reneta,  -ty,  pl.  -ty,  sm. 
SRenelte  f.,  3tenettapfel  m., 
Sebcrapfel  m. 

Renifer,  -a,  pl.  -y,  sm. 
SHetintier  n. 

Renomista,  -sty,  pl.  -sei, 
«/".  SRenommift  w.,  ^ra^Ier  m. 

Renowacya,  -cyi,  pl.  -eye, 
8f.  3tenoDierung  /.,  ©rneue^ 
tung  /. 

Renta,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
Stente  /. ;  —  gruntowa,  ziem- 
ska  Sobenrente. 

Rentowac  sig,  -tuje, 
-walem,  vr.  imperf.  ftc^  ten» 
tieren. 

Renuncyacya,  -eyi,  pl. 
eye,  5/.  3ienuntiQtion  /.,  SSer- 
jic^t  m.,  ®nt)ogung  /. ;  =  Zrze- 
czenie  sie. 

Reorganizacya,  -eyi,  pl. 
-eye,  sf.  9teorgani[ation  /. 

Reorganizowad,  -zaje, 
-warem,  va.  imperf.  reorgani= 
fteten. 

Reparäcya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  lierfteUung  /.,  3tepara= 
tut  /. ;  =  Naprawa. 

Repertuar,  -u,  pl.  -y, 
Repertuarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Siepettoire  ».,  ©pielplon  m. 

Repetent,  -a,  pl.  -nei,  sm. 
Stepetent  m. 

Repetowac,  -tuje,  -walem, 
va.  unb  vn.  imperf.  tepetie» 
ren,  roiebet^ofen;  in  betfelben 
Ätaffe  Ji^en  bleiben;  =  Po- 
wtarzac. 

Repetyer,  -a,  pl.  -y,  stn. 
3lepetictu^t  /. 

Repetyerka,  -ki,^^  -ki,*/. 
SRepettergeroe^t  n. 

Repetytor,  -a,  pl.  -rzy, 
sm.  äüiebet^olet  m. 

Replika,  -kl,  pl.  -ki,  sf. 
SflepUf  /.,  iBeantraottung  /. 

Reporter,  -a,  pl.  -rzy,  sm. 
SRepottet  m.,  geitungäbetid^t» 
etftattet  m. 


Reprezentacya,  -cyi,  pl. 
-eye,  sf.  5iepröfenton5  /. ; 
SSotftettung  /. 

Reprezentacyjny,  adi. 
3leptä[entationg=. 

Reprezentant,  -a,  pl.  -nei, 
sm.  SWepröfentant  w.,  SSet» 
. ttetet  TW.;    =  Przedstawiciel. 

Reprezentantka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  3tepräfcntantin  /. ; 
=  Przedstawicielka. 

Reprezentowad,  -tuje, 
-watem,  vn.  per  f.  teptäjen; 
tieten,  notfteüen;  =  Przed- 
stawic. 

Reprodukcya,  -cyi,  p?.  -eye, 
sf.  Sleptobuftion  /.,  SBiebet« 
t)Ctt)otbiingung  /. ;  Stgän= 
aung  /. 

Reprodukcyjny,  adi.  3le* 
probuftion§=,  te^tobuftiü,  er- 
gänjenb. 

Reprodukowac,  -kuje, 
-walem,  va.  imperf.  teptobu- 
gieren,  roiebetetjeugen,  raiebef= 
ctgänjen. 

Reprymenda,  -dy,  pl.  -dy, 
sf.  Sßettoeiä  ?w.,  '^yxxiifi.xoi\= 
fwng  /. 

Repnblika,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Stepubttf  /'. ;  =  Rzeczpospolita. 

Republikanin,  -na,  pl. 
-nie,  sm.  3tepublifaner  m. 

Repnblikanka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  aiepublifanetin  /. 

Republikanski,  adi.  repu« 
btifanifc^. 

Reputacya,  -eyi,  pl.  -eye, 
sf.  9ifputation  /.,  SRuf  m. 

Reskrypt,  -u,  pl.  -a,  sm. 
Sefc^eib  /;/.,  3Ieffript  n. 

Respekt,  -v,  pl.  -y,  sm. 
3lefpeft  m.,  Sichtung  /. 

Respektowac,  -tuje,  -wa- 
iem,  va.  imperf.  tffpeftieten, 
ödsten. 

Respiracya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  Dtefpitation/.,  2ltmung/. ; 
=  Oddech. 

Respirator,  -a,  pl.  -y,  sm. 
Siefpitatot  m.,  2ttmungöfdjüt= 
jct  m. 

Resory,  -röw,  plur.  tant. 
sn.  gebern  pl.,  SBagenfcbetn  pZ. 

Restancya,  -cyi,  pl.  -eye,  sf. 
3?eftanj/'.,Übriggebliebenc(ö)M. 

Restauracya,  -cyi,  pl. 
-eye,  sf.  1)  ^Jeftautant  n., 
©afl^aug  n.;  2)  jicftaurotion 
/.,  SBiebet^etfteHung  /. 


Restaurator,  -a,  pl.  -rzy, 
st}i.  1)'  SReftoutateut  m.,  SBitt 
JM.,  ©aft^auäbert^ec  m.;  2) 
SBtebet^etfteHet  m. 

Restaurowaö,  -ruje,  -wa- 
lem, va.  i^nperf.  teftautteten, 
rotebet^etfteUen. 

Restrykcya,  •<iy\,pl.  -eye, 
sf.  (Sinjc^tänfung  f.,  3Sotbc= 
t)alt  m. 

Restytucya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf  Steftitutton  /.,  Sßiebet^et« 
ftcüung  /.,  3utü(fgabe  /.; 
=  Przywröcenie,  Zwrot. 

Restytuowac,  -tuuje,  -wa- 
fem,  va.  imperf.  teftituieren, 
roiebetFietfteüen,  gutüdfgeben ; 
=  Przywracac,  Zwracac. 

Resursa,  -sy,  pl.  -sy,  sf. 
Äafino  n. 

Reszka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Siolle^ld^en  n. 

Reszta,  -ty,  pl.  -ty,  sf. ; 
dim.  Resztka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
5ieft  m. ;  -kami  gonic  au§  bcm 
testen  So^e  pfeifen;  zreszta 
adv.  fd^lie^tid^,  übtigen§;  na- 
reszcie  adv.  enbltc^. 

Resztowac,  -tuje,  -waiem, 
vn.iw^er/.teftieten,t)etbreiben; 
=  Pozostawac. 

Reta,  -ty,  sing.  tant.  sf. 
gätbetrijte  /.,  Ätapp  m. 

Retenta,  -tow,  plur.  tant. 
sn.  Dlücfftänbe  pl. 

Retentowy,  adi.  tüd=» 
ftänbig. 

Retka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
«Scbeibcfanim  m.,  Öffnet  m. 

Retor,  -a,  pl.  -rzy,  sm. 
Siebnet  m.,  ©d^öntebnet  m.] 
=  Krasomowca. 

Retorta,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
Sietotte  /. 

Retoryczny,  adi. ;  Reto  • 
rycznie,  adv.  tfjetotif^. 

Retoryka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
9?^etotiI^  /.,  Siebefunft  /. ;  = 
Krasomöwstwo. 

Retuszowa6,  -?zuje,  -wa 
fem,  va.  imperf.  tetufd^ieren 

Rety,  interj.  ju  §ilfe! 

Reumatyczny,  adi.  t^eu- 
matifc^. 

Reumatyzm,  -u,  sing, 
tant.  sm.  St^euma  n.,  ©liebet^ 
teilen?!.,  9l^eumatiömuä  m. 
=  Gosciec. 

Rewan4,  -u,  pl.  -e,  sm.  die* 
mn<i)i  f.,  SßiebetDetgeltung  /. 


Rewanzowac  sig 


167 


Rgkawicznictwo 


Rewanzowac  sig,  -zuje, 
-vfatem,  vr.  imperf,  \\6)  reoan« 
d^ieren,  33ergeltung  üben. 

Rewelacya,  -cyi,  pl.  -eye, 
«/.  iReoelation  /.,  ©ntbecfung 
/.,  syerlünbtgung  /.,  Offen» 
Batung  /'.;  =  Objawienie. 

Rewerber,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Saterne  /. 

Rewerenda,  -dy,  pl.  -dy, 
sf.  ^^Jrieftetrod  m. 

Rewers,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©c^ein  m.]  za  rewersem  gegen 
(gitipfongfc^ein. 

Rewia,  -wii,  pl.  -wie,  sf. 
3Jet)ue  /.,  |)ecr[c^au  /.,  3Jiu= 
fterung  /. ;  =  Przeglad. 

Rewidowac,  -duje,  -waiem, 
va.  imperf.  reoibieren,  burd)« 
feigen,  befic^tigen,  »ifttieren. 

Rewizya,  -zyi,  pl.  -zye,  sf. 
Sieotfion  f.,  SJurc^fud^ung  /., 
SSifitation /. ;  —  celna  3olI= 
rcDifion. 

Rewizor,  -a,  pl.  -rzy,  sm. 
diim\ox  m. 

Rewokacya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  SBiberruf  m.\  =  Odwo- 
Janie. 

Rewokowaß.-kuje,  -walein, 
va.  imperf.  reuojieren,  roibsr* 
rufen;  =  Odwotac. 

Rewolta,  -ty,  pl.   -ty,  sf. 
ateoorte  /.,  aiufftanb  m. 
^;      Rewolucya,  -cyi,  pl.  -eye, 
'     sf.  3teDotutton  /. 

Rewolucyonista,  -sty,  pl. 
-sei,  sm.  §ieoolutionift  m., 
Süeootutionäc  m. 

Rewolucyjny,  adi.;  Re- 
wolucyjnie,  adv.  reoolutio» 
när. 

Rewolwer,  -u,  pl.  -ry,  sm. 
3teDo(Der  m. 

Reza,  fiei^e:  Ryza. 

Rezeda,  -dy,  pl.  -dy,  sf.\ 
dim.  Rezedka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Sflefebe  /: 

Rezerwa,  -wy,  pl.  --wy,  sf. 
Stefetue/.;  SSorbe^oIt  w. ;  3"= 
rüd^altung  /. 

Rezerwista,  -y,  pl.  -sei, 
sm.  Stejeröift  m.,  ki]nvt'\oU 
bat  m. ;  =  Zapasowy. 

Rezerwowac,  -wuje,  -wa- 
iem, va.  imperf.  leferoieren, 
oorfiel^alten. 

Rezerwowy,  adi.  tefctoiert ; 
jur  Steferoe  gehörig. 

Rezolucya,  -cyi,  pl.  -eye. 


sf  1)  ©ntfc^Ioffenöett  /'.;  2) 
Sefd^tu^  m.,  5H«[oIutton/. 

Rezolutny,  adi.;  Rezo- 
lutnie,  adv,  refotut,  entfc^toj» 
fen. 

Rezolwowaß,  -wuje,  -wa- 
iem, va.  imperf.  58e[d^etb  ge* 
ben,entjci^etben;  =»  Rozwiazac, 
Rozstrzygn^c. 

Rezon,  -u,  sing.  tant.  sm. 
SDlut  m.,  breifteg  SBefen;  rec^t; 
ma  —  et  ^at  tedfit. 

Rezonowa6,  -nuje,  -walem, 
va.  imperf.  räfonieten;  = 
Wygadywac. 

Rezaltat,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Sidultat  w.;  =  Wynik. 

Rezurekcya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  2lufetfte^ung  /. 

Rezurekcyjny,  adi.  2luf= 
etfte[)ungö''. 

Rezydencya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  Stefibenj  /.,  SKefibenj» 
ftabt  /• 

Rezydencyonalny,  adi. 
Siefiöenj'. 

Rezydent,  -u,  pl.  -ei,  sm. 
Siefibent  »i. ;  (Sefeßfc^after  m.; 
Sßetroaltet  m. 

Rezydentka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  afJefibentin  f.;  ©efeafd^af« 
terin  /. 

Rezydowac,  -duje,  -watem, 
vn.  imperf.  re[ibteten. 

Rezygnacya,  -cyi,  sing, 
tant.  sf.  SRefignatton  /.,  ®nt= 
fagung  /.,  SJergt^tleiftung  /. 

Rezygnacyjny,  adi.  9tefi- 
gtiationS=. 

Rezygnowaö,  -nuje,  -wa- 
lem, vn.  imperf.  tefignieten, 
entfagen,  »erjic^ten. 

Rez,  -y,  sing.  tant.  sf. 
3toggen  m. ;  —  krowia  Äu^= 
roeigen  m. 

Rezyser,  -a,  pl.  -rzy,  sm. 
3^egiffeur  tn. 

Rgb,  -u,  pl.  -y,  sm.  ©d^Iag 
m.,  einfc^Iag  m.,  ©el^aue  n. ; 
—  ciemny  2)unfelic^Iag. 

R§bacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
1)  ^otj^auet  m.,  $auet  m., 
SSetg^auer  m.;  2)  3flaufBolb 
m.,  ©erläget  m.,  ged^tet  m. 

Rgbaniiia,  -ny,  pl  -ny,  sf. 
©(^tägerei  f.,  ^auerei  /.,  Oe» 
fec^t  n. 

R§bowy,  adi.  -we  gospo- 
darstwo  öod&roalb=,  ©onnen» 
!^oIjbettieb  tn. 


R^czniak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
^anblanget  m. 

R§cznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
§anbtu(^  n. 

Rgczny,  adi. ;  Rg  cznie, 
adv.  §anD<=;  -a  robota  §anb< 
arbeit  /. 

Rgczyciel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Sürge  m. 

Rgczy6,  -cze,  -czysz,  -czy- 
lem,  vn.  perf  bürgen. 

Rgdzina,  -ny,  si7ig.  tant. 
sf.  Streibcmergelerbe  f.,  fd^roe» 
ret,  fruchtbarer  SBoben. 

R§ka,  -ki,  pl.  -ce,  sf.  ^anb 
/. ;  Sirm  m. ;  wziac  za  -ke  bei 
ber  $anb  nehmen;  prowadzid 
sie  pod  -ke  2lrm  in  2lrm  ge- 
^en;  skonal  na  moicb  -kach 
er  ftarb  in  meinen  2lrmen; 
od  reki  co  robi6  etmaS  glei^ 
mad^en;  zaIoä;yc  -ce  bie  2lrme 
oerf klingen;  opuscic  -ce  bie 
|;änbe  in  ben  ©d^ofi  legen; 
-ke  komu  podac  imnbm  bie 
§anb  reichen;  na  -ce  komu 
patrzec  jinnbrn  auf  bie  Ringer 
fd^auen;  z  r^k  co  wypuscic 
etroaä  au§  ben  §änben  laffen, 
auälaffen;  pod  -kaj  byc  bei  bet 
§anb  fein;  dostac  sie  w  czyje 
-ce  in  imnbg  ©eroalt  getaten; 
Äyc  z  praey  rak  swoich  uon 
feinet  ^änbe  2lrbeit  leben ;  — 
rek§  myje  eine  §anb  rcäfc^t 
bie  anbere;  z  -ki  do  -ki  oon 
§anb  ju  §anb ;  z  pröznemi 
-koma  mit  (eeren  §änben; 
lekkq  -ke  mied  lei^t  ©elb 
ausgeben,"  eine  offene  §anb 
^aben;  to  mi  nie  jest  na  -ke 
baä  pa^t  mir  nic^t. 

R^kacz,  -a,pl.  -e,  sm.  ^ufi- 
ticr  n. 

Rfkaw,  -a,  pl.  -y,  sm.  2tr« 
mel  m. 

Rgkawek,  -wka,  pl.  -wki, 
sm.  1)  Ärmelc^en  n.,  §emb- 
ärmelranb  m.;  2)  3)Zuff  m. ;  = 
Zarekawek. 

Rfkawica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.',  Rfkawiczka,  -ki, pl.  -ki, 
sf.  §anbfc^u^  /».,  get^t^anb- 
ft^ul^  m. 

Rf  kawicznica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf. ;  Rgkawiczniczka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  ^anbfd^ui^mac^erin  /. 

R^kawicznictwo,  -wa, 
sing.  tant.  sn.  ^anbfc^u^» 
mac^ergeroerbc  n. 


Rgkawicznik 


168 


Rodny 


Rgkawicznik,  -a,  pl.    -cy, 
8m.  ßanbfd^u^mad^er  m. 
Rfkawiczny,    adi.   §anb= 

Rgkawkowy,  Rgkawowy, 
adi.  §anbfc§u[)'. 

Rgkoczyn,  -u,  pl.  -j,  sm. 
Dpecation  /. ;  -ny  SJanöoer  n., 
prafti[d^e  @efd^üi^Bebienun(^. 

Rgkodajny,  adi. ;  Rgko- 
dajnie,  adv.  auf  %xt\x  unb 
@lau6en  oerpfUd^tet,  mit  bem 
^onbfd^rag  angelobt. 

R§kodzielnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  äl^onufaltur  /. 

R§kodzielnik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  D^anufafturift  m.,  ©etoerb» 
arbeitcr  m. 

R§kodzielny,  adi.  SOlanus 
faltur»,  inbuftrielT. 

Rfkodzielo,  -ia,  pl.  -la, 
sn.  aJZanufaltur  /. 

Rgkojemca,  -cy,  pl.  -cy,  sf. 
®ürge  m. 

Rgkojemstwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  SSerbürgung/.,  93ürg= 
fc^aflsleiftung  /. 

Rfkojesd,  -sei,  pl.  -scie,  sf. 
©tiff  m.,  §anbgriff  m.,  §eft 
n.,  ©tiel  m. 

Rgkojmia,  -mi,  pl.  -mie, 
sf.  SÖÜrgfc^aft  f. ;  twoja  obe- 
CQOSC  jest  mi  najlepsza  -mia, 
Äe  .  .  .  beine  2tnn)efen|eit  ijt 
mir  bie  befte  aSürgfd^aft, 
bafe . . . 

Rgkopis,  R§kopism,  -u, 
pl.  -y,  sm.  |)anbfc^rift/.,  SDitt" 
nulfript  n. 

Rgkopismowy,  Rgkopiso- 
wy,  Rfkopismienny,  adi, 
SWanufftipt',  l^anbfcl^tiftnc^. 

Rgkowiny,  -win,  plur.  tant. 
an.  SSerlöbniö«.,  Setfpred^en  n. 

Rob,  -u,  sing.  tant.  sm. 
©alfc  /•. 

Robactwo,  -wa,  pl.  -wa, 
«?t.  ©croürm  «.,  Ungejiefer  w. 

Robaczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  SBürmc^en  n. 

Robaczkowaty,  adi. 

rourmäl^nlid^,  raurmartig. 

Robaczliwy,  Robaczny, 
adi.  rourmftid^tg,  üoQ  Sßür»« 
tncr. 

Robacznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
SBurmmooä  n. 

Robaczy,  adi.  SDSurm«». 

Robaczyna,  -ny,  pl,  -ny, 
»f.  armeä  Sffiürmc^en. 


Robaczysko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  p^lid^er  SBurm. 

Robaczy  wiec,  -wieje,-wia- 
lem,  vn.  perf,  iDUtmftid^ig 
rcerben. 

Robaczywosö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  SBurmfttci^igfdt  /. 

Robak,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
SBurm  m.\  2)  33ienenbrut /. 

Robi(5,  -bie,  -biJem,  va.  im- 
perf.  mad^en,  tun,  acbciten, 
»crferttgcn ;  —  ponczochy 
©trumpfe  ftriden;  cbi.  ty  ro- 
bisz?  roaä  mad^ft  bu?;  nie 
wiem,  CO  z  tem  mam  zrobic 
id^  rceife  nid^t,  roaS  td^  bamit 
machen  foU;  c6z  mialem  — 
rooä  foßte  idE)  tun;  -bie,  co  mö- 
ge id^  tue,  roaS  i^  !ann;  z  mu- 
chy  wofa  —  einen  (Elefanten 
ou§  einer  SKüdEe  machen;  r6b, 
CO  ci  sie  podoba  mad^f,  maö 
bu  roißft;  on  -bi  na  tem  ma- 
jatek  er  ma^t  ein  S?etmögen 
babei;  nie  nie  —  nid^tä  tun; 

—  piersiami  mit  bcr  33ru[t 
arbeiten;  —  Äarty  'S>i(>a.%  ixtv- 
ben ;  umiec  dobrze  —  bronia 
bie  Söaffen  gut  ju  führen  vix= 
fteöen. 

Robienie,  -nia,  sing,  tant, 
sn.  Slrbeiten  «.,  3Jtad^en  «., 
Xun  n. 

Robocizua,  -ny,  pl,  -ny,  sf. 
|)onbfrone  /.,  grone  /.,  gron= 
arbeit  /. 

RoboczoSö,  -kc\,  sing,  tant. 
sf.  2lrbeitfam!eit  /. 

Roboczy,  adi.\  Roboczo, 
adv.  2lrbeit§',  arbeitfam;  sijy 
-cze  Slrbeitäfräfte  pl.-.,  — 
pszczoJa  2trbeitSbiene  f. ;  dzien 

—  Slrbeitätag  m.,  SOöoc^en» 
tag  m. 

Roboracya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  gerid^tli^e  Seftätigung. 

Roborowaß,  -ruje,  -walem, 
va.  imperf.  gerid^tlid^  beftö» 
tigen. 

Robota,  -ty,  pil.  -ty,  sf. 
SIrbeit  /.;  —  betonowa  Se» 
tongrünbung  /.;  —  dzienna 
Xagarbeit;  —  gruba  kowal- 
ska  ©robfd^miebearbeit;  — 
kamieniarska  Steinme^arbeit; 

—  przygotowaweza  Vorarbeit ; 

—  ugodowa  2lfIorbarbeit;  — 
ziemna  Srborbeit,  ©rbbau  m.\ 
przyjac  u  kogo  -te  bei  jmnbm 
Arbeit  anncFimen;  -ty  szukac 


Slrbeit  fud^en ;  dac  do  -ty  in  bie 
Slrbeit  geben;  miec  eo  w -eis 
etrc.  in  älrbeit  ^aben ;  nie  miec 
nie  do  -ty  nid^tä  ju  tun  l^aben; 
to  artystyczna  -ta  boä  ift  fünft* 
lerifc^e  2lrbeit;  to  jego  —  bog 
ift  fein  SBerf;  uwaiaj,  zeby 
kjj  nie  byl  w  -cie  gib  ac^t,  baf; 
ber  ©todE  nid^t  gu  fd^offen  be= 
fommt. 

Robotne,  -nego,  sing.  tant. 
sn.  S)ienftge(b  n. 

Robotnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
2ßer!flätte  /. 

Robotuica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
2lrbetterin  /. 

Robotniczy ,  adi.  Slrbeiter». 

Robotnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
2lrbeiter  m. 

Robotuosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  airbeitäfä^igfeit /. 

Robotny,  =  Roboczy. 

Rocha,  -chy,  pl.  -chy,  5/. 
^airod^e  /. 

Rochmanic,  -nie,  -nilem, 
va.  imperf.  jäl^men. 

Roczek,  -czku,  pl.  -czki, 
sm.  2iäl^rc|en  «. ;  -czki  pl. 
©erid^t^termin  m.  üor  einem 
^roDinjio[gerid^t§|ofe. 

Roczen,  -cznia,  pl.  -eznie, 
8m.\  Roczniak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  3äf)tling  m.\  2)  ©piefeer  m. 

Rocznica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
Sabreätag  m.,  3af)reäfeft  n. 

Roczuik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
gafjrbuc^  «. ;  go^'^öfl^S  ^• 
einer  Leitung,  Beitfdjrif t ;  -i 
2lnnalen  pl. 

Roczny,  adi. ;  Rocznie, 
adv.  Qatjr^,  Sa^reä«,  jä^rtid^; 
CO—  aQjäl^rig. 

Rod,  -u ;  Roden,  -u,  sm. 
Siobum  n. 

Rodaczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Sonbömännin/.,  ©ingeborene/. 

Rodak,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
Sanbömann  m.,  (lingeborene(r) 
w.,  6inl^eimifc^c(r)  m. 

Rodek,  -dku,  sing.  tant. 
sm.  aUjobiumoi^b  n. 

Rodnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
©eneratton  /". 

Rodnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf, 
(Apertura  vaginae)  äußere 
Öffnung  ber  ©c^eibe. 

Rodny,  adi.  fru^tbar,  ^er- 
oorbringenb,  erjeugenb,  3«"* 
gungä-;  list  —  ®eburtS=- 
fct)cin  m. 


Rododendron 


169 


Rohatyna 


Rododendron,  -u,  pl.  -y, 
sm.  ail^obobenbron  n. 

Rodopis,  -a,  pl.  -y,  sm. 
©enealog  m. 

Rodowity,  adi.;  Rodowi- 
cie,  adv.  geboren,  eingeboren*, 
-ty  Anglik  ein  gebürtiger 
©nglänber. 

Rodowöd,  -  wodu,  pl.  -wody, 
sm.  ©tammroUe/.,  ©tamm  jw.  ; 
©tammbaum  m.;  ©enealogie 
/.;  5Rationate  n. ;  —  gomiczy 
3)Iannfc^aftsbuc|)  n. 

Rodowy,  adi.  ©efci^Ied^t§= ; 
imie  -we  ©efd^Ied^täname  m, 

Rodzaj,  -u,  pl.  -e,  sm.  1) 
2lrt  /.,  ©attung  /.;  jedyuy 
w  swoim  -u  einjig  in  feiner 
3lrt ;  rozmaite  bywaj%  -e  tych 
kwiatow  e§  gibt  »erfd^iebene 
©attungen  biefer  SBlumen ; 
jakiego  to  -u  Charakter  loaS 
für  eine  2lrt  ©l^arafter  ift  eg; 
2)  ©efc^Icd^t  n. ;  to  nieprzy- 
jaciel  ludzkiego  -u  baä  ift 
ein  geinb  beg  menfdE)Iid^en 
©efd^lec^teä;  jakiego  ten  rze- 
czownik  jest  rodzaju?  roel= 
d&eä  @ef(|tec^te§  ift  biefeä 
^auptroort? 

Rodzajuosc,  -sei,  sing, 
iant.  sf.  5rucf)tbarfeit  /. 

Rodzajny,  adi.  fru^tbar, 
frud^ttragenb.  [niac. 

Rodzaj  owac,    =     Odmie- 

Rodzajowy,  adi.  ©e= 
fd^led^tg=,  generifc^;  @enre=; 
obrazek  —  ©enrebilb  n. ; 
malarz  —  ©enremaler  m. 

Rodzenek,  Rozynek,  -nka^ 
ä;m.  ;  Rodzynka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  3]ofine  f. 

Rodzenie,  -nia,  sing.  iant. 
sn.  ©ebären  n. 

Rodzenski,  adi.  ®eft^n)i= 
fter=. 

Rodzenstwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  ©efc^roifter  pl. 

Rodzic,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Srjeuger  w.,  SSatec  w.;  2ll^ne, 
m.,  Urahne  m. 

Rodzice,  -c6w,  phir.  tant. 
eitern  pl. 

Rodzicielka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©ebärerin  /".,  ÜRutter  /.; 
Boia  —  ©otteägebärerin  /. 

Rodzicielski,  adi.  elterlid^. 

Rodzic,  -dze,  -dzisz,  -dzi- 
lem,  I.  vn.  unb  va.  imperf. 
gebären,  erzeugen,  in  ßinbeä- 


nötcn  liegen;  jai  -dzila,  gdy 
przyszedl  lekarz  fie  rcar  f^on 
in  Äinbeänöten,  al§  ber  Slr^t 
fam ;  juÄ  —  nie  moze  fie  lann 
feine  Äinber  me[)r  befommcn; 
to  drzewo  obficie  -dzi  biefer 
SBoum  trägt  reic^Ud^  g^rüc^te; 
falszywe  pojecia  -dza  falszy- 
we  wnioski  i  s^dy  fttlfc^e  33e= 
griffe  erzeugen  falfd)e  Urteile 
unb  ©c^lüffe;  IL  —  sie  vr. 
imperf.  1)  geboren  roetbcn; 
—  z  kogo  üon  jmnbm  ab' 
ftammen;  2)  ^erüorlommen, 
gcbeil^en,  geraten ;  3)  —  z  czego 
entftel^en. 

Rodzimek,  -mku,  pl.  -mki, 
sm.  gebiegeneä  (Srj,  gebies 
geneä  äWetaH, 

Rodzimosö,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  5nationate(ä)  «.,  3SoIfs= 
tütnlid^e(ö)  n. 

Rodzimy,  adi.  national, 
colfölümlic^;  ec^t. 

Rodzina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
jVOntilie  /. ;  mam  liczn^  -ne 
id^  ^abe  eine  jaf)lreid)e  gamilie. 

Rodziniec,  -nea,  pl.  -nee, 
sm.  gemeineä   SBingelfraut. 

Rodzinny,  adi.  gamilien», 
®cburtö=;  miejsce  -ne  ©e= 
burtgort  m. ;  kraj  —  ^eimat» 
[anb  n. 

Rodzoniusienki,  Rodzo- 
niutenki,  adi.  dim.  oon 
Rodzony. 

Rodzony,  adi.  geboren, 
leibli^. 

Rodzynek,  -nka,  pl.  -nki, 
fiebe :  Rodzenek. 

Rogaciec,  -cieje,  -ciaJem, 
vn.  imperf.  »er^ornen,  fiornig 
raerben. 

Rogacizna,  -ny,  sing.  tant. 
sf.  ^ornoief)  n. 

Rogacz,  a,  pl,  -e,  sm.  1) 
Die^od  m. ;  33ocf  m. ;  2)  §irfd^= 
fäfer  TM.;  3)  §ornfifc^  m.;  4) 
^flugfterae  /. 

Rogaczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
%Q.xi\ii)tnpl.,  ©c^uppenflec^te/. 

Rogal,  -a,  pl.  -e,  sm.  1) 
fiipfel  n.,  ^ornfuc^en  m.\  2) 
©perrl^orn  n.,  ^ornambo| 
m. ;  3)  §al^nrei  »».,  $örner= 
träger  m. 

Rogalica,  -cy,  sing.  tant. 
(Cenchrus)  ©dEiggraä  n. 

Rogatek,  -tka,  pl.  -tki, 
sm.  Hornblatt  n.,  ^orngraS  n. 


Rogatka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©c^lagbaum  m.,  ©perre  /., 
^Barriere  /.,  Slbfperrfc^ranfen 
m. ;  —  draikowa  ©tangen» 
batriere;  —  l'ancuchowa  ^et» 
tenbarriere;  —  mecbaniczna 
Siei^barriere,  '^\x(^b(\xntxi, 
S)raf)tjugbarriere,  2)ra[}tjte()- 
barriere;  —  obrotowa  2)re^- 
batriere ;  —  dwuskrzydlowa 
jraeiteilige  2)rel^barriere ;  — 
zapadowa  ©d^Iagbaumbar-' 
riere;  —  zasuwana  ©d^iebe» 
batriere. 

Rogatnica,  -cy^pl.  -ce,  sf. 
—  korsykanska  ai^urmtnooä  n. 

Rogaty,  adi. ;  Rogato,  adv. 
gel^örnt,  edfig;  -ta  dusza  fiar- 
tcö  ©emüt  (birbl.)- 

Rogaty wka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  oieredtge  2Jiü|e  /. 

Rogojgzykowy,  adi.  — 
mie?ien  ^omjungenmuöfel  m. 

Rogokrusz,  -u,  sing.  tant. 
sm.  Römers  n. 

Rogopolykowy,  adi.  — 
miesien  ^omfc^Iunbmuöfet  m. 

Rogowacied,  -eieje,  -cia- 
lem,  vn.  imperf.  I^ornig  raer^ 
ben,  fic§  in  §orn  Derroan= 
beln. 

Rogowaty,  adi.  ^ornortig. 

Rogowe,  -wego,  sing.  tant. 
sn.  Slbgabe  oom  §ornoic^. 

Rogowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  §ornftein  m.,  ^ornfetä 
m. ;  —  drzewny  ^oljftein  m. 

Rogownica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  §orn!raut  n. 

Rogownik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
1)  §ornarbeiter  w.,.'Dornbrec^f' 
ler  7n.\  2)  ©rat=,  (Stfiparren  w. 

Rogowy,  adi.  ^orn=  Sein?, 
prnern,  beinern;  -wa  blona 
^ornr)aut  f. 

Rogozi,  adi.  Sinfen». 

Rogozina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
binfiger  Drt. 

Rogoza,  -Äy,  pl.  -ie,  sf. ; 
Rogozka,  -ki,  2>i-  -k',  sf.', 
Rogoz,  -goÄy,  pl.  -goÄe,  sm. 
Sinfe/.,  giofirforbe/".;  SBinfem 
matte  f,  öinfenbedfe  f. 

Rogoznik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
SBinfenmattenoerfertiger  m. 

Rogowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  JHeifrodE  m.;  2)  SKieber  n., 
Äorfett  «.;  3)  ^orn^aut /. 

Rohatyna,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  Süurffpie^  m. 


Rohatyniec 


170 


Äopisty 


Rohatyniec,  -nca,  ;pl.  -nee, 
Rohatnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
ein  mit  bem  SBurffpie|  S8e= 
roaffneter. 

Roic,  -roje,  -roisz,  -roilem, 
vn.  imperf.  I.  träumen,  cinfals 
len;  —  sohle  ftd^  einbilben;  II. 

—  sie  vr.  f^roärmen,  «t)im= 
tneln ;'  co  ci  sie  roi  tüttä  fällt 
bir  ein. 

Roik,  -a,  pl.  -i,  sm.  Heiner 
©d&roarm. 

Rojalista,  -sty,  pl.  -sei, 
sm.  Ä'önig§an[)änger  »?.,  Sio= 
t)a[ift  TW. ;  =  Zwolennik  kr6- 
lewski. 

Rojba,  -by,  pl.  -by,  sf. 
2lu§f(^n)ärmen  n.  ber  Sienen. 

Rojnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
SImeifenlaufen  «,  Äriebel= 
franll^eit  /. 

Rojnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(Sempervivum)  immergrün 
n.,  ^ouäiüurj  /.,  $ou§routj= 
taud^  m. 

Rojnosc,  -sei,  sing.  taut, 
sf;  ©ercimmcl  n.,  33ele6t^eit/. 

Rojny,  adi.',  Rojnie,  adv. 
jd^raärmenb ;  lüimmelnb,  be= 
lebt,  DOlIreic^. 

Rojownik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
SReliffe  /. 

Rok,  -u,  pl.  =  lata  sm. 
Qa^r  M. ;  tego  -u,  w  tym  -u 
l^euer,  in  biefem  Saläre;  na 
przysziy  —  tÜnftigeS  ^(Xl)X\ 
jak  —  dlugi  ba§  ganje  '^a'^v 
j^inburd^;  przed  -kiem  ein 
3af)r  ift  eg  ijex;  w  trzy  lata 
poiaiej  brei  ^ai)Xi  [päter;  za 

—  überä  ^a^x;  —  w  — 
ja^raug,  jahrein;  co  dwa 
lata  alle  groei  Sa^re;  jui  od 
-u  nie  Äyje  er  ift  fd^on  feit 
einem  '^a^xi  tot;  roki  pl. 
©eric^tätermin  tn.  (cor  bem 
^aupttribunal). 

Rokambal,  -u,  pl.  -y,  s?}i. 
(Alcum  Scorodoprasum)  9to= 
fambote  /.,  3todfenboKe  /., 
©c^iangenfnoblauc^  m. 

Rokicina,  -ny,  sf.  QwiXQ= 
nieibe  /. 

Rokicinka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
SDerftraeibe  /.,  langgcfpifete 
SBeibe. 

Rokiet,  -u,  pl.  -y,  sm. 
(Hypnum)  Saubmooögattung. 

Rokieta,  -ty,  j)l.  -ty,  sf.  1 ) 
ß^or^emb  n.  eineä  geiftlic^en 


Sßücbenträgerö ;  2)  §änge- 
birfe  /. 

Rokietnica,  -cy,  pl.  -ce, 
Ä/.§t)pl^äne/.,  Sebers,  SBaben» 
patme  /. 

Rokita,  -ty,  2)1.  -ty,  sf. 
©anbroeibe  /. 

Rokitniczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  9io^r|änger  m. 

Rokosz,  -u.  pl.  -e,  sm.  2luf=» 
ruf|c  m.,  ©mpörung  /. 

Rokoszanin,  -a,  pl.  -anie, 
sm.  atufrü^rer  m.,  @m= 
pörer  m. 

Rokoszanski,  adi.  2Iuf=» 
rül^rer»,  aufrü|rerifd^. 

Rokowac,  -kuje,  -waJem, 
va.  imperf.  mutmafien,  fc^lie» 
^en,  ©d£)[üffe  jiel^en,  untetl^an» 
beln ;  —  sobie  ^offen,  fi^  ^off»- 
nungen  mad^en. 

Rokowanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  Unter^anblung  /. 

Rokroczny,  adi. ;  Rokro- 
cznie,  adv.  aUjä^rig,  all= 
jä^rlic^. 

Rola,  -li,  pl.  -le ;  dim.  Rol- 
ka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  V)  SldEer  m., 
2ldferfetb  «.,  ©aatfelb;  uro- 
dzajna  —  fruchtbarer  2(dEer; 
2)  3?oEe  /.;  dobrze  sie  -li 
uczyc  bie  ^olle  gut  lernen,  ein» 
ftubieren;  on  gral  waina  -le 
w  tej  sprawie  er  fpielte  eine 
ratdötige  3^oIIc  in  biefer  ©a^e, 

Rolnica,  -cy,  sing.  tant. 
sf.  (Agropyrum)  fried^enber 
sfceijen. 

Rolnictwo,  -wa,  sing.  tant. 
sn.  2IdEerbau  m.,  ^^eibbau  m., 
Sanbbau  ?«.,  Sanbroirtfc^aft/. 

Rolniczy,  adi.  2lderbau-, 
adterbaucnb,  Sanbbau--. 

Roluik,  -a,  pl.  -cy;  dim. 
Rolniczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  2idEerämann  m.,  Sanb- 
roirt  m. 

Rolny,  adi.  f^etb»,   Sanb=. 

Roman,  -u,  sing.  tant.  sm. 
®fe[§-,  39P'^«fffn«'oIf§miId^  /. 

Romanek,  -nku,  sing.  tant. 
sm.  Euphorbia  helioseopia 
(^ffanae). 

Romanista,  -sty,  pl.  -Sei, 
Sin.  ^JJotnanift  m. 

Romans,  -u,  pl.  -e,  sm.; 
dim.  Romansik,  -u,  pl.  -i, 
sm.  31oman  m.;  Siebe§uer= 
pltniä  n.,  Sicbfc^aft  /. 

Rcmansista,  -sty,  pl,  -sei ; 


Romansopisarz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  Stomanfc^reiber  m. 

Romansowad,  -suje,  -wa- 
tem,  vn.  imperf.  einen  Siebet«" 
roman  führen,  Siebfc^aften  l^a» 
ben. 

Romansowy,  adi. ;  Ro- 
mansowo,  adv.  3loman=,  xo" 
manl)üft,  Siebeä^änbeln  nac^»- 
ge^enb. 

Roman  tycznosc,  -äci, sing, 
tant.  sf.  3tomantit  /. 

Romantyczny,  adi.;  Ro- 
mantycznie,  adv.  romanlifc^. 

Romantyk,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
Siomantifer  m. 

Romb,  -u,  pl.  -y,  sm.  3l^om« 
bu§  m.,  SRaute  /. 

Romboedr,  -u,  pl.  -y,  S7n. 
Di^omboeber  n. 

Romboid,  -u,  pl.  -y,  sm. 
3il^oinboib  ».,  ©tad^etrüden  tu. 

Rondel,  -d\a,pl.  -die;  Ron- 
delek,  -Ika,  pl.  -Iki,  sm.  Äaffe= 
roIIe/.,3;opfpfanne/.,  ©^mors 
lieget  m. 

Rondo,  -da,  pl.  -da,  sti.  1) 
atonbeau  n.,  Äreiä  m. ;  2)  3tunb« 
tang  m. 

Ronic,  -nie,  -nilem,  I.  va. 
imperf.  fallen  laffen,  fabren 
laffen,  üertieren,  »errcerfen, 
»ergießen;  —  Izy  Xränen  oer» 
gießen ;  2)  roetfen,  mi^gebären, 
fel}lgebären ;  II.  —  sie  vr.  fid^ 
febern,  fic^  ^ären,  baä  ©eiueil^, 
bie  |)out  abwerfen. 

Ronienie,  -nia,  sing.  tant. 
sn.  1)  SSerlteren  «.;  2)  gei^l- 
geburt  f. 

Ront,  -11,  pl.  -y,  S7n.  3tunbc 
/.,  Sionbe  /.,  ^atrouiae  /. 

Ropa,  -py,  pl.  -py,  sf  1) 
(älter  m.,  2»aterie  /.;  2)  fHo^" 
(erb)ö[  n.;  3)  ©afjlouge  f., 
©ablade  /. 

Ropi^iCy,  adi.  eitetttb. 

Ropiö,  -pie,  -pilem,  vn.  im- 
perf. eitern  laffen ;  —  sie  (giter 
abfegen. 

Ropieö,  -pieje,  -piaJem,  vn. 
imperf.  ju  (Stier  roerben. 

Ropienie,  -nia,  sitig.  tant. 
sn.  ©iterung  /. 

Ropien,-pnia,  pl.  -pnie,ÄW. 
2lbfje|  JH.,  ©efd^roür  n. 

Ropistosö,  -sei,  sitig.  tant. 
sf  (Sitetige  n. 

Ropisty,  adi.  eiternb,  eiter- 
orttg,  DoQ  Siter. 


Ropiwosc 


171 


Rowisko 


Ropiwosc,  -sei,  sing.  taut, 
sf.  Slnlage/.,  3idgung /.  jum 
Stfern. 

Ropnica,  -cy,  sing.  tant. 
sf.  (Pyaemia)  aSIutoergiftung 
/.  burdö  Siter. 

Ropucha,  -chy,  pl.  -chy, 
sf.  ^töte  /. 

Ropuszy,  adi.  Äröten=. 

Roraty,  -tow,  plur.  tant. 
sm.  2JJorgenanbad^t  /.  im  2lb= 
Dent;  ajJcUe/. 

Rosa,  -sy,  sing.  tant.  sf. 
%(xu  m. ;  —  pada  ber  %a.\\.  fäBt ; 
po  -sie  chodzic  im  %<xw.  ^<rum= 

Rosaki,  -kow,  plur.  tant. 
sn.  Jiingertoürmer  p?. 

Rosiata,  -ty,  sing.  tant.  sf. 
birfgefoltenc  W.\l^  mit  @iern. 

Rosiczka,  -ki,  pl.  -kj,  sf. 
©onnentau  tn.,  Qungfernölüte 
/.,  Söffelfraut  n. 

Rosiö,  -sze,  -silem,  va.  im- 
perf.  betauen,  mit  Xau  6e= 
ne^en,  begießen. 

Rosisty,  adi. ;  Rosisto, 
adv.  üoH  S;au;  taufrifc^. 

Roskosz,  fte^e:  Rozkosz. 

Roslosc,  -6ci,  sing.  tant. 
sf.    grofeer    fräftiger    SBuc^ä. 

Rosly,  ac?2.  gro|,  ftarf  ge« 
rcac^fen,  rool^IgeBaut. 

Rosn^c,  Rose,  -sne,  -suiesz, 
-slem,  vn.  imperf.  raad^yen, 
gebeil^en,  größer  toerben,  auf= 
quiUen;  to  drzewko  pieknie 
-snie  w  göre  baä  33äumc^en 
roäd^ft  fd^ön  in  bie  §ö^e;  ta 
roslina  najlepiej  -suie  na  wil- 
gotnych  miejscach  biefe  ^flan« 
je  gebeult  am  beften  an  feud^= 
tcn  Dtten;  kapital  -snie  ta^ 
Kapital  roäd^ft;  choroba  -snie 
bie  ^ranf^eit  nimmt  ju;  stad 
dla  niego  nowe  pociechy  -sna 
barauä  erroad^fen  i^m  neue 
{Jreuben. 

Rosocha,  -chy,  pl.  -chy,  sf. 
©aBel^ots  «.,  ©abelftüdE  n. 

Rosochaty,  adi.  gabel[tän= 
big;  ftarf  seräftet;  bie  tfte 
roeit  auäbreitenb. 

Rosolek,  fie^e:  RosöZ. 

Rosolowy,  adi.  ©uppen=; 
-we  mieso  ©uppenfl'eifc^  n. 

Rosomak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
SSielfrafe  n.  (Galo). 

Rososzka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
2;rage&anb  n.,  ©tü^e  f. 


Rososzlg.  -li,  pl.  -le  sf. 
(Mertensia)  eine  2lrt  g-arn= 
fraut. 

Rosöi,  -sofu, pl.  •aoiy]dim. 
Rosolek,  -Iku,  pl.  -Iki,  sm. 
©uppe/".,  ?linb[uppe/.,5reifci^=. 
brür)e  /. 

Rostbif,  -u,pl.  -y,  sm.  9Joaft» 
beef  n. 

Rostek,  -stku,  pl.  -stki, 
S7n.  Sroeig  m.,  ©prö^ling  m., 
©proffe  m. 

Rostkowac,  -kuje,  -walem, 
vn.  imperf.  Sproffen  treiben. 

Rostkowy,  adi.  SBurjel»; 
-wa  pochewka  2Bur^eI[c^cibe/. 

Rostnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
i  Ttali  n.,  baä  nod)  feine 
I  ©proffen  treibt. 

Rostopasö,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  (Glauciura)  gropiöttrigeä 
©döJJDfraut. 

Rostruchan,  -u,  pl.  -y, 
sm.  großer  ^ofaf. 

Rostruchaniec,  nca,  pl. 
-nee,  sm.  oetfrüppeltec  SBaum 
mit  üertrodtneten  Giften. 

Rostrucharstwo,  -stwa, 
sing.  tant.  sn.  3io|^anbet  m., 
SRofeiaufd^  w. 

Rostrucharz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  3lo^täu[c^et  w.;  ©eelen= 
oerfäufer  m. 

Rostrzal,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©anbbüd^fenbaum  m. 

Rostwark,  Rostwork,  -u, 
pl.  -i,  S7n.  3ioftraerf  n. 

Roszczeuie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  (Seltenbmac^en  n., 
2lnmaBen  «.,  Slnma^ung  f. 

Roszczka,  fiel^e :  Roszczka. 

Roszt,  Ruszt,  -n,  pl.  -y, 
sm.  ©diroeHenroerf  «.,  9ioft  m., 
geueiroft  w.,  SBeinlatte  /. 

Roscic,  -szcze,  -heilem,  va. 
imperf.  beanfprudE)en ;  — 
sobie  prawo  fein  3ie(^t  geftenb 
machen;  —  sobie  pretensye 
Stnfprüc^e  machen,  fid^  etroaä 
anmaßen. 

Roslimianek,  -nku,  pl. 
-nki,  sm.  Jungfern»,  33läbd^en» 
blume  /.,  aSaftarbmuttertraut 
n.  (Parthenium). 

Roslina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
^ftanje  /.,  ©eroäc^ä  n. ;  kro- 
lestwo  roslin  ^flanjenteid^  n, 

Rosliniaruia,  -ni,  2)1-  -nie, 


sf.  ©eroäc^sr^auä  n.,  %vi\b= 
I)au3  n.  [reid^. 

Roslinisty,  adi.  pffanjen« 

Rosliunoäö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ^Paujenleben  n.; 
33eaetation  /. 

Roslinny,  adi.  ^ftanjen»; 
sok  —  ^flanjenfaft  m.;  -na 
sol  ^Panjeufalj  n. ;  -ne  cze6ci 
^flanjenteite  pl.;  soki  '-ne 
^flanjenfäfte  pl. ;  ziemia  -ua 
^umu§boben  m. 

Roslinoznawstwo,  -wa, 
sing.  tant.  sn.  5ßf[anjenlennt- 
ni§  /.  (Phytognosia;. 

Roslinozerca,  -cy,  pl.  -cy, 
sjn.  ^flanjenfreffer  m. 

Roslinozerny,  adi.  pftan- 
jenfreffenb. 

Rosniata,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
(Lecanium)  ein  n)anjenäf)n= 
tidjeä  Snfeft. 

Rosnigcie,  -cia;  Rosnie- 
nie,  -nia,  sing.  tant.  sn.  SDöac^s 
fen  n.,  Söac^stum  n. 

Rosnik,  -a,  pl,  -i,  sm.  = 
Rosiczka. 

Rosurta,  -ty,  sf,  (Butomus) 
SßafferDiole  /.,  Ölumenbinfe  f. 

Rota,  -ty,  pl.  -ty,  sf.  1) 
9?otte  /,  ©c|ar  /.;  2)  'gor- 
mel  /.;  —  przysiegi  @ibes= 
formel  /. 

Rotabalya,  -lyi,  pl.  -lye, 
sf.  [c^roebif^e  2lbart  ber  Äo^l» 
trübe. 

Rotacya,  -cyi,  pl.  -eye,  sf. 
Slotation  /.;  =  Obrot. 

Rotaczuica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  (Rudbeckia  purpurea) 
ameritanif^e  ^^flanje. 

Rotgiser,  -a,  pl.  -rzy,  srn. 
3)ieffinggief;er  m.,  Siotgiefeer  m. 

Rotman,    -a,  pl.  -ni,  sm.; 

1)  Sotfe  m.,  Sootämann  m.] 

2)  SButterfifd^  w. 
Rotmistrz,  -a,  pl.  -e,  sm. 

jRittmeifter  m. 

Rotmistrzowa,  -wej,  pl. 
-vre,  sf.  atittmeifterin  /. 

Rotonda,  Rotunda,  -dy, 
pl.  -dy,  sf.  1)  3iotunbe;  2) 
^et.^frajen  m.,  Sßerjmantet  tri. 

Rotowy,  adi.  ^totten»;  — 
ogien  3'iottenfeuer  n. 

Rowek,  -wku,  pl.  -wki, 
sm.  tUimx  ©raben,  SBettiefung 
/.,  gurc^e  /:,  SRut  /. 

Rowisko,  -ka,  pl.  -ka, 
großer,  ^ä^Iic^er  ©raben. 


Rowisty 


172 


Rozbojniczy 


Rowisty,  adi.  DoH  ©räben. 

Roz,  —  eine  unjertrenn= 
lic^e  ^artifel  in  SSerfiinbung 
mit  öeitn)örtecn  fo  Diel  alä  . . . 
itt—,  Der—,  er—,  au§ein= 
anber. 

Rozbaczaö  sig,  -czam, 
-czalem,  rr.  imperf.\  Roz- 
baczyd,  -cze,  -czyaz,  -czylem, 
va.  perf.  prüfen ;  =  Rozwaiac. 

Rozbaczny,  adi.  prüfenb, 
überlegt. 

Rozbadac,  -dam,  -dalem, 
va.  perf.  überall  erforfc^cn, 
recfit  überlegen. 

Rozban,  -nia,  pl.  -nie,  sm. 
(Balimus)  SSielfrofefc^netfe  /'., 
Sauc^fd)nedfe  /. 

Rozbazgrac,  -ram,  -ratem, 
va.perf.  auäeinanbcrfd^mieren; 

—  sie  vr.  Diel  fd^mieren,  fd^rei^ 
ben;  =  Rozpisac  sie. 

Rozbawiac,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imperf.;  Rozbawid, 
-wie,  -wiiem,  va.  perf.  unter=' 
galten,  beluftigen,  amüfieren; 

—  sie  vr.  fic^  ju  untert)atten, 
beluftigen,  amüfieren  anfan= 
ßen. 

Rozbechtac,  -tam,  -talem, 
va.  perf.  auf^e^ea. 

Rozbeczec  sig,  -cze,  -cza- 
lem;  Rozbeksaö  sig,  -ksam, 
-ksalera  vr.  perf.  in  Sßeinen 
auäbrec^en,  5U  flennen  on= 
fangen. 

Rozbestwiac,  -wiam,  -wia- 
Jem,  va.  imperf.;  Rozbest- 
wic,  -wie,  -wiaiem,  va.  perf. 
iDtlb,  raf'cnb,  oiej&ifd^  machen; 

—  sie  rctlb  rafenb,  oie^ifdE) 
werben. 

Rozbestwienie,  -nia,  shig. 
tant.  sn.  tierifd^c  SBut,  §8e-= 
ftialität  /. 

Rozbestwiony,ac?e.  tierifd^, 
rafenb. 

Rozbgbnic,  -nie,  -nilem, 
va.  perf.  überalt  trommeln, 
überall  ju  rciffen  geben;  aug= 
trommeln,  bei  SCrommelfd^lag 
Detfünben. 

Rozbicie,  -cia,  pl.  -cia,  S7i. 
SerfdjeHen  «.,  3erfd)lagen  n.; 

—  okretu  S^iffbrud^  w. ;  — 
namiotu  2luficf)Iagen  n.  eincä 
3elteä. 

Rozbiö,  -bije,  -bilem,  va. 
perf. ;  Rozbijaö,  -jam,  -jaJem, 
va.  imperf.  1)  jerfd^lagen,  jer= 


fd^mettern,  fd^eitern  machen; 
-bij  dwa  jaja  jeri'dölage  jroei 
(gier;  -biiem  szybe  id^  jer» 
fd^lug  bie  ©d^eibe ;  palka  -bii 
mu  glowe  mit  bem  Änüttclsen 
fc^metterte  er  i^m  im  Äopf; 
minister  -bil  nasze  uklady  ber 
3Jiimfter  mad^te  unfere  SSeretn« 
barungen  fc^eitern ;  2)  ©tra|en» 
raub  treiben;   3)  auffd^lagen; 

—  namioty  gelte  auffc^lagen ; 

—  sie  f^eitern,  jerfdjeÄen; 
okret  -bil  sie  o  skaty  ba§ 
©d^iff  ift  an  ben  gelfen  ge« 
fd^eitert;  padajac  w  przepasc, 
-bii  sie  na  wystajacych  ska- 
lach  inbem  er  in'  ten  2lb= 
grunb  flürjtc,  gerfd; eilte  er  an 
ben  lieroorftel^enben  gelfen ; 
nasze  nadzieje  sie  -ly  unfere 
Hoffnungen  finb  gef^eitert. 

Rozbiedz  sig,  -gne,  -glem, 
vr.  perf.\  Rozbiegac  sig, 
-gam,  -galem,  vr.  imperf. 
augeinanberlaufen,  fid^  »er« 
laufen;  inä  Saufen  fommen, 
burd^ge^en ;  biDergiercn. 

Rozbieg,  -u,  pl.  -i,  sm.  1) 
3erftreuung  /.,  2l&jroeigung 
/. ;  2)  2ln[auf  m.,  DoÖer  Sauf; 
3)  —  zyl  kruszcowycb  ^tx= 
fe^ung  ber  ©rjc^änge. 

Rozbiegac  sig,  fte^e:  Roz- 
biedz sie. 

Rozbieraö,  -ram,  -ralem, 
va.  imperf. ;  Rozebraö,  -biore, 
-bratem,  va.  perf.;  1)  au§= 
treiben,  auöjie^en;  2)  auä= 
einanberne^men,  4egen,  =brin- 
gen;  jerlegen,  jerflliebern;  — 
zegarek  eine  Uf)r  jerlegen; 
3j  bemolieren,  abtragen;  4) 
bei  fid^  überlegen,  überprüfen, 
errcägen,  untetfud^en,  fcitis 
fieren  ;  5)  Dergreifen ;  w  jednej 
chwili  rozebrali  caty  transport 
in  einem  2lugenblidE  loar  ber 
ganjc  Xranöpott  occgriffen; 
6)  burd^bringen;  bol  mi  kosci 
-biera  ber  ©c^merj  bringt  mir 
burc^  bie  Änod^eu;  7)  d^emifd^ 
anah)  fieren. 

Rozbieralny,  adi.  jerlegs 
bar. 

Rozbieranie,  -nia,  sn.  Slus» 
jie^en  «.,  3«rlegen  n.,  gerglie» 
bern  n.,  2lnalt)fe  /. 

Rozbijanie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  3«rfd)loöen  n. 

Rozbiorczy,  adi.  analijtif  d^. 


Rozbiöi'ka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  aibtragen  n.,  Semolierung 
/.  cineä  §aufe§. 

Rozbiorcwy,  adi.\  Roz- 
biorowo,  adv.  analptifc^,  auf= 
löfenb,  ijerlegenb. 

Rozbiör,  -bioru,j3Z.  -biory, 
sm.  1)  '^txUa;ani^  f.,  Sluä« 
einanberne]|men  n.,  S^eilung/. ; 
2)  2lnali)fe  /.,  Äritif  /.,  5ßrü= 
fung  /.  _ 

Rozbitek,  -tka,  pl.  -tki, 
sm.  ©c^iffbrüd^ige(r)  m. 

Rozbitka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©^iffbrüd&ige  /. 

Rozbitki,  -tkow,  plur. 
tant.  sn.  krümmer  pl.  eineS 
gefc^eiterten  ©c^iffeä. 

Rozbity,  adi.  jerf dalagen. 

Rozblask,  -u,  pl.  -i,  sm. 
(Slan^i,  ber  fic^  nad»  allen  Seiten 
l^in  oerbreitet,  (Slaft  w. ;  — 
slonca  ©onnenglaft  m. 

Rozbt^kaö  sig,  -kam,  -ka- 
lem,  vr.  perf.  fic^  gänjlic^ 
Derirren,  jerftreuen. 

Rozbl^kany,  adi.  Derirrt, 
jerftreut. 

Rozblysn%.d,  -ue,  -nalem, 
vn.  perf. ;  Rozblyskiwac, 
-kuje,  -walem,  vn.  imperf. 
f)ie  unb  ba  ^eroorbli^en. 

Rozbocz,  -a,  pl.  -e,  (Isca) 
eine  Ärabbenart. 

Rozbogaca6  sig,  -cam, 
-catem,  vr.  imperf.;  Rozbo- 
gacic  sig,  -ce,  -ciJem,  w. 
perf.  unermeßlich  reic^  raerben. 

Rozbolaly,    adi.    fc^merj= 

DOU. 

Rozboleö,  -leje,  -lalem, 
vn.  perf.  ya  fc^merjen  an« 
fangen,  ©d^mergen  befommcn. 

Rozböj,  -oju,  pl.  -oje,  sm. 
©trafecnraub  »w.,©tra|enmorb 
m.,  lR(x\xh  ni. 

Rozbojca,  -cy,  2^?.  -cy,  sm. ; 
Rozböjnik,  -a,  pL  -cy,  sm. 
9Jäuber  m.,  ©traßenräuber  ?«., 
33anbit  m. 

Rozböjka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
(Laphria)  eine  ^njeftenart. 

Rozbojnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
Sfiäuberl^öble  /.,  SJäuberneft  n. 

Rozböjnictwo,  -vfa,pl.  -wa, 
sn.  Släuber^anbroerl  n.,  di&U' 
ber ei  /. 

Rozbojniczy,  adi.]  Roz- 
bojczo,  adv.  iHäuber«,  Siaub«, 
©traf;enräuber=,  räuberifc§. 


Rozbojski 


173 


Rozciec 


Rozbojski,  adi.  =  Roz- 
böjniczy. 

Rozbojstwo,  -wa,  pl.  -wa, 
Sil.  ==  Rozböj. 

Rozbraja6,  -jam,  -jaiem, 
va.  imperf.;  Rozbroic,  -je, 
-ifem,  va.  jyerf.  cntroaffnen. 

Rozbrajanie,  Rozbroje- 
nie,  -nia,  sing.  tant.  sn.  @nt= 
ro  Öffnung  /. 

R.ozbraiiia6,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  imperf. ;  Rozbronic, 
-nie,  -nilem,  va.  perf.  ©trei= 
tenbe  auäeinanberbringen. 

Rozbrat,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Sluf^ebung  /*.,  Sluftünbigung/. 
(ber  g^reunbfc^aft),  SBrud^  «»., 
SCrennung  /.,  (Sntjroeiung  /.; 
od  dzis  dnia  czynimy  — 
ron  ^eute  an  finb  wir  ge= 
fd^iebene  Seute;  —  wziac  z 
swiatem  ber  SBelt  entfagen, 
Don  bei-  2BeIt  f^eiben. 

Rozbratac  sig,  -tam,  -ta- 
lem,  vr.  perf.  ftd)  entjtueien, 
iemonbem  bic  g'^eunbfc^aft 
!ünbigcn,  mit  imnbnt  bred^en. 

Rozbroic,  Rozbrojenie, 
\\i\)i :  Rozbrajac,  Rozbrajanie. 

Rozbronic,  fie^e:  Rozbra- 
niac. 

Rozbrykac  si§,  -kam,  -ka- 
iem,  vn.  perf.  ouögeloffen,  tolt 
werben,  übermütig  roerben ; 
-kal  sie  jak  miede  ^rebie  er 
würbe  auögelaffen  wie  ein 
iungeä  güCen. 

Rozbrzechtac,  -tam,-talem, 
va.  perf.  jertretcn,  jerrül^ren. 

Rozbrzmieö,  -mieje,  -mia- 
iem,  vn.  perf. ;  Rozbrzmie- 
wac,  -warn,  -walem,  vn.  im- 
perf. erfCingen,  ertönen. 

R.ozbndzi6,  -dze,  -dzisz, 
-dzilem,  va,  perf.  aufwetfen, 
erroedten,  jum  Seau^tfetn  brin» 
gen. 

Rozbujac,  -jam,  -jafem,  va. 
perf.  in  ©d^roingung  bringen, 
ftarf  fd^roingen;  —  sie  vr.  in 
gto^e  Seroegung,  ©d^roingung 
geraten ;  übermütig  roerben, 
auSfd^roeifen,  luftig  (eben,  aug= 
geloffen  roerben. 

Rozbujaly,  adi.  übermütig, 
augfd^roeifenb. 

Rozburzenie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  Zertrümmerung  /., 
3erftörung  f. 

Rozbnrzyc,  -rze,   -rzyJem, 


va.  imperf.  jerftörcn,  5ertrüm= 
mern. 

RozcUastac  sif,  -tam, 
-talem,  vr.  imperf.  bie  ÄIet= 
bung  ^erunteretfeen. 

Rozchlipac,  si§,  -pie,  -pa- 
lem,  vr.  perf.  =  Rozbeczec 
sie. 

Rozchmurzaö,  -rzam,  -rza- 
lem,  va.  imperf. ;  Rozchmu- 
rzyc,  -rze,  -rzyfem,  va.  perf. 
bie  aSolfen  cerfc^eud^en;  — 
czolo  baö  ©efid^t  ftären;  — 
sie  vr.  fid^  aufl^ettern. 

Rozchoduica,  -cy,  sing, 
tant.  sf.  (Sesuvium)  ©lieber» 
Jraut  V. 

Rozchodnik,  -a,  sing.  tant. 
stn.  3)Jauerpfeffer  m.,  §auä- 
rourj  /.,  $au§laudö  m.;  bul- 
wowy  —  g^ettl^enne  /. 

Rozchodowy,  adi.  2lu§= 
gäbe*. 

Rozchodzic,  -dze,  -dzisz, 
-dziiem,  I.  va.  perf.  austreten, 
auäeinanbertreten,  burc^  ba§ 
©efien  erroeitern;  II.  sie  vr. 
imperf.;  Rozejsc  si§, -zejde, 
-zeszlem,  vr.  perf.  1)  OUäetn= 
anbergel^en,  ftd)  fd^eiben ;  tu  sie 
nasze  drogi  -dza  £)ier  fd&eiben 
ftd^  unfere  SBege;  -zeszlismy 
sie  przy  kupnie  o  trzy  talary 
belmÄaufe  finb  roir  roegen  jroei 
Saler  auäeinanbergegangcn ; 
2)  —  sie  o  CO  um  etro.  gef)en, 
lianbeln ;  o  co  sie  -dzi  ?  um  roa§ 
gel^t  eä  benn?  -dzilo  sie  wla- 
snie  o  to  eg  f)at  fi^  eben  bar»- 
um  gel^anbelt;  3)  jergel^en, 
oerfd^roinben,  jertinnen;  jak 
sie  zeszio,  tak  sie  -szlo  roic 
geroonnen,  fo  gerronnen. 

Rozchodzisty,  adi. ;  Roz- 
chodzisto,  adv.  auäfpreijenb. 

Rozchorowac  si§,  -ruje, 
-waiem,  vr.  perf.  !ranl  rocr= 
ben,  in  eine^ranl^eit  »erfaBen. 

Rozchöd,  -odu,  pl.  -ody, 
sm.  Sluögabe  /.,  SSerbraud^  m. 

Rozchwiac,  -wieje,  -wia- 
lem,  va.  perf.]  Rozchwie- 
wac,  -wam,  -walem,  I.  va. 
imperf.  1)  in  Sd^roung  Brin= 
gen ;  2)  ocreiteln,  jerf  dalagen ;  n. 
—  sie  vr.  üereitelt  roerben,  ju 
aBaffer  roerben,  fic^  ^erfd^tagen. 

Rozchwycenie,  Rozchwy- 
tanie,  -nia,  sing.  tant.  sn. 
SSergrelfen  n. 


Rozchwycic,  -ce,  -ciiem ; 
Rozchwytac,  -tam,  -taJem, 
va.  perf.;  Rozchwytywac, 
-tuje,  -waJem,  va.  imperf. 
roegraffen,  an  fid)  reiben,  aus= 
einanberrctBen,  gierig  »et= 
greifen,  auäplünbern. 

Rozchylac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf. ;  Rozchylic,  -le, 
-lisz,  -lilem,  va.  perf.  ouSein= 
anberbiegen;  —  sie  vr.  fid) 
entfalten,  fi^  erfd^lie^en. 

Rozciec,  -zetne,  -ci%lem, 
va.  perf.\  Rozcinad,  -nam, 
-natem,  va.  imperf.  ent^roei» 
fc^neiben,  jerfc^neiben,  entgroei- 
^auen. 

Rozci^gac,  -gam,  -galem, 
va.  imperf. ;  Rozci^gn§;6,-gne, 
-niesz,  -nalem,  va.  perf.  a\i^= 
breiten,  auäfpretgen,  ausfpan= 
nen,    ausbe^nen,    ausftredEen; 

—  skrzydla  nad  kim  bie  5"IÜ= 
gel  über    jmnbn    ausbreiten; 

—  swoje  panowanie  &i.  po 
Ren  feine  §errfc^aft  bi§  an 
ben  3t^ein  ausbreiten ;  —  swoja 
opieke  nad  kim  jmnbm  ©dE)U^ 
angebeil^en  laffen;  rozporza- 
dzenie  -nieto  na  wszystkich 
bie  SOerorbnung  rourbe  auf  alle 
auSgebel^nt;  —  sievr.  fi(^  auS» 
breiten,  fic^  auSDel)nen,  fic^ 
üerbreiten;  miasto  -ga  sie  ai 
do  rzeki  bie  ©tabt  breitet  fidg 
bis  jum  3  twffe  auä ;  jego  wi'a- 
dza  nie  -ga  sie  tak  daleko 
feine  ©eroalt  reicht  nid^t  fo 
roeit ;  jego  opieka  -ga  sie  i  nad 
nami  fein  ©c^u^  Umfaßt  aud^ 
un§. 

Rozci%gadlo,  -la,  pl.  -la, 
sn.  SluSbe^ner  w.,  ©tretfer  m. 

Rozci%gauie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  SluSbe^nen  «.,  2lug- 
ftvedEen  n. 

Rozci%gliwos6,  -sei,  sf. 
3luäbel}nbarfeit  /.,  25el^nbar= 
leit  /. 

Rozci§.glosd,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Slusbei^nung  /.,  Staum 
m. ;  —  warstwy  baä  ©trei(^en 
beä  glögeä. 

Rozci^gly,  adi.;  Rozci%- 
gle,  adv.  auägebeljnt,  roeit- 
löufig. 

Rozci^gnifcie,  -cia,  sing, 
tant.  sn.  Sluäbel^nen  n. 

Rozciec,  -ciek§,  -cieklem, 
vn.  perf.;  Rozciekac,  -kam. 


Bozciecz 


174 


Kozdrabiac 


-kalem,  vn.  imperj.  —  sie  vr. 

Rozciecz,  y,  pl.  -e;  Roz- 
cieczka,  -ki,^;?.  -ki,  sf. ;  Roz- 
ciek,  -u,  pl.  -i,  S7n.  Sfrftiefien 
n.,  Sauroetter  n. 

Rozciekawia6,  -wiam,-wia- 
iem,  va.  imperf.;  Rozcieka- 
wi6,  -wie,  -witem,  va.  perf. 
neugierig  ma(^en,  bie5Reugieröe 
erregen. 

Rozciemniaö,  -niam,  -nia- 
iem,  Da.  imperf. \  Rozciem- 
niö,  -nie,  -nilem,  va.  perf. 
auftlären,  erl^eUen,  bie  ginfter» 
niö  auäeinanbertreiben. 

Rozcienczac,  -czarei,  -cza- 
lem,  va.  imperf.;  Rozcien- 
czyc,  -cze,  -czysz,  -czylem, 
va.  perf.  Derbünnen. 

Rozcieraö,  -ram,  -rasz,  -ra- 
lem,  va.  imperf.  \  Rozetrze6, 
-tre,  -trzesz,  -tarlem,  vü.  perf. 
gerreiben. 

Rozcieralny,  adi.  jerreib» 
bar. 

Rozcieranie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  3«rreiben  n. 

Rozcif  cie,  -cia,  pl.  -cia,  sn. 
S[uf|cf)neicien  n,,  ^tx\<i)X[i\' 
ben  n. 

Rozcinacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©plint-,  ©pattl^antmer  m.\ 
^apiermeffer  n.,   g-aljbein  n. 

Rozcinanie;  -nia,  sn.  3fr= 
frf)neiben  n. 

Rozcinek,  -nku,  pl.  -nki, 
sm.  Slbfd^nitt  m.,  2lbf^ni^el  n. 

Rozciskaö,  -kam,  -kalem, 
va.  imperf.'^  Rozcisn^ö,  -ne, 
-uiesz,  -nalem,  va.  perf.  jer« 
brüdEen,  jerfd^mettcrn ;  auäein» 
anberroerfen. 

Rozczarowaö,  -ruje,  -wa- 
Um,  va.  perf.  enttäufd^en; 
entzaubern. 

Rozczarowanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  ©nttäufd^ung  /. 

Rozczepiaö,  -piam,-pialem, 
va.  imperf.;  Rozczepiö,  -pie, 
-pilem,  va.  perf.  aufhängen, 
ausbreiten. 

Rozczepierza<S,  -rzam, 
•rzalem,  va.  imperf.\  Rozcze- 
pierzy6,  -rze,  -rzytem,  va. 
perf.  auäfpreijen,  ausbreiten. 

Rozczesaö,  -sze,  -salem, 
va.per/;Rozczesywa6,-suje, 
•walem,  va.  imperf.  auöeinon« 
berfämmen. 


Rozczlonkowac,  -kuje, 
-walem,  va.  imperf.  jcrgtie- 
bern. 

Rozczochraö,  -ram,  -ra- 
lem,  va.  imperf.  jerraufen. 

Rozczochraniec,  -nca,  pl. 
-nee,  sm.  ©trurarcelpeter  m. 
Rozcznlac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf.;  Rozczaliö,  -le, 
-litem,  va.  perf.  tief,  innigft 
rühren,  roefimütig  machen,  ba§ 
(Sefül^l  errceid^en;  —  sie  fel^r 
gerüfirt  werben. 

Rozczulanie,  Rozcznle- 
nie,  -nia,  pl.  -nia,  sn.  ^lüf)» 
rung  /. 

Rozczulony,  adi.  gerüfirt. 

Rozczyn,  -u,  pl.  -y,  sm 
1)  2J[ufIö|ung  /.,  3«tf4f«  '«•> 
^erfe^ung  /.;  2)  Söfung  /.; 
3)  gefäuerter  Seig,  Sauer» 
teig  m. 

Rozczyniac,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  imperf;  Rozczynic, 
-nie,  -nisz,  -niiem,  va.  perf. 
einrühren,  einteigen,  auflöfen, 
anma(^en;  taka  woda  naj- 
lepiej  moÄna  —  wapno  mit 
fold^em  2Ba[fer  !ann  m<xx\  am 
beften  Kai!  aufrühren. 

Rozczynnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Stuflöl'unggmitter  n. 

Rozczynny,  adi.  2tuf= 
löfungä«. 

Rozczytac  sig,  -tam,  -ta- 
leoQ,  vr.  perf;  Rozczyty- 
waö  sif,  -tuje,  -walem,  vr. 
imperf.  lefen,  fid^  in§  Sefen 
Dertie|en. 

Rozczytanie,  -nia,  sing, 
taut.  sn.  JBertiefen  n.  m  bie 
Seftüre. 

Rozöwiekla,  -li,  pl.  -le,  sf. 
(Desmoncus)  ©ted^paime  f.     ' 

Rozöwiertowac,  -tuj  e,  -wa- 
lem, va.  perf.  üierteilen.  I 

Rozda3,  -dam,  -dalem,  va.  j 
perf.;  Rozdawac,  -daje,  -wa- 
lem,   va.    imperf.    »erteilen, 
aufteilen, t)ergeben,t)erfd^enlen,  \ 
fpenben.  \ 

Rozdanie,  Rözdawanie, 
-nia,  sn.  SBerteiien  «.,  S8erge= 
ben  n. 

Rozdarcie,  -cia,  sn.  3er- 
reifeen  n.,  W\^  m. 

Rozdarciny,  -ein,  plur. 
taut.  sn.  jerriffene,  abgeriffene 
©tüde. 

Rozdarlina,   -ny,  pl.   -ny, 


sf.    3ti6    m.,    Trennung  /., 
©palte  /. 

Rozdarowad,  -rnje,  -wa- 
lem, va.  perf.;  Rozdarowy- 
wac,  -wuje,  -walem,  va.  im- 
perf. fd^enfen;  »erfdienfen. 

Rozdartki,  -lek,  phu: 
tant.  =  Kozdarciny. 

Rozdarty,  adi.  gerriffen. 

Rozdawca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  ©penber  m. 

Rozdawnictwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  33erteitung  f. 

Rozd^c,  -zedme,  -d^lem, 
va.  perf.;  Rozdymaö, -mam, 
-malem,  va.  imperf.  aufblähen, 
aufblähen. 

Rozd§,sa6,  -sam,  -salem, 
va.  perf.  in  30^"-  i"  §ar= 
nifd)  bringen,  aufreijen;  — 
sie  vr.  aufgebracl;t  roerben, 
groUen,  fc^moEen. 

Rozdebka,  Rozdepka,  -ki, 
pl.  -ki,  sf.  ©c^roimmfc^nede/. 

Rozdeptaö,  -tam,  -talem, 
I  va.  perf. ;  Rozdeptywaö, 
j  -tuje,  -walem,  va.  imperf. 
\  gertreten,  auäeinanbertretcn. 

Rozdestnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  (Coccoloba)   ©cetraube  /. 

Rozdfcie,  -cia,  sing.  tant. 
sn.  2lufbla[en  n.,  2lufblä£)en  n. ; 
SIäf)ung  /.;  —  ioladka  a}Ja= 
generiüiiterung  /. 

Rozdlubac,  -bie,  -balem, 
ra.  perf. ;  Rozdiubywa6, 
-buje,  -walem,  va.  imperf. 
gerlra^en,  gerbo^ren,  gerllaii» 
ben;  auäeinanbernel^men. 

Rozdmuchac,  -cbam,  -cha- 
lem ;  Rozdmnchn§,ö,  -ebne, 
-chnatem,  va.  perf. ;  Roz- 
dmuchiwaö,  -cbuje,  -walem, 
va.  imperf.  auSeinanberblafen ; 
anfad^en ;  —  ogien,  poiar  ba§ 
geuer,   ben   SBranb   anfadEjen. 

Rozdniewaö  si§,  -warn, 
-walem,  vr.  imperf. ;  Roze- 
dnied,  -nieje,  -nialem,  vn.perf. 
tagen,  Sag  werben;  -nieje  eö 
tagt. 

Rozdobrnchaö  sig ,  -cham, 
-chalem,  vr.  perf.  auj^eror» 
bentlic^  gut  unb  gnäbig 
roerben,  in  gute  Saune  lommen. 

Rozdöl,  -ola,  pl.  -oly,  sm. 
tiefe  ^ö[)lung,  ©ct)Iud^t  /, 

Rozdrabiaö,  -biam,  -bia 
lem;  Rozdrabuiaö,  -niam, 
-nialem,    va.    imperf. ;  Roz- 


Rozdrabianie 


175 


Rozejm 


drobi6,  -bie;  -bifem;  Rozdro- 
bnic,  -nie,  -nilem,  va.  per/. 
jerftürfeln,  jer!(einern,  jerörö!- 
fein;  parjeUieren. 

Rozdrabianie,  Rozdro- 
bnienie,  -nia,  sn.  Qix\iMiln 

n. ;  3«rft"df I""S  /• 

Rozdrapad,  -pie,  -piesz, 
-palem,  va.  per  f.  jerfra^en; 
(biröl. :)  auöeinanberrcifeen,  be= 
rauben;  -pano  jego  fortune 
|ein  §ab  unb  ©ut  lüurbe  auSs 
geplünbett. 

Rozdrazniaö,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  imperf.;  Rozdra- 
zni6,  -nie,  -nileon,  va.  per/, 
reijen,  aufreihen,  erbittern,  auf= 
bringen. 

Rozdraznianie,  Rozdra- 
inienie,  -nia,  sn.  Slufceijung 
f.,  (Srbttterung/.,  (Erregung  f. 

Rozdrgb,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©c^önmüge/.  (mijttenäfinUd^e 
«ßflanse). 

Rozdroczyc,  -cze,  -czysz, 
-czylam,  va.  perf.  aufreihen, 
aufbringen. 

Rozdroga,  -gl,  pl.  -gi,  s/.; 
Rozdroze,  -za,  pl,  -za,  sn. 
Äreuj=,  ©(^eiöeroeg  w. 

Rozdrozny,  adi.  am  ©d^ei« 
beroege  gelegen. 

Rozdrzymaß,  -mie,  -mia- 
lem,  vn.  imperf. ;  Rozdrzym- 
n^.6,  -ne,  -n^tem,  ij».  per/", 
im  (Schlummer  oerfaßen,  jd^taf» 
trunfen  roerben,  ficf)  beä  ®itts 
fc^rummernä  nic^t  crroe^rcn 
fönnen. 

Rozdwajac,  -jara,  -jalem, 
va.  imperf, \  Rozdwoi6,  -je, 
-iJem,  va.  perf.  jerf palten, 
entgroeien,  teilen;  —  umysly 
bie  (Semüter  entjroeien;  zda- 
nia  byly  -Jone  bie  Slcinungen 
waren  geteilt. 

Rozdwojenie,  -nia,  sing, 
tant.  1)  iSntjroeiung  f.,  Un= 
einigfeit  /.,  ^^uiefpalt  m.',  2) 
©d^iefer  m.  im  ©tfen. 

Rozdwojony,  adi.  ent= 
jtüei  gefpalten. 

Rozdymac,  fiel^e :   Rozdac. 

Rozdymic  sig,  -mie,  -mi- 
}em,  vr.perf.  Slaud^  enttüicfeln, 
raud^en;  juraud^en  anfangen; 
pola  sie  -mily  od  mgty  bie 
gcloer  raud^en  üon  'iRebel. 

Rozdziaö,  -dzieje,  -dzia- 
lam,  va.  perf.',  Rozdziewac, 


-warn,  -walem,  va.  imperf. 
auätleiben. 

Rozdzial,  -u,  pl.  -y,  sm. 
aSerteilung  /.  —  pary,  sil 
S)ampf«,  ^räfteoerteilung. 

Rozdziawiac,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imperf. \  Rozdzia- 
wiö,  -wie,  -wilem,  va,  perf. 
ben  SM  unb  ouffperren,  auf= 
reifien. 

Rozdziawnik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  Dpectorium  n.  (c^irur= 
gifc^eä  S'^ftcument  juc  2luf» 
fperrung  beä  SKunbeö). 

Rozdziczeö,  -czeje,  -cza- 
lem,  vn.  perf.  oerroilbern, 
ailD  roecben. 

Rozdzielad,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf. ;  Rozdzieliö,  -le, 
-lisz,  -lilem,  va.  perf.  »er«= 
teilen;  trennen;  caJy  majatek 
-lil  roiedzy  biednych  baä 
gan5c  SBermögen  l^at  er  unter 
bie  2lrmen  verteilt. 

Rozdzielauie,  Rozdziele- 
nie,  -nia,  sn.  Verteilung  /., 
aibtetlung  f.,  SIrennung  /. 

Rozdzieliny,-in,j3L  s;j-.3lb= 
teilung/.  ;2;etlung§Derfaf)renn. 

Rozdzielnik,  -a,pl.  -i,  sm. 
2lb=,  '^ixU'xUx  m. 

Rozdzielnoplciowy,  adi. 
jmcipefc^lcd^tlidj,  graettiäufig; 
-plciowe  kwlatowe  rosliny 
3n)eipuäler^?.,btöjifd^e^flan» 
5en,  welche  männlid^c  unb 
roeiblid^e  33lüten  auf  befon= 
beren  Stengeln  tragen. 

Rozdzieluosc,  -äci,  siny. 
tant.  Srennbarfeit  /.,  %i\U 
barfeit  /. 

Rozdzielny,  adi, ;  Roz- 
dzielnie,  adv.  teilbar,  jer« 
trennbar;  abgcfonbett. 

Rozdzieniec,  Rozdzeuiec, 
-nca,  pl.  -nee,  sm.  (Acanthus) 
SBärenflau  m. 

Rozdzieraö,  -ram,  -ralem, 
va.  perf. ;  Rozedrzec,  -dre, 
-drze^z,  -darJem,  va.  imperf. 
jerrei^en,  au§einanberrei&en, 
aufreihen;  nie  möge  sie  pr2e- 
ciei  —  id^  fann  mid)  bod^ 
nid&t  jerreificn. 

Rozdzieraj^cy,  adi.  jer» 
reiftenb,  burc^bringenb,  er= 
f(^ütternb. 

Rozdzieranie,  -nia,  sn.  3«= 
reifiea  n. 

Rozdzierzgaß,  -gam,  -ga- 


iem,  va.  imperf.',  Rozdzierz- 
gn^d,  -ne,  -nalem,  va,  perf. 
ttuffnüpfeii,  aufbinben,  einen 
knoten  töfen. 

Rozdzierzgly,  adi.  auf- 
trennbar, aufiöäbar. 

Rozdziew,  -u,  pl.  -y,  sm. 
3Uiffperren  n.  beä  3lad^enS,  be§ 
3!JJauleg,  ber  aufgefpercte 
3iad^en;  „(bilbt.:)  üMt  /., 
flaffenbe  Öffnung. 

Rozdziewaö,  fiel^e:  Roz- 
dziac. 

Rozdziewalnia,  -ni,  pl. 
-nie,  sf.  3lu§fleibejimmer  n., 
2;oilette3immec  n, 

Rozdziewny,  adi.  aufge- 
fperrt. 

Rozdziorek,  -rka,  pl.  -rki, 
(Anoectantum)   eine  SJJooäart. 

Rozdziwiö  si§,  -wie,  -wi- 
letn,  vr.  imperf,  fid^  »erroun» 
bern. 

Rozdzwi§k,  -u,  pl,  -i,  sm. 
1)  ein  n)eitf)in  f^allenber 
Älong;  2)  ©iäl^armonie  /"., 
Äatop^onie  /. 

Rozebraö,  fielö* :  Rozbierac. 

Rozebranie,  -nia,  sn.  2luSs 
fleibung  /.,  2lu8einanberne^= 
men  «.;  3frglteberung  /., 
3lnal9fe  /. 

Rozedma,  -my,  pl.  -my,  sf. 
(Emphysema)  iölä^ung  /., 
SBtnbgefc^roulft  /.,  2tufgebun= 
fen^eit  /.;  @mp|t)fem  n. 

Rozednic,  -nie,  -nilem,  va. 
perf.  Sag,  Sid^t  mad^en. 

Rozedrzeö,  fiel^e :  ßozdzie- 
rac. 

Rozegnac,  -nam,  -nalem, 
va.  perf.;  Rozganiac,  -niam, 
-nialem,  va,  imperf.  au§etn= 
anbertceiben, »jagen,  «liehen;  — 
sie  vr.  inä  Sagen,  inS  3?ennert 
fommen. 

Rozegrac,  -ram,  -ralem,  va. 
perf.'.,  Rozgrywaö,  -wam, 
-walem,  va.  imperf.  entfd^ei» 
ben ;  —  sie  vr.  fic^  abfpielen ;  fic^ 
entfd^eiben;  fic^  com  Spiele 
fitnretfjen  laffen. 

Rozegrzac,  -rzeje,  -rzalem, 
va.  perf. ;  Rozgrzewac, 
-wam,  -walem,  va.  imperf. 
erroäcmen. 

Rozegzic  sif,  -ze,  -zilem, 
vr.  perf.  in§  geuer  geraten, 
toüen. 

Rozejm,  -mu,  pl.   -y,  sm. 


Rozejmowac 


176 


Rozgl^dac  si§ 


aSetgteid^  m.,  ©d^Ud^ten  n., 
SCertragw.;  ®tf)ieb§fpcudE)  m.; 
SBaffenftiaftonb  m. 

Rozejmowaö,  -muje,  -mo- 
walem,  va.  imperf.]  Rozjq-c, 
-zejme,  -jalem,  va.  perf,  ger» 
teilen/  jerlegen,  au§emanber= 
bringen;  fd)lid^ten. 

Rozejmowy,  adi.  jd^iebÖ= 
gertcf)t[i4  3ßaffen[titlftanb=. 

Rozejrzec  si§,  -rze,  -rza- 
l'em,  vr.  perf.  fid^  überall 
iimfc^auen,  Umfd^au  l^altcn. 

Rozejsc  sig,  -jde,  -sziem, 
va.  perf.  fiel^e:  Rozchodzic. 

Rozemku|;6,  -ne,  -niesz, 
-n^lem,  va. perf.;  Rozmykac, 
-kam,  -kaJem,  va.  imperf. 
öffnen,  »oneinanber  fc^ieben, 
aufstellen,  auftun. 

Rozemknifcie,  -cia,  sn. 
3tufäiet)en  n.,  9luftun  n. 

Rozenek,  fiefie:   Rozynek. 

Rozepchac,  Rozepchng-ö. 
-ne,  -naiem,  va.  perf.:,  Roz- 
pychac,  -cham,  -chalem,  va. 
imperf.  1)  auäeinanbetfto^en, 
»treiben,  -fpreijen;  2)  mäften; 
3)  aufblafen,  oergrö^ern. 

Rozeprzeö,  -re,  -parlem, 
va.  perf.;  Rozpierac,  -ram, 
-ralem,  va.  imperf.  auöeinatt' 
berbeE)nen,  augeinanberfprei» 
jen;  aufblafen,  aufblähen;  — 
sie  vr.  fid^  fpreijen,  fid^  breit 
tnoc^en. 

Rozerwac,  -we,  -wiesz,  va. 
perf. ;  Rozry wa6,  -warn,  -wa- 
lein,  va.  imperf.  1)  au^ein= 
anberreifeen,  jerrei&en,  cntjn)ei= 
reijjen;  —  zwiazki  przyjazai 
bie  33anbe  berj^reunbfdöaft  jer« 
reiben;  —  szyki  nieprzyjaciel- 
skie  bie  feinbtid^e  ©d^Ia^t= 
orbnung  jerfprengen,  auöein- 
anberjagen;  2)  —  kogo  jjmnbn 
unterl^alten,  jerftreuen;  —  sie 
rr.  fic^  unterhalten,  jerftrcuen. 

Rozerwanie,  Rozrywa- 
nie,  -nia,  sn.  1)  ^ivxt'x^tn  n., 
Sluseinanberreifien  n.;  2)  3«r= 
ftreuen  n. 

Rozerzn^c,  -ne,  -niesz, 
-nalem,  va.  perf.;  Rozrzy- 
na<S,  -nam,  -nalem,  va.  im- 
perf. jerfd^neiben,  jer^oucn, 
auäeinanberfc^neiben. 

Rozerznigcie,  -cia,  sn.  Qiv-- 
fc^neiben  n. 


Rozeschly,  adi.  uor  Surre 
gefprungen,  ledf. 

Rozesclin^6  sig,  vr.  perf.; 
Rozsychac  sig,  vr.  imperf. 
uor  ^öütre  fpringen,  ledf  rcerben, 
auäeinanberfallen  ;    »erled^jen. 

Rozeslaö,  -szle,  -slatem, 
va.  perf;  Rozsylac,  -tam, 
-lalem,  va.  impierf,  üerfc^idEen, 
auäfd^icfen,  überall  l^inf(^idEen. 

Rozeslac,  -lam,  lalem,  va. 
perf. ;  Rozscielac,  -lam,  -li- 
iera,  va.  imperf.  ausbreiten, 
Einbetten. 

Rozeslanie,  -nia,  sn.  1) 
2luöfd^iden  n.;  2)2lu§breiten  n. 

Rozespac  sig,  -pie,  -paJem, 
vr.  perf. ;  Rozsypiaö  sig,  -pie, 
-paiem,  vr.  imperf.  fid)  Dom 
Sd^lafe  nid^t  erholen  tonnen, 
feft  fd^lafen;  fc^laftrunfen 
raerben. 

Rozeta,  -ty,  pl.  -ty;  Ro- 
zetka,-ki,p;,-ki,  sf.  3lofette/. 

Rozetkac,  -kam,  -kaiem, 
va.  perf.;  Roztykac,  -kam, 
-kalem,  va.  imperf.  1)  aug= 
einanberfpreijen ;  bid  machen, 
mäften;  2)  ba  unb  bort  ein= 
ftedfen. 

Rozetrzec,  fie^e :  Rozcie- 
rac. 

Rozewrzec,  -re,  -rzesz, 
rozvvartem,  va.  perf. ;  Rozwie- 
rac,  -ram,  -ralem,  va.  imperf. 
()ffnen,  aufmad^en ;  —  oczy  bie 
2lugen  oufma^en;  —  konia 
einem  ^pferbe  bie  Sügel  fd^iefeen 
laffen;  —  sie  vr.  jerberften, 
fic^  fpalten ;  ziemia  sie  -warJa 
bie  ©rbe  öffnete  fid);' -warJy 
sie  spusty  niebieskie  bic 
@4lleuf3en  beö  §immelä  öff= 
neten  ft(^. 

Rozeznad,  -nam,  -naJem, 
va.  perf.;  Rozeznawaö,  -na- 
je,  -walem,  va.  imperf.  unter= 
fd^eiben,  ertennen;  —  prawde 
od  falszu  baä  äßal^re  oon  bem 
galfc^en  unterfd^eiben;  nie 
moglem  go  —  w  takiej  od- 
legtoöei  id^  fonnte  i[)n  auä 
fold^er  (Sntfcrnung  nid^t  erlen» 
ncn. 

Rozfaldowaö,  -duje,  -wa- 
lem, va.  perf.  auäglätten,  bie 
galten  glätten. 

Rozgadaö,  -dam,  -dalem, 
va.  perf. ;  Rozgadywaö,  -du- 
je, -walem,  va.  imperf.  aw^" 


plaufd^en,  auäplaubern;  —  sie 
vr.  inä  ^laubern  geraten,  nid^t 
aufl^ören  ju  reben. 

Rozgadanie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  1)  3lu§plaubcrn  h.  ; 
2)  ©erebe  n.,  ©efd^roä^  n. 

Rozgadka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Unterhaltung  /. 

Rozgalgzicsig,  -ie,  -zilem, 
vr.  perf.  \i<^  in  Qmeiqe  auä= 
breiten,  fid^  cerjroeigen. 

Rozgalgzienie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  SBerjracigung  /. 

Rozgania6,  fttl^e :  Roze- 
gnac. 

Rozgardyas,  Rozgar- 
dyasz,  -u,  pl.  -e,  sm.  2Birr= 
njarr  m.,  3lummel  m.,  Särm  m. 

Rozgarn^c,  -ne,  -niesz, 
-iialem,  va.  perf.;  Rozgar- 
niad,  -niam,  -nialem;  Roz- 
gartywac,  -tuje,  -tywalem, 
va.  imperf.  ouöeinanbcrfd^ar» 
ren,  auäeinanberbringen;  — 
sie  vr.  fic^  ausfennen,  fid; 
orientieren. 

Rozgarnianie,  -nia,  sn. 
ä[u§einanberfd^arren  n. 

Rozgarnigcie,  Rozgarnie- 
nie,  -nia,  sing.  tant.  sn.  SSer= 
nunft  /.,  Überlegenheit/.,  58e=> 
bad^tfamteit  /. 

Rozgarnigty,  Rozgarnio- 
ny,  adi.  oernünftig,  bebac^t= 
fam,  überlegt. 

Rozgaszczaö,  -czam,  -cza- 
iem,  va.  impetf.;  Rozgosci6, 
-szcze,  -scilem,  va.  perf.  in§ 
§au§  atg  ©aft  aufnehmen,  ein= 
quartieren;  —  sie  vr.  feinen 
äBol^nfi^  auf  längere  Qiit  ne^= 
men,  feften  jyuf;  faffen,  fid^  eä 
bequem  mad^en,  fic^  feftfc^en. 

Rozgatnnkowac,  -kuje, 
-walem,  va.perf  nad)  ®attun= 
gen,  2lrten  oerteilen,  fortieren. 

Rozgdakaö,  -cze,  -kalem, 
va.  perf.  inö  ©adEern  geraten; 
(bilbl.  :j  ausplappern. 

Rozggsciö,  -szcze,  -scisz, 
-scilem,  va.  perf.;  Rozggsz- 
czaö,  -czam,  -czalem,  va. 
imperf.  bid^t  machen,  üer- 
bicftten. 

Rozgi^d,  -zegne,  -zgialem, 
va.  perf;  Rozginac,  -nam, 
-nalem,  va.  i?nperf.  auäein= 
onberbtegen. 

Rozgladac  sig,  -dne, 
-dniesz,   -dlem,    vr.    imperf; 


Rozglaszac 


177 


Rozhultaic  sig 


Rozgl^do^c  si§,  -dne,  -dna- 
lem,  vr.  perf.  fic^  umfd^auen, 
Umfc^au  ijalten. 

Rozglaszac,  -szam,  -sza- 
lem,  va.  imperf. ;  Rozglosiö, 
-sze,  -sitem,  va.  perf.  auöpo» 
yaunen,  eine  9iac^ric^t  rud)bar, 
iunbmad^en,  oerbreiten. 

Rozglaszanie,  Rozglo- 
szenie,  -nia,  pl.  -nia,  sn.  'ba,^ 
SJerbreiten,  ^unbmad^en  einer 
Sffad^rid^t. 

Rozglos,  -u,  pl.  -j,  sm. 
SBiberl^oQ  m.;  SSerbreitung  beä 
©cöaQeä;  ©erüd^t  «. 

Rozglosnos6,  -sei,  sing/, 
tant.  sf.  SRuc^barfeit  f.,  Äunb= 
barfeit  /. 

Rozglosny,  at?i.  funbbar, 
rud^bar;  roeit^in  befannt. 

Rozgmatwaö,  -warn,  -wa- 
lem,  va.  per/.  ouöetnonber= 
roidteln,  entroirren. 

Rozgniatac,  -tarn,  -talem, 
i;a.  imperf. ;  Rozgniesc, 
-niote,  -niotleni,  üa.  ^er/.  5er= 
fneten,  jerJnüIten,  jerbrüden, 
gertreten,  jermalmen  jer= 
quetfc^en. 

Rozgnid,  -nij§,  -niJem,  vn. 
perf.  oecfauten. 

Rozgniecenie,  -nia,  sn. 
Serquetfc^en  «.,  Sertnalmen  »., 
Vertreten  n. 

Rozgniewaö,  -wam,  -wa- 
lem,  va.  perf.  cräümen,  in 
3oin,  SBut  bringen;  —  sie 
vr.  böfe,  sornig,  aufgebracht 
roeröen,  in  3orn  geraten. 

Rozgnoic,  -noje,  -iiem,  vn. 
perf.  faulen,  eitern  ma^en; 
—  sie  faulen,  eitern,  faulig 
roerben. 

Rozgon,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Slugeinanbcrjagen  n.,  Qex= 
fprengung  /. 

Rozgor^czkowaö  sig, 
-knje,  -walem,  vr.  imperf, 
fid^  erf)i|en,  in  heftige  2lufre= 
gung  geraten,  in  jjieber  Der= 
fallen. 

Rozgorszaö,  -szam,  -sza- 
ieva,va.  imperf. ;  Rozgorszyö, 
-sze,  -szysz,  -szylem,  va.  perf. 
erbittern. 

Rozgorzec  sig,  -rzeje,-rza- 
Jem,  vr.  perf.  fid^  er|i^en, 
ft(^  entjünben. 

Rozgoscic  sig,  ftel^e:  Roz- 
goszczac  sie. 

Slownik  polsko-niemiecki. 


Rozgospodarowac,  -ruje, 
-walem,  va.  perf.  —  czem 
über  etroaä  »erfügen;  —  sie 
vr.  bie  JEöirtfd^aft  in  ©d^roung', 
in  SBlütc  Bringen;  fid^  ein» 
quartieren,  fid)  rco  einniften 
unb  ben  iierrn  fpielen. 

Rozgotowaö, -tllje,  -walem, 
va.  perf. ;  Rozgotowywac, 
-wuje,  -walem,  va.  imperf. 
jerfod^en. 

Rozgowor,  Rozhowor,  -u, 
pl.  -y,  sm.  langet  ©efpräd^. 

Rozgrabiac,  -biam,  -bia- 
fem,  va.  imperf. ;  Rozgrabic, 
-bie,  -bilem,  va.  perf.  auä= 
einanberl^arfen,  wegraffen, 
auäplünbern. 

Rozgradzac,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  imperf. \  Rozgro- 
dzic,  -dze,  -dzisz,  -dzilem, 
va.  perf.  burd^  einen  3if  ifd^en- 
jaun  abfonbern;  abgrenjen; 
trennen. 

Rozgradzanie,  -nia,  sn. 
Slb^iäunung  sf. 

Rozgraniczaö,  -czara,  -cza- 
lem,  va.  imperf.  \  Rozgra- 
niczyc,  -cze,  -czysz,  -czylem, 
va.  perf.  abgrenzen,  eine 
®renje  bajtoif^en  sielten,  tren* 
nen,  abfonbern. 

Rozgraniczaj^cy,  adi. 
abfonbernb,  abgrensenb. 

Rozgraniczanie,  Rozgra- 
uiczeuie,  -nia,  sn,  2lb)on= 
berung  /".,  Slbgrenjung  /. 

Rozgrodzenie,  -nia,  sn. 
Sroifc^ensaun  m. 

Rozgrom,  -u,  pl.  -y,  sm.  3ec= 
ftreuung  /.,  Döllige  Jlieberloge. 

Rozgromiö,  -mie,  -misz, 
-milem,  va.  perf.  aufä  §aupt 
fc^lagen,  eine  SRieberlage  bei* 
bringen. 

Rozgromienie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  =  Rozgrom. 

Rozgryzaö,  -zam,  -zalem, 
va.  imperf.\  Rozgryfc,  -ze, 
-zJem,  va.  perf.  jerbei|en, 
jernagen,  aufbeißen. 

Rozgryznica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  (Trogosita)  eine  2lrt  Ääfer. 

Rozgrzac,  -grzeje,  -grzalem, 
va.perf.;  Rozgrzewac,-wam, 
-walem,  va.  imperf.',  erroär- 
men;  nie  möge  sobie  rak 
-rza6  id^  !ann  bie  §änbe  ni^t 
rcarm  Bef ommcn ;  —  sie  raarm 
roerben. 


Rozgrzewaj^cy,  adi.  er= 
roärmenb. 

Rozgrzanie,  Rozgrze- 
wanie,  -nia,  sn.  ©lüljen  n., 
(Srroärmung  /. ;  —  do  bialoki 
Süei^glül^^i^e  /. ;  —  do  czer- 
wonosci  3iotglü[)^i^e  /.,  3lot= 
glut  /. 

Rozgrzebaö,  -bie,  -balem, 
va.  perf. ;  Rozgrzeby  wac, 
-buje,  -Y!3l&m,va.imperf.  ouö» 
einanberfc^arren,      aufgraben. 

Rozgrzeszac,  -szam,  -sza- 
lem,  va.  imperf]  Rozgrze- 
szyc,  -sze,  -szysz,  -szylem, 
va.  perf.  loäfprec^en,  abfot» 
öieren,   bie  ©ünben   erlaffen; 

—  sie  fid^  etttiaä  erlauben, 
etroaä  tun,  n)a§  man  für  uner^ 
laubt  fjält. 

Rozgrzeszalny,  adi.  31B= 
foluiionä--. 

Rozgrzeszenie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  2lbfolution  f.,  (Snt= 
fünbigung  /. 

Rozgrzewac,  Rozgrze- 
wanie,  fie^e:  Rozgrzac,  Roz- 
grzanie. 

Rozgrzmiec,  -mieje,  -mia- 
iem,  vn.  perf.;  Rozgrzmie- 
wa6,  -wam,  -walem,  vn.  im- 
perf, erbonnern,  bonnern. 

Rozgrzmocic,  -ce,  -cilem; 
Rozgrzmotn^c,  -tne,  -tlem, 
va.  perf,  jertrümmcrn. 

Rozgurtowac,  -tuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  auf  gürten. 

Rozgwar,  -u,  pl,  -j,  sm. 
grofier  Särm. 

Rozgwiazda,  -dy,  pl.  -dy, 
sf,  ©eeflern  m, 

Rozhardziec,  -dzieje,  -dzia- 
lem,  vn.  perf.  ftolj,  fe^  n)er= 
ben. 

Rozhuk,  -u,  pl.  -i,  sm. 
roeitf^aüenbeä  ©etöfe,  2)eto= 
nation  /. 

Rozhukaö,  -kam,  -kalem, 
va.  perf.  roilb,  tobenb  mad^en ; 

—  sie  vr.  toben,  tollen. 
Rozhukaly,    Rozhukany, 

adi.  tobfüd^tig,  toU. 

Rozhulac,  -lam,  -lalem, 
va.  perf.  auggetaffen,  red^t 
luftig,  lieberlic^  machen;  — 
sie  vr.  auggelaffen,  luftig, 
lieberlid^  roerben. 

Rozholtaid  sig,  -taje, 
-ilem,  rr.  petf.  redjt  lieberli^ 
roerben. 

12 


Rozigrac  sig 


178 


Rozklektac 


Rozigrac  sig,  -gram,  -gra- 
lem,  vr.  per/. ;  Rozigrywac 
sig,  -warn,  -walera,  vr.  im- 
perf.  tecfit  luftig  roerben,  md)t 
aufhören  ju  \6)ö.Uxn. 

Rozigrany,  adi.  ooll  Suft, 
ganj  ber  Unterhaltung  ergeben. 

Rozindyczony,  adi.  auf» 
gebracht,  rot  cor  3orn. 

Rozindyczyc,  -cze,  -czysz, 
-czyJem,  va.  perf.  Vo\(,  auf» 
gebracht  machen  (rote  einen 
äirut^al^n). 

Roziskrzony,  adi.  ooü 
gunfen,  funfenfprül^enb. 

Roziskrzyö,  -rze,  -rzysz, 
-rzylem,  va.  perf.  funfelnb 
machen;  —  sie  vr.  funfelnb, 
fprül^enb  roerben. 

Rozjad,  -u,  fl.  -y,  sm. 
Sngtimm  m. 

Rozjadaö,  -dam,  -datetn, 
va.  imperf. ;  Rozjesc,  -jem, 
-jadlem,  va.  perf.  jerfreffen, 
gang  jerf reffen ;  —  sie  vr.  rec^t 
tnä  ®ffen  fommen,  ni^t  genug 
effen  fönnen. 

Rozjadowic,  -wie,  -wilem, 
va.  perf.  giftig  mad^en,  Dcr= 
giften;  (bilbl. :)  —  sie  vr.  ftd^ 
rec^t  fe^c  erbofen,  ergrimmen. 

Rozjasniac,  -niam,  -iiia- 
letn,  va.  imperf.  \  Rozjasnic, 
-nie,  -nilem,  va.  perf.  ouf= 
gellen,  aufflären,  auf()eitern, 
Ieuct)tenb,  ^ell  matten;  —  sie 
vr.  l^eH,  leud^tenb  roerben, 
ft^  aufheitern,  aufliellen. 

Rozjasnianie,  Rozjasnie- 
nie,  -nia,  5«.  2luf^eitetung/., 
2luff)ellen  n. 

Rozjasniony,  adi.  aufge= 
^cllf,  aufgeheitert,  i)tl{,  i):\iix. 

Rozjazd,  -u,  ^j/.  -y,  sm.  1) 
Siuöeinanberfa^ren  n.\  Sren* 
nung  /.,  ©d^eibung  f.;  2) 
rcitenbe  ^alrouiUe;  3)  SReb' 
^ü^nerne^  n.\  4)  ^er^ftüdf  «., 
4)erj    n.\     =    Krzyiownica; 

—  lauy  ©u^^ergftüd  «.;  —  roz- 
warty     S5oppelfreugungsftiidE; 

—  szynowy  ©c^ienenfiergftücf ; 

—  zwrotnica   SBcid)e  /.;    — 
lewy  linfe  SEßei^:. 

Rozj^trzaö,  -trzam,  -trza- 
lem,  va.  imperf.;  Rozj^- 
trzy6,  -trz§,  -trzylem,  va. 
perf.  1)  eiternb  machen;  2) 
etüürnen,  ergrimmen,  auf= 
l^e^en. 


Rozj^trzanie,  Rozj§,trze- 
nie,  sn.  (Erbitterung  /.,  ©r» 
grimmunc?  /.,   aiuftjefeung   f. 

Rozjechac,  -jade,  -chalem, 
va.  perf. ;  Rozjezdzac,-d2am, 
-dzalem,  va.  ?w/j«"/.  jerfaf)ren, 
burd^fa^ren;  —  co  etroaöburd^ 
Überfal^ren  jertrümmern;  — 
kogo  jmnbn  übcrfaf)ren;  — 
sie  vr.  auäeinanberfa^ren,  fid^ 
trennen,  nad^  Der(d)iebenen 
3ltd^tungen  fahren,  reiten; 
goscie  zaczynaja  sie  -jezdzac 
bie  ©äfte  beginnen  abjureifen-, 
juz  sie  wszyscy  -chali  alle  finb 
fÄon  roeggefa|ren. 

Rozjem,  -u,  pl.  -y,  sm. 
=  Rozejm. 

Rozjemca,  -cy,  pl.-cy,  sm. ; 
Rozjemnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
©c^iebömanu  m.,  ©d^tebs» 
ric^ter  m. 

Rozjemczy,  Rozjemny, 
adi.  fc^iebögcric^tlidE),  fc^iebs» 
ric^terlid^;  ©d^iebg=. 

Rozjemstwo,  -wa,  pl.  -wa, 
©c^iebsrid^teramt  n. 

Rozjgdrnic,  -nie,  -nilem, 
va.  perf.  fernig  ma^en. 

Rozjgdrnieö,  -nieje,  -nia- 
Jem,  vn.  perf.  femig  roerben. 

Rozjfdyczyc,  Rozjgdy- 
czony,  fief)e:  Rozindyczyc, 
Kozinciyczony. 

Rozjuczac,  -czam,  -czalem, 
va.  impe7f.\  Rozjuczyc, -cze, 
-Czysz,  -czylem,  va.  perf.  ben 
©aumfattel  aögürten,  (xb" 
padEen. 

Rozjurzac,  -rzam,  -rzalem, 
va.  imperf .;  Rozjurzyc, -rze, 
-rzylem,  va.  perf.  geil  mad^en ; 
—  sie  vr.  geil  werben. 

Rozjuszad,  -szam,  -szatem, 
va.  imperf. ;  Rozjuszyö,  -sze, 
-szylem,  va.  perf.  in  i^'J'^nif^ 
bringen,  tüütenb  mad^en;  — 
sie  vr.  in  ©rimm,  3otn  ge» 
raten,  roütenb,  böfe  werben, 
ergrimmen. 

Rozjuszenie,  -nia,  siny. 
taut.  sn.  2BilDf)eit/.,  graufame 
Slusgelaffenl^eit. 

Rozjuszony,  adi.  roütenb, 
gornig,  roilD,  ergrimmt. 

Rozkaiö  sig,  -je,  -item,  vr. 
i77iperf. ;  Rozkajaö  si§.  -jam, 
-ja-tem,  vr.  perf.  fi(^  gereue« 
laffen,  bereuen;  reumütig 
werben. 


Rozkal,  -i,  sing.  taut.  sf. 
2;auen  n.,  2lufgel)en  n.  beä 
®  ifes,  ber  glüff  e ;  2:auroetter  '/i. ; 

—  wiosenna     grü^ling5tau= 
roetter  n. 

Rozkarbowac,  -buje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  bie  galten,  bie 
Siegungen  auSglätten;  —  sie 
vr.  roieber  glatt  roerben. 

Rozkaz,  -u,  pl.  -y,  sm.  33e= 
fe^l  w.,  ©e^ei^  «.,  ©ebot  n.; 
wydawac  -y  S3efe^le  erteilen; 
zczyjego  -u  auf  meffen  33efel)l; 
wy  pelnic — ben  33ef  el^l  erf  üUenl; 
sluchaö  czyich  -ow  jmnbä 
33efjl^len  ge^ord^en. 

Rozkazac,  -ze,  -zatem,  va. 
unb  vn.  perf.\  Rozkazywac, 
-zuje,  -walam,  va  unb  vn.  im- 
perf. befehlen,  lieifecn,  gebieten, 
anbefel)len;  -zalem  to  i  to  tc^ 
l^abe  bag  unb  baä  befohlen; 
umiec     —    ju    befel^leu    ners 

ftel^en- 

Rozkazuj^cy,  adi. ;  Roz- 
kazujaco,  ade.  gebietenb, 
befel)lenb;  gebieterif^. 

Rozkasac,  -sam,  -sasz,  -.sa- 
lem,  va.  imperf. \  Rozk^sic, 
-sze,  -sisz,  -siiem,  va.  perf. 
jerbei^en,  aufbeißen. 

Rozkielzn^c,  -ne,  -niesz, 
-naiem,  va.  perf.  abjäumen; 
entfeffeln;  —  konia  bas  ^ferb 
abjäumen,  bem  ^ferbe  ben 
Saum  abnel^men;  —  namiet- 
nosci  feinen  Seibenfd^aft'en 
freien  Sauf  laffen. 

Rozkisac,  -sam,  -salem,  va. 
imperf. \  Rozkisic,  -sze,  -si- 
JetD,  va.  perf.  gären  moc^en, 
in  ©ärung  bringen. 

Rozkisieö,  -sieje,  -sialem, 
vn.  imperf. ;  Rozkisnq,6,  -sne, 
-sualem,  vn.  perf.  gären, 
fauer  tü.'rben. 

Rozklei6,  -je,  -item,  va. 
perf.;  Rozklejaö,  -jam,  -ja- 
tem,  va.  perf.  ooneinanber- 
leimen,  auflöten;  in  grij^^rer 
2lnja[)t  onf leben;  —  afisze 
Settel  (an  »ielen  ©teilen) 
anflfben;  —  sie  vr.  auä  bem 
Seime  get)en. 

Rozklejanie,Rozklejenie, 
-nia,  sn.  2luöeinanberfleben  «; 

—  afiszöw  ^[afatierung  /. 
Rozklektaö,      Rozkleko- 

taö,  -lam,   -lalem,   va.   perf. 
ou^einanberllöppeln;  —  komu 


Rozklepac 


179 


Eozkrza 


glowe  einem  ben  Äopf  burd) 
äu  öteleg  ©c^tüa^en  roarm 
machen. 

Rozklepac,  -pie,  -palem, 
va.perf. ;  Rozklepywac,  -pu- 
je,  -walem,  va.  imperf.  jer» 
ffopfen,  6reit  fd^fagen,  bünn 
Hopfen. 

Rozkloc, -u,pZ. -8,sOT.Srag= 
bolfen  m.  be§  ©teuerrubetä 
(auf      flad^en      gtu^fc^iffen). 

Rozklad,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
Secregung  /.,  Sluflöfung  f., 
ainalpfe  /.,  ^erfc^ung  f. ;  3er= 
fall  m.,  SSerfaH  m.\  —  jazdy 
ga^rorbnung  /. ;  —  Sit  ^iX' 
legung  ber  Gräfte;  2)  (Sin= 
teilung/. ;  —  tego  mieszka- 
uia  jest  niekorzystny  bie  @in= 
teilung  btefer  Sßol^nung  iftun= 
»orteil^aft. 

Rozkiadac,  -dam,  -dalem, 
va.  imperf. \  Rozlozyc,  -ze, 
-zylem,  va.  perf.  jeclegen,  au§= 
einanbertegen,  ausbreiten;  — 
rece  bie  ^änbe  ausbreiten; 
-loz  wszystko  na  stole  lege 
alleä  auf  ben  2:ifd^  auS;  — 
spJite  na  trzy  raty  bie  Sl&^a^« 
lung  in  brei  Siatett  einteilen; 

—  sie  V7\  fid^  ausbreiten,  au6= 
5ief)en,  i^inftrecEen;  fid^  einquar- 
tieren; fic^  auflöfen,  gcrfallen. 

Rozkladalnosc,  -sei.  sing, 
tant.  sf.  QixUQbailiXt  f. 

Rozkladanie,  -nia,  sn. 
Slusbreitung/.;  3erlegung/., 
Setfall  m. 

Rozklopotac,  -tarn,  -talem, 
va.  perf.     ©otgert   bereiten; 

—  komu  gtowe  einem  burc^ 
fortroäl^renbe  Ungelegen^eiten 
ben  5?cpf  roirr  mad^en;  —  sie 
in  ©orgen  geraten. 

Rozklocic,  -ce,  -cilem,  va. 
perf.  3erfprube(n,  ^^rquirlen, 
jerrü^cen. 

Rozklac,  -je,  -lern,  va.  perf. 
jerftec^en,  aufftec^en,  burd^ 
©tecfcen  öffnen. 

Rozkochac,  -cham,  -cha- 
iem,  va.  perf..,  oerliebt  ma» 
^en;  —  sie  vr.  perf.  \\6)  jefir 
Detlieben,  fic^  ergoßen. 

Rozkochanie,  -nia,  sn. 
S3erliebt§eit  f. 

Rozkochany,  adi.  nerliebt. 

Rozkocz,  -a,  pl.  -cze,  sm. 
(Orchestia)  ©atturtg  ber  5Iof)= 
frebfe. 


Rozkoczowaö  si§,  -czuje, 
-walam,  vr.  perf  ^elte  auf= 
fdtilagen,  fic^  lagern. 

Rozkokoszyö  sig,  -sze, 
-szylem  gar  ftofj  unb  aufge* 
blafen  (loie  ber  §af)n  im 
§üf)nerf)ofe)  raerben;  ben  öal^n 
im  Äorbe  jpielen. 

Rozkolec.  -Ica,  pl.  -Ice, 
sm.  ^ßurpurmuid^el  /.,  ^urpur= 
fc^nedfe  /. 

Rozkolysac,  -sze,  -salem, 
va.  perf.  inS  ©c^aufeln,  in 
©c^rotngung  bringen;  —  sie 
vr.  ins  ©c^tningen  geraten; 
morze  sie  -lysalo  baS  9}teer 
geriet  in  raiegenbe  33en)e= 
gunq. 

Rozkomosic,  -sze,  -silem, 
va.  perf.  roilD  aüsgelaffen 
mad^en;  —  sie  vr.  roilb  auSge» 
laffen  roerben. 

Rozkop,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  ©renjgraben  m.,  3töfd^e  /., 
©raben,  gum  Vlblaffen  beS  Siag» 
joafferS;  2)  SDurd^ftid^  m., 
2;ranfiiee  /. 

Rozkopaö,  -pie,  -palem,  ta. 
perf ;  Rozkopywa6,  -puje, 
-walem,  va.  imperf.  ausein= 
anbergraben,  burc^graben,  auf» 
graben;  fd^Ieifen,  abtragen. 

Rozkorzeniad  si§,  -niam, 
-nialem,  vr.  imperf.'.,  Roz- 
korzeniö  si§,  -nie,  -nilem,  vr. 
perf.  Sßurjeln  oerbreiten,  [ic^ 
oerbreiten. 

Rozkosz,  -y,  pl,  -e,  */. 
SSergnügen  n.,  g-reuoe/.,  Suft 
/.,aBolIuft/.,3ßonne/.;  wielka 
mi  to  sprawiJ'}  —  eS  §at  mir 
großes  SSergnügen  bereitet;  w 
-ach  äyc  in  sEßoItuft  leben ;  od- 
dac  sie  wszelkim  -om  fi^ 
aUen  äBoHüften  ergeben;  ach 
CO  za  — !  ac^,  roelc^e  SBonne! 
to  prawdziwa  — ,  slyszac  jego 
gre  eS  ift  eine  realere  £uft, 
feinem  (Spiele  ju^u^ören. 

Rozkosznik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  äßollüftling  m. 

Rozkosznosc,  -sei,  sf.  1) 
©rgö^Hc^teit  f.;  2)  §ang  m. 
3ur  äßolluft. 

Rozkoazny,  adi.;  Roz- 
kosznie,  ado.  frö^lic^,  luftig, 
oergnügt,  ergöi[i(|,  föftlic|, 
roollüftig,  roonnig;  -ne  miejsce 
ein  f)errU(^:r  Ort;  -n%  mina 
luftige,  oergnügtc   2JJienc;  to 


-ne  uczucie  eS  ift  ein  roonnigeS 
©efü^l. 

Rozkoszowaö,  -szuje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  jmnbn  ergoßen, 
jmnbnt  grofeeS  3Sergnügen  mo« 
c^cn,  geraä^ren;  —  sie  vr.  fic^ 
über  itvo.  freuen,  etro.  genießen, 
fic^  an  etro.  ergoßen. 

Rozkosztowac  sig,  -tuje, 
-waiem,  vr.  perf.  —  sie  w 
czem  an  etroaS  großen  (Se= 
fc^madf  fitiben. 

Rozkowaö,  -warn,  -watem ; 
Rozkuc,  -kuje,  -kutem,  va. 
perf.  auSeinanberfd^mieben ; 
—  kajdany  bie  ^effeln  abne^= 
men;  —  koaie  bem  ^ferbe  bie 
^ufeifen  abnel^men. 

Rozkozlac  sig,  -lam,  -la- 
lem,  vr.  imperf.:,  Rozkoilid 
sig,  -le,  -lilem,  vr.  perf.  baS 
Saftfeil  am  ^ol^pflotf,  am 
32ibelba»m  abroinben. 

Rozkraczac,  -czsm,  -cza- 
lem,  va.  imperf.:,  Rozkra- 
czyc,  -cze,  -czysz,  -czyüem, 
va.  perf.  fpreijen,auSeinanber» 
fpreijen ;  —  nogi  bie  Seine  auS= 
fpreijen,  üoneinanber  fperren. 

Rozkradad,  -dam,  -daiem, 
va.  imperf. ;  Rozkrasö,  -dne, 
-dlem,  va.  perf.  roegfte^len. 

Rozkradanie,  Rozkra- 
dzenie,  -nia,  sn.  Sßegftelilen  «. 

Rozkrajaö,  -jam,  -jatem ; 
Rozkrawac,  -wam,  -walem, 
va.  imperf. ;  Rozkroid,  -je, 
-iJem,  va.  perf.  3.'rfd^neiben, 
auffc^neiben. 

Rozkrgcac,  -cam,  -calem, 
va.  imperf.;  Rozkrgcid,  -ce, 
-cilem,  va.  perf.  aufDre^en. 

Rozkröj,  -oju,  pl.  -oje,  sm. 
©urc^fc^aitt  m. 

Rozkruszac,  -szam,  -.sza- 
Jem,  va.  imperf.;  Rozkra- 
szyc,  -sze,  -szyjem,  va.  perf. 
äecbrödEeln,  jertrlimmern. 

Rozkrwawia6,-wiam,-wia- 
Jem,  va.  imperf.;  Rozkrwa- 
wic,  -wie,  -wilem,  va.  perf. 
6tutig  mad^en,  blutig  fc^lagen. 

Rozkrwawiony,  adi.  ganj 
blutig. 

Rozkryd,  -je,  -lern,  va. 
perf. ;  Rozkrywad,  -wam, 
-watem;  va.  impefif.  oufbedfen, 
enthüllen. 

Rozkrza,  -y,  vi.  -e,  */. 
eine  2lrt  Sßeic^tier. 

12* 


Rozkrzepla 


180 


Roziaczanie 


Rozkrzepla,  -i,  pl.  -i,  sf. 
(Rochea)  eine  ^flanje. 

RozkrzewiaCj-wiam,  -wia- 
iem,  va.  imperf. ;  Rozkrze- 
wic,  -wie,  -wilem,  va.  perf. 
fottpflanjen,  rerbreiten. 

Rozkrzewianie,  Rozkrze- 
wienie,  -nia,  syi.  SJerbreilung 
f.,  gortpftanjung  /. 

Rozkrzewiciel,  -a,  pl.  -e, 
sm.  gortpflanjer  w.,  58er= 
Breiter  m. 

Rozkrzyczeö  sig,  -cze, 
-czaleiD,  vr.  perf.  ins  ©d^teien 
fommen. 

RozkrzyÄowac,-Äuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  freujroeife  an= 
bringen,  ausbreiten;  —  rece 
bie  Sltme  !reujroeife  augftreden. 
Rozkrzyzowany,  adi. 
Ireujroeife  ausgebreitet. 

Rozkuc,  Rozkuty,  fiel^e : 
Rozkowac,  Kozkowany. 

Rozkudlac,    -lam,    -lalem, 

va.  imperf.;  Rozkudlic,  -die, 

-dlilem,    va.  perf.    jerjaufen. 

Rozkulbaczyö,  -cze,  -czy- 

lem,  va.  perf.  abfatteln. 

Rozkup,  -u,  pl.  -y,  «?w. 
guter  2lbfa^,  S}er[d^lei^  m. 
Rozknpic,  -pie,  -pitem,  va. 
perf. ;  Rozkupywad,  -puje, 
-walem,  va.  imperf.  n)eg= 
laufen,  aßeä  faufen,  ouffaufen. 
Rozkurczaö,  -czam,  -cza- 
lem ,  va.  imperf. ;  Rozkurczy  c, 
-cze,  -czylem,  va.  perf.  auS= 
bel^'nen,  ausreden,  auöftreden, 
ausbreiten. 

Rozkurzac,  -rzam,  -rza- 
lem,  va.  imperf.;  Rozku- 
rzyc,  -rze,  -rzylem,  va.  perf. 
au€einanberftäuben,jerftäuben, 
jerftreuen. 

Rozknrzyny,  phir.  tant. 
3Jiet)I,  baä  beim  5J{al^len  be§ 
®etreibe§  in  ber  Suft  herum- 
fliegt, 9Jlar)l[taub  m. 

Rozkwiecac,  -cam,  -calem, 
va.  imperf. ;  Rozkwiecic,  -ce, 
-cisz,  -ciiem,  va,  perf.  er- 
blühen ntad^en. 

Rozkwili6,  -le,  -lilem,  va. 
perf.  }t\\n\  2Beinen  bringen; 
—  sie  bis  jum  3Beinen  gerüfjrt 
werben,  \t\x  meinen,  greinen. 
Rozkwitaö,  -tam,  -talera, 
vn.  imperf. ;  Rozkwitn^ö, 
-ne,  -nalem,  vn.  perf.  ouf- 
bllil^en. 


Rozkwitly,  adi.  reif,  auf« 
geblüf)t. 

Rozlaö,  -leje,  -lalem,  va. 
perf. ;  Rozlewaö,  -warn,  -wa- 
Jera,  va.  imperf.  tetfd^ütten, 
»ergießen,  ausfdiütten,  über» 
fd^roemmen;  —  sie  vr.  ftd& 
Derbreiten,  fid^  ergiefien. 

Rozlan,  -u,  pl.  -j,  sm. 
(Elaphrium)  Seic^t^olä  n. 

Rozlany,  adi.  oerfc^üttet, 
Dergoffen. 

Rozlatywac  sif,  -tuje, 
-walem,  vr.  imperf. ;  Rozle- 
cieö  sif,  -ce,  -cialem,  vr. 
perf.  jerfaücn,  aueeinanber= 
faßen,  auSeinanberfliegen,  fic^ 
äerftreuen,  auSeinanberftieben. 

Rozlazlosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  Serfaf^ren^eit  /.,  ^Rac^» 
läffigleit  /.,  Qnbolen',  /', 

Rozlazly,  adi.;  Rozlazle, 
adv.  gerfaf)ren,  nad^läjfig, 
fd)lumprig,  inbolent. 

Rozl^g,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(Acanthea)  eine  2(rt  SBanje. 

Rozlegac  si§,  -gam,  -ga- 
lem,  vr.  imperf.;  Rozledz 
si§,  -gne,  -glero,  vr.  perf.  er» 
jd^aUen,  ertönen,  roiberfiaHen;, 
gtos  jego  -lega  sie  po  pu- 
szczy  feine  ©timme  etfd^aüt 
in  ber  Sßüfte;  smiech  -legt 
sie  w  sali  Sachen  ertönte  im 
©aale;  gdy  sie  ta  wiese  -gta 
po  kraju  alä  fid^  baS  ©erüc^t 
im  ganjen  Sanbe  »erbteitet 
^atte. 

Rozleglosö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  grofie  2luSbe^nung, 
roeiter  3taum;  ®eräumig= 
feit  /. 

Rozlegly,  adi. ;  Rozlegle, 
adv.  auSgebe^nt,  ausgebreitet; 
geräumig,  roeit. 

Rozlemd  sig,  -nie,  -nilem, 
vr.  per/. ;  Rozleniwieö, 
-wie,  -wiatem,  vn.  perf.  faul, 
träge  roerben. 

Rozlew,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
Sergiefeen  «.;  —  krwi  SSlut" 
tergiefeen;  bez  kiwi  -u  ol^ne 
aBlutwergiefeen ;  2)  baS  auSge« 
tretcne  SBafjer. 

Rozlewaö,  ftel^e:  Rozlac. 
Rozlewny,  adi.  auS»,  »er» 
giefebar. 

Rozlezö  sig,  -leze,  -lazlem, 
vr.  perf. ;  Rozlazic  sig,  -ie, 
-zifem,  vr.  imperf.  jerfried^en, 


auScinanberfried^en,   fic^    ser= 
ftrcuen,  auSeinanbergel^en. 

Rozliczac,  -czam,  -czalem, 
va.  imperf. ;  Rozliczyö,  -cze, 
-czylem,  va.  perf.  abjä^len; 
—  sie  abred^nen. 

Rozliczanie,  Rozliczenie, 
-nia,  pl.  -nia,  sn.  2lbred)' 
nung  /'._ 

Rozlicznosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  SKannigfaltigfeit  /. 

Rozliczny,  adi.  Rozli- 
cznie,  adv.  jal^Ireid^,  mannig» 
faltig,  üielfa^,  oetfc^iebentU^. 

Rozlisciac  sig,  -ciam,  -cia- 
lem, vr.  imperf.  \  Rozliscic 
sig,  -scie,  -scitem,  vr.  perf. 
fic^  betaüben. 

Rozliscianie,  -nia,  sn.  S8e= 
laubung  /. 

Rozlitowac  sig,  -tuje,  -wa- 
lem, vr.  perf.  Slittleib  faffen. 

Rozlokowac,  -kuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  einlogieren,  ein« 
quartieren. 

Rozlot,  -u,  pl.  -y,  sm. 
3luSeinanberfliegcn  «.,  3luS= 
fd^roärmeii  n. 

Rozlotny,  adi.  jerftreut 
l^crumflicgenb,  auofc^mätmenb. 

Rozlubowac  sig,  -buje, 
-walem,  va.  perf.  fid^  Der= 
lieben,  SSorliebe,  ©efd^matffür 
etroaS  faffen. 

Rozlutowac,  -tuje,  -walem, 
va.  perf.  auflöten,  auSeinan« 
bcrlötcn. 

Rozladowad,-duje,  -walem, 
va.  perf.  auSpadEcn,  ablaben. 

Rozlakomic,  -mie,  -milem, 
va.    perf.     lüftertx     mad^enji 
—  sie  vr.  fid^  tino.^  gelüftenj 
laffen. 

Roztamac,     -mie,     -miesz, 
-malem,    va.    perf. ;     Rozla- 1 
mywac,    -muje,    -walem,  va. 
imperf.    gerbred^en,    entjroei« 
bred^en. 

Rozlaziö,  fie^e:  Rozleic, 

Rozliczac,  -czam,  czalem,  { 
va.  imperf. ;  Rozl^czy6,  -cze, 
-Czysz,     -czylem,     va.    perf. 
trennen,   fd^eiben,   abfonbetn;; 
trzeba  ich  -czyc  man  mu^  fie  ] 
»oneinanber   trennen;   musze 
sie  z  toba  -czyc  id;  mufl  üon 
bir  fdjeiben. 

Rozliczanie,     Rozl^cze-j 
nie,    -nia,  sing.  tant.    Sc^ei- 
bung  /.,  Trennung  /. 


Roziaczka 


181 


Bozmigkczac 


Rozl^czka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
%xenn\ix\%  f.,  ©d^cibung  /. 

Rozl^czaosö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  SCrennbatIcit  f. 

Rozt^czny,  adi.  tcennBar. 

Rozlaka,  Rozlgka,  -ki,jpZ, 
-ki,  sf,  =  Koziaczenie,  Koz- 
iaczka. 

Rozlogowy,  adi.  tourjel- 
jproffenb. 

Rozlom,  -u,  pl.  -y,  Roz- 
lomek,   -mku,  2)1.   -mki,  sm. 

Rozlomny,  adi.  jcrbtedilici^, 
jcrbrodicn. 

Roztozuia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
(Euryale)  SUebufenftem  m. 

Rozlozyc,  fie^e:  Rozkla- 
dac. 

Rozlozystosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Tüeite  2lU6bet)nung. 

Rozlozysty,  adi. ;  Rozlo- 
zyscie,  adv.  roeit  ausgebreitet, 
[ic^  raeitljin  auäbreitenb. 

Rozlog,  logn,  pl.  -logi,  sm. 

1)  ein  roeitec  Diaum,  eine  roeite 
©treäc,  eine  roeite  %Ivlx\  2) 
aiabelfraut  n.,  33enu§nabel  «., 
SBurjelfproffe  m. 

Rozlup,  -u,  yl.  -y,  sm.  1) 
^(ünbern  n,  ^lünbccung  /. : 

2)  ©teinbcud)  m. 
Rozlupac,  -pie,  -patem,  va. 

■per f.:,  Rozlupywad,  -puje, 
-waiem,  va.  imperf.  auffpal= 
ten,  auifnaden. 

Rozmachac,  -cham,  -cha- 
Jem,  va.  per  f. ;  Rozmachiwac, 
-chuje,  -chiwalem,  va.  imperf. 
in  ©d^roingung,  SBeroegiing 
bringen;  —  sie  ir.  einen 
Slnlauf  nehmen,  fid^  in  rafc^e 
Seroegung  fe^en;  tüchtig  3U= 
greifen. 

Rozmaczac,  -czam,  -cza- 
lem,  va.  impeif.\  Rozmo- 
Czyc,  -cze,  -czysz,  -czylem,  va. 
perf.  erroei(^en,  burdjnäffen, 
einiüäffern. 

Rozmagac  sif ,  -gam,  -ga- 
Jem,  vr.  imperf. \  Rozmödz 
sig,  -möge,  -moglem,  vr.  perf. 
fetir  ftarf'  werben,  an  Äraft 
unb  3)tad)t  junel^incn. 

Rozmaitosö,  -sei,  pl.  -sei, 
sf.  Serfc^ieben[;eit/.,  aiiannig« 
faltigfeit  f. 

Rozmaity,  adi.\  Rozmai- 
cie,  adv.  Dcrfd&ieben,  mannig= 
faltig,  Dielerlei. 


Rozmakac,  -kam,  -kalem, 
vn.  imperf ;  Rozmokn%6, 
-ne,  -klem,  vn.  perf.  burd)ge=> 
nä§t,  burc^geroeid^t  fein. 

Rozmama(5  sig,  -mie,  -ma- 
lern, vr.  perf.  fic^  entblößen, 
bie  S3ruft  entblij^en;  fic^  (in 
ber  Jl(eibung)  oernacbtäffigen. 

Rozmamany,  Rozmam- 
czony,  adi.  nai^läfftg,  lieber» 
lid^  angezogen. 

Rozmarnowac,  -nuje, -wa- 
iem, va.  perf.  üerfd^rocnben, 
Deraeuben. 

Rozmarszczac,  -czam, 
-czal:;m,  va.  imperf. \  Roz- 
marszczyc,  -szeze,  -szczylem, 
va.  perf.  entrunjeln,  entfalten. 

Rozmaryn,  -u,  pl.  -y,  sm. 
SRoämarin  »2.;  —  polny  dziki 
Süiutterlraut  n. 

Rozmarynek,  -nku,  pl. 
-nki,  sm.  (Aadrotneda)  =  Mo- 
drzewnica. 

Rozmarynowy,  adi.  3iog= 
niarin=;  —  spirytus3io§marin= 
geift  m. ;  —  olejek  SRoömarin» 
öl  n. 

Rozmarynowka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  atosmariiiapfel  m. 

Rozinarzac,-rzam,  -rzalem, 
vn.  imperf. \  Rozmarzn^c, 
-ne,-nalem,  vn.perf.  auftauen, 
axifgel^en. 

Rozmarzenie,  -nia,  sn. 
SCräumerei  /'. 

Rozruarzyc,  -i-ze,  -rzyiem, 
va.  perf.  Dufelig  macf)en,  ben 
Äopt  oerbreljen,  in  Siräumerei 
oerfenfm;  —  sie  tr.  in  2:räu= 
u'.erei  nerfinfen. 

Rozmawiaö,  -wiam,  -wia- 
iem,  vn.  imperf. ',  Rozmowiö, 
-wie,  -wilem,t'n.  lierf.  fprec^en, 
foncerfieren,  ein  (Sefpräc^ 
füfiren,  ftfiroa^en,  pfaubccn, 
fic^  unterl^alten,ficl)  untevreben; 
wiasnie  -wiali  o  tem  fie  l^aben 
i\>tn  barüber  gefprotf)en;  -wiac 
z  kim  fid^  mit  imnbm  unterljals 
ten;  —  sie  vr.  fidE)  üerftänbigen, 
fpied^en,  fid)  befpred^en;  musze  \ 
sie  z  nim  —  i^  mu|  mit  iljm  i 
reben;  -wilem  sie  z  nim  id^ ' 
^abe  mit  il)m  eine  Üntcrrebung 
gehabt;  jak  ty  sie  z  nim  -wisz, 
kiedy  nie  rozumiesz  po  nie- 
miecku  roie  roirft  bu  bic^  mit 
i^m  üerftänbigen,  roenn  bu 
nid^t  Seutfrf)  üerfteljft. 


Rozraawianie,  -uia,  sing, 
tant.  sn.  Sieben  n.,  ©prec^en  n. 

Rozmazac,  -ie,  -ialem,  va. 
perf. ;  Rozmazy waö,  -zuje, 
-walem,  va.  imperf.  1)  jer= 
roifd^en,  jeiftedtfen;  2)  roeiter 
bringen,  o erbreiten ;  3)  —  sie 
vr.  greinen,  in  Söeinen  auä- 
bred;en. 

Rozmazany,  adi.  grantig, 
roeinerli^. 

Rozm^cac,  -cam,  -calero, 
va.  imperf. \  Rozmacic,  -ce, 
-cilem,  va.  perf.  auf löfen,  ein= 
rühren. 

Rozmgt,  -u,  pl.  -y,  sm. 
3)iittel,  um  roeidjeö,  fpröbe§ 
eifen  gefc^meibiger  ju  machen. 

Rozmiar,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Simenfion  /.,  Slugmeffung  /.-, 
S3ert)ältniä  «.,  ^Proportion  f., 
SKttfeoerpltniä  n. 

Rozmiarkowac,  -kuje, 
walem,  va.  perf.  uorauöbe«» 
red&nen,  merfen. 

Rozmiataö,  -tarn,  -tatem, 
va.  imperf. ;  Rozmiesc,  -mie- 
te, raiotlem,  va.  perf.  auäein» 
anberfegen,  auäeinanDerroetfen, 
auöeinanberfdtiteubern;  wiatr 
snieg  -ta  ber  Söinb  oerroe^t 
ben  ©d^nee;  wiclier  -miotl  po 
polu  brogi  ber  ©turmroinb  l)at 
bie  öetreibel^aufen  auf  bem 
treibe  jerftreut. 

Rozmi^c,  -zemne,  -zmiatem, 
va.  perf.  jerlnittern. 

Rozmieniaö,  -niam,  -nia- 
lem,  i;a.  imperf. \  Rozmienic, 
-nie,  -uilera,  va.  perf.  um= 
roe(|feln,  roed^fcin. 

Rozmierzac,  -rzam,  -rza- 
lem, va,  imperf. ;  Rozmie- 
rzyc,  -rze,  -rzyiem,  va.  perf. 
au5meffen  •,  uermeffen. 

Rozmiesiö,  -sze,  -silem,  va. 
perf.  auäfnelen. 

Rozmieszac,  -szam,  -sza- 
lem,  va.  imperf.  Dermifc^en, 
uerrüljren,  anmad^en. 

Rozmiesc,  fie|e:  Rozmia- 
tac. 

Rozmiekac,  -kam,  -kalem, 
vn.  imperf. ;  Rozmigknac, 
-ne,  -natem,  vn.  perf.  et= 
weicht,  aufgcroeid^t  werben. 

Rozmigkczad,  -czam,  -cza- 
lem,  va.  imperf. \  Rozmifk- 
czyö,  -cze,  -czylem,  va.  perf. 
erroeic^cn,  aufroeid^en. 


Rozmijac  sif 


182 


Rozpajac 


Rozmijac  sig ,  jam,  -jalem, 
tr.  imperf.;  Rozmin§6,  -ne, 
-n^Jern,  vr.  perf.  einen  Mix= 
fehlen,  mit  einem  nid^t  jujam' 
mentreffen,  fid^  freuten;  listy 
sie  -minely  bie  Stiefe  l^aßen 
fi^  gefreujt. 

Rozmilowaö  si§,  -iuje, 
-iowaltm,  vr.  perf.  liebge» 
roinnen. 

Rozmnazac,  -^am,  zalem, 
va.  imperf. \  Rozmnozyc,  -ze, 
-zylem,  va.  ferf.  bie  ^^^l  ter= 
gröBern,  oerme^ren,  Den)iet= 
faltigen ;  —  sie  vr.  fi^  oer» 
vielfältigen,   fic^'   fortpflanjen. 

Rozmnazanie,  Rozmno- 
ienie,  -nia,  sn.  SSeroielfälti» 
gung  /.,  93ermef)rung  /. 
•  Rozmnozny,  adi.  üermcl^r» 
Bar,  Dermctjrungsfäi^tg;  fort= 
pflanjungäfä^ig. 

Rozmnozysty,  adi.  leidet 
oerme^rfcar,  oetDielfältigungä» 
fällig. 

Rozmoczkl,  -k6w,  plur. 
tant.  2luf=,  2)urc^iDeid^en  n. 
be§  (grbrei^g. 

Rozmoczyö,  ficl^e:  Rozma- 
czac. 

Rozmokly,  adi.  aufgeroeid^t. 

Rozmoku^c,  fie^e:  ßozma- 
kac. 

Rozmotac,  -tarn,  -talem,  va, 
perf.  entroirren. 

Roztnowa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
©efpräd)  n.,  Unterrebung  /., 
Untetfialtung  /. 

Rozmowny,  adi.  gefpräd^ig. 

Rozmozenie,  -nia,  sn.  -Ber» 
mefirung  /.,  SBctftäcfung  /. 

Rozmödz  sif,  [ie^e :  Koz- 
magac  sie. 

Rozm6wi<5  sif,  fiel^e:  Roz- 
mawiac  sie. 

Rozmowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Ueineä  ©efpräc^,  furje  Unter= 
tebung;  fj?.  rozm6wki  ©c^ 
fpräc^e  pl.  jum  ©rlernen  einer 
©pracf)e,©efpräc{)öübungen  pl.; 
@efpräc^t)uc^  ii. 

Rozmownia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  ©prec^jimmer  n.,  ®efell= 
jd^aftöjimmer  n. 

Rozmownica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  Sprec^jimmer  n.  im  Älofter. 

Rozmra£:a6,  -i&m,  -iafem, 
va.  imperf. ;  Rozmroziö,  -4e, 
-ziJem,  va.  perf.  auftauen 
laffen,  jum  9luftauen  bringen. 


Rozmroczyc,  -cze,  -czysz, 
-czytem,  va.  perf.  erhellen,  bie 
{^infterniS  »ertreiben. 

Rozmrnzyd,  -ze,  -iylem, 
va.  perf,  —  cczy  btc  ^ugen 
aufmacticn. 

Rozmyka<5,  fie^e:  Rozem- 
knac. 

Rozmysl,  -n,  pl.  -y,  sm. 
Überlegung  /.,  Sefinnen  n., 
5Rac^ben!en  n.;  z  rozmysl'eni 
CO  robic  mit  SBorbebad^t  etroas 
tun. 

Rozmyslac,  -^lam,  -slalem, 
f??.  unb  va.  imperf. \  Roz- 
myslic,  -le,  -lisz,  -lilem,  vn. 
unb  vu.  perf.  nad^ben!en,  nacf); 
finnen,  überlegen,  SBetrad|tun= 
gen  aufteilen;  trzy  lata  -slalem 
na  puszczy  brei  Qai^re  »er= 
brad^te  ic^  in  ber  SBüfte  mit 
Setrad^tungen ;  —  sie  vr.  \\ä) 
anbfrä  beftnnen. 

Rozmyslanie,  -nia,  sn. 
^Betrachtung  /.,  3iad^benfen  n. 

Rozmyslnosc,  -sei,  sf. 
35orbebac^t  m.,  Überlegung  /. 

Rozmyslny,  adi. ;  Roz- 
myslnie,  adv.  abfic^tlid^,  mit 
33orbebac^t;  zrobii  to  -nie  er 
l^at  eä  mit  Sorbebac^t  getan. 

Roznarowic,  -wie,  -wilem, 
va.  perf.  unartig,  irilb  mad^en ; 

—  sie      vr.     rcilb,      fiu|ig 
rcerben. 

Rozniecac,  -cam,  -calera, 
va.  imperf.;  Rozniecic,  -ce, 
-cisz,  -cilem,  va.  perf.  an= 
fd^üren,  erregen,  aufflammen; 

—  ogieü  J^euer  anmachen ;  — 
mitosc  Siebe  entflammen. 

Rozniesö,  -niose,  -niosJem, 
va.  perf. ;  Roznosic,  -sze, 
-silem,  va.  imperf.  austragen, 
um^erreic^en,  üetbreiten,  auä- 
ftreuen,  in  ©tüdfc  gerreifeen. 

Roznos,    -u,   pl.    -y,    sm. 

mw  f. 

Roznosiciel,  -a,  pl.  -e, 
sm.  ^erumträger  m.,  2tuö= 
träger  m.,  3Serbreiter  m. 

Roznoszenie,  -nia,  sn. 
2lu§tragen  n. 

Roznosny,  adi.  auStrag= 
bar. 

Rozochocenie,  -nia,  sn. 
grofie  Suftigteit. 

Rozochocic,  -ce,  -cilem, 
va.  perf.  lufiig  machen;  — 
sie  vr.  luftig  werben. 


Rozognic,  -nie,  -nisz,  -ni 
fem,   va.  perf.   entflammen; 

—  czyja  zlosc  jmnbä  SBut 
entflammen;  —sie  vr.  fid&ent« 
jünben,  entbrennen;  rana  sie 
-nila  'tixt  Sßunbe  ^at  fic^ 
entjünbet. 

Rozognienie,  -nia,  öm. 
(Jntjünbung  /.,  ©ntflammung 
/.,  ©ntbrennen  r\. 

Rozoki,  adi.  fd^ietenb. 

Rozorac,  -ram,  -ratem,  va. 
perf.\  Rozorywaö,  -warn, 
-walem,!-«.  imperf.  jerpflügen, 
aufpflügen;  —  komu  czolo 
jmnbm  bie  ©tirn  jerl^auen, 
jeratfern. 

Rozpacz,  -czy,  sf.  SSer= 
jroeiflung  /. ;  do  -czy  mnie 
przyprowadzasz  bu  brtngft 
mit!)  jur  Sßerjrociflung ;  — 
mnie  porywa  Sßerjmeiflung  er» 
greift  mic^;  poddawac  sie 
-czy  fic^  ber  SSerjroeiflung  löina 
geben. 

Rozpaczac,  -czam,  -czalem, 
I.  vn.  imperf.  üerjraeifeln, 
oerjagen;  11.  —  sie  vr.  im- 
perf.\  Rozpaczyc  si§,  vr. 
perf.  fic^  lüetfen,  Irümmen. 

Rozpaczaj^cy,  adi.  rer= 
3n)ei''clnb. 

Rozpaczliwy,  adi. ;  Roz- 
paczliwie,  adv.  nerjroeiflungf  s 
ooll,  Derjroeifett. 

Rozpaczyc  si§,  fit^e:  Roz- 
paczac sie. 

Rozpad,  -u,  pl.  -y,  sm. 
3erfallen  «.,  ^ci^ftttt  '"•>  3Ser= 
faß  »H ,  Serfc^ung  /. 

Rozpadaö  sig,  -dam,  -da- 
lem,  vr.  imperf.'^  Rozpasc 
sig,  -padne,  -padniesz,  -pw- 
dlem,  vr.  perf.  serfaHen,  aus« 
einanbetfaUen,  Haffen,  berfter. 

Rozpadki,  -kow,  plur. 
tant.  abgefallene  ©tüdfe. 

Rozpadlina,  -ny,  pl.  -nv, 
sf  Hluft  /.,  ®rblluft  /.,  g=ei= 
fenfluft  /,  3Ji|  m..  ©palte  /. 

Rozpadlisty,  Rozpadzi- 
sty,  adi.  jerflü'ftet,  ooll  Älüfte, 
SRiffe. 

Rozpadly,  adi.  verfallen. 

Rozpajad,  -jam,  -jalero,  va. 
imperf. ;  Rozpoiö,  -poj?» 
-poifem,  va.  perf.  anä  ©au= 
fen  genjöljnen,  trunfen  machen ; 

—  sie  vr.  fid^  bem  ©ufe,  bem 
SErunfe  ergeben. 


Rozpakowac 


183 


Eozpi^tos6 


Rozpakowac,  -kuje,  -wa- 
fem,  va.  per/.;  Rozpakowy- 
wac,  -wuje,  -walem,  va.  im- 
per/,  augpadfen. 

Rozpakowanie,  Rozpa- 
kowywanie,  -nia,  sn.  3luä= 
^aäm  n. 

Rozpalac,  -lam,  -latem, 
va.  imperf.'y  Rozpaliö,  -le, 
-lilem,  va.  perf.  entjünben, 
anjünbcn,  entflammen,  ent= 
brennen ;  rozpal  w  piecu  macöe 
im  Dfen  ^euer,  jünbe  ba§ 
^cuer  im.  Dfen  an\  drzewo 
sie  nie  chce  rozpalic  bnä 
§ol3  rcitt  nic^t  geucr  fan= 
gen;  —  sie  vr.  fic^  entjünfcen; 
entflammen,  entbrennen. 

Rozpalanie,  Rozpaleuie, 
-nia,  SM.  2lnjünben  n.,  ®nt= 
brennen  n. 

Rozpalony,  adi.  entflammt, 
entbrannt;  —  gniewem  in 
3orn  entbrannt. 

Rozpamigtywac,  -tuje, 
-walem,  va.  imperf.  über» 
benfen;  fic^  in§  ©ebäc^tniä 
JurüdErufen ;  —  swoje  grzechy 
feine  ©ünben  überbenlen,  inä 
©t'bäd^tniä  surüdErufen. 

Rozpamigtywanie,  -nia, 
sn.  fromme  Betrachtung. 

Rozpaplaö,  -plam,  -plalem, 
va.  perf.  auäptaufc^en,  aug= 
plauöern. 

Rozpar,  -u,  pl.  -j,  sm. 
1)  gro^e  §i^e  /.;  2)  2luä= 
bünftung  /. 

Rozparac,  -ram,  -ralem, 
va.  imperf. ;  Rozpruc,  -pruje, 
-prulem,  va.  perf.\  1)  ger= 
trennen,  auftrennen,  auffd^Itt= 
jen;  2)  auftiJfen;  3)  fc^Iic^ten. 

Rozparchowaty,  adi.  -ta 
ruda  l^öderige,  fd[)uppige  ^x^- 
aber. 

Rozparcie,  -cia,  sing.  tant. 
sn.  ©palten  «. 

Rozparny,  adi.  mitjün» 
benb,  erbigenb. 

Rozparowy,  adi.  bunft= 
förmig. 

Rozparzac,  -rzam,  -rzaiem, 
va.  imperf.\  Rozparzyc,  -rze, 
-rzylem,  va.  perf.  burc^roär» 
men,  burc^brü^en,  erbi^en. 

Rozpasac,  -sze,  -satem,  va. 
imperf. ;  Rozpasywa6,  -suje, 
-walem,  va.  perf.  1)  auf» 
gürten,   loögütten,   ben   ®url 


aufmachen;  2)  foätaffen,  freien 
Sauf  laffen,  ausfcbroeifen;  3) 

—  sie  vr.  ben  ©ürtel  ablegen; 
üppig  roetben,  toben. 

Rozpasanie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  2lusfcbroeifung  /. 

Rozpasany,  adi.  lieberlid^, 
auefcbroeifenb. 

Rozpaskudziö,  -dze,  -dzl- 
iem,  va.  perf.  perfdt)mieren, 
befube(n. 

Rozpasc,  -se,  -siem,  va. 
perf. ;  Rozpasac,  -sam,  -sa- 
iem,  va.  imperf.  auf  ber 
äBeibe   mäften,   feift    mad^en; 

—  sie    vr.    üppig    gebeil^cn, 
feift  roerben. 

Rozpatrywac,  -truje,  -wa- 
lem, va.  imperf. \  Rozpa- 
trzec,  -trze,  -trzyiem,  va. 
perf.  genau  betrachten,  burc|= 
fc^auen,  forgfättig   beficbtigen. 

Rozpatrywanie,  Rozpa- 
trzenie,  -nia,  sn.  Sefic^tigung 
/.,  SBi'trad^tung  /'. 

Rozp§,ki,  -köw,  plur.  tant. 
sm.  ©preiäflödfc  pl.  in  gifc^er» 
ne^en. 

Rozpeizac,  -zam,  -zaiem, 
va.  imperf. ;  Rozpelzn^c, 
-zne,  -zngiem,  va.  perf.  auö» 
einauberfriec^en,  3erfriect)e.t, 
ficfi  jerftreuen. 

Rozp§cznialy,  adi.  aufge« 
quoHen. 

Rozpgcznieö,  -nieje,  -nia- 
leoi,  vn.  perf.  aufquellen. 

Rozpgd,  -u,  pl.  -y,  sm. 
j^ejtigec  ^auf,  ©tur^  m.,  2luäs 
^olen  «.,  Umlauf  m.,  Sc^roung 
m.,,  2lniauf  m. 

Rozpgdowy,  adi.  2lnlauf=>, 
Umlauf»;  -we  kolo  ©öpel- 
roeCe  /. 

Rozpgdzac,  -dzam,  -dza- 
lem,  I.  va.  imperf.;  Rozpg- 
dzic,  -dze,  -dzitem,  I.  va. 
perf. ,  auäeinanberjagen,  per» 
jagen,  auäeinanbertreiben,  vex-- 
nje^en,  jerftreuen;  —  bydlo 
na  pastwisku  ba§  SSiel)  auf  ber 
Sßeibe  auäeinanbertreiben;  2) 
in  fcbneHe  Seroegung  fe^en,  ge=» 
roaltig  antreiben ;  II.  —  sie  in§  ; 
Saufen  fommen,  einen  Slnlauf 
nebmen,    ba^in»,    lo§rennen. 

Rozpgkaö,    -kam,    -kalem, 
vn.     imperf. ;      Rozpf  kn§.6, 
-ne,  -nalem,  vn.  perf.  berften,  ; 
Serpla^en,  aufberften.  i 


Rozpgtac,  -tarn,  -talem, 
va.  perf.  entfeffeln,  oon 
ben  5«[f«Itt  befreien,  freimachen ; 
au§  einem  glo^e  bie  2;afel= 
gebinbe  berauäne^men. 

Rozpgtlac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf. ;  Rozpgtliö,  -tle, 
-tlilem,  va.  perf.  auftüidtcln, 
entroidfeln,  auöeinanberroidteln. 

Rozpi^c,  -zepne,  -pialem, 
\va.  perf.\  Rozpinac,  -nam, 
^  -naiem,  va.  imperf.  auä= 
!  fpannen,  auffnöpfen,  auä- 
i  breiten,  mit  aiägeln  anheften. 

Rozpi^ka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©preijt)ol3  n.  ber  äiSeber. 

Rozpic    sif,  -je,  -lern,   vr. 
.perf.]    Rozpijac    sig,    -jam, 
-jalem,   va.  imperf.    fidE)  bem 
JCrunfe  ergeben,  faufen. 

Rozpiec,  -ke,  -kiem,  va. 
perf.;  Rozpiekad,  -kam,  -ka- 
lem, va.  imperf.  erl^i^en,  gut 
auebacEen. 

Rozpieczgtowac,  -tuje, 
-walem,  va.  perf.\  Rozpie- 
czgtowywac,  -wuje,  -walem, 
va.  imperf.  entfiegeln,  öffnen, 
baä  ©iegel  bred^en. 

Rozpieracz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©pannriegel  m. 

Rozpierac,  fiel^e :  Koze- 
przec. 

Rozpierzac,  -rzam,  -rza- 
lem,  va.  imperf,;  Rozpie- 
rzyc,  -rze,  -rzysz,  -rzylem,  va. 
perf.  jerftreuen,  jerftieben  mo= 
c^en. 

Rozpierzchac  sig,  -cham, 
-chalem,  vr.  imperf. ;  Roz- 
pierzchn^c  sig,  vr.  perf. 
fic§  jerftreuen,  jerftieben,  ani= 
einanbertaufen,  fic^  nad^  per= 
fc^iebeneu  Drten  ^in^üd^ten, 
plö^lid^  bie  glud^t  ergreifen, 
fid&  jerftreuen. 

Rozpieszczac,  -czam,  -cza- 
lem,  va.  imperf. ;  Rozpiescic, 
-szcze,  -scilem,  va.  perf.  Der= 
roeicbiid^en,  perptfdEieln,  per» 
järteln. 

Rozpieszczanie,  Rozpiesz- 
czenie,  -nia,  sn.  SSerl^ätfd^eln 
».,  Sierroeic^lic^ung  /. 

Rozpieszczony,  adi.  Der» 
ptfcbelt,  oerroeid^licbt. 

Rozpigcie,  -cia,  sn.  2luö=, 
Sluffpannen. 

Rozpigtosd,  -sei,  sf.  ©pann< 
raeite   /. ;    —    sklepienia    ®e= 


Rozpijac 


184 


Rozporzadzenie 


tüölbsfpannireite ;  —  teore- 
tyczna  ©tü^roeite  /.,  Xxa^^ 
rreite;  —  w  swietle  Suftroeite, 
lid^te  SBeite. 

Rozpijac  sig,  [iel^e :  Rozpic 
sie. 

Rozpilowac,  -hije,-wa}em, 
ra.  per/. ;  Rozpiiowywac, 
-wuje,  -walera,  va,  imperf. 
jetfeiien,  3erfä(^en. 

Rozpinac,  fiel^e:  Rozpiac. 

Rozpis,  -u,  pl.  -y,  sm.  Sßi» 
berfprud)  m. 

Rozpisac,  -sze,  -salem,  va. 
perf.\  Rozpisywa6,  -suje, 
-walem,  va.  imperf.  au§fd^rei= 
Ben;  —  sie  vr.  inö  ©einreiben 
geraten,  tüeittäufta  fd^reiben. 

Rozpisanie,  Rozpisywa- 
nie,  -nia,  sn.  2luäfci)tei6en  n ; 
—  konkursu  ^onfurgauSfi^rei: 
bung  y. 

Rozplatac,  -tarn,  -talem, 
va.  imperf. ;  Rozplesc,  -plote, 
-plotlem,  va.  perf.  auseitian» 
berfled^ten,  auffled^ten. 

Rozplasac  si§,  -sana,  -sa- 
Jem,  vr.  perf.  ins  S^anjen  ge= 
raten. 

Rozpl|,tac,  -tarn,  -talem, 
va.  perf. ;  Rozpl^ty wac,  -tu- 
je,  -wai'em,  va.  imperf.  au§= 
cinanberraitfern,  au6ctnanber= 
tnüpfen,  aufmalen,  entroirren. 

Rozpleciny,  -ein,  plur. 
tant.  sf.  baä  2tufflecf)ten  ber 
göpfe  oor  bec  ^oc^seit. 

Rozplemiac,  -miam,  -mia- 
lem;  Rozpleniac,  -niam,  -nia- 
ievß,  va.  imperf. ;  Rozplemic, 
-mie,  -milem  ;  Rozplenic,  -nie, 
-nilem,  va.  perf.  üerme^ren, 
fortpflanjen,  Deroielförtigen. 

Rozplacac,  -cam,  -calem, 
va.  imperf.;  Rozplaciö,  -ce, 
-ciiem,  va.  perf.  auöjafjfen, 
abjal^ten;  ©c^lu^abrec^nung 
pflegen;  —  sie  rr.  z  kim  jjmbä 
©d^tu^abred^nung    reguUcrcn. 

Rozpladzac,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  imperf.;  Rozplodziö, 
-dze,  -dzilem,  va.  perf.  fort= 
pflanjcn,  »ermefiren;  =  Roz- 
krzewiac. 

Rozplakac  sig,  -cze,  -ka- 
lem,  vr.  perf.  ju  roeinen  an» 
fangen ;  in  Sränen  auSbred^en, 
in  tränen  gerflie^en. 

Rozplaszaö,  -szam,  -sza- 
lem,    va.    imperf.;    Rozplo- 


szyc,  -sze,  -szylem,  va.  perf. 
auöeinonbertteiben,  »erfc^eu» 
d^en. 

Rozplaszczaö,  -czam,  -cza- 
lem,  va.  imperf.',  Rozplasz- 
czyc,  -szcze,  va.  perf.  platt, 
flac^  machen ;  pod  mJotem  — 
abflad^en,  plätten. 

Rozplata6,  -tarn,  -taiem, 
va.  perf.  fpalten,  gerfpalten; 
—  rybe  fd^tigen,  reiben. 

Rozplawa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
(Pontederia)  eine  9Jarjiffenart. 

Rozplawiac,  -wiam,  -wia- 
iem,  va.  imperf.  \  Rozplawic, 
-wie,  -wilem,  va.  perf.  jcr= 
fd^ntcljen. 

Rozplodzic,  fie^e :  Rozpla- 
dzac. 

Rozplodowy,  adi.  3wc^t'. 

Rozplomieniaö,  -niam, 
-nialem,  va.  imperf. ;  Rozplo- 
mienid,  -nie,  -nilem,  va.  perf. 
ent;(ünben,  entflammen. 

Rozplomienianie,  Rozplo- 
mienienie,  -nia,  sn.  l£nt» 
flammung  /.,   ©ntjünbung  /. 

Rozplon^c,  -ne,  -nalem,  vn. 
perf.  in  t)eüen  flammen  ent= 
brennen,  aufflammen. 

Rozploszenie,  -nia,  sm. 
SSerfc^euc^en  n. 

Rozplod,  -u,^j?.  -ody;  Roz- 
ptodek,   -dku,  pl.   -dki,   sm. 

1)  junge  a3rut/.,3ung5ud^t/., 
©e^ling  w.;    Keimpflanze   /. 

2)  gortpflanjung  /.,  35ernie|= 
rung  /'. 

Rozplyn^c  sig,  -ne,  -  nä- 
hern, vr.  perf.;  Rozplywaß 
si§,  -warn,  -walem,  t??'.  im- 
perf. 1)  jerflie^en,  jerfc^melsen; 
cukier  -wa  sie  w  wodzie  ^\\\^ 
lix  gerflie^t  in  SBaffer ;  2)  ait§« 
einanber  fc^roimmen,  fegein, 
fd^iffen ;  3)  —  sie  nad  czem 
fi^  an  etrc.  ergoßen,  oon 
etroaS  enlsüdt  fein;  —  sie 
z  radosci  oor  greube  au^er 
fii)  fein. 

Rozplywanie  si§,  -nia, 
sn.  1)  ^erfliefebatieii/".;  2)3er= 
fliefeen  n;  3)  (gntjüden  n. 

Rozpocz^c,  -czne,  -czaiem, 
va.  perf. ;  Rozpoczynaö, 
-nam,  -nalem,  va.  imperf.  an» 
fangen,  beginnen;  -cz^fem  te 
robote  przed  tygodniem  ic^  l)abe 
tiefe  krbeit  oor  einer  SBod^e 
angefangen. 


Rozpoczgcie,  Rozpoczy- 
nanie,  -nia,  sn.  3lnfang  m., 
Slnfangen  n,  Seginn  m., 
beginnen  n. 

Rozpogadzac,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  imperf. ;  Rozpogo- 
dzid,  -dze,  -dzilem,  va.  perf. 
aufheitern; —  czolo  bie  ©ttru 
entrunjeln;  —  sie  vr.  ftc^ 
aufl^eittm  (com  Sißetter). 

Rozpogadzanie,  Rozpogo- 
dzenie,  -nia,  sn.  2luf^eite= 
rung  /. 

Rozpoic,  fiel^e:  Rozpajac. 

Rozpojony,  adi.  bemSIrun^ 
fe  ergeben. 

Rozpolawiac,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imperf. ;  Rozpolo- 
wic,  -wie,  -wilem,  va.  perf. 
in  |Ȋlften  teilen,  l^albieren. 

Rozpolawianie,  Rozpolo- 
wienie,  -nia,  sing.  tant.  sn. 
2;eilung  /.  in  jroet  Steile,  §^1= 
bierung  f. 

Rozpominac,-nam,-nalem, 
va.  imperf. ;  Rozpomnie6, 
-ne,  -nialem,  va.  perf.  bur(i)= 
benfen,  überlegen;  —  sie  vr. 
mit  Slufmerffamfeit  erinnern, 
über  etroaä  nad^ftnnen. 

Rozpona,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
ausgebreitete^  S:ud^,  au§gc= 
fpannter  SBorlöattg. 

Rozponka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
(Rapunculus)  SRapunjel  /. 

Rozpora,  -ry,  pl.  -ry,  sf. 
lel^lbalten  m.,  Querbat!en  m., 
ginftrid^  m.,  ©trebe/.,  ©preije 
/.,  ©tü^e  /.,  ©pannri«:get 
OT.,  Sruftriegel  tn.,  2Jitttet= 
fd)roellc  /. ;  —  wyisza  ^al^n= 
balfen  m. 

Rozporaic,  -je,  -ilem,  va. 
perf.  oerfc^iebcntUd^  cerf orger, 
auSftatten. 

Rozporek,  fiel^e :  Rozpor. 

Rozporny,  adi.  gertrenn» 
bar. 

Rozporzadzad,  -dzam,-dz^- 
lem,  va.  imperf. ;  Rozporz^- 
dziö,  -dze,  -dzilem,  va.  perf. 
verfügen,  anorbnen,  Slnorb» 
nungen  treffen. 

Rozporzadzalnosö,  -sei, 
sf.  Söerfügungsfäl^igfeit  /., 
2)iöpofttionöfäl)igieit  /. 

Rozporz^dzalny,  adi.  oer* 
fügbar. 

Rozporz§,dzenie,  Rozpo- 
rzadzanie,  -nia,  pl.  -nia,  sn^ 


Kozposazac 


185 


Rozprzataö 


SSerorbnung/.,  Sinorbnung  /,, 
2)i§po[itton  /.,  Sßerfügung  /. 
ßozposaiac,  -zam,  -ia^em, 
va.  imperf. ;  Rozposazy c,  -Äe, 
-zylem,  ta.  perf.  ausfpenben, 
üittiiit,  oetLieuben. 

Rozpostarcie,     -cia,     sn. 
Sluebreiten  n.,   Slusaiefien  n. 
Rozpostarty,  adi.  auögt» 
breitet,  ausgeftrecft. 

Rozposcierac,  -ram,  -ra- 
lem,  ta.  imperf.;  Rozpo- 
strzeö,  -strze,  -starJem,  va. 
perf.  ausbreiten,  augftretfen, 
ausbetinen ;  drzewo  -sciera  ga- 
lezie  ber  S3aum  breitet  bie  ^fte 
a\x%',  -sciera  nademna  swoja 
opieke  er  breitet  feinen  ©d^ufi 
über  mic^  aug;  —  skrzydla 
bie  j^Iügel  ausbreiten;  —  sie 
vr.  fic^  breit  machen,  bie!  tun ; 
fid^  sieben,  bef)nen. 

Rozposcieranie,  -nia ;  Roz- 
postarcie,  -cia,  n.  2tuäbrei= 
Xin  n.,  3[u5be^nen  n. 

Rozpostarty,  adi.  au§ge= 
breitet. 

Rozpotniec,  -nieje,  -nia- 
lem,  vn.  perf.  in  gd^roei^ 
^erflie^en. 

Rozpotrzebowac,  -buje, 
-walem,  va.  perf.\  Rozpo- 
trzebywac,  -wuje,  -waiem, 
va.  imper/.  oerbrauc^en,  auf- 
nienben. 

Rozpowiadac,  -dam,  -da- 
l'em,  va.  unb  vn.  imperf.] 
Rozpowiedziec,  -powiem, 
-powiedziafem,  va.  unb  vn. 
p)erf.  erörtern,  urnftänblid^  er= 
Säljlen,  üvoa^  mel^reren  fagen, 
erjäfjlen,  auäfdjitja^en,  aus» 
plaubern. 

Rozpoznac,  -nam,  -nalem, 
va.  perf. ;  Rozpoznawac,  -je, 
-waJem,  va.  imperf.  unter» 
fd^etben,  erfennen,  fennen 
lernen,  prüfen. 

Rozpozyczac,  -czam,  -cza- 
lem,  va.  imperf;  Rozpozy- 
czyc,  -cze,  -czyiem,  va.  perf. 
»erborgen,  ausleihen. 

Rozpor,  -poru,  pl.  -pory, 
sm, ;  Rozporek,  -rku,  /;/.  -rki, 
sm.  ©c^li^  m. 

Rozporka,  -ki.^Z. -ki,  */. ; 
—  zwrotnicza  Sßec^felüerbtn» 
bungsftange  /.,  2Betd^ent)cr= 
binbungSftange  /. 


Rozprach,  -u,  siny.  tant. 
sm.  rotbrü^tgeä  @ifen. 

Rozpragniony,  adi.  fe^r 
bürftenb. 

Rozprasz^c,  -szam,  -sza- 
lem,  va.  imperf.]  Rozproszyc, 
■sze,  -szyiem,  va.  perf.  ytx- 
flrcuen,  auöeinanberbrinoen. 

Rozpraszanie,  Rozpro- 
szenie,  -nia,Än.3erftreuung/. 
Rozprawa,  -\vy,  pl.  -wy, 
s/.;  Rozprawka,  -'^\,pl.  -ki, 
*/.  1)  Unterrcbung  /. ;  SSer« 
^anblung  /.;  Debatte  /.  — 
sadowa  gerid^tlid&e  SSerl^anb» 
lung  /.;  2)  ©iffertation  /., 
atbbanbtung  /. 

Rozprawca,  -cy,  pl.  -cy,  sm. 
©d&Itc^ter  m.,  SSermittler  m. 
Rozprawiad,  -wiam,  -wia- 
l^m,  I.  vn.  imperf.]  Rozpra- 
wic,  -wie,  -wiiem,  I.  vn. 
perf.  t)erf;anbeln,  umfiänblid^, 
ein  langeä  unb  breitet  fpre? 
d^en,  reben,  fd)reiben,  abljan» 
beirt,  bisputieren ;  obszemie 
0  lern  -wiai  er  üerbreitete 
fic^  umftänblic^  über  biefen 
©egenftanb  (münblid;) ;  II.  va. 
—  swoj  dorn  fein  |iauä  be= 
fteCen,  Über  fein  §au§  Der= 
fügen;  III.  —  sie  vr.  —  z  kim 
fic|i  mit  jmnbm  auieinanber« 
fe^en. 

Rozprawianie,  Rozpra- 
wienie,  -nia,  sn.  Unterrebung 
/.,  aiuäeinanberfe^ung  /. 

Rozprawiczac,  -czam,  -cza- 
Jem,  va.  imperf.]  Rozpra- 
wiczyd,  -cze,  -czalem,  va. 
perf.  entjungfern,  fdjrcäd^en. 
Rozprawiczenie,  -nia, 
sn.  ©ntjungferung  /.,  ©d^roäs 
c^ung  /. 

Rozprawnis,  -sia,  pl.  -sie, 
sm.  rebfetiger  3J?cnf4. 

Rozprawnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  3?ebfeligfeit  /. 

Rozprawny,  adi.  rebfelig, 
gefpräd}ig. 

Rozpr§zac,  -zam,  -Äafem, 
va.  imperf.]  Rozprgzyc,  -:ze, 
-zyJem,  va.  perf.  auöbef;ncn,  : 
ausfpreijen,  ipannen;  clepllk  ' 
•jireäa  powietrze  ber  SBärmes 
ftoff  bef)nt  bie  Suft  auö;  krew 
iyly  -eza  baö  Sfut  fpannt 
bie  3(bern ;  bol  -preza  mi  serce 
ber  ©Corner?  fpannt  mir  bas 
$crj;  —  sie  rr.  fid^  ausbel^nen.  i 


Rozprgzanie,  Rozprgze- 
nie,  -nia,  sn.  Stusbe^nung  /., 
©pannung  /. 

Rozprgzliwosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©pannfraft  /.,  (Sla= 
ftiäität  /. 

Rozpr§zliwy,  Rozprezy- 
sty,  adi.]  Rozprgzliwie, 
Rozprfzyscie,  adv.  elaftifc^, 
ausbci^nbar. 

Rozpromieniaö,  -niam, 
-nialem,  va.  unb  vn.  imperf,] 
Rozpromienic,  -nie,  -nilem, 
ra.  unb  in.  perf.  ü6eraCf)in 
©trauten  n)erfen,ftraf}reu;  mit 
©tral^ten  er^ellen,bur4bringen; 
—  sie  vr.  ju  ftrat;Ien  beginnen, 
fü  al^len ;  (btlbl. :)  fid^  aufr;citern, 
iü  glänjenbe  Saune  oerfaüen. 
Rozpromieniony,  adi. 
firar)renb;gut  gelaunt,  ^eiteren 
Stntli^eö. 

Rozprostowac,  -tuje,  -wa- 
iem, va.  perf.]  Rozprosto- 
wywac,  -wuje,  -walem,  va. 
imperf.  roieber  gerabe  biegen. 
Rozproszenie,  fie^e;  Roz- 
praszanie. 

Rozprowadzad,        -dzam, 

-dzalem,    va.    imperf;    Roz- 

prowadzic,  -dze,  -dziiem,  va. 

??cjy'.au§ctnanberfül5ren,!brin= 

gen,     »oncinanber     trennen, 

Derteiten,  aueeinanbermidfetn. 

1     Rozprowadzame,Rozpro- 

wadzenie,   -nia,    sf.   SJertei= 

lung  /.;  —  pary  Serteirung 

j  beö     ©ampfes,      Sampfter» 

I  teifung  /. 

Rozpryskiwac,  -kuje, 
-walem,  va.  imperf.  ]  Roz- 
prysnac,  -ne,  -nalem,  va. 
perf.  natf)  oerf^iebenen  ©eiten 
^tn  fpri^en,  jerftieben ;  —  sie 
vr.  jerftieben. 

Rozprz^dz,  -gne,  -gJem, 
va.  perf. ;  Rozprzggaö,  -gam, 
-galem,  va,  imperf.  auö= 
fpanncn,  auflöfen,  trennen, 
fc^eiben,  jerrütten;  —  sie  vr. 
au§  ben  gugen  geraten, 
fid)  auflöfen. 

Rozprzgganie,  Rozprzg 
zenie,  -nia,  sn.  Slusfpannen 
n.,  ©Reiben  «.,  auflöfen  «., 
Zerrütten  «. 

Rozprzasc,  -przede,  -prza- 
diem,  va.perf.  3erfpinnen,aus= 
einanberfpinnen. 

Rozprz^taö,  -tarn,  -talem, 


Bozprzedac 


186 


Rozrodzony 


va.  imperf. ;  Rozprz^tnac, 
-ne,  -nalem,  va.  perf.  in 
Drönung'  legen,  orbnen. 

Rozprzedac,  dam,  -dalem, 
va.  perf. ;  Rozprzedawac, 
-duje,  -walem,  vn.  imperf. 
ausüetfaufen. 

Rozprzedaz,  -y,  pl.  -e,  sf. 
SBertauf  m.,  SluäDerfauf  m. 

Rozprzestrzeniac,  -niam, 
-niatem,  va.  imperf.',  Roz- 
przestrzenic,  -nie,  -nitem, 
va.  perf.  ctnjfitem,  auebel^nen. 

Rozprzestrzenianie,  Roz- 
przestrzenienie,  -nia,  sn. 
2lusbef;nung  /. 

Rozprzgg,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(Cheilodactylus)  eilte  2Ut 
Sippfifd^. 

Rozprzggad,  fie^e :  Roz- 
przadz. 

Rozprzgganie,  Rozprz§- 
zgnie,  -nia,  äluöjpanrten  n. 

Rozpuchn^c,  -ne,  -chlein, 
vn.  perf.  anj^roeHen. 

Rozpuk,  -u,  sing.  tant.  sm. 
ßerplagen  n.,  ^txbtx\itn  «.; 
smiac  sie  do  -u  [id^  ftanf» 
lacfien. 

Rozpuklina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  ©palte  /.,  aRife  m. 

Rozpukn%c  sif,  -ne,-kleiD, 
vr.  perf.  jerberften,  serfpalten, 
aufipringen. 

Rozpulchniac,  -niam,  -ni- 
lem,  va.  imperf.;  Rozpul- 
chuiö,  -nie,  -uilem,  va.  perf. 
auflocfern,  lotfcr  mad^en. 

Rozpust,  -u,  pl.  -y,  8)71. 
Söfung  /. ;  =  Roztwor. 

Rozpusta,  -sty,  pl.  -sty, 
sf.  äuägelaffenfieit  /.,  Sügel- 
loltgfeit  /.,  aiugfd^roeifung  /. 

Rozpustnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  auägelaffeneg,  Uebctlic^eö 
äüeib,  Bulletin  /. 

Rozpustnik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  aiSoUfiftang  /".,  33u^ler 
m.,  ein  auäf^rceifenbecSRenfc^. 

Rozpustny,  adi.\  Rozpu- 
stnie,  adv.  rooltüftig,  aug« 
fd^toeifenb,  lieberli^;  -nie  ±yc 
roollüftig  [eben,  bet  äöoKuft 
frönen ;  -ne  iycie  prowadzic 
ein  ouäjc^tDeifenbeä  Seben 
füören. 

Rozpuszczad,  -czann,  -cza- 
lem,  I.  va.  imperf.;  Rozpu- 
öcic,  -szcze,  -scifem,  I.  va. 
perf.  I)au6laffen,auöeinanbcr= 


[offen,  cnttaffen;  —  wojsko 
ba§  ^eer  entlaffen;  2)  auf» 
löfen,  gcrtaffen;  —  maslo  bie 
33utter  jcriaffcn;  woda  -szcza 
sole  baä  aCBaffet  löft  bie 
Stttje;  w  tej  wodzie  mydJo  nie 
chce  sie  —  in  bieftm  SBaffer 
töiH  fic^  bie  ©eife  nid^t  auf= 
löfen;  —  wfosy  ba§  §aar 
auflöfen;  3)  nerbrciten;  — 
falszyw^  pogtoske  eine  falfc^e 
i)?ad5rid^t  üerbreiten;  4)  er= 
roeitern,  rceiter  mad^en;  te 
suknie  trzeba  —  ba§  ßleib 
mufe  \x\ax\  er  roeitern,  Quslaffen ; 
5)  in  fd^neHe  Scroegung  btin» 
gen,  in  ©d^roung  bringen, 
freien  Sauf  [äffen;  —  wodze 
imaginacyl  ber  ®inbi[bungi= 
fraft  freien  Sauf  [offen;  11. 
sie  vr.  au§ge[affen  raerbcn; 
-seil  sie  jak  bicz  dziadowski 
er  lüurbe  furd^tbar  auäge[affen. 

Rozpuszczalnosc,  -sei, 
sing.  tant.  sf.  'äluflööbatfeit  /"., 
Söötic^feit  f 

Rozpuszczalny,  adi.  Iöf= 
bor,  auflöebav. 

Rozpuszczanie,  Rozpu- 
szczenie,  -nia,  sn.  Sluflöfung 
/.,58c«brcitung/.,3[us[affung/. 

Rozpychac,  fiel^e :  Roze- 
pchac. 

Rozpylacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Qerftäuber  m. 

Rozpyskad,  -kam,  -katem, 
va.  perf ;  Rozpyskiwac,  -ku- 
je,  -walem,  va.  imperf.  mit 
ber  ©c^nauje  äerrcü^[en. 

Rozpyskowac  sig,  -kuje, 
-walem,  vr.  perf.  inö  a)lou[en 
geraten,  ber  S«"Se  freien  Sauf 
[offen. 

Rozpyszniec,  -nie,  -niaJem, 
vn.  perf.  fto[j  roerben. 

Rozpytac  sig,-tam,-tarem, 
vr.  perf.]  Rozpytywac  si§, 
-tuje,  -watem,  vr.  imperf. 
ausfragen,  auäforfd^cn,  ft^  er» 
funbigen. 

Rozrabiac,  -biam,  -bialem, 
va,  imperf. ;  Rozrobic,  -bie, 
-bilem,  va.  perf.  einrühren, 
anmachen,  nerbünuen,  auf[öfen. 

Rozrachowaö,  -chuje,  -wa- 
lem, va.^Jer/.  auä",  bered&nen; 
—  sie  vr.  z  kirn  mit  jjmbm 
abrechnen. 

Rozrachnnek,  -nku,  pl, 
-nki,  sm.  2[brec^nung  /. 


Rozrada,  -dy,  pl.  -dy,  sf' 
SBiberrebe  /.,  Slbrebe  /. 

Rozradnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
SBiberrafer  m. 

Rozradowac,  -duje,  -wa- 
lem, va.  perf.  fel^r  erfreuen; 

—  sie  vr.  f)od^  erfreut  fein. 
Rozradowanie,  -nia,  sing. 

tant.  sn.  fjreubenouäbrud^  m., 
i)(üe  ^reube. 

Rozradzac,  -dzam,dzalem, 
va.  imperf. ;  Rozradzic,  -dze, 
-dzisz,  -dzilem,  va.perf.  ab', 
roiberraten ;  =  Odradzac. 

Rozradzac, -dzam,  -dzaJem, 
va.  imperf. ;  Rozrodzic,  -dze, 
-dzilem,  va.perf.  fortpftonjen ; 

—  sie  vr.  ftd)  fe^r  oermel^ren, 
Dcri^roeigen,  forlpf[anjen. 

Rozramienic  si§,  -nie,  -ni- 
lem,  vr.  perf.  fic^  nersroeigen. 

Rozramieniony,  adi.  viX" 
aroctgt. 

Rozraniac,  -niam,  -uialem, 
va.  imperf;  Rozranic,  -nie, 
-nilera,  va.  perf.  oerrounben, 
bie  ge[;ei[te  SiUmbe  roieber  auf» 
reifien;  rcunbreiben,  rounb 
machen. 

Rozrastac  si§,  -tarn, 
-talem,  vr.  imperf.;  Rozro- 
snf,c,  -sne,  -slem,  vr.  perf.  fic§ 
ausbreiten,  in  bte  Sänge  wa6)= 
fen,  an  Umfang  geroinnen,  [joc^ 
auffc^iefeen;  drzewo  sie-sta  ber 
Saum  roäd^ft,  breitet  fic^  au§. 

Rozraszczac,  -ezam,  -cza- 
lem,  va.  imperf.;  Rozroscic, 
-szcze,  -scilem,  va.  perf.  fe^r 
grofe  mad^en. 

Rozrazac,  -4am,  -Malern, 
va.  imperf;  Rozrazic,  -ie, 
-zilem,  va.  perf.  jerfc^iogen, 
rounbf^[agen,  cerrounben. 

Rozrg,bac,  -bie,  -balem,  va. 
perf. ;  Rozrq,bywac,  -buje, 
-walem,  va.  imperf.  jerl^odfcn, 
jerl&ouen,  3erfpa[ten. 

Rozrobic,  fifj^e:  Rozrabiac. 

Rozrobienie,  -nia,  sn.  2ln= 
machen  n.,  anrichten  n. 

Rozrodczy,rtrf/.  3eugungä=; 
-cze  narzedzie  ^t\XO,\XX\o^iox<' 
gon  71. 

Rozrodnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  =  Kozr6d, 

Rozrodzic,  fiel^e:  Rozra- 
dzac. 

Rozrodzony,  adi.  o erbrei- 
tet. 


Bozroic  si§ 


187 


Bozsiedlac 


Rozroic  si§,  -je,  -ifem,  vr. 
perf.  in  ©cfiraätmen  ausflie» 
gen,  auefd^tDärmen. 

Rozropic  sig,  -pie,  -pilem, 
vr.  perf.  eitern,  eiterig  roerben. 

Rozrosly,  adi.  fe^r  ftarf 
auögeroad^fen,  weit  untrer  ge= 
road^fen. 

Rozrosn^c,  fie^c:  Rozra- 
stac. 

Rozrost,  -u,  sing,  tant.  sm. 
Sßac^gtum  m.,  2luäbreitung /. 
(bur^  aCad^ätum). 

Rozrozek,  -zka,  pl.  -zki, 
5»?.  (Claviger)  eine  Ääferart. 

Rozrownac,  -nam,  -naJem, 
va  perf.^  Rozrownywac, 
-nuje,  - waiero,  va.  imperf.  aug= 
gleic|en,  niccHieren. 

Rozrozniac,  -niam,  -nialem, 
va.  iniperf. ;  Rozroznic,  -nie, 
-nilem,  va.  per/,  unterfc^eiben, 
Doneinanber  f(|eibcn. 

Rozrubaszyc  sig,  -sze, 
szylem,  vr.perf.  grote,  plumpe 
DJlaiüeren  annetjmen,  üer= 
bouern ;  mutroillig  roerben. 

Rozruch,  -u,  2^?.  -y,  sm. 
Unruhe  /.,  Slufrul^r  w-,  3luf= 
lauf  m.,  SunrnU  «.,  ©etün-.= 
me[  n. 

Rozruszac,  -szam,  -szalem, 
va.  imperf.;  Rozruszyc,  -sze, 
-szylem,  va.  perf.  in  ^en3e= 
gung  bringen,  beroeglicfi  mad)en, 
aufrühren,  et[c^üttern;  —  sie 
vr.  fid)  rühren,  lebl^a^t  raerben. 

Rozruszanie,  Rozrusze- 
nie,  -Dia,  sn.  Slufmunterung 
/.,  iSufrü^ren  n. 

Rozryczec  si§,  -cze,  -cza- 
lem,  vr.  perf  inä  Srüüen  ge: 
raten;  flennen. 

Rozryc,  -je,  -lern,  va.  perf. 
jetroül^len,  aufroü^Ien. 

Rozry  wac,  [ief)e :  Rozerwac. 

Rozrywka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Setftreuung/.,  3«itüertreibung 
/.,  UntetEialtung  f. 

Rozrywkowy,  adi.  Unter« 
l^altungö«,  Serftreuung^-». 

Rozrzad,  -n,  pl.  -y,  sm.  1) 
2lnorbnung  /'. ;  —  domu  bie 
SefteUung  be§  Ciaufeä;  2)  2;c- 
ftament  n. 

Rozrz^dzac,  -dzam,  -dza- 
iem,  va.  imperf. \  Roz"rz'a- 
dziö,  -dze,  -dzilem,  va,  perf. 
anorbnen,  in  Drbnung  brin= 
gen,  oerfügen,  oerorbnen. 


Rozrzedzac,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  imperf. \  Rozrze- 
dzic,  -dze,  -dzitem,  va.  perf. 
üerbünnen. 

Rozrzedzanie,  Rozrzedze- 
nie,  -nia,  sn.  SOerbünnung  /. 

Rozrzewnia6,  -niam,  -nia- 
iem,  va.  imperf. ;  Rozrze- 
wnic,  -nie,  -nilem,  va.  perf.  JU 
3;rönen  rlil^ren,  SRÜl^rung  er- 
roecfen;  —  sie  vr,  rcefimütig, 
gerül^rt  roerben. 

Rozrzewnianie,  Rozrze- 
wnienie,  -nia,  sn.  3tüf)rung  /. 

Rozrzezwiac,  -wiam,  -wia- 
Jero,  va.  imperf,  \  Rozrzezwic, 
-wie,  -wifem,  va.  perf.  rciebec 
nüc^tern,munter machen;  etfri= 
|ct)en;  — sie  tr. fid^  ermuntern. 

Rozrzezwieö,  -wieje,  -wia- 
iem,  vn.  perf.  roieber  nüd^tern, 
munter  roerben. 

Rozrzncac,  -cam,  -calem, 
va.  imperf;  Rozrzuci6,  -ce, 
-citem,  va.  perf.  augeinan= 
berroerfen,  um^erroerfen,  5er= 
[treuen;  öerfd^roenben;  ah' 
tragen,  einrcifien,  nieberreifien. 

Rozrzucanie,  Ro/rzuce- 
nie,  -nia,  sn.  getftreuung  /., 
3Ser[d^roenben  n. 

Rozrzutnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  SSerfc^roenberin  /. 

Rozrzutnik,  -a,  pl,  -cy,  sm. 
3Serfd)roenber  m. 

Rozrzutnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  S8er[c^roenbung  /. 

Rozrzutny,  adi.\  Rozrzu- 
tnie,  adv.  Derfd)roenberiic^. 

Rozrzynad,  \xd)t:  Roze- 
rznac. 

Rozsada,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
©eb=,Äo^lpf(an3e/.,©e^lingw. 

Rozsadnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©e^pflanjenbeet  n. 

Rozsadowy,  adi.  Se^» 
pflanjen=. 

Rozsadzaö,  -dzam,-dzai'em, 
va.  imperf. ;  Rozsadzic,  -dze, 
-dzisz,  -dziiem,  va.  perf,  1) 
üonetnanber  [e^en,  üerpflon» 
Jen;  —  kapuste  5?c^I  an  oers 
fd)iebenen  Drten  fe^en;  2) 
fprengen,  auäeinanberfprengen; 
myslafem,  i,Q  mi  glowe  -dzi 
i^  glaubte,  eä  roirb  mir  ben 
Äupf  3cr[prengen;  —  sie  vr. 
berften. 

Rozsadzanie,  Rozsadze- 
nie,  -nia,  pl.  -nia,  sn.,  Spren» 


gung  /.,  2(uöeinanberfe^en;  — 
ogniem  (yeuerleljen  n. 

Rozsapac  si§,  -pie,  -pa- 
tem,  vr.  perf.  atemloö  roerben, 
ben  2ttem  certieren,  fd^nauben, 
fc^naufen;  —  z  gaiewu,  gnie- 
wem  Dor  ^<ix\\  fd^nauben. 

Rozs^dek,  -dku,  pl.  -dkl, 
sm.  1)  Vernunft  /.,  5ßetftanö 
m.,  3)Zenfrf)enDerftanb  m. ; 
zdrowy  —  tak  radzi  bag  rat 
ber  gefunbe  SSerftanb;  bez  -u 
or^ne  33ernunft;  2)  (Sin[id^t  f, 
UrteiläJraft  /. 

Rozs^dny,  adi. ;  Rozs^- 
dnie,  adv.  üernünftig,  gefc^eu. 

Rozsadzac,  -dzam,  -dza- 
lem,  V7i.  unb  va.  imperf. \ 
Rozsadzic,  -dze,  -dziiem,  vn. 
unb  va.  perf.  fc^Iid^ten,  ent» 
jc^eiben,  baä  Urteil  fäßen; 
-sadi  ty  fei  bu  atic^ter. 

Rozsgpiac,  -piam,  -pialem, 
va.  imperf.]  Rozsgpic,  -pie, 
-pilem,  va.  perf.  entrunjeln, 
entfalten.  Hären. 

Rozsiac, -sieje,  -sialatn,  va. 
perf. ;  Rozsiewac,  -wam, 
-vvalem,  va.  imperf.  ausfäen, 
ausftreuen ;  Derbreiten,  »er» 
ftreuen, 

Rozsiad,  -u,  sing.  tant.  sm. 
(Peplis)  §er  bftäeitlofe  f.,  §er  bft« 
Mume  /. 

Rozsiadac  sig,  -dam,  -da- 
iem,  vr.  imperf;  Rozsi^sc 
sig,  -siede,  -siadlem,  vr.  perf. 
fict)  gemäc|lic^  f)infe^en,  ftc^  an 
oerf^iebenen  Diten  fe^en,  fic^ 
breit  ^infe^en;  wieä-siadia  sie 
u  stop  gory  ba5  Sorf  Breitet 
fidö  amg-ufie  beä  Sergej  auö. 

Rozsiadlina,  -ny,  2^?.  -ny, 
sf.  ©palte  /.,  dii^  m. 

Rozsiadiy,  adi.  roeitl^in 
angefeffen. 

Rozsianie,  -nia,  sn.  2luä= 
fäen  n.,  SCuäftreuen  «. 

Rozsiany,  adi.  auögeftreut, 
auägefäet. 

Rozsiec,  -ke,  -Wem,  va. 
perf.;  Rozsiekac,  -kam,  -ka- 
■terri,  va.  imperf.  jer^adfen, 
jer^aucn,  in  ©tiicfe  Ijauen. 

Rozsiedlac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf. ;  Rozsiedlic,  -die, 
-dliiem,  va.  perf.  anftebcln, 
2Bor;nfi|e  anroeifen;  —  sie  vr. 
fef;r  lauge  fi^en,  fic^  ^ie  unb  ba 
anfe^en,  fid^  anfäffig  machen. 


Rozsierdzic 


188 


Rozstrzygac 


Rozsierdzic,  -dze,  -dzitem, 
ra.perf.  aufbringen,  enttüften ; 
—  sie  vr.  in  ^Qxn  geraten, 
jorntg  merben. 

Rozsierdzony,  adi.  aufs 
gebrac{)t,  ersürnt. 

Rozsiewac,  fie^e:  Rozsiac. 

Rozsiodlac,  -dtam,  -dla- 
Jem,  va.  2)erf.  abfatteln. 

Rozskakiwac,  -kuje,  -wa- 
lem,  in.  imper}.;  Rozsko- 
czyc,  -cze,  -czyiem,  vn.  per/. 
auöcinanberfpringen,  »rennen, 
»laufen. 

Rozskrobac,  -bie,  -balem, 
va.  per/,  ^^eüra^en,  jerfd^aben. 

Rozslawiac,  -wjam,  -wia- 
lem,  va.  imperf. ;  Rozslawic, 
-wie,  -wilem,  va.  per},  ben 
SRul^m  ausbreiten,  rcett  unb 
breit  rühmen ;  —  sie  vr.  raeiten 
9iu()m  ftrcerben. 

Rozslynac,  -ne,  -nalem, 
vn.  perf.  rudibar,  berühmt 
raerbcn;  =  Zaslynac. 

Rozsmakowac,  -kuje, 
-walem,  vn.  perf.  an  etraas 
®efc|macf  finben. 

Rozsmyczowac,  -czuje, 
-watem,  va.  perf.  —  charty 
Sagb^unbe  toslaff  en,  abfoppeln. 

Rozsnowa,  -\vy,  pl.  -wy, 
8f.  (gntroicflung  /. 

Rozsnowac  etc.,  jtel^e: 
Rozsnuwac  etc. 

Rozsnucie,  -cia;  Rozsno- 
wanie,  -nia,  sn.  (gntrcicfetn  n. 

Rozsnuc,  -je,  -lern,  va. 
perf. ;  Rozsnuwaö,  -warn, 
-watem,  va.  imperf.  auäein» 
anberioidfeln,  entrairren. 

Rozsnuwacz,  -a,  pl.  -e,  sf. 
5ffiebetfned^tsfpinne  /. 

Rozsocha,  -cliy,  pl.  -cby; 
Rozsoszka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
U!)eroei[)3a(Ie./'.,®en)ei^i(in!e  f.: 
gabelförmiger  2{ft;  5ßflugfterge 
/. ;  e^Uiffetbein  n. 

Rozsochaciec,  -cieje,  -cia- 
lem,  vn.  perf.  gadig  rcacfifen, 
3acfige  ^fte  befommen. 

Rozsochacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
1)  fpanifc^er  jlieiter  (.spinberntö 
im  Selagerungöfriege);  2) 
gabeüger  SBurffpief;. 

Rozsochatosö,  -sei,  sing, 
taut.  sf.  ^adfigfeit  /.  ©abeU 
förmigteit  /. 

Rozsociiaty,  adi.  jacfig, 
gabelförmig. 


Rozspora,  -ry,  pl.  -ry,  sf. 
©perr=,  Quer^olj  n. 

Rozsrozec,  -ieje,  -zalem, 
vn.  perf.]  Rozsrozyc  sig, 
-ze,  -i&ylem,  vr.  perf.  ergrim= 
men,  erboft  roerben. 

Rozsrozyc,  -ze,  -iiylem, 
va.  perf.  erboft  machen,  er« 
jürnen. 

Rozstac  sig,  -je,  -lern,  vr. 

perf.:,     Rozstawaö,     -warn, 

I  -walem,  vr.  imperf.   fcf)eiben, 

I  ftc^  trennen,  Slbfc^ieb  nef;men; 

—  sie    z   swiatem    bie    Sßett 

I  üeclaffen;    —    sie   z    zyciem 

av.?>  bem  2.tbt\\  f^eiben. 

Rozstaj,  -u,  pl.  -e,  sm. 
©döeibenseg  m.,   2iJegfdöeit>e  /• 

Rozstajny,   adi.  ©d^eibe»-. 

Rozstanie,  -nia,  ^jL  -nia, 
sn.  1)  ©cf)etben  «.,  Trennung 
/.,  2lbfd)ieb  m.;  2)  ©d^eibe= 
rceg  m. 

Rozstawac,  fie^e:  Rozstac. 

Rozstawiac,  -wiatn,  -wia- 
lem,  va.  imperf. ;  Rozstawic, 
j  -wie,  -wiiem,  va.  perf.  aug= 
einanberftellen,  an  üerfd^ie« 
!  benen Orten  ^infteüen;  —  stra- 
fe 2Bad)en  augjteöen. 

Rozstawianie,  Rozsta- 
wienie,  -nia,  sn.  9(uöetnanber= 
[teilen  «.;  —  maszyn  2(uf» 
[teUung  /.  ber  2)Jafc^tnen ;  — 
köl  SRababftonb  7«.,  S^abftanb 
m.;  —  osi  ®ntfernung  /.  ber 
2ld)fcn;  —  spojow  9ugen= 
fteaung  /. 

Rozst^pid  sie,-p;e,  -piJem, 
vr.  perf. ;  Rozstgpywac  sie, 
-puje,  -walem,  vr.  imperf. 
auöeinanbertreten,  ^la^  ma= 
d^en;  fic^  öffnen,  fic^  auftun, 
auöeinanberflaffen;  oby  sie 
ziemia  -pita  podemna  bie  Erbe 
foH  ftd^  unter  mir  öffnen. 

Rozst^pienie,  Rozstfpy- 
■wanie,  -nia,  sn.  2lugeinanDer= 
treten  h.,  2luöetnanberflaffen  n. 

Rozstgkaö  sie,  -kam,  -ka- 
lem,  vr.  perf.  ferner  ä(^5en 
unb  ft5[)nen. 

Rozstgp,  -n,  pl.  -y,  sm. 
leerer  ^la^,  Si^tung  /'.,  Öff» 
nung  /. 

Rozstfpka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  2)t[atationöbIec^  n. 

Rozstfpny,  adi.  fid; 
öffnenb,  auftuenb. 

Rozstrajac,  -jam,   -jalem, 


va.  imperf. \  Rozstroic,  -je, 
-iiem,  va.  perf.  üer= 
ftimmen. 

Rozstrajanie,  Rozstroje- 
nie,  -nia,  sn.  SSerftimmung /. 

Rozstraniacz,  -a,  pl,  -e, 
sm.  ©jpanfator  m. 

Rozstraszyc,  -sze,  -szyiem, 
va.  perf.  oerirf)eud^en. 

Rozstronienie,  -nia,  sing, 
taut.  sn.  (SEpanfion  /., 
Sampffpannung  /.;  —  stale 
ftete  ©Epanfion;  —  zmienne 
loecfefelnbe  Spannung. 

Rozstroj,  -oju,  pl.  -oje, 
sm.  3Jerftimmung  f.,  S)is= 
tjarmonic  /. 

Rozstrychnq,c,  -ne,-chtem, 
va.  perf.  ;^erftreucn. 

Rozstrystka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf  (Ruellia)  eruftoUe  /.  (tro= 
pif(*e  ^flanje), 

Rozstrzal,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©rfc^ie^en  n.,  ^erf^ie^en  n. 

Rozstrzelac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf. ;  Rozstrzelic,  -le, 
-lilem,  va.  perf.  füfilieren, 
burd^  ^ßutoer  unb  33lei  ^in= 
richten,  erfd)tepen;  3crfc^ie|cn, 
jerfprengen,  jerftrcuen;  — 
czcionki  gefperrt  fe^en;  —  sie 
vr.  \\6)  jerftreueu. 

Rozstrzelanie,  Rozstrze- 
liwanie,  -nia,  sn.  y)  %ü\\[\t» 
rung  /.,  2)  3erfc^teBen  n., 
©perren  n. 

Rozstrzelony,  adi.  3er= 
[treut;  gefperrt;  -ne  czcionki 
gefperrt«  Settern. 

Rozstrzeü,  -ui,  pl.  -nie, 
sf. ;  —  naczyn  ©efä^Dirfnö= 
djerung  /'. ;  —  oskrzelu  ®r= 
roeiterung  ber  Suftrö^renäfte. 

Rozstrzyg,  -u,  pl.  -i,  sm. 
®ntfd)eibung  /. ;  ©paltung  f., 
3:;rcnnung  /. 

Rozstrzyga6,  -gam,  -ga- 
Jera,  va.  unb  vn.  imperf. \ 
Rozstrzygnac,  -gne,  -gtem, 
va.  unb  vn.  perf.  1)  entfc^ei' 
ben,  fc^lid^ten;  miecz  nieeh 
-nie  ba§  ©rfiroert  foH  ent= 
fd^eiben;  ta  bitwa  -nie  nasz 
los  biefe  ©d^Iadit  rairb  über 
unfer  ©^idfal  entfd^eiben; 
2)  jerfc^neiben ;  3)  —  sie  vr. 
fid^  entfd^eiben;  dzis  sie  -gnie 
nasza  sprawa  freute  löirb 
unfere  2lngelegenl^ett  fic^  ent» 
fd;eiben. 


Bozstrzyganie 


189 


Roztajaö 


Rozstrzyganie,  Rozstrzy- 
gnigcie,  -cia,  sn.  6ntfcf)ei= 
bung  /. 

Rozsunac,  -ne,  -naietn,  va. 
pe7'f.\  Rozsuwaö,  -wam,  -wa- 
iem,  va.  imperf.  auäeinanbers 
rüden,  auseinanberfd^ieben ;  — 
sie  vr.  \\i)  auäeiuanberfcfjieben, 
auäeitianberiiel^en. 

Rozsuwalny,  adi.  jum 
2luäetnanberfc^te6en. 

Rozsuwanie,  -nia,  sn.  2lu§» 
einanberfc^ießeu  n. 

Rozswawolic  sif ,  -le,  -li- 
lem,  vr.  per/.  Xi<i)t  ü&er= 
mutig,  toE  nierbcn. 

Rozsforowac,  -ruje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  toäfoppetn, 
von  ber  Poppet  laffen;  — 
jezyk  ber  3w"ö£  ^i^  3^9^^ 
f(^if^en  laffen. 

Rozsycac,  -cam,  -caiem, 
ra.  imperf. ;  Rozsycic,  -ce, 
-cilem,  vu.  perf.  ben  §onig 
gerlaffen. 

Rozsychac,  fietje:  Eoze- 
schnac. 

Rozsylacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
2)ampfoertei[ec  m. 

Rozsylad,  fie^e:  Rozeslac. 

Rozsylka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  3]ev(dE)tcEung  /.,  Slusfen« 
bung/. 

Rozsypac,  -pie,  -palem,  va. 
perf.\  Rozsypywac,  -puje, 
-walem,  va.  imperf.  auäfc^üt= 
ten,  augftreuen,  jerftreuen;  — 
sie  vr.  auäeinanberfaHen,  fid^ 
Serftrcuen. 

Rozsypanie,  Rozsypywa- 
nie,  -nia,  sn.  2luä[treuen  «., 
Serftreuen  n. 

Rozsypka,  -ki,  sing.  tant. 
*/•  3erftreuung  /. ;  pojsc  w 
-ke  jerftreut  raerben. 

Rozsypiiy,«(Zt.  jerftreubar. 

Rozszafowac,  -fuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  rcic^ltc^  Der» 
fd^enfen,  fpenben,  oertun. 

Rozszalaly,  adi.  rafenb. 

Rozszaleö,  -leje,  -latero, 
vn.  perf.  rafenb,  toE 
werben. 

Rozszarpa6,  -pie,  -paiem, 
va.  perf. ;  Rozszarpywac, 
-puje,  -walem,  va.  imperf. 
jercei^en,  in  ©tüdte  reiben,  jer» 
fiüdteln,  jerfletfcfien;  psy  go 
-paly  er  ift  oon  ben  §unben 
jerriffen  roorbeti. 


Rozszarpanie,  -nia;  Roz- 
szarpnigcie,  -cia,  sn.  yii§  m., 
^erreifien  ».,  Serfleifc^en  n. 

Rozszczebiotac,  -tarn,  -ta- 
üem,  va.  perf.  ausfd^iDtt^en, 
auspraufd^cn;  —  sie  vr.  inä 
Sd&roa^en,  ^taubem'  geraten. 

Rozszczekac,  -kam,  -ka- 
lem,  va.  perf.  aufbellen;  — 
sie  er.  inö  Seilen  geraten. 

Rozszczep,  -n,  pl. -j,  sm.\ 
Rozszczepek,  -pku,  pl.  -pki, 
sm.  1)  IRx^  m.,  2lufgefpaltenc(6; 
«.;  2)  SSogetfprenfel  m. 

Rozszczepiac,  -piam,  -pia- 
lem,  va.  imperf.;  Rozszcze- 
pic,  -pie,  -piiem,  va.  perf. 
auf=,  jerf palten. 

Rozszczepienie,  -nia,  sn. 
5auf=,  3erfpa(tung  f. 

Rozszczypac,  -pie,  -paiero, 
va.perf;  Rozszczypn^c,  -ne, 
-plem,  va.  perf.  jer^upfen. 

Rozszerzacz,  -a,  pl.  -e; 
Rozszerzyciel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Sßerbreiter  m. 

Rozszerzacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
üerbreiternber  SJiuäfef. 

Rozszerzac,  -rzam,  -rza- 
lem,  va.  imperf.;  Rozsze- 
rzyc,  -rze,  -rzylem,  va.  perf. 
Derbreiten,  erroeitern,  ausbrei» 
ten;  —  granice  paiistwa  bie 
©renjen  eineä  Sanbeä  erraei» 
tern;  —  sie  vr.  fid^  oerbreiten, 
Dergrö^ern. 

Rozszerzadlo,  -ta,  pl.  -Ja, 
sn.  ©perrer  m.,  Spiegel  m. 
(c^irurgifd^eä  Snflrument). 

Rozszerzanie,  Rozsze- 
rzenie,  -nia,  sn.  SSerbreitung/., 
Siugöe^nung/.;  —  mostu  nad 
przyczotkami  Stnfal^rtäerroei» 
terung  /. 

Rozszerzalnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf  SluSbe^nbarfeit  /., 
(Sspanfion  /. 

Rozszlochac  si§,  -eham, 
-cbalem,  vr.  perf.  ins  ©d^[U(^= 
gen  geraten,  ju  fd^tud^jen  an» 
fangen. 

Rozsznurowac,  -ruje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  auffd^nüten;  — 
sie  vr.  ba^  SJiieber  abnehmen. 

Rozszykowac,  -kuje,  -wa- 
iem,  va.  jjerf.  orbnen,  in 
Drbnung  bringen,  orbentlid^ 
abteilen. 

Rozscielac,  -lam,  -Mera, 
va.  imperf  ;  Rozesla6,  Roz- 


scielic,  -le,  -Hiem,  va.  perf. 
ausbreiten,  betten. 

Rozscieze,  -za,  pl.  -ia,  sn. 
=  Kozdroze. 

Rozsmiad  si§,-mieje,  -mia- 
iem,  vr.  perf.  in  lauteä  Sattien 
aU'jbred^en,  5U  [a^en  anfangen. 

Rozsmieszac,  -szatn,  -sza- 
iem,  va.  imperf.;  Rozsmie- 
szyc,  -sze,  -szyiem,  va.  perf. 
äum  iiac^en  bringen,  Sachen  er= 
regen. 

Rozspiewac,  -wam,  -wa- 
Jem,  va.  perf.  jum  ©ingen 
bringen. 

Rozsrubowac,  -buje,  -wa- 
Jem,  va.  perf.  auäeinanber» 
fc^rauben. 

Rozswiecac,  -cam,  -calem, 
va.  imperf. ;  Rozswiecic,  -ce, 
•cisz,  -cilem,  va.perf.  erfietten, 
^eH,  lic^t  machen,  erleud^ten, 
aufhären,  er^eüen;  —  sie  vr. 
ju  brennen,  ju  fc^immern,  ju 
leuchten  anfangen. 

Rozswietlac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf. ;  Rozswietlic, 
-le.  -litem,  va.  perf.  =  Roz- 
swiecac, Rozswiecic. 

Roz-iwietlec,  -leje,  -lalem, 
vn.  perf.  flar,  l^eU  »erben,  fid) 
aufttäreit. 

Rozswietlenie,  -nia,  sn, 
2luf[)eaen  «.,  2tufflären  n. 

Rozswietn^c,  -ne,  -nilem, 
vn.  perf.  ju  leuchten  anfangen, 
fc^immernb  roerben. 

Rozswiezac,  -zam,  -ialem, 
va.  imperf. ;  Rozswiezyc,  -ie, 
-Äyiem,  va.  perf.  gang  frifd) 
machen,  roieber  auffrifd^en. 

Rozswit,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Sartesonbruc^  m. 

Rozswitac,  -tam,  -talem, 
vn.  imperf.  \  Rözswitnac, 
-ne,  -lem,  vn.  perf.  %<x%  roer» 
beit,  tagen. 

Roztaczac,  -czam,  -czatem, 
va.  imperf.;  Roztoczyc,  -cze, 
-czyiem,  va.  perf.  1)  auSein= 
anberroaljen,  auöroalfen;  2) 
jerfreffen  (uon  Söürmern);  3) 
Dergiefien,  Derfd^ütten;  4)  auä» 
breiten;  —  sie  vr.  fic^  auä- 
be^nen. 

Roztaczanie,  Roztocze- 
nie,  -nia,  sn.  2tu§breiten  n.. 
Stusroalfen  n. 

Roztajac,  -jam,  -jaJem,  vn. 
perf.  auftauen. 


Roztancowac 


190 


Rozum 


Roztancowac  sig,  -cuje, 
-watem,  n:  pcrf.  ins  2;an3en 
geraten,  bem  lanje  frönen. 

Roztapiaö.  -piam,  -pial'em, 
va.  imperf.  \  Roztopic,  -pie, 
-piJem,  va.  yerf.  fc^mel5en, 
gerlaffen;  —  sie  ?■>-.  jecjc^mel= 
gen,  jergefien. 

Roztarcie,  -cia,  sn.  ^tX' 
reiben  tu 

Roztargac,  -gam,  rgalem, 
ra.  imperf. \  Roztargnac,  -ae, 
-lern,  va.  per/,  jerjaujen,  5er= 
reifeen. 

Roztargnienie,  -nia,  sn. 
3erflreutf)eit  /. 

Roztargniony,  adi.  jer= 
ftreut. 

Roztarty,  adi.  jertieben. 

Rozterka,  -ki,  ^jZ.  -ki,  sf. 
Srotftigfeit  f.,  '^mt\T()oXt  m., 
Qroietrac^t/. 

Rozt§sknic  si§.  -nie,  -ni- 
tem,  vr.  perf.  ie^niücf)ttg  roer-- 
ben,  6el)ni'ud)t  befommen. 

Roztlaczac,  -czam,  -czalem, 
va.  itnperf. ;  Roztloczyc,  -cze, 
-Czysz,  -czylem,  va.  per/,  ger^ 
marmen,  jerbrücten,  jer|tamp= 
fen. 

Roztloczenie.  -jia,  sn.  Qex= 
brücfen  n.,  Qe^malmin  n. 

Roztluc,  -ke,  -kteoD,  va. 
per/,  jerfc^ragcn,  entsroeifc^la» 
gen. 

Roztocz,  -y,  pJ.  e,  sf.  -Bers 
gießen  n.\  —  przywlosuy 
3«irbe  /. 

Roztok,  -n,  pl.  -i,  sm, 
"iia^j  DöKije  3(uitauea  am  ©nbe 
beg  Sßinterö,  Sd^nee-  unb  ®iä« 
laue  f. 

Roztop,  -u,  p>l.  -y,  sm. 
glujj  m.,  Siifc^laS  »«•;  — 
ilasty  tonartigec  gluß;  — 
wapieuny  Äalfjufc^log;  -y  pl. 
j^lufemittet  pl. ;  —  biaJy  roeifeer 
%{\x^ ;  —  czarny  ic^iüarjer  SIujj. 

Roztopa,  -py,  sf.  %a.U' 
roelter  n. 

Roztopienie,-a,s«.©d^mel' 
jung  /.,  >Jlbfc^melaung  /. 

Roztopniec,  -nieje,  -nialem, 
rn.  perf.  jerfdunelgen,  f^nicl= 
jen. 

Roztopny,  adi.  fc^meljbar. 

Roztracac,  -cam,  -calem, 
ra.  imperf.;  Roztraciö,  -ce, 
-cisz,  -;:ilem,  va.  perf.  Djr= 
licren,  cergeuben. 


Roztratowac,  -tuje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  jerftampfen. 

Roztr^bic,  -bie,  -biJem, 
va.  perf.  auspofaunen. 

Roztr%cac,  -cam,  -caJem, 
va.  imperf.;  Roztr%cic,  -ce, 
-cilem,  va.  per/,  jerfc^lageu, 
3erjc|el[en,  jerfto^en,  ausein= 
anberfto^en. 

Roztroczyc,  -cze,  -czysz, 
-czyienj,  va.  perf.  aufbinben, 
auffc^nüren. 

Roztroic,  -je,  -isz,  -item, 
va.  perf.  in  brei  %i\\t  jer= 
teilen. 

Roztropnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  sßernunft  /.,  Älug^ 
r^eit  /.,  UmHc^t  /. 

Roztropny.  «rfi. ;  Roztro- 
pnie,  adv.  uernünftig,  um= 
ftd)tig,  flug. 

Roztruchan,  Rostruchan, 
-u,  pl  -y,  sm.  1)  großer  %0' 
fal;  2)  ^urpurfd^necfe/.,  ^ur- 
puriniif(^el  f. 

Roztrwaniac,  -niam,  -nia- 
lera,  va.  imper/. ;  Roztrwo- 
nic,  -nie,  -niJem,  va.  perf. 
üergeuben,  »erfc^Ieubern,  Der= 
tun. 

Roztryskac,  -kam,  -ka- 
lem;  Roztrysn^c,  -ne,  -na- 
iem,  vn.  perf.;  Roztryski- 
wac,  -kuje,  -walem,  vn.  im- 
perf. nad^  Djrfd^ifbenen  ©eiten 
^in  Derfpri^en. 

Roztrzaskac.  -kam,  -ka- 
lem ;  Roztrzasn^c,  -ne,  -na- 
teni,  va.  perf.;  Roztrzaski- 
wac,  -kuj§,  -kiwatem,  va. 
impetf.  jerfplittern,  gerfcf)met= 
toni;  —  sie  vr.  ^erpla^en. 

Roztrzq-sac,  -sam,  -salem, 
va.  imperf. ;  Roztrz%sn%c. 
-ne,  -lern,  va.  perf.  1)  Dur:^-, 
aufrütteln,  fc^ütteln,  2)  er* 
forfc^en,  prüfen,  unterfud^en. 

Roztrzasanie,  -nia,  pl. 
-nia;  Roztrzasni§cie,  -cia, 
sn.  1)  aiufrüttdn  «.,  2)urd^= 
f (Rütteln  n.;'i)  Uiiterfuc^ung/., 
6rforfd)ung  /. 

Roztrzebiac,  -biam,  -bia- 
I-ni,  va.  imperf.;  Roztrze- 
bic,  -bie,  -biieoa,  va.  perf. 
auöiiauen,  ausronben. 

Roztrzepac,  -pie,  -paJem, 
va.  per/.;  Roztrzepywac, 
-puje,  -walem,  va.  imper/. 
jerflöpfen,  jerfcfilagen. 


Roztrzepanie,  -nia,  sn. 
3erftreutf)ett  /. 

Roztrzepaniec,  -nca,  pl. 
-nee,  sm.  glatttrgeift  m.  ein 
luftiger,  roinbtger  ^atron, 
3£tnbbeutel  w.,  gerftrsuter 
2}Jenfd|. 

Roztrzepany,  adi.  jer= 
ftreut,  flatterhaft,  leic^tfinnig. 

Roztrzezwiac,  -wiam, 
-wialem,  va.  imperf.;  Roz- 
trzezwic,  -wie,  -witem,  va, 
perf.  nüchtern,  munter  mocfien, 
3U  ftc^   bringen,  aufmuntern. 

Roztuczniec,  -nieje,  -nia- 
lem, vn.  perf.  fett  rceröen, 
ftd)  niäften. 

Roztuczyc,  -cze,  -czyJem, 
va.  perf.  mäften,  fett  roerbett 
laffen. 

Roztwarty,  adi.  offen. 

Roztwarzac,  -rzam,  -rza- 
Jem,  va.  imperf.;  Roztwo- 
rzyc,  -rze,  -rzylem,  va.  perf. 
1)  oerbünnen,  auflöfcn;  2) 
umfcf)affen. 

Roztwarzalny,  adi.  auf» 
lösbar. 

Roztwierac,  -ram,  -ratem, 
va.  imperf. ;  Roztworzyc, 
-rze,  -rzylem,  va.perf.  öffnen, 
aufmachen. 

Roztwieranie,  Roztwo- 
rzenie,  -nia,  sn.  Öffnen  n., 
Slufmocfien  n. 

Roztworzyna,  -ny,  sf. 
SJutterlauge  /. 

Roztwor,  -vior\x,pl.  -wory 
sm.  i^öfung  /.,   Sluflöfung  /. 

Roztycie,  -cia,  sing.  tant. 
sn.  ©idfroerben  n. 

Roztyc  sie,  -je,  -lern,  vr. 
perf.  bid  rc.'rben. 

Roztykac,  fiet)e:  Kozetkac. 

Roztylosc,  -öci,  s/.  2)itfe 
/.,  gettleibigfdt  /. 

Roztyly,  adi.  bid,  fett, 
fettleibig. 

Roztyrac,  -ram,  -ralem, 
va.pcr/.  jecftreuen,  Derfd^iDen= 
tim,  oergeubcn. 

Rozum,  -u,  pl.  -y,  sm. 
SSerftanb  m.,  iscrnunft  /.; 
wiele  w  tem  okazal  -u  er  ^at 
babei  oiel  Serftanb  beroiefen; 
mysli,  ie  wszystkie  -y  pojadi 
er  tut,  al§  ob  er  bie  SBeisl^eit 
mit  fiöffi'ln  gefreffcn  bätte; 
nie  wiem,  gdzies  nabral  tyle 
-u  icf)  roei^  nic^t,  tüo^er  bu  fo 


Rozumek 


191 


Rozwidniac 


gefc^Ctt  6ift;  nauczyc  kogo 
-u  jtnnbm  ben  Äopf  jurec^t» 
fe^en,  i^n  SRoveä  lehren;  byc 
niespeJna  -u  nid)t  red^t  bei 
©innen  fein;  tak  radzi  zdro- 
wy  —  fo  rät  bcr  gefunbe 
3Kenfc^enr)erftanb ;  masz  tez 
ty  —  bift  bu  benn  red)t  bei 
©innen;  kogo  Pan  Bog  cbce 
pokarac,  tema  —  odbierze 
roenn  ®ott  einen  [trafen  vo'iU, 
fo  tut  er  il^m  bie  Slugen  ju; 
jak  na  möj  —  fo  m'xi  e-j  mir 
fd^eint,  nad^  meinem  ®afür= 
f)alten. 

Rozumek,  1)  -mku,  pl. 
-mki,  sm.  feiner  SBecftanb, 
äJiuttertüi^  w. ;  2)  -mka,  pl. 
-mki  stn.  Skferoeiä  m. 

Rozumiec,  -mie,  -mialem, 
vn.  unb  va.  imperf.  oerftefjen, 
einfe^en,  begreifen;  nie  -miem 
go  ic|  cerfte^e  i^n  nic^t;  nie 
nie  -miera  i^  Derfte^e  gar 
mdE)t§;  —  po  niemiecku 
?)eulf(|  terftefien;  nie -miem, 
dlaczegoby  to  mialo  byc 
inaczej  ic^  Derftel^e  nic^t,  rcar^ 
um  eg  anberä  fein  foUte; 
czy  -miesz  nareszcie  fteljft 
bu  eö  enblid^  ein;  nie  tak  to 
-mialem  icf)  ^abe  eä  nid^t  fo 
gemeint;  —  sie  vr.  fic^  oer* 
ftel^en;  my  sie  juz  -miemy  mir 
t)erftel)en  un§  fc^on;  —  sie  na 
czems  fic^  auf  etroaä  üerfte^en. 

Rozumienie,  -nia,  sn. 
S3erfteE)en  n. 

Rozamnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  SSerftänbigJeit  /. 

Rozumny,  adi.\  Rozum- 
nie,a(7t'.t)ernünftig,  oerftänbig, 
roeife,  f(ug,  gelef)rt,  gef^eif; 
ludzie  sa  istoty  -mne  5!JJen= 
fc|en  finb  oernünftige  SBefen; 
tos  zrobil  bardzo  -nie  bas 
^aft  bu  fe^r  gefd^eit  gemacht. 

Roznmowac,  -muje,  -wa- 
lern,  vn.  imperf.  rä|oni;ren, 
Dernünftcin. 

Rozamowanie,  -nia,  sn. 
SBernünfteln  «.,  Släfonieren  n., 
33eroeiöfüf)run3  /.  (burd^  Ser= 
nunftgriinöe). 

Rozumowy,  adi.  SSetftan= 
bes=,  Dernünfttg,  üerftanbeä= 
mäßig. 

Rozuzdac,  -dam,  -dalem, 
va.  perf.  entjügeln,  entfeffe(n, 
loslaffen. 


Rozuzdanie,  -uia,  sing, 
tant.  sn.  Bügeüofigfeit  /. 

Rozuzdany,  adi.  jügelloä, 
auSgelaffen. 

Rozwadzac,  -dzam,  -dza- 
Jem,  va.  imperf. ;  Rozwadzic, 
-dze,  -dzilem,  va.  per/,  ^an» 
fenbe  ouäeinanöerbringen,  oer- 
föfjnen. 

Rozwaga,  -gi,  sf.  Sebad^t= 
fomfeit  f.,  iSrroägung  /.,  Über» 
legung  /.,  9Infc^auung  /., 
3iefIeEion  /. 

Rozwalac,  -lam,  -laJem, 
va.  imperf. ;  Rozwalic,  -le, 
-lilem,  va.  perf.  jerftören, 
herunterreißen  (©ebäube),  cnt« 
jroei^auen,  coneinanber  wäU 
gen,  gertrümmern;  —  sie  vr. 

1)  auseinanberfaUen,  ein» 
ftürjen;  2)  fiel)  müßig  auä= 
ftrecfen,  faulengm,  ber  Sänge 
nad^  l^ingeftcedEt  liegen. 

Rozwalanie,  Rozwalenie, 
-nia,  sn.  3frtrümmern  n., 
3erf)auen  n. 

Rozwalina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf. ;  Rozwaliny,  -lin,  pl.  tant. 
2;rümmer  pl.,  Siuinen  pl. 

Rozwalisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  2;tümmer,  j^^-i  'Siaintn  pl. 

Rozwalniac,  -niam,  -nia- 
lem,  va,  imperf.;  Rozwol- 
nic,  -nie,  -nilem,  va.  perf 
na:i)laffen,  erleirf)tern,  lodvrn, 
löfeu;  abfüljren. 

Rozwalnianie,  -nia,  sn. 
Socfern  n. 

Rozwalkowac,  -kuje,  -wa- 
tem,     va.    perf.     au§roalfen, 
gerroatlen. 
Rozwarcie,  -eia,6«.  öffnen  n. 

Rozwarty,  adi.  =  Roz- 
twarty. 

Rozwarzac,  -rzam,  -rzal'em, 
va.  imperf.\  Rozwarzyc, -rze, 
-rzyl^m,  va.  perf.  gerfoc^en. 

Rozwazac,  -zam,  -znlem, 
va.  imperf. ;  Rozwazyc,  -ze, 
-iytem,  va.  perf.  1)  abroiegen, 
nac^  beai  ©eroic^te  ücrtetlen; 

2)  etroa§  überlegen,  erroägen, 
in  SBetrad^tung  gieE)en;  musze 
to  sobie  dobrze  -zyc  icft  mu§ 
mir  ba§   grünblicft  überlegen. 

Rozwazanie,  Rozwazenie, 
-nia,  pl.  -nia,  Überlegen  n., 
©rroägen  n. 

Rozwaznosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  =  Koznaga. 


Rozwazny,  adi.]  Rozwa- 
znie,  adv.  oernünf  tig,bebäc^tig, 
beba^tfam,  überlegt;  —  za- 
miar  ein  überlegter  ©ntfc^tuß. 

Rozwdzifcznia,  -ni,  pl. 
-nie,  sf.  Jaequinia  (eine 
^flanje). 

Rozweselac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf. ;  Rozweselic,  -le, 
-lisz,  -lilem,  va.  perf.  cr^ei= 
tern,  aufmuntern,  fröfilic^ 
[timmen. 

Rozwiac,  -wieje,  -wialem, 
va.  perf. ;  Rozwiewac,  -warn, 
-waiem,  va.  imperf.  Dir- 
me^en,  germefien,  auöeinanbers 
roeöen. 

Rozwiany,  adi.  oermefit. 

Rozwi^zac,  -ze,  -zatem,  va. 
perf. ;  Rozwi%zywac,  -zuje, 
■zywalem,  va.  imperf.  1)  auf' 
binben,  losbinben;  2}  auftöfen, 
löfcn,  loSlöfen,  nie  möge  tej 
zagadki  —  ic^_  fann  bieieö 
3tätfet  nidE)t  löfen;  komisarz 
-zai  zgromadzenie  ber  5{om= 
miffär  löfte  bie  SSerfammlung 
auf;  —  komujezyk  jemanbem 
bie  3""fl6  löfen. 

Rozwi^zalny,  adi.  lösbar, 
auflösbar. 

Rozwi%zanie,-nia,^Z.  -nia, 
sn.  1)  8öf ung  /".,  Stuflöjung  /. ; 
2)  (Sntbinbung  /. 

Rozwiazany,  adi.  aufge» 
löft,  aufgebunden. 

Rozwi%zlosc,  Rozwig- 
zlosc,  -sei,  sing.  tant.  sf. 
©ittenlofigfeit  /.,  SüS^l^ofig' 
feit  /-. 

Rozwi%zly,  Rozwigzly, 
adi.  fittenlos,  gugcllos. 

Rozwichrzyc,  -rze,  -rzy- 
lem,  va.  perf.  gerjaufen,  ftür- 
mif^  auseinanberrcefien. 

Rozwic,  -je,  -Jem,  va.  pexf.\ 
Rozwijac,  -jam,  -jalem, 
va.  imperf.  \  Rozwin%c,  -i  e, 
-naiem,  va.  perf.  aufroideln, 
aufrollen,  auseinanberrctdfeln, 
entfalten;  —  sie  ry.  fic^  cnt= 
roicfeln,  auseinanbcrge^en 
aufblühen. 

Rozwidlony,  adi.  gaB.'l=» 
förmig,  gegobelt;  —  drag  ©a« 
bel^olg  n. 

Rozwidniac,    -niam,    -nia- 

lem,  va.  imperf. \  Rozwidnic, 

•nie,  -nilem,  va.perf.  au[(}eUen, 

I  fieUer  machen ;  —  sie  vr.  tagen. 


Rozwidniet 


192 


Rozzuchwalac 


Rozwidniec,  -nieje,  -uia- 
lem,  vn.  perf.  lag«n,  f)eH 
»erben., 

Rozwidnienie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  Sluf^eUen  n. 

Rozwiedzenie,  -nia,  sn. 
Slueinanbergel^en  n.  S(f|fi= 
ben  n. 

Rozwiedziony,  adi.  8e[cl^ie= 
ben. 

Rozwieliczyc,  -cze,  -czysz, 
-czylera,  va.  per},  fe^r  ^(x\)h 
retcb  maci^en,  fe^r  oermer)ren. 

Rozwielmoznic,  -nie,  -ni- 
lem,  va.perf.  mächtig  tnad^cn; 
—  sie  vr.  mäd)ttg  joecben; 
ben  grofien  §etrn  fpielen. 

Rozwierac,  fiefje :  ßoze- 
wrzec. 

Rozwieranie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  Öffnen  n. 

Rozwiercacz,  -eza,^j?. -cze, 
S7n.  Slufreibbol^rei'  w. 

Rozwiercac,  -cara,  -calem, 
va.  iniperf.  gerbo^ren,  größer 
bol^ren. 

Rozwiertak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
3teibar)te  /. 

Rozwiertnik, -a,  j)Z.  -i,  sm. 
Siäumer  m. 

Rozwieszac,  ftel^e :  Rozwie. 
sie. 

Rozwieszanie,  Rozwie- 
szenie,  -nia,  sn.  2lU5fpanneu 
n.,  2luf^ängen  n. 

Rozwiesc,  -wiode,  wie- 
dziesz,  -wiodlem,  I.  va.  perf.', 
Rozwodzic,  -dze,  -dzisz,  -dzi- 
lem,  I.  va.  imperf.  1)  auä» 
einanbec  führen,  trennen,  fon-» 
bern,  fc^eiben;  2)  ausbreiten, 
auäbe^nen,  erroeitern ;  11.  —  sie 
vr.  1)  ftd^  fd^eiben,  fi^  trennen, 
nie  mogl  sie  zgodzic  ze  zona, 
wiec  sie  -wiedli  er  !onnte 
fid^"  mit  'feiner  grau  nic^t  ei= 
nigen  uub  beä^alb  IteBen  fie 
fic^  fd^eiben;  2)  —  sie  nad  czem 
fiel  über  etraaä  ausläffen,  »er» 
breiten. 

Rozwiewac,  fie^e:  Rozwiaü. 

Rozwiezienie,  -nia,  sn. 
2luöeinanberbringen  «.,  2luä' 
für)ren  n.  (per  Süagen). 

Rozwiezc, -vvioze,-wiozlem, 
va.  imperf. \  Rozwozic,  -4e, 
-zilem,  va.perf.  nac^  üerfdjie» 
benen  Orten  fjinfafjren. 

Rozwigkszac,  -szam,  sza-  j 
lern,  va.  imperf. ;    Rozwigk- 


szyc,      -.sze,      -szylem,      va. 
perf.  oergrölsern. 

Rozwigzle,  Rozwigzlosc, 
Rozwi§zly,  fiefie:  Kozwiazle, 
Rozwiazfosc,  Rozwiazi/. 

Rozwijac,  ficfje:  Rozwie. 

Rozwijanie,  -nia,  sn.  2lu§' 
roiö'eln  w.,  (gntroidfeln  n.,  äluä« 
einanberroidfetn  n. 

Rozwijalnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  §afpet  /'.  —  jedwabiu 
©eibetif^afpel  /. 

Rüzwijka,  -ki,  pl,  -ki, 
sf.  (goolute  /.,  *il6roi(f[ungg= 
linte  /. 

Rozwiklac,  -Jam,  -laiem, 
va.  perf.  entwirren,  entroitfeln, 
löfen. 

Rozwiklanie,  -nia,  s».2luf" 
raidEeln  n.,  ©ntrotdetn  n.,  Sös 
fung/. 

Rozwilzac,  -Äam,  -Malern, 
va.  imperf. \  Rozwilzyc,  -ie, 
-iyiem,  va.  perf.  burcf)feu(^- 
ten. 

Rozwilzanie,  Rozwilze- 
nie,  -nia,  sn.  3)urd^feuc^ten  n. 

Rozwin^c,  fiel^e:  Rozwie. 

Rozwinigcie,  -eia,  sn.  = 
Rozwijanie. 

Rozwiniety,  adi.  entroif» 
!elt. 

Rozwity,  adi.  auäeinanber= 
geroidfcit. 

Rozwlec,  -Icke,  -loktem,  va. 
perf;  Rozwlekac,  -kam,  -ka- 
iem,  va.  imperf. '.,  Rozwlo- 
czyc,  -cze,  -czyiem,  va.  perf. 
auäeinanberfd^Ieppen,  »ätel^en, 
=fcftlcifen,  auäfäbetn. 

Rozwleklosc,  -sei,  sf.  ®e= 
be^nt^eil  /.,  SBeiträufigfeit  /., 
ba§  Sd^teppenbe. 

Rozwlekly,  adi. ;  Rozwle- 
kle,  adv.  breit,  gebel^nt,  n)eit= 
läufig,  umftänbUcp,  fd^Ieppenb. 

Rozwloka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Sluffc^ieben  «.,  Serfd^ieben  n. 

Rozwloczenie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  3?erfcf)[eppung  /. 

Rozwloczyc,  -czam,  -ezy- 
tem,  va.  perf.  perfcf)ieppen; 
—  sie  vr.  fic^  »esbummeln; 
jum  üanbftreic^er  werben. 

Rozwodniac,  -niam,   -nia- 
l'om,  va.  imperf. ;  Rozwodnic,  i 
-nie,    -nitem,   va.  perf.    n)äf= 
ferig  machen. 

Rozwodny,  Rozwodowy, 
adi.  ©rf)eibungä=. 


I      Rozwodzenie,   -nia,  sing. 
j  tant.  sn.  =  Rozwiedzenie. 
!      Rozwodzic,      fie^e:      Roz- 
wiesc. 
Rozwolniec,    -nieje,    -uia- 
'  lern,  vn.  perf.  fd)ütterer,  lof» 
ferer    werben,  etfd^taffen,  jü=>      i 
geUoä,  auefd^roeifenb  werben.       I 
Rozwolnienie,-nia,^?.-nia,       ' 
sn.  1)  ©tarcljöe  /.,  'Ulbroeic^en 
n.,  2)ur(i)faa  ».;  2)  SügeUoftg« 
feit  /.,  aiuäfcöweifung  /. 

Rozwolniony,  adi.  3Ügel= 
Io5,  auäfc^roeifenb,  lotferer, 
fc^ütter. 

Rozwolac,  -tarn,  -lalem, 
va.  petf.;  Rozwolywac,  -lu- 
je,  -waiem,  va.  imperf.  auä= 
rufen,  ausfd^reien,  auäpofau= 
nen. 
Rozwon,  -ni,  sf  SUagnoIie/. 
Rozwora,  -ry,  pl.  -ry,  sf. 
Äuppetbuum  m.,  SSerlänge» 
rungäftange  /". 

Rozwozic,  fie[;e:  Rozwiezc. 
Rozwozowy,  adi.   Xxanä- 
port=. 

Rozwoznik,  -a,pl.  -cy,  sm. 
3]erfd^tetfier  to. 

Rozwod,  -wodu,  p^.  -wody, 
sm.  ©(Reibung  /.,  Trennung 
/. ;  isc  do  -u  fic^  fc^eiben  laffen; 
podac  o  —  bie  ©c^eibung  an= 
tragen. 

Rozwor,  -woru,  pl.  -wory, 
sm.  Öffnung  /.,  ©palte  /. 

Rozwozka,  -ki,  pl.  -ki,  5/. 
SSertrieb  m.,  i5erfc^lei^  m. 

Rozwrzeszczec  sig,  -szcze, 
-szczatem,  vr.  perf.  inö 
©c^reien  geraten,  ju  fc^reien 
anfangen. 

Rozwsciec  sig ,  -ke,  -kJem, 
vr.  perf.  wütenb  werben. 

Rozwsciekli6,    -kle,    -kli- 
lem,  va.  perf.  wütenb  machen. 
Rozynek,    -nka,  pl.    -nki, 
sm.  äJoftne  /. 

Rozynkowy,  adi.  Slofinen». 

Rozzieleniac    si§,    -niam, 

-nialem,    vr.   imperf. ;     Roz- 

zielenic  sig ,  -nie,  -nilem,  vr. 

perf.  grün  werben. 

Rozzlosci6,  -szcze,  -sci^:z, 
-öciiem,  va.  perf.  jmnbn  in 
Sorn,  Sffiut  bringen;  —  sie 
vr.  jornig  werben. 

Rozzuchwalaö,  -lam,  -lasz, 
-laiem,  va.  imperf. ;  Rozzu- 
chwaliö,  -le,  -lüem,  va.  perf. 


Bozzuchwalauie 


193 


Rowniuchny 


fred^   mad^en;   —  sie  fid^  ex= 
frechen. 

Bozzuchwalanie,  Rozzu- 
chwalenie,  -aia,  sn.  grec^= 
^eit  /. 

Rozzucie,  -da,  sn.  ©d^ul^«, 
©ttefelauäjie^en  n. 

Rozzuc,  -je,  -lern,  va.perf.; 
Rozzuwac,  -warn,  -walem, 
va.  imperf.  ©d^uf)e,  ©tiefet 
auäjiel^en. 

Rozzalac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf.  •  Rozzalic,  -le, 
-liiem,  va.  per/,  erroeid^eii, 
rühren,  fc^mergUc^  berühren; 
—  sie  fid^  erbarmen,  gerührt 
roerbeti. 

Rozzalenie,  -nia,  sn.  Selb 
n.,  JJü^rung  /. 

Rozzarty,  adi.  ergrimmt, 
grimmtq,  erjürnt,  bitterböfe. 

Rozzarzac,  -rzam,  -rzalem, 
va.  imperf.'.,  Rozzarzyc,  -rze, 
-rzylem,  va.  per/,  in  (Slut 
oerfe^en,  entfachen. 

Rozzarzenie,  -nia,  sn.  @nt« 
fadiung  /. 

Rozzegac,  -gam,  -gaiem, 
va.  imperf. ;  Rozzegu§,c,  -ne, 
-giem,  va.  perf  entbrennen, 
erbi^en,  anfacl)en. 

Rozzucie,  -eia,  sing.  taut, 
sn.  Qertauen  n. 

Rozzuc,  -je,  -lern,  va.  perf. ; 
Rozzuwad,  -wam,  -waüem, 
va.  imperf.  jerfauen. 

Rozaueczuik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  3tofenbaum  ni. ;  —  kraz- 
kowy  pieniqzkowy  ^^ßatemoftec 
n.  mit  ©dielten. 

Rozauiec,  -nca,  pl.  -nee, 
sm.  —  rdzawy  alpejski  (Rhodo- 
dendron ferrugineum)  2llpen= 
rofc  /. 

Rozdrzyca,  -cy,  sf.  (Cera- 
topteris)   g-arnfrautgattung  /. 

Rozek,  Rozek,  -Äka,  pl. 
-zki.  Am.  i)  ^örnd^en  «., 
(Sdd^en  n.;  ^^puloer^orn  «. ; 
aSalb^orn  n. ;  2)  -i,  pl.  ^o= 
^anniäbrot  n. ;  3)  Slfter^  aWut= 
terforn  n.;  4)  Äipfel  n. 

Rozen,  -Äua,  pl.  -zny;  dim. 
Rozenek,  -nka,  pl.  -nki,  sm. 
©ptefi  m.,  SBratfpiefe  m.;  pie- 
czen  na  —  wsadzic  bcn  33raten 
an  ben  ©pie§  ftedcn;  pieczen 
z  -Ana  ©piepbraten  m. 

Rozeniec,  -nca,  pl.  -üce, 
sm.  (Rhodolia)  SQBinbe /. 

Slownik  polsko-niemiecki. 


Rozkowaty,  adi.  Ijorn« 
förmi(^,  mit  ©den. 

Rozkonög,  -oga,  pl.  -ogi, 
sm.  Äoropl^ie  /.  (©attung  ber 
^eufdjrecEenfrebfe). 

Rozkowiec, -wca,  pl.  -wce, 
sm.  9io^anniäbrotbaum  w. ; 
—  wlasciwy,  prawy  33ocfsr)orn= 
bäum  m. 

Roznielica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  §atnblümd)en  n. 

Roznowaty,  adi.  fptef!= 
förmig. 

Rod,  rodu,  pl.  rody,  sm. 
©tamm  m.,  ©efc^led^t  n.,  ^n-- 
funft  /.,  2lbftammung  /., 
gomilie  /.,  JDgnaftic/. ;  kro- 
lowie  z  rodu  Piastöw  i^önige 
beä  ^iaftengefd^Ied^tö ;  na  nim 
wygast  rod  Jagiellonow  mit 
il^m  ift  bte  St)na[tie  ber  3a= 
geUonen  erlofclicn;  —  ludzi 
ba§  2)ienfc{jengefd)led|t;  z  za- 
cuego  rodu  üon  Dornef)mer 
|)erfiinft;  skad  on  -dem  oon 
roo  ftammt  er? 

Rog,  rogu,  pl.  rogi,  sm. 
1)  §orn  n.,  (SJeroeif)  n. ;  rogi 
ksieiyc^  bie  §i)rner  beä  2Jion= 
be§ ;  —  mu  wyrastaja  er  roitb 
tro^ig;  przypiac  komu  — 
imnbm  §i)rner  auffegen;  rog 
obfitosci  j^üü^orn;  —  kowa- 
dla  2lmbof;l^orn ;  —  struga 
^obelnafe  /.;  w  —  zatrabic 
inä  §orn  ftofien ;  2)  ©pi^e/., 
@d£e/.;  na  wszystkich  rogach 
ulic  an  aKen  ©trafieneden ; 
3)  i5ifti^'&^'"  ».;  stanik  na 
-ach  eine  XaiUe  mit  gifd^bein. 

R6j,  roju,  pl.  roje,  sm. 
©d^njarm  w. ;  —  pszczöt 
Sienenfd^toarm. 

Röjka,  -ki,  pl.  -ki ;  Rojba, 
-by,  pl.  -by,  sf.  2tuäfcf)n)är= 
men  n.  ber  dienen. 

Röszczka,   Rozdzka,    -ki, 
pl.    -ki,    sf.    QTmü^Uln    n. ;  j 
SReiä  n.,    3tute/.;    —    czaro- 
dziejska  SauietvuU  f. 

Row,  rowu,  pl.  rowy,  sm. 
1)  ©raben  m.;  —  graniczny 
©renjgraben;  —  kryty  ge« 
bedter  ©raben;  —  boczny 
©eitengraben;  —  ochronny 
©raben  am  gu^e  ber  Söfc^ung ; 

—  odciekowy  gibjugögraben; 

—  osuszajacy  ®ntiräfferungä= 
graben;  —  otwarty  offener  @ra= 
ben;  2)  Äerbe  /.,  tiinfcfinitt  m. 


Rowien,  adi.  =  Röwny. 

Röwiennica,  Rowiesnica, 
-cy,  pl.  -ce,  sf.;  Rowiesni- 
czka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  2ltterö= 
genoffin  /.,  ©efpielin  /. 

Rowienniczy,  Rowiesni- 
czy,  adi.  gleit^altertg. 

Rowiennik,  Röwiesnik, 
-a,  pl.  -cy,  sm.  2literägenoffe 
m.,  Seitgenoffe  m.,  ©efpiele  m. 

Rowkowaty,  adi.  »Ott 
einfd)nitte  unb  jlerben. 

Rownacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
g=Iügelbo^rer  m.,  Soppell^obel 
m.,  SReifeel  m.  mit  Dfiren. 

Rownac,  -nam,  -nalem, 
I.  va.  imperf.  1)  ebnen, 
auägteid^en,  gleidö  mod^en ; 
smierc  nas  wszystkich  -na 
ber  2;ob  mac^t  ung  aUc  gtetd); 
2)  —  z  kirn  mit  jmnbm  cer= 
g[eid|en;  on  sie  z  nim  —  nie 
moÄe  er  fann  fic^  mit  i^m 
nid)t  oergleid^en;  IL  —  sie 
vr.  fid^  gleid^fteUen ;  —  sie 
czemu  einer  ©ad^e  gteid^  fein, 
entfpredöen. 

Rownanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  ©leic^ung  /. ;  —  milerza 
©leicben  n.  beä  SJieilerä. 

Röwuia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
t )  ®benc  /. ;  —  pochyla  eine 
f(^iefe  ©bene;  —  pochyJa  dia 
statköw  ©c^iffäeifenbal^n  /.; 
—  z  wyci^gnia  linowa  ©eit= 
rampe  /.,  ©eilebene;  2)  ©Icid^» 
fleUung  ,/.,  ©leic^geroic^t  «. 

Rowniak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©d^lid^tfiobel  m. ;  ©(eid^= 
fd^Iegei  m. 

Röwnianka,  -ki,  pl.  -ki; 
Rowuianeczka,  -ki,pl.  -ki,  sf. 
1)  3lic^tftro^  m.;  2)  ©traug 
m.,  ©träufec^en  n.,  gruc^t» 
frfinur  /.,  ©irlanbc  /. 

Röwniat,  -a,  pl.  -y,  sm. 
©uttaperc^abaum  m. 

Rownie,  Rowniez,  adi. 
gleichfalls. 

Rownik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Äquator  m. 

Rownikowy,  adi.  äqua= 
tor=,  äquatorial. 

Röwnina,  -uy,  pl.  -ny,  sf. 
®6ene  /. 

Rowniuchny,  Röwniutki, 
Rowniusienki,  adi.;  R6- 
wniutko,  Rowniuchno,  R6- 
wninsienko,  adv.  eben,  ganj 
gieic^. 

13 


Rownobarwny 


194 


Roznoplemienny 


Rownobarwny,  adi.  gletcf)s 
farbicj. 

R6wnobocznos6,  kcijsinff. 
tant.  sf.  ©teic^feitigfeit  /. 

Rownoboczny,  adi.  gteid^' 

Rownobok,  -u,  ph  -i,  sm 
gleic^fettige  %'\<ivx. 

Röwnobrzmiacy,  adi. 

gleic^Iautenö. 

Rownocieply,  adi.  ifol^er» 
miicf). 

Rownoczesny,  adi. ;  R6- 
wnoczesnie,  adv.  gteic^jeitici. 

Röwnoimienny,  adi. 

gleid)namtg. 

Rownokat,  -u,  lü.  -y,  sm. 
SRec^tecf  n. 

Röwnok^tny,  adi. ;  Rö- 
wnok^tnie,  adv.  rec^tedfig. 

Röwnolegla,  -tej,  pl.  -le, 
sf.  ^araHete  /. 

Rownolegioboczny,  adi. 
patanelogrammifd^. 

Rownoleglobok,  -u,  pl. 
-i,  sm.  Parallelogramm  «., 
gletc]^[eitige§  SSieretf. 

Rownolegloci^g,  -u,  pl. 
-i,  sm.  @egenIcnfungsDorrict)= 
tung  /. 

Rownolegloscian,  -u,  pL 
-y,  sm.  ^arallelepipeb  n. 

Rownolegly,  adi.\  Rowno- 
legle,  adv.  parallel,  gleic^ab» 
ftänbig. 

Rownoleznica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  —  cyliudra  parowego 
©rabfü^rungöltneal  n. 

Rownoleznik,  -a,2>?.  -'\,sm. 
?ßaralIelfreto  m. 

Rownoleznosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ^araHeliemug  m., 
©leic^tauf  w.,  Ü6eretnftim= 
munn  / 

Rownolusk,  -u,  pl.  -i,  sm. 
Sartriet  m. 

Röwnomyslny,  adi.  gleid^= 
benfenb. 

Rownoobwodowy,  adi. 
oon  glcid^em  Umfange. 

Rownoramienny,  adi. 
gleid^fd^enllig. 

Rownorodny,  adi.  gteicfj« 
Büctig;  ebenbürtig. 

Rownorzutnia,  -ni,^;?,  -nie, 
sf.  Parabel  /. 

R6wno6<5,  -sei,  sf.  ©leid^ä 
rjeit  /. 

Rownouprawnienie,  -nia, 
sn.  ®letct)berec{)tigung  /. 


Rownowaga,  -gi,  sf.  @lcid^= 
gercidöt  n. 

Rownowarstwowy,  adi. 
ifobomifcf) ;  mur  —  gleic^ge= 
l;aute  3)iauer  /. 

Rownowaznik,  -?,  pl.  -i, 
sm.  äquiDalent  n.,  (Sr{a|ge= 
roictitgmenge  f. 

Rownowazyc,  -ie,  -zylcm, 
va.  impcrf.  bag  ®lei(^getDi(i)t 
Ijatten,  bolancieren. 

Rownoziarnisty,  adi. 

gletd)förntg. 

Rownoznacznosc,  -sei, 
sing,  tant,  sf.  ©ijnonpmität 
/.,  täinnDerroanbtfctiaft  /. 

Rownoznaczny,  adi.  ftnn= 
uerroanbt,  f^nonym. 

Rowny,  adi.,  Rowno,  adv. 
gleich,  eben ;  -na  droga  glatter, 
ebener  2ßeg;  -nego  wzrostu 
pon  gleichem  2Bud^§;  -nym 
byc  komu  stanem  DOn  glet= 
djem  ©tanbe  mit  jmnbm  fein; 
-nym  sposobem  in  gleid^er 
SBeife;  wlosy  -o  iiczesac  bie 
|)aare  glatt  fämmen;  -o  z 
dniem  ntit  £oge§anbruc^. 

Rozga,  -gi,  pl.  -gi;  dim, 
Rozeczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
5Hute/.,  Sroeigm. ;  ©pie'^rute 
/. ;  przez  -gi  puscic  ©ptefe^ 
ruten  laufen  laffen;  wyrö^c 
z  -gi  ber  3iute  entrooä)fen; 
-gi  pl.  _  Diutcnftrafe  /. ;  — 
oliwna  ötjroeig  m. 

Rözgowy,  adi.  9Iuten=, 
rutenföimig. 

Roz,  -n,  sing.  tant.  sm. 
rote  Oc^minfe. 

R6za,-Äy,^?.-Äe,5/.  l)3loyc 
/. ;  —  polna  dzika  gelbrofe; 
—  psia  pszczelna  §unbä',  ^G.' 
gerofe;  —  czama  sloneczna 
^ippelrofe ;  —  lisia  SD3olfä= 
rcurj/.;  —  kutnerowata  ^^ilg« 
rofe;  —  winiowka  3Bein=, 
SRoftrofe;  —  biedrzeuioliscia 
^impineHroje ;  znikneJy  z 
twych  jag6d  -ze  bie  3lofen 
beiner  SBangen  finb  oerblidien ; 
droga  -iami  usiana  ein  mit 
3'lofcn  beftreuter  3Bcg;  nie 
ma  bez  koica  -iy  feine  9io|e 
ol)ne  2)ornen;  2)  SRofe  f,  jRot^ 
lauf  m. 

Rozak,  -a,  pl.  -i,sm.  ^unbä» 
rofe  /•. 

Rozanecznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
[ui)i:  Roianecznik. 


Rozaniec,    -uea,   pl.  -nee, 
s}n.  1)  9'Jofenfranj  m.,  Slofen'        , 
franjgebet     n.,     jRojentranä»       | 
anbaut/.;  —  odmawiac  ben       ' 
SRofenlranj  beten;  bractwo-ca 
bie  ©efetlfd^aft  ber  SJofentränj- 
ler;  2)  ^aternoftermerf  n.,  ©i= 
merfunft  /.,  Sd^aufelfunft  /. 

Rozany,  adi.  Dtofen=;  ole- 
jek  —  3fiofenöl  n. 

Roznica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
Unterfc^ieb  m.,  2)iffcrenj  f., 
9]erfc^iebenl^ett /.;  to  ml  nie 
czyni  najmniejszej  -cy  baö 
mad^t  mir  nic^t  ben  geringsten 
Unterf djieb ;  bez  -cy  wyznania 
of)ne  Unterfcf)ieb  ber  Äonfcf= 
fion. 

Roznic,    -nie,    -nilem,    va. 
imperf.    unterjc^eiben,    eipen ' 
Unterfc^ieb  mad^en;  —  sie  vr. 
fic6  unterfd&eiben. 

Rozniczkowy,  adi.  biffe» 
rential;  —  rachuaek  S)iffe-- 
rentialred)nung  /. 

Roznobarwisty,  Rozno- 
barwny,  adi.  cerfdjiebenfarbig. 

Roznobarwnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  33erfc{)teöentarbigteit/. 

Roznoboczny,  adi.  itn= 
gleidöfeitig. 

Roznobok,  -u,  pl.  -i,  sm. 
S^rapejoib  n. 

Roznocienni,  -nych,  plur. 
tant.  sm.  öeiDO^ner  pl.  ber 
bciben  gemäfiigten  3""^"- 

Roznoglosnosc,  -sei,  siyig. 
tant.  sf.  2)t6l^armonie  /. 

Roznoglosny,  adi.  bi5t)ar: 
monifct). 

Roznojgzyczny,  adi.  »iet- 
jünqig,  Deri'ctiiebenjpracftig. 

Roznoimienny.  adi.  oer» 
fc^tebennamtg. 

Roznokreslny,  adi.  üer= 
frf)iebenltnig. 

Roznokrgtny,  adi.  oerf d^ie» 
ben  gefd)längelt. 

Röznoksztaltny,  adi.  Don 
oerfc^ifbenen  gormen. 

Roznolity,  adi.  nic^t  auä 
einem  ®ufe. 

Röznomyslny,  adi.  mx= 
fd^icben,  anbers  benlenb. 

Roznonarodowy,  adi.  Don 
uerfdöiebenen  9lationalitäten. 

Roznopiory,  adi.  Derf^ie= 
ben  gefiebert. 

Roznoplemienny.  adi.  t)er= 
fd^iebeneu  ©tammeö. 


Eöznoraki 


195 


Ruda 


Eöznoraki,  adi.  oerfc^ie* 
benartig. 

Roznorodny,  adi.  hetero- 
gen, ungleichartig.  [leittg. 

Roznostronny,  adi.   Diel= 

Roznosc,  -sei,  pl.  -sei,  sf. 
1)  SSerfdiieben^eit  /.,  3Dtanntg= 
faaig!eit  /.;  2)  Ungreic^ficit/., 
Unä^nUd^feit/. 

Röznowierca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  2lnber5gläubige(r)  m.; 
^äretüer  w;.,  ße^ec  m. 

Roznowierstwo,  -stwa, 
sn.  Slnberägtäubigfeit  /., 
ßeherei  /.,  |)ärefie  /. 

Roznowierczy,  adi.  an= 
bersaläubig;  !e^erifdö,  l^äretifd^. 

Roznowzory,  Roznowzo- 
rzysty,  adi.  »erfc^ieben  ge= 
muftert. 

R6znoz%b,  -a,  pl.  -y,  sm. 
Äe[tra,5ion  m.  (§,itfiic^gattung). 

Roznoznaczny,  adi.  Don 
Derfcbtebener  Sebeutung. 

Rozny,  adi. ;  Roznie,  adv. 
Dirfc^ieben,  mannigfaltig,  un= 
gteicb,  unä{)nlid^,  abraeic^enb; 
-njmi  czasami  ju  Derfc|te= 
benen^fitenj-neg'ojestem  zda- 
nia  ic^  bin  einer  anberen  Slei» 
nung;  -nie  bywa  eä  ge£)t  t)ir= 
id)iebentltc§,  mannigfaltig  ju; 
-zai  -inie  o  tem  sadza  eä  gibt 
oerid^iebene  SReinungen  bar= 
über. 

Rözowac,  -zuje,  -waüara, 
va.  imperf.  rot  f ^minien;  — 
sie  rr.  \\ü)  (rot)  fc^minfen. 

Rözowanie,  -nia,  sn. 
©cbminJen  n. 

Rozowy,  adi.;  Rozowo, 
adv.  ro[afatbtg,  rofig. 

Rozyca,  -cy,  sf.  1)  Roseola ; 
•2)  Erythema  (2luä)C^läge  ber 
i)aut). 

Rozyczka,  -kl,  i)l.  -ki,  sf. 
1)  3tÖ5(^en  n.;  —  j).  Maryi 
muiejsza  Söec^erblume  /. ;  2) 
SRofette  /. ;  3)  -1  pl.  w  stali 
©ta^!roje  /.  ; 

Rtgcica,  -cy,  sf.  Quecf= 
ftlberoergiftung  /. 

Rtf cienie,  -nia,  sn.  5ßer= 
Huictung  /.,  SSermifc^ung  f. 
mit  Quecljilber,  2lmalgamie= 
rung  /.  mit  CuedEftlber. 

Rtfciek,  -u,  sing.  taut. 
sm.  CuecffitberoEijb  m. 

Rtf  cik,  -a,  sing.  tant.  sm. 
Clued|ilbciOEi;bul  n.  ' 


Rtfc,  -ci,  sing.  tant.  sf. 
Guerffitber  n. 

Rubacha,  -chy,  pl.  -chy, 
sm.  berber  luftiger  5DJenit). 

Ruban,  -u,  p)l.  -y;  Ruba- 
nek,  -nku,^Z.  -nki,  sm.  3tau^= 
^obel  m.,  iHaul&banf  /. 

Rabasznosc,  -sei,  sf.  un= 
genierteä  SBejen  n.,  2)erbbcit  f. 

Rubaszny,  adi. ;  Ruba- 
sznie,  adv.  ungeniert,  geraoe, 
berb. 

Rubel,  -blj,  p)l-  -ble,  sm. 
Siubel  m. 

Rubelit,  -u,  pl.  -y,  sm.  iRu= 
beUit  7«. 

Rubin,  -u,  pl.  -y,  sm.  9iu= 
bin  m. 

Rubrycela,  -li,  pl.  -le,  sf. 
Sfiubri^eUe/.,  2lu§3ug  aus  Den 
Sreoter. 

Rubryka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
li  Siubrtt  /.;  2)  3lot|tift  m., 
3iötel  m,,  jtotftein  m. 

Ruch,  -u,  pl.  -y,  sm.  58e= 
raegung  /.;  ibcrfe^r  ot.  ;  — 
jedn^stajnie  przyspieszony 
gleichförmig  bef(^leunigte  S8t= 
roegung;  —  jednostajnie  op6- 
iniony  gleichförmig  oerjögerte 
33en)egung;  —  katowy  Sliinf  el= 
beroegung;  —  kolowy  Äreiä- 
beroegung;  —  krzywolinijny 
frummlinige  33en)egung;  — 
mimosrodowy  eEjentrifc^e  !öe= 
ro.'gung;  —  niejednostajay 
unglelc^förmigi  SBeroegung; 
—  obrotowy  rotterenbc  33e= 
flung  ;  —  odwrotny  Stiidf» 
beroegung;  —  opozaiony 
nicberfteigenbe  SSeroegung;  — 
po  linii  sercowatej  ^frjför» 
mige  Seinegung;  —  poste- 
powy  fottfct)reitenbe  33ea)e= 
gung ;  —  pozorny  fd^cinbare  i 
Sbercegung  ;  —  prostolinijoy  | 
gerabltnige  Seroegung;  — j 
przeciwdzialajacy  @egenbe= 
loegung;  —  rosuacy  aufftei= 
genbe  sieroegung;  —  rzeczy- 
wiity  roirfli^e  Seroegung;  — 
tarn  i  napowröt  auf  unb  nie= 
bdr  ge^enbe  Seroegung;  — 
wahadtowy  OöjiUterenbe  Se=  \ 
roegung,  ^enbelb^roegung;  — 
zmienny  oeränberlicbe  Seroe« 
gung;  —  kolejowy  ®i)enbal^n= 
betrieb  m.;  —  bezposredni 
birelter  SSer!ebr;  —  krajowy 
inlänbif^er   SS^rfe^r;   —  oso- 


bowy  ^Perfonenoerfe^r  ?«., 
—  przejety  Slnfj^Iu^oerfe^c; 
Siranfito  m. ;  —  przesyiek 
powoloych  grad^toerle^r ;  — 
przesyiek  pospiesznych  (Si(= 
gutDer!el)r ;  w  —  wprawic  ma- 
szyne  eine  SDJafd^ine  in  ®ang 
bringen ;  w  ciagiym  -u  byc 
in  bei'tänbigec  33eroegung  fein; 
bez  -u  beroegungslos ;  —  re- 
wolucyjuy  bie  ^^leDolutiong» 
beroegung;  wielki  —  pauuje 
w  miestiie  ftarfer  3SerIet)r 
^errid^t  in  ber  ©tabt. 

Ruchacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Crossarchus  (Suc^äart). 

Ruchadlo,  -dla,^?.  -Al-\,  sn. 
©cbroengel  m. 

Ruchawka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 

1)  ^anbfturm  m.,  Slufgebot  n.; 

2)  ?snfurrettion  /. 
Ruchliwosc,     -sei,    sing. 

tant.  sf.  Seroegtid^Eiit  t- 

Ruchliwy,  adi, ;  Rnchli- 
wie,  adv.  beroeglid^,  regfam, 
munter. 

Ruchodawca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  äRotor  m.,  beroegenbe 
Ä^raft. 

Ruchodawczy,  adi.  trei= 
benb ;  kolo  -cze  2;riebrab  n. ; 
sila  -cza  Sriebiraft  /. 

Ruchomosc,  -sji,  pl.  -sei, 
sf.  1)  Söeroegung  /.,  SSeroeg» 
Ud^feit  /. ;  2)  -sei  pl.  2«obi= 
lien  pl.,  beroeglid^e  ©üter, 
fabrenbe  ^xht. 

Ruchomy,  adi.-.^  Rucho- 
mie,  adv.  beroeglid^,  mobil. 

Ruciany,  aii.  3^auten=. 

Ruczaj,  -u,  pl.  -e,  sm. 
33acl)  m.,  ^äc^lein  n. 

Ruda,  -dy,  pl.  -dy,  sf.  ©fj 
«.;  —  drobna  ^rubmElein  n.\ 

—  gruzlast  i     ©raupen   pl. ; 

—  przesiana  ©tauberj;  — 
tJuczkowa  ^oc^erj;  —  zbita 
©ifenfiein  jh.;  —  mialka 
mulmigeä  ©ifenerj;  —  sucha 
2)ürrerj;  —  zimna  iiiefeleifen= 
ftein  m. ;  —  ostra  fpröDes  Srg ; 
-dy  ubogie  5^"B='  Cluidetje 
pl.,  (Semeinfteme  ^j?. ;  —  roz- 
prachowata  SJotbrucf)  m.;  — 
cjnkowa  QinJerj;  —  cynowa 
3innerj;  —  gniazdowa  9?eft 
n.,  DIefler  pl.;  —  miedziana 
Äupferetj,  ga^Ierj;  —  pokla- 
dowa  glö^erj;  —  zelazna 
eifenerj,  ®ifcnftein  m. 

13* 


Rndarnia 


196 


Run 


Rudarnia,  -ni,  lü.  -nie, 
sf.  9?oft[tattern  pl.,  3iöft= 
ftabel  m. 

Rudawiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.roftfatbige  giftige  ©d)  lange. 

Rudawizna,  -ny,  pl.  -ny, 
ä/.  fcf)[ammtgeä  ©ifenerj;  — 
czerwona  (gngtifc^rot  n. 

Rudawy,  adi.  1)  erjartig, 
eräfar&ig ;  2)  rötUd^,  toftf arbig; 
röttid^bionb. 

Rudel,  -dla,  pl.  -die,  s/h. 
Sluber  n.,  ©teuetrubet  n. 

Rudnia,  -ni,  ^J^-  -nie,  sf. 
©d&meljfiausi  n. 

Rudnik,  -a,  2)1,  -cy,  sm. 
Secgtnann  m.,  ©ijcnersberg» 
mann  w.,  ©cjgräber  w.,  ^^erg= 
fnappe  ???. 

Rudobrody,  ac?«. rotbärtig; 
Fryderyk  —  f^ricbric^  ber 
3flotbart. 

Rudochwost,  -u,  pl.  -y, 
sm.  3fiotfdön)än3(j^en  n. 

Rudokop,  -u,  pl.  -j,  sm. 
©rjqräberei  f. 

Rudopior,  -pibra,pl.  -piory, 
sni.  ^Braunüogel  m. 

Rudopstr^g,  -ga,  pl.  -gi, 
sm.  ^aud)fortUe  /. 

Rudowlosy,  adi.  rot= 
l^aarig. 

Rudunek,  -nku,  p?.  -nki, 
sm.  Sftobung  /. 

Rudy,  adi.  rötlic^,  braun= 
rot,  rothaarig. 

Rudziasty,  adi.   er^j'^altig. 

Rudzieniec,  -nca,  pl.  -nee, 
sm.  9tuti(  m.,  braunroter 
2;itanfc^LirI,  ®aUi|tnit  m. 

Rudzik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©teinfc^mäfeer  m.,  ©tein= 
fc^näpper  nt. 

Rufa,  -fy,  pl.  -fy,  sf.  §in= 
terteil  n.  eineä  @d;iffeg. 

Rüg,  -u,  pl.  -i,  sm.  3tüge 
/'.,  gerid^tlic^ie  Unterfud^ung ; 
-i  sejmowe  3Bal^Iprüfungcn 
bcr  Slbgeorbneten,  Prüfung  /. 
ber  älbgeorbnetenmanbate; 
-i  sadowe,  egzekucyjne  ge= 
rid^tlid^e  33efi§abfprec^ung, 
ejetutiDe  3)e[ogierung. 

Rugowac,  -guje,  -walem, 
va.  imperf.  geric^ttid^  unter= 
ju^en;  gerichtlich  entfernen, 
certreiben. 

Ruina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
3luine  f.,  ßwftörung/.,  SCrüm» 
tner  pl. 


Ruja,  -ji,  pl.  -je,  sf.  a3runft 
/.,  Srunft  f.,  Jörunflseit  /., 
»runftjeit  /. 

Rujnowac,  -nuje,  -walem, 
va.  imperf.  ruinieren;  —  sie 
vr.  fid^  ruinieren,  5U  ©runbe 
rid)ten. 

Rujnowanie,  -nia,  sn. 
DJuinteren  n. 

Rukiew,  -kwi,  pl.  -kwie, 
sf.  (Nasturtium)  Srunnen- 
treffe  /.,  SRaufe  /. 

Rukiewnik,  -?L,pl.  -i,  sm. 
(Bunias)  ©tedrübe  /". 

Rukwiel,  -i,  pl.  -e,  sf. 
(Cahile)  SKeerjenf  m. 

Rulada,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
Sloulabe  /. 

Ruleta,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
Sioulette  /. 

Rum,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
5laum  m.,  ^laft  wi.;  2)  ©tüdö 
2Jiinutienfalj  n.]  3)  ©c^utt 
w.;  4)  9tum  m. 

Rumacya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  Umjug  OT. 

Rumacyjny,  adi.  Utn^ugä= ; 
termin  —  Umjugäjeit  /. 

Rumak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
mutigeä  feurigeä  SJof;,  3ien=- 
ner  m. 

Rumbarbarum,  indecl.  sn. 
5R^abarber  m. 

Rumel,  -mla,  pl.  -mle,  sm. 
^pifetlfpiel  n.;  w  —  trafic 
gerabe  rec^t  treffen. 

Rumfordzki,  adi.  -ka 
zupa  billige  ©emüfefuppe. 

Rnmiau,  -u,  sitiij.  tant.  sn. 
ÄamiUe  /.;  —  polny  roilbe 
Mamille;  —  wfoski  eble 
Mamille. 

Rumianek,  -nku,  pl.  -nki, 
sm.  (Matricaria)  1)  aJJutter= 
fraut  «.;  —  psi  Äul^bille /., 
©tinffamiae /. ;  2)  Äamiaen= 
tee  m. 

Rumianiawy,  adi.  rötUc^. 

Rumianica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  SotiDur;;  /. 

Rumiankowy,  adi.  Äa= 
miUen=. 

Rumianosö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©efic^tgröte  /.,  9töte 
/.  ber  ^fflangen. 

Rumiany,  adi.  rot,  rot= 
badig. 

Rumieniak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Hyporhodius  (eine  ©d^roamm» 
art). 


Rumienica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  3iotfloffcr  m. 

Rumienic,  -nie,  -nisz,  -ni- 
lem,  va.  imperf.  röten;  — 
sie  vr.  erröten. 

Rumienidlo,  -dla,  sn.  rote 
©cbmtnfe. 

Rumieniec,  -nea,  pl.  -nee, 
sm.  Jtöte  /.  ber  SBangen. 

Rumieniec,  -nieje,  -niaiem, 
vn.  imperf.  rot  n)erDen. 

Rumieniuchny,  -tenki, 
-teniuski,  adi.  löoc^rot,  feuerrot. 

Ruminowac,  -nuje,  -wa- 
j  iem,  cn.  imperf.  überbeuJen, 
I  überlegen. 

j      Rumolep,   -u,    pl.  -y,  sm. 
^ubbing  m.,  ^ubbingftein  m. 

Rumor,     -u,    pl.    -y,    sm. 
Sätm  m.,  (55elöfe  n. 
\      Rumosz,    -a,    sing.    tant. 
j  sn.  eine  Slrt   eifältenbe  ©rbe. 
;      Rumotac,     -tarn,     -taüem, 
va.  imperf.  rumoren. 
I      Rumowac,  -muje,  -waiem, 
va.     imperf.      Slaum,    ^Ia§ 
mad^en,  räumen,  auätäumen ; 
1  —  sie  vr.  roegjicl^en. 
!      Rumowisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  ®eröll(e)  n.,  taube   ®rbe, 
taubeg  ©eftein,  taube    33crg= 
Ott ;  2:rümmerbatbe/.,  ©eftein= 
fialbe  f. 

Rumowka,  -ki,  sing.  tant. 
sn.  ©aljminutien  pl.,  3)iinu= 
tienfafj  n. 

Rumstek,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Ulumfteaf  m.,  auf  englifd^e  3ltt 
gebratenes  SRüdcnftüd. 

Rumunek,  -nku,  pl.  -nki, 
sm.  SBüftung  /. 

Rnn%6,  -ne,  -nalem,  vn. 
perf.  plö{?Iic§  umftütjen,  (jer^ 
abftürjen,  nieberftürjen,  5U= 
fammenfaHen,  einfallen ;  wieÄa 
z  okrutnym  trzaskiem  -eta 
ber  %\xxxn  ftür3te  mit  cntfe^= 
lid^em  .trat^en  ein. 

Runiczny,  adi.  3tunen» ; 
-czue  znaki  SJunenjetd^en  ^^; 
-czne    pismo    3{unenfc^rift  ./'. 

Runo,  -na,  pl.  -na,  sn. 
3SHe^  n.;  zlote  —  ba§  golbene 
9]Ue§;  Order  zlotego  -a  ber 
Drben  beö  golbenen  Stiege«. 

Runy,  run,  pl.  3tunen  pl-, 
.^unengeid^en  pl.,  9'lunen= 
fd^rift  /. 

Run,  -ni,  pl.  -nie,  sf.  grü» 
nenbcä  SBintergetreibe. 


Rup 


197 


Rwac 


Rup,  -pia,  pl.  -pie,  sm. 
2Surtn  »».;  -pie,  plur.tant.  1) 
(SingeroetDeroürmer  pl.  (befoit= 
ber6  6ei  ^fccbcn) ;  2)  Kummer 
m.,  nagenber  SButm. 

Rupiecie,  -ci,  plur.  tant. 
alieä  ©erümper,  ^tunber  »?., 
alteö  ©eräte. 

Rupied,  -pci,  pl.  -pcie,  sf. 
®eröü(e)  n.,  33radEen[tein  m. 

Rupia,  -pü,  pl.  -pie,  sf. 
3iupic  /. 

Ruptura,  -ry,  pl.  -ry,  sf. 
SBrud)  m.,  Seiftenbruc^  m. 

Rupturny,  adi.  33ru(^=. 

Rura,  -ry,  pl.  -ly,  sf.  1) 
Jtöl^re  /.,  Sratröl^ce  /.;  — 
dmuchawki  Staäro^r ;  —  ka- 
nalowa  SeitungsroEir ;  —  ko- 
lankowa  ßnicrofir,  finteftüd  n. ; 

—  krysowa  ^lanld^ento^r',  — 
krzyÄowa  Äreujrö^re;  —  nad- 
sztukowana  Dcmieteteö  3io{)r; 

—  ogrzewawcza  §eijtö^re, 
2Bärmerör)ce ;  —  osuszajaca 
2)rainrßf)re;  —  parowa  smocz- 
kowa  Qnjeftorträgec  w. ;  — 
plomienna  g'Iammenro^r;  — 
powietrzna  äßettertotte  /. ;  — 
sikawki  ©prt|rof)r,  (ginfptt= 
^ungsrö^re;  —  ssaca  ©aug= 
röfire;  —  sciekowa  gat[rof)r, 
SlfafaUro^r;  —  tfoczaca  2)rucE= 
ro^r;  —  wypustowa  2luäla^= 
ro^r ;  —  zasilajaca  ©peifero^r, 
^•üUrol^r;  —  zlewna  '2luägufe= 
roijr,  Stuäleetungäro^r;  —  bez- 
pieczenstwa     ©ic^erl^eitero^r; 

—  wznoBzenia    ©tiefelro^r; 

—  tlokowa  ÄoIbenro[)c;  — 
wylewka  ©uf(rot)r;  —  wia- 
trowa  Sßinbleitung  /.,  SD5inb= 
ieitungäro^r;  2)  DiÖ^rfnod&en 
m. ;  3)  3lo^r  n.,  Sauf  beä  ©e» 
lueljreä;  4)  ungefc^Uffener  ein= 
fähiger  3)Jenfd^. 

Rurajz,-u,pZ.  -y,  sm.  3tül^r= 
eifen  n. 

Rurecznia,  -ni,^Z. -Die,  sf. 
Siöl^renforaHe  /. 

Rurka,  Rureczka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  Stöfirc^en  «.,  flcineä 
iHö|r^en;  -ki  oddechowe  Suft« 
rö^rclen  pl.  ber  ^rtfeften;  — 
bezpieczenstwa  Überlauf  ungä» 
rol^r  M.;  —  do  oliwiarki 
©(femietri)^rd§en ;  —  knotowa 
SDod^t^atter  ?«.,  SDiße  /. ;  — 
przewiewna  ©turmro^r;  — 
mazaicowa  Sagerfcl^mierröf)i;= 


c^en;  — wodoskazowa  Sßaffer» 
ftanböglaä  n.\  -W,pl.  do  wJo- 
s6w  Äolbeifenn.,  58renneifen  n. 

Rurkopysk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©ro^maul  in.  (gifd^)- 

Rurkowaty,  adi.  röhren» 
förmig. 

Rurkowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  1)  SOBurmrö^re/. ;  2)  Un= 
terqattung  ber  glolfrebje. 

Rurkowy,  adi.  Siö^ren-, 
röfirenartig,  röhrenförmig. 

Rurmistrz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
3iöbrenmeifter  m. 

Rurmus,  -u,  pl.  -y,  sm. 
SBafferleitung  /. 

Rumica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
ÄüE)Ifafe  n.  beim  ©eftiUieren, 
Äül^iDorlage  /.,  trompeten» 
bäum  m. 

Rurnik,  -a,  pl.  -i,  sm.  Ort, 
reo  bie  SBaffcrrö^ren  bur^= 
gef)en. 

Rurny,  adi.  3?ö^ren=. 

Rurowanie,  -nia,  sing.tant. 
sn.  Ütöl^ren  n.,  3Serrö^rung  /., 
3iö^rung  beä  33of)rIoc^eö. 

Rurowy,  adi.  3iol^r=. 

Rurowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
SRö^rentDUrm  m.,  äßurm= 
fdjtiedfe  /. 

Rusak,  -a,  pl.  -i,  sm.  g[ei= 
fd)ermeffec  n. 

Rusalka,  -kj,  pl.  -ki,  sf. 
^Rpmp^e  f.,  3^tEC  /. 

Rusawy,  Rusowaty,  adi. ; 
Rusawo,  Rusowato,  adv. 
braunrötUc^. 

Rusobrody,  adi.  rotbärtig. 

Rusowaciec,  -cieje,  -cia- 
lem,  t;n.^er/. rotföpfigroerben, 
rote  §oarc  befommen. 

Rusy,  adi.  =  Rudy. 

Rnszac,  -szam,  -szalem,  I. 
va.  imperf;  Ruszy6,  -sze, 
-szysz,  -szyJeiu,    I.  va.  per  f. 

1)  rül)rcn,  berül)ren ;  nie  -szaj 
cudzej  wlasnosci  rü[)re  nid^t 
an  frembem  (gtgentum;  —  ra- 
mionami  bie  2(dE)feln   Juden; 

2)  beraegen;  nie  moglem  — 
ani  reka  ani  noga  iä)  fonnte 
roeber  $anb  nod^  gufe  betue» 
gen;  —  konceptem  mit  einem 
JBorfd^Iage  J^erüortreten;  nie 
-izyiem  dzis  noga  z  dorau 
i^  fe^te  l^eute  ben  '%\x^  nic^t 
über  bie  ©diroeUe ;  II.  vn.  fid^ 
in  Seroegung  fcfeen,  aufbrechen ; 
—  dalej  bie  Sleife  fortfe^en; 


-szaj  faljre  Dortcärtä!  ge^!, 
tauf  f^neU  ^in!  III.  sie  vr. 
fitf)  rül^ren,  fid)  beroegen ;  auf- 
geben, roacfeln ;  ciasto  sie  -sza 
ber  2eig  ge^t  auf;  zab  sie  -sza 
ber  ^o.))n  rcadelt. 

Ruszanie,  Ruszenie,  -nia, 
sn.  Süi^ren  «.,  33erüt)rung  /. 

Rusznica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
Süc^fe/.,  g-euerbü^fe/.,  geuer» 
geroefir  n. 

Rusznikarka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ??rau/.  be§  Sü^ienmad^erä. 

Rusznikarstwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  !öüd^fenmad^erf)anb» 
n»etf  n. 

Rusznikarz,  -;i,f>Z.  -e,  sm. 
Öüd5fenmacf)er  m. 

Ruszt,  -11,  pl.  -y,  sm.  ©e= 
ruft  «.,  9?oft  m.,  geuerroft  m., 
3{oftt)aufen  m.\  —  schodo- 
wy  2;reppenroft  m. 

Rusztbelki,  -lek,  plur. 
tant.  sf.  Stoftbalfen  X)l. 

Rusztowaczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©piefe  m.,  ©c^üreifen  n. 

Rusztowac,  -tuje,  -walem, 
va.  imperf.  fd^üren,  lüften. 

Rusztowanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  ©erüft  n. ;  33üt)ne/. ;  ©d^a= 
fott  n. 

Ruta,  -ty,  sing.  tant.  sf. 
3iaute  f.;  —  skaina  2JJauer= 
raute;   —   gorna   iBergraute; 

—  ptasza   (Srbraud^   »?.';   — 

—  zölta  SBiefcnraute. 
Ruten,  -u,  sing.  tant.  sm, 

3tlÖuteiüum  «. 

Rutewka,  Rutka,  -ki,  pl. 
-ki ;  Rutwica,  -cy,  j)^-  ■cy. 
sf.  ©alegc  ./.,   ©ei^raute  /".; 

—  Äolta  Sßiefenraute. 
Rutyna,  -ny,  sing.  tant.  sf. 

9touttne  f. 

Rwac,  rwe,  rwiesz,  rwalem, 
I.  va.  imperf.  1)  reifsen,  ab« 
reiben,  jerreifeen;  —  nici  ben 
gaben  reiben ;  —  zeby  3ä^ne 
reißen;  —  za  wlosy  bei  ben 
paaren  reif;en ;  psy  rwa  jelenia 
bie^unbereiBenben^irfd);  2) 
pflüdEen,  abpflüden;  rwe  kwia- 
ty  i^  pftüdEe  Slumen ;  II.  — 
sie  w.  imperf.;  1)  reiben, 
fpringen,  planen;  '2)  —  sie 
do  czego  ftrf)  raonad^  brängen, 
fid^  ju  etro.  anbieten ;  po  co  sie 
rwiesz  do  tego,  czemu  nie 
sprostasz  tuarum  roiUft  bu 
burc^auä    ettü.    tun,   bem  bu 


Rwanie 


198 


Ryj 


nic^t  getradE)i'en  bift;  III.  — 
vn.  reiben,  jrottfen;  rwie  mnie 
w  udzie  eä  rcifit  irtid^  im 
©döenfef. 

Rwanie,  -ma,  sn.  ^ii^en  n., 
^flücfen  n. 

Rwetes,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
Slci^erei  /.,  (Seret^e  n.\  2) 
©eff^rei  «.,  ©ejeter  n. 

Rwislin,  -u,  -pl.  -y,  sm. 
fübamirifanifc^e  ^^^^«"bfunte. 

Ryba,  -by,^?/.  -by,  sf.  ^ifc^ 
w?. ;  -by  lowic  ftfc^crt ;  w  me- 
tuej  wodzie  -by  lowic  im  trü= 
fcen  Sß>affer  fifd^en. 

Rybacki,  adi.  g-tfd^er-. 

Rybactwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  gifc^erd  /.,  j5ifci)er= 
fianbracr!  n. 

Rybaczka,  -ki,  pl.  -ki,  5/. 
j5ifcl;ertn  f. 

Rybak,  -a,  pl.  -cy,  sm.  1) 
fyifdjer  m. ;  2)  ©fejc^iDalbe  /. 

Rybalt,  -a,  pl.  -Ici,  sm. 
fal^renbe(r)  ©c^üler;  5iirci^en= 
Dorfänger  m. 

Rybeczka,  Rybenka,  -ki, 
pl.  -ki,  s/.  gifc^iein  «. ;  2ieb= 
c^en  n. 

Rybi,  «c?e.  gifd^-;  —  targ 
gifcljmarEt  m. ;  -bie  oko  gifd;» 
augenftein  w. 

Rybiat,  -u,  pl,  -y,  sm.  (Re- 
nilla)  eine  ^oU;penart. 

Rybitw,  -a,  pl.  -y,  sm.  1) 
jyifdjer  w.,  2)  g-ifc^aar  m. 

Rybitwa,  -wy,  pl.  -wy,  s/". 
©ee)c^n)aI5e  /.,  2Jieerfd&iraI6e 
/. ;  —  bialoczelna  ^Xü<ixa,=' 
jc^tratbe;  —  bialoskrzydla 
©ilberffel'd^icalbe. 

Rybka,  -ki,  ^Z.  -ki,  .s/. 
=   Kybeczka. 

Rybnik,  -a,  pl.  -i,  «w. 
iyifc^teic^  m.,  ^ijcöi^älter  m. 

Rybny,  adi.  5i[cf)=,  fifc^» 
reic^. 

Rybojad,  -a,  ^?.  -y;  Ry- 
bojedz,  -a,  ;j3;.  -e,  sm.  %'\\6i' 
ejfct  »?. 

Rybojaszczur,  -a,  pl.  -y, 
s??».  5^iicl)eibed)fe  /. 

Rybojez,  -a,  ^^  -e,  sm. 
3n)etäa[)n  ?;?.,  Qgelfifc^  m. 

Rybolowny,  adi.  fifc^= 
fangenb. 

Rybolowstwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  %\\ii)\av%  m.,  %^äje- 
rei/. 

Rybolow,  -a,  pl.  -y,   5w. 


1)  gifc^ailer  m.,  giu^ablcr 
m.',  2)  roeifegraue  Sliörce. 

Rybolöwek,  -vika,pl.-vik\, 
sm.  (Sturmmöroe  /'. 

Rybolöwka,  -ki,  pl.  -ki, 
5/'.   PiscidJa. 

Rybosz,  -a,  2^^-  "®j  *"'• 
5K  afferaffe  l  /. 

Rybotruj,  Rybotrut,  -u,  pl. 
-y,  sm.  ?;-i)d)=,  3Konbfame  w. 

Rybowesz,  -wszy,  pl 
-wszy,  s/.  gifdirauS  /.,  ?fifc^= 
fd)ilbfIo^  m. 

Rybozer,  -a,  pl.  -y,  ä'W. 
D^renrobbe  f.,  gemannter  ©ee- 
löroe,  ©eebät  m. 

Rybsko,  -ka,  lol.  -ka,  sn. 
grofeer  fjäfilicfier  gifd). 

Rycerka,  -k',  jjI.  -ki,  s/. 
^elbtn  /'. 

Rycerski,  adi.  ;){ittei;=, 
ritterlic^. 

Rycerskosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  SRitterlid^feit  /. 

Rycerstwo,  -via, sing.  tant. 
sn.  1)  Glittet fcbaft  /.,  3iilter= 
ftanb  m.;  2)  ^elbenfc^ar  /: 

Rycerz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
9iitter  m. ;  §elb  w?. 

Rychlec,  -leje,  -lalem,  vn. 
imperf.  fc^nell  fein,  J^evbeiciten. 

Rychlej,  adv.  früFier, 
fd)nel{er. 

Rychlik,  -a,  pl.  -i,  S7n. 
grütifruc^t     f.]     -kiem,    adv. 

Rychlosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  l?)tfd)it)inbi9feit  /. 

Rychly,  adi. ;  Rychlo, 
Rycble,  adv.]xü\),  geitig,  balb, 
gefdjroinb  ;  -lo  przyjdzieV  rairb 
er  balb  fommen? 

Rychtowac,  -tuje,  -walem, 
va.  imperf.  oorbereiten,  l^er= 
rid)tcn. 

Rycie,  -cia,  sing.  tant.  sn. 
1)  2l5ü[)[eu  n.;  2)  ©raoieren  n. 

Rycina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
©tic^  m.,  33ilD  «.;  ^ttuftra^ 
tion  /'. 

Rycyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©umpfläiifer,  =iraber  ?».,''^ful^[' 
fd^ncpfe  /. 

Ryczalt,  -u,  pl.  -y,  .s^w. 
Jiutlc^etäinö  m.\  ^aufct)a(e/. ; 
-tem  adv.  im  ganzen,  in  ^^aufd^ 
unb  Sogen. 

Ryczaltowy,  arfj.  ^au» 
fd)al=,  @ro&=,  engros;  handel 
-wy  ©ro^fjanbet  m. 


Ryczan,  -n,  ^Z.  -y,  äw 
Oneus  (eine  ^flanse). 

Ryczeö,  -cze,  -cza'l'em,  vn. 
imperf.;  Ryknac,  -ne,  -na- 
}em,  vn.  perf.  brüllen. 

Ryczenie,  -nia,  sn.  SSrüHen 
n.,  (S5ebiüII  n. 

Ryc,  -je,  -Jörn,  va.  imperf. 
1)  würfen  "(mit  ber  ©d^nauje); 
2)araben ;  ;^j  graoieren,  fted^en. 

Rydel,  -dla,  ^^^-dle;  dim. 
Rydelek,  -Ik^,  p)^-  -Iki,  sm. 
©patcn  m.,  ©robfd^eit  n., 
©ticbfd^aufel  /. 

Rydelek,  -Ika,  pl.  -Iki,  sm. 
1)  fietje:  Rydel;  2)  ©c^itb  m., 
©cbtrm  m.  (an  ber  -Kii^e). 

Rydlec,  -Ica,  pl.  -Ice,  sm. 
(Ibacus)  (ir5attung  ber  5-ifc^er= 
fc^roanjfrebfe. 

Rydwan,  -u,  pl.  -y;  Ry- 
dwanik,  -a,  pl.  -i,  sm.  ,^utfct)e 
/.,  Sieiferoagen  m.,  Süagen  m. 
"(poetifd)).  _ 

Rydykiul,  -a,  pl.  -e,  sm. 
§anbtäfc^d)cn  n.,    3teti!ül    n. 

Rydz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
^teijEer  m.,  3iötling  m.;  lep- 
szy  —  jak  nie  beffer  ctroaä 
alö  gar  nid^tS. 

Rydzawiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  i8fei=,  ©ilberglätte  /. 

Rydzawy,  Rydzy,  adi. 
fud)ä=,  felierrot. 

Rydzobranie,  -nia,  S7i. 
©ammeln  n.,  ©uc^en  n.  oon 
^ifjen. 

Ryga,  -gl,  pl.  -gi,  sf. 
Sieibe/.,  Sinie/.,  5iotenIinie/. 

Rygal,  -a,  pl.  -e,  sm. 
3tega(  n.  unter  bem  ©ci}rift= 
!aften. 

Rygiel,  -«la,  2;'.  -gle,  sm 
3tiogcl  ?«. ;  drzwi  na  —  zam- 
knac,  bie  Jür  »erriegeln: 
-gle,  plur.  tant.  3Jof)fd)ienen 
pl..,  Siiiegeln  pl. 

Rygor,  -n,  pl.  -y,  5W. 
©trenge  /. 

Rygorysta,  -sty,  pl.  -sei, 
s?«.  ftrenger,  genauer  3Kenf^. 

Rygowac,  -gnje,  -walem, 
va.  imperf. \  1)  mit  groBen 
©tidjen  jufammenl)ef tcn,  feft 
on[)eften,  annähen;  2)  9ioten= 
linien  jiefjen. 

Ryj,  -a,  pl.  -e,  sm.\  dim. 
Ryjek,  -jka,  pl.  -jki,  sm. 
Slüffel  j» ,  3Uiffetd)en  ».;  — 
formy  5)JJunbftücf  n.  ber  gorm; 


Ryjaczek 


199 


Rywalizowac 


—  miecha  SJlunb  m.  beä  S3[afe= 
ba[(ieä. 

Ryjaczek,  -czka,  jj?. -czki, 
sm.  iSisyrinehium)  ©c^rcein» 
riiffel  m. 

Ryjek,  -jka,  pl.  -jki,  sm. 
1)  aiüffelfäfer  w.;  2)  ©aug== 
rüffel  »«.  ber  ^ileften. 

Ryjkoryb,  -a,  yl.  -y,  sm. 
(Solenostoma)  yiüffelfifc^  m., 
Sangfdjnabel  m. 

Ryjkowaty,  adi.  rüffel» 
förmia. 

Ryjny,  adi.  grabcnb,  loül^'' 
lenb. 

Ryk,  -u,  pl.  -i,  Äw.  ®e= 
Brüll  ». 

Rykcya,  -cyi,  -pl.  -eye,  sf. 
(Kiccia)  ^led^te  /. 

Rykiel,  -kla,  pl.  -kle,  sm. 

Rykliwy,  adi.  brüCenb. 

Rykn^c,  fie^e:  Ryczec. 

Ryknigcie,  -cia,  sing.  tant. 
sn.  atufbtüHen  n. 

Rylec,  -Ica,  pl.  -Ice,  sm. 
1)  ©rabftt^el  m.\  2)  §ebet= 
ftift  w. 

Rym,  -u,  pl.  -y,  5/».  3teim 
OT. ;  -my  pisac  25erfe  fc^reiben, 
biegten;  to  nie  do  -u  baä 
reimt  fid^  nid^t. 

Rymarczyk,  -a,  pl,  -i,  sm. 
3iiemer[el)rling  m. 

Rymarka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  ajtemeräfrau /: ;  2)  Stiemer» 
geroerbe  n. 

Rymarski,  adi.  3iiemer=. 

Rymarstwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  Üiiemer^anbraer!  n. 

Rymarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
3f{iejncr  m. 

Rymopis,  -a,  pl.  -y ;  Ry- 
motwor-  ca,  -cy,  pl.  -cy,  sm. 
Siebter  m.,  3fleim[c^mteber  m., 
S^eimfd^mieb  m. 

Rymopisarstwo,  -wa, 
sing.  tant.  sn.  5)id)tfunft  /., 
3tetmeret  /". 

Rymotworczy,  adi.  bid^= 
tertfc^. 

Rymowac,  -muje,  -waHem, 
va.  perf.  reimen,  btd^ten;  — 
sie  vr.  \\6)  reimen. 

Rymowy,  adi.  9teim=. 

Ryna,  -ny,  pl.  -ny,  sf.  1) 
Stinne  /. ;  2)  Stumpfnafe  /. 
(ein  %m). 

Ryneczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Pfanne  /.,  Steinbel  n. 


Rynek,  -nku,  pl.  -nki,  sm. 
giingpla^  m.,  9iing  m.,  ajlaift 
m.,  SJiatftpla^  m, 

Ryngraf,  -u,  pl.  -y,  sm. 
atingfcagen  m.,  ,öa(§l)arnifc^ 
m,.,  ^ateberi^e  /. 

Rynienkowaty,  adi.  rin= 
nenförmig. 

Rynka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
9?einbel  n.,  Schmorpfanne  /., 
ÄafferoUe  /. 

Rynna,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
Slinne  /. ;  Sacftnnne  /.,  @e= 
rinne  n. ;  —  sciekowa  3tbfott= 
rinne;  z  deszczu  pod  -ne 
üom  Stegen  in  bie  Sraufe. 

Rynoceros,  -a,  pl.  -e,  sm. 
=  Nosorozec. 

Rynsztok,  -a  ober  -u,  pl. 
-i,  sm.  Siinnftetn  m.,  ©offe  /., 
©erinne  n. 

Rynsztokowy,  adi.  Slinn« 
fteiti',  ©offen=. 

Rynsztunek,  -nku,  pl. 
-nki,  sm.  SJiüftung  f. 

Rynwa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
=  Kynua. 

liypa,  -py,  v^-  -py,  *:/•  i) 

Sliorärie  /. ;  2)  -py,  plur.  3tip= 
pen  pl. 

Rypa<5,  -pam,  -paJem,  va. 
unb  vn.  imperf. ;  Rypn^c, 
-pne,  -pcalem,  va.  uno  vn. 
perf.  fc|nell  etto.  tun;  fd^nar» 
ren,  tnarren;  fragen;  roerfen. 

Ryps,  -u,  sm.  jHipä  m.  (ein 
©toff). 

Rys,  -u,  pl.  -y,  sm.  1)  3ug 
m. ;  -y  twarzy  ©eftd^täjüge  pl., 
—  charakteru  S^arafterjug; 
2)  3ii§  m.,  Slbrifi  m. 

Rysa,  -sy,  pl.  -sy,  sf.  ©palte 
f.,  m\i  m.,  JHife  m.,  Äluft  /., 
©trtd^  m. 

Rysi,  adi.  Sud^ä». 

Rysik,  -a,  pl.  -i,  sm,  ©rifs 
fcl  JH.,  ©c^ief ergriffet  m. 

Rysica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
fiu^öroeibc^en  ». 

Rysig,  -cia,  pl.  -ta,  sn. 
£ucbäiunge(§)  «. 

Rysopis,  -u,  pl.  -y,  sw. 
©ignalement  n. 

Rysowac,  -suje,  -walem, 
va.  imperf.;  1)  jeid^nen;  — 
z  natury  nac^  ber  9Jatur  jetdö= 
nen;  2)  äiiffe  mad^en;  —  sie 
vr.  3tiffe  betommen. 

Rysowanie,  -uia,  sn.  3citf)» 
nen  n. 


Rysownia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
geic^enfaal  m. 

Rysownica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
Sletfebrett  n.,   ^zx^tubttii   n. 

Rysowniczy,  adi.  jeid^ne» 
rifd). 

Rysownik,  -a,  _p?.  -cy,  sm. 
3eic^ner  m. 

Rysunek,  -nku,  pl.  -nki, 
sm,  3eicf)nung/.;  nauka  -köw 
3eidt)entunft  /. ;  S^i^jenunter» 
rid^t  n. ;  nauczyciel  -6w  ^ti= 
d|en[ef;rer  m,;  szkola  -6w 
Seic^enfd^ute  /. ;  lekcya  -u 
^eid^enftunbe  V". ;  —  kropko- 
wany  ^^unftier^cid^nung ;  — 
szczegolowy    Setairjeidinung. 

Rysunkowy,  adi.  ^cic^en», 
jeicöneriicf). 

Rys,  rysia,  pl.  rysie,  sm. 
Suc^ö  m. 

Rysnik,  -a,  pl,  -i,  sm,  3Jei§= 
feber  /. 

Rytm,  -u,  pl.  -y,  sm.  dil)V)t'()' 
muä  m. 

Rytmicznosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  iH^9t^mifd)e(ö)  n.; 
2;attmä]E!igfeit  /. 

Rytmiczny,  adi.;  Rytmi- 
cznie,  adv.  rr)t)t^mifd^;  tafts 
mäfetg,  im  Saft. 

Rytowac,  -tuje,  -walem, 
va.  imperf.  ftec^en,  grooieren. 

Rytowanie,  -nia,  sn.  ©ro= 
oicren  n.,  ©tedien  n. 

Rytownictwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  ©terf)en  n.,  ®raoie= 
ren  n  ;  ©ted^funft/.,  ©raüier« 
fünft  /. ;   |)oIjfd)neibefunft  /. 

Rytowniczy,  adi.  ©rrt= 
Deur=,  ©tediers. 

Rytownik,  -a,  pl.  -cy,  stti. 
©raoeur  m.,  ©ted|er  m.;  ^up= 
fer',  ©ta^lfte(^er;  ^otjfdjnei- 
ber  m. 

Rytualny,  adi.  rituell. 

Rytual,  -u,  pl.  -y,  sm.  3lt= 
tual  n.,  Stgenbe  /.,  ßirc^en= 
agenbe  /. 

Rywadlnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©rabftic^ef  m.,  ©raoiernabcl/. 

Rywal,  -a,  pl.  -e,  sm.  3ti= 
Dal(e)  ?».,  i^iebenbufjler  ??«.;  = 
Wspotzawodnik, 

Rywalizacya,  -cyi,  pl. 
-eye,  sf.  Stioalifieren  n. ;  = 
Wspolzawodnictwo. 

Rywalizowaö,  zuje,  -wa- 
fem,  va,  imperf.  rioalifieren, 
wetteifern. 


Rywalka 


200 


Rzecz 


Rywalka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
9}it)oIin  /'.,  aiebenbu^Ierin  / 

Rywula,  -Ij,  pl.  -ly,  S7n. 
feiner  9t^eiiiroein. 

Ryza,  -zy,  pl.  -zy,  sf.  1) 
Siies  ?!.  (Rapier);  2)^aum  m,, 
Drbnung  /. ;  trzymac  kogo 
w  -zie  jmnbn  furg,  ftreng  \)(xU 
ten. 

Ryzowac,  -zuje,  -watem, 
ra.  imperf.\  1)  ba§  ©etretbe 
umschaufeln;  2)  ba§  §oIj  ju 
g-[öfeen  fc^affcn. 

Ryzyko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
3lif«o  «. ;  ©efa^r/. ;  SBagniä  n. 

Ryzykowac,  -kuje,  -walem, 
va.  imperf.  rtöfteren,  wagen, 
aufö  ©piel  fe^en. 

Ryzykowny,  adi.  ti§!ant, 
geroagt. 

Ryz,  -u,  sing.  tauf.  sm. 
Steig  m. 

Ryzobrody,  adj.  rotbärtig, 
fudisbärttg. 

Ryz  ose,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  rote  g^arbe. 

Ryzowy,  adi.  !Reiä=. 

Ryzowisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  Steisfelb  n. 

Ryzy,  adi.  rot,  rijtltd^,  feuer« 
rot,  fudjörot. 

Rzadki,  adi. ;  Rzadko,  adv. 
1)  bünn,  fc^ütter,  loder,  fpär= 
lid^;  -kie  mleko  bünnefflUIc^; 
-kie  wiosy  fparüd^eä  $aar; 
-dko  tkac  loder  raebcn;  2) 
feiten;  niewiasta -kiej  piekno- 
^ci  ein  SBeib  pon  feltener 
©d^önl^eit;  —  ptak  ein  felte= 
ner  Söget;  to  -dko  sie  zdarza 
baä  fommt  feiten  cor;  —  kie- 
dy  feiten  einmal. 

Rzadkobrody,  adi.  mit 
fc^ütterem    93art,  bünnbärtig. 

Rzadkomierz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  Suftbidötemeffer  n. 

Rzadkosö,  -sei,  pl.  -^ci,  sf. 
©elten^eit/.,  Siarität  /'. ;  S)ünn» 
^eit  /. 

Rzadköwlosy,  adi.  bünn= 
paarig,  fd^ütter  bii)aaxt. 

Rzadziec,  -dzieje,  -dziaiem, 
vn.  imperf.  bünn,  feiten  roer* 
ben. 

Rzadziuka,  -ki,  j)l.  -ki,  sf. 
Lophosia  (ein  S^ffft)- 

Rzadzizna,  -ny,  2;/.  -ny, 
3ungmoft  m.,  SOBeinmaifc^e  /. 

Rzaz,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
(Schnitt    m.    mit    ber    Säge, 


©ägefd^nttt  m. ;  2)  sing.  tant. 
=  RzeÄucha. 

Rz^b,  -u,  pl.  -y,  sm.  (Ja- 
caranda)  mejifanifc^er  3tuf?= 
boum. 

Rz§d,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
Stegierung  /.,  (Doefelbe  plur. 
-dy);  komu  powierzyc  -y? 
roem  foQ  man  bie  Stegierung 
anpertrauen?;  za  -6w  tego 
ministra  roätjrenb  ber  SRegic» 
rung  biefeö  aJiinifterö;  objac 
-y  bie  Siegierung  antreten ;  — 
krajowy  Sonbesregierung  /. ; 
—  wydal  nakaz  bie  3tegic= 
rung  ^at  ben  Sefel^t  erlaffen; 

2)  Drbnung  /. 

Rz§,d,  -edu,  pZ.  -edy,  sm. 
3iei^e  /.,  ©lieb  «.;  w  ktorym 
-dzie  sa  nasze  krzesla?  in 
roetc^er  3leilje  finb  unfere  ©ef= 
fei?;  ustawic  w  dwa  -y  in 
jtpei  9ieif;en  auffteEen;  2)  Drb= 
nung/.,  maffe/.;  3)  —  na 
konia  ©efd^irr  n.,  5ßfcrbege= 
fd^irr  n. 

Rz§.dca,  Rz^dzca,  -cy,  pl. 
-cy,  sm.  9iegent  m.,  §errfc|er 
m.;  SSerroalter  ?w. 

Rz|,dczyni,  ■i\i,pl.  -nie, sf, 
3Jegentin/.,  §errfc^erin/.;35er» 
roalterin  /. 

Rz%dek,  Rzfdek,  -dku,  pl. 
-dki,  sm.  fteine  Wi^c,  QÜU  f. 

Rz^dnosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  Drbentlic^feit  /.,  SBirtfcfiaft» 
lic^feit  f.,  Drbnungsitebe  f. 

Rz^dny,  adi.;  Rz^dnie, 
adv.  orbentlid^,   rairtfdiaftlicö. 

Rzadowy,  adi.  Stegierungg». 

Rzadzenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  Ütegieren  n.,  Sßerroalten  «., 
Seiten  n. 

Rz%dzic,  -dze,  -dzisz,  -dzi- 
iein,  I.  va.  imperf.  I^errfd^en, 
regieren,  leiten,  lenfen;  — 
swiatem  bie  SQielt  regieren ; 
i.on&  nitn  -dzi  bie  jjrau  be= 
^errfc^t  t^n;  wszedzie  chee  — 
er  niiH  überall  ben  $errn  fpie« 
len,  ben  Äon  angeben;  przy- 
imek  rzadzi  4.  przypadkiem 
baä  Sßorraort  regiert  ben  4. 
g^all;  II.  —  sie  vr.  imperf. 
1)  baä  ^auöroefen,  bie  ®e= 
fd)äfte  perroalten ;  2)  ben  ^errn 
fpielen,  baä  Sicgiment  fü|ren; 

3)  —  sie  czems  etmaä  jur 
SRic^tfc^nur  nehmen,  fic^  nac^ 
etraaä  rirfjten;   fid)   pon  etrc. 


leiten  laffen;  wJasna  wola 
sie  -dzi  fein  SBille  ift  bie  Stic^t- 
fc^'nur,  v.ol6)  meldier  er  ^anbelt. 

Rz^p,  -ia,  pl.  -ie,  sm.  1) 
©turj  m.  im  ©ermanne  ber 
Siere;  2)  gifterne/.,  Setfen  m., 
3Bafferbet)ältniä  n.;  3)  ©umpf 
m.\  ©c^lid^tfafe  *?.;  —  Wotny 
©cölammgraben  m. 

Rzapiarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
5Pfüt3er  m. 

Rz^pek,  -ka,  pl.  -ki,  sm. 
SSorfumpf  m. 

Rz%pnica,  -cy,  jj?.  -ce,  sf. 
Jladie  f. 

Rzec,  -ke,  -ktem ;  Rze- 
ku^ö,  -iie,  -Jem,  va.  perf. 
fagen,  fprec^en,  rcben;  nie  na 
to  nie  rzekJ  er  fagte  ni(^t§ 
baju;  -nij  siowo  fage  nur  ein 
SBort;  i  rzekt  do  mnie  unb 
er  fpradä  gu  mir. 

Rzechlin,  -u,  pil.  -y,  sm. 
(Petivera)  antiüifc^e  SKclDe. 

Rzechot,  -n,  pl.  -y,  sm. 
Dualen  n.,  ©equaf.'  n. 

Rzechotac,  Rzegotac, 
Rzekotac,  -tarn,  -talem,  vn 
imperf.  quafen,  vedern;  —  sie 
vr.  lout  lad^en. 

Rzechotanie.  Rzegota- 
nie,  Rzekotanie,  -ula,  sn. 
Duafen  n.,  jKeöern  n. 

Rzechotliwy,  Rzegotli- 
wy,  adi.  quafenb. 

Rzecz,  -y,  pl.  -y,  sf.  1) 
©ad)e  /'.,  Sing«.,  zabra6  swoje 
-y,  feine  ©a(j)en  rcegnel^men; 
to  nie  twoja  —  baä  ift  nic^t 
beine  ©a(^e;  przystapmy  do 
-y  fommen  roir  jur  ©ac^e; 
gadasz  od  -y  bu  rebeft  nirfit 
jur  ©ad^e,  bu  rebeft  Unfinn; 
jak  sie  raa  ta  —  toie  ftel)t  bie 
©ad^e;  wasze  -y  stoja  dobrzo 
eure  Slngelegenl^eiten  fte^en 
gut ;  cala  —  od  ciebie  za- 
wisla  bie  ganje  ©a^e  l^ängt 
POn  bir  ab;  przyszlych  -y 
nikt  zbadac  nie  moÄe 
jufünftige  35inge  fann  nie» 
manb  ergrünben;  2)  %ai  f., 
^anblung  /.,  SBirllid^feit /.; 
jak  przyjdzie  do  -czy  raenn 
e§  5ur  %ai  !ommt;  w  samej 
-y  in  ber  %ai;  3)  na  jego  — 
gu  feinen  Ounften ;  wieikie 
-y  z  czego  robic  grofie  ©tüdte 
auf  etroag  balten;  do  -y  paf- 
fenb,  treffenb;   taka  -a  rcenn 


Rzeczka 


201 


Bzezauy 


e§  fo  fielet,  wenn  eä  ftc^  fo 
oerplt. 

Rzeczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  g^lü^c^en  n. ;  2)  Seiftengrabeit 
m.,  ©äffe  /. 

Rzecznik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
©ad^roalter  m.,  Siec^töanroart 
«?..  2lbBo!at  m.,  ^^ürfprec^er  m. 

Rzeczny,  adi.  ^lu^*;  -na 
ryha  g-(u^fifcÖ  m. 

Rzeczownik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
^auptiDort  «..  guöftantiu  n. 

Rzeczownikowy,  adi. ; 
Rzeczownikowo,  adv.  fu6= 
ftantiotfc^. 

Rzeczpospolita.  -j,  pl. 
-te,  sf.  Siepublif  /.,  greiftaat 
m.]  —  polska  bie  ^epubltf 
«ßoren. 

Rzeczywistosc,  -sei,  pl. 
-sei,  5/.  äBittlic^feit  /. 

Rzeczywisty,  adi.;  Rze- 
czywiscie,  adv.  m'ittiidj. 

Rzedniec,  -nieje,  -niatem, 
vn.  perf.  jc^ütter  toerben. 

Rzedzic,  -dze,  -dzilem, 
va.  imperf.  bünn  machen, 
»erbünncn. 

Rzeka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©trom  m.,  ^lufs  n. 

Rzekomy,  adi. ;  Rzekomo, 
adv.  angeblicf). 

Rzekot,  \\i{)t:  Rzechot. 

Rzekotka,  Rzegotka,  -ki, 
pl.  -ki,  sf.  J^lapper  /.,  ©c^nar» 
re  /. 

Rzekotliwy,  adi.  raul§= 
tönenb,  jc^natrenD. 

Rzemienica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  Äu^riemen  w.,  Himan- 
thalia  (eine  2;artge). 

Rzemieniec,  -nca,  pl.  -nee, 
sm.  Sitterfüfi  n. 

Rzemieniowaty,  adi.  rte= 
menartig. 

Rzemienny,  adi.  lebern, 
3ttfmen=;  -nym  dyszlem  je^- 
dzic  mit  l^äufigen  Unterbre» 
cf)urtgen  reifen,  überaß  ein= 
feören. 

Rzemien.  -nia,  -pl.  -nie, 
sm.  3ttcmen  m. ;  —  okienny 
genftträugtiemen. 

Rzemieslnictwo,  -wa, 
sing.  tant.  sn.  ^anöroerferet/. 

Rzemieslniczek,  -czka, 
2)1.  -czki,  sm.  £>anDn)erfsIel^r= 
ling   m.,   ^anbroerfsgefeH   m. 

Rzemieslniczka,  -ki,  pl. 
-ki,  5/.   ^anbroetfersfrau   /., 


^anbinerferin  /.,  4>onbarbei= 
tertn  /. 

Rzemieslniczy,  adi.  ^anb= 
n)erfer=,  l^anbroerJsmäfetg. 

Rzemieslnik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  ^anbroerfer  m. 

Rzemioslo,  -sla,  pl.  -sla, 
sn.  öanDroerE  «.,  ©eroerbe  n. 

Rzemioslowosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ^anbroertsmäfeigfeit/". 

Rzemioslowy,  adi.;  Rze- 
mioslowo,  adv.  ^anbrcerfs« 
mäfeig,  geroerbömäfeig. 

Rzemyk,  -a,  pl.  -i;  Rze- 
myczek,  -czka,  pl.  -czki,  sm. 
3Jtemen  m.,  Sttemd^eu  n. ;  — 
u  trzewika  ©d^u^riemen  m.; 
od  -a  az  do  stryczka  Dom 
©teilten  eineä  3?temenä  lommt 
man  balD  gum  ©trid  (b.  E).  an 
ben  ©atgen). 

Rzep,  -iu,  sing.  tant.  sn. 
2(c!er=,  Dbermennig  m.,  £ebcr= 
tliÜe  f.;  —  pospolity,  swini 
©pi^flette;  —  ptonny  Bretten: 
gra§  n. 

Rzepa,  -py,  ^J^-  -py»  sf 
roeiße    ^übe,    SCßafferrübe    /. 

Rzepak,  -a,  pl.  -ki,  Rze- 
paczek,  -czku,  ^^  -czki,  sm. 
MübinUtjl  m.,  ^übfamen  m., 
mi)\aat  /.,  5RübfenöI  n.  m^ä 
m.,  diaipi  m. 

Rzepakowy,  adi.  StipS*. 

Rzepiasty ,  adi.  rübenartig. 

Rzepiczyny,  -czyn,  pluy. 
tant.  sf.  ^(übenftrof)  n. 

Rzepik,  -u,pl.  -i,  sm.  Dber= 
mennig  m.;  —  pionny  lesny 
©änferic^  m. 

Rzepikowy,  adi.  Ober» 
mennig=. 

Rzepisko,  Rzepnisko,  -ka, 
pl.  -ka,  sf.  Siübenfelb  n. 

Rzepka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  3iübc^cn  «.;  —  zajecza 
roei^e  ©bermurjel,  bolben= 
Iroubtge  ©tflbiftel;  2)  Änie= 
l'c^eibe  /. 

Rzepnica,  -cy,  ^^?.  -cy,  sf. 
(Ruphanistrum  arvense)  ^diX=, 
§cibenretticf)  m.,  %dbto^l  m. 

Rzepniczek,  -czka,  pl. 
-czki,  sm.  Ptychotis. 

Rzepnik,  -u,  pl.  -i,  svi. 
(Bunium)  ßrbfnoten  ?«.,  (Srb= 
nuß  /. ;  (Brassica  oleifera 
campestris)  SRapsIo^I  w.;  — 
letni  ©ommerrapö  m. 

Rzepny,  adi.  9iüben=. 


Rzesza,  -szy,  pl.  -sze,  sf. 
©c^ar  f.,  ^aufe  m. ;  —  po- 
wietrzna  bte  geflügelte  ©d§ar ; 

—  niemiecka  baä  Seutfdje 
3ieic^. 

Rzeszot,  -a,  pl.  -y,  sm. 
SSortenbrüde  f.\  ©atterbrücfe 
/, ;  ©Otter  n. 

Rzeszotarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Saflfiebmac^er  m. 

Rzeszotnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
^fefferfc^roamm  m. 

Rzeszotny,  adi.  Saftfieb-. 

Rzeszoto,  -ta,  pl.  -ta,  sn. 
Saftfieb  «.,  ©ieb  n. 

Rzeski,  Rzezki,  adi. ; 
Rzesko,  Rzezko,  adv.  frifc^, 
rüftig,  rejc^;  munter,  hurtig, 
fünf,     geroanbt,     aufgeroedt; 

—  starzec  ein  rufttger  ©ret§. 
Rzeskosd,  Rzezkosc,  -sei, 

sing.  tant.  sf.  äiafdi^eit  f., 
2)}unter!eit/.,2tufgeroeclt^eit/. ; 
SRüftigleit  /.,  (geiftige  unb 
iörperlid^e)  j^rifd^e  f. 

Rzetelnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  gteblic^feit  /.,  et)r= 
Iid^!ett  /.,  Slufric^tigfeit  /., 
Sfieilfd^affen^eit  /. 

Rzetelny,  adi. ;  Rzetelnie, 
adv.  reblic^,  aufrid^tig,  reci^t= 
fc^affen. 

Rzewien,  -wnia,  pl.  -wienie 
8771.  3tf)abarber  m. 

Rzewnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
(Casuarina)  Äafuar=,  ©treit= 
folbenbaum  ?«. 

Rzewnosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  innige  3tü^rung,  SBe^mut  f. 

Rzewny,  adi.\  Rzewnie, 
adv.  innig,  rütirenb;  bitter, 
bitterlid^,  roe^mütig;  -nie  pla- 
kat  er  roeinte  bitterlid^. 

Rzezac,  -ze,  -zalem,  va. 
imperf.  1)  frfineiben;  fc^ni^en, 
fc^ni^eln;  2)  fc^Ia^ten,  fc^äc^» 
ten. 

Rzezak,  -a,  pl.-\,  ©^lac^t=, 
©cf)äc^termeffer  n. ;  ©arten» 
meffer  n.,  ©tro^meffer  Jt.; 
©temmeifen  «.,  ^-utterf  lingc/. ; 

—  ukosny  53aEeifen  7i. 
Rzezanie,    -nia,    pl.    -nia, 

sn.  ©d^Iac^ten  n.,  ©d)äcf)ten 
».;  ©c^neiben  n.,  ©d)ni^eln  ». 

Rzezaniec,  -nca,  pl.  -nee, 
S7n.  58eric^nittene(r)  ??;.,  Äa= 
firat  m. 

Rzezany,  adi.  gefd^ni^elt, 
gefc^Iiffen. 


Uzezec 


202 


Rzut 


Rzezec,  -zca,  pl.  -zce,  sm. 
frummeö  ^ienenmeffer. 

Rzezimieszek,  -szka,  pl. 
-szki,  sm.   Seutclfd^neiber  m. 

Rzezimiesznictwo,  -wa, 
siny.  taut.  sn.  $öeute!)cl^nei= 
berei  /. 

Rzez,  -zi,  2)1.  -zie,  sf.  1) 
©diradjten  n.,  aJie|elei  /.,  ©e= 
meeet  ;(.;    2)   ©c^Iad^tban! /. 

Rzezba,  -by,  pl.  -by,  s/. 
©c^iii^reetf  n.,  gefdjni^te 
Slcbcit';  Sitb^auetei/.,  (Sfu(p= 
tut  /. 

Rzezbiarka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  33tlb^auevin  /. 

Rzezbiarski,  acli.  Silb= 
f)auer=,  bilbl^ouerifc^. 

Rzezbiarstwo,  -wa,  sine/, 
taut.  Sil.  58ilbl)auerfunft  /., 
33i[bFiauei-et  /.,  ©tulptur  /. 

Rzezbiarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Sitb^auec  m. 

Rzezbic,  -bie,  -biiem,  va. 
imperf.  ausfjauen,  fd^nttjen. 

Rzezbienie,  -nia,  p)l.  -nia, 
sn.  1)  aiuö^auen  ».,  ©c^ni|eu 
«. ;  2)  Scfint^tDerE  n.  @^ni|e= 
leiarbeiten  ^j?. 

Rzezki,  Rzezkosc,  fief;e  : 
Ezeski,  Rzeskosc. 

Rzeznia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
(£ci^Iac^t(}aug  n  ,  ÄutteIf)of  m., 
©cblac^lban!  /. 

Rzeznica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
=  Rzezaia. 

Rzeznictwo,  wa,  sine/, 
taut.  s)h  gleifd^^auerei  /., 
gIeifc^^auer(^erocrbe  n. 

Rzezniczka,  -ki,  pl.  -ki, 
s/.  ^kiiö)t)amxm  f ,  gteijc^» 
^aueröflattiu  /. 

Rzezniczy,  acli.  '(^U\\<!^= 
flauer-,  g-teifc^er». 

Rzeznik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
j^teifc^^auer  »».,  gteifc^er  ?«., 
©c^läc^ter  r«.,  ^ÖJe^gec  m. 

Rzeznosc,  -sei,  sf.  ©c^net= 
biqfeit  /■..  ©djärfe  /. 

Rzezny,  adi.  1)  f^neibenb, 
jc^arf;  2)  Sc^Iac^t«,  fc^Iac^t= 
bar,  jum  ®cf)Iac^ten  reif;  -e 
by.llo  Sd&fac^tDiel^  n. 

Rzezwic,  -wie,  -wiiem,  va. 
imperf.  aufmuntern,  erfrifc^en, 
beleben. 

Rzeiwie(5,  -wieje,  -wialem, 
vn.  perf.  munter,  frifc^  roerben. 

Rzezwiuchny,  adi.  mun= 
ter  unb  gefunb. 


Rzezwosc,  -sei,  sf.  3!)tun= 
ter!eit  /;,  Seb^aftig!ett  /. 

Rzezwy,  adi.:,  Rzezwo, 
adv.  munter,  lebl^aft,  regjam, 

Rzezaczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
^arnjroong  /«. ;  jripper  m., 
©onprrpe  /. 

Rzezucha,  -chy,  pl.  -cby, 
sf.  SBergfreffe  /.,  ©auc^btume 
/.,  Sc^aumfraut  n.;  —  la- 
kowa,  wodua  2Biefen=,  9Bof= 
fer=,  Srunnenfreffe;  —  blotna 
©umpfranfe,  fc^matbtätterige 
Serie,  2)itr!  n.\  —  siewna 
ogrodna  ©arten=,  Stetn!reffe; 

—  swinia  Sc^roemsfreffe;  — 
zimowa  ftumpfblättrige(r) 
§ebert^. 

Rzezuchowiec,    -wca,  pl. 

-wce,  sm.  ÄreffcnraiiBUng  m. 

Rzezuszany,  adi.  J?teffen=. 

Rz§dowy,    adi.     Steigen»; 

—  siewnik  ©rißmafd^ine  /. ; 
-wo  siac  in  Siei^en  fäen, 
brillcn;  -wy  siew  31ei^en= 
[aat  /. 

Rzgpolic,  -le,  -litem,  vn. 
imperf.  fc^Iec^t  geigen. 

Rzepola,  -y,  -y,  sm.  elenbev 
gjlufitant. 

Rz§sa,  -sy,  pl.  -se,  sf.  1) 
SBimper  /. ;  2tugenroimper  /. ; 
2)  Stengel  m.,  Sliecrlinfe  /'., 
(Sntengrü^e  /.,  ©ntenfraut  n.; 

—  wietrzna  grauen«,  SJenug» 
nabel  m. 

Rzgsiec,  -sieje,  -sialem,  vn. 
imperf.  cer  Sänge  nad^  einen 
3ttB  bekommen. 

Rz§sistosc,  sei,  sing.  tant. 
sf.  a)ienge  /.,  Sjiel^eit/.,  Sic^t» 
l)cit/. 

Rzgsisty,  adt.\  Rz|sisto, 
Rzgsiscie,  adv.  pufig,  gal^I= 
retc^,  reic^lid^,  bic^t;  -ste  okla- 
ski  raufd)enber  SeifaH;  -sty 
deszcz  bid)ter  Siegen;  -scie 
oswietlona  sala  glänjcnb  be= 
leud^teter  ®aa[. 

Rzgsowaty,  adi.  I§aatför= 
mtg,  rctmpetförmig. 

Rzgsl,  -i,  pl.  -e,  sf.  333affer=» 
[ttrn  m. 

Rzgsnia,  -ni,  pl.  -nie,  6^. 
6)pat)ette  f. 

Rz§zic,  -ie,  -zifem,  vn.  im- 
perf. röcheln,  fc^nardien. 

Rzezenie,  -nia,  p\l'-  -nia, 
sn.   3?öc|eln  «.,   QJeröc^el   n. 


Rzn^czka,  -ki,  pl.  ki,  sf. 
S^rtpper  m.,  ®onottf)öe  /. 

Rznac,  Rzn^c, -iie,  -naiem, 
va.  imperf.  l)  jc^neiben,  fägen, 
fc^ni^en ;  —  drzewo  §oIj  fdineij 
ben  5  —  cos  z  kosci  sloniowej 
«troaä  CLU^  ©Ifenöein  jd^ni^en; 
2)  —  kogo  imnbn  tüd)tig  ^au= 
en,  prügeln,  bearbeiten;  3) 
tüd&tig  geigen,  auffpielen. 

Rzni^czka,  Rzni^^czka, 
•ki,  sing.  tant.  sf.  3iieb=, 
©c^nittgtaä  n,  fc^ncibenbe 
©egge. 

Rzodkiew,  -kwi,jj?.  -kwie, 
sf.  3tetttd^  m. 

Rzodkiewka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Sietticf)  m.,  SRabtesdjen  n. 

Rzodkiewnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(Sisymbrium)   3tau£e  /. 

Rzodkwiany,  adi.  Stettic^». 

Rzodkwiarka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  9tettic^uetfäufetin  /. 

Rzodkwiarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
3tettic^Detfäufer  m. 

Rzucac,  -cam,  -caiem,  I. 
va.  imperf. ;  Rzucic,  -ce,  -ci- 
-fem,  I.  va.  perf.  raerfen,  n)eg= 
loerfen,  roegfc^meifeen,  jd^teu- 
bern,  t)inn)erten;  —  kogo  o 
ziemie  imnbn  ju  58oben  raerfen ; 

—  zrecznie  kamieii  gefc^idt 
einen  ©tein  fc^teubern;  —  ko- 
st ki  bie  SBürfelroerfen;  torzuea 
zle  swiatlo  na  ciebie  ba§  njirft 
ein  fc^Iec^teä  Sic^t  auf  bid^;  — 
na  kogo  podejrzenie  auf  je» 
manben  ben  SSerba^t  rcerfen; 

—  okiem  einen  33Uc£  werfen; 

—  groch  0  sciane  §opfen  Unb 
9JiaIj  üerlieren;  II.  —  sie  vr. 
1)  fic^  werfen,  fic^  flürjen ;  ■ 
sie  na  kogos  jmnbn  überfallen ; 
2)'  Krämpfe  befommen;  3) 
ptö^Ucft  r^eruorbred^en;  krew 
mii  sie  -cila  nosem  i  ustami 
baä  ^lut  ftürjte  i^m  a\x% 
5Rafe  unb  3}{unb. 

Rzucanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  SBetfen  «.,  ©tiirijen  n. 

Rzucawka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
g-aüfuc^t  f;  6-piIepfie  f. 

Rzumpiarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
^fü^er  m. 

Rzumple,  -li,  plur.  iant. 
sm.  (Serümpel  n. 

Rzut,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
SQ3utf  w. ;  —  üka  SBHdf  m.\ 
na  pierwszy  —  oka  auf  ben 
erften  »tict. 


Bzutki 


203 


Sajdak 


Rzutki.  Rzutny,  adi. ; 
Rzutko,  Rzutnie,  adv.\  ge» 
rcanöt,  fünf. 

Rzutkosc,  Rzatnosc,  -sei, 
sing.  fant.  sf.  ®enianbtt)ett/., 


Rzygac,  -gram,  -galem, 
va.  imperf.  brechen,  fo^en, 
rülpfen. 

Rzyc,  -ci,  2^Z.  -cie,  sf. 
Öintere  ?n.,  ©teife  m. 

Rzygacz,  -a,  pl.  -e;  Rzy- 


gulec,  -Ica,  pl.  -Ice,  sw.9tülp= 
|er  7«. 

Rzytny.  adi.  ©teif!=. 

Rzysko,  -ka,   2^?.    -ka,   s>i. 
Jloggen«,  ©toppelfelb  n. 


S,  fieöjel^nter  58ud|fta6e  beö 
lateinifd^en  unb  neunjefinter 
beä  polnifdjen  2IIpl^a6etä. 

Sa!  sa!  tnter j.  ein  Q^S^'^' 
(Sd)alIroort,  roomit  man  bte 
§unbe  ju  ftc^  ruft. 

Sabat,  Szabas,  -",  x>^-  "7» 
sm.  Sabbat  m.;  =  Sobota. 

Sabatnik,  Sabasnik,  Sza- 
basnik,  -a,  pl.  -i,  sm.  ©abbat= 
leucf)ter  m. 

Sabina,  Sawina,  Szawi- 
na,  -nj,  pl.  -ny,  sf.  ©aben= 
bäum  m.,  Seroenbaum  ?«., 
3{offid)fcf)roanjbaum  »?. 

Saboty,  -töw,  2;?iO'.  /anf. 
sn.  öotjic^ul^e  p/. 

Sad,  -u,  pl.  -y;  (?W2. 
Sadek,  -dku,  pl.  -dki;  Sa- 
deczek,  -czku,  pl.  -czki,  sm. 
Dbfl=,  A-ruditgatten  m. 

Sadliczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Sc^raetrourj  /.,  Äeinbotter  ?n., 
©teinfraut  n. 

Sadlisty,  adi.  feift  (oom 
SBtlbfd^roeine). 

Sadlo,  -\h,  pl.  -la,  sn.  1) 
©d^mer  w.;  czuje  pies  —  er 
tiec^t  ben  Sraten;  glnpi  jak 
—  bumm  rcie  ein  D^§;  2)  — 
ziemne  Srbped)  n. 

Sadlowaty,  adi.  fd^tnierig, 
fettig,  fpedEig. 

Sadlowian,  -u,  pl.  -y,  stn. 
fettfauereg  ©0(5. 

Sadlowy,  adi.  ©^mer=, 
gctt=;  —  kwas  ^fettfäure /. 

Sadnic,  Sednic,  -nie,  -ni- 
lem,  va.  imperf.   Ttiimbreiten. 

Sadnisty,  Sednisty,  adi. 
rcimb  geritten. 

Sadno,  Sedno,  -a,  .sn.  rounb 
geriebene  ©teile,  3Bolf  m, ; 
trafic  w  same  —  ben  rcunben 
^unlt  treffen;  inä  ©^roarje 
treffen. 

Sadowic,  -wie,  -wilem,  va. 
imperf.  fe^en,  ^inje^en,  p[a= 
eieren;  —  sie  vr.  fic^  fel3en, 
fic^  niebertaffen. 


S. 

Sadowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  3eßen=,  Sopejierfpinne/. 

Sadowienie,  -nia,  sn.  fein= 
fe^en  n. 

Sadowisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  ©runbtage  /.,  ©runbpfei= 
ler  m.  ;  2ßo^nfi^  m. 

Sadownictwo,  -wa,  sing: 
taut.  sn.  öaum=,  D5[tgärtne= 
ret  /. 

Sadowniczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Saum=,  Dbftgärtnerin  /. : 
Dbftgartenpäd^terin  /. 

Sadownik,  -n,  pl.  -cy,  sm. 
Dbftgättner  vi. ;  Dbftgarten» 
pä^ter  m. 

Sadyba,  -by,  pl.  -by,  sf. 
aßoDnfie  w.,  SBo^nftätte  /. 

Sadz,  -a  ober  -u,  pl.  -e,  sm. 
Ääfig  m.  ßaften  wz.,  Sel^älter 
m. ;   —  rybny   gifc^faften   m. 

Sadza,  -dzy,  sm.  Stu^  m., 
^ienruB  m. 

Sadzac,  -dzam,  -dzalem,  va. 
imperf.  fe^en. 

Sadzak,  -a,  pl.  -i,  sm.  2lft 
m.,  ©c^eibcfienftiel  m,. 

Sadzanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  ©e^en  n. 

Sadzawica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
[^ifc^beplter  ??«.,  5if<^faften  m. 

Sadzawka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
2ßaffer5e[}älter  ?«.,  ©a^teic^  m. 

Sadzawkowy,  adi.  ©a^= 
teid)«. 

Sadzawnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
3;eic^aufie^er  /«.,  ^yifdimeifter  m. 

Sadzel,  -a,  pl.  -e,  sm.  ©e= 
fc^ttüc  «.,  ©c^raär  vi. 

Sadzenie,  -nia,  sn.  55flan=> 
jen  n.,  i^flanjung  /. 

Sadzic,  -dze,  -dzisz,  -dzi- 
iem,  1.  va.  imperf.  1)  fe^en; 
—  kure  na  jajach  eine  §enne 
auf  ©ier  fe^en ;  2)  feigen,  pflan= 
jen;  trzeba  juz  zaczac  —  kar- 
tofle  mon  mu^  mit  Dem  ©tb= 
äpfelftecfen  fc^on  beginnen ;  — 
groch  ©rbfcn  ftctfeu;  3)  Iau= 
fen,  über  etroaS  fe^en,  ©ä|e 


mad^en;  4)  —  naboje  ©Margen 
einfe^en;  II.  —  sie  vr.  imperf. 
prunfen,  fic^  anftrengen,  um 
etiP.  33e)onbereö  ju  jeigen;  na 
dowcip  sie  -dzit  daremnie  er 
mad^te  Pergc6lid)e  3Serfuc^e,n)it= 
jtg  3U  fein. 

Sadziec,  -dzea,  pl.  -dzce, 
S7n.  (Eupatorium)  äiSafferboft 
m.,  SBaffer^onf  m. 

Sadznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Saumfc^ute  /. 

Sadzonka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©e^ting  m.,  ©e^rets  n.\  — 
lozowa  SBeibenfel^ling. 

Sadzony,  adi.  gefegt,  ge= 
pftanjt,  @e§=;  -ne  jaja  ©p;e= 
geteter  /jZ. 

Safanduia,  -ly,  pl.  -ly,  sm. 
©albaber  m ,  ©(^(appä  vi., 
©d)Iappatiuö  m.,  ©c^tofmü^e/. 

Safian,  -u,  pl.  -y,  sm.  ©ai= 
fian  m.,  3}iaroquin  vi.,  3Jia= 
rolfoleber  n. 

Safianowy,  adi.  -Diaro» 
•  quin=,  ©a!fian=. 

Saflor,  -u,  sing,  tant,  sn. 
©aftor  m.,  Buffer  m. 

Sagan,  -u,  pl.  -y;  Saga- 
nek,  -uka,  pl.  -nki,  .sm. 
^rbting  vi.,  Äüc^cn=,  SSJaffer« 
feffel  VI.,  (iJrapp  m. 

Sago,  indecl.,  sn.  ©ago  n. 

Sagowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  oftinbiic^er  ©agobaum. 

Sagownica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
inbifc^e  ©agopalme. 

Sagowy,  adi.  ©ago=;  -we 
drzewa  ©agobttumarten  pl. 

Sahajdaczny,  nego,  pl. 
-ni,  sm.  2lnfu^rer  m.  öer 
8ogenfd)ü|en;  ÄofafenJ^et- 
man  7«. 

Saja,  -ji,  pl.  -je,  sm.  ©oje 
/..  9Irt  3{afd). 

Sajan,  -u,  pl.  -y ;  Sajanik. 
-a,  pl.  -i,  s?n.  SBoffenrodf  m., 
Äriegemantel  ?». 

Sajdak,  -u,  ^J^.  -',  sm.  ßö; 
c^er  7u. 


Sajeta 


204 


Samica 


Sajeta,  -ty,^jZ.  -ty,  sf.  Äleib 
M.  Dotx  ©oje. 

Sak,  -u,  pZ.  -i,  sfu.  1)  ^aä 
JH.,  iScutel  m.;  2)  ©adfmantel 
m.,  3)  9Jeg  n.,  Süurfgarn  n., 
äButfne^  «.,  gälte  /.;  w  — 
wpasc  in   bie  ^-aüe   geraten. 

Sakiewka,  -ki,  pl.  -ki,  s/. 
33cutel  m.,  ©elbbeutet  m., 
©elbbörfe  /. 

Sakra,  -ry,  pl.  -ry,  sf. 
^rieftertueifie  /.,  Stfc^ofs= 
roeif)e  /. 

Sakrament,  -u,  ^j?.  -y,  sm. 
©aframent  «.;  —  oltarza 
2l[targia!ratnent  n. ;  opatrzony 
w  swiete  -a  mit  ben  J^eiligen 
©aframenten  »eiferen. 

Sakramentalny,  adi.  ©a= 
frament3=,  ^aframental. 

Sakramentarz,  -a,  ^j?.  -e, 
67«.  ©oframentierer  ???.,  dii= 
formierter  ni. 

Sakryfikowac,  -kuje,  -wa- 
Jem,  va.  imperf.  opfern,  fa= 
frifijieren;  =  Poswiecac. 

Sakwa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
Querfod  m.,  Sludfacf  m. 

Sala,  -li,  pl.  -le;  dim. 
Salka,  ki,  pl.  -ki,  sf.  ©aal 
m.\  ©älc^eti  n, ;  —  jadalna 
©peifefaat ;  —  do  przyjec 
®mpfanggfaal;  —  koncertowa 
Ä'onjertfaar*,  —  pasazerska 
SBarteraum  w.,  Sffiartefaal. 

Salamandra,  -ry,  pl.  -ry, 
sf.  ©alamanber  m. 

Salamania,  -nü,  pl.  -nie, 
sf.  türfifd)e  Seriüifd^ftöte. 

Salamoniak,  -a,  sing.  tant. 
sm.  =   Salmiak. 

Salaterka,  -iii,  pl.  -ki,  sf 
SalatteBer  m.,  ©alatfc^üffel  /. 

Salceson,  -u,  pl.  -y,  sm. 
^referourft  f. 

Saldowac,  -duje,  -waJem, 
va.  imperf.  falbieren,  bie  St= 
lanj  machen,  bie  Siec^nung  o6-- 
ld)[ie^en.  [Salep  m. 

Salep,  -u,  sing.  tant.   sm. 

Saletra,  -try,  sing.  tant. 
sf.  ©alpetcr  m. ;  —  cliilijska 
©^i(i=     ober     Sfiatroufalpeter; 

—  pospolita  5lalifalpcter;  — 
szescienna  äBürfelfalpeter. 

Saletran,  -u,  sing.  tant. 
sm.  ©alpeterfatj  «. ;  —  .sody 
jalpeterfaureä  Siatron;  — olo- 
wiu    fatpeterfaureä   39IeioEi;b; 

—  potaiu  j?o(ifalpeter  m. 


Saletrarnia,  -ui,  pl.  -nie, 
sf.  ©alpeterfieberei  /.,  ©qI= 
peterl&ütte  f. 

Saletrnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
©alpeterfabrifant  vi. 

Saletrorod,  -rodu,  pl.  -ro- 
dy,  sm.  ©alpetcrftoff  m., 
2ljot  m. 

Saletrowy,  Saletrzany, 
adi.  Salpeters. 

Saletrzysty,  adi.  falpe= 
terig. 

Salicylowy,  adi.  ©a(ijpl= ; 
—  kwas  ©aliji)Ifäure  /. 

Saliua,  -ay,  pl.  -ny,  sf. 
©aUne  /.,  ©al^grube/.,  ©al3= 
6erg  m.,  ©aljfteberei  /. 

Saliwacya,  -Qyi,pl.  -cy  e,sf. 
©peicfeelflufe  m. 

Salka,  fie{)e:  Sala. 

Salmiak,  -u,  sing.  tant. 
sm.  SalmtaE  m.,  2lminomaf= 
fats  n. 

Salmiakowy,  adi.  ©al= 
miaf'. 

Salomonek,  -uka,  pl.  -nki, 
sm.  2;eufelsn)urj  /.,  t)iapeß=, 
©turm=,  (Sifenf)ut  m. 

Salon,  -u,  pl.  -y;  dimin. 
Salonik,  -n,  pl.  -i,  sm.  ©a(on 
m.,  (gmpfangljimmer  m. 

Salonowiec,  -wca,  pl. 
-wce,  sm.  ©alonmann  m. 

Salonowosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©alonioefen  n.,  ©a= 
lonton  m. 

Salonowy,  adi.  ©aton«, 
falonmäfeig,  gefc^Iiffen. 

Salopa,  -py,  pl.  -py;  diin. 
Salopka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  ©a= 
(oppe  /.,  [;altilanger   3ÜianteI. 

Salsefia,  -fii,  pl.  -fie,  sf. 
SBodäbart  ot.,  .ftiferrourj  /. 

Salsefiny,  -tin,  plur.  tant. 
sn.  (Scorzonera  hispanica) 
©c^tDorjrourjcI  /. 

Saltarel,  -a,  pl.  -e,  stn. 
§ämmerd)en  n.  im  Ätaoier, 
ba§  an  bie  ©eiten  fdilägt. 

Saltarella,  -li,  pZ.  -le,  sf. 
©aÜareUa  /.  (ein  ^anj). 

Salutacya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf. ;  Salutowanie,  -nia,  sing. 
tant.  sn.  58egrii^en  «.,  ©alu» 
tieren  n. 

Salutowa6,  -tuje,  -walem, 
vn.  imperf.  grüfien,  folutieren. 

Salwa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
©aloe  f. 

Salwowac,  -wnje,  -walem. 


va.  imperf.  erretten;  —  sie 
vr.  fid^  falüieren. 

Salaciany.  adi.  ©alat=. 

Salamacha,  -chy,  pl.  -chy, 
sf.  ^JJJe^lbrei  m.,  Srei  m. 

Salata,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
©atatm. ;  —  ogrodowa  @or= 
tenfatat;  —  z  ziemniak6w 
(Srbäpfelfalat;  —  z  ogörkow 
©urfenfatat;  —  mieszana  ge«= 
mifc^ter  ©alat;  —  piema 
treffe  f. 

Salatka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
2lcfer=,  ^ttunlattitf)  m.,  Seber- 
biftel  /. ;  —  polna  Valeriana 
olitoria. 

Sam!   interj.  I^ier!   I^iel^erl 

Sam,  Sama,  Samo,  ?Jr.  1) 
felbft,  allein,  lauter;  —  (a  nie 
kto  inny)  felbft;  —  (jeden, 
z  nikim  wiecej)  altein;  posze- 
dlem  —  do  niego  id^  bin  felbft 
ju  i^m  gegangen;  to  si§  ro- 
zumie  samo  przez  sie  baö  Der= 
fielet  fic^DOn  felbft;  zostal  — je- 
den na  swiecie  er  blieb  gang 
allein  auf  ber  SBelt;  -me  tylko 
klamstwa  opowiada  er  erjäl^lt 
lauter  Sügen;  2)  —  na  — 
3JJann  gegen  iüjann;  chce  mo- 
wic  z  toba  —  na  —  id^  tpill 
mit  bir  unter  üicr  Slugcn  fpre=» 
d^en;  3)  —  bient  oft  jur  ge= 
nauen  93cäeid^nung  einer  ©teile 
ober  eineö  3eitpwnfteö  ;  zanu- 
rzyl  sie  po  -ma  szyje  er  taufte 
bi§  an  ben  §alä  unter;  zaru- 
mienil  sie  po-me  uszy  er  ipurbe 
biä  über  bie  Citren  rot;  przy 
-mym  brzegu  bic^t  am  Stanbe ; 
w  -ma  pore  gerabe  sur  redeten 
3eit;  4)  ten  —  berfelbe;  taki 
—  ein  eben  folc^er. 

Samara,  -ry,  pl.  -ry,  sf. 
®epäcf  n.  =  Juki, 

Samarytanin,  -a,  pl. 
-nie,  sm.  ©amartter  m. 

Samarytanka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf  ©amaritanertu  f. 

Samarytanski,  adi.  ©0= 
maritcr=. 

Samcoloznik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  j?nabenfc^änber  in.,  ?ßabes 
raft  7M.,  ^uferant  m. 

Samcolözstwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  ßnabenfc^änbung  f., 
^äberaftie  /. 

Samcowy,  Samczy,  adi. 
männlid^,  DJfännc^en«. 

Samica,  -cy,  pl.  -ce;  dim. 


Samiec 


205 


Sainopsza 


Samiczka,  -ki,  x>l-  -ki,  sf.  1) 
IL^eibdjen  n.\  2)  söad^e  f. 

Samiec,  -mca,  lü.  -mce; 
dim.  Samczyk,  -a,  pl.  -i, 
sm.  SOJännd^eu  n. 

Samit,  -u,  pl.  -y,  sm. 
(Sammetblume  /",  Saufenb» 
fd^ön  n. 

Samiuchny,  Samiutki, 
Samiiit(en)enki,  Samiuczki, 
dim.  DOn  iSam. 

Samobitnia,  -ni,  i)l.  -nie, 
sf.  ©elbftfang  jw.,  gatte  /.; 
SärenfaHe /. ;  gargeifen  w. 

Samobojca,  -ey,  2>^-  -cy, 
sm.  ©elbftmörtier  vi. 

Samobojczy,  adi.  jeI6fi= 
mörberifc^. 

Samobojczyni,  — ,  pl.  nie, 
sf.  ©etbftmörberin  /. 

Samobojstwo,  -wa,  pl. 
-WH,  s>j.  ©eCbftmorb  m. 

Samobrzmi^cy,  adi.\t{i>\it 
tönenb. 

Samobytnosc,  -sei,  sing, 
tanf.  sf.  (Selbftänbigfeit  /. 

Samobytny,  adi.  fet5[t= 
ftänbig. 

Samochc^cy,  Samochg- 
tny,  adi.;  Samochc^c,  Sa- 
mochetnie,  adD.  gutroillig, 
freitüiilig. 

Samochlubny,  Samo- 
chlubca,  SaraocUubstwo, 
fiel^e:  Samochwalczy,  Samo- 
chwalca  etc. 

Samochod,  -odu,  pl.  -ody, 
sm.  2lutomobiI  «.,  2Jiotot= 
wagen  w.,  ©elbftfa^rer  m. 

Samochwalczy,  adi.  pra!^» 

Samochwalstwo,  Samo- 
chlubstwo,  -a,  sn.  (Selb[t=, 
(gicienlob  n.,  ^ra^lerei  /. 

Samochwal,  -a,  pl.  -y; 
Samochwalec,  -Ica,  pl.  -Ice, 
sm.,  ^^raf)term.,  5ßra[)l^anä  r». 

Samochwalca,  -Icy,  p>^- 
-Icy;  Samochlubiec,  -bca, 
pl.  -bcy,  sm.  ^raJ^Ter  m., 
^raE)[^anä  m.,  (Sro|fpred^er 
WZ.,  ©ro^tuer  m. 

Samociazki,  -kow,  plur. 
tant,  sn.  ein  ^roeiräbertgeä 
SBägelc^en,  üon  SWenfci^en  ge= 
gogen,  gut  feoIgauSfu^r. 

Samociek,  -u,  pl.  -i,  sm. 
1)  (Hedwigia)  Söaum  auf 
©an  Domingo;   2)   eine   2lrt 


Samoczwarty,  adi. ;  Sa- 
moczwart,  adv.  felboiett,  mit 
brei  anberen,  gu  oieren. 

Samodwunasty,  adi.',  Sa- 
modwunast,  adv.  felb« 
jraölft. 

Samodzial,  -u,  pZ,  -y,  sm. 
§auä(einiDanb  /.,  ^auätud^  n. 

Samodzialaj^cy,  adi. 
automatifc^,  U'lbfttätig. 

Samodzialowy,  adi.  §au§= 
(etnroanb=,  ^auötucl^=. 

Samodzielnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©elbftänbigteit  /., 
Serbftfi-aft  /.,  ©elB[ttQtig!eit 
/.,  ©erbftroirffanticit  /. 

Samodzielny,  arfi.;  Samo- 
dzielaie,  adv.  felbflänbig, 
felbftroirffam,  felbfttätig. 

Samodzierczy,  Samo- 
dzierzny,  Samodzierzaw- 
czy,  adi.  felbftt)errfc£)enb,auto5 
fratifc^. 

Samodzierstwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  ©elbft^errfd)aft  /., 
2tutofratte  /. 

Samodzierzca,  Samo- 
dzierca,  -cy,  pl.  -ey,  sm. 
@elbftl^errfc&er  m.,  Stutofrat  m. 

Samodzierzczyni,  Samo- 
dzierzycielka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©elbft^errf^etin  f. 

Samodziesi%ty,  adi.\  Sa- 
modziesi^t,  adv.  felb= 
gefint,  mit  neun  anberen. 

Samogloska,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©etbftlaut  m.,  ©etbftlauter 
m.,   SSotal  m. 

Samogloskowy,  adi. 

©ctbftlauter=,  Dofalifd^. 

Samoglosny,  adi.  feIB[t= 
tijnenb,  felbftlautenb. 

Samoglow,  -owu,  pl.  -owy, 
sm.  '>!Kür}(enfteinfiid^  w.,  ©ta» 
c^elbauc^  m. 

Samogwalt,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©elbftbeflecfung  /.,  Dnanie  /. 

Samoistnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©elbftänbtgfeit  /. 

Samoistny,  adi.\  iSamoist- 
nie,  adv.  felöiiänbig. 

Samojad,  -a,  pl.  -y;  Sa- 
mojedz,  -a,  pl.  -e,  sm.  3Ren» 
fcgenfrefjer  m.\  ein  %\tx,  ba§ 
2:iere  eigenen  ®efdt)[ed^te§ 
frifet. 

Samojazd,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  Sraifine  /. ;  SSelogipeb  n., 
Souftuagen  wz. ;  2)  =  Samo- 
chod. 


Samojedny,  adi.  ganj 
allein,  em  cinjiger. 

Samojgtny,  adi.;  Samo- 
jgtnie,  adv.  abgefonbert. 

Samokupiec,  -pca,^^/.  -pcy, 
sm.  3meinf)änbler  m.,  2Rono= 
polift  m. 

Samokupstwo,  -wa,  pl. 
-wa,  sn.  aiHeinlianbel  m., 
3JIonopot  n. 

Samokwiat,  -u,  pl.  -y, 
sm.  Bnicrmausia. 

Samokwitly,  adi.  immer 
blübenb. 

Samolub,  -a,  pl.  -j,  sm. 
©gotft  m.,  ©elbftjüc^ttgc(r)  m. 

Samolubny,  adi.;  Samo- 
lubnie,  adv.  egoiftif^,  felb[t= 
jüdöttg. 

Samolubstwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  (St^oiämuä  m.,  ©elbfi» 
fucbt  /. 

Samolowny,  adi.  t)er= 
fänglic^. 

Samolöwka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  fjaßgrube  /. 

Samoluda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
|)alluäination  /.,  franf^afte 
SSifion. 

Samolusk,  -a,  pl.  -l,  sm. 
©laefc^leic^e  /. 

Samoosmy,  adi.  felb= 
ad^t,  mit  fieben  anberen. 

Samopaluik,  -a,  pl.  -ey, 
sm.  3)iu5fetier  tn. 

Samopal,  -a,  pl.  -y,  sm. 
g^euergeireijr  n.,  2)tuöfete  /. 

Samopas,  adv.  ganj  aüein, 
jeber  für  ftd^  felbft. 

Samopas,  -a,  2)1-  -y,  sm. 
Herumtreiber  m.,  Sßagabunb  m. 

Samopaska,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ^erumtreiberei  f. 

Samopasnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Soderfjeit  /. 

Samopasny,  adi.  au§gc= 
laffen. 

Samopi^t,  adv.  felbfünft, 
mit  Pier  anberen. 

Samoplynny,  adi.  üon 
felbft  fliefjenb. 

Samoplyw,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©djneüfegler  vi. 

Samopomoc,  -y,  sing, 
tanf.  sf  ©elbftbtlfc  /. 

Samopozuanie,  -nia,  sing, 
tant.  sti.  Selbfterlenntntä  /. 

Samopsza,  -pszy,  si/i;/. 
tant.  sf.  (Triticum  dicoccum 
2lmfl!orn  «.,  (gmmerforn  n. 


Samorodek 


206 


Sanitarny 


Samorodek,  -Aka^pl.  -dki. 
sm.  rcineö  (Srj;  —  z;eiaza  ge» 
bte(;eneä  ©ifen. 

Samorodnosc,  -sei,  sinff. 
taut.  sf.  9Iatürlidi)feit  /.,  Drt= 
ginalität  /.,  Urroüd&figfett  /. 

Samorodny,  adi. ;  Samo- 
rodnie,  adv.  natürlidE),  ge« 
biegen,  ungefiinftelt,  originell*, 
-ne  wino  SialuttDein  ?m.;  (5e= 
fonbere  SBeingattun^)  ©3amo5 
robnet  m. 

Samorost,  -u,  ^jZ.  -y,  sm. 
=  Winne  ziele. 

Samoriich,  -u,  pl.  -y,  sm.; 
Samoruchaia,  -ni,  j^l-  -Q'e, 
if.  ein  fid)  jelbft  betoegenbeä 
3Ber!,©eIt>ft6eit)egung§mafci^ine 
/.,©eI5ftgelriebe  ?!.,2lutoniat  m. 

Samoruchy,  Samoru- 
szny,  adi.  felBftberaegUd), 
automalif(^. 

Samorusznosc,  -sei,  sinff, 
tant.  sf.  ©elbftberaeglici)feit  f., 
©clbftöeroegung  /.,  2lutoma= 
lismuö  m. 

Samorz^d,  =du,  pl.  -dy, 
sm.\  Samowladztwo,  -wa, 
siny.  tant.  sn.  1)  @et6j't=, 
2taeinr)errfc^aft  /;  2j  aiuto» 
nomie  /. 

Samorz^dca,  Samowlad- 
ca,  -cy,  pl.  -cy,  sm.  ©elb[t= 
l&errfc^er  m.,  2(QeinI)ei-rfd)er  »?. 

Samorz^dczyni,  Samo- 
wladczyni,  -m,  pl.  -nie,  sf. 
Selbftf)errf^erin  /.,  2lllein= 
[)errfd^erin  /. 

Samos^dny,  adi.  felbft= 
ridjtenb. 

Samosiodmy, 
mosiodm,  adv. 
mit  fed)ö  anberen 

SamosI:aniec, 
-nse,  sm   ^feuboapoftel  m 

Samoslanstwo,  -wa,  sing, 
taut.  sn.  ^jeuboapoftottömuö 
?«.,  ^ieubomiffion  f. 

Samosmar,  -a, 
sm.  ©elbftöler  m., 
fd^mierer  m. 

Samostrzal,    -u, 
sm.  1)  ©elbftfc^ufe  m 
gefdöofe   «•;    2)   Slrmbruft  /'., 
Srüdboaen  m. 

Samostrzelnik,  -a,  pl. 
-cy,  sm.  ^Irmbruftmad^er  vi. 

Samoszosty,  adi.\  Samo- 
szöst,  adv.  felbfec^ft,  mit 
fünf  anberen. 


adi. ;    Sa- 
felbftebent, 

-nca,    pl. 


pl-   -y, 
(gelbft* 

pl-    -1, 

©elbft- 


Samoszywka,  -ki,  x>l-  "ki, 
sf.  3fäl)majc^ine  /. 

Samotaki,  adi.  tautolo= 
gifcö. 

Samotnia,  -ni,  pl,  -nie,  sf. 
©inöbe  /.,  einfam  gelegener 
Drt. 

Samotnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  ©infame  /. 

Samotnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
1)  (£infamf(i-)  m.;  2)  ©anb» 
lauf  er  m.  (Sogel) ;  3)  gd^nepfe/". 

Samotnosc,  -sei,  sf.  ©in» 
famleit  /. 

Samotny,  adi. ;  Samotnio, 
adv.  einfam. 

Samotoczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  @arn[)a(pel  f. 

Samotok,    -u,    pl.  -i,    sm. 

1)  SSorfprung  m.,  SSorlauf  m. ; 

2)  ber   beim    Äeltern    juerft 
ablaufenbe  -DJoft. 

Samotresc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Seermoft  m.,  $8eer= 
mein  m.,  Sluöbvuc^  m. 

Samotrzask,  -u,  pl.  -i,  sm. 
gaatüre  /".,  gaUc  /.,  9Sogel= 
ne^  n.,  SSogelgarn  n. 

Samotrzeci,  adi.;  Samo- 
trzec,  adv.  felbbrttt,  mit 
jroei  anberen. 

Samotworca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  2lrt  ^olärourm  (Parthe- 
uope). 

Samouczek,  -czka,  pl. 
-czki;  Samouk,  -a,  pl.  -\, 
sm.  1)  aiutoöibaft  ?«.,  ©elbft' 
ge(et}rter  m.;  2)  Sebrbuc^  n. 
jum  ©elbftunterrid&t. 

Samouczny,  adi.  aUto= 
biöaftifc^. 

Samowar,  -u,  pl.-y\  dim. 
Samowarek,  -rku,  pl.  -rki, 
sm.  ruffifd^e  S^eemaf^ine,  See» 
feffet  m.,  ©amonjar  m. 

Samowiarek,  -rka,^j>Z.  -rki; 
Samowiernik,  -a,  pl.  -ey,  sm. 
einer,  ber  auf  bem  ©lauben 
atlctn  bie  ©eligfeit  baut. 

Samowladca,  Samowlad- 
czyni,  etc.  fief)e:  Samorzad- 
ca  etc. 

Samowola,  -li ;  Samowol- 
uosc,  -sei,  sing.  tant.  sj. 
aBiUfür  /.,  Gigenmäcf)tigleit  /. 

Samowolny,  ar/;. ;  Samo- 
wolnie,  adv.  eigenmäd)ttg, 
roiütürlic^,  eigenroiQig;  -ne 
zapalenie  sie  ©elbftent3Ün= 
bung  /. 


Samowtory,  arf«. ;  Samo- 
wtor,  adv.  ju  groeien,  mit 
nur  einem  nod). 

Samozapalnosö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©etbftentgünbbar= 
leit  /. 

Samozluda,  -dy,  pl.  -dy, 
sf.  ^anujination  /. 

Samozwaniec,  -nca,  pl. 
-ncy,  sm.  einer,  ber  fid)  einen 
fremben  Skmen,  eine  fal!(f)e 
©teßung  beilegt;  Dymitr  — 
ber  falf^e  Semetriug. 

Samozwanczy,  adi.  betrü= 
gerifc^. 

Samozwanstwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  Setrug  m.,  3::äufcl^ung 
/.,  aineignung  f,  eineg  fremben 
3iamen§. 

Samsonowy,  adi.  ©am* 
fon=;  -wa  koiumua  ber  auä 
einigen  ©tüdEen  3ufammenge= 
fe^te  gro^e  ajJaft. 

Samspad,  -a,  jil.  -y,  sm. 
2;af(i^entter  n.,  Äusfuä  m., 
^$£)alanger  m. 

Samura,  -ry,  jjZ.  -ry,  sf. 
Sac^e  /.,  äßilbfau  /. 

Sancyt,  -u,  pl.  -y,  sm. 
tReidöstagöbefc^lufe  m. 

Sandacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©anber  m.,  Qarx\)tr:  m.,  ©d)iU 
■m.,  ^o^ofd)  tn. 

Sandalina,  -uy,  2^?.  -ny,  sf. ; 
—  muiejsza  gcigmarjenranun» 
!el  /. 

Sandal,  -u,  ^^?.  -y,  sm. 
©anbale  /.,  3iiemenfcf)ul|  m. 

Sandalowiec,  -wca,  p/. 
-wce,  sm.  ©anbel^olj  n. 

Sandalowy,  adi.  ©anbel=, 
aug  ©anbcllpl^. 

Sandaraka,  -ki,  ?jZ.  -ki,  sf. 
1)  äSac^olber^arj  n.;  2)  Zin- 
noberrot n. 

Sandomirka,  -ki,  sing, 
tant.  itf.  ©anboni'.rer  SBcijen. 

Saneczki.  dim.  üon  Sanie. 

Sangwinicznosö,  -sei,  sf.; 
Sangwinizm,  -jui,  sm.  ©an= 
guintsmuö  m.  l'^if^l- 

Sangwiniczny,«(7/,fangui= 

Sanie,  -ü;  Sanki,  -nek; 
Sanice,  -uic,  phir.  tant.  sf. 
1)  ©dE)litten  m.,  2)  sauki  wo- 
dzika  i^reujtopfbadfen  pl, 
Äreujfopffd^litten  ni.,  ©erabe» 
fiiljrunc?  /'. 

Sanitarny,  adi.  ©anitar», 
®.'funbl)eitö=. 


Saukar  z 


207 


Sad 


Sankarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©cöUttenfutjc^er  m. 

Sankcya,  -cyi,pl.  -eye,  sf. 
©anition/.,  amtltrt)e,  ftaatlid^e 
33cftätigung ;  —  pragmatyczua 
pragmattfc|e  ©anflion. 

Sankcyonowac,  -nujfe, 
-walöDQ,  va.  imperf.  fanftio  = 
nieren,  bie  33eftättgung  bet 
©taat^6e{)örbe  erteilen. 

Sanki,  -uek;  Saneczki, 
-czek,  plur.  tant.  sf.  ©ct)lü)= 
felbein  n.  =  Obojczyk. 

Sanktyfikacya,  -cyi,  pl. 
-eye,  sf.  ©anlttfifation  /.  = 
Uswiecenie. 

Sauktissimnm,  indecl.  sn. 
2lEerl^eiItg[lf(5)  n.,  j^eilige(g) 
©alramcnt  r=  Przenajswietszy 
Sakrament. 

Sanna,  -ny,  sing.  tant.  sf. 
©cfiUttenba^n  /. 

Santalina,  -ny,  sing.  tant. 
sf.  ©d)roal5enfraut  «.,  ©olb= 
roura  /. 

Sap,  -u,  pl.  -y,  sm.  flachet 
©anbboben,  ber  gleid)  unter 
ber  erften  @cl^id)te,  reo  Seite 
beginnt,  feucht  ift;  ©(^Iief= 
boben  m. 

Sapac,  -pie,  -palem,  va. 
imperf.  fdE)nau6en,  fc^nardien, 
yd)nQufen,  braufen. 

Saper,  -a,  pl.  -y,  sm.  ©ap= 
peur  m. 

Sapiasty,  adi.  Derfct)nupft, 
fumpfig. 

Sapient,  -a,  j)l.  -ci,  sm. 
—  akademicki  ^ebeE  m. 

Sapiezanka;  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  eine  Sirnengattung. 

Sapisko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
=  Sap. 

Sapka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  (Cor- 
rliyza,  Rhinitis)  ©c^leiml^autä 
cnt^ünbung  f.  in  ber  ^Jiafe. 

Saporek,  -rku,  p?.  -rki; 
Sapor,  -u,  j)l.  -y,  sm.  2eäa= 
bifjen  tn. 

Sapowaty,  a(?i.;Sapowato, 
adv.  bumpfig,  fumpfig,  fc^lie= 
fig,  feuci)t. 

Sarabanda,  -dy,  pl.  -dy, 
sf.  ©arabanbe  /.  (ein  fpani= 
jd^er  2;anä). 

Sarafan,  -a,  pl.  -y,  sm.  ber 
2lnjug  ber  ruffifdjen  ^Bauern; 
ein  (angeö  grauenffeiD,  ©ct)laf=- 
rod  w. 

Sardela,  -li,  pl.  -le;  Sar- 


delka,  -ki,  pl.  -ki,  s/.  ©ar«' 
beCe  f. 

Sardelowy,  af7/.  ©arbe[= 
Ien=;  -we  mmio  ©arbeUen6ut= 
ter/. 

Sardoniczny,  adi. ;  Sardo- 
nicznie,  adv.  |ar£aftif(f),  fpöt= 
tijd),  farbonifcft. 

Sardonik,  Sardyk,  -a,  pl. 
-i,  sm.  Äarnel  m.,  ©arbontij 
m..  ©arber  ni. 

Sardynka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©arbine  /. 

Sarenka,  fiel^e:  Sarna. 

Sark,  -u,pl.  -i,  sm.  ©d^nau^ 
fen  n. 

Sarkac,  -kam,  -kalem,  vn. 
imperf.;  Sarkn^c,  -ne,  -na- 
iem,  vn.  perf.  fd^lürfen,  j(^nor= 
d^en;  —  na,  co  über  etraaS 
murren,  unjufrieben  fein,  un= 
reinig  fein,  fc^impfen. 

Sarkacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©cbnard^ftappe  /. 

Sarkanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  ©d)norc{)cn  n.,  ©cf)nauben 
n.,  9^äfonieren  n. 

Sarkazm,  -u,  pl.  -y,  sm.^av 
fasinug  m.,  bci^enber  ©pott. 

Sarkofag,  -u,  pl.  -i,  sm. 
©arfopfiag  m  ,  ©arg  m. 

Sarna,  -ny,  pl.  -ny;  dim. 
Sarenka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  füi^ 
n.,  —  samiea  dlidi  f.,  ©eife  /. 

Sarni,  adi.  31ef)= 

Sai'ni§,  -niecia,  pl.  -ieta; 
dim.  Sarni^tko,  -ka,  pl. 
-ka,  sn._  9ie{)far5  n.,  Äi§  /. 

Sarnina,  -ny,  sing.  tant. 
sf.  9ief)fletfc^  n.,  Sie^raten  m. 

Sarsaparilla,  -li,  sing, 
tant.  sf.  ©arfaparille  /. 
(Slrjncimittel  auS  ben  SBurgeitt 
ber  ^flange  Smelax). 

Sas,  -sa,  pl.  -sowie,  6;«. 
©adöfe  m.,  Äönig  tu.  au§  bem 
föcbfifd^en  ©efd^lec^t. 

Sasafrzan,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Saffafraä  m.,  gen^elFioij  n. 

Sasak,  -a,  pl.  -i,  sni.  Aar» 
toffel  /. 

Sasanka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Seitlofe  /.,  «perbftseitlofe  /., 
SBtnbri3§d)en«.,  51'üc|enfct)eüef. 

Sasankwa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf.  (Gamellia  sasanqua)  eine 
iJirt  Kamelie. 

Sasina,  -ny,  sing.  tant.  sf. 
gefcf)nitteneä  ©d^irf  a(§  a5ün= 
ger  benü^t. 


Sassolin,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Sorjäure  /.  in  ÄriftaHen. 

Saszulka,  -ki,  j)l.  -ki,  sf. 
©Aote  f.,  $ülfe/.  =  Straczek. 

Satelita,  -ty,  pl.  -ci,  sm. 
©atellit  m.;  (bilbl.)  ein  xtn» 
jertrennlidEier  ©afäfirte. 

Satrapa,  -py,  ^jZ.  -pi,  sm. 
Satrap  m. 

Satyna,  -ny,  2>i-  -^^7,  sf. 
©atin   m.    (gemeine  ©attung 

artras). 

Satynowac,  -nuje,  -walem, 
va.  imperf.  jatinieren,  bem 
Rapier  ©lanj  unb  ©rätte  oer» 
reiben. 

Satyra,  ry,  pl.  -ry,  sf.  ^a= 
tire  /.,  ©pottfd^rift  /.,  ©pott« 
rebe  /. 

Satyrycznos<5,  -sei,  sing. 
^aM<.s/.fatirtfi)e(ä),jpöttifc^e(5) 
Sßefen. 

Satyryczny,  adi.  fatirifc^, 
©pott=,  fpottenb,  bei|enb. 

Satyryk,  -a,  pl.  -cy;  Sa- 
tyropis,  -a,  pl.  -y,  sm.  ©a= 
tititer  m. 

Satysfakcya,  -cyi,^Z.  -eye, 
sf.  ©enugtuung  f.,  ©ati§faf= 
tion  /. 

Sawanna,  -ny,  pil.  -ny,  sf. 
©aoanne  /.,  frudt)tbares,  mit 
©rag  ober  SBöumen  bebecftes 
giai^ranb  in  g'lorbamerüa. 

Sawantka,  -ki,  pl.  -ki, 
$8rouftrumpf  yn. 

Sawina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
©ebenbaum  m.,  ftinfenber 
2ßacf)orber. 

Sawojka,  -ki,  sing.  tant. 
sf.  eine  ©attung  xoti\^tx\  ©a= 
lots   =  Sabaudka. 

S%czek,  Sgczek,  -ezka,  pl. 
-czki,  sm.  1)  ftdner  Knorren, 
.Rnötd^en  n.\  2)  ©eil^etud^  n., 
©urcf)fc^lag  w.;  3)  —  u  wedki 
§afen  m.,  ©tadE)er  m.  ober 
^(x^n  m.  an  ber  ^^ifcfianger ; 
4)  -i  pl.  2)rain§  pl. 

S^czenie,  -nia,  s/i.©id  ern«. 

Sacznica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
©rubenroafler  n. 

Sq,czyc,  -cze,  -rzylem,  vn. 
imperf.  1)  fidEcrn,  triefen,  quit= 
len ;  vvoda  -ezy  sie  do  statku 
bag  SBaffer  fidtert  in  ba§  ©dE)iff 
ein;  2)  tropfenroeife  füepen, 
Don  fid|  geben. 

S^d,  -u,  pl.  -y,  syn.  1)  ©e= 
tic^t  n.\    nowy    budynek    -u 


Saduy 


208 


Schlastad 


ba§  neue  @ericl)täge5äiibe;  w 
s^dzie  sie  z  kimä  rozprawic 
gegen  jmnbn  geri(f)tlid^  Derfal^= 
ren;  pozwac  kogo  do  -u  jmnön 
oor  @etid;t  oerflagen;  2)3ii^= 
ierfprud^  m.,  Urteil  n.;  —  wy- 
dac  ein  Urteil  fäHen;  -y  Bozie 
(Sotteöurteit  «. ;  —  ostate- 
czny  iimg[te(ö)  (Serid^t. 

Sadny,  adi.  ®ei'i(^t§=;  — 
dzien  1)  iüngfter  %<xa,  2)  ä5er= 
föf)nungöfeft  n.  6ei  ben  Quben. 

S^downictwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  ©eric^läroeyen  n., 
©erid&tSftanb  m.,  ricfiterUd^e 
©eraalt. 

Sadowny,  adi.  getid^ttid}. 

S^dowosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  gerid^tüc^e  ©eraott. 

S%dowy,  adi.  @ericl^t§= ; 
rozprawa  -wa  @i:rtdE)täüerE)anöä 
lung  /. 

Sadzenie,  -nia,  sn.  9tid)= 
ten  n. 

Sadzic,  -dze,  -dzisz,  -dzi- 
lem,  va.  unb  vn.  imperf.  1) 
rid^ten,  (Scrid^t  galten,  SfJedgt 
fpred^en;  on  nas  bedzie  -dzil 
er  «)irb  un§  rid^ten;  2)  ur= 
teilen ;  nie  sadz  o  ludziach  z 
pozoru  Beurteile  nid^t  bie 
3Jienfd)en  nac^  bem  ©d}eine; 
niech  inni  -dza  anbete  mö» 
gen  urteilen;  jak  -dzisz?  rate 
glaubft  bu? 

Sag,  -u,  pl.  -i,  sm.  9iaum= 
Hafter  f.,  Äubifflafter  /., 
Äfafter  /. 

Sagwa,  -wy,  ^j?.  -wy,  sf. 
eine  Ulrt  ätegenraurm. 

Sasiad,  -a,  pl.  -edzi,  sm. 
9iad)öar  w?.;  wiedza  -edzi  jak 
kto  siedzi  bem  fpö[)enben 
Sluge  beS  3la6)f>ax§  entgel^t 
nidötä. 

Sasiadka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Jiadjöarin  /. 

S%siadowa6,  -duje,  -wa- 
lem,  vn.  imperf.  benad^bart 
fein,  9iad^6arfd)aft  l^alten;  — 
z  kirn  imnbä  9JadE)Bar  fein. 

S^siedni,  S^siedzki,  adi. 
nad)bar[t(^,  benachbart. 

S^siedztwo,  -wa,  pl.  -wa, 
sn.  yfac^barfd^aft  /. 

S^siek,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Söanfe  /.  ju  beiben  ©eiten  ber 
SEenne,  ©d^euerfac^  n. 

S^zen,  -znia,  p)l-  -^nie,  sm. 
Älafter  /. 


S%zniarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Älaf  terid^läger  m.,  ^oljl^auer  m. 

S^zniarstwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  ^lafterf dalagen  n. 

SazniowaCj-niuje,  -walem, 
va.  imperf.  nad)  maftern 
meffen. 

S^zniowe,  -wego,  sing, 
tant.  sn.  5?(aftergelb  n. 

S§,zniowy,  adi.  Ä[afler=, 
flaftertang. 

S%znisty,  adi.  riefenmäfiig, 
tlafterlang. 

Scapiec,  -pieje,  -pialem, 
vn.  perf.  bumm  rote  ein  SBodf 
werben. 

Scedzac,  -dzam,  -dzaJem, 
va.  imperf. \  Scedzic,  -dze, 
-dzilem,  va.  perf.  abfei£|en, 
roegfei^en. 

Scena,    -ny,    pl.    -ny,    sf. 

1)  S9ü[)ne  /. ;  wypadki  na  -uie 
bie  3]orgänge  auf  ber  SBli^ne; 

2)  ©jene  /.,  2luftritt  m.\ 
w  ktörej  to  dzieje  sie  -nie? 
in  roeld^er  ©jene  fommt  bo§ 
oor? 

Sceniczny,  adi.  bie  Sül^ne 
betreffend,  bühnenmäßig. 

Sceptyzm,  -u,  sing.  tant. 
sm.',  Sceptyka,  -ki,  sing, 
tant.  sf.  ©feptijismuä  m., 
3roeifetfucf)t /.;  =  Powatpie- 
wanie. 

Sceptyczny,  adi.  ffeptifd^, 
jraeifleri)(^,  groeifelfüd^tig ;  = 
Watpiacy. 

Sceptyk,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
©feptifer  m.,  Zweifler  m. ;  = 
Powatpiewaj  acy  o  wszystkiem. 

Schab,  -u,  pl.  -y,  sm.; 
dim.  Schabek,  -bka,  pl. 
•bki,  sm.  1)  3tippenftüdE  n., 
©d^roetnärippen^?.;  2)3tippen= 
fpeer  n.;  3)  magerer  SRenfd^, 
^ungerleiber  m. 

Schadzad,  -dzam,  -dza- 
iem;  Schodzic,  -dze,  -dzilem, 
I.  va.  unb  vn.  imperf.  \  Zejs6, 
-jde,  -szedJem,  -szlam,  I.  va. 
unb  vn.  perf.  1)  Ijerunterge^en, 
berunterfommen,  abfteigen, 
l^erunterfteigen ;  prosze  cie, 
zejdz  na  Aöl  id)  bittf  bid^,  fomm 
[}etunter;  -dz^c  na  döi  upa- 
dlem  im  $erunterge[)en  bin  id) 
gefallen;  2)  üergefjen,  »er= 
fließen ;  czas  -dzi,  a  mysmy 
nie  nie  zrobili  bie  ^i'\i  MX= 
ge^t   unb    rcir    fjoben    md)tö 


getan;  dzien  nam  zeszedi'  bar- 
dzo  przyjemnie  ber  2üag  t)er= 
ging  unä  fefir  angenet)m; 
3)  abgeben,  roeggel^en,  ^er= 
untergeljen;  ta  plama  nie  chce 
zejsc  biefer  gtetf  roill  nid^t 
roe9(gelÖen);  zszedl  z  tego 
swiata  er  ift  non  biefer  23elt 
abge)d;ieben ;  4)  aufjptoff en, 
auffcitnen;  pszenica  jui  -ia 
ber  3Beijen  ift  fc^on  aufge» 
feimt;  5)  burc^itreuäen,  buvc^= 
queren,  burd^ge^en;  -szedlem 
kraj  caly  a  jego  nie  znala- 
ztem  ic^  i)a.\it  baä  ganje  Sanb 
burd^freujt  unb  i^n  nid^t 
gefunben;  6)  abtragen;  — 
suknie  bie  ßleiber  abtragen; 
II.  —  kogo  jmnbn  über= 
rafd^en;  III.  —  sie  vr.  1) 
liufammenfommen,  fid^  Der: 
fammeln,  fid)  begegnen,  fid) 
ireujen;  -szlismy  sie  na  po- 
gadanke  roir  finb  ju  einem 
^[aitberftünbc^en  jufammen= 
ge!ommen;  schadzalismy  sie 
CO  niedzieli  roir  finb  ieben 
©onntag  gufammengefommen; 
-szlismy  sie  na  moscie  roir 
finb  un§  auf  ber  SrüdEe  be= 
gegnet;  tu  sie  -dz^  szyny 
l^ier  freujen  fi(|  bie  ©eleife; 
2)  ficb  mübc  ge|en. 

Schadzka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
^ufammenfunft  /.,  3ienbe}=> 
Douä  n. 

Scheda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
erbe  «.,  (gtbfc^aft  /.,  ©rbteil 
n.,  ^lad^Iaß  m. 

Schema,  sing,  indecl.  pl. 
-ta,  sn.  ©c^ema  n.,  3Kufter 
n. ;  ^  Wzor,  forma. 

Schematyczny,  adi. ; 

Schematycznie,  adv.  fd^e- 
matifcfe,  bilbltc^. 

Schematyzm,  -u,  pl.  -y, 
sm.  ödöemattämuä  m. 

Scherzo,  -za,  pl.  -za,  sn. 
©c^erjo  n.,  ein  2;eil  ber  ©o- 
nate ;  =  Uatep  wesofy  sonaty. 

Schizma,  -my,  pl.  -my,  sf. 
©c^iäma  n.,  2lbfaU  m.  von 
ber  ilircl;c,  Äird^enfpattung  /. 

Schizmatycki,  adi.  fc^iä= 
matifd^. 

Schizmatyk,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  ©d^iämatifer  w. 

Schlastac,  -tarn,  «talem, 
va.  perf.  1)  befpri^en;  2)  jer= 
fctjen,  jerfdilagen. 


Schlebiac 


209 


Sczezn^c 


Schlebiac,  -biam,  -biaJ^em, 
vn.  imperf. ;  Schlebic,  -bie, 
-WJem,   vn.  perf.  fd)metc^eln. 

Schlebianie,  -uia,  sn. 
©cömeic^eln  n. 

Schludnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©auberfeit  /. 

Schludny,  adi. ;  Schlu- 
dnie,  adv.  )au5er,  nett. 

Schlopiec,  -pieje,  -pialem, 
vn.  perf.  jum  Sauer  roetben. 

Schlostac,  -tarn,  -taiem, 
va.  perf.  burd)prügeln. 

Schnac,  -ne,  -naJem,  vn. 
imperf. ;  1)  tro(f nen ;  ta  farba 
schnie  jeszcze  biefe  j^arbe 
trodfnet  nocf);  2)  Tierborten; 
drzewa  schna  w  tym  upale 
bie  33äume  cerborren  in  btefer 
$i§e;  3)  Derfc^mad^ten,  fid^  a6= 
jel^ren,  Detgefieu;  —  ze  zmar- 
twienia,  tesknoty  nox  Äummer, 
©elönjud^t  Bergeisen. 

Schodek,  -dka,  fl.  -dki, 
sTO.  ®tufe/.;-dki,_p?.  SIreppe/. 

Schodowy,  adi.  S;reppen=, 
—  wzuoszacy  catoksztait  bu- 
dowy  gtrftenbau  m.,  ©tre6e= 
ftÖBe/. ;  —  spuszczajacy  ca- 
ioksztalt  budowy  ©troffen= 
Bau  m. 

Schody,  [ie^e:  Schod. 

Schodowka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  2;reppenmu[^e[  /. 

Schodzenie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  |)erunterge|en  «., 
^erabfteigen  n. 

Sciiodzic,  fiel^e:  Schadzac. 

Schodzistosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Slbfc^üffigfeit  /. 

Schodzisty,  adi.;  Scho- 
dzisto,  adv.  abfc^üffig,  ab= 
l^ängig. 

Scholastycznosc,  -sei, 
sing.  taut.  sf.  ©c^olaftit  /. 

Scholastyczny,  adi. ; 
Scholastycznie,  adv.  fc^ota» 
ftifd^,  jcf)ulgerec^t,  fpi^finbig. 

Scholastyk,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  ©diolaftttuä  m.,  ©d^ola« 
fttfer  m. 

Scholastyka,  -ki,  sing, 
tant.  sf.  ©c^olaftif  /.,  ©(^ui= 
roeis^ett  /. 

Scholia,  -lii,  pl.  -lie,  sf. 
©c^olie  f.  (meift  pl.  ©c^olien, 
@tftärungcn  ju  öen  alten  grie= 
^ild)en  unb  lateinifc^en  Älafft^ 
fern). 

Scholiasta,   -sty,  pl.  -sei, 

SlowQik  polsko-niemiecki. 


sm.  ©d^oliaft  m.,  ©tHärer  m., 
aiuäleger  m.  ber  ^(afftfer, 

Schorowany,  Schorzaly, 
adi.  fräntUc^,  öurdt)  i^rant» 
l)t\i  abgege^rt,  J^infäUig. 

Schorzalosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ^tänflid^Ieit  /. 

Schowac,  -warn,  -walem, 
va.  perf.  öerfteden,  oerroa^ren, 
aufgeben,  oerbergen,  fie^e: 
Chowac;  —  sie  vr.  fic§  oet» 
fletfen,  fic^  nerbergen. 

Schowalnia,  -ni,  pl.  -nie; 
Schowek,  -ka,  pl.  -ki,  sm. ; 
Schowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Slufberaa^rungöort  m. 

Schowalny,  adi.  vexma^v- 
Bar. 

Schowanie,  -nia,  sn.  1) 
SSarraaörung/.,  2tufben)a^rung 
/.   'äufberoa^rungäfommer   /. 

Scböd,  schodu,  pl.  schody, 
sm.  ©tufe  f.,  Sreppe  /.; 
schody,_p;.  1)  ©tiege/.,  Steppe; 
spasc  ze  schodow  bie  SJreppe 
ÖerunterfaQen;  —  boezne 
SfJebentreppe ;  —  dwuramienne 
gtoeiarmige  2;reppe;  —  kre- 
cone  SBenbeltreppe;  —  la- 
mane  gebrod^ene  Sreppe,  ^o= 
befttreppe,  abgeftöäte  treppe; 
—  mieszane  treppe  auä  ge= 
mijc^tem  aJlatetial;  —  ognio- 
trwale  feuctfefte  ©tiege;  — 
wewnetrzne  eingebaute  2;rep= 
pe;  —  wiezowe  Jlurmtreppe; 
2)  ©tiege  f.,  2luf[tteg  m.]  3) 
©troffen  pl.,  ^^irftenbau  m. 

Schromiec,  -mieje,  -mia- 
iem,   vn.  perf.  la^m  loetben. 

Schronic,  -nie,  -nilem,  va. 
perf.  aufBeroa^ren,  in  ©ic^er- 
l^eit  Bringen,  bergen;  —  sie 
vr.  flüchten,  fid^  oerbergen, 
oerfteden. 

Schronienie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  aufludet  f.,  ^uflud^tsort  m. 

Schronisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  3"fluct)täott  m.,  2lft)l  n.; 
©d6ufe{)au§   n.,   ©c^u^pttc  /. 

Schropawied,  -wieje,  -wia- 
Jem,  vn.  perf.  vauf)  rcerbcn. 

Schrupac,  -pie,  -paJem, 
va.  perf.  auftnabbern. 

Scliudnq,(S,  -ne,  -dtem,  vn. 
perf.  mager  merben,  abmagern. 

Schudni§cie,  -cia,  sing. 
tant.  sn.  2lömagerung  /. 

Schwycenie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  gangen  n. 


Schwycic,  -ce,  -cilem ; 
Schwytac,  -tam,  -talem,  va. 
perf.  ergreifen,  padEen,  auf= 
greifen,  auffangen. 

Schwyt,  -u,  pl.  -y,  sm. 
'-öoaelfprenfel  m. 

Schylac,  -lam,  -latem,  va. 
imperf. ;  Schylic,  -le,  -lilem, 
va.  perf.  Buden,  beugen;  — 
sie  vr.  fic§  Buden,  fic^  beugen, 
firf)  ^eraBloffen ;  fie£)e :  Cbylac. 

Schylanie,  Schylenie, 
-nia,  sn.  iöücJen  n.,  Seugen  n. 

Schylek,  -Iku,  sing.  tant. 
sm.  3ieige  /„  Slblauf  m.,  bas 
nal^e  (Snbe ;  na  -tku,  adv.  auf  ber 
Steige,  gu  @nbe.  Beim  2lBIauf. 

Schytrzec,  -trzeje,  -trza- 
tem,  vn.  perf.  fc^lou,  burd^« 
trieben  rcerben. 

Scyatyczny,  adi.  §üf troe^». 

Scyatyk,  -a,  pl,  -ey,  sm. 
ein  an  ^üfiroe^  leibenbcr 
aJJenfc^. 

Scyatyka,  -ki,  sing.  tant. 
sf.  §üftnje^  ».,  S^c^iaä  n. 

Scudzolozyc,  -ie,  -Äyiem, 
va.  perf.  jur  (S{)eBre(^erin  ma= 
d^en. 

Scudzoziemczec,  -czeje, 
-czatem,  vn.  perf.  feinem  3Sa= 
terlonbc  fic^  entfremben. 

Scyllityna,  -ny,  sing.  tant. 
sf.  c^emijc^eä  ^ßräparat  auä 
älieetjroteBet  er^äitlic^. 

Scysya,  -syi,  pl.  -sye,  sf. 
äßeinungöoerfc^ieben^eit  /., 
3tDift  m.,  ^tfietrac^t  /".;  = 
Niezgoda,  Sp6r. 

Scyzoryk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
gebermeffer  n. 

Scyzorykowaty,  adi.  fe= 
bermeff  erartig. 

Sczerniec,  -nieje,  -nialem, 
vn.  perf.  fc^roarj  roerben. 

Sczerstwiec,  -wieje,  -wia- 
tem,  vn.  perf.  txoden  roerben 
{vom  (Sebäd'. 

Sczerwienialosc,  -sei,  sing, 
tant  sf.  Slötung  /'. 

Sczerwieniö,  -nie,  -nilem, 
va.  perf.  rot  färben;  —  sie 
vr.  rot  roerben,  erröten. 

Sczerwienieö,  -nie,  -nia- 
lem, vn.  perf.  rot  roerben. 

Sczesywac,  -suje,  -walem, 
va.  imperf. ;  Sczesad,  -sze, 
-salein,  va.  perf.  ^erabJämmeu. 

Sczezn^ö,  -ne,  -aiem,  vn. 
perf.  uerloren  gelten. 

14 


Secina 


'210 


Secina,  -ny,  pl  -ny,  «/• 
^unbert   ©tüd  pL]   $unbeii= 

icftaft  /. 

Sedenterya,  -ryi,  sing. 
tani.  sf.  Penbe  SebenSroeije  •, 
=  Zycie  siedzace. 

Sedno,  -na,  lü-  -°«'  ^''"• 
»gl.  Sadno. 

Segieta,   -ty,  pl.   -ty,  «/• 
Sraflfeffel    m.,  ©anfte  /•;  =  , 
Lektyka. 

Sejm,  -u,  p?.  -y,  «w.  Sanb= 
laa  »«.,  gieic^ötag  w. 

Sejmik,  -a,  p^.  -ki,  0^310  = 
üinjial»)  Sanbtag  w.  im  alten 

«Bolen. 

Sejmikowac,  -knje,  -wa- 
lem,  vn.  perf.  1)  Sanbtag  f)al= 
ten,  tagen;  2)  o^ne  Dcbnung 
beraten. 

Sejmikowanie,  -ma,  si7tg. 
tant.  sn.  1)  bas  2lbl)alten  beö 
Sanbtaseö;  2)  unnü^e  SiStuf = 
ftonen. 

Sejmowy,  adi.  2anbtag^s=, 
gteic^stagä». 

Sekatura,  -ry,  pl.  -U,  «/• 

©e«atur/.,3"f«^e"«M  =  ^°' 
kuczanie. 

Sekcya,  -cyi,  pl  -eye,  s/. 
1)  ©c!tion  f.,  ^Uiton  w.;  2) 
atbteilung/.;  =  oddziai;  szef 
sekcyi  ©ettionöd^ef  w.;  3)  aef« 
lion  /.,  Leichenöffnung  /. 

Sekiel,  -a,  pl.  -e,  sm.  fie> 
benbürgifc^eg  'ißferb. 

Sekowac,  -kuje,  -walem, 
va.  imper/.  reijer,  fef£ieren, 
»erfolgen. 

Sekowanie,     -nia,     sing.  | 
<«Hf.  sn.   =  Sekatura.  \ 

Sekrecya,   -cyi,   pl  -eye,  ! 
sf.  Slbfonöerung  /.,  ©e!cetion 
f  •  =  Wydzielanie. 
"  'Sekrecyjny,    adi.   2lbfon« 
berung5=. 

Sekret,  -u,  P?-  -y',  f^"»-  i 
Sekrecik,  -u,  pl  -i,  sw.  ®e= 
Iieimniö  n.;  w  -rede  im  ge«= 
lieimen;  pod  -tem  unter  bem 
©iegel  ber  Sßerjc^roiegen^eit; 
prosze  o  —  ic^  bitte  eg  gcf)eim 
ju  polten;  =  Tajemnica. 

Sekretarczyk,  -a,  pl.  -'h 
sm.  ein  Seltetär  Don  geringer 
$öebcutung. 

Sekretarka,  -ki,  2>Z.  -ki, 
6/.©efretärin/.,  ®e{)eimfcl)rei= 
berin  /. 


Sekretarstwo,  -wa,  sn.  ] 
©efretäramt  n.,  @e!retätroürbe  ' 
/. ;  ©etretariat  n. 

Sekretaryat,  -u,  pl  -y, 
sm.  ©elretariat  n. 

Sekretarz,  -a,  pl  -e,  sm. 
©efretät  m.,  ©ef)eimfd^retber 
in.,  ©efrelariug  7W. ;  —  gJöwny 
®eneralle!retär. 

Sekretarzowa,    -wej,   pl 
'  -we,  sf.  ©eicctärin  /.,  bie  grau 
be§  ©efretärg. 

Sekretarzowna,  -ny,  pi. 
-ne,  sf.  bie  Soc^ter  beä  ©elre- 

tärö.  . 

Sekretarzyk,  -a.,pl  -i,  sm. 
©d^reibtifc^  m.  mit  ®el)eim= 
jäc^etn. 

Sekretnik,  -a,  pl  -cy,  sm. 
®et)eimni5»oae(r}  m.,  ®e^eim= 
nigtuer  m.  . 

Sekretny,  adt.  geheim;  = 
Taietnuiczy. 

Seksta,  -sty,  pl.   -ty,  sf. 

1)  ber  jec^fte  2;on  ber  Dttooe; 

|-2)      ©est      f.      (©ebetitun- 

!  ben). 

j      Sekstans,  -u,  pl   -e,  sm. 

1  ©c*ftel!ceiö  m. 

\      Sekstern,  -u,  pl-  -y>  «"»• 

I  ^eft  n.  ;  =  Zeszyt. 

1      Seksualny,  adt. ;  Seksual- 

nie,    adt:    lejrueH,   gefc^lec^t» 

Uc^;  =Plciowy. 
i     Sekta,-ty,i>?.-ty,  «/•©««« 

/.,  ©laubenögenoffenfcljatt  ;. ; 

'  «el)r=,  Söieinungsjunft  /.       _ 

Sektarski,      Sekciarski, 

adi.  jcttiererifcb-  ,    . 

Sektarstwo,  Sekciar- 
stwo,  -wa,  pl  -wa,  sn.  ©el= 
tiererei  /.,  ©eftierertum  n. 

Sektarz,  Sekciarz,  -a,  pl 
-e,  sm.  ©eÜierer  m. 

Sekularyzacya,   -cyi,  pl 
-eye,    sf.    ©ätularifation   /•, 
SBcrroeltUc^ung  f.,©inäte^ung/. 
i  geistlicher  Sefi^ungen. 

Sekularyzowa6, -zuje,-wa- 
leni,  va.  perf  jälutarifieren, 
I  geifllic^e  ©üter  ju  meltUc^cm 
'  ©ebrau^e  einjief)en. 
I  Sekunda,  dy,  pl  -dy,  sf. 
\  ©efunbe  f. 

Sekundant,  -a,  pl  -nci, 
sm.  ©cfuubant  m. 

Sekundowaö,  -duje,  -wa- 
lem, vn.  imperf.  felunbieren, 
l^elfen. 


Sen 


Sekutnica,  -cy,  pl  -ce,  sf. 
ein  täftiges  äßeib,  eine  böje 
©icben,  eine  ^eje. 

Sekutnik,  -a,  pl  -cy,  sm. 
spiagegeift  m.,  ein  unauäftel]» 
Ucf)er  g}Jenfc^.  „  ,    ^  . 

Sekutny,  adi. ;  Sekutnie, 
adü.  läftig,  plagenb. 

Sekwens,  -u,  pl.  -y,  sm. 
atei^e  /■.;  =  Kolej. 

Sekwestr,  -u,  p)l  -y.  *'"•  5 
Sekwestracya,  -cji,pl  -eye, 
sf.  Sejc^lagna^me  f,  ©eque= 
ftrationf.;  =  Z-^Jede  rzeczy 
przez  skarb. 

Sekwestrator,  -a,  pil  -rzy, 
sm.  ©cqueltrator  m. 

Sekwestrowac,  -truje,  -wa- 
lem, va.  perf.  fequeftrieren. 
I     Seledynowy,  adi.  ^ettgtun. 
Selen,  -u,  sing.   tant.  sm. 
'  ©elenium  n. 

Seleneczek,  -czku,  sing, 
tant.  sf  ©elenoj;9b  ^t- 

Selenek,  -nku,  ^^Z.  -nki, 
g„t  _  miedzi  Ser^elin  m.; 
_  olowiu  Ätauftalit^  m.,  ©e= 
lenblei  n.;  —  srebra  ^Jlttumo« 

nit  m.  ■,      u     * 

Seleniaki,  -kow,  plur.  tant. 
sn.  ©eteniben  i)l,  Dem  ©ele= 
nium  Dermanbte  DJlineratten. 
Selenian,  -u,  sing.  tant. 
sm.  ©eten^äurc  f. 
I  Selenin,  -u,  sing.  tant.  sm. 
ielenige  ©äure. 

I      Seienit,   -u,   pl     -J,    sm. 

9}lonbftein  m.,  3Jlariengla§  n  , 

©BieqeUpat  m.,  ^rauenetö  «. 

I      Seier,  -u,  pl  -y,  sm.  ©el- 

i  (gj^g  j_ .  _  klebiasty  Knollen- 

(ieüerie;'  —    uaciowy    ©tou= 

benfeßerte. 

Selterski,  adi.  ©elterä'. 
Semafor,   -u,  pl    -y,  sm. 
'  ©emap^or  m.,   2lrmfignol  n., 
optijcljer   Xelegropl);   =    Za- 
mieniec. 

Semestr,  -u,  pl  -y,  sm. 
©emefter  «.;  =  Polrocze. 

Seminaryum,  indecl.  sn. 
©eminar  n. 

Seminarzysta,  -sty,  2^'- 
4ci,  sm.  ©eminarift  ?«.,  ö^r 
Itng  m.  beä  ©eminorg. 

Sen,snu,  plmy,  sm.\dim. 
Senek,  -nku,  j)?. -nki,  s?».  1) 
©cfalaf  m.;  we  saie  im  ©c^late, 
—  mnie  morzy  ic^  fann  mtd; 
beä  ©*lafeS  nic^t   errae^ren; 


Senat 


211 


Serdenko 


w  glebokim  snie  im  tie[cn 
©d£)[afe;  przypominam  sobie 
jak  we  6aie  .  .  .  ic^  erinnere 
mid)  n>ie  im  (Schlafe  .  .  .;  '2) 
2;rauin  m.;  dziwue  suy  mia- 
lem  ic^  ^atle  raunberlid)e  Xtäw 
nie;  ukazat  mi  sie  we  saie  er 
erfcf)ien  nur  im  2;raume;  — 
mara  Bog  wiara  Sräume  finb 
©c^äume;  3)  Träumerei  /., 
§irnge[pinft  7i. 

Senat,  -u,  pl.  -y,  sm.  ©£= 
nat  w. ;  uchwaia  -u  ©mats= 
befcfjtufe  m. 

Senator,  -a,  ^j?.  -rzy,  sm. 
Senator  m. 

Senatorowa,  -wej,^?.  -we, 
s/.  grau  /■.  bes  ©enatorä. 

Senatorstwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  ©enatorenroürbe  /. 

Senatorowna,  -uy,  pl.  -ne, 
sf.  ©enatorstodjter  /. 

Senes,  -u,  sing.  tant.  sm. 
(Cassia  senna)  ©enneibaumwi. 

Senesowy,  adi.  ©enne5=. 

Senior,  -a,  pl.  -rzy,  sm. 
©enior  m.,  2ilte[te(r)  /«.;  = 

Najstarszy. 

Seniorat,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©eniorat  n.,  Erbfolge  /.  nac^ 
bem  Sitter. 

Senliwosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  ©djläfrigfcit  /. 

Senliwy,  adi.  fc^Iäfcig. 

Sennik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Sraumbud)  n. ;  Sraumbeuter  »n. 

Sennodajny,  adi.  jc^Iaf= 
bringjnb. 

Sennosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  ©c^Iaffud)t  /.,  ©cbtaftrun= 
Un\)i\t  f.,  ©c^Iäfrtgfeit  /". 

Senny,  adi.\  Sennie,  adv. 
Si)Iaf=,  bräunt-,  fcf)[aitrunfen, 
fc^Iäfrig. 

Sens,  -u,  pl.  -a,  sm.  ©inn 
m.,  SSerftanb  m.,  ^n^ilt  m.\ 
w  tem  nie  ma  -u  baä  i^at 
feinen  ©inn*,  —  moralny 
Se^re  /.,  2JJora[  f.,  Qoee  /. 

Sensacya,  Senzacya,  eyi, 
pl.  -eye,  sf.  ©enjatlon/.,  2tuf= 
fe^en  n. ;  =  Wrazenie. 

Sensacyjny,  Senzacyjny, 
adi.  ouffe^enetregeab. 

Sensat,  -a,  pl.  -ci,  sm. 
ernfter,  gefegter  3JJonn. 

Sensatka,  -ki,  pl.  -ki,  s/. 
ernfte,  gemeffene  Same. 

Sentencya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  ©entenj/.,  ©innjprud^  m.\ 


9Jleinung  /".,  ©racfiten  n.,  Ur= 
teil  n.;  ijtuöfpruc^  m.;  =  Zda- 
uie,  Mniemanie. 

Sentencyonalny,  adi. ; 
Sentencyonalnie,  ade.  uoU 
©innfprüc^e,  ©entenj^n,  fen= 
tentiöä. 

Sentencyarz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  ©timmenprotoEolI  n.  ber 
©eric^tebetfi^er. 

Sentencyonowac,  -nuje, 
-walem,  vn.  imperf.  feine 
©timme  geben,  ftimmen. 

Sentyment,  -u.  pl.  -a 
ober  -y,  sm.  (Smpfirtbung  /., 
©efü^l  n.  =  Uczucie. 

Sentymentalnos6,  -sei, 
sing.  tant.  sf.  ©entimentali= 
tat  /.,  ©nrpfirtbfamfeit  /., 
©mpfinbelei  /.;    =  Uczucio- 

WOSC. 

Sentymentalny,  adi.\  Sen- 
tymentalnie,  adv.  fentimens 
tal,  empfinbenb,  empfinbfam, 
gefül^tDolI ;  =  Uczuciowy. 

Sep,  spu,  spy,  sm.  Äörner« 
abaabe  /.,  ^örnerjefint  m. 

Sepa,  -py,  pl.  -py,  sf.  = 
Sapia. 

Separacya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  ©eparatton  /.,  firc^lic^e 
Trennung;  ©c^eibung/.;  2luä= 
einanberfe^ung  /. ;  =  Eoz- 
laczenie. 

Separacyjny,  adi.  ©epa» 
ration5=,  3:rennungg=. 

Separatka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  ©eparatsug  m. ;  2)  9ef^ie= 
benegrau;  =  Rozwöika;  3) 
Cbambre  separee/.,  Chambre 
particuliere  im  ©aft^aufe. 

Separowac  si§,  -ruje, 
-watem,  vr.  imperf.  fic^  tren= 
nen ;  =  Kozlaczyc  sie. 

Sepia,  -pii,  pl.  -pie,  sf. 
1)  ©epiabein  n,,  Slocffifi^bein 
n. ;  2)  ©epiafarbe  /. 

Septet,  -u,  pl.  -y,  sm. 
eine  Äompofition  für  fiebm 
©timmen  ober  Qnftrumente, 
©eptett  n. 

Septyma,  -my,  pl.  -my,  sf. 
ber  fiebente  Son  ber  Dftaoe. 

Ser, -a,  pl.  -y,  sm.\  dim. 
Serek,-rka,  ^Z.  -rki,  sm.  Ääfc 
m.,  lopfen  m.,  Ziuatt  m. 

Seraf,  -a.  pl.  -y,  sm.  ©e= 
lapl)   m.\  =  Aniol. 

Seraficki,  adi.  fetap^ifd^; 
=  Anielski. 


Seraj,  -n,  x>l.  -e,  sn.  ©erait; 
=  Paiac  suiiana. 

Seraj  owy,    adi.    ©erail=. 

Sercak,  -a,  pl.  -\,  sm.; 
Sercowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
^erjmufc^el  /. 

Sercaskrycie,  -cia,  pl. 
-cia,  sn.  gemeine  ^erjerbfe. 

Serce,  -ca,  pl.  -ca,  sn.  1) 
^erj  «.;  —  bije  bas  ^er^ 
fc^lägt;  do  -ca  przycisnac 
anö  §erj  brüden;  na  -cu  mi 
to  leiy  es  liegt  mir  am  §erjcn ; 
mied  co  na  -cu  etroaä  auf  bem 
^erjen  tiaben;  z  pelnego  -ca 
aus  Doliem  §erjen;  co  na  -cu, 
to  i  na  jezyku  baä  $erj  auf 
ber  3""9^  tragen;  co  idzie 
od  -ca,  to  do  -catrafia  uia§  pom 
§erjen  fommt,  geljt  roieber  ju 
•Öerjen;  z  calego  -a  com  gon« 
jen  Sierjen;  z  duszy  z  -ca 
tjerjlid^  gern;  — swoje  komu 
otworzyc  fein  |>er5  por  jmnbm 
auöf erlitten;  brac  sobie  co  do 
-ca  fitf)  etro.  ju  §erjen  nef)= 
men;  -ce  mi  sie  kraje  bas 
$erj  bricht  mir;  nabrac  -ca 
Wüi  faffen;  moje  — !  mein 
§erjc^en!  przyjaciel  od  -ca 
^etjenäfreunb ;  bicie  -ca 
§erjf  (opfen  n. ;  2)  —  dzwonu 
©Iocfenf(^n)engeI»2.,J?IiJppelw. 

Sercoglow,  -own,^^.  -owy, 
sm.   Gcfentopf  m.  (©c^(ange). 

Sercowaty,  adi.  ^erj= 
förmig ;  -te  drzewo  Äernl^olä  n. 

Sercowy,  adi.;  Sercowo, 
adv.  ^erj=;  -wa  zyla  ^etjaber 
/.;  -wo  chory  ^erjleibenö. 

Serdak,  -a,  pl.  -i;  dim. 
Serdaczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  Sruftla^  ?«.,  SBrufttudi  n., 
Sufentud^  n.,  Sauernjade  /., 
äßamö  n. 

Serdecznik,  -a,  pl.  -ki,  67«. 
1)  |)er5ftein  7n.,  2'örven\6)wani 
m.,  ^er^geipan  m.;  2)  Sau» 
fenbpulbenfraut  n.,  fretifc^e 
^irfd^raurs,  2llpen=,  2lugen- 
njur',  /,  ^in'c^n'uräel  /. 

Serdecznosö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ^erälic^feit  /. 

Serdeczny,  adi.;  Ser- 
decznie,  adv.  f)erjlic^,  $er= 
jene»,  |)er5=. 

Serdelek,  -Ika,  pl.  -Iki,  sm. 
^nadE (Burft  /. 

Serdenko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
Siebdjen  n. 

14* 


Serduszko 


»12 


Sfastrygowac 


Serduszko,  -ka,  pl,  -ka, 
sn.  .^erjcficn  n ,  ^eijtein  n., 
§erjtiebcf)en  n. 

Serduszkowaty,  adi.  l^erg' 
förmig. 

Serek,  -rka,  pl.  -rki,  sm. 
1)    mie   m.;    2)    Ääfeuntex= 

Serenada,  -dy,  pl.  -dy,  */. 
©erenabe  /.,  Stänbd^en  «. 

Serfinki,  -nek,  plur.  tant. 
(serres-fines)  bünne  (ftirurgif  rf)e 
Sangen. 

Sernica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
1)  Ääfemtlbe/. ;  2)  Ääfe^auä  w. 

Sernik,  -a,  pl.  -cy,  äwj.  1) 
Ää[emaci^er  w.,  i?äfef)änbler 
jw. ;  2)  Ääfe^orbe /.,  Ääjefocb 
m.,  Ääfel^auä  «.";  3)  5läfe= 
ludöen  w?.;  4)  ßäfeftoff  m. 

Serny,  Serowy,  adi.  Äöfe=. 

Serokosz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
großer  grauer  SBürger,  33erg= 
elfter  /. 

Serokoszek,  -szka,  pl. 
-szki,  sm.  rotrücfiger  SBürger, 
2)nrnbref)er  /w.,  9ieuntötcr  m. 

Serotoczek,  -czka,  pl. 
-czki,  ^äfemilbe  /. 

Serowatos<5,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  5?äfigleit  /. 

Serowaty,  adi.  fäfeaittg, 
!äfig. 

Serowian,  -u,  sing.  tant. 
sn.  Äafein  «.,  Ääfeftoff  m. 

Serowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  l)Ääfemit5e/.;  2)  Ääfe» 
fudöen  m. 

Serownik,  -u,  sing.  tant. 
sm.;  —  roslinny  ^Pflanjen^ 
fafein  ;(. 

Serpentyna,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.;  1)  gclbfc^Iange  /.;  2) 
frummer  ©äbel ;  3)  ©er}3enti= 
nenftrafjc  /'.,  ©trafienroinbung 
/.,  äöinbung  f. 

Serpentynowy,  adi.  fer= 
pentinen=,  fc^langenartig;  ta- 
niec  —  ©erpentinentanj  m. 

Serwantka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©cffpinb  m.,  Seroante  /. 

Serwaser,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©^eiberoaffer  n. 

Serwatczanoäd,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  3«oIfigfeit  /.,  mor= 
ftgeä  5ü5efen. 

Serwatczec,  -czeje,  -cza- 
lem,  vn.  imperf.  ju  3JJoHe 
roerben. 

Serwatka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 


3KoHe  /.,  aWirtfiroaffer  w., 
Ääferoaffer  n. 

Serweta,  ty,  pl.  -ty;  dim. 
Serwetka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©eroietle  /.,  SKunbtiid^  n. 

Serwis,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©eroice  «.,  Siafelgerät  «.;  — 
do  kawy  i^affeeferüice  n.;  2) 
Duartiergelb  n. 

Seryo,  adv.  ernft,  feiiög, 
ernftl^aft. 

Serzen,  -nia,  sing.  tant. 
sm.  5?äfeftoff  m. 

Serzysko,  -ka,^;?.  -ka,  sn. 
Ääfelab  n. 

Sesam,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©efamfraut  n. 

Sesya,  -syi,  pl.  -sye,  sf. 
©effton  /.,  ©i^ung  /.;  — 
parlamentarna  ^ar(amentö= 
feffion  /. 

Setek,  -tka,  pl.  -tki,  sm. 
lunbert  ©tütf. 

Setka,  -ki,  pl,  -ki,  sf. 
=  Setek. 

Setkowac,  -kuje,  -waletn, 
va.  imperf.  in  2l6teitungen 
x)on  ^unbcrt  einteilen. 

Setnia,  Sotnia,  -ni,  pl. 
-nie,  sf.  Stbteilung/.  oon  l^un- 
bert  ©olbaten,  ©otnie  /. 

Setnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
Slnfü^rer  m.  oon  f)unbert 
2)larn,  Hauptmann  m. 

Setny,  adi.;  Setnie,  adv. 

1)  [junbertfte,    l^unbertfältig-, 

2)  tüd^tig;  —  cblop  ein  tüd)» 
tig?r  Surfd^e. 

Sezon,  -u,  pl.  -y,  stn.  ©ai= 
fon  /.,  Safiresjeit  f. 

Sgczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  ein  Heiner  Knorren. 

Sfczöwka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
erüenarlige  aßide. 

Sfczysty,  adi.  Inotig. 

Sgdzia,  -dziego,  pl.  -dzio- 
wie  ober  -dzie,  -dziöw,  sm. 
Slid^ter  m. ;  —  pokoju  5rie= 
benörid^ter ;  —  polubowuy 
©c^iebörid^ter;  —  ziemianski 
Sonbeögeiid^tärat  m.;  —  ape- 
lacyjny  SlppeUationärat  m. 

Sgdzianka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Slic^terfltoc^ter  /. 

Sgdzic,  -a,  pl.  -e,  sm. 
3li(t)ter§fof)n  m. 

Sgdzielizna,  -uy,  pl.  -ny, 
sf. ;  Sf dziol,  -u,  pl.  -y,  sm. 
@cbneean[)ang  in.\  3{eif  m.; 
Siebet  m. 


Sgdzina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
3{ic6teröfrau  /".,  Siid^teräga'ttin /'. 

Sfdziostwo,  Sgdziow- 
stwo,  -wa,  sing.  tant.  sn.  1) 
Siic^teramt  n.;  2)  ber  iRic^ter 
unb  beffcn  %t\s.\\. 

Sfdziowski,  adi.  3iid^ter=. 

S§dziwosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  @^rn)ürbtgfeit/. ;  baö  t)or= 
gef (^ritten  e  3liter. 

Sgdziwy,  adi.  e^rroiirbig, 
gefegt,  alt. 

Sgk,  -u  ober  -a,  pl.  -i,  sm. 
Knorren  w.,  Knoten  m.  (im 
|)o(3e) ;  w  tem  —  ba  liegt  ber 
|iunb  begraben,  ^ier  ftel^en  bie 
Dd)fen  am  Serge,  ba  ftedEt'ä; 
w  sitowiu  -a  szukac  bort 
©d^tüierigfeitenfud)en,n)o  feine 
finb. 

Sfkacz,  -a,  pl.  -e,  sm.  ein 
fnorriger  Saum. 

S§kacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
(Eurynome)   eine  Krobbenart. 

Sfkalec,  -Ica,  pl.  -Ice,  sm. 
ein  8  üfieter  langer  ^otj^afen. 

Sgkatosö,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  Knorrigfett  /. 

Sgkaty,  adi. ;  Sgkato, 
adv.  fnorrig,  fnotig,  öftig. 

Sgkoprzod,  -odu,  pl.  -ody, 
sm.  (Mene)  ©attung  ber 
©cömalfifd^e. 

S§p,  -a,  pl.  -y,  sm.  ®eier 
m. ;  —  kasztanowaty  plowy 
nieififöpfiger  ®eier;  —  rdzawy 
Lämmergeier;  postawic  -a  na 
czole  eine  büftere  3)itenc  ma= 
dien,  ein  finftereä  ©efid^t 
fd^netben. 

Sgpi,  adi.  ®eier=;  -pie  oko 
©eierauge  n. 

Sgpic,  -pie,  -pii!ein,  va. 
perf.  »erfinftern;  —  sie  vr. 
fic^  betrüben. 

Sfabrykowad,  -kuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  fobrtjieren, 
l^erfteüen;  fälfd^en;  =  Wy- 
twarzac. 

Sfaldowac,  -duje,  -wafem, 
va.  perf.  in  j^alten  fegen. 

Sfalszowa6j  -szuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  fälfd^en,  nad)- 
ma^en;  =  Podrobic. 

Sfanatyzowaö,  -zuje,  -wa- 
lem,  va.perf.  fanatifd^  mad^en, 
fanatifieren,  aufreihen. 

Sfastrygowaö,  -guje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  äufammcns 
tieften. 


Sfatygowac 


213 


Sidelko 


Sfatygowaö,  -guje, -watem, 
va.  perf.  mübe  tnac|en;  = 
Zmeczyc. 

Sfen,  -u,  'pl.  y,  sm.  ©pl^en 
».,  SEttanit  m. 

Sfera,  -ry^pl.  -rj,sf.  ©p()ä= 
re  /.,  3tegion  /.;  w  wyzszych 
-räch  in  ööl^eren  Jiegionen. 

Sferoida,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
Sp^äroib  m.,  2lfterfuflel  f., 
unuollfommene  5Hunbunn. 

Sferoidalny,  adi.  \pt)ätoi= 
bi[4,  runblid^. 

Sferycznosc,  -sei,  sing, 
taut.  sf.  SJunbung  /.,  Äugel= 
geftatt  /. ;  =  Kulistoö6. 

Sfolgowac,  -guje,  -walem, 
va.  unb  vn.  perf.  nac^laffen. 

Sfora,  Swora,  Zwora,  -ry, 
2)1.  -ry,  sf.  Äopvel  /. 

Sformowaö,  -muje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  formen,  gefta[= 
ten;  =  Uksztalcic. 

Sformowanie,  -nia,  sn. 
g-ocmen  n.,  ©eftaltung  /. 

Sformulowaö,  -luje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  fotmuüeten; 
=  Utoi&yc, 

Sformulowanie,  -aia,  sn. 
g-ormuUerung  /. 

Sfornosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  ?vo[gfam!eit  f. 

Sforny,  adi. ;  Sfornie,  adv. 
folgfam. 

Sforowac,  Sworowac,  -ru- 
je,  -walem,  va.  imperf.  ju= 
jammenfoppeln. 

Sforowanie,  -nia,  sing. 
tant.  sn.  ^ujammenfoppclung/. 

Sforsowa6,  -suje,  -walem, 
va.  perf.  übermäßig  anftren- 
gen ;  =  Zmeczyc. 

Sforsowanie,  -nia,  sn. 
übermäßige  2lnflrengung  f. 

Sfragistyka,  -ki,  sing. tant. 
sf.  ©iegelletjre  /.,  ©p^ragtfti! 
/. ;   =  Nauka  o  pieczeciach. 

Sfrancuzialy,  adi.  franko» 
ftfdö  gerooröen. 

Siac,  sieje,  siaJem,  va  im- 
perf. fäen,  bie  ©aat  BefteEen; 
gtupich  nie  -ja,  sami  sie  rodza 
Untraut  roäc^ft  »on  felbft;  — 
niezgode  ^Jroietrad^t  fäen. 

Siadaö,  -dam,  -dalem,  vn. 
imperf.;  Sig,sc,  siede,  sia- 
dJem,  vn.  perf.  fid)  feigen,  nte= 
berfe^en,  nieberlaffen ;  -daj 
nehmen  «Sie  ^tü^ ;  nie  -dlszy 
nie  padlszy  mir  nid^tä  bir  nidE)  tä. 


Siadanka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  3eibeI6rett  «. ;  2)  ©i^bretter 
pl.  ber  glößer. 

Siadlo,  -fa,  pl.  -la,  sn.  1) 
©i^  m.,  Sßol^nfi^  m.\  2)  So» 
gelauffaüen  n. 

Siadly,  adi.  unterfe^t. 

Siadywac,  -duje,  -walem, 
vn.   iterat.  gu   ft^en  pflegen. 

Siak,  adv.  in  einigen  3ie-- 
bensarten  ber  Umgangsfprat^e, 
j.  58.  ni  tak  ni  —  racber  fo 
no^  fo;  jeden  tak  drugi  — 
einer  fo,  ber  anbere  fo,  ber 
eine   rotß   red^t§,   ber    anbere 

Siaki,  taki,  adi.  nid^t 
fdE)Iedöt,  möglid^. 

Sianie,  -uia,  sing.  tant.  sn. 
©äeu  n. 

Siano,  -na,  sn.;  dim. 
Sianko,  -kn,  sn.  $eu  n.;  — 
wielbtadzie  Äamel^CU. 

Sianokos,  -u,  sm]  Siano- 
zfcie,  -cia,  sn.  Heuernte  /., 
^eufc^fag  m. 

Sianoigc,  -ei,  pl.  -cie,  sf. 
§eun)iefe  /. 

Siara,  -ry,  sing.  tant.  sf. 
Sruftmirc^  f.,  erfte  Wil<S)  nac^ 
bem  Äalben. 

Siarczak,  -u,  pl.  -i,  sm. 
©d^wefelüerbinbung  /.,  ©ul= 
p^nrit  m. 

Siarczan,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©d^roefelfäurc  f.;  —  cynku 
3inlDitrioI  m.,  ©alijenftein  m. ; 

—  kobaitu     roter    SBitriol; 

—  miedzi  Äupferüitriol;  — 
zelaza  grüner  Sßitriol,  (Sifen= 
üitriol;   —   wapna  ®ip§  m.; 

—  olowiu  fd^roefelfaureö 
SBIeiopb;  —  wody  ©^roe« 
felfäurel^t)brat  n. 

Siarczany,  adi.  ©d^roefet«, 
©d^roefel  ent^altenb. 

Siarczyk,  -u,  pl.  -i,  sm. 
©d^roefelftoff  w. ;  —  merku- 
ryusza  Qinnober  tn.;  —  olo- 
wiu  ©alen  «.,  SBleiglarj  m., 
DfenbrudE)  m.;  —  zelaza  Iri« 
ftaUifterteS  ^ririt;  —  wodoru 
©cöraefelroafferftoffläure  /. 

Siarczyn,  -u,  sing.  tant. 
sm.  fcbroefeltge  ©äure. 

Siarczystosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©ulfuration  /., 
©d^roefelung  /.,  Sßerbinbung  /. 
mit  ©d^roefel. 

Siarczysty,    adi. ;     Siar- 


czyscie,  adv.  fd^roefelartig, 
gef diroefelt ;  ^i^jig. 

Siarek,  -rka,  pl.  -rki,  sm. 
©ulfat  n.,  aSerbinbung  be§ 
©^roefelä  mit  einem  anberen 
Körper. 

Siarka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©d^roefel  m. ;  —  surowa  3lo|»= 
fd^raefel. 

Siarkan,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©ulfat  M.;  — magnezyi  33it= 
terfatj  n. ;  —  wapna  ©d^n)e= 
fellalf  m. 

Siarkowad,  -kuje,  -wa- 
tem,  va.  imperf.  fd^rcefern;  mit 
©dbmefel  überjieljen. 

Siarkownia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  ©d^roefell^ütte  /. 

Siarkowodor,  -oru,  sm. 
©d&rcefelroafferftoffgag  n. 

Siarkowy,  a(?^.  ©d^raefel»; 
azoteczek  -wy  ©d^n)efeIftidE= 
ftoff  m. 

Siarnik,  -a,  x^l.  -i,  sm.  1) 
©(tircefelfaben  m.\  2)  3ünb= 
^ölfic^en  n. 

Siatczany,  adi.  ne^förmig, 
3ie<5-. 

Siatecznia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  (Retepora)  SRe^foralTe  /. 

Siatka,  -ki,  pl.  -ki;  dim. 
Siateczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
9te^  ".,  Sie^d^en  n. ;  SRe^Iiaube 
/. ;  —  w  oku  Ste^ijaut  /.;  — 
pajecza  ©pinngemebe  n. 

Siatkoskrzydly,  adi.  mit 
nefearligen  j^lügetn. 

Siatkowac,  -kuje,  -walem, 
va.  imperf.  3Je^e  mad^en,  ne^= 
äl^nlid)  roitfen. 

Siatkowaty,  adi.  neuartig, 
ne^förmig,  ne^äl^nlid^. 

Siatkowiec,  -wca,  2:)l.  -wce, 
sm.  eine  ©djroammgattung. 

Siatkowka,  -"kx^pl.  -ki,  sf. 
3(letJbaut  f. 

Siatkowy,  adi.  9ie^» ;  mur 
-wy  römifc^e  SWauer. 

Siatnik,  -a,  pl.  -ey,  S7n. 
DZefcftridEer  m. 

Si%g,  -egu,  pl.  -egi,  sm. 
Älafter  f.,  ^aben  m. 

Si%gn%c,  =  Siegnac. 

Siakac,  -kam,  -iialem,  vn. 
imperf. ;  Si^knaö,  -ne,  -na- 
}em,  v7i.  perf.  ^u]t  cinfaugen; 
—  nos  bie  9iafe  fc^neujen. 

Siasc,  fief)e:  Siadac. 

Sidelko,  -ka,  pl.  -ka.  sn. 
dimin.  »on  Sidlo. 


Sidlic 


214 


Siedmpalecznik 


Sidlic,  -le,  -liJem,  va.  im- 
perf.  unigotnen,  umftrtdEcn,  in 
eine  ©c^linge  fanc^en. 

Sidlnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
©djiingtnftfKer  m. 

Sidlo,  -f«,  pl.  -la,  sn.  \  clim, 
Sidelko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
?Qogergarn  n.,  iBogelne^  n., 
©djünge  /. ;  -la  zastawic 
Sd^Hngen  legen;  wpasc  w -la 
iii  bie  ©d^Iinge  geraten. 

Sidlowy,  adi.  ©c|lingen=. 

Siebie,  sie,  sobie,  soba,  ^r. 
reflex.  [ic^;  1)  sobie,  sie  tu  511» 
rüdfü^renberSebeutung,  raenn 
nämlic^  baä  gürnjott  fic^  auf 
baä  SuBjeft  bes  ©a^eö  ßeäiefjt, 
bient  für  olle  brei  ^erfonen 
öer  ©injai^l  forote  ber  2Ref)r= 
jaf;!;  klade  sie  do  Iczka  ic^ 
lege  m\6)  in§  33ett;  uwaiam 
sie  za  madrego  id^  l^alte  mid) 
für  gefd^eit;  ubieraj  sie  jie^e 
bi(^  an;  ty  sie  sam  krzywdzisz 
bu  tuft  btr '  felber  unrecht ; 
bedziemy  sie  bronic  Jüir  roer= 
fcen  unä  nerteibigen;  nie  da- 
my  sobie  zrobic  kizjwdy  roir 
rcerben  un§  fein  Unrecht  an» 
tun  laffen;  wezcie  sobie  to 
nefimt  eu^  baö;  2)  do  litra 
wody  bierze  sie  p6r  litra  octu 
3U  einem  Sitec'SBaffer  nimmt 
man  einen  f^alben  Siter  ©fftg; 
konfitury  smaia  sie  w  lecie 
©ingefotteneä  icirb  im  ©ommer 
gefotten;  tu  sie  zatrzymuje 
pociag  J^ier  pü  ber  3u9; 
3)  dziac  sie  gtfd^el^en;  sta- 
rzec  sie  altem;  uczyc  sie 
lernen;  smiac  sie  lachen;  po- 
leppzac  sie  beffer  roerben;  4) 
kochaja  sie  fie  ließen  cinan« 
ber;  siedza  przy  sobie  fie  filmen 
nebeneinanber;  oddaliJ  ich 
od  siebie  er  fjat  fie  ocnein= 
anber  getrennt;  5)  przez  sie 
an  unb  für  ftd),  an  fid^,  burc^ 
ftd^  felbft;  lAi  sobie  gel^  raeg ; 
byc  u  siebie  ju  §aufe  fein; 
odchodzic  od  siebie  bie  53c= 
finnung  üerliercn ;  brac  co 
na  siebie  etroag  umnef^men; 
etioaä  auf  ft^  nehmen,  über= 
nehmen. 

Siec,  -ke,  -klem;  Sieka6, 
-kam,  -katem,  va.  imperf. 
^auen,  jüc^ttgen ;  —  kogo  r6- 
zgami  jmnbn  mit  Sluten  jüc^^ 
tigen;  —   micczem    mit    bem 


©(^roerte   [;auen;    2)   f)adfen; 
-kac  mieso  ^-reifd^  I)adfen. 

Siecz,  -y,  pl.  -e,  sf.  ®e= 
xni%tl  n.,  tauen  n. 

Sieczba,  -by,  pl.  -by,  sf. 
^auen  n.,  3Jiäl^en  n. 

Sieczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
^äcf'el  n.,  öäcfeiUng  w. 

Sieczkarnia,  -ni,  2>?.  -nie, 
sf.  §ädfelfammer  /.,  ©iebe= 
mafc|irie  /. 

Sieczkarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
§ädEfelfc^tietber  m. 

Sieczna,  -nej,  ^;?.  -ne,  sf. 
©efante  /'. 

Sieczny,  a(Z^.  §ieB=,  $au=; 
bron  -na  blanic  SBoffe;  -na 
linia  ©efante  /. 

Siec,  -ci,  pl.  -cie  ober  -ei, 
sf.  9icfe  n.,  guggarn  n. 

Siedem,  ftef)e:  Siedm. 

Siedlaczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
3eiDelbrett  n. 

Siedleczka,  ki,  sf.  -ki,  sf. 
9Burffcbaufel  /. 

Siedlic  sig,  -d]e,  -dlilem, 
vr.  imperf.  \id)  anfiebeln. 

Siedlisko, -ka,2>?.  -ka,  sn.; 
Siedliszcze,  -cza,  pl.  -cza, 
sn.  @i^  ?«.,  aBo[)nfi|  m. 

Siedm,  Siedem,  numer. 
fieben. 

Siedmdziesiat,  Siedem- 
dziesiat,  numer.  fiebrig. 

Siedmdziesi§cioletni,  «rfi. 
fiebsigiäf)rtg. 

Siedmdziesiatnica,  ■cy,pl. 
-ce,  sf.  ©onntag  Septuagesi- 
ma.  [jigftf- 

Siedmdziesiaty,  arU.  fieb- 

Siedmiobarwny,  adi.  fte= 
benfarbig. 

Siedmiodniowy,  adi.  fic= 
bentägig. 

Siedmiofuntowy,  adi. 
fieben  ^funb  miegenb,  ficBen= 
pfünbig.  [ftimmtg. 

Siedmioglosy,  adi.  fieben= 

Siedmioglowy,  adi.  fie= 
benföpfig. 

Siedmiogodzinny,  adi. 
ficbenflünbig. 

Siedmiokat,  -a,  pl.  -y,  sm. 
©tebenedE  n. 

Siedmiok%.tny,  adi. ;  Sie- 
dmiokatuie,  adv.  ftebencdtg. 

Siedmiokilowy,  adi.  fieben 
Äiio  miegenb. 

Siedmiolatka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©c^nittlauc^  7». 


Siedmiolecie,  -cia,  j)Z. 
-cia,  sn.  ein  ß^itronw  »on 
fieben  S^l^i^en.  Septennium  n. 

Siedmioletni,  adi.  ftebeti» 
iä^rtg. 

Siedmiolistny,  adi.  fieben= 
blättrig. 

Siedmiomiesi§czny,  adi, 
[iebenmonatlid). 

Siedmiouogi,  adi.  fieben» 
füfetg. 

Siedmiooki,  adi.  fieben= 
äugtg. 

Siedmioprgcikowy,  adi. 
^eptanbiifc^r  mit  fieben  ©taub» 
fäben. 

Siedmioraki,  adi. ;  Sie- 
dmiorako,  adv.  fiebenfad^, 
fiebenfättiq. 

Siedmiornasob,  adv.  fic= 
benmal  fo  »iet. 

Siedmioro,  -ga,  nt(me>\ 
fieben  ©tüdE. 

Siedmioslupkowy,  adi. 
^eptagt)iiif(^,  mit  fieben 
©riffeln. 

Siedmiostopny,  Siedmio- 
stopowy,  adi.  fiebenfüfeig. 

Siedmiostruny,  arfi.  fieten; 
faltig. 

Siedmiotysifczny,  adi. 
7000  enir)altenö;  ftebertau= 
fenbfte(r). 

Siedmiozgloskowy,  adi. 
fiebenfilbig. 

Siedmkrotny,  adi.  fteben= 
malig. 

Siedmlist,  -u,  pl.  -j,  stn. 
©iebenblatt  n.,  ^iU",  3tul^r= 
raur^ef  /. 

Siedmnastka,  -ki,  2^1-  -ki, 
.<?/.  bie  ^al^I,  9htmmer  fieb= 
je^n. 

Siedmmiesigczny,  adi. 
fifbiMinionalHd). 

Siedmnastoletni,  adi. 
fieb?et)niä^rtg. 

Siedmnasty,  adi.  fieb» 
3eOnte(r). 

Siedmnascie,  numer. 

fieb;<et)n. 

Siedmnascioraki,  adi. 
fiebjefinfättig. 

Siedmnascioro,  -rga,  nii- 
mer.  fiebjefjn  ©tüd. 

Siedmpagorkowy,  adi. 
ftebenbiigelig. 

Siedmpalecznik.  •A,pl.  -i. 
sm.  ©änfe-,  ©tebenfinger= 
traut  n. 


Siedmset 


215 


Siestrzaii 


Siedmset,  numer.  fielen» 
^unbert. 

Siedmsetny,  adi.  fteben= 
l^unbetti'te(r). 

Siedza,  -dzy,  j^i-  -dze,  sf. 
=  Siedlisko. 

Siedzenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  Si^cn  n.;  ©i^pla^  jw. 

Siedziba,  -by,  pl.  -hj,  sf. 
®i^  m.,  SOBo^nfi^  m. 

Siedziec,  -dze,  -dzialem, 
VW.  imperf.  fi^en;  —  na 
}awce  auf  ber  33anf  fi|en; 
—  w  wiezieniu  im  (55efäng= 
niä  fi^en ;  ten  gwözdz  mocno 
-dzi  biefer  ?Jage(  fi^t  feft. 

Siedz,  -dzia,  pl.  -dzie,  swz. 
(Boletus  frondusus)  2lftmor= 
c^el  f. 

Sieja,  -i,  pl.  -je,  sf.  2(rt 
2)!oräne. 

Siejba,  -by,  ^Z.  -by,  sf. 
©aatäeit  /.,  3Iuöfaat  /. 

Siek,  -u,  pl.  -i,  1)  §teb 
W2. ;  2)  Steinbeißer  m.\  3) 
©c^roanjftücf  n.  oon  einem 
gefc^Iac^teten  Siere. 

Siekac,  fiel^e:  Siec. 

Siekacz,  -a,  pl.  -e,  sm.  1) 
ßauer  n.;  2)  §acfmeffer  «. ; 
3)  —  krzyzowy  Äreujmufc^et/. 

Siekaczka,  -ki,  ^Z.  -kl,  sf. 
|)acEmeffer  n.,  ^ippe  /.,  gelb» 
Ijttue  /. 

Siekalnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  öacJbrett  n. 

Siekaniec,  -nca,  pl.  -nee, 
sm.  gef^adteä  SBIei  jum  ©d^ie» 
Ben. 

Siekanina,  -ny,  pl.  -ny, 
s/.  1)  (Sememe I  n.,  lUie^etei; 
2)  gel&adteä  gleifc^, 

Siekanka,  -ki,  ^J^.  -ki,  sf. 
^afdjee  n.,  gc^adfteä  g^Ieifc^. 

Siekiera,  -ry,  p^,  -ry,  sf. 
2lEt  /".,  3ini»nec=,  SunbaEt  /"., 
§anö^acfe  /. ;  —  do  wegla 
Roblen^arfe. 

Siekierka,  -ki,  ^?.  -ki,  sf. 
fteine  2lj;t;  -ki,  pl.  3Wer= 
gelbtitterfporn  w. 

Siekierne,  -nego,  s?'nr^. 
ia«i.  6«.  eine  3lblö[ung  ber 
SSauoerpflic^tung. 

Siekiernica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  ©üfefree  wi.,  ^onigflee  m. 

Siekiernik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
SBeilftein  m. 

Siekierowaty,  adi.  ajt' 
förmig. 


Siekierzysko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  1)  jc^Iec^te  %ii;  2)  2lEt- 
ftiel  »J. 

Siekosz,  -a,  pl.  e,  sm, 
(Hepatus)  eine  Ärabbenart. 

Sielaniu,  -a,  pl.  -lanie,  sm. 
SJörfter  m.,  Sorfbenjo^ner  m. 

Sielanka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  SDorfberoo^nerin/.;  2)Qbtjtte 
/.,  3bt)Il  n.,  §itten=,  ©^äfer= 
gebid^t  n. 

Sielankopisarz,  -a,  ^Z,  e, 
sm.  3bt)Itenbicl§tcr  m.,  ^Dyüts 
fer  m. 

Sielankowy,  adi.  ^b^Öen»; 
ibt)t(en^aft,  ibijilifcl^. 

Sielawa,  -wy,  pl.  -wy; 
Sielawka,  -ki,  pl.  -ki,  s/. 
2)Joräne  /. ;  —  sulwica  (Mu- 
raenula). 

Sielski,  adi.  länbltd^, 
SDotf=. 

Sielskosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  Sänbtic^feit  f 

Siemienisty,  adi.  doH 
Samen. 

Siemieniucha,  -cliy,  pl. 
-chy,  sf.  ©uppe/.  au§  §anf= 
famen. 

Siemienny,  adi.  ©amen-. 

Siemiesska, -ki, S2H5'.  tant. 
s/.^afer  m.,  5?orn  n.,  ©erfte  /., 
ijalb  mit  Seibegrü^e  unterfät. 

Siemig,  -mienia,  pl.  -mio- 
na,  sn.  1)  ©amen  m.,  ©0= 
menforn  n.;  2)  Seinfamen  m. 

Sieuuik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©trol^fad  m. 

Sienny,  adi.  1)  §eu»;  2) 
§auöflur=. 

Sien,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
^aueflur  /.,  SBor^auä  n. 

Siepacki,  adi.  §en!erä*. 

Siepacz,  -a,  ^/.  -e,  sm. 
§enfetäfne(^t  tn.,  |)äf^er  w. 

Siepac,  -pam,  -palem,  va. 
imperf.',  Siepn^c,  -ne,  -na- 
iem,  va.  perf.  rütteln,  raufen, 
reif?cn. 

Sierak,  -a,  pl.  -i,  sjn. 
grauer  Stotf. 

Sierciany,  Siersciany, 
adi.  auä  Sterl^aaren. 

Siercisty,  Sierscisty, 
adi.  ocU  futjer  §aarc. 

Sierc,  Siersc,  -i,  sf.  XiiV» 
^aar  n. 

Sierdziö  sif,  -dze,  -dzi- 
iem,  vr.  imperf.  \\i)  ärgern, 
jürnen. 


Sierdzien,  -nia,  pl.  -nie, 
sm.  ©perrnagcl  m.,  Söoljen  m. 

Sierdzistosc,  -sei,  siny. 
tant.  sf.  J^eftiger  ^Qxn,  2Iuf- 
gebrac^t^eit  /.,  ©rimrn  w., 
3äf)Sorn  m. 

Sierdzisty,  adi. ;  Sier- 
dziscie,  adi.  grimmig,  jöt)= 
jorntg. 

Sierlgcza,  -czy,  pl,  -cze, 
sf.  ^ißurffc^aufet  /. 

Siermigga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
grober  Sauernfittel. 

Sierobnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
2Ber![tatt  /. 

Sierocic,  -ce,  -eilem,  va. 
imperf.    jur    2i5aife    machen. 

Sierociec,  -cieje,  -cialero, 
vn.  imperf.  perroaift  werben. 

Sieroctwo,  -wa,  siny. 
tant.  sn.  3Baifen[tonb  m., 
SSerroaift^eit  f. 

Sierocy,  adi.  2Baifen=; 
roaifen^aft. 

Sierospojka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf  (Nucula)  9iußmufd)el  /._ 

Sierota,  -ty,  pl.  -ty;  Sie- 
rotka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  1) 
aSaife  /. ;  dorn  -r6t  2ßaifen= 
^auä  n. ;  2)  baä  bünne  ©nbe 
beä  SBeibenfeilä. 

Sierp,  -a,  j>l-  -J>  sm.  1) 
©ic^el  /.,  2)  förnigtr  ©anb= 
ftetn;  3)  gärbefc^arte  /. 

Sierpanka,  Sierpianka, 
-ki,  2>i-  -ki,  sf.  gliegentud;  n. 

Sierpien,  -pnia,  pl.  -pnie, 
sm.  2lugu)'t  m.,  (Erntemonat  m. 

Sierpik,  -a,  pl.  -],  sm.  1) 
©rubentic^erper  m.,  2;fd^etper 
m.;  2)  ©Charte/.,  ©d()arten= 
fraut  n. 

Sierpnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
©ic^elfraut  n.,  ©irfielbolbc  /. 

Sierpniowy,  adi.  2luguft». 

Sierposz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Südiermilbe  /. 

Sierpowaty,  adi.  fic^el= 
förmig. 

Sierpowy,  adi.  ©icl^el=». 

Sierszen,  Szerszen,  -nia, 
pl.  -nie,  sm.  .f)orniß  /. 

Siersc,  fie^c-:  Sierd. 

Sierzant,  -a,  pl.  -ci,  sm. 
Sergeant  tn. 

Siestrzan,  -u,  pl.  -y,  sm. 
2;räger  m.,  Unterbalfen  m., 
Unterjugboüen  m. 

Siestrzan,  adi.  ©c^roefter«, 
fc^roefterUc^. 


Siestrzon 


216 


Sin 


Siestrzon,  -u,  pl.  -y,  sm. 
flippe  f. 

Sietnica,  -cy,  sing.  tant. 
sf.  iSiec^tum  n. 

Siew,  -u,  pl.  -y,  sm.  ©aat 
/.,  ©aatjeit  /.,  ©äen  n. 

Siewac,  fiel^e:  Siac. 

Siewca,  -cy,  pl.  -cy; 
Siewacz,  -a,  pl.  -e,  sm.; 
Siewnik,  -a,  pl.  -cy,  ©ä= 
mann  m.,  ©äer  m. 

Siewierzec, -rzca,^Z.  -rzce, 
sm.  airftigit  m.,  ©fapol^t^  m., 
^arantf)in|tein  »n.,2Bernerit  w. 

Siewka,  -ki,  pl.  -ki,  s/. 
1)  ©aat  /. ;  33aum  m.  auö 
bcr  ©amenfc^ule  /. ;  2)  3ie= 
genpfeifer  »».;  —  obro&na 
buntfc^näbliger^aläbanbregenj 
Pfeifer;  —  rzeczna  fc^roarg» 
fiinbiger  Stegenpfeifer,  ©anb= 
p^nc^en  n.,  ©anbläufer  m., 
g=Iufef(j^n)aI6e  /. ;  —  zlota 
pluskotna  ©olbregen  m.,  ge= 
metner,  grüner,  golbgrüner 
Siegen,  33racl^=,  ©aat=,  Sut« 
Dogel  »i.,  grüner  Älebi|, 
^eibenpfetfer  »w. 

Siewnia,  Siewalnia,  -ni, 
pl.  -ne,  s/.  ©ätuc^  n. 

Siewnica,  -cy,  pl.  -cy,  sf. 
gefledter  Äiebi^. 

Siewnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
©äemafd)ine  /. 

Siewny,  adi.  ©aat^,  2lu§= 
faal=;  fäbar. 

Sif,  fiefie:   Siebie. 

Sigga,  -gi,  2??.  -gi,  s/. 
(Sillago)  ©tadjeljloffer  m. 

Siggac,  -gam,  -galem,  va. 
unb  vn.  imperf.'^  Siggn^c, 
-ne,  -naJem,  va.  unb  ^•/^.  perf. 
reichen,  langen,  ftrecEen;  jak 
daleko  -ga  jego  wladza  rt)te 
njeit  retd^t  feine  SKac^t;  wy- 
soko  -gac  l^odi  ^inauä  raoHen. 

Sifkla,  -li,  sing.  tant.  sf. 
(Ammannia)  inbifd)eä  blafett" 
jieöenbeS  Äraut. 

Sifzybob,  -obu,  pl.  -oby, 
sm.  aJJutterjimt  m. 

Sigillaria,  -rü,  pl.  -rie,  sf. 
©igiUarie  /.  (t)orfintfIuttic|e 
^flanjc). 

Sika6,  -kam,  -kal'em,  va. 
unb  vn.  imperf.  \  Sikn%6,  -ne, 
-nalem,  va.  unb  vn.  perf. 
fpri^en,  fpri^enb  fieroorfpru« 
bcin;  piffen. 

Sikawka,  -ki,  pl.   -ki,  sf. 


©prtfee  /.,  ^euerfprt^e  /. ;  — 
czterokotowa      SBagenj'pri^e; 

—  dwukoJowa   .tarrenfprt^e ; 

—  przenoäna    58uttenfpri^e; 

—  reczna  §anbfpri^e. 
Sikora,  -ry,  pl.  -ry,  sf. ;  Si- 

korka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  1) 
DKeife/.;  —  bogatka  So!}!» 
meife;  —  uboga  ©umpfmetfe; 
2)  -rka  ^rofitc^en  n. 

Silec,  -\cR,sing.  tant.  sm.; 

—  wlasciwy  SKooöftärte  f. 
Siliö,  -le,  -lifem,  va.  im- 
perf. jroingen,  anftrengen;  — 
sie  vr.  imperf.  fid^  jroingen, 
fiel  anftrengen,  fic^  fe^r  an« 
ftrengen;  napioino  sie -liszbu 
[trengft  bid^  umfonft'on;  — 
sie  o  CO  mit  aller  Äraft  nac^ 
etroas  fireBen." 

Siinia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
SDlafdgine  /. 

Silnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
Äraftmotor  m.,  TOotor  m.,  33e= 
roeget  m.\  —  elektryczna  ®Ie!« 
tromotor,  eleltrif^er  SSeroeger 
w.;  —  gazowa  ®aömafd^ine 
/.,  ©agfraftmafd^ine  /.;  — 
hydrauliczna  Sßaffermotor, 
äBaffcrfraftmotor;  —  parowa 
©ampfmotor,  Sampfmafc^ine ; 

—  parowa  o  dzialaniu  poje- 
dynczera  einfac^tcirfenbe 
S)ampfmafd^ine;  —  parowa 
o  dzialaniu  podwojnem  bop= 
peltroirfenbe    ©ampfmafd^ine; 

—  parowa  wysokiego  cisnie- 
nia     ^od^bruäbampfmafc^ine; 

—  parowa  pionowa  certifale 
S)ampfmafd)tne;  —  parowa 
pozioma  f)orijontaIe  S)ampf= 
mafd^ine;  —  parowa  podwoj- 
na     3'uintng§bampfmafct|ine; 

—  parowa  przenosna  Sofo» 
mobile  f. ;  —  parowa  stala 
f  eftfte^enbe  Sampf  mafd)inc ;  — 
parowa  z  rozpreÄeniem  6g= 
panfionäbampf  mafd^tne ;  —  po- 
wietizna  kaloryczna  ^etfelufts 
mafc^ine,   lalorifc^e  SKafc^ine; 

—  wodna  Söaffermotor. 
Silnoramienny,   Silnorg- 

ki,  adi.  ftarfarmig. 

Silnosc,  -sei,  sing.  tant. 
.9/.  Äräftigfcit  /.,  ©tärfe  /. 

Silny,  adi.;  Silnie,  adv. 
ftar!,  berb,  fräftig;  —  gJos 
eine  ftarfe  ©timme;  ten  czlo- 
wiek  jest  zdrow  i  —  baä  ift 
ein    gefunber    unb    fräftiger 


Sßenf d^ ;  -ne  wra^enie  ein  ftar= 
fer  (SinbrudE;  -nie  go  ude- 
rzyl  er  ^at  i^m  einen  beeben 
©c^Iag  perfekt. 

Sila,  -ly,  pl.  -Iv,  sf  J?raft 
/.,  ©tärfe  /.,  2Rac^t  /.;  — 
dussy  ©eelenftärle ;  to  wielka 

—  baä  ift  eine  gro^e  a}?ad^t; 
ponad  nasze  -ly  über  unfece 
J^räfte;  -la  woli  burd^  SBiUenä» 
ftärfc;  — ciazenia  ©^roertraft 

—  bezwladnosci  2iräg^eitö=, 
Se^orrungSpermögen  «.;  — 
ciönienia  S)rudffraft/. ;  —  do- 
^rodkowa  3entrtpetalfraft;  — 
draika  ^ebelfraft;  —  nomi- 
nalna  ^RominaÜcaft;  —  od- 
grzewawcza  $eij!raft;  —  od- 
pychajaca  2lbfto6ungs=,  SiepuU 
fionälraft;  —  opözolajaca  t)er= 
jögernbe  5lraft;  —  parowa 
Sampffraft ;  —  odsrodkowa 
ßentrifugalfraft;  —  pociago- 
wa  3^9^'^'*?^?  —  polaczen 
Sinbungstraft;  —  poruszaja- 
ca2;rieb  traft ;  —  pradu  ©troni= 
ftärte;  — przewozowa  2:ron§= 
portpermögen  n.;  —  przyspie- 
szajaca  befc^feunigenbe  Äraft ; 

—  resoru  j^eberfraft ;  —  ro- 
bocza  Slrbeitöfroft;  — rozeia- 
gajaca  ßugfraft ;  —  skladowa 
Komponente;  —  skrecenia  ^tt' 
bref)ungsfraft;  —  skuteczna 
atu^fraft;  —  stala  lonftante, 
beftänbige  Kraft;  —  styczna 
tangierenbe  Äroft,  S;angential= 
fraft;  —  scinajaca  ^orijontate 
©d^roerfraft;  —  sciskajaca 
25rudf  m. ;  —  uderzenia  Kraft 
bts  3"fttmmenftof;e§,  ©tof;= 
traft;  —  wypadkowa,  wyni- 
kowa  refultierenbe  Kraft,  W\U 
telfraft;  —  wyzsza,  przemoc 
pr)ere  ©eroalt  (vis  major);  — 
zgiecia  biegenbe  Kraft;  —  zJa- 
czenia  QJinbungöfraft;  —  zy- 
wa  lebenbige  Kraft;  —  sku- 
teczna !Ru^effett  m.,  Seiftung/. 

Silacz,  -a,  pl.  -e,  sm.  fröf» 
tiger  2Jienfd^,  Kraftmenfd^  m., 
Sltfiret  m. 

Silka,  -ki,  pl.  -ki;  Sile- 
czka,  -ki,  pl.  -ki,  di7n.  Don 
Sila. 

Silomierz,  -a,  pl,  -e,  sm. 
Kraftmeffer  m..,  Spnamo» 
meter  m. 

^\n,-\x,sing.  tant.  sm.  Sgan 
«.,  asraufäure  /.,  Slauftoff  m 


Sinak 


217 


Siwawy 


Sinak,  -a,  sm.  (Boletus 
cyanensens  constrictus)  eine 
Wtt  ©c^roämntc. 

Sinawo-czarny,  adi.  5(ctu=° 
lid^fi^roarj. 

Sinek,  -nka,  sm.  S^anfa» 
lium  n. 

Siniak,  -a,  pl.  -i;  Siniec, 
-nca,  pl.  -nee,  sm.  blauer 
glecf  (oom  ©to|,  ©d^fag  ober 

^m. . 

Sinian,  -u,  sing.  tant.  sm. 
(Epanfäure  /. 

Sinic,  -nie,  -nilem,  va.  im- 
perf. ;  1)  blau  unb  braun  |cl|ta= 
gen;  2)  blau  färben. 

Siniec,  -nca,  pl.  -nee,  sm. 
l)fte§c:  Siniak;  2)§olj=,$of)^ 
taube  /.;  3)  (Plumbago)  eine 
^flanje;  4)  eine  2lrt  3Rtneral; 
=  Olow  blyszczacy. 

Siniec,  -ieje,  -ialem,  vn. 
imperf.  blau  roetben. 

Sinik,  -&,pl.  -i,  -sm.;  Sinolo, 
-la,  sing.  tant.  sn.  (Isatis  tinc- 
toria)  ^aib  m. 

Sinizna,  Sinowizna,  -ny, 
pl.  -ny,  sf.  ikx)(xno\i  f.,  blaue 
g^ledfe  am  Äörper. 

Sinnik,  -a,  sing.  tant.  sm. 
Staufäureftoff  7n. 

Sinobialy,  adi,   btaunjei|. 

Sinodziöb,  -a,  pl.  -y,  sm. 
©cftroalbenroürgec  m. 

Sinogarlica,  -cy,  pl.  -ce; 
Sinogarliczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Sac^taube  /. 

Sinogarliczy,    adi.   2a:^= 

Sinosc,  -sei,  sing.  tant.  sf, 
Släue  /.;  Slau  n. 

Sinozloty,  adi.  blaugolbig. 

Siny,  adi. ;  Sino,  adv,  blau, 
btäuUc^,  fc^roaräbtau,  bleifar= 
big,  inä  Slaue  faHenb;  —  ze 
zimna  blau  Dor  Äälte;  —  ka- 
mien  ÄupfecDttrtol  n. 

Siodelko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
1)  Sc^ienenftu^t  m.,  ©tu^l  /»., 
©d^ul)  m.;  —  lane  przy  klocu 
hamulcowym  Sremsfeit  m., 
©teUfcil;  —  lo^ysko  2luflager 
?t.,  Säger  ». ;  —  plaskie  j5lä= 
c^enlager;  — .  przegubowe 
©elenflager;  —  wahadlowe 
ßipplager,  ^jSenbellager;  — 
walkowe  SloBenlager;  —  sra- 
by  hamulcowej  S8remä[pinbet= 
lager;  —  zwrotnicze  SBec^feU 
c^air  w.,  Äreujungöftu^l  m  ; 


—    furty   Sürfc^meCe  /.;    2)' 
dim,  Don  Siodlo. 

Siodlarczanka,  -ki,^jZ.  -ki, 
sf.  bic  Soc^ter  bes  Sattlerä.    \ 

Siodlarczyk,  -a,  pl,  -i,  sm. 
1)  <2)0^n  m,  beä  ©attlerä;  2) 
©attlerlef)rttng  m.  j 

Siodlarka,  -ki,  pl.  -ki,  sf,  \ 
bie  g^rau  beä  ©attlerä. 

Siodlarnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
©attelfammer  /. 

Siodlarski,  adi,  ©attlet*. 

Siodlarstwo,  -a,  sn,  ©att* 
lerl)anbn3etf  n, 

Siodlarz,  -a,  pl.  -e,  sm, 
©attlermeiftcr  m.,  Sattler  m. 

Siodlad,  -l'am,  -Jatem,  va. 
imperf.  fatteln. 

Siodlak,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
Sanbmann  m.,  Sauecnniirt  m. 

Siodlanie,  -nia,  sn.  ©at= 
teln  n. 

Siodlaty,  adi.  mit  einem 
großen  ^-letf  auf  bem  Jtütfen. 

Siodlo,  -la,  pl.  -ia,  sn.  1) 
©attet  m.;  2)  @mfattetung/, 
Sbergeinfattelung ;  3)  SRüdCen» 
ftüdE,  raorein  bie  3llten  ge= 
l^eftet  raerben,  2lftenum)c^lag 
w.;  4)  Ätemmftütf  n.;  5) 
©tammblocf  m.;  6)  ©teuer= 
rciberlager  n.,  ©tänber,  auf 
bem  baä  ©teuetruber  liegt. 

Siodlosz,  -a,  pl.  -e,  stn. 
(Clitellaria)  eine  ^nfeftenart. 

Siolo,  -fa,  pl.  -ia,  sn.  Sorf  n. 

Sionka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
(Sang  m.,  55or[)äuäc^en  «., 
(Sänfe^äuäd^en  n. 

Siostra,  -ry,  pl,  -ry ;  di?n. 
Siostrzyczka,  -ki,  j^i-  -ki; 
Siostrunia,  -ai,  pl.  -nie,  sf. 
©c^roefter  /". ;  rodzona  —  leib« 
Itc^e  ©c^roefter;  przyrodnia  — 
§albfd^roefter ;  mleczna  — 
33Jilcf)f(^roeftec;  cioteczna  — 
Safe  /.,  ®oufine  /.;  -stry 
miJosierdzia  bie  Sarm^etjigen 
©d&roeftern. 

Siostrobojca,  •cy,pl.  -cy, 
sm.  ©diroeftermötber  m. 

Siostrobojczy,  adi.  ©(^roe= 
ftermörber--,fc^n)efteimörbevi)d^. 

Siostroböjczyni,  -ni,  pl. 
-nie,  sf.  ©cfeojeftermörberin/i 

Siostrobojstwo,  -wa,  sing, 
tant,  sn,  ©ct)n)eftermorb  w. 

Siostrzan,  fie^e:  Siestrzan. 

Siostrzany,ac?».  ©c^roefter«, 
fc^roefterlic^. 


Siostrzenica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  ©c^roeftertot^ter  /.,  'Juckte  /. 

Siostrzeniec,  -nca,  pl.  -ncy, 
.sOT.t©c^n)efterfol)n  m.,  üfleffe  m. 

Siostrzyca,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
©cbroefter  /. 

Siostrzyczka,  -ki.  pl.  -ki, 
sf.  1)  fte^e:  Siostra;  2)  ©tief» 
müttercben  n.,  2)reifaltigfeitä= 
blume  f. 

Siodemka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
bie  3a^t,  bie  3iff«J;  fieben; 
©teben  /. 

Siödmaczek,  -czka,  pl, 
-czki,  sm,  ©ternblümc^en  n., 
©iebenftern  m, 

Siodmak,  -a,  pl.  -i,  sm, 
©iebener  m.,  ©c|üler  ber 
7.  Älaffe,  DKann  m.  aus  ber 
7.  aibteilung. 

Siodmy,  adi.  fiebente(r}. 

Sit,  -a,  sing.  tant.  sm. 
(Juncus)  33infe  /. ;  —  zabi 
krötenbtnfe. 

Sitarski,  a^Z«.  Siebmad^er=. 

Sitarstwo,  -wa,  sing.  tant. 
sn.  ©iebmac^eret  /. 

Sitarz,  -a,  pl,  -e,  sm.  ©ieB" 
macöer  m. 

Sitko,  -ka,  pl.  -ka,  sn.  1) 
dim.  oon  Sito;  Seefieb  «. ; 
2)  Sraufe  /.,  3)  33tenenfappe 
/.  mit  ©ra^tgitter. 

Sitnik,  -a,  pl.  -i,  sm.  (Bo- 
letus subtomentosus)  eine  ältt 

Sitny, Sitowy,  adi.\<Bkb=. 

Sito,  -ta,  i^l-  -ta,  sn.  dim. 
Sitko,  ©ieb  n. ;  —  wiszace 
©e|fieb ;  przez  —  przepusz- 
czac  burc^  bas  ©ieb  fd^lagen. 

Sitowaty,  adi.  fiebartig ; 
-te  drzewo  fc^tmmligeo   §0(3. 

Sitowie,  -wia., pl.  -wia,  sn.  ; 
Sitowina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
Stnfe  /".,  Öinfengrag  n. 

Sitowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  1)  Sßafferniole  /.,  a3lu= 
menbinfe  /;  2)  —  pliszka 
33infenfänger  m.,  Sinfenbac^» 
ftetje  /. 

Sitowisko,  -ka,  ^jZ.  -ka, 
sn.  33ttifengeftrüpp  n.  ;  mit 
Sinfen  beroac^fener  Drf. 

Sitowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
l^eurtgeä  Samm. 

Siwak,  -a,  ^;/.  -i,  sm. 
^attftein  m. 

Siwawy,  adi.  grau ;  grau 
angelaufen;  angegraut. 


Siwek 


•218 


Skarb 


Siwek,  -wka,  pl.  -wki,  sm. 
©diimmel  m. 

Siwiec,  -wca,^Z.  -wce,  sm. 
©raufopf  m. 

Siwiec,  -wieje,  -wialem, 
vn.  per  f.  grau  roerben. 

Siwiosnka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
SSergpolei  m.,  JRoämarin  w., 
58eriUat)cnbel  m. 

Siwiotek,  -tka,  pl.  -tki, 
5?iefern=  ober  5i'^tenfd^iDär= 
mec  m. 

Siwiuchny,  Siwiutenki, 
Siwiusieiiki,  adi.  Qan',  grau. 

Siwizua,  -ny,  p/.  -uy,  sf. 
graueä  |)aar,  ©rau^eit  /. 

Siwka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
eine  graue  ©tute. 

Siwobroda,  -dy,  pl.  -dy, 
sm.  ©raubatt  m. 

Siwobrody,  adi.  grau= 
Bärtig. 

Siwoglowy,     adi.     grau= 

föpfig- 

Siwojablkowity,  adi.  — 
kon  2lpfelid)tmmcl  m. 

Siwokrusz,  -u,  sing.  tant. 
sm.  ©raufupfererj  n. 

Siwokrzyn,  -nu,  pl.  -ny, 
sm.    (Pavetta)    SdjeHtorn    n. 

Siwonakrapiany,  adi. 
grnu  gefprenfelt. 

Siwooki,   adi.   grauäugig. 

Siwopior,  -a,  pl.  -y,  sm,. 
Stabenroürger  w?.,  ©rauoogel  m. 

Siwordzawy,  adi.  grau» 
roftfär&ig. 

Siwosz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©raufopf  m.,  ®rauj(|iimmel  m. 

Siwosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  ©rau[)cit  /.,  graue  '^a.xhe. 

Siwowasy,  adi.  mit  einem 
grouen  Schnurrbart. 

Siwowlosy,  adi.  grau= 
l^aarig. 

Siwucha,  -chy,  pl.  -chy, 
*/.  ein  orbinärer  ©ct)nap§. 

Siwy,  adi. ;  Siwo,  adv. 
grau;  -we  g^lowki  SBergpoIei  m. 

Skafandra,  -dry,  jü.  -dry, 
sf.  ©tafanber  m.,  S^auc^er» 
ansug  m. 

Skakac.  cze,  -katem,  vn. 
imperf.\  Skoczyd,  -cze,  -czy- 
lein,  vn.  perf.  fprtngen, 
Rupfen;  —  z  radosci  por 
greube  l^üpfcn;  —  jak  kto 
zagra  nad^  jmnbg  ^:|Jfeife  tan= 
%in\  —  do  gory  in  bie  §öl^« 
fpringen. 


Skakanina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  Springerei  /. ;  Überfprin» 
gen  n.  pon  einem  ©egenftanbe 
jum  anberen. 

Skal,  -u,  pl.  -e,  sm.  ©pur« 
Biene  /. 

Skala,     -11,     pl.     -le,    sf. 

j  2«a6ftab   m.,  ©!a[a  /. ;  2on= 

(eiter  /. ;   na  wielka  -Je  dorn 

[  prowadzic    grof(cn    2lufroanb 

treiben;    na    mniejsza    -le  in 

fleinerem  Siafjftabe. 

Skalac,  -lam,  -lalem,  va. 
\  perf.  befubeln. 

Skalcynowac,  -nuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  üerJalfen,  in 
Äalf  oerroanbeln. 

Skaleczyc,   -cze,  -czylem, 

va.   perf.   oerrounben,    fie^e : 

Kaleczyc. 

!      Skaiina,     -ny,    pl.     -ny; 

Skalubina,  -ny,  pl.  -ny;  Ska- 

luba,  -hy,pl.  -by,  sf.  1)  2Ifc^en= 

I  loc^  n. ;  2)  33ru^  m.,  ^yelfen^, 

•■  iöauniftammfpalt  m.,  iüi^  int 

2«eta[I. 

Skalisko,  -ka,  ^^Z.  -ka,  sn. 
I  großer,  fteiler  %d§,  abge= 
[  brodieneg  g-elfenftüdf. 

Skalistosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  ^elädiarafter  m. 

Skalisty,  adi.  felfig,  felfen« 
}  ^art,  poH  Reifen ;  fc^roff,  ab= 
l'c^ümg. 

[      Skalkulowac,  -luje,   -wa- 
j  lern,   va.  perf.  bered^nen;  == 

Obliczac. 
j      Skalnia,   -ni,  pl.   -nie,  sf. 
j  ©teinbrud^  in. 

Skalnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
I  —  palczasta  ©anbfteinbrud^ 
\m.;  —  ziarnista  lömtger 
!  ©anbfteinbruc^. 
I  Skalnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
©tein^auet  m. 

Skalny,  adi.  gelfen»  gelä=; 
olej  —  ©teinöl  n.,  Petroleum 
n.,  'DfapFjtl^a  /. 

Skalpel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Se^jicrmeffer  «. 

Skala,  -ly,  pl.  -ly,  sf. 
Reifen  m.,  ge(ä  m  ,  j^Itppe/. : 
—  w  morzn  9(iff  n. ;  twardy 
jak  —  felfen^art;  jak  — 
ninwzruszony  felfeufeft. 

Skalka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  tteiner  gelä,  9Uff  n.  2) 
i^eucrftein  m. ;  3)  ein  ipel^er 
)vIedE  am  Sluge;  4)  ^olj= 
iptiltcr  m. 


Skalkowka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  geuerfdjfofegeroe^r  n. 

Skaloczepek,  -pka,  pl. 
-pki,  sm.  (Orbicula)  oerftei= 
nerte  9iing=  ober  ©c^eiben= 
muff^el. 

Skalokur,  -a,  pl.  -y,  sm. 
(Rupicoia)  5elfcn=,  ÄUppen= 
^uön  n. 

Skalosz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
ßüppentier  n.,Ärippenbac^g  m. 

Skaloszyn,  -ii,  sing.  tant. 
sf.  (Hyrax  capensis)  2)a[fen= 
pi§  m. 

Skalotocz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
(Pholas)  Sorjrmufc^er  /. 

Skaluba,  -by,  pl.  -by,  sf. 
greifen»,  öaumffammfpalt  m. 

Skamieniatosc,  -sei,  pl. 
-sei,  sf.  Ü^crfieinerung  /.,  5ße=" 
trififat  n.;  -sei,  pl.  "^goffilien 
pl.,  ^etrefaften  pl. 

Skamienialy,  adi.  per» 
fteinert. 

Skamieniec,  -nieje,  -nia- 
teu),  vn.  perf.  perfteincm. 

Skandal,  Szkandal,  -n, 
pl.  -e,  sm.  ©fanbat  m.\  = 
Zgorszenie. 

Skandalicznosc,  Szkan- 
dalicznosö,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  ':)aä  ©fanbalöfe. 

Skandaliczny,  Szkanda- 
liczny,  adi.  ftanbalöö,  ärger= 
niöertegenb;  ==  Gorszacy. 

Skandowac,  -duje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  fEanDteren. 

Skapac,  -pie,  -palem,  1) 
va.  perf.  betropfen;  2)  vn. 
perf.  ^erabtcäufeln. 

Skapcaniec,  -nieje,  -nia- 
iem,  vn.  perf.  I}erunterge= 
fommen  fein,  perarmen. 

Skapieö,  -pieje,  -pialem, 
vn.  perf.  fc^roinben,  nerger^en, 
berunterfommen. 

Skapitalizowaö,  -zuje, 
-watein,  va.  perf.  !apitalt=> 
fieren,  ftüffig  ma(|cn. 

Skaptowac,  -tuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  geroinnen, 
cinnebmcn;  =  Zjeduac. 

Skarac,  -ram,  -ralem,  va. 
perf.  beftrafen. 

Skaranie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  Söeftrafung  /. ;  —  boskie 
©otteögeifeel  /. ;  Unl^eil  w., 
UnglüdE  n. 

Skarb,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
©c^Q^  m.\   —  zakopac  einen 


Skarbic 


219 


Sk^piec 


©d|a^  »ergraben ;  mqj  -bie  1 
jedyny  mein  einjigcr  ©d^a^; 
cnota  jest  to  —  wieczny  bie 
^ugenb  ift  ein  unerfd^öpfli^er 
©c^aK;  2)3(rrtrn.,  gi^fuö  w., 
Staatsfinanjen  pl. ;  minister 
-u  ^inan;sminifter  m. 

Skarbic,  -bie,  -bilem,  va. 
imjyerf.  Sd^ä^e  janimeln ;  — 
sobie  rr,  perf.  cos  [tc^ 
iixoa^  fiebern,  etroa§  ju  er= 
roerben  fuc^en. 

Skarbiec,  -bca,  pl.  -bce, 
sjn.  Sc^a^fainmer  /'.,  ©if  at?  m. 

Skarbnica,  -cy,  fl.  -ce,  sf. 
©ctafefaften  rM.,©d)a^!äft^en«. 

Skarbniczek,  -czka,  pl. 
-czki,  sm.  leichter  a[tmobi[d)er 
2Bagen  o[)ne  gebern. 

Skarbniczka,  -ki,  pl.  -ki, 
^/.  ©parbüc^fe  /. 

Skarbnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
1)  ©ct)a^mei[ter  m.\  2)  gou» 
ragenioagen  »?. ;  3)  Söerggeift 
m.,  i^obolb  w, 

Skarbnikowa,  -ej,  pl.  -e, 
ä/.  Scöo^meifterin  /. 

Skarbnikowicz,  -a,  ^^Z.  -e, 
S7n.  ©cfia^meiftersfol^n  m. 

Skarbnikowstwo,  -wa, 
sing.  tant.  sn.  1)  ©c^a^meifter§= 
rcütbe  /. ;  2)  ©cf)a|tneifter= 
el^eDaar  n. 

Skarbokradztwo,  -wa,  pl. 
-wa,  S7i.  ®iebftat)l  w.  öffent= 
lieber  ©eiber. 

Skarbona,  -ny,  pl.  -ny; 
diin.  Skarbonka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  @ammelbüd)fe  /. 

Skarbowosc,  -sei,  sitiff. 
tant.  sf.  Scfia^=,  ^inanjroefen 
w.;  nauka  -sei  ginanjte^re, 
©tnat^n)irti'd)aft5lel)re. 

Skarbowy,  adi.  ©^ati=, 
(5ittanj=;  dyrekcya  -wa  j^t- 
nan^bireftion. 

Skarbowka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ^roDiantbubj  /.  auf  beni 
gluMc^iffe. 

Skarcenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  Seftrafen  n.,  ^ured^t» 
roeiftn  n. 

Skarga,  -gl,  pl.  -gi,  sf. 
Älage  /.,  ÄraQe[d&rift  /. 

Skarlowacialy,  adi.  jroerg: 
artig  gcroorben,  »etfümmert, 
üerfrüppelt. 

Skarlowaciec,  -cieje,  -cia- 
iem,  vn.  perf.  jroergartig  raer= 
ben,  uertümmern,  certrüppefn. 


Skarlupa,  -py,  pl.  -py,  sf. 
=  Skorupa. 

Skarmic,  -mie,  -milem, 
va.  perf.   aufeffen,   Derjc{)ren. 

Skarogniady,  adi.  fdiroarjs 
braun;  —  kon  Siappe  m. 

Skarp,  -pia,  pl.  -pie,  sm. 
1)  3lautenfd)oIIe  f.,  ©tein= 
butte/.;  2)  SRaute/.  ('öer= 
ftetnerung). 

Skarpa,  -py,  pl.  -py,  sf. 
Slbba^ung  f.,  SSöfd^ung  f.; 
@§farpc  f. 

Skarpetka,  -tki,  pl.  -tki, 
sf.  ©Ode  f.,  guMotfe  /. 

Skarpnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  (Cecrops)  ^[ufefd^tfflaug  /. 

Skarpowaty,  adi.  ab= 
[c^üfftg. 

Skaryfikacya,  -cyi,  pl. 
-eye,  sf.  ©cf)röpfen  n.,  ©in* 
fcfineiben  n. 

Skaryfikator,  -a,  pZ.  -y, 
sm.  ©ct)ti5pf^c{)nepper  m. 

Skaryfikowac,  -kuje,  -wa- 
leir,  ca.  imperf.  ftf)röpfen. 

Skarykaturowac,  -ruje, 
-walem,  va.  perf.  farificren, 
ein  ^arifatur  mad)cn. 

Skarykaturowanie.  -nia, 
sn.  Äatifieren  n. 

Skarzyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
aSorfto^  m.  im  ^iencn!orbe. 

Skarzenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  Älagen  n.,  2tngeben  n.; 
3lnqebcrei  /. 

Skarzyciel,  -a,^;?.  -e,  sm. 
Kläger  m..  2[ngeber  m. 

Skarzycielka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Klägerin  /.,  Slngeberin  /. 

SkarÄyc,  -rze,  -rzylem,  va. 
imperf.  ftugen,  angeben;  — 
sie  na  kogo,  na  co  er.  jtc^ 
über  jmnbn.  über  etraaä  be= 
flogen, 

Skatalogowac,  -guje,  -wa- 
lem, va.  perf.  einen  Äatalog 
äufammenftellen,  fatalogifieren. 

Skatowac,  -tuje,  -waJem, 
va.  perf.  jermartern,  tnar« 
tern;  foft  ju  2obe  prügeln. 

Skaza,     -zy,    pl.    -zy,    sf. 

1)  Heiner  glccl,  D^in  rn.\ 
^-teden    m.,    ©dianbfled    m.\ 

2)  ©d^aben  m.,  9Jad^teil  m.\ 
3}erberbni§  / ;  3)  rofenrote(r) 
©ommerrourj. 

Skazac,  -ze,  -zaiem,  va. 
perf.\  Skazywac,  -zuje,  -wa- 
fem,   va.    imperf.    1)    oerur= 


I  teilen,  »erbammen;  -zali  go 
na  smierc  przez  powieszenie 
man  l^at  if)n  ^um  2;ob  burc^ 
ben  ©Irang  oeturteiltj  2) 
raeifen,  jeigen. 

Skazanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  55erurteilung  /. 

Skazaniec,  -nca,  pl.  -ncy, 
sm.  3Jerurteilte(r)  m. ;  2)clin= 
quent  w. 

Skaziciel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
SBerberber  m.,  SBernic^ter  w. ; 
©dbänber  w?. 

Skazicielka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  SSerbctbetin  f.,  Seflecferin  /. 
Skazic,  -ze,  -zilem,  va. 
perf.  btflt'den,  oerberben,  t)er= 
le|en;  fc^änben;  —  sie  vr. 
Derbeiben;  ftd)  befledEen. 

Skazitelnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  SJerleparfeit  /., 
SBerberbnig  f. 

Skazitelny,  adi.  »erle^= 
bar,  leidjt  oerberblic^. 

Skazka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©age  /. 

Skazowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  SBeifer  m.,  ^t\%<ix  m.;  2) 
2lnbeutung  /.,  gingerjeig  m. 

Skazywac,  fiel)e :  Skazo- 
wac. 

Skaznik,    -a,   pl.    -i,    sm. 

\  ^txo^tx     m. ;      —     pochylosci 

drogi  9^eigung§jeiger,  ®rabien= 

tensetger,  ^lioeaubrucbsciger. 

j      Skazn,     -i,     pl.     -ie,     sf. 

I  3tid)terfprud^  m. 

Skazenie,  -nia,  pl.  -nia, 
I  sn.  SefledEeu  n.,  SJerunrei» 
:  nigen  n. ;  S3efledfung  f. 

Sk%d,  adv.  roo^er  ?  t)on  rco  ? 
I  Skg^des,  adv.  pon  irgenbmo. 
I  Skapac,  -pie,  -palem,  va. 
\perf.  öaben. 

[      Sk%panie,  -nia,  siny.  tant. 
[  sn.  S3aöen  n. 

Sk%pia,  -pi,  pl.  -pie,  sf. 
©erberfirauc^  w.,  ©erbermgrte 
/.,  5ßeriidfenbaum  m. 

Skapica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
geifsige"  ^rau,  Änicferin  /. 

Skapic,  -pie,  -pilem,  vn. 
unb  v'a.  imperf.  geijen,  {nau= 
fern. 

Skapiec,    -pca,    pl.    -pcy. 

sm.  ©eij^alä  m.,   ^nicfer  m.. 

Hnaufer  m.,  ®cij!ragen  m. 

t      Skapiec,  -pie,  -pilem,   vn. 

I  perf.  "fnaui'erig,  fnidterig,  gei' 

!  jig  raerben. 


Sk%pka 


220 


Skiadac 


Sk^pka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Sartfneiper  m.,  33attmu[c|el  /. 

Sk^posc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  Sliangel  »«.,  ^argt)eit  /. 

Sk^pstwo,  -wa,  sing.  tant. 
sn.  (5eiä  m.,  Snauferet  /., 
giljigleit  /.,  Änitferei  /. 

Skapy,  adi.)  Sk|,po,  adv. 
geijifli ,"  tnitfcrig,  Inauferig,  fil= 
jig,  fnapp;  —  dwa  razy  traci 
ber  ©eijige  »erliert  boppett. 

Sk^sac,  -sam,  -saiem,  va. 
perf.  ganj  jerbet^en. 

Skiba,  -by,  pl.  -by;  dim. 
Skibka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  1) 
gurc^e  /.,  erbfurc^e  /.,  @cb= 
fc^oße/.;  2)  «votfc^nitte /. 

Skidac  sig,  -dam,  -dal'em, 
vr.  perf.  üergel^en,  ju  nid^le 
raerben. 

Skielzem,  adv.  fd^ief. 

Skierowac,  -luje,  -walem, 
va.  perf.  Icnfen. 

Skin§,c,  -ne,  -nalem,  vn. 
perf.  rotnfcn,  ein  3eic^en  ge= 
Ben;  —  glow§  mit  bem  klopfe 
niden. 

Skinienie,  -nia,  ^?.  -nia, 
sn.  aöinfen  «.,  5ti(fen  n. 

Skipieö,  -pie,  -piatem,  vn. 
perf.  überget)en,  übetfod^en. 

Skisly,  adi.  oetfäuect. 

Skisng-ö,  -ne,  -natern,  vn. 
perf.  fauer  roerben. 

Sklecaö,  -cam,  -calem,  va. 
imperf.  \  Skleciö,  -ce,  -cilem, 
va.  perf.  jufammenfteHen, 
=!teben,  =binben,  unorbentUc^ 
madöen. 

Skleic,  -je,  -item,  va.  perf. ; 
Sklejac,  -jam,  -jaJem,  va.  im- 
perf. jufammenfleben,  piden. 

Sklejny,  adi.  f lebbar;  ücr= 
binbbar;  üerträglid^. 

Sklep,  -u,  pl.  -y,  sm,  ®e= 
rcölbe  n. ;  Saben  »j.,  §anblung 
f.,  ©ejc^äft  n. 

Sklepak,  -a,  pl.  -i,  sm.  =■ 
Matecznik. 

Sklepia,  -pi,  pl.  -pie,  sf. 
^omojfraut  «.,  ^eitiDurj  /. 

Sklepienie,  -nia,  pl.  -nia, 
6».  Söölbung/.,  ©eroölbe  n. ;  — 
kolebkowate,  Äiobiaste,  becz- 
kowate  2:onnengen)öIbe;  — 
oatrokregowe  bö^mifc^eei  @c= 
roölbe ;  —  gotyckie,  dwuluczne 
gotifcf)er  Sogen;  —  krzyüowe 
^reuiigeroörbe ;  —  kopankowa- 
te,  klasztorne  ^loftetgercölbe ; 


—  nieckowe  SJtuIbengeroölbe; 

—  odwodowe  odnosne  ©trebe», 
©ntlaftungsgeroötbe;  —  skosne 
©d^rägbogen  m. ;  —  zaglaste, 
parciaste,  kozubkowate  So= 
genrunbung  /.;  —  sptaszczo- 
negebtüdteä  ©eroölbe;  —  pod- 
wyÄszone,  wzniosle,  odpie- 
rajace   ©ntlaftungsbogen   m.\ 

—  rec^teä  ©eroölbe,  girften= 
geiDÖtbe;  —  prosto  spuszcza- 
jace  sie  czyli  szyjowe  bellet» 
f)augmauerung  /. ;  —  krecone 
na  schody  ©c^raubengeraötbe. 

Sklepieniec,  -nca,  pl.  -nee, 
sm.  ©eiDÖtbftein  m. 

Skiepik,  -u,  pl.  -i,  sm.  1) 
Äramlaben  m.,  fleiner  Saben; 
2)  guc^ggcrcölbe  n.;  3)  2)Juffel= 
geroölbe  m.,  fßifd^e  /".;  -i,  pl. 
3flaf)me  f. 

Sklepikarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©reigler  w.,  5?rämer  m. 

Sklepiony,  adi.  geroötbt. 

Sklepisty,  adi. ;  Sklepi- 
sto,  adv.  genjötbt. 

Sklepnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©eroölbftein  m.\  2Bölbung  /■. ; 
Surcögang  m. 

Sklepowa,  -wej,  pl.  -we, 
6/.;  Sklepowka,  -i,  pl.  -i, 
sf.  Sabenfräulein  m.,  Saben= 
mäbdöen  f.,  Sßetfäuferin  /. 

Sklepowy,  adi.  Saben=, 
©eraölbe=. 

Skl§sly,  adi.  jufammen» 
gefallen,  eingefallen. 

Sklgsn^c,  -ne,  -nalem,  vn. 
perf.  gufanimenfaHen,  einfat« 
len. 

Sklinowanie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  —  mineralöw  3Jli(= 
betung  f.  ber  Äriftalle. 

Sklistyn,  -u,  pl.  -y,  S7n. 
2lugit  VI.,  Äolop^oniumftein 
m.,  ^M^roEeu  tn. 

Sklud,  Sklut,  -a,  pl.  -y, 
sm.  Seil  71.,  Sreitbeil  n., 
äimmerbeil  n. 

Sklad,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
3ufantinenfe^ung  /.,  ^uft*'"' 
menfteHung  /. ;  w  —  tego 
lekarstwa  wchodzi  i  arszenik 
in  biefcr  älrjnei  ift  auc^  Sltfe» 
nif  entl)a[ten;  —  pociagu 
3ugganali)fe  /. ;  rzeezy  w  — 
czego  wchodzace  bie  33eftanb= 
teile  einer  ©ac^e;  2)  ®eftalt 
/.,  SBilbung  /.,  Sau  m., 
©runbril  /«.,  —  ciala  ilijcpers 


bau ;  —  twarzy  ®efici^tä= 
bilbung/.;  3)  —  apostolski 
apoftolifc^eä  ®[aubens6efennt» 
niö;  4)  3iieberlage  /.,  35or= 
ratsfammer/.,  ©tapelplafe  m., 
SKagajin  n.,  Sager  n.;  —  bez- 
ptatny  greilaget  n. ;  —  celny 
^oUfc^uppen  m.;  —  dmgo- 
rzedny  ^ilial^epot  ^(.;  —  ma- 
teryalow    ajJaterialbepot     n.; 

—  drzewa  ^oljnteberlage  /. ; 
5)  Stocf  m. ;  —  pietrzony 
©todtroerf  n.,  2;rümmerftodE  tn., 
©angneti  n. 

Skladacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Sujammenleger,  »fe^er  m., 
aiuffteßer  ?«.,  ajjonteur  m., 
©e^er  ??«. 

Skladalny,  Skladany, 
adi.  gufammentegbar. 

Skiada6,  -dam,  -datem,  I. 
va.  imperf.;  Ztozyc,  -ze, 
-iyiem,  I.  va.  p>erf.  1)  5ufam= 
menlegen,  =falten,  =fe|5en,  'bil= 
ben;  z}6z  swoje  rzeezy  w  po- 
rzadku  lege  beine  ©adlien  in 
Drbnung  jufammen;  —  rece 
jak  do  modlitwy  bie  §önbe 
roie  gum  ®ebete  falten ;  —  wy- 
razy  SBorte   jufammenfteUen ; 

—  list  htn  Srief  sufammeu' 
falten;  2)  fammeln,  fparen; 
zl'oi;y'l  juz  duÄo  pieniedzy  er 
l^at  fc^on  Dtel  ©elb  gufammen= 
gefpart;  —  na  biednych  für 
bie  Slrmen  fammeln;  3)  nie= 
berlegen,  legen,  ftredfen,  ab= 
legen;  caly  swoj  majatek  -zyl 
w  kasie  oszczednosci  er  legte 
fein  ganjeö  Vermögen  in  ber 
©par!affe  nieber;  -zyl  urz^d 
er  legte  baä  2lmt  nieber;  wrzo- 
raj  -iono  cialo  jego  w  rodzin- 
nym  grobie  geftecn  lüurbe 
feine  Seid^e  im  gamitiengrabe 
beigefe|5t;  nieprzyjaciel  -zy{ 
bron  ber  j$-einb  firedEte  bie 
SBaffcn;  nie  mam  gdzie  gtowy 
-zyc  ic^  J^abe  nic^t  roo  meinen 
Äopf  nieberjulegen;  —  ^alobe 
bie  Trauer  ablegen;  —  przy- 
sie;,'e  einen  ©ib  ablegen;  4) 
beibringen,  barbringen,  ab= 
ftatten;  —  otiary  bogom  ben 
©Ottern  Dpfer  barbringen; 
-äyli  u  nas  pierwsza  wizyt§ 
fie  ftatteten  unä  ben  erften  Se= 
fud^  ab;  —  komu  uszauowanie 
jembm  feine  Slufroartung  ma» 
c^en;  II.  —  co  na  kogo  etroaö 


Skladalnosc 


221 


Skomplikowac 


auf  jmuDn  jc^ieben;  -da  na 
mnie  ca!^  wine  er  jd^iebt  mir 
bie  ganse  Od^ulb  ju;  III.  — 
sie  vr.  1)  ftc^  sufammenlegen, 
«fe^en;  tak  sie -da  chustki  fo 
rocrben  Slüd^er  jufammenge= 
legt;  mysmy  wszyscy  sie  ua  to 
-iy\\  wir  f)a6en  ade  baju  5ei= 
getragen;  —  sie  we  dwoje  fid^ 
tief  bütfen,  fe^r  untertänig 
tun;  —  sie  jak  scyzoryk  fid^ 
roie  ein  gebermeffcr  3ufam= 
menlegen,  nad^geben,  bemütig 
fein;  2)  (beim  geilten)  fid^ 
auslegen;  3)  fid^  fügen;  tak 
sie  -zylo  CS  fügte  fic|  fo. 

Skladalnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ^ufammenfegbarfeit  f. 

Skiadalny,  adi.  3ufam= 
menlegbar. 

Skladanie,  -nia,  sn.  3ufam= 
men  legen  n. ;  —  macbiny, 
przyrzadu  'iSau  w. ;  3u'^i4= 
tung  /.,  SRontierung  /.,  2liif= 
fteQen  n. 

Skladka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Soüefte  /.,  Sammlung  /. ; 
-ke  zrobic  eine  ÄoHeJte  machen ; 
kosei61  wystawiono  ze  -dek 
man  l^at  bie  Sirene  auä  Sei« 
träqen  erbaut;  —  na  pogo- 
rzelcow  eine  ©ammtung  für 
2(bbränbler. 

Skladkowac,  -kuje,  -wa- 
iena,  va.  imperf.  beifteuem, 
beitragen. 

Skladkowy,  adi.  ©amm= 
Iungö=,  33eifteuer=. 

Skladnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  1)  Honftruftton  /. ;  2)  §ar= 
monie/. ;  'S)  ©tintar/.,  ^afy 
Uf)ti  f. 

Skladniczy,  adi.  SBeftanb- 
teir=. 

Skiadnik,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
Seftanbteit  m.]  2)  Sagerbe» 
ft^er  7)1. 

Skladnosc,  -sei,  sitig.  tant. 
sf.  (Meroanbt^eit  /.,  öarmonie 
/.;  Übereinftimmung  /. 

Skladny,  adi.;  Skladnie, 
adv.  ebenmäfiig,  proportioniert, 
tDof)Igebitbet,  rcol^lgeftaltet, 
l^armonifc^,  ftd^  reimenb,  ge= 
fd^idEt,  nieb[i(i. 

Skladowe,  -wego,  sing, 
tant.  sn.  Sagergelb  n.,  Soger= 
gebühr  /.,  Sagerjinä  m. 

Skladowy,  adi.  ?lieber= 
Iagö=,  Stapel»,  8ager=. 


Sklamac,  -mie,  -maJem, 
va.  unb  V7i.  perf.  lügen,  fief)e : 
Klamac. 

Sklaniac,  -niam,  -niatem, 
I.  va.  imperf. \  Sklonic, -nie, 
-nilem,  1.  va,  perf.  1)  E)in= 
neigen,  l^inbeugen;  —  glowe 
ben  Äopf  neigen;  2)  oeran» 
laffen;  co  cie  do  wojny -nilo 
roag  ^at  bic^  jum  Kriege  üer» 
anlaßt;  II.  —  sie  vr.  fid^  nei= 
gen,  fic^  beugen;  dzien  -nia 
sie  ku  koncowi  ber  %aQ  neigt 
\iä)  ^u  @nbe. 

Sklanianie,  -nia,  sn.  §in= 
neigen  n.,  ^inbeugen  n. 

Sklgbic,  -bie,  -biJem,  va. 
perf.  oerroicEeln ;  juf ammen- 
ballen;  ftel^e:  Klebic. 

Sklonnosc,  -sei,  pl.  -sei, 
sf.  Steigung  /.,  älnlage  /., 
§ang  m. ;  —  do  poezyi  §ang 
jum  25i(^ten;  —  do  placzu 
6ang  jum  SBeinen;  zle  -sei 
fd^le^te  aintagen. 

Sklonny,  adi.  geneigt;  — 
do  gniewu  jä^jornig,  auffal^= 
renb;  —  do  pokoju  frieblie= 
benb,  ftiebfertig,  friebtid^  ge= 
finnt. 

Sklopotac,  -tarn,  -taiem, 
va.  perf.  fteE)e:  Kiopotac. 

Sklopotany,  adi.  befüm» 
mert,  ooH  Sorgen. 

Sklos,  -u,  sing.  tant.  sm. 
Strich  m.  (Jiid^tung  beä  §aar- 
iDud^fes) ;  w  —  gegen  ben  Stri(^ 
be§  Sartljaareä. 

Sklotnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
^unftforaEe  f^. 

Sknera,  -ry,  pl.  -ry,  sm. 
©eij^alä  m.,  Änicfer  m.,  Änau= 
fer  m.,  %\\i  m. 

j  Sknerowatosc,  -sei,  sing. 
[  tant,  sf.  (SJeij  m.,  ÄnidEerei/., 
I  finauferfcit/.,  !nidEetige§,  tnau» 
I  feriqeö  SOßefen. 

Sknerstwo,  -wa,  sing.  tant. 
sn.  ®ei}  m.,  ÄnidCerei  f.,  Änau» 
]  ferei  f. 

Skobel,  -bla,  j)l.  -bie,  sin. 
Siiegel  m.,  ©d^liefet)a£en  m., 
©d^liefeeifen  n. ;  Sdöliefsflam^ 
wer  /. 

Skobliczek,  -czka,  pl.  -i, 
sm.  Ätammer  /.  jum  ^ufom= 
men[)atten  Don  93rettern. 

Skobliczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  fleiner  fid^elartiger  yWeifeel. 

Skocz,  -a,  jyl.  -e,  sm.  (Ca- 


tarractes)  Sranbente/.,  gud&g» 
gan§  /. 

Skoczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  1)  Springer  m.,  Spring» 
mauö/. ;  2)  §eupferb  n.,  ®raS» 
{)üpfer  m.,  gelbgriHe  /".;  3) 
ijiitteltarpfen  m.;  4)  —  uszaty 
^ifabelle/. ;  —  czerwono  kwia- 
towy  §au§it)urj  /.;  —  wielki 
Sßunberbaum  to. 

Skocznosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.   Suftigtett  /.;   ??lottl)eit /. 

Skoczny,  adi. ;  Skocznie, 
adv.  §üpfenb,fpringenb,  luftig, 
tanjluftig;  —  taniee  flotter, 
l^inrei^enber  Sanj. 

Skoczoogon,  -a,  pl.  -y,  sm. 
3Baffetflo^  m. 

Skoczyc,  fiel^e:  Skakac. 

Skojarzenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  ^ufammenbringen  n.,  SSer» 
binbung  /.,  Sereinigung  /. 

Skojarzyd,  -rze,  -rzyiem, 
va.  perf.  jufammenbringen, 
=binben,  oerbinben,  ftel^e;  Ko- 
jarzyc. 

Skojka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
(Anodont.)  3::eic^muf^el  /., 
gal^nlofe  SJufc^el,  ©d^roamm» 
mufd^et  /. 

Skok,  -u,  pl.  -i,  sm.  1) 
Sprung  m. ;  -kiem  fporn= 
ftreid^ä,  im  Sprunge;  zrobii 
wielki  —  er  tat  einen  großen 
Sprung;  2)  Sauf  to.,  ^wfe  '"• 
bei  §afen;  3)  Kröpfung  /., 
gtabba^n  /. ;  —  tJoka  Kolben» 
^ub  TO.,  Kolbenfpiel  n. 

Skokowy,  adi..,  -wa  kose 
Sprungbein  n. 

Skolecyt,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Slolejit  TO. 

Skolatac,  -tarn,  -talem, 
va.  ^er/.  3er [dalagen,  jerrütten, 
erf(^üttem . 

Skolojrza,  -rzy,  sing.  tant. 
sf.  breiter  SBegebreit. 

Skolupian,  -u,  pl.  -y,  5»«. 
bie  griifete  2lrt  ber  gatnfräuter. 

Skomlec,  Skomliö,  -le, 
-lilem,  vn.  imperf.  roinfeln. 

Skomoroch,  -a,  pl.  -y,  sm. 
©autler  to,,  Sätenfü^rer  to.. 
Spafimad^er  to. 

Skompletowaö,  -tuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  fomplett  ma= 
(|en,  nerooUftänbigen;  =  Uzu- 
pelnic. 

Skomplikowac,  -kuje, 
-walem,  va.  perf.  fomplijieren, 


Skomplikowanie 


222 


Skosnozab 


DcrtDtdetn,  fc^ioiertger  mad^en ; 
=  Zawiklac,  Utrudnic. 

Skomplikowanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  Äomplifation  /., 
SSertcicfiung  /.;  =  Zawiklanie. 

Skomponowac,  -nuje, 
-walem,  va.  perf.  fompo» 
nieten,  oerfaffen;  =  Uiozyc. 

Skou,  -u,  pl.  -j,  sm.  %0'b 
m.,  ä}etf(^eiben  n.;  öa§  ScbenS» 
enbe  n.',  wierny  do  -u  treu 
btö  %nm  Sobc. 

Skonac,  -nam,  -natem,  vn. 
perf.  Derfdjeiben. 

Skonanie,  -nia,  sn.  35et= 
fd)eiben  n. 

Skoncentrowac,  -ruje, 
-waiem,  va.  perf.  fonjentrie= 
ten,  fammeln  (auf  einen 
^un!t);  =  Skupic. 

Skoncentrowanie,  -nia, 
sn.  Äonjentnerung  /. ;  = 
Skupienie. 

Skonfederowac,  -ruje, 
-walem,  va.  perf.  einen  SSunb 
birben. 

Skonfiskowac,  -kuje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  fonflSJteren, 
mit  aSefc^lag  belegen. 

Skonfrontowac,  -tuje, 
-watem,  va.  perf.  nargteid^en, 
gegenüberftetten;  Ionfrontie= 
ren;  =  Porownac,  Przedsta- 
wic  oko  w  oko. 

Skonfandowac,  -duje, 
-■waJem,  va.  perf'.  üerroirren, 
befc^ämen;  =  Zmleszac,  Za- 
wstydzic. 

Skonstraowac,  -uje,  -vva- 
fem,  va.  perf.  fonfttuieren, 
julammenfteUen ;  =  Zestawic. 

Skonsumowac,  -muje, 
-walem,  va.  perf.  fonfuniieren, 
üeri(ef)ren;  =  Spozyc. 

Skonczenie,  -uia,  sn.  Se» 
enbic\ung  /. 

Skonczonosc,  -sei,  sin(j. 
tant.  sf.  (gnblic^telt. 

Skonczyc,  -cze,  -czylem, 
va.  unb  vn.  lierf.  beenötgen, 
fertig  machen;  enben;  Der= 
fc^eiöen. 

Skop,  -a,  pl.  -y,  sm.  1) 
©c^öps  m.,  ^ammel  m.\  2) 
-u,  j)l.  -y,  StbtragSmaffe  /. 

Skopa6,  -pie,  -palem,  va. 
perf. ;  Skopywad,  -puje, 
-walem,  va.  imperf.  1)  ab" 
graben;  2)  mit  bcn  gU^en 
njegftoBcn. 


Skopek,  -pka,  pl.  -pki, 
sm.  1)  inei^eä  SSetlcfien,  %xau= 
enotole  /. ;  2)  =  Skopiec 
3}UIc^fa«i  n.,  SRelteiiner  m., 
©eile  /. 

Skopie,  -pie,  -piiem,  va. 
perf.  tiammeln,  ©c^afböde 
faftrieren. 

Skopowina,  -ny,  sing. 
tant.  sf.  S^ammd^k^ii)  n., 
@cböpfetne(6)  n. 

Skopowy,  adi.  ©^öpfen=, 
|)ammel=. 

Skopycenie,  -nia,  sn.  ^uf'» 
fpalön  m.  (eine  ^ferbetranft)eit). 

Skopycic  si§,  -ce,  -ciiem, 
vr.  perf.  ausgleiten. 

Skorek,  -rka,  pl.  -rki,  sm. 
(Forficula)  Slffel  /.,  ÄeUer= 
rourm  m. 

Skorochod,  -odu,  pl.  -ody, 
sm.  ©(i)nellpänger  jn. 

Skorodrzaly,  adi.,  —  dab 
Sommereiche  f.,  ©tiele  /. 

Skorodrzew,  -u,  pl.  -y, 
sm.  (Ptelea  trifoliata)  norb* 
amerifanifcger  Äteebaum. 

Skorodyt,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©forooit  m. 

Skoropis,  1)  -u,  jil.  -y,  sm. 
®tf)neUfct)cift  f.,  ©tcnograp^tc 
/.;  2)  -a,  J9Z.  -y,  sm. 
©c^nells,  ®  ef  d)n>inbf  c^reiber  m., 
©tenograpl)  m. 

Skorostrzelny,  adi.  fc^nelf» 
feuernb;  bron-na  «äd^nellfeuer« 
geroe!)r  «.;  -na  piszczaJka 
ajJitrailleufe  /. 

Skorosc,  -sei,  sinr/.  tant. 
sf.  ®e)d)ii}inbig!eit  /. 

Skorosnica,'  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  Seslania. 

Skorotop,  -u,  sing.  tant. 
sm.  glufimittel  n.  (jur  Se« 
fc^leunigung  beä  ©d^meljpro^ 

Seffee)- 

Skorowidz,  -u,  pl.  -y,  sm. 
alp^abctifc^es  Snt)aUäDetäeic^  = 
nie,  3tegiftec  «.;  —  eennl- 
kowy  2:ariftabeÜe  /.,  Xaxi^" 
tableau  //.;  —  odlegtosci 
Äilometer5eiger  m.;  —  za- 
rzad6w  taborowycli  Slbreffen« 
ücrjeic^niä  ber  3BagetiDer= 
rcaltungen. 

Skorowka,  -ki,  p?.  -kl,  sf. 
3li^  n.  ber  3lac^geburt,  Seber» 
rjaut  /. 

Skorpion,  -a,  pl.  -y,  sm. 
©forpion  m. 


Skorupa,  -py,  pl.  -py ; 
dim.  Skorupka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  ©ererbe  /.,  Sonfc^erbe  f., 
czem  —  za  miodu  nasiaknie, 
tem  na  starosc  traci  juni; 
gerooE)nt,  alt  geton;  2)  ©d^ale 
/.,  Ätufte  /. 

Skorupi,  adi.  Äcuften», 
©d}ale!i=,  ©(f)erben=. 

Skorupiak,  -a,  j)l.  -i,  sm. 
©diäten-,  Äcuftentier  n. 

Skorupiany,  adi.  aiiö 
Sonfdierben,  ©c^ecben=. 

Skorupiasty,  Skorupiaty, 
adi.  fäkalen»,  fruftenarttg, 
fc^erbenförmta. 

Skorupiec,  -pieje,  -pialem, 
vn.perf.  eine  ilrufte  belommen, 
fic^  mit  einer  Prüfte  über« 
jielöen. 

Skornpina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  ©dbale  f. 

Skorupisz,  -u,  sing.  tant. 
sm.  Ü){argel  m. 

Skorupka,  fie^e :  Skorupa. 

Skorupokrusz,  -u,  pl.  -e, 
sm.  ©djerbenfobalt  m. 

Skorupsko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  eine  l^ä^üc^e  ©c^ate, 
©dberbe. 

Skory,  uii.\  Skoro,  I. 
adv.  fernen,  fUnf,  Ijurtig,  rafdö  ; 
II.  coni.  fobalD,  fobalö  alö, 
roie  nur;  -ro  tylko  przyjdzie 
fobalD  er,  mte  er  nur  fommt. 

Skoryca,  -cy,  sing.  tant. 
sf.  frül)erec  9tame  beä  ^\m- 
teö;  =  Gynamon. 

SkorzystaC;  -tarn,  -talem, 
vn.  unb  ca.  perf.  profitieren, 
auänü^en,  fie^e:  Korzystac. 

Skos,  -u,  2^1.  -y,  sm.  S3ö= 
f(^ung  /". ;  na  —  adv.  fcl()ief. 

Skosic,  -sze,  -silem,  va. 
perf.  abmäßen. 

Skosisty.  Skosny,  adv.; 
Skosisto,  Skosno,  Skosnie, 
adv.  fc^ief,  f djräge,  abfd)ü)ftg  ; 
-snie  ztozyc  fdjräg  jufoin' 
menlegen;  plötuo  -nie  kr«jac 
bie  Seinrcanb  in  bie  Quere 
fd)neiben. 

Skostnialy,  Skoscialy, 
adi.  erftarrt,  erfroren. 

Skostnied,  -nieje,  -nialem ; 
Skoscieö,  -cieje,  -ciatem,  vn. 
perf.  erftarren,  erfrieren. 

Skosnozab,  -zeba,  pl.  -ze- 
by,  sm.  (Sinfictf  m.,  SSrt 
©almbrac^fen. 


Skot 


223 


Skreslac 


Skot,  -a,  pl.  -y,  sm.  33iel^ 
M.,  Äteinüte^  n. 

Skotarek,  -rka,  pl.  -rki, 
sm.  Stefijunqe  m. 

Skotarka,  -ki,  pl.  -ki,  s/. 
SSiel^Öüterin  /. 

Skotnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. ; 
Skotnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
i&\i^voto,  m.,  %x\'\i  f. 

Skotopaska,  -ki,  pl,  -ki, 
sf.  öirttn  /.,  ©d^äferin  /. 

Skotopastwo,  -wa,  sinff. 
tant.  .s'H.  ötrtenleben  n. 

Skowac,  -warn,  -walem; 
Skuc,  -je,  -Jem,  va.  perf. 
3ufamnienjc^mieben,  jufam« 
mcnlc^roeifeen. 

Skowroda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
'Pfanne  f.  o^ne  §enfef. 

Skowronek,  -nka,_p?.  -nki ; 
dim.  Skowroneczek,  -czka. 
pl.  -czki,  sm.  Serd)e  /.;  - 
dzwoni,  przepioruje  btC  Scrd^e 
finqt,  jcfitägt. 

Skowronczg,  -czecia,  pl. 
-ezeta,  sn.   üerc^eniunge(6)  n. 

Skowronczy,  a^i".  Setd^en'. 

Skowyczec,  -cze,  -czalem, 
fn.  imperj.  ro infein,  roimmern. 

Skowyra,  -ry,  pl.  -ry,  sm. 
1)  alter  unbrauctibaicr  Qagbs 
l)unb;  2)  S3rummtiart  ot. 

Skora,  -ry,  _p^-  -ry,  «/".  1) 
^aut  /. ;  kolor  -ry  ;^autfatbe 
/. ;  wysypka  na  -rze  §aut= 
auäfd^kg  w.;  nie  tylko  — 
i  kosci  na  nim  er  i[t  nur 
^out  unb  Änod^en;  chcialo- 
by  sie  ze  -ry  wyskoczyc  man 
möchte  au^  ber  ^aut  fal^ren; 
dac  komu  w  -re  jmnbn  burd^= 
prügeln;  on  ma  twarda  -re, 
er  f)at  eine  fjarte  ^aut,  'er  ift 
nic^t  empfinblic^,  er  oerträgt 
üiel;  -re  komu  wytrzepac, 
vvygarbowac  jmnbn  burc^« 
prügeln,  bur^bleuen ;  nie 
chcialbym  byc  w  jego  -rze 
icf)  möchte  nt^t  in  feiner 
£out  fiecfen,  in  feiner  Sage 
fein;  drzec,  Jupic  ko»o  ze  -ry 
jmnbm  bie  ^aut  über  bie 
Dl)ren  sielöen;  wrzeszczy  jak 
gdyby  go  ze  -ry  odzierano 
er  fcf)reit,  alö  cb  er  am  ©pie^e 
ftedte;  modli  sie  przed  figura 
a  ma  dyabi'a  za  -ra  cr  betet 
»or  bem  Äreujs  unb  l^at  ben 
2;eufel  in  ber  ;&aut,  (obraz.) 
er  ift  ein  $eutf)ler,  ein  2;ar= 


tüffe;  2)  ^aut  /.,  geü  «., 
Seber  n.,  ^alg  m.;  —  suro- 
wa  niewyprawiona  roeifs» 
gareä,  ataungareg  Seber;  — 
zamszona  Dlleber  n.,  fä= 
mif^gareö  Seber;  na  woto- 
wej  skorze  tegoby  nie  spi- 
sal  eine  Dd^fenl^aut  roüröe 
nic^t  reichen,  um  baä  alleä 
nieberjufd^reiben ;  -re  z  siebie 
zrzucac  fid^  l)äuten;  wola 
odzierad  ze  -ry  einem  Dd^fen 
bie  ^aut  abstellen;  3)  3tinbe 
/. ;  4)  eine  2lrt  3Kineral :  Aluta 
montana. 

Skorek,  fiebe  :  Skorek. 

Skorka,  Skoreczka,  -ki, 
pl.  -ki,  sf.  1)  §äutc^en  «., 
bünne  ^aut;  2)  Ärufte  /., 
Slinbe  f.;  3)  -rka  na  biUy 
S;augenid)tg  m.,  Sd)elm  m. 

Skorkowaty,  adi.\  Skor- 
kowato,  adv.  t)äutdE)enförmig, 
Ȋtinlic^. 

Skorkowy,  adi.  lebern, 
geber=. 

Skornia,  -ni,  j)l.  -nie,  sf. 
Stiefelette  /.,  ©amafc^e  /. 

Skornica,  -cy,  pil.  -ce,  sf. 
(Dermatocarpon)  1)  efebare 
£eberfled)te;  2)  3«äufe=,  Sebcr= 
l^ols  n. 

Skornik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
1)  Sebertjänbler  m.,  Se= 
berarbeiter  m.;  2)  Icbetner 
©cblaucb. 

Skorny,  atZt.  $aut=;  choro- 
by  -ne  £iaut!ranf§eiten. 

Skorzak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(Dermea)  ein  ^113. 

Skorzanka,  -kl,  pl.  -ki,  sf. 
9te^  n.  ber  9Jac^geburt,  Scber» 
t)aut ./. 

Skorzany,  adi.  Seber=,  Ie= 
bern,  üon  Seoer. 

Skowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  1) 
SSifc^lag  m.,  Steifen  m.,  Sling 
m.,  öelmbtec^  w.;  —  luto- 
wnika  ©c^nabet  m.  eineg  Söt= 
rol^reä ;  —  miedziana  Sieber= 
rol^rtricbter  »?.;  —  resorowa 
Sragfeberbanb  ».,  geberbügel 
m.,  gebecbanbring  m. ;  — 
trzonka  mlota  ^ammerl)elm= 
befcblägc  pl. ;  2)  ^inie  /.,  t)er= 
ftäf)le  Äante  beä  ©ctiu^mad^er= 
i}ammer§. 

Skra,  -ry,  pl.  -ry,  sf.  = 
Iskra. 

Skrab,  -u,  pl.  -y,  sm.  Un= 


gleid^^eit  /'.,  §öderigfeit  f.  ber 
Öaumrinbe. 

Skrabowaty,  adi.  pderig, 
nic^t  glatt. 

Skracac.  -cam,  -calem,  va. 
impetf. ;  Skrocic,  -ce,  -cilem, 
va.  perf.  abfürjen,  Beiüiräen, 
lürüen. 

Skracanie,  Skrocenie, 
-nia,  pl.  -nia,  sn.  2lb=,  SSerfür« 
5ung  f. 

Skradac,  -dam,  -dalem,  va. 
imperf;  Skrasc,  -dne,  -dlem, 
va.  perf.  flehten,  njegftet)len; 
—  sie  vr.  fic|)  t)eranfc^teidt)en; 
kot  -da  sie  na  ptaka  bie  Ea^e 
befc^Ieif^t  ben  Siegel. 
'  Skraisko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
ber  äuBerfte  3tanb. 

Skraj,  -u,^Z.  -e,  5)«.  Stanb  tn. 

Skrajac,  -jam,  -jatem, 
Skrawac,  -warn,  -walem,  va. 
imperf. ;  Skroiö,  -je,  -ifem, 
!  va.  perf.  abf(l)neiben,  befcf)nei= 
I  ben,  jufd^netDen;  —  komu 
:  kurte  jmnbm  einen  ©treic^ 
I  fpielen. 

Ski-ajny,   adi.   am  ytanbe 
!  gelegen,   äu^erft;  extrem,  ra= 
bifal. 

Skrapiac,  -piam,  -pialem, 
va.  imperf. ;  Skropic,  -pie, 
-pitem,  va.  p^rf.  befpri^en, 
bene^en,  befeuchten,  befprengen. 
I  Skrapiac,  -lam,  -lalem,  va. 
imperf.  fonbenfieren,  jum  fUif= 
'  figen  3"ftinbe  jurüctbringen. 

Skraplanie,  -nia,  p>l.  -nia, 
sn.  Äonbenfierung  f.;  —  pary 
Äonbenfierung  /'.,  ^onbenfa= 
tion  /.  beä  2)ompfe5. 

Skraplarz,  -a,  pl.  -e,  67«. 
Äonbenftttor  m.,  Äü^lgefä|  n. 

Skrawac,  fiefie:  Skrajac. 

Skrawek,  -wka,  pl.  -wki, 
sm.  3lbfc^ni§e[  n. 

Skr^glac,  -lam,  -ialem,  ra. 
imperf. ;  Skrq,gli6,  -le,  -liJera, 
va.  perf.  abrunöen. 

Skraz;ac,  -zam,  -:2;alem,  va. 
imperf;  Skr%zyc,  -ze,  -iy- 
leni.  va.  perj.  1)  in  tunbe 
©c^nittejerfc^neiben;  2)  (einen 
Ort)  umfrcifen,  burd^ftreüen-, 
:j)  auffcf)ütteln  beim  2luf|ic= 
ben. 

Skredowacina,  -ny,  pl. 
-ny.  ,s/.  (äSerinnfel  n. 

Skreslac,  -lam,  -laJem,  va. 
imperf. ;  SkreslJö,  -le,  -lüem. 


Skrewic 


224 


Ski-yc 


va.  perf. ;  1)  mit  SBorten  jeic!^= 
nen,  ecjä^Ien,  oorfteüen;  2) 
butc^ftteicften. 

Skrewic,  -wie,  -wilem,  vn, 
per/,  fein  Sßort  brechen. 

Skrgcac,  -cam,  -calem,  I. 
va.  imperf.\  Skr§cic,  -ce, 
-ciiem,  I.  va.  perf.  l)  DreE)en, 
gujammenbre^en,  umbrel^en, 
utnlenfen,  roenben;  skrec  mi  z 
tych  nici  sznur  bre^e  mir  biefe 
göDeu  511  einem  StficE  äujam= 
men;  2)  —  njegmaufen,  roeg« 
f^affen,  cerbergen;  —  w  prawo 
nac^  rechte  raenben,  bie  3tic^= 
lung  na(^  rechts  ne&men;  — 
komu  kark  jmnbm  ben  öal§ 
umbre^en;  III.  —  sie  vr.  1) 
umfc^Iagen,  umfegen;  2)  fic^ 
brc^en  unb  rcenben,  fid^  ntc^t 
ju  öelfen  roiffen. 

Skrgcanie,  Skr§cenie, 
-nia,  pl.  -nia,  sn.  2)rel)ung  f., 
SBenben  «.,  SSerbre^ung  /'., 
Sorjton  /. 

Ski'epowac,  -puje,  -walem, 
va.  perf.  binben,  feffeln. 

Skret,  -u,  pl.  -y,  S7n.  58ie= 
gung  f..  Sre^ung  f.,  Ätüm« 
mung  /.,  Umbre^ung  f. ;  po- 
wröz  o  trzech  -ach  ein  brei^ 
bräl^tigeö  Seil;  -y  wlosow 
^aarringet  n.,  ^aarlotfen  pl. ; 
na  -cie  dro»i  bei  ber  3Begbie= 
gung;  2)  Umbre^en  «.,  Um= 
lenfen  n. ;  3)  2)eic^felarm  m., 
^ßfu^t  m.]  4)  Ärümmling  m., 
Ätopfftüd  «.,  Sre^tnirbet  m., 
£i^e  /. ;  —  igücy  Qun%sn= 
lourjet  /'.,  iSurjel  /.  ber  ©pit= 
jenf^iene ;  5)  Hreifetfrfinede  /. 

Skrgtek,  -tka,  pl.  -tki,  stn. 
1)  Äugelaffel  /. ;  2)  (Funaria) 
eine  2aubmoo§gattung. 

Skretka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
ein  tangeg  SBeiöenfeir. 

Skrgtogrodek,  -dka,  pl. 
-dki,  sm.  •!|5oft^orn|d^ne(Ie  f. 

Skrob,  -'m,pl.-ie,s77t.  Äraft- 
me^[  «.,  ©tärfe  /. 

Skrolaacz,  -a,  pl.  -e,  sw. 
©c^aber  m. 

Skrobaczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf. ;  Szkrobadio,  -ta,  pl.  -a, 
sn.  Sc^ab=,  Ära^eifen  n., 
Sc^raper  m.,  ©c^abmeffer  n., 
@rünbungöei)enn.,3ief)ninge/. 

Skrobaö,  -bie,  -baiem,  va. 
imperf.  1)  jd^aben,  halben,  fd^ä» 
len ;  —  marchew,  kartofle  ^a« 


rotten,  Srbäpfel  fd^aben ;  —  gto- 
we  ben  Äopf  fta^Cft ;  —  rybe 
ben  ^^ifd^abfdjuppen ;  2)  [tid^eln. 

Skrobak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Qnbre  f.,  ^eigetier  n. 

Skrobanie,  -nia,  sn.  Krat» 
jeii  n. 

Skrob  anina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  atbjc^abjet  n.,  @efct)abte  n., 
©efra^te  h.,  auärabierteSd^rift. 

Skrobanka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
ein  Äicfernüamm  ju  Salfen 
beftimmt. 

Skrobia,  -bi,  pl.  -bie,  sf. 
=  Skrob. 

Skrobic,  -bie,  -biiem,  va. 
imperf.  [tär!en. 

Skrobnigcie,  -cia,  sn.  ein» 
maliges  Äraren. 

Slu"ofaliczny,  adi.  f!ro= 
fulög. 

Skrofuly,  -uJ,  pliir.  tant. 
sm.  ©frofeln  pl.,  2)rüyenan= 
idjroeßung  f. 

Skroic,  fier)e:  Skrawac. 

Skrom,  -u,  sing.  tant.  sm. 
fcaienfc^mer  n.,  |)afenfett  n. 

Skromid,  -mie,  -milem,  va. 
imperf.  bejänftigen,  milbern. 

Skromnisia,  -si,  pl.  -sie, 
sf.  ein  ftilleä,  be)c^eibeneä 
Jrauenjimmer. 

Skromnis,  -sia,  pl.  -sie,  sm. 
ein  ftiUer,  befcbeibener  5Jtenfc^. 

Skromniuchny,  Skrom- 
nintki,  Skromniasienki, 
adi.  ^öd^ft  befc^eiben. 

Skronmosc,  -sei,  sing, 
taut.  sf.  1)  ye[c^eibenl^eit  /., 
©ittjamfeit  /. ;  2)  @infac^^eit 
/.,  Söei'^ränft^eit  /. 

Skromnotka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  (Ehretia)  eine  raui)b[ätte= 
tige  ^flanje. 

Skromny,  adi. ;  Skrom- 
nie,  adv.  1)  befc^eiben,  mä= 
^ig,  ftttfam,  ent^altfam,  ein= 
fa^,  fc^Iid^t;  —  obiad  ein  be= 
fc^eibeneä  3}}ittageff  en ;  -na 
panna  ein  be[d^eibene§  grau» 
lein ;  2)  fett ;  —  zajac  ein  fet' 
ter  Safe. 

Skroniowy,  adi.  ®d^läfen=. 

Skron,  -ni,  2)1.  -nie,  sf. 
©d)läfe  /. 

Skropi6,  Skroplid,  [iel^e: 
Skrapiac,  Skraplac. 

Skroplenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  äJertropfen  n.  (^^tüfftg» 
werben  be§  Sampfeä). 


Skrostawieö,  -wieje,  -wia- 
iem,  v7i.  perf.  Dou  einem  Sluä» 
jdjiag  bebecEt  roerben. 

Skrocenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  5)er=,  2Ib!ürjung  /. 

Skrocic,  fie^e:  Skracac. 

Skrocony,  adi.   abgelürgt. 

Skrucha,  -chy,^Z.  -chy,  s/". 
SReue  /.,  _3^rfnir)c^ung  /. 

Skrupic,  -pie,  -piiem,  va. 
perf.  bas  ©etreibe  fc^roten, 
grob  jermatmen;  —  sie  vr. 
na  kirn  fid^  an  jjmnbm  rächen; 
to  sie  na  nim  -pilo  er  ^at  bafür 
iü'^tw  muffen. 

Skrapulat,  -a,  pl.  -ci,  sm. 
ein  i'trupulöfer,  peinlid)er, 
genauer  93ienfc^,  ^ebant  m. 

Skrapalatka,  -ki,  pl,  -ki, 
sf.  eine  jfrupulöfe,  peinliche, 
genaue  ^y^^au,  ^ebantin  f. 

Skrupulatnosc,  -sei,  si7ig. 
tant.  sf.  ©enouigEeit/,,  %z\i\= 
lic^feit  /.,  ^^ünftlic^feit  /.,  ®e= 
n)iffen^oftigfeit  /. 

Skrupulatny,  adi. ;  Skru- 
pulatnie,  adv.  ffrupulöä,  ge= 
nau,  geroiffen^aft,  pünftlid), 
peinlid^. 

Skrupulizowac,  -zuje,  -wa- 
lem, vn.  imperf.  ftrupiUieren, 
bebenüic^fein;  SebenfUd^feiten 
madöen. 

Skrupul,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Sfrupel  TM.,  ©eroiffensäroeifel 
m..  33ebenf[id^!ett  /. 

Skraszec,  -szeje,  -szalem, 
vn.  perf.  mürbe, '  jcrfnirfc^t 
roerben. 

Skruszony,  adi.  reuig,  be= 
mutig. 

Skrnszyc,  -sze,  -szyJem, 
va.  perf.  jerbröcfeln,  jertrüm» 
mern,  äermalmen,  jerfnirfc^en ; 
—  sie  vr.  in  Heine  ©tüde  jers 
fallen ;  reumütig  roerben. 

Skratator,  -a,  pl.  -rzy,  sm. 
©frutator  771. 

Skrutynium,  i7idecl.  sn. 
©frutinium  n.,  ©timmen= 
fontroUe  /.  bei  ben  äBa^ten. 

Skrwawic,  -wie,  -wilem, 
va.  peif.  blutig  machen,  mit 
5ölut  beipti^en. 

Skryba,  -by,  pl.  -owie,  sm. 
©c^reiber  ?«.,  ©tribent  ?n. ;  = 
Pisarz. 

Skry(5,  je,  -lern,  va.  perf.\ 
Skrywac,  -warn,  -walem,  va. 
impe7f.   »erbergen,   oerfteden. 


Skrypt 


225 


Skrzynia 


Skrypt,  -u,  pl.  -a,  sm. 
©d^rift  /.,  §anb)c^rtft  /.,  3te» 
oetä  m.\  —  dluzny  ©c^ulb= 
jc^ein  m.,  ©c^ulbDerfd^rei» 
buncj  f. 

Skrystalizowac,  -zuje, 
-watem,  va.  perf.  fnflallifie= 
ren. 

Skrystalizowanie,  -nia, 
sn.  ÄtiftaUtfterung  f. 

Skrytek,  -ik»,  pl.  -tki,  sm. 
©inau  n.,  jjrauenmantet  m., 
D^nfraut  n. 

Skrytka.    -ki,  pl.  -ki,    sf. 

1)  ge^eimeö  J'ic^'  SSerfted  n., 
©c^lupfroinfel   m.,   Jiifd^e   /.; 

2)  (Clandestina)     Schuppen» 
voitl  n. 

Skrytobojstwo,  -wa,  pl. 
-a,  sn.  Uteuc^elmorD  m. 

Skrytoplciowy,  frgpto«» 
gamifc^,  mit  unfenntüc^er 
%\üii,  mit  uerBorgenen  @e= 
jc^Icc^tsteilen. 

Skrytosz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Siftftabbe  /.  (©attung  Der 
Slücfcnfüfsier). 

Skrytosc,  -sei,  pl,  -sei,  sf. 
aSerborgen^eit  /.,  Söetftecft^eit 
/. ;  w  -sei  im  ftillen,  terflecft, 
^eimlic^. 

Skry  ty,  adi. ;  Skrycie, 
adv.  Dtrborgen,  Derftedt, 
tieimlic^. 

Skrzeczec,  -cze,  -czafem; 
Skrzekotac,  -tam,  -talem, 
vn.  imperf.   fräc^jen,  quafen. 

Skrzeczek,  -czka,  ^?.  -czki, 
sm.  §amfter  m. 

Skrzeczenie,  Ski-zekota- 
nie,  -nia,  sn.  Quafen  n., 
5trä(^5sn  ji.,  (Sequafe  n., 
(Sefräcfjäe  n. 

Skrzeczka,  -ki,  pZ.  -ki,  sf. 
©pecfgriebe  /. 

Skrzek,  -u,  pl.  -i,  sm.  1) 
©efräc^je  n.,  ©equafe  n., 
Äreifc^en  n.;  3)  giu^mufd^el 
f.;  4)  —  zabi   grofc^laic^  m. 

Skrzela,  -li,  pl.  -le,  sf. 
Äiemenöedel  pl.,  gifc^o^ren 
pl.;  Giemen  ?jZ. 

Skrzelice,-lic;  Skrzeliny, 
-lin,  plur.  tant.  sf.  '^<x\Qyx= 
fien  pl.,  gettftergitter  pl., 
©c^aiterlaben  m. 

Skrzelolusk,  -u,  pl.  -i, 
sm.    (Pomatus)    ein    Sarfc^=> 

Skrzelowy,  adz.  Äiemcn». 

Slownik  polsko-niemiecki. 


Skrzelowka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ^a^nfieme  /. 

Skrzemienialy,  adi.  Der= 
liefelt. 

Skrzemienienie,  -nia,  sn. 
aSerfiefelung  /, 

Skrzep,  -u,  pl.  -y,  sin. 
geronnene  {^iüffigfett,  @erinn= 
fe[  n. 

Skrzepczenie,  -nia,  sn. 
2I5öättung  /.  [bar. 

Skrzepliwy,    adi.  gerinn= 

Skrzeplosc,  -sei,  pl.  -sei, 
sf.  ©erinuen  ».,  ©rftarren  n.; 
©erinnfel  n. 

Skrzeply,  adi.  geronnen, 
[teif,  etftarrt. 

Skrzepn|,c,  -ne,  -nalem, 
vn.  perf.  gecinnen,  erftarten, 
fteif  roerben. 

Skrzepnielina,  -ny,  pl. 
-ny,  sf.  ein  geronnene^  ©tücf 
aiut,  Srutfuc^en  m. 

Skrzesac,  -sze,  -saJem,  va. 
perf.  bet)auen,  abmeißeln;  — 
ognia  geuer  [dalagen  (mit 
bem  'geuerftein). 

Skrzesz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
eine  2lrt  Äud)en. 

Skrzgta,  Skrzgtwa,  -wy, 
pl.  -wy,  sf.  cmfige  >2ir5ett. 

Skrz§tnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
ber  emfige,  geschäftige  3Jien)c^. 

Skrzgtnosc,  -sei,  sing, 
taut.  sf.  (Smfigfeit  /.,  ®e= 
fc^äftigfeit  f 

Skrzftny,  adi.;  Skrzgtnie, 
ado.  emfig,  gefc^äfiig. 

Skrzyb,  -a,  pl.  -j,  sm. 
©c^ac^tel[)alm  m.,  £^af!^eu 
M. ;  —  polny  ©c^euerfraut  n. 

Skrzybaczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©c^tageijen  n. 

Skrzybac,  -bie,  -balem,  va. 
imperf.  mit  ber  ©c^aufel 
ober  bem  ©paten  roeg!ra|en, 
roeafe^ren. 

Skrzyö  =  Iskrzyc. 

Skrzydelnik,  -a,  pl.  -i; 
Skrzydlatek.  -tka,  pl.  -tki, 
sm.  §[ügeli(f)nede  /. 

Skrzydelko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  glügelc^en  n.;  glügelw.am 
©pinnraöe,  bei  ben  ©dornet» 
terüngöbrumen. 

Skrzydelkowaty,  adi. 
flügelartig. 

Skrzydlacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
(Pterospermum)  glügelfctn  m. 
(aKoroengottung). 


Skrzydlak,  a,  pl.  -i,  sm. 
(Samara)  ^lügelfruc^t  /. 

Skrzydlasty,  Skrzydlaty, 
adi.  geflügelt;  -te  koto  ©c^au« 
felrab  n. 

Skrzydlica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf  1)  i^Uigelfloffer  m.;  2) 
(Älaria)  iange  /. 

Skrzydlic,  -le,  -lilem,  va. 
imperf.  beflügeln,  mit  '^lü' 
gcln  Derfe[)en. 

Skrzydligroch,  -u;Skrzy- 
dlin,  -u,  .sing.  tant.  .sm. 
(Pterocarpus)    gtügelfruc^t  ./'. 

Skrzydlisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  großer  unförmlicher  J'ügel. 

Skrzydlo,  -dta,  pl.  -dla, 
sm.;  dim.  Skrzydelko,  -ka, 
pl.  -ka,  5«.  5lügel  m.;  na 
-dlach  mitosci  auf  ben  glü«^ 
geln  ber  Siebe;  obciac  komu 
-dla  jmnbm  bie  Jtügel  ftut' 
3en;  schronic  sie  pod  czyjes 
-dfa  fic^  unter  jmnbä  ©d)U§ 
begeben;  —  drzwi  S^ürflügel; 

—  sztolni  Stollenflügel ;  -dla 
upn8tu©c^teufenflügelpZ.  •,-dla 
rozjazdu  ftniefc^ienen,  ^lügel» 
fc^ienen,     §ornfcf)ienen     pl.\ 

—  szluzy  ©cöleufenflügel  pl. 
Skrzydlobialy,  adi.  xotV^" 

gcpgelt. 

Skrzydloblonisty,  adi. 
^autflügelig. 

Skrzydlolotny,  ac^i.  fd^nell 
fliegenb. 

Skrzydlonogi,  adi.  flügels 
füfeig. 

Skrzydlopalcat,  -a,  pl. 
-y,  sm.  ^terobaftplu§  m.  (ein 
oorfintflutlidöeä  2:ier). 

Skrzydloplawy,  adi.  flof» 
fenf ü^ig ;  -we  raieczaki  ^^loffen^ 
füfiler  pl. 

Skrzydloryb,  -a,  pl.  -y, 
sm.  S'lügelfii^  m. 

Skrzydloszpon,  -u,  pl.  -y, 
sm.  SBe^roogel  m.,  ®ro6fu|= 
l^u^n  «.,  i^amucfet  m.,  §orn- 
träaer  m. 

Skrzydlowaty,  adi.  flüget= 
artig. 

Skrzydlowy,  adi.  5[ügel=; 
adjutant  —  l^lügelabjutant  m. 

Skrzydlowka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  (Clio)  ©attung  ber  2öeic^- 
tierftaffe  ber  gloffenfüpler. 

Skrzynia,  -ni,  pl.  -nie,  -yi'i ; 
dim.  Skrzyneczka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.\   Skrzynka,  -ki,  pl. 

15 


Skrzyniowy 


226 


Skutek 


-kj,  sf.  Äifte  /.,  Äaften  »i., 
Sobe  /• ;  -aia  na  ryby  J^ifd^be» 
^ältcr  m. ;  —  ciepla  Sluägul» 
faften  m.,  ^eifeer  Örunnen ;  — 
na   wode  fflafferbefiäUet    m. ; 

—  nurkowa,  kesson  @enf=, 
SJerfenffaften  m. ;  —  plukalna 
©e^toäfc^e  /.,  ©e|fa^  n. ; 
-nie  sitowe  nieruchome  un« 
beroeglic^e  2ßafc§=©c]^[atnm= 
^erbe;  -nie  sitowe  potrz^- 
salne  beroegUc^e  §erbc,  ©to|= 

^erbe       pi. ;       -nia      przesuw 

©teuctungebampffaften,  -nia 
wiatrowa  3Q3inbfpe:rung§= 
faften,  SBinbftocf  m.\  —  ce- 
meutacyjna     3^'"^"tter!a[ten; 

—  ogniowa  ^euetfaften;  -nka 
w    kopalni    ©c^lepptrog    m.; 

—  do  formowania  j^orm= 
faften;  —    tokarni  ®ode  /. ; 

—  do    Joju    Sialgbüc^fe    /.; 

—  do  manometra  Hianome» 
terge^äufe  n. ;  —  do  narzedzi 
SEetfgeugfaften ;  —  do  sygna- 
low  ©ignalgläicrtafc^e  /. ;  — 
opatrunkowa  3iettung6mcbt= 
famcntenfaftcn ;  —  parowa 
2)ampf^oube  /.,  ©ampffoffer 
m.\  —  weutylowa  i8entil= 
faften;  —  zwrotnicy  3Bet(^en= 
bocf  m.\  —  na  Jisty  $brief= 
faften. 

Skrzyniowy,  Skrzynny, 
adi.  ftal"ten=,  2aDe=,  fa[ten= 
förmig,  faftenartig. 

Skrzynkowy,  adi.  faften« 
förmig;  —  miech  Soften» 
gebläie  n.  mit  beioegltc^en 
Äolben;  —  piec  dementier« 
ofen  m. 

Skrzyp,  -u,  ^l.  -y,  sm.  1) 
(Sefnarre  n. ;  2)-ia,  yl.  -ie,  sm. 
®diac^teIt)olm  m.,  Qinnfcout  ?;. 

Skrzypce,  -c6w  ober  -piec 
■plur.  tant.  sn. ;  dim.  Skrzy- 
peczki,  -czek ;  Skrzypki, 
-pek,  plur.  tant.  ©eige  /., 
SJicline  /. 

Skrzypcowaty,  adi.  get= 
genförmig. 

Skrzypcowy,  adi.  ©eigen«. 

Skrzypek,  -pka,  pl.  -pki, 
am.  (SJeiger  w.,  ©eigenjpiefer  m. 

Skrzypica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
ein  öeifitd)  (Lyra). 

Skrzypiciel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
93ietfieDler  m. 

Skrzypiec,  -pca,  jdZ.  -pce, 
sm.  giebel/".;  §alöei)en  n. 


Skrzypie6,  -pie,  -piaJem, 
vn.  imperf. ;  Skrzypn^c,  -ne, 
-iialem,  vn.  perf.  1)  fnarren, 
fniftern ;  buciki  -pia  bie  ©tie= 
fei  fnarren ;  enieg  -pi  pod 
nogami  ber  ©^nee  fniftert 
unter  ben  5"&en;  2)  f^Iec^t 
geicien. 

Skrzypiolisci,  adi.,  kazwa- 
ryna  -a  ©treitfolbenbaum  m. 

Skrzypnigcie,  -cia,  sn. 
knarren  n.,  "kniftern  «. 

Skrzypka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
])  ©eigtjrin/.,  Jsiolinfpielertn 
/. ;  2)  (Silene  inflata)  roeifier 
JÖefen. 

Skrzypliwosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  (Sefnarre  «.,  ©efni« 
fter  n. 

Skrzypliwy,  adi. ;  Skrzy- 
pliwie,  adv.  fnarrenb,  fni» 
fternb. 

Skrzywdzenie,  -nia,  sn. 
Unrecht  n. 

Skrzywdzic,  -dze,  -dziJem, 
va.  perf.  jmnbm  unreöit  tun, 
ftefie:   Krzywdzic. 

Skrzy^ic,  -wie,  -witem, 
va.  perf.  frümmen,  biegen ;  — 
twarz,  —  sie  vr.  ba§  (Seftc^t 
üerjiefien,     terjerren,     fief)e: 

Krzywic. 

Skrzywienie,  -nia,  sn.  35er= 
bogenbeit  /.,  Krümmung  /. 

Skrzyzowac,  -i;uje,  -wa- 
Jem,  ra.  perf.  freujen. 

Skubac,  -bie,  -baiem,  va. 
imperf. ;  Skubn§.6,  -ne,  -na- 
Jem,  va.  perf.  jupfen,  rupfen, 
pflüden;  —  weiae  SBoÜe  jup= 
fen;  —  geSeine  ®ang  rupfen; 
—  kwiatki  Slumen  pflüd-'n. 

Skubanie,  -nia,  sn.  3tupfen 
n.,  3upfen  "• 

Skubanka,  -ki,  sf.  ©(^ar- 
pie  /. 

Skubnigcie,  -cia,  sn.  ein 
einmalipes  5"Pf£»-  SRupfen. 

Skucie,  -cia,  an.  3»fttiTf 
menfAmieben  n. 

Skud,  fief)e:  Skowac. 

Skudlac,  -fam,  -ialem; 
Skudlic,  -Ic,  -lilem,  va.  perf. 
bieöaore  oerrotrrcn,serjaufen. 

Skudio,  -fa,  ])l.  -la,  sn. 
©cbmbel  f.,  ©t^ale  /. 

Sknliö,  -le,  -lilem,  va.  perf. 
i^ujammenfugeln,  3ufammen= 
bauen;  —  sie  vr.  fic^  jujam= 
menrollen;  fiä)  bücfen. 


Sknlisz,  -a,  pl.  -e,  sm.  eine 
ßeuic^recfenfrebägattung. 

Skulptnra,  -ry,  pl,  -ry,  sf. 
1)  ©fulptur  f.,  35i(btiauerfunft 
f.  =  Rze^biarstwo;  2)  ©fulp= 
tur  /„  Silbfiauerroerf  «.;  = 
Rzezba. 

Skulpturowy,  adi.  ©fulp= 
tur=,  33Ub§auer=;  =Rze^biar- 
ski. 

Skuner,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©c^oner  m.,  ein  fleiner  ^xotv- 
mafter. 

Skupiac,    -piam,    -piafem, 

va.    imperf.;    Sknpiö,    -pie, 

1  -piJem,  va.  perf.   juiammen» 

bringen,  »rütfen,  =pufen,  ='ftel- 

len;  —  sie  vr.  fid)  jufammen= 

Raufen,  =preffen,  ^rotten;  ftc^ 

j  (geinig)  fommeln. 

I      Skupienie,  -nia,  sn.  (umy- 

s}u)   ©ammlung  /.;  Slnba^t 

/. ;  stuchac  ze  -niem  mit  2fn= 

bac^t  Juroren. 

Skapieniec,  -nea,  pl.  -nee, 
sm.  Slggre^at  n. 

Sknpnosc,  -sei,  sf.  Idi^ii 
unö  fc^neUe   '.Bertäufltc^feit. 

Skupny,  adi.  1)  gut  abge^ 
^enb,  rafcö  »erfäuflic^;  2)  ju= 
fommengefauft. 

Skupowac,  -puje,  -walem, 
va.  imperf. ;  Skupic,  -pie, 
-pilem,  va.  perf.  jufammen» 
faufen,  auffaufen. 

Skupowanie,-nia,^i.  2tuf«, 
3uiommenfaufen  n. 

Skurcz,  -n,  pl.  -e,  sm. 
jlrampf  m. 

Skarczenie,  -nia,  sn.  3"= 
fammenjtet)en  n. ;  ©c^roinben  «. 

Skurczony,  adi.  jufammen» 
gejogen,  gefrummt. 

Skurczy«5,  -cze,  -czyfem,  va. 
perf.  suiammenjie^en,  früm= 
meu ;  einlaufen,  fdjroinben. 

Skurczypalka,  -k\,p>l.  -ki, 
sf.  3;auaeiüc^t§  m 

Skasic,  -sze,  -sitem,  va. 
perf.  nerfuc^en,  in  Sßerfuc^ung 
füf)ren;  —  sie  vr.  \\\  SSer- 
)ud)ung  geraten;  fie^e:  Kusic. 

Skutecznos<5,-sci,  sf.  SEiif« 
famtfit  /..  (Sifolg  m. 

Skuteczny,  adi.;  Skute- 
cznie,  adv.  rcirfi'am,  erfoIg= 
reid\ 

Skutek.  -tku,  pl.  -tki,  sm. 
Sffiirfung  /.,  iyolge  /.,  ©tfofg 
m.,  ßffeft  m.\  wzialem  lekar- 


Skntkowac 


227 


Stodkogorzki 


8two,  ale  bylo  bez-tku  ic^  ^abe 
bie  airjnei  genommen,  aber  o^ne 
SBitfunfl;  z  dobrym  -tkiem  mit 
gutem  ©rfofg;  ciekawyjestem, 
jakie  to  bedzie  miec-tki  ic^  bin 
neugierig,  rcas  für  ^yolgen  bas 
^oben  roirb  ;  w  —  tego  infolge» 
b«ffen ;  nie  watpie  o  -tkn  twojej 
prosby  tc^  jroeifle  nicfit  an  bem 
grfolg  beinet  Sitte. 

Skutkowac,-kuje,  -walem, 
tm.  imperf.  roirten,  SBirfung 
^aben;  caükiem  nie  -waJo  es 
^at  qar  nic^t  geroirft. 

Skntnik,  -a,  pl.  -i,  sm.\ 
g-wözdi  —  ©c^ifflnagei  m. 

Sknwac,  fie^e:  Skuc,  Sko- 
wac. 

Skaty,  adi.  1)  juiammen» 
geiAmiebet;  2)  betrunfen. 

Skwapliwosc,  -sei,  pl.  -sei, 
sf.  ^aftiqfeit/.,  ©aft/.,  Sereit= 
roiaigfeit  f.,  (Sttferttafeit  /.; 
©ntaegenfommen  n. 

Skwapliwy,  adi.\  Skwa- 
pliwie,  adv.  bereitroiÜig,  eit= 
fettig,  ^aftig;  entgegenfom= 
menö. 

Skwar,  -u,  pl.  -y,  sf.  Si^e 
/.,  ©tut  /.,  @onnen^i|e  /., 
ScfjtDüle  f. 

Skwara,  -ry,  pl.  -ry,  sf. 
©cblacfe  f. 

Skwarek,  -rka,  pl.  -rki; 
Skwareczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  Spccfgriebe  /. 

Skwarnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf; 
—  wymiotua  brec^enetregenoe 
Äopfbeere,  ec^te  SSrec^rour^el. 

Skwarny,  adi. ;  Skwarno. 
adv.  {)ei|,  fcbroül. 

Skwarzyc,  -rze,  -rzyJem, 
va.  imperf.  1)  pregeln,  frö= 
fc^en;  —  torf  Sorf  oerfoi^Ien; 
2)  —  sie  vr.  ftö)d^2n;  —  sie 
na  sloncu  an  ber  ©onne  bra- 
ten. 

Skwasniec,  -nieje, -nialem, 
vn.  perf.  fauer  roeiben. 

Skwer,  -u,  pl.  -y,  sm.  ®ar= 
tenanlage  /.,  ©quore  n. 

Skwierczec,  -cze,  -czalem, 
vn.  imperf.  1)  jifc^en,  raf(f)eln, 
frö)c^en,freif(|en;  2)n)immern, 
miniein,  meinen. 

Skwierczenie,  -nia,  sn. 
giften  n.,  Ätöfc^en  «.,  2Bin= 
fein  n. 

Skwierk,  -u,  pl.  -i,  sm. 
©efc^roitre  n.,  ©eroimmer  n. 


I  Skwierkliwosc,  -sei,  sittff. 
;  tant.  sf.  ba^  quirrenbe  SBefen, 
'  ba§  2i5immern  unb  jammern, 
SBe^flagen  n.,  (Stöf)nen  n. 

Skwierkliwy,  adi. ; 

Skwierkliwie,  adv.  ungebul-- 
big,  ftü^nenD,  roe^EIagenb, 
rolmmernb,  jammernb. 

Skwinancya,  -cyi,  sing, 
tant.  sf.  ©alegejc^roür«.  (2;ier= 
ftanf^ät)  =    Slinogörz. 

Skwitowac,  -tuje,  -waiem, 
va.  perf.  quittieren;  —  sie  vr. 
quitt  fein. 

Sluks,  -v,pl.  -y,  sm.  ©c^Iid 
m.,  ©cölud  m.  (Öetnftein). 

Slabieö,  -bieje,  -bialem; 
Siabn^c,  -ne,  -btem,  vn.  im- 
perf. f^road^  roerben,  etfc^Iaf= 
fen. 

Slabienki,  Slabiutki,  Sla- 
biuchny,  adi.  äu^erft  fc^roac^, 
matt. 

Slabizna,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
32eict)en  pl. 

Slabnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
eine  2ltt  "JU^. 

Slabosö,  -sei,  pl.  -sei,  sf. 

1)  Äranft)eit  /.,  ©c^roäc^Iic^- 
feit  /.,  Unpäfelid^feit  /.;  2) 
©cf)n)äd)e  /.;  ma  swoje  -sei 
er  ^at  feine  fd^mac^en  ©eiten; 
umiec  korzystac  z  czyjej  -sei 
jmnDä  ©c^roäc^e  auäjunü^en 
roiff en ;  mam  dla  niego  —  ic^ 
l}abi  eine  Scöroät^e  (eingaible) 
für  i^n;  3)  äßoc^enbett  n. 

Slabostka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Scbroäc^e  f.,  )ii)road)e  ©eite. 

Slabowac,  -buje,  -watem, 
vn.  imperf.  fränfeln. 

Slabowitos6,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ^ränflid^feit  /., 
©cf)n)äi:^licftfeit  /. 

Slabowity,  adi.  fränüid^, 
fc^roäcftlic^. 

Slaby,  adi.  1)  fc^roac^; 
to  -be  wino  ba^  ift  ein  fc^roa« 
c^er  Sßein;  —  powroz  fc^roa» 
c^eä  ©eil;  -ba  glowa  fcörood^cr 
Äopf;  -ba  strona  fc^roac^e 
©eite;  stawiano  —  opor  fc^roa' 
c^er  SBiberftanb  mürbe  ge= 
teiltet ;  te  rymy  bardzo  -be 
biefc  ^eime  finb  fe^r  f4)tDac^; 

2)  frani,   unroolil,   unpä^Iic^. 
Staö,    sciele     ober     slam, 

scieliüem  ober  slafem,  va. 
imperf.  I.  1)  ausbreiten, 
Ilinftreuen;   2)  betten;    äciele 


wlasoie  loika  id)  ma^e  eben 
bie  aSetten;  3)  —  droge  ben 
SQBeg  bahnen,  bereiten;  II.  vr. 
fi:^  ^inftreden,  ^inroetfen;  — 
sie  komu  do  uog  jmnbm  JU 
J^ü^en  fflöen;  —  sie  komu 
jmnbm    gelingen,   fiet)e:    Po- 

scielic,   Poslac. 

Slac,  szle,  sJalem,  va. 
imperf.  fc^icfen,  fenben,  fte^e : 
Posfec,  Posylac. 

Slaniac  si§,  -niam,  -nia- 
lem, vr.  imperf.  roanfen, 
roacfetn,  nic^t  feft  fte^en. 

Slawa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
^u\)m  m.,  3iuf  m.,  S^re  /. ; 
za  -wa  sie  ubiegac  nac^  bem 
3tu^mc  ftreben;  to  ei  -we 
przynosi  ba§  bringt  bir  (g^re 
-wy  komu  ujmowac  jmnbä 
gutem  Stufe  fd^aben. 

Slawetny,  adi. ;  Slawe- 
tnie,  adv.  ad^tbar,  rootjlebet, 
e^ren^aft. 

Slawiciel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Soboreifer  jm.,  Sßerfünber  m. 

Slawicielka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  iJobpreiferin  f.,  sßerfünbe= 
tin  /. 

Slawic,  -wie,  -wilem,  va. 
imperf.  preifen,  oerfünben, 
lübmen. 

Slawienie,  -nia,  sn.  Sob«' 
preiiung  /.,   33er!ünDigung  f. 

Slawin,  -u,  pl.  -y,  sm. 
(Tephorsia)  Slfc^enmirfe  /. 

Slawnosc,  -sei,  sing,  tant. 
sf.  a3erüf)int^ett  /.,  3flu^m  m. 

Slawny,  adi. ;  Slawnie, 
adv.  berüf)mt. 

Slawolubny,  adi.  ru^m= 
liebenö. 

Sloboda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
SSorroeif  n.;  Kolonie  /.,  eine 
2lrt  SBorftabt. 

Slocza,  -czy,  pl.  -czy,  sf. 
3uderratme  /. 

Slodeczny,  adi.  \ü.%  an-» 
gemacht. 

Slodkawosö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©üfeltc^feit  /. 

Slodkawy,  adi.;  Slodka- 
wo.  adv.  füßlic^. 

Slodki,  adi.  fü^,  lieblic^, 
anqeneöm. 

Slodkobrzmi%cy,  adi. 
füßfünqenb. 

Slodkogorz,  -u,  sing.  tant. 
sm.  a3itter)UB  n.  [füfe. 

Slodkogorzki,  adi.  bitter« 

15* 


Slodkokwaskowaty 


228 


Stowik 


Slodkokwaskowaty,  Slod- 
kokwasny,  adi.  fauerfüfi, 
jüfefauer. 

Stodkomocz,  Slcdomocz, 
-u,  pl.  -e,  sin.  (Diabetes) 
3udferfran!^eit  /. 

Slodkomownosö,  -sei, 
sing.  tant.  sf.  frcunbltd^e  2ln= 
rebe,  fuße  SBortc. 

Slodkomowny,  adi. ;  Slod- 
komownie,  adv.  fü^  reöenb, 
üoH  fü|f?er  SBotte. 

Slodkosc,  -sei,  siny.  tant. 
sf.  6üfee  /.,  ©üfiigJeit  /. ; 
Ulnne^mlicöfeit  /. 

Slodn§c,  Slodniec,  -nieje, 
-aiaiern,  vn.  imperf.  fü§ 
roetDen. 

Slodnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
föüpl  n. ;  «Süfeftoff  m.  in 
Ölen. 

Slüdowa6,  -duje,  -waiem, 
va.  imperf.  maljen. 

Slodownia,  -ni,  pl.  -nie, 
2JJa(;il)aus  n.,  SDlalsbörre  /. 

Siodownik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  3JJälger  m. 

Slodowy,  adi.  äKatj«;  -we 
cukierki    äßaläbonbonö  w.  ^Z. 

Slodycz,  -y,  pl.  -e,  s/.  1) 
©ü|e  /.,  ©üfettjteit  /,;  2)  2ln» 
mut/.,  Sieblic^fett /. 

Slodyczka,  -ki,  pl.  -ki, 
«/■.  SSerc^fraut  n. 

Slodys,  -sia,  pl.  -sie; 
Slodziuszek,  -szka,  pl.  -szki, 
«w.  ein  i'üfeeä  ^errc^en,  ©ü|= 
j^oliirafpter  m. 

Slodyszek,  -szka,  j)Z.  -szki, 
«OT.  Siapöalanjfäfet  m. 

Slodzenie,  -nia,  sf.  ©üfl» 
machen  n.,  ä^t^^c"  «• 

Slodzid,  -dze,  -dzilem,  va. 
imperf.  )U^  machen,  jutfern, 
Derfü^en. 

Slodziny,  -dzin,  pltir.  tant. 
sf.  Srt'bcr  pl. 

Slodziuchny,  Slodziutki, 
Slodziusienki,  adi.  dimin. 
Bon  flodki. 

Slodz,  -dzi,  pl.  -dzie,  sf. 
(Linctiis)  füße  ©albe. 

Sloik,  Slojek,  Sloiczek, 
-a,  pl.  -i,  sm.  ^iiegel  m , 
Süc^fe  f.,  ©infiebefllaS  n., 
2lpotf)eIerbüd^ye  /.,   firaufe  /. 

Slojarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Süd))en=,  Kcau[enmac^er  m. 

SlojeczQica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
(Uroeolaria)  eine  %\t6)\tnaxi. 


Slojowatosö,  -sei,  si^ig. 
tant.  sf.  ©eäber  n. 

Slojowaty,  adi.  ftaberig, 
geäbeti,  mafetig;  büc^[enför=- 
mig. 

Sloma,  -my,  pl.  -my,  sf. 
©trof)  n. ;  -m^  ogien  gasic 
D[  inä  ^euer  giefien. 

Slomiak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Sicnenforb  m.  au§  ©tro^. 

Slomianka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©tro^becle /.;  ©tiof)forb  »j.  ; 
©tro^f)Ut  m..  [gelb. 

Slomianozolty,  ac?«.  ftrol^« 

Slomiany,  adi.  ©ttol)=. 

Slomiasty,  acZ^.•,  Slomia- 
sto,  adv.  fttot)reic^,  ftto^artig. 

Stomisko,  -ka,  ^?.  -ka,  s». 
fd^tedöteg  ©trot). 

Slomka,  -ki,  pj!.  -k',  sf. 
1)  ©tro^t)aIm  »?.;  2)  SD8alb= 
j^nepfe  /. 

Slomkowy,  adi.  ©trol^=, 
9tetsftro^=. 

Slonawy,  adi.  ein  roenig 
fal?iig,  gefallen. 

Sloneczko,  Slonko,  -ka, 
pl.  -ka,  sn.  bie  liebe  ©onne. 

Stonecznica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  ©onnenfc^ufe  m.,  ©onnen= 
jc^rcäcfte  /.  ber  Stugen,  ©on= 
nenfoQer  m.  bei  ben  ^ferben. 

Slonecznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  ©onnenbtume  /.,  ©onnen= 
frone  /. ;  —  bulwowy  (grb= 
birne  /. ;  2)  Sonnenuhr  f. 

Sloneczny,  adi.  ©onnen=, 
[onnig;  —  kamien  roei^er 
l^elbjpat;  —  kwiat  gemeine 
©iftenroje ;  -na  k^piel  ©on= 
nen»,  Sic^tbab  w. ;  -ne  widmo 
©onnenfpcftrum  n. ;  dzien  — 
fonni(:;er  %a.q,. 

Sloni,  adi.  ©lefantcn»,  ele= 
fanten^aft. 

Sloniawa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf.  trocfeaer  faljiger  Sobcn. 

Slonica,  -cy,  pl,  -ce,  sf. 
©lefantentDeibc^en  n. 

Slonid,  -nie,  -nifem,  va. 
imperf.  bebetfen,  oerbecfen; 
—  sie  vr.  1)  fid^  bedfen;  2) 
fid6  fonnen. 

Stonieö,  -nieje,  -niaÜem, 
vn.  imperf.  fatjig  roerben. 

Slonina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
©pecf  m. 

Sloniniec,  -nca,  pl.  -nee; 
Sloninnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©pedftein  m. 


Sloninowaty,  adi.  fped= 
artiq. 

Sloninowy,  adi.  ©pecf«. 

Sioniorösl,  -i,  pl.  -e,  sf. 
(Phytelephas)         peruanische 

Sloniowacina,  -ny,  6-/. 
eier^antiafiä/..    ÄnoUfud&t /. 

Sloniowaty,  adi.  elcfan- 
tenartig. 

Sloniowy,  adv.  ßlfenbein» ; 
-wa  kose  iSifenbein  n. 

Slonistgp,  -a,  pl.  -y,  sm. 
(Elephantopus)  ©lefanten«- 
fufe  m. 

Slonne,  -go,  sing.  tant. 
sn.  ©onnenfeite  /,  be§  @e= 
bira€abl)angcg. 

Slonomiar,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©olipage  f.,  ©aläfpinbel  /., 
©olfnfpinbet  f. 

Slonosö,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  ©aläigleit  f.,  ©aljge» 
l)alt  m. 

Slony,  adi. ;  Slono,  adv. 
\a.{m,  gefallen. 

Stoü,  -nia,  pl.  -nie,  sm. 
©lefant  m. 

Slonce,  -ca,  pl.  -ca,  sn. 
©onne  f.\  wschöd  -ca  ©on= 
nenaufgang  w. ;  zach6d  m, 
-ca  ©onnenuntergang  m.\ 
grzac  sie  na  -cu  fic^  fonnen; 
plamy  na  -eu  szukac  zxwtn 
gled  in  ber  ©onne  fudien;  nim 
—  zejdzie,  rosa  oezy  wyje  el^e 
bie  ©onne  aufgellt,  roirb  ber 
Zavi  bie  2tugen  auäf reffen; 
e^e  baö  @raä  nadiioäc^ft,  ftirbt 
bo9  ^ferb. 

Sloncokwiat,  -u,  pl.  -y, 
sw.  ©onnenroenbe/.,  ©onnen» 
roenbftein  m. 

Slopiec,  -pca,  pl.  -pee, 
sm.  jyallc  /.,  ©cf)liuge  f. 

Slota,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
^legenroetter  «.,  naffe,  fc^lec^te 
3Bitterung. 

Slotny,  adi. ;  Slotno,  adv. 
regnetifd). 

Slowiczy,  adi.  3iad^ti= 
ga[l5=. 

Slowien,  -wnia,  pl.  -wnie, 
sm.  ©pätflac^ä  m. 

Slowik,  -ka,  pl.  -ki ;  dim. 
Slowiczek,  -czka,  pl.  -czki, 
.sm.  5iac^tigatl  /. ;  —  szary, 
©proffcr  m.,  polnifd^e,  unga= 
rijc^e  Diad^tigaU ;  —  rdzawy 
gemeine  92acl)ttgall. 


Slownictwo 


229 


Slupien 


Slownictwo,  -wa,  pl.  -wa, 
sn.  9?omenElatur  /. ;  — jalowe 
SBottfram  m. 

Slownik,  -a,  pl.  -i,  sm.; 
dim.  Slowniczek,  -czka, 
czki,  sm.  SBötterbuc^  n.,  Seji» 
Ion  M. ;  3CBörter6ü^(ein  «., 
S;afd6eniDÖrterbuc^  n. 

Slownikarski,  adi.  leEtfo» 
grapt)ifc^,  SBörtcrbuc^^. 

Slownikarstwo,  -wa,  sing. 
tant.  sn.  SeEifogropf)ie  /. 

Slownikarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Sejifograp^  m. 

Slownosö,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  Sßortt)alten  n.,  ^ünltlic^« 
feit  /.,  ©enauigfeit  f. 

Slowny,  adi. ;  Slownie, 
adv.  tBoct^attenb;  raörtUc^  ge» 
nau,  pünftlid). 

Slowo,  -wa,  pl.  -wa,  slow, 
sn.  2Bort  n. ;  -wami  co  wyra- 
zic  etroag  mit  äBotten  au§^ 
btütfen;  jednem  -wem  mit 
einem  SBort;  -wem:  wszystko 
furj:  alleö;  -wami  in  2Borten, 
fage;  nie  mow  o  tem  ani 
-wa  rcbe  baoon  fein  Sßort; 
ostatnie  —  baä  [e^te  aCBort; 
ostatniemi  -wami  mnie  zwy- 
myslal  er  f)(tt  raid^  mit  ben 
grÖbftenSluöbrüdenbefd^impft; 
CO  —  to  kiamstwo  foDtet 
SBorte  fo  oiel  Sügen;  dobre 
—  ein  gutes  Söort;  —  Boze 
opowiadaö  ®otte§  SBort  prebi» 
gen;  nie  dac  komu  przyj^c 
do  -wa  jjmnbn  nic^t  p  SBorte 
fommen  loffen;  madrej  glowie 
dose  po  -wie  einem  gejc^eiten 
Sienf^en  genügt  ein  SÜJort,  um 
äu  üerfte^en ;  —  dac  ba§  SBort 
geben;  byc  po  -wie  mit  bem 
^ffiorte  gebunben  fein ;  trzymac 
kogo  za  —  jmnbn  beim  SBorte 
Italien;  2)  ,^citn)ort  n.,  3Ser= 
bum  H, 

Slowor6d,-odu,jp?.-ody,sm. 
1)  ©tammnjort  «.;  2)  Sßort= 
ableitung  ./'.,  ®ti)mofogie  /. 

Slowosiewca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  Sßortfrämer  7n.,  3QBinb= 
matter  m. 

Slowotworca,  -cy,  pl. 
-cy,  3ßortmac^et  m.,  SBorter» 
finbet  w. 

Slowotworstwo,  -wa,  sn. 
3öottmact)erei  /.,  2ßortevfin=' 
bung  /. 

Slod,  -odu,  sm.  SJatj  n. 


Sloj,   sioja,   pl.   stoje,  sm. 

1)  ©tnfiebglaä  ».,  Siegel  m.\ 
—  stosowy    33atteciegloä   n.\ 

2)  graber  /.,  aKafer/.,  a)Jafer= 
^olj  n.,  ©eäber  n.  im  ^ol^, 
(Streif  m.  im©teine ;  3)Qal^reS' 
rinn  m.  im  5öaume. 

Slowko,  Sloweczko,  -ka, 
pl.  -ka,  sn.  äl'öttc^en  w.,  3So= 
fabel  /. 

Sluch,  -u,  1)  sing.  tant. 
sm.  ®et)ör  «.,  ^örfraft/.,  ^ö» 
ren  n.;  miec  slaby  —  »in 
fc^roac^eä  ©el^ör  ^aben;  wiem 
o  tem  tylko  ze  -u  iü^  roei^ 
e§  nur  Dom  §örenfagen;  2) 
-y,  plur.  tant.  iiufer  pl..,  iJöfel 
pl.,  i^uc^fer  pl.\  -y  zajaca 
Üöffel  pl. ;  -y  psa  ©el^änge  n. 

Sluchacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
§örer  m.,  ^w^öxex  m. 

Sluchaczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Hörerin  /. 

Sluchac,  -Cham,  -chalem, 
I.  vn.  imperf.  f)or(i)en;  -lam 
pod  dzwiami  id)  l^ord)te  an 
ber  2^ür;  -chali  w  mikzeniu 
fie  l^orct)ten  fd^roeigenb ;  II.  va. 
imperf.  I.  ^ören,  jupren,  an= 
t)ören;  nie  mam  czasu  —  cie 
ic^  ^dht  feine  3"t  '^^^  atiju» 
fjören;  lubie  go  —  ic^  l^öre  if)m 
gern  gu;  2)  gefiorc^en,  folgen, 
befolgen,  eJolge  leiftcn;  czemii 
nie  -chasz  roarum  gel^ordE)ft  bu 
nid^t;  nie  -chaj  jego  zlych  rad 
gel^ord^e  nid)t  feinen  fditec^ten 
3iat^[ägen. 

Sluchalnia,  -ni,  pl.  -nie, 
.9/".  öörfaat  m. 

Stuchanie,  -nia,  sn.  §or= 
d^en  71. ;  ©el^orc^en n.,  {folgen  n. 

Sluchawka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  ©tett)ofEop  n.;  2)  ^ör= 
nudc^el  /. 

Sluchota,  -ty,  sf.  ©eeor)r= 
oerfteinerung  /. 

Sluchowy,  adi.  (S5ef)ör-, 

Sluga,  -gi,  pl.  -dzy  unb  -gi, 
sm.  2)tener  m.,  33ebiente(r)  m. ; 
uniÄouy  —  ergebenftet  Wiener ; 
jak  pan  kaze,  —  musi  raenn 
ber  §err  befiel^lt,  mu^  ber 
Siener  ge^ort^en. 

Sluga,  -gi,  pl.  -gi,  sf.  S)ie= 
nenn  /.,  S)ienftmäbc^en  n , 
Söebiente  /. 

Slugus,  -a,  pl.  -y,  sm.  ein 
fd)Iccf)ter  S)iener. 

Stup,  -a,  pl.  -y,  sm.  Pfeiler 


m.,  eäu[c  /.,  ?ßfofte/.,  ©tau- 
ber m.;  —  dymu  5{auc^fäule 
f. ;  —  soli  ©üljf äule ;  —  dro- 
gowy  SBegroeifer  m.,  SBegfäUie ; 

—  kilometrowy  Kilometer" 
pfa[)I  m.;  —  naro^uy  klatki 
wozowej  SBagenfaftenfäute;  — 
stolcowy    dachu    ©tu^lfäule; 

—  telegraficzny  Telegraphen» 
faule;  —  wisz^cy  $)ängefäule ; 

—  z  ostrzezeniem  3\}arnungs= 
tafet/.;  —  calizny  SBergfefte 
/. ;  —  zaprawy  ©efteH  n. ;  — 
spodni  Siegel  m.,  §erb  m., 
UntergefteU  n.;  —  wierzchni 
DbergefteH  n.;  -y  podstawowe 
wielkiego  pieca  ©tü^en  pl., 
©äulen  pl. ;  -y  rusztowania 
mJotowego  2)ral^m-,  ^ammer^ 
faule;  -y  stawidl'owe  w  sluzie 
^forte  /. ;  -y  naroz;ne  Srf'fttele 
pl.;  -y  posrednie^röifd^enftiele 
p?.;-y  drzwioweSürpfoftenpZ. ; 
-y  wiaÄace  Sunbftiele  pl. ;  stoi 
jak  —  er  fte^t  rcie  ein  ^lo^ 
oa;  oczy  mu  -em  .stanety  feine 
2lugen  mürben  ftarr. 

Slupek,  -pka,  pl.  -pki; 
Slupeczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  ©äult^en  n. ;  Sotjen  m., 
ipreije  f.,  Sragftengel  m.; 
©tempel    m.     (Sotanü);     — 

—  boczuy  galeryjki  hamulco- 
wej  SBremfengelänberfäule  ,/. ; 

—  poprzeczny  do  drzwi  %üt= 
faule  für  offene  Äaftenraagen ; 

—  poziomniczy  JJioettierpflod 
m.;  —  zwrotniczy  SBeic^cn= 
ftänber  m.;  -pki  do  poreczy 
©elänberftäbe  pl. 

Slupiasty,  adi.  1)  faulen« 
förmig;  2)  ^oljig. 

Slupiatka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
graue  ;iiieimerbe. 

Slupica,  -cy,  pl.  -cy,  sf. 
eiferner  ©tab,  ber  bie  2)eic^ffl 
mit  bem  ^fluggefteU  perbin» 
bet. 

Slupiec,  -pc«,  pl.  -pce,  sm. 
1)  Sragpfeiler  m.,  S)oct)ftu^U 
faule  /. ;  —  wisz^cy  3)ac^-, 
©iebelfpi^e  f. ;  2)  3(ngelfpi§e/. 
an  bei-  %üv;  a)  ©piße  /.  an 
einer  2Benbeltreppe ;  4)  ©c^aft 
m.  beä  Seudjters;  5)  baä  bidfie 
Dc^fenlcber  »onx  Äreuge;  6) 
Äraft  m.  (öinterteit  ber  ©o^Ie). 

Slupiec,  -pieje,  -pialem, 
vn.  imperf.  ftorren,  erftarren. 

Slupieü,-pnia,  s»w.?3afalt  /m. 


Stupik 


230 


Smagla 


Stupik,  -a,  pl.  -i,  sm.  eine 
Ifetne  *5äu[e. 

Slupisty,  Slupny,  adi. 
toic  eine  'Ääule,  fäulenglei(^, 
fäulenartig. 

Slupkowy,  adi.  s61  -wa 
©teinjalj  in  SIödEen. 

Slupnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©äulen^e{lic;e(r)  m. 

Slupoglow,  -owa,  pl.  -owy, 
sm.  ©äulenfapitäl  n. 

Slupopien,  -pnia,  pl.  -pnie, 
sm.,  (gäulenfc^aft  m. 

Slupopis,  -u,  pl.  -j,  sm. ; 
Siupopismo,  -ma,  pl.  -ma,  sn. 
SapiDatjc^rift  f. 

Slnpostolec,  -Ica,  2^1.  -Ice, 
sm.  ©äulenftu^l  m.,  ©äulen= 
baftä  /.,  ©äulcnpoftament  n., 
©äurenunterfa^  m. 

Slupowy,  adi.  -wa  budowa 
^ßfeilerbau  m. 

Slupies,  -sia,  ^^Z.  -sie,  sm. 
(Columella)  Sonnenfäulc^cn  n. 

Stnsznosc,  -sei,  sinff.  tant. 
sf.  1)  SiUtgfeit  f.,  Siecht  «.; 
2)  polier  2Buc^§,  ©taatri(^= 
!eit  /. 

Siuszny,  adi.;  Slusznie, 
adv.  1)  rect)t,  billig,  (^egiemenb; 
-ne  zadauia  billige  '}^-ox= 
berungen;  2)  gro^,  ftattlic^; 
kobieta  -nego  wzrostu  eine 
jjrau  von  ftattlic^cm  Sßuc^fe. 

Sluzalczosö,  -äci,  sf. 
Inec^ti)'d^e(ö)  äßcfen ;  Siebe, 
bieneret  /. 

SluzaJ.czy,acZ^.*,  Sluzalczo, 
adv.  fned^tijc^;  ütbeoieuerifcfe. 

Sluzalec,  -Ica,  j)l.  -Icy, 
Änec^t  m.,  2)iencr  m. 

SIuz§.ca,  -cej,  2^1-  -ce,  sf. 
2)ienftmabc^en  n.,  ^Dienerin  /., 
Sebienftele/.;  panna  —  Äam= 
merjungfcr  /. 

Sluz^cy,  -cego,  pl.  — ,  sm. 
S)iener  m.,   Sebien[tete(r)  m. 

SluÄba,  -by,  pl.  -by,  sf.  1) 
Sienft  m.  ;  -by  szukac  einen 
3)ienit  fuc^en;  przyjac  kogo 
do  -by  jemanben  in  S)icnft 
nel^men ;  byc  w  -bie  im  ©ienft 
fein;  -be  boÄa  odprawiac  ben 
©otteöbienft  oeni'^ten;  jestem 
dzi6  na  -bie  id^  ^abe  l^eute 
2)ien[t;  —  administracyJDa 
SetroaCtungäbienft;  —  drogo- 
wa,  szlakowa  ^a^net^altungö-- 
©ttecfenbienft ;  —  parowozowa 
gugfötberungsbienft;  — przeto- 


kowa  3iangier=,  3}erf  d^ubbienft; 
przewozowa  (gEpebitionö=, 
2;ran§portbienft ;  —  reklama- 
cyjna  SReflamationäbienft;  — 
ruchu  Settiebäbienft;  —  sta- 
cyjaa  ©tationöDienft;  —  wy- 
konawcza  (gjefutiobienft;  2) 
Sienetfd^aft  /,,  i^erfonat  n. 

Sluzbiczka,  Sluzebka,  -ki, 
pl.  -ki,  sf.  ©i^anftifc^c^en  n. 

Sluzbista,  -sty,  pl.  -sei, 
ein  bienfteifrtger  3Jlenfc^,  S3e» 
amter. 

Slu^bistosc,  -sei,  sf. 
2)ienfteifrit<feit /. ;  S)i§jiplin/. 

Sluzbisty,  adi.  bienft= 
eifrig;  im  Sienfte  aufge^enb; 
2)i§üplin  ein^ottenb. 

Sluibowy,  adi.  2)ienft=, 
S)ienfteö=,  bienftlic^. 

Stuzebna,  -nej,  2^^-  "°6» 
Sluzebnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
Wienerin  /.,  3D?agb  /. 

Sluzebnictwo,  -wa,  sn. 
Sienftpfticbt/.,  Sienftbarfeit/. 

Slviehniczy , adi.  bienftbar. 

Sluiebnik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  1)  bicnitbarer  (Seift;  "2) 
Siener  w.  (®otte§);3)®enc$tä= 
biener  m. 

Stnzebnosc,  -sei,  sf.  2)ienft= 
barfeit  /".,  ©eroitut  n. 

Sluzebny,  adi.  bienftbar. 

Sluzenie,  -nia,  su.Sienen  n. 

Sluzka,  -ki,  ^Z.  -ki,  sf. 
1)  Wienerin  f.;  2)  sm.  (be= 
mutiger)  Siener  m.,  unter= 
täniger  ©eift,  ßned^t  m.;  — 
boÄy  bemütiger,  ergebener 
Siener  ©otteö. 

Sluäyö,  -ze,  -zylem,  vn. 
imperf.;  1)  bienen,  bebienftet 
fein ;  im  Sienfte  flehen ;  -zyla 
u  mnie  przez  trzy  lata  fie 
roar  bei  mir  brei  Qal^re  be= 
bienftet;  krolowi  wiernie  — - 
bem  Äönig  treu  bienen;  — 
w  wojsku  bienen;  -ie  panu 
ic^  [te^e  ju  3f)ren  Stenften; 
czem  möge  —  ?  roomit 
fann  ic^  bienen?  2)  befom« 
men,  besagen,  roo^I  tun; 
tutejaze  powietrze  mi  nie  -iy 
bie  l^iefige  Suft  befommt  mir 
nic^t;  czy  to  lekarstwo  ci 
-±y?  tut  bir  biefe  Slrjnei 
gut?;  zdrowie  mu  nie  -zy  er 
^at  eine  fc^roa^e  ®efunb{)eit; 
niech  to  ei  -iy  eö  foU  bir 
roo^I  befommcn;  3)  ju  etira€ 


'  gut,  nüglic^  fein ;  kora  de- 
bowa  -zy  do  garbowania  sköry 
bie  ©td^enrinbe  roirb  gum 
©erben  beä  SeberS  üeriiienbet. 

Slych,  -u,  pl.  -y,  sm.  ©e- 
rüc^t  n.;  ani  slyehu  eS  t)er= 
lautet  nid^tä,  nichts  ift  ju 
l^ören,  man  »ernimmt  nid&te. 

Slychac,  vn.  defectivum 
eö  oerlautet,  man  t)ört;  nie 
nie  —  mon  prt  gac  ni(^tä; 
cöi  tarn  u  was  —  nowego? 
roaä  ^ört  man  bei  euc^  ^Reueö? 

Slychany,  Slyszany,  adi. 
möglich,  befannt,  non  bem 
man  fd^on  gef)öct  tiat;  ezy 
to  -chane  rzeczy  finb  btti 
mögltd^e  ©ad^en;  to  nieslycha- 
ne  naduzycie  ba§  ift  ein  un= 
erhörter  ajJifibraud^. 

Slyn^ö,  -ne,  -natem,  vn. 
imperf.  berühmt  fein,  im 
Slufe  fein;  to  miasto  -nie 
z  dobrych  win  biefe  ©tabt 
ift  i^rer  guten  SBeine  raegen 
berühmt. 

Slynny,  adi.  berühmt. 

Slysz!  interj.  \)'öu\    t)alt! 

Slyszalnosc,  -sei,  sj. 
^örbarfeit  /. 

Slyszalny,  adi. ;  Sly- 
szalnie,  adv.  fjörbar. 

Slyszec,  -sze,  -szalera,  vn. 
unb  va.  imperf.  l^ören;  -sza- 
tem,  Z9  ic^  ^abe  gefjört,  ba^; 
nie  nie  -sze  id^  ^öre  gar 
nichts ;  -szysz  ?  I^örft  bu  ?  dac 
sie  —  fid^  f)i)ren  laff  en ;  -szalem 
eo  spiewajacego  ic^  ^örte  if)n 
finqen. 

Slyszenie,-nia,  sn.  §ßren  n. 

Smaczelina,  -uy,  pl.  -ny, 
sf.  Gareiana  mangostaua  (oft= 
inbifc^e  ©ummipflanje). 

Smaczliwka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Äampferlorbeerbaum  m. 

Smacznosc,  -sei,  pl.  -sei, 
sf.  ©c^inacf^aftigfeit/.,  3BoI)l= 
gefdjmadE  m. 

Smaczny,  Smaczniuchny. 
adi. ;  Smacznie,  Smaczniu- 
chno,  adv.  fc^mad[)oft;  -nego 
(apetytu)  guten  2Ippetit. 

Smagaö,  -gram,  -gat^em,  va. 
imperf.  peitfd^en,  geißeln,  güd)= 
tigen. 

Smaganiec,  -nca,  pl.  -ncy, 
sm.  ®epcitfc^te(r)  m. 

Smagla,  -li,  pl.  -le,  sf. 
Serglttc^ä  m. 


Smagliczka 


231 


Smolany 


Smagliczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  (Alyssum)  Slumettlauc^ 
m..  ©aufraut  n.,  ©auranfe/. 

Smaglawosc,  -sei,  sing, 
tant.  sn.  bräunliche  ®e[id)tö= 
färbe,  ©cbräunt^eit  /. 

Smaglawy,  adi.;  Sma- 
glawo,  adv.  fc^raärjlic^, 
bräunlicb,  gebräunt. 

Smaglosc,  -äei,  sing.  tant. 
sf.  1)  ©c^lanf^eit  /.,  ©ejc^niei= 
bigteit  /•.;  2)  bunflc  ^aut= 
färbe. 

Smagly,  adi. ;  Smagle, 
ade.  1)  fc^mäc^ttg,  fc^lanf, 
gefcbmeib'.g,  biegfom;  2)  oon 
bunfler  Hautfarbe,    gebräunt. 

Smak,  -u,  pl.  -i,  sm. 
1)  (Sefc^macf  m. ;  to  ma 
dziwny  —  bas  t)at  einen 
eigentümlichen  ©efd^mad;  nie 
w  —  mi  to  idzie  baä  i[t  nicf)t 
nac^  meinem  ©efc^matf,  baö 
gefönt  mir  nid^t;  2)  JCunfe  /., 
©auce  /.  pieczen  na  winnym 
-u  SBraten  in  Sßeintunfe. 

Smakosz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
geinfc^mccter  m.,  ©ourmanb  m. 

Smakowac,  -knje,  -walem, 
1)  vn.  imperf.  fc^meden,  mun= 
ben;  2)  va.  imperf.  foften; 
Derfofte«. 

Smakowitosc,  -sei,  sf. 
2Bol)tgef^macf  m.,  ©c^mad!= 
^aftigfeit  /. 

Smakowity,  adi. ;  Sma- 
kowicie,  adv.  fc^mad^aft, 
n)ol)l)cf)medenb. 

Smakownictwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  geinfc^mederei  /., 
(Saftronomie  /. 

Smakownik,  -a,  pl.  -cy, 
s7n.  geinfc^mecfer  m.,  2eder= 
maul  m. 

Smakowny,  adi.  gefd^marfs 
ooH;  lieblic^. 

Smalec,  -Icu,  pl.  -Ice,  sm. 
©c^malj  71.;  — swinäki.  gesi 
©dbroeins»,  ©ansfett  n. 

Smalic,  -le,  -lijem,  va. 
imperf.  fd^roarj  brennen, 
fd^toärjen ;  —  cholewki  fic^ 
bie  $)aden  ablaufen,  ben  ^of 
mad^en. 

Smalta,  -ty,  sing.  tant.  sf. 
©malte  f. 

Smaltyna,  -ny,  sf.  ©peiä= 
lobalt  m. 

Smaragd,  ftef)e :  Szmaragd. 

Smarczysty,  adi.  ro^ig. 


Smard,  Smerd,  -a,  pl. 
-y,  sm.;  1)  Unflat  m.;  unflä= 
tiger  SKenfc^;  2)  ©flaoe  wj., 
Seibeigene(r)  m. 

Smardz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
(Morchelia)  ajlorc^el  /.,  mox= 
c^elfc^roamm  m. 

Smark,  -u,  pl.  -i,  Smar- 
kot,  -a,  pl.  -y,  Smarkiel, 
-kla,  pl.  -kle,  .sm    JRo^  m. 

Smarkacz,  -cza,  pl.  -cze, 
sm.  SRo^bub  m.,  3loilöffel  m., 
grag  m. 

Smarkaczka,  -ki,  pl.  -ki; 
Smarkala,  -li,  pl.  -le,  sf. 
Sio^mäbel  n.,  ua[en)eife§ 
3}Jäbcfeen. 

Smarkac,  -kam,  -kalem, 
vn.  imperf. ;  Smarkn^ö,  -ne, 
-nalem,  vn.  perf.  fc^nüffeln; 
ro^en. 

Smarkanie,  -nia,  sn. 
Schnüffeln  n.,  Jio^en  n. 

Smarkatka,  -ki,  pl.  -ki, 
J?ocfeUic^t  n.,  fc^led^teä  %aia,' 
liebt. 

Smarkaty,  adi.  ro^ig. 

Smarowac,  -ruje,  -walem, 
va.  imperf.  fc^miercn,  ein= 
ftfimiecen. 

Smarowanie,  -nia,  sn. 
©cftmieren  n.,  ©d^miererei  /., 
Dien  n.,  —  wozow  30ßagen= 
fc^mierung  /. ;  —  okresowe 
periobifc^e  ©(^mierung  ;  — 
ustawiczns  lontinuierlid^e 
©dimicrung. 

Smarowidlo,  -Al&^pl.  -dla, 
sn.  ©c^mtere  /.,  ©c^mierma»" 
terial    n.,   ©t^miermittcl    ». ; 

—  ciekie   fliiffige  ©cfimiere; 

—  letnie     ©ommerfc^miere; 

—  geste  bidflüffigc  ©c|miere; 

—  stale,  ekrzeple  fefte,  ftarre 
©L^miere;  —  zimowe  SBintcr= 
formiere. 

Smarownik,  -a,  pl.  -cy; 
Smarowoz,  -woza,  pl.  -wozy, 
sm.  ©c^mierer  m.,  SBagen» 
fc^mierer  m. 

Smazenie,  -nia,  sn.  ©teben 
n.,  ©c^moren  n.,  3flöften  n., 
(Sinbtennen  n. 

Smazyö,  -Äe,  -zylem,  va. 
imperf.  röften,  fd^moren,  baf» 
!cn,  einbrennen;  —  konfi- 
tury  Dbft  einftebcn,  ^onfelt 
machen;  -ione  kurczeta  33adE= 
l)ü^ner;  —  sobie  glowe  fid^ 
ben  Äopf  jerbrec^en;  —  kon- 


cepfa  mit  Dieler  ?lot  (Sinfälle 
ausl^edEen ;  —  sie  vr.  fcftmoren, 
röften ;  bedziesz  smaiyl  sie 
w  piekle  bu  roirft  \n  ber  ^öUe 
braten. 

Smazywieche6,  -"hcia,^^. 
-chcie,  sm.  ^nicfet  m., 
gitS  m. 

Smelka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
aWetilfuppe  f. 

Smerda,  -dy,  pl.  -dy,  sm. 
©c^clm  m.,  ^Jiaferoeiä  m., 
S3otg  m.,  '^xa^  m. 

Sm§tarz    =  Cmentarz. 

Smgtnosc,  -sei,  sf.  2rau= 
rigfeit  /.,  SJielanc^olte  /. 

Smgtny,  adi. ;  Smftnie, 
adv.  traurig,  melanc^oli)c|. 

Smiöd,  -odu,  pl.  -ody,  sm. 
Slugenruurj/. ;  —  bial^y  (Dau- 
CU8  carota)  SaferJraut  «., 
fid^elblättrige§  §afeno^r. 

Smoczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  1)  fleiner  Srac^e;  2) 
—  parowy  ^njeftor  m.;  3) 
©ougrüffel  ber  ^nfeften;  4) 
§eber  m.\   5)  ^benrourm  m. 

Smocz§,  -cia,  pl,  -ta,  sn. 
®rac^enj|unge(ö)  n.,  2)rac^en= 
brut  /. 

Smocznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(Trachinus)  ©rac^enfifc^  JW., 
i^Setermänncfjen  n. 

Smoczy,  adi.  35rac^en;. 

Smoczyca,  -cy ;  Smokinia, 
-ni,  pl.  -nie,  sf.  Srac^enweib- 
d^en  n.,  weiblicher  Srac^e. 

Smoczydrzew,  -a,  pl.  -y, 
sm.  (Draceana)  Srajene  f. 

Smok,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
Srac^e  m.,  S)rad^enfd^ lange  /., 
eine  2lrt  jliegenber  (gibec^fen; 
2)  gufeoenttl  n.,  ©cunb= 
oentil  n. 

Smokiew,  -kwi,  pl.  -kwie, 
sf.;  Smokowiec,  -wca,  pl. 
-wce,  sin.  2)rac^enbaum  m. 

Smoktac,  -tam,  -talem, 
vn.  imperf.-^  Smokn^d,  -ne, 
-natem,  vn  perf.  fc^mo^en; 
va.  einen  ©c^ma^  geben. 

Smolak,  -a,  pl.  -i;  Smo 
laczek,  -czka,  pl.  -czki,  sm. 
Äienfpan  m.,  Äienliolj  n., 
Äienfacfet  /. 

Smolanka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
ÄudEucfä»,  geuer-,  ©auc^blume 
/.,  aBiefentreffe  /,  ©^aum= 
fraut  n. 

Smolany,  adi.  ^ec§=. 


Smolarnia 


232 


Snowidz 


Smolarnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  2;eerbrenneret  /.,  Seer» 
jc^roelerct  /.,  ^;|Jec^l^ütte  /. 

Smolarski,  adi.  ^ed^= 
6renncr=. 

Smolarz,  -a,  pl.  -e ;  Smol- 
nik,  -a,  pl.  -i,  sm.  %eix> 
brenncr  /«.,   Xiex]{i)roilet  m. 

Smolasty,  adi.',  Smoli- 
sty,  adi.  pe^ig,  voü  ^ed). 

Smoleniec,  -nca,  sm.  33erg= 
teer  m. 

Smolic,  -le,  -lüem,  va.  unb 
vn.  imperf.  furnieren,  fc^mut' 
Sen,  bepic^en,  mit  Sieer  be= 
fd)niieren. 

Smolne,  -nego,  sing.  tant. 
sn.  ©djroelginä  m. 

Smolnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
Äienbranb  m...  ÄieafadEel  /. 

Smolnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
Xeerbüc^fe  /.,  Seerbutte  /., 
©cbmiertafe  n. 

Smolnik,  -a,  sm.  Öfter» 
lUi^ei  /. 

Smolnosc,  -soi,  sing,  tant, 
f.  öarsigfett  /.,  ^arjfett  n. 

Smolny,  adi.  Iiaraig,  fett, 
ped^tg;  -n«  drzewo  ^eci^t)ol5 
n.,  ^arjtiolij  n. 

Smoluch,  -a,  pl.  -y,  sm. 
©cbmierfiuf  m. 

Smola,  -Jy,  pl.  -ij,  sf. 
%eet  7/1.,  ißecf)  n.;  —  z  wegli 
kamiennych  ©teinIo£)ienteer ; 
—  ziemna  2lfp§alt  m. 

Smolka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  SBetfirauc^  m.,  Seergaüe  /., 
<Bä)XDe\^  m. ;  2)  fiebrige  Sidöt«» 
nelte  /.,  ^ec^nelfe  /.,  $ed^' 
btume  /. 

Smolowcowy,  adi.  2)ac^» 
pappen-,  Dort  3)ad)pappe. 

Smolowiec,  -w(ia,pl.  -wce, 
*»K.  1)  ©runDpftafter  n.,  6rb= 
^arj  ».,  3"^cnpec^  n.,  S<irg= 
pec^  n.;  2)  3)a(|pappe  /.; 
;^)  ^ec^oogel  m. 

Smolowien,  -wnia,  pl. 
-wnie,  sm.  3fiettntt=^ec^ftem  7«. 

Smrodliwosö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  (£tän!erei  /.,  ©tin= 
fett  n. 

Smrodliwy,  adi.;  Smro- 
dliwie,  adv.  ftinfig,  ftinfenb; 
ftätiferifd). 

Smrodnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Wintere  m. 

Smrodynia,  -ni,  pl.  -nie, 
«/.  fc^toarje  SBodßbeere. 


Smrodzenie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  ©tinfen  «. ;  (ötän= 
fern  n. 

Smrodzic,  -dze,  -dzilem, 
vn.  imperf.  ftänfern,  ®e= 
ftanf  machen. 

Smrodzina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  gemeine  §edenfirfct)e. 

Smrod,  -odu,  pl.  -ody,  sm. 

1)  (äeftanf  m.,  übler  ©erud^; 

2)  SRtflfinf  m. 
Smucenie,    -nia,    sn.    Se= 

trübniö  /. 

Smucic,  -ce,  -cilem,  va. 
imperf.  betrüben;  —  sie  vr. 
fic^  fränfen,  betrübt,  traurig 
{ein. 

Smuga,  -gl,  pl.  -gi,  sf.  1) 
©tretfen  m.,  ein  langer,  fc^ma* 
ler  SBiefenflric^,  ©trtd)  m.; 
2)  ©c^roiele  /.,  ©trieme  /'. ; 
3)93eftegTO.,  ©eleitn.;  4)  ©e= 
lenqe  «.,  ©ettel  w.,  ©triebet  n. 

Smugowaty,  adi.  jd^mal 
unb  eng. 

Smnkad,  -kam,  -kalem, 
va.  imperf.;  Smukn^c,  -ne, 
-nalem,  va.  perf.  ftreic^en, 
ftreidieln;  —  »ie  vr.  fic^  fort= 
madien,  fid)  fdjnett  bcrcegen. 

Smukla,  -li,  pl.  -le,  sf. 
Siafpelpaltne  /. 

Smuklosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  ©d)lonf^eit  /. 

Smnkly,  adi. ;  Smukto, 
Smukle,  adv.  jc^lanf,  ge= 
fc^meiBig. 

Smukowny,  adi.  glatt. 

Smukwa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
(Scolia)  bicnenartigeä  9«= 
feft. 

Smulec,  -Ica,  stn.  unreines 
©tetnfalj. 

Smutek,  -tku,  pl.  -tki,  sm. 
3;raurigfett  /.,  Sirauer  /., 
S8etrübni§  /. 

Smutnosc,  -sei,  sf.  3;rau= 
rtgfeit  f.,  Betrübtheit  /. 

Smutny,  adi. ;  Smutno, 
Smutnie,  adv.  traurig,  be« 
trübt,  betrübenb;  ezemuä  taki 
-ny  ?  warum  bift  bu  fo  traurig  ? 
—  koniec  miec  ein  traurigeä 
©nbe  nct)men ;  to  -ne  widoki 
na  przysziosc  baä  ftnb  trau= 
rige  2lusfid)ten  für  bie  Qu» 
fünft. 

Smycz,  -y,  pl.  -e,  sf.  ^tp 
riemen  m.,  Goppel  /. ;  na  -y 
kogo  wodzic  jjmnbn  am  ®ön» 


gelbanbe  führen;  spuscic  ze 
-y  Bon  ber  Äoppel  laffen. 

Smyczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  SJtoIin«,  giebelbogen  m. 

Smyczkowy,  adi.  ©tretet» ; 
Instrument  —  ©c^reld^inftru= 
ment  n. 

Smyk,  -a,  pl.  -i,  S7n.  1) 
Sofegetgenbogen  m.;  2)  2)rcl^= 
bogen  tn.,  Sogenbol^rer  m., 
Sriabogen  m. ;  3)  ©Steife  f. ; 
4)  Staufer  m.,  SBinbbeutel  m., 
%ant  m. 

Smyk!  interj.  ^ufc^ !  I^ui! 

Smykac,  -kam,  -kalem, 
vn.  imperf.;  Smykn%c,  -ne, 
-nalem,  v7i.  perf.  1)  ^ufc^en, 
rajc^  tjorbeilaufen;  2)  va. 
maufen,  entroenben. 

Suac,  Snadz,  adv.  üielletcfit, 
ficberlid),  iBaJ^rfti^einücb. 

Snadniuchny,  Snadniu- 
tenki,  adi.  aufeerorbentlic^ 
leicftt. 

Suaduosc,  -sei,  sing,  tajtt. 
sf.  Seicötiqfeit  /.,  ^erttgfett  f. 

Snadny,  adi. ;  Snadnie, 
Snadno,  adv.  leicht,  fertig, 
bereit,  gefc^idft  gu  etroag. 

Snazyc  sig,  -±e,  -zyJem, 
vr.  imperf.  ftreben,  fic^  an= 
ftrengen. 

Snop,  -a,  pl.  -y;  dim. 
Snopek,  -pka,  pl.  -pki,  sm. 
©atbe  f.,  hunt  n. 

Snopek,  -pka,  pl.  -pki, 
S7n.  iBünbet  n.,  ©tTO^=,  S)ac^= 
fdiaube  /. 

Snopowy,  adi.  @ar&en=. 

Snowac,  -warn,  -waJem; 
Snuö,  -je,  -lern,  va.  i7nperf. 
fpinnen,  roinben,  roideJn,  ab* 
minöen,  fpulen,  roeifen  ;  Parki 
snuja  pasmo  naszego  Äycia 
bie  ^orjen  fpinnen  ben  gaben 
unfereä  Sebenä ;  —  si§  vr. 
ftd^  entroideln,  entfpinnen,  fid& 
tummeln,  oorfc^roeben ;  roÄue 
mysli  snuja  mi  sie  po  glowie 
oielerlci  ©ebanfen  freugen  fic^ 
in  meinem  Äopfe;  mnöstwo 
Äebrak6w  snuje  sie  po  mie- 
scie  in  ber  ©tabt  roimmelt 
eö  non  Setttern. 

Snowidlo,  -dla,  ^jZ.  -dl^, 
5».  ©atnroinbe  /.,  ©arnl^afpe 
/.,  Sc^erra^mc  f.,  SD3eife  /. 

Snowidz,  -a,  ^;?.  -e;  Sno- 
wnik,  -a,  pl.  -cy,  sm.  Xraum« 
fefier  m. 


Snowieszczek 


233 


Soköt 


Snowieszczek,  -szczka, 
sm.  Sraumöeuter  m. 

Snoza,  -zy,  pl.  -zy,  sf. 
®eitenl^ol3  im  So^^^e,  Ouerl^oti 
n.,  Seiterfprofje  /. 

Saucie,  -cia,  sn.  Spinnen 
«.,  ffiinben  n. 

Snu6,  jte^e:  Snowac. 

Snukadlo,  -dla,  pl.  -dJa, 
sn.  «apulrab  n. 

Snuz,  -a,  pl.  -e,  sm.  'Siawht 
Biene  /. 

Snycernia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
©c^nifeerroerfftatt  /. 

Snycerski,  adi.  ©^ni^ec=. 

Snycerstwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  ©c^ni^erei  /. 

Snycerszczyzna,  -ny,  pl. 
-ny,  sf.  ©c^m^toerf  n.,  93ilb= 
fcbni^erarbeit  /. 

Snycerz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©djntßcr  »«.,   S3ilöfc6ni^ec  m. 

Sobaczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©pcrrEjafen  m. 

Sobaczy,  adi.  pnbifd^. 

Sobaka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
§unb  m.,  ^ünbin  /. 

Sobek,  -bka,  pl.  -bkowie 
ober  -bki,  sm.  ©el5ft|ü(^tige(r) 
m.,  ©gotft  m. ;  pierwej  sob- 
kowi  potem  dobkowi  jebet 
ift  fic^  fetbft  ber  näc^fte. 

Sobkostwo,  -wa,  sn. 
SgoiömuS   m.,   ©elbftfud^t  /. 

Sobkowski,  adi.  egoiftif^, 
felbftiüc^tig. 

Sobol,  -a,  fl.  -e,  sm. 
3obeI  m. 

Soboli,  Sobolowy,  adi. 
3obeI=,  t)on  ^ohtl. 

Sobolno,  adv.  in  ^ohtU 
pelsen. 

Sobota,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
©amstag  m.',  wlelka  —  Äar= 
jamätag. 

Sobötka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
So^anniäfeuet «.,  ©onnroenö«- 
feuer  n. 

Sobotni,  Sobotny.  adi. 
©am§tag»,  famstägtg,  )'amä= 
tägltci). 

Sobotnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
©abbatfeierer  m,. 

Sobotowaö,  -tuje,  -walem, 
vn.  imperf.  ben  ©abbat  feiern. 

Socha,  -cby,  pl.  -chy,  sf. 
t)  ©abetfiorj  «.,  ©abelftonge 
/.,  ^fluggabel  f.,  Ärumm^olj 
am  ^^Jfluge;  2)  ein  §afen 
Sanbeä,  ^oJen^ube  /. 


Socyalista,  -sty,  pl.  -6ci, 
sm.  ©ojialift  m. 

Socyalistka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©osialifttn  /. 

Socyalizm,  -u,  sing.  tant. 
sm.  ©ojiiialiömug. 

Socyalny,  adi.;  Socyal- 
nie,  adv.  ©ojial^,  fo^ial. 

Socyusz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©efä^ilc  m.,  J^amerab  m.; 
Kompagnon  m. 

Soczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  ©äftdjm  n. 

Soczewicä,  -cy,  sing.  tant. 
sf.  i;infe  /. 

Soczewicowaty,  adi.  Iin= 
fcnförmig;  linfcnarttg. 

Soczewiczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ^latterbfe/.,  rote  Äic^etn. 

Soczewiczny,  adi.  Sinfen«. 

Soczewka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Sinfe  /.,  Sinfenglas  n. 

Soczewkowy,  adi.  Sin= 
\ixx',  8inferg[as=. 

Soczewnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Phacidium   (Slrt   ©c^tuämme). 

Socznica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
1)  Saumf aftäeit  /. ;  2)  SBenbett« 
^ar;5  n.,  ?|Surgiern)urjeI  /. 

Soczuik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(Paraphysis)  ©^ö^Ung  m. ; 
S'iebenfaben  m. 

Söczyc,  -cze,  -czylem,  va. 
imperf.  ©oft  abzapfen,  mit 
©aft  füUen;  —  sie  vr.  ©aft 
j^roi^en,  fic^  in  ©aft  auf» 
iöfen. 

Soczystosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©aftigfeit  /. 

Soczysty,  adi. ;  Soczysto, 
Soczyscie,  adv.  faftig. 

Sod,  -u,  sing.  tant.  sm. 
Statrtum  n. 

Soda,  -dy,  sing.  tant.  sf. 
Soba  /.,  fo^Ienfaureä  3latron, 
2lfcbenfalj  n.;  —  gryzaca 
t^foba. 

Sodek,  -dku,  sn.  ^fatrium« 
Ojljb  n.;  —  wodny  wodecz- 
kowy  9Iatconfjt)brat  «.,  äl?» 
natron  n. ;  —  chlorowy 
(Sl^lornatrium  n.  (.(lod^faij). 

Sodnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©aljfraut  n. 

Sodomia,  -mii,  sf.  ©obo= 
mie  f. 

Sofa,  -fy,  pl.  -fy;  dim. 
Sofka,  -ki,  pil,  -ki,  sf.  ©ofa  n. 

Sofista,  -sty,  pl.  -sei,  sm. 
©o^-i^ift  m. 


Sofistycznosc,-sei,^Z.  -sei, 
sf.  ©op^ifterei  /".,  ©pi^finbig= 
feit  /. 

Sofistyczny,  adi.',  Sofi- 
stycznie,  adv.  fop^ifttfc^, 
fpi^finbig. 

Sofizm,  Sofizmat,  -n,  pl. 
-y,  sm.  %x\xq,\(X)iv.^  m.,  33er= 
nünftelei  /. 

Soja,  -ji,  sing.  tant.  sf. 
©oia  /.,  ©oiabofne  /.  (Gly- 
cine Soja);  ©Djafauce  /. 

Sojka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
§ät)er  w.;  —  pospolita  §o[g» 
j^ä^er;  —  orzechöwka  ^u|= 
^är)er. 

Sojusz,  -u,  pl.  -e,  sm. 
Sünbniä  n. ;  Mianj  /. ;  a5er= 
banb  VI. 

Sojusznik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
SSerbünbetc(r)  m. 

Sojuszowy,  adi.  93unbei=. 

Sok,  -11,  pl.  -i,  sm.  ©aft 
w. ;  —  drzewny  §oIjfaf t ;  — 
przyrostowy  fiombium  n.  {ß'\U 
bungägeroebe  n.  ber  58äume), 
^flangenfaft;  —  malinowy 
§imbeerfaft. 

Sokodyniec,  -nca,  pl.  -ney, 
sm.  ©cöroarjroilbbretjäger  m. 

Sokola,  -ii,  sf.  —  grecka 
(Delphinium  stapbisagria)  2lrt 
Siitterfporn. 

Sokolarnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  j^alfen^of  m. 

Sokolg,  -cia,  -ta,  S7i. 
galfeniunge(ä)  n.,  junger 
gart. 

Sokoli,  adi.  Ralfen». 

Sokolik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
33aumfalf  m.,  ©d^roarjbärf« 
dien  n. 

Sokolnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
g-alfonett  n. 

Sokolnictwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  galfneret  /.,  galten« 
beije  ./.,  galftniagb  f. 

Sokolniczy,  adj.  jur  %Ci\U 
neret  gebörig. 

Sokolniczy,  -czego,  sm.\ 
Sokolnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
jyaltenier  m.,  gaitenmeifler  m. 

Sokora,  -ry,  pl.  -ry,  sf. 
©cbroarjpappel  /. 

Sokorzyna,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  ©cf)tüarjpappetf)ain  m. 

Sokowy,  adi.  ©oft», 

Sokol,  -kola,  pl.  -koly,  sm. 
{jalfe  m.;  —  wedrowny  2Ban= 
ber=,  ©c^le^tfalfe;  nie  bedzie 


Solan 


234 


Sortowanie 


nigdy  sowa  -kotem  eine  ©Ute 
rotcö  nie  jum  galt«"- 

Solan,  -u,  sm.  ©aljfäutc  f. 

Solanina,  -uy,  sing.  tant. 
sf.  ©elen  n. 

Solanka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  (Sole  /.,  ©atjfote  /.,  ©alj» 
quelle/.;  — stezona  warzeIna 
©arfole,  ©utfole,  ©icbe= 
fole;  2)  ©alätonne  /.;  3) 
©alj=,  ©obafraut  n.;  4)  ©alg- 
laU  f.,  ^ifdjfauce  /. 

Solankowy,  adi.  SoT«. 

Solarnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
1)  ©algiieöeroer!  n.;  2)  (gin= 
fal^fammer  /. 

Solarz,     -a,    pl.    -e,     sm. 

1)  ©aljfieber  m.;  2)  ©alg» 
pnbler  m. 

Solec,  -Ica,  pl.  -Ice,  sm. 
Ä'teö  m.  (iSBinbengattung). 

Solen,  -u,  pl.  -j,  sm. 
©cbeibentnufc^el  f. 

Solenie,  -nia,  sn.  ©aljen  n., 
6in[aljen  ».,  ^öfeln  «.,  ©in» 
pöfeln  n. 

Solenizacya,  -cyi,  pl.  -eye, 

Solenizant,  -a,  pl.  -nci, 
sm.  9Iamenö=,  ©ebuttetagä« 
finb  n. ;  (Seteiertc(r)  m. 

Solenizantka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  9Jomens=,  ©eburtstäglerin 
/. ;  ®ef eierte  /. 

Solenizowac,  -zuje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  feiern, 
feierlich  begc&en. 

Solennos6,  -sei,  sf.  1)  geft^ 
lic^feit    /.,     Seierli^feit    /.; 

2)  feiecltc^eä  äüefen. 
Solenny,  adi.  feierlid^. 
Solenoid,    -u,  pl.  -y,    sm. 

©olenoib  n. 

Soliö,  -le,  -lilem,  va.  im- 
perf. faljen ;  cinfaljen,  in  ©alj 
einlegen;  einpöfeln ;  -loue 
mieso  ^ö!elflei)d)  w. ;  —  ryby 
©aljfifc^e  pl. 

Solidarnosö,  -sei,  sf. 
©olibarität  f.,  gegenfeitiiie 
gemeinschaftliche  '^erpfli^= 
tunn. 

Solidarny,  adi. ;  Soli- 
darnie,  adv.  folibarifd^,  famt 
unb  fonbers  ^aftcnb. 

Solidometrya,  -tryi,  sing, 
tant.  sf.  Solibometrie  /., 
©teteometrie  /.,  Äörpermefe= 
fünft  /.  ^ 

Solirod,   -rodu,   pl.   -rody, 


sm.  (Salicornia)  ©algpflonje 
/,  ©afäfalat  m. 

Solista,  -sty,  pl.  -sei,  sm. 
©olift  m.,  ©olofänger  w-, 
©olotänscr  m. 

Solistka,  -ki,  2il-  -ki,  sf. 
©oltftin  /.,  ©olo)ängerin  /., 
©olotänjerin  /. 

Soliter,  -a,  pl.  -y,  sm. 
1)  SanbtDurm  m.;  fiefie:  Tasie- 
miec ;  2)  ©olitär  m.,  ein 
grofjer  öriUant. 

Solnica,  -cy,  jü.  -ce ;  Sol- 
niczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  ©alj' 
faf;  11.,  ©aljmäfte  /. 

Solniczy,  -czego,  pl.  -czy, 
sm.  ©a^infpeftov  m. 

Solnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
l)©aljt)änbler  tm.;  2)6l)lorn.-, 
3)  ©aljfraut  n. 

Solny,  adi.  ©alj=. 

Solo,  indecl.  sn.  ©olo  n. 
(in  ber  3Kufif). 

Solowar,  -a,  pl.  -y,  sm. 
©aUfteöer  m. 

Solowarnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  ©alsfieberä  /. 

Solowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  ©algroaffertrebö  m. 

Solowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  ©aljtonne  /. ;  2)  ©alä= 
ftraucö  m. 

Solucya,  -cyi,  pl.  -eye,  sf. 

1)  ©olution /.,  aiuftöfung  f.; 
Söfung  /". ;    =   Rozwiazanie; 

2)  iiöfung  /.-,    =    Rozczyn; 

3)  Btuiil  m.,  (Entleerung  /. 
Soldat,    -a,   pl.    -ci,    sm. 

©olDat  m.  (Deräct)t(i^),  ©ölD= 
lina  m. 

Soldziuszka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  qemeineä  (Sngelfü^. 

Soltys,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©cf)uttl)et^  TM.,  ©c^ulje  m. 

Soltysi,  adi.  ©c^uljen», 
©cl)ultl)i.'iiV. 

Soltysowstwo,  Solty- 
stwo,  -wa,  pl.  -wa,  sn.  ®c^ul= 
jenroücbc/.,  ©rf)ultl)ei&amt  n. 

Somatologiczny,  adi. 
fomatolofliic^. 

Somatologia,  -gü,  sing, 
tant.   sf.  ©omatologie  /. 

Somnambul,  -a,  pl.  -e, 
sm.  ©omnambule  m.,  9iac^t= 
roanbler  m.;  =  Sennowlok, 
Lunatyk. 

Somnambulizm,  -u,  sm. 
©omnambuliömuö  m.,  5}od^t= 
roanbeln  n. 


Sonata,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
©onate  /, 

Sonda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
©onbe/.,  ©enlnaDel  f.,  ©enf= 
biet  «.,  Sergbo^rer  w. ;  = 
Zglebnik. 

Sondowac,  -duje,  -watem, 
va.  imperf.  fonbieren,  mit 
ber  ©onbe  unterfuc^en,  aus» 
forfc^en;  =  Zglebiac,  Badac. 

Sondowanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  ©onbieren  n.,  ©on= 
bierung  /. 

Sonet,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©onett  n. 

Sopek,  -pka,  pl.  -pki,  sm. 
©rabpgel  in.,  Sumuluä  m. 

Sopel,  -pla,  pl.  -ple,  sm. 
1)  Sipfen  m.,  ©talaftit  m., 
Sßaijenftein  »?.,  Sropf  flein  ni. ; 
9lafentropfen  m.;  —  lodu  ®i§= 
japfen  m.;  2)  SDorn  m.  im 
©c^toffe. 

Sopka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
3fiauc^roolfe  /.  eineä  feuer- 
fpeienöen  Serge§. 

Sopleniec,  -nca,  pl.  -iice, 
sm.  1)  2;ropfftein  m.;  2) 
^öpfc^enfraut  n. 

Soplica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
(üamiuara)  moluffifc^er  ^(Xti' 
baunt,  riemenblumenblätterige 
2lgatl)i§.  [artig. 

Soplowaty,    adi.    3apfen= 

Sopor,  -u,  sm.  ©c^laf= 
fucf)t  / 

Soporyficzny,  adi.  fo= 
portjp^ifct),  ©c^laf»,  ©tarr=; 
=  Seuny, 

Sopran,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©opran  m. ;  =ftimme/. ;  =fän= 
ger  ?«.,  »fängerin  /. 

Sopranowy,  adi.  ©opran*. 

Soraz,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©d)ürer  m. 

Sorba,  -by,  pl.  -by,  sf. 
©orbapfel  m.,  ©orbbirne  /. 

Sorbac,  -bam,  -bafem,  vn. 
imperf.  fc^lürfen. 

Sorbet,  -n,  pl.  -y,  sm. 
©orbett  n.,  Äü^ltranl  m. 

Sorokop,  -u,  pl.  -y,  sm. 
(Alersisma  crispum)  2lften« 
morc^el  f. 

Sortowaö,  -tuje,  -waJem, 
va.  imperf.  fortieren,  nad^ 
©attuugen  teilen;  =  Gatun- 
kowac. 

Sortowanie,  -nia,  sn. 
Sortieren  n. 


Sortyment 


235 


Spadkobierca 


Sortyment,  -n,  pl.  -y,  sm. 
©ortiment  n.,  2lu5Jt)a|t  /.; 
=  Zbior  wyborowy. 

Sortymentowy,  adi.  (3or=> 
timentä»,  2luäroaf)l=. 

Sos,  -u,  pl.  -y,  ÄW. ;  clim. 
Sosik,  -u,  pZ.  -i,  sm.  1) 
©auce  /.,  %\xx\U  f.,  33caten= 
brüt)e  /".,  ©aft  m. ;  —  stony 
©atjfager  «,;  2)  Samte  /".; 
w  zlym  -sie  in  Übler  Saune; 
nie  w  swoim  -sie  ntd^t  bet 
Saune,  nti^geftimmt. 

Sosenka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 

1)  (Auemone  pulsatilla)  eine 
Slrt  Slnemone  =  Sosenka 
zwyczajna;  2)  dim.  von 
Sosna. 

Sosik,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
©c^ö|ltng  m.,  f [einer  ^nJ^is; 

2)  — ,  -u,  pl.  -i,  sm.  dim. 
üon  Sos. 

Sosna,  -ny,  pZ.  -ny;  So- 
senka, Sosneczka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  %ii)it  f.,  gö^re  /., 
tiefer  /.,  5ord)e  /.,  ^iene  f. ; 

—  czol^ajaca  sie  S8erg= 
Änie^ofä  «.,  Ärumm^olj, 
^raergftefer,  Sotfd^e  f.,  (äpurt= 
fö^re; —  czarniawa  @(^roar3=, 
öftetreic^tfc^e  tiefer;  — limba 
Sirbelliefer,  ^\xhi.  f.,  Slroe  f. 

Sosnka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Sffiolfömitc^  /.,  !öifamgün= 
fei  /. 

Sosnoweczka,  -ki,  pl.  -ki, 
«/■.  9JoB)c^n)ett  w.,  Sannen», 
Sßafferroebel  m. 

Sosnowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  Sitfernborfenfäfer  m., 
Äiefcrrüffe[fäfer  w. 

Sosnowy,  adi.  ßiefer=, 
liefern. 

Sosnowka,  -ki,  pl.  -ki,  s/. 
f^roarjc  Steife. 

Sosyerka,  -ki,  pl.  -ki,  s/; 
©auciere  /.,  ©aucenapf  m. 

Sosznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©ec^  M.,  Spieen  am  ©abel- 
pflug. 

Sosnina,  -ay,  s/.  liefern» 
f)oIx  M. ;  ÄtefernroalD  «j. 

Sotnia,  -ni,  pl.  -nie,  s/. 
§unöert|(^aft    /.,    Spotte    /.; 

—  kozakow  Äofafenfotnie. 
Sowa,  -wy,  pl.  -wy ;  dim. 

Sowka,  Soweczka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.   ©ule   /".,   Jtad^teule; 

—  snieÄoa  ©ct)neeeule;  — 
lesaiczka     äBtttbo^teute;     — 


us^ta  D^reule;  —  ptomy- 
kowata  ©d^leierfau^  m.,  ^^txU, 
glammeneule;  bija  na  mnie 
jak  wr6ble  na  -we  ic^  bin  roie 
bic  ©ule  unter  ben  5?rä^en. 

Sowi,  adi.  ®uten=;  -wie 
oczy  (Sulenaugen  pl. ;  -wia 
strzafa  2lftcrbluttraut  n.\ 
mniejsza  -wia  strzala  fteine 
33ibernelfe;  -wi  groch  3BatD= 
bol^l^e  /.;  -wim  dniem  robic 
am  ©ulentage  arbeiten  (bei 
9iad^t,  t)erfto^Ienerroei)e). 

Sowicha,  -cby,  sing.  tant. 
sf.  Seber»,  SBabenpatme  /. 

Sowieö,  -wieje,  -wialem, 
vn.  imperf.  traurig,  mürrifd^ 
n)  erben. 

Sowitosc,  -sei,  sf.  3ieic]^= 
lic^feit  /. 

Sowity,  adi. ;  Sowicie, 
Sowito,  ado.  reic^Ii^,  üoH, 
im  Überflufi. 

Sowiz(d)rzalst"wo,  -wa,  pl. 
-wa,  sn.  (gulenfpiege[ftrei(^  m. 

Sowiz(d)rzal,  -a,  pl.  -y, 
sm.  SOßinbbeutet  w-,  ©pring= 
inäfelb  m.,  ©ulenfptegel  m. 

Sowiz(d)rzalowy,  adi. 
eulcnfpieglerifc^. 

S61,  soli,  pl.  sole,  sm. 
1)  ©ais  w. ;  —  amoniacka 
©almiaf  w.;  —  gorzka  SBitter- 
fals;  —  kuchenna  Äod^fatg; 
—  kopalna  ©teinfatg;  — 
warzelna  ©iebfalj;  —  osa- 
dowa  ©eefafj;  —  Bertoleta 
S5ertorct[a[j;  —  szczawikowa 
Äleejalj;  byc  komu  -la 
w  oku  jjmnbm  ein  2)orn  im 
SCugc  fein;  2)  —  babia  2JIeer= 
fencbel  m. 

S61,  sola,  pl.  soly;  Solek, 
-Ika.jjZ.  -Iki,  sm.  ©peic^er  m.; 
=    Zytnica, 

Sowka,  dim.  oon  Sowa. 

Spacer,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©paüerc^ang  w?.;  =  Prze- 
chadzka. 

Spacerowac,  -ruje,  -wa- 
lem,  vn.  imperf.  fpajieren. 

Spacerowanie,  -nia,  sn. 
©pajteren  n. 

Spacerowy,  adi.  ©paner=. 

Spachn^c,  -ne,  -naiem, 
vn.  perf.  rütfroärti  geben. 

Spachy,  Spachowiny,  pl. 
tant.  sf.  ©preu  /. ;  =  Plewy. 

Spacyum,  indecl.  sn.  1) 
©patium    n.,    S)urc|fc^u^   m. 


(SBud^brucferlunft);  2)  3n)i= 
fc^enraum  m. 

Spacyowac,  -uje,  -waieni, 
va.  ttnperf.  ©patien  jroifc^en 
bie  Settern  fc|en,  fpationieren. 

Spaczenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  üJerjteljen  n.,  aBerfen  n., 
Siegen  n.  (oon  ^olj);  S8er= 
Serren  n. 

Spacznica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  1)  Quer=,  Kimmreifen  w. ; 
2)  Ort  m.  (®nbc  einer  2lrbeitg= 
ftredEe  ober  eine«  ©toüenä). 

Spaczyc,  -cze,  -czylem, 
va.  imperf.  roerfen,  biegen, 
Frlimmen,  oerbrebcn ;  Der^erren, 
ing  ©egenteil  nerfe^ren;  —  sie 
vr.  fic^  roerfen,Berjiel^en,  frumm 
roerben. 

Spaö,  spie,  spätem,  vn. 
imperf.  fd^tafen;  —  u  kogo 
bei  jmnbm  fc^Iafen;  —  na  oba 
uszy  ganj  ruf)ig,  feft  fd^Iafen; 
isc  —  fd)(afen  geöen;  —  mi 
sie  chce  i(f)  bin  fc^Iäfrig; 
nie  —  tätig  fein;  dyabet  nie 
spi  ber  Seufel  feiert  nic^t. 

Spad,  -u,  pl.  -y,  sm.  2lb= 
faK  m.,    fJaE  m.;    ©efäUc  n. 

Spadac,  -dam,  -dalem,  I. 
vn.  imperf.]  Spasc,  -dne, 
-dlem,  I.  vn.  perf.  1)  fallen, 
^erab=,  herunterfallen,  ftürjen ; 
spadt  z  konia  er  ift  OOm 
5)3ferbe  geftütjt;  -—  ze  scho- 
dow  bie  Äreppe  herunterfallen ; 
zaslona  mu  spadia  z  oczu 
ber  ©d^leier  ift  i^m  oon  ben 
2lugen  gefallen;  z  nieba  — 
Bom  Fimmel  ^erunterfaEen, 
^ereingcfcfineit  fommen,  gonj 
unoer^offt  aufommen ;  2)  fen= 
len,  abn^^men ;  cena  zboza  -da 
ber  ^reiä  beä  ©etreibeö  finft; 
—  z  ciaia  mager  roerben; 
II.  —  sie  rr.  bcrften,  ^ierfaHen. 

Spadanie,  -nia;  Spadnig- 
cie,  -cia,  sn.  öevunterfallen  n., 
g-allen  n.,  ©infen  n. 

Spadek,  -dku.  pl.  -dki, 
sm.  1)  ©efäUe  «. ;  =  Spa- 
dzistose;  — drogi  jieigung/. ; 
2)  ®rbe  «.,  ®rbfc^aft  f.,  3fiac^= 
lafl  m.;  wziai  po  nim  — 
er  i)at  \f)n  beerbt;  3)  Srud) 
m.,  Pfauen  n. ;  —  ceny  ^yallen 
beä  ^reifeä;  4)  Honigtau  m.; 
5)  -dki,  pl.  matten  pl. 

Spadkobierca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  ©rbe  m. 


Spadkobierczyni 


236 


Spatrzac 


Spadkobierczyni,  -nie,  pl. 
-nie,  sf.  (Srbtn  /. 

Spadkodawca,  -cy^pl.  -cy, 
sm.  (Si  blaff  er  m. 

Spadkodawczyni,  -ni,  pl. 
-nie,  sf.  öcblafferin  /. 

Spadkowaö,  -wuje,  -wa- 
lem,  va.  iniperf.  bcflmteren, 
abänbern. 

Spadkowy,  adi.  (Srbs,  ©rb« 
fall6=;  -we  prawo  ©rbtec^t  n., 
(gcbfallörec^t  n. ;  -we  dobra^L 
©rbgüter _?:*?. ;  -wa  kapiel  ©turj» 
bab  n. 

Spadlisko,  -ka,  pl,  -kä, 
sn.  ^inge  /. ;  szereg  -lisk 
^^ingen^ug  m. 

Spadnifcie,  fiel^e:  Spada- 
nie. 

Spadochron,  -u,  pl.  -y, 
sm.  Jallfcftitm  m. 

Spadowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
SBoflung  /. 

Spadzistois6,  -sei,  pl.  -sei, 
sf.  ^Jietgung  /.,  (Sefäüe  ».. 
Sabfd&üffigftit  /.,  Slb^ang  m.; 
—  mala  üeineä  ©efäße;  — 
srednia  mittleteä  ©efäße;  — 
wielka,  stroma  grofteö,  fteilee 
©efälle;  —  zelazka  w  strugu 
©c^räge  /.,  5Reigung  /.  beö 
§obeIeifen€. 

Spadzisty,  arfe. ;  Spadzi- 
sto,  udv.  ob)c^üffig,  iäf)c,  fteil. 

Spajacz,  -a,  ^?.  -e,  am. 
3ug^obel  m.,  gügebanf  /. 

Spaja6,  -jam,  -jalem,  va. 
imperf.\  Spoic,  -je,  -iJem, 
va.  perf.  jufanimenfügen, 
=fleben,  »leimen,  =fnüpfcn, 
Derbinben. 

Spajanie,  Spojenie,  -nia, 
sn.  SJaeinigen  n. ;  3"ftttnmen= 
Heben  n.\  Söten  n.,  Sötung  /., 
©cbroeifien  «. ;  =  Lutowauie. 

Spalaö,  -lam,  -lalem,  va. 
imperf.\  Spaliö,  -le,  -lilero, 
va.  perf.  oerbtenncn;  (bei 
einer  ^^Jtüfung)  roerfen ;  —  sie 
vr.  oerbrennen,  abbrennen, 
nieberbrennen. 

Spalenie,  -uia,  sn.  33er» 
brennen  n.\  S)ur^faU  m.  (bei 
einer  Prüfung). 

Spalenisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.'y  —  lesne  iyta  Äorn», 
^aulbronb  m. 

Spalenizna,  -  ny,  pl.^gg.,  sf. 
1)   Söranbgeruc^  m.; 
gebrannte(s)  n. 


Spalisko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
Sranbftätte  /. 

Spalisto6<5,  Spalnosd,  -sei, 
sm.  ySerbrennbatfeit  /.,  33renn= 
barfeit  /. 

Spalisty,  adi.  oerbrenn» 
bar,  brennbar. 

Spalnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
©d&lafsimmer  n. 

Spala,  -ly,  pl.  -iy,  sf. 
©infc^nitt  m.  in  einem  SBaum 
(jur  ^arjgeroinnung). 

Spalowac,  -luje,  -watem, 
va.  imperf.  in  [jargreid^e 
SBäume  jur  (Seroinnung  non 
^arg  einfc^nctben. 

Spamigtac,  -tarn,  -talem, 
vn.  perf.  im  ©ebäc^tniä  be= 
l^alten,  fidi  merfen. 

Spamigtanie,  -nia,  sn. 
bas  33et)atten  im  ®ebäc^t= 
niffe. 

Spanie,  -nia,  sn.  ©c^Iafen 
n.,  ©c^Iaf  m. 

Spaniolet,  -u,  pl.  -y,  sm. 
genfterftange  /. 

Spanoszaly,  adi.  l^odE)= 
mutig,  t)offärttg. 

Spanoszec,  -szeje,  -szalem, 
vn.  perf.  Ijoc^mütig,  ^offärtig 
roerben. 

Spanoszyc,  -szc,  -szylem, 
va.  perf.  t)od^',  übermütig 
machen;  —  sie  vr.  fic^  über- 
leben, bcn  grofsen  §ertn 
fpielen. 

Spar,  -u,  pl.  -y;  Sparek, 
-rka,  pl.  -rki,  sm.  SodtÖfig  m. 

Sparafianiec,  -nieje,  -nia- 
lem,  vn.  perf.  ^roDtnjIer 
roerben,  ^roüinjfermanieren 
anne[)men,  oerbauern. 

Sparalizowa6,  -^uje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  parati;fteren, 
lähmen,  l^emmen,  burc^!reujen. 

Sparalizowanie,  -nia,  sn. 
Säfimung  ,/'.,  ^araltjfe  /. 

Sparalizowany,  adi.  gc= 
läbmt. 

Sparceta,  -ty,  sing.  tant. 
s/.©üfe=,§onigfleem.,  )pa^nen= 
lopf  m. 

Sparcialy,  adi.  faferig, 
i)0\m,  pomilig. 

Sparek,  -rka,  pl.  -rki,  sm. 
'Sct)roüle  /.  nac^  einem  5ß[o^= 
regen. 

Sparny,  adi.  auf  bem  ©palt, 
jroifd^en  i^ingern,  '^t^tn,  Älau« 
en  befiablic^. 


Sparodyowac,  -dyuje, 
-walem,  va.  perf.  parobieren, 
nachahmen;  ^Smiesznie  nasla- 
dowac. 

Sparszywialy,  adi.  fcQ^ig. 

Sparszywiec,  -wieje,  -wia- 
lem,  vn.  perf.  frä^ig,  fc^äbig 
roerben. 

Spartolenie,  -nia,  sn. 
^fufc^en  n.,  ©tümpern  n. 

Spartolid,  -tole,  -lilem, 
va.  perf.  »erpfufd^en,  ftüm= 
pern. 

Sparzelina,  Sparzelizna, 
-ny,pl.-ny,sf.  ^öranbrounbc/., 
SBranbfd^aben  m. 

Sparzn^c,  -rzne,  -rznalem, 
vn.  perf.  ^et^au§  nel^men. 

Sparzenie,  -nia,^Z.  -nia,  sn. 
perf.  Verbrennung/.,  SJranb= 
rounbe  /. 

Sparzyc,  -rze,  -rzylem,  va. 
perf.  oerbrennen,  perbrü^en ; 
abjteben,  abbrühen;  —  sie  vr. 
fid^  »erbrennen,  oerbrü^en. 

Spasac,  -sam,  -salem,  va. 
imperf.;  Spasc,  -se,  -slem, 
va.  perf.  abroeiben,  ablauten; 

—  sie  vr.  fid^  anf reffen. 
Spaskudzenie,    -niR,    sn. 

SSerefeln  w.,  Sßerunretnigung  /"., 
Sßerunftaltung  /. 

Spaskadzic,  -dze,  -dzilem, 
va.  perf.  perefeln,  Derunrei= 
nigen,  nerunflalten ;  — sie^r. 
fid)  »erunretnigen. 

Spaslosc,  Ȋci,  sf.  3)idEe/., 
gelt^nt  /. 

Spasly,  adi. ;  Spasle,  adv. 
bidf,  fett,  gcmöftet. 

Spasowka,  -ki,  ptl-  -ki,  sf. 
eine  Sirnenart. 

Spas,  -si,  pl.  -sie,  sf. 
33ie[)|(^aben  m.  [sac. 

Spasö,  fie^e:  Spadac,  Spa- 

Spasne,  -go,  sing.  tant. 
sn.  SBeibe«,  gütterungögelb  n. 

Spat,  -u,  pl.  -y,  sm.  ©pat 
TM.;    —    cynkowy    ^inffPf^t ; 

—  gorzki  JBitterfpat;  —  is- 
landzki     5t'alf',    Soppelfpot ; 

—  lodowaty  ©tgfpat,  glofiger 
gelbfpat,  9ti;afolttl^  m. ;  —  ma- 
guezowy  2)}agnefitfpot;  — 
nianganowy  3JJanganfpat,  roter 
Sraunftein;  —  wapienny  Äalf= 
fpat;  —  Äelazny  ©pateifeU' 
ftein  m. 

Spatrzaö,  Spatrzyö,  -trze, 
-trzylem,  va.    perf.  i)  unter= 


Spatnla 


237 


Spiee 


fu^en,  befic^tigen,  fe^en, 
fcöauen;  2)  oerfu^en;  —  sie 
vr.  z  kim  fid)  mit  jemonbem 
meffen. 

Spatnla,  -li,  pl.  -le,  sf. 
(Spate[  m.,  f. 

Spawac,  -warn,  -walem, 
va.  imperf.  fd^roei^en;  —  stal 
z  zelazem  ©ta^I  utib  (Sifen 
äufammenfc^ireilen. 

Spawalnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Scferoeifebatfeit  /. 

Spawalny,  adi.  fc^roetfibar; 
—  piec  ©c^roei^ofen  m. 

Spawanie,  -nia, sn.  'SäjmeU 
^fcti  n. 

Spazm,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Krampf  m.,  3urf"n9  /•;  = 
Kurcz. 

Spazmatyczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  eine,  bic  an  Krämpfen  [eibet. 

Spazmatyczny,  adi.  ypoä= 
matifc^,  frampft)aft. 

Spazmatyk,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  einer,  ber  an  Krämpfen 
leibet. 

Spazmodyczny,  adi.  an 
Krämpfen  Ieiöen^,  frampf ^aft ; 
überfpannt. 

Spazmologia,  -gii,  sf. 
Sebrc  Don  h^n  Krämpfen. 

Spazmowy,  adi.  Rrampf=. 

Sp^chac,  -cham,  -cbalem, 
vn.  per/,  roittem;  —  sie  vr. 
z  kim  fid^  mit  einem  vet= 
binben;  —  sie  od  kogo  fid^ 
von  einem  anftcden. 

Spag,  -u,  pl.  -i,  sm. 
©o^ie  /.,  Unterlage  /. 

Specyalista,  -sty,  pl.  -sei, 
sm.  epejiatift  m.;  (Spejia[= 
arjt  m. 

Specyalizm,  -u,  sing, 
tant.  sm.  ©pejialiftentum  n., 
Setreiben  n.  eincä  ©onber= 
facfteö. 

Specyalizowac,  -znje, 
-walem,  va.  imperf.  fpejiali= 
fieren;  unterfct)eiben;  —  sie 
vr.  ficft  für  ein  Sonberfad^ 
außbitben,  fic^  einem  Sonber= 
fodbe  roibmcn. 

Specyalizowanie,  -nia,  sn. 
©pe,5talifieren  n. 

Specyalnosc,  -sci,jpZ.  -sei, 
sf.  ©pejiaUtät  /.,  befonbere 
(Siacntümlic|feit;  ©onberfac^n. 

Specyalny,  adi.;  Spe- 
cyalnie,  adv.  ©pejiaU,  jpc= 
jieU. 


Specyal,  -u,  pl.  -y;  dim. 
Specyalik,  -u,  pl.  -i,  sm. 
Sfdtcrei  /.,  SedEerbiffen  m., 
SDelifateffe  /. 

Specyficzny,  adi. ;  Spe- 
cyficznie,  adv.  fpejififc^,  be= 
fonbetä  etgentlimlid^,  beftimmt ; 
=   Wylaczny. 

Specjrfik,  -u,  pl.  -i,  sm. 
(gigenmittel  n.,  eigentümlic^eä 
Heilmittel. 

Specyfikacya,  -cyi,  pil. 
-eye,  sf.  ©pejifiEation  /.,  ©pe«- 
jifijierung  /'.,  genaue  2luf= 
gä[)tung ;  =  Wyszczegölnife- 
nie. 

Specyfikowac,  -kuje,  -wa- 
Zetn,  va.  imperf.  fpejift)ieren, 
aufüä^Ien;  =  Wyszczegoluiac. 

Specyfikowanie,  -nia,  sn. 
©pejifigierutig  /..  2tufjäf)[ung 
f. ;  =  Wyszczegolnianie. 

Spedycya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  ©pebitton  /.,  Seförberung 
/.;  grac^tgefc^äft  n.  =  Prze- 
woÄenie,  Wysylanie. 

Spedycyjny,  adi.  ©pebi= 
tionö=,  SeförDerungä' ;  zaktad 
—  ©pebitionägefd^äft  n. 

Spedytor,  -a,  pl.  -rzy, 
sm.  ©pebiteur  m.,  SSerfräcfeter 
m  ;    =  Posredoik  przesylek. 

Spektakel,  -klu,  pl.  -kle, 
sm.  ©iieftafel/w.,  n.,  SlnbUd  m. 

Spektator,  -a,  pl.  -rzy. 
sm.  3ufcbauer  m.,  iöeobad^ter 
m. ;   =  Widz. 

Spektatorka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ßufc^auerin  /.,  Seobad^» 
terin  /. 

Spekulacya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  1)  ©pe!u[ation  /. ;  Iauf= 
männifc^e  ©croianDorauebe« 
rec^nung ;  geraagte  Unter- 
nehmung /. ;  =  Przedsiewzie- 
cie  haudlowe;  2)  93etrac^tung 
/.,  33eoba(^tung  /.,  S'lad^finnen 
n. ;   =  Subtelne  rozmyslanie. 

Spekulacyjny,  adi. ;  Spe- 
kulacyjnie,  adv.  1)  @pefu= 
lotions»,  fpefulatio;  =  Przed- 
siebiorczy;  2)  forjc^enb,  grü= 
belnb,  untevnel^menb. 

Spekulant,  -a,  pl.  -nci, 
sm.  1)  ©pefutant  m.,  Untet= 
nefimer  m.\  =  Przedsiebiorca ; 
2)  gotfc^er  m. 

Speknlantka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  ©pefulantin  f.,  Unter- 
nehmerin/.;   2)  gorjd^erin  f. 


Speknlowaö,  -luje,  -wa- 
lem, vn.  imperf.  1)  fpe!ulie= 
ren,  unternetjmcn,  rechnen;  2) 
beobachten,  nac^finnen,forfc^en. 

Spelna,  adv.  üoß,  Pott= 
jätjttg;  on  jest  nie  —  ro- 
zumu  er  ift  nid^t  bei  ooHem 
Secflanb. 

Spelniac,  -niam,  -nialem 
1)  va.  imperf. ;  Spelnic,  -nie, 
-nilera,  I.  va.  perf.  1)  erfüllen, 
ooüjie|en,  DoUbringen;  2)  aus« 
trinfen,  teeren,  ausbringen, 
auf  jemanbeä  ©efunb^eit 
trtnien;  II.  —  sie  vr.  doUj 
bracht  werben,  su  ftanbe 
lommen,  fic^  erfüllen. 

Spelnianie,  Spelnienie, 
-uia,  sn.  SSolIbringung  /..  (Sr= 
füüung  /. 

Spelzn^c,  -ne,  nalem,  vn. 
perf.  fcöiefeen  (bie  jjarbe),  j)er= 
fc^ioinben;  ju  nid^te  merben; 
wszystkie  moje  piany  -zly  na 
niezem  alle  meine  ^läne  finb 
ju  SBaffer  geioorben. 

Spencer,  -a,  pl.  -y;  dim. 
Spencerek,  -rka,  pl.  -rki, 
sm.  ©pen^er  m.  ('älrt  ^adEe). 

Sperka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©ptdgrammel/.;  =  Skwarek 
sloniny. 

Spermacet, 
rat  m. 

Spessartyn, 
©peffartin    m. 
granat). 

Spestak,   -• 
©toUengrunb  m.,  ©tolIenerb= 
boben  m.,  ©ofile  /. 

Spfcherzykowanie,  -nia, 
sn.  SlafenbtlDung  /. 

Spgdzac,  -HzaTi,  -dzalem, 
I,  va.  imperf. ;  Sp§dzi<5,  -dze, 
-dzilem,  1.  va.  perf.  megjagen, 
roegfc^euc^en,  ^eruntertreiben ; 
—  ptod  bie  Seibesfruc^t  ab= 
treiben;  II.  vn.  oetbringen. 

Spgtac,  -tarn,  -talem,  va. 
perf.  feffeln,  umftricfen. 

Sp§tlik,-a,  jj/.  -i,*w.©d^nal' 

Spiczak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  aiiilc^bart  m.',  2)  ©piefeer 
m.,  einiä^riger  ^irft^;  3)  Äeil- 
Ijaue  /■.,  ©ci)tämm^auer  m. 

Spiee,  -ke,  -klem,  va. 
perf.  jufammenbarfen,=börren 
«trodfnen,  »braten;  —  raczka 
rot  rocrben,  erröten. 


-u,  sm.  2Bal- 

-u,       sm. 
(3Kanganton= 

pl. 


Spieka 


238 


Spiskowac 


Spieka,  -ki,  pl.  -ki;  Spie- 
kota,  -ty,  2)1-  -ty,  sf.  §ige/., 
©c^roüte  /'.,  Surre  /. 

Spieklosc,  -sei,  sf.  2)ürre 
/.,  atuegetrocfenl^eit  /. 

Spienic,  -nie,  -nilem,  va. 
per/.  3u  ©c^autn  machen. 

Spienigzac,  -iiam,  -zalera, 
va.  imperf.;  Spieni§zyc,  -Äe, 
-Äylem,  va.  perf.  in  (Selö 
umfe^en,  ju  (Selbe  mad^en; 
üerroerten. 

Spieniony,  adi.  flaumig, 
fd^äumenö. 

Spien,    -nia,  pl.    -nie,  sm. 

1)  2)orn  »M.  in  bet  ©cfinaüe; 

2)  3""9«  /•  tttn  2ßebetfcf)iffe. 
Spierac,    -raro,    -raiem,  I. 

va.  imperf. ;  Zeprzed,  -pre, 
spartem,  va.  perf.  juriid» 
brängen,  jurücfroerfen,  ^i;run= 
tcrfteinmen,  oerbrängeu;  II. 
Spierac  si§,  vr.  fiü)  ftreiten, 
av,\  feiner  Kieinung  beftel^en; 
burcbauä  rec^t  ^aben  rooUen; 
—  z  kiraimnöm  roiberjpred^en, 
roitcrftreiten. 

Spierac,  -ram,  -ralem,  va. 
imperf. ;  Sprac,  spiore,  -ra- 
iem,  va.  perf.  auiroafc^en, 
übertDafc^en,  ausbrühen;  — 
kogo  jinnöm  ben  ^elj  aug= 
flopfen. 

Spierzchn§,c,  -no,  -chtem, 
vn.  perf.  eine  @änfet)aut 
be!ominen. 

Spieszuosc,  -sei,  sf.  @ilc  /. 

Spieszyc,  -sze,  -szylem, 
vn.  imperf.  eilen;  —  sie  vr. 
ft(^  beeilen. 

Spieszny,  adi. ;  Spiesznie, 
adv.  eilig,  eilenb§. 

Spiescic,  -szcze,  -scifem, 
va.    perf.    öerptfctieln,    MtX" 

Spifcie,  -cia,  pl.  -cia,  sn. 
1)  ^uiammenfteden  n. ;  2) 
2lgraffe  /".,  ©djnalle  f. 

Spiftrzyc,  -trze,  -trzyjem, 
va.  perf.  ^o:^  auffteHen,  auf= 
einanberftellcn,  übercinonbfi= 
türmen. 

Spigtrzenie,  -nia,  sn. ; 
2luteinanber).ürmung  f. ;  — 
wody  2lufqualm  m.,  SBaffer- 
ftaming  ./'. 

Spijac,  -JHm,  -jatem,  va. 
imperj.\  Spid,  -jo,  -Jem,  va. 
perf,   Don   oben  etroaä   roeg» 


trinfen,  roacfer  jutrinfen;   — 
sie  vr.  fic^  beraufc^en. 

Spikac  sig,  -kam,  -kalem, 
i/T.  imperf. \  Spikn^c  sig, 
-ne,  -uaiem,  vr.  perf.  fic^  cer= 
jc^roören,  oereinigen,  Der= 
binben;  wszystko  sie  na  mnie 
-kneJo  alles  bat  fic^  gegen 
micö  oerfc^rooren. 

Spikanarda,  -dy,  sf. 
©piefenarö  ??;.,  Saoenbel  w?., 
9farbenbartgraä  n. 

Spikanie,  -nia;  Spiknig  cie, 
-cia,  s«.  3Jer)c^n)ören  ».,  jßer» 
einigen  n.,  Sßerbinben  w. 

Spilanka,  -ki,  pl.  -ki,  «/, 
eine  ;^va\thi\9xi. 

Spilart,  -a,  pl.  -y,  sm,. 
©cöufternaDel  /.,  'il^le  /. 

Spilowac,  -iuje,  -walem, 
va.  perf.  abfeilen. 

Spina,  -ny,  sf.  SiücEgrot  n. 

Spinacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
(Sparassus)  eine  58oI)rn)efpen= 
art. 

Spinae,  -nam,  -naJem,  va. 
imperf. ;  Spi^c,  zepne,  spi^- 
it-m,  va.  perf.  1)  3ufammen= 
fügen,  -Si^^zv.,  »fiafteln,  =fpen= 
beln;  —  sprzaczka  jufammen= 
fc^nallen;  —  konia  popre^ami 
boö  ^ierb  sufammengürten ; 
—  wozy  koltjowe  ©ifenba^m 
roagen  jufamnienfuppeln;  2) 
fpannen;  —  Juk  ben  Sogen 
fpannen;  —  konia  ostrogami 
bem  ^ferbe  bie  ©poren  geben ; 
3)  —  sie  auf  bie  ^t\)txk  treten, 
fid^  auf  bie  gu^ipi^en  [teilen, 
ficb  bäumen. 

Spinalny,  adi.  jufomnien« 
fügbar. 

Spinanie,  -nia;  Spigcie, 
-cia,  sn.  1)  ,^ufamment)eften, 
»fpenbeln  n. ;  2)  Äuppelung /. 

Spinel,  Szpinel,  -u,  pl. 
-e,  sm.  ©pinell  m.  (Jlubin). 

Spinet,  -u,  pl.  -y,  stn. 
©pinett  n.  (SoniDerfjeug). 

Spinka  ;  dim.  Spine- 
czka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©pange  /.,  ©c^natte/.,  Änopf 
m. ;  —  do  mankietow  2)ian= 
fd^ettenfnopf ;  —  do  koszuli 
•öembfnopf ;  —  spieÄynygeber= 
nietboljen  m. 

Spir,  Szpir,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Äreusmaft  w.,  bcr  britte  2Raft 
am  binteren  ©c^ifföteil.  i 

Spiracya,  -cyi,  sing.  tant.  I 


sf.    ©piraiion  /.,  2ltem   m.; 
ältmung  f.;  =  Tclinienie. 

Spiralna,  -nej,  pl.  -ne,  sf. 
Sc^necfen»,  Schraubenlinie  /., 
©pirale  /. 

Spiralny,  adi. ;  Spiralnie, 
adv.  fpirai,  ©piral=,  geroun» 
ben,  fct)nedtn=,  fc^rouben« 
förmig;  =  Krecony. 

Spireja,  -ji^  pl.  -je,  sf. 
©pterftaube  f. 

Spirometr,  -tra,  pl.  -try, 
sm.  jJltmungämeff er  m. ;  =  De- 
chonaierz. 

Spirometrya,  -tryi,  sf. 
aitmungämeffung  /". ;  =  Mie- 
rzenie  objetosci  pluc. 

Spirytnalista,  Spiryty- 
sta,  -sty,  pl,  -sei,  S7n.  1) 
©piritualift  m.,  Qöeaüft  m.; 
2)  ©piritiii  m. ;  3)  2ltfof)oliter  m. 

Spirytualistka,  Spiry- 
tystka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  ©pi= 
ritifiin  /. 

Spirytualizm,  -u,  sing, 
tant.  sf.  1)  ©piritualismuä  m., 
©piritismug  m.;  =  Wiara 
w  duchy;  2)  geifttger,  geift= 
lid&er  (S^aralter. 

Spirytualny,  Spiryty- 
styczny,  adi.  geiftig,  unför^ 
perlid),  überfinnlid^ ;  geiftlic^; 
=  Ducliowy,  Duchowny. 

Spirytns,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©piritus  m.;  —  winny  2Bein= 
geift  m.;  —  mydlany  ©eifen» 
geift. 

:      Spis,  -u,  2}l-  -y,  sm.  S5cr= 
!  3eid)ni5  n.,  ihegifter  n. 
j      Spisa,    -sy,    pl.    -sy,    sf. 
I  ©pieß  m.,  San  je  /. 
1      Spisac,   -sze,    -salem,    va. 
imperf;     Spisywac,     -suje, 
I  -walera,  va.perf.  auf  ((^reiben, 
oerjeic^nen;    —    sie   vr.   \\ä) 
auöjeic^nen,  fid^  lieroortun. 
1      Spisanie,       Spisywanie, 
-nia,     sn.     Stuffc^reiben     n., 
SUifjcic^nen  n. 

Spisek,  -sku,  pl.  -ski,  sm. 
SSerfdjrcörung  /'.,  (Se^eimbunb 
m.,  Äomplott  n. ;  —  ukno- 
wac  eine  SJerfc^roörung  aiu 
i^etteln;  majacy  udziat  w -sku 
2)lit»er)d)n)orene(r)  m.,  %eiU 
ne^mer  m.  an  einer  ^ecfcfiroös 
tung. 

Spiskowad,  -kuje,  -walem, 
vn.  imperf.  Serjd^roörungen 
mad^en,  SJerfd^roörungen    on= 


Spiskowiec 


239 


Splawnik 


jetteln,  an  Serfd^iüörungen 
letlne&men,  fonfpirteten. 

Spiskowiec,  -wca,  pl.  -wcy, 
sm.  iierfc^roorer  m. 

Spiskowy,  adi.  3Setf(^raö= 
rutigö=,  Derjc^roörerijc^. 

Spisowy,  adi.  Serjeid^niö', 
Sflegifter»;    rcgiftctett;    kozak 

—  em  teciiftriitter  ^ofaf. 
Spiwrzöd,  -odu,  sm.  ^^fen= 

nigfiaut  n.,  ©gelfraut,  gelber 
Sßeibetic^;  —  mniejszy  ^löi)' 
aiant  m. 

Spiz,  -u,  pl.  -e,  sm.  uub 
sf.  öef^ü^erj  n.,  ©tücfgut  «., 
ÄanonenmetaH    n.,    ©rj   ?j.  ; 

—  dzwonowy  §8ronge  /., 
©lodenmctall,  ©locfenfpeife  /. 

Spizowiec,  -wca,  sm. 
Sironjit  ?«. 

Splamic,  -mie,  -milem,  va. 
perf.  flecf tg  machen ;  beflecfen ; 

—  sie  vr.  \i6)  befleöen,  (bitöl.) 
fic^  entehren. 

Splanchnografia,  fii,  sf. 
bejcöreibenöc  (gingeroeiDelel^re; 
=  Nauka  o    wnetrznosciach. 

Splanchnologia,  -gii,  sf. 
©tncieroeiPeletjre  /. 

Splanchnologiczny,  adi. 
©ingeroetöele^re». 

Splanchnotomia,  -mii,  sf. 
(gingeioeioegerglieberung  /., 
2lnntomie  ber  (Stngeroeiöe. 

Splatac,  -tarn,  -talem,  va. 
imperf. ;  Splesc.  splote, 
spleciesz,  splotiem,  va.  perf. 
flechten,  sujammenftec^ten;  — 
sie  vr.  ftc^  fügen;  dziwuie  sie 
splata  eä  füi^t  [td^  fettfam. 

Splatanka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©eflec^t  n. ;  ^-[ec^tarbeit  /. 

Splataö,  -tarn,  -talem,  va. 
perf.  üerroicfeln. 

Spleczny,  adi.  oerrenit, 
geläbmt. 

Spleczyc  si§,  -cze,  -czy- 
lem,  vr.  perf.  eine  SSetren= 
lung,  eine  Säfimung  be= 
fommen. 

Spled,  -ciu,  pl.  -cie,  sm.; 
Splecenie,  -nia,  pl.  -nia,  sn. 
Serrenfung  f.,  Sä^mung  /.  beg 
gu^eö  bei  ^ferben  unb  .§un= 
ben. 

Splenalgia,  -gii, sing.  tant. 
sf.  jjiiläftec^en  n.;  =  Cho- 
roba  sledziony. 

Splenetyczny,  Spleni- 
«zny,  adi.;  Splenetycznie, 


adv.  1)  Wdi',  miljfüc^tig ; 
2)  mütrUcf),  I)t)pocl^onbrifd^. 

Splenizacya,  -cyi,  sf.  S>er= 
roanbluiig  /.  Der  öunge  in  ein 
mi(3ä^nltd)eä  ©eroebe ;  = 
Stwardiiiriuie  ptuc. 

Splenologia,  -gii,  sf.  ajlUg« 
Ief)re  /,  2lb^anblung  /.  über 
bte  5ÖliIj;  =  Opisanie  sle- 
dziony. 

Splenopatya,  -tyi,  sf. 
milhUaniijtit  /.;  =  Choroba 
sleHziony. 

Splenotomia,  -mii,  sf. 
2lnatomie  ber  Wi^>  'JKilafc^nitt 
m.,  ä)Jirjouäfcf)netbung  /.;  = 
Dyssekcya  anatomiczna  sle- 
dziony. 

Splesnialosc,  -sei,  sf. 
SSerfc^immetung  /". 

Splesnialy,  adi.  jd^iinme» 
Itg,  Derjc^im  nett. 

Splesniec,  -nieje,  -nialem, 
vti.  perf.  fc^imtnelig  roerben, 
oerf($tmmc[n. 

Splin,  Spleen,  -u,  pl.  -y, 
sm.  ©pleen  m.,  SKtläfucfet  f., 
|)t)poc^onbrie  /.,  STielanc^oIie 
f.;  =  Smutnodar. 

Splondrowac,  Spl^dro- 
wac,  -diuje,  -walem,  va.  perf. 
ausplün'oern,  nerroüften,  auä= 
rauben. 

Splot,  -",  pl.  -y,  sm.; 
dim.  Splotka,  -ki,  pl.  -ki, 
*/.  Siechte  /.,   §aotfIec^te  /., 

3oüf  "'• 

Splugawiac,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imperf. ;  Splugawic, 
-wie,  -wilfm,  va.  perf.  be= 
fubeln,  unflätig  machen. 

Splunac,  -ne,  -nalem,  vn. 
■perf.;  Spluwac,  -warn,  -wa- 
ieni,  vn.  imperf.  fpuden, 
auöfpucfen,  fpeien. 

Splunigcie,  -cia ;  Spluwa- 
nie,  -uia,  sn.  ©puden  n. 

Spluskac,  -kam,  -kHiem, 
va.  imperf.;  Splusn%c,  -:;e, 
-nalem,  va.  perf.  bejpri^en; 
oberfläd^lid^  abroafc^en,  ob= 
fpüten. 

Spluwaczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Spucftaften  m.,  ©pud= 
napT  m. 

Splacac,  -cam,  -calem,  va. 
imperf. ;  Splacic,  -ce,  -cilem, 
va.  perf.  aö.^atjlen,  ausja^Ien, 
abtraqen ;  abfiitben. 

Splacliec,-chcia.^Z.-chcie, 


sm.  §aber  m.,  ge^en  m., 
©tüdcöen  n.,  Sumpen  pl. 

Sptakac,  sif,  -cze,  -kalem, 
vr.  perf.  fi§  auäroeinen, 
bittere  Xränen  oergie^en. 

Splaszczac,  -czam,  -cza- 
lem,  va.  imperf. ;  Spla- 
szczyc,  -szcze,  -szczytem,  va. 
■perf.  platt  brücten,  jufammens 
brücfen,  flad^  machen;  —  sie 
vr.  \\6)  bemütig  buden,  unter» 
roürfig  tun. 

Sptaszczanie,  Spla- 

szczenie,  -nia,s«.  ^lattbriicf  en 
n.,  glacbmoc^en  «. 

Splata,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
Slbso^Umg  /.,  SBesal^lung  /'. 
rüdflänbiger  Beiträge;  ^at)= 
lungärate  /.,  3;eir3a|[ung  /. ; 
na  -ty  auf  Sftaten,  gegen  %t\U 
ja^tungcn. 

Splatac,  -tarn,  -taJem,  va. 
perf.  1)  jerl)auen,  (mit  bem 
Säbel)  fürchterlich  juric^ten; 
2)  etroag  aufteilen,  einen 
©treic^  fpielen;  —  komu 
figia  imnbm  einen  ©c^aber= 
nacf  fpielen. 

Splaw,-ii,  pl.  -j,sm.  1)  ab= 
fall  m.  beä  glufeloufee,  ^lut/. ; 
2)  Jtöfeen  n.;  giößerei/.,  Srift 
/.,  S)rift  /.  -,  3)  -y  pl.  u  sieci 
©c^tt)imml)öljer  pl.  am  e5ifc§er= 
ne^e;  -y,_^Z.  f leine  gifc^foften. 

Splawiac,  -wiam,  -wialem, 
va.  imperf. ;  Splawic,  -wie, 
-wilem,  va.  perf.  1)  flögen, 
j^erabfc^tremmen;  2)  jc^läm- 
nten;  3)  abfctiroemmen  ;  — 
konie  m  ber  ©c^roemme 
baben. 

Splawialny,  adi.   flöpar. 

Splawianie,  Splawienie, 
-nia,  sn.  1)  ^'öjien  n. ; 
2)  ©cblämmen  n. 

Splawik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©dirotmmfc^nede  /. 

Splawina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  Secfreifig  m. 

Splawisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  1)  aibftuRort  m.,  2lbfluf!= 
ftelle  /. ;  1)  ^ferbefcbroemmc  /. 

Splawki,  -kow,  plur.  tafit. 
sm.  taube  Körner. 

Splawne,  -uego,  sing, 
tant.  sn.  ©c^iffgfteuer  /., 
glöfeäoU  m. 

Splawnik,  -a,  pl,  -i,  sm. 
©c^toimmfotf  m.  (an  ber  Sln^ 
gelfcf)nur,  am  IRe^) ;  =  Ply  wak. 


Splawnosc 


240 


Spokojny 


Splawnosö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Sc^iffbarfeit  /.  eines 
gtuffeg. 

Splawny,  adi.  jd&ifföar. 

Splodzenie,  -nia,  sn.  ©c« 
jeuc^en  n.,  ,'3eugen  n. 

Splodzic,  -dze,  -dziiem, 
va.  perf.  jeugen,  erzeugen. 

Spton%c,  -ne,  -nalem,  vn. 
per/,  »erbrennen,  in  geuer 
aufae^en. 

Splonka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
—  wybuchowa  Änaüfignal  n., 
ßnaCtapfer  /. 

Sploszyc,  -sze,  -szylem, 
va.  perf.  üerfd^euc^en,  tjer= 
treiben;  fc^cu  machen;  —  sie 
Vf.  fc^eu  roerben,  fd^euen. 

Splowialy,  arfz.oerfc^offen, 
gebleicht. 

Splowiec,  -wieje,  -wialem, 
vn.  perf.  fc^ie|en,  bie  %(xihi 
oerlieren. 

Splukiwac.  -kuje,  -walem, 
va.  imperf.;  Splukac,  -cze, 
-kalem,  va.  perf.  fc^roemmen, 
abroaic^en,  aDfpüten. 

Splyn,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
aSermiJi^ung/.,  Segterung /., 
^Jetaüuerfe^ung  /.;  2)  ©äu= 
lenab[auf  m.,  Unterfaum  an 
ber  ©äule;  3)  Slbflufe  m. 

Splyna6,  -ne,  -nafem,  vn. 
perf]  Splywaß,  -warn,  -wa- 
iem,  vn.  imperf  1)  ^erab«» 
jt^roimmen,  »fliegen,  =(c§n)e= 
ben;  —  na  kogo  jmnbm  ju 
teil  roerben;  krew  jego  -nie 
na  ciebie  fein  33Iut  roirb  über 
bic^  fommen;  •^)  »ergeben; 
czas  nara  mile  -wa  bie  Qiit 
rcrgebt  un§  angenef^m. 

Splyw,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
3ufammenf(u|  m.,  2l6flu^  m., 
§Iufi  m.^  2)  aibftic^  TW.;  — 
solaiiki  lad&ippc  /. 

Splywek,  -wka,  pl.  -wki, 
sm.  ^oUtet)Ie  f. 

Spochmurnie6,  -nieje, 
-nialem,  vn.  perf.  roolfig, 
umroöltt,  trübe,  mürrifd^,  Der» 
broffen  roerben. 

Spocic  si§,  -ce,  -cHem, 
vr.  perf.  oeifc^roi^t  roerben, 
in  ©djroeift  geraten,  fdiroi^en. 

Spocznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  iHuljebai^re  /.,  2tb)o^  m., 
ataft  /.;  2)  Söofirenbecfe  f. 
über  einem  Sumpfe. 

Spoczynek,    -nku,  sm.  1) 


3iu5e  f,^  aiuäru^en  n.,  3laft 
/. ;  udac  sie  na  —  fic^  gur 
3'iul^e  begeben;  —  wieczny 
eroiqe  Slu^e;  2)  3tul^eplal^  m. 

Spoczynkowy,  adi.  3flu|e=, 
3fiaft=. 

Spoczywac,  -wam,  -walem, 
vn.  imperf.',  Spocz^c,  -czne, 
-czatem,  vn.  perf.  auäru^en, 
ru^en,  fid^  erholen;  -nij  sobie 
troche  ru^e  bic^  ein  wenig 
au§;  -czywaj  w  Bogu  ru^e 
fanft. 

Spoczywanie,  -nia,  sn. 
2lU6tu[)en  n.,  Jlu^cn  n. 

Spodeczek,  -czka,p?.  -czki, 
sm.  Untertaffe  /. 

Spodek,  -dka,  pl.  -dki, 
sm. ;  dim.  Spodeczek,  -czka, 
pl,  -czki,  sm.  1)  Unterbrett«, 
Unterfa§  ?».,  Untertaffe  f.; 
2)  Sobenftein  m.\  —  ma- 
iüicy  Sagerge^äufeunterteit  m.\ 

—  fryszerski  gcifc^platte  /., 
j^rifd^boben  m.\  —  w  piecach 
^oben  w.,  ^erb  m.\  — mie- 
chow  tröjkatnych  Unterfaften 
m.  ber  öatgengebläfc. 

Spodlenie,  -nia,  sn.  Sr= 
niebrigung/.,  öerabfe^ung  /.; 

—  monety  SSerfcfele^terunq /. 
ber  TOÜnje,  beg  2)lün3fuf(eö. 

Spodlic,  -le,  -lisz,  -Wem, 
va.  perf.  erniebrigcn;  ^erab= 
fe^en,  fic^  gemein  macfien. 

Spodni.  ac?t.  untere,  Unter«. 

Spoduica,  -cy,  pl.  -ce,  sf.\ 
dim.  Spodniczka,  -ki,  pl, 
-ki,  sf.]  1)  SBeiberrocE  m,, 
iBeiberunterrocf  m.;  2)  2Bogen= 
brett  n. 

Spodnie,  -ui,  plur,  tant, 
sm.;  dim.  Spodeüki,  |)ofen 
pl,  §ofe  /.,  Sein![ei>er  pl. 

Spodnik,  -a,  pl.  -i,  S7n. 
Untetffeib  n. 

Spodniowy,  adi.  ^ofen», 
33eintleib=. 

Spodobaö  sig,  -bam,  -ba- 
lem,  vr.  perf,  gefallen. 

Spodobelk,  -u,  pl.  -i,  sm. 
(Epistylium)  2lr(^itrao  m., 
)paupt=,  ^inbebalfen  m. 

Spodziewaö  sig,  -wam, 
-walem,  vr.  imperf,  boffen, 
erroarten;  -wam  sie,  ie  sie 
wszystko  na  lepsze  zmieni 
icb  r)offe,  bafi  fic^  aUeä  jum 
©Uten  roenbcn  roirb;  dzisiaj 
si§   g-o  -wam   ^eute   erroarte 


ic^  i^n;  nie  -wam  sie  tegro 
ba§  roill  ic^  nic^t  ^offen;  nie 
-waiem  sie  tego  po  nim  baä 
l^abe  ic^  oon  i^m  nid^t  er» 
roartet;  predzej  bylbym  sie 
smierci  -wai',  nii  twego  przy- 
bycia  id^  ^ätte  cf)er  ben  @in= 
fturj  beä  |)imme[ä  (poln. :  ben 
Xob)  erroartet  alä  bic^ ;  madry 
wszystkiego  sie  -wa  ein  oer* 
nünftiger  SWenfc^  ift  auf  alle§ 
gefafet. 

Spodziewanie  sig,  -nia, 
sn,  tSrroatten  n.,  hoffen  n, 

Spodziewany,  adi.',  Spo- 
dziewanie, adv.  erroartet, 
erf)offt;  nie—  unDer[)offt,  un= 
erroartet;  nad —  über  alle 
©troartung. 

Spoganieö,  -nieje,  -nialem, 
vn.  perf  jum  Reiben  roerben. 

Spogl^dac,  -dam,  -datem, 
vn.  imperf.;  Spogl%dn%c, 
-dne,  -dualem,  vn.perf,  Dlitfen, 
fc^auen,  anfd^auen,  f)infe^en. 

Spoic,  fie^e:  Spajac. 

Spoistosc,  -sei,  sf.  innere 
3Jerbinbung,  Swföi^itt^tt^oi'G 
m.  ber  Steile. 

Spoisty,  adi.  oereinbar ; 
gufammen^ängenb;  äufommen= 
jiebenb. 

Spoiwo,  -wa,  sn,  Äitt  m., 
Sinbemittel  n.;  Sbinbemotc» 
riai  n, 

Spojenie,  -nia,  pl,  -nia,  sn. 
g-uge  f.,  ©eienf  n. 

Spojnia,  -ni,  pl,  -nie,  sf. 
1)  ainjie^ungäfraft /.,  2lttraf= 
tton/.;  2)  )8anb  ».,  Jöinbe= 
glicb  n. 

Spöjnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
33inbe^aut  /. ;  innere  S^leim- 
l^aut  ber  Siber. 

Spojöwka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
SBinoeljaut  /.  beö  2lugeä. 

Spojrzed,  -rze,  -rzalem, 
vn.  perf. ;  Spoziera6,  -ram, 
-ralem,  vn.  imperf.  blirfen, 
fd^auen,  ^inauefc^auen,  an» 
fet)cn. 

Spojrzenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  JBlidE  m.,  2lnfe^en  n. 

Spokojnoäö,  -sei,  sf,  Slu^e 
/.,  Stitte  /. 

Spokojny,  Spokojniutki, 
Spokojniuchny,  adi, ;  Spo- 
küjnie,  Spokojniuchno, 
Spokojniutko,  adv,  tul^ig, 
frieblic^,    ftiH;     —    cztowiek 


Spokoj 


241 


Spostrzeganie 


ein  ruhiger  2Ken[c]^;  —  umysi 
ein  rui^tgeg  ©emiit;  —  sen, 
dzien  ru[)igec  ©c^Iaf,  Sag; 
-ne  morze  fttUcä  SJieer;  ocean 
—  ber  ©title  Djean;  -ne 
iycie  prowadzic  ein  frieöUc^eS 
2ebm  führen;  jestem  co  do 
niego  catkiem  -ny  ic^  bin 
feinetroeqen  ganj  berul^igt. 

Spökoj,  -u,  sm.diüi)ef.;  (^aj 
mi  —  Ia&  mic^.iit  3Jul^e. 

Spokrewniaö,  -niaro,  -nia- 
iera,  va.  imperf. ;  Spokre- 
wni6,  -nie,  -uiiem,  va.  per/. 
oerroanbt  mad^en;  —  sie  vr. 
üerroanbt  werben,  fid^  vn= 
fd^njögätn. 

Spokrewnienie,  -nia,  sn. 
SSerraanötroerDcn  n.,  3Ser= 
fc^roägerung  /. 

Spoli6,  -le,  -lilem,  va. 
perf.  üerbinben,  äufammen 
uereinii^en. 

Spolszczy6,  -cze,  -czylem, 
va.  perf.  1)  in§  ^olnifc^c 
überleben;  2)  gum  ^oten 
machen,  polonifieren;  —  sie 
vr.  jum  '^oUn  raerben,  fid^ 
pofonifieren. 

Spoleczenski,  Spote- 
czny,  adi. ;  Spolecznie,  adv. 
gefeUfc^aftlid),  (Seineinfc^aftä=; 
fojtal,  Boi'iaU. 

Spoleczenstwö,  -wa,  pl. 
-wa,  s».  ©eieU|d)art/.,  (Senteiu= 
jc^aft/ ;  bürgerliche ©efeUfc^aft. 

Spotecznik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  i^enoffe  m..  Sieilnelimer  m. 

Spolecziiosc,-sci,  sf.  @e= 
meinic^aft  /.,  ©efeüfc^aft  /. 

Spolem,  adi).  jufammcn, 
gemeinfam. 

Spona,    -ny,    pl.    -ny,    sf. 

1)  geber/.,  5^lammer/,  $013= 
Hammer  /.,  ©infc^ubleiften 
m.,  ©ratleiflen  w.;  —  ka- 
niasta  ©teinflammer  /.,  S)on= 
nerfeil  m. ;  —  resorowa  3;rag= 
feberbanb  n,,  g-eberbinbplatte 
f.;  —  probojowa  ^öcfc^en  n.; 

2)  .Ätebfraut  n. 
Spondaiczny,    adi.    fpon= 

böifc^,  au8  jtDei  Sängen  6e= 
ftel^enb. 

Spondylitis,  inded.  sf. 
©ponbt)Utiä  /.,  SBirbelentjün« 
bung  /. ;  ^  Zapalenie  kosci 
pacierzowej. 

Sponka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Älemme  /. 

Slownik  polsko-niemiecki. 


Spopielec,  -le,  -lalem,  vn. 
perf.  fic^  in  2lfc^e  oerroanbeln; 
in  ©taub  unö  2lfc^e  gerfaUcn, 
oermoöern. 

Spopielenie,  -nia,  sn.  ©in« 
äfdjerung  /.;  SSermoberung  /. 

Spopielic,  -lam,  -lüem,  va. 
perf.  in  Slfc^e  oerroanbeln, 
einäfd^ern. 

Spopularyzowac,  -zuje, 
-wa-tem,  va.  perf.  populör 
machen,  polfötümlic^  bar= 
fteUen. 

Spor,  -u,  sm.  Profit  m., 
©erotnft  m. 

Sporadycznosß,  -sei,  sf. 
fporabiic^eä  'iluftreten ;  ©eltcn= 
^eit  /. 

Sporadyczny,  adi.\  Spo- 
radycznie,  ado.  fporabifc^, 
ueremjelt  auftretenb. 

Sporek,  -rka,  pl.  -rki,  sm. 
©par!  m.,  ^wttecfraut  n. 

Spornik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©egner  m.,  ©treiter  m. 

Spornostka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Heiner  Streit. 

Spornosö,  -sei,  sf.  ©trett= 
fucöt  /.,  ©treitigfeit  /. 

Sporny,  adi. ;  Spornie, 
adv.  ©treit-,  ftreitig;  fttät' 
füc^tig;  ftrittig;  strony  -ue 
[tteitige  Parteien,  ©treitpar^ 
teten  pl.\  —  grünt  [trittigeg 
®runb|tüd;  sprawy  •ne©trett= 
facben  /.  pl. 

Sporosc,  -öei,  sf.  jiemtid^e 
©rö^e,  Stenge,  3(n,?a^[. 

Spory,  adi.\   Sporo,  adv. 

1)  iiiemlicl  grofe,  j^ienüid)  üiet; 
jeszcze  jest  -ry  kawal  drogi 
eä  ift  noc^  ein  gicmlic^  grofieä 
©tüd  2ßegeä,  ju4  —  chtopak 
ein  giemlid)    grofeer   58ur}c^e; 

2)  jiemlic^  fc^nell;  robota  idzie 
-ro  bie  Arbeit  gel^t  gut  oon 
ber  §anb ;  nie  -ro  mii  idzie  z  ro- 
bota feine  SliU'it  fommt  nic^t 
oorroärtö;  3)  auägiebig,  er= 
giebig;  r.hoi^  w  tym  roku  nie 
jest  -re  btt'j  (betreibe  gibt 
l^euer  nid^t  »tet  auö. 

Sporysz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
2ltterforn  ».,  -äJintterforn  n., 
§arr.!raut  n.,  a5ogetfni)terid& 
m.,  ©augraä  n.,  ilngerfraut 
n.,  58lutgraä  n.,  93Iut^irfe  /.; 
—  mleczny  2^eufelömild^  /. 

Sporysznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(Ergotiuum)  igrgotin  n.,  xo'xxh 


famer  Seftanbteil  beä  aKutter= 
forng. 

Sporz§,dzac,  -dzam,  -dza- 
}em,    va.    imperf. ;    Sporz^ 
dzic,  -dze,  -dzifem,  va.  perf. 
bereiten,  jubereiten,  l^erftellen, 
einrichten,  ouSbeffern,    fitcfen. 

Sporz^dzenie,  -nia,  sn. 
aiusfertigung  /.,  ^erfteHung 
f.,  Stuäbefferung  f. 

Sporzyc,  -rze,  -rzyl'em,  va. 
unb  vn.  perf  gebei^en,  ge= 
lingen  (äffen;  —  sie  vr.  fid^ 
reicftlic^  oermel^ren,   gebeil^en. 

Sposobic,  -bie,  -bilem,  va. 
perf. ;  Sposabiaö,  -biam, 
-bialem,  va.  imperf.  t)orbe=» 
reiten,  peronftatten,   bereiten; 

—  kogo  w  CO  jmnbn  mit 
etroaä     nerfe^en,     oerforgen ; 

—  kogo  do  czegos  jmnbn 
ju  etnj.  Dorbereiten. 

Sposobnosc,  -sei,  pl.  -kci, 
sf.  1)  (Gelegenheit/.;  szukad 
-sei  eine  günftigc  ©etegen^eit 
fuc^en;  nadarzyia  sie  —  eä 
botfic^  bie  ©elegenl^eit  (bar); 
korzystac  ze  -sei  eine  ©elegen» 
l^eit  benü^eu;  ergreifen;  2) 
gä^igfeit  /. 

Sposobny,  adi. ;  Sposo- 
bnie,  adv.  geeignet,  paffenb; 
tauglicb,  nefc^idt,  fä^ig. 

Sposob,    -sobii,   pl.    -soby, 

sm.  Slrt  /.,  Sßeife  /.,  aKittel 
».,  2lrt  unb  SBeife;  takim 
-bem  auf  biefe  Sßeife;  roz- 
maitymi  -sobami  auf  t)er= 
fc^iebene  2lrten;  a  to  jakim 
-bem  rote  fo  benn?  znajdzie 
sie  i  na  to  —  eä  roirb  fi^ 
auc^  bafür  ein  SWittel  finben; 
trzeba  uzyc  wszelkich  mo- 
zliwycb  -bow  man  muf;  alle 
mögltd^en  2Jlittel  anroenöen ; 
na  to  niema  -u  bem  ift  nic^t 
ab/(uf)elfen. 

Spospolicialy,  adi.  ge^ 
mein  gerooröen. 

Spospoliciec,  -cieje,  -cia- 
tem,  vn.  perf.  gemein  roerben. 

Spostrzegaö,  -gam,  -ga- 
tem,  vn.  unb  va.  imperf.', 
Spostrzedz,  -ge,  -glem,  vh. 
unö  va.  perf.  crblidfen,  be= 
merten,  geroaljr  roerben;  beob-- 
acf)ten;  —  sie  vr.  inneroerben, 
ficb  eine§  Sefferen  befinnen. 

Spostrzeganie,  Spostrze- 
zenie,  -nia,  sn.  ®rbliden  n., 

16 


Spostrzegawczy 


242 


Spölka 


iöemerlen  n.;  Semerhmg  /.; 
öeobad)timg  f.;  robic  -ienia 
naukowe  iriffenfci^aftlici^e  a3e= 
oba^tungen  onfteßen. 

Spostrzegawczy,  adi. 
beobac^tenb ;  zraysl,  dar  — 
SBeoba^tiingögabe  /. 

Spotggowa6,  -guje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  Dcrftätlen,  t)er= 
großem,  möd^tiger  machen ; 
potenjiecen;  -wane  gospodar- 
stwo  intenfiüe  Sanbroirtfd^aft. 

Spotfznieö,  -nieje,  -nia- 
leia,  vn.  perf.  tttäcl^tig(er), 
ftätf(er)  roeröen. 

Spotkad,  -kam,  -kalem, 
vn.  per/.]  Spotykac,  -kam, 
-kafem,  vn,  imperf.  begegnen, 
treffen;  -tkalem  go  na  ulicy 
idö  bin  il^m  auf  ber  ©tra^e 
begegnet;  —  sie  vr.  fid^  treffen, 
fid)  begegnen,  jufammentreffen ; 
ich  oczy  spotkaly  sie  it)re 
SBlldc  begegneten  einander. 

Spotkanie,  Spotykanie, 
•nia,  SM.  Begegnung  /., 
3ufammentreffen  «. ;  treffen 
n. ;  unikac  czyjegoö  -nia 
jmnbS  Begegnung  augraeic^cn; 
wyjechacna  czyjes  -nie  jmubm 
entgegenfal^ren. 

Spotnialy,  adi.  oerfd^rci^t. 

Spotniec,  -nieje,  -nialem, 
vn.  perf.  \\i)  mit  ®(f)roei^ 
bcbedfen. 

Spotrzebowac,  -buje,  -wa- 
Ism,  va.  perf.  Derbraud^en, 
oerroenben;  -walem  caJa 
sztuke  materyi  id^  I)abe  hak 
gandc'Stüdf  ©toff  cerbraud^t. 

Spotwarzac,  -izam,  -rza- 
iem,  va.  imperf. ;  Spotwa- 
rzyc,  -rze,  -rzylera,  va.  perf. 
üerleumben. 

Spoufalaö,  -lara,  -lalem, 
va.  imperf.  \  Spoafaliö,  -le, 
-lilem,  va.  perf.  üertraulid^ 
tna(^en ;  —  sie  vr.  z  kim  mit 
jmnbm  certraut  roerben;  fic^ 
mit  jmnbm  abgeben. 

Spowaznieß,  -nieje,  -nia- 
lem,  vn.  perf.  emft,  ernfter 
roerben. 

Spowiadaö,  -dam,  -dalem, 
va.  perf.  Seichte  fiijren;  kto 
ciebie  -dal  bei  roem  l^aft  bu 
gcbeid^tetv  — sie  w.  beichten; 
—  sie  komu  jmnbm  SBeic^te 
ablegen;  —  sie  z  czego  etroaö 
bei(!^ten. 


Spowiadanie,  -nia,  sn. 
a3eict)ten  n.,  aSeic^tabna^me  /. 

Spowicie,  -eia,  pl.  -cia, 
ÄH.  SüJicEeln  n.,  Unirciäelung/., 
UmpHung  /. 

Spowic,  -je,  -lern,  va. 
perf.;  Spowijac,  -jam,  -ja- 
lem,  va.  perf.  roicfeln,  ein» 
rcideln. 

Spowiednia,  -ui,  pl.  -nie; 
Spowiednica,  -cy,  pl.  -ee, 
sf.  iBeic^tftuf)!  m. 

Spowiedniczy,  adi.  33eid^t», 
beic&toäterlid^. 

Spowiednik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  Seic^toater  m. 

Spowiedz,  -dzi,  pl.  -dzie, 
sf.  «eidjte  /".;  isc  do  —  jur 
^eic^te  gelten;  —  zauszna, 
sekretna  D^renbeic^te. 

Spowinowacac,  -cam,  -ca- 
iem,  va.  imperf, \  Spowino- 
wacic,  -ce,  -cilem,  va.  perf. 
Derroanbt,  oerfc^roägert  ma- 
d^en;  —  sie  vr.  fid^  Der= 
fd^roägern;  =  Spokrewnic. 

Spowinowacenie,  -nia,  sn. 
SSerfd)roägcrunq  /. 

Spowodowac,  -duje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  Detantaffen ; 
l^erbeifül)ren. 

Spowolnie6,  -nieje,  -nia- 
lem,  vn.  perf.  langfam(er) 
werben. 

Spowszechnieö,  Spo- 
wszedniec,  -nieje,  -nialeni, 
vn.  perf.  allgemein,  gemein 
roerben. 

Spozierac,  fiefje:  Spojrzec. 

Spozimek,  -mku,  pl.  -mki, 
sm.  3Jac^rointec  m.,  2i5inter= 
auggang  ??t.;   Sßorfrü^Ung   m. 

Spoziomowaö,  -muje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  niebrig,  mit 
bem  ©cbboben  gfeic^  mad^en; 
auf  gleiche  ^öf)e  l^erabbringen, 
niöcUieren. 

Spozycie,  -cia,  sn.  3Ser= 
je^ren  n. 

Spozy6,  -je,  -lern,  va.  perf. ; 
Spozywac,  -wam,  -waiem, 
va.  imperf.  üerje^ren,  auf= 
je[)ren,  oerbrauc^en. 

Spozytkowaö,  -kuje,  -wa- 
lem,  va.  perf,  auänü^en ;  üer« 
braud)en. 

Spozywczy,  adi.  ®f;=, 
i^onjum«;  srodki -cze  Sebenä« 
mittel  pl.\  podatek  —  Sßer-- 
ge^rungöfteuer  f. 


Spöd,  -odu,  pl.  -ody,  sm. 
SSoben  w.,  Unterteil  »z., 
Unterlage  /.,  Untergeftell  n. ; 
na  —  opadac  ju  SBoben  finfen ; 
osiadac  na  -dzie  fid)  JU  ©oben 
fe^en;  —  powozu  baS  Unter» 
geftell  ber  lutfd^e;  u  -u  unten; 
u  samego  -u  ganj  unten; 
biore  z  pod  -u  weJniana 
spodnice  t^  nel^me  Don  unten 
einen  rooßenen  SRodf. 

Spoj,    -oju,   pl.    -oje,    sm. 

1)  iJötfteae  /.,  Sötfuge  /., 
©d^roeilfteHe  /'. ;  '^\x\a.vcm.iv,= 
fügung/.;  Sanb  «. ;  —  pio- 
nowy  ©tofifuge;  2)  5?onfi= 
ftern  /. 

Spojkowie,  -wia,  pl.  -wia, 
sn.  Sötmtttel  «. ;  ©d^roeife» 
mittel;  —  cynowe  35}eic^=, 
SBei^lot  «.,  3i""=/  ©d^nellot; 
—  miedziane  ^art»,  Äupfer=, 
©d^Iags,  ©trenglot;  — mosie- 
Äne  Sötjinn  n. 

Spojnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
SBinberoott  «.,  i^onjunftion  /. 

Spojnosc,  -sei,  sf.  1)  Äo= 
l^äfion  /.,  gufammen^ang  m. ; 

2)  ©d)roeiBbarfeit  /. 
Spojny,  adi,  Ibtbar,fd^roei^" 

bar ;  äujammenl^ängenb. 

Spolbiesiadnik,  -ka,  pl, 
-cy,sm.3)Uti5ec^er?w.,®d^mauS' 
teitne^mer,  ^«^^tu^ft  m. 

Spolbrat,  -a,  pl.  -cia,  sm, 
3JJitbtuber  m, 

Spolcechowy,  adi.  mit= 
äünftig,  3ur  felben  3w"ft  9«= 
|örig. 

Spöiczncie,  -da,  sn.  2Jlit= 
gefügt  n. 

Spolczynnik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  Äoeffijient  m. 

Spöldziedzic,  -a,  pl.  -e, 
sm.  2)Jitfrbe  m. 

Spöldziedziczka,  -ki,  pl, 
-ki,  sf.  SlUterbin  /. 

Spolgloska,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  SJUtlaut  m.,  Äonfonant  m. 

Sp61istnos6,  Spölisto- 
tnoäd, -äci,  «/.Sßefeneintieit/., 
©emeinfc^aft  f.  beä  ^lL>efen6. 

Spolistny,  Spölistotny, 
adi.  g[eid)en  SBejenö. 

Spölka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©emeinfc^aft  /.,  ©efeßfc^aft 
/.,  J?ompagnie /. ;  —  handle- 
^anbelägefeUfc^aft     /.; 


rachunek 
redjnung  /. 


-ki     ©efeUfc^aftä» 


Spolkowac 


243 


Sprawiac 


Spolkowac,  -kuje,  -watem, 
va.  perf.  1)  ©emein^c^aft 
pflegen,  ^aben;  2)  fid^  fteifd^» 
lief)  oermifcJ)en,  gef^Ied^tlid^ 
oerfe^ren,  ben  Äottuä  augüben. 

Spolmiernosö,  -sei,  sf. 
Proportion  /. 

Spölmieszkac,  -kam,  -ka- 
lem,  va.  imperf.   mitrool^nen. 

Spolmieszkaniec,  -nca, 
;pl.  ncy,  sm.  Sliteinroo^ner 
m.,  SJlitberoo^ner  m. 

Spötmilosnica,  -cy,  pl, 
-ce,  6/.  ^Jiebenbufilertn  /. 

Spolnictwo,  -wa,  sn.  %ti{= 
naf)mc  /.,  ©emeinfd^aft  /.; 
Äompagnicoer^ättnig  n. 

Spölnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
S:eilne^mcr  m.,  ©enoffe  m.; 
Seil^aber  m.,  Kompagnon  m. 

Spolniczka,  -ki,  pl.  %t\U 
nebmerin  f.,  (Senojfin  /. 

Spolnosc,  -sei,  sf.  (5Je= 
meinjcbaft/.,  ©emeinfamfeit  f. 

Spolny,  adi. ;  Spolnie,  adv. 
gemi'infam,  gemeinfc^aftlic^. 

Spoiobwiniony,  adi.  M\U 
fcf)Ulbige(r)  m.,  aJlttbefd^ulbig« 
te(r)  m. 

Spolobywatel,  -a,  pl.  -e, 
sm.  äJUtbürget  m. 

Spolobywatelka,  -ki,  pl. 
-ki.  sf.  aJiitbürgerin  /. 

Spötopieknu,  -a,  pl.  -owie, 
sm.  SJiitDormunb  m. 

Spölpracownictwo,  -wa, 
sn.  SUitarbeiterfcbaft  /. 

Spolpracownik,  -a,  vi.  -cy, 
sm.  SRitarbeiter  m. 

Spolpracowniczka,  -ki,^?. 
-ki,  sf.  aJIitarbeitertn  /. 

Spölrz^dca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  SJittregent  m. 

Spolsrodkowy,  adi.  !on= 
jentrifcb. 

Spolstolownik,  -&,pl.  -cy, 
sm.  Sifcbgenoffe  m. 

Spolswiadek,  -dka,  pl. 
-dkowie,  sm,.  SRttjeugc  m. 

Spoltowarzysz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  ajtitgcnoffe  m.,  ÄoQege  m., 
©efäbrte  m. 

Spoltowarzyszka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf,  a«itgenof[in  f.,  ©e= 
fäbrtin  /. 

Spolubiegaö  si§,  -»am, 
-gatem,  vr.  imperf.  fic^  be= 
roerben,  fonEurrteren. 

Spölnbieganie,  -nia,  sn. 
ajlitberoerbung  /".,  Sonfurrenj  /. 


'      Spoluczen,      -czoia,      pl, 
-cznie,  sm.  SöJitfc^üIer  m. 
'      Spötnczennica,    -cy,    pl. 
!  -ce,  sf.  aJiitfc^ülerin  f' 

Spolwifzien,  -znia,  pl. 
-znie,  sm.  3}ittgefangene(t)  m., 
§aftgenoffe  m. 

Spölwinny,  adi.  mit» 
fd^ulDig. 

Spölwinowajca,  -cy,  pl. 
-cy,  sm.  ?Jiitfc^ulbige(r)  m. 

Spolwlasciciel,  -a,  pl.  -e, 
sm.  äJUteigentümer  m. 

Spölwlascicielka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  SUiteigentümerin  /. 

Spölwychowannica,  -cy, 
2)1.  -ce ;  Spolwychowanka, 
-ki,  pl.  -ki,  sf.  igrjic^ungs= 
genofftn  f. 

Spolwychowaniec,  -nea, 
pl.  -ncy,  sm.  Süttjögling  m., 
©rüiebungögenoffe  m,. 

Spölwygnaniec,  -nca,  pl. 
-ncy,  S7n.  ^JJZitDerbannte(r)  m. 

Spolwyznawca,  -cy,  pl. 
-cy,  sm.  SJlttbefenner  w.,  ©lau» 
benögenoffe  m. 

Spölwyznawczyni,  — ,  pl. 
-nie,  sf.  aKttbefennerin  /., 
®[auben§genoffin  /. 

Spölzalotnica,  -cy,  pl. 
-ce,  sf.  3'lebenbul^Ierm  /. 

Spolzalotnictwo,  -wa,  pl. 
-wa,  sn.  ^Rebenbu^Ieret  /. 

Spölzalotnik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  3iebenbubler  m. 

Spolzawodnictwo,  -wa, 
sn.  SBettberoerb  m.,  ^on!ur= 
renj  /. 

Spölzawodnik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  SRitbetoetber  m.,  Äon* 
!urrent  m. 

Spölziemianin,  -a,  pl. 
-nie,  sm.  Sanbfd^aftgfamerab 
m.,  SanbSgenoffe  m. 

Sp6r,  -oru,  pl.  -ory,  sm. 
©treit  m.,  ^vo\\i  m.,  3anf  m. ; 

—  rozstrzygnac   einen  ©treit 
fc^Iid^ten,  cntf^eiben. 

Spö^niac,  -niam,  -niaiem, 
va.  imperf]  Spoznid,  -nie, 
-nUem,  va.  perf.    Derfpäten; 

—  pociag  ben  3"9  oerfpäfen; 

—  sie   vr.  %\x   fpät   fommen, 
fid^  cerfpäten. 

Spöinienie,  -nia,  sn.  Set« 
fpätung  /. 

Spracowac  sig,  -cuje, 
-walera,  vr.  perf.  fid^  mübe 
arbeiten,  abarbeiten. 


Spragniony,  adi.  burftig, 
fd^mac^tenb,  lec^jenb ;  —  czego 
id|mac^tenb,Ied)3enb  nac^  etroaä. 
Spraszac,  -szam,  -szaJem, 
va.  imperf. \  Sprosic,  -sze, 
•sii'em,  vn.  perf.  eiulaben, 
äufammenbitten,  jufammen= 
laben. 

Sprawa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
1)  aingelegen^eit  /.,  ©ef^äft 
».,  Slffäre  /.,  ©ac^e  /. ;  co 
tu  masz  za  -we  roaä  für  eine 
3ipre  l^aft  bu'  ^ier;  zla  z 
nim  —  eä  ift  unangenel^m,  mit 
i^m  ju  tun  ju  ^aben;  na 
dobra  -we  oon  9le(|tä  raegen, 
genau  genommen,  biQiger» 
roeife,  na^  3ted^t  unb  ©ered^tig= 
feit;  2)§anblung  /.,  %aif.\  to 
znowu  twoja  —  baä  l)aft  bu 
mieber  getan,  bu  trägft  roieber 
©cf)u[b  baran ;  ja  sam  odpo- 
wiem  za  moje  -wy  meine 
^anbfungen  roiU  id^  felbft 
oerantroorten ;  3)  3?ed^täfad^e/., 
^^rogefi  m. ;  w  tej  -wie  ja 
nie  möge  byc  sedzia  in  biefer 
©ad^e  fann  id^  nid^'t  9iirf)ter 
fein;  ufam  mojej  sluszaej 
-wie  ic§  oertraue  auf  meine 
geredete  ©ac^e;  4)  58erid^t  m., 
Sert^terftattung  /.,  Sled^en:» 
fd^aft  /. ;  zdac  -we  z  czego 
oon  etrcoä  Sied^enfcfiaft  ablegen. 
Sprawea,  -cy,  pl.  -cy,  sm. 
1)  Säter  m.,  Ürl^eber  m.,  ©tifter 
m. ;  to  —  mojego  szczescia 
ba§  ift  ber  ©tifter  metne§ 
©lüdtä;  -cy  klötni  bie  Ur= 
liebet  beg  '^anlt^ ;  2)  ©ouoer» 
neur  m.,  6^ef  m.]  S3eauf= 
traate(r)  »?.,  ^rofurift  m. 

Sprawczyni,  — ,  pl.  -nie, 
sf.  Täterin  /.,  ©tifterin  /., 
Urbeberin  /. 

Sprawdzac,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  imperf.;  Sprawdzid, 
-dze,  -dzilem,  va,  perf.  1)  roal^r 
malten,  beroabrbeiten ;  2)  bic 
SBal^r^eit  feftfteHen,  oerifijie« 
ren;  —  sie  vr.  fic^  beroa^r^ 
Reiten,  in  ©rfüKung  ge^en,  fic^ 
erfüllen. 

Sprawdzanie,  Spraw- 
dzenie,  -nia,  sn.  Prüfung  f., 
SSerififation  /.,  ^onftotierung 
/.,  ©fontrierung  /.,  a3eroä^= 
rung  /.,  Segtaubigung  /. 

Sprawiaö,  -wiam,  -wialem, 
I.     va.     imperf;    Sprawiö, 

16* 


Sprawianie 


244 


Spröchnieö 


-wie,  -wilem,  I.  va.  perf.  1) 
anfd^offen,  machen  laffcn ; 
laufen;  -wH  sobie  nowe  ubra- 
nie  et  [)at  fic^  einen  neuen 
änjug  angefc^afft;  2)  auä= 
richten,  anrichten,  »eturjac^en, 
onfteHen,  beretten;  dobroci^ 
wiecej  -wisz  niz  gwattem  mit 
©iite  roitft  bu  mel^r  alä  ntit 
©eroalt  ausrichten;  nie  nie 
-wiwszy  wrocili  fte  feierten 
unoerttc^tetet  Singe  jurücJ; 
kto  chce  dobrze  — ,  trzeba 
sie  zabawic  gut  S)ing  braud^t 
Sßeife;  -wilel  mi  tem  wielka 
radosc  bu  ^a[t  mir  bamit  eine 
grofee  greube  bereitet;  3) 
auffteUen,  orbnen;  4)  aug= 
roeiben;    5)    roegid^affen;    II. 

—  sie  vr.  ftcb  benehmen,  ouf= 
führen,  Derf)altcn;  jak  sie 
moja  corka  -wiala  roie  f)at 
fid)  meine  Xoc^ter  benommen. 

Sprawianie,  Sprawienie, 
-nia,  sn.  2Infc^affen  ».,  2ln=> 
fc^affung  /. ;  2lugrici^ten  n., 
33eteitung  /. 

Sprawiedliwosc,  -sei,  sf. 
©etec^tigfat  /. ;  ©erec^ti^feitg- 
pflege  /.;  Suftij  f.;  —  od- 
dawac  @erec^tig!eit  n)iber= 
fahren  laffen;  —  czynid  @.= 
te^tii^!eit  üben;  oddac  kogo 
w  rece  -sei  jmnbn  'titn  ^änoen 
ber  ©erec^tigteit  überliefern; 
miaister  -äci  Quftijminifter 
TM. ;  —  wymierzac  Stecht 
fprec^en. 

Sprawiedliwy,  adi. ;  Spra- 
wiedliwie,  adv.  gerecht. 

Sprawka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
%ai  f.,  ^anblung  /,,  ©treic^ 
m. ;    äinftiftung  /. ;  twoja   to 

—  ba€  ift  geroife  Dein  ffierf, 
ben  «Streich  baft  bu  gefpielt. 

Sprawnos6,  -st-i,  sf.  1)  ®e= 
fc^idiic^feit  /'.,  ©eiüanbtl^ett/.; 
2)  Seiftungöiä^igfeit  /.;  — 
fabryki  bie  Seiftungsfä^igfctt 
ber  jfabrif. 

Sprawny,  adi.  gefc^idt, 
geroanbt,   geeignet;   leiftunge= 

Sprawota,  -ty,  pl.  -ty,  sf 
^roäebut  /.,  geric^tlid^eg 
S8erfal)ren. 

Sprawowaö,  -wuje,  -wa- 
iem,  va.  imperf.  (ein  2lmt) 
befleiben,  oerroalten,  etroaä 
oerrtt^ten ;  —  sie  vt:  ftd^  auf- 


fül^ren,  betragen;  —  sie  komu 
fi^  bei  einem  red^tfertigcn. 

Sprawowanie,  -nia,  sn. 
SSerroaltung  /.;  —  sie  Sluf- 
fül^rung  /,,  ^Betragen  n. 

Sprawozdanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  Söeric^t  m.,  SBeric^t- 
erftattung  f.,  3te(]^enf(^aftö» 
legung  /.,  Sleferat  n.,  9tapport 
?w. ;  —  kwartalne  Quartol» 
ropport;  —  o  postepie  robot 
2lrbettöfortfd^rtttsrapport ;  — 
roczne  Qo^r^^iberid^t. 

Sprawozdawca,  -cy,  pl. 
-cy,  sm.  Seric^terftatter  m., 
3leporter  m.;  Steferent  m. 

Sprawozdawczy,  adi. 
bericoterftatteno,  referiercnb. 

Sprawunek, -nku,2)Z.  -nki; 
dim.  Sprawuneczek,  -czka, 
2jI.  -c'zki,  sm.  äluftrag  m.,  ®e= 
fc^äft  n.,  93  ef orgung  /. ;  mam 
dzis  wiele  -köw  id^  t)obe  ^eute 
Biete  Seforgungen  gu  machen. 

SprgÄa,  -iy,  pl.  -ze,  sf. 
3iöt)ren)c^roamin  m. 

Sprgzak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
SfelsgurEe  /.,    ©felßtürbiö  m. 

Sprgznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
ÄautfOjuE  m. 

Sprgzyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©pnngfäter  m. 

Sprgzyna,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
geber  /.,  apringfeber  /.,  2ln= 
trieb   n.,  gebcr   im  ©döloffe; 

—  cylindra  parowego  Äolben» 
feber;  —  hamulcowa  öremjen» 
brudtfeber ;  —  kauczukowa 
3ugftangengummifeber;  — 
klapy  bezpieczenstwa  jjeber» 
roage  /". ;  —  lancucha  zapa- 
Bowego  ^Rotfettcnfeber ;  — 
nosna  Siragfebcr;  —  odbojowa 
Sufferootutfebet;  —  odwodowa 
2lbrei^feber,  ©piralfeber;  — 
pasowa  wsporna  ^ölattragfeber; 

—  szczelnicy  ©topfbüc^fen» 
feber;  —  delikatoa  §aar= 
feber;  -ny  miechowe  ©pring= 
febern  pl. 

Sprgzystosö,  -sei,  sf.  (Sla» 
ftijiidt  f.,  ©pring=,  ©pann=, 
geber=,  ©cbneQfraft  f. 

Sprfzysty,  adi.;  Spr§zy- 
sto,  adv.  elaftijc^,  fpanu= 
hättig,  energiicö. 

Sprofanowaö,  -nuje,  -wa- 
ieui,  va.  per  f.  profanieren, 
entroei[)en. 

Sprofitowaö,  -tuje,-wai:em, 


vn.  perf.  profitieren,  geroin" 
nen;  ==  Zyskac. 

Sprosic,  fiebe:  Spraszac. 

Sprosnomöwny,  adi.  un» 
ftättfl,  unjiücbtig  rebenö. 

Sprosnosc,  -sei,  sf.  ©es 
mein^eit  /.,  Unjüc|tigfett  /., 
gemeine^  SBefen,  gemeines 
Setragen. 

Sprosny,  adi. ;  Sprosnie, 
ado.;  gemein,  unflätig,  un= 
jücbttg. 

Sprostaczec,  -ezeje,  -cza- 
lem,  vti.  perf.  gemein  werben, 
nerbauern. 

Sprostac,  -tarn,  -talem,  vn. 
perf.  geroad^fen  fein,  aug» 
tickten  fijnnen,  ben  SBergleid^ 
augi^atten. 

Sprostowac,-tuje,-waiem, 
va.  perf.  ridjtigfteüen,  be= 
ridötigen,bementieren;etflären. 

Sprostowanie,  -nia,  sn. 
3tic^tigfteIIung/.,  33eri^tigung 
/.,  S)ementi  n. 

Sproszkowac,  -kuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  puloerifieren, 
in  ^uloer,  in  Staub  oerroan» 
beln. 

Sproszkowanie,  -nia,  sn. 
^^ulDcrifatton/.,  iSinpuIoernn. 

Sprosnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
gemeines,  unjüc^tigcö  SBeib. 

Sprowadzac,  -dzam,  -dza- 
iem,  I.  va.  imperf.;  Spro- 
wadzic,  -dze,  -dzitem,  I.  va. 
perf.  1)  i^etfcfiaffen,  ^erbei= 
fcbaffen,  fommen  laffen,  l^erbci- 
fül^ren;  -iem  dwie  nowe 
ksiaiiki  id^  ^abe  jroei  neue 
iBüd^er  loinmen  laffen;  to  on 
-dzii  rozmowe  na  ten  temat, 
er  bat  bicfeä  ©efpräc^  I)eiDei= 
geführt;  2)  bringen,  l^erbei- 
bringen;  coraz  nowych  -dzasz 
gosei  bu  bringft  immer  neue 
©äfle  gerbet;  3)  besieficn; 
skad  -dziiefi  te  towary  roo* 
^er  l^aft  bu  biefe  SDBaren  be- 
i»ogen ;  II.  —  sie  vr.  einUel^en, 
eine  neue  $BoI)nung  besiei^cn. 

Sprowadzanie,  Sprowa- 
dzeuie,  -nia,  sn.  (Sinjieljen  n., 
^erbeijd^affen  n.,   «bringen  n. 

Sprochnialosö,  -sei,  sf. 
aJiorfc^Deit  /.;  5D?orfd)e(6)  «.; 
SBurmttid)  m. 

Spröchnialy,  adi.  morfd^, 
rourmttic^ig. 

Sprochnieö,    -nieje,    -nia- 


Sprochnienie 


245 


Spust 


lern,  vn.  perf.  oerftocfen, 
morfc^iq  toerben,  oermorfc^en. 

Sprochnienie,  -nia,  sn. 
SSermorfc^en  n.,    SSerftoden  n. 

Sproc,  '\\t\)i:  Spruö. 

Sprych,  Szprych,  -n,  pl. 
-y,  sm.  Sprycha,  Szprycha, 
-chy,  pl.  -cby,  s/.,  @peid)e 
/.,  Slabarm  m.,  jHaDfpei($e  /. 

Sprys,  -u,  sm. ;  Sprysa, 
-8y,  8f.  1)  SBootö^afen  vi., 
©preij»,  ©c^iffetftange  /. ;  2) 
Strebepfeiler  m. 

Sprysak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©preiiiliaEen  m. 

Sprysz,  -u,  pl.  -e,  sm. 
®pn|ltngc  pl.,  ©pre|tingcjp?., 
2lu9tDurf  m.  auf  gefc^molgenem 
SilBer. 

Spryszczec,-czeje,-czalein, 
vn.  perf.  in  eine  ©c^roäre  Der= 
roanbeln;  fic^  mit  ©c^roären 
bebetfen. 

Spryt,  -u,  sing.  tant.  sm. 
©eift  m.,  2ßi^  m.;  ®eroanbt= 
l^eit  f.,  Slug^eit  /.,  2iit  /. 

Sprytny,  adi.;  Sprytnie, 
flc?«;.  getftteid^,  roi^ig;  aeroanbt, 
flua,  liftig. 

Sprzaczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Sd&nalle  /. 

Sprz^dz,  -ege,  -eglem,  va. 
perf.\  Sprzfga6,-gam,-galem, 
va.imperf.  f  oppeln,  jufammen^ 
fpannen,  cerbinben;  —  kcla 
parowozowe  bic  Jiäber  ber 
JioIomotiDe  foppeln. 

Sprz%g,  -egu,  pl.  -egi,  sm. 
©efpann  n.,  3«g  m. ;  SSetBin» 
bung  /. 

Sprz%glos6,  -8ci,  sf.  ®itl= 
tracftt  /.,  roec^fctfeitige  §ilfe. 

Sprz§,sc,  -ede,  -edlem,  va. 
perf.  aufipinnen. 

Sprzatac,  -tarn, -talem,  i)a. 
imperf. ;  Sprz%tn%6,  -tne, 
-tlem,  va.  perf.  1)  aufcäu- 
mcn,  inegräumen;  musze  teraz 
—  ic^  muf;  ie^t  aufräumen; 
-tnij  to  ze  stolu  räume  eä  Dom 
%\\<i)  roeg;  2)  baä  ©etrcibe 
roegräumen,  einernten;  3)  — 
Beifeitf  fd^affen,  enttoenben, 
roegraffen,  maufen. 

Sprz^tanie,  Sprz%tni§- 
cie,  -cia,  sn.  Siäumen  n., 
aufräumen  n. ;  glöwne  — 
grünblic^eä  3Jäumen. 

Sprzeciwiac  sig,  -wiam, 
-wialem,  vr.  imperf.',  Sprze- 


ciwic  sig,  -wie,  -wilera,  vr. 
perf.  n)iberfprerf)en,  roiberftrei» 
ten,  fic^  raiberfe^en. 

Sprzeciwianie  si§,  Sprze- 
ciwienie  sig,  -ma,  sn.  äi^iber^ 
fprec^en  n.,  Sßiberfpruc^  m. ; 
Sßiberfe^en  «.,  2ii5iberfe|Iid^= 
feit  f 

Sprzeczac  sig,  -czam,  -cza- 
lem,  vr.  imperf.  ftreiten;  — 
sie  z  kirn  o  co  mit  jemanbem 
über  etroaä  ftreiten. 

Sprzeczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©treit  m.,  äßortroec^fel  m., 
^JBortftreit  m.,  feaber  m. 

Sprzecznosc,  -sei,  sf. 
Söibetfpruc^  m.;  byc  z  czem 
w  -sei  mit  etroaä  im  SBiber= 
fpru(§  fein. 

Sprzeczny,  adi. ;  Sprze- 
cznie,  adv.  1)  roiberfprec^enb, 
f  ontraftierenb ;  2)  jänüjc^,  ftreit» 
|ücf)tig. 

Sprzedac,  -dam,  dalem, 
va.  perf ;  Sprzedawac,  -daje, 
-dawalem,  vn.  imperf.  oer» 
fauffn,  feilbieten. 

Sprzedajnosc,  -sei,  sf. 
SSerfäufttdjtett  /. ;  S3eftec^a(|= 
feit  /. 

Sprzedajny,  adi. ;  Sprze- 
dajnie,  adD.  oerfäuflic^;  be= 
fte*ric^. 

Sprzedanie,  Sprzedawa- 
nie,  -nia,  sn.  SSerfauf  m. 

Sprzedaz,  -y,  pl.  -e,  sf. 
SSerfauf  m. 

Sprzeniewierzac,  -rzam, 
-rzalem,  va.  imperf.;  Sprze- 
niewierzyc,  -rze,  -rzylem,  va. 
perf.  Detuntteuen,  befraubie= 
ren ;  —  sie  vr.  untreu  roerben ; 
-rzyl  sie  swoim  zasadora  er 
^at  feine  ©runbfa^e  uerraten. 

Sprzeniewierzanie , 
Sprzeniewierzenie,  -nia,  sn. 
SSeruntreuung   /.;    2reulorig= 
feit  /.,  SBortbruc^  m. 

Sprzgganie,  -nia,  sn,  Äup« 
petung  f. ;  —  wozöw  2Bagen= 
fuppeiung. 

Sprzgglo,  -gla,  pl.  -gla, 
sn.  Kuppel/.;  Kuppelung  f, 
Äuppelnorric^tung/".;  —  fancu- 
chowe  ©lieberfuppet;  —  sru- 
bowe  ©c^raubenfuppel. 

Sprzgt,  -u,  pl.  -y,  sm.',  dim. 
Sprzgcik,  -u,  pl.  -i,  sm.  1) 
©efc^irr  n.,  SKöbet  n. ;  ©erat  n.; 
2)  ernte  jf. 


Sprzgzajny,  adi.  ^ugtier; ; 
-na  robocizna  ©pannbienft  m. 

Sprzfzny,  Sprzgzysty, 
adi.  jufammenfpannbar. 

Sprzyjac,  -jam,  jalem,  t«. 
imperf.  roo^lrooUen,  jugetnn, 
geroogen  fein,  günftig  fein. 

Sprzyjanie,  -nia,  sn.  @e= 
roogenl^eit  /.,  ©^mpattjie  /. 

Sprzykrzyc,  -krze,  -krzy- 
lem,  va.  perf.  «erefeln,  übei= 
brüffig  machen;  —  sie  vr. 
langroeilig,  eflig  roerben;  = 
Przykrzyc. 

Sprzymierzac  sig,  -rzam, 
-rzalem,  vr.  imperf.;  Sprzy- 
mierzyö  sig,  -rze,  -rzylem, 
vr.  perf.  fic^  nerbinben,  ein 
Sünöniä  fc^üefeen. 

Sprzymierzanie,  Sprzy- 
mierzenie,  -nia,  sn.  SöünD= 
ni§  n. ;  2tIIiann  /. 

Sprzymierzeniec,  -nea, 
pl.  -ncy,  sm.  33erbünbete(r)  m. 
Sunbesgenoffe  m. 

Sprzymierzenski,  adi. 
Sunbeö=,  Sunbeägenoffen». 

Sprzysiggac  sig,  -gam, 
-galera,  vr.  imperf. ;  Sprzy- 
si^dz  sig,  -siegne,  -siaglem, 
vr.  perf.  fic^  oerfcfjroören. 

Sprzysigzenie,  -nia,  sn. 
SSerjc^roörung  /. 

Sprzysigzeniec,  -nca,  j;/. 
•ncy,  sm.  U>erfci)n)orenc(r)  m. 

Sprzysigznik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  aJlitDerfc^roorene(r)  OT.,(Sib= 
genoffe  m. 

Spucbnac,  -ne,  -nalem,  vn. 
perf.  anfc^roeCen. 

Spudlowac,  -luje,  -wa- 
lem,  vn.  perf.  fe|lfc^iefeen, 
fet)[en. 

Spulchniacz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  aiiiflocferer  m. 

Spulchniac,  -niam,  -nia- 
lem,  la.  imperf.  auflodern. 

Spulchniec,  -nieje,-nialem, 
in.  perf.  locfer  roerben. 

Spulweryzowa<5,  -zuje, 
-walem,  va.  perf.  gu  ^uloer, 
©taub  moc^en;  =  Zetrzec  na 
proszek. 

Spust,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
^aütür  /.,  ^aßgitter  «.;  5i) 
SRoHfc^ütte  /.,  ©c^ütte/.,  ©ti(^ 
m.,  ©pur  /.,  ©tef)ötfnung  /., 
©c^Iommloc^  «.,  ©c^Iamm= 
fadE  m.',  —  pieca  smolowego 
^ec^trog  m.;  —  ciesielski  ^e= 


Spustny 


246 


Sroka 


bei;  3)  2l6Iaf)en  n.,  Slbflu^  m. 
bes  SBaffecg,  e*leufe  /.;  4) 
©d^neHer  ?>i.,  ®cl)napper  m., 
dixe^dm.  im  Sc^Iofe,  9iu^e/., 
Slaft  /.  am  ©eroe^cfc^toffe; 
5)  S3ergabf)ang  m.,  Sergletjnc 
/. ;  —  Uflonny  ©übfeite  /'.•,  — 
opaczny  5Roröfeite  /. ;  6)  ^ofj» 
fäHen  n. 

Spustny,  adi.  abfiängig, 
fanft  fierab^ängenb,  let^t  ab= 
jubrüden,  jum  |)erablaffen. 

Spustoszalosc,  -sei,  s/. ; 
Spustoszenie,  nia,  sn.  SJer= 
rouftung  /.,  Serl^eerung  /. 

Spustoszec,  -szeje,  -sza- 
lem,  vn.  per/.  Deröbeti. 

Spustoszyö,  -sze,  -szylem, 
va.  perf.  Dcrroüften, 

Spuszczac,-czam,  czalemj. 
va.  imperf. ;  Spuscid,  -szcze, 
-scitem,  va.  perj.  [)erabs,  l^inab=, 
l^eruntetla[[en,fetxfcn;  —  deszcz 
rzesisty  einen  [tarfen  3iegen 
faüen  laffen;  —  cos  na  szna- 
rze  etroaä  am  ©eil  l^etunter= 
laffen;  —  glos  bie  ©timme 
fenfen;  —  oczy  bie  2lugen 
fenfen ;  2)  —  drzewo  fällen,  ab= 
l^auen,  ftämmen;  3)  —  wode 
ablaffcn;  4)  [)crab=,  niebriger 
ftimmen;  —  z  touu  bie  ©aiten 
i)erabftimmen;  gelinbere  ©ai» 
ten  aufjiel^en;  —  nos  na 
kwinte  bie  gl^ügel  pngen 
laffen;  5)  roeglaffen;  spusc  cos 
z  ceny  laffe  etroaä  t)om  greife 
nac^;  6)  —  rzeka  beu  ©trom 
l)inab=,  ^inunterfc^iffen;  7)  nie 

—  kogo  z  oczu  jemanben 
nid^t  au§  ben  2lugeri  Uffen; 
8)  jufammenraffen ;  —  klacz  bie 
©tute  befegen,  be[d)älen,  6e= 
fpringen  laffen;  —  buhaja  ben 
©tier  ^nx  Rxxi^  laffen;  II.  vn. 
nad^laffen ;  -seili  okrucien- 
stwa  fit  t)aben  in  ben  ®rau= 
famfeiten  nad^gelaffen ;  ni.  — 
sie  vr.  fid^  l^erat-=,  ^erunter= 
laffen;  fic^  fleifc^tid^  mx= 
mifc^en;  —  s-f  na  kogo  fidt) 
auf  jemanben  oeclaffen,  su  ie= 
manbem  Sßcrtrauen  l^aben; 
mysle,  ie  sie  z  tem  ua  ciebie 

—  möge  ic^  glaube,  bafi  icft 
midli  in  biefer  Sad^e  auf  bic^ 
oetlofffn  fann. 

Spuszczanie,  Spuszcze- 
nie,  -uia,  an.  §etab»,  §er" 
unlerlaffen     n.;    —     drzewa 


^oljfäHen  n.;  —  stawu  2lb» 
laffen  beä  Seic^eä. 

Spuscizna,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
®rb)c^aft  J.,  ^Jac^tag  m. 

Spychacz,  -a,  pl.  -e,  sm.) 

—  siana  |)euf(t)aufel  /. 
Spychac,   -cham,  -cbatem, 

va.  imperf. ;  Zepclin^ö,  -ne, 
-nalem,  va.  perf.:  1)  t)eiab=, 
l)inab=,  lierunterftofeen ;  — 
kogo  z  göry  jmnbn  öom 
Serge  Ijinobfto^en;  -pchnal 
go  z  muru  w  morze  fr  ftürjte 
i^n  Don  ber  SJouer  ing  2)Jeer; 

2)  fid&  com  §alie  fd^affen. 
Spylic,  -le,  -lilem,  va.perf. 

ju  ©taub  3ermalmen. 

Spytaö,  -tarn,  -talem,  va. 
unb  vn.  perf.  anfragen, fragen, 
fiel^e:  Pytac. 

Sracz,  -a,  pl.  -e,  sm.  1) 
©cbeifiJ^auä  n.\  2)  ©c^eifeer  m. 

Sraczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
SDutctifalX  m. ;  ©dE)ei§erei  /. 

Srac,  sram,  sralem,  vn, 
imperf.  fd^eifeen. 

Sralka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©d^lelje  /. 

Sreberko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
lleine§  ©erat  üon  ©ilbcr. 

Srebrek,  -rka,  sm. ;  —  ziota 
©ilbergolb  n. 

Srebrniak,  a,  pl.  -i,  sm. 
©ilbererj  n. ;  —  czerwony 
fa^tcä  3Jotgültigerj;  — jasno- 
czerwony  3flotgültigerj,  3tu&in= 
blenbe  /. ;  —  czarny  3töfc^= 
geiräd^ä  n.,   ©d^roarjgültigerj. 

Srebrnik,  -a,  pl.  -i,  sm., 
1)  ©ilbergrofcfeen  m.,  ©tlber» 
Itng  m.;  2)  ©ilberarbeiter  »t.; 

3)  ©i(6er=,  ©änfefraut  n., 
©änfcridö  m.,  rcei^eg  günf; 
blatt,  ^-ünffingerlraut  n. 

Srebrnobarwny,  adi. 

filberfarbig. 

Srebrnoluski,  adi.  jtlber» 
)cf)uppig. 

Srebrnopiory,  adi.  mit 
fitbernem  ©efieber. 

Srebrnowlosy,  adi.  ft[5er= 
l;aartg. 

Srebrny,  adi.  ©ilber=, 
filbern;  -ua  moneta  ©ilbcr= 
gelb  n.;  — ruda  ©ilberetj  «.; 
-nego     koloru     filberfarben ; 

—  d^.vviek  ©ilberflang  m. 
Srebro,    -ra,    lü.   -ra,    sn. 

©Über  n.\  —  malarskie 
SBlattftlber;    —  zywe  Ouedf» 


filbcr;  —  poz^acane  t)ergot= 
beteS  ©ilber ;  —  zJociste 
gülbifc^  gebiegen  ©ilber;  — 
chinskie  ©^inaftlber;  nowe  — 
Sieufilber;  -ra  pl.  ©ilbergerät 
n.,  ©itbergefd^irr  n. 

Srebrodajny,  adi.  ftlber-^ 
E)alttg,  ©ilber  ergiebig. 

Srebroglow,  -owiu,  pl. 
-owia,  sm.  ©ilberftoff  /«. 

Srebrokres,  -u,  pl.  -j,  sm. 
©ilberfttc^  m.  (Sag)(^metter= 
lina). 

Srebronosny,  adi.  filber= 
l^altig. 

Srebrowy,  -wego,  pl.  -wi, 
sm.  ©ilberfc^liefier  m. 

Srebrzyc,  -rze,  -rzytem, 
va.  imperf.  oeifilbern,  mit 
©itberhd^t  befd^einen;  —  sie 
vr.  einen  ©ilberfc^ein  oon  fic^ 
geben. 

Si-ebrzyk,  1)  -a,  pl.  -i,  sm. 
©ilberfifcl)  tw.;  2)  -u  ©ilber» 
ojt)bul  n. 

Srebrzystobialy,  adi. 
filbcrroeiB. 

Srebrzysty,  adi.;  Sre- 
brzysto,  adv.  filberartig, 
=farbtg,  »glängenb. 

Sroczg,  -cia,  pl.  -ta,  sn.;  Sro- 
czatko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
baä  Sunge  ber  Slfter. 

Sroczka,    -ki,  pl.   -ki,  sf. 

1)  2ld£er=,  gelbritterfporn  m.; 

2)  fiel)e:  Sroka. 
Sroczy,  adi.  @lfter=. 
Srogi,  adi.;  Srodze,  Sro- 

go,  adv.  1)  graufam,  grim« 
mig;  —  czlowiek  graufamer 
Slienfd^;  -ga  kara  graufame 
©träfe;  —  bol  graufamer 
©d^merj;  2)  furchtbar,  fiird)ter= 
lic^,  fe|r  grofj,  fel)r  ftreng; 
-ga  zima  ein  fc^r  ftrenger 
Sßinter. 

Srogosc,  -sei,  sf.  1)  ©rau» 
famfeit  f.,  ©rimmigfeit  /.; 
2)  Surc^tbarleit  /.,  ?;ürc^ler= 
lic^feit  /, ;  3)  gro^e  ©trengc. 

Srojadki,  -kow,  pltir. 
tanf.  sn.  eine  2lrt  ^piljc. 

Sroka,  -ki,jtj?.-ki,  sf.;  dim. 
Sroczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  Slfter 
/. ;  dwie  sroki  za  ogon  trzy- 
mac(5roei®lfternbeim©c^n)an= 
ge  Ratten)  Siener  jioeier  Ferren 
fein,  jroet  |>afen  jugleic^  nacf)» 
jagen ;  nie  -ce  z  pod  ogona 
wypadlem   ic^   bin   aud)  nid^t 


Srokacizna 


247 


Stal 


auf  einem  Sitflßaufen  geBoren, 
id^  bin  aud^  fein  ^ergelou» 
fener. 

Srokacizna,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  «unt^eit/. 

Srokacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©cf)ecfe  7)1.,  fd^eiicicg  2;ier. 

Srokatosc,  -sei,  sf.  = 
Srokacizna. 

Srokaty,  adi.;  Srokato, 
adv.  fc^ecfig,  bunt. 

Srokosz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
rotfönfigec  SBürger,  großer 
roter  ^^Jeuntöter. 

Srom,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©cfjam  f.,  ©(^anöe  f. 

Sromac  sig,  -mam,  -ma- 
}em,  vr.  per  f.  fi^  jd^men. 

Sromifzli-wosö,  -sei,  sf. 
©djamfiaftigEeit  /. 

Sromifzliwy,  adi.  fd^am» 
j^aft,  uerfc^ämt. 

Sromocic,  -ce,  -cilem,  va. 
per  f.  fc^änben,  Sc^anbc 
macfien. 

Sromota,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
©c^am/.,  ©c^anbe/!,  ©(|anD= 
tat  /. 

Sromotnosc,  -sei,  sf. 
©c^änblic^feit  /. 

Sroniotny,  adi. ;  Sromo- 
tnie,  adv.  fd)änDlic^. 

Srozeö,  -zeje,  -zalem,  vn. 
imperf.  graufam,  grimmig 
roerben. 

Srozyc  si§,  -ie,  -zylem,  vr. 
imperf.  geroaltig  toben,  jür= 
nen,  ergrimmen, roüten;  zaraza 
-4yfa  sie  w  kraju  bie  ©fUC^e 
mutete  im  Sanbe. 

Srykowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©et[  n.  aug  SBeibenbaft. 

Ssac,  sse,  ssiesz,  ssie,  ssa- 
iem,  va.  unb  vn.  imperf. 
faugcn;  dac  —  dziecku  baä 
Äinb  fangen;  zwierzeta  ssace 
©äugetiere ;  pompa  »ca  ©aug= 
pumpe  /. 

Ssanie,  -nia,  sn.  ©äugen  n. 

Ssawce,  -cow,  plur.  taut. 
sm.  ©äugetiere  pl. 

Ssiekwiat,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©roffelbaumläufer  m. 

Stabilizowac,  -zuje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  ftabilifieren, 
ftänbig  anftellen;  =  Przyj^c 
na  stale. 

Stachunek,  -nku,  sm. 
SHblöfung  /. 

Staciwo,    -wa,   sn.    ©tefr= 


i  rcer!  «.,  ©tüdEfiölser  pl.    be§ 

I  2Bfbefiut)Ig. 

,  Stacya,  -cyi,  pl.  -eye,  sf. 
©tation/. ;  —  czolowa  Äopf= 

1  ftation;  —  dobrzegowa  Qugä» 

;anf(^[u^ftation;  —  graniczna 
Übergangs»,  ©renjftation ;  — 
koneowa  Snbftation;  —  po- 
bytu  35omiäilftation;  —  prze- 
kfadowa  Umlabeftation;  — 
rozbiezna  SlbäroeigungS«,  ©a« 
belftation;  —  towarowa  ®ü= 
terba^n^of  m.\  —  wodna 
äBafferftation ;    —   wymijania 

^reujungäftation;  —  zborna 
dlawozowSBagenbirigierungä», 
©ammelftation;  —  zestawni- 
cza  Siangierba^nl^of  m.\  — 
zmiany  parowozow  2o!omo= 
tioroeclfelftation ;  —  ratuuko- 
wa  3iettungsftation. 

Staczac,  -czam,  -czalem, 
va.  imperf.'^  Stoczyc,  -cze, 
-czyltm,  va.  perf.  1)  ^erab=, 

j  l^inab5,f)eruntern)äl3en,'folIein, 
»fugein,     sroUen;     stocz    te 

t  beczke  do  piwnicy  roHe  biejeS 

i  ga$  in  ben  ÄeHer;  2)  fugel» 
runb    ma^en ;    3)    auffreffen 

i  (oon  SBÜrmern) ;  4)  —  bitwe 
eine  Sc^Iac^t  liefern,  fc^Iagen; 
—  spor  einen  ©treit  führen, 
biSputieren:  —  sie  vr.  ^erab^ 
Ijerunterrolten,  efollern. 

Stac,    stoje,     stalem,     vn. 

\perf.  I.  l)fte^en;  —  nie  möge, 
lak  muie  nogi  bola  bie  %Sx%t 
tun  mir  fo  rcel^,  ba|  ic^  nic|t 
fte^en  fann;  stat  jak  posag 
er  ftonb  rote  eine  SBilbfäuIe 
ba;  jak  stoi  teraz  twoja  spra- 
wa  ?  roif  fielet  e§  je^t  mit  beiner 
©ac^e?  l'zy  mu  staty  w  oczach 
Sränen  ftanben  i^m  in  ben 
älugen;  dorn  jego  stoi  dla 
wszystkich  otworem  fein  §auä 
ift  für    aüe   offen ;   ciagle  mi 

!  to    stoi    przed    oczyoia     ba§ 

'  ft«[)t  mir  immerfort  »or  ben 
Slugen;  2)  —  na  czem  bes 
rillen,  ftc^  grünben,  ftü^en; 
3)  —  o  CO  auf  etiDttä  achten, 
ouf  etroaS   einen  SBert  legen, 

.Jtc^  auä  iixüoA  machen;  ftc^ 
um  etroaS    beroerben ;   nie  -je 

i  o   to   ic^    fte^e   nic^t  borum, 

!  ic^  mac|e  mir  nic^tä  bar« 
au§,  eä  liegt  mir  nic^tä  bar= 
o.\\\  4)  —  za  ieb  bas  umge^ 
tippte  glo^  am  55orberteil  an= 


binben;  II.  vn.  —  l^inreic^en, 
juretc^enb  fein;  —  mnie  na 
to  id)  bin  e§  im  ftanbe; 
nie  wiem,  czy  jego  —  na  to 
ic^  roei^  nic^t,  ob  er  bie  SJiittel 
baju  l^at;  III.  —  sie  vr. 
gefc^el^en,  raerben;  co  sie  tu 
-\o  roog  ift  l^ier  gefc^e^en;  — 
sie  wielkim  gto|  roerben; 
-lo  sie  e§  ift  gefc|ef)en,  cä  ift 
DoHbradBt. 

Stadyum,  indecl.  sn.  1) 
©tabium  n. ;  2)  Sauf  m.,  Ve- 
rlobe /. ;  =  Okres. 

Stadlo,  -Ja,  pl.  -la,  sn. 
^ßaar  n.,  cSbepaar  n. 

Stadnicze,  -czego,  sn. 
S5efc^älunggge(b  n. 

Stadniczy,  adi.  Se= 
fc^äler=. 

Stadnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
1)  ©tamm--,  3"^tod^fe  m., 
SuQe  w. ;  Sw^t^^nsft  w-J  2) 
33ie^^irt  7n. 

Stadnina,  -ny,  pl.  -oy,  sf. 
©eftüt  n.,  ©tuterei  /. 

Stadny,  Stadowy,  adi. 
§erben=,  ©eftüt». 

Stado,  -da,  pl.  -da,  sn. 
Öerbe  /. ;  —  kuropatw,  sko- 
wronköw  ein  ©tric^  Jieb» 
pbner,  Serc^en. 

Stagnacya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  Stocinatton  f.,  ©tiHfianb 
m. ;  =  Nieruchomosc. 

Staiska,  staisk,  plur.  tänt. 
sn.  ^flugroenbe  /. 

Stajaö,  -jam,  -jatem,  vn. 
perf.  jerge^en,  tauen. 

Staje,  staj,  plur.  tant.  sn. 
1)  gelDroeg  m. ;  2)  j5fIi>maB  n. 
Don  ungefähr  100  Schritt. 

Stajenne,  -go,  sn.  ©taU«, 
©tanbflelb  n. 

Stajenniczka,  -ki,jp^-ki, 
sf.  Stallmagb  f. 

Stajenny,  adi.  ©tall=. 

Stajenny,  -nego,  pl.  -ni, 
sm.  ötattfnec^t  m.,  Stall» 
junae  m. 

Stafnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf.\ 
dim.  Stajenka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Stall   m.;    t^erbeftall   m. 

Stal,  -j,  sf.  ©ta^I  w. ;  — 
surowa  ijio^fta^l,  ©d^melj», 
Suppfta^l;  —  cementowana 
Srennftaf)l;  —  ratinowana 
©erbefta^t;  —  lana  ©ufefta^l; 
—  srebrzysta  ©ilberftaf)t;  — 
damascenska,       dziwerowana 


Stalagmit 


248 


Stanowic 


©amagjener  Bta\)l;  —  harto- 
wana  gt-i^ärteter  ©taf;l;  — 
indvjskainbifc^er^ße^l'la^t;  — 
katalonska  Slennflufeftaljl;  — 
kurczy  sie  ber  ®tat)l  roirft 
ftc^ ;  —  miekka  roeic^er  ©ta^t ; 

—  nieprzekuta  ungefc^miebCs  i 
ter  ©uflfta^I;  —  ogniskowa  , 
naturalua  5ri)d^:®cöme(jftaö[; 

—  pecherzysta    Slafenfta^l; 

—  pretowa     3{unbfta^I;     — 
pilnikowa  ^yetlenfta^I;  —  pu-  j 
dlowa  5ßubbeIfta^I;  —  rysuje  1 
sie,      peka,      odkrusza      ber  ! 
©tal^t  reißt   auf,  fpringt  auf, , 
btöcfed  ab ;  —  spawana  fii)tDetfe=  i 
barerSta^I;  — specyalnaSBolf" 
tamfta^I;     —    zlewna    j^IuJ5= 
ftaöl;  —  Äarowa  ®lüf)fta|l. 

Stalagmit,  -u,  2)1-  -J,  sm. 
Stalagmit  »?.,  2ropfftein  w.; 
=  Ociek. 

Stalaktyt,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©tttlaftit  m.,  3;ropfj'tein  m.\ 
=  Naciek. 

Stalica,  -cj,  pl.  -ce,  sf.  1) 
©ifen^oljbaum  m. ;  2)  '':polier» 
[tol&I  m.\  -ce,  pl.  5pfä()le  pl. 

Stalisty,  adi.  DoH  Sto^I^ 
ftäblern. 

Stalic.  -le,  -lilem,  va. 
imyerf. ;  Stalowac,  -luje,-wa- 
lem,  xa.  imperf.  ftä^len,  oer= 
[tätfen,  befeftigen. 

Stalka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
geuer=,  S03e^=,  3ie^IltngsftoJ)l 
TW.;  eta^lfeber  /. 

Stalogryz,  -a,  pl.  -y,  sm. 
©ifenfreffet  m.,  SBramarbaö  m. 

Staloryt,  -u,  jjI.  -y,  sm. 
©tablftic^  m. 

Stalownia,  -ni,  pil-  -nie,  sf. 
©taölfcbmiebe/.,  ©tat)Ifabii!/. 

Stalowny,  adi.  geftät)lt. 

Stalowoszary,  adi.  ftal^l= 
grau. 

Stalowy,  adi.  ©tal^I'', 
ftäb(erti. 

Stalowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  ©ta^[teber  f..  2)  5.tal^Ierj  n. 

Staluga,  Sztaluga,  -gi,  pl. 
-gi,  Sf.  ©tttffelei  /. 

Stalosc,  -sei,  sf.  58eflän= 
bic^Itit  /.,  ©tanb^aftigfeit  /'., 
»e^airfic^feit  f.,  5^-eittgfett  /. 

Staly,  adi. ;  Stale,  adv. 
feft,  ftanbf)Qft,  beftänbig,  be= 
|arrlic^;  cia*o  -Je  ein  fifter 
ÄSrper;  lad  —  baä  fefte  Sanb; 
•le    ceny    fefte    ^^ireife;    miec 


—  dochod  ein  fefteö,  fic^ereS 
(Sinfommen  fiaben;  mam  -le 
przedsiewzie  ie  ic^  bin  feft 
entfd^loffen;  -le  kochac  bcflän= 
big  in  ber  2iebe  fein;  -le  sie 
trzyniac  swoich  zasad  feinen 
S5orfä^en  getreu  bleiben. 

Stambulka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  tütfifc^e  ^Pfeife;  ^feifen= 
fopf  m. 

Stamtad,  adv.  von  bott 
aus,  V.  b.  l)er. 

Stan,  -u,  pl.  -y,  stn. 
1)  SaiUe  /.,  Setbftüdf  «.; 
ta  suknia  za  dluga  w  -ie 
bieieö  5?Ieib  ift  in  ber  ZaiUe 
ju  lang ;  2)  ©tanb  m. ;  to  czlo- 

wiek    nizkiego  -u  baä    ift  ein 

ajfenfc^  Dom  geringen  ©tanbe ; 

—  rycerski  SHitterftanb ;  -y 
panstwa  cReid^sftänbe;  zwolac 
-y  bie  ©tänbe  jufamnienbc» 
rufen;  3)  ©tanb  m.,  3uftanb 
m..,  Umftonb  m.;  —  wody 
2Baftfrftanb ;  byc  w  innym  -ie 
in  anberen  Umftänben  fein; 
ten  dom  jest  w  bardzo  zlym 
-ie  biefeä  ^auö  ift  in  fet)r 
f^leöitcm  Suftanbe;  w  takim 
-ie  rzeezy  unter  fo(d;en  Uin= 
ftänben ;  nie  jestem  w  -ie 
id&  bin  nic^t  im  ftanbe;  4) 
©taat  m.,  dte'id)  n,;  Zjedno- 
czone  -y  Ameryki  bie  S}etei= 
niaten  Staaten  Slmerifaä. 

Stande,  -De,  -naJem,  r». 
peif.\  Stawac,  -wam,  -waJem, 
vn.  imperf.  1)  ftef)en  bleiben, 
^att  machen ;  -nelo  na  tem 
e§  blieb  babei;  na  czem  -ne- 
lismy  bei  roaä  f'nb  mir  fielen 
geblieben;  2)  jum  ©teilen  ionv- 
men,  erftarren,  gefrieren; 
rzeki  -nety  lodern  bie  3^lüffe 
finb  jugefroren;  3)  fic^  auf= 
richten,  fielen;  wJosy  -ja  na 
glowie  bie  ^aare  fteben  ju 
Söerge,  bie  §aare  fträuben  fidd; 
4)  fic^  ftetfen ;  —  na  glowie  fit^ 
auf  ben  Hopf  fteHen ;  pod  mia- 
stem  -nal  obozem  er  lagerte 
fic^  Dor  ber  ©tobt;  6)  treten, 
einteeren,  anlangen,  erreidien; 
Izy  mu  w  oczach  -i)t>ly  tränen 
traten  il^m  in  bie  Slugen; 
-nelismy  w  gospodzie  roir 
fetirten  im  ©aft^of  ein;  na 
wieczör  -niemy  w  niie-seie 
abenbs  roerbcn  roir  bie  ©tabt 
erreichen ;  6)  ein  ©nbe  nel)men, 


enben,  üBercin!ommen,  be= 
fd^ tiefen;  na  czemie  -nelo? 
roaä  l^at  man  jule^t  befd^ (offen  ? 
7)  iVL  ftonbe  Jommen,  ge« 
fc^loffen  roerben;  8)  musialcm 
w  jego  sprawie  —  przed  sa- 
dem  id^  mu&te  in  feiner  2ln=» 
gelegenl^eit  oor  ©ericftt  erfc^ei» 
nen  ;  9)  —  przy  kim  jeman» 
beni  betfte^en,  jemanben  »er» 
teibigen  ;  —  meÄüie  ficf)  aug» 
i^eic^nen,  feinen  SlJann  fteHen; 
10)  fteden  bleiben;  w  gardle  mi 
-je  ba§  bleibt  mir  fc^on  im 
|)a[fe  ftedfen ;  11)  —  piecem 
ben  |)oc^ofeii  auslöfd)en. 

Stancya,  cyi,  2)1.  -eye,  sf. 
©tube/.,  iöo^nung/.,  Sogis  n. ; 
byc  u  kogo  na  -cyi  bei  '\t= 
manbem  in  ßoft  unb  Üuarticr 
fein. 

Stangret,  -a,  pl.  -ci,  sm. 
Äutfc^er  m.;  SJeitfned^t  vi. 

Stanie,  -nia,  sn.  ©teilen  n., 
©rfc^eincn  n.  vox  ©eric^t; 
©tanbort  w.,  ©infe^r/.,  2ßo^« 
nung  /.;  ©tiüftanb  m. 

Stanik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Worfelt  «.,  aJJieber  «., 
Saitte  f. 

Stannica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
©tanbquattiec  n.;  —  kozacka 
Äofatenftannije  /.  =  ©arni- 
fon/. 

Stanowczosö,  -sei,  sf.  (Snt= 
fci^i>beii[)ett  /. 

Stanowczy,  adi.;  Stano- 
wczo,  adv.  entfc^eibenb,  ent= 
fc^ieben;  refolut,  entfc^loffen ; 
-cza  bitwa  bie  öntfc^eibungä» 
fc^rac^t/.  _^ 

Stanowic,  -wie,  -wilem,  va. 
imperf.  1)  beftimmen,  anorb= 
nen,  oerorbnen,  fefife^en;  tak 
-wia  nasze  prawa  fo  beftimmen 
eg  unfere  ®efe|e;  2)  befcf)lie=> 
fsen,  über  etroas  entfc^eiben ; 
on  -\vi  o  naszem  szizesciu  er 
!ann  über  unfer  ©lücf  ent= 
fd^eiben;  ta  bitwa  -wi  o 
naszym  losie  btefe  ©ct)lod^t 
roirb  über  unfer  Sc^idfal  ent» 
fc^eiben;  3)  ausmad)en,  bilben; 
przewaina  czesc  ladnosci  -wia 
liasini  ben  größten  %t\i 
ber  Seoölferung  machen  bie 
3lutf)enen  aus ;  4;  roic^tig  fein, 
5u  fagen  f)aben,  bebeuten;  to 
nie  nie  -wi  baö  Ijat  nic^tä 
}u  bebeuten. 


Stanowidlo 


249 


Starszy 


Stanowidlo,  -dla,  pl.  -äia., 
sn.  1)  3tücf^alt  m.,  |>em= 
mung/.;  2)  35}ef)r  n.,  Sc^Ieu» 

fc/- 

Stanowisko,  -ka,  pZ.  -ka, 

sn.  1)   ©tellung  /.,  Stanbort 

m.,  Soften  m.,  ©tanbquartier 

«.;    2)  Dfieebe  /.;   3)  Slnftanb 

m.  bei  ben  Qägetn. 

Stanowniczy,  -czego,  s»t. 
Quartiermacher  w.,  Quartier» 
tneifter  m. 

Stanowny,  adi.;  —  ogier 
33ef(^ält)engft  m. 

Stanowy,  adi.  Stänbe=. 

Stapel,  -pla,  pl.  -ple,  sm. 
©topel  w.,  ©c^iffötoerfftott/. 

Starac  sif,  -ram,  -ralem, 
vr.  itnperf.  trad&ten,  ftc^  ht= 
mü^en,  ficö  3)iü^e  geben; -ram 
sie  wszydtkimi  sposobami  go 
zadowolic  ic^  gebe  mir  alle 
erbenflid^e  3Jiul§e,  t^n  ju  6e= 
frtebigen;  -raj  sie  tarn  dostac 
trachte  bortt)in  ju  gelangen; 
—  sie  o  kogos  um  jemanben 
roerBen;  musze  sie  —  o 
mieszkanie  id^  mu^  mtd^  nac^ 
einer  3Dol^nung  umfc^auen. 

Staranie,  -fiia,  pl.  -nia, 
sn.  ^emii^ung  /.,  ©orge  /., 
SKü^e/. ;  miec  o  kim  —  jmnön 
betreuen,  pflegen. 

Starannosc,  -sei,  sf.  ©otg» 
falt  t-,  ©orgfamfett  /. 

Staranny,  adi. ;  Stäran- 
nie.  adv.  focgfälttg. 

Starcie,  -cia,  pl.  -cia,  sn. 
1)  SSetreiben  n.,  SSerroifc^en  n., 
Dteibung  f.\  2)  ^ujammen- 
ftoß  m. 

Starczyc,  -cze,  -czysz, 
-czyl'em,  vn.  imperf.  genügen, 
au9rei(^en,  liefern. 

Starek,  -rka,  pl.  -rkowie, 
sm.  (SJro^oater  m.  oon  mütter» 
Iid)er  ©eitc. 

Starenny,  adi.  I^od^betagt, 
bejnt)rt. 

Starenki,  adi.  alt,  uralt, 
fet)r  alt. 

Stargac,  -gam,  -galein,  va. 
perf.  äerretfeen;  jerrütten, 
f(^n)äc6en,entfräften,etfc^öpfcn. 

Starganie,  -nia,  sm.  '^tX' 
reiften  n.,  3errütten  n. 

Stargowaö,  -guje,  -walero, 
va.  perf.  ab^anbeln,  ben  ^reiä 
l^eradötüden;  —  sie  vr.  über 
ben  ^rei§  einig  roerben. 


Starka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  alteg  gjJütterdjen ;  2)  -ki 
w  ulu  bie  alten  Sienen  itn 
©tode;  3)  alte  Sieb^enne; 
4)  alter  abgelagerter  33rannt= 
roein;  5)  alter  58aum. 

Starobabski,  adi.  2111= 
roeiber* ;  -kie  gadanie  2llt= 
roelbertratfdö  m. 

Staroboj,  -boja,  pl.  -boje, 
sm.  alter  ,t)aubegen. 

Starodawnosc,  -sei,  sf. 
Sntertümlic^feit  f. 

Starodawny,  adi.  alter» 
tümlic^. 

Starodrzew,  -u,  pl.  -a,  sm. 
alter  Soum,  alteö  -^olg;  ^oc^= 
roatb  m. 

Starodrzewny,  adi.  §ocl^= 
toalb^. 

Starodub,  -a,  pl.  -y,  sm. 
1)  alter  ©infaltäpinfel;  2)  @n» 
jian  m.,  SJieiflerrourg  /, 

Starodziejski,  adi.  alt= 
mobtfc^. 

Starogrecki,  adi.  alt= 
gried^ifcf). 

Starokawalerski,  adi. 
§ageftols=. 

Starokawalerstwo,  -wa, 
sn.  ^agtftoljtum  n. 

Stare  miejski,  adi.  oIt= 
nätitifc^. 

Staromodny,  adi. ;  Staro- 
modnie,  adv.  altmobijc^. 

Staropolski,  adi.  alt= 
polnifcfe;  po  -ku  nad)  alter 
polnitd)er    ©itte,   3lrt,    2i>etfe. 

Staropolszczyzna,  -ny, 
sf.  2lltpolnifct)e(5j  «.;  2ltt= 
polentum  n. 

Starorodny,  adi.  pon 
altem  ^erfommen. 

Starosta,  -sty,  pl.  -stowie, 
sm.  1)  ©tattl)altcr  m.,  ®ou» 
perneur  m. ;  ©taroft  m.,  33urg5 
Hauptmann  m. ;  8egirfö^aupi= 
mann  m.,  5lreis^auptmann 
m.\  2)  öod^jeitömarfc^aU  ;«., 
§odijeit5älte)"te(r)  m. 

Starostowac,  -tuje,  -wa- 
lem,  vn.  perf. ;  1)  bie  SBürbe 
eines  Ärets^auptmanneö  be= 
fleiben;  2)  §oci)3ett§marfd)atl 
fein. 

Starostwo,  -wa,  pl.  -wa, 
sn.  1)  SejirfBljauptmannjc^aft 
/.;  2)  ©taroftei/. ;  ©taroften= 
mürbe  /".;  3)  ber  ©taroft  unb 
feine  grau. 


Starosciüski,  adi.  Sta= 
roften«;  sad  —  löniglic^e 
®ertc^täbel)örbe  im  alten  ^oten. 

Staroscianka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Soc^ter  /.  beg  ©taroften, 
beö  SSejirfe^auptmannä. 

Staroscic,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©taroftenfo^n  m. 

Staroscina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  ©taroftenfrau  /.,  Jbegirf)S= 
^auptmannögattin  /'. 

Starosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.^  2llter  n.,  «cia^rt^eit  /. ; 
zyc  do  pöznej  -öci  bt§  in§ 
©reifenalter  leben;  doczekac 
sie  pozQBj  -sei  ein  ^ol^f§  Sllter 
erreichen;  na  —  auf  bie  alten 
3!age;  —  nie  radosc  baä 
2llter  bringt  feine  greuben. 

Staroswiecczyzna,  -ny,  sf. 
altDätert)d)eä  S^wj- 

Staroswiecki,  adi.  alt= 
Daterifd^,  altmobtf^,  oom  alten 
©c^tage. 

Staroswieckosc,  -sei,  sf. 
alter  ©c^lag,  baö  2lltmobifd)e. 

Starowieczny,  adi.  uralt. 

Starowierca,  -cy,  pl.  -cy, 
2lttgläubtge(t)  m.. 

Starowierczy,  Staro- 
wierny,  adi.  altaläubtg. 

Starowiernosc,  -äci,  «/. ; 
Starowierstwo,-wa,  sn.  2llt= 
gläubigfeit  /'. 

Starowina,  -ny,  pl.  -ny, 
sm.,  sf. ;  dim.  Starowinka, 
-ki,  pt.  -ki,  sm.,  sf.  ber,  Die 
arme  3l(tc. 

Starownosc,  Starowny 
=  Starannosc,  Staranny. 

Starozakonny,  adi. ;  Sta- 
rozakonnie,  adv.  alttcftamcn= 
tari'ci^,  iübifi^,  mofaifc^. 

Starozakonny,  -uego,  pl. 
-ni,  S7n.  Israelit  m.,  Qube  m, 

Starozytnosd,  -sei,  sf.  l) 
2lltertum  n. ;  ^)pl.  -sei  9Uter= 
tümer  pl.,  2lntiqultäten  pl. 

Starozytny,  adi.;  Staro- 
zytnie,  adv.  ollertümttc^,  alt, 
jcf}r  alt,  antif  (©riechen  unb 
Sömer);  -ne  narofly  bie  alten 
SJötter;  -ni  bie  3llten. 

Starszenstwo,  -wa,  sn.  1) 
^öljereö  2llter;  prawo -wa  ba^ 
«orrec^t  beä2llters;  2)  Dber» 
auffielt  /.,  Dberoerroaltung/,, 
33orfte^.'ramt  n. 

Starszy,  -szpgo,  pl.  -si, 
sm.  filtere  m.,  Slltefte  m. 


Starszyzna 


250 


Stawowaty 


Starszyzna,  -ny,  sf.  bte 
SSorgefe^ten  pl.,  öic  D6er= 
l^äupter  yl. 

Starty,  adi.  abgetieben. 

Staruch,  -a,  pl.  -y,  sm. 
ber  ailte,  alter  Äauj. 

Starucha,  -chy,  -pl.  -chy, 
s/.  2I[te  /. 

Staruchny,  Starnczki, 
Starusienki,  adi.  fe^r  alt, 
fteinalt. 

Starunek,  -nku,  pl.  -nki, 
5»2.  =  Staranie. 

Staruszek,  -szka,  pl.  -szko- 
wie,  sm.  öaä  gute  alte  SSäter» 
c^en,  efirtoütbtgec  2llter. 

Staruszka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
guteö  altes  5DJütterc^en,  el)r= 
roürbtge  Sllte. 

Staruszkowatosc,  -sei,  sf. 
baö  ältliche  2lu6je^en. 

Staraszkowaty,  adi.  ält= 
Kd). 

Stary,  adi.;  Staro,  adv. 
alt;  -ra  baba  alteS  3Bei6;  -ra 
rodzina  eine  alte  gamitie;  -ra 
pani  1)  alte  grau;  2)  (cup^c= 
miftifd^)  Wintere  m.,  ©teil  m. ; 
moj  -ry  mein  Sllter;  -szy 
älter;  -szy  brat  ber  ältere 
S3ruber;  oa  -szy  odemnie  er 
tft  älter  olS  id^;  2)  -re  ziele 
siltmannslraut  7i. 

Starzyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©perlingspapagei  m. 

Starzec,  -rca,  pl.  -rcy,  sm. 
®rei5  m.;  zgrzybiaty  —  abge= 
lebter  ®reiS. 

Starze6  si§,  -rzeje,  -rza- 
lem,  vr.  imperf.  altem,  alt 
n)  erben. 

Starzejszy,  -szego,  pl.  -si, 
sm.  ©enior  m.,  ©rubenge^ilfe 
m.,  Ullt[)äuer  m. 

Starzyzna,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  1)  altes  3«"9r  alte  ©adgen; 
2)  ein  feit  langer  '^iS.i  unbe= 
bauteä  gelb;  .s)  Slbbau  »»., 
abgebaute  (§rube  /. 

Stätecznie<5,  -nieje,  -nia- 
tem,  vn.  imperf.  gefegt 
roerben. 

Stateczno^d,  -sei,  sf.  1) 
©tanbl)aftigfeit  /.,  33eftänbig= 
!eit  /. ;  2)  (Srnft  w.,  gefelUeä 
Sßefen. 

Stateczny,  adi. ;  State- 
czaie,  adv.  ftanbl)aft,  beftän» 
big,  be^arrlid^;  gefegt,  ern[t= 


Statek,  -tku,  pl.  -tki,  sm. 

1)  ©erat  n.,  ©efd^irr  n.;  -tki 
kuchenne   Äüd)engefdöirr    n. ; 

2)  ga^rjeug    n.;    ©d^iff    n.; 

—  wojenny  <Rrieg§fc^iff ;  — 
kupiecki  Sauf mannäfd^iff ;  3) 
^abe  /.,  §ab  unb  ®ut  = 
Dobytek;  4)  ©efe^t^eit /. 

Statkowac,  -kuje,  -wa- 
lem,  vn.  imperf. ;  1)  orbent= 
lic^  leben,  fic^  gut  aufführen, 
beharren,  ftanb^aft  jein;  2) 
auGl^arren,  feine  2)ien[<e  tun. 

Statua,  -tuy,  pl.  -tny,  sf. 
©tatue  /.,  Silbfäule  f.;  = 
Possag;  stata  jak  — •  ekamie- 
niala  fte  ftanb  tüie  u  einer 
93ilbfäute  erftarrt. 

Statura,  -ry,  pl.  -ry,  sf. 
©tatur  /.,  (Seftalt  /".;  =  Po- 
stawa. 

Statut,  -u,  pl.  -y  ober 
-ta,  sm.  ©tatut  n.,  (S5runb= 
gefe^  n.\  =  Ustawa,  prawo; 
wedfug  -u  ftatutengemä^; 
przeciwko  -tarn  ftatuten= 
roibrig. 

Statyka,  -ki,  sf.  ©tatif  /., 
(Sleic^geroid^tsle^re /". ;  —  bu- 
dowli  S3auntec^anif  /. 

Statysta,  -ty,  pl.  -sei,  sf. 

1)  ©tatift  m. ;  2)  (ielten)©taatö= 
mann  m. 

Statystyczny,  adi.;  Sta- 
tystycznie,  adv.  ftatiftifc^. 

Statystka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©tatifttn  /•. 

Statystyka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©tatiftu  /. ;  ©taatenlunbe  f. 

Statywa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
©tatio  M.,  (SefteH  n. 

Staw,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
%i'\ii)  m.,<Ses  m.\  —  zapasowy 
©ammel=,     9tefert)eteic|     m. ; 

2)  ©elenP  «.;  böl  w  -ach 
@etenffdE)merjen  pl. 

Stawac,  fie^e:  Stande. 

Stawczyzna,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  %t\6)%iit)  n. 

Stawiad,  -wiam,  -wialem, 
I.  va.  imperf. ;  Postawiö,  -wie, 
-wilem,  I.  va.  per  f.  1)  ftetten; 

—  warty  przy  bramach  ißac^en 
an  bie  Sore  fteHen;  —  kogo 
na  uogi  jemanben  auf  bte 
güfje  fteHen;  -wiam  tego  poete 
wyiej  nad  innych  \6)  fteÖe, 
fd^ä(}e  biefen  S)t(^ter  ^ö^er  aI5 
bie  anberen;  2)  fe^en;  czy 
czesto  -wiasz  na  loteryi  fe^eft 


bu  oft  in  bie  Sotterie  ?  3)  -wiac 
komu  czulo  iemanbent  bie 
©tirn  bieten;  4)  aufrid^ten,  er= 
richten,  bauen;  on  -wia  te 
wszystkie  domy  er  baut  aUe 
biefe  |>äufer;  II.  —  sie  vr.  fid^ 
ftelien;  —  sie  do  wojska  fid^ 
jur  2lffentierung  fteHen;  winny 
sam  sie  -wiJ  sedziemu  ber 
©c^utbige  l^at  fid^  felbft  bem 
S'Jirflter  (^t\ti'Q.i]  —  sie  komu 
fid^  jmnbm  fteßen,  fic^ 
rciberfe^en,  jmnbm  bie  ©tirn 
bieten. 

Stawianie,  Stawienie, 
-nia,  sn.  ©teilen  w.,  ©teEung 
/.;  —   sie    SBiberfe^lic^teit  /. 

Stawianka,  -ki,^Z.  -ki,  s/. 
Slri  aingel^afen. 

Stawi^czka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  (teile  ©c^rift. 

Stawiarka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
2;eic^graben  m.,  5Ceic^fc{)lamm 
m. 

Stawidlo,  -dla,  pl..,  -dla, 
sn.  1)  Steuerung  /. ;  —  ku- 
lisowe  ^uliffenfteuerung;  — 
przepustowe  Sßentilfteuerung; 
—  zwrotne  Urnfteuerun^;  2) 
gaübrett  n.,  ©d^ü|e  /".,  galle  f., 
^emme  /.,  Sammbrett  n., 
©d^uprett  n,;  —  nadskoko- 
we  ÜberfaÜäfc^ü^c;  —  skoko- 
we  J)r»droafferf^ü^e. 

Stawidlowy,  -wego,  sm. 
Sßaffermann  m.,  SäJafferroerfg; 
auffe^er  m. 

Stawienie,  -nia,  sn.  ©tall= 
bäume  pl.  jroif^en  ben^f erben 
in  ben  ©tälleu. 

Stawiennictwo,  -wa,  sn. 
bas  (grfc^einen  »or  ©ericf)t, 
Xermineinbaltung  /. 

Stawisko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
ein  fc^tecf)ter  oermad^fener 
%ni). 

Stawka,  -ki,  jsZ. -ki,  s/.  1) 
©tnfa^  m ,  ©a^  m.,  (gintage 
/. ;  2)  ein  33eutel!lot)  oben  ouf 
bem  3«ii'6'baum  angebunben. 

Stawnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
(Eylais)  eine  äöaffermitben» 
gattung. 

Stawniki,  -k6w,  plur.  tant. 
sn.  ©tef)=,  ©tanoreifen  (beim 
iöüttner). 

Stawowatosd,  -sei,  sf. 
©egliebertevö)  n. 

Stawowaty,  adi.  geglie» 
bert,  glieberig. 


Stawowy 


251 


St§kac 


Stawowy,  adi.  ©elenlö-, 
®Iteb=. 

St^d,  Zt§,d,  adv.  Don  l^ier, 
bo^er;  bestüegen;  daleko  — 
roeit  tjon  öier. 

St^giew,  -gwi,  pl.  -gwie, 
s/.,@tänber  w.,  SlBaf|erflänber 
m.,  93ottic§  OT. 

Stagwa,  -wy,  pl.  -wy,  s/. 
(Flustra)  Seerinbe  /. 

Stagwica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
Sonne  /.  (Sd^netfengattung). 

St%pac,  -pam,  -palem,  vn. 
imperj.;  St^pic,  -pie,  -pifem, 
vn.  perf.  treten,  fc^retten,  etn= 
l^erjc^reiten,  ©c^ritte  machen. 

Stapienie,  -nia,  sn.  %x\ii 
m.,  (schritt  m. 

Stupor,  Stupor,  -a,  pl.  -y, 
sm.  Stampfer  m.,  ©töfeer  ?«., 
gjoc^rcerfl'a^  m.,  Untetj^ür  /., 
?J3umpenfolben  m. 

Stearyna,  -ny,  sf.  ®tea= 
rin  n. 

Stearynowy,  adi.  @tearin=». 

Steba,  -by,  pl.  -by,  sf. 
(Stoebe)  fübeuropäifd^e  Scc^er» 
Blume. 

Stebnik,  -a,  pl.  -i,  s?n. 
SiencnfeUer  »j. 

Stebnowac,  -naje,  -wa- 
iera,  va.  imperf.  fteppen. 

Stebnowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©tepperei  /.;    ©tepparbett  /. 

Stek,  -u,  pl.  -i,  sm.  ©am= 
melpla^  m.,  ^ufammenflufe  m. ; 
^ujammentreffen  n. ;  Slus» 
TDUrf  m.,  ©offe  /.;  —  mleczy 
S^pluägefäfe  n. 

Stelmach,  -a,  pl.  -owie, 
sm.  ©teQ=,  SRabmoc^er  m., 
2ß(ignec  m. 

Stelmachostwo,  -wa,  sn. 
©teßmac^er^anbroetf  n. 

Stelmachowa,-wej,  pl.  -  we, 
sf.  SteHmac^evin  f.,  2ßagne= 
rin  /. 

Stelwaga,  -^i,  pl.  -gi,  sf. 
Sßorberroage/.,  Jffiage/.  an  ber 
3)ctcf)|et. 

Stempel,  -pla,  pl.  -ple, 
sm.  1)  ©tempet  ot.;  — 
w  pompie  ^umpenftempeT, 
^lungerfolben  m.,  —  menai- 
czy  2Rünjftempel ;  2)  Sabe= 
ftodE  w. ;  3)  @tü^6alfen  »j.  ; 
4)  ©tempelpapier  n. 

Stemplarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©tempelfc^neiöer  m. 

Stemplowac,  -pluje,   -wa- 


lem,  va.  imperf.  1)  ftem= 
petn,  5e,^etc^nen ;  2)  ftü^en ;  3) 
laben,  mit  bem  Sabeftotf  ein« 
pfropfen. 

Stemplowanie,  -nia,  sn. 
©tü^ung  /".,  Stüftung  /. ;  ©tem= 
peljug  m. ;  ©tempeln  n. 

Stemplowy,  adi.  ©tcmpel=; 
—  papier  ©tempelpapier  n. 

Stenograf,  -a,  pl.  -owie, 
sm.  ©tenograpf)  w.,  ©c^nell=, 
J^urSfcfireiber  m.\  =  Skoro- 
pisarz. 

Stenografia,  -fii,  sf.  ©teno= 
grapt)ie  /.,  Äurj^,  ©(^nell= 
fc^reiberet  /.,  ^ur}=,  ©d^neU» 
jc^rift/. ;  =^  Skoropisarstwo. 

Stenograficzny,  adi. ; 
Stenograficznie,  adv.  fteno« 
grapt)iic^. 

Stenografowac,  -fuje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  ftcnogra= 
p^ieren. 

Stentorowy,  adi.  ©tentor=, 
lauttönenb ;  =  GIoÄny,  diwie- 
czny. 

Step,  -u,  pl.  -y,  sm.  ©tep« 
pe  /.,  §eibe  /.,  SBüfte  /. 

Stepowy,  adi.  ©teppen«, 
fteppenartig. 

Stepowka,  -ki,  pl.  ki,  sf. 
©teppenf)uön  w. 

Ster,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
©teuer  n.,  ©teuerruber  n.; 
byc  u  -u,  przy  -rze  baä  3iuber 
führen  ;  powierzyc  komus  — 
pailstwa  iemanbem  baä  3tu= 
ber  beä  ©taateä  anoer trauen; 
2)  ©teuer febern  p^ ;  3)  ©terj 
JH.,  2Benbet)orj  n.;  5)  ©tete/., 
SiloUter  n.\  =  Metr  sze- 
scienny. 

Sterac,  -ram,  -raiem,  va. 
perf.  abnü^en,  ruinieren. 

Stercz,  -u,  pl.  -e,  sm.  (Pro- 
stata) i5orfte|er=,  ©amen* 
brü'e  /. 

Sterczeö,  Sterczyc,  -cze, 
-Czysz,  -czaiem,  vn.  imperf. 
empor=,  ^eroorragen. 

Sterczokolc,  -a,  pl.  -e, 
sm.  (Serinus)  .«lippfifd)  w. 

Sterczolusk,  -a,  pl.  -i, 
sm.  ©tac^elleguan  m. 

Sterczopysk,-a,  pl.  -i,  sm. 
'  (Lepidoleprus)  ©renabier  m. 
I  (ein  %\\6)). 

Sterczozab,  -zeba,  pl.  -ze- 
by,  sm.  (Ancylodonns)  Unter» 
gattung  ber  Umberfvfc|e. 


Stereografia,  -fii,  sing.  taut. 
sf.  ©tereograp^ie  f.,  8et)re 
üon  ben  Äörpern;  =  Nauka 
o  bryiacb. 

Stereometrya,  -tryi,  sing, 
taut.  sf.  ©tereomettie  f.,  S,if)ve 
von  ber  ^örpermeff ung ;  =  Na- 
uka o  mierzeniu  bryl. 

Stereometryczny,  adi. ; 
Stereometrycznie,  adv.  fte= 
reometrifc^. 

Stereotyp,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©tereotpp  n. 

Stereotypia,  -pii,  sing. 
taut.  sf.  Stereotypie  /'. 

Stereotypowa6,  -puje, 
-walem,  va.  imperf.  ftereott)= 
pieren. 

Sterkulia,  -lii,  pl.  -He,  sf. 
©tinfmatoe  /. 

Sternictwo,  -wa,  sn. 
©teuermannäfunft  /.,  ©teue= 
runa  /.,  Seitung  /. 

Sterniczy,  adi.  SRuber«. 

Sternik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
©teuermann  m.;  (bübl.)  Seiter 
m.,  Senter  m. 

Sterowac,  -ruje,  -waiem, 
vn.  imperf.  fteuern,  ba§ 
©teuerruber  füf)ren,  lenfen. 

Sterowanie,  -nia,  sn.  ©teus 
erii  n. 

Sterowy,  adi.  ©teuer=; 
-we  piora  ©teuerfebern  pl. 

Steröwka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©teuerfeber  /. 

Sterta,  -ty,  pl.  -ty,  sf.  1) 
©cf)ober  m.,  %i^\n  m.;  2)  -ty 
morskie  fpi^e  §ügel  am  ©ee= 
Ufer. 

Stetoskop,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©tetf)offop  n.  (ärjtlic^eä  $ör= 
ro&r);  =  Sluchawka  lekarska. 

Stgchlina,  Stgchlizna, 
-ny,  sf  bumpfige,  oeröorbene 
Suft,  bumpfiger,  muffiger 
®eru(f(. 

Stechlinka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  (Sepedonium)  ^fianje  auf 
oerfaulten  ^iijen. 

StecMy,  adi.  bumpfig, 
anbrüchig,  muffig. 

Stgchnac,  -ne,  -nalero,  vn. 
perf  bumpfig,  anbrüd^ig, 
muffig  rcerben. 

St§k,  -u,  pl.  -i,  S7n.  ©tö^= 
nen  n. 

St§kac,  -kam,  -kalem,  vn. 
imperf.;  St§kna6,  -ne,  -na- 
lem,  vn.  perf.  äd^jen,  ftö^nen. 


Stfkanie 


252 


Stokowy 


St§kanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  ©tonnen. 

Stgkliwy,  adi.  ftöl^nenb, 
rcinimfrub. 

St§p,  -a,  sm.  ©^ritt  m., 
?ßferbe|d)ritt  m. 

Stgpa,  -py,  pl.  -py,  sf. 
^oi)la\\tn  m.,  ©tampfe  f.; 
—  ua  sukno  SBaUmü^le  /. ; 
-py  kruszcowe  ^oc^rocr!  n. 

Stgpak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
^afegänger  m.;  ^din  m., 
Ätcppec  m. 

Stgpic,  -pie,  -pilem,  va, 
yerf.  ftumpf  madfeen. 

Stgpiec,  -pieje,  -pialem, 
vn.  perf.  flumpf  roerben. 

Stfpica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
gaßc  /. 

Stfpka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  1) 
Heine  ©tampfe;  2)  ©c^iffs= 
üel  m.;  '6)  ,'3aptenIod|  «. 

Stgpkarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
2Itbeitcr  m.  in  bct  ©tampfe, 
©tompfet  m. 

Stgpnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
gauflt)uf)n  n. 

Stupor,  -a,  pl.  -y,  sm. 
©tampfer  m.,  ^fiumpenfolben 
m.,  ©tö&?r  TW. 

Stfpornia,  -ni,  pl.  -nie,  s/. 
©tampfciang  m. 

Stgpowac,  -P'ije,  -walem, 
va.  imperf.-,  St^piö,  -pie, 
-piJem,  va.  perf. ;  —  sukno 
baä  Xn6)  befatieren,  frumpen, 
främpen,  einlaufen  laffen. 

St^sknic  sif,  -nie,  -nilem, 
vr.perf.  ©e^nfuc^t  befommen, 
©el)nfud)t  fügten. 

Stfzed,  -ieje,  -Äal'em,  vn. 
perf.  fteif  roerben,  erftatren. 

Stgzenie,  -nia,  sn.  1)  (gr- 
ftarcung  /  ;  2)  Äonjentration 
/.,  Sntronfferung  /. 

Stfzyber,  -bru,  pL  -bry, 
«TW.  (Eleusine)  eine  ®raö= 
gattung. 

Stleö,  -je,  -lafem,  vn.  perf. 
üevglimmen,  glimntenb  oer- 
brennen. 

Stlenienie,-nia,sw.  Dgribo» 
tion  f. 

Stli6,  -leje,  -lalem,  va.  perf. 
beim  ©limmen  oerbrennen. 

Sttaczac,  -czHm,  -czatem, 
va.  imperf. ;  Stloczyc,  -cze, 
-czy^'em,  va.  perf.  1)  i\ufam- 
menpreffen,  =brü"cfen,  »roaljen, 
'treten ;  2)  bicf  einlaufen  laffen. 


Stlaczenie,  Stloczenie, 
-nia,  pl.  -nia,  sn.  3ufanxmen= 
prcffung  /. 

Stloczny,  Stloczysty. 
adi.  äufammenbrüdbar,  »pre^« 
bar. 

Sttoczystosc,  -sei,  sf. 
^ufammenprt^botfeit  /. 

Stluc,  -ke,  -kJem,  va.  perf. 
jerftblagen,  jerbred^en. 

Sttuczeuie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  3«tjc^[agen  «.,  %ix\iXi= 
c^en  n. 

Stluczyna,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
jRontufion  /.,  Duetfd^ung  /., 
©to^rounbe  /. 

Stlumiac,  -miam,  -miatem, 
va.  imperf. \  Stlumic,  -mie, 
-milem,  va.  perf.  erDrüöen, 
untecbrüder.,  erftid  en ;  — 
powstanie  einen  2lufftanb 
unterbtürfen ;  —  glo%  sumie- 
nia  bie  ©timme  bee  ©eroif» 
fen§  erfticfen. 

Stlnmianie,  Stlumieuie, 
-nia,  An.  ©rbcüdung  f.,  ß'r^ 
flidung  f. 

Stluszczenie,  -nia,  sn. 
SSetfettung  /. 

Stlusciec,  -cieje,  -cialem, 
vn.  perf.  fett  roerben. 

Sto,  numer.  bwnbett;  po 
—  je  l^unbert;  —  razy  l^un= 
bertmat;  —  lat  [)unbert 
Sabre. 

Stoarkuszny,  Stoarku- 
szowy,  adi.  I;unbert  Sogen 
[tatf. 

Stobarwny,  adi.  ^unbert= 
farbig. 

Stochmal,  -u,  sm.  ©taub" 
niebt  n. 

Stoczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  1)  3i5a(^sftodE  m. ;  2)  «ßerü!= 
fenftod  m.\  3)  2;eIIet|ci^necfe/. ; 
4)  -czki,  pl.  2Btin=,  58ierrefte 
im  ?5<iB/  ^Ji^ifl«/-!  Sobenfa^  m. 

Stoczyc,  fiet)e:  JStaczac. 

Stoczysko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  3iH«rn«  f-,  dueße  f- 

Stoczystosc,  -äci,  sf.  216= 
fd)üifigfeit  /. 

Stoczysty,  adi.  abfd^üffig. 

Stodolny ,  Stodolowy ,  adi. 
©cfteuncn-. 

Stodolny,  -nego,  pl.  -ni, 
sm.  ©cbeunentjogt  m. 

Stodola,  -fy,  pl.  -Jy,  sf. 
©rfieune  /.,  ©d)euer  f. 

Stogon,    -a,    pl.    -y,    sm. 


(Hyperia)  ein  frebäorttge^ 
2ier. 

Stoicki,  Stoiczny,  adi.  -y 
Po  stoicku,  Stoiczuie,  adv. 
ftoifc^,  fianbl^att,  unempfinb= 
lieb. 

Stoicyzm,  -u,  sm.  ©toiji§« 
muä  m.,  ©tanb^aftigfett  f.^ 
©leid^gültigfeit  /. 

Stoik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
©toiter  »».,  ©tanb^afte(r)  m., 
®letcb!iüttige(r)  m. 

Stojadlo,  -dla,  pl.  -dla,  sn. 
©länoer  tw.,  ©preije  /. 

Stojak,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
©tänoer  m.;  —  i^orawia 
Äranftänbcr,  Äranfäule  /. ;  -i, 
pl.  ©efteU  M.,  2)  ©tanb' 
bilb  M.,  fte^enbe  ©tu^Iiäute; 
3)  $afpelftü|e  /.;  4)  ©e^» 
ftubl  m.\  5)  gaulenjer  m. 

Stojan,  -u,  pl.  -y,  sm. 
bürre  .ftiefcr. 

Stoj^cy,  adi. ;  Stoj^co, 
adv.  ftet)enb;  -ca  warstwa 
feiperer  ^-lö;;,  fte^cnber  @ang. 

Stoj^czka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©te^en  n. ;  na  -ke,  w  -ki, 
im  ©teilen,  ftef)enb,  ftc^enben 
gufeeö. 

Stojec,  -jca,  pl.  -Joe,  sm. 
'S:)a6a=,  ©iebelfpi^e  /. 

Stok,  -11,  pl.  -i,  sm.  1) 
^ujammenfluf;  m.  beä  3Bafferg, 
,Stfterne  /. ;  2)  baä  ©laciä  ber 
Jeftun  g;  3)  ^btiang  w.,  ©ebirgö- 
ab'att  m.;  —  szkarpa  33ö= 
fc^ung  /.,  2)offierung  /.;  — 
grobli  2)ammböfc^ung ;  — 
usypu  natürlid^e  Söfc^ung; 
-i  od  wody  Dorbcre  SBöfd^ung;. 
-i  za  woda  rüdfroärtige  Sö= 
fcbuug;  4)  aibflu^w.;  5)  2tb= 
bacbung  /.,  Slbljang  m. 

Stokfisz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©todfifrf)  m. 

Stokfiszowy,  adi.    ©tocf» 

fifrf)=. 

Stoklosa,  -sy,  sf.\  Sto- 
ktos,  -u,  sm.  sing.  tant. 
Srefpe  /. 

Stoklosiasty,  adi.  uoQ 
2;rifpen. 

Stokloska,  -ki,  sf.  ed^ter 
rijinifdjer  Äüuimet. 

Stokfosny,  adi.  Srefpeu'. 

Stokorodny,  adi.  queüen= 
erjcuacnb. 

Stokowy,  adi.  Quellen^, 
2lbl^ang»;  -wa  galerya  w  pod- 


Stokowy 


253 


Stopniec 


kopach  bie  ©alerie  unter  bem 
®lad§. 

Stokowy,  -wego,  pl.  -wi, 
sm.  Ißöfc^er  m.,  Sojfteier  m., 
a3ö[c^ungäarbeiter  m. ;  =  Skar- 
piarz. 

Stokroc,  adv.  I^unbertmat. 

Stokroc,  -ci,  pl.  -cie  ;  Sto- 
krötka,  -]i\,pl.  -ki,  sf.  JDJa^= 
liebe  /.,   (Sänfebtümc^en   n. ; 

—  trwala  Sittufeilbfcftön  n. 
Stokrotny,     adi. ;     Sto- 

krotnie,  adv.  fjunbertföltig. 

Stolarczyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Slifc^lerlel^iUng  m.,  Stf^ler= 
gefeüe  m. 

Stolarka,  -ki,  pl.  -ki,  5/. 
1)  Siic^ieriii  /.;  2)  SBetttifd) 
w.,  ^obelbanf /. ;  3)  Sc^reineis, 
Stld^lerarbeit  f.\  4)  S;ifd)ler= 
j^anbroetf  n. 

Stolarnia,  -ni,  pl.  -nie, 
ä/.  Sifc^lerroerfftatt  /.,  %i\i^= 
lerei  /. 

Stolarski,  adi.  Xifd)ler=, 
©dbreiner». 

Stolarstwo,  -wa,  sn.  Sifc^» 
lerei  /:,  ©c^reinerei  /.,  2;ifci^= 
lerbanbroerf  w. 

Stolarszczyzna,  -ny,  sf. 
2:ifct)[eratbeit  f- 

Stolarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Sifc^ler  w.,  ©(firemer  w. 

Stolcobuwie,  -wia,  sn. 
©äulenftu^l  m. 

Stolcokryw,  -u,  pl.  -j, 
sm.  ©äulenfu^  m.,  ©c^aft= 
gcjtmS  n. 

Stolcowy,  adi.  ©tu^I»; 
pas  —  ©pannticgel  »?.;  -wa 
podwaliua  3)ad^[tu^lfc^tDeUe/. ; 
rama  -wa  ^fette  /.,  Siac^» 
rannte  /.;  ship  —  33unb= 
pfoften  m. 

Stolcowac,  "Cuje,  -walem, 
vn.  imperf.  ©tuf)l  ^aben. 

Stolec,  -Ica,  pl.  -Ice,  sm. 
I)©i5  w.,  %i)Xon  m.;  Etid^ter» 
ftut)t  m. ;  atefibenj/. ;  2)  ©tu^t 
m.,  ©tul^Igang  m.;  3)  (?$e= 
ruft  «. ;  —  dachu  Sac^ftui^t; 

—  posredni  ßeergef^serr  n., 
jjreigebinb  n.,  Srciid^engefperr 
n. ;  —  wiszacy  ^ängerocrf  n. ; 
4)  gefrorene  Ärufte  einer  Quelle 
befonber§  am  Sergab^ange. 

Stolica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
^auptflabt  /.,  Stefibcnj  / ;  — 
apostolska  päpftltc^er  ©tub(. 

Stolik,     -a;      Stoliczek, 


-czka,  pl.  -czki,  sm.  Xi\(i)ä)en 
«. ;  Heiner  Xi^i)]  —  mierniczy 
"Kefetifcf)  m.,  SRei^tafet  /. 

Stolnica,  -cy,  pl.  -ce; 
Stolniczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
^JJuöei=,  ©d)neibe=,  ^adtbrett  n. 

Stolnik,   -a,  pl.    -cy,    sm. 

1)  ^iafelbedcrwt.;  S;rud)fefi  m. ; 

2)  ©toüenarbeiter  m.,  ©tein= 
fa(,^bauer  m. 

Stolnikiewicz,  -a,  pl.  -e, 
jw.  Xtudjfe^fo^n  m. 

Stolnikostwo,     -wa,    sn. 

1)  2:afelbecter=,  2:;ruc]^fe^amt 
«. ;  2)  2;ruc^fefepaar  n. 

Stolnikowa,  -wej,  ^Z.  -we, 
sf.  3;ruc^ief|tn  /. 

Stolny,  adi.  ©toIIen=. 

Stola,  -ly;  Stolnia,  -ni, 
sf.  ©toUen  m. 

Stoleczny,  adi.  §aupt= 
ftaöt=,  3teftDens'. 

Stolek,  -Ika;  Stoleczek, 
-czka,  pl.  -czki.  sm.  ©tu^l 
m.,  ©tütjld^m  n.,  ©effelc^en 
n.  5  -tka  komu  przystawic 
jinnbm  ben  %u^  unterfteüen ; 
na  dwoch  -Ikach  siedziec 
auf  groet  ©tül^ten  fi^en  ;  (sto- 
leczek) ©tuf)lgang  m.  (bei 
Äinöern). 

Stolowac,  -iuje,  -walem, 
va.  imperf.  beföftigen,  2;ifc^ 
geben;  —  sie  vr.  fic^  be!ö= 
ftigen,  rao  effen,  fpeifen. 

Stolowanie,  -nia,  sn.  1) 
Setöftiguug  /.,    ©peifung  /. ; 

2)  ©tollengerüft  «.,  Sretter» 
bede  /. 

Stolowe,  -go,  SM.  ^o[t« 
gelb  n. 

Stolownik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
S:ifcf)genoffe  m.,  Hoftgängec  m., 
©petfegaft  m. 

Stoiowy,  adi.  Xif^',  ©pei= 
fe=,  SofeU;  -we  wino  %i\<i)> 
roein  m.\  -we  dobra  Safel^ 
guter  pl. 

Stolpiasty,  adi.;  -sta  s61 
©teinfalj  in  fleinen  Slöden, 
^löfeen. 

Stonka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
^ol^annsblut  n.,  potnifd^cr 
Kcrmeä,  ©onnenfäfer  m. 

Stonoga,  -gi,  pl.  -gi,  sf 
Äeüerrourm  w.,2lffel  /".,  Äetter-- 
affel/.,  §olälouö  f.  2;oufenb= 
fuf[  m. 

Stonogowiec,  -wca,  pl. 
-wce,  sm.  .§irfc^3ungc  /. 


Stop,  -u,  pl.  -y,  sm.  8e= 
gierung  /.  ;  —  brytanika  33ri= 
tanniametaH  n.;  —  dzwonowy 
GJtodenipeife  /.,  ©lotfengut ».; 

—  latwotopliwy  ©^ncll», 
2Beid)=,  ^'""tot  "•;  ~  P^" 
newkowy  Äompofitionä=, 
©artmetaß ;  —  trudnotopll- 
wy  ©(^[ag=,  ^artlot. 

Stopa,  -py,  pl.  -py,  sf.; 
dim.  Stopka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
l)gufew.,^|5(attfu|,^u6fof)te/., 
gUBtapfe  /.,  gupiatt  n.;  2) 
Safiä  /.;  —  kowadta  SCni= 
bofefu^  m.,  2lmbo|fc^enM  m. ; 
3)  %u%  m. ;  —  procentowa 
ijinöfujß;  —  monety  ajiünj- 
fu§;  —  polska  polnifc^er  g^ufe; 
i;yc  na  wielka  stope  auf 
großem  gu^e  leben;  4)  kozia 

—  ©eifsfufs;  —  nied^wiedzia 
33ärenfui;  —  wronia  2ßcge=> 
tritt  m. 

Stopak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Sdiladen^afen  m. 

Stopiö,  -pie,  -pisz,  -pilöm, 
va.  perf.\  Stapiad,  -piam, 
-pialem,  va.  imperf.  fd)mel= 
ltx\.\  fie^e:  Topic;  —  sie  vr. 
fc^melsen,  gerf  dE)meljen ;  = 
Stopniec. 

Stopien,  -pnia,  pl.  -pnie, 
sm.  ötufe  /.,  ^otenj  /.,  ©rab 
m.\  ^ufstritt  w(.;  —  parowo- 
zowy  Sofomotioenftufe;  — 
podwojny  bopp^Iter  j^u^tritt; 

—  zahartowania  .t)ärtegvab; 
-nie  schodowe  ©tufen;  -nie 
pelne  SSottftufcn ;  -nie  wczo- 
powane  Derfe^tc  ©tufen ; 
wiele  jest  dzis  stopni  zimna? 
roieoiel  ©rab  Äätte  {)aBen 
roir  beute?;  do  tego  -nia  po- 
suoal  swoja  zuchwalosc  er 
ging  fo  roeit  in  feinem  Über« 
mute;  do  tego  -nia  sie  roz- 
gniewaJ  er  geriet  berma^en 
in  3orn;  ilosc  podniesc  do 
trzeciego  -nia  eine  ©rö^e  jur 
britteu  ^otenj  ergeben. 

Stopka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  1) 
SSogelfu^  m.\  2)  ©tiel  m., 
Stengel  m.  (am  Dbft);  3) 
Jeüer»,  gufehommer  m. 

Stopkowiec,  -wca,  sm. 
J-ufeblatt  «.,  läntenfufe  m. 

Stopniarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©tieuenreiniger  m. 

Stopniec,  -nieje,  -nialem, 
vn.  perf.  jerfd^meljen. 


Stopnik 


254 


Straceniec 


Stopnik,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
ein  nac^  gufj««  eingeteilter 
3)lafi[tab    m.\    2)    fd^u^Ianger 

Stopniowac,  -uiuje,  -wa- 
iem,  va.  imperf.  fteigern,  ob= 
ftufen. 

Stopniowanie,  -nia,  sn, 
Steigerung  /.,  Äomparation  f. ; 
©tufengang  w.,  ©tufenfolae/. 

Stopniowy,  adi.  \  Sto- 
pniowo,  adv.  ftufenroeife,  aU= 
mahltet). 

Stopnisty,  adi.  o&ge[luft, 
ftufenroeife  fteigenb. 

Stopofunt,  -a,  pl.  -y,  sm. 
gufepfunb  n. 

Stopowy,  adi.  einen  gufe 
lang,  fußlang. 

Stora,  -ry,  pl  -ry,  sf. 
j^enfterrottette  /.,  JRouteau  n., 
©tore  /. ;  -ry  pl.  ^aloufien  pl. 

Store,  Sztorc,  Storcz, 
-u,  pZ.  -e,  sm.  1)  ©tütj  m., 
Sürfturs;  2)  ©türje  /.,  Ur= 
roeUftürje/.j^prattenfür  Siedle, 
UrroeUftab  ««.;  3)  aufrechte 
ic^arfe  Äante;  na  storc,  stor- 
cem,  auf  bet  Kante,  aufrecht; 
3um  Xxo^. 

Storczyc,  -cze,  -czysz, 
-czylem,  va.  imperf.  aufred)t 
fteöen,  aufrichten. 

Storczyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  ©tenbelrours  /.,  Änaben= 
Iraut  n.,  Drcf)iä  /. ;  -2)  2)ac^=, 
©tebetfpi^e  f. 

Storczykowaty,  adi.  or» 
c^ieartig. 

Storczyny,  -czyn,  sn.  plur. 
fatü.  öafpelftü^en  pl. 

Storczypi§ta,  Storczy- 
pigtka,  -ki,  pl.  -ki,  sm. 
@ro6tuer  m.,  ^pra^I^anä  m. 

Story,  fte^e:  Stora. 

Storzysko,  -ka,  ^^Z.  -ka, 
sn.  öeufc^oberpfal^I  m. 

Storzyszek,-szka,^?.  -szki, 
sm.  (Clinopodium)  3)JaftiE= 
fraut  n.;  —  pospolity  2Bir= 
belbofte  /. 

Stos,-u,pl.-y,sm.  ©to^m., 
6aufe(n)  m.,  ©^eiter^aufe(nj 
VI.;  na  —  kogo  skazac 
jmnbn  gum  jjeuertobe  Der» 
bammcn;  —  weglarski  3Keilet 
m. ;  2)  Batterie  /. ;  —  elek- 
tryczny  eleftrifc^e  Batterie; 
—  galwaaiczny  galDantfcf)e 
Batterie;  —  Wolty  ooltaifcfie 


Lotterie;  —  wtöry  ©efunbäro 
batterie;  3)  —  pacierzowy  2ßit= 
beljäute  /. 

Stosil,  -u,  pl.  -y,  sm. 
^eilrourj  /.,  ^anajfraut  n. 

Stosina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
bünnerer  ©tocf=,  g'^berteil   tn. 

Stosowac,  -suje,  -walem, 
va.  imperf.  anpafjen;  anioen» 
ben;  ftügen;  —  -wyrazy  do 
mysli  bie  äBorte  ben  ©ebanten 
anpaffen;  mozaaby  to  do 
niego  —  man  tonnte  eä  ouf 
i[)n  anroenben ;  —  sie  vr. 
paffen,  fic^  roonac^  richten, 
fügen,  anbequemen;  to  sie  do 
ciebie  -suje  baä  ift  an  bic^ 
gerid^tet;  szpada  -suje  sie  do 
pochwy  ber  2)egen  pafet  in 
bie  ©d^eibe;  umiec  sie  do  oko- 
licznosci  —  fid)  ben  Um= 
ftänöen  ju  fügen  roiffen. 

Stosowanie,  -nia,  sn.  Sin« 
roenbung  /.,  Stnpaffung  /. 

Stosowany,  adi.  ange= 
roanbt,  angeioenbet ;  sztuka 
-na  Äunftgetoerbe  «.;  -na  che- 
mia  angetoanbte  Gi^emie. 

Stosownosd,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Stngemeffen^eit  /. ; 
Proportionalität  /. ;  3Ser^ält= 
niömäfiigteit  /. 

Stosowny,  adi. ;  Stoso- 
wnie,  adv.  oerfiältniämäfeig, 
entfprecöenb,  angemefjen,  paf= 
fenb,  gcmäfi;  ta  mowa  nie 
jest  -na  do  okolicznosci  bie 
9tebe  ift  ben  Umftänben  nid^t 
angemeffen;  -nie  do  jego 
rozkazu,  feinem  33efel^le  ge= 
mä^;  ten  kapelusz  nie  jest 
-ny  do  zaJoby  biefer  |)ut  ift 
für  Stauer  nid£)t  pa^enb;  zo- 
stal  -nie  do  swoicti  zaslug 
wynagrodzony  er  rourbc  feinen 
Sßerbienften  entfprec^enb  be= 
lol^nt;  postapites  nie  -nie  bu 
^aft  bic^  unpaffenb  benommen. 

Stosuga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
1)  ®elenf  «.,  '^UQt  f. ;  —  po- 
zwina  Sagerfuge;  —  pio- 
nowa  ©tofefuge. 

Stosunek,  -nku,  j}l.  -nki, 
sn.  3Serl)ältniä  n.,  Proportion 
y.;  —  arytmetyczny,  geome- 
tryczny  aritl)metifd^eö,  gcome= 
trif(^e§  S3erl)ältni§ ;  -nki  krzy- 
wiznowe  Ärümmungöüer^ält= 
niffe  pl. ;  —  nachylenia  9iei= 
gungsoer^ältniffe;  Äyc  z  kim 


w  przyjaznych  -nkach  mit 
jmnbm  in  freunbfdfiaftli^em 
5ßert)ällniffc  fielen;  wejsc  z 
kim  w  -nki  fic^  mit  jmnbm 
einlaffen,  mit  jmnbm  eine  Sßers 
binbung  eingel^en;  -nki  sie 
zmienily  bie  ä>eröältniffe  ^a= 
ben  fic^  geänbert. 

Stosunkowy,  adi. ;  Sto- 
sunkowo,  adv.  Derf)ältniä« 
mäfetg,  relatio. 

Stosygiel,  -gla,  pl.  -gle, 
sm.  ©tc^t)ebet  m. 

Stotysifczny,  adi.  I^un» 
berttaufenb-. 

Stowarzyszac,  -szam ,  -sza- 
lem,  va.  imperf.;  Stowa- 
rzyszyc,  -sze,  -szylem,  va. 
perf.  oerfammeln,  vereinen; 
—  sie  vr.  fid^  oerfammcln,  oers 
einen ;  —  sie  z  kim  mit  jmnbm 
in  Kompagnie  treten;  in  ein 
oertrauteä    SSerpltnis  treten. 

Stowarzyszenie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  SSerbinbung  /.,  SBer< 
ein  m. 

Stowrzod,  -odu,  pl.  -ody; 
Stowrzodowiec,  -wca,  pl. 
-wce,  sm.  ^fennigfraut  n. 

Stozek,  -zka,  pl.  -zki,  sm. 
1)  Segel  »?.;  2)  Suppe  /. 

Stozkowatosc,  -sei,  sf 
Segelform/.;  ÄegelflädE)e  /. 

Stozkowaty,  adi.  fegel= 
förmig;  -ta  kapusta  ^udEer* 
^utölo^t  m. 

Stozkowy,  adi.  fegeiförmig; 
-we  przeciecie  Segelfc^nitt  m. ; 
-wa  kula  ©pi^gefdE)o^  n. 

Stozyc,  -ie,  -iyiam,  va. 
imperf.  f^obern. 

Stol,  stolu,  pl.  stoJy,  sm. ; 
ditn.  Stolik,  -a,  pl.  -i,  sm. ; 
Stoleczek,   -czka,   czki,  sm. 

1)  Sifc^  m.,  Safel  /.;  ua- 
krywac  do  stotu  beu  JifdE) 
bedEen;  dawac  na  —  bie 
©peifen  auf  trogen;  do  stolu 
prosic  ju  3;ifct)e  bitten;  uslu- 
giwac,  podawac  przy  stole  bei 
ber  Safel  aufroarten,  feroieren; 

2)  S8e!öftigung  /.,    Sffen  n. ; 

3)  galjbociw?.;  4)  —  panski 
l)eiligeö  aibenbmaljl,  Sommu« 
nion  /. 

Stracenie,  -nia,  sn.  |)in« 
ricbtung  ./. 

Straceniec,  -nca,  pl.  -ncy, 
sm.  bem  3:obe  ®en)ei|te(r)  m., 


Strach 


255 


Str^czka 


a5erurteiUe(r)  m.,  Delinquent 
m. ;  ©d^Iac^topfer  n. 
Strach,     -u,    pl.  -y,    sm. 

1)  ©c^recf  m.,  ©c^reden 
m.,  gurc^t  /.,  Slngft  /.; 
—  mnie  bierze  bte  Slngft 
padt  mid^;  —  pomyslec  eä 
i[t  j^tedliiä^,  barau  ju  benJcn ; 
od  -u  por  ©dörecfen,  cor  g-urc^t ; 
nie  wiedzifcc  co  robic  ze  -u 
oor  ©c^reden  au^er  ftd^  fein; 
w  -u  byc  in  großer  9Ingft 
fein ;  w  okropnym  bylem  -u 
ic^  xocLX  in  taufenb  ^ngften; 
zblednac  ze  -u  cor  J^utd^t  blafe 
roerben;  —  ma  wielkie  oczy 
bie  2lngft  l^it  grofec  *[ugen; 
az   —  jc^redlid^,    für^terlic^ ; 

2)  -a,  pl.  -y,  Ä»2.  ©diredbilb  n., 
©efpenft  w.,  ©puE  m.\  — 
nocny  SJladltgeipenft ;  po- 
wiesc  o  -ach  eine  ®efpen= 
fterqefd)id)te. 

Strachac  sig,  -cham,  -cha- 
Jem,  vr.  ftc^  jel^r  ängftigcn, 
für^ten,  9lngft  öaben,  fct)euen. 

Strachliwosc,  -sei,  sf. 
©cöred=,  3'J3'5iftig?eit  f. 

Strachliwy,  adi.  fc^red», 
3ag^aft. 

Strachowisko,  -ka,p?.  -ka, 
sn.  ©c^redbilb  n. 

Stracic,  -ce,  -cisz,  -cilem, 
I.  vn.  imperf.  oerliecen;  II. 
va.  perf.  1)  oetlicren,  t)er= 
geuben;  2)  ^intic^ten,  fie^e: 
Tracic. 

Straconka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
üerlorene  Bimn^^i^wnS/  S5cr»> 
äimmerung  /. 

Stradac,  -dam,  -datem,  va. 
imperf.  cerliercn,  einbüf;en. 

Stradalka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
(Moringa)  Selben»,  ÖInufe= 
bäum  m. 

Stragan,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©c^togen  m.,  ©c^arren  m., 
Ätambube  /.,  Äram=,  SSer= 
üaufäbanf  /. 

Straganiarka,  Stragar- 
ka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  SSetfäuferin 
/'.,  ööferin  /.;  =  Przekupka. 

Stragarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
2rage=,  QuetbalEen  m. 

Strangurya, -ryi,  */.  §arn= 
brang  m.,  ^ornjroang  m.;  = 
Trudne  odlewauie  moczu. 

Strapic,  pie,  -pilem,  va. 
perf.  fränfen,  J^ränlung  per» 
uri'ad^en,  fiel^e:  Trapic. 


Strapienie,  -nia,  sn.  SSe« 
trübniö  /.,  Seiben  n. 

Stras,  Strasz,  -u,  pl.  -e, 
sm.  ©tra^  m.;  ^=  FaJ<zywy 
kamien. 

Straszak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©efpenft  n.,;  äiSauroau  m., 
gra  w  -a  ein  Äinberfpiel. 

Straszek,  -szka,  pl.  szki, 
sm.  ^eufc^rtdenf  reb§ »«.,  TlauU 
füfiler  m. 

Straszliwosc  Stra- 

sznosc,-sci,^Z.  -sei,  sf.  gürc^= 
ter=,  ©djredltd^feit  /'. 

Straszliwy,  Straszny, 
adi. ;  Straszliwie,  Stra- 
sznie,  adv.  furchtbar,  fütct;= 
tcrlic^,  fc^rcdlici^,  fdieuBü^, 
fc^auberl^aft;  -na  potega  fürc^= 
terlic^e  3)lac^t;  -ny  widok 
ein  fc^redlic^er  2lnblid;  opo- 
wiadac  -ne  rzecz}'  fd^auber» 
l^afte  Singe  erjä^len;  -ne 
rzeczy  (ironifd^)  grofee  ©adien. 

Strasznica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  abfc^redenbeä,  tiä^Iid^eä 
5Beib,  ©(^eufal  n. 

Strasznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©dieufal  n. 

Straszyc,  -sze,  -szylem, 
I.  va.  imperf.  j^reden,  er= 
fd^rfden,  mit  ©efpenftern  bro- 
l^en ;  II.  vn.  imperf.  fpufen 
(oon  ©eipenftern). 

Straszydlo,  -dla,  pl.  dla, 
sn,  1)  ®ejpen[t  n.,  ©cl)redbilb 
n.,  ©dieufal  «.,  ©pulgeift 
m.',  2)  3>ogeIfc^euc^e  /.,  ^o= 
panj  m. ;  3)  Slattnafe/.  (gteber» 
maus). 

Strata,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
S5er[u[t  m.,  ©(^aben  m. 

Strategia,  -gü,  sf.  ©tta- 
tcgie/.,  ^eerfü^tung/.,  ßriegä» 
fünft  f.;  =  Sztuka  dowo- 
dzenia  woj.skiem. 

Strategiczny,  adi. ;  Stra- 
tegicznie,     adv.     ftrategifc^. 

Strategik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
©tratege  m.,  ^eerfü^rer  m., 
gelb^err  m. 

Stratny,  adi.  perluftig, 
oerfc^roenöerifc^. 

Stratowac,  -taje,  -waiem, 
va.  perf.  nicbertreten,  ju= 
fammenftampfen,  fie{)e:  Trato- 
wac. 

Strawa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
Jia^rung  /.,  toft  /.,  @ffen  n. ; 
stuiiyc  za  -we   jut   31a^rung 


biencn;  — bydleca  SSiel^futter 
n.;  psia  —  ^unbefreffen  n. 

Strawic,  -wie,  -wisz,  -wi- 
}em,  va.  perf.  »erbauen,  fief)e: 
Trawic. 

Strawienie,  -nia,  sn.  3Ser= 
bauung  /. 

Strawin,  -u,  sm.  ^epfin 
«.,  Ü)?agenfaft  m. 

Strawne,  -go,  sn.  ^oft« 
gelö  M.,  3) täten  pl. 

Strawnos6,  -sei,  sf.  SSers 
bauHd^feit  /. 

Strawny,  adi.  (.leicht)  oet- 
baulid). 

Strawowac,  -wuje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  beföftigen, 
beroirten ;  —  sie  vr.  fid^  be= 
föftigen. 

Strawunek,  -nku,  sm.  33e= 
föftiflung  /.,  Äoftgeberei  /. 

Straz,  -y,  pl.  -e,  sf.  SÜioc^e 
f.,    ©c^ilbraad^e  /.,   §ut  /.; 

—  dzienna  Sogn)act)e  — 
nocna  5fiac^lroa(^e;  —  hono- 
rowa  ®f)reniDadic;  —  gra- 
niczaa  (Srenjroac^e ;  na  -y  byc 
auf  Sßad^e  fein;  -e  roz- 
stawiac  SBacften  ausfteHen ; 
pod  -a  osadzic  in  ©eroa^rfam 
bauen;  —  przednia,  tylna 
aSor=,  5Rad|^ut. 

Straznica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
SBac^tturm  m.,  SBarte  /., 
2Bartturm  m.,  ©c^ilbcr[)au§  «. 

Strazniczy,  adi.  SBac^t=. 

Straznik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
2luffetierw.,  SBäc^ter  m.,  {Vorft« 
beamte(r)  m.\  —  graniczny 
©rengauffel^er,   3Jtautner    m. ; 

—  wielki  ©eneratroac^tmeifter 
m.\  —  blokowy  Silodierrcäc^ter. 

Strazyniec,  -lica,  pl.  -nee, 
sm.  9Bad^tturm  ?w.,  SReboute/. 

Str^cac,  -cam,  -calem,  va. 
imperf.;  Stracic,  -ce,  cisz, 
-citem,  va.  perf.  l^inabftoßen, 
l^erunterftüt jen,  abfd^Iagen,  ab= 
pofien. 

Str^canie,  Stracenie, 
-nia,  sn.  |)inab=,  :pinunter= 
ftürjen  n.,  '^väCung  /. 

Straczasty,  Sti'aczysty, 
adi.  fc^otig,  üoH  ©cfioten. 

Strieze,  -cza,  sing.  tant.  sn. 
geboten  pl. 

Str^czek,  -czka,  j)Z. -czki, 
sm.  ©c^ötc^en  n.,  $ülfe  /. 

Str^czka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
ätbjug  m. 


Str^czkowaty 


256 


Strona 


Str%czkowaty,  adi.  jc^o= 
tcnfötmig,  fc^otenartig. 

Str^czkowy,  adi.  ©d^o» 
ten=;  -we  roöliny  ©c^oten» 
gcroädife  pl.,  ^ülfenftüc^te  ^^. 

Stracznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©cftmiiifool)nenftoff  m. 

Str%czyca,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
(Halidrys)  eine  »jllgeiigat» 
tung. 

Str^czyna,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
©c^otenpife  f.,  ©c^oten= 
fc^are  /. 

Str^jCzyniec,  -iica,  pl.  -nee, 
sm.  ^A)(utterjimt  m. 

Str%k,  -a,  pl.  -),  sm. 
©c^ote  /. 

Strq,kojad,  -u,  pl.  -y,  sm. 
(Bruchus)  (grbfenfrejfer  m., 
©rbfenfäfer  m. 

Str^kowacieö,  -cieje,  -cia- 
lem,  vn.  imperf.  ©c^oten  tret= 
ben,  fd^te^en. 

Str§,kowaty,  adi.  \6)oit\\=, 
l^ülffnartig. 

Strefa,  -fy,  pl.  -fy,  sf. 
3one  /■.;  ©tceif  m.,  ©tret« 
fen  m. 

Strefic,  -fie,  -fifem,  va. 
perf.  1)  ftretfen,  mit  ©treifen 
bejeic^txen;  2)  trefe  machen 
(für  ben  ®enu^  narf)  ben  iübi= 
1(^en  ©päiegefe^eii  ungeeignet 
mad^en);  3)  baä  $aar  in  Sof- 
ien brennen. 

Strefisty,  adi.  ftreifig,  gc= 
ftreift. 

Strejk,  Strajk,  -u,  pl.  -i, 
sm.  ©tteiE  tm.,  ^usftanb  m., 
2ltbei:äeinfteUung  /. ;  =  Za- 
wieszeuie  robot. 

Strejkowac,  Strajkowad, 
-kuje,  -waiem,  vn.  perf. 
ftretfen,  bte  'iMrbeit  cinftellen; 
strejknjacy  ©(reifenbe(r)  m. 

Streszczac,  -czam,  -czafem, 
va.  imperf. ;  Streäci<5,  -szcze, 
-suilem,  va.  perf.  ben  3"^alt 
furn  angtben. 

Streszczenie,  -nia,  sm. 
fur^e  3y"t)aUsangabe. 

Str§bowa6,  -buje,  -wa- 
iem, va.  imperf. ;  Str%bi6, 
-bie,  -bilem,  va,  perf.  ju)am= 
menblafen,  bur^  ^-ülafen  ner» 
jammeln,  ^(ufammenrufen. 

Strgczarka,  Strgczyciel- 
ka,  -ki,  pl.  -ki,  /'.  ^uraeifertn, 
:i5ernüetertn  /. 

Strgczenie,   -nia,  sn.  3u« 


rceifen  n. ;  biuro  -cztn  Sßer= 
mitttungäbureau  n. 

Strgczyö,  -cze,  -czylem, 
va.  imperf.  juroeifen,  ju= 
jc^anjen,  mäfeht. 

Str§czyfura,  -ry,  pl.  -ry, 
sf.  Äomtntjfionär  m.,  ©pebi= 
Uut  m. 

Strgp,  -w^pl.  -y,  sm.  3ei= 
belbaum  m.  com  ©türm  ent= 
gipfelt. 

Str§twa,  -wy,  pl.  -wy,  /. 
^rampififc^  m. 

Str§twiec,  -wieje,  -wia- 
}em,  vn.  perf.  erftarren. 

Stroczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  (Meruleus)  ^utpiljjat- 
tung/.;  —  rosisty  geud^t», 
Xränenfdöroamm  m. 

Stroczyc,  -cze,  -czylem,va. 
perf.  sufammenbinben. 

Strofa,  -fy,  pl.  -fj,  sf; 
Strofka, -ki,jD/.  -ki,  ©tropfe/. 

Strofowac,  -fuje,  -waiem, 
va.  imperf.  fc^elten,  oerraeifen, 
eine  ©träfe  geben. 

Strofowanie,  -nia,  sn. 
©döelten  n. 

Stroiciel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©timmer  jk.,    Älaoierftimmer. 

Stroicielka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©timmerin  f. 

Stroiczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Sobelie  /. 

Stroi6,  -je,  -isz,  -ilem,  I. 
va.  imperf.  i)  fc^müdfen,  put» 
5en,  auäfd^müdfen,  aufpu^en; 
—  olUrz  kwiatami  ben  2lttar 
mit  Slumen  fd^müdfen;  —  ro- 
zum  nauka  ben  S3erftanb  mit 
Kenntniffen  fc^inücten;  2)  be= 
reiten,  jubereiten,  gurec^t= 
machen;  3)  —  miny,  g^rymasy 
©efic^ter  fc^neiben;  4)  —  so- 
bie  z  koufo  Äarty,  drwinki  fid^ 
Über  jemanben  luftig  mad^en; 
.5)  ftiminen;  trzeba  jui  zuo- 
wii  —  fortepian  man  mu^ 
roieber  ba§  Älaoier  ftimmen; 
II.  —  sie,  vr.  imperf.  fic^ 
fc^mücfen,  pu^en,  anjiefien;  — 
sie  w  cudze  piörka  fid^  mit 
fremben  g^ebern  fc^mücfen. 

Stroik,  -u,  pl.  -i,  sm.  1) 
Kopfpu^  TM.  für  Jyiauen;  ti) 
Slättd^en  n.,  3""3^"^'fl't  *^-» 
roelc^eg  ouf  ben  ©c^nabel  ber 
illarinette  geft^jt  roirb. 

Stroipostawa, -wy,  ;yZ. -wy, 
sm.  (Sleiener  m.  i 


Stroisz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©tedfpfa^t  m. 

Stroiszowy,  adi.  —  plot 
©tedpfablgaun  tn. 

Strojka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  Co- 
mellyna  <eine  Änollenpftanje). 

Strojna,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
ßranic^:,   ©tord)fd^nabeI  m. 

Strojnat,  -a,j)?.  -y;  Stroj- 
nis,  -sia,  pl.  -sie,  sf.  ^Jßu^narr 
m.,  3'eraffe  m. 

Strojnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
©ttmmt)ainmer  m. 

Strojnisia,  -si,  pl.  -sie,  sf. 
Zierpuppe  /.,  ^ßu^füdjtige  /. 

Strojnoczub,  -a.,pl.  -y,  sm. 
©:bopfDogtl  m.',  =  Kruczyna. 

Strojnosc,  -§ci,  sing.  tant. 
sf.  1)  SBeftänöigteit  /.;  2) 
Harmonie  /. ;  3)  ^rad^t  /. 
ber  Äleibung;   Äleibfamfeit  / 

Strojny,  adi.',  Strojnie, 
Strojno,  adv.  1)  gepugt, 
äierlic^  gef leibet;  Ileibfam;  2) 
geftimmt,  ^armonifcf),beflänbig. 

Stroka,  Stroczka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  anberäfarbiger  ©treifen, 
33orte  /. ;  —  morza  SDiecr« 
[triff)  m. 

Stromy,  adi. ;  Stromo, 
adv.  ftetl,  fc^roff. 

Strona,  -ny,  pl.  -ny,  sK 
1)  ©eite  /. ;  przepiszesz  te  dwie 
-ny  bu  roirft  biefe  jroei  ©elten 
abfc^reiben;  z  tej  -ny  bte§= 
feitö;  z  tarn  tej  -ny  jenfeitä; 
na  odwrotnej  -nie  auf  ber  ^üdE' 
feite;  jasna  —  tej  rzeczy  bie 
l)elle  ©eite  biefer  ©a^e;  ze 
wszystkich  stron  von  aQen 
©eiten;  ani  z  mojej  -ny,  ani  ze 
-ny  mego  brata  niema 
iadnych  przeszkod  roeber  DOn 
meiner  ©eite  nod|  von  ber 
©eite  meines  Smberö  finb 
roetc^e  !pinberntffe  oovl^anben; 
to  jest  jego  sfaba  —  baö  ift 
feine  f^n)ad)e  ©eite;  wzi^c 
kocro  na  -ne  jmnbn  5ei= 
feite  nefjmen;  Äart  na  -ne 
©djerj  bei  ©eite;  da6  sie  po- 
znac  z  dobiej  -ny  fic^  oon  ber 
guten  ©eite  jeigen;  kaidy  cia- 
gnie  na  swoja  -ne  jeber  fuc^t 
ouä  ber  <S>adje  SSorteit  ju 
gießen;  -ml  feitioärtä,  ftrid^= 
roeife,  ^ie  unb  ba;  —  (wiel- 
kiego  pieca)  robOL'za,  spu- 
stowa  SBoriuanb  /.,  2lrbeit§» 
feite  ;  —  tylna  Siüdffeite,  9tüdE= 


Stroncyana 


257 


Strugalka 


rcanb;  —  formowa  Ulme/., 
gormfeite;  —  przeciwwiatrowa 
SBinbfate;  2)  ©egenb  /.;  w 
obcych  -ch  in  fremben  ©e= 
genöen;  cztery  -ny  niebieskie 
Die  öier  öimmelägegenben;  3) 
Partei  /". ;  —  przedwna  bie 
©C^enpartei;  -ny  zawieraj^ce 
kontrakt  bie  fontral^ierenben 
^arteten;  —  pozwana  bie  be= 
langte  ^attei. 

Stroncyana,  -ny,  sf. 
©trontianerbc/.,  ©trontian???. 

Stroncyanit,  -u,  pl,  -y,  S7n. 
©tronttantt  m. 

Stronica,  Stronnica,  -cy, 
pl.  -ce,*/.  ©eite/.,  Suc^feite/., 
5]3aatna/. 

Stronic,  -nie,  -nilem,  vn. 
imperf.  fic^  ferne  t)a(ten;  — 
od  kogo  jmnbn  meiben, 
fdelöen. 

Stronnictwo,  -wa,  j^Z.  -wa, 
sf.  1)  'ißarteigeift  m  ;  2)  fjartei  /. 

Stronniczosc,  -sei,  sf. 
^arteilic^feit  /. 

Stronniczy,  adi. ;  Stron- 
niczo,  adv.  ipaxien\d),  par= 
teilicf),  ^attci=. 

Stronnik,  -a,  pl.  -cy,  stn. 
Parteigänger  m ,  ^arteiange= 
l^öricie(r)  m. 

Stronnosc,  -sei,  sf.  ?ßar= 
tcilic^feit  f. 

Stronten,  -u,  sing.  tant. 
sm.  ©ttontium  n. 

Strop,  "^u,  pl.  -y,  sm.  S8al= 
fenlage  /.,  ®ebäl!  n.,  3)ac^  «., 
3immerbecfe/.,  Sctfenftüc!  m.; 
—  wuekowy,  koszykowy,  wy- 
twornygelbcrbecfe/.;  —  skrzy- 
ni  ogniowej  2)ac^  be§  %tmx= 
faftenS;  —  niebios  §tmme(ä= 
geroölbe  n. 

Stropic,  -pie,  -piJem,  va. 
perf.  Don  ber  gä^rte  n)eg= 
treiben:  —  sie  t;r. |tc|  entfe|en, 
in  SJerroirrung  geraten. 

Stropowy,  adi.  S)c(fen=, 
®ebälf=  •,  -wa  oprawa  ^örften» 
fappe  /. 

Stroskanie,  -nia,  sn.  33e= 
trübntä  /'. 

Stroskany,  adi.  betrübt, 
belümmert,  gebeugt,  getränft. 

Strozyny,  -iyn,  plur.  tant. 
S<i^ornftetnbaUen  pl.  au§ 
glec^tmerf. 

Stroj,  -oju,  pl.  -oje,  sm. 
1)  ^u^  m.,  Slufpu^  m.,  Älei- 

Siownik  polsko-niemiecki. 


bung  /.,  2tnjug  m. ;  narodowy 
— 5iationaIfleiDung,  9iationat= 
trac^t  /. ;  zbytek  w  -jach 
ber  Sujuä  in  ber  Älcibung; 
2)  Sßetanftaltung  /.,  2tn= 
orbnung  /. ;  3)  ©aitenftang 
m.,  ©aitenfpiel  n. ;  Saiten» 
[timmen  ».,-  4)  -oje  §oben  pl. 
®t\Un  pl.;  stroj  bobrowy  SÖi« 
beraetl  n. 

Strona,  fiel^e:  Struna. 

Stroz,  -fl,  pl.  -e,  sm.  1) 
SEäcljter  m. ;  öauämeifter  m., 
§auäbe|orger  m. ;  Sefc^ü^cr  m., 
SJeroac^er  m.\  aniol  —  (Sc^uö= 
engel  w. ;  —  nocuy  9Jac^t= 
iräc^ter ;  cnota  czystosci  naj- 
lepszym  jest  -em  wiernosci 
zon  bie  2:;ugenb  ber  Äeufd^l^eit 
ift  bie  befte  Sefd^ü^erin  (Der 
be[te  öort)  ber  grauentreue; 
2)  -e,  pl.  SiabftöBer  pl.,  ^ren= 
fteine  pl. 

Stroza,  -zy,  pl.  -z°,  sf. 
3]acfttroac^e  /. 

Strözka,  -ki,    pl.   -ki,   sf. 

1)  :9au3meifterin  /.,  :&aue= 
beforgerin  /.;   2luffef)enn  /. ; 

2)  ©c^rarfe  /. 

Strozne,  -go,  s?i.  3Bä($ter» 
gelö  n.,  SBad^gelb  n. 

Strozowa,  -wej,  pl.  -we, 
sf.  ^auöbeforgerin  /.,  $auö= 
meifterin  /'. ;  Sßäcftterin  /. 

Strozowac,  -iuje,  -waJem, 
vn.  imperf .  roadjen,  beiüac^en, 
SEßac^e  tiatten,  2Bä(!^ter  fein. 

Strozöwna,  -nej,  pl.  -ne, 
sf.  ^auemeifterätoc^ter  /. 

Strucla,  -]i,pl.  -l«-,  sf. ;  dim. 
Strucelka,  -iii,  pl.  -ki, 
©triejel  m.,  f.,  SDßed'en  m. 

Struchlatosc,  -sei,  sf.  ©r» 
ftorrung  /.,  ©rftarten  »or 
Sangigfeit. 

Struchlaly,  adi.  etftarrt, 
oor  ©c^rerfen  etftarrt,  frf)rect= 
gebannt. 

Struchlec,  -leje,  -lalem, 
vn.  perf.  üor  gurcfit,  S3an= 
gigfeit,  ©taunen  erftarren. 

Strucie,  -cia,  sn.  S3er= 
giften  n..  Vergiftung  /. 

Struc,  -je,  -Jem,  va.  perf. 
oergiften,  fie^e:  Truc. 

Strudel,  -dla,  pl.  -die,  sm. 
Strubel  m.\  —  z  jabikami 
tpfelftcubel;  —  z  makiem, 
z  serem  3Jio^n',  Quatf» 
(Sopfen=)ftrubcr. 


Strudzenie,  -nia,  sn.  ßr= 
mübung  /'. 

Strudzic,  -dze,  -dzisz, 
-dzileiD,  va.  perf.  ermübeti, 
fie[)e:  Trudzic. 

Strudzony,  adi.  mübe. 

Strug,  -a,  pl.  -i ;  Struch, 
-a,  pl.  -y,  sm.  1)  §obeI  m., 
©c^ni^meffern. ;  —  bednarski, 
osniak  ©c^nitt«,  Jieig»,  3U9=. 
,'3ie^meffer;  —  boezny  SBanb» 
F)obeI;  —  druciak  3ünbl&öl3er« 
tiobel;  —  dwureczny  Sanb«, 
©pei^enl^obel;  —  gfadzacy, 
podwöjny,  gtadzidto  S)oppels 
fügen^obel,  3lauc^banf  /., 
^u^^obel;  —  gladzqcy  po- 
jedynczy  J^S"/  Sonf^Obct, 
iWaut)=,  gugebonf;  —  katnik 
©im5=,  ©efims^obel;  — 
katnik  krawedziowy  '^OiXl' 
^obet;  —  katnik  odsadzkowy 
SBangen^obel;  —  katnik  uko- 
sny  ©c^räger  m. ;  —  krajnik 
.«el^lt)Obe[;  —  krzywiak 
©cftiei^obet;  —  listewkowy 
Seiftenf)obeI;  —  okragfy 
Siunb^obet;  —  rozsuwany  %a.\i= 
^obel;  —  rowniak  ©^lid^t=, 
®Iältf)06el;  —  skrobacz 
©c^ab=,  ©peid^en^obel;  — 
spajak  {^ugen^obel;  —  wpu- 
stnik  Jiut»,  ©punb^obet;  — 
wypustnik  geber^obel;  — 
wycinany,  gzemsowy,  karne- 
sowy,  Äarnieä=,  ©tab",  $o^[= 
l^obel;  —  zasuwnik  ®ratf)0bel ; 

—  zebak  3<i^n^o^«I*i  —  z*o- 
bien  '  ^ol^Iff^I^obel;  —  de 
l?opyt  konskicii  SBirfetfen  n. ; 
2)  eine  2lrt  iBorfe. 

Struga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
2Bafferaber  /.  2Biefen5ac^ 
m. ;  Quette  /. ;  gtut  f. ;  stru- 
myk  przeplywa  pole  dwoma 
-mi  ber  33ac^  burcftriefelt 
baä  gelb  in  jroei  2lrme  ge= 
teilt;  —  iez  ein  ©trom  »on 
2^ränen. 

Strugac,  -gam,  -ga*em, 
va.  imperf.  j^ni|eln,  f droben ; 

—  kartofle  ©rbäpfel  f(^ä[cn; 

—  marchew     gelbe     3lüben 
1  f^aben. 

Struganie,-nia,«n.  ©iinit» 
jeln  n.;  ©cftälen  n. 

Strugalek,  -Ika,  pl.  -Iki, 
sm.  gefc^ni^teg  S3ilb. 

Strugalka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
i  ©c^ni^meffer  n. ;  i)obel  m. 


Struganina 


258 


Strzala 


Struganina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  ©efcftnigel  «. 

Strugarnia,  -ni,  pl.  -nie  ; 
Strugarka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
^obeimafc^ine  /.,  ^obelbanl 
f. ;  fcobelroetfftatt  /. 

Strugarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
^obler  m.,  ®c|m^(Oer  m. 

Strukac,  -kam,  -kalem, 
va.  imperf.  rote  ein  Äranid^ 
j^reten. 

Struktura,  -ry,  pl.  -ry, 
sf.  ©truftur/.,  Sau  ?w.,  Sau« 
ort  /. ;  ::=  Budowa. 

Strum,  -B,  p?.  -y,  sm. 
Änopf  am  §alje. 

Strumienisty,  adi.  »oü 
Sädje. 

Strumienny,  adi.  33ac^=. 

Strumien,  -nia,  pl.  -nie, 
sm.  ^aö)  m.,  reifeenber  SBad). 
(Ste^bac^ ;  krew  pjynela  -niaini 
ba§  SBtut  flofi  in  ©trömen; 
-mienie  lez  wylewac  einen 
Stcom  üon  3;ränen  tergie^en; 
—  wody  äßaffetftral^l  m. 

Strumilka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Malcolmia  (eine  'ü^flan;;e). 

Strumyk,  Strumyczek, 
-czka,  pl.  -ezki,  sm.  Siäc^lein 
n.,  33a^  m. 

Struna,  Strona,  -ny,  pl. 
-ny,  sf.  ©aite  /. 

Stranowy,  adi.  ®aiten=. 

Strup,  -a,  pl.  -y;  dim. 
Strupek,  -pka,  pl.  -pki,  sm. 
@rino  m.,  ©c^orf  ?m.  ;  Slusjd^lag 
m.;  -y  na  gtowie  ^opfauö= 
fcftlag;  slodki  —  ^onigge= 
fc^tOUlft  /.,  mierziony  —  böjet 
©rinb;  -y  konskie  2)Zaufen  pl, 
Siapre  /.  (eine  ^ferbefranl^eit). 

Strupiasty,  Strupisty, 
Strupliwy,  adi.  grinöig, 
fd)oifig. 

Strupic,  -pie,  -pilem,  va. 
imperf.  mit  ©c^otf,  (Srinb 
beoetfcn. 

Strupiec,  -pieje,  -pialem, 
vn.  imperf.  fidj  mit  ©tinb, 
©cfeorf  bebecfen. 

Strupien,  -nia,  sm.  Äopf» 
grinb  ?«.,  ^JUiilcbfdjorf  7n. 

Strupieszalosc,  Strupia- 
los6,    -s;:i,   sf.   3JJürfc^t)eit   /. 

Strupieszaly,  adi.  morf^. 

Strupieszy6,  -.''ze,-szylem, 
va.  2>cr;.  mot\(i)  ma^en. 

Strupnica,  -cy,  */.  9iage(- 
ftec^te  f. 


I      Strusi,   adi.   1)  ©trau|=; 

j  -e    piora     ©traufefebecn ;     — 

i  zoladek     ©trauftmagcu     m.. 

eiferner  Sliagen;  2)  -sie  piöro 

gtügelfarn  m. 

Strus,  -sia,  pl.  -sie,  sm. 
Strauß   m.,   ©tcau^oogel   m. 

Struty,  adi.  cergiftet. 

Struzek,  -zka,  S7n.;  Stru- 
zka,  -ki,  2}l-  -ki,  sf.  Säd^Iein  n. 

Struzyc  =  Strug-ac. 

Struzyna,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
1)  ©päne  m.  pl.  beim  ©äE)nit= 
jeln,  §obelfpäne;    2)  Slitft  m. 

Strwonic,  -nie,  -nisz,  -ni- 
lem,  va.  perf.  oergeuben, 
fiel^e:  Trwonic. 

Strwonienie,  -nia,  sn. 
SJergeuöung  f. 

Strwozenie,  -nia,  .9«.  Gr» 
fd)re(fen  n.,  SBongigfcit  /. 

Strwozony,  adi.  erJd)roden, 
bana. 

Strwozyc,  -ze,  -Äylem,  va. 
perf.  crjc^recfen,  bang  matten; 
—  sie  vr.  erfc^redfen,  bang  niev= 
ben,  fie^c:  Trwozyc. 

Strych,  -u,  i^l.  -y,  sm.  1) 
Soben  m.,  3Jianfarbe  /. ;  ide 
na  —  ic^  gelje  auf  ben  Soben ; 
pozar  wybuclii  na  strycbu 
baä  gfuer  entftanb  auf  bem 
Soben ;  2)  =  Sztrych  ©trid^  m., 
3Ka§  n.,  Sinie  f. ;  wszysey  pod 
roway  —  prawa  isc  musza 
aUe  muffen  fic^  im  gletd^en 
2)iaf;e  bem  ©efelje  unter= 
roerfen;  satyry  pod  jeden  — 
wszystkich  biora  bie  ©atire 
bel^anbelt  alle  glcid^mä^ig ; 
3)  2lrt/.,  Sffieife/.;  daw-nym 
-chem  budowac  nad^  alter 
SBeife  bauen;  kozackim  -chem 
nac^  Äojafenart;4)Änofterw., 
Änafterbart  m.;  5)  -y,  pl. 
©ttidE)e,  §ölger  im  t)alben 
3JJonbe  am  331afebalge. 

Strycharstwo,  -wa,  am. 
^tfaelftreic^erti  /. 

Strycharz,  -a,  pl.  -e,  sm, 
Sieaelltreic^ei-  m. 

Strychnina, -ny,  »/".©tr^d^s 
nin  71. 

Strychninowy,  adi. 

©ln;c^ntn=. 

Strychowac,  -cliuje,  wa- 
lem,  va.  imperf. ;  Strychn%6, 
-ne,  -nalem.  va.  perf.  1) 
mit  bem  ©treic^^ofje  baö  ©e« 
treibe  im  ©ctjeffel  abftreid)en, 


bcftreid^en ;  2)  ba§  ^u^  ftrei= 
c^en,  tarieren,  burdiftrcic^en ; 
3)  bie  3JleiIerfteIIe  aufma(|en, 
eben  guridjten. 

Strychulec,  -Ich,  pl.  -Ice, 
sm.  ©treic^brett  «.,  ©trtd^-- 
^olä  n.,  ©tredf^ots  n.,  ©treid^» 
pflocE  m. 

Stryczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.    ©iridE,   ©trang    m.\    na 

—  kogo  skazac  jmnbn  jum 
©trange  nerurteilen ;  godzien 
-czka  für  ben  ©algen  reif;  do 
-czka  zdatny  er  taugt  jum 
^unbefangen. 

Stryczkowaty,  adi.  ftrtö= 
artig. 

Stryczkowy,  adi.  ©trid=. 

Stryj,  -a,  pl.  -owie,  sm. 
1)  SSetter  m.,  Dl^eim  m.  (oon 
üäterlid^er  ©eite);  2)gün[iiger 
aBinb. 

Stryj  anka,  Stryj  enka, 
-ki,  pl.  -ki,  sf.  Sante  /"., 
Sliu^me  /'.,  bie  %x<3ax  be§ 
D^eim§. 

Stryjaszek,  -szka,  pl. 
-szkowie,  sm.  Dn!elcöen  n. 

Stryjeczny,  adi.  Df)eim§=; 

—  brat  ©oufin  m.,  Setter  m. ; 
-na  siostra  ©ouftne/".,  S3afe/.; 
-ni  biacia  ®efrf)n)ifter=,  33ru= 
bersftnber  pl. 

Stryjostwo,  -wa,  sn. 
ber  Dnt'el  (oäterlid^erfettä)  mit 
feiner  ^yrau. 

Stryktura,  -ry,  pl.  -ry,  sf. 
©trtttur/.jÄanaloerengung/. ; 
=  Zwezenie  przewodu. 

Stryszek,  -szku,  pl.  -szki, 
sm.  tietner  33obcn,  SJad^fäm^ 
merc^en  n. 

Strywializowac,  -zuje, 
-watem,  va.  perf.  trioial, 
gemein  mo^en. 

Strzalijad,  -u,  sn.  gefin« 
gerter  ©c^otenflee. 

Strzal,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©d)u^  m.\  —  z  pistoletu 
5ßiftolenjc^u§ ;  —  armatni 
Äanonenfdju^;  padl  —  ein 
©d)U^  fiel;  zbliiiyc  sie  na 
odlegtosc  -u  fid^  auf  ©c^ufe= 
n3ettc  nähern. 

Strzata,  -ly,  ^j?.  -ly,  sf. 
l)'^feil»z.;  jak  —  pfeilfc^ncU; 
pizylecial  jak  —  er  fam 
pfeilfc^nclt  geflogen;  —  piers 
mu  pizeszyia  ber  ^fetl  brang 
i^m  in  bie  $8ruft;  —  proena 


Strzalka 


J59 


Strzelec 


Sc^reuberpf«il;  -2)  SJßiefel  n.; 
3)  ^feil  m.,  ein  Seil  üon 
bem  ^alöen  2)urc^nieffer  eineg 
3irlelä;  4)  bie  größte  innere 
§ö^e  bec  SBöIbung;  5)  — 
sowia  ^pimpinelle/.,  gefingerter 
©(^otenf  (ee ;  6)  —  drzewa 
©tod  m.,  ^oläförper  m. 

Strzalka,  -ki,  pl.  -ki,  «/. ; 
Strzaleczka,  -ki.  pl.  -ki,  sf. 
1)  ^teird)en  n. ;  2)  ©tra^I  m., 
©tern  m.,  eine  fdimale  33Iäffe 
an  ber  ©tirn  einiger  2:iere; 
3)  ^ßfeilfraut  n.;  4)  ©tra^l 
m.,  ®abei  f.,  ber  mittlere 
3;eil  ber  ^Pferbel^ufe ;  5)  eifen= 
fiel  m.  an  ber  tjflugfc^ar;  6) 
^olgfeit  m.]  7)  ^feit  m., 
'^fcil^ö^e   /.,   Einbiegung  /".; 

—  krzywizny  ^feil|ö[je  beä 
geberbogenä  in  unbelaftetem 
^uftanbe;  —  sklepienia  58o= 
genflic^  m. ;  —  magnesowa 
iiJJagnetnabel  f. 

Strzalkowaty,  adi.  pfeil» 
förmig.  [f(f)nell. 

Strzalolotny,    adi.  pfeil= 

Strzalonosny,  adi.  pfeil= 
traaenb. 

Strzalowy,  Strzalisty, 
adi.  ^feil=,  ftrol^lenjörmig; 
szew  -listy,  spojenie  -fowe 
^feilnal^t  f.  an  ber  §irnfcf)ale. 

Strzaskac,  -kam,  -kaiem, 
va.  per/,  settrümmern,  jer= 
fc^mettern. 

Strz^sac,  -sam,  -saiem,  va. 
imperf.;  Strz^sn^c,  Strzg- 
sn^c,  -ne,  -natem,  va.  per}'. 
1)  abfc^ütteln/  l^erunterf(^üt= 
teln;  —  owoce  z  drzewa  baä 
Dbft   Dont    Saume   fc^ütteln; 

—  kurz  z  sukni  ben  ©taub 
Dom  Äleibe  abfd^ütteln;  2) 
ausforschen,  burc^fuc^en. 

Strzasanie,  -nia ;  Strza- 
snifcie,  -cia,  sn.  Slbf^ütteln  « . 

Strzecha,  -chy,  pl.  -chy, 
sf.  1)  ©tro^bad^  n.;  2)  S)ac^ 
«.;  SSobnung/. ;  Dbbacl);6aus 
n, ;  ^\xä)t  f.]  pod  -charodziuna 
im  SSaterl)oufe ;  pod  jedna  -cha 
mieszkac  unter  einem  ©ad^e 
rool^nen ;  przyjac  kogo  pod -che 
jmnbm  2)ac^  unb  gadE)  geroä^» 
ren ;  3)  §aube  f.  beä  Äol^len= 
meitetä. 

Strzechalka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ein  SIBerfjeug  beim  ©tro^= 
bac^beäen. 


Strzecharz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
2)ac^öedEer  m. 

Strzechwa,  -chwy,  pl. 
-chwy,      sf.      Grimma     (eine 

Strzedz,  Strzec, -ge,  -Äesz, 
-glem,  I.  va.  imperf.  ^üten, 
behüten,  beroa(^en,  beroa^ren, 
achten;  pies  -ze  domu  ber 
§unb  beroac^t  baä  ^aug;  niech 
cie  Pan  Bog  -ie  ©Ott  bel^üte 
bidö ;  czego  -i  Boze  roaS  ®olt 
ner^Üte;  Bog  niech  go  -ze 
przed  nieszczesciem  ©ott  be= 
rooljre  il^n  cor  einem  Unglütf; 

—  niewinaoäci  swcjpj  cörki 
bie  Unfc^ulb  feiner  2o(|)ter  be= 
luac^en;  szesc  tam  cLoragwi 
granicy  -ze  fed^ä  Stegimenter 
beroad^en  bort  bie  ©renje; 
strzeionego  Pan  B6g  strzeze 
ben  Vlc^tfamen  berood^t  ber 
§immel,  roer  fid^  felbft  in  ac^t 
nimmt,  ben  bcroal^tt  auc^  ©Ott 
»or  bem  Unglüd;  II.  —  sie 
vr.  fic^  pten,  auf  ber  §ut 
fein;  -z  sie  ztych  towarzyszy 
l)üU  bxd)  vov  fc^lediten  Äame= 
raben;  ona  sie  starannie  -ze 
zbytkow  w  ubiorze  fie  ücrmei^ 
bet  forgfältig  jcben  Sujuä  in 
ber  ÄletDung. 

Strzel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Brachinua  (eine  Ääferart). 

Strzelac,  -lam,  -lalem,    I. 
va.    imperf.)    Strzelic,     -le, 
-lilem,  I.  va.  perf.  1)  fcliiefeen, 
feuern ;    —    z   luku    Sogen  j 
fd^iefien;   —   do   tarczy  nac§ 
einer    ©d^eibe    fd^ie^cn;    -iJc  | 
z    armaty    eine    Kanone    ab' 
feuern;  —  na  kogo  ouf  jmnbn 
loifeuern,  loäfcftie^en;  gniew  1 
mu  z  oczu  -la  ber  ßorn  fc^iefit  j 
il^m  au§  ben  Slugen;  plomien  : 
-lil  do  göry  bie  glamme  f^o^  ; 
empor ;  —  komu  w  leb  jmnbn 
Dor    ben    Hopf    fcf)ie^en ;    — 
sobie  w  ieh   fic^  eine  Äugel 
burc^  ben   Äopf   jagen;    cafe ' 
noc  -lano  z  szancow  bie  ganje 
3iad^t  raurbc  Don  ben  ©(^on= 
jen    gefc^offen;    czlowiek   -la 
a    Pan  Bog    kule    nosi    (her  , 
Sölenfc^  fd^iefet  unb  ©ott  trägt 
bie  Äugeln),  ber  SJlenfd^  benft 
unb  ©Ott  lenft ;  -lad  bez  prochu 
o^ne    ^uloer    fd^iefien,    »iel 
Särm  um   nichts  mad^en;  2) 

—  oczyma  bie  iHugen  ^erum= 


fd^iefeen  laffen,  bie  SlidEe  i^erum» 
merfen;  —  baki  tänbeln,  bie 
3eit  oergeuben,  faulenjen,  3) 
fd^nell  rennen;  4)  fc^ieben,  in 
bie  ^öi^e  fc^iefien,  fc|nell  em= 
porf(|iefien;  5)  niedi^wied^  -la 
albo  wichrzy  bcr  S3är  fc^leu= 
bert  ©teine,  §olj;  II.  —  sie 
vr.  [\d)  bueQicren,  auf  einanber 
fi^iefien,ilugeln  roed^feln;  przy- 
siegli  —  sie  przez  niedzwie- 
dzia  skore  fie  fcbrouren,  auf 
bie  (gntfernung  einer  Sären- 
Ijaut  bie  Äugeln  ju  roec^feln. 

Strzelajacy,  adi.  fc^iejjenb 
—  jace  zioto  Änall=,  ^la^=» 
^raffelgolb  n. 

Strzelany,  adt.  -na  robota 
©prengarbeit  /. 

Strzelak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Junten  fptül)enbe5,  fnifiernbeä 
Srenn^olä. 

Strzelanie,  Strzelenie, 
-nia,  sn.  ©c^it^en  n.;  -lanie 
do  kurka  baä  SSogeljc^iefeen ; 
w  obozie  wiecej  grzeszenia  niÄ 
-lania  im  Sager  wirb  mel^r 
gefünbigt  alä  gefd^offen. 

Strzelanina,  -ny,  sf.  ©d^te= 
^erei  /. ;  gesta  —  ^eftigeä 
jjeuergefec^t. 

Strzelba,  -by,  pl.  -by,  sf. 
1)  ©eroe^r  n ,  Jlinte/.,  ©c^ie^= 
geroe^r;  2)  ©d)ie^en  n., 
geuern  n. 

Strzelbiszcze,  -cza,  sn. 
©^u^ioeite  /. 

Strzelbny,  adi.  ©d^iefe= 
gen)e^r=. 

Strzelcowa,  -wej,  pl.  -vre, 
sf.  bie  grau  be§  Säflcrs. 

Strzelczy,  adi.  ©(^te^=, 
Scf)Uf;= ;  -cza  reka  ©d^ufiweite 
/.,  ©d^uftmäfeigfeit  /. ;  na  -cza 
reke  przyjsc  in  ©(juBweite 
fom'men,  in  ben  ©d^u^  fommen. 

Strzelczyk,  -a,  /j^.  -i,  sm. 
^ägerburfc^e  7«. 

Strzelczyna,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  Qägerin  /.,  ©c^ü^in  /. 

Strzelec,  -loa,  pl.  -Icy, 
sm.  1)  ;3äger  m.,  ©d^ü^e  tn., 
^jägerämann  m.;  dobry  z  nie- 
go "  —  er  ift  ein  guter  ©c^ü^e ; 
stizelcy  w  Austryi  maja  zie- 
lone  wylogi  bie  ^äQiV  in 
Dfterrei^  l^aben  grüne  3luf= 
fc^läge;  2)  ©(^ie|»,  2lugen=, 
2lngelf(^lange  f. 

17* 


Strzelecki 


260 


Studniowka 


Strzelecki,  adi.  '^äg^cx", 
©C^Ü^en=;  towarzystwo  -ckie 
©c^ü^enoerein  m. ;  prawo 
-ckie  SlÄgetrec^t  «.;  kai^elusz 
—  ^äger^ut  m. ;  po  -cku  adv. 
iäger»,  fc^ü^enmä^ig. 

Strzelectwo,    -wa,  sn.  1) 

n.,  ©c^ü^cnfunft  /. 

Strzelica,  -cy,  t)l-  -«e,  sf. 
©tra^Iw.,  ©abel/.  am  sterbe» 

Strzeliga,  -gi,  pl.  -gi,  */. 
Theophrastea  (eine  amerifa- 
ni[^c  ^flanje), 

Strzelisty,  adi.;  Strzeli 
scie,  adv.  1)  '-Pfeil»,  üoU  '>:pfeile; 
loic  ein  ^ieil  in  bie  $ö^e 
fliegenb;  fc^Iantemvorfc^ie^etib, 
emporragenb ;  -ste  wieze  miasta 
öie  fc^lanfen  2;ürme  bei  ©tabt; 
2)  inbrünftig,  anbäd^tig;  akta 
-ste  ©tofefeufser  pl,  inbrünftige 
©ebete. 

Strzelna,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
Agave,  (ameiüaniit^e  S8aum= 
aloe). 

Strzelne,  -go,  sn.  ©cl^u^=, 
Saabgelb  n. 

Strzelnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 

1)  Sc^iefe^auä n. ;  ©c^icfeloc^  n. ; 
ec^ie^fct)arte^;  ©d^ie^ftätte/.; 

2)  ©^ü^cn^auä. 
Strzelniczy,  adi.  ©d^tcfi-, 

©^ü^en=;  proeh  —  ©(|iefe= 
pulüer  n. ;  bractwo  -cze  ©c^üt= 
genbrtiöerfd^aft  /. 

Strzemienne,  -go,  sn. 
©atteltrunt  m.,  ©teigbügel= 
trun!  m.,  2lbfc^icb§trunf  »«•, 
pic  —  inm  aibfd^ieb  nod^  eins 
auätrinfen. 

Strzemienny,  adi.  ©teig= 
bügel»-;  — ,  -nego,  pl.  -ni, 
sm.  3teit!nec^t  tn. 

Strzemif ,  -mienia,  pl.  -mio- 
na;  dim.  Strzemionko,  -ka, 
pl.  -ka,  sn  1)  ©tetgbügel  m.; 
2)  ©teigbügel({not^en)  m.  im 
D^r;  3)  §ängeeifen  n.,  ^änge= 
jeua  n. 

Strzemionko,  Strzemi^- 
czko,  -ka,  pl.  -ka,  sn.  1)  fie^e : 
Striemie;        2)      ©ttippe      /., 

©trupfen  in.  an  ben  ^ofen. 

Strzepaö,  -pie,  -paiem,  va. 
perf. ;  Strzepn%6,  -ne,-nalem, 
va.per/.  abj^ütien,  a'bftopfen; 
—  proch  ben  ©taub  abfd)üt= 


teln;  —  komu  sk6re  jmnbm 
ben  $elä  abflopfen. 

Strzezek,  -zka,  pl.  -5;ki, 
stn.  'IJinot^er  m.,  Pnnien», 
3Ru\ä)ilmä(i)tev  m. 

Strzezenie,  -nia,  sn.  2ßa= 
d^en  w.,  S3ettio(^ung  /. 

Strzfpczasty,  adi.  faferig, 

üoE  g^l^'^"- 

Strzgpeczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©c^euetfcaut  n.,  Äafen», 
©d&ac^tet^atm  m. 

Strzgpek,  -pka,  -pki,  sm.; 
Strzfpka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
J^tauie/.,  gafer/.,  ^e^en  m.; 
podrzec  co  na  -ki  etnjaö  jer» 
fe^en,  in  ge^en  gecreifeen. 

Strz§pia,  -pi,  pl.  -pie,  sf. 
(£-in)d)nutöäieget  /.,  3^eria^=« 
nung  /.,  ©c^ma^en  m.,  SDJauer» 
f($ma^en  m. 

Strzgpiasty,  adi.  üoH  %(X= 
fern,  gaDen,  auägefranft. 

Strzgpiö,  -pie,  -pilem,  I.  va. 
perf.  1)  ftäufeln,  frauä,  fafe= 
tig  madien;  2)  —  wode  SBel= 
len  loerfen ;  3)  —  glos  IriQern ; 
II.  —  Hie  vr.  fid^  aufbtiefeln. 

Strz§pkowaty,  adi.  faferig, 
fd^ad^telljatmartig. 

Strzgpnik,  -a,  pl.  -i,  s/. 
Euridice  (Slffclflattung). 

Strzfsn^c,  ftef^e:  Strzasac. 

Strzosowa6,  -suje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  an  ben  ^fat)! 
anbinben. 

Strzydz,  Strzyc,  -ge,  -äesz, 
-gl'eoo,  va.  imperf.  fc^neiben, 
mit  ber  ©d}crc  jd^neiben, 
feieren;  —  komu  wlosy  je« 
manbem  bie  §aare  fdineiben; 

—  owce   bie  ©c^afe  feieren; 

—  uszami  bie  D^ren  fpi^en, 
fte  l^in  unb  iger  beroegen;  — 
oczyma  fd^neibenbe  Slicfe  auf 
ctroaä  rcerfen;  (jak  ja)  golono, 
(to  Oll)  -iouo  fage  ic^  roei^,  fo 
fagt  er  fd^roarg. 

Strzyga,  -gi,  pl.  -gi ;  Strzy- 
gouia,  -iiii,  pl.  -nie,  sf.  roeib« 
lieber  S^ac^tgefpenft,  ^eje  f. 

Strzygon,  -u,  pl.  -y,  sm. 
männlictjeö  5Rad^tge)penft. 

Strzygon,  -nia,  pl.  -nie, 
sm.  ^ülienartige  ©innpflanjen' 
gattung. 

Strzykaö,  -kam,  -katem, 
vn.  unD  va.  imperf. ;  Strzyk- 
nq.ö,  -kne,  -knqJera,  vn.  unb  va. 
perf.   l)'fpri^en,  fprubeln;  2) 


[te^en,  jroidEen,  fneipen;  -ka 
mi  w  uchu  e§  ftic^t  mtc^  im 
Dfire. 

Strzykanie,  -nia,  sn.  — 
u.'^zu  D^renrac^  n.,  D^ren» 
fc^mecj  m. 

Strzykawa,  -wy,  pl.  -wy; 
Strzykawka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  ©pringbrunnm  »«;  2) 
©priie  f. ;  3)  ©pri^=,  ^Reroen» 
rö^re  /. 

Strzykaweczka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf,  1)  (Siphunculus)§uber= 
njurm  m.,  2)  ©augrüffelc^en  n. 

Strzyz,  -za,  sm.  ©djur  /. 

Strzyz,  -a;  Strzyzyk,  -a, 
pl.  -i,  sm.  ®oIbl)ät)nd^en  n., 
3aun!önig  m. 

Strzyzenie,  -nia,  sn.  ©c^e; 
ren  n. 

Strzyzeniec,  -nca,  pl.-nce, 
sm.  @lattgefc^orene(r)  m. 

Strzyzyny,  -i^yn,  plur. 
tant.  ©cbur  /.,  ©ct;affc6ur. 

Stuarkuszowy,  adi.  $un=- 
bertbogen=. 

Studa,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
^ü^lapparat  m.  cor  bem  ^ctt= 
afcbeofen. 

Studencki,  adi.  ©tubcn= 
ten=;  —  poköj  ©tubentenjim' 
mer  n.;  po  -cku  adv.  fd^üler= 
mäfeig,  ftubentenmäfeig. 

Student,  -a,  pl.  -nci ;  dim. 
Studencik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©tubent  m.,  ©tubiofu§  m., 
©d)ü[er  m. 

Studenterya,  -ryi ;  Stu- 
denctwo,  -wa,  sn.  ©(^ütertum 
n.,  ©tubententum  n.,  bie  ©tu= 
beuten. 

Studnia,  -ni,  pl.  -nie;  dim. 
Studzienka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
iöruunen  »«.,  ©c^öpf«,  ^ulj' 
brunnen. 

Studniarz,  -a,  ^^^  -e;  Stu- 
dziennik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
SBrunnengräber  w.,  Brunnen« 
meifterm.,  Srunnenarbeiter  m. 

Studnica,  -cy,  pl.  -ce ;  dim. 
Stadniczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Srunnenquell  m. 

Studniczysko,  Studni- 
sko,  -ka,  pl.  -ka,  sn.  Srunnen» 
^öf)[e  /.,  aSrunnengraben  m. ; 
elenbec  Srunnen. 

Studniowy,  adi.    [)unbert= 

Studniowka, -ki,«/.  göffon» 
jiegel  m. 


Studyowac 


261 


Stykanie 


Studyowac,  -dyuje,  -wa- 
}em,     ra.    imperf.    [tubieten. 

Studyum,  indecl.  -^pl.  Stu- 
dya,  -6w,  sn.  ©tubtum  «.  ; 
StuDten  pl.\  Stubie  /;  — 
z  natury  !)iaturftubic  /, 

Studzenie,  -nia,  sn.  ^ül^= 
lung  /.,  2lbfüf)Iung  /.,  —  gra- 
pia  2ibtü^(en  beä  ©tfenflum' 
pen§;  —  sztnki  2l&fü^Ien  bes 
3Reiler§. 

Stndziö,  -dze,  -dzisz,  -dzi- 
Jem,  va.  imperj-,  füfilcn,  ab= 
füölen,  auätü^len. 

Stadzienina,  -ny,  sf.  ®ol= 
lertc  /■.,  SDidi'aft  w.;  @efulj= 
tc(€)  n. 

Studzieuki,  -nek,  flur. 
tant.  ©cbultetblätter  ■pl. 

Studzienny,  adi.  SBrun» 
ncn=;  -na  woda  $8runnen= 
raaffcr  n. 

Stugfbny,  adi.  j^unbert» 
tnünbtfl ;  -ua  fama  bie  ]^un= 
bertmäuHge  fyama. 

Stnglowy,  adi.  fjunbert» 
föpfig. 

Stuk,  -«,  ^?.  -i,  sm.  @e= 
!(opfe  ?j.,  ©epoltet  n.,  Sätm 
w?.,  Klopfen  w. 

Stukac,  -kam,  -kasz,  -ka- 
tem,  va.  imyerf.\  Stuknac, 
-ne,  -nalem,  va.  perf.  flopfCP, 
lärmen,  poltern,  pochen,  an= 
pochen;  —  czem  mit  etroaS 
onfc^Iagen;  ktos  -ka  do  drzwi 
jmnb  pod^t  an  bie  %üx. 

Stukadlo,  -dla,  pl.  -dla, 
sn.  Xürflopfer  m. 

Stukanie,  -uia,  sn.  2ln- 
Kopfen  «.,  ainpoc^en  n,,  Sär» 
men  n.,  «lopfen  n. 

Stukolumnowy,  adi.  l^un« 
berfäulig. 

Stukomnatny,  adi.  mit 
l^unbert  ©emadjern. 

Stukot,  -n,  pl.  -y,  sm. 
Särm  m.,  ©epolter  n. 

Stalac,  -lam,  -lalem,  va. 
imperf.;  Stulic,  -le,  -lilem, 
va.  perf.  jufammenbrüden ; 
=preffen,  [daließen,  jufammen= 
galten;  —  powieki  bie  2Iugeu 
jubrüden  feinem  ©tcvbenben); 
—  gebe  ben  ajJunb  fc^Iielen; 
stul  gebe,  pysek  fjatt'ä  Tlaul; 
-la  pies  ogon  ber  §unb  lö^tben 
Sd^roeif  pngen;  kwiat  listki 
-la    bie    Slume    faltet    i^re 


aSIätter  jufammen ;  —  sie  vr. 
fidi  jc^Iiefeen. 

Stnlecie,  -cia,  pl.  -cia,  sn. 
3af)t^unbert  n.;  w  dwunastem 
-ciu  im  jroölften  Qa^r^unbert. 

Stulejka,   -ki,  pl.  -ki,  sf. 

—  wodna  iCor^autoerengung 
/.  burd^  2Baffergefd)n)Ulft. 

Stulenie,  Stulanie,  -nia, 
sn.  ßufammenbrüdEen  71.,  Qu- 
fammenfd)lic^en  n. 

Stuletni,  adi.  ^unbert= 
iälitig. 

Stulistny,  adi.  I^unbert» 
blätterig. 

Stulisz,    -a,    2^^'    -^>    *»*• 

—  wiasciwy  ©op^ienfraut  n., 
©opl^ienraute/.,  SBiefenraute/. 

Stula,  -ly,  pl.  -ly,  sf. 
©tota  /.,  gcroeil^tc  ^rie[ter= 
binbe. 

Stulbia,  -bii,  pl.  -bie,  sf. 
eine  ^otr)penatt. 

Stupina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
3iinber    m.,   Sünbfdinur  /., 

—  niebezpieczenstwa  ©id§et= 
l^eitälunte  /. 

Stupurczyc  sig,  -cze, 
-czaiem,  vr.  imperf.  fic^  btü= 
ften,  ftoljieren,  im  ©el^en 
affeltieren. 

Sturbowac,  -buje,  -walem, 
va.  perf.  ermüben. 

Sturbowany,  adi.  forgen= 
Dotl,  niebergej^fagen. 

Sturczec,  -czeje,  -czatem, 
vn.  perf.  %mU  werben. 

Stustopniowy,  adi.  I^un= 
bertgtabig. 

Stwardniec,  -nieje,  -nia- 
lem,  vn.  perf.  I)art  roetben, 
oer^ärten. 

Stwai'dzialosc,  Stward- 
nialosc,  -sei,  pl.  -sei,  sf. 
SSer^ärtung  f. 

Stwarzac,  -rzam,  -rzaüetn, 
va.  imperf. ;  Stworzyc,  -rze, 
-rzylem,  va.  perf.  fd^affen, 
erfc^affen;  i  Tys  mnie  -rzyi, 
\ioh  tak  chciat,  Panie  unb  Su 
[)aft  mid)  gefc^affen,  benn  bae 
roar  2)ein  äBiHe,  §err. 

Stwierdzac,  -dzara,  -dza- 
{em,  va.  imperf, ;  Stwierdzic, 
-dze,  -dzilem,  va.  perf.  5e= 
ftätigen,  befräfttgen,  befeftigen. 

Stwora,  -ry,  pl.  -ry,  sf. 
Uiigcrjeuec  n. 

Stworzenie,  -nia,  sn.  1)  ®e= 
fd^Öpf   «.;    dzikie    jakies    — 


irgenb  ein  rcilbeä  ©efc^öpf; 
2)  ©d^öpfung  /.;  —  swiata 
bie  ©d^öpfung  ber  3Q3eIt. 

Stworzyciel,  -a,  pl.  -e ; 
Stworca,  -cy,  pl.  -cy,  sm. 
©dböpfer  m. 

Stworzycielka,  -ki,  pl. 
-ki,  ©c^öpferirt  /. 

Stworzystosc,  -sei,  sf. 
erfd)affbarfeit  f. 

Stworzysty,  adi.  erfd^aff= 
bar. 

Stworczy,  adi.  fd^öpferifd^. 

Styczen,  -cznia,  sm.  Sän= 
ner  ?n.,  ^«nuflc  m. 

Styczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
3ufammen[tof;  m. 

Styczna,  -nej,  pl.  -ne,  sf. 
3;angente  /.,  93erüf)runge= 
linie  f. 

Styczniowy,  adi.  Jänner-, 
Scinuar»;  -we  .rarozy  bie 
:3ä>merfröfte. 

Stycznosc,  -sei,  sf.  33e' 
rül)rung  /.,  3wf«'"'"en5tt"9 
w,,  SSerbinbung  f. ;  nie  mam 
z  nim  Äadnej  -nosci  id^  fomme 
mit  if)m  in  gar  leine  93e- 
tüfirung,  id^  »erfe^re  mit  il^m 
gar  nic^t. 

Styczny,  adi.  bcrüfjrcnb, 
anftofeenb. 

Stygnac,  -ne,  -nai!em,  vn. 
imperf.  o^uö=,  abfülilen,  fall 
roerben,  er!aiten;  chodz  do 
stolu,  bo  zupa  juz  -nie  !omm 
gu  Sifd^e,  benn  bie  ©uppe  loirb 
fd^on  fatt. 

Styk,  -\\,pl.  -i,  sm.  1)  ^^ftug= 
reute/.,  ^flugfdjar/. ;  2)  3etbei[= 
ftange  /.  mit  ©abetn  am  bün- 
nen  ®nbe. 

Stykac,  -kam,  -kplem,  va. 
imperf. \  Zetknac,  -ne,  nä- 
hern, va.  perf.  jufammenftedfen, 
in  SBerütjrung  bringen,  eine 
©ad)e  mit  etraaä  berühren; 
kiedy  swe  usta  zetkna}  z  jej 
ustami  alä  er  ibre  i^ippen 
mit  ben  feinen  6eriif)rte;  — 
sie  vr.  jufammen laufen,  ein= 
anber  berühren,  fid)  begegnen, 
jufammenfontmen ;  nigdy  sie 
prawie  z  nim  nie  -kam  ic^ 
!omme  faft  gar  nic^t  mit  il^m 
jufammen;  tu  sie  -kaja  te 
dwie  drogi  \)\tx  begegnen  fi^ 
biefc  jioei  2Bege. 

Stykanie,  -nia,  sn.  33e= 
rü^rung  /.,  ^onta!t  m. 


styl 


262 


Snbtelniczek 


Styl,  -u,  1)1.  -e,  sm.  t) 
©tit  m.,  Slrt/.;  kosciöt  w 
-u  gotyckim  eine  Äird^e  im 
gotifd^en  ©tU ;  miec  dobry  — 
eine  gute  ©d^reibatt,  einen 
guten  ©ttl  l^aben;  w  görno- 
lotaym  -u  in  l^od^trabenbcm 
©tit;  2)  ©ti;Iuö  m.,  ©d^rcib= 
griffet  m.  ber  9?ömer. 

Stylbit,  -u,  sing.  tant. 
sm.  ©ttjibit  m. 

Stylisko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
^ammetftiel  m.,  Jammer» 
i)tlm  m. 

Stylista,  -sty,  pl.  -sei,  sm. 
©chönfd^reiber  •;«.,   ©tilift  m. 

Stylistyka,  -ki,  sf.  ©tit- 
Ifl^te  /.,  ©tiliftif  /. 

Stylizacya,  -cyi,  sf. 
©tiUfierung  /. 

Stylometr,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©ttulenmeffer  w.;  =  Narze- 
dzie  do  mierzenia  kolumn. 

Stylometrya,  -tryi,  sf. 
©äulenniefefunft  f. ;  =  Sztuka 
mierzenia  kolumn. 

Stylowy,  ad/,  ©tit-,  ftit= 
gerecht,  ftiloott. 

Styluczub,  -a,  ?_>?.  -y,  sm. 
§oa,?tn  JH.,  ^aubenfafan  m. 

Stymulowac,  -luje,  -wa- 
ieoa,  va.  imperf.  anreihen,  an« 
regen,  anfpotnen,  anftac^etu; 
=  Podraänic. 

Stynka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©tint  m.  (gif^). 

Stypa,  -py,  pl.  -py,  sf. 
Setd)m',  Trauer»,  93egräbniö= 
ma^t  «.,  Setc^eneffen  n.,  S8e= 
gräbni§f^mau§  m.\  -pt-  wy- 
prawic  einen  Seid^enfcfemauö 
geben. 

Stypendysta,  -sty,  pl. 
•sei,  sm.  ©tipenbift  m. 

Stypendyum,  — ,  pl.  -dya, 
sn.  ©tipenoium  n. 

Stypulacya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  «ebingung  f.,  Seftim» 
:nung  /.,  3Serabrebung  /., 
©tipulation  /. ;  =  Umowa. 

Stypulowac,  -luje,  -walem, 
ra.  imperf.  oettragämä^ig 
angeloben,  ausbebingen,  am-- 
inact)en,  abmad}en,  teiabreben, 
flipu[ieren;:=Wymöwicsobie. 

Styrad,  fie^e:  Sterac. 

Styrak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©toroE  m. 

Styrakowiec,  -wch,  sm. 
flüffiger  2lmber  ober  ©toraj. 


Styi'k,  -u,  pl.  -i,  sm. 
©tammftüd  m.  eineä  »om 
©türm  umgeroorfenen  Saumes. 

Stysk,  -u,  pl.  -i,  sm.  (ä5e= 
jammev  n.,  (Sellage  «.,  ®e= 
roimmer  n. 

Styskac,  -kam,  -kalem,  vn. 
imperf.  ! tagen,  feufjen;  — 
sobie  überbrüfftg  fein. 

Subalternacya,  -cyi,  sf. 
SSerfe^ung  /.,  untergeorbnete 
©teßung ;  =  Podwladno^c, 
Podrzeduosc. 

Subarendowac,  -duje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  on  einen 
Unterpäcbter  oergeben. 

Subdelegat,  -a,  pl.  -ci,  sm. 
Unterabgeornnete(r)  m.,  ©ubbe- 
tcgierte(r)  m. 

Subdyakou,  -a,  pl.  -i, 
sm.  ©ubbiafon  m. 

Subdyakonstwo,  -wa,  sn. 
©ubbiatonat  n. 

Subdywizya,  -zyi,  pl.  -zye, 
sf.  Unterbioifion  /.,  Unterab» 
teitung  /. 

Suberyna,  -ny,  sf.  ÄorI= 
ftoff  m.,  Äotffäure  /. 

Subhastacya,  -cyi,  sf. 
©uböoftation  /.,  gerichtliche 
^erftcigerung. 

Subija,  -ji,  sf.  ©d^teget 
m.,  %'ä\x\iii  n. 

Subjekcya,  -cyi,  2^i-  -eye, 
sf.  Ungelegcnt)eit  /.,  Unbe= 
quemli(^feit  f.;  -eye  komu 
robic  jmnbm  Ungelegenl^cit 
mad^en,  Unbequemlid^feit  »er» 
urfo(^en,  jmnbn  genieren;  je- 
Äeli  to  Panu  nie  zrobi  -cyi 
loenn  c§  3f)"cn  nic^t  befd^roer» 
li(^  fein  rcirb;  nie  röb  sobie 
dla  nmie  -cyi  bemühe  bic^ 
meinetrcegen  nid^t,  mac^e  mit 
mir  ieine  Umflönbe;  uzyska- 
}em  to  bez  wielkich  -cyi  ic^ 
t)abe  e§  of)ne  gro^e  S)Jüf)e  cr= 
reicbt;  bez  -cyi  ol^ne  Um= 
ftänbe;  =  Trud,  Niedogodnosc. 

Subjekt,  -a,  pl.  -ci,  sm. 
|)anblung§gel^ilfe »«.,  SBerfäufer 
7n.,  ©e^ilfc  ni.,  Äommiä  m. 

Sublimacya,  -cyi,  sf.  <Bnb' 
limation  /.  Säuterung  /., 
©mportrcibung  /.,  S3erflüd^= 
tigung  f. 

Sublimat,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©ublimat  n.;  —  gryzacy 
Äorroftofublimat. 

Sublimowaß,   -muje,  -wa- 


iem,  va.  ini2)erf.  fublimieren, 
emportreiben,  f)inaufläutern, 
Derflücfttigen. 

Subordynacya,  -cyi,  &/. 
©uborbinatton  /. ;  =Karnosc. 

Subordynowac,  -nuje,  -wa- 
Jem,  va.  imperf.  unterorbnen ; 
:=  Poddac. 

Snbpetit,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©ubpetitbrudf  ?«.  (2)rudf  um 
einen  ^unft  Heiner  alä  ber 
^etitbrud). 

Subretka,  -ki,  pl.  -ki, 
©oubrette /. ;  Sammerjofe  /. 

Subrogacya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  ©ubrogaiion  /.  (@rlan= 
gung  ber  Jlec^te  eineä  anberen 
buvd^  Übertragung). 

Subskrybent,  -a,  pl.  -nci, 
S7n.  ©ubffribent  m.,  2lbou= 
nent  m. 

Subskrypcya,-cyi,pZ.  -eye, 
sf.  1)  llnterjd)rift/.,  Unterjeic^» 
nung  /.;  ©ubjfription  /., 
Slbonnement «.;  2)  ©etbfamm= 
lung  /. 

Substaucya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  1)  ©ubftanj  /.,  ötoff  m.\ 
2)  gja^rungeftoff  m.,  Äraft  /., 
maxi  n.,  ©aft  m.;  3)  Sä5e= 
fentlic^e(6)  n.,  roefentlid^er  3n= 
l^att,  lern  m.,  ©e^aft  m.\ 
4)  Seben&notburft  /.,  ^ab 
unb  ®ut,  SSermögen  n. 

Substrakcya,  -cyi,  sf. 
2lbjiel^en  n.,  ©ubtroftion  /.; 
=  Odejmowanie. 

Substytucya,  -cyi,  sf. 
Unterfc^ieoung  /.,  ©ubflitu= 
tion/.,  Söertaufc|ung /.,  ©tett- 
oertretung/.;  (Sinfc^ung/.  an 
eines  anberen  ©teUe,  ^rfa^ 
m. ;  =  Ustanowienie,  Za- 
stepstwo. 

Substytuowac,  -wuje, 
-watem,  va.  imperf.  fteUoer= 
treten,  fubftituieren;  =  Za- 
stepowac. 

Substytut,  -a,  pl.  -ci,  sm. 
©ubftitut?«.,  33eüoUmäc^tigter 
m.,  ©teQoertretcr  m.,  2lmtä= 
Dcrtreter  m. ;  =  Urzedowy 
zastepea. 

Subsystencya,  -cyi,  sf. 
Sebenöunteri^alt  m.,  ©ubfi» 
ftenj  /.,  2luötommen  n.;  = 
Utrzymanie. 

Subteluiczek,  -czka,  pl. 
-czki,  sm.  fubtiler,  feiner, 
järtlic^cr  2Jlettfd^. 


Subtelniec 


263 


Sukcesyjny 


Subtelniec, -nieje,-nialem, 
vn.  imperf.  fubtil,  fein,  laxi 
rocrben. 

Subtelnostka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Älemtic^feit  /.,  ©pi^fin= 
btgfett  /. 

Subtelnosc,  -sei,  yl.  -6ci, 
sf.  l)©ublUität/.,gein^eit/., 
Sattheit  /. ;  2)  ©djarffinnig» 
leit  /.,  ©pi^finbigleit  /., 
©rüberei  /. 

Subtelny,  Subtelniu- 
chny,  adi.;  Subtelnie,  adv. 
1)  fubtif,  fein,  gart,  bünn;  2) 
fc^acffinnig,  fpi^ftnbig,  fc^tau, 
Derfänglid);  zbyt  -ne  stow 
rozbieranie     2Bortftouberei  /. 

Subtylizacya,  -cyi,  sf. ; 
Subtylizowanie,  -nia,  sn. 
1)  3Q3orttIauberei/.,  ©op^ifterei 
/'.;  2)  SSerfeinernng  /.,  3]er= 
bünnung  /. 

Subtylizowac,  -zuje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.\  1)  fubtili= 
fieren,  grübeln,  flügeln;  2) 
verfeinern,  oerbünnen. 

Sucha,  -chej,  6/.  3Jiatcl§  «., 
©c^Iemm  m.  (beim  ©piele). 

Suchar,  -a,  yl.  -y,  sm  ;  Su- 
charek,  -rka,  pL  -rki,  sm. 
3n)iebarf  m.,  Sisluit  «. ;  — 
okretowy  ©c^ifföjraiebatf. 

Sach.arkowy,  Sucharo- 
wy,  adi.  3roiebad=. 

Sucharz,  Suchurz,  -iza, 
sm.  Derbotrte  ifiefer  o^ne 
3iinbe. 

Snchawy,  adi.  etraaS 
trodfen. 

Suchedni,  — ,  ylur.  tant.  sn. 
Quatember  m.  pl.,  gaften 
f.  pl. 

Suchedniowy,  adi.  Clua» 
tember^. 

Sucho,  adv.  trodEen ;  —  na 
dworze  brausen  ift  e§  iroden; 
—  odpowiedziec  trorfcn  ant= 
tüorten;  —  kaszlal  er  l^uftete 
troden;  na  —  o^ne  ©träfe, 
[trafCoä;  tym  razem  uszliscie 
na  —  bieämat  feib  i^r 
mit  l^eiler  §aut  bat)onge!om= 
men;  nie  ujdzie  ci  to  na  — 
ba§  foE  bir  nic^t  fo  ^inge^en; 
nie  puszczö  tsgo  na  —  baä 
werbe  id^  nid^t  fo  EiingeEien 
laffen. 

Suchobolny,  adi.  girfjtifd^. 

Suchodrzew,  -u,  pl.  -y, 
S7)j.  33ein^olj  n.,  ^edfenfirfd^e  /. 


Suchogrzbiet,  -a,  pl.  -y, 
sm.  33orfentier  n.,  ©eefuö  /. 

Suchokwiat,  -u,  pl.  -y, 
sm.  ©trot)blume  /. 

Suchomelszczyzna,  -ny, 
sf.  9[)iüf)Ienjin§  w.  (dou  2Binb=, 
$Ro6=  unb  6anbmü£)Icn). 

Suchooki,  adi.  ferner  jum 
SBeinen  gu  bringen. 

Suchor§cz,  -a,  pl.  -e,  stJi. 
ein  trocfener,  abgeftorbener 
aft,  3teisr)or5  n. 

Suchorlawiec,  -wieje, 
-wialem,  vn.  imperf.  moger 
unb  bürr  roerben. 

Suchorlawosc,  -sei,  sf. 
2)ürrfud)t  f.,  SWagerraerben  n. 

Suchorlawy,  adi.  fjagcr, 
maqer. 

Suchorzyna,  -ny,  sf. 
Sßeif!',  ©ilberpappel  /. 

Suchosc,  -sei,  sf.  1)  3;rof= 
fenbeit  /.;  2)  a«ager!eit  /. 

Suchotnica,  -cy,  pl.  -ce*, 
Sucho tniczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Sungenfranfe  /.,  ©c§n)inb= 
fällige  /. 

Suchotnik,  -a,  pl.  -ey,  sm. 
1)  Sungen=,  ©c^n)inbfüc^tige(r) 
m.;  2)  gungenmooä  n. 

Suchotny,  adi.  f(^rainb= 
füdjtig,  beftil'c^. 

Suchoty,  -ebot,  plur.  tant. 
sf.  ©c^n)inöfud)t /.;  miec  — 
bte  ©c^roinbfucfit  l^aben;  wpas6 
w  —  bie  ©^roinbfud^t  be= 
!ommen;  —  gardlowe  $atä= 
fd^roinbfud^t;  —  plucne  Sun= 
genfud)t  ;  —  drzewne  S3aum» 
frafe  ni. 

Suchowietrzyca,  -cy,  sf. 
gro^e  Xro(fenf)ett  ber  Sffiitte» 
rung. 

Suchozylny,  adi.  5RerDen=. 

Suchy,  Suchutki,  Su- 
chutenki,  adi.  1)  trodEen; 
-che  drzewo  trotfeneä  §olj ;  -eha 
pora  trodfeneä  SBetter;  -ehy 
grunt  trodfener  Soben;  gdy 
deszcz  pada  na  sw.  Wojcie- 
cha,  lud  pewny  jest  -chego 
lata  roenn  e§  ju  ©anft  2lDa[; 
bert  regnet,  ift  ba§  Solf  eineö 
trodEenen  ©ommerg  fieser;  -cby 
cbleb  spoiywac  trocEeneä 
Srot  (ol^ne  Sutter)  nerje^ren; 
-chy  kaszel  trocfener  |)uften; 
suchemi  oczyma  patrzal  na 
swoje  nieszezescie  tcodEcnen 
2tuge§    fd^aute'  er    fein   Un= 


glüdE;  Izraelici  przeszli  -eha 
noga  przez  morze  bie  ^i^'^^*^^ 
Uten  burc^fd^ritten  trodenen 
gu^eä  baä  3Jleer;  -ebe  farby 
trodene  garben,  ^afteHe;  -cba 
laznia  ©c^roi^bab  m.;  -eha 
kapiel  komu  sprawic  jmnbm 
btto  %e\i  burc^Ilopfen ;  -che 
razy  ©erläge  pl,  §iebe  pl.  ;-cliy 
las  ©pieferuten  pl.;  -eby  b61 
®i<i)tf.;  2)  bürr,  unfrud^tbar; 
-chy  rok  bürreS  ^a'^x ;  3)  kono- 
pie  -che  jjintmcl  m.,  Säftlittg 
»M.;  3)  mager,  ntc^t  fteijc^tg; 
4)  che  drzewo  Sac^rceibe  /., 
^ciunfirfd^e  /.,  Qäunling  »»• 

Suczka,  Suka,  -ki,  pl.  -ki, 
*/.  ^ünbin  /. 

Suczy,  adi.  ^ünbif^;  — 
syn  |)unbefo[)n  nt. 

Sudamnosc,  Sudannosc, 
-sei,  sf.  (gleganj  /.,  iRicöIic^« 
feit  /. 

Sudamny,  Sudanny,  adi] 
Sudamnie,  Sudannie,  adv. 
elegant,  niebtic^,  rounberfdiön. 

Sufit,-u,^Z.  -y,sm.  ^ßlofonb 
m.,  ©tuben»,  Siminerbede /. 

Sufitowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
3toörnagel  m. 

Snfler,  -a,  pl.  -rzy,  sm. 
©ouffleur  m. 

Sufieruia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
@ouffleurl^äuäcf)enn.,  =bubc/. 

Suflerski,  adi.  ©ouffleur-. 

Snfokacya,  -cyi,  sf.  ®r= 
ftiden  n. ;  =  Duszenie. 

Sufragan,  -a,  pl.  -owie, 
sm.  UiSei^bUc^of  m. 

Suhak,  Sudak,  -a,  pl.  -i, 
sm.  tatarifc^e  2lntitope. 

Suka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  1) 
|)ünDin/.,  a3e§e/.;  2)3aud^e 
f.,  Xaitif ;  3)  Seic^fel/.  eineä 
^olgfd^Iittenä. 

Sukces,  -u,  pl.  -y,  sm. 
(Srfolg  m.;  =  Powodzenie; 
z  wielkim  -em  mit  grofiem 
©ifolg. 

Sukcesor,  -a,  pl.  -rzy, 
sm.  Siad^folger  m.,  iSrbe  m. 

Sukcesorka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  5Rac^foIgcrin  /.,  ©rbin  /. 

Sukcesya,  -syi,  pl.  -sye, 
sf.    (grbfc^aft  f,  5ioc^folge /. 

Sukcesyjny,  Sukcesyo- 
nalny,  adi.  erb  lief),  Sbt^o"' 
folget»;  wojna  -jna  Srbfolge- 
Irieg  tn. 


Sakieuka 


264 


Supuracya 


Sukienka,  Sukieneczka, 
-ki,  pl.  -ki,  sf.  ÄletDc^en  n., 
Störfcften  n. 

Sakienko,  -ka,  pl.  -ki,  sn. 
§ot5tucf)  «.,  25amentuc^  n. 

Sukiennia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
Suc^fabrif ./. 

Snkiennica,  -cy,  pl.  -co, 
sf.  SCu^fram  m.,  Suc^gefc^äft 
n. ;  -ce,  pl.  Suc^lauben  /.  ^jL 

Sukiennictwo,  -wa,  sh. 
Suc^tnac^ergetüerbe  «.,  2;ucf)= 
fabrifation  f. 

Sukienniczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Suc^tiänölerin  /. 

Sukienniczy,  adi.  2ud^  = 
mac^er=;  cech  —  2;uc^madöer= 
tnnuna  /.,  =jutift  /. 

Sakiennik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
%\x6)m(xä)tx  m. :  Sluc^pnbler  in. 

Sukienny,  adi. ;  Suc^«,  Don 
Xud^;  suknia  -na  SEuc^fleib  n. ; 
—  przemysl  Sud^^aubel  w. 

Sukmana,  -ny,  pl.  -ny; 
Sukmanka,  -ki,  pl.  -ki,  s/. 
Sauenuoi  m.  auä  Soben. 

Suknia,  -ni,  pl.  -nie,  ä/. 
1)  ßtetD  «.,  Jlleibungäftücf  «.; 
wdzial  na  siebie  -nie  kobiece 
er  303  grouenffeiber  on ;  -nia 
nie  czyni  czJowieka  baä  Äleib 
mad^t  nicf)t  ben  aJiann,  man  foll 
nict;t  na(|  bem  5^Ieibe,  nac^ 
bem  ^u^eren  urteilen;  2)  (Se= 
fieber  n. 

Suknina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
armfeliger  siotf. 

Suknisko,  -ka,  jjI.  -ka,  s«. 
^äfelic^es  fc^rec^teä  Xuc^,  Äteib. 

Sukno,  -na,  pl.  -na,  *«. 
2;uc^  «. 

Suknowalski,  adi.  -ka 
glina  3BaIfer=,  güHererbe  /. 

Suknowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  3;uc^fci^abe  f.,  ÄIeiber= 
motte  /. 

Sukrowica,  Sukrwica, 
-cy.  sf.  33luteitcr  m. 

Suks,  -u,  -y,  sm.  miubere 
Öattung  oon  93ernftcin. 

Suknrs,  -v,  pl.  -y  ober 
-a,  sm.  ©uüurg  ni ,  ^il\e  f.; 
=  Pomoc. 

Snlarz,  -a,  ^j?.  -e,  sm. 
©cöürer  j«.  ;  =  Palacz. 

Sulica,  -cy,  2^1-  -ce,  sf. 
SDurffpiefe  w. 

Sultan,  -a.j^l.  -i  unb  -owie, 
sm.  Sultan  »i. 

Saltaua,     -ny,     fd.     -ny; 


Sultanka,  -ki,  jjI.  -ki,  s/. 
©ultanin  /. 

Sultanski,  adi.  ©ultan=. 

Sum,  -a,  pl.  -y,  sm. 
SBelg  m. 

Suma,  -my,  pl.  -my;  divi. 
Sumka,  -ki,  ?:>/.  -ki,  sf.  1) 
©umme  f.,  (Sefbfumme  /. ; 
zebrac  znaczna  -me  pieniedzy 
na  biednych  eine  beträd^tUctie 
©elbfumme  für  Strme  f  ammeln ; 
okragJa  -ka  eine  runbe  Summe; 
2)  {ut3ec  Inbegriff,  |iauptin= 
^alt  in.;  3)  §od)amt  n. ;  od- 
prawiac  -nie  boä  ^od^amt  je(e= 
t)rieren. 

Sumak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  ©umac^  J«. ;  —  garbarski 
©etberbaum  m.;  —  jadowity 
giftiger  ©umac^ ;  2)  =  Suhak, 

Sumara,  -ry,  pl,  -ry,  sf. 
©au  /.,  SRutterfd^roein  n. 

Sumaryczny,  adi  ;  Suma- 
rycznie.  adv.  fummarifc^. 

Sumaryusz,  -a,  pil.  -e,  sm. 
35erjeid;nis  n.  Don  Sof  umenten, 
Äompenbium  n.,  furjcr  21u§j 

Sumiasty,  «tZe.  meliartiij; 
—  was  ein  langer  ©c^nauj= 
bart. 

Sumienie,  -nia,  sn.  ®e= 
wiffen  n.;  miec  czyste  —  ein 
reine§  ©erotffen  ^aben;  we 
wszystkieh  czynaeh  idz  za 
glosem  twego  -nia  in  allen 
3;aten  folge  ber  ©limme  beines 
®erotffen§;  —  gogryzie  er  ^at 
©enjiffensbiffe;  möge  z  czy- 
stem  -niem  powiedziec,  zem  nie 
nie  zawinit  icf)  iann  mit 
reinem  ©ercifjen  fagen,  ba^ 
id^  nic^tä  üerbrod^en  i^o.'bi', 
biore  to  na  swoje  —  ic^ 
nel^mc  bag  auf  mein  ©eraiffen, 
id)  roiH  e6  cor  ©ott  Berant= 
njorten;  —  mi  na  to  nie  po- 
zwala  mein  ©eroiffen  erlaubt 
mir  nid^t,  "ba^  gu  tun;  masz- 
ie  1y  tei  —  bic  tak  male 
dziecko  [;aft  bu  benn  !eln  ®e= 
rotffen,  ba^  bu  ein  ftetneä  Äinb 
fo  fc^Iägft;  czlovviek  bez  -nia 
ein   geroiffentofer  DJJenfc^. 

Snmiennosc,  -kc\,  sing, 
tant.  sf.  ©erctffen^aftiflfeit 
f. ;  z  wielka  -öcia  spelnial 
swoje  obowiazki  er  erfüllte 
feine  $flid|ten  mit  großer  ®e= 
n)tffeni)ofttgfeit. 


Snmienny,  adi.;  Sumien- 
nie,  adv.  geroiffenl^aft. 

Sumki,  -mek,plnr.  tant.  sn. 
D,uerfäcfe2j?.,  ©atteltafc^en  pl. 

Sumowac,  -mnje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  abbteren, 
fummteren,  sufammenjä^ten. 

Sumpt,  -u,  pl.  -a,  sm. 
Slufroanb  m.,  Soften  p>l.:, 
wlasnym  -em  auf  eigene 
Soften. 

Sun^c,  -ne, -nalem,i;«.  unb 
va. imperf.  unb^er/. ;  Suwac, 
-warn,  -walem,  va.  imperf.  1) 
fd^reiten,  tüdfen;  gdzie  tak 
predko  -niesz?  n)Of)tn  ge^ft  bu 
fo  fc^neß?;  -nal  naprzod,  nie 
zwa  Äajae  na  nich  er  rüdEte  Dor , 
o^ne  auf  fie  ju  ad)ten-,  2~) 
fc^ieben,  fd^tetfen;  —  nogami 
bie  güfee  fd)teifen;  3)  — -  sie  vr. 
\\6)  fdjieben. 

Supel,  -pia,  pl.  -ply ;  dim. 
Supelek,  -!ka,  2^1-  -fki,  sm. 
i^noten  m.\  =   VVezel". 

Superarbiter,  -tra,  pl. 
-owie,  sm.  Dberfc^iebgrid^ter  m. 

Superintendencya,  -cyi, 
sf.  ©upertntenbentur  /. 

Superintendent,  -a,  pl. 
-Gl,  sm.  ©uperintenbent  m. 

Superior,  -a,  pl.  -rzy,  sm. 
©upertor  m.,  Stbt  ?».;  SDJiUtär« 
Pfarrer  m. 

Superiorka,  -ki,;^?.  -ki,  sf. 
Sibtiifin  /.;  =  Ksieni. 

Suplika,  -ki.  pl.  -ki ;  u- 
plikacya,  -cyi,  lü.  -eye,  sf. 
untertänige  Sitte,  Sittfd&rift 
/.;  -eye,  pl.  Sittgefänge  ^jZ. 

Suplikant,  -a,  pl.  -ax,  sm. 
SÜttfteQer  m. 

Suplikantka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ^Bitti'teUertn  /'. 

Suplikowac,  -kuje,  -kowa- 
Jem,  vn.  imperf.  bitten,  unter= 
tänigft  bitten. 

Suponowac,  -nuje,  -wa- 
lem, va.  imperf.  oermuten, 
anner)men,  porouäfe^en;  = 
Przypuszczac. 

Supozycya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  -Cetmutung  /.,  iyorau§fet= 
jung  /. 

Supraport,  -u,  jü.  -y,  sm. 
©uptoporte  /'.,  Sürauffalj  m. ; 
=  Naddzwierek. 

Supuracya,  -cyi,  sf.  ©up= 
puration  /.,  (Siterung /. ;  = 
Matervzowanie. 


Snpnracyjny 


265 


Suszyö 


Supuracyjny,  adi.  eiter= 
forDertib. 

Surducina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
fcf)Ie(^ter,   armfeliger  IRod. 

Surdut,  -a,  pl.  -y ;  dim. 
Surducik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
S^ocf  w. ;  DBerrotf  m.\  2Kän= 
nerrod  m. 

Surdutowiec,  -wca,  pl. 
-wcy,  sm.  etil  in  einem  SJod' 
j^eruntgpl^enber,  3tocfträger  ?«. 

Surdutowy,  adi.  Döcrrod», 
3tocf=. 

Surma,  -my,  pl.  -my,  .f/". 
Sinfe  /.  (Mrt  ^45feife). 

Surmacz,  -a,  pl.  -e,  s/w. 
,Sinfent)Iä!er  ;«.;  Pfeifer  m.; 
Srompeter  w. 

Surmia,  -mii,  jjZ.  -mie,  ä/. 
2rompeten6aum  m.,  2;rompc= 
tenblume  /. 

Surmiczy,  Surmikowy, 
adi.  antimoniaf,   fpiepgtanjig. 

Sarmiczyny,  -yn,  pl.  tant. 
(Antimoniaca)  ©pte^glanj« 
mittel  pl. 

Surmik,  -a,  pl.  -i,  S7n.  (An- 
timonium)  ©pie^glanj  m. 

Surmikwiat,  -u,  pl.  -y, 
sm.  Sroinpetenblume  f.,  ©pie^= 
apfel  m. 

Surogat,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Surrogat  n. 

Snrojadka,  Surojezka, 
-ki,  pl.  -kl,  sf.  £ionigtäubling 
m.  (^^ilsaattung;. 

Saropieki,  -kow,  plur. 
taut,  längltdje  gtet^c^flöfee. 

Surowica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
1 )  —  solna  ©aljfole  /. ;  2) 
©erum  «.;  Slutroaffer  n. ; 
—  przeciw  dyfferyi  anti= 
bipf)tl^crtti{c^e§  Serum. 

Surowic,  -wie,  -wiJem,  va. 
imperf.  f)att  unb  rau^  machen. 

Surowiec,  -wca,  p>^-  -wce, 
sm.  1)  ^Jio^ftoff  m.,  3(lof)= 
materiat  ??.;  2)  ro[)eö  Seber, 
ro^er  Sliemen;  3)  ro^eä  @ifen: 
4)  $otta[cöenflu^  m. 

Surowiec,  -wieje,  -wialem, 
vn.  impetf.  fjatt  unb  rauf) 
nierben. 

Surowizna,  -uy,  pl.  -ny,  sf. 
1)  SRo^cit/.;  2)  roljer  ©toff; 
=  Surowiec ;  3)  [Rof^eifen  n, ;  — 
biala  rankes  31o^eifen,5cifc|fr' 
ro^eijen,  SBeic^flofe  m.;  — 
listkowa,  listkowo-ziarnista 
©piegelflofi,    öautfto^,    3Jol^= 


1  fta^Ieifen,  lueifegareä  SJoi^eifen ; 

—  cynku  Sßerf»,  ^Cropfginf  w.; 
j  —  cy  ny  gemeine^  Sinn ;  —  drze- 
i  wna  §oIäfo^tcnro^eifen;  -~ 
j  dziurkowata  gabczasta    Ioct)t- 

ges,  luöigeä  3]o|eiffn;  —  gru- 

'  boziarnista  grobförnigeö  9io^= 

j  eifen;  — jasnoszara  tieügraueä 

^ioljeifen ;  —  kamienna  ©tein= 

fof}lenro^eifen;    —    koksowa 

^ofsro^eifen;  —  kowna  ^änx' 

I  inetbateS,   fdimiebbareä    9iof)= 

leifen;       —       miedzi       9io^=, 

Äupferftetn    m. ;    —    oczysz- 

!  czona  ratiaowana  ^^ein»,  9{ein= 

I  etfen ;     —     odlewnicza     ©ic= 

I  feereirofjeifen ;    —  pclowiczDa 

i  fialbiertes  Slo^eifen;   —  stali- 

I  st»    ©piegcis,     ©pangeteifen, 

I  ©piege(=,  Sflol^ftal^lflofi ;  —  sza- 

ra  graueä  3loE)eifcn;  —  w  gra- 

piach  SJo^eifen  in  Slöcfen;  — 

\  w  gesiach  Sio^eijen  in  ©tan= 

I  gen ;  —  w  bochenkach    IRoi)" 

I  eifen  in  Sarren;  —  z  prze- 

lomem    luskowym   blätterigeä 

Sio^eifen ;    4)    —    w  zoladku 

etroag  UnoecbauUcfieä  im  ^JJ}a= 

gen,  ^rubität  /. 

1      Surowosö,  -sei,  sf.  1)  310^= 

^eit  /.;  2)  ©trenge  /.,  ©c^ärfe 

/'. ;  prawo  kanoniczne  poczelo 

w     Europie    —     praw     nie- 

ludzkich     lagodzic     boä     fa= 

nonifdlc  3ie^t  begann  in  ®u= 

ropa    bie    ©trtnge    ber    un= 

menjc^Hc^en  (Se[e^e  ju  milDern; 

—  kary     bie     ©d^Qrfe    bec 
©träfe;  3)  D^ol^arbeit /. 

Surowy ,  adi. ;  Surowo, 
adv.  1)  ro^,  ungefoc^t;  un= 
bearbeitet ;  -we  mieso  rof;e§ 
{^reifet) ;  -we  plotno  ungebleichte 
Seinroanb ;  -we  drzewo  nic^t 
auögetrotfiteteä  ^olj;  2)  ftreng, 
jc^arf;  -wy  nakaz  ein  firenger 
)öefe^l;  -wa  kara  eine  ftrenge 
©tiafe;  -wo  komu  zakazac 
imnbni  ftreng  oerbieten ;  -wo  sie 
z  kim  obchodzic  imnbn  ftreng 
befjanbeln ;  obrocil  ku  nim 
swoja  twarz  -wa  er  inanbte 
i{)nen  fein  fttengeg  (Seftc^t  ju ; 
3)  ernftl^aft,  ernft,  f;art. 

Surowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  ungebrannter  ^\t%tl;  2)  un= 
gebleichte  Seinroanb. 

Sus,  -a,  pl.  -y,  sm.  ©prung 
m.,  ©at?   m.  (rao^in);   da6  -a 


einen  ©prung  mad^cn;  biedz 
w  -ach  in  ©ä^en  fpringen. 

Susel,  -sla,  pl.  -sfy,  sm. 
Biefel  w.,  3ie)elwttu§  /• ;  — 
centkowany  geperlter  ^\i\tl- 

Susfal,  -u,  jo?.  -y;  Suszfa- 
lek,  -tka,  pl.  -Iki,  sm.  ©d)urj= 
feil  n. 

Suspendowac,  -duje,  -wa- 
lem,  ra.  imperf.  fuspen= 
bieren,  oec^ängen,  ouf  ^z\i 
abfegen ;  =  zawiesic ;  —  urzed- 
nika  einen  Beamten  fugpen= 
bieren,  für  einige  ^t\i  feines 
Slmteö  entöeben. 

Suspendowanie,  -nia,  sn. 
©uäpenbieiung  f.,  Suäpen= 
[ton  /. 

Suspensa,  -sy,  sf.  2luf= 
fd^iebung  /.,  2lu§fegung  /., 
einftnjeilige  2lmtäentfe|ung ; 
=r  Wstrzymanie,  Zawieszenie 
sprawy. 

Suspensoryum,  — ,  pl. 
-rya,  sn.  ©uäpenfocium  «,, 
Sragbeutet  ?«. ;  58iucf)banb  n. 

Sustentacya,  -cyi,  sf.  ®t= 
l^altung  /.,  ©uftentation  t-'i 
=  Utrzymywanie. 

Susz,  -u,  sm.  1)  bürre 
Slfte,  ^xoim,  Späne;  2)  ge= 
trodEneteä  Dbft;  3)  leere  Ste= 
nenjcUen,  Söac^öjelle  /.  o^ne 
§onig,  SBabe  /. 

Susza,  szy,  pl.  -sze,  sf.  1) 
trodfener  Soben;  2)  ©(irre/.; 
uastata  wielka  —  es  trat 
grofee  ®ürre  ein. 

Suszaluia,  Snszaruia,  Su- 
sznia,  -ni,  pl.  -nie,  sf.  %xodin= 
ftube/.,  Sarrfammer/.,  Sarre 
f.;  —  do  drzewa  3;rorfen^au5 
«.;  —  slodowa  3Kal3barre. 

Suszalny,  Suszarny,  adi. 
2;rocfenl)au5=. 

Suszec,  -szca,  ^j?.  -szce, 
sm.  eine  ©c^roammart. 

Suszeuie,  -nia^  sn.  3^rodf= 
nen  n.,  Sörren  n. 

Suszka,    -ki,   pl.    -ki,    sf. 

1)  2lfterl|ot3   n.,   älb^olj    n.; 

2)  gimmel  vi.,  Häftling  m., 
gemeiner  §anf. 

Suszyca,  -cy,  sf.  (Tabe.s 
mesenterica)  ©elröfebarrfuc^t/. 

Suszyc,  -sze,  -szytein,  I. 
va.  imperf.  1)  trodfnen,  börren ; 
—  chmiel  .popfen  börren;  — 
bielizae  SBäfc^e  trodEnen;  -one 
owoce  gebörrteS    Dbft ;    -one 


Sntana 


266 


Swgdzic 


grzyby  c^ctrodfnete  ^ilje 
(©i^roömmc) ;  2)  —  komu 
glowe  imnbm  ben  Äopf 
toarm  machen  ;  —  komu 
glowe  0  CO  jmnbm  beftänbia 
in  |ben  D^ren  liegen ;  —  sobie 
mozg,  glowe  jtc^  ben  Äopf 
Xerbred^en;  IL  vn.  imperf. 
faften ;  III.  —  sie,  vr.  imperf. 

1)  trodnen;  bielizna  -szy  sie 
w  stoncu  bie  SBäf^e  trodnet 
in  bet  ©onne;  2)  jtd^  a6= 
f^ärnten, 

Satana,  Sutanna,  -ny, 
pl.  -ny,  sf.  ©outane  /.,  S^alar 
m.,  ^rieftercotf  m. 

Sutek,  -tka,  sm.;  Sutka, 
-ki,  pl.  -ki,  sf.  1)  roeibUc^e 
«ruftroarse,     iUUIcöbrüfe     f. ; 

2)  -tki,  pZ?«r.  tant.  enge 
Cluergaffe.  1 

Suterena,  Suteryna,  -ny, 
pl.  -ny,  sf  ©outecrain  n , 
Äellerroo^nung  /. 

Sutkowy,  adi.  -wa  bro- 
dawica  ©c^u^blatterpuftel  /. 

Suty,  adt.;  Suto,  adv. 
reic^Uc^,  prächtig;  suto  za- 
stawione  stoty  reid^üd^  ge= 
bedfte  Stfd^e;  -ta  suknia  ein 
reic§  befe^teö  Sleib;  -to  nas 
przyjal  er  f)at  un^  reic^ntf) 
beroirtet. 

Suwac,  fiel^c:  Sunac. 

Suwacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Steuerung  /.,  Sc^ubfteue= 
rung  /. 

Suwak,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
©c^enfeltier  n.;  2)  =  Sta- 
widlo;  3)  2)ampf[d)ieber  m., 
Sampfoerteilerm,,  ©d^iebcrm.; 

—  muszlowy  aJJufcöelfcftieber ; 

—  obrotowy  ©re^fc^ieber;  — 
rozpreiniczy  ®Epan[ionä= 
fd^iebcr. 

Suwalny,  adi.  jc^iebbar. 

Suwanie,  -nia,  sn.  ©c^ie= 
ben  n. 

Suweren,  -a,  pl.  -i,  sm. 
ßanbesfürft  m.,  ^crtf^er  m.; 
=  Monarcha,  Panujacy. 

Suwata,  -ty,  sf.  Heineä 
gifdine^  an  jniei  ©tangen. 

Swacha,  chy,  pl.  -chy,  sf. 
l)'-örautroerberin/. ;  2)  Äupp«» 
lerin  ./. 

Swachna,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
SBrautjunfifer  f. 

Swactwo,  -wa,  sn.  53raut-, 
greiroerberei  /. 


Swadziebny,  adi.  ^od^=» 
Seitlic^. 

Swadzba,  -by,  sf.  ^oc^« 
seit  f. 

Swak,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
©cöroager  ???.;  2)  5Jebenbuf)ter  m. 

Swakowstwo,  -wa,  ,sn.  1) 
©cbroägerfdjaft /.',  2)  Sieben- 
bul^lerfdiaft  /. 

Swalki,  -lek,  plur.  tant. 
sf.  2)aumencifen  n. 

Swar,  -u,  pl.  -y,  sm.  Sant 
7)1.,  §abcr  m.,  gänlerei  /.; 
nie  chce  sie  mieszac  w  wasze 
-y  i^  'roiü  mid^  in  eueren 
S<xnt  nic^t  mengen ;  te  ciagte 
-y  musza  sie  mu  w  koncu 
sprzykrzyc  er  mu^  boc^ 
enblid^  biefer  eroigen  3änfe= 
reien  fatt  roerben. 

Swarliwosc,  -sei,  sf.  3«n^' 
fud^t  f.,  §aberiuc^t,  §ang  m. 
gu  3änfcreien. 

Swarliwy,  adi.^  Swarli- 
wie,  adv.  jantjüc^tig,  äänfifc^. 

Swarzenie,  -nia,  sn.  ^an= 
fcn  «. 

Swarzy6  si§,  -rze,  -rzy- 
{em,  vr.  imperf.  jan!en,  l)a= 
bern;  darmo  sie  -rzycie  ifir 
janft  umfonft. 

Swaszka,  Swatka,  -ki, 
pl.  -ki,  sf.  ^eiratäuermittlerin 
f.,  Srautraerberin  /. 

Swat,  -a,  pl.  -y  ober  -ci, 
sm.  sBrautroerber  m.,  $eiratä= 
oermittter  w. ;  w  -y  jechac 
a[§  33rautroerber  roo^in  ge^en, 
faf)ren;  -em  byd  ben  33raut= 
luerber  machen;  ani  mi  on 
brat  ni  —  er  ift  mit  mir 
roeber  tierrcanbt  nod^  befreun= 
bet. 

Swatac,  -tarn,  -ta!em,  va. 
imperf.  ben  Sßrautroerber 
madien,  eine  ®^e  ftiften,  üer= 
mittein;  -li  moja  sioslre  z  tym 
mlodym  czlovviekiem  man 
t)at  meiner  ©d^roefter  bie  ©r)e 
mit  biefem  jungen  3JJann 
atigeraten,  angetragen;  —  sie 
vr.  freien ;  (bilM.i  bidEeg-reunb* 
ic^aft  ict)tie^en. 

Swatanie,  -nia,  sn.  SBraut- 
roerben  «.,  §eiratSoermittcIn  n. 

Swawola,  -li,  pl.^  -le,  sf. 
eigen»,  9JJutn)iIIe  m.,  Übermut 
m.,  Slusgetaffenl^eit  /. ;  iwoja 
—  muai  byc  ukarana  bei« 
a)lutroiQe  mu^  beftroft  roerben ; 


dose  -li,  czas  przyszedl  na 
powazniejsze  rzeczy  genug 
beä  Übermutes,  bie  3«it  für 
ernftere  Singe  ift  gelommen ;  — 
i  rozpusta  panowaty  miedzy 
mlodzieza  ^uägelaffenl^ett  unb 
2lusfc^roeifung  T^errfc^ten  unter 
bec  3ugenb. 

Swawolic,  -le,  -lilem,  vn. 
imperf.  SKutroillen  treiben, 
mutroiüig,  auögelaffen  fein, 
fc^äfern;  —  z  dziecmi  mit 
ilinbern  fpieien,  fd)äfern;  nie 
zwazajac  na  swöj  wiek,  swa- 
wolisz  jak  dziecie  bcin  2llter 
nid^t  beoc^tenb,  bift  bu  auä= 
gelaffen,  mutroißig,  rote  ein 
kinb. 

Swawolnica,  -cy,  pl.  -ce; 
ditn.  Swawolniczka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  ausgelaffenes,  mutroit= 
ligeä  SJJäbc^en. 

Swawolnik,  -a,  pl.  -cy; 
dim.  Swawolniczek,  -czka, 
2)1.  -czki,  sm.  mutroiÜiger, 
auägelaffener  ^nabe,  mutroil» 
liger,  auögelaffener  llJenfd^. 

Swawolnosc,  -sei,  sf  = 
Swawola. 

Swawolny,  adi. ;  Swa- 
wolnie,  adv.  mutroiBig,  eigen» 
roiHig,  auägelaffen,  übermütig; 
-na  dziewczyna  skoczyla 
przez  püot  i  znikla  bttö 
Übermütige  3J?äb(^en  fprang 
über  ben  Qaun  unb  oerfd^roanb. 

Sw%d,  swedu,  sing,  tant. 
sm.  fflunft  in.,  9tauc^  m.: 
!öranbgerucf)  m.;  —  jest  z 
picea  ber  Dfen  ftinft;  swedu 
narobic  2)unft  madien,  oerur= 
fad^en;  psimswedem  umfonft, 
unnerric^teter  '®inge,  ol^ne 
Siefultat;  zbyc  kogo  psim  swe- 
dem  imnbn  mit  langer  3la]e 
ablieben  laffen. 

Swadliwy,  Swf  dliwy,  adi. 
nadb  SBranb  ricd^enb,  bunftig. 

Swgdniec,  -nieje,  -niatem, 
vn.  imperf.  brenseln,  Sranb= 
gecud)  ucrbreiten,  branbig 
ried&en. 

Swfdra,    -ry,    pl.   -ry,    sf. 

1)  gelber  (Rieden  auf  ber  ^aut, 
©c^mu^flecEen  m,  SRoftfledEen ; 

2)  fc^mufeicier  ilerl. 
Sw§dzenie,  -nia,  sn.  ^üt' 

fen  n. 

Swfdzic,  Swifdzic,  -dze, 
-dzifero,    I.    vn.    imperf.    1) 


Sw§dzik 


267 


Sygnal 


Juden;  skora  mnie  -dzi  bie 
§aut  juclt  mic^ ;  reka  mnie 
-dzi,  zeby  go  uderzyc  bie  §anb 
judt  mii),  i^m  einä  ju  j)er= 
fe^eti;  2)  bämpfen,  ftinfen; 
II.  f«.  imperf.  ängftigcn, 
Kummer  machen;  III.  —  sie 
vr.  fic^  l&ätmen. 

Swgdzik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
iuöenber  3luöf(^[ag. 

Swirena,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
^fetll^ecöt  m. 

Swoboda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
gceifiett  f.,  Unabpngigteit/., 
Ungebunben^ett  /. ;  -de  cenit 
nad  wszystko  er  f($ägte  bie 
{Jtei^eit  über  aßeä;  odzie- 
dziczony  majatek  zapewnil 
mii  jego  -de  bag  ererbte  SSer= 
mögen  fieberte  i^m  bie  Unab= 
pngigfeit;  —  ruchow  bie 
grei^eit  ber  Seroegungen;  2) 
-dy  pl.  greil^eiten,  ^rioilegien, 
SSorrec^te;  kröl  im  nadal 
rozne  -dy  ber  Äönig  gab 
i^nen  »erfd^iebene  ^riüilegien; 
3)  SBol^lftonb  w.,  SBo^lerge^en 
n ,  SBo^Ibefinben  n. ;  -da  du- 
szy,  Seelenruhe  /'.,  ©eelen» 
roofit  n. 

Swobodniec,  -uieje,  -nia- 
lem,  vn.  imperf.  freier  raer= 
ben,  me^r   {Ji^^'^fit   erlangen. 

Swobodnosc,  -sei,  sf. 
grei^eit/.,  Unbefangenheit  /.; 
on  traci  w  towarzystwie  cala 
swoja  —  er  oerltert  in  ©e= 
feüfc^aft  feine  gan^e  Unbe= 
fangenfieit. 

Swobodny,  adi. ;  Swo- 
bodnie,  adv.  frei,  unbefangen, 
beciuem;  od  dzis  dnia  jestes 
zapelnie  — ,  postepuj,  jak  ci 
sie  podoba  oon  ^eu'te  an  bift  bu 
üoHfommen  frei,  bu  fannft 
machen,  itaä  bu  roillft;  -ny, 
jak  gdyby  nie  nie  zaszlo  un= 
befangen,  alä  ob  gar  ni^tä 
DorgefaQen  roäre;  -nie  sie  roz- 
smiala  fie  lachte  ganj  unbe= 
fangen. 

Swobodzic,  -dze,  -dzifem, 
r(t.  imperf.  befreien. 

Swojak,  -.1,  pl.  -ey,  sm. 
Sanbämann  w.,  G;inr)eimifd^e(r) 
w. ;  ©o{)n  m.  eines  g^rei= 
bauerä. 

Swojski,  adi.  einJ^eimifd^, 
ijo^m;  §auä=',  -kie  zwierzeta 
t>auötiere  pl. 


Swojstwo,  -wa,  sn.  Sigen- 
tümlid^teit  /. 

Swojszczec,  -czeje,  -cza- 
lem,  vn.  imperf .  laijm  roerben. 

Sworzenek,  -nka,  pl.  -nki, 
sm.  'JJagel  m.,  (Stift  m. 

Sworzen,  -iznia,2?Z.  -rznie, 
sm.  S3ol3en  m.,  S)öbel  m., 
®pann=,  Sperriegel  ?«. ;  — 
do  krzyzaka  ^rcuifopfboljen; 

—  lubkowy  do  szyn  fiafcften» 
bolzen,  =f^raube  /. ;  —  kie- 
rownika      3)re^fct)emelbof3en; 

—  opaski  resorowtj  2;rag= 
feberboljen;  — sprzegla  Älup= 
pelungäboljen;  —  stawidla 
Steuerungsboijen ;  —  sruby 
Sc^raubenpubel  m.,  Scörau= 
benbolsen ;  —  zawiasowy 
SIragfeber»,  ^ängegtiebbolsen. 

Swoj,  swoja,  swoje, 
pron.  possesiv.  1)  fein,  feine, 
fein;  ber,  bie,  ba§  Seinige; 
(aber  au(^)  mein,  bcin,  unfer, 
euer,  il^r ;  mam  —  dorn  id^  ^a^i 
mein§au§;  masz  —  dem  bu 
f)aft  bein  S^a\x%;  ma  —  dorn 
er  l^at  fein,  fie  f)at  i^r  &(ku^\ 
mamy  —  dom  roir  f)aben  unfer 
§auö;  macie  —  dom  i[)r  ^abt 
euer  §auä;  maj.'j  —  dom  fie 
^aben  if)r  öauä;  wzialem  — 
kapelusz  w  reke  ic^  [jabe 
meinen  £ut  in  bie  §anb  ge= 
nommen;  zabrat  wszystkie  -je 
ksiazki  er  J)at  alle  feine  Sucher 
mitgenommen;  kazdy  powi- 
nien  byc  panem  -jej  woli  jeber 
foU  §err  feineä  UöiHenö  fein; 
kaÄdy  proteguje  -ich  jeber  fud^t 
bie  Seinigen  ju  protegieren; 
2)  eigen;  patrz  -jego  fümmeve 
bidf)  um  beine  eigenen  2lngele= 
gen^eiten;  widziatem  to  na 
-je  oczy  ict)  ^abe  eä  mit  eigenen 
atugen  gefef;en;  3)  geroö[)nlic^, 
natürlich;  jestem  dzis  jakis 
nieswoj  bin  ^eutc  nic^t  red^t 
lOO^t;  nie  byJ  dzis  w  -im 
sosie  er  roar  l^eute  übelgelaunt, 
er  mar  ^eute  nid^t  fo  roie 
gen)ö§nlic^;  -ja  smiercia 
nmrzec  eineä  natürüd^en  S^obeä 
fterben ;  4)  po  -jemu  nad)  feiner 
gerob^nlid^en  2lrt;  trafil  — 
na  -jego  er  l)at  auf  ben 
Sid^ttgen  getroffen,  er  ^at 
feinen  SJieifter  gefunben;  na 
-jem  postawie  baö  (Se- 
raünfd^te  erreichen,   mit  feiner 


SUnfid^t  burd^bringen,  feinen 
SßiUen  burd)füt)ren ;  wyjsc  na 
-je  gute  ®efc^äfte  mad^en, 
feine  SRec^nung  babei  fmben; 
przypomne  mu  w  -im  eza- 
sie  icö  roerbe  i^n  jur  rechten 
3eit,  red^tjeitig  erinnern ;  -jego 
czasu  ju  feiner  ^t\i ;  Isto  tam  ? 
Swöj!  rcer  ba?  ®ut  greunb  ; 
mam  ja  teraz  za  -je  idE)  mu^  e§ 
je^t  f^roerbüfeen;  dostalza  -je 
er  l^at  feinen  So^n  befommen ; 
ja  mowie  a  on  zawsze  -je  ic^ 
mag  reben  roaä  ic^  xoxU,  er 
bleibt  beim  alten. 

Sybarycki,  adi.  fi)baritif^, 
fd^roelgerifc^,  roeid^licft. 

Sybaryta,  -ty,  pl.  -ci,  sm. 
Si;barit  m.,  2i5oUüftling  m., 
SQ3eid)ling  m.\  ==  Pasibrzuch, 
Papinkarz. 

Sybarytyzm,  -u,  sing, 
tant.  sm.  (yenuBfud^t/.,  Sc^roel« 
gerei  /.;  SBeid^lic^feit  /. ;  = 
Zgnusnialosc. 

Sybilla,  -li,  sf.  Sel^erin  /., 
Sibylle  /.,  ^eilige  SEa^rfage» 
rin;  =  Wieszezka. 

Sycenie,  -nia,  sn.  Sätti= 
gen  n. 

Sycic,  -ce,  -citem,  I.  va. 
imperf.  1)  fättigen,  nähren; 
—  glodnycb  bic  hungrigen 
fättigen;  2)  miod  —  SRet 
brauen;  II.  vn.  imperf.  fät= 
tigen;  taki  obiad  nie  nie  -ci 
ein  fold^eä  3}{itta9mot)I  föttigt 
gar  nid)t;  III.  —  sie  vr.  fid) 
jättigen. 

Sycz,  -y,  sf.  31öf|re  /. 

Syczacy,  adi.  pfeifenb, 
äiidjenb." 

Syczec,  -cze,  -czalem,  vn. 
imperf. ;  Sykn^ö,  -kne,  -kna- 
lem,  vn.  perf.  jifdjen;  zmija 
•czy  bie  -D^atter  jifcftt;  —  z  bolu 
oor  Sc^merj  auffc^reien. 

Syfilis, -u,  sm.  Spp^iüg/., 
2uftfeud)e  /. 

Syfilizacya,  -cyi,  sf.  li)pl^t= 
litifcfte  ainltedung. 

Syfon,  -u,  pl.  -y,  sm.  Si: 
pl)on  m. 

Sygnal,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Signal  n.,  ^eic^en  n.,  iiofung 
/. ;  —  akustyczny  afuftifcfceö, 
f)örbare3  Signal;  —  alarmo- 
wy  5Rot=,  aUarmfignal;  — 
blokujacy  Sloclfignal ;  —  elek- 
tryczno-akustyczny       eleftro« 


Sygnalowanie 


•263 


Synogarlica 


a!uftifc^e§  ©ignal;  —  hamuj 
Sremfen  feft;  —  hamuj  mier- 
nie  Sremfen  mä^ig  feft;  — 
jazda  freie  «5'*'^)'^^»  —  mane- 
wrowy,  pizetokowy  przy  ze- 
stawianiu  pociagövv  ^anflier= 
ftgnat ;  —  naprzod  SßoriDättö ; 

—  wstecz  3utürf,  SJüdfioäris; 

—  masztowy,  slnpowy  3Kaft=, 
3IügeI=,  Stimfignat;  —  na 
zörawiu  wodüym  ©ignal  am 
SQöaffetItan ;  —  ochronny 
Sertungsfignat ;  —  o  pomoc 
§ilfSfignal-,  —  podroznych 
miedzywozowy  Qntettommit= 
nifationöfignaf ;  —  splonko- 
wy    petardowy    ÄnaUftgnal; 

—  staJy  feftfte^enbeä,  fi^eä 
©ignal ;  —  przedstacyjny 
©iftanjftgnal;  —  zwrotniczy 
SBed^lelftgnat. 

Sygnalowanie,    -uia,    sn. 
©ignolifieceu  n. 
Sygnalowy,  adi.  ©ignal». 
Sygnatura,  -ry,  pl.  -ry,  sf. 

1)  ©ignatur  /.,  Sejetc^nuna /'. ; 

2)  Unterfdirift  /. 
Sygnaturka,    -ki,  2)1-    -ki, 

sf.  1)  OEtitette  f.,  geltet  m.  mit 
Stuffc^rift;  2)  fleinfte  5^trd)en-. 
glocie. 

Sygnet,  -u,  pl.  -y;  ditn. 
Sygnecik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©iet?elring  m. 

Sygnowac,  -u»je,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  1)  fignteten, 
on=,  bejeic^neu ;  unterfcf)reiben, 
unterzeichnen;  2)  mit  bet®locfe 
ein  ^ixijin  geben,  läuten. 

Syk,  -u,  pl.  -i,  sm.  ^\\^t\\ 
lt.,  ^\\6i/ia\xi  m.\  jak  —  we:5;a 
tute  bas  3il^^n  «ittß'^  ©d^lange. 

Sykanie,-nia,sn. ;  Syknig- 
cie,  -cia,  sn.  ^\\ijtn  n.,  &i' 
3if4  n. 

Sykofancya,  -i,  sf.  2lnge= 
berei/".,  ©t)!opljantie/. ;  D^ren= 
bläferei  /. ;  =  Zdrada,  üszu- 
stwo. 

Sykofauta,  -ty,  pl.  -ci,  .vw. 
Singeber  m.,  2)enunäiant  m., 
§allunfe  ?«.,  ©c^uft  m.;  =- 
Obtudnik,  Zdrajca,  Oszczerca. 

Sykomor,  -a,  2^/.  -y,  sm. 
©t)!omore  f.,  Üiaulbeetfeigen» 
bäum  7)1. 

Sylaba,  -by,  jH.  -by,  */. 
©ilbe  /. ;  =  Zgloska. 

Sylabizowaö,  -zuje,  -wa- 
lero,  va.  imperf.  ftjHabifieren. 


Sylf,  -a,  pl.  -j,  sm.  1)  Suft-» 
geift  JH.,  ©r)lp^(e)  ?«.;  2)  Jle« 
poxtiv  m.  (SBarfd^auer  ifoiEa(= 
ausbrudE). 

Sylfida,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
Suftgeift  m.,  ©plpf^e  /. 

Sylogistyczny,  arfi.;  Sy- 
logistycznie,  adv.  fi;Uogi= 
fti)*. 

Sylogizm,  -u,  pl.  -y,  sm. 
SpUogiömus  m.,  SJernunft^ 
fc^lufe  m. 

Sylogizmowy,  adi.  ©t)llo= 
giömu5=. 

Sylurski,  adi.  fiturifd^ ; 
—  göiotwor  fituttfdiegQebilbe. 

Sylwan,  -u,  sm.  ©cl)rift= 
er?  n. 

Sylweta,  -tj-,  p>l-  -ty ;  dim. 
Sylwetka,   -ki,  pl.   -ki,  sf. 
©ilt)ouette  /. 

Symbol,  -u,  ^?.  -e,  sm. 
©innbilb  «.,  Äennjeid^en  n., 
2Bal)liprurf)  m.;  ®laubensbe= 
fenntni§  n.,  ©t;mbol  7i. 

Symbolicznosc,  -sei,  sf. 
ftimbolifc^er  ©inn,  fi)mbolifc^e 
Söebeutung;   €i)mboUSmuä  m. 

Symboliczny,  adi.\  Sym- 
bolicznie,  adv.  fpmboltfc^, 
finnbtlDlid). 

Symbolika,  -ki.  ä/.  ©t;m= 
bolif  /. 

Symbolizowac,  -zuje, 
-walem,  va.  imperf.  octfinns 
liefen,  |i)mboltfieren. 

Symetrya,  -tryi,  sf.  ©i)mme= 
trie  /.,  ©benma^  n.,  Übercin= 
ftitnmung  /.  aller  2;ei(e. 

Symetrycznosc,  -sei,  sf. 
=  Symetrya. 

Symetryczny,  adi. ;  Sy- 
metrycznie,  adv.  f^muutrtf d), 
gleicbmä^tg,  ebenmäßig. 

Symfonia,  -nü,  ^jZ.  -nie,  sj. 
1)  ©ijmptjonie  /.;  2)  ©leid)» 
flang  m. 

Symfonista,  -ty,  pl.  -sei, 
sm.  ijmpljonift  jh.,  ilompo= 
nift  m.  Don  ©tjmp^onien. 

Sympatya,  -tyi,  pl.  -tye,  sf. 
3t}mpatf)ie  f.,  a}Jitgefii^l  n.; 
©eelenperrcanbtfc^aft  /;  on 
cieszy  sie  ogolna  sympatya 
er  erfreut  fid)  allgemeiner 
©r)mpatl)ie. 

Sympatyczny,  adi. ;  Sym- 
patycznie,  adv.  ftjmpat^tjcf); 
mitfü^lenb;  to  czlowiek  nad- 
zwyczaj  -ny  ba?  ift  eilt   Übet« 


auä  fgmpat^ifd^er,  angenel^mer, 
ltebensn)ürt)iger  aJZenfc^. 

Sympatyzowad,  -zuje, 
-walem,  vn.  imperf.  ftjmpat^i» 
fiercn,  mitfül)len,  mitempfin» 
ben,  übereinfttmmen,  2lnteil 
nehmen,  baben. 

Symplak,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
Tofjiv,  ungebilDeter,  einfältiger 
3J}enfc^,  ©impel  m. 

Symptom,  -u,^^  -y,  S3rm- 
ptomat,  -u,  pl.  -y  ober  -a,  sm. 
@r)mptom  «.,  Slnjeic^en  n., 
Sßorbote  w.,  Kranf^eitä= 
jeic^en  n. 

Symptomatyczny,  adi. 
ftjmptomattic^,  fennjetc^ncnb. 

Syn,  -a,  pl.  -owie,  oeräc^t' 
lic^  -y;  dim.  Synek,  -ukv., 
pl.  -nkowie  ober  -nki;  Sy- 
naczek,  -czka,  pl.  -czki  ober 
-czkowie,  sm.  ©o^n  w. ; 
©ö^n^en    «.,    ©ötinlein   «.; 

—  zwykle  do  ojca  podobuy 
ber  ©o^n  fielet  geroöl)nli^  bem 
3Sater  ö^nltc^;  chrzestny  — 
^atenfinb;  psi  —  §unbe= 
fol)n;  poganski  —  §eiDe  m.; 

—  marnotrawny  ber  perlorene 
©o!)n;  —  Bozy  Ootteäfo^n. 

Synagoga,  -g\,  pl  -gi,  sf. 
©t)nagoge  /.,  Sött^aug  n., 
Sempel  m.;  =  Bozniea. 

Synal,  -a,  pl,  -e ;  Synalek, 
-Ika,  pl.  -Ikowie  unö  -Iki, 
sm.  ©obn  ?«.,  ©öbttc^en  n. 

Synapizm,  -u,  pl.  -y,  S7n. 
©enf=,  ^tel)pflai'ter  n. 

Syndesmografia,  -fii,  sf. 
©e^nen=  unb  söänberbefd^rci» 
bung  f. 

Syndesmologia,  -gü,  sf. 
©el)nen=  unb  iJänberle^re  f. 

Syndyctwo,  -wa,  sn.  Slmt 
n.  ober  ajjütbe/.  beä  ©pnbifuö. 

Syndyk,  -a,  pl.  -cy,  siu. 
©pnöituö  m.,  Ülnroalt  m. 

Synkopa,  -py,  pl.  -py,  sf. 
1)  Sijnfope  f.,  iierfürjung 
eineä  äüorteö  in  ber  aKitte;  2) 
plii^ilic^e  Unterbrechung;  3) 
plölUi^e  (gntfcäftung,  Dl^n= 
ma^t  f. 

Synod.  -n,  pl.  -y,  sm.  ©ij= 
nobe  f.,  ßirc^enüeri'ammlung 
/.,  i^onjil  n. 

Synodalny,  adi.;  Syno- 
dalnie.  adv.  ji;nobal. 

Synogarlica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  SJoc^taube  /. 


Synogarliczy 


269 


Sjrtuacya 


Synogarliczy,  adi.  Sac^» 
tauben'. 

Synoniin,  -u,  pl.  -j,  sm. 
@i;noni)in  n.,  fiiinoeriüanbteä 
Sßort. 

Synonimowy,  adi.  fi;no» 
nt)m,  ftnnnetraanbt. 

Synoptyczny,.  adi.  i't}nop= 
tif*,  überjic^tlid),  furj  gefaxt. 

Synostwo,  -wa,  sn.  ©o^n= 
fc^filt  /. 

Synowa,  -wej,  pl.  -we,  s/. 
©d^roiectertoc^ter  /. 

Synowica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
Siiicöte  /'.,  Scuberstoc^ter  /. 

Synowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
57W.  ^JJeffc  »j.,  S8ruberö)o^n  j?i. 

Synowski,  adi.;  po  -sku 
ct^t.'.  ©o^neä»,  nac^  2(rt  beä 
©o&neg. 

Syntaksa,  -sy,  sf.  ©i)nta^ 
/.,  äi$ort=,  ©afefügung /.;  == 
Skladiiia. 

Syntetycznosc, -sei,  s/". ; 
Syntetyka,  -ki,  sf.  <Si;n= 
tt)etiE  /. 

Syntetyczny,  adi. ;  Syn- 
tetycznie,  adv.  ft)nt^eU)c^, 
äUJammenSe^enb,  oerbinbenb. 

Synteza,  -zy,  ^j?.  -zy,  5/. 
©gnt^efe  /.,  Suiantmenfe^ung 
f.,  Segriffäoetbinbung  /. 

Sypac,  -pie,  -palem;  Sy- 
pn^c,  -ne,  -nqlem,  I.  va. 
imperf.  \)  fc^ütten  (oon  trof' 
!enen  ©a^en);  —  zboze 
w  wory  baä  (Setceibe  tu  bie 
©äde  fd^ütten;  —  ziemniaki 
do  piwnicy  Kartoffel  in  ben 
SeUer  jd^ütten;  —  kamienie 
na  kupe  ©teine  auf  einen 
Raufen  werfen;  jak  -nie  zlo- 
tem,  wszystkich  wyborcöw  be- 
dzie  mial  roenn  er  reic^li^ 
®elb  ausfc^üttet,  rotrb  er  alle 
Sßätiler  für  fic^  ^aben;  2)  auf= 
werfen ;  -lismy  wJasaie  szance, 
gdy  sie  w  dali  jazda  nieprzy- 
jacielska  nkazala  wir  waren 
eben  mit  betn  2tufwerfen  ber 
©d^anjen  befd^äfligt,  a[8  fid^  in 
ber  gerne  bie  feinbUd^e  Äaöa[= 
terie  seigte;  —  groble  einen 
Samm  aufwerfen;  3)  —  czem 
reid)Uc^  fpenben,  oerftreuen ; 
panowie  ci  zlotem  jak  pia- 
skiem  -li  biefe  §erren  oergeu^ 
beten  ©elb,  wie  wenn  e§  ©anb 
wäre  5  pan  wielkie  -al  wy- 
datki  ber  §err  gab  »iet  ®elb 


aus ;  II.  vn.  snieg  -pie  e§  l^crtfcgt 
©c^neetreiben,  eä  ift  ein  ©c^nee= 
geflöber  ;  III.  —  sie  vr. 
1)  cerfc^wenbet,  oergeubet, 
oertan,  ausgegeben  werben;  2) 
firömen,  juftrömen;  -pia  sie 
pieniadze  Das  ©eib  ftrömt  ju 
wie  SiJaffe'r;  ttumy  ludu  -pia 
sie  do  miasta  3Sol!§maffen  I 
fttömen  in  bie  ©tabt ;  3)  ^er=  ; 
auslaufen,  fjerausfc^ütten;  pie- 
rze  sie  -pie  z  poduszki  jje» 
bern  laufen  a.\x^  bem  ^ol|ter 
\)txa\\^  \  4)  jetfaHen ;  ten  je- 
dwab  sie  juz  -pie  biefe  ©eibc 
jerfällt  fc^on,  Befommt  3iiffe. 

Sypanie,  -nia,  sn.  1)  ©dEjüt» 
ten  n.\  2)  ©peic^er  wi. ;  — 
nabojow  do  wielkiego  pieca 
aufgeben  ber  ©testen  (Serg» 
wefen). 

Sypanka,  -ki,  pl.  sf.  1) 
©c^laTfteHe  /.;  2)  ©efäjs  n. 
jum  @infrf)üiten. 

Sypiac,  -piam,  -pialem,  vn. 
imperf.  ju  fd^lofen  pflege", 
fc^lafm;  nigdy  nie  -piam  pa 
obiedzie  id)  fc^lafe  nie  nac^» 
mittags;  po  poludniu  -pia  er 
pflegt  nac^mittagg  gu  fc^lafcn; 
po  nocach  —  nie  möge  id^ 
bringe  bie  3Uäc^te  fc^laflol  ju. 

Sypialnia,  -ui,  pl.  -nie,  sf. 
©c^lafKiinmer  n.,  ©^taffam» 
mer  /.,  Sc^lafgemacfe  n.;  o- 
tworz  okna  w  -ni  öffne  bie 
genfter  im  ©c^lafjimmer;  — 
stui&bowa  Übernac^tung§= 
lo!al  n. 

Sypialny,  adi.  ©c^lafs; 
poköj  —  ©c^lafftube/.,©d^laf= 
5immer  n. 

Sypien,  -pnia,  pl.  -pnie, 
sm.  ©c^üttö  ®tc^trtcl;ter  m., 
©d)öpfergelte  /. 

Sypki,  adi.\  Sypko,  adv. 
fcl)üttbar,  fleinlörnig,  brötfelnb; 

—  grünt  leidE)tec  S3oben;  — 

—  kamien  ©tein,  ber  fic^ 
brörfelt;  kasza  -0  ugotowana 
berb  gelochte  ©rü^e. 

Sypkosc,  -sei,  sf.  ©d^ütt= 
barfeit  /. ;  Soder^eit  /. 

Syrena,  ny,  pl.  -ny,  sf. 
1)  (Sirene  /.,  oerfü^rertfc^eä 
3üetb;  ^  kobieta  wabiaca 
wdziekami;  2)  9iebtl^orn  «.; 
3)  J^tfc^molcö  m.,  ©ecEu^  /. 

Syrojeszka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  roter  2;öubling. 


Syrojeszkowka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  Säubling  m. 

Syrop,  -u,  pl.  -y;  dim. 
Syropek,  -pku,  pl.  -pki,  sm. 
©trup  m.,  ^\idtx'\oi.'\i  m.;  — 
dzieciecy  j?inbermet  7n. 

Syropowy,  adi.  ©irup'. 

Syrynga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
©prtge  /.;  =  Strzykawka. 

Sysak,  -a,  pl.  -i,sm.]  Sysun, 
-nia,  pl.  -nie,  sm.  Sirufttter  «., 
ein  noc^  föugenbeä  3:;ier. 

System,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©9jtem  n.,  planmäfiige  Sßer= 
binbung,  äwedmä^igeä  ©an= 
je(Q),  DrDnung/.;  3Serfa^ren  «., 
5ßlan  m.;  =  Uklad;  —  sJo- 
neczny  ©onnenft^üein ;  —  pla- 
netarny  ^[anetenft)ftem;  ma- 
szyna  najnowszego  -u  eine 
3Jlafc^ineneuefter5lonftruftion ; 

—  dziesietny  ©ejimalf^ftem ; 

—  okregovv      ^onenfi^ftem ; 

—  parowozow  Sofoniotioen« 
fpftem;  —  wagonöw  2ßagen= 
fi;ftem. 

Systematycznosc,  -sei, 
sf.  @r)ftematiömu3  m.,  wiffcn» 
fc^aftlic^e  Slnorbnung. 

Systematyczny,  adi. ;  Sy- 
stematycznie,  adv.  1)  fgfte= 
matifd),  plan=,  j'Df  tf  >"äfe  JS ; 
-nie  wydalano  z  urzedöw 
wszystkich  innowiercöw  ftjfte* 
matifd^  würben  alle  2lnberä» 
gläubigen  auä  ben  Slmtern 
entfernt ;  2)  wiffenfc^aftlid^ 
georbnet. 

Systematyka,  -ki,  sf.  ©t)= 
ftematif  /. 

Syt,  -u,  stn.  ©ättigung  /. ; 
do  -u  jur  ©enüge  ;  najedlismy 
sie  do  -a  wir  ^oben  unä  fatt 
gegeffen;  nabawilismy  sie  do 
-a  wir  ßaben  unö  jur  ©entige 
unterhalten. 

Syta,  -ty;  Sytka, -ki,  sf. 
1)  ^onigwaffer  n.,  §onig= 
tranf  m. ;  2)  -ka,  afiildjfraut  n. 

Sytniec,  -nieje,  -nialem, 
vn.  imperf.  fatt  werben. 

Sytnosd,  -sei,  sf.  ?lo^r^af= 
tigteit  /. 

Sytny,  adi. ;  Sytnie,  adv. 
na^r^aft,  föttigenb;  -na  ges 
fette  ©ans. 

Sytosc,  -sc\,_sf.  ©attfein 
n.,  ©ättigung/.,  ÜDerlabung/. 

Sytuacya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf    ©ituatton   /.,    Sage    f., 


Sytuacyjny 


•270 


Szafa 


©teltung  /.,  3"ftttnb  »u;  = 
PoloÄenie;  —  stawaJa  sie 
coraz  niemozliwsza  bte  ©ttUs 
atton  tüurbe  immer  unmög» 
lid^er;  —  tragiczna,  komiczna 
traqifc^e,   fomtfd^e  ©ituation. 

Sytuacyjny,  adi.  ©ttua= 
ttonä=. 

Sytnowany,  adi.  fituicrt, 
liegenb,  gelegen,  befinbltd), 
gefteEt ;  =  PoloÄony;  to  czlo- 
wiek  dobrze  -ny  basi  ift  ein 
gut  fituieiter  3Wenfd^. 

Syty,  adi.  fatt,  gesättigt, 
rool^lgenä^rt. 

Sza!    interj.    '^jft !    ruf)ig! 

fua! 

Szabalbon,  Szabelbon, 
-u,  sing.  tant.  sm.  (Phaseo- 
lu8  vulgaris)  gciDÖ^nlic^e  %\= 
fole. 

Szabas,  -n,  pl.  -j,  sm. 
©abbat  m. 

Szabasowac,  -suje,  -wa- 
lem,  vn.  imperf.  (Sabbat 
feiern. 

Szabasowy,  adi.  ©a&bat=. 

Szabasöwka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  ttemeä  Xalgridjt;  2) 
©abbatfc^napä  m. 

Szabasnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
®abbatleud)ter  m. 

Szabasny    =  Szabasowy. 

Szabazyt,  -u,  pl.  -y,  sm. 
SBücfelgeolit^  m.,  Göabafit  m. 

Szabelka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©äbelc^en  n. 

Szabelnia,  -ni,  sf.  ©äbcl« 
fabti!  f. 

Szabelnik,  -a,  pl.  -cy,  S7n. 
1)  ©äbelmac^er  m.,  ©c^roert^ 
feger  »«.;  2)  ©cf)tt)ertträger  m. 

Szabelny,  adi.  ©äbet=. 

Szaber,  -bni,  «m.;  Szo- 
bry,  -i6w,  plur.  tant.  ©tein= 
fdjlag  m.,  ©teinabfäHe  v^-, 
i^natf  m.,  ©c^otter  m., 
Äie§  m. 

Szabeta,  -ty,  pl.  -ty,  6/'. 
@ürteltafcf)e  /.  ber  polnifd^en 
Söauern. 

Szabla,  -li,  pl.  -le,  sf.\ 
dim.  Szabelka,  -ki,  pl.  -ki 
1)  ©übel  m.\  na  -lach  go 
roznieäli  fie  maffaltiecten  \[)n 
mit  i^reu  ©äbeln;  napadl 
przeciwnika  na  ulicy  w  jjiec- 
ilziesiat  -bei  er  überfiel  ben 
©egne'c  auf  ber  ©äffe  mit  fünf= 
jig  fäbelbemaffneten  ^JJJünnern; 


2)|)auer  m.  beäSIDilbfci^roeincä; 
3)  fäbelförmigeä  ©tütf  ^ol?. 

Szablak,  -a,  sm.  türfijc^e 
geuer5oI)ne. 

Szablasty,a(?^■.  fäbelförmig. 

Szablica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. ; 
Szablisko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
grofeec  ©äbel. 

Szablina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
elenber  ©äbel. 

Szablodziöb,  -a,  pl.  -y, 
67».  ©äbcifc^näbler  m. 

Szablogrzbiet,  -u,  pl.  -y, 
sm.  Slieeric^roein  n. 

Szablon,  -u,  pl.  -y,  sm. ; 
Szablona,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
©d^ablone  f.,  Seigre  /.,  2>re^» 
brett  w. ;  —  w  formowaniu 
odlewow  ©d|abIone  für  bie 
Sel^mformerei;  wediug  -u 
nac^  ber  ©d)abIone. 

Szabota,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
©djaoette  /.,  Slmbofifutter  n. 

Szabrowac,  -ruje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  fc^aben,  ab' 
fc^aben,  bie  ßöd^er  in  ber 
9}Jauer  mit  ^iegelftüden  au§= 
fußen. 

Szabrowanie,  -nia,  sn. 
öeic^ottetung  /. 

Szach,  -a,  pl,  -owie,  sm. 
1)  ©c^a^  m.]  2)  -y,  pl.  ©d^ad^« 
fpiel  n.\  w  -y  grac  ©d^ac^ 
fpielen;  —  krölowi  ©d)adö 
bem  Äönig. 

Szacher, -chru,  sm. ;  Sza- 
cherka,  -ki,  sf  ©d^ad)er  m.,  j 
unreblic^er  4>anber. 

Szaclierski,  adi.  ©c§adjer=. 

SzacWsta,  -sty,  pl.  -sei, 
sm.  ©c^ac^fpieler  m. 

Szachowad,  -chuje,  -wa- 
■tem,  va.  imperf.  1)  ©^ad^ 
bieten;  2)  fc^ac^ten,  in  S3icr«= 
ede  teilen. 

Szachownica,  -cy,  pl,  -ce, 
sf.  1)  ©c^ac^brett  n. ;  w  -ce  co 
utoÄyc  etroag  in  fleine  ^ier= 
ede  teilen;  2)  ©c^ac^=,  2;iger', 
Äiebi^blume  /. 

Szachowy,  adi.  ©d^ad^=. 

Szachraj,  -a,  pl.  -e,  sm,. 
©djad)erer  m.,  33etriiger  »«., 
©djininbler  m. 

Szachrajka,  -ki,  jp?.  -ki,  sf. 
©c^ad^eiin  /'.,  Betrügerin  /., 
©djtuinblerin  /. 

Szachrajski,  adi.'^^a6)ii--, 
fc^adjerljaft,  betrügcrifd), 

fd^rainblerifd;. 


Szachrajstwo,  -wa,  pl. 
-wa,  *n.  ©d)ac^erei/.,  ©c^ac^er 
m.,  Betrug  m. 

Szachrowac,  -ruje,  -wa- 
iem,  vn.  imperf.  fdE)adE)ern,  be= 
trügen. 

Szacht  =  Szyb. 

Szachtynowac,  -nuje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  mit  bem 
©d^ad^tfialm  polieren,  bie  le^te 
Politur  geben. 

Szacbiulec,  -loa,  sm.  uieu» 
edEigeS  Binbroer*,  gefc^ac^teteä 
ga^n)erf;ftarteSol)len,S)ieIeu. 

Szacisko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
fdE)lcdE)te§,  elenbe§  Äleib. 

Szacowac,  -cuje,  -walem, 
va.  imperf.  1)  fdjä|en,  ab» 
fd^ä^en,  tarieren;  zaprzysie- 
zony  taksator  -wal  cale  jej 
srebro  ein  beeibeter  ©c^ä^- 
meifter  tarierte  i^r  gonjeä 
©ilber;  2)  achten,  f^ä^en, 
l^OC^^alten;  szacujemy  zdanie 
powainycb  mezow  rotr  achten 
bie  a)teinung  ro'ürbiger  SRänner. 

Szacowanie,-nia,  sn.  ©d^ät= 
jeii  n.,  ©c^ä^ung  /.,  SaEie= 
rung  /. 

Szacownik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  ©c^ä^meifter  w.,  S^ajator 
m.,  2lbfc^ä^er  m. 

Szacownosc,-sci,«/.  ©d^ä^'= 
batfeit  f. 

Szacowny,  adi. ;  Szaco- 
wnie,  adv.  fi^äpar. 

Szacuuek,  -nku,  sm.  1) 
©c^ä^en  n.,  Sanieren  n.,  ©c^ät= 
jung  f.,  XaEierung/.;  2)  Sld^tung 
/.,  ^od^ac^tung  /.;  cieszyc  sie 
ogolnym  -kiem  ftd^  oHgemei« 
ner  §oc^ad^tung  erfreuen;  ona 
zasluguje  na  wszelki  —  il^r 
gebührt  alle  2ld^tung;  pelen 
-nku  üoHer  Sichtung ;  z  -nkiem 
ad)tungöooll. 

Szacankowy,  adi.  ©d^ät= 
jungS»;  cena -wa  ©c^ä^ungg= 
preis  m.\  fdjäl^ungSroeife. 

Szadawy,  adi.  grau  = 
Popielaty. 

Szadzas,  -a,  pl.  -y,  sm. 
geflijppelte  3iei^|c^""r- 

Szadzieö,  -dzieje,  -dziai'em, 
vn.  imperf.  grau  roctben. 

Szad:f,  dzi,  pl,  -dzie,  sf. 
3leif  TM.  =  Szron. 

Szafa,  -fy,  pl.  -fy,  dim.\ 
Szafka,  -ki,  pl.  -ki ;  Sza- 
feczka,     -ki,    pl.     -ki,    sf. 


Szafarka 


271 


Szalbierz 


Sc^ranf  /n.,Äaften  vt.,  ©pinb 
m.;  —  na  ksiaiki  58üi)et= 
faften;  —  na  bielizne  2Bäft^e= 
fc^ran!;  szafa  na  suknie 
Äteiber[c^tanf;  -fka  na  in- 
strumenta ^nftrumenten» 
fc^ranf;  wsadz  te  suknie  do 
szafy  lege  biefe  Kleiber  in  ben 
i^aften ;  zapomniaies  zamknac 
szafe  bu  l^aft  ben  ©ii)ran! 
absuipercen  cergeffen. 

Szafarka, -ki,^i.  -ki,^/".  33«= 
»(^lic^erin  /.,  ©tt)aft(n)enit  f., 
iöauö^ättertn  /.,  Sluäteiterin 
/. ;  Marya  —  lask  boskich 
aSJarie,  bie  Slugtcilerin  ber 
©naben  ©otte§;  wlasnej  woli 
—  i^re  eigene  ^errin. 

Szafarnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
©peifefaften  m.,  ©petfe!am= 
mer  /. 

Szafarski,  adi.  Schaffner», 
©peifefammer;  —  urzad  ©c^off^ 
neramt  n. 

Szafarstwo,  -wa,  sn.  1) 
©d^affneret/.,  ©cf)affneramt»., 
§auä^alten  n. ;  aSerraaltung  f.] 
2)  Serteilung  f. 

Szafarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©(^offner  m.,  33erroalter  m., 
SÖejc^ltefiec  m.,  Sluäteifer  m., 
§auä^älter  m. 

Szafarzyc,  -rze,  -rzyJem, 
va.  unb  vn.  imperf.  ©cfjaffneu, 
SSerroalter,  Se)^Uefeer  jein ; 
va.  imperf.  aufteilen. 

Szafel,  -fla,  pl.  -fle ;  Sza- 
flik,  -a,  pl.  -'),  sm.  ©cf)aff  tu, 
©c^euer=,  ©püI-,  2lbroa)cJ)= 
fd^aff,  =trog  w.,  ^ufitcanne  /. 

Szafir,  Safir,  -u,  -pl.  -y, 
sm.  1)  ©ap^ic  m.  (Sbelftein); 
2)  ^immelBlaue,  japl)irblaue 
garbe. 

Szafirek,  -rka,  pl.  -rki,  sm. 
3Wu§!atl)9a3intl^e ./". 

Szafirkowad,  -kuje,  -wa- 
tem,  va.  imperf.  —  komu 
jemanbem  rec|t  fd^meic^eln. 

Szafirowy,  adi. ;  Szafi- 
rowo,  adv.  ©ap^ir=;  [apl)ir' 
blau. 

Szafowac,  -fuje,  -waiem, 
va.  imperf.  1)  reict)tic^  auQ  = 
teilen,  »ergeben,  fpenben, 
fc^alten  unb  roalten;  ostroi;aie 
ezem  —  mit  etniag  fparfam 
umgel^en;  nie  -fuj  tak  pochwa- 
lami  fei  nic^t  fo  freigebig  mit 
beinen    2obfger^eb«ngen;    — 


przeklenstwami  feine  g-lüc^e 
fvaren;  2)  —  komu  CO 
jmnbm  tivocL^  nerfd^affen,  Iie= 
fern,  fc^affen. 

Szafowanie,  -nia,  sn.  Sßer= 
teitung  /.,  2luäteilen  n., 
©penben  n. 

Szafowy,  adi.  haften-, 
©diranfs,  fd^rantförmig,  fa[ten= 
artig. 

Szafran,  -u,  sm.  1)  ©afran 
m.;  flaki  w -ie  Äuttelflecfe  mit 
©afran  jubereitet;  lepszy  funt 
-u  niz  wöz  siana  ein  5ßfunb 
©afran  ift  beff er  ol§  ein  SBagen 
§eu;  2)  gelbe  fafranfarbige 
©tiefel;  nie  kaidy  szlach- 
cic  CO  w  -ie  chodzi  tiic^t 
ieber,  ber  gelbe  ©tiefel  trögt, 
ift  ein  tSbelmann,  bie  i^appe 
madf)t  feinen  giim  2JJönc^. 

Szafraniasty,  adi.  fafran= 
artig;  fafrangelb. 

Szafraniö,  -nie,  -nifem,  va. 
imperf.  mit  ©afran  anrichten ; 
—  sie  vr.  fafrangelb  roerben. 

Szafranica,  -cy,  sf.  ®elb= 
raurj  f.  (ftengeltofe  2lnemonen= 
gattunn). 

Szafraniec,  -nca,j)?.  -ncy, 
sm.  1)  ®elbf)aarige(r)  m.;  2) 
©afranpnbler  m.;  3)  (Meme- 
cylon)  SBeerenbaum  m. 

Szafranny,  adi. ;  Szafran- 
no,  adv.  mit  ©afran  ange^ 
gemad^t,  geroürjt. 

Szafranowaciec,  -cieje, 
-cialem,  vn.  imperf.  gclblid^ 
TOerben. 

Szafranowy,  adi. ;  Sza- 
franowo,  adv.  ©afran=  •, 
-wego  koloru  fafraufarbig. 

Szafran owka,  -kl,  pl.  -ki, 
sf.  S'ifranapfel  m. 

Szaft,  -u,  pL  -y,  sm.  ein 
3Beberra^men. 

Szafuuek,  -nku,  pl.  -nki, 
sm.  ä^erraalten  ».,  3Serittat= 
tung  /. ;   3>ergebung§red^t  n. 

Szajka,  -ki,  ^^?.  -ki,  sf. 
iBonbe  /.,  §aufe  tu.,  (Seftn= 
bei  )(. ;  —  ztodziejska  S!)iebä= 
banbe. 

Szakal,  -a,  ^;Z.  -e,  sm. 
©cftafal  VI. 

Szakalik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Öolsfpan  m. 

Szaklaczek,  -czka,  ^jZ. 
-czki,  sm.  (Pittosporum)  ©elb= 
beerenftrauc^  m. 


Szaklak,  -u,  pl,  -i,  sm, 
gemeiner  Äreujborn,  SBege= 
born  m.,  j^örber«,  Slainbeere 
/.;  —  pstrokaty  immergrü= 
nenber  ^illaternenbaum ;  — 
kruszyna  ^auU,  ©pillbaum, 
^ult)er=,  ^innl^otj  «.,  ©prit= 
jer  m. 

Szaklakowaty,  adi.  freuj» 
bornavtig. 

Szal,  -u,  p?.  -e;  dim. 
Szalik,  -a,  pl.  -i,  sm.  ©c^al 
m.;  —  koronkowy  ©pi§en= 
fd^al ;  —  jedwabny  ©eiöen= 
fc^al;  —  turecki  türtifd^er 
©c^al ;  z  ramion  zrzucila  — 
fie  lief?  ben  ©d^al  von  ben 
©d^ultern  faüen. 

Szala,  -li,  pl.  -le;  dim. 
Szalka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©c^ale/.,  SBagjc^ale  /.;  -Iki 
plur.  ©c^alioage  /. ;  to  duie 
nieröwne  -le  baä  finb  gicei 
ungleiche  Sßagfc^alen;  kiasc 
CO  na  -Je  rozsadku  ctroaS  OUf 
bie  SBagfc^ale '  ber  SSernunft 
legen;  —  sprawiedliwosci  bie 
iBage  ber  ©eced^tigfeit;  brac 
cos  na  -le  rozumu  etroaä  mit 
bem  Serft'anbe  prüfen;  -le  po- 
kaza,  CO  rzeczy  zawaza  (Die 
2Bage  rcirb  über  baä  ©eroi^t 
ber  ©ad^en  entfd^eiben),  alle§ 
mu^  geprüft  roerbcn,  um  be- 
urteilt roerben  ju  fönnen. 

Szelba,  -by,  sf.  S3oll= 
flaut  n. 

Szalbierczy,  adi.;  Szal- 
bierczo,  adv.  betrügerifd^, 
fc{)roinblertfd&. 

Szalbierka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  33etru3  m.,  ^Betrügerei  f., 
©aufelci  /.,  ©d)n)tnbel  m.; 
—  polityczna  potitifc^e  &au= 
felei;  2)  ©auflerin;  S3etrüge= 
rtn  /.,  ©c^rotnblerin  /. 

Szalbierowac,  -ruje,  -wa- 
iem ;  Szalbierzyc,  -rze,  -rzy- 
lem,  vn.  imperf.  betrügen, 
befd^niinbeln,  auf  33etrug  auä= 
ge^en,  ©diroinbelcien  machen. 

Szalbierski,  adi.  33etrÜ5 
ger=,  ©d)ii)inbler=. 

Szalbierowanie,  -nia; 
Szalbierstwo,  -wa,  pl.  -wa, 


sn.    Söetrug  m. 
©cbroinbclei  f. 
Szalbierz, 
©outler    m,, 
©c^roinbler  m. 


Setrügeret  /. 

rza,  pl. 
33etrüger 


Szalec 


272 


Szamotloch 


Szalec,  -leje,  -lalem,  vn. 
imperf.  1)  rafen,  tolfen,  roüten, 
»ertüdt  jein;  —  z  rozpaczy 
oor  35er3n)etf[ung  ben  SSerftanb 
oettieren;  — za  kim  in  imnDn 
rafenb  »erliebt  fein;  —  za 
czem  einer  ©a(^e  ßi§  jur 
3iaferei  nachjagen,  einen  9iat= 
ren  an  etto.  gefreffen  l^aben; 
babsko  stare  za  cblopatnJ  -je 
bie  alte  Kachel  jagt  ben  Mm- 
nern  nad^;  2)  toü,  ausgelaffen 
fein. 

Szalej,  -u;  Szalen,  -nia, 
sm.    Silfen;,     itoUftaut    n.; 

—  jadowity  Sßafferfc^ierUng 
m.,  aBüteric^  m.\  —  nakra- 
piany  geflecfter  ©c^ierling. 

Szaiejowy,  adi.  S8ilfen= 
!raut>,  2;oUfraut=;  napic  sie 
odwaru  -wego  S^oHlcauttee 
trinfen. 

Szalejnik,  -a,  sm.  Sltropin 
n.  (Saugcnfalj  becSellabonna). 

Szalenie,  adv.  uerrüdEt,  ra= 
fenD;  on  ja  pomimo  jej    wad 

—  kocha  ec  liebt  fie  rafenb 
tro^  \\)XiX  %i^iX]  postapic 
ßobie  —  oerrücft,  roa|n[innig 
fianbeln. 

Szaleniec,  -nca,  p?.  -ncy, 
sm.  3iajenbe(r)»?.,äßüterid^??2. ; 
SSerrücfte(r)  »t.,  3rrfinnige(t) 
m. ;  — jakispodpalU  dorn  wsrod 
zamieszania  ein  Stafenber  ftedte 
roä^tenb  ber  äierrairrung  bag 
§au§  in  Scanb;  wiele  jest 
miedzy  wami  -ncöw,  ktörzy 
nad  upadkiem  wlasnym  pra- 
cuja  eä  gibt  unter  eud^  oiele 
SSerrüdte,  bie  an  bcm  eigenen 
Untergange  otbeitcn. 

Szaleiistwo,  -wa,  pl.  -wa, 
sn.  1)  Siaferei  /.,  SBa^nroi^ 
w. ;  Söaljnfinn  wt.,  Sollljeit  /., 
SoÜrout  /. ;  wpaäc  w  — 
in  Jtaferei  geraten,  roa^nfinniii, 
rafenb  werben;  bol  go  do 
-nstwa  doprowadzal  ber 
©c^merj  macf)te  i^n  rafenb; 
wasza  gtupota  mo2e  mnie  do 
-stwa  doprowadEic  eure 
Summl^eit  fönnte  mid^  toH 
motten;  alei  to  —  z  tak 
malyrai  srodkami  zakladac 
tak  wielkie  przedsiebiorstwo 
eä  ift  2Ba[)nftnn,  mit  fo  fleinen 
ajiitteln  ein  fo  großes  Unter» 
nehmen  ju  grünben;  2)Sienen= 
wut/. 


Szalonka,  -ki,  sf.  £umpf= 
[)eibelbecre  /. 

Szalonos6,  -sei,  sf.  3{a= 
ferei  /'. 

Szalony,  ctdi.\  Szalenie, 
ade.  rafenD,  roa^n=,  irrfinnig, 
toU;  gdaie  biegaiesz  jak  — 
WO  rcnnft  bu  rote  Deriüdt;-na 
glowa  toller  Kopf;  -na  mysl 
toller  (ginfall;  —  wrzask  ra= 
fenbeä  ©efc^rei;  -ne  wydatki 
rofenbe  Slusgaben;  -na  praca 
zrujaowa}  sobie  zdrowie  burd) 
rca^nfinnige  3lrbeit  ruinierte 
er  ff  ine  ©efunb^eit;  -ne  szcze 
scie  rafenbeä  ©lUcf. 

Szalotka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Schalotte  /..  ©fc^lauc^  m. 

Szalowac,  -luje,  -watem, 
va.  imperf.  Derfd|alen,  mit 
Brettern  oerfd^lagen. 

Szalowanie,  -nia,  sn. 
■ßerfc^alung  f.,  SSertäfelung  /'., 
aSretteroerfc^lag  m. 

Szalowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©d^albrett  n.\  —  podpodto- 
gowa  gi'feöobenbrett  n. 

Szalupa,  -py,  pl.  -py ;  dim. 
Szalupka,  -ki,  jjZ.  -ki,  sf. 
Schaluppe/.,  fleineö  ©eef^iff ; 
spuszczoao  z  okretu  -pe,  by 
ton^cycli  ratowac  man  lie^ 
oom  ©cf)iff  bie  Schaluppe 
herunter,  um  bie  ©rtrinfenben 
3U  retten. 

Szalamacha,  Salamacha, 
-chy,  sf.  ein  ©eric^t  aus 
ilBeigcnmel^l,  ©raupen,  ©atj 
unb  ©ped;  ajJifc^mafc^  w., 
(Semcngfct  n. 

Szalamaja,  -ji,  pl.  -je,  sf. 
Schalmei  /.  Öäla5in[tru= 
ment). 

Szalapuctwo,  -wa,  sn. 
tolle,  unruhige,  «erfd^roenbe« 
rifcöe  2Bittfcbaft. 

Szalapnt,  -a,  jjZ.  -ty;  Sza- 
lawila,  -iy,  sm.  SloHfopf  m., 
Sßirrtopf ;  SSetfc^roenber  m., 
c64  ten  —  znowa  nabroil  roaö 
f)at  biefer  2;ollfopf  roteber  an= 
gerichtet. 

Szalas,  -u,  pl.  -y ;  dim. 
Szalasik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
gelb»,  iiaubptte/.,  ^oxaütf. 

Szalesznik,  -a,  sm.  %ox= 
tulatmelöe  /. 

Szalsza,  -szy,  pl.  -sze,  */. ; 

-  uowa  Sad^enfnoblauc^  ?M. ; 

—  pierna  breitblätterige  treffe. 


I  Szalwia,  Szalwija,  -ji, 
sf.  ©albei  /*.;  —  lesna  9iofe= 
polei/.,  9lnborn  m. ;  —  czarna 
©cl)ar;ac^!raut  n. ;  —  rzym- 
ska  grauenminje  /.  grofieS 
Öalfamfraut ;  —  fakowa  polna 
aiilterfceuj  n. 

Szalwiowy,  adi.  ©atbei=; 
herbata  -wa  (Salbeitee  m. 

Szaman,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Stftamane  m. 

Szambelan,  -a,  pl.  -owie 
'  ober  -i,  sm.  Äammevl)err  m., 
5lämmerer  m. 

Szambelanic,  -a,  pl. 
-owie     ober    -e,    sm.  Äam= 

I  mer^ecrnfolön  »«• 

Szambelania,  -nii,^^^  -nie, 

sf.  fiäinmereramt ».,  sroürbe/. 
j  Szambelanka, -ki,  p?. -ki; 
j  Szambelanowna,     -nej,    pl. 

-ne,  sf.  Soc^ter  f.  beä  i?am= 
j  mer^errn. 
I      Szambelanowa,    -wej,  pl. 

-we,  sf.  ©ema^lin/.  begSam= 

metl^errn. 

-  Szambelanowac,  -nuje, 
;  -watem,  vn.  imperf.  Äammer= 
!  Eierr  fein,  bie  Äammer^errn= 
;  iDürbe  befleiben. 
i  Szambelanski,  adi.  Äam: 
I  mcr^err(n)=;  klucz  —   jlam= 

mer^errnfc^lüffel  m. 
1      Szambelanstwo,  -wa,  sn. 

1)  Äammerfierrnroürbe/. ;  2)  ber 

Äammerlierr   famt  ©emo^lin. 
Szamerowaß,    -ruje,  -wa- 
!  lern,  va.  imperf.  mit  ©d^nü= 
I  ren  befe^en,  oerbrämen. 

Szamerowanie,  -nia,  sn. ; 

Szamerunek, -oku,  sm.  ©c^a= 

merierung/.,  SSerfc^nürung /. 
i      Szamoazyt,  -u,  pl.  -y,  sm. 

6f)amoafit  m. 

Szamota,  -ty,  pl.  -ty,  sf.; 
I  Szamotanie,  -nia,5».^erum= 

reiften  «.,  herumbalgen  n. 

Szamotac,  -tam,  -talem, 
.  va.  imperf.  rütteln,  ^erum= 
I  reißen,    jerren;    —    sie   vr. 

\\6)  roinben,  fi^  ^in  unb 
\  ^er  roerfen;  —  sie  z  kim  fi^ 

mit  imnbm  l^erum  balgen; 
I  dlugo  sie  z  nim  -tal,  nioa  mu 
i  sie  udalo  obalic  go  na  ziemie 
I  er'  mufetc  lange  mit  iljm  ^et= 

umbalgen,  Bio  e§  i^m  gelong, 

i^n  ju  Soben  ju  rcetfen. 
I      Szamotloch,  sm.   Barfra- 
I  mia  (eine  aJlooägattung). 


Szampan 


273 


Szariacic 


Szampan,  -a,  pl.  -y,  sm. 
Champagner    m.,    »roetn   m.\ 

—  mu  w  glowie  przewrocil 
ber  S^ampogner  tft  ifim  gu 
^opfe  geftiegen;  tea  —  jest 
falszowany  bief  er  Sl^ampagner» 
roein  ift  pefälic^t. 

Szampanka,  -ki,  pl.  -ki, 
S^ampagnerflafc^e  /. 

Szampanski,  adi.  6^am= 
pagner». 

Szaniec,  Szanc,  -nca,  pl. 
-nee,  sm.  1)  «Sc^anje  /.,  UJer- 
fc^anjung/. ;  -nee  sypac  Sd^an« 
gen  aufroetfen,  erneuten ;  ]n± 
przeszli  -lice,  juz  byli  pod 
waiem  fte  Ratten  f(|on  bie 
©d^ansen  überfc^ritten,  fte 
roaren  fcöon  unter  öcn  SBäHen ; 
wszak  wiesz,  ze  miasto  nie  ma 
innych  -nc6w  procz  naszych 
raieczy  bu  n)eif;t  boc^,  bafe  bie 
©tobt  au|er  unferen  ©c^n)er= 
tern  feine  anberen  ©c^angen 
befi^t;^  2)  ©efa^r /.;  na  — 
przyjsc  in  ®efaf)r  geraten ;  na 

—  stawic  in  bie  ©c^ange 
jc^fagcn,  ber  @efa§r  auäfelen, 
baran  roagen;  3)  ®infa§  m. 

Szanowac,  -nuje,  -walem, 
va.  imperf.  fi^ö^en,  e^ren, 
fcf)onen,  ad^ten;  -nuje  twoja 
bolescic^  ac^tebeinen  >öd^merg; 
suknie    —    Äleiber    fc^onen; 

—  zdrowie  bie  Sefunb^eit 
fc^onen;  -nuj  twoje  oczy,  bys 
na  Stare  lata  nie  oslepl 
fd)one  beine  ?lugen,  bomit  bu 
auf  beine  alten  Sage  nic^t 
BUnb  rotrft;  —  kogo  jmnbn 
e^ren,  oere^ren,  achten;  do- 
pöki  wiara  kwitfa,  -wano 
prawa  folangc  ber  ©taube 
Blühte,  rourben  bie  ©eie^e  ge« 
achtet;  -nujmy  obyczaje  ludu, 
ktory  na3  przyjal  goscinnie 
achten  trir  bie  ^räuc^e  beö 
SSolfeä,  ba§  unö  gaftfreunblid^ 
oufna^m^  -nnj  te  reke  ojcow- 
ska,  CO  bije  ac|te  bie  päter=> 
lid^e  §anb,  bie  bic^  f erlägt; 
jak  Pana  -je  fo  roa^r  ic^  ©ie 
fc^ä^e;  4yl  wsrod  nich  -wany 
i  lubiany  przez  wszystkich  ec 
lebte  unter  i^nen  oon  alten 
geeiert  unb  geüebt ;  —  sie  vr. 
fic^  fdEionen. 

Szanowanie,  -nia,  sn. 
©c^ä^en  n. ;  ®t)ren  n. ;  ©d)o= 
nen  n.,  ©c^onung  /, 

Stownik  polsko-niemiecki. 


Szanownosc,  -sei,  sf. 
aicötbartett  J. 

Szanowny,  adi.  a^tbar, 
geehrt,  e^troürbig,  löblich;  — 
mowca  ber  oere^rte  Stebner; 
-ni  sluchacze  geehrte  ^u^örer; 
do  -nej  Redakcyi  an  öie  ge= 
e^rte  Diebaftion. 

Szansa,  -sy,  pl.  -se,  sf. 
ß^ance  /.,  ^yiioM  m.;  =  Ha- 
zardownosc,  Obrot  rzeezy. 

Szanta,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
2tnborn  w. 

Szantaz,  -u,  sm.  (Srpref= 
funq  /. ;  =  Wymuszenie. 

Szanczyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
fteine  ©c^anje. 

Szar,  -n,  pl.  -y,  sm.  eine 
auf  groei  Xiatten  genagelte 
Steige  ©c^inbeln. 

Szara,  Siara,  -ry,  pl.  -ry, 
sf.  erfte  2JJuttermir4  33ieft= 
mild^  /. 

Szaraczek,  1)  -czku,  sm. 
graumeliertes,  ofcfigraueS  Sucft; 

2)  -czka,  sm.  einfad^er,  armer 
©Delmann. 

Szaraczkowy,  adi.  afd&= 
grau,  aus  afc^grauem  Suc^ 
gemacht ;  szlachcic  —  einfacher, 
armer  ©öelmann. 

Szarafan,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©orafan  m.,  eine  2lrt  Kleib. 

Szaragi,  -gow,  plnr.  tant. 
sm.  ßleiberrec^en  w.,  Äteiber» 
^afen  m. 

Szarak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
$aie  m.,  Sampe  m. 

Szarakula,  -li,  sf.  aUerlei 
fd^roimmenDec  ©c^mu^. 

Szaranek,  -nka,  pl.  -nki,  , 
sm.  fleiner  i?arpfen.  ' 

Szarancza,  -czy,  pl.  -cze, 
sf.  1)  äiJanber^eufc^rede  /. ; 
jedzenie  JanaChrzcicieia  byiy 
-cze  bie  Jla^rung  ^o^annes 
be§  2:äuferg  beftanb  auä  $eu= 
fc^recfen;  2)  großer  ©t^roarm, 
§aufe ;  barbarzyncow  ein 
unabfeparer  §aufc  Sarbaren 

3)  jjaurenget  m.,  unnü^e[r) 
Sroteffer;  ludzi  uczciwych 
oddala  a  otacza  sie  -cza 
dworska  er  entfernt  e^rtic^e 
Seute  unb  umgibt  fid^  mit 
l^öfifc^en  gaulcngern;  4)  — 
6w.  Jana  3o^'^""i^^'^ot  n.; 
iöodtä^ornbaum  m. ;  5)  ©am» 

I  met>=,       ©onnen=,       3::oten=, 
I  ©tubcntenblume  /. 


Szaranczowy,  adi.  ^cu» 
f(^recfen=;  -we  drzewo  öeu- 
f(^recfenbaum  m. 

Szaranczyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
^eufc^recfenbiut  /. 

Szarapata,  -ty;  Szara- 
patka,  Szerepetka,  -ki,  pl. 
-ki,  sm.  abgeriffener,  lum- 
piger SRenfc^;  -tki  Sumpen» 
gefinbel  n. 

Szarawary,  -röw,  plur. 
tant.  Sil.  ^stuber^ofen  pl., 
5ßump=,  roeite  Sleilpfen. 

Szarawobialy,  adi.  grau»» 
rcetfe. 

Szarawy,  adi. ;  Szarawo, 
adv.  graulich,  inä  ©raue  fal» 
lenb. 

Szarek,  -rka,  pl.  -rki,  sm. 
1)  ©raurodf  m.;  2)  grauer 
$unb. 

Szarfa,  -fy,  pl.  -fy,  sf. 
©c^ärpe  /. 

Szarga,  Szaruga,  -gi,  sf. 
©auroetter  n.,  naffeS,  fc^mut- 
äige§,  efel§afteä  äUetter. 

Szargaö,  -gam,  -galem,  va. 
imperf. ;  Szargn%c,  -ne,  -na- 
iem,  va.  per  f.  befc^  lumpern, 
befc^mugen,  in  Äot  roälgen; 
—  sie  vr.  ftc^  beft^tumpern ; 
in  ©(|ulben  geraten. 

Szarganiec,  -nca,  j?Z.  -nee; 
Szargawiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  fc^lumpiger,  fc|ihu^iger 
5Ueenf(^. 

Szarlatan,  -a,  pl.  -i  ober 
-y,  sm.  ©c^arlatan  w.,  DJiarft- 
fc^reter  tw.,  QuadEfalber  w., 
SBinbbeutel  m.\  =  Kuglarz 
Szalbierz,  Oszust. 

Szarlatanerya,  -ryi,  sf.; 
Szarlatanstwo,  -wa,  sn.; 
Szarlatanizm,  -u,  S7n.  ©c^ar- 
latanerie  /.,  gOJarftfc^reieret  /., 
Sßinbbeutelei  /. 

Szarlatanka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©ct)arlatantn  f.,  ü,uad- 
jatberin  /.,  SWarttfri^reierin  f.; 
=  Kuglarka,  Oszustka,  Szal- 
bierka. 

Szarlatanski,  adi.  ©c^ar- 
Iatans=,  Quatffalber»,  fc^atla- 
tanbaft. 

Szarlota,  -ty;  Szarlotka, 
-ki,  5/.  e^orlotte  /.,  ^pfel» 
locb  m. 

Szariacic,  Szarlat,  ftel^e: 
Szkarlacic,  äzkarlat  i  t.  d. 

18 


Szarmaucki 


274 


Szata 


Szarmancki,  adi,  juoor» 
lommenb,  jdiarmant ;  =  Nad- 
zwyczajnie  ugrzeczniony. 

Szarnier,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©cftatnter  n. 

Szaroczarny,    adi.  grau= 

Szaromiedniak,  Szaro- 
zniedziak,  -a,  -pl.  -i,  sm. 
ga^Iera  «.,  Äupferfa^Ierj; 
—  olowiany  Slcifa^IetJ, 
©d^ioarjipiegelerj;  —  srebrno- 
nosuy  ©ptöbglofererj;  — 
zelazisty  Äuptetfaljletj;  — 
cynowy  3inn!ieö  m. 

Szarooki,  adi.  grauäugig. 

Szaropiory,  adi.  grau 
gefiebert. 

Szarosiwy,  adi.  —  kon 
(Sraufc^imtnet  m. 

Szaroskal,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©rauftein  m.\  =  Doleryt. 

Szarosc,  -sei,  */.  1)  ^n)ie= 
lidit  n.;  2)  graue  garbc. 

Szarowaka,  -ki,  sf.  ©rau» 
roatfe  /. 

Szarowakowy,  adi.  ©rau« 
tDacfen=;  —  lupek  @iau= 
tradenfc^iefer  m. 

Szarozielonawy,  adi. 
graugiüiUicfi. 

Szarozielony,  adi.  grau= 
grün. 

Szarpacz,  -a,  pl.  -e,  S7n. 
^lacfer  m.,  Seutequäler  m., 
^lünberer  tn.,  SJäuber  m. 

Szarpac,  -pie,  -patem,  I. 
va.  imperf. ;  Szarpn^c,  -ne, 
-naiem,  I.  va.  per/,  jerren, 
teifien,  raufen,  jaujen,  jupfen, 
rütteln ;  —  pazurami  mit  ben 
Silauen  jerrci^en ;  zgryzota 
-pie  mi  serce  ber  Äummer 
jerfleifct)t  mir  ba§  ^erj;  gtod 
-pie  wnetrznosci  ber  junger 
jerrt  an  ben  Singeroeibtn; 
lödi  szarpaua  wiatrem  Dag  Don 
bem  SBinbe  gerüttelte  33oot; 
-piaca  Polske  wewnetrzna 
niezgoda  ber  an  ^olcu  rül= 
teinbe  innere  Unfriebe;  —  za 
wlosy  an  ben  paaren  jaufen; 
—  za  dzwonek  an  bcr  ©locfe 
jerren ;  —  kogo  jmnbn  fc^inben, 
ptünbern,  ausrauben;  —  kogo, 
czyjjj  ai&we,  czyje  imie 
imnbm  6öfen  iJeumunb  ma= 
c^en,  jmnbö  gutem  SRufe  fc^a= 
ben;  imnbn  oerleumben,  jmnbn 
fränfen,  perlenen;  II.  —  sie 


vr.  1)  fid^  [osgumad^en  fud^en, 
fic^  ^in  unb  t)er  roerfcn ;  jak- 
ie  sie  ten  biedak  -pie  roie 
fid^  ber  2lrme  i)'in  unb  i)it 
roirft ;  2)  —  sie  z  kim  fii^ 
mit  jmnbm  |erumba[gen, 
=roä(jen;  3)  —  sie  na  kogo 
feinem  UnroiÜen  gegen  jmnbn 
freien  Sauf  laffen;  4)  —  na 
CO  fid^  an  etraaä  roagen,  fid) 
anftrengen;  musiales  sie  po- 
rzaduie  -nac,  by  to  kupic  bu 
l^aft  bic^  orbentlic^  anftrengen 
muffen,  um  baä  taufen  ju 
tonnen;  5)  —  sie  o  co  fic^ 
um  etroas  reiben;  III.  vn.; 
-pie  miiie  w  uchu  icf)  Ijttbe 
D^rrei^en. 

Szarpak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©otDat  m.,  ^aubegen  m. 

Szarpanie,  -aia,  sn.  Ferren 
it.,  Supfen  «. ;  —  parowozu 
^udEen  n.  ober  Stücfen  n.  einer 
Sofomotiof,  Sto^beroegung  /. 
beim  ©ange  ber  Sotomotioe ;  — 
w  czlonkach  ©lieberrcifeen  n. 

Szarpanina,  -ny;  Szar- 
paninka,  -ki,  sf.  1)  3taufen 
n,  gerieifien  n.;  2)  f^äger= 
red)t  «.;  3)  w  -ke  isc  jerfleifc^t, 
jerfe^t  roeiben. 

Szarpia,  -pü,  pl.  -pie,  sf. 
©djatpie  /. 

Szarpny,  adi.  rcifeenb. 

Szarucha,  -chy,  sf.  graue 
Salbe. 

Szaruga,  -gi,  sf.  =  Szarga. 

Szarwarczny,  Szarwar- 
kowy,  adi.  Sc^arroetfä«. 

Szarwark,   -u,  pl.   -i,  sm. 

1)  Sc^arroert  n.,  gron  /. ; 
Fronarbeit  /.;  =  RobocixLa; 

2)  Särm  m.,  SBirrroarr  m. 
Szarwarkowe,  -we^o,  sn. 

Sosfaufgelb  n.  (für  ^Befreiung 
oom  (Sc^ara)etf). 

Szary,  adi.;  Szaro,  adv. 
grau;  bteigrau,  bunfelgtau; 
-ra  masc  graue  ©albe;  -re 
bielmo  grauer  Star;  -ra  go- 
dzinaSämmeiftunbe  /.,  kaidy 
wilk  ma  -ig  siersc  bei  5Rac^t 
finb  alle  Äülje  fc^roarj;  — 
koniec  u  stolu  baä  untere 
ßnbe  beäSÜfd^eä;  wszyscygo- 
dniejsi  wyszli,  sani  tylko  — 
koaiec  zostal  bie  angefer)€nen 
©äfte  roaren  alte  roeggegangen, 
blofe  unbebcutcnbe  giguren 
blieben  jurüd. 


Szarytka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
33aimt)er3ige  ©d)a)efter;  = 
Siostra  mi^'osierdzia. 

Szarzad,  -rzam,  -rzalem, 
va.  imperf.  abnü^en,  ^erum» 
roerfen,  befubeln,  beff^mu^en ; 

—  sie  vr.  fc^mu^ig   raerben; 

—  sie  po  swiecie  fic^  in  ber 
SBdt  ^eiumftofecn. 

Szarzec,  izeje,  -rzalem, 
vn.  imperf.  grau,  bunfel 
roerben;  Dämmern. 

Szarzyzna,  -ny  sj,  graueä 
illeib;  eintönige,  einförmige 
3Jiaffe. 

Szarza,   -iy,    pl.    -ie,    sf. 

1)  ßljarge  /.,    ©Irenfteüe /. ; 

2)  ^Jlngriff  in.,  2lttade  /.; 
=  Napad,  Atak;  3)  ©a^  m., 
©cbarge  /. 

Szarzowaö,  -iuje,  -walem, 
va.  imperf.  1)  diargieren,  an= 
greifen;  •^)  vn.  übertreiben;  = 
Przesadzac. 

Szast !  interj.  ^ufc^ ! 
^lau§ ! 

Szastac,  -tam,  -talem,  I. 
va.  imperf.;  Szastnad,  -ne, 
-natem,  I.  va.  perf.  1)  mit 
©e'räufc^  etroaä  ^in  unb  ^cr 
beroegen;  —  nogami  mit  ben 
gü^en  fc^lenfern;  2)  — czem 
mit  etmaä  Ijetumroerfen,  etroaä 
Dergeuben;  —  pieniadzmi  un» 
nü^erroeife  üiel®elb  ausgeben, 
©elb  oeipraffen;  II.  —  t-ie 
vr.  fi(6  ^erumtummeln,  ^er= 
umflattern,      l^erumfpiingen; 

—  sie  na  kogo  auf  jmnbn 
einen  ^irf  l^aben;  —  sie  do 
dzievvczyny  einem  SDJäbc^en 
ben  §of  ma(^en. 

Szastanie,  -nia,  5«.  S3e= 
roegung  /. ;  3<ergcubung  f. 

Szaszak,  Szaszek,  -szka, 
pl.  -szki,  sm.  ^^ioffenreifeer  m. 

Szaszanki,  -uek,  plur. 
taut.  sn.  %aufenbgulbcn=» 
traut  n. 

Szaszor,  -a,  m.  1)  3'lol)r=' 
fperling  m.,  SHo[)rfpa§  m  ; 
2)  jd)nelle  geiäufc^ooUe  S}e= 
loegung,  ©craffel  n. 

Szata,  -ty,  pl.  -ty;  dim. 
Szatka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Äleib  «.,  ©eroanb  «. ;  mnisie 
-ty  3)lönc^ägeroänbcr ;  biala 
-ta  roeifeeä  Äleib;  swia- 
teczne      -ty      geftgemänbet ; 

—  dodaje  6mialosci,    wiary, 


Szatan 


275 


Szczec 


urody,  godnosci  Äleiber  machen 
Seutc. 

Szatan,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©otatt  m.y  ©atanag  m.,  Xeufel 
?n,;  to  —  nie  kobieta  ba§ 
355et6  ift  ein   roafirec    ©atan; 

—  w  swej  wiasnej  postaci 
ber  leibfiafttfle  ©atan. 

Szataniec,  -nca,  pl.  -nee, 
sm.  Phitecia   (eine  Slffenart). 

Szatanski,  adi.  ©atanä;, 
XeufetSv    fatanifc^,    tcufli|c§; 

—  smiech  przerwal  mu 
mowe  ein  teuflifc^eä  Sachen 
untetbracfa  feine  siteöc. 

Szatanstwo,  -wa,  sn.  ©a= 
tanii'c^e  n.,  ieuflifcfie  n., 
Teufelei  /. 

Szater.  -tru,  sm.;  Szatna, 
-ny,  sf.  1)  3elt  n.\  2)  2lrt 
SSoqelne^. 

Szatkowac,  -kuje,  -walem, 
va.  imperf.  mit  beni  Ätaut= 
f)obel  pöbeln,  fleiu  fc^neiben; 

—  kapuate   .Kraut  fd^neiöen. 
Szatkownica,  -cy,  pl.  -ce, 

sf.  Ärout^obel  rn. 

Szatna,  -nej,  pl.  -ne,  sf. 
©urberobiere  /. 

Szatnia,  -ni,  pl.  -nie; 
Szatnica,  -cy,  pl.  -ce;  Sza- 
tarnia,  -ni,  pl.  -uie,  sf. 
©arberobe/.,  ßietDcrfommer/. 

Szatniczy,  Szatny,  -nego, 
sm.  ©arbesobier  m.,  ^Ieiber= 
roätter  m.,  Sluffe^ec  m.  über 
bie  ^teiberfammer. 

Szatyn,  -a,  pl.  -i,  sm. 
einer,  ber  bunfelbraune  ^aare 

Szatynka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
eine,  bie  bunfelbraune  ^aaie 
^at. 

Szawlok,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Seberiacf  tn.,  »fc^Iauc^  m. 

Szczaczka,  -ki,  sf.  (ötran- 
guria)  ^arnbrang  m. 

Szczad,  -cze,  -czalero.  vn. 
imperf.  bruti5en,piffen,f)orncn. 

Szczaluik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
^iferotutet  m.,  Ulbort  m. 

Szczapa,  Szczepa,  -py, 
pl.  -py,  sf.  ©pan  m.,  ©c^eit 
M. ;  —  drzewa  ©c^eitl^OlJ  »., 
©paltbolj,  Äluft^olis. 

Szczaw,  -wiu,  sm.  ©auer« 
ompfer  m.]  —  krwawy 
Slutampfer,  2)rac^enblut  n., 
tote  SHengeiroutä ;  —  kobyli 
©rinbrourj     /. ;     —    jelenl 


fleineä  SKilc^fraut;  —  gomy 
obr^zkolistuy      2llpenampfer ; 

—  kedzierzawy  fraufer  2lmp= 
fer;  —  tepolistuy  2JJetiget=, 
©tcifrourjel ;  —  wodny  gluchy 
Siofeampfer;—  zajeczySauer», 
^ferbe=,  Äucfudsflce  m. 

Szczawa,  -wy,  sf.  2J2ine» 
talqueUc  f..  ©äuerling  m. 

Szczawian,  -n,  sm.  Mii= 
iäure /.,  ©auerfleefalj  n.;  — 
polny,  m;ly,  kwasny  OEat= 
faureö  ÄttU. 

Szczawik,  -u,  pl.  -i,  sm. 
©auer=,  ^^ferbe«,  |)afentlee  m., 
^ajenfo|[  m.;  2)  ©tidj  m. 
(ber  fäuerlic^c  ©efc^macf  beä 
SBeineä.  raenn  er  gu  oerberben 
anfängt);    3)  ©äuerling    m. ; 

—  zelazisty  ®tfenfäuetiing. 
Szczawikowy,  adi.  DicaV, 

©auerflee». 

Szczawiowy,  adi.  ©auer= 
ampfer=;  zupa  -wa  ©auer= 
anrüferfuppe  f. 

Szczawiomocz,  -u,  sm. 
Cjalurie  /.,  üjaljaure  2)ia= 
tl)efe. 

Szczawior,  -oru,  sm.  Dei;= 
ria  ./'.  (eine  ^2llpenpflanje). 

Szczawnica,  -cy,  pl.  -ce, 
©äuerling  m. 

Szczat,  -etn,^?.  -ety,  sm.; 
dim.  Szczatek,  -tku,  jj/.  -tki, 
sm.  3icft  TW.,  Übetbleibfel  n. ;  do 
-etn,  ze  -etem  gänjHd),  gang 
unb  gar,  bi^  auf  ben  ©runb; 
-tki  rodzimej  poezyi  bie 
Übcrbleibjel  ber  einfieimifc^en 
^^soefie ;  uratowal  mu  choc 
-tki  tej  wielkiej  fortuny  er 
rettete  für  i^n  roenigftenö  bie 
Überbleibfel  biefeö  großen 
SSermögenä. 

Szczebel,  -bla,  pl.  -bie, 
sm.]  dim.  Szczebelek,  -Ika, 
pl.  -Iki ;  Szczeblik,  -lika, 
pl.  -liki  sm.  ©proffe  /.,  Sei= 
terfproffe  /,  ©tufe  /.;  byl 
JQz  na  przedostatnim  -blu, 
gdy  drabina  sie  zjamaia  er 
mar  fc^on  auf  ber  oorleljten 
©proffe,  alä  bie  Seiter  brac^; 
tu  cywilizacya  stanela  na 
najwyiiszym  -blu  rozwoju 
tjier  erreichte  bie  S'"''*!''*'''" 
bie  f/örf)fte  ©tufe  ber  ®nt« 
rotcf lunq ;  wyjsc  na  najwyiszy 
—  bie  ^ödifte  Stufe  eireicöen; 
po     -blach,      -blami     ftufen= 


roeife;  -belek  u  okna  Sialjm» 
eiffn  M.,  A-enfterfproffe  /. 

Szczebiot,  -u,  sm. ;  Szcze- 
biotanie,  -uia,  sn.  1)  ©e» 
fc^roirr  «.,  ®e;iioit)cf)er  n.,  ©e» 
3irp(e)n., plappern  n.,  @eplau= 
ber  11.;  —  ptasi  budzi  mnie 
z  rana  baä  iiogelgejroitfc^er 
roedt    mic^     in    ber    grüöe; 

dziecie  uprzyjemuiaio  niu 
zycie  swoim  -biotem  biis 
Ätnb  machte  i^m  burd)  fein 
©eptauber  \)(x^  Sebeu  onge= 
nef)ni ;  2)  ©c^roäßer  m.,  ^lop» 
perijanö  m.;  3)  2Binb  m., 
2l§e[  m.,  UJrebigerfrätie  /. 

Szczebiotac,  -cze,  -talem, 
vn.  imperf.  jroitfc^ern,  plap= 
pern,  plaubern;  to  dziecko 
uieustaunie  -bioce  bicftä  Äinb 
plaubert  unaufhörlich. 

Szczebiotka,  -tki,  sf 
^laubetin/,  ©c&roä^erin  / , 
iilappermäuldieti  n. 

Szczebiotliwosc,  -sei,  s/. 
©efc^roägigteit  /.,  glaubet- 
fiaftigfeit  /. 

Szczebiotliwy,  adi. ; 

Szczebiotliwie,  ade.  jn)it= 
fc^ernb,  qefc^roä^tg,  ploppernb, 
plauber^aft,  fd)n)a^baft. 

Szczebla,  -bli,  pl.  -bie,  sf. 
©Iri^e/.,  ©Uerling  m.,  3iitter= 
fifd)  m.,  33u^Ii  m. 

Szczeblisty,  adi,  »oE 
©proffen. 

Szczebrzuch,  -a,  pl.  -y, 
sm.  1)  .'öauögerät  n.;  2j 
(Scandix)  Äerbel  m. 

Szczeciasty,  Szczecisty, 
Szczeciany,  adi.  borftig, 
borftenförmtg. 

Szczecica,  -cy,  sf.  S8ot= 
[tenfennicb  m. 

Szczecina,    -ny,    sf.    -ny, 
sf.  SJorfte/.,  ©d^iPfiräborftc./. 
Szczecinka,    Sztetynka, 
-ki.  ,<?/.  ©tettmer  2lpfd. 

Szczecinowaty,  adi.; 

Szczecinowato,  adv.  borfteu' 
förmig. 

Szczecinowy,  adi.  Sor» 
ften=,  borftentragcnb. 

Szczeczek,  -czka,  sm. 
SPelferer  m.,  Sßerleumber  m. 

Szczeczuja,  Szczeznja,-ji, 
sf.  2;eid)mufc^el  /. 

Szczec,  -ci,  sing.  tant.  sf. 
1)  JBorfteA  ©^roeinäborfte/.; 
pendzel  ze    -ci    Söorftenpinjet 

18* 


Szczegolnosc 


27G 


Szczerb 


tw.;  2)  3Be6et!raut  n.,  Äatben= 
biftet/.;  3)  abgefaUene  9label; 
4)  SBlütenfliet  m. 

Szczegölnosd,  -sei,  sf. 
6ingelne(ä)  ».,  33efonbere(ö)  n., 
©pcgielle(5) «. ;  Sefonberl^eit/., 
©onberbarfeit/.,  3)lerfn3ürbi9= 
feit  /. ;  klaniaj  sie  kazdemu 
w  -nosci  grü§e  jebcn  bef onberä ; 
o  powinnosciaf.h  w  ogölnosci 
a  w  -sei  o  tych  .  .  .  Don  ben 
^ftid^ten  im  aügemetnen  unb 
inöbefonbete  üon  benetx  .  .  .; 
—  tego  wypadku  bie  ©onber- 
barfeit biefeä  gaUeö. 

Szczegolny,  adi.;  Szcze- 
gölnie,  adv.  befonbers,  inä= 
befonbece,  einzeln,  einjig  allein; 
fonberbar,  merf roürbig ;  fpe= 
jieU ;  to  -ny  przypadek  ftaä  ift 
«in  mertroürbiger  ^ufiö/  S^iö; 
-ua  przykladam  uwage  do 
fachowego  wyksztalceuia  i(^ 
lege  befonbereä  Ocroic^t  auf 
bie  gac^bitbung;  zalezy  mi 
-nie  na  jego  obecnosci  eö  liegt 
mir  bejonberö  on  feiner  2ln= 
roefen^eit;  jako  -na  laske 
krolewska  pozwolono  im  mie- 
szkac  w  obrebie  miasta  olö 
befonbere  fönigficlc  ®nabe 
routbe  ibnen  erlaubt,  inner- 
l^alb  ber  ©tabigrenjen  ju 
tDO^ncn;  nie  niema  w  fem 
-nego  baran  ift  nic^tä  SUerf roür-- 
bigeä,  Sefonbereö. 

Szczegol,  -u,  pl.  -y ;  dim. 
Szczegolik,  -liku,  p/.  -liki; 
Szczegolek,  -Iku,  pl.  -tki,  sm. 
(ginselneCs)  n.,  Sefonbere(6)  n., 
(ginjel^eit  /.,  ©pejielle(s)  n.; 
rozpowiedzial  cala  przygode 
wraz  z  najdrobniejszymi  -tami 
er  erjä^Ite  bie  ganje  33egeben= 
l^eit  ^aarttein,  mitbenfteinften 
©injel^eiten;  nie  wchodze  tu 
•we  wszystkie  -goly  i(^  gel^e 
l)ter  nic^t  auf  aUe  ©inüel» 
l^eiten  ein;  przytac/ac  wszyst- 
kie -g6*y  alle  einzelnen  Üm= 
ftänbe  anfüf)ren. 

Szczegotowosö,  -äci,  sf. 
Umftänöttcbteit  /. 

Szczegölowy,  adi. ;  Szcze- 
golowo,  adv.  fpejiell,  einjeln; 
umftänblic^,  mit  allen  (Sinjel» 
l^eiten. 

Szczek,  -u,  pl.  -i,  sm. 
Oebea  n.,  SöeHen  n. 

Szczekacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 


33eIIer  m.,  Äläffer  m.,  ©d^ret= 
^a(§  m. 

Szczekaö,  -kam,  -kaJem, 
va.  imperf.\  Szczekn^ö,  -ne, 
-natem,  va.  perf.  1)  bellen, 
fläffen,  anbellen;  pies  -ka 
na  ztodzieja  ber  §unb  beQt 
ben  Sieb  an;  pies  co  bardzo 
-ka,  nie  bardzo  kasa  ein 
§unb,  ber  niel  beQt,  beifit 
nic^t,  üiel  Särm  um  nic^tö; 
t)  lügen ;  —  na  kogo 
Derleumöen ;  wolno  psu  i  na 
Pana  Boga  —  bellt  bod^ 
ber  §unb  felbft  ®otte§= 
bilbec  an,  beut  boc^  ber  |)unb 
felbft  ben  2}Jonb  an,  eä  ift 
feine  Sugenb  fo  rein,  baft  fie 
Dor  SJerleumbung  fidler  roäre. 

Szczekanie,  -nia,  sn. 
SJellen  «,,  (SebeE  n. 

Szczekliwy,  adi.  bellerifc^. 

Szczekula,  -ly,  pl.  -ty, 
sm.  ein  unauff)örlic^er  öeHer. 

Szczekuszka,  -ki,  sf.  ^feil- 
l^afe  m.,  §afenmau§ /,  fibi= 
rifcfie  ^afenratfe. 

Szczelina,  -ny,  pl.  -ny; 
dim.  Szczelinka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.     1)  ©palte   /.,    3ti§e  /.; 

—  struga  =  dziura  klinowa 
struga  Äeilloc^  n.  eineg  §obelg, 
©panloc^  n.,  3)iaul  n.\  -ka 
w  drzewie  Äerri^  m.,  SRi^, 
©palt  m.  im  ^olj;  2)  ©e^linie 
/.  ber  Suc^bruder. 

Szczelinisty,  adi.  ooß 
©palten,  riffig. 

Szczelnica,  -cy,  sf.  ©topf= 
büc^fe  /.,  ©topfungsbüc^fe  /. ; 

—  deszczulka  ©taub' 
(d)eibe  /. 

Szczelnienie,  -nia,  sn. ; 
Sichtung  /. ;  —  kregu  ttoka 
Siberung/.  ber  iloIbenfcf)eiben, 
metaUifd)e  Siberung. 

Szczelnosc,  -sei,  sf.  2)id^t« 
fieit  /.,  Siebte  /.,  gcnaucö 
3ufamnienpaffen. 

Szczelny,ac?t. ;  Szczelnie, 
adv.  bic^t,  genau  jufammen» 
poffenb,  luftbic^t  (oeifc^loffen). 

Szczeniak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
grofeer  junger  ^unö. 

Szczeniö  sig ,  -nie,  -nilem, 
vn.  imperf.  ^unge  merfen, 
roötfen. 

Szczenienie,  -nia,  sn. 
Qungeroerfen  n. 

Szczenie,  -cia,  pl.  -ta ;  dim. 


Szczeni%tko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  ^ünDlein  n. ;  3""g2(s)  «• 
ber  $unbe,  2Bi3lfe,  Särcn, 
Jücbfe,  iiöroen. 

Szczeniuk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
I^äfelic^er  junger  ^unö. 

Szczeuna,  adi.  trächtig. 

Szczep,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
pfropf  m.,  Pfropfreis  w.,  ge= 
pfropftcr  Dbitbaum;  2)  ©tamm 
m.,  !Bolfäftamm;  te  dwa  na- 
lody  z  jednego  -u  pochodz§ 
Diefe  beiDen  SSölfer  boben  einen 
gemeinfc^aftlicben  ©tamm. 

Szczepa,  Szczapa,  -py,  pl. 
-py ;  dim.  Szczepka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  öol3f(^eit  n. 

Szczepa6,  -pam,  -palem, 
va.  imperf.  fpalten;  —  sie  vr. 
ftcb  fpalten. 

Szczepic,  -pie,  -pilem,  va. 
imperf.  1)  pfropfen;  —  za 
köre  in  bie  ätinbc  pfropfen; 
—  w  szpare  in  ben  ganjen 
©palt  pfropfen;  2)  impfen; 
trzeba  to  dziecko  dac  —  man 
mu^  biefeä  Äinb  impfen  laffen; 
3)  ausbreiten,  nerbreitcn,  jort- 
pflanjen. 

Szczepie,  -pia^  sing.  tant. 
sm.  gepfropfte  Säume. 

Szczepienie,  -nia,  sn.  1) 
pfropfen  n ;  2)  Qmpfen  n. ;  3) 
^ortpflanjen  «.,  iUuöbreiten  «. 

Szczepisko,  -ka,  sn.  Ho« 
biges  ©tücf  Jpol;;. 

Szczepki,  Szczepisty, 
Szczepny,  adi.  fpaltbar, 
leid)t  5U  ipalten. 

Szczepliniak,  -a,  sm. 
©c^ltgblume  /. 

Szczepnica,  -ey,  pl.  -ce, 
s/.;  Szczepnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
$flanäfc^ule  /'.,  ^4>flanj=,  Saum= 
garten  m. 

Szczepnik,  -a,  ^^Z.  -ey, 
Szczepniarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
ipflatiji^ärtner  m.,  ^.ßfropfer  m. 

Szczepnosc,  -sei,  sf.  1) 
Spaltbaifeit/. ;  2)  gmpfbarfeit 
/.,  Übcrtragbatfeit  f.  burd^ 
3mpfung. 

Szczepowy,  adi.  1) 
©tamm»;  2)  5pfropf=. 

Szczerb,  -a,  pl.  -y,  sm.; 
Szczerba,  -by,  pl.  -by,  sf. 
1)  ©d^arte /.,  Surfe /.;  3a^n» 
lücfe  /.;  —  wargi  §afen= 
fd^arte  /.;  2)  Sinfc^nitt  m., 
ßinfiau  m. ;  Äerbc  /. 


Szczerbak 


277 


Szcz|sliwiec 


Szczerbak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(SnbiDie  /. 

Szczerbal,  -a,  pl.  -e,  sm. 
ein  3)Jenicö,  ber  ^atinlücfen  ^at. 

Szczerbaty,  adi.;  Szczer- 
bato,  adv.  fc^artig;  jafin» 
lüdig. 

Szczerbid,  -bie,  -bilem,  va. 
imperf.  fct)artig  machen;  — 
sie  vr.  fc^artig  roerben,  Süden 
bekommen. 

Szczerbiec,  -bca,  pl.  -bce, 
sm.  fc^attiges  ©d)raert,  fc^ar» 
tiger  ©äbel. 

Szczerbina,  -ny,  sf. 
^luft  /. 

Szczerk,  -u,  sm.  fiieielcrbe 
/.,  ©rie^fanb  m.,  @rie^= 
fioben  m. 

Szczerkac,  -kam,  -kalem; 
Szczerkotac,  -tarn,  -talem, 
in.  imperf. ;  Szczerknac, 
-kne,  -knaJem,  vn.  perf.  f)er= 
Dotfptubeln,  riefeln;  ein  fpru= 
beinbes  ®etöS  machen. 

Szczerkowaty,  adi.  doH 
fleinet  ©teine,  fiefel^altig, 
fieftg,  griefig. 

Szczerosrebrny,  adi.  auä 
reinem  ©über. 

Szczerosc,  -sei,  sf.  Sauters 
feit  /.,  Unoerfälfc^fieit/.,  ec^t= 
l^eit  /.,  ä^eblic^feit  /.,  2lufrid)= 
tigfeit  /.,  Dffen^erjigfeit  /; 
MojÄesz  zakazywat  kumac  sie 
zydum  z  obcckrajowcami,  by 
—  narodu  utrzyiuaiia  zostala 
2)Jofeä  oerbot  ben  3wi>«"/  f'^ 
mit  aiuslänbern  ju  oer^rcä- 
gern,  bomit  bie  3ieinl)eit  beö 
SJolfeö  erhalten  bliebe;  nie 
wierze  w  —  jego  wyznania 
ic^  glaube  ni^t  an  bie  (gc^t= 
l^eit  )eineä93etenntni[feä;  gdzie 
wiele  ceremonii,  tarn  -sei  maio 
roo  oiel  ^^r^i^oniell,  bort  ift 
wenig  2lufric^tig!eit;  w  =sci 
serca  mi  wyznal  er  l^at  mir 
gan',  offenherzig  befannt. 

Szczerozloty,  adi.  au§ 
echtem  ©olbe. 

Szczerozyczliwy,  adi. 
ganj  aufrichtig,  ouftid^tig  er= 
geben,  offenljerjig. 

Szczery,  arf/. ;  Szczerze, 
adv.  1)  n)of)r,  aufrichtig,  offen= 
fierjig,  reblic^;  -ry  przyjaeiel 
ein  aufrid)tiger  j^reunb;  -rzo 
koehac  aufrichtig  lieben;  tam 
watyd     — ,     tam    poezciwosc 


bort  ift  roa^re  Sd^am,  bort  ift 
@üte;  -rze  sie  rozsmial  et 
lachte  ganj  aufrichtig;  czy  -rze 
to  mowisz  fagft  bu  baä  auf= 
ricbtig,  ift  baä  öcin  Srnft?;  2) 
rein,  (auter,  ecfet;  puhar  ze 
-rego  ziota  ein  Äelcf)  auä  lau» 
terent  ©Olb ;  innego  napoju  nie 
pijal  tylko  -ra  wode  er  tranf 
fein  anbereä  ©etränf  qI§  rei= 
neä  aBaffer;  -re  pole  ntc^tä 
aB  5^^^'  i«i"e§  offene^  g^lb. 

Szczerzyca,  -cy,  sf.  jäl^rigeä 
Sinqelfraut. 

Szczerzyc,  -rze,  -rzylem, 
va.  imperf.  —  zeby  bie  ^ä.^x\t 
geigen;  —  zabki  do  kogo  to= 
fett  fein. 

Szczeznac,  -zne,  -zaie, 
-ziem,  vn.perf.  oerloren  ge^en. 

Szczezuja,  fiel^e:  Szcze- 
czuja. 

Szczgdzic,  -dze,  -dzilem, 
va.  imperf.  fparen;  fc^ü^en, 
fct)onen;  nie  —  ani  fatygi  ani 
wydatkow  roeber  2)Jü^e  nocf) 
Soften  fparen;  w  obronie 
praw  slabszego  nie  -dzili  ry- 
cerze  zdrowia  bei  ber  3Sertei= 
bigung  ber  Siechte  beä  ©cf)roä= 
eueren  fc^onten  bie  bitter  nic^t 
i|r  Seben;  nie  —  dla  kogo 
poehwat  mit  jmnbs  Sob  ni^t 
fparen. 

Szcz§k,  -u,  pl.  -i,  sm. 
©eraffel  n.,  ©elltrre  n.,  ßlap= 
pern  n. ;  na  odgtos  -u  paJaszy 
beim  (Scbo  be§  ©äbelgefUrrä. 

Szczgka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
^innlabe  /.,  Äinnbaden  m., 
5?iefer  7n. ;  —  imadla  Tlaul  n. 
beä  Scbraubftodeö;  —  hamul- 
ca  Sremsbade  /. 

Szczgkac,  -kam,  -kai'em, 
vn.  imperf.;  Szcz^knac, 
-kne,  -knalem,  vn.  perf.  fUr= 
ren,  raffeln,  flappern;  —  ze- 
barai  ze  zimna  cor  Äälte  mit 
ben  i^äi)ren  flappetn. 

Szczgkanie,  -nia,  sm.  @e= 
flirre  n.,  Geraffel  n. ;  ©e= 
flapper  n. 

Szczgkacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©d&reifjalä  m. 

Szczgkomöl,  -ola,  S7n. 
©diabfäfer  m. 

Szczgkoscisk,  -u,  sm. 
3}lunDfperre  /. 

Szczgkosz,  -a,  sm.  eine 
©oitung  3af)"f"Bt^'^- 


Szczfkowy,  adi.  Äinn= 
Iaben=. 

Szczgscic,  -szcze,  -seilem, 
vn.  imperf.  glücfen,  ©lütf 
geben,  ©lud  raünfc^en;  szezcsc 
Boze!  ©lud  3u!  ©lud  oüf! 
-sei  sie  komu  w  czem  e§  glüdt 
imnbm  bei  etro.;  ciagle  mu 
sie  -sei  er  ^at  beftänbig  ©lud. 

Szczgscie,  -scia,  sing.  tant. 
sn.  ©lud  n.,  S!Bof)lerge^en  n.; 
slepe  —  blinbeS,  bummeö 
©lud ;  spuscic  sie  na  —  eä  betn 
©lüde  überlaffen,  e§  auf  ba§ 
©lud  anfommen  laffen;  na 
los  -scia  auf  gut  ©lud,  aufä 
©erateroof)l;  —  jest  fortuna 
slepa,  niedoskonaia,  cnoeie 
czestokroc  nieprzyjazna,  nie- 
sprawiedliwa  baö  ©lud  ift 
ber  blinbe  unoollftänbige  3"' 
fall,  oftmals  ber  Sugenb  feinb= 
lief)  unb  ungerecbt;  Pan  Bog 
-sciem  wfadnie  ©Ott  ift  §err 
beä  ©lüdeä;  —  poblaia, 
nie  podnos  sie,  —  sie  sprze- 
ciwi,  nie  upadaj,  fei  nic^t 
übermütig  im  ©lud  unb  unoer» 
jagt  im  Unglüd;  nie  —  ezJo- 
wieka,  ale  czlowitk  —  robi, 
wszyscysmy  -scia  naszego  ko- 
wale  feber  tft  feines  ©Iüde§ 
©d^mieb  ;  gwiazda  -scia  Jagiel- 
lonow  zabiysnel'a  jak  nigdy 
ber  ©lüdeftern  ber  Sagetlonen 
erftra^lte  rcie  noc^  nie;  nie 
mam  -scia  znae  Pana  ic^  ^abe 
nic^t  bas  ©lud,  ba§  SSergnügen, 
©ie  ju  fennen;  dla  mnie  -seia 
jeno  tyle,  co  przy  tubie  ic^ 
bin  nur  bei  bir  glüdlid^;  miec 
—  do  panien  bei  ben  SBläb« 
c^en  ©lud  fiuben;  masz  — 
bein  ©lud;  masz  — ,  zes  przy- 
szedi  baä  ift  bein  ©lud,  ba^ 
bu  gefommen  bift;  weale-seia 
nie  miec  roeber  ©lud  nOC^ 
©tern  ^aben;  to  jeszcze  — , 
jeieli  sie  nie  gorszego  nie 
wydarzyJo  bu  fannft  noc^  oon 
©lud  reben,  ba^  bir  nichts 
^Jirgereä  rajfiert  ift;  kiedyi: 
mnie  spolk;i  to  —  mann  mirb 
mir  biefeä  ©lud  ju  teil;  — 
jak  szklo  nierrwale  ©lud  unb 
©laä  rcie  leictit  brid^t  baS; 
-sciem  glüdlid^erraeife. 

Szczgsliwiec,  -wca.  pl. 
-•wcy, sm.  ©lüdsfinb  »j.jSlüdä- 
pilj  m. 


Szczgsliwosc 


278 


Szczycic  sig 


Szczgsliwosc,  -sei,  sf. 
©lücffelii^feit  /. ;  doznawac 
-sei  wiecziiej  bte  ctüige  @(Ü(J= 
{efigfeit  geniefien. 

Szczfsliwy,  Szczgsny, 
adi. ;  Szczf  sliwie,  ade.  ijlüct= 
ItC^,  glüdfelig ;  -wy  jestea  w  wy- 
borze  tvvoich  przyjaciol'  bit  bift 
in  bet  2öat)l  beiner  greunöc 
glücflic^;  -wy,  koffo  Boy:  takie- 
mi  dziecmi  obdarzyl  glüdfltcft 
tft,  roen  ©ott  mit  folc^en 
Äinbern  5efc^enft  f)at. 

Szczkaö,  -kam,  -kalem, 
vn.  imperf.;  Szczknac,  -ne, 
-iial;m,  vn,  perf.  ©ojluden 
f)aber\,  fcfilucfen. 

Szczkawka,  -ki,  2'^-  -ki, 
fif.  ©djlucfen  m. 

Szczmic,  -mie,  -raiJein, 
va.  imperf.  3U)'ammenbrücfen, 
gufammen;iielien. 

Szczodrak,  -a,  sm.  1) 
S3rot,  bas  am  Sreifönigötage 
an  bte  airmen  certeilt  roirb; 
2)  Sttjaroontifraurgel/.,  ©c^nef» 
fenflee  m. 

Szczodrobliwosc,  -sei ; 
Szczodrosd,  -sei ;  Sezodrota, 
-fy»  sf.  ^rtigebigteit/.;  —  we 
srodku  raiedzy  skapstwem 
a  rozrzutnoseia  po^ozona  bte 
?5^reigebtg!eit  liegt  in  ber  SKitte 
groifc^en  (Seij  iiub  33er)d)roen= 
bung;  Jacz  oszczedno^c  z 
-scia  Bereinige  bie  ©pariam= 
fett  mit  ber  ^-retgebigfett. 

Szczodrobliwy,  adi.', 

Szczodrobliwie,  ndv.  Irei- 
gcbtg. 

Sczodry,  adi.;  Szczodrze, 
adv.  fretgebtg,  milbtätig ; 
leitfitidö. 

Szczodrzenica,  -cy,  sf. ; 
Sczodrzeniec,  -nea,  stn. 
@et§=,  ©c^neeflee  m..  33ofjnen= 
bäum  m.,  (äc^otenitrauc^  m. ; 
—  lezaca,  czarnawa  wielo- 
kwiatowa  niebriger,  fc^roärj» 
lieber,  breitblättertger  ?3of)nen=' 
bäum. 

Szczolb,  -a,  2>^-  -Ji  *'"• 
Xieric^äDel  m.;  —  wolowy 
Cc^fenfopf  m.  (römifc^eä  befo= 
ratioe§  iWotiü). 

Szczotka;  dim.  Szczo- 
teczka,  -ki,  pj.  -ki,  sf.  1) 
aurfte/.;  —  do  butöw  ©c^ub» 
bürfte;  —  do  zamiatania 
Äetjrbet'en    w.;    —    do   mebli 


3!)JöbeIbütfle;  —  do  rzeczy 
HIeiDerbütfte ;  —  do  armat 
Äanonenbürfte,  SBtfc^er  m.\ 
-teczka  do  zeli(5w  ^af^nbütfte; 
—  do  Inu  "^'lad^Qifidfel  m., 
^■rad^gfamm  m.;  2)  3)iftcl= 
fopf  m.;  -ki  Äarbenbtftfl  /. 

Szczotkarz, -a,^;/.  -e,  sm. 
SBütttenmac^er  m.,  Surften» 
binber  m. 

Szczotkasty,  Szczotko- 
waty,  adi.  btirftenarttg; 
jc^atfborftig. 

Szczotkowad,  -knje,  -wa- 
lem,  ra.  imperf.  bürften. 

Szczotkoz^b,  -zeba,  pl. 
-zeby,  sm.  Ältppfifc^  m. 

Szczotolimba,  -by,  sf. 
eine  g-ö^renart. 

Szczoty,  -töw,  plur.  tant. 
sn.  a*td)nungsbrett  n.;  = 
Liczydi'o. 

Szczubialka,  -ki ;  Szczn- 
blica,  -cy,  sf.;  Szczublg, 
-cia ;  Szczublatko,  -ka,  äh. 
ffeiner  oect)t,  S^ifi)t^tn  n. 

Szczucie,  -cia,  sn.  ^e^en 
n.,  iJlutbeßen  n. 

Szczuc,  -je,  -lern,  va.  im- 
perf. aufj^e^en,  Tje^en,  auf= 
bringen ;  —  psy  na  kogo  bie 
§unbe  auf  jmnbn  be^en. 

Szczudlaty,  adi.  ©tefjen^, 
auf  ©tetjen;  (btlD(.)  gefpteijt, 
ge^^iert. 

Szczudlac,  -dlam,  -diätem, 
vn.  impurf.  auf  ©tetjen 
l)üpfen;  berumrctfeen,  raufen. 

Szczudlo,  -dfa,  pl.  -dl'a, 
sn.  ©teljbein  «.,  ©tclje/.;  *e- 
brak  na  -die  stanat  przed  nim 
ein  58ett[et  mit  einem  ©telj» 
bein  ftanb  üor  if)m;  chodzic 
jak  na  -diach  roic  auf  ©te[;(en 
geben.  [^enartig. 

Szczudlowaty,   adi    ftei= 

Szczuka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.\ 
Szczupak,  -a,  yl.  -i,  sm. 
^ed)t  m. 

Szczupakowaty,  adi. 

i^edjtartict. 

Szczupakowy,  adi.  $ecl^l=. 

Szczupla,  -1),  sf.  ©d^mal= 
fopf  m. 

Szczuplec,     -leje,    -lalem, 

vn.    imperf.    mager,    bünner, 

fc^tnäcber,  geringer  roerben. 

I      Szczupiiö,  -ie,   -lilem,  va. 

j  imperf.      bünner,      geringer 

mact)en. 


Szczuplinek,  -nka,  pZ. 
-nki,  sm.  langfüfetge  j^aben= 
affel. 

Szczuplnchny,  Szczu- 
plutki,  Szczuplutenki,  adi. 
mager,  fet)r  gering,  jpinbet» 
bünn. 

Szczaploglow,  -owu,  sm. 
Sudis  (eine  g-tidjart). 

Szczuplonog,  -oga,  pl. 
-ogi,  sm.  iJalea  (©attung  ber 
©pinnfrebfe). 

Szczuplosc,  -sei,  sf.  3Wa= 
gerfeit  /.;  slüinjigfeit/.,  Ätein» 
f)eit  /.,  ©ertngbeit  /. 

Szczuply,  adi. ;  Szczuplo, 
Szczuple,  ndv.  gering,  roingig, 
fletn,  jcpmäc^tig;  weizl^a  osoba 
mtoda  o  -ptej  nieznacznej  po- 
staci  eine  junge  5ßetfon  trat 
ein  t)on  fc§mäc{)tiger  unanfe^n= 
lieber  ©eftalt;  pozostaje  mu 
tylko  do  Äycia  jego  -pia  pen- 
syjka  e§  bleibt  t^m  nur  feine 
fletne,  geringe  ^mfion  jum 
i?ebenöuntert)alt. 

Szczur,  -a,  pl.  -y,  sm. ; 
diin.  Szcznrek,  -rka,  pl. 
-rki,  sm.  l)a{attc/.;  •^)  gic^» 
ten^acfer  »2.,g-ic^tenbidff(^nobeI 
m.,  gic^tenfernbeifter  m.,  §af= 
fenfernbeifier  w.,  Sienenfrafi 
m.,  Sienenfreffer  m. 

Szczurowaty,  adi.  ratten» 
artig. 

Szczurzy,  adi.  3tatten=. 

Szczurzyc  sig,  -rze,  -rzy- 
l'em,  vr.  imperf.  fnurren, 
broben. 

Szczutek,  -tka,  pl.  -tki, 
sm.  3iafenftüber  m.:,  dac  ko- 
mu  -tka  w  nos  jmnbm  einen 
yjafenftüber  cerfegen. 

Szczutkowaö,  -kuje,  -wa- 
iem,  va.  imperf.  nafen= 
ftübern. 

Szczwacz,  -a,  pl.  -e,  sm, 
^e^jäiter  m. 

Szczwad,  -warn,  -walem, 
va.  imperf.  mit  ^unben  jagen. 

Szczwalnia,  -nia,  sf.  2;ier- 
l^fl^e  /. 

Szczwany,  adi.  1)  mit 
Öunoen  get)e^t;  2)  gerieben,  pfif» 
fig,  fcblau;  —  to  lis  ba§  ift  ein 
jc^lauer,  pfiffiger  'DJenfcb. 

Szczwöi,  -ota,  sm.  ©c^iet* 
linc»  m. 

Szczycid  sig,  -ce,  -ciJem 
sie,  vr.  ft(^  rüt)men,  praßten; 


Szczygiel 


279 


Szelescid 


—  sie  czem  fi:^  eitD.  ju  gute 
tun;  -ce  sie  tem,  ze  vclasna 
praca  dorobil'em  sie  majatku 
i  stanowiska  ti)  turnte  tnic^ 
beffett,  ha^  id)  burc^  eigene 
aitbeit  SSetmögen  unb  ©te[= 
lung  crroorben  f)aBe;  -ce  sie 
jego  przyjazQia  ic^  rechne  mir 
feine  greunbfc^aft  xur  S^re  an. 

Szczygiel,  -gia,  pl.  -giy, 
sm.  1)  ©tiegli^  ???.;  2)  pfif= 
figer  SCßenfc^. 

Szczykac,  -kam,  -kalem, 
va.  imperf. ;  Szczyknac,  -ne, 
-nalem,  va.  per/,  pflürfcn, 
abpflüden,  abtupfen. 

Szczyniac, -niam,  -niaJem, 
va.  imperf.  Äöcner  fiefien, 
burd^  (Sieben  fortieren. 

Szczyny,  -yn,  plur.  tant. 
sf.  Ucin  7«.,  ^arn  m. 

Szczyp,  1)  -a,  sm.  ©i[5er» 
falm  m.;  2)  -u,  sm.  j^ien» 
fader  /. 

Szczypacz,  -a,  pl.  -e,  sf. 
2:;obIer  m.,  Sti(|[et  m. 

Szczypac,  -pie,  -pa^'em,  va. 
imperf.'.,  Szczypnac,  -ne, 
-nalem,  va.  perj.  1)  jroicfen, 
fneifen,  fneipen;  —  kogo 
w  ramie  jmnbn  in  bcn  2lrm 
fneifen;  pieprz  -pie  w  jezyk 
ber  Pfeffer  bei^t  auf  ber 
3unge;  2)  pffücfen;  owieczka 
-pala  trawke  ba§  Sc^af 
pftücfte  ba^  G5'ca§;  3)  öei§en, 
fc^neiöen;  dym  -pie  w  oczy 
ber  3lau^  beißt  in  bie  Slugen; 
mröz  -pie  w  twarz  bie  Äälte 
fc^neibet  xn§  ©efic^t;  4)  ftic^eln. 

Szczypanie,  -nia,  sn. 
^rotdm  n.,  Kneipen  n. 

Szczypawka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Df)rn)urm  m. 

Szczypawosc,  -sei,  sf. 
Beifeenöer  (Sefc^tnacf. 

Szczypawy,  adi.  beiöenb, 
oon  bei^enöem  (Sefc^macE. 

Szczypce,  -c6w,  plur.  tant. 
«n. ;  dim.  Szczypczyki,  -köw, 
plur.  tant.sn.  ^ange/.,  5?neip' 
gange,  aaeißjange,    Äornjonge; 

—  do  ognia  (^«""^'^"SC)  — 
kondukiorskie  ©oupierjange, 
Soc^eifeu  n. ;  —  plombowe 
^lombenfd^räqer  m.\  —  do 
cukru  3u*ecfc^erc  /". ;  —  do 
swiecy    ^.ßu^fc^ere,  Sic^tfc^ere. 

Szczypior,  -pioru,  sing. 
tant.  8m.\  dim.  Szczypiorek, 


-rka,  sm.  ©c^nittlaudö  m., 
(Sc^nittting  m.;  abgefc^nilteneg 
Äraut  ber  Smiebel. 

Szczypka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 

1)  =  Szczypta  ?5nfe /. :  2) 
©ticfeelrebe  /. ;   3)  .kneifen  n. 

Szczypliwy,  Szczypny, 
adi.  beifeenb,  fneifenb. 

Szczypnica,  -cy,  sf.  SßoK» 
frebä  m. ;  —  trojzebna  @ift= 
Irabbe  /. 

Szczypta,  -ty,  pl  -ty, 
sf.  ^^rije  /. ;  Si^c^en  «. ;  nie 
-tami,  ale  garseiami  dawaJ 
er  gab  nic^t  mit  g-ingerfpi^en, 
fonbern  mit  ooHen  §änben. 

Szczyr,  -u,  sm.  SBinger» 
f  raut  n. ;  —  trwaly  ge= 
meinet  33tnge[fraut;  —  ro- 
czny  jäfirigeg  Singeüraut. 

Szczyt,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
ffiiebel  m.,  Rinnen  pl. ;  ©pi|e 
f.,  ©tpfel  m.,  ®rat  m.,  ^ix]t 
7n. ;  -y  g6r  pokryte  byi'y 
sniegem  bie  ©ipfet  ber  Sirge 
roaren  mit  ©c^nee  bebedft;  i  na 
pamiatke  zawiesili  d«won  u 
-n  wiezy  unb  jum  Slttbenfcn 
fjingen  fie  eine  (Sfotfe  an  ber 
©pi^e  beä  Xurmpg  auf ;  byt  u 
-u  potegi  i  chwaly,  gdy  smierc 
nieublagana  przerwai^a  nie 
jego  zywota  er  befanb  ftc^  auf 
bem®ipfel  ber  3Jla<S)t  unb  be§ 
3luf)me§,  alä  ber  unetbittUd^e 
Xo'ii  feinen  Sebenefaben  jer» 
ri§;  dostac  sie  na  sam  —  fic§ 
auf  ben  ^ö^ften  ©ipfel  em= 
porfdiroingen;  -em  mierzyc 
gehäuft  jumeffen,  of)ne  mit 
bem  ©treic^^olje  abjuftreid^en ; 

2)  i^ierbe  /.;  3)  ©4itö  m. 
Szczytnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 

©d)ttömact)er  tn. 

Szczytnosc,  -sei,  sf.  ©r» 
[jaben^ett   /.,     l^öc^fte    ©lufe; 

—  my.sli,  poezyi  bie  Srfiaben» 
[jeit  ber  ©ebanlen,  ber  ^oefie. 

Szczytny,  adi.  ergaben. 

Szczytoowocowy,  adi. 
f^opffriic^ttg. 

Szczytowy,  adi.  ©iebel=, 
®ipfer=. 

Szef,  -fl,  pl.  -owie,  sm. 
Q.l)if    m„    58orgefe^tc(r)    m. ; 

—  binra  33ureaud)ef ;  —  sekcyi 
©eftion§d)ef;  to  jest  moj  — 
ba§  ift  mein  SSorgefe^ter ; 
=  Przelo^ony. 

Szejdowac,  -duje,  -wal'em. 


va.  imperf.  fc^etbcn  (in  ber 
2JietaHbearbeitung). 

Szelak,  -u,  sm.  ©^effod  m. 

Szelag,  -a,  pl.  -i,  sm. 
®rofc^en  m.,  ©c^iHing  m., 
geller  m.,  Pfennig  m.;  ani 
-a  nie  ustapie  ic^  laffe  feinen 
ÖeQer  baoon  ab;  jestem  bez 
-a  ic§  bin  ganj  o^ne  ®elb, 
o^ne  Kreujer,  o|ne  ®rofc^en; 
rozumu  nie  nia  ani  za  -a  er 
l^at  nic^t  für  einen  ®rof^en 
SSerftanb;  to  i  -a  nie  warte 
ta^  ift  feinen  |)eller  roert; 
zwroci}  mu  wydatki  co  do  -a 
et  ^at  i^m  bie  Slusgaben  bei 
Reiter  unb  Pfennig  roieber 
crftattet;  rachunek  zgadza 
sie  CO  do  -a  bie  3flec^nung 
ftimmt  auf  geller  unb  Pfennig ; 
kto  grosza  nie  szanuje,  -a  nie 
wart  tuet  einen  ©tojc^en  nic^t 
ju  fc^ä^en  roei&,  ift  felber  fei« 
nen  geller  mert,  roer  ben 
Äreujer  nid^t  e^rt,  ift  ben 
^iüex  nid^t  mert ;  do  -a  zgral 
sie  er  l^at  alle§  Bio  jum  legten 
©tofd^en  Derfpielt;  znaja  go 
jak  zJy  —  et  ift  rate  ein  f(|[ec^= 
ter  ®rofc^en  befannt;  nie  wzial 
od  nikogo  ani  zJamanego  -a 
et  fiat  Don  niemanbem  au(^ 
nur  einen  $eEer  genommen. 

Szelazek,  -zka,  pl.  -zki, 
sm.  1)  dim.  ton  Szelag;  2) 
Jlafenblume  f.,  Klappetftaut 
n.,  JEBiefenftappet  m.,  ^aj^nen» 
famm  m.,  ^fennigftaut  n. 

Szel^zkowaty,  adi.  mit 
ein  fletnet  ©d^ittmg. 

Szelest,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©eräufc^  n.,  ©äufeln  n  ,  9iau* 
fcben  n.',  cisza  panowala 
w  pokoju,  przerywana  tylko 
czasem  -em  obracanych  kar- 
tek  ©tifle  ^errfc^te  im  3immer, 
bie  nur  manchmal  burc^  ba§ 
®eräufc^  ber  umgefd^Iagencn 
©eiten   unterbrod)en  routbe. 

Szelestny,  adi.  raufd)enb. 

Szelescic,  -szcze,  -seinem, 
vii.  imperf ;  Szelesnaö,  -sne, 
-snatetn,  vn.  perf.  füufeln,  rau=» 
fc^en,  ein  ®eräufc^  machen; 
liscie  ostroznie  rozsuwane 
cicho  -sciaJy  bie  porfid^tig 
auSeinanbergefd^obenen  Stät» 
ter  raufcf)ten  leife;  -szczac 
jedwabiami  dumnie  przeszJa 
kolo  nas  mit  bem  ©eibenfteibe 


Szelescik 


280 


Szeroki 


toufcfienb,  f^titt  fie  ftolj  an 
unä  corübcr;  wietrzyk  po  ga- 
leziach  -sei  ein  teifer  Sßinb 
flüftert  burc^  bie  Slfte. 

Szelescik,  -u,  sm.  ©tärf= 
Iraut  n. 

Szelezne,  -go,  sn.  216« 
gäbe  /.,  IranJfteuer  /. 

Szelgznik,  -a,  sm.  =  Sze- 
la^ek. 

'  Szelina,    -ny,    sf.    bicfer 
SBttlb,  ©ictic^t  «. 

Szeliuarz,  -a  pl.  -e,  sm. 
Sufc^iäaer  m.,  355alDfireic^cr  m. 

Szelit,  -u,  sm.  Äalf= 
jd^eet  m. 

Szelityn,  -u,  sm.  ©d^eel= 
blcierj  n.,  ©toljit  m. 

Szelka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  1) 
^»ofenträgec  m.,  %xaa,banx)  n. ; 
2)  älc^fenfcU  n.,  Sauffeil  «., 
©tele  /. 

Szelma,  -my^  pl.  -my,  sm. 
unb  sf.  ©ct)elm  /«.,  ©d^utfc 
m.,  SBöJeroid^t  w.,  ©anaiHe  /., 
©aunerin  /. 

Szelmostwo,  -wa,  pl. 
-wa,  «n.  ©c^urferei  /.,  ©ct)els 
merei  /.;  ©c^ut!enftreic^  wz., 
©Äelmftucf  n. 

Szelmowac,  -muje,  -watem, 
va.  impetf.]  —  kogo  einen 
unef)rUc^,  jum  ©d^elm,  ©d^ur= 
fen  machen. 

Szelmowski,  adi. ;  Szel- 
mowsko,  adv.  jc^elmtjc^, 
fcöurüg,  nicbtömürbig. 

Szelomnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
»erfteinertet  ©eeigel. 

Szemat,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Stife  m.,  gigur  f.,  5ßlan  m., 
©^ftem  n.,  ©c^ema  ». ;  = 
AVzor,  Model. 

Szematyzm,  -\i,pl.  -y,  sm. 
©chemattämuä  m. 

Szemraö,  -ram,  -ralem ; 
Szemrzec,  -rze,  -ralem,  vn. 
imperf.  murmtln,  murren; 
CO  tarn  -rzesz  roaä  murmelft 
bu  bort;  -rali  wszyscy  prze- 
ciwko  zwierzchnosci  eö  murr= 
ten  alle  c»cgen  bie  DbttgFeit. 

Szemranie,  -uia,  sn.  ä)Jur= 
mein  n.,  2fiurreu  n. 

Szemranina,  -ny,  sf.  ©e- 
murce  ».,  (Gemurmel  n. 

Szendowaö,  -Juje,  -walem, 
va.  imperf.  l)ei6eS  ©laä  inä 
2Boffet  roerfen,  fo  ba^  eä  jet= 
fönt. 


Szerdec,  -nca,  pl.  -nee,  sm. 
®Iatt^ol3  n.  (Kopiergerät). 

Szepietliwy,  Szepietli- 
wosc  =  Szepleniacy,  Szeple- 
uienie. 

Szeplenic,  -nie,  -nilem, 
vn.  imperf.  Itfpeln,  unbeutUc^ 
ausfprec^en,  beim  Sieben  mit 
ber  3""8e  anftofien. 

Szeplenienie,  -nia,  sn. 
Sijpeln  n.;  älnftoien  n.  mit  ber 
^unge. 

Szepleniuch,  -a,  pl.  -y; 
Szeplun,  -a,  pl.  -ni ;  Szepie- 
lak,  -a,  pl.  -cy,  sm.  Si)pler 
m.;  einer,  ber  mit  ber  '^\m%t 
anftßfit. 

Szeplunka,  -nki;  Szepio- 
tka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  Siiplerin 
/. ;  eine,  öie  mit  ber  3w"9e 
anftöfit. 

Szepn%c,  -re,  -nal'em,  vn. 
und  va.perf.\  Szeptac,  -tarn, 
-talem,  vn.  und  va.  imperf. 
murmeln,  flüflern,  tufd^eln, 
jifcben;  -tali  cos  ze  soba  fie 
tufd^elten  et»,  miteinander; 
möwili  -cac,  by  nie  zbudzic 
krola  fie  rebeten  flüfternb,  um 
ben  Äönig  nic^t  ju  roeden; 
czekal  smierci  -tajac  pa- 
cierze  er  ermartete  titn  Job, 
inbem  er  (^tbtU  murmelte; 
-tano  na  dworze  o  nie- 
lasce  krolewskiej,  ktora  spa- 
dla  na  niego  man  flüfterte 
bei  SSofe  oon  ber  Uugnabe 
beä  Äönigg,  bie  auf  il)n  ge= 
fallen  mar. 

Szepnigcie,  -cia ;  Szepta- 
nie,  -nia,  sn.  '^\\ii^tl\\  n., 
glüftern  «.,  Sufc^eln  n.,  3)Jur= 
mein  «. 

Szept,  -u,  pl.  -y,  sm.  ®e= 
flüfter  n. 

Szeptarz,  -a,  pl.  -e,  sjji.; 
Szeptuch,  -a,  pl.  -y,  sm. 
g-lüiterer  7«. ;  ®er)etmnie= 
främer  m. 

Szerbel,  -bla,  pl.  -bie, 
Szerblat,  -u,  stn.  Suppen  pl., 
©c^irbel  m.,  ©(f)erbel  tn., 
%en  VI. 

Szerchla,  -chli,  sf.  jiegen= 
paarige  frf)lec^te  ©cftafrooUe. 

Szereg,  -u,  pl.  -i,  sm. 
^iit)e  f.,  ©lieb  «.;  Tatarow 
jeszcze  nie  widac,  zastania 
je  —  skal,  klore  sie  na  przeci- 
wnym  brzegu  rzeki  podnosza 


bie  Xataren  ftnb  nod^  nid^t 
fic^tbar,  fie  finb  oon  einer 
^ei^e  gelfen,  bie  ftc^  auf  bem 
entgegengefe^ten  g'Iufeufer  er- 
geben, oerbedt;  w  tej  gazecie 
wyszedt  caty  —  artykulöw 
o  wojnie  rosyjsko-japonskiej 
in  bicfer  Leitung  er)c^im  eine 
gange  Steige  üon  2lrti!eln  über 
ben  ruffif^=iapanifc^en  Krieg; 
ciagneli  krzyzacy  niezliczo- 
nymi  -ami  e§  jogetx  bie  Äreuj= 
ritter  in  unjä^Ibareu  Steigen; 
do  -u  in  dUxfi  unb  ©lieb; 
kule  nieprzyjacielskie  prze- 
rzedzaiy  ich  -i  bie  feinblic^en 
ÄUQfln  lichteten  il^re  3kil&en. 

Szeregowac,  -guje,  -walem, 
va.  itnperf.  in  ^ei^'  unb  ©lieb 
fteEen. 

Szeregowiec,  -wca,  pl. 
-wcy,   sm.    (jcnieiner  ©olbat. 

Szeregowy,  1)  ac?«.  3fteil^ens, 
®lteb=;  2)  -wego  sm.\  =  Sze- 
regowiec. 

Szerepetka,  -ki,  pl.  -ki, 
sm.  abgtriffener,ungefc^(iffener 
aJlenfcf). 

Szermierka,  -ki,  sf.  gccbt» 
fünft/. ;  ©treit  m.,  ^olemil/. 

Szermierski,  adi.  j5ec^t=, 
fedterifcti,  gec^tfunft»,  glabia» 
tortfc^. 

Szermierstwo,    -wa,    sn. 

1)  gec^tfunft  /'.;  2)  geber= 
frieg  m. 

Szermierz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
?^ec^ter  m.,  g-ec^tmeifier  m., 
Äämpfer  m.,  ©treiter  m., 
©labiator  m. 

Szermowad,  -muje,  -wa- 
lem, vn.  imperf.  fechten ;  — 
piörem  tinen  ^eberlrieg  führen, 
mit  bergeber  fed)ten;  — jezy- 
kiem  mit  ber  ^\xna,t  fed^ten; 
—  na  wiatr  Suftftreidöe  führen. 

Szeroki,  adi. ;  Szeroko, 
adv.  1)  breit;  deska  na  pol 
metra  -ka  ein  einen  j^albcn 
SDJeter  breitet  örett;  suknia 
-kirn  pasem  aksamitu  oblo- 
zona  ein  mit  einem  breiten 
©amtftreifen    befe^teö    Äleib; 

2)  roeit,  iDeiträufig,au8gebe^nt; 
ten  pasek  jest  mi  za  —  biefer 
©üttel  ift  mir  3U  roeit;  on 
ma  -kie  serce  er  l)at  ein  raci" 
tc§  ^i^^■^  -kie  whisci  grofee 
©Üter;  -ko  o  tem  opowiadal 
er  erjäl;(te   baoon   rceitläufig, 


Szerokobiezny 


281 


Szescionogi 


ausfül^rlic^,  roeit  unb  fireit, 
beö  roeiten  unb  breiten ; 
z  -kiego  serca  auä  tiefem 
§erjen;  -ka  geba  lo)'eS,  un= 
f)öflic^eä  «Jaul. 

Szerokobiezny,  adi.  — 
catokszt«lt  odbudowy  kopal- 
ni  SBeitungöbau  in. 

Szerokoboczny,  adi.hxtxi' 
feitig. 

Szerokodziob,  -a,  pl.  -y, 
sm.;  Szerokonos,  -a,  pl.  -y, 
sm.  33teit)d)nabe(  m. 

Szerokoggbny,  adi.  breit= 
mäultg.  [föpfig. 

Szerokoglowy,  adi.  breit= 

Szerokogon,  -u,  pl.  -j,  sm. 
Sreit--,  ^lattfc^roanj  m., 
©(felange  /. 

Szerokolistny,  adi.  breit« 
blätterig. 

Szerokonogi,  Szeroko- 
stopy,  adi.  breitfüßig. 

Szerokonosy,  adi.  breit= 
nafig. 

Szerokopiersi,  adi.  breit- 
brüfiig. 

Szerokopleczny,  adi. 
breitic^ulteng. 

Szerokoramienny,  adi. 
breitarmig,  breitic^ulterig. 

Szerokorzutny,  adi.  breit» 
roürfig. 

Szerokosc,  -sei,  sf.  1) 
33reite/. ;  droga  w  tem  miejscu 
ma  piec  metrow  -sei  ber  Sßeg 
ift  an  biei'er  Stelle  fünf  SJJeter 
breit;  miejsce  to  lezy  pod 
piecdziesiatym  stopniem  p61- 
nocnej  -sei  biefer  Ort  liegt 
unter  bem  fünfaigften  ©rabe 
nörblic^er  ^Breite;  w  -sei  in 
ber  33reite;  —  geograficzna 
geograpf)ifc^e  ^Breite;  —  toru 
©purroette  /'. ;  2)  2lugbe^= 
nung  f.,  (SeräumigJtit  /., 
Sßeiträufigfeit  /.;  —  zyiy 
ajiäc^tigteit  r.  ber  erjaber,  beä 
©angeö, 

Szerokotwarzy,  adi,  brei= 
tm  (MeRcftteä. 

Szerokousty,  adi.  breite 
mäulig. 

Szerokowladny,  adi.  raeit» 
^erric^enb. 

Szerpentyna,  -oj,pl.  -ny; 
Szerpentynka,  -ki,  pl.  -ki, 
*/.  frummet  ©äbet. 

Szerszatka,  -ki,  ^;?.  -ki  | 
sf.  ectiufternabet  f.  i 


Szerszeii,  -niii,pl.  -nie,  sm, 
^orniffe  /.,  §ornifc^er  m. 

Szeryf,  -a,  pl.  -owie,  sm. 
©^eriff  77t.  (engtif  cf)er  Seantter) ; 
=  Urzednik  municypalny  aa- 
gielski. 

Szerz,  w  szerz,  adv.  in 
bie  S3ieite,  in  ber  breite. 

Szerz,  -y,  pl.  -e,  sf. 
—  wicslowa  DiuDerblatt  «., 
Siuberplatte  /. 

Szerzyc,  -rze,  -rzyJem;  I. 
va.  imperf.  uerbreiten,  aui= 
breiten,  ausbe^nen,  breiter 
moc^en;  -rzyl  niezgodemiedzy 
bracmi  er  tierbreitete  Unfrie= 
ben  unter  htn  SBrübern;  -rzyli 
oni  miedzy  ludeoi  wiare  i 
oswiate  fie  nerbreiteten  unter 
bem  Sßolfe  ©tauben  unb  8tl= 
bung  ;  -izac  falszy  we  pogloski 
szkodzil  mi,   jak  mögt  inbent 

er  fatf^e  ©erüc^te  in  Umlauf 
fe^te,  fdiabete  er  mir,  foptet 
er  nur  fonnte;  II.  —  sie  vr. 
1)  fic^  ausbreiten,  au3bet)nen, 
fic^  Derbreiten;  wrzöd  sie  -rzy 
baä  ©efc^roür  breitet  fic^"  aus; 
w  kraju  -rzyty  sie  wtedy 
rozae  choroby  im  Sanbe 
graffierten  bamalä  oerfc^ie= 
bene  Äranfl^eiten ;  2)  gro^= 
tun,  prablen. 

Szerzyna,  Szerzyzna,-Dy, 
pl.  -ny,  sf,  eine  fe^r  gro^e 
örcite,  breite  glücke;  —  pod- 
szybowa  g-üH»,  2ln)c^Iageort 
m.;  —  koiowrotowa,  maciii- 
nowa  ^afpeK  ^ornfiätte  /. 

Szezlong,  -u,  pl.  -i,  sm. 
e^aifelongue  /.,  ©ofa  «.; 
=  Sofa. 

Szesnastka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
3at)[  fec^jet)n;  ©e^ge^ntet  n. 
(Öucbformat). 

Szesnastocalowy,  adi. 
fe^jefjn  3oU  lang,  Dreit  ober 
^orfj,  jecf)5ef)n3ÖlIig. 

Szesnastodniowy,  adi. 
fec^äe^ntägig. 

Szesnastofuntowy,  adi. 
fec^5et)n  "^^funö  roiegenö;  fcc^= 
3ef)npfünbig. 

Szesnastogodzinny,  adi, 
)ccb»e^nftünöta. 

Szesnastoletni,  adi.  fcc^« 
3ebniäl)tig. 

Szesnastomiesieczny, 
adi.  fec^je^nmonatig"  ! 


Szesnastotygodniowy, 
adi.  fec^^ebnitiiJc^tg- 

Szesnasty,a(^t.  fcc^üe^nte(r). 

Szesnascie,  numer,  \t^<* 
Sefin. 

Szester,  -a.  pl,  -y,  sm, 
©[jefteifäl'e  m.;  =  Ser  an- 
gieiski. 

Szescian,  -u,  pl.  -y,  sm, 
1)  äßürfel  m.,  ^ubuä  w.;  2) 
Äubifjaf)! /. ;  podniesc  liczbe 
do  -u  eine  Qai)i  jur  britlen 
5l>otenj,  guin  Äubus  erl^eben. 

Szescienny,  adi.  Äubif=, 
fubifcft;  metr  —  fiubitmeter  m. 

Szesciniedzialka,  -ki; 
Szesciniedzielnica,  -cy,  sf. 
Sßöcbnerin  /.,  ©ec^iroöc^ne« 
tin  f. 

Szescioboczny,  adi.  fcd)äs 
feitig. 

Szesciobok,  -u,  pl.  -i,  sm. ; 
Szesciokat,  -a,  pl.  -y,  sm. 
(Sediöed  n. 

Szesciodniowy;  Szescio- 
dzienny,  adi.  fetöätägig. 

Szescioglosowy,  adi. 
fedisftiinmia. 

Szesciogodzinny,  adi. 
fed)6ftünbig. 

Szesciogran,  -u,  pl.  -y, 
sm.  <5e(i)jfttnt  m.,  fec^5= 
feitigeä  ^risma. 

Szesciograniasty,  adi. 
fecftsfaiitia:  fedjsecfig. 

Szesciokatny,  adi.  fed^s» 
ecfiit 

Szesciokonny,  adi.  fec^s= 
jpännig;  fec^spferbig ;  motor 
—  SDJotor  von  fec^ä  5ßferbe= 
frätten. 

Szesciokrotny,  adi. ;  Sze- 
sciokrotnie,  adv.  fec^sfoc^ ; 
jec^sinat. 

Szesciolecie,  -cia.s».  ^eit» 
räum  ?n.  ton  fec^ö  ^af)ren. 

Szescioletni,  adi.  fec^ä» 
jäbrig.  [blätterig. 

Szesciolistny,   adi.  fec^s= 

Szescioliscie,  -cia,  sn. 
©ec^sblatt  n. 

Szesciolokciowy,  adi. 
fedis  (äßen  lang. 

Szesciomiarowy,  adi, 
fectjäiüßig;  —  wiersz  §eEa= 
meter  m. 

Szesciomiesifczny,  adi. 
fecbsmonatig. 

Szescionogi,  Szesciono- 
zny,  adi.  fec^efü^ig. 


Szesciooki 


282 


Szkic 


Szesciooki,  adi.  jecftsäugig. 

Szesciopalcowy,  Szescio- 
palczasty,  adi.  fec5öfingeri(j. 

Szescioprgcikowy,  adi. 
fec^ömänneiig,  mitfcc^ö  ©taub' 
fäben. 

Szescioraki,  adi.  fecöferfei. 

Szescioramienny,  adi. 
fedöäarmig. 

Szescioro,  Szesciorga, 
niimer.  jec^ä  Dcrfc^teDene 
©tüde. 

Szesciorz|,dkowy,       adi. 

Szescioskrzydlasty,  Sze- 
scioskrzydlaty,  adi.  |edE)ö= 
flüaeüg. 

Szescioslupkowy,  adi. 
|eil)ätt)ei5eng,  lec^ögriffetig. 

Szescioslnpny,  adi.  fe(^§= 
fäuUg. 

Szesciostopowy,  adi.  fe^§s 
Seiltg. 

Szescioszpar,  -a,  pl.  -y, 
sm.    Notiolanus    (^atft)c^art). 

Szesciotysigczny,  adi. 
\i<i)^ta.\x\in\i\aä) ;  auö  )'ec^§  %oM' 
jenb  fiefte^enb;  fec^ätaufenb 
mann  ftarf. 

Szesciowiersz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  ^ejameter  m. 

Szesc,  numer.  fed^ö. 

Szescdziesiat,  nutner. 
fedl^g. 

Szescdziesiatka,  -ki,  sf. 
3at)l  fecftiita;  ©edisiiiftel  n. 

Szescdziesi^tletni,  adi. 
ffd^^tgiäf)rig. 

Szesödziesiatnica,  -cy,  sf. 
ber  ©oimtag  ©t-Eagefimä. 

Szescdziesiaty,  adi.  fec^= 
5igfte(i). 

Szesckroc,  adv.  fec^gmat, 
fed)9fältig. 

Szescset,  mint.  fed^öf|un« 
bert. 

Szescsetny,  adi.  fecf)§« 
^«nbertitc(r). 

Szew,  t-zwu,  pl.  szwy,  S7n. 
5Jla^t/. ;  nie  po  szwie  niu  sie 
porze  eö  ge^t  il^m  nidöt  nac^ 
Sßunjc^;  —  pekt  Vu  ^Raljt  i\i 
aufgepia^t  ;  —  przedmiotu 
odlanego  !Jla{)t,  gortnna^t, 
(Su^na^t,  ©unreif  m.,  g^ugen»» 
fpur/. ;  —  wklesly  po  zeszwej- 
Bowaniu  ©d^roei^na^t. 

Szewc,  -a,  jü.  -y,  sm. 
©c^ufter  m.,  ©c^uf)mact)eE  m. ; 
kiedyö  —  pilnuj  kopyta  ©{^u= 


fler,  Bleib  bei  beinern  Seiften; 
leci  jak  —  z  butami  na  jar- 
mark  er  läuft  rcie  ein  S3ür[ten= 
binber. 

Szewcowa,  -wej,  «/.  ©^u= 
fterr.n  /.,  ©ct)uf)mac^eröfrau/. 

Szewcowy,  Szewski,  adi. 
©cöufter=. 

Szewcowna,  -nej,  sf.  ©d^uf)= 
madjergtorfatet  f. 

Szewczyk.  -a,  pl.  -i,  sm. 
©c^ufterbub(ej  m.,  ©c^ufter» 
junge  m.,  ©d^uftergefeK  m. 

Szewek,  -wka,  pl.  -wki, 
sm.  fibröje  aRuöW^üUe. 

Szewlucli,  -a,  pl.  -y,  sm. 
2::augentc^t§  w.,  ©c^tnbmä^te/. 

Szewstwo,  -wa,  sn.  ©cbulö= 
ntac^er[)anbtiierl  «.,  ©d^ul^' 
ntadEieret  /. 

Szkalowac,  -luje,  -wat^eni, 
va.  imperf.  fc^impfen,'  läftern, 
fcf)mäf)en,  nerleumben. 

Szkalownik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  ©c^mä^ec  m.,  S5erleum= 
ber  m. 

Szkamonia    =    Socznica. 

Szkandela,  -li,  pl.  -le,  sm. 
Sffiännflaf  c^e/.,  Settroörmer  w., 
2:;t)ermop^oc  m. 

Szkapa,  -py,  j)l.  -py,  sf.; 
dim.  Szkapinka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  ®au(  in.,  Wa\)Xt  f., 
©cbinßmä^re  f. 

Szkapi,  adi.  3?o§=,  ®aul=», 
©döinömät)ten=. 

Szkapiaa,  -ny,  sf.  1) 
^ferbefleifc^  n.;  2)  armer, 
elenber  ®au[. 

Szkaplerz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©fapulier  n. 

Szkaplerzny,  Szkaple- 
rzowy,  adi.  ©fapulter=. 

Szkarada,  -dy,  pl.  -  ly,  sf. 
5lbf(^euUc^feit /.;  ©c^eufal  n  , 
Ungel^euer  n. 

Szkaradnica,  -cy,  p)l-  -ce, 
sf.  \)  abfc^eulic^eö,  etliges 
^-rauen3immer  n. ;  2)  3)radE)en=" 
fildj  m. 

Szkaradnik,  -a,  joZ.  -cy, 
sm.  abfc^eulidjer,  efelf^after 
3JJenfd). 

Szkaradnosc,  -sei,  sf. 
.tiQ|[tc^feit./'.,  atbfc^eulic^feit/. ; 
©diänblictifeit  /. 

Szkaradny,  ndi. ;  Szka- 
radnie,  adv.  ^äfUic^,  grunb» 
l)är,lic^,  tfel^aft,  abfd)eu[ic^, 
greulich,  fc^eufelic^. 


Szkaradzi6,  -dze,  -'^zH'em, 
va.  imperf.  tjäfeli^  machen, 
nerunftalten,  nerunglimpfen, 
{d)änben. 

Szkaradzienstwo,  -wa, 
pl.  -wa,  sn.  2lbfc^eulic^feit  /., 
öäfeli^feit  /. ;  ab[c|eulic^e 
©ad&e;  9JiebertiadE)t  /. 

Szkarlaciö,  -ce,  -ciJem, 
va.  imperf.  jc^artac^rot  färben ; 
—  sie  rr.  fic^  röten,  fid^  rot 
färben. 

Szkarlatyna,  -ny,  pl.  -ny, 
©diartad^  m.,  ©c^arlacbfieber«. 

Szkarlat,  -u,    pl.  -y,    sm. 

1)  ©c^arlac^  m.]  ©djarlai^rot 
n.,  ^urpur  m.',  ©c^arlac^« 
tuc^    n.;     ©d^arlac^tleib    n.\ 

2)  j^-ud^sfd^roanj  m.,  Saufenb» 
f^on  n.  ;  a)  ©c^arlad^; 
6aum  m.,  ©dtiarlac^eic^e  /.; 
aKuefatellcrfatbei  /.,  ©d^ar» 
Iad)fraut  «.;  A)  rötltc^eg 
93[eigelb,  gebrannte^  Sleiroeife, 
3JJennig  m.\  —  indygowy 
fc^roebifd^eä  2Roo§;  5)  gflunb» 
fc^nede  /.,  Äreifel»,  2ßonb= 
fd)necfc. 

Szkarlacisko,  -ka,  sn. 
etenber  ©djarlac^. 

Szkarlatek,  -tka,  pl.  -tki, 
sm.  (Surus)  eine  ilJilbe  oon 
ber  SöeHenart,  2:aufenb= 
fc^öi  n. 

Szkarlatka,  -ki,pZ  -ki,  sf. 
amerifanifc^e  ©c^arlad^beere, 
Kermegbeere. 

Szkarlatnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  Porpliyra  (ein  öeege= 
roäd^ä). 

Szkarlatnawy,  adi.  fc^ar» 
lodöattig. 

Szkarlatny,  adi.  fd^arlad^» 
rot,  ©c^arlacft». 

Szkarlatowka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  blauer   ©(fimucEDogel. 

Szkarlupnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  ftacbel^äutigeä  ©trauten-' 
tier,  @(^inobermit  w. ;  — 
gwiazdowa  ©eeftem  m. 

Szkarp,  -ti,  pl.  -y,  sm. 
2ßaU  OT. ;  l£ö!arpe  /. 

Szkarpetka,  Skarpetka, 
-ki,  pl.  -kl,  sf.  ©ocfe  /■.,  3-u^= 
fodfe.  j 

Szkatula,  -Jy,  pl.  -fy;  I 
Szkatulka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  * 
©ctiatuUe  f. 

Szkic,     -u,    j)^-     "ßj     *'"• 

©üjä«  /• 


Szkicowac 


283 


Szkolnosö 


Szkicowac,  -cuje,  -walein, 
ra.  imperf.  |ftj5ieren. 

Szkielet,  -n,  pl.  -j,  sm. 
©!elelt  «.,  ©erippe  «.;  sehudl 
jak  —  er  ift  gum  (Setippe 
obgemagert;  —  wozu  SBageii», 
Äaftengerippe. 

Szkielko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
©ras  n.,  ©tüd  ©lag;  —  do 
zegarka  U^rglaä;  —  do  lain- 
py  Spli^i»«)^  '"^■\  —  do  oku- 
larow  SriHenglag. 

Szklanica,  -cy,  pl.  -ce,  .<?/. 
gro^eg  ©lag. 

Szklauka,  -'k.\,pl.  -ki;  dim. 
Szklaneczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©ta§  n.,  Srinfglas  71. ;  ©läö= 
C^en  n. ;  podajcie  mi  -ki, 
reicht  mix  bie  ©täfer;  chcla- 
iiva  -ka  mleka  ugasic  dre- 
czace  mnie  pragriienie  ic^ 
roollte  mit  einem  ©lafe  Wi{6^ 
ben  mic^  plagenben  S)urft 
löfc^en. 

Szklanosc,  Szklannosc, 
-sei,  sf.  ©taeaitigfeit  /.,  @lä= 
fern^ctt  f. ;  ©lafigfeit  /. 

Szklany,  Szklanny,  adi. 
gräfern,  ©iaä=,  non  ©las ;  ala= 
ftg;  -ne  uaczynia  ©laggefc^irr 
«.;  -ny  serwis  ©loöferoice  n. ; 
-ne  okno  ©lagfenflcr  «.;  -ny 
dzwon  ©lagglocfe  /. ;  knla 
-na  ©laefugel/. ;  handel  -ny 
©taS^anbet  m.;  huta  -na 
@lagE)ütte  /.,  ©rasfabcif  f.\ 
patrzal  na  mnie  -nerai  oczy- 
ma  er  fcf)aute  mic^  mit  glä= 
fernen  2lugen  an. 

Szklarczyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©laferbube  m ,  ©lafergefelle 
m.,  ©laferlel^rling  m. 

Szklarek,  -rka,  pl.  -rki, 
Aeschna  (^snfeftenart). 

Szklarnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  ©laferroerfftatt  f.,  ©[a= 
ferei/.;  ©laä^ütte  /.,  ©las« 
fabrit  f. 

Szklarski,  adi.  ©[afer=. 

Szklarstwo,  -wa,  sn. 
©laferfianbroerf  n,  ©loferei/. 

Szklarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©lafer  w.,  ©laefc^neiber  m. 

Szklarzowa,  -wej,  sf. 
©lajerin  /. 

Szkli6,  -le,  -li?em,  va.  im- 
perf. in  ©lag  oerraanbeln ; 
—  sie  vr.  gu  ©lag  roerben; 
einen  gläfernen  ©ranj  f)aben, 


gläfern     fc^immerrt,    glängen, 
blinlen. 

Szklisty,  adi.  gläfcrn 
fd^tmmernb,  blinfenb. 

Szklistos6,  -sei,  sf.  ©lä» 
fern^eit  /.,  ©lafigfeit  f. 

Szkliwka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
®rag=,  aic^atfirfd^e  /. 

Szkliwo,  -wa,  sn.  Sc^melj= 
glas  n.,  (Smail  n. 

Szklo,  -la,  pl.  -?a,  sn.  ©lag 
n. ;  —  moskiewskie  j^^QUf"" 
glaö,  g-enfteri^Iimmer  m.;  — 
wodne  2BaffergIag ;  —  boczne 
Settenglag;  —  palace  33renn= 
glag;  —  powiekszajace  SSer= 
gröfierungiglas;  —  matowe 
matteä  ©lag;  —  pelne  maf« 
ftDCg  ©lag;  —  wodowska- 
zowe  äBafferflanbeglag;  — 
czeskie  böl^mifc^eg  ©lag;  — 
rzniete  gefd^liffeneg  ©lag. 

Szkoda,  -dy,  ])l.  -dy,  s/.; 
dim.  Szkodka,  Szkodeczka, 
-ki,  sf.  ©c^abe(n)  m.-.  Slac^» 
teil  m.\  nie  bedzie  to  z  twoja 
-da  eg  foQ  nic^t  bein  ©cbaoe 
fein;  pozar  wyrzadzil  -de 
na  przesz-fo  sto  tysiecy  koron 
bag  g^euer  ri^tete  einen 
©traben  oon  über  ^unbert 
taufenb  Äroncn  an;  na  moja 
-de  auf  meine  3tec^nung  unb 
©efa[)r;  cieszy  sie  z  cudzej 
-dy  er  ifi  fd^abenfrol^ ;  -de 
przyniesc  jum  ©c^aben  ge= 
reichen;  czyja  szkoda,  tego 
grzech  jum  ©c^aben  ^at  man 
immer  noc^  ben  ©pott,  roeff^n 
®d^'aben,beffen  aucf)  bie  ©cf)u[b, 
mir  felber  finb  an  unferem 
3!)Ji§gefci^i(I  fc^ulb ;  —  przy- 
goda  do  madrosci  droga 
©d^aben  mac^t  flug;  madry 
Polak  po  -dzie  ber  ^ole  ift 
nac^  bem  ©ctiabenflug,  b.  ^.  bie 
2Bei6l)eit  ift  gu  fpät  gefom= 
men,  bur^  ©^aben  roirb  man 
Ilug;  —  w  zbozu  SSie^', 
SBeiocfd^aben;  (aboerbiell  gc= 
braucht:)  fc^abe,  eg  ift  f^abe; 
—  na  to  wydawac  tyle 
pieniedzy  eg  ift  fd^abe, 
bafür  fo  ciel  ©etb  aug:» 
jugeben;  —  go,  cziowiek  byt 
to  uczciwy  eg  ift  fc^abe  um 
i^n,  er  roor  ein  el)rlt(6er 
SJJenfc^ ;  —  tego  talentu,  ktö- 
ry  tu  sie  mamuje  na  pro- 
wincyi  eä  ift  fd)abe  um  biefe 


Begabung,  bie  l^ier  in  ber  ^ro? 
Dinj  ju  ©runbe  ge^t;  — ,  Äes 
nie  przyszedi  fd^abe,  ba^  bu 
nit^t  gefommen  bift;  wielka 
— ,  ie  nie  mogliscie  tego 
widziec  eg  ift  cmig  fc^abe 
ba^  i^r  bag  nid^t  f e^en  f onntet ; 
—  opisywac,  bo  i  tak  nie 
zrozumia  eg  t)erlof)nt  fit^  nic^t 
eg  ju  befc^reiben,  fie  roerben 
eg  fo  rote  fo  nic^t  tjerfteljen. 

Szkodliwosc,  -sei,  sf. 
©d)äblid)feit  /. 

Szkodliwy,  adi.]  Szko- 
dliwie,  adv.  fc^äblic^,  nac^= 
teilig;  chrzaszcz  jest  owadem 
bardzo  -wym  ber  3Waifäfer  ift 
ein  fel^r  fcbäblid^eg  ^ttfeft. 

Szkodnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
©d)abenftifterin  /.,  ©c^äbi= 
gerin  /. 

Szkodniczy,  adi.  fd^äbli^. 
Szkodnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
©c^abenftifter   m.,    einer,  ber 
Diel  ©djaöen  anrichtet. 

Szkodny,  adi.  fd^äblic^, 
©c^aoen  brmgenb,  ©c^aben  jus 
fügenb. 

Szkodowac,  -duje,  -walem, 
vn.  imperf.  ©c^aben  leiben. 
Szkodzic,  -dze,  -dzitem, 
vn.  imperf.  fc^aben,  fc^äblic^ 
fein,  ©c^aben  jufiigen,  Derur= 
fachen;  fc^äbigen;  c6z  to  -dzi 
rcag  fdE)abetegbcnn;  nie  nie -dzi 
fc^abet  nic^t,  mad^t,  tut  nid^tg; 
nie  -dzi,  jezeli  mu  to  powiesz 
eä  fann  nic^t  fc^aben,  roenn  bu 
if)m  bag  fiigft;  zimaa  strawa 
zawsze  mi  -dzi  faltei  ©ffen 
ift  mir  immer  fd^äblic^;  -dzii: 
mu,  gdzie  tylko  mogl  er 
fd^obete  il^m,  roo  er  nur 
fonnte. 

Szkolarski,  adi.  ©d^u[= 
meifter=,  fc^ulfteif,  pebantifc^, 
tieinüd) 

Szkolarstwo.      -wa,      sn. 

^ebantorte  /.,  ©cfiulfuc^ferei  f. 

Szkolarz,    -a,  pl.    -e,   sm. 

'ipebant     m.,    ©ct)ulfuc^g    m.. 

©cbutmeifter  m. 

Szkolnictwo,  -wa,  sn. 
©djuttoefen  «.,  ©d^iilfa(^  n. 

Szkolnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
©c^ulleE)cerm.,©c^u[geIel)tte(r) 
m.,  ©c^ulmeifter  m.,  ©(^ul= 
autfe^er  m. 

Szkolnosö,  -sei,  sf.  ©c^ul= 
manier  /. 


Szkolny 


284 


Szlak 


Szkolny,  adi.  Sd^ul=;  — 
kolega  Sc^ulfreunb  w. ;  rada 
-na  ©d^ultat  7)1.;  rada  -ua 
krajowa  ifanbeöfc^ulrat;  rada 
-na  okregowa  Sesiitäfc^ulrat ; 
rada  -na  miejscowa  DrtS= 
l'cftutrat;  -ne  ksiazki  ©c^ul» 
bü6)iv  pl.;  -ne  ustawy  ©d)ul- 
gefe^c  pl. 

Szkola,  -ly,  pl.  -Jy,  «/.; 
dim.  Szkolka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©c^ule  /. ;  —  wiejska 
SJorffd^uIe ;  —  ludowa  33oIfs= 
fcf)uU5  —  wydzialowa  S3ür= 
gerfd^ute;  —  srednia  3}iitte(= 
fc^ule;  —  przemyslowa  ©e= 
irerbei^ulc;  —  glowna  .§oc^= 
fc^ule  /.;  isc  do  -iy  in  bie 
©d^ute  gelten;  chodzic  do  -ly 
bie  ©d^ule  befuc^cn;  -Je  otwo- 
rzyc  bie  ©c^ulc  eröffnen;  od- 
dac  kogo  do  Jezuitow  do  -iy 
jmnbn  ju  ben  3«f"iten  in 
bie  ©d^utc  geben;  -iy  nkon- 
czyc  bie  ©lUDieii  beenbigen; 
dzis  nie  ma  -iy  Tjeute  i[t 
feine  ©c^ule;  to  najlepsza  — 
doswiadczenia  bae  ift  bie 
befte  ©ctute  ber  ©tfa^rung; 
pizeszediszy  ciezka  -le  zycia 
nad)bem  et  bie  fdE)ii)ere  ©^ule 
beö  idtben^  burc^aemad^t  ^atte; 
chodzic  po  za  -ie  bie  ©c^ule 
fd^roänsen;  ten  obraz  nalezy 
do  szkoly  flamandzkiej  biefeö 
SBttb  gehört  jur  flämifc^en 
©cfiute ;  szköika  33aumfc6ule/. 

Szkopek,  Skopek,  -pka, 
pl.  -pki,  sm.  2}iel£jaf}j  n., 
&elti  f. 

Szkopul,  -u,  pl.  -y,  sm. 
flippe  /. 

Szkorbut,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©fotbut  nu,  ©c^arbod  m.; 
=  Gnilec. 

Szkorbutnica,  -cy,  pl. 
-ce.  sf.  ©toxbutfranfe  f. 

Szkorbutnik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  ©forbutfcanFe(r)  tn. 

Szkorbutyczny,  adi.  \lox= 
butifc^,  an   ©Jovbut   erfcanft. 

Szkudlarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©ctiinbelmac^er  m.,  ©c^inbel» 
becfer  m. 

Szkudla,  -dly,  pl.  — ,  /. ; 
Szkudto,  -dJfa,  pl.  -dta,  sn. 
toc^inöel/.,  Sac^|c^inbel/.(auä 
Rattern  ."öol^e  unb  o^ne  i)iut). 

Szkudlak,  -a,  pl.  -\,  sm. 
©cf)inbelnagei  m. 


Szkuta,  -ty,  pl.  -ty,  sj. 
fladjeö  g-lu6|c^iff,  ©c^üte  /. 

Szkutnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
l)©c^ütenfü^cer»i.-,  2)©c^iffs= 
jimmermaun  »«.;  3)  S3rett= 
naael  m. 

Szlaban,  Slaban,  -u,  pl. 
-y,  sm.  1)  ©c^lafbanf  /".;  2) 
©cötagbaum  m. 

Schlachcianka ;  dim. 

Szlachcianeczka,  -k\,pl.  -ki, 
sf.  ®Delftäu[etn  ».,  ©beifrau/. 

Szlachcic,  -ce,  -cilem,  va. 
imperf.  1)  aDeln,  in  ben  !ttbel= 
ftanb  etfieben;  2)  öf rebeln. 

Szlachcic,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©Delmann  m.,  ®bU(r)  m.,  2lbe= 
Itge(r)  m. ;  dawny  —  ein  ©bei» 
mann  »om  alten  2lbel;  -em 
kogo  zrobic  jmnbn  abcln; 
jnkern  —  fo  TOaljc  id&  ein 
©Delmann  bin ;  —  na  zagro- 
dzie  rowny  wojewodzie  ber 
Jleinfle  ©betmann  ift  bem 
SBoirooben  gleich,  glcic^eö 
3lecftt  für  nUe. 

Szlachcina,  -ny,  pl.  -ny, 
sm.  atmer  ©Delmann. 

Szlachciura,  -ry,  pl.  -ry ; 
Szlachcisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sm.  grober,  ungef^liffener, 
gemeiner  ©Delmann. 

Szlachecki,    adi.    abelig; 

—  dorn    abeligeä    &auö;    — 

—  przywilej  Slbeleprioilfg 
n.;  -ka  duma    Slbelöftolj  m.] 

—  sad  2lbel^geric^t  n.;  -kie 
piwo  ^albbier  n.,  S)ünnbier; 
po  -ku,  adv.  ebelmännifd^,  nac^ 
2ltt  ber  ©Delleute. 

Szlachectwo,  -wa,  sn. 
2lt)Clsftanb  m.,  Slbel  jm.  ;  na- 
dac  komu  —  jmnbn  in  ben 
aibelßftanb  etljeben,  jmnbm 
ben  2lbel  cerleil^en;  lepsza 
cnota  bez  -wa  mt  —  bez 
cnoty  beffer  ift  Sugerb  ol^ne 
SlDel   alä  2lbel   ol)nc  Sugenb. 

Szlachetczyzna,  -ny,  sf, 
aiittergut  n.,  abeliget  Sefi^; 
2lbel  m. 

Szlachetka,  -ki,  pl.  -ki,  sm. 
gelinget,  armer,  ©oelmann ; 
umyslnie  ubogiego  -tki  gral 
role  er  fpielte  abfic^tlic^  bie 
DloUe  eineö  armen,  unbebeu» 
tenben  ©belmanneä. 

Szlachetniec,  -uieje,  -nia- 
ietn,  vn.  imjjcrf.  ebler,  feiner 
roetben. 


Szlachetnienie,  -nia,  sn, 
©Dlerroerben  ». ;  i^erebelung/. 

Szlachetnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©belmut  m.,  2lbel  m., 
eble  (Seftnnung;  —  rodu 
abelige  §erlunft;  —  jego 
czynow  zawstydziia  na8 
wszystkich  ber  2lbel  feiner 
§anblungen  befd^ämte  unä 
alle  —  serca  ©bei»,  §od^=» 
l)er3igleit  f. ;  —  widac  z  jego 
twarzy  in  feinem  2lntli§  malt 
fid^  ©eelenabel.  ] 

Szlachetny,  adi. ;  Szla- 
chetnie,  adv.  ebet,  ebelmütig; 
-uiejsze  czesei  ciala  bie  ebleren 
Drgane;  -na  postawa  eble 
©e|talt;  to  byi  uczynek  —  J 
baä  roar  eine  eble  Sat;  —  | 
sposob  myslenia  eble  2)en= 
fungsart;  -ns  metale  bie 
©Detmetatle. 

Szlachta,  -ty,  sing.  tant. 
sf.  2lbel  7n. 

Szlachtawa,  -wy,  sf. 
Sürtrouij  f. 

SzlacMuz,  -u,  pl.  -y,  S7n. 
©c^lad)tl)auö  n.,  ©c^läd^tetei/. 

Szlaczek,  -czka,  pl.  -czki>        ■ 
67«.  SBefal?  m.,  Sötte  /.  1 

Szlafmyca,  -cy,  pl.  -ce,  sf, 
©c^lafmü^e  /.;  =  Czapka 
nocna. 

Szlafrok,  -a,  pl.  -i,  sm.; 
dim.  Szlafroczek,  -czka, 
pl.  -czki,  sm.  ^(xxx^lhx'i)  n., 
©c^laftodE  m.,  5DJotgen!leib  n. 

Szlaga,  -gi,  sf.  ©d^legel 
«?.,   ©ajlage/.,    ^lolsfd^legel. 

Szlagier,  -a,  sm.  ©djläget  m. 

Szlak,    -u,   pl.    -i,  sm.  I. 

1)  äijeg  »t.,  ^ap  m. ;  —  dro- 
gowy  ©ttafeengug  m.\  —  ko- 
lejowy  :öat)nftre(fe  /.,  Sal^n- 
linie  /. ;  —  odnajety  ^eage» 
fttede  /. ;  —  wskazany  $5n= 
ftrabierung  /.,  Seitung  /. ; 
wojsko  szlo  trzema  -ami  baö 
§eer  matfc^iette  auf  btei  äBc= 
gm;  -i  niebieskie  §imnielö= 
gegenben  2:;^ ;  -i  fatarskie  bie 
©infaUerouten  ber  Jataren; 
isc  czarnym  -iem  befc^leic^en; 

2)  SRanb  r«.,  Sefa^  w.,  5Jor= 
büre  f.\  suknia,  a  na  niej 
szeroki  —  krepy  baä  Äleib 
unb  auf  bem  bleibe  ein 
breiter  SJanb  au§  i^repp;  II. 
(in  gemeiner  Siebe)  @::^lag  m., 


Szlaka 


285 


Szmelcowny 


©d^Iagftu^  m.;  —  go  trafil 
er  ift  Dom  ©c^tage  gerührt 
iDOrDen ;  bodaj  by  cie  —  trafil 
ber  Schlag  joH  bi^  treffen. 
Szlaka,  -ki,  sf.  Sc^lade 
f.,  ^rifc^lacfe  /. 

Szlakowac,  -kuje,  -walem, 
va,  unö  im.  imperf.  ber  ©pur 
nadöge^en. 

Szlam,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
©c^tamm  w. ;  2)  Sauc^ftücEe 
pl.  bcä  Slauc^njetfeä. 

Szlama,  -my,  pl.  -my,  sf. 
1)  Jette  ®cbe,  f)oc^aufIiegenber 
Sonboben;  2)  äiaud^«  unb 
©citenfeHe  pl,  oon  güc^fen. 

Szlamistosc,  -sei,  sf. 
©c^Iammreic^tum»z.;©c^[amm= 
Überfluß  7w.;  ©c^lammartigfeit 
/.,  ©d^lammigfeit  /. 

Szlamisty,  adi. ;  Szla- 
misto,  adv.  fc^lammreic^ ; 
fc^tammig. 

Szlamnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©umpftüaber  m. 

Szlamowac,  -muje,  -wa- 
lem, va.  imperf.  fc^ lammen, 
objc^feimen. 

Szlamowanie,  -nia,  sm, 
©c^lämmetx  «.,  Söffein  n.\ 
—  gliny  ©c^Iämmen  beä 
Soncä. 

Szlamowaty,  adi. 

©^lamm«,  fc^lammartig. 

Szlara,  -ry,  pl.  -ry;  dim. 
Szlai'ka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
galbel/.,  33efa§  m.,  ©aum  m. 

Szlaz,  Slaz,  ^  -u,  sm. 
©tbifc^  »?.,  ftef)e:  Slaz. 

Szl^jg,  -u,  pl.  -i,  sm. 
55ferbe)c^Itngc  /.,  ©c^Iinge, 
©igfc^Iinge,  ©eil  gum  ^erab» 
laffen. 

Szlemi§,  -ienia,  pl.  -iona, 
sn.  Querbatfen  m.,  gorft» 
balfen  m.,  Querbaum  «j., 
Querfiol;;  n.,  girftbalfen. 

Szlich,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©c^Iic^  m.  (gepulnerte  mit 
SBaffer  Bermifc^tc  Srjevbe). 

Szlichowanie,  -nia,  sn. 
©cblic^en  n. 

SzlicMa,  -ty,  sing.  tant. 
sf.  ©c^üd^te  /.  ber  Seinroeber, 
(ein  ^^rett,  roomit  fie  ben  2lufs 
jug  fteifen). 

Szlichtada,  -dy,  pl.  -dy, 
sf.  ©c^attenfa^rt  /;,  sßie- 
rutfc^abe  /. 

Szlichtowanie,    -nia,   sn. 


©d^tid^ten  w.;  —  -szyn  (S5(ci= 
c^en  n.  be§  ©ifenä,  9lbgteic^en; 
—  drzewa  (älattl^obeln  n.  beä 
^olüeä. 

Szlifa,  Szlufa,  -fy,  pl.  -fy, 
sf.  ©c^letfe  /.;  ßpaulette  /. 
mit  2;robbeIn. 

Szlifierka,  Szlufierka,-ki, 
pl.  -ki,  sf.  ''^otierjc^eibe  /. 

Szlifiernia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  ©c^tdfmü^Ie  /.;  ©d^Ieif- 
anftalt  f 

Szlifierski,  adi.  ©^leifer», 
^olierer--. 

Szlifierstwo,  -wa,  sn. 
©c^leifet^anbroerl  «.,  ©d^Iei» 
ferei  /. 

Szlifierz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©c^leifer  m.,  Polierer  w.;  — 
drogich  kamieni  (Sbetftein= 
f  d^netber  TO.,®bctfteinf  (^leif  er  m. 

Szlifowac,  -fuje,  -walem, 
va.  imperf.  jc^Ieifen,  abfc^Iei= 
fen,  fc^mirgeln,  polieren;  -wa- 
ny  kamien  gefc^liffener  ©tein. 

Szlifowaüie,  -nia,  sn. 
©c^leifen  n.,  ^^olieren  n. ;  — 
z  grubego  3Sorfc^leifen  «.;  — 
kamieni  ©teinfc^neiben  n., 
©teinfd^leiferei  f. 

Szloch,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©ct)lucf)jen  n. 

Szlochad,  -cham,  -chalem, 
vn.  imperf.  fdEiludigen,  laut 
njcinen. 

Szlochanie,  -nia,  sn. 
©cblucftjen  n.,  louteä  SBcinen. 

Szlufa,  -fy,  pl.  -fy,  sf. 
©cöltife  /. 

Szlusak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©cftliefe[)a!en  m. 

Szluza,  -zy,  pl.  -zy,  sf. 
©c^teufe  /.,  2;eic^fc^leufe  /., 
j^luttor  n. ;  —  upustowa  3"= 
fluf;=,  ©inlafefd^leufe;  —  wy- 
pustowa  aibflufe',  aibtafifcfileu-- 
fe;  —  stawowa  2lbfperr= 
fd)leufe. 

Szlap,  -i,  sing.  tant.  sf. 
grofecr  ^4}ferbef^ritt,  Srott  m. 

Sztapac,  -pie,  -paJem,  I. 
vn.  imperf.  ben  ©d^rttt  ge^en, 
niebertreten,  mit  ben  ©d^ul^en 
flappern;  —  nogami  mit  ben 
güfien  fc^lürfen  ;  kon  -pai  no- 
ge  za  noga  baä  ^ferh  ging 
langfam  ©d^ritt  für  e^ritt; 
II.  va.  imperf.  etroaS  nieber^ 
treten ;  III.  —  sie  vr.  langfam 
nad^Iried^en,  fic§  nac^fc^leppen. 


Szlap ak,  -a,  pl.  -i ;  dim. 
Szlapaczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  H^ufe»,  gu^gänger  m. 

Szlapanie,  -nia,  sn.  ©df)lür= 
fen  n.,  SfJadjfc^Ieppen  n. 

Szlapisty,  adi.  roeitfc^rei» 
tenb. 

Szlyk,  Slyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  ^o^e  fonifd^e  ^yiü^e;  2) 
^oumraipfel  m.,  fc^lonfer, 
fpil5;iulaufenber  Soum. 

Szmaciak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Sparassis ;  —  kedzierzawy 
Slftenmorcficl  /. 

Szmaciany,  adi.  §c^en=, 
Surnpen^;  —  papier  Sumpen» 
papier  n. 

Szmacina,  -ny,  sf.  unf d^ein« 
barer,  armfeliger  Sappen, 
gefeen  m. 

Szmacisko,-ka,^^.  -ka,  sn. 
garftiger  Sappen,  ge^en. 

Szmaga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
2lrt  leichten  SBooteä. 

Szmaragd,  Smaragd,  -u, 
pl.  -y,  sm.  ©maragö  m. 

Szmaragdowozielony  adi. 
fmaragbgrün. 

Szmaragdowy,  adi.  ©ma« 
iaab=,  fmaragDcn. 

Szmat,  -u,  pl.  -y;  dim. 
Szmatek,  -tka,  pl.  -tki,  sm. 
abgeciffeneä  ©tuet,  gledE  m.; 
—  lasu,  roll  ein  ©tüdE  äßalb, 
2ldfer;  posiadam  jeden  l^aki 
-tek  id^  beft^e  nur  ein  giedEc^'en 
Sldfer;  rozpasc  sie  na  -ty  in 
©tüdEe  jerfallen. 

Szmata,  -ty,  pl.  -ty;  dim. 
Szmatka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
^e^en  m.,  Sumpen  m.,  Sappen 
m. ;  -ty,  pl.  =  gaifgany  ^abern 
pl.,  Sumpen  pl.,  ©trafen  pl. 

Szmelc,  -u,  sm.  ©c^melj 
m.,  ©inail  «. ;  —  kowalski 
©d^melje  /. 

Szmelcarski,  adi.  ©c^melj«; 
sztuka  -ska  ©c^meljfunft  /. 

Szmelcarz,  Szmelcerz, 
-a,  pl.  -e,  sjn.  ©c^meljet  m. 

Szmelcowad,  -cuje,  -wa- 
lem, va.  imperf.  fc^meljen, 
mit  ©d^melj  überjie^en,  mit 
©d&meljmalerei  nerfe^en. 

Szmelcowanie,  -nia,  am. 
©djmeljen  n. 

Szmelcowny,  adi.  1) 
fd^meljbar;  2)  in  ©c^melj  ge= 
malt. 


Szmelcuga 


286 


Szorowac 


Szmelcuga,  -gi,  pl.  -gi,  s/. 
SBeiDeafcftefabvif  /. 

Szmer,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
©exäufc^  «.,  S^iaufc^en  n., 
SJiurmeln  n.,  ©äufeln  n. ;  — 
powstal  w  sali  im  ©aale  ent" 
ftanb  ein  (Seröufc^;  2) —  pol- 
nj  XEjtjmiaix  m. 

Szmeraö,  -ram,  -ralem,  tn, 
imperf.  raufc^en,  fäuieln. 

Szmergiel,  -glu,  pl.  -gle, 
sm.  Schmirgel  m. 

Szmergiowaö,  -luje,  -wa- 
lom,  va.  imperf.  f(f)mirgeln. 

Szmergn^c,  -ne,  -uatem, 
vn.  imperf.  mit  ®eiäu[c^  n)eg= 
fiten,  ^ufc^en,  inä  ^olj  faö= 
ren,  tücfen;  va.  imperf.  mit 
©eiäufcfe,  ^eftig  tjintoerfen. 
Szmerka,  -ki,  pl.  -ki,  ä/. 
Stt  ^oumläufer. 

Szmermel,  -mla,  pl.  -mle, 
ÄOT.  ©cfttcacmer  /«. 

Szmiga,  -gi,  ^;.  -gi,  sf. 
Slaöacm  w. 

Szmigownica,  -cy,  sf. 
(Stanbfaüc^)e  /. 

Szmirglowy,  adi.  —  pro- 
szek  ©cftmirgelputuer  n. 

Szmirpas,  -u,  pl.  -j,  sm. 
bernfiein^altige  (gröfc^tc^te. 

Szmizeta,  -ty,  pl.  -ty ;  dim. 

Szmizetka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 

-üor^emb  n.;  =  Potkoszulek. 

Szmuklerka,  -ki,  2^1-    -ki, 

«/.  >Poi'amentiererin  /. 

Szmuklerski,  adi.  ^ofa= 
mfnlier=. 

Szmuklerstwo,  -wa,  sn. 
^^ofamentier^anbroetf  «. 

Szmnklerz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
^ofametitierer  m. 

Sznajdyza,  -zy,  pl.  -zy,  sf. 
=  Gwintownica. 

Szuiak,  -u,  pl.  -i,  Sfn.  5lIo^ 
w.,  auä  bem  ©c^inbeln  ge= 
fc^nitten  roetben. 

Sznic, -u,j3/.  -e,sm.Bd)ni^ 
m.,  SBafferfeige  /. 

Sznice,  -ic,  plur.  tant. 
S)eic^[elatme  pl,  ©palte  /., 
©diete  f.  om  Sßagcn. 

Sznur,  -a,  pl.  -y,  sm  ;  dim. 
Sznurek,  -rka,  pl.  -rki,  sm  ; 
Sznureczek,  -czka,  pl.  -czki, 
67«.;  1)  ©d)nur/,  Sc^nürc^en 
n.,  ©trief )«.;  —  mierDiczy2)ie|;" 
fc^nur; '  -rek  konopny  ^anf» 
ftricf;  —  ciesielski  Stic^tfc^nur 
ber  3immertcute ;  —  jedwabny 


Seibenfd&nur;  krecony  -rek  ge= 
btcljte  Schnur;  — szmuklerski 
^ofamentiererfc^nur;  —  korali 
ÄoraQenfdinur;  —  ptakow 
ciagnie  ku  potnocy  ein  ©tric^ 
3]ögel  gief)t  gegen  ^Jiorben;  ua 
-rze  rozwiesila  switÄo  wypra- 
Da  bielizne  am  ©triefe  l^ing 
fic  bie,  frijc^geroafc^ene  SEäfc^e 
auf;  wszystko  poszio  jak  po 
-ku  aüeg  ging  roie  am  ©c^nür» 
(ten;  pod  —  ciagnac  nac^  ber 
©dinur  sieben;  prosto  jak  po 
-rze  Id^nurgetabe,  nacö  ber 
©c^nur;  po  -rze  czegos  do- 
ciiodzic  bem  eYtii>en  nad^ge^en; 
z  lepszych  czasöw  nie  mi  sie 
nie  pozostaio  procz  -rka  pe- 
rel  nic^tg  ift  mir  au§  ben 
bcfferen  Seiten  geblieben  aufeer 
einer  ^ßerlenfc^nur;  krwi  -rek 
ukazaf  sie  ein  formaler  ©trei- 
fen  Slut  geigte  fic^ ;  2)  3{irf)t- 
fc^nur,  «Regel  /.;  3)  (Sefc^irr 
M.,^feibege)'c^irr«.;4)(5ä^rte/. 

Sznara-,  -ry,  pl.  -ry,  sj. 
öaitb  «.,  Öinbe  /. 

Sznureczek.  -czka,  pl. 
-czki,  sm.  1)  ©c^nürcben  n.; 
2)  gäbc^en,  an  bem  ein  ©amen» 
forn  pngt;  3)  Stabelfc^nur  /. 

Sznurkowac,-kuje,-waJ:em, 
va.  imperf.  mit  ©c^uüren  aus» 
nö&en,  befe^en,  cinfaffeu. 

Sznurkowaty,  adi.  fctmur« 
artig. 

Sznurkowy,  adi.  ©d^nur«. 

Sznurowac,  -ruje,  -walem, 
va.  imperf.  1)  fc^nüren;  -wa- 
}em  wfasnie  buciki  idj  fc^nürte 


I  Szodo,  -da,  pl.  -da,  sn. 
S^aubeau  m.,  SBeintunfe  /.; 
=  So8  winny. 

Szoldra,  -dry,  pl.  -dry,  sf. 
l)  ©c^roeinöfeule  /.,  ©d^infen 
m. ;  2)  ©tedmufc^el  /. 

Szolomid,  -mie,  -milem, 
va.  imperf. ;  Oszolomic, 
-mie,  -milem,  va.  perf.  be= 
raufc^en,  roirr  machen,  be»- 
täuben;  bylem  jak  -miony 
ic^  mar  roie  betäubt. 

Szop,  -a,  pl.  -y,  sm. 
Sßafc^bär  m.,  ©ojuppenbär  m. ; 
-y,  pl.  ©c^oppenpelj  m. 
_  Szopa,  -py,  pl.  -py,  sf.  1) 
oc^uppen  m.,  ©c^oppen  m.] 
pracownie  stolaraka  mial  w 
-pie  er  Ijatte  feine  Sifc^ler« 
roerfftatt  im  ©c^uppen;  — 
eiekcyjua  Süal^lfc^oppen  m. ; 
2)  ©c^raansriegel  m.\  3)  ©äu> 
Icngang  ?«.,  ©äulenfteHung  f, 
©äulenlaube /.,  ^allc/.;  = 
Wiata,  Powifcc,  Powietka, 
Portyk. 

Szopka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Grippe  /.,  äßarionettent^eater, 
bie  ©ebutt  3^1"  batfteüenb; 
a  to  dopiero  —  baö  ift  erft 
eine  jiomöbif,  eine  6e|e. 

Szopisko.  ka,^;. -ka,  5«. 
1)  fct)lec^ter  ©cl)oppenpelj ;  2) 
großer  ©djuppen. 

Szopnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
©teuermaixn  /«. 

Szopny,  1)  -nego,  pl.  -ui, 
sm.  ©c^uppenauffe^er  m.\  2) 
adi.  ©d)uppen=, 

Szor,    -u,   pl.    -y,    sm.   1) 


gerabe    bie    ©d^u^e;    —  usta  ;  ©elc^irr  w.,  'i'ferbegefd^irr  », ; 
ben    2)Juub    äufammenjie^en-,   2)  Ungeroitter  n.,  SBetter  n., 


l^iefic^ter  fc^neiben;  2)  ab^ 
fled)tfn. 

Sznurowadlo,-dl:a,^Z.-di3, 
sn.  ©c^nürgebinbc  «.;  —  do 
hucikow  ©i^ul)riemen  m., 
©döii^anb  n. 

Sznurowanie,  -uia,  sn. 
©rfjnüren  n. 

Sznurowy,   adi.    ©c^nur«. 

Sznuröwka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  aJiieter  n. 

Sznurzyd,  -rze,  -rzylem, 
vn.  imperf.  bie  3lic^tung 
änbern   (non   einer   Sr;(aber) 


©eefturm  /«.;  3)  jiBangtg 
^aar;  —  koiuszkow  lisich 
gn)an5ig  ^aar  ^uc^öbälge. 

Szorbach,  -u,  sm.  = 
Szkorbut,  Zgnilec. 

Szorc,  -u,  pl.  -e,  sm. 
©c^urüfeli  n. 

Szorowaö,  -ruje,  -walera, 
va.  imperf.  i)fc^euern,  reiben; 
CO  soboty  -wala  podloge  i  na- 
czynie  jeben  ©amätag  frf;eu- 
erte  fte  ben  g-ufiboben  unb  ba§ 
©efc^irr;  myja  i  -ruj^  a 
krwawa  plama  zej66  nie  chce 


Sznurzynekj-nka,;:}/. -nki,  fie  roafc^en  unb  reiben,  boc^ 
sm.  Authura  (Slffelgattung).      ber   blutige    e^-tedt   roiH    nic^t 

Sznurzysty,  adi.  Doli  nerfc^iüinben ;  2)  ftarf  bcroegen, 
©d)nüre-.  '  fdjüiUln ;  lisy  ogonami  piasek 


Szorowanie 


287 


Szparog 


-ruja  mit  i^ren  ©d^roänjen 
rühren  bie  güc^i'e  ben  Sanb 
auf;  saaie  -ruja  w  sniegu  ber 
Schlitten  voül)li  im  ©cfjnee; 
—  nogami  mit  ben  jjüfien 
fd^orren;  —  lisciem  bte  J8lät= 
ter  ftarf  beiuegen;  suknia 
-ruje  po  ziemi  fie  fc^Ieift  baö 
Äleib  auf  ber  (grbe;  3)  fc^neQ 
ge^en,  laufen;  4)  —  drwa 
do  picea  hucianego  ^olg  in 
ben  ©c^euerofeu  uietfen. 

Szorowanie,  -nia,  sn. 
Scheuern  n.,  3{ei6en  n.,  -^iu^en 
n.,  Steinigen  «. ;  —  w  wiel- 
kim  piecu  9tetnmod&en  n., 
Sleinl^alten  «.,  be§  ©efleHä, 
Slengeln  n.,  S)utcf)reiten  beä 
eijenfaftenä ;  —  blacby  ©c^eu= 
ern  bet  Siedle. 

Szorownia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  (Sc^euerofen  m.  in  ben 
©c6meI}E)ütten. 

Szorst,  -a,  pl.  -y,  sm. 
Micippa  (^raböenartl. 

Szorstki,  adi.;  Szorstko, 
adv.  rauf) ;  fteiftiaatig ;  fltup= 
pig ;  ungefc^liffen ;  z  pracy  do- 
staiem  rece  -kie  bie  Slrbeit  ^at 
meine  §'änbe  rau^  gemacht; 
-kiem  ob^jsciem  zrazit  sobie 
wszystkich  buid^  lein  rau= 
^eä  SBene^men  ^atte  er  fic^ 
aüe  feiuölic^  geftimmt;  -ka 
püwioka,  let'z  serce  ztote, 
ba§  Sturere  jroar  rau^,  aber 
bafür  ein  ^erj  von  ©olb. 

Szorstkolusk,  -a,  pl.  -i, 
sm.  3lou{)fc^uppe  /. 

Szorstkosc,  -sci^  sf.  3iau= 
E)igfeit  /.,  9iau^eit  f.;  ©teif= 
^uarigfeit  /. ;  —  mowy  3iau= 
^igfeit  ber  Siebe;  —  sköry 
5Iau^ig!cit  ber  |)aut. 

Szorstnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©äaefijc^  m. 

Szorulec,  -Ica,  pl.  -Ice, 
sm.  Dfentiürfe  /.,  ©c^ürftodE  m. 

Szos,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©c^ofe  m.;  ©teuer  /.,  216= 
gäbe  /. 

Szosa,  -sy,  pl.  -sy,  sf. 
(S^auffee  /,  mit  5?iefeln  5e= 
fc^ütteter  SiJeg, 

Szosowy,  adi.  ©d^o^= ; 
©teuer». 

Szostak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©ecftfer  m.,  ße^nfreujerflücf  n. 

Szostka,  -ki,  pl.  -ki,  5/. 
l)3af)Ifec^ä;  2)  =  Szostak; 


3)  ©ec^flel  «.;  4)  ©ed^äge= 
fpann  n. 

Szösty,  adi.  fed&fte;  — 
z  rzedu  wstal  staruszek  otä 
fec^fter  [tanb  ein  ©reiö  auf; 
—  raz  mi  sie  to  zdarza  bttö 
pafftett  mir  fc^on  jum  fer^ften» 
mal;  wlasnie  wybiia  -ta 
(güdzina)  eä  t)at  gerabe  fed)ä 
(UE)r)  gefc^Iagen;  -ta  czesc 
ludnosci  skJ!ada  sie  tarn  z 
zydow  ber  fed^fte  S^eil  ber 
bortiflcn  Seoölferung  befte^t 
auö  Qiiben. 

Szpachla,  -li,  pl.  -le; 
Szpachlowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
3JJaletfpaieI  m.,  temperier» 
meffer  n. 

Szpachlowac,  -luje,  -wa- 
Jem,  va.  imperf.  mit  bem 
©patel  glätten. 

Szpaczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  ©tar  m.;  -czkiem,  adv. 
mt  ein  junger  ©tar  jc^roat» 
jenb. 

SzpaczkowaiS,  -kuje,  -wa- 
■fem,  vn.  imperf.  raie  ein 
©tar  fcöroa^en,  necfen. 

Szpaczy,  adi.  ©tar=. 

Szpada,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
1)  S)egen  m.\  2)  —  morska 
©cbroerlfifc^  m. 

Szpadel, -dla,^Z.  -die,  sm. 
©paten  m. 

Szpadowy,  adi.  Segen«. 

Szpagat,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Sinbfaben  m.,  ©pagat  m., 
©egelgorn  w. ;  zwiaz  te  mala 
paczke  -em  binbe  biefeS  üeine 
5ßafet  mit  einem  SBinbfaben 
jufammcn;  obwisiza-I  mocno 
sloik  -ein  er  banb  einen 
©pagot    feft    um   ba§   ©faä; 

—  do  plombowania  ^ßtomtier» 
fc^nur  /. 

Szpagatowy,  adi.  ©pagat«, 
a3int)faben=. 

Szpagatowka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  gufet  ?«.,  ©c^napö  m. 

Szpak,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
©tar  m.,  ©tarma^  m., 
©pe(f)t  m.;  gadac  jak  —  rate 
ein  ©lar  fcfiroa^en;  -ami 
karmiony    pfiffiger    ^erl;    2) 

—  solny  ©atjfpat  m.,  ÄIuft=, 
iBitterfal}  n. 

Szpakowaty,  adi.  grau 
geiprenfelt;  -te  wlosy  grou 
gefprenfelteö,ergrauenbcä  §aor. 


Szpaler,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Spalier  n.,  ©artengelänber  n., 
Sapete  /'. 

Szpalerny,  adi.  ©palier=. 

Szpalerowac,  -ruje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  mit  ©pa=> 
lieren  belegen. 

Szpalta,  -fy,  pl.  -ty,  sf. 
©patte  /.,  S)rud|palte  /. 

Szpaldowka,  -ki,  pl.  -ki, 
*/.  ©paltsiegel  m. 

Szpanowac,  -nuje,  -wa- 
leui,  va.  imperf.  fpannen, 
außfpannen. 

Szpara,  -rv,  pl.  -ry,  sf. 
1)  ©palte  A,  ©d^nitt  m.,  JHi§ 
m.,  3fli^e  /. ;  —  zrobita  sie 
w  scianie  bie  3Banb  ^at  einen 
Stil  befommen;  mysz  siedziala 
w  -ize  eine  SJJauä  fafj  in  bir 
©palte;  przez  -ry  na  cos  pa- 
trzec  auf  etroaä  burc^  bie 
ginger  fe^en;  prztz  okiennic 
-ry  zagladato  stonce  bie  ©ou= 
ne  festen  butc^  bie  'iixi^tn  in 
ben  JvenfterläDen;  2)@tbtluit/. 

Szparag,  -u,  pl.  -i.  sm. 
©pargelrw.;  -gi  sadzic  ©pai=' 
gel  legen;  -gi  wyrzynac  ©par» 
gel  fted^en. 

Szparagarnia,  -ni,  pl. 
-Die,  sf.  ©pargelbeet  n.  ;-nie  za- 
kiadac  ©pargelbeete   onlegen. 

Szparagowiec,  -wca,  pl. 
-wce,  sm.  ©pargelftein  w. 

Szparagowy,  adi.  ©par» 
gel». 

Szparela,  -li,  pl.  -le,  sf. 
©onöe  f. 

Szpargalista,  -sty,  pl. 
-sei,  sm.  ber  mit  alten  Sbüc^ern, 
©c^arleEen  ju  tun  ^ot,  33üc^er= 
rourm  m. 

Szpargat,  -u,  pl.  -y,  sm. 
alteä  Öu^,  ©^artete  f.,  äßifc^ 
m..  alter  ©c^möfer. 

Szparka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Sf^ißc^tn  M.,  fleine  ©üalte. 

Szparki,  adi.\  Szparko, 
adv.  )cf)nell,   gefcftioinb,   rafc^. 

Szparkosd,  -sei,  sf.  (Se» 
fc^roinbigteit  /.,  Siafc^^eit  /. 

Szpamo,  adv.  bid^t. 

Szparotwor,  -oru,  pl.  -ory, 
sm.  Diünbung  f. 

Szparowac,  -rnje,  -wafem, 
va.  imperf.  1)  beim  Radieren 
9tanbftrid)e  jietjen;  2)  fparen. 

Szparog,  -ogu,  pl.  -cgi, 
sm.  ©perrl)orn  «.,   §orn   n. 


Szparzyca 


288 


Szpital 


5)ornambo§  m. ;  —  jednonogi 
©alqenambofe  m. 

Szparzyca,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
©alpe  f.,  leuc^tenöer  2)iecr= 
rourtn. 

Szpat,  -u,  sm.  1)  Spat  m.] 
—  islandzki  iälänbifd^er  ©pat, 
2)oppeItipat  TM.,  ^alffpatfri» 
ftaH  m. ;  2)  ^luffpat  m.  (eine 
^ferbefranf^eit). 

Szpatel  ^  Szpadel. 

Szpatulki,  -tele,  plur. 
tant.  S)a(^fpäne  pl. 

Szpaga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
Cluerüanb  n.,  Querteifte  /., 
©cöiprippe  f.,   Sauc^ftütf  n. 

Szpecenie,  -nia,  sn.  SSer« 
«nftalten  n. 

Szpecic,  -ce,  -cisz,  -cilem, 
va.  imperf.  üerunftattcn,  fiäfe« 
li^  mact)en,  entfteHen;  znaki 
z  ospy  twarz  mu  szpeca  bie 
Slattetnarben  nerunftalten 
fein  ©eftc^t;  nie  -ei  cie  to 
baä  bringt  bir  feine  Unefire. 

Szpencer,  -ra,  yl.  -ry; 
dim.  Szpencerek,  -rka,  pA. 
-rki,  sm.  ©penjet  m. 

Szperacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©rüblpr  m.,  gotjc^ec  m. 

Szperac,  -ram,  -ratem,  va. 
imperf.  tDÜ[)ten,  Iramen,  jorg= 
fältig  fachen,  nad^fudjen,  grü» 
beln^  nac^fpürcn;  caly  dzien 
tylko  -ra  po  bibliotekach  ben 
ganjen  %<x%  tut  er  nic^t§  alä 
Süibliotbefen  burc^fud^en. 

Szperanie,  -nia,  sn.  ©u= 
d^eii  «.,  ai5ü[)[en  n.,  ©rübeln 
«.,  9iarf)fpüten  n. 

Szperanina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  ©uc^erei  /.,  ©rübelei  /. 

Szperka,  Szpyrka;  dim. 
Szpereczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 

1)  ©pecf  /«.,  ©pedgriebe  /. ; 

2)  ^rofitd^en  «. ;  3)  ©perr= 
ftunbe  /. ;  ©perrgelb  n ,  ©petr« 
fec&fer  m. 

Szpernal,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©parrennagel  m. 

Szperowa6,  -ruje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  bie  ©petr= 
oorrid)tung  einfc^alten. 

Szperownik,  -a,  j»^  -cy,  am. 
1)  2lut|uc^er  TM.,  Qnbagator 
m.,  ©petrbeamte(r)  m.\  2) 
Älif-^eur  m. 

Szpetnieö,  -nieje,  -niatena, 
vn.  imperf.  ^äfilic^  roerben. 


Szpetnik,  -a,  pl.  -cy,  stm. 
plUc^er  HJienfc^,  Äerl. 

Szpetnosc,  -sei,  sf.  §ä^- 
liefen  /. 

Szpetny,  adi.;  Szpetnie, 
arff.  ^ä&lic^,  garfii(^;  niemasz 
u  kobiery  -niejszej  wady  nad 
zazdrosc  e§  gibt  feinen  ^äß» 
lieferen  fye^fcr  bei  einet  grau 
af§  ben  SReib ;  nie  taki  — 
dyabel,  jak  go  maluja  ber 
Teufel  ift  ni(§t  fo  fc^roars,  roie 
mon  if)n  malt;  -na  twarz 
cuota  ozdobic  mo4e,  niecno- 
cie  gtadkosc  nie  nie  pomo^e 
bie  2;ugenb  fann  fogar  ein 
pfelic^eä  ©efic^t  oetfc^öncn, 
ber  Untugenb  l^ilft  aber  feine 
©döönbeit. 

Szpic,  -u  ober  -a,  pl.  -e, 
sm.  1)  Srec^ftange/.,  ©patel 
TM.,  9iül^r[tanQe  /. ;  2)  ©ptge 
f.,  fpigigeö  ®nbe;  3)  ©pil^  tm., 
©pt^bunb  TM. 

Szpichlerz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©peic^er  tm. 

Szpichlerznik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  (sspeid)erauffe^er  tm. 

Szpicruta,  -ty,  j)l-  -ty>  sf. 
©pi^rute  /.,  afieitpeitfc^e  /. 

Szpieg,  -a,  pl.  -owie,  -dzy 
ober  -i,  STM.  ©pion  tm.,  ^unb= 
fc^after  tm.  ;  nie  chce  miec  ze 
-giem  do  czynienia  id^  roill 
nid^t  mit  einem  ©pion  gu 
tun  l^aben. 

Szpiegostwo,  Szpiegow- 
stwo,  -wa,  sn.  (Spionage 
/.,  Äunbfc^afterei  J. 

Szpiegowski,  adi.  ©pion«, 
fpiomfc^. 

Szpiglica,  -cy,  ^J^.  -ce,  sf. 
©ptrfiiaoel  /. 

Szpik,  -u,  pl.  -i,  sm. 
JJIarf  Tl.;  mroz  ai  do  -u 
przejmnjacy  burd^  2)Iarf  unb 
idiin  gcl)enber  groft. 

Szpikanarda,  -dy,  sf. 
©pidnarb  tm.,  i^acenbel  tm., 
3tatbenbartgtaä  n. 

Szpikowaö,  -k'ije,  -wa- 
}em,  va.  imperf.  fpicten;  zajac 
-wany  slonina  mit  ©ped  ge» 
fpidEter  §afe. 

Szpikowanie,  -nia,  sn. 
©piden  n. 

Szpikowy,  adi.  SRatf». 

Szpiknlec,  -Ica,  ^j^  -Ice, 
«TW.  ©pictnabel  /. 

Szpil,  -u,  sm.  3— G  SDieter 


]  langes  §olj  jum  S:opp  (Waft= 
fpi^e). 

Szpilard,  -a,  pl.  -y,  sm. 
^Pflöcfert  TM. 

Szpilecznia,  -ni,  pl.   -nie, 
sf.    (Yucca)   2lbam?inabel   /., 
1  Srotrourjel  /. 

!      Szpilcza,  -czy,  pl.  -cze,  sf. 
I  ©paäint^e  /.;  =  Hyacynt. 
1      Szpilic,    -le,     -liiem,     va. 
imperf.  ftedfcn. 

Szpilka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.; 
:  dim.  Szpileczka,  -ki,  pl.  -ki, 
\  sf.  1)  ©tecfnabel  /.;  —  do 
wlosöw  ^aarnabel;  —  do 
krawatki  Äraroattennabel; 
—  do  kapelusza  ^utnabel;  na 
-ki  91abelgelb;  ani  na  -ke 
nidfet  ein  bi^c^en,  nic^t  ein 
©tauberen;  siedziec,  stac, 
jak  na  -kach  niie  auf  Sioöcln 
fi^en,  fielen;  -ki  jodtowe, 
sosnowe  Sannen»,  (yic^ten= 
nobeln,  Stangel  tm.,  gierten- 
fangel  tm.;  '2)  ©tricfnabcl /. ; 
3)  ©peiter  tm. 

Szpilkarka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  3iaölerin  /. 

Szpilkarstwo,  -wa,  sn. 
Slabelfabrifation  /. 

Szpilkarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
5Jabler  m. 

Szpilkobok,  -a,  pl.  -i,  «tm. 
©ägeldjroanj  m. 

Szpilkowac,  -kuje,  -wa- 
Jem,  va.  imperf.  mit  ©ted* 
nabeln  anketten. 

Szpilkowaty,  adi.  nabel= 
förmit(,  nabclarttg. 

Szpilkownica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  —  .swietna  Slbamsroutjel 
/.,  Srotrourjet. 

Szpilkowy,  adi.  9labe[=; 
drzt-wH  -we  5labelbäume. 

Szpinak,  -u,  sm.  ©pinat  tm. 

Szpinet,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©pinett  n. 

Szpinka,  Spinka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  ^emb=,  aJianfc^etten» 
fnopf  TM. 

Szpindel,  -dla,  pl.  -die, 
sm.  Spinbel  /.,  SJodfenfpinbel. 

Szpital,  -a,  pl.  -e,  sm.'., 
dim.  Szpitalik,  -a,  pl.  -i,  sf. 
Spital  n.,  ^ojpital  n.,  Äron» 
fenl)auö  n.\  umarl  w  -u  er 
ftarb  im  .«'ranfen^aufe;  — 
powszecbny  allgemeine^  Äran- 
fen^auS ;  —  krajowy  SanbeS" 
fpital ;  —  powiatowy  Sejirfä» 


Szpitalnik 


289 


Sztandar 


fpital;  —  dla  dzieci  Sinber= 
ipital;  —  choröb  zakazaych 
^ßaüiHon  m.  für  anftectenbc 
^ranföeiteu. 

Szpitalnik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  1)  Äranfenpftegec  m. ;  -2) 
pufiger  Spitatgaft,  5re[t^after 

Szpitalny,  adi.  ©pital» ; 
i?raiifenl^aug= ;  zupa  -na  Äran= 
fenfuppe  /. 

Szpon,  -u,  pl.  -j,  sm.; 
Szpona,  -ny,  pl.  -ny,  sf.  1) 
Äloue/.  eineg  SRaufioogelä;  co 
mu  sie  w  -ny  dostanie,  nikt 
mu  jui  nie  wydrze  n)a§  et 
einmal  in  feinen  flauen  i)at, 
baä  reifet  if)m  ntemanb  l^er= 
au§;  jastrzab  spuscil  sie 
z  göry  jak  strzafa  i  porwal 
najpiekniejszego  goiebia  w 
swe  szpony  ein  ^abiä)t  flog 
roie  ein  ''^fcil  l)erunter  unb 
fc^teppte  bie  fc^önfte  Saube 
in  feinen  j^ lauen  fort;  nie 
chciaibym  sie  dostac  w  jego 
-ny  id^  möchte  in  feine  5ltau= 
en  nic^t  geraten;  2)  ^[ommer 
/.,  Urninge  f.;  3)  Querbanb 
«.,  2öinfelf(o^  ?«.,  ©cEIeifte/.; 
4)  Älebfraut  n. 

Szponder,  -dra,  pl.  -dry, 
©punner  m.,  ©pön  /. 

Szponiatka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Seufelsflaue  /.,  glügel= 
fcftncde  /. 

Szponiasty,  adi.  mit 
Klauen  oerfeI)en. 

Szponoogon,  -a,  pZ.  -y,  sw. 
Äcantophis  (©attung  Don 
SSipern). 

Szpotawosc,  -sei,  sf. 
Älumpfufe  m.,  Ärummbeintg= 
!eit  /. 

Szpotawy,  adi.  frumm« 
beintg,  flumpfü|ig. 

Szpryca,  -cy;  dim. 
Szprycka,  -ki,  sf.  ©pri^e  /. 

Szprych,  -u,  pl.  -y,  sm. 
SRabfpei^e  /. 

Szpula,  -li,  pl.  -le;  dim. 
Szpulka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  1) 
©pule  f.,  2)  Seier  f.  ber 
S)raE)t^ütte. 

Szpulowac,  -luje,  -walem, 
va.  imperf.  fpulcn. 

Szpunt,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©punb  m.,  %tbix  f.;  @punb= 
loc^  M.;  ©punbjapfen  m.\  = 
Czop. 

Siownik  polsko-niemieckl. 


Szpuntowac,  -tuje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  fpünben;  — 
drzewo  pfropfen  (Säume). 

Szpuntowe,  -go,  sn. 
^apfengelD  n.,  Sranifteuer  /. 

Szpuntowy,  adi.  ©punb=. 

Szpuntpal,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©punDpfa^t  m. 

Szram,  -u,  pl.  -y,  sm.; 
Szrama,  -my,  pl.  -my,  sf. 
©cöramme  f.,  ©c^marre  /. 

Szramowac,  -muje,  -wa- 
iem,  va.  imperf.  1)  imnbm 
eine  ©cf)ramme  oerfe^en,  bei= 
bringen;  2)  %\x6)  auf  ben 
9ia[)men  fpannen;  3)  fc^ram» 
men,  fc^rämmen,  ein  fd^mateg 
2o<i)  in  bie  ©eitenroanb  eineö 
©angeä  treiben,  eine  fc^male 
S]ettiefung  neben  bem  So^r« 
lod^e  machen,  roenn  man  Srj 
burc^  ©prengen  geroinnen  roiH. 

Szramowaty,  adi.  fc^ram« 
miq,  üoU  ©c^marren. 

Szranki,  -nek,  plur.  tant. 
sn.  Sc^ranten  /.  pl.,  wstapil 
w  —  er  trat  in  bie  ©d^ranten; 
pojedynek  w  -ach  3rt'cifi^nipf 
in  ben  ©c^ranfen;  przelamac 
—  bie  ©c^ranfen  burc^» 
brechen. 

Szrankowac,  -kuje,  -wa- 
iem,  va.  imperf.  mit  ©d^ran; 
len  umgeben,  umfc^ränfen. 

Szrankowy,  adi.  ©c^ran» 
fen-. 

Szron,  -u,  pl.  -y,  sf.  Sleif 
m.  \  rano  dachy  pokryte  byJy 
-em  am  SWorgen  roaren  bie 
Säc^er  mit  9ieif  bebedt. 

Szrotowac,  -tuje,  -walem, 
va.  imperf.  abfc^roten,  Dor» 
[jobeln. 

Szrutowaö,  -tuje,  -walem, 
va.  imperf.  einen  Söaum  ob= 
^ouen,  nbfägen. 

Szryk,  -u,  pl.  -i,  sm. 
©perre  /.,  Sperrbalfen  m. 
jum  ain^alten  beS  gtofee§. 

Szrykowac,  -kuje,  -walem, 
va.  imperf.  fperren. 

Sztab,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©tab  m.;  —  glowny,  gene- 
ralny  ©eneralftob  m.\  panu- 
jacy  otoczony  -bem  przy- 
gladal  sie  cwiczeniom  ber 
^eirfc^er  com  ©tabe  umgeben 
fc^aute  ben  Übungen  ju. 

Sztaba,  -by,  pl.  -by,  sf. ; 
dim.  Sztabka,    -ki,  pl.    -ki, 


sf.  1)  ©tab  m.,  3ain  vi., 
©tange  /.,  ©c^iene  /.,  33arre 
/, ;  —  stalowa  ©ta^lftab  m., 
©ta^lftange  /. ;  —  zelazna 
eifenftab  m.,  (Sifenftange /. ; 
zloto  w  -bach  ©tangengolb 
n.,  Sarrengotb;  2)  Sßorberteit 
;;.  be§   ©c^iffes. 

Sztabikowy,  adi.  ©tab=, 
ftabförmig;  -we  Äelazo  ©tab» 
eifen  «. 

Sztabowy,  adi.  1)  ©tab£= ; 
—  oficer  ©tabgoifiäier  m. ; 
2)  ©tab«;  -wa  walcownia 
©robeifenroargroerf  n. ;  -wa 
forma  ©tangengtefeform /. 

Sztabrok,  -u,  pl.  -i,  sm. 
Slrbeitäöffnung  /.,  ©d^au= 
locö  n.,  ©päl^Ioc^  n. 

Sztabrokowy,  adi.  -wa 
zatyczka  pfropf  m.,  ©d^au= 
pfropf  m. 

Sztachetowad,  -tuj§,  »wa- 
iem,  va.  imperf.  cerpalifa» 
bieren,  mit  ©ta!eten  ein= 
fc^Uefeen. 

Sztachety,  Sztakiety ; 
dim.  Sztacheciki,  -köw, 
plur.  tant.  sn.  ©tofeten  pl. 

Sztachla,  -li,  pl.  -le,  sf; 
Sztachulec,  -Ica,  pl.  -Ice, 
sm.  ^vMi  f.,  ©tec^eifen  n., 
^anbftac^et  m. 

Sztachowac,  -chuje,  -wa- 
Jem,  va.  imperf.  oorbeifteu= 
cm,  ftauc^en. 

Sztafeta,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
©tafette  f.,  ©ftafette  ;•., 
©ilbotfcftoft  /. 

Sztafirowad,  -ruje,  -wa- 
lem, va.  imperf.  auspufeen. 

Sztak,  -u,  pl.  -i,  sm. 
ftar!e§  Slau,  ©c^iffätau  n., 
%m  m. 


Sztaluga,  -gi,  pl. 


sf 


©age=,  ^oIsbodE  m.;  Staffelei/. 

Sztamowa6,  -muje,  -wa- 
lem, va.  imperf.  1)  oer= 
ftcmmen,  Sö^er  ausfüllen; 
2)  bie  beiben  Äanten  om  ©äge» 
bod  gIeic^f)adEen. 

Sztanca,  -cy,  pl.  -cy,  sf. 
©tanjen^ammer  m. 

Sztancowac^  -c\i]e,  -wa- 
Jem,  va.  imperf.  prägen, 
preffen,  ftanjen. 

Sztancowanie,  -nia,  sn. 
prägen  n.,  ©tanjen  n. 

Sztandar,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)    ©tanbarte  /.,   ga^ne  f.\ 

19 


Sztandarowy 


290 


Szturchac 


wojsko  bez  ioldu  -y  opuszcza 
ba<5  §eer  of)ne  ©olb  üerläpt 
bte  t^-af^ne;  2)  ©tänber  m., 
©erüftftänber  m. 

Sztandarowy,  1)  adi. 
©tan5atten=;  '^)  -wego,  pl. 
-■\vi,  sm.  ©taubartenträc^er  m. 

Sztebnöwka,  Stebnöw- 
ka,  -ki,  sf.  ©ti'ppnaf)t  /. 

Sztender,  -dra,  pl.  -dry, 
sm.  ©tänbec  m.,  ©tänberfle« 
ruft  n. ;  -dry  balansyera  S8ct= 
lancierftänber  pl.\  -dry  to- 
karni  SredjfleEJ'tänber;  — 
kragowy  Sotfe/. ;  -dry  wal- 
cow  3Ba(,ienftänber. 

Szterling,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©terltnq  m. 

Sztetyna,  -ny,  pZ.  -ny, 
sf.  ©tetttner  2(pfe(. 

Sztok,  -u,  pl.  -i,  sm.  pi- 
jany  jak  —  [todfiefoffen. 

Sztokada,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
geexten  n.  auf  ben  ©tief),  auf 
be.i  ©fo|,  ©to^fed^ten. 

Sztolnia,  -ni,  yl.  -nie,  sf. 
StoUe  /.,  ©toUen  m.\,  — 
dziedziczna  tiefer  ©toUen, 
@r6=,  §aupt",  SBafferlofunge» 
ftoQen ;  —  poszukiwalna  ©uc^s 
ftoHen;  —  przewozowa  %'6x= 
berungöftoHen ;  —  splawna 
fd^iff barer  ©tollen;  —  wja- 
zdowa  ©infafirtSftoIIen. 

Sztolnik,  -;i,  pl.  -cy,  sm. 
iöergmeifter  m. 

Sztorc,  -u,  pl.  -e,  sm.  1) 
©turj  m.,  aufredete  Äante; 
-em  coä  postawic  etiDtt^  ouf 
bie  Äantc  ftetten;  2)  UrraeÜ» 
flürje/.,  ©türje/.,  platten  jpZ. 
für  Sle^e;  -e  du:Le  na  blache 
kollowa  J^effetbled)ftürje  ;;Z. ; 
—  maly  na  blache  pobielana 
UrroeQftab  m.,  3)  (bilbl.)  -em, 
ua  —  jum  %xo\}. 

Sztorcista,  -sly,  j;Z.  -sei, 
sm.  33afipf«fenblä(er  m. 

Sztorcowac,  -cuje,  -walem, 
ra.  imperf.  ftürgen. 

Sztorcowy,  adi.  —  mlot 
Urroellfiammer  m. 

Sztorcöwka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  faltbauenbe  2tr6eitö= 
biene  /. ;  2)  ©tauge  /.  jum 
gcft^alten  ber  {^'tofe^öljer. 

Sztort,  -u,  pl.  -y,  sm. 
grofee  öa^pfeife. 

Sztos,  -a,  pl.  -y,  sm.  eine 
2lrt  Jgafarbfpiet. 


Sztraby  =  Strzepia. 

Sztuba,  -by,  pl.  -by,  sf. 
erfte  ©lementartlaffe  (üer= 
äditricr;). 

Sztubak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©rementarfc^üler  m,,  2lbc= 
fc§ü^(e)  m. 

Sztuciec,  -cca,  pl.  -cce, 
S7n.  1)  ©tufcen  m.,  ©tu^= 
bücbfe  /.;  2)  S3cftedE  n. 

Sztuczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf, 
1)  ©tüild)en  «.;  2)  Äunft= 
ftüdEdöcn  n. ;  3;ricf  m. 

Sztucznosc,  adi.  Sünft= 
lidjfeit  f;  Äünftelei  f. 

Sztuczny,  adi. ;  Sztu- 
cznie,  adv.  fünftlid^;  gefün-» 
Uelt;  to  -ne  kwiaty  baä  finb 
fünftlic^e  ^turnen,  ^unftblu= 
tuen;  ognie  -ne  g-euerroerf  «.; 
bardzo  to  -nie  zrobione  bttä 
ift  fe^r  funftDoü,  lunftreid; 
gemadjt. 

Sztnfada,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
gebämpfter,  gebünfleter  Sraten. 

Sztuka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. ; 
dim.  Sztuczka ;  1)  ©tüd 
n. ;  —  miesH  3?inbfleifd&  n., 
ein  etüd  ^leifc^;  -ka  plotna 
ein  ©tüdC  ^L'einroanö;  resztek 
materyi  nie  mam,  aie  möge 
uciac  ze  -ki  ic^  fjabe  feine 
©toffrefte,  !ann  i^nen  aber 
üom  ©tüdfe  fdjneibeu;  slup 
sktada  sie  z  trzecb  sztak 
bie  ©äule  beffe^t  au^  bret 
©tücfen;  —  zlota  ©olbftücf; 
kupilem  piec  sztuk  bydJa  ic^ 
f)abe  fünf  ©tüdE  3?tc^  gefauft; 
rozerwaJ  je  na  -ki  er  ^at  CS 
tu  ©tücfe  jerriffen;  w  tatej- 
szym  teatrze  graue  te  -ke 
pieddziesiat  razyz  rzedu  Diefeä 
©tüd  l^at  mau  im  l)iefigen 
Sfieater  fünfjigntal  l^intercin-- 
anber  aufgeführt;  ostatnia 
przez  niego  napisana  —  byia 
dose  slaba  ba§  le^te  Don  ifim 
gcfc^riebene  ©tüdE  roar  üiemlid^ 
fc^road) ;  -kami,  adv.  ftüdfroeife; 
robotnik  od  -ki  ©tücEarbeiter 
m. ;  pJace  korone  od  -ki  \6)  lafjU 
eine  .Hrone  per  ©tüdE;  2) 
Äunft  f.,  i?uuftftüdE  n. ;  -ki  pie- 
kne  bie  )d^öneaÄünflc;-ki  wy- 
zwolone  bie  freien  fünfte; 
—  stosowana  Äunftgeroerbe 
M. ;  —  wspolczesna  ma  roz- 
maite  kierunki  bie  geitgenöffi» 
fcfie    Äunft    f)at    tjerf^iebene 


Mic^tungen;  —  plastyczna 
bie  bilbenbe  Kunft;  wykony- 
wac  -ke  eine  Äunft  ausüben ; 
—  cbleba  szuka  bie  Äuuft 
ge|t  nac^  SBrot;  calkiem  sie 
-ce  poswiecic  fid^  ganj  ber 
Äunft  tuibmen;  —  probowa- 
nia  kruszcow  ^robierluuft, 
Sofitnafie  /. ;  Akademia  sztuk 
pieknych  Äuuftafabemie  /.; 
tafent  do  -ki  Ä'uuftaulage  f.; 
powotanie  do  -ki  ^unftbe» 
ruf  m.]  zapal  do  -ki  Äunft- 
eifer  m.  ;  milosnik  -ki  ßuuft= 
freunb  m. ;  dziedzina  -ki 
Äuuftgebiet  n. ;  nie  —  bez- 
bronnego  zwyciezyc  bronia 
eä  ift  feine  5\unft/einen  Jßefir^ 
lofen  mit  SBaffen  ju  übcr= 
rotnben;  dokazal  -ki  er  l^at 
ein  5lunftftüdE  gu  ftaube  ge= 
brad^t;  to  nie  —  bai  ift 
feine  Äunft;  pokai  twoj'i  -ki 
lafe  beine  fünfte  fe^eu;  3) 
8ift  /.;  Äunftgriff  itt.;  -ki 
uÄyc  firf)  eineä  Jt'unftgriffeä 
beöieneu ;  -ka  dokazac  czego 
burc^  5luuft  etroaö  erreichen; 
4)  ©treidj  m. ;  sptatac  komu  -ke 
fmnbtn    einen  ©treic^  fpielen. 

Sztukaterya,-ryi,2jZ.  -rye, 
sf.  ©tuftatur/.  ®ipä=,  mötUU 
arbeit  /. 

Sztukator,  -a,  pl.  -rzy, 
sm.  ©tuftateur  m.,  ©tuffatur= 
arbeiter  w. 

Sztukmisti'z,  -a,  pl.  -e, 
sm.  itünfifer  m.,  2;aufeub= 
fünflfer;  —  strzelbowy  (yeuer: 
roerfer  m. 

Sztukowac,-kuje,  -walem, 
vn.  unb  va.  imperf.  an= 
ftudfeln,  ftüdeln,  ein  ©tüd 
einlegen;  -kuje  jak  möge  ic^ 
fuc^e  auö5ufommeu,  roie  ic^  nur 
foun;  musialam  -wac  suknie, 
bo  mi  materyi  nie  starczylo 
id^  ijabc  ba§  Äfeib  anftüdtefn 
niüffen,  roeit  ber  ©toff  nic^t 
ausgereist  fjat. 

Sztukowanie,  -nia,  sii. 
©tüdfeln  «. 

Sztukowe,  -go,  sn.  sing, 
tant.  ©tüdfjoU   m.   Dom  SSie^. 

Sztupry,  -row,  plur.  tant. 
sn.  ©e^^olj  n. 

Szturchad,  Szturkac, 
-kam,  -kalem,  va.  imperf; 
Szturchn%6,  Szturkn^c,  -ne, 
-n§tem,     va.     perf.     fto^en, 


Szturchanie 


291 


Szukac 


einen  ©to^  »er[e^en,  gcBen; 
nie  -chaj  mnie  fto^e  mic^ 
nid&t. 

Szturchanie,  Sztarkanie, 
-nia;  Szturknigcie,  -cia,  sn. 
Stofeen  n. 

Szturchaniec,  Szturka- 
niec,  -nca,  pl.  -nee,  sm. 
@to0  m.,  Siippenfto^  m.\  da- 
tem  mu  dobrego  -nca  icf)  ^abe 
ifim  einen  tüd^tigen  ©to^  oer= 

W- 

Szturm,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©türm  m.,  Slttarfe  /. ;  — 
przypuszczac  ©turm  laufen; 
przypuscic  —  do  miasta  bie 
©tabt  angreifen;  -em  miasto 
zdobyc  eine  ©tabt  im  ©türme 
trobern;  —  odeprzec  ben 
©turm  obfcf)[agen. 

Szturmak,   -a,  pl.  -i,  sm. 

1)  ©turm-,    5ßicfelf)aube  /. , 

2)  ©turmf)afen  m. ;  3)  ©lurm= 
büd^fe  f.;  4)  ungefd^Iac^ter 
SJJenfc^ ;  ungefdilac^teg  grauen^ 
äintmcr,  2:ruile  f. 

Szturmowac,  -muje,  -wa- 
iem,  vn.  unb  va.  imperf. 
[türmen,  ©turm  laufen;  — 
kogo  jmnbn  beftürmen. 

Szturmownik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  ©türmer  m. 

Szturmowy,  adi.  ©turm=. 

Sztych,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
©tic^  m.,  ©tid^  beim  3iä^en, 
3egen[tic|;  na  —  kogo  wy- 
stawic  jmnbn  ber  ©efat)r 
preisgeben;  2)  ©tid^,  ber  mit 
bem  ©rabfcöeit  in  ber  @rbe 
gemacf)t  roirb ;  3)  ©tid^,  Tupfer« 
ftid^,  ©ta^rftic^  =  Miedzioryt, 
Staloryt;  4)  %(m\6i',  ©«(§={ 
^anbel  m. 

Sztycharka,-ki,^?.  -ki,  sf.  | 
Äupfer=,  ©tadlftec^erin  /. 

Sztycharnia,  -ni,  pl.  -nie,  ! 
sf.  ©tec^ermerfftatt/'. ;  =  Ryto- 1 

wuia.  j 

Sztycharski,ac?i.  ©tcdjer»;  I 
=  ßytowniczy. 

Sztycharstwo,  -wa,  sn. 
tupfet»,  ©ta^r=,  ^etfc^ier[tec^= 
fünft  /. ;  =  Rytownictwo. 

Sztycharz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Tupfer-,  ©ta^r=»,  ?ßetfd^ier= 
ftec^er  m. 

Sztychowac,  -chuje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  fte^en,  gra= 
oieren;  =  Ryc. 

Sztychowy,  adi.  ©tid^». 


Sztych6wka,-ki,^?.  -ki,  sf. 
©ti(^balfen  m. 

Sztychalec,  -Ica,  pl.  -Ice, 
sm.  ©ticfiteiften  vi.  ber  ©cftufter. 

Sztyft,  -u,  pl.  -y,  sm. ;  dim. 
Sztyfcik,  -a,  pl.  -i,  sm.  ©tift 
m.,  ©tiftdjen  n.\  —  klingi 
Singet  /: 

Sztyftowac,  -tuje,  -walem, 
va.  imperf.  ftiften,  formieren, 
bilben. 

Sztyftowanie,  -nia,  sn. 
©tiften  11.,  (formieren  n.,  93i[= 
ben  n. 

Sztygar,  -a,  pl.  -y  ober 
-owie,  sm.  ©teiger  m.,  ®ru= 
benfteiger  m. ;  —  mJodszy 
Unterfteiger;  —  starszy  Dber= 
fteiger ;—  plöczki  2Baf  c^fteiger ; 

—  machinowy    ßunftfteiger; 

—  ttuczki  ^od^fteiger. 
Sztylac,  -lam,   -lalem,  vn. 

imperf.     fc^roerfäHig     gefien, 
l^infen. 

Sztylet,  -u,  pl.  -y;  dim. 
Sztylecik,  -a,  pl.  -i,  sm.  ©titett 
«.,  .Öolc^  m. ;  uderzenie  -em 
Sold^ftic^  m. ;  w  prawej  rece 
trzymai  mocno  —  in  ber  redeten 
§anb  ^ielt  er  feft  ben  S5oId^. 

Sztyletnik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  1)  Sanbit  m.,  ©trolc^  «?.; 
2)  SDornfu^  m.  (Ärabbenart). 

Sztylfa,  -fy,  pl.  -fy ;  Sztyl- 
pa,  -py,  pl.  -py,  sf.  ©tülpe  /., 
©tiefelftütpe. 

Sztymbelek,  -\ka.,pl.  -Iki; 
Sztymbloszek,  -szka,  pl 
-szki,  sm.  ©teuerbalfen  m. 
auf  3^f"6fc^iffen- 

Sztymbor,  Sztymbork, 
Sztymbort,  -u,  sm.  ©teuer= 
borD  TM. 

Sztynka,  -ki,  pl.  -ki,  */. 
©tint  m. 

Sztywniec,  -nieje,-niaiem, 
vn.  imperf.  fteif  werben,  er= 
fteifen;  rece  ml  -wnieja  ze 
zimna  bie  |)änbe  crftarren  mir 
Dor  M\tt. 

Sztywnosd,  -6ci,  sf.  ©teif= 
l^eit  f. ;  —  jego  ruch6w  ka- 
idemu  wpadala  w  oko  bie 
©teif^eit  feiner  Seroegungen 
fiel  jebem  auf. 

SztyTvny,  adi. ;  Sztywnie, 
adv.  fteif;  -wnie  chodzic  einen 
fteifen  @ang  l^aben;  przyjal 
mnie  zimno  i  -nie  er  empfing 
mid^  falt  unb  fteif;  wygladal 


jak  -wua  fi^urka  z  gipsu  er 
fat)  raie  eine  fteife  ©ipäfigur 
au§. 

Szuba,  -by,  pil.  -by;  dim. 
Szubka,  -ki,  pl.  ki,  sf. 
%t[^xod  m.,  ©dEiaube  /. 

Szubienica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 

1)  ©atgen  m.;  ujse  -cy  bem 
@a(gcn  entgelten;  wygiadajak 

gdyby     sie    urwat    z    -cy    er 

f^aut  aug  roie  Dom  ®a(gen 
gefallen;  doczeka  sie  -cy  er 
roirb  eä  nod^  gum  Öalgen  brin« 
gen;  dostac  sie  ua  -ce  an  ben 
©algen  fomnien;  nie  milo 
zlodziejowi  patrzec  na  -ce  ber 
Sieb  fie^t  ungern  ben  ©afgen  ; 

2)  ein  UntetJ^altungöfpiel. 
Szubienicznik,  -a,  pl.  -cy, 

s7n.  ©argenftricE  m.,  ®cl^enfte(r) 
TW.;  ten  —  naigrawa  sie 
z  mego  uieszczescia  biefer 
©algenftridE  fpottet  meinem 
Unglücte. 

Szubieniczny,  adi.®alqen'. 

Szubkielnia,  -nl,  pl. -nie,  sf. 
©c^üppe  /.,  eiferner  Söffet  in 
ber  ©c^melj^ütte. 

Szubrawiec,  -vrca.,pl.  -wcy, 
sm.  Sumpenfert  m.,  Sump  m., 
©d&uft  m.,   ©d^ur!e  m. 

Szubrawstwo,  -wa,  pJ. 
-wa,  sn.  1)  Sumpengcfinbel 
n. ;  2)  Sumperei/.,  ©c^ufterei  /". 

Szufata,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
gifc^erne^  n.  an  jroei  ©tötfen . 

Szufla,  -li,  pl.  =le;  dim. 
Szafelka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©dfeaufet  /. 

Szuflada,  -dy,  pl.  -dy,  sf. ; 
dim.  Szafladka,  -dki,  pl. 
-dki,  sf.  ©d^ublabe  /. 

Szuflowaö,  -luje,  -walem, 
va.  imperf.  fc^aufeln. 

Szuja;  -ji,  sm.  ©c^uft  m., 
Sump  7n. 

Szujowaty,  adi.  fd^uftig. 

Szukacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©ud^er  m. 

Szukac,  -kam,  -kalem,  va. 
imperf.  fud^en,  forfc^en;  -ka 
a  prosi  Boga,  Äeby  nie  zna- 
lazla  fie  fuc^t  unb  bittet  ®ott, 
ba^  fie  eä  nic^t  finbet;  -kajcie 
a  znajdziecie,  möwi  pismo 
swiete  roer  fud^t,  ber  finbet, 
fagt'  bie  ^eilige  ©c^rift;  — • 
przygöd  auf  Stbenteuer  oue» 
gelten;  ty,  widze,  guza  -kasz 
bu  fud^ft  ©daläge;  -kaj  sobie 

19* 


Szukajlo 


292 


Szwagrostwo 


innej  zony  fu^C  bir  eine  I 
anbete  grau;  teraz  takiego  1 
ze  swieoa  -kaj  je^t  fttunft  bu  | 
folc^e  SRenfc^eit  mit  ber  ^erje  | 
fud^en ;  —  wiatru  w  polu  etro.  | 
Unerreichbarem  nachjagen.  | 
Szukajlo,  -ly,  s?».  ©trauc^»  j 
bieb  m.,  Sufcfillepper  »?.  ; 

Szukalny,  adi.  fud^bar. 
Szukanie,  -nia,  sn.  ©ud^en 
n.;    wszystko    twoje    —    na- 
daremno    aU  bctn    Sud^en  ift 
oecaeblid^. 

Szuler,  -a,    jjI.    -rzy,    sm.  | 

Spieler  m.,  ^a^tij'iipiikt  m.     \ 

Szulerka,  -ki,  pl.    -ki,  sf.  \ 

1)  Spielerin  /.;  2)  Spielen  n.  i 

Szulerowaö,  -ruje,  -walem,  \ 

vn.     imperf.      leibenfc^afttic^  , 

fptelen;  fc^roinbeln.  I 

Szaleruia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 

Spiel^ö^te  /.,  Spiel^ouä  n. 

Szulerski,  adi.  ©piel=, 
Sc^roinbeU. 

Szulerstwo,  -wa,8n.  Spte= 
lerprofeffton/.;  Sd^roinbetei  f. 
Szulerz,    -a,    pl.    -e,    sm. 
Dfen^eijer  m.  in  ber  ©laä^ütte.  j 
Szam,  -u,  pl.    -y,    S7n.   1) 
Saufen  n.,  söraufen  «.,  9iau=  ; 
jc^en  n.,  —  w  uszach  Dl^ren=  1 
jaujen;    —    wiatru    Staufen  j 
beä  SBinbeä;  —  lasu  3taufc^en 
beä  aBatöeä;  2)  Sd^aum   w. ; 
3)     unreiner     SBernftein;    4) 
®rau§  m.,  girniäftetn  m. 

Szumbnga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
Sauarnt  m.,  gijc^art  ber 
tjc^e. 

Szumiec,-mie,  -miatem,  vn. 
imperf.  1)  faufen,  braufen, 
raufc^en;  burza  okropnie:  -mi 
ber  Sturm  fauft  fürchterlich  ; 
-iace  lasy  raufc^enbe  SBälber; 
-mi  w  glowie  eä  fauft  im 
Äopfe;  mtodemu  zawsze  -mi 
w  glowie  bie  3"S^"^  iTt"^ 
austoben;  2)  =  szumnie  zy6 
in  Saug  unb  Srauä  leben. 

Szumileb,  -Ihn,  pl.  -tby, 
sm.  Sraufe!opf  m.,  3Q3irr=, 
Xoatopf. 

Szumisty,  adi.  faufenb, 
Dotl  Sauö  unb  33rauä. 

Szamno§6,  -sei,  sf.  ®rofe'= 
tuerei/.,  ^ra^terei  /.,  Sebeu  n. 
in  Saus  unb  Srauä,  2luf» 
geblafen^eit  /. 

Szumny,  adi.;  Szumnie, 
adv.     ])    faufenb,    braufenb, 


raufd^enb;    2)   flott;  -nie    zyc  |s?«.  Orthotrichum  (Saubmoos 


flott  leben;  2)  fc^roülftig,  über 
trieben;  -nie   rozprawiac    ge 
fc^njollen     reben ;     4)     ftolj, 
präd^tig,  n)ol}lf lingenb ;  -ne  ty 


gattung). 

Szas,  -u,  2J^-  -J)  sm.  tol= 
ler  (SinfaH,  Sd^u^  m. ;  mied 
-a  einen  ©d^uf;  ^aben;  -a  do- 
tuIyftoläe,roo^lflingenbe2;itel;Bt8c  einen  Sc^u^  befommen; 
-nie  stapac  ftolj  unb  graüi=jjak  mu  —  przyjdzie  do  glo- 
tätifc^  einlietfd^retten;  -no  ;  wy  roenn  er  einen  Sd^u^  be= 
dumno  a  w  piety  zimno  |  fotnmt. 
ftoljer  Settelmann.  j      Szusowaty,  adi.;  Szuso- 

Szmnowac,  -muje,  -walem,    wato,  adv.  toll. 
va.  imperf.  1)  fc^äumen,   abs  i      Szust!  m^erj.  fc^uft!  pau^! 
fc^äumen;2)fc^aumen,fc^Iotten.    ptau^!  ^ufc^;    —   juz  go  nie 

Szumowaty,  ac??.  fc^aumig;  bylo  mit  einem  3tucf  tuar 
-ta  surowizna  lötferigeö  3tol^=  er  brausen;  on  do  kija  a  ja 
eifen,  fc^aumiges  (gifen,  lodEiger  —  za  piec  er  griff  jum  StedEen 
gio^,  übergateg  Slo^eifen.         unb   l^ufc^!   roar   icf)   l^interm 

Szumowiny, -in, ^Zwr.  tant.    Dfen. 
sn.  1)  Schaum  m.,  2lbfc^aum  \      Szustac,  -tam,  -talem,  va. 
m.;  (bilbl.)  2tbfd^aum,  §efe/. ;    imperf. \      Szustn%6,      -tne, 
—  spoteczenstwaberSlbfc^aum    -tualem,  vn.  perf.  1)  raufcf)en, 
ber  ©efellfc^aft ;  2)  2lbftric^blei   I)inraufd^en,  l)inplaöen;  2)  mit 


n.,  fc^roarje  ©lätte. 

Szumowisko,  -ka,  sn.  uns 
reiner  Schaum. 

Szumownica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf  ©c^aumliJffel  w.,  2lbfc^öpf= 
löffel. 

Szumöwka,  -ki,  sf.  ber 
jroeite  Sranntroein. 


©eräufc^  berumfpringen. 

Szuszfalek,  -Ika,  pl.  -Iki, 
sm.  -Iki,  pl.  gafern  pl.^  2lb» 
fäHe  ]}l. ;  ßleinigfeiten  pl. 

Szuwaks,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©d)ut)iDic^fe  /. 

Szuwar,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Äalmug  m.,  Seetang  m.,  @ee= 


Szupina.  -ny,  pl.  -ny,  s/. ;  1  gra§  »t.,©c^ilf  »j. ;  =Tatarak. 
dim.  Szapinka,  -ki,  ^;^  -ki,  |      Szuwata,     -ty,    pl,     -ty, 

tangeä  gifc^ncl,  ©tric^roate/., 
©c^ercn^amen  m. 

Szwab,  -a,  pl.  -y,  sm. 
1)  (oeräc^tlic^)  2)eutfc^e(r)  tn.; 
■>)  ilüc^enfd^abe  /.  (Unge= 
jiefer;. 


sf.    ©c^elfe  /.,    33alg    ?n.    an 
einem  ©amenforn. 

Szupiniasty,  Szupinowa- 
ty,  adi.  ooll  ©d^elfen,  Sälg» 
lein. 

Szurac,    Szurgac,     -gam, 

-galem,  vn.  unb  va.  imperf;  Szwabka,    -ki,    pl.  -ki,   / 

Szurn%c,     Szurgn%c,     -ne,  (oeräc^tlic^)  Seutfc^e  /. 
-naJem,     vn.    unö    va.  perf.  i      Szwabski,  adi. ;  po  szwab- 

fc^ieben,    fd^leppen,    ©eräufc^  sku,  adv.  (oeräc^tlic^)  beutfc^. 

machen,  geräufd^ooll  beroegen;  Szwaczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 

nie  -raj  nogami  fc^leppe  nid^t  1)  Jiä^erin/. ;  2)  Dtofepflaumc 

fo  bie    5"üße  nac^;    -ruj    stad  /.,  Spilling   ?«. 

fc^au,  ba§  bu  roeiter    fommft.  Szwadron,  -u,  /;?.  -y,  sm. 

Szurganie,   Szurgotanie,  Sdbroabron  /'.,  Gälabron  /. 

-nia,  sti.  Schleppen  «.,  3iad^<  Szwadronowy,  arf^.  Sc^roo« 

jieben  n.  bron=. 

Szurgot,  -M,  pl. -y,  sm.  1)  Szwadronowa6,-nuje,-wa- 
geräufc^DoUeöSeroegen,  3?üdfen;  lem,  vn.  imperf.  fd^roabto= 
2)  Sd^lampe  /.,  Schlumpe  /.  '  nieren. 


Szarfarz,    -a,  pl. 
Sdbürfer  m. 

Szurfowanie,  -nia,  sn. 
Sdjürfen  n. 

Szurpaty,  adi.  aufgefd^ücft, 
rauf) ;  -ta  kora  gefprungene 
93trfentinbe. 


Szwagier,  -gra,  pl.  -gro- 
wie,  sm.  S^roager  m. 

Szwagierka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf ;  Szwagrowa,  -wej,jpZ,  -we, 
sf.     ©c^roägerin  /, 

Szwagrostwo,  -wa,  sn,  1) 
Sc^roägerfd^aft/.  ;2)berS(^n)a= 


Szurpek,    -pka,  pl.    -pki, '  ger  mit  ber  Jrou 


Szwagrzyc 


293 


Szycie 


Szwagrzyö  sif,  -grze, 
-grzjlem,  vr.  imperf.  fid^  oer= 
f^roägern. 

Szwajca,  Szwejca,  -cy,  pl. 
-ce,  sf.  Pfriem  m.,  grofic  2l§(e. 

Szwajcar,  -a,  pl,  -y,  sm. 
2:ürflef)er  »i.,  ©c^rocijer  m., 
Sortier  w. 

Szwajcarski,  atZi.  fc^roei» 
jetijc^ ;  ser  —  ©c^toeigerfäfe  m. 

Szwajs,  -a,  s»i.  ©d^roeip" 
^i^e  /. ;  =  Goraco  spawalne. 

Szwajsowaö,  -suje,  -walem, 
va.  imperf.  fc^tneifien. 

Szwajsownik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  ©c^roeifeet  m. 

Szwajsowny,oc?z.  ©c^tüeif;»; 
fd^roetfebar ;  —  piec  ©d^roet^= 
ofen  TW.;  =  Piec  spawalny. 

Szwal,  -u,  sm.  ©c^rool  m., 
©arfc^Iadfe  /. 

Szwalnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
gtäöroerlftatt  /. 

Szwank,  -u,  pl.  -i,  s»t. 
®cf)aben  m.,  SBefd^äbtgung  /., 
$8etluft  m.,  ©efa^r/.;  —  po- 
niesc  ju  ©c^aben  fommen, 
©c^aben  nel^men,  fic§  oerle^en, 
Befc^äbigen;  spadl  z  konia, 
cieikiego  jednak  -u  nie  od- 
niösl  er  fiel  oom  ^ferbe,  er= 
litt  ober  leinen  fd^toeren  ©d^a= 
bcit;  na  —  zdrowie  narazic 
bie  ®e[unb^eit  einer  ©efa^r 
ausfegen;  bez  -u  na  czci 
i  honorze  ol^ne  feiner  6^re  ju 
fd^aben. 

Szwankowac,  -kuje,  -wa- 
lem,  vn.  imperf.  fd^roanfen, 
l)in  unb  ^er  roanfen,  ftolpern. 
Schaben  nehmen;  —  na  co 
an  etro.  leiben;  —  na  oczy 
an  ben  2lugen  leiben;  —  na 
zdrowiu  feine  fefle  ©efunbleit 
^aben;  —  na  slawie  feinen 
guten  3tuf  genießen,  üblen 
Seumunb  genießen. 

Szwarc,  -u,  pl.  -e,  stn. 
©diroärje  /. ;  —  do  butow 
©_cf)u^roid^)e /.;  —  do  kuchni 
Dfcnfc^roärje. 

Szwargot,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©eptapper  n.,  ^^lappern  «., 
unoerftänblic^eä  9teben;  nie 
rozumiem  tego  -u  biefeS  Äau= 
berroelfc^  iftmir  unoerftänbUc^. 

Szwargotac,  -tam,  -tatem, 
^».  unb  va.  imperf.  plappern, 
unoerftänblic^  reben. 

Szwargotka,   -ki,  pl.  -ki, 


sf.  Plappermaul  n.,  ©^njät» 
jerin  /. 

Szwendac  sig,  -dam,  -dalem 
sie  vr.  fid^  ^in  unb  ^er  be» 
roegen,  pc^  l^erumbre^en. 

Szwendalski,  -ego,  -scy 
Ä1W. ;  Szwendalska,  -kiej, 
-kie,  sf.  einer,  ber,  eine,  bie 
fi^  fortroäl^renb  ^erumbre^t. 

Szwercya,  -c,yi,pl.  -eye,  sf. 

—  trwala  ©c^roertja  /. 
Szyb,   -u,   pl.    -y,    sm.    1) 

©c^ac^t  m,;  — sciekowy  2lb= 
fall5f(|atf)t;  —  Äorawiowy 
Sranjd^ac^t;  —  dobywalny 
^■örber=,  Sreib»,  Äunft=,  aKa= 
fd^inenf^ac^t;  —  pocbyly 
J8remäfc|acf)t ;  —  poszuki- 
walny  SSerjud^öfd^ad^t;  — 
przewiercony      2BetterfdE)ad^t; 

—  rudny  35udtel  m.  ;  —  stra- 
cony    cerlorene    3i"^i^f'^u"9; 

—  swiatowy  2;agesfcf)ac^t ;  — 
vvjazdowy  gal^rfc^ac^t;  — wo- 
dny  Äunftfc^a^t,  SBafferl^al» 
tung§f(|ac^t;  —  wierzchni 
^oc^ofenoberfc^ac^t ;  —  kopac 
einen  ©d^ac^t  abfinfen,  ab= 
teufen  ;  —  cembrowac  einen 
©c^ad^t  austonnen;  2)  ©d^ub 
m. ;  -em,  adv.  pfeilf d^neH,  ftugö. 

Szyba,  -by,  pl.  -by;  dim. 
Szybka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  1) 
©c^eibe  /.,  j^^nfterf^eibe  /. ; 
-be  zbic  eine  ©d^eibe  jerfc^la= 
gen;  -be  wstawic  eine  ©c^eibe 
einfe^en  ;  blask  ksiezyca  prze- 
bijat  sie  przez  -by  ber  3Jlonb= 
fc^cin  gtänjte  bur^  bie  ©c^ei= 
ben;  -bki  z  okna,  kafli  z  pie- 
ca  mu  sie  zachciewa  er  Der» 
langt  nac^  ben  ©fernen  üom 
^immel;  2)  ©c^aufel  ./'. ;  -by 
kola  wodnego  gebrod^ene 
©c^aufcl  unb  ©egenfc^aufel. 

Szybal,  -a,  pl.  -y,  sm. 
©d^alf  OT.,  Derfc^mi^ter  93e= 
trüger. 

Szybalski,  adi.  betrüge= 
rifcb. 

Szybalstwo,  -wa,  sn.  S3er= 
fc^mt^t^eit  /.,  Setrug  m. 

Szyber,  -a,  pl.  -y,  sm.  1) 
Etappe/.,  3tieger  m. ;  2)  ©cöie= 
ber  m. ;  dac  -a  (in  ber  Äanj= 
leifprac^e)  bie  (Sriebigung  eincä 
2lfte§  binauäfc^ieben. 

Szybiasty,  adi.  fc^eiben» 
förmig. 

Szybik,  -u,  sm.  ©efcnf  «., 


Siotlfc^ac^t  m.,  3iot(oc^  n., 
StoUe  y.,  blinber  ©d^ad^t. 

Szybikowy,  adi.  ©^ad^t= ; 
-wa  sol  ©c^ac^tfatj  n. 

Szybki,  adi. ;  Szybko,  adv. 
fc^nelX,  gefc^minb ;  biegl  -ko 
jak  strzaJa  er  lief  pfeil= 
fcIncH. 

Szybkobieg,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©d)nenäufer(©c^nell=[äufer)»t. 

Szybkobiezny,  adi.  fc^nell» 
laufenb. 

Szybkolotny,  adi.  f(^neU= 
fliegenb. 

Szybkonogi,  adi.  fd^neC- 
fü^ig. 

Szybkosc,  -sei,  pl.  -sei, 
sf  ©dE)neaigfeit  /.,  3tajd^^eit 
/.;  -sc  jazdy  gal^rgef^n)inbiö= 
feit  f 

Szybkostrzelny,  adi. 
fc^nellfeuernb. 

Szybowac,  -buje,  -walem, 
vn.  imperf.  fd^ieben,  fort= 
fc^ieben,  emporfc^roingen,  fic^ 
jc^neH  beroegen ;  freifen ;  orzel 
-buje  wysoko  ber  Stbler  ^ie^t 
^oc^  feine  greife. 

Szybowny,  adi.  fd^iebenb, 
f^roingenb. 

Szybowy,  1)  adi.  ©c^ad^t= ; 
2)-wego,^Z.  -wi,  sm.  ©C^ad^t- 
auffe^er  m. 

Szych,  -u,  pl.  -y,  sm.  (un= 
ec^teä  ©olb  ober  ©Über,  mit 
®olb  ober  ©ilber  überzogene 
{^•äben)  f^-litter  m.,  glittergolb 
».,  'g^Utterfilber  n. 

Szychowy,  adi.  au§  unedE)= 
ten  ®olb=  unb  ©ilberfäben  gc= 
roirft;  giitter=. 

Szychta,  -fr,    pl.    -ty,  sf. 

1)  ©ct)tc^te/,  ©c^ic^t/.,  glöJ 
n. ;  —  poidobowa  lange  ©c^ic^t ; 
—  nadzwyczajna  lebige  ©d^ic^t; 

2)  ®tc^t  m.,  oberer  2;eil 
eineä  ©c^ac^tofenS,  ®eier  m. 
auf  bem  ©cf)meIgofen;  3)  ^olj» 
fd^rageu  m.,  §ol3fc^ranf  m., 
eine  3teit)e  bic^t  aufeinanber 
unb  nebeneinanber  gefegter 
^öf^er. 

Szychtarka,  -ki,  pl.  -ki,  */. 
©eierbrüde  /. 

Szychtmistrz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  ©chic^tmeifter  m. 

Szychtowac,  -tuje, -walem, 
va.  imperf.  fc^ic^ten,  juric^ten, 
orbnen,  jubereiten. 

Szycie,  -cia,  sn.  9?ö^en  n. 


Szyc 


294 


Szynkarka 


Szyc,  -je,  -lern,  va.  unb  vn. 
imperf.  1)  nähert;  uczyd  sie  — 
nä^en  lernen;  -je  i  tem  za- 
labiam  na  zycie  \6)  näl)e  unb 
bamit  Derbiene  td)  mir  meinen 
Sebenäunterl^alt;  —  bielizne 
Wä\6)t  nä^cn ;  —  komu  buty 
an  imnbä  3tieberlage  arbeiten, 
imnbä  Unglüdf  üorBereiten ; 
2)  burc^bringen,  [ted^en;  — 
z  luku  strzal'ami  Pfeile  a6= 
fd)iefe€n. 

Szydebny,  adi.  fpöttifc^. 

Szydelko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  öäfelnabet  /. 

Szyderca,  -cy,  pl.  -cy,  sm. 
©pötter  m.,  SJerl^ööner  m. 

Szyderczy,  Szyderski, 
adi.  ;Szyderczo,  Szydersko, 
adv.  fiö^nifc^,  fpöttifct);  smiech 
-rski  rozlegj  sie  po  sali  ein 
pl^nifc^eä  Sa^en  erflang  im 
©aale. 

Szyderka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Spötterin  /. 

Szyderstwo,  -wa,  pl.  -wa, 
sn.  iBert)öIjnen  n.,  ©potten  n., 
©pott  OT.,  SSerfpotten  n.,  §ol^n 
m.,  SSer^ö^nung/.;  — uie  jest 
na  miejscu,  raczej  Äalowac  go 
nalezy  ©pott  ift  ^ier  nid^t  am 
^la^e,  er  ift  eEier  ju  bebauern. 

Szydlarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
2ll;ten=,  ^friemenfdE)mieb  w., 
»mad^er  m. 

Szydlo,  -dla,  pl.  -dla,  sn. 
1)  2l^Ie /.,  Pfriem  m.;  wy- 
lazJo  -dlo  z  worka  nun  fpürt 
man  ben  93raten,  nun  jeigt 
ber  2;eufel  ben  ^ferbefufe  ; 
-dfa  komu  gola  eä  fätbecn 
imnbm  [ogar  bie  C^fen,  aUeö 
ge^t  il^m  nac^  Sßunjc^,  ifjm 
grünen  fogarSefenftiete;-dtein 
patrzec  fc^ielen;  -dtem, 
frf)iebenb;  2)  (Sabularia) 
Sßafferpfriemfraut  n. 

Szydlowaty,  adi.  pfrie» 
meuartig,  pfriemenförmig. 

Szydnosc,  -sei,  sf.  Säc^er« 
licfjfeit  /.,  Spöttelei  /. 

Szydny,  Szydliwy,  adi. 
fpötti)*,  I)ö^nifcf). 

Szydziö,  -dze,  -dzitem, 
va.  imperf.  i'potten,  pf)ncn, 
auslachen;  kto  z  dobrych 
-dzi,  tym  sie  Qög  brzydzi 
©Ott  nerac^tet  benjentgen,  ber 
bie  @ererf)ten  auölad^t,  üer= 
fpottet. 


Szyfoniera,  -ry,  pl.  -ry; 
dim.  Szyfonierka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  Äleiberfc^ranl  m.  (mit 
cinfad^er  2;tir). 

Szyja,  -i,  pl.  -je;  dim. 
Szyjka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  §al§ 
m.\  dluga,  krotka  —  langer, 
furjer  §alg;  nosic  lancuch  na 
-i  eine  Äette  um  ben  §olä 
tragen;  chustke  sobie  zawia- 
zac  naokülo  -i  fid^  ein  Sucft 
um  ben  §alö  binbcn;  rzucic 
sie  komu  ua  -je  fid^  jmnbm 
um  ben  ^alä  roerfen;  na  Jeb 
na  -je  über  §alä  unb  Äopf; 
-je  bym  da}  za  to,  Äe  .  .  . 
ic^  rotH  meinen  §al0  baran 
fe^en,  ba^  .  .  .;  na  swoj^  -je 
CO  wziac  etroaä  auf  eigene  SScrs 
antroortung  unternel^men ;  na 
leb  na  -je  uciekac  über  ^alä 
unb  über  ^opf  roegtaufen ;  -je 
pod  jarzmo  poloiyc  ben 
^ktfen  unterä  ^o6)  beugen, 
fic^  unterjod^en  laffen;  -ja 
mufli  §alg,  Sorkge  /. ; 
piwniczna  —  Äeüer^atä;  — 
w  fortyfikacyi  Äerjllinieu  /. ; 
-ka  flaszki  glafd^cnJ^alä;  -ka 
osi  ©d^enfel  m. ;  -ka  szyny 
©cf)iencnfteg  m.,  ©d^ienenf)a[ö ; 
-ka  ©riffet  m.i  ©taub= 
tue«  m. 

Szyjkonitka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©rtffelfäule  /. 

Szyjnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
2:radE)r)mene  /. 

Szyjny,  Szyjowy,  adi. 
§alo». 

Szyjolom,  -u,  pl.  -y,  sm. 
§al6brec^er  m. 

Szyjowaty,  adi.  bid^atfig. 

Szyk,  -u,  pl.  -i,  sm.  1) 
Drbnung  /.,  golge  /.,  3'leif)en= 
folge;  —  stow  Söortfügung 
/.,  SDortftellung  /,  aSort« 
folge;  —  wojenny  Sd^tad^t- 
orbnung;  woisko  w  -u  usta- 
wic  ba§  ^eer  in  Steif)' 
unb  ©lieb  fteHen;  wojsko  w 
-u  na  nieprzyjaciela  prowa- 
dzic  baä  §eer  in  ©dE)lad^t= 
orbnung  gegen  ben  g^einb 
füt)ren;  pomieszac  komu  -i 
imnbm  bie  ^^täne  oerroirren, 
jmnbm  einen  ©trid^  burc^  bie 
SRed^nung  mad^en ;  2)  ©d^id  m., 
(Sleganj  /. ;  z  wielkim  -kiem 
ubraua  fic  ift  mit  üielem 
©d^idE  gefleibet. 


Szykana,  -ny,  lü.  -ny,  sf. 
©cöifane  /. 

Szykanowac,  -nuje,  -wa- 
tem,  va.  imperf.  fc^itanieren; 
=  Dokuczac. 

Szykowac,  -kuje,  -watem, 
va.  imperf.;  1)  anorbnen, 
in  1JU\\)'  unb  ©lieb  fteßen, 
anfd^idfen,  in  ©cf)Iad^torbnung 
ftellen;  wyrazy  sa  ile  -wa- 
ne  bie  SBorte  finb  fd^lec^t  ge= 
orbnet;  —  wojsko  ba§  §eer 
in  ©c^lad^torbnung  auffteHen; 
2)  Dorbereiten,  bereiten,  ju» 
red^t  mad^en. 

Szykowanie,  -nia,  sn.  1) 
Drbnen  n. ;  2)  SJorbereiten  n. 

Szykownosc,  -sei,  sf. 
©efc^ictlic^feit/.;  DJettigfcit/., 
'^tmni  f. 

Szykowny,  adi.\  Szyko- 
■wTiie,ac^i;.  fc^idf,  fef^,  elegant, 
nett;  gefc^idt. 

Szylkrot,  -u,  sm.  ©d^ilb= 
patt  n.,    ©c^ilb!rötenfcf)ale  /. 

Szylnik,    -a,    pl.    -i,    sm. 

—  wodny  grofS)lÖffel  m., 
Söafferroegerict)  m. 

Szyna,    -ny,   pl.    -ny,    sf. 

©d^iene  /.,   ©ifenba^nfc^iene; 

dwug^lowa      jroeüöpfige 

©tul^lfd^iene,    ^araEelfcbtene; 

—  grzybkowa  einföpfige 
©tul^lfd^iene;  —  odbojowa 
Seitfc^iene;  —  oporowa  ©toc!«, 
®egen=,  2tugfd)lagfd^iene ;  — 
ptaska  3-lod)fc^iene ;  —  sio- 
deikowa  ©tu^lfd^iene ;  —  sio- 
diowata  ©attelfd^iene ;  — 
szerokostopowa,  —  plasko- 
stopowa  breitbafige  ©d^iene, 
plattfüfiige  ©d^iene;  —  u 
drzwi  Slürlauffc^ienc ;  — 
zebata  ^a^nf^icne. 

Szynal,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©trafeenfd^ienennagel  «2., 

©d^ienen=,  jWabnagel. 

Szynel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©olbatenmantel  m. 

Szynk,  -u,  pl.  -i,  sm.  1) 
©c^ant  m.,  ©affenfc^anf, 
©d^enfe  /.,  ^rug  m. ;  dniami 
calymi  przesiaduje  w  -u  tage= 
lang  fitt  er  in  ber  ©diente ; 
2)  3Iusfd^anf  m. 

Szynka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  1) 
©cfiinfen  m. ;  2)  ©tedfmufc^el  /. 

Szynkarka  ;a!w;/.  Szynka- 
reczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  ©c^er- 
feröfrau   /'.,  ©c^enfioirtin  /.; 


Szynkarski 


295 


Sciaga6 


©d^enfer3tod)ter    /•.,    ®c|anf= 
mciöd^en  n. 

Szynkarski,  adi.  ©c^an!», 
©(Jenfer=. 

Szynkarstwo,  -wa,  s». 
Sii)anfi;en)erbe  n. ;  ©c^enf= 
roirtfd^oft  /. 

Szynkarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©dienfer  m  ,  <Si^anlmixt  m., 
^apfenrotrt. 

Szynkiel,  -kla,  pl  -kle, 
5«.  2tc^ienfp{$e  /.,  Slrfife  /, 

Szynkowac,  -kuje,  -walem, 
«;a.  unh  vn.  imperf.  [d^enfen, 
einjc^enfen,  auöfd^enfen,  einen 
2(u5fc^anf  l^alten. 

Szynkownia,  -ni,  yl.  -nie, 
sf.  öcf)enfe  /.,  Sranntroein» 
jc^enfe  /. 

Szynkowny,  adi.  ©c^en= 
fen'. 

Szynkwas,  -u,  yl.  -y,  «»j. 
Sd^enftifc^  jm. 

Szynowy,  adi.   ©d^lenen-. 
Szypel,  Szypel,  -pla,  i)l. 
-ple,  sm.  Änoten  m. 

Szyper,   -pra,    pl.  -prowie 

ober    -pry,    sm.    Sootämann 

m..  ©cl&ifferwj.,@c§iffäfnec^t  m. 

Szyperstwo,      -wa,      sn. 

©cbifters^enierBe  n. 

Szyplad,  -lam,  -lalem,  va. 
imperf.  jupfen,  rupfen,  um 
fic^  greifen,  raufen. 

Szyplanina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  Älauberei  /. 

Szyprowac,  -ruje,  -walem, 
vn.  imperf.  ©c^tffer  fein. 

Szypszyna,   -ny,   pl.    -ny, 

sf.  gemeine  ©ecf  en=,  3aunrofe  /. 

Szypulatka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 

Hovenia    (Äceujborngattung). 

Szypulka ;    dim.    Szypu- 

leczka,  -ki,^Z.  -ki,  sf.  ©tiel  m., 

©tenger  vi.,  06ft=,  Jjruc^tflier. 

Szypulkowy,  adi.  ©tengel=. 

Szyszak,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 

§etm  m.,  ©turml^ut  m.,  ©turm-- 

l^aube  /. ;  2)  öelmpogel  m. 

Szyszczasty,  adi.  3apfen= 
artig. 

Szyszcze,  -cza,  sn.  3ir5er=, 
Änopfbaum  m. 

Szyszka,    -ki,  ^l.    -ki,  sf. 

1)  Sannenjapfen  m.,  3apfen 
ber  JJabelljöIjer  überhaupt; 
Ää^c^en  n.  an  ben  öaf  elftauben ; 

2)  ^Btutgefcfiraür  n.  im  Seibe. 
Szyszkojagoda,    -dy,    pl.  I 

-<iy>  */.  3t)preffennu|  /.  I 


Szyszkonos,  -a,  pl.  -y,  sm. 
Äuraffo  ?«.,  ^ocEo  m.  (Jubane= 
fifcbe  5ßuterart). 

Szyszkowy,  adi.  3apfen=, 
DiJabeljapfen',  japfentragenb; 
—  korzeii  roei^e  3Jar,üffe ;  — 
wyrostek  ^itbelbrüfe  /. 

Szyszynka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  3trbelbrüfe  /. 

Szyta,  -tej,  sf.  ^olgflo^  m. 
für  Den  ©trecfofen  in  ber 
©laä^ütie. 

Szyzma,  -my,  sf.  ©d^isma 
n.,  Slbtrünnigfett/.;  griec^tfd^= 
ort^obcEeä  Sielenntniö. 

Szyzmatyk,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  ©c^ismatüer  m.,  2lbtrün= 
niger;  @riecf)tfc^=ort^obO£e(r)  m. 

Solana,  -ny,  pl.   -ny,  sf.\ 
dim.  Scianka,  -ki,  pl.  -ki,  5/. 
1)  aßanD  /.,  flauer  /.,  ©c^u§= 
iDeF)r  /. ;  —  dworowa  naczelna 
SJorbermauer;  —  podnasypo- 
wa  podwalowa©runb5,  gutter» 
mauer;       —      przedogniowa 
Sranbmauer;  —  przedziafowa 
©cfjeiberoonb ;   —   zagrodowa 
Umfaffungömauer;     —    cier- 
niowa  ©rabiermanb;    —  dre- 
wniana  Sinberoerfäroanb ;  — 
odwiazana    S^iegelroanb ;     —  [ 
wiszaca     ©prengroanb ;     —  [ 
szczytowa  ©iebel  m. ;  —  od-  j 
sniegowa     ©c^neefd^ulroanb; 
—  boczna  paleniska  @eiten= 
roanb  ber  g^uerfifte ;  —  prze-  ! 
dnia  dymnika  ©timfeite    beö 
Slauc^faftenä ;    —  rurowa  pa- 
leniska     3iö^renroanb      bcä ! 
{Jeuerfafteng ;   —   tylna  pale-  j 
niska  ^eijtürnjanb ;  —  solna  j 
©aljroanb;  —  we»lowa  Äo^= 
lentpanb ;    o  -ue  z  kim   mie- 
szkac     jmnbg  'SBanbnaci^bar  - 
fein;  rzucad  groch  o  -ne  tau= 
\itXK  D^ren  prebigen;  powiesic 
CO     na    -nie    ctroaä     an    bie 
Sßanb  l^ängen;  2)  g-[äd^e  /. 

Scianka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  dim.  Don  Sciana;  gra  w 
-nki  Sitfdien  n.,  Pfennig» 
roerfen  n.  an  bie  SBanb ;  21  ®ar= 
tenglaspuöc^en  «.;  3)  -nki, 
-plw.  Scf)[ippe  /.,  Sranbgaffe 
/".,  fdimater  g'^ifcf^enraum 
grotfcöen  jroei  Käufern;  4)  — 
pelria   ©teljbleci^    n. 

Scianwa,  -vvy,  yl.  -wy,  sf. 
SDßanje/.;  ==  Pluakwa. 


Sci^c,  fie^e;  Scinac. 

Sci%ga6,  -gam,   -gafem,  I. 

va.  imperf.;   Sci%gnq,c,  -ne, 

-nalem,  va.    perf,  1)    t)erab=, 

I)erunter=,      jufammenjie^en; 

•nij     mocniej    pas     jie^e    ben 

©ürtet     ftrammer    an;     — 

plaszcz    sprzeczka   ben    3Kan 

tet  mit  ber  ©(^naCe  jufammen- 

gießen;  —  srubami  fcf)rauben, 

äuf^rauben;    —   dwie   samo- 

gloski     na    dwagtoske     jroei 

©elbfttaute  ju  einem  2)oppeI= 

laute  jufammenjiei^eu;    wiua 

-gajqce         jufammenjiefienbe 

SBeine;  ocet  ma  moc  -gajaca 

ber  ©ffig  l^at  eine  5ufammen= 

jie^enbe^roft;  -nij  no  toz  poJki 

aie^e    baä    nur    tom    Siegal 

herunter;    -nai    go    z   wy^yn 

na  ziemie  er  30g  il^n  pon  ben 

|)ö^en    jur    (§rbe     herunter; 

-nal  buty  i  ponczochy  er  jog 

©^ul^e    unb    ©trumpfe    I)er= 

unter;  —  z  kogo  skore  jmnbm 

baä   g-ell   abjielien,   iiber   bie 

D^ren  jie^en;  2)  fic^  guäie^en; 

-nai     na     siebie      nienawisc 

wszystkich  sprawiedliwych  er 

30g  fic^  ben  ^a.%  oITer  ©erec^ten 

3U;3)3ufammenfommen  laffen, 

I  oerfammeln,    eintreiben,    ein= 

jiel^en;   -nal   wszystkie  swoje 

i  pieniadze     er     machte     fein 

I  ganjeä  ®etb   flüffig ;   -gai  do 

j  siebie  wszystkich  pro^niakow 

er  oerfammelte   um  fic^   alle 

i  goulenger;  —  podatki©teuern 

eintreiben,  einjiel^en;—  wojska 

j  3;ruppen  fonjentrieren;  4)  -gac 

reke    bie   ^anb    ausftredfen ; 

—  reke  na  kogo  §anb  an 
imnbn  legen;  5)  maufen, 
ftel^len,  rcegfc^nappen ;  przy- 
znaj  sie,  komu  -uales  te 
kieske  geftel^e,  rcem  iu  biefe 
Söife  gemauft  ^aft;  6)  ah" 
leiten,  abfliegen  laffen,  ab' 
jie^en ;    trzeba    wode    z    pöl 

—  do  rowow  man  mu§  Daä 
äBaffer  com  gelbe  in  bie 
©räber  abfliefjen  lafjen;  — 
wino,  piwo  z  beczelc  SOein, 
93ier  pom  gaffe  abjiefjen;  II, 
vn.  jufammcnfommen;  ludzie 
•gaja  ze  wszystkich  stron,  by 
widziec  obraz  cudowny  bie 
Seute  fommen  Don  allen  ©e« 
genben  jufammen,  um  bas 
rounbertätige   Silb  ju   fer;en; 


Sci^ganie 


29G 


Sciezka 


wojsko  na  noc  -nie  do  obozu 
bie  Sruppen  toerben  für  bte 
SfJoc^t  im  Sager  anfommen; 
III.  —  sie  vr.  1)  fid^  JU= 
fammensief)en,  gu[atnmenfd^nü= 
rcn;  gufammenfontmen ;  2) 
ft^  auf  jmnbn  bejte^en;  to 
sie  calkiem  do  Pana  nie  -ga 
baä  bejie^t  ftd^  gar  nic^t  auf 
©ie,  betrifft  ©ie,gor  nic|t. 

Sci^ganie,  Sci%gnienie, 
-nia,  AM.  Suf^ttt^wi^^a^^Ö^"  "■» 
^eruntergie^en  n.,  aibjiefien  n. ; 
—  vcod  2Bafferf)aItung  /.  ber 
®rube,  (Setüältigen  n,  ber  ®ru= 
benroäffer;  -ganie  inila.  216= 
roerfcn  n.  ber  ©c^Iaden. 

Scichn^ö,  -ebne,  -ehJem, 
vn.^perf.  ftiH  toerben. 

Sciec,  -ke,  -klem,  vn.  per/. ; 
Sciekac,  -kam,  -kalem,  V7i. 
imperf.  a6=,  ^eruntertropfen, 
ab=,  f)erunterfltefien,  abfidtern, 
abtriefen. 

Scieg,  -u,  pl.  -i,  sm.  Stid^ 
7«. ;  to  ßzyte  jest  calkiem 
drobnymi  -ami  ba§  ift  mit  9an5 
!(einen  ©tid^en  genäht. 

Sciek,  -u,  pl.  -i,  sm.  21b» 
fluf(  m.\  5?anat  m.,  2lblauf  m., 
aib^ugSfanal  w.;  linia  -u  %<xU 
roeg  m.,  SRinnfat  «.,  ©trom= 
rittne  /. ;  —  dachowy  ^el^I= 
rinne,  2)a(^!cölc  /. 

Sciekowisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.^  ©offe  /. 

Sciekwa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
3ifterne  /. 

Sciel,  -i,  pl.  -e,  sf.  ©tuben= 
bede  f. 

Scieliö,  -le,  -liJem,  va. 
imperf.  betten,  ausbreiten, 
fief),*:  Sfac. 

Scielka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
abgefaßene  Saumblätter,  Saub» 
berfe  /. 

Sciemnieö,  -nieje,  -nialem, 
vn.  imperf.  bunfeln,  bun!= 
ler  roerben;  —  sie,  vr.  ficf) 
oerbunteln ;  -mnia  sie  eä  roirb 
bunfel. 

Sciemniö,  -nie,  -nilem,  va. 
perf. ;  Öciemniaö,  -niam, 
-nialem,  va.  imperf.  bunller 
mod^en,  t)erbunfeln. 

Sciennik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
®trä[)n  m.,  ^lanbfiafpel  /. 

Scienny,  udi.  aSBanb»;  — 
zegar  SBonbu^r  /'. 

Scienczac.  -czam,  -czalem, 


va.  imperf. ;  Scienczyc,  -cze, 
-czylem,  va.  perf,  bünner 
macf)en,  oerbünnen;  —  ielazo 
ftreden,  ausbe^nfn. 

Scienczenie,  -nia,  sn.  3Ser= 
bünnen  n.;  —  zelaza  2lb= 
finnen  n. 

Scierac,  -ram,  -ralem;  I. 
va.  imperf. :,  Zetrzec,  -tre, 
stariem,  I.  va.  perf.l)  jerreiben, 
obreiben,  mafiten ;  zetre  cie  na 
proch  i^  roerbe  bid)  ju  ©taub 
jermalmen;  koniec  starf  sie 
od  ciaglego  uÄytku  bie  ©pi^e 
l^at  fic^  burd^  ben  fortrcä^ren» 
ben  ©ebrauc^  abgerieben,  al" 
genügt;  2)  abroif^en;  zetrzyj 
w  tym  pokoja  prochy  u)ifc|e 
in  biefem  Sii^tttsi^  ^f"  ©taub 
ab;  3)  auffd^ürfcn;  starlem 
sobie  skore  na  nodze  id^  ^o,hi 
mir  bie  |)aut  am  {^u^e  auf= 
gefd^ürft;     II.     —     sie    vr. 

1)  fic^  abreiben,  abroe^en, 
Derroif^en;  starlo  sie  z 
czasem  pismo  bte  ©d^rtft 
l^at  fid^  mit  ber  Seit  oerroifc^t; 

2)  jufammentreffen,  ftd^  fc^[a= 
gen,  aneinanber  geraten;  po 
raz  ostatni  starly  sie  oba  woj- 
ska  5um  te^tenmal  trafen 
bte  beiben  |)eece  jufammen; 
zdania  sie  starly  bie  3)leinun= 
gen  traten  einanber  entgegen. 

Scieranie,  -nia,  sn.  216» 
n)ifcf)en  n.,  SfRal^len  n.,  ^tx= 
martert  n.,  ^txxtxhtn  n. 

Scierka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  SBifc^lappen  »w.,  ©d^euer- 
läppen,  |)aber  m.,  SBifd^tud^ 
«.,,2)  SKeblgraupenfuppe /. 

Scierniöwka,  -ki,  pl.  -ki, 
if/.  ^rzepa  —  ©tedfoblrübe   /. 

Sciernisko,-ka,  pl.  -ka,  sn. 
©toppelfelb  n. 

Sciernisty,  adi.  ftoppeltg. 

Scierd,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
®toppelE)alm  in.]  ©toppein pZ. 

Scierpie6,  -pie,  -pialem, 
vn.  perf.  leiben,  ertragen, 
bulben;  takiej  zuehwalosci  — 
nie  möge  [6)  fann  eine  folc^e 
gred^^eit  nic^t  leiben;  nie 
-pie  go  dJuiej  u  siebie  ic^ 
roerbe  i^n  nid^t  länger  bei  mir 
bulben;  nie  -pie  na  sobie  tej 
hanby  biefe  Sd^anbe  roerbe 
id^  auf  mir  nic^t  fi(5en  laffcn. 

Scierply,  adi.  eiftarrt. 


Scierpn^c,  -pne,  -pJem, 
vn.  perf.  erftarren ;  fie^e :  Cier- 
pnac. 

Scierw,  -a,  pl.  -a,  sm.; 
Scierwo,  -wa,  pl.  -wa,  sn. 
2laä  n. ;  £uber  w. ;  koii  na- 
biera  -wa,  traci  -wo  ba§  ?ßferb 
befommt  Suber,  ba§  Suber 
faßt  bem  ^ferbe  oom  Seibe; 
to  -wo  lepszego  losu  nie 
warte  biefeä  Suber  ift  feineä 
befferen  Sofeä  roert. 

Scierwisko,  Scierwo- 
wisko,  -ka,^Z.  -ka,  sn.  ©c^inb= 
anger  m. 

Scierwisty,  adi.  fett,  flei= 
fd^ia,  feift. 

Scierwojad,  -u,  pl.  -y,  sm. 
§übnergeier  m.,  2laägeter  m,. 

Scierwowiec,  -wca,  pl. 
-wce,  sm.  (Musca  Cadaverica) 
2laf fliege  /. 

Scierwowy,  adi.  2laö=. 

Scierwozer,  -u,  pl.  -y,  sm. 
§afcnroall  m. 

Scierwozerny,  adi.  aaö= 
freffenb,  ficf)  Don  Stag  nä^renb. 

Sciesniaö,  -niam,  -nialem, 
va.  imperf.]  Sciesnic,  -nie, 
-niJem,  va.  perf.  enger  machen, 
befdEjränfen,  etnfd^ränfen ;  — 
suknie  w  pasie  Dttä  Hieib  ttX 
ber  2;ailte  enger  mad^en;  — 
czyja  wladze  jmnbä  SJlac^t 
einf(|ränlen;  —  sie  vr.  enger 
roerben,  fic^  nerengern. 

Sciesnianie,  Sciesnienie, 
-nia,  pl.  -nia,  sn.  ©ngecma^en 
n.,  (ginf d)ränten  n. ;  enge  ©teile ; 
—  pokiadow  ©efc^tebe  «., 
SSerbrüdung  /. 

Sciesnina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
(Strictura)  Äanaloerengung  /. 

Sciez,  -a,  pl.  -e,  sm.:, 
Scieza,  -iy,  pl.  -ie,  sf.; 
Sciezeja,  -ji,  pl.  -je,  sf.  Xüvt 
Öffnung  /.;  —  okna  gen[ter= 
Öffnung;  drzwi,  okna  na  — 
otwarte  boä  ^enfter,  bie  Sür 
fielet  offen,  ift  fperrangelroeit 
geöffnet. 

Sciezka ;  dim.  Sciezeczka, 
-ki,  pl.  -ki;  Sciezyna,  -ny,pl. 
-ny,  sf.  ^fab  m.,  ^-u^voeQ  m., 
gu^pfab  m.,  ©teg  »i.;  —  na 
poboczu  nasypu  j"^ufigänger= 
banfett  n.;  —  dylowa  §oli= 
rutfd^e    /.,    ftoljriefe  /'.  (mit 


Sciezysko 


297 


Sciskanie 


SRunb^orj  geftrfierter  ©raten, 
in  bem  man  t)on  |)ö^en  §olj 
3U  Sal  rutfd^en  tä|t). 

Sciezysko,  -ka,  pl,  -ka, 
sn.  unangenei^mer,  5e[d^n)er= 
liefet  ^u^rceg. 

Scigcie,  -cia,  2^1-  -cia,  sn. 
Enthauptung/.,  ^inriciitung/. 
burd)  Seit  ober  ©c^roert. 

Scifga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
SBanbejparfette  f.  (Desmo- 
dinm). 

Sciggacz,  Sciagacz,  -a,  pl. 
-e,  sm.  1)  ^tec^fe  eineä  2Ru€= 
!elg,  ©pannober  /'.;  2j  3ie^= 
eifen  n.,  gte^ftange  /. 

Sciggnisty,  arf«.  breiti'el^» 
ntg;  -ta  pochwa  miesni 
3)Ju§feI^aut  /. 

Scifgno,  -na,  pl.  -na, 
sn.   1)    ©ef^ne  /.;    2)    3ug= 

ftangc  /• 

Scigtobrod,  -oda,  pl.  -ody, 
sm.,  (Equula)  ©eepferbcfjen  n. 

Scifty,  a(f/.  1)  total  be= 
foffen ;  2)  —  ostrosiup  Segel= 
ftumpf  m.,  ©tu^feflel  m. 

Sciga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
(Tachydromus)  Säufer  m., 
©c^neltoogel  m. 

Scigac,  -g^m,  -galem,  va. 
imperf. ;  Scignac,  -gne, 
-gnalem,  va.  per/,  oerfolgen, 
nachlaufen,  nad^jagen,  nac^= 
fe^en,  einju^olen  jucken;  -gany 
jego  zemsta,  nie  möglem  zna- 
lezc  nigdzie  spokoju  Don  feiner 
3taci)e  »erfolgt,  fonnte  ic^  nir= 
genbä  SRu^e  finben ;  -gal  go  trzy 
dni  i  trzy  noce  i  nie  mog} 
go  schwytac  er  jagte  if)m  brei 
läge  unb  brei  Släc^tc  nac^ 
uni)  fonnte  i^n  nid^t  fangen; 
—  czego  na  kim  jjmnbn  roegen 
etn);  gur  SSerantroortung  jie^en. 

Sciganie,  -nia,  pl.  -nia,  sn. 
SSerfoIgung  /. 

Sciglon,  -ni,  sf.  Visnea 
(©tmud)). 

Sciglosc,  -sei,  sf.  3iafc^= 
^eit  /.;  —  Charta  SRafc^^eit 
beä,  asinb^unbeä. 

Scinac,  -nam,  -nalem,  I.  va. 
imperf.;  Sci%c,  zetne,  sciatem, 
I.  va.perf.  1)  abfd^neiben;  [aU 
If n,  abbauen,  nieber^auen,  nie= 
bcrfc^Iagen  ;  —  drzewa  w  lesie 
bie  Säume  im  SBalbe  fällen; 
2)  enthaupten,  löpfen ;  -eto  go 


z  rozkazu  przywodcy  er  rourbe 
auf    ®e^ei§    be§   |)äuptIingS 
entl^auptet;  podczas  rewolucyi 
francuskiej    scinano    wszyst- 
kich  zwolennikow  kröla  n)ä{)° 
renb  ber  fran^öfifdien  3ieöclu= 
tion    iDurben    alle    2tn^änger 
beä   5^öntgä   geföpft;   3)   ab» 
nagen,     abmäßen,     abbeifeen, 
rcegbei^en;    szarancza    scieta  ; 
zboze   bie   ^eufd^reden  ^aben  j 
baä  ^orn  abgenagt;  4)  —  zeby  [ 
bie    Sö^ne    sufammenbeifeen ; 

—  wargi  bie  Sippen  3ufam= 
menbrüden;  strach  -na  jej 
wargi  ber  ©d^red  moc^t 
if)re  Sippen  ftarr;  5)  erftar= 
ren,  erfrieren;  mroz  wode 
w  16d  -ua  ber  groft  mac^t 
baä  Sßaffer  ju  (Siä  ge= 
feieren;  6)  —  kogo  z  nög 
jjmnbn  ju  S3oben  roerfen,  ju 
Soben  fd^lagen,  entträften, 
anö  33ett  feffeln;  jak  gdyby 
go  z  nog  6cial  aB  roenn  man 
i^m  bie  güige  roeggef erlagen 
f)ätte;  II.  —  sie  vr.  1)  er* 
ftarren,  gefrieren,  ftoden,  ge= 
rinnen ;  krew  -na  sie  w  zjlach 
na  samo  wspomnienie  tych 
okropnosci  baö  23Iut  ftocft 
in  ben  Slbern  bei  ber  bloßen 
(Erinnerung  an  biefe   ©reuel; 

—  sie  z  kim  fcfiarf  aufein« 
anber 'aeraten,  mit  jmnbm  in 
einen  SBortftreit  geraten. 

Scinanie,  -nia,  pl.  -nia,  sn. 
1)  fallen  n.,  2Ibfd)neiben  n., 
3ufammenpreffen  n.,  ©rftarren 
n.;,2)  aibfci^eten  n. 

Scisk,  -u,  sm.  1)  ©ebränge 
n. ;  w  -u  zgubil  mi  sie  möj 
towarzysz  im  ©ebränge  l^abe 
ic^  meinen  ©efä^rten  certoren; 

—  wielki  a  kaidy  pcha  na- 
przod  jak  moze  ba§  ©ebränge 
ift  gro^  unb  jeber  ftf)iebt  Bor= 
roärtg,  roie  er  fann ;  2)  Ärampf 
m.  (Trismus). 

Sciskacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Äned^t  m.,  Si'WSe  /•,  ©te[I=, 
©te^tnec^t  w.,  ©(^rauben» 
jroinge,  Seimfdiroube  /"., 
Sarge  /. 

Sciskac,  -kam,  -kaJem,  I. 
va.  imperf. ;  Scisn§,c,  -ne, 
-nalem,  I.  va.  perf.  \)  brüdfen, 
jufammenbrüdEen,  «preffen ; 
beengen,  jufammenbrängen ; — 
1  kogo  za  reke  jmnbm  bie  §anb 


brüdfen;  tak  -sniony  bylem 
miedzy  dwoma  otylemi  oso- 
bami,  ze  musiaüem  bokiem 
siedziec  przy  stole  id^  roar  fo 
feft  3niifc^en  groei  beleibten 
^erfonen  eingeflemmt,  ba^ 
id)  bei  Sifc^e  fc^ief  fi|en 
muf(te;  -naj  mocno  brzegi 
rany  a  krew  przestala  ply- 
nac  er  preßte  bie  betben  3iän- 
ber  ber  SDBunbe  feft  jufammen 
unb  ba§  Slut  l^örte  auf  \\x  flie^ 
^en;  ta  suknia  mnie  -ka  baö 
Äletb  beengt  mid^ ;  trzewik  mnie 
cisnie  ber  ©c^u^  brücft  mid^; 
—  wargi,  zeby  bie  Sippen, 
Saline  jufammenpreffen ;  — 
stowa  mit  ber  ©pra^e  nid^t 
red^t  lieraus  moHen;  —  zgtoski 
bie  Suc^ftaben  gebämpft  au§= 
fpred^en;  musiaJem  -nac  te 
rzeczy  w  pudle,  bo  inaczej  by 
sie  nie  bjlo  zamknelo  ic^  mu^te 
biefe  ©ad^en  in  ber  ©c^ac^tel 
äufammenbrängen,  fonft  roäre 
fie  nid)t  jugegangen;  -sniete 
powietrze  we  flaszce  wysa- 
dzilo  korek  bie  üerbic^tete 
Suft  in  ber  «ylafc^c  brängte 
ben  Äor!  ^erau§;  mroz  -aal 
bagna  ber  groft  ^at  bie  ©ümp= 
fe  l^arfd)  gemacht;  —  serce 
baä  %txi  jerrei^en,  gerfd^nei- 
ben,  oerrounben,  -neto  mi 
serce,  gdym  ujrzat  te  nedze 
e§  jerfcf)nitt  mir  baä  ^erg, 
eä  f(|nitt  mid|  inä  ^erg,  alä 
ic§  biefeä  (Slenb  erbliöte;  2) 
umarmen,  <m  fid^  brüden; 
-kal  mnie  i  caiowal,  jak 
gdybym  mu  rodzonem  dzie- 
ckiem  byJ  er  umarmte  unb 
!ü^te  mi(^,  alä  ob  ic^  fein  ei= 
geneä  5?inb  rcäre;  pozwölcie 
mi  tylko  jeszcze  raz  matce 
kolana  —  erlaubt  mir  nur 
noc^  einmal  ber  SKutter  Änie 
umfaffen;  II.  —  sie  vr.  1) 
fic^  jufammenbrüdten,  »preffen, 
efrämpfen;  -neJo  mi  sie  serce 
baä  |»erä  frampfte  fic^  mir  im 
Seibc  3ufammen;  2)  —  sie 
z  kim  cinanber  umarmen;  na 
znak  przyjaiai  braterskiej 
•lismy  sie  jum  ^c'c^en  ber  brü= 
berlidien  greunbfc^aft  ^aben 
mir  einanber  umarmt;  3)  fic^ 
fc^nüren,  gefc^nürt  fein. 

Sciskanie,   -nia;  Scisnig- 
cie,  -cia,sn.  l)3ufammenbrüfs 


Scisliwösc 


298 


Sledz 


fen  n.,  ^uf^^wnienpreffen  n., 
©d^nürcn  n.,  Sü^ammempxe\'' 
fung  /'.*,  —  reki  |)änbebriicf  m. ; 
—  powietrza  SSetbic^tung  /". 
ber  Suft;  2)  Ut"armung  /'. 

Scisliwösc,  -sei,  sf.  QU' 
fammenbrüdbarfeit/. ;  i}ufam= 
nien^ieöbarfeit  /. 

Scisliwy,  adi.  jufammen» 
btüdbat,  »üiel^bar,  prePar. 

Scislosc,  -sei,  sf.  1)  ©nge 
f.;  2)  ©enauigfeit  f.,  5ßünft= 
lid^feit  /. ;  przedewszystkiem 
przestrzegac  -sei  w  wykony- 
waniu  rozkazöw  lekarza  DOr 
aUent  ftnb  bie  Sefe^Ie  beä 
SIrjteä  pünftlic^  ju  befolgen; 
3)  3u[«'"i^e"i"^"tl&ar'feit  /•> 
tompreffibtntät  /, 

Scisly,  adi.;  Scisle, 
Scislo,  adv.  eng,  gebrangt, 
fc^mal;  genau,  pünftlic^,  aufg 
genauefte;  fcf)avf,  ftreng;  byl 
-iy  zakaz  opuszczac  mury 
miasta  e§  Beftanb  ein  ftrengeä 
aSerbot,  bie  ^Kauern  ber  ©taöt 
ju  Derlaffen ;  -ia.  karnosc  woj- 
skowa  ftrenge  nttlitärifc^e 
^uc^t;  w  -lern  znaczeniu 
tego  wyrazu,  im  engen  ©inne, 
in  enger  Sebeutung  biefes 
3Bortcä;  najscisiejsze  zwicazki 
przyjaiai  bie  engfien  2'i^eunb= 
fc^aftöbanbe ;  -sie  sie  trzymac 
ustawy  fic^  genau  an  ba§  ®e= 
fe^  Eialten ;  uauki  —  bie  ejaJten 
Süiffenfcfiaften. 

Sciszyc,  -sze,  -szyüem,  va. 
per/.  ftiUer,  leifer  mad^cn. 

Slacharz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Sauc^ente  /.,  Säget  m. 

Slad,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
©pur  /■.,  guBltapfe  /.,  p^rte 
/. ;  znac  jeszcze  na  jej  twa- 
rzy  -y  dawnej  pieknosci  man 
fie()t  noc^  auf  i^rem  (Sefic^te 
bie  Spuren  einfliger  ©4ön[)ett; 
w  —  za  nim  [)inter  i^m  ^er, 
feinem  Seifpiel  folgenb;  isc 
-dem  bie  Spur  uerfolgen,  ber 
©pur  nad^gef)en;  wstepowac 
w  czyje  -y  in  jmnbä  gufe» 
ftapfen  treten;  na  ciele  byiy 
widoczne  -y  zazytej  trncizuy 
om  Äörper  roaren  fic^tbate 
©puren  ceä  eingenommenen 
©ifteä;  nie  zostato  z  tego 
wszystkiego  ani  -u  e§  ift  DOU 
bem  allem  feine  Spur  geblie= 


ben,  e§  ift  teine  ©pur  con  bem 
attem  mel^r  ootl^anben;  gdy- 
bym  iylko  mogl  znalezc  — 
jaki  rcenn  i^  nur  auf  irgenb 
eine  Spur  lommen  lönnte; 
2)  §ufc  /.  Sanbeä ;  3)  ©trid^ 
m.,  ben  bie  ^i^^tnerleute  mit 
ber  Sol^Ie  auf  bem  ju  jimmern» 
ben  §oI',e  mad)en. 

Sladowac,  -duje,  -walem, 
va.  iwperf.  öer  ©pur  na(^= 
ge^en,  nadE)fpüren. 

Sladownik,  -a,  pl.  -cy, 
5>M/-I5erfoIger  ?».,  ^^ac^fel^cr  ra. 

Slamazarnica,  -cy,pl.  -ce, 
sf.  utxjuoerläffigeö,  fangfameö, 
fauleg,  nad^läffigeg  gcauen= 
jimmer. 

Slamazarnik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  unäut)erläffiger,Ian9famer, 
fauler,  nac^läffiger  2Jlenfd^. 

Slamazarnos<3,  -sei,  sf. 
Sangjamteit  /.,  ^-aulfieit  /., 
Dtad^täffigfcit/.,  UnjUDerläffig« 
feit,  f. 

Slamazarny,  adi.  lang» 
fam,  faul,  unjuoerläffig,  nad|» 
läffia. 

Slaz,  -u,    sing.    tant.    sm. 

1)  (Althaea)2ßalDe  /.,  ^oppeI= 
fraut  «.;  —  ogrodowy  Stocf= 
rofe/.,  Stofenpappel/.,  Rappel- 
rofe;  —  polny  ■ffietterrösletn 
n.;  —  kedzierzawy  ÄoE)[= 
matoe*,  —  wianeczny  ©ibifd^ 
m.,  3*''|d)  m.,  (gibifcftfraut  n. ; 

2)  (Jettmngen  w.,  Sab  n.  (Der 
oierte  2Jiagen  ber  SBieber- 
läuer). 

Slazibodek,  -dka,  yl.  -dki, 
sm.  (Monsonia)  runbblätt» 
riger  Storc^fd^nabel. 

Slazowaty,  adi.  malöen= 
arttq. 

Slazownica,  -ey,  pl.  -ce, 
s/., Samtpappet  f. 

Slazowy,  adi.  3J2a(Den=, 
(Eibifd^=;  -wa  berbata  (gtbtfc^= 
tee  7«.;  -we  cukierki  ®ibifc^= 
jutferl  pl.,  (Sibifd^jeltc^en   pl. 

Slazowka,  -ki,  lü.  -ki,  sf. 
Lavattiera    (3JlalDengattung). 

Slaka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
äBnlblc^nepfc  /. 

Sl^zawa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
Malope  (putpuroiolette  ^kx= 
pflanje). 

Sledczy,  adi.  Untetfu» 
cftungs=;  sedzia  —  Unter» 
fuc^ungsricfiter  m. 


Slednik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©onbe  /. 

Sledzenie,  -nia,  6«.  Unter» 
fucljeu  n.,  g-orfc^en  ?i. ;  Spio= 
nieten  n.;  ^eobac^ten  n. 

Sledziarka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  §eringl^änblertn  /'.,  =Der= 
läuferin  f. 

Sledziarski,  adi.  gering» 
^änbler=, 

Sledziarz,  -a,  pl.  -e,  stn. 
§eringt)änbler  m. 

Sledzid,  -dze,  -dzisz,  -dzi- 
lem,  vn.  unb  va.  impe)f. 
nad^fpüren,  ber  ©pur  folgen ; 
unterfuc^en,  forfc^en,  beobacJ^= 
ten  ;  fpionieren ;  -dzitem  z  da- 
leka  wszystkie  jego  ruchy 
\6)  beobad)ttte  auä  öer  ^zxnt 
aßc  feine  Seiregungen;  -dzili 
tak  dlugo,  aÄ  odkryli  jego 
kryjüwke  fie  fotfc^ten  fo 
lange,  bi§  fie  fein  SJerftetf 
entbedten;  -dzit  brat  nocne 
jego  kroki  ber  $5ruber  gina 
feinen  nächtlichen  ©dEiritten 
nad^. 

Sledziennica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  1)  Hiilifraut  «.,  ©teinfreffe 
/.;  2)  aJliläfucfit  /.,  ©cfiroermut 
/.,  |)t;poc^onörte  /. 

Sledzieiinik,  -a,  pl,  -cy, 
sm.  2}Ziljfüc^tige(r)  m.,  §t)po= 
c^onber  m. 

Sledziona,    -ny,    pl.    -ny, 

sf  mv,  /. 

Sledzionka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
(Ceteracb,  Asplenium)  2)lil}=, 
Streifenfarn  m.\  —  lekarska 
2lb«,  aüiberton  m. 

Sledzionowy,  adi.  SDJitj* ; 
zyla  -wa  ^JUljaber  /. 

Sledziowy,  adi.  geringe». 

Sledziowka,  -ki,  pl.  -k\. 
sf.  1)  Äaf)lrüct'en  w.,  ginn» 
aal  m. ;  2j  ^eringstonne  /. ; 
3)  öeringetate  /. 

Sledztwo,  -wa,  pl.  -wa, 
sm.  Unterfud^ung  /. ;  wdro- 
iouo  ]\xi.  —  bie  Unterfuc^ung 
rourbe  fc^on  eingeleitet;  — 
zostato  zastanowione  bie 
Unterfuc^ung  lourbe  einge= 
fteßt. 

Sledi,  -dzia,  pl.  -dzie,  sm. 
gering  m.\  —  wedzony 
^äud)er[)ering,  9tauc^t)ering, 
iöücfling  m.  \  —  marynowauy 
marinierter  gering;  baitycki 


Slemie 


299 


Sliwiec 


Dfljee^ering ;  —  pocztowy 
5)]oft^eting ;  wymokJy  i  chudy 
jak  —  auögeroäffert  unb  ma^ 
ger^rote  ein  gering. 

Slemi§,  -ienia,  pl.  -iona,  sn. 
Sparrenbalfen  m. 

Slep,  -ia,  pl.  -ie;  Sle- 
pak,  -a,  pl.  -i,  sm./,  Sle- 
piec,  -pca,  pl.  -pc^ ;  Slepek, 
-pka,  pl.  -pki;  Slepaczek, 
-czka,  pl.  -czki,  stn.  ,^ur3= 
ftd&ttge(r)  m.;  S3[inbe(t)  m. 

Slepak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
^pferbebremi'e  /. ;  Si^c  f. 

Slepiac,  -piam,  -piatem, 
vn.  imperf.  glo^en;  —  nad 
czem  bie  2iugen  anftrengen; 
—  kogo  imnbn  Blenben,  blinb 
machen. 

Slepie,  Slipie,  -pia,  pl. 
-pia,  sn.  Äuglein  n.,  2luge 
n. ;  czego  strzezysz  -pia?  roaS 
glo^t  bu  fo? 

Slepiec,  -pca,  pl.  -pce,  sm, 
1)  Slinbtier  «.;  2)  fic^e: 
Slpp. 

Slepien,  -pnia,p?.  -pnie,s7w. 
1)  3Stepremye/.;  2)  Slinb^ 
fd&retc^c  f. 

Slepietnia,  -ni,  pl,  -nie, 
sf.  33aumf)öl^[e  /.,  in  bec  2Baib= 
bienen  roofinen. 
,  Slepki,  Slipki,  -kow; 
Slepigta,  -piat,  plur.  taut. 
«».^liuglein  pl.,  f^öne  klugen. 

Slepng,c,  -pne,  -plem,  vn, 
imperf.  bUnb  toerben,  er= 
blinben. 

Sleponarodzony,  adi. 
blinbgeboren. 

Slepota,  -ty,  smg.  taut, 
sf.  ;:öUnb[)e{t  /. 

Slepowron,  -a,  pl.  -y,  sm. 
SRocfetrabe  m.,  ätai^tfc^roatbe  /. 

Slepucha,  -chy,  pl,  -cby, 
sf  1)  Ölinbfc^reic^e  /.;  2)  atte§ 
blirbeä  3Beib. 

Slepuszonka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.^Spi^mauö  /.  , 

Slepy,  adi,\  Slepo,  adv. 
blinb;  trzeba  byc  -pym,  by 
tego  nie  widziec  man  mu| 
blinb  fein,  um  "üa^  nic^t  ju 
fe^en;  i  -py  to  widzi  baä 
leud^tet  [ogat  einem  Slinben 
ein ;  -po  stachal  jego  rozka- 
zow  et  gel^orc^te  blinb  feinen 
33efef)Ien;  -py  zabobon  btinbet 
Slberglaube;    co    tu     mowic 


-pemu  o  külorach  rcaö  roei^ 
ein  S5linber  üon  gaJ^ö«"')  -V^ 
babka  blinbe  ßu^;  na  -po 
blinblingä;  trafiJo  sie  -pej 
kurce  ziarnko  eä  finbet  roobl 
aud^  ein  blinbeä  §u^n  ein 
Äörn^en. 

Slf  czeö,  -cze,  -czatem,  vn, 
imperf.  über  etroaä  fi^en, 
grübeln,  pid)eln,  fidö  abmüEien; 

—  nad  k8iai;kami  fortraäf)renb 
über  Süd&ern  fi^en. 

Slgczenie,  -nia,  sn,  3'iad^" 
griJ,beln  «.,  SZac^forfc^en  n. 

Slicznia,  -ni,  pl,  -uie,  sf. 
Lambertia  (^flanjenart). 

Sliczniuchny,  Sliczniu- 
tki,  adi.  njunberfc^ön,  alter» 
licbft. 

Slicznosc,  -sei,  pl.  -sei,  sf. 
Sd)ön£)eit  /. ;  ^übfc^e  »., 
SBunbetfcböne  n. 

Sliczny,  adi. ;  Slicznie, 
adv.\6)oxK,  n)unber|tf)ön,  ^übfd^, 
nieblic^. 

Sliga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
©ftnf  m. 

Slimaczenie,  -nia,  sn. 
©intern  n.,  tröpfeln  n. 

Slimacznica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  /-Botute  /.,  Sd^nedEe  /. 

Slimacznik,  -a,  pl.  -i, 
sm.^  Söffelfamen  m. 

Slimaczy,  Slimakowy, 
ndi.  frf)necEenattig,  ©djneden', 
fc^nedfen^aft;  -czy  krok  ©d^ne!-- 
feni'd)ritt  m.\  -kowa  linia 
©d&nedEenlinie  f. 

Slimaczyc,  -cze,  -czyiem, 
vn.  imperf.  1)  fd^leimen, 
©d^leim  oon  fic^  geben;  2) 
fintern. 

^  Slimak,  -a,  pl.  -i;  dim, 
Slimaczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  1)  ©cf)ncdEe/.,  ©^nedt  »«.; 
lezie  powoli  jak  —  er 
frtec^t  langfam  roie  eine 
©c^necEe;  2)  (Cochlea)  ©d^nedEe 
/■.  ^be§  Dl;reä. 

Slimaczkowaty,  adi. 

fd^nedEenartig,   fct)necfenförmig. 

Slina,  -ny,  pl.  -ny,  sf.; 
dim.  Slinka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©peid^el  m. ;  möwic,  co  komu 

—  do  geby  przyniesie  reben, 
roa§  einem  auf  bie  3""9£ 
fommt;  az  —  na  idzie  do  geby 
ba§  SBaffer  löuft  einem  im 
5Runbe  jufammen ;  -ki  ida  do 
geby  e§   rcäffert  jmnbm  ber 


2Jiunb  nac^  etroaä;  -ki  komu 
narobic  na  co  jmnbm  ben  2Jlunb 
roäfferig  machen;  -ka  na  co 
2Ippetit  ouf  etroaä;  -ke  po- 
}ykac  ©peic^el  fc^ludfen,  feinen 
2lppetjt  nid^t  befriebigen  fön= 
nen;  oergebenä  nacft  etrcas 
gelüften. 

Sliniak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©etferer  m.,  (Seifermaul  n. 

Sliniaczek,  -czka,  pl.  -czki, 
S3arterl  «.,  (Unterlegtüc^erl  n. 
für  ©äuglinge,  ©peic^eltuc^  n. 

Sliniany,  Slinny,  Slinia- 
sty,  adi.  ©peic^el=,  fpeic^el= 
ortig. 

Slinic,  -nie,  -nilem,  I.  va. 
imperf.  begeifern,  mit  ©peic^el 
bene^en;  11.  —  sie,  vr.  gei= 
fern,  ben  ©pei^el  auä  bem 
i'Jhinbe  fUefien  laffen. 

Slinienie,  -nia,  sn.  ©ei= 
fern  «.,  ©peid^eln  n. ;  —  sie 
©eijerung  /. 

Slinik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
5Racbt=,  aSagenfd^ncdfe  /. 

Slinnik,  -a,  pl.  -i,  s»t.  1) 
Ptyclinum  (im  ©peic^el  bc= 
finblic^ec  Urftoff);  2)  (Spi- 
lanthes)  fübamerifanifc^e 

glecfenbtume. 

Slinogorz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
1)  Bombyx  neustria  (5Ra(t)t= 
falterart) ;  2)  33räune  /. 

Slinogorzowaty,  adi. 
bräunefranf. 

Slinoplyn,  -u,  pl.  -y,  sm. 
(Salivatio)  ©peic^elflu|  m., 
franf^afte  ©peid)elabfonbe= 
Tutig. 

Slin,  -nia,  pl.  -nie,  sm, 
Aphrophora  (ffianjenart). 

Sliski,  Slisko,  2C.  fiefje: 
Slizki,   Slizko  2C. 

Sliwa,  -wy,  pl.  -wy,  sf.\ 
Sliwka,  -ki,  pl.  -ki,  «/. ;  dim. 
Sliweczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Pflaumenbaum  m.;  pflaume 
/.;  Sroetfc^e  /.,  ^roetfc^ge  f\ 
~  krzywa  ^roergpflaume. 

Sliwczanka,  -ki,  pl,  -ki, 
sf,  ^flaumenfuppe  /.,  ^flau= 
menbrei  m. 

Sliwczany,  adi.  ?Pflau= 
men=,  ^nJetfc^S^n--,  auä  5JSfIau= 
men. 

Sliwiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  (Spondias)  3Jlombin= 
pflaume  /. 


Sliwina 


300 


Smialy 


Sliwina,  -ny,  pl.  -dj,  s/. 
^flaumen^olj  n. 

Sliwkowy,  adi.  5Pf[au= 
men»,  pflaumenförmig,  pflou» 
menartig;  -wego  koloru  pflau= 
menfarbi(:^. 

Sliwnica,  -cy,  pl.  -ce,  s/. 
(Ulva  pruuiforinis)  ©ecpflttUme 
/".,  ©attertalpe  /. 

Sliwnik,  -a,  j)Z.  -i,  sm. 
^flaumen;;arten  m. 

Sliwo-brunatny,  adi. 
pflqumenbraun. 

Sliwodaktyl,  -a,  pl.  -e, 
sm.^  Sattelpflaume  /. 

Sliwowica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
©UtDoroi^  w.j^flaumenbrannt" 
iDetn  m. 

Sliwowy,  adi.  ^^flaumcn». 

Sliz,  -u,  pl.  -e,  sm.  ®e» 
ftänge  n.;  =  Smyk. 

Sliz,  Sliz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©c^merle /.,  ©runbel/.;  — 
wJaäciwy  gemeiner  ©c^mcrl, 
©c^merling,  öartgrunbel;  — 
kozka  ©teinpei^fer  m. 

Slizga,  -gi,  pl.  -gl,  sf. 
©^leimfifdö  m. 

Slizgac  sig,  -gam,  -galem, 
vr.  imper/.  gleiten,  fd^teifen, 
glitfc^en;  ©c^Iittft^ulÖ  laufen; 
noga  -zga  sie  na  mokrym 
bruku  ber  3^ufi  gleitet  auf 
bem  naffen  5]iflafter  auä. 

Slizgauie,  -nia,  am.  ®lei= 
■ten  n.,  (Slitfc^en  n. ;  ©ij^Iitt= 
fcf)uf)laufen  n.,  ©iälauf  m.;  — 
sieköt  ©c^Ieifen  n.,  ber  Släber. 

Slizgawica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.JMattii^  n. 

Slizgawka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  ©c^ltttf^u^taufba^n  /., 
©c^fittj(^u^laufplat?  m.,  G)leit=, 
(55ritfc^5al)n/'.;  2)  ©c^littfc^ul)» 
laufen  h.,  ©d^Ieifen. 

Sliziennica,  -cy,  sf.  -ce, 
sf.  3Ragenrut)t/.,  33aucl)flufe  m. 

Slizki,  adi. ;  Slizko,  adv. 
1)  glatt,  fcf;Iüpfrig,  glitfc^ig, 
glitfcöerig;  -ki  jak  wegorz 
aafqlatt;  2)  unfic^er,  ungerai^. 

Slizkosc,  -sei,  sf.  1)  ©lätte 
/.,  Sc^lüpfrigfeit /.;  2)  Un= 
aenjtfeljeit  f.,  Unjunerläffig» 
feit,/. 

Slizoryb,  -a,  pl.  -y,  sm. 
Lebias  (Jtarpjengattung). 

Slub,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
Trauung  f.,   S8ermäf;lung /.; 


dawac  —  trouen,  fopulieren; 
brac  —  j^eiraten;  , —  sie  od- 
byJ  w  kosciele  Sw.  Szcze- 
pana  bte  Srauung  fanb  in  ber 
^ircöe  ju  ©t.  ©tep^an  ftatt; 
2)  ©elü5be  n.,  ©elöbniä  «.; 
uczynic  —  ein  ©elübbe  tun, 
ablegen;  -u  dopeinic  fein 
©elübbe  erfüllen;  -y  czystosci 
Äeufc^l^eitögetübbe;  od  -u  kogo 
uwolnic  jmnbn  feineä  ©e= 
lübbeä  entbinben. 

Slubiny,  -in;  Slubowiny, 
-vf'm,plur.  tant.  Sßerlobung/. 

Slubny,  adi.  1)  2;rauung§s ; 
e^elid);  —  pierscioaek  ^rau= 
ring  m.\  —  suknia  S3raut», 
^oc^^eitsfleib  n. ;  to  moja  -na 
Äona  ba§  ift  bie  mir  e^clid^ 
angetraute  ©attin;  -ne  dziecko 
ebclid^eg  Ätnb;  2)  ©etübbe=, 
©elöbniä=. 

Slubodawca,  -cy,  pl.  -cy, 
sf.  ber  bie  2:rauung  DoUjie^t. 

Slubolomca.  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  motu,  ©elübbe=,  (§,ix>= 
brüd^tgc(r)  m. 

Slubolomny,  adi. ;  Slu- 
bolomnie,  adv.  roort»",  ge= 
lübbe=,  eibbrüc^tg. 

Slubowac,  -buj§,  -waJem, 
vn.  unb  va.  imperf.  1)  ge«» 
loben,  ein  ©elüböe  ablegen; 
bie  2lngelübung  leiften;  -wal 
pielgrzymke  do  Jerozolimy 
er  gelobte  nad^  ^erufalem  ju 
pilgern ;  2)  efielic^en,  fid^  trauen 
laffen. 

Slubowanie,  -nia,  sn,  ©e« 
loben  n. 

Slusarczyk,  -a,  pl.  -i 
ober  -cy,  sm.  ©c^lofferlel^r« 
ling  w. ;  ©c^Iofferge^ilfe  m.\ 
©d^loffergfo^n  m. 

Slnsarka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  ©cf)loffersfrau  /".;  2) 
©c^lofferarbeit  f.\  ©d^loffer= 
l^anbroerf  n. 

Slusamia,  -ni,  pl.  -nie, 
©c^lofferet  /.,  ©c^lofferroerf» 
ftätte  f. 

Slusarski,  adi.  ©d^Ioffer=. 

Slusarstwo,  -wa,  sn. 
©d^lofferf^anbroert  n. 

Slusarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©ct)loffer  m.,   ^leinfc^mieb  m. 

Sluz,  -u,  pl.  -y,  sm. 
(Numus)  ©c^Ieim  m. 


Sluza,  -zy,  pl.  -ze,  sf. 
©d&leufe  f.,  fie§e:  Szluza. 

Sluzak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©d^leimtier  n. 

Sluzem,  adv.  iMi  Seite, 
überjroerdE),  in  bie  iQuere;  — 
uderzyc  einen  Seiten^ieb 
geben,  führen. 

Sluzowy,  adi.  ©d^[etm=; 
btona  -wa  ©d^letm^aut  f.; 
zapalenie  bJony  -wej  ©c^leims 
l^autentjünbung  /. 

Smiad  sig,  smieje,  smia- 
lem,  vr.  imperf.  lad^en ;  —  sie  z 
kogo  jmnbn  ouälac^en,  über 
jmnbn  lad^en;  —  sie  z  czego 
über  etroaS  lachen;  —  sie 
do  rozpuku  fic^  auäfd^üt» 
ten  »or  Sad^en ;  -ej  sie  z  tego 
mad}'  bir  nic^tä  baraul,  fannft 
barüber  lacf)en;  —  sie  do 
kogo  jmnbn  antad^en;  —  mi 
sie  chce  idE)  mö(|te  lachen; 
mnie  sie  chce  plakac,  nie  — 
mir  ift  Das  SBeinen  näfier  a(§ 
baä  Sachen;  oczy  mu  sie  do 
tego  -eja  er  ^at  Suft  baju; 
nie  smiej  sie  dziadku  z  cu- 
dzego  upadku,  co  mnie  dzis, 
tobie  jutro  byc  moze  mac^e 
bid)  über  frembeä  UnglüdE 
nic^t  luftig,  e§  !ann  X>\i)  auc^ 
treffen. 

Smialek,  -Ika,  pl.  -tkowie 
ober  -iki,  sm.  1)  3Ba9(e)l^ali 
m.,  SSern)egenc(r)  TW. ;  i  -Iköw 
psy  kasaja  fül)ner  3)Jut  f^Ü^t 
vX6)i  immer  cor  ©efa^r;  2) 
Sßafferf)irfe/.,ai!afferfc^mtelc/. 

Smialkostwo,  -wa,  *n. 
aBqgfialfigfett  /. 

Smialkowa6,  -kuje,  -wa- 
lem,  vn.  impeif.'oen  5äag(e)  = 
l)alä  fpiclen,  ein  äBa9(e)ftüdf 
auöfül^ren. 

Smialosd,  -6ci,  sf.  ©reifttg« 
fett/.,  Äü^nljeit /.,  ä«ut  m.; 
mial  —  mnie  sie  o  to  pytac 
er  l^atte  bie  Sreiftigfeit,  mtc^ 
batum  ju  fragen;  wybaczcie 
moj^  —  oerjei^t  meine  Äü^n» 
^eit;  —  pomyslu  bie  ßü^n« 
l^eit  ber  Qjbee. 

Smialy,  adi. ;  Smialo, 
adv.  fü^n,  breift,  mutig,  mag« 
^alfig;  tylko  -lo  naprzod  nur 
mutig  üorroärtg ;  -Jym  skokiem 
uszedl  niebezpieczenstwa 

mit    einem  fül^nen  ©prunge 


Smiech 


301 


Smiesznosc 


entging  et  ber  ©efa^t; 
-fo!  nur  dJlntl  laffe  ben  9JJut 
nic^t  ftn!en;  -ly  za  plotem 
er  ift  brcift  {)inter  bem  ^oune, 
roenn  nic^tö  ju  befürchten 
i[t;  -lym  szczescie  sprzyja 
bem  SRutigen  gef)ört  bie 
SBelt;  -lemu  najrychlej  sie 
dostanie  aHju  fü^n  bringt 
©c^aben. 

Smiech,  -u,  pl.  -y,  äw. 
Sachen  «.,  ©eläc^ter  n.;  do 
-u  pobudzic  gum  Sachen 
rcigen;  -u  warte  eä  ift  jUm 
Sachen*,  —  wzbudzic  w  kim 
bei  jmnbm  Sachen  erregen; 
pekac  ze  -u  Dor  andren  ber= 
ften ;  parsknac  -em  laut 
auflad^en;  —  mnie  bierze 
baä  finbe  id^  läc^ertid^;  — 
powstal  eä  entftanb  aU,= 
gemeines  G5e[ä(^ter;  gdy  sie 
odezwa},  wszyscy  w  —  alö  er 
ju  reben  anfing,  entftanb 
allgemeine^  ©eläcöter;  w  — 
CO  obröcic  ctiDttä  inä  Säd^er» 
lic^e  sieben;  szyderczy  — 
fpöttifdieä  ©eläi^ter. 

Smiecie,  -cia,  pl.  -cia,  sn. 
Äe^ric^t  TW.,  Unrat  m.,  3Jlift  m. ; 
wyrzucic  co  do  -ci  etlDtt^ 
raegroerfen ;  to  nie  na  twojem 
-cio  wyrosJo  baä  ift  ni^t  auf 
beinern  ©runb,  in  beinem 
Äopf e  geroad^fen ;  na  wlasnych 
-ciacb,  na  wJasnem  -ciu  in 
eigenem  §oufe. 

Smieciowy,  adi.  5!el^rtd^t', 
2Rift=. 

Smiecisko,  -ka,  pl,  -ka, 
sn.  i?e^ric^t^aufe  m.,  5!J}ift« 
l^aufe  m.,  ©emüUe  n. ;  umrzec 
na  ;ku  elenb  gu  ©runbe  gelten. 

Smiecisty,  adi.  voll  Rei)- 
tid^t 

Smieciuch,  -a,  p?.  -y,  sm. ; 
dim.  Smieciuszek,  -szka,  pl. 
-szki,  sm.  1)  Sßiebeöopf  m.  2) 
unflätiger  ajienfc^,  3Diiftfin!  m. 

Smiecincha,  -chj,pl.  -chy, 
sf.  ,^aubenlerd)e  /. 

Smieö,  smiem,  soiiatem,  rw. 
u.  va.  imperf.  roagen,  fi(^  erbrei= 
ften,  erfü^nen;  nie  smiem  cie 
o  to  prosic  ic^  njage  nic^t,  bi^ 
barum  ju  bitten. 

Smielka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
(Scleranthus  perennis)  Änaul 
m. ;  ^  Sporysz. 


Smiercioraz,  -u,  pl.  -y, 
sm.^  Sergfc^roaben  pil. 

Smierciorodny,  adi.  tob= 
erjeugenb,  tobbtingenb. 

Smiercioskrzydly,  adt. 
tobtjeflügelt. 

Smierd,  -ci,  sing.  tant.  sf. 
3!ob  m. ;  —  naturalna,  swoja 
natüttidier  Sob;  —  gwatto- 
wna  geroaltfamer  Xo'ö',  nie 
swoja  -cia  zginac  feineä  na» 
türli(|en  Sobeä  fterben;  -ci 
smialo  w  oczy  zajrzec  bem 
Sobc    gefönt    entgegengehen; 

—  w  oczy  zaglada  ber  5Cob 
fd^roebt  tjor  ten  Slugen,  ber 
Xo'O  na^t;  na  —  skazac 
jum  2:obe  üerurtciten;  na  — 
isc  in  ben  Xot)  ge^en;  na  — 
kogo  zbic  jmnbn  ju  2;obe 
prügeln;  na  to  jest  kara  -ci 
bafür  fte^t  bie  ^obeäftrafc;  na 

—  o  czems  zapomnac  etn)a§ 
gang  unb  gar  üergeffen;  bac 
sie  czegos  jak  -ci  etroaä  roie 
ben  Xot)  fürchten;  to  sie  -ci 
rownabaäift,  umbeä  2lobe§  ju 
loerben ;  taka  niepewnosc 
gorsza  jest  od  -ci  biefe  Un=» 
geroife^eit  ift  ärger  alg  ber 
Xob ;  na  —  niema  lekarstwa 
für  ben  Sob  ift  lein  Sraut 
geroac^fen;  wyrok  -ci  SCobeä» 
urteil  n. ;  wierny  az  do  -ci 
treu  biä  in  ben  Sob;  blady 
jak  —  totenblaß,  bleid^  mie 
ber  Job ;  -ci  godny  tobeäroert, 
tobe§n)ürbig. 

Smierdn%6,  -ne,  -nafem, 
vn.  imperf.  ftinlenb  roerben. 

Smierdz^cy,  adi.;  Smier- 
dz§,co,  adv.  ftinlenb;  -ce 
jaja  ftinfenbc,  fd&lec^te  ®ier; 
-cy  kamien  ©tinf»,  ©au= 
ftein  n. 

Smierdzenie,  -nia,  sn. 
©tin!en  n. 

Smierdziec,  -dzca,  pl. 
-dzce,  sm.  ©tinf-,  ©teinbo^nen= 
bäum  m. 

Smierdziec, -dze,  -dzialem, 
vn.  imperf,  ftinfeu ;  —  jak 
cap  roie  ein  33od  ftinlen;  ni 
-dzi  ni  pachnie  e§  riedE)t  nid^t 
unb  ftin!t  nic^t,  roeber  genauen 
nocf)  geftocf)en. 

Smierdziel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
(Mephitis)  1)  ©tinftier  «., 
eioette  /. ;  2)  ©tinffäfer  m. 


Smierdziomuch,  -a,  2^Z. 
-j,  ^sm.  Slinffliege  /. 

Smierdziuch,  -a,  pl.  -y, 
sm.  1)  ©tinfer  m.,  ©tänfer 
m.,  2)  gra^  m.,  3io^löffel  m. 

Smierdziucha,  -chy,  pl. 
-chy ;  dim.  Smierdziuszka, 
-ki,  pl.  -ki,  sf.  1)  fc^mu^igeä, 
ftinlenbeg,    unflätigeä     S5eib ; 

2)  gufel  m. 
Smiertelniczka,    -ki,    pl. 

-ki,  sf.  Sterbliche  f. 

Smiertelnik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  ©terblic^e(r)  m. 

Smiertelnosc,  -sei,  sf. 
Sterblicl)feit /.;  w  ostatnich 
latach  zmniejszyla  sie  —  in 
ben  legten  Sauren  t)at  fid^  bie 
©terblidE)!eit  oerringert.^ 

Smiertelny,  adi. ;  Smier- 
telnie,  adv.  1)  fterblic^;  je- 
stena  tylko  -nym  czlowiekiem 
id)  bin  nur  ein  fterblic^er 
2)lenfd^;  2)  töblic^;  -na  rana 
eine  töblid^c  äßunbe;  -nie 
chory  lebensgefährlich  franf; 
-ny  raz  komu  zadac  jmnbm 
einen  töblic^en  §ieb  oerfe^en; 

3)  S;obe§=,  Sob»;  w  -nym 
strachu  in  Siobeäangft;  -ny 
sen  ^lobeöfd^laf  m. ;  -ny  grzech 
Xobfünbe  /. ;  4)  ©terbe« ;  -na 
koszula  ©tcrbe^emb  ». ;  -ne 
loze  ©terbelager  n.,  Soten» 
bett  n. 

Smiertuszka,  -ki,  sf.  ber 
liebe  Siob,  '^reunb  ^ein. 

Smierzyc,  -rze,  -rzylem, 
va.  imperf.  befänftigen,  mä= 
feigen,  fti&en;  —  böl  ben 
©äimerj  ftillen;  —  czyj  gniew 
imnb§  3ot"  befänftigen;  — 
—  glod,  pragnienie  ben  §un» 
ger,  Surft  ftillen ;  —  swoje 
chuci  feinen  Segietben  @in= 
^alt  tun. 

Smieszek,  -szka,  pl.  -szki, 
sm.  1)  ©pafimac^er  m.,  ^of= 
fenreiper  /».,   ^anärourft  w.; 

2)  Sac^er  m.,  Sac^geift  m.; 
zjesc  -ka  in  einem  fort  lad^en, 
jum    Sad^en    aufgelegt    fein; 

3)  anmutigeg,  milöes  Sockeln. 
Smieszka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 

1)  ©pafemac^erin  /".,  Sac^erin 
/. ;  /-')  Sad^möroe  /. 

Smiesznosc,  -sei,  pl.  -sei, 
sf.  Säc^erlic^Ieit  /.;  ^offier* 
lid^teit  /. ;  Säc^erlic^e(g)  n. 


Smieszny 


302 


Spiewaö 


Smieszny,  adi. ;  Smie- 
sznie,  Smieszno,  adv.  lä= 
^ixix6),  pcfftertid^,  brottig, 
fomtfcfi. 

Smieszyc,  -sze,  -szyterc, 
vn.  unb  va.  imperf.  lädier» 
üi)  fein,  jum  Sachen  reiben. 

Smietana,  -ny,  pl.  -ny,  sj. 
3f{o^m  m.,  faureä  Oöers;  — 
wapienna  Äalfmtld^  /. 

Smietanka,  -k\,pl.  -ki,  sf. 
1)  ©a^ne  /.,  Dberö  n.;  — 
do  bicia  ©(f)IagfaE)ne,  ©c^Iag= 
ober§;  2)  baä  33e[te,  bie  obere 
(SefeÜic^aft,  ©Ute  /.,  Greme  /. 
Smietankowy,  adi.  ©a^= 
ne=,  Oberä=,  aus  Saline;  -we 
masto  2;eebutter  f. 

Smietnik,  -a,  ^?.  -i,  sm. 
ÄeEiric^t^oufen  r».,  ®emüüc= 
grübe  /. 

Smiga,  -gi,  lü.  -gi,  sf.  1) 
SBtnömü^tenflüget  tw.;  2) 
ed^miege  /.,  SBintelpaffer  m., 
Sdirnngentnol;  «.;  3)  ©ci^el/. 
Smiga6,  -gam,  -gaJem,  I. 
va.  imperf.  1)  jc^mi^m;  — 
biczem  mit  ber  .^eitfdje  fnal= 
len;  2)  —  z  luku  ^\t\{t 
fcf)Ieubern;  3)  laufen,  fliegen; 
II.  ca.  imperf.  —  kogo 
f(l)I_agen,  f)auen. 

Smigownica,  -cy,  pl.  -ce, 
67".  lange  5lanone,  gelb» 
fc^fange  f. 

Smigus,  -a,  pl.  -y,  sm. 
aSefprengen  n.  mit  SGBaffer, 
©^madofteru  pl. 

Sniadac,  -dam,  -dalem,  vn. 
unb    va.   imperf.   frü[)[tütfen. 
Sniadalny,      adi.      {^rü^= 
[tü(|ä=. 

Sniadanie,  -nia,  j)l,  -nia; 
dim.  Sniadanko,  sn.  grü[;= 
ftüd  n.;  üunc^  m.\  poköj  do 
-n  ^fjrü^ftüdjimmer  n. 

Sniadawy,  adi.  fc^rocrjlid^, 
Bräunlidj,  falb,  fa^I. 

Sniadosc,  -sei,  sf.  f(^n)arä= 
braune  garbe,  go^Ie  n. 

Sniady,  adi.;  Sniado,  adv. 
fcf)rnärjH(^,  fd^roarjbraun,  fafil. 
Smat,-u,pü,-y,  sm.  (Stamm 
jw.  ^eineä  Söaumeä,  Älo^  m. 
Sni6,  snie,  snilem,  V7i.  unb 
va.  imperf. ;  Sni6  sig,  vr. 
tröumen;  ani  mi  sie  nie  -lo 
eä  ift  mir  nic^t  einmal  im 
Traume  eingefallen. 


Sniecic,  -ce,  -citem,  v)i. 
imperf.  branbtg  roecben. 

Sniecistosd,  -sei,  sf.  53ran= 
bigfeit  /. 

Sniecisty,  adi.  branbig ; 
-ste  iyto  ^Öranbforn  n. 

Sniec,  -ci,  sing.  tant.  sf. 
(Uredo)  33ranbpil5  m.;  — 
zbozowa  ©aatrüftbranb  m.; 
—  Äytna  Sioggenbranb,  ®e= 
treibebranb,  UJJutterforn  «.; 
-cie,  pl.  aSranbpilje  pl. 

Sniedek,  -rika,^Z.  -dki,  sm. 
Sßogelmtt^  /.,  Stern  m.  auä 
33etJ(el^em,  ©ternblume  f. 

Sniednik,  -a,  pl.  -cy  ober 
-i,  sm.  1}  ©peifemeifter  m.; 
2)  .^laffmufd^el  /. 

Sniedny,  adi.  e^bar. 

Sniedziec,  -dzieje,  -dzia- 
lem,  vn.  imperf.  roften, 
fd^mu^ig  unb  roftig  roerben, 
©rünfpan  ttnfe|en,  fd^immeln. 

Sniedz,  -dzi,  sf.  Stoft  m., 
Älupferroft  m.,  (ärünfpan  m., 
©d^tmmel  m. 

Snieg,  -u,  pl.  -i,  sm. 
©c^nee  w. ;  —  czerwony, 
krwisty  roter  ©^nee,  ©d^nee= 
urforn  n. ;  bialy  jak  —  f(|nee5 
roei§. 

Sniegolom,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©cf)nee=,  Suftbruc^  m. 

Sniegowczyk,  -a,  pl.  -i, 
sm.^  'JJflugfc^arrc  f. ;  =  Pluzek. 

Sniegowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.^  ©c^neefd)u^  m. 

Sniegowy,  adi.  ©d^nee; 
-wa  g6ra  ©c^neeberg  tn. ;  -wa 
zawierucha  ©d^neegeftöber  n. 

Sniegozwal,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Satpine  /.,  ©c^neeläl^ne  /. 

Sniegowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  ©d)neerooffer  n.;  2)  — 
groniasta,  krzewista  ©d;nee= 
beere  /. 

,  Sniegula,  -*y,  pl.  -iy; 
Sniegulka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©cbneeammer  /. ;  ©c^nee=, 
SBinterfperling  m. ;  ©c^nees 
lerd^e  /.,  ©d^neeoogel  m., 
©c^neer)uf)n  n. 

Sniegulec,  -Ica,  pl.  -Ice, 
sm.^  ^^eteräfiraud^  m. 

Sniegulik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©dineeflof)  m. 

Sniezka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©c^neefoppe/. ;  ©d^neeball  tn.; 
©d^neeglödtd^en  n. 


Snieznica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
©c^neegeftöber  n. ;  ©ctinee» 
berg  ju. 

Sniezny,  adi.  fd^neetg, 
©cf)nee=;  -ne  drzewo  ©d^nee= 
flodEenbaum  m.;  -nej  bia- 
losci  obrus  ein  fd^necroet^eä 
Sifc^tud);  —  deszcz  ©c^nee=> 
regen  m.',  -na  droga  ©d^nee» 
raeg  m;  Panna  Marya  -na 
SRaria  im  ©c^uee. 

Sniezyca,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 

1)  ©c^neegeftöber  m.,  ©c^nee« 
metter  n.;    ©c^neelaroine  /.; 

2)  ©c^nce»,  Sensglödc^en  «.; 
©döneelilie/. ;  ©c^neeoetld^enn. 

Sniezysty,  adi.  öoU  ©c^nee. 

Snit,  -u,  pl.  -y,  sm. ;  Snoza, 

-zy,  pl.  -zy,  sf.  duerJ^otj  n. 

Snitka,    -ki,    pl.    -ki,    sf. 

(Sium)  2)terl  n.;  2)  (Aegopo- 

dium)  ©ei^fufl  m. 

Spi;5,cy,  adi.  fd^lafenb, 
fd^Iftrng. 

Spi%czka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©c^lafjuc^t  /.,  Srang  m.  5um 
©c^Iafe;  —  mnie  napada  ic^ 
lann  mid^  beä  ©c^Iafeä  nid^t 
ernje^ren. 

Spiczak,  -a,  pl.  -i,  sf.  1) 
Sßilc^bart  m.;  2)  einjähriger 
ßirfc^,  ^iilf)aw  jf.,  ©c^lämm» 
l^auer  m. 

Spica,  -cy,  pl,  -ce,  sf. 
©pt|e  /.,  ©peid^e  /.,  3iab= 
fpetc|e  f 

Spiczastoglowy,  adi.  fpi|= 
föpfig. 

Spiczastosö,  -sei,  pl.  -sei, 
s/.  ^©pi^igfeit  /. 

Spiczasty,  adi.  fpt^ig, 
fd&arf. 

Spiesznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Saiiffpinne  /". 

Spieszuosd,  -sei,  sf.  ßife 
/. ;  ,(£ilfertigfeit  /. 

Spiew,  -u,  pl.  -y,  sm.  @e= 
fang  ?n. ;  —  koscielny  Äirc^en= 
gefang. 

Spiewad,  -warn,  -walem, 
vn.  unb  ra.  imperf.  fingen; 
pieknie  —  fd^ön  fingen;  cienko 
— 'bünn  fingen,  pfeifen,  (bilbl.) 
bemütig  fein,  Hein  beigeben; 
—  piesii  na  chwale  Boga  jur 
e^re  ©otteä  ein  Sieb  fingen, 
niedlugo  przyjdzie  nam  jego 
piosenke  —  batb  roerben  roir 
nac^  feiner  pfeife  tanjen. 


Spiewak 


303 


Srodpiersiowy 


Spiewak,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
©änger  ?«.;  —  nadworny 
öoffänger,  Äammerfänger;  — 
koscielny  Ätrc^enfäiiger ;  — 
operowy,  teatralny  Dpem?, 
aSü^nenfänger. 

Spiewaczka,  -ki,  pl.  -ki, 
s/.  ^©ängerin  /. 

Spiewalnia,  -ni,  2}i-  -nie, 
sf.  ©ingfaat  m. 

Spiewanie,  -nia,  sn.  ©in= 
gen  n.,  ©el'ang  m. 

Spiewanina,  -ny ,  pl.  -ny,  sf. 
©ingfang  »t. 

Spiewka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Sicheren  n. 

Spiewliwosö,  -sei,  sf.  fin=' 
genbeg  2Be)en,  firtgenber  Sott; 
^iegfamfeit /.  ber  ©timme. 

Spiewliwy,  adi.  fingenb. 

Spiewnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
crl)ö^ter  ^la^  im  25orbetraum 
öer,  33iir)ne,  ©ängertribüne  /. 

Spiewnosc,  -sei,  sf.  2Bof)[= 
f  [ang  m.,  2/Jufif  al{fd^e(5)  n.  einer 
©timme;  ©angbarfelt  /". 

Spiewny,  adi.  n30[;lfün= 
genb,  mufifaltfd^;  ©ing«,  ®e= 
fanq=;  biegfam,  ^um  ©efang 
geeignet,  fangbar. 

Spioch,  -a,  pl.  -y;  dim. 
Spioszek,  -szka,  ^jL  -szki, 
sm.;  Spiocha,  -chy,  ^jZ.  -chy; 
dim.  Spioszka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©c^Iaft)aube  /.,  Songfd^Iäfer 
»!.,,  ©(^lafmü^e  f. 

Spiwrzöd,  -oia,pl.  -oij,sm. 
Pfennigkraut  n.,  @gellraut  n, 
gelber  ^ißeiberid^ ;  —  mniejszy 
glö^atant  m. 

Spizarnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  ©peife^,  SSorrats»,  ^ro- 
Diantfammer  f. 

Spizarniany,  adi.  ©peife« 
!ammer=. 

Sredni,  adi. ;  Srednio, 
adv.  1)  3JJttte(=,  mittlere; 
mittelmäßig;  szkoly  -nie  2Jlit= 
telfc^uleu;  kobieta  -dniego 
wieku  eine  grau  in  mittleren 
Safiren; —  palec  -äJIittelfinger 
m. ;  -dnia  droga  ber  3JJittel= 
roeg;  —  stan  3)iittelftanb  w. ; 
—  wiek  mittlere  ^f'i'Ö'^c» 
mittlere^  2(lter:  -nie  wieki 
SJlittelalter  ».;  czas  -dnio-eu- 
ropejski  mitteleuropäifd^e  3eit; 
-dniej  jakosci  mtttelmäpiger 
Cluaütät. 


Sredniak,  -a,  2^^-  -^^h  *'«• 
3Kittelfne4ft  m. 

Srednica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
i55urcf)mefjer  m. 

Srednicomiar,  -u,  pl.  -y, 
sm.  ©abelmaß  n. 

Sreduiec,  -a,  pl.  -e,  sm. 
atiegel  m.,  SRtegelbanb  n., 
Qucr[)otj  n. 

Srednik,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
©tric^puntt  m.,  ©emitoton 
n.;  2)  Sogenftüd  an  einem 
gotifc^en  ©eraölbe;  3)  grieä 
?w..^  Sorte  /. 

Sredniosc,  -sei,  sf.  aJJittel« 
mänigfeit  /. 

Sredniowieczny,  adi. 
mit;etalterlicö. 

Sredniowka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Sä!"i;  /•>  Sinfd^nttt  m., 
^ersetnfc^nitt  m. 

Sredzina^  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
1)  5öinnenlanb  n.-,  2)  Quan= 
bei  m.,  3)ltttelpunft  m.  eineä 
2RcUer6. 

Sredziennik,  -a,  pl.  -i,  S7n. 
3iiciötf<i)eit  n.,  Duanbet  m. 

Sredzinny,  adi.  duanbcl^; 

—  stupek,  -na  tyka  Quanbel= 
pfal^l  w. ;  -na  zeidi  Quanbel» 
ftetfen  wi. 

Srezoga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
1)  groftbranb  m.,  groft  m. ; 
•2)  SReltau  m.;  3)  ju  große 
5rül^ltng§l^i^e,moburtf)  biejun» 
gen,  J^riebe  nerniditet  roeröen. 

Sroda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
DJiittraod)  7n. 

Srodek,  -dku,  pl.  -dki,  sm. 
1)  5JJitte  /,  ajlittelpunft  m., 
Zentrum  n.;  w  samym  -dku 
gerabe  in  ber  SUtte;  —  kola 
ber  SKtttelpunlt  beä   Äreifeg; 

—  ciezkosci  ©^merpunft  m.; 
w  -dku  zimy  mitten  im  2ßtn- 
ter;  —  cisnienia  3)Httelpunft 
bes  ©rucfeä ;  SrudEpunltw. ;  — 
obrotuSreJ^ungäpunft;— przy- 
ciagania   2lttrattion§5entrum ; 

—  wahania  ©d^roingungä^ 
mittelpunit;  —  uderzenia 
©toßpunft;  2)  -dka,  pl.  -dki, 
sm.  3)tittel  n.;  takie  -dki 
nie  prowadza  do  celu  fold^e 
3!Jitttel  führen  nic^t  jum 
3ielc;  dawal  mu  jakies  taje- 
mue  -dki  przeciwko  tej  cho- 
robie  er  gab  i^m  ©e^cimmittcl  j 
gegen  biefe  Äranf^eit;  -dki,  pl. ! 


©elbmittel  pl. ;  jestem  catkiem 
bez  -dkow  id^  bin  ganj  mittel» 
loa,  ol)ne  SJittel, 'ol}ne  ©el&; 
3)  aJlittelroeg  m.  ;^  SRittelftraße 
/. ;  -a  sie  trzymac  ben  2JittteI= 
roeg  einljalten;  4)  2){ebium  n. ; 
woda  jest  -dkienj  jfesciejszym 
od  powietrza  Sßaffer  ift  ein 
bid^tereS  2)Jebium  atä  Suft. 

Srodkobierny,  adi.  mittel» 
fdiläc^tig;  -ne  kolo  mittetld)läd^= 
tigeö  SiJaffcrrab. 

Srodkowac,  -kujc,  -watem, 
vn.  impeif.  bie  3J2it'te  l^ollen ; 
»ermitteln,  ben  ^ßermittler 
mad;en,  fid)  inö  aJUttel  fc^lagen. 
Srodkowiec,-wca,  pl.  -wce, 
sm.  einer,  öer  iDie  SJUtte  t}ält, 
Stnbänger  m.  ber  Sliittelpartei. 
Srodkowy,  adi.  mittel, 
mittler,  jentral,  in  ber  Sliitte 
befinblid^;  —  punkt  !KitteI= 
punft  7n. 

Srodopostny,  adi.  bie  W\tU 
foften  betreffenb. 

Srodoposcie,  -cia,  sing, 
tatit.  sn.  9JJtttfaften  jH. 

Srodosloneczny,  adi.  ^e= 
liojeutrifd^;  -ne  polozenie 
planety  l)clioäentrijc^e  i?age 
beg,  Planeten. 

Srodowisko,  -ka,  ^jL  -ka, 
sn.^üJtittelpunft  m. 

Srodoziemny,  adi.  geo» 
jentrifd). 

Srod  =  Wsrod. 
Srödbelk,  -ka,  pl.  -ki,  sm. 
%xie§   m. 

Srodjelicie,  -cia,  pl.  -cia,  s«. 
—  przyokraine  ©rtmmbarm= 
gefröfc  n.;  —  przyodchodne 
SWaftbarmgelröfe  n. 

Srodmiescie,  -cia,^^Z.  -cia, 
SM.,  innere  ©tabt. 

Sr6dmostcze,-cza,  sn.  2Rit= 
te ./'.  beä  Sruftbeineä. 

Srodnasiennia,  -ni,  sf. 
3raifc^enf)üae  /.  bei  ©amen» 
forne§. 

Srodnoze,  -ia,  pl.-  za,  sn.; 
Srodstopa,  -py,  pl.  -py,  sf. 
gjjittelfuß  m. 

Srodowocnia,  -ni,  sf. 
gruc^tfleifcft  m. 

Srodpiersie,  -sia,  pl.  -sia, 

sw.,a)Iittc/.  bc8  Sruftfd^ilbeö. 

Srodpiersiowy,    adi.     in 

ber  2«itte  ber  Sruft  befinblic^; 

-wa  blona  Sruftfell  n. 


Sr6dr§cze 


304 


Swiadek 


Srodrgcze,  -cza,^?.  -cza,  sn. 
aSot»,  ajattelt)anb  /. 

Srodsierdzie,  -dzia,  pl. 
-dzia,  sn.  innere  §aut  Deä 
^erjenä,    @nbo!atbium  n. 

Srodskornia,  -ni,  ^Z.  -nie, 
sf.  3eIIgetDebe  n.  jioifc^en  ben 
betben  D&erputen  etneä 
Slqtteg. 

Srodwaga,  -gi,  ^Z.  -gi,  s/. 
©^rot=,  33letroage  /. 

Srödziemny,  adi.  mittel» 
länbifc^ ;  -ne  morze  3JJttteImeer, 
aKittellänbifd^eö  Ttiev,  33innen= 
meer. 

Sruba,  -by,  pl.  -by,  sf.; 
(lim.  Srubka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©c^raube  J. ;  —  bez  konca 
©cbraube  o^ne  @nbc,®cl^ned  e  /.; 

—  bez  mutry  Sopffc^raube;  — 
drzewna  |)o[jl'c^taube ;  —  ha- 
mulcowa  SremSfpinbet  /.;  — 
klinowa  Äeilfc^raube,  ©plint» 
botjen  m. ;  —  kotwiczna 
Slnferfd^raube;  —  kragfogio- 
wa  tunbföpfige  ©d^raube;  — 

—  lewa  linfägängige  ©d)rau= 
be;  —  lacznikowa  Serbin« 
bungsboljen;  —  mazoicy  Sa= 
gerge^äufefc^raube;  —  nacieta 
@tein=,  Älouenfc^raube;  — 
nalewna  oliwiarki  Sager« 
formier»,  Dffnungg[c^raube;  — 
plaskoglowa  ^ad^föpfige 
Schraube ;  —  pochwy  zderza- 
kowej  a3ufferf)ülfen=>Sefefti' 
gungäfd^raube;  —  resorowa 
Jleberfd^raube ;  —  skrzydlata 
f^Iügelfdiraube;  —  sprzegla 
^uppelungäboljen;  —  teowa 
X-Sol^en;  —  umacniajaca 
iia[c^enboläen-,  —  z  gtowka 
szescienn^  Soläen  mit  jerf|ä= 
feitig  Derjd^nittenem  Äopf;  — 
z  giowka  wpuszczona  SBoIgen 
mit  oerienftem  Äopf;  — 
z  gwintem  i  nasrubkiem 
©d^raubboljen    mit     SHutter; 

—  z  gwintem  kwadratowym 
floc^gängige  ©d^raube;  — 
z  gwintem  trojkatnym  f^arf' 
fantige  ©cfiraube. 

Srubarnia,  -ni,  pl,  -nie,  sf. 
©djraubenbre^banf  f. 

Srubiarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©c^raubenmad^er  OT.,  sfc^neiber, 
m.,  «breiter  ?«. 

Srubibob,  -bobu,  pl.  -boby, 
sm.  ©c^raubenbaum  m. 


Srubka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©diräubc^en  n. ;  —  inzyuier- 
ska  prieme  /.,  SJerjiefifc^raube 
f.,  ,^ra^ne  /. 

Srubowac,  -buje,  -walem, 
vn.  unb  va.  imperf.  fc^rauben, 
eine  ©c^raubc  einfe^en. 

Sruboloze,  -za,  pl.  -za,  sn. 
©d^raubenmutter  /.,  3JJutter= 
fc^raube  /. 

Sruborosty,  -töw,  plur. 
tant.  1)  (Gyrophycae)  ©(^rau= 
bengänge  j)^.,  ©^raubengefäfee 
pil.;  2)  ©c^raubentierc^en    ijI. 

Sruborznica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  ©d^raubenlluppe/".,©(^neib= 
etfeu  n.  mit  2Jlutter. 

Srubowiec,  -wca,  pl,  -wce, 
sm.-,  —  parowy  @c|rauben= 
bampfer  m. 

Srubowy,  adi.  ©d^raubcn=, 
jc^raubenartig. 

Srub(o)sztak,  -a,pl.  -i,  sm. 
©c^raubftodE  w. 

Srubunek,  -nka,  pl.  -nki, 
sm.^  meffingene  ©c^Iaud&rö^re. 

Srut,  -u,  2^Z.  -y,  sm.  1) 
Schrot  m.;  ziarnko  -u  ©c^rot= 
lorn  n. ;  2)  ©d)rotmef|I  n. 

Srutnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf, 
©c^rotbeutet  m. 

Srutowac,  -tuje,  -walem, 
1)  fc^roten,  grob  maE)Ien;  2) 
fpalten,  in  ©tücEe  ^erlegen; 
—  mieso  gteifc^  auäfd^roten; 
3)  abfc^roten,  cor^obeln. 

Srutöwka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©d^rotbüc^fe  f. 

Srutownia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
©c^rotmü^Ie  /'. 

Srutownik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
©döröter  m, 

Srutowy,  adi.  ©d^rot», 
jd^rptlorngrofe. 

Srzez',  -zi,  sf.  ©runbeiä  ti. 

Srzezny,  adi.  ©runbeig«; 
-na^  osep  ©c^üttabgabc  /. 

Swiadczenie,  -nia,  sn.  1) 
Se^eugen  n.,  (Srroei[en  n.;  2) 
2eiftung  /. ;  —  pienieine 
©elbleiftung ;  —  na  rzecz 
skarbu  panstwowego  (©teuer:) 
Seiftung  an  ben  ©taatäfc^a^; 
•nia  w  naturze  9latura[[ei= 
flungen  pl. 

6wiadczy<5,  -cze,  -czy- 
lem,  I.  vn.  imperf.  jeugen, 
bezeugen,    QiUQrxi^     ablegen, 


3euge  [ein;  —  o  czem  für 
etioaä  jeugen;  do  dzis  dnia 
•cza  o  tem  dwie  tablice  pamiat- 
kowe  bi§  jum  l^eutigen  Sage 
bejeugen  eä  jroei  ©ebenftafeln; 
-cze  niuiejszem,  ze  . . .  id^  be= 
jeuge  ^iemit,  ba|...;  II.  va. 
etro.  erroeifen,  leiften;  —  ko- 
mus  przysiuge  jmnbm  einen 
©efaHen  erraeiten;  — podatki 
Steuern  leiften;  —  komu  do- 
brodziejstwa  jmnbm  SBol^ltaten 
errceifen;  —  ubogim  2lrme 
unterftü^en;  III.  sie  vr.  ixä) 
auf  jmnbn  berufen/  jid^  auf 
jmnbg  3e"g"i^  berufen,  imnbn 
atö  3«"gcn  anführen;  Bogiem 
sie  -cze  ©Ott  ift  mein  3c"gc*» 
-czy  sie  cygan  swojemi  dzie- 
cmi  ber  ©auner  fü^rt  feine 
Äinber  alö  3^"9£"  <>"/  ^^^ 
35ieb  gibt  ben  ^el^ter  alo 
3eugen  an. 

Swiadectwo,  -wa,  pl.  -wa, 
sn.  ßin^ni^  n.,  SItteft  n.,  3cr- 
tifitat  n.,  Sefc^einigung  /., 
—  celne  ^oüfc^ein  m.]  —  le- 
karskie  ärjt(i(i)e§  3«"gniä*)  — 
szkolne  ©c^uljeugniö;  —  z 
egzaminu  ^rüfungöjeugniä ;  — 
sjjladac  ^^ugiiö  ablegen;  — 
komu  wystawic  jmnbm  ein 
3eugni§  ausfteHen;  —  na  co 
ztoiyc  ein  3^"g"i§  für  etm. 
beibringen ;  wystapic  ze  -ctwem 
przeciwko  komu^cugniö  gegen 
jmnbn  ablegen. 

Swiadeczny,  adi.  3cugniä--, 
jum  3eugni§  bienenb;  —  list 
ältteft  n. 

Swiadomca,  -cy,  pl.  -cy, 
sf.  ilunbige  m. 

Swiadek,  -dka,  pl.  -dki 
ober  -dkowie,  sm.  QexiQt  m.; 
-dka  stawic  3«"gen  fteQcn,  an= 
führen;  ja  bylem  -dkiem  ich 
nieszczescia  ic^  mar  3«ug^ 
i§reä  UnglüdEö;  Boga  wzy- 
wam  na  -dka  id^  rufe  ©Ott 
3Um  3fUg^na">  wezwac  ko- 
go  na  -dka  jmnbn  alä 
3eugen  aufrufen;  przeslachi- 
wanie  -dk6w3eugenDerprn. ; 
falszywych  -dköw  podstawic 
folfc^e  3«ugen  auffteüen;  te 
rany  i  blizny  sa  -dkami  jego 
mestwa  biefe  Sßunben  unb 
Starben  finb  Qiuqm  feiner 
3;-apfer!eit. 


Swiadomosc 


305 


Swider 


Swiadomosc,  -sei,  sf. 
©rfa^rung  /.,  Äenntniä  f.; 
Siedienfc^aft/.,  Söeroufetfein  n.\ 
ona  nie  zdaje  sobie  z  tego 
-6ci    fie   ift   fid^   beffen   ni^t 

Swiadomy,  adi. ;  Swia- 
domie,  adv.  funbig;  bemüht; 
fachJEunbig, 

Swiat,  -a,  pl.  -y,  sm.  1) 
äBett  /. ;  piec  czesci  -a 
bie  fünf  SBeltteile;  Stworca 
-a  ber  aSettfc^öpfer ;  uie- 
zliczona  ilosc  -6w  ungejä^lte 
2Jlenge  von  Sßetten;  od  stwo- 
rzeoia  -a  czegos  podobnego 
sie  nie  zdarzyio  feit  ber  @r= 
fc^'affung  ber  Sßelt  ift  etroag 
^t^nlid^eä  nid^t  paffiert;  przy- 
fzta  na  —  w  noc  I3ozego 
Narodzenia  fie  fam  jur  SBelt 
in  ber  SGöei^nac^tänad^t;  wydac 
na  —  jur  Söelt  bringen; 
zejsc  ze  -a  fterben;  rozstac 
sie  ze  -em  biefe  SBelt  »er» 
laffen,  baä  SfitUd^e  fegnen; 
na  tamtym  swiecie  in  einer 
anberen  SBelt,  im  2>f»ffit^) 
wyprawic    kogos    na    tarnten 

—  fmnbn  in§  ^enfeitä  be= 
förbern;  pojsc  w  —  in  bie 
SBelt  ge^en,  auf  bie  2öanbe= 
rung  ge^en;  najgJapszy  czlo- 
wiek  na  swiecie  ber  bümmfte 
äUenfc^  in  ber  gonjen  Sßelt; 
na  caJym  -ecie  takiego  nie- 
ma  in  ber  ganjen  SBelt  finbet 
man  nid)t  feineägleic^en ;  jak  — 
-em  folange  bie  SBelt  fte^t; 
obywatel  -a  Sßeltbürgcr  w. ; 
znajomosc  -a  Sßettf enntniä /. ; 
nie  znasz  -a!  bu  fennft  bie 
SSilt  nic^t;  wielki  —  bie 
grofie,  Dorne^me  jffielt;  zyc 
na  wielkim  -ecie  in  ber  großen, 
Dorne^men  SBelt  leben;  caly 

—  mowi  o  dzieZach  tego 
poety  bie  ganiie  Söett  fpri^t 
oon  ben  äiierfen  biefeä  Sic^= 
ter§;  powiedz  mn  lano  cos 
w  tajemnicy  a  wieczor  jui 
caly  —  wie  o  tem  fage  i^m 
in  ber  grü^  ein  ®e^eimni€ 
unb  abenbä  mei^  eä  fd)on  alle 
2ßelt;  2)  Dffentttditeit  f.. 
^ublüum  n. 

Swiatek,  -tka,  pl.  -tki,  sm. 
fleine  ffielt ;  p6t—  öalbroett  /. 

Swiatlo,  -tla,  pl.  -tla,  -tel; 
dim.     Swiatelko,     -ka,     pl. 

Slownik  polsko-niemiecki. 


-ka,  sn.  1)  Sid^t  n.;  Seteucl|= 
tung/. ;   —  gorne  Dberlid^t; 

—  ladunku  3tormaUabepro= 
fit  ».;  przejazdu  Sicfitcaum= 
profit;  —  sklepienia  33ogen= 
iic^t;    —    zarowe    ©lüf)li(^t; 

—  zarowe  plomienne  Sic^t 
beä  unooüftänbigen  Äontafteö ; 

—  stonca  ©onnenttcf)t;  — 
ksiezyca  SJJonbUd^t;  przed- 
stawic  cos  w  korzystnem  -tle 
etroaä  im  »orteiIf)aften  2ttf)te 
barfteüen;  to  tylko  na  ciebie 
rzuca  zle  —  ba§  roirft  nur 
ein  fc^[ec^te§  Sic^t  auf  bic^; 
przy  -tle  dziennem  bei  Xa= 
gestid^t;  gaszono  juz  -tJa 
man  löfd^tc  fd^on  bie  Sid^ter 
au§;  mied  wolny  opal  i  — 
freie  Se^eijung  unb  SBeteud^»- 
tung  ^aben ;  2)  2lufflärung/. ; 
©ek^rfamfeit  /.,  Serflanb  m. 

Swiatlocien,  -nia,  pl.  -nie, 
sm.^  Sic^tfc^atten  m. 

Swiatlodawca,  -cy,  pl. 
-cy,  sm.  Sic^tgeber  m.,  de» 
leuc^ter  m. 

Swiatlodruk,  -u,  pl.  -i, 
sf.  Sic^tbrudf   m.',   ^fjotogra= 

P^i?  /• 

Swiatlokr%g,  -egu,  pl.  -egi, 
sm.^  Sicf)tfreiä  m. 

Swiatlonosny,  adi.  lid^t» 
bringcnb. 

Swiatlorodny,  adi.  Iid^t= 
erj^^ugenb. 

Swiatlosc,  -sei,  pl.  -sei, 
sf.  1)  Sic^t  «.,  §eüe  /. ;  — 
wiekuista  baä  Sic^t  teä 
eroigen  Sebcnä;  2)  ®fanj  m.; 
3)  (grieud&tung/.,  Slufttärung/. 

Swiatlowstr§t,  -u,  sm. 
Siditfc^eu  /.  ber  Stugcnlfranfen. 
^  Öwiatly,  adi.;  Swiatlo, 
Swietle,  adv.  i)  l^eU,  lic^t; 
-iie  metale  roei^e,  flare  3JJe= 
taöe;  2)  gebilbet,  aufgeüärt; 
-tty  rozum  tjeHer  SSerftonb; 
to  cztowiek  -tty  baä  ift  ein 
ouf_gef(ärter  3J?enfc^. 

Swiatoburca,  -cy,  pl.  -ce, 
sm.^  Sßeltjerftörer  m. 

Swiatogromca,  -cy,  pl. 
-cy;  sm.  SBelterobcrer  m. 

Swiatogromczy,  adi.  mtlt" 
crobernb. 

Swiatolubny,  adi.  roett« 
[iebcnb. 

Swiatopis,  -a,  jpZ.  -sy; 
Swiatopisarz,    -a,     pl.     -e, 


sm.  ^oämograp^  m.,  SBelt- 
bef^reiber  m. ;  =  Kosmograf. 

Swiatopisarski,  adi.  fo£=> 
mograp^if^,  roeltbefc^reibenb ; 
=  Kosmograficzny. 

Swiatopisarstwo,  -wa,  pl. 
-wa,  sn.  äl^ertbefd^reibung  /"., 
Äo5mograpf)ie  /'. ;  =  Kosmo- 
grajia. 

Swiatopoglg,d,  -u,  2>Z.  -y, 
sm.^  Sßettanfc^auung  /. 

Swiatowiec,  »wca,  pl. 
-wcy,  sm.  Äosmopoüt  m., 
ffieUmann  m.,  SBeltgeift  m. 

Swiatowladca,  -cy,  pl. 
-cy,  sm.  2iJeltbef)errfd^er  m. 

Swiatowladny,  adi.  roelt- 
bebectfc^eiib. 

Swiatowosc,  -sei,  sf. 
3BeItlid^f  eit/.,  raettti^es  Seben ; 
SBeltgeift  m.;  SBeltton  m. 

Swiatowy,  adi.  uiettlic^, 
31'ejt=,  roelttic^  gefinnt. 

Swiad,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
Ungeroitter  n.,  ©türm  m., 
©c^neeroetter  n. ;  —  ciagnie 
po  görach  im  Oebirge  l^errfc^t 
ein  Ungeroitter;  2)  =  Swad. 

Swi^teczny,  adi.]  Swi%- 
tecznie,  adv.  geiettagä», 
g^eft»,  fefttic^,  fciertäglid^. 

Swi%tek,  -tka,  pl.  -tki, 
sm.,  ^eUtge(r)  rn. 

Swiq,tka,  -ki,  p?.  -ki,  sf. 
SIrumpf  tn. 

Swi^tki,  -tek,  plur.  tant. 
sn.^  zielone  —  ^^^fingften  pl. 

Swiatkowac,  -kuje,  -wa- 
Irm,  vn.  imperf.  1)  feiern ; 
2)  jjeierabenb  mad^en. 

Swi§;tnica,  -cy,  pl.  -ce, 
s/.  Siempel  w. ;  |)eingtum    n. 

Swi%tobliwos6,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©ottgefäEigfeit  /,, 
(Sottfcligfeit  /.,  ^eiligfeit  /. 

Swi%tobliwy,  adi. ;  Swi%- 
tobliwie,  adv.  gottgefällig; 
-wy  zywot  gottgefälliger  Se= 
ben§iranbe[. 

Swi^tynia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  1)  Heiligtum  n. ;  2)  Scm- 
pet,w. 

Swider,  -dra,  pl.  -dry,  sm. ; 
dim.  Swiderek,  -rka,  pl. 
-rki,  sm.  So^rer  »?.,  3leib= 
al^Ie/. ;  —  angielski,  amery- 
kanski  ®eroinb=,  ©cf)rauben=» 
boijrer;  —  centralny  gen» 
trumbo^rcr;      —     ciesielski 

20 


Swidlak 


306 


Swiekra 


drzewny  3""'^^'-'*"'^""s6ol^= 
rer;  —  czworograniasty  otcr= 
pgcliger  Solarer;  —  kali- 
browy  ®cf)Ucf)t«,  J?ali6er= 
Bofjrer;  —  korbowy  3ictb=, 
diaumaf)k;  —  lyikowy  Söffel» 
Bof)ver;  —  odärodkowy  33ot)C« 
fd&neibe  /.;  —  okragly  ®Iält=, 
^onctat)[e;  —  roz8uwanyUni= 
Der)aI6o[)cer;  —  ziemny 
©onbc    /.,    SSifittercifeu    «,; 

—  dlutowy  2)Jei$el  ni.  mit 
3Sor6oI)ret ;  —  koronowy 
gejät^nte  58üd^ye ;  —  lopatowy 
©C^axtfelbo^tec;  ©anblöffel 
m. ;'  —  stoikowy  ©pi^Bol^rer; 

—  strzelniczy  2lnbol^rer,  2In= 
fanget  m.;  —  zwiniety 
i)ol)[iv  SBo^rer;  —  tyblowy 
©täber  ?«.;  -ek  91agel=,  f^tett; 
bo^rer;  -ek  nacinany  ÄoTben 
m.,  g-rtfierbol^ret;  -kiem  na- 
puszczad  anbohren ;  -rem,  -kiem 
patrzec  fd^ielen. 

Swidlak,  -a,  pl.  -i,  sf. 
§artriegelftodE  m. 

Swidrak,  -a,  pl.  -i,  sf.  1) 
Sol^tläfer  ?«.,  93o^rrourm  ?m.  ; 
2)  (Teredo)  33o^r=,  ^^a^U 
muf^er  f. 

Swidroprgt,  -a,  ^jZ.  -y,  sm. 
33o{)t;ftange  /. 

Swidrowac,  -druje,  -wa- 
}em,  va.  imperf.  bofircu;  — 
kogo  oczyma  imubn  mit  ben 
Stugen  burd^bo^ren. 

Swidrowaty,  adi. ;  Swi- 
drowato,  adv.  boJ^rerattig, 
-förmig. 

Swidrownia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.\  Swidrownik,  -a,  pl.  -i, 
sm^  Sbobrmafd)inc  /. 

Swidrowy,  adi.  S3o^r= ; 
przybor    —    33of)rgcftänge    n. 

Swidryk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
SotenuJic  /.,  3Banbbo^rer  m. 

Swidrzyc,  -drze,  -drzy- 
lem,  vn.  imperf. ;  —  oczyma 
bie  Slugen  netbrel^en,  mit  ben 
2lugen  roüen,  fc^ielen. 

Swidwa,  -wy,  pl.  -wy,  */. ; 
Swidwina,  -ny,  pl,  -ny,  sf. 
^iinbsbeerftrau4  m-,  ^art= 
riegel  »;.,  roitbei  Äornelbaum. 

Swieca,  -cy,  pl.  -ce;  dim. 
Swieczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  Sicfct  «.,  Äetje/.;  —  lo- 
jowa  Salglic^t;  —  woskowa, 


stearynowa  3Bac6g=,  ©teann« 
ferje;  -ce  zasadzic,  zapalic, 
zgasic  eine  Äerje  auffteden, 
onjünben,  auslöfd^en;  przy 
-cy  pracowac  bei  ßerjenli^t 
arbeiten;  takich  ludzi  w 
dzisiejszych  czasach  ze  -ca 
trzeba  szukac  fotd^e  ^eute 
mu^  man  in  ie^igcn  ^txUv. 
mit  einer  Saterne  fud)en;  trzy- 
mac  sie  prosto  jak  —  fi^ 
ferjengerabe  battcn;  2)  ilnor= 
ren  m.  mitten  am  33aume;3) 
Dier3iJIIige  Ätcfernftange. 

Swiecarnia,  -ni,  pl:  -nie, 
sf.  fiic^t',  Serjenfabrif  /. 

Swiecarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
1)  üid^t^iel^er  w. ;  2)  2euc^t= 
junge  m.,  SSorteuditer  m.,  %(xh 
feiträger  m. 

Swieciö,  -ce,  -cisz,  -eilem, 

I.  vn.  imperf.  leud^ten,  feilet» 
nen,  »or[eutf)ten ;  dniem  stoncc, 
w  nocy  gwiazdy  i  ksiezyc 
-ca  bei  %aq,  leud^tet  bie 
©onne,  bei  Slad^t  ber  SUionb 
unb  bie  ©ferne;  sionce  -ci 
w  oezy  bie  ©onne  btenbet; 
w  tym  pokoJH  cate  przedpo- 
Judnie  stonce  -ci  in  biefem 
Zimmer  fd^eint  bie  ©onne  ben 
ganjen  SSormittag;  oczy  koia 
-cily  jak  dwa  zarzace  wegle 
bie  Singen  ber  Sa|e  leud^tetcn 
tote  jroei  glülienbe  ilofjten; 
cnotami  i  dobrym  przy- 
kladem  innym  -eil  er  Ieuc|= 
tetc  mit  SCugenben  unb  gutem 
SBeifpieie  anberen  »or;  — 
komu  jmnbm  leucbten;  swia- 
tlosc  wiekuista  uiechaj  mu 
-ci  baä  Stc^t  ber  eroigen  ©Iüd= 
feligleit  IcudE)te  über  tl^n;  Pa- 
nie  swiec  nad  jej  dusza 
®ott  ^abefie  fefig;  —  lokciami 
burc^Iöd^erteSKenbogenjeigen; 
—    bokami    abgeriffen    fein; 

II.  va.  —  komu  bake  jmnbm 
fd^meic^eln ;  —  lampe  bie 
fiampe  ansünben;  III.  sie,  t-r. 
glönjen,  blinlen,  lenkten; 
wszystko  -ci  sie  jak  nowe 
aUeä  gtänjt  rate  neu;  -ci  sie 
w  pokoju  CS  ift  Sid^t  im 
3immet;  swieca  sie  zle  -ci 
bie  Äerje  brennt  fc^tec^t;  -cfj 
sie  zdala  stalowe  zbroje  es 
glänjcn  in  ber  gerne  bie 
Staf)lpan3er;     nie    wszystko 


zloto,  CO  sie  -ci  e§  ift  nid^t 
alleä  ®otb,  raaä  glänjt. 

Swiecidlo,  -dJa,  pl.  -dta; 
dim.  Swiecidelko,  -ka,  pl. 
-ka,  Sil.  g'Iitter  TW.;  glitter», 
JBIenbroerf  n. 

Swiecki,  adi. ;  po  swiecku, 
adv.  Seit»,  roettlid),  niät 
geiftli^;  -ki  ksiadz  3Bclt= 
priefter  m.,  2BeltgeiftIic^e(r) 
w. ;  po  -ku  cbodzic  flcf> 
roeltlidt  fl?iben. 

Swieckosc,  -sei,  sj.  SffieÜ» 
Iict)feit  /.,  roeltlid&e  ©efmnung, 
aßettfinn  m.;  Sßeltton  rn.-., 
SBeltieben  n. 

Swieconosny,  adi.  Iic^t= 
trat^enb. 

Swiecoradlo,  -di'a,  pl. 
-dla,  Sid)tpu$e  /. 

Swieozek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  igrrlic^t  n.;  =  Ognik. 

Swieczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  Ötd)tc^en  «.,  Sid^tel  «,, 
Äevjc^en  n. ;  ^ünblidjt  n.\  -ke 
na  kogo  zgasic  jmnbn  in  ben 
33ann  tun;  szukac  slonca  ze 
-ka  mit  bem  Sichte  bie  ©onne 
fuc^en;  2)  3Kar!  n.  im  3lüdE= 
grat;3)-czki,j3?.2lugentroftw?., 
3tugenbienft  m.  (^flanjenart). 

Swieczkowy,  adi.  Si(^t=; 
taniec  —  g-adfel=,  Sic^tettanj  m. 

Swiecznica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  (Nitelia)  Slrmleu^tergc» 
raäd^ä  n. 

Swiecznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  Seuc^ler  w. ;  szabasowy 
—  ©abbatleuc^ter  m.\  2) 
Seud^te  /.,  '^itx'tit  f. 

Swiegot,  -u,  sm.]  Swie- 
gotanie,  -nia,  pl.  -nia,  sn. 
§tDJtf(^ern  n.,  ®e3raitfd;er  n. 

Swiegotac,  -tam,  -talem, 
vn.  imperf.  3it)itfc^ern,  f^iuir» 
ren,  ;;irpen,  plaubern,f^roa^en, 
fd^nattern. 

Swiegotka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©d&roä^crin/,  ^laubertafc^e/. 

Swiegotliwy,  Swiegotny, 
adi.  fd^roa^^aft,  plaubert^aft, 
fd^roirrenb,  3rcitfd^ernb. 

Swiekier,  -kra,  pl.  -krzy, 
sm.  ©c^raä^er  w/.,  ©d^iuieger« 
uater  m. ;  -kry,  pl.  ©d^roieger= 
eitern  pl. 

Swiekra,  -kry,  pl.  -kry, 
sf.  ©c^rüiegermuttet  /. 


Swiektac 


307 


Swifcic 


Swiektac, -tarn,  -talem,  vn. 
imperf.  befc^mu^cn,  Bcfubeln. 

Swierczyna,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  jRottannen=,  gidlten^ols  "• ; 
3iottannen=,  3=l(|tcnn)alb  m. 

Swiergot, ,  Swiergotac 
=  ^Swiegot,  .Swiegotac. 

Swiergotek,  -tka,  ^J?.  -tki, 
stn.  ^IJieper  »?. ;  —  drze-wcy 
Saumpieper;  —  feczny  5Bie= 
fenlerd^e /. ;  —  polny  33ra(^= 
leic^e,  gelbbadiftelje  /. 

Swierk,  -u,  pl.  -i,  stn. 
dioitanne  f. ;  %iii)U  f. ;  ®räne/. 

Swierkowy,  acli.  SRoltart' 
nen=,  dioiji^ten>,  au§  Sftot^olj. 

Swierszcz,  -a,  pl.  -e  ;  di7)i. 
Swierszczyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
®ri,IIe  /.,  ^eimc^en  n. 

Swierszczec,  -cze,  -czalem, 
vn.Jmperf.  jirpen,  fc^tpirren. 

Swierszczenie,  -nia,  sn. 
3irpen  «.,  ©e^irp  n. 

Swierz^bek,  -bka,^?.  -bki, 
«m.  (Chaerophyliuin)ÄetBel  m. 

Swierzb,  -u,  pl.  -y,  sm.; 
Swierzba,  -by,  pl.  -by,  sf. 
Ärä^e/.;  —  n  ps6w  Stäube/.; 
—  ^u  koni  Sd^abe  /. 

Swierzbi^czka,  -ki,  ^^Z. 
-ki,  sf.  1)  =  Swierzb;  2) 
!2iuden  n.;  —  do  czego  bie 
Üuft,  bie  ©uc^t  nad^  etroag. 

Öwierzbiö,  -bie,  -bilem, 
vn.  imperf.  jutfen;  jezyk  go 
-bi  e§  \udt  if;n  auf  ber  ßunge, 
er  mö^te  etma^  erjäl^Ien;  -bi 
cie  skora?  jjutft  bic^  bie  §aut? 
niöd^teft  bu  ^rügel?  dlon  mie 
-bi  bie  Saub  jjucft  mt^,  id| 
mö;{)te  breinl)auen. 

Swierzbiec,  -bca,  pl.  -bce, 
sm.  Mucuna  (Brofiltanifc^e 
^ülfenpflanäe). 

Swierzbienie,  -nia,  sn. 
puffen  «.,  ©ejudfe  n. 

Swierzbnica,  -cy,  2^1-  -ce, 
sf.  (Genta  area  scabiosa) 
©tpc  /. 

Swierzb owatosd,  -sei,  sf. 
Äröbaugfc^Iag  m. 

Swierzbowaty,  adi.  Ität= 
äig;  iudfenb. 

Swierzbowiec,  -wca,  pl. 
-wpe,  stn.  Ärä^milBe  /. 

Swierzop,  -u,  sm.  2lrt 
Senf  unb  Stettig. 

Swierzopa,  -py,  pl.  -py, 
sf.  ungesäumte  Stute, 


Swietlany,  adi.  doH  Sicf)t, 
ieuc^lenb;  tict)tumfloffen. 

Swietlec,  -Ica,  pl.  -Ice, 
sm./,  —  maly  ga^nrourj  /. 

Swietlec,  -leje,  -lalem,  vn. 
imperf.  leu^ten. 

Swietlenie,  -nia,  sn. 
^^oöp^oresäeiti  /"., 

Swietlica,  Swietlnica, 
-cy,  pl.  -ce,  sf.  1)  ©aftjimmer 
«. ;  gute  Stu6e;  2)  3]orber=, 
©ic^belfeite  /.  eineä  ©ebäubeS. 

Swietliczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf  See[eucf)te  /.  (gifc^art). 

Swietlik,   -a,    pl.   -i,    sm. 

1)  Sic^tftoff  ?«.,  St'ucf)tftoff  m; 

2)  :3o^'i""'5"'"^'"<^f«  «•, 
Qo^annisfäfer  m. 

Swietlisko,  -ka,  s«.  elen= 
ber^  Schein,  e(enbe§  Sicfit. 

Swietlisty,  adi.  DoH  Sic^t, 
ticötüoa,  ii^tftra^tenb. 

Swietliwo,  -wa,  sn.  Sid^t», 
Scud^tjtoff  m.,  Sereud^tungä= 
material  n. 

Swietlnik,   -a,  pl.   -i,  sm. 

1)  £ic|t',  Suftloc^  «.;  2) 
SJJcertDCil^e  /.  (gifc^art);  3) 
leud^tenber  Äörper. 

Swietluszka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  Sicf)tn)urm  m. ;  2)  jJJeer« 
raeil^e  f. 

Swietnic,  -nie,  -nilem,  va. 
imperf.  giänjenb  moc|en,  per» 
j^errlid^en. 

Swietniec,  -uieje,  -uialem, 
vn.  imperf.  glän  jen,  |dE)imOTern, 
erglänjen;  gtangenb,  fd^tm- 
mernb  roerben. 

Swietnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
einen  'Dieter  longe  an  einem 
®nbe  flac^bef)auene  Stange. 

Swietnoczub,  -a,  pl.  -y, 
.9m.  SErägoogel  m.,  ^elm^ 
ludEudE  m. 

Swietnosö,  -sei,  sf.  ^rad^t 
/.,  ©lanj  m.,  ^runf  m., 
Schimmer  m.;  —  jego  imie- 
nia  ber  ©lanj  feineä  3tamen§; 
—  jego  swity  bie  ^racöt 
feines  ©efolgeä. 

Swietny,  adi.\  Swietnie, 
adv.]  1)  glänjenb,  prac^toott, 
föfttid^;  -nie  zdai  egzamin 
er  ^at  bie  ^Prüfung  glänjenb 
beftanben;  a  to  -na  historya 
bag  ift  eine  föfttid^e  ©efc^ic^te; 

2)  löblich,  rao^Uöblid^;  do 
-nego    sadu    powiatowego    w 


X.   au   baä  n)of)Itö5üc^e   33e» 
3irfsgerict)t  in  ^. 

Swiezenie,  -nia,  sn.  git= 
fcl;en  «.,  jyrifc^proje^  m.,  —  na 
stal  Stol^frifc^en ;  —  na  zelazo 
(Sarfrtfd^en ;  —  w  ognisku 
$erbfttf(^cn ;  —  w  iarze  ®[ü^= 
frifd^en. 

Swiezosc,  -sei,  sn.  ^X\^6)e 
f ;  ,5«cu^eit  /. 

Swiezuchny,  Swiezutki, 
Swieziitenki,  adi.  funfel= 
nagelneu,  ganj  frifc^. 

Swiezy,  adi. ;  Swiezo, 
adv.  1)  frifc^ ;  -ie  masto 
frifc^e  Sutter;  wyjsd  aby  za- 
czerpnac  -Äego  powietrza 
frifc^e  '  öuft  fc^öpfen  gelten ; 
kwiaty  wygladaja  jeszcze  cat- 
kieiii  -ie  bie  Slumen  fc^auen 
nocö  ganj  frifd^  auä ;  -zo  mam 
to  jeszcze  w  pamieci  ic^  l^abe 
e§  nod^  gans  frifd^  im  ©ebäd^t= 
nii;  przysylac  -ie  po- 
siiki  frifd^e  fiilfgtruppen 
fc^iden;  wygladala  -±o  jak 
kwiat  polny  fie  fa^  fo  frifc^ 
auä  roic  eine  gclbBlume;  ran- 
kiem  powietrze  bylo  nieco 
-ze  in  btr  %xü^  roar  bie  Suft 
ein  wenig  frif^,  lüfil;  2)  neu; 
-zo  mianowani  urzednicy  bie 
neu  ernannten  Sea'mten;  je- 
stem  jak  gdyby  -zo  naro- 
dzony  id^  bin  roie  neuge= 
boren ;  -äo  ukonczona  wojna 
ber  crft  unlängft  beenbigte 
Kriege;  to  jest  -zo  sprowa- 
dzone  ze  stolicy  eä  ift  erft 
je^t  auä  ber  $ouptftabt  be« 
Vgen  morben. 

Swiecenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  2BeU;e  /.,  ©inroei^ung  /. ; 
-nia  kapJanskie  $riefter= 
roei^en  pl. 

Swif  cic,  -ce,  -cüem,  I,  va. 
imperf.  roeil^en,  feiern,  ^eilt= 
gen;  pamietaj,  abya  dzieii 
swiety  -cit  bu  follft  beu  3feier= 
tag  l^eitigen;  —  kosciol  eine 
Äirc^e  einroei^en;  — kogo  na 
ksiedza  jmnbm  bie  5ßriefter» 
roei^e  erteilen;  -ce  jego  pa- 
miec  i^  el^re  fein  Stngebenfen; 
iydzi  -cili  Sabat  bie  Qw^'^'^ 
feierten  ben  Sabbat;  II.  —  sie 
vr.  1)  gefecjnet  fein;  swiec 
sie  imie  Twoje  2)ein  3iame 
fei  gefegnet;  swiec  sie  pamiec 

20* 


Swigcone 


308 


Swiniarka 


naszego  ojca  gefegnet  jei  bag 
Stnbenfen  unjerel  SJaterg-,  2) 
Dorge^en;  nie  wiem,  co  sie 
tarn  -ci  idö  roeij^  nid^t,  roa§ 
bott  »orgelt-,  jui  domysUm 
sie,  CO  sie  tu  swieci  t^  al^nc 
jd^'on,  roa§  ba  oorgef)t;  3) 
3:rumpf  fein-,  Trumpf  aut= 
jd^tagcn. 

Swifcone,^  -go,  sing, 
tant.  sn.;  Öwigconka,  -ki, 
sf.  ®en)ei^te(6)  n.,  geroeifiteCg) 
Dftermat)!;  byc  proszonym  na 
—  ju  Cftern  eingraben  fein, 
an  bem  Dfterfrüfiftüa  teil= 
nehmen. 

Swi§dzik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Äetfmilbc  /. 

Swigtny,  adi.  geroeifit, 
2;rumpT=. 

Swigto,  -ta,  pl  -ta,  s?i. 
geier»,  gefttag  w.,  gcft  «.; 
-ta  wielkanocne  Dftern  pl-', 
u  leniwych  zawsze  —  bei 
ben  fjaulen  ift  immer  j^eier» 
tag. 

Swigtobliwy,  ic.  fie[)e: 
Swiatobliwy  2C. 

Swiftochostwo,  -wa,  sn. 
Bigotterie  /. 

Swigtojanek,     -nka,     pl. 

-rik},sm.  3o]^anniä6rot5aum  W2. 

Swiftojanka,-ki,«/.  3o^an= 

niSbeere    /. ;     czerwona     — 

fü^er  ©t.  3oI)anniä=21[pfcl. 

Swif  tojanski,  adi.  3o^ttn= 
niä=;  —  robaczek  ^o^cinniö« 
mürmd^en;  -kie  ziele  ^artl^eu 
n.,  ,3oöannt§fraut  n. 

Swi§tojanskie,  -go,  sing, 
tant.  sn.  ain=,  SKiet»,    ^anb-  | 
gelb  «,  (gum3of)annistermin). 
Swigtokazca,  -cy,  pl.  -cy,  j 
sf.  @ntf)eiUger  m.,  @ntttieif)er 
?w.,,  ©d^ätxber  m.,    g-reoler  m.  \ 
Swigtokafny,  adi.  mtijt'u 
ligenb,  freolerilc^.  j 

Swigtokradca,  -cy,  ^J?-  -cy,  i 
sm.  1)  ^lempeU,  Äirc^enräuber  , 
m.',  2)  gottloser  3Ren\6). 

Swigtokradczy,  Swi§to-  j 
kradzki,  adi.  fird^enfd^änbe» ! 
rifcb ;  gottloö. 

Swigtokradztwo,  -wa,  pl. 
-wa,  sn.  ^iv6)tn',  XixmpeU 
jc^änbung  f.;  ©ntroeii^ung  /.; 
@otttofi9feit/;3rrengio[ität/. 
Swigtoknpiec,  -pca,  pl. 
-pcy,  sm.  ©imonift  m.,  Äöufer 


ober  Setläufer  fird^Iid^er  ©a= 
c^en,  ^mter. 

Swiftokupstwo,  -wa,  sn. 
Simonie  /.  j 

Swigtolina,  -ny,  pl.  -ny, ! 
sf.  (Santolina)  3i)preffenlraut ; 
n.,  roeiblid^e  ©tabsrourje  /. 

Swietopietrze,  -trza,  sing, 
tant.  sn.  H^eteräpfennig  m.  | 
Swiftoszek,  -szka,  pl. 
•szki  ober  -szkowie,  sm. 
Scheinheilig e(r)  m.,  grömmler 
m.,  Wudii  m.,  ^ietift  m. 

Swi§toszka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Scheinheilige  /.,  frömmle« 
rin  /.,  ^ietiftin  /. 

Swi§toszkostwo,  -wa,  sn. 
©d^ein^eiUgtum  n.,  aJlu(!er= 
tum  m. 

Swi§tos6,  -Sei,  pl.  -sei,  sf. 
1)  Heiligtum  n.;  ckowac  co 
jak  —  etroaä  rate  ein  §eilig= 
tum  bemafiren;  2)  ^eiligtcit 
y_-  —  miejsca  nie  pozwala  j 
mi  na  to,  inaczej  .  .  .  .  bie  i 
^eiUgfeit  be§  Drteä  erlaubt 
e§  mir  nid^t,  fonft  .... 

Swigtowac,  -tuje,  -walem,  . 
vn.  imperf.  1)  feiern,  5-eier»  I 
tag  Iiaben-,  2)  faulenjen. 

Swi§ty,     adi.;     Swi§cie, 

adv.  1)  heilig,  felig ;  -ta  Fan- 

na  Marya  bie  f)eilige  Jungfrau 

aJtaria;   -tej    pamieci    feiigen 

2lngeben!er§;    rocitanb,    gott= 

felig,  felig ;  pamiec jego  zawsze 

pozostanie  mi  -ta  fein  Slnben» 

!en  roirb  für  mid^'  immer  l^eilig 

bleiben ;  pismo  -te  bie  ^eilige 

Schrift ;  -te  prawdy  religii  bic 

F)eiligen  Sßabr^eiten  ber  SReti- 

gion ;  swieto  wszystkich  -tych 

2lUer^ciligen(tag  w.);  Ojciec-ty 

heiliger  äSater;   ojca  rozkazy 

sa    mi    -te    bie    a3efef)Ic    beä 

g]fater§   finb   mir   l)eilig;   -ta 

prawda  l^eilige,  reinfte  äya^r= 

Ijeit;    on  tarn    nie    nie    robi, 

tylko     je    i    pije,    -te     4ycie 

tna  er  mad^t  bort  niclitö,   alä 

cffen  unb  trinfen,  er  lebt  raie 

j  ein  Völlig,  er  fü^rt  ein  forgen= 

freies  Seben ;   2)  -tego  Piotra 

1  lupina      (Succisa     pratensis) 

©c^uppen!opf  m. ;   -tej  Lucyi 

drzewo        Prunus        loahaleb 

(^:)3flaumenbaumart). 

I      Swini,     adi.     ©c^meine=, 

©d^roeinä=;  fc^roeinern;  -a  pie- 

czen©cl)iüeinäbratcnw!.;-agio- 


wa  ©d^roeinälopf  m.\  -e 
wrzody  SSräune  /.;  -a  wesz 
gefledfter  ©d^ierling;  -a 
rzeÄucha  Äräl^enfuf;  m., 
©d^roeinäf reffe  /.;  -e  ziele 
g-erfclfraut  n.;  —  mlecz, 
pysk  3}jönd^äIopf  m.\  Pfaffen- 
platte  /.;  Söroenjatin  m.x 
Ku^=,  Suttcr=,  Sotterbtume 
/. ;  -a  salata  ©d^roeincfatat 
m_ ;  _  wrzod  5pfennig!raut  n., 
Keines  ©d&öaenfraut-,  -a 
rzepka,  —  list  Sömenblatt 
n.,  Söraenfufe  m.\  —  mord 
I  ©änfefufe,  ©autob  m. 

Swinia,  -ni,  pl.  -nie ;  dim. 
Swinka,     Swineczka,     -ki, 
j  pl.  -ki,  sf.  1)  ©c^roein  «.,  ©au 
/■.;  ©^rceinigel  m.;  ©<^n)ein= 
!erl  m.;    -ka    raorska   3}ieer= 
fd^roeinctien    «. ;    -nia    dzika 
gßilbfd^mein;       -nia      umyta 
wroci    sie    do    kaluiy    roenn 
bu  ba§  ©c^roein  aud^  mäfc^ft, 
eö  !el)rt  in  ben  ^$ful)l  jurüdE, 
ber    grofd^    ppft   rcieber   in 
ben  ^fu^l,  raenn  er  auc^  fäp' 
j  auf    golbenem    ©tul^l;    -nia 
1  kwiczy     a      wor      drze     baä 
I  ©d^roein   reifet  ben   ©adf  auf 
unb  babei  fd^reit  e§,  er  )d)Iägt 
unb    ruft  0  n)e§!    -nie    tobie 
pasc,  a  nie  w  urzedzie  siedziec 
bu  paf(t  beffer  jum  ©(^roeine» 
^üter  atä   jum   Beamten;   -n 
ani  gesi  razem  nie  paslismy, 
wiec  skad    ta  poufalosc    mir 
^aben   meber   ©c^roeine    nod^ 
®änfe      äufammcn      geltet, 
rool^er  alfo  biefe  S?ertraulid^= 
feit;   -nia    nigdy  sie  nie  my- 
je    biefer   ©c^roeinigel,   biefer 
fc^mu^ige  aJlenfcb   loäfc^t   fid^ 
nie;    2)  -nie    ubic    unoorfic^- 
tigerroeife  ba§  glof;  quer  über 
ben  j^Iufe  umroerfen;   3)  eine 
Jltafter|)oUDon216.t.5-.,beren 
©d^eite  6  gufe  lang  ift;  4) -nka 
gflafe/.,  5iä6lingw.,  ©c^raarj» 
baud^  m.  (gifd)art);    5)    -nka 
(Rhymovis)     Slätterpitj     m., 
Saum«,    Särd^enfd^röamm   m. 


Swiniak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  aRöfjte  /.,  ^ejenpil}  m., 
erbfeige  /.,  (SrbnuB  /.;  2) 
©d^raeinigel  m. 

Swiniarka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  ©c^roeiuemagb /.;  2)  Aga- 
ricus  trivialis  (©iftpiljart). 


Swiniarski 


309 


Tabaczniczka 


Swiniarski,  adi.  ©d^tDeinc= 

Swiniarz,  -a,  pl.  -e;  Swi- 
nopas,  -a,  pl.  -y,  sm.  1) 
<3c^n)einet|itt  m.,  ©c^toein» 
Ireiber  m.;  ©c^roetnpnbler 
m.;  2)  ©ditüeinigel  m., 
©c^raeinel^unb  m. 

Swiniö,  -nie,  -nisz,  -nilem, 
vti.  imperf.  uerunreinigen 
=  Paskudzic. 

Swinina,  -ny,  sing.  tant. 
sf.  ©(^roeinefleij(|  n. 

Swinioboj,  -boja,  pl.  -boje, 
sm.  ©c^rocinefleifc^fiauet;  w., 
©c^roeinefc^läc^ter  m. 

Swiniogorz  =  Slinogorz. 

Swinnik,  -a,  pl.  -i;  Swi- 
niniec,  -lica,  pl.  -nee,  svi. 
©d^toeineftall  m. 

Swinokrop,  -u,  sing.  tant. 
sm.  Spergula  arvensis  (^flan= 
jenoitt). 

Swinoplot,  -u,  pl.  -j,  sm. 
Antbracoterium  (ntdE)t  me^r 
eEtftiercnbe  ©äugetteratt). 

Swintuch,  -a,  pl.  -y,  sm. 
©ct)Jt)etnef)unD  m.,  ©(^roein» 
igef  7)1. 

Swinski,  adi.;  Swinsko, 
adv.  1)  id^raeinifd^,  fäuifc^; 
=  Swini;  -nski  targ 
©c^roeinematlt  m.;  -ka  skora 
©^roeinöleber  n. ;  2)  fc^mu^tg, 
fc^tueinifd^. 

Swinstwo,  -wa,  pl.  -wa, 
sn.  ©c^tueinerei  /.;  jak  mo- 
zesz  wysiedziec  w  tem  -wie 
i  brudzie  tüie  lannft  bu  in 
biefer  ©ditDetnerei  unb  in 
biefem  ©dömu^e  vixiUiben ; 
zrobit  — ,  ktorego  mu  nigdy 
nie  zapomne  er  ^ot  eine 
©d^roeinerei  begangen,  bie  id^ 
i^m  nie  oergeffen  rcerce;  ta- 
kich  -nstw  sie  nie    powtarza 


folc^e  ©c^roeinereien  roieber^olt 
man  nid^t. 

Swirena,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
(Sphyraena)  ?ßfeill)ed&t  m. 

Swirzepa,  -py,  pl.  -py,  sf. 

1)  gelbfenf  m. ;  2)  2l(Jerrcttt^  m. 
Öwisn^c,  -ne,    -nalem,    1) 

vn.  per/.  fief)e:  Swistac;  2) 
va.  per/,  raegfd^nappen,  mau= 
fen;  -nai  mi  to  z  przed 
nosa  er  f|at  e§  mir  oor  ber 
3lale  rocggefd^nappt. 

Swist,  -u,  pl.  -y;  dim. 
Swistek,  -ka,  pl.  -ki,  sm.  1) 
Steifen  n.,  ^fiff  w.;  —  -wia- 
tru  baä  pfeifen  be§   SBinbeä; 

2)  fettet  m. ;  ^apierflüd  n. 
Swistactwo,      -wa,       sn. 

SQßinbbeutetn  /. 

Swistaczek,  -czka,  -czki, 
sm.^  ^unbepfeife  /. 

Swistaczka,  -ki,  pl.  -ki, 
s/.  ^roinbige  SBeibeperion. 

Swistac,  -tarn,  -taiem,  vn. 
imperf.',  Swisn^c,  -ne,  -na- 
tem,  vn.  perf.  pfeifen;  kula 
-nela  mi  kolo  ucha  bie  ^ugel 
pfiff  mir  am  Dl^re  üorbei; 
szpaka  wyuczyJ  -tac  roÄne 
melodye  er  Ie|rte  ben  ©tar 
Detfcfiicbene  2JJelobien  pfeifen; 
2)  fid^  auä  bem  ©taube  ma= 
d^en. 

Swistak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  aWurmeltter  n.\  2)  minbiger 
^Patron,  SBinbbeutel  w.;  3) 
SBeifeljette  /. 

Swistalka,  Swistawka, 
-ki,  pl.  -ki,  sf  pfeife  /.; 
Sampfpfeife  /.;  —  z  plywa- 
kiein  epeiferufer  m. 

Swistek,  -stka,  pl.  -stki, 
sm.  SDßifd^  m.,  ^^Japierfe^en 
w. ;  Pfifferling  m.\  na  -kach 
to  notowat  er  notierte  eä  auf 
fteinen  ^apierfe^en;  co  to  za 
—  iDOä  ift  bog  für  ein 
2Bifc^. 


Swistki,  adi.  ]^orf)genjacf)fen ; 
-e  drzewo  I^O(f)geroad^fener, 
fc^[anfer  aSauin  o|ne  Unter» 
^ofsi. 

Swistula,  -\y,  pl.  -ly,  sf. 

1)  größte  ©attung  äBilDenten ; 

2)  gßeifetjeUe /. 
Swistun,    -a,  pl.    -y,    sm. 

1)  ^feifente  /.;  2)  l)oUt  SRufe. 

Swiszcz,  -a,  ph  -e,  sm. 
3Jiurtne[tier  n. 

Swiszcze6,  -cze,  -czalena, 
vn.  imperf.  pfeifen,  jifd^en, 
faujen. 

Swiszczek,  -czka,  pl. 
-szczki,  sm.  §amfter  m. 

Swiszczenie,  -nia,  sn, 
pfeifen  n.,  SUf^f"  '^i  ®«* 
pfeife  n.,  ©ejifc^  n.,  ©aufen  n. 

Swiszczypala,  -ly,  pl.  -ly, 
sm.^  SÖinbbeutel  m. 

Swit,  -a,pl.  -y,  sm.  S^ageö« 
anbruc^  m.,  SUJorgenbämme» 
rung/.;  przed  -em  ootSageS» 
anbrud^;  wstac  ze  -em  mit 
2;ageäan6ruc^  aufftefien. 

Swita,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
©efofge  n.,  ©uite  f. 

Switka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
33ayernrodf  m. 

Switac,  -tarn,  -tatem,  vn. 
imperf  bämmern,  tagen ;  -ta 
bie  3)iorgenbömmerung  brid^t 
an,  ber  Sag  brirf)t  an,  eS 
tagt;  -ta  mii  w  glowie  e§ 
rappelt  bei  ifim  im  Äopfe; 
-ta  w  worku  eö  bämmert  im 
Seutel,  ber  Söeutel  ift  auöge» 
leert. 

Switanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sm.  SOlorgenbämmerung  /. 

Switek,  -tku,  pl.  -tki,  sm. 
1)  ©roietenie/.;  2)  ein  33ünbet 
gefämmten  g-Iac^feö, 

Switlucha,  -chy,  pl.  -cby, 
sf.  §0laeffi3  '«• 


T. 

T,     jroanjigfter    SBu^ftabe '  oerfd^feif!  m. ;  2;a6af(ä)=,  3Joud^= 
beö  polnifd^en  2Up^abetg.  ftube  /. 

Ta,  fiebe:  ten.  1      m  v  7 

Tabaczarka,    -ki.  pl.  -ki;  L  1%^,^«^^?'  ■^'  P^'  ■"'  '""• 
Tabacznica,  -cy,  pl.-oe,  sf.   ^«^alfc^nupfer  m. 
Sabaffc^nupferin  /.  Tabaczka,  -ki,  pl.  -ki,   1) 

Tabaczarnia,  -ni,  pl.  -nie,    dim.   von  Tabaka;    2)  feiner 
sf.  Sabafgeroölbc   «.,   2;aba!=   ®rie|. 


Tabaczkowy,  adi.  labaf"» 
färben;  ZaiaU. 

Tabaczne,  -go,  sn.  2'abaf- 
fteuer  /. 

Tabaczniczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  Süabaf oerfäuferin /. ;  2) 
=  Tabaczarka. 


Tabaczuik 


310 


Tajec 


Tabacznik,  -a,  pl.  -cy,  svt. 
2;abafj(^nupfer  m.;  Xabai- 
I)änb(ecw. ;  Xaiatp^lan^tv  m.; 
2;abafraud^er  m. 

Tabaczy,  adi.  %abaU=. 

Tabaka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
%abal  m.,  ©cfinupftaba!  wj.; 
zaiiywac  -ki  Xahat  ^d)nup\en ; 
zazyc  -ki  eine  *$rife  ncl^men; 
siedzi  jak  —  w  rogu  ec  fit^U 
inäuSd^enftiQ  ha,  ofjne  etroag 
gu  nerfte^en. 

Tabakiera,  -ry,  jpl.  -ry; 
di)w. ;  Tabakierka,  Ta- 
bakiereczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
%aiaWoo'\e  f.,  Xabaüeic  }. 

Tabakierczyna,  -ny,  pl, 
-ny,  sf.  armfelige  %abaliho\e. 

Tabakierczysko,  -ka,  pl. 
-ka,  sf.  grope,  unförmige 
2aBa!^bo[e. 

Tabakierkowy,  Tabakie- 
rowy,  adi.  Sabafsbofen»; 
bofcnförmig. 

Tabakiernik,  -a,  jjI.  -cy, 
sm.  Sabalßbofenfabtilant  »m. 

Taban,  -u,  pl.  -y,  sw.  Befte 
perfijc^c  ©äbelfünge. 

Tabela,  Tabella,  -U.pl.  -le, 
sf.  'Xabeüe  f. 

Tabelarny,  adi.  2;a6eIIen=, 
tabellarif^. 

Tabelaryczny,  adi.;  Ta- 
belarycznie,  adv.  taBeßarifd^. 

Tabin,  -u,  pl.  -y,  sm.  XO" 
bin  m.  (Saffetart). 

Tablatura,  Tabulatnra, 
-ry,  pl.  -ry,  sf.  1)  %<xb\(i\.\XX  /",, 
Sabulatut/.,  (jBejeici^nung  ber 
Söne  butd^  SUfern  unb  Suct): 
[laben);  2)  Drbnung  unb  "Sit- 
gelmä^ig!eit ;  z  -ry  stapa  er 
ge^t  mit  allju  abgemeffenem 
©d&ritt  einher. 

Tablica,  -cy,  pl.  -ce ;  dim. 
Tabliczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
%o.\i\  f. ;  —  kamienna  ©tein-, 
Schiefertafel;  -ce  genealogi- 
czne  geneatogifc^e  Slafcin, 
©tammbäume  pl,  —  nabo- 
jowa  Oid^tentafet;  —  l'ukow 
toru  kolejowego  ©elei§fur= 
Dentafet;  —  ogtoszen  Äunb= 
mac^ungätafcl;  -czka  proby  I 
koti'a  atuäraeiätafet  ber  ÄeffeU 
probe; -czka  mnoÄenia  ®inmat= 
ein§  n. ;  —  kapitelu  Sed- 
platte eine§  Kapital«. 

Tablicowy,  ^  Tabliczny, 
Tabliczkowy, '  adi.     S^afeU, 


Saferl",    tofelförmig;    czeko- 
lada  -wa  Slafelfc^ofotttbe  /. 

Tabor,  -u,  pl.  -y;  dim. 
Taborek,  -rku,  pl.  -rki,  sm. 
1)  Sager  n.,  ^Jetblager;  w  -rze 
cyganskim  im  3'9eun  erlag  er; 
roztoÄyli  sie  -rem  na  görze 
fie  jc^Iugen  i^re  Seite  auf  bem 
Serge  auf;  2)  SBagenBurg  /., 
2Bagenparf  m.\  —  kolejowy 
®ifenba^n=,?a^rbetriebömitte[ 
pl. ;  —  lokomotyw  Sofo= 
motiüenpar!;  —  zbiegly,  wo- 
zy  zbiegle  entlaufene,  o6ge= 
rollte  SBagen. 

Taboret,  Taburet,  -a,  pl. 
-j]  dim.  Taburecik,  -a,  pl. 
-i,  sm.  ©tocEert  n.,  S^aborett 
n.,  ©effel  m.  ol^ne  Seltne. 

Taborowac,  -ruje,  -watem, 
vn.  imp)erf.  lagern. 

Taborowy,  adi.  Sager=, 
3Bagenburg=. 

Tabula,  -li,  pl.  -le,  sf. 
©runbbud^  n.,  (Srunbbuc^g» 
amt  n. 

Tabularyusz,  -a,  pl.  -e, 
,sm.  ®runbbuc^5fü^rer  m. 

Tabularny,  adi. ;  Tabu- 
larnie,  adv.  grunbbüd)erlid^, 
l^tipot^efarifd^. 

Tabulat,  -u,  pl.  -y,  sm.  J) 
blecherne  S)ecfe  eine§  ©pring» 
brunnen§;2)  getäfelter  93oben, 
S^afcltüerl  n.,  in  3ii"»"etn. 

Tabun,  -u,  pl.  -y,  sm. 
^ferbc^erbe  /.,  ^ferbefoppel/. 

Tabunowy,  adi.  5ßferbe= 
fopppel=;  kon  —  ©teppen« 
pferb  n. 

Taca,  'Cy,  pl.  -ce;  dim. 
Tacka,  -ki,  pl.  -ki,  sf  Äaf= 
fee=,  2:ee=',  ©erüierbrett  n., 
^räfentierteller  m. ;  -cka  do 
szczypcow  ''^J^u^fd^erenteüer. 

Taceta,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
Sa^ette  f.,  ȟfd^elnaraiffe  /. 

Tacher,  -chru,  pl.  -cbry, 
sm.  2)ecf)er  m.  (3]?afe  im  Se- 
ber=,  ^elj^anbel),  ©u^enb  n. 

Tachlowaß,  -chluje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  fc|ac^ern, 
oerfc^ad^ern,  oertaufd^en. 

Tachlowanie,  -nia,  sn. 
©dbadiern  n.,  Scrtaufc^en  n. 

Tachometr,  -a,  jyl-  -y,  sm. 
2:ac^x)meter  n.,  ©efd^rainbig« 
leitämeffer  m. 

Tachygraf,  -u,  pl.  -y,  sm. 
2:ac^t;grap^  m. 


Taczad,  -czam,  -czatem,  I. 
va.  imperf.  roäTjen,  rotten, 
Dorfd^ieben ;  —  ciasto  ben  Seig 
roalfen;  II.  —  sie,  vr.  tor= 
fein,  taumeln. 

Taczanie,  -nia,  sn.  Stollen 
n.,  SBäljen  n. 

Taczkarka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©c^ubfarrenfc^ieberin/.,©ct)ub5 
lätrnerin  /. 

Taczkarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©d^ubfacrenfc^ieber  m.,  ©diubi 
f ärmer  m. 

Taczki,  -czek,  plur.  tant. 
sn.  ©c^ubfarren  m.,  Sauffar« 
ren,  ©c^eibtru^e  /. ;  —  dwu- 
kolowe  ©etreiberoUroagen  m. 

Taczkowac,  -kuje,  -walem, 
va.  imperf.  larren,  mit  bem 
©d&ubtarren  arbeiten. 

Taczkowy,  adi.  ©c^ub= 
farren». 

Tadeusza  spiewac,  an 
ben  Settelftab  fommen;  be- 
dziesz  ty  spiewaJ  —  eä  wirb 
bir  fd^Ied^t  ergeben. 

Tafelnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
2;afelftretfer  vi.,  in  ber  ©[aö= 
l^ütte. 

Tafla,  -fli,  pl.  -fle;  dim. 
Tafelka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
3;ofe[/.,  ©c|eibe  /.;  —  szkla- 
na  ©toätafer;  —  marmurovva 
3)iarmortafeI. 

Taflany,  Taflowy,  adi. 
Safer-. 

Taflowac,  -luje,  -walem, 
va.  imperf.  täfeln,  austäfeln ; 
-wana  posadzka  getäfelter 
guBboben. 

Taflowanie,  -nia,  sn.  Xä' 
feiung  /.,  Säfelroerf  n. 

Tafta,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
S:affet  w.,  %a\i  m. 

Taftowy,  adi.  3;offet=. 

Tai6,  -je,  -ilem,  I.  va. 
imperf.  oerbergen,  gel)eim= 
galten,  oerl^el^Icn,  cer^eimlid^en; 
—  CO  przed  kim  etroaä  Dor 
jmnbm  gel^eiml^atten;  II.  —  sie 
vr.  gefjeimtun;  —  sie  z  czem 
ein  ©e^eimniä  av,^  e'tro.  ma» 
d)Cn;  nie  taj  sie,  powiedz 
otwarcie  »erbirg,  üer^eim- 
lic^e  nid^tä,  fage  bie  3Ba^rf)eit. 

Tajanie,-nia,  sn.  ©c^meljen 
«.,  2:auen  n. 

Tajeö,  -je,  -jaiem,  vn. 
imperf.  jdimcljen,  jerge^en, 
tauen;   -je   eS   taut,  eä   tritt 


Tajemnica 


311 


Talent 


Süauroetter  ein;  marcowy  snieg 
-je  bet  äJJärjfc^nee  fcfimitjt. 

Tajemnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
©e^eimniö  n. ;  to  nie  jest 
äadna  —  ba§  ift  fein  ©e= 
l^eimniä  me^r;  w  tem  jest 
jakas  —  bal^inter  ftedt  irgenb 
ein  ©el^eimniä;  w  -cy  im  gc= 
Reimen,  inöge^eim;  pod  -ca 
unter  bem  Siegel  ber  3Ser- 
j(^tDiegenl^eit. 

Tajemniczosc,  -sei,  sf. 
®el^eimniäDoUe(ä)  n. ;  §eim- 
lid^feit  /.;l©e^eimniätuerei/., 
»främerei  /. 

Tajemniczy,  adi.;  Tajem- 
niczo,  adv.  aei)eimni5öoß. 

Tajemnosc,  -sei,  sf.  .^eim= 
ndbfett  /. 

Tajemny,  adi.;  Tajem- 
nie,  adv.  ^eimlid^,  gef)eim, 
im  gefieimen. 

Tajenie,  -nia,  sn.  3Serfieim= 
licfiung  /.,  S3et^ef)[en  n. 

Tajnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
@ef)etmf(5)  n. 

Tajnik,  -a,  pl.  -i,  sf.  ge* 
l^eimer  SBinfel;  ©e^etmfac^  n. 

Tajnosc,  -sei,  sf.  §eim= 
licöfeit  /.,  ®e^eime(ci)  n. 

Tajny,  adi.;  Tajnie,  Taj- 
no,  adv.  gefieim;  -ny  radca 
©e^eimer  Slat,  ©e^eim' 
rat  JH.;  -ne  schadzkl  ge= 
l^eime  ^ufammenfünfte;  -ny 
wplyw  gef)eimer  (Sinflu^. 

Tajstra,  -ry,  2)1.  -ry,  sf.  i) 
Sorntfter  »?.,  ©c^nappfatf  m.] 
2)  fc^roarjer  ©torc^. 

Tak,  adv.  1)  ja;  czy  la- 
dasz  tego?  Tak  nertangft 
bu  eä?  3a;  2)  \o,  alfo,  auf 
biefe  SBeife;  —  sie  to  robi 
fo  rotrb  e§  gemad^t;  rzecz  sie 

—  ma  bie  ©ad^e  octptt  fic|  \o ; 
jui  i  —  masz  dosyc  bu  ^aft 
fcf)on   fo   genug ;   nie  jest  on 

—  bardzo  bogaty  er  ift  ni(^t 
fo  fe^r  reidö'i  "'^  —  bardzo 
dawno  eS  ift  nic^t  fo  lang  l§er; 
ot  —  fo,  fo!;  —  jest  fo  ift 
e§;  dobrze  i  —  auc^  fo  ift 
gut ;  —  doszedf  do  majatku 
auf  Diefe  Sßeife  fam  er  su 
SSermögen;  —  möwili  fie  re- 
beten  alfo;  czy  —  czy  siak 
fo  ober  fo;  niech  i  —  bedzie 
meinetroegen;  jak  Kuba  Bogu, 

—  Bog  Kubie  n)ie  bu  mir, 
fo  i^  bir;   ^auft  bu  meinen 


3iuben,  l^au'  id^  beinen  ^uben; 
jak  mozna  byc  —  gtupim 
wie  fann  man  fo  bumm  fein; 
i  —  nam  wszystko  zabrali 
fie  ^aben  unä  fo  loie  fo  alleä 
roeggenommen;  a  gdyby  — 
byio  unb  loenn   eä   fo  märe; 

—  ci  freiließ  fo ;  —  ci  to  na  tym 
swiecie  jo,  fo  ift  e§  auf  biefer 
aSelt;  —  czy   —    fo  roie  fo; 

—  sie  czesto  w  zyciu  zdarza 
fo  fo'mmt  e§  oft  im  Seben 
Dor;  —  sie  ze  mna  obcho- 
dzisz  fo    Be^aubetft  bu    mi^; 

—  dalej  isc  nie  moÄe  fo  fann 
eö  nic^t  toetter  ge^eri;  jezeli 
ty  to  —  rozumiesz  rcenn  bu 
eä  fo  auffaßt. 

Taki,  Taka,  Takie, 
pron.  fold^er,  folc^e,  folc^eä; 
-ki  sam  eben  fo  einer;  -ki,  -ki, 
fo  unb  fo  befdE)affen ;  -kim  spo- 
sobem  auf  biefe  2irt ;  -ki  i  owaki 
fo  unb  fo  einer;  wywolywac 
na  kogos  a  -ki  a  owaki  jmnbn 
mit  allerlei  Scf)impfnamen  be= 
legen ;  jaki  -ki  gteic^oielraelcfier, 
menn  nur  einer;  -kiz  berfelbe; 
jaki  pan,  -ki  kram  roie  ber 
§err,  fo  ber  Siener;  jaka 
praca,  -ka  ptaca  mie  bie  2lr= 
beit,  fo  ber  So^n;  -kicli  ladzi 
dzis  juz  mato  jest  na  swiecie 
folc^e  3JJenf(^en  gibt  eä  je^t 
nur  roenige  auf  ber  SCßelt;  cos 
-kiego  mnie  sie  musi  wyda- 
rzyc  unb  fo  elraas  mufe  mir 
paffieren ;  nie,  cos  -kiego !  nein, 
fo  roaä!;  -imi  sa  ci  ludzie 
fo  finb  biefe  SUenfc^en;  -im 
dotychczas  nigdy  wobec  mnie 
nie  byles  fo  f)aft  bu  bidE)  nod^ 
nie  mir  gegenüber  benommen. 

Taksa,  -sy,  pl.  -sy,  sf. 
Staje  /.,  äBertbcftimmung  /.; 
podlag  -sy  nac^  ber  ^^aje; 
podwyzszyc  -se  bie  %a^i  et= 
^ö^en;  =  Cena,  Opiata. 

Taksacya,  -cyi,^Z. -eye,  sf. 
©d^ä^ung  /'.,  Slbf  ^äl^ung,  5ffiert= 
beftimmung  /. ;  =  Oszacowa- 
nie,  Oeenianie. 

Taksator,  -a,  pl.  -rzy,  sm. 
2;ai-ator  m.,  ©(^ä^meifter  m., 
aUertbeftimmer  m.,  Slbf^ät- 
jer  m. 

Taksatorski,  adi.  ©d^ä§= 
meifter». 

Taksowac,  -suje,    -walem, 


va.  impcrf.  tarieren,  fc^ä^ett, 
ben  Sßett  beftimmen. 

Taksowanie,  -nia,  sn.  Sa» 
gieren  n.,  Sffiertbeftimmung  /. 

Takt,  -u,  2)1.  -y,  sm.  1) 
Saft  m.,   3"t=,    2;onmafe  n. ; 

—  wybijac  ben  ^aft  fd^Iagen ; 
wybijac  —  nog^  ben  %<xÜ 
mit  bem  gufie  fd^Tagen;  — 
zachowywac  %<xli  l^alten; 
klaskat  w  —  mnzyki  er 
ftatfdöte  nac^  bem  Saft  ber 
3«ufif;  2)  Saft  w.,  ^-eingcfü^I 
n.\  brak  -u  Saftlofigteit /. 

Taktownosc,  -sei,  sf.  Saft 
m.;  Sattgefü[)[  n. 

-Taktowny,  adi.;  Takto- 
wnie,  adv.  »oll  Saft,  taftooH ; 
jego  -ne  znalezienie  sie  uJa- 
twito  nam  sytuacye  fein  taft= 
ooüeä  33enel;men  l/at  un§  bie 
Situation  erleicf)tert;  nie  — 
taftloä. 

Taktowy,  adi.  Saft-, 

Taktyczny,  adi.;  Takty- 
cznie,  adv.  taftifd^,  friegä= 
funbig;  to  byl  blad  -ny  bas 
mar  ein  taftifc^er  ^el^ler  m. 

Taktyk,  -a,  pl.  cy,  sm. 
Saftifer  m. 

Taktyka,  -ki,  sing.  tant. 
sf.  Saftif /.,  ^riegsfunbc  /.; 
zmienic  swoja  -ke  feine  Saftif 
änbetn. 

Takze,  adv.  auc^,  eben= 
falls,  gleid^faUä;  ja  —  chce 
p6js6  z  wami  idE)  roitt  aud^i 
mitge[;en;  —  cos  xo<x%  föQt 
bir  benn  ein;  i  ty  —  unb  bu 
audfi;  —  tak  au^  fo;  on  ja 
kocha  i  ja  —  er  liebt  fte  unb 
ic^  aui^;  w  tem  jest  — 
zasiuga  twojej  ciotki  baä  ift 
tetlroeife  baä  SJerbienft  beiner 
Sante;  przeciei  ty  —  z  na- 
mi  byles  bu  TOOrft  bod^  aud^ 
mit  ung. 

Talar,  -a,  pl.  -y;  dim. 
Talarek,  -rka,  pl.  -rki,  sm. 
Saler  m.,  3ieic^ätaler  m.\  bity 

—  parier  Saler;  2)  Satar  7n., 
langer,  faltenreicher  3}Jantel, 
geiftltdöeä,  ricbtcrlic^eä  iUmt» 
f  leib ;  3)  -rek  Scheibe/. ;  pokra- 
jac  CO  w  -rki  etto.  in  Si^eiben 
fc^neiben. 

Talent,  -u,  pl,  -y;  dirn. 
Talencik,  -a,  pil.  -i,  sm.  1) 
Salent  n.,  Slnlage  /'.,  ©abe  /'., 
gä^igfeit  /.,  ©efc^itflidifeit  '/.; 


Talerz 


312 


Taneczny 


to  czlowifk  z  -em  baö  ifl  eilt ' 
totentDoÜer  2Jicnfc^;  to   czl'o-  ^ 
•wiek  bez  -u  boi  tft    eilt   ta=  1 
leittlofer  SJJenfd^;  on  do  tego 
nie  ma  -u   er  ^at  baju   feine 
93egabuitg ;    to   dzieJo    pisane  | 
je?t  z  wielkim  -em  biefeä  SEßer!  I 
ift  mit  Dtet  Talent  gejd^rie6ett;  1 
sadzac  z  tego,  ma  ona  wielki 
—  do   poezyi  banacf)  ju   ur«  1 
teilen,    befi^t    fie   eine   gro^e 
bicfjtetifd^e  Segafcung;  2)  Sa« 
lent    m.    (oltgried^i|(|e    5Red^= 
nungSmünje). 

Talerz,  -a,  pl.  -e;  dim. 
Talerzyk;  -a,  pl.  -i,  sm. 
Seiler  m.,  SeUcrd^en  n.,  gfe- 
boki,  plytki,  deserowy  — 
tiefer,  flauer,  ©effertteHer; 
zmienic  -e  bie  SeCer.  iüec^= 
fein;  z  cudzego  -a  zyc,  na 
cudzy  —  patrzec  tjon  anberer 
Seute  %\\6)  effen;  oblizywac 
-e  bie  Seßer  lecEen,  fel^r  be= 
gierig  effen;  wyroiyc  co  jak 
na  -u  etroa§  fo  bewtlid^  5e= 
roeijen,  ba^  man  e§  mit  ^än= 
bcn  greifen  lann. 

Talerzowy,  adi.  Setter«, 
tettcrgro^. 

Talerzykowaty,  adi.  tel= 
lerartip,  tellerförmig. 

Talizman,  -u,  pl.  -j,  sm. 
Saliöman  m. 

Talizmanowy,  adi.  %a\i^= 
man=- 

Talia,  -lii,  pl.  -lie,  sf.  1) 
Saitte  /.,  ©d)lufe  n>.,  2)  ein 
©piet,  $af(  hatten. 

Talk,  -u,  sm.  Salf  m.,  gett= 
ftein  m.,  ©pfdftein  m. 

Talka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Xode  f,  ©träfine  /.  (©eibe, 
3firn). 

Talmud,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Salmub  m. 

Talmudyczny,  adi.  %al= 
mub=,  talmubtfc^. 

Talmudysta,  -sty,  pl.  -^ci, 
sm.  Sotmubift  »«.,  Salmub= 
qeUijttit  m, 

Tatalajstwo,  -stwa,  pl. 
-stwa,  sn.  Sumpenpatf  «., 
©efinbel  n. 

Tarn,  adv.  bort,  ba,  ba^in, 
bortF)in,  jeden  —  drugi  sam 
ber  eine  bal^in,  ber  anbete 
bortf)in;  —  na  dole  bort  un= 
iin\  czy  pöjdziesz  —  mirft 
bu    borl^in   gelten;  kto    — V 


n)er  ift  ha"}  jest  —  kto ?  ift 
jmnb  ba?  gdzie  wiara,  —  mi- 
fosc  roo  ©lauBe,  ba  Siebe;  co 
mi  —  po  tem?  n)a§  l^abe  \^ 
benn  baoon?  ale  gdzie  — 
aber  mo  benn;  kto  go  — 
zna  wer  fennt  ifm  benn. 

Tama,  -ray,  pl.  -my;  dim. 
Tamka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  Samm 
m.,  ®ei^  m. ;  ©inbau  m.\  53u^nc 
y. ;  —  chwytna  kierunkowa 
©C^öpfbu^ne;  —  kobylicowa 
£odbuf)ne;  —  namulajaca 
5?ang=,  Stnlanbungebul^nc;  — 
ochronna  ©C^U^U^ne;  —  od- 
chylona  beüinante  33ubne;  — 
podJoina  ^araHelroerl  n.,  — 
poprzeczna  Sraüerfe  /.,  Cluer= 
bul^ne;  —  prostopadia  fenl« 
rechte  93ubne,  ©pornbu^nc; 
—  przedziatowa  ©eparation§= 
rcer!;  —  przycbyloua  infli= 
nante  SBubne;  —  skrzydtowa 
gtügelroerf; —  spedowa  Sreib; 
bu^ne;  —  ukosna  fdEiiefe 
Sul^ne;  —  zaporowa  ©perr= 
buJine;  —  piaskowa  ©anb= 
feuerbamm. 

Tamarynda,  -dy,  pl.  -dy, 
sf.  Samarinbe  /.,  @au£r= 
battel  /. 

Tamaryndowiec,  -wea,  pl. 
-wce,  sm.  ©auerbattel=,  ©on= 
nenbaum  m. 

Tamaryszek,  -szka,  sm, 
(Tamarix)    Somariefe  /. 

Tamborek,  Tambnrek, 
-rka,  pl.  -rki,  sm.  ©tid=, 
©ttt(f=,  Stiäl^rafimen  m. 

Tambtir,  -a,  pl.  -y,  sm. 
=  Dobosz. 

Tamecznosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ^ortige(ä)  «.,  Ja= 
fige(s)  11,;  Slnioefen^eit  f.  an 
jenem  Drte;    bortiger  2Bol^n= 

Tameczny,      Tamtejszy, 

adi.  bortige(t). 

Tamowaö,  -muje,  -walem, 
va.  imperf.  bämmen,  l^emmen; 
[topfen;  f)inbern;  —  krew 
baö  5Btut  ftitten;  oddech  — 
ben  2ltem  anl^atten;  —  bieg 
rzeki  lem  iiaufe  beg  j5^"fl«^ 
^inberlid)  fein,  ben  Sauf  be§ 
gluffeä  l^enimen. 

Tamowy,  adi.  2)amm=. 

Tampon,  -u,  2>^.  y,  sm. 
Sampon  m.,  ©c|arpiebaufc^ 
m.,  ©d^roammpfropf  ?«.;    = 


Zwoj    waty    liib    szaipii    dla 
tamowania  krwi. 

Tamten,  Tamta,  Tamto, 
pron.  jener,  jene,  jeneS,  ber. 
Die,  ba§  bort;  ten  tak,  — 
inaczej  biefer  fo,  jener  anberg ; 
na  -tym  swiecie  im  g^ttfettS, 
in  jener  SBelt. 

Tamtfdy,  adv.  bort  burc^, 
ba  f)inburc5;  —  przeszli  fic 
ftnb  boit  burd^gegangen;  — 
isc  nie  moina  bort  burd^ 
fann  man  nid^t  ge^en. 

Tamtoczesny,  adi.  au§ 
jener  Seit,  bamalig. 

Tamze,  adv.  ebenbort, 
ebenbafelbft. 

Tan,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
Sobe  /,  ©erberlo^e  f.;  2) 
Sanj  m. 

Tanagra,  -gry,  pl.  -gry, 
sf.  (Tanagra)  $rac^tmeife  /. ; 
—  czerwona  ©cbatlac^meife; 
2)  Sanagrafigur  /. 

Tancerka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Sänjerin  /. 

Tancerz,  -a,  pl.  -p,  sm. 
Sönjcr  m. 

Tancmistrz,  -a,pl.  -e,  sm. 
Sonjmeifter  tn. 

Tancmistrzowski,  adi. 
Sanjmeifter:. 

Tandeciarka,  -ki,  j;Z.  -ki, 
.<tf.  Sröblerin  /. 

Tandeciarski,  adi.  Sröb= 
ter=;  tröbell)aft. 

Tandeciarstwo,  -wa,  sn. 
Sröblertum  n.,  Stöbler= 
banbel  m. 

Tandeciarz,  -a,  pl.  -e; 
Tande tnik,  -a,  pl.  -cy,  sni, 
Sröbler  tn. 

Tandeta,  -ty,  j)^-  -<y»  -'»'• 
1)  Sröbelmarft  »/.,  Sanbel- 
martt  in.,  Srijbel  m.;  2) 
©c^Ieuberarbeit  /.,  Sanbet» 
roare  /. 

Tandetny,  adi. ;  Tande- 
tnie,  adr.  tröbletboft;  tröb» 
lerifc^;  2töbler<,  Sröbel-. 

Taneczek,  -czka,  pl,  -czki, 
sm.  Sänjc^en  n. 

Tanecznica,  -cy,  pl,  -ce, 
sf.  Sänjerin  /. 

Tanecznik,  -h,  pl.  -cy,  sm. 
Sänjer  m.,  Sanjliebl^aber  m. 

Taneczny,  Tancowy,  adi. 
Sanj". 


Tangorzek 


313 


Targ 


Tangorzek,  Tangurzyk, 
-a,  pl.  -i,  sm.  ÄarbinalDogel  m. 

Tani,  adi.\  Tanio,  adv. 
billig,  roo^Ifeit;  -ni  towar 
billige  SDBare;  w  tem  miescie 
iycie  nie  jest  -nie  in 
bieier.  ©tabt  ift  boä  Sefien 
nic^t  billig;  -nie  czasy  tDOJ^Is 
feile  Seiten;  za  -nie  pie- 
niadze  psy  mieso  jedza  ift 
baä  gieijc^  rao^lfeil,  treffen  eä 
bie  |)unbe,  rao^lfeil  ^at  feinen 
2Bert;  2)  gering;  -nio  co 
oszacowac  etiuaä  gering  fd^ät: 
jen;  bedzie  on  -nszy  er  roirb 
fc^on  bemütiger  roerben. 

Taniec,  -nca,  pl.  -nee,  sm. 
2:anj  m. ;  lekcya  -ncow 
Sanjftunbe  /. ;  prosic  kogo 
do  -nca  jmnbn  jum  Sanje 
bitten,  aufforbern;  zaprosid 
nie[.rzyjaciela  do  -nca  ben 
jveinb  jum  Kampfe  l^erauä' 
forbern',  isc  z  kim  w  —  mit 
jmnbm  einen  Sanj  mad^en;  do 
-nca  i  do  rozanca  gleic^ 
tücbtig  im  STanj  rcie  im  3to= 
fenfronj,  ber  fid^  in  jeber  Sage 
ju  benelimen  rcei^;  —  ta- 
tarski  latarifd^e  Äampfnscife; 
—  marsowy  ©d)tad)t  f. 

Taniec,  -nieje,  -nialem,  vn. 
imperf.  billiger  roerben,  n)ol^l= 
feiler  raerben,  im  greife  fallen. 

Taniosß,  -sei,  sf.  Siflig= 
feit  /. 

Tantal,  -u,  sm.  2;antat  m. ; 
==  Kolumbiur>3. 

Tantalowy,  adi.  ^^antal»; 
kwas  —  2;antaljäure  /. ; 
meki  -we  Siantalu^qualcn  pl. 

Tantyema,  -my,  pl.  -wj, 
sm.  Tantieme  /. 

Tancowac,  -cuje,  -walem ; 
Tanczyc,  -cze,  -czylem,  vn. 
imperf.  tan3en. 

Tani^ty,  -niat,  plur.  tant. 
sn.  2Bölbfteine  jü.  an  einem 
iBogen. 

Tapczan,  -u,  pl.  -y,  sm. 
^ritfc^e  /.,  gelbbett  n. 

Tapicer,  -a,  pl.  -rzy,  sm. 
Sapejierer  m. 

Tapicerski,  adi.  2;ape= 
äierer=. 

Tapioka,  -ki,  sf.  2;apiofa 
/.,  2)fief)l  n.  auö  bem  Äuffarca» 
ftrauc^. 

Tapir,  -a,  7;?.  -y,  sm 
Sapir  m. 


Tapirowac,  -ruje,  -walem, 
vn.  imperf.  toupieren,  baö 
§aar  toupieren. 

Tapirowiec,  -wca,  pl. 
-wce,  sm.  utn)eltlicf)e§,  taptr= 
artige^  Sier. 

Taraban,  -u,  pl.  -y,  sm. 
grofee  Srommel,  ^eevpaufe  /. 

Tarabanic,  -nie,  -nilem, 
vn.  iw2)erf.  trommeln,  bie 
grofee  Trommel,  bie  ^aufe 
fc^lagen ;  —  sie  vr.  \x<i)  l^erum= 
jc^lcppen. 

Taradajka,  -ki,^)^  -ki,  sf. 
unbequemer,  fd^ütlelnber  2Bo= 
gen. 

Taran,  -u,  pl.  -y,  sm. 
iDJaucrbred^er  m,,  ©turmbocf 
m.,  3Jammb[odE  m.,  9?amm= 
tau  n.,  Sßibber  m.,  ©tö^er 
ni.,  ©tofebe&et  '«• 

Tarant,  a,  pl.  -y,  sm. 
2lplelic^immel  m. 

Tarantas,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Sarantas  m.,  ruffijc^er  3ftiefen= 
rcagen. 

Tarantela,  -]i,  sf.  2;aran= 
teße  /.  (italientfc^er  a3olfe= 
tan;i). 

Tarantowy,  adi.  apfel= 
fd^immelig,  getigert. 

Tarantula,  -11,  pl.  -le,  sf. 
2;arantelfpinne  /. 

Tarapata,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
grofee  äSetlegen^eit,  3lot  /.; 
byc  w  -ch  in  großer  3lot 
fein;  w  -te  wpasc  in  bie 
"Zinte  fommen;  w  -te  kogo 
wprowadzic  jmnbn  in  bie 
3;inte  bringen,  fe^en,  tunfen. 

Tarara !  Tararamtam ! 
Taramtaram !  inte?-i.  trara! 

Taras,  -a,  pl.  -y,  sm. ; 
Terasa,  -sy,  pl.  -sy,  sf.  1) 
2:erraffe  f. ;  Saiiei  /'.,  (ffroroaU 
m. ;  ^lateau  n. ;  2)  Äerfer  m. 

Tarasowac,  -suje,  -waJem, 
va.  imperf.  1)  cerrammeln, 
oerriegeln,  oerbarrifabieren; 
2)  einferfcrn. 

Tarasowe,  -go,  sn. 
Sutm=,  Äerfergelb  n. 

Tarasowy,  adi.  1)  Ser- 
raffen»;  2)  )AixUx=. 

Taratatka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
potnifc^er  Dberrocf. 

Tarcica,  -cy,  pl.  -ce;  dim. 
Tarciczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
gefügtes  33rett. 

Tarciany,  adi.  33relt=,  auä 


rol^  gefjobelten  33reltern;  — 
gw6zdz  Srettnagel  m. 

Tarcie,  -cia,  pl.  -eia,  sn. 
3?eibung  /.;  —  bezposrednic 
unmittelbare  SfJeibung;  — 
posuwiste   gleitenbe  Jleibung; 

—  potoczyste  roUenbe  Stet» 
bung. 

Tarcza,  -czy,  pl.  -czy,  sf. 
1)  ©cbil^  m. ;    2)  ©d^eibe  /. ; 

—  obrotowa    SBecf)felfd^eibe ; 

—  do  zamku  ©d^lofebtec^  n., 
2)ecEplotte  f.,  SDille  /.;  — 
pretu  spadkowego  5JiDclIier= 
fcbeibe;  —  sygnafowa  (Signal^ 
fc^eibe;  —  sygnalowa  bla- 
szana  blecherne  ©ignalf^eibe; 

—  sygnnlowa  na  zderzaku 
^uffer=»,  ©ignalfc^eibe;  — 
sygnaJowa  obrotowa  2Benbe= 
fc^eibe;  —  sygnalowa  ple- 
cionkowa  geflochtene  ©ignal= 
fc^eibe;  —  sygnalowa  samo- 
wrotna  felbfttätige  ©ignal« 
f treibe;  —  sygnalowa  zatrzy- 
mujaca  ^altefc^eibe;  —  sy- 
gnalowa zwrotnicza  3Q3ec^fel= 
fd^eibe;  —  tluczka  zderza- 
kowego  ^uffcrfd^eibe,  ^uffer= 
teller  m.\  —  tokarska  ^lan» 
fd^eibe;  3)  ©d^ieMd)ei&e;  4) 
@(^ilb  m.  ber  ©^ilbfrijte; 
5)  ©(|irm  m.,  ©d^u^  m.;  ß6g 
jest  naszym  ratunkiem  i  -cza 
©Ott  ift  untere  £)itfe  unb  unfer 
©c^u^;  5)  Koniga  (Kreus» 
blumengattung). 

Tarczak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(PJagusia)  Ärabbenatt. 

Tarczolusk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
$arniidt)fil(^  m. 

Tarczownik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  1)  ©ct)ilbträger»t.;  ©c^ilb- 
mac^er  m.;  2)  =  Tarczownica 
Parmelia  (^tec^tenart). 

Tarczowy,  adi.  ©d^ilb=, 
©cbeiben^. 

Tarczyca,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
(Scutellaria)  |)alm=,  ©d^ilb» 
front  n. 

Tarczyk.  -a,  pl.  -i,  sm. 
©djilbfäfer  m. 

Tarecznik,  -a,  p?.  -i,  sm. 
Tlindersia  Cißflonjenarl). 

Targ,  -u,  pl.  -i,  sm.  1) 
3Harft  m.,  aJiarftpla^  m.\  — 
na  bydlo  3Sie^marft;  —  wo- 
lowy,  zboÄowy,  swinski 
Cd^fem,  ©etreibe»,  ©c^roeine- 
morft;    —    rybi    j^ifc^marft; 


Targac 


314 


Taryfa 


kupitem  to  na  -u  ic^  l^abe  eä 

auf  bem  SKarttpIa^e   gefauft; 

na  —  wyprowadzic,  przynieic 

ju  anarlte  führen,  bringen;  nie 

rada  koza  na  — ,  ale  musi  muft 

i[t  eine  ^arte^Ru^;  puscic  co  na 

—  zagraniczny  etroa§  auf  ben 

augraärtigen   äJlavft    Bringen; 

2)§anber  m. ;  aKatÜbefurf)  m.; 

dobilismy    -u     bcr     Äauf    ift 

petfeft*,    sJaby    dzis    —    ber 

a)larltbefuc^  ift  t)eute  fc^raac^, 

ber   (ßauf»)?}erlc_^r    ift    f)eute 

matt ;  zly  —  po  jarmarku  bic 

günfiige  SSerfaufägetegen^eit  ift 

Dorübergegangen,  roer  bie  ®e= 

regenfjeit    nic^t    ergreift    »on 

Dorn,   ber    ergreift    fie    beim 

©d^raeif   unb    baran    ift    ein 

®orn;   3)  |)anbeln   n.,  geil» 

fd^en  «.;    -    w  —  zgodzi- 

lismysienalOOkoronnac^bei= 

berfeittgem    langen    §anbeln 

finb  roir  auf  100  J^ronen  über= 

etngefommen;   isc   z  kim    w 

-i  mit  jinnbm  feUfd^en;   kra- 

kowskim     -iem      nac^     Ära= 

lauer  2lrt  ge^anbelt,  roo  man 

bie  Hälfte  bietet. 

Targac,    -gam,    -galem,  I. 
va.  imperf.\    Targn^c,    -ne, 
-natem,   1.   va.  j)erf.   jerren, 
reiben,  jaufen,  jupfen,  raufen, 
l^in  unb  f)er  jietjea;  —  kogo 
imnbn    jetren;    —   kogo   za 
wtosy  jmnbn  bei  ben  öaaren 
jieljen;   wlosy   sobie   —   fic^ 
bie  §aare  raufen ;   —   kogo 
za  fiuknie,    za  rekaw    jmnbn 
beim    bleibe,     beim     ^tmel 
jupfen;   —  Blome  ba§  ©trol) 
gerjaufen,      serpftüdCen;      — 
zdrowie  bie  föefunbl^cit  unter= 
graben;    —   si^y   bie    .Gräfte 
fd)raäd)en;  —  wiezy  bie  Letten 
fprengen;   —  prawa  ben  ®e= 
fe^en  ©eroalt  antun;    II.    - 
sie  vr.  1)  fid^  f)in  unb  [)er  roer= 
fen;  2)  fid|  reiben;  3)  —  sie 
na  kügo  fi(i  an  jmnDm  uer- 
greifen    rooUen,    imnbm    ®e- 
malt  antun  rcoüen,  $anb  an 
jmnbn  le^eu;  —  sie  na  czyjes 
i;ycie  jmnbm  baä  iJeben  nel^= 
men  rooEen;   —  sie  na  wla- 
sne  iycie    einen    ©elbftmorb» 
oerfu^    begel^cn;    —   sie   na 
czyjas    Slawe    jmnbS    guten 
gfluf '  gefäfjrben,    jmnbS   <S^re 
antaften;    —    sie    na    prawa 


bie    ©efel5e    geroaltfam    um= 
ftof;en  rcoUen. 

Targanie,  -nia,  lü.  -nia, 
sn.  1)  3Heifeen  n.,  Ferren  n.\ 
2)  Suppenmad^en  n.  im 
«ßubbelofen. 

Targaniec,  -nca,  pl.  -nee, 
sm.  1)  v^upfftridE  m.  jum  Äalfa= 
tern;  ©c^roungriemen  m.  am 
SBagen;  2)  3af)nbrec^er  m. 

Targanina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  ^Rauferei  /.,  Serrerei  f. 

Targnifcie,  -cia,  pl.  -cia, 
sn.  ;>^erren  «.,  3li^  "'•;  — 
sie  sittentat  n. 

'Targanka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
SBttrftrot)  n. 

Targowac,  -guje,  -walem, 
vn.  uiiD  va.  imperf.  f)anbetn, 
faufen,  oertaufen,  Raubet 
treiben;  nie  kaidy  co  -guje 
kupi  ntc^t  jeber,  ber  öanbelt, 
toicb  laufen;  co  dzieu  -guje 
sto  koron  za  towary  jeben 
Sag  oetfaufe  id^  SGöare  für 
t)unbert  Kronen ;  —  sie  vr.  I^an= 
beln,  fei(fd£)en;  tu  sie  zawsze 
trzeba  — ,  bo  zadaja  za 
wszystko  podwojna  cene  war- 
tosci  I)ier  mu^  man  immer 
feilfdien,  weit  man  für  aUeö 
ben  boppelten  ©elbeäroert  »er- 
langt; nie  -guj  sie  ze  mua, 
tylko  rob  to,  co  kaze  feilfc[)e 
nid^t  mit  mir,  fonbern  folge 
meinen  Sefe^Ien. 

Targowanie,  -nia,  sn. 
§anbeln  n.,  geilfd^en  n. 

Targowe,  -go,  sn.  ©tanb= 
gelb  «.,  a}iar!tgebü^r  /. 

Targowica,  -cy,  pl.  -ce, 
ä/.  ;  Targowisko,  -ka,  pl. 
-ka,  sn.;  Targownia, -ni, ^L 
-nie,  sf.  ajJorttpta§  m.,  2«arft= 
r^ttlle  f. 

Targownik,  -a,  sm.  SBergs 
f(ee  m. 

Targowy,  adi.  ^J)JavIt=; 
dziea  —  SDUrlttag  OT.;  plac 
—  9Jlar!tpla^  m.\  cena  -wa 
3}lor!tpretä  m.;  komisarz  — 
DJJarftfommtffär  m. 

Tarka,  -Ui,  pl.  -ki,  sf. 
1)  =  Tarko,  Tarlo,  -la,  pl. 
■Ja,  sn.  ateibeifen  ?^.,  aieibebrett 
n.,  3?eibftode  m.;  2)  geile/., 
Siafpel  /.,  ©lätt^olg  ■«.;  3) 
(Prunus  spinosa)  ©d^lel^bornm. 
TarkowaC;  -kuje,  -walem, 


va.    imperf.    bie  2;ünc^e   mit 
bem  ©lätt^olj  jerreiben. 

Tarlica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
1)  giad)äbrec^e  f.;  2)  SKeibe« 
brett  n. 

Tarlisko,  -ka,  pl.  -ka; 
Tarlo,  -la,  pl.  -la,  sn.  1) 
5^ifd)taid[je  /.,  ©treid&en  n., 
Sai^iS-nt/.;  2)  ?f[atf)äbrec^ort 
m.\  3)  ©treic^teid)  m. 

Tarmosic,  -sze,  -silem,  va. 
imperf.  fc^ütteln,'  jerren ;  — 
sie  vr.  z  kim  mit  jmnbm  raufen. 
Tarni^cy,  adi.  (pruritivus) 
bie  §aut  giBtdfenb,  gudfen  t)er= 
Dorrufenb. 

Tarniec,  -nieje,  -nialeni. 
vn.  imperf.  erftarren,  ftumpf, 
fteif  roerten,  einfd^Iafen;  = 
Dretwiec. 

tarnik,  -a,  pl.  -i,  s?n. 
3la(pel  f. 

Tarnina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
©c^Iebborngeftväuc^  n.,  ©c^te= 
f)enbidid)t  n. 

Tarninowy,  Tarniowy, 
©d^te^enboru". 

Tarniowka, -ki,^jL-k;,  sf. 
©d)Ief)bornbranntn)eia  m. 

Tarniwon,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  Borbonia  (^:iiflan5enart). 

Tarnosliwa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf.  Äriec^en»,  ^aferfd^lefie  /'. 

Tarn,    -ni,     pl.    -nie,     sf. 

©c^Iet;enborn    m.,    ©d^raarj» 

born  m.,   ©d^Iefienftrauc^    m. 

Tarowanie,  -nia,  sn.  2a= 

rieren  n. 

Tartak,  -u,  pl.  -i,  sm. 
1)  ©ägemafc^ine  /.,  ©d^neibe» 
mafd^ine;  2)  ©äge=,  ©cf)neibe' 
müble  /'. 

Tartakowy,  adi.  Säge= 
mü[)Ien=. 

Tartarog,  -ogu,  pl.  -ogi, 
sm.  ©diilbfröte  /. 

Tartas,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Sätm  7n.,  ©etöfe  n. 

Tartofla,  -fli,  pl-  -Ae,  sf. 
2:rüffel  /. 

Taryfa,  -fy,  pl  -fy,  sf. 
Sarif  m.;  3oataj;e  /.;  — 
bezposrednia    biretter   Xarif; 

—  dla  koni  i  bydta  Saiif 
für  ben  ^ferbe=  unb  SSie^= 
troneport;  —  komunikacyi 
bezposredniej       Slad^bartarif ; 

—  konkurencyjna  zniikowa 
Soniurrenjtarif  burd^  Unter- 
bietung; —  miejscowa  So!aI= 


Taryfowosö 


315 


Tchnienie 


tarif;  —  miedzynarodowa 
internationaler  S^arif ;  —  uaj- 
niÄsza  SUinimaltarif ;  —  naj- 
wyä;3za  aRajtmaltarif ;  —  ob- 
jetosciowa  JRaumtarif;  — 
ogoina  allgemeiner  Sarif;  — 
osobowa  5ßerfonentarif,  '^a.fjx= 
preiötabelle /.;  —  pouownej 
wysylki  ^^arif  für  SCeiteroer» 
fenbung;  —  przesyiek  po- 
spiesznych  ©ilguttarif;  — 
przewozu  przejetego  Sranftto» 
lattf;  —  przywozu  @infu^r= 
tarif,  Swiporttorif;  —  i6i.- 
niczkowa  Differentialtarif;  — 
szczegolowa  ©pejialtarif;  — 
tlumokowa,  pakunkowa  ©e= 
pädötarif;  —  towarowa  ®ü= 
ter^,  Frachttarif;  —  wyjat- 
kowa  2Ju§naf)metarif;  — 
iiwzgledniajaca  ^arttfurar», 
iBegünfltgungötarif;  —  wy- 
wozu  ©Eporttarif;  —  zamor- 
ska  überfeeijc^er  S^arif;  — 
zastosowana         angeroanbter 

^arif;    —    zwiazkowa    33er= 

banb^tarif  (SScrtefiräro.). 
Taryfowosc,  -sei,  sf.  Xa^ 

rifroefen  n. 

Tarzac,      -rzam,     -rzaJem, 

va.    imperf.   roätjen,   ^erum= 

raäljen;  —  w   btocie  im  Äot 

löerumroälsen,  befci^mul5en;  — 

sie  vr.  fid)  raäljen. 

Tarzanie,    -nia,    pl.    -nia, 

sn.  ^crumroäljen  n. 

Tarzyca,      -cy,     pl.     -ce, 

sf.     Scutellaria     galericulata 

(^ftangenart). 

Tasak,   Tesak,  -a,  pl.  -i, 

sm.  furjeg,  breitet  ^admeffer, 

33inbmeffer  n.,  gafcftinenmeffer ; 

«pionierfäbelw.;  furjeg,  breitet 

©d&roett. 

Tasiemecznik,   -a,  lü.    -i, 

sm.      Brayera       (aöefftnif^er 

Saum). 

Tasiemiec,  -raca,  pl.  -mce, 

sm.  Sanbroutm  m. 

Tasiemka;    dim.     Tasie- 

meczka,  -'k\,pl.  -ki,  sf.  33anb 

n.\  —  do  buciköw  gd^ui^banb, 

(Sd^iif)rtemen   m. ;   rozwiazala 

mi    sie    —    od    spodnicy    bie 

9tod6änber    finb    mir    aufge= 

gangen. 
Tasiemkowaty,  adi.  banb« 

förmig. 

Tasiemuica,    -cy,  pl.  -ce, 

sf.  Zostera  (^flarjenart). 


Tasowac,  -suje,  -watem, 
va.  imperf.  bie  harten  mifc^en. 

Tasowanie,  -nia,  sn.  2Jli= 
f^en  n.,  bcr  Äarten. 

Tasza,  -szy,  pl.  -sze,  sf. 
Sump  m.  (Siicl). 

Taszka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
2;äfc^ci^en  n. 

Tasznik,  Tesznik,  -a,  pl. 
-i,  sm.  (Thlaspi)  2;äf($clfraut 
M.,  aSauernfenf  w.,  §irten= 
tafcfie  /. 

Tasma,    -my,  pl.  -my,  sf. 

1)  Sorte  /.,  ftarfeä  SBanb 
Sanbfeit  n. ;  — Morsego  %i= 
tegrap^enftreifen  m.;  —  pily 
Sägeblatt  n.,  Sanb  ber  ©äge; 

2)  -my  pl.  SBänber  pl.  im 
tierifd^en  Jlörper. 

Tasmia,  -mii,  pl.  -mie,  sf. 
Ceetum  (gallertartige^  ^ßflan« 
Rentier). 

Tasmiany,  Tasmowy,  Ta- 
siemkowy,  adi.  Sanb», 
Sorten«. 

Tasmiarka,  Tasiemkar- 
ka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  Sanb= 
mad^erin  f.,  Sortenfled^terin/. 

Tasmiarski,  Tasiemkar- 
ski,  adi.  Sanbmac|er=,  Sor= 
ten^ec^ters. 

Tasmiarstwo,  Tasiem- 
karstwo,  -wa,  sn.  Sanb=, 
Sortenfabrifation  f. ;  Sanb=, 
Sorten^anbel  m. 

Tasmiarz,  Tasiemkarz, 
-a,  pl.  -e,  sm.  Sanbmac^er 
m.,  Sanb»,  Sortenfabrifant  m. 

Tata,  Tato,  -ty,  pl.  -ty; 
dim.  Tatek,  -tka;  Tatko, 
Tatunio,  -nia,  Tatuncio, 
-cia;  Tatulo,  -la,  pl.  -wie 
ober  -le,  sm.  ^apa  m.,  3Säter= 
d^en  n.,  SSaterl  n.,  ^papad^en  n. 

Tatarak,  -u,  pl.  -i,  sm. 
(Acorus)  Äalmuä  m. 

Tatarakowy,  adi.  RaU 
mu§=. 

Tatarczanka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  Sud^roeijenftrol^  «., 
^eibef  ornftro^ ;  2)  I(einför= 
ntge§  ©ifenerj. 

Tatarczany,  adi.  Sud^» 
meinen',  |)eibeIorn= ;  -na  maka 
Sud^ioeijenmel^t  n. ;  -na  kasza 
Sudöroeijen»,  |»eibegrül3e  /. 

Tatarczuch,  -a,  pl.  -y,  sm. 
Srot  n.,  J?uct)en  vi.,  Älö^e 
pl.  au§  |)cibeme^[. 

Tatarczysko,  -ka,  pl.  -ka, 


sn.  Suc^iüeijenfelb  n.\  Suc^= 
roeiscnftoppeln  pl. 

Tatareczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  (Alium  schoenoprasum) 
©cönitttaud^  m. 

Tatarka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Suctitüetjen  m.,  §eibeforn  n. 

Tatarkowy,  adi.  ©cf)nitt= 
laud^'. 

Tatarski,  adi.  tatarifd^ ; 
-e  ziele  ÄalmuS  m. ;  -e 
obejscie  rofjeä  Senctjmen. 

Tatarszczyzna,  -ny,  sf. 
tatarifd^er  ©e brauch ;  ©trei= 
fereten  pl.,  3iaubjüge  pl.  ber 
Sataren. 

Tatuaz,  -u,  sm.  %'a.iomi-' 
rung  /. 

Tatuowac,  -wuje,  -walem, 
va.  imperf.  tötoroieren. 

Tatusiec,  -sieje,  -siatem, 
vn.  imperf.  älttic^  raerben. 

Tautologia,  -gii,  sf.  S:au= 
tologie  /.  =  Pontarzanie 
tej  satnej  mysli  w  innej  formie. 

Tawerna,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
©cbenfe /'.,  Sier=,  2Seint)au§  n. 

Tawula,  -ly,  pl.  -iy,  sf. 
(Spiraea)  ©pierflaubc  f. 

T^zyc,  Tuzyc,  -ze,  -zy- 
lem,  va.  imperf.  ftd^  ängftlic^ 
fernen,  bangen,  nad)  etroag 
Idimaciten;  =  Tesknic. 

Tchawica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
SuftröEire  /. 

Tchawicowy,  adi.  Suft» 
ri3ören=. 

Tchlin,  -u,  sm.  Panera- 
tium  (gietpflanjenart). 

Tchn^c,  -ne,  -niesz,  -na- 
lem,  -nelismy,  I.  vn.  imperf. 
1)  atmen;  —  miloscia,  ra- 
doscig,  zemsta  Siebe,  g^reube, 
3^a(^e  atmen;  -elo  to  wszyst- 
ko  prawda  bal  alleö  atmete 
SBal^rl^eit;  2)  befeelt  fein;  ten 
zapat  ktory  -nie  z  kazdego 
ich  czynii  biefe  Segeifterung, 
bie  jebe  i^rer  Säten  befeett; 
II.  va.  imperf.  einatmen, 
altem  Idolen;  —  w  kogo  co 
jmnbm  etroaö  ein^aud^en,  cin= 
flögen ;  —  w  kogo  Äycie  jjmnbn 
beleben. 

Tchnienie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  Sltemjug  m.,  atmen  n., 
§auc^  m. ;  wypil  caly  kielich 
jednem  -m  in  einem  3"3e 
tranf  erben ganjen  Sedier  auä; 
—  wiosny  grü^tingsfjauc^. 


Tchorz 


316 


Telegrafista 


Tchorz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
1)  ^Ittä  m.,  ©tänfec  m.;  2) 
gelgling  m.,  feiger  9JJenfc^, 
äliemme  /.,  Iiafentufe  m. ;  -em 
podszjty  feig,  feig^crjig;  — 
go  oblecial  baä  §etj  ift  il^m 
in  bte  ^ofen  gefallen. 

Tchorz^tko,  -ka,  pl.  -ka; 
Tchorzg,  -cia,  pl.  -t?,  sn. 
1)  freiner  ^Itiä;  2)  freiner 
^afenfufj. 

Tchörzenie,  -nia,  sn.  ®r= 
f^reden  n.,  gurrten  n. 

Tchorzostwo,  -wa,  pl. 
-wa,  sn.  g^eig^eit  /.,  ^oltron» 
nerie  /. 

Tcbörzowy,  adi.  3rtig=. 

Tchorzyc,  -rze,  -rzylem, 
vn.  imperf.  furc^tfttm,  feig 
werben,  baä  §erj  in  bie  §ofen 
fallen  faffen,  fid^  feig  Benel^men. 

Tchu,  fie^e:  Dech. 

Teatr,  -u,  pl.  -y  ober  -a, 
S7n.  ^[jeater  n.;  —  ludowy 
SSotfgt^eater  «. ;  —  marione- 
tek  ajJarionettentl^eater,  5ßupj 
pentl^eater;  —  amatorski 
S)ilettantentf)cater,  Sitettan» 
tenoorfteHung  /. ;  —  wojny 
Ärtcgsfc^aupla^  m. ;  a  to  ci 
—  baö  ift  aber  eine  Äomöbie. 

Teatralnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  2;eatraUfc£)e(6)  «., 
ßc^aufpielmäfeigf(6)  «.;  tl^ea= 
trattfd^eä  SBefen. 

Teatralny,  adi. ;  Teatral- 
nie,  adv,  lf)eatralifct),  jc^au= 
fptelmäfeig,  2:^eater=. 

Tebel,  -bla,  pl.  -ble;  dim. 
Tebelek,  -Ika,  pl.  -Iki,  sm. 
Xiibil  w.,  ®ö5el  m.,  E)öljer» 
ner  ^flodf. 

Tebinki,  -nek,  plur.  tant. 
©attelüierot  m. 

Teblowy,  adi.  2)ö6el=. 

Technicznosö,  -sei,  sin(/. 
tant.  sf.  terf)nifcf)e  ©igentüm» 
Uc^feit,  görmric^feit,  Sinjel^ 
fieit,  Äunftgerec6te(ö)  n.;  tec^= 
nifc^e  Seite. 

Techniczny,  adi.  Tech- 
nicznie,  adv.  tec^nifd^,  funft=, 
tianbroetfämöfiig;  —  wyraz 
terf)nifd)cr  jMuebrudf;  -na 
Bzkola  ted^nifd^e  5ad^=,  @°= 
roerbejc^ule 


Technik, 

2;ec^niter    m., 
bigc(r)  m. 
Technika, 


a,  pl.   -cy,  sm. 
ÄunftDerftän= 

-ki,  pl.  -ki,  sf. 


1)  Sec^nif  /.;  gac^=,  ©ejüeröe» 
f^ule;  2)  Sec^nif/.,  Äunft- 
fertigfeit  /.,  Jlunftlef)re  /'., 
SunftDcrfaljren  n. 

Technolog,  -a,  pl.  -owie, 
sm.  Xi^noloQ  m.,  ©enierbe« 
funbige(r)  m. 

Technologia,  -gii,  sing, 
tant.  sf.  Sedinotogie  /.,  ©e» 
raerBefunbe  /. 

Technologiczny,  adi. ; 
Technologicznie,  adv.  Ud)" 
nologifc^,  gercerblid^,  geroerbe= 
funbig;  -ny  slownik  2Börter= 
bud^  n.  ber  geroerblic^en  Äunft= 
fpradE)e. 

Te  Deum,  indecl.  SIebeum 
«.,  Sobgejang  m. ;  =  Hymn  : 
Ciebie  Bo^e  chwalimy. 

Tedy,  coni.  alöbann;  l^ie« 
burc^;  bann;  folglich;  widzisz 
■ — ,  ze  mialem,  slusznosc  bu 
fiefift  folglich,  bafs  ic^  red^t 
tjatte;  je^eli  jestes  moim  przy- 
jaeielero,  —  to  uczynisz  nienn 
Du  mein  greunb  bift,  bann 
rcirft  bu  es  tun. 

Tegoczesny,  adi.;  Tego- 
czesnie,  adv.  je^ig,  auä  jet' 
jiger  ,^cit. 

Tegomiesif  czny,  adi.  con 
biefeni   2)lonat,  bieömonatlid^. 

Tegoroczny,  adi.  feurig, 
biegjä^rig. 

Tein,  -u,  sing.  tant.  sm. ; 
Teina,  -y,  sing.  tant.  sf. 
%iina  n. ;  =  Pierwiastek  znaj- 
dujacy  sie  w  herbacie. 

Teka,  -ki,  pl.  -kl,  sf. 
3JJappe/.,  ^efttalc^e/.,  ©c^rift- 
tafele ;  ^ortefeuiEe  n. ;  madrosc 
jegro  w  -ce  feine  ganje  Älug»- 
fieit  ift  in  feiner  93?appe;  — - 
na  nuty  9Jotentafct)e ;  —  na 
skrypta  2lftentafc^e;  —  mini- 
steryalna  äüinifterportefeuiUe 
n. ;  minister  bez  -ki  SJJinifter 
oI)ne  Portefeuille. 

Tekin,  -u,  pl.  -y,  sm.  tür= 
fifdbfg  ©affian(e^er. 

Tekst,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
XcEt  m.,  Snr)alt  m.;  2)  ©c^rtft 
/'.,  (^-rafturfclrift. 

Tekstualny,  adi. ;  Tek- 
stualnie,  adv.  luörtlict; ;  = 
Doslowiiy. 

Telefon,  -u,  pl.  -y,  sm. 
!Jelep[)on  n., '^ivn\j()Vi<i)it  m.; 
—  miedzymiastowy  interur» 
bawe^  Zelep^on. 


Telefoniczny,  adi.;  Tele- 
fonicznie,  adv.  tclep^onifc^ ; 
rozmowa  -na  telep^onifd^eä 
©efpräd^;  cela -na  gernfpre(f)= 
jelle  f. ;  aparat  —  2:eIep^ons, 
g-ernfpred^apparat  m.;  pola- 
czenie  -ne  t€[ep{)onifd)e  S8er= 
bingung;  linia -na  g-ernfpre^> 
linie  f.;  drut  —  5erttfprec^= 
leitung  /.;  urzad  —  gern= 
fprectiamt  n.,  Selfp^onamt «.;. 
?luiba  -na  (^^rnfprec^bienft 
m.,  g-ernfpred^betrieb  m.,  Xde= 
p^onbienft,  2:;eIep^onbetrieb  m. 

Telefonista,  -sty,  pl.  -6ci, 
sm.  Xelep^onbeamtevr)  m., 
Xelcp^onift  m. 

Telefoni^tka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ^erept)oniftin/;  5[;elep§on= 
fräulein/.,  ^Jelep^onbeomttn/. 

Telefot,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Selep^ot  n.  =  Elektryczny 
przyrzad  do  przenoszenia 
wrazien  swiatla. 

Telefotografia,  -fii,  pl. 
-fie,  sf.  Seleptiotograpl^ie  /. 
=  Fotografowanie  oddalonych 
przedmiotow. 

Telefonowanie,  -nia,  sn. 
g^ernfprec^en  n.,  ieIep^onie= 
ren  n. 

Telega,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
33auetnn)agen  m.,  %tlec\e  f. 

Telegraf,  -u,  pl.  -y,  sm, 
Sielegrap^  m.;  —  drukujacy 
Snicftelegrapt),  S^ppenapparat 
JM.;  —  optyczny,  powietrzny 
optiftfier  2;e(egrapl^,  £ufttele= 
grapi,  ©ignattelcgrap^;  — 
piszacy  fd)reibenber2eiegrap^ ; 

—  przenosny  portatioer  3i*S= 
telegrapl^;  —  wskazöwkowy 
3eigcrtelegrap^ ;  —  wojskowy 
gelbtelegrap^;  —  bez  drutu 
brafitfofer  Setegrap^. 

Telegrafia,  -fii,  sf  Xele» 
grap^ie  /.,  gernfc^reibef unft/. ; 

—  bez  drutu  bra^tlofc  %i{i' 
gropl^ie. 

Telegraficzny,  adi.\  Te- 
legraficznie,  adv.  telegras 
pt)ifd);  -na  wiadomoäc  tele= 
grap[)ifrf)e  DMc^ri^t;  -nie  ko- 
mus  przeslac  pieniadze  jinnbin 
telcgrapf)ifd&  ©elb'  anroeifen; 
urzaii  -ny  2^elegrapf)enamt  n. 

Telegrafika,  -ki,  sf.  %tU=- 
grapE)ie(e[)re  /. 

Telegrafista,  -sty,  pl.  -sei, 
sm.  Jelegrap^ift  m. 


Telegrafistka 


317 


Teolog 


Telegrafistka,  -ki,  /j?.  -ki, 
sf.  Selegrap^ifttn  /. 

Telegrafowac,  -fuje,  -wa- 
Jem,  vn.  imperf.  telegrap^ie= 
ren. 

Telegram,  -u,  pl.  -j,  sm. 
Selegramm  n.,  SDepefd^e  /., 
Sra|tf)erid)t    m.\    szyfrowany 

—  chiffriertes  2;e(egramm. 
Telepac,  -pie,  -palem,  va. 

hnperf.i  fcf)ütteln,  rütteln;  ten 
woz  mocno  -pie  biefer  äBa=' 
gen  fd^üttelt  ftar!;  —  sie  vr. 
fd^racr,  ungefd^idt  gelten,  ft(§ 
faum  fortberoegen. 

Telepanie,  -nia,  sn.  1) 
Schütteln  n.,  «Kutteln  «.;  2) 
©angart  /.  be§  Sären. 

Teleskop,  -u,  pl.  -y,  sm. 
S:eIeffop  n.,  g-ernro^r  n.;  = 
Dalekowidz. 

Teleskopiczny,  adi.  tele» 
jJopifc^,  fern  fe^enö;  —  ko- 
cioi  Seleffopfeffet  m.;  —  ga- 
zoraierz   ^^eleffopgafonteter  n. 

Teleskopowy,  adi.  Xi= 
leffop»,  j5ernrof)c=. 

Tellina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
Älaffmufc^el  /.   =   Odgietek. 

Tellur,  -u,  smy.  tant.  sm. 
%iU.m  n. 

Telluran,  -n,  pl.  -y,  sm. 
2;eIIurfäure  /. 

Teliurek,  -rka,  pl.  -rki, 
sm.  S;eUurib  n.,  SeÜuroerbin» 
bung  /.;  —  bismutu  Xeünt' 
roiSmut  m. ;  —  olowiu  Sellur« 
blei  ».;  — srebra  SeHurftlSer 
n. ;  —  zlota  ©d^rifterj  n., 
Sßei^fitoanerj;  —  blaszkowy 
ziota,  i  otowiu  93Iättererj, 
SBIätterteüur  n.,  3Ragpagit  n. 

Telluryn,  -u,  sn.  teHurige 
©äiire. 

Telurzaki,  -kow,  pltir. 
tant.  2:;etturer?e  jp?.,  tellur= 
l^attige  ÜJüneralien. 

Temblak,  -u,  pl.  -i,  sm.  1) 
©äbel=,  Segenbanb  n.,  ©äbel», 
3)egenriemen  m.\  2)  2lrm= 
binbc  /. ;  nosic  ramie  na  -ka 
ben  2lrm  in  ber  ©d^teife  tragen. 

Temperament,  -u,  pl.  -a, 
sn.  ^Temperament  n.,  ®emütö= 
ftimmung  /.;  —  krwisty 
fonguinifd^eä     S;cmperament; 

—  flegmatyczny  p^egmatijd^e§, 
langfameä  3;einperament;  — 
choleryczny,  gwattowny  ä)C= 
lerifc^eä     Slemperament;     to 


cztowiek  z  -era  ba§  ift  ein 
temperamentooUer,  lebfjafter 
3Renfc^. 

Temperatura,  -ry,  pl.  -ry, 
s/.  S^emperatur  /. 

Temperowac,  -ruje,  -wa- 
lern,  va.  imperf.  1)  tentpe= 
rieren,  mäßigen; 2)  —  olowek, 
pioro  ben  33leifttft,  bie  ^yeber 
fpifjen,  fc^neiben. 

Tempo,  -pa,  pl.  -pa,  sn. 
2;empo  n.,  3eitma^  n.\  a  — 
im  urfprünglic^en  Sempo 
(mufif.) ;  3UC  rechten,  ^ur 
paffenbcn  3«*- 

Temporalik,  -a,  p?.  -i,  sm. 
j^ebermeffer  «. 

Temprowka,  -ki,  ^jZ.  -ki, 
sf  S^emperofen  ?«. 

Ten,  ta,  to,  tego,  tej,  tego, 
pl.  ci,  te,  tych,  pron.  ber, 
bie,  bo§,  biefer,  biefe,  bie= 
f  eä ;  pan  —  a  —  §crr  ©ounbf  o ; 
—  satn  berfelbe;  ten  a  ten 
ber  un^  ber;  to  a  to  baS  unb 
baä ;  raz  iada  tego  to  znöw 
owego  einmal  öerlangt  er 
ba§,  bann  raieber  jeneä;  ta 
osoba,  o  ktorej  ci  wspomina- 
lam  jene  ^erfon,  bie  ic§  fd^on 
bir  gegenüber  ermähnt  l)abe; 
ta  szyje,  ten  pisze,  ten  sie 
uczy,  ta  pierze,  kaidy  sie  do 
pracy  bierze  biefe  näl)t,  ber 
fd^reibt,  ber  anbere  lernt,  jene 
roäfc^t,  ieber  nimmt  fid^  jur 
Slrbeit;  to  zycie  jest  tylko 
snem  biefe§  Seben  ift  nur  ein 
SCraum;  dlatego  beöl^alb,  bar= 
um;  CO  ci  do  tego  njttä  ge^t 
baS  bic^  an;  bez  tego  ol^nebieä, 
ol)ne^tn;  bez  tego  sie  nie 
obejdzie  ol^ne  bieS  roirb  e§  nid^t 
ge^en;  dostaniesz  ty  za  to  bu 
roirft  fcl)on  bafür  beJommen; 
prosze  cie  o  to  ic^  bitte  bic^ 
barum ;  nie  z  tego  nie  bedzie 
barauä  roirb  nid^tg ;  nie  po  tem 
baä  nü^t  nid)tä,  baä  ift  oer» 
gebtid^;  do  tego  baju;  jiiz  ja 
w  tem  jestem  id^  forge  fd^on 
bafür,  lafj  baä  fd^on  meine 
©orge  fein;  mam  w  tem  cos 
id^  l)abe  eine  2lbfic^t  babet; 
kto  iie,  ten  i  kradnie  roer 
lügt,  ber  ftiel)lt  auc^;  wzialem 
to,  bo  rnoje  id^  f)abi  eä  ge- 
nommen, weil  e§  mir  geljört; 
CO  ml  to  za  wodz,  co  swego 
wojska    nie  zna    rcaS  ift  ba§ 


für  ein  gelb^etr,  ber  feine 
Gruppen  nid^t  fennt;  tego 
miesiaca  nie  möge  ci  dac  pie- 
niedzy  biefen  Süonat  fann  id^ 
bir  !etn  ©elb  geben;  ta  dro- 
ga  przyszedlem  biefen  äUcg 
bin  ic^  gefommen;  tymi  dnia- 
mi  biefer  S^age;  pod  tym 
wzgledem  in  biefer  ^infid^t; 
tym  sposobem  auf  biefe  SBetfe. 

Tennantyt,  -u,  sm.  Äupfer= 
blenbe  /. 

Tenardyt,  -u,  sm.  3lat\xt= 
glauberfalj  n. 

Tender,  -dra,  pl.  -dry,  sm. 
Senber  m.,  aSorratäroagen  m. 

Tenor,  -n,  pl.  -y,  S7n.  1) 
Senorw.,  Senorfänger  ?«.;  2) 
Xenorftimme  f.;  spiewac  -em 
mit  Senorftimme  fingen;  3) 
3;n£)a[t  m.,  3D3orttaut  m. 

Tenorowy,  adi.  2:cnor=. 

Tenotomia,  -i,  sf.  ©el)ncn= 
fd^nitt  m.',  =  Przeciecie 
scieajna. 

Tentacya,  -cyi,  pl.  -eye,  sf 
SBerfud^ung  /. ;  =  Pokusa. 

Tentent,  -u,  pl.  -y,  sm. 
|)Uffc^lag  m.,  §ufegeftampf  n., 
^ferbegetrampel  n. 

Tentowac,  -tuje,  -watem, 
va.  imperf.  nerfuc^en;  = 
Kusic. 

Tentowanie,  -nia,  sn.  aSer= 
fud^en  «.,  SBerfud^ung  /. ;  = 
Kuszenie. 

Tenuta,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
^ad^t  /. ;  wieczna  —  (grbpad^t ; 
=  Dzierzawa. 

Tenutaryusz,  -a,  pl.  -e, 
s/w.  ^ädöterw.;=  Dzieriawca. 

Teobromin,  -u,  sm.  %i)eo- 
bromin  n. 

Teodolit,  -u,  pl.  -y,  stn. 
2;i)fobolit  n.  (aReferoerfseug). 

Teofania,  -nii,  sf.  2;^eopl)a= 
nie  /.,  (grfd^einung  eineg 
©otteg. 

Teokracya,  -cyi,  sf.  %l)eO' 
Iratie  /.,  ©otteg»,  "^rieftet» 
l^errf($aft  /. 

Teokratyczny,  adi. ;,  Teo- 
kratycznie,  adv.  ttjeofratifc^. 

Teokratyk,  -a,  pl.  -cy; 
Teokrata,  -ty,  pl,  -ci,  sm. 
2:[3eofrat  m. 

Teolog,  -a,  pl.  -dzy  unb 
-gowie,  sm.  S^eolog  m.,  ©otteä« 
gelel^rtc(r)  m.,  ©eiftlic^e(r)  m. 


Teologia 


318 


Terrakota 


Teologia,  -gü,  sf.  X^eologie 
f.,  ©ottesgetelrtrjeit  /. 

Teologiczny,  adi.;  Tco- 
logicznie,  adv.  t^cologifc^, 
gottfggeletjvt. 

Teorban,  -u,  pl.  -y,  sm. 
3:eorban  w.  (utrainif^eä  SRuft!« 
inflrument). 

Teoretyczny,  adi.',  Teore- 
tycznie,  adv.  t^eoretifd^. 

Teoretyk,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
Xijeotitihv  m. 

Teorya,  -ryi,  pl.  -rye,  sf. 
Sfjeorte /.,  Sefire/. ;  —  swia- 
tla  Sicf)ltl)eorie. 

Teozof,  -a,  pl.  -owie,  sm. 
%\)io\oi()^  m.,  ©ottroeifer  m., 
©rforjc^er  m.,  ber  gottHd^en 
©eljeimnifjc. 

Teozofia,  -i,  sf.  S^eofopl^te 
/". ;  =  Filozoficzne  mnie- 
manie  o  Bogu  lub  bostwie. 

Teozoficzny,  adi.;  Teozo- 
ficznie,  adv.  t[)eofopE|ifd;. 

Terac,  -ram,  -ratem,  ra. 
imperf.  abnüKcn,  »ergeuben, 
t)erfd)raenben,  ruinieren;  — 
sie  vr.  fidö  i^erumiDÖIgen,  l^er= 
umtrren,  non  einem  Drt  jum 
anberen  rcanbern. 

Terapeutyczny,  ndi. ;  Te- 
rapeutyczaie,  adv.  tl^eropeu= 
tifcl),  bie  praltifd)e§etlfunbe  be- 
treffenb. 

Terapia,  -pii,  sf.  S^erapte 
/.,  praftiftf|e§ei[funbe ;  5öel)anb= 
lung  /.,  Sur  /. ;   =  Leczenie. 

Teraz,  adv.  je^t,  gegen» 
rcotttg ;  —  nie  czas  ua  to 
je^t  ift  nid^t  bie  (rid^tige)  8eit 
baju;  —  nie  tak  inyslisz,  jak 
dawniej,  a  pozniej  inaczej 
bedziesz  myslaJ,  jak  —  jeljt 
ben!ft  "bw  anberä  rcie  früher 
unb  fpäter  roirft  W  anberä 
benfen  raic  je^t;  —  zaraz  je^t 
gleic^,  auf  ber  ©telffe ;  jak  na 

—  to  dosyc  für  je^t  ift  eä  genug. 
Terainiejszosc,    -sei,    sf. 

Öegenrcart    /.,     je^ige    3eit, 
Se^tjeit  /. 

Terafniejszy,  adi.  gegen- 
rocirtig,  je^ig;  w  -ch  cza- 
sacli  in  je^igen  S^it^^i    czas 

—  ^räfeng  n.,   gegenwärtige 
^eit,  ©egenroart  /. 

Tercelet,  -u,  pl.  -y,  sm. 
2er;(tcnftöle  /.  ber   Dtgel. 

Tercerola,  -li,  pl.  -le,  */'. 
2^afd^enpi[tole  /.,  Serjerot   n. 


Tercet,  -u,  pl.  -y,  sm. 
%tx%ttt  n. 

Tercya, -cyi,  j??. -eye,  sf.  1) 
Jerje  /'.,  Sers  /.;  2)  britte 
®t)mnafialflaffe. 

Tercyan,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Sdbulötener  m.,  ^ebeH  m. 

Tercyana,  -y,  sf.  breitä= 
gigeä  gieber,  äBed^felfieber  n. 

Tercyarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
granjistanerbtuber  mit  f)aU 
ben  delübben. 

Teredo,  -da,  sn.  33of)r5, 
5pfaf;tmufd)et  /. 

Terefere,  inter.  Äifelfalel! 
^opperlapap! 

Teresnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
=  Trzesnia. 

Terkot,  -u,  pl.  -y,  sm. 
®atf'eI6ans  m,,   ©d^roä^er  m. 

Terkotac,  -tam,  -tafem, 
vn.  imperf.  gadeln,  plappern, 
fd&raa^en. 

Terkotka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©adeatefe/.,  ^loubertafd^e/., 
©cöroäfeerin  /. 

Terlarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
3immerling  m.,  ^erg»,  ®ru= 
ben.ümmermann  m. 

Terlica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
1)  ©attel()olj  n. ;  2)  ©attelbede 
/. ;  ©d^abradEe  /. 

Termin,  -u,  pl.  -y  ober 
-a,  sm.  1)  Termin  m.,  grift/. ; 
w  -nie  stanae  jum  3;ermin  er= 
fd^einen;  —  komu  wyznaczyc 
einen  Sennin,  eine  grift  be= 
ftimmen,  jmnbin  einen  2;ermin 
anfe|en,  anberaumen;  —  od- 
■toÄyc  ben  Termin,  bie  grift 
auffd&ieben;  w  -nie  zaplacic 
jur  beftimmten  S^it  bejo^len ; 
prosic  o  przydluienie  -u  um 
Sluffd^ub  ober  SSerlängerung 
beS  Termins,  um  grifterftref« 
furg  bitten;  2)  Seigre/., iJe^r» 
\(Xi)X(  pl.;  oddac  chtopca  do 
-u  einen  ^^ungcn  in  bie  Seigre 
geben;  byc  w  -nie  n  stolarza 
bei  einem  3;ifd^Ier  in  ber  Üei)ti 
fein;  juÄ  cdbyl  —  er  f)at  bie 
Sel^rjal^re  fcf)on  überftanben ; 
3)  geric^tlicbe  SSortabung,  Sag» 
fal^rt  /.,  Sagfa^ung  /.;  4) 
Umftanb  m. ;  byc  w  cie^kicb 
-nach  ftd^  in  einer  fdjmierigen 
Saae  befinben. 

Terminalnosc,  -sei,  sf. 
[trifte  Terminologie-,  3^ed^tg= 
formalität  /. 


Terminalny,  adi.  fd^ul= 
gerecht,  nac^  ben  Stec^tsformen. 

Terminata,  ty,  pl.  -ty; 
dim.  Terminatka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  1)  fiirjeg  SSergeid^ntS ; 
2)  ©erid^täformel  /.;  3)  ©e= 
ftnbclosfdiein  m.,  ©ntlaffungs» 
fc^etn,  2)ien[latte[t  n.  ber 
Sienftboten,  beä  ®efinbe§, 
©ienft^eugnig  n. 

Terminator,  -a,  pl.  -rzy, 
sm.  ^anbtrierferlel^rling  m., 
Sel^rburfdje  m.,  »iunge  m. 

Terminologiczny,  adi. 
termino[ogi[(^. 

Terminologia,-gi),  sf.  Ser« 
minologie/. ;  jtenntniö  f.  ber 
gac^=,  Äunftauäbrüdfe. 

Terminowac,  -nnje,  -wa- 
■fem,  vn.  imperf.  in  ber  Se{)'ce 
fein;  'chtopiec  -nujacy  Se^r= 
burfc^e  m. 

Terminowanie,  -uia,  sn. 
Sebriol^re  pl.,  Se^re  /. 

Terminowy,  adi.  Secmin», 
grift=;  2e^r=. 

Termobarometr,   -a,  pl. 
-y,  sm.  2:{)ermobarometcr  n. 

Termofor,  -a,  pl.  -y,  sm. 
S^ermop^or  n.,  Sßärmebes 
i)ixltev  m. 

Termomanometr,    -a,    pl.        i 
-y,  sm.  Sfiermomanometer  n.       I 

Termometr,  -a,  pl.  -y,  sm. 
S^ermometer  «.,  2Bävme= 
meffcr    m. ;    =    Cieplomierz. 

Termometrograf,  -a,pl.  -y, 
sm.  ategiftriert^ermometer   n. 

Termometryczny,  adi. 
tl^ermometrifd). 

Termomultiplikator,  -a, 
pl.  -y,  sm.  2;(}ermomuItipIifaä 
tor  m. 

Termoskop,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Sfjermoflop  «.,  SBärmemcffer 
m..  ÜBörmejeiger  m. 

Termy,  term,  plur.  tant. 
sn.  Söäber  pl,  roarme  Quellen, 
äßarmbab  n. 

Terpentyna,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  Serpentin  m. 

Terpentynowiec,  -wca,  pl. 
-wce,  sm.  Serpentinbaum  m. 

Terpentynowy,  adi.  Ser» 
pentins  —  olejek  Serpentin» 
ijl  n. 

Terrakota,  -ty,  2^1-  -ty,  sf. 
gebrannte  @rbe,  Serrafotta  /. 


Terrytoryum 


319 


Tfpiec 


Terrytoryum,  indecl.  sn. 
2;errttorium  n.,  ©cbiet  n.,  i8e= 
reicö  m. 

Terrytoryalny,  adi. ;  Ter- 
rytoryalnie,  adv.  territotiat, 
®e6iets=,  S:erritorten='. 

Testament,  -u,  pl.  -a; 
dim.  Testamencik,  -a,  pl. 
-i,  sm.  1)  2:eftament  n., 
regier  3Biac,  te^trciaigc  SSer» 
fügung;  zrobic  —  baä  Sefta-- 
mcnt  tnadien,  auffegen;  — 
obalic  bag  Seftament  um^ 
fto^en;  napisac  —  ben  legten 
SBillen  nieberfd)rei6en;  zwa!- 
czac  wainoac  -u  bie  ©Ülttgs 
feit  beä  Seftamentä  anfed^ten; 
2)  stary  —  Sllteg  Sefttt» 
ment;  nowy  —  ?leueä  Se» 
flament;  =  Zakon. 

Testamentarz,  -a,  pl.  -e; 
Testamentnik,  -a,  pl.  -cy, 
Testator,  -a,  pl.  -rzy,  s»«. 
Seftator  «.,  Seftierer  m.,  ®r6= 
laffer  m. 

Testamentowy,  Testa- 
mentalny,  adi.  2:eftamentä= ; 
-tarne  rozporzadzenie  S^efta« 
mentäanorbnung  /. 

Testator,  -a,  pl.  -rzy,  sm. 
©rblaffec  m. 

Testatorka,  -ki,  pl.  -ki, 
s/.  (grblafferin  /. 

Testatorski,  adi.  %i\ia.^ 
tor=,  ®r6[affer§=. 

Testymonium,  indecl.  sn. 
Xefttmontum  n.,  ^ewgniä  «•; 
=   Swiadectwo. 

Teszlik,  -a,  pl.  -i,  «w. 
(Pellataria)  roteä  ©teinbred^. 

Tesc,  -scia,  ^Z.  -scie  ober 
-sciowie,  sm.  ©c[)n)iegert)ater 
m.;  -8ciowie,  pl.  ©d^iüteger? 
eitern  ^^Z. 

Tesciowa,  -wej,  pl.  -we, 
sf.  ©c^rotegecmultec  f. 

Tesciowski,  adi.  f(j^n3teger= 
tüterlid);  f^rotegermüttetiirf) ; 
©cßn)iegereltecn=. 

Tetaniczny,  adi.  ftarr= 
frampfig,  com  ©tartframpf  be= 
fallen, 

Tetanizacya,  -cyi,  sf.  ®t= 
jeugung  /.  oon  ©tarrframpf. 

Tetanizowac,  -zuje,  -wa- 
lem,  vn.  imperf.  ©tarrframpf 
erzeugen. 

Tetanus,  -u,  sing.  tant. 
sm.  ©tarrlrampf  m,. ;  =  Teiec. 

Tetrakord,  -u,  lü.  -y,  sm. 


1)  2;etra(J^orb  n.,  olerfeitige 
.^eicr;  3)  3:etrafforb  m.,  bie 
otet  j^öne  einer  Quarte. 

Tetryczec,  -czeje,  -czalem, 
vn.  imperf.  uiürrtfd^,  un= 
fceimbü^,  fauertöpfifc^  roer« 
ben. 

Tetryczenie,  -nia,  sn. 
iTRürrifct)roerben  n. 

Tetryczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  iiiürrifc|e,  unfreutibHc^e 
^erfon. 

Tetrycznos6,  -sei,  sf.  müv= 
rifdbeö,  unfreunblidE)cä  äßefen. 

Tetryk,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
mürrifc^er,  unfreunblic|er, 
fauertöpfifc^er  aJlenfd),  SDlurr» 
fopf  w.,  ,'öi)pod)onber  m. 

Teutonizm,  -u,  sing.  tant. 
sm.  Xeutoniämuä  7n. 

Teza,  -zy,  pl.  -zy,  sf.  Ä^e= 
fi^  /.,  2:f)efe  /.,  ©a|5  w-, 
©trcitfa^  in. 

Tez,  co?u'.  aud),  benn,  too^I 
bod) ;    mniej    pracuje,     mniej 

—  zarabia  er  arbeitet  raenigec 
unb  oerbient  auc^  roeniger; 
my  wszyscy  —  pöjdziemy 
roir  aüe  n)erbeu  auc^  mitgeJ)en ; 
ani  ja  —  ic^   auc^    nid^t;    co 

—  w  teai  zawiniatku  byc 
raoze  raaä  !ann  benn  in  biejem 
58ünbe[  n)of)l  fein;  moze  ci 
to  pomodz,  ale  —  zaszkodzic 
mo;?;e  baä  tann  bir  Reifen, 
fann  bir  aber  0.^6^  fd^aben; 
dobra  to  materya,  alo  —  ko- 
sztuje  dosyc  eä  ift  ein  guter 
©toff,  foftct  aber  aud^  genug; 
CO  —  ty  o  tera  myslisz  rooö 
benfft  buujofilbarüber;  czemu 

—  nie  powiadziales  tego 
predzej  rcarunt  [)aft  bu  benii 
baä  nic^t  frütjer  gefagt;  gdziez 

—  caty  dzieii  byles  rco  lüarft 
bu  benn  ben  ganjen  3;ag; 
przyjdz  —  kiedy  i  do  mnie 
!omni  bod)  aud)  einmal  %\x 
mir;  trzeba  —  przecie  miec 
jakis  wzglad  dla  wieku  man 
mufi  bod)  3iüdfid^ten  gegen 
baä  9llter  ^aben;  niby  — 
fc^einbar;  niby  —  nie  o  tem 
nie  -wiedziales  bu  luft  fo,  alä  ob 
bu  ni^tö  baoon  geraupt  |ätteft. 

T§chn|,(5,  -ne,  -fem,  vn. 
imperf.  1)  bumpfig,  anbrüd^ig 
roerten,  muffeln,  mufflig  votx= 
ben;  2)  fid)  fe^en,  üerlaufen, 
fallen. 


Tgcza,  -czy,  pl.  -cze,  sf.  9le= 
genbogen  m.\  patrzec  jak 
w  -cze  jmnbn  mit  93eroun= 
fcerung  anftarren. 

Tfczak,  -a,  pl.  -i,  sn.  ^un^ 
ferfifc^  m.,  3Jieer]uder  m. 

Tgczowanie,  -nia,  sn.  Ste» 
genbogenfptel  n. 

Tgczowy,  adi.  Stegen» 
bogen=;  blona  -a  3legenbogen= 
^aut  /. 

T§cz6wka,  -ki,  pl.  -ki,  sj. 
3iegenbogen()aut  /.  bes  2lugeS, 
Sriö  /.,  '^risl^aut  f. 

Tedy,  adv.  I^ieburot,  l&in= 
buvcb,  l)ier  burd»,  f)ier  oorüber; 
nie  —  droga  ba  fü^rt  nic^t 
ber  SBeg  burc^;  przeehodzil 
—  przed  godzina  er  ift  ba 
Dor  einer  ©tunbe  üorüberge= 
gangen;  —  owedy  ^ier  unb 
ba,  t)in  unb  {)er. 

Tggi,  adi.;  Tggo,  adv.  1) 
fteif,  feft,  brall,  ftarf;  —  po- 
wroz  fefleä  ©eil;  -gie  sukno 
fefteä  %w6)]  —  mröz  fefter 
J^roft;  -ga  zima  [tarier,  falter 
SBinter;  gline  -go  umiesic  ben 
%QU  biddt, feft  fneten ;  2) tüd^tig ; 
dwa  -gie  rumaki  5roei  tüdE)ttge 
§engfte;  -go  sie  trzymaj  er 
l^ot  fic^  tüchtig  gehalten;  -go 
go  wyJajal  er  l^at  it)nt  einen 
tüchtigen  Sßerrceiö  gegeben;  -gi 
jezdziec  tüd^ttger  jteitcr. 

T§gokrusz,  -u,  pl.  -e,  sm. 
ftablDid^teä  @rj. 

Tggoskor,  -a,  pl.  -y,  sm. 
§art^autler  m.  {^Wiaxt). 

Tggoster,  -a,  pl.  -y,  sm. 
^oln^auer»?.,  i^letterfd^roanj  m. 

Tggostka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
(Desmochaeta)  33anbl)aar  n. 

Tggopoki-ywy,  adi.  mit 
glügelbecEen  Derfel^en,  l)orn= 
flügetig. 

Tfgoryjec,  -jca,  pl.  -jce, 
sm.  (Singeroeiberourm  m.  im 
3n)ölffingecbaim. 

Tggosc,  -sei,  sf.  ©teiffieit 
f.,  ©teife  /.,  geftigleit  /., 
Serbljeit /.,  ©törfe/.;  '2üd)= 
tig!ctt  /■. 

Tfpiciel,  -a,  jj?.  -e,  sm. 
Sluörolter  m. 

Tgpi6,  -pie,  -piJem,  va. 
imperf.  1)  ausrotten ;  2)  ab; 
ftumpfen,  ftumpf  ma^en. 

Tgpiec,  -pieje,  -pialem, 
vn.  imperf.  ftumpf  werben. 


T§poglowy 


320 


Tlenie 


T§poglowy,  adi.  ftumpf= 
föpfti?. 

Tfpoglow,  -owu,  2Jf.  -owy, 
sm.  me(xd\<i)e  f.,  5Weera[ant  m. 

Tfpok^tny,  adi.  ftumpf» 
reinilig ;  ftumpffantig. 

Tfponosy,  adi.  ftuinpf= 
ttartq. 

Tfporogi,  adi.  ftumpfpr» 

Tgposc,  -sei,  sf.  Stumpf« 
l^eit  f.;  —  stuchu  ©tumpf« 
l^eit  beg  ®el^öc§-,  —  umysiu 
©tumpffinn  »«.;  —  pojecia 
SBeatiffäftü^tgfeit  /. 

T§poz§b(n)y,  adi.  [tumpt= 
ja^nig. 

Tfpy,  adi.\  Tgpo,  adv. 
1)  ftumpf;  2)  ftumpf finnig-, 
-pa  giowa  ©c^raac^fopf  m.] 
-pe  pojecie  fc^ioere  5-affungä= 
iraft;  -po  pojmowac  fdfinier 
begreifen. 

Tf  skliwosc,  T§sknos6, 
-Bci,  pl.  -sei;  Tgsknota,  -ty, 
pl  -ty ;  Tgsknica,  -cy,  pl. 
-ce,  sf.  eel)nfuc^t/.,  Sangtg»  j 
!eit  /.,  Sße^mut  /. ;  —  za  kra-  | 
jero,  domem  §etmn)e^ ;  ücze- 
kuje  go  z  -ta  ic^  erraacte  if)n 
init'Seönfud)t.  1 

T§skliwy,  T^skny,  adi. ; 
Tfskliwie,  Tesknie,  Tf  skno, 
adv.  feE)nfüc^tig,  fe^nfuc^täüoll, 
bange ;  -no  mi  za  wami  id) 
fe^ne  mic^  nac§  cud^ ;  -ne 
dni  wlokiy  sie  powoli  bange 
Sage  jogen  fic^'langfam  bal^in ; 
-no  mi  tu  mit  ift  f)iet  bange. 
Tfsknic,  -nie,  -nilem,  vti. 
imjaerf.  firf)  fel^nen,  ©e^nfu(^t 
l^aben;  —  do  domu,  do  kraju 
§etmtüe^  f)Qben. 

T§sknienie,  'Oia,  sn.  ©el^= 
nen  n. 

Tfsknocin,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Iresine  (^flanjenatt). 

Tftent,  -u,  pl.  -y,  sm.  = 
Tentent. 

Tgtniak,  -a,  2>Z.  -i,  sm. 
©d^la(^aber9efc^roulft  f. 

Tftnica,  -ey,  ?jZ.  -ce,  s/. 
©d^lagabet  /.,  ^^utöaber,  2(r= 
terie  f.;  wielka  —  2lorta  f., 
^auptic^Iagater. 

Tgtnicowy,  Tf  tniczy,  adi. 

©d)lagaber=,  arteriell,  arteiiög. 

Tgtniczka,  -ki,  ?jZ.  -ki,  sf. 

Keineö    atterteatS    SÖIutgefä^. 

T|tniö,    -nie,    -nilem,    vn. 


imperf.  1)  pulfieren;  2)  tram» 
peln,  mit  ben  gUßen  ftampfen. 
Tgtnienie,  -nia,  sn.  1) 
«liulfieren  n. ;  2)  Srampetn  n., 
(Stampfen  n. 

Tftnistosc,  -sei,  sf.  (Ar- 
terielitaSjHyperynosis)  fofettge 
SBtutoergiftung. 

Tftno,  -na,  pl.  -na,  sn. 
«Puls  m.,  ^utefc^rag  m. 

Tftnomnozny,  adi.  (poly- 
sphygmicus)  pulsbefc^leuni= 
genb. 

Tfza,  -iy,  pl-  -ze,  sf. 
(Agave)  amerifnnifc^e  S8aum= 
malne. 

Tgzcowy,  adi,  ©tarr= 
frampf=. 

Tfzec,  -zca,  pl.  -ice,  sm. 
©tarrframpf  m. 

Tfzec,    -ieje,    -zalem,  vn. 
imperf.  erftarren,  fteif  roetben; 
;  zelazo    -je    ba§    (gifen    mirb 
teigig. 

Tfzenie,  -nia,  sn,   ®tftor= 

ren  n.,  ©teifroetben  n.-,  —  so- 

lanki  ©rabietung  /.  ber  ©ole; 

I  —  cierniowe  Somgrabierung; 

—  solanki  lodowe  ©t§9tabie= 

i  rung;  —  sloneczne  ©onnen» 

1  grabierung. 

I      Teznia,    -ni,  pl.    -nie,    sf. 
®rabiei{)auä  «.,    ©rabietroetf 
n.,  Sornengrabierung  /. 
Tfznik,    -a,  pl.    -cy, 
©rabterer  m. 

Tfzyc,    -ze,     -zyiem, 
imperf.  fteif  mad^en. 
Tfu!  üiteri.  ^fui! 
Tiul,    -u,  pl.    -e,  sm.  2ÜÜ 
TW.;    —    w    punkta    Stbfett« 
tüU. 

Tiara,  -ry,  pl.  -ry,  sm. 
Siara  /.,  päpftlic^e  S^rone. 

Tkacki,  Tkaczy,  adv. 
t!Be6er=. 

Tkactwo,  -wa,  sn.  SSJebers 
l^anbroetE  n.,  SBebetei  /. ;  SEße; 
berbanbel  m. 

Tkacz,     -a,    pl 
Sßeber  m. 

Tkaczka,    -ki 
2ßeberin  /. 

Tkaczyk,    -a 
©cbnammotte  /. 

Tkaö,  tkam,    tkalem,    va. 

imperf.    1)    ftopfen,    brücfen, 

^ineinbrüden;  2)   roeben;    — 

pl6tno  Seinroanb  roeben;  zlo- 

I  tem  -ne  golbbutc^roirft. 


sm. 


va. 


-e,  sm. 
pl.  -ki,  sf. 
pl.   -i,    sm. 


Tkalnia,  -ai,  p)^-  -^i'^'  ^f- 

aBeberei  /.;  SBebfiu^l  m. 

Tkanie,  -nia,  sn.  Soeben  n. 

Tkanina,     -ny,    pl.     -ny ; 

dim.    Tkanka,     ki,    pl.  -ki, 

sf.  ©erotbe  «.,  geroebteä  3cu9; 

SBanb  «.,  ©treif  m.,  Sefa^  m. 

Tkanka,    -ki,  p)l.  -ki,    sf. 

Seüengeroebe  «.,   ^t^t  f.  im 

Hötper. 

Tkankowaty,   adi.  jeüen» 

förmig,  ^wellenartig,  jeHig. 

Tkankowy,  adi.  ©eitjebe». 

Tkliwosc,    -sei,    sf.    3flü^= 

rung  /.,    (ämpfinbfam!eit  /., 

grregbarfeit  /. 

1  Tkliwy,  adi.\  Tkliwie, 
I  adv.  tü^renb,  cmpfinblic^, 
j  tübrbar. 

Tknac,    -ne,    -natem,    va, 

perf  \  Tykac,  -liam,  -kalem, 

va,    imperf.    i)    rühren,    an= 

!  rüf)ten;  —  sie  czego  an  etroai 

i  bie  |Ȋnbe  leg'en,  etroag  fc^arf 

!  anf äffen;  nieprzyjemuie  mnie 

to  tknelo,  Äe .  ,  .  eä  berür)tte 

mic^    unangenehm,  ba|  .  .  .; 

2)  burc^bringen,  erfc^üttern. 

Tykac,  -kam,  -kalem,  va. 
imperf.  bujen,  mit  bu  an= 
reben. 

Tkwic,  tkwie,  tkwitem,  vn. 
imperf.  ftecEen;  kula  tkwi 
jeszcze  ciagle  w  ranie  bie 
Äugel  ftedt'nod^  immer  in  ber 
SCBunbe;  to  mi  tkwi  w  pa- 
mieci  bo§  ift  mir  im  ®ebä^t= 
niä'  geblieben;  przesadza,  ale 
przeciei;  czastka  prawdy  tkwi 
w  jego  stowaeh  er  über» 
treibt,  aber  eä  fledft  bod^  ein 
2;eil^en  Sßa^r^eit  in  feinen 
SBorten. 

Tlec,  Tli6,  -le,  -litem,  vn. 
imperf.  glimmen,  fc^roelen; 
drzewo  mokre  tli,  lecz  nie 
pali  sie  naffcS  §olj  glimmt, 
aber  brennt  nic^t;  gdzienie- 
gd/.ie  tlil  jeszcze  maly  ogien 
bie  unb  ba  glomm,  noc^  ein 
fleineö  g-euer. 

Tlen,  -u,'  sing.  tant.  sm. 
©auerftoff  m.,  Djijgen  n. 

Tlenek. -rka,  ^?.  nki,  5»?. 
Dj^b  n.;  —  wegla  ilol)len= 
OEC)bgaS  >«.,  Äo^lenfauerftoff 
m, ;  —  azotu  ©tidftoffoEi)b  n, ; 
—  ielaza  ßifenoE^b. 
Tlenie,  -nia,  sn.  ©limmen  n. 


Tlennik 


321 


Ttnmaczeuie 


Tlennik,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
CEi;b  n.,  ©auerftoffoeröinbung 
/.;  2)  mitaUMt  in.',  —  ze- 
lazH  2}fagneteijenftein  m. 

Tlenosol,  -soli,  ^;Z.  -sole, 
s/.  ©  luerftoff fafj  n. 

Tlo,  tra,  pl.  tla,  Sil.  1) 
@cunb  m.,  ^intergrunb  m.; 
to  sie  bedzie  dobrze  odbijac 
na  ciemnem  tle  bttö  iDtrb  öon 
bem  bunüen  (Srunbe  gut  ab= 
ftec^en ;  te  piekne  przymioty 
stanowia  —  jego  charakteru 
btefe  icf)önen  Sigenfc^aften 
bitben  ben  ©runb  feinet  S^a» 
rafterä;  bialy  domek  odbijal 
sie  od  malowniczego  tia  sta- 
rych  debow  baä  m\^e  S)äU5= 
4en  ftad^  bou  Dem  malerii'c^en 
§intergrunbe  beu  alten  Säume 
ab;  2)  gu^öoben  m.,  S3oöen 
m.;  —  odlewane  gegoffener 
eftric^. 

Tloczenie,  -nia,  pl,  -nia, 
sn.  ^reffen  n.,  Etüden  n. 

Tloczka,  -ki,  ^;Z.   -ki,  sf.; 

—  dobiletöw  j?upierftempelm., 
SStUettftempelapparat  m. 

Tiocznia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 

1)  ?Breffe    f.,    Scuderpteffe; 

2)  Leiter  »?.;  3)  ©to^=,  $ra= 
geroecf  n.;  —  zawiasowa 
SHuetfdiroerf. 

Tloczyc,  -cze,  -czyJem, 
va.  imperf.  btüden,  prejjen, 
SUfornmenbrütfen,  jui'ammen« 
pteff en ;  —  maslo  w  fasce 
bte  ^Butter   im  goffe  preffen; 

—  wino,  oliwe  Sßein,  £>[ 
preffen*,      wszystko    w     kupe 

—  aUeä  jufammenbtängen; 
smutek-y  mi  serce  ber  Hummer 
btüdft  mir  baä  ^Jerj;  —  stopa 
ziemie  mit  bem  gu^e  bie  (Srbe 
brüden;  —  ksiaiki  Sucher' 
brudt en ;  —  sie  vr.  fic^  brän= 
gen,  preffen ;  -czyli  sie  wszyscy 
ku  wyjsciu,  tak  ze  nie  sposob 
byio  sie  cofaac  aUeä  btängte 
jum2lulgang,1joba^  eäunmog^ 
lic^  roar,  fi^  suvUtfjiujie^en; 
rozne  mysli  -cza  mi  sie  do 
glowy  Derfc^ieDene  ©ebanten 
brängen  jid^  mir  im  ßopje. 

Tlok,  -u,  pl.  -i,  sm.  1) 
©ebränge  n. ;  taki  byl  —  w 
kosciele,  z;3  rausielismyczekac 
na  dworze  eö  roar  fo  ein 
Öebrönge  in  ber  Äitti^e,  ba| 
iDir  brausen  rcarteu  mußten; 

Slownik  polsko-niemiecki. 


2)  — ;  dim.  Ttoczek,  -czka, 
pl.  -czki,  sm.  Äolben  »w., 
©tampfec  nu,  ©tö^el  m., 
Stempel  w. ;  —  cylindra  pa- 
rowego  ®ampffol5en;  —  kla- 
powy  burc^broc^ener  5lo(6en, 
Sßentiltol&en;  —  maszyny 
wodociagowej  Sreibfolben;  — 
pompy  ^umpen=,  3}Jönd^§» 
totbeu;  — przebijaczkiSruiJer 
m.,  ©tempel  ober  3Jlönc^  oer 
Sod)mafc^ine. 

Tloka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  1) 
^ilf sbienft  m.,  ^ronbienft  w.;  2) 
gaid^teinfammlung/.,  ®rnte/. 

Tlokarnia,  -::i,  pl.  -nie, 
sf.  äßeinfelter  m.,  Ölprejfe  /. ; 
^^reR^auö  n. 

Tlokarski,  adi.  .totben-. 

Tlokarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Selterer  m.,  ^reffet  m. 

Tluc,  -ke,  -czesz,  -ktem, 
I.  vn.  imperf.  f^tagcn,  [iofeen; 
—  glowa  o  sciane  mit  bem  i 
Äopfe  an  bie  tJBanb  fcf)[agen;  | 
ttukt  piesciami  o  drzwi,  az 
sie  w  calym  domu  rozlegato 
er  jammerte  mit  ben  Rauften 
an  bie  %\\x,  fo  baö  eä  im 
ganzen  ^aufe  brö^nte;  II.  va. 
imperf.  jerjc^tagen,  jerfto^en; 
bearbeiten;  —  pieprz  w  mo- 
zdzierzu  ben  ^feff^c  it»  3)Iörfer 
5Crftof;en;  tarcze  —  oreÄem 
mit  bem  ©d^roertc  an  ben 
Sc^itb  fd^Iagen;  —  co  na 
iTiiazge  etroai  ju  SSrei  ger= 
fto^en;  —  orzechy  3Jüffc 
fnacfen ;  —  kogo  piesciami 
jmnbn  mit  ben  (Rauften  Be= 
arbeiten;  III.  —  sie,  vr.  1) 
fc^ lagen,  f topfen,  pod^en,  Särm 
mad^en;  —  sie  jak  Marek  po 
piekle  einen  Höllenlärm  ma= 
■  C^en;  kto  sie  tam  -cze  do 
rlrzwi?  njer  podjt  bort  fo 
l^eftig  an  bie  2:ür?  2)  fid) 
[)crumtreiben;  —  sie  po  no- 
cach  bie  ganzen  3Md^te  Ijerum« 
taufen,  J^erumfc^roärmen;  po- 
jade  w  dzien,  bo  czemu  mam 
sie  —  po  nocy  id^  rcerbe  bei 
Sag  fahren,  benn  rao^u  foH  id) 
I  midj  bei  Stacht  ftrapa^teren ; 
—  sie  po  swiecie  fic^  in  ber 
SBclt  herumtreiben. 

Tlucarz,    -a,    pl.   -e,    sm. 
(Sr^ftofter  m. 

Tlucz,    Tlucza,   -czy,   pl. 
-cze;  Tluka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 


SBrei  m.,  §unbe=,  S8ügel= 
futter  n. 

Thiczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  otiJBer  m.,  SDlörferfeuIe /. ; 
• —  zderzaka  cylindrowy  33uf= 
ferftöfser;  —  zderzaka  o  tar- 
czy  plaskiej  'öuffcrftangc  mit 
ftadjer  Scheibe;  —  zderzaka 
o  tarczy  wypuklej  i8uffer= 
ftanae  mit  ooater  Scheibe. 

Tluczenie,  -uia,  sn.  'j^ti' 
fd^Iagen  ».,  3«>;[ta'"Pff"  «•> 
Serftojjen  n. ;  —  rud  ®räpod)en 
H. ;  —  suche  3;vocEenpoc^en 
n.;  —  mokre  ?Ja^pod^en  »., 
9Jial^lfüf)rung  /. ;  —  mialko 
2;ob=,  3^i^pod[)en  »• 

Tluczeniec,  -nca,  pl.  -nee. 
sm.  ©ebäd  n.  au§  gefto^enen 
3Jianbeln. 

Tluczka,  -ki,   pl.    -ki,  sf. 

1)  ©tampfe  f.',  ^oc^roeiE 
n.,  ^oc^^ammer  m. ;  —  ste- 
porowa  ©tengeIpod^f)ammer; 
—  mlotowa  ^ammerpodtiroerf ; 

2)  3flu^rfa^  n.,  93utterrü^rfa§ 
n.;  3)  §erumftreid)erin /. 

Tlak,  -a.  pl.  -i,  sm.  1) 
Stampfer  w.,  ©tijfeer  m.\  2) 
^^ftaftertreter  m.,  Siaugenid^tS 
m.,  Siunid^tgut  m. 

Tium,  -u,  ^jZ.  -y,  sm. 
Öaufen  m.,  DJiaffe  f.,  Slienge  /., 
©d^roarm  m. ;  -y  ludu  zebraty 
sie  przed  parlamentem  93oIfä' 
maffen  fammetten  fic^  oor  bem 
Parlament;  w  -ie  im  @e= 
bränge;  —  przykrych  mysli 
ein  ©c^roarm  unangenel^mer 
(Siebanfen. 

Tlumactwo,  -wa,  sn.  1) 
Solmetjc^geroerbe  n..  2)oI' 
metfc^erei;  2)  Sluftlärung  /., 
2lu§Iegung  f. 

Tlumacz,  -a,  pl.  -e,  stn. 
Überfe^er  w.,  Sotmetfc^  w., 
S)otmetfc^er  »?.;  2luslegcr  w., 
©rftärer;  —  tyclidziel  trzymai 
sie  dokiadnie  orygicala  ber 
Überfe^er  biefer  SBerte  f|ielt  ftc^ 
genau  an  ba§  Dtigiual;  za- 
przysieiony  —  sadowy  be=> 
eibeter'  ©eric^töbolmetf(^ ;  on 
niech  bedzie  -etn  moicb 
uczuc  er  foE  ber  !I)o[meifd^ 
meiner  ®efiit;Ie  fein;  —  «a 
je«yk  niemiecki  Überfe^er  in§ 
©eutfdje,  Sßerbeutfd^er. 

Tlumaczenie,  -n\&,pl.  -nia, 
sn.  1)  Übetfe^ung/. ;  on  4yje 

21 


Tlamaczka 


3-22 


Toczyc 


tylko  z  -czeii  er  lebt  nur 
Don  Überfe^ungen ;  2)  Sluä» 
brüden  n.,  2luälegen  «. ;  do 
-nia  mysli  swoich  um  feine 
©ebanfen  auöpbrücfen;  3)  — 
sie  (gntfd^ulbtgung  /.,  Siecht« 
fertigung  /'.;  to  twoje  —  sie 
choroba  nie  jest  prawdopo- 
dobne  bie  Äranff)eit,  bie  bu 
a[§  ®ntfd6ulbigung  angibft,  i[t 
nid^t  roal^tfc^eiulid^. 

Tlumaczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Übetfe^ertn/.;2luälegerin/'. 
Tlumaczy6,  -cze,  -czylem, 
va.  imperf.  1)  überfc^en, 
übertragen;  —  co  z  polskiego 
na  nieniieckie  etroaS  auä  beut 
^otnifc^en  inä  Seutfd^e  über» 
fe^en,  üerbeutfcf;en ;  2)  auä= 
legen,  erflären;  -czylem  mu 
to,  jak  moglem,  wszystko 
nadaremnie  ic^  erflärtc  eä  il^m, 
rcie  ic^  e§  fonnte,  aüe§  umfonft ; 
—  sny  Sräume  auflegen;  — 
CO  wedJug  swego  widzimisie 
etraaä  beuteln;  —  komu  swoje 
uczucia  imnbn  über  feine  ©e= 
füllte  auf Elären ;  3)  auäbiücfen, 
raiebergeben ;  ten  wyi  az  nie 
dobrze  tlumaczy  twa  my61 
biefer2)[u§brudE  gibtnid)t  ridE)tig 
beinen  ©ebanfen  rcteber;  ja 
chce  tylko  mysl  —  id^  rotll 
bleiben  ©ebanfen  rciebergeben ; 
II.  —  sie  vr.  1)  fid^  red^tfettigen, 
fid^  entfd)ulbigeu ;  2)  —  sie 
czem  etro.  üorfd^ü^en. 

Tlumic,  -mie,  -milem,  va. 
imperf.  bämpfcn,unterbrücEen', 
crfticfen(bilb(.)*,  —  ogie  nbas 
jjeuer  unterbrücfcn ;  —  i'zy 
westchnienia  S;ränen,  ©eufjer 
unterbrüdten;  staralem  sie  — 
w  sobie  mysl  o  zeriiscio  id^ 
trad^tete  ben  ©ebanftn  an 
1Ra6)t  in  mir  ju  unterbtüdfen. 
Tlumny,  adi. ;  Tlumnie, 
adü.  ja^Ireid^,  gebrängt,  l^au= 
fenroeife. 

Tlamok,  -a,  pl.  -i;  dim. 
Tlumoczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  aSünbel  n.,  aiänjel  n., 
atanjen  m.,  ©epädE «.,  5ßafet  n., 
SJeifefacE  w.;  Settfacf  m. 

Tlustawy,  adi.  ein  roenig 
fett;  ficb  fett  anfüfilenb. 

Tlustka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Madia  (^flanjenart). 

Tlustodrzew,  -a,  ^j?,  -y, 
sm.  ^alfambaum  m. 


Tlustosz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
gettfraut  «.,   SBürgelfraut   n., 

—  ezkarJatny  roteä  Sidtblatt ; 

—  pomorski     ^ortulafmeU 
be/. 

Tlustoszklisty,  adi.  fett= 
glänjenb. 

Tlustosö,  -sei,  pl.  -sei,  sm. 
1)  gett  n.;  2)  gettigfeit  /.; 
3)  ©d^lüpfttgfelt  /. 

Tlusty,  adi. ;  Tlusto,  adv. 
1)  fett;  chetnie  -to  jadac  gern 
feit  effen;  wygladac  -to  bidt 
unb  fett  ouäfel^en;  -ty  grünt 
fetter  SBoben;  2)  fd^Iupfrig, 
fc^mu^ig;  -te  dowcipy  ge= 
pfefferte  äBi^e. 

Tluszcz,  -u,  pl.  -e,  sm. 
%itt  n. 

Tluszcza,  -czy,  pl.  -cze. 
sm.  SBoIfßl^aufe  m.,  2}Job  m^, 
^öbel  m. 

Tluszczak,  -a,  pl.  -5,  sm. 
gettgefdjroulft  /. 

Tluszczowy,  adi.  g-ett». 

Tlnscic,  -szcze,  -sciiem,  va. 
imperf.  fettig,'  fd^mtetig 
madöen. 

Tluscie«5,-cieje,-cialem,  vn. 
imperf.  bidf,  fett  werben . 

Tluscioch,  -a,  pl.  -y,  sm. 
fetter,  bidEer  ajJenfd^,  3)icterd;en 
»i.,  2)idtn)anft  m. 

Tlusciocha,  -chy,  pl.  -chy ; 
dim.  Tinscioszka,  -kj,  pl. 
-ki,  sf.  bide  grauengperfon. 

To,  I.  fiel^e:  Ten;  IJ.  coni. 
1)  jo,  bann;  gdyby  kto  inny 
byl  na  czele,  —  rzeczy  by 
wzieJy  inny  obrot  njenn  jemanb 
anberer  an  ber  ©pi^e  roäre, 
fo  roürben  bie  2)inge  einen  an= 
beren  SSerfauf  ncl^men;  a  jak 
uczynie  cos  iunego,  —  z  two- 
jej  winy  unb  roenn  idE)  rcaä 
anberes  tun  rcecbe,  bann  ift 
eä  beine  ©d^ulb;  2)  —  — 
balb  .  .  .  balb;  —  ämieje  sie, 
—  ptacze  balb  lad^t  er,  bofb 
roetnt  er;  —  tak,  —  owak 
balb  fo,  balb  anberö;  —  na 
te,  —  na  tarnte  strone  bolb 
ouf  biefe,  balb  auf  jene  ©eite. 
Tobijak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©anbaal  »«.,  Sobiasfifd^  m. 

Tobola,  -ly,  pl.  -ly,  sf.\ 
dim.  Tobolek,  -tka,  pl.  -Jki, 
sm.  1)  Wirten«,  SReifetafd^e  /.; 
2)  ©epfidtsftücf  n.,  ^pafet  «., 
SoHen  m. 


Toczak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©d^Ieifftein  m. 

Toczarnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
©dileiferei  /. 

Toczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  1)  runbe  ©d^eibe;  2)  run= 
ber  flacher  §ut,  Sioque/.;  3) 
fteiiier,  roter  ^of  um  bie 
©c^u^blatternpufteln;  4)  — 
szlifierski  ©ct)mirgelfd^eibe ;  5) 
-czkiem,  adv.  fugelnb,  rollenb. 

Toczenica,  -cy,  pl.  -ce; 
sf.  1)  runbe  Sßeiberl^aube ;  2r 
äüulft  m. ;  3)  asiertelftob  m. , 

Toczenie,  -nia,  sn.  li 
SDred^feln  «.;  2)  Sßäljen  n.{ 
SRoHen  n. 

Tocznosc,  -sei,  sf.  Sen)eg= 
lic^feit  /.,  ©efc^meibigfeit  /., 
Söälgbarfeit  /. 

Toczny,  adi.  mäljbar,  ge» 
fd^meibtg,  beroeglic^. 

Toczyö,  -cze,  -czylem,  I. 
va.  imperf.  1)  rcäljen,  rollenz 

—  kamienie   ©teine  rcäljen; 

—  beczke    ein    ga^    rollen 
strumien  -czy  swe  wody  prze 
doline    ber    33ad^    roßt    feine 
©eroäffer  burc^  bag   2:a[;   — 
oczyma  po  sali   feine   2Iugen 
im  ©oale  uml^erroUen  laffen; 
2}  bredöfeln;  3)  fd^Ieifen,  rcet» 
äen ;  4)  japffn,  fcf)öpfen,  pum= 
pen;  —  wode    ze  studni  baä 
Sffiaffcrauä  bem  Srunnen  pum= 
pen ;  —  wino,  piwo  Sßein,  S3ier 
japfen;    —    piane    fc^äumen, 
©d^aum  üon  fid)  geben ;  4)  jerna» 
gen,  jerfreffcn ;  zdrowego  drze- 
wa  robak  nie  -czy  einen  gefun- 
ben  58aum  zernagt  ber  SBurm 
nid^t;  smutek    serce  mu  -czy 
ber  Kummer  nagt  il^m  am  ^er« 
jen;  zazdrosc  go  -czy  ber  5Reib 
»ersel^rt  il^n;   5)    führen;    — 
z  kim  rozmowe    ein  ©ffp  äd^ 
mit  jmnbm  fül^ren;  —  z  '^im 
spör  einen  ©treit  mit  im"bm 
führen;  II.  —  sie  vr.  1)  rol« 
ten,  foHern,  fid^  bre^en;  stru- 
mien w   dolinie  sie   -czy    ber 
99ad^  roHt  burc^  baä  %<x\  ba= 
I)in ;  fortuna    kotem  sie    -czy 
©UidE    unb    ©laä    roie'  balb 
brid;t   ba§,   ©lud   ift  üerän- 
berlic^;    2)    fliegen,   ftrömen; 
Izy  stnimieniem  -czyly  sie  po 
jej  twarzy   3;ränen  flogen  in 
©trömen    Über     if)r    ©efid^t; 
krew    -czy    sie    z    rany  SÖIut 


Toczydio 


323 


Tonacya 


ftrömt  auä  ber  SCßunbe;  3) 
im  ©onge  fein,  ftattfinbcn, 
geführt  Jücrbeii,  von  fic^  ge^en; 
od  pieciu  lat  wojna  sie  -czy 
feit  fünf  Sauren  roirb  ber  Krieg 
geführt ;  rozmowa  -czyla  sie  o 
polityce  bog  ©efpräc^  raurbc 
über  ^olilif  geführt;  przed 
tutejszym  sadem  -czy  sie  roz- 
prawa  o  oszustwo  oor  bem 
^iefigen  ©erid^te  finbet  eine 
S5er^anbtung  über  betrug 
ftatt ;  sprawa  sie  -czy  juz  dwa 
lata  bie  ©ac^e  ift  j($on  S^ei 
Satire  im  ©ange. 

Toczydio,  -dla,  pl.  -dia, 
sn.  ©cftleif»,  3Be|ftein  m., 
^olierfc^eibe  /. 

Toczysty,  adi.  runb,  toie 
gebrecf)felt. 

Toc,  adv.  =  Pizecie. 

Toga,  -gi,  pl.  -gi,  sf.  %oa,a 
/. ;  Xalav  m. 

Toina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
(Apocjnum)  §unbSlol^l  m., 
§unbörooIIe  /. 

Tojad,  -u,  pl.  -y,  sm. 
(Aconitum)  ®ifen=,  Sturm^ut 
m.,  S5enuä=,  ^immeläraagen 
m.;  —  mordownik  ^JiappeH', 
©turm^ut;  —  wilkomord 
g^ud^ä",   aSoIfsflurm^ut. 

Tojadnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
2lfonit  n. 

Tojesc,  -fici,  sing.  tant.  sf. 
(Lysimachia)  Seibcn»,  (Sd^toal» 
bentDurj  /.,  ^sfulapie  /., 
©c^tDatbenlraut  n.;  —  wielka 
gelber  Sßeiberid^. 

Tojowiec,  -wca,  sm.  Mars- 
denias  (^flanjenart). 

Tok,  -u,  pl.  -i,  sm.  1) 
j^Uc^en  n.,  ©leiten  n. ;  reget» 
möfiiger  ©ang,  2au^  m. ;  Siic^« 
tung  /. ;  w  -u  rozmowy  wspo= 
mnial  o  diugu  im  Saufe  beä 
©efpräd^eS  ermöl^nte  er  bie 
©(^ulb;  rokowania  wziely 
pomySlny  —  bie  Unterl^anb= 
lungen  naf^men  eine  günfti^e 
3lid^tung;  rzeczy  ida  ciagle 
tym  samym  -iem  bie  ©aci^en 
gelten  immer  ben  regelmäfiigen 
©ang;  iimy  jest  teraz  — 
rzeczy  bie  ©ad^e  l^at  je^t  eine 
anbete  aßenbuns  erhalten,  ge= 
nommen;  —  my^li  ©ebonfen» 
gang;  2)  gorm /.,  ©eftalt  f., 
aitt/.;  3)  Senne/.,  ©refc^= 
tenne;   4)  SOSulft  m.,  SSiertet= 


ftab  m.;  5)  Söpferfd^eibe  /.; 
6)  Sanjenfri^ul^  m, ;  Karabiner»- 
bafen  m.;  7)  ©trang  m., 
©c^icnenftrang,  ©c^ienenrei^e 
/".;   —  luku  Äuröenftrang. 

Tokaj,  -u,  pl.  -e,  sm.  Xo= 
laier  m.,  Ungatroein  m. 

Tokarczyk,  -a,  pl.  -ki, 
sm.  S)rec^flerlel^rling  m., 
©rec^ftergefeile  m. 

Tokarka,  -ki,  pl.  -kl,  sf. 
1)  Sred^flerin  /".,  55redöfter= 
meiftetin  /. ;  2)  S)repanf /., 
Srec^felbanf;  —  do  kruszcu 
SRetaÜbre^banf ;  —  do  obta- 
czania  köi  Jtäberbre^an!;  — 
przedmiotow  owalnych  Dual« 
brefiroerf;  —  pociagowa,  me- 
chaniczna  3Jiafd^inenbreE)banf ; 

—  pociagowa  z  podstawkiem 
recznym  ©liebcrbre^banf ;  — 
pod  wojna       ©uptefbrePanf; 

—  tarczowa  ©d^eibenbre^= 
ban!,  ^knbreöbanl. 

Tokarnia,  -ni,  pl.  nie,  sf. 
®red^f(erraerf ftatt  f.,  S)rcd^f* 
Icrei  /. 

Tokarski,  adi.  S)ted^fler=; 
-ka  robota  Sred^flerarbeit  /. 

Tokarstwo,  -wa,sn.  S)red^f= 
lerbanbreerf  n. 

Tokarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
2)re(ifler  m. 

Tokloska,  -ki,  sf.  ed^ter 
tömifdE)er  Äümmel. 

Tokowac,  -kuje,  -watem, 
vn.  imperf.  fc^teifen,  ballen, 
fid^  paaren,  fic§  begatten  (oon 
aruer-,  2ßitb=,  ^afetroilb). 

Tokowanie,  -nia,  sn.  S3a[= 
gen  n.,  ©d^Ieifen  n. 

Tokowisko,  -ka,  j;?.  -ka,  sn. 
1)  Senne/. ;  2)  SBata  w.,  Ort,  roo 
baä  Saljen  gefc^te|t. 

Toksykolog,  -a,  pl.  -owie, 
sm.  SoEifoIog  m.,  ©iftfenner 
m. ;  =  Znajacy  sie  na  tru- 
ciznacb. 

Toksykologia,  -gü,«/.  %o= 
jifologie /.,  ©tftfunbe /.;  = 
Nauka  o  truciznach. 

Tolerancya,  -cyi,  sf.  Sote= 
rang  /.,  Sulbung  /.,  ®ulb' 
famfeit  /. ;  =  Poblaianie. 

Tolerancki,  adi. ;  Tole- 
rancko,  adv.  tolerant,  bulb= 
fam,  nac^ftdEitig. 

Tolerowa6,  -ruje,  -walem, 
va.  imperf.  tolfrieren,  bulben, 
nad^fi(^tig  fein. 


Tolerowanie,  -nia,  sn. 
tolerieren  n.,  2)ulben  n. 

Tolombas,  Tolumbas,  -u, 
pl.  -y,  sm.  türftfc^e  Srommel, 
Qanitf^arenpaute  /. 

Tolp,  -pia,  pl.  -pie,  sm. 
(Madrepora)  ©ternforaHe  /. 

Tolub,  -bia,  pl.  -bie;  dim. 
Tolubek,  -bka,  pl.  -bki,  sm. 
gefütterter  DberrodP,  ^elgrodf  »i. 

Toluba,  -by,  pl.  -by,  sf. 
Crovea  (^flangenart). 

Tom,  -u,  pl.  -y;  dim. 
Tomik,  -u,  pl.  -i,  sm.  SBanö 
m.,  33änbd^en  w.;  ju^  wyszedl 
drugi  —  historyi  ber  jroette 
S3onb  ber  ©efc^ic^te  ift  fc^on 
erfcbienen. 

Tombak,  -w,  sing.  tant. 
sm.  Somba!  m.,  roteä  3Jleffing, 
3fiotgufe  m.,  3JJannl^eimer  ©olb. 

Tombakowy,  adi.  %om= 
\i<xl',  Don  Somba!. 

Tomilek,  -Ika,  pl.  -Iki, 
sm.  (Heliotropium]  ©onncn= 
loenbe  /. 

Tomka,  -ki,  sf.  gfjied^gtaä  n. 

Tomkownica,  -cy,  sf. 
^pferbet^rag  n. 

Tomsonit,  -u,  sm.  S^om» 
fonit  m.,  ßoncjtonit  m. 

Ton,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
Son  m.,  ©timme/.,  Ätanu  m. ; 
fatszywy  —  falfc^er  Son; 
mi-ty  —  ongenel^mer  Son; 
dzwon  ma  przyjemny  —  bte 
©lodc  l^at  einen  fc^önen 
Hlang  ;  slodkie,  tkliwe,  smu- 
tne  -y  wydobywal  ze  skrzy- 
piee  füfie,  rül^renbe,  traurige 
Söne  brachte  er  au^  ber  ©eige 
l^erBOr;  musisz  wziac  o  pol 
-u  wyiej  bu  mu^t  "am  einen 
l^olben  Son  l^ö^er  greifen;  wy- 
pasc  z  -u  auä  bem  Sone  fom= 
men;  2)  Son  m.,  SRebenjeife /., 
Setragenäart/. ;  zuchwaJy  — 
przybrac  fred)  werben,  in  einer 
frcd^en  Sßeife  reben;  to  jest 
—  tera^niejszego  swiata  ba§ 
ift  ber  je^t  l^errfc^enbe  3Selt= 
ton;  czlowiek  dobrego  -u 
ein  3)tann  oon  gutem  Son; 
to  naleÄy  do  dobrego  -u  baä 
geprt  jum  guten  Son ;  spuscil 
z  -u  er  ift  je^t  befc^eibcner 
gerootben;  w  rozkazuj^cym 
-ie  im  befe^lenben  Sone. 

Tonacya,  -eyi,^?.  -eye,  */. 
Sonort  /.,  ©fala  /. 

21* 


Tonac 


324 


Tor 


Ton^c,  -he,  -ualem,  vn. 
imperf.  ettrinfeii,  untergel^en, 
311  ©runbe  qefien,  netfinfen; 
okret  -nie  baö  ©ci&iff  S'-'^t 
unter;  -ne  w  tem  Wocie  id) 
Qil)e  in  bie[cm  Sot  unter;  — 
we  tzach  tu  Sräuen  äerfitefeen ; 
CO  ma  wisiec  nie  utonie  Uufraut 
oerbirbt  utefit;  -naey  chwyta 
sie  brzytwy  ber  (Srtriufenbe 
Üatnmert  fvi)  aud)  an  einen 
©trofi^alm  (an  ein  SRafier» 
tneffer). 

Tonicznosc,  -sei,  sf.  nor= 
male  ©pannfraft  ber  äßuefflu, 
2;otiu^  m. 

Toniczny,  adi.  1)  tonifd^, 
2:on=;  2)  touifd),  bie  ©paun= 
fraft  ber  ©etoebe  betreffenb; 
—  kurcz  ©tarrframpf  m. 

Tonika,  -ki,  sf.  Xonxia.  f., 
©runbton  tn. 

Tonizowaö,  -zuje,  -watem, 
va.  iinperf.  ©pannfraft  Der= 
leiten. 

Tonkowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  2;onfa5ot)ne  /. 

Tonna,  -ny,  pl.  -uy,  sf. 
Sonne/.;  —  angielska  eug= 
lij^e  2;onne;  —  francuska 
franjöfifd^e  Sonne. 

Tontyna,  -ny,  pl.  -uy,  sf. 
Sontine  /.,  2eibrentengefeU= 
tc^aft  f. 

Ton,  -ni,  pl.  -nie,  sf.  1) 
Siefe  f.,  atbcjrunb  m.,  tiefeä 
SBaffer;  2)  2)^%m.q,i\ax\g,inn 
g{fci)e;  3)  -nie  ber  mit  SRc^en 
umfteUte  ©tritf)  be§   SBafferö. 

Topaz,  -zu,  pl.  zj,  sm. 
Sopas  m.\  —  bialy  ^ifnit 
m. ;  —  falflzywy  58ergfri[taQ  m. 

Topialny,  adi.  ©d^metj», 
©ie§-. 

Topian,  -u,  sm.  Pistia 
(^flaujenart). 

Topiciel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©iefeer  m. 

Topic,  -pie,  -pitem,  I,  va. 
imperj.  1)  ertränfon,  crfäufen, 
untertaudjen;  -iono  za  da- 
wuych  czasow  mniemane  cza- 
rownice  man  erträttfte  Dor 
Reiten  bie Dertneintticfien  öejen ; 
troski  w  winie  —  bie  ©orgen 
in  2Bein  erfäufeu;  —  okret 
ein  ©c^iff  oerfcnfen,  in  ®runb 
boijten;  2)  giefien,  fd)mel}en, 
?erfliefeen  laffcn;  —  krnszce, 
szklo,  wosk  ©rje,  ©laö,  SCBac^ä 


fdimeljen  ;  3)  (bilbl.)  nerfenlen, 
tieften, bol^ren,  fto^en ;  —  wzrok 
w  sioncu  feinen  33liä  auf  bie 
©onne  heften,  [ie  uunerroaubt 
auf  d^auen ;  —  wzrok  w  czyjems 
oku  feinen  Slitf  auf  imnbä 
2luge  l^eften;  —  Äelazo  w  czy- 
ich  piersiach  ba§  (Sifeu  tu 
imnb§  ©ruft  bolzten,  fto^en; 
JI.  —  sie  vr.  ertrinfen,  fid) 
üerfenfen,  oertiefen;  ratujcie 
mnie,  bo  sie  -pie  rettet  mid^, 
roeir  id^  fortft  ertrinke;  mysle 
isc  —  sie  do  "NVisty  id^  roiU 
3ur  SBetd^fel  gcfjen,  um  mid^  ju 
ertränfen;  2)  sergeljen,  fc^mel^ 
jen,  jerfliefien;  zmetalöwnaj- 
prc'izej  -pi  sie  oWw  öou  aÜen 
ajietatten  fdtimiljt  SBlei  am 
fcfineHften. 

Topiel,  -i,  2>^-  -P>  sf.;  To- 
pielisko,  -ka,  pl.  -ka,  sn.  1) 
äßafferabgrunb  m.,  2Baffer= 
fd^Iunb  m.,  SBafferftrubel  m. ; 

—  morska  3D2eere5fIut  f.;  "i) 
©rtrinlenn. ;  ujsc  -i  ber  ®e= 
fafjr  beä  (Srtrinfenö   entgelten. 

Topielec,  -Ica,  ^j?.  -Ice,  sm. 
©rttunfene(r)  m.,  üBaffertetd^e 
/.,  SBaffergefpenft  «.,  !fflaffer= 
mann  m. 

Topielica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
1)  Uöäfferfrau  /.  ^tijc/. ;  2)®r=. 
trunfene/".;  3)(Ranatra)2Bafferä 
roanje  /. 

Topielisty,  adi.  voU 
9Bafferf(^Iünbe. 

Topienie,  -uia,  sn.  1) 
gc^meläen  n. ;  2)  S}erfen!en 
n.,  llntertaud^en  n. 

Topieii,  -nia,  pl.  -nie,  sm. 
©dämeljftein  m. 

Topinambur,  -n,  pl.  -y, 
sm.  (Helianthus  tuberosus) 
Topinambur  m. 

Topliwosd,  -sei;  Topni- 
stos6,  -sei,  sf.  ©d^mefjbarf  ett  f. 

Topliwyi  Topnisty,  To- 
pny,  fc^meljbar. 

Topnieö,  -nieje,  -niaJem, 
vn.  imperf.  f^melnen,  jer» 
gelten;  snieg  -nieje  w    s^'oncu 

ber  ©d^nee  fd^mifgt  in  ber 
©onne;  metale  -nieja  w  o^niu 
bie  aRetatte  fcfeme[3en  im  g^euer; 

—  jak  wosk  roie  2Bac^§ 
fd^meljen. 

Topnienie.  -nia,  sn. 
©dtimeljeu  n.,  3«rse^«n  n., 
3erfd^me[jen  n.,  3er|[ief!en  n. 


Topnik,  -a,  pl.  -i,  stn 
©djmeljäufdilag  w.,  jylufe  m. 
g-rufimitte[  «.,'g[u&fpat  ??;. 

Topograf,  -a,  ^;^  -owie, 
sm.  Jopograpf)  m ,  Drt§be=- 
I  fcbreiber  m. 

Topografia,  -fii,  sf.  Drtö= 
befdjreibuug  ;'..  Sopograpi)ie/. 

Topograficzny,  adi.  topo« 
grapt)tfd),  ortsbefd^reibenb. 

Topola,  -11,  ^;?.  -le,  sf. 
■iliappel  /.,   ^appelbaum   »».; 

—  biala,  czarna,  wtoska 
roeifee,  f'-^roarjc,  itaüenifc^e 
ober  ©itberpappet;  —  nad- 
wislanska  SiBeid&felpoppel, 
©aarloud^baum  m.,  ©aarlaud^- 
btec^e/.,©(^eiuroeibe/.,?J?üdctt= 
bäum  m. ;  — osa,  osika,  drzaca 
tTzepieeina  3itterpappe[;  — 
balsamiczna  93a(fouipappeI. 

Topolina,  -ny,  sf.  'ii5appel= 
baum^olj  n.;  ^appelroälbct)enn. 

Topolipka,  -ki,  ^j?.  -ki,  sf. 
(Thespasia)  ©öttermalne  f. 

Topolisty,  adi.  doH 
^^appeln;  fc^tan!  rote  eine 
^apper. 

Topologia,  -gii,  sf.  Sopo-» 
logie  /.,  Unterftü^ung  /.  DeS 
®ebä(|tniffeä  bur^  einen  Drt. 

Topolowy,  Topolny,  adi. 
^app.ln-. 

Topolowka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  (Althaea)  ^appelfuaut  n. ; 

—  roiowa  SRofenpappef. 
Toporek,    -rka,    j^^-    -^^h 

sm.  Keine  ^adi,  f feinet-  Seit ; 

—  z  mlotkiem  Sif^ferl^aue 
/.,  ©anbbeit  n. 

Topornia,  -ni,  ^^Z.  -nie,  sf. 
£)au=,  ^reilenfeuer  n. 

Toporowy,  adi.  Seil'. 

Toporzysko,  -ka,  sn.  1) 
©tiel  m.,  ^elm  m.,  ibeiH^etm ; 
^ammerfttct  m.  in  ben  ®ifen= 
bämmern;  2)  fd^tec^teö,  gro^e^ 
58ctr. 

Topor,  -pora,^;?,  -pory ;  dim. 
Toporek,  -rka,  pl.  -rki,  sm, 
Seit  n.,  'SLpf,  Sreit«,  2)ünn=. 
3immerbeil ;  —  motykowa- 
ty  Sed^fel  w.,  Sec^fel  f., 
§aUo  /.;  —  ciesielski  3^'"" 
merajt /.,  Sen!beit  n. ;  —  do 
podkiadöw  ©cüiueltenbeil. 

Tor,  -n,  pl.  -y,  sm.  I.  Sa^n 
/.,  gebal^nter  äöeg;  ©eleifc  n. 
sprowadzid  rozmowe  na  inne 
-y  ba§  ©efpröc^  in  anbcre  Sob- 


Tora 


TowarzyskosiS 


neu  lenfen;  isc  -em  cnoty 
bie  33a^n  ter  2:ugeub  rer= 
folgen;  zbic  kogo  z  -u  jmnön 
auf  Slbroege  bringen;  — boczny 
drogi  Äelaznej  ^Jieöengeleife, 
©eitengeleife;  —  drewniany 
^otjbafjn ;  —  graniczny  ©renj» 
geleife;  —  ladowniSSerlaberams 
petigetetfe;  -  lukowy  Suroen« 
bogengeteife;  —  odjazdüwy2l5^ 
faljvtögeleife;  —  parowoziami 
^etj^auägeteiie;  —  poziomy 
fjüiijontale  Sttede ;  —  przen)}  - 
slowy  S"^"fti^if9£lfi's;  — 
rdzenny,  nawiezuy  3)iutter=, 
©tammgeleife ;  —  rozdzialowy 
Sßevkitungä»,  jRongter=,  2(U5= 
tangiergeleife;  —  szlakowy, 
na  linii  ©trecf«ngeletfe,  fui= 
rente  ©trecf e ;  —  slepy  ©tocf=, 
asiinb»,  (£turjgerei[e ;  —  wy- 
kiadowy,  do  wyladowania 
2ib[abe=,  ©ntlobegeleife ;  — 
zajety  üerftelltfi  ©eletfe;  — 
zapasowy  5öerextfc|aft5=,  Slufs 
fteilungsgeletie,  Sieben;,  <Seiten= 
geletie;  —  zestawuiczy,  ze- 
stawowy  gotmierungö«,  3"9= 
bilöungö^,  JRangiergeletfe  «.; 
-y  zbierne  %ä6)exitlei\i,  fon= 
oergterenbe  ©eletfe;  IL  — ,  -u, 
sm.  2;f)orium  n.  (DJetall). 

Tora,  -ry,  sf.  Xt)ora  /., 
2ef)te  /.,  ©efe^  n.  2)tofiä; 
2:f)oraroUc  /.,  ©efe^esroUe. 

Torba,  -by,  pl.  -by;  dim. 
Torebka,  Torbeczka,  -ki, 
pl.  -ki,  sf.  Xaj^e  /.,  ©acf  ?w., 
©ödEdjen  n.,  %aii)ö)en  n.,  IRitu 
!ule  n..  33eutel  »z.;  —  po- 
drözna  S^eifefotf ;  —  zebracka 
Söettelfadf;  do  -by  pizyjsd 
an  ben  iöettelfatf  iommen; 
pojsc  z  -mi  betteln  gelten;  to 
w6r  a  to  —  eines  taugt  gerabe 
fo  iDeniij  raie  bas  anbete. 

Torbiak,  -a,  ^jZ.  -i,  stn. 
(Cystoides)  3ufammengeroac^= 
fene  (SefdjroiUfte  pl. 

Torbiarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
SBettUr  »i. 

Torbiasty,  adi.  tofc^en', 
fadaitig. 

Torbiel,     -a,    pl.    -e,    sm. 
(Cystis)    1)   SBIafen-,  ©iterge« 
fd^roür  «.,   ®efc|H)ul[t /.;  "^2) 
—     woskowy    ^orn^aut    /.,  i 
©elb^aut  nm  Sogelfc^nobel. 

Torbielec,  -Ica,  ^jZ.  -Ice, 
sm.  oergrö^erte  eitvtge  ®rüfe. 


Torbomigsak,  -a,  pl,  -i, 
sm.  33a[gfleijd)gefcön)ullt  /. 

Torbotluszczak,  -a,  pZ. 
-i,  Stil,  g^ettgefrf^roulft  /'. 

Torbotwor,  -oru,  pl.  -ory, 
sm.  blafenarttgeä  ©tfinge= 
bilbe. 

Torebczak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
me^ifamii^e  ©c^üefefrudjt. 

Torebka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  fie^e:  Torba;  2)  Äapfel/., 
5-tu*if)üae  /.,   gtucl)tfapiel  /. 

Torebkowy,  adi.  i^ülfen=, 
Äapfeln=,  t)üljen=,  tafc^cnartig. 

Torebnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
^adentier  n. 

Torek,  -rka,  sm.  3:^ortum= 
£)Ei)b  ».,  Sl^orerbe  /'. 

Torf,  -u,  pl.  -y.  sm.  %ox^ 
m.\    —    darniowy   Siafentotf; 

—  prasowany  gepreßter,  ^re^  = 
torf;  —  sJoisty,  lisciowaty 
Blätter-,  ^apiertorf;  —  tlusty, 
smolisty  fetter  ^orf,  ^ed^torf ; 

—  ziemny  ©rbtorf;  —  zyl- 
kowatj' g-afertotf ;  — iowiony 
33aqgettorf. 

Torfiarnia,  -iii,  pl.  -nie, 
/.;  Torfowisko,  -ka,  2>Z.  -ka, 
sn.  Sotfgräbeiei  /.,  Sorffticö 
7nx  S^orflagcr  «. 

Torfisty,  Torfowy,  adi. 
%Qx\=\  torf  artig,  torfiger 
Struftnr. 

Torfiarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
2^orffted)er     m.,     «gräber    m. 

Torfowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  Jorfmoog  n. 

Torfowisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  Sorfgrunb  m.,  Torfmoor 
n.,  Soifiager  n.,  Sorfbruc^  m. 

Torfowy,  adi.  %o\\'. 

Torhun,  -u,  sm.  S)ragun=, 
33eifufe  m.,  (Sftragon  w.,  ^X(xa,= 
onfft  m. 

Toromierz,  -a,  pl.  -e,  sin. 
(gpurmofi  II.,  ®e[eig[e^re  /. 

Torowac,  -ruje,  -walem, 
va.  imperf.  einen  SBeg  ba^= 
nen,  ebnen;  on  pierwszy  -wal 
droge  dla  wiedzy  er  rour  ber 
crfte/  ber  ber  2ßiffenjc^aft  ben 
SBeq  bal^nte. 

Torowanie,  -nia,  sn.  33al^= 
nen  n. ;  Torowisko,  -ka,  pl. 
-ka,  sn.  33al^npIonum  n.,  ^|'ta= 
tcau  n. 

Tort,  -H,  pl,.-y\dim.  Tor- 
cik,  -a,  yl. -i,  sm.  AOtte  / , 
^uc^en    m.;    —    migdalowy, 


ezekoladowy,  jabikowy  3)Jan= 
bei',  ©c^ofolabc»,   äpfeltorte. 

Tortarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
2;ortenbä(fer  m. 

Tortura,  -ry,  pl.  -ry,  sm. 
S^ortur  /.,  ^-olter  /. ;  wziac 
kogo  na  -ry  jntnbn  auf  bie 
golterban!  fpannen;  meinie 
znosii  wszelkie  -ry  mannf)aft 
ertrug  et  alle  Folterqualen. 

Torturowy,  adi.  Sortut«, 
5oIter=. 

Tornn,  -u,  sm.  ©c^longen^ 
fraut  n. 

Toryna,  -uy,  */.  S^orinerbe  f. 

Torzysniat,  ■&,  pl.  -y,  sm. 
(Cossus)  Jffici  beJibof)rer  m. 
äßcibenfpinner  m. 

Totumfacki,  adi.  gafto-= 
tum  n. 

\      Towar,    -u,    pA.     -y,     sm. 

i  SBare  /.,  ©Ut  n.  ;    —  braku- 

j  jacy  abgängiges  ®ut;  —  cJo- 

wy  3oligut;    —    doJadowany 

3ulabung     /.,      33eilacung; 

—  kruchy  gerbrecf)lidöeö  ®ut; 

—  nadliczbowy  übetjäfltigeö 
®ut;  —  niedoreczony,  niedo- 
reczalny  unbeftellbateä,  unan' 
bringlid^eS  @ut;  —  nieopa- 
kowany,    lofcg,    Iibigeö  ©nt; 

—  pospieszny  ©tigut ;  — 
przestrzenny  fpettigeä,  oolu» 
ntinöfeä  ©ut  ;  —  zawleczony 
üerfc^leppteä  ©ut;  —  tobol- 
kowy  ©tÜdEgut;  —  wstrzy- 
many    potentl^attene    evrad)t; 

—  wybrakowany  Statfraote; 
3tamft^  m.\  —  wybucbo- 
wy  ejp  lob  i  et  bater  ©egcnftanb, 

—  wykluczony,  wy?;iczony 
cd  przewozu  gefäl^tlicbee,  com 
3;ran§potte  ouögefc^loffeneä 
©ut;  —  wywozowy  @£port= 
gut;  —  zapalny  btennbarer 
©egenftanb;—  zbiorowy,wiel- 
ki  lOJ affengut;  -y  kolonialne 
Äolonialioaren  _p?.,  otogen 
pl.,  SJrogetieroaren;  —  bla- 
watne  @cf)nittroaten;  —  no- 
rymbergskie  ßutjnjoren. 

Towarowy,  adi.  Sparen»; 
®üter=;  pociag  —  ©ütet= 
äug  m. 

Towarzyski,  adi.;  Towa- 
rzysko,  adv.  gefeEig;  gefeU= 
fd)aftnd). 

Towarzyskosc,  -6ci,  sf. 
©efeüigfeit  /. 


Towarzystwo 


326 


Trafnosc 


Towarzystwo,  -wa,  pl. 
-wfl,  sn.  (SefeUfc^aft  /. ;  ®e= 
nofjcnfj^aft  /. ;  ©emeinjd^oft/., 
SSercinigung  f.,  SSerein  m. ; 
bylem  w  -wie  kilku  zaprzy- 
jai^uionych  mi  osob  id^  roar  in 
bet  ©cfeUfd^aft  einiger  mir 
befreunbeter  iperfonen;  zle  — 
mialo  taki  wplyw  na  niego 
fc^Iec^te  ©efcHjc^aft  fiatte  einen 
fold^en  ©influ^  auf  il^n;  — 
Jezusowe  bie  ©efeUfd^aft 
^efu;  —  wzajemnej  pomocy 
gegcnfeitiger  Unterftü^ungö= 
oerein;  —  naukowe  roiffen» 
fc^aftlic^e  Oefeßfc^aft;  —  ak- 
cyjne  2llttengefellf  c|aft ;  — 
kolejowe  ©ifenBaJ^ngefeCfd^aft. 

Towarzysz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©efä^tte  m.,  ®efeU)d)after  m., 
©enoffe  m.,  Äamerab  m.',  — 
podioÄy  SJeifegefä^rle;  — 
broni  SBaffenbrubet  m.\  — 
nieszczescia  UnglüdEögenoffe 
m. ;  —  pancerny  ^ujar  in. 
(abettger  polnifd^er  ^ürojnev). 

Towarzyszka,  -ki,  pl.  -ki, 
*/.  ©ef  ä^ttin  /.,  ©ef  eOfd^afierin 
/.,  Äomerabin  f.,  ©enoifin  /. 

Towarzyszyc,  -sze,  -szy- 
lem,  vn.  imperf.  begleiten, 
©efeUfd^aft  leiften;  -lem  mu  w 
tej  uciazliwej  podrözy  id^  be« 
gleitete  tf)n  auf  biefer  be= 
fd^roctlic^en  3?eife. 

Tozsamosc,  -sei,  sf.  Sbcn^ 
tität  f. 

Tracenie,  -nia,  sn.  Sßer» 
lieren  n. 

Tracheotomia,  -mii,  sf. 
Srac^eotomie  /.,  £uftröl^ren= 
fdjnitt  m. 

Trachitis,  indecl.  sf.  2uft= 
rö^renentjüubung  /. ;  =  Za- 
palenie  tcbawicy. 

Trachoma,  -my,  sf.  %x<i' 
c^om  n.,  granulöfe  Slugenlib» 
euljünbung. 

Tracid,  -ce,  -uisz,  -cUem, 
1)  v7i.  imperf.  »etlieren;  na 
tem  tylko  ja  -ce  babei  Der» 
ücre  ic^  nur;  2)  va.  imperf. 
»triieren,  einbüßen;  oerni^ten, 
jerftören,  ruinieren;  —  sen, 
apetytbenS^laf,  ben  2Ippetit 
»erlieren;  —  cafe  nadzieje  bie 
ganje  4)offnung  uerliercn;  — 
glowe  ben  SOcrfianb,  ben  ilopf 
Devücren;  -ci  r/)wnocze6nie 
dwoch  synow  er  oerliert  gteid^» 


jeitig  sraci  Söl^ne;  —  odwage 
ben  3Jlut  finfen  laffen;  nie 
-cac  czasu  ol^ne  Diel  ^t\i  ju 
Dcrlieren;  nie  -c  czasu  lafi 
beine  ^t\i  nidjt  unbenu^t  oct= 
[treicfien ;  -ciJ  po  kolei  wszyst- 
kie  zyski  z  roku  poprze- 
dniego  er  oerlor  nad^einanber 
aßen  ©ercinn  be§  Dorigen 
Qai^reg;  —  caly  majatek  bag 
ganje  SSermögen  burä)brtngen; 
-cisz  w  jednej  chwili  honor 
i  dobra  slawe  in  einem  2lugcn= 
bilde  bü^eft  bu  beine  e^re 
unb  beinen  guten  Flamen  ein ; 
—  pieniadze  ©etb  Derfc^roen» 
ben;  —  ciaJo  jd^roinben,  ma; 
ger  raerben,  f^Ieifd^  Derlieren, 
Dom  j^Ieifc^e  abfallen;  —  pl6d 
bie  Seibeöfruc^t  abtreiben;  — 
röwnowage  a\x^  bcm  ®leid^= 
gereichte  fallen;  skapy  dwa 
razy  -i  ber  ©eijige  oerliert 
boppelt  (fiel^e:  Stracic). 

Tracz,  -a,  pil.  -e,  sm.  1) 
©äger  w.,  33rettfc^neiber  m., 
©d^rotter  w. ;  2)  SBrettfäge  /., 
©ägemül^le;  3)iSngefifd^  w.;  4) 
Xaud^er  m.,    ©ägetau^er   m. 

Tradowac,  -duje,  -walem, 
va.  imperf.  trabieren,  über» 
geben;  uortragen. 

Tradowanie,  -nia,  sm. 
SCrabieren  n.,  Übergeben  n.; 
SSortrag  m,. 

Tradycya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  1)  Srabitton  /'.,  Über» 
lieferung  /. ;  2)  amtliche  Über= 
gäbe,  Übergabe  /.  oon  §anb 
5U  §anb. 

Tradycyjny,  adi. ;  Trady- 
cyjnie,  ade.  trabitioneU,  über« 
liefert,  STrabttionä«,  Über= 
lieferungä». 

Traf,  -u,  pl.  -y,  stn.  3«= 
faß  m.,  jufäHigeg  ©tntreffen; 
dziwnym  -em  burö)  einen 
rcunberlid^cn  3wt«ß;  °*  — 
auf  gut  ©Kid,  oufä  ®erate= 
iDol^l;  -em,  adv.  jufäHtg. 

Trafak,  -a,  2^^  -i,  sm. 
jufäUiucö  erjtager,  ©tein» 
fol^^enflöj  71. 

Trafia6,  -fiam,  -fial'em,  I. 
vn.  unb  va.  im2)erf.\  Trafiö, 
-tie,  -fitem,  I.  vn.  unb  va. 
perf.  treffen;  —  w  cel  bas 
3iei  treffen ;  —  kogo  w  samo 
serce  imnbn  mitten  inö  ^erj 
treffen;    —   kogo   karaieniem 


w  glowe  jmnbn  mit  einem 
©tein  on  ben  ^opf  treffen; 
mysli,  ze  -fit  na  durnia,  ale 
grübe  sie  myli  er  glaubt,  auf 
einen  Summfopf  getroffen  ju 
^aben,  aber  er  täufd}t  fi(^  ge» 
rooltig;  -fem  wlasnie  na  obiad 
id^  lam  gerabe  jum  ÜJlittageffen 
an;  -fit  sw6j  na  swego  er 
tiat  feineeglei^en  gefunben; 
nie  möge  mu  —  do  gustu 
id^  !ann  nic^t  feinen  ©efd^macE 
treffen;  —  jak  kula  w  plot 
nic^t  rid^tig  treffen,  raie  mit 
einer  5?ugc[  in  ben  3au";  -^a 
kosa  na  kamien  bie  ©enfe  traf 
auf  einen  ©tein,  er  \)a.i  feinen 
3)?ann  gefunben;  —  w  samo 
sedno  in§  rid^tige  j^kdEc^en 
treffen,  bie  cmpfinbn(|e  ©teile 
treffen,  imnbn  ^tx  ber  f^roac^cn 
©cite  padEen;  fotografia nie jest 
dobrze  -fiona  ba§  33ilb  ift  nic^t 
gut  getroffen;  portret  dobrze 
-fiony  ein  gut  getroffene^  Silb ; 
tak  byl  pijany,  ie  nie  mögt  — 
do  domu  er  roor  fo  betrunicn, 
ba|  er  nic^t  nad^  ^aufe  treffen 
tonnte;  nie  znajac  drogi,  nie 
moglem  —  do  wsi  'üa  ic^  ben 
SÜeg  nid^t  fanntc,  tonnte  id^ 
nic^t  inö  ©orf  treffen;  II.  — 
sie  vr.  1)  fid)  treffen ;  -fia  sie 
wies  tanio  do  kupienia  el 
trifft  fi^  ein  billiger  ©utöfauf ; 
jak  sie  -i  roie  fic^'g  trifft; 
-lo  siejej  wyjsc  zamni;  fte  ^atte 
©elegenl^eit  ju  tieiraten;  gdyby 
sie  -fit  tanio  dom,  kupilbym 
go  natychmiast  roenn  fi(|  bittig 
ein  §aug  träfe,  fo  möd^te  id^  e§ 
gleich  faufen ;  2)  fic^  ereignen, 
guftofien,  jutragen ;  -to  mu  sie 
nieszczescie  e§  ftte^  i^m  ein 
UnglüdE  ju ;  -fi  sie  i  najmedr- 
szemu  potknac  aud)  ber 
Älügfte  tann  ftolpern. 

Trafienie,  -nia,  sm.  Stef» 
fen  n. 

Trafika,  -ki,  ^;?.  -ki,  sf. 
%xix\\l  f. 

Trafikant,  -ta,  pl.  -ci,  sm. 
2;rafifant  m. 

Trafikantka,  -ki,  pl.  -ki, 
.*/•.  Jrofitantin  f. 

Trafnosc,  -s'i,  sf.  1)  Siref- 
fenbe(6)  ?(.,  :hid^tigei6)  m., 
jjiid^tigfeit  /. ;  —  twoich  uwag 
zadziwia  mnie  bie  9iid^tig!eit 
beiner  S3emerfungen  fe^t  mic^ 


Trafny 


32; 


Translator 


in  ^ßeriDunberutic^;  2)  3'reff= 
ftc^er^eit  /.;  3)  XreffUc^feit/., 
aSortrcfflic^Ieit  f. 

Trafny,  adi. ;  Trafnie, 
aäv.  Ireffenb,  jutreffcnb,  ge= 
nau;  treffftc^er. 

Trafunek,  -nku,  j??.  -nki, 
sm.  3ufaü  ^• 

Trafunkowosö,     -sei,    sf. 

3ufäat3fcit  /. 

Trafankowy,  adi.  %\x= 
föHig. 

Traganek,  -nku,  ^?.  -nki, 
sm.  S^ragant  m. 

Tragarski,  adi.  Äröger». 

Tragarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
1)  Präger  m.,  ©epädäträger 
m. ;  2)  2:rageBalfen  jw.,  S^rä» 
ger  \ii. 

Tragedya,  -dyi,  jj?.  -dye, 
sf.  iiauctfpiet  M.,  S^ragöbie/. 

Tragedyopisarz,  -a,  •pl. 
-e,  sw.  S^ragööienoeifaffer  »i., 
Srauerfpielbid^ter  m. 

Tragiczno-komiczny,  adi. 
traatfomifc^. 

Tragicznosc,  -sei,  sf.  %x<x= 
gijc^e(3)  «.,  Sragi!  /. 

Tragiczny,  adi. ;  Tragi- 
cznie,  adv.  tragifd^. 

Tragik,  -a,  j^l.  -cy,  sm. 
S^raqöbe  7n.,  Sragüer  m. 

Trajkotac,  -tarn,  -taJem, 
imperf.    plappern,    fc^roagen. 

Trajkotanie,  -nia,  sn. 
^plappern  n. 

Trajtak,  -u,  pl.  -i,  sm. 
2tn;^ebetrog  m.,  ftaften  m. 

Trakarz,  -a,  ^;Z.  -e,  sm. 
Xnäev  n.  (ber  baä  @rj  auf 
beiu  ©d)ubfarten  J^ecöeifüfirt). 

Trakcya,  -cyi,  yj.  -eye,  */. 
S3eförberung  /.,  2;ra!tion  /'. 
—  podwöjna  Seförberung  mit 
SSorfponn. 

Trakt,  -n,  pl,  -y,  sm. 
Sraf  t  m.,  Sanb»,  ga^r=,  i)aupt-- 
ftrafee  /.,  ß^auffee  /. ;  ta  wies 
lezy  na  -cie  biefeS  3)orf  liegt 
an  ber  §auptc§au[fe?. 

Traktament,  -u,  yl.  -y 
ober  -a,  sw.  1)  SBe^anblung 
f.\  2)  Sraftament  n.,  Serair- 
tung  f.,  ^iluftnartung  /., 
©cf)mau8  m. ;  3)  ©otb  m., 
Söönung  /. 

Traktat,  -n,  pl.  -y,  «???.  1) 
Sroftat  m.,  Übereinfunft  /., 
Vertrag    ?«. ;     —    handlowy 


^anbetöoerlrag  m.  \  2)  2tbl^anb= 
blung  /■.,  SDiffertation  f. 

Traktowaö,  -tuje,  -waJem, 
va  imperf.  1)  aufroorten, 
traüieren,  beroirten ;  -wala  nas 
wszystkiem,  co  tylko  miata 
w  domu  fie  roartete  un€  mit 
allem,  n)a§  fie  nur  ju  §aufe 
l^atte,  auf;  2)  bel^anbeln; 3)  — 
o  CO  z  kim  mit  jmnbm  um  etro. 
unter^anbeln. 

Traktowanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  1)  2lufroorten  n., 
Serairten  «.;  2)  Sel^anbeln«.; 
3)  Unterfjanbcln  n. 

Traktyernik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  Speiferoirt  m..  %(Xxlo6)  m. 

Traktyerka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©peijcroirtirt  /. 

Traktyernia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  ©peifef)au§  «.,  3öirtä« 
l^auä,  n.,  ©arfüd^e  /. 

Tram,  -ti,  lü.  -y,  sm. 
t>nupt=,  ^eitbaüeu  m. 

Trama,  -my,  pl.  -my,  sf. 
Unter»,  58inbebalten7«.,2lrc^i= 
trao  m.,  Unterjug  m.,  Dber= 
fc^tüeße  /. 

Tramiec,  -mca,  pl.  -mce  ; 
Tramek,  -ka,  pl.  -ki,  sm.  93al= 
Un  m. 

Tramowanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  ©ebälf  n. 

Tramowica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  Satfentopf  m. 

Tramowy,    adi.    93alfen=; 

—  gwozdz  33alfennagel  w. 
Tramwaj,  -u,  pl.    -e,    sm. 

%xo^xamciV)   f.,   Siramba^n    f.; 

—  elektryczny  ele!tcif^e  %tavX'- 
roai);  —  konny  'pferbeba^n;  — 
powietrzny  2)ra^tfeitbai)n  /. 

Tramwaj owy,  adi.  %xa.va.- 
n)av)=;  szyny  -we  2ramroax;= 
fc^ienenp^;  wöz — Sramroat)» 
roaaen  m. 

Tran,  -u,  pl.  -y,  sm.  %xax{ 
m.,  gijd&fett  n.,  gifd^tran; 
beczka  -u  S^ranfofl  n.;  zapach 
-u  Srangerudj  m. 

Trank,  -u,  sing.  tant.  sm. 
2)ürrit)urj/. ;  — jeleni  ©d^ar« 
tenfcaut  n.;  —  anielski  @ns 
gelfraut  n..  ©ngelfrautrourj 
/. ;  —  8W.  Kunegundy  2Baf=» 
ferboft  m. 

Transakcya,  Tranzak- 
cya,  -cyi,  jil.  -eye,  sf.  JranS« 
aftion  /.,  ©efc^äft  n. ;  3]er= 
f)anbhmg  f.,  Untcrl^anblung  f. ; 


ä>erg(eic^  m.,  3Sertrag  m.]  — 
gieldowa  Sörfengefcf)äft. 

Transakcyjny,  adi.  %xan^-- 
aftionä-,  ©efd^äftä». 

Transatlantycki,  adi. 
tranäatlantifd),  überfeeifc^. 

Transkaspijski,  adi.  jen* 
feit  beä  Äafpiic^en  2Reere§, 
tranälafpifd^. 

Transkaukazki,  adi.  jen« 
feit  beä  Äau!afuä  gelegen, 
tranefaufaftic^. 

Transcendentalnosc,  -sei 
sf.  l)Überfinnlic^e(e)n.  ;Über- 
finnlid)feit  /. ;  2)  tranfäenbcn= 
taler  3uftanb;  3)  tranfjenben= 
talc  ^flttofop^ic;  =  Nadzmy- 
sfowosc. 

Transcendentalny,  adi. 
Transcendentalnie,  adv.  1) 
überfinnlic^,  p[)antoftifcl^,  au§- 
fc^raeifenb;  2)  tranfsenbental, 
aprioriftifd^,  fpefulatiü,  meta= 
p^ijfifc^;  -na  filozofia  tranfjen« 
bentale  ''}5f)itofoplöic- 

Transferowac,  -rnje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  transferieren, 
übertragen,  »erlegen,  »erfe^en; 
=   Przeniesc. 

Transfiguracya,  -cyi,  pl. 
-eye,  sf.  S^ranäfiguration  f., 
©eftaltoeränberung  /.,  Um* 
geftattung/. ;  SSerflärung/. ;  = 
Przeistoczenie,  Przeobrazenie. 

Transfigurowac,  -ruje, 
-walem,  va.  imperf.  umgeftal» 
len,  umbilben,  eine  anbere 
@eftatt  annehmen;  uerflären; 
=  Przeistoczyc,  PrzeobraÄac. 

Transformacya,  -cyi,  pl. 
-eye,  sf.  SIranöformatton  f., 
Umgeftaltung  /.,  Umbilbung, 
SSerroanblung  /.;  =  Zmiana, 
Odmiana. 

Transformowac,  -muje, 
-walem,  va.  imperf.  »erman» 
beln,  umbilben,  umgeftolten; 
=  Pfzemieniad. 

Transfuzya,  -7ji,  2)1.  -zye, 
sf.  1)  Umgießen  «.,  ^inüber- 
giefien  n.  ;'2)  $8luttiberleitung, 
Sluttranäfufion /.;  Sinfprit» 
jung  /.  Don  SJiil^i  ober  golj« 
[Ölung. 

Transfuzyjny,  adi.  ein= 
flößbar;  übergte^bar. 

Translator,  -a,  pl.  -tzj, 
sm. ;  Translatowac,  -tuje, 
-walem,  va.  imperf;  =  TJtu- 
macz.  Ttumaczvc. 


Ti'anslitawski 


328 


Trawiennik 


Translitawski,  adl.  \(\\= 
fett  Der  Seitt}a,  tranglcitl^anifc^. 

Translokacya,  -cyi,  pl. 
-eye,  sf.  ä5erfe^ung  /",.  SranS' 
lofation  /.,  Drtäperänberung 
/. ;  ^  Przenlesienie. 

Translokowac,  -kuje,  -wa- 
Jem.  va.  imperf.  üerfc^cn, 
verlegen;  =  Przenosic. 

Transmisya,  -syi,  pl. 
-sye,  /.  1)  Übertragung  /., 
gortpflatijung  /.;  2)  2;rans= 
mijftou  /.;  2:raußniijfions= 
rinnen  m.,  =!elte  f. ;  3)  Sßarens 
fpebition/.jSEarentransportw. 

Transparent,  -u,  ■pl.  -a, 
sm.  'Stanöpatent  n ,  burc^= 
fcf)einenbeä  ©emälbe. 

Transpiracya,  -cyi,  pl. 
-eye,  sf.  2;ranjpiralion  /, 
^c^TOeifabfonbming  f.,B(^m\t- 
Jen  n. 

Transpirowad,  -ruje,  -wa- 
ieoa,  vn.  impn'/.  1)  fd^rot^en, 
tranfpirieren;  2)  -ruje  cä  üfr= 
lautet;  tranfpiricrt. 

Transponowac,  -nuje,  -wa- 
teni,  va.  imperf.  1)  überje^en, 
üBettragcn ;  2)  aus  einer  3;on= 
art  in  eine  anbere  übertragen, 
transponieren. 

Transport,  -u,  pl.  -y 
ober  -a,  sm.  1)  2;ran§port 
m.,  58eförbcinng/.,  gortfc^af» 
fen  «.,  5-ortfc^affung  /.,  g-ort» 
bringung  /■.,  S8erfcf)icfen  n., 
SSerfenben  n.\  koszta  -u, 
Sranöportfoften;  2)  Übertrag 
m.  (in  ber  5Bu(4füf)rung). 

Transportowa<5,  -tuje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  tran§portie= 
ren,  übertragen,  fottfc^affen. 

Transportowanie,  -nia, 
sn.  Übertragen  n.,  Xranspor« 
tiereii  n. 

Transportowy,  adi.  ^^ranö« 
port=,  Srad)t-,  iiaft». 

Transwersalny,  adi.  quer«, 
biagotiat,  tianöoerfat. 

Tranzet,  -u,  pl.  -y,  sm. 
aibort  W2.,  Slbtritt  m. 

Tranzyt,  -n,  pl.  -y,  sm. 
Sranfito  n.,  Surc^gang  m. 

Tr&nzjto-wj,  adi.  Sranfit», 
2)uvd)gan9(,g)=. 

Trapez,  -u,  j^^-  "7'  *"*• 
Jrapej  n. 

Trapiciel,  -a,  pl.  -o,  sm. 
Dualer  m.,  ^tacfer  »h. 

Trapiö,    -pie,    -pilem,    va. 


imperf.  quälen,  ängftigen, 
fränten,  forgen:  sumienie  go 
-pl  baä  ©erciffen  quält  i[)n, 
baS  ®en)ifftn  lä^t  if)m  feine 
Stulpe;  —  sie  vr.  ftc^  fränfen, 
fid^  giämen;  -pie  sie  tem  baä 
fränft  mic^ ;  -pie  sie  calymi 
dniami  i  nocami  ic^  gräme 
micf)  tage=  unb  nöd^tetang. 

Trapienie,  -nia,  sn.  ®rä» 
men  n.,  Äiänfen  n. 

Trapista,  -sty,  pl.  -sei, 
sf.  Srappift  m. 

Trasa,  -sy,  pl.  -sy,  sf. 
%xay\i  f. 

Traser,  -a,  pl.  -rzy,  sm. 
Xraffterer  m. 

Trasowac,  -suje,  -walem, 
va.  imperf.  Irajfteren. 

Tratowac,  -tuje,  -waJem. 
va.  imperf.  fiampfen,  iücbei  = 
treten,  3er=,  fefttreten ;  —  zboze 
ßorn  niebertteten. 

Tratwa,  -wy,  pl.  -wy,  sf, 
lioljtrafie  f.,  glofi  m.\  - 
z  towarem  mit  ^ofj  auf  ber 
l^of)cn,  fc^moten  Seite  behauen. 

Tratwak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
2;rag-,  Sretroer!  n. 

Tratwiany,  Tratwowy, 
adi.  5'ofe=- 

Tratwiarz,  -rza,  pl.  -rze, 
sm.  glö^cr  m.,  öofsfiöjjer  m. 

Trawa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
©raä  n. ;  —  angielska,  — 
blotna  ©aljgraä  Safsbinfe 
/.;  —  brodata  Sart.L^raä, 
JJJännerbait  m.,  —  boia 
33ocf§£)orn  n.,  Äufir^ornftee 
m.,      gried^ifc^eö     §eu;     — 

—  kanarkowa  ©fanjgras;  — 
krwawa  33lutgra§ ;  — kupko- 
wa  Änaulfraut  n. ;  —  kwietna 
33tumengraö;  —  miodowa 
^oniggraä ;  —  manniana  SKau: 
nafäiroingel  w.;  —  pertowa 
^erlgraä;  —  pi6rowa  ^frie- 
mengraä;  —  morslta  2l>affer= 
riemen  m.,  ©eegraä;  —  ro- 
gata  Sgeigfolben  m.  ediges 
©ra§;  —  sw.  Tymoteusza 
Siefdigrai ;  —  turza  JiiebgraS ; 

—  wiechowa  ©rasiraut;  — 
wonna  SRied^graö;  —  iabia 
6aljbinfe;  —  znjecza  |)afen= 
graä;  gryzc  -we  öraä  freffen; 
zasiac  -wa  mit  ®ra§  befäen; 
-w^  puszezac  ju  grünen  an« 
fangen;  nie  wszystko  —  co 
sie  zieleni  nid^t  aÖcö  ift  ©rag. 


lüag  grünt,  ber  ©d^ein  trügt 
oft ;  styszec  jak  —  ro^nie 
baä  ©ra§  loac^fen  Ijören,  fel^r 
gefdieit  fein;  wyjdzie  mu  na 
zdrowie  jak  psu  —  bas  niirb 
il^m  bekommen  soie  bem  ^unb 
baä  ©raS. 

Trawersa,  -sy,  pl.  -sy,  sj. 
Guerballen  m..  Querbonb  n., 
duertjolj  n.,  Cuerrieget  m. 

Trawestacya,  -cyi,  pl. 
-eye,  sf.  Sraoefiie  /.,  cntftf(= 
Tenbe  SRad^a()mung. 

Trawestowac,  -tuje,  -wa- 
lero,  va.  imperf.  tiaüeftieren, 
ocrüeiben,  entfteUenb  nad^= 
al^men. 

Trawiany,  adi.  ©raä«, 
grafig. 

Trawiasty,  adi.  graäartig. 

Trawiaczka,  -ki,  ^/.  ki, 
sf.  (Febris  hectiea)  ^t\)X= 
fiebt-r  n. 

Trawica,  -cy,  sing.  taut. 
(Lolium  temulentum)  2Binter= 
lold)  m.,    englifd^eö    Äaigraä. 

Trawic,  -wie,  -wWem;  I. 
vn.  imperf. ;  Strawiö,  -wie, 
-witem,  vn.  perf.  1)  Derbauen, 
Derfd)IucEcn ;  by  dobrze  — , 
trzeba  dobrze  gryic  um 
gut  3U  «erbauen,  rnuf;  man 
gut  faucn;  nie  möge  —  tego 
ezlowieka  ic^  fann  biefen 
SRenfc^en  nid)t  perDauen,  ni(^t 
leiben ;  2)  (xh=,  ausjetiren,  oer= 
braud^en;  zgryzola  go  -wi 
Kummer  Derjefirt  itin;  goracz- 
ka  -wiaca  ^efjrfiebir;  —  sily, 
zdrowie  bie  ilräfte,  bie  ©e« 
funbt)cit  aufreiben;  3)  »er» 
bringen,  terroenben;  —  zyeie 
na  zbieraniii  pieniedzy  baö 
Seben  mit  öelDaufl^niifen  t)er= 
bringen;  II.  —  sie  ir.  fd^n)in= 
ben,  abgenüfet  rcerbfn. 

Trawienie,  -nia,  sn.  1) 
5?erbaucn  «.;  zle  —  fc^ted^te 
SSeibauung;  dolegliwosci  pizy 
-niii  SSerbauungebefd^rccrben 
pl.]  proces  -uia  SBerbauunge« 
gef(4öft  n. ;  2)  SJerbringen 
n.;  —  czasu  na  niczem  ^t\i= 
Dergeubung  _/. 

Trawieniec, -nca,  jj?.  -nee, 
sm.  BJerter  -Wagen,  ber  Sßie= 
berfäucr,  'ilo.^i  m.,  jyettmagen  w. 

Trawiennik,  -s,  pl.  -cy, 
sm.  (Pepsiniim)  SJJageni^aut« 
fc^feimftoff  m. 


Trawienny 


329 


Tresö 


Trawienny,  adi.    SSetbau» 

Trawisko,  Trawsko,    ka, 
pl.  -ka,  sn.  p^lic^es  ©raf. 
Trawisty,  adi.  doU  ®ra6. 
Trawka,  -ki,  p^.    -ki,    s/. 

1)  (Sräsctien  n.;  2)  ®raö= 
fjalm  m. 

Trawnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf 
(Zanichellia)  ©tra^lenfc^eibe/. 

Trawniczek,  -czka,  pl. 
-czki,   sm.    1)  ©ra£ mütf e /. ; 

2)  fleirer  DJafcnpIa^. 
Trawnik,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 

©tasplag  »?.,  9ta)en  w. ;  2) 
Öras^ed^t  w.,  fteiner  |)ed;t. 

Trawny,  «c??.  graftg,  graä« 
retdi;  ©rae=;  grafenb,  graS» 
fceffenb. 

Traworodny,  rtrf«.  graf= 
rei*. 

Trawozerny,   grasfreffenb. 

Traba,  -by,  pl_  -by,  sf.  1) 
Xrompete  /.,  i^orn  n.,  %0' 
faune  /.;  dzwiek  -by  2!rom  = 
peteiifc^all,  »Ilar.g  m.\  grac  na 
-bie  bie  trompete  blafen;  — 
sygDatowa  2ßäcJ)tertufFjoin  n. ; 
2)  Slüffel  w.,  ©[efantentüffet 
m.,  ®e5i^  ?(. ;  3)  —  powietrz- 
na,  morska  2Btnb=,  ©ee-, 
aCBaffer^ofe  /. ;  4)  —  stawowa 
^eic^gerinne  n. ; —  «pustowa 
©c^Ieufengerinne  «.,  33run= 
nenftange,/'. ;  —  wodaa  SBaf« 
fertrommei  /.;  —  wiatrowa 
aEetttitrommel/'.,  öarjer  SDSet' 
teria§ 

Trabczasty,  ac//.  trotn= 
petenarttg,  f)örnd^enartig. 

Trabic,  -bie,  -biJem,  vn. 
impcrf.  1)  trompeten,  in  bie 
Srompete  blafen,  in§  öorn 
fto^en ;  —  do  ataku  gum  2in= 
griff  blafen;  —  do  odwrotu 
jum  3iüd5ug  bfafen;  —  na 
alarm  2llarm  blafen;  'i)  laut 
fcfireien;  —  komu  do  uszu 
imnbm  \a\xi  in  bie  C^ren 
fd)reten ;  —  czyje  pochwaJy 
jmnb^  Sob  auGpofaunen;  3) 
feft  trinten,  faufen. 

Trabienie,  -nia,  sn.  Sfajen 
«.j^^^oiaunenn,,  2;rompelen  n. ; 
Saufen  n. 

Trabik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Srüüt)orn  «.,  Jronipeten» 
i'tf)nedEe /,  9iingl^ornfd)nede/. 

Tr^birog,  -ro^v,  ^^Z.  -rogi, 
.«?K.  £»ornbläier  m. 


Tr^bka,    -ki,    pl.    -ki,    sf. 

1)  rfm?.  pon  Traba;  —  sy- 
gnalowa  ilonbuUeutruffiorn 
«.,  ©tgnaI[;oru;  2)  afJoITe  /., 
2)Üte  /. ;  w  -bke  co  zwinac 
etn).  jufammenrollen;  3)  (Tt- 
coma)  Srompetenbignomie  /'. ; 
4)  ^*üftr;ornfc{)nedenDer[ieine=' 
rung  / ;  5)  —  uszna  §br- 
ro^r  n.\  6)  gül^l^orn  n.,  gü^t» 
faben  w.,  {Jü^ier  m. 

Tr^bnik,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
Sronipelen»,  ^Uasi^ornmac^er 
»i. ;  2)  35erbinbung6ro^rn.  jroi» 
fd^en  SRetortc  unb  SSorlage; 
3)  Äüf)fgefä^  n.  jum  2lbfüijlen 
ber  3Jö[)rcn  in  ben  33rauere;en 
unb  ä3rennereien. 

Traborog,  -roga,  pl.  -rogi, 
sm.  Srompetenmufc^el  /. 

Tr^cac,  -cam,  -caieui,  vv. 
imperf. ;  Tracic,  -ce,  -cilem  ; 
I.  va.  perf.  anflogen,  fto^en; 

—  kogo  pizechodzac  mimo 
jmnbn  \vn  Sorübergel^cn  flo-= 
§en ;  -cHem  go  skrycie,  by 
milczal  ic^  perfekte  il^ni  {)eim= 
lid^  einen  ®to|i,  bamit  er 
fd^roeige;  II.  —  vn.  izems 
nadö  etro.  riechen. 

Tr%canie,  Tr^cenie,  -nia, 
sn.  (£tof)en  n. 

Tr%d,  1)  -a,  pl.  -y,  sn. 
(Fuchs)  ©ro^ne  /.,  S^rutbiene 
/.,  §uinmel  m.\  2)  -edu  ober 
-adu.  pl.  -y,  sm.  Sluäfa^  m.  \ 

—  sloniowy  (Slepl^antiafis  /. ; 
3)  roei^e§  3)looö  (i^ranll^eit 
ber  Pflaumenbäume). 

Trefic,  -fie,  -fiiem,  va. 
imperf.  1)  friftereu,  Iräufeln  ; 

2)  caä  i^ofd^ere  oerunreinigcn 
(bei  ben  ^^uben). 

Trefienie,  -nia,  sn.  1)  SSer- 
unreintgcn  n.;  2)  Jltäufeln  n. 

Trefniczek,  -czka,  p)^- 
-czkowie;  Trefnis,  -sia,  pl. 
-sie,  sm.  3Bi§Ung  m.,  Spafe» 
pogel  7«.,  ©pafsmad^er  m., 
Hofnarr  m. 

Trefnosc,  -sei,  sf.  1)  aSer= 
unreiniguiig  /". ;  2)  <Spa^^of= 
tigfeit  /. 

Trefnowac,  -nuje,  -walem ; 
Trefnisiowac,  -siuje,  -wa- 
Jeni,  in.  imperf.  n)i^tg 
fd^erjen,  ©pafe  macf)en,  ben 
5iarren  mad^en. 

Trefny,  adi. ;  Trefnie, 
adv.  oetunreinigt,  nid^t  fofc^er. 


Trel,  -u,jpZ.-e  \dini.  Trelik, 
-a,  pil.  -i,  sm.  1)  2;rtller  m.\ 
2)  =  Tryl,  -a,  pl.  -e,  sm. 
2:rcib=,  Sreppel»,  S;ttnhpeg 
m.  an  einem  ^I^ffe. 

Trelisty,  adi.\  Trelisto, 
adv.  trillcrnb. 

Trelowac,    -luje,    -walem, 

1)  vn.  imperf.  trillern, 
SriHer  fc^lagen;  2)  va.  ein 
©c^iff  tretbeln,  mit  ©eilen 
forUiel^en,  tredfen. 

Tren,  -u,  p)l.  -y,  sm.  1) 
^[agelieb  n..,  J:rouergc;angOT.; 

2)  ©df)(eppe  /'. 

Trener,  -a,  pl.  -rzy,  sm. 
Srotner    m.\     =  üjezdzacz. 

Trenowac,  -nuje,  -waZem, 
va.  imperf.  trainieren;  = 
Uje^diac. 

Trenowanie,  -nia,  sn. 
trainieren  n. ;  :=  Ujei;dzanie. 

Trenzla,  Trendzla,  -li,  pl. 
-le,  sf.  Jrenje. 

Trenzlowe,  -wego,  sn 
©oltelgelb  n. 

Trepan,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Sirepan  m.,  ©c^äbelbol^rcr  m. 

Trepanowac,  -nuje,  -wa- 
Jem,  va.  imperf.  trepanieren, 
ben  ©c^äbel  bol^ren,  burc^- 
löcfiern. 

Trepka,  -ki,  pl.  -ki  ober 
-pcie,  sf.  §0lj=,  Äfü^fc^Ul^  m. 

Tresa,  -sy,  pil.  -sy,  af. 
treffe  /. 

Treska,  Trestka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  jRij^rc^en  n. 

Tresklina,  -uy,  pl.  -ny, 
sf.  ©procff)olj  n.,  ©prodel»- 
raeibe  f. 

Tresowac,  -siije,  -wslem 
va.  imperf.  breffiertn,  5äf)men' 
abrichten.  ' 

Tresowanie,  -nia,  sn. 
Sreffieren  ».,  SDteffur/.,  2lb= 
rtc&tung  /.,  2(bric^ten  n. 

Trescian,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Seric^t  m.,  Bulletin  n. ;  = 
Biuletyn. 

Tresciowy,   adi.   3nl&alt=. 

Tresciwosc,  -sei,  */.  Sün- 
btgfeit  r'.,  ^rägnans. 

Tresciwy,  adi. ;  Tresci- 
wie,  adv.  bünbtg,  fernig,  präg« 
nant,  inf^altreic^. 

Tresc,  -sei,  pl.  -sei,  57«.  1) 
3ni)alt  m.,  furjer  Slbrifs;  tej 
samej  -sei  gteic|[autenb ;  z  po- 
daniem    -sei  mit    3;n§altöan- 


Tret 


330 


Troskliwosc 


gäbe;  2)  ^auptfad^e  /.,  S8e= 
ftanb  7».,  SBcfen  n. ;  3)  önnere(^) 
n.,  3i"n'C"i'i9f(^)  "•;  4)  35or= 
lauf  »?.;  —  miodu  f laver  ge» 
läutetter  ^onigfaft. 

Tret,  -u,  pl.  -j,  sm,  1) 
SBeg  m. ;  2)  ©ong  w.  auf  bem 
©c^iffe,  Sri«  jm.,  Sluftriit; 
3)  5;röl)elmarlt  m. 

Treta,  -ty,  pl.  -ty,  s/.  1) 
SSerroittung  f.,  SBtrrniä  ?;.; 
2)  ©o()Iennal^t/.  beim  2)amcn= 
fcf)UÖ. 

Trgbacki,  adi.  Trompeters. 

Trgbacz,  -a,  ^/.  -?,  sm.  1) 
3;rompeter  m. ;  2)  guter  %t' 
C^er ;  3)  Macrorliinus  (See» 
l^unöarl). 

Trgbaczowy,  Trgbaczy, 
adi.    =  Trebacki. 

Tr§dowaciec,  -cieje,  -cia- 
}em,  vn.  iwperf.  aU5fä|tg 
roeröen. 

Trgdowaciny,  -in,  phir. 
tant.-^  Trgdowacizna,  -ny; 
Trgdowatosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  atuöfa^  m. 

Tr§dowaty,  adi.  1)  auö» 
fäfeig;  2)  lupferig  im  ®efid;t. 

Trfdownik,  -u,  sing.  tant. 
sm.  (Scrophularia)  Sraunrourj 
/.,  SertramfamiCfe  f.;  — 
mniejszy  fletne-S    ©c^öüfraut. 

Trgdownikowaty,  adi. 
-te  rosliny  Scrophulineae. 

Tr§twa,  -wy,  pl  -wy,  sf. 
=  Dretwik. 

Trgtwian,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Tetragonia. 

Trgtwica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
®efüt)Uüfigfeit  /.,  5Reroener= 
ftarrung  /. 

Trgtwied,  -wieje,  -wiaJem, 
vn.  imper/.  erftarren,  fie^e: 
Dretwiec. 

Triangulacya,  -cyi,  pl. 
-eye,  sf.  SCrianguIation  /., 
Sanboermeffung  /. 

Trias,  -u,  st}i.  3;tio§  /. 

Trochf ,  -chy ;  Troszkg , 
-ki ;  Trocha,  -chy ;  Troszka, 
Troszeczkg,  -ki,  sf.  Si^c^en 
«.,  ein  toenig,  ettüaä  daj 
mi  -e  pieniedzy  gib  mir  ein 
wenig  ©elb;  to  -e  mato 
ba3  ift  etroas  ju  roenig;  on 
dzis  -e  niezdrow  ec  ift  ^eute 
ein  bifed^en  unrool^l;  chciata- 
bym  sie  -e  zabawic  ic^  möchte 
mic^  ein  nienig   unterl)aüen; 


I  -e  pöfno  przychodzisz  bu 
fommft  ein  roenig  gu  fpät; 
gdybym  mial  -e  czasu  rcenn 
ic^  tin  roenig  Qiit  ^ätte;  po 
-sze  nad^  unb  nac^;  po  -sze 
wydal  wszystkie  pieiiiqdze 
nad^  unb  nad^,  in  f(einen 
Wen  gen  gab  er  ba§  ganje 
©elb  au§;  po  -sze  domyslam 
sie,  o  CO  chüdzi  einigemiafien 
errate  id^,  roorum  eä  fic^ 
f)anbeU. 

Trociczka,  -ki,  pl.  -ki,  */. 
SHäuc^erferjcfien  n. 

Trociny,  -ein,  plur.  tant. 
sf.  ©ägefpäne  pl.,  '^i\i\'pmi. 

Troczyc,  -cze,  -czytem, 
va.  imperf.  binben,  fd^nüren, 
feffeln,  gufammenbinben. 

Troiczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Manniera  (^flangenart). 

Troiczlin,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Loddigesia  (^flongenart). 

Troiö,  -je,  -iletn,  va.  im- 
perf in  brei  Seile  tet(en;  ocr» 
Dreifad&en. 

Troiskrzyn,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Cofiiaeum  (^^^flanjenatt). 

Troistosc,  -sei,  sf.  S)rei= 
fad)f)eit  /.,  ©reifaltigfeit  _/. 

Troisty,  adi. ;  Troisto, 
adv.  öreifac^,  breifaltig. 

Troiscina,  -ny,  pl.  -ny,  sf 
Goodia  (^flanjenart). 

Trojadek,  -dka,  pl.  -dki, 
siu.  Gomphocarpus  {^flanjen« 
arl). 

Trojajest,  -u,  pl.  -y,  sm. 
(Neottia)  SBenbelä^re  /. 

Trojak,  -a,  pl.  -i;  dim. 
Trojaczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  1)  dreier  m.,  2)riQing»2.; 
2)  Sreibtalt  n. 

Trojaki,  adi.;  Trojako, 
adv.  breterlei,  breifacb. 

Trojakosc,  -sei,  sf.  S)rei= 
fad&beit  f. 

Trojal,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Sandoricum  (^flanjenart). 

Trojan,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Meryaathes  trifoliata;  — 
wodoy  S3itterflee  m. 

Trojanek,  -nka,  pl.  -nki, 
sm.  (Hepatica  triloba)  Seber= 
blümc^en  n.,  (Sbeltebertraut  n. 

Troje,  -jga,  num.  brei, 
brei  ©tüdE  »erfd^iebenet  ©at» 
tung. 

Trojecznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Onosoris  Cipflansenarf). 


Trojednik,  -a,  pZ.  -cy,  sm. 
Colochortns  (^flanjenart). 

Trojenie,  -nia,  sn.  58er= 
breifac^en  n.,  Sßerbreifad^ung/. 

Trojesö,  -sei,  sf.  Asclepias ; 
=  Tojesc. 

Troki,  -kow,  plur.  tant. 
3iiemen  pl.,  ©tridfj  pl.,  Sanbe 
pl.,  ijeffeln  i)l. 

Trokowac,  -kuje,  -watem. 
va.  imperf.  ein  ©d^iffätau  ftarf 
an^ifi^en,  trecfen. 

Trokowanie,  -nia,  sn. 
SredEen  n. 

Trokowki,  -wek,  plur. 
tant.  sf.  Qagbgarn  n.,  S<i9^= 
ne^  n. 

Tron,  ■xiL,pl.  -y,  sm.  S^ron 
m. ;  wstepowac  na  —  ben 
2;()ron  befteigcn ;  z  -u  zJoiyc 
Dom  Stjrone  ftürjen;  oglosic 
za  zt(  ^zonego  z  -u  beä  J§rone§ 
oerluftig  crflären;  wsadzic 
kogo  na  —  jmnbn  auf  ben 
S^ron  fe^en,  \)thix\.,  ergeben; 
wstapienie  na  —  2^E)ronbe= 
fteigung/. ;  nastepca-uSl^ron« 
erbe  ?«.,  S^ronfolger  m  ,  Äcon» 
prinj  m. 

Tronowy,  adi.  %ijXon=  \ 
mowa  -wa  ST^ronvebe;  -wa 
izba  2;i^ronfaal  m. 

Trop,  -u,  pl.  -y,  sm. 
5-at)rte  f.,  ©pur  /. ;  —  zna- 
It-zc,  wysledzic  bie  j^'^blte 
finben,  ausf orfc^en ;  pies  prze- 
ciat  —  ber  |)unb  ^at  bie 
gä^rte  gefunben;  psy  zgubity 
—  bie  |)unbe  l^aben  bie  gä^rte 
»ertoren;  isc  za  kims  w  -y 
jmnbä  ©pur  oerfolgen;  bied 
za  kims  w  -y  jmnbm  nad^z 
eilen. 

Tropi6,  -pie,  -pHem,  va 
imperf.  luittern,  fpüren,  ber 
©pur  nad&gef)en,  fie  oerfolgen. 

Tropowy,  adi.  ©pur-;  — 
pies  ©pürl)unb  m. 

Troska,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©orge  f.,  Äummer  m.,  ©ram 
m.;  bez  trosk  o^ne  ©orgen; 
pelen  trosk  forgenooH;  -ki 
odpedzac  bie  ©orgen  ver- 
treiben; —  o  chleb  codzien- 
ny  bie  ©orge  ums  täglid^e 
Srot. 

Troskac,  Troskanie  = 
Trcizczyc.  Troszczeuie. 

Troskliwos6,  -sei,  sf. 
©orgfalt  f.,    ©orgfamfeit  /., 


Troskliwy 


331 


Trucizna 


33e?orgt^ett  /.;  z  wielka  -scia 
ititt  großer  ©orgjamfeit  /. ; 
—  macierzynska  mÜtierltd^C 
SBe^orgtliett. 

Troskliwy,  adi. ;  Tro- 
skliwie,  adv.  jorgfam,  forg» 
fältig,  beforgt;  -we  wycho- 
wanie  dal  swoim  dzieciom  er 
\)a.i  feinen  Äinbern  eine  forg- 
fäitige  Srjie^ung  gegeben; 
matka  nie  moglaby  byc 
wobec  mnie  -liwsza  eine  ÜKutter 
fönnte  mir  gegenüber  nid^t  be«» 
forgter  fein. 

Troszczenie,  -nia,  sn. 
©orgen  n.,  Sefümmern  n. 

TroszczyiS,  -cze,  -czylem, 
I.  va.  imperf.  1)  forgen, 
grömen,  fränfen;  2)  alte  an» 
gefaulte  ©tämme  jerl^otlen ; 
IL  si§  vr.  fid)  forgen,  ftd& 
lümmern,  fic^  belümmern,  fic| 
grämen,  fid^  f)ärmen,  ftc§  beltü» 
Ben;  ty  sie  o  to  nie  -Czysz,  wiec 
pewnie  iXe  idzie  bu  befüm= 
merft  bic^  nic^t  barum,  natür= 
lid^  h<x%  e§  bonn  fc^Iec^t  ge^t; 
•lern  sie  o  ciebie,  gdy  byies 
maJy,  teraz  musisz  sam  na 
siebie  uwazac  ic^  forgte  für 
i»i^,  folange  bu  flein  roatft, 
ie|t  mufit  bu  felbft  auf  btd^ 
achtgeben  ;  on  sie  o  to  nie  -ezy 
€t  fümmert  ftc^  nid^t  barum. 

Trojbarwistosc,  -sei,  sf. 
SJreifarbigfeit  /, 

Trojbarwisty,  adi. ;  Troj- 
barwisto,  adv.  breifarbi^. 

Trojbocze,  -cza,  sn.  S!)rei= 
edEmui(^eI  /. 

Trojca,  -cy,  sing.  tant. 
sf.  ©rctetnigfeit  /,  Dreifal-» 
tigfeit  f. 

Trojczak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
3:!rinitariec  m. 

Tröjdroze,  Trzydroze,  -za, 
äh   bieifacbe  SBcgfc^eibe. 

Trojdrozny,  adi.  breiroegig. 

Trojdzielny,  adi.  brei= 
ieilig. 

Trojganiec,  -nca,  pl.  =nce, 
^m.  Jrtlemma  n. 

Trojglos,  -u,  pl.  -y,  sm. 
bteitöiiigec  2lfforb. 

Trojgloska,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
2)rei[auter »«.,  Stip^t^ong  m. 

Trojglowy,  Trzyglowy, 
adi.  breiföpfig. 

Trojgran,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Sreüant  vi. 


Trojgraniastosc,  -s^i,  sf. 
©reifantigfeit  /. 

Tröjgraniasty,  adi.  brei» 
lantig;  breicdig. 

Tröjimienny,  adi.  brei= 
namig. 

Trojjedyny,  adi.  breieinig. 

Trojka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
S)reter  m.;  Serj  /.;  35rtttet 
n.\  —  walcöw  fteine  Sßalgen 
pl.\  —  koni  Srcigefpann  n. 

Trojk^t,  -a,  pl.  -j,  sm. 
©reied  «.;  —  röwnoboczoy 
gteid^feitigeä  S5reierf;  —  pro- 
stokatny  rec^troinfeligeä  S5rei= 
ed;  —  roznoboczny  ungleid^= 
feitigcä  Sreiecf, 

Tr6jk%tny,  adi. ;  Troj- 
k%tnie,  adv.  breiedig;  -ay 
miech  ©pi^balg  TW.,  §ol3» 
balg  m. 

Tröjklapcie,  -cia,  sn. 
2;itiobit  TW.,  breil^ütfige  ober 
breilappige  SSerfteinerung. 

Trojkolc,  -a,  pl.  -e,  sm. 
(Triacantbus)  S)ornfifd)  w,. 

Trojkolorowy,  adi.  brei« 
faröig. 

Tröjkonczasty,  adi.  brei« 

fpi^tg- 

Tröjksztaltny,  adi.  brci« 
geffaltig. 

Tröjkwiat,  -u,  pl.  -y,  sm. 
(Triplaris)   breiblumige   9?ar= 

Trojlicz,  -a,  sn.  3tegelbetrt 
f. ;  =  Regula  trzech. 

Trojlistny,  adi.  brei= 
blätterig. 

Trojibisty,  adi.  brei= 
löpfig. 

Trojmnozny,  adi.  breifad^= 
mc&renb. 

Trojnasob,  adv.  breimal 
fo  oiel;  oddac  w  —  breimal 
fo  »iel  surüdfgeben;  w  — 
zwiekszyc  breifad^  cergrö^ern. 

Tröjnasobny,  ac??'.  bteifad^, 
breifälttg. 

Trojnatka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Trichilia  (^flanjenatt). 

Trojniak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
breiiäf)riger  Wet. 

Trojnica,  -cy,  p?.  -ce,  sf. 
(Nica)  yixta  f.,  ©arneelcn» 
!reb§  m. 

Trojnik.  -a,  pl.  -i,  sm. 
Xiias  /. 

Trojnit,  -u,  pl.  -y,  sm. 
^eringägtätenoerbanb         m., 


{Jifcfigräte  /.;  =  Jediinka, 
Osciez. 

Tröjmtnj, adi.  breibräl^tig, 
breifäbig. 

Tröjnog,  -noga,  pl.  -nogi, 
sm.  1)  Sreifufi  m. ;  2)  £tattt) 
n.  beä  3Ke|tifc5e8. 

Trojnogi,  Tröjnozny,  adi. 
breifü^ig. 

Trojnosc,  -sei,  sf.  2)cci=> 
fatfi^eit  f. 

Trojoki,  Trojoczny,  adi. 
breiäugig. 

Trojpalczasty,  adi.  brei- 
finaerig. 

Trojpaszczgki,  adi.  brei= 
fc^lünbtg,  brci  ©c^lünbe, 
SRadöen  f)abenb. 

Tröjprgcikowy,  adi.  mit 
brci  ©taubfäben  oerfel^en. 

Trojrog,  -\ogu,pl.  -rogi,«»». 
Sreifpi^  m. 

Tr6jrz%d,  -Tzedvi,pl.  -rzedy, 
sm.  Äiemfopf  m.  (S5ipt!rn= 
gaifung). 

Tröjsieczny,  ädi.  mit  brei 
klingen  oerfefien,  breifc^neibig. 

Tröjscienny,  adi.  brei= 
feitig;  breifanttg;  breimanbig. 

Trojspiczasty,  adi.  brei= 
fpi^ig. 

Trojwr^b,  -ebu;  Troj- 
wrfbek,  -bka,  pl.  -bki,  sm. 
Sriflltjp^  m.,  Steifc^Ii^  m. 

Tröjz^b.  -zeha,  pl.  -zeby, 
sm.  S)rei3acf  m.,  Sreijal^n  m. 

Trojzgbny,  adi.  brei= 
äadig. 

Trojzeniec,  -nca,  sm.  Bur- 
mannia  (isfljnjenart). 

Trubadur,  -a,  iß.  -rzy, 
Sroubabour  m.,  SRinnefängcr 
m.,  Sänger  m. 

Truchled,  -leje,  -lalem,  vn. 
impeif.  fraftlog  werben,  cor 
gurdit  erftarren. 

Truchlin,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Globba  (^ftanjcnart). 

Truchliwy,  adi.  furc^tfam 

Tracht,  -u;  dim.  Truch- 
cik,  -a,  sm.  %x<xb  m.,  Srott 
m. ;  =  Klus. 

Truciciel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
(Siftmifc^er  m. 

Trucicielka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©iftmifd^erin.  f. 

Trucie.  -cia,  sn.  SJer» 
giften  n.,  33crgiftung  /. 

Trucizna,  -ny,  pl.  -uy,  sf. 
®ift      n.\      gwaltowna       — 


Truciznodrzew 


332 


Trupowy 


[c^neUroivfenbeg  G5ift;  wziac-, 
zazyc  -ny  ®ift  nehmen. 

Truciznodrzew,  -u,  pl. 
-a,  sm.  Rbux  toxicodendron 
(pflanjenart). 

Truciznowy,  adi.  ®tft=. 

Truc,  -je  -iem,  va.  imperf. 
1)  oergiften;  -jace  rosliuy 
giftige  ^flan5en;  tml  mlode 
umysJy  er  ceri^iltcte  bie  jurt'- 
gen  ©emüter;  2)  tergeffen, 
Dcrnic^ten;  3j  —  sie  vr.  fid) 
giften. 

Trud,  -u,  j)l.  -y,  sm.  2)lüf)e 
/'.,  ^(age  /".,  (Stmübuug  /., 
ScfctTDeröe  /'.,  ©trapaje  f., 
Slrteit/.,  äJiü^jat/-.,  a)Jüt)feag. 
feit/.;  dzieci  bez  -u  i  tiosk 
wychowac  trudno  eS  ift  fd)lDer, 
otine  9JJü^e  unb  ©orgen  Kinbet 
ju  erjie^en;  po  tylu  -ach  nac^ 
fo  ütel  aiiögeftanbenen  SJlü^en; 
-y  wojeiine  Äciegöftrapojen  pl. 

Trudnic,  -nie,  -nifem.  ta. 
imperf.  Wü^t  mac|en,  befc^af= 
tigen,  fliiren,  beläftigcn;  — 
sie  vr.  fid)  bcfaffen,  fid)  be= 
f^äfttgen;  —  sie  czems  fic^ 
mit  ettu.  abgeben,  ctro.  5c= 
treiben. 

Trudnosc,  -s(i\,pl.  -sei,  sf. 
©d^raierigfeit  /.,  3!}IüE)feligf?it 
f.,  Sötfc^ioevlid^fett  /. ;  prosze 
cie,  nie  robze  mi  tych  -sei 
tc^  bitte  bicö,  ntac^e  mir  bod^ 
nid)t  biefe  S^roierigfeiten ; 
z  -scia  mogj  sie  tylko  posu- 
wac  naprzod  er  fonnte  fid^ 
nur  mit  SJJü^c  Borroärtö  be= 
toegen;  —  poleganatem,  ie. . . . 
bie  Sc^roierigfeit  berutjtbarauf, 
ba§....;  bez  wielkich  -sei 
o^ne  gtofsc  ©c|roieri(^!eiten ; 
przezwycieiyc  wszelkie  -sei 
alle  ©djroietigfeiten  übet* 
rcinbcn. 

Trudnotopliwy,arf?'.  ffi^ro«!« 
flüifig,  jcf)iDer|d)meljbat. 

Trudny,  adi.:,  Trudno, 
ade.  fd^roer,  fd)rcterig,  be= 
f^iuerlid),  miitjfeüg;  -ne  przed- 
siewzieoie  ein  fc^roereä  Untet= 
nehmen;  -ne  zadauie  fdircere 
Stufgabe;  to  iest  cztowiek 
-ny  do  poiycia  baö  ift  ein 
2)lcnic^,  mit  bem  cä  fic^  fdiroer 
leben  läfet;  -ne  miejsce  fc^roie» 
tige  ©teile;  -na  rada  ba  ift 
guter  9lat  teuer;  chcacemu 
nie  -nego  roilligeö  .'öerg  mac^t 


leidste  S'Üfee;  -no  nie  pJakac, 
kiedy  boli  eä  ift  nid^t  leicht, 
bie  2^ränen  ju  unterbrüdfen, 
roenn  eä  fc^merjt;  -no  mi  bylo 
odejsc,  ale  musiaJem  eä  rourbe 
mir  fd^roer  wegäugel^en,  aber 
id^  mu|te;  nie  chcesz  sluchac, 
to  -no  loenn  bu  ni^t  folgen 
rolHft,  fo  fann  id)  bir  nid)t 
Reifen;  mnie  -no  siedziec  a  ty 
mi  stac  kaiesz  mir  ift  baö 
©i^en  beft^iDerlidE)  unb  bu 
Der[angftuoumir,ba^  td)ftel^en 
foH;  -no  bedzie  skiouic  go  do 
tego  fä  rcirb  fdjroerfatlcn, 
i^n  baju  äu  bercegen;  w  dzi- 
siejszych  czasach  -no  o  takich 
ludzi  in  l^eutigen  3«iten  firb 
folc^e  SUänner  feiten. 

Trudzenie,  nia,  sn.  Se= 
mül^ung  /.,  SJü^e  /".;  ®rmü= 
ben  n. 

TruJziczka,  -czki,  pl. 
-czki,  sf.  Combretum  dJflaii»« 
^enart). 

Trudzic,  -dze,  -dzisz,  -dzi- 
lem,  va.  imperf.  ermüben, 
mübe  mad^en ;  betöftigen,  be= 
fc^roeren,  bemühen ;  -dzar  a 
robota  ermübenbe  SIrbeit;  to 
mnie  nie  -dzi  ba3  etmübct 
mid;  gar  ni^t,  baä  faßt  mir 
gar  nic^t  fc^racr;  —  ciato  ben 
Xieib  fafteien;  —  gtov.-e  fi^ 
ben  .Hopf  jerbred^en;  —  sie 
vr.  fid)  bemüfieu;  prosze  sie  dla 
mnie  nie  —  bitte  fic^  für 
mic^  nic^t  ju  bemüfien;  bardzo 
mi  przykro,  ze  pan  sie  po  to 
sam  -dzit  eö  tut  mir  fe^r  leib, 
ba^  ©ie  ftc^  felbft  barum  be= 
mül^t  l)aben. 

Trufla,  -fli,  pl.  -fle,  sf. 
(Tuber)  Sirüffel  /. ;  pasztet 
z  -ami  2;rüffe[paftete  /. 

Truflowy,  adi.  3;rüffer=. 

Trujetlina,  -ny,  s}.  Dri- 
mia  (^|5flanjenarl). 

Trukac,  -kam,  -kafem,  vn. 
imperf.  girren. 

Trukanie,  -nia,  sn.  ®ir= 
ren  n. 

Trukawka,  Turkawka, 
-ki,  pl.  -ki,  sf.  ^Turteltaube/. 

Trukczaszy,  -szegu,  S7n. 
S;ruc^je^  m.,  Xafelberfer  vi. 

Trukwa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
Ruti'a  O^JfIan',enart). 

Trumienny.  adi.  ©arg-. 

Trumna,  Truna,    -ny,  pl. 


-ny;  dim.  Trumienka,  Tru- 
nienka, -ki,2>?.  -ki,  */.  äarg 
m.,  ©ärglein  n. ;  ziozyö  do 
-ny  in  ben  ©arg  legen ;  spu- 
scic  -ne  do  grobu  ben  ©arg 
ins  ß^rab  ^inunterlaffen. 

Trun%c,  -ce,  -nalem,  vn. 
imperf.  mudfeii. 

Trunek,  -uku,  pl.  -nki,  sin. 
©etränf  «.,  2;ranf  m.\  chio- 
dzacy  —  füf^renbeä  GJetränf;. 
wyszynk  -kow  ©etränfeauä« 
fc^anf  ?». ;  dobry  —  na  fra- 
sunek  ber  SBein  vertreibt 
©ritten  unb  ©orgen;  —  mi- 
Josny  £iebe§tranf. 

Trunkowy,  adi.  ©etrön= 
ii',  2:ranE=;  Dem  2ll!ot)o(genu^ 
ergeben. 

Trup,  -a,  pl.  -y',dim.  Tra- 
pek,  -pka,  pl.  -pki,  sm.  Seiche 
/.,  Seid^nam  m. ;  biady  jak 
—  lei^enbltt^,  blafe  roie  eine 
Seid^e;  caJe  pole  pokryte  byto 
-ami  ba§  ganje  gelb  mar  mit 
Seidien  bebedft;  -era  kogo  po- 
lo^yc  jmnbn  töten;  ztozono 
-a  w  trumnie  man  legte  iin 
Seid^nam  in  einen  ©arg. 

Trupa,  -py,  pl.  -py,  sf 
iEruppe  /,  ©c^aufpielet^, 
5?lrliftengefeUfd^aft  /. ;  — 
wedrownycli  artystow  man» 
bernbe  Sdiaufpielergefettfc^aft, 
©d&miere  / 

Trupi.  adi.  Set(|en=,  Seic^» 
namö=;  leic^enfiaft;  zapach  — 
Seid)engeruc^  m.\  -a  bladosc 
Seic^enbläffe  /.;  -a  glowa 
Sotenfopf  m.;  -a  gtowka 
Sotenfopf  (Sd^metterlingöart) ; 
-e  glöwki  fi'einer  J^orant. 

Trupiasty,  adi.  leieren»» 
artti. 

Trupiec,  -pieje,  -piaiem ; 
Trupieszec,  -szeje,  -szalem, 
vn.  imperf.  erftarren  roie  eine 
Seiche;  leid)enbla^  rcerben. 

Trupien,  -nia,  pl.  -nie,  sm. 
Malnm  mortuum  (2lusfa^art). 

Trupisko,  -ka,  pl.  -ka.,  sn. 
Ijäfelidge,  miberroätiige  2eid)e. 

Trupizna,  -ny,  sf.  Seic^eu» 
geruc^  m. 

Trupowatosc,  -sei,  sf. 
Seidjenarttgfeit  /. 

Trupowaty,  adi.  leid^en»- 
artig. 

Trupowy,  adi.  l)Sei(^en=,. 
Seic^nams»;  2)  Sruppen». 


Trusia 


333 


Trybanal 


Trusia,  -si,  p?.  -sie,  sj.  1)  ] 
Saninc^en    n.;    2)   liebe   Uit' ! 

Trnskawka,  -ki,  pl.  -ki,  ' 
sf.  0artenerö5iere/.,  2("aaas»  i 
teere.  1 

Trusklin,  -u,  j^i.  -J,  sm.  I 
Swaiusonia  ("^f[anjenart\         j 

Truszczelina,  -ny.  pl.  -ny,  ! 
sf.  Colutea ;   —   drzewkowata 
gemeiner    sölafenftrauc^,    f«l= 
fc^er  Sennesbtattftraucf). 

Truszla,  -szli,  pl.  -szle, 
sf.  Püdalyria  ("^^flanjenart). 

Trns,  Trus.  interj.  Socf= 
ruf  für  Srutfiä^ne  unö  Äa« 
ninc^en. 

Truten,  -tnia.  pl.  -tnie, 
sm.  1)  Sro^nef. ;  —  borowy 
Sßalöbrol^ne;  2)"  9tarc  m.,  ©[et 
»2.,  S^ummfopf  ?».,  Saugenic^tS 
m.,  9iic^t5tuer  7??.,  Jagbie5  m.. 
2;ölpel  ?«.,  ©tro£;fopf  /«., 
©impel  m. 

Trutka,  -ki,  pl.  -ki.  sf.  1) 
©iftmifc^ung  /.  gegen   SBölfe, 
güc^fe;      2)      (Meaispermum  ■ 
cocculus)  Äorfel  ?M. 

Trutynowac,-nuje,-walem. 
va,  imperf.  erroägen,  abroägen, 
prüfen. 

Trwac,  trwam,  trwalem,  | 
vn.  imperf.  bauern,  roä^ren, 
ausharren,  beharren,  au5= 
bauern;  co  dlugo  —  ma,  po- 
rzadnie  musi  byc  zrobione 
tDa§  lang  nauern  joU,  mii§ 
forgfälttg  gemacht  njerben; 
cnota  trwa  najdluz^-j  Jugenb 
tnäfirt  am  [ängftcn;  —  w  swem 
przedsiewzieciu  bei  )einem5]cr= 
laben  beharren ;  niedlu^o  -la 
radosc  bie  g^reube  bauerte  ni($t 
lange;  —  przy  czem  einer 
(gac^e  treu  bleiben. 

Trwalic.  -le,  -lilem,  va. 
imperf.  befefttgen,  bauer^aft 
machen. 

Trwalokwiat,  -u,  pl.  -y, 
sm.  Mogiphanes  ("^flanäenart). 

Trwalosö,  -sei,  sf.  S^auet- 
^aftigfeit  /. ;  za  —  tej  mate- 
ryi  recze  i(^  garantiere  für 
bie  Sauer^aftigfeit  biefes 
©toffei. 

Trwaly,  adi.\  Trwalo, 
Trwale,  adi:  bauerJ^a^t;  -le 
zdrowie  ausbauernbe  QJefunb» 
tieit;  dlugo  -iy  oon  langer 
2)auef,  krötko  -ly  Don  fur5cr 


ijjauer;  nie  -lego  niema  na 
ziemi  ni(^t§  ift  »on  2)auer  auf 
biefer  Sröe;  to  wino  nie  jest 
-Je  biefer  5Bein  fann  fic^  nic^t 
lange  fialten. 

Trwanie,  -nia,  sn.  2)auer /. 

Trwoga,  -gl,  p>l.  -gi.  sf.  1) 
gurc^t/.,  ^;5anif/,  2lngft/, 
S^recfen  m.\  —  mnie  ogar- 
nia  na  sama  myal  o  tem 
2tngft  pac!t  mic^  bei  bem  blo» 
^en  ®?ban'en  baran;  -ge  sze- 
rzyc,  rozsiewac  Sc^recfen  Der= 
breiten,  fäen;  bytem  w  cia- 
gtej  -dze  td^  roar  in  beftänbtger 
'3{ngft;  kiedy  —  to  do  ßoga 
©Ott  ift  uni'ere  ^\\'\i\xi^t,  in 
Slngft  flehen  roir  ju  @ott;  2) 
äUarin  w.;  dzwonic  na  -ge 
Sturmglocfen  läuten;  trabic 
na  -ge  Slfarm,  Sturm  blafen. 

Trwoniciel,  -a,  jj?. -e,  sm. 
3Seri'cf)n3mDer  m. 

Trwonicielka,  -k-,  pl.  -ki, 
sf.  2ßerfc^TDenberin  /. 

Trwonic,  -nie,  -nilem,  va. 
imperf.  cergeuben,  tierf':§roen= 
ben,  ausgeben;  —  czas  ^i'xi 
t)eric|nieiiDen;  —  pieniadze 
ßjelb  Dergeuben;  —  do'bro- 
dziejstwa  SJobttaten  Der« 
f(|roenben. 

Tnvonienie,  -nia,  .sn.  SSer= 
fc^rcenDung  /. 

Trwozliwosc,  -sei,  sf. 
^urc^ifamfeit  /.,  3ag^aftig= 
feit  /'. 

Trwozliwy,  adi.\  Trwozli- 
wie,  adv.  furc^tfain,  jagfiaft, 
fteinmütig. 

Trwozenie,  -nia,  5?i.  @r= 
fcgreden  n.,  33erfe§en  n.  in 
2lngfi,  gur^t. 

Trwoznosc.  Trwozny  = 
Trwozliwosc,  Trwoiliwy. 

Trwozyc,  -ze,  -äytem,  va. 
imperf.  erfcötecfen,  ängftigen, 
in  5"^'^^^*  Derfegen ;  —  sie  vr. 
fid^  fürchten,  fid^  ängftigen. 

Tryangulacya  =  Trian- 
gulacya. 

Tryangul,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  'Triangel  »j. ;  2)  SreiedE  n. 

Tryb,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
2lrt  /.,  Sßeife  /,  ®ang  m., 
Sauf  m.\  wszystko  szlo  zwy- 
klym  -em  alleä  ging  nac§ 
gerooEinter  2Beife:  —  ^ycia 
Sebensroeife;  —  to  jest  zwy- 
czajny  —  rzeczy  ba§  ifi    ber 


gerob^nlic^e  Sauf  ber  Singe; 
rzecz  idzie  innym  -em  bic 
©ac^e  ^at  einen  anberen  S5et= 
[auf  genommen;  zmienic  — 
rzeczy  öer  2tnge[egen^eit  eine 
anbere  Sitc^tung  geben;  2) 
g)^^bu5  m..  SSeife  /.,  2lrt  /. 
(in  £>er  ©rammatif);  —  roz- 
kazujacy  58efet)[ön)ei)e,  be= 
fe^tenbe  2irt,    Qmperatio  m.\ 

—  oznajmTjjacy  SlnjeigciDeife, 
anjeigenbe  2Irt,  Qnbifatio  m.\ 

—  faezacy  nerbinbenbe  2irt, 
.ßonjunftin  m. :  —  warunkowy 
Sebingroeife,  bebingenbe  2trt, 
^onbitionat  m.;  3)  — ;  dim. 
Trybik,  -a,  pl.  -i.  sm.  ®e; 
triebe  «. ;  f leine«  ©etriebe; 
jRäbertrer!  n. ;  Sriebrab  n. ; 
-ik  dzwigarki  üJu^  /. 

Trybarz,  -a,  ^;?.  -e,  sm 
Jreiber  m.,  ^^ferbefned^t  m. 

Trybowac,  -buje,  -walem ; 
I.    va.    imperf.     1)     treiben; 

—  srebro  t>ag  Silber  oou  33Iet 
befreien;  2)  plagen,  martern; 

—  zab  o  zab  einen  Qaim  auf 
bin  anberen  brüden;  II.  rn. 
imperf.  1)  treiben  (oon  ©e= 
iriäcf)i'en);  2)  gären,  arbeiten; 
piwo  -buje  ha?,  Ster  gärt. 

Trybowanie.  -nia,  sn. 
treiben  7i. 

Trybowy,  adi.  !)  Sreib^t 
kolo  -we  Sreibrab  n.;  —  piec 
2'reibofen  ??z.,  2:reib=,  33[ei^erb 
?«.:  2)  rectelmöBig. 

Trybiila,  -li,  pl.  -le;  dim. 
Trybnlka.    -ki,   pl.    -ki,    sf. 
[  (Authriscus) Werbet OT.,©4nitt= 
lau*  m. 

Trybulacya,  -cyi.  pl.  -eye, 
sf.  Srangfal  n.,  Srübfal  n., 
j  SBiberroärtigfeit  /.,  Seiben  n. ; 
=  Zmartwienie,  Niepjköj. 
'  Trybularz  -a.  pl.  -e,  sm. 
3?auc^fa&  "■.  Jiauc^fäB^en  n. ; 
=  Kadzielnica. 

Trybun.  -a,  pl.  -i  ober 
-owie,  sm.  Jltibun  m.,  35oIfs= 
tribun;  —  wojskowy  Ärieg§= 
tribun ;  =  Obronca  praw 
ludu. 

Trybana,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
Sribüne  /.,  9?ebnerbü^ne  /.; 
=  Möwnica. 

Trybunalski,  adi.  Zxb 
bunaU. 

Trybunal,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Iribunal  «.,  SRicf)ternu§I   m  , 


Trybunat 


334 


Trzaska 


©eric^töl^of  «?. ;  —  handlowy 
^anbelsgcric^t  n.;  najwyÄszy 
—  ber  oberfte  ©eric^ts^of; 
przed  -lern  sedziow  przysie- 
gjych  Dor  bem  ©efc^niorenen-» 
gertd^t. 

Trybunat,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Sribunat  n.,  2lmt  n.  beä  Xü' 
bunen. 

Trybunski,  adi.  2;ribun=. 

Trybus,  -a,  j^^-  -y»  *»*. 
SreifUB  w.;  =  Tröjnog. 

Trybuszon,  -a,  pl.  -y,  sm. 
^Pfropfen',  Äorf-,  ©töpfeljiel^er 
m.;  =  Korkociag'. 

Trybut,  -u,  pl.  -y,  sm. 
%vibnt  m.,  3oli  »».,  3wä  »?.; 
=  Pobor,  Czynsz,  Haracz. 

Trycbiasis,  indecl.  sf. 
Sric^iafiä  f.,  einroärtsfel^rung 
/.  bec  älugenroimpern. 

Trychina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
Srtc^tne  /. 

Trychinosis,  indecl.  sf. 
Sric^tnoje  /.,  S^ric^inenfcanf» 
^eil  /. 

Trychiniczny,  a(f?.  tri» 
d^inöö,  trid^inen^attig. 

Trychotomiczny,  ade. 
breitetlig. 

Trychotomia,  -mii,  sf. 
Dreiteilung  /. 

Trifolium,  indecl.  sn.  Xx'v 
folium  M.,  2)riCing6bo9en  m. 

Tryglifa,  -fy,  pl.  -fy,  sf. 
Srtgltp^  m.,  ©reifdjli^  m.; 
=  Trojwrab. 

Trygonometrya,  -tryi, 
sf.  Trigonometrie/.,  3)rcierf§= 
berec^nung  /.,  3)retecf§tel^ce  /., 
S)reied§me6funft  /. 

Trygonometryczny,  adi. ; 
Trygonometrycznie,  adr. 
trigonometrifc^. 

Tryk,  -a,  pl.  -i;  Trykacz, 
-a,  pZ.  -e,  sm.  Sut^troibber  m. 

Tryklinium,  indecl.  sn. 
2;rif  linium  n.,  römifd^eä  @pei[c= 
nmmer. 

Tryks,  -u,  pl.  -y,  sm.  §ör= 
nerftofe  771. 

Tryksaö,  Trykaö,  -kam, 
-kalem,  va.  imperf.  mit  ben 
Römern  ftofsen. 

Tryl,  -u,  pl.  -e,  sm.  = 
Trel. 

Trylemmat,  -u,  pl.  -y,  S7n. 
Sriiemma  n.,  breigel^ötnter 
©c^luü,  ilßaf)!  /.  jroifd^en  brei 
9)iöglicf)teitcn ',  =  Tröjganiec. 


Trylion,  -u,  pl.  -y,  s/h. 
Srittion  /. 

Trylobit,  -n,  pl.  -y,  sm. 
(Tribitis)  2;ri)lobtt  m.  (brei[;ü[= 
(ige  SOerfteinerung). 

Trylogia,  -g-ii,  pl.  -gie,  sf. 
S^ritogie  f.,  Sffierf  n.  in  brei 
Seilen. 

Tryna,  -ny,  sf.  g^eilftaub 
m.,  SÖo^rmel^r  71. 

Tryngielt,  -u,  pl.  -y,  sm. 
3;rinfgelb  n.;  =  Napiwek. 

Trynitarski,  adi.  S^rini» 
tarier». 

Trynitarz,  -rza,  pl.  -rze, 
sm.  2:rinitarier  m. 

Tryper,  -pru,  pl.  -pry,  sm. 
Sripper  m.;  =  Ezeiaczka. 

Trypla,  -pli,  pl.  -ple,  sf; 
Trypel,  -pla,  pl.  -ple,  sm. 
2;rippel  m.,  2;rtppelftein  m.; 
SSrippeteröc  /. 

Tryptyk,  -u,  pl.  -i,  sm. 
2;riptt;^on  n.,  Xxxptvfton  «., 
breiteiliger  2lltar,  breiteiligeä 
93i[b. 

Tryskacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
S3rau)e  /.,  ©pri^rot)r  n. 

Tryskac,  -kam,  -kaJem, 
V7i.  imperf;  Trjsng,<5,  -ne, 
-nalem,  v7i.  pe7f.  fpri^en, 
fprül^en,  fprubcln;  woda  -nefa 
ze  skaJy  SBofjer  fprubelte  au§ 
bem  gelfen ;  z  oczu  ogien 
-ska  bie  2iugen  jprü^en  ^^euer ; 

—  zdrowiem  oon  ©efunbl^eit 
[trogen. 

Trysla,  -sly,  pl.  -sJy,  sf. 
Sol^fud^en  m.,  gebrauchte  ©er= 
berlol^e  f. 

Tryszak,  -u,  pl.  -i;  dm. 
Tryszaczek,  -czka,  pl.  czki, 
sm.  %vei<i)ad  n.  (Äartenfpiel). 

Tryszernik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©pri^gurfe  /. 

Tryton,  -a,  pl.  -y,  sm.  1) 
SBaffermoId^  m.,  trompeten» 
yc^nede/. ;  2)  2)Jeermann  m., 
2;riton  m.;  3)  übermäßige 
Quortc. 

Tryumf,  -u,  pl.  -j,  S7n, 
2;riump^  m.,  ©ieg  m.  ■  —  od- 
bywac  einen  Xriumpl^  feiern; 

—  odnieÄc  einen  Siriump^  er= 
ringen;  w  -fie  do  miasta 
wjeid4ac  im  2:riumpl^  in  bie 
©tabt  ein;(ie^en. 

Tryumfalny,  adi. ;  Try- 
umfalnie,  adv.  2:riumplj=, 
©iegeä«;  wjazd  -ny  2;riump^» 


einjug  rw.;  luk  -ny  Sriump^« 
bogen  m.;  piesd  -na  Sriumpt)» 
ge[ang  m.,  Sriumpl^Iieb  «. ; 
wöz  -ny  ©iegeöroagen  711. 

Tryumfator,  -a,  pl.  -rzy, 
sm.  2;riumpt)ator  w. 

Tryumfatorka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Sriumpijatorin  /. 

Tryumfatorski,  adi.  tri= 
ump^atorii'c^,  fiegreid^. 

Tiyumfowac,  -fuje,  -wa- 
lem,  r«.  ii7ipe7f.  triumpljieren, 
fro^Iodfen,  fiegen,  ben  ©ieg 
baoontragcn;  -fujacy  kosciöt 
bie  triump^ierenbe  ßirc^e. 

Tryumfowanie,  -nia,  sn 
©iegen  71.,  Jriumpl^ieren  »., 
grot)loc!en  ». 

Tryumwir,  -a,  pl.  -owie 
sm.  Sriumoir  m. 

Tryamwiralny,  Tryum- 
wirski,  adi.  Siriumutts», 
2numoirat3=. 

Tryumwirat,  -u,  pl.  -ci, 
sm.  S:riumDitat  n.,  5)rei= 
l^ertfc^aft  /. 

Trywialnosc,  -kd,  sf 
SriDialität/.,  amtäglid^feit/., 
Uubebeuten(b)|eit/. ;  =  Zwy- 
klosc. 

Trywialny,     adi. ;     Try- 
wialnie,    adv.    trioial,    ge= 
mein,     niebrig,     geit)i5^nlic^ ;     . 
=  Zwykty,  Piaski. 

Trza,  fie^e:  Trzeba. 

Trzamoklon,  -u,  pl.  -y, 
S7n.  Cassonia  (^flanjenart). 

Trzask,  -u,  pl.  -i,  sm. 
ÄnaQ  m.,  ©efrac^e  «.,  ftorfeä 
©eräufc^;  —  bicza  ^ßeitf^en« 
fnaÜ;  wiecej  -u  nii  roboty 
t>iet  ©efd^rei  unb  roenig  SBoHe; 
z  -iem,  adv.  frac^enb,  Iär= 
menb,  fnaüeub,  mit  ©cräufd^ ; 
z  -iem  zapadfy  sie  drzwi 
frad)enb  fiel  bie  %\xx  }u; 
drzewa  z  wielkim  -iem  pa- 
daja  bie  Säume  ftürgen  fra= 
c^?tib. 

Trzask,  interj.  !rad^ ! ;  — 
i  drabina  sie  zlamala  frad^ 
unb  bie  Seiter  jerbrac^. 

Trzaska,  Drzazga;  dzV«. 
Trzaseczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  ©plitter  m.,  ©plittercbcn 
n.,  ©pan  m.,  §oIjfpan;  — 
mi  wlazla  za  paznokiec  ein 
©plitter  ift  mir  unter  ben 
ERagei  geraten;  gdzie  drwa 
r^bi^,  tarn  -ki  lecarco  gel^obelt 


Trzaskac 


33c 


Trzebula 


roitb,  ba  fliegen   ©pänc,    voo 
jjeuer    ift,     ba    rauc^t'ä;    2) 
Epiphjllum  (^ftangenart). 
Trzaskac,    -kam.    -kafem, 

I.  vn.  imperf. ;  Trzasn^c, 
-re,  -ualem,  I.  vn.  per/.  1) 
frad^en,  fjiaHen,  fniftern, 
fnatfen;  drzewo  -ka  w  piecu 
öag  fyotj  fniftcrt  im  Df en ;  — 
palcami  mit  ben  gingern 
fnacfen;  piorun  -nal  w  dorn 
ber  Sli^  fci^Iug  in  baS  |iau§; 
—  drzwiami  bie  Spüren  ge= 
räufd^DoQ  5U[rf)Iagen.  mit  $ef= 
tigfeit  jurcerfcn;  2)  plagen, 
jerfptingcn ;  szklanka  -sJa  mi 
w  rece  baö  ©laä  serfprang  mir 
in  ber  §anb ;  bodajbjs  -sJ 
jerfpringen  follft  bu;  II.  va. 
einen  ©d^Iag  oerfegen;  — 
kogo  w  pape  jmnbm  eine 
berBe  Ohrfeige  oerfegen;  a 
bodaj  cie  piorun  -si  ba^  btc^ 
ber  Sonnev;  III.  —  sie,  vr. 
fpringen,  au§fafcln,  reifien; 
fidj  roecfen  (oon  i)oIj);  = 
Paczyc  sie. 

Trzaskanie,  -nia,  ^?. -nia; 
Trzasnigcie,  -cia,  pl.  -cia, 
sn.  1)  ÄnaUen  n.,  fniftern  «., 
Jlrac^en  n.\  2)  «Springen  n., 
3er[pringen;   3)  Sdilagen  n. 

Trzaskawica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  Sonnergefrad^  n.;  Bonner» 
roetter  n. 

Trzaskawka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ^eitfd^enfc^nur  /. 

Trzaskowisko,  -ka,  pl. 
-ka,  sn.  Ort  m.,  xoo  §oIj  ge= 
fäHt  roirb. 

Trz^sc,  -ese,  -esiesz, 
-estem  ober  -aslem,  I.  va. 
imperf. ;  Trzasn^c,  -ne, 
-nalem,  I.  va.  perf.  1)  jc^üt= 
teln,  rütteln;  —  gJowa 
ben  ^opf  fd^ütteln;  —  drze- 
wem  ben  33aum  rütteln;  — 
calym  swiatem  bie  ganje 
SBelt  be^errfc^en ;  febra  go  -esie 
er  ititrb  oom  g-ieber  ge« 
fd^ültelt ;  2)  —  kogo,  CO  imnbn, 
etmaö  burc^fud^en,  reoibieren; 

II.  vn.  fd)ütteln,  rütteln;  ten 
w6z  -esie  w  niemoiliwy 
sposöb  biefer  SBagen  fd^üttelt 
auf  eine  unmöglid^e  SBeife; 
ni.  —  sie,  vr.  jittem,  be6en, 
gefd^üttelt  roerben ;  —  sie  ze 
strachu  oor  Slngft  beben; 
podtoga     sie    -esie  pod    jego 


I  ciezkim  krokiem  ber  %\x^= 
Bo'ben  gittert  unter  feinem 
fc^roeren  ©c^ritt;  grzmiato,  ze 
aÄ  sie  szyby  w  oknach  -s?y 
e§  bonnerte  fo  ftarf,  baß  bie 
©d^eiben  in  ben  ^yenftern 
gitterten;  —  sie  od  zimna 
uor  Äälte  sittern;  -^si  sie  ze 
zlosci,  gdy  sie  o  tych  plot- 
kach  dowiedzia}  er  jitlertc 
cor  2ßut,  alö  er  Don  biefem 
2;ratfc^  erfuhr;  reka  mu  sie 
-esJa,  gdy  podpisy wai  bie  §anb 
gitterte  xijxn  beim  Unter= 
fd;reiben. 

Trz^sienie,  Trz%snienie, 
-nia,  sn.  gittern  n.,  ©(Rüt- 
teln n.,  33eben  n. 

Trzcialka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
3flöl)rd^en  n.,  $alm  m. 

Trzcianka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
rö^riger  ©c^aft. 

Trzcina,  -ny,  pl.  -uy,  sf.; 
dim.  Trzcinka,  Trzcineczka, 
-ki,    pl.    -ki,     sf.    ^oijX   w. ; 

—  laskowa   fpanifd^eä   3tot;r; 

—  pospolita  ©diilfrol^r;  — 
bambusowa         Sambuöro^r; 

—  cukrowa  ^uütxxo^x'.,  — 
do  wyplatania  ©cffelroi^r; 
staw  -na  zarosJy  ein  mit 
3io^r  bemac^fener  %i\ä) ;  domy 
-ua  pokrywac'.  ^äufer  mit 
SRolir  bedfen;  sufit  z  -uy 
eine  SIol^rbedEe;  gietki  jak  — 
Bieflfam  loie  ein  SRofir, 

Trzcinal,  -a,  pl.  -e,  sni. 
5ßlafonb=,  ®edEennageI  m. 

Trzciniany,  adi.  3io^x=, 
©d&ilf=. 

Trzciniasty,  adi.  rol^r», 
fd^ilfartig,  rol;rfötmig. 

Trzcinisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  ©(^ilffumpf  m.,  Stö^rid^t  n. 

Trzcinisty,  adi.  fd^ilfig, 
ooU  ©c^ilf. 

Trzcinka,  Trzcineczka, 
-ki,  pl.  -ki,  sf.  1)  =  Trzcina; 
2)  ©f^ilftö^rc^cn  n.  in  ber 
Sßeberfpule. 

Trzcinnik,  -a,  pl.  -i;  dim. 
Trzcinniczek,  -ezka,  pl. 
-czki,  sm.  1)  jRol^rfperting  m., 
3tol;rammer  /. ;  2)  ©umpf=, 
Sartmcifc  /. ;  3)  (Calamagro- 
stis)  ateitgrag  n. 

Trzcinny,  adi.  S^iol^r», 
©d^ilf»",  ft(|  im  9iol^re  auf- 
^altenb;  ptaki  -ne  JtoJ^roögel 
pl.,  SRol^rfongcr  pl. 


Trzcinokwiat,  -u,  pl.  -y, 
sm.  'ölumenro^r  n. 

Trzcinowac,  -nuje,  -wa- 
iem,  va.  imperf.  ro^ren,  be= 
rol)ren. 

Trzcinowanie,  -nia,  sn. 
Sto^rroet!  n. 

Trzcinowy,  adi.  31ol^r=, 
©c^ilf»;  -we  krzeslo  Jto^r»- 
feffel  OT. ;  -wa  sciaoa  3'lo^r= 
roanb  /. 

Trzcionka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  SBafferuad^tigaU  f.,  3tol)r= 
fänqer  m.\  2)  =  Czcionka. 

Trzciun,  -u,  sm.  Gundua 
('^flanjenart). 

Trzeba  (Trza),  verb.  defect. 
man  mu^,  eä  mu|,  eä  ift 
nötig;  nie  bylo  rady,  —  bylo 
wracac  piechota  eä  njaö  fein 
anberer  3tat,  man  mu^te  ju 
%\\'^t  jurüdEEc^ren ;  tego  mi 
jeszcze  —  byjo  baö  i^abe  id^ 
nocf)  nötig  gel^abt;  —  mi  be- 
dzie  jutro  z  nim  pomöwic  t^ 
raerbe  morgen  mit  il^m  fpred^en 
muffen;  —  sie  bylo  jeszcze 
babie  na  stare  lata  zakochac 
bie  2llte  mufite  fic^  nod^  auf  il^re 
alten  3;age  Dertiebsn;  —  ci 
mianowicie  wiedziec  bU  mu^t 
nämlid^  roiffen;  do  tego  — 
mite  wiele  sprytu  bagu  mu^ 
man  oiel  ginbigleit  ^abcn. 

Trzebiciel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
SSerfc^neiber  m,. 

Trzebic,  -bie,  -bilem,  va. 
imperf.  1)  reinigen,  roben; 
—  pole  ein  Sonb  roben;  — 
zielska  w  ogrodzie  baä  Un= 
fraut  im  ©arten  jäten;  2) 
ausrceiben,  bie  ©eraeibe  ^er= 
auänel^men;  3)  oerfd^neiben, 
faftrieren,  roallad^en;  4)  au§= 
fonbern,  lid^ten. 

Trzebienie,  -nia,  sn.  1) 
Steinigen  n. ;  2)  JBerfc^netben 
n. ;  3)  Sluäroeiben  n. 

Trzebieniec,  -nca,  pl.  -ncy, 
sm.  3Serf_c^nittene(r)  m. 

Trzebiezi,  -y,  pl.  -e,  sf.  1) 
3(ioben  n.,  Sluäroben  n.;  2) 
Slobepla^  w.,  3?obeIanb  n.; 
3)  aieiniguufläi^oläfc^lag  m. 

Trzebucha,  -cby,  pl.  -chy, 
sf.  (Tordylium)  S)rel)fraut  M., 
fretifc^et  Serglümmel. 

Trzebula,  -li,  i)l.  -le,  sf. 
1)  =  Frybula;  2)  =  Bleskot 
pospolity. 


Trzech 


336 


Trzeszczec 


Trzech,     gen.     pl.      von  \ 
trzy,    swieto  —  kroli   2)161= 
lömgsfcft  n. 

Trzechdzienny,  adi.  brei  j 
Sage  öauernb. 

Trzechglowny,  adi.  bret= 
löpfig. 

Trzechletni,  adi.  brei= 
ifit)rig,  bcei  ^a^re  bauernb. 

Trzechmiesifczny,  adi. 
breimonattid^,  Drei  'JJJonate 
bauernb. 

Trzechsetny,  adi.  hxd- 
t)iiuöertfle(r). 

Trzechtysigczny,  adi. 
bri;itaufenbltt(r). 

Ti'zeci,  -cia,  -cie,  adi. 
1)  ber  (bie,  ba§)  brttte;  ju4 
byla  -cia  po  potudniu  eö  loar 
f^on  brei  Ufjr  iiad^mittag ; 
powtarzam  ci  to  jui  —  raz 
ic^  roleber^ote  eä  bir  fd^on 
jum  brittenmal;  znajdziesz 
to  w  -cim  tomie  bii  rairft  e§ 
im  brüten  S3anbe  finben;  w 
-cim  rzedzie  tu  ber  brüten 
SfJei^e;  to  —  podobny  wy- 
padek  ba§  ift  ber  britte  ä^n= 
lic^e  %CL\i]  wczoraj  urodzito 
mi  sie  -cie  dziecko  geftern 
lüurbe  mir  ba§  britte  ßinb 
geboren;  mieszkamy  ua  -ciem 
pietrza  n)ir  TOO^nen  im  britten 
©todE;  CO  —  dzien  jeben 
britten  2;ag;  2)  po  -de  adv. 
britten§. 

Trzeciaczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  breitägigeä  jyteber. 

Trzeciak,  -a,  pl.  -i,  sf.  1) 
britter  Seil  ber  ©rnte;  2) 
©preise  /. 

Trzecina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
britter  2;eil  einer  $uff. 

Trzeciodniowy,  Trzecio 
miesifczuy,  Trzeciotygo- 
dnowy,  adi.  am  britten  Sage, 
Sitonat,  in  ber  britten  SBo^e 
geic^er)enb,  für  ben  britten 
Sag,  2)?onat,  für  Die  britte 
SDSod^e  beftimmt. 

Trzeciorzfdny,  adi.  in 
ber  britten  gteilje  befintlic^; 
brittftaffig. 

Trzeciorz§dowy,  adi. ; 
tertiär;  -we  utwory  Settiar= 
formatton  /. 

Trzeciowy,  adi.  oon  britter 
Formation. 

Trzecizna,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  drittel  n. ;  z  -ny  trzymac 


grunta  Soben,  Sanb  pai^ten 
gegen  ben  brüten  Seit  ber 
©rnte. 

Trzec,  tze,  trzesz,  tarlem, 
I.  va.  imperf.  1)  reiben;  tre 
oko,  bo  mie  swedzi  ic^  reibe 
baä  2luge,  raeit  e'ö  mid^  judt; 
—  cos  na  tarku  etroaä  auf 
bem  SReibeifen  reiben;  — 
chrzan  Ären  reiben;  —  co  na 
proszek  etioaä  5U  ^^uloer 
reiben;  2)  brefd^en;  —  zbo5;e 
öag  ©etreiöe  brefc^en;  3)  — 
konopie,  len  §anf,  '^•ia6)ä 
brechen;  4)  fägen;  —  drzewo 
w  lesie  ba§  $otj  im  Sffialöe 
fägen;  5)  —  na  co  auf  etro. 
bringen,  befte^en;  II.  —  sie 
rr.  1)  [aic^en  (Don  giften); 
2)  —  sie  o  CO  fic^  an  etiD. 
reiben;  3)  —  sie  z  kitn  mit 
jmnbm  [treiten,  aneinanber» 
geraten. 

Trzej,  nutner.  brei. 

Trzelitka,  -ki,  2^1-  -ki,  sf. 
Tridax  (^flanjenait). 

Trzemcha,  -chy,  pl.  -chy, 
sf.  1}  =  Czeremcha;  2)  Phil- 
lyrae  (^ftan^enart). 

Trzeindala,  -ly,  pl.  -ly, 
sf.  (Dictamnus)  falfc^er 
S)iptam. 

Trzemifta,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
Espeletia  (^^flanjenart). 

Trzemuclia,  -chy,pl.  -chy, 
sf.  1)  =  Trzemcha,  Czerem- 
cha; 2)  (Allium  ursinum) 
Särentaud^  m. 

Trzen,  -nia,  pl.  -nie,  sm. 
(Cossonus)  |)oIjrüffel  m., 
©cfinabetfäfcr  m. 

Trzep,  -pia,  pl.  pi»,  sm, 
Ortalis  (^nfeftenart). 

Trzepaczka,  -ki,  pl.  -ki, 
s/.  ^^racfer  m.,  jHopfer  /«.;  — 
na  rauchy  g^i^S^'l^'^^fl  ^-j 
jjtiegenüatfc^c  /. ;  —  arle- 
kinska  ^ritjc^e  /. 

Trzepaö,  -pie,  -palem,  va. 
imperf.  1)  flopfen,  burd^= 
flopfen,  ausllopfen;  —  su- 
knie,  dywany  Kleiber,  Seppic^e 
flopfen;  -pac  kogo  imnbn 
fd^ragen;  2)  plappern,  fd)nell 
i)erfagen;  —  jak  na  kolo- 
wrotku  roic  ein  ©pinnrab 
fd;nurien;  —  pacierze  @e= 
bete  fd^nell  ^erfagen;  gra- 
matyke  -pie  jak  pacierz  bie 
[Regeln  ber  (Srammatif  roeife  er 


^erguptappern  roie  baä  33ater= 
unfer;  juies  strzepal  modli- 
twy?  Ijaft  bu  fc^on  beine  ®e= 
bete  abgebrofc^en?  3)  flatfd^en; 
deszcz  -pie  eö  regnet,  ba|  eä 
flatic^t. 

Trzepanie,  -nia,  sn.  1) 
i?[opfen  n. ;  2)  ^(apptrn  »?. ; 
3)  Slatfcben  n. 

Trzepanina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.',  Trzepanka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  illopfcrei  /'.,  ^rügetei  /. ; 
-nke  dostac  ^Brüget  befommen; 
bedzie  -ka  eä  roiiD  ^^rÜ9eI 
geben. 

Trzepiecina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  (Populus  tremula)  3itter= 
pappel  /. 

Trzepiotaö,  Trzep  otac, 
-tarn,  -talem,  vn.  imperf. 
mit  ben  g^lügeln  fc^tagen, 
flattern;  —  sie  vr.  flattern, 
mit  ben  ^^^S^'^n  fcötagen. 

Trzepiotanie,  Trzepota- 
nie,  -nia,  sn.  '}^la\Uxn  n., 
^erumflatteru  n.,  $erum= 
fc^lagen  n    mit  ben  g^Iügeln. 

Trzepn^ö,  -ne,  -natem,  va. 
perf.  einen  ©cbtag  oerfe^en; 
—  kogo  w  pysk  imnbm  einS 
überä  üJJaul  geben;  —  kogo 
po  plecach  jmnbm  einen  ©cf)tag 
in  ben  diMen  »erje^en;  — 
-ne  cie  po  rekach,  jezeli  za- 
raz  nie  przestaniesz  tc^  roerbe 
bir  einen  ©d^lag  auf  bie 
5>änbe  perfe^en,  roenn  bu  nid^t 
gleid)  auf^örft. 

Trzeszcze,  -6w,  pliir.  tant. 
§afenaugen  pl. 

Trzeszczec,  -cze,  -czatem, 
vn.  imperf.  fniftern,  !na^ 
ftern,  frad^en,  fnadfen,  praffetn; 
ci^gnal  line,  lecz  -czala,  wiee 
bal  sie,  ie  sie  urwie  er 
sog  ba§"  Sau,  aber  ba  e§  fni<= 
fterte,  fürd^tetc  er,  ba^  e8 
reiften  merbe;  16d  -czal,  gdy 
po  nim  Stapali  baS  ®iä  frac^te 
unter  i()ren  ©d^rüten;  siadl 
z  tak  wielka  moca,  ie  ai  lawa 
debowa  pod  nim  -la  er  fe^te 
fid^  mit  foldier  Sßud^t,  ba^  bie 
®tc^enbanf  unter  i^m  frac^te; 
meble  nie  sa  jeszcze  suche, 
wiee  pacza  sie  i  -szcza  bie 
Wi)bt\  finb'nod^  nic^t  trodfen, 
barum  nierfen  fie  fic^  unb 
frad^en;  ogien  -cz^cy  praffeln» 
bfä  geuer;  -czaca  söl  Änifter 


Trzeszczenie 


337 


Trzoda 


Talj  n. ;  az  mi  w  glowie  -szczy 
od  jej  trajkotania  bec  Sopf 
fcerftet  mir  von  lijum  oielen 
plappern. 

Trzeszczenie,  -nia,  sn. 
Äniftetn  n.,  Jiaffeln  n.,  ^va^in 
n.,  Änacfeii;  —  cyny  Staujc^en 
n.,  ßri^ehi  n.  beä  3i""-5, 
^tnntntrfc^ni  ??. 

Trzeszczki,  1)  -kow,  plur. 
tant.  (Sesamoides)  ©elenf», 
©leic^beine  ^^,  ©efam!«örf)e[= 
6)in  pl.]  2)  — ,  szczek,  2^?»r. 
tant.  Catnanühe  (^ftaiijeti' 
ort). 

Trzesnia,  -ni,  ^j/.  -nie,  sf. 
Äicjc^i  /. ;  Ättfc^baum  m. ; 
—  grouiasta  Sraubentirf^^ 
bäum  »j. 

Trzesniobranie,  -nia,  sn. 
^ix\(i)imtnte  f. 

Trzesniowj,adi.  Biv\(S)in''', 
fit)d)fart)iq. 

Trzewia,  [ii^e:  Trzewo. 

Trzewiak,  -a,  pZ.  -i,  sw. 
(Stnqiroetoerounn  m. 

Trzewiczlik,  -a,  pl.  -1; 
Ti'zewiczek,  -czka,  j)!.  -czki, 
sm.  (Cypripsdium)  iöeuuä», 
g-rauen=,  3)tatten)cf)u§  m. 

Trzewiczne,  -go,  sm^. 
^aw^.  sn.  ©c^u^gelb  n. 

Trzewicznia,  -ni,  j^?.  -nie, 
^/.  5c^u[)cilume  /.,  inbifc^e 
©up^oröenart. 

Trzewik,  -a,  /)Z.  -i,  sm. ; 
dim.  Trzewiczek,  -czka,  pl. 
-czki,  sm.  Sc§ut)  m.,  ©tiefe! 
m.;  -i  wdziewac  ©j^utje  an= 
gießen,  fi:^  öefc^ufjen;  —  mnie 
gniecie  bec  B^n)  bcüit  mic^_; 
te  -i  sa  za  ciasue  biefe 
<B^\if)i  [itib  3U  eitg,  ju  flein; 
para  -6w  ein  ^ßaac  ©d^u^e; 
szczotka  do  -6w  ©(^u^= 
bürfte  /. 

Trzewikowy,  Trzewicz- 
kowy,  adi.  ©c^u^^. 

Trzewiowy,  adi.  ®inge= 
roeibe=;  —  kamien  @elrö)e= 
ftein  m. 

Trzewnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Erythronium  C'^J^aitjenart); 
=  Psi  zab. 

Trzewny,  Trzewowy,  adi. 
Sarm=,  ©ebärme=,  (Singe« 
loeibe». 

Trzewo,  -wa,  pl.  -wa,  sn. ; 
Trzewa,  Trzewia,  trzew, 
2)lur.    tant.    Sarm    m.,    ®e» 

Slownik  polsko-niemiecki. 


bätme  pl.,  (singeroeiDe  pl. ; 
nauka  o  -wach  (Sirxgen)etbe= 
le^re/.,  ©pand^nologie  f. 

Trzezwic,  -wie,  -witem,  va. 
imperf.  juc  Sefiitnung  bciiigen, 
erquiden,  ecfcifc^eu,  crmuti: 
tertt,  munter  mac^jit;  nüd^tern 
mad^en,  ben  9tau[ifi  oertreibm; 
-wili  omdlona  kobiete  octem 
i  winein  min  fud^te  bie  D^ti= 
mad^tige  mit  ®[ftg  unb  2Betn 
jur    Seftnttung    ju    bringen. 

Trzezwiec,  -wieje,  -wia- 
lera,  vn.  impsrf.  jur  33i= 
finnung  fommen,  auä  einer 
O^nmjc^t  roteber  ju  fic^ 
fommen;  nüd^tccn  roecben. 

Trzezwienie,  -nia,  sn. 
©rnüd^terung  /.,  3'-»l'ic^fom= 
mm  n. 

Trzezwosc,  -s^i,  sf.  'Jiüc^= 
ternl^eit  /.;  —  jest  jodna 
z  uajwazaiejeszycL  przymio- 
t6w  u  robütnika  ?tii^tern^eit 
ift  eine  ber  roid^tijften  ®i,^en= 
fc^iften  bei  einem  'Jlrbeiter. 

Trzezwy,  adi.-.,  Trzezwo, 
adi.  nüdjtern;  po  -zwerau 
im  nüchternen  3iilt-i'^öe;  na 
te  kwe^tye  trzeba  sie  zapitry- 
wac  -wo  i  biz  santymeatal- 
nosd  biefi?  '^coi^t  mu^  man 
nüd^tern  unb  o^ne  ©entimen» 
tatitiit  ermägen;  dobrze  jest 
byc  -wym  czlowiekiem,  ale 
trzeba  miec  takze  serce  e§  ift 
gut  ein  nüc^iterner  3Dtenf(^  },\x 
fein,  man  mufe  aber  auc^  ein 
§erj  [)a6en;  cd  po  pijanemu 
raowil,  zatowat  ziwaze  po 
trzezwemu  roaä  er  in  ber 
3;runEen[)eit  fagte,  bebauerte  er 
immer  im  nüchternen  gnftanbe. 

Trzgsak,  -a,  pl.  -i,  sf. 
(Cancer  colloides)  (Sallert» 
freb§  m. 

Trzgsawa,  -wy,  pl.  -v/y, 
sf. ;  Trzgsawica,  -iy.  pl.  -a, 
sf;  Trzesawisko,  -ka,  pl. 
-ka,  sn.  i)  ©umpf  m.,  9Jlo= 
raft  m.,  2)^oor  n.,  Q,uab6e/.; 
2)  ßtttern  in  ben  (SJüebern;  3) 
^eränbertic^feit  /.,  SBed^fet  m. 

Trzgsawiec,  -wca,  pl. 
•wce,  sm.  (Gymnotus)  Ritter« 
aal  m. 

Trz§sawisty,  adi.  moorig, 
fumpfig,  Dofl  3Jiorä|"te. 

Trzgaawka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ^itternabel  /.,  jtitter  m. 


Trzgsianka,  -ki,  j)l.  -ki, 
sf,  Ärümm=,  ©d^üttftro^  m. 

Trzgsiaczka,  -ki,  pl  -ki, 
sf.  gittern  n.  ber  ©Heber. 

Trz§sidlo ;  dim.  Trzgsi- 
delko,  -ka,  pl.  -ka,  sn.  l) 
^[itter  m.,  [^littergolb  n.\  2) 
(No3toc)  ^i-nmetäbtume  /., 
©ternfc^uuppe  /. 

Trzgsidtowaty,  adi.  -te 
wodororosty  Confervinae 

(iöafferpflanjenart). 

Trzgsiec,  -S3a,  pl.  -See, 
Taylona  (ißjtan^enact). 

Trzgsienie,  -nia,  ^j?.  -nia, 
sn.  3ittern  n.,  9tütte[n  n., 
©:^Utte[n  n.\  —  ziemi  ®rb-' 
beben  n. 

Trzgsiogon,  -a,  pl.  -y, 
sm.\  Trzgsiogonek,  -nka, 
pl.  -nki,  S7n.\  Trzgsidiipka, 
-ki,  pl.  -ki,  sf.  ffiippi'terj  m., 
aSJippfc^rDan}  m.,  Sad^ftitje  f.  ; 
=  Pliszka. 

Trzgslo,  -313,^?.  -sta,  sn. 
Bitrachospermas  ('^f(anjen  = 
art). 

Trzgslica,  -cy,  2)1.  -ce,  sf. 
Molinia  ('üflarijenart). 

Trzmic,  -mie,  -railem,  vn. 
imperf.  ftecfen,  ragen. 

Trzmiel,  -a,  pl.  -e,  sin. 
(B)rabus)  drb«,  gelbbiene /., 
Öuinmel  /, 

Trzruielina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  (E^'onymus)  ©pitl=,  opul», 
§unbä=,  ©pinbelbaum  m , 
^?faffenf)of,5  n.,  ^faffen^üt» 
lein  n. 

Trzmielinowy,  adi.  ©pinb» 
baum=. 

Trzmielka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Maliota     (bienenartigeä    ^n^ 

Trzmielojad,  -ii,  pl.  -y, 
sf.  ivalfeneute  /. 

Trzmielowy,  adi.  (Scb^^ 
5e(bbienen=,  6animel=. 

Trzmielowka,  -ki,  /j/.  -ki, 
sf.  Volucelia  (bienenartige§ 
3nlcft). 

Trznadel,  -dia,  pl.  -die, 
sm.  ©olbammer  m.,  ®rün= 
fin!  m. 

Trzn%6,  -ne,  -natem,  vn. 
perf.;  Trztaö,  -tarn,  -tatem, 
vn.  imperf.  bünn  fr^ei^en, 
[jaftigen  Surc^faU  ^aben. 

Trzoda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. ; 
dim.    Trzodka,    -ki,  pl.  -ki, 

22 


Trzodny 


33  i 


Trzyglosowy 


sf.  1)  ^Ctbe  /.;  —  bydla, 
koni,  wolow,  swin  SJtef)», 
^fetbe»,  Cc^fen=,  (Sc^ireinc= 
^erbe;  koäciöt  jest -da  owiec, 
ktorych  Paa  Jesus  pasteize-m 
bie  Äir^e  ift  eine  ^crbe 
©cä^afe,  bereu  ^irt  ^err  ^e\uQ 
ift ;  2)  Äleinoiff)  n. 

Trzodny,  adi.  §etbtn=;  in 
gerben  lebenb. 

Trzon,  -u,  pl.  -y,  sm.; 
dim.  Trzonek,  iika,  pl. 
-Lki,  sm.  1)  ©tange  /. ;  — 
mimosrodu,  ekscentra  ©Jjen» 
ttifftange,  G'Ejentetftange,  ^i- 
jentergabfl  /.;  —  pompy 
"iliunipenftoe!  »«. ;  —  popedo- 
wy,  drag  korbowy  Seiftftange, 
Iriebftatige,  Äutbel»,  Sleuel-, 
^leuelftange;  —  korby  regu- 
latora  9Jegulatorfur6el /.;  — 
sprzegajacy,  piet,  diag-  za- 
przegowy  Äiippelftange;  — 
stawidla,  drag  stawidJa  'S>it\x= 
erunftE»,  Sieoerfierftange ;  —  ta- 
my  ^ut)nenn)urgel  /. ;  —  tlu- 
czka  zderzakowego,  draiek 
kierowniczy  Uuczka,  —  bu- 
forowy  33uffetftange,  33uffer» 
fül^tungäftange;  2)  ®id)tp[aUe 
f.;  —  pieca  Unterlage  eines 
■^•euerOeibcs;  3)  .^eft  n.,  ©tiff 
w.,  ^anbgriffJM.;  —  dluta®riff 
eines  ©ted^beiles;  4)  gut  w., 
©tiet  m.  eines  ©c^ipammeö, 
ctncö  ^ifgeö;  5)  -y,  pl.  58af= 
fen^ät^ne  pl. 

Trzonowy,  adi.  1)  ©lan= 
gen'-,  2)  £»eft=;  3)  zab  — 
Saden',  a)Ja^rja()n  m.;  wy- 
iwac  komu  zab  —  jmnbnt 
einen  Sacfenäal)n  jie^en. 

Trzonoz^b,  -zeba,  pl.  -•/§- 
by,  sm.  Mylodon  (üoifint» 
flutlicf)c§  ©äugetier). 

Trzop,  -u,  pl.  -y,  sm. 
^  Czerep,  Skorupa. 

Trzos,  -a  ofet  -u,  pl.  -y, 
sm.\  dim.  Trzosik,  -a, 
pl.  -i,  sm.  Ä'a^e  /.,  ®elb= 
fa^e  /".,  ©elbgürtel  m.,  ®elD= 
tafele  /'. ;  —  pelen  zfota  eine 
Sähe  ooU  ®olb;  poszedl  na 
wediowke  cipasany  sporym 
-em  er  ging  auf  bie  Sßanbers 
f^oft  mit  einer  jiemlit^  bicfen 
©elbta^e. 

Trzosla,  -si  J,  plur.  tant. 
sn.  Üenben  pl. 


Trzoslo,    -la,  pl.  -la,    sn. 

«l^fiugfterje  /. 

Trzpiennik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
^oUroefpe  /. 

Trzpien,  -nia,  pl.  -nie,  sm. 
1)  2)orn  m.,  ©pi^e  /'.  in 
einer  ©djnalle;  2)  —  wiszacy 
^ängefäule  /.,  öängeftänber 
»?.;  3)  —  u  zawiasy  ©pinbcl 
/. ;  4)  S)otn  »?.,  2)obcl  m.; 
Soljen  m.\  —  kruka  j^egel 
m.;  —  nita  3^tetenBo[3en, 9]iet= 
fc^aft  m.;  —  tpreiyny  rtsoru 
geberniet5ol3en. 

Trzpiot,  -a,  pl.  -y,  sm.; 
dim.  Trzpiotek,  -tka,  pl. 
-tki,  sm.  SäSinbbeufel  >«., 
J^Iattergeift  w.,  leic^tfinniger, 
flattei^after  SWenfc^. 

Trzpiotac  sig,  -tarn,  -ta- 
lem,  vr.  imperf.  f)erumflat= 
tern,  leiditftnnig,  unüberlegt 
^arbern. 

Trzpiotalski,  Trzpio- 
towski,  adi.  3Binbbeutet=, 
gfattergeiftö  flaltetfjajt,  un= 
überlegt,  jerflreut. 

Trzpiotalstwo,  Trzpio- 
tostwo,  -wa,  pl.  -wa,  sn. 
5vIattcrE)afte  n.,  SBinbige  n., 
SBinbbeutelci  /.,  Unüberlegt» 
Ijett  /. 

Trzpiotka,  ki,  pl.  -ki,  sf. 
leid^lfinnigfä,  flatterl^afteä 
33iäbd;en,  Sßeib. 

Trzpiotostwo,  -wa,  pl. 
-wa,  sn.  Jltttter^aftigfeit  /'.*, 
leicbtftnniai'(r)  ©treid^. 

Tr  zpioto  watosc,  -  sei ,  sf.  = 
Trzpiotostwo. 

Trzpiotowaty,  adi.  flatter« 
ijaU,  Itid)ifinnig,  unüberlegt. 

Trztaczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
I^efiiger  Surc^faH. 

Trzustka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
'ÜKagenbrüfe  /.,  Saud^fpeic^els 
örüie  /. 

Trzy,  Trzech,  immer. 
brei;  —  razy  —  jest  dzie- 
wiec  bteimal  brei  ift  neun; 
pksc,    gadae,    ii,öwic    —   po 

—  ofjne  jeben  3"!inimen» 
^ang  plappern,  Unfinn  ju» 
fainmenreben;  trzei.h  zliczyc 
nie  umie  er  fann  nid^t  biä 
brci  jäl^ten,  er  ift  unbeholfen, 
er  roeife  nie  fic^  SHat  ju 
f(l)üffen :  —  dni,  mieeiqce, 
lata  brei  Xage,  SKonate,  ^af)te:, 

—  cwierci  breioiertel;   wsze- 


dzie  musisz  wscibid  swojö 
—  grosze  überall  mu^t  bu 
beine  ?iafe  ^ineinftecfeu ;  — 
razy  z  rzedu  breimal  nac^= 
einanber;  fiefie:   Troje,  Trzej. 

Trzyczgsciowy,  adi.  brei= 
teilig. 

Trzycwierciowy,  adi. 
2)reit)tettel= ;  takt  —  J^rei» 
Dtcrteltatt  m. 

Trzydniowy,  Trzydzien- 
ny.  adi.  breitägig. 

Trzydniöwka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  brei  Sage  pl.,  ijettraum 
m.  üon  brei  Jai]eu. 

Trzydzielny,  adi.  brci= 
teilto,  breiaeteilt;  breiteilbar. 

Trzydziestka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  bie  Sä^I  brei^tg;  2) 
Silier  n.  üon  brei^ig  ^o^ren; 
3j  Srei|igflet  n. 

Trzydziestnica,  -cy,  pl. 
-ce,  s/.  am  breifeigften  Sage 
ftatifinbenbe  Slnbac^t. 

Trzydziestny,  adi.  breifitg 
entbaltenb. 

Trzydziestodzienny,  adi. 
breifeigtägig. 

Trzydziestokrotny,  adi. 
breifeigmaltg,  öreilicifad). 

Trzydziestoletni,  adi. 
breifeigjüljrti^. 

Trzydziestomiesifczny, 
adi.  breifeig  ilionaie  bauevnb; 
breifeig  DJJüiiate  alt. 

Trzydziestoi'oczny,  adi. 
breifeig  3a^te  bauernb;  breifeig 
3af)re"  alt. 

Trzydziesty,  adi.  breifeig= 
ftf(r). 

Trzydziesci,  «um.  breifeig; 
on  juz  ma  blizko  —  lat  er 
ift  fc^on  talb  breifeig  Qaljre 
alt;  -sfu  zotnieizy,  nie- 
46w  breifeig  ©olbaten,  3JZän= 
ner;  —  kobiet  breifeig  SBeiber. 

Trzydzieäcioro,  num.  brei» 
feig  (orrfc^iebemn  ober  fäcl^li= 
<i)cn  (Sef(l)led)te§  ober  bei  plur. 
tant.)  —  dzieci  breitig  Äin- 
bcr;  —  bydia  breifeig  ©tücf 
Slinber. 

Trzyfnntowy,  adi.  brii» 
pfunbig. 

Trzyfuntöwka,  -ki,  pl.  -ki, 
s/.  ©reipfünber  m. 

Trzygarncowy,  adi.  brei 
Quart  entj^altenb. 

Trzyglosowy,  adi.  brei- 
ftinimig. 


Trzygodzinny 


339 


Trzymac 


Trzygodzinny,  adi,  biei»- 
ftünbig. 

Trzygroszowy,  adi.  S)ret= 
grofc^en»,  brei  ©rofc^en 
foftenb. 

Trzygroszowka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  2)rei9rof(^enftüdE  n. 

Trzykilowy,  adi.  brei 
^ilo  roiegenb. 

Trzykonny,  adi.  brei"' 
fpännig. 

Trzykorcowy,  adi.  brei 
©c^effel  ent^altenD. 

Trzykroc,  Trzykrotnie, 
adv.  breimat ;  breifac^;  —  sto 
tysieey  renskich  breimal  l^un- 
berttaufenb  ©ulben. 

Trzykrotka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Tradescantia  ^^flanjen» 
art);  =  Dobownik. 

Trzykrotny,  adi. ;  Trzy- 
krotnie, adv.  breimaltg,  brci» 
fodj. 

Trzykwartowy,  adi.  brei 
Cluart  ent^altenb. 

Trzykwaterkowy,  adi. 
brei  Sßierlel  Siter  entl^altenb. 

Trzylatek,  -tka,  pl.  -tki, 
sm.  Sreiläufer  m.  {\co'ö\\  SBoj 
c^en  alter  §afe). 

Trzylecie,  -cia,  pl.  -cia, 
sn.  Zeitraum  m.  Don  brei  3«^= 
ren,  Sriennium  n. 

Trzyletni,  adi.  brcijä^rtg. 

Trzylistek,  -stka,  pl.  -stki, 
S7n.  (Menyanthes  trifoliata) 
2)rei6Iatt  n. 

Trzylistnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(Satyrium)  ©tenbeliDurj  /., 
Änafienfraut  «. ;  —  domowy 
@cf)a5jtegerf[ee  m. 

Trzylistny,  adi.  brei= 
blätterig ;  -na  koniczyna  brei= 
filätteriaer  Älee. 

Trzylokciowy,  adi,  brei 
®IIen  lang. 

Trzymacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©c^raubenftod  m.\   Hluppe  /. 

Trzymad,  -mam,  -malem, 
I.  va.  imperf.  1)  fialten;  — 
top6r  za  toporzysko  ein  Seit 
am  ©tiel  galten;  —  co  w 
reku  etro.  iu  ber  ^anb  Italien ; 

—  kogo  za  reke  jmnbn  bei 
ber  §anb  t)alten;  —  konia 
za  cugle  baä  ^ferb  bei  ben 
Bügeln  l^alten ;  —  co  pod  klu- 
czem  etra.  unter  ©(^Io&  l^alten; 

—  dziecko  do  chrztu  ein  Kinb 
jur  Saufe  Ratten;  —  dziecko 


na  reku  ein  fiinb  auf  bem  SIrm 
galten;  —  co  przeciw  swiatlii 
etro.  gegen  bas   öic^t  galten;' 

—  kogo  za  slowo  jmnbn  beim  '• 
SBorte  f)alten ;  —  wioske  w  j 
dzierÄawie  ein  S)orf  pad^teu, ! 
in  ^ad^t  Eialten ;  —  kogo  w 
wiezieniu  jmnbn  im  ©efäng= 
niffe  Italien ;  —  zakazane  to- 
wary  na  skladzie  nerbotene 
2Baren  auf  Säger  f)alten ;  -tem 
go  tyle  lat  darmo,  teraz  mam 
jednak  dosyc  tego  dobrego 
id^  l^abe  il^n  fo  niete  ^afire 
umfonft  gel^atten,  je^t  t;abe 
x6)  ober  beö  ®uten  genug ;  bedac 
zazdrosny  -mal  caly  rok  ione 
na  wsi  ba  er  eiferfüd^tig  mar, 
l^iett  er  feine  %x(x\\  baä  ganje 
Qa^r  auf  bem  Sanbe;  -maj 
glowe  prosto  l^otte  ben  Äopf 
in  bie^ij^e;  —  kogo  krotko, 
ostro,  w  ryzie  jmnbn  furj, 
ftreng   iu   ber    3"^t  galten; 

—  liczna  t-lnibe  eine  ja|lretcl^e 
Sienerfcöaft  i^atten;  —  konie 
i  powoz^ßferbe  unb  äSagen  ^at= 
ten;  —  nauczyciela  do  dzieci 
einen  Se^rer  für  bie  J^inber 
galten;  —  miasto  w  obleze- 
niu  bie  ©tabt  betagern;  zla- 
pal  pies  zajaca  i  raocuo  go 
zebami  -ma  Der  |)unb  fing 
ben  §afen  unb  ptt  il^n  mit 
ben  3öf)tten  feft;  zfepaJ  ko- 
zak  Tatarzyna  a  Tatarzyn 
go  za  ■Jeb  -ma  bcr  Äofaf  fing 
ben  S^otaren,  bocb  ber  2;atar 
ptt  i^n  beim  ©c^opf;  — 
gtowe  wysoko  ben  Äopf  fjOC^ 
galten;  —  co  w  pogotowiu 
etiD.  bereit  l^alten;  —  co, 
kogo  cieplo  etro.,  jmnbn  roariu 
Italien;  —  co  w  sekrecie,  w 
tajemnicy  etro.  ge^eiml^atten; 

—  jezyk  za  zebami  jest  to 
cnota  nad  cnotami  reinen 
3}Junb  l^atten  ift  eine  grof3e 
2;ugenb,  hieben  ift  ©itber, 
©c^rceigen  ift  @otb ;  2)  fjatten, 
aufhatten;  -maj,  üapaj  zlo- 
dzieja  l^attet,  fonget  ben  Sieb ; 
wiatry  go  na  morzu  -maj^ 
SBinbe  Ratten  i^n  auf  bem 
3JJeere;  —  kogo  na  wodzy 
jmnbn     im    ^anrnt    l^atten;  1 

—  nieprzyjaciela    na    szabli  | 
ben  geinb  mit  feinem  35egen 
aufhatten;  rada  ich  caly  dzieu  | 
-ia  bie  Beratungen  l^ietten  fie  i 


ben  gan5en  2;ag  auf;  jeszcze 
go  zfy  duch  tu  -ma?  ptt  t^u 
ber  böfe  ©eift  nod^  ^iei?  cho- 
roba  -la  mnie  przykutego  do 
loia  bie  Äranf^ett  ^atte  mid& 
anä  99ett  gefeffett;  —  z  kim 
mit  jmnbm  Ratten,  mit  jmnbnt 
gemeiniame  ©ad^e  machen ; 
mit  jmnbm  unter  einer  Sede 
ftedEen;  ja  z  nim  -mam  idE)  bin 
auf  feiner  ©eite,  ic^  l^atte  mit 
i^m;  .S)  —  CO  o  kim  = 
inniemac  urteiten,  meinen, 
Ratten ;  ja  to  -mam,  uwazam 
za  klamstwo  ic^  f)atte  eä  für 
eine  Süge;  co  o  nim  -masz, 
maiemasz  mag  l^ältft  bu  üOn 
i^m?;  wiele  o  kim  —  auf 
jmnbn  grofee  ©tüdEe  Ratten; 
dobrze  o  kim  — ,  miec  o  kim 
dobre  mniemanie  eine  gute 
SReinung  »on  jmnbm  tjaben; 
ja  go  -mam,  mam  za  zlo- 
dzieja  ic^  ^atte  i^n  für  einen 
®ieb;  — ,  s^dzic  wiele  o  so- 
bie  Biet  Don  fi^  Ratten;  4)  — 
w  sobie  entt)alten,   umfaffen; 

—  w  sobie  trzy  litry  brei 
Siter  entl^atten;  5)  —  bank 
bie  33anf  Ratten;  —  takt 
Saft  galten,  beobad^ten;  — 
krok  ©c^ritt  Ratten;  II.  vn. 
imperf.  Ratten;  kolor  -ma 
bie  garbe  l)ätt;  wapno,  powroz, 
sukno  -ma  ber  ÄatI  fällt  nic^t 
ab,  ber  ©tridf,  bas  SudE)  ^ält, 
reifet  nic^t;  mroz  ciagiejeszcze 
-ma  bcr  groft  pit  noc^  immer 
an ;  III.  1)  —  sie  vr.  ftd^  t;alten ; 

—  sie  dobrze,  prosto  na 
nogach  fid)  gut,  gerabe,  auf- 
regt l^atten  ;  —  sie  ile,  krzy  wo 
fic^  fdjted^t,  !rumm  l^atten; 
ledwo  sie  -ma  na  nogach  er 
ptt  ftcö  laum  auf  ben  Seinen; 
-maj  sie  ^alte  öic^  roader,  roeic^e 
nic^t,  gib  nic^t  nad^;  —  sie 
cieplo  fic^  roarm  t)alten; 
twierdza  sie  jeszcze  -m.i,  ale 
nie  dlugo  bedzie  miisiala  sie 
poddac  bie  §eftung  ^ält  fid^ 
nod^,  aber  balb  rcirb  fie  fid^ 
ergeben  muffen;  —  sie  za 
boki  od  sraiechu  fic^  üOr  Sa» 
^en  ausfc^ütten  rootlen,  fic^ 
bie  Seiten  oor  lauter  Sad^en 
§alteji;  czemu  sie  -masz  za 
glowe  roarutn  tjättft  bu  bic^ 
beim  Äopfe ;  —  sie  muru,  po- 
reczy  fic^  an  ber  'JJiauer,  am 

22* 


Trzymaczka 


340 


Tualeta 


©elönber  anfialten;  —  sie 
konskiej  grzywy  fic^  an  ber 
^ferbemäl}ne  anhatten ;  2)  ftd^ 
polten,  nicfjt  oerberben;  owoce 
sie  nie  -ly  bie  gtüd^tc  t^ielten 
fic|  nid)t;  przetopione  masto 
-ma  sie  caJa  zime  Sd^meljbuttet 
plt  ft^  ben  gangen  äUtnier: 
3)  —  sie  czego  fid)  an  ettoag 
Italien;  -mam  sie  przepisow 
religii  id^  ^alte  mid^  an  bie 
SSotfd^riften  ber  Sieügion;  — 
sie  kontraktu  fid^  an  ben  3Ser= 
trag  l^atten ;  —  sie  czyjego 
slowa  fic^  an  imnbg  SJort 
galten;  —  sie  pierwotuej 
umowy  fid^  an  bie  ur[prüng' 
lid^e  aSeteinbarung  l)a[ten; 
nie  wiedziec  czego  sie  — 
man  rceife  nid^t,  raoran  man 
ft^  Italien  foH;  —  sie  z  da- 
leka  od  czego  fid^  fern  oon 
etn).  Italien;  nie  ma  sie  czego 
—  er  ijat  nid^tö,  rooran  er 
ftd^  l^alten  !önnte ;  —  sie  kogo 
fic^  an  iinnbn  anfdE)Ue^cn, 
e§  mit  imnbm  l^alten,  fid^ 
an  jmnbn  galten,  an  jmnbn 
@rfa^an[v!^üci)e  [teilen;  Jak  mi 
nie  odda,  ciebie  sie  bede  -mal 
roenn  er  mir  nid^t  'ialjlt^  mu^t 
bu  mid^  fd^ablo§  galten;  —  sie 
reczycieia  fid^  an  ben  sSürgen 
Italien ;  4)  —  sie  kupy  5U= 
fammen^alten,  gafammenfjän» 
gen,  jufammenfieben;  plecie 
trzy  po  trzy,  a  co  mowi  kupy 
sie  nie  -ma  er  fd^iua^t  mirreä 
.3eug  ol)ne  jeben  ^wfammen» 
[)ang;  5)  — sie  kogo,  czego; 
etro.  i)&lt  feft  an  imnbm;  bieda 
sie  go  zawsze  -ma  er  mu^ 
eroig  mit  bem  äRangel  fämvfen ; 
ie  tüi,  sie  ciebie  zawsze  zle 
Äarty  -ja  bafe  bu  boc^  emigju 
fcftled^ten  ©d)erjen  aufgelegt 
bift;  niechie  sie  tei.  ciebie 
takie  zarty  nie  -ja  la^  boc^ 
biefe  ©(^crje  beifeite. 

Trzymaczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©diraubftod  7n.,  .groinge/. 

Trzymadlo,  -tlla,  pl.  -diu, 
sm.  aBerfjeug  n.  jum  galten, 
Kluppe  /. 

Trzymanie,  -nia,  sn.  ^aU 
ten  n. ;  —  sie  Haltung  /. 

Trzymasztowy,  adi.  brei= 
mafiig;  —  okret  2)reimafter  m. 

Trzymga,  -gi,  pl.  -gi,    sf.  j 
Trixis  (Sßflanjenart).  I 


Trzymiarowy,  adi.  Srci= 
maß»;  —  koii  brei  %anit  ^ol^es 
«Pfetb. 

Trzymiesifczny,  adz.  brei= 
monatig,  Quartal»;  -czne 
wymöwieuie  breimonatige 
iiünbigung. 

Trzymilowy,  adi.  oon 
brei  Slieilen. 

Trzymonaw,  -a,  pl.  -y, 
(Echeneis)  ©d^iffg^alter  }u., 
©d)i(bfifö)  m. 

Trzynastoletni,  adi.  brei» 
jel^njä^rtg. 

Trzynastu,  num.  breljel^n 
(bei  ^erfonen  männlid^en  ©e= 
fc^Iedöte?);  —  zbojcöw,  i;ol- 
uierzy,  senatorow  breijei)n 
SHäuber,  ©olbaten,  Senatoren. 

Trzynasty,  adi.  breijel^n= 
te(r). 

Trzynascie,  7ium.  breijef^n ; 
—  par  breijef}n  ^aare. 

Trzynascioraki,  adi.  brei« 
jel^nerlei,  breijetinfat^. 

Trzynascioro,  niim.  brei' 
jebn  (bei  fäc^lid^em  ober  oer= 
fd^iebenem  ®efd)(ed^te  ober  bei 
plur.  tant.]. 

Trzynogi,  Trzynozny, 
adi.  breifüfeig. 

Trzynozek,  -ika,  pl.  -zki, 
sm.  3)reifu|  m. ;  =  Tröj- 
nozek. 

Trzyoczny,  adi.  breiäugifl. 

Trzypalcowy,  Trzypal- 
czasty,  Trojpalczasty,  adi. 
brcifingerig,  breifrallig. 

Trzypcian,  -u,  pl.  -j,  sm. 
Triopteris  ('^iftan^enart). 

Trzypigdzisty,  adi.  brei« 
fpannig,  brei  Spannen  lang; 
br«  i^^auft  r)od^  (oon  ^ferben). 

Trzypi^trowy,  adi.  brei= 
ftödEig. 

Trzypolowy,  adi.  ®rei= 
felber»;  bretfiufig;  -we  go- 
spodarstwo  Sreifelbernjirt» 
fc^aft  /. 

Trzypotrzyca,  -cy,  pl.  ce, 
s/.  (Trifolium)  Dreiblatt  n. 

Trzyprgcikowy,  adi.  brei= 
männcrig,  mit  brei  ©taub» 
fäben  Derfel)en. 

Trzyrogi,  TrzyroÄny, 
Trzyrogaty,  adi.  breicdEig, 
breifontig,  Dreil^iirntg. 

Trzyrozniki,  -k6w,  plur. 
tant.   5n;goneIIe   (oerfteinerte 


Trzys^zniowy,  adi.  brei 
j^lafter  lang,  breit. 

Trzyslupkowy,  adi.  brei= 
roeiberig,  mit   brei  ©tempetn. 

Trzysta,  -stu,  numer.  brei= 
fiunbert;  idi  do  -stu  dyablow 
gel)  ju  allen  Seufeln. 

Trzystawny,  adi.  brei= 
gelcnftg. 

Trzystoletni,  adi.  brei= 
Ijunbert  ^al)re  a[t,bret^unbert= 
iäfirig. 

Trzystopny,  Trzystopo- 
wy,  adi.  brei  gu^,  brei  Sc^ul) 
lana. 

Trzystronny,  adi.  brei» 
ffitig. 

Trzystrunny,  Trzystru- 
nowy,  adi.  breifaitig. 

Trzyczerepny,  adi.  brci= 
fpaltig. 

Trzytulny,  adi.  —  basza 
^ajdia  oon  örei  a^ioBfc^raeifen. 

Trzyz%b,  -zeba,  pl.  -zeby, 
sm.  Triodia  (^flanjenart). 

Trzyzebaty,  adi.  brei= 
Särjnig. 

Trzyziarnisty,  adi.  brei= 
förntg. 

Tu,  adv.  [}ier,  ba ;  kto  -- 
idzie  roer  fommtbal^er;  co  — 
robisz  rcaä  mad)ft  bu  ^ier; 
—  i  owdzie  t)ic  unb  ba;  — 
i  tarn  ^ier  unb  bort;  —  sie 
powiesc  uiywa  f)ier  britf)t  ber 
Dioman  ab;  —  lezy  N.  N. 
I^ier  ru[)t  9f.  31.;  —  na  dole 
^ier  unten ;  jestem  —  ic^  bin 
t)ier ;  —  w  tem  miejscu  po- 
peJniono  morderstwo  i)iix  an 
biefem  Drte  ift  ein  3Jiorb  be- 
gangen   iDorben;    przychodze 

— ,  aby  idE)  fomme  ^er,  um '; 

wolalabym,  zeby  —  byi  mir 
tüäre  es  lieber,  roenn  er  ^ier 
märe;  ani  — ,  aui  tam  rceber 
l^ier  nodö  bort;  jak  —  praco- 
wac,  kieily  niema  zyc  z  czego 
rcie  foK  man  ba  arbeiten,  roenn 
man  nid^t  rooDon  ju  leben 
f)at;  CO  —  poczac  rca§  foß 
man  ba  tun,  real  foH  mon 
ba  anfangen. 

Tualeta,  Toaleta,  -ty,  pl. 
-ty  sf.;  dim.  Tualetka,  -ki, 
pl  -ki,  «/.  ])  Toilette  /■.,  Soi« 
lettetifd^  tn.;  =  Gotowalnia; 
2)  Soilette/.,  Slnfleiben«.;  = 
Ubieranie  sie;  3)  2:oilette /., 


Tuba 


341 


Tulow 


Ä(eib  n.,  Äleibunoi  /.,  2lnjug 
TM.;   =  Suknia,  Übranie. 

Tuba,  -by,  pl.  -by,  sf. 
2;rompetc  /.,  ©prac^rol^c  «., 
Suba  f. 

Tubalny,  adi.  laut,  bon= 
nernb,  %\xho.=  ;  —  glos  %uba= 
ftttnme  /. 

Tuberkuliczny,  adi.  1) 
%\xhixliU,  tubcihUöä;  2)  Äno= 
ten=,  ^jöcferd^en». 

Tuberkuläcya,  -cyi,  pl. 
-eye,  «/".  2;ubfifflbilbung  /". 

Tuberkulizacya,  -cyi,  sf. 
SubetfelbtlDung  f.,  2uber= 
fulofität  /. 

Tuberkul,  -n,  pl.  -j,  sm. 
XubixUi  m. 

Tuberosa,  -sy,  pl.  -sy,  sf. 
(Polyauthes  tuberosa)  Xube» 
rofe  /. 

Tubulatura,  -ry,  pl.  -ry, 
sf.  %\x'b\\iat\xx  f;  =  Szyjka 
retorty. 

Tubylec,  -Ica,  i)l.  -Icy,  sm. 
@inE)eitnifcf)e(r)7n.,§ie[tgf(r)w., 
2lutocbt^one  in. 

Tubylczy,  adi.  auto(iöt()on. 

Tucya,  -cyi,  sing.  tant.  sf. 
3;utta  /'.,  Dfenbtud)  m. 

Tucz,  -czy,  pl.  -cze,  sf.  1) 
^ettigfett  /.,  ^ett  n.;  2)  JJJait 
/.,  ajläflung  /. 

Tucza,  -C7.y,pl.  -czy,  s/l  1) 
©eiDttterroolfe  f.,  iSeiDttter  n. ; 

2)  —  konska  raube  5l'aftame ; 

3)  =  Tucz. 

Tuczanka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
gemäftete  |)enne,  i^oularbe  /. 

Tuczec,  -i'zca,/)Z. -czce,  sw. 
©(^ulterbeiu  n.   eineä  2:icre§. 

Tuczenie,  -nia,  sn.  3Rci= 
fien  n.,  ma^t  f^ 

Tuczeniec,  -nca,  pl.  -nee, 
sm.  Sparaxis  (-^iflanjetiart). 

Tucznied,  -nieje,  -nialem, 
vn.  imperf.  feift,  bi(J  roerben. 

Tucznik,  -a,  sm.  (Aesae- 
lin)  ©c^iHerftoff  m.,  ®naIIo= 
d^rom  n.,  ^o(r)c|rom  n. 

Tucznosö,  -sei,  sf.  ^eiftig» 
feit  f,  Sicfe  /. 

Tuczny,  adi.  1)  fett,  gemä= 
ftet,  ma\U]  -ny  w6l  a}}a[toc^g  m.; 
—  wieprz  SDJaftfcbraein  n.  ; 
-ua  ges  SJJaftganö/. ;  2)  ra^r= 
l^oft,  mäftenb;  zoladz  dla 
swin  bardzo  tuczua  Gidbetn 
finb  jum  SRäften  ber  ©cfiraeine 
fe^t  gut. 


Tuczybrzuch,  -a,  pl.  -y, 
sm.  i^aucftniäfter  m. 

Tuczyc,  -cze,  -czylera,  va. 
imperf.  tuäften,  feift,  bicJ 
machen ;  —  wieprza,  wo- 
lu,  ges  baä  ©c^roein,  ben 
D(^jen,  bie  ©anä  mäften; 
panskie  oko  konia  -czy  be§ 
§errn  Sluge  tnäftet  bag  ^ferb, 
roiüft  bu,  ba^  cä  gelinge,  fo 
fc^aue  jelbft  jum  Singe;  na- 
dzieja  kogo  —  jmnbn  mit 
Teeren  Hoffnungen  f)in£)alten; 
nadzieja  karmi,  ale  nie  -czy 
Don  Hoffnung  wirb  man  nic^t 
bitf;  —  w  sercu  gniew,  nie- 
nawisc  in  feinem  Herjen  3otn, 
Ha^  näf)ren*,  —  sie  vr.  fic^ 
mäften,  fic^  nnfiren. 

Tudziez,  adv.  beög(etdE)en, 
ingteid)en,  roie  auci);  wezwal 
do  siebie  rade  —  senatoiow 
er  berief  ju  ftc^  ben  9tat  rate 
audö  bie  (Senatoren. 

Tuf,  Tof,  -n,  pl.  -y,  sm. 
S^uffftein  w. ;  =  Martwica. 

Tuj,  interi.  Sommanboruf: 
„Segt  an !" 

Tuja,  -ji,  pl.  -je,,«/".  Tiiuia 
(3t)preffenart);  =  Zywotüik. 

Tujalka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Salpigllossis  O^flanje  in  Sl^ile). 

Tuk,  -u,  pl.  -i,  sn.  1)  gett 
n. ;  2)  gjjarf  n.  in  ben  Änoc^en. 

Tukan,  -a,  pl.  -y,  sn. 
Ramphastos  (^fefferfreffer), 
Sufan  m. 

Tukowy,  adi.  Maxi= ;  kose 
-wa,  9Jlartbein  n. 

Tulej,  -a,  2>l-  -e,  sm.  Cros- 
sandra  (Sßftanjenart). 

Tuleja,  -y,pl.  -je,  sf. ;  dim. 
Tulejka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  1) 
i-'an^eu»,  ©peerenbe  n. ;  2) 
^öd^er  m. ;  3)  äluffal^ütfe  /., 
Sorn^ürfe,  StUe  /.,  ©itte  /, 
2)üfe  /. 

Tulic,  -le,  -lilem,  va.  imperf. 
fanft  ^rücfen,  f)erjen,  bergen, 
befänftigen,  befc^raic^tigen,  be= 
rul^igen,  jur  3iuf)e  bringen; 
—  do  piersi  an  bie  33ruft 
brüden;  -li  rozpiakana  dzie- 
cine  fie  berul^igt  baä  roeinenbe 
Äinb;  dziecko  -li  do  lona  fie 
brücft  baä  .Rinb  an  bie  33ruft; 
wsciekly  pies  biegnac,  -li 
ogon  pod  siebie  ein  roütonber 
Sunb  brüöt  im  Saufen  ben 
(Sdiroanj  unter  bie  Si^B^i  — 


siew.fic^brücfen,  fid^  anlef^neni 
-lila  sie  z  p'Iaczem  do  matki 
fie  brüäte  fid^  roeinenb  an  bie 
äJJutter;  wszyscy  sie  -la  do 
niego  alles  fdE)miegt  fid)  an  if)n, 
aUeä  begibt  fid^  in  feineu  ©d^u^; 

—  sie  do  ziemi  fic^  an  bie  ®rbe 
brürfen;  —  !*ie  do  poduszki 
fi^  an  baS  ^otfter  f(|miegen. 

Tulilezka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Roridula  (^flangenart). 

Tulipan,  -a,  pl.  -y,  sm. 
%u{^t  f. ;  —  lesny  (Tulipana 
silveätris)  roilbe  Slulpe;  — 
ogrodowy  (T.  gesneriana) 
©artentulpe. 

Tulipanowiec,  -wca,  pl. 
-wce,  sm.;  Tulipanowe  drze- 
wo  (Liriodendron  tulipifeia) 
3:;urpenbaum  m. 

Tulipanowy,  adi.  ^u(pen=. 

Tulacki,  Tulaczy,  adi, ; 
Tulacko,  Tulaczo,  adv. 
^erumtrrenb,  fierumroanbernb, 
j^eimatloö;  -kie  zycie  löeimat« 
lofeS,  l^erumirrenbeä  Seben. 

Tulactwo,  -wa,  sn.;  Tu- 
laczka,  -ki,  sf.  Herumtreiben 
n,,  Herumirren  n. ;  Emigration 
/.,  3Serbannung  /. 

Tulacz,  -a,  pl.  -e,  sm.  1) 
Herumirrenbe(r)  m.,  Heimat- 
tofe(r)  m.,  ^erbannte(r)  m., 
Emigrant   m.;    Äjd    wieczuy 

—  ber  eroige  '^uht;  2)  (Ocy- 
pode)  Sauffrabbe  /. 

Tula6  sig,  -tarn,  -lalem, 
vr.  imperf.  tjerumirren,  l^ers 
umfd^roeifen,  ton  einem  Erben« 
rainfei  in  ben  anberen  ge= 
trieben  raerben,  fein  Dbbad^ 
finben,  l)eimatlo§  fein;  —  sie 
po  swiecie  fid^  in  ber  Sßelt 
herumtreiben;  —  sie  na  wy- 
gnaniu  in  bet  SSerbannung 
^erumirren ;  -lamy  sie  jak  slepi 
po  omylnych  drogach  swiata 
tego  rair  irren  raie  S3linbe 
auf  ben  ^rrraegen  biefer  SBelt 
l^erum. 

Talaniesig,-nia,«n.Hcrums 
irren  n. 

Tulow,  -owia,  pl.  -owie; 
Tulub,  -bia,  pl.  -bie,  sm. 
Stumpf  m. ;  wzieto  —  meczen- 
nika  i  spalono  go  na  slosie 
man  nafjm  ben  Stumpf  be§ 
3Kärti)rerä  unb  oerbrannte  i^n 
auf  bem  Scfieiter^aufen. 


Tum 


342 


Turzyca 


Tum,  -u,  j}l.  -y,  sm.  1) 
Som  m.,  ßair;ebrale /. ;  2) 
Äuppel  /.,  S)om  m. 

Tumak,  -a,  pl.  -i,  sm.  = 
Kuna. 

Tuman,  -a  ober  -u,  pl.  -y, 
sm.  1)  ©tauBrooIfe  /.;  Suft^ 
fpiegelung  /. ;  —  dymu  9iauc^= 
tüOlte;  wiatr  podnosil  cale  -y 
piasku,  ktore  przyslanialy  im 
widok  ber  3[ßinb  trieB  ganje 
©anbrooKen  in  bie  §ö^e,  bie 
i^nen  bie  Sluefic^t  Bebföten; 
—  koma  w  oczy  puscic  jmnbm 
etro.  «^alfrfjeö  uorfpiegeln  rool= 
Icn,  imnbm  ©anb  in  bie  2lu= 
gen  [treuen,  j  mnbm  einen  B  tauen 
S)un[t  Dormad^en;  jmnbm  etro. 
einreben  raollen ;  2)  jerftreuter, 
oerqefiHclöer  3)len\(i). 

Tamanic,  -nie,  -niJem,  va. 
imperf.  irreführen,  foppen ; 
kogo  —  jmnbm  ©anb  in  bie 
2lugen  fireuen,  jmnbm  einen 
Blauen  2)unft  oormod^en, 
jmnbm  tuaä  einreben  moUen. 

Tumor,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©efc^rculft  /.,  2;umor  m.,  ®e= 
fd^n>ür  n.,  3^eugeBiIbe  n.\  = 
Nowotwor,  Guz,   Wrzod. 

Tumult,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Siumult  m.,  Sßirrraair  m., 
£ärm  TM.;  =  Zamieszanie. 

Tuna,  -ay,  pl.  -uy,  sf.; 
dim.  Tauka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
5äfe(|en  n. 

Tundra,  -dry,  pl.  -dry,  sf. 
niüosbebedteS  2)ioor,  2;unbro  /. 

Tunel,  -u,  pl.  -e,  sm.  S^un» 
nel  m. 

Tunetek,  -tka,  j)^-  -tki, 
sm. ;  Tunczyk,  a,  pl.  -i,  sm. 
(Ttiynnus)  2;unfif(|  m. 

Tnngsten,  -u,  sm.  2BoIf= 
ram  m.,  Sungften  m.,  ©d^mer« 
ftein  m.' 

Tungstenowy,  adi.  oon 
©c^roerftein,  Sd^rcerftein». 

Tupac,  -pie,  -palem,  vn, 
imperf,;  Tupn^c,  -pne,  -pna- 
lem,  vn.  perf.  ftampfen,  mit 
ben  ^ü^en  ftompfen;  -nai  ze 
ztosci  er  ftampfte  oor  ,i3orn 
ben  SBoben. 

Tupanie,  -nia;  Tupnigcie, 
-cia,  sn.  ©tampfen  n.  mit  ben 
gii^en. 

Tupet,  -u,  pl.  -y,  sm.  Sou» 
pet  ?!.,  ^erüdfe  /.;  =  Peruka. 

Tupot,    -u,    _?>Z.    -y,    sm.; 


Tupotanie,  -nia,  sn.  ©tamp= 
fen  n.,  ©eftampf(e)  n. 

Tupota6,  -tarn,  -talem,  vn. 
imperf.  ftampfen,  tärmenb 
auttreten. 

Tur,  -a,  pl.  -y,  sm.  Sluer« 
octiä  m.,  Ur  m,  =  Zubr. 

Turbacya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  ©orge  /.,  Söeunruf)igung/. 

Turban,  -u,  pl.  -y,  sm. 
SiirBan  m.\  =  Zawöj. 

Turbator,  a,  pl.  -rzy,  sm. 
SöfunruJ^iger  w.,  SRutjeftörer  m. 

Turbina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
SurBine /.,  ^reifelrab  «.;  ^ 
Wirowe  kolo. 

Turbit,  -u,  pl.  -y,  sm. 
(Ipomoea  turpethum)  ^ugel» 
Blume  /. 

Turbowac,  -buje,  -walem, 
va.  imperf.  Beunruhigen,  Be= 
läfligen,  Unannel^mtic^feiten 
Bereiten,   ?u  fdfeaffen  mad^en; 

—  sie,  vr.  \\6)  forgen,  fid^  Be= 
unrul&igen,  fid)  ängftigen;  nie 
-buj  ty  sie  o  to,  ja  wszystko 
zaJatwie  beunrul^ige  bu  bic^ 
nid^t  beäfjalB,  td^  merbe  alle§ 
Beforgen. 

Turbownik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Hyhanthus  (^pfianjenart). 

Turczenie  sig,  -uia,  sn. 
ÜBertritt  m.  jum  mol^amme= 
banifcBen  (SlauBen. 

Turczyc,  -cze,  -czyJem,  va. 
imperf.  jum  2;ürfen  machen; 

—  sie,  vr.  Stenegat,  2)Jol^am= 
mebaner  rcerben,  jum  mo|am- 
niebanifd^en  OlauBen  üBer= 
treten. 

Turek,  -rka,  pl.  -rki,  sm.  1 ) 
©amtnclfe  /. ;  2)  gelBe  3tofe. 

Turecki,  adi.  tüiüfdp;  — 
tyton  türfifd)er  SlaBa!;  goly 
jak  —  swiety  f p litter nadft; 
arm  rcic  eine  jlird^enmauä. 

Turecznia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
Lacosonia  (^flanjenart). 

Turf,  -u,  sm.  %\\x]  m,, 
StennBa^n  /.;  =  Plac  wy- 
Äcigfowy. 

Turka,  -ki,  pl.  -ki,  6/. 
(UroBpermus)   ^afevraiirjet  /. 

Turkawka,  -ki,pZ.  -ki,  sf.; 
dim.  Turkaweczka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  2;utteltau6c  /. 

Turkot,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
®etöfe  n.,  ©eraffel  n.;  —  po- 
■woz6w  Sßagen geraffet ;  2) 
Sirommcitaube  /. 


Turkotac,  -tarn,  -talem, 
vn.  imperf.  raffeln,  lärmen; 
powöz  turkocze  po  briiku 
ber  SBagen  raffelt  auf  bcm 
5ßflafter. 

Turkotanie,  -nia,  sn. 
SfJaffeln  «.,  ©eraffel  n. 

Turkuö,  -cia,  pl.  -cie,  sm. 
=  Podjadek. 

Turkns,  -a  ober  -u,  ])l. 
-y,  sm,  Xürfiö  m. 

Turkusowy,  adi.  S:ür= 
fifen=;  pierscien  —  Xürlifen» 
rina  m. 

Turliban,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Isciolirion  (^^ftangeuart). 

Turma,  -my,  pl.  -my,  */. 
©efängnig  n.,  S^uim  m.;  do 
-my  wsadzic  inä  ©efängniS 
ftedfen;  siedziec  w  -mie  im 
2:urm,  im  ©cfängniä  fi|en. 

Turmalin,  -u,  sm.  SCur  malin 
m.,    eleltrifd^er    ©d^örl;     — 

—  czarny  fc^rcatjer  ©d^örl. 
Turnep,  Turneps,  -u,  pl, 

-y,  sm.  (Brassica  rapa  de- 
pressa)  ^^uttetrüBe  f. 

Turnesol,  -u,  sm.  £adfmu§= 
farBe  /.;  =  BJekitna  roslinna 
farba. 

Turnia,  -ni,  pl,  -nie,  sf. 
1)  Jlelter  m.;  2)  (felfigerj  35erg 
m..  ^Berggipfel  m. 

Turniej,  -u,  pl,  -e,  sm, ; 
Turnieja,  -ji,  pl.  -je,  sf.  1) 
Surnier  n. ;  wyprawic  -je 
ein  Slurnier  aB^alten;  wzific 
udzial  w  -u  an  einem  Surnier 
teilnehmen;  2)  SSerrairrung 
/.,  ©treit  m,,  Unrul^e  f,, 
Äanipf  m. 

Turniej  owac,  -uje,  -wa- 
fem,  vn.  imperf.  tumiercn. 

Turnowaö,  -nuje,  -waJem, 
vn.  imperf.  bie  ©timmen  nac^ 
ber  Siei^e  aBgeBen. 

Turnus,  u,  sm.  ©timm= 
aBgaBe/'.  nad^  ber  9leif)e;  3ttei« 
^enfolge  /. 

Turöwka,  -ki,  shuf.  tant. 
sf.  (Hierochloe)  ^ferbegraS 
n. ;  =  Tomkownica. 

Turunda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
®efd&iDÜrtampon  m. 

Turzy,     adi.     Sluerod^ö» ; 

—  travva  ©anbfegge  /'. 
Turzyca,  -cy,   sing,   tant. 

sf.  1)  (Carex)  SRiebgras  «., 
©egge  /. ;  2)  Sluerfu^  /. :  3) 
§afenfell  n. 


Tusz, 


343 


Twardy 


Tusz,      -M,     pl.     -e,     67W,      1) 

Sufd)  m.  (c^inefifd&e  Sainpen» 
rufefirbfc) ;  2)  3;u)c{)  m.  (in  ber 
dM^t) ;  3)  2)ufc^e/.,  Vorauf e/.; 
-e  zimue,  cieple  falte,  raariue 
2)ufc^en. 

Tusza,  -szy,  pl.  -sze,  sf. 
Seibeäftärfc  /.,  Sbeleibtfieit  /., 
Äorpuletij/. ;  dobra  —  Sßo^l» 
beletbttjeit ;  dobrej  -szy,  n)o{)(» 
beleibt,  ftarf,  bid;  czlowiek 
raiernej  -szy  ein  Slat\n  oon 
mittlerer  8eibeöf)ärfe;iiabierac 
-szy  an  Seibeeumfang  ju- 
nebmen. 

Tuszowad,  -szuje,  -walem, 
t'O.  imperf.  1)  bufd^eu;  2) 
tufd^ieren,  mit  2ufd)e  maten; 
3)  tuJd^ieren,  mit  ä^enben 
anittetn  bfr^anbeln;  4)  tot= 
fc^roeigen. 

Tuszowanie,  -nia,  sm.  l) 
®ufc^en  n.;  2)  Xufc^ieren  «., 
Sf^anblung  /.  mit  ä^enben 
gjJitteln;  b)  maUn  n.  mit 
Sufc^e. 

Tuszy6,  -sze,  -szylem,  vn. 
iwperf.  glauben,  meinen, 
üorausfeEjen,  fioften,  a^nen; 
lue  -lern,  nie  spodziewalem 
sie  ic^  ijabe  eä  nidE)t  geglaubt, 
nid^t  erroartel;  —  sobie  co 
fi^  mit  einer  Hoffnung  fc^mei» 
c^fln,  ftc^  einer  Hoffnung  bin= 
geben  ;  —  komu  smierc  jmnbm 
bfn  Xo't)  tjor^erfagen. 

Tus,  pron.  =  tu  jestes 
i^ier  bift  bu. 

Tutaj,  adv.  =  Tu. 

Tutejszy,  adi.  ^ieHs,  V^^^' 
frtig;  —  biskup  wydal  list 
pRsrerski  ber  ^iffige  Sifd^of 
[)at  einen  Hirtenbrief  erlaffen; 
on  —  er  ift  oitcanfäfeig,  et 
fiamnit  oon  l^ier. 

Tutka,    -ki,    pl      -ki,    sf. 

1)  £üte  /.,  §üife  /.;  -ki  do 
papierosow    3i9«retten^ü(fen; 

2)  (Terebellum)  Xutte  f., 
(J^ammfiemenfdfinfdengattungj, 
©prtnp^örnc^en  n. 

Tuwalnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
bretteö  feanbtud^;  5?omnmni= 
fantentud^  n. 

Tuz,  -a,  pl.  -y,  sm.  3)au§ 
n.,  1)  2lä  n.]  na  co  -a  ruszac 
kiedy  mozna  szostka  zabic 
rcatum  foQ  ntan  baä  ©auö 
oerflcd^en,  roenn  man  ben  ©tic^ 
mit  bei-  ©ec^ä   nehmen  fann. 


roaS  man  mit  einet  3la'öd 
i^erftec^en  fann,  [oU  man  nid^t 
mit  einer  l'anje  burdjbo^ren; 
oczy  w  kogo  wlepic  jak  w 
-a  jmnbn  unoetiuaubt  an= 
fd^auen ;  2)  -y,  pl.  ©töfee,  §iebe 
pl. ;  isc  z  kirn  w  -y  mit  jmnbm 
eine  ©d^Iägerei  anfangen;  do 
-6w  przyt'zl'o  eä  fam  ju 
©cfilögen;  3)  ß'ffiSffP'intt  "■ 

Tuzin,  -a,  pl.  -y,  sf.  25ut= 
^enb    n. ;    -ami    bu^enbroeife. 

Tuzinkowy,  adi.  fd^Iec^t, 
einfach  orbinär,  Su^enb«;  — 
towar  Su^enbroare  /.;  -wa 
robota  Su^cnbarbeit  /. 

Tuzinowy,  adi.  com  S)ut= 
jmb. 

Tuzowa<5,  -zuje,  -walem, 
va.  imperf.  fe[t  prügeln, 
fd^togen. 

Tuz,  adv.   f)icr  gleid^,   un= 
mittelbar  nal^e,  fofort;  smierc  | 
jest  —  za  staroscia.  ber  Xob  ift 
gleich  l^inter  bem  Silier;  szedl 

—  za  nim  er  ging  unmittelbar 
l^inter  i^m  l)cr;  —  pod  mia- 
stem  zbudowal  sobie  wille 
in  ber  unmittelbaren  3]ä^e 
ber  ©tabt  baute  er  fid^  eine 
SSiUa;  —  nad  rzeczka  l^art 
am  glü^cf)en;  nieprzyjaciele 
byli  —  za  nami  bte  "Jeinbe 
maten  fnapp  binter  unö,  un§ 
bic^t  auf  ben  gerfen;  pulko- 
wnik  idzie  —  po  jenerale  ber 
Dberft  folgt  unmilttlbar  bem 
©eneral;  — ,  —  fct)on  gleid^; 
— ,  —  biegt  za  nim  er  lief 
ibm  auf  ber  ^^^rfe  nad^;  przy- 
ttumil  bunt  juz  —  wybuchnac 
majacy  er  erftitfte  ben  2lu|= 
ftanb,  ber  eben  ausbrechen 
foBte. 

Twardn^c,  Twardnieö, 
-nieje,  -niaiem,  vn.  imperf, 
l^art  roerbcn,  Derl^ärten;  ziemia 
bez  deszczu  -nieje  jak  kamien 
bie  @rbe  roirb  o^nc  Stegen 
fteinf)art. 

Twardo,  adv.  1)  l^art;  jaja 
ngotowac  na  —  bie  (Sier 
f)art  lochen;  —  zgotowane 
jaja  l^attgefottene  ©ier;  na 
tym  tapczanie  —  le^ec  eä 
Uegt  fidt)  ^att  auf  btcfer  'itiritfd^e ; 

—  mi  tu  siedziec  e§  fi^t  fid^ 
fiart  f)iet;  —  sie  z  kirn  ob- 
chodzic  jmnbn  fiart  befianbeln; 

—  ueiskac   t)art    bebrängen. 


jufeljen;  2j  ftceng;  —  poscid 
ftreng  faften;  —  obstawac 
przy  swojem  prawie  ftreng 
auf  feinem  SRed^t  befielen  —  co 
zachowywac  ctm.  [freng  beob» 
aditen;  3)  feft ;  —  spi  er 
fd^löft  feft;  —  spac  einen 
feften  ©d^laf  l^aben;  3)  fd^roer; 

—  mu  idzie  w  nauce  baä 
Semen  fäEt  il^m  fd^roer. 

Twardoglowy,  adi.  2)id=» 
fd^äbel«. 

Twardokuty,  adi.  I^att» 
gefrfjmiebet. 

Twardoskornpy,  adi. 

I^ortfcbalig. 

Twardoskorny,  Twardo- 
skory,  adi.  ()artt)nutig. 

Twardosz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Hypoxis  (5ßflanjenart). 

Twardoszyjny,  adi.  fteif» 
l^oifig,  fteifnacfig,  unbeugfam. 

Twardosö,  -sei,  sf.  1) 
§arte/.;  —  serca  §artl)er=' 
jigtett  /.;  2)  l)arte  ©tette, 
©cfimiele  /. 

Twardouchy,  adi.  j^art« 
l^ijrig. 

Twardoustosc,  -sei,  sf. 
^artmäuligfeit  /. 

Twardousty,  adi.  fjaxt- 
mäulig, 

Twardy,  adi.  I^art;  -szy 
härter;  —  jak  karaieii  ^art 
rcie  ©tein,  ftein^art ;  porfir  -szy 
od  marmuru  ^orp^t;r  ift  börter 
alä  üJJarmor;  -de  *oze  Ijarteä 
Sager;  —  chleb  l^artcg  örot; 
-de  jaja  barte  ®ier;  -da  woda 
l^arteg  2Baffer;  —  orzech 
^arte  ^Jufe;  —  orzech  do 
zgryzienia  eine  ^arte  3l\i^ 
■(um  l?natfen,  eine  grofec 
©c^roierigfeit  jum  Überroinben ; 

—  stolec  l^arter  ©tu^lgang; 

—  talar  harter  mittler;  -de 
zycie  l^arte  Sebenönrt ;  — 
odlew  getiärtetes  dloi)ei\en, 
barter  ®ufe;  —  odlew  walcow 
Rätter  3t)linbergu6 ;  -da  robota 
l^atte,  mül)fame  Slrbeit;  na  -de 
drzewo  -dej  potrzeba  sie- 
kiery  auf  einen  groben  .Klo§ 
gehört  ein  grober  keil;  trzeba 
mu  czems  -dem  gfrzbiet  prze- 
orac  man  mufe  i^n  mit  etro. 
Hartem  burc^prügeln ;  2)  l^art, 
unerbittlich,  unerfd^ütterlic^, 
ftreng;  -de  serce  t)arteö,  un= 
barm^erjigeä  ^e^'■,  —   czto- 


Twardziczka 


344 


Tyczec  sig 


wiek  r^arter,  unerbiltUdEier 
SD?en)d^;  w  tym  klasztorze 
jest  regula  nader  -da  in 
biefem  Älofter  ift  bie  Dtegel 
überauöftreng;  3)  ausbauernb, 
gegen  Strapazen  unempfinb» 
lidö;  4)  jeft,  befefiigt;  -de 
miejsce  befefiif^tcr  Dtl;  — 
sen  fefler  ©d)lnt;  5)  j^roer, 
i)axt;  -de  zadanie  jdiroere 
Siuf gäbe;  -de  warunki  f;arte 
SBebingiitigeii;  -da  glowa  un= 
gere^iiger,  fcfnüerbegreifenber 
^opf,  Ijaiter  Sc^äbel  w;. 

Twardziczka,  -ki,  pl.  -ki, 
«/.  Exallonia  (^flanjenatt). 

Twardziec,  fifl^e :  Tward- 
niec. 

Twardziel,  -i,  pl.  -e,  sf. 
S3eif)ärtuiig  /. 

Twardzizna,  -iiy,  pl.  -ny, 
sf.  1)  fiarttr  SBoben,  Ijaite 
®rbe;  2)  ^arte  ^aut,  SÖeute 
/.;  3)  ©erijinfef  n. 

Twarogowy,  adi.  Xopfeu», 
Duarf». 

Twarog,  -ogxi,  pl.  -ogi,  sw.; 
dim.  Twarozek,  -zka,  pl. 
•Äki,  SOT.  Cluar!  »?. 

Twarz,  -izy,  pl.  -rze  ;  c?m. 
Twarzyczka,  -ki,  ^^.  -ki,  sf. 
1)  ©eftc^t  «.,  Slntlil  «.,  an= 
gefid)t  «. ;  sciagla  —  läng» 
lic^eä  ©eftd)t;  —  okragJa, 
blada,  rumiana,  ^'adua,  Fzpe- 
tDa  ein  runbeö,  blaffe§,  rofigeä, 
fd)öne§,  f)ä^Ui^e§  ©efid^t ;  — 
jest  zwierciadlem  duszy  ba§ 
2lntli^  ift  ber  «Epieget  ber 
©eele;  —  w  —  von  Stngefid^t 
JU  2lngeftc|t;  krew  mi  wsta- 
pila  w  —  bag  33Iut  ftieg  mir 
inö  ©efic^t;  zatlonit  —  re- 
kami  i  gorzko  plakal  er  t)er= 
füllte  fein  3lntlili  mit  fcen 
^änben  unb  meinte  bitterlicl^; 
dac  komu  vr  —  imnbm  inä 
®eftdE)t  fd^togcn ;  w  —  dostac 
eine  Dfirfeige  befommen;  padli 
na  —  przed  snltauem  fie 
fielen  »or  bem  ©ultan  aufö 
©efic^t;  cos  jest  do  -y,  nie  do 
-y  etm.  ftel^t  (gut),  fte^t  nidE)t 
(gut)  ju  ©eftd^t;  w  czer- 
wonyra  kolorze  jest  mi  do 
-y  rote  %axiie  fte^t  mir  gut 
ju  ©efic^t;  2)  (Sefid)t,  »lief 
7n..  3)liene  /. ;  wyszta  do  mnie 
z  zasmucona  -a  fie  !am  mir 
mit    einer    traurigen    -DUene 


entgegen;  nie  smiec  -y  pcd- 
niesc  do  kogo  ben  S9(id  ju 
jmnbm  nidit  ju  etl^eben  rcagcn ; 
3)  niema  —  flummeg  ®£= 
f^tjpf,  unDetnünftige  Kreatur. 

Twarzysko,  -ka,  pl.  -ka, 
S7i.  grakengcfic^t  n. 

Twierdza,  -özy, pl.  -dze,  sf. 

1)  geftung/.,  (Scl)ar3e/..  93efe= 
ftigung  /.,  33urg  /'.,  QitubtUe 
/. ;  2)  Scfeu^  m.,  ©djitm  m. 

Twierdzenie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  a3fE|ouptung  f.,  3je= 
jafiung  /.,  2:[)eorem  n. 

Twierdzic,  -dze,  -dzil'en), 
va.  imperf.  bcl^aupten;  -dziJ, 
ze  slosunek  ten  nigdy  nie 
istnialer  bet)üuptete,  ba^  biefeo 
3Sert;ältniä  nie  beftanben  l^otte*, 
pomimo  dowodow  -dzi,  ze  .  .  . 
Iro^  ber  »eiieife  betjauptet  er, 

bdfs    .  ■   .;     nigdy     tfgo     nie 

-lern  id)  t)a6e  eg  nie  btf;aiiptet; 
-dzacy  adi.,  —  co  adr.  be=> 
ja^enb,  bel^auptenb,  ajfirmatiu; 
zdanie  -dzace  affirmatiner,  bd 
jatjenber  ©a^;  -dzaco  skinat 
glowa  er  nirfte  befaljenb  mit 
bem  Äopfe. 

Tworzenie,  -nia,  pl.  nia, 
sn.  S3ilbung  /.,  4'^ert)orbrin= 
gung  /. 

Tworzyc,  -rze,  -rzyJem,  va. 
imperf.  bilben,  ^erootbringen, 
fc^affen ;  —  nowe  wyrazy 
neue  2lusbrüde  bilben;  — 
koio  einen  SlreiS  bilben; 
-lismy  lewe  skrzydlo  mir  bil« 
beten  ben  linfen  Slügel;  — 
sie  vr.  fiel)  bilben;  na  powierz- 
chni  -rzyJy  sie  male  peche- 
rzyki  auf  ttx  Dbcrfläd^e  bit= 
beten  fiel)  Heine  33Iääcf)en. 

Tworzydlo,  -dla,  pl.  -dla, 
sn.  1)  gorm  /.,  Ääfeform, 
«öfenopf    m.\   tleine  ©diale; 

2)  Unfd)ltitbiicö[e  /•. 

Twoj,  Twoja,  Twoje,  pl. 
Twoi,  Twoje,  pronom.  bein, 
beme,  bein,  beiner,  beine,  bein, 
ber,  bie,  bao  beinige ;  czy  to 
-ja  wlasnosc  ift  baä  bein 
Eigentum;  ten  twoj  wieczny 
piacz  zaczyna  mnio  nudzic 
bicfeä  bein  eioigeä  SBeinen 
fängt  an  mi^  ju  langmeilen; 
twoj  ci  oddany  bein  bir  er= 
gebener;  m6j  brat  wyjechai 
z  -im  mein  93ruber  ift  mit 
bem  beinigen  Derreift;  on  czy- 


cba  na  -ja  zgube  er  lauert  auf 
bein  Sßerberben. 

Twor,  -orn,  pl.  -ory,  sm. 
©d^ijpfuiig  /'.,  @e[c^öpf  n. ;  @e= 
bilbe  n.,  Sau  m. ;  to  sa  -ory 
jego  geniusza  bag  finb  ©c^öp= 
fungen  feineä  (Senie^. 

Tworca,  -cy,  pl.  -cy,  sm. 
©d)öpfer  m.',  Uil^ebei-  m.; 
S^erfcffa  m. 

Tworczosc,  -sei,  sf.  fd)öp- 
ferijdie  ilraft,  ©d)affenbe(e) 
11.,  ©cl^öpfenbe(§)  n. 

Tworczy,  adi. ;  Twörczo, 
adv.  fc^öpferifd^ ;  -cza  sila  na- 
lury  fd^öpferifd^e  Äraft  ber 
DIatur;  —  talent  fd)öpferifd}ei 
Salcnt;  -cza  imaginacya  er= 
finterifclie,  etfinbungsreid^e 
©mbilbungfiffaft. 

Ty,  pronom.  ciebie,  tobie,  to- 
ba,  w  tobie,  pl.  wy,  was,  wa- 
mi,  was;  bu;  lyzes  to  bift  bu 
eö;  nie  ciebie  szanuja  nidjt 
Hd)  e^rt  man;  masz  tobie! 
ba  l^aft  bu  bie  Sefdjerung; 
jakie  cie  nie  kochac  mie  folt 
man  bid^  nic^t  lieben ;  w  tobie 
cala  moja  nadzieja  auf  bid^ 
Baue  ic§  meine  ganje Hoffnung; 
mowic  komu  ty  imnbn  bujen; 
ty  sam  bu  aßein;  szukafem 
was  od  godziny  id)  fud^tC 
euc^  feit  einer  ©tunbe;  moj 
Ty  Bote  kochany  bu  lieber 
^errgott ;  wszak  bylem  z  wami 
razem  id)  mar  bod^  mit  euc^ 
jufammen. 

Tybel  =  Tebel. 

Tycie,  -cia,  sw.  S)id=,  gett» 
rcerben  n. 

Tycz,  -y,  pl.  -e,  sf.; 
Tyk,  -11,  pl.  -i,  sm.\  Tyka, 
■ki,  pl.  -ki,/.;  dim.  Tyczka, 
-ki,  pl.  -ki,  sf.  bünne  ©lange, 
©tedEen  m.;  |)opfen;,  Süol^nen- 
ftange  /. ;  9lebenpfal^l  wt., 
Jiebenfteden. 

Tyczec  sig,  Tyczyc  sig, 
-cze,  -tzylem,  vr.  impetf.  1) 
belangen,  betreffen,  anbelan» 
gen ;  co  sie  m.nie  -czy  inaö 
mid)  anbelangt;  to  sie  ciebie 
nie  -czy  baö  betrifft  bic^  nid^t; 
CO  sie  zas  twego  zMmiaru 
-czy  maö  aber  beine  2lbfid;t 
betrifft;  2)  fic^  bejief)en,  an= 
gelten ;  to  sie  mnie  -i'zy  ba§ 
bejief)t  ftd)  auf  mic^. 


Tyczenie 


345 


Tylko 


Tyczenie,  -nia,  sn.  ©tä° 
beln  «.,  ^fä^Ien  n. 

Tyczkowy,  adi.  Stangen», 
«Pfabl». 

Tyczyc,  -cze,  -czylem,  va. 
imperf.  pföl^ten,  ftiibeln,  mit 
Siebftöcfen  [tü^en. 

Tyc,  -je,  -lem,  vn.  imperf. 
bid",  fett  roerben,  an  Sdbes- 
umfang  juncfimen;  przy  tem 
sie  nie  -je  ba6«i  roirb  man 
ni'd^t  fett,  babei  fann  man 
feine  ©eibe  fpinuen;  — z  ra- 
dosci  cor  (jffui'c  raad^fen. 

Tycki,  adi.',  Tycko,  adv. 
fo  Hein. 

Tydzien,  -godnia,  pl.  -go- 
dnie,  4;«.  JlBod)e  /. ;  caiy  — 
bie  gange  SBoc^e;  caljmi 
-goduiaini  przesiady  wal  u  mnie 
njod^entang  fa^  er  bei  mir; 
raz  na  —  einmal  in  ber 
SBodie;  co  —  jebe  5ffloc^e; 
w  ciagu  -godnia  im  Saufe  ber 
Sßoc^e;  wielki  —  ^arrooctie 
/. ;  vv  przyszlym  -godniu  in  ber 
nä($ften  Sßodje ;  zadwa  -godnie 
in  Diev^e^n  Ziagen;  trzy  razy 
na  —  breimat  in  ber  Sßodie. 

Tyfiarnia,  -ni,  sf.  Reffet» 
fd^mtebe  /, 

Tyfiarski,  adi.]  —  mlot 
2;reibe=,  Siiej^ommev  m.;  -skie 
diuto  ireibbunjen  m. 

Tyfoid,  -u,  pl.  -y,  sm.  Ji)- 
p^oiö  n.,   &e]ü)XDulit  f.   beim 

Tyfoidalny,  adi.  ti)p^u§- 
attig,  tijp^bö. 

Tyfomania,  -nü,  sf.  mit 
©tumpifinn  »erbunbeneä^rte^ 
fein  n.  beim  2t)p^iiä. 

Tyfon,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
SBirbelratnb  m.,  2;aifun  m.;  2) 
oftinbifdier  Miiijit. 

Tyfowany,  adi.',  -na  ro- 
bota  Äeffelroare  /. 

Tyfiis,  -u,  S7n.  S^i)p^nä  m. ; 
=:  Dur,  LoÄuica. 

Tyfusowy,  adi.  2;t)pl^uö=. 

Tygiel,  -yla,  pl.  -gle,  sm. ; 
dim.  Tygielek,  -Ika,  pl.  -Iki, 
sm.  Xxe^d  m.,  ©d^metjtiegel; 

—  destylacyjny  ®eftitIationä= 
lieget;  —  gliniany  Sontiegel; 

—  grafitowy     ©rapfjittieget; 

—  porcelanowy  >por!^eßan= 
tieget;  —  kruszcowy  2)letoU= 
lieget;  —  ogniotrwaly  feuer= 
fefter  Sontiegel ;  —  probierczy 


^robiettiegel,  ^robiertutc  /. ; 
—  wylepiony  gefütterter  ^0^= 
lentiegel;  —  heaki,  passaw- 
ski  5)3affauer  Siegel,  Sute. 

Tyglowy,  Tyglany,  adi. 
Siegel»;  —  piec  Siegel» 
üfen  m. 

Tygodnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
SBoc^enfdjrift /.;  —  illustro- 
wany  iUiiftrierte  ^od^enfd^rift. 

Tygodniowy,  adt;  Tygo- 
dniowo,  adv.  SBod^eiu,  idö= 
c^entlid) ;  -wa  robota,  zaplata 
SB oc^en arbeit  /.,  SBoc^enlol^n 
n. ;  -wo  zarabiam  dziesiec 
koron  id)  Derbiene  rcöc^entli'c^ 
je^n  fronen. 

Tygrys,  -a,  ^jZ.  -y,  sm. 
Siger  m.;  —  beugalski  iin^ 
galifd)er  Siger. 

Tygrysi,  adi.  Siger»;  -sia 
skoia  Stgerljaut  /. 

Tygrysica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  Sigerin  /. 

Tygrysig,  -Gia,pl.  -ta,sn.; 
dim.  Tygrysi^tko,  -tka, 
pl..  -tka,  s?i.  Sigeriungc(ä)  n. 

Tygrysik,  -a,  pZ.  -i,  sm.; 
Tygrysowka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Tigridia  ('^^flangenarl). 

Tygrzyplos,  -a,  pl.  -y,  sm. 
Lygodium  (ipflanjenart). 

Tyk,  tyk ;  tyk,  tak,  indecl. 
Sicftod  n.  (ber  Uljr). 

Tyka.  -ki,  pl.  -ki,  sf.; 
dim.  Tyczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  fiel)e  Tycz;  2)  ©tab  m., 
2lugftecf)=,  äJifietftab;  —  sre- 
dzienna  Ditanbclpfal^l  m. 

Tykac.  -kam,  -kalein,  va. 
imperf. ;  Tkn^c,  -kne,  -kna- 
lera,  va.perf.  1.  berüfjren,  rül^^ 
ren;  nie  tykaj  tego  rül^re  e§ 
nid^t  an;  anim  nie  tknai  tego 
nawet  ic^  l^abe  eö  nidit  ein= 
mal  berührt;  nieprzyjemnie 
mnie  to  tkneto  eö  i^at  mid) 
unangenehm  berüfirt;  If.  tykac 
sie,  vr.  ftd)  bujen;  —  siez  kirn 
jmnbn  bugen. 

Tykalny,  adi.  berü^rbar. 

Tykanie.  -nia,  sn.  1)  3flü^= 
ten  n. ;  2)  SidEen  n.  ber  Uf)r; 
3)  —  sie  2)U3en  n. 

Tykwa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
1)  5lafd)enfürbiä  m.,  2) S^ürbiä^ 
flafd)e  /. ;  w  -wy  z  kim  pojsc 
fid)  bei  ben  Äijpfcn  frtegen. 

Tykwiany,  Tykwowy,  adi. 
Slürbiöftafdjen»,  S^ürbi§=. 


Tykwica,  -cy,  pl.  -ce,  */'• 
Telfaria  (-yflanjenart). 

Tylczak,  -a,  p)l.  -i,  sm. 
SQiutm  m.  (^^ferbefranl^eit). 

Tyle,  adi.  unb  adv.  fo  oiel; 

—  cnoty,  —  wäzieküw,  — 
pieknych  przymiotöw  fo  oiel 
Sugenb,  fo  oiel  S)teijc,  fo  oiel 
jcf)öne  (Stgenfc^aften  ;  dwa  razy 

—  äioeimal  fo  siel;  po  -lu  tru- 
dacb    nad)    fo    Diel    S)Jül)en; 

—  zniosfem,  —  wycierpialem 
id^  \)o.ht  fo  Diel  ertragen,  id) 
l^abe  fo  Diel   gelitten;  dam  ci 

—  a  —  idE)  rcerbe  bir  fo 
unb  fo  oiel  geben;  —  razy 
fo  Diele  SRale;  drugie  —  no^ 
einmal  fo  Diel;  ile  —  ein  rae» 
nig;  ani  —  nid^t  einmal  fo 
Diel. 

Tylekroc,  adv.  fo  Diel  mal, 
fo  oft. 

Tyli,  Tylki,  adi.  fo  gro|i. 

Tylko,  adv.  1)  nur,  bfof«, 
Icbiglid);  powiedziaiem  — 
kilka  slow  id^  l^abe  nur  poar 
Söorte  gefagt;  chciai'em  — 
wspomniec  id^  raoütc  nur  er« 
roäl^nen ;  on  —  sam  byl  u 
mnie  er  allein  nur  roar  bei 
mir;  umiem  —  po  polsku  ic^ 
fann  nur  polnifc^ ;  nie  —  slo- 
wem  ale  przykladem  ich  uczyl 
er  leierte  fie  nirfit  nur  mit  bem 
äBorte,  fonbern  auc^  mit  bem 

33eifpiele;  gdyby  —  przyszedl 

roenn  er  nur  fommen  möchte; 
zeby  to  —  byla  prawda  roenn 
eo  nur  xoa^x  roäre;  —  sie 
nie  gniewaj  fei  nur  nid^t  böfe; 

—  Äe  to  nie  fatwo  takiego 
czlowieka  znalezc  eg  ift  nur 
nid^t  leicht  einen  folc^en  Sien» 
fc^en  ju  finben;  kogo  sie  — 
pytam    roen    id)    nur    frage; 

—  nie  badz  taki  predki  fei 
nur  nic^t  fo  fc^neU;  samo  — 
opowiadanie  mnie  rozdrainilo 
bie  blofie  ©rjä^lung  f)at  mid^ 
aufgeregt;    powiedziaiem    mu 

—  ic^  ^abe  it)m  blo^  gefagt; 
to  —  kvvestya  finansowa  bttä 
ift  lebiglid)  eine  ^inanjfrage; 
2;  —  CO  beinafje,  naf)e,  faum; 

—  CO  nie  upadi  er  ift  beis 
nafie  gefatten ;  tak  zfy  jest,  4e 

—  CO  nie  kasa  er  ift  fo  böfe, 
bafi  er  beinahe  beifet;  —  co 
go  nie  widac  er  mu^  gleich 
fommen;    —    co    wyszedleä, 


Tylec 


346 


Tysiacnog 


przyszedl  tw6j  przyjaciel    bu 
TDorft    faum    roeg,    alö    bein  | 
g-reunb  fam;  —  co  wszedlem 
do  pokoju,  gdy  powstal  stra-  l 
szny  hatas  icf)  toar  faum   inä  | 
3immet   eingetreten,   alä  ein 
fltofeer  2ätm  (ntftan^. 

Tylec,  -Ica,  pl.  -Ice,  sm. 
müäin  w.;  —  gonta  ©c^inbet= 
rüden  m. 

Tylnik,  -a,  pl.  -i,  .<?»;. 
©diiufenagel  m.  am  Sßagen. 

Tylny,  adi. ;  Tylnie,  aciv. 
tüdroärtig,  hinter»;  -ra  czesc 
§itlteitetl  m.;  na  cze^c  domu 
§tnter^auä  «. ;  -na  czesc glowy 
^intetlovf  m.;  -ne  kolo  §in= 
tenab  ?!.;  -na  toga  §inter= 
bein  M.;  -ny  dziedziniec  $ir= 
teifiof  w.;  -na  izba  §inter= 
fammer/.,  |)intei[tu6e /.;  -na 
OS  ^interac^fe  /.;  -cy  poklad 
^interbed  n.;  -ny  maszt  §in= 
termaft  m.;  -na  furtka  |)ln= 
terpfutte  /.;  -ne  udo  §intev*- 
jd^enlel  m.;  -ny  iagiel  _§in- 
terjegel  m.;  -na  lapa  §intet= 
ta^je  /. ;  -na  straÄ  3'iac^' 
^ut  /.,  gJad^trab  m. 

Tylokrotny,  adi.:,  Tylo- 
krotnie,    adv.    jo   ntel   mal, 


adi. 


adi. 


^ODieI= 

joDiel- 

netfd^ie« 


fooielmalig. 

Tyloletni, 
iäf)ng. 

Tylolistny, 
Blät'ertg. 

Tyloraki,  adi.  fo 
benarttg, 

Tylu,  ttum.  fo  niel  (bei  ^er= 
fönen  männlichen  ©ef^ted^us). 

Tyl,  -u,  pl.  -y,  sm.  §inter= 
teil  n.;  —  okietu  ^intetteil 
be§  ©diiffes;  —  filaru  mostc- 
wego    ^fcttetl^interf)aupt    n.; 

—  domu  ipintet^auä  n,  — 
glowy    §lnteifopf     w. ;     — 

—  zwierzat  Hinterleib  m.;  na 

—  nac^  'rüciroärtö,  I)inten 
I)inau§;    okna    wychodza    na 

—  bie  ^cnfter  ge^en  nac^  rüdf- 
ttättä;  na  -le  stoja  powozy  im 
^ofe  fte^en  bie  Sßagen ;  z  -tu  na- 
pa6c  oon  tücfroärts  überfallen  ; 
w  —  Bie  cofac  ftcb  ?iUtÜdE= 
jie()en;  w  -le  zoatac  jurüdt- 
bleiben;  —  podac  nieprzy- 
jacielowi  bem  ^einbe  ben  SRüt« 
len  !e{)ren,  bie  ^lnd)t  ergtei« 
fen ',  -lern  81^  do  kogo  obrö- 
cic    imntm    bcn   Siücfen  ju» 


lehren;  rece  komu  w  —  zwiq- 
zac    imnbm   bie    §änbe    auf 
bem  §iü(fen  binben;  zabezpie- 
czyc  sobie   —  fid&  ben  9iücf^  , 
jug  fidlem;  —    komu   zasla-  | 
uiac  jmnbm  ben  '3iMen  beden ; : 
upa?c  w  —  rüdling§   faHeu; 
-em  isc  lüdlingä  gelten;  lewo, 
prawo,  w  —  linf§,  red)tä  um, 
feiert  euc^. 

Tylek,  -Ika^  pl.  -Iki,  sm. 
Öinterteit  ?'.,  ©efäfi  n. 
^  Tylonog,  -oga,  pl  -ogi,  sm. 
groeifufl  m. 
Tym,  fiel^c:  Ten. 
Tymczasem,  adv.  mittler» 
roeile,  einftroeilen,  unterbeffen, 
inbeffen;  idi^.—  do  ogrodu  gcf)e 
einftroeilen  in  ben  ©orten ;  ty 
pisz  a  ja  —  wyjde  bu  fd^veibe 
unb  ic^  roerbe  einftroeilen  augs 
gelten;  ja  ide  a  ty  —  wszystko 
przygotuj  \6)  ge^e  unb  bu  be= 
reite  einftroeilen  alles  t)or; 
cbiecal  mi  przyuiesc  a  —  nie- 
ma  go  dotychczas  er  l^at  mir 
oerfproc^fn  KU  bringen,  inbeffen 
ift  er  nod^  nid)t  ba. 

Tymczasowosö,  -sei,  sf. 
(5inftroeiligi(6)  n.,  gnterimi» 
ftifd^e(§)  n.,  ^roüiforium  n. 

Tymczasowy,  adi. ;  Tym- 
czasowo,  adv.  einftroeilig, 
intecimiftifc^,  prooiforif^; 
einftroeilen. 

Tymian,  -u,  sm. ;  dim. 
Tymianek,  -nku,  sm.  (Thy- 
mus vulgaris)  3;^i)mian  m., 
D-uenbet  vk 

Tymf,  Tynf,  -a,  pl.  -y, 
S7n.;  dim.  Tymfik,  Tynfik, 
-a,  pl.  -i,  sm.  '-Pfennig  m., 
!QCÜev  m. 

Tymotka,  -ki,  pl.  ki,  sf. 
Sief^graä  n. 

Tynk,  -n,  pl.  -i,  sm.  Xtindie 
/.,  %Vi^  m.,  ällauerberoucf  m. 

Tynkowaö,  -kuje,  -walero, 
va.  tmperf.  tünd^en ;  oerpu^en. 

Tynkowanie,  -nia,  sn. 
2;ünd)en  n.,  ^Jcrpu^en  n. 

Tynktura,  -ly,  pl.  -ly,  sf. 
2;intiur  /. 

Typ,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
itripuö  »i.,  ©epräge  n  ,  3Sor= 
bilb  n.;  2)  2i)pe  /.,  ©rudf» 
bucbftabe  »i. 

Typiczny,  adi.  tijpifd^,  c^a» 
rafteriftifcb. 

Typograf,    -a,    2)1.    -owie. 


sm.     'Jt)pograp^     m..     ^öuc^« 
^rucfer  m.,  ©e^er  ir.. 

Typografia,  -fii,  sf.  Sppo» 

grapl)ie  /.,  23ud^brudCer!unft  f. 

Typograficzny,  adi.;  Ty- 

pograficznie,  adv.    it;pogra= 

p^ifc^,  Suc^brucferfunfi».  ' 

Typowy,  adi. ;  Typowo, 
adv.  =  Typiczny. 

Tyrac,  Tyranie  =  Terad, 
Teranie. 

Tyr alier,  -a,  2}l-  -^^'J>  sm 
S^iraitleur  m. 

Tyralierka,  -ki,  j^?.  -ki, 
sf.  3::iraillieren  n.,  2;irailleur' 
gefed^t  n.,  ©efec^t  n.  in  auf» 
gelöfter  ©d^roarmttnie. 

Tyran,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
Tyrann  w.,  3^efpot  m.,  ©e» 
roallt)ertfc^er  m.;  2)  ®rau?a= 
me(r)  m.,  Sßüterid)  m.,  3)  %r)' 
rann  m.  (Tyranus,  5ßogelart). 
Tyrania,  -nü,  sf. ;  Tyran- 
stwo,  -wa,  sn.  Jx^rannei  /'., 
©eroalt=,  3roang5ljerrfci;aft  V., 
®efpotiämu§  m. 

Tyranizowac,  -zuje,  -wa- 
tem,  va.  imperf.  tijvaunifietcn, 
graufam  b^nfd^en. 

Tyranka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
2;t)rannin  /'. 

Tyranobojca,  -ey,  pl.  -cy, 
sm.  2;i)rannenmörber  m. 

Tyranobojstwo,  -wa,  pl. 
-wa,  sn.  2;x)rannfnmorb  m. 

Tyranski,  adi. ;  Tyransko, 
adv.  itjrannifd). 
j      Tyras,  -a,  pl.  -y,   sm.  Tu 
I  ra&  m.,  Slrei^ne^  n. 
i      Tyrlicz,    -a,    pl.    -e,    sm. 
1 5lteu3rour3  f.,  ©njian  m. 
I      Tysi^c,  -ca,  pl.  -ce,  num. 
Siaufenb ;  dziesiec  -ecy  ^unbevt 
Siaufenb;  -cami'ju  3::aufenben; 
—  razy  taufenbmal;  cb±  masz 
z  -ecy,  gdy  je  chowasz  zamiast 
uÄy  wacroas  [}aft  bu  oon  Saufen» 
ben,  rcenn  bu  fie  aufl;ebft,  ftatt 
fie  SU  gebrauchen. 

Tysiaclecie,  -cia,  sn.  ^ai)X' 
taufcnb  v. 

Tysi%cletni,  adi.  taufenb= 
jäbng. 

Tysi%clist,  -u,  pl.  -y.  sm. 
(Miliefoliuni  aquaticum)  2;au=" 
fenbblatt  n. 

Tysiacuög,  -oga,  pl.  -cgi, 
sm.  (Scolopendra)  Xaufenbfu^ 
m.,  ÄeHerrourm  m.,  2lffel  f. 


Tysi^coglosny 


347 


Ubezczynniac 


Tysiacoglosny,  adi.  tau= 
•feiibfttmmig. 

Tysi^comilowy,  adi.  tau« 
jenMneiiig. 

Tysi^czek,  -czka,  pl.  -czki, 
g7n.  t-mjenb  ©tütf. 

Tysiaczka,  -ki,  pl.,  -ki,  sf. 
Sauienber  m.,  Xaufenbernote/. 

Tysi^cznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  Saufenbmann  w. ;  2)  Sau«» 
fenbblatt  n.,  2;aufenb9u[bcn= 
jraut  «. 

Tysi§,cznobarwny,  adi. 
taufenbfarbig. 

Tysi^czny,  adi.  laufenb= 
fad),  taufenbftc. 

Tyszarnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  Steinbruch  m. 

Tytan,  -a,  pl.  -y.  sm.  1) 
2;itan(e)  m.;  2)  %\tan  n., 
Sttanium  n.  (Ttttaü). 

Tytanian,  -u,  sm.;  —  ie- 
laza  3)tenafenetfenftein  m. 

Tytanit,  -u,  sm.  ebler  Xi' 
tanit,  iSpt)en  ?w. 

Tytanka,  -ki,  pl.  -ki,  if/. 
S^itanin  /. 

Tytanski,  adi.  titanifd^, 
litanent)aft,  2;itanen^. 


Tytel,  -tla,  pl.  -tle,  sw. 
SlbbrcDtaiur  /.,  2(b!ürjung  /. 

Tyton,  Tytun,  -niu,  pl. 
-nie,  sm.  Sabal  m.,  diaMä)= 
tabaf;  —  palic,  knrzyc  Sabaf 
raud^en,  fct)mauc^en;  handel 
-niu  2;aba!§f)anbel,  %va\it  f. 

Tytularny,  adi.  2;ituIor=; 
protesor —  Sttufarprofeffor  m. 

Tytularz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Sitularbuc^  ».,  XiUliosr- 
jeicl&ni§  m. 

Tytulatura,  -ry,  2^^-  -^J> 
sf.  Situlatur  f. 

Tytul,  -",  pl.  -j,  sm.:, 
dim.  Tytulik,  -u,  pl.  -i,  sm. 
1)  %\itl  w^. ;  sadzic  o  dziele 
z  -u  ba§  aBetf'nad^  bem  %\Ui 
beurteilen;  pod  jakini  -em? 
unter  rcaö  für  einem  2;itcl?', 
—  ksiaiecy  ^erjogstitel;  — 
honorowy  ©^rentitel;  papie^o- 
wi  daje  sie  —  Swietobliwoäei 
bem  ^apfte  gibt  xnäw,  ben  Xitel 
^eirigtett;  —  wielki,  dochod 
maiy  %\it[  oljnc  aüittel;  naj- 
lepszy  —  byc  poczciwym  ber 
befte  %\Ui  ift  gut,  eJ^rlid^  ju 
fein;  cöi  po  -le,  kiedy  pr6iao 
w  szkatule?  roo§  nü§en2;itel 


o^ne3;jitteI?;  2)  (9ii(^ts=)Sitel 
»».,  Stecht  n.,  SJorioanb  w.; 
jakim  -lern  wziales  te  wies  w 
posiadanie?  unter  welchem 
aSorroonb,  mit  roelctiem  SRed^te 
f)aft  bu  bicfeö  ®ut  übernom= 
men  ?;  -em  poÄyczki  unter  bem. 
Sitel  eineö  Sarlel^enö;  -em 
starszenstwa  unter  bem  Sattel 
ber  (Srftgeburt. 

Tytulat,  -a,  pl.  -ci,  sm. 
332ttterte(r)  m. 

Tytulowac,  -luje,  -waiem, 
va.  imperf.  titulieren,  nennen, 
benennen;  kaze  sie  ksieciem 
—  er  täfet  ftd)  ^erjog  nennen. 

Tytulowanie,  -nia,  sn. 
S;ituliercn  n. 

\      Tytulowy,     adi.     Site!-; 
I  kartka  -wa  Titelblatt  n. 

Tytnniarka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  2:abQf6f)änblerin  /. 

Tytuniarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
S'abaferaud^er  m.;  Xabalg» 
l)änbler  m. 

Tytuniowy,  adi.  2:aba!ä=. 

Tytuii,  fiet)e:  Tyton. 

Tyzanna,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
S^ranf  m.:  —  wiorowa  ^olj» 
tranf  m. 


U,  indecl.  etnunbsroangigfter 
Suc^ftabe   be§  polnifd^en  2U- 

U,  l.praep.  mit  bem  ©enetiü, 
bei,  ju,  am ;  siedziec  —  stoiu 
bei  2;iictie  fi^en;  —  dwom  bei 
^ofe ;  bylem  wczoraj  —  nie^o 
id^  roar  geftern  bei  i^m;  siaiy 

—  meg-o  brata  er  bient  lei 
meinem  33ruber;  pochowano 
go  —  Kapucynow  man  l^at 
i^n  bei  ben  Äapujinern  be= 
graben ;  co  ranie  —  tego  po- 
ety  zachwyca  n)a§  mid§  bei 
biefem  Sinter  ent^üdlt;  tak 
samo  jak  —  nas  ganj  roie  bei 
unö;  —  nas  w  kraju  bei  unä 
gulanbe;  —  niego  wszyscy 
ludzie  rowni  bei  i^m  finb 
alle  SRenfc^en  gleid^ ;  co  to  — 
niego  wydac  tysiac  koron 
roa§  l^eifit  ba§  bei  i^m,  tau» 
fenb  Äronen   auöjugeben;   to 

—  niego  nie  baä  Ijält  er  für 
nid^tä;  c6i,  —  dyabla  ma  to 
znaczyc  mag  in  SeufelS  3Ia= 


U. 

men  foE  bas  l^eifjen;  co  — 
dyabla  raaö  jum  SCeufel,  roa§ 
jum  genfer;  czyn,jakby6  byi 
—  siebie  w  domu  tue,  alö 
ob  bu  ju  i^ai'fe  roäreft;  — 
twego  boku  on  bciner  ©eite; 
uwiesil  mi  sie  —  szyi  er 
l)ängte  fid)  mir  an  ben  |)alä; 
IL  jufammengefeljt  mit  QdU 
mortem  brüdEt  au§  1)  bie  ®nt= 
fernung  oon  einem  Orte;  2) 
bie  SSerminbcrung  um  einen 
Seil;  3)  bie  äJoßenbung  einer 
^anblung. 

übaczac,  -czam,  -czalem, 
va.  imperf. ;  Ubaczyc,  -cze, 
-czylem,  vn.  per/.  1)  er?pä^en, 
ouäerfel)en,  oorausfelien ;  2) 
einfe^en;  b)  —  sie,  vr.  in  fidi 
geben,  fxd^  befinnen. 

Ubaczanie,  Ubaczenie, 
-nia,  sn.  ©rfpaljen  n.,  33or= 
ausfeilen  n. 

Ubarwiac,-wiam,  -wialem, 
va.  imperf.;  Ubarwid,  -wie, 
-wilem,     va.    perf.     färben, 


einen  Slnftrid^  geben;  (bilbl.) 
fd)müc!en,  auofc^müdfen,  be= 
f^önigen,  übertreiben. 

Ubarwianie,  Ubarwienie, 
-nia,  S7i.  1)  jjärben  n. ;  2) 
3lu§jc^müdEen  «.;  Sefc^önigung 
/,  Übertreiben  w. ;  3)  -wienie 
V.  garbe/.  (beä  ©efieöerg,  be§ 
^eljeö);  —  iubra  jotlige§£»oar 
be§  Sudcloc^fen. 

Ubarwik,  -a,  pl.  -i,  S7n. 
Panagaeus  (Ääferart). 

Ubawiac,  -wiam,  -wiaiera. 
va.  imperf. ;  Ubawic,  -wie, 
-wifem,  va.  perf.  abnehmen, 
etm.  roegnei^men,  fürjen. 

Ubawid,  -wie,  -wiiem,  va. 
perf.  1)  fie^e:  Ubawiac;  2) 
unterhalten,  jerftrcuen;  —  sie, 
vr.  fid^  unterl)alten,  fid^  3er- 
ftreuen;  swietnie  sie  tem 
-wilismy  mir  \)0.htK[.  unl  babet 
glängenb  untcrljaltcn. 

Ubezczynniaö,  -uiam,  -nia- 
lem,  va.  imperf. ;  Ubezczyn- 
nid,    -nie,   -niiem,    va.    perf. 


Ubezpieczac 


348 


Ublizanie 


lähmen,  untätü^  machen  imnbä 
Sältqfeit  [al^mifgfn. 

Ubezpieczac,  -czam,  -cza- 
iem,  va.  imperj. ;  Ubezpie- 
czyc,  -cze,  -czylem,  va.  perf. 
fidjern,  fi(|erftellen,  oerfic^crn, 
in  ©ic^er^cit  bringen,  üer= 
roa^ren,  befeftigen;  —  miasto 
od  napadownieprzyjacielskich 
bie  ©tobt  gegen  feinblid^e 
Überfäße  fici^etn;  —  miasto 
eine  Stabt  befeftigen ;  —  kogo 
jnmbn  oerfic^ern,  äff efuriercn ; 
byc  -czonym  oerfidtiett  fein ; 
jestem  -czouy  na  czterdziesci 
tysiecy  koren  id)  bin  auf 
oietgigtaufenb  Äronen  Der= 
ftcfjert;  dorn  ten  jest  -czony 
od  ognia  biefeö  $au§  ift  gegen 
fjeuerägefa^r  cetfic^ert;  —sie, 
vr.  ftc|  »erficfiein,  fic^  in 
©id5erl)eit  bringen. 

Ubezpieczanie,  Ubezpie- 
czenie,  -nia,  sn.  $8etfict)ern 
«.,  Sichern  «.,  SBerfi^eruiig  f  \ 
towarzystwo  -czen  Slffefuvanjs 
SSerftc^crungsgefelljc^aft  f. 

Ubezwladniac,  -niam, 
-aiafem,  va.  imperf.;  Ubez- 
wladnic,  -nie,  -nilem,  vn. 
per/.  läl^mcn,  paralpfieren, 
niad^tfoä  machen. 

Ubezwladnianie,  Ubez- 
wladnienie,  -nia,  &n.  idal)= 
men  n.,  ^iaraltifiercn  n. 

Ubezwlasnowolic,  -le, 
-litem,  va.  imperf.  entmünbi» 
gen,  unter  Äurntel  ftellen. 

Ubezwlasnowolnienie, 
-nia,    S7i.    Snlmünbigung    /. 
—    cywilne    UnteifurateifteU 
lung  /. 

Ubicie,  -cia;  Ubijanie, 
•nia,  Ä«.  2;otfcf)tagen  n. ;  geft= 
fdEiIagen  n,,  ^eftftampfen  n. 

Ubiczowac,  -czuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  ju  3;obe 
peitfc^en. 

Ubic.  -bije,  -bilem,  I.  va. 
Verf.\  Ubijac,  -jann,  -jalem, 
I.  va.  imperj.  1)  ctfd^Iagen, 
nieberftrecfen,  töten,  %\x  jobe 
prügeln,  totfd)  lagen;  ubiji] 
cie,  jeielisifc  ruszysz  zmiejsca 
icf)  roerbe  bid}  totfd&Iagen,  roern 
bu  bid)  üon  ber  Stelle  rül^rft; 
-biibym  takiego  bez  litosci 
ic^  möd)te  einen  folc^cn  o^ne 
erbarmen  töten;  —  dzika 
ein   ffiilbfc^roein    erlegen;   — 


swinie  ein  "^lo^  burc^  UnBor^ 
fid^tigfeit  umüppen;  2) treffen; 
ubii  szesc  kregli  er  ^at  ferf)S 
Äegel  gefc^oben ;  3)  fcftftamp-- 
fen,  rammen;  -ta  droga 
ein  ebener,  gebahnter  SDBeci; 
—  snieg  ben  ©djnee  feft 
flampfen;  4)  fefifc^Iagen;  — 
piane  z  biaiek  ©d^nee  Don 
@ierf(ar  fd^fagen ;  —  zöltko 
z  cukrem  bag  ©tbotter  mit 
^ucfer  rül)ren;  II.  -ja6  sie 
vr.  imperf.  \x6)  um  etro. 
reiben,  nac^  etra.  ringen; 
-jaies  sie  naprzod  o  ten  urzad, 
a  teraz  sie  o  nie  nie  tro- 
szczysz  bu  f)aft  bidö  juerft 
um  bag  2lmt  geriffen  unb 
je^t  fümmerft  bu  bid^  um  gar 
nid^tö. 

Ubiedzac,  -rlzam,  -dzalem, 
va.  imperf ;  Ubiedzic,  -dze, 
-dzilero,  va.  perf.  icoju  be= 
loegcn,  bereben,  jmingen,  nö= 
tigen, 

Ubieg,  -u,  pl.  -i,  sm.  Ser^ 
ftieften  «.,  SSerflui  2lblauf 
m. ;  —  waznosci  2ib(auf  ber 
©iltigfeitsbauer. 

Ubiegac,  -gam,  -galem,  vn. 
unb  va.  imperf. ;  Ubiedz, 
Ubiezec,  -ge,  -glem,t;n.  u.  va. 
perf.  1)  oeifUepen,  oerge^en; 
-gly  cztery  tygodnie  i  nikt  sie 
nie  zgiaszal  eä  »ergingen  »ter 
SIBoc^en  unb  niemanb  mclbete 
fic^ ;  dzieje  -glych  czasow  bie 
©efc^id^te  nergangener  3citf"i 

2)  laufen  ;-gl8zyd\vien)ilepadi' 
z  wyolenczenia  nac^btm  er 
jroei  ^Reiten  gelaufen  raar,  fiel 
er  Dor  (gr  mübung  nieber ;  -glszy 
sto  krokow  stanal  nad^bem  er 
bunberi  ©tfiritte  geraufen  raar, 
blieb  er  fteben;  3)  —  kogo 
imnbm  juoortoiiinien,  itint  ben 
Slang  ablaufen,  jumbn  über» 
rumpeln;  —  nieprzyjaciela, 
miasto  ben  tyeinö,  bie  ©tabt 
überrumpeln ;  II.  -gac  sie  vr. 
imperf.  ftreben;  ~-  sie  o  co 
nad^  etro.  trachten,  ftreben, 
etm.  ju  erlangen  fuc^en;  — 
sie  o  czyja  laske  nad^  imnbs 
©unft  ftreben;  —  sie  z  kim 
mit  jmnbm  tcetteifern;  —  sie 
z  kim  o  pierwszenstwo  mit 
jmnbm  ju^Ieid^  nad)  bem  25or= 
rang  in   einer   Sac^e   ftreben, 


imnbm  ben  SSorrang  ftrtitig 
ma(^en,  tnit  jemnb  um  ben 
SSorrang  buf)Ien ;  —  sie  za 
czenn  noc^  etio.  ^ofd^er. 

Ubieganie,  Ubiezenie, 
-nia,  sn.  Sergef)en  «.;  Saufen 
n. ;  Streben  n. 

Ubielac,  -lato,  -lalem,  va. 
imperf.;  Ubielic,  le  -lilem, 
va.  perf.  luei^en,  roeifi  mad^en. 

Ubierac,  -ram,  -raJem,  va. 
imperf. ;  Ubrac,  -biore,  -bra- 
lem,  va.  perf.  anjie^en,  an= 
f leiben,  jd)müdfen;  —  komu 
czepek  jmnbm  bie  §aube  auf; 
fe^en;  —  piekne  suknie  fc^önc 
5?leiber  aujte^en;  suknia  -na 
kwiatami  ein  mit  33Iumen 
oerfiierteg  ^teib ;  -H  oltarz 
kwiatami  fie  fdimüöten  ben 
2lltar  mit  53Iumen;  —  kogo' 
jmnbn  I)ineintegen,  in  bie 
^ilfd^e  bringen;  a  tos  mnie 
-ta  ba  l^aft  bu  mid^  fd^ön  t)in=» 
eingelegt;  2)  abnet)men,  njeg= 
net)men;  ubraJ  ml  ktos  pie- 
niedzy  eö  l§at  mir  imnb  »om 
©elbe  roeggenommen;  —  sie 
vr.  \\6)  anjiel^en,  anfteiben. 

Ubijaczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©tampfer  /«.,  ©tampfe  /. 

Ubijatyka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
2;otjd^lägere{  /.,  Äampf  m. 

Ubior,  -u,  pl.  -y,  sw. ;  dim. 
Ubiorek,  -rku,  pl,  -rki,  sm. 
1)  ältigug  m.,  Jlteibung  /.; 
wspanialy  —  prad^tüoHer  2ln= 
3ug;  dziecimiy  -rek  ßinber= 
ttujug;  2)  55ut5  m.,  Serjierung, 
/.  Sefleibung/. ;  —  nakonia, 
^ferbegefd)itr  n. 

Ubitosc,  -sei,  sf.  gefiig^ 
feit  /.,  ®tcic^f)eit  /. 

Ublizac,  -iam,  -zaJem,  vn. 
imperf. ;  Ublizac,  -ze,  -Äylem, 
vn.  perf  1)  komu  czego 
jjmnbiti  etro.  oermeigern,  ent= 
jie^en ;  2)  komu  jmnbn  be« 
leibigen,  jmnbm  naljetreten, 
jmnbn  jurüdffefeen,  unraürbig 
be[;anbeln;  -zylts  mi,  wiee  :&a- 
dam  zadosciiczynienia  bu  bift 
mir  nar^egctreten,  je^t  forbere 
xi.)  ©atisfattion;  —  sobie 
fid)  etio.  »ergeben. 

Ublizanie,  Ublizenie, 
-nia,  sn.  9iaf)etreten  «.,  3"' 
rüdffe^ung  /.;  iadaj  uszauo- 
wania    bez    -nia     go    dnigim 


üblagac 


349 


übroczenie 


forbere  iJIdjtuncj,  ol^ne  üe  ie= 
ioä)  anbern  ju  üermeigem; 
nalezy  byc  grzecznym,  ale 
bez  -nia  sobie  man  mufe 
'S)'6^[<i)  fein,  o^ne  ficf)  iebod^ 
«ttf.  äu  »ergeben;  mowie  to 
bez  -nia  tobie  ic^  jage  eä, 
ol^ne  beiner  ®^re  2l55ritcf) 
?u  tun. 

Ublagaö,  -gam,  -galem,  va. 
imperf.  1)  —  kogo  jmnbn 
burd)  ^-Bitten  befänftigen,  ner» 
fö^nen;  2)  —  co  etro.  er= 
f[e[)en,  burd^  Sitten  erreid^en. 

Ublagalnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  ©üljntempel  m. 

Ublagalny,  adi.  ©ü^n= ; 
-na  otiara  ©üt}nDpfer  n. 

Ublocenie,  -nia,  sn.  Sßer= 
fcfemteren  n.,  33e|c^mu^cn  n. 
mit  5lot. 

Ublocic,  ce,  -cilem,  va. 
perf.  mit  Hot  oerfd^mieren, 
befrfimu^en;  —  sie  vr.  ftd^  be= 
f^Iumpern,  fid^  !otig  madEien, 
fiel  mit  Rot  befd^mu^en. 

Ubocz,  -y,  pl.  -e,  8f.\ 
Ubocze,  -cza,  pl.  -cza,  sn. 
i)  abfeitä  gelegener  Ort;  na 
-czy  abfeitö,  fcittid^;  wziac 
kogos  na  —  jmnbn  bei  ©eite 
ne{)men;  staneli  sobie  na  -czu 
i  cicho  rozmawiali  fie  [tcEten 
fid?  abfeitä  unb  jprad^en  leife 
miteinanbcr;  2)  aibmeg  »n.; 
zejad  na  —  auf  ^21broege  ge= 
raten;  zwiesc  kogo  na  — 
jmnbn  auf  2Ibroege  bringen; 
wszystko  idzie  na  —  sprawie- 
dliwosci  aüei  entfernt  fid^ 
üom  2ßege  ber  ©ered^tigfeit; 
3)  2Ibbad)ung  /.,  Sergfeite  f- 

Ubocznosc,  -sei,  sf.  Jieben- 
fädirid)feit  f. 

Uboczny,  adi. ;  Ubocznie, 
adv.  ©eiten»,  Sieben»,  abfeitö, 
entlegen;  to  jest  rzecz  -na 
bas  ift  Siebenfache;  -ny  do- 
ehod  yiebennerbicnft  m.;  -na 
brama  ©eitentor  n. ;  -na  droga 
Siebenmeg  m.\  to  tylko  -ue 
pytanie  ba§  ift  blofi  eine 
Siebenfrage;  -nie  powiedziaw- 
szy  nebenbei  gefagt;  -nie  po- 
loi;one  fcitmärt^  gelegen. 

Ubodzenie,  -nia,  sn.  ©to§ 
m.\  ©to^en  w.,  SScrle^en  n. 

Ubogi,  adi.\  Ubogo,  adv. 
arm,  örmlic^;  nie  ten  — , 
kt6ry  ma  malo,  ale  6w,  ktory 


wiecej  mied  pragnie  nic^t  ber 
ift  arm,  ber  roenig  befi^t, 
fonbcrn  berjenigc,  ber  me^r 
l)aben  voVl;  nie  jest  -gi,  bo 
moÄe  opedzic  potrzeby  do- 
mowe  er  ift  nid^t  arm,  meil  er 
ben  Iftäuslid^cn  SBebarf  be= 
ftteiten  faun;  —  na  ducbu 
aeifteäarm;  -gi  jezyk  arme 
©prac^e;  aVA  sie  -Äszym  w 
pieniadze,  ale  bogalszym  w 
doswiadczenie  er  ift  ärmer  au 
@elb,  aber  reicher  au  (Srfaf)= 
rung  geiDorben;tostulecie  -gie 
jest  w  poetow  Diefeä  ^(n^x- 
^unbert  ift  arm  an  S5idötern; 
—  jak  mysz  koscielna  arm 
roic  eine  Sirdienmauä;  -dzy 
i  bogaci  röwni  sa  wobec 
smierci  arm  ober  rei^,  b;r 
2:0b  mac^t  alle  gteid);  blo- 
goslawieni  -dzy  ducbem,  bo 
ich  jest  krolestwo  niebieskie 
gefegnet  bie  2lrmen  am  ©eifte, 
benn  iljrer  ift  baö  §immelreid^; 
-giego  zdanie  nie  dba  nikt 
na  nie  eä  flimmert  ftc|  nie= 
manb  um  beä  2lrmen  aJiei= 
nung;  -go  lec^  chedogo 
ärmlid)  aber  rein;  -go  ubra- 
ny  ärmlic^  geKeibet;  -go  Äyc 
ein  armieligeä  2i\ii\\  füf)ren. 

Ubogosc,  -sei,  sf.  2lrmut 
/.,  2lrmli(|feit  /. 

Ubolewac,  -wam,  -waüem, 
vn.  imperf. ;  —  nad  czem, 
nad  kirn  etra.,  jmnbn  bemit= 
[eiben,  bebauern,  jmnbm  fein 
93ei[eib  ousbrüdfen;  mocno 
-warn  nad  nim  er  tut  mir 
fel^r  leib,  id;  bebaure  i^n 
leb^oft;  -warn  nad  twoim 
losem  i(^  bebaure  bein  ©d^id» 
fal;  -warn  nad  tem,  ze  w  tej 
sprawie  nie  uczynic  nie  möge 
id^  bebauere  fel^r,  bo^  ic|  in 
biefer  <Z(x6:)t  nic^tä  tun  !ann. 

Ubolewanie,  -nia,  sn.  33f5 
bauetn  n.,  Semitleiben  n. ; 
Seifeibäbe^eigung  /. 

Ubosö,  -de,  -dlem,  va.  im- 
perf. 1)  mit  ben  Römern 
fto^en;  2)  [tidEieln,  fränien, 
uerbrie^en;  -dt  mnie  do  zy- 
wego  er  l^at  mid^  tief  geJränIt ; 
to  mnie  -dJo  ba§  |at  mir 
roeb  getan. 

Uboze6,  -Äeje,  -äalem,  vn. 
imperf.  arm,  ärmlid^  werben, 
nerarmen;  przez  zbytnie  po- 


datki  wiesniacy  -zeja  burd^ 
Übermäßige  Steuern  oerarmen 
bie  53auern. 

Ubozenie,  -nia,  sn.  55er= 
armen  n. 

Uboznica,  -cy,  pil.  -ce,  sf. 
2lrmenf)aug  n.,  3lrmenf)ofpi= 
tat  n. 

Ubozuchnosö,  -sei,  sf. 
groi^e  2trmut,  Sirmlic^feit  f. 

Ubozuchny,  adi.  blutarm. 

Ubozyn,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Daviesia  (^flanäenart). 

Ubostwiac,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imperf.  vergöttern, 
anbeten,  götttid^  üere^ren; 
-wiat  swoja  zone  er  t»ergöt= 
terte  feine  f^rau. 

Ubostwianie,  -nia,  sn. 
SSergöttern  n.,  SSergctterung/. 

Ubostwo,  -wa,  .s«.  1 )  2f  r  mut 
/.;  zyc  -wie  in  2lrmut  ithtn; 
popasc  w  —  in  3{rmut  ge= 
roten;  —  ducha  G)eifte§armut; 

—  mysli  ©ebanfenarmut;  — 
jezyka  Sltmut   ber   ©pradöe; 

—  nie  hanbi  czüowieka  2tr= 
mut  fc^änbet  ntd)t;  swiade- 
ctwo  -wa  SlrmutäfdEiein  m., 
Slrmutäjeugniä  ».;  prawo  -wa 
2lrmenred)t  n.\  przysiega  na 
dowöd  -wa  9(rineneib  tw.  ;  2) 
Sürftigfeit  /.,  büiftige  §abe. 

Ubramowac,  -mnje,  -wa- 
tem,  va.  perf.  Derbrämen, 
einf  äffen. 

Ubramowanie,  -nia,  sn. 
aSerbrämung  /.,  ©infaffung  f. 

Ubranie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  1)  2ln,^ug  m. ;  nowe  — 
ein  neuer  Slnjug;  frakowe  — 
gracEan^ug;  2)  SSerjierung /., 
©d^mud  m  ,  %•&%  m. ;  —  ua 
glowe  Äopfpu^;  —  snkni 
^erjierung  bf§  HieibeS. 

Ubranysz,  -u,  pl.  -e,  sm. 
Amictus  (gnfettenart). 

Ubrda6,  -dam,  -dalem, 
va.  perf.  —  sobie  co  fic|  etro. 
einbilben,  fid^  etro.  in  ben 
Äopf  fe^en;  -dato  mu  sie, 
Äe  .  .  .  er  !am  ouf  ben  al- 
bernen ©infaU,  bafi  .  .  . 

Ubrdanie,  -nia,  sn.  fomi« 
fc^er,  närrifdjer  Sinfatf,  6irn= 
gefpinft  n.,  ©rille  /. 

Übroczenie,  -nia,  sn.  33e= 
fubelung  /. ;  Sefubeln  n.,  Se= 
gießen  n.,  ©intaud^en  n. 


übroczyc 


350 


Ucho 


Übroczyc,  -cze,  -czyiem, 
fö.  imperf.  bejubeln,  bef^mie' 
ren,  eintauchen;  —  rece  we 
krwi  niewinnych  btc  ^änbe 
in  Da§  Slut  ber  Un^d^ulbigert 

Ubrudzenie,  Ubrukanie, 
-nia,  sn.  SSefc^mu^ung/.,  Se=» 
fc^mu^en  «. 

Ubrudzic,  -dze,  -dzitem ; 
Ubrukac,  -kam,  -kalem,  va. 
perf.  fc^mu^ig  mad^en,  bc= 
l'dimu^en. 

Ubrukowac,-kiije,  -walem, 
va.  imperf.  (be)pflaftern. 

Ubycie,  -cia,  sn.  2l6na^me 
/.,  Slbnel^men  n. 

Ubyö,  -je,  -Jena,  rn.  perf.\ 
Ubywac,  -wam,  -walem,  vn. 
imperf.  abnel^men,  uermin» 
öern,  roeniger  roerben; 
ksieÄyca  -wa  ber  SJIonb 
nimmt  ab;  -wa  mi  sil  meine 
Gräfte  nehmen  ab;  wody  juz 
duzo  -lo  baö  SBaffcc  i[t  be= 
beutenb  gefallen;  frzecia  czesc 
-ta  ze  spadku  uou  ber  ®rbs 
fc^aft  ift  ber  britte  %üi  abge« 
gangen;  -byl  nam  z  towa- 
rzystwa  jeden  czlonek  unfcre 
©efeEfcfiaft  f)at  ein  gWitgrieb 
Dertoren,  ift  um  ein  SJatgUeb 
ärmer  geroorben. 

Ubywanie,  -nia,  sn.  35er= 
minbern  «.,  Stbnel^men  n., 
aibgel^en  «. ;  2lbna^me  f.;  — 
siiSlbna^me  ber  Äräfte,  Äräfte« 
oerfatl  »z.;  —  ksieiyca  216=" 
nel^men  be§  a3ionbe§;  —  wody 
^aQen  n.  beg  3Ba[fer§;  — 
cztonkow  2lbgang  m.  ber 
2)iitg[ieber. 

Übyt,  -u,  pl.  -y,  «m.;  Uby- 
tek,  -tku,  pl.  -tki,  sm.  i) 
Slbgang  m.,  Slbnal^me  /.,  SSer- 
minberung  f.,  aserhift  m.  \ 
teu  dochod  nie  ulega  zadne- 
mu  -kowi  biefeä  Gtnfommen 
unterliegt  feiner  2lbna^me, 
SSerringerung;  —  klienteli 
martwii  go  bardzo  bie  Slb» 
na{)me  ber  Älientet  fränfte  i^n 
fc^r ;  —  ten  wyuagrodze  ci 
jui  jakos  biefcn  »ilbgang  roerbe 
icf)  Dir  fc^on  irgenbrcie  er= 
fe^en. 

Ucalkowicid,  -ee,  -ciiem, 
va.  perf.  »erDoliftänbigen. 

Ucalkowienie,  -nia,  sn. 
iöerooüftänbigung  /. 


Ucalowac,  -luje,  -watem, 
va.  imperf.  füffen,  einen 
ÄuB  geben;  —  reke  bie  ^anb 
füffen. 

Ucalowanie,  -nia,  sn.  ÄUB 
m. ;  Äüjfen  n. ;  —  laczek 
Jganbfuf!  m. 

Ucedziö,  -dze,  -dziJem,  va. 
perf.  abfeilen,  abtröpfeln,  o.^" 
gießen. 

Uchlastn^c,  -ne,  -nalem, 
va.perf.  anfpri^en,  anfc^ütten; 
beid)inu^en,  befdimieren. 

Uchlipnac,  -ne,  -natem, 
va.  imperf.  abnippen,  ab= 
fcf)lürfcn. 

Uchlustac,  -tarn,  -tatem, 
va.  imperf. \  Uchlusn^jC,  -ne, 
-naJem,  va.  perf.  anfprt^en, 
an|d)ütten ;  tüchtig  befubeln, 
befd^mu^en;  —  sie  vr.  fic^ 
befd^tumpern. 

Uchmielic,  -le,  -lilem,  va. 
perf.  i)mit§opfen  anmachen, 
l^opfen;  2)  bcraufc^en. 

Ucho,  ucha,  pl.  uszy  ober 
ucha;  dim.  Uszko,  -ka,  pl. 
-ka,  sn.  1)  D^r  n.  wziae  kogo 
za  — jmnbm  beim Dl^r nehmen; 
targac  kogo  za  uszy  jmnbn 
an  ben  Dl)ren  gupfen;  rybie 
uszy  ßieme  /. ;  =  Oskrzela; 
pies  z  wiszacemi  uszyma  ein 
$unb  mit  bängenben  D^ren; 
wewnetrzne  —  mitttercö,  inne= 
reg  D|r;  po  uszy  biä  über  bie 
Ol^ren,  biä  jum  §aI8;  zaczer- 
wienic  sie  po  uszy  biä  Über 
bie  D^ren  rot  roerben;  miec 
diugow  po  uszy  big  über  bie  j 
Dfiren  in  ©c^ulDen  ftedEen; 
byc  zakochanym  po  uszy  i 
bis  Über  bie  Dfjren  cerliebt 
fein;  dac  komu  poza  uszy  ' 
imnbin  einen  ©enfjettet  geben,  [ 
einä  löinterä  O^r  reiben; 
natrzec  komu  uszu  jmnbm  ben  \ 
Äopf  roarm  machen,  roafc^en; 
dzwonienie  w  nszach  Älingen 
n.,  Sraufen  n.,  ©aufen  n. 
in  ben  D^ren,  D^renfaufen; 
spuscic  uszy  bie  D^ren  Rängen 
laffen;  möwic  komu  co  na  — 
ober  do  ucha  jmnbm  etro.  inä 
D^r  fagen;  takie  glupstwa 
prawi,  Äe  &i  uszy  bola  er  rcDCt 
einen  folc^en  Unfinn  jufammen, 
ba|  einem  bie  D^ren  roel)  tun; 
na  wlasne  uszy  siyszafem  ic^ 
^abe   eä   mit   eigenen    DFiren 


ge£)ört;    obilo  mi  sie  o    uszy 
eg  brang  ju   meinen   D^ren; 
raimo  uszu  co  puszczac  etro. 
in   ben   SBinb    fc^Iagen,   etro. 
unbeachtet  laffen ;  to  razi  moje 
—    ba§    »erlebt    mein    D^r; 
spac  na  oba  uszy  feft  roic  eine 
Äa^e  fc^Iafen;   mied  gebe  od 
ucha  do  ucha  ein  äRaul   Don 
einem  Dl^r  biä  jum  anberen,  ein 
lofe§   ÜJJauI   t)aben;   grac  na 
skrzypcach  od  ucha  do  ucha  auf 
ber  ©eige  oon  einem  Dtir  jum 
anberen    ftreic^en,   bie    ®eige 
red^t  tüchtig  fragen;   z  zdro- 
wemi,    calemi    uszami    wyjse 
mit  ganjen  Dl^ren,  mit  einem 
blauen   2luge    bauonfommen; 
zle  flysze    na  to  —  ic^    ^öre 
auf  biefel  Dl^r  fd&led^t,  baoon 
roiß  ic^  nid^t  ^ören ;  zapisz  to 
sobie  za    uszami    fc^reibe  bir 
bag   l)interg   Dl^r,   merfe   bir 
bag  ;  miec  dyabia  za  uszami 
ben  Sc^alf  im  ^Racfen  l^aben; 
nadstawiac   uszy     bie    D^ren 
fpi|en ;    uszy     miedzy     ludzi 
puscic  feine  Ol^ren  unter  bie 
£eute  fc()iden,  fiord^en,  roag  bie 
Seilte   reben ;   jednem    uchem 
sJucha  a  drugiem  rozpuszcza 
ju  einem  D§i-  lä^t  er  eg  hin- 
ein, jum  anberen  läfet    er   eg 
l^inaug,   er   l)at    feine   C^ren 
bafür,    roag    man    t^m   fagt, 
baä  fc^lägt   er  in  ben  SBinb; 
jednem     uchem     wchodzi     a 
drugiem  wychodzi    JU    einem 
Dfjr    fommt   eg    §erein,   gum 
anberen  l^eraug;    brad   co    w 
uszy  einer  ©ad^e  ein  geneigteg 
Dl^r  teilen,  etro.    gern  pren; 
doszlo  do  moich  uszu,  4e  masz 
zamiar    wyjechac     eg    ifl    JU 
meinen  Dl^ren  gefommen,  ba^ 
bu  bie  iMbfic^t  babeft,  roegäu« 
fai^ren;  2)  D^r  n.,  ®el^ör  n. ; 
on  ma    dobre    muzykalne  — 
er  i)ixt  ein  guteg  mufifaUfd^cg 
Dl)r,  ©el}ör;    kto  ma    rozum 
a  uszy,    uiechaj    sie    domysli 
rcer  Scrftanb  unb  ®el)ör  |at, 
fott  eg  erroten;  skionic  ucha 
(Set)ör    leifien;    —  jedno    daj 
skarÄ^cemu,    drugie     chowaj 
obwinionemu  lei^e  ©el^ör  bem 
Kläger    roie    bem    Seflagten; 
3)  swinie   —    ein  ft^mu^iger 
Drt,    Soc^  n.;    4)  —  od  igly 
9iabetöf)r  n. ;  latwiej   wielbia- 


Uchaty 


351 


Uchwyciö 


dowi  przejsc  przez  —  igielne 
wi  bogalemu  wejsc  do  nieba 
eö  gc^t  ein  Äautil  e^er  burc^ 
ein  3JabcIöt)r,  benn  ein  Jleic^ei; 
butc^  bie  Pforte  beä  Fimmels ;  5) 
Öenfel  m.,  ©c^(eife/".,  ©c^Unge 
f.  \  garnek  z  dworaa  uchami  ein 
lopf  mit  jroei  ^enfeln ;  urwalo 
se  —  od  bucika  bie  ©d^linge 
Bom  ©tiefel  ift  geriffen;  zbit 

—  od  dzbana  er  l^at  ben 
§enfet  beim  ^tuge  jerfd)[agen; 

—  kotwy  2liiferöfe  /.,  2lnfer« 
äuge  n.,  £)[)v  n.,  ©c^lie^en» 
liöe/. ;  —  siekiery  C^c  n, 
^aube  /.,  .^aug  «. ;  —  z  mu- 
tia  iancucha  zapasowego 
JtotJi'ttenKoben  m.;  —  rozja- 
zdu,  —  krzyiownicj  §erj=" 
or)r  n  ,  ^eijlapp'  /. ;  6)  — 
judaszovve  (Tiemella  aoricula) 
^ubaäo^r;  —  zajecze  3Durci^= 
roodjä  JH.,  §afenö^rrf)en  «. 

Uchaty,  adi.  mit  ^enfeln 
Derfetien. 

Uchodni,  adi.  enlroeid^enb, 
entgebenb. 

Uchodzenie,  -nia,  s?i.  ®nt= 
roeid^cn  n.,  (Sntgefien  n.,  (|nt= 
fommen  n.,  ^affieren  n. 

Uchodzic,  -die,  -dzis?, 
-dzifetn,  r;j.  imperf.;  Ujsc, 
-jde,  -szedleiD,  vn.  perf.  1) 
entgegen,  enifliel)cn,  eritmei^ 
c^cn,  entfommen;  ujsc  niebez- 
pieczenstwa  ber  ®ffaf)r  ent» 
ge^en ;  uchodz  poki  mozesz 
^ie^e  jofange  eä  möglich  ift; 
uszedi  potajemnie  ec  ift  ^eim= 
lic^  ent»Dicf)en  ;  2)  cetmeiben, 
entgetjcn;  c-zego  ujsc  inoäesz, 
w  to  sie  nie  wdawaj  raaä  bu 
»ermeiben  fannft,  bas  Iü|  fein ; 
to  nie  uszto  jego  uwagi  bas 
entging  nidit  feiner  3lufmerf= 
famfeit ;  dziwi  mnie,  jak  to 
moglo  iijÄc  bystrosei  twego 
rozumu  es  munbcrt  mid^,  roie 
baä  beinem  ©döaiffinn  eit« 
gelten  fonnte;  to  miejsce  upzlo 
mojfj  pamiecl  biefe  ©teile 
ift  meinem  ©ebäc^tniffe  ent= 
falten;  3)  roeic|en,  oergefien, 
oerlaffen ;  noc  przed  dniem 
-dzi  bie  9loc^t  roeic^t  bem 
%<i.%t ;  szcze^cie  uszJo  z  mego 
domu  baä  ©lud  ^at  mein  |)au§ 
nertaffen ;  czas  -dzi  a  my  do- 
tychczas  nie  nie  zdzialalismy 
bie  3eit  uerg»  f)t  unb  mir  l^aben 


Bisher  nic^tö  geleiftet;  4)  ficf) 
ergie|en,  fliegen;  Duuaj  -dzi 
do  morza  Czarnego  bie  2)onau 
ergießt  fid^  inä  ©c^raarje  aJJeer; 
krew  -dzi  z  rany  S3lut  fliegt 
O.U^  ber  aBunbe;  wino  -dzi 
z  beczki  äiiein  fliegt  au§  bem 
ga&;  powietrze  -dzi  bie  Suft 
entroeic^t;  5)  abgeben;  Der» 
loren  gel)en,  ouf  bie  ©eite 
g'^en;  fi)  cos  uchodzi,  ujdzie 
etn).  fd)itft  fid^,  etm.  ge^t  an, 
ift  annehmbar,  eä  mac^t  fi:^; 
nie  -dzi,  tyle  razy  sie  upomi- 
nac  eö  fc^irft  fit)  nid^t,  fo  Diele 
2Rale  ju  mahnen ;  -dzi  komu  fid; 
füc  jmnbn  fc^idfen,  gejiemen, 
jmnbm  anfielen;  to  mu  nie 
-dzi  baä  pafit  für  i^n  nid^t ; 
myälisz,  ie  to  ci  ujdzie  na 
sucho  glaubft,  ba^  ba§  bir  fo 
(ungeftraft)  l)inge^en  rairb; 
jemu  wszystko  -dzi  plazem 
if)in  lä^t  man  aHeö  ungeftraft 
l)tnge^en;  7)  —  za  kogo  za  co 
für  jmnbn,  für  etra.  gelten, 
gel^alten  mcrben;  on  ogolnie 
-dzi  za  czlowieka  uczciwego 
er  roirb  allgemein  für  einen 
e^rlidjen   SKenfc^en   gehalten; 

—  za  znawce  für  einen 
Äenner  gelten;  chciec  —  za 
cos  fii^  für  etro.  ausgeben, 
für  ein),  gelten  rooUen;  n. 
va.  1)  eine  ©tredfe  jurüdEtegen, 
gef)en;  uf'zedlem  mile  id^  bin 
eine  äKeile  gegangen';  2)  — 
kogo  jmnbn  befänftigen,  jä^» 
men,  für  fid^  geminnen;   III. 

—  sie,  vr.  fic^  mübe  gelten. 
Uchödzieii,       -dnia,       pl. 

-dnie,  sm.  glüdjtling  m., 
@nlfommene(r)  m. 

Uchoglöw,  -owu,  pl.  -owy, 
sm.  Othanthera  (©traudE)  mit 
fauren  ??eeren). 

Uchotka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Darling  m. 

Uchowac,  -wam,  -walem, 
va.  perf.  1)  üerl)üten,  be= 
roat)ren,  bcfc^ü^en,  erhalten; 
czego  B(  ie  -waj  maS  ©Ott 
Derpte!  ©ott  bel;üte!  2)  fr= 
jiel^en,  aufstellen,  groß  sieEien; 

—  klacz  ze  stadnikiem  eine 
©tute  befc^älen;  —  sie  vr. 
am  Seben  bleiben;  takis  ma- 
dry,  Äe  boje  sie,  ie  sie  nie 
-wasz  bu  bift  fo  gefrf)eit,  ba| 


ii)  fürd^te,  bu  mitft  nid^t  am 
Seben  bleiben. 

Uchowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  D^rid^nedEe  /. 

Uchöd,  -odu,  pl.  -ody,  sm. 
©ntroeic^en  n.,  ©ntfliel)ea  n., 
Jiüd'äug  m. 

Uchrona,  Ochrona,  -ny, 
pl.  -ny,  sf.'.,  dim.  Uchronka, 
Ochronka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  ^ufluc^täort  TW.,  Bufluc^t 
/.;  2)  SOermeiben  «.;  3)  — 
prawna  ®eri(^tsau§naf)me  /". 
Slf^lort  m. 

Uchroniö,  -nie,  -nilem,  va. 
perf.  beiDaf)ren;  —  kogo  od 
czego  jmnbn  Dor  etro.  beroa^= 
ren;  etro.  Don  jmnbm  abroen= 
ben;  —  kogo  od  nieszczescia 
jmnbn  Dor  Unglüdt  beroal^ren; 

—  sie,  vr.  od  kogo,  czego 
jmnbm,  einer  ©ud^e  entgegen, 
fic^  Dor  jmnb,  etro.  beroa^ren, 
behüten. 

Uchronienie,  -nia,  sn.  33e= 
toafiren  n. 

Uchronny,  adv.  oermeib» 
bar. 

Ucliwalac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf.;  Uchwali6,  -le, 
-lilem,  va.  perf.  befd^Ueßen, 
Dcrori^nen;  na  ostatnim  sej- 
mie  -lono  to  jednogfoäaie  in 
bem  legten  Sanbtage  rourbe 
e5     einftimmig      befd^loffen; 

-lilisrny  w  tej   sprawie  nie  nie 

( zynic  mir  befc^loffen,  in  biefer 
©ad&e  nichts  ju  tun. 

Uchwalanie,  Uchwalenie, 
-nia,  sn.  33efc^lt€feen  n.,  3Ser= 
orbnen  n. 

Uchwala,  -ty,  pl.  -ly,  sf. 
Sefc^luf?  m,. ;  wedlug  -\y  lout 
33efc|lu| ;  —  sejmowa  2anb= 
tagSbef^hi^. 

Uchwycenie,  -nia,  sn. 
Sluffongen  n.,  ©rgreifen  n., 
gaffen  n. 

Uchwyciö,  -ce,  -ciJero,  va. 
perf.  ergreifen,  erfaffcn, 
langen,  crljofd^en,   auffangen; 

—  kogo  za  reke  jmnbn  bei 
ber  ©anb  faffen;  —  sposc- 
bnosc  bie  ©elegen^eit  ergreifen ; 

—  kogo  za  slowo  jmnbn 
beim  SBorte  nehmen;  —  mysl 
ben  ©ebanfen  auffaffen;  — 
sie  vr.  \\6)  ftammern,  fic^ 
faffen;  —  sie  czegos  fic^  on 
etra.    ftammern;   —   sie   za 


Uchwyt 


352 


Uciec 


gtowe  fid)  beim  Äopfe  fafjen. 
Uchwyt,    -u,    pl.    -y,    sm. 

1)  ©r^afc^en  «.,  (Srgreif t  n  n. ; 

2)  ^^atrone  /. ;  —  swidrow 
Sorirroßc  /.,  ©Ulfe  /. 

Uchwytnosc,  -sei,  sf. 
©rareif barfeit/.,  ®retfbai!eit/. 

Uchwytny,  adi.  ecgretfbar, 
greifbar. 

Uchybiad,  -biam,  -biafera, 
vn.  uiib  va.  imperf.\  Uchy 
bic,  -bie,  -bilem,  vn.  unb 
va.  perf.  febten,  »crfel^Itn, 
ücrfto^en,  ein  3Serfef)en,  einen 
SIM^gtiff  machen,  begel^en';  — 
w  czem  in  etro.  \i\)U\\ ;  — 
przeciwko  etykiecie  gegen  bie 
©tifette  Derfto^en;  —  komu 
jmnbm  na^e  treten,  jmnbn  be= 
leibigen,  —  sobie  samemu  ficf) 
felber  etro.  oergeben;  —  celu 
ba§  '^\tl  oerfe^ten. 

Uchybianie,  Uchybienie, 
-nia,  sn.  SSerfe^ten  w.,  $ßer= 
fe^en  m.,  gcl^Ier  n.,  äSetfto^ 
wi.,  äJeteibigung  /.,  §inlan= 
ff^ung  f.,  ®ering[cf)ä^itng /.; 
uwaza  to  za  —  sobie  er  fie^t 
baS  für  eine  ®eringfd)ä^ung 
an. 

Uchylac,  -lam,  -lalem,  I. 
va.  imperf.;  Ucliylic,  -le, 
•  Wem,  I.  va.  perf.  1)  roeg» 
beugen,  ^eben;  ein  roenig 
öffnen;  befeitigen,  ah",  roeg« 
roenben;  -lli  galezi,  by  wi- 
dziec,  CO  sie  dzieje  w  altanie 
er  bog  bie  SrofiS«  beifeite, 
um  gu  feigen,  roaä  in  ber  Saube 
Borgest;  —  drzwi,  okna  bie 
%üv,  bttä  genfter  ein  roenig 
öffnen;  —  przed  kim  kape- 
lusz  ben  ^ut  öor  imnbm 
lüften;  —  sukni,  zaslony  baä 
5^leiö,  ben  SSor^ang  in  bie 
$öf)e  lieben;  —  glowy  ben 
Äopf  neigen;  —  kolano  ba§ 
Rnie  beugen;  2)  —  co  etro. 
aufhieben,  rütfgängig  mad^en; 
—  testament,  ustawe  baä  %i= 
ftament,  baö  ®efe^  aufgeben; 

3)  —  kogo  od  czego  jmnbn 
Don  etro.  entfernen,  jutürf= 
brängen;  —  kogo  od  tronu 
imnbn  »on  ber  2;i)ronfolge  anä-- 
fc^lie^cn ;  —  kogo  z  urzedu 
imnbn  beö  2lmte§  entfe^en; 
II.  —  sie  vr.  1)  fic^  neigen; 
2)  —  komu,  czemu  imnbm, 
etro.    nad^geben,   roeicfien;    — 


—  sie  potrzebie  ber  3iotiüen= 
bigfeit  roeid^en;  3)  —  sie  od 
czego  fid^  entjiefien,  auäroei» 
(^en;  —  sie  od  obowiazkow 
feinen  ^^^flt^ten  nid^t  nad)= 
ge^cn;  —  sie  calliiem  od 
rzadu  fid^  ganj  Don  ben  öffent» 
liefen  (Sef^äften  surüdE;(ie^en. 

Uchylanie,  Uchylenie, 
-nia,  sn.  Sengen  n.,  §eben  n., 
aufleben  n. ;  —  ustawy  baä 
Stufl^eben  cineä  ©ife^eä;  -niem 
ciala  uratowal  sobie  Äycie 
burd^  eilte  3Benbung  beö  itö:== 
perä  rettete  er  fic^  baä  Seben. 

Uchylek,  -Iku,  pl.  -Iki, 
sm.  3uftud[;täort  w;  SSerftedE 
m.  unb  n. ;  uchyikiem  adv. 
^eimlid^,  ^interrüdCö. 

Uci^c,  -tue,  -ciatem,  va. 
petf.\  Ucinac,  -nam,  -nalem, 
va.  imperf.  abfc^neiben,  ah= 
flauen,  ablägen;  —  komu  glo- 
we,  reke  imnbm  ben  S^opf, 
bie  §anb  abt)aueu;  —  komu 
wlosy  imnbm  bas  ©aar  a&= 
fc^neiben;  —  mowe  plö^lic^ 
obbredjen;  möwit  z  zapalem, 
lecz  widzac,  ze  wiekszosc  slu- 
chaczy  zajeta  czem  innem, 
-oiat  nagle  i  zwrocil  sie  do 
muie  ...  er  rebetc  mit  gro» 
jjem  (Sifer,  aber^  ba  er  merfte, 
'ha.'i  bie  2Jiet)räaf)[  ber  ©örer 
mit  etro.  aiiberetn  beidf)äftigt 
ift,  brac^  er  plö|tid|  ab  unb 
roenbete  fic^  an  mic^ ;  jak  -ciai, 
jak  siekiera  -cial  roie  dh^t" 
I)auen,  roie  abgefc^nitten;  jak 
dlugo  pytano  go  z  laciny, 
sz^o  wszystko  gladko,  ale 
gdy  przyszfo  do  greki,  jak 
gdyby  -cial  fotange  er  im  Sa= 
teinifd^en  ejamtuiert  rourbe 
ging  aUeä  glatt,  roie  e§  aber 
5um  ©ricc^ifc^en  !am,  blieb  er 
ftedfen;  2)  —  sobie  walczyka, 
vviscika,  piosenke  einetx  3Bat= 
jer  fpieten,  ein  2ß^iftpavtie= 
c^eu  machen,  ein  Sieb  anftim» 
men;  3)  =  Dociac. 

Uci§,gac,  -gam,  -galem,  va. 
imperf. ;  Uciagn|,6,  -goe, 
-gnatem,  va.  perf  1)  —  cze- 
go etro.  ab3iot}en;  —  wina  do 
butelek  2Bein  in  bie  J-lafd^en 
abjief)en;  2)  gießen  fönnen,  im 
ftanbe  fein  ju  ,^ie^en;  jeden 
kon  tego  ciezaru  pod  g6re 
nie  -gnie  ein   ^ferb   ift  nidE)t 


im   Jtanbe   biefe  Saft  bergauf 
ju  sie[)eu. 

Uci§,gaczka,  -ki,^Z.  -ki,  vf. 
^ra^e  /.,  jHaumeifen  n. 

Uci%game,  -nia,  sn.  2lb= 
jlebei*.  n. 

Uci^zac,  -tum,  -zatera,  va. 
imperf. ;  Uciazy c,  -ze,  -zylem, 
va.  perf  befd)roereu,  belaften; 
brüdeit,  bebrüden,  eifd^roecen. 

Uci^zanie,  Uciazenie, 
-nia,  sn.  S8efd)roeren  n.,  i^e» 
[afteu  n.;  33ebriidEen  n.,  33elä= 
ftigeit  n. ;  (grfc^roerung  /., 
©rt'd&roeren  n. 

Uci^zliwosc,  -sei,  sf.  33es 
fd)roerltc^feit  f.,  5)rud  »>j.,  Saft 
/.,  53efc^roetbe  /'. 

Uciazliwy,  adi.\  Uciazli- 
wie,  adi'.  befd^roerlic^,  läftig, 
beläi'tigeub,  brüdenb  fc^roer; 
droga  byia  bardzo  -wa,  ber 
SBeg  roar  fe[)r  befdiroerlic^; 
-wy  obowiazelc  eine  läfttge 
^ßfüc^t. 

ücichac,  -cliam,  -chalera, 
vn.  imperf ;  Ucichng,6, 
-ebne,  -chtem,  vn.  perf.  oer* 
ftummen,  ftiH  rcerben,  fic^  bc= 
rut)igen;  fif)  befänftigen,  fid^ 
legen;  burza  -chla  ber  Sturm 
t)at  fic^  gelegt;  dziafa  -chly 
bic  ßanonen  fiub  perftummt; 
-cblo  wszystko  w  kolo  alleä 
ringsum  rourbe  ftill;  plakala 
dtugo  dziecina,  az  wreszcie 
-chla  ba  j  .tinblein  roeinte  lange, 
biö  eä  fd^ttepUc^  ftill  rourbe; 
gwary  dnia  -chaja  ber  2ageä= 
lärm  uerftuinmt  nad)  unb 
nadö. 

Ucichnifcie,  -cia,  sn.  58er= 
ftummett  «. 

Uciec,  -ke,  -klem ;  Ucie- 
kn^c,  -kne,  -klem,  vn.  perf; 
Uciekad,  -Itam,'  -kaiem.  vn. 
imperf.  flieljen,  entfommen, 
roeglaufen;  nieprzyjaciel  -ka, 
ber  geinb  fliegt ;  uciec  z  wie- 
zieuia,  z  domu  rodzicielskiego 
auä  bem  ©efängniffe,  auö 
bem  eitern^aufe  fliel^en;  — 
w  pole,  w  lasy  inä  ^tlX),  in 
bie  2BäIber  enttommen;  -kac 
od  grzechu  üor  ber  ©ünbe 
füefjen ;  -kam  od  niego,  jak 
od  ziego  powiet'"za  id^  meibe 
i^n  roie  bie  ^eft;  czas  -ka 
bic  3«it  fliefjt;  co  sie  od- 
wlecze,  to  nie   -cze  aufgefd^O= 


Uciecha 


353 


Ucisk 


6en  ift  ntd^t  aufgel^oben;  — 
sie,  vr.  —  do  kogo,  do  czego 
feine  3"fl"c^t  3«  jmnbm,  ju 
etn).  nehmen ;  —  sie  do  klam- 
stwa  feine  ^ufluc^t  jur  Süge 
nehmen;  —  sie  do  kogos  po 
ratuiiek  fic^  in  jjmnbg  ©c§u| 
begeben. 

Uciecha,  -chy,  pl.  -cby, 
sf.  ^tcutii  f.,  i^ergnügen  n., 
Suftbarfeit  /.,  aSetuftigung  ./. 
wielka  mu  tem  sprawisz  -che 
bu  roirft  i^m  bamtt  eine  grofee 
greube  bereiten;  a  to  mi  do- 
piero  -cha  baä  nenne  id^  eine 
fjreube. 

Ucieczenie,  Uciekanie, 
-nia,  Ucieknigcie,  -cia,  sn. 
®ntflte[^en  n.,  gtuct)t  f. 

Ucieczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  j^-luc^t  f. ;  do  -ki  zrausic 
in  bie  gluckt  f erlagen;  — 
z  Egiptu  bie  g[uci)t  auä  ^gt)P= 
ten;  -ka  sie  ratowac  ftd^  burdE) 
bie  g'uc^t  retten;  w  -czce 
Bzukac  ocalenie  in  ber  j^^UC^t 
9?ettung  fud^en;  2)  gufluc^t 
f.;  jedna  mam  jeszcze  -ke 
eine  ^wftuc^t  bleibt  mir  nod^ 
übrig ;  Bog jest  -czka  moja  ®ott 
ift  meine  ^uflud^t;  —  grze- 
szaych  bie  ^wflu^t  ber  6ün= 
ber  =  33iaria,  gütfpred^erin 
ber  ©ünbcr. 

Ucieczkowy,  adi.  g^Iud^t^. 

Ucielesniac,  -niam,  -nia- 
Jem,  va.  imperf.\  Uciele- 
snic,  -nie,  -niiera,  va.  perf. 
oerförpern,  ©eftalt,  Körper 
t)erleif)en;  w  kazdym  zyja- 
cym  tworze  jest  -niona  je- 
dna  z  myäli  bozych  in  jebem 
Tebenben  ®efcf)öpfe  ift  ein  ©c= 
banfe  ®otteg  cerförpert. 

Ucielesnienie,  -nia,  sn. 
SSerförptirn  n. ;  58ev!örperung  /. 

Uciemigzac,  -zam,  -zalem, 
va.  imperf. ;  Uciemigzyc, 
-ie,  -zylem,  va.  pe,rf.  bebrü!= 
fen,  bebrängen,  fned^ten;  -zony 
narod  ba§  bebrüdte  ^ßolf. 

Uciemigzanie,  Uciemig- 
zenie,  -nia,  sn.  Sebrüden  «., 
Sebrängen  n.,  Aneckten  n.; 
aSebrüdEung  /.,  SSebrängniS  /. 

Uciemi§zliwosc,  -sei,  sf. 
aSebtücfenbe  n. 

Uciemigzliwy,  adi. ;  Ucie- 
migzliwie,  adv.  bebrüdenö.     ' 

Slownik  polsko-niemiecki. 


Uciemigzyciel,  -a,  pl.  -e, 
sm.  ?3cbrüd'er  w.,  Sebrängec  m. 

Uciemigzycielka,  -ki,  pl, 
-ki,  sf.  SeörücEerin  /. 

Ucieniowac,  -niuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  fd^attieren. 

ücieraö,  -ram,  -raidm,  I. 
va.  imperf.-.,  Utrzeö,  -tre. 
-tarlem,  I.  va.  perf.  1)  reiben, 
jerreiben,  abreiben,  abtreiben; 

—  cukra,  biiJlci,  pieprzu 
gudfer,  ©emme(,  5ßfeffer reiben; 

—  chrzan  Ären  (üleerrettig) 
reiben;  —  jaja  z  cukrem 
®ier  mit  Qwüix  abtreiben ;  — 
komu  rogow,  nosa  jmnbm  bie 
^örner  abfto^en,  bie  g^tügel 
befd^neiben,  ben  Äopf  roafc^en; 
2)  —  droge  ben  SBeg  bal^nen; 
isc  ularta  droga  ben  gebal^n« 
ten,  ben  geroölnlid^en  2Beg 
ge^en;  3)  geläufig  mad^en;  to 
sa  utai'te  wyrazy  ba§  finb 
getäufije,  gongbare  Sßorte; 
z  e/.asem  sie  ten  wyraz  utrze 
mit  ber  3*it  rcirb  biefeä  3Bort 
gebräud^üd^ec  roerben;  4)  ab= 
tüifdEien,  puljen;  —  sobie  nos 
fid^  bie  9iafe  pu^en;  —  sobie 
usta  \\6)  t)in  SRunb  abraifd^en; 

—  swiece  bie  Äerje,  baä  2id§t 
pu^en;  5)  —  co  etro.  ju  ftanbe 
bringen;  abmachen;  II.  — sie, 
vr.  1)  —  z  kim  mit  imnbm 
einen  SBortftreit  l^aben,  mit 
imnbm ftreiten,  fämpfen,  fd[)ar= 
mü^eln;  2)  gangbar,  geläufig 
raerben;  utarlo  sie  eä  ift  all= 
gemein  angenommen  raorben, 
e§fanb2Iunat)me,  e§  ift  Srauc^ 
geworben. 

Ucieranie,  -nia;  Utarcie, 
-cia,  sn.  3teiben  «. ;  3ibn)ifd)en 
M.;  2lbpu|en  «. ;  —  sie  ®e= 
läufigroerben  n. 

Ucierpiec,  -pie,  -pialem, 
vn.  u.  va.  perf.  erteiben,  er» 
bulben,  auäftef)en,  ©d^aben  er= 
tragen;  jazda  nasza  wiele 
-piata  unfece  ÄaoaUerie  ^at 
oiet  ©tf)abcn  erlitten;  —  na 
majat,ku,nas}awie,  nahonorze 
am  iüermi3gen,  am  jJiul^me,  an 
ber  ©l^re  ©d^aben  erleiben; 
kolor  ten  -pial  na  sloncu  biefe 
j^arbe  l^at  in  ber  ©oune  gelitten. 

Uciesza6,  -szam,  -szalem, 
va.  imperf. ;  Ucieszyö,  -sze, 
-szyfem,  va.  perf.  erfreuen, 
ergoßen,  {5i^«"i>^  bereiten;  nie 


bardzo  go  ta  obietnica  -szy 
biefe§  $ßerfpred^en  roirb  il^n 
nid^t  befonberä  freuen;  -szaJ 
go  rozmaitemi  anegdotkami 
er  ergögte  il^n  mit  oerfd^iebe» 
nen  2lncf boten;  niczem  byS 
ranie  tak  —  nie  mogl  bu 
fiinnteft  mit  nid^tä  anberem 
mir  eine  fold^c  greube bereiten; 
-szonynaglym  zwrotem  rzeczy 
über  bie  ptöljlid^e  SQßenbung 
ber  Singe  erfreut ;  —  sie,  vr. 
fic^  freuen,  -szyl  sie  niezmiernie 
ta  wiadomoscia  er  freute  fid^ 
fel^r  über  biefe  Jlad^ricöt. 

Ucieszanie,  Ucioszenie, 
-nia,  sn.  ©rfreuen  n.,  ©rgö^en 
n.  \  ^reube  /. 

Uciesznosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©rfreulid^fcit  /.,  (5;r= 
gölUic^feit  /.,  $of|ierlidE|fett  f. 

Ucieszny,  adi. ;  Uciesznie, 
Ucieszno,  adv.  erfreulieb,  er« 
gb^lid^;  beluftigenb,  tuflig, 
btoHig,    poffierlid^,    fpa^aft. 

Ucigcie,  -cia;  Ucinanie, 
-nia,  sn.  SBegfd^neiben  «.,  Süeg= 
f)auen  n. ;  ©^nitt  m.,  öieb  m. ; 
-cie  poktadu  2luäfc^neiben  n. 

Ucinek,  -nku,  pl.  -nki, 
sm.  i)  2lbfd^m^el  w.;  dobry 
rzemieslnik  vasÄo  robi  -nkow 
ein  guter  Itanbraerfer  macbt 
rcenig  2lbfc^ni^el;  2)  Stid&elei 
/.,  ©tic^elrebe  /.,  farfaftifc^e^ 
(gpigramm;  3)  Slbbrud^  m., 
i'Jangel  in. 

Ucinkowy,  adi.  abgeriffcn; 
fti*etnb. 

Ucios,  -u,  pl.  -y,  sm.  ^oi^U 
!e^le/.,§o^lleifte/.,  ©e^rung 
/. ;  —  pionowy  Sotf(|miege  /".; 
—  boczny  3Bangen=,  33aden=» 
fd^miege;  —  poziomy  %u^t 
fd^miege,  —  podwöjny  boppelt' 
fc^räger  ©to^. 

Uciosac,  -sam,  -saiem,  va. 
perf.  obl^auen,  abfägen. 

Üciosanie,  -nia,  sn.  2lb= 
^aueit  n. 

Ucisk,  -u,  pl.  -i,  sm.  Srudt 
m.,  SebtüdEung  /.,  Srangfal 
«.,  93ebrängniö /. ;  zniösJszy 
tyle  -6w  nad^bem  fie  fo  oiele 
SÖebrüdEungcn  ertragen  I)aben; 
cieÄki  — ,  ktöry  narod  dozna- 
waf,  oburzyi  go  ber  l^arte 
2)rud,  ben  baä  Sßolf  erlitt,  em» 
pörte  e§;  iyc  w  -u  in  S8ebräng= 
niä    Uhtn:,     droga    do    nieba 

23 


Uciskac 


354 


Uczgszczac 


lylko  przez  -i  bcr  Sßeg  jum 
^immel  füljtt  nur  burc^  a3e= 
bränqniffe. 

Uciskac,  -kam,  -katem, 
va.  imperf. ;  Ucisnac,  -ne, 
-nalem,  va.  perf.  beörüdeit, 
Beblängen;  edzie  czesc  oby- 
wateli  moÄe  bezkarnie  — 
druga,  tarn  juz  niema  wol- 
nosci  roo  ein  %t\i  ber  33ür= 
ger  ftrafloä  ben  anbeten  3;ei[ 
bebrängen  fann,  bort  gibt  eS 
feine  ^^rei^eit;  -sniony  uarod 
pragnal  wolncsci  baä  bebrÜcEte 
33oIf  »erlangte  nad^  g^reifjett. 

Uciskadlo,  -dla,  pl.  -dfa, 
sn.  .Komprefforium  «.,  ^ce^= 
binbe  /.,  ^refimajdiine  f. 

Uciskanie,  Ucisnienie, 
-nia,  sn.  Sebtängen  «.,  S3e^ 
brütfen  «.,  Sebränguiä/.,  a3e= 
btüdung  /. 

Uciszac,  -8zam,  -szaJena, 
va.  imperf.;  Uciszyc,  -sze, 
-szylem,  va.  per/,  beruhigen, 
füHen,  befänftigen,  jum  ©d^n)ei= 
gen  bringen;  —  sie,  vr.  \\ä) 
benil)igen,  fid^  legen,  fid^  ftiU 
oer^alten;  -szcie  sie  pauovvie 
ru^ig,  il^r  ^lerren;  berut)igen 
(Sie  fic^,  meine  Ferren;  -szylo 
eä  ift  ftiH  gerooröen. 

Uciszenie,  -nia,  sn.  33e= 
tuhigung  f.,  ©ttHe/.,  diul)i  f. 

Ucinlac,  -lam,  -lalem,  va. 
X>erf.  erjparen,  fammeln,  ju«» 
jammenläppetn;  -lalem  ladna 
sutnke  id^  i)abe  ein  pbfd^eä 
©ümmdjen  erjpavt. 

Uciulanie,  -nia,  sn.  Sr= 
jparen  n. 

Ucukrowac,  -kruje,  -wa- 
lern ;  Ucukrzyc,  -ize,  -rzyJem, 
va.perf.  bejucfern,  jutfern,  t)er= 
judEern. 

Ucukrowanie,  Ucukrze- 
nie,  -nia,  5«,  gudetn  "•>  ^61-= 
judEern  n. 

Ucywilizowac,  -zuje,  -wa- 
iem,  va.  2}ei-f.  siBilifieren, 
bilben;  -wany  czlowiek  jiDi= 
liiierter,  oebtlbeter  3}Jenfd^. 

Ucywilizowanie,  -nia,  5». 
3iBttifieren  n.,  Silben  n. 

Uczastek,  -tka,  pl.  -tki, 
sm.  2ci(c^en  n. 

Uczcic,  -czo,  -0187,  -czci- 
leni,  va.  j)erf.  e^ren,  be« 
f^ren,  oeref)ren,  Si^re  ertoei» 
fen;   —   czyja  pamiec   jmnbS 


2Inbenfen  efjren ;  —  kogo  po- 
mnikiem,  bankietem,  wiwa- 
tem,  wierszem  imnbm  JU 
@^ren  ein  Senfmai  ertid^ten, 
ein  ©aftmal  geben,  einen  %o(x\t 
aufbringen, ein  ©ebtc^t machen; 
' —  czyje  zwloki  pogrzebem 
wspaniaiym  jmnbä  Seiche  burd^ 
ein  präcf)tigcä  S3egräbniä 
ef)ren ;  tem  go  nie  -cisz  ba= 
mit  rairft  bu  if)m  feine  dl^re 
erraeifen;  uczciwszy  uszy  mit 
9iefpeft  gu  fagen;  (ironifd)) 
imnbn  übet  empfangen,  jmnbn 
aus[d^impfen,  übel  juric^ten, 
jmnbm  eine  Sradit  ^^rüget 
geben;  a  tos  go  uczcil  bu  £)a[t 
ifin  aber  i'c^ön  empfangen,  ba§ 
mar    ein    netter  SBiütommen. 

Uczciwosö,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  ®^rltcftfeit  /.,  S^rbatfeit 
/.,  3iec^tfc|affen|eit  /.,  Srao= 
t)eit  f.\  spuszczam  sie  na 
twoja  —  tdö  üeriaffe  mi(|  auf 
beine  ©j^rlicfifeit;  na  —  bei 
meiner  (S^rtic^fett. 

Uczciwy,  adi.\  Uczciwie, 
adv.  e^rlid^,  rec^tjcf)affen,  el^r= 
bar;  anftänbtg;  -we  iycie  pro- 
wadzic  ein  eörUd^cö  Seben 
fül^ren;  -wyeh  mial  rodzicow 
er  {)atte  rec^tfd^affene  ®[tecn; 
-wie  zarobione  pieniadze  e[;r= 
lief)  Derbienteö  ©elb;  -wie  zyc 
anftänbtg  leben;  -wie  nas 
przyjal  er  l)at  ung  auf  eine 
anftänbige  SBeife  empfangen; 
-wie  sie  wobee  nas  ziialazl  er 
l^at  fic^'  unä  gegenüber  an= 
ftänbig  benommen. 

Uczczenie,  -nia,  sn.  ®[;rung 
/. ;  dia  -nia  go  um  i^m  eine 
Sl^re  ju  erineifen. 

Uczenie,  -nia,  sn.  £el;ren 
??.,  Untevrid^ten  n.,  Unterricfit 
OT.;  —  sie  Semen  n. 

Uczennica,  cj,  pl.  -ce, 
sf.  ©djületin  /'. 

Uczen,  -nia,  2^1-  -^^'^  ober 
-niowie,  sm.  1)  Schüler  m. ;  — 
gimnazyalny  ®i)mnafialfcf)ü= 
ler ;  —  skoly  realnej,  hau- 
dlowej,  przemyslowej  'S{ta{=, 
§anbelä=,  öeirerbefc^üler;  — 
szkoJy  ludowej  SBolfäfc^üler; 
2)  fsünger  m. ;  -niowie  Jezusa 
Chrystusa  bte  jünger  ^i\u 
ßfjrtfü. 

Uczep,  -u,  sm.  (Bidens) 
Sraeijal)«  m. 


Uczepek,  -pka,  pl.  -pki, 
sm.  2;enafe[  »?.,  kalter  m. 

Uczepiac,  -piam,  -piaiem, 
va.  imperf.  \  Uczepic,  -pie, 
-pifem,  va.  perf.  anl^ängen, 
anheften;  anfoppetn;  —  sie, 
vr.  fid)  tlammern,  fic^  an^än= 
gen;  —  sie  tej  mysli  fic^  an 
biefen  ©ebanfen  onf lammern; 
czegos  sie  mnie  -pil  raa§  raiUft 
bu  Don  mir. 

Uczepianie,  Uczepienie, 
-nia,  sn.  Slnpngen  h.,  2ln= 
ftammern  n. 

Uczernic,  -nie,  -nilem,  va. 
perf.  fd^iiiärjen,  f^roarj  färben. 

Uczernienie,  -nia,  sn. 
©dbroärjen  n. 

Uczerpac,  -pie,  -patem,  va. 
imperf. ;  Uczerpn^c,  -nf , 
-nalenj,  va.  perf.  abfci)öpfen, 
ein  roenig  abf(|öpfen,  n)eg= 
fdE)i3pfen. 

Uczerwienic,  -nie,  -nilem, 
va.  perf.  röten,  rot  färben. 

Uczesac,  -sze,  -salem,  va. 
perf.  fämmen,  frifieren,  ba§ 
§aar  orbnen;  kto  cie  tak 
dobrze  -sat?  mer  l^at  bic^  fo 
gut  friftert? 

Uczesanie,  -nia,  sn.  %u= 
fieren  n.,  griiur/.,  Jlämmen  n. 

Uczestniczyc,  -cze,  -czy- 
lem,  vn.  imperf.  teilneljmen, 
beteiligt  fein;  -czyli  w  tym 
konceicie  miedzy  innymi. . .  es 
nahmen  an  biefem  Äonjert 
unter  anberen  ....  teil. 

Uczestnictwo,  -wa,  sn. 
Seitne^men  «..  (Semeinfd^aft/. 

Uczestniczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  S;eiln€t)merin  /.,  %i\l= 
fjabcrin  /. 

Uczestniczy,  adi.  %tii' 
nebmer*. 

Uczestnik,  -a,  pl.  -ey,  sm. 
2;etlncl)mer  m.,    Setl^aber  m. 

Uczgstowac, -tuje,  -walem, 
va.  perf.  beroirten. 

Uczgstowanie,  -nia,  sn. 
Seroirtung  /. 

Uczgszczaö,  -czam,  -cza- 
leni,  vn.  imperf.  befucften; 
l^äuftg  befuc^en,  frequentieren ; 

—  do  kogo  jmnbn  befud^en ; 

—  do  szkoly  bte  ©c^ute  be= 
fuc^en;  —  na  wyklady  bic 
Vorträge  befud^en;  -czane 
miejsce  ein  befugter  Ort. 


Uczfszczanie 


355 


Udawad 


Uczgszczanie,  -nia,  sn. 
SBei'ucften  n. 

Uczkur,  -a,  pl.  -j,  sm. 
§o[enriemen  m.,  iieibriemen  m. 

Uczlonkowac,  -kuje,  -wa- 
Jem,  va.  per/,  gliebern. 

Uczlonkowanie,  -nia,  s«. 
©[ieberunq  /. 

Uczolga6  sig,    -gam,  -gu- 
tem, vr.  jjerf.  frtedjenb  3Utüd=  j 
legen.  1 

Uczonosc,  -sei,  sf.  ©e= 
Ie^rfam!eit  /. ;   @elef)rt^ett  /. 

Uczony,     udi. ;     Uczono, 
Uczenie,    adv.  geleiert;    maz  j 
bardzo   —  ein  fc^r   geleierter  j 
SJlenfc^ ;    —  prawnik  ein  ge= 
leEirter    J^urift;    —    wyklad  i 
ein    gelehrter   SSortrag ;    pro- 1 
wadzic  -ne  rozmowy   gelehrte  ' 
©efpräd^e  fü&cen ;   wprawdzie  i 
chsesz    uchodzic    za    bardzo  i 
-na,   jednakze    nie  rozumiesz 
najprostszych  rzeczy  bll  rcittft  i 
jtüar   für  fe^r   gelehrt  gelten, 
Der[tel)[t   aber   bie   einjadiften  i 
©a(^en  nidjt.  j 

Uczony,  -nego,  pl.  -czeni, 
S7K.  @eief|rte(r)?«.;  wszyscy-ni 
zgadzaja  sie  na  to  alle  @elef)r= 
ten  finb  barüber  einig;  -ni 
categfoäwiatabieöete^rtenber  i 
ganzen  Söelt.  I 

Uczta,  -ty,  pl.  -ty,  s/. 
©c^mauä  m.,  ©aftnia^l  n., 
33anfett  n. ;  -te  wyprawic 
ein  Ssanfett  geben;  byc  na 
-cie  beim  Sc^maufe  fein;  lu- 
kullusowa       —      Iu!uUif(^e§ 

Ucztowac,  -tuje,  -walem, 
vn.  imperf.  fd^maufen,  ban= 
fettieren. 

Ucztowanie,  -nia,  sn. 
©cömaufen  n.,  Sanfettieren  n. 

Uczucie,  -cia,  pl.  -cia,  sn. 
@efüt;l  n.  •,  (Smpfinbung  /.; 
miJe,  stodkie  -cia  angenef)me, 
fü^e0efü[)le;  przykre,  bolesue 
-cia  unangenefjme,  fd^merä» 
lic^e  ©efiit)le;  tego  -cia  opi- 
sac  ei  nie  möge  biefeä  ©e» 
fü[)[  fann  id^  bir  gar  nic^t 
befc^reiben;  wszystkie  ludzkie 
-cia  w    kirn    wyniszczyc    aL'e 

menfd)[icöen  ©efü^te  in  imnbm 
ausrotten;  moje  -cia  sa  za- 
wsze  niezmienione  meine 
©etüf)Ie  finb  immer  unoer» 
änbert;    z  -ciem  spiewac  mit 


©efü^t  fingen-,  —  bolu  bie! 
(Smpfinbung  beä  ©(^merje§, 
©d)mer3gefü^f ;  ten  widok 
wzbudza  w  raem  sercii  przy- 
jemne  -cia  biefer  Stnblitf  erfüUt 
mein  ^er3  mit  angcne{)men 
®mt)finbunoen. 

Uczuciowosc,  -sei,  sf. 
©mpfinbung  /.,  @mp|inbfam= 
feit  /.,  ©efü^rebufelet  /. 

Uczuciowy,  udi.  ©efü^Iä=, 
gefüblfOÜ;  cziowiek  —  ge=- 
füfitDoDec  Mtx\.\ii. 

Uczuwac,  -wann,  -walem, 
vn.  imperf. ;  Uczu6,  -je, 
-lern,  vn.  perf.  füf)len,  emp- 
finben;  üerfpüren;  co  w  lej 
chwili  -iem,  tego  opisac  nie 
möge  n)a§  ic^  in  biefem  2tugen= 
blid  mpfanb,  baä  fann  id)  nidit 
befc^reiben ;  —  bol  ©c^merj 
empfinben. 

Uczuwanie,  -nia,  sn. 
®mpftnben  n. 

Uczyc,  -cze,  -czyiem,  va. 
imperf.  teuren,  unter= 
richten,  Unterrid)t  erteilen;  — 
kogo  czego  jmnbn  etrc.  lehren ; 
—  kogo  pisac,  tanco wac  jmnbn 
fd^reiben,  tanjen  leljren;  — 
czego  pubüezuie  etro.  öfffnt= 
Itd^  leieren;  ten  przyklad  nas 
uczy  biefcä  SBeifpiel  [ef)rt 
Unä ;  tego  uczy  zdrowy  rozum 
ba§  [e^rt  ber  gefunbe  SÜJtenfd^en« 
üerftanb;  —  sie,  vr.  Ier= 
nen,  Unterricht  genießen;  ucz 
sie  pilnie  lerne  fleißig ;  ucze 
sie  teraz  jezyköw  staroÄytnych 
id)  lerne  je^t  bie  alten  ©pra« 
c^en;  —  sie  na  pamiec  aue= 
roenbig  lernen  ;  czlowiek  uczy 
sie  do  smierci  ber  Slienf^ 
lernt  bio  pm  2;obe. 

Uczynek,  -nku,  x>^-  -iiki, 
sm.  %ixt  f.  §anblung  f., 
Sßerf  n. ;  na  goracym  -nku 
zlapac  auf  frif^cr  %<xt  er= 
tappen;  z  -nku,  nie  ze  stow 
czlowieka  poznaja  ben  2Jlen» 
fd)en  ertennt  man  nid)t  nacb 
ben  SBorten,  fonbern  noc^  'i>tn 
Säten;  nie  miJujmy  slowem 
albo  jezykiem,  ale  -nkiem  i 
prawda  lieben  mir  nicbt  mit 
'Sorten  ober  mit  ber  3"*^S2/ 
fonbern  mit  laten  unb  in 
SBafir^eit;  dobry  — ein  gutes 
i  Sßjerf;  miJosiemy  —  ein  2Ber! 
ber  Sarm^erjigfeit. 


Uczynic,  -nie,  -nilem,  va. 
perf.  tun,  mad^en,  DoQbringen ; 
maszli  co  — ,  czyri  dobize 
wenn  bu  roa§  ju  tun  ija%  fo 
lue  eä  gut;  -nii  go  hra- 
bia  er  l^at  i^n  jum  ©rafen 
gemacht;  —  komu  szkode, 
krzywde  jmnbm  einen  Schaben 
anrid)ten,  ein  Unrecht  tun ; 
zadosc  —  befriebigcn,  fie^e: 
Czynic. 

Uczynkowy,  adi.  Xat«, 
§anblung=. 

Uczynnosc,  -sei,  sf.  ®e« 
fälligfett  /..  ©icnftfertigfeit /. 

Uczynny,  «d?.  ;Uczynnie, 
adv.  gefällig,  bienftfertig ; 
badz  dia  djrugich  -nym  fei 
tan  anberen  gefällig. 

Udac  fiel^e;  Udawac. 

Udanie,  -nia,  sn.  1)  ©elin= 
gen  n. ;  2)  3SerfteQung  /. 

Udany,  adi.  1)  falft^.  Der» 
ftellt,  Sd)ein-;  2)  gelungen, 
mobtgeraten,  mol^lgetroffen. 

Udar,  -u,  pl.  -y,  sm.  ©cblag 
m. ;  ©tic^  m. ;  —  sloneczny 
©onnenftic^    m.;    —    serca, 

—  sercowy  öerjfd^lag  m. 
Udaremniac,   -niam,  -nia- 

lem,  va.  imperf. ;  Udare- 
mnic,  -nie,  -nilem,  va.  perf. 
oereiteln. 

Udarowac,  -ruje,  -walem, 
va.  perf.  befc^enfen. 

Udatnosc,  -sei,  sf.  1)  ©e= 
fd)idEttcJ)!dt /. ;  2)  Slnmut /., 
5Sol)lgeraten^eit  /.,  gefälliges 
2i[ufeere(s). 

Udatny,  adi. ;  Udatnie, 
adv.  rool)igeftaltet,  roo^lan= 
ftänbig,  anmutig. 

Udawac,  -daje,  -walem,  I. 
va.  unb  vn.  imperf. ;  Udaö, 
-dam,  -dalem,  vu.  unb  vn. 
perf.  barftellen,  oorftetten; 
oerfteHen,  nad)mad^en,  fic^ 
ausgeben,  fic^  ben  Slnfcbein 
geben,  etra.  norfpiegeln,  Dor- 
mac^en,  eine  StoEe  fpielen ;  — 
glupiegu'  ftc^    bumm    fteöen ; 

—  wielkiego  czlowieka  fic^ 
ben  ©d)ein  eineä  bebeutenben 
2Jlenfc^en  geben ;  —  ojca,  starca, 
pijanego  einen  SSater,  einen 
©reiä,  einen  SBetrunfenen  fpie= 
leu;  -je  bardzo  zasmuconego 
a  w  duszy  raduje  sie  z  naszego 
nieszczeäcia  er  ftellt  fic^  be= 
trübt  unb    innerlich  freut  er 

23* 


Udawanie 


356 


Uderzac 


fid^  unfereS  Unglüife;  -je  ze 
spi,  bo  mu  sie  wstawac  nie 
chce  er  ftellt'  fid^  fdllafenb, 
roeil  er  nid^t  aufftel^en  roiH; 
-je  pana  a  nie  ma  centa  w 
kieszeni  er  gibt  fid^  ben  2ln» 
f($em  eineä  groBen  ^errn 
unb  l)at  feinen  Äreuger  in 
ber  %a\ä)f,  on  tylko  tak  -je 
er  üerfteüt  fic^  nur  |o;  umie 
—  er  lücif!,  er  »etftel^t  fic^ 
gu  »erftellen;  nie  -waj  »er- 
ftette  bid)  nid^t,  ftelle  bic^  nid&t 
fo;  udac  CO  za  co  eine  ©acf)e 
für  etro.  ausgeben;  —  co 
przed  kim  jmnbm  etro.  t)or= 
Ipiegeln,  roeismad^en,  ein= 
reben,  einjureben  fud^en; -wal 
przedemna,  ie  wyjezdia,  a 
tymczasem  widziano  go  dzis 
w  miescie  er  ntad^te  mir  rceiö, 
ba§  er  oerreife,  unb  einftroeilen 
l^at  man  it^n  l^eute  in  ber 
©tabt  ge[e[)en;  —  gtosy  pta- 
köw  bie  Stimmen  ber  SSögel 
nad^mad^en;  II.  —  sie,  vr.  1) 
gelingen,  glücElitf)  »on  [tatten 
gelten,  gut  geraten;  -lo  mu 
sie  nareszcie  znalezc  odpo- 
wiednie  zajecie  e§  i[t  iE)m 
enblid^  gelungen,  eine  entfpre= 
cöenbe  ^efc^äftigung  sufiaben; 
-lo  mi  sie  go  przekonac 
e§  ift  mir  gelungen,  if|n  ?u 
überzeugen;  -ly  sie  wszyst- 
kie  pieczywa  oUeä  @ib'dä 
ift  gelungen;  nie  —  sie 
mißlingen,  fc^led^t  geraten; 
do  czego  sie  biore,  wszystko 
sie  nie  -je  roag  icf)  auc^ 
anfange,   alleä  mifilingt  mir; 

2)  —  sie  dokad  fid)  n)of)in 
begeben,  n)of)in  reifen;  —  sie 
do  kogo  fic^  ju  imnbm  begeben, 
fid^  an  jumbn  rocnben;  -dal  sie 
na  spoczynek  er  begab  fic^  jur 
3'lu[)e;  -dal  sie  w  droge,  w 
podröi  er  begab  fid^  auf  ben 
SCBeg,  auf  bie  Steife;  —  sie 
pod  czyja  obrone,  opieke  fid^ 
in  jmnb'g  ©d^ut*  begeben; 
-dat  sie  do  mnie  z  prosba 
0  ratunek  er  menbete  fid^  an 
nüc^  mit  ber  33itte  um  §ilfe; 
udaj  sie  do  niego  o  porade 
roenbe  bid^   an  if)n  um   3flat; 

3)  ergreifen;  —  sie  do  osta- 
tecznego  6rodka  ba§  le^te 
2)littel  ergreifen;  4)  —  sie  w 
kogo  jmnbm  nac^raten,  jmnbm 


ähneln ;  dzieci  czasem  -ja  sie 
w  matke,  czasem  w  ojca  bie 
Äinber  ähneln  mand^mat  ber 
3[)iutter,  mand)mal  bcm  SSater. 

Udawanie,  -nia,  sn.  1) 
SSerftellung  /.,  ©dEiein  m, ;  to 
tylko  —  ba§  ift  blo§  ©d)ein; 
porzuc  to  —  la^  bod)  biefe 
SCerfteHnng  ;  2)  sie  ^Begeben  n. 

Udelikacenie,  -nia,  sn. 
SSerfeiirerung/l,  Serjärtelung/. 

Udelikacic,  -ce,  -ciJem,  va. 
per/.  Derfeinern,  ücrjärteln. 

Udeptaö,  -tam,  -tal'ein,  va. 
per/. ;  Udepty wac,  -tuje,  -wa- 
iem,  va.  imperf.  etro.  feft, 
gleid^,  bid^t  treten;  austreten; 
—  gline  ben  Sion  burd^  treten 
bereiten;  -na  droga  ber  ge» 
bol&nte,  ausgetretene  SBeg. 

Udeptanie,  Udeptywanie, 
-nia,  sni.  3;reten,  gefttreten  n. 

Uderzac,  -rzam,  -rzalem, 
I.  va.  imperf. ;  Uderzyö, 
-ize,    -rzylem,    I.    va.    per/. 

1)  f^lageii,  ftofeen,  etnfc^lagen, 
einen  ©dtitag  »erfe^en;  an= 
gieifen;  —  kogo  kijera 
imnbm  einen  ©d^Iag  mit  einem 
©tocE  Devfel^en;  —  kogo  w 
twarz  jmnbm  einen  ©d&Iag 
inä  ®efidE)t  Derfe|cn ;  -rzyl  go 
przechodzac  er  fd)lug  i[)n  im 
SßorübeigeI)en;  —  kogo  kamie- 
niem  w  glowe  jmnbn  mit 
einent  ©teine  auf  icn  Sopf 
fd)lagen;  —  kogo  o  ziemie 
imnbn  gu  S3oben  fc^lagen;  — 
giowa  o  mur  mit  bem  £opfe 
an  bie  SCßanb  fd^tagen,  ben 
^opf    an   bie   SBanb    ftofien; 

2)  einen  l^eftigen  (Sinbrutf 
ma^en;  —  zmysly  auf  bie 
©inne  einen  (Sinbrudf  ma= 
d^en;  3)  auffaüen,  frap= 
pieren;  gdy  tylko  wszedl'em, 
-rzylo  mnie  to,  i,e  wszysey 
posmutnieli  alg  id)  nur  etn= 
trat,  fiel  eg  mir  gleidö  auf,  bafj 
alle  jo  traurig  geroorben  finb; 
-rzylo  mnie  nadzwyczajne 
podobienstwo  braci  bie  unge'= 
roöljnti^e  ä[)nlic^feit  ber  2}rü= 
ber  fiel  mir  auf;  co  go  -rzyto 
maö  it)n  frappierte;  II.  vn. 
fc^lagen,  ftofien,  treffen;  — 
mieczem  o  tarcze  mit  bem 
©d^roertc  an  ben  ©d^ilb  fc^Ia= 
gen  ;  okret  -rzyl  o  skal^e  ba§ 
©dE)iff  fi^lug  an  einen  gelfen; 


piata  -rzyla  e§  l)at  fünf  Ul&r 
gefdilagen;  godzina  -rzyla  bie 
©tunbe  l^at  gefi^lagen;  w6z 
-rzyl  o  kamien  ber  SBagen 
ftiefe  an  einen  ©tein ;  mieczem 
w  siebie  -rzyl  er  ftie^  fid^ 
bai  ©djroert  in  ien  Seib; 
piorun  -rzyl  w  tea  dom  ber 
■&U^  i)at  in  biefeä  $auä 
eingefd^tagen;  jak -rzony  pio- 
runem  wie  Dom  a3li§  ge= 
rü^rt;  —  w  co  auf  etro.  loa» 
fd^iagen ;  —  piescia  w  stöi 
mit  ber  gauft  an  %in  %i]d) 
fd^tagen ;  —  w  dzwony  bie 
©lotfen  läuten;  —  z  dzial 
bie  5?anonen,  ®efc^ü|e  ab' 
feuern;  —  w  bebny  bie 
trommeln  rül^ren,  loätrom= 
mein;  —  na  trwoge  Särm 
f erlagen,  ©türm  läuten;  — 
w  kogo  auf  jmnbn  loöge^en, 
jmnbn  angreifen,  gegen  jmnbn 
logbred^en;  —  na  kogo,  na 
CO  jmnbn,  etro.  angreifen, 
jmnbn,  etro.  überfallen;  -rzyJ 
z  nienacka  na  nieprzyjaciela 
er  überfiel  plö^Iid^  ben  geinb; 
kawalerya  -rzyla  z  caJa  siia. 
na  lewe  skrzydlo  nieprzy- 
jacielskie  bie  .5tat)otteric  griff 
mit  ber  gangen  Äraft  ben 
lin!en  feinblic^en  glügel  an; 
-rzyl  na  mnie  nagly  strach 
eä  überfiel  mic^  ein  plöt^lid^er 
©dE)re(!en;  krew  -rzyla  na 
mözg  bag  33[ut  roarf  fid)  aufö 
(Se^irn;  poty  -rzaja  na  mnie 
ber  ©djroei^  bri^t  bei  mir 
anö ;  cala  krew  -rzyta  mi  do 
glowy  aßeä  S3lut  ftieg  mir 
gum  ^opfe;  —  czolem  auf  bie 
Änie  fallen,  mit  ber  ©tirn 
an  bie  (Srbe  fcf)lagen;  —  w 
placz  in  5Beinen,  in  S^ränen 
auöbredEieu;  —  w  lament  gu 
roeljtlaf^tn  anfangen;  —  w 
noge  Stei^aug  nel;men,  bag 
^afenpanier  ergreifen ;  — 
gdzie  fid^  rooljin  roenben,  roo 
anflopfen,  roo  berüljren,  treffen ; 
-rzyl  w  moja  najslabsz^  strone 
er  berü[)rte  meine  fd;roäd^fte 
Seite;  III.  —  sie,  vr.  fid^  an- 
fd^Iagen,  fd;lagen,  fid^  fto^en; 
—  sie  w  czolo  fid^  an  bie 
©tirn  fd)tagen;  —  sie  w 
piersi  fid^  an  bie  SBruft  fd^la= 
gen,  in  fid^  hinein  ge^en,  feine 
©c^ulD  befennen;  — -  lokciem 


Uderzanie 


357 


Udzielad 


0  drzvvi  mit  bem  (SCenbogen 
a\\  bte  %üv  ftoBen;  wycho- 
dzac  -rzyt  sie  tak  nieszcze- 
sliwie  w  glowe  beim  ^it= 
auögel^en  ftie^  er  fo  urg[ü(J= 
Itd)  mit  bem  Kopfe  an. 

Uderzanie,  Uderzenie, 
-nia,  sn.  ©d)lag  m.,  §ieb  m., 
©to|  m.]  —  do  glowy  J?on= 
geftton  /.,  SBIutanbrang  m.  ge= 
gen  beri  itopf. 

Udlawic,  -wie,  -wilem,  va. 
pet-f.  erftirfen;  erroürgen;  — 
sie,  vr.  etfttdfen;  —  sie  czem 
an  etra.  etfticfen;  —  sie  koscia 
an  einem  Änorf)en  raürgen. 

Udlawienie,  -nia,  sn.  (Bv= 
fticfen  «.,  ©rioürgen  n. 

Udnica,  -cy,  p^.  =ce,  sf. 
Eumerus  (bienenartigeä  3»= 
feft). 

Udo,  uda,  pl.  uda,  sm. ; 
rfm.  Udko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
©c^enfel  m.,  ©dlenfeld^en  n.; 
Äeule/.,  ©tiregeljM.,  ©telje/. 

Udobruchac,  -cham,  -cha- 
}em,  va.  imperf.  bejänfttgen, 
raieber  gutmad)en;  —  sie,  vr. 
fid^  bejänftigen,  roieber  gut 
roerben. 

Udogodnic,  -nie,  -nilem, 
va.  perf.  bequemer,  leichter 
mad^en. 

Udoid,  -je,  -ii'em,  va.  perf. 
ein  roenig  abmelden. 

UdokladniaCj  -niam,  -nia- 
}ero,  va.  imperf. \  Udokla- 
duic,  -nie,  mJera,  va.  perf. 
genauer  ma^en,  Dert)oIl[tän= 
bigen,  üetDoHfommnen. 

Udolnosd,  -äci,  sf.  5Caug= 
lic^feit  /.,  pfitgfeit  /.,  ®e= 
fct)icflic{)!eit /.,  Vermögen  n. ; 
=  Zdolnoöc. 

Udolny,  adi. ;  Udolnie, 
adv.  tauglicö,    fä^ig,  gefd^itft. 

Udoskonalac,-lam,  -lalem, 
va,  imperf. ;  Udoskonalic, 
-le,  -lilea»,  va.  perf.  X)erDOß= 
fommnen,  oerbeffern. 

Udoskonalanie,  Udosko- 
nalenie,  -nia,  sn.  35erDoU= 
lommnung  /. 

Udostatkowaö,  -kaje,-wa- 
lem,  va.perf.  gel^örig  cerfe^en. 

Udöstojniac,  -niam,  -nia- 
Jem,  va.  imperf.;  Udostoj- 
niö,  -nie,  -nilem,  va.  perf. 
iDürbig  madEien,  eine  2i5ürbc 
Derfeil^en.  i 


Udowodniac,  -niam,  -aia- 
fem,  va.  imperf. ;  Udowo- 
dnic,  -nie,  -ni^^em,  va.  perf. 
beroeijen,  erhärten,  barlegen, 
bartun  ;  podejrzenie  padio  na 
sluzaca,  ale  nie  moÄna  jej 
byio  nie  —  ber  aSerbac^t  fxel 
auf  bie  Sienftmagb,  man  lonnte 
i^r  aber  nichts  beraeifen;  jak 
ci  to  juz  -lem  roie  id^  e§  bir 
f^on  beroiefen  öabe. 

Udowodnianie,  Udowo- 
dnienie,  -nia,  sn.  Seraeiö  »«., 
©rmeiö  m. 

Udowy,  adi.  ©d^enfel=, 
5?eurcn=. 

Udoz^b,  -zeba,  pl.  -zeby, 
sm.  Tropidia  (bienenarttgeg 
Snfeft). 

Udoj,  -oju,  pl.  -oje,  sm. 
©emelfe  n.,    SßelfergebniS  n. 

Udramatyzowac,  -z"je, 
-walem,  va.  perf.  bramatt= 
ftcren. 

Udramatyzowanie,  -nia, 
sn.  Sramattfierung  /. 

Udrapac,  -pie,  -palem ; 
Udrapn§c,  -ne,  -nalem,  va. 
perf.  fragen,  ein  ©tüdE  ab» 
trafen,  burcb  Äraren  abreißen. 

Udrapn^c,  -ne,  -natem,  vn. 
perf.  baä  aßeite  fuc^en,  3lei^= 
au§  nehmen. 

Udrapowaö,  Udrapero- 
wac,  -tnje,  -waiem,  va.  perf. 
brapieren,  in  5"^^^"  legen. 

Udrepcic,  -ce,  -eifern, 
Udreptac,  -tarn,  talem,  va. 
perf.  niebertreten,  austreten, 
lefttreten ;  mit  iEteinen  ©d^ritten 
ein  ©tüctdien  SßegeS  ge^en. 

Udrgczac,  -czam,  -czalem, 
vn.  imperf. ;  Udrgczyö,  -cze, 
-czylem,  vn.  perf.  bebrängen, 
plagen,  mattern. 

Üdrgczanie,  Udrgczenie, 
-nia,  sn.  2Jlattern  n.,  Se= 
bränqen  «.,  'plagen  n. 

Udrobic,  -bie,  -biJem,  va. 
perf.  gerbtöctcln. 

Udry.  -drow,  plur.  tcint.  sn. 
Siauferei  f.;  isc  na  —  z  kirn 
fid^  um  etro.  reifeei»,  imnbn 
angreifen,  jmnbm  jufe^en. 

Udrzec,  udie,  udarlein,  va, 
imperf. ;  Udzierad,  -ram, 
-ralem,  va.  perf.  abreißen, 
abbrcd^en. 

Uduchownid,  -nie,  -niiem, 
va.  perf.  »ergeiftigen. 


1  Uduchowienie,  Uducho- 
wnienie,  -nia,  sn.  3}ergeifti= 
gung  /. 

Udusid,  -sze,  -silem  •,  I.  va. 
perf.  1)  erbroffeln,  erftiden, 
ernjürgen ;  -sze  go  wlasna 
reka  icf)  Hierbe  i^n  mit  eige= 
ner  §anb  erbroffeln ;  w'  obie- 
dzie  -siia  wtasne  dziecko  im 
aSa^nfinn  l^ot  fte  baä  eigene 
^inb  erroürgt;  2)  bünften, 
bämpfen;  II,  —  sie,  vr,  erfticten, 
fiA  etroürgen. 

Uduszenie,  -nia,  sn.  ©r= 
broffeiung  /.,  ©rroürgung  /. 

Udybac,  -bie,  -bafem,  va. 
perf,  erroifd^en,  erlauern. 

Udyszec,  -sze,  -szalem,  vn, 
perf,  au^er  altem  lommen, 
teudften. 

Udzial,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Slnteil  m.,  2;eilnaöme  /.,  Seit 
OT.;  2lnteilfcf)ein  w. ;  miec  — 
w  czem  an  etro.  Slnteil  l^aben; 
wszyscy  mieli  wspolny  —  w 
tem  przedsiebiorstwie  alle 
Eiatten  gleichen  Slnteil  an  biefem 
Unternet)men ;  c6z  mi  przy- 
padlo  w  -le  mag  fiel  mir  gu  teil ; 
bral  zywy  —  w  rozruehach 
er  na^m  lebhaften  Slnteil  an  ben 
Unruhen;  pfacz  i  nedza  sa 
moim  -lern  tränen  unb  (Slenb 
finb  mir  ju  teil  geroorben. 

Udzialac,  -lam,  -lalem,  va. 
perf.  ant)aben,  antun,  »er- 
richten, ausarbeiten,  nerfer« 
tigen. 

Udzialowy,  adi.  pattieß-, 
2lnteil=;  towarzystwo  -we  ®e« 
noffenfc^aft  /.  (auf  Slnteite); 
towarzystwo  -we  z  ograni- 
czona  poreka  ®enoffenfd)aft 
mit  befd^räntter  Haftung. 

Udziec,  -dzca,  pl.  -dice,  sm. 
^eule /.,  ©c^legel  m.\  -sarni 
aie^fc^legel,  3iel)teule;  —  sko- 
powy  ßammelteule. 

Udzielac,  -lam,  lalem,  va. 
imperf. ;  Udzielic,  -le,  lilem, 
va.  perf.  mitteilen,  oerleiljen, 
geben,  erteilen,  3uEommen 
laffen;  pod  wielka  tajemnica 
-liÜ  mi  tej  wiadomosci  alä 
gro|e§  (Se^eimniä  teilte  er 
mir  biefe  3Zac^rid^t  mit;  -lal 
mi  lekcyi  historyi  er  erteilte 
mir  ©eidiid^täftunben;  udziel 
i  mnie  takie  awojej  madro- 
sci  tafe  mir   auc§   ein   roenig 


Udzielanie 


358 


Uglaskac 


Don  beinet  ©efd^eit^eit  gu^ 
tommen;  -Uli  mu  prawo  po- 
bierania  podatkow  fie  erteilten 
il^tn  ba§  dleä)t,  ©teuern  ein= 
5Uf)e5en;  -lono  mu  tytu}  taj- 
nego  radcT  man  Derlief)  if)m 
ben  Sitei  eineä  ©el^eimen 
9?at€ ;  —  sie,  vr.  fid^  mitteilen. 

Udzielanie,  Udzielanie, 
-nia,  sn.  SDJitteilen  n.,  (Srtei= 
len  n.,  Sßetleitjen  «. 

Udzielnosc,  -sei,  sf.  <Bilh-- 
ftänbigfeit  /.,  Unabpngigfett 
/.,  ©ouDerätiität  /. 

Udzielny,  adi. ;  Udziel- 
nie,  ach.  jelbftänbig,  tinab= 
pngig,  fouoerän;  —  ksiai;e 
reaterenber,  founeränet  g-ürft. 

Udzieranie,  -nia,  sn.  215= 
reinen  n. 

Udzwign^c,  -gne,  -glem, 
va.  per/.  t)eDen,  aufleben,  et= 
tragen  fijnnen;  zna  swoje 
siJy  i  wie,  i,e  ciezar  ten  — 
moze  er  fennt  feine  Kräfte 
unb  n)ei§,  ba^  er  bie  Saft  er= 
tragen  f  ann ;  tego  nie  -gne 
bas    ge[)t  über  meine   Gräfte. 

Ufac,  -fam,  -fafem,  vn. 
imperf.  nettrouen,  trauen ; 
—  w  kim  auf  jmnbn  t)er= 
trouen;  nie  utaj  Ijlko  sobie 
trau  nic^t  nur  öir  felber; 
w  Bogu  -fam  ic^  ücrtraue  auf 
©Ott;  -my  w  l'aske  Panska 
rcir  »ertrauen  auf  bie  ©nabe 
be§  Serrn. 

Ufaldowac,  -duje,  -watem, 
va.  per/,  in  galten  legen, 
falten. 

Ufanie,  -nia,  sn.  Sßer» 
trauen  n. 

Ufarbowac,  -buje,  -walem, 
va.  per/,  färben,  g-arbe  Bet= 
teilen. 

Ufarbowanie,  -nia,  sn. 
gärben  n. 

Ufigurowac,  -ruje,  -walem, 
va.  per/,  geftalten,  ©eftalt 
»erteilen. 

Ufigurowanie,  -nia,  6«. 
©eftalten  n. 

Ufnal,  -a,  pl.  -e,  S7}i.; 
ditn.  Ufnalik,  -a,  ^;Z.  -i,  «m. 
Hufnagel  jw. 

Ufnosc,  -sei,  s/.  SSertrauen 
«.,  3uo erficht/.;  —  poktadac 
w  kim  fein  Sßertrauen  auf 
jmnbn  fe^en. 

Ufny,    adi. ;    Ufnie,    adv. 


Dertrauenb,  suDerfid^tltd^,  üoH 
3iioerft(i)t;  -uy  w  swoja  siJe 
feiner  Äroft  certcauenb.' 

Uformowac,  -muje,  watem, 
va.  per/,  formieren,  formen, 
geftatten;  =  Uksztaltowac. 

Uformowanie,  -nia,  sn. 
formen  «.,  ©eftalten  n. 

Ufrakowac,  -knje,  -walem, 
va.  2'>erf.  mit  eintm  %xaä  be= 
fleiben. 

Ufryzowac,  -zi'je,  -walem, 
va.  perf.  frifieren,  fämmen, 

Ugadac,  -dam,  -dalem,  va, 
imper/.;  Ugadn^c,  -dne, 
-dualem,  va.  per/,  erraten. 

Ugadzac,  -dzam,  dzalem, 
I.  va.  imp>er/. ;  Ugodzid,  -dze, 
-dzifeii),  I.  va.  perf.  1)  trefs 
fen,  nic^t  fel^len  ;  —  w  cel 
bas  '^\t{  treffen;  —  w  samo 
serce  mitten  inö  ^erg  treffen; 
2)  —  w  CO  nadö  etiD.  jiflen, 
nac^  etrc.  trachten,  es  auf 
etro.  abgefel^en  l^aben,  etro. 
beabfid^tigen;  3)  einen  ©d^lag 
Derfe^cn;     kijem     w     glowe 

—  mit  bem  ©tode  auf  ben 
ßopf  fd;Iagen;  —  mieczem 
w  piersi  ba§  ©d^roert  in  bie 
Sruftfto^cn;  W.vn.V)  —  komu 
nachgeben,  n)illfal;ren,  rec^t 
madjen;  2)  «ja.  etro.  bingen,  er= 
^anbeln;  III.  —  sie,  vr.  einig 
roerbcn,  fid)  nerglei^en. 

Ugaj,  -u,  pl.  -e,  sm.  §ot= 
gungsgered)tig!eit  /.,  9tei|er= 
fammeln  n.   in  ©taatsforften. 

Ugajne,  -go,  sing.  tant.  sn. 
Slbgabe  /.  für  §oljung. 

Ugajnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
3fietierfammetnberedE)tigte(r)  m. 

Ugajny,  adi.',  —  dzien 
^olütag  m. 

Ugalonowaö,  -nuje,  -wa- 
lem, va.  2}erf.  galonieren,  mit 
3;reffen  auöftaffieren. 

Ugalfzienie,  -nia,  sti. 
Sroetge  pl.,^  SSerjiDeigung  /. 

Uganiac,  -niam,  -nialem^ 
I.  va.  imp>er/.  ;  Ugonic,  -nie, 
-nilem ;  Ugnaö,  -nani,  -nalem ; 

I.  va.  per/,  nad^jagen,  narf)= 
fejjen,  erreid^en;  —  za  zdo- 
bycza  einer  S3eule  nad^jagcn; 

II.  vn.  fliegen,  ent!ommeu;III. 

—  sie,  vr.  herumtollen,  fjerum= 
laufen,  Ijerumrennen;  —  sie 
za  dziewczetaini  ben  SKäb^en 
nadE)laufen;     —   sie   za    roz- 


kosza,  za  prozaa  cliwala 
bem  5ßergnügen,  bem  leeren 
Stul^me  nachjagen. 

Uganianie,  -nia,  sn.  Siod^» 
rennen  «.,  üiac^jagen  n. 

Ugarnirowad,  -ruje,  -wa- 
lem, va.  per/,  garnieren, 
fdimücfen,  gieren. 

Ugarnirowanie,  -nia,  sn. 
©Qtuierung  /.,  SSergierung   /. 

Ugaszac,  -szam,  -szalem, 
va.  imperf.;  Ugasic,  -sze, 
-silem,  va.  perf.  lö|c^en,  OUä= 
löfd^en,  bämpfen ;  —  oglen 
ba§  geuer  auslöfc^en;  —  pra- 
gtjienie  ben  3)urft  löfc^en. 

ügaszczac,  -czam,  -czalera, 
va.  iinpur/. ;  Ugoscic,  -szcze, 
-scilem,  va.  perf.  beroirten, 
goftfreunblic^  empfangen,  auf= 
nehmen,  bel^erbergen. 

Ugaszczanie,  Ugoszcze- 
nie,  -nia,  sn.  ^eroirtung  /., 
Beherbergung  /. 

Ugaszenie,  -nia,  sn.  Söf  d^en 
n.,  Söjc^ung  /. 

Ugig.c,  -gne,  -gialem,  va. 
per/. ;  Uginac,  -natu,  -nalem, 
va.  imper/.  biegen,  umbiegen, 
beugen,  nieberbeugen ;  —  ezyj 
kark  jmnbä    9iaden    beugen; 

—  przed  kim  koiana  baä  ^nie 
Dor  imnbm  btugen ;  —  sie,  vr. 
fic^  beugen,  fic^  biegen,  fic^ 
irümmen;  fid^  bemütigen; 
drzewo  -na  sie  pod  ciezarem 
owocöw  ber  isaum  beugt  fid^ 
unter  ber  Saft  ber  grüd^te; 
wszyscy    sie  przed  jego  wola 

—  musza  äße  muffen  fid^  cor 
feinem  SiSiHen  beugen. 

Ugier,  -gru,  pl.  -gry,  sm. 
Oder  m. 

Ugierowy,  adi.  Dder=. 

Ugigcie,  -cia ;  Uginanie, 
-nia,  67t.  söeugen  «.,  Biegen 
n.,  Umbiegen  n.,  krümmen  n. 

Ugipsowac,  -suje,  -walem, 
va.  per/,  gtpfen,  mit  ©ipä 
überjietien. 

Uglin,  -n,  pl.  -y,  sm.  Gh'- 
nus  (ijiflartgenart). 

Ugladzenie,  -nia,  sn.  2luö= 
gltttti-n  n. ;  meltmännifc^eS  58e« 
nebmen. 

Ugladzic,  -dze,  -dzilem, 
va.  perf.  auäglätten,  glatt 
ftreirt;en. 

Uglaskaö,  -kam,  -kalem, 
va.  per/,  befänftigen,  jä^men. 


Uglaskanie 


359 


Ujarzmiciel 


ÖänDigen;  —  Iwa,  niedzwie- 
dzia  einen  Sötoen,  einen  33ä= 
ren  gä^men. 

Uglaskanie,  -nia,  sn.  Qäij= 
men  w.,  3äf)inung  /.,  Sejänf^: 
tigen  n.,  33änbigen  n.,  Sänbi» 
gunc?  /. 

Ugniatad,  -tarn,  -taüeno, 
va.  imperf.i,  Ugniesc,  -niote, 
-niotJ'em,  va.  per/,  fneten,  fer« 
lig  Ineten,  burc^fnelen,  jitfam» 
menfneten;  —  kule  ze  saiegu 
einen  ©cf)nee5aU  jujammen= 
!neten. 

Ugniatacz,  -a,  ^jZ.  -e,  sm. 
j?netmaid)ine  /. 

Ugniatanie,  Ugniecenie, 
-nia,  sn.  3ufammenfneten  n. 

Ugnic,  -je,  -lern,  vn.  perf. 
burd) faulen,  abfaulen. 

Ugniewac  si§,  -warn,  -wa- 
Jem,  vr.  perf.  ftd^  ärgern, 
ärger(id)  roerben. 

Ugniezdzic  sig,  -idie, 
-fdzilem,  vr.  perf,  \\ij  ein= 
niften,  ficö  anfiebeln. 

Ugnilki,  -lok^phtr.  tant.  sn. 
foule  'M\ie pl.'y^auibixnen pl; 
ga[I=,  ^aulobtt  n. 

Ugnilosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  SurdjgefaulKjeit  /. 

Ugnily,  adi.  burc^gefault, 
aöaefault. 

Ugnoic,  -je,  -ilem,  va. 
perf.  tud)tig  biingen. 

Ugnojenie,  -nia,  sn,  S5ün= 
gen  n.,  Siingung  /. 

Ugoda,  -dy,  pl.  -dy,  sf.  1) 
Übereinfunft  /.,  SSergteic^  m., 
Übereinfommen  n.,  3]ettrag  m. ; 
stanela  pomiedzy  nimi  na- 
reszcie  —  es  tft  jroifclen  tl^nen 
enbUd)  ju  einem  SSergleidje  ge= 
fommen;  zawrzec  z  kirn  -de 
mit  jmnbm  ein  Ü5erein{om= 
men  treffen;,  wedlug  naszej 
-dy  unferer  tUereinfunft  ge= 
mä^;  2)  Sof)n  m.,  ©ebinge 
71.,  aifforb  7)1.,  ^anbafforb. 

Ugodny,  adi.;  Ugodnie, 
adv.  il5ertrag§=,  55ergleic^ä=, 
il6ernnfommen=,  im  3Sertrags= 
inege. 

Ugolic,  -le,  -lilem,  va.  perf. 
toegrafteren,  a6rafieren ;  baran« 
triegen. 

Ugorny,  Ugorowy,  adi. 
brad),  brad)  Uegenb. 

Ugorowac,  -ruje,  -walem, 
I.    va.   impe7'f.   brad^    liegen 


laffen;  II.  tn.   imperf.  brad^ 
liegen. 

Ugorzalosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  3Serfengt^eit  /'. ; 
©onnengebräuntl^eit  /. 

Ugorzec,  -rzeje,  -rzalem, 
vn.  perf,  uerbrennen.  Der« 
btannt  rcerben ;  uon  ber  ©onne 
gebräunt  roerben. 

Ugorzyc,  -rze,  -rzaiem, 
va.  imperf.  einen  2l(Jcr 
brad^  liegen  laffen,  einen 
2ltfer  brachen. 

Ugor,  -oru,  p)l.  -ory,  sm. 
SBrac^c  /.,  Srad^ader  m., 
S3rad)fe[b  n.,  -orem  leiec  brad^ 
liegen;  na  -orze  eiac  in  ber 
Srad^e  fäen;  na  -orze  zosta- 
wic  brad)  liegen  laffen. 

Ugoszczenie,  -nia,  sn.  S3e= 
roirtung  f. 

Ugotowac,  -tuje,  -walem, 
va.  perf,  fod^en,  fieben,  ah' 
fod^en,  garfoc^en;  -tuj  te  czte- 
ry  jaja  na  twardo  la^  biefe 
Bier  (Sier  §act  foc|)en;  —  sie, 
vr.  fic^  fertig  foc^en. 

Ugotowanie,  -nia,  sn,  2lb= 
focben  «.,  Slbfieben  n. 

Ugrabacz,  -a,  pL  -e,  sm. 
3ufammen^arler  m. ;  =re= 
cf)er  m. 

Ugrabic,  -bie,  -bilem,  va. 
perf.  I^arfen,  rechen. 

Ugrabienie,  -nia,  S7i.  §ar= 
ten  n.,  9{ed)en  n. 

Ugranicze,  -cza,  pl.  -cza, 
s7i.  (^renUanb  n. 

Ugraniczny,  adi.    ®renj=. 

Ugruntowad,  -tuje,  -wa- 
lem, i-a.^e>/.ben(55runb  legen; 
befeftigen,  begrünben,  feftfehen. 

Ugruntowanie,  -nia,  sn. 
58efeuigung  /.,  Segrünbung 
/.,  S3efeftigen  n. 

Ugrtipowac,  -puje,  -walem, 
va.  perf.  gruppieren,  jufam» 
menfteHen. 

Ugrupowanie,  -nia,  «n. 
Gruppieren  w., (^Gruppierung/., 
^ufammenfteUung  /. 

Ugryzek,  -zku,  pl.  -zki, 
s7n.  1)  2lbgebiffene(g)  n.,  abge= 
biffeneg,  angcbiffeneä  ©tüdE; 
Siffen  ?«.;  2)  ©tictielei/. 

Ugryzienie,  -nia,  sn.  S3ift 

771.,    3lbbei|en    m.  ;    —    ^miji 

moze  byc  smiertelne  ber  33i^ 

einer   Äreujotter  fann  töblidj 

!  fein. 


Ugryzc,  -ze,  -zleno,  va. 
perf,  beiden,  obbeifeen. 

Ugryzliwy,  adi.  beifienb, 
ftidielnb. 

Ugrzac,  -rzeje,  -rzalem,  va. 
perf.  Böllig  auf=,  crroärmen. 

Ugrz^zc,  Ugrzgznac,  -ne, 
-ziem,  vn.  perf  ftecten  blei= 
ben;  —  w  btocie  im  Äote 
fteden  bleiben. 

Ugwiezdzic,  -zdie,  -zdzi- 
lem,  va.  perf.  mit  ©lernen 
fcfimücfen,  bejäen. 

Uhaftowac,  -tuje,  -walem, 
va.  perf.  fticfen. 

Uhamowac,  -mnje,  -walem, 
va.  perf.  ^emmen,  mäßigen, 
aufbalten. 

Ulieblowac,-bIuje,  -walem, 
va.  perf,  abl^obeln,  fertig 
[)obeln. 

Uiskrzyc,  -krze,  -krzylem, 
va.  perf,  mit  Junten  befäen. 

Uistaczac,  -czam,  -czalem, 
va.  i7nperf. ;  Uistoczyc,  -cze, 
-czytem,  va.  perf.  oerroirf» 
lidien. 

Uistaczanie,  Uistoczenie, 
-nia,  sn.  SSerroirtlid^ung  /. 

Uiszczac,  -czam,  -czalem, 
va,  imperf. ;  Uiscic,  -szcze, 
-scilem,  va.  perf.  1)  erftatten, 
erfüllen;  2)  uerfidiern,  t)er= 
bürgen;  3)  erfüllen,  t)erroirf= 
lidien;  nie  zapomnij  —  dana 
obietnice  üergifi  ni^t  ba§  ge= 
gebene  Serfprec^en  ju  erfüllen ; 
—  sie,  v7-,  ©enüge  leiflen,  fid^ 
abfinben;  —  sie  z  dlugu  eine 
©d^ulb  abja^len,  abtragen,  be= 
glei(^en. 

Uiszczanie,  Uiszczenie, 
-nia,  sn,  5l5erbürgung  /.  Sßcr» 
fid^erung/.,  Erfüllung/.,  Söer= 
roirflid^ung  /.,  SJegleic^ung  /. 

Ujadac,  -dam,  -daleni,  vn, 
imperf,  ftarf  bellen,  l^eftig 
bellen,  fläffen. 

Ujadac,  -dam,  -dalem,  va. 
impvrf. ;  Ujesc,  -jem,  -jadlem, 
va.  perf.  ein  ©tüdE  roegeffen. 

Ujadanie,  -nia,  sn.  ^eftigeä 
SeUen,  ©efläff  «.;  2öeg= 
beifien  n. 

Ujarzmia6,-niiam,-mialem, 
va.  imperf. ;  Ujarzmiö,  -mie, 
-milem,  va.  perf.  unterjochen, 
unter  ba§  ^ocft  bringen. 

Ujarzmiciel,  -a,  pl.  -e, 
sm.  Unterjoc^er  m. 


Ujarzmienie 


360 


Ukarmid 


Ujarzmienie,  -nia,  sn. 
Unterjochung  /. 

Ujasniac,  -niam,  -nialem, 
va.  hnperf.',  Ujasnic,  -nie, 
-niiew,  va.  perf.  ©lang  vei= 
leifien;  =  Uswietniac. 

XJjawic,  -wie,  -wiJem,  va. 
perf.  Bern)ir{lt(^en;  —  sie,  vr. 
]\ä)  Berrcirflic^en. 

Ujawniac,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  imperf.;  Ujawnic, 
-nie,  -nilem,  ta.  per/.  ent= 
becten,  ceiijfjentttc^en. 

Ujazd,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
©ntiBcid^en  «.,  I^eimlic^e  2lb= 
reife;  2)  ©renj»,  gelbjeic^cn  n. 

Uj^c,  ujme,  ujalem,  I.  va. 
perf.  •,  Ujmowac,  -muje,  -wa- 
lem,  1.  va.  imperf.  1}  foffen, 
nehmen;  —  co  zebami  etro. 
mit  ben  ^a^ntn  füffcn;  — 
—  kogo  za  reke  jmnbn  5et  ber 
§anb  nel^men,  f äffen ;  —  kogo 
w  pol  jmnbn  um  ben  üeib 
f äffen;  —  co  w  naleiytekaiby 
etro.  in  Drbnung  bringen;  2) 
abnel^men,  uermmbern,  fci^mä= 
lern,  oerrirgetn;  —  komu 
dochodu,  strawy  fmnbö  ©in» 
fommen  »erminbem,  imnbä 
?Jat)rung  fc^mälccn;  nie  njmie 
ci  to  powagi  bas  rcirb  bein 
ainfe^en  nicf)t  fc^mälern;  — 
komu  czegoä  jmntm  etiD.  ai)= 
fprec^en ;  nie  -moje  ci  wcale 
zdolnüsci  do  malarstwa,  ale  do 
doskonaiosci  duÄo  ci  jeszcze 
brakuje  id)  fpred)e  bir  ba» 
2}ialertalent  nici)t  ab,iebüd)  jur 
S3olIfommenf)eit  fef)lt  bir  noc^ 
üiel;  3)  —  kogo  za  seice 
imnbä  §erj  geroinnen,  ein= 
nel)men;  -jeia  mnie  jego  nad- 
zwyczajna  skromnosc  feine 
ungeraöönlid^e  Sefc^eiben^eit 
f)at  mid^  für  i[)n  eingenommen  ; 
-mujaiy  einnetjmenb,  gen)in= 
nenb  ;  II.  —  sie,  vr.  1)  —  czego 
etro.  anfaffen,  etro.  Dornei)men, 
unternehmen;  aby  wszystko, 
czego  sie  iijmiecie,  szto  warn 
gladko  Camit  alleö,  rcoä  i^r 
unternel^men  möget,  glatt  ab- 
laufe; 2)  —  sie  za  kirn  jmnbä 
^artei  ergreifen,  jmnbn  in 
©c^uti  ne[)men,  ftd)  jmnbs  an» 
nei)men. 

Ujechac,  -jade,  •cbai'em, 
I.  vn.  perf.;  Ujezdzad,  -dÄam, 
-dialem,  I.  vn.  imperf.    fat)« 


renb,  reitenb  jutüdlegen;  -cha- 
lismy  juz  .'poiy  kawat  drogi, 
gdy  ^postrzeglismy,  ze  brakuje 
nam  kufer  rotr  l^atten  fc^on  ein 
gute§  (Stüd  SBeg  juiücfgelegt, 
aiä  mir  bemerften,  bafe  ung 
ein  Ä'offer  fet)It;  II.  -zdzac, 
va.  imperf. ;  Ujezdzic,  -Ädze, 
-^dziiem,  va.  perf.  bereiten, 
3ureiten ;  faf;rbar  machen,  be= 
fal^ren. 

Ujechanie,  Ujezdzenie, 
-nia,  sn.  |3urüdlegen  n.\  33e= 
reiten  n. ;  iütfal^ren  n. 

Ujednac,  -nam,  -natem,  va. 
imperf.;  Ujednywac,  -warn, 
-walem,  va.  perf.  geroinnen, 
einnel^men,  oerfc^affen;  —  sie 
vr.  ftd)  jmntm  üermietcn. 

Ujednanie,  -nia,  sn.  ©r= 
reidjen  «.,  ®eroinnen  n. 

Ujednostajniac,  -niam, 
-nialem,  va.  imperf.;  Uje- 
dnostajnic,  -nie,  -nilem,  va. 
perf.  gleic|mä|ig  machen,  aus» 
gleid^en. 

Ujednostajnianie,  Uje- 
dnostajnienie,  -nia,  sn.  2lue= 
gleidjen  n. 

Ujedwabiac,  -biarp,  -bia- 
i'em,  va.  imperf.;  Ujedwa- 
bid,  -bie,  -biiem,  ca.  perf. 
mit  Scibe  iibersief^en. 

Ujedwabianie,  Ujedwa- 
bienie,  -nia,  sm.  Ü5er3iif^en 
n.  mit  ©eibe. 

Ujemnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
ajegatioe  /. 

Ujemnosc,  -sei,  sf.  SfJega» 
tiBitat/".,  aibträgtic^feit/.;  — 
charakteru  SJJtnberroerttgfeit /. 
beä  Sl^ar öftere;  —  ksztaJtow 
Unaefäüigfeit  /.  ber  5?ormen. 

Ujemny,  adi.;  Ujemnie, 
adv.  abtrügtict),  negatio,  ab» 
fäßiq. 

Ujezdzacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
33ereiter  m.,  ^^^ureiter  m. 

Ujezdzalnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  JHeitfc{)ulc  /•.,  3ieitbaf|n  /. 

Ujezdzanie,  -nia,  sn.  ^e= 
reiten  n,  ^xxxnitn  n.\  S8e= 
fahren  n. 

Ujgcie,  -cia,  sn.  1)  ©r= 
greifen  n.,  Ergreifung  /. ;  2) 
(Sriff  m.,  ^anbgriff  »?. ;  — 
stizeiby  Kolben  m. 

Ujroa,  -my,  pl.  -my,  sf. 
2lbnat)me  f.,  2lbbrudE)  m., 
©dE)niälerung    /'.,    (Sntjieljung 


/. ;  bez  -my  i  bez  dodatiiu 
ot)ne  Slbbru^  unb  of)ne  5«= 
gäbe;  nie  czyniac  -my  twojej 
czci  ol^ne  beiner  (Sl^re  2lbbru^ 
ju  tun,  nal^e  ju  treten ;  2)  -my 
pl.  aJJofttaue  pl. 

Ujmowanie,  -nia,  sn.  2ln= 
faffen  n.,  (Srgreifen  n. 

Ujrzed,  -rze,  -rzalem,  va. 
perf.  erblidcn,  geroa^r  roerben ; 
wiectj  -rza  dwa  niz  jeden 
pei  feigen  beffer  alä  einer; 
i  oto  -rzal  unD  'ha.  rourbe  er 
gerco^r;  —  sie,  vr.  fid^  er= 
bliden;  -rzaia  sie  w  zwier- 
ciedle  wody  fie  erbltdte  if)r 
S3ilb  im  SL-afferfpiegel. 

Ujrzenie,  -nip,  sn.  @r= 
blirfcn  n. 

Ujsc  fief;e  Uchodzic. 

Ujscie,  -cia,  yl.  -cia,  s7i. 
1)  äRünbung  /. ;  —  rzeki 
aiiünbuna  eineä  gluffeS;  — 
sztolui  ältunbloc^  «.,  ©toÜ= 
munbloc^  n.;  SEBeibelod^  n. ;  2) 
giudit  /. 

Ujuczenie,  -nia,  sn.  S3c= 
laben  «.,  Sepacten  n. 

Ujuczyc,  -cze,  -czylem,  va. 
perf.  beloben,  bcpatfen. 

Ukajac,  -jam,  -jalem,  va. 
imperf.;  Ukoic,  -je,  -ilem, 
va.  perf.  befänftigen,  ftiEen; 

—  czyjs  böl  jmnbä  ©d)mer5 
flißcn ;  —  wzbui  Zone  umy- 
sJy  bie  aufgeregten  ©emüter 
berul^igen;  —  sie,  vr.  fid;  bc= 
ruiiigen,  fid^  befänftigen. 

Ukamienowac,  -iiije, 

-walem,  va.  perf.  fteinigen; 
barbarzyncy  opadli  go  za 
miastem  i  -waii  bie  Barbaren 
überfielen  i^n  i^inter  ber  ©tobt 
unb  [teinigten  il^n. 

Ukamienowanie,  -nia,  sn. 
©tcinii^ung  /. 

Ukapki,  -köw,  plur.  tant. 
sn.  2;rQuf=,2ropf',i^edrcein»j. 

Ukarac,  -ram,  -ralem,  va. 
perf.    beftrafen ;     kogo    Bog 

—  chce,  temu  rozum  odbiera 
roen  ©ott  ftrafen  rciü,  bem 
nimmt  er  ben  Üierftanb ;  zostai 
-rany  za  swoja  ciekawoiSc 
er  rourbe  für  feine  ^JJeugierbe 
beftraft. 

Ukaranie,  nia,  sn.  Se» 
flrafung  /'. 

Ukarmic,  -mie,  -milem,  va. 
perf.    aufjif^en,     aufmäften, 


Ukartowac 


361 


Ukladaö 


sie,  vr.  fid)  tüd)tig   anfreffen. 

Ukartowac,  -tuje,  -wa- 
}em,  va.  perf.  abfariett. 

Ukartowanie,  -nia,  sn. 
2lbfarten  n. 

Ukasac  si§,  -sze,  -salem, 
vr.  perf.  ficf)  auff(f)ürjen. 

Ukaz,  -u,  pl.  -j,  sm.  1) 
Seigen  n.,  %QXht\o^tx\.  n.;  ©r» 
fc^einen  «. ;  2)  Sefel^l  m., 
SBerorbnung  /.,  Ufaä  m. 

Ukazac,  -4e,  -zaiem,  va, 
perf. ;  Ukazywac,  -zuje,  -wa- 
lem,  va.  hnperf.  jetgen,  tot= 
jeigen;  —  paleem  mit  bem 
ginger  seigen;  —  psie  zeby 
mit  einer  bei^enben  Siebe 
l^eroortreten;  —  sie,  vr.  er= 
fc^einen,  fic^  [t^en  laffen;  — 
sie  na  niebie  am  ^imnttt 
erfd^einen;  we  snie  -zala  mu 
sie  Matka  Boska  im  S^raume 
erfc^ien  i^m  bie  3!Kutter 
©otteö. 

Ukazanie,  Ukazywanie, 
-nia,  sn.  '^ix^tv.  n.,  SSotjeigen 
«. ;  —  sie  ©rfd^einen  n.,  ©rs 
fcfieinung  /. 

Uk%sic,  -sze,  -siiem,  va. 
perf.  beiden,  abbeizen;  wscie- 
kij  pies  go  -s'ii  ein  toller 
^unb  {)at  i^n  gebiffen;  -kas 
kawalek  bei^c    ein  Stüdf  ob; 

—  kogo  w  reke  jmnbn  in 
bte  ^anb  beifeen;  pchia  go 
-sila  ein  (^(of)  ^at  i^n  ge= 
biffen;  —  sie,  vr.  fic^  beiden; 
-kai  sie  w  jezyk  jc^roeige  lieber. 

Ük^szenie,  -nia,  sn.  33ifi 
m.;  ©tief)  m. ;  —  weza 
©cblangenbife  w?.;  —  komara 
3!)lüdenflict)  m. 

Ukedzierzawic,  -wie,  -wi- 
lem,  t-a./^e?;/.  ft  äufefn,  freppen. 

Ukgsla,  -sli,  pl.  -sie,  sf. 
(Dillenia)  Jiofcnapfet  m. 

Ukisic,  -sze,  -siiem ;  Ukwa- 
sic,  -sze,  -silem,  va.  perf. 
einjäuern,     fäuern,    einlegen ; 

—  ogorkow  ©urfen  einlegen ; 
-silem  dwie  beezki  kppusty 
{^  l^abe  groei  Säffec  JCraut 
eingesäuert ;  -szony  gefäuert ; 
-szony  ogorek  gafsgurfe  /. 

Ukisn^c,  -iie,  -nafem; 
Ukwasniec,  -nieje,  -niaiem, 
vn.  perf.  \  Ukisic  si§,  -sze, 
-silem;  Ukwasic  sig,  -sze, 
-sileo),  vr.  perf.  jauer  roetben. 


Ukiszenie,  Ukwaszenie, 
-nia,  sn.  '^ä.'ü.txv.  n. 

Ukisnif  cie,  -cia,  sn.  ©auer* 
raetben  n. 

Ukla,  -li,  pl  -le,  sf.  SBilb» 
entc  f. 

Uklajstrowac,  -ruje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  mit  Äleiiter  bc= 
formieren,  beftreid^en. 

Uklarowac  sig,  -ruje,  -wa- 
lem,  vr.  perf.  fid)  flären, 
rein,  burc^ftcf)tig  raerbcn. 

Uklecenie,  -nia,  sn.  Qu= 
fammenf et) tagen,    S""'"^'^"  «• 

Uklecic,  -ce,  -cilem,  va. 
perf.  jufammenf dalagen,  3im= 
mern. 

Ukleic,  -je,  -iiem,  va. 
perf.  himen,  mit  Seim  l^er= 
ftellcn,  sujammenleimen. 

Uklej,  -ji,  pl.  -je,  sf. ;  dim. 
Uklejka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Utelet  /.,  3feftltng  m.,  ©(^nei= 
betfifd)  m.,  Saugeli  n. 

Ukleja,  -ji,  pl.  -je,  sf. 
^ott)p  m. 

Uklej owaty,  adi.  polt)pen= 
an  ig. 

Uklepac,  -pie,  -patem,  va. 
perf.    fefttreten,  niebertreten. 

Uklekac,  -kam,  -kalem, 
vn.  imperf. ;  Uklf knaö,  -ne, 
-klem,   V7i.  perf.  nieberfnien. 

Uklfknigcie,  -cia,  sn. 
9Jiebettnien  n. 

Uklad,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  Stnoibnung  /.,  ^uf'^wmen» 
[teHung/.,  ^lan  »?.,  gntroutf 
w.;  Äla)[ififatioti  /.,  ©riftem 
n. ;  —  roslin  ^flanjenj^ftem 
n.;  —  mineralow  3}lineralien= 
ttaffifijierung  /. ;  2)  Söerbanb 
m.;  —  spojöw  Riegel",  Stau« 
eroerbanb;  =  Wiazanie;  — 
kowadetkowy  Stodtocrtaiib, 
englifd^er  Sßerbanb;  —  krzy- 
Äowy  ^reujüerbanb;  —  twier- 
dzowy  ^eftungg«,  ©tromter= 
banb;  3)  5ßergleid)  m.,  Übet  = 
einfunft/.;  Untetf;anbhmg  f.] 
wchodzic  w  -y  Untei^anb« 
tungen  pflegen ;  robia  sie  -y 
z  Augli^  eä  raerben  Untertianb- 
lungen  mit  ©nglanb  gepftc= 
gen;  zerwac  -y  bie  Unter= 
^anblungen  abbred^en;  zala- 
twiono  le  kwestye  podczas 
ostatnich  -öw  biefe  (5^ragc 
rourbe  raäl^renb  ber  hinten 
Untet^anbtungen        ertebigt; 


wedtug  na.'zego  wczorajszego 
-u  unjerem  geftrigen  Überein» 
fommen  gemä^. 

Ukladac,  -dam,  -dalem, 
1)  va.  imperf.)  Ulozyc,  -ze, 
-Äytem,  I,  va.  perf.  1)  otlinen, 
in  Drbnung  bringen;  !ta[fifi= 
jieren,    f:)ftematifc^    einteilen, 

—  ksiazkj,  papiery  33Üd^er, 
Rapiere  orbnen;  —  drzewo 
w  sagi  ^olj  in  Älafter  legen; 
poczekaj  a.i.  sobie  -Icze  wiosy 
roartc,  biö  \i)  mir  baö  :8aar 
in  Drbnung  gebrad^t  fiabe; 
2)Derfertigen,  mad^en;  —  testa- 
ment,  warunki  pokoju  baö 
Seftament,  bie  griebensbebin» 
gungen  auffegen;  —  wielkie 
rzeczy  grofie  ©ntrolirfe  ma= 
c^en ;  —  plau  wojny  ben  Äriegä» 
plan  entroerfen;  —  dziefo  ein 
Sßerf  entraetfen,  nerfaffen ;  — 
kazanie  bie  ^rebigt  auffegen; 

—  sobie  CO  w  mysli  ficö  etiüttö 
in  ©ebanfen  zurechtlegen  ;  -lo- 
iyXeim  sobie  taki  sliczny  plan 
a  przez  ciebie  wszystko  spei- 
znie  na  niczem  ic^  f)abe  mir 
einen  jo  fd)önen  '^tan  jured^t» 
gelegt  unb  burrf)  bid^  roirb  alleä 
ju  5ffiaffer;  3)  befpred)en,  üer- 
abreben,  einrichten;  -lern  sie 
z  moim  bratem,  zeby  mi  co- 
dziennie  masto  ze  wsi  przy- 
syJat  ic^  l^abe  mit  meinem 
Sruber  nerabrebet,  bafe  er  mir 
täglid)  58utter  com  Sanbe 
fc^icEe ;  -li  sie,  by  razem  pojsc 
do  teatrufie  »erabrebeten,  mit= 
einanber  inä  Sl^iater  ju  geljen ; 
4)  abrichten;  bilben;  dobrzö 
ulozony  czlowiek  ein  vaoijU 
gefitterter,  artiger  2JJenfc^;  4) 
legen ;  —  kogo  w  lözku  jmnbn 
ins  33ett  legen,   jmnbn  betten; 

—  twarz  bas  (Sefidjt  in  (fünft» 
lic^e)  g^alten  legen,  eine  falfc^e 
eit)euct)clte  3JUene  nel^men;  — 
iwarz  do  usmiechu  ein  freunb= 
lic^e?,  läc^elnbe§  @eftdE)t  ma- 
d^en ;  —  mine  surowa  ein 
ernfteg,  i'trengeä  ©efic^t  ma= 
c^en;  —  czcionki  2)rudlettern 
fe^en ;  —  II.  —  sie,  vr.  1) 
ficf)  oibnen;  —  sie  do  röwno- 
wagi  fic^  inä  ©teid^gemid^t 
fe^en;  2)  l^eud^eln,  fi^  »er^ 
ftellen;  3)  -dac  sie  z  kirn  mit 
jmnbm  t)erl)anbeln,  errcägcn, 
etiD.    unterfjanbeln,    -iyc    sie 


Ukladanie 


362 


Ukraca6 


z  kim  mit  jmnbm  eine  Ü5er=  1 
einfunft  treffen,  fic^  mit  jmnöm  j 
Dergleichen;  -zyc  sie  z  dluÄni-  j 
kami  fid^  mit  ben  (Gläubigern 
ouggtei^en. 

Ukladanie,  Uiozenie, 
-nica,  n.  1)  Drönen  «.,  (Sin«» 
rid)len  n.,  Verfertigen  «.,  ®nt= 
werfen  n.,  2luffe§en  w.,  Slbtic^» 
ten  ?i.,  2)  äufiecer  2lnftanb,  3}e= 
net)men  n.,   3)ianieren  jjI.;  3) 

—  twarzy  SSergie^en  beö  ö)e= 
ficfites;  4_)  —  sie  Jßertjanbeln 
n.,  3Strgleic^  to. 

Ukladnictwo,  -wa,  pl. 
wa,  SM.  ÄlaflifiEation  /., 
©i)ftem  n.,  (Sinteitung  /. 

Ukladnosc,  -sei,  sf.  ©e= 
fd^meibigfett;  /.,  ©c^miegfam» 
!eit  /.,  ©eroanbtijeit  /.,  ätt^erer 
Slnftanb,  feines  Senetimen. 

Ukladny,  acli.  Ukladnie, 
adv.  artig,  manierlich,  ge= 
fd)meibig,  gefc^tiffen,  geroanöt; 
raol^t  georbnet;  leicht  ju  orbnen. 

Uklasc  sig,  -de,  -lo^jlem, 
vr.  perf.  \\i)  legen,  fi^'nieber= 
legen. 

Uklon,  -u,  pl.  -y,  sm. 
SSerbeugung  f. ;  ®mpfcl)lung  /., 
@ru^    in.  ;    zgrabny,    gleboki 

—  eine  3ierlic|e,  tiefe  ä5erbeu= 
gung;  zasytam  piekne  -ny  ic^ 
fenbe  fctörae  ©rü^'e,  @mpfet)= 
lungen;  oswiadcz  mu  moje  -y 
melbe  i^m  meine  (Smpf  t  l^lungen. 

Uklonic  sig,  -nie,  -ni- 
lem,  vr.  per/',  fic^  nerüeugen, 
grüfien;  -nil  mu  sie  az  do 
ziemi  er  Derbeugte  fid^  nor 
il^m  biä  jur  (Srbe;  przechodzac 
kolt)  okna  -nil  sie  am  %in= 
ftet  üorüberge^enb,  9rü|te  er. 

Uklonny,  adi.  roiHfä^rig, 
artig,  pftic^. 

Uklosic,  -sze,  -silem,  va. 
j)erf.  mit  ^t^ren  bebeden. 

Uklucie,  -cia,  pl.  -cia,  sn. 
©tic^  m.,  ©tect/Cn  n. ;  poczu- 
lein  w  nodze  jak  gdyby  — 
igla  id^  fpürte  imgufjefo  etraas 
rcie  einen  Diabelftid;. 

Ukluc,  -luje,  -lulem,  va. 
perf.  ftedjen,  einen  ©tic^  Der= 
fe^en;  —  sie,  tv.  fic^  [teeren; 
przy  upinaniu  sakni  -lam  sie 
w  palec  beim  ©tedfen  beö  illei= 
beg  ftttcf)  icl)  mic^  in  ben 
Ringer. 

Uknowad,  -warn,    -watom. 


Uknuc,  -Dnje,-nu{em,  t'rt.  perj. 
1)  entwerfen,  fdimieben,  an= 
jetteln;  —  zdrade  Sßerratfpins 
nen;  —  podstepy  9iän!efd^mie= 
ben;  2)  cinbilDen,  fid)  üor» 
fpiegeln. 

Uknowanie,  -nia;  Uknu- 
cie,  -cia,  sn.  ©t^mieben 
n.,  ©rfinnen  n. 

Ukochac,  -cliam,  -chalem, 
va.  perf.  liebgcroinnen;  jam 
go  -eliaj  cala  dusza  nioja  icf) 
geroann  i[}n  auä  ganser  ©eele 
lieb;  dziecie  moje  -chane  mein 
geliebtes  i^inb. 

Ukochanie,  -nia,  sn.  ixth« 
geroinnen  n. 

Ukoic  fielje  Ukajac. 

Ukojenie, -nia,  sn.  33enil)t= 
gung  /.,  ©tiüen  w.,  Sefänfti- 
guna  /. 

Ukolonizowac,  -zuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  folonificren. 

Ukolorowac,  -ruje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  färben,  '^a.xhi 
oerlei^en;  t)erfdE)önern,  aug= 
fd^müden. 

Ukolorowanie,  -nia,  sn. 
gärben  n.,  ©inlaffen  n.  mit 
garbe;  2luöfd^miidung  /'. 

Ukolatac,  -tarn,  taiem,  va. 
perf.  burc^  Älopfen,  ©tofsen 
ermüben ;  —  sie,  vr.  fic^  mübe 
rütteln. 

Ukolysac,  -sze,  salem.  va. 
perf.  emiDiegen,  ftillen,  beru= 
l)igen. 

Ukolysanie,  -nia,  sn.  (gtn= 
miegen  n.,  ©tillenn.,  5öeruf)i= 
gen  n. 

Ukontentowac,  -tuje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  jufrieöenfteKen, 
befriebigen,  mit  Sefriebigung 
erfüüien. 

Ukontentowanie,  -nia,  sn. 
SBefriebigutig  /.,  ^ufrtebenfein 
/.;  SSergnügen  n. 

Ukonac  sie,  -nam,  -nalem, 
vr.  perf.;  Ukonywac  sig, 
-nuje,  -walem,  vr.  iniper}. 
fidö  röUig  ermüben,  erfdjijpffn. 

Ukonczenie,  -nia,  sn. 
®nbe  H.,  S3eenbung/.,  ^eenben 
71.,  ©cl)lu^  »;. ;  strejk  zbliial 
sie  jui  ku  -niu  ber  Sluäftanb 
nat}te  fii)on  feinem  ©nöc. 

Ukonczyö,  -czo,  -czyJem, 
va.  perf.  beenbigen,  enben, 
ju  ©nbe  fül)rcn;  —  dzielo 
ein    SBert    üoßenben;    -czyli 


j  jaz  uklady  fie  liaben  bie Unter« 
l)QnbIungtn  fct)on  jum  9lb= 
fd^lu^  gebracht. 

Ukopac,  -pie,  -palem,  va. 
\  perf.  auä=,  abgraben,  eine 
j  beftimmte  ©trecEe  graben. 

Ukopanie,  -nia,  sn.  2lb=, 
j  2luigraDen  n. 

\  Ukoronowac,  -nuje,  -wa- 
tem,  va.  perf.  frönen,  bie 
Ärone  auf§  |)aupt  fe^en; 
-wane  glowy  gefiijnte  Häupter ; 
-wane  dzielo  ein  preiäge= 
fröntes  SBerf. 

Ukoronowanie,  -nia,  sn. 
5l'rönung  /. 

Ukorzyc,  -rze,  -rzylem,  va. 
perf.  bemütigen;  —  sie,  «?r.ftc^ 
bcmütiqen,  beugen. 

Ukorzenie,  -nia,  sn.  S)e- 
miitigimg  n. 

Ukos,  -u,  pl.  -y,  sm. 
fc^räge,  fd^icfe  ifage,  ©c^räg- 
i)eit /.,  2lbbact)ung  f.\  na  — , 
z  -a,  -em,  adv.  fc^räg,  fd^ief, 
überjroerc^,  überquer;  patrzec 
r.a  kogo  z  -a  jmnön  fd^eel 
anfeilen. 

Ukosnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
1)  (Begonia)  ©(^lefblatt  «., 
tropifdE)e,  !rieci)enbe  3i£r= 
pflanze;  2)  ©teüroinlet  m. 
©:^miege  f.\  2)  diagonale/. 
=  Ukosnia. 

Ukosnosc,  -sei,  sf.  ©c^iefe 
/.,  ©c^räg^eit/.;fc^tefe,fd^räge 
Sage,  Siictitung;  2lbbac^una/., 
©/fäa(e)  ?i.,  aib^ängigfeit  f- 

Ukosny,  adi. ;  Ukosnie, 
aO,i\  fc^räg,  fdjief,  überjiüerc^ 
gebenb. 

Ukowac,  -warn,  -walem; 
Ukuc,  -je,  -kulem,  va.  perf. 
1cf)mteDcn,  bcfdilagen;  komu 
Bog  rozumu  nie  dal,  kowal 
mu  go  nie  -je  mem  ®ott  ben 
äJerftanb  cetfagt  l^at,  bem  roirb 
fein  ©iftmieb  il^n  fc^mieben; 
—  konia  ein  ^ferb  befd)lagen. 

Ukowanie,  -nia*,  Ukucie, 
-cia,  sn.  ©cf)miebeu  «.,  iöes 
fc^lagen  n. 

Ukracac,  -cam,  -calem,  va. 
imperf.  \  Ukrocic,  -ce,  -cilem, 
va.  perf.  lürjen,  üertürjen, 
abfürjen,  fürjer  mact)en,  Der= 
ringern,  fc^mälem;  —  nie- 
przyjaciela  ben  geinb  bänbi= 
jgen;  —  dume  czyjas  jmnbö 
I  ©tolj  bemütigen. 


Ukracanie 


363 


Ukwiecac 


Ukracanie,  Ukrocenie, 
-nia,  sn.  215=,  SSerfürjen  n. 

Ukradac  sie,-dam,-dalem, 
ir.  imperf.  fic^  ^eranfc^Ieitf)en. 

Ukradanie  si§,  -nia,  sn. 
2lnfd)tetcf)eu  w.,  IHnfd^lic^  m. 
(neifto^teneö,  ftiUeö  ^Rad^je^cn 
be§  ©töbertjunbeä  mit  feltc= 
nein  anfd)Iag). 

Ukradka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©nttoenben  n.jSßetfjämlid^enn. 

Ukradkiem,  adv.  oerfto^» 
len,  l)ämUc^;  —  sie  wysunal 
i  zniknat  micdzy  drzewami  er 
f^Iic^  ft'c^  fieiinlid^  baoon  unb 
Derfd^tüanb  5n)ifcl^en  ben  Sau» 
men. 

Ukradkowy,  adi. ;  Ukrad= 
kowo,  adv.  fieimlid),  Der= 
flo  fiten. 

Ukradzenie,  -nia,  sn. 
©tel)[en  n. 

Ukrajac,  -j«m,  -jalem,  va. 
imperf. ;  XJkroic,  -je,  -item, 
va.  perf.  fc^netben,  a5f(^nei= 
ben;  ukroj  mi  kawaiek  cbleba 
fd^neibc  mir  ein  ©tücE  93rot 
ah\  ukfoit  spoiy  kawal  ec 
fc^nttt  ein  tüc^tigeä  ©tüd  ab; 
—  sie,  vr.  fi4  fct)neiben,  Xiix= 
rounben. 

Ukrajanie,  Ukroj  enie, 
-nia,  sn.  Stbfd^neiben  n. 

Ukrasic,  -sze,  -sileaa,  va. 
perf.  1)  tievi'ti^önern,  Derjieren; 
2;  färben. 

Ukrasc,  -dne,  -dlem,  va. 
perf.  fte^ten;  -dziono  mi  zloty 
zegarek  man  %<xi  mir  eine 
golbene  Uf)r  geftol^ren;  pewnie 
to  gdzies  -di  er  f)at  eä  geroi^ 
irgenbiDo  gefto^ten. 

Ukrgcac,  -cam,  -calem, 
va.  imperf. ;  Ukrgcic,  -ce, 
-ciJem,  va.  perf.  bre^en,  ab= 
breiten,  burc^bre^en ;  formieren, 
fertig  brc^en. 

Ukrgtny,  adi.  abbrc^bar. 

Ukrochmalenie,  -nia,  sn. 
©täifen  n. 

Ukrochmalic,  -le,  -lüem, 
va.  perf.  ftärfen,  einftärfen. 

Ukroczyc,  -cze,  czylem, 
vn.  perf.  üom  SBege  abraeic^en. 

Ukrop,  -u,  pl.  -V,  sm. 
©üb  m.,  fiebenbeg  SBaffer; 
zerwal  sie  z  miejsca  jakby 
sparzony  -em  er  fprang  in 
bie  öö^e  roie  mit  fiebenbem 
SBaffer     oerbrannt;     ucieka, 


jakby  go  -em  zlal  er  läuft  ba» 
oon  roie  ein  begofjcner  öimb. 

Ukrocenie,  -nia,  sn.  3Ser» 
fürj^en  n.,  33ermtnberung  /. 

Ukroj,  -oju,  2)1,  -oje,  sm. 
1)  ^ufd^nitt  m.\  2)  ^eibeln  n., 
Sefdinetben  n.  ber  Sienenftöde. 

Ukruszyc,  -sze,  -szylem, 
va.  perf.  abbrödeln ;  —  sobie 
zeba  ftd)  ben  '^ix\)n  abbred^en; 

—  chleba    Srot    abbröcfeln; 

—  sie,  vr.  fic^  abbrödeln. 
Ukrwawic,    -wie,   -wilem, 

va.  perf.  mit  93Iut  bebecfen. 

Ukrycie,  -cia,  sn.  3Set= 
ftetfen  n.,  SBer^cimlic^en  n. ; 
SSerftec!  n. ;  w  -ciu  im  SSerftecf. 

Ukryc,  -je,  -tem,  va.  perf. ; 
Ukrywac,  -warn,  -walem, 
va.  imperf. ;  »erfterfen,  tier» 
t)eimHc^en,  »erbergen;  -waJ 
to  dtugo  przedemna  er  ^at 
e§  mir  Fange  terffeimlic^t; 
-ta  za  firanka,  sladziia  wszyst- 
kie  jego  rucby  [)tnter  bem 
S5orf)ang  oerftedt,  oerfotgte  fie 
jebc  feiner  33eroegungen;  — 
sie,  vr.  fid)  Derbergen,  fic^ 
»erfteden;  -wai  sie  dni 
pare,  az;  uciekl  do  Niemiec 
er  ocrbarg  fid^  einige  2;age, 
big  er  nac^  Seutfd^lanb  ent= 
fam;  —  sie  dlugo  nie  be- 
dziesz  mogl  lange  roirft  bu 
btc^  nitf)t  Derbergen  !önnen; 
to  sie  —  nie  raoze  baä  roirb 
fid&  nid)t  oerj^eimlic^en  laffen. 

UkrywacZj  -a,  pl.  -e,  sm. 
Öebfer  m. 

Ukrywaczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Öeljlertn  /. 

Ukrywalny,  adi.  DerBerg= 
6ar,  oerftecfbar. 

Ukrywka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Sßerfted  «.;  aSerborgeni^eit /• 

Ukrzepiac,  -piam,  -pialem, 
va.  imperf. \  Ukrzepic,  -pie, 
-pitem,  va.perf.  ftärfen,  laben; 
befeftigen;  —  sie,  vr.  fid^ 
[tär!en,  fic^  laBen. ' 

Ukrzesac,  -sam,  -saiem, 
va.  imperf.;  Ukrzesic,  -sze, 
-salem,  va  perf.  1)  roe^en, 
l^auen,  fud^teln;  —  ogien 
Breuer  fc^Iaaen;  2)  Behauen; 
(bitbl.:)f(|leiieu,  glätteiT,©d^nff 
geben. 

Ukrzywdzenie,  -nia,  sn. 
aSeeinträcfjtigung  /'.,  ^rän= 
fang  /. 


Ukrzywdziciel,  -a,  pl.  -e, 
sm.  SBedrüdec  m.,  ber  beein» 
träc^ttgt,  ftänft,  unrecht  tut. 

Ukrzywdzic,  -dze,  -dzilem, 
va.  perf.  unrecht  tun,  beein» 
träd^tigen,  fränfen. 

UkrzyÄowac,  -iiuje,-waiem, 
va.  perf.  freudigen,  ang  Äreuj 
fffitagen;  Chrystus  byt  -ny 
za  grzechy  nasze  d^riftug 
rourbe  für  unfere  ©ünben 
anä  ^reuj  gefc^lagen. 

Ukrzyzowanie,  -nia,  sn. 
.Rreuügung  f. 

Uksztalcac,  -cam,  -calem, 
va.  imperf. ;  Uksztalcic,  -ce, 
-cilem,  va.  perf.  formen,  fd^ö= 
nere  gormen  geben,  bilben; 
-umysljej  juz  doskonale  -cony 
t^r  ©eift  ift  fd)on  ootlfornmcn 
gebtibet ;  cziowiek  -cony  ein  ge= 
bilDeter  ajtenfd^;  —  sie,  vr, 
ftd^  bilben,  fid^  formen. " 

Uksztaltowac,  -tuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  geftalten. 

Uksztaltowanie,  -nia,  sn. 
©eftaltung  /.,  ©eftolten  n. 

Ukurzyc,  -rze,  -rzylem,  va. 
perf.  recDt  bej'tauben,  mit 
©taub  BcbedEen. 

Ukwalifikowac,  -kuje, -wa- 
lem, va.  perf.  qualifijieren, 
tauglid),  geeignet  mad^en. 

Ukwalifikowanie,  -nia,  6«. 
Gualififation  /.,  Sauglic^teit 
/.,  eignung  /. 

Ukwap,  -iu,  pl.  -y,  sm, 
^iläftaut  n.,  JHut)rfraut  n., 
SBiefenrooHe  /. 

Ukwapic  sig,  -pie,  -pilem, 
vr.  perf  fic^  übereilen. 

Ukwapienie,  -nia,  sn. 
Übereilung  f. 

Ukwapliwy,  adi.  übereilt, 
^aftig. 

Ukwasic,  Ukwasnic,  ftel^e: 
Ukisic,   Ukisuiec. 

Ukwaszanie,  Ukwasze- 
nie,  fiel)e:  Ukiszanie  etc. 

Ukwestowaö,  -tuje,  -wa- 
Jem,  va.  perf.  buri^  ©ammeln 
juiammenbrtngen. 

Ukwial,  -a,  pl.  -y,  sm, 
Actinis  (^^flanjentierart). 

Ukwiecad,  -cam,  -calem, 
va.  imperf. ;  Ukwiecic,  -ce, 
-cilem,  va.  perf.  mit  Slumen 
fdEjmücfen,  bebedfen. 


Ukwiecenie 


364 


Ulica 


Ukwiecenie,  -nia,  sn.  ®e= 
BIümt[)eit  f.,  ©ermüden  n. 
mit  Stumen. 

Ul,  -a,  pl.  -e,  sm.',  dim. 
Ulik,  -a,  pl.  -i,  sm.  SBtenen= 
ftocf  ?«.,  ^ienenforb  m. 

Ulad,  -leje,  -laJem,  va. 
per/.;  Ulewac, -warn,  -walem, 
.  va.  imperf.  a6gte|en,  gießen, 
abformen;  surdut  lezy  jakby 
ulal  ber  ^oc!  liegt  rate  ange» 
goffen ;  —  posag  ze  zlota  eine 
Statue  aug  ®oIb  gießen. 

Ulamowac,  -muje,  -waJenij 
va.  perf.  galonieren. 

Ulanie,  -nia,  sn.  (Sieben  n. 

Ulatniac,  -niam,  -niaüem, 
va.  imperf.;  Ulotnic,  -nie, 
-niJem,  va.  perf.  üerflüd)tigen ; 
—  sie,  vr.  fic^  Derf[ücf)tigen ; 
ftd)  auö  bem  ©taube  machen, 
oerfd^roinben. 

Ulatnianie,  -nia,  sn.  3Ser= 
flücötigen  n.,  Syerflü^tigung/. 
Ulatywac,  -tixje,  -walem, 
vn.  imperf.;  Ulatac,  -tarn, 
-talem,  vn.  imperf.;  Ule- 
ciec,  -ce,    -ciafem,   vn.  perf. 

1)  entfliegen,  entfliegen,  ba= 
Donlaufen ;  —  do  nieba 
gegen  ben  §immcl  entfliegen-, 

2)  nerftielen,  untfctirainben; 
cala  moja  nadzieja  -ciala 
meine  ganje  Hoffnung  i[t  ent= 
fcf)raunben;  szczescie  z  dymera 
-ciaio  bag  ®\iXd  ift  wie  9lauc^ 
oerfc^rcunben. 

Uleczalnosc,  -sei,  sf.  |)eil= 
Barfeit  f. 

Uleczalny,  adi.  fjeilBar. 

Uleczenie,  -nia,  sn.  ^yx= 
rieren  n.,  §et(en  n.;  Rettung  /. 

Uleczyc,  -cze,  czyJem,  va. 
perf.  r;etlcn,  gefunb  madien 
turieren;  —  kogo  z  czego 
jmnbn  non  etro.  i^eilen;  — 
chorego  einen  ßranfea  gefunb 
machen;  jestem  ]\\i  calkiem 
-czony  i(^  6in  fc^on  oollftänbig 
geseilt. 

Ulegac,  -gam,  -galem,  vn. 
imperf. ;  Uledz,  -gne,  -giQw,  I. 
vn.perf.  1)  erliegen,'  unlerlie= 
gen ;  —  nieprzyjacielowi  bem 
geinbe  unterliegen;  —  przemo- 
cy  ber  Übermarf)t  rceic^en ;  mia- 
8to  Diebawem  -gnie  bie  ©tabt 
ttirb  balb  unterliegen;  —  pod 
cieiarem  unter  ber  Äsaft  cr= 
liegen ;  to  nie  -ga  äadnej  w%t- 


plivFosci  bog  unterliegt  feinem 
Sraeifet;  2)  ge^orc|en;  — 
prawu  bem  ^e^t  gel;orc^en; 
3)  —  komu  imnbm  nac^s 
geben,  nad^gtebig  fein,  fid^ 
jmnbö  SBiUen  fügen,  rctß. 
fal)ren;  nie  przystoi  mi  nadto 
ci  —  eä  fc^icEt  ftc^  nic^t  für  mid^, 
bir  ju  oiel  nachzugeben;  po 
dlugich  namowach  -gi  nad^ 
Dielem  3u«i>en  fügte  er  fid^ ; 
II.  —  sie,  vr.  butd)  Siegen 
reif  roerben,  fic^  reif  liegen. 

Uleganie,  -nia,  sn.  gügen 
n.,  SBiltfa^ren  n.,  SBeic^en  «., 
Unterliegen  n. 

Ulegiosc,  -sei,  sf.  ^laä)" 
giebigfeit  /'.,  äßillfä^rigfeit  /., 
®e[}orfam  m.,  g-ügfamfeit  /. ; 
-scia  tu  nie  nie  wskorasz 
mit  iRad^giebigfeit  wirft  bu  l^ter 
nicbtä  erreid^en. 

Ulegly,  adi. ;  Ulegle,  adv. 
fügfam,  folgfam,  nachgiebig. 

Ulekczac,  -czam,  -czalem, 
va.  imperf.'.,  Ulekczyc,  -cze, 
-czylem,  va.  perf.  leichter 
madöen,  erleichtern. 

Ulep,  -u,  pl.  -y,  sm.;  dim. 
Ulepek,  -pku,  pl.  -pki,  sm. 
3ulepp  m.,  ©irup  wz.,  beru= 
^igenbfg  ®etränf. 

Ulepiac,  -piam,  -piaJem, 
va.  imperf.;  Ulepic,  -pie, 
-piiem,  va.  perf.  jufammcn« 
fleben,  =pidEen ;  flebenb,  picfenö 
äufammenfteHen,  ^ufammen» 
leimen,  ix\x^  Se^m  formen; 
dzieeie  male  jest  jak  wosk, 
z  ktorego  aniolka  lub  szatana 

—  mozaa  ein  fletneö  i^inb 
il"t  rote  3Bacf)§,  aus  bem  man 
einen  Sngel  ober  einen  ©atan 
formen  fann;  garncarz  z  gli- 
ny  —  moze  CO  chce  ber  2^öpj 
fer  fann  <x\\^  Se^m  formen, 
raag  er  rciU. 

Ulepianie,  Ulepienie,-nia, 
sn.  i^ufammentleben  «.,  üei= 
men  n.,  formen  n.  aug  Se^m. 

Ulepszac,  -szam,  -szalem, 
va.  imperf.;  Ulepszyc,  -sze, 
-szylem,  va.  perf.  cerbeffern, 
ocrebeln;  —  gmnt,  role  ben 
53oben,   ben  9lcf<r   tjerbeffern; 

—  rase  bie  SHaffe  nerebeln. 
Ulepszalnosc,  sei,  sf.  ä}er= 

befferungsfäfiigfeit  f. 

Ulepszanie,  Ulepszenie, 
-nia,  sn.   SSerbeffern   n.,  iöer= 


ebeln  n.,  SSerbefferung  /.,  Ser» 
ebetung  /.,  3Jielioratton  /. 

Ulewa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
©ufiregen  m.,  ^tcgengu^  m., 
5ßla|regen  m. ;  ciagle  -wy  an« 
l^altenbe  Stegetigüffe;  zasko- 
czyla  nas  w  drodze  —  unter= 
raegä  überrafc^te  ung  ein  'Sit= 
genguK 

Ulewny,  adi.  ftrömcnb ; 
—  deszcz  ftrömenber  Dtegen, 
^la^regen  m. 

Ulezc,  -ze,  -lazlem,  vn.  perf. 
friec^enb  jitrücf legen ;  ledwo 
mogiem  —  ic^  tonnte  faum 
friec^enb  hingelangen. 

Ulezalka,  Ulggalka,  -ki, 
pl.  -ki,  sf.  Setg»,  2JJoft=, 
|)olsbirne  /. 

Ulezed,  -ze,  -Äalem,  vn. 
perf.  liegen,  liegen  bleiben; 
nie  mozesz  chwilk:  —  spokoj- 
nie  w  lozku  bu  fannft  nic^t 
einen  SlugenblidE  im  SBett  ru^ig 
liegenbleiben;  —  sie,  vr.  1)  teig 
roerben,  burc^  Siegen  reif  roer= 
ben;  -zate  mieso  abgelegene^ 
g-leifd);  2)  burc^  langes  Sie» 
gen  rounb  roerben,  fi^  rounb 
lieqen. 
Ulezenie,  -nia,s«.  Stegen  n. 
Uleknac  si§,  -kne,  -klem, 
vr.  perf.  erfc^reden;  —  sie 
czego,  Dor  ctro.  erfc^recfen; 
-klem  sie  jego  miny  surowej 
ic^  bin  Dor  feinem  ftrengen 
©efid)t  erfcörocfen. 

Uleknienie  sig,  -nia,  sn. 
(Si)d)iecfen  n. 

Ulga,  -gi,  pl.  -gi,  sf.  ©r- 
letcf)terung  /.,  Sinberung  /.; 
po  lekarstwie  tem  poczulem 
vvielka  -ge  nac^  biefer  Strjnei 
l^obe  tc^  eine  gro|e  (grleic^te= 
rung  gefpürt;  to  ci  sprawi 
-ge  baö  roirb  bir  Sinberung 
t)erfcf)  offen;  byfaby  to  dla 
niego  -ga  e§  roäre  für  iljn  eine 
Srleid^terung. 

Ulgnac,  -gne,  -gnalem,  vti. 
perf.  ftecfeit  bleiben. 

Ulica,  -iij,pl.  -ce,  .<?/.;  dim. 
üliczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  1) 
©äffe/.,  ©ttafee/.;  ©ä^c^en 
n.;  przy  ktörej  -cy  mieszkasz  ? 
in  roeldjer  ®offe  roo^nft  bu?; 
—  poprzeczna  Cluerftrafee;  — 
bez  wyjscia,  —  zamknieta 
©adfgaffe;  wy  biegt  na  -ce  er 
ift  auf  bie  ©äffe  t)inau5geeilt; 


Ulicznica 


365 


Ulozenie 


—  (z  drzew)  Slllee  /.,  33aum= 
gang  m.;  2)  ^auptlauf  w. 

Ulicznica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
©offenmäbc^en  n.,  ©trafen-» 
birne  f. 

Ulicznik,  -a,  ^jZ.  -cy,  sm. 
1)  ©affenjunge  m.,  (Saffen= 
bu6e  »i.;  2)  2Bad)5=,  ^onig« 
fc^eibc  /.  am  gluglod^. 

Uliczny,  a(/?.  Strafen», 
©äffen». 

Ulik,  -a,  2??.  -i,  «'«•  Heiner 
SBtenenforb. 

Ulistnienie,  -nia,  sn.  SIät= 
tet  pl.,  Slättereniroiälung  /. ; 
Se[au5img  /. 

Ulokowac,  -kuje,  -wafem, 
va.  x^^^f-  unterbringen,  an» 
legen,  logieren,  placieren;  -lern 
ja  n  moich  przyjaciöf  id)  f)aBe 
fie  Bei  meinen  greunben  un= 
lergebrac^t;  -wa*  wszystkie 
pieniadze  w  akcyach  tego 
banku  er  ^at  bai  ganje  ©elb 
in  ältticn  biefer  San!  angelegt. 

Ulot,  -u,  pl.  -j,  sm.  Sa= 
confliegen  n. 

Ulokowanie,  -nia,  sn.  So» 
jieren  n.,  Unterbringen  «., 
S[nlegen  «.,  placieren  n. 

Ulotnienie  sig,  -nia,  sn. 
SSerflüc^ttgung  /. 

Ulotnosc,  -sei,  sf.  sing, 
tant.  gtüc^tigfett  f. 

Ulotny,  adi. ;  Ulotnie, 
afZi;.  flüchtig;  entrinnenb;  -ne 
pismo  ^-[ugfc^rift  /. 

Ulowaty,  adi.  SSienenftod», 
bienenforbarttg. 

Ulownica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  Sienengarten  m. 

Ulowy,  adi.  Sienenftodf=, 
^ienenforb». 

Ultramaryn,  -u,  sing, 
tant.  sm. ;  Ultramaryna, 
-ny,  sing.  tant.  sf.  Ultrama» 
rinblau  «.,  Ultramarin  «., 
Safurblau  n. 

Ultramontalnosc,  -sei, 
siyig.  tant.  sf. ;  Ultramon- 
tanizm,  -u,  sing.  tant.  sm. 
Ultramontanismuä  m.,  Slöm» 
lingtum  n. 

Ultramontalny,  adi.;  Ul- 
tramontalnie,  adv.  ultra: 
montan. 

Ultramontanin,  -a,  pl. 
-nie,  stn.  Uttramontaner  w., 
SWömling  m. 

Ultymatnm.     indecl.    sn. 


Ultimatum  n.,  [e^ter  33orfd^[ag, 
le^te  Jvorberung. 

Ulnbiö,  -bie,  -bilem,  va. 
perf.  liebgeroinnen;  -biona  po- 
trawa  Sieblingäfpeife  f. 

Ulnbienica,  -vy,  pl.  -ce,  sf. 
©eliebte  /.,  Siebfte  /'.,  goDo= 
ritin  /. 

Ulabienie,  -nin,  sn.  Sieb= 
gewinnen  n. 

Ulubieniec,  -nca,  pl.  -ncy, 
sm.  Steb)te(r)  m.,  Stebling  m. 

Ululac,  -lam,  -laJem,  va. 
per  f.  etntuHen,  einf  dolorem. 

Ülzan,  -u,  pl.  -y,  sf.  He- 
darffia  (^panjenart). 

Ulzenie,  -nia,  sn.  ©rleid^« 
tern  n.,  (gntlaftung  /.,  (grleic^» 
terung  /. 

Ulzyc,  -i.e,  -zylem,  va. 
perf.  erleid^tern,  leichter  ma= 
eben;  —  komu  praey  jmnbm 
bie  2lrbeit  eileidjtern ;  zaraz 
mi  ulzyio  es  ift  mir  gleii^ 
leichter  raorben;  —  sie,  vr. 
leicbter  toerben. 

Ulabudac,  -dam,  -datem, 
va.  perf.  mit  5^ot  unb  2JJüf)e 
juiammentlauben. 

Uiacniac,  Ulacnic  = 
Utatwiac,  Ulatwic. 

Uladowac,  -duje,  -waJem, 
va.  perf.  laben,  oerlaben, 
fertig  laben. 

Utagadzac,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  imperf.]  Ulagodzic, 
-dze.  -dzitem,  va.  perf.  be= 
fänftigen,  milDern,  mäßigen; 
ledwo  zdolaiem  —  gniew 
jeg^ofaum  gelang  es  mir,  feinen 
3om  ju  befänfttgen. 

Utagodzenie,  -nia,  s)i.  S3e» 
fänftigung  /.,  äJJilDerung  /. 

Ulakomic,  -mie,  -milem, 
I.  va.  perf. :  —  kogo  na  co 
in  jmnbm  bie  Segierbe  nad^  ettu. 
roac^rufen;  II.  —  sie,  vr. 
na  CO  auf  etro.  gierig  fein,  nad; 
etro.  ©elüften  tragen. 

Ulam,  -u,  ^jZ.  -y,  sm. 
Studö  m.,  Sruc^ftüd  n. 

Ulamac,  -mie,  -malem,  va. 
perf.;  Ulamywaö,  -muje, 
-walem,  va.  imperf.  abbrechen; 
-mal  koniee  noza  er  l^at  bie 
üKefferfpi^c  abgebrochen ;  — 
sie,  ?•>•,  abbredöen. 

Ulamanie,  UlamyT^anie, 
-nia,  sn.  2lbbred)en  n. 

Ulamek,  -mka,  pl.    -mki, 


sm.  Sruc§  m..  93rud^ftüd  n.; 
Sru(^jaf)l  /. 

Ulamkowy,  adi.  33tud^=, 
33rud)jal)I=. 

Ulan,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Ulane  m. 

Ufania,  -nü,  sf.  Ulanen  pl. 

Ulanski,  adi.  Ulanen». 

Ulapic,  -pie,  -pitero,  va. 
perf.  fangen,  gefangen  ncl)= 
men,  erroifc^en,  er^afc^en. 

Ulapka,  -kl,  p)l.  -ki,  sf. 
©rtpfen  n.,  ©rapjcn  n. 

Ulaskawiac,  -wiam,  -wia- 
iem,  va.  imperf.  \  Ulaskawic, 
-wie,  -wilem,  va.  perf.  1) 
jälimen,  ja^m,  fanft  mad^en; 
-wione  zwierze  5al)me§  Xier; 
2)  begnabigen;  -wiouo  mor- 
derce  ber  Mijrber  rourbe  be= 
gnabigt. 

Ulaskawianie,  Ulaska- 
wienie,  -nia,  sn.  1)  Qä^mung 
f. ;  2)  »egnabigung  /.  _ 

Ulatwiac,  -wiam,  -wiatem ; 
Uiacniac,  -niam,  -nialem,  va. 
imperf. ;  Ulatwic,  -wie, 
-wifem  ;  Ulacnic,  -nie,  -nilem, 
va.  perf.  erleichtern,  bie 
©c^roierigfeiten  auS  bem  2Bege 
räumen;  —  komu  nauke 
jmnbm  ba§  Semen  erleichtern; 
to  mi  znacznie  -wito  rozwi- 
Hanie  tej  sprawy  baä  l)at 
mir  ba§  Slbroideln  Diefer  Sad^e 
beöeutenb  erleid^tert. 

Ulatwianie,  Ulacnianie, 
Ulatwienie,  Ulacnienie, 
-nia,  sn.  (Erleichterung  /. 

Ulawicenie,  -nia,  sn. 
©d)ic|tung  /. 

Utawicony,  adi.  gefd^ic^tet, 
in  ©c^ic^ten  gelagert, 

Uloic,  -je,  -ilem,  va.  perf. 
mit  Satg  einfd^mieren. 

Ulomnosc,  -sei,  sf.  ©ebrec^» 
lic^Ieit  /.,  ©c^mäd^e  /".,  ©iec^s 
tum  n.\  ©ebrec^en  n. 

Ulomny,  adi. ;  Utomnie, 
adv.  gebrechlich,  ficc^,  !rüppet- 
^afr. 

Ulowic,  -wie,  -wiiem,  va. 
perf.  1)  erjagen,  erroifd^en, 
er^afd^en,  fangen;  2)  etro,  bur^ 
Sift  befommen,  einjagen;  — 
sie,  vr.  in§  ^Re^  geraten. 
I  Ulowienie,  -nia,  sn.  Sr»- 
I  jagen  n. 

Ulozenie,  -nia,  sn.  1)  @in= 
ri(^ten  n.,  Sefprec^en  n  ,  2ln= 


U16w 


366 


Umgczyc 


je^en  «.,  f^eftfe^en  ».;  2)  a3e= 
ncfimen  n. 

Ulow,  -owu,  pl.  -owy,  sm. 
3aab6eute  /.,  ©trecfe  /'. 

Uluda,  -dy,  pl.  -dy,  «/. 
1)  2:äufd)ung  /.;  2)  SCnlodung 
/.,  i^odung  /.,  Serfü^rung  f. 

Uludzac,  -dze,  -dzilem,  va. 
perf.  tirefü^rcti,  täufd^en. 

IJlupac,  -pie,  -paiem,  va. 
perf.  abfpalten,  abfc^lagen. 

Um,  -u,  pl.  -y,  sm.  S3er= 
ftano  m.,  ajernunft/.,  ©inn  m. 

Umacniac,  -niam,  -nialem, 
va.  imperf.;  Umocnic,  -nie, 
-nilem,  va.  perf.  1)  befefttgen, 
feft  machen ;  —  przyjain  bie 
j^reunbf4iaft  befeftigen;  — 
miasto  bie  ©tabt  befeftigen; 
—  mur  zelaznemi  sztabatni 
bie  SRauer  mit  eiferncn  ©tä= 
bcn  bcfeftigen;  —  przymierze 
przez  zwiazki  malÄenskie 
ba§  Sünbntg  burd^  (S^coer« 
binbungen   befeftigen;   2)  bc= 

fräfligen  \    —  zeznanie    przy- 

siegi  bie  Slugfage  burd^  einen 
®tb  Befräftigen. 

Umacnianie,  Umocnienie, 
-nia,  sn.  S3efe[tig?n  n.,  23e= 
feftigung  /. 

Umaczac,  -czam,  -czaJem, 
va.  imperf. ;  Umoczyc,  -cze, 
-czylem,  va.  perf.  eintaudE)en, 
laud^en,  na^  machen,  bene^en ; 
nie  chce  w  tem  rak  —  id) 
roiH  ba  meine  §änbe  nid)t 
mit  im  ©piete  ^aben;  umocz 
pioro  w  atramencie  tauche  bie 
gebet  in  %\\\it  ein;  zaledwie 
-czyl  usta  !aum  l^atte  er  bie 
Sippen  bene^t. 

Umaczanie,  Umoczenie, 
-nia,  sn.  ©intaudjen  n.,  Se« 
nc^en  n. 

Umaglowac,  -luje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  fertig  roUen, 
mangeln. 

Umaic,  -je,  -ilem,  va.  perf. ; 
Umajac,  -jam,  -jalem,  va. 
imperf.  belauben,  mit  Saub 
betleiben,  mit  33lumen  fd^müf-' 
fen,  befränjen;  wstaucie  iaki 
-Jone  fte^t  auf  i^r  mit  Slumen 
gefdimiidten  ^iBtefen;  -jano 
miasto  man  f^müdttebie  ©tabt 
mit  iiaub;  czas  jui  —  nasze 
czola  e§  ift  fc^on  ^t\i,  unfere 
©titnen  ju  befränjen. 

Umajanie,  Uruajenie,  -nia, 


sn.  ©d^müden  n.  mit  Saub, 
sölumen. 

Umaj^tnic,  -nie,  -nileni, 
va.  perf.  reid^  matfien,  mit 
"Vermögen  au^ftatten. 

Umakac.  -kam,  -kalem,  vn. 
imperf. ;  Umoknac,  -kne, 
-klem,  va.  perf.  \\<x%  roerben, 
Durd&rocicfien,  bnrc^näffen. 

Umalenie,  -nia,  sn.  33er= 
fletnern  n.,  ^teinermac^en  n. 

Umalic,  -le,  -litem,  va. 
perf.  fleineu  mad^en,  ter= 
fleinern. 

Umalowac,  -luje,  -walem, 
va.  perf.  auömalen,  bemalen. 

Umalowanie,  -nia,  sn. 
Semalen  »?.,,  2lu6malen  n.\ 
Semalung  /". 

Umarly,  1)  -lege,  pl,  -li, 
sm.  3Serftorbene(r)  m,,  Sote(r) 
m. ;  modlic  sie  za  -ch  für  bie 
2;oten  beten;  Bog  przyjdzie 
sadzic  zywych  1  -ch  ®ott 
rairb  fommen  über  bie  8eBen= 
bigen  unb  Soten  ©erid^t  gu 
Ijttiten;  2)  adi.  tot,  üerftorben; 
-Je  jezyki  bie  toten  ©prac^en; 
na  wpöl  —  [)alb  tot. 

Umarszczenie,  -nia,  syi. 
galten  «.,  Stunjeln  n.;  gal= 
tuna  /".,  Stunjelung  /". 

Umarszczyc, -cze,  -czyJem, 
va.  perf.  falten,  runjeln,  in 
galten  5ufammenlegen. 

Umartwiac,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imperf.;  Umartwic, 
-wie,  -wilem,  va.  perf.  1) 
baö  Seben  nelimen,  tot,  un» 
belebt  mad^en;  2)  friinlen, 
grämen;  ?•)  fafteien,  plagen, 
mattern, abtöten;  —  swe  ciato 
feinen  üeib  lafteien;  4)  — 
sie,  rr.  fid^  Iränfen;  fi(i) 
lafteien. 

Umartwianie,  Umartwie- 
nie,  -nia,  sn.  S^öten  n.\ 
5?ränfen  «.;  ßofteien  «., 
ßafteiung/.;  plagen  n.,  SUai= 
tem  n. 

Umarzad,  -rzam,  -rzal'em, 
va.  imperf. ;  Umorzyc,  -rze, 
-rzyJem,  va.  perf.  1)  ben 
|)ungertob  fterben  laffen,  J)er= 
l)ungern  laffen ;  2)  oernid^ten, 
ftiHen,  bänipfen;  3)  amorti» 
fieren,  abtragen;  3)  nieber» 
fd&lagen;  —  sprawe  t)it  ©ad^e 
nieberfdjlagen. 

Umarzanie,    Umorzenie, 


-nia,  sn.  3Serl)ungern  «.;  35er= 
nid^tenn.;  3lteberfcl) lagen  n. 

Umarzalny,  adi.  amorti» 
fierbar. 

Umarzn^c,  -ne,  -iialem, 
vn.  perf.  erfrieren;  gu  2;obe 
frieren. 

Umawiac,  -wiam,  -wiaJem, 
I.  va.  imperf. ;  Umowic,  -wie, 
-wilem,  I.  va.  perf.  befpredien, 
Derabreben;  —  co  z  kim  etro. 
mit  jmnbm  befpred^en,  »erab» 
reben;  -wionym  sposobem 
oerabrebetermafeen ;  wedlug 
-wionego  znaku  nad^  bem 
üetabrebeten  ^eic^en;  -wilem 
z  nim  wszystkie  warunki  id^ 
befprad^  mit  il^m  alle  öebin» 
gungen;  2)  —  sobie  kogo 
fid^  jmnbn  befteHen,  mieten ;  II. 
—  sie,  vr.  o  co  ctio.  Derabreben, 
über  etro.  übereinfommen, 
eine  Serabrebung  treffen. 

Umawianie,  Umowienie, 
-nia,  sn.  33efprec^en  n.,  S15er= 
abreben  «.,  Sefprediung  /. ; 
SSerabrebung  /.,  Übereta» 
fommen  n. 

Umazac,  -ze,  -zatem,  va. 
perf. ;  Umazywac,  -zuje, 
-walem,  va.  imperf.  befc^mie= 
ren,  bejuöeln,  Befclimu^en; 
wzieli  suknie  Jözefowa  i  -zali 
ja  we  krwi  kozla  fie  nahmen 
S'ofep^ä  üleib  unb  befc^mier» 
ten  eä  mit  bem  Sluie  eineä 
Sodeä. 

Umazanie,  Umazywanie, 
-nia,  sn.  Sejc^mtereu  «.,  33e= 
fubeln  n.,  Sefc^mu^en  n. 

Umoczenie,  -nia,  sn.  Se» 
[tauben  n.  mit  3Jie^l. 

Umaczyc,  -cze,  -czyiem, 
va.  perf.  mit  3J2el^'l  beftäuben. 

Umbra,  -bry,  pl.  -bry,  sf. 
1)  Umbra  /.,  Umbraun  n , 
Umber  m. ;  2)  Sampenglorfe  /., 
2ampenfd^irm  /«. ;  3)  (Sciaena) 
Umberfifcl  m. 

Umbrela,  -li,  pl.  -le ;  dim. 
Umbrelka,  -ki,  pl.  -ki,  af. 
8idit=,  ^-'lugenfdjirm  m. 

Umerlak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©iec^lini]  m.,  franfl^aft  au§* 
fel^enber  9Jlenfd^. 

Umgczanie,  -nia,  sn.  1) 
2Kartcrn  «.,  ©emarter  n., 
©rmübung  /. 

Uni§czyc,  -cze,  -czylem, 
va.  perf.  martern,  jermartern ; 


Umianowac 


367 


Umilac 


ermüben;  jestem  strasznie 
-czony  i^  Bin  furchtbar  er= 
mübct. 

Umianowac,  -nuje,  -wa- 
iem,  va.  per/,  ernennen. 

Umianowanie,  -nia,  sm. 
(Ernennung  /. 

Umiar,  -u,  pl.  -y,  sm. 
baä  rcdite  33erf)äUniä,  (St)mme= 
trie  /.,  recöte  ^^^roportion. 

Umiarek,  -rka,  pl.  -rki, 
sm.    Homalum   (^flan^enart). 

Umiarkowac,  -kuje,  -wa- 
lem,  va.  i^erf.  1)  bas  redete 
3)Ia^,  $8eri;ältni3  ftnben,  baö 
redete  2)fafi  treffen,  bcftimmeu; 

—  ciepto  baö  rechte  3Ser^äIt= 
niä  ber  SBärme  finben;  — 
sile  potrzebna  do  czeg^o  btC 
ju  etro.  notiere  Sraft  finben; 
-wany  gemäßigt;  -wana  le- 
wjca  bie  gemöBigte  Sinfe. 

Umiarkowanie,    -nia,    sn. 

1)  älJä^igung  /. ;  mowic  z 
-niem  mit  SlJä^igung  fpredjen; 

2)  rcdfetes  SJer^ältnis,  3Rai  n. 
Umiarkowany,  adi. ; 

Umiarkowanie,  adv.  ge= 
niä^igt,ir.ä^ig,  maBDoH;klituat 
-ny  gemäßigtes  ivUma;  ciepto 
-ne  gemäjjigie  SBörme;  -na 
cena,  kara  mäßiger  $rei§, 
mäßige  ©träfe;  wszystkiego 
trzeba  uiywac  -nie  aUe§  mu^ 
man  mit  Wla^  geniefeen;  mo- 
wil'  bardzo  -nie  er  fpract)  fe^r 
ma^OOÜ;  to  czlowiek  z  -nym 
charakterem  ba§  ift  ein  2J?enjd) 
von  gemäfiigtem  ©fjarafter. 

Umiatac,  -tam,  -talem, 
va.  imjyerf. ;  Umiesc,  umiote, 
umiotlem,  va.  per/.  1)  roeg= 
feieren,  Äel^ricf)t  roegräumen; 
2)  eben  machen,  ebnen. 

Umiatanie,  Umiecenie, 
-nia,  sn.  SBegfc^ren  n. 

Umi^c,  umne,  umiaJem, 
va.  per/.  gerbrücEen,  jerfnüllen, 
jerfniitern. 

Umiec,  umiem,  umialem, 
va.  imperf.  fönnen,  Äenntniffe 
£)aben,  »erfte^en,  unterrichtet 
fein ;  —  matematyke  ÜJZat^e» 
matif  tonnen;  —  grac,  spie- 
wac  fpietcn,   fingen  fönnen; 

—  milczec  fd^ioeigen 
fönnen;  wiele  umie,  kto  mil- 
czec uinie  roer  ju  fdiroeigen 
»erfteljt,  fann  niet;  pokaz,  co 
umiesz  jeige,  roaä  bu  tannft; 


—  sobie  poradzic  fid^  ju 
fietfen  roiffen;  —  sie  z  kim 
obchodzic  mit  jinnbm  umju= 
gelten  üerfte^en;  — sie  zasto- 
wac  do  okolicznosci  fid^  bcn 
Ser^ältniffen  anjupaffen  oer" 
fielen;  jak  mogles  sie  brac 
do  rzeczy,  ktörej  calkiem  nie 
umiesz?  mie  fonnteft  bu  bid^ 
an  eine  ©ac^c  magen,  bie  bu 
gar  nidEit  Berfte[)ft? 

Umiejftnosc,  -sei,  pl. 
-sei,  sf.  2Biffenfdtiaft  f.,  ©e= 
fc^icflic|feit  /.,  Äenntniä  /. ; 
SSerftnubniö  n.\  können  n. ; 
akademia  -sei  Slfabemie  /.  ber 
äßiffenfd^aften;  -sei  matema- 
tyczne  bie  mat|ematif(^en  a[ßi}= 
fenfd^aften;  —  zycia  baä  35er= 
ftänbniä  beä  Sebenö ;  —  tary- 
fowania  SÜartfroefen  n. 

Umiejgtny,  adi. ;  Umie- 
j§tnie,  adv.  fenntniäreirf«, 
raiffenfdjaftlid^  gebilbet,  fünft« 
iid^,  funftDoH,  gefd^idft;  -nie  sie 
wzjqt  do  tego  er  l^at  fic^  mit 
®ef^i(f  ba3u  genommen;  -ne 
izadzenie  krajem  üerftänbtgeä 
Dtegieren  beö  i^anbes;  badanie 
-ne  miffenfc^aftlid^e  gor= 
fd^ungen. 

Umiejscowienie,  -nia,  sn. 
Sofalifierung  /. ;  —  choroby 
£o!aIifierurtg  ber  J^ranf^eit. 

Umienie,  -nia,  sn.  Äön= 
nen  n. 

Umierac,  -ram,  -ralem,  vn. 
imperf. ;  Umrzec,  umre,  umar- 
iem,  v7i.  perf.  1)  fterben ;  — 
smiercia  naturalua,gwaltowna 
eineä  natürlidien,  eineä  geroalt= 
famen  Sobeä  fterben;  czlowiek 
-ra  w    chwili,   gdy  sie    dusza 
od  ciala  oddziela   ber  ^IKenfc^ 
ftirbtin  beni  Slugenblide,  roenn 
fi^    bie    ©eete    Dom    Körper 
trennt;    wole    raz  -rzec,    niz 
codzieimie  -rac  ic^  miß  liebet  i 
einmal  fterben,  aTä  jeben  Sag 
im  Sterben  liegen ;  -rzec  ze  sta- , 
rosci,  choroby,  glodu  D0r3llter,  I 
Äranf[)eit,  junger  fterben ;  na 
jaka  chorobe  umart?  on  raaä 
für  einer  Äranf^eit  ift  er   ge= 
ftorben  ?  -rzec  na  suchoty  an 
ber  ©c^iDinbfud^t  fterben;  -rzec  | 
na    polu    chwaly,    na    Jozu, 
na  krzyzu  auf  bem  Selbe  ber  j 
(g^re,    im   SBette,   am  Äreuje  j 
fterben;     -rzec    za    ojczyzne,  I 


za  wiare  für  bag  SSaterlanb, 
für  ben  ©lauben  fterben ;  dla 
swiata  ju4  dawno  -fem  für 
bie  SBelt  bin  ic^  fc^on  lange 
abgeftorben ;  2)  oerge^en;-  ram 
ze  smiechu,  wstydu,  teskaoty 
id)  Derge^e  üor  53adE)en,  ©cf)am, 
I  Se[)nfucf)t. 

Umieranie,  -nia,  syi.  Ster= 
hin  n. 

Umierzenie,  -nia,  sn.  2lb» 
meffen  n. 

Umierzyö,  -rze,  -rzylem, 
va.  perf.  abmeffen,  abpaffen, 
abfielen. 

Umieszac,  -szam,  -szalem, 
va.  perf.  red^t  burc^einanöer 
mifdt)fn. 

Umieszczac,  -czam, 

-czalem,  va.  imperf.;  Umie- 
seid,  -szcze,  -sciiera,  va.perf. 
1)  unterbringen,  placieren; 
zaprosilbym  go  do  siebie,  ale 
nie  mam  go  gdzie  —  id^ 
mödEite  if)n  5u  mir  einlaben, 
aber  idb  ^abe  i^n  nirgenbä 
unterjubringen;  -seil  syna 
u  00.  Dominikanow  w 
mieseie  er  brachte  feinen  ©o^n 
bei  ben  PP.  Sominifanern 
in  ber  ©tabt  unter  ;  —  kapitat 
u  kogo  ba  j  J?apttal  bei  jmnbm 
placieren;  2)  einrüdfen,  ein= 
fe^en,  brucfen;  -scilem  anons 
w  gazecie  ic^  ^abe  eine  21ns 
nonce  in  bie  Leitung  einrücken 
laffen. 

Umieszczenie,  -nia,  sn. 
Unterbringung  /.,  5ßlacierung 
/.,  ©inrücfen  n.;  —  inaeratu 
(SinrücEung  f.    einer  2lnjeige. 

Umifcie,  -cia,  sn.  Set" 
brücEen  n.,  |3f'^J"üIIen  n.,  ^er= 
fnittern  n. 

Umifkczac,  -czam,  -cza- 
lem,  va.  imperf]  Umigk- 
czyc,  -cze,  -czylem,  va.  perf. 
erroeid^en,  roeicber  machen. 

Umifkczanie,  Umigkcze- 
nie,  -nia,  sn.  (grracic^en  n. 

Umilac,  -lam,  -lalem,  va. 
imperf;  Umilic,  -le,  -lilem, 
va.  perf.  angeneljm,  lieb 
machen;  nie  bardziej  czlowie- 
ka  nie  -la  nad  radosc  nic^tö 
macfit  ben  2)'lenfcf)en  fo  an= 
genehm  alä  bie  greube ;  Bogu 
sie  najlep'ej  podobac  i  — 
pragniemy  roir  möd^teu  am 
liebften  ©ott  gefaHen  unb  i^m 


Umilkac 


368 


Umotanie 


lieb  rocrben;  —  sie,  rr.fci|mei= 
c^cln,  lieb,  angenef)m  gu  roer= 
ben  tracöten,  ftc^  einfc^metd[;eln. 

Umilkac,  -kam,  -kalem, 
vn.  imperf. ;  Umilkn§,c,  -kne, 
-knalem,  vn.  per  f.  Derftum» 
men,  fdiraeigen,  abbred^en,  in= 
nel^alten,  gu  reben  aufhören; 
dzwony  -Ikly  bie  ©lotfen  oer= 
ftummten;  spostrzegl,  ze  sJu- 
chacze  roztargnieni,  wiec 
umilkl  er  bemerfte,  ba^  bie 
^ul^örer  jerftreut  toaren,  unb 
bra(^  plötüd)  ab;  -knij,  serce! 
fc^roeig  ftiH,  mein  §erj! 

Umilkanie,  -nia;  ümil- 
knigcie,  -cia,  sn.  58erftuminen 
n.,  ©c^njeigenw.,  ^nne^altenn. 

Umilowac,  -luje,  -walem, 
va.  perf.  liebgerainnen ;  -walem 
ja  jak  rodzona  siostre  id^  l^atte 
fie  rote  eine  leibliche  ©cf)n)cfter 
liebgetüonnen;  tak  Bog  -wal 
swiat,  iz  syna  swego  dal  dian 
©Ott  ^atte  bie  SBett  fo  lieb,  bafe 
er  feinen  ©o^n  für  fie  I)ingab; 
byscie  milowali  jedni  drugich 
jako  -wat  was  bamit  if)C  eud) 
untereinanbec  liebt,  raie  er  eu(^ 
geliebt  ^at. 

Umilowanie,  -nia,  sn. 
Siebgeroinnen  n. 

Umitrzyc,  -trze,  -trzyiein, 
va.  perf,  mit  ber  Stitra  be= 
fleiben. 

Umizg,  -u,  pl.  -i,  am.  Sieb= 
fofen  n.,  ©ddöntun  n.,  Sie= 
betn  n.,  Siebfofung  /.,  Som= 
pliment  n. ;  -i,  pl.  Siebelei  /., 
Äofetterie  /'. 

Umizgac  si§,  -gam,  -ga- 
lem,  vr.  imperf. ;  Umizgn^c 
sie,  -gne,  -gnafem,  vr.  perf. 
fdföntun,  loteltieren.  fd)mei= 
c^eln,  fareifieren,  bie  ®our, 
ben  ^of  madien;  —  sie  do 
panny  einem  gräulein  ben 
§of  mactjen ;  zawsze  sie  -gasz 
do  mnie,  gdy  ci  mqjej  pomocy 
potrzeba  bu  tuft  immer  f(f)ön 
mit  mir,  roenn  bu  meine 
§ilfe  benötigft;  nie  -zgaj  sie, 
nie  ci  to  nie  pomoie  f  c^meid)le 
nic^t,  benn  eä  roirb  bir  nid^tä 
nü^en. 

Umizgal8ka,  -skiej,  pl. 
-skie,  sf.  Sofette  /. 

Umizgalski,  -ego,  pl.  -scy, 
sm.  (Sct)meic^[er  w.,  ©c^ön» 
tuer  m. 


Umizgalstwo,  -wa,  sn. 
©d5öiUuerei  /.,  5^ofetterie  /. 

Umizgliwy,  adi.  fofett, 
jum  Stebäugetn  geneigt. 

Umkliwy,  adi.  flin!,  ent- 
fdjlüpfenb. 

Umkn^c,  -kne,  -knalem, 
1.  vn.  per/. ;  Umykac,  -kam, 
-kalem,  I.  vn.  imperf.  1) 
entfd^Iüpfen,  entf[ie[)en,  ent= 
meieren,  Sieifiaus  nefjmen,  ba= 
Donlaufen,  ftd^  baoonmadjen; 
-kaj !  fliebe !  —  do  kogo  ju 
jmnbm  entftiel^en;  —  komu 
jmnbm  auä  bem  Sßege  gelten, 
Dor  jmnbm  fliegen;  II.  va. 
etro.  roegrüden,  roegfc^ieben ; 
—  swoja  reke  feine  §anb 
üerroeigern;  III.  sie,  vr.  1)  n)eg= 
ge^en;  2)  —  sie  komu  jmnbm 
%\a.%  mad^en,  jmnbm  auä 
bem  Sßege  gelten;  ziemia  -ka 
sie  nam  pod  nogami  bec  SBo» 
ben  fd^roinbet  unä  unter  ben 
güfsen. 

Uinknienie,-nia;  Umknig- 
cie,  -cia,  sn,  iSntfc^lüpfen  n., 
(S'ntftte[)en  n. 

Umlec,  -iele,  -eltem,  va. 
perf.  fertig  ma|len. 

Umlot,  -u,  pl.  -y,  sm. 
2lu6brufc^  m.,  Srefdjertrag  m. 

Umlotny,  adi.  ergiebig  im 
2)refc%en,  ausgiebig,  gut  fcbüt= 
tenb. 

Uml6ci6,  -ce,  -cilem,  va. 
perf.  fertig  brefc^en. 

Umnictwo,  -wa,  sn.  2Biff  en» 
f^aft  f.,  Äcnntnig  /. 

Umniszenie,  -nia,  sn.  Sias 
ftrterung  /. 

Umniejszac,  -szam,  -sza- 
lem,  va.  imperf. \  Umniej- 
szyc,  -sze,  -szylem,  va.  parf. 
Derfleinctn,  üerminbern,  Der= 
ringern. 

Umniejszanie,  -nia,  sn. 
^ertteinerung  /.,  5ßetmtnbe= 
rung  /. 

Umniszyö,  -sze,  -szylem, 
va.  perf.  faftrieren. 

Umnozyö,  -ze,  -iylera,  va. 
perf.  Dermef)cen,  multiplizieren. 

Umocniö,  fie^e:  Umacniac. 

Umocnienie,  -nia,  sn.  SBe» 
feftigung  /".,  '-öeftärfung  /. 

Umocowaö,  -cuje,  -walem, 
ra.  perf. ;  Umocowy  waö, 
-wuje,  -walem,  va.  imperf,  1) 
befefligen,  beftärfen;  2)  —  do 


czegojmnbn  guetin.  bered^tigen, 
beDoQmäc^tigen;  -ny  SeüoK» 
niäcbtigte(r)  m. 

Umocowanie,  Umocowy- 
wanie,  -nia,  sn.  Üefeftiqen  »t., 
Seftärfung  /.;  S8er)oIImä(^» 
ttgung  /.,  SoHmadit  f. 

Umodlenie,  -nia,  sn.  @r= 
langen  «.,  ©rreicfien  n.  burc^ 
©ebete. 

Umodlic,  -die,  -dlilem,  va. 
perf.  burc^  öeten  erlangen, 
erbeten. 

Umokniecie,  -da;  Umo- 
knienie,  -nia,  sn.  ^Ra^tner« 
ben  11, 

Umolestowac,  -tuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  betäftigen. 

Umor,  -u,  pl.  -y,  sm.  Sob 
m.  \  do  -u,  na  —  auf  SCob  unb 
Seben;  do  -u  bie  ju  2obe 
prügeln;  na  —  smiac  sie  fic§ 
ju  Sobe  lad&en;  pic  na  — 
fid^  ju  'Sobe  befaufen ;  mestwo 
niezlomne  az  do  -u  biä  jum 
2;obe  unfeugfamer  3Kut. 

Umora,  -ry,  sf.  Geoffraea 
C^flanjenart). 

Umoralniac,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  imperf. ;  Umoralnic, 
-nie,  -uilem,  va.  perf.  mora= 
lifc^  madEicn,  fittlic^  beben. 

Umoralnianie,  Umoral- 
nienie,  -nia,  sn.  Hebung  /. 
ber  Sittlid)!eit. 

Umordowac,-duje, -walem, 
va.  perf.  ermüben,  matt,  ^alb 
tot  ma^en. 

Umorusac,  -sam,  -salem, 
va.  perf.  f(l)mu|jig  machen, 
cerfdimieren. 

Umorusanie,  -nia,  sn. 
SSeric{)UÜeren  n. 

Umorzenie,  -nia,  sn.  Slmor« 
tifierung/.,  Stieberfd^lagung/. 

Umotac,  -tarn,  -talem.  va. 
perf.    cerroidEeln,    umroidfeln, 
oerftridfen;  -tal  pajak   muche 
w    sidla    swoje    bie    ©pinne 
üerftridfte   bie   g^'^S^   '"    if)i^ 
9ie^ ;  —  sie,  vr.  \\i)  üerftriäen, 
fid^  Decroidfeln;   -tala  sie   bie- 
dna  ptaszyna  w  sidla  i  trze-j 
poeze  bezraduie  skrzydetkami  ] 
öaä  arme   SJögelc^en   Iiat   fid^j 
in    bag    9ie^    Derftridt     unb 
fd)lägt  ratloö  mit  ben  ^-lügeln. 

Umotanie,  -nia,  sn.  28er" 
flritfcn  )(.,  Sßeriöidfeln  n. 


Umowa 


369 


Unicestwianie 


Umowa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
Serabreounj  /".,  Hontraft  ?«., 
äJertrag  m.,  Slfforb  ?«.,  Ü6er= 
cinfunft/.;  ustna  —  münbli^e 
3Serabrebung ;  —  o  dosta  we  Sic 
fetungsfontraft ;  —  o  wzajem- 
nem  uzywaniu  wozow  SBagcn» 
krtell  n. 

Umozaikowac,  -kuje,  -wa- 
ietE,  va.  perf.  mit  5Diofaif 
oeräieren,  Decf eix ;  mannigfad^ 
geftalten. 

Umozaikowanie,  -nia,  sn. 
SSerjiereix  «.,  ©ermüden  n. 
mit  ajiojaif.  _ 

Umozebniac,  -niam,  -nia- 
}em,  Umozliwiac,  -wiam, 
-wialem,  va.  imperf. ;  Umo- 
zebnic,  -nie,  -nifem,  Umo- 
zliwic,  -wie,  -witem,  va.j^erf. 
ermöglichen,  möglich  machen; 
aby  zwiazek  — ,  trzeba 
bylo  wprzödy  niejedna  prze- 
»zkode  z  drogi  usunac  itm 
ba§  Sünfcnis  ju  ermögtid^en, 
mufite  man  corerft  mandies 
Sinbcrniä  auö  bem  SBege  räu= 
men ;  -wil  mii  studya  i  przez 
to  zapewnii  mu  przyszlosc 
er  ermögüd^te  iijm  bas  @tu= 
btum  unb  fieberte  i^m  baburc^ 
eineä^^unft;  wlasaie  dopiero 
to  drugie  -wia  to  pieiwsze 
gerabeerftbaägroeite  ermöglicht 
ba§  erfte. 

Umowienie,  -nia,  sn.  9Ser= 
abreben    n. ;    SBerabrebung   f. 

Umowny,  adi.  S5erabre= 
bungg--,  3]ertragä=. 

Umroczenie,  -nia,  sn. 
3SerDunfelung  /.,  S8erfin[te= 
runq  /. 

Umroczyc,  -cze,  -czyiem, 
va.  inrf.  oerbunfeln,  t)erftn= 
ftern. 

ümundurowac,  -ruje,  -wa- 
tem,  va.  per/,  uniformieren. 

Umundurowanie,  -nia,  sn. 
Uniformieren  ».,  Uniformie= 
rung  /. 

Umurzac,  -rzam,  -rzalem, 
va.  imperf.;  Umurzyc,  -rze, 
-rzylem,  va.  perf.  üerfc^mie= 
ren,  befcbntu^en,  fdöroäri^en. 

Umurzanie,  Umurzenie, 
-nia,  sn.  3]er)c^mieren  n.,  ^es 
fd^mu^eu  m.,  ©d^märsen  n. 

Umuskac,  -kam,  -kaiem, 
va.  perf.  ftrei^etn,  ftreic^en, 
iieblofen. 

SJownik  polsko-niemiecki. 


Umuskanie,  -nia,  sn. 
©treicfjeln  ?!.,  Siebtofen  n. 

Umycie,  -cia,  sn.  '^\i\x^(s.= 
fc^en  n.,  Slbmafd^ung  /. 

ümysl,  -u,  iTil.  -y,  sm.  1) 
©inn  m.,  ©emüt  n.,  ©eift  m.\ 
uspokoic  wzbui'zone  -y  biß 
oufgebrad^ten  ©emüter  berul^t= 
gen;  wpajad  co  w  czyjs  — 
imnöm  etnj.  ju  ©emüte  füfjren ; 
spokojnosc  -u  ®emütsrul)e  /. ; 
chory  na  -sie  gemütä=,  geifteä= 
!ranf;  wyksztsicic  —  feinen 
©eift  aue&ilDen;  wielkosc  -u 
(SJeifteö^röBe  /. ;  przytomnosc 
-u  ©eifteäsegenraart  /. ;  wzgar- 
dzenie  znikomosciami  tego 
swiata  okazuje  wielkosc  -u 
bie  93erad^tung  ber  5Ud^tig= 
feiten  biefer  SBelt  bejeugt 
©eiftesgrö^e;  przymioty  -u 
©eifteäanlagen  pl.,  ®eiftcä= 
gaben  pl. ;  2)  2Ibfi^t  /. ;  z  -u 
mit  Sibfidjt,  obfidE)tlid|;  z  -u 
tarn  nie  poszedJem  ic^  bin 
abfid^tUdj  nid^t  l^ingegangen. 

Umyslnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
StjHogiemuö  m. 

Umyslowosc,  -sei,  sing, 
taut.  ä/.  ®eiftige(§)  «.,  ®eiftig= 
fett  /. 

Umyslowy,  adi. ;  Umy- 
slowo,  adv.  geiftig,  ©eiftes», 
®emüt5=;  -wa  praca  geiftige 
2lrbeit;  -wa  choroba  ®eifteö= 
Iranf^eit  /. ;  -wo  pracowac  gci« 
ftig  arbeiten;  wtadza  -wa  ©ei= 
fteöfraft  f. 

Umyslenie,  -nia,  sn.  S3e= 
ic^liefeen  n.,  33efdE)Iufi  m. 

Umyslic,  -sie,  -slitem,  va. 
perf.  befc^Iiefeen,  fid^  Dornel^= 
men;  -tem  wycofac  sie  z  tego 
przedsiebiorstwa  id^  l^abe  be= 
fc^Ioffen,  micö  üon  biefem  Un= 
ternei)men  jurüdf^uäiefien. 

Umyslnosc,  -sei,  sf.  2lb= 
fiditli^feit  /. 

Umyslny,  adi. ;  Umyslnie, 
adv.  al)fic^tlic§,  Dorfä^Itc^,  mit 
fjlei^ ; -slnie  udawalem,  ze  go 
nie  widze  id)  [jabe  abfid^tlit^ 
fo  getan,  olö  ob  icf)  i^a  nidit 
fef)en  mürbe;  -ne  zabojstwo 
abfic^tütficr,  tioife^Iicfier  ÜJJorb. 

Umywac,  -wam,  -vvalem, 
va.  imperf. ;  Umyc,  -je,  -tem, 
va.  perf.  abroafc^en,  roafc^en; 

—  dziecko  bas  Ätnb  n)afd;cn; 

—  sobie  twarz,  rece  fic^  baö 


©efid^t,  bie  §änbe  roafc^en; 
—  rece  feine  §änbe  in  lln= 
fdE)ulD  raafrf)en;r6b  sobie  za- 
tsm,  CO  chcesz,  ale  ja  sie 
wiecej  nie  mieszam  i  umywam 
od  wBzystkiego  rece  tue  alfo, 
raaä  "bu  roiUft,  ic^'raerbe  mic^ 
ni^t  l^ineinmifc^cn  imb  mafd^e 
meine  §änbe  in  Unfc^ulb;  — 
sie,  vr.  1)  fid^  mafdjen ;  2)  fic^ 
oergleidjen,  \\6)  meffen  fönnen; 
ani  sie  nie  umyl  do  poprze- 
dniego  er  fann  fid^  mit  \>tra 
üorigen  gar  nic|t  Dergleichen, 
er  ^ätt  il^m  lange  nic^t  bie  2Bage, 
er  mufi  fid)  cor  il^m  oerftetfen. 

Umywalnia,  -ni,  pl,  -nie; 
Umywalnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
äi5ofc^faften  m.,  Soiiette  /. 

Umywanie,  -nia,  sn.  2Ba.= 
fd^ung  /.,  SBafc^m  n.,  2lb= 
raafd)en  «.;  —  nog  fyufe= 
raafd^ung  /. 

Unaoczniac,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  imperf. ;  Unaocznic, 
-nie,  -niiem,  va.  perf.  er= 
fitötiidE)  macben. 

Unaocziiianie,Unaocznie- 
nie,  -nia,  sn.  ®rfic^tüd§= 
matten  n. 

Uncya,  -cyi,  pl.  -eye,  sf. 
Unse  /. 

Uncyowy,  adi.  Iln3en=. 

ündulacya,  Ondulacya, 
-cyi,  sf.  Sl^ellenbemegung  /., 
Unbulieren  «.;  =  Falowanie. 

Undulacyjny,  Ondulacyj- 
ny,  adi.  iiß}eUen=-,  Unbula= 
tion§=;  teorya  -cyjna  2BelIen= 
t^eorie  /'. 

Undolowac,  Ondulowac, 
-luje,  -walem,  vn.  imperf. 
unbulieren;  =  Falowac?. 

Ungdznic,  -nie,  -niiem,  va. 
perf.  jum  ®tenb  bringen, 
eienb  machen. 

Unia,  -nii,^;?.  -nie,  sf.  Union 
/.,  ^Bereinigung  /.,  —  lubelska 
"bie  Subliner  Union. 

Unicki,  adi.  uniert. 

Unicestwiac,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imperf. ;  Unicestwiö, 
-wie,  -wiJem,  va.  perf.  oers 
nid^ten;  krepuje  i  -wia  dzia- 
lalnosc  pojeJynczych  osob 
er  f^inbert  unb  pernic^tet  bie 
lätigfeit  einzelner  '|>erfonen. 

Unicest'wiaiiie,  Unicest- 
wienie,  -nia,  sn.  93ernid[i= 
tung  f. 

24 


TJniejednostajniac 


370 


Uniwersytet 


Uniejednostajniac,  -niam, 
-niatem,  la.  hnperf.;  Unie- 
jednostajnic,  -nie,  -nilem, 
va.  perf.  ungleid^mä^ig  ma= 
c^ert,  (leftalten. 

Uniejednostajnianie, 
Uniejednostajnienie,     -nia, 
sn.  '-üerungletcfttnäfeigung  /. 

Uniepodabniac,  -niam, 
-nialem,  va.  imperf.r,  Unie- 
podobnic,  -nie,  -nüem,  va. 
perf.  unmöglich  machen,  cer= 
etteln. 

Uniepokoic,  -je,  -il'eni,  va. 
perf.  beunruhigen. 

Uniesienie,  -nia,  sn.  1) 
aiufbraufen  ?i.,  ^oxn  m.,  §t^e 
/.-,  (gntjüdfen  n.,  ©nt^ufiaä» 
muä;  w  -niu  dobyt  miecza  im 
3orne  jog  er  baö  ©c^rcert; 
w  -niu  go  uderzyl  er  i)at  i^m 
in  ber  §i^e  einen  Sd^lag  oer» 
fe§t;  zawolat  w  -niu;  co  za 
pieknosc  er  rief  I)tngeriffen : 
raaä  für  eine  ©c^ön^eit; 
w  -niu  radosci  im  {Jreuöcm 
taumel. 

Unieszczesliwiac,  -wie, 
-wilena,  va.  imper/.;  Unie- 
szczfsliwic,  -wie,  -wilem, 
va.  perf.  unglüdEIid^  machen, 
inä  UnglüdE  ftürjen;  -wii  tym 
postepkiem  cala  swoja  rodzi- 
ne  er  machte  burc^  biefe  S;at 
feine  gamiUe  unglücflicö. 

Unieszczgsliwianie,Uiiie- 
szczgsliwienie,  -nia,  sn. 
Stürzen  n.  inä  Unglücf. 

Uniesc,  -niose,  -niostem, 
I.  va.  ptvf.\  Unosic,  -nosze, 
-silem,  I.  vu.  imperf.  1)  ba= 
Dontragen,  forttragen;  in  bie 
^'o\)t  iieben;  entreißen,  ent= 
führen;  konie  gouniosiy  bie 
^ferbe  gingen  mit  i^m  bur^  ; 
uniösl  w  nocy  polowe  kosz- 
townosci  er  tiug  in  ber 
3iac^t  bie  Raffte  ber  Äoftbar= 
feiten  raeg ;  camietnoöc,  gniew, 
zadza  go  uniosia  bie  Sei= 
benfc^aft,  ber  3orn,  bie  Se= 
gierbe  riß  i^n  fort ;  wiatr  -sil 
tumany  kurzu  ber  2ßinb  l^ob 
Staubroolfen  in  bie  ^ij^e; 
2;  ertragen,  erfditeppen  fön- 
nen;  16d  nie  mogl  — 
cieiaru  i  pekt  pod  jego 
nogami  baä  tSiä  lonnte  bie 
Saft  nic^t  ertragen  unb 
barft    unter    feinen    pßen; 


3)  —  ptaka  einen  StoßDoget 
jät)men,  abrichten;  II. —  sie; 
vr.  1)  fic^  erl^cben,  fc^rceben; 
—  sie  w  powietrzu  in  ber 
Suft  fc^roeben;  —  sie  ponad 
wode  fic^  über  bal  aBaf= 
fer  ^eben ;  mgia  -nosi  sie 
nadlasemöerDJebelfc^roebtüber 
bemSßalbe;  -niösl  sie  wysoko 
w  powietrze  er  f d)raang  fitf)  ^od) 
in  bie  Suft;  2)  fic^  »on  etro. 
fjinrei^en  laffen,  gu  roeit  ge^en, 
außer  fid^  fein,  bi^ig  werben, 
fic^  ereifern ;  -niösl  sie  stra- 
sznym  guiewem  er  ließ  fic^ 
oon  einem  ungeheuren  3orn 
Einreißen;  nie  unos  sie 
Pan  laffen  ©ie  firf)  nic^t  ^in= 
reißen,  mäßigen  ©ie  ficö ;  3)  — 
sie  nad  czem,  nad  kim  jmnbn, 
etro.  berounbern,  in  (Sntjütfen 
übet  fmnbn,  etra.  geraten,  fid)  in 
Sobeäer^ebungen  über  jmnbn, 
iixo.  ergießen. 

Uniesmiertelniac,  -niam, 
-niaiem,  va.  iinperf.;  Unie- 
smiertelnic,  -nie,  -nilem,  va. 
perf.  unftetblid^,  bei  ber  9tocl^= 
roett  berühmt  machen;  —  sie, 
vr.  \\i)  Dereraigen. 

Uniewazniac,  -niam,  -nia- 
iem, va.  imperf. ;  Uniewa- 
znic,  -nie,  -niJem,  va.  perf. 
ungültig  mad^en,  erfläten ;  be» 
anftanben;  —  kontiakt  einen 
Äontraft  ftornieren,  lütfgängig 
machen ;  —  marki  obliterieren, 
abftempetn ;  —  monete  be= 
monetifieren ;  —  maüenstwo 
eine  (Sfje  für  ungültig  erflären; 
-niony  testament  ungültig  er» 
flärteä  Seftoment. 

Uniewaznianie,  Unie- 
waznienie,  -nia,  S7i.  UngüU 
tigfetläerflärung  f.,  3iücf= 
gänjiigfeitäertlärung,  ©torno 
«.,  ©tovnicrung  /. 

Uniewinniac,  -niam,  -nia- 
iem, va.  imperf. ;  Uniewin- 
niö,  -nie,  -niJem,  va.  perf. 
1)  entfc^ulbigen;  2)  unfd^ulbig 
erflären,  freifptec^en;  —  sie, 
vr.  fic^  entfd)ulbtgen. 

Uniewinnianie,  Uniewin- 
nienie,  -nia,  sn.  @ntfc^ulbi= 
gung  /. ;  Unfc^ulbigerflärung 
/.,  ?^reifpruc^  m. 

Uniewolenie,  -nia,  sn. 
Spinaen  n.,  3roang  m.,  SSer» 


fe^en  n.  in  eine  ^niongölage, 
äBiUenäberaubung  /. 

Uniewoliö,  -le,  -lilem,  va. 
perj.  jtDingen,  ©ercalt  antun. 

Uniform,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Uniform  /.,  äßaffenrod  »?., 
Stmtsgeioanb  n. ;  =  Mundur. 

Uniformowy,  adi.  Unt= 
form=. 

Unikac,  -kam,  -kalem,  va. 
imperf.;  Unikn^c,  -ne,  -klem, 
va.  perf.  meiöen,  üermeiben, 
auöroei^en;  -kam  go  jak 
ognia  id^  meibe  i^n  raie  öaä 
(}euer;  -kaj  zJyeb,  ale  nie 
pokazuj  nigdy,  i.&  sie  ich  boisz 
meibe  bie  53öfen,  aber  jeige 
nie,  baß  bu  fie  fürc^teft;  -nac 
niebezpieczenstwa  ber  (Sefa^r 
entgegen. 

Ünikanie,-nia,Unikni§cie, 
-cia,  sn.  SJJeiben  «.,  JBermeiben 
n.,  aiuöroeidien  n.,  (Entgegen. 

Unikat,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Unifum  n.,  einjiges  @EempIar. 

Unikczemniac,  -niam, 
-niaiem,  va.  imperf.;  Uni- 
kczemnic,  -nie,  -nilem,  va. 
perf.  gemein,  niebertröc^tig, 
fc^lec^t  mad^en. 

Unita,  -ty,  pl.  -ci,  sm. 
Unierte(r)  m. 

Unitka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Unierte  /. 

Uniweczac,  -czam,  -cza- 
lem,  va.  imperf.;  Uniwe- 
czyc,  -cze,  -czylem,  va.  perf. 
üernic^ten,  ya,  ©c^anben  ma= 
c^en,  Dereiteln. 

Uniwersalnosc,  -sei,  sf. 
Untoerfalilät  /.,  Slllgemein» 
i^eit  /. ;  =  Powszechnosc. 

Uniwersalny,  adi,;  Uni- 
wersalnie.  adv.  allgemein, 
1  uuioerfal,  uninerfeH;  =  Po- 
wszechny. 

Uniwersal,  -u,  pl.  -y,  5;«. 
Umlaufsfc^reiben  n.,  Äui\b= 
mac^ung  /. ;  2Ranifeft  n.  an 
bie  5iation   im  alten  ^olen. 

Uniwersnm,  indecl.  sn. 
j  Unioerfum  n.,  SBeltaQ  «.;  = 
'  Wszechswiat. 

Uniwersytecki,  adi.  Uni«- 

DerfitätSs,  $oc^fct|ul=;  —  bu- 

i  dynek  Untüerrttätögeböute  n. 

Uniwersytet,  -u,  pl.  -y, 
sm.  Unioerfität  /.,  §0(f)fc^ule 
/. ;  =  Wszechnica. 


Unizac 


371 


Upaja6 


Unizac.  -zam,  -ialem,  va. 
imperf. ;  Unizyc,  -ze,  -zjlem, 
va.  perf.  ernteDtigen,  niebri= 
ger  machen;  —  sie,  vr.  1) 
ftc^  ^erablaffen;  2)  fic^  er= 
niebrtgen. 

Unizanie,  Unizenie,  -nia, 
sn.  Srniebtic(ung  /. 

Unizonosc,  -sei,  sf.  Unter» 
täniflfeit  /.,  (grgeben^it  /., 
Unterroürfigfeit  /. 

Unizony,  acli.;  Unizenie, 
adv.  ergeben,  getjorfam,  un= 
tertänig;  -zony  sluga  ge^or= 
l'amcr,  ergebener  Siener; 
prosze  0  to  -ienie  tc^  bitte 
barum  untertönigft. 

Unobilitowac,  -tuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  abeln ;  = 
Uszlachcic. 

Unoszenie,  -nia,  nn.  Gr= 
lieben  n. ;  ©d^roeben  n., 
©cöiritngen  ?».;  —  sie  Snt= 
jücfen  ».,  3(u^  afid^geraten  «. ; 
—  gniewem  3orn  m. 

Unurzac,  -rzain,  -rzaJem, 
va.  imperf. ;  Unurzyc,  -rze, 
-rzytem,  va.  perf.  taud^en, 
etntau^en. 

Unuzac,  -zam,  -^aJem,  va. 
imperf.:,  Unuzyö,  -ze,  -zy- 
lem,  va.  perf.  ermüben,  ent= 
fräften. 

Unuzanie,  Unuzenie,  -nia, 
sn.  Grmüben  n.,  (Sntfräften  n. 

Uobecniac,  -niam,  -niatem, 
va.  imperf.)  Uobecnic,  -nie, 
-nilem,  va.  perf.  nergegen» 
roärtigen. 

Uobecnianie,  Uobecnie- 
nie,  -nia,  sn.  S3ergegenroärtt= 
gung  /. 

Uobojgtnic,  -nie,  -nilem, 
va.  perf.  gletd^gültig  mad^en. 

Uobyczajac,  -jam,  -jalem, 
va,  imperf. ;  Uobyczaic,  -je, 
-ifem,  va.  perf.  gefittet  ma= 
d^en,  jioilifieren.  ! 

Uobyczajenie,  -nia,  sn. 
3toinfterung/.,  3iotltfation/. 

Uogölniac,  -niam,  -niatem, 
va.  imperf. ;  Uogölnic,  -nie, 
-nilem,  va.  perf.  DeraIIge= 
metnern. 

Uogolnianie,  Uogolnie- 
nie.  -nia,  sn.  3SeraUgemet= 
nerung  /. 

UoTganizowac,  -zuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  organtfiercn, 
orbnen. 


Uorganizowanie,  -nia,  sn. 
Dcganiiieren  n.,  Drgantfie= 
rung  /. 

Uosobiac,  -biam,  -bialem, 
va.  imperf, \  Uosobic,  -bie, 
-bilem,  va.  perf.  nertörpern, 
perfontfiäieren. 

Uosabianie,  Uosobienie, 
-nia,  sn.  SSerförperung  /., 
5ßerfonifi!atton  /. 

Upad,  -u,  pl.  -y,  sm.; 
Upadek,  -dku,  pl.  -dki,   sm. 

1)  gaUen  n.,  j^aß  m.,  (Stn= 
fturg  w.;  Untergang  w. ; 
grozic  -dkiem  ctnjuftürjen 
bro^en,  baufäHig  fein;  -dek 
Adama  ber  ©ünbenfaff;  — 
domu  handlowego  ber  ©turj 
eineä  ^anbels^aufes;  do  -dku 
przyjsc  ben  Untergang  ftnben; 

2)  SSerfaH  m. ;  —  panstwa  ber 
SerfaU  beö  9ieic^eö;  —  sil 
^räfteoerfaß;  3)  UnglüdE  n., 
SSeröerben  n. ;  przyprowadzic 
kogo  do  -dku  jmnbn  in§ 
SBerberben  ftür;ien;  4)  ©tn= 
fen  n.,  Sd^roinben  n.;  5) 
iBertuft  m.,  2Ibbrud^  m.,  ©c^a« 
be(n)  m.\  5)  gaUenbe(5)  n.; 
gaUcn  n. 

Upadac,  -dam,  -dalem,  I. 
vn.  imperf:,  Upasc,  -dne, 
-dlem,  I.  vn.  perf.  1)  fallen; 

—  na  ziemie  ju  öoben, 
auf  bie  ©tbefatten;  posliznal 
sie  i  upad}  tak  nieszczesiiwie, 
ze  zlamal  noge  er  glitt  aus 
unb  fiel  fo  unglüiilic^,  ba^  er 
ba§  Sein  Brac^ ;  -dla  mi 
szpilka  na  dywan  i  nie  möge 
jej  znalezc  eine  StedEnabel 
tft  mir  auf  ben  2;eppic^  ge= 
fatfen  unb  i(^  fann  fte  nic^t 
finben;  —  na  twarz  auf  baä 
Q)eficf)t  fallen;  —  na  wznak 
auf  ben  3iüdEen  faüen;  -dlem 
i  nabilem  sobie  guza  na  gfo- 
wie  id^  l^aBe  mir  eine  Seule 
am  5lopfe  gefd^Iagen;  -dam  do 
nög  ic^  falle  %\)XKtv.  ju  gü^en ;  ' 
dziecko  -dio  na  röwnej  drodze  \ 
ba§  Sinb  fiel  auf  ebener  @rbe;  j 

—  na  kolana  auf  bie  Knie  ] 
fallen;  wiele  domow  handlo- 
wych  -dio  oiete  ©anbelä= 
pufer  finb  gefallen,  ftnb  5an= 
ferott  genjorben;  poczatkowo 
go  wspiera?,  ale  widzac,  4e  nie 
nie  pomaga,  dal  mu  —  er 
unterftü^te  t^n  juerft,  aber  ba 


er  fa^,  ba§  e§  nic^tä  ^ilft,  lief; 
I  er  if)n  fallen ;    upadi    snieg, 
I  deszcz,  grad  ^%  {)ot  gefd^nett, 
geregnet,  genagelt ;   2)  finlen ; 
;  öom  moraüfc^en   ötonöpuntt 
fallen,    fel)len,    fünbigen,  ju 
JyaHe  f ommen ;  na  ten  widok 
•dla  cata  moja  odwaga  ht\  bie« 
fem  Slnblidift  mein  ganzer  2Jiut 
!  ge)unfen;taknizkojuz-d]!es,  i;e 
]  nawet     wslydu     odczuc     me 
I  umiesz  bu  bift  fo  tief  gefun- 
den, bafi  bu  nic^t  einmal  c>(^om 
empfinben    fannft ;    chlubniej 
jest  podniesc  sie  z  -dku  aniieli 
nigdy    nie    —    eS    tft    tU^m» 

DoHer,  fic^  »om  {jalle  %\x  er= 
lieben,    alä    nie     %\x    taHen ; 

3)  fd^roinben,  fmten,  abnefimen ; 
sily  moje  -daja,  czuje,  ze  zbliza 
sie  ostatnia  godzina  mtine 
Gräfte  fd^rotnben,  id^  fü^le,  ba^ 
biele^te©tunbenal)t;  zupeJnie 
-di  na  umysle  er  ift  DOlI= 
ftänbig  geifteöfc^rcac^,  [tumpf= 
finnig  geroorben;  —  na  duchu 
mutloä  roerben;  —  na  zdro- 
wiu    anfangen    ju    fränfeln ; 

4)  unterliegen,  untergeben ; 
—  pod  eiezarem  nieszezeäc 
ber  Saft  beä  UnglüdEä 
unterliegen;  5)  —  na  noge 
leinten;  II  —  sie,  vr.  jer»» 
fallen,  berften,  pla|en. 

Upadanie,  Upadnigcie, 
-cia,  sn.  galt  m.,  fallen  m., 
Einfallen  n. 

Upadlac,  Upadlanie  = 
Upoiilac,   Upodlanie. 

Upadliny,  -dlin,  plur. 
tant.  sn.  3iuinen  pl. 

Upadlosc,  -sei,  pl.  -sei,  sf. 
|)intoUigfe>t  /".;  Sbauferott  w., 
^riba  /.;  ilon!ur^maffe  f. 

Upadly,  1)  adi.  hinfällig, 
gefallen,  arm,  »erfaHen,  elenb ; 
pracowac  do  -diego  btö  jum 
Umfinfen  arbeiten;  do  -diego 
bronic  sie  fic^  aufä  öufeerfte 
nerteibigen;  pie  do  -dfego 
biä  jum  |»inftnfen  faufen. 

Upajac,  -jam,  -jatem,  va. 
imperf;  Upoic,  -je,  -Wem, 
va.  perf.  betäuben,  beraufc^en ; 
upoi}  mnie  nadzieja  er  ^atmic^ 
mit  öoffnung  berauf c^t;  -jony 
radoscia  freubetrunlen,  Don 
3=reube  berauf cf)t ;  —  sie,  vr. 
beraufc^t  roerben. 

24* 


Upajanie 


372 


Upchac 


Upajanie,  Upojenie,  -nia,  [ 
sn.  'Jian'id)  m.,  SöeraufdE)en  n. ; 
Saumel  m. 

Upakowac,  -kuje,  -walem, 
va.  perf.  einladen,  gut  ein» 
paden. 

Upakowanie,  -nia,  sn. 
®inparfen  «.;  (ginpaiiung  /'., 
®m5aHage  f. 

Upalac,  -lam,  -lalem,  va. 
imperf.-^  XJpalic,  -le,  -litem, 
va.  perf.  1)  aßbrennen,  n)eg= 
brennen,  ein  luenig  Brennen; 
—  kawe  i^'affee  Brennen;  — 
wiosöw  fid^  ba§  §aar  abfengeu ; 
2)  burd)g[ü[)en,  erl^i^en,  ent= 
jünöen;  piec  na  chleb  -lony 
ber  yaxa  ^BadEen  beä  ^roteä 
erl^i^te  Dfen;  3)  tjertrennen, 
Bräunen  ;8l'once  -lilo  mutwarz 
bie  ©onne  i^at  if)m  bag  (SJefic^t 
uctbrannt. 

Upalacie,  Upaleuie,  -nia, 
sn.  21B=,  SBegbrennen  n. 

Upalikowac,  -kuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  mit  ^fäl^len 
aBgrenjen,  aBfonbern. 

Upalisadowac,  -duje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  mit  einer  ^ali» 
fabe  umgeben. 

Upalisadowanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  Serpalifabierung  f. 
Upalowac,  -luje,  -walem, 
va.  perf.  bas  %lQ^  anpföl^Ien. 
Upal,  -u,  pl.  -y,  sm.  §i^e 
/.,  ©onnenglut  /. ;  mielismy 
tego  lata  wielkie  -y  loir 
fiatteu  biefen  ©ommer  grofie 
^igc ;  podczas  tycb  -6w 
wielu  ludzi  umarlo  na  udar 
sloneczny  roäljrenb  biefer 
6i^e  [tarBen  oielc  Seute  an 
Sonnenftic^. 

Upami§ta6,  -tam,  -talem, 
va.  perf. ;  Upamigtywac, 
-tuje,  -waiem,  va.  imperf.; 
3ur  SSefinnung  Bringen,  Be= 
fänftigen;  —  sie,  vr.  jur 
Sefinnung  fommen,  fid)  Be= 
ftnnen,  in  fid^  gefien;  ben 
3orn  fahren  laffen;  -taj  sie, 
CO  teÄ  czynisz,  szalony  Bc» 
finne  bid),  roaä  bu  tu[t,  SJer» 
rüöter;  -talem  sie  nareszcie 
1  zaczalem  prowadzic  spokoj- 
ne  Äycie  id^  lam  enblic^  jiir 
SBefinnung,  ^ur  iiernunft  unb 
Begann  ein  rut)igeg  SeBcn  ju 
führen. 


Upamigtanie,  -nia,  sn. 
SBefinnen  n.,  9iüdleljr  /.  jur 
SSernunft;  daj  mu  Bo^e  wczas 
—  Ia§  il^n,  0  ©Ott,  red^t= 
jeitig  jur  Sefinnung  fommen. 

Upamigtniac,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  imperf.;  üpami§t- 
nid,  -nie,  -nilem,  va.  perf. 
nereiüigen,  unoergefilid^,  ben!= 
roürbig  machen;  rozrucby  i 
rzei  upamietnily  dzien  ten 
po  wszelkie  czasy  bie  Un= 
rul^en  unb  bie  SJie^elei  mac^= 
ten  biefen  %<xo,  für  alle  Sei= 
ten  unoergeßlid^ ;  -nil  rzady 
swoje  szeregiem  piekoych 
czynow  er  macf)te  feine  3te= 
gierunggjeit  butd)  eine  SReil^e 
öon  fdiönen  Saaten  unoer^ 
gefelid^. 

Upamigtnianie,  Upamigt- 
nienie,  -nia,  sn.  Sßerercigen 
n.,  UnoergelUdimod^en  n. 

Upancerzenie,  -nia,  sn. 
aSepanjerung  /'. ;  ^anjer  m., 
^an^erung  f. 

;      Upancerzyc,  -rze,  -rzylem, 
va.  perf.  mit  ^Panger  BeÜciben, 
!  Bepan^ern. 

Uparac,  -ram,  -ralem,  va. 
I  imperf.]  Upruc,  -pruje,  -pru- 
!  lem,  va.  perf.  jerttentien;  jer» 
!  fted^en   jerfd^neiben. 

Uparciuch,  -a,  pl.  -y,  sm. 
|)artjd^äbel  «?.,  eigenfinniger 
3Jlenfd^,  ©tarr!opf  m. 
1  Upartosc,  -sei,  sing.  tant. 
'  sf.  ©igenfinn  m.,  %xoii  ?«., 
Sro^igteity.,  ^olsftarrigf  eit/. ; 
=  Upor. 

Uparty,  adi. ;  Uparcie, 
adv.  eigenfinnig,  ftarrtöpfij, 
l^artnädEtg,  f)aigftarrig ;  — 
jak  koziol  eigenfinnig  roie  ein 
ÖodE;  -ta  choroba  eine  Ijart» 
nädige  Ärantl^eit;  -cie  sie 
trzymal  swego  punktu  wi- 
dzenia  er  Bel^arrte  fiartnädfig 
auf  feinem  ©tanbpunft;  -ta 
bitwa  l^artnädiger  i^ampf- 

Upas,  -u,  sing.  tant.  sm. 
Strychnos  (©iftpflanjenart). 

Upasaö,  -sam,  -salem,  va. 
imperf.;  Upasc,  -sze,  -^lem, 
va.  perf.  mdften,  fett  machen, 
auf  ber  äDeibe  fett  madien. 

Upasanie,  Upaszenie, 
-nia,  sn.  SüKöften  n.,  SJäftung 
/.,  3«aft  f. 


Upatentowac,  -tuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  patentieren, 
ein  patent,  ein  Siptom  t)et= 
leiben. 

Upatentowanie,  -nia,  sn. 
patentieren  n.,  ^atentoerlei« 
l)ung  /. 

Upatrek,  -trka,  j)l.  -trki, 
sm.  (Eupatorium)  Soften» 
Iraut  n.,  |)irfc^flet  ???.  = 
Sadziec. 

Upatrywac,  -truje,  -wa- 
lem, va.  imperf;  Upatrzec, 
-trze,  -trzylem  va.  perf.  1) 
feigen,  umfe^en,  fuäien,  BeoB= 
achten,  roal^rnetimen,  ousfu= 
C^en;  -trzylem  sobie  na  ten  cel 
bardzo  ladny  plac  przylega- 
jacy  do  naszego  domu  id^ 
t)aBe  mir  ju  biefem  Swcde 
einen  fel^r  fc^önen  ^Ia|,  ber 
an  unjer  §auä  angrenjt,  aus= 
gefudE|t;  -trzyl  sobie  dogodna 
pore  i  czas  er  l^at  bie  gün» 
ftige  ®elegen[)eit  unb  3eit  er- 
fefien,  raaijrgenommen;  ty  we 
wszystkiem  -trujesz  cos  zlego 
bu  fie^ft  in  allem  et«.  Sd^Iim= 
meä;  —  czlowieka  zdol- 
nego  do  tej  czynnosci 
einen  ju  biefer  2:ätig!eit 
taugli^en  3}ienfd^en  erfe|en; 
-trzyl  ja  sobie  na  synowe  er 
l^atfiefi'^  pr  ©döroiegerto^'ter 
erfe^en;  —  w  kim  czego  etro. 
in  jmnbm  fud^en,  finben 
rooHen;  -jesz  zawsze  tylko 
cudze  v/ady  a  zalet  widziec 
nie  cbcesz  'XiW  finbeft  immer 
nur  frembe  get)Ier  unb  bie  guten 
©igenfd^aften  roiUft  Du  nic^t 
fef)en  ;  —  sobie  cos  do  kogo 
gegen  jmnbn  ooreingenommcn 
fein,  eine  irrige  SJeinung  üon 
jmnbm  ^aBen;  2)  erlauern, 
erpaffen,  aBpaffen;  -trzyl 
chwile,  gdy  go  nikt  nie  ob- 
eerwowal,  i  rzucil  sie  z  dru- 
giego  pietra  na  dol  er  er= 
lauerte  ben  SlugenBlicf,  ba 
it)n  niemanb  BeoBad^tete,  unb 
ftürjte  fidi  com  jroeiten  ©todfe 
in  bie  iiefe;  3)  »orausfeben. 
Upatrywanie,  Upatrze- 
nie,  -nia,  sn.  Se^en  «.,  ©u= 
c^en  «.,  aBaljrnel^mung  /., 
33cobad^tung/.,  Slusfu^en  «., 
©rlauern  n. 

Upchad,  -cham,  -chaiem; 
Upclina<5,    -ne,    -naiem,    va. 


Upelnoletniac 


373 


Upifkszac 


pe/'/.  f(f)ie5en  fönnen,  im 
ftanbe  fein  ju  fd^ieben. 

Upelnoletniac,  -niam, 
-niafeiD,  va.  imperf,\  Upel- 
noletnic,  -nie,  -nilem,  va. 
per/.  DoIIjätirig  erüärcn,  vcia.- 
C^en;  -niono  mnie  przy  wyj- 
sciu  za  maz  man  ^at  mi(^ 
bei  meiner  ^eirat  für  t)olI= 
jährig  erflärt. 

Upelnoletnianie,  Upelno- 
letnienie,  -nia,  sn.  S5üH^ 
iä^rigfeitserllärung  /. 

Upelnomocniaö,  -niam, 
-nialero,  va.  imperf.]  Upel- 
nomocnic,  -nie,  -nilem,  va. 
perf,  beDoUmäd^tigen,  bie 
33oIIma^t  erteilen ;  -niony 
becoUmädjtigt. 

Upelnomocnienie,  Upel- 
nomocnianie,  -nia,  sn.  S3e= 
Dollmäd^tigung/. ;  3Soßmacl^t/. 

Upelzac,  -zam,  -zalero, 
va.  imperf.-,  Upelzn^c, 
-ne,  -nalem,  va.  perf.  frie= 
d^enb  jurücücgen,  erreichen. 

Uperfumowac,  -muje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  parfümieren, 
mit  SBo^lgerüd^cn  befpri^en, 
einreiben;  —  sie,  it.  fid^  par» 
furnieren. 

Uperfumowanie,  -nia,  sn. 
^Parfümieren  «.,  ^arfümie= 
rutig  /. 

Uperlac,  -lam,  -lalem,  va. 
imperf. \  Uperlic,  -le, -lüem, 
va.  perf.  mit  Serien,  ^^]er[en= 
tropfen  bebecfen,  beföen;  kro- 
ple  rannej  rosy,  ktoremi  slonce 
liscie  -la  i  kwiaty  bie  9)Zor= 
gentropfen  beg  %a,v.i%,  mit 
Denen  bie  «Sonne  bie  Blätter 
unb  aSfumen  bebedt. 

Upewniac,  -niam,  -nialem, 
va.  imperf. ;  Upewnic,  -nie, 
-nilem,  va.  perf.  oerfid^ern, 
Dergeraiffern;  -niam  pana,  Äe 
niema  najmniejazeo;o  nie- 
bezpieczenstwa  id^  oerfid^ere 
©ie,  bafi  nicf)t  bie  tteinfte  ®e» 
fafir  Dor^anben  ift;  —  sie,  vr. 
lief)  Dergenjiffern ;  nim  tu  wymö- 
wie  misjsce,  musze  sie  — , 
czy  dostane  inne  zajecie  be» 
cor  id^  ^ier'bie  ©tette  Eünbige, 
muB  ic^  mi^  »ergeroiffern,  ob 
i^  eine  anbere  aSefc^äftigimg 
betommc. 


Upewnianie,  Upewnienie, 
-nia,  syi.  3Serfid)ern  n.,  3Ber= 
geroiffern  n. 

Upfdzac,  -dzam,  -dzalera, 
va.  imperf. ;  Upgdzic,  -dze, 
-dzilem,  va,.  perf.  laufenb 
jurüdlegen,  rcegtreiben,  n)eg= 
jagen ;  —  sie,  vr. ;  —  sie 
z  kim  fid)  mit  imnbm  l^erum» 
jagen;  —  sie  za  czem  nac^ 
etm.  f)afcf(en,  trachten,  einem 
Sing-nac^jagen;  —  sie  za 
zwierzyna  bem  Söitbe  nad^ja» 
gen ;  -dzasz  sie  za glapstwami  a 
o  powaÄnych  rzeczacla  nie 
myslisz  bu  ^afd^eft  nad)  2)umm= 
Reiten  unb  benfft  nic^t  aw 
ernfte  '^'mc^z. 

Up§dzanie,  Upgdzenie, 
-nia,  sn.  ^Jladijagen,  ^lac^ren» 
nen  «.;  SBegtreiben  n.,  2Beg= 
joöen  n. 

Upftac,  -tarn,  -talem,  va. 
perf.  feffeln,  nerftridEen,  Ber= 
roidfein;  —  kogo  w  sidla 
jmnbn  inä  gangne^  oerftri!= 
len;  —  sie,  vr.  fid^  »erftricEen, 
oerroidEeln. 

Upgtanie,  -nia,  sn.  SScr= 
rcideln  «.,  Jßerftritfen  n., 
geffeln  n. 

Upi§,c,  -pne,  -pialem,  va, 
perf. ;  Upinac,  -nam,  -nalem, 
vn.  imperf.  ftedfen,  aufftedf-'n; 
upnij  sobie  wJosy  wyzej  ftede 
bir  ba§  §aar  ^ö^er  binauf; 
upnij  ubranie  na  sukni  a  po- 
tem  zobaczysz,  jak  calosc  \vy- 
glada  ftedEe  'ütw  Stufpu^  am 
bleibe  feft  unb  bann  roirft  bu 
fe^en,  roie  baö  ©anje  ausfief)t; 
upielas  to  troche  zanadto 
fantastycznie  bu  |aft  e§  ein 
roenig  ju  originell  aufgefted't. 

Upic,  -je,  -fem,  va.  perf.; 
Upijac,  -jam,  -jaJem,  va. 
imperf.  betrinfen,  beraufd^en; 

—  sie,  vr.  ficft  betrinfen,  fid^  be= 
raufd)en;  -les  sie,  wiec  nie 
wieez,  co  möwisz  bu  l^aft  bic^ 
belrunfen  unb  roeifit  nic^t,  roaä 
bu  rebeft;  -jalem  sie  jej  wi- 
dokiem  icö  berauf($te  mid;  an 
i^reni  2lnbIidEe. 

Upiec,  -ke,  -klem,  va.  perf. 
badfen;    braten;  trzeba    dzis 

—  ciastka  man  mu^  ^eute 
^uc^en  baden;  czy  g(^3  ]\xi 
-czona  ?  ift  bie  @anö  fd^on  ge= 
braten  ? ;  —  raczka  rot  roerben ; 


—  sie,  vr  1)  braten,  baden ; 
2)  fic^'  oerbrennen;  -ktam  sie 
w  palec  id^  f)abc  mir  ben 
ginger  oerbrannt. 

Upieczenie,  -nia,  sn.  93ra» 
ten  ??  ,  SSaden  n. 

Upienic,  -nie,  -niJem,  va. 
perf.  mit  ©d^aum  b(.\>tdtn, 
ju  ©d^aum  machen. 

Upierac  sig,  -r.im,  -raJera, 
rr.  imperf. iJjT^vzec  sig,  upre, 
upariem,  vr.  perf.  roorauf 
befielen,  befiarren,  ftd^  f)art= 
nädig  l^alten;  —  sie  przy 
czem  auf  etrc.  bt'[)arren,  bes 
fte^en;  —  sie  przy  swojem 
zdaniu  bei  feiner  2)ieinung  be» 
§arren;  nie  -raj  sie  przy  rze- 
czy,  ktorej  sam  nie  rozumiesz 
beftel^e  ni^t  auf  einer  ©acfte, 
bie  hvi  felber  nid^t  oerftel^ft; 
jak  sie  uprze  raz,  to  go  juz 
nikt  nie  przekona  roirb  er 
einmal  eigenfinnig,  fo  roirb  if;n 
niemanb  überjeugen;  -ral  sie 
tak  dlugo  przy  tym  jednym 
pnnkcie,  az  postawil  na  swo- 
jem er  beftarib  fo  lange  ouf 
öiefem  einen  'i)3unf'te,  biä  er 
feinen  SDBtllen  burc^fe^te. 

Upieranie  sig,  -nia ; 
Uparcie  sig,  -cia,  sn.  33e= 
l;arren    «.,  ^^efte^en  n. 

Upierwotnianie,  -nia,  sn. 
2)Ietallifierung  /.,  S^ererjung 
/.,  (Srjbilbung/.;  =  Metaliza- 
cya,  Odkwasorodnienie, 

Upierzenie,  -nia,  sn.  ®c= 
fi:ber  n. 

Upierzyc,  -rze,  -rzylem, 
va.  perf.  mit  gebern  bebeden, 
fd)müden,  befiebern. 

Upigcie,  -cia,  pl.  -cia,  sn. 
(Sefted  n.;  ©teden  n. 

Upigkniac,  -kniam.  -knia- 
iem,  va.  imperf.;  Upigknic, 
-knie,  -knilem,  va.  perf.  uer-» 
fcfeöncrn,  f(^müden. 

Upigknianie,  Upieknie- 
nje,  -nia.  ,9?!.  ©ermüden  n , 
SSerfc^öncrn. 

Upigkszac.  -szam,  -szalem, 
va.  imperf. ;  Upiekszyc,  -sze, 
-szylem,  va.  perf.  oerjc^önem, 
fc^müden,  pufeen;  twarz  jej 
-szona  wyrazem  wielkiej  la- 
godnosci  i^r  ©efidjt  burc^ 
einen  Sluöbrud  großer  SWilbe 
oeric^önert. 


Upifkszanie 


374 


Upodwladniac 


Upigkszanie,  Upifksze- 
nie,  -nia,  sn.  aSerJct)önerung 
/.,  ©^miideii  «.;  ^iixti  f. 

Upijanie,  -nia,  sn.  S3e- 
trinlcn  n. 

Upilnowac,  -nuje,  -walem, 
va.  pcrf.  bepten,  betoac^en, 
burc^  SBad^famfeit  beroal&ren, 
ein  roac^fames  Sluge  l^aben; 
nie  mogl  jej  —  aß  fein  |)ülen 
voolx  bei  it)r  nu^loö. 

Upilnowanie,  -nia,  sn. 
Ritten  n.,  Sercac^en  n. 

Upilowac,  -iuje,  -walem, 
va.  "perf.  abfeilen,  roegfeilen, 
abfägen. 

Upinanie,  -nia,  sn.  ©teden 
n.,  aiuffteden  n. 

Upiorzyca,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  ä5ampir  m.,  ^lutfaugerin 
/.,  n)eibli(^e§  ©efpenft. 

Upior,  -a,  pl.  -y,  sm.\ 
dim.  Upiorek,  -rka,  pl.  -rki, 
sin.  Sßampir  m.,  $8lutfauger 
?«.,  Sotengefpenft  n.,  ©efpenft 
n.  \  wiara  w  -ory  ©efpenfter« 
glaube  m.\  czerwony  jak  — 
tot  roie  ein  5ßampir. 

Upizmowac,  -muje,  -walem, 
va.  perf.  mit  2Jfofc|uö  ein- 
reiben, parfümieren. 

Uplantowac,  -luje,  -walem, 
va.  perf.  1)  nioeUieren,  pla= 
nieren,  eben  macf)en ;  2j  bepflan= 
Jen,    einen    ©arten    auelegen. 

Uplatac,  -tarn,  -talem,  va. 
iniperf.;  Uplesc,  uplote, 
uplotlem,  va.  per/.  1)  flehten ; 
-lotia  mu  z  swoich  wlosow 
piersclonek  fie  f[ocf)t  i^m  au§ 
i^rem  §aar  einen  3iing;  2) 
t)utc^fled)ten,  fd^müdfen;  mowa 
-ciona  kwiatami  eine  blumen= 
reicbe  Siebe;  3)  Derraicfeln,  Der= 
ftridten;  —  sie,  vr.  fic^  Der« 
rcicfehi,  nerftticfen. 

Uplatanie,  Uplecenie, 
-nia.  sn.  glec^ten  n. 

Uplec,  -iele,  -lilem,  va. 
perf.  jäten,  fertig  jäten. 

Upleniac,  -niam,  -nialem, 
va.  perf.  ausrotten,  roeniger 
mad^en,  oerminbern;  w  Por- 
lugalii  inkwizycya  tak  -iiila 
ludu,  ze  wieksza  czesc  ziemi 
Ifciy  odlogiem  in  Portugal 
f)at  bie  3;"1"ifition  bie  ^e= 
Döl!etung  fo  oerminbert,  baß 
»er  SBoben  größtenteils  btad^» 
liegt. 


Uplot,  -u,  pl.  -y,  sm.\ 
dim.  Uplotek,  -tka,  pl.  -tki ; 
Uplotka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  @e= 
fleckt  n.,  ®ePoc^tene(s)  n. 
Ä'tanj  m. 

Uplu6,  -luje,  -lulem ; 
Uplwac,  -warn,  -walem,  va. 
perf.  befpuden,  begeifern, 
mit  ©eifer  befubeln. 

Upluskac,  -kam,  -kalem, 
va.  perf.  bef^tumpem;  — 
sie,  vr.  fi^  befc^Iumpem. 

Upluskanie,  -nia,  sn.  33e= 
fc^Iumpern  n. 

Uplacac,  -cam,  -calem,  va. 
perf.  teilraeife  abjablen. 

Uplacanie,  Uplacenie, 
-uia,  sn.  Stb^afilung  /. 

Upladniac,  -niam,  -nialem ; 
Upladzac,  -dzam,  -dzalem, 
ta.  impert.\  Uplodnic,  -nie, 
-uilem,    va.    perf.   beftud^ten. 

Upladnianie,  Uplodnie- 
nie,  -nia,  sn.  SÖef ruckten  n.\ 
SBefrud^tung  /. 

Uplakac,  -cze,  -kalem,  va. 
perf.\  —  sobie  oczy  fic^  bie 
Slugen  rot  rceinen ;  —  sie,  vr. 
fid)  mübe  meinen. 

Uplaszczenie,  -nia,  sn. 
1)  ^-Uiottmadjeu  n. ;  2)  ßried^erei 
/■.,  Semütigtun  n. 

Uplaszczyc,  -cze,  -czylem, 
va.  perf.  platt  ma^en. 

Uplaw,  -M,pl.  -y,  -6w,  sm 
1)  ^4>oUution  /.,  ©amenfluß 
m.\  2j  ^eriobe  /. ;  glu|  m.\ 
biale  -y  roeiJ5er  glufe. 

Uplawic,  -wie,  -wilem,  va. 
perf.  abfliefsen  laffen;  -sie, 
vr.  fidE)  baben;  -sie  we  krwi 
nieprzyjaciela  im  SBIute  be§ 
geinbcs  baben. 

Uplaz,  -u,  pl.  -y,  sm.  %tx-- 
raffe  /. 

Uplazisto,  adv.  terraffen= 
artig ;    Srbauffc^iittunn  /. 

Uplodnik.  -a,  sm.  33e= 
frucfttungsftoff  m. 

Uploszenie,  -uia,  sn.  Sßcr= 
fd)eud)en  n. 

Upioszyc,  -sze,  -szylem, 
va.  p^rf.  oerfc^euc^en,  n)eg= 
fd^eucbeu. 

Uplynac,  -ne,  -nalem,  vn. 
perf. ;  Uply wac,  -warn,  -wa- 
lem, vn.  imperf.  abfließen,  uer» 
fließen;  »ergeben;  czas  -wa  bie 
3eit  Dergef)t;  wieie  wody  -uelo 
od  tego  czasu  oiel  SBaff  er  ift  feit 


biefer  ^t\i  cerftoffen;  nie 
-nelo  i  pol  godziny,  gdy  sie 
znowu  zjawil  wsröd  nas  es 
ift  nid^t  einmal  eine  l^albc 
©tunbe  »ergangen,  als  er 
roieber  in  unferer  2)iitte  er= 
fcf)ien. 

Uplyw,  -u,  pl.  -y,  sm.  2lb= 
fluß  »i.;  2lu§ftrömen  n., 
2lU5fluß  m.\  —  pary  Slug= 
ftrömen  beä  2)ampfe§,  3)ampf= 
austritt  m.,  Sampfentraei= 
d)ung/. ;  —  krwi  SBlutoerluft 
m.;  —  pradu  ©ttomableitung 
/. ;    ©tromoerjroeigung  /. 

üpoci6,  -ce,  -cilem,  va, 
perf.   mit    ©4njei6   bebeden; 

—  sie,  vr.  fic|  mit  ©d^roeiß  be= 
becfen. 

Upodlac,  -lam,  -lalem,  va. 
imperf. ;  Upodlic,  -le,  -lilem, 
va.  perf.  gemein,  nieber» 
trä($ttg  madE)en,  erniebtigen, 
l^crabraütbigen;  —  sie,  rr.  ge= 
mein,  nieDrig  rcerben,  fic^ 
l)erabiDÜrbigen. 

Upodlanie,  Upodlenie, 
-nia,  sn.  §etabn)ürbigung  f., 
©rnicbrigung  f. 

Upodobac,  -bam,  -balem, 
va.  perf.  liebgeroinnen,  ©e= 
fallen  finben;  kazdemu  wieke 
milo,  CO  sobie  -bal  febem 
ift  baä  fe^r  angemtjm,  roas 
er  liebgcraann ;  -bal  sohle 
biedna  dziewczyne  i  chce  ja 
pojac  za  Zone  er  fonb  ®e= 
faUen  on  einem  armen  3J?äbc^en 
unb  roill  eö  gur  grau  nehmen; 

—  sie,  vr.  gefallen;  —  sie  komu 
jmnbm  gefallen. 

Upodobanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  1)  ©efoUen  m.,  Vorliebe 
/. ;  znajdowac  w  czem  — 
an  etro.  ®ef allen  finben;  we- 
dlug -nia  nad^  ^Jelieben;  po- 
stapic  wedl'ug  swego  -nia 
feiner  Sßorliebe  gemäß  l)an= 
beln;  2)  ©efd^niacf  m.,  Nei- 
gung /. 

Upodobniac  -niam,  -nialem, 
va.  imperf.  \  üpodobnic,  -nie, 
-nilem,  va.  perf.  gleich,  äf)nlid^ 
mad^en;  —  sie,  vr.  gleid),  öl)n» 
lid)  loeröen. 

Upodwladniac,  -niam, 
-nialem,  va.  imperf.;  Upod- 
wladni6,  -nie,  -nilem,  la. 
perf.  unterroerfen,  unter» 
geben  madien,  unterjochen. 


Upodwladnianie 


375 


Upozorowanie 


Upodwladnianie,  Upod- 
wladnienie,  -nia,  sn.  Unter» 
rcecfen  n.,  Unterjoc^eu  n. 

Upogadzac,  -dzara,  -dza- 
lem,  va.  imperf, ;  Upogodzic, 
-dze,  -dzilem,  va.  l)erf.  be= 
ruE)igen,  aufheitern,  bejänfti- 
gen,  üöllici  ouffieitern. 

Upojenie,  -nia,  sn.  Diaufc^ 
m.\  Taumel  »t,;  fie^e :  Upajanie. 

Upokarzac,  -rzam,  -rzatem, 
va.  mz?er/.  ;Upokorzyc,  -rze, 
-rzytem,  va.  perf.  bemütigen; 
—  sie,  IT.  fic^  bemütigen; 
Chrystus  sie  -korzyl  S^rtfiuS 
bemütigte  fi^ ;  -korz  sie  przed 
Panem  beinütige  bic^  Dor  bem 
SSertn. 

Upokarzanie,  Upokorze- 
nie,  -nia,  sti.  Demütigung  f. 

Upokoic  =  Uspokoic. 

Upolerowac,  -ruje,  -watem, 
va.  yerf.  polieren,  auspolieren, 
glatt  mad^en. 

Upolerowanie,  -nia,  sn. 
^polieren  n.,  «ßolitur  /. 

Upolowac,  -luje,  -walem, 
va.  perf.  erjagen,  auf  ber 
Qagb  fdjic^en,  erbeuten,  fangen. 

Upominac,  -nam,  -naiem, 
va.  imperf. \  Upomniec,  -ne, 
-niatem,  va.  perf.  ermafinen, 
ma[)nen;  -nat  go  i  chcial 
sprowadzic  na  droge  cnoty 
er  ermahnte  i^n  unb  roollte 
if)n  auf  ben  SBeg  ber  Sugcnb 
;\urücffü^ren;  —  sie,  vr.  ma^= 
nen,  etro.  jurüdf orbern;  -nij 
sie  u  niego  o  te  pieniadze 
mal^ne  i^n  um  biefeä  ©etb; 
dlugo  sie  nie  -naJem  o  ten 
dlug,  ale  teraz  sam  jestem 
■w  potrzebie  ic^  ^ttbe  lange 
an  biefe  ©c^ulb  nic^t  gemal^nt, 
aber  je^t  f)abe  ic^  eg  felber 
nötig;  kto  przypomina,  ten 
sie  -mina  rcer  erinnert,  ber 
forbert  gurücf. 

Upominanie,  Upomnie- 
nie,  -nia,  sn.  (Scmatinen  n., 
aUa^nen  n.  ;~®arnen  n. ;  3u= 
rücfforbern  n. 

Upominek,  -nkn,  pl.  -nki, 
sm.  iSefc^enf  n.,  3lnbenfen  n.; 
przyjmij  to  w  -nku  odemnie 
nimm  ba§  atä  ein  Slnbenfen 
oon  mir. 

Upominkowa6,  -kuje,  -wa- 
lem, va.  imperf.  befd)enfen, 
jum  2{nben!en  f"dE)enfen. 


Uporac  sig,  -ram,  -ralem, 
va.  perf.  fettig  raerben. 

Uporanie  sie,  -nia,  sn. 
{yerttgro erben  n. 

Uporczywosc,  -sei,  sf. 
§artnä(fic(fett  /. 

Uporczywy,  adi.\  Upor- 
czywie.  adv.  ^attnäcfig;  -wy 
kaszel  f)artnädiger  Ruften; 
-wa  obrona  twierdzy  ber  l^art' 
näcfige  SGBiberftanb  ber  gc» 
ftung ;  -wie  sie  czego  trzymac 
|tc§  ^artnädig^an  etro.  galten. 

Uporz^dkowac,  -kuje, 

-walem,  va.  perf.  orbnen, 
in  Drbnung  bringen;  -waiem 
juÄ  wszystkie  rzeczy  '\6)  ^abe 
fc^on  alle  ©ac^cn  in  Drbnung 
gcbrad^t. 

Uporz§,dkowanie,  -nia,*». 
Drbnen  n. 

Uposadzenie,  -nia,  sn. 
aSett  n.  (geologifcl);  =  Lo- 
Äygko, 

Uposazac,  -Äam,  -ialem, 
va.  imperf.;  Uposazyc,  -ze, 
-zylem,  va.  perf.  auäftatten, 
auäfteuern;  dwie  cörki  -zy} 
i  wydai  er  f)at  jroei  Söc^ter 
ausgeftattet  unb  »erl^eiratet; 
hojnie  -zony  z  natury  DOn 
ber  Statur  reic^  ausgeftattet; 
wdzieki,  ktoremi  j^  natura 
•iylTi  bie  SRetje,  mtt  benen 
bie  5Ratur  fie  auegeftattet  ^at. 

Uposazenie,  Uposazanie, 
-nia,  sn.  ölusfteuern  n.,  2lus= 
ftatten  n.;  2lu§[teuer  /.,  2luä- 
ftattung  /'. 

Uposoczyc,  -cze,  -czylem, 
va.  perf.  mit  33lut'  befubeln. 

Upospolicic,  -ce,  -cilem, 
va.  perf.  gemein,  alltägtid) 
machen. 

Upostaciac.  -ciam,  -cialem, 
va.  imperf.;  Upostacic,  -ce, 
-cilem,  va.  perf.  geftalten, 
formen. 

Upostacianie,  Upostacio- 
wanie,  -nia,  sn.  ©eftaltung/. 

Uposledzac,  -dzam,  -dza- 
üem,  va.  imperf.  \  Uposledzic, 
-dze,  -dzilem,  va.  perf.; 
benachteiligen,  oerlürjer,  ^int= 
anfe^en,  jurücffe^en.  Der» 
nac^läffigen ;  natura  go 
-dzila  bie  aiatur  bat  i^n  fttef= 
mütterlich  bel;anbelt;  pod  ka- 


idym  wzgledem-dzoay  injeber 
^infid^t  jurüdgeje^t. 

Uposledzanie,  Uposledze- 
nie,  -nia,  sn.  33ena^teiligung 
/.,SSernac|läffigung/.,  3urücf=, 
Öintanfe^ung  f.,  3SerIüt5ung/. 

Upotrzebiac,  -biam,  -bia- 
lem,  va.  imperf.;  Upotrze- 
bic,  -bie,  -biJem,  va.  perf. 
»erbrausen  ? 

Upowaznia6,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  imperf.;  Upowa- 
zniö,  -inie,  -znilem,  va. 
perf.  berechtigen,  ermäc^ti« 
gen,  autorifieren,  bie  SefugniS 
erteilen,  beooHmäcl^tigen ;  -znil 
mnie  do  zastapienia  go  w  tej 
sprawie  er  l^at  mic^  ermäd^tigt, 
il)n  in  biefer  ©ac^e  ju  Der= 
treten ;  co  pana  -^nilo  do  tego 
kroku  ?  roaä  l^at  ©ie  ju  biefem 
©dritte  bere_^tigt? 

Upowaznienie,  -nia,  sn. 
1)  !öerec^tigung  ■  /.,  33et)oll= 
mäd^tigung  /.,  ©rmäd^tigung 
/.,  Befugnis  /.;  2)  älnroei- 
fung  /. ;  —  na  wyplate  3of)= 
lungsanroeifung. 

Upowiö,  -wije,  -wilem,  va. 
perf.  einroicEeln,  in  Sffiinbeln 
einroideln. 

Upowszechniac,  -niam, 
-nialem,  va,  imperf.;  Upo- 
wszechni(5,  -nie,  -nilem,  va. 
perf.  oeraUgemeinern ;  —  ja- 
kies  pojecie  irgenb  einen  Se» 
griff  Deraügemeinern;  —  sie, 
vr.  fic^  oerallgemeinern,  vtx- 
breitet  roerben. 

Upowszechnianie,  Upo- 
wszechnienie,  -nia,  sn.  'üici' 
aßgemeinerung  /'.,  allgemeine 
SSerbreitung. 

Upowszedniac,  -niam, 
-nialem,  va.  imperf.;  Upo- 
wszednic,  -nie,  -nifem,  va. 
perf.  aUtäglid^  machen. 

Upowszednianie,  Upo- 
wszednienie,  -nia,  sn.  3Jer= 
alltäglichen  n. 

Upoziomowac,  -muje,  -wa- 
lem, va.  perf.  nioellier'en,  in 
baä  gleiche,  in  bag  ridjtige 
DfJiueau  bringen. 

Upozorowac,  -ruje,  -wa- 
lem, va.  perf.  mit  einer  2Sors 
fpiegelung  becten,  ben  Slnfc^ein 
geben. 

Upozorowanie,  -nia,  sn. 
Slnf^ein  m.,  SJorroanb  m. 


Upor 


376 


Uprzedzac 


Up6r,  -oru,  jpl,  -ory,  sm. 
©igenfinn  m.,  ^artnädigfeit 
/.,  §a[§ftattigteit  f.,  ©tarr= 
finn  m.;  tutaj  -rem  nie  nie 
wskorasz  ^icr  itiitft  bu  mit 
(Sigenfinn  nic^t§  ecretc^eu;  na 

—  niema  lekarstwa  roem 
nic^t  ju  raten,  tem  ift  auc^ 
nic^t  ju  Reifen,  gegen  ßtgen= 
finn    gibt    eä    feine  Sliebisin. 

Upracowac,  -cuje,  -walem, 
va.  perf.  crmüben,  mübe 
machen;  —  sie,  vr.  ftd^  er= 
müben,  fi(^  erfd^öpfen,  fid^ 
mübe  arbeiten,  fic^  abarbeiten. 

Upracowanie,  -nia,  sn. 
(Srmübung  /.  (är)c|öptung  /. 

Uprac,  -piore,  -pralem,  va. 
perf.  auöroafd^en,  raafc^en. 

Upragnac,  -gne,  -gnalem, 
va.  perf.  1)  Surft  befommen ; 
2)  —  czego  etJü.  erff[)nen, 
^eftig  üerlangen,  be8et)ren, 
je^nfuc^töDoK  erraarten ;  w  kon- 
cu  nadeszla  chwila  tak  dtu- 
go  -gniona  enbtit^  ift  biefer 
fo  lang  erfefinte  Stugenblicf 
gefommen;  gosc  -gniony  ber 
fel^nfuc^töoott  erroartete  ©aft. 

Upraszac,  -szam,  -szalein, 
va.  imperf.'y  Uprosic,  -sze, 
-siiem,  va.  perf.  erbitten,  er= 
fucfjen,  bitten;  dac  sie  -sie 
fid)  erbitten  (äffen ;  -sie  co 
etiü.  burc^  S3itten  erlangen, 
erreichen ;  -sie  sobie  co  u  kogo 
fic^  etir.  üon  imnbm  erbitten; 
nie  dac  sie  -sie  unerbittlid^ 
fein,  fid)  nid)t  bewegen  laffen. 

Upraszczac,  -czam,  -cza- 
lem,  la.  imperf.;  Uproscic. 
-SÄCze,  -scilem,  va.  perf.  Der= 
cinfa^en;  fkomplikowany  ten 
System  moina    bardzo    latwo 

—  biefeä  fomplijierte  ®i)ftem 
fann  man  fe|)r  leicht  üerein= 
fa^en. 

Upraszczanie,  Uproszcze- 
nie,  -nia,  5«.  SSereinfacf)ung  /. 

Uprawa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
33au  m.,  Kultur/.;  —  roli 
2tcferbau,  j^elbbau,  äJeileHung 
;".  be§  2(der§;  —  kopalni 
(Grubenbetrieb  w.,  2tbbau  m.  ber 
CSrube;  —  umyslu  geifiige 
Silbung;  —  serca,  woli  58il« 
bung  beö  ^erjenö,  bes  aöiHenä; 

—  lesna  SBalbbau. 


Uprawca,  -cy,  pl,  -cy; 
Uprawiacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
2(nba'.ter  m.,  ^ftanjer  m. 

Uprawiac,  -wiam,  -wiatem, 
va.  imperj.\  Uprawic,  -wie, 
-wilem,  va.  perf.  J)  bearbei= 
ten;  —  pole  ba§  gelb  beftel= 
len;  —  role  ben  SIcfer  ju» 
rirfiten,  bauen;  —  nauki  ben 
aßiffenfd^aften  obliegen;  — 
sport  ben  Sport  betreiben; 
2)  ^Bergtau  treiben;   abbauen. 

Uprawianie,  Uprawienie, 
-nia,  sn.  =  Uprawa. 

Uprawialnosc,  -sei,  Sau= 
l;aftbaltung  /.  Der  ©rube. 

Uprawniac.-niam,  -nialem, 
ra.  iinperj.;  Uprawnic,  -nie, 
-nilem,  va.  perf.  berechtigen, 
atec^täfraft  uerleilien,  (egiti- 
nüeren. 

Uprawnieuie,  -uia,  sn. 
Berechtigung  /. ;  —  do  wy- 
s}lki  Sibfertigungöbefugniä /. 

Uprawnosc,  -sei,  sf.  2{n= 
bau'äf)igfeit  /. 

Uprawny,  adi  urbar  gc= 
madjt,  befteut. 

Uprazyc,  -ze,  -zylem,  va. 
perf.  rollen. 

Uprojektowac,  -tuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  projtjtieren, 
planen. 

Uprojektowanie,  -nia,  sn. 
^»rüieftteren  v.,  ''planen  n. 

Upromienic,  -nie,  -nitem, 
va.  perf.  beftratilen,  mit 
Stral^ien  umgeben. 

Uproporcyonowac,  -nuje, 
-walem,  va.  perf.  bie  ricl)tigen 
Proportionen  geben,  bie  rict)= 
ttgeu  3Ser^ältniffe  oerlei^en. 

Uproscid,  fielje:  Uprasz- 
czac. 

UprostOTvac,  -tuje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  gcrabebiegen. 

Uprostowanie,  -nia,  s7i. 
®eraöemact)en  n. 

Uprowadzac,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  hnperf]  Uprowa- 
dziö,  -dze,  -dzilem,  va.  perf. 
entfüfiren,  roegfü^ren;  —  ko- 
go w  bezpieczne  miejsce 
jmnbn  an  einen  fieberen  Drt 
entfüt)ren;  data  sie  —  bez 
uporu  fie  lieü  ficö  ot)ne  Sffiibers 
ftanb  entfütircn. 

Uprowadzanie,  Uprowa- 
dzenie,  -nia,  sn.  Gntfü[)rung 
/'.,  äßcafül^rung  /. 


Uproszyc,  -sze,  -szylem, 
va.  perf.  ganj  beftauben. 

üprözniac,  -niam,  -nialem, 
va.  inijxrf. ;  Uproznic,  -znie, 
-nilem,  va.  jjerf.  entleeren, 
ausleeren;  abnehmen,  geringer 
maclien;  —  sie,  vr.  fertig 
nierben,  fic^  entUbtgen. 

Uprzasc,  -przede,  -prza- 
dJem,  va.  perf.  fplnnen,  fertig 
fpinnen;  dziewka  pasmo  juz 
-przedla  He  9Jiagb  l)at  fc^on 
\  ben  ©trä^n  fertig  gefponnen; 
—  sobie  CO  w  giowie  fic^  etrc. 
auSl^ecten,  fici^  etro,  einbilben, 
fid)  etn).  in  ben  Äopf  fc^en. 

Uprzatacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Sßegfdjaffer  m.,  2li)egräumer 
m. ;  SEafer  m.,  Sßafenmeifter 
m..  ©djinbcr  m. 
'  üprzatac,  -tarn,  -tatem, 
va.  imperf. ;  Uprzatnac,  -ne, 
-tiem,  va.  perf.  auiraumen, 
roegräumer:,  auä  beni  Sßege 
räumen,  loegfcbaffen,  befeitigen ; 
.  —  w  pokoju  im  3in^"iei^  f»"!* 
räumen;  —  kamienie  z  pola 
bie  Steine  com  gelbe  roeg« 
f^affen;  —  przeszkody  bie 
^inberniffe  befeitigen. 

Uprzatanie,  Uprzatnie- 
nie,  -uia,  sn.  2lufrctumen  «., 
SBegräumen  n ,  äßegfdjaffung 
/.,  iJeJeitigung  f. 

Uprzaz,  -ezy,  pl.  -eie,  sf. 
©efc^ur"«.,  ^.(jferbegefc^'irr  n. ; 
liSeipiinn  n. 

Uprzedac,  -dam,  -dafem, 
la.  imperf. ;  Uprzedawac, 
-daje,  -waiem,  va.  imperf. 
oon  etro.  oerfaufen,  abfegen; 
wiele  -les  jii^  ze  stu,  ktore 
miates  roie  Diel  l^aft  bu  fc^on 
oon  bem  ^unbert,  ia§  bu  l^atteft, 
oerfauft. 

Uprzedmiotowac,  -tuje, 
-walem,  va.  perf.  objefti» 
üieren. 

Uprzedni,  adi.;  Uprze- 
duio,  adv.  früljer,  oorange' 
Ijenb,  cbig. 

Uprzedzad,  -dzam.  -dza- 
lem,  I.  va.  imperf,',  Uprze- 
dzic,  -dze,  -dzilem,  I.  va. 
perf.  1)  5UDorfommen,  i)or= 
eilen,  oorauögel)en  ;  -dzil  mnie 
i  on  tei  uzyskal  te  posade 
er  ift  mir  juoorgefommen 
unb  ^at  auc^  richtig  Die  ©teile 
erl^alten  ;  rzecz  stworzona  nie 


Uprzedzanie 


377 


Urabiac 


moze  —  stworzyciela  swo- 
jego  bie  ©d^öpfung  fann 
i^rem  Sc{)öpier  nic^t  Dorauä= 
gefieu;  —  wojne  einem  Kriege 
oorfieugen;  —  czyje  zyczenie 
imnbs  ai'ünfcftenjuöotfommen; 
rozum  czasem  -dza  lata  ber 
aSerflanb  fommt  manchmal 
üor  ben  3'*^)'^^")  —  dzajacy 
5UüOtfomtnenb,  btenftfertig;  2) 
üenad)ric^tigen,  inarnea;  -dze- 
ni  o  przyjezdzie  krola  przy- 
stroili  swiatecznie  miasto  oon 
ber  2lr!unft  be§  Sönigä  6e= 
narf)rtc^tigt,  fct)mücftenfiefeier= 
üd^  bie  ©tabt;  -dzam  cie,  ie 
to  sie  zle  skonczy  ic^ 
joarne  bic^,  ta^  ba§  fc^Ied^t 
enbeii  roirb;  —  sadem  einen 
üortäufigen  3tic^teripruc^  fä[= 
lenj  3)  —  kogo  przeciw  ko- 
niu  jmnbn  gegen  einen  ein= 
nehmen,  if)m  eine  nachteilige 
aiieinung  üon  jinnbrn  bei» 
bringen;  moziiwe,  ze  jestem 
w  tym  wypadku  -dzony  i 
nie  möge  sadzic  objektywnie 
es  ift  mögU(^,  t>a^  id)  in  biefem 
gaUe  cüreingenommen  bin 
unb  nicöt  objeftio  urteilen 
fann;  II.  —  sie,  ir.  Dorein= 
genommen  jein,  eine  üble 
2)Jeinung  annehmen. 

Uprzedzanie,  Uprzedze- 
nie,  -nia,  sn.  1)  SSorausetlen 
n.,  3uüor!ommen  n. ;  2)  Se= 
nad)rid)tigen  n.,  SSarnen  n., 
S5enac^rict)tigung  /.,  SBarnung 
/. ;  3)  ißoretngenommenl^eit  /., 
Vorurteil  «.;  sadzic  z  -niem 
mit  SSoreingenommen^eit  ur= 
teilen ;  möwie  tu  bez  -dzen 
tc^  fpre(jE|e  l^ier  ofinc  23orurteile ; 
czlowiek  bez  -dzenia  ein  DOr= 
urteilsfreier,  Dorurteitslofer. 
unbefangener  3Renfcf);  miec 
wiele  -dzen  öon  oieUn  SScr- 
urteilen  befangen  fein. 

Uprzejmosc,  -sei,  pl.  -sei, 
s/.  ieulieligfeit  f.,  greunb= 
Iicf)!eit  /.,  ööflic^feit  f.,  Sie= 
benösDürbigfeit  /.,  2ßof;IrooI[en 
n,;  przyjat  innie  z  wielka 
-scia  i  obiecal  uezynic,  co 
bedzie  w  jego  mocy  er  emp 
fing  nüd^  mit  grofier  ööflictj^ 
feit  unb  cerfprad),  aUeö  ju 
tun,  ma§  in  feiner  2Racf)t  liegen 
lüerbe;  nie  wiero,  czem  zasl'n- 
zylem    na    tyle  -sei    id^  loei^ 


nid)t,  iDomit  icfe  fo  oiel  g^reunb« 
(icf)feit  uerbient  [jabe. 

Uprzejmy,  adi.;  Uprzej- 
mie,  adv.  freunblid^,  l^öflict), 
leutfelig,  n)of)In)oUenb ;  byi 
dla  mnie  zawsze  nader  -my 
er  mar  mit  mir  immer  über» 
auö  freunbUd) ;  -mie  kogo 
przyjac  jmnbn  f)öflid^  emp» 
fangen;  wzywac  kogo  -mie 
jmnbn  f)öfUcf)  erfuc^en,  auf» 
forbern. 

Uprzestrzeniac,  -niam, 
-niaiem,  va.  imper/.;  Uprze- 
strzenic,  -nie,  -nilem,  va, 
per/,  cergröfeern,  erroeitern; 
—  komu  miejsca  jmnbm  ^la^ 
ma^en. 

Uprzyjemniac,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  imper/.  \  Uprzyjem- 
nic,  -nie,  -nilem,  va,  per/. 
angenehm  mad^en;  cnoty  to- 
warzyskie  -niaja  zycie  tych 
wszystkicl),  co  nas  otaczaja 
bie  gefeHfdiafttic^en  Sugenben 
mad^en  allen  benen,  bie  unS 
umgeben,  baä  Seben,  angenetim  •, 
staral  sie  -nie  mi  ten  nudny 
pobyt  na  wsi,  ale  nadarem- 
nie  er  trad^tcte  biefen  lang= 
roeitigen  9tufent^alt  auf.  bcm 
Sanbe  mir  an£^enef)m  su  macfien, 
aber  uergeblid^. 

Uprzyjemnianie,  Uprzy- 
jemnienie,  -nia,  sn.  2lnge« 
nebmmac^en  n. 

Uprzykrzac  sig,  -krzam, 
-krzalem,  vr.  imperf. ;  Uprzy- 
krzy<5  sig,  -krze,  -krzylem, 
vr.  perf.  tüftig,  langraeilig 
roerben;  —  sobie  co  fid^  etro. 
überbrüffig  mad^en ;  -krzony 
unangenehm,  läftig. 

Uprzytomniac,  -niam, 
-niaiem,  va.  imperf. ;  Uprzy- 
tomnic,  -nie,  -nilem,  va. 
perf.  oergegenraärtigen. 

Uprzytomnianie,  Uprzy- 
tomnienie,  -nia,  sn.  Siec= 
gegenn)ärtic(uiig  /. 

Uprzywilejowac,  (praesens 
ungibrauc^lidi)  -walem,  va. 
perf.  prioitegieren ;  -wany  pri= 
uilegiert. 

Upsnac  sig,  -ne,  -natem, 
vr.  imperf.  ftolpetn,  mit  bem 
gu^e  anftofeen;  —  sie,  vr.  w 
czem  ein  SSerfe^en  machen. 

Upstrzenie,-nia,  sn.  58unts 
fcf)etftgfett  /'. 


Upstrzyc,  -trze,  -trzytem, 
va.  perf.  buntfc^etfig  machen; 

—  sie,  vr.  fid)  buntfc^edfig 
fleiben. 

Upudrowac,  -druje,  -wa- 
Jem,  va.  perf.  pubern;  -wa- 
la  sie  tak  silnie,  by  pokryc 
czerwona  od  lez  twarz  fic 
^at  fid^  fo  ftarf  gepubert,  um 
baö  Don  Sräneu  gerötete 
2lntlil}  ju  bcden. 

Upudrowanie,  -nia,  sn, 
^ubern  n. 

Upulchniac,  -niam,  -nia- 
iem,  va,  imperf. ;  Upulch- 
nic,  -nie,  -nilem,  va.  perf. 
roeict)  malten,  auflocEern. 

Upulchnianie,  Upulchnie- 
nie,  -nia,  sn.  Socfermact)en  n. 

Upurpurowac,  -ruje,  -wa- 
1dm,  va.  perf.  mit  9tot  be= 
beden;  mit  bem  ^^urpur  be= 
fteiben. 

Upust,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
©dtjleufe  /.,  ©eil  «.,  Sapfen 
m.;  2)  aiblaffen  «.,  herunter» 
laffen  n.  beä  SBafferä. 

Upuszcza6,-czam,-czatem, 
va.  imperf .:,  Upuscic, -szcze, 
-scilem,  va.  perf.  1)  fallen 
laffen,  faljren  laffen,  lo6= 
laffen,  aus  ben  ^änben  laffen; 

—  szklanke,  zegarek  ein 
©lag,  eine  uV  fallen  laffen; 
2)  nac^Iaffen,  nachgeben;  im 
©ifer  erfalten ;  —  cos  z  swoicb 
pretensyi  etro.  ron  feinen  '.?ln= 
fprüc^en  nachgeben;  —  cos  z 
ceny  etn).  üom  greife  nad)= 
laffen;  3)  ablaffen,  abjapf.n; 

—  komu  krwi  jmnbm  jur  Slöcr 
laffen. 

Upuszczanie,  Upuszcze- 
nie,  -nia,  sn.  Siac^laffen  n.\ 
üoelaffeu  n.\  älblaffen  n. 

Upuszenie,  -nia,  sn.  Se= 
fiebern  n. 

Upuszyc,  -sze,  -szyüem, 
va,  perf.  mit  Saunen  be= 
fiebern. 

Upysznic,  -nie,  -nitem,  I. 
ta.jje>/.fiol5,prun'foollmad^en. 

Urabiac,  -biam,  -bialem, 
va.  impe7-f.\  Urobic,  -bie, 
-bilero,  va.  perf.  l)  bear= 
beiten,  oerfertigen,  »erar« 
beiten,  bilben,  formen,  mobel= 
Tieren;  2)  feft  burd^fneten; 
burc^fauen;  3)  erarbeiten,  uer» 


Urabianie 


378 


Urazac 


biencn;  II.  —  sie,  vr.  1)  fid) 
bilben;  2)  fid^  abarbeiten. 

Urabianie,  Urobienie, 
-nia,  sn.  SSeiatbeiten  n.,  S3er= 
fertigen  n.,  Silben  n.,  gor= 
mcn  n. 

Uraczac,  -czam,  -czatem, 
va.  imper/.\  Uraczyd,  -cze, 
-czylem,  va.  per/.  1)  be= 
Wirten,  gaftfreunbltc^  auf» 
netimen;  hojnie  kogo  — 
jmnbn  reid)Iic^  beroirten;  2) 
imnbm  3uje§en,  jmnbn  gut 
jurid^ten;  a  tos  go  -czyl  ba 
^oft  bu  i^n  fd^ön  gugerid)tet; 
—  sie,  v>\  fttf)  gütlid^  tun, 
fid6  jd^'mcäen  laffen. 

Uraczanie,  Uraczenie, 
-nia,  sn.  äJeiuittung  /. 

Urada,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
S3efc^lufe  m.,  (gntfd^üefeung  f. 

Uradowac,  -duje,  -wai^em, 
va.  per/,  erfreuen ;  -wal  mnie 
tem  niezmiernie  er  fjat  niic^ 
bamit  ungemein  erfreut;  — 
sie,  vr.  fidE)  erfreuen ;  zobaczysz, 
ze  serce  ci  sie  -duje  bu  unrft 
feigen,  ba|  bein  öerj  fid^  er= 
freuen  rcirb. 

Uradowanie,  -nia,  sn. 
g-reube  /.,  ©tfreuen  n. 

Uradzenie,  -nia,  sn.  33e= 
ratung  /.,   S3efdölu|faffung  /. 

Uradzac,  -dzam,  -dzalem, 
va.  iniperf. ',  Uradzid,  -dze, 
-dziJem,  va.  per/,  befc^üc^en 
einen  S3efct)tu|  im  3iate  faffen; 
beratfd^tagen;  -lismy  wczoraj 
wyslac  do  nieprzyjaciela  po- 
srednika  rair  ijahen  geftern 
im  State  befd^Ioffen,  einen 
2KittIer  gum  geinbe  gu  fc^itfen; 
radzili  i  radzili  a  nie  nie 
-dzili  fie  l^aben  I|in  unö  l^er 
geroten  unb  nid^tä  befct)Ioffen. 

Uragan,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©türm  m.,  Drfan  m.,  ©türm», 
Sßirbelroinb  m. 

Uran,  -u,  sm.  Uranium 
n.;  —  czarny  ©d^roarjuran« 
er3  n.,  ^ec^uran  n.,  ^ed^blenbe/. 

Uraniac,  -niam,  -uiatem, 
va.  impefj.]  Uroniö,  -nie, 
-nilem,  va.  per/.  1)  f ollen 
laffen,  fo^ren laffen;  oerliercn ; 
ptak  locac  -ronii  pioro  ber  33ogel 
liefe  im'  "^[no^e  eine  geber 
fallen;  —  pierze  g^bern 
fallen  laffen;  — •  Izy  Sränen 
»ergießen;    i  na  mym  grobie 


Ize  slodka  -roni  mit  füfeen 
3;ränen  rairb  er  mein  ®rab 
bene^en  •,  ani  Jzy  nie  -ronil  cad 
swej  zony  zgonem  feine 
Sröne  nergofe  er  über  bcn 
Xob  feiner  ©attin ;  z  wielka 
uwaga  stuchal'em  jego  mowy, 
nie  -lonilem  ani  slowa  mit 
großer  2lufmerlfam!eit  f)örte 
id^  feiner  3iebe  ju  unb  liefe 
mir  fein  SBott  entgelten;  2) 
üeraeffen. 

Uraniaki,  -kow,  plur.  tant. 
sn.  uroniumljaltige  SWinero« 
lu'nqruppe. 

Uranic,  -nie,  -nilena,  va. 
per/,  leicht  Derrcunben. 

Uranit,  -u,  pl.  -y,  sm. 
llronit  m.,  llranglimmer  m., 
Uronfalf  m. 

Uranityczny,  adi.  Uronit 
betreffenb,  =l;oltig. 

Uranografia,  -fii,  sf. 
Öimmelsbefc^reibung  /.;  = 
Opis  nieba. 

Uranograficzny,  adi. 

tjimmelbeic^teibcnb;  =  Opi- 
sujacy  niebo. 

Üranologla,  -gü,  sf. 
§immelslef)re  /.;  =  Nauka 
o  cialach  niebieskich. 

Uranoskop,  -u,  pl.  -y,  sm. 
§immelöqucEec  m.,  Uranoff op 
n. ;  =  Narzedzie  ulatwiajace 
poznanie  nieba  gwiazdzistego. 
Uranoskopia,  -pii,  sf. 
Iiimmelöbeobac^tung/. ;  ©tern= 
fel^erei  /. ;  =  Badanie  i  prze- 
powieduia  z  gwiazd. 

Uranowy,  adi.  Uran  Be= 
treffenb,  uranlialtig;  -nowa 
okra  Uranblüte  /.,  Uran= 
odfpr  m. 

Uras,  indecl.  sm.  Srouo-» 
fols  n.,  Srono  f. 

Urastac,  -tam,  -talem,  vn. 
imperf. ;  Urosö,  Urosn%ö, 
-ne,  -slem,  vn.  perf.  1) 
iDod^fen,  geroad^fen  fein,  gro^ 
iDOd^fen,  oufraad^fen;  jeszczefi 
nie  urös},  aby  sie  mieszac  w 
takie  sprawy  bu  bift  nod^ 
nid^t  grofe  genug  geroad^fen, 
bu  bift  noc^  ju  junq,  um  bic^ 
in  foldE)e  3lngelegenl)eiten  ju 
mifd^en ;  jak  -sniesz  roenn  iw 
grofe  gerood^fen  fein  rcicft; 
chciaiby  urosc  ciidza  krzywda 
er  möchte  burc^  ben  ©c^aben 
anberer  grofe  werben ;  2)  erroad): 


fcn,  entfpiingcn;  z  tego  -sly  mi 
same  nieprzyjemnosci  bovous 
finD  mir  louter  Unonneljmlic^: 
fetten  erroodifen ;  ciekawym, 
CO  z  tego  -snie  i^  bin  neu» 
gierig,  wag  borouö  entfpringen 
rairb. 

Urastanie,  Urosnigcie, 
-cia,  sn.  (Srrood^fen  n.,  2luf= 
roa(ifen  n.,  gntfpringeu  n. 

Urat,  -u,  sm.  l^arnfoure§ 
©olg. 

Uratowac,  -tuje,  -waleni, 
va.  perf.  retten,  ertetten;  — 
komu  äycie  jmnbm  boä  Seben 
retten  ;  -walem  z  wielka  bieda 
resztke  majatku  ic^  l^abe  mit 
grofeer'jlot  ben  3teft  be§  aSer= 
mögenä  gerettet;  —  miasto 
od  pozaru  bie  ©tobt  Dor  bem 
S3ranbe  retten;  cudem  prawie 
-wany  foft  burd^  ein  3Bunber 
gerettet ;  —  sie,  vr.  fic^  retten. 

Uratowanie,  -uia,  sn. 
Sietten  n.,  Stettung  /.,  @r= 
retten  n. 

Uraz,  -u,  pl.  -y,  sm.  SBer= 
lel^ung  /.,  SOcrrenfung  /., 
Duetjc^ung  /.,  2lnftofe  m.; 
—  na  grzbiecie  konskim  od 
siodla  bie  33ecrenfuug  beg 
^ferberüdfenö  infolge  be§ 
©ottelS. 

Uraza,  -zy,  pl.  -zy,  sm. 
Seleibigung  /.,  Äräntung  f., 
©roH  »w.;  -ze  komu  darowac 
imnbm  eine  Ärönfung  üer= 
jei^en;  nie  czuje  do  ciebie 
z  tej  przyczyny  zadnej  -zy 
ic^  fü^le  bir  gegenüber  bes^alb 
feinen  ®roH,  id^  trage  bir 
beSJ^olb  nicl)t§  noc^  ;  pamietac 
-zy  bie  Seleibigungen  im  ©e= 
bäd^tniä  bel^alten;  brac  co  za 
-ze  et»,  für  eine  Äränfung 
onfeben. 

Uraziciel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
SBeleibiger  m. 

Urazitelnosc,  Urafli- 
wos6,  -sei,  .9/".  1)  lei(^te  Sßers 
le^borfeit,  (gmpfinblidjfeit  /., 
3lnjüglid^feit  /.;  2)  Unheil» 
borfeit  /.  einer  a£sunbc. 

Urazliwy,  adi.  empfini:  = 
lid9,  anjüglic^,  ftänfenb. 

Urazaö,  -zam,  -^aJem,  I. 
va.  imperf. ;  Urazic,  -ie, 
-ziiem,  I.  va.  perf.  1)  eine 
fd^mersl^afte  ©teile,  2Bunbe 
berül^ren,    anrüf)ren,  btüdten; 


Urazenie 


879 


Uroda 


roel^  tun,  ©c^merjen  netur= 
fachen;  -ziles  mnie  w  bolaca 
reke  bu  fjaft  mic^  auf  bie 
ff^mergenbe  §anb  gebrüöt; 
2)  Beleibigen,  frän!en,  nafie« 
treten;  stowa  te  musialy  go 
gieboko  —  biefe  SBorte 
mußten  i'i)n  tief  fränfen;  nie 
chcialem  go  wcale  —  ic^ 
tDoüte  i^m  gar  nid^t  nal^e= 
treten;  —  kogo  na  siebie 
ficö  jmnbn  abfpenftig  mad)en, 
bei  jntnbm  anftofeen;  II.  — 
sie,  vr.  1)  ficf)  rae^  tun,  fid^ 
an  einer  f^merjenben  ©teHe 
berühren;  -lern  sie  w  noge 
iä)  f)abt  mir  an  bem  gu^e 
roel^  getan,  id^  l^abe  bie  fd)mer= 
jenbe  ©teile  be§  gu^eä  Be= 
rüf)rt;  2)  fid^  gefränft  fül^Ien; 
—  sie  La  kogo  jmnbm  etnj. 
übelnel^tnen. 

Urazenie,  -uia,  sn.  SSe» 
fd&äbigen  n.,  33erle^en  n., 
Sefc^äDigung  /.,  SSerle^ung  /. ; 
firänfen  n.,  33eleibigen  n., 
Äränfung  /.,   Seteibigung  /. 

Urabac,  -bie,  -balem,  va. 
^trf.  "ab^acEen,  a6f)auen,  fpa[= 
ten;  urab  troche  szcz/pek 
fpalte  ein  roenig  Späne; 
tego  nikt  siekiera  nie  -bie 
baä  ift  niemanb  im  ftanbe 
mit  ber  älgt  ju  fiaden. 

Ur%bek,  -bka,  pl.  -bki,  sm. 
(Donax)  S5reiedmuf(^e[  /. 

Ur^gac,  -gam,  -galem,  vn. 
imperf.,  —  sie,  vr.  jmnbn  Der= 
p^nen,  l^ö^nen,  über  jmnbn 
fpotten,  jmnbn  nerfpotten; 
-ga  mi  a  ja  bezbronna  jestem 
er  Dcr^ö^nt  mic^  unb  ic^  bin 
roe^rloä ;  nie  -gaj  sie  z  biednego 
Der^ö^ne  nictjt  einen  Slrmen; 
-gali  Jezusowi  a  on  im  prze- 
baczyi  fie  üerl^öl^nten  ^yefu 
unb  er  ^ot  i^nen  oerjiel^en; 
kto  czyui  krzywde  ubogiemu, 
-ga  Stworzycielowi  swojemu 
roer  einem  Slrmen  unrecht  tut, 
fpottet  feineä  ©c^öpferf'. 

Uraganie,  -nia,  sn.  35er= 
fpottung  /.,  SSerl^öfjnung  /. 

Uragliwy,  adi. ;  Uragli- 
wie,  adv.  ipottenb,  I)ö^nifc^. 

Uragowisko,  -ka,  S7i.  ©pott 
m.,  §o^n  ?w.,  syerr)öf)nung  /.; 
byc  -kiem  gawiedzi  ulicznej 
ein  ©pott  beä  ©offenpöbels 
rcetben;    narazi}   mnie  na  — 


wszystkich  er  I)at  mic^  bem 
©potte  aller  Seute  preisge» 
geben ;  na  —  krölem  go  na- 
zywali  jum  §ol^ne  nannte 
man  iön  Äönig. 

Uregestrowac,  Ureje- 
strowac,  -ruje,  -walem,  va. 
perf.  regifiricren,  orbnen. 

Uregulowac  -luje,  -watem, 
va.perf.  regulieren,  regeln,  orb» 
nen;  Äyje  teraz  w  stosunkacb 
zupeinie  -wanych  er  Icbt  je^t 
in  Dottftänbig  geregelten  SSer= 
t)ältniffen. 

Uregulowanie,  -nia,  sn. 
Siegeln  n.,  Drbuen  n. 

Uremia,  -mii,  s/.  Urämie 
/.,  Slutoergiftung  f.  burd) 
^arn ;  =  Moeznica. 

Uremiczny,  adi.  urämifd^ ; 
napad   —   urämifc^er  2InfaH. 

Uretran,  -u,  sm.  l^orn= 
faureä  Salj. 

Uretritis,  indecl.  sf.  ^arn« 
röl^renentjünbung  /;  =  Za- 
palenie  przewodu  moczowego. 

Uretroskop,  -u,  pl.  -y, 
sm.  §arnrö^renfpiegel  m.\  = 
Zwierciadlo  do  badania  cewki 
moczowej. 

TJretrotom,  -u,  yl.  -y,  sm. 
|)arnrö^renfpalter  m.  (instru- 
luent  chirurga). 

Urewiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  ©C^Iacfe^.;  —  görnisty 
©rauni^tä  n.,  Dfenbruc^  m., 
Sutie  /. ;  —  mszysty  roei^eä 
9lid5tä,  ^ompl^oIpE  f. 

Urgczac,  -czam,  -czaüem, 
va.  imperf.\  Urgczyc,  -cze, 
-czylem,  va.  perf.  nerfid^ern, 
bürgen,  garantieren. 

Urgczanie,  Urgczenie, 
-nia,  sn.  SJerfid^em  n.,  33ürgen 
«.,  ©arantie  /. 

Urfa,  -fy,  pl.  -fy,  sf.  (Cy- 
prinus  Orfus)  Drff  m.  (tyifd)= 
ort). 

Urjantowka,  -ki,  pl.  -ki,*/. ' 
^irnenart. 

Urlop,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Urlaub  »?.;  wziac,  dac  — 
einen  Utioub  nehmen,  geben; 
byiem  trzy  tygodnie  na  -pie 
ic^  mar  brei  äßoc^en  auf  Ur= 
laub;  —  z  povvodu  choroby 
Urlaub  rcegen  Äranf^eit;  po- 
danie  o  —  Urlaubegefuc^  «.; 
przedluienie  -u  Urlaubsber» 
längerung  /. 


Urlopnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
Urlauber  m.,  33eurlaubte(r)  m. 
ürlopowac,  -puje,  -walem, 
va.  perf.  beurlauben. 

Urlopowy,  adi.  Urlaub§=; 
Urlauber    m.\    =    Urlopnik. 
Urna,    -ny,    pl.    -ny,    sf. 
Urne  /.,  ©efÖfe  n. 

Urobek,  -bka,  pl.  -bki,  sm. 
SCuäbeute/.,  täglime  Slusbeute, 
©ingebract)te(ö)n. ;  SerbienftTW. 
Urobienie,  -nia,  sn.  2(uä= 
bilbung  /.;  —  gJosu  2)Jobu= 
lation  /.  ber  ©timme. 

Urobny,  adi.  leicht  ju  be« 
arbeiten. 

Urocie,  -cia,  sing.  tant. 
sn.  bur^  natürlid^e  ©renjen 
abgefc^Ioffeneä  gorftreoier. 

Urocznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(Umbilicus)  Singrour^  f. 

Uroczy,  adi. ;  Uroczo, 
adv.  1)  bejaubernb,  lieblich, 
^errlid^;  z  usmiechem  uio- 
czym  na  ustach  mit  einem 
bejaubernbcn  SädEieln  auf  ben 
Sippen;  -cza  pieknosc  bejau= 
bernbe  @c^önf)eit;  2)  fd^äblic^, 
mit  böfer  Äraft  bel^aftet;  -cze 
oczv  böfer  Süd. 

Uroczyc.  -cze,  -czylem,  va. 
^e;/.  bejaubern,  bereben;  ben 
böfen  Süd  roerfen. 

Uroczyn,  -u,  pl.  -y,  sm. 
(Plumieria)  ^[umerie  /. 

Uroczysko,  -ka,  pl.  -ka; 
Uroczyszcze,  -szcza,  pl. 
-szeza,  SM.  1)  ©renjftein  m., 
2JJaI^aufen  m.\  2)  oon  ®e= 
fpenftern,  non  ^ejcn  aufge= 
fucfiter  Drt. 

Uroczystosö,  -sei,  pl.  -sei, 
sf.  5-eier  /".,  geierli(^feit  /., 
geftlic^teit  /.,  feierli^e  58 e= 
gefiung. 

Uroczysty,  adi.;  Uroczy- 
scie,  adv.  feierlid^,  fcftli^, 
j5eft=;  -ste  swieto  gefttag  wj. ; 
CO  znaczy  ta  mina  -sta  rcas  hi- 
beutet  biefe  feierliche  SJUene; 
zostalem  -scie  zaproszony  ic^ 
U)urbe  feierlidö  eingelaben; 
CO  roku  obchodzono  -scie  jej 
imieniny  i^c  9iamenölag  routbe 
jebe€  Stttir  feftlicö  begangen. 
Uroda,  -dy,  pl.  -dy,  sf.  1) 
iffiuc^ä  m.,  etatur  /.,'  ©eftalt 
/". ;  byl -dy  niewielkiej  er  raar 
nic^t  gro|  oon  ©eftalt;  2. 
©c^ön^eit    /.,    rco^Igefäüigeä 


Urodka 


380 


Urtykacya 


säubere;  -dy  wprawdzie  doäc, 
ale  serca  maio  oc^ön^eit  ift 
jroar  genug  Dorf)anben,  c5er 
toenig  Öerj;  —  jej  byia  tak 
niezwykta,  ie  wszystkie  serca 
ku  sobie  poeia^ala  il^ce 
©cf)ön[)eit  roar  fo  ungeioölins 
lic^,  bafe  fie  alle  ^erjen  anjog; 
Da  -de  auf  Ärebtt. 

Urodka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Callomyia  (^nfeftcrart). 

Urodlin,  -u,  pl.  -j,  sm. 
(Asimina)  Stitmtne  /.,  9ia|m= 
apfel  m. 

Urodny,  üdi.  pb[d|,  fc|ön, 
rooötgeftaltet. 

Urodzaj,  -u,  pl.  -e,  sm. 
(grnte  /".;  fruchtbares  3at)r; 
w  przesziym  roku  byly  nie- 
zle  -e  Dorigeä  '^ql\)X  roar  bie 
ernte  nic^t  fd^Ied^t;  -e  zna- 
cza  sie  w  tym  roku  bie  gelb= 
früd^te'  laffen  in  biefem  Qa^re 
eine  gute  (grnte  ^offen;  zie- 
mia  -u  bas  oerfprocQene,  ge= 
lobte,  gefegnete  iianb. 

Urodzajnosc,  -sei,  sf. 
gruc^tbarfeit  /. 

XJrodzajny,  adi. ;  Uro- 
dzajnie,  adv.  fruchtbar;  zie- 
mia  -na  fruchtbare  ©rbe. 

Urodzenie,  -nia,  sn.  ©e= 
burt  /.,  §ertunft  /.,  2lb!unft 
/. ;  wysokiego  -nia  f)o[;er  §er» 
fünft,  SCbftammung. 

Urodzic,  -dze,  -dzitem,  I. 
va.  perf.  gebären ;  jakoby  ich 
jedna  matka  -la  al§  raenu 
fte  eine  SJJutter  geboren 
|ätte;  juz  -dziia  fie  ift 
fcf)on  niebergefommen;  zo- 
na  mu  syna  -dzita  bie  grau 
f)at  ifjm  einen  ©o^n  geboren; 
wysoko  -dzony  SBo^Ujeboren, 
^o^gcboren;  nie  -dzi  sowa 
sokoia  bie  ©ule  rairb  feinen 
^•alten  gebären,  ber  2tpfet 
fällt  nid^t  rceit  com  ©tamme; 
II.  —  sie,  er.  1)  geboren  werben, 
jur  2BeU  fommen,  loarfifen; 
jeszcze  sie  tan  nie  -dzit, 
ktoby  wszystkini  dogodzif 
man  fann  cö  nid)t  allen  redit 
machen,  berjenige  ift  nocf)  nic^t 
geboren,  ber  eä  allen  red^t  ma= 
c^en  raürbe;  -dzii  sie  w  ma- 
lern miasteczkii  na  Litwie 
er  raurbe  in  einer  fletnen 
gtabt  in  Sitauen  geboren; 
2)  gebei^en,  geraten;  pszenica 


sie  tego  roku  nie  -la  ber 
SBcijen  ift  biefeä  3af)r  ni^t 
geraten;  3)  axi^  etro.  entftel)en, 
burc^  etiD.  cerurfac^t,  t)eran= 
lafst  fein;  stad  -dzito  sie  kilka 
pytan  ba§  gab  SSeranlaffung 
ju  mehreren  gragen. 

Urodziny,  -dzin,  plur. 
tant.  sn.  1)  ©eburt  /.;  2)  ®e= 
burtötag  m.;  u  protestantow 
obchodz^  uroczyscie  —  au 
katolikovv  imieniny  Bei  ben 
^roteftanten  rcirb  ber  ®e= 
burtstag,  bei  ben  Äatl^olilen  ber 
3{amenötag  gefeiert. 

Urodziwosc,  -sei,  sf. 
®cbönf)eit  f. 

Urodziwy,  adi.;  Uro- 
dziwie,  adv.  fd^ön,  roo^Ige= 
ftaltet. 

Uroic,  -je,  -ilem,  va.  perf. 
einbitben;  —  sobie  cos  nie- 
mozliwego  fid^  etw.  Uninog» 
lid^eä  einbilDen;  —  sie,  vr. 
defect.  entfielen ;  -to  mu  sie 
cos  w  glowie  eä  ift  etiD.  in 
feinem  Äopfe  entftanben. 

Urojenie,  -nia,  sn.  ^irn» 
gefpinft  n.,  (Sinbilbung  /. ; 
zyje  w  ciaglych  -niach  er 
lebt  in  beftänbiger  ®inbilbung ; 
to  jest  —  powstale  w  two- 
jej  fantazyi  baö  ift  ein  ^irn= 
gefpinft,  baä  in  beiner  ^t)ans 
tafie  entftanben  ift. 

Urok,  -u,  pl.  -i,  sm.  1) 
3teij  wi.,  2lnmut/.,  Sauger  >«.; 
juÄ  ta  rzecz  nie  ma  dla  mnie 
tego  -u  CO  dawniej  bicfc  ©ad^e 
l)at  für  mid)  nid&t  benfelben  9let3 
roie  früEiet ;  pelna  -u  anmutö^ 
ooll ;  CO  za  —  w  jej  usmie- 
chu  xoa^  für  ein  Sleij  in 
ifirem  Sädjeln;  2)  Sefd^reiung 
/".,  äierufung  /.,  Se^auberung 
/. ;  bez  -u  unberufen ;  — 
zdjac  jmnbn  cntjaubern;  na 
psa  —  unbefcf)rieen,  id^  foH 
ni^tö  üer[cf)reien;  roörtlic^:  ber 
3auber,  ba§  Unglüdf  foU  ben 
§unb  befaüen. 

Uroklina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
Laeerstroemia  (^^flanücnart). 

Urologia,  -gü,  sf.  |)arn= 
lettre  /.,  '>it\)xt  von  ben  Sr= 
franfungen  beä  ^arnappa» 
rafe§. 

Uron,  -u,  pl.  -y,  sm.  Ga- 
lietis  (8ud&§ort). 


Uronka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Ceratochilus  (^flan^euart). 

Urosiö,  -sze,  -silem,  ta. 
perf.  bene^en,  betauen. 

Uroskopia,  -pii,  sf.  6arn= 
fcf)au  /.,  fearnunterfud^ung 
/. ;  =  Nauka  o  moczu,  ba- 
danie  moczu. 

Urost,  -u,  pl.  -y,  sm. 
großer  2Bud^ä,  ©riJ^e  /.,  §o= 
^eit  f. 

Uroszczenie,  -nia,  sn.  1) 
Slnmafeung  /.,  älnfprud)  m.; 
•2)  Süngen  n. 

Uroszenie,  -nia,  sn.  Se= 
net5en  n.,  öetauen  n. 

Uroscic,  -szcze,  -heilem, 
va.perf.  1)  büngen,  fett  mad^en ; 
ben  2Buc^§  befc^leunigen;  2) 
—  sobie  fid)  fd^affen,  fic^ 
au§IÖc<Ien,  anmaßen. 

Urowany,  -na,  pl.  -ni,  sm. 
Sroffel  /'. ;  =  Drozd. 

Urozmaica6,  -cam,  -calem, 
va.  imperf. ;  Urozmaicic, 
-ce,  -cilem.  va.  perf.  mannig' 
faltig,  3erfd)iebenarttg  geftal= 
ten,  bilben,  Slbioe^ilung 
fd^affen ;  -eal  nam  czas  rözne- 
mi  zabawami  towarzyskiemi 
er  fc^affte  unS  2lbroed^f(ung 
burc^  Derfd^iebene  ®efeHfc^aft§5 
fpicle;  miasta,  wsie,  pola  i 
niezliczona  ilosc  rozsypanych 
przy  drodze  domovv  -caly  te 
podroz  ©tobte,  2)örfer,  <JeIöer 
unb  bie  unjä&Iigen  am  2Bege 
oerftreuten  Käufer  geftalteten 
bie  SReife  mannigfaltig. 

Urozmaicanie,  Urozmai- 
cenie,  -ni9,  sn.  Sierfc^iebcn- 
ariigfeit  /. 

Urownac,  -nam,  -nalem, 
va.perf. ;  Urownywac,  -nuje, 
-walem,  va.  imperf.  ganj 
glfic^  unb  eben  mad|en. 

Urson,  -a,  pl.  -y,  sm.  fa« 
nabifd^eS  ©tadjelfi^roein;  = 
JeÄozwierz. 

Urty,  urt,  plur.  tant.  sn. 
©d^af[)ürbc  f. 

Urtgcianie,  -nia,  sinff.  sn. 
!8ermtfc^ung  /.  mit  Guedfilber, 
aiuflöfung  /.  in  QuedfÜber, 
2lma[gamation  /. 

Urtykacya,  -cyi,  sing, 
tant.  sf.  aSeranlaffung  /.  von 
91effetau§f^(ägen. 


Urtykarya 


381 


ürz^dzanie 


Urtykarya,  -ryi,  sing, 
tant.  sf.  9ie[feIaU3f4lag  m., 
Urttfaria  /.;  :=  Pokrzywka. 

Uruchomiö,  -mie,  -inilem, 
va.  perf.  in  ^ercegung  jefeen, 
in  Seroegung  tringen;  jno= 
Bilifteren. 

Uruchomienie,  -nia,  sn. 
^nbiweQunq^i^m  n. ;  2)Jo- 
bilifierung  /. 

Urumieniac,  -nie,  -nitem, 
va.  imperf. ;  Urumienic,  -nie, 
-nilem,  va.  perf.  röten,  5röu= 
nen,  rot,  braun  ma^en. 

Urumowac,  -muje,  -wa- 
lem,  ta.  perf.  3fiaum  mad^en. 

Urwa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
1)  j^^lsftüd  n.,  abgeriffeneä 
erbftücE,  §ängef[uft/.;  2)  -wy 
plur.  tant.  Siauferei  f.,  (Scf)tä= 
geri-t  /.;    3)  Urva  (£ud^öart). 

Urwac,  -we,  -waJem,  I.  va. 
pe>/. ;  Urywa6,  -wam,  -wa- 
lem,  I.  'ca.  imperf,  1)  reiben, 
abreißen,  raegreifecn,  losretjjen, 
abpflüden,  absroicfen;  —  kwia- 
tek,  jablko  eine  Stutne,  einen 
2(pfel  abpftüden;  -Ja  lalce 
reke  fte  l^ot  ber  ^^uppe  bie 
^anb  abgeriffen;  jezeli  wr6- 
cisz  bez  uiego,  -we  ci  gJowe 
roenn  'i)\x  oöne  i^n  surürtte^rft', 
roerbe  i^  bir  ben  Äopf  ab= 
teilen;  2)  ab^roatfen,  abreißen, 
abjiel^en,  abred^nen;  -tem  mu 
szesc  koron  z  rachunku  id^ 
l^abe  il^m  oon  ber  5ted^nung 
fed^S  fronen  abgcjogen;  — 
sobie  od  geby  fid&  Dom  Siunbe 
abbrechen,  fid^  oom  SKunbe 
abfparen,  fic^  bie  ©peife  ab= 
batben;  —  czas  od  zatru- 
dnien  feinen  ©eftfiäften  Seit 
roegfte^ten;  3)  plö^lid^  in  ber 
^z^i.  ftefjen  Bleiben,  abbred^en, 
ftodfen,  [tecfen  bleiben,  nidE)t 
weiter  reben;  widzac,  ze  temat 
schodzi  na  nieprzyjemne  ml 
tory,  -wai  uag-le  rozmowe  ba 
cc  faf),  ba^  ber  ©egenftanb'eine 
mir  unangencijme  Siid^tung 
nafjm,  Bradö  er  plöglidE»  bog  %f- 
[präct)  (i^\  -wanym  glosem  mit 
abgerifjener  ©timme ;  —  kogo 
imnbn  balb  »on  biefer,  balb 
oon  jener  ©eite  angreifen; 
—  nieprzyjaciela  z  tylu  bem 
f?einbe  uon  rüdEroärtg  jufe^en ; 
II.  —  sie,  vr.  abrei&en,  fiSi= 
gebrod^en    werben,    fpringen; 


wszystkie  sprzaczki  sie  -waly 
aEe  klammern  finb  abge» 
riffen;  struna  -wata  sie  bie 
©oite  fprang;  rozmowa  nagle 
sie  -wata  ba§  ©efpräc^  brad^ 
plö^lic^  ab;  -waJ  sie  od  szu- 
bienicy  ber  f)at  fid^  »om 
©algen  Toggeriffen,  b.  '%. 
eigentlid^  foEte  er  l^ängen; 
-waIosieegfe[)(te;  -walomusie 
er  r;at  ben  55«^^"  »erloren,  er 
^at  auggcfpielt,  er  f)at  nid^t§ 
mel^r  jujufe^en;  teu  docböd 
mu  sie  -wat  er  l^at  biefeä 
®in!ommen  oerforen. 

Urwaniec,  -üca,  pl.  -ncy, 
sm.  ©algenflritf  w.,  ©olgen» 
Dogcl  m. 

Ürwanski,  adi.  täuberifc^, 
Jiduber»-. 

Urwipolec,  -Icia,  -Icie,  sm, 
Siaugentd&tö  m. 

Urwisko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
abgerifjener  %t\^,  j^elöobl^ang 
VI.,  ^ängefluft  /.,  Slbbruc^ 
m.,  Uferbrud^  m. 

Urwisty,  adi.\  Urwisto, 
adv.  abfc£)üffig,  abgeriffen, 
abgebrochen;  ooHer  Klüfte. 

Urwisz,  -a,  fl.  -e,  sm. 
©auner  m.,  ©dgurfe  m., 
©c^elm  m.,  93eutelf^neiber  m. 

Urwiszubienica,  -cy,  pl. 
-ce,  s)n.  ©algenftridE  m. 

Uryanka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
orientalifd^e  ^erle. 

Urychlic  si§,  -cble,  -chli- 
tem,  vr.  perf.  fid^  beeilen, 
fid^  tummeln. 

Uryk,  -u,  sm.  Uranojtibul  n. 

Uryn,  -u,  sm.  Urenin  n., 
öeitanbteil  beä  Urinä. 

Uryna,  -ay,  sf.  Urin  m. 
§arn  m.;  =  Mocz;  analiza 
-ny  §arnana[r)fe  /. 

Urynal,  -u,  pl.  -y,  sm. 
9iad^ttopf  in.,  3^atf)tgefc^irr  w. ; 
Urtngtag  n.,  ^ariiglaä,  Urin= 
folben  m. 

Urynometr,  -ii,  pZ.  -y,  svi. 
§arnmeffer  m. 

Urynowac,  -nuje,  -walem, 
vn.  imperf.  urinieren,  Ijarnen, 
fein  ilöaffer  abfc^lagen;  = 
Wypnszczac   mocz,  Szczae. 

Urynowanie,  -nia,  sn. 
tarnen  «.,  Urinieren  n. 

Urynowy,  adi.  1)  Urin«, 
§arn=,  kwas  —  $nrnfäure  f. 


rurka  -wa  |)arnrö^re  f.;  2) 
urin=,  ijarnartig. 

Urywanie,  -nia,  sn.  2lb= 
retten  n..  Sogreifien  «„  2lb= 
Sroicfen  n.;  Ib^iefien  «.,  2lb= 
rennen  n. 

Urywczy,  adi.;  UrjTVczo, 
adv.  fdjneU  einfaUenb,  in  ber 
©efd^roinbigfeit  Slbbrui)  tuenb, 
abgebrod)eii,  unterbrochen;  ge-- 
legenttic^. 

Urywek,  -wku,  pi^-  -wki, 
sm.  ÖrudEiftüdE  «.,  Slbbrud^  m., 
2lbaeriffene(§)  n. 

Urywiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  (Flores  zinci)  ^tntojtjb  n. 

Urywkowy,  adi. ;  Ury w- 
kowo,  adv.  S8rud;ftücf=,  abge= 
riffen,  abgebrochen;  bruc^= 
ftüdöraeife. 

Urz^d,  -edu,  pl.  -edy,  sm. 
2lmt  n.;  33e^örbe/.;  2}}agiftrat 
m.,  byc  w  -edzieim  Simte  fein ; 

—  wysylkowy  ©jpebit  n.,  — 
przesytek  pospiesznycb  (gi(= 
güterejpebit;  —  ciowy  3oa= 
amt;  —  podatkowy  ©teuer= 
amt;  sprawowac  —  ein  2lmt 
betreiben :  z  -edu  üon  3Jmts 
raegen;  starac  sie  o  —  fid^ 
um  ein  2lmt  beraerben ;  na  — 
auf  SefteHung,  abfic^tlidE),  t)or= 
fä^tid^,  aiä  ob  eä  fo  fein 
mü|te;  na  —  ktamac  tüte  auf 
SefteHung  lügen. 

Urzadzac,  -dzam,  -dzalem, 
I.  va.  imperf.;  Urzadzic, 
-dze,  -dzilem,  I.  va.  perf.  1) 
oeranftaiten; -dziJ  wielkie  przy- 
jecie  er  oeranftaltete  einen 
grofien  (Empfang ;  2)  einrichten; 

—  mieszkanie  eine  SBo^nung 
einrid^ten ;  swie^o  -dzony 
ftifd^  eingerichtet;  2)  —  kog'o 
jmnbn  fjetrid^ten,  surid^ten, 
imnbn    aufft^en     laffen;    II. 

—  sie,  vr.  fid^  einrichten ;  ftd^ 
errid^ten;  fid^  juricBten. 

Urz^dzanie,  Urzadzenie, 
-nia,  sn.  Einrichtung  /'. ; 
25cranftaltung  f. ;  lepsze  -dze- 
nia  zaprowadzic  w  swojem 
gospodarstwie  beffere  ©inricf)= 
tungen  in  feiner  SBirtfc^aft 
cinfül^ren;  -dzenie  balu  po- 
ciaga  za  soba  wielkie  koszta 
bie  Seranftaltung  eineö  SaUes 
jie^t  große  Soften  nac^  fic^; 
sprawil  sobie  do  salonu  nowe 

—  er   bat    fic^    eine    frifc^e 


Urzec 


382 


Usiarczyc 


Salonetnrtc^tung  angefc^afft; 
—  drogi  ielaznej  gifcn5a^n= 
anlagen  vi.;  —  dylatacyjne 
Silatationsüorrid^tung. 

Urzec,      -kne,      -rzektem;  [ 
Urzeknac,  -rzeke,    -rzeklem, 
va.   perf.   Befc^reien,  berufen. 
Urzeczenie,     Urzekanie, 
-nia,  SU.  ^efdE)reien  n.,  Seru=  ; 
fen  n. 

Urzeczywistniac,  -niam,  ; 
-niaiem,  va.  imper/.;  Urze-  i 
czywistnic,  -nie,  -nil'em,  va. 
perf.  oerroirf liefen,  rearifieren ; 
przysztüsc  to  -stni  bte  3"^""^^ 
roirb  €ä  Derroitflidien;  —  sie, 
vr.  3ur  Sffiir!Iicf)feit  roerben, 
fic^  oerroitüic^en,  rcaltficren; 
watpie,  czy  marzecia  twoje 
sie  kiedykolwiek  -nia  i^  be= 
jrceifle,  ob  beinc  2;räume  \e 
jut  3Bir!Ud^!eit  raerben. 

Urzeczywistmanie,  Urze- 

czywistnienie,  -nia,  sn.  SSet» 

roirfUc^img  /.,  3tealtfierung  /. 

Urzekla,  -kli,  pl.  -kle,  sf. 

Gosteria  (^flanjenatt). 

Urzet,     -u,     sm.     (Isatis) 
gSaib  m-,  3Baib!raut  n. 

Urzetelniac,    -niam,    -nia- 
lem,  va.  imperf.  \  Urzetelnic, 
-nie,    -nilem,    va.    perf.    er= 
füüen,  in  erfüüung  bringen. 
Urzezaß,      -zam,    -zaiem; 
Urzn%6,  -rzne,    -rznalem,    I. 
va.  perf.\  Urzynaö,  -nam,  -na- 
lem,  1.  va.  imperf.  abjagen,  ab--  \ 
jc^neiben;  blulnitrcom -nauo  je- 
zyk  ben  ©ottesläftcrern  rouröe 
bie  3unge   abgefc^nitten;    — 
komu  reke,  noge  jinnbrn  ben 
g-ufe,  bie  '^anb  abfägen;    — 
kogo    w     gebe    jmnbm    aufS 
3Jlaut    fc^Iogen,    jembrn    eine 
SKaurfd^eUecetfe^en;  II.  —  sie, 
vr.  1)  M  jc^n«iben-,  -rznal  sie 
w  palec  er  f)at  fi^  in  ben  Jyinger 
gefc^nitten;  2)   feine  giotburft 
uerric^ten ;    3)  fid^    bcttinfen, 
befaufen;    a   to    sie    -nql   ba 
^at  er  fic|  orbentltd^  bctrunlen. 
Urzezanie,  -nia ;  Urznigcie, 
-cia;  Urzynanie -nia,  sn.  3lb= 
i^neiben   n.,  Sefd^netben   «., 
aibfägen  n.;  Setrinlen  n. 

Urzezbi6,  -bie,  -bitem,  va. 
perf.  fc^ni_^en. 

Urz§dnicz§ta,   plur.  tant. 
sn.  'öeamtenfinber  pl. 

Urz§dniczka,    -ki,  j^l-  -k', 


sf.    Beamtin    /. ;    ^Beamten«  | 
frau  f. 

Urzfdniczy,    adi.    33eam= 

ten=  -,  bal  —   SBeamtenbatt  jn. 

Urzfdniczyna,     -ny,     pl 

-ny,  sm.  armer,  unanfefinlic^er 

^^eamter. 

Urzgdnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
1)  Seamte(r)  m.;  —  eadowy 
©eriditöbc  amter ;  —  prywatny 
«ßrioatbeamter;  2)  2lmtmann 
m..,  Sßerraarter  m.,  2ßirtjcf)aftä= 
uerroaUer. 

Urzf  dowac,  -duje,  -walem, 
vn.  imperf.  amtieren,  ein  2lmt 
befleiben,  Beamter  fein,  ein 
2lmt  nerroalten. 

Urzgdowanie,     -nia,     sn. 
amtieren  n.,2lmt5t)ern)altung  /". 
Urzgdownosc,      -sei,     sf. 
\  amtlicher  Sf)arofter. 

Urzgdowny,     Urzgdowy, 
adi. ;  Urzgdownie,    Urzf  do- ; 
wo,  adv.  amtlich,  oiti3ieü;  -we  i 
doniesienie   amtlicher  Serid^t; 
I  mina  -wa  SCmtömtene  /. ;  -we 
i  obowiazki   Slmtöpflidjten  pl.', 
!  -wa    pieczec    Simtsfteget    n. ; 
-wnie  kogo  zawiadomic  jmnbn 
amtlidb  benacfirid^ttgen. 

TJsadka,  Usadzka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  X)tnterf)alt  m. 

Usadowic,  -wie,  -wilem, 
va.  perf.  fe^en,  ^infe^en;  — 
sie,  vr.  \iä)  fe^en,  fic^  ^inje^en; 
ftd)  feftfe^en. 

Usadowienie,  -nia,  sn.  1) 
^infe^en  n.  Se^en ;  2)  ®in= 
roaagonierung  f. 

Üsadzac,  -dzam,  -dzalem, 
I.  va.  imperf;  Usadzic,  -dze, 
-dzilem,  I.  va.  perf.  1)  fe^cn, 
pflanjen,  [teilen;  —  ogröd, 
winnice  einen  ©arten,  einen  [ 
Sßeinberg  pflanjen;  2)  —  by-  j 
ka  einen  SBod  fließen,  eine 
SDummf)eitfagen;  II.  —  sie.  n: 
etro.  iu  erreichen  traditen,  etro. 
ju  beroerffteütgen  fuc^en,  ftatt 
unb  fcft  auf  etrc.  befte^en; 
jak  sie  nieszczescie  na  kogo 
-dzi,  ciagle  go  przesladuje 
roenn  bal  UnglüdE  jmnbn  ju 
oerfolgen  anfängt,  fo  t)ört  eö 
nid)t  auf. 

Usadzanie,      Usadzeme, 
I  -nia,  sn.  pflanjen  n.,   ©eften 
n.,  ©teilen  n. 

Usamowolnic, -nie, -nilem, 

i  va.    perf.    bie    5reit)eit,    bie 


©elbftänbigfeit  geben,  eman= 
girieren,  freilaffcn,  freigeben; 
für  münbig  crflären. 

Usamowolniciel,  -a,  pl. 
-e,  sm.  emanjtpator  m.,  Öe= 
freier  m. 

Usamowolnienie,  -nia,sn. 
©manjipation  f.,   ©emä^rung 
ber  3f?ect|tgfreif)eit,  fyreilaffung 
/.;    2Jlünbig!eitöert[ärung    /. 
Uschlosc,  -sei,  sf  Brüden' 
Ijiitf,  9}erborrt^ett/,  ©ürre  /. 
Uschnac,   -sehne,    -sehn^- 
Ism,     vn.^  perf.',    Usychac, 
-Cham,  -chaiem,   vn.    imperf. 
trodnen,    oerborren,    troffen, 
bürr,  roerben,  abfterben,   Der= 
fd^mac^ten;  roslina  ta  pozba- 
wiona     klimatu,     w     ktorym 
wzrosla,     powoli     -cha     biefe 
«Pflanze,  bem  ßlima,  in  bem  fie 
aufgeroac^fen,    entjogen    fttrbt 
langiam  ab;   a    bodaj    -schla 
ta  reka,  co  sie   przeciw    ojcu 
poduiosJa  möge  bie  öanb  oer= 
borren,  bie  fi^  gegen  ben  35ater 
erfioben  ^at;   odkad  zniknela 
jak   sen   jaki  zloty,   umieram 
z     Äalu,    -Cham     z    tesknoty 
feitbem  fie  roie   ein   golbener 
2:raum  nerfrfiroanb,  fterbe    ic^ 
cor  edjmer,  unb  »erfdima^te 
Bor  ©el^nfuc^t;  serce  mi  -sycha 
ze  zmartwienia   ber  i^ummer 
Derje^rt  mein  ^erj. 

Usiadac,  -dam,  -datem,  vn. 
imperf. ;  Usias6,  -siade,  -sia- 
dtem,  vn.  perf.  ft^  fe^en, 
fic^  niebertaffen,  ftdE)  nieber» 
fe^en;  -siadf,  ja  ci  podyktuje 
fe^e  bid)  unb  i^  roerbe  bir 
bif tieren ;  —  na  gaJezi  ftc^  an 
einen  S^eig  fefeen;  czart  od 
poczatku  äwiata  na  tem  miej- 
scu  -siadt,  aby  nas  od  prawdy 
odwodzic  ber  Seufel  f)ot  ftc^ 
Don  SCnfang  ber  aßelt  an 
biefem  Drte  niebergelaffen,  um 
j  unö  ber  2Baf)r^eit  abfpenftig 
HU  mad)en ;  —  sie,  vr.  \x6) 
fenfen;  fid)  auf  ben  33oben 
fe^en;  fefter  roerben. 

Usiadanie,  Usiedzenie, 
-nia,  sn.  ©e^en  n. 
j  Usiarczenie,  Usiarkowa- 
1  nie,  -nia,  sn.  ©d^rcefeln  n. 
I  Usiarczyc,  -cze,  -czylem, 
va.  perf  fc^roefeln,  mit  ©c^roe» 
I  fei  anmad^en. 


Usidlac 


383 


Uslac 


Usidlac,  -lam,  -lateiii,  va. 
imperf.;  Usidli6,  -le,  -li- 
lem,  va.  per  f.  ing  31e^  fon= 
aen,  oerroicfeln,  in  Sd^lingen 
fanqen,  oerftttct'en. 

Usidlanie,  Usidlenie,  -uia, 
sn.  SSerroideln  n.,  Söerfttiden  n. 

Usiec,  -ke,  -klem,  Usiekaö, 
-kam,  -kalem,  va.perf.  garten, 
l^auen,  a6=,  jer^auen ;  abmäE)en ; 
oerrounben. 

Usieczenie.  Usiekanie, 
-nia,  sn.  §atfen  ».,  ^auett 
n. :  Q^^i^i'«"  "•)  Stömä^en  n. 

Usiedziec,  -dze,  -dziafem, 
vn.  perf.  \\%tn  bleiben,  fi^enb 
auäbauern,  abmatten;  nie -dzi 
ani  piec  minut  spokojnie  er 
bleibt  'nidit  fünf  2JJtnuten 
ru^tg  ft^en;  nie  -dzisz  na 
tym  tronie  bu  roirft  bxc^  auf 
biefem    2;^rone    nic^t   lialten. 

Usikac  sig,  -kam,  -kalem, 
vr.  impirf.]  Usikn^c  sig, 
-kne,  -klem,  vr.  perf.  \i6)  na^ 
machen,  fid)  näffen;  Sßoffer 
abi'c^Iagen. 

Usilnosc,  -sei,  sf.  eifrtgeä 
aSeftreben,  Äraftanftretigung  f., 
SBemü^ung  /. 

Usilny,  adi. ;  Usilnie,  adv. 
eifrig,  ftäftig;  brtngenb,  in» 
ftänbig,  roftloä;  -na  prosba 
inftänbige  Sitte;  -ne  4adaiiie 
eifriges  S>erlangen;  -ue  stara- 
nie  sie  raftlofeg  Semü^en; 
-nie' sie  czegos  domagac  etro. 
bringenb  »erlangen. 

Usilowaö,  -laje,  -walem, 
vn.  imperf.  trad)ten,  fi^  be= 
mül^en,  fic^  bie  3Kü§e  geben; 
—  dopiac  czego  etro.  ju  et« 
reichen  ftc^  bemüf)en;  -wal 
wszystkimi  sposobami  utrzy- 
mac  sie  na  stanowisku  er 
trachtete'  mit  allen  aKittefn, 
fid^  in  feiner  ©tettung  ju  er= 
f)aften. 

Usilowanie,  -nia,  sn.  SJes 
mü^ung  /.,  2lnftrengung  /.; 
wszystkie  jego  -nia  spelzly 
na  niczem  aÖe  feine  'i5emü'= 
jungen  finb  ju  nickte  geroorben. 

Uskakiwaö,  -kuje,  -walem, 
vn.  imperf.]  Uskoczyc,  -cze, 
-czylem,  vn.  perf.  jur  ©eile 
fpringen,  beifeite  fpringen, 
abfpringen,  auSroeic^en,  ent= 
roifd^en;  widzac  nadjezdzajacy 
woz,    -czyl  zrecznie   na    bok 


ba  er  ben  SCßagen  l^eranfa^ren 
fa^,  fprang  er  gefc|idt  jur 
Seite. 

Uskakiwanie,  Uskocze- 
nie,  -nia,  sn.  SlbSpttngen  n., 
©prung  m.  gur  ©eite;  2lug= 
roetcben  n.;  (Sntroeic^en  n, 

Uskarbic,  -bie,  -bilera,  va. 
perf.  erlangen,  erringen. 

Uskarbienie,  -nia,  sn. 
(Sriangen  n.,  erringen  n. 

Uskarzac  si§,  -riam,  -rza- 
lem,  vr.  imperf.;  Uskarzyc 
sif,  -rie,  -rÄylem,  vr.  per}'.; 
ftd)  betragen,  fi^  befd)roeren; 
—  sie  na  kogo  fic^  über 
jmnbn  beftagen;  —  sie  na 
brak  zajecia  fic^  über  3Wanget 
an  33ef^äftigung  bejc^rceren; 
nie  mam  sie  nawet  przed 
kim  —  ic^  i)abe  nid^t  einmal 
jmnbn,  cor  bcm  id)  mitf)  be= 
fc^roeren  fiJnnte. 

Usk^piac,  -piam,  -pia- 
lem,  va.  imperf.]  Usk^pic, 
-pie,  -pilem,  va.  perf.  ab- 
groiden,  abfparen,  aojie^en. 

Uskipiec,  -pie,  -pialem, 
vn.  perf.  fiebenb  Überkufen. 

Usklepiac,  -piam,  -pialem, 
va.  imperf. ;  Usklepic,  -pie, 
-pilem,  va.  perf.  roiJIben,  ein 
©eroölbe  auffteUen. 

Usklepienie,  -nia,  sn. 
gertiiiroölben  n. ;  SCßötbung  /. 

Uskok,  -u,  pl.  -i,  sm.  1) 
©prung  »2.,  ©eitenfprung  m.] 
(gntflie^en  ».,  (gntfpringen  m.; 
2)  ©prung  m.,  Surc^rourf  m., 
Sßec^fet  m.,  SBerfc^iebung  /. 
(©eologie);  3)  a3öfcf)ung§» 
abfa^  m.,  Serme  /.;  2)  2Bac^: 
telflug  m.,  SBegrüdfen  n., 
2ßegflreic^en  n. 

Uskramiac,  -miam,  -mia- 
lem,  va.  imperf.;  Uskromid, 
-mie,  -milem,  va.  perf.  be= 
jä^men,  bejroingen,  befiegen, 
bänbiqen,  jügeln,  unterbrüiien, 
bämpfen ;  —  swoje  namie- 
tnosci  feine  Seibenfd^aften  bc= 
nähmen;  —  powstanie  einen 
2lufftanb  unterbrüden ;  —  dzi- 
kie  zwierzeta  roilbe  Spiere 
bänbigen;  —  sie,  vr.  feine 
©efd^äfte  abtun,  SWu^e  befom= 
men;  —  sie  z  czem  mit  etro. 
fertig  roeibcn,  fic^  eineä  ©e- 
fc^äfteä  entlebigen. 


Uskramianie,  Uskromie- 
nie,  -nia,  sn.  S3ejäf)men  n., 
Unterbrücfen  n. 

Uskromniad,  -uiam,  -nia- 
lem,  va.  imperf. ;  Uskrom- 
nie,  -nie,  -nilem,  va.  perf. 
befdjeibener  machen. 

Uskrzydlic,  -die,  -dlilem, 
va.  perf.  beflügeln,  fjlügel 
oerteiben. 

Uskrzynac,  Uskrzypn^c, 
-ne,  -naleu.,  va.  perf.  ab= 
quctfc^en,  absroitfen,  tjertc^en, 
einJtemmen;  kogo  raz-na  drzwi, 
palca  drugi  raz  miedzy  nie 
nie  kladzie  gebrannte  Äinber 
fürd^ten  baä  ^yeuer;  —  sie,  vr. 
\\i)  einüemmen. 

Uskubaß,  -bie,  -balem; 
Uskubn^c,  -bne,  -blem,  va. 
perf.  absaufen,  abreifien,  ab- 
rupfen, loärei^en,  abrupfen. 

Uskubanie,  -nia,  sn.  2tb= 
jupfen  n.,  Sosreifien  n.,  2tb- 
jaufen  n.,  Slbreifien  n. 

Uskuteczniac,  -niam.  -nia- 
lem,  va.  imperf.]  Uskute- 
cznic,  -nie,  -nilem,  va.  perf. 
auäfü^ren,  oetroirfüc^en,  ju 
ftanbc  bringen,  beroerIfteUi= 
gen;  najlatwiejsza  rzecz  po- 
radzic,  ale  -nie,  to  sztuka 
Iei(^t  ift  ju  raten,  aber  o.\x^= 
jufü^ren  ift  eine  Äunft ;  rozkaz 
zostal  w  tej  chwili  -niony  ber 
93efe^I  rourbe  fofott  auäge» 
fübrt. 

Uskutecznianie,  Usku- 
tecznienie,  -nia,  sn.  2luä=" 
füf)ren  n.,  3(u§fül^rung  /., 
SeroerlfteHigcn  w.,  Seroerf» 
fleQigung  /.,  SBerroirflic^en  »., 
3Setroit!lict)ung  /. 

Uskwarzenie,  -nia,  sn. 
Siöften  n.,  traten  M.,Ätöf(^en  n. 

Uskwarzyc,  -rze,  -rzylem, 
va.  perf.  freifc^en,  fröfc^en, 
1  fc^merjen,  broten,  röften; 
—  slonine  ©petf  frtifc^en;  — 
löj  Salg  fcf)meljen;  —  sie, 
vr.  -rze  sie  na  tem  goracu 
ic^  roerbe  in  biefer  $i^e 
braten. 

Uslac,  -lam,  -lalem; 
Uscieli<5,  -le,  -lilem,  va. 
perf.  1)  betten,  ein  Säger  be- 
reiten; —  löiko  bas  Sett 
machen;  —  droge  ben  SBeg 
bahnen,  ebnen;  2)  beftreuen; 
bebeden;  —  pole  trnpami  nie- 


Uslanie 


384 


Usposobienie 


przyjaciol  ba§  j^elb  mit  ben  1 
Seichen   ber   5?cinbe   bebcdfen. 
Uslanie,  Uscielenie,  -nia, 
sn.  1)  äietten  ti.;  2)  33ebeden 
», ;  3)  Salinen  n. 

Uslawiö,  -wie,  -wiüem,  va. 
per/,  mit  Siuljm'bebedfen. 

Uslonic,  -nie,  -nitem,  va. 
Ijerf.  1)  ocrftcöt  Ijalten,  t)er= 
bergen;  2)  (öurd^  Setfen)  be=- 
roatiren,  befd^ü^en,  f^irmen. 
Uslon,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
©onnenfeite  /. 

Uslonny,  adi.  fonnenfeitig. 
Usluchac,  -cham,  -chalem, 
va.  perf.  folgen,  ge^orc^en, 
©eijör  geben;  —  dobrej  rady 
einen  guten  JRat  befolgen; 
gdybys  muie  byl  -chal, 
wszystko  byloby  inaczej 
wypadio  menn  bu  mir  ge= 
folgt  ptteft,  märe  aüeg  anbetö  ' 
ausgefallen. 

Usluchanie,  -nia,  sn.  S3es  ! 
folgen  n.,  Sefotgung  /.,  %o\'  j 
gen  n.,  golgeleiftung  /.,  ©e=  I 
lord^en  n.  '• 

Usluga,  -gi,  pl.  -gi,  sf.  1)  j 
©ienft  m.,  SBebiemmg /. ;  ie- j 
Stern  na  -gi  panskie  id^  flefje  > 
ju  '^'ijXiXi  2)ien[ten;  do  usiug 
ju  2)ienften,  ju  Sefe^l ; 
—  w  tym  hotelu  jest  nizej 
wszelkiej  krytyki  bie  58e= 
bienung  in  biefem  §oteI  ift 
unter  aller  ISritit;  dac  komu 
cztowieka  do  -gi  jmnbm  einen 
5Dienfd)en  jur  58ebienung  bei= 
[teilen;  2)  Sienft  m.,  ©e» 
f älligleit /. ;  oddac  komu  -ge 
jmnDm  einen  Sienft  erroeifen; 
checi^  nie  datkiem  mierza  sie 
-gi'  bie  öeföUigfeiten  njerben 
nacl)  bem  aiäiüen,  nic^t  nad) 
ber  ©abe  gemeffen; —  przyja- 
cielska  greunbfd^attöbienft  m. 
Uslugacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Sebiener  »'.,  Siener  m. 

Uslugaczka,  -ki,  pl.  -ki, 
8f.  33ebienerin  f.,  Wienerin  /. 
Usiugiwaö,  -guje,  -waitm, 
vn.perf.  bebienen,  aufroarten; 
—  przy  stole  feroieren;  — 
choryra  bie  Äranfen  bebienen; 
samemu  sobie  —  ficfe  felber 
bebienen;  nie  zwyklem  — 
id)  bin  an  baS  SBebienen  nid^t 
gen)öl)nt. 

Uslugiwanie,     -nia,     sn. 
33ebienen  ». 


Usluzenie,  -nia,  sn.  ©ienft 
m.,  Sienftleiftung  /. 

Usluzyc,  -ze,  -Äyleni,  va. 
perf.  2;ien[t(e)"  leiften;  — 
Komu  jmnbm  einen  Sienft, 
eine  ©eföHigfeit  erroeifen,  be-- 
i)ilflid^  fein;  je£eli  ci  möge 
w  tem  —  roenn  id^  bir  babet 
bcl^ilflic^  fein  tann. 

Uslyszec,  -sze,  -szatem, 
va.  perf.  [)ören,  oerne^men, 
3U  l^ören  belommen;  pomimo 
wielkiego  nateienia  nie  mo- 
glem  nie  z  ich  rozmowy  — 
tro^  grof;er  2lnftrengung  !onnte 
id)  nid)tä  non  i^rem  ©efpräd^e 
Dernel^men;  -szal  krzyk  prze- 
razliwy  er  l)örte  ein  burc|= 
bringenbeg  ©efd)rei;  -szawszy 
to,  wyszedl  z  pokoju  bez  po- 
iegnania  nad^bem  er  bies 
geprt  l^atte,  nerliefe  er  baä 
gimmer,  ol^ne  fid^  gu  Derab= 
fc^iebcn. 

I      Uslyszenie,       -nia,       sn. 
;  ^ören  n. 

\      Usmalac,  -lam,  -lalem,  va. 

I  imperf. ;  Usmolic,  -le,  -lilem, 

^  va.  perf.   bepid£)en,   mit  ^ed) 

befd)mieren,anrui3en,  berufen; 

ansengen,  »erfengen. 

Usmalanie,  Usmolenie, 
-nia,  SM.  Sepicben  «.;  Söeru= 
feen  n.]  3]erfengcn  n. 

Usmarkac  sig,  -kam,  ka- 
lem,  vr.  perf.  fi$  bero|en. 

Usnadnic,  -nie,  -nilem,  va. 

perf.  befc^Ieunigen;  erleiditern. 

Usnadnienie,     -nia,      sn. 

Sefdileunigimg   /'.;   erteid)tc= 

rung  /. 

Usnac,  -ne,  -natem,  vn. 
perf.;  Usypiac,  -piam,  -pia- 
lem,  vn.  imperf.  cinfd^lafen; 
nie  moglem  —  ze  strachu  id^ 
tonnte  oor  ©d)red"  nic^t  ein« 
)(^lafen;  dziecko  splakawszy 
sie  -neio  ba€  .^tnb  meinte 
fii^  auä  unb  fd)lief  bann  ein ; 
wi'asnie  chora  -pia,  %viec  nie 
wchodz  do  pokoju  bie  ^ran!e 
f^täft  gerobe  ein,  alfo  gel) 
nic^t  in§  S»'"'"«'-*- 

UsnowaöjUsnud,  -je, -lern, 
va.  perf.  ipinnen,  ouöbenfen, 
jcftaffen;  na  tem  tle  -ta  bajka 
auf  biefem  ©runbe  auöge» 
jponneneS  3)iärc^en. 


Usnowanie,  -nia;  Usnucie, 
-cia,  sn.  2lU5fpinnenM. ;  3hie= 
ben!en  n. 

Uspakajac,  Uspokajac, 
-jam,  -jaJem,  I.  va.  imperf. ; 
Uspokoic,  -je,  -ilem,  I.  va. 
perf.  berul)ig£n,  befänftigen; 
-il  mnie  i  teraz  juÄ  nie 
raam  zadnych  obaw  er  l^at 
mid)  berul^igt  unb  je^t  Ijabe 
i^  feine  a3efürd)tungen  me^r; 

—  kraj  baä  Sanb  beruhigen; 
II.  —  sie,  vr.  1)  ftd)  beruf)igen; 
-köj  sie  na  milosc  Boska  be^ 
rul^ige  cic^  um  ©otteg  roillen; 
2)  [tiH  raerben,  fid^  legen ;  nqd^= 
laffen,  fic^  oerjieljen;  bu- 
rza  sie  -koila  ber  oturm  f)ttt 
fic^  gelegt;  bole  sie  -koilybie 
©^merjen  l)aben  nad^gelaffen. 

Uspakajanie,  Uspokaja- 
nie,  Uspokojenie,  -nia,  sn. 
a3erul)igung  /.;  to  jest  po- 
trzebne  do  (dla)  mego  -nia  ba§ 
ift  JU  meiner  iüeru^igung  not» 
menbig;   jemu  zawdzieczamy 

—  umystow  i^m  Bcrbanfen  mir 
bie  Seru^igung  ber  ©emüter. 

Usplawnic,  -nie,  -nilem, 
va.  perf.  fd)tffbar  ma^en. 

Uspolenie,  -nia,  sn.  6ini= 
gung  /. 

Uspolic,  -Ie,  -iitem,  va. 
j)erf.  einigen,  sufatnmenfügen. 

Uspoleczniaö,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  imperf.'.,  Uspole- 
cznic,  -nie,  -nilem,  va.  perf. 
Bergefetlfc^oftlid)cn,  gefittet 
madien,  fultioieren. 

Uspolecznianie,  Uspo- 
lecznienie,  -nia,  sn.  SJerge= 
ieafd)aftlid^ung/.,Äultiüieruiig 
f.,  .tuttur  /;. 

Usposobiac,  -biam,  -bia- 
lem,  va.  imperf. ;  Usposobic, 
-bie,  -bilem,  va.  perf.  fjeran- 
bilben,  befäliigcn;  —  kogo 
jmnDu  gu  etra.  oorbereiten, 
tü^tig  madicn;  —  kogo  na 
smierc  jmnbn  auf  ben  Sob 
oorbereiten;  —  kogo  do 
stanu  duchownego  jmnbn  für 
ben  geiftlid^en  Stanb  oorberei- 
ten,  il;n  mit  ben  nijtigen  Äennt« 
ntffen  ausrüften;  jestem  dzis 
ile  -biouy  ic^  bin  l)eute  fdE)lec^t 
aufgelegt. 

Usposobienie,  Uspasa- 
bianie,  -nia,  sn.  1)  ^üorbe-» 
reiten  n.,  S8efal)tgen  n. ;  2)  ©c- 


Usprawiedliwiac 


385 


Ustauawianie 


fc^icftic^Ieit  /.,  5äf)ifl!dt  /.; 
SSeranlagung  /. ;  3)  Saune  /;, 
(Stimmung  /.;  nie  jestem 
dzi6  w  -niu  do  takich  giupstw 
ic^  bin  ^eute  ni^t  ju  folc^en 
©umm^eiten  aufgelegt,  ic^  bin 
^eute  nic^t  in  ber  ©tnnmung, 
folc^e  2)ummf)eiten  5U  machen, 
gu  ertragen ;  to  zalezy  od  -nia, 
w  jakiem  go  znajdziesz  ba§ 
pngt  Don  ber  ©timmung  ai, 
in  ber  bu  i^n  finbtn  raitft. 

Usprawiedliwiac,  --.viare, 
-wialem,  ua.  m^er/. ;  Uspra- 
wiedliwiö,  -wie.  -w  lern,  va. 
2)erf.  tntjc^ulbigen,  rec^tfet^ 
tigen;  czem  -dliwisz  twoja 
zuchwaiosc  womit  rcirft  bu 
beine  ^red&l^eit  rechtfertigen; 
to  go  w  moich  oczach  nie 
-wia  ba§  rechtfertigt  il^n 
nic^t  in  meinen  2tugen;  -wil 
8woj^  nieobecnosc  er  ^ttt 
feine  Slbroefen^eit  entf($ulbigt; 
—  sie,  vr.  fid^  entfcfiutbigen, 
fi^  rectitfettigen. 

Usprawiedliwianie,  -nia ; 
Usprawiedliwienie,  -nia,  sn. 
©ntfc^utDigung  /.,  3iec^tferti= 
gung/.;  dia  -nia  sie  um  fid^ 
gu  re^tfertigcn. 

Usrac,  -sram,  -sraJem,  va. 
yerf.  fc^eifjen ;  —  sie,  vr.  \\ä) 
befc^«i^en,  fic^  befubeln. 

Usrebrzenie,  -nia,  sn. 
SJerfilbern  n. 

Usrebrzyö,  -rze,  -rzylem, 
va.  perf.  »etfilbem. 

Ussac,  -ssam,  -ssalem,  va. 
perf.  ein  roenig  faugcn;  fau^ 
genb  megnefimen. 

Usta,  iist,  flur.  taut,  sn.; 
(lim.  Usteczka,  -czek, 
ylur.  taut.  sn.  'j/Junb  m., 
Sippen  pl.\  male,  wielkie, 
sfodkie  —  Heiner,  großer,  füfier 
SUunb;  woda  do  ust  9Jlunb= 
rcaffer  n.;  wrzöd  w  -ch  5Diunb= 
gefd^niür  n. ;  przylozyc  reke 
do  ust  bie  |)anb  an  bie  Sip= 
pen  legen;  koralowe  — 
^otattenmunb ;  nigdyby  cos 
takiego  przez  moje  —  nie 
przeszlo  nie  njürbe  etro.  3t§n= 
tid^eg  über  meine  Sippen 
fommen;  nie  ma  co  do  ust 
wloiyc  er  l^at  nic^t§  gu  beifien; 
rozdziawic  —  ben  aJiunb  auf= 
fperren;  caly  czas  nie   otwo- 

Siownik  polsko-nietniecki. 


Tzji  ust  er  l^at  bie  gonje 
Seit  ben  SDlunb  nic^t  ouf» 
gemacht;  zatkac  komu  — 
jmnbm  ben  SÖJunb  jlopfen; 
slina  mi  do  ust  przychodzi 
na  sam  widok  tej  potrawy 
ber  ©peic^el  (bag  Sßaffer;  läuft 
mir  im  9)lunbe  jufammen  bei 
bem  bloßen  Slnblidf  biefer 
©peife ;  od  ust  sobie  odejmowac 
fic^  00m  5!Kunbe  abfparen;z  ust 
mi  wyjal  pan  to  siowo  ©ie 
nahmen  mir  ba§  SDSort  aug 
i  bem  DJlimbe;  czuc  mu  z  ust 
er  ried^t  aus  bem  aJJunbe; 
sfyszaiem  to  z  jego  wlasnych 
ust  ic^  babe  e§  auä  feinem 
\  eigenen  SJJunbe  gef)ört;  racho- 
wac,  CO  kto  do  ust  wloÄy 
imnbm  bie  S3iffen  in  ben 
3)tunb  jä^len;  mialem  na  -ch 
gorzka  odpowiedi,  ale  sie 
wczas  rozmyslilem  ic^  i^atte 
eine  bitlere  Slntroort  auf  ben 
Sippen,  aber  id)  l^abe  e§  mir 
red^tjeitig  überlegt ;  z  pelnemi 
-mi  mit  DoUcm  yjJunbe;  piane 
j  miaJ  ua  -ch  er  t)atte  ©(^aum 
auf  ben  Sippen;  usmiech 
ironiczny  igrat  na  jego  -ch 
i  ein  ironifdbeg  Säckeln  fpielte 
auf  feinen  Sippen;  co  innego 
ma  w  -ch  a  co  innego 
w  sercu  er  rebet  anberä  unb 
anbecä  fü^It  er,  loaö  anbereä 
l^at  er  im  2Kunbe  unb  mag 
anbereö  im  ^erjen;  miod 
w  -ch  a  iblö,  w  sercu 
^onig  im  3)Junbe  unb  ©äße 
im  ^erjen;  miec  co  zawsze 
iia  -ch  etro.  immer  im 
2Jiunbe  fül^ren;  nie  wzialbym 
tego  do  ust  id)  mürbe  baö 
nic^t  in  ben  3Kunb  nehmen; 
wiefic  szybko  z  ust  do  ust 
przechodzi  Daä  ©erüd^t  gef)t 
fcbneil  t)on  3)lunb  %\x  Siunb. 

Ustac,  -ne,  -talem,  vn.perf. ; 
Ustawac,  -je,  -walem,  vn. 
imperf.  I.  aufhören,  nac^Iaffen ; 
deszcz,  snieg,  wojna,  zaraza 
-Ja  ber  Siegen,  ber  ©c^nce, 
ber  Ärieg,  bie  ^eft  ^aben  auf« 
gehört;  deszcz  jui  -je  ber 
Siegen  läftt  fd^on  nac^;  nie 
-wac  ani  na  chwile  w  pracy  j 
nid^t  für  einen  StugenblidE  in 
ber  Slrbeit  ru^en;  b61  w  r§ce 
kompletnie  ustal,  natomiast  I 
mam    inne    dolegliwosci    ber  | 


©c^merj  in  ber  §anb  l^at  Boa= 
[tänbig  aufgel^ört,  bafür  l^abe 
id^  aber  anbete  Sefd^roerben ; 
dlaczego  w  ostatuich  czasach 
pilnosc  twoja  -je  ?  marum  läfit 
in  le^ter  ^i\i  Dein  gfeife 
Uttd^  ? ;  geba  mu  ani  na  chwile 
nie  -je  er  \)'öxi  nid^t  auf  gu 
fc^ma^en,  er  plaubert  in  einem 
fort,  ber  2Kunb  fielet  il^m  nid^t 
ftill;  II.  fielen  bleiben;  nie 
mog§  ]\xi  —  na  nogach 
ic^  fann  mid^  nitf)t  mefjr 
auf  ben  gü^en  Italien;  czy 
nie  moiesz  —  chwili  spokoj- 
nie  fannft  bu  nid^t  einen 
SlugenbUd  ru^igft«>^en bleiben; 
III.  —  sie,  vr.  ftc^  fc^en,  abfte» 
l^en;  -Ja  woda  abgeftanbenes 
SBaffer. 

Ustanie,  Ustawanie,  -nia, 
sn.  2(uf^i3ren  n.,  ^JJac^Iaffen  n. 

Ustalaö,  -lam,  -lalem,  va. 
imperf.\  Ustalic,  -le,  -liJem, 
va.  perf.  befeftigen,  ftabili- 
fieren,  ftänbig  moc^en,  grüm 
ben,  begrünben;  —  czyjs  los 
imnbö  Sog  begrünben;  chciaJ- 
bym  tem  nasza  przyjain  — 
i(|  möd^tebamitunferej3Teunb= 
fc^aft  befeftigen ;  —  rz^d,  pa- 
nowanie,  swoja  wladze  bie 
3tegierung,  bie  ^errfc^aft,' feine 
SJtad^t  befeftigen ;  pisowuia  nie 
jest  jeszcze  -lona  bie  Stecht» 
fd^reibung  ift  nod^  fd^roan= 
!enb,  fielet  nocö  nicbt  feft. 

Ustalanie,  Ustalenie,  -nia, 
sn.  Sefeftigung  /.,  ®rün» 
bung/. 

Ustanawiac,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imperf.\  Ustano- 
wi6,  -wie,  -wiJem,  va.  perf. 
bcftimmen,  fefife|en,Derorbnen, 
einfe^en;  —  prawo  ein  ®e= 
)e§  geben,  feflfteHen,  machen; 

—  kogo  swoim  nastepca 
jmnbn  ju  feinem  5?ac^foIger 
ernennen ;  —  kogo  dozorca 
dobr  swoieh  jmnbn  gum 
Stuffel^er  feiner  ©ütfr  befiel» 
len;  —  jakies  swieto  einen 
j^eiertag  einfc^en;  —  komi- 
sye  eine  Äommiffion  ernennen ; 

—  kare  eine  ©träfe  oet^än» 
gen,  mit  einer  ©träfe  be- 
legen. 

Ustanawianie,  Ustano- 
wienie,  -nia.  sn.  Smfe^ung 
/.,  ©rnennung/.,  Grrid^tung/'; 


Ustanek 


386 


Ustfpstwo 


Ustanek,  -nku,  pl.  -nki. 
sm.  ^au'lt  f.,  2lutl)Ören  n. ; 
bez  -nku  unaufptlic^. 

Ustanie,  Ustawanie,  -nia, 
sn.  2lut^ören  n.,  ^^oufteren  «., 
^aufe  f. 

Ustanowiciel,  -a,  pl.  -e, 
sm.  SSetorbner  m.,  2lborbner 
m.,  Stifter  m. 

üstatkowac,  -kuje,  -wa- 
iem;  Ustateczniö,  -nie, 
-nilem,  va.  perf.  regulieren, 
Be[timmen,feftfe|en,  oibentlic^, 
gefegt  machen;  —  sie,  tr. 
ft^  5erut)tgen,  oernünftig,  or= 
bentlid^  roerben,  gefe|t(er)  tDer=» 
ben,  ben  Sebenänjanbet  än= 
bern. 

Ustatkowanie,  Ustate- 
cznienie,  -nia,  sn.  (sie)  33e= 
rufiiqung  /.,   ©efe|tix) erben  n. 

Ustawa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
1)  Sßerorbnung  /.,  SSerfaffung 
/.,  ©efe^  M.,  ainorbnung  /., 
©o^ung  /.,  Statut  n.;  — 
karna  ©trafgcfe|;  —  poli- 
cyjna  5ßoUjeigefe^;  —  ko- 
scielna  Äirc^engefc^;  zbiör 
ustaw  ©efe^fammlung/.;  sam 
tylko  prawodawca  moze  -we 
zmienic  ber  ©eje^geber  allein 
fann  ba§  ©e[c|  abänbern; 
-mi  i  mezami  miasta  stoja, 
nie  murami  burd^  ®e|c|e  unb 
burd^  SDJänner  befteöen  bie 
©labte,  nt^t  burdj  Süauetn; 
wedlug  ustaw  tego  towa- 
rzystwa  moiesz  byc  przyje- 
tym  tylko  na  nadzwyczaj- 
nego  czJonka  naä)  ben  ©10= 
tuten  biefer  ©efeUfc^aft  fannft 
bu  nur  alg  au^erorbentlid^eä 
3JlitgUeb  aufgenommen  roerben; 

—  ogniowa  jjeuerorbnung  f. ; 

—  lesna  g-orftorbnung  /.;  — 
kasy  emerytalnej  $enfionö= 
[tatut  «.;  ©tatuten  pl.  ber 
$enfionsfaffe:  2)  ©teliung/., 
^id^tung  /.,  iöeftanb  m. 

Ustawiacz,  -a,  pl.  -e, 
Ustawiciel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
2luffieQer  ?w. ;  —  zwrotnic 
centralnych  3*ntraln)etc^en= 
fteüer  sm. 

Ustawiac,  -wiam,  -wialem, 
va.  imperf.\  Ustawic,  -wie, 
-wilem,  va.  perf.  aufftellen, 
fteHen;  —  ioiko  ein  S3ctt 
auffteßen;  —  wojsko  w  ezy- 
k.u    wojennym    baä   §eer    in 


©d^Iad^torbnung    fteßen ;     — 
i  straÄe  ©d^ilbniad^en  auffleUcn; 

—  lapke    eine    gaHe  fteüen; 

—  maszyne    eine    aJittf^ine 
auffteUcn. 

Ustawianie,  Ustawienie, 

I  -nia,  sn.  2luffteÜen  n.,  2luf- 

ftellung  /.,    ©teilen    n. ;    — 

\  milarza  ^ic^ten  n.  be§  2)ieiIerS. 

Ustawicznosö,   -sei,  sing. 

[  tant.  sf.  g-ortnjö^ren  «.,  ^ort» 

bauer  /. ;  Unabläjfigfeit  /. 

I      TJstawiczny,  adi. ;    Usta- 

,  wicznie,     adv.    fortbauernb, 

!  bel^arrlic^,    fortroäl^renb,    un= 

auftiörlic^,     unabläffig;     -ne 

wiatry       czynia      pobyt      tu 

niemoÄliwym     bie     fortntäf)= 

renben    Sßinbe    mad^en    ben 

2lufentf)alt    ^ier     unmijglid^ ; 

czas  jej  schodzil  na  -ch    mo- 

dlitwach  bie  ^t\i  »erging  i^r 

unter  fottroäfirenben  ©ebeten; 

na  jej  -ne  proäby  ouf  i^re  be» 

^arrlicfeen  Sitten. 

Ustawnia,  -wni,  pl.  -wnie, 
sf.  ©teUroerf  n. ;  —  zwrotnic 
centralna  jentrale  3Beid^en=> 
ftellung,  jentrole  ©teHung 
ber  Söeic^en. 

Ustawniczy,  adi. ;  üsta- 
Tvniczo,  adv.  1)  auffleUfcar, 
2lufftellungä-- ;  -cza  sruba  ©teil« 
fc^raube  /.,  Scudfc^taube  f., 
3iic^tfd£)raube  f. ;  -czy  klinSteÜ» 
feil  m. ;  2)  burc^  ©efefe  fef*S?= 
fteUt,  gefe^lid^. 

Ustawodawca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  ©efe|gcber  m. 

Ustawödawczy,  adi.  ge» 
fc^gebetifc^,  gefelgebenb. 

Ustawodawstwo,  -stwa, 
sing.  tant.  sn.  ©efe^gebung/. 

Ust§,pic,  -pie,  -pilem,  vn. 
perf.;  Ustgpowaö,  p«je, 
-walem,  vn.  imperf.  1)  n)eg= 
treten,  prüdEtreten,  fic^  priidE= 
sieben,  ftdi  entfernen;  —  z  phi- 
cu  ben  ^laß  räumen;  — 
komu  czego  jmnbm  etn?.  ab» 
treten;  —  swego  miejsca 
feinen  ^Ia(j  abtreten ;  —  swoje 
prawa  do  panowauia  feine 
SRed^te  on  bie  §errfd^aft  ab» 
treten;  'J)  nad^geben;  piasek 
-puje  pod  nogarai  ber  ©anb 
gibt  unter  ben  j^ü^en  nad^; 
m^dry  glupiemu  zawsze  -pi 
ber  illügere  gibt  nad^;  nie 
-pie,  chocbym  wszyslko  mial 


stracic  ic^  roerbe  nic^t  nac^» 
geben,  roenn  ic^  aud&  aUeS 
oerlieren  follte;  Rzymianie 
nie  -puja  Grekom  w  wymowie 
bie  3^öm'er  fielen  ben  ©riechen 
in  ber  Serebfomfeit  nid^t  nac^; 
3)  nad^Iaffen ;  powiedzialem 
ostatnia  cene  i  nie  möge  nie 

—  i(§  \)Qihi  ben  äufeerften 
^reiä  gefagt  unb  fann  (baoon) 
ni(^lä  nad^taffen. 

Ust^pienie,  Ustfpowa- 
nie,  -nia,  sn.  ^urücftreten  n., 
SBcgtreten  «.,  Surüd^ie^en  n. ; 
Sflacbgeben    «.;    3^ad)Iaffen  n. 

Usteczka,  -czek,  plur. 
tayit.  sn.  äJlünbc^en  n. 

Uster(e)k,  Ustyrk,  -u,  pl. 
-i,  sm.  ©totpern  m.,  ©trou» 
d^eln  n.,  ge^ltritt  m.\  3Jii|;= 
griff  m.,  §-e^Igriff  m.;  to  sa 
-i  godne  przebaczenia  baä 
finb  ge^ltritte,  bie  SSerjei^ung 
»erbienen;  -iem  tym  popsui 
wszystko  mit  biefem  äJii^griff 
l^at  er  alle§  »erborben. 

Usterkac  si§,  -kam,  -kalem, 
vr.  imperf. ;  Usterkn^c  sig,. 
-kne,  -knalem,  va.  perf. 
ftolpern. 

Ust§p,  -u,  pl.  -y,  sm.\ 
dim.  Ustgpek,  -pku,  pl.  -pki, 
sm.  1)  itapitel  n.,  LUbfd^nitt 
m.,  Spifobe  /.,  2lbfa^  m.\  ten 

—  jest  zbyteczny  biefeä  Äa= 
pitel  ift  übetflüfftg ;  zazna- 
ezylem  dwa  zajmujace  -y 
w  tej  ksiaÄce  id^  l^abe  jroei 
intereffante  Äapitel  in  biefem 
Sucf)e  bejeidinet;  2)  abtreten 
«.,  2lbtritt  m. ;  isc  na  — 
abtreten;    prosze    panow    na 

—  meine  öerren,  bitte  abjus 
treten;  3)' Singriff  m.,  (§,ni' 
fernung  /. ;  —  na  spadku 
w  robotach  33erme  /. ;  —  ro- 
gatki  Sluffteltungsplal  m.  für 
f?uf)rn3erfe  bei  3tompen;  4> 
aibort  m.,  2l6tritt  m. 

Ustgpny,  adi.  roeid^enb, 
nad^gebenb,  jum  ^^lacpgeben 
geneigt;  —  czlowiek  ein  fon« 
jilianter  SJJenfc^. 

Ustfpstwo,  -wa,  pl.  -wa,j 
n.  Äonseffion  /. ;  9Jac^= 
giebigf eit  f. ;  zadnyeh  ustepstw  j 
feine  Konjeffionen ;  wymogtem  J 
na  nim  to  waÄne  —  ic^  ^abej 
bei  il^m  biefe  rcic^tigc  Äon« 
gejfion  errairft;  dose  z   mojejj 


üstny 


387 


Uszamotac 


BtroDy  ustepstw,  teraz  kolej 
na  ciebie  i^  f)a6e  meinerfetts 
genug  D^ac^giebigfeit  gejeigt, 
ie^t  ift  bte  ^ei^e  an  bir. 

Ustny,  adi. ;  Ustnie,  adv. 
3ßunb=,  münblic^;  jama  -na 
3Kunbp^te  /.;  krwiotok  — 
3JlunbBlutflu^  m.;  zapalenie 
-ne  ajiunbentüünbung  /. ;  -na 
harmonika  ä)JunbE)armomfo/. ; 
karcz  —  SDiunbftampf  m. ; 
otwor  —  3Kunböffnunq  /.; 
zapalenie  blony  -nej  3Jiunb= 
fc^reim^autentjünbung  f. ;  dam 
ci  -n^  odpowiedi  ic^  roerbe  bir 
eine  münblicöe  2lntroort  geben ; 
-ne  zapytanie  münblic^e  2ln= 
ftoge;  -na  tradycya  münbltd^e 
Überlieferunci ;  —  kontrakt 
münb[tcf)er  Äontratt;  -na  roz- 
prawa  münblicfie  S5erf)anblung ; 
—  testament  münblic^eä  Xt- 
ftament. 

Ustoiny,  -in,  plur.  tant. 
sf.  Sobenfa^  m. 

Ustopniowac,  -pniuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  ftufenroeife,  grab« 
roeife  einteilen. 

Ustosunkowac,  -kuje, 
-waJem,  va.  perf.  no(§  bem 
SSei^ältniffe  jufammenfteEen; 
Dcrpltnismäfeig  einteilen;  in 
Da§  richtige  3]erl)ältni§  bringen. 

Ustrajac,  -jam,  -jalem, 
va.  imperf.;  Ustroic,  -je, 
-ilem,  va.  perf.  fc^müden, 
nerjieren,  pu^en;  —  oltarz 
kwiatami  ben  2Utar  mit  33lu= 
men  fc^müdfen;  —  panne 
mi'oda  w  welon  ber  Sraut  ben 
©c^Ieier  auffeilen;  —  serce 
w  cnoty  ba§  |)er3  mit  Sugen« 
ben  f^müdcn;  —  rozum 
nauka  ben  SSetftanb  mit 
Äenntniffen  fd^müden ;  —  sie, 
vr.  \\<i)   f^mücfen,  fid^   pu^en. 

Ustrajanie,  Ustrojenie, 
-nia,  5«.  $u^en  n.,  ©d^müden  n. 

Ustrojnos6,  -sei,  shiy. 
tant.  sf.  gute  innere  Stn« 
orbnung,  (Slieberung  /. 

Ustrojowy,  adi.  organijc^. 

Ustronny,  adi. ;  Ustron- 
nie,  adv.  abgelegen,  entlegen, 
etniam. 

Ustron,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
abaelegener  Drt,  ©infamfeit/. 

Ustroj,  -oju,  pl.  -oje,  sm. 
Crganiämuä  m.,  innerer  S5ou; 
Softem  n. 


Ustrugac,  -gam,  -galem; 
Ustruzy6,  -ze,  -iylem,  va, 
perf.  abfc^iaben. 

Ustruganie,  Ustruzenie, 
-nia,  sn.  2lbfd^aben  n. 

Ustrzat,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  ©treiffc^u^  m.;  2)  Sein», 
Änoc^engej^roulft  /.;  ©pa^n 
JH.  (bei  ^ferben). 

Ustrzedz,  -ge,  -gJem,  va. 
perf.  beroa^ren,  berooc^en,  be= 
^üten;  —  co  od  zepsucia  etn). 
Dor  bem  SSerberben  beroa^ren ;  — 

—  sie,  vr.  [ic§  beroa^ren,  ftc^ 
bel^üten;  trudno  —  sie  domo- 
wegoziodzieja  cäift  fc^toer,  \id) 
Dor  einem  ^ausbieb  ju  ^üten ; 
smierci  nikt  sie  nie  -ze  nie= 
manb  fann  fic^  »or  bem  Sobe 
beroafiren,  bem  Sobe  entgelten, 
gegen  ben  Sob  ift  fein  JRtaut 
gerooc^fen ;  '—  sie  czego  butc^ 
ißcrfic^t  ©c^aben  cermeiben. 

Ustrzelac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf.\  Ustrzelic,  -le, 
-liJem,  va.  perf.  fd)iefeen,  mit 
einem  ©d^u§  ftreifen ;  abfd^iefien. 

Ustrzelanie,  Ustrzeliwa- ' 
nie,    -nia,    sn.  ©c^iefeen    n. ; 
Stbfc^ie^en  n. 

Ustrzygac,  -gam,  -gatem, 
va.  imperf.)  Ustrzydz,  -ge, 
-glem,  va.  perf.  mit  ber 
©c^ere  abfc^neiben,  abfeieren; 

—  knot  u  swiecy  ba§  Sic^t 
pufeen.  i 

Ustrzyganie,  Ustrzyze- 
nie,  -nia,  sn.  2lbi(^neiben  n., 
2lbfc§eten  n.  i 

Ustrzezenie  -nia,  an.  33e=  | 
roo^ren  n.,  SeiDOd^en  n. 

Ustrzyzki,  Ustrzyzyny, 
-zyn,  plur.  tant.  sn.  1)  2lt)= 
fd)ni|el  pl. ;  2)  oon  ber  Äetje 
abaefc^nittener  35oc^t. 

Usun^c,   -ne,   -nalera,    va. 
perf.\  Usuwac,   -warn,    -wa- 
^!em,  va.  imperf.  roegf^teben, 
jur  ©eite  fc^ieben,   roegrüdfen, 
raegräumen,   entfernen,   befei» 
tigen;  usun  mu  sie    z   drogi, 
bo    widzisz,  i&    nie    jejt    zu- 
p.elnie    trzeiwy    gel)  i^m  auä 
bem  SQßege,  ba  bu   fie^ft,  ba^  j 
er  nic^t  gouj  nüd)tern  ift;  — 
kogo    z    urzeda    jmnbn    BOm  | 
Slmte    entfernen,    be§    2lmtei  I 
entfe^en;    —    przeszkody  bie 
^inbetniffe    raegräumen ;     — 
podejrzenie      ben      SSerbad^t 


belieben;  —  sie,  vr.  fit^  ent= 
^ie^en,  jurüdEjie^en,  baä  gelb 
räumen;  —  sie  od  wszelkich 
spraw  publicznych  fic^  oon 
alten  öffentlichen  2lngelegen== 
Reiten  jurüdfsiei^en;  nie  chce 
ci  dluiej  przeszkadzacJ,  wiec 
-warn  sie  ic^  roiU  bt(|  nic^t 
länger  ftören,  borum  jiel^e  id^ 
mic^  jurüdE. 

U8unigcie,-cia ;  Usuwanie, 
-nia,  sn.  SEegfc^ieben  n.,  SBeg= 
rüden  n.,  (gntfetnen  n.,  SBe» 
feitigen  n. 

Usuwisko,  -ka,  pl.  -ka 
SM.  SRutfc^ung  f.,  9tutfc^fteüe/., 
jHutfc^terrain  n. 

üsycic,  -ce,  -cilem,  va, 
perf.  fättigen. 

Usymbolizowad,  -zuje, 
-watem,  va.  perf.  f^mboli- 
fieren. 

Usymbolizowanie,  -nia, 
sn.  ©pmbolifieren  n. 

Usyp,  -u,  pl.  -y,  sm.  auf» 
gefc^ütteter  §aufe,  2luffc^üt= 
tung  /. 

Usypac,  -pie,  -palem,  va. 
perf. ;  Usypywac,  -puje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  ouff (glitten, 
abfc^ütten,  jafammenfc^ütten, 
aufrBerfen. 

Usypanie,  Usjrpywanie, 
-nia,  sn.  Sluffc^ütten  n.,  2tuf= 
rocrfen  n. 

Usypiac,  -piam,  -piaJem, 
1)  vn.  imperf.  fie^e:  Usnac;  2) 
va.  imperf;  Uspic,  -spie, 
-spilem,  va.  perf.  einfc^läfem, 
einlullen,  etnroiegen;  napoj 
-piajacy  ein  einfc^löfember 
2^ranf;  starat  sie  -spie  swoje 
sumienie  er  fuct)te  fein  ®c= 
roiffen  einjufd^läfern. 

Usypianie,  Uspienie,  -nia, 
sn.  Sinfc^löfern  ».,  einlullen 
n.;  @infd)lafen  n. 

Usypnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
©etfengebirge  n.,  ©eifenroerl 
n. ;  ©anbbänfe  pZ.;  -nie  rudy 
cynowej  3i""f«iff  /■)  S^nn= 
feifengebirge  n. 

Uszak,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
3tDergflcbermauä  /. ;  2)  2ür= 
oeräierung  /.,  SürgefleH  «., 
2;ürgerüft  n. ;  3)  —  judaszo- 
wy  5iubaSol^r  n.,  ^ollänber= 
fd^roamm  m.,  D^rpilj  m. 

Uszamota6,  -tarn,  -tatem 
va.  perf.  umreifsen,  umroerfen. 

25* 


üszanek 


388 


üszlachetniac 


Uszanek,  -uka,  pl.  -nki, 
sm.  Lagotis  (ÜJlauöart). 

Uszanowac,  -nuje,  -walem, 
va.  perf.  c^ten,  ß^ce  bejetgen, 
bcel^rcn;  —  czyja  wole  jmnbg 
äßtllen  e^ren ;  -nuj  moje  siwe 
wtosy  el^re  meine  grauen  §oare. 

Uszanowanie,  -uia,  sn. 
©f)rer5tetung  /.,  SSere^rung  /., 
G^rfurc^t  /.,  ^od^ad^tung  /.; 
mam  wpiawdzie  dla  pana 
wielkie  — ,  ale  ...  id^  ^ege 
jroar  für  ©ie  grofie  2ld^tung,  aber 
.  .  . ;  zostaje  z  glebokiem  -m 
ic^  oetbteibe  mit  oorjüglid^er 
Öoc^ac^tung ;  nie  Äadam  -nia 
dla  mej  osoby,  ale  dla  wtadzy, 
ktora  tu  reprezeatuje  ic^  t)er= 
lange  feine  @^rerbietung  für 
meine  ^^erfon,  aber  für  bie 
S3el^örbe,  bie  id^  fjier  oorftelle; 
z  -m  ad)tung€DoII. 

Uszancowaö,  -cuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  nerfd^anjen. 

Uszancowanie,  -nia,  sn. 
SSerfc^anjung  /. 

Uszarga6,  -gam.  -gaiem, 
va.  perf.  mit  Äot  befd^mu^en, 
befd)  lumpern. 

Uszarganie,  -nia,  sn.  33e» 
fd^mugen«.  mitßot,  S8efc^Ium= 
pern  n. 

Uszarpac,  -pie,  -palem,  va, 
imperf. ;  Uszarpn^c,  -ne, 
-naiem,  va.  perf.  abreißen, 
burc^  3erren  abreifien. 

Uszarpanie,  -nia,  sn.  2lb= 
reifeen  n. 

Uszarzyc,  -rze,  -rzylem, 
va.  perf.  grau  mad&en. 

Uszatek,  -tka,  pl.  -tki, 
sm.  ©efc^irr  n.  mit  §enfeln, 
Urne  /. 

Uszaty,  Uchaty,  adi. 
grofeo^rig,  langö^rig;  mit 
|)enteln,  mit  D^ren  oerfclö«"- 

Uszczac,  -czam,  -czalem, 
va.  perf.  bepiffen. 

Uszczanie,  -nia,  sn.  33 e» 
piffen  n. 

Uszczegolniac,  -niam, 
-uialem,  va.  perf.  oerein- 
fad^en. 

Üszczelniak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
SliJbrenftemmer  m. 

Uszczepa6,  -pie,  -palem, 
va.  perf.  anfpaüen,'  fpalten. 

ÜBzczerbek,  -bku,  pl.  -bki, 
sm.  5Ubbruc^  m..  ^tad^teil  m., 
SBerluft    m.;    —    poniesc    na 


honorze  an  feiner  ©l^re  Slb» 
brud^  leiben;  —  komu  przy- 
nosic  jmnbm  2lbbrud^  tun, 
©c^aben  uerurfad^en,  Slod^teii 
bringen;  nie  chcac  ci  czynic 
-bku  ^a.  id^  bir  feinen  3[b= 
bruc^  tun  roiH;  2)  ©Charte  /. 

Uszczerbiac,  -biam,  -bia- 
lem,  va.  imperf. \  -bie,  -bi- 
fem,  va.  perf.  1)  2lbbruc^ 
tun,  Schaben  oerurfad^en ;  2) 
abbrechen,  fc^attig  werben. 

Uszczerbianie,  Uszczer- 
bienie,  -uia,  sn. ;  =  Uszczer- 
bek. 

Uszczgsliwiac,  -wiam, 
-wiaiem,  va.  imperf. ;  Uszcz§- 
sliwiö,  -wie,  -wilem,  va.  perf. 
beglüdEen;  —  ludzi  bie  S'ien» 
fd^en  beglüden;  tobie  to  pra- 
wie  4adnej  nie  czyni  roinicy 
a  jego  by  -wilo  bir  mac^t 
eä  faft  gar  feinen  UnterfdEiieb 
unb  il^n  möchte  e§  beglücfen; 
by}  -wiony  naszem  przyby- 
ciem  et  aar  burd^  unfer 
kommen  beglüdft. 

Uszczgsliwianie,  Uszcz§- 
sliwienie,  -nia,  sn.  33eglüf= 
funa  /.,  ÖeglüdEen  n. 

Uszczknac,  -kne,  -kJeni, 
va.  perf.  abpflüdEen. 

Uszczknigcie,  -cia,  sn. 
Sibpflücfen  n. 

Uszczuc,  -je,  -lem,  va. 
perf.  l)e^en. 

Uszczuplac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf.;  Uszczupli6,  -le, 
-lilem,  va.  perf.  oerminbern, 
tjerringern ;  —  sie,  vr.  ftd^ 
oerringccn,  gufamm'enfc^meljen 
to  -plilo  moje  i  tak  maie 
dochody  ba§  l^at  meine  fo  rcie 
fo  fleinen  ©inna^men  nermin» 
bert;  garstka  ich  -lala  sie 
CO  raz  bardziej  i{)r  Heiner  §au= 
f en  »erringette  firf)  immer  mei)r. 

Uszczuplanie,  Uszczu- 
plenie,  -uia,  sn.  ?Serringern 
«.,  SSerminbern  n. 

Uszczypa6,  -pie,  -palem, 
va.  imperf. ;  Uszczypn^ö, 
-pne,  -plem,  va.  perf.  1)  gn)lf= 
fen;  2)  mit  bei|enben  hieben 
oerle^en,  ftic^eln. 

Uszczypek,  -pku,  j>?.  -pki, 
sm.  1)  öruc^ftüdE «. ;  2tbbruc^  rw., 
2lbgejn)idEte(g)  n.;  1^  £ti(^elei 
/.,  Slnjüglicfifeit  f.\  -pkiem 
prifenioeiie. 


Uszczypliwosc,  -sei,  sf. 
2(ngüglic^feit  /.,  SBiffigfeit /., 
SeiSenbe  n. 

üszczypliwy,  adi. ; 

Uszczypliwie,  adv.  beifienb, 
biffig;  angüglid^,  —  jezyk 
beifeenbe  3u"gc;  nie  badz 
taki  —  fei  nic^t  fo  ansüglic^ ; 
-wie  sie  o  kim  wyrazac  fic^ 
biffig  über  jmnbn  äußern  j 
-we  slowko  wystarczyJo,  by 
go  oniesmielic  ein  beifeenbeä 
3Sort  ^at  genügt,  um  i^n  ein= 
3Uld)ücf)tern. 

Uszek,  -sika,pl.  -szki,  sm. 
Hedyotis  ('^flanjenart). 

Uszka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Dbrlijffel   m.,   Dl^treiniger  m. 

Uszkadzac,  -dzam.  -dza- 
fem,  va.  imperf;  Uszko- 
dzic,  dze,  -dzilem,  va.  perf. 
befd^äbigen,  ©c^aben  jufügen ; 
-dzony  befd^äbigt,  fd^abl)aft; 
—  sie,  vr.  fid^  befc^äbigcn, 
©c^aben  erleiben, 

Uszkadzanie,  Uszkodze- 
nie,  -nia,  sn.  Sefd^äbtgen  «., 
Säefcftäbigung  /.;  —  parowozu 
Sefeftioerben  w.,  58efc^äbigung 
ber  Sofomotiüe. 

Uszko,    -ka,   pl.    -ka,    sn. 

1)  DE)rdien  rt.,  ^enfelc^cn  n.. 
flemeg  D^r;  —  od  igly  9ia= 
belöl^r-,  —  do  klamki  S;üren= 
e inlegf loben  m.,  ©preijl^afen- 
floben;  —  plombowe  2ür= 
plombenöfe/. ;  —  przy  buciku 
©trippe  /.  am  ©tiefet;  — 
sercowe  isorfammer  /.,  S3or= 
f)of  m.  beä  §erjens;  —  u 
dzbana  ber  §enfel  beim  Äruge; 

2)  SD^rläppd^en  n.;  3)  —  mysze 
großes  3)iäufeö^rd^en,§abic^ts» 
frout  «. ;  —  niedzwiedzie 
Särenö^rlein    n.,   2turifel   /. 

Uszkowaty,  adi.  ol^ren= 
artig ;  mit  §enfeln  »erfel^en. 

üszlachcac,  -cam,  -catem, 
va.  imperf. ;  üszlachciö,  -ce, 
-cilem,  va.  perf.  abeln,  5um 
Sbelmanne  mad&en,  in  ben 
2lbelftanb  ergeben ;  —  sie,  vr. 
fidö  abcin,  fid^  oerebeln. 

Uszlachcanie,  Uszlach- 
cenie,  -uia,  3lbeln  «.,  SlDelung 
/.,  Srl^ebung  f-  in  ben  2tbel= 
ftanb. 

Uszlachetma(S,-uiam,  nia- 
lem,  va.  imperf.;  Uszla- 
chetniö,     -nie,    -nilem,     ca. 


Uszlacketnianie 


389 


Usnigcie 


perf.  abeln,  ccrebcln,  cbel 
machen;  starosc  -niJa  jej  i 
twarz  baä  ailter  uercbeltc  it)r  1 
©eftc^t; —  sie,  jv.eblertDerben, ! 
m  Derebeln;  rodzaj  ludzki  j 
-nia  sie  i  zbliia  do  dosko-  j 
nalo^ci  ba§  menfd^lid^e  ®e= 
jc^Ied^t  roirb  ebler  utib  näl^ert  j 
ftÄ  ber  35o[I!ommenf)cit. 

Uszlachetnianie,  Uszla- 
chetnienie,  -uia,  sn.  ^er= 
eoerung  /. 

Uszmelcowa6,  -cuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  mit  ©maif, 
mit  Sd^melj  überjie^eD,  mit 
©mail  Dersieren. 

Uszmelcowanie,  -nia,  sn. 
3jerjieren  n.  mit  ®mail,  @mai[= 
lierung  /. 

Uszmola,  -Jy,  pl.  -ly,  sf. 
SiBoHl^anbfc^u^  m.  mit  IeDer= 
net  öanbfläc^e. 

Usznica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
1)  fpatelblätterigeg  Scinfraut, 
Dl^rlöffelfraut  «.;  2)  eine  2lit 
Dbrcnfr  anfielt. 

Usznurowac,  -ruje,  -wa- 
}em,  va.  perf.  fd^tiüren,  äU= 
fa?nnicni'c{)nüren. 

Uszny,  adi.  D^ren«. 

Uszyca,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
(Sagittaria)  '^feilfraut  n. 

Uszychtowac,  -tuje,  -wa- 
teiu,  va.  perf.  fc^id^ten. 

Uszycie,  -eia,  s?i.  Sluf= 
näfien  n.,  gertignä^en  n. 

Uszyc,  -je,  lern,  ta.  perf. 
aufnähen,  fertig  nä^en;  — 
suknie,  koszule,  buty  ein 
^[eib,ein§emb,  Stiefel  nä^cn; 
—  koiru  buty  jmnbm  am 
3euge  flidfen. 

Uszykowac,  -kuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  in  3flei|'  unb 
©lieb  [teilen,  orbnen,  in 
Sc^lac^torbnung  auffteüen ; 
wojsko  -wane,  wiec  ruszaj- 
my  ba§  |)eer  ift  in  3iei^'  unb 
®Iieb  aufgeftellt,  alfo  oor- 
rcärtS. 

Uszykowanie,  -nia,  sn. 
Crbnen  n. ;  et^lac^torbnung/., 
aiufftellen  «.;  aiuffteßung  /. 
in  ifiiW)'  unb  ©lieb. 

Uscianki,  -nkow,  plur. 
tant.  sn.  Satten  pZ. ;  ©nter= 
^aten,  =pfäl^te,  pl. 

Uscielaö,  -lam,  -lalem,  va. 
imptrf.-^  Uslaö,  -sciele,  -sta- 
iem,  va.  perf.  1)  betten,  bae 


^öctt  machen,  6ebecfen;  — 
ioÄko  iiaä  Seit  machen ;  — 
pole  trupami  ba§  ^zi't  mit 
Seichen  bebeden;  2)  bahnen; 
—  komu  droge  do  czego 
jmnbm  ju  etro.  ben  3Beg 
bahnen. 

Uscig,  -a,  pl.  -i,  sm.  Sphe- 
gina  (3nfe!tenart). 

Uscign%6,  -gne,  -gtem,  va. 
perf.  überboten,  erreidjen,  er-- 
jaQcn,  crbafc^en. 

Uscin,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Dombeya  (ißflanäenart). 

Uscisk,  -u,  pl.  -i,  sm. 
Umarmung  /. 

Usciskac,  -kam,  -kalem, 
va.  imperf.;  Uscisn^c,  -ne, 
-Dauern,  va.  perf.  umarmen, 
umjcl^lingen,  an§  öerj  brüden; 
p6jdz,  niech  cie  -ne  fomm, 
laB  btd)  umarmen;  -skaj  go 
serdecznie  odemnie  id^  laffc 
i^n  fjerjltc^ft  umarmen;  -nai 
w  milczeniu  jego  reke  fcbn)ei= 
genb  brüdte  er  i^m  bie  £>anb. 

Usciskanie,  -nia;  Usci- 
snigcie,  -cia,  sn.  Umarmung 
/.,  Umfd^lingen  n.;  w  dlugiein, 
niemem  -niu  in  einer  langen, 
ftummen  Umarmung. 

Uslinia6,    -niam,    -nialem, 

i  va.    imperf.',    Uslinic,    -nie, 

'  -nilem,    va.  perf.    befpeic^eln, 

mit  ©peid&el  beneiden. 

i      Uslizgac,     -gam,     -gaiem, 

:  va.  i  mperf. ;    Uslizn%6,   -ne, 

-nalero,  va.  perf.  ausrutfd^en. 

aulglfiten. 

Üslizganie,  -nia;  Usli- 
znigcie,  -cia,  sn.  2luerut)c^en 
n.,  aiuögleiten  n. 
j  Usmia6  sig,  -mieje,  -mia- 
lem,  vr.  perf  fid;  austod^en, 
genug  lactien. 

Usmiech,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Säd^eln  n. ;  slodki,  uroczy  — 
fü^eö,  bf^aubernbeä  2äc|e[n ; 
wabic  kogo  -em  jmnbn  mit 
einem  Sädieln  locfen;  staral 
sie  ukryc  ironiczny  —  kraza- 
cy  mn  na  ustach  er  trad^tete 
ba€  ironifc^e  Säckeln,  baö  auf 
feinen  Sippen  fpielte,  ju  oer= 
bergen. 

Üsmiechac  sie,  -chain, 
-chalem,  vr.  imperf.\  Usmie- 
chn^c  sif,  -ne,  -uafem,  vr. 
perf.  lächeln,  fc^munjeln,  an= 
lä(^e[n,   julä^eln;   —  sie   do 


kogo  fmnbm  julöc^eln ; 
Bzczesciemu  sie -chaba§®lüct 
lädjelt  i^mju;  wszystko  ma  sie 
-cha  oUeö  läd^elt  il^m  ju;  — 
sie  ironicznie  ironifcfi  läd^ern; 
—  sie  nieznacznie  faum 
merltid^  läcfieln ;  nadzieja 
krotka  tylko  mi  sie  -nela 
bie  §offnung  läd^ette  mir  nur 
furje  Seit  Cju). 

Usmiechanie,  -nia  ;Usmie- 
chnifcie,  -cia,  sn.  Säd^eln 
n..  3utäc^eln  n. 

Usmiercac.  -cam,  -calein, 
va.  impcrf. ;  Usmiercic,  -ce, 
-cilem,  va.  perf.  löten,  ten 
Job  bringen. 

Usmiercanie,  Usmierce- 
nie,  -nia,  sn.  Söten  «., 
SoDbringen  n. 

Usmiertelnic,  -nie,  -ni- 
■Itm,  va.  perf.  fterblic|  mo=» 
d^en. 

Usmierzac,  -rzam,  -rza- 
iem,  va.  imperf.\  Usmie- 
rzyd,  -rze,  -rzyJem,  va.  perf. 
milbern,  linbern,  bänbigen, 
beruhigen,  bef(fin)icl)tigen,  au^' 
gleid^en;  —  glod,  pragnienie 
öen  ^»unger,  ben  ®urft  füllen; 

—  czyj  gniew,  czyja  wscie- 
ktosc  jmnCii  3otn,  2But  be= 
fänftigen ;  —  bol  ben  ©d^merj 
iinbein ;  —  powstanie  ben 
2luf  rul)r  bef(f)iDic^tigen,  jä^mcn; 

—  swoje  zadze  feine  33e= 
gierben  jä^men;  —  swoja 
bojain  feine  gurd^t  fahren 
laffen;  —  sie,  vr.  jur  Slube 
fommcn,  fid^  beruhigen,  fid) 
befänftigen. 

Usmierzanie,  Uämierze- 
nie,  -nia,  sn.  58eru^igen  n., 
Seru^igung  /.,  2)tilbern  n. 
fflJilberung  /.,  Stiüen  n. 
(Stillung  /.,  Sinbern  n.,  2in= 
berung  /.,  3ä^"ie"  »•)  3«^= 
mung  /.,  SJefc^rcic^tigen  n., 
33efd)n)idötigung  f. 

Usmieszek,  -szku,  pL 
-szki,  sm.  Säckeln  n. 

Usniedzenie,  -nia,  sn. 
aSebedEen  n.  mit  3ioft  ober 
Sd)immel;  Serroften  n. 

Usniedzic,  -dze,  -dzilem, 
va.  perf.  mit  SRoft  ober  gd^im» 
mel  bebedEen,  roftig  ober 
fd^immlig  ma^en. 

Usnigcie,  -cia,  sn.  Sin'= 
fd^tafen  n. 


Uspian 


390 


Utkwic 


Uspian,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Hydnocarpus  (^flangenart). 

Uspiciel,  -a,  pl.  -e,  sn. 
{Sinfdöläfcr  m. 

Uspicielka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  (Sinfcftläferin  /. 

Uspienie,  -nia,  sn.  (gin= 
fc^Iäfern  «,,  ©tnjd^läferung  /. 

TJspieszyö,  -sze,  -szylem, 
va.  per/,  überl^olen. 

Uspiwrzod,  -odu,  pl.  -ody, 
sm.  (Lysimachia)  ^fenttig- 
fraut  n. 

Uswiatowienie,  -nia,  sn. 
SSi'rmeltlic^ung  /. 

Uswiatowic,  -wie,  -wilem, 
va.  perf.  oeriDelttic^en. 

Uswietniaö,  -niam,  -nia- 
iem,  va.  imperf. ;  Uswietniö, 
-nie,  -nilem,  va.  perf.  glän= 
jenb  machen,  ©lanj  oerleil^en, 
ner^ertttc^cn;  —  imie,  rod 
ben  3tamen,  bag  ®efc^Iecf)t 
Detöerrlic|en. 

Uswietnienie,  -nia,  sn. 
3Serf)err[ic^ung  /.,  ©ranäoet" 
leiöung  /. 

Uswi§cac,  -cam,  -calem, 
va.  imperf. ;  Uswigcic,  -ce, 
-eifern,  va,  perf.  f)eiUgen, 
l^eilig  macfien;  cel  -ca  srodki 
ber  '^roid  heiligt  bie  3Kiüel; 
zwyczaj  to  -eil  bie  ©itte  l^at 
e§  gefieiligt;  -cony  to  zwy- 
czaj e§  ift  eine  gel^etltgte 
©itte. 

Uswigcanie,  Uswigcenie, 
-nia,  sn.  ^eiligen   «.,    §etU= 

Utaczac,  -czam,  -ezalem, 
va.  imperj.;  Utoczyc,  -eze, 
-C'zylem,  va.  perf.  1)  ab= 
roüen,  abroätjen;  2)  ab= 
Sapfen,  abgiefien,  oergiefien ; 
powinien  byl  z  jednej  tylko 
beczki  -ezac  a  nie  wszystkie 
nadpoczynac  er  ptte  nur  aus 
einem  ?5faffe  abjapfen  unD 
ntd^t  olle  anftedien  foßen; 
trocbe  krwi  -czyc  etro.  SBIut 
abjapfen :  dobrzy  Äolnierze 
krwi  za  ojezyzne  -ezyc  sio 
nie  lekaja  gute  ©otbaten 
fürchten  nid^t,  i^r  Slut  für 
bas  Söaterlonb  ju  Dcrgiefeen; 
2)  abbredifeln,  runbbrec^fetn, 
bred^jeln. 

Utaczanie,  Utoczenie, 
-nia,  sn.  1)  Slbjapfen  n.,  33er» 
gießen  n.\  2)  ®re(^feln  n. 


Utaic,  -je,  -ilem,  va.  perf. 
üer^etmlidjen,  ge^eimt)alten, 
Dcrbergen;  -tajone  w  czlowie- 
ku  talenta  nie  przynosza  ni- 
komu  poÄytku  "üxt  oetl^eim» 
Itditen  Slnlagen  be§  a)2en= 
fc^en  bringen  niemanbem 
Diu^en;  szydia  w  worze  nie 
-isz  bie  2lf)Ie  ift  au§  bcm 
©atfe ;  —  sie,  vr.  ftcf)  »erbergen, 
ftdö  oerftecEen. 

Utajenie,  -nia,  sn.  SSer= 
^eimlicften  n.,  Sßerl^etmlic^ung  /. 

Utajma,  -my,  sing.  tant. 
sf.  Mitella  (ipflangenart). 

Utalentowaö,  -tuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  begaben,  S5e= 
gabung  »erleiden;  pieknym 
go  Bog  -wal  rozumem  @ott 
^at  if)n  mit  einem  fd^önen 
35erflanb  ieqabt;  to  ezlowiek 
-wany  baö  ift  ein  begabter 
3nenfc^. 

Utalentowanie,  -nia,  sn. 
Seaabung  f. 

Utamowac, -muje,  -walem, 
va.  perf.  I^emmen. 

Utapiaö,  -piam,  -pialem, 
va,  imperf. ;  Utopie,  -pie, 
-piiera,  va,  perf  1)  üerfenlEen, 
oertiefen,  tief  j^ineinfto^en; 
-pii  w  nim  wzrok  przenikli- 
wy  er  oerfenüe  in  iE)n  feinen 
burd^bringenben  Slid;  oczy 
w  ziemie  —  bie  Slujen  in 
bie  (grbe  bol&ren,  l^artnädig 
ju  33oben  fenfen;  —  w  kim 
miecz  in  jmnbn  baä  Sd^iüert 
üerfenfen;  -pil  mu  mieez  w 
piersiaeh  er  ^at  t^m  ba§ 
©dE)roert  lief  in  bie  ©ruft 
gebol^rt;  2)  erfäufen,  er= 
tränfen;  tak  go  nienawidzi, 
Äe  -pilby  go  w  lyÄce  wody 
er  ^ofet  il^n  fo  febr,  bafe  er 
\\)n  in  einem  Söffet  SDSoffer 
erlrän!en  möchte;  —  sie,  vr. 
fid^  crlränfen;  ertrinfen,  er» 
laufen. 

Utapianie,  Utopienie, 
-nia,  sn.  1)  SJerfenfen  n.,  Sßer= 
tiefen  n.,  |)ineinftof(en  n.;  2) 
(Srtränfen  ».,  ®rtrinfen  n., 
Srfaufcn  n. 

Utarcie,  -cia,  sn,  Slb« 
roifdjen  n. 

Utarczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
3ufammenftofe  m.\  ©^or= 
mü^el  n.,  bitwa  sie  nie 
zaezefa  a  -ki  tylko  byjy  ber 


Äampf  begann  noc^  nid|t,  es 
gab  nur  f leine  Sujantmenftöfie. 

Utarczkowy,  adi.  Sufam= 
menfto^e. 

Utargac,  -?am,  -galem, 
va.  imperf.;  Utargng,c,  -ne, 
-nalem,  va.  perf.  burd^  "^ixxtn 
abreißen,  abjaufen. 

Utarganie.-nia ;  Utargnif- 
cie,  -cia,  sn.  Slbreifeen  n.,  Sto» 
gaufen  n. 

Utargowac,  -guje,  -walem, 
va.  perf.  1)  abt)anbeln,  ab= 
bingen,  er^anbcln;  2)  t)er= 
faufen,  lofen,  cinlöfen;  przez 
cafy  dzien  nie  nie  -walem 
n)ä|renb  beg  ganjen  Sageg 
l^abe  id^  nid^tö  üerfauft. 

Utargowanie,  -nia,  sn. 
1)  2lb^anöf(n  n.,  Stbbingen  n., 
©rfianbeln  «.;  2)  Sofung  /. 

Utarzac,  -rzam,  -rzaJem, 
va.  perf.  roälsen,  roätjenb 
fcbmu^ig  machen. 

Utensylia,  -liöw,  plur. 
tant.  sn.  Utenfiüen  pl. ;  S3erf= 
jeuiie  pl.;  ©ebrautf)ägegen'= 
ftänbe  pl. 

Utgskniac,  -niam,  -nialem, 
ca.  imperf;  Ut§sknic,  -nie, 
-aitem,  va.  perf,  ©el^nfuc^t 
entacaenbringen. 

Utgsknianie,  Utgsknie- 
nie,  -nia,  sn.  ©e^nfu(^t  /. : 
z  -nieniem  wyczekiwac  ko- 
gos  jmnbn  mit  ©e^nfud^t  er= 
«orten. 

Utkac,  -kam,  -kaJem,  va. 
perf.  njeben,  fertig  roeben. 

Utkanie,  -nia,  sn.  3Be= 
ben  n. 

Utknac,  -ne,  -nalera,  va. 
perf.;  Utykac,  -kam,-  kaJem, 
I.  va.  imperf.  [topfen,  guftopfen ; 

—  okret  boä  ©d^iff  falfatem, 
bie  i.'c'cEe  ftopfcn,  bie  9ti^e 
üeiftopfen;  II.  vn.  ftolpern, 
ftroudiein;     ftedfen      bleiben; 

—  na  prawa  uoge  er  l^in!t 
am  redE)ten  %\x'^t. 

Utknienie,  -nia;  Utknigcie, 
-cia  sn.  1)  ©tolpern  n.,  ©trau= 
c^eln  n.,2)  ©topfen  n.,  ©tcdEen= 
bleiben  n. 

Utkwid,  -wie.  -wilem,  I. 
va.  perf.\  Utykac,  -kam, 
-katem,  va.  imperf.  I^inein» 
fteden,  ^ineinbo^ren,  l^inein= 
ftei^en;  —  komu  miecz  w 
piersiaeh  jmnbm  ba§  ©d^roert 


ütleniac 


391 


Utrudzac 


in  bie  Sruft  fted^cn;  —  w 
kims  wzrok  ben  33tidE  in 
jmnbn  oerfenfen;  —  pale  w 
ziemie  bie  ^fäf)Ie  in  bie  ®rbe 
ftedfen ;  II.  vn.  ftetfen  fileiben ; 
strzaia  -Ja  w  drzewie  ber 
5ßfei[  Blieb  im  33aume  [tedten; 
-lo  mi  to  w  pamieci  eä  blieb 
mir  im  ©ebäc^tniä  l^aften. 

Utleniaö,  -niam,  -niaiem, 
va.  imperf.;  Utlenic,  -nie, 
-niiem,  va.  perf.  Of^bicren. 

Utlenianie,  ütlenienie, 
-nia,  sn.  Djtjbierung/.,  Dj?» 
bation  /. 

Utlaczac,  -czam,  -czatem, 
va.  imperf. ;  Utloczyö,  -cze, 
-czytem,  va.  perf.  etnbrücEen, 
crbrüdcn,  einfto^en;  feftftofien, 
feftftampfen. 

Utlaczanie,  Utloczenie, 
-nia,  sn.  ©rbrücfen  n.,  ®in= 
ftofeen  n.,  @inbrüden  n. ;  ge[t= 
ftofeen  «.,  geftftampfen  n. 

Utluc,  -ke,  -kiem,  va. 
perf.  fto^en,  V^^f^oBen,  ger» 
Hopfen,  jerftompfen;  —  co 
na  miazge  etro.  ju  Srci  5er« 
flampfen. 

Utluczenie,  -nia,  sn.  ^ix= 
ftanipfen  n.,  gerfto^en  n. 

Ui^lumiac,  -miam,  -miatem, 
va.  imperf.-^  Utlumiö,  -mie, 
-milem,  va.  ■perf.  öämpfen, 
unterbrücfen. 

Utlumianie,  Utlumienie, 
-nia,  sn.  kämpfen  «.,  Unter- 
brücfen n. 

Utluszczenie,  -nia,  sn. 
gettmad&en  n.,  (ginfettunfl  /. 

ütluscic,  -szcze,  -scilem, 
va.  perf.  fett  ma^en,  mit 
gett  befc^miercn,  einfetten. 

Utok, -u,  pl.  -i,  sm.  Sßebers 
bäum  m. 

Utoiig,c,  -ne,  -naJem,  vn. 
verf.  ertrinfen;  fid^  oerfenfen; 
CO  ma  wisiec,  nie  -nie  Un= 
Iraiit  Derbirbt  nid&t;  -nal 
w  myslach  er  ift  in  ©ebanfen 
nerfunfen;  -nal  w  kapieli  er 
ift  im  Sabe  ertrunfcn. 

Utonigcie,  -cia,  sn.  6r«= 
trinfen  n. 

Utopia,  -pii,  pl.  -pie,  sf. 
Utopie/.;  =  Rzecz  urojona 
\v  mysli. 

Utopistyczny,  adi.  uto= 
pif(^,  utopiftif^:  =  Urojony 
w  mysli. 


Utorowac,  -ruje,  -watem, 
va.  perf.  bahnen;  —  komu 
droge  do  slawy  jmnbm  ben 
2Beg  3um  SRufjm  Bahnen; 
droge  sobie  palaszem  —  fid^ 
ben  SOßeg  mit  bem  ©äöel 
Bohnen;  on  pierwszy  -wal 
droge  do  tego  rodzaja  poszu- 
kiwan  er  l^at  ju  beriet  Unter= 
fud^ungen  juerft  bie  Sa^n 
gcbrod^en. 

Utorowanie,  -nia,  sn. 
Salinen  n. 

Utozsamiad,  -miam,  -mia- 
lem,  va.  imperf, \  Utozsa- 
miö,  -mie,  -miiem,  va.  perf. 
gleti^mad^en ;      iocntift^ieren. 

Utracac,  -cam,  -calem,  va. 
imperf. ;  Utracic,  -ce,  -cH^em, 
va.  perf.  terlteren,  einbüfien; 
—  sluch  baä  ©et)ör  oerlieren; 
-ciiem  jnz  catkiem  nadzieje 
id&  l^abe  bie  |«offnung  fc^on 
gan;;  oerloren. 

Utracanie,  Utracenie, 
-nia,  sn.  SJerlteren  n.,  @in= 
Büfeen  n. 

Utracyusz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
SSetfc^roenber  m.]  -a  tego  po- 
stawiono  pod  kuratele  biefen 
SSetfcBroenber  ^oit  man  unter 
Anratet   gefteßt. 

Utracyuszka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  SJerfc^oienberin  /. 

Utrafiac,  -fiam,  -fialem, 
va.  imperf. \  ütrafic,  -fie, 
-filem,  va.  perf.  treffen;  "tixz 
rid&ticien  SUttel  ergreifer. 

Utrafienie,  -nia,  sn.  Sref» 
fen  n. 

Utraktowa6,  -tuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  Berairten,  jmnbm 
aufroartcn. 

Utraktowanie,  -nia,  sn. 
Seroirtung  /. 

Utrapic,  -pie,  -pitem,  va. 
perf.  abplagen,  abquälen;  — 
sie,  i-r.  fid^  f ränf en,  fic^  quälen. 

Utrapienie,  -nia,  sn. 
Sränfung  /.,  ^tage  /.,  93«=» 
brängniä  /.,  Qual  /.,  2ßiber= 
raärtigfeit  /.,  Srangfat  «.; 
a  to  —  z  tym  czlowiekiem 
ift  ba§  eine  Qual  mit  biefem 
SJJenfc^en;  to  moje  —  baö 
ift  meine  Ärätifung. 

Utrapieniec,-nca,  pl.  •iL<i'3. 
sm.  ^lagegetft  vi. 

Utrata,  -ty,  pl.  -tv.  sf. 
Setluft  w.,  einbüße  f. ;  SSer= 


fc^roenbung  f.  \  —  «to  puia 
szlachectwa  Der  Sßerluft  be§ 
förabes,  beä  2lDelä;  —  wzro- 
ku  ber  SSerluft  ber  ©el^fraft; 
to  poci^ga  za  soba  -te  tytula 
szlacheckiego  baä  sie^t  ben 
3]etluft  beä  2lbelätitel§  mit 
fic^  ;  pod  groza  -ty  czci  unter 
ber  3)ro^ung  beS  ©^roer» 
lufteä;    —    krwi  SBlutoerluft 

Utratnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
SSerfdiroenberin    /. 

Utratnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
SSerfc^roenber  m. 

Utratnosc,  -äci,  sf.  %tx= 
fd^roenbung  /".,  iBerfd^tnenbungS» 
fuc^t  /. 

Utratny,  adi. ;  Ufcratnie, 
adr.  oerfd^roenberifc^. 

Utratowac,  -tuje,  -walem, 
va.  perf.  niebcrftampfen. 

Utratowanie,  -nia,  sn. 
Stiebecftampfen  n. 

Utr^caö,  -cam,  -calem,  va. 
imperf, \  Utracic,  -ce,  -cilem, 
va.  perf.  abfc^lai^en,  abfto^en, 
2lbbruc^  tun,  abbred)en;  — 
rog  od  czego  ba§  @dE  OOn 
ettütt?  abftofeen;  -eil  reke  posa- 
gowi  er  l^at  ber  ©tatue  bie 
§anb  aBgebrod^en. 

Utrefic,  -fie,  -tilem,  va. 
perf.  fcäufeln,  öa§  ©aar 
brennen,  frifieren;  rozpuscila 
na  plecy  -fione  wlosy  fie 
liefe  ba§  frifierte  §aar  auf  ben 
3lüden  binabfaHen. 

Utrefienie,  -nia,  sn.  gri» 
fieren  n. 

Utruda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
Tetracera  (^flansenart). 

Utrudniaö,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  imperf. \  Utrudnic, 
-nie,  -niiem,  va,  perf.  fd)n)e= 
rer  mad^en,  erfd^nieren,  ©(^roie= 
rigfeiten  in  ben  3QCeg  legen; 
-niasz  tylko  moje  poloienie 
bu  erfd;n)erft  nur  meine  Sage ; 
Starali  sie  —  mu  zadanie, 
jak  tylko  'mogli  fie  trachteten 
il)m  bie  Aufgabe,  foroeit  e§ 
i[}nen  möglich  roar,  3U  er= 
fc^roeren. 

Utrudnianie,  Utrudnie- 
nie,  -nia,  sn.  ©cfd^roeten  n., 
®rfi)n)erung  /. 

Utrudzac,  -dzam,  -dzalem, 
va.  imperf.\  Utrudziö,  -dze, 
-dzilem,  va.  perf.  ermüben, 
crfc^tüeren,    abmatten;    czuje 


Utrudzanie 


392 


Utycie 


sie  strasznie  -dzoriy  id^  fü^Ie 
midö  [efir  ermattet. 

Utrudzanie,  Utrudzenie, 
-nia,  sn.  (Srmübuttg  f.,  (Sr= 
mattung  f.,  SBefd^roerbe  f. 

Utrwaö,  -warn,  -walem, 
va.  perf.  baufrn, 

ütrwalaö,  -lam,  -lalem,  va, 
imperf.;  Utrwalic,  -le,  -li- 
fem,  va.  perf.  baucr^aft  ma- 
d^en,  Det  eroigen;  fiefeftigen; 
-lil  swoja  wtadze  et  5efc  fügte 
feine  ÜKad^t;  —  obraz  ducha 
baä  SBilb  beg  (SeifteS  t)ere= 
roiacn;    -loay  bawetfjaft. 

Utrwalanie,  Utrwalenie, 
-nia,  sn.  Sefcftigung/.  Sauer» 
f)aftmac^en  n. 

Utrwian,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Moffiphanes  (^flanjenart). 

Utrz^snaö,  -ne,  -Datem ; 
Utrz^sc,  -trzese,  -f  rzaslem,  va. 
perf. ;  Utrz^sac,  -sam,  -sa- 
iem,  va.  imperf.  abfd^ütteln, 
fc^üttelnb  f)etuntern)erfen, 
ftarf  crfd^üttern;  —  owocow 
g=rüc^te  abf^ütteln;  —  sie, 
vr.  ftd^  3erfd)ütteln. 

Utrzec,  ftel^e:  Ucieivjc. 

Utrz§,snigcie,  Utrz^snie- 
nie,  -nia,  sn.  2lbfd^ütteln  n., 
©rfdöütten  n. 

Utrzebid,  -bie,  -bilem,  va. 
perf  fafttieren,  rcoKadien, 
tedc^neiben. 

Utrzymaö,  -mam,  -mafem, 
I.  va.  perf. ;  Utrzymy wac, 
-muje,  -watem,  I.  va.  im- 
perf. 1)  crl^alten,  auö^alten; 
—  w  dobrym  staiiie  in  gu= 
tem  ©tanbe  erhalten;  —  cala 
rodzine  bie  ganje  g^amifie  er= 
galten;  2)  [}altfn,  galten  fön» 
nen ;  nie  bierz  tego  w  reke,  bo 
nie  mozesz  tego  —  nimm  eö 
nidlt  in  bie  ^anb,  bcnn  bu 
bift  nic^t  im  ftanbe,  eö  ju 
Ratten ;  nie  mödz  —  moczu 
ben  Urin  nic^t  galten  fönnen; 
jak  mogtes  go  —  w  falszy- 
wem  mniemanin  ?  rote  fonnteft 
bu  i^n  in  biefer  falfdien 
3Jleinung  erl^alten?  —  wielki 
porzqdek  jest  to  sztuka,  ktorej 
nie  kaädy  potrafi  gro^e  Orb= 
nung  erl^alten  ift  eine  Äunft, 
bie  ni(f)t  jjebcr  trifft;  3)  be» 
f)Ouptcn;  011  stanowczo  utrzy- 
mnje,  Äe  jest  niewinny  er  ht'^ 
Rauptet  feft,  bafe  er  unfc^ulbig 


fei;  II.  —  sie,  vr.  fid)  galten, 
fic^  erl^alten,  ftc^  galten  IiJn= 
nen ;  -muje  sie  z  pracy  rak 
swoich  er  erfcält  fi^  ooit 
feiner  |)änbe  2lrbeil;  to  isie 
diugo  nie  -ma  baö  raitb  fic^ 
nid^t  lange  galten;  nie  mödz 
sie  —  na  nogacii  fitf)  nid^t 
auf  ben  %ii%tn  f)altm  fönnen ; 
w  tym  domu  zadna  süuga 
sie  nie  -ma  in  biefem  §aufe 
roitb  fid^  fein  Sienftbote  lange 
flttlten;  —  sie  przy  czem  fid^ 
bei  ein),  befiaupten. 

Utrzymanie,  Utrzymy- 
wanie,  -nia,  sn.  (Srt)alten  n., 
Unterf)alt  m,,  galten  n.,  Slus^^ 
Ijatlen  n. ;  nie  do  -nia  nid) t 
jum  ®rl^alten ;  —  domu  w 
dobrym  stanie  ba§  ©tl^alten 
beö  §aufe§  in  gutem  S"= 
ftonbe;  byc  na  -niu  auöge» 
i)alten  fein;  dawac  komu  — 
jmnbm  ben  Unterhalt  geben; 

—  drogi  zelaznej  a3a^nerf)a(= 
tung  /. 

Utrzymanka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  2Jlaitreff_e  /. 

Utuczenie,  -nia,  sn. 
2)Mften  n.,  fflJaft  /. 

Utuczniec,  -nieje,  -nialem, 
vn.  perf.  gemnftet,  fett  werben. 

Utuczyc,  -cze,  -czyJem, 
va.  perf.  mäften,  ausmäfien, 
fett  machen;  -czony  kapJon  ge= 
möfteter  ßapaunet;  mlekiem 
-czony  drob  milc|gemäfteteö 
©eflüget. 

Utulenie,  -nia,  sn.  33eru= 
l^igen  n.,  ©tiHen  n.,  33ejänf= 
tigen  n. 

Utulic,  -le,  -lilem,  va. 
perf.  befdnftigen,  beruhigen, 
ftiUen,    jur    Su^e    bringen; 

—  dziecine  bas  Ä'inb  btru= 
i^igen ;  —  sie,  vr.  fid)  berul^igen. 

Utwar,-ru,  äw.  (Chondrilla) 
fpanifdje  SBegroarte. 

Utwardza6,  -dzam.  -dza  Jem , 
va.  imperf. ;  Utwardzic, 
-dze,  -dziiem,  va.  perf.  t)er= 
prten. 

Utwarzaö,  -rzair,  -rzalero, 
va.  imperf.;  Utwoi*zy6.  -rze, 
-rzylem,  va.  perf  bitben, 
fd^affen,  fliften;  on  -izyi  ten 
wyraz  er  (jat  bicfeö  SBort  ge= 
fc^affen;  -rzyli  nowe  stowa- 
rzyszenie  fie  biibetcn  einen 
neuen  'JBerein;  —  sie,  vr.  ftc^ 


bilben;  w  zoladku  -rzyl  sie 
wrzod  im  DJJagen  bilbete  fic^ 
ein  ©efdimür. 

Utwierdzac,  -dzam,  -dza- 
iem,  va.  imperf. ;  Utwierdzic, 
-dze,  -dzilem,  va.  perf.  be= 
feftigen,  beftäftigen,  beftörfen; 

—  miasto,  oböz  bie  ©tabt, 
bag  Sager  befeftigen;  —  swo- 
ja wladze  feine  -öiadQt  befe= 
ftigcn;  —  lud  w  ^vierze  bas 
SBolt  im   ©lauben   befeftigen; 

—  kogo  w  mniemaniu  jmnbn 
in  ber  SReinung  beftörfen;  to 
mnie  tylko  -dzilo  w  mojem 
przekonaniu  baö  [)at  mic^  nur 
m  meiner   2)ietnung    beflärft; 

—  CO  przysiega  elro.  mit 
einem  @ibe  beftäftigen;  —  s  e, 
vr.  beftärft  roetben;  eine 
ftarfe  ©teQung  einnehmen,  fic^ 
betefttgen. 

Utwierdzadlo,  -dla,  pl. 
-dia  sn.  Acntenaculum  ii. 
(d£)irurgifd^eä  3"fti^"'^^"0- 

Utwierdzanie,  Utwier- 
dzenie,  sn.  SJefcfligung  /'., 
«efräfttgung  /.,  SSeftärfung"  f. 

Utworzenie,  -nia,  sn.  %\{= 
ben  n.,  Schaffen  n.,  Silbuttg 
/.,  ©cl)Qffunu  /. 

ütwor,  -orii,  pl.  -ory,  sm. 
1)  Sßerf  n.,  ©r^ieugnig  n. 
^robuft  ».;  —  sztuki  Äunft- 
roerf;  -ory  sztuki  stosowa- 
nej  bie  Gr^eugniffe  te§  j?unfi= 
geroerbeö;  2)  (^ebirggformation 
/.,  ©ebilte  ?t.;  -ory  azoiczue 
ajoifdE)e  ober  geuergebilbe;  -ory 
plutoniczne  plutonifc^e  ©e« 
bilbe;  -ory  wulkaniczne  t)U(= 
fanifd^e  ©ebilbe;  -ory  osadowe 
©ebimentargebilbe;  —  kam- 
bryjski  fambrifd^e  f^ormotioii ; 

—  sylurski  filurifc^e  %tx= 
motion;  —  weglowy  Äol^rcn» 
formation,  Stetnfofjlcngcbilbe ; 

—  triasowy  2;tiaö  /'. ;  — 
jurajski  jutajftfd)?  Jormolioii ; 

—  kredy  i  opoki  Äreibefor» 
ir.ation;  —  trzeeiorzedowy 
tertiäre  j^otmation  ;  —  spodni 
eojäne  gormation ;  —  sredni 
micjäne  Formation; 
wierzchni  pliojäne  Jyotmat'on; 
-ory  naplywowe  aufgc 
fd^niemmte  öebilbe,  Siluuium 
11.  unb  Slfluüium  n. 

Utycie,  -cia,  sn.  S)icf«| 
roerben  «.,  gettroerben  n. 


Utyc 


393 


Uwazac 


Utyc,  -je,  -tem,  vn.  perf. 
bid,  fett  roeiben,  junetitnen. 

Utyk,  -u,  pl.  -i,  sm.  plö^= 
üd)eä  Stuf^ören,  2lbld)neiben  n. 
einer  ©rjaber. 

Utykaö,  fifj)e:  Utkac, 
Utknac,  Utkwic. 

Utykacz,  -a,  pl.  -e,  stn. 
Suftopfcr  m.,  Mal}aUt  m. 

Utykanie,  -nia,  sn.  (Stol- 
pern n.,  §infen  n. 

Utylitarny,  adi.  3(iü^Iid^= 
fehä=. 

Utylitarnosc,  -sei,  sf.  ma= 
terteller  9iu^fn. 

Utysk,  -17,  pl.  -i,  sm.  ÄIa= 
gen  ?«.,  Seufzen  «.,  33ebrü(ftfein 
n..  SlJurren  n. ;  33ebrängnt§/. 

Utyskiwac,  -kuje,  -kiwa- 
lem,  vn.  imperf.  flagen,  ttiur= 
ren,  fic^  6cf lagen,  ur aufrieben 
fein;  —  nad  samym  soba 
ficö  felbft  bebauern. 

Utyskiwanie,  -nia,  sn. 
©eufjen  n.,  Älagen  M.,'2)lur= 
ren  n. 

Utyskliwy,  adi. ;  Utyskli- 
wie,  adv.  feufjenb,  flagcnb, 
murrenb,  mürrifd). 

Utytulowac,  -luje,  -walem, 
va.  perf.  betiteln. 

Utytulowanie,  -nia,  sn. 
SBetitelung  /. 

Uwagä,  -gi,  pl.  -gl,  sf.  1) 
SKufmettfamfeit  /.;  zwröcono 
moja  -ge  na  wielka  jego 
zdolnosc  man  l^at  meine  2luf= 
metifamfeit  auf  feine  gro^e 
aBegabung  gelentt;  zwr6cic 
swoja  -ge  na  co  feine  2luf= 
merffamfeit  auf  etrc.  rid&ten; 
to  sciagteto  na  siebie  jego 
-ge  baä  'f)at  feine  2lufnu'Tf= 
fam!ett  auf  fic^  gelenft;  to 
szczegolnie  zajmuje  teraz  -ge 
Indzi  bag  bcfc^äfttgt  je^t  be= 
fonbers  bie  2tufmerftomfdt 
ber  SUenfd^en;  siuchaj  z  -oa 
a  witle  skorzystasz  \)'öxi  mit 
Slufmerffanifeit  ju,  bann  rotift 
bu  Diel  3hi^tn  laben;  2)  Se; 
trac^tung  /.,  (srroägung  f., 
Überlegung  /. ;  wziac  co  na 
-ge  ctroaö  in  ©crcägung  jiei^en  ; 
majac  to  na  -dze  in  Setiac^» 
tung,  in  eiroägung  beffen ; 
3)  Scmerlung  /.,  2ltimer= 
fang,  /'. ;  t-zy  wolno  mi  zrobic 
ci  -ge  bavf  ic^  bir  bie  Sf= 
merlung     mad^en;      on     nie 


znosi  iadnych  uwag  er  Der«  I 
trägt  feine  ^emcrlungen ;  poro-  i 
bil  rözne  -gi  w  ksiaice  er  ^at 
im  aSudie  cerf^iebene  2(nmer= 
fungen,  ^^oti^en,  SBemerfuni.en 
gemalt,  aufgejeid^nct ;  3)  Se« 
ad^tung  /. ;  nie  zwracaJ  na  to 
najmniejszej  -gi  er  fdientte 
bem  Umftanbe  nicf)t  bie  te» 
rinyfte  Seac^tung;  nie  zwra- 
caj  na  niego  -gi  bead^te  i^n 
ni^t ;  to  zasluguje  na  -g  e 
bas  nerbient  SBead^tung. 

Uwalac,  -lano,  -lalem,  va. 
perf.  beid)mier£n,  befcf)mufeen. 

Uwalanie,  -nia,  sm.  Se= 
fd[)mieren  «.,  Sefc^mu^en  n., 
aSefdimu^ung  /. 

Uwalniac,  -niam,  -niaitm, 
va.  imperf. ;  Uwolnic,  -nie, 
-nifem,  va.  perf.  befreien, 
freimacben,  freilaffcn;  —  wie- 
inia  einen  ©efangcnen  be= 
freien;  —  kogo  od  taksy 
jmnbn  non  ber  Saje  befreien; 
—  z  jaizma  nieprzyjaciel- 
skiego  com  feinblid^en^oc^e  be» 
freien;  —  kogo  od  kaiy  jmnbm 
bie  ©träfe  fd^enfen ;  —  kogo  od 
sluÄby  jmnbn  freiloffen ;  — 
kogo  od  sluzby  wojskowej 
jmnbn  com  ajZilitätbienfte  be- 
freien ;  lepiej  obwinionego  -nie 
niz  niewinnego  zasadzic  e§  ift 
beffer  einen  58ef(^ulbiglen  frei= 
julaffen,  alä  einen  Unfd^ut= 
bigen  jUDcrmteiltn;  —  sie,  vr. 
fic^  befreien,  fic^  frei  ma'^en; 
•nilem  sie  na  caJy  wieczor, 
bym  go  mogi  z  toba  spedzic 
id^  f)abe  mtc^  für  ten  ganjen 
Slbenb  freigemacht,  um  il^n 
mit  bir  Derbiingcn  ju  fönnen; 
I  czy  nie  moglbys  sie  — ■ 
:  z  tych  wiezöw  ?  fönnteft  bu 
I  bid^  nid^t  ion  biefen  geffeln 
befreien? 

Uwalnianie,  Uwolnienie, 
-nia,  sn.  Befreiung  /.,  grei= 
madjunq  f.,  f^reilaffung  /. 

üwaiaszyc,  -sze,  -szyJem, 
va.  perf.  befd^neiben,  fo^ 
ftrieren. 

Uwalkowac,  -kuje,  -wa  fem, 
va.  perf.  glatt  nialfen. 

Uwapniac,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  perf.  mit  Äalf  be= 
raetfen,  anftrei^en. 

Uwarowac,  -mje,  -walem, 
va.  perf.  te^üten:  bcrcal^rcn; 


—  sie,  vr.  czego  entgelten,  Dor 
dxo.  beroa^rt  bleiben. 

Uwarowanie,  -nia,  sn. 
aSebüten  n ,  Seroabren  n. 

Uwarowny,  adi.  gefid^ert, 
ficf)ergcftellt. 

UwarstwowaC;  -wuje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  in  ©c^id)ten 
legen,  fd^icf)ten,  in  Ätaffen 
einteilen. 

Uwartalczany,  adi.  fpin= 
beltörmig. 

Uwarunkowaö,  -kuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  bebingen. 

Uwarzenie,  -nia,  sn.  ©ie« 
ben  n. 

Uwarzyc,  -rze,  -rzylem, 
va.  perf.  gar,  fertig  foc^en, 
fieben. 

Uwazac,  -zam,  -ialem,  I. 
vn.  unb  va.  imperf. ;  Uwa- 
zyc,  -ze,  -zylem,  I.  vn. 
unb  va.  perf.  1)  auf= 
paffen,  ad^tgeben,  aufn  erf= 
fam  fein ;  —  na  kogo,  na  co 
auf  jmnbn,  auf  etro.  achtgeben; 
-Äaj  gib  ad^t;  nie  —  na  co 
etn?.  auBer  ac^t  taffen;  -iaj 
dobrze  a  potem  n>i  zdasz  re- 
lacje  paffe  gut  auf  unb  bann 
otrft  bu  mir  Seiic^t  erftatten; 
-zaj  dobrze  przy  lekcyi  fei 
fe^r  aufmerffam  n)äf)renb  ber 
©tunbe ;  2)  —  kogo,  co  jmnbn 
augjeid^nen, einer  ©acf)e  großen 
3i5ett  betlegen ;  3)  jmnbn,  etro. 
bemerfen;  czy  -ialts  jego 
niewlasciwe  zachowanie  sie? 
I^aft  bu  fein  ungefiiJrigeä  Se« 
neiimen  bemerlt?  -zatem  ja  to 
juz  od  dawna  ic^  ^^Oibi  fS 
fd^on  lange  bemerlt;  -zasz 
tego  czlowieka  tarn  w  'lumie? 
Bemerfft  bu  bort  biefen  SWann 
im  ©ebränge?;  dawno  -ialtm, 
co  sie  tarn  dzieje  id^  ^abf 
fc^ou  lange  bemerft,  roaä  bort 
Borgel^t;  4)  beobachten,  be= 
traditen;  ruihy  nieprzyjaciela 
—  bie  Sercegungen  be§  j^^i"^^ ^ 
beobachten;  —  rzecz  z  innego 
stanowiskabieSac^econ  einem 
anberen  ©tanbpunttbetrac^ten; 
5)  fialten,  anfe^cn;  ja  go 
-zam  za  jednego  z  najbar- 
dziej  wyksztalconych  ludzi 
ic^  ^alte  i^n  für  einen  ber 
gebilbetften  3JJenfcf)en;  po- 
wszeciinie  -£any  za  waryata 
er  roirb  altgemein  für  perrücft 


Uwazanie 


394 


Uwierzyc 


geöalten;  II.  —  sie,  vr.  fic^  ^al= 
tcn;  —  sie  za  bardzo  ma- 
dreffo  fidö  für  fef;r  flug  fialten. 
Uwazanie,  -nia,  sii.  äld^ten 
«.,  «Beachten  n.,  Sld^tgeben  n. 
Uwaznosö,  -sei,  sing.  tant. 
s/.  ^2lufmetffamleit  f. 

Uwazny,  adi.;  Uwaznie, 
adv.  aufmer!fam,  ac^tfant,  Be= 
t)Utfam;  nies  -nie,  bo  zbijesz 
trage  e§  te^utfam,  jonft  roirft 
bu  eö  getbrec^en;  -nie  slachac 
aufmerffam  ju^ören;  -ny 
spostrzeg'acz  ein  aufmerl[amer 
SBeoBac^ter. 

ITwdzigczac,  -czam,  -cza- 
}em,  va.  imperf.;  Uwdzig- 
czyö,  -cze,  -czylem,  va.  perf. 
einer  ©acä&e  3teij  cerleitien, 
uerjc^önern. 

Uwdzigczanie,  Uwdzi§- 
czenie,  -nia,  sn.  S8erfd^önern  «., 
SSerf^önerunq  /. 

Uwertura,  -ry,  pZ.  -ry,  sf. 
Duoerture  /.,  ein^iang  m. 

Uweselac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf.;  Uweselic,  -le, 
-lilem,  va.  perf.  erweitern, 
rieiter  mad^en,  ftöl^lid^  ma^en ; 
elonce  swiat  -la  bie  ©onne 
gibt  ber  SBelt  ein  fiöt)Iict;eä 
|[njel)en. 

Uweselanie,  Uweselenie, 
-nia,  sn.  ©r^eitem  «.,  '^xU)= 
lid^mad^en  n. 

Uwgdzenie,  -nia,  sn. 
Stäucfiern  n. 

Uwgdzic,  -dze,  -dzilem, 
va.  perf.  räud^ern;  —  sie, 
vr.  geräuchert  yein,  j^eräud^ert 
roerben. 

Uwiadamiac,  -miam,  -tnia- 
lem,  va.  imperf.'^  Uwiado- 
mi6,  -mie,  -milem,  va.  perf. 
benac^ric^'tigen,  in  Kenntnis 
je^en,  berichten,  melben,  l^in= 
ter bringen;  nie  zostalem  o  tem 
-miony  id^  rourbe  banon  nic^t 
»crflänbigt;  -dorn  twoja  sie- 
Btre  benachrichtige  beine  Sd^roc» 
fter;  —  sie,  vr.  o  czem  fidE) 
^enntniä  oon  etro.  uerfcf)affen. 
Uwiadamianie,  Uwiado- 
mieuie,  -nia,  sn.  33enac^rid^= 
tigung  /.,  SSerftänbigung  /., 
SBefannimat^ung  /.,  2tnjeige 
/. ;  dostaiem  — ,  4e  §lub  ich 
odbelzie  sie  w  tym  miesiqcu 
ic^  ^<xhi  bie  I(n3eige  befommen, 


bafe   i^re   ^o^jeit    in   bicjem 
gjfonat  ftattfinbe. 

Uwi%zac,  -ze,  -zalem,  va. 
perf.;  Uwi^zywac,  -zuje, 
-walem,  va.  imperf.  1)  on= 
binben,  binben,  feftbinben;  — 
psa  na  lancuchu  ben  §unb 
an  bie  Hette  le^jen;  siedze 
jak  -ny  ic^  fi^e  roie  angebun» 
ben;  2)  eintoeifen  (in  «ine 
aSefi^ung). 

Uwi^zak.  -a,  pl.  -i,  sm. 
Jtiemen  m.  (jum  2lnbin= 
ben). 

U"wi%.zaiiie,  Uwiq,zywa- 
nie,  -nia,  sn.  2Inbinben  n., 
g-eftbinben  n. 

Uwicie,  -cia,  sn.  SB i dein 
n.,  ^[ec^ten  n.,  iömben  n. 

Uwi<S,  -je,  -Jem,  va.  perf. ; 
Uwijaö,  -jam,  -jalem,  va. 
imperf.  fled^ten,  binben,  rciäeln; 
—  wieniec  einen  ßrans  n)in= 
Ibcn;  ptaszek  gniazdko  -wit 
I  ber  SSogel  baute  fein  SJleft. 

Uwidoczniac,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  imperf. \  Uwido- 
czni6,  -nie,  -uiJem,  va.  perf. 

fid^tbar    mad)en; sie,   vr. 

fic^tbar  roerben,  fic^fid^tbar  ma= 
C^en;  ruch  najbardziej  sie 
•  fznia  w  srodku  miasta  ber 
aSevfe^r  mad^t  fid)  in  ber  inneren 
©tabt  am  meiften  ftc^tbar. 

Uwidocznianie,  Uwido- 
cznienie,  -nia,  sn.  ©ic^tbar= 
machen  n. 

Uwidzenie,  -nia,  sn.  ®in= 
bilbung  /.,  ©utbünfen  n. 

Uwidzialnosc,  -sei,  sf. 
2Btü!ürricfefett  /. 

Uwidzie6,  -dze,  -dzialem, 
va.  perf.  fid^  etro.  einbtiben, 
etro.  äu  jefien  glauben. 

TJwiecznia6,  -niam,-niateiii, 
va.  imperf.  \  Uwieczniö, 
-cznie,  -cznüeiu,  va.  perf. 
Dcrera'igen;  —  czyjas  pamiec 
imnDä  3flu^m  »ereroigen. 

Uwiecznienie,  -nia,  sn. 
aiereroigen  )(.,  5öererotgun,(  f. 
Uwiedzenie,  -nia,  sn.,  1) 
entführen  n.,  ©ntfü^rung  /; 
2)  Kerfül^ren  n.,  aSerfii{)rung  /. 
Uwiekopomniö,  -ne,  -ni- 
lem,  va.  perf.  Der  eroigen. 

Uwielbiacz,  -a,  pl.  -e, 
Ä>H.23erounberer7n..2lnbeterj??., 
SOeref)rer  m. 


Uwielbiac,  -biam,  -bialem, 
va.  imperf. ;  Uwielbic,  -bie, 
-bilem,  va.  perf.  nergöttern, 
anbeten,  berounbern,  »er^err- 
lid^en,  rütimen,  prei|en;  -biaj 
Pana  prcife  ben  ^etrn. 

Uwielbianie,  Uwielbie  ■ 
nie,  -nia,  sn.  SSergöttern  «., 
23en)unbern  n.,  2lnbelen  n., 
2lnbetung  /.,  ^reil'cn  «.,  2ob= 
pretfen  n. 

Uwielmoznic,  -nie,  -nilem, 
va.  imperf.  mac^tDoÜ  machen, 
bereicftecn,  ert)öt)en,  aKac^t  Der= 

Uwienczac,  -czam,  -czalem, 
va.  imperf. ;  Uwienczyö, 
-cze,  -czaiem,  va.  perf.  fränjen, 
belränjen,  fcijnen ; -czony  lau- 
rami  mit  Sorbeercn  befränjt; 
starania  jego  zostaly  -czone 
bardzo  pieknym  skutkiem  feine 
a3emül^ungen  rourben  oon  einem 
je^r  fc^öiien  @rfoIg  gefrönt ;  zy- 
czenia  nasze  wkrotee  -czone 
zosiana  unfere  aBünfd^e  roer» 
ben  baib  gefrönt  fein,  roerben 
baibin  ©rfüßung  ge[)en;  -czony 
poeta  ein  gefrönter  ©id^ter. 
Uwienczanie,  Uwiencze- 
nie,  -nia,  sn.  Selränjung  /., 
Krönung  /. 

Uwierac,  -lam,  -ralem, 
va.  imperf.;  Uwrzec,  -wre, 
-warlem,  va.  perf.  reiben, 
DrüdEen. 

Uwierac,  -ram,  -ralem, 
va.  imperf.)  Uwrzec,  -wre, 
-warlem,  va.  perf.  öffnen,  ein 

roenig  öffnen. 

Uwrzec,  -wre,  -rzalem,  vn. 
perf.  einfod^en, 'burc^   Äoc^en 

roeniger  roerben;    flar  lochen, 

fieben. 

Uwieranie,     -nia,    sn.    1) 

Dteiben    w.,    2)rüdfcn    n.;     2) 

einfoc^en  n.\  3)  Offnen  n. 
Uwiercenie,  -nia,  sn.  So^« 

reu  n. 

Uwiercic,  -ce,   -citem,  va. 

perf.   bot)ren,    fettig    bohren, 

auebol^ren. 
Uwierzenie,       -nia,      sn. 

©luuben  n. 

Uwierzy6,    -rze,     -rzylem, 

va.  perf.  glauben,  ben  (Slau^ 

htv.    annei}men,     anerlennen, 

©tauben  fcftenten ;   —    komu 

jmnbm      ©lauben     fcl)enfen; 

-rzyli  w  uiego  fie  Ijaben  an 


Uwiesic 


39i: 


TJwonnic 


xijn  ftCrtlauöt;  -rzyiam  mu, 
a  on  mnie  tak  oszukal 
id^  f)af>e  t^m  ®Iauben  ge» 
fc^enft  unb  er  fjot  mid^  fo  5e=> 
troqen. 

Uwiesiö,  -sze,  -silem,  va. 
perf.  l)ängen,  auffiäiigen,  an= 
Rängen;  —  sie,  rr,  komu  na 
S7yi  fid^  imnbm  an  ben  §alä 
i^ängen. 

Üwieszenie,  -uia,  sn.  5luf» 
hängen  n.,  Rängen  n. 

Uwiesc,  -wiode,  -wiodtem, 
va.  perf.'^  Uwodzic,  -dze, 
-dzitein,  va.  imperf.  ent= 
führen,  roegfül^ren;  cerfüi^ren, 
oerlciten,  täufd^en;  Berücfen; 
uwiodi  biedna  dziewczyne  a  ; 
potem  ja  porzucit  et  tJetf Üf)rte 
ta^  arme  SD^äbd^en  unb  bann 
»erlielB  er  e§;  -dziony  pro- 
^nemi  obietnicami  burc^  leere 
äierfprecftungen  oerleitet.  : 

Uwiezienie,  -nia,  sn.  2Beg= 
füöfen  n.  (mit  Söagen). 

Uwiezc,  -wioze,  -wiozlem, 
va.  imperf. ;  Uwoziö,  -ze, 
-zilem,  va.  imperf.  1)  roeg» 
führen  (mit  SQäagen), entführen ; 
2)  etro.  ju  fahren  im  ftanbc 
fein;  nie -wioza  takiego  ciezaru 
te  konie  biefe  ^^^rbe  fönnen  1 
unmögtic^  biefe  Saft  fd&teppen. 

Uwi§dn%c.  -dne,  -dlem,  vn.  \ 
perf.    roelten,    roet!    nierben, 
üerroelfen. 

Uwigdly,   adi. ;    Uwigdle, ! 
adv.  roelf. 

Uwifzic,  -wieze,  -ziiem, 
va.perf.  arretieren,  feftncl^men, 
einsperren,  cinferfern,  ge= 
fangenne^men,  inä  ©efängnü 
roerfen. 

Uwifzienie,  -nia,  sn.  1) 
airretierung  /.,  geftna^me  /., 
(Jtnierferung  f.,  (befangen» 
naöme  f.;  2)  ®tn!(emmung/. 

Uwi§zn|,c,  -zne,  -ztem, 
vn.  perf.  ftetfen  bleiben,  fteben 
lilciben. 

Uwi§z,  -zi,  pl.  -zie,  sf. 
Strtcf  w ,  Sanb  n.,  Äette  f. ; 
pies  na  -zi  Äettenl^""^  wi.; 
byc  na  -zi   angebunben   fein. 

Uwijaö,  -jam,  -jaiem,  I. 
va.  imperf;  1)  fiel^e:  Uwic; 
2)  Uwin^c,  -ne,  -nalem,  I 
va.  perf.  etniDideln;  —  dzie- 
ciatko  w  pieluszki  ba§  J^inb= 
eben     in     SBinbetn     roidPeln; 


slowa  -jac  w  bawelne  nic^t 
getabe  ^erau§  fagen,  bie 
äBorte  in  SBoHe  einroidfeln; 
II.  —  sie,  vr.  berumfpringen, 
fid^  tummeln;  ftd^  beeilen,  — 
sie  po  polu  fic^  auf  bem 
gelbe  l^erumtummeln;  -nac 
sie  z  robota  mit  ber  SCrbett 
fd^'nell  fertig  rc erben;  predkos 
sie  -nela  bu  ^aft  bid)  ober 
beeilt ;  -nelam  sie,  by  predko 
modz  wrocic  ic^  ^abc  e§ 
rafd^  abgemad^t,  um  fJinell 
jurüdfle^ren  ju  fönnen. 

Uwijanie,  -nia;Uwinigcie, 
-cia,  sn.  ©tniüicfeln  «.;  —  sie 
Öerumtummeln  ».,  (Silen  n., 
Seeilen  n. 

Uwiklac,  -kiam,  -kZaJem, 
va.  perf.  nermidEeln,  Der= 
ftridEen ;  -kM  go  w  jakies 
interesa,  a  teraz  rady  sobie 
dac  nie  moze  er  f)at  ii^n  in 
tterf^iebenc  ©efd&äfte  t)er= 
rcidfelt  unb  je^t  fann  er  fid) 
feinen  9lat  fc^affen;  jelen  w 
gestwinie  -klai  rogi  ber  $trf(^ 
Derroidelte  fein  ©eroei^  im 
SicEit^t ;  —  sie,  vr.  fic^  nerroif» 
fein,  fid^  nerftriden;  tak  sie 
-ktai*,  ze  tiudno  mu  bedzie 
wywiktac  sie  er  fjat  ftd^  fo  Der= 
roidfelt,  ba§  e§  im  fd^roer  fein 
roirb,  n-i)  herauäjuroid'eln. 

Uwiktanie,  -nia,  sn.  SSer= 
roideln  n.,  ^erftridEen  n. 

Uwiklo,  -kla,  pl.  -kfa,  sn. 
Oedogronium  (^^flanjeuart). 

Uwilgotnic,  -nie.  -nilem, 
va.  perf.  feucht  machen,  aU' 
feuchten,  bene^en. 

Uwilgotnienie.  -nia,  sn. 
^eucf)tmad^en  n.,  2lnfeuc^tun  i 
/■.,  33enel3un4  /. 

Uwiosniac,  -niam,  -nia- 
fem,  va.  imperf.;  Uwiosnic, 
-nie,  -nilem,  va.  perf 
f^ön  unb  jung  roie  ber  ^lüf)" 
lina  mad^en. 

Uwisn^c,  -sne,  -sJem,  vn. 
perf.  bangen  bleiben. 

Uwlec,  -leke,  -lokJem,  va. 
perf.  ])  untereggen;  2)  er= 
fc^leppen;  tego  nie  -leke  ba§ 
fann  ic^  nid^t  fortjie^en. 

Uwleczenie,  -nia,  sn.  1) 
Untereggen«. ;  2)  ©rfd^leppen  n. 

Uwlaczac,  -czam,  -czatem, 
va.  unb  vn.  imperf.;  Uwlo- 
czyc.  -cze,   -czylem,  va.  unb 


vn.  perf.  1)  fortfc^leppeii, 
roegfc^leppen,  fc^leifen,  fc^lei= 
fenb  giel^en;  2)  —  komu 
jmnbn  jurüdfe{?en,  jmnbm 
Slbbrudö  tun,  jmnbm  na{)e= 
treten,  jmnbn  nid;t  mit  ge= 
büf)renber  Sld^tung  be^anbeln, 
jjmnbn  cerf leincru ;  —  czyjej.s 
chwale,  zaslug'om,  slawie 
jmnbS  Sob,  SJerbienfte,  SRul^m 
üerfleinetn,  f(^mälern. 

Uwlaczanie,  Uwlöczenie, 
-nia,  sn.  l)  äüegfc^leppen  n., 
aBegjie^en  n. ;  2;  @c^mäle= 
rung  /.  beg  guten  JJamenä, 
Surüdfe^ung  f. 

Uwladac,  -dam,  -dal'em, 
va.  imperf.  bie  2J?ad)t  er= 
teilen. 

Uwladanie,-nia.  sn.Wa^i' 
ertcilung  /. 

Uwlaszczac,  -czam,  -cza- 
lem,  va.  imperf. ;  Uwlascic, 
-szcze,  -sciiem,  va.  perf. 
(Eigentum  cerleiEien,  jum 
©runbeigentümer  machen,  mtt 
©runbeigentum  augiftatten ; 
—  chlopow  bie  Sauern  ju 
©runbeigentümern  macben. 

üwlaszczanie,  Uwla- 
szczenie,  -nia,  sn.  ®igentums= 
oerlet^ung/.,  ßmansipation/. 

Uwlocznik,  -a,  pl.  -cy ; 
Uwloczyciel,  -a,  ^j?.  -e,  sm. 
Serleumöer  m.,  SSerfleinererw?. 

Uwodzenie,  -nia,  sn.  1)  6nt= 
fü^rung  /.,  ^JiSegfül^rung  /'. ;  2) 
aSerfüE)rung  /. 

Uwodzic.  f.  Uwiesc. 

Uwodziciel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Serfübrer  m. 

Uwodzicielka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  SSerfü^rerin  f. 

Uwodziwolek,  -tka,  pl. 
-tki,  sm.  Dc^Jenbieb  m. 

Uwodf,  -dzia,  pl.  -dzie, 
sm.  (Porcellana)  'ij^orjeUan« 
freb§  m. ;  —  plaskokleszcz 
SBrcttfd^erc  /". 

Uwolniciel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
33ef reter  m. 

Uwolnicielka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  SJefreietin  /. 

Uwolnienie,  -nia,  sn.  Söc« 
freiung  ./.,  Freimachung  /., 
greigebunc^  f. 

Uwonnid,  -nie,  -nitem,  va. 
perf.  parfümieren,  rool^lrie»' 
c^enö  machen;  mydlo  olejka- 
mi     rozmaitymi    -nione     mit 


Uwoskowac 


396 


Uzda 


oerfc^iebenen  Dien  parfümierte 
©eife. 

Uwoskowac,  -kuje,  -wa- 
lem;  Uwoszczyc,  -cze,  -czy- 
lem,  va.  yerf.  luidifcn,  mit 
2Ba^§  beftreic^eu,  idimieren, 
boönen,  frottieren. 

Uwoskowanie,  Uwo- 

szczenie,    -nia,   sn.    SBic^fen 

«.,  Sonnen  n.,  grottieren   n. 

Uwozenie  =  Uwiezitnie. 

Uwoj,    -oju,  fl.    -oje,    sm. 

©eflfd^t  n. 

üwracaö,  -cam,  -calera, 
va.  imjjerf.;  Uwröcic,  -ce, 
-cilem,  va.  perf.  umbre{)en; 
—  sie,  IT.  fic^  ^in  unb  f)er 
bre^eji. 

Uwrot,  Uwrot,  -u,  pl.  -y, 
sm.  1)  i<flu6!e^re  /.,  ^^Jflug- 
roenbe  f.;  2)  Tillaca  (^Pflon- 
jenart). 

Uwspanialic,  -le,  -liiem, 
va.  perf.  praditDoU  mad^en, 
[)errUc^  ausfdtimücfen. 

Uwydatniac,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  imperf.',  Uwyda- 
tnic,  -nie,  -uilem,  va.  perf. 
jur  ©eltung  bringen,  ^ercor- 
treten  machen;  snknia  ta  -nia 
jej  ksztaity  biefeä  Äleib  bangt 
iJ)re  gormen  jur  ©eltung. 

Uwydatnianie,  Uwyda- 
tnienie,  -nia,  sn.  §erDor= 
feEjcen  «.,  ©eltenbmac^en  n. 
üwyrazniac,  -niam,  -nia- 
iem,  va.  imperf.-.,  Uwyra- 
znic,  -nie,  -nitem,  va.  perf. 
öeuilid)  mad^en,  oerbeutU^ien. 
Uwyraznianie,  Uwyra- 
znienie,  -uia,  sn.  Seutlid^» 
werben  n. ;  SPerbeutlicfien  n. 

[Jwzgl§dniac,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  imperf. '.i  Uwzglg- 
dnic,  -nie,  -nilem,  va.  perj. 
3tücf[ic5t  ne£)men,  berüc£iict)= 
tigen,  in  SBetrac^t  Steffen ;  trze- 
ba  -nie,  ze  to  jest  czlowiek 
stary  i  spracowany  man 
mu|  berüdfit^tigen,  bafe  ba§ 
ein  alter  unb  abgearbeiteter 
aJleni'c^  ift;  -niajac  opJakane 
stosunki  majatkowe,  w  ja- 
kich  sie  znajdowali,  obiecaf 
wstrzymac  egzekucje  mit 
miSW  auf  bie  (in  53es 
rüdfic^tigung  ber)  traurigen 
aSermögenst)erf)öItniffe,  in 
benen  fie  fic^  befanben,  »er= 
iprac^  er  bie  Gjefution  auf« 


ju^alten;  -dnij  i  to  nimm,  jief) 
ou^  bag  in  äietrad^t. 

U"wzglednianie,  üwzglf- 
dnienie,  -nia,  sn.  4ieiüc!= 
ft^tigung  /.,  ^nbetrad^tjie^ien 
n. ;  9{ü(f fic^tna^me  f.  auf  etra. 
Uwziac  sig, -wezme,-wzia- 
Uxa,  vr".  perf.  firf)  etro.  feft 
Dornel^men,  auf  etro.  erpicht 
fein,  fic^  etro.  in  ben  Äopf 
fe^en;  —  sie  na  kogo  aUeS 
aufbieten,  iim  jmnbm  ju 
fctiaben,  jmnbm  auffäfft«  fein, 
roerben;  je^eli  sie  -weimie, 
nikt  mu  tego  nie  wyperswa- 
duje  roenn  er  fic^  etro.  in  ben 
5?c>pf  fe^t,  roirb  i^m  baä  nie= 
manb  auäreben;  jak  sie  juÄ 
raz  na  kogo  -zmiesz,  to  juz 
wszystko,  CO  uczyni,  co  powie, 
zle  roenn  bu  einmal  gegen 
jmnbn  eiro.  ^aft,  fo  ift  ff^on 
alle§,  roaä  er  jagt  unb  tut, 
fc^Iec^t. 

Uwzifcie,  -cia,  sn.  1)  SSor= 
nehmen  n. ;  2)  2luffäffinleit  /; ; 
fie^e:  Uwziac  sie. 

Uzacniac,  -niam,  -niaJetr, 
va.  imperf.',  Uzacniö,  -nie, 
-nilera,  va.  perf.  ebef,  er^ 
f)aben  madien,  »erebetn. 

Uzacnianie,  Uzacnienie, 
-nia,  sn.  33erebelung  /. 

Uzalezniac,  -niam,  -nia- 
,  Itm,  va.  imperf.',  Uzaleznic, 
I  -nie,    -nifem,    va.    perf.    ab= 

flängig  mad^en;  in  2lb^äntii„= 
I  feit  bringen. 

Uzamozniac,  -niam,  -nia- 
I  l'ero,    va.    imperf.;   Uzamo- 

znic,  -nie,    -niJem,  va.  perf. 

reic^,  root)t^abenb  machen,  be= 

rcid&ern. 

Uzamoznianie,     Uzamo- 

znienie,     -nia,     sn.     3ie\ä)^ 

mact)en  n. 

Uzasadniac,  niam,  -nia- 
I  lern,  va.  imperf.;  Uzasadnic, 

-nie,  -nilem,  va.  perf.  be= 
'  grünben;  czem  moiesz  —  to 

twierdzenie?  roomtt  lonnft 
j  bu  biefe  SBel^auptung  begiün= 
1  ben?  uczony  -dnia  swoje 
'  przypuszczenie  na  podstawie 
I  poczynionych        doswiadcztn 

ber  ©elet)rte   begrünbet   feine 

^i>ermutuni7,    feine    $t)pot^eie 

burd)    bie    gemarfiten    (Stfaf)' 

rungen. 


Uzasadnianie,  Uzasa- 
dnienie,    -nia,   sn.    33egrün= 

bimg  /• 

Uzbierac,  -ram,  -ralem, 
va.  perf.  fammeln,  anfam=» 
mein;  —  kwiatow,  owocow 
SSlumen,  g-rüd^te  einf ammeln ; 
-rai  potrzebny  materyai  et 
^at  baä  nötige  3Waterial  ge» 
fammelt;  -rawszy  potrzebne 
pieniadze  udal  sie  na  \ve- 
dr6wke  nacf)bem  er  baö  no= 
tige  ®elb  gefammett  ^atte, 
begab  er  fid^  auf  bie  2Banber= 
f^aft;  — «iefr.fid^anfammeln; 
-raJo  sie  tyle  roboty,  ie  nie 
wie m,  od  czego  zaczac  c§  f)at 
fic^  fo  Diei  airbeit  angefammelt, 
bafe  id^  ni^t  roeife,  roomit  ict> 
anfannen  fofl. 

Uzbieranie,  -nia,  sii. 
Sammeln  n.,  ^Infammeln  n. 
Uzbrajac,  -jam,  -jalem,  va. 
imperf.;  Uzbroiö,  -je,  -item, 
va.  perf.  bewaffnen,  mit 
Saffen  r)erfef)en,  rüflen,  auö' 
ruften;  roappnen;  —  wojsko, 
üote  ba§  $eer,  bie  gtoltc  au5= 
ruften;  —  kogo  od  stöp  do 
glow  fmnbn  Dom  i?opf  bt§  ]u 
ben  g-üfeen  beroaffnen;  -jony 
w  cierpliwosc  mit  ©ebulb  aue- 
gerüftet ;— sie,  vr.  fic^  roappnen, 
i'i^  beroaffnen,  fid)  auärüften, 
fic^  ruften;  —  sie  w  psla^^z 
fid^  mit  einem  ©äbel  be^ 
roaffnen ;  —  ^  sie  w  odwage, 
w  cierpliwosc  ftc^  mit  Sölut, 
mit  ©ebulb  roappnen;  —  sie 
przeciw  pokusom  fi^  gegen 
bie  aSerfud)ungen  roappnen. 

Uzbrajanie,  Uzbrojenie, 
-nia,  sn.  1)  ffiappnen  «.,  'Ik' 
roaffnen  )(.;  2(uöiü|ten  n.,  diu-. 
fumg  /.,  aiuärüflung  /.,  Se» 
roaffnung  f.;  cale  jego  — 
fkladalo  sie  ze  starej  strzelby 
feine  gonieStuQrüj'lung  beftanb 
au§  einem  alten  ©eroel^r;  -nia 
mocarstw  bie  Stüftunpen 
ber  SWäd^te;  2)  —  kotta  2lr= 
matur  /.,  ©arnitur  /.  be6 
S)ampffeffelg ;  —  podniebie- 
nia  paleniska  2in!erträger  m., 
2lnlerbarren  m..  Sedfenanfer 
m.  ber  geuerbüc^ie. 

Uzda,  -dy,  pl.  -dy,  .^f.- 
(Jim.  Uzdeczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ^aum  m.,  ^ferbejaum ; 
zdjac  koniowi  -d^  bem  ^ferbc 


Uzdac 


39: 


Uzyskac 


ben  ^anm  abne[)men ;  spuscic 
konia  z  -dy  baä  ^ferb  BOm 
Saume  laffen- 

Uzdac,  -dam,  -dalem,  va. 
per/,  jäumen,  ben  S<i""^  «"' 
legen;  feffeln,  unterjocleix. 

üzdatniac,  -niam,  -nialem, 
va.  imperf.\  Uzdatnic,  -nie, 
-nilem,  va.  perf.  braud^bor, 
nütltc^  nxad^en,  ausbilDen. 

Uzdatnianie,  Uzdatnie- 
nie,  -nia,  sn.  Stauc^barfeit 
f.,  2luöbUben  ?^;  Sefätjigunt?/. 

Uzdeczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©teuerruberjc^Iinge/.,  ©teuer» 
ruberbanb  n.,  2tufpnaung  /. 
be§  ©teuerruberö. 

Uzdolniac,  -niam,  -niaJem, 
va.  imperf.;  Uzdolnic,  -nie 
-nilem,  va.  perf.  befähigen, 
Begabung,  Srau^barleit  t)ei;= 
leit)cn,  fä^ig  machen;  chJopiec 
wprawdzie  -niony,  ale  leniwy 
ein  jroar  begabter,  aber  fauler 
Qunge;  to  mnie  -nito  do  tej 
pracy  baä  l^at  mir  ju  biefer 
2Irbeit  ©ignung  Berlie^en. 

üzdolnienie,  -nia,  sn.  33e= 
gabung  /.,  gäfligleit  /.,  2ln= 
löge  /.,  ®t.mung  /. 

Uzdrawiac,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imperf.;  Uzdrowic, 
-wie,  -witem,  va.  perf.  ge= 
funb  machen,  ®efunbl^eit  Der= 
leiten;  lekarzu,  -row  wprzod 
samego  siebie  SCrjt,  mad^e 
ju  aEererft  bitf)  felber  gefunb; 
sam  jej  widok  mnie  -wil  i^r 
blofier  2lnblicf  l^ot  mtc^  gc= 
funb  gemacht. 

üzdrawianie,  Uzdrowie- 
nie,  -nia,  sn.  ©efunbmad^ung 
f.,  §eilung  /. 

Uzdrowiciel,  -a,  pl.  -e, 
sm.  ©ejunbmad^er  m. 

Uzdzienica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  ^alfter  m. 

üzewngtrzniac,  -niam, 
-uiaiem,  va.  imperf.  5  Uze- 
wngtrznic,  -nie,  -nilem,  va. 
perf.  bie  äußere  jjorm,  @e= 
ftalt  Derlei^en. 

Uzewngtrznianie,  Uze- 
wngtrznienie,  -uia,  sn.  S8er= 
leibung  /.  Der  äußeren  '^oxm. 

Uziaja6  sig,  -jam,  -jalem, 
vr.  perf.  fic^  etl^i^en,  fic$  er= 
müDen. 

Uzieleniac,  -niam,  -nia- 
lem, va.  imperf. \  Uzielenic, 


-nie,  -nilem,  va.  perf.  grün 
machen,  mit  ®rün  übersictjen, 
bebedcn;  —  sie,  vr.  ju  nrü= 
nen  anfangen;  giünen. 

Uzielenianie,  Uzielenie- 
nie,  -nia,  sn.  ©riinen  n., 
©rünmad^en  n. 

Uzierac,  -ram,  -ralem,  va. 
perf.  mit  ben  Slugen  fud^en, 
erblidEen. 

Uzifbly,  adi.  erlattet,  cr= 
iältet. 

Uzigbn^c,  -bne,  -blem,  vn. 
perf.  erlatten,  fatt  werben, 
erfrieren. 

Uzlacac,  -cam,  -calem,  va. 
imperf. ;  Uzlociö,  -ce,  -cilem, 
va.perf.  mit  ®olb  überjiefjen, 
oergolben,  mit  (Solb  bebecfen; 
oerfc^önern ;  sloüca  promienie 
-caly  wierzeholki  gor  bie 
©tral^ten  ber  ©onnc  oergol= 
beten  bie  ©ipfel  ber  Serge. 

Uzlacanie,  Uzlocenie, 
-nia,  sn.  SSergotben  n. ;  S3er= 
ßolbung  /. 

Uznac,  -znaje,  -znalem, 
va.  perf.  \  Uznawac,  -warn, 
unb  -znaje, -walem,  va.  imperf. 
anerfennen,  einfe^en;  —  nie- 
winnosc  czyja  j|mnb§  llnfd)Ulb 
anerfennen;  -wac  jakas  pra- 
wde  irgenb  eine  3Bat)röeit  an= 
erfennen;  —  swöj  blad,  swoja 
wine  feinen  gel^Ier,  feine  ©d^ulb 
einfefien;  —  kogo  za  kröla, 
jmnbn  alä  Äönig  aner!ennen; 
—  dziecko  niesiubne  ein  un: 
eJ^elid^eg  ^inb  anerfennen;  — 
näytecznosc  jakiejs  rzeczy 
ben  Dtu^en  einer  ©od^e  ein= 
fe^en ;  —  cos  za  stosowne 
etro.  für  rid^tig  finben. 

Uznanie,  Uznawanie,  -nia, 
sn.  2lnerfennung  /.,  einfel)en 
n.,  @ingeftänbni§  n.;  — 
dziecka  bie  Slnerlennung  beö 
Äinbeä;  —  wlasnego  bledu 
ba8  eingeftänbniö  be§  eigenen 
ge^lerg;  —  rzadu  bie  Slner- 
fennung  ber  ^Regierung;  nie 
znalazlszy  -nia  u  swoich,  mu- 
sial  je  szukac  u  obcych  nad^= 
bem  er  htx  ben  ©einigen 
feine  Stnerfennung  gefunben 
^atte,  mu^te  er  fie  bei  grem= 
ben  fuc^en. 

Uznawacz,  -a,  pl.  -e, 
Uznawca,    -cy,   pl.    -fj,  sm. 


1)  2inetfcnner  »«. ;  2)  ©d^ieb5= 
ricöter  m. 

Uznoiö,  -je,  -ilem,  va.  perf. 
in  ©c^roeiB  '  fe^en,  bringen, 
baben;  czola  wasze  pozyte- 
czna  praca  -Jone  eure  ©ttmen 
finb  burd^'nüfelid^e  Slrbeit  in 
Srfiroeife  gcbobet. 

Uzuchwalac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf- ;  Uzuchwalic, 
-le,  -lilem,  va.  perf.  frec^,  fed, 
fü^n  machen;  takie  pobla^a- 
nie  -la  go  tylko  coraz  bar- 
dziej  fold^e  3Iad^fic^t  mad^t 
il^n  nur  um  f 0  fred^er ;  —  sie,  vr. 
ftcft  erfrechen,  erfül^nen. 

Uzupelniac, -niam, -nialem, 
va.  imperf.;  Uzupelnic,  -nie, 
-nilem,  va  perf.  ergangen, 
cerDoUftänbigen ;  wysle  go 
za  granice,  by  —  je?o  wy- 
ksztalcenie  idE)  roerbe  il^n  ins 
aiuälanb  fc^idten,  urc.  feine 
Silbung  gu  üerooUftänbigen ; 
prawo  to  jeszcze  —  naleiy 
biefeö  ©efe|  mu^  man  no(| 
ergänjen. 

Uzupelnianie,  Uzupelnie- 
nie,  -nia,  sn.  SßerüoUftänbi« 
gung  /.,  ecgönaung  /.;  dla 
-nia  musze  jeszcze  dodac  jur 
©cgänjung  muf[  ic^  nod^  ^inju» 
fügen;  do  -nia  zbioru  wiele 
je3zcze  brakuje  jur  S5erDolI= 
ftänbigung  ber  ©ammlung  feiert 
nodö  Biet. 

Uzurpacya,  -cyijjij?.  -eye,  sf. 
Uiurpation  /.,  unre^tmäfeige 
2lneignung  f. ;  =  Pochwycenie, 
Przywlnszczenie. 

Uzurpator,  -a,  pl.  -rzy, 
sm.  Ufurpator  m. ;  =  Przy- 
wlasciciel. 

Uzurpowac,  -puje,  -walem, 
va.  perf.  ufurpieren,  fid^  un- 
reditmä^ig  aneignen;  =  Przy- 
wJaszczac,  Zabierac. 

Uzwierzgcenie,  -nia,  sn. 
Sttnimalifatton  /.,  2lnima[ifie= 
rung  /;  aSertierung  /.,  SSer- 
tiertl^eit  /. 

Uzysk,  -u,  pl.  -i,  sm.  mitt» 

lerer  Seil  beö  3eibelftridfe§. 

j      Uzyskac,    -kam,     -kalem, 

va.  perf. ;  Uzyskiwac,  -kuje, 

I  -watem,  va.  imperf.  errei^en, 

j  geroinnen,  erlangen ;  nareazcie 

-lern    u    niego    podwyÄszeuie 

pensyi  id^  ^abe  enblid^  bei  i^m 

bie   (grptjung   ber   (Sage  er= 


Uzyskanie 


398 


Uzywantus 


langt ;  cos  -kal  przy  tem  ?  roas 
^oft  bu  habet  aeroonnen? 

Uzyskanie,  Uzyskiwanie, 
-nia,  SM.  (Stiongen  n.,  ®e= 
roinnen  n. ;  musial  poczynic 
starania  dla  -nia  paszportu 
er  mu|te  fiel)  bemühen,  um  ben 
^:ßafe  gu  erlangen. 

Uzdzienica  =  Uzdzie- 
nica. 

TJzalac  sie.  -lam,  -lalem, 
vr.  imperf. ;  Uzaliö  sie,  -le, 
-lilem,  vr.  perf.  fic^  beflagen, 
fic^  befc^roeren;  —  sie  nad 
kirn  imnbn  bebauern,  mit 
jmnbm  mitfühlen. 

Uä^c,  -zne,  -zaiem,  va. 
perf. ;  Uzynac,  -nam,  -nalem, 
va.  imperf.  abmäf)en,  mäfien. 

Uzatek,  -tku,  pl.  -tki,  sm. 
1)  @emäbte(ö)  n. ;  2)  2lbfd)neiben 
M. ;  2)  2l5ernten  n.  ber  gclb= 
ftücftte;  3)  ©rnteertrag  m. 

Uzebraö,  -bram,  -bralem, 
Uzebrzec,  -brze,  -bralero,  va. 
perf.  erbetteln,  burd^  Settetn 
fammeln. 

Uzebranie,  -nia,  sn.  ®r=> 
bettelung  /.,  2lnfammeln  n. 
iuxdj  öetteln. 

Uzerac,  -ram,  -ralem,  va. 
imperf.',  Uzrec,  -zre,-zarlem, 
va.  perf.  abireffen,  beiden,  fid) 
öoUftopfen,  freffen;  —  sie,vr, 
fiabern,  fid^  beifjen,  fid^  er= 
bittert  janfen;  -ja  sie  ze  ro- 
ba  caly  hoiy  dzien  fie  janfen 
mitetnanbcr  ben  ganjen  lie» 
ben  Xaq. 

Uzeranie,  -nia,  sn,  SSeifeen 
«.,  j^reffcn  n. ;  —  sie  ^erum= 
jan!en  n. 

Uzlopaö,  -pie,  -paiem,  va. 
perf  teilrceife  faufen,  auä= 
trinfen;  —  sie,  vr.  fid)  doQ= 
laufen. 

Uiyczaö,  -czam,  -czatem, 
va.  imperf.]  Uzyczyc,  -cze, 
-czylera,  va.  perf.  oerleitien, 
geben,  mitteilen,  oergönnen ; 
—  tiojnie  reic^Iic^  fpenben; 
-Äycz  i  innym  cos  z  tvrego 
majatku  oergönne  aud|  an= 
beren  etro.  oon  beinern  35er= 
mögen. 

Uiyczanie,  Uäiyczenie, 
-nia,  sn.  SJerfei^en  n.,  SSer^ 
gönnen  w.,  2JtittetIen  n. 

Uzycie,  Uiywanie,  -nia, 
sn.  3Jenü^en  n.,  SJcnütumg  /., 


Sluänü^en  n.,  ©rauchen  n., 
SßerbraudEien  n.,  SSerbrauc^  m., 
Oebrauc^en  n.,  ©enteren  n., 
®enu§  m.',  -nie  äycia  ber 
©enufi  be§  Sebeng;  to  nie 
jest  wiecej  do  -cia  baö  lä^t 
fi*  nid^'t  niel^r  brauchen. 

Uzyc,  -je,  -lern,  va,  perf; 
Uzywac,  -warn,  -watem,  va. 
imperf  l)benü|en,  gebrauchen, 
brauchen,  gentefeen  •,  üernjenben, 
anroenben,  fict)  bebtenen;  -waj 
iycia,  pokis  mlody  geniefie 
bag  Seben  folonge  bu  jung 
bift;  bron  ta  jui,  dawno  u^y- 
wana  nie  byla  biefe  Sßaffe 
rourbc  fd^on  lange  nic^t 
benü^t;  nie  dose  na  zdolno- 
sci,  trzeba  ja  jeszcze  dobrze 
—  eS  ift  ni^t  genug,  Sega« 
bung  ju  beft^en,  man  mufe 
fie  aud^  gut  gebrauchen;  umiec 
-wac  majatku  ba§  33ermögcn 
ju  gebrauchen  »erfteljcn;  cza- 
sem  uczeni  rozumu  na  zle 
-waja  mand^mal  gebraud^en 
bie  @elef)rten  ben  SSerftanb 
ju  fd^lect)ten  Singen;  -waj 
wszelkich  sposobow,  jakie 
sa  tylko  w  twojej  mocy 
gebrau(^e  atte  SKittel,  bie 
nur  in  beiner  ajiac^t  fielen; 
umiec  —  palasza  ben  ©äbel 
ju  füliren  üerftefjen;  -wasz 
rozmaitych  lekarstw  a  prze- 
cie  ciagle  chorujesz  bu  ge= 
brauc^ft  oerfc^iebene  2lr5' 
neien  unb  boc^  fränfelft  bu 
immer;  -wasz  mnie  do  tak 
nizkich  postug,  ie  dtuÄej 
tego  znielc  nie  möge  bU  ge= 
braud^ft  mtd^  ^u  fo  niebrigen 
Sienften,  tn^  id^  mir  bas 
nid^t  länger  gefallen  laffen 
!ann;  —  i-zyjej  pomocy,  laski 
imnbg  |)tlfe,  ®nobe  in  2ln= 
fprucf)  nehmen ;  -waj  miernie,  CO 
ci  B6g  uiyczyl  geniefte  mä^ia, 
raag  bir  @ott  Derlielöen;  — 
czegüs  z  radoscia  etro.  mit 
greube  genießen;  2)  geltenb 
machen,  anroenben;  —  swego 
prawa  pizeciwko  komu  fein 
gtecf)t  gegen  jmnbn  geltenb 
ma(^en;  3) —  sie,  vr.  gebrandet 
roerbcn;  tego  wyrazu  sie 
wiecej  nie  -wa  biefeö  2ßort 
roirb  nic^t  mef)r  gebraucht,  an= 
geroenbet. 

Uzyiowac,  -luje,   -walero, 


va.  perf.   mit   Slbern  burc^» 
jiefien;  -wany  geöbert. 

Uzytecznosc,-sci,  sf.  3l\x%= 
lidjfeit  /.,  »rau^barfeit  /.; 
5ßerroenbbatlett  /. ;  @emein= 
nü^igfeit  /.  ( —  dla  spole- 
czenstwa) ;  nie  jestem  prze- 
konany  o  -sei  tej  roboty  ic^ 
bin  oon  Der  3tü^l\6)U\t  biejer 
Arbeit  nid^t  überjeugt. 

Uzyteczny,  adi.',  Uzyte- 
I  cznie,  adv.  nü^licl),  brau^= 
'  bar,  oerroenbbar ;  gemeinnü^ig 
( —  dla  spoleczenstwa)  dzia- 
I  ialnosc  jego  okazala  siebardzo 
j  -czna  feine  Sättgfeit  bot  fic^ 
I  alg  fel^r  nü|li^,  gemeinnüßit] 
:  erroiefen. 

I  Uzytek,  -tku,  pl.  -tki,  sm. 
\  1)  3lul^en  m.;  bez  -tku  nu^= 
log,  unnü^ ;  2)  ©cbrauc^  m. ;  do 
codziennego-tku  jum  täglichen 
©ebrauc^;  na  jaki  to  jest  — ? 
gu  rofrdt)em®ebrauct)bientbas? 
zrobic  z  czego  —  Don  etro- 
©ebraud^  machen;  3)  9iie^- 
brauch  m.,  3tu^nießung  /. 

UzytkowaCj-tknje,  -walem, 
va.  imperf.  benü^en,  aug» 
nü^en,  »erbrauc^en,  brauchen, 
non  etro.  3Ju^en  jie^cn;  3^u^= 
nteBunii  i^aben,  ^lie^raud) 
üben;  -wy  5Ru^=;  -wy  ogrod 
Siu^garten  m. 

Uzytkowanie,  -nia,  sn. 
1)  Sraud^en  «.,  3^erbraud^en  n., 
Slusnü^en  n.;-i)  ^fliefjbraud^  m., 
3(iuönte^ung  /. 

Uzytkowniczka,  -ki,  pl. 
-ki.  sf.  9fJu^nie§erin  /. 

Uzytkownik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  Siu^niefeer  ?)i. 

Uzytosc,  -sei,  sf.  ®rbitt= 
üdbtett  /.,  guie^,  roeid|eg  ^erj. 

Uzywalnosc,  -äci,  sin;/, 
tant.  sf  ©ebtauc^barfett  /., 
©eniefebarfeit  /' 

Uzywalny,  adi.  gebrauc^= 
bor,  gum  ©ebraud^e  bienenb, 
genießbar. 

Uz3rwanie,  -nia,  sn.  ©e= 
brauch  m.,  ©enii^  m.;  S3er=- 
roenbung  /. ;  czeste  —  tego 
srodka  naoie  ci  zaszkodzic 
ber  öftere  ©ebrauc^  biefeö 
SÖUttelä  tann  bir  fd^aben. 

Uzywantus,  indecl.,  sm. 
(fc^erj^aft)  ©d^maui  m.,  geftt= 
Dttät  /. 


Uzywicic 


399 


Wabiö 


Uzywicic,  -re,  -ciJem, 
va.  pei-f.  mit  ^arg  burc^= 
tränten. 

Uzyzniaö,  -niam,  -niatem, 
va.  imperf. ;  Uzyinic,    -nie, 


-nilem,    va.    perf.    frud^tßor  ]  SBüften    toutben   burd^    unjet 
machen,    befruchten;  strumyki  j  SBlut  befruchtet, 
-niaja  pola  bie  33äd^e  ma^en       Uzyfnianie,   Uzyznienie, 
bie    gelber   frucf)tbar;    krwia  [ -nia,  sn.  JBefruc^ten  n. 
nasza  -nily  sie    pustynie    bie  ' 


W,  jroeiunbjwanäigfter  SBuc^« 
[tobe  beö  polnifd^en  2Upt)a= 
bete;  in  aibfürjuni^en:  W. 
ksiaie  =  Wielki  ksiaze  ©ro§» 
fürft ;  W.  K.  M.  =  Wasza  kro- 
lewska  Mose  (Sure  IönigIic{)C 
gfRajeftät;  W.  Ks.  L.  = 
Wielkie  ksiestwo  litew- 
skie  ©rofefürftentum  Sitauen; 
Wielki  ksiaze  litewski  ©rofi' 
fürft  Don  iittauen;  W.  O. 
=  Wielebny  Ojciec  ©eine 
^oc^roürben ;  WW.  00.  = 
Wielebni  Ojcowie  bie  cl^rroür» 
bigcn  ^atreö;  Karol  W.  = 
Karol  Wielki  Äarl  ber  ®ro|e; 
J,  W.  =  Ja^nie  wieljDOÄüy 
©eine  (Suer)  |)odE)n)o^  [geboren ; 
Str.  15,  w.  7.;  =  Strona  pie- 
tnasta,  wiersz  siödmy  ©eite 
fünfj5e§n,  ^^i^c  fieben. 

W,  praep.  mit  bem  4.  jjafl 
(auf  bie  grage:  raof^in?)  unb 
mit  bem  7.  gaU  (auf  bie  iJrage : 
njo?)  in,  auf,  an,  ju,  nac|, 
um,  bei ;  wpadt  —  bory,  —  lasy 
geste  er  geriet  in  ^orfte,  in 
biegte  SBätbev;  wjechali  — 
miasto  fie  fuhren  in  bie  ©tabt 
hinein;  —  suknie  j^  owineli 
fie  roidetten  fie  in  Äfeiber 
ein ;  skoczyi  —  studnie  er 
fprang  in  ben  SBrunnen;  opra- 
wny  —  srebro  in  ©über  ge= 
fa^t;  leiec  —  rowie  im 
(Sraben  Hegen;  —  biaiym  pa- 
pierze    in    roci^em    ^ßapier; 

—  kosciele  in  ber  Äird^e; 
utkwic  miecz  —  piersiach  ben 
Segen  in  bie  Sruft  fto^en; 
utkwic  —  pamieci  im  ®C= 
bäc^tniS  bleiben;  to  mu  nie 
chce  wle^c  —  gl'owe  ba§ 
roiH  i^m  nid^t  in  ben  ^opf; 
powiem  mu  to  —  twarz 
id^  roerbe  e§  if)m  in§  ®e=» 
fic^t  fttgen;  poszedl  —  swiat 
daleki  i  szeroki  er  ging  in 
bie  gro|e  roeitc  2ßelt;  —  lewo 
zwrot  ünH  fc^roenfen;  patrzec 

—  dal  in  bie  gerne   fd^auen; 


w. 

—  bok  skoczyc  jur  ©eite 
fpringen;  wierzyc  —  co  an 
etroaä  glauben;  ujac  —  p6I 
um  bie  2J(titte  ncf)men;  jechac 

—  odwiedziny  jum  33e= 
f uc^c  fahren ;  jechac  —  swaty 
auf  bie  greite  fahren;  czas 
nam  ruszyc  —  droge  eä  ift 
3eit,ungaufbenSQ3eggumac|en; 
wstapic  —  stan  malÄenski  in 
ben  (S^eftanb  treten ;  wziac  kogo 

—  soMaty  jmnbn  jum  SJüli» 
tärbienfte  nehmen;   bawic  sie 

—  slepa  babke  blinbe  9tu^ 
fpielen ;  grac  cala  noc  — 
karty  bie  gange  ^Jad^t  harten 
fpielcn ;  obrocic  miasto  —  pe- 
rzyne  bie  ©tabt  in  ©c^utt 
unb  2lfc^e   legen;  obrocic   co 

—  ;&art  etiü.  in  ©d^erj  Ber= 
festen;  odda6  cos  —  dwoj- 
nasob  etro.boppelt  gurütfgeben ; 
zwinac  co6  —  klebek  etro.  JU 
einem'Änäueljufammenroitfetn; 
materya  —  paski  ein  geftreif» 
ter  ©toff;  —  takt   im    iEaft; 

—  Btosunku   im   3Serl^äItniä; 

—  miete  mä^ia,  mo^DoH;  — 
miare  stosunkow  nad^  3)l(X%= 
gäbe  ber  25er^ältniff  e ;  — 
gtos  sie  rozsmial  er  ladete 
laut  auf;  —  brod  przejsc 
rzeke  ben  glufe  überfd^reiten ; 
üi  —  pjfc  ni  —  dziewiec 
o^ne  (aüen)  Qulammen^an^:, 
przybyJes  —  czas  bu  famft 
gur  richtigen,  rechten  3eit ;  raz  — 
raz  ein  3)ial  nac^  bem  anberen; 
dzien  —  dzien  %aQ  für  3!ag ;  — 
dzien  przed  ßoÄem  Narodze- 
niem  am  2:age  cor  Söeil^» 
noc^ten;  —  post  jur  j^aften^ 
jeit;  —  te  trudne  czasy  in 
biefen  fd^roierigen  Briten;  — 
tym  roku  in  biefem  So^'^e; 
pedzic  Äycie  —  nedzy  baä 
Seben  in  ^Jlot  »erbringen;  je- 
stem  —  küopocie  ic^  bin  in 
SSerlegenl^eit;  bylem  naow- 
czas  —  podr6Äy  ic^  toar  ba= 
mala  auf  S^ieifen;   zycie   spe- 


dziJ  —  klasztorze  bag  Seben 
t)erbrad^te  er  im  Älofter;  — 
jesieni  im  ^erbfle;  —  czasie 
rozmowy  njö^renb  beö  ®e= 
fpräd^eg;  caty  swöj  majatek 
ulokowal  —  papierach  er  bat 
fein  ganjeä  SSermögen  in  ^a» 
pieren  angelegt;  daje  jej  sto 
tysiecy  —  posagu  er  gibt  it)r 
l^unberttaufenb  alg  SJiitgift; 
musi  —  tem  byc  jakas  ta« 
jeinnica  bal^inter  mu^  ein 
©e^eimniä  fteden;  —  uocy  i 

—  dzien  bei  Xaq,  unb  bei 
9lad^t;  bogaty  —  rozum  reic^ 
an  58erftanb;  oko  —  oko  Slu^' 
in  Stug';  calkiem  sie  wdala  — 
matke  fie  ift  ganj  ber  SUutter 
nachgeraten ;  chiop  —  chlopa 
wszyscy  rosli  einer  loie  ber 
anbere  alte  gleich  fc^ön  ge= 
roac^fen;  kubek  —  kubek 
ganj   baöfelbe,   ganj    ä^nlic^; 

—  domu  äu  §aufe;  —  dorn 
inS  §auä. 

Wab,  -iu,  pl.  -ie,  sm.', 
dim.  Wabik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Sodtfpeife  /.,  Sodtmittel  n. ; 
Socfpfeife  /.;  ptasznik  robi 
sobie  -bik  z  kosci  ber  SSogel» 
fteller  mac{)t  fic^  auS  einem 
Änocben  eine  Sodfpfeife;  po- 
stawifem  mu  to  na  -ia  tc^ 
l^abe  es  il^m  alä  SodEfpeife 
linqefteHt. 

Wabiciel,  -a,  pl.  -e;  Wa- 
bnik,  -a,  pl.  -cy,  sm.  1) 
i'ocfoogel  m. ;  2)  33ertocfer  w., 
Slnloder  m. 

Wabi<5,  -bie,  -bilem,  va. 
unb  va.  imperf.  1)  locfen, 
»ertodfen,  anlocEen;  i^okosz 
-bi  kurczeta  bie  $enne  locft 
bie  $übner;  posag  -bil  i 
uroda  ei  lodtte  bie  aJlitgift 
unb  bie  ©d^ön^eit;  -bi  mnie 
ta  mysi,  lecz  mam  jeszcze 
skruputy  eö  lotft  mic^  biefer 
®ebonfe,  boc^  ic^  ^abe  noc^ 
©Irupeln;  2)  — sie,  t;r.  nennen, 
rufen ;  jak  sie  -bi  tego  psa  ? 


Wabidlo 


400 


Wagowe 


roie  §ei^t  biefer  §unb?  auf 
roeld^en  SJamen  f)ött  biefer 
$unö? 

Wabidlo,  -dta,  pl.  -dia,  sn. 

Wabienie,  -nia,  sn.  Sof*  1 
fen  n.  ' 

Wabikowy,  adi.  Sod= 
mittel»,  :BocE)pei[e=. 

"Wabny,  adi.  lotfenb,  rei= 
jenb,  öeriodEenb. 

Wacek,  -cka,  -cki,  sm.', 
Seutel  m.,  ©ad  m.,  ©elbfadf 
w.,  ®clb!afee  /. 

Wachel,  -chla,  j??.  -chle, 
sf.  =  Wachlarz. 

Wachla,  -chli,  pl.  -chle, 
*/■.  ^:Bec^fa(feI  /. 

Wachlarz,  -a,  pl.  -e,  sm. ; 
rfim.  Wachlarzyk,  -a,  pl. 
-i,  «m.  gäc^er  w.,  2)amen= 
fäd^er;  —  z  strusich  piör 
©traufienfebernfäcf)er ;  paw 
rozpostarJ  ogon  niby  —  bec 
5ßfau  bteitete  feinen  ©d^roeif 
roie  einen  gäd^er  au€. 

Wachlarzoskrzydly,  adi. 
fäd^erftüseüa;  -die  owady 
Rhipiptera  (fäc^erftügeUge  3in= 
feften). 

Waclilarzowiec,  -wca,  pl. 
-wce,  sm,  ^öf^erpalme  /. 

Wachlarzowy,  adi. ;  Wa- 

chlarzowo,  adv.  fächerartig. 

Wachlarzyn,    -a,    pl.    -y, 

sm.    Ptychoptera     (3infeften= 

art). 

Wachlowac,  -luje,  -walem, 
va.  per  f.  fäd^eln;  —  sie,  vr. 
ftd^  fäcf)eln. 

Wachlowanie,  -nia,  S7i. 
%ää)dn  n. 

Wachmistrz,  -a,  pl.  -^, 
sm.  SBad^tmeifter  m. 

Wachmistrzowski,  adi. 
SBac^tmeifter»;  road^tmeifter= 
^aft. 

Wacho,  -cba,  2>l.  -cba,  sm. 
§afe  m.  (in  ber  ^ägerfprad^e). 
Wachta,   -ty,   pl.  -ty,    sf. 
SBacfie  /.,  ^atroutUe  /. 

Wachtarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
SEäcftter  m. 

Waöpan,  -a,  pl.  -owie,  sm. ; 
Wacpani,  — ,  pl.  -uie,  sf.; 
Wacpanna,  -ny,  pl.  -ny,  */. 
Sie  (früher  gebräuc^lid^e  2ln- 
rebc  an  einen  §errn,  grau 
ober  gräulein);  byles  —  w 
Warszawie?   raaren    ©ie    in 


lü-arfcfiau?  -nna  nie  masz 
rozumu  gröulein  l^aben  feinen 
SSerffanb. 

Wad,  -u,  pl.  -y,  sm.  iEBab 
m..  DKanganfc^aum  m. 

Wada,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
j^e^ter  m.,  SRangel  m.,  ®e= 
brechen  n. ;  popedliwosc  fest 
wielka  -da  w  czüowieku 
Säl^jorn  ift  im  3Wenfci^en  ein 
qto^er  Segler;  ka^dy  ma 
swoje  -dy  iebctmann  I)at  feine 
%eij[ev;  kto  kogo  miluje,  wad 
jego  nie  czuje  ein  ^^iebenber 
ftel)t  feine  ?^e^rer,  Siebe  mac^t 
(ift)  blinb;  istotna  -da  tego 
domu  jest,  ze  malo  ma 
swiatJa  ein  raefcntlic^er  gel^ler 
biefe§  |)aufc§  ift,  ba^  eä  roe= 
nig  £ic|t  beft^t;  ma  ona  ma- 
l'a  -de  w  wymowie  fie  l^at 
in  ber  Sluäfpracge  einen  flei» 
nen  J^'^)^«'^;  sercowa  —  ^erj« 
feljler ;  w  tem  dziele  jest 
wiele  wad  bicfeS  3Berf  raeift 
öiele  g-ei^Ier  auf. 

Wadium,  indecl.  sn.  S5a= 
bium  n.  \  ==  Poreczne. 

Wadliwy,  adi. ;  Wadli- 
wie,  adv.  fef)Ier^aft;  to  urza- 
dzenie  nowe  wydaje  mi  sie 
-wem  biefe  neue  ©inrid^tung 
fc^eint  mir  fefilerfjaft  ju  fein; 
to  ma  dobra  i  -wa  strone  ba§ 
f)at  eine  gute  unb  eine  fester« 
|afte  ©cite. 

Wadziö,  -dze,  -dzilem,  I. 
va.  imperf.  —  kogo  jmnbn 
in  einen  ©trcit  oerroicfeln; 
3än!ereien  ma^en,  l^e^en; 
II,  —  komu,  vn.  imperf. 
jmnbm  im  Sßege  fein ;  III.  — 
sie,  vr.  janfen,  ftretten. 

Waga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
1)  SBage  /. ;  hydrostatyczna 
l^i)broftaftifc^e  Sßage,  ©enf= 
rcage;  —  czuJa  empfinblidie 
SBage;  —  dr^ikowa  |)eBer= 
roage;  —  dziesietna  2)ejimal= 
roage;  —  metryczna  metrifdE)e 
SEßage;  —  nieczula  unemp* 
finblid^e  Sßage;  —  pomosto- 
wa  SiüdEenraage;  —  wodna 
«Ranatroagc,  SQBafferpofe  m., 
3Jöf)renlibeüe  f. ;  —  probiercza 
^robierroage;  —  izymska 
©d^nelltoage  mit  Saufgeroic^t, 
römifd^e  äüage,  Siomana  /.; 
—  setna  3f"t^fiw*'^n'«9f/ 
^entimcirooge,       ffliautroage; 


—  spreÄynowa  geberroage; 
przekladac  cos  z  -gi  na  -ge 
etro.  üon  einer  SBage  auf  bie 
anbete  legen;  2)  ©emic^t  n.; 
to  przekraeza  przepisana  -ge 
baä  überfcf)  reitet  baö  oorge= 
fc^riebene  ©eroid;t;  miec  -ge 
fc^mer  fein,  baö  gel^örigc  @e= 
roid^t  l^aben;  -gi  u  zegaru 
sciennego  bie  (Semid^te  an  einer 
SBanbu^r;  na  -ge  kupowac, 
sprzedawac  nadE)  bcm  ®e= 
roic^t  faufen,  oerfoufen;  to 
idzie  podliig  -gi  bag  gel^t 
nacb  bem  ©eroid^t;  3)  a3ebeu= 
tung  /.,  ©eraid^t  «.,  2Bic^tig= 
feit  /.,  Stnfe^en  n.\  nie 
przywiazuje  do  tego  najmniej- 
szej  wagi  id^  lege  bem  Umftanbe 
nid^t  baä  geringfte  ©eraidjt  bei; 
rzecz  wielkiej  -gi  eine  ©ad^e 
non  großer  3Bt^tigfeit;  w  wiel- 
kiej -dze  kogo  miec  jmnbn  ^od^' 
tialten;  gdy  w  jednej  -dze  sa 
nikczemni  z  godnymi  menu 
im  gleidien  2lnfe^en  bie 
Unroürbigen  mit  ben  2ßür= 
bigen  ftefien;  4)  SBage  /. 
(©ternbilb  im  2;ierfreife) ;  5) 
SBagfd^ale  /. ;  wziac  co  na  -ge 
rozsadku  etro.  auf  bie  Süag= 
fd^ale  ber  SSernunft  legen;  6) 
Sßogf)aus  n. 

Wagabonda,  Wagabunda, 
-dy,  pl.  -dzi,  sm.  Sogabunb 
TW.,  ßanbflreic^er  m.,  ©trolc^m. 

Wagmistrz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Sßaameifter  n. 

Wagneryt,  -u,  pl.  -y,  sm. 
SBaqnerit  m. 

Wagomiar,  -u,  pl.  -y,  S7n. 
Äoliber  n.,  ©d^u^=,  ^uge[= 
mafe  n. 

Wago  mierzyö,  -rze,  -rzy- 
*em,  va.  perf.  falibrieren. 

Wagon,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©ifenbaljnroagen  m.,  Sßaggon 
m.\  —  parowoz  2)ampfraag- 
gon;  —  wywracany  ©tutj» 
raaaen  jum  Kobtentran§port. 

Wagorownosß,  Wago- 
strychownosö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Sotric^tigfeit/.,  fenf= 
redftte  ©teUung. 

Wagoröwny,  Wagostry- 
chowny,  adi.\  Wagorö- 
wnie,  Wagostrychownie, 
adv.  fenfrec^t,  lotric^tig. 

Wagowe,  -go,  sn.  Sßöge» 
gebü[)r  /.,  Sßaggetb  n. 


Wagowy 


401 


Walczyc 


Wagowy,  -wego,  pl.  -wi, 
sm.  3imentterer  m. 
Wagowy,     Wazny,     adi. 

Wagus,  -a,  pl.  -y,  sm. 
§eriim=,  Sanbftrcidtiet  m. 

Wahacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
SaCancter  m.,  ©cbroengel  ?«.; 
—  jednoramienny  einseitiger 
balancier ;  —  ramowy  geber=> 
balancier. 

Wahac,  -ham,  -halera,  va. 
imperf.  ;  Wahn%c,  -ne,  -na- 
iem,  va.  perf.  mö  SBattten, 
in§  ©c^njanfen  bringen;  — 
sie,  vr.  fc^roan!en,  nianfen,  fiö) 
f)in  unb  f)er  bewegen,  pen= 
beln,  jd^roingen,  ©cöroingun» 
gen  machen;  unentfd^Ioffen 
fein,  Sebenfen  tragen;  to  co 
jest  dobrze  umocowane,  uie 
-ha  sie  roa§  gut  befeftigt  ift, 
fcf)roanft  nicf)t;  —  sie,  idac 
beim  ®et)en  )^roan!en;  -hat 
sie  miedzy  bojazaia  i  nadzie- 
j^'er  f^roanfte  ärotfd^en  Jyurd^t 
unb  Hoffnung;  -ham  sie,  bo 
nie  wiera,  co  czynic  i^  bin 
unentfc^loffen,  roeit  id^  ntd)t 
roei^,  roaö  icf)  tun  foll;  -hai 
sie  dlugo  er  trug  lange  58e» 
bcnfen. 

Wahadlo,  -d}a,  pl.  -dla 
sn.  ^enbel  n.  ^ßerpenbüel  n., 
©cbrocngel  m. 

Wahadlowy,  adi.  >l.^enbel= 
©c^roengeU;  mch  —  ^enbel= 
berocgung  f. 

Wahanie,  -nia,  sn.  ©d^rcin« 
gung  /.,  Sc^roonfen  n.;  — 
sie  Unentfc^loffeni^eit  /., 
©^roanfen  n. 

Wajdaz,  -u,  sing.  tant. 
sm.  äijaibalc^e  /. 

Wajdelota,  -ty,  pl.  -ci, 
sm.  SBaibelot  m.,  attlitauifd^er 
^riefter  unb  ©änger. 

Wajdelotka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  altlitauifc^e  ^ßriefterin  unb 
©ängerin. 

Wajnsztajn,  -u,  sm.  SBeim 
ftein  m. ;  =  Winnik. 

Waka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
SBadc  /. ;  —  dymna  9lauc|= 
roadEe  /.,   ^^^ftei^botomit  m. 

Wakacye,  -cyi,  plur.  tant. 
sf.  gerien  jpL,  ©c^ulf erien  pl. ; 
na  -eye  do  rodzicöw  przy- 
jechal  ju  ben  perlen  fam  er 
3u  feinen  ©item. 

Siownik  polsko-niemiecki. 


Wakancya,  -cyi,  pl.  -eye, 
s/. ;  Wakowanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  SSafanj  /.,  erlebigte 
©teile. 

Wakans,  -u,  pl.  -y,  sm. 
lebige,  erlebtate  ©teile,  ein  ju 
bc[e^enber  Soften;  czekac  -u 
raarten,  biä  eine  ©teüe  erle» 
bipt  roirb. 

Wakat,  indecl.  sm.  1) 
SSafat  n.,  unbebrudEteä  ^blatt; 
2)  Slegiment  n.  of)ne  ^n^aber. 

Wakowaö,  -kuje,  -walem, 
vn.  imperf.  najieren,  üafant 
fein,  unbefe|t  fein,  offen 
fielen;  -wato  biskupstwo  kra- 
kowskie  bag  Ärakuer  Siö= 
tum  mar  unbefe^it;  urzad 
-kujacy  eint)ofanteß2lmt;  -ku- 
jacy  rzemieslnik  ein  cagieren« 
öer  §anbn)er!er. 

Walac,  -lam,  -lalem,  I. 
va.  imperf.  1)  fd^mu^en,  be= 
fc^mu^en,  befc^mteren,  be« 
fubeln;  2)  raälsen,  roalfen-, 
—  wosk  na  kamieniu  na 
swieczki  SBac^ä  am  ©teine  ju 
Äerjctien  raalfen;  II.  —  sie, 
vr.  fic^  raäljen,  herumliegen, 
f)erumgeroorfen  inerben ;  fic^ 
^erumfc^mieren,  -lal  sie  jak 
swinia  w  btocie  er  mätjte  fid^ 
lüie  ein  ©c^roein  im  Äot;  wsze- 
dzie  po  drodze  -li  sie  ladzie  pi- 
jani  überall  am  SBege  mäljten 
fic^  SBetrunfene;  suknie  -ja 
sie  po  podlodze  bie  Äteibec 
liegen  auf  ber  ®rbe  [jerum; 
-}o  to  sie  po  wszystkich  ka- 
tach,  az  daiö  wyrzucono  nn 
.smietnik  eö  rcurbe  in  allen 
(SdEen  J^erumgeroorfen,  biö  man 
eS  l^eute  auf  ben  3)iift^aufen 
roarf. 

Walanie  sig,  -nia,  6». 
äüjätjen  n.,  §erumroerfen  m.  ; 
äefd^mu^en  n. ;  herumliegen 
n.,  $erumftrei(^cn  n.,  Um- 
l^erirreu  n. 

Wale,  -a,  pl.  -e,  sm.  fiel^e 
Walec  1). 

Walcer,  -a,  pl.  -rzy,  sm. 
SGöal^ertänger  m. 

Walcerka,  -Y\,pl.  -ki,  sf. 
fflalKertänjerin  /'. 

Walcowac,  -cuje,  -walem, 
vn.  imperf.  1)  Söaljer  tanjen, 
roaljen;  2)  roalgen;  —  Äelazo 
eifenn)aljen,obflac^en,  plätten. 


Walcowanie,  -nia,  sn.  1) 
Si'alj^eu  H.;  2)  SBal^ertanjen  »i. 

Walcowaty,  Walczasty, 
adi.  roaljenförmig,  3i}tinber= 
förmig. 

Walcownia,  -ni,  ^j^Z.  -nie, 
sf.  SUaljroerl «.,  ilBaljfiütte/., 
Ui>aljmüt)le  f.,  ©tredtojerf'» 
ftätte  /. ;  —  i-ztabowa  Stab= 
eifenraalgmec!;  —  relsowa 
(Sifenbai^nfc^ienenraaljroerf;  — 
duza  ©robeifenroaljroerf;  — 
drobna  getnetfenmatsroer!. 

Walcowniczy,  adi.  2Balj= ; 

-cze    walce     SSorbereitungä«, 

©treu-,  2uppen=,  3Soc=,  ©tab= 

!  eifen   pl.,    ©c^lt^t«,   SSollen- 

1  bunQöroaljen  pl. 

'.      Walcownik,    «a,   pl.    -cy, 

sm.    aBaljarbetter    m.,    SBal» 

jer  m. 

I      Walcowy,  adi.  1)  3Baljen= ; 
2)  aBal3er=." 

Walcowka,  -ki,  pl.  -ki,  */. 
SBalüe   /.   jum    äßaljen    beä 
gepflügten  Sobenö. 
[      Walczenie,  -nia,  sn.  ^Rämp^ 
fen  n. 

Walczyc,  -cze,  -czylem, 
\  vn.  imperf. ;  fämpfen,  fic^ 
fc^lagen ;  -czy  rycerz  z  ry- 
cerzem  eä  fämpft  ein  3i\iUx 
mit  bem  anberen;  -cze  z  na- 
mietnosciami  xi)  fämpfe  mit 
ben  Setbenfd^aften;  —  ze 
soba  samym  mit  ftc^  felber 
fämpfen;  —  z  losem,  z  prze- 
ciwnosciami,  z  przeszkodami, 
ze  smiercia,  z  niedostatkiem 
mit  bem  ©d^idfal,  mit  SBiber= 
roärtigfetten,  mit  öinbcrniffen, 
mit  bem  2:obe,  mit  bem  2)ian= 
gel  fämpfen;  dwie  przeciwne 
opiuie  -cza  ze  soba  gmei  ent= 
gegengefetst'e  SWeinungen  fämp= 
fen  miteinanber;  musi  —  z 
niejednym  nieprzyjacielem 
er  öat  gegen  mand^en  geinb 
ju  lämpfen;  —  z  urojeniami 
gegen  ©inbilbungcn,  gct^en 
aBinbmü^len  fämpfen ;  — 
o  byt  um  feine  ©Eiftenj 
fämpfen;  —  za  wiare  für 
ben  ©lauben  lämpfen;  — 
przeciw  komu,  przeciw  czemu 
roiber  imnbn,  roiber  etro 
ftreiten ;  ten  zarzut  najbar- 
dziej  przeciw  niemu  -czy 
biefer  5>orrourf  ift  il^m  am 
meiften  entgegen;    opinia  po- 

26 


Walczyk 


402 


Walny 


wszechna  przeciwko  niemu 
-czy  bie  öffentliche  Söleinung 
ftrcitet  tDtbcr  il^n. 

Walczyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  Üeine  aßarje;  2)  SRunb- 
ftab  m.;  3)  SUaljcr  m.;  -a 
ucia6  einen  Ileinen  SBoljer 
tanjen. 

Walec,  -Ica,  pl.  -Ice,  sm. 
1)  malin  m.;  —  trzykro- 
kowy  S)reifd)litt  m.;  grac  -Ica 
einen  SBaljet  fpielen;  2)  | 
äßolje  /.,  S^linbcr  m. ;  — 
rolniczy  SßaUbrec^e  /.*,  -Ice 
do  blachy  ^Btcc^njoUraet!  n.; 
-Ice  do  odiiutu  «piättroetf ; 
-Ice  do  szyn  ©d^ienenroatjen 
pl.;  -Ice  hutnicze  Sffialj« 
roetf,  SCBorgenftra^e  f.;  -Ice 
krajace  ©cöneiberoaljen  pl.; 
(gijenplaüroerf,  ©d^neibenjet!; 
—  do  wyginania  blachy  ko- 
tlowej  aSIec^Biegentafc^ine  f.; 
-Ice  offolne,  uniwersalne  Uni» 
tjerjalitaljen  pl.;  -Ice  przy- 
gotowawcze  ^^räpatiernjoljen 
pl,  ©tredroaljen,  aSorroolsen, 
^ängenjal^en,  auppenraaljcn ; 
-Ice  wykonczajace,  wymiaro- 
we,  kalibrowe'  ©tubojatgen, 
gtedraaljcn,  SSoüenbungg» 
nahen,  ©cfilic^troatjen. 

Walecznica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  §elDin  /. 

Walecznik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
§elb  ?n.,  ftömpfer  m.,  tap= 
fetet  Äticger. 

"Walecznosö,  -sei,  sf.  %aip> 
ferieit  /.,  aSut  m.;  dal  do- 
wody  -sei  er  gab  33en)eife  bet 

Waleczny,  adi. ;  Wale- 
cznie,  adv.  tapfer,  mutig;  -ny 
nar6d  ein  tapfereö  5ßolI. 

Waledykcya,  -cyi,  sf. 
Slbftfeieb  w.;  =  Poiegnanie. 
Walenie,  -nia,  sn.  1)  Unt= 
roerfcn  n.,  Umftürjen  n.,  2lb= 
teilen  n.;  2)  §auen  m., 
©erlagen  «. 

Waliö,  -Ic,  -lUem,  I.  va. 
imperf.  1)  '  ftürjen,  abrei- 
ßen, unttDötjen,  nieberrei^cn; 
—  doto,  mury,  sciany  ein 
©au§  nieberrei^en,  bemolieren, 
gjjauern,  2ßänbe  nieberreifecn ; 
-lil  w  lesie  deby,  aosny  er 
fjieb  im  Sßalbe  (gießen  unb 
■gidlten    nieber;    —    oltarze 


2lltäre  umftürjen;  2)  fd^Iogen, 
prügeln;    nie  zatuj  kija,  wal 
dobrze  fpare  nic^t  ben  ©tod, 
f^Ioge    gut    ju;     wal    tego 
f^Iage   tüd^tig   ju;   3)  —  co 
gdzie  etro.  roo  Einwerfen,  f)in= 
fd^mei^en;    wszystko    -li    na 
jedna  kupe  alleS   fd^meißt   er 
ju  einem  |)Oufen   jufammen; 
—  CO  na    (papier)    etm.  ^in= 
flecffen,    fc^neE  aufg    Rapier 
^inroerfen ;  4)  auflabcn,   auf» 
laften;  —  co  na  kogo  etto. 
lauf     imnbn    laben,    roäljen; 
-lil    na    niego    najtrudniejsze 
roboty  er  lub  if)m  bie  fc^roer» 
ften   Slrbeitcn   auf  ben  ^al§; 
prosze  nieslusznej  nie  —  na 
mnie  '  winy   bitte    bie  unDer= 
biente  ©^ulb  nid^t  auf  mic^ 
JU  rcätjen;  5)  etro.  fc^nett,  un= 
gefc^idEt,  mit   ©eroalt  machen; 
—  asa  kozera    bo§    2lfj    mit 
Trumpf    ftec^en;   — ■   w  usta 
jeden    kawal    po  drugim  ein 
©tüd   nac^   bem  anberen    in 
ben  aJlunb  ftopfcn;  —  plaszcz 
na  siebie  ben  aJlantel  umroer« 
fen;  II.  vn.  unb  va.  imperf.; 
Waln^ö,  -ne,  -nalem,  vn.  unb 
va.    per  f.   'tüd^tig    f  plagen, 
pmmern;  —  w  drzwi  an  bie 
%VLX    mit   ©eroalt   t)ämmern; 

—  z  armat  tüchtig  feuern;  III. 

—  sie,  vr.   1)  einftürjen,  su= 
I  fammenbrec^en,  jufammenfal»  j 
I  len;  mamy  baiantarnie  a  sto- 

doly    sie  -la   mir  |aben   eine  \ 
gafancnjud^t,  aber  bie  ©d^eunen  j 
fallen  jufammcn;  niema  ra- 
tunku,    wszystko   sie    -li    e§ 
gibt  leine  9tettung,  aüeä  ftürjt 
jufammen;     dom     -lacy     sie 
ein  einftürjenbeä  ^auä ;  —  sie 
na    kogo   auf  fmnbn    foQen, 
ftürjen ;  ze-wsz^d  klopoty,  nie- 
szcze^cia    -la     sie     na    mnie 
üon'anen  ©eiten'lommt  über 
mi^     ©orgc     unb    UnglücE, 
©orge    unb    UnplüdE    bringt 
auf    mi^    ein;    —    sie    na 
löÄko  ftd|  aufä  a3ett  roerfen; 
-1^    sie    rzeki    do    morza    bie 
glüffe'ftrömenbemaReere  ju; 
-la  sie  ludzie    do  miasta   bie 
Seute'  btängen    fid^    in    bie 
©tabt;    krew  sie    -li  z    rany 
baö    Slut    ftrömt    au8    ber 
3Bunbe;  wojsko  przez  miasto 
sie  -li  X)a^  ^tn  ftriJmt  butc^ 


bie  ©tabt;  2)  fid^  gegenfeitig 
f^ragen,  prügeln. 

Walina.  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
einftur  j  m. ;  -ny  pl.  Stummer 
pl.,  3fiuinen  pl.,  Srümmec- 
Itätte  /. 
Walisty,  adi.  roätjbar. 
"Waliza,  -zy,  pl.  -zy,  5/.; 
dim.  Walizka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  SEBagenfaften  m.  2) 
gfletfefoffer  m.;  3flänjel  n., %qx^ 
nifter  m. 

Walka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Äampf  m.,  ©treit  m. ;  ~  na 
ämierc  i  zycie  ein  Äampf  auf 
I  Seben  unb  Sob ;  wydac  -ke 
einen  Äampf  liefern;  wielka 
stoczylem  -ke  ze  soba,  nim 
do  niego  poszedlem  eö  t)at 
mid&  einen  fd^roeren  Kampf 
gelüftet,  ju  i^m  ju  gef)en; 
rozpocz^c  -ke  fid^  in  einen 
Kampf  einlaffen;  —  publi- 
cystyczna  ^olemil  /.,  gebet- 
frieg  m.;  —  o  byt  ber  Kampf 
um§  S)afein;  —  zywiolow 
ber  ©treit  ber  ©lemente;  — 
z  namietnoäciami  ©treit  gegen 
bie  Segierben;  —  nadziei  z 
rozpacza,  cnoty  z  pokusami 
ber  ©treit  ber  Hoffnung  mit 
ber  SSetjroeiflung,  ber  Sugenb 
mit  ben  SSerfu^ungen. 

Walkira,     -ry,     pl.    -ry'i 
Walkirya,  -ryi,  p?.  -rye,  sf. 
I  5aSaIfüre  /. 

Waln^ö,  -ne,  -nalem,  tJ«. 
I  unö  va.  perf.  fiel^e:  Walic  II. 
!  Walnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
I  «Pfannenlager  n.;  Sagerfc^ate 
/.,  Sagetmuffe  /.  -ce  czopowe 
g6rne  3Benen=,  Sapfc«'/  2Bal' 
I  jenlager. 

I  Walnifcie,  -cia,  sn.  Sauen 
n.,  ©erlagen  n. ;  ©c^lag  m., 
igieb  m. 

Walny,  adi. ;  Walnie,  adv. 
1)  tüchtig,  roadfer,  brau,  top» 
fer;  -na  kobieta  ein  tü^tigeS 
aBeib;  —  byl  z  niego  go- 
spodarz  er  mar  ein  roaderer 
£anbroirt;  —  byl  obiad  eä 
roor  ein  5!ntttagma[)l,roie  eä  fic^ 
gel^ört;  —  chlopiec  braner 
gunge ;  2)  ipoupt»,  allgemein ; 
—  sejm  allgemeiner  JReidfiS« 
tag;  -na  bitwa  ^lauptfd^lacöt 
/.,*  ®ntfd&cibunggfc^lad)t  /.; 
-na  rada  |)auptberatung  /. 


Walor 


403 


Wantuch 


Walor,  -u,  pl.  -ry,  sm. 
Sßertw.;  =  Wartosc;  2Bett= 
papier  n. 

Walorowy,  ad«.  roertDoH; 
=  Wartosciowy. 

Waltomia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  Sßalb^orn  n. 

Waltomista,  -sty,  pl.  -sei, 
sm.  2ii}aIbf)ornbläfcr  m. 

Waluta,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
aSaluta  /.,  SBä^rung  /.;  SQ3ert 
m.,  ©egenroert  m. ;  betrag  m. 

Wal,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
SOßoU  m.,  ßjc^u^mauer  /., 
2)amm  »w. ;  —  usypac  einen 
aßatt  auftüerfen,  errichten;  na 
-ach  miasta  auf  ben  SBäHen 
ber  ©tabt;  na  -y!  do  broni ! 
ouf  bie  Ställe  1  gu  ben  2Baf» 
fen!  —  odsniegowy  @d)ttee= 
bamm;  2)  Söeße  /.,  2Boge  /.; 
HJiecveärooge;  -y  powstaja  na 
morzu  ba§  3JJeer  fc^tägt 
333eIIen ;  -em,  adv.  raogenartig ; 
-em  klaöc  ^aufenroeifc  ju  33o» 
ben  ftredfen ;  'S)  SDßeQe,  SBellbaum 
TM.;  —  do  knrk6w  przewie- 
wnych  2BeIIe  ber  @turtn= 
X0i6)\ti\  —  do  rury  wypu- 
stowej  SBeHe  jum  Slbtafero^r; 

—  glöwny  poruszajacy  Sirieb« 
roelle;  —  hamulcowy  SBremSs 
roeHe;  —  kolankowy,  lamany 
gefröpfte  Sßeae,  Äropfac^fe  /., 
Ärummjapfemuelle;  —  kuli- 
sowy  Äuliffenpenbel  m.;  — 
mlotowy  ^awmetroelle  /., 
2)aumenn3eIIe  /.;  —  po- 
6redni  2JHtterftüd  n.  bet  SCBeUe; 

—  regulatora  SteguratorroeHe, 
Stegulatorftange  /.;  —  sta- 
widia  ©teuetungäroeHe;  — 
wahadlowy  oöjtBierenbc  Si?eIIe; 

—  przesylajacy  S^ranömiffi« 
onäroellc;  —  lamany  Ärumm= 
gapfenw. ;  —  wspolny  2lcl^fel  /. 
ber|»ebel;  4)  Sßeberbaum  wt. ; 
5)  großer  39tini>er,  äßatge  /., 
33aÜcn  m, 

Walach,  -a,  pl.  -y,  sm. 
aBallad(e)  m.,  perfd^nittenet 
^engfl. 

Walaszenie,  -nia,  sn. 
SBoUadöen  «.,  ^crfd^neiben  n. 

Walaszyc,  -sze,  -szylem, 
va.  per  f.  roaUac^en,  perjc^net» 
ben. 

Waleczkowaty,  adi. ; 

Waleczkowato,  adv.  roal^en= 
förmig,  roaljenarti^. 


Walecznik,  Walnik,  -a, 
pl.  -i,  sm.  unterfc^lägige 
J«ü^Ie. 

Walek,  -ika,  pl.  -iki,  sm. ; 
dim.  Waleczek,  -czka,  pl. 
-czki,  sm.  1)  äBalje/.,  SBalfer 
m.,  SRoUe  /. ;  gplinberförmiger 
Äörper;  —  do  ciasta  Sßirf», 
SBoUeröotj  n.,  Stubelroalfer 
»w. ;  —  do  maglowania  SKan« 
gel^olj  «.;  2)  2BuI[t  m., 
5)!unö[ta6  m. 

Walgs,  -a,  pl.  -y,  sm. 
(Potamophilus)  ©üf;n)affet=, 
Siiemenf^necfe  /'. 

Walgsac  sig,  -sam,  -sa- 
Jem,  vr.  imperf.  \\i)  ^erum= 
treiben,  um^erftreifen,  ^erum^ 
ftreic^en,  oagabunbieren; 

uciekl  z  domu  i  -sai  sie 
przez  tydzieii  po  lasach  er 
flo^  pom  §aufe  unb  trieb  fi^ 
eine  3Boc^e  lang  in  ben 
SEölbern  l)erum. 

Walgsanie  si§,  -nia,  sn. 
herumtreiben  n.,  aSogobun= 
bieren  n. 

Walkarz,    -a,  pl.  -e,    sm. 
j  %ud)n)alter  m. 

I      Walkomiar,  -u,  pl.  -y,  sm. 
'  SEßaljcnric^ter  m. 
\      Walkonic,     -nie,     -nitem, 
I  va.  perf.  fiieten,  brücfen. 
■      Walkonienie,     -nia,     sn. 
j  Arteten  «.,  ©rütfen  n. 

Walkon,  -nia,  pl.  -nie, 
sm.  3Sagabunb  m.,  §erum= 
ftreic^er  m. 

Walkowac,  -kuje,  -walem, 
va.  perf.  roalfen,  rollen,  mit 
ber  jpanbroCe  mangeln;  glät= 
ten,  ebnen;  —  ciasto,  ziemie 
ben  2:etg  roatfen,  bie  ®rbe 
ebnen;  —  kogo  jjmnbn  fc^ta» 
gen,  bearbeiten. 

Walkowanie,  -nia,  sn. 
Sßalfen  «.,  SRoUen  n. 

Walkowaty,  adi.\  Wal- 
kowato,  adv.  roarjig,  roaljen« 
förmig;  -te  drzewo  D^unb» 
^ols  n. 

Walkowiec, -wca,  pl.  -wce, 
sm.  ©tob^obel  m. 

Walkownica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  1)  ^lanbroKe/.;  2)  2ßal= 
ferpreffe/.,  Sßalfbrett  n.;  3) 
aCöalfmafc^ine  f. 

Walkownictwo,  -wa,  sn, 
Sßalterfunft  f. 

Walkowy,  adi.  SBaljen-. 


Walolomny,  adi.  roall- 
brecöenb. 

Walowitos6,  -sei,  6/. 
2)icfteibtgfeit  /. 

Walowity,  adi.   bitfleibig. 

Walowy,  adi.  SBaU«'. 

Wampir,  -a,  pl.  -y,  sm. 
SSampir  w. ;  =  Upior. 

Wanad,  -u,  sm.  Sßanabium  n. 

Wanadynit, -u,  s»i.  S3ana» 
binbteierj  n. 

Wanadzik,  -u,  sm.  58anab- 
fuboj^b  M. 

Wanatki,  plur.  tant.  sf. 
eine  Slpfelart. 

Wandal,  -a,  pl.  -e,  sm. 
i'anbol(e)  m.,  SBarbar  tw.;  = 
Barbarzynca. 

Wandalizm,  -u,  sm.  5ßan= 
baliemuö  m. 

Wandalski,  adi.  panba« 
lijcö,  barbarifc^. 

Wandrutowac,  -tuje,  -wa- 
lem, va.  imperf.  Die  ©^ac^t= 
äimmerung  itü^en,  fiebern. 

Wandyna,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
3Baffernt)mpE)e  /.,  'JiiEe  /. 

Wanga,  -gi,  pl.  -gi,  sf.  l) 
SBac^e  /.;  2)  äßange  f.  (in 
ber  Srec^felbanf). 

Waniek,  -iika,  sing.  tant. 
sm.  fd^Iec^ter,  fc^immliger, 
auögeroitterter  SBein. 

Wanienka,  -ki,  pl.  -ki,  sf 
Ilet'ie  äöanne. 

Wanienny,  adi.  äBannen=. 

Wanilia,  -lii,  pl.  -lie,  sf. 
SßaniQe  /'. 

Waniliowy,  adi.  S^aniHe"». 

Wankns,  -a,  pl.  -y,  sm. 
aßafferguß  m.,  iSingufi  m., 
SäJafferfc^roente  /. 

Wanna,  -ay,  pl.  -ny,  sf.; 
dim.  Wanienka,  Wanie- 
neczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  1) 
äßanne  f.,  SBafferroanne  /., 
SBabercanne  f.;  sucha  — 
®ampfbab  n. ;  sprawic  komu 
sucha  -ne  einen  tüchtig  bur(^s 
prügeln; '2)  ©trbmunj]  /., 
©Irombett  n. 

Wanton,  -n,  pl.  -y,  sm. 
giiü;ne5   n. 

Wanczos,  -u,  pl.  -y,  am. 
go6=,  Stobf)ol5  «.,  t?ipen= 
ftäbe  pl. 

Wantuch,  -a,  pl.  -y,  sm. 
grobes  ^acftuc^,  grobe  ©acf- 
leinroanb,  SßoUfacf  m.,  $opfen= 
fad  m.,  Sieche  /. 

26* 


Wap 


404 


Wargowaty 


Wap,    -u,  S7n.   Äaljium  n. 

Wapielnia,  -ui,  pl.  -nie, 
sf.  Äalfbrennerei  f. 

Wapielnik,  Wapiennik, 
-Ä,  pl.  -cy,  sm.  Äalfbrennet  m. 

Wapiennia,  -ui,  pl.  -nie; 
Wapiennica.  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
Äatfofen  m. 

Wapiennica,  -cy,  sf.  Äolf= 
luaffer  n. 

Wapienniec,  -nieje,  -nia- 
Jem,  vn.  imperf.  üerfatfen, 
äu  käit  treiben. 

Wapienny,  adi.  Half« ; 
ämietana  -na  ÄaHmilc^  /. ; 
zaprawa  -na  (Änll»)  Woxitl  m. 

Wapien,  -pienia,^?,  -pienie, 
sm.  Äalf  ftein  m. ;  —  zbity,  ziar- 
nisty  bid^tcr,  förniger  Äalf= 
ftein ;  —  komorkowy  geUtger 
ÄaHftein,  ^eaenfalfftein ;  — 
lyszczkowy  Überganggfttl!, 
©ItmmerJalf,  ©limmerfd^tefet 
m. ;  —  weglowy  33erg*,  5?o^len= 
lal!;  —  bitumiczny  bitumt= 
nöfer  ^allftein;  —  cucbnacy 
©tin!ftetn;  -pienie  gruboziai- 
niste  (Srobfalf  ;  -pienie  mioce- 
nowe  ©üfnüaffetfalf. 

Wapiernia,  -ni,  pl.  -nie; 
Wapniarka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
5latfgt:u5e  /. 

Waplinek,  -nka,  pl.  -nki, 
sm.  <55tp§[raut  n. 

Wapniak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Äalfftein  m.,  Salatt  w.,  Sialh 
fpat  m. ;  —  gorzki  JDotomit 
m.,  SBittetfaK,  SSitterfpat;  — 
muszlowy  ajcufd^eüalf ;  — 
portlandzki   ^ortlanbfteitt  m. 

Wapniarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
ÄaHbrenitet  m. 

Wapniasty,  adi.  faH= 
artia. 

Wapnic,  -nie,  -nWem,  va. 
perf.  mit  Äalf  »crfefeen; 
rceifeen. 

Wapniec,  -nie,  -nialeni, 
va.  imverf.  Brennen,  Iafgi= 
nieten. 

Wapnienie,  Owapnienie, 
-nia,  sn.  ®tnfat!en  n.,  33e° 
fprißen  n.  mit  Äalfmild^. 

Wapnisko,  ka,  sn.  \ijiii6)' 
ter  Kall. 

Wapnisty,  adi. ;  Wa- 
pnisto,  adv.  !atiig. 

Wapno,  -na,  pl.  -na,  sn. 
Äo[f  m.,  Äalferbe  /.,  S^falf; 
—   bielace   Gl^lorlatl;  —  ce- 


mentowe  getnentfalf,  3toman= 
jement  w. ;  —  chude,  slabo 
hydrauliczne  magerer  Aalt, 
fc^rcad^  l^^braulifd^er  ^alf, 
©raulall ;  —  gaszone,  ognio- 
trwale  gelöfcf)ter  Äalf;  — 
hydrauliczne,  wodotrwale  ^5= 
braulifc^er   Äal!,    SQBafferfalf ; 

—  niegaszone  imgelö[ct)ter, 
leBenbiger  Äalt;  —  odlezale, 
lasowane  abgeftorBener,  t)er= 
roitterter,  aBgeftanbener  Äalf; 

—  portlandzkie  ^ortlanfc» 
lalf;  —  przepalone  totge- 
brannter iialf;  —  rozczy- 
nione,  mleko  wapienne  mit 
Sßaffer  angerüf)rter  Äall, 
Äalfmilc^;  —  tiuste  gettfat!, 
äßeifefa«,  fetter  Äall;  —  pa- 
lic,  gasic  Äalf  Brennen, 
löfd^en. 

Wapnowac,  -  nuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  in  .Ralfiüaffer 
roof^en. 

Wapor,  -u,  pl.  -y,  sm.; 
dim.  Waporek,  -rka,  pl. 
-rki,  sm.  2liiäbünftung  ./., 
®unft  m.;  -y  SSapeurö  ^Z., 
2Binbe  pl. 

Wapowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  jdE)n)er  überfteigbaret  Serg= 
pfab,  SßJeg  m.  an  Slbgrünben. 

War,  -u,  pl.  -y,  sm.  ©üb 
m.,  ©ebräu  n. 

Wara,  1)  -ry,  pl.  -ry,  sf. 
gefäljrttd^e,  fla^e  fjtu^» 
gegenb ;  2)  interj.  oorgefe^cn ! 
rüljr  nic^t  an!  roeg  baoon! 
unterftel^  bicft  nic^t!  —  tobie 
od  tego  bu  barfft  eä  nid^t  an= 
rühren,  unterfte^  bic^  ntd^t, 
e§  anjugreifen. 

Warcab,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Samenftein  m.;  -y  Samen« 
jpiel  n. ;  grac  w  -y  Same 
fpiefen. 

Warcabnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  Samenbrett  n. 

Warcabnik,  -a,  pl.  cy, 
sm.  Samenfpieler  m. 

Warcabny,  Warcabowy, 
1)  adi.  Samen|ptel=;  2) 
-ego,  pl.  -bni,  sm.  ©d^ici^ten» 
meifteräabjun!t  m. 

Warchlak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
grifc^ling  m.,  Sßilbfdiroein«» 
ferlel  n. 

Warcholec,  -loa,  pl.  -Ice, 
S7n.     frummer     (gid^enbalfen 


jum  ©d^ipBau,  ©d^iprippen» 
|orj  n. 

Warcholenie,  -nia,  su. 
3änferei  /.,  §anbel  m. 

Warcholic,  -le,  -lijem,  vn, 
imperf.  janfen,  Unf  rieben 
fäen;  —  sie,  vr.  fic^  janfen, 
§änbel  miteinanber  l^aben. 

Warcholny,  Warchotli- 
wy,  Warchotny,    adi.   jän» 

Warchol,  1)  -a,  pl.  -y,  S7n. 
Öänbelfuctier  m.,  janlfüc^tiger 
SDlenfd^,  Unfrieb  w.,  Unru^e= 
ftifter  w. ;  2)  -u,  pl.  -y,  sm. 
3anf  m.,  §aber  m. 

Warcz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
(Ryzaena)  ©d^norrtier  n. 

Warczeö,  -cze,  -czaiem, 
vn.  imperf. ;  Warkn^c,  -kne, 
-knalem,  vn.  perf.  fnurren, 
tnarren,  gurren;  -knal  pies 
i  umilkl  ber  ^unb  fnurrte 
unb  oerftiimmte  bann;  -czy 
mi  w  brzuchu  e§  fnurrt  mir 
im  $8aucf)e. 

Warczenie,  Warknigcie, 
-eia,  sn.  knurren  n.,  ©urren 
n.,  knarren  n. ;  ©efnurr(e)  n., 
©efnarr(e)  n. 

Warda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. ; 
Wardak,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
Sintßpnber  m. 

Wardawy^  adv.  lintl« 
[jänbig. 

Wardaga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
SSielÖ  n. 

Wardgga,  -gi,  pl.  -gi,  sf 
üanbftretd^er  m. 

Warek,  -rku,  pl.  -ki,  sm. 
(Tucus)  ©d^ilfrol^r  n. 

Warga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
Sippe  /.,  Sefje/.;  —  wierzch- 
nia,  spodnia  Ober»,  Unter= 
lippe;  gryic  -gi  bie  Sippen 
Beiden,  nagen ;  zajecza  -  §afen» 
fc^arte;  -gi  szrubsztaka  303an= 
gen,  Söaden,  9iänbcr  beä 
©d^raubftodeg. 

Wargacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
(Labrus)  Sippenfifc^  m. 

Wargaty,  Wargowaty, 
adi.  1)  bidElippig,  lefgenartig'; 
2)  am  ©tammenbe  cäig. 

Wargolot,  -a,  pl.  -y,  sm. 
Chilouycteris  (glebermauäart). 

Wargowaty,  adi.  lippen« 
artig. 


Wargowiec 


405 


Wartad 


Wargowiec,  -vfca,pl.  -wce, 
stn.  Sefjentier  n.,  Sippen» 
6är  m. 

Wargowy,  adi.  Sippen» ; 
-wa  zgloska  Sippenbud^ftabew. 

Warioloid,  -u, .?»?.  SSario» 
len  pl.  (Bodenart). 

Wark,  -u,  pl.  -i,  sm.  1) 
Änutren  n.  beg  ^unbcs;  2) 
ärflerniS  «.,  ©rcß  m. 

Warka,  -ki,  pl.  ki,  sf. 
©ebräu  n. 

Warkliwosc,  -sei,  sivff. 
tant.  sf.  fnurrigeä  SBefen. 

Warkliwy,  adi.  fnutrtg. 

Warkocz,  -«,  pl.  -e,  «w. ; 
cZwt.  Warkoczyk,  -a,  ^Z.  -i, 
«w.  1)  äopf  w.,  glec^te  /., 
©aarsopf  m.,  ^aarfledite  /'. ; 
plesc  wl'osy  w  -e  bie  $aare 
in  einen  ^opf  fled^ten;  roz- 
plataö  -e  bie  gled^ten  OiU\= 
löjen ;  —  Inu,  konopi  glac^ö=, 
^anfbünbel  n.  2)  3lft  m.  mit 
Dielen  l^erab^ängenben  S^ei» 
gen;  3)  einauä  SBeibengefloci)» 
tencr  3fiing. 

Warkoczowy,  adi.  J?[fci^= 
ten=,  3opf= ;  -^a  lilia  Eucomis 
(«ßflange). 

Warkota6,  -tam,  -talem, 
in.  imperj.  furrcn,  brummen, 
fummen. 

Warkotanie,  -nia,  sn. 
©urren  «.,  SBrummen  n. ; 
®eyurr(e)   n.,   ®ebrumm(e)  n. 

Warnia,  -ni,  pl.  -nie,  s/. 
a3ül§ne  /".,  ©c^u^büfine  /., 
^Ixtijoxlm.  ber  Sergleute  beim 
Sprengen. 

Warny,  adi.  ©ub=,  ©e= 
brau». 

Warowac,  -ruje,  -walem, 
I.  va.  im-perf.  1)  befeftigen, 
oerroa^ren;  gdy  nasi  oboz 
-wali,  oni  wypadli  z  lasu 
raäfircnb  bie  Unfrigen  ba§ 
Sager  bcfcftigten,  fielen  bie 
anberen  auö  bem  SBalbe ;  2)  etro. 
fiebern,  jufidiern,  fic^  Dorbe= 
galten ;  —  sobie  wolnosc  re- 
ligii  fid^  bie  3leIigionäfreil^cit 
fidlem;  —  sobie  wolnosc  od 
podatku  fid^  bie  ©teuerfrei^eit 
auäbebingen ;  II.  vn.  imperf. 
nieberburfen  unb  lauern,  fu= 
l'c^en;  III.  —  sie,  tr.  ftc^ 
fiebern,  ficfi  (fjinter  Äloufeln) 
oerfd^anjen ;  —  sie  czego  fic^ 
uor  etro.  ^üten,-in  ac^t  nehmen. 


Warowanie,  -nia,  sn. 
§üten  n.y  Sefeftigen  «.,  3Bal^= 
ren  «.,  ©idiern  «.,  SSorbe^at= 
ten  n. ;  Sauern  n. 

Warownia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  geftuns/-,  5e[te/-;  z^o- 
byl  pograniczne  -nie  er  er= 
oberte  bie  ©renjfeflungen. 

Warownik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
@en)äl)römann  m.,  ®en)äf)r= 
feifler  m..  ©arant  m. 

WaroTvny,  adi.;  Waro- 
wnie,  ade.  1)  befeftigt,  n)o£)[» 
DerfeE)rt,  rco^lDctroal^tt;  -wne 
miasta  bie  befeftigten  Stäbte; 

2)  gercäl^rleiftenl),  gefi^ert, 
bürgenb,  bebingt;  -wny  kon- 
trakt  ein  Äontraft,  burd^ 
meieren    etro.    gefi^ert    roirb ; 

3)  be^utlam. 

Warpa,  -py,  pl.  -py,  sf.; 
Warpisko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
ber  um  eine  ©rube  aufge[d&üt= 
tete  ©rbl^ügel,  öalbe  /'.,  ^a(= 
benfturj  m. 

Warstewkowy ,  Warstew- 
kowaty,  adi.\  Warstewko- 
wo,  Warstewkowato,  adv. 
lapen^,  jdiid^tenroetfe. 

Warst§pel,  W  arstempel, 
-pla,  pl.  -ple,  sm.  Sßel^rftengel 
»z.,  Seitftengel  m. 

Warstowiec,  -wca,  pl. 
-wce,  sm.  SCBoHaftonit  m., 
Siafelfpat  m.  ©(^aalftcin  m. 

Warstowny,  adi.  ou§ 
©d^tc^ten  beftet)enb,  aus  ©d^icf)= 
ten  gebilbet. 

Warstwa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf. ;  dim.  Warstewka,  -ki, 
_pL-ki,6'/.  ©(l)ic^t/'.,  Sacje/'. ;  — 
piasku  ©dE)ic^t  ©anb;  — 
gliny,  kamieni  ©c^irf)t  Sel^ni, 
©teine;  —  wierzchnia,  spo- 
dnia  gruntu  obere,  untere, 
©runb«,  Sobenfc^id^t;  —  ce- 
giel  poprzedzielana  -wami  ce- 
mentu  eine  Sage  ^k%d  non 
^ementfc^id^ten  burd)brocf)en ; 
—  papieru  ^apierlage;  — 
dolna,  pierwsza  Äwiru  crfte 
Unterbettung;  —  wierzcbnia, 
druga  äwiru  jrocite  Unterbet= 
tung;  —  zebowa  3toQfc^id^t, ' 
3?oUfd)ar  /. ;  promien  prze-  ; 
ehodz^c  przez  -we  powie- 
trza  zimna  ....  roenn  ber  , 
©tra^l  burrf)  eine  faite  Suft« 
fd)id^t  bringt. 


I  Warstwomifsak,  -a,  pl. 
j  -i,5/«.fd^uppigc9(5-leifd^geroä(^ö 
I  im  ©c^lunbe. 

j      Warstwowaö,  -wuje,  -wa- 
ieni,  va.  imperf.  [d^i(|ten. 
i     Warstwowy,  adi.  ©d)id^= 
ten=,    Sagen=;    -we    utwory 
glöwebirge  n. 

Warsztat,  -\i,pl.  -y,  sm.  1) 
Sßerfftatt/.,  SCßertftälte  /.;  ~ 
stolarski  Xijd^Iettüerlftatt ;  — 
szewski  ©(^ufterrocrfftatt;  2) 
2Bertti[c^  m.,  2Berfban!  f.\  — 
kolodziejski  j^elS^tlban!. 

Warsztatniczka,  -ki,  pl. 
ki,  sf.  äBerfftätterin /.,  ^ano» 
roetfetin  /. 

Warsztatnik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  äBerfflätter  m.,  §anb= 
roet!er  m. 

Warsztatny,  Warsztato- 
wy,  adi.  2Berfftätten=. 

Warsztatowka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  SBerf^oIä  n. 

Wart,  -u,  pl.  -y,  sm. 
ftrümmung  /.  beg  •t'oupt» 
flromeö  eines  g-Iuffeö. 

Wart,  Warty,  adi.\W  arto, 
adv.  roert,  roürbig,  oerbtenenb; 
nie  — ,  by  sie  o  niego  troszczyc 
er  ift  ni^t  roert,  bafi  man  fid^ 
um  i^n  fümmert;  to  wiecej 
nie  -e  baä  ift  nic^t  me^r  roert; 
czy  -0  o  tem  m6wic?  lol^nt 
?§  fic^,  barüber  ju  fprec^en?; 
to  dzielo  nie  nie  -e  biejeä 
SBer!  f)at  gar  feinen  SBert; 
-o  o  tem  pomyslec  eö  roürbe 
bafür  ftel)en,  barüber  nac^= 
jubenfen;  —  za  to  porzadnej 
kary  er  roürbe  bafür  eine  ox- 
bcntli(^e  ©träfe  »erbienen. 

Warta,  -ty,  pl.  -ty,  5/. 
Sßadje  /. ;  stae  na  -cie  SBa^e 
fielen,  galten;  poszedl  na  -te 
er  ift  auf  SBac^e  gegongen; 
Äoinierz  stojacy  na  -cie  ber 
ouf  SBac^e  fle^enbe  Solbat; 
zaciagac  -te  bie  SQßac^e  be»= 
giel^en;  —  zaciaga  Die  Süac^e 
jie^t  auf;  zejsc  z  -ty  oon  ber 
iffiad^e  abjiel)en;  przydac  ko- 
mu  -te  jmnbm  eine  S5)ac^e 
geben;  wziae  kogo  pod  -te 
jmnbn  unter  Sßac^e  ftelten. 

Wartad,  -tano,  -talem,  I. 
va.  imperf.  ^erumbte^en, 
breiten;  II.  vn.  imperf.  reprä- 
fentieren,  roeit  fein;  III.  sie, 
vr.  fic^  f)in  unb  ^er  bre^en. 


Wartaczka 


406 


Warzy6 


Wartaczka,  Wartalka, 
-ki,  pl.  -ki,  sf.  Wixbd  m. 
einer  ©pinbel,  ©pinntüirbel  m., 
ßreifel  vi. 

Wartanie,  -nia,  sn.  1) 
3)reöen  n.\  2}  Sßettfein  n. 

Wartki,  adi. ;  Wartko, 
adv.  fc^neU,  lebhaft,  rafcö, 
fc^neß  ftrömenb;  -kie  kolo 
ein  fic^  fc^neU  brel^enbeä  9tab. 

Wartkosc,  -sei.  sing.  tant. 
sf.  atofc^^eit  /.,  ©c^ncUig!ett 
/.,  rafc^e  ©trömung. 

Wartnik,  -&,  pl,  -i,  sm. 
@ibe£^fe  /. 

Wartoglow,  -glowa,  pl. 
-glowy,  sm.  5lappelIopf  »i., 
^irrlopf  w«, 

Wartoglowny,  Warto- 
glowy,  adi.  rappelföpfig, 
TBirtföpfig,  unrul)tg. 

Wartoglowiec,  -wieje, 
-wiaüem,  vn.  perf.  roirrföpfig, 
roüpelföpfia  roerDcn. 

Wartoglowosc,  -sei,  sf. 
SOöirrlöpfigfeit  /.,  Sßerrüdt^ett/. 

Wartosciowy,  adi. ;  War- 
tosciowo,  adv.  roertooH;  pa- 
piery  -we  Sßettpapiere  pl. 

Wartosc,  -4ci,  pl.  -sei,  sf. 
3Bert  m.\  dlugi  przewyÄszaja 
—  majatku  bte  Sc^ulben  über> 
fteigen  bcn  3Bert  beä  SSermö= 
gen€ ;  nizka  —  oiowiu  ber 
niebtige  SBert  be§  SBIeies;  — 
wyrobu  äßert  beä  ^robufteö ; 
nie  ubior  ludziom  —  nadaje 
ntc^t  bie  Äleiber  üettei^en  ben 
ajlenfc^en  Sßett;  —  zasiug 
ber  äßert  ber  lüerbienfte;  to 
w  moich  oezach  nie  ma  Äa- 
dnej  -sei  ba§  l^at  in  meinen 
2lugen  gar  feinen  23ert;  rzecz 
bez  -Sei  eine  roertlofe  ©ac^e; 
stracic  na  -sei  an  SDSert  Dei= 
lieren;  sprzedac  poniÄej  -sei 
unter  bem  Sßerte  »erlaufen; 
podac  —  ka5;dego  kawalka 
osobno  ben  SBert  jebeä  ein= 
jelnen  ©tüdeg  angeben;  poda- 
nie  -sei  Süertangabe  /.;  ozna- 
czenie  -6ei  SBertbeftimmung  /. 

Wartowaö,  -tujo,  -walem, 
vn.  imperf.  1)  roac^en,  Sßad^e 
l^atten;  2)  =  Wertowac. 

Wartowanie,  -nia,  sn. 
Sßacben  n. 

Wartownia,  -ni,  pl.  -nie, 
»/.  Sßac^t^auä  n. 


Wartownik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  äßäd^ter  ?«.,  Sßac^mann 
w.,  Sßad&tpoften  m. 

Waruga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
©cbiffäroad^e  /. 

Warunek,  -nku,  pl.  -nki, 
sm.  1)  33eblngung  /.,  Sebing» 
niö  /.;  Älaufel  /.;  Sßor- 
bel^alt  m. ;  pod  -kiem,  ze  unter 
ber  SBebingung,  bafj  .  .  .  .; 
pod  -kiem  wzajemnosci  unter 
ber  Sebingung  ber  (Segenfei- 
tigfeit;  pod  Äadnym  -kiem 
unter  feiner  Sebingung;  sta- 
wiac,  przepisywac  -ki  33eDins 
gungen  fteUen,  oorfc^reiben ; 
przyjac  -ki  SSebiugungen  an» 
nel^men,  auf  bie  Sebingungen 
eingeben;  cieikie  -ki  f^oiere 
Sebingungen ;  nieodzowny 
—  unerläBUd^e  SBebingung ; 
zlamiesz  choc  jeden  — ,  jui 
cala  ugoda  na  nie  n)enn  bu 
nur  eine  Sebingung  brid^ft, 
ift  bie  ganje  SBerabrebung  ju 
nickte;  obiecano  oddac  twier- 
dze,  ale  pod  -kiem  wypu- 
szczenia  cai'ej  zalogi  wolno 
man  Dcrfprac^  bie  j^eftung  ju 
übergeben,  aber  unter  ber  33e= 
bingung  beS  freien  Slbjugeg  ber 
qanjen  SBefa^ung;  zgodze  sie 
na  to,  ale  pod  nastepujacymi 
-kami  ic^  rcerbe  barauf  ein: 
gelten,  aber  unter  folgenben 
Öebingungen ;  ki  zaplaty 
3at)lung§bebin9niffe;  -ki  do- 
stawy  Sieferungäbebingniffe; 
-ki  przewozowe  33eförberungä= 
bebingungen;  -ki  teciiniezne 
ted^nifc^e  Sebingungen;  2) 
$8ebütung. 

Warunkowaö,  -knje,  -wa- 
lem,   xm.    imperf.    bebingen. 

Warunkowanie,  -nia,  sn. 
33ebingen  n. 

Warunkowy,  adi. ;  Wa- 
runkowo,  adv.  a3ebingungö=, 
bebingungsroetfe,  bebingt;  be= 
binaenb;  ©ercäfirlciftungs», 
©idberöeitä". 

Waryacki,  adi. ;  Warya- 
cko,  adv.  »errüdCt,  toQ;  twoje 
postepowanie  jest  calkiem 
•kie  bein  Sene^men  ift  ganj 
tierrücEt;  calkiem  -ko  ubrana 
ganj  cerrüdEt  getleibct;  -ki 
koncept  ein  toller  ©infaH. 

Waryacya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.    1)  SJoriation  /.    (in  ber 


aJiufif,  in  ber  aRat^emattf); 
2)  SSerrücft^eit  /.,  SBa^nftnn 
m.\  coz  znowu  za  —  iDaä 
ift  baä  roieber  für  eine  Sßcr= 
rüdt^eit;   to  sie  moze    czepic 

—  ba§  ift  jutn  SJerrüdEtioerben. 
Waryant,  -a,  pl.   -y,    sm. 

SUartante  /. 

Waryat,  -a,  pl.  -ci,  sm. 
S5errüdte(r)  »i.,  2;oIIe(r)  m.\ 
SßalÖnfinnige(r)  m.,  3rre(r)  m., 
3trfinnige(r)  m.;  aleÄ  to 
czysty  —  DaS  ift  boc^  ein 
gonj  oerrücfter  ÜJJenfc^;  — 
z  mokra  glowa  ein  total 
SSerrüdter;  dom  -tow  Slorren» 
l^auä  n.\  czys  —  bift  bu 
tolt. 

Waryatka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  «Bertücfte  /.,  Soße  /.; 
3Ba6nfinnige  /. 

Warycz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©aUfieber  7w.,^fannmeifter  m. 

Waryowac,  -uje,  -watem, 
vn.  imperf.  Derrüdt,  n)al&n= 
finnig,  toll  fein,  fic^  rote 
roabnfinnig  gebärben. 

Warza,  -rzy,  pl.  -rze,  sf. 
®efod^tf(s)  n.,  gefoc^te  ©peife. 

Warz^chew,  -chwi,  pl. 
-chwie;  Warzgcha,  -cby,  pl. 
-ehy;  dim.  Warzfszka,  -ki, 
pl.  -ki,  sf.  1)  ©cöaumlöffel 
m.,  Äoc^Iöffel  m. ;  2)  Söffelganä 
/.;  2öffetreil)er  m. 

Warzelnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  ©aline  /.,  ©aljfieberet  /., 
©iebel^auä  n.,  ©oljfote  /., 
©ubroerf  «.,  ©ubl^ütte  f. 

Warzenie,  -nia,  sn.  ©iebeu 
n.\  —  solauki  ©iebeproje^  m. 

'Warzfc(z)kowy,  adi. 

©cbaumlöffel". 

Warzonka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
33runnen=,  QueQfalj  «. 

Warzyctwo,  -wa,  sn. 
©iebmeifterei  /. 

Warzyö,  -rze,  -rzyJem,  vu. 
imperf.  1)  fod&en,  fieben, 
brouen;  —  piwo  SBier  brauen; 

—  kartofle,  kapuste  @rb= 
äpfel,  Äraut  foc^en;  piwo 
-rzone  w  marcu  i  w  kwie- 
tniu  daje  sie  dJuÄej  przecho- 
wa6  im  SRärj  unb  2lpril 
gebrautes  33ier  läfet  fic^  länger 
aufbcroa^ren;  jak  kto  -rzy 
takie  piwo  pije  (man  trinft 
ba§  SBier,  bag  man  ficö  ge= 
brout    l^at),     roaä    man   ft(^ 


Warzyste 


407 


Wainy 


cingebrodt,  mufe  man  aud^ 
auälöffeln;  2)  fc^iDei^en;  3) 
abbatnpfcn ;  4)  im  ©4Ube 
führen,  Dotl^aben;  —  co  w 
sercu  etro.  im  ^erjen  nöl^ren; 
5)  —  sie,  vr.  fieben,  lochen. 

Warzyste,  =-go,  sn.  ge«» 
fotteneä  5-fci[^. 

Warzysty,  adi.  fod^bar. 

Warzywnia,  -ni,  j)l.  -nie, 
sf.  1)  ©emüfeaufberao^rungö» 
ort  m.;  2)  (Euterpe)  Siffar» 
palme  /. 

Warzy wny,  adi.  ©emüfes ; 
ogrod  —  ©emüfegarten  m. ; 
handel  —  ©emüfe=,  ©rünjeug» 
^anbel  m. 

Warzy  wo,  -wa,  pl.  -wa, 
sn. ;  c?i/H.  Warzywko,  -ka, 
pl.  -ka,  *M.  ©emüje  n.,  ©rün» 
äeua  M.,  ©eföc^  n. 

Wasal,  -a,  2^^.  -e,  s»?. 
Sßafall  w.,  Sf^nimann  w., 
Sienftmann  m. 

Wasag,  -u,  pl.  -i,  sm.; 
dim.  Was^zek,  -zka,  pl.  -iki, 
sm.  äBagengefteH  «.,  SBanfe  /., 
Äorbroagen  m. 

Was^gowy,  adi.   SBogeit'  i 
gefteU=,   a3anfe=,  Äotbroageit» ;  j 
w6z  —  SBogen  »«.   o^ne  ge= 
berung. 

Wasigdziej,  Wasi§dziej- 
ka   =  Wacpan,  VVacpaoi. 

Wasilek,  -Ika,  pl.  -Iki, 
sm.\  Wasilka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Kornblume,  ./.,  Stjane  /. 

Wasindziej,  Wasindziej-  i 
ka   :=    Wadpan,  Wacpani. 

Waskulka,  -ki,  pl.  -ki,  .9/. 
(Vasculum)  ©albötgefäfe  n.       \ 

Wasz,  pron.  posses.  euer; 
-a   to    sprawka    ba§  ift    euer  [ 
SBerf.  I 

Wasze,    siihstant.    indecl. 
Sl^r,   @r  (frül^er  gebräuc^Iid^e  \ 
ainrebe   befonberg   an  ältliche ! 
^erfonen,  über  benen  man  im 
jlange  ftonb). 

Waszec,  Waszmosö,  ] 

Wasc,  -i,  pl.  -ciowie,  sm. 
(Suet  Siebben  (ftott  beä  beut» 
fc^cn  „Sie"  früher  gebraud^t). 

Wasniö,  -nie,  -nilem,  va. 
imperf.  oerl^e^en,  gegenein= 
anber  aufbringen,  entjtueien; 

—  sie,  vr.  ficf)  jan!en,  ^abern; 

—  sie  na  kogo  einen  ©roK 
wiber  imnbn  |aben. 


Wasnienie,  -nia,  sn.  la- 
bern M.,  3anf  en  »2.,  ©ntsroeien  n. 

Wasniwy,  Wasliwy,  adi. 
jätifüc^,  ftreitfüc^tig. 

Wasn,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
3anf  m.,  ©aber  m.,  ©tieit 
m.f  ©roß  TW.;  dajcie  spokoj 
tym  -niom  la|t  biefe  ©treite= 
reien;  ci^gle  -nie  miedzy 
soba  oslabiiy  narod  bie  immer« 
roä^renben  Qönfereien  unter» 
einnnber  ^aben  baä  SßoIE  ge= 
fd^roäc^t. 

Wat,  -u,  pl.  -y,  sm.  SBatt  «. 

Wata,  -ty,  pl.  -ty,  ä/.  1) 
3ugne§  n.,  gegen  w.;  2) 
SBatte  /. 

Wataga,  -gi,  pl.  -gi ;  Wa- 
taha,  -hy,  pl.  -hy;  «Zim. 
Watazka,  -ki,  pl.  -ki,  I. 
sw.  aiäuber^auptmann  tw., 
Stnfii^rcr  ?«.  einer  ©c^ar;  11. 
sf.  großer  §aufc  (irregulärer 
Gruppen  ober  atufftänbtjd^er) ; 

—  kozacka,  tatarska,  Ä0= 
fafen-,      Satarcnl^aufen     »?.; 

—  zböjecka  9iäuberbanbe  /. 
Waterklozet,   -u,  pl.   -y. 

sm.  ÄIo|ett  n.  mit  SBaffer» 
fpütung. 

Watka,  -ki,  pl.  -ki,  s/. 
(Solenia)  3Ba[fergaIIert  n. 

Watowac,  -tuje,  -waJem, 
va.  imperf.  mattieren;  -ny 
mattiert. 

Watowanie,  -nia,  sn. 
Sßattieren  n. 

Watra,  -try,  pl.  -try,  sf. 
©trofiafd^e  f.,  ©oljafc^e  mit 
(Srbe  uermifc^t. 

Wawrzyn,  -u,  pl.  -y,  sm. 
(Laurus)  Sorbeer  m.,  Sorbeer» 
bäum  m, ;  Sorbeertranj  m.; 
spoczywac  na  swoich  -acli 
auf  feinen  Sorbeeren  ru^en. 

Wawrzynek;  -nku,  pl. 
-nki,  sm.  (Daphne)  ÄeHer« 
^af^  m. 

Wawrzynin,  -u,  sm.  1) 
^orbeertinbenejtraft  m.  2) 
fc^arfeä  ©eibelbaftbatg. 

Wawrzynowisn,  -ni,  pl. 
-ni«,  sf.  Sorbeerfirfi^baum  m. 

Wawrzynowy,  adi.  Sor- 
beer»,  Sorbeeren»;  wieniec  — 
Sorbeerfranj  m. ;  gaj  —  Sor= 
beert)atn  m.;  lisc  — Sorbeer= 
blatt  n. ;  drzewo  -we  Sorbeer» 
bäum  w. ;  las  —  Sorbeer« 
loalb  m. 


Waza,  -zy,  pl.  -zy,  sf.\ 
dim.  Wazka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 

1)  SSafe  /.;  JBlumenoafe  /".; 
drogocenna  —  z  chinskiej 
porcelany  eine  foftbare  SSafe 
aug  ß^inaporjeHan ;  2)  ©up= 
penfc^üffel  /. ;  —  na  stole  bie 
©urpe  ift  fc^on  feroiert. 

Waziniec,  -nca,  sf.  -nee, 
sm.  (Tulloghia)  roilber  Änob» 
laud). 

Wazon,  -u,  pl.  -y,  sm.\ 
diin.  Wazonik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
aSIumentopf  m. 

Wazenie,  -nia,  sn.  1) 
Stiegen  n.,  2ßägen  n. ;  2) 
Überlegen  n.,  9lac^benfen  n. ; 
3)  Srauen  n.,  @r!ül^nen  n. 

Waika,  -ki,  pl.  -ki,  «/.  1) 
fleine  2Bage;  —  dukatowa 
I  'JJJünj»,  ©olbroage/.;  —  pro- 
bierska  ^ßrobiermage ;  2)  ®e= 
reicht  n. ;  3)  äßafferjungfer  /. 
(3nfe!t),  2\bi\it  f.-,  ©intagö» 
fiteae  /. 

Wazne,  -go,  sn.  SBiege» 
gebübr  /. 

Waznica,  -cy,  pl.  -cy,  sf, 
SBage^auä  n. ;  ©tabtroage  /. 

Wazniczy,  adi.  1)  SBiege--; 

2)  — ,  -e»o,  sm.  Sßagemeifter. 
Waznik,   -a,  pl.  -cy,    sm. 

SBaaenmetfter  m. 

Waznomyslny,  adi.  rotd^s 
tige  ©eöanfen  ^egenb. 

Waznosc,  -sei,  sf.  1) 
SBic^tigfeit  /.,  Söebeutung  /. ; 
^ebeutfamfeit /. ;  byl  nadzwy- 
czajnie  przejety  -scia  swego 
poselstwa  et  mar  oon  ber  2Bi^» 
tigfett  feiner  aJJiffion  gang 
burc^brungen;  —  tego  roz- 
porzadzenia  nie  jest  naleÄy- 
cie  zrozumiana  bie  SBic^tigfeit 
biefer  Serorbnung  ift  ni^t 
gef)örtg  ocrftanben;  —  wy- 
padköw  bie  SBic^tigfett  ber 
SSegebenl^eitcn ;  2)  ©ültigf eit  f. ; 
natychmiast  möge  ci  udowo- 
dnic  —  tego  dokumentu  ic^ 
fann  bir  fofott  bie  ©ültigfeit 
biefer  Utiunbe  beroeifen; 
zwalczat  wszystkimi  srod- 
kami  —  wyroku  er  befämpftc 
mit  aüen  2«itteln  bie  ©ültig» 
feit  beä  Urteilä;  3)  Soaroic^- 
tigleit  f.,  t)oIIe§  ©eroid^t;  4) 
äßert  m. 

Wazny,  adi.\  Waznie. 
adv.    1)     ©eroic^t»,     äl5oge^ 


Wazyö 


408 


W%siel 


f^roer,  roüroiciitig ;  2)  rctditig, 
fiebeutenb;  Bebeutfam;  jest  to 
d]a  mnie  bardzo  -ne  ift  e§  für 
mic^  [e{)r  tüid^tig ;  to  -ny  dowod 
bog  ift  ein  getoid^tiger  33e= 
njeiä;  -ne  okolicznoäei  n)tc^= 
tige  Umftänbe;  -na  osobistosc 
eine  geroitfittge  ^erfönlic^feit; 
dzieja  sie  -ne  rzeczy  e§  ge= 
^en  njic^tige  Singe  cor;  za- 
pomnielismy  o  jednym  -nym 
punkcie  rcit  ^aben  einen 
roid^tigen  ^^unlt  cergeffen; 
najwazniejsza  rzecz  bie  rctd)' 
tigfte  ©ac^e;  2)  gültig;  to 
maläenstwo  jest  -nem  tylko 
na  Wegrzech  biefe  ®^e  ift 
nur  in  Ungarn  gültig;  te  pie- 
niadze  nie  sa  ju±  -ne  biefe 
ÜJjiinjen  finb  jd^on  aufeer  Äurs 
gefegt,  l^aben  feine  ©ültii^feit 
mel^r. 

WaÄyc,  -ze,  -iyJem,  I.  va. 
imperf.  1)  roiegen,  rcögen ; 
—  CO  na  szali  sprawiedli- 
wosci  ein),  auf  bie  SBage  ber 
©ered^tigfeit  legen ;  —  w  rece 
in  ber  |)anb  roiegen;  to  mieso 
jest  ile  -Zone  bieffg  S'f'f'i)  ! 
ift  fc^Ied^t  geraogen;  2)  ni= 
üelüeren;  mit  ber  Sßafferroacie 
ousrid)ten;  3)  erroägen,  übe:= 
legen,  in  (Srroägung  jiel^en, 
genau  prüfen;  czlowiek  ro- 
zumny  dlugo  -hy,  nim  sie 
odezwie  ze  swem  zdaniem 
ein  gefc^eiter  aWenfd^  überlegt 
lange,  becor  et  feine  SKeinung 
fagt;  4)  jd^roingen,  fc^roingenb 
beroegen,   fc^auifeln,  frfiütteln; 

5)  rcagen,  bararniagen,  nufä 
©piel  fe^en;  —  Äycie  za 
kogo  fein  .^eben  für  jmnbn 
roagen;  —  wszystko,  by 
wBzystko  uzyskflc  aDeö  roa= 
gen,  um  oHeö   ju    gercinnen; 

6)  achten,  fc^ä^en,  f)od^^alten-, 
nie  tylko  go  mijowali,  als 
i  wielce  -4yli  ni^t  nur  liebten 
fte  tljn,  aber  fie  fd^ä^ten  il^n 
auc^  fel^r  fjocf);  zdrowia  swego 
nie  umial  —  er  oerftanb  eg  ni^t, 
feine  @efunbf)eit  jju  jd^ä^cn; 
wiecej  —  ^ö^er  fd^ä^en ;  za  nie 
sobie  CO  —  etro.  für  gar  nicfitg 
ad^ten;  II.  vn.  imperf.  1) 
roiegen,  ©eroic^t  baben;  wlele 
-Äy  ta  ryba?  rcieoiel  roiegt 
biefer  gif d)  ? ;  -4y  przeszio  trzy 
kilo  er  roiegt  über  brci  R\lti\ 


2)  SCPert  l^aben,  ©eroidit  ^aben, 
in   2lnfel)en   fielen,   bebeuten, 
gelten  ;  wiecej  -iy  Äyjacy  owad 
niÄ  martwy  lew   ein  lebenbeö 
Qnfelt   ^at   meljr   Sebeutung 
aB    ein     toter    Sörce;     gole 
sJowa  nie  nie  -;2;a  leere  SCBortC 
t)aben  gar  feinen  SBert;   nie 
siuszDosc  nie  -Äyla  taö  3ied^t 
galt  gar  nid^tö ;  wiele  u  niego 
■iy    eä    j^at    grofeeö    ®eroirf)t 
!  bei    ii^m;    u  mnie    uezciwosc 
wiecej    -zy    niz    madrosc    id) 
fd^ä|e    ©l)rlicf)felt    ^ö^er    ol§ 
33etftanb;   3)   —  na  co   auf 
etro.  oerroenben ;  III.  —  sie,  tr. 
1)  fi^  roiegen,  roägen  laffen; 
-ie  sie  co    tygodnia  ic^    laff'- 
micf)   jebe   SBocfie  roiegen;    2) 
fdt)roanfen,  uneiitfcf)loffen  fein, 
fic^  bin  unb  ^er  roiegen ;  diugo 
-ÄyJo      sie     zwyciestwo,      a;& 
wreszcie   przechylilo    sie    na 
naszastroneber  ©iegfdjroanfte 
lange,     big    er    fic^    enblic^ 
auf  unfere  ©eite  neigte;  -zyl 
sie  dni  kilka,  zanim  sie  chwy- 
ciJ    ostateeznego    srodka     er 
roar  einige  2;age  unentfd)roff  en, 
big    er    jum    legten    2Kittel 
griff;   3)  fic^  untetftef)en,  fidE) 
unterfangen,  roagen;   ani  mi 
sie      waz      unterfte^e     bid^ 
ni(^t;   niech  sie  nie  -iy  tego 
powtarzac,    bo    bedzie    miai 
ze  mnq    do  czynienia    er   foll 
ftd^    ni^t  unterfle^en,   eö   3U 
roieberl^olen,  fonft  rcirb  er  eä 
mit  mir  ?u  tun  fiaben;   -Äyli 
sie    nawet    groby    umariych 
otwierac  fie  roagten  cö  fogar, 
bie     ©räber    ber     Soten    ju 
öffnen;     uikt     nie    -zyl     sie 
zbliiyc    do    niego     niemanb 
roagte  c§,  fid^  i^m  su  näl^ern; 

—  sie  na  kogo  fid)  an  jjmnbn 
(f)erün)roagen;  —  sie  na  czyje 
Äycie  jmnbg  &iitn  nod^ftellen. 

W^cha6,  -cham,  -chaJem, 
va.  imperf.  ried^en,  ben  @i  = 
rud^  burd)  bie  iRafe  einjiefien-, 

—  czego  etro.  roittern ;  —  sie, 
vr.  \\i)  anried^en. 

Wg,chame,   -nia,  sn.  9iie= 
d)m  n.,  Süittern  n. 
W^chawy,  adi.  beried^cnb. 

W^czyö,  -cze,  -ezylem,  va. 
imperf.  baä  älüeberfc^iffc^en 
burd^  ben  gaben  roerfen. 


W^dolisty,  adi.  doQ 
©räben,  ©d^iud&ten. 

W^dol,  -cJu,  pl.  -ofy,  sm. 
Äaute  /.,  ©rube  /.,  ©c^luc^t 
/.,    ©raben   m.,  ^o^lroeg    m. 

W^glik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©tftbeule  /.,  Sranbfdiroär  m.\ 
=  Karbunkul,  Iskrzyk. 

W^gr,  Wggier,  -gra,  pl 
-gry,  sm.  1)  ginne  /.;  2) 
3Wileffer  m. 

W|,growaciec,  Wggrowa- 
ciec,  -cieje,  -cialem,  vn.  im- 
perf. ginnen,  2)Uteffer  befom= 
men,  finnig  roerben. 

W^growaty,  Wg  growaty, 
adi.  mit  ginnen,  ^DJiteffern 
bebnftet. 

W^krota,  -ty,  sing.  tant. 
sf.  (,Hydrocotyle)  SBaffer» 
nabel  m. 

W§,p,  -pia,  pl.  -pie,  sm. 
Sßonipe  f. 

W^s,  -sa,  pl.  -sy;  dim. 
W%sek,  -ska,^^.  -ski,  sm.  1) 
©c^nurr=,  £ippen=,  ©d)nauj= 
bart  w.;  -a  podkrecac  ben 
©cbnurtbart  auf^iroirbeln,  in 
bieöö|ebrc^en,aufbrel)en;  pod 

-em     jui      bytem     id^      l^atte 

fc^on  einen  Schnurrt  ort;  zgo- 
lic  sobie  -y  fic^  ben  ©c^nurr« 
bart  abnel^men;  co  z  -a 
spadlo  roas  übrig  geblieben 
ift;  -ik  sie  wysypnje  ber 
©d^nurtbart  fängt  an  ju  fprie= 
^en ;  2)  -y,  pl.  9?anfen  pl.  ber 
©taubengeroäc^fe;  3)  äiiiöer= 
l)oten  m. 

W|,sacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
1)  (Thrissa)  gettfloffcnroetS 
m.;  2)  ©d^nau3bart  m.,  ein 
aJienf^  mit  einem  großen 
©^nurrbavt. 

Wasag  =  Wa^ag. 

Wasal,  -a,  pl.  -e,  sm. 
äJJann  m.  mit  langem  Sd^nurr= 
bart. 

W%sat,  W%sac,  -a,  sin;/, 
fallt,  sm.  jlreugfc^mersen  pl, 
A^enbenlä^mung  /. 

W^satek,  1)  -tka,  pl.  -tki, 
sm.  iöartfudud  m.,  öartling 
TW.;  2)  -tkii,  sm.  fraufer  :pafer. 

W^satka,  -ki,  sing.  tant. 
sf.  rauber  2Bei3en,  jHaudi» 
roei^en  m. 

Wg-saty,  adi.  fc^nurrbärtig. 

W^siel,  1)  -a,  sinrj.  tant. 
sm.  '^uTp^tf.  eineg  SRad^tf  altera ; 


W%sienica 


409 


Wq-tröbowiec 


•2)  -u,  pl.  -e,  sm.  Hugonia 
(5ßf[anjenart). 

Wasienica,  -cy,  pl.  -ce; 
W^sionka,  -ki,  ^j?.  -ki,  sf. 
3ftaupe  /. 

Wasieniczny,  adi.  3ftou= 
pen=. 

■W§,sisko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
großer,  pBlidber  ©cf)nurrbart. 

W^ski,  W^skosö,  fie^e: 
Wazki,  Wazküsc. 

W^sowica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
©dEirörfel  m. 

W^sowka,  -ki,  ^J^-  -ki.  sf- 
Xysta  /.(fltegenattigeö^nfeftj. 

Wasciafina,  -ny,  sing. 
tant.s/.W  estriugisL  f.  (^:pf[onäC). 

Wg^snik,  -a,  pl.  -i.  sm. 
Nematocera  /.  Onfeftettart). 

W^tek,  -tku,  swff.  tant. 
sm.  1)  (Sinfc^Iag  m.,  (Sinfc^lufi 
m.,  ©intrag  m. ;  2)  gaben  m. ; 

—  Äycia  smieic  przeciela 
ber  2ob  fdjnitt  ben  goben 
be§  Sebens  entjiDei;  —  stra- 
cic  w  rozmowie  ben  jj'*^^'^ 
im  ©efprädje  oertieten;  ju^ 
mi  -tku  uiestaje  a  musze 
jeszcze  ze  dwie  strony  uapi- 
sac  baä  2;^ema  ift  f^on  faft 
erfd^öpft  unb  id)  niuf(  noc^ 
roenigftenö  jraei  ©eiten  fd^rei« 
ben ;  i  najmedrszemu  urwie  sie 
czasem  —  eö  mag  ber  SJJenfd^ 
nod)  fo  geleiert  fein,  er  erfc^öpft 
ficf)  bod^  mitunter;  urwal  sie 

—  szczescia  ber  J^fiben  beS 
©tüdEeä  fft  geriffen:  3)  ^nfialt 
JM.,  (Se^alt  ?«.;  s^löw  wiele  a 
-tku  malo  Diele  SBorte  unb 
raenig  SSn^alt,  üiel  ®efcf)rei 
unb  raenifl  3BotIe;  4)  2)iateria[ 
n.,  Söaumateriat  n. 

W^tlec,  -leje,  -lalem,  in. 
imperf.  ^art,  jc^raac^  roerben; 
zdrowie  moje  coraz  bardziej 
-leje  meine  ®e[unbE|eit  roirö 
immer  fc^raädier;  -leja  sily 
bie  Gräfte  nt^men  ab;  na- 
dzieja  nasza  —  poczyna  un= 
fere  Hoffnung  fängt  an  ju 
fd^roiniien. 

Wq,tlenie,  -nia,  sn.  2lb= 
jd^tDäc^en  n.,  ©d)raäcf)ern)erben 
n.,  Slbnefimen  «. 

W^tlic,  -le,  -lilem,  va. 
^er/.id)n)ad)  machen,  fc^roäc^cn. 

W^tlik,  -a,  pl.  -i,  sm.  Ma- 
lagas (^flanje). 


W^tliklosek,  -ska,^??.  -ski, 
sm.    Saururus  (^flanje). 

W^tluchny,  adi.  ftf)r 
fctjroad)  unD  jurt. 

W^tlosö,  -sei,  sing.  tant.  sf. 
Qüjvoadji  f.,  3artf)eit  f.,  Äräfte= 
manget  m.,  Dtinmad^t  /. 

W^tlusz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
(Morhua)  ©d^ellfifc^  m.;  — 
srebrzysty  eigentümlic^fr 

Sc^eUfifc^;  —  pomuchla 
2)orfc^  m.;  —  weglarski 
Äol^lenmunb  m.:  —  mietusz 
Quappe  /.",  —  witlinek  SBitt» 
ling  m.;  —  pospolity  3JJeer= 
^ec^t  m.;  —  molwa  Seng 
j«. ;  —  kijaniec  ©toöfifc^  «i. ; 
—  laszek  ^oUtt!  m. 

■W§.tly,  adi.;  W^tle,  adv. 
jart,  fc^roact),  fraftloä;  -tiego 
byi  zdrowia  er  mar  üon 
fc^road^er  ©efunbfieit;  -tle 
dziecko  ein  jartes  5linb;  -fla 
juÄ  tylko  mam  nadzieje  ic^ 
^abe  nur  fc^roac^e  Hoffnung 
iiief)r. 

W^tnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©infajlagettäbc^en  n.  bei  ben 
5öortenrotrfetn. 

W%tok,  -u,  pl.  -i,  sm. 
ÜJIauertanat  m. 

W^tor,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
©ergel  w.,  Kimme  /.,  B^rge 
f.,  ?5uge/.  für  ben  ^a^boben; 
2)  leberner  @d)Iauc^. 

W^torowy,  adi.  äargen= 
artig ;  wreb  —  guge  /.,  grofc^= 
etnfä)nitt  m. 

Watornik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
^arcie'nmeffer  n. 

W^tpiciel,  -a,  j^^-  -^>  *»*■ 
I  groeititJ^  "'• 

W^tpicielka,  -ki,  2)1-  -ki, 
sf.  ."^roeillerin  /. 

W^tpic,  -pie,  -piiem,  vn. 
imperf.  iroei\dn,  beäroeifeln, 
Seoenfen  tragen;  -pie  bardzo, 
czy  ta  ugoda  przyjdzie  do 
t^kutku  id)  jroeifle  fe^r,  ob 
biefeä  Übereinfommen  ju 
ftonbe  fommt;^  kto  -piac  prosi, 
ten  odmawiac  uezy  roer  groei» 
felnb  bittet,  ber  leljrt  Dern)ei= 
gern  ;  nie  -pie,  ze  mi  tego  nie 
odmowisz  ic^  jsroeifle  nic^t,  'öa'^ 
\  bu  es  mir  nid^t  abjagen  roirft; 
-pie,  czy  rzecz  sie  tak  miala, 
!jak  fy  ja  przedstawiasz  ic^ 
groeifle,  ob  bie  ®ad)e  ftd)  fo 
jugetragcn   ^at,    roie    bu    e§ 


barfteUft;  -pie  o  prawdziwosei 
jego  zeznan  id^  bejroeifle  bie 
iBaf)rt)eit  feiner  2luöfagen; 
--^  o  kim  an  jmnbm  äroeifeln, 

Watpienie,  -nia,  sn.  ,Rn)ei= 
fein  n.  ;3n)eifel  m.;  bez  -nia 
of)ne  ^nieifel. 

W%tpliwos6,  -sei,  pl.  -sei, 
*/.  Smeifel  ?n. ;  Sebenfen  n.; 
mam  pewne  -sei,  czy  to  sie  uda 
tc^  i^abe  geroiffe  ^roeifel,  ob  baä 
gelingen  roiib;  wzniecac  -sei 
^roeifel  erregen ;  przychodza  mi 
rözne  -sei  eö  fteigen  oerfclie» 
bene  SBebenfen  in  mir  auf; 
usunac  -sei  etm.  au^cr  Qwei" 
fei  fe^en;  uwolnic  kogo  od 
-sei  fmnbm  ben  Sroeifel  be= 
nehmen. 

W^tpliwy,  adi.;  W^tpli- 
wie,  adv.  jroeifel^aft,  unent» 
f^icben,  ungemife,  unfid)er ; 
bardzo  jest  -wem,  ezy  zgodzi 
sie  na  to  eä  ift  fe^r  peife[= 
l)aft,  ob  er  barauf  eingef)en 
roirb;  -wa  bitwa  eme  unent- 
fc^iebene  ©^tac^t;  -wego  po- 
chodzenia  oon  ^roeifel^after 
'.  §erfunft;  -we  swiatlo  bunfteö 

iii^t,  S'i'ietic^t  "•;  -^y  ^^^°' 

\  wiek  ein  Dertrauenäunn)ür= 
i  biger  SKenfd^. 

W%tra.  (Philodendrum) 
3et)rn)urjflrau4  m. 

Watrawka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Sisyrynchium  (?ßflanje). 

W^troba,  -by,  pl.  -by,  sf. ; 

dim.  W^trobka,  -ki,^;.  -ki, 

\  sf.  1)  üeber/.;  zatwardzenie 

{ -by  Seberoer^ättung  /.;  zapa- 

lenie  -by  Seberentjünbung  /. ; 

i  smaÄona  -obka  gebratene  Se» 

i  ber;  cieleea  -obka  Kalbsleber; 

2)  —  siaiczana  ©c^mefelleber ; 

—  arszenikowa  2lrfenifleber. 
W^trobiany,  adi.  £eber= ; 

plama  -na  Seberfled  m. 

W^trobnica,  -<y,  pl.  -ce, 
sf.  Sebererj  n.,  Quedfilbererj; 

—  ziemna  ©teinlebermoos  n.; 

—  zrodiowa  @tetn[ebermoo§. 
Watrobnik,      -a,    pl.     -', 

I  sm.  "l)  ifeberfraut  n.;  2) 
Sebetfifct)  m. 

W^trobny,  W^trobowy, 
adi.  lieber». 

W^trobowiec,  -wca,  pl. 
-wce,  sm.  Muscus  hepaticus 
(SJoosatt). 


W^wozisty 


410 


Wchodzic 


W^wozisty,  adi.\  W^wo- 
zisto,     adv.     fd)Iu(^tenreic^, 

W%w6z,  -ozu,  pl.  -ozy,  sm. 
©ct)luc^t  /".,  ^o^Irceg  m.,  ©ng= 
pafe  m. ;  nieprzyjaciel  napadi 
ich  w  -ozie  bet  geinb  überfiel 
fie  im  ©ngpa^. 

W^za,  -zy,  pl,  -zy,  s/. 
3Ba6e  /.,  |)onign)a5?. 

Wg.ziuchny,  W^ziutki, 
W^ziutenki,  adi.  fc^mal, 
gan»  fc^mal. 

W%zki,  ac^^.;  W^zko,  atif. 
fd^mal,  eng;  -ka  sciezka  pro- 
wadzi  na  göre  ein  fc^maler 
$fab  fü^rt  hinauf;  -kie  plecy 
fc^male  Sd^ulletn;  -kie  piersi 
enge  33ru|'t;  -kie  przejscie 
enger  Surd^gang. 

Wazkolistkowy,  Wazko- 
listny,  Wazkolisty,  adi. 
fcf)ma[ölättert'[<. 

W^zkopletw,  -a,  pl.  -y, 
sm.  (Trachichthys)  3iau|= 
fd^uDpe  /. 

Wazkosc,  -sei,  sing.  tant. 
f.   Sc^malfieit    /.,    ®nge  /.; 

—  ulic  bie  ©nge  ber  ©äffen. 
W^zwa,  -wy,  pl.  -wy,    sf. 

Brentus  (Käferart). 

W%z,  weia,  pl.  weie,  sm.  1) 
©d)Iange  /.;  wie  sie  jak  — 
fic^  raie  eine  ©erlange  n)tn= 
ben;  —  swiety  bie  {[eilige 
©erlange;  weza  w  zanadrzu 
wykarmil  er  ^at  eine  ©erlange 
on  feinem  33ufen  genährt; 
syk  weia  ©c^Iongengejifc^  n. , 
brzydzic  sie  kirn  jak  weiem 
jmnbn  rote  eine  ©erlange  t)er= 
obfcfieuen;  —  sie  w  kwiatach 
kryje  eä  lauert  unter  Slumen 
eine  ©c^fange;  gilzie  —  gto- 
we  v/ioiy,  tarn  wszystek  wle- 
zie  roo  bie  ©erlange  ben  Äopf 
^ineinftetft,  frieiftt  fie  aud) 
gan^  burc^;   2)  ©c^Iaud)  w. ; 

—  gumowy    @ummi[cf)Iau(^ ; 

—  kauczukowy  Äautfc^ufro^t 
».;  —  konopny,  parciany 
§anffd)rauc^-,  —  skorzany 
iieberi^tau^;  3)  g^elbfd^lange 
/. ;  Äartaune  /. 

Wbicie,  -cia,  sn.  §inein- 
fc^lagen  n. 

Wbi6,  -je,  -}em,  va.  per/.; 
Wbijac,  -jam,  -jal'em,  va. 
imperf.  1)  einfd^lagen,  fiinein- 
f(f)lagen;  einprägen;  einfc^är= 


fen;  -jac  pale  w  ziemie  ^fä^Ie 
in  bie  ®rbe  einfc^Iagcn;  — 
komus  miecz  w  piers  jmnbm 
ba§  ©c^roert  in  bie  33ruft 
ftoften;  -jam  gwozdz  w  sciane 
id^  fd^Iage  ben  ^Ragel  in  bie 
SBanb  ein;  —  w  ziemie  in 
bie  @rbe  ^ineinfd^iagen,  hinein« 

treten;     —     kogo     w      ziemie 

jmnbn  in  ben  ©taub   treten; 

—  pobie  CO  w  pamiec  fi(^ 
ein),  ins  ©ebäc^tniä,  feinem 
©eDäd^tniä     etto.     einprägen; 

—  komu  cwiek  do  ylowy 
jmnbm  einen  SJaget  in  ben 
Äopf  fc^lagen,  jmnbm  einen 
%{oi)  ing  D^r  fe^en;  —  komu 
CO  w  rece  jmnbn  jroingen, 
etro.  anjunei)men;  —  na  pal 
pfählen,  fpie^en;  2)  —  ko?o 
w  dume,  w  pycbe  jmnbn 
ftolj,  aufgeblafen  mad^en;  3) 

—  .sie,  vr.  w  dumeftoIjTOerDen. 
Wbijanie,    -nia,   sn.    (gin= 

fc^Iagen  n.;  ©infc^ärfen  ?j.; 
(Sinrrägen  n. 

Wbiedz,  -gne,  -glem,  vn. 
perf.\  Wbiegac,  -gam,  -ga- 
lem,  vn.  imperf.  hineinlaufen, 
hineinrennen;  [)inauf  laufen, 
^inaufrennen. 

Wbrew,  praep.  (mit  bem 
©atiD)  gegen,  tro^,  juroiber, 
entgegen;  musialem  w  tym 
wypadku  dziatac  —  memu 
przekonaaiu  ic^  mu^te  in 
biefem  %aUi  gegen  meine 
Überjeugung  ijanbeln ;  — 
przyjetym  obyczajom  ben  get- 
tcnben  ©itten,  bem  SBrauc^e 
juroiber;  —  mojej  woli  gegen 
meinen  SQBitlen. 

Wbrodzenie,  -nia,  sn. 
^ineinroaten  n. 

Wbrodzic,  -dze,  -dzilem, 
v}i.  perf.  l)ineinroaten. 

Wbudowac,  -duje,  -walem, 
va.  perf.  ()ineinbouen,  bajroi- 
fc^enbauen. 

"Wbudowaiiie,  -nia,  sn. 
Öineinbauen  n. ;  ßinbau  m., 
3n)ifcöen6au  m. 

Wcale,  adv.  ganj  unb  gar, 
gänjlic^;  czlowiek  —  uczony 
ein    rec^t    gelel)rter     aJlenfc^; 

—  go  nie  znam  icö  fenne  i^n 
ganj  unb  gar  nic^t;  pojad 
tego  —  nie  möge  ic^  fann 
ba§  gar  niefit  begreifen;  — 
piekny  gor  nic^t  Übel ;  to  sie 


nam  —  dobrze  udalo  boä 
ift  unö  jiemlid)  gut  gelungen; 

—  mi  sie  to  nie  podoba  bas 
gefällt  mir  ganj  unb  gar  niefit. 

Wcedzac,  -rlzam,  -dzaiem, 
va.  imperf. ;  Wcedzic,  -dze, 
-dziieni,  va.  perf.  t)ineinfeil)en, 
feifienb  fiineingiefeen. 

Wcedzanie,  Wcedzenie, 
-nifl,  sn.  $tneinfeit)en  n. 

Wchodüiczy,  adi.  ©in« 
ganqö=. 

Wcliodne,  -go,  sing.  tant. 
sn.  Sofingelb  n.,    ^luffafirt  /. 

Wchodowy,  Wchodny, 
adi.  (Singangö-. 

Wchodzenie,  -nia,  sn. 
^inetngeöen  n. ;  hinaufgehen  m. 

Wchodzic,  -dze,  -dzilem, 
vn.  imperf. ;  Wejs6,  Wnijsc. 
-de,  -sziero,  vn.perf.  1)  fiinein« 
gefien;  fiinaufgefien,  fierauf» 
getien;  cingefien;  nie  wiedziec 
kt6redy-wszedlmanroeif(nid)t, 
roie  er  fiineingefommen  ift; 
radosc  weszta  pod  dach  nasz 
g-teube  fefirte  unter  unferem 
S)acfie  ein;  -dzi  i  wychodzi, 
jak  gdyby  byi  u  siebie  w  do- 
mu  er  gefit  auä  unb  ein,  alg 
ob  er  bei  fid)  su  |)au)e  roäre; 
to  mi  nie  -dzi  do  glowy  bas 
ge^t  mir  nidjt  in  ben  Äopf 
(hinein);  te  wszystkie  rzeczy 
nie  wejda  w  ten  maJy  worek 
aß  biefe  ©acfien  roerben  in 
biefen  f leinen  <S>ad  nid^t  fiinein= 
gefien  ;  szpada  zardzewiala  i  do 
pochwy  —  nie  chce  ber  S)e= 
gen  ift  »erroftet  unD  roill  niefit 
in  bie  ©cfietbe  l^ineingefien; 
prosze  -sc  i^  Bitte  einjutreten  ; 

—  w  stan  matzenski  in  ben 
S^eftanb  treten;  —  z  kim 
w  uklady  mit  jmnbm  in 
Unterfianblung  treten;  2)  — 
w  zwyczaj  olä  ©itte  an= 
genommen  roerben,  gur  ©itte 
roerben,  jur  ©eroofin^eit  roer«= 
ben;  3)  gu  etro.  gelangen,  tu 
etro.  geroten;  —  w  znaczenie 
u  ludu  jum  2lnfe^en  unter 
bem  3}olfe  gelangen ;  —  w  po- 
garde  in  äjerodjtung  geraten; 
4)  etro.  berürfficfitigen,  beaefi» 
ten,  ouf  etro.  SiüdEfid^t  nebmen ; 

—  w  czyje  poloÄenie  ficfi  in 
jmnb?  Sage  fiineinbenlen; 
trzeba  —  w  przyczyny  man 
mu§  bie  Urfocfien  berücEficfiti» 


Wchodzisty 


411 


Wczesny 


gen;  ja  w  blizsze  szczegolj 
nie  -dze,  ale  z  wynikiem  sie 
nie  zgadzam  xd)  ge^e  auf 
naivere  (Sittäell^eiten  ntd^t  ein, 
aber  mit  bem  Stefultat  bin  ic^ 
nic^t  einoerftanben ;  nie  wchod^ 
w  to,  jak  sie  staio  unterjuc^e 
nic^t,  roie  eä  gefd^el^en  ift;  — 
w  siebie  in  ft(^  geöen,  ftcb 
jelbet  prüfen,  über  fid^  felbft 
nö(^benfen ;  wejdz  w  siebie  i 
zdstanow  sie  nad  tem,  kto 
w  tym  wypadku  zawinii  gel^e 
in  bic^  unb  benfe  nodö,  met 
in  biefem  ^atte  ber  <S>6)uU 
bige  ift;  4)  mitbegiiffen  fein, 
mit  aufgenommen  fein;  tu  -dzi 
w  gre  nie  tylko  rachuba,  ale 
i  ambicya  l^ier  ift  nid^t  nur 
Sered^nung,  aber  auc^  ©i^rgeij 
im  ©piele;  w  rachunek  ten 
nie  weszl'o  jeszcza  obliczenie 
za  naprawe  dacbu  in  biefer 
Sfied^nung  "ift  noc^  bie  33  e- 
rec^nung  für  bie  Jieparatur 
beä  S)ad^e§  nic^t  inbegriffen; 
5)  ju  etroaä  genommen  tnerben, 
einen  ^^eftonbteiC  bilben;  do 
tego  Ifckarstwa  -dzi  kalomel 
ju  biefer  2Rebigin  rairb  uuc^ 
A^alomet  genommen. 

Wchodzisty,  adi.  mit  einem 
(Sinaang  oerfel^en. 

Wcias,  -u,  pl.  -y,  sm. 
^riig=,8agerbaum  m.,  ka^Tpif. 

Wci%6,  fie^e:  Wcinac. 

Wci^gad,  -ffam,  galem,  I. 
va.  imper/. ;Wci^.gn^c,  -gne, 
-gtem,  I.  va.  perf.  ^inein=, 
l^ereinjie^en;  hinauf  jie^en; 
^ineinne|men,  in  fi(^   jie^cn; 

—  w  siebie  wilgoc  5eud^tig= 
feit  aufnel^men;  —  w  siebie 
oddech   bcn   2Item    einjie^en; 

—  pazury  bie  Prallen  ein- 
gießen; —  pelnemi  piersiami 
powietrze  bie  Suft  mit  ganjer 
33ruft  fcßöpfen;  —  kogo  do 
pokoju  jmnbn  ins  Sin^mer 
jießen;  —  w6z  na  göre 
ben  SBagen  auf  ben  Serg 
ßinaufjiel|en;  —  ko^o  do  spisku 
imnbn  in  bie  SJerfcßroörung 
gießen;  2)  anjießen;  -gnij  bu- 
ty  gieße  bie  ©tiefet  an;  II. 
vn.  eingießen;  -gnal  kröl  do 
miasta,  za  nim  wojsko  cale 
ber  Äönig  gog  in  bie  ©tabt 
ein  unb  ßinter  ißm  bog  gange 
^eer.  i 


Wci^ganie,  -nia;  Wciq,- 
gniecie,  -cia,  sn.  (Singießen  n., 
JÖineingießen  n.;  ^inaufgießen 
n.;  —  pary  ©infttugen  «.  beg 
2)ampfeö. 

Wci^z,  adv.  immer,  immer= 
lüäßrcnD,  immerfort,  fort» 
rcäßrenb;  —  mi  sie  to  kreci 
po  glowie  ba§  geßt  mir  fort= 
roäßrenb  im  Äopfe  ßerum;  — 
jedno  i  to  samo  powtarzasz 
bu  roieberßolft  immer  ein  unb 
basfelbe ;  —  mu  to  mowie 
id^  fagc  e§  ißm  immer  raieber; 
—  jechac  faßren,  oßne  angu= 
ßalten. 

Wciec,  -ke,  -klem,  vn. 
per/.;  Wciekac,  -kam,  -ka- 
lem,  vn.  imperf.  ßineintrop= 
fen,  ßineinfidfern,  ßinein= 
fliegen;  przez  dz  iure  w  dachu 
woda  do  izby  -ka  Durdß  ba§ 
Sod&  im  Sacße  fliegt  äBaffer 
in  bie  ©tube. 

Wciekanie,  -nia,  Wcie- 
knigcie,-cia,  sn.  |)ineinflief!en 
n.,  öineintropfen  n. 

Wcielac,  -Inm,  -lalem, 
va.  imperf.;  Wcieliö,  -le, 
-liiem,  va.  perf.  1)  einüerlet= 
ben,  anneüieren;  ßingufügen; 
-lono  Wielkie  ksiestwo  litew- 
skie  do  Polski  bai  ©rofjfür» 
ftcntum  Sitauen  mürbe  ^olen 
einoerleibt;  2)  —  sie,  vr. 
gleifcß  roerben,  fid^  oerJörpern, 
ffiirflid^feit  roerben ;  slowo 
-lilo  sie  ba§  5Bort  ift  gieifcß 
gcroorben,  rourbe  gur  %at.  \ 
Wcielanie,  Wcielenie,  I 
-nia,  sn.  1)  ©inoerleibung  /., 
Slnnejion/.;  2)  SSertörpern  n. ; 
3SetIörperung  /. 

Wcielony,  adi.  raaßr,  Der» 
förpert,  leibbaft,  leibßaftig ;  — 
dyabel  ber  teibßaftige  Seufcl. 
Wcieraö,  -ram,  -ralem,  va. 
imperf. ;  Wetrzed,  -tre,  wtar- 
lem,  va.  perf.  einreiben,  ßin= 
einreiben;  masc  te  trzeba  — 
w  ciaJo  chorego  biefe  Salbe 
mug  man  in  ben  ,<lörper  beö 
firanfcn  einreiben;  —  sie,  vr. 
w  coficß  in  etnj.  ßineinarbeiten. 
Wcieranie,  Wtarcie,  -cia. 
sn.  einreiben  n.,  §ineinreiben 
M. ;  Einreibung  /. 

Wcierka,   -ki,  pl.   -ki,  sf. 
einreibungämittel  n. 


Wcigcie,  -cia  ;  Wcinanie, 
-nia,  an.  ßinf^neiben  n. ; 
etnfd^nitt  m.,  ©inbrucß  m. 

Wcigt,  -a,  pl.  -y,  sm. 
Sarfdß   7/1. 

Wcifty,  adi.  eingefcßnitten, 
gefcftroeift. 

Wcinaö,  -nam,  -nalem,  va. 
imperf. ;  Wci^c,  wetne,  wcia- 
*em,  va.  perf.  einfcßneiben, 
einßauen,  einferben;  —  sie, 
vr.  (ficß)  etnfcßneiben;  zatoka 
-na  sie  w  brzeg  bic  Sudßt 
fd^neibetinä Ufer  ein;  f(^n)eifen. 
Wcinka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Soßen  n. 

Wciornastek,  -tka,  pl. 
-tki,  sm.  Sölütenboßrer  m. 

Wciskac,  -kam,  -kaJem, 
va.  imperf. ;  Wcisn^c,  -ue, 
-nal'em,t;a.^er/.  ßineinörücEen, 
ßineingroängen,  ßineinpreffen; 
-snal  mu  w  reke  pieuiadze 
erbrüdEteißm@elD  in  bic^anb; 
—  sie,  vr.  fid^  ßineingroängen, 
ßineinbrüdfen,  einpreffen;  po- 
wietrze usiiuje  —  sie  wsze- 
dzie  bie  Suft  trad^tet  über= 
aü  eingubringen. 

Wciskanie,  Wcisnigcie, 
-cia,  sn.  Ginbringen  «.,  §in= 
einüroingen  n.,  ^»inetnpreffen  n. 
Wczas,  -u,  ^jZ.  -y,  sm. 
2lusrußen  n.,  Sequemlidßfctt 
/.,5DIufee/.,  freie 3eit;  zaÄywac 
•u  frei  Don  Sefcßäftigungen 
fein,  gerien  ßaben. 

Wczas,  adv.  früß,  geitig, 
gur  recßten  3eit ;  —  sie  o  to  posta- 
raj  tracßte  gur  recßten  3«it' 
eä  gu  befommen;  rychio  — 
eg  ift  fcßon  gu  fpat,  bu  ßätteft 
früßer  fommen  follen. 

Wczasowaö  si§,  -suje, 
-walem,  vr.  imperf.  fidß  auö= 
rußen,  raften,  ficß  bequem 
madßen,  ber  3tuijt  pflegen. 

Wczasowanie,  -nia,  am. 
2lu§rußen  n.,  iHuäraften  n. 

Wczesnosc,  -sei,  singr. 
tant.  sf.  1)  Sequemltdöleit  /. ; 
■£)  paffenbe,  richtige  ©e[egen= 
ßeit ;  3)  Singemeffenßeit  f. ; 
4)  8eitig!eit  /. 

Wczesny,  adi. ;  Wcze- 
snie,  adi.  1)  bequem,  gemäcß« 
ließ,  recßtgeitiq  paffenb,  ange= 
meffen,  am  ^la^e;  2)  geitig, 
früßgeitig;  -ne  zapobieienie 
chorobie  früßgeitige  3?erßinbe« 


Wczesniuchnv 


41: 


Wdrazac 


lung  ber  Äranf^eit;  -na  smierc 
früf)er  Xoh;  -ne  owoce  gtü^-- 
obft  M. ;  w  tytu  roku  mamy 
-na  zime  in  biefettl  ^a1)X( 
^aben  töir  einen  frül^en  SBtnler ; 
-ny  ptaszek  ein  äeitlidE)  auf[t(= 
l^enbtr  2JJenfd^,  gtüFiaufflcl^er 
w. ;  przyszedles  za  -snie  t)U 
bift  ju  frül^  gefommen;  -6nie 
wstawac  jeitlic^  aufftel^en. 

Wczesniuchny,  Wcze- 
sniutki,  adi. ;  Wczesniuch- 
no,  Wczesniutko,  adv.  fet)t 
früö,  äettlic^. 

Wczolgac  sif,  -gani, 
-galem,  t;r.  per/".  ^ineinfrte= 
dien,  fid^  fiineinfc^ [eichen;  ftd^ 
^inaufrotnben. 

Wczoraj,  adv.  geftern; 
—  rano,  wieczör  geftern  frü^, 
abenbä;  od  —  za  tydzien  ge= 
ftern  über  ad^t  ^age;  odje- 
chal  dopiero  —  er  ift  erft 
geftern  abgereift. 

Wczorajszy,  adi.  geftrig, 
uon  geftern;  dzien  —  byl 
dla  mnie  paraietny  ber  ge= 
flrige  Sag  n)ar  für  mid^  ben!« 
roürbtg;  czy  pamietasz  -sza 
uasza  rozmowe?  ertnnerft  bu 
bicft  an  unfer  ©efpräd^  üon 
geftern?;  nasza  znajornosc  nie 
-sza  unfere  a3efanntfc^aft  ift 
ni^t  »on  geftern;  ja  nie; 
-szy  idE)  bin  nid)t  von  geftern 
^er,  ic^  raeifs,  roas  id^  ju  tun 
i}aie ;  szukac  dnla  -szego  ben  ; 
geftrtgen  STag  fu($en,  ofins 
,'jtet  l)erumgel)en. 

Wczuwad  sig,  -warn,  -wa-  | 
}em,  vr.  imperf. ;  —  sig,  -je,  | 
-lern,  vr.  perf.  fic^  hinein» ' 
füölen.  j 

Wczytaö  si§,  -tarn,  -ta^em,  | 
vr.  per  f. ;  Wczytywaö  sig ,  ' 
-tuje,  -walem,  vr.  imperf. 
ficft  f)ineinlefen,  burc^  Sefen 
gut  lennen  lernen;  fid^  mg 
Sefen  oerfenlen ;  ktokolwiek 
-ta  sie  dobrze  w  ten  poemat, 
znajdzie  pewne  podobienstwo 
z  Homerem  roer  fic^  in  biefe 
2)i<i^tung  red^t  hineinlieft,  roirb 
eine  geroiffe  Sf)nlid^!eit  mit 
|)omer  finben. 

"Wczytanie,  Wczytywa- 
nie  sig,  -nia,  sn.  §ineinlefen 
n.,  Vertiefen  n. 

Wcwiczaö,  -czam,  -czalem, 
vu.  imperf  .\  Wcwiczyd,  -cz«-, 


-czylem,  va.  perf.  einüben, 
burc^  Übung  geläufig  machen; 
to  jest  tylko  -czone  bas 
ift  nur  eingeübt;  —  sie,  vr. 
fidö  einüben ;  —  sie  w  wlada- 
niu  bronia  fic^  in  ben  Söaffen 
einüben ;  —  sie  w  muzyce 
fid)  in  SJiufif  einüben. 

Wöwiczenie  sig,  -nia,  sn. 
©itiüben  n. 

Wdac,  -je,  -iem,  I.  va. 
perf.;  Wdawac,  -warn,  -wa- 
lem,  I.  va.  imperf.  l^inein-= 
geben,  i^ineinleiten,  »errcitfetn; 

—  kogo  w  nadziejc  jmnbm 
Hoffnung  cinflöfien;  —  kogo 
w  podejrzenie  jmnbn  in  3Ser= 
bacf)t  bringen;  nie  chce  ciebie 

—  w  klopoty  ic^  vo'xü.  bic^ 
nic^t  \n  ©orgen  bringen;  nie 
-waj  mnie  w  to,  nie  chce 
o  tem  wiedziec  bringe  mid) 
nidE)t  ba  l^inein,  icb  roiä  nid;t§ 
boDon  lüiffen;  tys  mnie  wd«! 
w  ten  proces  bu  t)aft  midE)  in 
biefen   ^rojefe  üernjicfflt;   II. 

—  sie,  vr.  1)  fid)  einlaffen; 
ja  sie  w  polityke  nie  -je  id) 
laffe  mi^  in  ^olitif  nic^t  ein; 

—  sie  z  kim  w  rozmowe  fi^ 
mit  imnbm  in  ein  ©efpräc^ 
einlaffen;  ja  sie  w  to  nie  -je 
id^  rotU  bomit  nichts  j^u  tun 
{)aben;  idö  mifdie  niic^  ba 
nid^t  (§in)ein,  ic^  gel^e  barauf 
nic^t  ein  ;  nie  -waj  sie  z  tymi 
ludzmi  laf;  bid)  mit  biefen 
Seuten  ni(^t  ein;  —  sie  z  kim 
w  milostki  fid^  mit  jmnbm 
in  einen  Siebeäljanbel  einlaffen ; 
z  jakim  sie  -jesz,  takini  sie 
stajesz  fage  mir,  mit  raem  bu 
umge{)ft,  unb  id)  faoe  bir, 
roer  bu  bift ;  böfe  58eifpiele 
oerberben    gute    ©itten;     2) 

—  sie  w  kogo  jmnbm  nad^gf= 
raten,  jmnbm  ganj  ä^nitcb 
fein;  caikiem  sie  wdal  w 
ojca  er  ift  gauj  feinem  9.sa= 
ter  nod)geraten. 

Wdanie,  Wdawanie,  -nia, 
sn.  §incingeben  «.,  ^ineiti- 
laffen  n. ;  —  sie  @inlaffen  «., 
3iac^geraten  n. 

Wdarcie  sig,  -cia,  sn.  ge« 
roaltiameS  hineinbringen. 

Wdal,  adv.  in  bie  gerne. 

Wda6,  wedme,  wdalem, 
va.  perj.\    Wdymac,    -mani, 


-maJem,  va.  imperf.  j^inein- 
bloien,  einblafen. 

Wdeptac,  -tarn,  -talem; 
Wdepn|,6,  -pne,  -pnalem,  vn. 
unb  va.  perf;  Wdeptywac, 
-tuje,  -walem,  vn.  unD  va. 
imperf.  I^ineinftampfen,  l^ineins 
treten,  auf  etm.  treten;  -pczmy 
w  ziemie  te  weze  treten  roir 
biefe  ©erlangen  in  bie  @rbc 
nieber. 

Wdeptanie,  Wdeptywa- 
nie,  -nia,  sn.  §ineintreten  n., 
jQineinftampfen  n. 

Wdgcie,  -cia,  sn.  @in=, 
§incinblafen  n. 

Wdmuchac,  -cham,  -cha- 
lem;  Wdmuchn^c,  -ebne, 
-chnatem,  va.  perf.\  Wdmu- 
chiwac,  -cbuje,  -watem,  va. 
imperf.  t)inetnblafen,  ein= 
blajen. 

Wdmuchanie,  -nia ;  Wdmu- 
chnigcie,  -cia;  Wdmuchiwa- 
nie,  -nia,  sn.  §inetnblafin  n., 
©inblafeu  n. 

Wdowa,  wy,  pl.  -wy,  sf.\ 
dim.  Wdöwka,  Wdowe- 
czka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  5&.ntroe 
/. ;  krolowa  —  bie  Äönigin= 
^IBilroe. 

WdowijWdowienski,  adi. 
SBitiDens,  roitrccnl^ait;  stan  — 
Sßitroenftonb  m.;  pensya  -wia 
üJitirenge^alt  m.;  czepek  — 
äCitroenl^aube  /.;  —  kwiat 
(Scabiosa  atropurpurea)  2yit= 
loenblume  /. 

Wdowiec,  -wca,  pl.  -wcy, 
sm.    aBitrocr   m,. 

Wdowieö,  -wieje,  -wialem, 
vn.  imperf.  oerroitroen. 

Wdowstwo,  Wdowien- 
stwo,  -wa,  sn.  SBitroenftano  m. 

Wdrapa6  sig,  -pie,  -palem, 
vr.  perf.\  Wdrapywaö  sig, 
-puje,  -walem,  vr.  imperf. 
I^inauffltttern ;  -pal  sie  na  göre 
er  ift  ben  Serg  Ijinaufijeflettert, 
er  bat   ben    Sera   erflommen. 

Wdrapanie,  Wdrapywa- 
nie,  -nia,  sn.  ^inauffletiern  n., 
(Srflimmen  n. 

Wdrazac,  -Äam,  -ial'em,  I. 
va.  imperf. ;  Wdrozyö,  -ie, 
-iylem,  l.va.perf.  1)  auf  ben 
3Q3eg  führen,  leiten;  2)  einprä= 
gen,  einflößen,  einbrüdEen ;  — 
komii  mniemanie  jmnbm  eine 
aJleinung  beibringen;—  wserce 


Wdrazanie 


413 


We 


dzieci  obyczaje  i  uczucia  in 
b  te  :öerjen  öer  ftinber  ©itten  unb 
öefü^le  einprägen;  ludzie 
fatalne  osobie  -zyli  mi  zdanie 
bie  SRenfd^en  f)aI6en  miroonfic^ 
eine  fatale 3Jieimmg  eingeflößt; 
3)  einleiten;  -iono  jui  w  tej 
sprawie  sledztwo  in  biefer 
©ac^c  rourbe  fc^on  bie  Unter» 
fud^ung  eingeleitet;  II.  —  sie, 
vr.  w  CO  fic^  an  etro.  geraö^nen, 
fic^  in  etro.  f^ineinleben; 
pomalu  -zylem  sie  do  tego 
nowego  sposobu  iycia  id^ 
^abe  mid^  langfam  an  biefe 
neue  Seben^roeife  geroö^nt. 

Wdrazanie,  Wdrozenie, 
-nia,  stn.  (Sinfü^cen  n.,  lS;in= 
leiten  n.,  ©ercö^nen  «.,  ®in= 
flöfeen  n. 

Wdr§,zac,  -iam,  -Äatem, 
va.  imperf. ;  Wdr^zyc,  -ie, 
-zytem,  va.  perf.  l)ineinbol^ren, 
l^ineinbrüdEen. 

Wdrazanie,  Wdrozenie, 
-nia,  sn.  öineinbo^ren  n.\ 
Sobrung  /.,  SSectiefuna  /■ 

Wdrobic,  -bie,  -bilem,  va. 
perf.  l^ineinbroden,  einbrodEen; 

—  chleb  w  mleko  S3rot  in 
bie  äJJilcö  einbrodEen. 

Wdrobienie,  -nia,  sn.  ^in- 
einbrocfen  n. 

Wdrzanka,  -kj,  pl.  -ki,  sf. 
(Cissampelos)  ©rie^rourjel  /. 

Wdrzeskalka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Kupellaria  (3?erfteinerung). 

Wdwojnasob,  adv.  boppelt. 

Wdychac,  -cham,  -chaJem, 
va.  imperf. ;  Wetclin%c, 
-tcbne,  -tchnalem,  va.  perf. 
einatmen;  einl^aud^en;  ein» 
blafen. 

Wdychanie,  -nia;  We- 
tchnigcie,  -cia,  sn.  (Sinatmen 
n. ;  ©inbiafen  n. ;  Sinl^aud^en  n. 

Wdziac,  wdzieje,  wdzialem, 
va.  perf.\  Wdziewac,  -warn, 
-waiem,  va.  imperf.  anjiel^en, 
anlegen,  auffegen;  wdzial 
surdut    er   30g   ben  3tod  an; 

—  czepek,  kapelusz  bie  §aube, 
ben  §ut  auffegen;  —  szyszak 
bcn  §elm  auffegen;  wdziej 
nowa  sukuie  lege  baä  neue 
Äleib  an;  wdzial  uciet^  gto- 
we  na  szpade  er  fpie^te  ben 
abgel^auenen  'Äopf  auf  ben 
S)egen;  czarownik  kruka  po- 
stac  na  sie  -wa  ber  gauberer 


nimmt  bie  @eftalt  eineä  3ia= 
ben  an. 

Wdzianie,  Wdziewanie, 
-nia,  sn.  ain^ie^en  n.,  »Anlegen 
«.,  aiuffe^en  n.,  Slnneljmen  n. 

Wdzieraö  sig,  -ram,  -ralem, 
vr.  imperf. ;  Wedrzec  sig, 
-dre,  -darl--m,  vr.  perf. ;  1)  ne- 
roaltfam  einoringen;  nieprzyja- 
ciel  wdarl  sie  wgranice  nasze  i 
kraj  pustoszy  ber  geinb  brang 
in  unfere  ©cenjen  ein  unb  Der» 
rcüftet  boä  Sanb;  buntownicy 
-li  sie  do  magazynu  broni 
bie  SJieuterer  brangen  geit)alt= 
fam  in  bog  SÜJaffenmagajin 
ein;  2)  fic^  aufbrängen;  — 
sie  na  tron  fic^  gum  §errfc^er 
aufroerfen,  fic^  qeroaltfam 
beä  2;^roneä  bemächtigen;  3) 
l^inaufftettern,  erflimmen,  er= 
fteigen ;  —  sie  na  wierzcho- 
lek  gory  ben  Serggipfel  cr= 
f  lettern ;  —  sie  na  mur  po  drabi- 
nach  bie  äUauer  auf  Seitern 
erftetgen ;  -rat  sie  na  naj wy^sze 
gory,  gdzie  dotad  noga  ludzka 
nie  stanela  er  t'rfletterte  bie 
l^öc^ften  Serge,  bie  bigl^cr  fein 
mcnfdblid^er  «^-uf;  betreten. 

Wdzieranie  sig,  -nia,  sn. 
^inaufflettern  «.,  (Srflimmen 
n. ;  (Einbringen  n.,  2lufbrän= 
gen  n. 

Wdzierca,  -cy,  pl.  -cy,  stn. 
©inbringlingw.,  Ufurpatorm. 

Wdzierczy,  adi.  fic^  ein» 
brängenb,  ufurpatorifc^. 

Wdzierka,  -ki,  sing.  taut, 
sf. ;  Wdzierstwo,  -wa,  pl. 
•wa,  sn.  ©mbrängen  «. ;  3luf= 
bringlidifeit  /.;  älnmaßung  /., 
Ufurpation  /. 

Wdzieczek,  -czka,  j)l. 
-czki,  sm.  1)  3Bangengrübc^en 
«.:  2)  Sieblic^feit  f. 

Wdzigczenie  sig,  -nia,  sn. 
Sd^munjeln  n.;  ©d^meid^eln 
n.;  ©efaüfucöt  /. 

Wdzifczelina,  -ny,  sf. 
Calmia  (Wmie)- 

Wdzigczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  (Bethylus)  ^iaben»,  ©lfter= 
rcürger  m. 

Wdzigcznica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  öulbgöttin  /.,  ©ra^ie  /. 

Wdzigczniuchny,  Wdzig- 
czniutki,  adi.  1)  fe^r  an-- 
mutig;  2)  fe^r  banfbar. 


Wdziecznomowny,  adi.; 
Wdzigcznomownie,  adv.  an= 
mutiq  iprecftenb,  fdiönrebnerifd^. 

Wdzigcznosc,  -sei,  siny. 
taut.  sf.  1)  Sanfbarfeit  /■., 
5)anl  m.,  (Srtenntlic^teit  /. ;  — 
komu  okazac  jmnbm  3)anf= 
barleit  begeigen ;  wielka  czuje 

—  dla  niego  id^  füf)le  große 
Sanibarfeit  i^m  gegenüber; 
jestes  mu  zobowiazany  do 
-äci  bu  bift  i^m  jur  3)anfbor= 
leit  Derpftic^tet ;  moze  liczyc 
na  moja  —  er  fann  auf  meine 
©rlenntUc^teit  red^nen;  z  -sei 
aug  Sonfbarfeit ;  przeeiwien- 
stwem  -.sei  jest  niewdziecznosc, 
niepamiec  na  dobrodziejstwa 
i  przysüugi  ber  ©cgenfa^  ber 
SDanfbarfeit  ift  ber  Unbanf, 
baö  3Sergeffen  ber  SBo^ltaten 
unb  Sienfte;  2)  Siebtic^feit /. 
2lnmut/.;  —  glosu,  oblicza 
bie  Siebttc^feit  ber  ©timme,  bei 
2lntli^e§. 

Wdzigczny,  Wdzigczen, 
adi. ;  Wdzigcznie,  adv.  1) 
banfbar,  erfenntlic^;  jestem 
ci  bardzo  —  za  to  id^  bin  bir 
bafür    fefir    banfbar;   zawsze 

—  immer  banfbar;  -ne  zadanie 
eine  banfbore  Slufgobe;  -na 
rola  eine    banfbare    3toIIe;  to 

—  kolor  baä  ift  eine  banfbare 
f?arbe;  2)  anmutig,  angenehm, 
lieblich;  -nie  sie  usmiechne- 
la  fie  lächelte  lieblich ;  -na 
jej  postac  ukazala  sie  na 
seieÄce  i^re  anmutige  ©eftalt 
erfcßien  auf  bem  ^fabc. 

Wdzigczyö,  -cze,  -czylem, 
va.  perf.  angenel^m,  lieblich, 
anmutig  madjen;  —  sie,  vr. 
fc^meid^eln,  lieb,  anmutig  tun. 

Wdzigk,  -u,  pl.  -i,  sm.  1) 
®anf  m.,  S)antbatfeit  /.,  Se- 
loljnung/.;  2)  Sleij  m.,  2ln- 
mut  /.,  Sieblid^feit  f. ;  -u  do- 
dawac  3^eij  »erleifien,  ben 
3ieij  er^ö^en,  reijenber  machen; 

—  wJasciwy  jej  postaci  bie 
i^rer  ©eftalt  eigene  2Inmut; 
dziewcze  to  posiada  wiele  -u 
biefeö  3Käbc^en  ift  Dott  2ln= 
mut. 

Wdzigkoslawa,  -wy,  pl. 
-wy,  sf.  (Gloriosa)^ro(^ttilie/". 

We,  praep.  jur  SJJilberung 
ber  2luäfprai^e  anftatt  W  (fiel^e 
biefcö) ;  —  Lwowie  in  Semberg ; 


Weba 


414 


Welna 


—  wszystkich  zakiadach  in 
aUen  Slnftolten;  stanal  — 
drzwiach  er  blieb  in  ber  %ü.v 
ftefien. 

Weba,  -by,  pl.  -by,  sf. 
2ßebe  /.,  feinfte  Seintoanb. 

Weblo,  -bla,  pl,  -hia.,  sn. 
(Zostera)  SBaffertiemett  m. 

Webrn§,6,  -brne,  -brnalem, 
vn.  per  f.  tjineinroaten;  l^inein= 
geraten;  —  w  btoto  in  ben 
^ot  hineingeraten;  —  w  dtugi 
(6i§anbie  D^ren)  inSd^ulben 
bineingeraten;  —  w  biede  in 
3Jot  geraten. 

Webrnifcie,  -cia,  sn.  §in= 
einroaten  n. ;  §ineinaeraten  n. 

Wech,  Wiech,  Wioch,  -u, 
pl.  -y,  sm.  (Cicuta  virosa) 
Sßafferf^ierling  w. ;  =  Sza- 
lej  jadowity. 

Wecowad,  -cuje,  -walem, 
va.  imperf.  1)  roe^ien,  fd^ärfen ; 
2)  jmnDn  burd^l^ec^etn,  imnbm 
berb  jufe^cn. 

Wecowanie,  -nia,  sn.  SEBet« 
jen  n.,  ©t^ärfen  n. 

Wedeta,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
SSebctte  /.,  ^o[ten  m. 

yieA\Q,praep.  (mit  bem  2. 
galt)  1)  neben,  baneben,  bei, 
an ;  stoi  drzewo  —  wody 
eS  fielet  ein  33aum  am  SDBaffer; 
przeszedlem  —  ciebie  id^ 
bin  an  bir  üorübergegans 
gen;  2)  ==  wedlug,  ge= 
m'(X%,  nac^,  roegen,  laut,  ju= 
folge;  —  prawa  laut  bem 
®efe^;  —  sil  i  dostatku 
w8zy8tko  czyn  tue  alle§  nac^ 
Ätäften  unb    SBermögen;    iyc 

—  przykazan  boskich  nacl| 
®otte8  ©eboten  leben ;  —  przy- 
rodzenia  iyt  ber  ^Ratur  ge= 
mä^  leben;  przyszedtem  tu 
tylko  —  ciebie  ic^  bin  nur 
beinetroegen  l^ergelommen;  nie 

—  mysli  nid^t  noc^  Sßunf^; 

—  stawu  grobia  man  mu^  fic^ 
ftredEen  nad^  ber  S)edEen. 

Wegetacya,  -cyi,  sing, 
tant.  sf.  Vegetation  /.  ^flan= 
jenroelt  f. 

Wegetowac,  -tuje, -walem, 
vn.  imperf.  oegetieren ;  =  Zyc 
jak  roslina  bez  dzialania  i  myöli. 

Wegna6,  -gnam,  -gnatem ; 
Wgoni6,  -nie,  -nilem,  va. 
perf. ;  Wgania6,  -uiam,  -nia- 
lem,  va.  imperf.  hineintreiben ; 


—  trzode  do  obory  bic  $erbe 
in    ben    Statt    hineintreiben; 

—  wojsko  do  miasta  baä 
§eer  in  bie  ©tabt  hinein» 
treiben. 

Wegnanie,  Wgonienie, 
Wganianie,  -nia,  ««.  hinein» 
treiben  «.,  hineinjagen  n. 

Wej  1  interj.  ftef),  ac^,  jcftau, 
fieb  einmal. 

Wejrzec,  -rze,  -rzatem,  vn. 
perf. ;  Wziera6,  -ram,  -ralem, 
vn.  imperf.  1)  ^ineinfeften, 
l^ineinfc^auen,  ^incinguden;  2) 
infpiäieren,   beauffic^tigen;    :-i) 

—  na  kogo  auf  jjmnbn  l)inob=, 
l)inunterfe^cn,  anfd^auen,  fei» 
nen  söIicE  auf  jmnbn  rid^ten; 
-rzyj  na  nas,  mocny  Bo^e  richte 
beinen  Slitf  auf  un§,  bu  ftor» 
fer  ©Ott;  -rzal  Pan  laskawie 
na  Abla  i  jego  ofiary  @ott 
flaute  9lbel  unb  feine  Dpfer 
gnäbig  an;  —  ua  kogosmiele 
jmnbn  felbftberoufet  anfd^ouen; 
4)  —  w  CO  etn).  unterfudien, 
fic^  um  etn).  bcfümmern,  ficb 
mit  etro.  bcfaffen ;  =  Wgladac. 

Wejrzenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  1)  33ltct  w.;srogie  —  grim» 
miger  '$il\d\  bJagam  cie  o  je- 
dno  laskawe  -—  i^  fle^e  bid^  um 
einen  gnäbigen  33lidt  an\  miec 
zle  —  einen  böfen  SJtid  ^a= 
ben;  z  pierwszego  -nia  auf 
ben  erften  33lidE;  w  -niu  jego 
malowata  sie  dobroc  i  pobla- 
zliwosc  in  feinem  SBlidEe  malte 
ftd^  ©ttte  unb  ^^ac^ftd^t ;  wszy- 
scy  smutne  ku  niej     zwrocili 

—  aüe  fd^auten  fte  mit  trau= 
rigen  2Iugen  on;  2)  2lnblitf 
m.,  2lnfei)en  «. ;  SluäfeFjen  «. ; 
z  -nia  oon  2luäfe[)en. 

Wejscie,  -cia,  pl,  -cia,  sn. 
(gingang  m.,  (gintritt  »w. ;  — 
wzbronione  »erbotener  ®in= 
gang;  —  pary  S^ampfäuflu^ 
m.,  3)ampfeingang,  (Sinftrö^ 
mung  /. ;  u  -cia  sta^y  dwa 
rzedy  lokajow  beim  ©ingang 
ftanben  jroei  3leif)en  Salaien; 

—  tych  dwöch  masek  do  sali 
zrobilo  ogolne  wraÄenie  bcr 
eintritt  biefer  jroei  SKaöfen 
in  ben  ©aal  madEitc  allgemei« 
neu  @inbrudf. 

Weksel,  -sla,  pl.  -sie,  s»i. ; 
dim.  Wekslik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  1)  SBec^fel  m. ;    wyatawic 


—  einen  Söec^fel   auSfteHen; 

—  okazac  einen  äßec^fet  prä» 
fentieren;  —  wypJacic  einen 
SBedifel  augjal^Ien,  honorieren ; 

—  zaprotestowac  einen  2Bed^= 
fei  proteftieren ;  —  Äyrowac 
einen  aOSec^fcI  girieren;  puscic 
falszywe  -sie  w  obieg  falfc^e 
Süed^fel  in  Umlauf  fe^en; 
majacy  prawo  wystawiania 
-sli  roed^felfäl^ig;  prawo  wy- 
stawiania -sli  2Bec^felfä^igfeit 
/.;  2)  =  Zwrotnica;  3)  5UJed^= 
fei»,  Xrumpfbatlen  m. 

Wekslarka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  SBec^flerin  /. 

Wekslarnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  ffiec^felftube  f. 

Wekslarski,  adi.  <Selb= 
n)ecf)fler=,@elbn3erf)fel',S5?ed^fet5. 

Wekslarstwo,  -wa,  sn. 
(Selbroed^  fei  m.,  @elbtDecl)feIn 
n. ;  3Becbflergefd)äft  «.,  SBeci)» 
feloefcbäft  n. 

Wekslarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Sßecbfler  m. 

Wekslowaö,  -luje,  -wa- 
lem, va.  imperf.  1)  roec^felii, 
®elb  auercec^feln ;  2)  f(^ab= 
l)afte  33a[fen  auöfliden. 

Wekslowanie,  -nia,  sn. 
2Becbfeln  n. 

Wekslowy,  adi.  SBed^fel», 
SBec^f el  betreffenb ;  prawo  -we 
SBcdifelrecbt  n. 

Weldzki,  adi.  -kie  po- 
klady  SBölberton  m.,  aSälber- 
gebilbe  n. 

Welenc,  Welens,  -a,  pl. 
-e,  sm.  SBaffenrodf  m. 

Welgn^ö,  -ne,  -n^lem,  vn. 
perf.  in,  an  etro.  fleben,  ftedlen 
bleiben;  fid^  an  etro.  geroij^nen, 
ficb  in  etro.  l^ineinteben. 

Welgnigcie,  -cia,  sn.  2ln= 
fleben    n. ;   Slngeroö^nen   n. 

Welin,  -n,  pl.  -y,  sm. 
SSelin  m.,  SBeUnpapier  n.,  3Se= 
linpergament  n. 

Weiinowy,  adi.  SSelin«. 

Welon,  -u,  pl.  -y,  »»t.; 
dim.  Welonik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  ©d^teier  tn. 

Weina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
SQBoHe  /. ;  o  kozia  -ne  sie 
spierac  um  beä  ÄaiferS  33art 
ftreiten;  ta  materya  tkaaa 
z  czystej  -ny  biefer  ©toff  ift 
auö  reiner  SBoHe  geroebt;  po- 
kryty  -na  mit   SBoße  bebedt; 


Welniak 


415 


Werbowanie 


wiecej  mu  choeizi  o  -ne  niz 
o  owce  e§  liegt  if)m  mef)x  an 
ber  SßoHe  alö  an  ben  ©djafen, 
eä  gei^t  im  nur  um  ben  D^u^en; 
pewnie  kai;demu  dzis  zadrÄy 
-na  ieber  roirb  l^eute  um  [eine 
§aut  ;;ittetn. 

Welniak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  grobeä  ^albrooUenjieug ;  2) 
Bombyx  (baumrcoUftauben» 
äiprtic^er  ©trauc^). 

Welnianka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  rooUcner  Stocf,  rooEeneö 
S?reiö;  2)  gloden  m.,  SBoIIe 
/.  an  ©eroäc^fen;  3)  aBoQ= 
graä  n.,  ©eibenbinfe  /.,  2ßie» 
fcnrooUe/. ;  4)  >2ltt  |)änfling ; 
5)  2lrt  «Hei^fer. 

Welniany,  adi.  333oII=, 
rooHen;  -ne  ponczochy  rooHene 
©trumpfe ;  -na  koMra  raoHene 
®edc;  -na  materya  SßoUftoff 
n.;  -na  suknia  SBoUffeiD  n.; 
odpadki  -ne  SßoHabfälle  pl.', 
towary  -ne  SßoHroaren  pl; 
handel  towarow  -nych  SBoU» 
roaren^anbel  m. 

Welniarz,  -a,  pl.  -e,  sm.  SOßoHä 
f)änb[cr  /«. ;   SBoUarbeiter   m. 

Welniasty,  adi.  rooUartig, 

TOOlIic^t. 

Welnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
(Anthyllis  vulnerana)  gemeine 
SBoßblume,  SBunbJraut  n., 
SBunbflec  m. 

Welniglowka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Protea  (^flanje). 

Welnisty,  adi. ;  Welnisto, 
adv.  rooQtg,  9BolIe  tragenb, 
mit   SBotte   Bebedt,  l^aarig. 

Welpa,  -py,  pl.  -py,  sf 
Eolidia  (Sd^langmart). 

Weinkn%c,  -ne,  -natem, 
va.  perf:  Wmykac,  -kam, 
-kaiem,  va.  imperf.  unuer« 
mer!t  bineinfc^teben,  einfc^lie? 
§en;  —  sie,  vr.  I^ineinfd^lüpfen, 
ftdb  f)ineini(f)[eic^en. 

Wemknigcie,  Wmykanie, 
-nia,  sn.  unoermerfteä  §in- 
einfd^ieben;  —  sie  hinein» 
fd^Iüpfen  n.,  §ineinfd^[eic^en  n. 

Wena,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
Slber  /.,  aScnc  f.  =  ZyJa. 

Wendeta,  Wendetarka, 
etc.  =  Tandeta,  Tandeciar- 
ka  etc. 

Wendeta,  -ty,  sing.  tant. 
s/.  aSenbetta /.,  Slutraiie/.; 
=  Zemsta. 


Wenerowaö,  -r«je,  -wa- 
I  lern,  va.  imperf.  oece^ren, 
achten;  =  Czcic. 

Wenerya,  -ryi,  sf.  Suft= 
feuere  /. 

Weneryczny,  adi.  Denc- 
rifd^,  ft)pf)tüttjc^. 

Wenerzytka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Venus  (9J{ufc^eIatt). 

Wenesekcyaj-eyi,  pl.  -eye, 
*/.  SJenenijffnung  /".,  3"«^«i^' 
laffen  n. 

Wentyl,  -u,  pl.  -e,  sm. 
SSentil  n.,  trappe/.;  —  do 
obwiazki,  —  skrzynki  suwako- 
wej  aSentil,  ©d^mierbüc^je  /. 
unb  §a^n  tw.  ;  —  dwuprzy- 
Igniowy  boppelft^igeS  3SentiI; 

—  dzwonowy,  dzwonisty 
©todfenoentil;  —  kulisty 
^ugeloentil;  —  naciskowy 
©rutfoentir,  ®ru(jflappe;  — 
obrotowy  ©re^Dentil;  —  pa- 
rowy  2)ampf=,   ©tcueroentil; 

—  piasecznicy  ©anbftreU' 
üentil;  —  podnoszony  §e= 
bungönenttl;  —  pompy  5]]um= 
penitappe;  —  posuwisty  ®tei= 
tungsüentil;  —  powietrzny 
Suftnentil ;  —  potcylindryczny 
ksztaütu   D     D-Sc^ieber    m. ; 

—  rozdzielajacy  SSerteitungä» 
oentil;  —  rozszerzalny  (£5= 
panfion§=,  SlbfperrDcnttt;  — 
ssacy  ©augoentil,  (ginfaug= 
»entil,  ©augHappe;  —  staJy 
fiseä  aSentil;  —  stozkowy 
Äegelüentil,   fomfd^eö  SSentil; 

—  wpustowy    S)roffeIr)entiI ; 

—  -wylevvu    ©peiäfopfuentii; 

—  wypufltowy  2luä[a§»,  2lug= 
bla|eöenti[;  —  zasilajacy  ©pei« 
fenenttt ;  zawiasowy  Älappen» 
nentil,  ©d^arnier',  @elent= 
tjentit. 

Wentylacya,  -cyi,  sf. 
SSentiiation  f.,  Stiftung  /., 
Suft<ufu^r/.,8ufterneuerung/. 

Wentylator,  -a,  pl.  -y, 
sm.  SSentiltttor  m.;  =  Wia- 
traczek. 

Wen,  ftatt  w  niego,  in 
ii)n,  binein. 

Wepchn%c,  -ne,  -naiem, 
va.  perf.'.,  Wpychac,  -cham, 
-chalem,  va.  imperf.  ^incin= 
ftoBcn,  l^ineinftopfen,  ^inein= 
brängen,  ^ineinbrücfen ;  —  ko- 
mu  roiecz  w  piersi  jmnbm  baä 


©d^roert  in  bie  Stuft  ftofeen; 
—  komn  CO  przemoca  do 
reki  jmnbm  mit  ©emaltetro. 
in  bie  §anb  brücfen;  — 
kogo  do  wiezienia  jmnbn 
ins  ©efängnil  roerfen;  — 
kogo  w  nieszczescie  jmnbn  ini 
Ung[ü(f  ftürjen;  ty  mnie  -niesz 
do  grobu  twoimi  postepkami 
bu  roirft  mid^  burd^'  beine 
Säten  in§  @rab  ftürjen;  — 
kogo  do  klasztoru  jmnbn 
Sroingen,  2Rönc^  ober  iiJonne 
ju  werben;  -nai  wszystko 
naraz  w  usta,  by  sie  nie  po- 
trzebowac  dzielic  er  ftopfte 
alleä  auf  einmal  in  t)in 
2)iunb  hinein,  um  nic^t  ge= 
nötigt  fein,  ju  teilen  ;  —  sie, 
vr.  fid^  ^inetnbrängen. 

Wepchnigcie,  Wpycha- 
nie,  -nia,  sn.  .^ineinfto^en  m., 
^ineinftopfen  n.,  hinein« 
brücfen  n.,  §ineinbrängen  n., 
^ineinjroängen  n. 

Weprze<S,  -pre,  -wpartem, 
va.  perf;  Wpieraö,  -ram, 
-ralem,  va.  imperf.  1)  ein= 
brüden;  —  drzwi  bie  Xüten 
einbrüdEen;  2)  ^ineinbrängen, 
^incinjroängen ;  —  nieprzy- 
jaciela  do  wsi  ben  ^^^int)  in 
ba6  Sorf  l^ineinbrängen;  — 
CO  w  kogo  jmnbm  roaä  ein= 
reben  rooßen,  jmnbm  n»a§ 
aufbürben  rooUen,  roa^  roeis» 
mad^en  rooCen,  etro.  aufpngen, 
auffnüpfen;  chcial  we  mnie 
— ,  ze  jestem  pijany  er  moCtc 
mit  einleben,  bafs  id^  betrunfen 
fei ;  wpariem  w  niego,  Äe  jest 
moim  krewnym  id^  \)abe  i^m 
eingerebet,  baf;  er  mein  3Jcr= 
njonbter  fei;  —  sie,  vr.  mit®e= 
malt  einbringen;  —  sie  w 
kogo  fid)  jmnbm  aufbrängen, 
auf.^roingen. 

Weranda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
aSeranba  /.,  3;crraffe  /. 

Weratrjma,  -ny,  sing, 
tant.  sf.  Sieratrin  n. 

Werbel,  -bla,  -bie,  sm. 
3;rommeIn)ir6eI  m..,  2BtrbeI  m. 

Werbowad,  -buje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  werben,  an= 
roerben. 

Werbowanie,  -nia,  sn. ; 
Werbunek,  -nku,  pl.  -nki, 
sm.  SBerben  n.,  SBerbung  /., 
3lnn)crbung  /. 


Werbowniczy 


416 


Wesoly 


Werbowniczy,  adi.  3Ber= 
6unc<5=. 

Werbownik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  SiJerber  m. 

Wereciarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
3erlumpte(t)  m. ;  =  Obdartus. 

Werek,  -rka,  pl.  -rki,  stw. 
orDtiiäre  ©d&lafftette,  orbtnäres 
58ett. 

Wereszka,  -ki,  pl.  -ki,  s/. 
abaebroc^ener  ^feit. 

Wereta,  -ty,  pl.  -ty,  *f. 
grobeg  Setntu^,  grobeä  Suc^. 

Werk,  -u,  pl.  -i,  s/«. 
SSJerf  n.,  Sliec^aniämuä  »?. ; 
=  Mechanizm. 

Wermilion,  -u.  sing.  tant. 
sm.  3i"nober  n. 

Werneryt,  -u,  «?'«^.  tant. 
äßernertt  w«. 

Werniks,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Satf  >«.,  {^''Jtbe/. ;  =  Pokost. 

Weronika,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
(Ehrenpreis  m. 

Werpnia,  -ui,  pl.  -nie,  sf. 
Semeoarpus  (^flanje);  =  Slo- 
nia  wesz. 

Wersat,  -a,  pl.  -ci,  sm. 
burc^triebener  3Ren]6). 

Wersatka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
burdötriebene  grau. 

Wersya,  -syi,  pl.  -sye,  sf. 
'^erfion/. ;  wediug  innej -syi 
nad)  einet  anbeten  SSerjton. 

Werteb,Wertep,  -u,  pl.  -y, 
sjw. ;  Werteba,  Wertepa,  -py, 
pl.  -py,  sf.  aibrceg  w.,  ^rrtneg 
m.  •,  przevvodnik  zdrajca  na- 
prowadzit  wojska  nasze  na 
te  przeklete  -by  bet  Beträte» 
rifc^e  j^"^"»^  Btac^te  unfer 
^eer  auf  biefe  üerbammten 
Qrrroege. 

Wertel,  -tla,  pl.  -tle,  sm. 
SBirtel  tw.,  3)rc[)roIIe /.;  ©tu- 
fenfcfieibe  /.,  ©tufenroüe  /. 

Wertowac,  -tuje,  -waJem, 
vu.  imperf.  blättern,  burc^= 
fucöen,  burd^fd^auen. 

Wertowanie,  -nia,  sn. 
Sutc^luc^en  n.,  ©urd&fd^auenn. 

Wertykalny,  adi.;  Wer 
tykalnie,  adv.  fen!re4t,  Der«" 
tifal;  ==  Pionowy. 

Werwa,  -wy,  siny.  tant. 
^etoe  /.,  ©c^njung  m.\  = 
Entuzyazm,  Zapal. 

Weryfikacya,  -cyi,  pl. 
-eye,  */.  SSetififation  f.\  = 
Sprawdzenie. 


Weryfikowad,  -kuje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  Derifi3ieren ; 
=  Sprawdzac. 

Werzn^c,  -ne,  -n^lem,  va. 
perf. ;  Wrzynac,  -nam,  -iia- 
tem,  va.  imperf.  I}tnein= 
fcfeneiben;  —  sie,  vr.  ein= 
fd^nctDen,  fc^netbenb  etnbrin= 
gen;  tasiemka  -na  mi  sie 
w  cialo  ba§  33anb  fc^neibet 
mir  in§  e^^^'f"^- 

Werznigcie,  -cia ;  Wrzy- 
nanie,-  nia,  sn.  ©infc^neibeu  n. 

Wesele,    -la,    pl.   -la,    sn. 

1)  g'cewbe  71.,  SSetgnügen  n. ;  po 
-lu  czesto  smutek  nastepuje 
nad^  5^eube  !ommt  oft  Srau= 
rig!eit,  auf  greub'  f ommt  Selb ; 
wszystkie  uderza  struny  po 
kolei  pröcz  jednej  struny, 
procz  struny  -la  et  fdltägt 
alle  ©atten  nadjetnanbet  an, 
eine  aufgenommen,  bie  ©aite 
ber  gj^^uöe;  w  -lu  i  w 
smutku  in  g^teub'  unb  Seib; 

2)  ^od^jeit/.;  wigilia  przed 
-m  -^olterabenb;  —  wy- 
prawic  eine  ^oc^jeit  mad^en, 
ausrichten ;  uczta  po  -lu  |)od)= 
3eit§mal^[  n.\  srebrne,  zlote, 
dyamentowe  —  fitbetne,  gol= 
bene,  biomantene  ^oct)äeit; 
kiedyz  panskie  —  mann 
machen  ©te  §odE)5eit?  byc 
zaproszonym  na  —  gut  §od)= 
jeit  gelaben  fein;  bylem 
na  jej  -lu  id^  roar  auf  il)rer 
^OC^jeit;  nie  rade  kury  na 
— ,  ale  musza  bie  §ü^ner 
motten  nid^t  auf  bie  ^orfjäeit, 
aber  fie  muffen  boc^,  bie 
$üf)ner  möd^ten  nid^t  aufge= 
geffen  fein,  SlJu^  ift  eine  [)arte 
9iuf; ;    obejdzie  sie  cyganskie 

—  bez  marcypanöw  bie  ^i' 
geunetf)od)5eit  roirb  aud^  oi}ne 
äßarjipan  ftattfinben,  baä 
muffen  rotr  nic^t  f)aben,  roir 
l^aben  feine fo  f)of;en Slnfprüc^e ; 

3)  aibftofeen  n.  beö  feftge= 
fabrenen  glofeeö. 

Weselenie,  -nia,  sn.  (gr= 
freuen  «.;  —  sie  greuen  m. 

Weseliö,  -le,  -lilem,  va. 
perf.  freuen,  erfreuen,  erl^ci« 
lern;  slonce  -li  doliny  bie 
©onne     etE)ettert    bie    Säler; 

—  sie,  vr.  fidE)  freuen,  fröl^» 
tit^,  Utftig,  fetter  fein;  :^li 
sila    sie    — ,  dobrzy    sie    -la 


bie  böfen  2)Jenfd6en  jroingen 
fid)  jur  greube,  bie  ®uten 
freuen  fid|  oon  felbft;  niema 
sie  czego  —  eä  ift  feine  Ur» 
facbe  gur  gteube  oor^anben. 

Weselina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.    Graptophyllum   (^^sflange). 

Weselisko,  -ka,  jyl.  -ka, 
sn.  gtofie  öodijeit. 

Weselnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
|)0dÖ3ettägaft  m. 

Weseiny,  adi.  §0(^3eit5=, 
j^od^jeitlic^ ;  dar  —  $oc^3eit5= 
gefc^enf  n. ;  -na  piesn  öoc^= 
jeitätieb  n.\  orszak  —  §0(^= 
iseitäjug  m. ;  obrzedy  -ne 
§oc^jeitäbräuc^e  pl.\  gosc  — 
§od^((ett§gaft  m. ;  towarzystwo 
-ne  |)od)jcitögefeÜfc^aft  /. 

Weslac,  -tarn,  -talem, 
va.  perf ;  Wscielac,  -lam, 
-lalem,  va.  imperf.  einbetten. 

Weslac,  -szle,  -sfaiem,  va. 
perf. ;  Wsylac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf.  einfenben,  l^tncin= 
fenben. 

Weslanie  l)  =  W8cielanie, 
-nia,  Art.  ©inbettett  n.;  2)  = 
VVsytanie,  -nia,  sn.  (S;in= 
fc^iäen  n.,  (Einfenben  n. 

Wesolnisia,  -si,  pl.  -sie, 
.9/.  luftiges  Sßeibdien. 

Wesoluchny,  Wesolutki. 
adi. ;  Wesoluchno,  Weso- 
lutko,  adv.  feljr  freubig, 
Reiter,  frö^lid^. 

Wesolek,  -Ika,  pl.  -Iki, 
sm.  1)  Sufltgmacber  »?.,  ©pa^^ 
madEier  w.;  2)  (Epilobium  spica- 
tum)  3Beibentö§d)en  n. 

Wesolosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  grö^Uc^feit  /.,  §'eiteifett 
f.',  greube  /. ;  —  ustapita 
miejsce  smutkowi  grö^lid^= 
feit  machte  ber  3::rauer  i^ia^; 
wybuchy  -sei  2luäbrücf)e  ber 
|)etterfett;  —  twarzy,  czola, 
oczu  bie  |»eiterfeit  bj§  Q)e= 
ftd)teö,  bet  ©tirn,  'iiev  5lugen. 

Wesoly,  adi.;  Wesolo, 
adv.  luftig,  fteubig,  fröf)lic^, 
fettet;  -le  miejsce  fetterer 
Dtt;  -la  mina,  twarz  ^eitere 
2)?iene,  l^eiteteä  (Sefic^t;  -la 
okolica  freunblid^e  (Segenb; 
-le  usposobienio  l^eitere§  C^e- 
müt;  -ly  dzieii  friJl)Iic^er 
Sag;  ach  jak  -lo  dzis  bylo 
na  naszem  zebrania  0  n)ie 
luftig  mar  e§  ^eute  in  unferer 


Wespol 


4i; 


Wezbranie 


Sevfammrung ;  grajcie  cos 
-üego  fptett  etro.  Sufttgeä  {au\)', 
-la  nowine  mam  do  opowiedze- 
nia  ic^  f)a6e  eine  frööltcfie 
S^ad^ctc^t  gu  eiij'd[)kn;  badz 
•ty  fei  luftig;  -Ja  sztuka  ein 
luftige^,  unterfjallenbeg  ©tücf ; 
kaÄdy  sie  cieszy,  kazdemu  -}o 
jeber  freut  fid^,  iebem  ift  frö^- 
li^  JU  2J?ute;  -te  Äycie  pro- 
wadzic  ein  frö{)U(^eä  Seben 
füllten;  -ty  uastroj  fröl^Ud^e 
©timmung  ;  i;ycze  warn  -lych 
swiat  ic^  rounfd^e  eu^  fröfi= 
lic^e  g^eiertage;  byc  zawsze 
-lym  immer  luftig,  gut  gelaunt 
fein;  to  calkiem  nie  -ia.  rzecz 
ba^  ift  gar  nitf;t  luftig;  -ty 
jak  ptaszek  luftig  roie  ein 
SOoael. 

Wespol,  adv.  1)  gemein» 
fd^aftlic^,  jufammen;  2)  ju= 
gleich,  gu  gteicf;er  S'^ii. 

Wesprzec,  -pre,  -parlem, 
la.  per/.;  Wspierac,  -ram, 
-raiem,  va.  imperf.  unter» 
ftü^en,  [tilgen,  aufhelfen,  33ei= 
ftanb  leiften,  unter  bie  2lrme 
greifen;  —  kogo  rada  jmnbm 
mit  feinem  9?at  beiftefien; 
wparl  glowe  na  reku  er  ftü^te 
ben  Äopf  auf  ber  §anb;  -yj 
ubogiego  [)iif  bem  Slrmen 
auf;  stal  wsparty  na  kija  er 
ftanb  auf  feinen  ©tocE  ge= 
ftü^t;  —  sie,  vr.  fi^  ftü^en; 
szedi  -jac  sie  na  kijach  er  ging 
fic^  auf  Ärücfen  ftü^enb;  — 
sie  wzajemnie  fid^  gegenfeitig 
unterftü^en. 

Wessac  sig,  -ssam,  -ssa- 
iem,  vr.  per/.]  Wsysac  sig, 
-sam,  -sal^em,  vr.  imperf. 
ficfi  einfaugen. 

Wessanie,  Wsysanie, 
-nia,  sn.  ©infaugen  n. 

Westalka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
SBeftalin  /. 

Westchn^6,  -ne,  -nalem, 
vn.  perf.\  Wzdycha6,  -cbam, 
-chalem,  vn.  imperf.  feufjen, 
©euf  jer  ausfto^en ;  czemu 
-chasz?  roarum  feufäeft  bu?; 
cicho  —  leife  feufjen ;  —  do 
ksifzyca  ben  2)Jonb  anfd^macf): 
ten;  —  do  czego  fic^  nac^ 
etro.  fel^nen,  na^  etro.  Der» 
langen;  —  na  co  ju  etro. 
feufgen. 

Westchnienie,     -nia,    pl. 

SiowDik  polsko-niemiecki. 


-nia,  sn.  Seufzer  vi.;  eiche 
—   ein   leifer    ©eufjer. 

Wesz,  wäzy,  pl.  W3zy,  sf. 
2au§  /. ;  —  rcÄlinna  Slatt» 
lauä;  —  wodna  3Bafferfcl^lan= 
genttaut  n. ;  —  swinla  ©cf)ier» 
iinq  172. 

Weszka,    -ki,  pl.  -ki,    sf. 

1)  (lim.  von  Wesz;  2)  3?äube 
/. ;  3)  —  ogrodna  ^unböpe» 
terfilic  /. ;  psia  —  Slier« 
freffe  /. 

Wet,  indecl.  sn.  —  za  — 
oddac  ©leic^eä  mit  ©leic^em 
Dergelten;  masz  —  za  —  ba 
^aft  bu  ben  Sol)n,  roie  bu  mir, 
fo  ic^  bir,  icft  ^abe  bir  blo^ 
oergolten.  [chad. 

Wetchnac.     fie^e      Wdy- 

Wetchnigcie,  Wtchni§cie, 
-cia,  sn.  ®inblafen  n.,  (gin= 
^oucben  n. 

Weteran,  -a,  pl.  -i,  sm. 
3]etetan  vi.,  alter  ©olbat. 

Weterynarski,  adi.  SSete» 
rinär=,  tierärjtlid^. 

Weterynarya,  -ryi,  sing, 
tant.  sf.  2:ier^eilfunbe  /. 

Weterynarz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  2:ierar5t  m. 

Wetkac,  -kam,  -kalem, 
va.  per/.;  Wtykac,  -kam, 
-kalem,  va.  imperf.  1)  ^in» 
einftopfen;  2)  ^ineinuieben. 

Wetkanie,  Wtykanie, 
-nia,  sn.  1)  §ineinftopfen  n. ; 

2)  ^ineinroeben  n. 
Wetkn^c,  -ne,  -naiem,  va. 

per  f.;  Wtykac,  -kam,  -ka- 
iem,  va.  imperf.  ^ineinfteden, 
in  etro.  ftecfen. 

Wetknifcie,  -cia,  sn. 
^ineinfteden  n. 

Weto,  inded.  sn.  33eto  «., 
SSetorec^t  n. ;  —  zalo^yc  bas 
Sßetorec^t  ausüben,  Sinfpruc^ 
erbeben. 

Wetowac,  -tuje,  -walem, 
va.  imperf.  1)  ©letd^eä  mit 
©leic^em  oergelten,  l^inein» 
jaulen;  2)  erfe^en,  roieber 
einbringen,  roieber  gutmad)en. 

Wetowanie,  -nia,  sn.  1) 
SBergelten  n.,  ^iim^aijUn  «. ; 
2)  ©rfe^en  n.,  ©utmac^ung  f. 

Wetowniczy,  adi.  Äom- 
penfatione:. 

Wetrzec,  fiel^e  Wcierac. 

Wety,  -tow,  plur.  tant.  sn. 
Jiad^tifC^  m.,  Seffert  n. 


Wewlec,  -wleke.  -wloklem ; 
Wwlöczyc,  -cze,  -czylem, 
va.  perf. ;  Wewlekac,  -kam, 
-kalem,  va.  imperf.  hinein» 
jie^en,  f)ineinf^leppen,  mit 
©eroalt  t)tnetnbringen,  hinein» 
jerren;  -kli  go  do  wiezienia 
fie  fc^leppten  t^n  inä  ©efäng» 
nis»;  —  nitki  ben  gaben 
burc^bringen;  -kli  go  do  wody 
fie  fd^lenpten  ibn  inS  SBaffer. 

Wewlekanie,  Wwlekanie, 
Wwloczenie,  -nia,  sn.  Öin= 
einfc^leppen  n. 

Wewn^trz,  adv.  unb  praep. 
mit  b.  2.  '^aü ;  inroenbig,  innen, 
innerlid^,  im  Qunecn;  inner» 
^alb ;  —  kopalui  im  Qnnern  ber 
(Srube;  ktö^  zgadnie,  co  sie 
—  dzieje  roer  tann  erraten, 
rcaä  innen  nörgelt;  —  domu 
innerhalb  beä  §aufeä;  tak  — 
jak  i  zewnatrz  föroo^l  innen 
als  aufien;  dorn  byl  —  urza- 
dzony  z  wielkim  przepychem 
bag  §auö  roar  innen  mit 
großer  ^rac^t  eingerichtet;  z 
wierzchu  biyszczqcy  a  — 
pasty  oon  au§en  glänjenb 
unb  innen  leer. 

Wewngtrzny,  adi.;  We- 
wngtrznie,  adv.  inroenbig, 
innerlich,  inner;  pokoj  -ny 
ber  innere  gri^oe;  minister 
spraw  -nych  2Riniftec  beä 
i^nnetn;  nie  dose  na  tem 
byc  -nie  cnotliwym,  trzeba 
to  umiec  pokazac  cä  ift  nic^t 
genug,  innerlich  tugenb^aft  ju 
fein,  man  mufe  eä  auc^  seigen 
fönnen;  ruch  -ny  ptynu  bie 
innere  Ssroegung  ber  5f"[l'S= 
feit;  -aa  czesc  oka  ber 
innere  3;eil  be§  2lugeö; 
usmiechal'  sie  do  mnie,  a  -nie 
myslal',  jakby  sie  mnie  po- 
zbyc  er  lächelte  mir  ju  unb 
innerüc^  backte  er  barübec 
nacb,  roie  mic^  loa  ju  roerben. 

Wezbraö,  -biore,  -ratem, 
vn.  perf.;  Wzbierad,  -ram. 
-ralem,  vn.  imperf.  anfc^roet» 
len,  fd^roetlen,  roac^fen,  ju» 
nehmen,  fteigen,  fluten;  -ly 
rzeki  bie  g^^ffe  fc^rooUen  an ; 
morze  -ra  baä  iDJeer  flutet; 
spuchlizna  -ra  bie  Sc^roeHung 
nimmt  ju. 

Wezbranie,  Wzbieranie, 
-nia,  3)1.    ©djroellen    n.,  2tn= 


Wezdma 


418 


Wgdrowniczy 


fd^roetten  n.,  S^nei^men  n  ; 
—  wody  Slnfci^roellen  beä 
3Baffer§. 

Wezdma,  -my,  pl.  -my, 
6/.  i)  nteDrigcr,  fumpfiger  mit 
"ka^iXK  fiebedter  Dtt,  ber  bei 
großem  SBaffer  gehoben  loirb, 
Sßtefenbruc^  »j.,  ^rud^boben 
m. ;  2)  (Tympanitis)  a3oucl^= 
blä^ung. 

Wezdrgn^d  si§,  Wzdry- 
gn%c  sig,  vr.  per/. ;  Wzdry- 
gac  sig,  -gam,  -galere,  iv. 
imperf.  jutiidfd)aubcrn,  3U= 
rücEbefcen,  ^uden,  fd^aubern; 
-gam  sie  na  saraa  mysl  o  fem 
irf)  fc^aubere  hü  bem  blofjen 
©ebanfen  baran;  serce  sie 
-ga  na  mysl  o  tych  okrucien- 
stwach  baä  §erj  f^aubert 
bei  bem  blofeeu  ©ebanfen  an 
biefe  ©reueltaten ;  -nai  sie 
caly  na  ten  widok  er  f^redfe 
cor  biejem  3(nbli(f  jurüdE; 
popatrzal,  -nat  sie  i  poszedl' 
dalej  er  fdiaufc  J^in,  ^ucfte 
cor  ©raufen  unb  ging  rceiter. 

Wezdrzec,  die,  -darJem, 
va.  perj.\  Wzdzierac,  -ram, 
-raltni,  va.  imperf.  \n  bie 
|»ö^e  jerren,  in  Die  §ö^e  l^in» 
aufreifecn;  —  sie,  rr.  mü^iant 
f)inauftlettern. 

Wezglowie,  -wia,  pl.  -wia, 
sm. ;  dim.  Wezglöwek,  -wka, 
pl.  -wki,  sm.  1)  ^^olfter  n.  (in.) ; 
^Ropfpolfter,  ftiffen  «.,  5ßfü^[ 
m. ;  na  bogatych  -wiach 
boginie    siedzialy    auf  reicf)en 

Äiffen  fo|en  bie  ©ijttinnen; 
—  z  x'oi,  i  lilii  ein  ^olfier 
au§  3tofen  unb  Silien; 
-glowko  komu  podki'fidac 
jmnbm  fd;meid)eln,  mit  il)m 
jättlid)  tun,  mit  jmnbm  uiet 
^JJad)ftd^t  bttben;  2)  Kämpfer» 
fd)td)t(e)  /■.,  ainfaU  m. 

Wezglowny,  adi.  ^olfter:, 
Äiffen». 

Wezuwian,  -u,  pl.  -y,  sm. 
SSefuoian  m.,  ©geran  w., 
^öofraö  m. 

Wezwaö,  -wo,  -waltm, 
lu.  perf.\  Wzywad,  -warn, 
-wai'em,  va.  imperf.  1)  rufen, 
anrufen;  —  fzyjej  pomocy 
jmnbä  §ilfe  anrufen;  — 
wszystkich  swietycli  alle 
^eiligen  anrufen;  —  kogo 
na    pomoc    jmnbn    %\x   |)ilfe 


1  rufen;    —  Boga  na   swiadka 

I  ®olt  jum  SfUflen  anrufen;  2) 

l^erbeirufen,  berufen,   tommen 

laffen;  —  do  siebie  ju  fid)  be» 

i  fd^eiben,    berufen,    entbieten; 

i  trzebaby  — lekarza  man  foHle 

j  einen  2lrjt  fontmen  laffen ;  -wij 

go  do  siebie'a   potem  to  z  nim 

omowisz  befd^eibe   i^n  ju  bir 

unb   bann   rcirft   bu    eö    mit 

i§m      befprec^en;      zostafem 

nagle  -ny  do  domu  ic^  raurbe 

plö^tid^  nac^  |)aufe   berufen; 

—  kogo  na  urzad  jjmnbn  jU 
einem  3Imte  berufen,  jmnbm 
ein  2lmt  antragen ;  —  kogo 
na  nauczyciela  jmnbm  baä 
3lmt  eineä  Se^rerä  antragen. 

Wezwanie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.    Slujforberurg  /.,   33eru= 
fung /.,   Sluf  m.\    przybylem 
na  jego  —  id)  bin  auf  feinen 
3iuf    gefommen;    dostal    sa- 
downe      —      do      spelniacia  ! 
swoich    zoobowiazan    er    be=  | 
tam    eine     geric^tlidEie    yiuf= 
forberurg  jur  ©cfüüung  feiner  | 
3Serbinblid;teiten ;   —  do   od- 1 
powiedzenia    na  skarge  3luf= 
forbcrung  jur  Ä[agebeantn)or=  i 
tung;  —  do  sadu  gerichtliche  1 
SSotlabung;     —     do     bitwy  [ 
3(ufforberung    jum    Kampfe; 
otrzymat  —  na  profesora  ana-  i 
tomii     do     Wiednia     er    ^at  j 
einen   Siiuf  al§  ^^Jrofeffor  ter  i 
2lnatomienac^  Sßien  erfialten; 

—  pomocy  boskiej  bic  2ln= 
rufum^  ber  §ilfe  ©otteö. 

Wezwlec,   -ko,    -wloktem, 
va.  perf.;  Wzwlekac,  -kam, 
-kafem,    va.  imperf.    binauf-  j 
fd^teppen,  f)inauf jenen,  ^inaufs } 
jieben.  \ 

Wezwrzed,  -re,  -warleni,  vn.  j 
perf. ;  Wzwierac,   -ram,  -ra-  j 
iem,    tu.    imperf.    auffiebeu, 
auffoc^en,      m       bie      ^öfje 
fdUacien. 

Wezykatorya,     -ryi,    pl, 

-rye,      sf.      ©enfpflafter     n., 

SB[afcnpf[aft(r  n.,  ^ugpf[afti;r. 

'Wezykatoryjny,  arf/.Senf« 

pflal'ter^.  i 

Wezyr,  -a,  pl.  -owie,  sm. 
SBefir  vi. 

Wezrec  sig,  -i;te,  -iarlem, 
vr.  perf. ;  Wzeraö  sig,  -ram 
-ralem,  vr.  imperf.  fic§  f;in= 
einbeifeen,  fic^  einfreffen. 


Wgborek,  -rka,  pl.  -iki, 
sm.  ISimer  m. 

Wgch,  -u,  sing.  tant.  sm. 
®eru^  m.,  Stiet^en  w.,  SBittern 
«.;  9Jafe/.;  ©cruc^sftnn  m.; 
1  dobry  —  eine  feine  ^Jafe;  nie- 
ktore  zwierzeta  nie  maja  caZ- 
kiem-u  manc^eSiere  ^aben  gar 
feinen  ©eruc^finn;  -em  wilk 
sy  t  nie  bedzie  com  D?iecf)en  toirb 
ber  3Bolf  nid^t  falt;  za  po- 
moca  -u  rozpoznac  burc^  "ütn 
©eruc^  etfennen;  pies  z 
nierozwinietym  -em  §unb 
mit  unentroicEeltem  ©erud^. 

Wgchina,  -my,  pl.  -my, 
sf.  Osphromenus  (©attung 
ber  Älippfifc^e). 

Wgchosz,  -a,  pl.  -e,  5?«. 
©pütf)unb  m. 

Wgchowy,  adi.  ©eruc^-; 
nerw  —  ©eruc^sncrD  m. 

Wgda,  -dy,  pl.  -dy,  sf; 
dim.  Wgdka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
gifc^angel  /.,  2lngel,  Singet» 
rute  ,/'. ;  na  -ke  rjby  lapac 
mit  ber  Singet  fifc^en,  angeln; 
»lapac  kogo  na  -ke  jmnbn 
mit  einer  Sodfpeife  fangen; 
zlota  -ka  ryby  }owic  mit 
golbener  Singet  fifc^en. 

Wgdkarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Slngler  m. 

Wgdlina,  -ny,  pl.  -ny,  sf 
Slauc^fleifcf)  n.,  ©elct)fldfc^  n.\ 
-nySBürfte_p/.,  Selct)n)aren_pZ.; 
sklep  z  -mi  ©etc^erlaben  m. 

Wgdliniarz,  -a,  pl,  -e,  sm. 
Seldier  m. 

Wgdny,  adi.  Slngel»;  -na 
nie  Slngelfaben  w.,  Slngel» 
fd^nur  r'.;  —  trzonek  Sin» 
gelftod  m.,  Stngelrute  f. 

Wgdrowac,  -drnje,  -wa- 
fem,  vn.  imperf.  roanbem, 
^etumiüanbern;-drujaca  trupa 
aktoröweinen)anbernbe©c^au= 
fpiflcrtruppe,  ©djmiere  /. 

Wgdrowanie,  -nia,  sn. 
SBanöern  n. 

Wgdrowczyk,  -a,  pl.  -i, 
sm.  ^jßanberburfc^  m. 

Wgdrowiec, -wca,j??.  -wcj', 
sm.  1)  SOBanberer  w.;  2) 
äCanberfal!  m.,  gremblingä» 
falf  m. 

Wgdrownica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  aiianbfrerin  /. 

Wgdrowniczy,  Wgdro- 
wczy,  adi.  SBanbercrö-. 


Wfdrownik 


419 


Wgglowodör 


Wf drownik,  -a,  pl.  -cy,  |  -Ika,  pl.  -Iki,  sm.  Holzte  /. ; 
sm.  äl8anbetet  m.  ,  —    drzewny    ^oljfol^Ie;    — 

Wfdrowny,  arfz.  SBanbers,  kamienay  ©tetnfo^Ie;  — 
Tuanbernb;  ptaki  -ne  2Banber=  —  brunatny  33raunfo^le;  — 
Döflef,  S^SföSflt  P^-)  l^y  —  chudy  magere  Steinfol^te, 
SQSauberftab  ni.\  trupa  -na  ©anbfo^te;  —  drobny,  mial 
SÖanbertruppe  /. ;  lata  -ue  weglowy  Äof^tenflaub,  ge^ 
Söanberja^re  pl.]  —  nau-  Jleinte  5?olö[e;  — gruby  gro6c 
czyciel      !JBanber[eörer     m.;   Äo^le,    ©tüdfoi^Ie;    —    kost- 

—  kaznodzieja  SEanberpre»  kowy,  —  2Bürfel!ol^Ie;  —  ko- 
biget  7M.;  pajak  —  2öanbec=  walski  ©c^mtebefo^Ie ;  —  li- 
fptnne  f.  i  sciowaty  S3Iättetfol^Ie;  —  Jup- 

Wf drowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  kowy,  —  sloisty  ©c^iefet», 
SBanöerfd^aft  /.,  Sßanberung  Spltttetfol^te;  —  niesorto- 
/. ;  wiele  odbyl  -wek  ec  [)at  wany  {yörbcrfol)le ;  — orzesz- 
Dtefe  äBanberungen  gemacht;!  kowy  Äirfci^en=,  ©interfoEire; 
podczfls  raoich  -wek  po  krajn  —  plomienisty  jjlammfoflle ; 
iDä^renb  meiner  SBanberungen  —  potyskowy  ©lanjto^Ie; 
im  Sanbe;  na  -ke  kog-o  —  przesiany  Äol^Ienftau6;  — 
wysJac  imnbn  ouf  bte  9Ban=  przycmiony  btd^te  Steinfof)re, 
berfd)aft  fdE)iden;  —  ludöw.  ilannenfol^Ie ;  —  roslinny 
narodöw  3Si)lferiöanberung ;  oegetabtlifd^e  Äof)[e,  ^flanjetts 
ukonczyl  swoja  -ke  na  ziemi  j  fol^Ie;  —  spiekowy  Sarf= 
er  ijoi  feine  irbifd^e  2Banber=  |  !of)[e;  —  ttu8ty  g^etlfol^fe;  — 
fd^aft  Bottenbet.  l  torfowy  Sotffo^Ie;  —  topliwy 

Wgdrychota,  -ty,  sf.  \  badenbe  Äo^Ie ;  —  zwierzecy 
Attiouia  (^flanje).  i  tierifd^e    Äo^Ie ;     —     Predni 

Wfdzarnia,  -ni,  pl.  -nie,  ;  l^albmagere  Äof)[e ;  —  czysty 
«/".  Stäuc^erfammeu  /.,  ©etd^=  ^of)[en[toff  m.\  palenie  -gli 
fammer.  Kohlenbrennerei/.;    kopalnia 

Wedzenie,  -nia,  sn.  Släu»  { -gli  ©teinfofjlenbergrcec!  n. ; 
c^ern"«.,  ©eichen  n.  |  czarny   jak    —    fo^If^roarj; 

Wgdzic,  -dze,  -dziiem,  va.  komörka  na  -gle  ^o^ten= 
imperf.  räuchern;  feld^en;  faminer;  oczy  sie  rau  swie- 
-dzone  ryby  geräuäierte  jjifd^e;  cily  jak  dwa  zarzace  sie 
-ne  mieso  geräuc^erteä  (^Icifci^;  ;  -gle      bie      2Iugen     glänjten 

—  sie,  vi:  l)tm5iaud§e  f)ängen :  j  il^m  raie  sroei  giü^enbe  ^ofilen. 
2)  roellen,  ftc^  f)ärmen.  Wggielnia,      W^glarnia, 

Wfdzidelko,  -ka,  pl.  -ka,    -ni,  pl.   -nie,   sf.    1)  Äol^Ien» 
sn.    1]  dim.   oon    Wedzidlo ;  |»{d^uppen  m.\   2)    Äo^Ienbren= 
2)    Sänbc^en    n.    unter    bei?g=^.«crei  /. 
3unge,  3i'"92»'&flnb  n.  *  1      "Wggielnica,    -cy,   pl.   ce, 

Wgdzidlo,    -dta,  pZ.    -dla,   «/.  Smfetma|[  «.,  Sßinfel  zw. ; 
sn.  ^aum  m.,   ©ebif  «. ;    —    —  z   pionem    ©runbiüage /., 
wlozyc  na  ^adze  bie  Segier=    ©c^rotioage;      —     uciosowa 
ben   im  ^(xnxnt  Ratten;   zr6b   (SJeörmafe  ».,  Schmiege/, 
sobie  —  na  jezyk  ^alte  beine       Wggielnik,  -a,  pl.   -i,  sm. 


3unge  im  3«"'"«- 

W§dzidlowy,  adi.  3aum=. 

"Wgdzigrosz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
ÄnidEer  m.,  ^its  »«• 

Wgdzisko,  W§dlisko,  -ka, 
■pl.  -ka,  sn.  2lnfletrute  /. 


©dEroinfet  m. 

Wggielnosc,  -sei,  smg. 
tant.  sf.  SBintelfpi^e  f.,  '^vo'xU 
iti  m. 

Wggielny,  Wg glowy,  adi. 
1)    Äot)len=,   oon    5?or}le;    2) 


Wgdzonka, -ki,  ^?.  -ki,  s/.  ©d=,    2ßinfel=,    (S5runb=;    ka- 

®e{elc^te(g)  n.,  SHauc^fTeifc^  n.  mien  —  ©runbftein  m. ;    po- 

Wggar,    -a,    pl.    -y,    sm.;  lo4eniekamienia-nego®runb< 

rf/>M.  Wggarek, -rka,  ^?. -rki,  fteinlegung    /.;    poloiyc    ka- 

siyi.  %v.x\'(3.v.ii  f.,  Sürpfoften  m.  mien  —  do    czyjej    wielkosci 

Wf  giel,  -gla,  j)l.  -gle,  sm. ;  ben  ©runbftein  ju  jmnbä  ®rö= 

dim.     Weglik,     Wggielek,  ^e  legen. 


I  Wfgiel,  -glH,  pl.  -giy,sm. 
aßintel  m.,  (gde  /.,  ©pi^e  /. ; 
—  zrebu  etnfpringenber  303in= 
!er,  eäfc^aft   m. 

W§gierka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  i)  Ungarin  f.;  2)  unfla= 
tijc^e  Pflaume;  3)  ungart» 
f(|er  ^eijrod;  ungarifdEier  ©0=- 
Bei;  iingarifd)e  Wü^t. 

Wggierski,  adi.  ungarifd^ ; 
-skie  wino  Ungarroein  m. 

Wggierszczyzna,  -ny, 
sf.  Ungarifd)e(s)  n. ;  Ungor» 
tum  n. 

W§glak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Karbonib  n. 

Wgglan,  -u,  pl.  -j,  sm. 
^loJ^lenfäure  /.;  —  wapna 
fo^lenfaurcr  Halt. 

Wfglanek,  -nku,  pl.  -nki, 
sm.  Äoölenftoffmetall  n. 

Wgglarnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  Äo^lenmeilcret  /.,  Äo^Ien» 
fc^njefelei  /.,  Äo^fcnbrennerei  f. 

W§glarski,  adi.  k'6'i)leV'>; 
rzeraioslo  -skie  Äö^[frf)anb= 
nierf  n. 

W§glarstwo,  -wa,  singr. 
tant.  sn.  Ifö^Ierl^anbroerf  n. 
^öl^[erei  /.,  fio^tenbrennen  n. 

W§glarz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  .HÖt)ler  m.,  Äot)Ienbren= 
ner  m. 

Wf  glasty,  adi. ;  Wgglasto, 
adv.  1)  fof)Ienartig ;  2)  min» 
feiig,  edEig. 

W§glek,  Wgglanek,  -nka, 
pl.  -nki,  .sm.;  —  zelaza 
^oßlenftoffeifen  n. 

Wgglenie,  -nia,  sing.  tant. 
sn.  jto^Ienf(l)roelen  n. 

Wgglid,  -gle,  -glilem,  va. 
perf.  gu  Äo^Ien  Derbrennen. 

Wgglik,  -a,pl.  -i ;  Wgglen, 
-u,  pl.  -y,  sm.  Äof)Ienfioff  m. 

"Wf  glisty,  adi.  Äo^Ien- ; 
foblenarttg. 

Wgglniec,  -nieje,  -nialem, 
vn.  perf.  cerfo^Ien. 

Wfgloblysk,  -11,  pl.  -i; 
Wgglowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  aint^rajit  m.,  Aorten» 
blenbe  f. 

Wgglowisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  Drt  m.  im  SiSalbe,  mo  Ko^= 
Icn  gebrannt  roerben. 

Wfglowodör,  -u,  sinff. 
tant.  sm.  ®rubenga§  n., 
©umpfruft  /. 

27* 


Wgglowy 


420 


Wgzyk 


Wgglowy,  Wgglisty,  adi. 
Äol^len=;!ol)(enartig;  — utwor 
Äo^Ienformation  f.,  ©tetnfo^= 
lengebilbe  n. ;  -we  drzewo 
93tennt)0[j  n. 

Wgglosz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Haloragis  O^flanje). 

Wggornia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
Slalliite  /.,  atalfang  m. 

Wggornik,  -a,  -pl.  -i,  sm. 
(Gymaomuraena)  5Üiuräne  /. 

Wggorz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
3lal  m.\  polow  -y  Slalfang 
m.\  staw  na  -e  2la[teic^  m.; 
-e  w  zamecie  towic  im  %xü= 
5en  fifd^sn;  slizki  jak  — 
glatt  rote  ein  2lal,  aalglatt. 

Wggorzoryb,  -a,  pl.  -y, 
sm.  ©eeaal  n. 

Wggorzosum,  -a,  pl.  -j, 
sm.  ^ßlattaal  m.,  ^lattleib  m  ; 
aSuntaal. 

Wggorzowaty,  adi.  aaU 
förmig. 

Wggorzownica,  -cy,  pl. 
-ce,  sf.  ©c^langenaat  m. 

Wggorzowy,  adi.  ^laU. 

Wggorzöwka,  -ki,  pl.  -ki, 
«/•  grofee  jc^roarje  3olöanniä= 
beere,  2lal=,  Sßanjenbeere  /. 

Wggorzyca,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  aiatgattung  /. 

Wggorzyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(Vibrio)  ©ffigälc^ett  n. 

Wggorzyna,  -ny,  sincf. 
taut.  sf.  Slalfteifd^  n. 

Wggrowaciec,  -cieje,  -cia- 
lem,  vn.  imperf.  finnig 
loerben. 

Wggrowatosö,  -öci,  sing, 
tant.  sf.  ginnen  pl,  ^iü= 
Iran!^eit  /.,  §itfefuc^t  f. 

Wggrowaty,  adi.  »oH 
ginnen,  finnig. 

Wggrowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sn.  ginne  /. 

Wggrzyn,  -a,  sm.  Ungar-» 
mein  m. 

Wgzelnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Phaenocoma  (^flanje). 

Wgzel,  -ziH,  pl.  -zly,  sm.; 
dim.  Wgzelek, -tka,  ^Z, -tki, 
sm.  1)  Knoten  m.;  —  zawiazac 
einen  5?noten  ma^cn,  fd^ürjen, 
fnüpfen;  —  gordyjski  gorbi= 
f c^er  Änoten ;  na  —  zawiazac 
etro.  3u  einem  Änoten  binben; 
—  rozwiijzac  ben  Änoten  lö» 
fen  ;  rozwiazanie  -zla  Änoten= 
löfung     f.;    zawiazanie     -zia 


Änotenfci^üräung  /. ;  —  nito- 
wany  genieteter  knoten;  2) 
Sonb  n. ;  —  malÄenski  (g^ebanb 
11.;  spoic  —  przyjaini  bie 
33anbe  ber  greunbfc^aft  an= 
Inüpfen;  laczy  mnie  z  nim 
—  przyjazni  id^  bin  mit  il^m 
burcf)  greunbfdöaftöbanbe  oer= 
bunben;  3)  SBünbet  n.\  — 
kluczy  ©d^tüffelbunb  m.;  4) 
Knotengefd^ioulft  /.;  5)  — 
zywotny  Änoten  m.,  ©e(enf 
n.  sroif^en  33(att=  unb  ©(f)ul= 
tergetenf;  6)  —  przegubowy 
33oljen=,  ©elcnfoerbinbung  /. ; 
7)  -zty,  pl.  aJZonbsInoten  pl., 
2)rac^en!opf  m,.,  ©radöe«" 
fc^roan^  m.,  ©anglienj)?. ;  8)  — 
wilcze  ©rbfinge  /.,  ®rbnu^  /. 

Wgzelek,  -tka,  pl.  -Iki,  sm. 
1)  dim.  oon  WezeJ;  2)  Sünbel 
n.,  $a!et   n. 

Wgzina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
®ngpa§  m. 

Wgzistrgt,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Ophiorrhisa  O^^iflanje). 

Wfzlica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  (Bacomyces)  Änoten-- 
fc^niamm  m. 

Wgzlowac,  -luje,  -walem; 
Wgzlic,  -le,  -lilera,  va.  im- 
perf. ilnoten  Inüpfen. 

Wgzlowanie,  Wgzlenie, 
-nia,  sn.  knüpfen  n.  ber  Änoten. 

Wgzlowaty,  adi. ;  Wf  zlo- 
wato,  adv.  bünbig,  !notig; 
krötko  i  -to  furj  unb  bünbig; 
lodyga  —  fnotiger  ©tengel. 

Wgzlowy,  adi.  knoten-. 

Wgflisty,  Wgzlasty,  ädi. 
DoH  i?noten. 

Wgza,  -zy,  pl.  -ze,  sf. 
SBabe  /.  im  33ienenftodf. 

Wgzg,  -cia,  pl.  -ta,  sm. 
©ci^[angeniungf(5)  n. 

Wgznica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
(Osciilatoria)  fabcnförmiger 
2l[aenTörper. 

Wgzochwalca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  (Sc^langcnanbeter  m. 

Wgzoglow,  -owa,  pl,  -owy, 
sn.  (Ophicephalus)  ©c^langen= 
fopf  m. 

Wfzogon,  -u,  pl.  -y,  sm. 
(Ophisurus)  ©c^tangenaal  m. 

Wfzojedzca,  -cy,  pl.  -cy, 
sf.  ©c^langeneffer  m. 

Wgzokij,  -a,  pl.  -e;  Wg- 
zokrgt,  -u,  pl.  -y,  sm.  3)ier= 
furftob  m.,  ©cf)tangenftab. 


Wgiorodny,  adi.  fcl^Ian= 
gengebärenb. 

Wgzowatosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  (S5efd)längeltf(§)  n.; 
©dölan^enartigfeit  /. 

Wgzowaty,  adi.;  Wgzo- 
■wato,«c?t7.©c^(angen=,  ©Celans 
gel=,  fc^Iangenarttg,  gefrfilän- 
gelt. 

i  Wgzowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  ©etp^ntin  n.;  —  szla- 
chetny  ebteö  ©erpentin. 

WgÄowisko,  -ska,  pl.  -ska, 
sn.  ©d^Iangenfiaut  /. 

Wgzownica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  1)  ©d^lange  /.,  ©(l)langen- 
ro^r  n.,  gelbfd)Iange ;  2) 
©^nede  /.,  ©d^Iangentinie  /'. 

Wgzownik,  -a,  pl.  -i,  sm. 

])©d^Iangenfifc^?w.  ;2)®c|lan: 

genftein  m. ;  3)  3fiatterrours  / ; 

i  —    wielki    punftierter  2lron, 

1  ©d^Iangenfraut   n.;    —  biaiy 

'  Slraäiüurgel  /".,  beutfc|er  Sng= 

roer,    oirginifd&e     ©d^Iangen= 

'  rourjet,  ^fennigfraut  n. 

Wgzowy,  Wgzy,  adi. 
©d^Iangen» ;  -wa  skora  ©ci^Ian= 
genl^aut  /. ;  z  -wa  gibkoscia 
mit  ©d^langengefc^meibigleit  ; 
sploty  -we  ©ct)(angengen)inbe 
M. ;  -wa  öcieika  ©d^tangen« 
pfab  m.\  faniec  -wy,  serpen- 
tynowy  ©erpentinentanj  m. ; 
-wy  jezyk  (Ophioglossumj 
©(|tangenjunge  /'. ;  -wy  mord 
©cblangenmorb  m. 

Wgzowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  ^lott  m.,  ©d)IangenoogeI 
m.;  2)  Lygodium  (gam« 
froutatt);  3)  (Hydroglossum) 
grofd^taic^gefd^iuutft  /.  unter 
ber  Si'nflc- 

Wgzszy,  adi.  jlomparalio 
Don  Wazki,  fd^mäfer. 

Wgzyc,  -ie,  -iyfem,  va. 
imperf.  enger  mad^en,  t)er= 
engern;  — sie,  w.  enger  roer=» 
ben,  fic^  oerengern. 

Wgzydlo,  -dla,  pl.  -dfa, 
SM.  3)oppergel^rn)urj  /. 

Wgzydrzew,  -a,  pl.  -a, 
sn.  ©d^langenf)ol3  n. 

Wgzyk,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
üeine  ©dblange;  2)  tteine 
g-etbfd^range  '(Kanone) ;  3) 
fcblangenförmige  Slid^tung, 
©d^Iangenlauf  m.;  strumyk 
dzielil  sie  w  -6w  tysi.Tce 
ber  33ad^  teilte  fid^  in  taufenb 


"Wfzykowatosc 


421 


Wiaö 


fd^Iangenförmige  Strme;  -a 
biegac  ben  ©d^langeiitauf 
mo^en;  tatoa  w  —  ein 
fd^Iangenförmigeä  a3anb. 

Wgzykowatosd,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  (Sefcfjlängeltf  (ö)  n.,  ®e«= 
iDunbenf (ä) «. ;  ©erounbenficit/. 

Wgzykowaty,  adi. ;  Wg - 
zykowato,  adv.  gerounbcn, 
gefcfilängelt. 

Weiiymord,  -u,  sing.  tant. 
(Scorzonera)  ©forjoniDinjet 
/.,  fd)n)arje  §abetn)urjel. 

Wgzysko,    ka,  pl.  -ka,  sn. 

1)  grofje    E)ä^liclöe   ©d^Iange; 

2)  3JJeBf c^nur  /. ;  3)  ©d^Iangen» 
[amen  m. 

Wgzystrgt,  -u,  pl.  -j,  sm. 
©d)Iangenn)urj  /. 

Wgajac,  -jam,  -jatem,  va. 
imperf.;  Wgaic,  -je,  -ilem, 
va.  per/,  freien  ^oljfd^lag 
eröffnen. 

Wgajanie,  Wgajenie,  -nia, 
sn.  (gröffnung  /.  beä  freien 
§oIüfc^rageä. 

Wganiac,  fiel^e:  Wegnac. 

Wganianie,  -nia,  sn.  §in= 
einjagen  «.,  ©injagen  n. 

Wgarniac,  -niam,  -nialem, 
va.  imperf. ;  Wgarn^ö,  -ne, 
-nalem,  ra.  perf.  f)ineinfdE)ie'= 
ben,  l^ereinfc^ieben. 

Wgarnianie,  Wgarnigcie, 
-cia,  sn.  §ineinfc^ieben  «., 
fi^eretnfd^ieben  n. 

Wgaszczac  sig,  -czam, 
-czalem,  vr.  imperf. ;  Wgo- 
scic  sig,  -szeze,  -sciiem, 
tr.  perf.  fid^  einlaben,  unge- 
laben  einbringen. 

Wgi^c,  wegne,  wgiaiem, 
va.  perf. ;  Wginaö,  -nam, 
-nalem,  va.  imperf.  I^ineins 
beugen,  l^incinbiegen,  einbiegen. 

Wgigcie,  -cia ;  ■Wginanie, 
-nia,  sn.  |)ineinbtegen  n., 
§ineinbeugen  n.,  Einbiegen  n. 

Wgiftodziob,  -a,  pl.  -y, 
sm.  ÄaljÜopf  m.,  3ting= 
itotä)  m.,  ^aQ,\xn  n. 

Wgl^dac,  -dam,  -dalem; 
Wzierac,  -ram,  -ralem,  vn. 
imperf, ;  Wgl^dn^c,  -dne, 
-dnalem;  Wejrzec, -rze, -rza- 
Jem,  vn.  perf.  1)  f)tneinfel^en; 
—  w  czyja  du3ze  in  jmiibä 
©eele  ^ineinfel^en;  —  do 
ksiaiki  in  \i(x^  Suc^  l^inein= 
feigen  ;'—  konau  w  oczy  jmnbm 


in  bie  Slugcn  l^ineinfel^en;  — 
2)  na  CO  auf  ein),  ^inabfd^auen, 
l^inunterfc^auen;  3)  —  w  co 
auf  etra.  feigen,  Ginfid^t  nel^= 
men  in  etro.,  fic^  mit  etro. 
befaffcn,  fic^  um  etro.  beiüm-- 
mern;  dobra  gospodyni  sama 
wszedzie  -dnie  eine  gute 
^aulfrau  betümmert  fid^  felbft 
um  aUeä;  nie  -dasz  w 
to,  czy  dobrze  robia,  by- 
leby  wiele  bu  bcfümmerft  bid^ 
nic|t  barum,  ob  fie  gut  ar= 
beiten,  roenn  fie  nur  Diel  2lr= 
beit  liefern;  4)  —  w  co  etro. 
unterfuc^en,  prüfen;  nie  mia- 
lem  czasu  -dnac  w  te  sprawe 
id^  f)atte  feine  3^'*'  'Oiefe  SIn= 
gelegcnljeit  ju  unterfud^en. 

Wgl^danie,  -nia ;  Wgl%- 
dnifcie,  -cia,  sn.  §ineinjet)en 
)}.,  Unterfudiung  /. 

Wglfdota,  -ty,  sf.  Calli- 
cbroa  (^^Pftauje). 

Wglabiac,  -biam,  -bialem, 
va.  imperf. ;  Wglobic,  -bie, 
-bilem,  va.  perf.  t)ineinpreffen. 

Wglabianie,  Wglobienie, 
-nia,  sn.  §ineinpreffen  n. 

Wglfbiaß,  -biam,  -bialem, 
va.  imperf. \  Wglfbic  -bie, 
-bilem,  va.  perf.  »ertiefen;  — 
sie,  vr.  \\i)  »ertiefen;  —  sie 
w  jakis  przedmiot  fid)  in  einen 
©egenftanb  pertiefen. 

Wglgbianie,  Wgigbienie, 
-nia,  sn.  äJcrtiefen  n. 

Wglfbka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Kircia  (3D]oo§art). 

Wgniatac,  -tarn,  -talem, 
va.  imperf. \  Wgniesc,  wgnio- 
le,  wgiotlem,  va.  perf.  f)inein= 
preffen,  f)ineinbriicfen,  l^inein= 
fneten. 

Wgniatanie,  Wgniecenie, 
-nia,  sn.  ^ineinpreffen  n.,  ^in« 
einfneten  w.,  ^ineinbriidfen  n. 

Wgniezdza6  sig,  -dzam, 
-dÄaJem,  t?-.  imperf. ;  Wgnie^- 
dzic  sig,  -dze,  -dzilem,  vr. 
perf,  fid^  einniften. 

Wgradzaö,  -dzam,  -dzalem, 
vu.  imperf.\  Wgrodzic,  -dze, 
-dziiem,  va.  perf.  mit  ein= 
saunen,  in  einem  23eäirFc  mit 
eiufc^liefjen;  —  sie,  vr.  fic^  ein« 
brängen;  —  sie  w  cudzy 
zagen  in  frembeö  ©ebiet  ein= 
greifen. 


Wgradzanie,  Wgrodze- 
nie,  -nia,  sn.  SKiteinjäunen  «. 

Wgramolenie  sig,  -nia, 
sn.  ^inauftrettern  «.,  öinauf« 
Irajcln  n.,  |)inauffried^en  n. 

Wgramolicsig,  -le,  -lilem, 
va.  perf.  mit  ©diraierigleit 
l^inaufflimmen,  I;inaufflettern, 
^inetnfried}en. 

Wgr^zac,  -Äam,  -Äalem, 
va.  imperf. \  Wgrazyc,  -ie, 
-Äylem,  va.  perf.  oertiefen, 
oerfenfen. 

Wgr^zanie,  Wgrazenie, 
-nia,  sn.  Sßertiefen  n..,  5?er= 
fenlen  n. 

Wgrozid,  -4e,  -zilem,  burc^ 
S)rol)en  eintreiben,  burd^  ©ro» 
l^ung  etra.  erreichen;  --  sie,  vr. 
ftdb  fürchterlich  ma^en. 

Wgrozenie,  -nia,  sn.  ©r» 
jroingen  n.  burd^  SDrol^ung. 

Wgryzac  sig,  -zam,  -za- 
lem,  vr.  imperf. ;  Wgryizö 
si§,  -ze,  -ziem,  vr.  perf. 
fic^  j^ineinbeifeen;  -ze  sie  jak 
dym  pod  jej  powieki  i^ 
roerbe  mic^  mie  ber  SRauc^ 
unter  it)re  Siber  l^ineinbeifeen. 

Wgryzanie  sig,  Wgry- 
zieniesig,  sn.  ^ineinbei^en  n. 

Wgryzek,  -zka,  pl.  -zki, 
sm.  iHüffelfäfer  m. 

Wgrzebaö,  -bie,  -baltm, 
va.  perf. ;  Wgrzeby  wac, 
-buje,  -waiem,  va.  imperf. 
tjineinfd^arrcn,  einfc^arren,  pcr^ 
f^arren. 

Wgwazdzaö,  -diam,  -dia- 
iem,  va.  imperf. \  Wgwo- 
zdzic,  -idie,  -IdziZem,  va. 
perf.  {)ineinnagcln,  t)inein« 
feilen. 

Wgwazdzanie,  Wgwo- 
zdzenie,  -nia,  sn.  ©infetUtng 
/,,  einteilen  n. 

Whysowaö,  -suje,  -watem, 
va.  perf.  ^inaufl)iffen. 

Wiaö,  wieje,  wialem,  I. 
vn.  imperf. ;  Wiong.ö,  -ne, 
-n^tem,  I.  vn.  perf.  1)  melden; 
patrzec,  skad  wiatr  wieje 
fd^aueu,  Don  rco  ber  SBinb 
iDcl^t  (fpric^ra.)  ben  2}JanteI 
na^  bem  SBinbe  Rängen; 
wiatr  ^agodny  wiat  oJ 
poJudnia  ein  milber  SBinb 
roef)te  »om  Silben;  cblodny 
wietrzyk  wionat  na  nia  ein 
lü^leö   SEinbcfien    ^auc^te    fie 


Wiadomosc 


422 


Wiara 


an;  wiatr  wieje  od  wybrzeia 
ber  SBinb  raefit  oon  ber  Äüfte; 
etro.  fäd^eln,  SBinb  mad)en, 
in  ber  Suft  fcl&;DenIen ;  — 
choragwiami  w  powietrzu 
bic  ga()nen  flattern  faffen;  w 
dali  wial  picropusz  jego 
hetmu  in  ber  gerne  welkte 
öer  geberbufd^  fcineä  §clme§; 

—  papierkiem  na  swiece 
baä  Sic^t  mit  einem  Stüdc^en 
Rapier  anfäcf)eln;  ptak  skrzy- 
dJami  wiejgc  powietrze  rozbija 
ber  S?ogeI  burd^fc^neibet  mit 
ben  S^üS^l^"  jct)lagenb  bie 
Suft;  3)  mit  bem  SBinbe 
gelten,  üerfd^roinben,  üetflin» 
gen,  in  ben  Sßinb  gefd^Ia= 
gen  rcerben;  i  wionela 
ogrodem  przez  ploty,  przez 
liscie  unb  fie  ocrfc^roanb  im 
©arten  [jinter  ben  ^öunen 
unb  Slättern;  z  grobow  wie- 
ja  inodiy,  jeki  Don  ben 
©räbern  tiägt  ber  SBinb 
©ebet  unb  ©tbl^nen  l^erbci; 
wioDela  dawna  wiernosc  bie 
alte  'Sreue  cerfclraanb;  II. 
va.  1)  etra.  jd)n>ingen,  roannen, 
ficf)ten,  iDÜrfeln;  2)  —  kogo 
jmnbn  löegblafen. 

Wiadomosc,  -sei,  pl.  -sei, 
s/.  1)  5Jac^ricf)t  /.,  Äunbe  /.; 
inam  te  —  z  ust  naocznych 
swiadköw  id^  ^abe  bieje  3ta.6)-- 
x\(i)t    von    Slugenjeugen;    ta 

—  jest  nieco  spöztiiona  biefe 
yta6)x'vi)t  ift  ein  raenig  Der= 
fpätet;  —  ta  rozeszia  sie 
lotem  bJ'yskawicy  po  caJem 
miescie  biefe  Siacl^ticlit  ocr^ 
breitete  fic^  mit  ibli^eöfci^netle 
in  ber  ganjen  ©tabt;  juz 
dawno  nie  miaJem  -sei  od 
mego  syua  irf)  bin  fd^on 
lange  o^ne  9iacl)rid)t  oon 
meinem  ©ofine;  falszywa  — 
fatf^e  Äunbe;  2)  Äenntniä 
/'.,  Äunbe  /. ;  doszlo  do 
mojej  -sei  eg  ift  gu  meiner 
.Äenntniä  gelangt;  podajemy 
do  powszechnej  -sei,  Äe  mir 
bringen  ju  allgemeiner  Äennt« 
nie,  baB  .  •  •*,  cä  roirb  ^ie- 
biird)  belanntgegeben,  bafi . . . ; 
przyjac  do  -sei  jur  Äenntniä 
nef)men;  miec  o  czem  —  üon 
ctro.  Äenntniä  ^aben ;  -sei  pole- 
gaj^ce  na   doswiadczeniu  auf 

©rfai^rung    berul)enbe    Äennt^ 


niffe;  posiada  p'ekne  -sei  w 
literaturze  starozytnej  er  befigt 
fc^öne  Äenntniffe  in  ber  alten 
Siteratur. 

Wiadomy,  adi. ;  Wiado- 
mo,  Wiadomie,  adv.  beraubt, 
bcfannt;  w  -mej  ei  sprawie 
wyjecbai  za  grauice  in  ber 
btr  befannten  2lngelegcnl;eit 
reifte  er  inö  2luälaub;  nie 
byJo  mi  -mera  eg  roar  mir 
nic^t  be!annt;  calemn  swiatu 
o  tem  -mo  eä  ift  ber  gansen 
SGBett  befannt;  teu  cziowiek 
sklamai  -mie  bicfer  2)lenfc^ 
l^at  beraubt  gelogen;  -mo  ci 
byc  musi  tä  mup  bir  6e= 
fannt  fein;  pobyt  jego  nie  jest 
-my  fein  Slufentl^alt  ift  nidE)t 
begannt;  nie  -mo  mi,  gdzie 
to  podzial  eä  ift  mir  nic^t 
befannt,  mo  er  eö  l^ingetan 
l^at;  0  ile  mi  jest  -mem  fo= 
rceit  meine  5?enntniö  rei^t; 
-mym  sposobem  be!annter= 
mafien. 

Wiadro,  -dra,  pl.  -dra,  s)i.' 
dim.  Wiaderko,  -ka,  •pl.  -ka, 
sn.  ®imer  w.;  ^lü^e/.,  Sübel 
?«.;-kopoÄarowe§euereimcr»i. 

Wiadrowy,  adi.  ®imer=, 
ein  in  (iimer  faffenb. 

Wiadukt,  -u,  pl.  -y,  sm. 
3]iabuft  m.,  SBegüberfüJ^rung/". 

Wialnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
©etretbefic^itungömafc^ine  /. 

Wianeczaica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  .^ranjflcc^terin  /. 

Wianecznik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  1)  ittanäflec^ter  w.;  2) 
(Hedychium)  Ärangblume  f. 

Wianeczny,   adi.    Äranj». 

Wianek,  -aka,  pl.  -nki, 
sm. ;  dim.  Wianeczek,  -czka, 
pl.  -czki ;  Wianuszek,  -szka, 
pl.  -szki,  sm.  1)  Kräng  m., 
Äränjlein  n. ;  wie  —  einen 
ilranj  flcd)ten;  —  z  roi  i 
lilii  ein  aug  Stofen  unb  Silien 
geflochtener  Äranj;  2)  3ung= 
fernfrang  m.,  5?ränj(|en  n., 
ßeufd^l^eit/. ;  —  pannie  odebrad 
einer  Jungfrau  ben  Äranj  rau= 
ben ;  —  swoj  utracilH  fie  ift  um 
i^ren  Äranj  gefommen. 

Wianie,  -«ia,  6«.  Soeben  n. 

Wiano,  -na,  pl.  -na,  sn. 
1)  üJÜtgift /.,  Srautfd^a^  m.\ 
'2)  Ülorgengabe  /.,  ©eflenuer' 
mäc^tniö  n.,  SBibeclage  f. 


Wianorostka,  -ki,  pJ.  -kl, 
sf.  Leofingia  (^flange). 

Wianotka,  ki,  pl.  -ki,  sf. 
Fedia  (^flange). 

Wianowac,  -nuje,  -waiem, 
va.  perf.  1)  auöfteuern,  auä» 
ftatten;  2)  bie  SRorgengabe 
fd^enfen,  bie  3Siberlage  ber 
grau  werfc^reiben,  baä  ©egen-- 
Dermäcf)tntä  mod^en. 

Wianowanie,  -nia,  sn, 
2tuöftattung  /'.,  ©dE)enfung  /. 
ber  SJlorgengabe,  ©egenoer= 
mäcbtnig  n. 

Wianowlocznia,  -ni,  pl. 
-nie,  sf.  Bestelia  (^flanje). 

Wianowlosta,  -sty,  pl. 
-sty,  sf.  Prineiaua    (^^Jflange). 

Wiara,  -ry,  pl.  -ry,  sf. 
1)  ©laube  »j. ;  —  nadzieja  i 
miiosc  ©laube,  Siebe  unb 
Hoffnung ;  —  twoja  ciebie 
uzdrowiia  bein  ©laube  l^at 
bic^  gefunb  gemacht;  —  bez 
uczynköw  jest  niartwa  ber 
©laube  oline  Säten  ift  tot; 
niech  prosi  Boga,  z  -la,  nie 
nie  watpiae  er  foH  ©Ott 
»oH  ©lauben  bitten,  aw  nid^tö 
giueifeln ;  —  w  niesmiertel- 
nosc  duszy  ber  ©laiibe  an  bie 
Unfterblic^feit  ber  ©eele ;  akt  wj. 
-ry  ©laubenöaft?«.,  ©laubens« 
befenntniä  n. ;  silny  swoja 
-ra  feft  burc^  feinen  ©Iau= 
ben;  2)  ©laube  m.,  9te= 
ligion/. ;  —  katolicka,  z}- 
dowska,  ewangelicka  ber 
fatl^olifd^e,  iübifcfte,  eoange= 
lifd^e  ©laube;  bye  -ry  ehrze- 
scijanskiej  c^riftlid^en  ©tau= 
benö  fein;  wyprzec  sie  wiary 
swoicb  ojcow  ben  ©lauben 
feiner  SSäter  »erleugnen;  wy- 
zuanie  -ry  ©laubenäbetennt= 
niä  n. ;  brak  -ry  EDJangel  m.  a\\ 
©lauben;  wyrzec  sie  swojej 
-ry  feinen  ©lauben  abfc^roören ; 
3)  ©laube  m.,  ©taubroürbig» 
feit  /.,  ©laub^aftigfeit  ;.; 
dac  czemu  -re  einer  Sac^e 
©lauben  fc^enfen;  to  -re 
przeehodzi  baö  ift  über 
allen  ©lauben;  ta  pogioska 
u  nikogo  nie  znajduje  -ry 
V\t§,  ©erüd^t  finbet  hd  nie« 
manbem  ©lauben ;  pokladac 
w  ozem  zupelaa  -ro  feften 
©lauben  in  etro.  fe^en;  stra- 
eil  jui  u    wszystkieh    -re    er 


Wiardunek 


423 


Wiatromierz 


l^at  jd^on  bei  allen  ben  @Iau= 
bin  nerloreil;  rzecz  godoa  -ry 
eine  glaubroütbige  ©ad^e;  dla 
lepszej  -ry  ber  gtöfeeren 
©[aubrcürbigTett  n}ei?en;  4) 
Streue  /'.,  %teu'  unb  ©tauben ; 
spuscic  sie  na  czyja  -re  ftd^ 
auf  jmnbö  Sreue  oerlaffen; 
pod  dobra  -ra  co  obiecac 
jmnbm  etro.  auf  Sreu'  unb 
©lauben  üerfprerfien ;  docho- 
wac  -ry  treu  bleiben;  na  -re 
z  kim  iyc  mit  jmnbm  auf 
Sceu'  unb  (älaubeu  leben; 
—  raalitnska  bie  e[;elic^e 
Sreue;  kto  nie  moze  przy- 
jacielowi  dochowac  -ry  roer 
feinem  greunbe  nic^t  treu 
bleiben  fann;  zlamac  -re  bie 
Streue  breci&(n;5)  ©olbaten^Z., 
SßaffenbrüberjsZ.;  —  naprzod! 
Doran,  3BaffenbiüberI 

Wiardunek,  -uku,  ^il.  -nki, 
sm.  SiJierbung  m. 

Wiarka,  -ki,  sf.  neuer, 
falfcfcer  (Slaube. 

Wiarlina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
Milaea  (•'l>flan',e). 

Wiarliwosc,  -sei,  sing, 
taut.   sf.   Seic^tgläubigteit  /. 

Wiarliwy,  adi. ;  Wiarli- 
wie,  adv.  leicfitgläubig. 

Wiarobronca,  -cy,  pl.  -cy, 
sf.  ©laubenänerteibiger  m. 

Wiarogodnosc,  -sei,  sing, 
laut.   sf.   ©loubroürbigfeit  /. 

Wiarogodny,  adi.]  Wia- 
rogodnie,  orfjj.  glaubiolirbig; 
-na  vviadomosc  glaublDÜcbige 
Stad&rid^t. 

Wiarolomca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  3;reuloff(r)  m.,  SBortbrü- 
(^tge(r)  m. 

Wiarolomnosc,  -s^i,  sf. 
SCreulofigfeit  /.,  5Bortbrüd)ig= 
feit  /•. 

Wiai'olomny,  adi. ;  Wia- 
rolomnie,  ade.  lüortbrüc^ig, 
treubrüchig. 

Wiarolomstwo,  -wa,  pl. 
-wa,  sn.  ^reubrud)  m. 

Wiarumla,  -li,  pl.  -le,  sf 
Ruellia  ('Pflanze). 

Wiarus,  -s,  ^;Z.  -y,  sm. 
lüd^tiger  ^^rieger,  5?riegä= 
mann  m.,  alter  ©olbat,  Ve- 
teran tn. 

"Wiarzemlina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  Petesia  (^flanje). 


Wiastun,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Volkameria  ('^Sflanje). 

Wiata,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
^aüe  f.,  Säulengang  m., 
^^ortüuö  m. ;  —  dworcowa 
33al^nboföf)alIe;  —  odjazdowa 
2lbfal^rtsf|aIIe;  —  targowa 
aiJarfi^aUe. 

Wiatr,  -n,  pl.  -y,  sm.; 
dim.  Wiaterek,  -rka,  pl. 
-iki;  Wietrzyk,  -A,pl.  -i,  sm. 
1)  3Binb  m.\  lagodoy  —  ge= 
linber,  fanfter  Sffiinb;  silny 
—  ftarter  SBinb;  —  pölQocny, 
poludniowy,  wschodui,  za- 
chodni  3florb--,  ©ÜC=,  Dft=, 
SBeftroinb ;  —  pomyslny, 
günftiger  SJtnb;  plynad  z 
-em  in  ber  SBinbriditung 
fegein;  przeciw  -owi  ply- 
iiac  gegen  ben  3Binb  fegein, 
roibrigen  SBinb  tjaben;  gnany 
-era  tu  i  tarn  Dom  Sßinbe 
l^in  unb  ]^er  gejagt;  straszoy 
dzis  —  na  dworze  eö  ift 
l)eute  fel^r  roinbigeä  Söetter; 
czekac  na  pomyslniejszy  — 
auf  einen  günftigeren  SBinb 
warten;  —  wieje  z  roznych 
stron  i  w  rozuym  kieriinku 
ber  Sßinb  läuft  E)in  unb  Ijer,  ofine 
eine  fefte  3ticl)tung  ju  ^aben;  — 
sie  zmienia  ber  9ßtnb  änbcrt 
bie  Stiftung,  ber  SBinb  fpringt 
um;  —  robic  SBinb  machen, 
»erurfadben ;  —  komu  odciac 
einem  ©dE)iffe  ben  SBinb  ab= 
fc^neiben,  abfneifen;  -u  nie 
czuc  wcale  ber  SBinb  lä^t 
fic^  !aum  fpüren,  ber  SBinb 
ift  flau;  skad  —  wieje?  n)0= 
Ijer  !ommt  ber  SBinb?  na  — 
gadac  in  ben  SBinb,  in  bie 
Suft  liinein  reben;  na  —  pöjsc 
in  ben  SBinb  gefd&lagen  xotx= 
ben;  lecieö  jak  —  roinbfd^neH 
laufen;  z  -em  pojsc,  ule- 
ciec,  na  cztery  -y  pöjsc  3U 
Söaffer  n)erben,'fid^  jerfc^lagen, 
burd;gel)ea,  in  alle  SBmbe  »er» 
ftreut  raecben;  wynos  mi  sie  na 
cztery  -y  f(f)au,  fcafe  bu 
n)eiterfommft,gel)  sum  Seufel; 
-y  gonic  ol)ne  'j^Kii  f)2tum=' 
laufen,  fid)  ^erumtreiben,  bem 
SB'.nbe  nadijagen,  einer  leeren 
Hoffnung  nad^gel^en;  na  — 
umfonft,'  uergebiic^,  o^ne  ^ui 
unb  Ürfacbc;  na  —  gadac 
ftummen  Dl^ren  prebigen;  jak 


—  w  polu  uubeftänbig  roie 
ber  SBinb  im  f^elbe;  szukaj 
-u  w  polu  bein  ©uc^cn  ift 
fo  nergeblid),  al§  roenn  bu 
bem  SBinbe  im  g-elbe  nac^» 
rennen  ralirbeft;  kto  sie  -em 
nadstawia,  -em  ginie  raer 
fi^  mit  gtittergolb  fc^mücEt, 
beffen  ©d^mucf  oergel^t  balb; 
kto  —  sieje,  wiatrem  zyc 
bedzie,  albo  wiclier  Äac  be- 
dzie  roer  SBinb  fäet,  roirb 
Sturm  ernten;  co  z  -em 
przyszlo,  z  -em  uleci  roie 
geroonnen,  fo  gerronnen,  leicht 
erroorben,  lei^t  oertan;  iiäc 
za  prozaym  -era  eitlem 
3lul;me  nac|gel)en;  miec  -y 
w  giowie  einen  leeren  Äopf 
l^aben;  gdzie  jezyk -em  szu- 
mi,  tarn  pierzchliwe  nogi  n)0 
auf  ber  Bwos^  ber  SBinb 
fauft,  ba  roadeln  bie  ^ü|e  bei 
jeber  @efal)r,  ©rofefpred^erei 
nerrät  feigeg  ^err,  '■sm  pod- 
szy ty  leicht,  mit  SBinD  gefüttert ; 
2)  SBinb  m.,  SBitterung  f.,  ©e- 
ruc^  m. ;  pies  poszedi  za 
-em  ber  §unb  ging  bem 
SBinbe  nad^;  3)  Stauung  f.. 
SBinb  m.;  jarzyny  sprawia- 
jace  -y  nalezy  chorym  na 
Äoladek  unikac  bie  bläljenben 
©emüfe  foHen  »on  ben  iIJia= 
geniranfen  gemieben  raerben; 
fo  najlepszy  srodek  na  -y 
ba§  ijt  ba§  befte  SJJittel  gegen 
93(äf)ungen;  -y  puszczac 
SBinbe  fal}ren  laffen,  SBinbe 
ftreidE)en  laffen. 

Wiati'ak,  -a,  pl.  -i,  sm. ; 
dim.  Wiatraczek,  -czka,  pl. 
-czki,  sm.  SBinbmü^le  f.\ 
walka  z  -ami  Äcimpf  gegen 
SBinbmü^len,  5lampf  mit 
imaginären  ©egnern;  -czek 
SBinbrabgebtäfe  n.\  -czek 
lampy  Sampenblader  m. 

Wiatrakowy,  Wiatracz- 
kowy,  adi.  SBinb mü^len=. 

Wiatroci%g,  -n,  ])l.  -i,  sm. 
8uft=,  SBinbpumpe  /. 

Wiatrolotny,  adi.  roinb" 
fc^nea. 

Wiatrolom,  -u,  pl.  -y, 
sm.  SBinbbru(^  m.,  SBinb» 
fc^aben  m. 

Wiatromierz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  SBinbmeffer  m. 


Wiatronogi 


424 


Wiatronogi,    adi. 
füfeig,      jc^neUfü^ig, 

Wiatropfd,  -u,  pl  -y,  «'«• 
aßinbräcctien  n.,  SSentilator  m. 

Wiatrop^dny,   adi.  rcinb- 
löfenb,  rcmbtreibenb. 

Wiatrowa,  -wy,  sf.   Ven- 
tilagra  (ißflanje\ 

Wiatrowisko,  -ka,  pl  -ka, 
5>?!.  3Binbede  f-  . 

Wiatrowy,    ö£?«-    2Bmb=-, 
—  wieniec   Sßinbroje  /.; 
sJup  aßinbt)oie  /. 

Wiatrozbior,  -bioru,  pl. 
-biory,  sm.  3Bmbbe^älter  m., 
Sßmbregulalor  m.;  -ory  suche 
z  übjetoscia  stala  unreränber- 
Itc^e2ßinbbet)äUer;  -ory  suche 
ruchome  Sitoctenregulatoren 
mit  Dcränberlic^cm  S"f)al'e, 
ScodentBinbbepIter ;  —  wodny 
Sßafternjmbbe^älter,  Söaffer» 
reautator.  ! 

Wiatrozmian,  -u,  pl.  -y, 
sm.  2Betteibläfer  m.,  SBettfr» 
födber  «. 

Wiatrozyl,  -a,  pl.  -y,  sm.  i 

(if)amäleDnn.,et^iUereibec^fe/. 
Wiatrowka,    -ki,    pl   -ki, 

../•.  1)  Sßinbbüc^fe/.;  2)  3Bet. 

terlotten  m.;  3)   H5jeff«iwin3= 

braimttDein  m. 
Wiatrunek,  -uku,  pl  -^^h 

sm.  a3Iät)ung  /.,  Sßinb  m. 
Wiatyk,     -u,    s«"5'-    ^«"'• 

.s7?z.  ©tcrbeja!tamcnte  i??. 
Wi^d,  -u,  pl.  -y,  ^''»n.  2ltro= 

pl)ie    /,    Buionimen^c^rutnp» 

jung  /.  ^   -.  1 

Wi^sl,   -i,  pl.  -e,  sf.   feal- 
vinia  (^ßflon^e).  1 

Wiaz,  wiezu,^Z.  wiezy,  sm.  , 
Ulme  /.,  Ulmbaum  m.,  Dlüfiet 
^- .  _  pospolity  ^elbrüfter, 
gemeine  Ulme;  —  dlugoszy- 
pulkowy  ^latterrüfter,  58a(t= 
tüft«r,  lonqflielige  Ulme;—! 
brzost,  korkowy  5lotIulme. 

■Wi%z,wipzu,2)?.  wiezy,  sw.; 
Wieza,  -zy,  pl  -^y,  «/• 
(qetDÖ^nlid)  \m2)li»:  gcbrauct)t) 
1)  SBanb  n.,  M«'  /•;  «•"f^-'f 
w  -zach  er  ift  im  fteifcr  ge= 
ftotben;  -zy  milo6ci  SicbfS= 
banbe;  uwoinic  kogo  z  -zöw 
jntnbn  von  bcngefjeln  befreien ; 
gdy  dusza  uwolni  sie  z  -zöw 
.iala  rcenn  fic^  bie  ©eele  üon 
ben  Be^ieln   be§   Äörperg  be= 


freit;  2)  -zy,  pl  gafern  pl, 
3afern  pl 

Wi^zacz,  -a,  pl  -e,  sm. 
aSinber  m.,  ®ad)gebinbe  n., 
Sac^banb  «.,  S)o#mber- 
Balfen  m. 

■Wi%za6,  -ie,  -zaiem,  I.  va. 
imperf.    1)    binben,    anbin» 
ben,  üerbinben;  —  snopy  ®at«= 
ben  binben;  —  mloHy  Sefen 
binben;  —  kogo  jmnbn  bin» 
ben;  —    zboie  w    snopy  (Se= 
treibe  in  ©arben  binben;   — 
komu     lece     i     nogi    jmnbm 
§anbe  uiib  güfee  binben;  mc 
nas  nie  -ie  ani  obietnica,  am 
koDtrakt    nid)t§   binbet    un§, 
rceber    ein    SSerfprec^en    nod) 
ein  kontra»;  —  siec  ein  9^e^ 
binben;    spostrzeg!    nagle,  Äe 
chca  mu  —  oczy  er  bemerlte 
plö^'lic^,   ba^    man    il)m   bie 
2lugen  jubinoen  rooüe;  —  sio- 
1  wa  w  wiersze  3Borte  ju  S8er» 
fen  binben;   mowa  -zana  ge= 
bunbene  3Jebe;  —  Htery  w  pi- 
saniu    bie    Suc^ftaben    beim 
i  ©direiben  ineinanber  nerfd^lm» 
iQj„.  _  nuty3loten  ftreidien; 
2)   oerpfliditen,   binben,   oer» 
binben;  prawa  nio  -ia    przed 
'  ogloszeniem  bie   föcje^e  finb 
Bor     ber'    «ßublüation    nid^t 
binbenb;'  3)    llöppeln;  inüp^ 
fen;    flecl)ten ;    II.    -    si?, 
IT.   1)    fid)   binben,  H  »"= 
binben ;   nie   chce   sie   —  na 
cale  Äycie  id^  »iH   mid)  nia)t 
für  mein  Seben  lang  binben ; 
nie  wiai  sie  z  nikim,  swobo- 
1  dny   bad^  cerbinbe   bi*   mit 
Iniemanbem,  fei  frei;   2)   an= 
I  fcfeen,  fi*  Raupten,  fic^  fc^Iie= 
^en;  kwiat  sie  -ze  bie  Slume 
ifc^lie^t  fid);    -    sie    z  czego 
au§   etn).   entftfl)en,   fid)   auo 
ctro.   bilben;   dab    z    iotedzi 
!  sie   -ie   bie   Gi^e  feimt  auö 
einer  Sichel;  3)  logget)en,f äffen; 
I  psy  -za  sie   z    niediwiedziem 

bie  Wnbe  gef)f"  «"^  ^*"  *"" 
ren  ^lo§,  faffen  ben  »ören, 
l)ängcn  fid)  an  ben  33ären. 

Wi^zadlo,  -dla,  pl  -dla, 
sn.\  üim.  Wi%zadelko,  -ka, 
p}.  -ka,  sn.  1)  «anb  n. 
©trang  w.;  3)  2ßeibentute /. 
jum  Steckten, 
i      Wi^zak,    -a,    pl    -',    sm. 


Wi^zarka 

Sinbcr  m.,  SBürfel^olj  n.  jum 
Sinben  ber  ©parren. 

Wi^zanie,    -nia,  pH.    -nia, 
sn.  1)  33inben  n.,  ^ufammen- 
binben  «.,  SSerbinben  n.,  Ser^ 
binbung/.;  —  ciesielskie  %\i.- 
gung  /.,  ^imwerung  /•>  3""' 
merroerf  n.;  —  na   zakladke 
Slufblattnng  /.,    3«!«»"'^«"" 
blatten  w.;  —  na  skos  fd^röge 
SOerbinbung;     —     na     czop 
gSerjapfung  /. ;  —  w  jaskol- 
czy    ogon    ©dimalbenfdöraans 
,„..  _  dachu   3)ad^ftut)l   »?.; 
—   dachowe   S)ad)gebinbe  «., 
I  ©a^bunb   m. ;    Sunbgefpärre 
1„_.  —  dachowe    na    koztach 
|33o'dpfett<nbad)n.;   -dacho- 
we    na     sochacb    ©attelbacQ 
'  mit  ^ängeroerf;  —  dachu  pel- 
ne  2)ad)binber   w.;  —  dachu 
puste    Seergefpärre     n.\    — 
dachu    ielazne    (gifensug    m., 
(gifenroer!   n.\     -     o    atolcu 
leiacym  2)ac^gebinbe  mit  lie» 
genbem  SDadE)ftul)le ;  —  o  stolcu 
stojacym     £ac^gebinbe     mit 
ftet)cnbem    S)a(i^ftul)le;    —    o 
wiazaniu  rozpierajacem  2)ac^= 
gcbinbe  mit  ©prengroerl;   — 
0   wiazania    wiszacem    S)adÖ= 
gebinbe    mit    ^ängercerl;   2) 
Slngebinbe   «.,    ©eburtgtagS-, 
«KamenötagSgefc^en!  n.;otrzy- 
maleni    ten    slownik    na    — 
ic^    ^abe    biefeö    Sßörterbuc^ 
jum  Slngcbinbe,  jum  3Iamene= 
tage,     jum  ©eburtstagc    cr= 
i)aUen. 

Wi^zanina,  -ny,  pl  -ny, 
sf.  1)  ®ebunbene(ä)  n.,  ®e- 
flocbtene(s)  «.;  2)  Sinben  «.; 
3)  gieimerei/.  ,    ,.     . 

"Wi^zanka,  -k>,  pl.  -ki,  s/.; 
dim.  Wi^zaneczka,  -ki,  pl 
-ki  sf.  1)  Sunb  m.,  Söiinbel- 
eben  n.,  ȟfc^etw.;  -  kwia- 
töw  ein  SBüfc^el  »lumen;  2) 
SSerbnnbflö^e  pl 

Wiazan,  -ni,  pl  -me,  sf. 
$öunb  m. 

Wiazar,  -a,  pl  -J^  sm.\ 
—  wlszacy  ^angebodE  w., 
^önaercertöbinber  m. 

Wi^zarek,  -rka,  pl  -rki, 
sm  1)  Söinbmer!  n.;  2)  2ln= 
gebinbe  ».,  ^atengefd)eu!  n. 

Wiazarka,  -ki,  pl  -ki,  sf. 
k-lofe  %«.  auö  .tlapp»  ober 
'  Sörenn^olj. 


Wiaziel 


425 


Widlakowaty 


Wiaziel,  -i,  pl.  -e,  sf. 
(Gynatropsis)  SnJtttetfaper  /. 

Wi%zka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Sunb  n.,  a3üycf)e(  m.;  — 
drzewa  ^o'jbunb;  —  szpara- 
göw  Spargelbunb;  —  siana 
§cubunt». 

Wiazkowiec,  -wca,  pl. 
-wce,  SOT.  Himantia  (glerf)ten=> 
arl). 

Wiazkowy,  arf?.  büfc^el» 
förmig,  büfc^elatttg. 

Wiazowy,  adi.  UImfn=, 
9iüfter=. 

Wibracya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  Vibration  /.,  Sd^roingen 
«.,  ©cf)n)inguiig  /".,  gittern  m., 
S3ebtn  n, :  =  Drganie. 

Wibrowac,  -bruje,  -walem, 
vn.  imperf.  ntbrieren,  fc^roin« 
gen,  gittctu,  beben;  =  Drgac. 

Wibudlak,  -a,'  pl.  -i,  sm. 
Martinia  (»^vflange). 

Wice,  SJorfilbe  alä  Qufa^ 
ftatt  pod  ober  mtodszy  = 
Unters,  3Si5e=. 

Wiceadmiral,  -a,  pl.  -owie, 
5»i.  SSijeaMniral  m. 

Wicedyrektor,  -a,  pl. 
-owie,  sm.  Sßtjebireftor  m. 

Wicekonsul,  -a^pl.  -owie, 
sm.  StjefonfuI  m. 

Wicekrol,  -a,  pl.  -owie, 
sm.  SSijefönig  m. 

Wiceprezydent,  -&,pl.  -ci, 
S7n.  Siijepväftbent  m. 

"Wicesekretarz,  -a,  pl. 
-üwie,  sm.  '-ßijei'efcetär  m. 

Wicewersa,  arfr.  vice  versa 
uniQele^rt;  =  Odwrotnie. 

Wicher,  -chru,  pl.  -chry, 
sm.  1)  ©türm  m.,  ©türm» 
roinb  m.\  silny  —  wieje  eö 
raef)t  ein  l^jftiger  ©türm;  na- 
gle zerwal  sie  —  plö^Üd) 
erf)ob  fid^  ein  ©turm;  gnany 
-cbrem  :)om  ©turmrainb  ge= 
jagt;  2)  unruhiger  Ä^opf;  3) 
^etc^en    n.    am    ^vferbe;     4) 

Wichlin,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Chloranthus  (ißflaiije). 

Wichrorog,  -ogu,  /j?.  -cgi, 
sm.  Hermetia  (^nfeft). 

Wichrowatosc,  -sei,  sing, 
iant.  sf.  ungeftümeö  SBefen. 

Wichrowaty,  adi. ;  Wi- 
chrowato,  ade.  1)  flürmi|dj, 
aufrü^rerifc^,  unrul)tg;  2)  -ta 
belkafrummgetaufener  33al!en. 


Wichrowy,  adi.  ©turm=. 

Wichrzenie,  -nia,  sn.  1) 
8eunrut)igen  n.,  SSeritiirren 
?!.;  2)  ©türmen  n.,  33raufeit 
n.,  Soben  n. 

Wichrzyciel,  -a,  pl.  -e, 
sm.  Siu^cftörer  m.,  SJeunrul^ts 
ger  m. 

Wichrzyö,  -rze,  -rzylem, 
va.  unb  in.  imperf.  1)  beun= 
rul^igen,  bie  3tut)e  [lören,  S?er» 
rotrrung  üerurfac^en,  Unfrie« 
ben  fäen ;  2)  [türmen,  braujen 
toben. 

Wiihura,  -ry,  pl.  -ry,  sf. 
©türm  m.;  —  snieina  ©d^nee« 
geftöber  n. 

Wicin,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Gmelina  (']if(angej. 

Wicina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
glol  m.,  floc^es  grufejdiiff, 
^eid)tcr  w. 

Wiciokrzew,  -n,  pl.  -y, 
(Lonicera)  ©pedlilie/.,  ®ei^= 
blatt  n.,  ^etfenhrfd^e  f. 

Wiciowaty,  adi.  loinbenb. 

Wiciowy,  adi.  ®erten=, 
Diuten». 

Wie,  -ü,pl.-ci,sf.  1)  ©erte 
/.,  3iute  f.;  2)  -ci,  pl.  2lut= 
gebotsftod  m. ;  -ci  wojenne 
Sefef)l  gum  allgemeinen  2luf= 
gebot;  trzecie  -ci  le^ter, 
britter  33efe^t  gum  altgemeinen 
Siufgebot;  nie  czekac  -ci  ben 
SBefebt  nic^t  abrcarlen. 

Wie,  -je,  -Jein,  I.  va.  im- 
perf. 1)  fled^ten,  binben,  rcin» 
ben;  —  wieniec  einen  Äran] 
luinben;  —  bukiet  einen 
©trau^  binben;  —  nici  na 
klebek  baä  ©am  auf  einen 
Knäuel  rcinbcn;  2)  —  kregi 
ben  ÄiJrper  in  klinge  jufam« 
menroHen;  IF.  —  sie,  vr.  i) 
fid)  rotnben;  -je  sie  jak  waz 
er  rcinbft  [id^  rcie  eine  ©d^tan= 
ge;  —  sie  w  kolo  czego  fid^ 
um  ein?,  Ijetum  loinben,  fdE)Iin= 
gen;  —  sie  do  gory  fic^  l^tn« 
auf»,  emporrainben;  -je  sie 
strumyk  po  kwiecistej  dolinie 
baä  S3äd)Iein  fc^längelt  fic^ 
burd)ä  blumige  2:al;  -je  sie 
piorun  w  powietrzu  bcr  33li^ 
burc^fd^tängclt  bie  Suft;  3) 
—  sie  na  jezyku,  na  mysli, 
w  pamieci,  przed  oczyma, 
auf  bec  3unge,  "Ot  ben  2iugen 
fc^roeben;   3)   -je   sie  co  ctro. 


gelingt,  etro.  gel^t  gut  üon 
ftatten. 

Wid,  -u,  sm.  ©el^en  «. ; 
nur  gebräuc^Ii^  in  ber  '3ie= 
benäart:  ani  -u  ani  slychu 
man  fiefit  unb  f)ört  nid^tä. 

Wida<5,  V.  defect.  man  fie^t, 
eä  ift  äU  feigen;  nikogo  nie  — 
eö  ift  niemanb  gu  fel)en;  — 
stad  bylo  cala  bitwe  Don  l^ier 
überfaf)  man  bie  ganje  ©^fad^t ; 
z  tego  wszystkiego  — ,  ±e  na- 
sze  zamiary  spelzna  na  ni- 
czem  auä  aüebem  fielet  man, 
ba^  unfere  ^piöne  ju  SBaffer 
werben;  — ,  ze  rozumiesz 
twoje  rzemioslo  man  fie^t, 
ba^  bu  bein  ^anbroerf  t!er= 
fte^ft;  tylko  co  go  nie  — 
er  mu^  jeben  31ugenblicf  ba  fein. 

Widelcowy,  adi.  ©abel-. 

Widelec,  -Ica,  pl.  -Ice,  sin. 
1)  ®abel  /.;  2)  —  przebijar- 
ki  grofd)pIatte  /.  ber  Soc|ma= 
fd^ine. 

Widelnica,  -cy,  ^;?.  -ce, 
sf.  Perla  (^nfeft). 

Widelek,  -Itja,  pl.  -Iki,  sm. 
f leine  ©abel;  -Iki,  pl.  1) 
©d)lunb  m.;  2)  Sruftbein  n. 
ber  Söget;  3)  —  kierowni- 
cze  pasa  przewodowego  3]ie= 
menleiter  W2. ;  —  wychwytowe 
2luörücf§ebel  w. 

Widelkowaty,  adi.  gabcl» 
förmig. 

Widenda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. ; 
Widemus,  indecl.  gerichtliche 
©idit. 

Widlastosc,  Widlowa- 
tose,  -sei,  sing.  tant.  sf. 
©abelf  örmig!eit/. ;  ©abelung/. 

Widlasty,  Widlowaty, 
arfi.;  Widlasto,  Widlowato, 
adv.  gabelförmig;  -ta^  todyga 
gabelförmiger  ©tengel. 

Widlica.  -cy,  2)1.  -ce,  sf. 
1)  öaarnabet  /.,  2)  Srage» 
banb  n.,  @tü§e /.;  3)  Seber=, 
Süabcnpalme  /. 

Widlik.  -a,  pl.  -i,  sm.  (Ne- 
balia)  f^äc^erfd^tüanjfrebg  m. 

Widlak,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
gabelförmiges  ^olj ;  2)  ©d^ere 
/.,  Slufeenraerf  n.;  3)  dim. 
"Widlaezek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  Bärlappen  m.,  aSolfsfufe 
m.,  Äolbenmooö  n. 

Widlakowaty,  adi.  bär  = 
lappartig. 


Widlakowy 


4-26 


Widziec 


Widlakowy,  arf^■.  Söärlapp-, 
2ßolfäfufe=,  ÄolBenmooS» ;  -we 
rosliny  ^ärlappiieraäc^fe  pl. 

Widlastodzielny,  adi. 
ctobelfpaltic?. 

WiJlawa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
Lisianthus  (^flanje). 

Widlorög,  -ogu,  pl.  -ogi, 
sm.  3lntiIopenart. 

Widlosz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Pisa  (ÄrabBenart). 

Widloz|,l),  -eba,  pl.  -eby, 
sm.  Dicranum  (SaubmooS: 
gattung). 

Widly,  -dl6w  unb  widel, 
plur.  tant.  sn.  1)  ©abel  /. ; 
—  do  siaua  §euga5el;  —  do 
gnoju  SlJiftgabel;  -dfami  mu 
w  glowie  niozono  er  ift  nidE)t 
rcc^t  bei  2;roft;  —  mazaicy 
2lc§§gabel,  Sagergabel,  Sager» 
fd^ere  /. ;  2)  —  u  wozu  @a= 
belbeid)fel  /.;  3)  gabelföcmi= 
ger  Ort,  ©abelung  /. 

Widmo,  -ma,  pl.  -ma,  sn. 
©efpeuft  n.,  (grfd^einitng  /.; 
Zygmunt  ujrzal  —  Barbary 
©iegmunb  erbUdte  ba§  ®e= 
fpenft  Sarbaraä;  —  stone- 
czne  ©onncnfpettrum  n. ;  — 
powietrzne  gata  üKorgana  /. 

Widnokr^g,  -egu,  pl,  -egi, 
sm.  ^ortjont  m.,  (S)efid&tä= 
freiä  m. 

Widnokrgzny ,  adi.  ant 
^ori;(ont  fic^tbar. 

Widnos6,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  «tieKe  /.,  ©ic^tbarJeit  f. 

Widny,  adi. ;  Widno,  adv. 
I^eü,  lic^t;  [tc^tbar;  —  pokoj 
ein  Iic£)te3  ^immer;  noc  byfa 
-na  e§  jpar  eine  ^elle  9iad^t. 

Widocznosö,  -äci,  sing, 
tant.  sf.  Sic^tbarleit  /.,  Dffen-= 
barFeit  /. 

Widoczny,  adi. ;  Wido- 
cznie,  adv.  fitf)tbar,  äugen- 
fcf)einli(^,  offenbar;  -ne  kfani- 
stwo  eine  offenfunbige  Sü.qe; 
bylo  to  calkiem  -ne  eS  lüar 
ganj  offenbar ;  -nie  nie  zgadza 
sie  na  to  offenbar  gel^t  er  bar= 
auf  nic^t  ein;  -nie  nie  o  tem 
nie  rozumiesz  offenbar  oerfte^ft 
bu  gar  nid^tä  baoon. 

Widok,  -u,  pl.  -i,  sm.  1) 
Stnblidt  m.\  co  za  —  przed- 
stawH  sie  ich  oczom  roaS  füc 
«in  Slnbiid  bot  fic§  ii^ren 
3lugen  (Dar) ;  okropny  to  byt  — 


baä  loar  ein  furchtbarer  2ln» 
blid;  —  nedzy  go  nie  smuci, 
—  szczescia  go  nie  weseli 
ber  3lnbli(J  beö  ©[cnbä  be= 
tmbt  i'^n  nid^t,  ber  2lnbli(f 
be§  ©lüdfeä  erfreut  ifjn  nid)t; 
na  —  sultana  padii  wszyscy 
na  twarz  beim  2lnblicEc  beä 
©uttang  fielen  fie  aüe  aufä 
©efid^t;  na  ten  —  okropny 
strach  go  przejal  furd^tbareä 
(Sntfe^en  ergriff  i[)n  bei  bie= 
fem  Sinbliö;  2)  Sluäfic^t  /., 
2luäblid  m.,  Slnfidbt/. ;  z  okien 
moich  mam  piekiiy  —  na 
miasto  au§  meinen  j^enftern 
l^abe  id^  eine  fc^öne  aiuäfic^t 
auf  bie  ©tabt;  kraj  obfity 
w  piekne  -i  ein  an  fc^önen 
Slugfic^ten  reic|eS  Sanb;  — 
komu  zaslonic  jmbm  bie  S[uö= 
fic^t  benennten;  nie  mam  Äa- 
dnych  -6w  na  przysztosc 
id^  l^abe  gar,  feine  2luöfid^ten 
für  bie  3wfunft;  tu  dla  mnie 
niema-6w  für  mid^  finb  ba  feine 
2lusficl^ten  por^anben;  -i 
Krakowa  i  jego  okolic  bie  9ln= 
fid^ten  oon  Ärafau  unb  feiner 
Umgebung;  kolorowany  — 
naszego  miasta  eine  folorierte 
Slnfid^t  unferer  ©tabt;  —  bo- 
czny  ©eitenaufic{)t ;  —  z  przo- 
du  33orberanfic^t;  3)  ©dE)au 
/'.;  na  —  publiczny  cos  wy- 
stawic  etnj.  jur  ©d^au  auä= 
fteHen,  öffentlid^  auäfteHen; 
stac  na  -u  pornefte^en,  bort, 
tüo  man  gefe^en  roirb,  ftel^en; 
gefe()en  rcerben;  4)  Sd^aufpiel  n. 

Widokowy,  adi.  3lnfid^tö=, 
2lnbncf=   ©d)au=. 

Widoköwka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Stnfic^tßfarte  /".,  iHuftriette 
^:poftfarte. 

Widomosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  ©ic^tbarfeit  f.,  fic^tbarer 
Söeroeiö. 

Widomy,  adi. ;  Widomie, 
adv.  1)  fic^tbar,  ougenfäßig; 
jest  caikiera  -inem  eö  ift  ganj 
fid)tbar;  2)  fel^enb. 

Widowisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  ©c^aufteUung  /.,  ©d£)au- 
fpiel  n.;  uczoszczac  na  -ka 
bie  ©d^oufteUungen  befud^en; 
urz.-idzic  —  eine  ©c|aufteüung 
oeranftalten. 

Widownia,  -wni,  pl.  -wnie, 
sf.  SBü^ne  /.,  ©^aupla^  m . ; 


©jene  /.,  Sf^eater  n. ;  na 
-wni  swiata  auf  bem  3Belt= 
t^eater;  wejsc  na  -nie  Äycia 
publicznego  auf  bie  53ü^ne 
be§  öffentlid^en  Sebenä  treten. 

Widjnvac,  -duje,  -walem, 
va.  imperf.  fet)en,  öfters  fe^en. 

Widz,  -a,  pl.  -owie,  sm. 
3u5d)auer  m. 

Widza,  -dzy,  sing.  tant. 
sf.  ülnfc^auung  /. 

Widzenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  1)  ©ej^en  «.;  rzecz  godna 
-nia  eine  fe^enäroerte  ©ad^e; 
przyjechalem  do  Krakowa 
dla  -nia  mojej  raalki  i(^ 
bin  nadE)  Ärafau  gefommen, 
um  meine  üJJuttcr  -ju  fefien; 
2)  2lnf(^auung  /.,  2lnfitf)t  /; ; 
z  mego  puaktu  -nia  non  mei= 
nem  (iefid)täpunfte;  3)  grfc^ei= 
nung  /.,  ©efid^t  n.;  S^raum- 
erfd^etnunj  /.,  Sfad^tgefid^t  «.; 
w  goraczce  uiiewat  -nia  im 
3;raume  ^atte  er  ©cfdieinun» 
gen;  4)  —  sie  ^\\\ammtx\.' 
treffen  n.,  ^ufainmenfunft  /., 
Segegnung  /.;  do  -nia  (sie) 
auf  Söieberfcf^en. 

Widziadlo,  -dla,  pl.  -dla, 
sn.  @cf (Meinung/.,  ©efpenft  «.; 
—  powietrzue  Suftbitb  n., 
Suftipiegelung  f. 

Widzialnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©id^tbarfeit  f. 

Widzialny,  adi. ;  Widzial- 
nie,  ade.  fidE)tbar;  golem 
okiem  —  mit  bem  bloßen 
3luge  fic^tbar;  nie  jest  dzis  — 
er  ift  ^eute  nid^t  ju  fe^en. 

Widziec,  -dze,  -dzialem, 
I.  va.  unb  vn.  perf.\  Widy- 
waö, -duje, -walem,  va.  imperf. 
1)  lcf}en  ;  —  w  cieranosciach  im 
2)unteln  fetten;  -dzialem  to  na 
wlasne  oczy  ic^  E)abe  eä  mit  ei= 
genen  3tugen  gefeiten;  idi,  i 
niech  cie  vviecej  nie  -dze  ge^,  I 
id^  roiH  bic^  nic^t  mel^r  fefien;  ^ 
nie  -dzialem  go  jui  od  dluz- 
szego  czasu  id^  Ijabe  i[;n  fd^on 
längere  ^t\\.  nid^t  gefe^en; 
-dzial  mnie  idacego  tu  er  ^at 
mic^  l^iel^er  gelten  gcfefjen; 
jak  -dze,  nie  nie  bedzie  z  na- 
szych  planöw  wie  ic§  fef)e, 
roerben  unfere  5ßläne  «id^t 
auägefül^rt;  jak  -dze,  nie  wiesz 
jeszcze  nie  o  tem  n)ie  i(§  fe^e, 
n)eif;t  bu  nod)  gar  nid^tö  bo^ 


Widziniisi§ 


427 


Wieczorek 


Don;  Bog-  -dzi  ©Ott  fte^t  eä, 
©Ott  rcei^  e§,  ©Ott  ift 
^euge ;  Bog  -dzi,  ze  nie  midiem 
zamiaru  go  skrzywdzic  ©Ott 
ift  mein  Stvi^i,  ba^  td^  nid^t 
bie  3lb[ict)t  ^atte,  if)m  unrecht 
gU  tun;  czy  -dziates  jai  cos 
podobneg-o?  I^aft  bu  fcf)on  fo 
roag  gefeiten?;  a  ktoi  to  -dziaJ 
roer  l^at  eä  je  gefeiten,  (be[on= 
berä  tabelnb)  pfui,  fd)äme  bic^ ; 
-dzisz  go  fiet)ft  bu,  f^au  mal, 
loic  gefc^eit,  rate  flug;  -dzisz  go, 
sam  nie  nie  wie,  a  starszych 
by  chciaf  uczyc  fiel^  mal,  toie 
flug,  felbcr  loeifi  er  gar  nid^tä 
unb  möchte  bie  älteren  Seute 
belehren;  to   sie    dopiero  da 

—  bafi  rcirb  fic^  erft  feigen 
laffen*,  jak  cie  -dza,  tak  cie 
pisza  loie  man  btc|  fielet,  fo 
bejc^retbt  man  bic^,  man  be' 
urteilt  bic^  nad^  betnem  ^1x1= 
^ern;  -dzacy  feöenb;  slepych 
uczynic  -cymi  Slinbe  fe^enb 
ma^en;  nie  -dze  w  tem  nie 
zlego  irf)  fe[;e  barin  nid^tä 
©d^[eit)tes;  2)  fefjen,  crfel^»n, 
einfet)en;  -dze  z  twego  listu 
icf)  erfe^e  auä  beinern  33riefe; 
-dze,  ie  rzecz  sie  rzeczywlscie 
tak  ma  id)  fe^e,  ba§  bie 
©adE)e  fic^  toirnic^  fo  oer^ält; 
-dze  teraz,  ze  miateni  nie- 
slusznosc  ic^  fel^e  jf^t  ein,  bafi 
i^  unred^t  [jatte;  3)  —  co 
do  kogo  etil),  an  jmnbm  feigen, 
bemerlen ;  II.  —  sie,  vr.  1)  fid^ 
feticn,  fic^  felber  fe^en;  rad  sie 
-dze  u  ciebie  tc^  bin  gern  bei  bir ; 
2)  fid^  fefieu,  jmnbn  feigen; 
-dzialem  sie  z  nim  wczoraj, 
ale  nie  mi  o  tej  sprawie 
nie  möwil  roir  ^aben  unä 
geftern  gefeiten,  er  ^at  mit 
aber  oon  biefer  2lngelegen^ett 
nic^tä  gefagt;  -dywatem  sie  z 
nim  dawniej  w  ka\viarai,w  osta- 
tnich  czasach  zeszedt  mi 
z  oczu  roir  i^aben  unä  früher 
öfters  im  Äaffce^auä  gefefjen, 
in  le^terer  Seit  ift  er  mir 
aber  aug  ben  2(ugen  gekommen; 
ju^esmy  sie  dzis  -3zieli  roir 
f)aben  unä  l^eute  fc^on  gefet)en; 
musze  sie  jeszcze  dzis  z  nim 

—  i^  mufe  i^n  nodE)  ^eute 
fe^en,  fpred^en;  3)  fd£)einen, 
erfcbeinen,  oorfommen;  -dzi  mi 
sie,  ze  wasz  stosunek  mniej  je?t 


serdeczny  jak  dawniej  £g  f  ommt 
mir  Dor,  alg  fei  euer  SÖerJ^ätt- 
niä  jjeljt  roeniger  I^erjlid^;  eo 
sie  dobrem  -dzi  rcaö  gut  JU 
fein  fdöeint. 

Widzimisig,  indecl.  sn. 
©utbünfen  «.,  iDaf ürf)alten  n. ; 
SBiUEür  /. ;  zrobic  co  wedlug 
swego  —  etro.  nod^  feinem 
©utbünfen  tun. 

Wiec,  -u,  pl.  -e,  sm.  1) 
Solfäcerfammlung  f.,  SSer= 
fanimlung  /.;Äongre^  m.\  2) 
Sanbqerid^t  n. 

Wiech,  -u,  2^1-  -y,  sm.  gif» 
tiger  Sßafferfc^ierling. 

Wiecha,  -y,  pl.  -y,  sf.  1) 
©trofiroifc^  m.;  SÖierroifd^  m., 
auSgepngtcr  5Eßirtäl^au§=, 
©dienftranj;  2)  2lbftedEftange 
/.;  3)  Süfcfiel  m.,  ««ifpe /., 
©amenftrau^  m. 

Wiecheö,  -chcia,  pl.  -chcie, 
s}n. ;  cliin.  Wiechetek,  -tka, 
pl.  -tki,  sm.  ©trol^=,  |>eu=, 
5?räuterroifc^  m. ;  nie  mied 
kogo  za  wiecej  jak  —  jmnbn 
roie  einen  ©tro^roifd)  bel^an= 
beln ;  za  —  co  nie  stanie 
etro.  ift  nid^t  me^r  roie  ein 
©tro[)roif(^  roert. 

Wiechotka,  -ki,  pl.  ki,  sf. 
Sarothra  (^flanje). 

Wiechatlowa,  -wy,pZ.-wy, 
sf.  Schiacheria  (^flange). 

Wiechowy,  adi.  3Bifd^=. 

Wiecowy,  adi.  3Serfamm= 
lunaä=,  Äongrefe=. 

Wieczernia,  -üi,  pl.  -nie, 
sf.  9^efper/.,  Slbenbanbad^t  f. 

Wieczernik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  ©peifeftube  /.;  2)  =  Wie- 
czornik,  -a,  pl.  -i,  sm.  ytad^t= 
Diote  /.,  Söenöetblume  /. 

Wieczerza,  -rzy,  pl.  -rze, 
sf.  Slbenbbrot  n.,  2lbenbeffen 
n.,  2lbenbmalö(  n.,  3?ac^tma^I 
n.;  —  Panska  la§  letjtf 
3tbenbma[}[. 

Wieczerzaö,  -rzam,-rzajem, 
va.  unb  Ol.  imperf.  ^v.  Sbenb 
effen,  nadötmaljlen,  baä  2lbenb= 
brot  ju  fic^  ncf^men. 

Wieczerzanie,  -nia,  sn. 
Stacbtmal^ten  n. 

Wieczko,  -ka,^?.  -ka,  S7i. 
1)  dim.  »on  Wieko;  2)  2\x]U 
rö^renbedtel  w.,  ^e^lfopf= 
biJdfel  m. 

Wiecznic,  -nie,  -nilem,  va. 


eroig    marfien,    oer= 
pl 


-1,  sm. 
kulisty 


I  imperf. 
j  eroigen. 
!      Wiecznik,    - 

©ompljreaa    /., 

Kugelamarant^  m. 

Wiecznokwitly,  adi.  im= 
merblüticnb. 

Wiecznosc,  -sei,  sing, 
iant.  sf.  1)  (groigfcit  /.;  — 
Boga  bie  (groigfeit  ©ottes; 
przeniost  sie  do  -sei  er  l)at 
ba§  Seitlid^e  gefegnet,  er  ift 
inä  beffere  Qenfeitä  l^inüber= 
gefd^tummert,  er  ift  entfc^lafen; 
po  przyjeciu  swigtych  sakra- 
mentöw  przeniost  sie  do  wie- 
cznosci  er  ift  nad^  ISmpfang 
ber  legten  Ölung  entfd)Ium= 
mert,  oerfcfjieben;  2)  ©rbeigen« 
tum  n.,  ®rbpad)t  /.,  eroige§ 
®rbe,  eroigeä  Eigentum;  daro- 
wac  komu  co  na  —  jmnbm 
etro.  für  eroige  3eiten  f^enfen ; 
to  jego  —  baä  ift  fein  ©rb^ 
etgentum. 

Wiecznotrwaly,  adi.  im=> 
merbauernb,  erotg  bauernb. 

Wiecznozielony,  adi.  im= 
mergrün. 

Wieczny,  adi. ;  Wiecznie, 
adv.  eroig,  immerroä^renb, 
immer;  zywot  —  eroige  ©e^ 
ligfeit;  na  -na  pamiatke 
jum  eroigen  2tnbenfen;  na'-ne 
czasy  für  eroig,  für  immer, 
für  immerroä^renbe  Reiten;  — 
odpoczynek  racz  mu  dac,  Pauie 
$ei;r,  gib  i^m  bie  eroige  SHuf^e ; 
pojsc  na  —  pokoj  jum  eroigen 
{^rieben     r)inüberfd)Iummera; 

—  pok6j  eroiger  gricbe;  zyd 

—  tulacz  ber  croige  Qube; 
-ne  swiatlo  eroigcSoinpe;  na- 
sza  przyja^d  -nie  trwac  be- 
dzie  unfere  greunbfc^aft  roirb 
eroig  roä^ren;  -ne  potepienie 
eroige  Serbammniä ;  -ne  miasto 
eroige  ©tobt  (^om);  -nie  tyl- 
ko  stekasz  bu  äd^jeft  nur 
immer,  bu  tuft  nid^tä  als 
äc^jen;  ten  —  niepoköj  w  do- 
mu  zaczyna  uinie  denerwo- 
wac  biefe  eroige  Unruhe  im 
§aufe  fängt  o.x\  mic^  neroös 
äu  machen, 

Wieczorek,  -rku,  pl.  -rki, 
sm.  1)  dim.  von  Wieczor;  2) 
Unter^altungäabenb  »?.,2lbenb' 
unterfialtung  /.,  ©oiree  /. 


Wieczornica 


4-28 


Wiek 


Wieczornica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf. ;  Wieczorynka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf,  =  Wieczorek  2). 

Wieczorny,  adi.  S[benb=, 
abcnölicf) ;  zebranie  -ue  2tbenb= 
Derfammlung  /. ;  -ne  nabo= 
zeustwo  Slbenbanbac^t/. ;  -ne 
powietrze  Stbenbluft/.  *,  chJod 
-ny  2lbenbfü[)[e  /. ;  -ne  wy- 
danie  gazety  2t6enbougga'be  /. 
ber  Seituns.  2I6enbbIatt  n. 

Wieczor,  -oru,^Z.  -ory,  sm. 
1)  Slbenb  rw.;  o  szöstej  —  um 
fec^ö  Uijt  abenb;  wczoraj  — 
geftern  abenb;  -orem  abenbä; 
pod  — ,  z  -ora  gegen  2lbenb; 
dobry  —  guten  2l6enb;  od 
rana  az  do  -ora  Dcn  griU)  bis 
3lbenb;  —  zacbodzi  e§  roirb 
2Ibenb;  nie  wioce  przed  -crem 
ii)  fomme  oot  bem  2Ibenb 
nic^t  jurürf;  —  zycia  ber 
aibenb  beä  Sebeng;  2)  2tbenb= 
gefeUfdiaft  /.,  ©oiree  /. 

Wieczystosc,  Wieku- 
istosc,  -sci^  sing.  tant.  sf. 
(Sroi gleit  /. 

Wieczysty,  Wiekuisty, 
adi. ;  Wieczyscie,  Wieku- 
iscie,  adv.  eroig. 

Wiedza,  -dzy,  sing.  laut, 
sf.  SBiffenfc^aft  /.,  Sbiffen  n.; 
Äennen  n.,  Äenntniö  /.;  roz- 
przestrzeniac  granice  -dzy 
ludzkiej  bie  ©renjen  beä 
inenfdE)lid^en  2Biffen§  erroei» 
tern;  powierzcbowna  — 
oberfIäd|lic^e§  SBiffen;  gle- 
boka  —  tiefet  SEiffen; 
jego  —  niewiele  warta  mit 
feinem  äBiffen  ift  es  nid^t 
loeit  I)er;  gleboka  —  przy 
iiadzwyczajnej  skromnosci 
zyskaiy  niu  wiele  stronniköw 
tiefes  3Biffen  gepaart  mit  gto= 
ßer  33eyc^eibenf)eit  geroannen 
il^m  oiele  Parteigänger;  bez 
mojej  -dzy  o^ne  mein  SBiffen, 
o^ne  mein  SSorrciffen  ;  uszlo  to 
mojej   -dzy  'öa^  entging  mir. 

Wiedzieö,  wiem,  -dzialem, 
va.  unb  t-n.  imperf.  rciffen, 
Äenntnig  con  etrc.  ^aben;  nie 
nie  —  unraiffcnb  fein;  cbco  — 
dokJadnie,  jak  sie  rzecz  miala 
id^  roill  genau  roiffen,  lote  fid) 
bie  Sadie  t)Ert)ieU;  wiem,  co  to 
znaczy. . .  ic^  roei^,  n)a§  eö 
bebeutet ;  wiesz  przecie,  ie 
przed  toba  nie  mam  tajemnic 


bu  roeifet  boc^,  ba|  ic^  oor  bir 
feine  ®el)eimniffe  [)abe;  do- 
brze,  ze  wiem,  czego  sie  mam 
spodziewac  gut,  baä  id^  roei^, 
roaä  ic^  ju  erroarten  l^abe; 
nie  chce  nie  o  nim  wiedziec 
\ä)  roid  nid)tä  oon  i^m  raif- 
Jen,  ^ören;  chciaJbym  — 
ic^  möd^te  gern  roiffen;  nikt 
nie  potrzebuje  o  tem  —  nic= 
manb  brautet  baoon  ju  rciffen, 
niemanb  braurfit  e§  ju  erfat)= 
ren;  wiem  o  tem  z  wlasnego 
doswiadczenia  id^  roei^  eä,  i(^ 
fenne  eg  au^  eigener  ®rfa^= 
rung;  ktoi;  to  moi;e  —  iner 
fann   eä   rciffen;    Bog    raczy 

—  baä  rcei^  ©ott,  ®ott  mag 
cä  rciffen,  ba§  fann  niemanb 
rciffen;  wiesz  co?  roei^t  bu 
rcaö?;  trzeba  ci  —  bu  mufet 
rciffen;  o  ile  wiem  fooiel  id^ 
rcei^;  co  wiesz  o  tem?  roaä 
rceifet  bu  bttöon?;  Bog  wie, 
jak  ciezko  mi  sie  z  toba  roz- 
stac  ©Ott  roeif!,  rcie  fd^roer  eä 
mir  fällt,  mic|  üon  bir  ju 
trennen;  nie  -dzialem  nie  o 
twüjej  nieobecnosci  ic^  rcu^te 
nid^tä  üon  beiner  2lbrc^fen= 
l^eit;  nie  —  o  Boiym  6wiecie 
Don  gar  nid^tä  eine  2ll;nung 
^aben ;  nie  wiem,  na  ktörym 
swiecie  iyje  id)  bin  rcie  oon 
©innen;  nie  —  czy  z  potrze- 
by,  czy  z  upodobania  man 
rcei^  nic^t,  ob  auä  Stot  ober 
SSorliebe;  zeby  nie  wiem  kto 
innie  o  to  prosil  rcenn  ber 
Äaifer,  rcenn  ic^  rceif;  nid^t, 
rcer  mic^  barum  bitten  rcürbe; 
nie  wiem,  co  mam  czj'nic  idE) 
rceifi  nic^t,  rcaä  idE)  tun  foH; 
caty  6wiat  o  tem  wie  bie 
ganje  Sßelt  rceif;   bouon;   nie 

—  po  CO  man  rceifi  nid)t 
rcoju,  ganj  unnü^,  ganj 
unnötig;      ukaral       go       nie 

—  za  CO  er  l^at  ifjn  be- 
ftraft,  ©Ott  mag  rciffen,  rcar» 
um;  nie  — ,  po  co  zqowu  tu 
przyszedieS  man  roei6  nicf)t, 
rcoju  bu  rcieber  f)ergefommen 
bift,bubiftgan5  unnötigerroeife 
fjergefommen;  choebym  nie  — 
wiele  miat  zaplacic,  muszc 
to  jeszcze  dzis  miee  vatx\\\  idE) 
id)  rcei^  nid^t  rcieütci  bafür 
}af)[en  müfite,  mufe  id)  eä  nod^ 
^eute    ^aben;    ta    praca    nie 


wiem  jakiegoby  zmeczyla 
olbrzyma  biefc  Slrbeit  rcürbe 
felbft  einen  3tiefen  ermüben; 
—  co  na  kogo  etro.  von 
jmnbm  rciffen,  über  jmnbn 
etrc.  rciffen,  in  Kenntnis  üon 
etro.  fein,  baS  jmnbn  anbe= 
langt,  gegen  jmnbn  etrc. rciffen; 
wiem  coi  na  niego  i  dlatego 
reki  mu  nie  podam  id^  rcet^ 
etrc.  gegen  ifjn  unb  werbe 
il^m  bes^alb  bie  |>anb  nid)t 
reicf)en ;  —  co  do  siebie  etro. 
uon  ftc^  felber  rciffen,  fid) 
beffen  berou|;t  fein,  ba^  man  . . 

Wiedzenie,  -nia,  sn.  Sen= 
fen  n.,  %\x\)XiX\,  n. 

Wiedzma,  -my,  pl.  -my, 
sf.  Sieicif,  Qanbixinf.;  altes 
meib,  nite  SSettel. 

Wieja,  ■i,pl.  -je,  sf.  ©c^nee= 
geftöber  ??.,  Unroetter  n. 

Wiejacz,  -a,  pl.  -e,  S7n. 
Äornroerfer  m.,  5lornftc^ter  we. 

Wiejaczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Äornrcerferei/.,  Äornfid^terei/. 

Wiejadlo,  -dla,  pl.  -dta, 
sn.  Sßurffc^aufel  /. 

Wiejnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
SJentitator  w. 

Wiejski,  adi.  länbli^, 
!?)orf=,  i^anbs;  -ka  dziewczyna 
£onbmäöc|en  »t.;  -kie  gospo- 
darstwo  Sanbroirtfd^aft  /.; 
muzyka  -ka  Sorfmuftf  /. ; 
-kie  obyczaje  lönblid^e  ©itten; 
-ka  prostota  länblic^e  @in=> 
fatt;  Sanbpomeranje /. ;  -kie 
zycie  Sanbfeben  n.;  po  -ku 
ubrany  borfmäfeig  gefteibet. 

Wiejskosc, -6ci,  sjwß'.  taut, 
sf.  iiänblid^feit  /. 

Wiejszczyzna,  -ny,  sing, 
tant.  sf.  länblic^eä  äBefen. 

Wiek,  -u,  pl.  -i,  sm.  1) 
SUter  n. ;  w  moim  -u  in  meis 
nem  2llter;  —  mlodzienczy, 
meski,  podesziy  —  Qugenb» 
alter,  2)Janneöalter,  I;ol^e§, 
Dorgcrüdteä  2nter;  w  -u  lat 
dwudziestu  im  2lller  oon 
ärcanjig  S«^"";  kaädy  — 
ma  swoja  zabawke  jebeä 
2llter  l^at  fein  ©pieljeug;  byc 
z  kim  w  rownym  -u  mit 
jmnbm  im  glcid^en  2ltter 
ftef)en;  starszy  -iem  älter; 
doiyl  p6znego  -u  er  erleble 
ein  fjo^eä  2Ilter;  w  sile  -u 
in  ben  beften   3a^fe"i   ^   -u 


Wiekiera 


429 


Wielkanocny 


mu  i  z  urzedu  ten  zaszczyt 
nalezy  btefe's^re  gebü[)tt  i^m 
naä)  Slltet  unb  Slang;  — 
stateczny  gefe^teä  Sllter;  — 
sedziwy  e^rroürbiflcä  Sllter;  2) 
Sa^r^unbert  w.,  Qüt  f.,  ^du 
aüev  n. ;  w  dziewietnastym 
-u  im  neunzehnten  '^a^X" 
l^unDctt;   Sokratesa  nie  pojai 

—  jego  ©ofrateä  rourbe  oon 
feinem  3«itttlter  ntc^t  5e= 
griffen;  —  nowozytny  mo= 
bcrneg  ^f'^^fter;  -i  srednie 
Wlttelalttt  n.]  —  uczony 
ge[e[)rteä  3«italter;  w  trzecim 
-u  po  Chrystasie  im  brittcn 
Qaf)rl^unbert    r\ad)    S^riftug ; 

—  przy  szly  ba§  f  ommf  nbe{5al^r= 
t)unbett;  —  zloty  baä  golbene 
^eitaltec;  3)  2eben  n. ;  naj- 
piekniejsze  lata  mego  -u  s^ 
te,  ktore  z  wami  spedzilem 
bie  fd^önften  ^a^re  meines 
£e5en§  ^abe  ic^  mit  eud^  cer» 
bracht;  ostatek  mego  -u 
chce  przebyc  w  swojej  ojczy- 
znie  ben  9le[t  meinei  Sebenä 
rotit  ic^  in  meiner  ^eimat  »er» 
bringen;  p6ki  -u  stanie  äeit= 
lebenä;  4)  2llter  n.,  (Sroigfeit 
/.,  oergongene  3"^^";  od 
-6w  Don  olterä  l^er;  od  -6w 
cie  nie  widzialem  id^  f)abi 
bid^  feit  einer  ßroigfeit  nic^t 
gefeiten;  na  -i  -6\v,  amen  in 
(graigleit,  Slmen;  przed  -i  cor 
altera. 

Wiekiera,  -ry,  pl.  -ry,  sf. 
Mactra  (aKufd^etort). 

Wieko,  -ka,  pl.  -k3,  sii. 
Secfel  m.;  —  trumny  ©arg= 
bedfel;  —  skrzyni  Äiftenbetfel; 

—  cylindra  parowego  Sedel 
beä  39Hni'er^- 

Wiekopomnosc,  -sei,  sitiff. 
tant.  sf.  Senfroürbigfeit  f. 

Wiekopomny,  adi. ;  Wie- 
kopomnie,  adv.  croig,  un= 
fterbfic^,  ercig  beniraürbig ; 
-na  slawa  unfterblicf)er  Slul^m; 
chwila  ta  dla  mnie  bedzie 
-na  biefer  2lugenb[idE  rcirb  für 
mtd^  eroig  benfroürbig  bleiben; 
czyn  -ny  benfroürbige  2;at. 

Wiekotrwaly,  adi.  ^tt^r» 
^unbette  überbauernb. 

Wiekowac,  -kuje,  -watem, 
vn.  imperf.  ercig  bauern, 
^roig  oerroeilen. 


Wiekowy,  adi.  I^unbert= 
iä[)tig,  Sa^r^unbert',  fef)r  alt. 

Wiekuistka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  (Ammobium)  ©anbtmmor= 
teüe  ./■. 

Wiekuistosc,  -sei,  sing, 
tant.  ©roigfeit  /. 

Wiekuisty,  adi. ;  Wiekui- 
scie,  adv.  eroig,  eroiglic^, 
eiDtq  bouernb. 

Wiel^dko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
gebünfteter,  gefpidter  SBcaten. 

Wielbiciel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
2inbeter  m.,  33ere[jrer  w., 
äiiil^mrebner  w.,  Sobpreifer  m. 

Wielbicielka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Slnbetetiii/.,  SSerefirerin/., 
iHubmrebnerin/.,  S3obpreiferinf. 

Wielbic,  -bie,  -bilem,  va. 
imperf.  anbeten,  oere^ren, 
lobpreifen;  -bi  dusza  moja 
Pana  meine  ©eele  preift  ben 
§errn. 

Wielbienie,  -nia,  sn.  Sob» 
preifen  n.,  SSere^ren  n.,  2ln= 
teten  n. 

Wielbl^d,  -a,  pl.  -y,  sm. 
Äamel  n.;  z  muchy  robic  -a 
auä  einer  fliege  ein  Äomel 
machen,  eine  j^feinigleit  ju 
einer  grofien  ©atfie  aufbtafen; 
latwiej  przejdzie  —  przez 
ucho  od  igly  aniieli  bogaty 
do  raju  eä  ge^t  ein  Äamel 
leidEiter  burdE»  ein  Stabelö^r  a(ä 
ein  Sletd^er  in  baä  §imme[= 
reid&;    sierc  -a  Samelljaar  n. 

Wielbl^dnik,  -a,  pl.  -i ; 
Wielbl^dziarz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  .Kameltreiber  ?«. 

Wielbl^dokoza,  -zy,  pl. 
-zy,  */.  ^ameljiege  /.,  Samo 
n.\  9lngorajiege  /. 

Wielbl|.dorys,  -sia,  pl. 
-sie,    sm.    Äamefparber     m. 

Wielblq-dzi,  adi.  Äamel=; 
■a  plewa  Äamelftro^  n. 

Wielbl^dzica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  Äamelfu^  /. 

Wielce,  adv.  fel^r,  unge= 
mein;  (oeraltet)  mnie  —  milo- 
sciwy  panie  mir  fel^r  gnäbiger 
§err ;  —  szanowny  fe^r  l^od^ge» 
ef)rt ;  ucieszy  t  sie  —  er  freute  fic^ 
ungemein;  —  kosztowny  fe^r 
foftipielig. 

Wiele,  adv.  üiel;  —  ludzi 
Diele  3Dknfcf)en;  i  —  innych 
unb  oiele  anbere;  —  mam 
z  niej    pociechy    id^   l^abe  an 


i^r    Diel    {y>''^"^«i    on    bardzo 

—  z  tego  nie  rozumie  fe^r 
Dieleä  bttDon  Derfte^t  erni^t; 
za  —  dobrego  ju  Diel  beö 
©uten;  nie  —  mi  na  teni 
zaleÄy  e§  liegt  mit  nic^t  Diel 
baran;  -lu  ludzi  utrzymuje 
Diele  2}knfcf)en  behaupten ; 
sluchaj  — ,  malo  möw  l^öre 
Diel  ju  unb  fprid^  wenig;  — 
mnie  to  kosztowalo  tradu  es 
l^at  mid^  Diel  a)Jü^e  gefoftet; 
nie  o  —  wiekszy  nic^t  Diel 
gröfser;  — bym  za  to  dal, 
zeby  m6dz  byc  przy  tem  id^ 
mii^te  Diel  bafür  geben,  um 
babei  fein  ju  fönnen;  —  ci 
jeszcze  do  tego  brakuje  eä 
fel^lt  bir  nod^  oiel  baju;  tak 

—  ?  fo  Diel?;  —  Praieoiel?;  — 
miales  z  tego  dochodu?  roie= 
Diel  einfommcn  l^atteft  bu 
baoon?;  — wydales?  roieüiel 
f|oft  bu  ausgegeben?;  -lu  ich 
bylo  roie  Diele  roaren  i^ret  ? ; 

—  razy  bil  zegar?  roieüiel» 
mal  ^at  bie  Ul^r  gefd^lagenV; 
-lu  poleglo'?  rote  Diele  finb 
gefallen? 

Wielebnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  (S^rroütbigfeit  /'., 
Öoc^roürbigTeit  /.;  wasza  — 
(@uer)®^rroürben,|)od^»Dürben. 

Wielebny,  adi.  ^oc^= 
roürbig ;  -nemu  Ojcu  bem 
l^ocbroürbigen  3Sater. 

Wielezlego,  indecl.  sn. 
(Arum  maculatum)  Pfaffen« 
binbe  /.,  %\i'btxvouxit{  f., 
©feläol^ren  pl.,  gefledEter  Slron. 

Wielgoplaw,  -u,  pl.  -j, 
sm.  §orber  m.  (2Rofrelen= 
gattung). 

Wielibrza,  -rzy,  pl.  -rze, 
sf.  eine  ^flanje. 

Wielichota,  -ty,  pl.  -ty, 
sf  Diplotaxis  (^^pflonge). 

Wieliczata,  -ty,  pl.  -ty, 
sf.  Sanchesia  (^flange). 

Wieliperz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Pterophorus  (^nfeftenatt). 

Wielkanoc,  -iejnocy,  sint/. 
tant.  sf.  Dftcrn  pl.',  na  — 
ju  Dftern. 

Wielkanocny,  adi.  Dfter«, 
öfferlic^;  -na  niedziela  Dfter- 
fonntag  tn. ;  -ny  ponied^ialek 
Dftermontag  ?».;  -ne  swieta 
Dfterfeiettage^Z. ;  -ny  baranek 
Dfterlamm  n. ;  —  zajac  Dftev^ 


Wielki 


430 


Wielkoszpon 


^a]e  w?.;   -na  spowiedz  öfter» 
lidie  Seichte. 

"Wielki,  adi. ;  co7}ip.  Wig k- 
szy,  1)  grofe,  größer;  —  czfo- 
Aviek  großer  SUanit,  grofee 
$erfönltd)fett;  —  dorn,  palac 
gro^eä  Isaug,  großer  ^^Jalaft; 
—  ulica,  rzeka  gro^e  ©tra^e, 
großer  S"f"6i  —  wiatr,  strach 
ijroBer  2Bint>,  ©cfirerfcn;  — 
kawal  miesa  ein  grofeeä  ©tüdE 
gleifc^ ;  uszedletn  —  kawal 
drogi  td^  bin  ein  gro^eä  ©tüd 
2Dcg  gegangen;  -e  miasto 
©rofeftttbt,  gro^e  ©tobt;  -e 
miasto  pociaga  to  za  soba 
bie  ©ro^ftobt  Bringt  ba§  mit 
fi^;  zyc  na  -m  swiecie  tu 
ber  großen  2Belt  leben;  -ka 
strate  poniesc  einen  großen 
Schaben  erleiben;  -e  zdol=> 
nosci  gro|e  Begabung;  -e 
pieniadze  viil  ©elb;  byl 
-m  poeta  er  roar  ein  großer 
3)td^ter*,  -e  nasze  grzechy,  ale 
Panie,  zmilowanie  Twoje 
wieksze  groß  finb  unfere  ©ün» 
ben,  aber  ^err,  beine  ©nabe  ift 
nod)  größer;  zyc  na  -ka  skale, 
stope  auf  großem  guße  leben; 
udawac  -ego  pana  ben  großen 
Öerrn  fpielen;  -ka  role  odgry- 
■Nvac  eine  große  Jtolle  fpielen; 
posiadac  -ka  naiike  große 
©ele^rfamfeit  befigen ;  -em 
byto  moje  przerazenie  groß 
roar  mein  ©rftauncn;  -ka 
zbrodnia  großeä  SSerbrec^en ; 
to  rzecz  -ej  wagi  bai  ift 
eine  ©ac^e  üon  großer  3Bid^= 
ttgfeit ;  powstal  —  halas  na 
ulicy  auf  ber  ©äffe  entflanb 
ein  großer  Särm;  —  Boze 
großer  ©ott;  Kazimieiz  — 
Äaftmir  ber  ©roße;  —  Ocean 
ber  ©roße  D^ean;  —  ksiaze 
©roßlierjog  m.,  ©roßfürft  ?«. ; 
-e  ksiestwo  litewskie  @roß= 
fürftentum  Sitauen;  —  mistrz 
krzyiacki  ©roßmeifter  be§ 
Äreujritterorbenä ;  —  kan- 
clerz  ©roßfangler  m.;  — 
koniuszy  koronny  Äroii  = 
großftaUmeifter  m.;  -ka  litera 
großer  Stnfangsbudöft«^^; 
to  sTowo  pisze  sie  -ka 
litera  biefeä  iBort  rcirb  mit 
einem  großen  2(nfangsbucf)= 
ftaben  gejc^ricben;  jak  -im 
jest  wasz  dorn?   it>te  groß  ift 


euer  §au§  ?  ;  nie  o  wiele  wiek- 
8zy  od  tego  nic^t  üiel  größer  alä 
biefeg;  rownie  —  gleid)  groß; 
nad  miare  —  über  alle  SUfaßen 
groß;  dose  —  jiemlid^  groß; 
nadzwyczaj  —  überaug  groß; 
2)  (eigentümltd^e  SBebeutung): 
—  tydzien  Äarrood^c/,  aKar= 
terrcod^e  /.;  —  czwartek, 
piatek,  -ka  sobota  ©rünbon^ 
nerstag  m.,  Karfreitag  «?., 
Äarfamötag  ?«.;  —  cho- 
roba  gaÜfucfit  /.,  (Eptlepfie 
/.;  —  piec  |)oc^ofen  m.;  — 
czas  ^öc^fte  Qiit',  cos  z  wiek- 
szego  obrobic  etro.  au§  bfm 
gröbflen  aufarbeiten. 

Wielkierz,  Wilkierz,  -a, 
pl.  -e,  sm.  2BtlIfür  /.  (im 
beutfdien  5Recf)t),  ©tabtgefe^  n. 

Wielkobrody,  adi.  groß* 
bärtig. 

Wielkobrzuch,  -a,  pl.  -y, 
sm.  Dienfc^  m.  mit  großem 
aSauc^,  ©idfroanft  m. 

Wielkoczwartkowy,  adi. 
©rünbonrcrötag-. 

Wielkodusznosc,  -sei, 
sing.  tant.  sf.  ©roßl^ctjigfett 
/.,  ©roßmut  f. 

Wielkoduszny,  adi. ; 

Wielkodiisznie,  adv.  groß= 
ljtt%\(x,  großmütig. 

Wielkodziöb,  -a,  pl.  -y, 
sm.  ^abic^t  m.\  ==  Jastrzab. 

Wielkogfby,  adi.  groß- 
mäulig. 

Wielkoglowy,  adi.  groß= 
föpfig. 

Wielkoglow,  -owa,  sm. 
©roßfopf  m. 

Wielkogroch,  -u,  sing, 
tant.  sm.  Pisum  macrocar- 
pum  (grbfenart). 

Wielkojaszczur,  -a,  pl. 
-y.  sm.   fofftle  SRicienetbec^fe. 

Wielkoklosy,  adi.  8roß= 
äbrig. 

Wielkoksiazgcy,  adi.  groß» 
^ernoglic^,  großtüritlic^. 

Wielkokwiat,  -u,  pl.  -y, 
sm.  Sinfen=,  ^Öo^nenbaum  iti. 

Wielkoletni,  adi.  groß= 
jäbrig;  =  Petnoletni. 

Wielkolistny,  adi.  groß« 
blätterig. 

Wielkolud,  -u,  pl.  -y,  sm. 
3iicfe  m. 

Wielkomaly,  adi.  gern= 
groß. 


Wielkomiejski,  adi.  groß» 
ftäbtifcb. 

Wielkomorszcz,  -a,  pl. 
-e,  sm.  Macrocystis  (3;ang=» 
algengottung). 

Wielkomyslnosc,  -sei, 
sing.  tant.  sf.  ©roßmut  f-, 
©thaben^eit  /.  beö  ©eifteö.' 

Wielkomyslny,  adi. ; 

Wielkomyslnie,  adv.  groß- 
mütig, ergaben. 

Wielkonogi,  adi.  groß- 
füßig.  [nafig. 

Wielkonosy,    adi.    groß» 

Wielkook,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(Ocnlata)  ©roßttuge  tn. 

Wielkooki,af^z.  großäugig. 

Wielkopanski,  adi.  groß« 
^etrifc^;  miewa  -e  za- 
cbcianki  er  l^at  mand^mat 
3Bünfc^e,  bie  für  einen  großen 
^errn  paffen  trürbcn. 

Wielkopaszcz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  ©dinäpper  w. ;  =  Ja- 
skolnik. 

Wielkopiatkowy,  adi. 
Äatfreitags=. 

Wielkoplaw,  -u,  pl.  -y, 
sm.  Nomens  (^ifc^attj. 

Wielkopostny,  adi.  bie 
großen  ^ajten  betreffenb. 

Wielkorak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(GoDoplax)  vSdfc^ilb  m. 

Wielkorgki,  adi.  groß= 
^änbig. 

Wielkorosly,  adi.  groß 
geroacfifcn. 

Wielkorog,  -ogu,  pl.  -ogi, 
sm.  ©teinbodE  »z. 

Wielkorybnik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  2Balfifct)lau§  f. 

Wielkorzg,dca,  -cj,pl.  -cy, 
sm.  ©tatt^alier  m.,  ©ouoer» 
neur  m. ; ©c^loßl)auptmann  m., 
Dbetoerroaltcr  ?«. 

Wielkorz^dczyni,  — , 

pl.  -nie,  s;'.  %taM  f.  beä 
©tattl^alterö,  ©ounerneurä, 
©tottljalterin  /.,  Dbert)er= 
roalterin  /'. 

Wielkorzadztwo,  -wa, 
sing.  tant.  sn.  ©tatt^altcr= 
fd^at't   /'. ;   Dberocrroaltung  /. 

Wielkoskrzydly,  adi. 
großflügelig. 

Wielkoszczok,  -a,  pl.  -i, 
sm.  23ttrenräuber  m. 

Wielkoszpon,  -u,  pl.  -y, 
sm.  (Megalonyx)iHiefenflaue/. 
(uorfintflutli^eä  Sier). 


Wielkowladny 


431 


Wielorybig 


WielkowJadny,  adi.  grof;» 
ttiäc^ttg. 

Wielkosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  1)  ©rö^e  f.\  naturalnej 
-sei  Don  natürlitf)er  ®rö|c;  w 
calej  swojej  -sei  in  fetner 
ganjen  ©röfee;  gwiazdy  pierw- 
szej,  drugiej,  Irzeezej  -kü 
©terne  elfter,  jiceiter,  britter 
®rö^e;  obydwaj  sa  rowni  co 
do  -sei  fie  ftnb  beibe  gleid^ 
grofe;  posag  ten  dla  swojej 
-sei  nie  raögl  byc  umieszczony 
w  koBciele  btefe  33Ubfäule 
fonnte  i^rer  QJrö^e  roegen 
in  ber  ÄirdEie  ntdE)t  unterge= 
bra(f)t  ro erben;  —  tego  za- 
dania  mnie  odstrasza  bie 
©rö^e  biefer  3Iufgabe  fd^retft 
nüd^  ab ;  wyniesiony  na  naj- 
wyzszy  szczyt  -sei  ludzkiej 
auf  ben  f)öc|ften  ©ipfel  ber 
menfd^Udien    (Sröfie    erhoben; 

—  duszy  ©eelengrö^e;  — 
umyslu  ©eifteögröfie ;  2)  atge= 
braifci^e®rö^e;-sci,  i-ownetejze 
samej -sei, s^aröwne  mied  zysoba 
jtüet  ©rö^en,  bie  einer  britten 
gtcic^  ftnb,  finbauc^  unteteinan- 
ber  gleich;  3)  mec^anifd^e  ©rö^e ; 

—  bezwzgiedna  sily  abfolute 
©röfie  einer  Äraft;  4)  gro^e 
SJJenge,  ^c^i;  5)  wasza  — 
(Siiere  fco^yeit. 

Wielkotygodniowy,  adi. 
^arn)Oc&en=. 

Wielkouch,  -a,  pl.  -y,  sm.  \ 
(Vespertiilo      auritus)     @ro^= 
O^r  m. 

Wielkouchy,  adi.  gro|« 
ol^rta. 

Wielkoiisty,  adi.  grofe= 
mäulig. 

Wielkowladny,  adi.  gro^= 
mäcfiiig. 

WielkozgTjy,  adi.  grof!= 
ää&ntg. 

Wielkozwierz,  -a,  ^^?.  -e, 
sm.  (Megatherium)  3liefenfaul= 
tier  n. 

Wielmozniö,  -nie,  -nilem; 
Wielmozyc,  -ie,  -Äylem,  va. 
perf.  mäd)ttg  machen,  groß 
erl^tben ;  —  sie,  ir.  czem  mit  etrc. 
grofetun,  ftd^ 'brüften,  ftc§  groB 
unb  n)ict)tig  machen,  ft(^  oer- 
^errlic^en,  tobpreifen. 

Wielmozniec,  -nieje,  -nia- 
lem,  vn.  perf.  Dieloermögenb, 
^od^abelig  roerben. 


Wielmoznienie,  -uia,  sn. 
3J(äcf)tigrcerben  «.,  Släd^tig- 
ntod)en  n. 

Wielmoznik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  f)oc^gefteIIter  §err,  ®Eje(= 
Un  f- 

Wielmoznosö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  1)  ^errlid^feit  /., 
^rac^t  /.,  Slufroanb  m.\  2) 
grofee  5DJacl^t,  33ielt)erini5gen= 
|ett;    3)    2Bo^rgeboren^eit    f. 

Wielmozny,  adi.  1)  mäd)tig, 
t)ielDerniögenti ;  2)  prächtig, 
l^errlicl;  3)  roo^lgeboren;  — 
pan  N.  N.  ©eine  2Bof)Igeboren, 
ber  njol^Igcborene  §crr  9i.  9i. ; 
jasnie  —  pan  N.  N.  ©eine 
|)ocl^rool^lgeboren,  ber  |oc^= 
roobtgeborene  ^err  3f.  9?. 

Wielobarwnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  SSteIfatbig!eit  /., 
'iporycfiromie  /. 

Wielobarwny,  adi.  üief=- 
farbiq. 

Wieloboczny,  adi.  mtU 
fcittg. 

Wielobok,  -u,  pl.  -i,  sm. 
35ieIedE  n.,  üielfeitige  ^igur, 
■^of^gon  n. 

Wielobostwo,  -a,  sing, 
tant.  sn.  3Sie[götterei  /. 

Wielobrzmienny,  adi. 
üieltönig. 

Wieloczyn,  -u,  pl.  -y,  sm. 
^robuft  n.  (in  ber  2JiuUipli= 
fotion). 

Wielodzialkowy,  adi.  po=» 
Ujpetalifc^,  mit  Dielen  ÄeIdE)= 
frfinittcn. 

Wielodzielny,  adi.\  Wie- 
lodzielnie,  adv.  J)ieljpaltig. 

Wieloglosy,  adi.  x>\tU 
ftimmig. 

Wieloglowy,  adi.  t)icl= 
föpfig. 

Wielogran,  -u,  pl.  -y,  sm. 
SSielecf  «.,  ^<o!i)eber  n. 

Wielogroch,  -u,  sing, 
tant.  sm.  ©tabelerbfe  f. 

Wielojagoda,  -dy,  pl.  -dy, 
sf.  Syncarpium  n.,  [Jrud^t» 
f)aufe  m. 

Wielok%t,  -a,  pl.  -y,  sm. 
SSielftf  n.,  5|3ort)Cioa  n. 

Wielok  ^tny,  adi.  la'xiU 
edEig,  üielfantig. 

Wieloklosisty,  adi.  niel- 
ä^rig. 

Wielokolorowy,  adi.  Die(= 
farbig. 


Wielokr§zek,     -Äka,     pl. 

-zki,  sm.  glafd^eni5ug  m.\  — 
roiniczkowy  ©ifferentiat- 
flafd^crjug. 

Wielokrotny,  adi.  n'xtU 
fältig,  t)ieImaUfl. 

Wieloksztaltny,  »iel» 
formig,  oietgeftattig. 

Wielokwiatowy,  adi.  mtU 
blumtg. 

Wieloletni,  adi,  oieljä^rig. 

Wielolicowy,  adi.  tjer» 
fc^ieben. 

Wielolistny,  adi.  t)iel= 
blätterig. 

Wielomoczenie,  -m&^sing. 
tant.  sn.  (Polyuria)  übermä^i» 
geä  Urinieren. 

Wielomownosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©efprä^igfctt  /., 
©d^raa^laftigfeit  /.,  33ielrebe= 
rei  f. 

Wielomowny,  adi.  t)ier> 
rebenb,  gefpräct)tg,  fc^roa^^aft, 

Wielonoga,  -gi,  pl.  -gi, 
sf.  SCaufenbfu^  m. 

Wielonogi,  adi.  tielfü^ig. 

Wielon6g,-oga,  j3?.  -ogi,Äm. 
3Sielfü^er  m. 

Wielonoznosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  SSielfü|igfeit  /. 

Wielooczny,  Wielooki, 
adi.  oiel äugig. 

Wielopestkowiec,  -wca, 
pl.  -wee,  sm.  (Nuciilanium) 
35ielfrud)t  ;". 

Wieloplatkowy,  adi.  öiel» 
Blätterig,  poIt)petatifc^. 

Wieioplodny,  adi.  fei^r 
fruchtbar,  oft  ^rüd^te  tragenb. 

Wieloplonka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Sauvagesia  (^flanje). 

Wieloprgcikowy,  adi. 
poirjanbrifd),  mit  »ieten 
©tnubgefäfien. 

Wieloraki,  adi.\  Wielo- 
rako,  adv.  oieterlei,  mannig- 
fattiq. 

Wielorakosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  5ßterettei^eit  /.,  93tfl=" 
facbbeit  /.,  SRannigfaltigfeit /. 

Wieloraz,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Quotient  m. 

Wielorogi,  adi.  Diell^öcnig. 

Wieloryb,  -a,  pl.  -y,  stn. 
äßalfifc^  m. 

Wielorybi,  adi.  aSJolfifcfi». 

Wielorybif,  -cia,  pl.  -ta, 
sn.  5ungf(ä)  n.  be§  Bai' 
fifd^eg. 


Wielorybolowny 


432 


Wiernosc 


Wielorybolowny,  adi. 
SBalfifc^fang». 

Wielorybolostwo,  -stwa, 
sn.  3BaIfi!c^fang  vi. 

Wielorzadny,  adi.  poh)at= 
d^iicf). 

Wielorzgdztwo,  -wa,  sn. 
gSieiöerrf^att  f.,  ^orplratic  /. 

Wielorzgdzisty,  adi.  Dtel- 
rci^ig. 

Wielosetny,  adi.  Diel= 
j^unbettjäfing. 

Wielosiek,  -a,  pl.  -i,  m. 
SBo^rcr  m.  mit  Dielen  fc^arfen 
edfen. 

Wielosil,  -u,  pl.  -y,  stn. 
flriec^ifd^er  Salbrian,  ©perr» 
iraut  n.,  öeiltDUtj  /. 

Wieloskladny,   ac?z  o'tet« 
tetfia. 

Wieloskrzydly,  a(^^■.  oieU 
flüaetig. 

Wielosliipkowy,  adi.  t)iet= 
gattig*,  -we  rosliny  Dtelgattige, 
Dtetelelic^e  ^flan3en. 

Wielostronny,  adi.  x>\^U 
feitto. 

Wielostrunny,  adi.  otel= 
ftttttg. 

Wielosylabny,  Wielosy- 
labowy,  adi.  Dtelfilbig;  = 
Wielozgloskowy. 

Wieloszparowy,  adi.  1) 
Dielflappig;  2)  cielfiemtg. 

Wielosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  asieltieit  /. 

Wieloscian,  -u,  pl.  -y,  sm. 
^olgeber  n. 

Wieloscienny,  adi.  oon 
mel^ceren  Jf^ö^^"  einge» 
fc^toffcn. 

Wielotorebka,  -ki,  ^Z.  -ki, 
sf.  Polytheca  (^ßflanje). 

Wielowaznie,  adi.  fel^r 
toicfttig. 

Wielowladnosc,  -sji,  sm?^^. 
tant.  sf.  58teloermögeiif)eit  /., 
Jßielgeroalt /.,  SDlac^t/.,  grofie 
©eroalt. 

Wielowladny,  ac?z. ;  Wie- 
lowladnie  arftJ.uietrietmögenb. 

Wielowlosy,  acZ?'.  Die[= 
paarig. 

Wielowrot,  -otu,  pl.  -oty, 
sm.  ©cfc^üttfrung/.,  ©c^roin» 
gunfl  /. 

Wielowrotny,  adi.  fdituim 
genb,  ogjiaierenb. 

Wieloz^b,  -ebu,  pl.  -eby, 
sm.  Beringeria  (^flonje). 


Wielozgloskowy,  adi. 
Dtelftibig. 

Wieloznaczny,  adi.  n'xtU 
bebeutenö. 

Wieloz%dny,  adi.  J3iel= 
Detfangenb. 

Wielozeniec,  -nca,  pl. 
-ncy,  sm.  ^ot^ganüft  m.,  SSiel» 
beroeibte(r)  w. 

Wielozenny,  adi.  mzU 
raeibig. 

Wielozenstwo,  -wa,  pl. 
-wa,  sn.  Sieltüeibetei  /. 

Wielubia,  -bi,  pl.  -bie,  sf. 
Äamelie  f. 

Wieniec,  -nca,  pl,  -nee, 
sm.  1)  ßranj  w.,  —  miala 
na  glüwie  fie  l^atte  auf  bem 
^opfe  einen  Äcanj;  —  slubny 
^oc^geitöfran;;  —  z  kwiatöw 
iölumenfranj;  —  chwaJy 
ß^renfronj;  —  grochowy 
etfifenftrofifranj  (alä  Äorb 
für  einen  {freier);  —  z  klo- 
sow  Üi^rcnfrarj ;  —  wawrzynu 
iiotBeerfranj;  —  zwycieski 
©tegeäfranj;  —  szturmowy 
^ed)Iranj ;  —  wie  einen  Äranj 
roinben,  fled^ten;  —  komu 
wlozyc  na  glowe  imnbm 
einen  jRrans  aufä  §aupt  feften ; 

—  ostrokolny  ^alifabenlranj ; 

—  kola  Slabfranj,  SRabfelgen« 
Iranj ;  —  kola  zamachowego 
©d^iüingring  m.,  Siabfelge  /. ; 

—  wieÄowy,  twierdzowy 
SWauerfranj ;  —  korabiowy 
©dfliffätrang;  —  na  wino 
SBetnfranj,  SBeinfd^anltranj ; 
-ncein  im  Äreife,  franjartig; 
staneli-ncem  fie  [teilten  [id^  i" 
einem  Äreife  auf;  oböz  -ncem 
otoczyc  ba§  Sager  umzingeln; 
-ncem  mnie  otoezyli  fie  fteHten 
fidE)  um  mic^  ringg^erum; 
2)  JJeif  m.;  3)  3Jeife=,  ©tricf= 
fc^eibe  /.;  3)  aSierung  f., 
©c^ac^tlranj   m.,    Steoier  «.; 

—  okliniony  ^immerung/.,  mit 
©etriebe,  Äeilgeoier  n.,  Seil» 
jotf)  «. ;  -nee  poziome  a3ol^Ien= 
raanb  /.,  93lodE=,  ©t^urj^olb= 
roanb. 

Wiencarz,  -a,  pl,  -e,  sm. 
Äranjflec^ter  m.,  ©traupin=' 
ber  m. 

Wienczenie,  -nia,  sn.  33e= 
tränen  n.,  Sefränjung  /. 

Wienczyö,  -cze,  -czylem, 
va.  perf.  belränjen,  frönen. 


Wieprz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
S8org  m. ,  gereinigtes,  gemäfteteö, 
männlit^eg  ©d^roein;  tlusty 
jak  —  fett  rote  ein  gemäfteteö 
©dbroein. 

Wieprzak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
junger  33org. 

Wieprzarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©d&roeine^änbler  m. 

Wieprzki,  -kow,  pltir. 
tant.  sm.  ©tad^elbeeren  pl. 

Wieprzowina,  -ny,  sing, 
tant.  sf.  ©c^roeinefleifd^  w. ; 
©cbroeineBraten  m. 

Wieprzowy,  arfj.Sc^roeinä«; 
-we  kotlety  ©d^roeinSfoteletten 
pl.]  -wa  pieczen  ©d^roeinäs 
Braten  w.;-wa  sköra  ©c^njeinö= 
teber  n.;  —  chleb  ©au= 
Brot  n. 

Wieprzyniec,  -nca,  p)^- 
-nee,  sm.  1)  ©ctjroeine»,  ©au= 
ftatt  m.;  2)  ©aufend^el  m., 
jjerfelfraut  n. 

Wiercarnia,  -ni,^j?.-nie,  s/. 
Sobrmafd^ine  /. 

Wiercenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  So^ren  n. ;  —  ziemi  Sol^r« 
Derfuc^    m.,    Jitefbol^rung   /. ; 

—  linowe  ©eilbol^ren. 
Wiercic,     ce,    -ollem,    va. 

imperf.  1)  bohren;  —  dziure 
ein   Üoi)  bol)ren;   2)   reiben; 

—  mak  w  donicy  2Rof)n  im 
3tei6ofcf)  reiben;  3)  bre^en, 
roinben,  fc^roenten,  fc^roingen, 
umbre^en;  4)  —  sie,  vr.  fid^ 
bre^en,  fic^  ^erumbreljen,  fid^ 
fortroä^renb  beroegen;  -ci  sie 
ciagle,  ani  chwili  spokojnie 
nie  nie  usiedzi  er  beroegt  fid) 
fortroä^tenb,  Bleibt  nic^t  einen 
iMuaenblicf  ru^ig  fi^en. 

Wiercimak,  -a,  ja/,  -i ; 
Wiercioch,  -a,  pl.  -y,  sm. 
Dieibfeule  /. 

Wiercipifta,  -ty,  pl.  -ty; 
dim.  Wiercipigtka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  Suftfpringer  /«.,  SBinb= 
Beutel   m.,   ©pringinäfelb   m. 

Wiercisrodek,  -dka,  pl. 
-dki,  sm.  3«"trumBo[)ret  m., 
SSerfenfer  m. 

Wiernik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
S3ertraute(r)  m. 

Wiernosö,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  Xvene  /'. ;  czlowiek  dozna- 
nej  -sei  ein  ÜJJenfd^  oon  er- 
probter 2;reue ;  przysiega  -^ci 
Sreuefc^rour  m. 


Wierny 


433 


Wierzch 


Wierny,  adi. ;  Wiernie, 
udv.  1)  treu,  getreu;  —  jej  be- 
de  az  do  zgonu  id^  roerbe 
i^r  biä  jum  Sobe  treu  blei= 
6en ;  -nie  ojczj'inie  siuzyc 
treu  bem  Sßaterlonbe  bienen; 
tajemnicy  -nie  dochowac  btt§ 
©el^eimniä     treu     beroatjten; 

—  sliiga  treuer  Siener;  — 
odpis  eine  getreue  Äopie;  — 
palec  ©olbfinger  m.,  2)  gläu= 
big,  getreu,  rechtgläubig. 

Wiersz,  -a,  pl.  -e,  sm.  1) 
Sßerö  m. ;  (Sebid^t  n. ;  SWeim  m. ; 
-e  röÄne  Dermifc^te   ©ebid^te; 

—  püchwalny  Sobgebid&t  «. ; 
to  nie  do  -a  bai  reimt]  fic^ 
nicf)t ;  w  mlodosci  pisalem  -e 
in  meiner  Qugenb  I)abe  ic^ 
SBerfc  gefd^rieben  *,  -ami  co  opo- 
wiadac  etu).  in  3Ser[en  bar^ 
fteHen,  erjäl^Ien;  ten  poemat 
sklada  sie  ze  stu  -y  biefeä  @e= 
bid^t  befielt  auö  l^unbert  SSer« 
fen;'2)  Heile/.,  Diei^e/.; napisz 
mi  choc  paie  -y  jc^reibe  mir 
rcenigftenä  paor  Seilen;  po- 
myika  drukarska  jest  w  trze- 
cim  -u  od  göry  ber  S)rud= 
fel^fer  ift  in  ber  brüten  ^txU 
oon  oben. 

Wiersza,  -szy,  pl.  -sze,  sf. 
gifc^reufe  /. 

Wierszokleta,  -ty,  pl.  -ci, 
sm.  3teimfc^mieb  m.,  3Serfe= 
tnadöer  m. 

Wierszopis,  -a,  pl.  -y ; 
Wierszotworca,  -cy,  pl.  -cy, 
sf.  %oti  m.,  Sid^ter  m.,  Serä= 
lünfiler  m. 

Wierszopisarstwo,  -wa, 
sn.  ©id^ten  n.,  SSetsfc^ieiben  n. 

Wierszowy,  adi.  SSerä». 

Wierszydlo,  -dla,  p^.  -dia, 
sn.  fc^ lecktet  SSerö,  fd^lec^te 
S)t^tung,  Änütteloerö  m. 

Wierszyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Sßersi^en  n.,  f(eines  (Sebic^t. 

Wiertak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
^urbetboi^rer  m.,  Sruftleier/.; 
SBenbetbol^rer  m. 

Wiertarnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
iBobtmafd&ine  /.,   Sofirlobc  /. 

Wiertnictwo,-wa,  sn.  Sief  » 
boi^vUdjnitf.,  Siefbo^rf unft /. 

Wiertniczy,  adi.  Xii^" 
boljr»;  wieÄa  -cza  So^rturm 
m.,  3tig  m. 

Wiertnik,  -a,  ^^Z.  -cy, 
sm.  SEiefbo^rted^niter  ni. 

Slownik  pclsko-niemiecki. 


Wierutny,  adi.  (Srg«, 
abgefeimt;  -ne  klamstwo  un= 
üerfdbämfe  Süge. 

Wierzba,  -by,  pl.  -by,  sf. 
3Beibe  /.,    SBeibenbaum    m.; 

—  krucha  mürbe,  S8ruc^=, 
SBrörfet-,  5?natf=,  Knidf-,  fpröbe 
iBeibe,©prö(feIn)eibe;— migda- 
losva  manbelblätterige  SBeibe; 

—  purpurowa,  jednopreciko- 
wa  purpurblütige  SBeibe;  — 
rozmarynowa  roämarinblätte» 
rige,  ©irttoetbe;  —  piecio- 
precikowa  fünfmännige  2ßeibe; 

—  popielata  ofd^graue  Sßeibe ; 

—  srebraa  raeifee  SBeibe;  — 
boröwkowa    ^eibelbeerioeibe; 

—  siatkowata  ©tetfdöerraeibe ; 

—  macznicowa  33ärentrau=" 
benroeibe;  —  palmowa  ^aU 
menroeibe,  ^fetfen^olj  «. ;  — 
rokicina  ©albeitoeibe,  ffeinc 
SBerfttoeibe;  —  ptaczaca 
Srauerroeibe ;  —  wloska 
Sieufd^Iamm  m.,  2Könd^ä= 
Pfeffer  in. 

Wierzbca,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
SBeibenbanb  n.,  2Beiben= 
[trief  w. 

Wierzbienica,  -cy,  pl.  -ce, 
*/.  ißeiberid^  vk,  33raunn)eibe= 
rieb. 

Wierzbina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf  2Beibent)ol3  n.,  2Beibe  /.' 

Wierzbiniec,  -nca,  pl.  -nee, 
sm.  SBeibenbufc^  m.,  3Beiben= 
gebüfc^  n. 

Wierzbna,  adi.;  —  nie- 
dziela  ^almfonntag  m. 

Wierzboloza,  -zy,  pl.  -zy, 
sf.  Salix  caprea  (SGßetben= 
gattung). 

Wierzbowiec,  -wca,  pl. 
-wce,  sm.  Papillio  Salicis 
(ffieibenmotte'. 

Wierzbowniczka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  aSeibenfänger  m., 
Sßeibenseifig  m.,  SEßeibcrid^  m. 

Wierzbowy,  adi.  3Beibe=; 
drzewo  -we  SSeibenbaum  m.; 
las  —  SBeibennjotb  m.;  -wa 
niedziela  ^attttfonntag  m. 

Wierzbowka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  iaseibenröäd^en  n. 

Wierzch,  -u,  pl.  y,  sm. 
l)Dberteiln.,Dbere(ö)n.,Dbers 
jeug  n. ;  —  okretu  Dberberf  n. 
eine§  @d^iffe§;  —  buta  Cber= 
teil  bes  ©d^ul^eä;  na  -u  pa- 
görka,  drzewa   oben  auf  bem 


^ügel,  bem  Soume;  na  -u 
wozu,  okretu  siedziec  oben 
auf  bem  '2Bagen!aften,  bem 
©c^iffgoerbedE  fi^en;  na  — 
wdziai  surdut  pon  oben  jog 
er  ben  DberrodE  au;  —  aksa- 
mitny,  podszewka  jedwabna 
bag  Dbcrjeug  oon  Samt, 
baö  j^'^tt*"^  oon  ©cite;  musze 
dac  nowy  —  do  raegp  futra 
id^  muf!  einen  neuen  Überjug 
ju  meinem  ^elj  machen  laffen; 
podszewka  droÄsza  ni4  — 
ba§  Unterfutter  foftet  mel^r 
aU  ber  Stoff  beä  Leibes; 
na  — ,  na  -u  obenauf,  nad) 
oben;  z  -a  spii'  smietanke  er 
l^at  bie  Sa^ne  oon  oben  'ab= 
getrunfen;  wyptynac  na  — 
emporfc^roimmen,  auftauchen, 
ans   2:ageölid&t   fommen;   na 

—  nasypac  obenauf  fd^ütten; 
po  -u  ptywac  obenauf  fc^roim^ 
men;  zawsze  mocny  na  -u 
a  sJaby  na  spodzie  ber  ©tar!e 
ift  immer  obenauf  unb  ber 
©c^road^e  unten,  ber  ©(^road^e 
unterliegt  immer;  z  -n  zJoto, 
w  srodku  bloto  nid^t  oUeä  ift 
©olb,  rcoä  glänjt,  Bon  oben 
^u|,  oon  unten  ©d^mu^; 
prawda    zawsze    wyjdzie    na 

—  bie  3Ba[)rl^eit  fomml  immer 
jum  3}orfc|ein,  e§  ift  nid^tö 
fo  fein  gefponnen,  eä  fommt  bocb 
enblid^  an  bie  ©onnen;  2) 
(Sipfel  m.,  ©pi^e/.,  SBipfel  m.; 
©iebel  m.;  —  pudfa  ber 
S)erfel  einer  ©c^äd^tel;  — 
stupa  Äopität  m.  einer  ©äule; 
woda    siegaJa   juz    pod    sam 

—  dachu  ba§  SBaffer  reid^te 
fc^on  an  bie  ©pi^e  beä  Sad^eö ; 
wyjsc  na  —  göry  bie  93erg= 
fpi^e  crfteigen;  —  komina 
©^ornfteinfappe  /'.,  S£^orn= 
fteinfopf  ?n.',  —  inaznicy 
©c^mierbedtel  ?«.;  —  sztendra 
©attel  in.,  Äappe  beö  ©tön» 
berä;  3)  Slu^enfeite  f.,  tufee- 
re(ö)  n. ;  z  -u,  po  -u  oon  au^en, 
auf!erl)alb,  äuBerlic^;  z  -u  co 
pomalowac  ctro.  oon  auften 
bemalen;  4)  Siüdfen  m.;  -em 
jecbac  reiten;  kon  dobry  do 
-u  ein  jum  9iciten  taugli^es 
^$ferb;  5)  Draufgabe /.,  2luf- 
mafe  n.;  6)  5liff  n.,  Älippe  f.. 
ein  auö  bem  SBaffer  ^eroor= 
rogenber  gelS. 

2» 


Wierzchni 


434 


Wieszar 


Wierzchni.  adi.  DBer=, 
obere;  -e  odzienie  C6er« 
ffeibung  /.;  —  surdut  Cber» 
rotl  m. ;  -a  czesc  Dfietteit  m. ; 
-a  warga  Oberlippe  /.; 
-a  skörka  Dbet^aut  /. ;  -a 
warstwa  Dbetjc^t^te  /. ;  — 
kamien  2)ac^geftein  «.;  -a 
rura  pompy  \)0\)tx  Sa^. 

Wierzchniak,  -a,  pl.  -i, 
sm.  ©dimaro^ertier  n. 

Wierzchnica,  -cy,  yl.  -ce, 
sf.  Dbertell». ;  —  rudy  Dberer5= 
aöer  /.;  —  domu  Dberge» 
bäube  n. 

Wierzcholek,  -Ika,  pl. 
-}ki,  sm.  1)  ©ipfel  m.,  äu^erfte, 
^ö^fte  ©pi|e,  ©d^eitel  m.; 
—  piramidy  (Stpfet  einer 
^pramibe;  -tki  drzew  chyliJy 
sie  ku  ziemi  bie  ©ipfel  ber 
93äume  beugten  fic^  bt§  yax 
ßrbe;  —  tröjkata  ©d^eitel 
eineä  Steiedg ;  —  ostrokregu 
Sd^eitet  beä  Äegels ;  —  stogu 
siana  ®pi^e  eineä  ^eufd^obe r§  •, 
na  samym  -iku  auf  ber  äu^er= 
ften  ©pi^e;  2)  fpi^igeS  @nbe; 
3)  Änotrenftücf  «.;  maly  — 
fleine  ©anbbanf  im  gluffe. 

Wierzcholkowy,  adi. 
©ipfeK  @iebel=,  (scf)eiter=;  — 
punkt  ©d^eiterpunft  m. 

Wierzcholodka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  Spierling  •;».,  3tteflmg 
m.,  ajiubb  m.,  Subb  m., 
©Urrwt.,  überhaupt  %\\iii,  bte 
fid^  nafie  an  ber  Dbetftäd^e 
aufbauen. 

Wierzchowaty,  adi. ; 

Wierzchowato,  adv.  gtebelig ; 
DoQgcpuft ;  mit  einem  ^ernor» 
fte^enben  ©ipfet. 

Wierzchowie,  -wia,  sing, 
taut.  SU.  Spieen  p/. ;  — 
rzeki  oberer  Seil  beä  (2tvo= 
mee. 

Wierzchowiec,  -wca,  pl. 
-wce,  sm.  JReitpferb  «. 

Wierzchowina,  -ny,  pl. 
-ny,  sf.  Dberflädie  /. ;  —  göry 
33ergrüdfen  m. 

Wierzchowisko,  -ka,  pl. 
-ka,  sm.  äu^erfter  ®ipfcl, 
^öc^fte  ©pi^e;  —  rzeki  Ui= 
iprung  m.  beg  gluffeö. 

Wierzchowy,   adi.  Dber=. 

Wierzeja,  -ji,  pl.  -je,  sf. 
2iirflügel  m. 

Wierzejny.öd?.  2:ürflügel=. 


Wierzenie,  -nia,  sn. 
®Iaube  m,\  -nia  ludu  bie 
aSorfteCungen  beä  33o(!e§. 

Wierzgac,  -gam,  -gaiem, 
vn.  imperf. ;  Wierzgn^ö,  -ne, 
-naJem,  va.  perf.  1)  mit  ben 
|)interfü^en  auäf  erlagen;  2)un= 
bänbig  fein,  fic^  auflet)nen; 
trogen,  fid^  Iro^ig,  roiber» 
fpenftig  betragen. 

Wierzganie,  -nia,  sn. 
2lu6f^(agen  n.\  Slro^en  n. 

Wierzgliwosc,  -sei,  sing, 
tant.   sf.    äBiberfpcnftiflfät  /. 

Wierzgliwy,  adi. ;  Wierz- 
gliwie,  adv.  ausfc^lagenb, 
oufIe[)nenb,  loiberfpenftig. 

Wierzyciel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©laubiger  m. 

Wierzycielka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©läubigcrin  /. 

Wierzycielski,  adi.  ©läus 
biger». 

Wierzyc,  -rze,  -rzylem, 
vn.  imperf.  glauben;  — 
w    Boga    an    ©ott    glauben; 

—  niezacliwianie  unerfd^Ütter= 
lief)  glauben;  -rze  w  Boga 
wszechmogacego  id^  glaube 
an    ©Ott    ben    aDmäc^ttgcn ; 

—  w  niesmiertelnosc  duszy 
on  bie  Unfterblid^feit  ber  ©eele 
glauben;  —  w  ducby  an 
©efpenfter  g[ouben;  —  komu 
na  stowo  jmnbm  aufä  SBort 
glauben;  —  w  przeznaczenie 
an  bie  S3eftimmung,  an  bag 
©d^idEfat  glauben;  wierz  mi 
glaube  mir;  —  mi  sie  nie 
chce  id^  fann  nic^t  glauben; 
kto  nikomu  nie  -rzyl,  temu  nikt 
nie  -rzy  rcer  niemanbem  ge= 
glaubt  l^at,  bem  rcirb  nid^t 
gegtoubt ;  nie  -rze ja  temu,  aby 
ic^  glaube  nidE)t,  baf?  .  .  . 
predzej  bym  -rzy},  ie  id^  bin 
el^er  geneigt  3U  glauben, 
'Ha^  •  •  . ;  kaidy  temu  rad 
-rzy,  czego  sobie  iyczy  jeber 
glaubt  gern  an  bag,  roag  er 
fic^  njünfc^t ;  uszom  swoim  nie 
•lern  ic^  "i^cib^  meinen  D^ren 
nidE)t  getraut;  czy  möge  — 
moim  oczom  faun  ic^  meinen 
Slugen  trauen;  nie  wierz  ni- 
komu, nikt  cie  nie  zdradzi 
trnue  niemanbem,  fo  mirb  bidi 
aud^  niemonb  »erraten ;  — 
w  CO,  w  kogo  auf  efm., 
auf  jmnbn  oertrauen ;  jak  w 


Pismo  swiete,  jak  w  ewan- 
gfl)§  -rzy  w  cnote  tej  ko- 
biety  mte  an  bie  Seilige 
©c^rift,  mie  an  baä  @onn= 
gelium,  fo  glaubt  er  an  bie 
2;ugenb  biefeö  SBeibeä. 

Wierzytelnosd,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  1)  ©laubroürDigleit 
/. ;  2)  ©elbforberung  /. 

Wierzytelny,  adi.  glaub» 
roürbtg,  beglaubigt;  —  list 
Seolaubigungsfc^reiben  n. 

Wiesiolek,  -ika,  pl.  -tki, 
sm.  (Oenothera)   ^lac^tferje  /. 

Wiesionka,  -ki,  pl.  -ki, 
s/.  Sungenmujd^el  /. 

Wieszac,  -szam,  -szalem, 
I.  va.  imperf.  l)ängen,  auf» 
l^ängen;  —  bielizne  na  stry- 
chu  bie  2Bäf(§e  auf  ben  Soben 
fjängen;  —  cos  przy  piecu, 
by  wyschio  etm.  beim  Dfen 
pngen,  bamit  eö  oustrodne; 

—  obrazy  Silber  anfangen; 

—  cos  na  scisnie  etm.  an  bie 
Sßanb  Rängen;  —  zJodzieja 
ua  szubienicy  ben  Sieb  an 
ben  ©algcn  Rängen;  II.  — 
sie,  vr.  fic^  anpngen,  aufs 
f)ängen;  fid^  anflammern;  — 
sie  komu  na  szyje  fic^  jmnim 
an,  um  ben  ^alg  pngen; 
po  urwiskach  -ja  sie  kozy 
bie  3'cgen  flettern  an  ben 
Klüften  ba^in. 

Wieszadlo,  -dla,  pl.  -dla, 
sn.;  dim.  Wieszadelko,  -ka, 
pl.  -ka,  sn.  öängeoorrtc^tung 
/. ;  §ängcl)afen  m.;  Äteiber= 
rechen  m.\  -dla  ankrowe  u 
wierzchu  paieniska,  dzwi- 
gary  stropu  Sragrtppen  pl. 
ber  geuerf  ifte ;  -dta  ha- 
mulcowe  Sremfen^ängeifen 
n. ;  -dla  kulisowe,  zawiesnik 
kulisowy    iluliffenpenbel  n.; 

—  spreÄvnowe,  zawiesnik 
resorowy  S^ragfeberpngeglieb 
«.;  2;ragfeberftü^e  /.,  3luf= 
bängellobeii  m.,  5^berauf= 
l^änaung  /'. 

Wieszak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
§utf)aten  w.,  Äleiber^afen. 

Wieszanie,  -nia,  sn.  Rän- 
gen w.,  2luff)ängen  n. 

Wieszar,  -u,  pl.  -y,  sm.\ 
dim.  Wieszarek,  -rka,  pl. 
-rki,  sm.  §öngettierf  n. ;  — 
walu  hamulcowego  33remö= 
meQenträger  m. 


Wieszcz 


435 


Wietrznica 


Wieszcz,  -a.  ph  -e,  sm. 
Se^er  m.,  ^rop^et  m.;  Siebter 
m.\  SBafirfagcr  m. 

Wieszczba,  -by,  pl.  -by, 
sf.  älSa^tfagung  /.,  ^ßrople« 
jeinna  /'.,  SBeiöfagung  /. 

Wieszczbiarka,  -ki,  pl. 
-ki.  sf.  Stßa^rfagerin  /. 

Wieszczbiarski,  adi. ; 
Wieszczbiarsko,  adv.  ito^r» 
fagerifc^,  propf)eti|c^,  '^ai)x= 
fager«,  -^rop^el=;  —  rozdzka 
3Bürtfct)eItute  /. 

Wieszczbiarstwo,  -wa, 
sing.  tant.  sn.  Sßal^rfage=, 
SBetöfagefunft/.,  SBatirfagerei/. 

Wieszczbiarz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  2ßaf)tfaget  m.,  ©tern- 
beuter  m.,  5ßrop^et  m. 

Wieszczek,  -ezka,  pl. 
-czki,  sm.  1)  =  Wieszczbiarz  ; 
2)  ©teinbo^le  /.,  ra5enäl^n= 
lieber  2ßtebef)opf. 

Wieszczenie,  -nia,  sivg. 
tanf.  sn.  3Ba[)rfagen  n.,  ©tern» 
beuten  n.,  ^Bropj^ejeien  n. 

Wieszczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Sßal^rfagerin  /.,  ^ro= 
D^etin  /.,  ©ternbeutcrin  /'. ; 
Sicbterin  /.  ! 

Wieszczy,  adi.  2Ba^r= 
fager»,  ptopf)ettf(^,  roal^rfa« 
genb;  -m  duchem  cos  prze- 
powiedziec  etiü.  mit  propl)e= 
tifc^em    ®eifte    ootöerjagen; 

—  sen  propi)ettfc^et  -Etaum.    i 
Wieszczyca,  -cy,  pl.  -ce, 

S771.  9^ac^tge)penft  n.;  -ce,  pl. 
SPeidifetjopf  m. 

Wieszczyc,  -cze,  -czylera, 
va.  unt)  vn.  imperf.  »or[)er- 
fagen,  roaf)rfagen,  ptopljcjeien, 
iretifagen. 

Wieszczyniec,  -nca,  pl. 
-nee,  sm.  Rafflesia   (^^f(anje). 

Wies,  wsi,  pl.  wsie,  sf. 
2)otf  n. ;  Sanb  n. ;  Sanbgut  n. ; 
mieszkac  na  wsi  auf  bem 
Sanbe  tool^nen;   wyjechac  na 

—  aufö  8anb  faxten;  dwie 
obok  siebie  le4ace  wsie  groei 
nebeneinanöer  liegenbeSötfer; 
po  wsi  chodzic  im  ©otfe 
^erumgc^en ;  powrocil  ze  wsi 
er  ift  vom  Sanbc  jurüdge« 
fefirt. 

Wiescic,  -szcze,  -scitem, 
va.  unb  cn.  imperf.  anjetgcn, 
oerfünben,  bie  Äunbc  bringen. 

Wiese,  '6ci,j3Z.  -sei,  sf.  1) 


Äunbe  f.,  Skc^ric^t/. ;  ©erüc^t 
n. ;  3i(;be  f.,  przepadi  bez  -sei 
er  ift  Derfrf)oüen  unb  man 
l^at  feine  3ia(^rict)t  über  i^n; 
taka  jest  —  bas  ift  bie  9^ac^« 
i  ric^t,  ein  folc^eö  ©crüc^t  ift 
Derbreitet;  —  sie  rozchodzi 
es  Derbreitet  fic^  baä  @erücf)t ; 
\  dochodza  mnie  -sei  e§  fommt 
I  ju  meinen  D[;ren;  puscic -sei 
I  ein  ©erüc^t  Derbreiten ;  2) 
j  <Qaat  f.,  Überlieferung  /. 
j  Wiese,  wiode,  -wiodiem ; 
i  Wodzic,  -dze,  -dzilem,  I.  va. 
imperf.  tü[)ren,  geleiten,  Iei= 
ten;  wiodl  ich  na  göre  wy- 
soka  er  füf)rte  fie  auf  einen 
^o{)en  33erg;  gwiazda  moja 
mnie  tarn  wiedzie  mein  ©tern 
fül^rt  midö  f|in ;  i  nie  wodi  nas 
na  pokuszenie  unb  füf)re  unä 
ni(f)t  in  SSerfucf)ung ;  trudno 
tego  —  CO  nie  moze  chodzic 
eg  ift  fd^roer,  ben  ju  führen, 
ber  gar  ni(^t  gef)en  fann;  dro 
ga  ta  wiedzie  wprost  do  zamku 
biefer  SBeg  fü^rt  bireft  inä 
©C^Ioß;  —  kogo  na  pasku 
jmnbn  am  ©ängelbanb  füf)= 
rett;  —  kogo  za  nos  jmnbn 
an  ber  IRafe  f)erumfü^ren ; 
wiodl  go  w  dorn  swöj  er 
füfirte  i^n  in  fein  §aug ;  wiedz- 
cie  go  precz  f ü^rt  i^n  ^inmeg ; 
wioda  za  soba  lud  zbrojny 
f)inter  ifinen  !ommt  beroaffneteS 
Uiolf;  —  kogo  po  miescie 
jmnbn  in  ber  ©tabt  ^erum=» 
füf)ren;  widze,  ze  wiedziesz 
nas  na  zgube  ic^  fe^e,  bofe  bu 
un§    inä    as'erber  ben    füfirft; 

—  rej  bie  §auptrolIe  fpielen, 
bie  erfte  ©eige  fpielen,  bie 
Sauptperfon  fein;  —  wojoe, 
proces  Ärieg,  ^^irojefe  führen; 

—  zywot  tulaczy  ein  SOßan-' 
berieben  fül)ren;  —  iycie 
skromne,  enotliwe  ein  be= 
fd)eibeneä,  tugenbl)afte§  Se= 
htn  führen;  —  z  kim  spor 
o  CO  mit  jmnbm  über,  um 
ct«D.  flreilen;  —  rozmowe  ein 
©efpräc^  führen;  —  swöj  röd 
feine  ^erlunft  ableiten;  wiedlj 
rod  swoj  od  wielkiego  kan- 
clerza  Zamojskiego  fie  ftamm= 
ten  Don  bem  großen  Äoujler 
3tttnojäfi  ab;  —  mur  eine 
3)tauer  jie^cn;  II.  —  sie, 
er.    1)    fid^    ^erumfc^teppen. 


lierumge^en;  -dzic  sie  z  kim 
po  sadach  fic^  mit  jmnbm 
Don  einem  ©erid^te  jum  on- 
beren  ^erumfc^Ieppen ;  —  sie 
z  kim  za  Iby  fic^  mit  jmnbm 
^erumfd^lagen ;  —  sie  z  mysla 
fic^  mit  bem  ©ebanfen  ^erum^ 
fc^lagen;  2)  ge^en,  ergeben, 
geraten,  gelingen;  jak  ei 
sie  wiedzie  rcie  gel^t  eä 
bir;  rzeezy  nam  sie  wioda 
wysmienicje  bie  @a(|en,  bie 
2lngelegcn^eiten  gelingen  unä 
auägejeic^net;  zle  mu  sie  wie- 
dzie e§  gef)t  i^m  fc^lec^t ;  nie  mu 
sie  nie  wiedzie  eä  gef)t  i^m 
ni'c^tö  nac^  SBunfd^,  eg  mife» 
lingt  il^m  aCei;  dowiedz  sie, 
jak  mu  sie  wiodlo  w  drodze 
etfunbige  bi^,  rcie  eä  i^m 
unterroegg  ergangen  ift;  III. 
—  vn.  führen ;  —  oczyma 
anfdjauen,  anblicfen;  -dzif  po 
nich  groznemi  oczyma  er 
blid'te  fie  mit  ftrengen  2lugen 
an. 

Wiesniacki,  Wiesniaczy, 
adi.  bäuerlich,  länblic^,  l^au' 
ern=;  proste  mieszkanie  -cza 
skleeone  reka  eine  ''infad^e  Don 
Souern^anb  gegimmerte  SBo^» 
nun.^;  -cze  ubranie  33auern= 
Ileibung  /. ;  po  -ku,  adv. 
bäuerlich. 

Wiesniactwo,  -wa,  pl.  -wa, 
sm.  1)  bäuerli4)eä  SBcfen, 
Sene^men,  Sorffitten  pl.\  2) 
Sauernfc^aft  f. 

Wiesniaczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Säuerin  /. 

Wiesniaczy,  adi. ;  Wie- 
suiacza,  adv.  bäuerlich, 
33aucrn-. 

Wiesniak,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  Sauer  y«,  ijanbmann  m.\ 
Sötfler  m.;  -cy,  pl.  Sanb» 
leutc  pl.,  fianbüolf  n. 

Wietnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
Diotbauä  n.,  Stabt|ouä  «. 

Wietnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Pasiphaea  ( ©attung  ®ar= 
nelenirebfe). 

Wietrzed,  -trzeje,-trzalem, 
vn.  imperf.  auälüftcn,  »er» 
roittern. 

Wietrzenie.  -nia,  sn. 
Süftcn  n.,  ginraufc^en  n., 
3Btttern  n. 

Wietrznica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  1)  aSinbgefpenft  n.,  2Binbö=> 

28* 


Wietrznik 


436 


Wifzienie 


braut  /.,   %te  f. ;   2)    leichte, ! 
roinbige  JBeib^perfon,  flattcr^  : 
rjafteg,unbeftänt)igeä  SWäbc^en ; 
3)  SBinb^ofe  /: ;  4)  ätnemonc  /., 
3Binbrö§c^eu«.,  Äüd^enfcl^elle/. 
Wietrznik,  -si,pl.  -cy,-sm. 

1)  SBinbbeutel  m.,  Sßinbfang 
m.,  SBinbmac^ev  m.;  2)  2uft= 
loc^  n.,  SSenttl  w.,  ©augnentil, 
2Binbfe[fetw.;3)  aBiubfol)ne/., 
•iffietterbaön  m.]  4)  3Kannö= 
treue  f.  (^flanje). 

Wietrznosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  SBinbtgleit  /. 

Wietrzny,  adi. ;  Wie- 
trznie,  adv.  1)  roinbtg,  lut= 
tig;  unbeftänbig,  flatterhaft; 
dzien   —   ein  rotnbigcr  %<x%; 

2)  2Binb=;  —  mlyn  SBinb» 
müf)le  /. ;  -na  puchlina  SBtnb=, 
Xxommeliu6)t  f.;  -na  ospa 
Sßinbpoden^Z. ;  —  piec  SBinb^, 
3ugofen  m.;  3)  blä^enb,  SBinbe 
Derurfad^enb. 

Wietrzyc,  -trze,  -trzylem, 
I.  va.  imperf.  liiftcn,  Suft 
burc^jtcf)cn  taffen;  2)  vn.  im- 
perf. toittern,  fpüren;  pies 
-trzy  ber  §unb  roittert;  —  po 
kuchni  in  ber  Äüc^e  ^eruin» 
fd^nüffeln;  -trzy  u  mnie  pie- 
niadze  er  oermutet  bei  mir 
@elb;  III.  —  sie,  vr.  fid^ 
lüften. 

Wietrzyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
äßtnbc^en  «.,  Süftc|en  n. 

Wietrzysty,  adi. ;  Wie- 
trzysto,  adv.  roinbig. 

Wiew,  -u,  pl.  -y,  sm. 
SBel^en  n.,  SBIafen  n. 

Wiewior,  -a,  pl.  -y, 
sm.  ©c^anfer  m.;  —  prze- 
wlokJy  ^iad^tripper  m. 

Wiewiörczy,  adi.  @ii)  = 
ftörnc^en'. 

Wiewiörka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf. ;  dim.  Wiewiöreczka, 
-ki,  pl.  -ki,  sf.  eid^prn^en 
n.,  ©ic^fa^«;  /. 

Wief  d,  wioze,  wlozlera ; 
Wozic,  -ie,  -zilein,  va.  imperf. 
fahren,  führen  (im  SBagen  ober 
per  ©^iff);  co  -ziesz  wag  fü^rft 
bu  im  SBagen;  —  kogo  do- 
kad  jmnbn  rao^tn  führen;  — 
CO  na  sprzedaä,  na  targr  etro. 
gum  SBeriauf,  auf  ben  3Korft 
führen;  -zic  po  okolicy  in  ber 
®egent)  ^erumfü()ren. 

TiTieia,    -iy,    2)1.    -±e,     sf. 


Xüxm  m. ;  —  gichtowa  (SJi(^t= 
türm  m. ;  —  swidrowa  SBo^r» 
türm,  SBol^r^auä  n.;  —  ko- 
scielna  Äird^turm;  —  na 
dzwony  ©tocfentutm;  istna  — 
Babel     ein    rca^reä    S^aoö: 

—  wojenna  SBeragerungötuvm ; 

—  straiuicza  SBartturm  •, 
wyjsc  na  -ze  auf  ben  Surm 
1'teigcn;  na  -iy  trabic  Dom 
2;urme  blafen;  2)  2;urm  m., 
©efängniä  n. ;  wsadzic  kogo 
do  -Äy  jjmnbn  einfperren,  in 
ben  Surm  fteden;  3)  SRoc^en 
m.,  Surm  m.  im  ©c^ad^fpiele. 

Wiezaty,  Wiezysty,  adi. ; 
Wiezato,  Wiezysto,  adv. 
turmarttg,  getürmt,  mit  einem 
a;urme  oerfel^cn. 

Wiezowy,  adi.  'Surm-» ; 
zegar  —  Surmu^r  /. 

Wiezyca,  -cy,  pl.  -ce,  sf.] 
dim.  Wiezyczka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  %üvm  m.,  Sürmd^en 
n.,  geftungH  @efängniä= 
türm. 

Wiezyczka,  -ki,^Z.  -ki,  sf. 
1)  fie^e:  WieÄyca;  2)  Xuim^ 
haut  n.;  3)  Surrilit  m., 
3;uvmftein  m.,  cerfteinerte 
ilammerfd^nerfe. 

Wi§c,  cotii.  folglid^,  al\o, 
bemnod^,  ba^er;  cos  siychac 
w  dali,  —  nadstawiam  ucho 
man  f)ört  elra.  au§  ber  %exne, 
ic^  ftrenge  ba^er  mein  D^r  an; 
coÄ  —  roaä  ift  benn  alfo?; 
nie  pytasz  sie,  —  ei  nie  po- 
wiem  bu  fragftnic^t,  alforoerbe 
i^  eä  bir  ni^t  fagen;  a  —  zo- 
staje  przy  pierwotnej  umowie 
c§  bleibt  alfo  bei  ber  urfprüng= 
lid^en  SSerabrcbung ;  tak  —  f o 
alfo,  fo  nun;  tak  —  czego 
nie  mogl  dokazac  proäbami, 
dokazaJ  przemoca  roaS  er  nun 
burd^  58itten  nic^t  erreichen 
fonnte,  beroirfte  er  burd^  ®e= 
malt. 

Wi§cej,  adv.  mel)r;  daleko 

—  Diel  meljr;  jui  —  do  niego 
nie  p6jde  id^  roerbe  ju  i^m  nic^t 
me^r  ge^cn;  oczy  —  widza 
piz  oko  jroei  2lugen  fe^en 
ntp^r  al§  ein  2luge;  ju4  ni- 
gdy  —  nie  mef)r;  —  m6wic  nie 

'  möge  ic^  fann  nic^t  mel^r 
fprec^en ;  —  powiedzied  nie 
möge  meljr  fann  id^  ntd^t 
fagen. 


Wi§cierz,  -a,  pl.  -e,  sm.] 
Wieciorek,  -rka,  pl.  -rki, 
sm.  gifc^reufe  /.,  (5trom= 
forb  m. 

Wi§cierzowy,  adi.  Strom« 
forb=. 

Wigciorne,  -go,  sing, 
tant.  sn.  2lbgabe  /.  üon  5')'^=' 
reu  Ten. 

Wigdiawka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Smithia  (^flanje). 

Wigdnac,  -dne,  -dlem ; 
Wigdniec,  -dnieje,  -dnialem, 
vn.  imperf.  raelfen,  »erroelfen ; 
aueboccen,  auäjefiren,  abma= 
gern;  kwiat  zerwany  -dnieje  i 
usycha  eine  abgepflüdte  a3lu= 
me  roeüt  unb  oerborrt;  -dnieje 
ze  zgryzoty  er  jet)rt  ftc^  au6 
DOr  Kummer;  az  uszy  -dna 
od  tego  gadania  e§  »erborren 
einem  bie  Dl}ren  Don  biefem 
©crcbe. 

Wigdnigcie,  Wifdnienie, 
-nia,  sn.  SiJeÜen  n. 

Wigkszosc,  -sei,  sine/, 
tant.  s/'._9JJe^r^cit  f.,  fKel)!- 
,<a^l  /.;  Übergeroic^t  n..  Über» 
tegenl^eit  /. ;  gri)^erer  aioum. 
Umfang  m.\  projekt  zostal 
przyjety  -seia  glosow  bie  Sor» 
läge  rourbe  mit  Stimmen« 
me^rbeit  angenommen;  — 
uczestnikow  byla  po  mojej 
stronie  bie  2Jic^rja^l  ber  Xeii- 
ne^mer  war  auf  meiner  ©eite; 
musial'  ustapic  przed  -scia 
er  mufete  »or  ber  9)Je§rjal^i 
rccid^en. 

Wif  kszy,  adi.  größer ; 
najwiekszy  am  größten,  ber 
größte. 

Wiekszyc,  -sze,  -szyJem, 
va.  imperf.  DergröBern. 

Wieza,  -y,  sf.   fie^c  Wiaz. 

Wi§zi<5,  -ie,  -ziJem,  va. 
imperf.  1)  gefangen  l)alten, 
in  §aft  galten,  im  Äer!er 
ic^mad^ten  laffen,  einftcdEen, 
einlerlern,  feffcln ;  —  serce 
baä  |)erj  feffeln;  niemaJy 
czas  go  -zili  giemlt(^  lang 
l^ielten  fie  i^n  gefangen;  2) 
Ilöpfeln;  3)  f  leben,  ftedten 
laffen,  uerfenfen. 

Wigzienie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  1)  ®efängni§  n.,  Werfer 
»H.,  §aft  /. ;  trzy  lata  spe- 
dzone  w  -nin  podkopaJy  jego 
zdrowie    brei    im    ©efängnts 


Wiezienny 


437 


Wilczy 


oerBrad^te  ^af)u  l^aben  feine 
^sjefunb^eit  untergraben;  -nia 
sa  przepelnione  bie  ®efäng= 
niffe  finb  überfüüt;  skazano 
go  na  trzy  lata  ciezkiego 
-nia  er  rourbe  ju  brei  ^a[)= 
ren  [c^roeren  .'i^erferö  oer« 
urteilt;  skazauy  na  doiywo- 
tnie  —  jur  IebenöIänflUd)en 
iSefängnisftrafe  oerurteilt;  — 
sledcze  Unterfuc^ungg^oft  /. ; 
2)  (Sefangenl^aUen  n.,  @infer= 
ferung  /. 

Wigzienny,  adi.  ©efäng» 
niö«,  Äet!er=;  -na  krata  @e= 
fängnisgitter  «.,  ßerfergitter ; 
dozorca  —  ©efängniätüärter  w. 

Wigzien,  -inia,  pl.  -inie 
ober-zniowie,sm.  @efangene(t) 
m.,  ©träfling  m.,  2trreftant 
m.;  —  stanu  Staatägefan« 
genc(r)  m. ;  —  wojenny  Ärieg§= 
gefangcne(r). 

Wi§zina,  -ny,  pl  -ny,  sf. 
Ulmen^olj  n. ;  Ulnienge^ölj  n. 

Wifzisty,  adi.;  Wigzisto, 
adv.  bünbig. 

Wigzlawka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Hermannia  (^ftange). 

Wigzn^c,  -ne,  -naJem,  vn. 
imperf.  [tetfen  bleibet:,  lieben 
bleiben. 

Wigzokrzew,  -u,  pl.  -y, 
sm.  ©pierftaube  /. 

Wigzospoj,  -oju,  pl,  -oje, 
sm.  '2lber=,  ©e^nentierliin= 
bung  /. 

Wigzozold,  -u,  p?.  -y,  sm. 
Steineiche  /. 

Wigzy,  -z6w,  fie^e  Wiaz; 
Wieza. 

Wigz,  -zi,  pl.  -zie,  sf.  1) 
aSunb  m.,  SBünbet  n.;2)  53au 
m.,  ®erü[t  n.,  Äonftrultion  /.; 
—  ciala  Körperbau  m.;  — 
zbroi  ©tegeägeid^en  n.  an§ 
Sßaffen,  ^anoplie  /.;  i?riegs= 
gerate  pl. ;  —  drzewna  ^olj» 
banb  n. 

Wifzba,  -by,  pl  -by,  sf. 
93erbanb  w.,  SSerbunb  m., 
©erüft  ».,  ©eftü^I  n.;  — 
dacbowa  ©tu^IgefteC  m.,  S)a^= 
[tu^I  m. 

Wig^nia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
(Holocentrus)  Sog^ow.,  ©Ha- 
Denfifcft  m. 

Wifzniowy,  adi.  @efon= 
genen=,  ©träflingä=. 

Wigilia,  Wilia,  -lii,  pl  -lie, 


sf.  ])  SSorabenb  ni.;  w  -lie 
swego  wyjazdu  am  SJorabenb 
feiner  Slbreife;  w  -lie  swietego 
Mikolaja  am  2^age  cor  bcm 
©ontt  9iifo[aug=3^e«e;  —  bitwy 
ber  Sßorabenb  ber  ©c^Iod^t;  2) 
äöeinad^täabenb  m.,  ß^rift« 
abenb  m.;  SBei^nac^täma^t  n.; 
prosic  kögo  na  -lie  jjntnbn 
jum  3Beinad^t§abenb  einlaben; 
gdzie  bedziesz  na  -lii?  roo 
rcirft  bu  am  SBei^nad^tä» 
abenb  fpeifen?;  3)  -lie,  pl 
Seib»,  2ei(i>',  ©rabgefänge  pl, 
SSiailien  pl. 

Wigon,  -nia,  pl.  -nie,  sm. 
Sama  ti. 

Wigust,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Chorizema  (ißflanje). 

Wij,  -a,  pl.  -6,  sm.  2lrt 
S^aufenbfufe. 

Wija,  -i,  pl  -je,  s/.  ©e« 
ftöber  n.,  Unroettei  n.,  Staub» 
regen  m.,  ©d^neegeftöber. 

Wijadlo,  -dla,  j^l-  -dla,  sn.; 
Wijak,  -a,  pl  i,  sm.  ©arn= 
r^afpel  /.,  ©arniöinbe  /. 

Wije,  -j6w,  plur.  tant.  sn. 
Myriopoda   (^nfeftengattung). 

Wijnik,  -a,  pl  -i,  sm. 
(Clematis)  Älematiä  /. 

Wikary,  -rego,  pl  -rowie, 
sm. ;  Wikaryusz,  -a,  pl  -e, 
sm.  SSifar  m. 

Wikarya,  -ryi,  pl.  -rye,  sf. 
SBoi^nung/.,  3lmt  n.  beä  ^üatö. 

Wikaryat,  -u,  pl  -y,  sm. 
5ßi!ortat  n.,  SSifarfteße  /'. 

Wikle, -i,  plur,  tant,  sn.; 
Wiklina,  -nj,  pl.  -ny,  sf.  1) 
^urpurroeibe  /.;  2)  SReifig  m., 
Sfeifigfiol?  n.,  SReiä^oIj  «. ; 
SfJifpengraä  n.,  ©trau^roetf  n. 

Wiklac,  -lam,  -feiern,  va. 
imperf.  oerrcirfcrn,  üerrairren, 
»erfttiden,  umgarnen,  feffeln; 
—  wyobrazenia  bie  SÖegriffe 
cerroirren;  —  sie,  vr.  fid)  oer= 
TOicfetn. 

Wiklak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Elaterium  ('ißflanje). 

Wiklanina,  -ny,  pl  -ny, 
sf,  55erit)irfelung  /.,  Sßirr« 
roarr  m. 

Wikotek,  -tka,  pl  -tki, 
sm.  Royeua  (gjflanje). 

Wikt,  -n,  sing.  tant.  sm. 
.Äoft  f.,  Unterhalt  m.;  oddac 
kogos    na  —   i  pomieszkanie 


jmnbn  in  Äoft  unb  Quartier 
geben. 

Wiktorya,  -ryi,  pl,  -rye,  sf. 
©ieg  m. ;  ^  Zwyciestwo. 

Wiktowac  sig,  -tuje,  -wa- 
lem,  vr.  imperf.  in  ^oft  fein, 
fic^  beföftigen. 

Wiktualy,  -low,  plur. 
tant.  sn.  SSiftualien  pl,  Se= 
ben§mittel  pl 

Wilczaszek,  -szka,  pl, 
-szki,  sm.  SBölflein  n. 

Wilczaty,  adi,  roolföartig, 
rooIfötti)nIicb. 

Wilcz§,tko,  -tka,  pl.  -tka, 
sn. ;  Wilczg,  -cia,  pl.  -ta, 
sn.  3Bolf§iunge(6)  «.,  Sffiölftein 
«.,  Sle^JDolf  m. 

Wilczek,  -ezka,  jjI  -czki, 
sm.  1)  SBölflein  n. ;  2)  girft  m. 

Wilczeniec,  -nca,  pL  -nee, 
sm,  aJliftel  /. 

Wilczomlecz,  -a  ober  -u, 
si7iff.  tant.  sm.  (Euphorbia) 
aBoIfämild)  /. 

Wilczomleczek,  -czka,  pl 
-czki,  sm, ;  Wilczomleko- 
wiec,  -wca,  pl  -wce,  sm, 
2ßoIfsmilc]^f4it)ätmer7w.,5)äm<= 
merungäfalter  m, 

Wilczook,  -a,  pl.  -i,  sm, 
2BoIf=,  Slugen»,  Äa^enftein  m. 

Wilczooki,  adi.  molfö» 
öugig. 

Wilczura,  -ry,  pl.  -ry,  6/. 
SBolfäpelj  m.,  SBilDfc^ur  /. 

Wilczy,  adi.  SBolfä«;  xd'61= 
fif^;  —  g}6d  SBolfe^unger  m., 

—  rynek  Sßalblic^tung/. ;— dol 
2BoIfäfaae/-'.,aBorfägrube/.  ;  — 
zamysl  böfe,  fc^äblic^e  Slbfic^t ; 
-cza  pokora  oerfteßte  S)emut ; 
-cze  prawo  gauftrec^t  «.;  — 
zab  1)  aBoIfsja^n  m.,  polier- 
fta^t  m.;  2)  ^^ifaffenfraut  n., 
©aurüffel  m.;  —  bob  ^jgeU 
fnofpe/.,  Sgelfolbc  /.,  ®e» 
genfraut  n. ;  —  grocb  erbfen» 
artige  SBide,  füfe^olablätteriger 
SCragant;  —  korzeü  2ßoIfs= 
rourjel  f.,  ®ifenf)ut  m.;  — 
ogon  Sißeiberic^;  —  mak 
Älatfd^morjn  w.,  ^(atfc^rof e /.; 

—  mord  gud^ötobfturm^ut  m.; 

—  pieprz  gemeiner  3«ito"b; 
-cza  stopa  ^erjgefpann  n., 
Sffiafferborn  m.,  Seberblümc^en 
n.  -,  -cze  mleko  2ßoIf§miIc^  /., 
©onnenroenbe  /. ;  ®fel§=,  3V= 
preffenroolfämild),       Teufels» 


Wilczyca 


438 


Wina 


milc^;  -cze  jagoda  gemeine 
2BoIfsf itfc^e ;  -cze  iyko  2011= 
Iraut  n.,  Äelltt^atä  nu,  ©ei= 
belbaft  m. 

Wilczyca,  -cy,  ^>Z.  -ce,  sf. 
Söölfin  /•.,  ^u^Ie  f. 

Wilczyglgd,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Lycopsis  ('^J^anjenart). 

Wilczyn,  -a,  sing.  tant. 
sm.  (Lupinus)  Supine  /., 
3ßoIfä=,  geigbo^ne  /. 

Wilczyna,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
^au^ec^el  m.,  ^axil',  ©ptll= 
bäum  m. 

Wilczyniec,  -neu,  2)1.  -uce, 
sm.  3Q3oIfgbt(Ji^t  tt. 

Wilczysko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  großer  ^ä^Iidier  Sä5oIf. 

Wilec,  -Ica,  pl.  -Ice,  sw. 
2:rtc6ter=,  ©attenroinbe  /. 

Wilga,  Wy-wilga,  -gi,  pl. 
-gl,  sf.  (Oriolus)  (Solbamiel 
/.,  ?5iro[  m. 

Wilgnac,  -ne,  -naJera ; 
Wilgotniec,  -nieje,  -niatem, 
vn.  imperf.  feucf)t  roerben. 

Wilgocenie,  -nia,  sn.  93e= 
feuchten  n. ;  geuc^ttgfeitäaB» 
fonberung  /. 

Wilgocic,  -ce,  -cilem,  va. 
per/,  feucht  machen ;  vn.  imperf. 
%{ud)tiQliit  abfonbcrn. 

Wilgocina,  -ny,  pt.  -ny, 
sf.  feuchter  sboben. 

Wilgociomierz,  -a,  pl.  -e; 
Wilgociomiar,  -u,  pl.  -y, 
sm.  ^^grometer  ?«.,  J^eud^tig» 
tcitömeffer  m. 

Wilgo6,  -ci,  sitiff.  tant. 
sf.  5-euc^tigfeit  /.;  —  dzis 
na  dworze  §eute  ift  feu(^t 
brausen ;  rozne  stopuie  -ci  i 
«uchoBci  powletrza  oerfc^iebene 
©rabe  bcr  geuci^tigleit  unb  bcr 
3:rocIen^eit  ber  £uft;  -ci 
w  ciele  bie  ©äfte  im  Äörper 
Wilgotka,  -ki,  pil.  -ki,  sf. 
5-eud^tfreunbin  /.  (HJfTat.je). 

Wilgotnienie,  -nia,  sn. 
g^eucf)tit)etben  n.,  2ln3ie^en  n. 
t)on  geuc^tig!eit;  geuc^tigfeiti- 
abfonberung  /. 

Wilgotnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
ÄeUeraffel  /.,  Slffer. 

"Wilgotny,  arff. ;  Wilgotnie, 
adv.   feucht;  -ua  ziemia  feuchte 
(Stbe ;   -ne  mieszkanie    feud)te 
SQBo^nungj-nepowietrzefeudbte  1 
Suft.  ^    I 


Wilgowron, -a,  ^Z.  -y,  sm. 
Quißcala  (isogelatt). 
I  Wilia,  sf.  fie^e  Wigilia. 
j  Wilk,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
3QBolf  m.:  glodny  jak  —  f)Ungs 
rig  roie  ein  SBoIf;  uchodzac 
przed  -iem,  trafil  na  niedz- 
wiedzia  er  juc^te  bem  SBoIfe 
auSjiiroeic^en  unb  fiel  bem  330= 
ren  in  bie  flauen,  er  lam 
Dom  biegen  in  bie  Traufe; 
miluja  sie  jak  —  i  baran 
fie  lie'ben  fic^  raie  Äa^e  unb 
3!Jtau§;  -kowi  owce  poruczyc 
ben  SBolf  jium  Wirten  befteUen ; 
nosit  —  ponieäli  i  -a  lange 
trieb  mit  ben  @(^afen  ^-tivei 
äüolf  ber  ©c^ali,  er  enblid) 
bü^en  mufit  mit  feinem  eige« 
nen  33alg,  ber  Ärug  ge^t  jum 
Srunnen,  bis  er  bricht;  o  -u 
mowa,  a  —  tu  roenn  man  ben 
SBoIf  nennt,  lommter  ^erennt; 
i  —  syt  i  koza  cala  ber  2ßoIf  ift 
fatt  unb  bie  QuQt  sanj;  fei= 
nem  unred^t  tun,  leben  unb 
leben  laffen ;  bajac  o  zela- 
zpym  -u  Unfinn  plappern; 
möw  -u  pacierz  a  —  woli 
kozia  macierz  man  lä^t  ben 
Sßolf  beten  unb  \i}n  lüftet'ä 
nac^  3ic9cnflfif'^;  tmdno  z  -a 
uczynic  barana  au§  einem 
SBoIf  ift  f(ftroer  ein  ©c^af  ju 
macfien,  2lrt  Iä§t  ni(^t  ooii 
2lrt,  bie  Äa^e  läfit^  bai  3Dtau= 
fen  nic^t;  wywotac  -a  z  lasu 
ben  SDBolf  auä  bem  Sßalbe 
l^erauälorfen,  inä  Sßefpenneft 
ftec^cn,  etiD.  burc^  Unbefonnen» 
ijeit  herbeirufen;  nieprzyjaciel 
jednany,  jest  jak  —  chowany 
ein  oerfö^nter  geinb  gleicht 
einem  gejn^mten  3BoIf;  —  -a 
kasa  bie  SBöIfe  beiden  ein» 
anber;  trudno  -iem  orac 
roer  mit  bem  2öolf  pflügt,  roirb 
mit  bem  glegel  fc^neiben;  -a 
za  U9zy  trzymac  jroifc^en  XÜV 
unb  2lngel  fielen;  natura  cia- 
gnie  -a  do  lasu  ben  SBolf 
locft  eä  immer  in  ben  Sßalb, 
mau  fann  feine  Siatur  nic^t 
änbern ;  —  w  owczej  skörze 
SBoIf  im  ©d^afspelj;  przez 
posly  —  nie  tyje  burc^  2lb= 
gefanbte  roirb  ber  3So[f  nic^t 
fatt;  roo  man  nic|t  fetber  mit 
$anb  anlegt,  erreidjt  man  nic^t 
üiel;    2)    l^abfüc^tiger,  raube» 


ritc^er  3)ienfd^,  gieriger,  ge= 
fräfeiger  Wlm^dj;  S)  SRäuber 
m.  an  ben  Säumen,  am  Sichte; 
4)  aJlofer  /.  (am  ©olje);  5) 
jyiuet",  Sranbbod  m. ;  6)  bö§= 
artiges  ©efc^roür,  SBolf  m.  7) 
SalJfen  m.  längft  ber  Kajüte ;  8) 
faulenber  33aum  im  ^-luffe ;  9) 
(irbfenroürger  m.  (©c^maroier= 
pflanje);  —  zielny  ©ommer», 
©amenrourj  f.;  10)  —  wo- 
doy  §ec^t  m.,  —  morski  ®ee= 
Öedjt,  §aififc^  ni.;  11)  -i,  plur. 
2ßolf§t)aut  f.,  2BolfspcIj  m. 

Wilkolak,  -a,  ^jZ.  -i,  sm. 
SBetroolf  7n. 

Wilkolakowy,  adi.  SBer» 
roolf». 

Wilkolowiec,  -wca,  pl. 
-wcy,  sm.  SBolfijäger  tw. 

Wilkopies,  -psa,  pl.  -psy, 
sm.  3BoIt5t)unb  m. 

Wilkowaty,  adi.;  Wilko- 
wato,  adv.  roolfäätinltci^, 
niolföartig. 

Wilkownia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  aßolfggrube  /. 

Wilkozgby,  adi.  iDOlfe« 
jäbnig. 

Willa,  -li,  pl.  -le,  sf. 
33iIIa  f.,  Sanb^auS  n. 

Willegiatura,  -ry,  sing, 
tant.  sf.  ^iüegiatur  /'.,  Sanl)= 
aufent^alt  m.;  =  Pobyt  letni. 

Wilzyö,  -ie,  -zyiem,  va. 
perf.  feucht  macf)en. 

Wilzyna,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
(Ononis)  borniger  ^au^ectjel; 
—  wyniosJa  ftinfenber  £)au= 
l^ec^el,  Dc^fenauge  n.,  ^ftug= 
ftern  m. 

Wila,  -ly,  pl.  -ly,  sf.  1) 
rappeliger,  unbefonnencr 

•Dienfcl^;  2)  unbefonnener,  oer: 
rücfter  Streic^. 

Wilosö,  -sei,  sing.  tant. 
sf  9iarrf)eit  /. 

Wilowac,  -tuje,  -walem, 
vn.  imperf.  oeriiidte  Streiche 
macl)en. 

Witowanie,  -nia,  sn.  Der= 
rüdteö  2;retben. 

Wina,  -ny,  pl.  -ny,  sf.  1) 
©ct)ulb  /.,  '  58erfc{)uiöen  _  ».; 
za  -ny  ojcow  pokutowac  bie 
©c^ulben  ber  SSäter  büfeen; 
moja  —  mein  ift  bie  Sc^utö ; 
-ne  komu  przypisywac  imnbm 
bie  ©d&ulb  geben,  beimeffen; 
iedeu  sklada  -ne  na  drugiego 


Winda 


43y 


Winobluszcz 


tiiner  fc^tebt  bie  Sc^ulb  auf 
oen  anbeten;  moja  to  — , 
ze  .  .  .  mein  ift  bie  ©d^ulb, 
bap  .  .  .;  przekonac  kogo  o 
-nie  jmnbn  [einer  ©d^ulb  über= 
fügten;  z  wlasnej  -ny  burc^ 
eigene  Sc^ulb;  za  -ny  niepo- 
petuione  für  unbegangene 
©c^ulben;  do  -ny  sie  przy- 
zuac  feine  ©d^ulö  befennen; 
bez  -ny  fd^ulbloä,  unfc^ulbig; 
nie  moja  — ,  ±es  giapi  eö  ift 
nic^t  meine  ©c^ulb,  raenn  bu 
bumm  bift;  z  twojej  -ny  to 
sie  staJo  bu  bift  baran  fc^ulb, 
ba^  «g  gefd^at);  ktoz  z  was 
jest  bez  -ny  roer  Don  eud^  ift 
o^ne  ©d^utb;  2)  Su^c  f., 
©elbftrafe  /. 

Winda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
Süinbe  /.,  ^ebejeug  n.,  Äcan 
in.  •  Sift  m. ;  —  srubowa 
©diraubenroinbe;  —  zwyczajna 
^orni^afpel  /. ;  —  mlynarska 
.#reu3f)afpe[ ;  —  osobowa  Sift 
?«..  ^tufjug  m. 

Windarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
9Binbenbret)er  ?«.,  Saften» 
roinber  m. 

Windlada,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
Sßinblabe  f:  ber  Drgct. 

Windodr^g,  -u,  pl,  -i,  stn, 
fenfrec^te  Sinie. 

Windowac,  -duje,  -watem, 
ta.  imperf.  roinben,  auf= 
roinben,  in  bie  §ö^e  jiet)en; 
—  8ie,tr.  ftc^  ^oc^jiel^en,  ^inaut= 
fieben. 

Windowanie,  -nia,  sn. 
Jßinben  n.,  2lufn)inben  «., 
^ocbbeben  n. 

Windowy,  adi.  9Binbe=, 
2(uf;»ug-. 

Windowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
aBinbenleine  /".,  Sßinben= 
feil  n. 

Winduga,  -gri,  pl.  -gi,  sf. 
Sßinbeott  ?«.,    Slblaöepla^  m. 

Windykacya,  -cy'x, pl.  -eye, 
sf.  SSinbifation  /.,  ^u'^üdEfor- 
bening  /'. 

Windykowac,  -kuje,  -wa- 
iem,  va.  imperf.  Dinbtjteren, 
als  ©igentum  jurüdfforbern, 
in  Slnfpruc^  nel^men, 

Winian,  -u,  pl.  -y,  sm. 
roeinfaureg  ©alj. 

Wiuiak,  -a,  pl.  -i,  sm.; 
SBeinfc^nap»  w.;  —  francnski 
Äogna!  m. 


Winianka.  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
SßeinfuDpe  /". 

Winiarka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  aBein^änblerin /.;  2)  Sßin» 
jerin  /. 

Winiarnia,  -ni.  pl.  -nie, 
sf.  Söfinftube  /.,  äBeiufc^enfe 
/'.,  3BeinfeIIer  m. 

Winiarniany,  adi.  3Bein= 
fc^enfe-,  3Beinituben=,  SBein= 
feller--.- 

Winiarski,  adi.  3Bein= 
tianbler»,  2ßnngäctner=,  SBtn" 

Winiarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
1)  SBeinpnbler  w.;  2)  'Bnn-- 
gärtner  w. ;  SBinjec  m. 

Winiö,  -nie,  -nitem;  Wi- 
nowaö,  -nuje,  -walem,  va. 
imperf.  bef^ulbigen,  bie 
©(|ulb  geben,  anklagen;  nie 
-nuja  go  jeszcze  a  jui  sie 
usprawiedliwia  man  befc^Ul= 
bigt  i^n  nod^  nid^t  unb  er 
re^tfertigt  fic^  fc^on;  —  sie, 
vr.  \\6)  felber  befd^ulbigen, 
anflagcn. 

Winien,  Winny,  -na,  -no, 
adi.  1)  fc^ulbig,  ©c^ulb  tra= 
genb;  kto  temu  —  wer  ift 
f(|u[b  baron;  uznano  go 
-nym  man  l^at  ifin  für  fc^ulbig 
etiiärt;  prawa  sie  -ny  boi, 
nieszczescia  niewinny  ber 
©d^ulbige  fürchtet  ba§  ®efe^, 
ber  Unfc^uibige  baä  UnglüdE; 
stal  sie  -nym  wielkiej  zbrodni 
er  l^at  fic^  eineä  großen  SSer= 
bred^enS  fd^ulbig  gemacht;  ja 
temu  —  nie  jestem  i^  bin 
nic^t  fc^utb  baran,  ic^  trage 
nic^t  bie©:^uIb,baB  . . .;  cözja 
tema  — ,  Äe  .  .  .  rooä  fann 
ic^  bofür,  ba&  . . . ;  2)  fd^utbig, 
oerpflic^tet,  etro.  abzugeben,  ju 
leiften;  nie  jestem  ci  —  ani 
grosza  ic^  fc^ulbe  bir  leinen 
©rofc^en;  —  mujestes  wiele 
wdziecznosci  bu  bift  ibm  JU 
DieC  2)onI6arrett  oetpflt^tet; 
wszystko  —  sam  sobie  er 
oerbanit  aUeä  fic^  felber;  -nien 
mu  jestem  odpowiedz  na 
ostatni  list  id^  bin  i^m  bie 
Slntroort  auf  ben  legten  Srief 
fc^ulbig;  takim  ludziom  -ais- 
my  uszanowanie  folc^en 
3Jlenfc^en  finb  mir  Sld^tung 
fd^ulbig;  3)  gebüf)renb;  z  -nem 
uszanovvaniem  mit  gebüf)ren= 


ber  ^oc^ad^tung;  —  czcic 
mestwo  ten,  ktöry  zwycieÄa 
ber  ©ieger  foH  bie  3;apferf<'tt 
e^ren ;  -no  sie  eä  gebührt,  e§ 
gesiemt  fid^. 

Winienie,  Winowanie, 
-aia,  sn.  Sefc^ulbigeu  n., 
3lnftagen  n. 

Winieta,  -ty,  pl.  -ty.  sf. 
aSiguette  f. 

Winiowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 

1)  aö;infa&  «.;  3)  2S.'infuppe 
/'.;  3)  SBeinbirne  /.,  2Bein= 
firfc^e  /. 

Winislad,  -u,  pl.  -y,  sm. 
(Ampelopsis)  ^tetterftraud)  m. 

Winnica,  -cy,  j)l.  -ce,  s/. ; 
dint.  Winniczka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  1)  Sßeingarten  m., 
SBeinberg  m.;  2)  SBeinfeUer  m. 

Winnictwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  SBeinbau  m.,  S3)nn= 
fultur  /. 

Winniczka,  -ki,  ^;Z.  -ki, 
sf.  1)  fie^e:  Winnica;  2) 
5fi>einapfel  m. 

Winniczny,  adi.  SEBein« 
berg-,  3Beinbau». 

Winnik,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
Sßeinftein  w.;  2)  Saberute /. 

Winnikowy,  adi.  1)  2ßein= 
ftein=;  2)  58aöerute=. 

Winnorosl,  Winorosl,  -i, 
pl.  -e,  sf.  aSeinrebe  f. 

Winny,  adi.  1)  =  Winien ; 

2)  2Bein= ;  -na  polewka  3Bein» 
fuppe  f.;  —  kamien  aBein= 
ftein  m. ;  —  zapach  Sßeinge« 
rud^  m.;  —  ocet  Sßeineifig 
m. ;  —  bände]  Sßeinl^anblung 
/. ;  -na  s61  SQSeinfteinral^m  7m.; 

3)  grün  (im  Äartenfpiel);  — 
tuz  ©rünbaus  m. ;  -na  kralka 
(S)rün;ielÖner  m. 

Wino,  -na,  pl.  -na,  sn. ; 
dim.  Winko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  1)  Söein  m  ;  Söeinrebe  /., 
Sßeinftoc!  w. ;  Sßeinranle/.;  — 
okopy  wac,sadzic,  uprawiac  ben 
äöein  befiacf en,  pflanzen,  bauen ; 
uprawa  -na  93etnbau  m., 
kieliszek  -na  ©tääc^en  n. 
SBein;  kieliszek  na  —  äöein* 
glas  n. ;  stare  tokajskie  — 
alter  Solaicr :  2)  (Srün  n. 
(im  ^artenfpiel);  —  swieci 
©rün  ift  S^rumpf. 

Winobluszcz,  -u.  pZ.  -e, 
sm.  (Cissus;  Äiimme  /., 
njilber  3Bein. 


Winobranie 


44Ö 


Wiosniany 


Winobranie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  äßemJefe  /,  äBeinernte/. ; 
—  odbywac  Söeinlefe  polten. 

Winobraniec,  -nca,  pl. 
-ncy,  sm.  3i'einle[er  m. 

Winobranka,  ki,  pl.  -ki, 
sf,  SBemlcfetiii  /. 

Winodajny,  adi.  roein» 
reid},  toeingebenb. 

Winodan,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
(Borassns)  gäc^er=,  ©c^trm= 
palme  /". 

Winograd,  -u,  pl.  -y,  sm. 
a5?einranfe  /. 

Winogrod,  -odu,  pl.  -ody, 
67«.  SEeiugarien  »j. 

Winogrodnictwo,  -wa, 
sing.  tant.  sn.  Söetnbau  ??«., 
aßeingättiierei  /.,  SBingerei  /. 

Winogrodniczy,  Wino- 
grodny,  ach.  SBcingättner=. 

Winogrodnik,  -a,  pl.  -cy, 
Ä»?.  Sßetngärtner  m.,  2ßein= 
^auet  TM.,  Sßinjer  m. 

Winogron,  -u,  pl.  -y,  sm.', 
Winogrono,  -na,  pl.  -na,  sn. 
asieinliaubc /. ;  wyciski  z  — 
Sßeintrebcr  j'?- 

Winogronowy,  Wino- 
gronny,  adi.  Süeinlrauben» ; 
wieniec  —  2Beinlraubenfron3 
m. ;  bJona  -wa  2;tauben{)aut 
/. ;  kuracya  -wa  Srauben» 
für  f. 

Winomierca,  -cy,  pl.  -cy, 
sf.  SÖeinmeffer  m.,  2ßein= 
»ifterer  m. 

Winomiöd,  -odu,  pl.  -ody, 
s7n.  ^onigroein  m.,  SBein» 
•met  m. 

Winopöj,  -oje,  pl.  oje,  sm. 
SBeintrinfer  m. 

Winorodny,  adi.  mein- 
erjeugenb. 

Winorosl,  -i,  pl.  -e,  sf. 
SBeinranfe  /.,  SBeintebe  /. 

Winoslocz,  -y,  sittff.  tant. 
sf.  3ucfetpalme  /. 

Winotok,  -a,  pl.  -i,  sm. 
ai"einf)eber  m.,  SBemprüfct  m. 

Winowac  =  AViuic. 

Winowajca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  ©d)ulbigt(t)  m.,  35erbrcc^er 
m.,  2)iiffetätet  m. 

Winowajczyni,  -ni,  pl. 
-nie,  sf.  ©c^ulbige  /.,  SSer» 
bredjetut  f.,  2JJiffetäterin  /. 

Winowanie.  -nia,  sn.  Se= 
jc^ulbigcn  ?;. ,  SSefdiu ibigung/. 
3lnflagen  «.,  SMnflage  /. 


Winowaty,    adi.   jc^utbig. 

Winozbior,  -oru,  pl.  -ory, 
sm.  2BeiiUe|e  f. 

Winozlop,  -a,  pl.  -y,  sm. 
SBeinfäufer  m. 

Winszowad,-szuje,-waiem, 
vti.  imperf.  —  komu  jinnbrn 
roünfctien,  gratulieren,  jmnbn 
beglüdrcünfd^en;  -szuje  ci 
wszystkiego  dobrego  \6)  roün« 
\i)Z  bir  aUeä  ©ute;  —  komu 
imienin  jmnbm  jum  JJamenä' 
tage  gratulieren,  @Iüd  n)ün= 
jd^en ;  —  komu  Nowego  roku 
imnbm  ben  5}euial^r§it)unjd^ 
barbrtngen,  jum  neuen  Qai^re 
©lud  iDünjc^en,  glücflid^eä 
Slcuja^t  rcünfc^en;  -szuje, 
ale  nie  zazdroszcze  ülel  ©liicf 
jum  ©c^maufe,  i^  gratuliere, 
ol^ne  gu  beneiben,  id)  jel^e  feine 
Urfad^e  jur  g^reube;  mozna 
ci  — ,  Äe  ci  sie  to  tak  udalo 
mon  fann  bid^  beglücfroünfc^en, 
bafe  e§  bir  fo  gelungen  i[t. 

Winszowame,  nia,  pl. 
-nia,  sn.  ©lüdfmünfc^en  n., 
©rotulteren  n. 

Wio!  interi.  §o!  3"!^"!» 
um  bie  sterbe  jum  fd)nelleren 
Saufe  gu  beroegen. 

Wiochelnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  Lanaria  (^flatije). 

Wiochna,  -ny,  pl.  ny,  sf. 
S3auern=,  ifanbmäoc^en  n. 

Wiola,  -li,  pl.  -le,  sf. 
SSioIa  /.,  »tatf^e  f. 

Wiolinista,  -ty,  pl.  -sei, 
sm.  SBioIinjpieler  m. 

Wiolonczela,  -li,  pl.  -le, 
sf.  äJioIoncello  n. 

Wion^c,  -ne,  -natem,  vn. 
imperf.  roe^en,  annief^en. 

Wionifcie,cia;'Wiomenie, 
-nia,  sn.  SÖe[)en  n.,  Slnroe» 
I)en  n. 

Wiorek,  -ika,  pl.  -rki,  sm. 
©c^nedEe  f.,  SJoIute  /.  (Äapitel= 
jierat). 

Wiorkowaty,  adi.  »oU 
Späne. 

Wiornik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
|)Obel  m. 

Wiorsta, 
sf  2Berft  /. ; 
at^äroerft;       - 
3Bagcnraerft. 

Wicrstowe,      -go, 
tant.  Sil.  3Bfrftgelb  n 
i      Wiorstowy,    adi.    äßgtft, 


-sty,    pl.    -sty, 

—  osna,  üsiowa 

—  wagouowa 

sing. 


Wiorzysko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  1)  ©pöne»,  ^WAxmx", 
lioljpla^  7«.;  2)  §aufe  m. 
:goIgipäne. 

Wiosenka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  dim.  oon  Wiosna. 

Wiosenny,  adi. ;  Wiosen- 
no,  adv.  grüt)Ungä-;   deszcz 

—  g-rü^lmgsregcn    m.;    -ne 
powietrze    ^rül^Ungäluft    /.; 

—  wiatr  g^rütiUngsrcinb  ?m.  ;-ne 
kwiaty   grii|UngöbIumen   pL 

Wioska ;  dim.  Wioseczka, 
-ki,  pl.  -ki,  sf.  2)orf  n., 
fleineg  ©orf. 

Wioskowy,  adi.  35orf=. 

Wioslaty,  adt.  ruberatttg. 

Wioslo,  -li,  pl.  -ia,  *«.; 
dim.  Wioselko,  -ka,  pL 
-ka,  sti.  1)  9iuber  «. ;  -tem 
robic  rubern;  do  -sei  an 
bie  3iuber;  -tami  pcbac 
statek  taä  ©c^iff  mit  ^ilfe 
ber  3ftuber  fcrtberoegen;  2) 
Siü^rfc^aufel  /.-,  3)  g-u^  m. 
ber  rcilben  @nte. 

Wioslowac,  -luje,  -walem, 
in.  imperf.  rubern;  fc^roini^ 
men  rote  ©d)n)immDÖgeI. 

Wioslowanie,  -nia,  sn. 
SRubetn  n. 

Wioslow^z,  -weÄa,  ?>?. 
-weÄe,  sm.  äBttffemattcr  /., 
Äietrücten  m. 

Wioslowiec,  -wca,  ^j^ 
-wce,  sm.  Polybius  (Äraü= 
bengattung). 

Wioslowy,    adi.    3luber=-, 

—  okret  Jluberfc^iff  n. 
Wioslowy,  -wego,  j^l-  -wi, 

sm.  JRubermeifter  m. 

Wiosna,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
griit)ling  m.,  i'eng  m.,  tytüij" 
ia^r  w.;  — zycia  Sebenöfrü^= 
ling,  Sens  beä  Sebeng;  na -ne 
im  J^rü^ling ;  z-na  im  (^rüfinng. 

Wiosnowac,  -nuje,  -wa- 
lem, fti.  imperf.  ben  %xüf)= 
ling  äubringen,  überfrül^Iingen ; 
bas  5-rü^iaf)r  feiern. 

Wiosnöwka,  -ki,  p^.  -ki, 
sf.  {»ungerblümt^cn  n. 

Wioszczyna,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.   Sörflein  n. 

Wioslarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Siubtrer  ?n. 

Wioslinek,  -nka,  pl.  -nki, 
sm;.  9iubcrlrebä  m. 

Wiosniany,  adi.  grü^= 
Iings=. 


Wiotchos6 


441 


Wisnia 


Wiotchosc,  -sei,  sing.  taut, 
sf.  söiegjamfett  /.;  ©c^miefl= 
fomfeit    /. ;     3Worfd^^eit    /., 

Wiotchy,  adi.  biegfam, 
f^miegfam;  morfc^,  mürb, 
alt,  fc^iuac^,  abgenü^t,   ^dilaff. 

Wiotech,  -Ichu,  pl.  -ichy, 
sm.  1)  3iJeige  /.,  2lbno^me  '/'. 
(be§  iRonbeö);  2)  2lb3e^tung 
/.,  ©d^roinbfuclt  /. 

Wiotesz,  -tszy,  pl,  -tsze, 
sf.'i  (lim.  Wioteszka,  -ki, 
pl.  -ki,  sf.  Sumpen  pl,  alter 
^^lunber. 

Wiotesznik,  -a,  pl.  -cy, 
sni.  %l\div  m.,  2;röbler  m., 
2lu§befferev   m.  alter  ©a^en. 

Wiotki,  adi.  leicht,  bieg» 
fam,  l)a[tlos;  -ka  jej  postac 
t^re  biegfame  ©eftalt;  -ka 
tkanina  leii^teö,  bünneä  @c- 
rcebe. 

Wiotkosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  Siegfamfeit  /'. ;  Seic^tig= 
feit  /. 

Wiotszec,  -szeje,  -szalem, 
vn.  imperf.  alt,  mürbe, 
fctinjad^,  fc^Iaff,  tnotfd^  roerben. 

Wiotszyc,  -sze,  -szylem, 
va.  imperf.  alt,  mürbe,  morfd^, 
fc^laff,  frf)it)acl)  mad)in,  ab-- 
nü|en,  fd^roäc^en. 

Wior,  -a,  pl.  -y,  sm. ;  dim. 
Wiorek,   -rka,  pl.   -rki,   sm. 
©pan   w.,    ^oljipan,    §obeI= 
fpon ;   w  cudzym  domu  drwa 
rabia    a  u    nas    -y    leca    bei 
j^remben   rairb  baä   ^oij  ge= 
Ijad't  unb  bei  un§   fliegen  bie  j 
©parte,    bic    onberen    raufen ! 
unb    rcir    muffen    bic  |)aare  ! 
laffen,  bie  Sted^nung  bejahten-, 
jakbys     -y     gryzl    eö    ift    fo 
trodfen,  fo  ol^ne  ©cfd;mad,  al§ 
ob  bu   ^oljfpöne  fauen  raür= 
bcft;   suchy  jak  —  bürr  rote 
ein  £»otjfpon. 

Wir,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
SBtrbf  I  m.,  (Strubel  m.,  Sßaffer» 
roirbel;  —  morski  3[ltcere§= 
ftrubel;  —  go  porwal  ber 
©trubel  ergriff  i^n,  er  würbe 
Dom  Sßicbel  erfaßt;  dostac 
sie  w  —  in  einen  ©trubel 
geraten;  w  -ize  zycia  im 
Strubel  beö  2eben§;  2)  bie 
mit  öaaren  beroac^fene  Saut 
be^  Sucfelod^fen. 

Wirek,   -rka,  pl.  -iki,  sm. 


1)  dim.  üon  Wir;  2)  SBurjel» 
rourm  m,  ©c^reCf»,  >ilfter= 
polt)p  m. 

Wirgulcza,  -czy,  j)l.  -cze, 
s/.  Sirnenart. 

Wirowac,  -ruje,  -walem, 
vn.  imperf  roirbeln,  fic^  im 
Greife  bre|en,  freifen. 

Wirowaty,  adi.;  Wiro- 
wato,  adv.  irirbelig,  rairbelnD, 
Ireifenb. 

Wirowy,  adi.  Sßirbel', 
©trubel=;  -we  koio  wodne 
jlreifelrab  n, 

Wirowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Äreifelrab  n.,  Zentrifuge  /. 

Wirtuoz,  -a,  pl.  -y  ober 
-owie,  sm.  SSirtuog  m.',  = 
Cziowiek  biegfy  w  sztuce  lub 
w  zawodzie.  [gorten=. 

Wirydarski,      adi.    Suft= 

Wirydarstwo,  -wa,  sn. 
Äunftgärtnerei  /. 

Wirydarz,  -a,  pl.  -e,  sm.; 
dim.  Wirydarzyk,  -a,  pl. 
-i,  sm.  Ä'unftgarten  m.,  ©arten» 
laube  /. 

Wirydarznik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  Äunftgättner  m. 

Wisiec,  -sze,  -sialem,  vn. 
imperf.  I^angen,  pngen;  klucz 
wisi  na  g-woidziu  ber  ©cl)lüffel 
tlängt  am  3Jagcl;  schudi,  ie 
suknie  tylko  -sza  na  nim  er 
magerte  fo  ab,  ba|  bie  Äleiber  auf 
tf)m  fd)lottern ;  bedzlesz  jeszeze 
-sial  bu  rairft  nod^  pngen,  bu 
mirft  am  ©algen  enben; 
brzuch  mu  -si  er  f)at  einen 
^ängebauc^ ;  rzecz  jeszeze 
-si  Die  ©a(|e  pngt  noc^, 
bie  ©ac^e  ift  nod^  nic^t  ent= 
fc^ieben;  —  gdzie  roo  fi^en, 
l)ängen,  ileben  bleiben;  miecz 
Damokiesa  -si  mu  nad  glowa 
baä  ©c^roert  beä  SamoIIel 
^ängt  über  feinem  Raupte; 
lepiej  raz  upasc  niz  —  nad 
przepascia  es  ift  beff  er  einmal  ju 
fallen,  alä  über  bem  2Ibgrunb 
fc^roeben,  lieber  ein  ®nbe  mit 
©c^reden  alö  ein  ©c^reden 
o^ne  ©nbe;  co  ma  — ,  nie 
uionie  roa§  f)ängen  foH,  rcirb 
nid)t  ertrinfen,  man  entgel)t 
feiner  SBeftimmung  nic^t. 

Wisielec,  -loa,  pl.  -Icy, 
sm.  1)  ©algenflrid  m.,  ®al= 
qenbieb   m.,   2:augenid)t§  m.; 

2)  ®e^enfte(r)  m. 


1  Wisienka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
I  1)  fleine  Sßeic^fel,  §e(fen= 
'firfc^e  /.;  2)  Sein»,  3to^r= 
f)oU  n. 

Wisiennik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Äirfdigatten  m. 

Wisior,  -a,  pl.  -y,  sm. 
5-ruc^tfd)nur  /.,  (Sirlanbe  /. 

Wisior ek,  -rka,  pl.  -rki, 
sm.  3lnl^ängfel  n.,  ®ef(änge 
n. ;  —  do  zegarka  Ul^ran= 
l^ängfel. 

Wist,  -a,  sm.  SB^ift  m. 
(Äartenfpiel). 

Wistoczenie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  Serförperung  /. 

Wistoczyc,  -cze,  -czyiem, 
va.  imperf.  Derlörpern. 

Wisus,  -a,  pl.  -y,  sm. 
2;augenic^tä  m. 

Wisz,  -u,  pl.  -e,  sm.; 
Wiszar,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
übcr^angenber  ?5el§;  2) 
©umpfgraä  n. ;  3)  bic^t  mit 
Unfraut  beroac^fener  Drt, 
2)idic^t  n. 

Wiszarowy,  adi.  1) 
©umpfgroä'-,  2)  2lbl^angs». 

Wiszelina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
llhipsalis  (^:pflan5e). 

Wiszogran,  -u,  pl.  -y, 
sm.  Unoua  (^flange). 

Wiszor,  -u,  pl.  -y,  sm 
Kanonenbiirfte  /. 

Wiszorowy,  adi.  Kanonen« 
bürften«. 

Wiszowaty,  adi.;  Wiszo- 
wato,  adv.  ftrunüg;  — 
grünt  naffer,  unfruchtbarer, 
unten  mergliger  Soben,  33ruc^= 
boben  m. 

Wis,  -sia,  pl.  -sie,  sm. 
Uropoda  (©attung  ber  ©c^ma= 
ro^ermilben). 

Wislarka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
faure  aBeid)felfirf^e. 

Wislibob,  -obu,  pl.  -oby, 
sm.  Connarus  (^Pflauje). 

Wislignatka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Leucospis  (Qnfeltenart). 

Wislikrasa,  -sy,  pl.  -sy, 
sf.  Astrapaea  (^^ßflanje). 

Wislin,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Stiilingia  (^flanje). 

Wisnia,  -ni,  pl.  -nie,  1) 
Äir)d)baum  m.  Äirfd^e  /. ; 
2Beid)felbaum,  Söeid^fel  "/., 
faureßtrfc^e;2)Äirfcl^bauml)0lj 
n.;  psia  —   ^l^iieufitfc^f- 


Wisniak 


442 


Wizytowaö 


Wisniak,  -a  ober  -u,  yl. 
-i,  sm.  Äitfc^roein  »?.,  SBeic^fel' 
roein  m.\  Ätrfcf)=,  2öei(^fel= 
btanntroein  »j.  ;  ^\x\i)-, 
3Setd5fe[met  »t. 

Wisniasty,  adi.  ficfci^=, 
rcetc^felartig;  Iirf^=,  roeit^fel- 
farbiq. 

"Wisnina,  -ny,  ^Z.  -ny,  sf. 
Ätrfc^=",  SBetc^felbaum  w. ; 
^irf^-,  aBeici^fel^olä  n. 

Wisniobranie,  -nia,  sing, 
tant.  sf.  Äirfd^en«,  aBeid^fel» 
lefe  f. 

Wisniowosc,  -sei,  siny. 
tant.  sf.  fitfc^rote  garbe. 

Wisnio-wy,  adi.  1)  Iirftf)= 
rot;  2)  Don  Äitfdö=,  aBei(l)= 
fel^olj. 

Wisniowka,  -ki,  pl.  -ki, 
s/.  Äirfc^s  2ßeic^felbrannt= 
roein  »i.,  «liför  m. 

Wisniucha,  -chy,  pl.  -chy, 
sf.  bunfelcot  gefärbte  Äui^. 

Wit,  -a,  sm.  3]eit;  choroba 
sw.  -a  SSeitstanj  m. 

Witac,  -tarn,  -tatem,  va. 
imperf.  bciDiBfommnert,  Je« 
grüficn,  rciUfotnmen  l^eifeen; 
-tarn  SBiQEommen! ;  -tam  pana 
id^  grü^e  ©ie,  feien  Sie  mir 
gegrüßt;  to  mi  -taj  ba§  ift  mir 
rect,t  roiüfommen,  ba§  gefällt 
mir;  -taj  fei  mir  gegrüßt; 
—  kogo  podaniem  reki  jmnßn 
burc^  einen  §änbebrurf  be= 
grüben ;  —  sie,  vr.  einanber  be= 
grüfeen;  -11  sie  serdecznie 
fie  begrüßten  fi(^'  ^erjlic^. 

Witalizm,  -u,  sing.  tant. 
SSitaliämuä  m.  \  =  Teorya 
procesu  ;iycia. 

Witalny,  adi.  33ei?rü= 
^ungä:,  SöeroiHfommnungä'. 

Witana,  -nej,  sing.  lant. 
sf.  Seiüillfommnung  /.,  2BiU= 
fomm(en)  m. 

Witanie,  -nia,  sn.  33c= 
grüfeen  n.,  SBen)ilI£omm(n)en  n. 

Witeczka,  Witka,  -i\,pl. 
-ki,  sf.  1)  ®erte  f,  333eibe= 
vute  ./■. ;  SBeibereif  m.\  2) 
junge  Sßetnranfe,  öaarrebe/., 
:eopfenranfe  f.\  -ki  fpanlfc^e 
©enifte;  3)  -ka  Äelazna 
Sling  m. 

Witecznik,  -a,  pl.  -i,  .sm. 
Bosea  (15flan3c). 

Witeczny,  adi.  ©ieg=,  fieg= 
reic^. 


Witerunek,  -nku,  pl.  -nki, 
sm.  Suber  n.  (Sodfveife  füt 
ataubtiere). 

Witeziowy,  adi.  ^elb», 
IjelDenfiaft,   Stitter-,   ritterU^. 

Witez,  -zia,  pl.  -zie  ober 
-ziowie,  sm.  §elb  m.,  5litter  m. 

Witlinek,  -nka,  pl.  -nki, 
sm.  Sßiltling  m.,  Seef)ecl^t  m. 

Witryol,  -u,  sing.  tant. 
sm.  33itrioI(öl)  n. 

Witryoliczny,  adi.  25i= 
trioI=. 

Witryfikacya,  -cyi,  pl. 
-aye,  sf.    ajerroanblung  f.  in 

Witryna,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
Vitrine  /.,  ©[agjd^ran!  m., 
©(aäfaften  m. 

Wituch,  -a,  pl.  -y,  sm. 
©äerfd^urj  m.,  ©ämannä« 
fdE)ur;(  m.,  ©ätuct)  n. 

Witulka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
(Verbena)  @ifcnfcaut  n. 

Witwa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. ; 
Witwina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
Äorb»,  S8anb=,  gifc^er=,  Ärebg= 
raetbe  /. 

Wium,  Wiun,  -a,  pl.  -y, 
sm.  ©ct)Iamm6eif!er  m.,  SBals 
lerfifd^  m. 

Wiwat,  -u,  pl.  -y,  sm. 
3;oaft  m.,  2ebe|oc^  n.,  ®e= 
funb^eitötrinfen  n.,  §ocl^ruf  m  , 
Sßioat  n. ;  speÜQiac  -y  @cfunb= 
I)eiten  aufbringen,  f)0^  leben 
laffen,  toaftieren. 

Wiwat!  intei-j.  oioat!  ^od^! 

Wiwatowy,     adi.    Sioat» 

Wiwatowka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  -ööller  m.,  ©alutmörfer  m. 

Wiwenda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
iäbrlidjes  Äoftgelb,  3iente  /. 

Wiwianit,  -u,  sm.  Si)en= 
blau  n. 

Wiwisekcya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  SStoifcftion /.;  =  Ciecia, 
operacye  na  iyj^cych  zwie- 
rzetacb. 

Wiza,    -zy,     pl.     -zy,     sf. 

3Stfum  n.,  SBeftätigung  /.  burc^ 
Unterf(^rift;  =  Zatwierdzenie 
podpisem. 

Wizerunek,  -uku,  pl.  -nki, 
sm.  SilD  n  ,  Silbniä  n.,  2105 
bilbung  /".,  (Sbenbilb  «. ;  ato- 
wiek  jest  -ukiem  Boga  bct 
2)Jcnfdö  if^t  boä  (gbenbilD  ©otteä ; 
pisanie  jest  wyobraienie  mo- 
wy,   jakoby    —    tego,  co  sie 


rztklo  bag  ©efd^rtebene  ift 
bie  ©arfteHung  ber  Sprache, 
fojufagen,  bas  Silb  beä  ®e= 
fprodienen ;  -nki  krolow  pol- 
skich  bie  Silbniffe  ber  Äö= 
nige  dolens;  2)  SarfJeÜung 
/.;  ©d^ilbecung  /.;  3)  3]or= 
bilb  n.,  äRufter  n. 

Wizerunkowy,  adi.  1) 
93ilD-,  @benbilD=,  Söilbniä», 
«orbitb=;  2)  2)orfteaungi=, 
©cbilberungä''. 

Wizmut  =  ßismut. 

Wizowac,  -zuje,  -walöm, 
va.  imperf.  oifieren,  burc^ 
Unterfd^rift  beglaubigen;  = 
Stwierdzac  podpisem. 

Wizowanie,  -nia,  sn.  iCi= 
fieren  «.,  Söeglaubigen  n. 

Wizya,  -zyi,  pl.  -zye,  sf.  1) 
aSifion  /. ;  =  Widzenie ;  2) 
SBefid^tigung /'.;  =  Ogladanie, 
Ogledziay. 

Wizyer,  -a,  pl.  -y,  sm. 
35ifier  n. ;  =  Przylbica. 

Wizyonarstwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  ^iftonärtum  n., 
©e^ertum  n.  ;  =  Wlasnosc 
miewania  widztn. 

Wizyta, -ty, /)/.  -ty,  sf.  1) 
Sefuc^  ?«.,^ifite/.;oddawac-ty 
33efud^e  abftatten;  z  pierwsza 
-ta  mit  bem  Slntrittsbefud) ; 
byc  u  kogo  z  -t^  bei  jmnbm 
ju  53efudE)e  fein,  jmbm  einen 
Sefud^  obf^tatten;  2)  «ifitotion 
f. ;  —  koscieina  i^irdEjCntlifita» 
tion/. ;  ksiega  -zyt  S^ifitations« 
bucf)  n. 

Wizytacya,  -cyi,  pl.  -eye,  sf.\ 
Wizytowanie,  -nia,  sn.  SBi« 
fttieren  «.,  ©urc^futf)ung  /'., 
Steoifion  /.;  —  celna  ^tAU 
reoiMon  /'. 

Wizytator,  -a,  pl.  -rzy, 
sm.  93tfittttor  m.\  —  szkolny 
©d)u[Difitator ;  —  celny  3ofl= 
reuifor  m. 

Wizytatorka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  fiifttatortn  f. 

Wizytka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  dim.  Don  Wizyta;  2)  3}i= 
fitcunonne  /.;  —  i  plur.  tant. 
S3ifitennortnenf[ofter«.;?jifiten5 
firc^e;  zakon  -tek  SJifitinnen- 
orben  m. 

Wizytowac,  -tuje,  -watem, 
va.  imperf.  1)  befuc^en;  2) 
oifitieren,  eine  SSifttation  l}al= 
iiw,  rcoiöieren. 


Wizytowanie 


443 


Wkladac 


Wizytowanie.  -nia,  sn.  1) 
^iiefucfee«  n.;  2)  Sßifitieren  n., 
Steoibieren  n. 

Wizytowy,  adi.  Sejud^ä»  ; 
suknia  -wa  SSefud^sIIeib  «.; 
bilet  —  ggifitfarte  /. 

Wizytöwka.  -ki,  pl.  -kt, 
sf.  Stjttfartc  /. 

Wja'dac  sig,  -dam,  -dalem, 
vr,  imperf.;  Wjesc  sie, 
wjem,  wjadlem,  vr.  perf.  l)in= 
einBetf!en;f)tneinf(^netöeu;  fan- 
cuchy  -dÜy  mi  sie  w  ciaJo 
bie  Äetten  fc^nitten  mir  tn§ 
f^Utfc^  öinein. 

Wjadanie  si§,  -nia,  «w. 
§inein6eiBen  n.\  ,pirteinfd&net= 
ben  «. 

Wjarzmiac,  -miam,  -mia- 
Jem,  va.  imperf. \  Wjarzmiö, 
-mie,  -mileni,  vu.  perf.  ins 
Qocl^  fpannen,  fc^tnieben;  un= 
terraerfcn. 

Wjarzmienie,  -nia,  «n. 
(Spannen  n.  inö  Qod^;  Unter« 
rcerfung  /. 

Wjazd,  -u.  p?.  -y,  «»?. 
Ginfaf)rt  /'.,  Sinjug  m.:,  od- 
prawiac  uroczysty  —  do 
miasta  einen  feierlichen  6in= 
jug  in  bie  ©tobt  l^alten ;  przy 
-ezdzie  do  miasta  beim  ©injuge 
in  bie  ©tabt;  —  lokomoty- 
wy  na  obrotnice  ßinfaört/.  ber 
Sofomotiüe  auf  bie  S)ref)= 
fc^eibe. 

Wjechad,  «jade,  -chatem, 
vn.  perf. ;  Wjezdzac,  -dzam, 
-dzalem,  vn.  imperf.  hinein» 
fal^ren,  l^ineinfommen,  hinein» 
Stehen,  t'\x\\ii^tx\,  ©tn^ug  l^al= 
ten ;  cbi  ci  to  -cbalo 
w  glowe  rcaS  ift  bir  nur  in 
ben  fiopf  gefahren;  -chal 
do  miasta  na  czele  wojska 
er  gog  an  ber  ©pi^e  beg 
öeeceö    in    bie     ©tabt    ein; 

—  na  kogo,  na  co  an  jmnbn, 
an    etn).    anfahren,    anreiten; 

—  w  CO   einen   (SinfaH   tun; 

—  w  czyja  majetnosc  in 
jmnbg  aSeft^Uim  einen  Gin' 
faH  tun,  einen  (ginritt  unter» 
nefimen;  —  na  kogo  (bilbl.) 
jmnbn  anfafjren,  feierten. 

Wjechanie,  Wjezdzenie, 
-nia,  sn.  (gtnfabren  n.,  §inein= 
fahren  n.,  hineinreiten  n.,  ßin= 
jieben  n. 

Wjezdny,  adi.  ©infal^rtä«. 


Wkamiennik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  (Lithophagus)  ©tetn= 
bobrer  m.,  a)attelmufc^el  /. 

Wkamowac,  -niuje,  -waiem, 
va.  perf.  I^ineinfügen,  ein» 
fügen. 

Wkamowanie,  -nia,  sn. 
§inetnftigen   n.,  (Einfügen  n. 

Wkapad,  -pie,  -pafem,  va. 
unb  vn.  perf.  ^tneintröpfeln, 
[)ineintropfen. 

Wkapanie,  -nia,  sn.  §in= 
eintröpfeln  n. 

Wkarbowaö,  -buje,  -wa- 
l'era,  va.  perf.  einferben. 

Wkierowac,  -ruje,  -wafem, 
VI.  perf.  l^ineinbirigieren,  ein= 
fübren. 

Wkierowanie,  -nia,  sn. 
§ineintirtgieren  n.,  @lnfü^= 
rung  /.  _ 

Wklejac,  -jam,  -jalem,  va. 
imperf. \  Wkleic,  -je,  -ilem, 
vu.  perf.  l^ineinfleben,  ein» 
Heben,  lineinteimen;  -ic  kar- 
te ein  Statt  (jineinfleben. 

Wklejanie,      Wklejenie, 
-nia,  sn.  igintieben  n..  §inein=  , 
fteben  n. 

Wklepac,  -pie,  -palem,  va.  ; 
p)ert.    Ij    einftopfen,    Jöinein«  ' 
ic^lagen;   einftreuen;    2)    ein= 
bleuen,  eintrichtern. 

Wklepanie,  -nia,  sn.  ®in=  i 
f topfen  n.,  ^ineinfcblagen  n.;  \ 
©ini'treuen  n.:  ©inbteuen  «., ' 
©intric£)tern  n. 

Wkleszczac,  -czam,  -cza- 
lQm,va.  imperf. \'W)s.\eszczj6, 
-cze,  -czyfera,  va.  perf.  \)\n-- 
einttammetn,    [jineinflemmen. 

Wkleszczanie,  -nia,  sn. 
Öineinftammern  n. 

Wklgsad,  -sam,  -salem,  vn. 
imperf. ;  Wklf sn§,c,  -ne,  -na- 
lem,  vn.  perf.  t)o\)i  einfallen, 
narf)  innen  einfin!en. 

Wklesanie,  -nia ;  Wklf - 
snif  cie,  -cia,  sn.  ©infallen  n., 
(Smftnfen  n. 

Wklgsek,  -ska,  pl.  -ski, 
sm.  aiusfe^lung  f.,  (Smgiel^ung 
/.;  rinnenförmige  3]ertiefung 
an  ©äulen,  i^annetierung  /. 

Wklgslorzezba,  -by,  pl. 
-by,  sf.  Xiefrclief  n.,  tertiefteö 
Söttbbauer»,  ©ct)ni^roerl. 

Wklgslosc,  -sei,  pl.  -sei, 
sf  §ot)lt)eit  /.,  §ö^lung  /., 
Soufaoität    /.,    £<of)lrunbung 


/.,  ®infen!ung  /.,  eingefaQene 
©teHe. 

Wklgslowypuklosc,  -sti, 
pl.  -sei,  sf.  §ot)Ierbaben^eit/. 

Wklgslowypukly,  adi. 
fjo^lertiaben,  fotiDej;=fonfaD. 

Wklfsly,  adi.;  Wklgslo, 
Wklgsle.arft-.  löo^I,eingebogen, 
runb  auägepblt,  ^o^trunb,  ein; 
gefallen,  fonfao ;  -sie  zwiercia- 
dto  ^o^lfpiegel  m.;  —  nos 
eingefoHene  3^afe. 

Wklf  snia6,  -niam,  -niatem, 
va.  imperf. ;  Wklgsnic,  -nie. 
-nilem,  va.perf.  in  eine  Spalte 
einücmmen. 

Wklgsnienie,  -nia,^Z.  -nia, 
sn.  2Iusgepf)Ite(9)  n.,  @ingefat= 
lene(6)  n. 

Wklinowanie,  -nia,  sn. 
©infeilung  /. 

Wkiadac,  -dam,  -dalem, 
I.  va.  imperf.;  Wlozyc,  -ze, 
•Äylem,  I.  va.  perf.\  1)  etn= 
legen,  hineinlegen,  ^tncinftef' 
fen;  —  suknie  do  kufra  bas 
^leib  in  ben  Koffer  legen; 
—  pieniadze  do  kieszeni 
baä  (Sjelb  in  bie  2;afd^e  ftedfen, 
ba§  ®elb  einftecfen ;  —  reke  do 
kieszeni  bie  §anb  in  bie 
%OL\i)t  ftedfen ;  w  dzielo  to 
-Äyi  cala  swoj^  dusze  in  bie» 
feä  2Berf  ^at  er  feine  ganje 
©eelc  l^ineingelegt;  2)  anlegen, 
anäicf)cn;  jaka  sukuie  dzisiaj 
-iiysz?  roelc^fä  Äleib  roirft 
bu  ^eute  anjie^en?;  -zyia  jej 
wieniec  na  glowe  fie  legte 
i^r  einen  Äranj  aufä  ^aar; 
bilo  mu  serce,  gdy  jej  pier- 
scionek  na  palec  wkJadat  ba5 
^erj  fc^lug  if^m,  alä  er  i[)r 
t)tn  5Ring  an  ben  jjinger  ftedfte; 
przemoca  prawie  -iyli  mu  ko- 
roue  nagfowe  fte  festen  i^m  fau 
mit  ©eroolt  bie  Äronc  auf§ 
§aupt;  3)  —  CO  nakogo  jmnbm 
etro.  auferlegen,  jmnbn  ju  etro. 
oerpflic^ten ;  -iono  na  mnie  obo- 
wiazek  czuwania  nad  jego 
zdrowiem  man  Ijat  mir  bie 
5Pflicf)t  auferlegt,  über  feine  @e= 
funb^eit  ju  machen ;  —  na  kogo 
podatek  jmnbm  eine  ©teuer 
auferlegen;  —  na  kogo  wiel- 
kie  ciezary  jmnbm  große  8a= 
ftcn  auferlegen;  —  na  kogo 
rozpoznanie  rzeczy  jmbm  bie 
©rfenntniö  einer  Sac^e  über» 


Wkladanie 


444 


Wkupne 


laffen;  —  co  na  czyj  rozsa- 
dek  ftro.  itnnbö  tStn[id)t  über- 
laffen;  4)  etro.  über  imnbri 
bringen ;  röine  potwarze  na 
niego  wktadali  fic  brad)ten  Über 
i^n  t)erf($ifbene  ^erleumbun= 
gen ;  —  kogo  do  czego  jmnbn  ^u 
etro.  anleiten ;  —  imie  einen  9ia= 
men  geben ;  —  apelacye  eine  2tp= 
peUatton  eintecjen;  11.8ie,t?r.  i) 
fic^  flineinlegen,  fid^  einlegen; 
2)  fic^  geroöl^nen;  pomalu  sie 
w  to  -zyiem  ic|  i)aii.  mic^ 
langfam  Daran  geroö^nt;  3) 
fürbitten,  einfielen;  Chrystus 
za  nas  sie  wkJada  jako  posre- 
dnik  na8z  ßf|riftuä  bittet  für 
unö  al§  unfer  SSermittler. 

Wkladanie,  Wtozenie, 
-nia,  sn.  ©inlegen  ;?.,  §inein= 
legen  n.,  3lnjiel)en  «.;  2lnlei= 
ten  «.;  —  sie  (Sic^t)inein(egen 
«.,  ©ic^geraöl^nen  n. 

Wkladka,  ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  ©infa^  m.,  @in(age/. ;  —  do 
sukni  ^Ieibereinfa§ ;  —  do  löika 
Settcinfa^;  —  do  pierscieni 
mimosrodkowych  ©fjenter» 
futter  »!.;  2)  iBeftanbteil  m., 
Qngrebienj  f. 

Wkolatac,  -tarn,  -talem, 
va.  per/,  einftopfen. 

Wkolo,  Wokolo,  adv.  unb 
praep.  (mit  bem  jrcciten  %(xüe) 
nmf)ix,  tingäum;  ringS  um; 
cicho  —  ftiU  ift  eä  ringsum, 

Wkolocieczny,  adi.  I^erum= 
fliefeenb,  l^erumtreifenb. 

Wkolocienny,  -nego,  pl. 
-ni,  sm.  5poIargegenb5en)o^= 
ner  m. 

Wkolokr^tny,  adi.  ^erum^ 
lüirbelnb;  l^erumDrel^bar. 

Wkolowrot,  -u,  pl.  -y, 
sm.  Äreiöumlauf  m. 

Wkolowrotny,  adi. ;  Wko- 
lowrotnie.  adv.  freifenb. 

Wkopaö,  -pie,  -palem,  va. 
per/. ;  Wkopywad,  -puje, 
-waiem,«;».  imperf.  eingraben; 
-no  slup  przy  drodze  man  l^at 
einen  ^fa^l  am  Sßege  cinge= 
graben ;  —  sie,  vr.  fi(|  eingra= 
ben,  \\ü)  f)ineinaraben. 

Wkopanie,  Wkopywanie, 
-nia,  sn.  ©mgraben  n.,  $in= 
etnaraben  n. 

Wkorzenia<5,  -niam,  -nia- 
iem,  va.  imperf.;  Wkorze- 
mt,    -nie,    -mtem,    va.   per  f. 


einrcurjein,  tief  einpfianjen ; 
—  sie,  vr.  fid^  einrourjeln. 

Wkorzenianie,  Wkorze- 
nienie,  -nia,  sn.  ®inrour= 
jeln  n.,  ©inpftansen  n. 

Wkowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
DrtBanb  n.  om  Segen. 

Wkraczaö,  -czaro,  -czalem, 
vn.  imperf. ;  Wkroczyc,  -cze, 
-czylem,  vn.  per  f.  einfcftreiten, 
einrüdfen,  fic^  einlaffen,  ein= 
bringen;  wojska  nieprzyja- 
clelskie  -czyJy  do  miasta  bie 
feinbUdjen  3;ruppen  jogen  in 
bie  ©tabt  ein;  byl  zmuszony 
-czyc  do  sasiedniego  kraju 
ec  mar  genötigt,  in  baä  be=- 
nadibarte  Sanb  einjumat= 
fd&ieren ;  —  na  droge  cnoty  ben 
SBeg  ber  2::ugenb  fietreten ;  —  w 
czyje  prawa  in  imnbö  Siebte 
eingreifen;  nie  clice  w  to 
glebiej  —  ic§  roill  mid^  nic^t 
nä^er  barauf  einlaffen;  to  nie 
-cza  w  zaiires  moich  obo- 
wi^zkow  baä  get)ört  nic^t  in 
ben  33ereid&  meiner  ^flic^ten. 

Wkraczanie,  Wkrocze- 
nie,  -nia,  sn.  ©infd^reiten  «., 
©inrüdten  n.,  ©inbringen  n. 

Wkradac,  -dam,  -dalem, 
va.  imperf. \  Wkras6,  -dne, 
-dfem,  va.  perf.  einfd^mU9= 
geln,  einfc^roärjen ;  —  sie,  vr. 
fid^  einfc^Ieic^en,  einfd^roinbeln ; 
-dam  sie  do  ralasta  ic^  fc^(eirf)e 
mid^  in  bie  ©tabt  ein;  -dl 
sie  w  jej  serce  er  ftaf)[  fitf) 
in  il^r  §erj  ein;  —  sie  w 
czyje  zaufanie  jmnbä  S5er=> 
trauen  erfdileic^en. 

Wkradanie,  Wkradnif- 
cie,  -cia,  sn.  ©infc^muggeln 
w.,  ßinfc^roärjen  n. ;  —  sie 
©infrfjleid^en  n.,  (ginftel)len  n. 

■Wkrajaö,Wkrawac,-wam, 
-watem,  va.  imperf.  l)inein= 
fd^neibm,  einfc^neiben,  Hein 
fc^neiben  unb  in  etro.  tun. 

Wkrapiaö,  -piam,  -piaJem, 
va.  imperf.;  Wkropid,  -pie, 
-pilem,  va.  perf.  r;ineintri3p=' 
fein,  eintröpfeln;  —  co  w 
czyja  dusze  etro.  in  jmnbä 
©eele  einflößen. 

Wkrgcaö,  -cam,  -caJem, 
va.  imperf.;  Wkrgcic,  -ce, 
-cilem,  va.  per},  einörefien, 
l^incinbre[;en,  örefienb  hinein- 
bringen,     einfc^raubcn;      — 


uoge  do  stota  ben  guß  dw 
ben  2;ifd^  fd^rauben;  —  korko- 
ciag  ben  ^fropfenjie^er  ein= 
treten;  —  czop  do  beczki 
ben  3ttpfen  in  bog  3apfen- 
lod^  f)ineinbre[)en;  —  sie,  vr. 
fid)  etnfd&Ieid^en,  fid)  hinein» 
jroängen,  fic^  einbrängen  ;  — 
sie  do  towarzystwa  fic^  in 
eine  ©efeQfc^aft  einbrängen, 
einfd^leid^en;  —  sie  do  kogo 
fic^  }.\x  imnbm  einidtleic^en. 

Wkrgcanie,  Wkrgcenie, 
-nia,  sn.  ©inbre^en  «.,  ®in= 
fd^rauben  n.;  —  sie  ©in» 
fd^Ieidien  ??.,  ©inbrängen  n. 

Wkrotce,  adv.  in  furjem, 
in  Äürje,  balb;  —  sie  znowu 
zobaczymy  roir  roerben  unä 
batb  roieberje^en;  —  nastapi 
rozczarowanie  balb  rottb  bie 
©nttäufd^ung  folgen. 

Wkrnszac,  -szam,  -szalem, 
va.  imperf. ;  Wkruszyc,  -sze, 
-szyJem,  va.  perf.  fiinein» 
bröfeln,  einbrödteln ;  -sz  troche 
chleba  do  rosola  bröcfle  ein 
rcenig  SBrot  in  bie  (guppe 
ein. 

Wkrnszanie,  Wkrusze- 
nia,  -nia,  sn.   ©inbrödfeln  n. 

Wkrzewia6,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imperf.  einraurjeln ; 
einpflanjen,  einpfropfen. 

Wkrzywiaö,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imperf. \  Wkrzy- 
wid,  -wie,  -witem,  va.  perf. 
^ineinbiegen,   [)ineinfrümmen. 

Wkrzywianie,  Wkrzy- 
wienie,  -nia,  sn.  ©inbiegen 
n.,  öineinlrümmen  n. 

Wkucie,  -cia ;  Wkuwanie, 
-nia,  sn.  ©infd^mieben  n. 

Wkuö,  -je,  -lern,  va,  perf. 
einfcömieben,  einpmmern. 

Wkup,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©infauf  m.,  ©intritt  m.  nad^ 
©riegung  einer  ©umme. 

Wkupic,  -pie,  -pilem,  va. 
perf. ;  Wkupowad,  -puje, 
-waJem,  ca.  imperf.  ein» 
laufen;  —  syna  do  jakiegos 
stowarzyflzenia  ben  ©ol^n  in 
eine  ©efeüfd^aft  einlaufen ; 
—  sie,  vr.  fic^  einfaufen ;  -puje 
sie  do  cechu  fic^  in  eine  S""tt 
einlaufen. 

Wkupne,  -go,  sing.  tant. 
sn.  ©infaufägelb  n..  ©infaufä» 
preis  ?«. 


Wkapno 


44: 


Wlizac  sig 


Wkupno,  -na,  pl.  -na,  sn. ; 
Wkupnosc,  -Äci,  sing.  tant. 
sf.  (Sttifaufen  n. 

Wkwaterowac,  -ruje,  -wa- 
lero,  va.  perf.  einquartieren. 

Wkwaterowanie,  -nia,  sn. 
©inquortierung  /. 

Wlaö,  wleje,  wlalem,  va. 
perf. ;  Wlewac,  -warn,  -wa- 
Jem,  va.  imperf.  1)  einc^iefien, 
^ineingiefien ;  2)  einflößen, 
ein^auc^en;  —  w  czyja  dusze 
odwage  jmnbm  in  bie  ©eele 
5[Rut  einflößen ;  wlal  w  dzielo 
dusze  artjBty  er  l^at  bem 
.Runftroerfe  ben  ©eift  bcä 
Äünftlerä  eingehaucht;  Bog 
wlal  w  czlowieka  dusze  ©ott 
Ijat  bem  3Kenfcl^en  bie  (Seele 
eingeöaud^t. 

Wlanie,  Wlewanie,  -nia, 
sn.  ©ingiefie«  n.,  §inein= 
gießen  n. ;  ©in^aud^en  n. ; 
®inflö|en  n. 

Wlatac,  -tarn,  -talem ; 
Wlatywac,  -tuje,  -walem, 
vn.  imperf.;  Wleciec,  -ce, 
-ciaiem,  vn.  perf.  1)  l)inein= 
fliegen;  wrobel  -cial  do  sto- 
do}y  ber  ©pa^  flog  in  bie 
©d^eune;  2)  plö^iid^  hinein« 
fallen,  l^ineinrennen;  jak  sza- 
lony  -cial  do  pokoju  er  rannte 
wie  nerrürf t  inä  ,Simnxer  l^inein. 

Wlatanie,  Wlatywanie, 
-nia,  sn.  hineinfliegen  ». ; 
hineinrennen  n. 

Wlec,  -ke  ober  wloke, 
-kfem  ober  wloklem ;  W16- 
czyc,  -cze,  czylem,  va.  im- 
perf.:, I.  1)  fd^leppen,  fd^Ieifen, 
jie^en;  —  noge  zanoga  einen 
fjufe  nad^  bem  anberen  fc^lep= 
pen;  —  kogo  za  nogi,  za  wJo- 
sy  jjmnbn  an  ben  giipen,  bei 
"btw  paaren  fd^leppen;  slimak 
-cze  za  soba  swoj  dorn  bie 
Sd^nede  jieti't  il^r  ^au§  ^in= 
ter  fid^;  —  swoj  nedzuy 
Äywot  fein  elenbeä  Se5en  ba= 
l^infc^leppen;  —  suknie  fein 
Äleib  pngen  laffen,  fiinter  fid^ 
fc^teifen;  wszystko-cze  z  domu 
do  zaatawu  er  fd^lcppt  allcä 
»om  §aufe  roeg  inä  S5erfa|amt; 
—  kogo  po  sadach  jmnbn 
in  ben  ®erid)ten  ^erumfd^Iep- 
pen;  2)  in  bte  Sänge  jiel^en; 
3)  eggen;  4)  mit  bem  Quggarn 
fifc^en ;   II.  —  sie.  vr.  1)  fic6 


jie^en,  fid)  fc^teppen;  ledwo 
sie  wloke  id^  lann  mid^  !aum 
fc^leppen;  suknia  wloczy  ci 
sie  po  ziemi  baä  Äteib 
fc^'leift  bir  auf  ber  @rbe  nac^; 
przecieÄ  sie  poczta  -cze 
enblid^  fommt  bod^  bie  ^oft 
angefd^leppt;  ledwo  sie  wloke, 
tak  jestera  oslabiona  ic^  lanu 
mic^  faum  fd^leppen,  fo  f^raad) 
fül^le  ic^  mic^;  proces  ju4 
sie  trzeci  miesiac  -cze  öer 
^roje^  iiiel^t  fic^'  fd^on  ben 
brüten  3)lonat  l^iu;  2)  ftapeln, 
langfam  einf)erfc^reiten ;  woj- 
sko  -cze  sie  do  miasta  baä 
§eer  fc^reitet  ganj  langfam 
unb  gemäc^lid^  ber  ©tabt  ju; 
dokad  sie  -czesz  roo  ftas 
pelft"  bu  l^'in ;  3)  ftd^  löernm» 
treiben;  cala  noc  wJoczysz 
sie  po  kawiarniach  bu  treibft 
bic^  bie  ganje  5nadE)t  in  ben 
5?affeepufern  ^erum. 

Wleczenie,  Wloczenie, 
-nia,  sn.  Sd&(eppen  «.,  ?Jad£)= 
jiel^en  n. ;  —  sie  ©id^äief)en  n., 
herumtreiben  n.,    ©tapeln  n. 

Wlepiad,  -piam,  -piafem, 
I.  va.  imperf. ;  Wlepid,  -pie, 
-pitem,  I.  va.  perf.  ^inein=» 
lieben;  —  karty  brakujace 
w  ksiazke  bie  fcfilenben  ©eiten 
inä  SÜ^  heben ;  2)  einprägen ; 

—  komu  CO  w  panaiec,  w 
serce  imnbm  etn).  ing  ©e= 
bäd^tniä,  in§  $erj  einprägen; 
3)    einbrüdfen,    einflöfien;    3) 

—  wzrok,  oczy  ben  33lidE 
tieften,  inä  9luge  faffen,  fc^arf 
anfe^en;  -pil  we  mnie  prze- 
razone  oczy  er  l^eftete  auf 
mid^  feinen  entfetten  SlicE;  II. 

—  sie,  w.  fid^  anl^eften,l^inein= 
flebcn,  l)ineinprägen. 

Wlepianie,  Wlepienie, 
-nia,  sn.  ^ineinfleben  n.,  ®in= 
lieben  n.,  $»eften  n.,  ®in= 
prägen  n. 

Wlepka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Sejteinfc^altung  /. 

Wlepnac,  -ne,  -nalem,  vn. 
perf.  ftc^  feftHeben,  ei'nbrütfen, 
einprägen. 

Wlew,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
@ingu^  m.,  ©u^loc^  n.;  2) 
eobe  /. ;  3)  Übergang  m. ; 
©rblafe  m.\  4)  ^effion  f., 
Überlaffung  /. 


Wlewkowy,  adi.  ©inguß» ; 
3effiong=. 

Wleizc,  wleze,  wlaztem,  vn. 
perf. ;  Wlazic,  -ze,  -zilem, 
vn.  imperf.  1)  ^ineinfried^en, 
l)incinfteigen;  ^inauf!Eriec|en, 
tjinauffteigen ;  nie  wiedziec, 
jaka  dzlur^  wle^li  man  roeife 
nic^i,  burdf)  uvld^eä  iiotf)  fte 
f)ineinge!rod^en  finb;  w  sidla 
wlazl  er  ift  in  ^^(x^  gangneg 
tlineingefroc^en;  wilk  wlazl 
do  obory  ber  SBolf  froc^, 
fd^lic^  fi(|  in  ben  Sd^afftaU 
ein;  czy  wleziesz  jni  raz  do 
lozka?  ge^ft  bu  fd^on  einmal 
inä  Setti*  wlezc  na  drzewo, 
na  göre  auf  ben  Saum,  auf 
ben  SBerg  fteigen;  po  spu- 
szczonej  drabinie  wlazl  przez 
okno  auf  ber  l^erabgelaffenen 
Seiter  froc^  er  burd^g  genfter; 
tak  daleko  wleic  nie  möge 
ic^  fann  nid^t  fo  roeit  ^inein= 
f  ried^en;  ledwo  wlazJem  na  göre 
icö  bin  faum  l^inaufge!ro(^en ; 
2)  {hineingeraten,  ^ineinfom» 
mcn ;  co  cL  wlazlo  do  güowy 
roa§  ift  bir  in  ben  Kopf  ge=« 
fommen;  wlazl  w  dlugi  i 
teraz  rady  sobie  dac  nie 
moie  er  ift  in  ©d^ulben  ^in= 
eingeraten  unb  fann  fid^  jefet 
feinen  3iat  fc^affen;  czemu 
mi  zawsze  wlazisz  w  droge  ? 
roarum  fommft  öu  mir  immer 
in  ben  SQSeg?;  wszystko  nie 
wlezie  do  tego  kufra  alles 
finbet  in  bem  Äoffer  nidit 
%\o.% ;  nie  chce  mi  ta  naaka 
wlo^c  do  glowy  biefe  Äenntniffe 
rooHen  mir  nic^t  in  ben  Äopf 
(^inein);  sam  mi  wlazl  w  rece 
er  fam  mir  felbft  in  bie 
|)änbe;  cos  mi  w  noge  wla- 
zlo eä  ift  mir  etm.  in  ben 
gufe  geraten. 

Wliczad,  -czam,  -czalem, 
va.  imperf. \  Wliczyc,  -cze, 
-czylem,  va.  perf.  ba^ujä^Ien, 
f)ineinred)nen,  miteinjä^ten ; 
-ajac  ciebie  bid^  eingerechnet, 
mitgered^net. 

Wliczanie,  Wliczenie, 
-nia,  sn.  ©ingäl^Ien  n.,  JDJit» 
einrechnen   n.,  HUitjä^lung  /. 

Wlisnik,  a.  pl.  -i,  sm. 
SBodfäbart  m..  ^aferrourj  /. 

Wliza6  sif,  -4e,  -zalem, 
vr.     perf. :    Wlizywac    sie. 


Wlizanie  sig 


446 


Wiasnosc 


-zuje,  -walem,  vr.  imperf. 
ficfa  einfd)meici^e(n. 

Wlizanie  sie,  Wlizytva- 
nie  sig.  -nia,  sn.  (Stnfc^mei= 
t^elung  /". 

Wlociesz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Bombylius  (^afeftenart). 

Wlot,  adv.  ftug§,  t)utttg, 
in  aller  (Sile. 

Wlubiö  sie,  -bie,  -bilem, 
vr.  verf.\  SÖJo^tgefoUen  unb 
©eicbmacf  an  etio.  finben. 

Wladaö,  -dam,  -dalem,  vn. 
imperf.\  —  cie,m  1)  etro.  5e= 
t)errfc^en,  ^errfc^en,  üerroalten, 
lenfen,  über  etro.  n)aUen,etra.  ju 
füE)ren,  ju  gebrauchen  roiffen; 
kiedy  Rzym  swiatem  -dai  al§ 
9iom  bie  SBelt  bcl^ert]4)te;  w.scie- 
klosc  mnie  opanowala,  ale 
umialem  soba  —  SBut 
ergriff  mic§,  aber  ic^  ocr» 
mo^te  mic^  ju  be^errfcf)en,  ic^ 
fonnte  ^err  über  mtc^  bleiben; 
nie  daj  —  soba  namie- 
tnosciom  la^  bid)  nic^t  Don 
ben  Seibenfd^aftcn  bci^errftfien ; 
slepy  los  nami  -da  baä  blin= 
be  ©c^itffal  leitet  une*,  übt 
feine  ©eroalt  über  uns;  — 
jezykiem  nieraieckim  (bieg-le) 
bie  beutfc^e  Sprache  (geläufig) 
beljerrf  c^en  •,  —  wszystkimi  euro- 
pejskimijezykami  aUeeuropäi» 
ic^en  6prac^en  bel}errfcf)en ;  2) 
etro.  regen,  beroegen fönnen ;  tak 
byt  chorobami  polamany,  Äe 
ani  reka  ani  noga  —  nie 
mögl  er  rcar  bur(^  5lranf^eiton 
fo  gebrod)en,  ba^  er  roeber 
öanb  noc^  %\x%  regen,  tül)ren, 
fonnte ;  slon  tak  -da  traba 
jak  cztowiek  reka  ber  (Slc= 
fant  fann  ben  3tüffel  fo  gc= 
brouc^en  rcie  ber  llienfc^  bie 
^anb;  nie  modz  —  ustami 
nic^t  im  ftanbe  fein,  bie  2ip= 
pen  fiu  beroegen. 

Wladanie,  -nia,  sn.  33e= 
berrfc^en  ».,  öerrfd^en  n.,  Sen» 
fen  «.,  Sßalten  n.,  SBeroegen 
n.,  Sftegert  n. 

Wladca,  -cy,  pl.  -cy,  sm. 
^errfcber  m.,  Se^errfc^er  »»., 
ilai^t^abcr  m.\  Bog  —  nie- 
ba  i  ziemi  ®ott  ber  Sel^err- 
ft^er  beg  ^immelä  unb  ber 
®j;be;  —  kraju  ber  SDiac^t» 
bober  im  Staate^^—  swiata 
Jßeltf;errfc^er. 


Wladczyni,  — ,  pl.  -nie, 
sf.  ^errfdierin  /.,  33e^errfc^c= 
rin/.,  2)Jad)t^abertn  f.,  ®ebiete= 
rin  /. 

Wladnictwo,  -wa,  sn. 
Verrieben  n.,  öerrfc^aft  /. 

Wladnosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  a)tad)tl)aben  «.,  ®eroalt  /. 

Wiadny,  adi.  mac^tl)abenb, 
Diel  oermögenb. 

Wladowac,  -duje,  -walem, 
va.  perf.  l)ineinlaben;  auf» 
laben. 

Wladowanie,  -nia,  sn. 
Jgineinlaben   n.,    2luflaben   n. 

Wladycki,  adi.  bifd)öflic^. 

Wladyctwo,  -wa,  pl.  -wa, 
sn.  griec^ifdieö  Sietum. 

Wladyka,  -ki.  pl.  -ey,  sm. 
l)griec^ift^er  93tf(^of;  2)prft 
m.,  Stegent  m. 

Wladza,  -dzy,  pl.  -dze,  sf. 
1)  gjloc^t  /.,  ©eroalt  /.,  $err= 
fdjaft  /.;  —  najwyÄsza,  nie- 
ograniczona,  ograniczona  bie 
l)öd)fte,  unbef c^ränüe,  befc^ränf« 
)c  2)Jac^t;  —  duchowna  geift» 
lic^e  ©ercalt;  —  prawodaw- 
cza,  wykonawcza,  sadowni- 
cza  gefe^gebenbe,  ausübenbe, 
rirf)terlic^e  ©eroalt;  -dze  uie- 
bieskie  bic  4>inxmetämä^te; 
mite  -dze  zycia  1  smierci  bie 
©eroalt  über  iJeben  unb  Sob 
t)aben;  to  przechodzi  moja 
-dze  baä  ge^t  über  meine 
SJac^t;  odebrali  mu  -dze,  gdyz 
jej  naduÄywal  man  l^at  iljm 
bie  aJiacbt  genommen,  ba  er 
fie  mtfebrau^t  l^at;  dac  komu 
-dze  czynienia  czego  jmnbm  bie 
2)iac^t  geben,  etroag  ju  tun; 
dostac  sie  pod  -dze  meza 
unter  bie  '©eroalt  beä  9J?on= 
ne§  geraten;  2)  DJlad^t  /., 
^raft/.;  SJeroetiungsoermögen 
n.,  Stegungöoermögen  «.; 
od  ostatniego  ataku  apople- 
ktycznego  stracilcaJkiem-'dze 
w  prawej  rece  feit  bem  legten 
©c|laganfaüe  oerlor  er  in  ber 
rechten  §anb  ooUftänbig  baä 
3iegungäDermögen ;  tak  wielkie 
jest  oslabienie,  te  cliory  swo- 
ja  -dza  ruszaö  sie  nie  moÄe 
fo  grof;  ift  bie  ©d^roäc^e, 
bafi  ber  Äranfe  fic^  burd^  ei- 
gene Äroft  ntcfit  beroegen  fonn ; 
stracic  -dze  we  wszystkich 
czlonkach   an  aUcn  ©liebern 


gelähmt  roerben;  zaczyna  od- 
zyskiwac  -dze  w  rece  bie 
5?raft  im  Slrm'e  fängt  'bei  il)m 
an  jurüdjute^ren,  bie  Sä^mung 
fängt  an  ju  meieren;  -dze 
ciafa,  duszy,  umyslu  bic  ^ör=> 
per-,  ©eelen-,  ©ctfteäfräfte ; 
3)  aSe^örbe  /. ;  trzeba  sie 
udac  ze  skarga  do  odnosnej 
-dzy  man  mufe  bie  Äloge  bei 
ber  juftänbigen  Se^örbe  ein= 
reichen;  -dze  krajowe  bie 
Sanbcäbel^örben;  wszystkie 
-dze  wojskowe  i  cywilne  alle 
5Kilitär=  unb  ^iwilbeliörben. 

Wlam,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Überfic^bred^en  n.,  33ruc^= 
han  m. 

Wlamac,  -mie,  -malem, 
va.  perf.:,  Wlamywac, -mnje, 
-waiem,  va,  imper/.  einbrechen; 
—  kogo  w  CO  jmnbn  in  etro. 
Scf)roierigem  einüben ;-  sie,  vr. 
einbrechen,  root)in  einbringen; 
-li  sie  do  domu  Siebe  ftnb 
in  baö  §au«i  eingebrochen. 

Wlamanie,  Wlamywanie, 
-nia,  sn.  lginbrec{)en  «.,  (Stii» 
brud^  m.\  kradziez  z  -niem 
(ginbrucbebiebftaf)!  m. 

Wlasic  sig,  -sze,  -sitem, 
vr.  perf.  ftc^  einlc|meicf)etn, 
einic^leic^en. 

Wlasnodzielnosc,  -sei, 
sing.  tant.  sf.  ©elbftänbigs 
feit/.;  felbftänbige  ^anblungö» 
fäl)tgteit. 

Wlasnodzielny,  adi.  felb- 
ftänbig. 

Wlasnorgcznosc,  -sei, 
sing.  tant.  sf.  (£igen^änbig= 
feit  /. 

Wlasnorg czny,  adi.  cigen- 
^änbig;  co  -m  podpisem 
stwierdzam  roaä  td}  mit  eigen» 
^änbiger  Unterfd^rift  beftätige. 

Wlasnorodnosö,  -sei,*»««/. 
tant.  sf.  Originalität  /.,  Ur= 
tprünglidifeit  /. 

Wlasuorodny,  adi.  ort» 
ginefl,  urfprünglid). 

Wiasnosc,  -sei,  pl.  -sei, 
sf.  1)  (Stgentum  n. ;  ®runb= 
eigentum;  to  jest  moja  -^cia 
i  möge  z  tem  uczynic,  co  mi 
sie  podoba  e§  ift  mein  (Eigen- 
tum unb  id^  fann  bamit 
tun,  tuaö  mir  gefäüt;  pra- 
wo  -sei  a  mozoosc  rozporz^- 
dzania  prÄcdmiotem  ea  w  sei- 


Wlasnoustny 


447 


Wlodarski 


slym  z  soba  zwiazku  boä 
©igentumärecfit  unb  ba§  33er» 
fügung§re({)t  über  einen  @egen» 
ftanb  finb  miteinanber  auf§ 
engfte  oerbunben;  posiadac  co 
prawem  -sei  etro.  eigentumä» 
rcc^ttid^  befi^en;  —  dziedzi- 
czna  ©tbeigentum;  —  pry- 
watna,  publiczna  ^rinateigen» 
tum,  öffentIidE)eä  ©igentum; 
2)  ©tgentümli^feit  /.,  eigen= 
^eit  f.,  Sefdiaffenfieit  /.,  ®t= 
genf^aft  /. ;  ogolnemi  -sciami 
cial  sa  rozciagJosc,  po- 
dzielnosc,  niepfzenikliwosc 
i  t.  d.  bie  allgemeinen  @igen= 
fdioften  ber  Körper  finb:  bie 
3)ei)nbarleit,  2:eilbarfeit,  Un= 
burc^bringlid^feit  u.  f.  ro.;  -sei 
jezyka  bie  ©igen^eiten  ber 
©prad^e ;  wino  ma  te  — ,ie... 
ber  Sßein  l^at  bie[e  ©igenfc^oft, 
bafi .  . . ;  jest  to -scia  medrca, 
ie .. .  eine  ©igenfcJjoft  beä 
SBeijen  ift,  bafe  er ... ;  przy 
uprawie  ziemt  trzeba  mied 
wzglad  na  jej  -sei  bei  33ear= 
beitung  bei*  ®cbe  mufe  man 
Siücffic^t  auf  i^re  33efc^affen= 
^eit  nel^men. 

Wlasnoustny,  adi. ;  Wla- 
snoustnie,  adv.  iuxd)  eigenen 
SDiunb,  aus  eigenem  JlJunbe, 
perfönlic^. 

Wlasnowolny,  adi.  Wta- 
snowolnie,  adv.  eigen= 
rotüig. 

Wlasny,  adi.  1)  eigen;  na 
-sne  oczy  to  widzialem  id^ 
tjabi  e§  mit  eigenen  Singen 
gefef)en ;  to  twoja  -sna  wiua 
eg  ift  beine  eigene  ©d^ulb;  — 
ma  —  dorn  et  l^at  ein  eigene^ 
§auä;  z  -snej  woli  auä  eige- 
nem 2lntrieb ;  pisalem  -sna 
reka  id^  l^abe  e§  mit  eigener 
§anb  gef cl)tieben ;  zaböjstwo 
popelnione  wobronie-snpj  oso- 
by  ein  Sllorb  in  ©elbftoerteis 
bigung  begangen ;  z  -snej  kie- 
szeni  au§  eigener  2:afd^e; 
imie  -sne  (Eigenname  m.;  mi- 
losc  -sna  (Eigenliebe  /;  Neron 
-sna  matke  z^mordowal  5Rero 
^at  feine  eigene  äKutter  cr= 
morbet;  jak  z  -snym  synem 
obchodzil  sie  z  nim  er  be= 
^anbelte  il^n  roie  feinen  eigenen 
©o^n;  szatan  w  swej  -snej 
osobie  ©atan  in  feiner   leib» 


l^aftigen  (Seftatt;  2)  raa^r,  ec^t, 
rein. 

Wlasciciel,  -a,  pl.  -p,  sm. 
(Eigentümer    m.,    (gigner    w. ; 

—  kamienicy  Hauseigentümer ; 

—  döbr  (ziemskich)  (55utÖ= 
befi^er  m. 

Wlascicielka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  (Eigentümerin  f. 

Wtascicielski,  adi.  ®igen= 
tümer=. 

Wlasciwosd,  -sei,  sinf/. 
tant.  sf.  \)  (i-igentümlic^ffit 
/.,  Qualität  /.;^  2)  (Eigenf)eit 
/". ;  ==   WJasnosc. 

Wtasciwy,  adi.'.,  Wlasci- 
wie,  adv.  1)  eigentlid^;  -wie 
nie  mam  tu  nie  do  roboty 
eigentlid^  Eiabe  ic^  §ier  gar 
nic|tä  JU  tun;  jakie  jest  -we 
znaczenie  tego  süowa  ?  roaö  ift 
bieeigentlid^eSebeutung  biefeä 
3Borte§?;  -wie  ty  sam  jestes 
tu  winien  eigentlid)  bift  'nw 
felber  l^ier  fc^ulbig;  2)  rid^tig, 
fompetent;  znalezienie  twoje 
nie  bylo  wlasciwe  bein  S3c= 
nel^men  rcar  unrichtig ;  na  -wem 
miejscu  dowiecie  sie  o  tem 
il)r  roerbet  baoon  an  ber  ric^= 
tigen  ötelle  erfafiren;  to  nie- 

—  wyraz  dla  oddania  tej 
mysli  e§  ift  nid^t  ber  rid^tige 
SluäbrudE,  um  biefen  (55eban= 
fen  mieberjugeben. 

Wlascizna,  -ny,  pl,  -ny, 
sf.  (Eigentum  «.,  8efi^  m. 

Wlasnictwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  (gigentum§redE)t  n. 

Wlasnie,  adv.  eigentlid^, 
gerabe,  eben,  red^t;  —  ze  tego 
nie  uczynie  ic^  merbe  e§  ge» 
rabe  nid^t  tun;  tak   to  jest 

—  fo  ift  e§  eben;  —  wyszedi 
er  ift  eben  ausgegangen;  — 
mowilismy  o  lem  mir  f)aben 
eben  baoon  gefprod^en;  — 
chcialem  pojsc  do  ciebie 
ic^  iDoIlte  gerabe  ju  bir  ge^en ; 
brak  mu  —  tego,  czego  sie 
po  nim  najwiecej  spodzie- 
wano  ei  fe^lt  ilm  eben  bai, 
rcaS  mon  con  i^m  am  meiften 
erroartetc;  to  —  bylo  przy- 
czyna  naszej  klötni  ba§  iien 
war  bie  Urfad^e  unfereS 
3onfe§;  —  tyle  za  to  zapJa- 
cilem  ic^  ^abe  gerabe  fo  Diel 
bafür  gejault;  —  jak  gdy- 
by  .  .  .  gerabe  al§  roenn  . .  . ; 


I  —  te±  (ironifd^)  warum  nic^t 
gar. 

Wlatac,  -tarn,  -talem,  va. 
perf.  fiineinftopf  en,  ftinein» 
fe^en,  l^ineinflidEen. 

Wlawiac,  -wiam,  -wialera, 

va.  imperf;    Wlowic,    -wie, 

-wilem,     va.    perf.     f)inein= 

fangen;  —  sie,  vr.  fi(^  i^inein» 

i  fdileic^en. 

!      Wlawianie,    Wlowienie, 
'  -nia,  sn.  Hineinfangen  n. ;  — 
sie  öineinfc^leicften  n. 

Wlaz,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
aJlannöloc^  n.,  ga^rloc^,  (Ein» 
fteigeloc^;  2)  (Einbringung  »?.; 
3)  ©inbringlic^ffit  /. 

Wlazic,  fiefie :  Witze. 

Wlazenie,  -nia,  sn.  Hin= 
einfteigen  «.,  ^'meintxieil^in  n.; 
Hinauffieigen  «.,  Hinauf» 
fried&en  n. 

Wl^czac,  -czam,  -czaJem, 
va,  imperf. ;  Wl^czyc.  -cze, 
-czylem,  va.  perf.  einfügen, 
einfc^liefeen,  einoerleiben;  bei- 
füj'.en;  -czyl  ten  folwark  do 
swoich  posiadiosci  er  I)at 
biefen  SJleier^of  feinen  33efi^un=» 
gen  einoetleibt. 

Wlg,czanie,  Wlaczenie, 
-nia,  sn.  1)  ©infügen  n.,  (Ein» 
Derleiben  «.;  2)  (Einfc^altung 
/.,  (Einlegen  «.,  (Einrangie- 
ren  7). 

Wl^cznie,  adv.  iiibe» 
griffen,  einfc^liefilic^,  influfioe, 

Wlochaciny,  -ein;  Wlo- 
chacinki,  -nek,  plur.  tant.  sn. 
5?ai'ern,  ^Jafern  pl.  mancher 
©eraäcbfe. 

Wlocharz,  -a,  pl.  -e,  sin.  1) 
%t%m.,  5,ägername  beä  a3ären; 
2)  rau^füfeiger  SBuffarb. 

Wlochatka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Ceolopa  (Qnfeftenart). 

Wlochaty,  adi. ;  Wlo- 
chato,  adv.  paarig. 

Wtochynia,  -nii,  p>l.  -nie, 
sf.  (Vaccinium  uliginosum) 
©umpf^eibelbeere  /". 

Wlöczen,  -nia,  pl.  -nie, 
sm.  iöo^tfifd^  m. 

Wloc,  -ci,  sing.  tant.  sf, 
Paspalum  (?ßflan}e). 

Wlodarka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.;  Wlodarzowa,  -wej,  pl. 
-we,  sf.  SReierin  /.,  SJogtin  /. 

Wlodarski,  adi.  3JJeier=, 
5Bogt=. 


Wlodarstwo 


448 


Wloczfgostwo 


Wlodarstwo,  -wii,pl.  -wa, 
sn.  aSogtei  /.,  3(mt  n.  beä 
aSoqteg,  9)?eietei  /. 

Wlodarz,  -a,  pl  -e,  sm.', 
Wlodek,  -dka,  pl.  -dki,  sm. 
«Bogt  w.;  Sc^utje  m.,  S)ocf= 
ric^tcr  vi. 

Wlodarzowac,  -rzuje,  -wa- 
iem,  va.  imperf.  UJogt,  ©^ulje, 
3)ieicr  fein,  tüirtfqiaften. 

Wlogacizna,  -ny,  pl.  -uy, 
ä/.  ©pat  m.,  Sä^mung  /., 
ber  ^interfü^e  beim  ^ßferbe. 

Wlogawy,  Wlogaty,  arft.. 
gefäiömt  üom  ©pat. 

Wlom,  -u,  ^J^.  -y?  «»»•  ®i"= 
bruc^  ?H. 

Wlos,  -a,  pl.  -y,  sw.  1)  ©aar 
n. ;  siwe,    blond,  czarne,    ka- 
sztanowe  -y  graueä,  blonbcä, 
fc^raarseä,       faftanienbtauneö 
§aar;   szpilka  do  -6w  ©oat= 
nobel/.;  konskie  -y  SRofi^aar; 
-y    na  glowie   §aupt-,   Äopf- 
t)aar;   szaurek  z  -6w   $aor= 
fc^nur     /■.;     eienki     jak     — 
fein  raie  ein   ©aar,  l^aarfein-, 
wypadanie  -öw  ©aarauäfaü  m. ; 
-y  komus  odrastaja  bie  ©aare 
raac^fen  imnbm   vm   neutm; 
-y  sobie  wyrywac  z  rozpaczy 
fic^     oor     3Serjroeiflung     bie 
©aare   auärei^en;  za   -y  ko- 
gos    targac    jmnbn    bei    ben 
©aaren   ^erren;   za  -y    kogo 
wJöczyc  imnbn  bei  ben  ©aoren 
fd^Ieppen;  bez  Bozej  woli  — 
ci  z  glowy  nie    spadnie  ol)nc 
ben  SCßiüen   ®otteä   rairb   bir 
fein   ©aar   gefrlimmt;    o    — 
bei  einem  ©aar,  um  ein  ©aar ; 
ani  na  —  nic^t  um  eine5©aare5 
Srette ;  ani  o  —  sie  nie  pomylic 
etro.  aufä  ©aar,  biS  auf  ben 
aiagel  treffen;  o  —  bylby  go 
zabil    um     ein    ©aar,     faft, 
eg  fehlte  nic^t  üiel,  fo  beinahe, 
f)ätte  er   i^n  getötet;   u    uie- 
wiasty  -y  dlugie,   ale    rozam 
krötki  bei  ber  grau  finb  bie 
©aare  long  unb  ber  SBerftanb 
furj;    wiecej  raa    dlugow  n\i 
-6w  na    glowie    er  f)at   me[)r 
©c^utben  atg  ©aare  auf  bem 
Äopfe;  ze  strachu  -y  mi    po- 
wstaj^  na  glowie    bie    ©OOre 
ftel)en   mir   cor   ©(^reden   ju 
löerge;   futro  pod  —  glaskac 
ben    ^elj    gegen    ben    ©trid) 
ftreidjeln ;  2)  Unruhe  /.,  ©aar= 


feber  /.  ber  U^r ;  3)  Sc^mtn!=  \ 

beere  /.,  Seermcite  /.  . 

Wlosaty,  Wlosisty,  adi.  j 

paarig;  t)on  ©aar,  f)ären.         | 

Wlosek,  -ska,  pl.  -ski,  sm. ; 
dhn.   Wloseczek,   -czka,  pl.  : 
-czki,  sm.  ©ärc^en  n. ;    zycie 
jego  wisialo  na  -ku  fein  i.'eben  i 
t)ing  an  einem  g-aben.  1 

Wtosiasty,  adi. ;  Wlosia-  ; 
sto,  adi.  E)iarartig. 

Wiosie,  -sia,  sing.  tant. 
sn.;  Wlosien,  -nia,  pl.  -nie, 
sm.  3tofi^aar  n.,  «ßferbe= 
t)aar  n. 

WJosiec,  -sieje,  -siatem, 
vn.  imperj.  ©aare  belommen, 
t)aatig  werben. 

Wlosienica,  Wlosien- 
nica,  -cy,  pl.  -ce,  sf.  1)  p= 
reneg  ©emb,  ©eroanb,  33u^= 
^emb  n.;  2)  ©aorgeroebe  n. 

Wiosieniczny,  Wlosien- 
niczny,  adi.  a3ufel)emb=, 
©aorgeroebe'. 

Wiosieniorög,  -ogu,  pl. 
-ogi,  sm.  Dixa  (^nfelt). 

Wlusieniosz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  Sybistroma  (^nfelt). 

Wlosienkowaty,         adi.  i 
l^aarartig,    tjoarförmig,  ^aar= 
faferig. 

Wlosienny,  adi.  ©aar», 
giofeöaar«. 

Wlosien,  -nia,  pl.  -nie, 
sm.  atofi^oar  n.;  —  lesny 
aöalbfiaar  n.,  aßatDrooCe  /. 

Wlosisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  grofieä,  bideä  ©aar. 

Wlosistosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©aarig!eit  /. 

Wlosisty,  adi.  paarig; 
fiaarförmig. 

Wloski,  itoUenifd),  roelfd^; 
jezyk  —  itatienifc^e  ©prad^e; 
—  "^orzech  roelfc^e  91ufe;  -ka 
kapusta  göelfd^fraut  n. 

Wloskowatosc,  -sei,  sing. 
'.  tant.  sf.  Kapillarität/.,  ©aar= 
förmigfeit    /,   ©oarrö^rc^en» 
an;iiel)ung  f. 

Wloskowaty,  adi.  bünn 
rcie  e;n  ©ärd)en,  l^aorfein, 
^aorförmig ;  naczynia  -te 
©aorrö^ren^Z ,  ©oargefäpe^Z., 
ÄapillargefÖfee  pl. 

Wlosnitka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Trichostema  (^ijjflange). 

Wlosoglowka,  -ki,  pl.  -ki, 
sm.  ©oarfopfiuurm  m. 


Wlosonog,  -oga,  pl.  -ogi, 
sm.  ©ei^eljforpion  m. 

Wlosopad,  -u,  pl.  -y,  S7n. 
1)  ®belftetnatt  i  2j  ©aaraus= 
fall  m. 

Wlosoplaw,  -u,  pl.  -y,  syn. 
(Regaleaes)  ©eringöfönig  m., 
Rotbart  m.,  rote  ©eebarbe. 

Wlosowki,  -wek,  plur. 
tant.  sm.  ^auge  /.  jum  2lus= 
reiben  non  ©aaren,  ©aat= 
jupfer  m. 

Wlostolin,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Poivrea  (^^fSflanäe). 

Wloszczyzna,    -ny,    sing, 
tant.  sf.  1)  itolienifc^e  ©itten, 
©prac^e  2C.;  2)  ©rünjeug  «., 
I  ©uppengemüfe  n. 

Wloscianin,    -a,  pl.    -nie, 

sm.  Sauer  m.,  Sanbmonn  m. 

Wloscianka,  -ki,  pl.  -ki, 

i  sf.  SSäuertn   /".,   Sanifrau  /, 

!  ®orfmabd)en  n. 

Wloscianski,  adi.  8auer=, 
Sanbmannä»,  bäuerlid);  -e  zycie 
Sanlimannäleben  n. ;  -e  grunta 
aSouerngrünbe  pl.;  -ka  ko- 
misya  2luäeinanberfe|ungö=» 
fommiffion  f. 

Wlosc,  -sei,  pl.  -sei,  sf. 
S)otf  n.,  Sanbbefi^ung  /.;  ®ut 
n.,  Seft^tum  n. 

Wlosnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
Setaria  (^flange). 

Wlosnik,    -a,    pl.    -i,    sm. 

1)  Sric^ine  /.,  g-abenmurm  m. ; 

2)  ©aarpinfel  m. 
Wlozenie,   -nia,  sm.  ©in» 

einlegen  n.,  Iginlegen  n. 

Wloczba,  -by,  pl.  -by,  sf. 
©cf)lepptrog  m. 

Wloczebne,  -go,  sing, 
tant.  s)t.  eggengelb  n. 

Wlöczek,  -cz]:a,  pl.  -czki, 
sm.  ©gger  m. 

Wloczenie,  -nia,  sing, 
tant.  sn.  1)  ©c^leppen  n. ; 
2)  ®ggen  n. ;  3)  —  sie  ©erum= 
treiben  «..  3Sagabunbieren  n. 

W16cz§ga,  -gi,  pl.  -gi,  sm. 
1)  Öanbftreic^er  m.,  ©erum- 
treiber  m.,  SSagobunb  m., 
©troldt)  m. ; 2)  ©erumtreiben  n., 
SBacjabunbieren  n.,  iianbftrei= 
6)iXeif. ;  3)  (Lycopodium )  S\oU 
benmooä  «.,  Särlopp  m. 

W16cz§gostwo,  -wa, 

sing.  tant.  sn.  Sonbftret« 
d^erei  /'. 


Wloczka 


449 


Wnarodowiac 


-cy,  sm. 
Sanken» 


Öan3en^ 
iH.  -ka, 


Wloczka,  -ki,  2)l-  -ki,  sf. 
1)  SBoae  /.,  ©ttdiDoae,  'MoU 
lengarn  n. ;  2)  (Sgqen  n. ;  3) 
—  wina  gabenätei)en  n.  beö 
SBetneö. 

Wloczkowaty,  arfi.  faben= 
gifl^enb;  -te  wino  fabensie^en- 
ber  2Bein. 

Wlöczkowy,  adi.  3BoII=, 
^^oI[qarn=,  ©tidEgarn'. 

Wtocznia,  -ni,  ^jZ.  -nie, 
sf.  1)  Sanje /.,  ©pccr  n.;  2) 
SWiljfraut  n.,  iianjenfarn  w., 
©pifant  m. 

Wlocznik,  -a,  pl 
Saiijenttäger     m., 
Incc^t  ??t. 

Wioczniowy,  «c?/ 
Wiocznisko,  -ka, 
sn.  flto^e  San^e. 

Wloczyc,  fief;e:  Wlec. 
Wloczydlo,  -diu,  pl.  -dla, 
sn.  1)  ^ie^inftrumeiu   n. ;    2) 
0ettcnfetBel  /•.,  §aftboIbe /. 

Wloczykj  -a,  j^^-  -h  sm. 
Sanbftretc^ec  w. 

Wlok,  -u,  jß.  -i,  sm.  Q\ig,= 
ne^  «. 

Wlöka,    -ki,   pI. 
eine    $ufe    Sanbes; 
^$fluqfd)[eife  f. 
Wlokienny,  adi.  fa[eng. 
Wlokien,  -uia,  pl.  -nie,  sm. 
5-a[ergen)äct)ä  «.,  ^-aferfrebä  m. 
Wlokniaki,     -köw,     plur. 
taut.  sn.  eine  ^ilsart. 

Wlokniasty,  WlöknTsty, 
adi.  faferig,  Dott  {>afern,  Qa= 
fern;  korzonek  —  ©aug= 
mund  /. 

Wloknik,    -a,    jj?.    -i,  5W. 
gibrin  n.,  gaferftoff  ?«. 
Wlöknistosc,    -sei, 
tauf.  sf.  g-afetigreit  /. 
Wlokno,    -kna,   pl. 
sn. ;   dim.   Wlökienko 


-ki, 
-ki. 


sf. 
pl. 


sin//. 


W16knochrz%stniak,     -a, 

pl.  -i,  sm.  faferige  ®efdE)n)u[[t. 
Wloknowatosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  g-afevigfeit  /.,   Qa\e= 
rigfeit  /. 

Wloknowaty,  adi.;  Wlö- 
knowato,  adv.  faferig,  ja= 
ferig. 

Wludzac,  -dzam,  -dzalem, 

va.  imperf;  Wludzi6,    -dze, 

-dzilem,  va.  perf.  I^ineintotfeii, 

\  einreben ;  —  sie,  vr.  ftd^  ein= 

frf)Ieiclöen/  ficfe  etnfduneid^ern. 

Wtudzanie,     Wludzenie, 

\  -nia,  sn.  ^ineinloden  n.,  ©in= 

[  reben  n. 

!  Wmaczac,  -czam,  -czalem, 
;  va.  imperf. ;  Wmoczyc,  -cze, 
-czylem,  va.  perf.  eintunfen, 
einroeid^en,  inä  SUaffer  legen. 
Wmagac  sif,-gan),-galem, 
vr.  imperf. \  Wmodz,  wmoge, 
wmoglem,  t';-.  perf.  fid^  mit 
©eroalt  einbrängen. 

Wmarzn^c,  -rzne,  -rzna- 
lem,  vn.  perf.  einfrieren, 
l^ineinfrieren. 

Wmawiac,  -wiam,  -wiatem, 
va.  imperf. \  Wmowic,  -wie, 
-wil'em,    va.   perf.    einreben; 

—  CO  w  kogo  imnbm  roas 
einreben;  -wia  we  mnie  to, 
0  czem  ml  sie  nawet  nie 
snilo  er  rebet  mir  ein,  roo= 
Don  mir  nid^t  einmal  ge- 
tröumt  fjat ;  -wiono  w  niego, 
Äe  jest  geniuszem  man  f)at 
il^m  eingerebet,  ba^  er  ein 
®enie  fei;  nie  dam  sobie  tego 

—  id^  toerbe  eg  mir  ni^t  ein» 
reben  laffen;  —  sie,  vr.  — 
sie  do  kogo  fid^  jmnbm  auf= 
brängen,  anbieten. 

Wmawianie,  Wmowienie, 


j  -nia,  sn.  (ginreben  n, 
-kna,        Wmazac,  -ze,  -zalem,    va. 
-ka,  Iper/. ;     Wmazywac,     -zuje, 
pl.  -ka,  sn.  gafer  /.,  '^<3\tx  f.\  I  -walem,  va.  imperf.  ixn\6)m\h 
(Seroebe   n.,  ©efpinft    «.;   na  |  ren,  einfalben. 

Wmazanie,      Wmazywa 


-kna  rozebrac  jerfafem,  ger= 
jafern;  -kna  lataface  2111= 
roeiberfommcr  '?«.;  -kna  gi- 
bern im  tierifdien  Körper; 
-kna  jedrowe  jlernfafern  f;Z.; 
tkaniua  tak  nabita,  ^3  -kna 
trudno  dostrzedz  ba§  ©emebe 


nie,  -nia,  sn.  ©infd^inieren  «., 
©infalben  n. 

Wmiatac,  -tarn,  -tatem, 
va.  imperf. ;  Wmiesc,  wniiote, 
wmiotiem,  va.  perf.  hinein« 
feieren;  —  sie  vr.  fic^  rcol^in 


ift  fo  bid^t,  bafi  man  bie  gä=  |  einbrängen;  — sie  doczego  fid^ 
ben  foum  fe^en  fann;  -kna  |  ju  ctro.  anbieten,"  aufbröngen. 
pajeczjnybiegäbenbes^pinn:  I  Wmiatanie,  Wmiecenie, 
geroebeä.  I  -nia.  sn.  §ineinfef)ren  n. 

Slownik  polsko-niemiecki. 


Wmierzenie,  -nia,  sn. 
§ineinmcffen  n. 

Wmierzyc,  -rze,  -rzylem, 
va.  perf.  l)ineinmeffen. 

Wmiesic,  -sie,  -silem,  va. 
perf.  ^ineinfnete'n,  einrühren. 
Wmieszac,  -szam,  -szalem, 
va.  perf.  [|ineinmif^en,  ein« 
mengen;  calkiem  niepotrze- 
bnie  -szales  mnie  w  to  bu 
f;aft  mid^  ganj  unnötig  l^in= 
eingemengt;  —  sie,  vr.  fitf;  ein= 
mifc^en,  ficf)  einmengen;  -szai 
sie  do  uaszej  rozmowy  er  l^at 
fi^  in  unfer  ©efpräc^  einge» 
mengt. 

Wmieszanie,      -nia,      sn. 

(ginmengen  n.,  Sinmifd^en  n. 

Wmieszkac     sig,     -kam, 

-kaiem,    vr.    perf.     fid^    ein= 

bürgern. 

Wmiotac,  -tarn,  -talera,  va. 
perf.  ^ineinfc^mei^en,  hinein» 
rcerfen. 

Wmiotanie,  -nia,  sn.  |)tn= 
einfc^metfeen  n.,  §ineinn)er= 
fen  n. 

Wmoczenie,  -nia,  sn.  (Sins 
raeidöen  n. 

Wmodlic  sif ,  -die,  -dlilem, 
vr.  perf.  ftc^  einbeten. 

Wmotac,  -tarn,  -talem,  va. 
perf.  l)ineinn)idEern,  I^inein« 
oerroirfeln. 

Wmulenie,  -nia,  sn.  ^in« 
einftedten  n.  in  S^lamm. 

Wmulic,  -le,  -lilem,  va. 
perf.  in  ©c^lamm  l)inein= 
ftecten. 

Wmurowac,  -ruje,  -waiera, 
va.  perf.  Ijineinmauem,  ein= 
mauern. 

Wmurowanie,  Wmuro- 
wy  wanie,  -nia,  sn.  Ginmauern 
«.,  ^ineinmauern  n.\  —  pa- 
miatkowej  tablicy  ba§  Gin« 
mauern  einer  ©ebenitafel. 

Wmusic,  -sze,  -silem,  va. 
perf. ;  Wmuszac,  -szam,  -sza- 
lem,  va.  imperf.  —  co  w  kogo 
jmnbm  etro.  aufjroingen,  auf= 
brängen,  aufnötigen. 

Wniuszanie,  -nia,  stt. 
^ineinjraängen  n.,  hinein» 
brängen  n.;  2Iufnötigen  n. 
Wmykac,  fie[)e :  Wemkn^d. 
Wnarodowiac, -wiam, -wia- 
iem,  va.  imperf.;  Wnarodo- 
wid,  -wie,  -wilem,  va.  p>^Kf- 
einbürgern,  SBürgerred^t   »er» 

29 


Wnarodowianie 


450 


Wnioskodawca 


leiten;  jum  ^Patrioten  mad^en; 
—  CO  etro.  einem  33olfceintmp= 
fen,  beibringen;  —  sie,  vr. 
fic^  ^eimifc^  alä  5ßattiot  füt^Ien, 
fic^  bei  einem  %oiU  einbür= 
gern,  naturolifieren. 

Wnarodowianie,  Wnaro- 
dowienie,  -nia,  sn.  StaturO' 
lij'ation  f. 

Wnatrz  =  Wewnatrz. 

Wnet,  adv.  balb,  in  Äürje, 
alöbalb,  gleich,  fogleid^;  — 
potem  balD  na(^l^er. 

Wnetki,  adi.  jdE)nfH,  eiligft. 

Wnetze,  adv,  balb. 

Wngcac,  -cam,  -caiem,  va. 
iyytperf.^  Wngcic,  -ce,  -cilem, 
va.  i^erj.  ^ineinlocfen,  an« 
loden,  anföDern;  —  sie,  vr. 
fid)  lineinloden  laffen,  ben 
^öber  anbeißen;  —  sie  do 
czego  fid^  rao  einfd^muggetn, 
auf=,  einbrängen. 

Wngcanie,  Wngcenie, 
nia,  sn.  §inetnlodEen  «.,  2ln= 
loöen  «.,  Stniöbern  n. 

Wn|k,  -u,  vi-  -i,  sm. 
SSlenbe/.,  3lifc^e/.;  —  kro- 
ku  sruby  ©d^raubenplatte   f. 

Wngka,  -ki,  ^l.  -ki,  sf. 
g-üüung  /.,  SSertiefung  f.  um 
eine  j^üöUTig  ^eruni. 

Wngt,  -u,  'pl.  -y,  sm.; 
Wn§ta,  -ty,  pl.  -ty,  sjf.  Socf= 
fpeife  /. 

Wngtny,  adi.\  Wnftnie, 
adv.  ^meuUodenb. 

Wngtr,  -a,  ^;Z.  y,  sm.  ein 
fd^lec^t  Äa[trierter,  3Jerfc^nitte= 
ner.  Älappf)engft  m. 

Wngtrawiec,  -wca,  j^^- 
-wce,  sm.  Strongulus  (SJBurms 
ort). 

Wngtrowatosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf,  Sage  /.,  btr  öoben 
unter  bem  Sau^ringc  (Krypt- 
orchidismus). 

Wnftrze,  -trza,  pl.  -trza, 
sn.  1)  ^nnere(9)  «.,  3nnerfte(5) 
n. ;  —  domu  baä  9in"ere  bes 
§aufeö;  przejrzec  kogo  ai  do 
-trza  jmnbn  biä  inä  ^"»erfte 
burc^fdiauen;  —  ziemi  ®rb= 
innerf(5)  n.,  Unterirbifc]^e(6) 
n. ;  wlasciciel  -trza  Sefi^er 
be§  _  Qnnern ;  2)  =  Wuetrz- 
nosc. 

Wnftrznik,  -a,pl.  -i,  sm. 
Eudocarpou  (l^flanje). 

Wngtrznosö,  -sei,  pl.  -äci, 


sf.  1)  Snnci^Ks)  «. ;  2)  -.sei 
pl.  ©ingeioeitie  n. 

Wnftrzorosle,  -sli,  plur. 
tant.  s/.  Entcphyta  (|"cl^marot= 
jenöe  ©taubpilje). 

Wniebowst^pienie,  -nia, 
s».  §immelta{)rt /. ;  —  Pan- 
skie  €f)rifti  4>iini"elftt^rt;  — 
Matki  Boskiej  SDtariä  ^m= 
melfa^rt. 

Wniebowzigcie,  -cia,  sti. 
^immelfat)rt  /.  2)Jariä. 

Wniebowzifty,  adi.  in 
ben  §immel  aufgenommen; 
czuje  sie  jak  gdyby  —  ic^  fü^Ie 
mic^  rote  in  ben  ^immel  ser=> 
[efet. 

Wniesienie,  -nia,  sn.  1) 
hineintragen  «.;  2)  (Singe= 
bra:^te(5)  n. ;  ©inbringen  n. ;  — 
oferty  bie  Einbringung  einer 
Offerte. 

Wniesc,  -ose,  -cslem, 
va.  pe7'f.]  Wnosid,  -sze,  -si- 
iem,  ra.  imperf.  1)  ^ineintra= 
gen ;  -sli  go  na  rekach  do  sali 
obrad  man  trug  i^n  auf  §än= 
ben  in  ben  SBeratungsfaal 
hinein;  —  lözko  do  pokoju 
baä  33ett  in§  ^immer  tragen; 

2)  einbringen,  l^ineinbringen, 
bringen;  -osles  poköj  w  ten 
dem  bu  fiaft  griebe  in  biefcö 
§au§  gebracht;  -osJa  mu  w  po- 
sagu  wielkie  dobra  fic  l^at 
i[;m  alö  SJUtgift  gro^e  ©üter 
gebrad^t;  wszystko  co  zona 
meiiowi-osi  Qlleg,n)aä  bie  grau 
bem  SUanne  in  bie  ©f^e  bringt; 

3)  eintragen;  —  co  do  gto- 
wnej  käiazki  etlD.  inä  §aupt= 
buc^  eintragen;  —  dlug  na 
dorn  eine  ©d^ulb  auf  baä 
|)aug  eintragen  raffen ;  4)  ein= 
füf)ren ;  —  jakis  zwyczaj  eine 
©itte  einfüf)ren;  5)  ausbrin» 
gen;  —  toast  einen  Soaft 
bringen;  —  czyje  zdrowie 
jmnbn  fjod^Ieben  laffen;  6) 
einreichen,  beantragen;  — 
podanie  o  zniesienie  wyroku  ein 
i>)efuc^  um  bie  ilaff ation  beö  Ur= 
teils  einreichen ;  —  projekt  usta- 
vvy  einen  ©efe^entmurf  oor= 
fc^lagen;  —  oferte  eine  Offerte 
einreichen;  —  za  kim  prosbe 
für  jmnbn  g-ürbitte  einlegen'; 
7)  —  z  czego  auö  etiü.  fol= 
gern,  »ermuten,  fd^liefeen,  an= 
nef/men;  -sze  z  twego   obej- 


scia,  ie  chcesz  zerwac  sto- 
sunki  ze  mna  ic^  fc^lie^e  au§ 
beinern  S8enel)men,  bafe  bu  ben 
a}erlel^r  mit  mir  abbred^en 
roiQft;  z  tego  —  mozesz,  jak 
wielkie  bylo  moje  rozgory- 
czenie  barauä  fannft  bu  er= 
fe^en,  roie  gro^  meine  @rbit= 
terung  roar;   z    tego   mozesz 

—  o  przyszlosci  barauä 
fannft  bu  auf  bie  gutunft 
fc^liefeen. 

Wniewalac,  -lam,  -lalem, 
va,  imperf. ;  Wniewolic,  -le, 
-lifem,  va,  per  f.  aufjiinngcn, 
aufbringen,  aufnötigen. 

Wnijsc,  Wnijscie  ^ 
Wchodzic,  Wejscie. 

Wnik,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
feineä  Äanälc^en;  2)  SBogel» 
garn  n. ;  3)  galle  f. ;  we  -i 
wpasc  in  bie  gaUe  geraten; 
-1  knuc  jmnbm  eine  galle 
legen;  4)  Socfung  /.,  ^er= 
fü^rung  /. ;  zbyc  -i  .swiata 
fii)  ben  Soctungen  ber  3Belt 
entreißen. 

Wnikac,  -kam,  -kalem,  vn. 
imperf. ;  Wniknac,  -kne, 
-klem,  vn.  perf.  tief  einbringen, 
ftc^  Dertiefen,  turc^bringen; 
twoj  gios  -kal  do  serca  i  za 
dusze  cbwytai  beine  Stimme 
brang  in§  ^erg  unb  ergriff  bie 
©cele;  nie  -naLs  w  ducha 
autora  bu  bift  in  ben  ©eift 
bes  Slutors  nicijt  eingebrungen. 

"Wnikanie,  -nia;  Wniknig- 
cie,  -cia,  sn.  (Einbringen  n.; 
S)urc^bringen  ?;.;  Sßertiefen  ?!. 

Wniosek,  -sku,  pl.  -ski, 
sm.  1)  2lntrag  »?.;  popieram 

—  poprzedniego  mowcy  id^ 
untcrftüge  ben  2lntrag  beä 
SBorrebner§;  —  jego  nie  zo- 
stal  przyjetym  fein  Slntrag 
löurbe  nic^t  angenommen;  2) 
Folgerung  /.,  Sc^luf;  m., 
golge/.,  ©c|luBfolge ;  wypro- 
wadzic  z  czego  -ski  gotge= 
rungen  (xv.%  etro.  jie^en;  stad 
wypada  taki  —  ...  bar= 
auä  fann  gefolgert  merben, 
ba^  .  .  .  3)  S3orftf;lag  »;.;  — 
do  prawa  @efe^üorfdE)(ag,  ®e= 
fe^entrourf  TM.;  —  prokuratora 
ber  2lntrag  beä  ©taatä« 
anroatteg. 

Wnioskodawca,  -cy,  pL 
-cy,  sm.  SlntragfteHer  m. 


Wnioskowac 


451 


Wodochwyt 


Wnioskowac,  -kuje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  folgern, 
l'c^tieSen,  bie  g-olgerung,  ben 
@ci^[u|(  jte^en;  poniewa^  ga- 
dasz  glupstwa,  -kuje  stad,  ze 
jestes  glupi  roeti  bu  S)umtn= 
fjeiten  fprtc^ft,  folgere  id)  bar= 
auä,  baf(  bu  bumm  bift;  z 
czego  -kujesz  to?  tiiocaug 
fd^Iiefet  bu  barauf? 

Wnioskowanie,  -nia,  sn. 
©d&Iie^en  n.,  gotgern  «. 

Wnosiny,  -sin,  plur.  taut, 
sn,  ©injug  m.  in  bie  neue  2Bol^= 
nung. 

Wnoszenie,  -nia,  sn.  ®tn= 
tragen  n.,  hineintragen  «. ; 
Sinbringen  n.,  ©inreid^en  «. ; 
fyorgern  n. 

Wnotowac,  -tuje,  -walem, 
va.  imperf.;  Wnotowywac, 
-wuje,  -walem,  va.  per/. 
einnotieren,  einf(^reiben,  baju» 
notieren. 

Wnotowanie,  Wnotowy- 
wanie, -nia,  sn.  Sajufc^reiben 
n.,  ®ajunotteren  n. 

Wnuczg,  -cia,  pl.  -ta, 
sn.  ©nfeHtnb  n. ;  -ta  bie  (gnfel. 

Wnuczka,  Wnuka,  -ki, 
2)1.  -ki,  sf.  ©ntelin  /. 

Wnuczy,  Wnukowy,  adi. 
eii!er=. 

Wnuk,  -a,  pl.  -i,  sm. ;  dim. 
Wnuczek,  -czka,  pl.  -czki 
ober   -czkowie,  sm.   @n!el  m. 

Wnurzac,  -rzam,  -rzalem, 
va.  imperf.'^  Wnurzyc,  -rze, 
-rzyiem,  va.  perf.  eintauchen, 
^ineintauc^en,  oerfenfen,  t)er= 
liefen. 

Wnurzanie,  Wnurzenie, 
-nia,  sn.  (Sintau^en  n.,  ä)er= 
fenfen  «.,  S]ertiefen  n. 

Woda,  -dy,  pl.  -dy,  5/. 
1)  SBaff ec  n. ;  —  mineralna  2)it= 
neralroaffer;  —  zrödlana 
OueIIn)afiec;--rzeczna,sIodka 
©ü^roaffer;  —  morska  a}Jeer=, 
©eeraaffer;  —  deszczowa  3ie= 
genraaffer;  —  swiecona  $IBeiF|= 
roaffer;  —  cementowa  3ement= 
roaffer;  —  biezaca  fUefeenbeä 
3Baffer;  —  chlorowa  ©^[oiroaf= 
fer,  laoeflifd^e  Sauge,  (|lor^a[= 
tigeä  SBaffer;  —  destylowana 
beftiüierteä  SBaffer;  —  stojaca 
fte^enbeg,  ftagnierenbeä  3Q3af= 
fer ;  —  wapienna  Äalf  roaffer ;  — 
zaskörna     ©runbroaffer;    — 


zelaena  eifenfjaltigeä  Sßaffer; 
—  dzienna  ©et^roaffer,  %Cl<?,= 
roaffer,  ©icferroaffer;  —  krö- 
lewska  Äönigöroaffer ;  —  kry- 
stalizacyjna  ÄrtftaHifattonä= 
roaffer;  pJynac  z  -da,  przeciw 
-dzie  mit  Dem  Strome,  gegen 
ben  ©Irom  f  c^roimmen,  f  diiff  en ; 
przepadi  jak  kamien  w  -de 
er  ift  oerloren  gegangen  roie 
ein  inä  3Baffer  geroorfener 
©tein,  er  ift  gang  oerfdjollen; 
-da  prowadzic  towary  bie 
2Baren  ju  SBaffer  füt)ren; 
do  -dy  jechaö,  konie  prowa- 
dzic  jur  Sränfe  reiten,  bie 
5pferbe  fül^ren;  na  swoje  koJo 
-de  ciagnac  baä  Sßaffer  auf 
feine  9MVe  leiten,  feinen 
SSorteil  in  ad^t  nehmen;  -de 
do  morza  nosic  SBaffer  in  ben 
SBcunnen  tragen;  o  chlebie  i 
-dzie  bei  SBaffer  unb  SJrot; 
w  metnej  -dzie  ryby  lowic 
im  Grüben  fiirfien;  niegodzien 
i  -dy  podac  mu  er  ift  nicf)t 
raert,  if)m  ba§  SBaffer  lu 
reid^en;  trudno  plynac  przeciw 
-dzie  e§  ift  fc^roer  gegen  ben 
©trom  gu  fd^n3immcn,  gegen 
bie  allgemeine  Diidjtung  an^u= 
fämpfen;  radby  go  w  ?yzee 
-dy  Utopie  er  niörfjte  il^n  in 
einem  Söffel  Sßaffer  ertrönfen, 
er  möchte  i^n  mit  allen  mög= 
Heften  unb  unmijgncften  SKitteln 
befeitigen;  krew  nie  —  33tut 
ift  nicftt  SBaffer,  SBIut  ift 
bicfy;  alä  SBaffer,  ber  Wtn\ä) 
ift  nid)t  oon  §015;  2)  Söaffer 
n. ;  Urin  m. ;  -de  puszczac 
SBaffer  abfcftlagen  f  3)  -Aj,pl. 
Sabeort  m.,  S3ab  ».,  ©efunb= 
brunnen  ?«.;  byc  u  w6d  im 
33abeorte  fein ;  do  w6d  jechac 
in§  Sab  faf^ren. 

Wodan,  -u,  sing.  tant.  sm. ; 
—  ielaza  Sifenojtjb  n. 

Wodewil,  -u,  pl.  -e,  sm. 
SSaubeoiHe  «.,  ©ingfpiel  «. 

Wodmoryn,  -u,  pl.  -y, 
sm.  Slquamartn  m.;  SBertjü 
m.,  immergrüner  ©betftein. 

Wodmuch,  -u,  pl.  -y,  stn. 
3;^Jaffertrommct  /.,  aSaffetfäu^ 
Ienmafct)tne  /. 

Wodne,  -go,  sing,  tant, 
sn.  aßafferjoa  m.,  3Eaffer= 
gebühr  /. 


Wodniak,    -a,  j^l-   -i,    sm, 
Pontederia  (^^ßftanjc). 
Wodnian,  -u,  pl.  -y,  sm.; 

—  zelaza  Gifenft^orat  n. 
Wodnica,  -cy,   2)1.  -ce,  sf. 

1)  aßafferni)mpl)e/.;  2)  SBaffer» 
fud}t/.;  3)  SBafferfaben  m., 
SBurmmoos  «.,  SBurmtang 
m.,  2)leeralgc  f, 

Wodniczny,  adi.  S[Baffer= 
fud)t=;  roaffer)  ücfttig. 

Wodnic,  -nie,  -nilem,  va. 
l)ert.  roäffern,  roäfferig  machen. 

Wodnied,  -nieje,  -nial'em, 
vn.  imperf.  ju  Söaffer,  roäfferig 
loerben. 

Wodnik,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
maVLt  /.;  2)  filbcrroeile 
©c^roimmfpinne;  3)  3Baffer=, 
ÄQUcftfäfer  m.;  3)  SBaffer» 
mann  m.  (©ternbilb);  5) 
2Bafferftoff  ?w.;  6)  SBafferarjt  ?«. 

Wodnistosc,  -sei,  sing. 
tant.  sf.  Söäfferigleit  f, 

Wodnisty,  adi.;  Wodni- 
sto,  adv,  roäfferig,  roaffer» 
l^altig,  roafferreicft. 

Wodnocielnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  3Bafferfucftt /. 

Wodnocielny,  adi.  roaffer= 
fücbttg. 

Wodnokrewnosc,  -sei, 
sing.  tant.  sf.  p[)[egmatifcftc§ 
Temperament,  SBIafebiütigJeit/. 

Wodnokrewny,af^e.  pl^[eg= 
matifc^,  blaplütig. 

Wodnosc,  -sei,  sing,  tant. 
sf.  aOöäfferigfeit  /. 

Wodnoziemny,  adi.  am= 
pl^ibial,  beiDlebig,  im  SBaffer 
unb  auf  ber  @rbe  lebenb. 

Wodny,   adi.  1)   3Baffer=; 

—  m}yn  2ßaffermül^Ie  /.; 
clo  -ne  SQßafferjott  ?h.  ;  -na 
grobla,  tama  3Bafferfd^Ieufc 
f. ;  -na  barvva  Söafferfarbe  /. ; 
-na  bitwa  ©eefcftlacftt  /.;  — 
znak  SBafferjeidien  n.;  -ni 
mieszkancy  SEBofferberooftner 
pl.;  —  papier  ungeteimteä 
'Rapier,  SDrurfpopier  «.;  2) 
-na  strzala  ^pfeilfraut  n.;  -na 
wesz  ©cfttangenfrant;  -ne  nici 
Sffiafferfäben  pl. 

Wodny,  -nego,  pl.  -ni,  sm. 
SBaffermann  m.,  (Grubenar- 
beiter m.  jum  9Iuif{^öpfen 
bes  aBaffer§. 

Wodochwyt,  -n,  pl.  -y, 
sm.  ©oUöffel  m. 

29* 


Wodociag 


452 


Wodzowski, 


Wodociag,  -u,  i)l.  -i,  sm. 
1)  aBafferleitunG  /.,  2öaffet= 
roerl  n. ;  —  podziemny  untets 
irbifc^e  SSafferleitmig ;  —  vu- 
rowy  9löl)venroafferreituitg, 
gflö^renfa^rt  f.;  2)  gBa|jer= 
fünft  /■.;  3)  SBaffergraben  m.,  i 
SBafferfuvc^e  /.;  4)  2ßa[fer=  | 
pumpe  /. 

Wodociaglosc,   -sei,  sing, 
tant.  sf.  ^rTöinuIiE  /.,  Söaffer-» : 
Iraft[e|re  /'.  1 

Wodociek,  -u,  pl.  -i,  sm.  ' 
2l6flu^  m.,  3iinnfa(  n.,  Äanat  m. 
Wodoczyn,  -u,  pl.  -j,  sj7i. 
aöaffcrftoff  m..  ^i^örogen  n. 
Wododrzew,  -a,  j)^-  -J, 
sm.  Tetracera  potatoria 
(^ftanje).  : 

Wodoglowie,  -wia,  pl. 
-wia,  5«. ;  Wodoglow,  -own, 
pl.  -owy,  sm.  SBafferfopf  m. 
Wodoklon,  -u,  pl.  -y,  sm.  \ 
^latane  f.,  SÜafjeral^orn  m.  \ 
Wodokrew,  -krwi,  sing, 
tant.  sf.  2lnämie  /.,  33hit= 
atmut  /.  j 

Wodokrocz,  -a,  pl.  -e,  sm. : 
Hydrophylax  (^^flanje).  j 

Wodolag,  -a,  pl.  -5,  sm. 
Stratiomys  (Qnfeftenart). 

Wodolej,  -a,  2>^-  -e,  sju. 
Söaffergiefeer  m. 

Wodolist,  -u,  pl.  -y,  stn. 
Dodanea  (^ftanje). 

Wodomiec, -inca,^:)?.  -mcy, 
sm. ;  Wodomcza,  -czy,  pl. 
-cze,  sf.  2lbleitung§fanal  m., 
Gntroäfierungefanat  in. 

Wodomierz,  -a,  ^;?.  -e,  sm. 
SBaffermeffer  m.,  Sßafferpegel 
m.,  §x;brometer  n.;  —  piy- 
wakowy  ^eget  mit  ©rf)it)im= 
mer;  —  ro^oiczkowy  3)}ini= 
mal"  unb  aJlajlmalpeget;  — 
samokreslny  }elbftregiftrieren= 
ber  ^egel;  —  zegarowy 
^eaelufir. 

Wodonosiciel,  -a,  pl.  -e, 
«7«.  Sßaff  er  träger  w. 

Wodonosicielka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  aL^afferträgertn  /. 

Wodonosze,   -szuw,   pltir. 
tant.   sn.   SBaffertragbanb  n. 
Wodopelny,       adi.      voll 
SBaffer. 

Wodoplawny,  Wodopla- 
wy,  adi.  im  äiJaffer  fd)n)im= 
menb. 


Wodor,  -u ;  Wodorod, 
-rodn,  sm.  SBafferftoff  m. 

Wodopoj,  -poja,  pl.  -poje, 
sm.  1)  äiJaffertrinfer  m.;  2) 
Srän!e  /. 

Wodorniaki,  -kow,  pltir. 
tant.  sn.  ^t)örogenten  pl. 

Wodorodny,  adi.  äl5offer= 

ftoff=-,  —  gaz  auafferftoffgaö  w. 

Wodorost,  -u,  pl.  -y,  sm. 

SBafferpflanje  /.,  ©eegraä   n., 

Sirge  /. 

Wodorosl,  -i,  pl.  -e,  sm. 
SBafferreiä  m. 

Wodoselenian,  -u,  pl.  -y, 
sm.  ©elentüafferftoff  m. 

Wodosiarczan,  -u,  pl.  -y, 
sm.  ©c^tDefelroafferftoff  m. 

Wodosinian,    -u,   pl.    -y, 
sm.  ctianroafferftofffaureä  ©alj. 
Wodoskoczny,     adi.     -na 
rurka  Sifierro^r  n. 

Wodoskok,  -u,  pl.  -i,  sm. 
©pringbrunnen  m. 

Wodosowka,    -ki,   i)l.   -ki, 
sf.  äBafjermotte  /. 
[      Wodospad,  -u,  2>h  -y>  *»*■ 
I  SBafferfaü  m. 

i      Wodosplaw,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1  SBaffergrabcn  m. 
!      Wodostan,  -u,  ^jZ.  -y,  s)7i. 
2Baffetftanb  m. 

Wodotok,  -u,  1)1.  -i,  sm. 
33afferleitung  /. 

Wodotrysk,  -u,  jil-  -h  sm. 
(Springbrunnen  m.,  g-ontänef. 
Wodowaga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
SBaffermeffer  m. 

Wodowaznia,  -ni,  sing, 
tant.  sf.  §t;broftatif /.,  2öaffer= 
rcägefunft  /.,  aSafjerftanbs» 
Ief)re  f. 

Wodowstrgt,  -u,  sing, 
tant.  sm.  SBafferfdieu  /. 

Wodozbior,  -oru,  pl.  -ory, 
sm.  SBafferfialter  m.,  äßaffer= 
bel^älter  m.,  SÜafferrelerDoir  »., 
Siejerceteic^  m. 

Wodoziemian,  -u,  pl  -y, 
sm.  tellunüafferftofiiaureö 
©arj. 

Wodozwodztwo,  -twa, 
sing.  tant.  sn.  2BafferIeitungä= 
fünft  /. 

Wodozolw,  -ia,  p>^-  ■iß, 
sm.  (Süferoaffetfdiilbfröte  /. 

Wodunka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
äl>affevblaje  /. 

Wodza,  dzy,  ^;Z.  -dze,  sf. 
1)  3üger  w.,  güfjrung/.,  Sen- 


!ung  /.,  ^(xum  m.,  Seitrie= 
nien  m.\  puscic  -dze  swojej 
fantazyi  feiner  ^[^antafie  freien 
Sauf  [äffen;  -dze  rzadu  bie 
3üge[  ber  ^Regierung;  njac 
-dze  rzadu  bie  3ügel  ber  9ie= 
gierung  ergreifen;  trzymac 
kogo  na  -dzy  jjmnbn  im  Qant 
mc  tjalten;  trzymac  swoj  je- 
zyk  na  -dzy  feine  ^uns^  int 
3aumc  l^alten;  puäcic  -dze 
zlosci  bem  3otne  freien  Sauf 
laffen;  puscic  -dze  komu 
jmnbm  bie  QüQd  fd^iefsen 
raffen;  2)  »efe^I  m.,  SÄnfü^» 
rung  f.,  Äommanbo  n. ;  3) 
-dze  röwnoleglociagowe  Seil» 
fer  pl. 

Wodzaca,  -cej,  pl.  -ce,  sf. 
güfirung'^/.,  ©ieitbal^n  /.; 
—  drazka  suwakowego  ^Ü'^= 
rang  ber  ©d^ieberftange;  — 
suwaka  ©c^ienenfü^rung, 
©c^ieberfüörung  f.,  Schieber» 
rahmen  »t.;  —  suwaka,  wo- 
dzidlo  proste  ©d^ienenfü^rung, 
©c^ieberfüf)rung,  ©ct)ieberraf)= 
men;  —  zawiasowa  ©elen!= 
fül^rung. 

Wodzenie,  -nia,  sn.  5"^= 
reu  n.,  herumführen  «. 

Wodziana,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
Najas  (ffiafferpflan^e). 

Wodzianka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  Sßafferfuppe/.;  2)  2lug» 
TDUdö§  m.  am  ©tamme. 

Wodzianowaty,  adi.',  -te 
rosliny  ©eerofen  pl.,  Slpm« 
pf)en  2)1. 

Wodziczyn,  -u.  pl.  -y,  sm. 
(Colonias)  ©c^ipinbbtume  /. 

Wodziö,  "dze,  -dzilem,  va. 
imperf.  führen,  l^er«mfü|reu, 
fic^e:  Wiese. 

Wodzielina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  Mintella  (^:pf[an3e). 

Wodzien,  -nia,  pl.  -nie, 
sf.  Corethra  Onfeft). 

Wodzik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©Iciter  m.,  ^üf)rung  /. ;  — 
kulisowy  ®(eit^o(j  n  ,  Äulif= 
fenftein  m.,  {}üf)rungstopf  m. 

Wodzirej,  -a,  pl.  e,  sm. 
58ortänjer  w. ;  2lnfür;rer  m., 
SJäbelefü^rer  m. 

Wodzowad,  -dzuje,  -wa- 
l'em,  vn.  imperf.  anfül^ren, 
fommanbicren. 

Wodzowski,  adi.  gül^rer«, 
3(nfüf)rer=. 


Wojacki 


453 


Wola 


Wojacki,  adi.  ©olbatctt-, 
fotbatijc^. 

Wojaczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Solbotenlebenn.;  Ätiegäjug  m.', 

Wojak,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
Ärteger  m.,  ©olbat  m.,  ^riegä« 
mann  m. 

Wojaz,  -n,  pl.  -e,  sm. 
Steife  /.;  =  Podröz. 

Wojazer,  -a,  xyl.  -owie,  sm. 
3ieifenöe(t)  m.\  =  Podrozu- 
jacy. 

Wojazowac,  -zuje, -waJem, 
' vn.  imperf.  reifen;  =  Podrö- 
zowac. 

Wojazowanie,  -nia,  sn. 
Jieifen  n. ;    :=  Podrözowanie. 

Wojennosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  1)  i^tiegäroefen  n.; 
2)  fciegerifcfier  ®eift. 

Wojenny,     adi.    ^tiegö«; 

—  podstep  Stieciälift  /. ;  w 
-ch  czasach    in    Ätiegöjeiten; 

—  komisarz  KriegSfornmiffäc 
m.;  —  sad  ^ticgögettc^t  n.; 
sztuka  -na  ßtiegifunft  /. ;  budo- 
wnictwo  -ne  Ätiegöbaufunft  /. 

Wojewoda,  -Ay,pl-  -dowie, 
sm.  SBottDobe  m.;   §eräog  m. 

Wojewodowac,  -duje,  -wa- 
Jem, vti.  imperf.  bie  3Bürbc 
eines  Sßoiiooöen  ßefleiben. 

Wojewodzianka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  Socktet  /.  beä  SOBoi» 
rooben. 

Wojewodzic,  -a,  pl.  -e, 
sm.  ©o^n  m.  beö  Söoircoben. 

Wojewodzina,  -ny,  pl. 
-nie,  sf.  ©ema^tin  J.  öeä 
SBotrooben. 

Wojewodzki,  adi.  Sßot= 
n)obfc^aftä=. 

Wojewodztwo,  -twa,  ^^Z. 
-twa,  sn.  SBoirDObfd^aft  /. 

Wojlok,  -a,  pl.  -i,  svi. 
giljtuc^  n. ;  gitjbecfe  /.  unter 
Dem  ©attef. 

Wojlokowy,  adi.  5*^3= 
tud)=,  von  giljtucf). 

Wojna,  -ny,  pl.  ^  -ny,  sf. 
ßrieg  m.;  -ne  wydac,  wypo- 
wiedziec  komu  jmnbm  ben 
Ärieg  erüären,  anfünbigen ; 
—  wewnetrzna,  domowa  in= 
ncrer  Krieg,  $8ürgerfrieg ;  -ne 
z  kirn  prowadzic  mit  jmnbm 
Krieg  führen;  -ne  wzniecic  ben 
Krieg  ceranlaffcn,  terurfadjen; 
wypowiedzenie    -ny  Krtegäet= 


flärung  /. ;  —  wybucha  ber 
Ärieg  bricht  auä;  gotowac 
sie  do  -ny  [ic^  jum  Kriege  bi" 
reiten,  ruften;  bog  -ny  Äctegä»" 
gott  w. ;  jechac  na  -ne  in  ben 
Krieg  jief)en;  wieczna  — 
w  domu  erotger  Unfriebe  Im 
§aufe;  —  pismienna  geber» 
frieg,  ^olemit  /.;  —  kokosza 
3flumme[  m. 

Wojowac,  -juje,  -walem, 
vn.  imperf.  Krieg  führen,  bes 
fliegen,  fämpfen,  ftreiten;  ko- 
sciol"  -jojacy  flreitenbe  Kird)e. 

Wojowanie,  -nia,  sn.  33e= 
friegen  n.,  Kämpfen  n.,  Krieg» 
führen  n. 

Wojownica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  Kämpferin  /.,  §elDin  f. 

Wojowniczy,  adi.;  Wojo- 
wniczo,  adv.  friegerif  c^,  Iampf= 
luftig ;  czemu  dzis  jestes  tak 
-czo  usposobiony  roarum  bift  bu 
l^eute  fo  tciegerifd^  geftimmt; 
duch  -czy  frtegerif(^er  ©eift. 

Wojownik,  -a  pl.  -cy,  «?n. 
Krieger  m.,  §elb  w.,  Kämpfer  m., 
KriegSmann  m.,   Sefrieger  m. 

Wojowny,  adi.  !riegerifc^, 
ftreitbar. 

Wojski,  -kiego,  pl.  -scy, 
sm.  (altpolnifc^er  ^Beamter) 
KriegöDormunb  m. 

Wojsko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
'§eer  n.,  Kriegs^eer  n.,  2lrmee  f. 
SKititär  n.;  sluzyc  w  -ku 
Beim  aJJilitär  bienen ;  wzieli  go 
do  -ka  man  T^at  i^n  jum 
3}litität(bienft)  genommen;  za- 
ciagnac  sie  do  -ka  beim  2IU« 
ntär  eintreten;  —  pod 
wodza  arcyksiecia  baä  §eer 
unter  bem  Kommanbo  beS  ®r3= 
^er;?og§. 

Wojskowiec,  -wca,  pl. 
-wcy,      sm.      9JJiIitärift     m. 

Wojskowosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  1)  3Rilitari§muä  m. ; 
2)  ainntär  n.,  ÜJiilitärftanb  m., 
Kriegäbienft  m.;  3)  Kriegärae= 
fen  n. 

Wojskowy,  adi.;  Wojsko- 
wo,  adv.  militärifc^,  9JUlitär=, 
Kriegä=;  —  stan  2Kilitär= 
ftonb  m. 

Wojskowy,  -wego,  pl.  -wi, 
sm.  ©olbat  m. 

Wokabularz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  Süörterbuc^  n.,  SJofabu» 
lar  n. 


Wokabula,  -ly,  pl.  -iy, 
.sf.  SBofabet/. 

Wokacya,  -cyi,  pl.  -eye, 
sf.  Berufung  /. ;  =  Powolanie. 

Wokacyjny,  adi.  SBeru« 
fungS*. 

Wokalista,  -sty,  pl.  -sei, 
sm.  ©änger  m.,  SSofalift  m. 

Wokalny,  adi.  ^Sofal-, 
®efangs=. 

Wokanda,  -dy,  ^:»?.  -dy, 
sf.  ^roje^lifte  /.  bei  ben  ®e» 
rtc^ts^öfen. 

Wokolo  =  WkoJo. 

Wola,  -li,  sing.  tant.  sf. 
1)  SBiUe/.,  SBoßen  n. ;  badz  — 
Twoja  jako  w  niebie  tak  i 
na  ziemi  Sein  Sßitle  gefcf)e^c 
im  §immet  foroie  auf  ©tben; 
bez  -li  boskiej  wJos  ei  z  gto- 
wy  nie  spadnie  ofine  ©otteg 
aSiEen  rcirb  bir  fein  Saar 
gefrümmt;  wolna  —  freier 
Sßille;  z  dobrej  i  nieprzymu- 
szonej  -li  au§  freien  ©tütfen, 
o^ne  jeben  ,3""^"9i  to  byta 
—  Beza  eä  roar  ©otteä  Sßille; 
nie  miec  wlasnej  -li  leinen 
eigenen  SBtUen  fiaben;  bez 
moznosci  —  jest  daremna 
ol^ne  aJiögüd^feit  ift  ber  SQSiHc 
nu^Ioä,  baä  SBoUen  genügt 
nid^t,  man  mu&  aurf;  bie  2Jlög= 
lic^Eeit  fiaben,  eä  auszuführen; 
stosowac  sie  do  czyjej  -li 
fi^  na^  jmnbä  SDBiHen  rieten; 
jezeli  to  twoja  — ,  poddam 
sie  z  pokora  roenn  e§  bein 
SB^iße  ift,  roe'rbe  ic^  mid^  mit 
S^emut  unterroecfen;  gdzie 
nie  moÄna  chciec  i  niechciec, 
tarn  obca  —  panuje  voo  nion 
nicf)t  njünfc^en  unb  nic^t« 
roünfdöen  fann,  bort  f)errf^t 
ein  frember  SBiUe;  zmusic 
kogo  do  czego  pomimo  jego 
-li  jmnbn  gegen  feinen  SBil» 
ten  äu  etro.  jroingen;  pozo- 
stawiam  to  twojej  -li  i(§ 
überlaffe  e§  beinern  SBiCen;  — 
stoi  za  uczynek  ber  gute 
aßille  gilt  für  bie  %<xi;  byc 
dla  kogos  dobrej  -li  jmnbm 
geneigt,  jugetan,  I)olb  fein;  byc 
dla  kogos  ziej  -li  jmnbm  ab- 
geneigt, ab[)olb,  gram  fein; 
wszystko  mu  idzie  podlug  -li 
aUeS  gel^t  i^tn  nacf)  äl'unfd^; 
do  -li  nac^  aSelieben,  nad) 
§et3enSluft,  3ur  ©enüge;  miec 


Wolanin 


454 


Wolnowierny 


czegos  do  -li  ctro.  jur  ©enüge 
l^aben;  nasmialismy  sie  do  -li 
roir  ijaben  nac^  öergenähift 
gelod^t;  juzes  sie  do  -li  na- 
jadl  bu  f;a|'t  j|e§t  genug  ge^ 
geff^n ;  nazartowalem  sobie 
z  niego  do  -li  ic^  f;abe  mit 
ifjm  nac^  §erjenäluft  meinen 
©pa§  getrieben;  ostatnia  — 
Seftament  n.,  le^ter'  'ffiitTe; 
Bo^a  —  ©olteä  SBiUe,  in= 
nerer  Sriefc,  SBeruf  ?«.  ju  etio. ; 
2)  S-reija^re  ^jZ.  beä  ßolo» 
niften,  greifofonie  /.,  greigut 
«.;  3)  po  -li,  adv.  nac^  SßiHen, 
gemütltd^,  langfam;  4)  mimo 
-li,  adv.  unroillfürUd),  of;ne 
ju  rooUen. 

Wolaniu,  -a,  pl.  -nie,  sm. 
greifaB  w. 

Wolant,  -a,  ^jü.  -y,  s»?. 
Sßolant  w.,  geberbatt  m. 

Wolarek,  -rka,  pl.  -rko- 
wie,  sm.',  Wolarz,  -a,  pl. 
-e,  sm.  1)  Dclfenl^änbler  m.; 
Dd^fentreiber  m.;  2)  Äropf» 
iauber  ?h. 

Wolarka,  -ki,  2??.  -ki,  sf. 
1)  Dc^jentreibevin  /. ;  Dd^fen= 
pnbletin/.  •,  2)  Äropftaube /". 

Wolarnia,  -ui,  ^j?.  -nie, 
sf.  Od)icnftaI(  m. 

Wolaty,  Wolowaty,  adi. 
Iropfig. 

Wole,  -la,  2^^-  — >  *«•> 
W61,  -ola,  pü.  -ole,  sm. 
Äropf  m. 

Wolec,  -le,  -lalem,  vn. 
iinperf.  oorgier^en,  lieber 
ttJoHen;  -le  umrzec  nii  tyle 
cierpiec  ic^'  jie^e  cor  ju  fter» 
ben,  alä  fo  oiet  gu  leiDen-, 
-le  ciebie,  bo  jestes  spokoj- 
niejszy  id)  ^,(xbi  V\i)  lieber, 
raeil  bu  ruhiger  bift;  w  tem 
goracu  -lalbym  jechae  noca 
ic^  möchte  bei  Diefer  §i^e  lieber 
beg  9iacf)tä  fahren ;powiedz  mi, 
CO  -lisz  fage  mir,  roaä  bir 
lieber  ift. 

Wolej,  adv.  el^er. 

Wolfram,  -u,  sm.  1)  2öolf= 
ram  w?.;'2)   Sßolframfiat)!  m. 

Wolframek,  -mku,  pl. 
-mki,  sm.  SBoIframojt)b  n. 

Wolframian,  -u,  pl.  -y, 
sm.  iöolframfciure  f. 

Wolframowy,  adi.  SBolf" 
ramö',  oon  äßolfram. 


Woliglod,  -odu,  sing.  tant. 
sm.  !rantr)after  junger. 

Wolina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
maaerer,  elenber  Dc^ö. 

Wolnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
fjreimarft  ?«. 

j  Wolnic,  -nie,  -nilem,  va. 
imperf.  nad^laffen,  fc^roäd^er, 
geltnber  machen;  —  wode 
baä  SBajfer  (au  moc^en. 

Wolniec,  -nieje,  -nialem, 
vn.  imperf.  nad)Iaffen,  nad^= 
geben,  lorferer,  lofer  rcerben; 
woda  -uieje  baä  Söaffer  lüirb 
tau. 

Wolnienie,  -nia,  sm.  3tac^= 
laffen  n. 

Wolniuchnosc,  Wolniu- 
sienkosc,  Wolniutenkosc, 
-sei,  sing.  tant.  sf.  gro§e 
Sanc^famfeit,  (3d;taffr}eit. 

Wolniuchny,  Wolniu- 
tenki,  Wolniusienki,  adi.\ 
Wolniuchno,  Wolniutko, 
Wolniusienko,  adv.  lang» 
\axa,  \6)[a\\,  fe^r  lau,  leife; 
na  -chnytn  ogniu  piee  auf 
ganj  gelinbem   g-iuer   baden. 

Wolno,  adv.  1)  lotfer, 
fd^Iaff,  bünn,  lang[am;  jechae 

—  langf am  fal^ren ;  —  co  zwia- 
zacctro.  locfer  binben;  jedz-niej 
fa^re  langsamer;  namysi  sie 
— ,  a  wszystko  spiesznie  czyü 
bebenfe  langfam  unb  l^anble 
fernen ;   2)  frei;  pusci6  kogo 

—  jmnbn  freilaffen  kon  — 
chowany  ein  im  freien  bref= 
fierteä  ^pferb;  —  chodzi  er 
gcl^t  frei  lierum;  3)  e§  ift 
erlaubt,  man  barf,  man  fann ; 
czy  —  wejsc?  ift  erlaubt  (ein= 
jutreten)?;  czy  —  mi  isc  na 
przechadzke?  barf  icf|  fpajiereu 
gel}en?;  nie  —  ci  sie  ani  na 
chwilke  oddalic  bu  batfft  bid) 
audö  nic^t  für  einen  2lugen= 
blid  entfernen;  —  mi  roblc, 
CO  mi  sie  podoba  ic^  fann 
mad^en,  roaä  ic^  miü. 

Wolnoczynny,  adi. ;  Wol- 
noczynnie,   adv.   mittfürlid^. 

Wolnom6wnosc,-3ci,sj«/7. 
tant.  sf.  Siebcfrei^cit  /.,  ©prec^« 
fräbeit  /. 

Wolnomöwny,  adi. ;  Wol- 
nomöwnie,  adv.  freirebenb, 
freimütig. 

Wolnomularski,  adi.  grei^ 


maurer=,  freimaurerifdj ;  -ska 
loza  gteimaurerloge  /. 

Wolnomularstwo,  -wa, 
sn.  Freimaurerei  /. 

Wolnomyslnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  j^reibenferei/.,  '^xix- 
benfertum  n. 

Wolnomyslny,  adi.\  Wol- 
nomyslnie,  adv.  freibenfenb, 
freii'innig. 

Wolnopalczasty,  adi. 
freifingerig,  getrennt  fingerig. 

Wolnoprgcikowy,  adi. 
freiftaubig. 

Wolnopromienisty,  adi. 
freiftrat)lig. 

Wolnosc,  -sei,  pl.  -sei,  sf. 
1)  Freiheit  /.;  —  osobista 
perfönlic^e  ^"'^^'^"t;  — >  ^ö- 
wnosc,  niepodleglosc  g^rei^eit, 
©leic^^eit,       Unab^ängigf  eit ; 

—  od  podatköw  (Steuerfrei= 
l^eit;   —  prasy   *Dre^freil^eit ; 

—  rachöw  grei^eit  ber  Se= 
roegungen;  na  -sei  in  grei= 
Ijeit;  wypuscic  na  —  in 
fyreif)eit  fegen;  darowac  komu 

—  imnbm  bie  %xt.\^t\.t  fc^en= 
!en,  (Xihtw,  bogini  -sei  ©öttin 
ber  g-rei^eit ;  stracid  —  bie 
greil)ät  cerlieren;  lepszy 
w  -sei  kasek  ladajaki  nizli 
w  niewoli  przysmak  in  ber 
greif)eit  fc^metft  maä  immer 
beffer  alä  in  @efangenf($aft 
bie  fcinften  Sederbiffen ;  2) 
©rlaubni^/.;  dal  mi  —  od- 
jechac  do  domu  er  'ijO.i  mir 
i£rlaubni§,  Urlaub  erteilt,  nad) 
§aufe  ju   fahren;    dac  komu 

—  postapienia  z  czem,  jak 
ehce  jmnbm  bie  g-rei^eit  laffen 
mit  einer  ©oc^e  ju  uerfafjren, 
tt)ic  er  roolle;  masz  —  eö 
fte^t  bir  frei;  3)  Ungebunben= 
tjeit  f.,  2luägelaffen§eit  /., 
Soderljeit  /'.;  —  obyczaj6w 
53ocfer^eit  ber  Sitten;  4)  g-rei» 
mütig!eit  /.,  greimut  ?«.;  5) 
greimarlt  m.,  greiplalj  «?., 
greibube  /'. ;  6)  —  stolca  offener 
:^eib,  teid)ter  ©tul^lgang;  7)  — 
stanu  e^elofiafeit  f.,  Sebigs 
feit  /.;  8)  -Sei,  pl.  ^4JriDi= 
legien  pl.,  grei^eiten  pl. 

Wolnowierca,  -cy,  pl.  -ey, 
sf  ^-reigeift  m.,  greibenfer  m. 

Wolnowierny,  adi.  frei» 
gciftig,  freibenferifd). 


Wolnowierstwo 


455 


Womitoi*yum 


Wolnowierstwo, -wa,  SM?^. 
tant.  sn.  jyreigetfterei/.,  j$rei= 
benferei  /. 

Wolnowladca,  -cj,pJ.  -cj, 
sm.  Setbft^erri'ctiec  m. 

Wolnowladczyni,  —  pl. 
-nie,  sf.  Selbfttiercictieriu  /. 

Wolnowladztwo,  -twa,  sn. 
(SeI6[t()errlc^aft  /. 

Wolny,  adi.  1)  frei,  una5= 
pngig;  —  naröd  ein  freieä 
SJoIf;  —  raularz  Freimaurer; 
uczynic  kogo  -m  imnbit  6c=» 
freien;  ni  -nej  mysli,  ni 
-nego  ruchu,  ktozby  to  zoiesc 
m6gl?  feinen  freien  ©ebanfen, 
fetne  freie  33eroegung,  roer 
Jönntebaä  erfragen?;  wolana- 
sza  -ua  jest,  bo  jest  w  naszej 
mocy  unfcr  SßiÜe  ift  frei,  roeil 
er  in  unferer  2)iad^t  liegt; 
nie  mam  ani  chwilki  -nej  id) 
^aBe  nid)t  einen  2lugcnblic! 
frei;  -na  droo:a  (öle)  33a^n  (ift) 
frei;  czy  masz  troche  -nego 
czasuV  [jaft  bu  ein  roentg  freie 
^eit?;  oddychac  -nem  powie- 
tizem  freie  Suft  atmen;  zo- 
stawic  komu  —  wyborjmnbm 
freie  2ßa[;l  laffen;  wyjsc  na 
-ne  powietrze  mö  Jreie  treten, 
flehen;  na  -nem  povvietizu  im 
g-reien,  unter  freiem  öimmel; 
na  -nem  polu  im  freien  {jelbe; 
bjc  na  -nej  stopie  auf  freiem 
gufie  fein ;  —  widok  na  pole  freie 
a{usficf)t  inä  '^ilh;  miec  — 
oddech  freien  2Utm  tjaben; 
miec  —  stot  i  mieszkanie 
freie  Äoft  unb  Quartier  l^aben; 
—  dziei'i  freier  Sag;  nie  bylo 
jednego  dnia  -nego  od  przy- 
krosci  es  rcar  nic^t  ein  Sag 
frei  Don  Unanneljmlic^feiten ; 
ten  dorn  jest  z  -nej  reki  do 
sprzedania  biefe§  §aK§  ift  au§ 
freier  §anb  ju  oerfaufen;  — 
od  podatkow  fteuerfrei;  —  od 
cla  jottfrei;  port  —  grei^afen 
m.]  wstep  —  freier  iSintritt; 
2)  frei, '  unjebunben,  locfer; 
— jezykungebunbcneSpradie; 
-ne  obyczaje  locfere  ©itten ; 
-ne  zycie  prowadzic  ein  frete§ 
Seben  füEiren;  -no  liumaczone 
z  angielskiego  frei  auö  bem 
©nglifd^en  übcrfefet;  tenstanik 
jest  mi  —  biefe  %aiüe  ift  mir 
ju  loier;  —  w  pasie  loder 
im    ©c^lu|;    ta   kaszka    cal- 


kiem  -na  biefer  93rei  ift  ganj 
bünn  giUift;  a)  lebig,  et)eloS; 
—  stan  lebiger  ©tano;  to 
czlovviek  -nego  stanu  baä  ift 
ein  lebiger  SRenfc^;  4)  gelinbe, 
[angfam;  piec  na  -nym  ogniu 
bei  gelinbcr  öi^e  braten,  baden ; 
ise  -nym  krokiem  mit  langfa= 
men  ©diritten  gefien ;  5)  locfer, 
bünn  (Dom  (3tut)lgang) ;  6) 
geneigt,  jugetan;  -ne  ueho 
geneigtes  O^r. 

Wolontaryusz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  (5rein)iUige(r)  w.,  S5oIon= 
tär  m. 

Wolowy,  adi.  Sropf». 

Welt,  -tu,  pl.  -ty,  sm. 
Sßolt  n. 

Woltyzer,  -a,  pl.  -rzy 
ober  -owie,  sn.  SSoItigeur  m., 
Seiftänjer  m. ;  =  Linoskoczek. 

Woltyzerowac,  -rnje,  -wa- 
Jem,  va.  imperf.  ooUigieren; 
=  Skakac  ua  linie. 

Woltyzerowanie,  -nia,  sn. 
SSoItigieren  n. 

Wolumen,  -\i,pl.  -mina,  S7n. 
3]oIumen  «. ;  =  Gruby  zeszyt, 
gruba  ksiega;  Objetosc. 

Wolwas,  -u,  pl.  -y,  sm.  Ro^= 
Tenfc^roinge  f.,  i^o^lenforb  m. 

Wolacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
SRufer  m.,  SRufenbefr)  m. 

Wolac,  -tarn,  -talem,  va. 
unb  V7i.  imperf.  rufen ;  darem- 
nie-lasz,  nikt  cienieustyszy  bu 
ruf  ft  umfonft,  niemanb  roirbbic^ 
ijöxin ;  —  do  Boga  o  pomsfe  nie 
przestane  id)  roerbe  nic^t  cuf* 
^ören,  ©otteä  9iac^e  anjurufen; 
to  krzy  wda  -jaca  o  pomste  do 
nieba  ba3  ift  ein  f)imme[= 
fc^reienbeä  Unredit;  —  kogo 
jmnbn  rufen;  —  kogo  po 
imieniu  jmnDn  beim  ^Jfamen 
rufen;  —  o  pomoc  um  §ilfe 
rufen. 

Wolak,  -a,  pl.  -i,  sm.  (Bo- 
letus bovinus)  Äufj'pifj  m. 

Wolanie,  -nia,  sn.  Siufen 
n.,  ©(freien  «. ;  3iuf  ?«., 
©d^rci  w. 

Wolek,  -Ika,  pl.  -ik'',sm.; 
1)  dim.  Don  Wot;  2)  j?orn= 
rcurm  m.;  3)  §artrüffel= 
fäfer  m. 

Wologlowy,  adi.  od^fen» 
föpfig. 

i  Wolok,  -a,  pl.  -i,  sm.  §eu> 
'  teng  m.  (Jifc^/'- 


Wolook,  -a,  pl.  -i,  stn. 
Siinböauge  n.  ('^flanje). 

Wolopas,  -a,  jjZ.  -y,  sm. 
Dd)ien^üter  m. 

Woloszka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  fuciier  ©c^nürrocl;  2)  blaw 
Kornblume. 

Wolowacieö,  -cieje,  -cia- 
lern,  vn.  imperf.  träge  unb 
bumm  rcie  em  Dc^ä  roerben. 

Wolowatosc,  -SC),  sing, 
tant.  sf.  Sräg^eit  /.,  Sd^roer» 
fäUig!ett  /.,  ?ßtump^eit  f. 

Wolowaty,  adi.;  Wolowa- 
to,  adv.  träge,  fc^roerfällig, 
plump,  langfam. 

Woiowiec,  -wca,  pl.  -wcy, 
sm.  Dc^fentretber  m.\  Dc^fen= 
jtemer  m. 

Wolowik,  -a,  pil,  -j,  sm. 
Sßalöerbfe  /. 

Wolowina,  «ny,  9]int= 
fteifc^  11. 

Wolowuia,  -wni,  pl.  -wnie, 
5/.  Dc^ienftall  m. 

Woiownik,  -a,  pl,  -cy,  sm. 
Oc^fentreiber  m. ;  Dc^fen» 
l)änbler  m. 

Wolowy,  Woli,  adi.  Dc^= 
fen:;  —  jezyk  ^inbejunge 
/.;  —  targ  Cdjfenmarft  7?i. ; 
—  chod  fc^roerer,  träger 
®ang;  -weoko  Di'^fenaui^e  ».; 
tegobynieopisalna- wej  skörze 
um  baä  auTjufc^reibcn,  genügt 
nicöt  einmal  eine  Dd)fenf)aut, 
eä  ift  3U  oief,  um  eä  ju  er= 
jä^Ien ;  -we  oko  großes 
©änfefraut,  i?u^auge  n.,  j^elb^ 
famiae/.,  gärberfamiHe ;  gro^e 
bid^te  sfeolte  ber  ©onne  gegen» 
über;  —  j§zyk  czerwony, 
maiejszy  SotiüUrj  /. ;  —  jezyk 
plonny,  wiekszy  rotfärbenbe 
SllfonnaiDurjel  /. ;  —  jezyk 
polowy  )öoretfc^  w.,  (Sur!en= 
traut;  -we  oczy  ©ierftüb  »z,, 
Söroensaljn  in. 

Wombat,  -a,  pl.  -y,  sm. 
Beuteltier  n. 

Womit,  -u,  pl.  -y,  sm.  ©rs 
brechen  n.,  33rect)en;  lekarstwo 
na  -y  Brechmittel  n. ;  brac  na 
-y  jum  Brechen  einnehmen; 
sprawiac  -y  iörec^cn  erregen; 
zbiera  mi  sie  na  -y  ic^  per» 
fpüre  Srec^rei]. 

Womitoryum,  indecl.  sn. 
Sßomitotium  n. 


Womitowy 


456 


Woszczek 


Womitowy,  adi.  Srecf)^ ; 
—  korzen  Sred^TOUrjel  /. 

Womitywa,  -wöw,  plur. 
tant.  sn.  S3rec6 mittel  pZ. 

Won,  interj.  fort !  päd"  bid) ! 

Won,  -ni,  1)1.  -nie,  sf. 
2)uft  m.,  ©eruc^  m.,  SBofiU 
gerud^;  jak  mocna  —  te 
kwiaty  maja  iraä  für  einen 
ftar!en  SuftV^ien  biefe  S8Iu= 
men;  -m'a  zaprawne  mydta 
mit  SBo^lgetüd^en  jubereitete 
©etfen. 

Woniaczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  n)of)[ried)enbe§  Slümctien. 
Wonial,    -u,    pl.    -y,    sm. 
Calycanthus  (^flanje). 

Wonianka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  3liec^flä[d)d&en,  =büci^älein 
n.;  2)  SBlumenflraufe  m. 

Woniawiec,  •vfca,pl.  -wce, 

sm.  peruanifct)e  SBalfamftaube. 

Wonid,    -nie,     -nilem,    va. 

imperf.  buftenö,  lüol^tried^enb 

tttact)en. 

Wonidlo,  -dla,  pl.  -dla, 
.sn.  5Kicc^flä|cl^d^en  n. 

Woniec,  -nieje,  -nialem, 
vn.  imperf.  buften/  ried)eu ; 
—  czem  na(^  etra.  riechen; 
-jacy  buftenb,  rool^tried^enb. 

Wonienie,  -nia,  sn.  3Ue= 
^en  n. 

Wonilan,  -u,  pl.  -y,  sm. 
(Bosuellia)  SoSrcellia  f.,  bur= 
ferenartiger  oftinbifc^er  @um= 
ntibaum;  —  pitkowany  inbi= 
fd)er  Sßeil^raud). 

Wonitrawka,  -ki,  ^^?.  -ki, 
sf.  (Anthoxanthum)  3ited^' 
gras  n. 

Woniwka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Moscharia  (^flanj;). 

Wonizdradka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Hebenstreitia  (^flanje). 

Wonnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
5lraufeminje  /. 

Wonnosö,  -sei,  sing,  tant- 
sf.  2ßot)Igerud)  m.,  ®uit  m. 

Wonny,  adi. ;  Wonno, 
Wonnie,  adv.  roo^lriec^eub. 
Wora6,  -ram,  -ralem,  va. 
peif. ;  Worywac,  -ruje,  -wa- 
■fem,  ra.  imperf.  ^ineinpftügen. 
Woranie,  -nia,  sn.  hinein« 
pflügen  n. 

Woreczkowaty,  adi.  tin« 
telartig. 


Worek,  -rka.  pl.  -rki ;  dim. 
Woreczek,    -czka,    pl.  -czki, 

sm.  1)  ©ad  m.,  SSeutel  »>.; 
-rki  proÄno  wracajace  leer 
jurüdge^enbe  ©äde;  dziurawy 
—  ein  bur^löd^erter  ©od; 
-czek  na  pieniadze  ©elbbeu» 
tel;  2)  ©onbban!  greif  c^en 
einer  Untiefe  unb  einem  9Baf= 
fertüirbel ;  3)  —  jqder  $oben= 
fad  m.,  fiel)e;  Wor. 

Workolot,  -a,  pl.  -y,  sm. 
^ßlialanger  m. 

Workoszczur,  -a,  pl.  -y, 
sm.  3Iaflebeutler  m. 

Workowaty,  adi.;  Wor- 
kowato,  adv.  beutelartig, 
beuteiförmig;  napuchnienie 
-te  beuteiförmige  ©d^roeHung ; 
narosl  -ta  a3alggefd)n)ulft  /. ; 
zwierzeta  -te  ^Beuteltiere  pl. 

Workowy,    adi.    Seutel», 

Workozad,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Sud^ggattung  /.  ber  S3eutel= 
tiere. 

Woroniec,  -nca,  pl.  -nee, 
sm.  @ruf(traut  n. 

Woroszyö,  -sze,  -szylera, 
va.  imperf.  üerroüften,  jer» 
trümmern. 

Worowatka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  S)ede  /.  non  grober  <S>o<d^ 
leinraanb. 

Worowaty,  adi.  fadarlig. 

Worowy,  adi.  ^ad', 
S8eutel=;  -we  plotno  <^(xd' 
leinioanb  /. 

Wosk,  -u,  pl.  -i,  sm. 
SBacbö  n. ;  —  kopalny  mine= 
ralifdieä  2öod^§,  Sergmc^ä; 
—  nieoczyszczony,  ziemny, 
ozokieryt  ungereinigte^  ®rb= 
n)ad)§,  Djolerit  m.,  ©rbfett 
n.;  —  oczyszczony,  cerezyna 
gcreinigteö  ©rbiDacbö,  Gerefin 
n. ;  —  ziemny,  czarny  fcbn)ttr= 
jeä  ©cbrood)ö;  —  pszczelny 
Sienenroad^ö ;  —  jarzecy 
roet^eä  Süac^ö;  -  do  piecze- 
towania  fpaiüfd^eä  Sßa^g; 
miekki  jak  —  roeic^  löie 
SßacbÖ;  to  czlowiek  miekki 
jak  —  ba^  ift  ein  SJlenfd) 
roeid)  luie  äCadjö,  baö  ift  ein 
ffllenfd),  ber  aUeS  mit  fid) 
mod^cn  läfjt;  poznasz  — 
(fpric^rcbrtlid):)  bu  lüirft  feigen, 
roaö  für  ein  5Dlenfc^  baö  ift, 
er  rcirb  nid;t  SH'adjö  in  beinen 


§är»beu  fein;  tyle  swiecy  i 
-u  baS  ift  alleg,  roaä  i(§  |obe, 
baä  ift  mein  £e|te§,  mel^r  be= 
fi^e  idj  nidjt. 

Woskodrzew,  -a,  pl.  -a. 
sm.  (Ceroxylon)  SOBac^Spalme  /. 

Woskoma^,  -zi,  pl.  -zie, 
sf.  2Bad)0falbe  /. 

Woskowac,  -kuje,  -walem, 
va.  imperf.  n)äd}fen,  raid^fen, 
mit  aSac^ä  über^ie^en,  be=> 
ftreid^en;  —  podloge  ben 
^ufiboben  einlaffen,  bol^nen; 
-na  posadzka  geroic^fter,  ein» 
gelaffener  (^ufeboben;  -ne  plo- 
tno 3Bad)§teinn3anb  f. 

Woskowanie,  -nia,  sn. 
2Sicbfen  ».,  SBäc^fen  n. 

Woskowaty,  adi.;  Wo- 
skowato,  adv.  mad^öarttg. 

Woskowina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf. ;  Woskowek,  -wka,  ^?. 
-wki,  sm.  Dl)renfd^malj  n., 
Dbrenroad^ä  n. 

Woskowiny,  -win,  phir. 
tant.  sn.  2Bact)5trä6er  pl. 

Woskownia,  Woskoböj- 
nia,  -ni,  pl.  -nie,  sf.  Sßac^S- 
bleid)e  /. 

Woskownica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  (Myrica)  aBod^öbaum  m., 
^er?enbeerenftraucb  m. 

Woskowo-szklibty,  adi. 
roac^ögläfern. 

Woskowy,  adi.;  Wo- 
skowo,  adv.  2ßad)g-,  rcäd^fern ; 
—  figura  aSac^öfigur /.;  -wa 
cera  rcäd)ferne  Hautfarbe; 
^wieca  -wa  SBac^eJerje  /. ;  od- 
lew  —  3Bac^öabguf5  m. ;  mo- 
del  —  ai>ac|ömobell  n. ;  pla- 
ster —  SBad^äpflafter  «.;  -wa 
perla  ai'ad^sperle  /. ;  laseczka 
-wa  SQJacbäftange/. ;  polysk  — 
2ßacf)§glanä  m.;  masa  -wa 
do  posadzek  aBac^6bo^ner= 
maffe  f.;  -wa  posadzka  ge» 
n)id[)fter,  cingelaffencr,  gebofn» 
ter  g-ufeboben. 

Woskowka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  aEad)ö^aut  /".  am  Sßogel- 
fdinabel. 

Woskowkowaty,  adi. 
mit  einer  aüac^s^aut  oer-- 
fel)cn. 

Woszczanka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Süad.Gleinroanb  /. 

Woszczek,  -czka,  jj?.  -czki, 
sm.  Ceratochilus  (ijjflanäe). 


Woszczyca 


457 


Wor 


Woszczyca,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  %xai^amttaut  n.,  2lnbfatt 
«.,  Oc^nuppenrour^  f. 

Woszczyny,  -yn,  pliir. 
tant.  sn.  SBad^eftfieibe  /., 
©eöre  f.,  3too^  n.,  ©erotr!  n. 

Wotowac,  -tuje,  -walem, 
vn.  imperf.  ftimmen,  Dotieren; 
—  za  kim,  przeciwko  komu 
für  jmnbn,  gegen  jmnbn 
ftimmen;  =  Gtosowac. 

Wotowanie,  -nia,  sn. 
Stimmen  «.,  Sotteren  n., 
©timmenabgabe  /. 

Wotownik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
©timmabgeber  n. 

Wotowny,  adi.  ©ttmm=. 

Wotum,  in  ber  ©injal^I 
indecl.  pl.  sn.  1)  Stimme/.; 
2)  (^elübbe  «.;  3)  getobteä 
©efcöenf,  2Bcil^gefdE)enI  n. 

Wotywa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf.  gelungene  3)ieffe. 

Wozak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©^(epper  m.,  torenlöufer 
m.,  görberer  m.,  |)unbeftoBer 
m.,  ^unbeläufer. 

Wozduch,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  Suft  /.,  2ltmofpt)äre  /. ;  2) 
dim.  Wozduszek,  -3zka,  pl, 
-szki,   S7n.   ürc^lic^eä  SSelum. 

Wozem,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©tredfer  m.,  Äopfjiegel  m. 

Wozgrza,  -grzy,  pl.  -»rze, 
sm.  9lafenjct)Ieim  m.,  %\)U%= 
ma  n. 

Wozgx'zywosc,  -sei,  sf. 
SSerfc^Ietmung  /. 

Wözgrzywy,  adi.  Der= 
fc^  leimt. 

Woziciel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
SBagenfü^rer  m.,  SBagen» 
Ien!er  m. 

Wozic,  -ie,  -zilem,  ta. 
imperf.  im  SBagen  füfjren, 
fat)ren ;  —  kogo  do  miasta 
imnbn  in  bie  ©tabt  faf)ren. 

Wozina,  -ny,  pl.  -ny, 
alter,  fc^led^ter  SBagen. 

Wozisko,  -ka,  pl.  -ka,  sm. 
grofeer,  plumper  SBagen. 

Woziwoda,  -dy,  pl.  -dy, 
sm.  3Bafferfüt)rer  m.,  äßaffer» 
träger  m. 

Wozowe,  -go,  sn.  2ßagen= 
miete  /. ;  —  za  czas  ^nU 
miete ;  —  za  przebieg  wozovv 
Sauf  miete;  —  za  przetrzy- 
manie  griftüberfd^reitun9ä= 
miete. 


Wozownia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  3[ßagenfc^uppen  m.,  Sßagen» 
ftall  m.,  äi'agenremifc  /. 

Wozownik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  Söagenbaucr  m.,  aBogen= 
meifter  w.,  Söagnev  m. 

Wozowny,  adi.  2Bagen= 
fd^uppen». 

Wozowy,  adi.  3!Bagen=, 
3'abr=;  -we  sprzety  2öagen= 
geiät;  -wa  poczta  tJal^rpoft 
/. ;  konie  -we  Sßagenpferbe  pl. 

Wozowy,  -wego,  sing.  tant. 
sm.  SSagenauffel^er  w.,  SBagen» 
meifter  m. 

Wo:sba,  -by,  pl.  -by; 
Wozka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  %uijXt 
f.,  jjaj^ren  n. ;  SBeförberung  /., 
Srangport  w.,  ^^o'^tft^'iffung 
/.,  SSerfrad^tung  /. 

Woznica,  -cy,  pl.  -ce,  sm. 

1)  gu^rmann  m.,  Äutfcfier  m., 
Sßagenlenfer  m.,  2Bagen= 
fü^cer  m. ;  2)  gul^rmann  m. 
(©ternbilb). 

Wo^nictwo,  -wa,  sing, 
tant.    sn.    1)    (^"^r'üefen    n. ; 

2)  Sugförberungäroefen,  3ug= 
förberung  /. 

Wozniczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©onnentogel  m. 

Wozniczowstwo,  -wa,  sn. 
©eric^tsfronbienft  m. 

Wozniczy,  adi.  '^\xi)X= 
manng=,  5lutfd^erä=. 

Woznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
3ugpferö  n. 

Wozny,  -nego,  pl.  -ni, 
sm.  @erict)t€bote  m.,  ®erid^t^= 
fron  m.,  öertc^t§bicner  m.; 
Sureaubiener,  Äangleibiener, 
Stmtäbiener. 

Wozenie,  -nia,  sn.  gurren 
n.  (im  SBagen),  gaf)ren  n. 

Wodczany,  adi.  ©piritu§=, 
©d&napä',  Sranntroein-. 

Wodka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
33ranntroein  ?«.,  ©c^napg  m.; 
-ke  palic,  pefizic  Sranntiüein 
brennen,  treiben;  -ke  prze- 
puszczac,  przepalac  S8rannt= 
roein  läutern,  objiefjtn;  — 
iytnia  Äornbranntracin;  — 
kartoflana  ÄartoffeIbrannt= 
roein;  —  anyikowa,  kmin- 
kowa,  poraaranczowa,  waui- 
liowa  2lniä=,  Äümmet«,  Dran- 
gen», 2]laniüefc^napS. 

Wodkomierz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  3Iräometer  m. 


Wodz,  wodza,^Z,wodzowie, 
sw.  güf;rcr  m.,  älnfül^rer  jw.; 
SBefe^Iä^aberw. ;  —  wojskna- 
szyeh  ber  Sefe^löi^aber  unferer 
2:ruppen;  —  opryszköw  ber 
ainfü^rer  ber  Siäuberbanbe, 
9läuber[;auptmann  m. 

Wöjt,  -a,  pl.  -owie,  sm. 
5Dorfric^ter  m.,  S)orffc|utjc 
m.,  (Semeinbet)orftef)er  m. ; 
—  i  cala  gromada  (xü,i  mit» 
einanber;  zaraz  sie  tu 
zwali  —  z  cala  gromada 
gteic^  roerben  alle '  ©elabenen 
unb  Ungelabenen   ^ier  fein. 

Wojtowa,  -wej,^?.  -we,  sf. 
'^xau  f.  beä  3)orfric^terg,  beö 
SDorffc^uIjen. 

Wojtowski,  adi.  ©d^u(3en=. 

Wojtostwo,  -wa,  sn.  1) 
SJogtamt  n.,  SSogtei  /.,  ©d^ul» 
jen=,  ©orfrid^teramt  n. ;  2)  ber 
©d^utje  mit  feiner  grau. 

Wojtowna,  -nej,  pl.  -ne, 
sf.  Soc^tcr  beä  2)orfrid^ter§, 
Sorffc^ulgen. 

W61,  wola,  pl.  wole,  sm. 
Äropf  m. 

W61,  wclu,  pl.  woly,  sm. 
Dc^§  m. ;  ryczec  jak  —  njie 
ein  D(^ä  brüllen;  pracowac 
jak  —  arbeiten  roie  ein  SSiel^; 
zdatny  do  tego  jak  —  do 
karety  er  taugt  baju  roie  ber 
Dc^g  jiur  Äutfc^e,  rcic  ber  ©fei 
^um  Sautefc^lagen ;  ocieÄaly 
jak  —  fcl)roerfättig  roie  ein 
D^§;  cieleciem  wyjechawszy 
wolem  powrocit  do  domu  er  ift 
<xi^  ein  Jlalb  roeggefal^rcn 
unb  al§  ein  Dc^ö  fommt  er 
3urüdP,  er  ift  noc^  bümmer 
äurüdgete^rt;  na  jednej  l'ace 
—  trawy  patrzy  a  bocian 
zaby  auf  berfelben  Sötefe  fudE)t 
ber  Dd)§  ®raä  unö  ber  ©torc^ 
einen  grofd^  b.  l).  feber  trad&tet 
na(4  bem,  rcaä  iljm  frommt. 

Wor,  woru,  p)^-  wory,  sm. 
©ad  »2.;  —  na  make  SDiel^t» 
fadE;  wsadzic  kogo  do  wora 
jmnbn  in  einen  ©adf  ftedfen; 
wory  pozawiazywaö  bie  Sät= 
fe  jubinben;  ciemno  jak 
w  worze  e§  ift  bunfet  roie  in 
einem  ©acf;  oni  zyja  ze  soba 
jak  koty  w  worze  fie  leben  roie 
jraei  ^ai\ix\  im  ©ad,  im  eroigen 
©treit;  nie  zatai    sie    szydJo 


Woz 


458 


Wpadanie 


w  worze  bic  2l^te  bleibt  im 
©ac!  nid^t  lange  ocrborgen, 
eä  t[t  nic^tä  fo  fein  gefponnen, 
€ä  fommt  entließ  an  bie  ©on= 
ncn;  jeden  taki  jak  drugi,  to 

—  to  torba  einer  nite  ber  an= 
bere,  einer  ift  nid)t  ntefir 
rcett,  roie  ber  anbere. 

Woz,  wozu,  pl.  wozy,  sm. 
1)  SBagen  m.;  —  c'ezarowy 
SaftJoagen;  —  chJopski  $8au= 
crniüagen;  —  drabiniasty  Sei» 
lernjagen;  —  pocztowy  ^o[t= 
TOagen ;  —  pogrzebowy  Seichen« 
roagen;  —  kolejowy,  wagen 
©ijenbarjnroagen;  —  aresztan- 
cki,  wiezienny  2lrreflantcn= 
wagen,  ©efangentranöport» 
rcjgen;  —  cystemowy,  zbior- 
nikowy  3i[t£i^"£fn"l9f"  j  — 
dia  bydla  ^omnie^roagen, 
SSieljroagen;  —  dla  drobiu 
2Bagen  jum  ©eflüge[trang= 
port;  —  dla  koni  ^ferbe» 
raagen;  —  dla  swin  33orften= 
Diel)n)agen;  —  dla  palacych 
Stauc^iragen ;  —  dla  uiepala- 
cych  3'Jid)traudöerroagen ;  — 
dla  rannych  ©anitätäojagen; 

—  do  przewozenia  ziemi  (SrC  = 
roagen;  —  dodatkowy  33ei=> 
roagen,  9iebcnrcagen ;  —  dwor- 
ski  ^ofroagen;  —  hamulcowy 
Sremöroagen;  —  koiyskowy 
^ippraagen ;  —  klouicowy 
Sanüf;oIjtranäportiDagen  mit 
2)re|)cf)emef,      SRungenroagen; 

—  koneowy     ©(f)[uBroagen; 

—  kryty  towarowy  gebecftec 
©üterroa^en,  gebecflec  gr'i'i^t» 
roagen,  5?af!enrcagen;  —  na 
löd  ©ieroagen;  —  na  mieso 
5'Ieifc^roagen ;  —  na  3;wir 
©(J)otterroagen;  —  ochronuy 
©d)ii^',  Sicfjer^eitäroagcn;  — 
odkryty,  platf'orraa  Sorort)  mit 
Sßänben,  Slocfroagen,  offener 
©iiterroagen;  —  odkryty,  po- 
mostowy  —  ^^fa^caulororlj, 
£oron;  ol^ne  Sßänbe;  —  pa- 
kuukowy  (Kepäcföroagen;  — 
pietrowy  ßtogenroagen,  groei^ 
ftöctiger  SBajen ;  —  pomocni- 
czy,  ratunkowy  §ilföroagen, 
SlettungsiDagen;  —  stacyi  ra- 
tunkowej3iettungäc,e[cIIfcf)aft§» 
roagen;  —  prochowy  'ipuloet» 
roagen;  —  przechodni  3nter- 
fommunifationeroaaen;  —  ro- 
boczy    3Ir5eilöiuagcn;    —  sa- 


lonowy  ©alonroagen;  —  sy- 
pialny  ©d^tofroagen;  —  towa- 
rowy   "Qtadjt',    ©üterroagen; 

—  wegiowy  ^ol^Ienroagen;  — 
wolowy  D(|fenroagen;  ~-  wy- 
cbodkowy  2l6ortroagen ;  —  wy- 
kolejony    entgleifter    SBogen; 

—  zagrzany,  grzejacy  sie  l)ei6= 
laufenber  SBagen,'  §eiEläufer 
7M.;  —  zapasowy  Sieferoeraagen ; 

—  z  iorawiem  5?ranicl) wagen; 

—  tarn  musi,  gdzie  kon  cia- 
gnie  ber  SBagen  mu§  bal^in, 
roo  baä  $fetb  jie^t,  b.  I;.  roer 
nnter  frember  ©eroalt  fielet, 
mu^  ge^ord^en;  bytem  na-zie 
i  pod  -zem  ic^  roar  fd^on  auf 
bem  2öagen  iinb  unter  bem 
SBagen,  eä  ift  mir  fct)on  fef)r 
gut  unb  fe[)r  fc^Iec^t  gegangen; 
masz  —  i  przewoz  bie  3Ba[)l 
ftel)t  bir  frei,  e§  liegt  an  bir, 
JU  roät)ten;  przjjdzie  koza  do 
woza  bie  3icG2  "'i'^^  ""^  a^'" 
SOßagen  tommen,  bu  roirft  mid^ 
nod)  braud^en;  2)  gu^re  /.; 
trzy  wozy  siana  brei  ^-ufjren 
|)eu;  kupii  —  piasku  er  f)at 
eine  gu[)te  ©anb  getauft ;  3)  — 
na  niebie  SBär  tn.  (©tembilb). 

Wozek,  -zka,  pl.  -zki,  sm. 
SBagen  m.,  3ißägelc^en  71.,  Kar- 
ren m.;  —  kolejowy  33af)n», 
jRoUroagen;  —  dwukolowy 
jroeiräbriger  SBagen,  Sav= 
ren;  —  korbowy  5?urbel= 
roUraagen;  —  pakunkowy 
^errongepödEsfarren ;  —  po- 
mostowy,  suwany  ©d^iebe; 
bü^ne  /■. ;  — tokarski  ©dEjlit» 
ten  TW.  für  btn  ©upport;  — 
niemiecki,  wegierski  §unt  w. 

Wpad,  -n,  pl.  -y,  sm.  ®in=, 
Slnfalt  ?«.;  Diünbung /. 

Wpadac,  -dam,  -daiem,  vn. 
imperf. ;  Wpasc,  -dne,  -dl'em, 
vn.  perf.\  1)  f)ineinf allen; 
-dl  w  row  er  ift  in  ben 
©raben  gefallen;  przepadi 
jakby  -dt  w  wode  tr  ift 
verloren  gegangen,  al§  trenn 
er  inä  SBaffer  gefallen  roäre; 
kto  pod  kirn  dolki  ko- 
pie,  len  sam  w  nie  -da  roer 
unter  bem  anlreren  eine  ®ru= 
be  gtäbt,  jällt  felbft  [)inein; 
w  tem  miejsca  -da  rzt'ka  do 
niorza  an  bicfer  ©teile  faßt 
ber  'ütufj  inS3Jfeer;  —  komu 
w  rece  jmnbm  in  bie   ^änbe 


fallen;  Jadnie  -dlem  ba  bin  id^ 
fd^ön  tiineingcfatlen;  2)  über=, 
ijineinfaüen,  einbr  ngen,  ein= 
bredien,  l)ineinrennen,  l)inein= 
laufen;  -dl  jak  wicher  do 
pokoju  er  rannte  roie  ein 
SBirbelroinb  inä  3^'"'"^'^  ^i"= 
ein;  -dl  konno  pomiedzy 
tlumy  er  ritt  in  baä  ®e= 
bränge  Ijinein;  -dl  na  nich 
z  Dienacka  er  überfiel  fie 
ganj  unerroartet;  nieprzy- 
jaciel  -dl  do  obozu  ber 
3=einb  brang  in  baä  2ager  ein; 

3)  tinfaffen,  auffallen,  fallen; 
-sc  na  mysl  auf  einen  ©eban!en 
üerfaHen;  -dlo  mi  na  mysl  eäift 
mir  eingefallen;  co  mu  tylko 
na  mysl  -dnie,  zaraz  musi  miec 
er  muJ5  aUeä  l)<xhtx\,  tuaä  i^m 
nur  in  ben  ©inn  fommt;  — 
w  oczy  in  bie  Stugen  faüen, 
auffallen  ;  pieknosc  jej  kazde- 
mu  -da  w  oczy  i[)ce  ©(^Ön= 
l)eit  fällt  jebcm  auf;  dlaczego 
ubierasz  sie  zawsze  tak-dajaco 
w  oczy?  ro'arum  flcibeft bu  bid^ 
immer  fo  auffalle nb  ? ;  to  mi  nie 
chce  —  w  giowe  baö  roiH  mir 
nid^t  in  ben  i?opf  (l)inein),  icfj 
tann  eg  nic^t  begreifen ;  —  komu 
w  ffiowe  jmnbm  in  bie  Siebe 
fallen,  jmnbn  unterbrechen; 
—  komu  w  ptaki  jmnbm 
unter  tie  Sögel  fallen  unb  fie 
oerfc^cudEien,  jmnbm  in  bie 
Quere  fommen,  baä  ©piel 
cetberben;  w  melancholie  in 
Srübfinn  üetfaHen ;  —  w  sza- 
lenstwo  in  5iaferci  retfallen, ro= 
fenb  roeröen ;  ^  w  sucboty  bie 
©c^roinbfud)t  b( fommen;  — 
w  goraezke  ju  fiebern  on= 
fangen;  —  w  zlosc  in  3°!" 
geraten;  —  w  uitlaske  in 
Ungna^c  fallen;  —  u  ko- 
gos  w  laske  jmnbS  ©unft  er= 
langen;  —  na  ludzkie  jezyki 
in  ben  SOiunb  ber  Seute  fom= 
men;  zazdrosc  i  nienawisö 
-dla  miedzy  nich  ©iferfuc^t 
unb  §af3  entflanb  unter  i^nen; 

4)  fallen,  fpielen  (oon  ^-arben); 
to  juÄ  nie  jest  iölte,  -da 
wiocej  w  czerwone  baä  ift 
nicl)t  me^r  gelb,  eä  fällt  mel^r 
inä  SRote. 

Wpadanie,  -nia;  Wpa- 
dnigcie,  -cia,  sn.  g-aHen  n. 
hineinfallen,  (Einfallen. 


Wpadlosc 


459 


Wpisac 


Wpadlosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  ®ingefaHene(s)  n. 

Wpajac,  -jam,  -jalero,  va. 
imperf.;  Wpoic,  -je,  -ilem, 
va.  per/,  emfe^en,  einlegen, 
l^inetnfiringen,  etnpflanjen,  ein= 
flöfien,  einprägen;  -il  mu  w 
serce  milosc  ojczyzny  i  roda- 
kow  ec  fen!te  il^m  inä  §ecj 
Sieöe  gum  Sßaterlanb  unb  ju 
ben  Sanbäfeuten;  —  te  zba- 
wienna  nauke  w  umysl  mfo- 
dzienca  bie[e  J^eilfame  Se^re 
bem  ©emüte  beä  SünglingS 
einprägen;  jakiez  to  za- 
sady  mu  -jasz?  loaä  für 
©runbfä§c  flö&t  bu  i^m  ein? 
milosc  ku  rodzicom  sama  na- 
tura nam  -ila  bie  SieBe  ju 
ben  ©Itern  fjat  unä  bie  Sfia^ 
tur  l'elbft  eingeflößt. 

Wpajanie,Wpojenie,  -nia, 
sn.  (Einprägen  «.,  ©in^öBen 
«.,  hineinbringen  n.,  @in= 
-flößung  /.,  ©tnprägung  /. 

Wpakowac,  -kuje,  -watem, 
va.  imperf.\  Wpakowywac, 
-kowuje,  -wywalem,  va.  perf. 
einpatfen,  l^ineinpadEen ;  l^tnein» 
bringen ;  ^ineinbrüden;  Ijinein» 
ftecfcn,  ^ineinjroängen,  l^inein= 
[topfen;  -walem  juä  wszystko 
do  kufra  ic^  [)abe  fd^on  alleä  in 
ben  Äoffer  eingepaßt;  — 
masJo  do  garnka  bie  SSutter 
in  ben  Sopf  öineinftopfen ;  — 
caly  wielki  kawal  miesa  do 
ust  ein  ganjeä  großes  ©tüd 
fyleifcf)  in  lixi  3JJunb  ftop= 
fen;  konduktor  -wat  tyle 
osob  do  tego  przedzialu,  ze 
prawie  ruszyc  sie  nie  mozna 
ber  ^onbufteur  Ijat  fo  üiel 
Seute  in  biefen  SlBteil  ^inetn= 
geftopft,  baß  man  fid^  faum 
tü^ren  fann;  —  kogo  do 
kozy  jmnbn  in§  ©efängniS 
ftedten ;  —  kogo  do  powoza, 
na  konia  jmnbn  mit  3Kü^e 
in  ben  Sßagen,  aufä  ^ferb 
lieben;  —  sie,  vr.  fic^  l^inein» 
brängen;  —  sie  aiiedzy  sie- 
dzacych  fid^  stüifd^en  bie  Sit= 
jenben  f)inein5roängen. 

Wpakowanie,  Wpakowy- 
■wanie,-nia,sn.|)ineinbrängen  \ 
n.,  hineinbringen  n.,  §inein=  I 
ftopfen    «.,    feineinftecfen    n., 
§lnein3roängen  ?t.  i 


Wpalac,  -lam,  -i&tem,  va. 
imperf. ;  Wpalic,  -le,  -lifem, 
va.  per/,  hineinbrennen,  ein= 
brennen. 

Wpalanie,  Wpalenie,-nia, 
sn.  ötneinbrennen  n. 

Wparcie,  -cia,  sn.  hinein» 
btängen  n. 

Wparowad,  -ruje,  -walem, 
va.  yerf.  hineintreiben,  ^er= 
einiagen. 

Wpatrywac  sig,  -trnje, 
-watem,  vr.  imperf. ;  Wpa- 
trzec  sig,  -trze,  -trzatem, 
vr.  perf.  feft  anfc^auen,  ben 
SÖIicf  oertiefen,  'azn  Slicf 
l^eften,  unuerroanbt  anfe^en, 
genau  betrad^ten ;  -trz  sie  jeno 
dobrze,  to  zobaczysz  roznice 
betrad^te  e§  nur  genau,  bann 
roirft  bu  fd^on  ben  Unterfc^ieb 
feigen;  im  bardziej  sie  w  twoja 
twarz  -trnje,  tem  wiecej  widze 
podobienstwa  je  länger  id^  bcin 
©efid^t  anfeile,  befto  mel^r  ^l;n= 
tic^feit  finbe  id^;  coz  sie  tak 
we  ranie  -trujesz  rcaä  fd^auft 
bu  mic^  fo  unoenüanbt  an. 

Wpatrywanie  sig,  Wpa- 
trzenie  sig,  -nia,  sn.  Sln«= 
fc^auen  «.,  ainfel;en  n. 

Wpelzac,  -zam,  -zaiem, 
vn.  imperf.',  Wpelzn|,c,  -ne, 
-nalem,  vn.  p^r/.  l^tnein= 
Jciecften;  f)inauff (eitern. 

Wpelzanie,  -nia;  Wpel- 
znigcie,  -cia,  sn.  ^inein^cte» 
dien  jt.;  ^inaufElettern  n. 

Wpgdzac,  -dzam,  -dzalem, 
va.  imperf.]  Wpgdzic,  -dze, 
-dzilem,  va.  pcrf.  i)inein- 
Ireiben,  l^ineinjagen;  —  by- 
dlo  do  stajni  bag  3Siel^  in 
ben  ©tall  treiben;  rozpacz 
w  grob  go  -dzita  SSerjroeifs 
lung  trieb  i^n  inä  ©rob; 
-dzif  nieprzyjaciot  na  göre 
er  trieb  bie  g^einbe  auf  ben 
33erg  tjinauf;  nedza  -dzila 
go  w  dlugi  baä©(enb  jagte  iEin 
in  ©d^ulben,  burc^  baä  ©lenD 
geriet  er  in  ©d^ulben. 

Wpgdzanie,  Wpgdzenie, 
•nia,  sn.  hineintreiben  »., 
hineinjagen  n. 

Wpgtac,  -tarn,  -talem,  va. 
perf.  {)inetnfnüpfen,  l^inein= 
binben,  ^ineinfeffetn. 

Wpi^c,  wepne,  wpi^tem, 
va.    perf.\     Wpinac,    -uam. 


-nalem,  va.  imperf.  I^inein= 
ftcdEen,  einfd^nalXen ;  -wpiela 
r6;^e  we  wJosy  fie  ftedfte  fid^ 
eine  3{ofc  inä  ^aar;  —  sie, 
vr.  ^itiaufflettern,  ]^inauf= 
flimmen. 

Wpicie, -cia;  Wpijanie  sig, 
-nia,  sn.  ^ineinfaugen  n., 
(Sinfd^neiben  n. 

Wpic  sig,  -je,  -lern,  vr. 
perf.',  Wpijac  '  sig,  -jam, 
-jafem,  vr.  imperf.  fic^  ^in= 
einfaugen;  fid)  einfd^neiben ; 
pijawki  wpify  sie  mocno  w 
eiaio  bie  aiutegel  faugten 
fid^  feft  inä  g-Ieifc^  ein;  sznur 
wpil  mi  sie  w  reke  ber  Strich 
fd^nitt  fic^'  mir  ing  ^-leifd^ 
ein. 

Wpierac,  -ram.  -raJem. 
va.  imperf.;  Weprzec,  -pre, 
wparfem,  va.  perf.  ^inein= 
btängen,  fiineinjroängen;  — 
nieprzyjaciela  za  mury  miasta 
'titxK  geinb  l^inter  bie  ©tabt» 
mauern  brängeu;  —  co  w 
kogo  jmnbm  tixo.  einreben 
rooUen,  roeiä  machen  rooüen; 
nie  -raj  tego  we  mnie,  bo  i 
tak  nie  wierze  rebe  fg  mir 
nid^t  ein,  benn  ic^  roerbe  eä  fo 
roie  fo  nid;t  glauben;  —  komu 
CO  jmnbm  etro.  aufjroingen  n)ol= 
len ;  —  sie,  vr.  firf)  einbrängen ; 
—  sie  gdzie  fic§  reo  l^inein= 
brängen,  mit  ©eraalt  ein= 
bringen;  —  sie  w  kogo  fic^ 
jmnbm  aufbrängen,  auf^ 
n3erfen. 

Wpieranie,  -nia,  sn.  ^in» 
einbrängen,  »^raängen  n.;  @in= 
reben  n. 

Wpigcie,  -cia;  Wpinanie, 
•nia,  sn.  |)ineinftecfen;  n.,  §in» 
aufffettern  n. 

Wpilowac,  -luje,  -walem, 
va.  perf.  ^ineinfägen. 

Wpilowanie,  -nia,  sn. 
^ineinfägen  n. 

Wpis,  -u,  pl.  -y,  sm.  Gin« 
fdireiben  «.,  (Eintragen  «., 
©infdjreibung  /. 

Wpisac,  -sze,  -salem,  va. 
perf;  Wpisywaö,  -suje, 
-walem,  va.  imperf.  ein= 
fc^reiben,  eintragen,  i^inein» 
fc^reiben;  wpisz  mi  ten  wiersz 
do  pamietnika  fc^retbe  mir  bie» 
feö  ©ebid^t  inä  ©tammbucö  ein; 
-saJem  cie  na  liste  kaudydatöw 


Wpisanie 


460 


Wprawa 


td|  I|a5e  bic^  in  bic  Sifte  ber 
^anbtbaten  eingetragen,  auf 
bie  Äanbibatenlifte  gefegt;  nie 
zapomnij  -sac  tego  do  ksia- 
Äki  Dergi§  nid^t,  eg  in?<  Sud^ 
einzutragen;  —  sie,  w.  [\<i) 
einfd^reiben,  fid^  eintragen;  fi^ 
einjc^reiben  laffen;  —  na  ani- 
•wersytet  fid^  injlfribieren. 

Wpisanie,  Wpisywanie, 
-nia,  sn.  ©infd^reibeu  n.,  ©in» 
tragen  «.;  SnlfJ^iP^ion  /. ;  — 
do  dziennika  3iO"'^nttlij'te= 
rung  /. 

Wpisowe,  -go,  sing, 
tant.  sn.  ©infd^reibgebül^r  /., 
©infd^rciBgelb  n.,  ©infd^reib» 
ta^e  /. 

Wplatac,  -tarn,  -talem,  va. 
imperf.',  Wplesc,  wplote, 
wplotlem,  va.perf.  ^ineinf[ect)= 
ten,  einfled^ten ;  —  wstazke  we 
wlosy  ein  33anb  inä  ^aar 
flechten ;  —  w  rozmowe  pare 
dowcipow  einige  355i^e  tn§ 
©efpräd^  flechten;  —  w  kolo 
auf  baä  9lab  flehten ;  —  sie, 
vr.  ficß  üerftriden. 

Wplatanie,  Wplecenie, 
-nia,  SM.  ^ineinftcc^ten  ».*, 
SSerftridfen  n. 

Wpl%ta<5,  -tarn,  -talem, 
va.  per}.  \  Wpl^tywac,  -tiije, 
-walem,  t)a.  imperf.  ^ineinoet» 
TOtdEetn,  einflec^ten;  oerftridfen; 
szydelko  -tane  w  baweloe 
bie  in  baä  ®arn  üerflricEte 
^äfelnabel;  -tales  ranie  w 
ten  proces,  radi  wiec  teraz 
bu  l^aft  mic^  in  biefen  ^ro= 
je^  DerroidEelt,  rate  nunmel^r; 
—  kogo  w  sidla  jmnbn  um= 
garnen ;  —  sie,  vr.  \\<S)  t)er= 
ftridfen,  fic§  nerroidteln ;  wlosy 
-taly  sie  w  galezie  debu  bie 
Öaare  cerroidelten  fic^  in  bic 
^l'fe  ber  @id&e. 

Wplatanie,  Wpl^tywa- 
nie,  -uia,  sn.  (SinioidEeln  n.\ 
Jßerftridfen  n.,  äjerroicfeln  n. 

Wplunq,6,  -ne,  -natem,  va. 
per  f.]  Wpluwaö, -warn, -wa- 
lem,  va.  imperf.  I^inein= 
fpuden,  f)ineinfpeien. 

Wpluni§cie,-cia ;  Wpluwa- 
nie,  -nia,  sn.  öineinfpucten  n., 
§inein)peien  n. 

Wplaszac,  -szam,  -szalem, 
va.  imperf. \  Wploszyc,  -sze, 
-szylem,   va.  pcrf.  auä  einem 


Ort  ocrfd^eud&en  unb  in  einen 
anberen  f^ineinjagen. 

Wplaw,  adv.  fd^roimmenb 
burc^ ;  przebyl  rzeke  —  er 
überfc^rttt  fd^rotmmenb  ben 
Stufe. 

Wplyn,  -u,  pl.  -y,  sm.  (Sin^ 
lauf  m.'^  21blauf  m. 

Wplyn^c,  -ne,  -nalem,  vn. 
perf.;  Wplywac,  -warn,  -wa- 
lem,  vn.  imperf.  1)  etnflie« 
feen,  t)ineinflte^en ;  krew  -wa 
przez  zyly  do  serca  baä 
Srut  fliegt  burc^  bic  2lbern 
inö  |)erj  hinein;  dzis  wielkie 
sumy  -nely  do  kasy  eö  finb 
l^eute  grofee  ©ummen  in  bic 
Äaffe  gesoffen;  2)  l^inein= 
fd^roimmem-,  ^ineinfegeln,  ein» 
taufen ;  trzeciego  dnia  -nelismy 
do  zatoki  am  britten  Xag 
liefen  rair  in  ben  ® otf  ein ;  3)  — 
na  CO,  na  kogo  etro.,  jmnbn  \>t= 
einfluffen,  ©influfe  auf  etro., 
auf  jmnbn  üben;  ta  okoli- 
cznosc  -neta  przewaznie  na 
kierunek  obrad  biefer  Um= 
ftanb  beeinflußte  l^auplfärf)lid^ 
bie  3iic^tung  ber  Beratung; 
ile  to  na  mnie  -nelo  ba§ 
l)at  mid^  fd)lec^t  beeinflußt. 

Wplynif  cie,-cia ;  Wplywa- 
nie,-nia,sn.  1)  hineinfließen  n. ; 
2)  §ineinfd)roimmen  n.,  hinein» 
fegein  «.,  hineinlaufen  n.\  3) 
Seeinfluffen  n. 

Wplyw,  -u,  pl.  -j,  sm.  1) 
©tnfluf!  m.;  —  dobrego 
przykfadu  ber  (Sinflufs  cineä 
guten  Seifpielä;  —  powietrza 
na  nasze  zdrowie  ber  6in= 
flufe  ber  Suft  auf  unfere 
®efunbl)eit;  szkodiiwy  — 
fdjäbigenber,  cerbcrblid^er  ©ins 
fluß ;  czlowiek  majacy  -y 
ein  einflufireid^er  3Jiann;  ja 
na  te  sprawe  nie  mam  naj- 
muiejszego  -u  id^  l^abe  auf  biefe 
©ac^e  niit  ben  geringften  ©in= 
fluß;  mied  wielkie  -y  u  rzadu 
großen  ©influf?  bei  ber  3Je= 
gierung  t)aben;  uzyskac  — 
(Sinfluß  erlangen;  —  sloüca 
na  Äycie  rofilinue  i  zwie- 
rzece  ber  Sinfluß  ber  ©onnc 
auf  baö  ^flonjen=  unb  XiiV" 
leben;  —  ksieiyca  na  przy- 
plyw  i  odplyw  ber  ©influß 
beg  SlJonbeä  auf  ©bbe  unb 
g^lut;    on    stoi    pod   -em    tej 


kobiety  er  fte^t  unter  bem 
©influffe  biefeä  SBeibeä;  ta 
ksiazka    moie    wywrzec    zly 

—  na  umysly  biefcä  33uc^ 
fann  einen  üblen  ®influ| 
auf  bie  ©emüter  l^aben;  otrzy- 
mana  wiadomosc  wywarla 
zbawienny  —  na  jego  zdro- 
wie bie  erl^altene  3^adörid^t 
übte  einen  Ijcilfamen  ©influß 
auf  feine  ©efunbl^eit ;  2)  ©in« 
nabme  /. 

Wpoprzek,  adv.  un'opraep. 
mit  bem  jroeiten  %(x\i,  quer, 
querüber,  in  bie  JHuerc;  — 
drogi  quer  über  ben  2ßcg. 

Wposrod,  praep.  mit  bem 
jroeiten  %o.\i.,  inmitten;  — 
nieprzyjacöl  inmitten  ber 
geinbe. 

Wpol,  atZt;.  I^alb,  äur^älftc; 

—  objac  kogo  jmnbn  um  ben 
Seib  faffen. 

Wpolbloniasty,  adi.  ^olb 
auä  Sinbegeroeben,  l^alb  auä 
{^leifd)  beftel^enb. 

Wpolglosny,  adi.  I^alb- 
laut. 

Wpölpijany,  adi.  I^alb= 
trunlen,  ^albbetrunfen. 

Wpolzwierzgcy,  adi.  ^(xih» 
tierifc^. 

Wpracowywac  si§,  -wuje, 
-walem,  vr.  imperf.:,  Wpra- 
cowac  si§,  «cuje,  -walem,  vr. 
perf.  fic^  hineinarbeiten;  fid^ 
an  bie  Slrbeit  geroö^nen. 

Wprasowywac,  -wuje, 
-walem,  va.  imperf. \  Wpra- 
sowa6,  -suje,  -walem,  va. 
perf.  Ijineinpreffen;  l^inein= 
bügeln. 

Wpraszac,  -szam,  -szalem 
va.  imperf.;  Wprosic,  -sze, 
-silem,  va.  perf.  ^ineinbittcn, 
burc^  Sitten  hineinbringen, 
l^ineinbetteln;  —  sie,  vr.  fid^ 
^ineinbetteln,  l^ineinfc^mei= 
^eln. 

Wpraszanie,  Wproszenie, 
-nia,  sn.  §ineinbitten  n.,  §in= 
einbetteln  n. 

Wprawa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
Übung  f.,  gertigfeit  /.,  ®in= 
Übung  /.,  ©eläufigleit  f.\Wi-' 
ric^tung  /.;nabylem  wielkiej 
-wy  w  pisaniu  na  maszynie 
id&  l^abe  große  gertigfeit  im 
5Diafc^inenfc^reiben  erlangt; 
dla    -wy    übungä^alber;    nie 


Wprawdzie 


461 


Wi'acac 


mam  w  tem  jeszcze  -wy  ic^ 
^abe  batin  noc^  feine  Übung 
erlangt. 

Wprawdzie,  adv.  graar; 
aUetbings,  freiltd^;  —  po- 
wiedzialem  to,  ale  nie 
temi  slowy  id^  liaBe  eä 
jraar  gcfagt,  aber  ntc^t  mit 
bie[en  Sßorten;  poinojuz  — , 
ale  musimy  jeszcze  to  skon- 
czyc  c§  ift  sraar  fd^on  fpät, 
aber  roir  mü[jen  eä  nod^  ju 
Gnbe  bringen. 

Wprawiac,  -wiam,-wialem, 
va.  imperf. ;  Wprawic,  -wie, 
-wilem,  va.  per/.  1)  einfe^cn, 
einpaffen,  einfaffen,  einheften, 
einfpannen ;  ten  pan  ma  -wioue 
oko  biefer  §err  l^at  ein  ein» 
gefe|teä  2Cuge;  dlaczego  nie 
dajesz  sobie  —  brakujacych 
zebow  roarum  lä|t  bu  bit  bie 
fe^lenben  3äi)ne  nic^t  ein= 
fe^en;  —  kamien  w  pierscieii 
ben  (Stein  in  ben  Sling  (ein)»- 
f äffen;  —  kartke  w  ksiazke 
ein  93latt  in  ba§  SSud^  ein« 
[jeften;  —  robote  na  krosna 
bie  2lrbeit  in  ben  ©tidEral^men 
fpannen;  —  wywichnieta  reke 
ben  oerrenften  2lrm  einrichten; 
2)  ^ineinfe^en,  =brin3en,  =trei= 
ben;  —  kogo  w  ktopot  jmnbn 
in  SBerlegenijcit  bringen;  — 
kogo  w  rozpaez  jmnbn  ^ur 
Sßeräroeifhmg  treiben;  —  kogo 
w  zdziwienie  jmnbn  in  6rftau=» 
nenfe^en;  3)  einüben;  — kogo 
w  CO  jmnbn  in  etro.  einüben, 
i^m  in  etro.  ©eläufigleit  bei= 
bringen,  i^n  an  etro.  geroö^nen. 
Wprawianie,  Wprawienie, 
-nia,  sti.  1)  (ginfe^en  n.,  @in= 
faffen  n.,  (Sinrenfen  n.,  — 
kol  (Sinbinben  n.  ber  Stöber,  ber 
2ldE)fen;  2)  ©inüben  «.,  ®e= 
roö^nen  n. 

Wprawnosc,  -sei,  sing. 
tant.  sf.  Oeläufigfeit  /.,  @e= 
übtbeit /.;  ©efd^icftic^feit  /, 

Wprawny,  adi. ;  Wpra- 
wnie,  adi\  eingeübt,  fertig, 
gefc^icft. 

Wprgzac,  -iam,  -zalem, 
va.  imperf. ;  Wprgzyc,  -i.e, 
-Äytetn,  va.  perf.  einfpannen ; 
etro.  etaftifd^eg  f)ineinjroängen. 

Wprost,  adv.  unb  praep. 
mit  bem  jroeiten  galT,  gera- 
bean§;  gerabe   gegenüber;  — 


mostu  gerabeauä  Don  ber 
®rÜcEe;  —  moich  okien  mei= 
nen  g^enftern  gegenüber. 

Wprowadzaö,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  imperf.:,  Wprowa- 
dzic,  -dze,  -dzitem,  va.  perf. 
I^ineinf  uferen,  etnf  üfjren ;  l^inein-- 
treiben,  l&ineinbringen ;  — 
sonde  do  ioladka  bie  ©onbe 
in  ben  SDiagen  einfül^ren;  -dzil 
go  w  wielki  swiat  er  t)at  i^n 
in  bie  grofie  SBelt  eingeführt; 
—  towary^  do  kraja  bie  3Ba= 
ren  in§  Sanb  füf)ren;  —  no- 
we  obyczaje  neue  ©itten  ein« 
führen;  —  nowa  wiare  einen 
neuen  ©tauben  einfüf)rcn;  — 
kogo  na  tron  jmnbn  auf  ben 
2;^ron  fe|en;  —  kogo  na 
urzad  jmnbn  in  ein  2tmt 
einfüf)ren;  —  kogo  w  klopot 
jmnbn  in  3Ser(egenl^eit  brin- 
gen; czy  chcesz  mnie  w  zly 
humor  —  ?  raiHft  bu  mid^  in 
böfe  Saune  bringen?;  to  mnie 
moze  w  ztosc  —  baä  fonn 
midE)  in  ^oxn  bringen;  —  sie, 
vr.  einjiei^en,  eine  SBof^nung 
be(;iel)en. 

Wprowadzanie,  Wprowa- 
dzenie,  -nia,  sn.  @infü{)rung 
f.;  hineinbringen  n.\  —  sie 
(ginsie^en  n. 

Wpröszenie,  -nia,  sti.  @in= 
ftäuben  n.,  ©infpri^en  n.  oon 
^uloer. 

Wpröszyc,  -.sze,  -.szylem, 
va.  ferf.  »putoer  Ijineinftreuen, 
l^inetnfprifeen. 

Wprzatac,  -tarn,  -tatem, 
va.  imperf. ;  Wprzatn^c, 
-tne,  -tnatem,  va.  perf.  l)in= 
einräumen. 

Wprzasc,  -ede,  -dlem,  va. 
perf.  I)inetnfpinnen. 

Wprz^tanie,  Wprz^tnie- 
nie,  -nia,  sn.  ^ineinräumen  n. 

Wprzggac,  -gam,  -galem, 
va.  imperf. ;  Wprz§gn^c, 
Wprz^dz,  -gue,  -gnalera,  va. 
perf.  einfpannen,  ^incin= 
fpannen. 

Wprzgganie,  Wprzgze- 
nie,  -nia,  sn.  ©injpannen  n., 
^ineinfpannen. 

Wprzod,  Wprzody,  adv. 
jiuetft,  früi)er,  Dörfer,  juoor, 
guoörberft ;  —  musisz  sie  nad 
tem  zastanowic  juerft  mu^t 
bu   bir  bie  ©ad^e  überlegen; 


—  musze  cos  innego  skon- 
czyc  früher  mufe  id^  no^  etro. 
anbcrcä  fertigfteHen. 

Wpust,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
J^alü  m.,   5Rute   f.,   ^uge  /.; 

2)  ©inlafi   m.,    (gintaffen   n.; 

3)  ??eber  /".,  ©punb  m. 
Wpnstpal,  -a,   pl.  -e,  sm. 

gaUpfa^l  m.,  ©punbpfa^l. 

Wpustne,  -go,  S7i.  @in= 
[a§gelb  n. 

Wpustnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
9Iut(en)=,  ©punb=,  jjugen« 
{)obe[  m, 

Wpuszczac,  -czam,  -cza- 
iem,  va.  imperf.:,  Wpuscic, 
-szcze,  -scilem,  va.  perf.  ein» 
laffeti,  l)ineinlaffen ;  lepiej  nie 

—  anizeli  wyganiac  eä  ift 
beffer,  nict)t  l^ineinlaffen  al§ 
(bann)  auftreiben;  wpusccie 
mnie,  na  mitosc  Boga  um 
®olte§  roiHen  lafet  mi^  herein; 
takiego  cztowieka  niebezpie- 
cznie  jest  —  do  domu  eä  ift 
gefä|rlic^,  einen  folc^en  SWen» 
fc^en  ing  §au§  ju^  faffen; 
jednem  uchem  -czac  a  dru- 
giem  wypuszczac  in  baä  eine 
Di)r  ^erein=,  burd^  baä  anbere 
l^erauölaffen ;  —  pale  w  zie- 
mie  ^fä^Ie  in  bie  ©cbe 
einlaffen;  —  nieco  octu  do 
szklanki  wody  ein  roenig 
effig  in  ein  ©lag  SBaffer 
^ineinlaffen;  kopano  röw  a 
potem  -czauo  wen  wode 
man  grub  einen  ©raben  unb 
bann  Ue^  man  Sßoffer  hinein. 

Wpuszczanie,  Wpuszcze- 
nie,  -nia,  sn.  Ginlaffen  «., 
|)ineinlaffen  n. 

Wpychacz,  -a,  pl.  -e,  sin. 
äSattebaufrf)  m.,  2;atnpon  m.^ 

Wpychac,  ficfje :  Wepchnac. 

Wpychanie,  fiel^e:  We- 
pcbniecie. 

Wracac,  -eam,  -calem,  vn. 
imperf. ;  Wrocic,  -co,  -cilem, 
I.  vn.  perf.  gurüdEfel^ren, 
jurüdffommen,  roieberfe^ren, 
n)ieberfommen;  —  poczekaj 
chwilke  na  mnie,  zaraz 
wroce  roarte  einen  2Iugen= 
blid  '  auf  mirfj,  id^  werbe 
gleich  jurüdffommen ;  wracaj  do 
domu,  matka  chora  fe^re  nad) 
§aufe  liurüdf,  bie  3JJutter  ift 
Iranf;  wracam  do  rzeczy  id^ 
fe^re  jur  öac^ejurüdE;  spotka- 


Wracanie 


462 


Wreszcie 


iem  go  wracajac  ze  spaceru  id; 
bin  Ujm  bei  ber  SHüdtfefjr  »om 
©pajiergang     begegnet;     ozy 
wroci   kiedys  dawna  prostota 
obyczajow?   ictrb  je  bie  jrüs 
^eie   Ginfac^fieit    ber    ©itten 
roieberlommen?;  choroba  wraca 
bie  i?ranEf)eit  fommt  luieber ; 
II.  1)  —  CO,  va.  etit).  3urüdge= 
ben,  rciebergeben ;  erfe^en ;  wroc 
mi  pieniadze,  ktore  za  ciebie 
zaplaciie'm   gib  mir  ba§  (Selb 
prüd,  baä  ic^  für  bic^  bcjafilt  j 
ijabe;    ktoz    mi   wroci    te  Izy  ! 
stracoue  ?  roer  tütrb  mir  bieje  | 
uerlorenenSiTänenroiebcrgeben  ? 
CO  nieslusznie  komu  zabrano, 
wrocic    naleiy    n)a§     jmnbm 
unred^tmn^ig      toeggenommen 
iimtbe,  muf    erfe^t    perben; 
wracasz  mi  zycie  bu  gib[t  mir 
baä  Seben  roiebet;  III.  —  sie, 
vr.  1)  umfefjren,  jurüdfe^ren ; 
wrocilem  sie  po  swöj  kapelusz 
id^  bin  juiüdgefe^rt,  um  mei= 
nen  $ut  ju  |oIen;  radze  ci, 
wroc   sie   id^   rate   bir,    feiere 
um;  3)  aufi'toBeit,  »om  2Jlagen 
gurüdfei^ren ;  tak  sie  najadlem, 
ze    ai  mi  sie  wraca  t(ft   l)abe 
mid)  fo  »ollgegeffen,  ba§  mir 
übet  jum  Gebrechen  ift. 

Wracanie,  "Wrocenie, 
-nia,  sn.  3"riid!e[;ren  «., 
3urüdEfommen  n. ;  Surüc!= 
geben  n.,  SBiebergeben  n. 

Wrachowac,  -chuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.;  Wracliowy- 
wac,  -wuje,  -walem,  va.  im- 
perf.  mitelnrec^nen;  mitein= 
jä^len. 

Wrachowanie,  Wracho- 
wywanie,  -nia,  sn.  §inein=» 
jahlen  «.,  aKitred^nen  n. 

Wradzac,  -dzam,  -dzalem, 
va.  imperf.;  Wrodzic,  -dze, 
-dzitem,  va.  picrj.  etnpflanjen, 
uon  9latur  ausftattm;  wro- 
dzony,  adi.  angeboren;  —  sie, 
tr. ;  —  sie  w  co  etiD.  üon 
3iatur  aus  ä^nlic^  fein,  nac^= 
geraten. 

Wradzanie,  Wrodzenie, 
nia,  sn.  ©inpftanjen  n.\  — 
sie  9Jacöraten  n. 

Wrastac,  -tarn,  -talem,  vn. 
imper/. ;  Wrosnad,  -ne,  -na- 
Jem,  vn.  fcrf.  fjineinraad^fen ; 
paznokiec  wrosl  mi  w  ciato 
cer  S^agel  ift  mir  inö  gleifd^ 


j^ineingeroadlfen ;  wieniec  cier- 
niowy  wrösl  w  nasza  skron 
bie  Sornenfrone  ift  unä  in 
bie  ©tirn  geroad)fen;  stali 
nieruchomo,  jakby  w  ziemie 
wrosli  fie  ftanbcn  unberaeglitf), 
alä  ob  fie  in  bie  ©rbe  rjinein» 
geirac^fen  rcären. 

Wrastanie,  -nia;  Wrosnig- 
cie,  -cia,  sn.  ^ineinmoc^fen  n. 

Wraz,  adv.  glcid^,  fogleid); 
jugleid^,  Sufammen;  —  po- 
wroce  id^  roerbe  glied^  jiuriid= 
fe^ren;  przyszedt  —  ze  mn^ 
er  ift  jugreidE)  mit  mir  ge= 
fommen;     chodzmy    wszyscy 

—  aefien  mir  alle  jufammen. 
Wrazic,  -ze,  -ziJem,  I.  va. 

perf.\  Wrazac,  -zam,  -zalem, 
I.  va.  imperf.  1)  t)inein= 
ftofien,  l^ineinftedfen ;  sam  ma 
!  mief.z  -zil  w  piersi  er  felber 
ftieB  i^m  ba§  ©c^rcert  in 
bie  SSruft;  —  oszczep  w  zie- 
mie ben  ©pecr  in  bie  ©rbe 
fto|en;  —  komu  pieniadze 
do  reki  jjmnbm  ©elb  in  bie 
$anb  ftcdEen;  —  palec  do 
ust  ben  g-inger  in  ben  2)lunb 
ftecfen;  —  nos  w  co  bie 
aiafe  in  etro.  ftecEen;  2)  — co 
w  kogo  jmnbm  etil»,  ein» 
prägen,  ju  ©emütc  füfiren: 
3)  _  kogo  na  co  jmnbn  mit 
©eraatt   auf   etro.   fe^en;   II. 

—  sie,  vr.  1)  —  sie  gdzie  fid) 
rao^in   pd)ten,    begeben;    2) 

—  sie  w  co  fic^  in  etm.  ein= 
mifdben,  einmengen. 

Wrazanie,  -nia,  sn.  §in= 
einreden  «.,  ^ineinfto^en  n. 

Wrazenie,  -nia,  sn.  Sin= 
brudt  m. ;  ta  mowa  wywolal'a 
wielkie  —  u  sluehaczy  bicfe 
3lebe  f)o_t  auf  bie  3uf)örer 
grojjen  (rinbrud  gemacDt;  sta- 
rac  sie  wywrzec  —  (Sinbrud 
3U  erzielen  fuc^en;  chwilowe 

—  momentaner  (ginbrud; 
przystepny  dla  -ien  für  @in= 
brüde '  empfänßlid^;  projekt 
zrobil  na  nas  wszysfkich 
korzystne  —  bie  SSorlage  r)at 
auf  unä  alle  einen  günftigen 
©inbrud  gemad)t;  on  nie 
robi  na  muie  -nia  czlowieka 
bioracego  rzeczy  na  seryo  er 
mad^'t  auf  midö  nid^t  ben  6in= 
brud  eines  2)UnfdE)en,  ber  bie 
SDinge     ernft     nimmt;    -nia, 


ktore  czynia  na  nas  przed- 
mioty  zewnetrzne  bie  ©in= 
brüde,  roeldie'  auf  un§  äußere 
©rfd&einungen  mad^cn. 

Wrazeniowy,  adi.  ®in= 
brüde=. 

Wrazliwy,  adi.  emfinbli^, 
für  einbrüde  empfänglich ; 
jestem  —  na  przeciag  id)  bin 
für  Suftjug  empfinblid| ;  — 
na  pieknosc  rauzyki  für  bie 
©c^ön^eit  ber  Sfufif  emp= 
-fänali^. 

Wr^b,  -ebu,  pl.  -eby,  sm.; 
dim.  Wr^jbek,  -bku,  pl.  -bki, 
sm.  1)  ©mfc^nitt  m.,  ^erbe 
/.,  ©d^nüte  /.,  Äamm  m., 
©infaffe  /.;  —  krzjiowy 
Sreujfamm;  —  w  jaskolczy 
ogon,  w  kanie  fd)roalben= 
firoangförmtger  '^afentamm, 
©c^roalbenfd^roan5einfdE)nitt, 
©c^roalbenfc^roanjblatt  «.;  — 
podktadöw,  zacios  3lU5bed)f= 
lung/.,  2)ed)felflädje/.,  ©iafer- 
benn.  ber©d)roellen;  —  prosty 
gerabe  Ginfaffe,  gerabe  Über= 
blattung;  —  zebaty  §afen» 
famm,  äSergabnung  f.,  33er= 
fd^ränfung  /.;  2)  ^ieb  m., 
©dilag  m.,  ®el;aue  «. ;  3) 
SlnbtudE)  m.  im  Sergbau;  4)  — 
wosku  eine  runbe  2öad&§fd)eibe ; 
5)  -eby  wazouowe  Dtänber  pl. 
beä  »Blumentopfes. 

Wr^bac,  -bie,  -bal^^m,  va. 
perf.;  Wr^bywac,  Wrfby- 
wac,  -bnje,  -walem,  va.  im- 
perf.  l)inetn^auen,  einliauen; 

—  sie,  IV.  \\6)  einfjauen. 
Wrabanie,  Wr^bywanie, 

-nia,  sn.  (ginljauen  n.,  ^in= 
einbauen  n. 

"Wr^g,  -egu,  pl.  -egi,  sm. 
Änie=,  Krumm^olj  n. 

Wregestrowac,  Wreje- 
strowac,  -truje,  -walem,  va. 
perf.  einregiftti'eren,  iuS  3ie= 
gifter  einfdjreiben. 

Wregestrowanie,  Wreje- 
strowanie,  -nia,  sn.  (Sin» 
regiftrieren  n. 

Wreszcie,  adv.  cnblid^, 
fc^Iiefelid^;  jule^t;  przyszedJes 

—  enblid)  bift  bu  getommen; 
dlugo  sie  opieral,  —  przeciez 
sie  na  to  zgodzil  er  miber» 
ftonb  lange,  fdilie^tid^  ift  er 
bod)  barauf  eingegangen. 


Wrgb 


463 


Wrobel 


Wrgb,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
Salbung/.;  2)  fd^täger  2Iug' 
fcfinitt  ber  %ÜX'  unb  gcnfter» 
Öffnung,  genfteraus)cf)nitt, 
genftcrfd&miege  /. 

"Wrgbne,  -go,  sn.  §oI» 
gungägebüfjc  /. 

Wr^bny,  adi.  Ginfc|niltä=; 
-ne  koia  jffienbefteife  pl. 

Wrgcz,  adv.  gerabeou§, 
ol^ne  Untfd^roeife,  gerabeju,  bi= 
reft,  unumrounben;  najlepiej 
—  pravvde  napisac  am  beften 
ift  gerabefferauä  bie  2Bal^tf)eit 
f(^reiben;  odmöwil  mi  —  er 
l§at  mir  btreft  abgefagt;  rzecz 
ma  sie  —  przeciwnie  bie 
©ad^e  üerptt  fic^  gerabe 
mxli^xt 

Wrgczac,  -czam,  -czalem, 
va.  imperf.;  Wrgczyc,  -cze, 
-izylem,  va.per/.  eint)änbigen ; 
übergeben,  -czono  mi  ten 
list  dopiero  dzisiaj  man  [)at 
mir  biefen  58rief  erft  [jeute 
übergeben;  imieniem  uczniow 
-rzyi  mu  djrektor  album 
pamiatkowe  im  Skmen  ber 
©c^üler  fjänbigte  iE)m  ber 
2)ire!tor  ein  ®eben!buc^  ein*,; 
musisz  mu  to  osobiscie  — 
bu  mu|t  eä  ifjm  perfönlidj 
einl)änbigen ;  —  komu  pozew 
imubm  öie  gericl)tlic^e  aSor» 
labung  ein^änbigen. 

Wrgczanie,  Wrgczenie, 
-nia,  S71.  einl)änbtgen  n., 
Übergeben  n.,  Ginl^änbigung  /. 

Wrgczyciel,  -a,  ^jZ.  -e, 
sm.  Gtn^änbiger  m. 

Wrgg,  -u,  pl.  -i,  sm. 
2Bin!eleifen  n. 

Wrfga,  -gi,  pl.  -gl,  sf.  1) 
SRippenftüd  n.;  2)  Warfen» 
fc^nedfe  /. 

Wrggowaty,  adi.  fiel= 
förmig. 

Wrocif za,  -iy,  pl.  -ie,  sf. 
Melochia  ('ßflanse). 

Wrocznia,  -ui,  jA.  -nie, 
s/.  Tournefortia  (^flanje). 

Wrodny,  Wrodzony,  adi. 
anaeboren. 

Wrogi,  adi.;  Wrogo,  adv. 
feinbIic^,feinbfelig;ondia  mnie 
—  usposobiouy  er  ift  mir  feinb= 
lid^  gefinnt;  -gie  moce  bie 
feinblicöen  2Jläc^te. 

Wrokita,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
Marscus  (^ftanje). 


Wrona,  -ny,  pl.  -ny,  sf.; 
dim.  Wronka,  Wroneczka, 
-ki,  pl.  -kl,  sf.  1)  Äräf)e  /.; 
—  kracze  bie  Äräfje  Iräf)t; 
-mi  karmiony  (mit  ßräljen 
gefüttert)  burc^trieben ;  jeieli 
wleziesz  miedzy  -ny,  musisz 
krakac  jak  i  one  unter  W6U 
fen  mu^  man  f)eulen;  2) 
©punbloc^  n.\  3)  Sintenflec! 
m.,  Jllecfä  m. 

Wroni,  adi.  ßräl^en=;  -ie 
güiazdo  ^räl^enneft  n.,  -ie 
piöro  ÄrÖl^enfeber/. ;  -ie  oko 
czworolistne  Sinbeere  /., 
2ßoIfäbeere;-ie  masto  ©ebener: 
murj  /.,  SBunbtraut  n.;  -ia 
noffa  ^rä^enfu^  m. 

Wroniara,  -ry,  pl.  -ry,  sf. 
Gompholobium  (ißflange), 

Wroniawosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©cbn)ärjltct)!eit  /. 

Wroniawy,a(Zz.  jct)roärjlic|. 

Wroniec,  -nca,  ^jZ.  -nee, 
sm.  Üärlapp  m.,  ©d^Iangen» 
moo§  n.,  Sef)ntraut  n. 

Wronka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
2llüen{räi)e  /. 

Wronopopielaty,  adi.  \ 
Wronopopielato,  adv.  graus 
fct)iüarj,  fräbengrau. 

Wronosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  ©dimärje  /.,  jc^roaräe 
garbe. 

Wronowy,  adi.  5lrä^en«. 

Wronog,  -oga,  pl.  -ogi,  sm. 
Senebiera  vronopus  (-^Pflonje). 

Wrony,  adi.  f^roarj;  — 
kon  9iappe  m. 

Wroslooki,  adi.  mit  feft= 
fi^enben  Stugen;  -ie  skoru- 
piaki  ©d^aitiere  pl.  mit  feft- 
fi^enben  Stugen. 

Wrosnia,  -ni,  j;Z.  -nie,  sf. 
ßinic^lag  m.,  gaben  m. 

Wrosniak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Irametes  (i^iijatt). 

Wrosnifcie,  -cia,  sn.  ^in« 
einroac^fen  n. 

Wrota,  yno\,  plur.  tant.  sn. 
1)  Zox  11. ;  (Sinfal)rt  f.;  'Si^eu^ 
nentür/. ;  patrzec  jak  ciele  na 
nowe  —  fo  Derrcunbert  brein= 
fc^auen,  raie  baä  Äalb  auf  ein 
neueg  Sor,  bafteben  roie  berDd^S 
}  Dor  bem  neuen  %ox;  niebezpie- 
czenstwo  przede  -ty  bie  &i= 
fal^rifttorber3;ür;maszdotego 
otwarte  —  ber  Sffieg  baju  ftef)t 
'  bir     offen;    otworzyc    komus 


do  czego  —  jmnbm  bie  luv 
ju  etro.  öffnen;  zamknac  do 
czego  —  eine  ©oc^e  cerbauen; 
zamkoac  komu  —  do  czego 
jmnbm  einen  S)amm  entgegen» 
fe^en,  bie  ©elegen^eit  ju  etrc. 
gänjlic^  abfd)neiben,  unüber» 
n)inbli(f)e  ^inberniffe  in  ben 
2Beg  legen;  2)  Karriere  /., 
3;orßarriere,  glügeltorbarriere; 

—  jednoskrzydlowe  einfüge» 
[ige  Sorbarrtere;  —  suwane 
3{oHbarriere;  3)  —  szybowe 
feängebanf  /.,  oerfc^Ioffenc 
§ängebanf. 

Wrotnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
Sürflüget  m. 

Wrotnictwo,  -wa,  sn.  XuX" 
pteramt  n. 

Wrotniczy,  adi.  Sürl^üter'^. 

Wrotnosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  i^reislauf  m. 

Wrotny,  -nego,  ^jZ.  -ni,  sm. 
2;ürbüter  m.,  S:orroä:^ter  m. 

Wrotny,  adi. ;  1)  %ox=f 
Xixx=;  2)  freifenb. 

Wrotosierc,  -ci,  ^j?.  -cie,  sf. 
afrifanijc^e  ©ajeHe. 

Wrotycz,  -a,  sm.  (Tanace- 
tum)  3iainfarn  m.,  2Burm= 
traut  n. 

Wrobel,  -bla,  2^-  -bie,  sm. ; 
dim.  Wröbelek,  -Ika,  ^^L 
-Iki;  Wroblik,  -a,  j)l.  -i,  sm. 
©po^  7n.,  ©perting  in.;  — 
swiergota  ber  Sperling  3n3it= 
fdert;  skaUac  jak  —  na  nici 
er  jpringt  ^erum  raie  ein  ans 
gebunbener  ©pa^ ;  cudza  psze- 
nice  ogania,  a  jego  wröbie 
pija  er  Derfd^euc^t  eperlinge 
Dom  fremben  Sßeijen,  unter= 
beä  rcirb  ber  fetnigc  von 
©perlingen  gefreffen,  er  be= 
fümmert  fic^  um  frembe  2ln- 
gelCi^enfjeitcn  unb  lä^t  bie 
feinen  im  ©tid;e;  z  -blami 
w  trzcine  ^ieipauä  nel^men; 
trzymac  kogo  jak  -bla  na 
nici  jmnbn  in  banget  6rirar= 
tung  [galten,  in  Ungeroi^i^eit 
fcfiroeben  laffen,  jmnbn  jap» 
peln      laffen;      lepszy     jeden 

—  vv  gar^ci,  niz  dziesiec  na 
dacbu  Keffer  ein  ©paß  in 
ber  $anb  als  jefjn  auf 
bem  ^ad)e,  eg  ift  beffer,  etra. 
Sid^ereä  in  ber§anb  ju  fioben, 
als  auf  9Jiög[ic^!eiten  3U  bauen ; 

—  lesny  Söaumfperling,  Serg« 


Wroblg 


4G4 


Wrzeciono 


fpa|;  —  trzcinny  3flol^i:[per= 
iina ;  —  morski  glunber  /. 

Wröblf,  -cia,  pl.-ta;  dim, 
■Wrobl^tko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
©perling5iunqe(G)  n. 

Wrobli,  Wroblowy,  adi. 
©perl{ngö=,  fpo^enfiaft;  -la 
glowa  ©perlingSfopf  m.  \ 
-le  proso  SReer^irfe/.,  ©tetn= 
fame(n)  m. ;  -le  proso  trzcinne 
Sränengrag  n.,  §iobötränen 
pl. ;  -le  jezyczki  SJogelfnöle» 
rtc§  m.,  ©augraä  n.,  3Inger'= 
traut  n. 

Wroblica,  -cy,  pl.  -ce,  s/. 
©perlinti5tt)eibd)en  «. 

Wrüblik,  -a,  pl.  -i,  s/w.  1) 
©pä^c^en  w.,  f leiner  ©perling; 
2)  =  Wroblowka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  (Passerina)  ©pa^en« 
ftraud^  m. 

Wroblowaty,  adi.  fper= 
Itnqäartig. 

Wroblowiec,  -wca,  pl,. 
-wce,  sm.  Ärä^mi(6e  /, 

Wrocenie,  Wrocic,  fiel^e: 
Wracanie,  Wracac. 

Wrozba,    -by,  pl.    -by,  sf. 

1)  $rop[)e5eiung  /.,  3Ba^c= 
lagung  /. ;  SSorbebeutung  /., 
2ln3ei(^en  n.\  zta  —  bö[eg 
Slngetcien;  —  sie  spelaila 
bte  ^ropfjejeiung  ift  in  Sr= 
füllung  gegangen;  Rzymianie 
pogfode  uwai;ali  za  dobra 
-be  bte  3töiner  betratf)teten 
fd^öne§  SBetter  alä  gute  %ox= 
bebeutung ;  2)  aBaJ^rjagerei  /. ; 

2)  Sl^nung  /.,  S^orgefül)!  n. 
Wrozbiarka,  Wrozka,  -ki, 

pl.  -ki,  sf.  ^ro Poetin  /., 
äBabrfagerin /. ;  ^«uberin /. 

Wrozbiarski,  adi.  22a^r= 
jager=,  roa^rfagerifc^. 

Wrozbiarstwo,  -wa,  sn. 
SBaf)rfagefunft  f..  äBa^tfage^ 
rei  f. 

Wrozbiarz,  -a,  ^^Z.  -e,  sm. 
Sßa^rfager  m. 

Wrozenie,  -nia,  sn.  SBa^c» 
jagen  n. 

'Wvbiyt,  -ie,  -4ylem,  ra.  unb 
vn.  imperf.  propl^ejeien,  «)a^r= 
jagen;  nie  -ie  stad  nie  do- 
brego  id)  ptop^e^eic  baraug 
nid^tS  ©Utes;  to  bJyskanie  sie 
-Äy  pogode  biejeä  älJetter- 
Ieud;ten  läfet  unö  auj  jd^öne 
aßttterung  l^offen;  ta  postaö 
nie  dobrego  nie  -iy  bieje  ©e« 


I  ftalt  prop^e^eit  nid^tä  ©uteä ; 
czego  ludziom  trzeba,  to  so- 
bie  -za  bte  5Dlenjcf;en  propfje» 
jeien  jtrf)  baö,  mag  fie  brauchen. 

Wrozyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
langfc^nabeliger  ©teljenfucfud. 

Wrun^c,  -ne,  -nalem,  vn. 
perf.  Irac^enb  l^tnetnfallen, 
l)inetnftür3en. 

Wrunigoie,  -cia,  sn.  |)in= 
einftürjcn  n. 

Wrycie,  -cia,  sn.  §inein= 
graben  n.,  ©inrcüljlen  n. 

Wryc,  -je,  -Jem,  va.  perf. ; 
Wrywac,  -wam,  -walem, 
va.  imperf.  [;tneinnjü^len; 
stac  jak  -ty  lüte  angebonnert, 
feft,  unerjc^ütterlid^  fle[)en ; 
—  sie,  vr.  jid)  einiüü^lcn,  jidj) 
einaraben;  jid^  fejt  einprägen. 

Wryjek,  -jka,  pl.  -jki,  sm. 
2Betn=,  SRüffelfäfer  m.,  3teben= 
ftedier  m. 

Wryjkowaty,  adi.  roein» 
fäferarttg,  roeintäferä^nlic^. 

Wrywaö,    -wam,    -waiem, 

1)  va.    imperf.    fie^c:   Wryc; 

2)  —  sie,  vr.  imperf. ;  We- 
rwac  sig,  vr.  perf.  einbrin= 
gen,  jicft  ^ineinjroängen. 

Wrzankotek,  -tka,  pil. 
-tki,  sm.  Myoschylos  (ijiflanje). 

Wrzask,  -u,  pl.  -i,  sm. 
Säcm  w(.,  ©ejd^rei  n.\  c64  to 
za  —  przerailiwy  luaä  ift  baä 
für  ein  burc^brtngenbeä  ®e= 
jd^rei;  -i  zwycieskie  S^riumpl^s 
gefc^ret ;  ogluszajacy  —  ol^ren» 
betäubenber  Särm. 

Wrzaskliwos6,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  jc^reienbeö,  Iärmen= 
beö  Sßejcn.  _ 

Wrzaskliwy,  adi.\  Wrza- 
skliwie,  adv.  lärmenb,  jc^ret= 
enb,  gellenb  *,  teu  —  glos  dziala 
mi  na  nerwy  bieje  gellcnbe 
©timme  gel)t  mir  auf  bte 
ÜJeroen;  —  wjazd  lärmenber 
©insug. 

Wrzaskot,  -a,  pl.  -y,  sm. 
Sronipetenüogel  m. 

Wrzasn^c,  -sne,  -stem,  vn. 
perf. ;  Wrzeszczeö,  -cze, 
-czatom,  vn.  imperf.  jdjreien, 
aufjd)reicn,  einen  ©c^rei  tun; 
-czy  jakby  go  kto  ze  sköry 
obdzieral  er  jc^reit,  alg  raenn 
il^m  jmnb  bie  ^aut  abjtef;en 
roürbe;  czego  -czysz?  roarum 
f(^rei[t  bu  fo? 


Wrzasnigcie,  -cia,  sn. 
2Utfjd)reten  n.,  3(uffdiret  m. 

Wrzawa,  -wy,  ^j?.  -wy,  sf. 
£ärm  »«.,  ©eräufd^  n.,  ©etöfe 
«.;  —  wojenna  ^rtcgggetüm= 
mel  n.;  —  trab  i  kotlow 
2:rompeten=  unb  3;rommel= 
jC^aH;  nie  mogtem  z  powodu 
-wy  doslyszec  ani  jednego 
stowa  id)  fonnte  wegen  beä 
Särmä  fein  einjigeä  SBort 
Derftef)en, 

Wi'zawliwosö,  -sei,  siyig. 
tant.  sf.  Särm  w.,  jd^retenbeä 
aßefen. 

Wrzawliwy,  adi.;  Wrza- 
wliwie,  adv.  lärmenb,  tojenb, 
gcräu}d)t)oII. 

Wrzacosc,  -sei,  si7ig.  tant. 
sf.  foc^'enbe,  ftebeube  §t§e, 
©iebebi^e  /. 

Wrzatek,  -tku,  sinr/.  tant. 
sm.  fod^enbe  glüfftgWt,  ©üb 
m.;  jak  -tkiem  zlany  lüte  mit 
jiebenbetn  SBajfer  übergofjen. 
Wrzeciadz,  -a,  ^L  -e,  sm. 
2;ürfette  f.",  SSorIegefcbio|  n., 
©id)cr^eitö!ette  /.,  i^Iange  /., 
SlntDurf  m.,  SSortegeeijen  n. 

Wrzecienica,  -cy,  pZ.  -ce, 
sf.  Jiäöeroorgelege  «.,  3a^n= 
täberroerf  n.,  Sriebroer!. 

Wrzeciennica,  -cy,  pl. 
-ce,  sf.  1)  ffl{a!rele  /.;  2) 
Srud)jc^[ange  /. 

Wrzeciennik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  ©berrourä  /.,  Äannen«= 
!raut  n. 

Wrzecionak,  -a,  pl.  -i, 
sm.  Fusidium  (^irjart). 

Wrzecioneczka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  Sascha  (iötenenart). 

Wrzecionek,  -nka,  pl. 
-nki.  sm.  ©pinbeljdjnedfe  /. 

Wrzecioniarz,  Wrzecze- 
niarz,  -a,  pl.  -e,  sin.  ©pin= 
beltrac^er  ?h. 

Wrzecionkoryb,  -a,pl.  -y, 
sm.  ©ornfijd)  m. 

Wrzecionkowaty,  adi. 
jpinbelartig,  jpinbeljörmig. 

Wrzeciono,  -na,  pl.  -na,  sn. ; 
dim.  Wrzecionko,  Wrze- 
cioneczko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
l)SpinbeI/'.,©piUey.;nad-nem 
siedziec  bie  ©pinbel  bre^en; 
2)  aBeKe  /.,  ©pinbel  /.,  ©ttel 
m.,  ^a\)\en  w. ;  —  kamienia 
mJyüskiego  ©tödd^en  n., 
Xtiebjtodf  m.;  -na    kolek  ze- 


Wrzecionowaty 


465 


Wsadzac 


batych  3labfpiubeln^Z. ;  —  wa- 
'IiiÄuppelungäjapfen;  —  sprze- 
gla  srubowego  ©dE)rau5enfups 
pelfpinbel;  —  w  tokarce  2)rel^« 
banffpinbel;  —  wiertarki 
IBo^rraeCe,  SBo^rftange /.;  3) 
©piEenbiftet  /.,  ©pinbel= 
frout  n. 

Wrzecionowaty,  adi. ; 
"Wrzecionowato,  adv.  fpin= 
beiartig,  iptnbelförmig. 

Wrzecionowy,  adi.  ©pin» 
bel=. 

Wrzecznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(PotamogetoD)   ©onnfraut   n. 

Wrzec,  wre,  wrzesz,  I.  wrza- 
lem,  vn.  imperf.  1)  fteben,  fo= 
cf)en;  wcda  wrze  przy  stu 
stopniach  R.  baä  äBaffer  foc^t 
ht\  t)unbert  ®rob  R.;  obla- 
lem  sobie  reke  wrzaca  woda 
id^  ^abe  mir  Die  §anD  mit 
ftebenbem  äBaffer  begoffen; 
wrzaca  woda  fteoenb  f)ei^eö 
SBaffer;  (bilbt.)  krew  wrze  mi 
w  zjlach  baö  33Iut  foi^t  mir 
tnbeuSlDern;  — ze  zlosci  cor 
Sßut  foc^en,  brennen;  wrzaca 
krew  ^eiigeä  33Iut;  wrze 
zemsta  wszystkim  w  sercu 
allen  brennt  im  bergen  bie 
3ia^e;  2)  brau[en,  brobeln; 
fürchterlich  fc^aHen,  tönen; 
wre  i  kipi  jak  w  garnku 
e§  brobelt  unb  foct)t  mie  in 
«inem  Sopfe;  wre  boj  zajadly 
eö  tobt  ber  roütenbe  Äampf; 
II.  — ,  wre,  warlem,  —  na 
kogo  gegen  jmnbn  loäjie^en, 
einem  grollen,  einen  Derur= 
teilen,  fc^Ied)t  t)on  i^m  reben, 
i^n  oetfluc^en. 

Wrzekoczlek,  -a,  pl.  -i, 
sm.  iöotferienienjunge  f. 

Wrzenie,  -uia,  sn.  ©iebcn 
n.,  Äoc^en  «.;  —  wody  (Sieben 
beö  SBafferä;  —  surowizuy 
Äocf)en  beä  3fto^eijeng. 

Wrzepiac,  -piam,  -piatem, 
va.  imperf.)  Wrzepic,  -pie, 
-pilem,  va.  per/,  einftede« ; 
—  w  kogü  oczy  jmnbn  an= 
ftarren;  —  sie,  vr.  fic^  ein= 
niften,  einbringen. 

Wrzepianie,  Wrzepienie, 
-nia,  sn.  Ginfteden  n.;  — 
sie  (Sinbiingen  n. 

Wrzesienny,  Wrzesnio- 
wy,  adi.  ©eptember=;  fep= 
tember^aft;    —  maik  1)  2llt- 

Slownik  polsko-niemiecki. 


roeiberfommer  w.;  2)  2Bac]^§= 
baum=,  Äer^enbeetftrauc^». 

Wrzesien,  -snia,  pl.  -snie, 
sm.  ©eptember  m. 

Wrzeszcz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©döreier  m.,  ©d)reil)alg  m. 

Wrzeszczenie,  -nia,  sn. 
©d^reien  n. 

Wrzesnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
1)  SBac^äbaum  m.,  Äersen= 
Beerftrauc^  m. ;  2)  2;amaris!e  /. 

Wrzesniak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  ©eptemberfüßen  n. ;  2) 
§erbftling  m.,  ©eptember» 
brut  /. 

Wrzesniwka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Hudsonia  (t^ftanse). 

Wrzezac,  -zam,  -zaJem,  va. 
pcrf.  E)inein[d^ni|eln,  f)inein« 
jd^neiben. 

Wrzgciolek,  -tka,  pl.  -Iki, 
sm.  (Tribulus)  Sürjelbom  m. 

Wrzgsla,  -li,  pl.  -le,  sf. 
Purshia  (^flanje). 

Wrzekomo,  adv.  angeblich ; 
Dorgeblic^;  fc^einbar,  jum 
©d^eine. 

Wrzodliwy,  Wrzodowaty, 
adi. ;  Wrzodliwie,  Wrzodo- 
wato,  adv.  beutenartig,  doU 
33eulen,  ©efd^roüre,  eiternb. 

Wrzodowaciec,  -cieje, 
-ciatem,  vn.  imperf.  ®e= 
fcftroüre  befommen,  f(|n)ären; 
eitern,  oereitern. 

Wrzodowca,  -cy,  pl.  -ce, 
sm.  ein  mit  ©efc^roüren  be= 
bedter  HKenfd^. 

Wrzodowiec,  -wca,  pl. 
-wce,  sm.  Sßiefenraute  /., 
Srunnenfrefle  /. 

Wrzodowy,  adi.  ©efd^roür». 

Wrzodzianka,  -ki,  pl.  -ki, 
*/. ;  Wrzodzienica,  Wrze- 
dzienica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
1)  offeneä  ©efc^iuür;  2) 
§iplafe  /.,  fteineä  ®e[c^n)ür; 
—  oczna  ©erftenforn  n. ;  — 
morowa  ^eftbeule  /. 

Wrzodzic,  -dze,  -dziiera, 
va.  imperf.  ©efcfiroüre  bilben, 
^eröorrufen. 

Wrzodziec,  -dzieje,  -dzia- 
leiD,  va.  imperf.  fc^roärig 
roerben. 

Wrzodzik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
f leineg  ©efd^roür ;  —  pierwotny 
kiiawy  ft)pl&ilitifc^e§@efc^raür, 
©d^anter  m. 


"Wrzos,  -u,  pl.  -y,  sm.\ 
dim.  Wrzosik,  -a,  pl.  -i,  sm. 

^eibefraut  «.,  Si^ittcrscün  n. 

Wrzosianka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ^eibefrautroanb  /. 

Wrzosina,  -ny,  pl.  -ny, 
§eibe  /. 

Wrzosisty,  adi.  mit  ^ii\it' 
fraut  beroad^fen. 

Wrzosowaty,  adi.  löeibe» 
frautarttg ;  -te  roäliny  |)eibe« 
fräuter  pl. 

Wrzosowiec,  -wca,  pl. 
-wce,  sm. ;  Wrzosowka,  -ki, 
pl.  -ki,  sf.  ©rbüeferftrauc^  m. 

Wrzosowina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  öeibefraut  7i. 

Wrzosowisko,  -ka,^^?. -ka, 
sn.  ^eibefraut  n. ;  mit  ^eibe« 
traut  beroad^iener  Drt. 

Wrzosowy,  adi.  §etbe=; 
-wa  ziemia  ^eibelanb  n. 

Wrzod,  wrzodu,^?.  wrzody, 
sm.  ©efdjroür  n.;  —  w  gardle 
§alägef  c^roür ;  —  materyzu- 
jacy,  ropiacy  eifernbeä  ©e= 
f^roür;  —  otwarfy  offenei 
©efdöroür. 

Wrzucac,  -cam,  -caJem, 
va.  imperf.;  Wrzucic,  -ce, 
-eifern,  va.  perf.  i^ineinroerfen, 
§ineinfd^metSen ;  —  co  do 
wody  etro.  inä  SBaffer  merfen; 

—  kogo  do  wiezienia  jmubn 
ing  ©efängniä  roerfen;  —  na 
CO  l^inaufroerfen;  —  sie,  vr. 
[id)  öineinftürjen. 

Wrzucanie,  Wrziicenie, 
-nia,  sn.  ^ineinraerfen  n. 

Wrzynac,  fiel^e:   Werznac. 

Wsadzac,  -dzam,  -dzatem, 
va.  imperf.;  Wsadzic,  -dze, 
-dzilem,  va.  perf.  i^ineinfe^en, 
einlegen,  §inein[teden;  hinauf» 
fe^en;  starca  dwaj  sludzy 
-dzali  do  kolaski  ^roei  Siener 
i^oben  ben  2llten  in  ben  SBagen ; 

—  kury  do  kurnika  bie  ^ü^ner 
ins  |)ü^ner^auö  fe|en ;  —  kogo 
do  wiezienia  jmnbn  in§  ©e= 
fängni'ä  ie^en,n)erfen;  —  kogo 
na  tron  jmnbn  auf  ben  S^ron 
ergeben;  —  kapelusz  ben  $ut 
auffegen;  —  szpade  do  po- 
chwy  ben  Segen  in  bie  ©i^eibe 
fteden,  oerforgen;  —  rece  do 
kieszeni  bie  §önbe  in  bie 
Saferen  ftedfen;  —  chleb  do 
pieca  baä  Srot  in  ben  Dfen 
fe^en;      —     drzewko      ein 

30 


Wsadzanie 


466 


Wskaz 


SBäumd^en  anfe^en;  —  kogo 
na  kogo  einen  gegen  einen 
anftiften. 

Wsadzanie,  Wsadzenie, 
-nia,  sn.  ^ineinfc^en  «.,  (£in= 
fcften  «.,  §ineinftedEen  n. ; 
^inauffe^en  n. ;  Sluffe^en. 

Wsarkac,  -kam,  -kalem, 
vn.  imperf.  \  Wsarkn^c, 
-ne,  -ualem,  va.  perf.  ein= 
fd^iütfen,  (in  beti  SDiunb  ober 
in  bie  9iafe)  l^inaufjier;en. 

Wsarkanie,  -nia;  Wsar- 
knigcie.-cia,  sn.  t>inoufäie^en 
«.,  (Sinfc^Iütfen  n. 

Wschodek,  -dku,  pl.  -dkl, 
sm.  Siteppenftufe  /. ;  -dki, 
3:;reppc^en  «.,  Seiterdien  «., 
SBagentritt  m. 

Wschodni,  adi.  9J?orgen=, 
Dft",  morgenlänbifd^,  öftlid^, 
orientalifd^ ;  kraje  -e  bie  öft= 
lid^en  Sänbet;  wiatr  —  Dft» 
rcinb  m.,  Dft  m. ;  kosciol 
—  griec^ifc^e  ort^oboje  Äirc^e; 
-a  czes6  Europy  öftlic^er  S^cil 
(Suropaä;  -e  obyczajo  orien» 
talifc^e  ©itten;  kwestya  -a 
orientalifc^e  ?^rage;  —  typ 
orientalifc^er  3:i;puö. 

Wschodniopoludniowy, 
adi.  füböftltd). 

Wschodniopolnocny,  adi. 
norböftlic^. 

Wschodowy,  adi.  2luf= 
gangä=,  Steppen». 

Wschodzenie,  -nia,  sn. 
Slufget)en  n.,  ^inaufgefjen  n. 

Wschodzic,  -dze,  -dziiem, 
vn.  imperf. ;  Wznijsc,  wznij- 
de,  wzesziem,  vn.  perf.  1)  Quf= 
ge^en  ;  auftauchen  ;  sfoüce 
-dzi,  juÄ  wzeszio  bie  ©onne 
gel^t  auf,  ift  fd^on  aufgc= 
gongen;  jako  sieje,  tak 
mu  tei  -dzi  roie  er  gefäet,  fo 
ge^t  e§  i^m  auf;  szczescie 
-dzi  baä  ©lud  fängt  '  an, 
jmnbn  ju  begünftigen ;  2j 
^inaufgeficn;  —  na  g6re  ben 
Scrg  f)inaufgef)en,  l)inauf-- 
fteigen. 

Wschodzien,  -dnia,  pl. 
-dnie,  sm.  Dft=,  9Jorboft=, 
©üboftroinb  m. 

Wschodzistosö,  -sei,  sing, 
tant.  sj-.  ©teU^eit  /.;  ©tei» 
gung  /. 

Wschodzisty,  adi  ^Wacho- 


dzisto,  adv.  fteil  in  bie  ^ö^e 
geöenb,  anfteigenb. 

Wschod,  wschoda,  pl. 
wschody,  sm.  1)  Slufgang  m., 
^inaufgang  in.;  2)  ©tufe  /., 
2^reppe  /. ;  wschody  pruste  ge« 
rabe  ©tufen;  wschody  krecoue 
Sßenbeltreppe;  3)  Slufgang  m. ; 

—  slonca  ©onnenaufgang; 
wstalem  o  wschodzie  sionca  ic^ 
bin  bei  ©onnenaufgang  aufge^ 
ftanben;  4)Drient  w.,  Dften  m., 
SUorgen  m. ;  to  miasto  lezy 
na  -dzie  btefe  ©tabt  liegt  im 
Dften;  poplynal  ku  wscho- 
dowi  er  ift  ofttüärtg  gefegelt; 
podroäowac  po  wschodzie 
im  Drient  reifen;  cafy  — 
wzial  sie  do  broni  ber  ganje 
Drient  g\iff  ju  ben  Sßaffen. 

Wsiac,  wsieje,  wsi ateno,  va. 
perf.;  Wsiewaö,  -wam,  -wa- 
iem,  va.  imperf.  ^ineinfäcn, 
einftreuen. 

Wsiadaö,  -dam,  -dalem,  vfi. 
imperf.]  Wsi%s6,  -de,  wsia- 
dlem,  vn.  perf.  1)  fid)  ^tneitl» 
fe^en,  einfe^en,  l^tnauffefeen; 
I)inauffteigen,  befteigen,  f)inein= 
fteigen ;  —  na  w6z,  na  konia, 
do  iodzi  ficö  auf  ben  SQSagen, 
aufg  ^ferb,  in  ben  Bai)n  fe^eii ; 

—  na  okret  ba§  ©cf)iff  be= 
fteigen,  ficf)  einfdiiffen;  2)  — 
na  kogo  imnöm  jufe^en, 
über  jmnbn  rjcrfuHen,  Ioö= 
jie^en;  czego  -dasz  na  niego, 
kiedy  on  nie  w  tej  sprawie 
nie  zawinit  raarum  fättft  bu 
über  ifin  l^er,  roenn  er  in  ber 
©ad^e  flar  nid^tä  uerfc^ulbet 
t)at;  3)  einfinfen,  ftd^  fe^en; 
mnr  -da  bie  SWauer  feM  fitf), 
fenit  fic^. 

Wsiadane,  -go,  sing, 
tant.  sn.  1)  Sluf»,  (ginfi^en 
«.,  Sefteigen  n. ;  2)  |)otn= 
fignal  n.  jum  Sluffil^en ;  3)  216= 
reife  /.;  ©atteltrun!  m.; 
wypic  -go  bei  ber  2l6reife  eing 
auetrinfen. 

■Wsiadanie,-nia;Wsiadnig- 
cie,  -cia,  sn.  ^^uffi^en  «.,  §in« 
auffegen  n.,  S3efteigen  «.; 
aiuffäfftgfeit  /. 

Wsianie,  -nia,  sn.  ©ina 
ftreuen  n.,  ^ineinfäeu  n. 

Wsi^kad,  -kam,  -kalem, 
I.  vn.  hnperf.;  Wsi^knac, 
-kne,    -kn^ieiu,    vn.  perf.  "l) 


einftdEeru,  ^ineinfidfern;  krew 
-kla  w  ziemie  baö  33lut  ift  in 
bie  @rbe  eingefidEert;  2)  —  co 
etro.  roirb  oergeffen,  fein  ^al^n 
frä^t  banac^;  II.  va.  ein= 
faufien,  in  fid^  eingießen ;  -knij 
wody  do  nosa  jiel^e  SBaffer 
burcö  bie  3Jafe  ein. 

Wsi^kanie,  -nia;  Wsi%- 
knigcie,  -cia,  sn.  ©injiefjeti  w., 
(Sinfaugen  n.;  ©inficfern  n. 

"Wsidlenie,  -nia,  sn.  ,^in« 
einoerftticfen  n. 

Wsidlic,  -die,  -dlilem,  va. 
perf.  t)ineinDerftriden,  in 
^Re^e  einfangen,  umgarnen, 
umftricEen. 

Wsiec,  -ke,  -klem,  va. 
perf. ;  Wsiekac,  -kam,  -kalem, 
va.  imperf.  ^inein^acfen. 

Wsieczenie,  Wsiekanie, 
-nia,  sn.  §ineinf)acEen  n. 

Wsiew,  -u,  pl.  -y,  sm. 
einfaat  /. 

Wsiggac,  -gam,  -gaJem, 
vn.  imperf. ;  Wsif gn§,c,  -gne, 
-gnaiem,  vn.  perf.  ^inetn= 
lanaen,  reichen. 

Wsifganie,  -nia;  Wsi§gnif - 
cie,  -cia,  sn.  hineinlangen  n., 
3teic6en  n. 

Wsikac,  -kam,  -kaiem,  va. 
imperf.;  Wsiknac,  -kne, 
-kuaJem,  va.  perf.  hinein» 
fpri^en,  einfpri^en. 

Wsikanie,  Wsiknigcie, 
-cia,  sn.  §ineinfpci^en  n. 

"Wsina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
armfetigeg,  eleiibes  S)oif. 

Wsisko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
pfelid&eö  S)orf. 

Wskakiwac,  -kuje,  -walem, 
vn.  imperf. ;  Wskoczyc,  -cze, 
-czylem,  vn.  perf.  I)inein= 
fpringen;  auffpringen;  wprzy- 
stepie  obledu  -czyl  do  rzeki  in 
einem  ainfalle  von  ®eifteS= 
ftörung  fprang  er  in  ben  g-Iuf; ; 
-fem  na  stopieü,gdy  pociag  juz 
byl  w  ruchu  id)  fpcong  auf  baä 
Trittbrett,  alä  ber  3"9  \^on 
in  Söeroegung  mar;  pierwszy 
-czyl  na  raury  atä  erfter 
fprang    er    auf    bie  SJJauern. 

Wskakiwanie,  Wskocze- 
nie,  -nia,  sn.  Sluffpringen  n. ; 
^ineinfptingen  n. 

Wskaz,  -u,  pl.  -y,  Sin. 
1)  SöiUenöbeutung  /'.,  SlBinl  m., 
a3efcf)l    m.,     2lugfprud^     m.^ 


Wskazac 


46/ 


Wspak 


Sefret  n.;  2)   ainroeifung  /.; 
3)  SSetbammungäurteit  n. 

Wskazad,  -4e,  -zatem,  I. 
va-ji^er/".;  Wskazywac,  -zuje, 
-waiem,  t;«.  perf.  1)  tüeifen, 
Seigen;  wska:^  mi  wlasciwa 
droge  geige  mir  ben  rid^tigen 
^^9  j  —  paicem  cos,  na  kogo 
ctro.,  auf  etnj.,  auf  jmnbn  mit 
bem  ginger  jeigen;  palec 
-zujacy  3eigefinger  w.;  2)  be= 
fttmmen;  oerurtetten,  oerbam« 
ratn ;  —  kogo  na  smierc  jmnbn 
gum  Xobe  oerurteilen ;  —  kogo 
na  kare  wiezienia  jmnbn  gur 
©efängnigftrafe  »erurteilen; 
3)  überroeifen;  —  komu  co 
na  kogo  jmnbm  eine  2ln= 
nieifung  auf  jmnbn  geben. 

Wskazanie,  Wskazywa- 
nie,  -Dia,  sn.  SBetfen  n., 
Seigen  n.,  Seftimmen  n.;  — 
—  kierunku  drogi  3)Jarfcf|= 
route  /.,  Snftrabierung  /; 

Wskaziciel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Zeigefinger  m. 

Wskazöwka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  Seiger  ?«.;  —  zegaro- 
wa  U^rgeirter;  —  wagi  po- 
mostowej  feiger  ber  Srüdfen- 
roage;  2)  Stnbeutung  m.,  SBinf 
w.,  daj  mi  -ki,  jak  mam  w  tym 
wypadku  postapic  gib  mir 
Slnbeutungen,  wie  ic^  in  biefcm 
gaße  »ergeben  foü;  -ki  zacho- 
wania  sie  podczas  zarailiwej 
choroby  33erl^aItungömaB= 
regem  roä^renb  einer  anftef= 
fenben  ÄtanH^eit. 

Wskaznica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  Siffetbratt  n.;  —  mano- 
meiru  Zifferblatt  beä  2Rano= 
meterg. 

Wskfdzierzawic,  -wie, 
-wilem,  va.  perf.  in  bie  ßöbe 
träufeln. 

■Wskin§,c,  -ne,  -natem,  va. 
perf.;  Wskiwad,  -warn,  -wa- 
lem,  vn.  imperf.  roinfcn,  min« 
!enb  anbeuten. 

Wskipieö,  -pie,  -piatem, 
vn.  perf.  im  ©ieben  über» 
laufen,  aufroaaen,  auffoc^en. 
Wsklöcid,  -ce,  -eifern,  va. 
perf  burc^  ©prubeln  mifd^en, 
in  W    |)ö^c  raerfen. 

Wskok,  adv.  im  ©prung: 
ftugg,  fcönea,  blt^fc^nea. 

Wskopac,  -pie,  -palem,  va. 
perf. ;     Wskopywac,     -puje, 


[  -walem,   va.  imperf.  grabenb 
aufroetfen. 

Wskopanie,  Wskopywa- 
nie,  -nia,  sn.  3tufiDetfen  n. 
burd^  ©raben. 

Wskopec,  adv.  rüdfroörtg. 
Wskos,  adv.  fd^ief. 
Wskorad,  -ram,  -ralem, 
va.  perf  etro.  erretd^en,  au§= 
rid^teu,  gut  fortfommen;  nie 
-rawszy  nie  u  krola,  wroci} 
do  domu  z  niczem  nac^bem 
er  bei  bem  Ä'önig  nic^tä  er= 
reicht  r^atte,  fe^rte  er  mit 
leeren  §änben  nac^  §aufe;  uic 
nie  -rali  i  wrocili  fie  feC^rten 
unüerrid) teter  Singe  jurücf. 

Wskoranie,  -nia,  sn.  2tug= 
ridbten  n.,  erreichen  n. 

Wskr6s,(geroöf)nlidö  tnaSer= 
binbung  na  — )  l)  adv.  burdö 
unb   burd^,   burc^  2Rot!   unb 
Sein;  —  przemoklem  {(§  bin 
burc^  unb  burd&   na§   gen)or= 
ben;  krzyk  ten  przejal    mnie 
—  btefer  ©c^rei  ging  m'ir  burd^ 
aßarf    unD    Sein;    —    kogo 
przeniknac  jmnbn  ganj  burc^= 
fc^auen,  crgrünben;  2)  praep. 
mit  bem  ätneiten  galt;  mitten 
burd^,   biirc^  unb  burc^;   in= 
mitten ;     dziura  —  mura  ein 
2oß)  burd^   bie  ganje  2«auer^ 
ftärfe ;    —    zametu   bitwy  in» 
mitten  beg  ©(^[a'ctitgetümmerä. 
Wskrzesic,     -sze,     -siJem, 
va.  per/.;Wskrzeszac,-szam,  \ 
-szalem,     va.     imperf.     com 
2;obe    erroeden,   neu    beteben,  I 
crraedfen,    inä   Seben    gurürf=  1 
rufen;    roieber^erff eilen;    -sii| 
umarlych  er  erroecfte  bie  %oUn  ! 
gu  neuem  Seben ;  —  nadzieje, ' 
odwagebie  Hoffnung,  ben  aWut 
neu   beleben;   —  dawny   po- 
rzadek  bie   frühere   Drbnung 
mieDer^erfteüen;      —      wojne 
domowa    ben   inneren    Ärieg 
rcieber  anfangen;  —   sie,  vr. 
ouferfte^en,  fid)  felber  beleben ; 
Chrystus  wszechmocny  mögl 
sam    siebie    —    S^riftuä   ber 
2iamä^tigc   fonnte  fic^  felber 
roieber  gum  Seben  erroedfen. 

Wskrzesiciel,  -a,  pl.  -e, 
sm.  33eleber  m.,  ©croeder  w., 
^crfteHer  m.;  |»eitanb  m., 
Sriöfer  m,. 

Wskrzeszanie,    Wskrze- 


szenie,   -nia,   sn.    Sßieberer» 
roeden  «.,  J^eubetcben  n, 

Wslawiac,  -wiam,  -wia- 
fem,  va.  imperf;  Wslawiö, 
-wie,  -wiiem,  va.  perf.  be- 
rühmt machen;  chciat  swa 
poboÄnoäc  —  pomiedzy  pra- 
wnuki  er  rooate  feine  grömmig= 
teit  unter  ben  Urenfetn  be= 
rüfimt  machen;  —  sie,  vr, 
berül^mt  roerben;  -wszy  sie 
rozmaitemi  zwyciestvvy  burc^ 
»erfd^iebene  ©iege  berühmt 
geroorben. 

Wslawianie,  Wslawienie, 
-nia,  sn,  Secü^mtmerben  n. 

Wsluchac      si§,      -cbam, 
-chafem,    vr.   perf.;    Wslu- 
chiwac  sig,  -chuje,  -waiem, 
vr.   imperf.    aufmertfam   gu= 
\^öxtn,  anhören;  gang  D^r  fein. 
Wsmarowac,    -ruje,    -wa- 
fem,  va.  perf.;  Wsmarowy- 
wac,  -wuje,  -waiem,  va.  im- 
perf.  einfc|mieren,   einreiben. 
Wsmarowanie,  Wsmaro- 
wywanie,  -nia,  sn.  ®infc^mte» 
ren  w.,    einreiben  «. ;    @in= 
fc^mierung  /.,    Einreibung  f. 
Wsobiac  si§,  -biam,  -bia- 
iem,    vr.    imperf.;    Wsobic 
si§)    -bie,    -bilein,    vr.   perf 
fic^    einfd^Ieid^en,    l^interliftig 
einbringen. 

Wsobianie  sig,  Wsobie- 
nie  sig,  -nia,  sn.  (Sinfc^Ieid^en 
n.,  tiintertiftigeä  ©inbringen. 
I  Wsobistosö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Qnfic^fein  n.,  S8ei= 
fidöfein  n. 

Wsolic,  -le,  -lilem,  va. 
\perf.  einfalgen. 

Wspaczac,  -czam,  -cza- 
■l'em,  va.  imperf. ;  Wspaczyc, 
-cze,  -czylem,  va.  perf.  rüdf» 
gängig  roerben,  gurüdge^en, 
gurüdfroeidjen. 

Wspacznica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  3liidgängigfett  /.,  Z"rürf- 
roeicften  n. 

Wspacznosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Derfef}tte  3?ic|tung. 

Wspaczny,  adi. ;  Wspa- 
cznie,  adv.  rüdtgängig,  roiöer» 
fprec^enb,  oerfe^rt;  -ne  poje- 
cia  üerfeörte  Slnfc^auungen.' 
Wspak,  adv.  unb  praep. 
mit  bem  brüten  gaU ;  nerfe^rt, 
rüdtingä,  rüdfroärtö,  in  ent= 
gegengefe^ter     SHic^tung;     — 

30* 


Wspamigtac 


468 


Wspominac 


pisac  öon  ber  jRed)tcn  juc 
Sinfen  fc^ceiben;  —  stawiac 
litery  bie  Suc^ftaben  cerfel^tt 
fd^rciben;  —  «sc  rüdflingä 
gc^en;  z  dnia  noc  robia  i 
wszystko  —  u  nich  fie  machen 
ben  %aQ  ?ur  3la<i)t  unb  aHeö  ij't 
bei  if^nen  oerfe^rt;  —  co  ro- 
bic  etn).  oerfe^rt  mad^en;  — 
mi  to  poszlo  cä  i[t  gegsn 
meinen    aßunfdE)   aufgefallen; 

—  sie  obrocic  JU  nickte 
roetben;  jeÄeliby  sie  twej  woli 

—  stawif  wenn  er  fic^  beinern 
Seilten   entgegenje^en  roürbe; 

—  moim  zamiarom  meinen 
2l6fi(f)ten    entgegen,:    juiDiber. 

Wspami§ta6,  -tam,  -taiem, 
va.  perf.]  Wspamigtywac, 
-tuje,  -watem,  va.  imperf. 
inö  ®ebäd6tnig  surücfrufen. 

Wspanialec,  -leje,  -lalem, 
vn.  imperf.  prätf)ttg  raecben. 

Wspanialic,  -le,  -lilera,  va. 
perf.  prächtig  ma^en. 

Wspanialomownosc,  -sei, 
sing.  tant.  sm.  ©d^öntebnerei 
f. ;  ^crrlic^e,  gerüäf)Ile  ©prad^e, 
^rod&tfprad^e  /. 

Wspanialomowny,  adi.; 
Wspanialomownie,  adv. 
fc^önrebnerifc^;  prächtig  fpre= 
(|enb,  fioc^tönenb. 

Wspanialomyslnosc,  -Sei, 
sf.  G5ro|mut  /.,  Sbelmut  m., 
|)oc^^erjigfeit  /. ;  —  twoja 
wzrusza  mnie  wprawdzie,  ale 
nie  möge  przyjac  tej  ofiary  beine 
§odE)I}er5i gleit  rül^rt  niicf)  jroar, 
aber  id^  fann  biefeä  Dpfcr  nid^t 
annehmen;  —  i  szczodrosc  byiy 
glownemi  cechami  jego  cha- 
rakteru  ©belmut  unb  ^vei" 
gebig!eit  roaren  bie  ^aupt» 
merfmale  feincö  (Sl!)arafterä. 

Wspaniaiomyslny,  adi. ; 
Wspanialomyslnie,  adv. 
l^ocf)E)er3ig,  ebelmütig,  grofs= 
mutig ;  przebaczyl  mi  -nie  er 
l^at  mir  großmütig  vit^\il)in; 
czlowiek  -ny  nie  chwali  sie 
wyrzadzonemi  dobrodziejstwa- 
mi  ein  ebetmütiger  2)lenfc^ 
brüftet  fic^  nic^t  mit  ben  er» 
roiefenen  SBo^ltaten. 

Wspanialosc,  -sei,  pl.  -6ci, 
sf.  1)  ^rac^t  /.,  ^errlic^fcit 
/.;  —  budowy  bie  ^rac^t  bcä 
33auc§ ;  —  przyjecia  przeszla 
wszystkie     oczekiwania     bie 


^ract)t  bei  ismpfangeä  über= 
traf  alle  erroartungen ;  2) 
©röfie/.;  -—  umysiu  ©rofe= 
mut  /.;    —    serca    ©jo^^er» 

muit  f. 

Wspanialy,  adi.',  Wspa- 
niale,  adv.  prät^tig,  prac^t= 
üoH,  maieftätif^,  l^errlic^, 
großartig ;  -ly  widok  prad^t= 
ooUe  2luäfidf|t,  ^errlic^er  2tn= 
blid;  przywiozt  od  sultana 
pare  -lych  rumakow  er  brad^te 
Dom  ©ultan  ein  ^aar  präc^= 
tige  Sioffe  mit;  -ta  postac 
majeflätifc^e  ©eftalt;  byJo 
wprost  -le  e§  mar  einfad^ 
großartig. 

Wspar,  -u,  pl.  -y,  sm. 
SSoaelfaHe  /.,  Sprenfel  m. 

Wsparcie,  -eia,  pl.  -cia, 
sn.  Unterftü^ung  /, ;  odmo- 
wiono  mu  wszedzie  -cia  man 
l^at  il^m  überall  eine  Unter» 
ftü^ung  oerraeigert;  dostac 
—  od  rzadu  Don  ber  3tegierung 
eine  Untcrftü^ung  erhalten. 

Wsparowaö,     -ruje,    -wa- 
lem,  va.  perf.  .ijurüdEDrängen. 
Wspai'owanie,     -nia,    sn. 
3urüdEörängen  n. 

Wsparzac,  -rzam,  -rzalem, 
va.  imperf. ;  Wsparzyc,  -rze, 
-rzylem,  va.  perf.  auffieben 
laffen. 

Wspi^c  sig,  wespne,  wspia- 
levQ,  vr.  per/.jWspinac,  -nam, 
-natem,  vr.  imperf.  I.  fi*^  <iuf= 
niärtä  auöftrecfen,  fid^  in  bie 
§ö[)e  bel^nen,  fid&  l^tnauf' 
ranfen,  fic^  emporr;eben,  em= 
porftredfen,  oufraärtäftemmen; 
fid§  auf  bie  Hinterbeine  [teilen; 
I  musisz  sie  —  na  palcach, 
1  jezeli  cheesz  cos  zobaczyc 
bu  mufit  Did)  auf  bie  ginger« 
fpi^en  ftetten,  roenn  bu  etro. 
feigen  rcittft;  niediwiedz  wspial 
sie  na  tylne  nogi  ber  S8ör 
^at  fid^  auf  bie  Hintetfillße 
aufgeti(^tet;  kon  sie  wspiat 
i  zrzucil  jeidzca  baä  ^ferb 
bäumte  fid^  unb  roarf  ben 
■Reiter  ab;  bluszcz  sie  po 
seianach  -na  ber  ©feu 
ronit  fic^  an  ben  Sßänben 
empor;  -nali  sie  na  najwyi- 
sze  gory  fie  ftommen  auf 
bie  f)öd^ften  SBerge;  II.  va.  — 
konia  baö  ^^ferb  plö^Iic^  au« 
'  f)alten,  fteigen  laffen. 


Wspieniac  sig,  -niam. 
-nialem,  vr.  imperf. ;  Wspie- 
nic  sig,  -nie,  -nilem,  vr. 
perf.  emporf^äumen,  auf= 
fc^äumen;  ft^  mit  ©d^aum 
bebedfen. 

Wspienianie,  Wspienie- 
nie.  -nia,  sn.  Gmporfc^äumen 
n.,  Sluffdfiäumen  n. 

Wspierac,  -ram,  -raJem, 
va.  imperf.  untetftü^en;  fiel^e: 
Wesprzec. 

Wspigcie  sig,  -cia;  Wspina- 
nie  sig,  -nia,sw.  Gmporftred'en 
n.,  ßinporranfen  ».;  Säumen 
n.\  —  sie  warstwy  2luf= 
l^ebung /.  beä  g^öjeä;  — sta- 
wu  S)ämmen  n. 

Wspigga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
©d)min!Do^ne  /. 

Wspigtrzenie,  -nia,  sn. 
auftürmen  n.,  9luffpeid^ern  n. 

Wsplawiac,  -wiam,  -wia- 
Jem,  va.  imperf. ;  Wsplawic, 
-wie,  -wilem,  va.  perf.  tiinauf« 
flöfeen. 

Wsplawianie,  Wsplawie- 
nie,  -nia,  sn.  §inaufflö^en  n. 

Wsplonac,  -ne,  -nalem, 
vn.  perf.  auftobern,  in  glam»- 
men  aufgeben. 

Wsplyn^c,  -ne,  -uatem,  vn. 
perf;  WsplyTvac,  -warn, 
-watem,  vn.  imperf.  obenauf 
fd^roimmen;  ^ernotfc^roimmen, 
auftaud^en. 

Wsplynigcie,  -cia ;  Wsply- 
wanie,  -nia,  sn.  ^eroorfd^roim« 
men  n. 

Wspomagac,  -eam,  -ga- 
tem,  va.  imperf.;  Wspomödz, 
-??i  -gJem,  va.  perf.  auf= 
f)elfen,  unterftügen,  öilfc  er= 
teilen;  ktoby  rad  chcial  ubo- 
giego  — ,  nie  moze,  a  ktoby 
mogi,  ten  nie  chce  roer  gerne 
bem  2lrmcn  aufhelfen  möd^te, 
ift  eä  nid^t  im  ftanbe  imb 
roer  im  ftanbe  ift,  e§  5U 
tun,  miß  e§  nic^t;  jednego 
-m64  pieniadzmi,  innego  znöw 
dobra  rada  unterftü^e  bcn 
einen  mit  ®elb,  ben  anberen 
raieber  mit  gutem  "Sia^. 

Wspomaganie,  Wspomo- 
zenie,  -nia,  sn.  2tufOelfen  n., 
Unterftü^en  n.,  §ilfe/.,  Unter» 
ftü^ung  /. 

Wspominad,  -nam,  -nalem, 
va.  unb  vn.  imperf.;  Wspo- 


Wspominanie 


469 


Wspöldzierzawca 


mn^c,  -mne,  -mnialem,  va. 
unb  vn.  'perf.  —  kogo,  co 
jmnbi,  einer  ©ad^e  ßebenfen, 
ficf)  einer  ©ad^e,  an  jmnbn, 
an  etro.  erinnern;  erroä^» 
nen;  poki  Äycia  bede  tc 
-nal  ic^  roerbe  jeitlebens  beffen 
geben!en,  baran  benfen;  nie 
moge-nac  o  tem  bez  wzdrygnie- 
cia  sie  ic^i  !ann  beffen  nid^t  o[)ne 
©c^aubern  gebenfen;  codzien- 
nie  ciebie  -mina  er  erinnert 
fic^  beiner  ade  Sage;  -mnisz 
jeszcze  na  moja  przestroge 
'^Vi  rcirft  bic^  noc^  an  meine 
3Barnung  erinnern;  czesto  go 
-namy  wir  gebenlen  feiner  oft; 
ani  slowein  o  nim  nie  -mnial 
er  gebuchte  feiner  mit  feinem 
3ßorte;  juz  nie  -mne  o  tem,  Äe 
beffen  nic^t  gu  gebenfen,  bafe — 
-niawszy  na  mitosierdzie 
twoje  beiner  SBormfierjigfeit 
gebenfenb,  eingebenf;  w  ciagu 
rozmowy  -mnial  jego  imie  im 
Saufe  be§  ©efpräc^eä  errcä^nte 
er  feinen  ?jamen. 

Wspominanie,  Wspo- 
mnienie,  -nia,  sn.  (Erinnerung 
/.,  ©ebenfen  n. ;  ©rrcä^nen  «., 
©rrcä^nung  /.;  smutne  to  sa 
-nia  baä  fmb  traurige  Stin= 
nerungen;  diogie  -nia  teure 
©cinnerungen. 

Wspomoga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
Unterftü^ung  /.,  §UfeIeiftung 
/.,  a[us[)ilfe  y. 

Wspora,  -ry,  fl.  -ry,  sf. 
58iegung  /.,  2lnlauf  m.  be§ 
©eroölbeä;  —  podokienna 
Sruftmauer  /.;  —  przy  scho- 
dach  Se^ne  /. 

Wspornica,  -cy,  fl.  -ce,  sf. 
©tofelabe  /.;  —  gzemsowa 
i^ropflabe;  —  prostokatna 
SBinfelftO^tabe ;  —  sklepienia 
=  Wezglowie,  nasadnik 
Kämpfer  m.,  äiJieberlage  f. ;  — 
uciosowa  ©e^rma^  n. 

Wspornik,  -a,  pl.  -i,  sm. ; 
Wspornica,  -cy,  fl.  -ce, 
sf.  Äonfole/.,  ßonfolenträiier 
w„   Äragftein    w.,  Sragfleiu; 

—  pod  belki  podpodiogowe 
Sinbiatte  /.,  Sragleifte  /., 
^olfterljolä  «. ;  —  pod  polki 
do  rzeczy  ffeine  (Sinfd)u6Ieifte; 

—  podwozowy  Konfole  be§ 
Untergeftelleä;  —  ruchomy 
SürauffpreisDorric^tung      /. ; 


—  ielazny  przy  klocu  ha- 
mulcowym  Sremäflo^fdiienen» 
Sluföängfloben  m. 

Wsporny,  adi.  ©tü|e=, 
Sel)nc=. 

Wspolnictwo,  -wa,  sn. 
©emeinfc^aft  /". ;  ^ompagnie= 
Derßältnig  n. 

Wspölniczka,  -ki,  pl.  -kj, 
sf.  ©enoffin  /'.,  Teilnehmerin 
f. ;  ^ompagnonin  /. 

Wspolniczy,  adi.  gemein= 
fc^aftlic^. 

Wspolniczyc,  -cze,  -czylem, 
vn.  imperf.  mitarbeiten,  mit» 
tätig  fein;  5?ompagnon  fein. 

Wspolnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
1)  Seilne^mer  m.,  ©enoffe 
m.,  Kompagnon  m.,  Äon= 
forte  m.;  poszukuje  sie  -a 
z  matym  kapitalem  ßom« 
pagnon  mit  fteinem  Äa= 
pitat  gefud^t ;  2)  5Kiteigentümer 
m.,  SOlitbefi^er  m.;  3)  3Kit)c^ul= 
bi9e(r)  m.,  2JlitDerfd)n)orene(r) 
m. ;  zrobic  kogo  -iem  swych 
zbrodni  jjmnbn  jum  ©enoffen 
feiner  sßerbred^en  machen; 
wydac  -6\v  feine  9JMt)c|ul= 
bigen  angeben. 

Wspolnosc,  -sei,  sinff. 
tant.  sf.  ©emeinfc^aft  /',; 
©emeinfamfeit  /. ;  —  maja- 
tkowa  ©ütergemeinf^aft;  — 
uczuc  ©emeinf  djaf  t  ber  ©ef  ü^te. 
Wspolny,  adi. ;  Wspolnie, 
adv.  gemeinfdE)aftlic^,  gemein» 
fam;  urzadzamy  -na  wy- 
cieczke  mir  neranftatten  einen 
gemeinfamen  2luöflug;  -nemi 
silami  mit  oereinten  Ä'räften; 
-na  armia  pemeinfame  Slrmee. 
Wspol,  Wespol,  adv.  ju= 
fammen,  miteinanber,  ßemein= 
fcljaftlic^. 

Wspolbiesiadnik,  -a,  pl. 
-cy,  sm.  3ecf)genoffe  m., 
Xafetgenoffe  m.,  2;ifc^genoffe  m. 
Wspolbrat,  -a,  2^^-  "Oa» 
S7n.  SJJiitbtuber  w. ;  dUbin= 
menfd^  m.,  3läi}^te(x)  m.\ 
©enoffe  m.,  5?amerab  m. 

Wspölbraterski,  Wspol- 
bratni,  adi.  3JJitbruber=, 
5Räc^ften=,  famerabfc^aftlic^. 

Wspolbrzmiec,  -mie,  -mia- 
lem,  vn.  perf.  mitftingen. 

Wspöibrzmienie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  Sliittönen  «.,  2Jltt= 
flingen  «.,  -Dlitflang  m. 


Wspolchrzescijanin,  -a, 
pl.  -nie,  sm.  SRitc^rtft  m. 

Wspolcierpiec,  -pie,  -pia- 
fem,  vn.  perf.  mitfeiben. 

Wspolcierpienie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  HUtleiben  n.,  2Rit= 
füfllen  n. 

Wspolczesnosö,  -sei,  sing. 
tant.  sf.  ©lei^settigfeit  /. ; 
3eitgenoffenfd^aft  /. 

Wspolczesny,  a(^^.;  Wsp61- 
czesnie,  adv.  gteidEiäeitig; 
jeitgenöffif^ ;  -sni  dziejopisarze 
Die  jeitgenöffifc^en  ©efc^ic^t» 
fd^reiber;  -na  literatura  jeit» 
genöffifc^e  Siteratur;  -.sni  bie 
yJIittoelt. 

Wspolczucie,  -cia,^Z. -cia, 
sn.  2)?itgefül^[  «. ;  dziekuje 
za  okazane  mi  —  i^  banfe 
für  ba§  mir  erroiefene  2)lit= 
gefübt. 

Wsp6Iczuc,-czuje,  -czulem, 
vn.  perf.  mitfül^Ien;  szczarze 
z  toba  -czuje,  lecz  poradzic 
ci  w  tym  wypadku  nie  möge 
ic^  fü^Ie  aufrichtig  mit  bir 
mit,  fann  bir  aber  in  biefem 
g^aUe  nic^t  f)elfen. 

Wspolczynnik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  äJütoerurfa^er  m. ;  Soeffi» 
jient  m. ;  —  predkosci  ®e=> 
fc^rainbigfeitsfoeffiiient;  — 
spreiystosci  (gtaftiäitätsmobul 
m.,' —  tarcia  Jteibungsfoeffi» 
jient;  —  Avytrzymalosci  SBibers 
ftanbsfoeffijient. 

Wspölczynny,  adi.  mit« 
tätii;;  f)ilfäbereit. 

Wspöldluznik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  2)iitfd)ulbner  m. 

Wspoldyrektor,  -a,  ^j?. 
-rzy,  sm.  ^fiitbireftor  m. 

Wspoldzialacz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  Sliitroirfer  m. 

Wsp61dzialac,-tam,  -lalem, 
va.  perf.  mitroirten;  osoby 
-lajac3  mihuirfenbe  ^erfonen. 

Wspoldzialanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  ajHtiDirfen  n.,  2}Ut= 
rcirfung  /'. 

Wspoldziedzic,  -a,  pl.  -e, 
sjn.  DJiterbe  m. 

Wspoldziedziczka,  -ki,  pL 
-ki,  sf.  3Jiiterbin  /. 

Wspoldziedziczyd,  -cze, 
-czylem,  vn.  unb  va.  imperf. 
miterben 

Wspöldzierzawca,  -cy, 
pl.  -cy,  sm.  SDJitpäc^ter  m. 


Wspoldzierzawczyni 


470 


Wsp61wi§zien 


Wspoldzierzawczyni,  — , 
pl.  -nie,  sf.  2Jiitpäc^tertn  /. 

Wspöldzierzawic,  -wie, 
-wifem,  va.  imperf.  mitpad^ten. 

Wspoldzierzawienie,  -nia, 
sn.  aiiitpad^ten  n. 

Wspolgloska,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  =  Spotgloska. 

Wspolgraj^cy,  -cego,  pl. 
-cy,  sm.  SJittpieter  m. 

Wspolimiennik,  -a,  pl.  -cy, 
stn.  Siamensbruber  m.,  3fla= 
tnenögenoffe  m.,  5Ramenö« 
üettev  w, 

Wspölimienny,  adi.  gleid^» 
tttttnig. 

Wspolkolega,  -gi,  pl.  -dzy, 
sw.  aUtfc^üler  w.,  2Rtt« 
genoffe  w. 

Wspolki'olowac,  -luje,  -wa- 
-Jem,  t;n.  imperf.  mitregteren. 

Wspolmf  czennica,  -cy,  pl. 
-ce,  sf.  9Jtitmättt)rerin  /. 

Wspötmgczennik,  -a,  pl. 
-cy,  sm.  2Jiumärtt)rer  m. 

Wsp61mieszka6,  -kam,  -ka- 
lem,  vn.  imperf.  mitBcraof)nen. 

Wspolmieszkanie,  -nia, 
sn.  9Jütben)0l}nen  n. 

Wspolmieszkaniec,  -nca, 
pl.  -ncy,  sm.  3()titben)ot)ner  m. 

Wspölmodlic  sig,  -die, 
-dlitem,  vr.  imperf.  mitbeten. 

Wspolnabywca,  -cy,  pl. 
-cy,  sf  a)litfaufet;  m.,  3)Ut= 
crftej^er  m. 

Wspolnadzorca,  -cy,  pl. 
-cy,  sf.  aRitauffe(}ec  m. 

Wspolniewolnik,  -a,  pl. 
-cy,  sm.  ä)Utgei'angenc(r)  m. 

Wspolobwiniac,  -niam, 
-nialem,  va.  perf.  niitbe)cöul= 
bigen;  -niony  3)lttangeflag= 
t£(t)  m. 

Wspolobywatel,  -a,  pl.  -e, 
sm.  SOiitbürger  m. 

Wspolobywatelka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  3)Utbürgetin  /. 

Wspolopieka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  5)JitDormunbfc^aft  /". 

Wspölopiekun,  -a,  pl.  -ni 
ober  -nowie,  sm.  5DMtöor= 
munb  m. 

Wspoloskarzaö,  -riam, 
-rial'em,  va.  imperf.  uiit-- 
anltagen;  -riony  ajiitangellag" 
1er;  -riona  SJJitangeflagte. 

Wspöloskarzyciel,  -a,  pl. 
-e,  sm.  yjfitanüägec  m. 

Wspolpanowac,         -nuje, 


-walem,  vn.  imperf.  mitl^err= 
fd^en,  tnitregieren ;  -nujacy 
35litrcgent  m. 

Wspolpodroznik,  -a,  pl. 
-cy,  sm. ;  Wspolpodrozny, 
-nego,  pl.  -ni,  sm.  SUitiei« 
fenbe(r)  m.,  3ieifegeno[fe  w. , 
Steifegcfätirte  in. 

Wspölpomagac,  -gam,  -ga- 
lem,  t'n.  imperf.  mitt)elfen, 

Wspolpomocnik,  -a,  ^Z 
-cy,  sm.  3JJitf)eIfer  w. 

Wpolpomocnica,  -cy,  pl 
-ce,  */.  ajfttl^elferin  /'. 

Wspolposiadacz,  -a,  pl. 
-e,  ÄW.  3JtitBe[t^er  m. 

Wspolposiadac,  -dam,  pl. 
-dalem,  va,  imperf.  mitbe= 
fi^en. 

Wspolpracowac,  -cuje,  -wa 
fem,  vn.  imperf.  mitarbeiten 

Wspolpracownica,  -cy, 
pl.  -ce,  sf.  9}Jitarbetterin  f. 

Wspolpracownik,  -a,  pl. 
-cy,  sm.  yjiitarfieiter  m. 

Wspölprzyczyna,  -ny,  pl. 
-ny.  sf.  ^fliturfac^e  /". 

Wspolprzytomny,  adi. 
mitqegenttiärttg,   mitanroefenb. 

Wspölregencya,  -eyi,  pl. 
-eye,  sf.  SKitregentfc^aft  /. 

Wspolregent,  -a,  pl.  -ci, 
sm.  SRittegent  m. 

Wspölrobotnik,  -a,  -pl. 
-cy,  sm.  3)Jttarbeiter  m. 

Wspolrobotnica,  -cy,  pl. 
-ce,  sf.  Sllitarbeiterin  /. 

Wspolrodaczka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  Sanbämännin  /., 
Äompatriotin  f. 

Wspolrodak,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  iianbämann  m.,  Äom- 
patriot  m. 

Wspolrowiesnica,  -cy,  pl. 
-ce,  sf.  Snterigcnofftn  f. 

Wspolrowiesnik,  -a,  pl. 
■  cy,  sm.  Slttersgenoffe  m. 

Wspolruch,  -u,  pl.  -y,  sm. 
ateficjberoegung  /.,  automati= 
fd)e  unbetDufite  Öercegung 

Wspölrz^d,  -u,  pl.  -y,  sm. 
gjjit^errfc^aft  /.,  asitregent^ 
fc^oft  /. 

Wspolrz^dca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  Diitregeut  m. 

Wspolrzgdna,  -nej,  pl.  -ne, 
sf.  .Üoorbinatc  f. 

Wspolrzgdny,  adi.  foor= 
biniert,  beigeorbnet. 

Wspolrzgdnosc,    -.sei,    sf. 


Äoorbinatton  /".,  3Serl^öItniä  n. 
ber  SBeiorbnung. 

Wspolsgdzia,  -dzi,  pl.  -dzie 
ober  -dziowie,  9J?itri(^ter  m. 

Wspolsiostra,  -stry,  pl. 
-stry,  sf.  3)iitl(^n)efter  m. 

Wspolspadkobierca,    -cy, 
pl.  -cy,  sm.  2Kiterbe  m. 
\      Wspolspadkobierczyni, 
— ,  pl.  -nie,  sf.  Siitecbm  /. 

Wspolsprawca,     -cy,    pl. 
-cy,  sf.  ÜJltttäter  w. 
1      Wspolstolownik,    -a,   pl. 
-cy,  sm.  Stfdjgenoffe  m. 

Wspolsrodkowy,  ad»,  fon» 
jentrifc^. 

Wspölswiadczyc,  -cze, 
i  -czylem,  vn.  imperf.  mit» 
[  Bejeuaen. 

I  Wspölswiadek,  -dka,  pl. 
I  -kowie,  sm.  2Jlitjeuge  m. 
'  Wspoltowarzysz,  -a,  pl. 
j  -e,  sm.  ©enoffe  m.,  ®efäf)rte  m. 
1  Wspoltowarzyszka,  -ki, 
\pl.  -ki,  sf.  ©enofftn  /.,  @e= 
:  fäörtin  j. 

\      Wspöltwörca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  2JJit|c^öpfer  m. 

Wspolubiegaö  si§,  -gam, 
•galem,  vn.  imperf.  ftc§  mit= 
beroeröen ;  tnetteifern ;  -jacy 
sie  SJZitberoerber  m. 

Wspölubieganie  sig,  -nia, 
sn.  ajiitberaerbung  /,,  SBett- 
beroerb  m.,  SBetteifer  m. 

Wspoluczennica,  -cy,  pl. 
-ce,  sf.  ajJitf^lilerin  /. 

Wspoluczen,  -cznia,  pl. 
-czniowie,  sm.  W\i\i)ü[tX  rn. 

Wspoluczestnictwo,  -wa, 
sn.  2:eilne[)men  n.,  Sei[=» 
nobme  /.,  3Jlitgenoffen|cl|aft/. 

■Wspoluczestniczka,  -ki, 
pl.  -kl,  sf.  Seilnefimecin  f. 

Wspoluczestnik,  -a,  pl. 
-cy,  sm.  2;eifne^mer  m. 

Wspoludzial,  -u,  pl.  -y, 
sm.  9Jlitn)irfung  /. ;  brac  — 
w  czem  an  etro.  tcilnel^men. 

Wspolurzgdnik,  -a,  pl. 
-cy,  sm.  2Jlitbeamte(r)  m. 

Wspolustänawiac,  -wiaro, 
-wialem,  va.  imperf.;  Wspol- 
ustanowic,  -wie,  -wilem,  va. 
perf.  mitbcftimmen. 

Wspöluzywac,  -wam,  -wa- 
lem, va.  imperf.  mttbe= 
nüfeen. 

Wspölwigzien,  -znia,  pl. 
-2aiowie,sm.5DJitgefangeue(r)w. 


Wspolwina 


471 


Wst^piö 


Wspolwina,  -ny.  pl,  -ny, 
sf.  2)ntfcf)Ulb  /■. 

Wspolwinny,  adi.  mit» 
fc^ulbig. 

Wspölwinowajca,  -cy,  pl. 
-cy,  sm.  3}litfcf)ulöige(,r)  m. 

Wspolwinowajczyni,  — , 
pl,  -nie,  sf.  SDJttfc^ulDige  /. 

Wspolwladac,  -dam,  da- 
lem,  vn.  imperf.  tniti^errfc^en. 

Wspolwiadca,  -cy,  pl.  -cy, 
5/.  3Wu]^err)cl^er  m. 

Wspolwladczyni,  — ,  pl. 
-nie,  s/.  9)Utt)en)d)erin  /. 

Wspolwlasnosö,  -sei,  i)l. 
-sei,  sf.  ÜKiteigentum  n. 

Wspolwlasciciel,  -a,  pl. 
-e,  sw.  SDItteigeiitümer  m. 

Wspolwlascicielka,  -ki,  pl. 
-kl,  sf.  yjittetgentümerin  /'. 

Wspolwychowaniec,  -nca, 
pl.  -ncy,  sm.  älhtjögling  m.] 

Wspolwychowywac,  -wu- 
je,  -walem,  va.  impetf.  tnit= 
ecjiel^en,  jufammen  er^ietien. 

Wspolwydawca,  -cy,  pl. 
-cy,  sm.  3){itt)erausge5er  m. 

Wspolwygnaniec,  -nca, 
pl.  -nee,  sm.  ä)JitDerbannte(c)  m. 

Wspolwygnanka,  -ki,  pl. 
■ki,  sf.  aJiuDecbannte  /. 

Wspolwyliczaö,  -czam, 
-czalem,  va.  imperf.  VMU 
aufääE)len. 

Wspolwyzuawca,  -cy,  pl. 
-cy,  sf.  ©tuuDenögenoffe  m. 

Wspolzalotniczka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  9iebenbu[)Ierin  /. 

Wspolzalotnik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  3tebenbu[}ler  m. 

Wspolzalozyciel,  -a,  pl. 
-e,  sm.  aJütbegrünber  7n. 

Wspolzawodniczka,  -ki, 
pl.  -kl,  sf.  SJlitbercerberin  /., 
iRioalin  /.,  Äonfutrentin  f. 

Wspölzawodnik,  -a,  pl. 
■cy,  sm.  iOlitroerber  m.,  3ii= 
»ale  m,.,  Äonturrent  m. 

Wspolzietnianin,  -a,  p)^- 
-nie,  sm.  Sanbömautt  m. 

Wspölziomek,  -mka,  ^ü. 
-mkowie,  sm.  iianbsmann  m., 
Äompatrtot  m. 

Wspolzolnierz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  äüaffenbrubec  m. 

Wspor,  wsporu,  pl.  wspory, 
S7n.  ©tu^e  /.,  Untecftü^utig 
/.,  Setine  /. 


Wspuszyc,  -sz§,  -Bzylem, 
va.  perf.  aufblafen,  ic^roeüenb 
machen. 

Wstacza<5,  -czam,  -czaleno, 
va.  imperf. ;  Wstoczyc,  -cze, 
-czylem,  va.  perf.  T^inauf» 
roUetx. 

Wstaczanie,  Wstoczenie, 
-nia,  sn.  ^tnaufrotlen  n. 

Wstac,  -ne,  -\ejn,vn.  perf.; 
Wstawaö,  -je,  -walem,  vti. 
imperf.  auffte^en,  ftd)  er= 
f)eben,  [id^  auflichten;  wstan 
na  chwile  ftef)e  für  einen 
Slugenblitfauf;  -waj,  leniuchu 
fte^  auf,  gaulenget;  na  znak 
uszanowauia  wszyecy  -li 
z  miejsc  yaxa  gelegen  ber 
©§rfurc^t  erhoben  fid)  alle 
oon  i^ren  ©i^en;  kto  lano 
-je  temu  Pan  Bog  daje  SRor= 
genftunbe  E)at  ©olb  im  SJlunbe; 
trzeba  rano  — ,  by  go  oszu- 
kac  man  mu^  frül)  auffielen, 
um  i^rt  ju  betrügen;  wlosy 
-ja  na  glowie  bie  $aare  fte[)en 
ju  Serge;  —  z  martwych  auf« 
erftef)en. 

Wstanie,  Wstawanie, 
•nia,  sn.  Slufftef^eu  «.,  @ic^= 
ergeben  n. 

Wstanne,  -go,  sing.  tant. 
sm.  3teoeiIIe  f. 

Wstaw,  -u,  pl.  -y,  sm. 
2iebe§ring  m.   ber  Sßeic^tiere. 

Wstawacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Serapie  /.,  ©tenbelraurj  /.; 
JZieöraurj  /.,  ©umpffraut  «., 
—  samica  Slnisfnabenlraut  n. 

Wstawiac,  -wiam,  -wiaiem, 
I.  va.  imperf,;  Wstawic, 
-wie,  -wilem,  I.  va.  perf. 
l)^iiietnfte[len,^ineinfe^en;  — 
beczke  do  piwnicy,  garnek 
do  picea  baä  go|  in  ben 
Äeller,  ben  Sopf  in  ben  Dfen 
fteüen;  —  piwo  do  piwnicy 
ba§  SBier  etnfellern,  in  ben 
Äetter  bringen;  —  szybe  w 
okno  eine  ©c^eibe  inä  g-enfler 
einfe^en;  —  komu  zeby 
imnbm  3ä^ne  einfe^en;  on  ma 
-wione  zeby  er  I)at  eingefej3te, 
falfd^e  3ä^ne;  —  cos  w  ra- 
chunek  etio.  in  bie  3ledE)nung 
fe^en ;  2)  einfd^ieben,  einfcl^a(= 
ten;  trzeba  pozycye  tu  — 
mon    muf(    ben    ^^ioften   ^ier 


einfd^alten;  3)  einren!en;  — 
zwichnieta  noge  einen  oer* 
renften  Suci  eiwiditen;  11.  — 
sie,  vr.  fid^  einfefeen;  —  aie 
za  kim  für  jmnbn  gürbitte, 
gürfprarf)e  einlegen;  -wiala  sie 
pozornie  za  nim,  a  w  cichosci 
szkodzila  mu,  jak  mogta  ftc 
tat  fc^eiabar  gürbitte  für  il^n 
unt)  l^eimltc^  jdjabete  fie  it)m, 
roie  fie  nur  fonnte;  wstaw 
sie  za  mna,  niech  mi  prze- 
baczy  bitte  für  mid^,  bamit 
er  mir  oerjci^e. 

Wstawianie,  Wstawienie, 

-nia,  sn.  §ineinfe^en  n.,  6in= 

i  cinftellen     n. ;    (Sinfe^en    n., 

i  ©infc^ieben    n,,    (Sinfc^atten; 

—  wozöw  na  szyny  ©teHung 
/.,  ©e^en  n,  ber  Sßagen  auf 
bie  Schienen;  —  sie  gürbitte 
/.,  g-ürfprac^e  /. 

Wstawiennictwo,  -wa,  sn. 
gürbitte  /.,  SSerraenbung  /". 

Wst^pic,  -pie,  -piJem,  vn. 
perf. ;  Wstgpowaö,  -puje, 
-walem,  vn.  imperf-  1)  ein= 
treten,  treten,  einfel^ren;  racz 

—  w  nizkie  moje  progi  vxa^t 
mir  bie  @^re,  über  meine  befc^ei» 
bene  ©c^roellc  ju  treten;  — 
w  czyje  slady  in  jmnbä  guf;= 
[tupfen  treten;  —  w  bfoto 
in  ben  ^ot  treten;  —  z  kim 
w  szranki  mit  imnbm  in  bie 
©c^ranfen  treten,  fi(^  mit  i^m 
in  einen  ©treit  einlaffen; 
idac  do  miasta  moiesz  — 
u  niego,  spytac  sie,  czy  juz 
zdr6w  wenn  bu  in  bie  ©labt 
gel)[t,  fannft  bu  bei  il)m  ein» 
treten,  um  ju  fragen,  ob  er 
fd^on  gefunb  fei;  -cie  na 
chwilke  do  mnie  tretet  für 
einen  Slugenblict"  bei  mir  ein; 
bedac  podehmieleni  -epywali 
do  wszystkich  gospöd,  wiec 
pizy  konca  byli  calkiem  pi- 
jani  fie  fe^rten  fd^on  ein  roenig 
angeheitert  in  allen  ©aftl^äufern 
ein,  biö  fie  jute^t  total  be= 
trunfen  roaren;  niech  w  serca 
wasza  -pi  odwaga  la^t  2JJut 
in  eure  ^erjen  einfe^ren;  po 
snnierci  narzeczonego  swego 
-pila  do  /.akouu  Siöstr  milo- 
sierdzia  nad^  bem  Jobe  i^reS 
SBräutigamg  trat  fie  in  ben 
Drben  ber  Sarmljerjigen  ©c^roe» 


Wstapienie 


472 


Wstrzasac 


fiern ;  dyabel  w  niego  -pil 
ber  iEeufel  i[t  in  if)n  gefahren; 

—  w  stau  maJzenski  in  ben 
ben  @^e[tanb  treten ;  —  z  kim 
w  zwiazek  maJzenski  mit 
jmnbm  '  bie  ®^e  fd^l'ie^en ; 
gdym  go  zobaczyl,  duch  we 
mnie  -pit  al§  id^  i§n  erblttfte, 
feierte  mein  3JJut  jurüd;  2) 
befteigen,  ]^tnaufgel)en,  l^inauf» 
fatiren;  —  na  tron  ben  3::^ron 
befteiaen;  -pujac  na  schody, 
upadi:  er  fiel  beim  ©tiegen= 
befteigen;  Chrystus  -piJ  na 
niebiosa  S^riftuö  fufjr  in  ben 
^immel  empor;  —  na  ru- 
sztowanie  baä  ©ctüft  befteigen; 

—  na  trybune  (möwnice),  na 
kazalnice  bie^ebnerbül^ne,  bie 
Äanjel  befteigen. 

Wst§,pienie,  Wstgpywa- 
nie,  -aia,  sn.  1)  (Eintreten  «., 
Ciinfe^ren  n. ;  2)  Sefteigen 
n.,  ga^rt  /. ;  —  na  tron 
2:^ronbefteigung  /. 

Wst^zka,  -kl,  pl.  -ki,  sj. ; 
dim.  Wstazeczka,  -ki,  pl, 
-ki,  s/.  Sanö  n.,  23änbc^en  n. ; 

—  do   kapelusza  §utbanb  n. 
Wstecz,  adv.  jurüdE,  rütf- 

roärtg,  rüdlingg,  oerfe^rt;  — 
sie  cofoad  gurüdroeidien;  — 
sie  obejrzec  ftct;  umf^auen. 

Wstecza6,  -czam,  -czalem, 
va.  imperf. ;  Wsteczyc,  -cze, 
-czytem,  va.  per/.  jUrütf" 
ne{)men,  jurüdEjie^en ;  —  sie, 
rr.  fic^  äurüdjie^en,  jurüdE= 
geöen. 

Wstecznosc,  -sei,  ^;?.  -sei, 
sing.  tant.  sf.  S5crfet)tt()eit  /. ; 
3iücfgängigfeit  /.,  atcaltion  /., 
Krebsgang  m. 

Wsteczny,  adi.  vüdfgängig, 
reoüionär,  uerfefirt;  —  bieg 
planety  bcr  rüdEgäni^ige  Sauf 
be§  Planeten;  to  sa  calkiem 
-ne  pojecia  ba§  finb  ganj 
»erlel^tte  2Infi^ten. 

Wstgga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
btettcö  iöanb;  —  orderowa 
•Drbenöbanb. 

Wstfgarka,  -ki,  pl.  -ki, 
Sf.  23anDniact)erin  /. 

Wstfgarz,  -a,  pl.  -e,  svi. 
Saubumc^er  m. 

Wstfgopletw,  -a,  pl.  -y, 
sm.  SbauDrücfen  m. 

Wstfgowaty,  adi.  banb= 
förmig. 


Wstggowiec,  -wca,  pl. 
-wce,  sm.  1)  Sanbmurm  m.; 
2)  ©pi^ld^roanj  m.,  35egcn» 
fifdö  m. 

Wst§gowy,  adi.  Sanb». 

T7st§p,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
©iniritt  w.,  3"tritt  m.,  @in= 
gang  m.\  miec  wolny  — 
do  kogo  freien  3wti^itt  gu 
jjmnbm  l^aben;  —  wolny  freier 
©intritt;  —  wzbroniony  t)er= 
botener  ©inganti;  ma  —  do 
obrad  er  ^at  3ut>;iit  JU  ben 
Beratungen ;  —  sZonca  w  znak 
raka  ber  ©intritt  ber  ©onne  in 
ba§  3eic^en  beä  Ärcbfeö;  2) 
©infepr  /.,  ©tnfefjrort  w.;  '6) 
©inleitung  /. ;  to   sluzy  jako 

—  ba§  bient  alä  ©inleitung; 
to  dzielo  skJada  sie  z  -u, 
dwanastu  rozdzialovv  i  za- 
konczenia  biefeä  2ßct!  beftel^t 
au§  einer  ©inleitung,  jroölf 
Äapiteln  unb  einem  ©pilog; 
4)  ainfang  m.,  Ursprung  m., 
SSotbereitung /■.,  ©inleitung  /".; 
ju£  zrobiono  —  do  ukJadow 
o  pokoj  man  l^at  fc^on  bie 
griebenäperl^anbtungen  ein= 
geleitet;  zaraz  na  -ie  oswiad- 
czy},  ze  sie  z  nami  nie  zgadza 
gleich  ju  Slnfang  erttärte  er, 
bafi  er  mit  un§  nicl)t  über« 
eiuftimme;  to  byJ  —  do 
wszystkiego  zlego  baä  mor 
ber  Ursprung  aHeä  93öfen;  5) 
Slntritt  m.;  —  na  tron  2ln= 
tritt  ber  Dlegierung,  %l)Xoxibt= 
ftetoung  f. 

Wstf pien,  -pnia,  pl.  -pnie, 
sm.  31euling  m.^  9ieuetnge=» 
tretene(r)  m.,  2lnjügler  »?., 
^ucftä  m. 

Wstgpka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Stereocaulon  (^flan^e). 

Wstgpne,  -go,  sing.  tant. 
sn.  ©intrittö=,  2lntrittögelb  n. 

Wstfpny,  adi.\  Wstg- 
pnie,  adv.  1)  ©intrittä=,  2ln= 
rrittä»,  3"tritti»;  bilet  — 
©intrittälarte  /.;  -na  uczta 
2lntrittäf(^mauö  m. ;  —  mowa 
2(ntrittörebe  /. ;  -ne  poslucha- 
nio  2lntrittsaubien3  /.;  2) 
©inleitung£=;  -ne  elowo  3Sor= 
mort  n.;  -na  mowa  ©inlei= 
tungsrebe   /. ;    ö)   Slngriffä«; 

—  ijoj  2lngrifföfampf  m.\  -na 
wojna  2lngrtffSfricg  nt.,  nie 
waiyli  sie  -nym  bojem  poczy- 


nac  fic  trauten  fid^  nid^t 
angriffen) eife  Dorguge^en. 

Wstfsknic  sig,  -nie,  -ni- 
tem,  vr.  perf.  za  kim,  za 
czem  üon  ©el^nfuc^t  nac^ 
jmnbm,  nac^  etrc.  ergriffen 
roerben. 

Wstgzac,  -zam,  -zaiem, 
va.  imperf. ;  Wstgzyc,  -ze, 
-zylem,  va.  perf.  roieber  fteif 
unb  feft  machen. 

Wstf  zeniec,  -nca,  pl.  -nee, 
sm.  (iSparganium)  aßolfä= 
bobne  /. 

Wstgzyca,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
Halymenia  (2ltgengattung). 

Wstrg-cac,  -cam,  -calem, 
va.  imperf. ;  Wstrg,cic,  -ce, 
-ciiem,  va.  perf.  abpreHen, 
jurütffc^lagen ;  —  sie,  vr. 
sie  od  czego  abprallen. 

Wstracenie,  -nia,  sn.  21B» 
prellen  n.,  3"i^üö|c^lagen  n. 

Wstrgt,    -u,    pl.    -y,    sm. 

1)  äurücfprcUcn  «.,  ^inberniä 
n.\  2)  äBiberftanb  m.\  3) 
3Btbern)illc(n)  »?.,  2lbfd)eu  m.\ 
mam  wprost  —  do  niego  ic^ 
l)abegerabeju2ßibertDißen  gegen 
ifin;  ze  -em  odwrocil  sie  ode- 
mnie  mit  2lbf^eu  fel)rte  er  mir 
ben  3iüden;  miec  —  do  pracy 
SBiberrciUen  gegen  bie  2lrbeit 
l)aben;  budzacy  —  2lbf(^eu 
erregenb;  przedmiot  jego  -u 
ber  ©egenftanb  feineä  2lb=" 
fd^euä;  nawet  nie  stara?  sie 
ukryc  -u  er  trad^tete  nid^t 
einmal  feinen  2lbfc^eu  ju  Dev= 
bergen;  niepodobna,  zeby  mial 
—  do  macierzynskiego  je- 
zyka  es  ift  boc^  unmögli(|, 
ba^  er  SBiberroiHen  gegen  bie 
äßutteripradie  l)ätte. 

Wstrgtny,  adi. ;  Wstre- 
tnie.atZf.  1;  abgeneigt,  fpröbe; 

2)  elelf)aft,  abfd)eulic^;  jestes 
mi  wprost  —  id^  fann  bicf) 
einfarf)  nid^t  auöftel)en;  -ue 
zachowanie  sie  ab(rf)eultc^eS 
SJene^men. 

Wstrzasac,  -sam,  -satem, 
va.  imperf. ;  Wstrzg.siiac, 
-ne,  -uaiem,  va.  perf.  fc^Ütteln, 
erfc^Ütletn;  wicher  -snat  na- 
wet domem  bec  Difan  er= 
fdE)ütterte  jogar  baä  ^auö; 
•snij  dobrze  worek,  to  zmie- 
scisz  w  nim  i  reszte  zboza 
f^üttle   ben   Sad  feft,   bann 


Wstrzasalny 


473 


Wstydzic 


roirb  aud^  ber  die^t  be§  ®e= 
treiDeä  brin  ^(al^  finben;  wy- 
padki  ostatnich  dui  -sty  go 
gleboko  bie  (Sreignifje  ber 
le^'ten  Sage  erfc^üttcrten  \^n 
tief;  nerw6w  -snionych  nie- 
ustanne  drganie  ba§  fott= 
tDÖfircnbeSStbriereu  berecf^üt« 
terten  Jieroen;  —  sie,  vr.  er= 
gittern,  SßibermiHen  bejeigeti, 
erbeben,  erfcf)üttect,  aufgeregt 
loerben ;  wstrzasl  sie  na  sama 
mysl  o  tem  er  erbebte  beim 
blofecn  ©ebanfen  baran. 

■Wstrz§,salny,  adi.  ju  er= 
fd^üttetn. 

Wstrz^sanie,  Wstrz^- 
snifcie,  -cia,  sn.  ©tf (füttern 
«.,  «Schütteln  n.,  ©rbeben  «.; 
e^of  m.,  (Scfc^ütterung  /., 
Slufregung  f. 

Wstrz^ska,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.     Psychotria    (Erappartige 

Wstrzelac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf.;  Wstrzelic,  -le, 
-lilem,  va,  perf.  öineinfct)ie|en. 

Wstrzemigzliwosc,  -sei, 
sing.  tant.  sf.  2JJä^ig!cit  /., 
@ntt)altfam!eit/.;  — wjedze- 
niu,  oszczednos6  w  ubiorze 
©ntJ^altfamifeit  im  Sffen,  @par= 
famfeit  in  ber  ^teibung;  towa- 
rzystwo  -sei  SUä^igfettäoerein 
«2.;  czlonek  m.,  zwolennik 
m.  (towarzystw)  -sei  Siem» 
perenjier  ?«. 

Wstrzemigzliwy,  adi. ; 
Wstrzemifzliwie,  adv.  ent= 
l^altfam,  mä^ig,  äurüd^altenb. 

Wstrzepac,  -pie,  -paiem, 
va.  per/,  flopfenb  in  bie 
§öbe  bringen. 

Wstrzykac,  -kam,  -kalem, 
va.  imperf. ;  Wstrzykn%6, 
-kne,  -klem,  va.  perf.  em= 
fpri^en. 

Wstrzykanie,-nia,Wstrzy- 
kniecie,  -cia,  sn.  ©infpriljen  v. 

Wstrzykawka,  -ki,  2>l-  -ki, 
sf.  ©pri^cf)en  n. 

Wstrzyma6,  -mam,  -ma- 
lern, I.  va.  perf.:,  Wstrzy- 
mywac,  -muje,  -wal'em,  I.  va. 
imperf.  anl^alten,  jurücf^atten, 
^emmen,  auffialten;  oerjcgern; 
nie  -muj  mnie  diuzej,  bo  sie 
spozaie  przez  ciebie  j^alte 
mic^  nitf)t  länger  auf,  fonft 
raerDe    i^    mid^    burc^    beine 


©d^ulb  oerfpäten;  —  konie 
bie  ^ferbe  anfialten;  —  bieg 
slonca  ben  Sauf  ber  ©onne 
l^emmen;  nie  daj  sie  —  ani 
prosba  ani  grozba  la^  btc^ 
rceber  burd^  Sitten  noc^  burd^ 
®rof;ungen  jurücfl^alten;  -muje 
Izy  cisnace  mi  sie  do  oczu 
ic^  [jalte  bie  mir  in  bie  Slugen 
bringenben  2:rätten  juriid; 
nie  go  juz;  nie  -ma  nidjtö 
me^r  fann  i^n  auff;atten; 
wyslano  oddzial  wojsk»,  by 
-mal  poehod  nieprzyjacielski 
man  f(§idte  eine  ©olbatenab= 
teitung,  um  ben  SOlarfc^  ber 
geinbe  auf jufialten ;  —  oble- 
zenie,  wojne,  fabryke  bie 
Belagerung,  ben  ßrieg,  ben 
gabrif  betrieb  einftelten;  — 
wykonanie  wyroku  bie  Ur= 
teilSüoüftredEung  oergögern,  auf  j 
f trieben;  II.  — sie,rr.l)fid^ju» 
rütf  galten,  aufhalten,  einhalten, 
cntl^alten;  -walem  sie  jak  mo- 
glem,  by  mu  prawdy  w  oczy 
nie  powiedziec  id^  ^ielt  micf), 
raie  ic^  Jonnte,  yaxM,  um  i^m 
m&ji  bie  Sßa^r^eit  in§  ©c= 
fic^t  3U  fagen;  —  sie  od  je- 
dzenia  i  picia  fid^  beä  @ffen§ 
unb  2;rinfenä  entl^alten;  nie 
modz  sie  —  od  smiechu  fid^ 
beä  Sa(|enä  nic^t  enthalten 
fönnen;  nie  modz  sie  —  od 
gniewu  ben  ^oxn  nid^t  unter= 
brücEen  fönnen;  2)  oerjögern, 
»ergießen,  auff^ieben;  -maj 
sie  jeszcze  kilka  dni,  a  po- 
jedziemy  potem  razem  l^alte 
bic^  noc^  ein  paar  Sage  juuicE, 
bann  fönnen  roir  miteinanber 
reifen;  -maj  sie  z  tem  fd^iebe 
eä  auf. 

Wstrzymanie,  Wstrzy- 
mywanie,  -nia,  sn.  Stn= 
l^alten  n.,  3urüd[)alten  «., 
2luff|alten  «.,  SCn^alten  «.; 
—  ruchu  SSerfef;töeinfteßung 
/'. ;  —  wysylki  gurüd^alten  n. 
einer  ©enbung. 

Wstyd,  -u,  sing.  tant.  sm. 
1)  ©djanbe/. ;  —  przynosicjur 
©d^anbegerei^en;okryc8ie-em 
fid^  mit  ©d)anbe  bebeden;  bye 
chorym,  nie  jest  -era  eä  ift 
feine  'Sd^anbe  franf  ju  fein; 
za  —  CO  uwaiae  etm.  für 
eine  ©dfianbe  l^atten;  ze  -em  j 
musze    przyznac    id^    mu|  eö  | 


ju  meiner   ©d^anbe   geftef^en; 

—  komu  przyniei^cjmnbm  eine 
©dEianbe  antun;  2)  ©d^am/. ; 
■ —  mi  popelaionego  glupstwa 
id^  fd^äme  mid)  ber  began» 
genen  2)umm^eit;  nie  —  ci 
tego  fc^ämft  bu  bid^  beffen 
nic^t;  fe,  —  pfui,  fc^ämc  bic^; 

—  mi  powtorzyc  idE)  fc^äme 
mid^,  e§  ju  roieber^olen;  fatszy- 
wy  —  falfdie  ©d^am;  poczucie 
-u  ©tf)amgefüf;I  n.;  pozbyc  sie 
wszelkiego  -u  alle  ©(^am 
abgelegt  ^aben;  bye  bez  -u 
aUer  ©c^am  bar  fein;  nie 
mied  -u  w  oczach  feine  ©d^am 
me^r  Ijaben,  raeber  ©c^am 
noc|  ©^anbe  l^aben;  —  stra- 
eic  bie  ©($am  ablegen;  za- 
rumienic  sie  ze  -u  oor  ©c^am 
erröten;  ginad  ze  -u  nor 
©c^am  üerge^en. 

Wstydlin,  -u,  pl,  -y,  sm. 
Tritomonthe  (^flanje). 

Wstydlinka,  -ki,  j)l.  -ki, 
sf.  1)  Michauseia  (^ffanje); 
2)  (Mimosa  pudica)  inbifc^e 
©c^ampflanjc. 

Wstydliwosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©c^am^aftigfeit  f.; 
to  sie  sprzeciwia  -sei  baS 
üerflöft  gegen  bie  ©c^amf)af= 
tigfeit. 

Wstydliwy,  adi.;  Wsty- 
dliwie,  adv.  fd^am^aft;  Der« 
fd^ämt;  —  jak  panna  fc^am= 
^aft  roie  ein  {5<^ö"f£'"j  -"'i^ 
spuscila  oczy  fie  fenfte.oer= 
fd^ämt  ben  SlidE;  czesci  -we 
©(ftamteile  pl. 

Wstydzenie  sig,  -nia,  sn. 
©d&ämen  n. 

Wstydzic,  -dze,  -dzilem, 
va.  imperf.  bef^iimen;  —  si§, 
vr.  fic^  fc^ämen;  —  sie  siebie 
samego  fi^  feiner  fetbft  f(§ö= 
men;  nie  -dze  sie  swego 
ubostwa  id^  fc^äme  mid^  meiß- 
ner SIrmut  nid^t;  wstydz  sie 
fc^äme  bic§;  bede  musial 
-dzic  sie  ciebie  ic^  merbe  mic^ 
beiner  fdiämen  muffen;  -dze 
sie  powiedziec  id)  fdjäme  mic^ 
ju  fagen ;  niema  sie  czego  — 
e§  ift  feine  Utfac^'e  »or^an» 
ben,  fic^  3u  fdiämen;  kto  sie  ludzi 
nie  -dzi,  teu  sie  i  Boga  nie 
boi  rcer  üor  ben  Seuten  feine 
©c^am  fennt,  fennt  aud)  feine 
5urcf)t  Bor  ©Ott. 


Wsucie 


474 


Wszechswiadomosc 


Wsucie,  -cia,  sn.  hinein» 
fd^ütlcn  n. 

Wsuc,  -je,  -lern,  va.  per/. 
I^inetnfc^ülten. 

Wsunaö,  -ne,  -ualem,  va. 
per/.]  Wsuwac,  -warn,  -wa- 
tem,  va.impcrf.  l)ineinfc^ieben, 
einschieben;  unDermet!t^inein= 
ftcc!en;  -nat  nii  pieoiadz  w  re- 
ke  er  fdE)ob  tnic  eine  aWünje 
in  bie  ^anb;  —  reke  do  kie- 
szeni  btc  feanb  in  bie  Safd^e 
fd)ieben;  —  czapke  na  uszy 
bie  aJJüge  lief  über  bie  Df)ren 
3ief)en;  —  sie,  vr.  \\i)  ein= 
jc^leid^en,  cinjd)lüpfen;  -nal 
sie  po  cichu  do  pokoju  er 
{c^'lid^  letfe  in§  3immet. 

Wsnwanie,  -nia ;  Wsunig- 
cie,  -cia,  sn.  ^ineinjd^iebcn  n. ; 
—  formy  w  oguisko  ©inrüden 
n.  ber  J^orm. 

Wsylac,  -lam,  -lalem,  va. 
imperf.;  Weslac,  -szle,  -sla- 
tem,  va.  per/.  t)ineinfdE)iden. 

Wsypac,  -pie,  -palem,  va. 
per/. ;  Wsypy  wac,  -puje, 
-watem,  va.  tmperf.  I^tnein» 
fd^Ütten ;  —  zboze  do  worka  baä 
©etreibe  in  ben  ©ad  fc^ütten. 
Wsypanie,  Wsypywanie, 
-nia,  sn.  ^inetnfc^ütten  n. 

Wsys,  -a,  1)1.  -j,  sm.  An- 
thosoma  (2lrt  g-ifdölauä). 

Wsysacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Saugar  m. 

Wsysac,  -sam,  -salem,  va. 
imperf. ;  Wessac,  Wssaß, 
wBse,  wssalem,  va.  perf.  i)in= 
einjäugen,  einfaugen. 

Wsysanie,  Wessanie, 
-uia.  sn.  (Sinfaugen  n. 

Wszak,  Wszakze,  coni. 
boc^,  ja  bod^,  boc^  roo^I,  gelt, 
nic^it  roa^r;  —  mowilem  ci, 
ze  przegrasz  id)  [)abe  bit  bod) 
gefagt,  ba^  bu  oeripielen  lotrft ; 

—  jest  jeszcze  nadzieja  eö  ift 
ja  boc^  iioc^  Hoffnung  dov= 
^anben;  -ze  ja  ci  to  da- 
i'em  baä  l^abe  id^  bir  ja  ge> 
geben;  -i^  nie  bedziecie 
iadac,  aiebym  .  .  .  .  it)r  raerbet 
boc^  nid^t  forbetn,  ba^  id) ; 

—  prawda?  nic^t  n)a[}cV 
Wszarpn%6,    -ne-,    -ualem, 

va.perf.  ^inein/ierren,  rei|enb, 
jerrenb  l^ineinjic()en. 

Wszarpmgcie,  -cia,  sn. 
hineingießen  n. 


Wszarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
»etlaufter    ^erl,  Sau§Ierl    m. 

Wszawiec,  -wca,  pl.  -wcy, 
sm.  2)rel^»,  2äuje!raut  n., 
^irmet  m. 

Wszawiec,  -wieje,  -wial'em, 
vn.  imperf.  läufig  raerben, 
üerlaufen,  Saufe  befommen. 

Wszawosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  £äufe!ran!§eit  /. 

Wszawy,  adi.  voU  Saufe, 
loufig. 

Wszcz%c,  wszczalem,  va. 
perf.;  Wszczynac,-nam,  -na- 
iem,  va.  imperf.  anfangen, 
beginnen;  —  wojne  einen 
.^rieg  anfangen;  —  kl6tnie 
©trett  anfangen;  ty  zawsze 
j  estes  pierwszy,  ktory  wszczyna 
klotnie  bu  bift  immer  ber  erfte, 
ber  bcu  3^"^  beginnt;  wszcze- 
li  uczona  rozmowe  fie  begau« 
nen  ein' gelehrtes  ©efptäcß; 
skonczmy  wszczeta  przedtem 
rozmowe  laf!  unl  baä  früher 
begonnene  (Sefpräd^  beenben; 
—  sie,  vr.  fid)  entfpinnen,  fic^ 
erl^ebea ;  entfiel^  en ;  wszcz^iy  sie 
miedzy  iiimi  kiötnie,  niesna- 
ski'  e§  entftanben  ©treitigfei= 
ten,  Sli^fieEigfeiten  unter 
il)ncn. 

Wszcz^tek,  -tku,  2)i-  -tki> 
stn.  1)  Urfprung  m.,  33eginn  m., 
beginnen  «.;  2)  3Konabe /. 

Wszczepiac,  -piam,  -pia- 
}em,  va.  imperf.;  Wszcze- 
pic,  -pie,  -piJem,  va.  perf. 
einimpfen,  eint)aud)en,  ein- 
ftöfien,  einprägen;  -piac  w  ko- 
go  zasady  juiubm]  ©runbfä^e 
einprägen;  2)  einpfropfen;  — 
szczep  gruszkowy  w  jabtou 
baä  iReiä  ctneö  Sirnbaumeö 
auf  einen  Slpfetbaum  pfrop= 
fen;  3)  einflemmen. 

Wszczepianie,  Wszcze- 
pienie,  -ma,  sn.  ©inimpfen 
7t.,  einpfropfen  «.;ein[)audöen 
n.,  ©inprägeii  «.;  @inflem= 
men  n. 

Wszczgcie,  -cia;Wszczy- 
nanie,  -ma  sn.  Slnfangen  «., 
beginnen     «.,     Slnfang     m , 
\  Seginn  »w. 

I      Wszczyniac,    -niam,  -nia- 

lem,   va.    imperf. ;    Wszczy- 

ni6,    -nie,    -nilem,    va.    perf. 

hineintun,   ^ineinfteden,   f|in= 

!  eiuftofeen. 


Wszech,  aSorfilbe  mit  ber 
SBebeutung  allgemein,  aller», 
all=;  3.  33.  — polak  7«.,  — nie- 
raiec    m.,     2l[Ipo[e    JW.,    SlH" 

beiitfcb«(r)  »w- 

Wszechdar,  -u,  pl.  -y, 
sm.  Agati  (ofttnbifd^cr  hülfen» 
bäum). 

Wszechistnienie,  -nia,  sn. 
2lIIfetenbe(5)  ». ;  SlUbafein  n. 
Wszechm^drosc,  -sei, 
sing.  tant.  sf.  SlUroeisl^eit  /, 
Wszechmilosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  2lUUebe  /.,  uner= 
fd)öpflic^e  Siebe  ober  (Snabe. 

Wszechmoc,  -y ;  Wszecli- 
mocnosc,  -sei.  sing.  tant.  sf. 
aiQmac^t  /. 

Wszechmocny,  adi. ; 

Wszechmocnie,  adv.  aH» 
mächtig;  ßög  —  ber  aHmä^- 
ttge  eJott. 

Wszechmoznosö,  -sei, 
sing.  tant.  sf.  2lIImögti^= 
ieit/.,  2lUmac|t/.,  Siageroalt/. 

Wszechmozny,  adi.  aÜ= 
mögtid),  allmächtig,  aUge» 
roattig. 

Wszechnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  £od)fc^uIe  /. 

Wszechobecnosc,  -sei, 
sing.  tant.  sf.  SlUgegenroart  /. 

Wszechobecny,  adi.  aU= 
gegentoättig. 

"Wszechpotgga,  -gi,  sf. 
-gi,  sf.  SlUgeroalt  f.,  21U= 
madE)t  /. 

Wszeclipot§zny,  adi.  all= 
geraaltig,  aUmäcl)ttg. 

Wszechprzestrzen,  -ni, 
sing.  tant.  sf  äßelt(en)raum 
w.,  Unioerfum  n. 

Wszechstronnosö,  -sei, 
sing.  tant.  sf.  2lUfeitig!eit  /., 
3Sielfeittgfeit  /. 

Wszechstronny,  adi. ; 
Wszechstronnie,  adv.  all= 
feitig,  Dielfeitig. 

Wszeclistworzenie,  -nia, 
sing.  tant.  sn.  2lUfd)öpfung/. 

Wszechstworca,  -cy,  pl. 
-cy,  sm.  2lUfd)öpfer  m. 

Wszechstwörczy,  adi. 
aÜfdjöpferifcß. 

Wszechsrodek,  -dka,  pl, 
-dki,  sm.  Uiiioerfalmlttel  n., 
2lUl)eitmittel. 

Wszechswiadomosc,  -sei, 
sing.  tant.  sf.  2lUroiffenöeit/- 


Wszechswiadomy 


475 


Wsciekliwiec 


Wszechswiadomy,  adi. 
aEtüiffenb. 

Wszechswiat,  -a,  sittgr. 
tant.  sm.  SBeltaH  «.,  Unt=» 
Dcrfum  n. 

Wszechswiatowy,  adi. 
aßcltalt». 

Wszechswigty,  adi.  all= 
fieiltg. 

Wszechwidz,  -a,  pl.  -owie, 
sm.  aiEfe^er  m. 

Wszechwieczny,  adi. ; 
Wszechwiecznie,  ado.  aH= 
eroiff. 

Wszechwiedza,  -dzy,  sm(7. 
tant.  sf.  StBroiffen  «. 

Wszechwladca,  -cy,  vi- 
-cy,  sm.  2lIIIöetrf(j^er  m. 

Wszechwladny,  adi.  aü.= 
geroalttg. 

Wszecliwladza,  -dzy,  sing, 
tant.  sf.  aiEgeroalt  /.,  2lU= 
l^errfd^aft  /. 

Wszelaki,  adi.;  Wszela- 
ko,  adv.  allerlei;  üielerlei; 
bral  sie  do  -ch  sposoböw 
er  benü^'te  oerfd^iebene  SRittel. 

Wszelako,  coni.  g[ei(^= 
n)of)t,  beffenungead^tct. 

Wszelki,  adi.  jeber,  jeb= 
roeber,  aller;  —  duch  Pana 
Boga  chwali  alle  guten  ©eifter 
toben  ben  öerrn;  chwytafem 
sie  -kich  ärodkow  id)  probierte 
aQe  3Jtitter. 

Wszechmiar,  -u,  pl.  -y,  sm. 
^antometer  m. 

Wszerz,  adv.  unb  praep. 
mit  bem  jroeiten  gaU;  in  bie 
33reite,  bcr  93rcite  nac^;  przejsc 
äwiat  —  i  wdiui  bie  SOöelt 
freu?  unb  quer  burd^raanbern; 
—  ulicy  über  bie  breite  ber 
©trafee. 

Wszeteczenstwo,  -wa,  pl. 
-wa,  sn.;  Wszetecznosc, 
-sei,  sing.  tant.  sf.  Unjuc^t  f. 

Wszetecznica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  2)irne  /.,  a3uE)lerin  /. 

Wszetecznik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  SBollüftling  m.,  unjüc^' 
tiger,  ^red^er  ÄcrI. 

Wszeteczny,  adi. ;  Wsze- 
tecznie,  adv.  unjüc^tig. 

Wszewloga,  -gl,  pl.  -gi, 
sf.  (Meum)  SSirnrcurg  f. 

Wszgdobecnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ällgegenroart  /. 

Wszgdobecny,  adi.  aü= 
gegenroättig. 


"Wszgdobylski,  adi.  ^er» 
umläufer  m.,  einer,  ber  überall 
fein  mu^. 

Wszgdy,  Wszfdzie,  adv. 
überall,  aßenti^alben;  Bog 
jest  —  obecny  ®Ott  ift  über= 
aü  anroefcnb ;  —  o  tem  m6wia 
überall  fpric^t  man  baoon; 
czy  —  musisz  sie  mieszac? 
mup  bu  bic^  überall  ein= 
mengen? 

Wsz§dywscibski,  adi. 
nafeioeis,  ber  fid^  überall  ein= 
mengt. 

Wsznurowaö,  -ruje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  t)ineinfc^nüren. 

Wszol,  -a,  ])l-  "Jj  *'^*' 
SßieE)laiig  /. 

Wszpuntowac,  -tuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  einfpunben. 

Wszpuntowanie,  -nia,  sn. 
©infpunben  n. 

Wsztakowac,  -kufe,  -wa- 
lem,  va.  perf.]  Wsztuko- 
wywac,  -wuje,  -waJem,  va. 
imperf.  einftüdfeln,  hinein» 
fe^en. 

Wszyca,  -cy,  pl.  -c,  sf. 
Sauäart. 

Wszycie,  -cia,  sn.  ©in= 
nä[)en  n, 

Wszyö,  -je,  -fem,  va.perf.\ 
Wszywac,  -warn,  -waiem, 
va.  perf.  einnäl^en. 

Wszystek,  Wszystko, 
adi.  oUeä,  aH;  -tek  lud 
powstal  bag  gefamte  SBolf 
erl^ob  ftc^;  nad  -kimi  ou 
göruje  er  ragt  über  alle  J^ernor; 
do  -kich  dyablow  gu  aßen 
Teufeln;  ze  -kich  sit  auä  allen 
Gräften. 

Wszystko,  -kiego,  sing, 
tant.  sn.  3llleä  n.,  (yefamtc(ö) 
n.',  —  mu  idzie  jak  z  platka 
alleä  ge^t   i^m  nad^  Jßunfc^; 

—  zniknelo  jak  sen  alleä 
oerfd^icanb  mit  ein  S^raum; 
dziewczyna  do  -kiego  3Jiäbcf)Cn 
für    aHeä;    kocham    cie    nad 

—  id^  liebe   bid^  über   aUeä; 

—  mijedno  (empfel)len§raerter: 
to  mi  obojetne)  eg  ift  mir  aDeä 
ein§;  nie  -kiemu  trzeba 
wierzyc  nid^t  alleS  mufe  man 
glauben;  —  sie  na  mnie  wali 
aUeg  fällt  über  mid^  jufams 
men;  z  tem  -kiem  nie  jestem 
szczesliwy    bei    aUebem    bin  i 


id^  nid^t  glüdtUd^;  -kiemu  sie 
dziwisz  bu  rounberft  btc^  über 
aUeä;  ze  -kiem  ganj,  gänjlic^; 
nade —  über  alleä,  Dor  allem; 
po  -kiem  ®nbe  n.,  ©c^luf;  m., 
aUeä  ift  auä. 

Wszystkomocny,  adi. 
allesDevmögenb,  aligenjallig. 

Wszystkoplodny,  adi., 
Wszystkorodny,  adi.  aU" 
erjeugenb. 

Wszystkos6,  -sei,  sing. 
tant.  sf.  aia^eit  /. 

Wszystkotrawny,  adi. 
alleä  Deräel)renb,  omnioor. 

Wszywanka,  -kl,  pl.  -ki, 
sf.  ©ol)(ennaE)t  /'.  am  2)amen= 
fc^ul). 

Wsci^g,  -u,  pl.  -j,  sm. 
3urücföalten  n. 

Wsci^gac,  -gam,  -galem, 
va.  imperf. ;  Wsci^gn^c, 
-ne,  -nafem,  va.  perf.  jurücf» 
f)alten,  anjie^en;  —  kouia 
baä  ^ferb  jurüd^alten. 

Wsci^ganie,  -nia;  Wscig.- 
gnigcie,  -cia,  sn.  3iitüdE= 
galten  n.,  2lnjief;en  n. 

Wscibiac,  -biam,  -biafem, 
va.  imperf. \  Wscibic,  -bie, 
-bifem,  va.  perf.  l)inetnfteden, 
cinftedEen;  blazen  jestes  i 
kwita,  -biasz  nos  swoj  wsze- 
dzie  Du  bift  ein  3Jarr  unb 
fertig,  bu  ftedEft  überall  beine 
3Zafc  hinein. 

Wscibianie,  Wscibienie, 
-nia,  sn.  ©tnftcdten  n.,  §inein= 
ftecfen  n. 

Wscibski,  adi.  naferoeiä. 

Wscibskosc,  -.sei,  si^ig. 
tant.  sf.  Slaferaeisl^cit  /. 

Wsciec  si§,  -ke,  -kfem,  vr. 
perf.\  Wsciekac, -kam,  -ka- 
lem,  vr.  imperf  roütenb 
rcerben,  in  SBut  geraten,  ra: 
fenb,  toH  roerben;  pies  sie 
vvsciekl  ber  §unb  ift  an  ber  S^oH- 
lüut  er!rantt ;  ledwo  sie  nie-kne 
irf)  fönnte  toH  raerben;  czys 
^ie  wsciekl?  bift  bu  rafenb? 
— sie  ze  zlosci  cor  3orn  rafen ; 
—  sie  na  kogo  auf  jmnbu 
TDütenb  fein. 

Wsciekanie  sig,  -nia,  sn, 
3Jafen  n.,  Sffiüten  n. 

Wsciekliwiec,  -wca,  pl. 
-wcy,  sm.  3EBüterid^  w.,  3ta- 
fenbe(r)  m. 


Wscieklizna 


476 


Wtr§tny 


Wscieklizna,  -ny,  sing, 
taut.  sf.  2;oQtDUt  /".,  SOut= 
Iranföeit  /. 

Wscieklosc,  -sei,  sing. 
tant.  sf.  Slaferei /.,   2But/.; 

—  mnie  porywa  äBut  ergreift 
tnid^. 

Wsciekly,  adi. ;  Wsciekle, 
adv.  rafenb,  lüütenb,  toU;  — 
pies  raiitenber  §unb;  —  gnie- 
wem  ra[enb  oor  Sotn. 

Wscielaö,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf.  ftetje:  Weslac, 

Wslizgac  sig,  -eram,  -g-a- 
lem,  vr.  imperf.;  Wslizng,c 
sig,  -ziie,  -ziem,  vr.  perf,  fi^ 
f)ineinfdE)lcid)en. 

Wslizganiesig,-nia;Wsli- 
zgnigcie  sig,  -cia,  sit.  §in= 
einfdölüpfen  n. 

Wsrod,  praep.  mit  bem 
jroeiten  gatl;  inmitten,  in 
ber  SJJitte;  —  nocy  mitten 
in  ber  3ia(|)t;  Bog  jest  —  Das 
©Ott  ift  in  unferer  9JJitte. 

Wsrubowac,  -buje,  -waJem, 
va.  perf. ;  Wsrubowywac, 
-wuje,  -waleni,  va.  imperf. 
einjdöVauben,    f)incinfdirauben. 

Wsrubowanie,  Wsrubo- 
wywanie,  -nia,  S7i.  ®in= 
jc^rouben  n.,  §inein|ci^rauben  n. 

Wtaczac,  -czam,  -czalem, 
I.  va.  imperf.]  Wtoczyc, 
-cze,    -czyiem,    j.    va.    perf. 

1)  E)tneingie|en  n.,  f)ineinfüllen ; 

2)  l^ineinrcäfsen,  cinfc^ieben, 
l^incinfugeln ;  -czam  kamien 
na  göre  id^  rcälje  ben  Stein 
auf  ben  SSerg  l)inauf;  —  po- 
w6z  do  wozowni  ben  Sßagen 
in  ben  2Bagenfc{)uppen  l^inein= 
rollen;  3)  einbred^feln -,  4) 
etro.    »orbrtngm,    nnfül^ren-, 

—  CO  do  rozulowy  etro.  im 
©cfpräd^  vorbringen ;  II.  — 
sie,  vr.  j^ineintorfeln,  I)inein= 
manfen,  loanlenb  l)ineintreten, 
l^ineintaumeln. 

Wtaczanie,  Wtoczenie, 
-nia,  sn.  1)  ^ineinmälsen  «  , 
§ineinfugeln  n.,  .s^ineinfc^ieben 
«.,  ^inetnroUen  «. ;  2)  S3or= 
bringen  n.,  hineinbringen  n. ; 

3)  6iiteinbred)feln   7i. 
Wtapiad,   -piam,    -pialem, 

va.  imperf.]  Wtopiß,  -pie, 
-pil'em,  va.  perf.  1)  F)inein= 
fc^meljen ;  2)  ^ineinfenfen, 
oertiefen. 


Wtapianie,  Wtopienie, 
-nia,  sn.  ^inetnfc^meljen  n.; 
^tnctnfenten,  SSertiefen. 

Wtarcie,  -cia,  sn.  |)inein= 
reiben  n. 

Wtarczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©treiferei  /.,  ©ireifgug  m.. 

Wtargac,  -e:am,  -gaiem, 
vn.  imperf. ;  Wtargn|,c,  -ne, 
-nalem,  vn.  perf.  einbringen, 
einfalfen,  einen  (ginfaH  tun. 

Wtargnigcie,  -cia;  Wtar- 
gnienie,  -nia,  sn.  ©infaßen  n., 
©tnbringen  n. 

Wtedy,  co7ii.  bamalö, 
bajumal;  bann,  alSbann;  c6z 
poczniesz  —  ttaä  wirft  bu  bann 
tun ;  rzecz  sie  —  przedsta- 
wiaia  irjaczej  bie  ©ad^e  l^at 
fiel)  bamalg  anberö  targcfteUt; 

—  nie  wiedziatem,  ze  bamalä 
f)abe  id^  nid^t  geiou^t,  ba^  . . . 

Wtem,  adv.  in  biefem 
2lugenblt(fe,  inbeffen,  inbe§, 
untcrbeffen,  ba,  eben;  —  roz- 
legl:  sie  wrzask  ba  erfc^oÜ  ein 
©efd^rei;  —  mnie  kto^  uderzyl 
piö^lidö  oerfe^te  mir  jmnb 
einen  ©d^lag;  —  wJasnie 
ba  eben. 

Wtenczas,  adv.  bamal§, 
ba,  in  ber  Stxt,  bonn;  — 
wszystko  sie  zmieni  bann 
rairb  fidE)  aöeä  änbern;  — 
wierzylem  ci  jeszcze  öann 
l^abc   id^   btr    noc^   geglaubt; 

—  dam  mu  pokoj  ba  roerbe 
xä)  i^m  3iu^e  geben;  —  bytes 
mlody  bamalö  marft  bu  nod^ 
iuna. 

Wtkn|,c,    fiel^e :    Wetknac. 

Wtlacza6,  -czam,  -czalem, 
vä.  imperf.;  Wtloczyc,  -cze, 
-czytem,  va.  perf.  I^inein= 
ftopfen,  l^ineinbrüdEen,  l^inein= 
preffen,  I)ineinprägen;  -czono 
Jezusowi  korone  cierniowa 
ua  czoto  man  brüctte  ^jefu 
bie  ©ornenfrone  auf  bie 
©tirn;  —  sie,  vr.  fid^  etn= 
brängen. 

Wtlaczanie,  Wtloczenie, 
-nia,  sn.  .Igineinbtüdttn  «., 
§tneinbrängen  «.,  §inein= 
prägen  n,,  ^ineinftampfen  n. 

Wtoka,  -ki,  J}1.  -ki,  sf. 
eingefetUer  %kä',  =  Lata. 

Wtorek,  -rku,  pl.  -rki, 
sm.  2)ienätag  m. 


Wtorkowy,  adi.  Sien§» 
tag(§)%  bienstägig. 

Wtor,  -u,  pl.  -y,  sm. 
jroeite  ©timme;  Segleitung  /. 
in  ber  SKufif. 

Wtörnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(Gnathophyllum)  ©amelcn» 
freböart. 

Wtörorodny,  adi.  jiDeit= 
geboren. 

Wtororzgdny,  adi.  von 
jtoeiter  Drbnung,  Qualität. 

Wtorowac,  -ruje,  -waiem, 
vn.  imperf.  begleiten,  aI!om= 
pagnieren. 

Wtorowanie,  -nia,  sn. 
2l!fompagnierenn.,  ^Begleiten  n. 

Wtory,  adi.,  po  wtore 
adv.  ber  jroeite,  jraeitenä. 

Wtorzyc,  -rze,  -rzylem, 
vn.  imperf.  n)ieberl)0len. 

Wtr^cac,    -cam,     -calem, 

I.  va.  imperf. ;  Wtr^cic,  -ce, 
-ciiem,  I.  va.  perf.  \)  ^inetn= 
ftürjen,  l^inetnnjerfen,  |inetn= 
ftofeen;  do  wiezienia  in§  ©C» 
fängniä  werfen;  —  kogo 
w  przepasc  jjmnbn  in  ben 
9lbgrunb  ftürjen;  —  kogo 
do  klasztoru  jmnbn  tnä 
Älofter  ftedfeu;  2)  einmengen, 
oorbringen,  erwähnen,  faEen 
laffen;  wtrae  w  rozmowie 
cos  o  naszych  zamiaracb  Iq§ 
im  ©cfpräd^e  etro.  Don  unferen 
planen      faßen,      einfließen ; 

II.  —  sie,  vr.  ftd^  einmengen, 
ftd^  einmifd^en;  nie  -caj  sie 
do  cudzych  interes6w  menge 
bid)  nid)t  in  frembe  2lngelegen= 
fieiten  ein;  poco  sie  -casz  do 
rozmowy  roo3u  mengft  bu  bic^ 
in  ba§  ©efpräc^  (ein). 

Wtr^canie,  Wtr|,cenie, 
-nia,  5«.  §ineinroerfen  n., 
^ineinftofeen  n. ;  ern)äl)nen  n. ; 
—  sie  (Sinmengen  n.,  (Stn= 
mifd^en  «.,  ©inmengung  /., 
(giumif^ung  /. 

Wtr^bic,  -bie,  -bilem,  va. 
perf.  \  Wtrgbywa6,  -buje, 
-watem,  va.  imperf.  Ijinein» 
blafen. 

Wtrgt,  -a,  pl.  -y,  sm.  ®in» 
bringling  m. 

Wtrgtnica,  -cy,  pl.  -ce,  */. 
aufbringli^eö  SBeib. 

Wtrgtny,  adi. ;  Wtretnie^ 
adv.  jubringlid^,  aufbringlic^. 


Wtroczyc 


477 


Wybajac 


Wtroczyc,  -cze,  -czylem, 
va.  perf.  in  bcn  ©attelriemen 
einbinben,  antcenjen. 

Wtryskac,  -skam,  -skatem, 
va.  imperf.;  Wtrysn%c,  -ne, 
-nalem,   va.  perf,    einfprt^en. 

Wtrz^sac,  -sam,  -saiem, 
va.  imperf. ;  Wtrz^sn^c,  -ne, 
-nalem,  va.  perf.  ^incitt' 
[treuen,  f)ineinf^üttefn. 

Wtrz%sanie,  -nia;  Wtrz^- 
snigcie,  -cia,  sn.  ^tneinftreuen 
n.,  ömeinfd^ütteln  n. 

Wtulac,  -lain,  -lalem,  va. 
imperf. ;  Wtulic,  -le,  -lilem, 
va.  perf.  ^ineinbrüäen ;  — 
twarz  w  poduszke  ba§  ßJefid^t 
in  bie  ÄHffen  brüdEen;  pies 
-Hl  ogon  pod  siebie  bcr  §UtlD 
gog  ben  Sc^roeif  ein,  ftemmte 
ben  ©c^roeif  ätotfd^cn  bie 
Seine. 

Wtykalnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  einfted6ar!eit  /. 

Wtykalny,    adi.    einfted= 

Wtykanie,  -uia,  sn.  ®in- 
fteden  n.,  ^ineinfteden  n. 

Wtykanka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©e^reiä  n. 

Wiiczac,  -czam,  -czalem, 
va,  imperf.;  Waczyc,  -cze, 
-czylem,  va.  perf.  an  etto. 
gewönnen,  ani^atten,  anlernen, 
beibringen;  dzieci  do  posla- 
szenstwa  i  do  pracy  -czano 
man  l^telt  bie  Äinber  jum  ®e= 
[jorfam  unb  jur  2(rbeit  an; 
-czeni  w  okrucieiistwa  an 
©raufamfeiten  aeroö^nt. 

WuczaniejWuczeniej-nia, 
sn.  SCnrernen  m.,  (Sercö^nen 
n.,  Seibrinqen  n.,  Slnl^alten  n. 

Wudwudek,  -dka,  pl.  -dki, 
sm.  SBiebel^opf  m. 

Wuj,  -a,  pl,  -owie,  sm,-^ 
dim.  Wujaszek,  -szka,  pl. 
-kowie,  sm.\  Wujcio,  -cia, 
-wie,  sm.  Dnfel  m.,  Dn!el- 
d^en  m.,  Dl^eim  m. 

Wnjeczny,  Wujenny,  adi. 
Dnfel£i=,  D^eimg=. 

Wujek,  -jka,  pl.  -jki,  sm. 
©d)nepfenfüege  /.,  ^Eanjfliege. 

Wxyenka,  -ki,  pl.    -ki,  sf. 

fytau  /.  be^   Dl^eimä,  Xante. 

Wnjo(w)8two,  -wa,  sn.  D^eim 

m.,  Dn!el  m.  mit  feiner  grau. 

Wulgata,   -ty,  pl,  -ty,  sf. 


SBibel  f.  in  [ateinifd^er  Ü6er- 
fegung,  SSutgata  /. 

Wulkan,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Sßulfan  m.;  feuerfpeienber 
öerg,  ^Jeuerberg  w. ;  wybuch 
-u  Sulfanauäbrud^  m. 

Wulkaniczny,  adi.  %\xU 
fan=,  öulfanifc^;  popiol  — 
Dulfanifd^e  2tfd6e;  wyspy  -ne 
SJulfaninfein  pl.;  gbra  -na 
5BuIfttn  m. 

Wulkanista,  -sty,  ^Z.  -sei, 
sm.  SSulfanift  m.,  ^^plutonift 
m.  (in  ber  ©eologie). 

Wulkanizm,  -u,  sm.  ?ß\xU 
fantämuö  m. 

Wuzdac,  -zdam,  -zdalem, 
va.  perf.  ben  Sauw  anlegen. 

Wwabiac,  -biam,  -biafem, 
va.  imperf.;  Wwabic,  -bie, 
-bilem,  va.  perf.  l^ineinlodEen. 

Wwabienie,  -nia,  sn.  ^in» 
eintocfen  n. 

Wwalac,  -lam,  -latem,  va. 
imperf.;  Wwalic,  -le,  -lilem, 
va.  perf.  f)ijteinroä[äm,  auf= 
roätjen,  ]^ineinn>erfeu,  hinein« 
ftürjjen. 

Wwalanie,  Wwalenie, 
-nia,  sn.  ^ineinroätjen  n., 
^ineinftürjen  n. 

Wwiac,  wwieje,  wwialem, 
vn.  unb  va.  perf. ;  Wwiewac, 
-warn,  -walem,  vn.  unb  va. 
imperf.  t)ineinn)e^en,  l^tnein= 
bla[en. 

Wwiazanie,  Wwi%zy- 
wanie,  -nia,  sn.  §inein= 
binben  n. 

Wwiazac,  -ie,  -zalem,  va, 
perf. ;  Wwiazywac,  -zuje, 
-waiera,  va.  imperf.  einbin= 
ben,  fiineinbinben. 

Wwicie,  -cia;  Wwijanie, 
-uia,  sn.  §ineinn)icfe(n  n. 

Wwic,  -je,  -lern,  va.  perf. ; 
Wwijac,  -jam,  -jaiem,  va. 
imperf.  t)ineinn)i(feln,  ^inein^ 
rainben. 

Wwiercic,  -ce,  -ciJem,  va. 
perf.  löineinbol^ren. 

Wwiesc,  wwiode,  wwiodlem, 
va.  perf.;  Wwodzic,  -dze, 
-dzilera,  va.  imperf.  1)  l^in= 
einfül^ren,  einführen;  2)  ein= 
tragen,  einrüden-,  —  sie,  vr. 
w  CO  Don  etro.  Söefi^  er= 
greifen. 

Wwiezc,  wwioze,  wwio- 
zlem,  va.  perf. ;  Wwoziö,  -ie, 


-zilem,  va.  imperf.  (511  Sßagen 
ober  ju  ^ferbe)  einführen. 

Wwikiac,  -klam,  -klafem, 
va.  perf.  (^inetn)Dern)idEetn. 

Wwiklanie,  -nia,  sn.  §in= 
einrerroitfeln  n.,  3?ern)icflung/. 

Wwozenie,  -nia,  sn.  §in= 
einführen  n.  mit  SB3agen. 

Ww6z,  wwozu,  sing.  tant. 
sm.  ©infuör  /. 

Wy,  pronom.,  SleJ^rjaf)! 
üon  ty;  t^r;  co  —  na  to? 
roaä  fagt  if)r  baju? 

Wy-,  unjertrennn($c  ^ar- 
tifel  auä=,  ^erauä-,  l)inauä=, 
raeg-;  pufig  bebeutet  wy- 
eine  SSoEenbung  ber  %&> 
tigfeit. 

Wyba,czac,  -czamj  -czalem, 
vn.  imperf. ;  Wyboczyö,  -cze, 
-czylem,  vn.  perf.  vom  SBege 
abn)eic£)en,  abfd^roeifen,  einen 
Seitennjeg  einfd^tagen. 

Wybaczac,  -czam,  -czalem, 
vn.  imperf. ;  Wybaczyc,  -cze, 
-czylem,  vn.  perf.  Bergeisen, 
Hergeben,  gu  gute  l^atten;  daj 
mi  reke,  wszystko  ci  -czam 
gib  mir  bie  §anb,  id^  oerjeilöe 
bir  aUeä;  glupiemu  trzeba 
—  bem  Summen  mu&  man 
oergeben;  -bacz  cze^to  dru- 
giemu,  jednak  nigdy  sobie 
oerjei^  oft  bem  anberen,  bod^ 
niematä  bir  felber;  prosze  — 
bitte  um  33ergebung;  -bacz,  za 
nie  möge  tego  zrobic  nimm 
e§  mir  nic|t  übel,  (entfd^ulDige,) 
bafe  idE)  eä  nic^t  tun  !ann. 

Wybaczanie,  Wybacze- 
nie,  -nia,  sn.  3Seräeif;en  n., 
S^ergeben  n. 

Wybaczny,  adi.  ViV 
jeibüd^. 

Wybadac,  -dam,  -dalem ; 
va.  perf.;  Wybadywaö, 
-duje,  -watem,  va.  imperf. 
ausforfc^en,  erforfc^en,  an^= 
funbfd^afteu ;  erfal^ren ;  powoli 
go  -dalem  ic^  ^abe  i^n  Iang= 
fam  auägeforfd^t;  -daj  prosze, 
czego  on  sobie  wlasciwie  iy- 
czy  forfc^e,  ii)  bitte  bic^,  auä, 
roa§  er  eigentlid^  roünfcbt. 

Wybadanie,  Wybadywa- 
nie,  -nia,  sn.  Suäforfd^en  n., 
(Srforfc^en  n.,    ©rforfc^ung  f. 

Wybajac,  -jam,  -jalem,  va. 
perf.  ougploufc^en,  auö» 
fc^roa^en. 


Wybatozyc 


478 


Wybiegaö 


"Wybatozyc,  -ze,  -zyiem, 
va.  perf.  au6peit|d^en. 

Wybawiaö, -wiam,-wiaiem, 
va.  im^erf. ;  Wybawic,  -wie, 
-wiiem,  va.  perf.  erlöfen,  6e= 
freien,  loämac^en;  —  kogo 
z  niewoli  jmnbtt  au3  bec  @e=> 
fangenfc^aft  befreien;  —  kogo 
/  niebezpieczeiistwa  jmnbn 
au§  bcr  (S5efaf)r  befreien;  — 
kogo  od  zguby  jmnbn  Dor 
bem  SSerberben  retten;  -baw 
Das  Panie  erlöfe  un§  0  §err. 

Wybawiciel,  -a,  pl.  -e,  sm. ; 
Wybawca,  -cy,  pl.  -cy,  sm. 
©rlöfer  m.,  93efreier  m. 

Wybawicielka,  -\i\,pl.  -ki, 
sf.  (Sclöferin  /.,  Befreierin  /. 

Wybawienie,  -nia,  sn. 
©rlöfung  /.,  Befreiung  /. 

Wyb§,ka6,  -kam,  -katem, 
va.  imperf. ;  Wyb^kn^c, 
-kce,  -knatem,  va.  perf. 
l)erau§ftottern,  f)erauSftam= 
mein. 

Wyb%kanie,  Wyb^knie- 
nie,  -nia,  sM.^erauältotternn., 
§erau§ftommeIn  n. 

Wybeczec,  cze,  -czalem, 
va.  p^rf.  ausbiölen;  —  sie,  vr. 
\\6)  ausblöfen ;  fid^  auäroeinen. 

Wybelkotaö,  -tarn,  -tatem, 
va.  perf.  f)erausftottern,  ftam= 
nielnb,  unoerftänblicf)  Jö^raug- 
fanen. 

Wybesztac,  -tam,  -talem, 
va.  perf.  tüchtig  auäfdbimpfen. 

Wybgbniö,  -nie,  -nilem, 
va.  perf.  auätronimeln. 

Wybicie,  -cia ;  Wybijanie, 
-nia,  sn.  1)  Slusfc^Iai^en  «., 
$erauäf(^Iagen  n.\  2)  5)urc^= 
prüc^eln  n.,  Surc^^auen  n. ; 
3)  3;rei6en  «.,  ^un^ieren  n., 
äifelteren  n. ;  4)  prägen  n.; 
SSorbrucEenn. ;  5)  iapejieren  n., 
Siuäfpalieren  n. ;  Sefpannen  n. 
mit  %\xi)  ober  fonft  einem 
©toffe. 

Wybiczowad,  -cziije,  -wa- 
tem,  va.  perf.  auäpeitfc^en. 

Wybiczowanie,  -nia,  sn. 
Sluspeitfc^en  n. 

Wybiß,  -je,  -Jena,  I.  va. 
perf.-.,  Wybijad,  -jam,  -jalem, 
I.  va.  imperf.  1)  ^erauöfc^Ia« 
gen,  ausfc^Iaqen,  einfc^Iagen, 
einjto^en,  einbrechen,  auä= 
brecf)en;  —  dno  z  beczki 
bem  ga^  ben  Boben  einfd^Ia» 


gen ;  —  dziure  w  murze  ein 
Sod^  in  bie  3Wauer  fd^lagen; 
—  komu  oko,  zeby  imnbm 
ba§  2tuge,  bie  3äf)ne  auä= 
fd^Iagen;  —  komu  dziure  w 
glowie  imnbm  ein  Soc^  in 
ben  Äopf  fc^Iagen;  upadajac 
-bil  sobie  zab  Beim  grauen 
öat  er  fid&  einen  Sa^n  ciu§= 
gefc^Iagen;  —  drzwi  bie  %üx 
einfc^Iagen;  -to  wszystkie 
okna  w  tym  domu  mon  ^at 
in  biefem  §aufe  otte  genfter 
^erfcblagcn ;  2)  ousfditagen, 
au^tapejieren;  wszystkie  po- 
koje  -te  byly  adamaszkiem 
aQe  Sitt^ttici^  waren  mit  2)a- 
maft  auögefc^Iagen;  —  powoz 
suknem  einen  3Bagen  mit 
Sud^  auSf^Iagen;  3)  fd^Iagen, 
prägen,  ausprägen;  -to  na 
jego  cze8(5  medal  pamiat- 
kowy  man  l^at  ju  feinen  ©l^ren 
eine  ©rinnerunggmebaiHe  ge= 
prägt;  4)  abbrüden,  abjie^en, 
oorörüdCen,  abflatfc^en;  —  co 
na  plötaie  etm.  auf  einer 
Seinmanb  DorbrudEen;  twoj 
obraz  -ty  jest  w  mojem  sercu 
bein  33ilb  ift  in  meinem  ^er= 
5en  abgebrüdEt;  5)  prügeln, 
burd^prügeln;  je^eli  cie  je- 
szcze  raz  na  ktamstwie  zla- 
pie,  -je  cie  tak,  i.&  popa- 
mietasz  roenn  ic|  bic^  nod^ 
einmal  auf  einer  Süge  er= 
roifdEie,  raerbe  id^  bid^  fo  burc^= 
prügeln,  bafe  bu  baran  benfen 
roirft;  —  co  z  kogo  an§ 
imnbm  etm.  I^erausprügeln, 
lerausflopfen,  burc^fd)  lagen, 
auftreiben;  —  kogo  skad 
imnbn  irgenbroo  ^inauä= 
treiben;  —  kogo  z  döbr, 
z  majetnosci  imnbn  au§  feinen 
©ütern,  auä  feinem  Befi^tum 
pertreiben;  —  nieprzyjaciela 
z  kraju  ben  geinb  auä  bem 
Sanbe  pertreiben;  —  kogo  ze 
stanowiska  jmnbn  auä  feiner 
Stellung  perbrängen;  6)  — 
cos  z  glowy  etro,  ouö  bem 
Äopfe  fc^lagen,  auö  bem  ©iune 
f  dalagen,  cto).  oergcffen  mad^en ; 
-bij  sobie  to  prosze  z  glowy, 
bo  z  tego  nie  nie  bedzie 
fd^lage  eö  bir,  bitte,  auä  bem 
fiopte,  benn  barauä  roirb  nic^tä ; 
to  im  potrzeba  z  gtowy  — 
baä  mufe  man  i^nen  auäreben; 


i  klinem  mu  tego  z  glowy 
nie  -jesz  baä  roirft  bu  il^m 
aud^  nic^t  mit  ©eraalt  ou§-» 
reben;  -bij  sobie  z  gtowy  te 
chimery,  te  troski  la^  bie 
©rillen,  entfd^lagc  bi^  biefer 
©orgen;    nie   da    sobie    tego 

—  z  gJowy  er  läfit  fic^  ni^t 
bapon  abbringen;  7)  pernid^ten, 
ausrotten;  alieä  erfd^lagen, 
töten ;  -bil  wszystkich  do 
ostatniego  er  l)at  alle  big  jum 
legten  getötet;  grad  -bit  zboie 
ber  |»age[  uernic^tcte  ba§  ®e» 
treibe,;  8)  fc^lagen;  —  olej 
bag  Dl  fcf)tagen;  —  takt  ben 
3;att  fc^lagen;  —  röw  einen 
©raben  fd^lagen;  —  godziny 
bie  ©tunbcn  fc^lagen;  ten 
zegar  -ja  godziny  i  kwa- 
dranse  biefe  U^r  fc^lägt  (bie) 
©tunben  unb  (bie)  Biertel- 
ftunben ;  -ia  twoja  godzina 
beine  ©tunbc  ^at   gefc^lagen; 

—  poklony  fel^r  tiefe  SBer= 
beugungen  machen;  —  klin 
klinem  Söfes  mit  Böfem  per« 
treiben;  II.  —  sie,  vr.  1)  in 
bie  §ö^e  fommen,  fic§  auä= 
jeicönen,  f)erPorlommen,  em- 
porkommen, fidb  ^eroortun; 
patrzcie,  jak  sie  talenta  na 
wierzcb  -jaja  fc^aut,  raie  bie 
Begabung  jur  ©eltung  fommt; 
2)  —  sie  na  wolnosc  fic^  bie 
greif)eit  erfämpfen,  fic^  be= 
freien,  fiel)  freimadjen;  3)  — 
sie  ze  snu  auö  bem  ©d^lafe 
fommcn,  bie  ©d^lafluft  per- 
tieren. 

Wybiedowac,  -duje,  -wa- 
lem,  vn.  perf.  ''Rot  erleiben, 
fid)  biä  sum  @nbe  plagen, 
quälen. 

Wybieg,  -u,  pl.  -i,  sm.  1) 
Sluslauf  w.;  2)  2luäfluc^t  f., 
Sluörebe  f. ;  szukac  -göw 
atuäflü^te  fuc^en;  to  tylko 
proine  -i  baä  finb  nur  leere 
aiuäreben. 

Wybiegad,  -gam,  -galem, 
vn.  imperf. ;  Wybiegn%<5, 
Wybiedz,  -gne,  -gfem,  vn. 
perf.  ^eraug=,  hinauslaufen ; 
J^eroorFommen,  jum  SSorfd&ein 
fommen;  empor,  in  bie  §öl)e 
fd^iefeen ;  na  krzyk  matki  ojciec 
z  cörka  -gli  auf  baä  ©efc^rei 
ber  3Kutter  liefen  äJater  unb 
Sodjter  l^inauä;  -guij  mu  na- 


Wybieganie 


479 


Wybl%dzic 


przeciw  laufe  i^m  entgegen; 
daleko  w  przyszlosc  mysla. 
-gam  id^  retd^e  mit  meinen 
©ebanfen  roeit  in  bie  Sufunft; 
rosöt  -biegl'  z  garnka  bie 
©uppe  ift  au^  bem  Sopfc  ge= 
laujen,  ift  überlaufen;  —  sie, 
vr.  genug  laufen,  fid;  müöe 
laufen;  —  sie  z  kim,  przed 
kirn  um  bie  äßette  laufen, 
loetteifern. 

Wybieganie,  -nia;  Wybie- 
gnigcie,  -cia ;  Wybiezenie, 
-nia,5w.  Sluölaufen  n.,  §inauä= 
loufen  n.;  Überlaufen. 

Wybieglosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  1)  gertigfett  /.,  2luii= 
flü(^te3ugebrauci^en;  ©erieben^ 
l^eit  f.\  2)  2(u6lauf  m. 

Wybiegly ,  adi.  ;Wybiegle, 
adv.  xi\<i)  an  Slusflüctiten 
unb  3iänten,  pfiffig,  fc^lau; 
-gJe  drzewo  fc^lanf  gen)ac^= 
fener  Saum. 

Wybielac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf,;  Wybielic,  -le, 
-lilem,  va.  per/,  ausweisen, 
bleichen;  oerjinnen. 

Wybielanie,  Wybielenie, 
-nia,  sn.  Sluäbleid^en  n.;  S3er= 
jinnen  n. 

Wybielec,  -leje,  -laieni, 
v)i.  pet-f.  roeift  njei'ben. 

Wybierac,  -ram,  -ralem, 
va.  imperf. ;  Wybrac,  -biore, 
-hralQvo.,va.perf.  l)auön)ä^[en, 
rcäl^ten,  auäerfeljen ;  -bieraj 
broü,  szable  czy  pistolety 
roäl^Ie  bie  Söaffen,  ©äbel 
ober  ^iflolen;  ktöra  wiecej 
malin  zbierze,  te  za  zone  pan 
-bierze  roeld^e  me^r  Himbeeren 
pflüden  roirb,  biefe  roirb  »on 
bem  §errn  gu  feiner  ©emo^Iin 
geroä^lt;  -bral  co  lepsze  er 
|at  baä  Sefte  auögeraä^lt ;  nie 
miaiem  czasu  —  ic^  ^atte 
feine  3eit  ju  roä^len ;  dotycb- 
czasowy  posei  zostat  na 
nowo  -brany  ber  biä^erige  31b= 
georbnete  lourbe  rcieber  ge= 
iDÖ^It;  -brany  auöeriDäblt, 
ertöten,  auäerlefen ;  2)  Eierauä« 
nel^men,  ausleeren;  —  ptaki 
z  gniazda  bie  Söget  aug  bem 
Siefte  f}erauäne^men ;  -bralem 
wszystkie  pieuiadze,  ktore 
miatem  w  kasie  ic^  ^aht  ba§ 
gan^e  ©elb,  baä  ic^  in  ber 
Äaffe  ^atte,  herausgenommen; 


—  siano  z  worka  baä  §eu 
au§  bem  ©adfe  ^erouSnel^men; 

—  komu  oczy  imnbm  bie 
3[ugen  l^erauäne^men;  3)  ein: 
treiben,  ausgeben,  ergeben; 
w  bezwgledny  sposob  -braJ 
od  cb{op6w  podatki  auf  eine 
rücEfic^tßlofe  SBeife  trieb  er 
Bei  ben  Sauern  bie  Steuern 
ein ;  —  zolaierzy,  rekrutow 
©olbaten,  Stefruten  auäf)eben ; 
4)  teitroeife  oon  etro.  nefimen, 
fi^  teilroeife  auäjaf)len  laffen ; 
naleiiytosc  -biera  po  trochu  er 
nimmt  auf  2tb}c^lag  feiner 
i^orbetung  nac^  unb  nac^  elrc., 

{ er  löfet  ftc^  feine  gorberung 
I  teilracife  a\x^al)\t\\\  pclowe 
[  nalezyto6ci  -rai  w  towarach, 
druga  polowe  w  pieni^dzach 
er  f)at  fic^  'bie  eine  §älfte 
feiner  gorberung  burc^  ge= 
nommene  äßaren  nac^  unb 
nac^  bejafjlt,  roäl^renb  er  bie 
anbere  C)älftc  teilrocife  in 
barem  Selbe  belommen  ^at; 
II.  —  sie,  vr.;  —  sie  dokad  fic^ 
roo^in   auf  ben  SBeg  machen; 

—  sie  w  podroz  fic^  auf  Vit 
SReife  machen,  fid^  jur  S'ieife 
anfc^iden;  —  sie  z  czem  etro. 
ju  tun  beabfic^tigen;  —  sie 
na  poszukiwanie  za  czem 
fic§  auf  bie  ©ud^e  nac^  etro. 
mad;en ;  a  tom  sie  -brau  ba  bin 
\6)  fc^ön  angelommen;  zles 
sie  z  tem  -bral  do  niego 
bu  ^aft  bid^  bamit  an  ben 
Unred^ten  geroenbet,  bamit 
roirft  bu  bei  i^m  nid^tä  er= 
reichen;  nie  wczas -brales  sie 
z  takiem  zapytaniem  gur  Un=» 
;ieit  bift  bu  mit  ber  grage 
^erauSgerüctt. 

Wybieralnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  äßä^tbarteit  /. 

Wybieralny,  adi.  rcäl^Ibar. 

Wybieranie,  Wybranie, 
-nia,  sn.  aBät)len  n.,  SBa^l  /., 
2luälefe/. ;  —  wegla  z  tilaröw 
^feilerauöbou  m. 

Wybierki,  Wybiorki,  -ko  w, 
plur.  tant.  sn.  2(uöfd^u^roare 
/.,  2luäfd)ufe  tu.;  2luärourf  m. 

Wybijanka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Kattun  m. 

Wybijacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
3BoUfrempler  m. 

Wybijak,   -a,   pl.    -i,    sm. 


illopfl^ammer  w?.,  Jöorfc^lag- 
f;ammer  m. 

Wybijalnia,  -ni,  pl,  -nie, 
sf.  SodE)mafd^ine  /. 

Wybitka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Slbflatftft  m.,  2lbbrudE  m. 

Wybitnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
Slün^preffe  /. 

Wybitnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  S)eutlic^Ieit  /.,  3tus» 
btud  m.;  ausgeprägtes  Sßefen; 
(^erüorragenbe)  Sebeutung  /. 

Wybitny,  adi. ;  Wybitnie, 
adv.  beutlid^,  ftart  betont; 
in  bie  2lugen  faßenb,  ouägc= 
prägt;  ^eroorragenb. 

Wybladlosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Släffe  /.,  i2eicf)en= 
bläffe. 

Wybladly,  adi.;  Wybla- 
dle,  adv.  bla^,  bleic^,  er» 
blaff  enb. 

Wybladn^ö,  -dne,  -diem ; 
Wybledniec,  -nieje,  -nia Jena, 
vn.  perf.  blafe,  fa^l  rcerben, 
erbleichen,  erblaffen. 

Wyblakn^c,  -kne,  -kJem, 
vn.  perf.  oerfc^ie^en,  au§= 
geben,  bie  ^-arbe  oerlteren. 

Wyblechowac,  -cbuje, 
•waiem,  va.  perf.  bleichen, 
auäbteid^en. 

Wyblich,  -u,  sing.  tant. 
sm.  Äranffjeit  /.  ber  ©eiben« 
fpinner, 

Wyblin,  -u,  pl,  -y,  sm. 
Microstylis  (^ftanje). 

Wybluc,  -bluje,  -biulem; 
Wyblwac,  -warn,  -walem, 
va.  pl.  auSroerfen,  erbred^en, 
auöbred&en,  oon  fic^  geben. 

Wybluzgotac,  -tam,  -ta- 
*em,  va.  perf.  auöfc^roa^en, 
ausplappern. 

Wybluznic,  -znie,  -znilena, 
vn.  perf.  ©ottesläfterungen 
auSftofeen. 

Wyblagac,  -gam,  -galem, 
va.  perf.  erflehen,  erbitten. 

Wyblaganie,  -nia,  sn.  ®r= 
flel)en  n. 

Wyblaznowad,  -nuje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  burd)  9iarren= 
ftreic^c  erreichen;  —  sie,  vr. 
ficft  burd^  ÜJarrenftreid^e  retten, 
auS  ber  ©c^linge  gießen. 

Wybl^dzic,  -dze,  -dz  lern, 
va.  perf.  au§  bem  i^^rtum 
hinausführen,     gured^troeifen; 


Wybl%ka6 


480 


Wybuch. 


—  sie,  vr.  auf  hen  ri(^tigen 
SBea  surücffcl&ren. 

Wybl^kac  sig ,  -kam,  -ka- 
tetn,  vr:  perf.  ftd^  Jüieber 
jurcd&t  finbtu. 

Wybiocznia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.     (Aerocomia)    roeftinbifd^e 

Wyblyskac,  -kam,  -kalem, 
vn.  imperf. ;  Wyblysnac, 
-ne,  -nalem,  vn.  perf.  l}erDot= 
6Urfen,  J^eroorfc^immern. 

Wyblyskanie,  -uia;  Wy- 
blysnigcie,  -cia,  sn.  $eroor= 
bilden  «.,  ^eroorft^immetn  n. 

Wybocz,  -y,  ?jZ.  -e,  sf.\ 
Wybocze,  -cza,  pl.  -cza,  sn. 
Umroeg  m.,  Umfctiroeif  »j. 

Wyboczenie,  -nia.  sn. 
2l5n)eict)ung  /.;  Slbfcftroeifung 
/'.;  — slojow  2)tafef btlöung /■. 

Wyboisty,  adi.  doU  Söcfier 
unb  (Sruben. 

Wybojowac,  -juje,  -walem, 
va.  perf.  burc§  Äriea  üer= 
brängen,  ausfämpfen,  im 
Kriege  ausbiencn. 

Wybok,  -u,  pl.  -1,  sm. 
abaelegener  Dct. 

Wybolec,  -leje,  -lalem,  vn. 
perf.  oon  ©c^mersen  erfc^öpft 
roetDen. 

Wyborca,  -cy,  pl.  -cy,  sm. 
2ßä[)Ur  m. 

Wyborczy,  «rf».  aBaf)[=, 
3Bät)ler=;  prawo  -cze  2ßafjl= 
rec^t  ».,  3Baf)(gefe^  n. ;  walka 
-eza  3I:al^lfampf  w. ;  agitacya 
-cza  2Baf)ragitatton/.;  kandy- 
dat  —  2Baf)lf anbibat  w.;  le- 
gitymacya  -cza  3ßa[)ttegitima= 
tion/.;  okreg  —  SBal^tfretä  m.; 
ordynacya  -cza  S!ßa^lorb= 
nung  /. ;  reforma  -cza  jöal^t' 
reform  /. 

Wybornosd,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  SSottceffad)feit  f., 
«oraügUc^feit  /. 

Wyborny,  adi. ;  Wybor- 
nie,  adv.  Dortrefflicf),  auöge» 
getdinet,  Dorjügltc^,  !öfttic^; 
-na  mysl  ein  auögejeidineter 
(Sebanfe;  a  to  -nie  baä  ift 
aber  föftlid^;  -nie  sie  sklada 
ba§  irifft  fid^  ausgezeichnet. 

Wyborowy,  adi.  3fugn)al^t-, 
aueerlefen. 

Wyboj,  -boju,  pl.  -boje,  sm. 
<iuägcfa{)reneä    Jioc^    in    ber 


©tra^e;  -ho]e.,plur.  tant.  9JU= 
nutienfafg  n. 

Wybor,  -boru,  pl.  -bory,  sm. 
1)  3i5a!^[  f. ;  —  komu  zostawid 
imnbm  bte  3Ba^[  laffen; 
trudny  —  l'd^roei'C  SOBttl^l;  po- 
chwalam  twoj  —  ic|  lobe 
beine  Sßal^I,  i^  billige  beine 
Sßal^I;  nie  mialem  -boru  id; 
^atte  feine  SBal^l ;  -bory  äßal^Ien 
pl. ;  -bory  do  eejmu,  do  parla- 
mentu  £anbtag§=,  ^arla= 
mentäroal^len;  -bory  gminne 
©emeinberoal^ten;  czy  byles 
przy  -boracb  ?  warft  bu  bei  ben 
333a^Icn?;  —  jest  niewazny 
bie  äßa^l  ift  ungültig;  scisty 
—  engere  Sßal^l,  ©tic^raal^l; 
-bory  wypadly  wediug  na- 
szych  5;yczen  bie  2Ba[)[en  ftnb 
nad^  unferen  SBünfdien  ouä= 
gefaücn;  2)  2tu§raa^[  /.,  2lug- 
criefene(ö)  ??. ;  Sluötefe  /".; 
2lntf)ologie /.;  Äern  m.;  — 
listow  eine  Stuäroa^t  oon 
^Briefen;  —  dziei  auggeroä^tte 
Sßerfe;  sam  —  wojska  ber 
Äerii  beS  SSeereä. 

Wybrakowac,  -kuje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  auäbradfen, 
aussortieren. 

Wybrakowanie,  -nia,  sn. 
Slusbraden  n.,  älusfortieren  n. 

Wybranie,  -nia,  sn.  2luä= 
roäblen  «.,  iQcrauäncl^men  n. 

Wybraniec,  -nea,  pl.  -ncy, 
sm.  aiu§ccn3ä^lte(r)  »?.,  2lu§= 
erforene(r)  m. 

Wybraniecki,  adi.  fau- 
tions»,  bienflpfli(^tig. 

Wybraniectwo,  -wa,  sn, 
Äantoniftenlo^n  ni.,  !anto= 
niftenpflic^tigeö  ®ut. 

Wybred,  -u,  pl.  -y,  sm. 
mixMti  /.,  Ärittelet  /.,  sauä= 
roäöfen  n. 

Wybrednica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  Sjetvittterin/.,  ÄoftDerä($= 
terin  /. 

Wybrednik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  ^e!rittler  m.,  Äoftoet» 
ödster  m. 

Wybrednosö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  XabelfudE)t  /.,  ©e- 
n)äE)ltlÖfit  f->  ^eitlec  ®e= 
fcf)mad'. 

Wybredny,  adi.;  Wybre- 
dnie,  adv.  joä[)(erifc^,  tabe[= 
füc^tig,  foftnerad^teub;  -- 
smak   auäertefener  ©efrf)macE. 


Wybrnac,  -brne,  -brnatem, 
vn.  perf.  tjerauoroaten,  ent= 
rinnen;  —  z  niebezpieczen- 
stwa  ber  ©efa^r  entrinnen ; 
—  z  bagua  fid^  auS  einem 
©umpfe  herausarbeiten;  — 
z  dtugow  fid)  Don  ben  ©d^ul= 
ben  frei  mad^en;  —  z  kiopo- 
tow  fic§  au^  einer  3?erlegen» 
l^eit  l^elfen;  jakby  tu  z  ho- 
norem —  z  tej  sprawy?  njie 
lönnte  id^  biefer  ©ad^e  in 
@Örpn  loa  loerben? 

Wybrnigcie,  -cia,  sn.  §CJ:= 
auStuaten  n.,  ©ntrinnen  n. 

Wybroczenie,  -nia,  sn. 
Slutergufi  m.  im  Körper. 

Wybroczyna,  -ny,  sing. 
tant.  sf.  Slutgerinnfel  n.  unter 
ber  §aut;  —  naglöwna  SdluU 
gefd^iüutft  /.  teä  ©d^äbelä 
bei  S^eugeborenen. 

Wybroczyc,  -czam,  -czy- 
lem,  va.perf.  ausbluten  laffen. 

Wybrodzenie,  -nia,  sn. 
Sluöroaten  n. 

Wybrodzic,  -dze,  -dzilem, 
va.perf.  roatenb  l^erauSfü^ren. 

Wybronowac,  -nuje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  I^erauöeggen, 
beim  ©ggen  fjerauSroerfen. 

Wybrukowac,  -knje,  -wa- 
lem, va.  perf.  auSpflaftern. 

Wybryk,  -u,  i>?.  „-i,  sm. 
2luöfd)n)etfung  /.,  Übergriff 
m.,  ©eitenfprung  m.,  geljler 
m.,  g^e^Itritt  vi.;  popelnilem 
wczoraj  maly  —  id^  l^abe 
geftern  ein  ipenig  über  bie 
©djnur  gef)auen;  -i  fantazyi 
bie  aiusf^roeifungen  ber  ein= 
bifbungslraft. 

WybrykiwaiS,  -kuje,  -wa- 
lem, vn.  imperf. ;  Wybry- 
kn%c,  -kne,  -knafem,  vn. 
perf.  l^erumfpringen,  l^erum» 
Rupfen;  J^erumtoCen. 

Wybryzgac,  -gam,  -gaiem, 
vn.  imperf. ;  Wybryzgnaö, 
-zgne,  -zgnalem,  vn.  perf, 
fieroors,  auSfprüf;en,  fjeroor»- 
fpril3en. 

Wybryzganie,  -nia;  Wy- 
bryzgnigcie,  -cia,  sn,  ^eroor« 
fpriöen  «.,  Iteruorfprüljen  n. 

Wybrzeze,  -Äa,  pl.  -ia,  sn. 
Ufer  n.,  ©tranb  m.,  ©eftabe 
n.,  Äüfte  /. 

Wybuch,  -u,  pl.  -y,  sm. 
aiuSbrud^    m.,    ®j;p(ofion   /.; 


Wybuchac 


481 


Wychodzic 


^eroorfttömen  n.,  öerootfpru» 
beln  n. ;  —  Wezuwiusza 
31uäBntc^  m.  be§  SSefuo;  — 
krwiSBIutfturjw.;  —  dynamitu 
StinamiteEpIofion  /. ;  wstrzy- 
malem  pierwsze  -y  jego 
gniewu  tc^  l^abe  bie  erften 
aiuöBrüd^e  feineg  3»^"?^  o"f= 
gehalten. 

Wybuchac,  -cham,  -cbalem, 
vn.  imperf. ;  Wybuchn^c, 
-ohne,  -cblem,  vn.  perf.  f)et' 
t)orpla|en,  l^eroor5red)en,  auä= 
bret^en,  eEpIobteren;  —  w  plo- 
mien  in  glammen  aufbced^en; 
—  placzem  in  ÜBeinen  auä= 
brcdjen ;  krew  -chnela  stru- 
mieniem  ba§  SJlut  6rac|  in 
©trömen  fieroor,  baä  Sdlut 
ftrömte  l^erauS ;  Wezuwiusz 
-cha  ber  3SefuD  ift  tätig;  -chia 
rewolncya  bie  StcDolutton  ift 
auägebrocfien ;  —  z  czem  mit 
etri).  ^erauspla5;en. 

Wybuchanie,  -nia ;  Wy- 
buchnigcie,  -cia,  sn.  §erx)or= 
planen  n..  öcroorbrei^en  n. 

Wybudowa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf.  2lu€bau  f». 

Wybudowac,  -duje,  -wa- 
iera,  va.  per/.]  Wybudowy- 
wac,  -wuje,  -watem,  va. 
imperf.  ausbauen,  fertig 
bauen,  aufbauen ;  -dowal  trzy- 
pietrowa  kamienice  et  f)at  ein 
breiftödtigeg  §auä  gebaut. 

Wybudowaniej-niajSW.SIuö  = 
bauen  n.,  2Iufbauen  it.,  33au  m. 

Wybujaö,  -jam,  -jaiem, 
vn.  perf.  üppig  in  bie  §ö^e 
fc^iefeen,  auffd^ic^en;  zboze 
zanadto  -jalo  bie  ©aat  ift  ju 
flarl  geroac^fen;  —  sie,  t^r.  r)in= 
iänglid)  herumlaufen,  fi^ium« 
fc^roeifen;  fi*  austoben. 

Wybujalosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  1)  üppiger  Sßud^ö,  Üp=» 
piflfeit  T- ;  3iuän)uc^6  m. ;  2) 
atugfc^roeifung  /. 

■Wybnjaly,  adi.  1)  üppig, 
auf gefd^ offen  ;  2)  ejjentrifcl, 
ejaltiert,  übertrieben;  -jala 
fantazya  fd^roärmenbe,  übec= 
fübne  ©inbilbungSfraft. 

Wybnrczeö,  -cze,  -czatem, 
va.  unb  vn.perf.  augfc^elten; 
ju  fi^elten  aufl^ören. 

Wyburdac  sig,  -dam,  -da- 
lem,  vr.  perf.  enblic^  von  ber 
©teile  fommen. 

Slownik  polsko-niemiecki. 


Wyburowac,  -ruje,  -waiem, 
va.  perf.  ausiitjen,  herunter« 
macben. 

Wyburzyc,  -rze,  -rzyfem, 
va.  per/,  aufgären,  auäftür= 
men;  —  sie,  vr.  fid^  legen,  fi^ 
beruhigen,  ftc^  austoben. 

Wybyc,  -je,  -lern,  vn, 
perf. ;  Wyby wac,  -warn,  -wa- 
lem,  vn.  imperf.  biö  ju  ®nbe 
abroarten,  gänjlic^  l^inbringen, 
jubringen,  oerbringen;  —  sie, 
vr.  z  czego  fid)  loömad^cn, 
Ioä=,    banonfommen  von  etro. 

Wybzdurzac,  -rzam,  -rza- 
lem,  va.  imperf.;  Wybzdu- 
rzyc,  -rze,  -rzyiem,  va.  perf. 
abfc^roa^en,  burc^  ©c^raa^en 
erreichen. 

Wycalowac,  -luje,  -walem, 
va.  perf.  abfüff en ;  —  sie,  vr. 
ficb  fatt  füffen. 

Wycedzic,  -dze,  -dzilem, 
va.perf.  auäfeil^en,  auöjapfen; 
ju  fenbe  filtrieren;  —  pare 
stow  ein  paar  ilBorte  langfam 
(Durcb  bie  3ä^ne)  fpred^cn. 

Wycelowac,  -luje,  -waiem, 
va.  perf.  abmieten,  l^injielen. 

Wycembrowac,  -bruje, 
-watem,  va.perf.  auöjimmetn. 

Wycembrowanie,  -nia,  sn. 
2tuö)%tmmerung  /. 

Wycharkac,-kam,  -kaiem; 
Wycharcze6,  -cze,  -czalem ; 
Wycharkn^c,  -kne,  -knatem, 
va.  perf.  aug|pu(f en,  röufpernb 
ansfpuden,  ^erauä^uften. 

Wyharsn^c,  -ne,  -natera, 
vn.  perf.  etenb  roetben,  oer= 
trodnen,  austrotfnen. 

Wycheltaß,  -tarn,  -talem, 
va.  perf.  abnü^en,  abreiben. 

Wych§dazad,-Äam,  -Äalem, 
va.  imperf. ;  Wychgdozyc, 
-ie,  -Äylem,  va.  perf.  rein 
putsen,  auöpu^en. 

Wychlastac,  -tarn,  -talem, 
va.  perf.  1)  auSpeitfc^en ;  2) 
au§fcbütten. 

Wychladzac,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  imperf. ;  Wychlo- 
dzic,  -dze,  -dziiem,  va.  perf. 
auötübten,  abfüllen. 

Wchladzanie,  Wychlo- 
dzenie,  -nia,  sn.  2luäfüt)Ien 
».,  2lb!üb[en  n. 

Wychleptac,  -tam,  -talem, 
va.  perf.  (gierig)  ausf^iürfcn; 
mit  ber  ^nn%t  auflegen. 


Wychlodn^c,  -ne,  -chlo- 
dtem;  Wychlodniec,  -nie- 
je,  -niatem,  vn.perf.  fic^  aus= 
fügten,  fic^  abfüllen. 

Wychlodzenie,  -nia;  Wy- 
cModnifcie,  -cia,  sn.  2lb= 
lübten  n.,  2tuglü^len  n. 

Wychiostaö,  -tam,  -talem, 
va.  perf.  auspettfc^en. 

Wychlostanie,  -nia,  sn. 
2lU6peitfc^ung  /. 

Wychlysn%6,  -sne,-snalem, 
va.  perf.  auöfd^türfen,  ]^er= 
unterfc^ludEen. 

Wychodek,  -dku,  pl.  -dki, 
sm.  1)  2lbort  m.,  Slbtritt  m.\ 
5«ettrabc  f.\  2)  3fJotDurft/. 

Wychodne,  -go,  sing. 
tant.  sn.  SluSgel^en  n. ;  byc 
na  -m  im  3tuäge^cn  be= 
griffen  fein. 

Wychodnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  SLuäbetBen  n.,  Sluöftreic^cn 
n.,  Sluägel^enbe(ö'i  n. 

Wychodny,  Wychodowy, 
adi.  Sluägangä». 

Wycliodowac,  -duje,  -wa- 
tem,  vn.  perf.  ©tuf)I  ^aben. 

Wychodzenie,  -nia,  sn. 
2luägeE)en  n. 

Wychodzic,  -dze,  -dzilem, 
I.  vn.  imperf. ;  Wyjsö,  -jde, 
-sztem,  1.  vn.  perf.  1)  avA'^ 
ge^en,  roegge^en,  hinaustreten, 
fortge£)en,  ^inauäge^en ;  przed 
chwila  -szedl  z  domu  er  ift 
Dor  einem  9(ugenblic!e  roegge» 
gangen;  —  na  przechadzke, 
do  ogrodu,  fpagicren  gelten, 
in  bcn  ©arten  ge^cn;  trzeci 
daien  juÄ  nie  -chodze  id^  gc^e 
fd^on  ben  brüten  Sfag  nic^t 
auä;  wyjdi  na  chwile  z  po- 
koju  ge^  für  einen  2lugcn= 
blid  (xw^  bem  3tni»nsr;  oerla^ 
für  einen  Jlugenblidf  ba§  Sit"" 
mer;  gdym  -chodzit  z  kosciola 
alä  id^  aus  ber  Äird^e  trat; 
-szedlem  o  piqtej  ic^  bin  um 
fünf  U^r  ausgegangen;  — 
komu  naprzeciw  jmnbm  ent<= 
gegengel^en ;  —  z  loika  aug  bem 
ißette  fteigen;  —  na  göre  auf 
einen  33erg  fteigen,  l^inauf= 
fteigen ;  2)  auSgef^en,  fc^rcinben, 
»erbraudit  fein,  erlöfc^en;  pla- 
my  -szly  przy  praniu  bie  '^Xt'S.tn 
finb  beim  SBafd^en  auägegan» 
gen;  -szedl  mi  jai  oddech 
ber   Sltem  ift   mir   fc^on   ge= 

31 


Wychodzca 


482 


Wychowanie 


jd^tDunben,  nergangen;  -szla 
mi  juz  cierpliwosc  meine  ©es 
bulD  i|'t  fc^on  gu  ©nbe,  meine 
(SeDulb  ift  etfc^öpft;  -sziy  mi 
jni  wszystkie  pieniadze  mein 
ganjeS  ®e[b  ift  fd^on  ju  ®nbe ; 
-sziy  mi  juÄ  wszystkie  za- 
pasy  cukru  mein  ganzer  3Sor= 
rat  an  Qnd<x  ift  )d)on  Der= 
braucht ;  na  taka  suknie  -chodzi 
10  metrow  materyi  für  ein  fol= 
c^e§  Äteib  Detbraucbt  man  ge^ii 
3Keter  Stoff;  3)  f|erauäfom= 
men,  gu  Sage  treten ;  erfc^einen ; 

—  na  jaw  befannt,  ent= 
bedt  werben;  to  dzieJo  -szJo 
jeszcze  tamtego  roku  biefeä 
Söerf  ift  noc^  ooriges  ^a\)v 
erfc^ienen;  —  z  ust  au5  öem 
aJJunbe  fommen,  auögefproc^en 
roerben;  nigdy  nieprzyzwoite 
slowo  nie  -szto  z  ust  jeg'o 
nie  ift  ein  unanftänbigeä 
SBort  auä  feinem  2Jlunbe  gc^ 
!ommen;  —  na  jedno  auf  einä 
l^erausfommen;  —  na  widok 
jum  SSorfd^ein  fommen,  fid^ 
fernen  laffen;  —  na  wierzcli 
an  ben  ^ag  fommen,  in  bie 
§ö^e  fteigen ;  oHwa  zawsze 
-dzie  na  wierzch  Öf  jd^roimmt 
immer  obenauf,  es  ift  ntc^tö 
fo  fein  gefpounen,  es  fommt 
bod^  enblic^  an  bie  ^Sonnen  ;  4) 
auftreten;  —  na  scene  auf 
ber  SBü^ne  auftreten;  5)'au§= 
treten,    abgelten,    entraac^feu; 

—  z  wojska  öom  älitlitär  ab° 
ge^en;  —  ze  szkolbie  ©d^ulen 
Beenbigen,  ber  ©d^utpflic^t  ent= 
roac^fen;  —  z  pod  opieki 
ber  58ormunbfc^aft  eutroac^fen 
fein;  —  na  wolnosc  bie  %vn= 
i)iit  erlangen;  rzeka  -szia 
z  koryta  ber  glu^  ift  aus 
feinem  33ette  getreten;  6) 
abgeben,  abftiefjen,  abgetrieben 
roerben;  woda  -chodzi  z  rury 
bttä  2Baff er  läuft  auä  bem  Siol^rc; 
po  przecieciu  wrzodu  -szto 
duÄo  ropy,  materyi  nad^  bem 
Surd^fc^neiben  beö  ©efc^umrs 
ift  Diel  ©tter  abgegangen;  7) 

—  z  czego  auä  etro.  fommen ; 

—  z  mody  av.^  ber  SJiobe 
fommen ;  —  ze  zwyczaju 
außer  ©ebraud^  fommen;  — 
z  obiegu  aufeer  Umlauf  Iom= 
men;  —  z  zaioienia  t)on  ber 
^orouäfe^ung    auäge^en;    — 


z  pamieci,  z  glowy  aü^  bem 
©ebäd^tniffe  fommen,  entfal= 
len,  oergeffen  icerDen;  z  pa- 
mieci mu  to  ciagle  -chodzi 
er  Bergifet  e§  immer;  nie  chce 
mi  to  —  z  gtowy  baö  mill 
mir    nid^t    auö    bem    Sopfe; 

—  z  fug  au§  ben  Sugen 
ge^en;  8)  —  na  CO  auä' 
gel)en,  münben,  jugeroenbet 
fein;  okna  jego  pokoju  -cho- 
dza  na  ulice  bic  f^^nft^l^  f^i" 
neö  Simimvä  getien  auf  bie 
®affe;  ta  ulica  -chodzi  na 
rynek  biefe  ®affe  fü[)rt  auf 
beu  9iingpla^;  —  na  kogo 
ju    etro.    roerben;    staraj    sie 

—  na  porzadnego  czlo- 
wieka  trachte  ein  anftänbiger 
SRenfc^  gu  roerben;  jezeli  da- 
lej  tak  gospodarowac  be- 
dziesz,  -dziesz  na  ^ebraka 
roenn  bn  roeiter  fo  rcirtfc^af= 
teft,  fo  roirft  bu  ein  Settler 
roerben;  —  na  dobre  fid^  gum 
Outen  roenben,  rool^l  befom= 
men,  roo^l  tun,  jum  SSorteit 
gereidE)en ;  badz  cierpliwym,  a 
wszystko  ci  to  na  dobre 
-dzie  fei  gebulbig,  unb  baö 
alle§  roirb  fic^  noc^  für  bid) 
jum  ©Uten  roenben;  to  ci  tylko 
na  dobre  —  moze  baä  fann 
bir  blofl  gut  tun,  blofj  ju  beinern 
33eften  gereichen;  —  na  zle 
fc^led^t  befomnien,  jum  9?ad)= 
teil  geretd^en,  übel  auöfc^lagen; 

—  na  czem  dobrze  bei  etro. 
auf  feine  Slec^nung  fommen, 
gut  bei  etroaö  ausfommen; 
nie  osobliwie  -szedlem'  na 
tem  przedsiebiorstwie  ic^  l)abe 
bii  biefem  Unternehmen  fein 
befonbereg   ©efc^äft   gemacht; 

—  na  czem  jak  Zablocki  na 
mydle  bei  etro.  fel^r  fd^led)t 
roegfommen;  —  na  swoje 
auf  ieine  Soften  fommen; 
-chodzi  na  moje  eä  fommt 
fo,  roie  ic^  c§  oorauögefai^t 
l;abe,  meine  Sel^auptung  be« 
roäbrt  fic^,  meine  SJor^etfagung 
trifft  ein;  —  ua  jedno  es  ift 
alleä  einä ;  i»)  befreit  fein ;  ge= 
nefen,  überfielen;  cudem  pra- 
wie  -ezedJ  z  tej  cieikiej  cho- 
roby  er  ift  fojufagen  burc^  ein 
a^unber  uon  bicfer  fc^roeren 
Äranf^eit  genefen;  —  z  nie- 
bezpieczenstwa      auäfommen, 


ber  ©efa^r  entgegen,  oufeer 
©efa^r  fommen;  nie  möge 
wyjsc  temi  pieniadzmi  ic^ 
fann  mit  biefem  ®etDe  nidjt 
ausfommen;  10)  abloufen  (oon 
einer  U[)r);  11)  —  pod 
zagle  unter  ©egel  ge^en;  12) 
—  za  maz  heiraten  (oon  ber 
j5^rau);  ledwo  rok  jak  -szla 
za  maz,  a  dzis  ju!&  fest  wdo- 
wa  Co  ift  faum  ein  ^af)v,  ba^ 
fie  geliciratet  bat,  unb  Ijeute 
ift  fie  fc^on  SBitroe;  II.  va. 
austreten;  burc^  baä  ©e^en, 
ebnen,  erroeitern;  III.  —  sie, 
vr.  genug  ge^en. 

Wycliodzca,  -cy,  -cy,  sm. 
Slugroanberer  m.,  ©migrantw. 

Wychodztwo,  -wa,  sn. 
Smigrantentum  «.,  ©migration 
/.,  äluäroanberfcbaft  /. 

Wychorowac  sig,  -ruje, 
-waJem,  vr.  perf.  rec^t  lang 
franf  geroefen  fein,  dou  cincc 
langen  Äranf^eit  genefen. 

Wychorzeö,  -rzeje,  -rzatem, 
im.  perf.  tnxö)  Äranfl^eit  ab" 
gcge^rt  unb  elenb  roerben. 

Wychowac,  -warn,  -walem, 
va.  perf. ;  Wychowywac, 
-wiije,  -walem,  va.  imperf. 
ergieljen,  aufergie^en,  Srgieljung 
unb  5}iflege  angebei^en  laffen; 
jestem  juÄ  za  stary,  by  sie 
chciec  dac  -wywac  id^  bin 
fd^on  3U  alt,  um  mid^  crgiel^en 
laffen  ju  rooHen;  -chowai  ja 
w  wierze  ojcöw  swoich  er  er-« 
jog  fie  in  bem  ©lauben  feiner 
SSäter;  dobize  -wany  roobl= 
erjogen ;  dobrze  -wany  czlo- 
wiek  tak  nie  postepuje  ein 
rool^lerjogener  SRenfc^  ^anbelt 
nidit  fo. 

Wychowanek,  -nka,  pl. 
-nkowie,  i?}i.  ^ögling  »j., 
anünbel  n. 

Wychowanica,  -cy,  pl. 
-ce;  Wychowanka,  -nki,  pl. 
-nki,  sf.  3Ö8'i"3  *»•  ("On 
2)iäbc^en),  (^leoin/.;  to  moja 
—  ic^  l)a6e  fie  crjogen,  fie  ift 
bei  mir  crjogen  roorben. 

Wychowalnia,  -ni,  /)L-nie, 
.«/.  3ucf)tanftalt  /. ;  —  jedwa- 
buiköw   ©eibenbaujimmer   n. 

Wychowanie,  -nia,  sn. 
Grgietiung  f.;  najdroiszy  klej- 
not     mlodo^ci,     dobre    —    i 


Wychowaniec 


483 


Wyciaga6 


pilne  cwiczenie  baä  teuerfte 
ivleinob  ber  ^ugenb  i[t  eine 
forgfäfttge  ©rjie^ung  unb  flei= 
^ige  Übung;  otrzymac  przy- 
zwoite  —  eine  anftänbige 
©rjie^ung  genoffen  l^aben. 

Wychowaniec,  -nca,  pl. 
-ncy,  sm.  Sögling  m.,  ©d)üler 
m. ;  ^^flegefol^n  m. 

Wychowanka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  iJögling  m.,  ©d^ülerin/.; 
^:pfIegeto4ter  f. 

Wychowawca,  -cy,  pl. 
-cy,  sm.  Sr^iel^er  m. 

Wychowawczyni,  — ,  pl. 
-nie,  sf.  (Srgie^erin  /. 

Wychowawczy.at/i. ;  Wy- 
chowawczo,  adv.  ©rjie^ungßs, 
et^ie^erifc^,  erjief)lict). 

Wychowywacz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  C^rjiie^er  m. 

Wychod,  -odu,  jjZ.  -ody,  sm. 
Sluägang  m. ;  ten  dorn  ma 
dwa  -ody  biefeä  §au§  fiat  jroei 
Sluögänge;  sluga  moja  ma 
—  w  niedziele  i  swieta 
mein  2)ienflmäb^en  ^at  on 
@onn=  unb  geiertagen  2tu§= 
gang ;  jestem  wlasaie  na 
-odzie  id^  Bin  gerabe  im  2lu§= 
ge^en  begriffen. 

Wychow,  -owu,  pl.  -owy, 
sm. ;  Wychowek,  -wku,  pl. 
-wki,  sm.  ^u6)i  f. 

Wyclirapac  sig,  -pie,  -pa- 
Jem,  vr.  perf.  fi(^  au§  = 
fd^nard^en. 

Wychrzcianka,  -ki,pZ.  -ki, 
sf.  ©etaufte  f.,   9Jeopl)t;tin  /. 

Wychrzcic,  -cze,  -ci- 
lern,  va.  perf.  taufen,  jum 
c^riftlidien  ©lauben  übertreten 
mai:|en ;  —  sie,  vr.  fid^  taufen 
laffen,  jum  S|riftentum  über» 
treten. 

Wychrzczenie,  -nia,  sn. 
2;aufen  n. 

Wyclirzta,  -ty,  pl.  -ci, 
sm.  @etaufte(r)  m.,  jum  (^rift= 
ti^en  ©lauten  söefel^rter, 
•Dteopö^t  m. 

Wychuchac,  -cham,  -cha- 
lem,  va.  perf.  etro.  licbfofenb, 
fel^r  forgfam,  auf=,  gro^= 
5iefien. 

Wychudek,  -dka,  pl.  -dkl, 
.'?m.  Myra  (Ätabbenart). 

Wychudnaö,  -dne,   -diem, 


vn.  perf.  abmagern,  mager 
roerben. 

Wychudnifcie,  -cia,  sn. 
Slbmagern  n. 

Wychndzic,  -dze,  -dziiem, 
va.  perf.  mager  ma'^sn,  auS= 
bötren,  abjel^ren. 

Wychwalacz,  -a,  pl.  -e, 
67«.  Üobpreifer  ZW.,  Sobrcbner  m. 

Wychwalac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf.\  Wychwali6,  -le, 
-liiem,  va.perf.  loben,  preifen, 
tobpreifen,  rüt)men,  ergeben; 
-lai  jego  szczodrobliwosc  i  go- 
öcinnosc  er  lobte  feine  grei» 
gebigfeit  unb  ©aftfreunbfc^oft. 

Wychwalanie,  Wychwa- 
lenie,  -nia,  S7i.  i,'obcn  «., 
M^men  n. 

Wychwiac,  -wieje,  -wia- 
Jem,  va.  perf.;  Wychwie- 
wac,  -warn,  -walem,  va.  im- 
perf.  loSfd^aufeln,  burc^  §in= 
unb  Setbeniegungen  losmad^en. 

Wychwycic,  -ce,  -cH'em ; 
Wychwytac,  -tam,  -taJem, 
va.  perf. ;  Wychwytywac, 
-tuje,  -walem,  va.  imperf. 
aufgreifen,  auffangen,  aus= 
fangen ;  —  sie,  vr.  fid^  tog= 
reifien;  —  sie  z  czem  fi^  etro. 
enlfdilüpfen  laffen. 

Wychwyt,  -u,  pl.  -y,  sm. 

1)  Äuppelungöf^eiöe  f.,  2lu§= 
rüd^muffe  /.,  ^aüfünge  /'., 
gaürieget  w. ;  ^emmung  /., 
Öemm(un9§)üorric^tung       /. ; 

2)  ©ang  m.  in  ber  Ui)r. 
Wy chwytliwy,  adi. ;  Wy- 

chwytliwie,  adv.  oUeö  an 
fic^  rei^enb,  raubgierig;  -we 
prowadzenie  robot  ^au5= 
bau  m. 

Wychylaö,  -lam.  -lalem, 
I.  va.  imperf.',  Wychylic, 
-le,  -lilem,  I.  va.  perf.  1) 
^inauäbcugen,  ^inouäftecEen, 
^erauöftedten ;  —  glowe  z  okna 
ben  .topf  jum  genfter  J^inauS» 
fteden;  2)  ougfippen,  au?>= 
leeren,  auäftürjen;  —  kielich 
jednym  tchera  titv.  Sedier 
in  einem  Sltem  auäleeren;  II. 
—  sie,  vr.  l)fic^^inau§bcugen, 
[)inausneigen ;  nie  -Inj  sie 
przez  okno  beuge  bi^  nid^t 
jum  genfter  ^inauä;  2)  fic^ 
entfernen,  ausgeben ;  jeszczem 
sie  dzis  nie  -Ml  z  domu  ic^ 
l^abe  ^eute  nod^  nic^t  ben  jjup 


au§  bem  §aufe  gefegt,  ic^  bin 
beute  no^  nic|t  über  bie 
Sfbmelle  getreten. 

Wychylanie,  Wychyle- 
nie,  -nia,  sn.  ^inauäbeugen 
n.\  ^uäüppen  n.,  Sluäteeren 
71..  Sluöftiirjen  n. 

Wychytnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  Stenostomum  (^^flanje). 

Wyci%6,  -tne,  -cialem,  I. 
va.  perf.;  Wycinaö,  -nam, 
•naiem,  I.  va.  imperf.  1)  aug= 
f c^nciben ;  augjatfen ;  —  lalki 
z  papieru  puppen  nug  ^^apier 
fd^neiben;  —  komu  narosl 
jmnbm  eine  3?eubiIbungl^erauSs 
fcfineiben;  2)  auä=,  l^erauä« 
^auen,  fällen;  -cieli  eaty  las 
fie  fällten  ben   gangen  SBolb; 

—  w  pien  affe(§)  nieber= 
^auen;  -cieto  w  pien  wszyst- 
kich  jencow  man  megelte  alle 
©efangenen  nieber;  3)  fd^lagen, 
einen  ©c^tag  uerfe^en;  — 
kogo  w  twarz  jmnbm  eine 
ohrfeige  oerfe^en;  wtem  jak 
go  kon  nie  -tnie  kopytem 
pW^lid^  oerfe^te  i|m  ba§ 
^ferb  einen  öuffd^Iag;  —  tanca 
frtf^  loö  tonjen;  II.  —  sie, 
vr.  1)  fic^  loämac^en,  ent» 
fernen;  —  sie  z  kim  fic^  mit 
einem  ^ecum^ouen;  2)  fic^ 
auä  bem  ©(^iffäfeile  Io§= 
fpannen;  3)  fic^  anfc^lagcn. 

Wyci%g,    -u,    pl.    -i,    sm. 

1)  Stuöjug  m.;  zrob  mi  krotki 

—  z  tego  dzieJa  mad^c  mir 
einen  f urgen  Siuäjug  am  btefem 
äBerfe ;  —  z  zi61  2luäjug  auä 
Kräutern,  Äcäuterejtrolt  m.; 

2)  2lufäug  m.,  SBinbe  /. ;  — 
linowy  ©citaufgug  in.,  Seils 
roUe  /.,  Seilmafdltne  /. 

Wyci%gacz,  -a,  pl.  -e,  sm. ; 
2luö3tefjer  m.,  2(uQjte^mafc§ine 
/.;  Seltner  /«.,  Se^nmafc^inc 
/. ;  ©tredEer  m.,  ©tredmafc^ine 
/. ;  —  do  gwo^dzi  Sliagelauä- 
gie^er  m. ;  —  do  rekawiczek 
^anbfcfeul^bebner  m. 

Wyci^gaö,  -gam,  -galem, 
I.  va.  imperf.;  Wyci%gn%c, 
-gne,  -glem,  I.  va.  perf.  1) 
ausgießen,  ^erauäjie^en,  ^et= 
DorgteE)en ;  prawie  przemoc^ 
-gnal'  mnie  z  loika  er  ^at 
mid)  fnft  mit  ©eroalt  au§  bem 
33ette  gejogen ;  -gnal  szable 
z  pochwy  er   jog  t)ix\.    ©äbel 

31* 


Wyci^galnosc 


484 


Wycinek 


au§  ber  ©c^eibe;  —  strzale 
z  rany  ben  5PfeiI  au§  ber 
SBunbe  äietien;  —  gwöidi  ze 
ficiany  Den  DJagel  au§  ber 
SCBanb  giei^en;  slonce  -ga  ko- 
lory  bic  ©onne  jicijt  bic 
garBen  aus-,  2)  auöpreffen, 
ousleercn,  auäfd^öpfen ;  — 
wode  ze  studni  SBaffer  au§ 
bein '  SBrunnen  fd^öpfen;  3) 
auäjtel;en,  auäbel^nen,  ouä« 
fpannen,  au^ftreden;  szyje 
jak  bocian  -ga  et  [tredt  ben 
$alsi    roie    ein    Storc^    auä; 

—  szyny  ©dienen  auä' 
ftrecfen;  —  nogi  bie  gü^e 
auäftrcdfen;  —  wzdlui  i  wszerz 
in  bie  Sänge  unb  in  bic  Sreite 
auöbe^nen;  —  do  kogo  rece 
bie  $änbc  gu  jmnbm  auä= 
ftreden,  il&n  um  Seiftanb  an- 
Pc^en;  proino  ku  niebu  -ga- 
Jem  dlonie  umfon[t  flehte  irf) 
ben  §immel  um  Sciftanb  an ; 
byiem  zmuszony  —  do  prze- 
chodniöw  rece  id)  wat  ge= 
nötigt  bie  SSorübcrgetienbcn 
onjubetteln;  —  reke  na  kogo 
bieöanb  gegen  jmnbn  ergeben; 
4)  l^inaugbtingen,  l^eraugbtin= 
gen,  ^erausjroingen,  nötigen ;  — 
CO  z  kogo  jmnbm  etro.  ablotfen, 
^etauötoden,  abnötigen,  jmnbn 
jroingen,  etiD.  ju  geben,  p 
»erraten,  ju  fagen;  nie  daj 
sobie  z  ust  slowo  po    sJowie 

—  lo^  bir  nic^t  ein  SBort 
nad^  bem  anbeten  abgroingen; 

—  kogo  na  koszta  jmnbm 
gro^e  iloften  Derurjad^en;  5) 
gießen;  —  linie  eine  Öinie 
jiel^en;  -gnal  linie  z  miasta 
do  rzeki  er  fteHte  eine  Sinie 
ouf  Don  ber  ©tabt  bis  gum 
gluff  c ;  6)  ^inaufjiel)er,  herauf» 
jiel^en;  II.  —  sie,  vr.  fic^ 
(au€)ftredEen,  fic§  (auä)be^nen, 
fic^  ;iie^en. 

Wyci^galnosö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Se^nbarfeit  f. 

Wyci^galny,  adi.  be[)nBat. 

Wyci^ganie, -nia;  Wyciq,- 
gnigcie,  -cia,  sn.  2lu6gie()en«., 
'Jiusbel^nen  n.,  2(u§ftrecl!en  n. ; 

—  pierwiastka  Sflabijieten  M., 
SButgelauäjtel^en  n. 

Wycie,  -cia,  pl.  -cia,  sn. 
beulen  n.,  Oe^eul  n. 

Wyciec,  -ke,  -klem,  vn. 
perf.;  Wycieka6,  -kam,  -ka- 


}em,  vti.  imperj^.  1)  ausfliegen,  I 
augfidern,  augtropfen,  auö=  | 
rinnen,  auslaufen;  z  öcz 
wszystkie  Izy  mi  -kly  aUe 
meine  Sränen  finb  fd^on  aus= 
gefloffen;  do6c  wlna  -kJo 
z  beczki  genug  äßein  ift  aus 
bem  gaffe  geronnen;  wiele 
krwi  -kio  eä  ift  oiel  Slut 
gefloffen;  2)  ouSfaEen;  3) 
oerbutten;  drzewo  -ka  ber 
Saum  treibt  ©eitenäfte. 

Wycieczenie,  Wycieka- 
nie,  -nia,  sn.  1)  SluSrinnen 
».,  2lu§flie^en  n.,  SCuöIaufen 
n.,  3luätropfen  «.,  2lU5flufi 
m.,  giuSftrömung  /. ;  2)  Slue» 
fallen  «.;  3)  SSerbutten  n. 

Wycieczka,  -ki,  fl.  -ki, 
sf.  1)  aiuSflug  m.\  —  w  göry 
ein  2luäflug  in  bie  Serge; 
2)  SCuSfaU  m. ;  —  z  twierdzy 
zaskoczyla  ich  wörod  nocy 
ein  2lugfall  au§  ber  geftung 
überrafc^te  fie  bei  9iad^t. 

Wyciek,  -u,  pl.  -i,  sm.  1) 
aiuätröpfeln  n.;  2)  2lugflu^ 
m.,  aibfiu^  m.;  3)  ein  burc^ 
bag  ffiaffer  auggel}öl^Iter  Dct. 

Wycielic  sig,  -le,  -li^em, 
vr.  perf.  nid^t  mef)r  falben, 
augfalben. 

Wyciemnic  sif,  -mnie, 
-mnilem,  vr.  per  f.  fic^  aug 
bem  ginftern  ^eraugarbeiten, 
ing  Klare  lommen. 

Wycienic,  -nie,  -nitem; 
Wycieniowac,  -niuje,  -wa- 
Jem,  va.  perf.  augfc^attiercn. 

Wycienczaö,  -czam,  -cza- 
lein,  va.  imperf.;  Wycien- 
czyc,  -cze,  -czylem,  va.  perf. 
bünn,  fd^roadE),  fränüid),  Itiager 
machen,  entfräften,  erf(^öpfen, 
fd^roädöen;  -czony  nadmierna 
praca  butc^  übermäßige  iMtbeit 
erfd^öpft;  choroba  go  -czyta 
bie  ^ranf^eit  l^at  i^n  ent= 
träftet;  twarz  moja  od  glodu 
-czona  mein  ©eftc^t  ift  non 
junger  obc^emagert;  —  sie, 
vr.  fid^  erfd^öpfen ;  erfc^öpft 
nierben ;  -czytem  sie  do 
ostatniego  ic^  b^be  mtd^  BÖHig 
etfdööpft. 

Wycienczanie,  Wycien- 
czenie,  -nia,  sn.  ©rfcböpfung 
/.,  (Sntftäftung/.,  ©d^roäd&e/. 

Wyciencze6,  -cze,  -czalem, 
vn.    perf.    erfc^öpft,    mager, 


l)ager,       fc^road^,      entftäftet 
roerben. 

Wycierac,  -ram,  -ralem, 
I.  va.  imperf. \  Wytrzec, 
-tre,  -tarlem,  I.  va.  perf.  1) 
augrciben,  roegrciben,  aus- 
fragen,  nieglra^en;  2)  ab=, 
ougroifd&en;  abfeieren;  aug» 
fegen;  —  nos  bie  3lafe 
abroifd^en;  — ■  prochy  ©taub 
abn)ifd|en;  -trzyj  stöl  roifcbe 
öen  2;ifc^  ab ;  —  kominy  bie 
©d)ornfteine  fegen;  —  cu- 
dze  katy  fid^  in  ber  fj'^f*"^^ 
löerumtreiben,  unter  frembem 
Dbbad^  niobnen  muffen;  3) 
glatt  reiben,  abnü^en,  ab= 
tragen;  -tarta  suknia  ein 
fabenf(ieinigeg  Äleib;  -tarte 
czoto  eine  freche,  unoetfd^ämte 
©tirn;  II.  —  sie,  vr.  fid^ 
augfcbleifen;  niebo  sie  -ciera 
ber  §immel  flärt  fid^  auf; 
ryby  sie  -tarfy  bie  %\.\6it 
l^aben  auggelaid^t,  ftrei(f)en 
nicbt  me^r. 

Wycieranie,-nia;  Wytar- 
cie,  -cia,  sn.  2lugreiben  n., 
2lugn)ifc^en  «.,  Ibroifd^en;  — 
kominow  Äaminfegen  n. 

Wycierpiec,  -pie,  -pialem, 
vn.  perf.  augletisen;  va.  perf. 
erletben,  erbulben,  gebulDig  er^ 
tragen,  augfteben;  potyla-pia- 
nych  mekach  nad^  fo  »iel  erlit= 
tenen  Qualen;  nikt  nie  wie, 
wiele  -pial'em  w  ostatnich 
czasach  niemanb  roeifi,  roic 
Diel  id^  in  le^ter  Seit  erlitten 
I)abe. 

Wyolerpienie,  -nia,  sn. 
©rbulben  n.,  iSrleiben  n. 

Wycigcie,  -cia;  Wycina- 
nie,  -nia,  sn.  2Iugf(^nitt  m., 
2lugid^neiben  n. 

Wycinacz,  -a,  /^Z.  -e,  sm. 
2lug^auer  m.,  2lugbader  »j., 
Socbeifen  «.,  S)urd^fd^lag  m. 

Wycinac,  fiel^e:  Wyciad. 

Wycinalnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
aJiüngfc^neibetrierf  n. 

Wycinek,  -nku,  pl.  -nki, 
sm.  1)  Slusjc^nitt  w.,  S)^xli.U 
augfdfinitt;  —  kuli  Äugelaug= 
fd^nitt;  2)  2lbfd&ni^el  ?;.,  aug- 
gefc^nitteneg  ©tücfd^en;  —  z 
gazety  SeitunggaugfÄmtt  tm.; 
3)  jroeijä^riget  <S,htt,  Seiter 
TM.,  33ad^er  7??.,  .^auer  m. 


Wycinka 


485 


Wyczyniec 


Wycinka,  -ki,  pl.   -ki,  sf. 

1)  ©inbruc^   tn.    (geologii'c^); 

2)  ein  gum  S[usI)oIjen  be= 
ftimmter  SBalbteit,  mbl)ut= 
juitiiöreDier  n. 

Wycior,  -oru,  fl.  -ory,  sm. 
äBifcfter  wt.,  ^anonenroifc^er. 

Wyciosac,  -sam,  -salem, 
va.  perf.\  Wyciosywac, 
-suje,  -walem,  va.  imperf. 
auSjimtnern,  ausbauen,  aug= 
fc^ni^en ;  geftolten ;  swiezo 
w  skale  -sany  grob  ein  ftijd) 
im  gelfen  au§ge|axteneä  ©rab; 
—  belke  einen  SBalfen  au§= 
jimmcrn. 

Wyciosanie,  Wyciosy- 
wanie,  -nia,  sn.  2lU5}im= 
mern  n.,  2luö^auen  «. 

Wycisk,  -u,  pl.  -i,  «m.  1) 
aiuäpreffen  «. ;  2)  2tbbrud  m. ; 

3)  (gjtraft  w.,  3(uägepreB= 
te(s)  n. 

Wyciskacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
ätuöprcffer  »?.;  ^rägema» 
fc^ine  /. 

Wyciskac,  -kam,  -kaiem, 
va.  imperf. ;  Wycisn%c,  -ue, 
-naiem,  va.  ^er/.  1)  au§« 
brüden;  augpreffen;  —  sok  z 
cytryny  Den  ©aft  auä  ber  ,8t= 
trone  auöprefjen;  -suij  gabke 
brütfe  ben  ©ctiroamm  auä  ;  — 
wino  ben  9Bein  ou€prcffen,  fet- 
tern ;  — Izy,  westchnienia  %vä' 
nen,  ©euf jer  auäpreff cn ;  ta  mo- 
wa  i  mnie  Izy  -sJa  biefe  3tebe 
ijat  au6)  mir  Sränen  auä« 
gepreßt;  2)  erpreffen,  abnöti=' 
gen,  erjroingen ;  —  na  kim 
.  wyznanie  jjmnbm  ein  ®eftänb= 
ni§  abnötigen;  —  komus 
tajemnice  jmnbm  ein  @ef)elm= 
m§  abpreffen;  4)  auf=,  ob» 
brüden,  einprägen;  —  na 
czem  swoja  pieczec  fein 
©iegel  ouf  etm.  aufDrüden; 
etro.  mit  feinem  ©iegel  ocrs 
feljen;  —  w  czem  in  etro. 
mobeUieren. 

Wyciskanie,  -nia;  Wyci- 
snifcie,  -cia,  sn.  2luöbrüden 
n.,  Slu^preffen  «.,  (Srpreffen 
n.,  ©rjiroingen  w. ;  2lufbtücfen 
n.,  2lufpreffen  n.;  —  pieczeci 
Slufbrüien  beä  ©iegelä. 

Wyciskowy,  adi.;  ^refe«, 
$räg=;  -vva  glina  SRobellier-- 
ton  m. 

Wycmokac,  -kam,  -ka^Tem, 


va.  perf.  abfd^ma^en,  fc^mats 
jenb  abfüffen. 

Wycofaö,  -fam,  -falem,  va. 
perf. ;  Wycofywaö,  -fuje, 
-walem,  va.  imperf.  jurücl= 
gießen,  ^erau§jiel)en ;  —  wojska 
bie  S^ruppen  gurücfiiie^en ; 
eoafuieren;  —  sie,  vr.  fid) 
gurücfäiel^en,  jurüdtreten ;  — 
sie  z  zycia  publicznego  fic^ 
Dom  öffentlid^en  Seben  gurüdE= 
jieben. 

Wycofanie,  Wycofy- 

wanie,  -nia,  sn.  Qütüd^ief)en 
n.,  6erau§3ief)en  n. 

Wycuchn^6,  -chue,  -chua- 
Jem,  vn.  perf.  ju  fünfen  ouf= 
^ören. 

Wycudzenie,  -nia,  sn. 
Sieinitricgeln  n. 

Wycudzic,  -dze,  -dzilem, 
va.  perf.  i)  blanf  pu^en, 
rein  ftriegetn;  2)  auäpcitf^ien. 

Wycyrklic.  -kle,  -kliiem  ; 
Wycyrklowac,  -kluje,  -wa- 
lem, va.perf.  auöjirfeln,  abätr« 
fein;  to  sie  nie  da  tak  —  baä 
läf(t  fid^  nic^t  fo  abjirfefn. 

Wycyrklowanie,  -nia,  sn. 
Slbjlirfeln  «.,  Slusjirfeln  n. 

Wyczarnik,  -u,  pl.  -i,  sm. 
(Nigetella)  ©c^roarjftenbel  m. 

Wyczarowac,  -ruje,  -wa- 
lem, va.  perf.  bnrc^  Raubet 
^eroorbringcn,  ^eroorjaubern, 
l^eraugl^eEen. 

Wyczarowanie,  -nia,  sn. 
$erau§jaubern  «.,  |)erDor= 
tiejcn  n.  [ortig. 

Wyczasty,    adi.     n)i<Jen= 

Wyczekac,  -kam,  -kalem, 
va.  perf. ;  Wyczekiwac, 
-kuje,  -kiwalem,  va.  unb  v>i. 
imperf.  erwarten,  abroarten, 
gebulbig,  big  jum  ©nbe  ab= 
raarten;  —  sie,  vr.  lange 
roarten  muffen,  gu  ©cnüge 
roorten. 

Wyczekanie,  Wyczeki- 
wanie,  -nia,  sn.  Stbiu  arten 
n.,  Srroarten  n. 

Wyczernic,  -nie,  -nilem, 
va.  perf.  fdjroarj  machen,  ooU« 
ftönbig  fcfiroärjen. 

Wyczerpaß,  -pie,  -palem, 
va.  perf. ;  Wyczerpywaö, 
-puje,  -walem,  va.  imperf. 
auä=,     erfd^öpfen,     rein     er= 

fd^Öpfen;   i  studnie  moina  — 

aud)  einen  Srunnen  fann  man 


erfc^öpfer  ;  -pane  wydanie  eine 
pergriffene  äluggobe;  —  sie, 
vr.  fic^  erfc^öpfen,  oergtiffe'n 
werben;  -pala  sie  i  jego  cier- 
pliwosc  au(§  feine  ©ebulb 
mar  erfc^öpft;  naklad  ksiatki 
-pal  sie  ha^  58uc^  ift  Der= 
griffen  ;  najwieksze  bo; 
gactwa  -pia  sie  auc^  bie 
größten  Steic^tümer  erfd^öp» 
fen  fic^. 

Wyczerpanie,  Wyczer- 
pywanie,  -nia,  sn.  @r= 
fc^öpfen  n.,  Stuäfd^öpfen  n.; 
©rfd&öpfung  /. 

Wyczesac,  -sze,  -salem, 
va.  perf. ;  Wyczesywac, 
-suje,  -walem,  va.  imperf.  1) 
ausfömmen,  auäbürften ;  2) 
burcßl^ed^eln,  abfd^leifen. 

Wyczesanie,      Wyczesy- 

wanie,     -nia,     sn.    1)    2lu3= 

fämmen  «.,  2lu§bürften  n.;  2) 

Surd^l^ec^etn  n.,  Slbfd^teifen  n. 

Wyczesek,       Wyczosek, 

i  -sku,  pl.  -ski,  sm,  ^ec^Clflac^o 

I  m.;  -ski  2lbfäUe  oon  ge^ed^el= 

'  tem  glad^ä. 

'  Wyczgstowac,  -stuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  beim  93eroirten 

'  nerbraucften,  oertraftieren. 
Wyczka,  -ki,  pl.   -ki,  sf.; 

I  —    konieza    3){il^=,    S8utter= 

j  blume  /. 

[  Wyczolgad  sig,  -gam, 
-galem,  vr.  perf.  ^erauö» 
fricd&en,  l&inaugf riechen. 

I  Wyczubic,  -bie,  -bilem, 
va.  perf  am  ©d^opfe  l^erum» 

i  saufen ;  —  sie,  vr.  z  kim  fid)  mit 

fmnöm  tüd^tii    ^erumfc^Iagen. 

Wyczy,  adi.  2Biden=. 

Wyczyhac,      -bam,     -ba- 

lem,  va.  perf.  erlaufenen,  er= 

roifcben. 

Wyczyniac,    -niara,    -nia- 

I  lern,    1,    va.     imperf.  \    Wy- 

j  czynic,  -nie,  -nilem,  I.  va. 
perf.  1)  fäubern,  reinigen, 
fonbern;  2)  auötid^ten;  komu 
CO  jjmnbm  etro.  Beforgen,  etro. 
für  jmnbn  ausrichten;  II.  — 
sie,  vr.  felbftänbig  burc&  Sat 
5ur  2Btrfüd)teit  roerben. 

Wyczynianie,  Wyczy- 
nienie,  -nia,  sn.  Säubern 
n.,  ©onbern  n. 

Wyczyniec,  -nca,  pl.  -ncy, 
sm.  SKäufegerfte  /.,  Xw\>- 
forn  n. 


Wyczyszczac 


486 


Wydarzac  sig 


"Wyczyszczac,  -czam,  -cza- 
ieia,  va.  imperf.\  Wy- 
czyscic,  -cze,  -scilem,  va. 
perf.  auäpuien,  reinigen, 
läubern;  -czysc  mi  buty  pu^e 
mir  bie  ©tiefel;  -czony  z 
prochu  üom  ©taube  gereinigt, 
abgeftaubt. 

Wyczyszczanie,  Wyczy- 
szczenie,  -nia,  sn.  äluS= 
pu?cn  n.,  Säubern  «.,  SRei» 
nigen  n. 

Wyczytac,  -tarn,  -talem, 
va.perf. ;  Wyczytywac,  -tuje, 
-wadtem,  va.  imperf.  I)erau5= 
lefen,  burd)  Sefen  erfahren; 
etra.  reo  lefen;  co  ciekawego 
-tales  w  gazecie?  niaä  fjaft  bu 
Sntereffanteä  auä  ber  ßeitung 
l^erauägetefen  ? ;  -talem  to  w  Cy- 
ceronie  id)  fiabe  e§  im  (Sicero 
gelefen;  —  cos  z  czyieh  oczu, 
z  czyjej  twarzy  etin.  DOn 
jmnbä  2lugen,  SRienen  ablegen. 

Wyczytanie,  Wyczy- 
tywanie,  -nia,  sn.  §ers 
auelefen  n. 

Wyc,  -je,  -lern,  vn.  yerf. 
idealen;  pies  -je,  gdy  smutny 
ber  |)unb  l^eult,  roenn  ev 
trourig  ift;  —  jak  pies  do 
ksieäyca  ^eulen  roie  bec 
§unb  bei  SSotImonb. 

Wycwiczac,  -czam,  -cza- 
lem,  I.  va.  imperf.;  Wy- 
cwiczyc,  -cze,  -czylem,  I, 
va.  perf.  1)  einüben,  burc^ 
Übung  ueroollfommnen,  ou§= 
bilben;  -czony  w  ciezkiej 
szkole  :^ycia  in  ber  jc^roeren 
©c^ule  beä  SebenS  auggebi[= 
bet;  2)  auSpeitfdjen,  burc^= 
prügeln ;  II.  —  sie,  w.  fic^  ein= 
üben,  fid^  auäbilben. 

Wycwiczanie,  Wycwi- 
czenie,  -nia,  sn.  2lusüben 
n.,  2luäbilben  «.,  ©inübung  /. 

Wy6wierk,  -u,  pl.  -i,  sm. 
1)  Triller  m.\  2)  '^xixtxd  f. 

WyiSwierzac  si§,  -rzam, 
-rzalera,  vr.  imyerf,  fic^ 
jieren. 

Wycwiklin,  -u,  fl.  -y,  sm. 
(Basella)  ^afeDfraut  «.,  in= 
btfcber  Bpinat. 

Wydac,  -dam,  -dalem,  I. 
va.  perf.\  Wydawa6,  -daje, 
-wailera,  va  imperf.  1)  auä= 
geben ;  -dawa6  na  gospodar- 
stwo  wiele   pieniedzy  für  bie 


SBirtfc^aft  nie!  ©elb  ausgeben-, 
2)  fierauägeben ;  —  zapasy  do 
kuchni  bie  SSoträte  in  bie 
Äüc^e  fjerauögeben;  czy  -dales 
wszystko  CO  potrzeba?  l^aft 
bu  alles  JJötige  i;erausgegeben  ? ; 
-daj  mi  moje  papiery  z  biur- 
ka  gib  mir  meine  Sofumente 
auä  bem  ©cfireibtifd^e  [)erau§; 

—  reszte  z  korony  ttuä  einer 
Ätone  [)erauägeben;  ukaz  ten 
-dano  zaraz  po  smierci  cara 
biefer  ©rla|  raurbe  gleii^  nadj 
bem  S;obe  bes  ^ativ.  f)erau§- 
gegeben ;  —  dzielo  ein  Söerf 
herausgeben ;  3)  ertaffen,  er= 
ge^en  (äffen;  —  rozkazy  33e= 
fel;le  erlaffen;  -dal  rozkaz  do 
odwrotu  er  gab  ben  33efel)[ 
yavn  iJiüdsug;  4)  ausliefern, 
Derraten,  entbeden,  angeben; 
zaprawde  powiadam  warn, 
Äe  jeden  z  was  ma  maie 
-dac  vooL[)xl\i)  t(^  fage  euc^, 
einer  oon  eud)  juirb  mid^ 
Derraten;  —  kogo  w  re- 
ce  sprawiedliwosci  imnbt; 
ben  §änben  ber  (Sered)tigleit 
aueliefern;  —  kogo  na  smierc 
imnbn  ?um  Siobe  ausliefern ;  — 
kogo  na  posmiech  publiczny 
imnbn  bem  öffentlid^en  (Spotte 
preisgeben,  ausfegen;  —  czyj 
sekret  jmnbS  ©cl^eimniS  preiS=^ 
geben ;  -dam  swiatu  twoje  be- 
zecenstwa  id^  roerbe  ber  aCelt 
beine   Scf)anbtaten    entbetfen; 

—  wspolwinnych  bie  3Dlit= 
fc^ulbigen  angeben;  5)  —  na 
swiat  jur  SiJelt  bringen,  in 
bie  2Be[t  feigen,  anS  Sid^t  brin= 
gen,  gebären;  —  owoce  grüc^te 
bringen,  tragen;  6)  —  za  maz 
»erl^eiraten ;  ostatniadzis  corke 
za  mai  -daje  ict)  Derf)eirate 
l^eute  meine  le^te  Soc^ter;  7) 
auSbrüden,  »orfteHen,  bar= 
ftellen;  tego  niepodobna  — 
4adnemi  slowami  baS  lä^t  ftc^ 
burc^   feine  SBorte  barfteüen; 

—  CO  lepiej  tixQ.  l^eroorfieben, 
mad^en,  bafe  e§  fid)  beffer  aus- 
nimmt; to  sie  tylko  w  na- 
szym  jezyku  dobrze  wyda 
baS  lä^'t  fic^  nur  in  unferer 
Sprache  gut  auSbrüdten;  8) 
jeigen;  nieszczeäcie  -da  wiel- 
kosc  cztowieka  baS  Unglüd 
geigt  bie  (Sröfee  eines  SKen^ 
fc^en;  9)  —  wojne  Ärieg  erflä= 


ren;  —  sadein  Urteil  abgeben; 
IL  —  sie,  vr.  1)  ficf)  Derraten, 
entbedEt  roerbcn ;  sam  sie  przez 
swoja  nieostroznosc  -daies 
bu  ^aft  bic^  felber  bur^  beine 
Unoorfid^tiglett  Derraten;  gdy- 
by  sie  to  -daio,  stracilljym 
miejsce  roenn  baS  Derraten 
mürbe,  möchte  id^  meinen 
■^often  Dcrlieren;  to  sie  -da 
predzej,  czy  pozniej  baS  mirb 
früEier  ober  ipäter  an  ben 
Sag  lommen;  2)  fid^  opfern; 
•  dal  sie  na  smierc  za  lud 
swoj  er  opferte  fidö  jum 
Sobe  für  fein  SSoIf;  3)  fdE)ei= 
nen,  Dorfommen;  z  daleka 
dorn  ten  -dawal  sie  wiekszy 
Don  rocitem  fd^ien  biefeS  öauS 
gröfeer;  rzeczy  -daja  sie  ina- 
czej  z  daleka  a  inaczej  z 
blizka  bie  Sachen  erfc^einen 
anberS  auS  ber  %txr\t  unb 
anberS  aus  ber  9läf)c;  tak 
sie  -daje  fo  fd^eint  eS;  slu- 
cbaj,  nie  jestem  tem,  czem 
sie  byc  -daje  l^öre,  id^  bin 
nid^t  baS,  roaS  i^  gu  fein 
fd^eine;  4)  in  bie  2tugen  fal; 
len,  auffallen,  ^ernorfpringen, 
FicrDorragen;  5)  gerid)tet  fein, 
bie  Stic^tung  l^abcn. 

Wydajac,  -jam,  -jalem,  va. 
imperf.;  Wydoic, -je,  -ilem, 
va.  perf.  auSmelfen,  l^erauS» 
melfen. 

Wydajnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  1)  2luSgiebig!eit  f., 
®rgiebig!eit/. ;  2)  2luSbringen 
n. ;  —  kruszcu  z  rudy  (Srg= 
gebalt  m.,  ^rogentgel^alt. 

Wydajny,  adi.  ergiebig. 

Wydanie,  Wydawanie, 
-nia,  syi.  2luSgeben  n.,  |)erauS= 
gcben  n.,  Slbgabe  /.,  2luSgabe 
/.,  SluSliefern  n.,  ausliefe» 
rung  /. ;  —  dekretn  §erauö= 
geben  eineS  ®rlaffeS;  pierwsze 
—  tej  ksia^ki  bie  erfte  2luS= 
gäbe  biefeS  33u^eS;  panna  na 
-daniu  ein  t)ciratSfä^tgsS  5räu= 
lein;  —  przesylek  @üterab= 
gäbe. 

Wydarcie,  -cia ;  Wydzie- 
ranie.  -nia,  sn.  öerauöret^en 
n.,  ©ntreifeen  n. 

Wydartek,  -tku,  pl.  -tki, 
sm.  (gntriffene(6)  n.,  Staub  m. 

Wydarzac  sig,  -rzam, 
-rzalem,  vr.  iinperf.;  Wyda- 


Wydarzanie 


487 


Wydobyc 


rzyc  sif,  -rze,  -rzylem,  vr. 
per/,  [tc^  ereignen,  norfornmen ; 
to  sie  -rza  raz  na  dwa  lata 
baä  fommt  einmal  in  jroei 
^al^ren  oor;  to  mi  sie  juz; 
dawno  nie  -rzylo  baä  ift  mir 
fc^on  lange  nid^t  paffiert; 
-rzyl  sie  nastepujacy  wy- 
padek  es  ereignete  fid^  \oU 
genber  SSorfaH;  czy  -rzylo  ci 
sie  kiedy  ?  ift  bir  je  Dorge» 
fommen  ? 

Wydarzanie,  Wydarze- 
nie,  -nia,  sn.  (Sceigntö  n. 

Wydatek,  -tku,  pl.  -tki, 
sm.  aiuögabe  /. ;  drobne  -tki 
f leine  2tuögaben*,  narazic  kog-o 
na  niepotrzebne  -tki  jmnbm 
unnötige  SluägaBen  üerur» 
fachen;  miaJem  w  tym  roku 
wiele  -tkow  id^  l^atte  in  biejem 
^ahxi  uieie  Sluelagen. 

Wydatkowac,  -tkuje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  auSgeben. 

Wydatkowanie,  -nia,  sn. 
2luäcje5en  n. 

Wydatkowy,  adi.  2lu§» 
gabe=. 

Wydatnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  1)  2luggicbig!eit  /., 
(grgiebigfeit  /'.;  2)  §erDor= 
rogenbe(6)  «.,  (gr^abenf)eit  /., 
@rbebung  /. 

Wydatny,  adi.;  Wydat- 
nie,  adv.  1)  au§,iiebig,  er= 
giebig;  2)  t)ecoorragenb,  er= 
^aben;  fe^r  fühlbar,  in  bic 
2lugen  faUenb. 

Wydawca,  -cy,  pl.  -cy,  sm. 
Herausgeber  m. 

Wydawczy,  adi.  .öerau§= 
gebev-. 

Wydawczyiii,  — ,  pl.  -nie, 
sf.  öerauögebeiin  /. 

Wydawnictwo,  -wa,  sm. 
5ßubIifation/.,  Herausgabe  f., 
SSeröffentlicöung  /. 

Wydawniczy,  adi.  ^tv- 
auögeber=. 

Wyd^c,  -dme,  -dalem,  va. 
per  f.  \  Wydymac,  -mam,  -ma- 
lern, va.  imperf.  aufblähen, 
blähen,  aufblafen,  burc^  3luf» 
blafen  auSbel^nen-,  [)inauSbIa= 
fen ;  —  sie,  vr.  fic^  aufbIäE)en. 

Wydg,zac,  -zam,  -zalem, 
vn.  imperf. \  Wydazyc,  -ie, 
-Äylom,  vn.  per/,  einholen, 
nad^eilen,  ereilen,  gleid^en 
©c^ritt  l^alten. 


Wydech,  -u,  pl.  -y,  sm 
2tu5atmung  /. ;  =  Wyziew. 

Wydelegowaö,  -guje,  -wa- 
letr,  va.  per/,  abfenbcn,  ab« 
orbnen,  belegieren. 

Wydelikacac,  -cam,  -ca- 
lem,  va.  imperf, '^  Wydeli- 
kacic,  -ce,  -cilem,  va.  perf. 
Der^ärteln,  fc^n)ad^,3art machen. 

Wydelikacanie,  Wydeli- 
kacenie,  -nia,  sii.  äJer3ärte= 
lung  /". 

Wydeptac,  -tam,  -taJem, 
va.  perf. ;  Wydeptywac, 
-taje,  -walem,  va.  imperf. 
auäftampfen,  austreten;  scie- 
zka  -taiia  ausgetretener  ©teg. 

Wydeptanie,  Wydepty- 
wanie,  -nia,  sn.  2lu5treten  n. 

Wydeptywacz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  atuStretec  m. 

Wyderek,  -rku,  pl.  -rki, 
sm.;  Wyderkaf,  -u,  pl.  -y, 
sm.  2BieDer=,  SluSf^lagoer» 
fauf  m.;  3]orfaufSrec^t  n. ; 
3itefebraui^  m.  oon  einem 
oerpfönbetcn  ©ute  bis  jur 
3tüderftattung  beS  Untetpfan= 
beS.  -y,  pZ.  »er^iüictte  33eftim= 
mungen;  feltfame  Singe. 

Wyderkowac,  -knje,  -wa- 
lem, va.  imperf.  n)ieber= 
fäufeln. 

Wyderkowy,  Wyderka- 
fowy,  adi.  loieberfäufli^, 
faufrec^tlic^. 

Wydestylowac,  -luj§, 
-walem,  va.  perf.  au5beftil= 
lieren,  burc^  Jöeftiüieren  t)er= 
ausbringen. 

Wydestylowanie,  -nia, 
SM.  StuSbeftiHieren  n. 

Wydgcie,  -cia;  Wydyma- 
nie,  -nia,  sn.  Ulufblajen  n. ; 
—  pieca  älufbtafen  beS  DfenS. 

Wydgtosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  1)  Höhlung  f,  2lufgebla= 
fene(3)  n.;  2)  Slufgebtafen^eit 
/.,  (S5ebläl}t^eit  /.  " 

Wydgty,  adi.  aufgebla[en, 
l^obl;  aufgebläht. 

Wydlawiac,  -wiaro,  -wia- 
lem,  va.  imperf.;  Wydlawic, 
-wie,  -wilem,  va.  perf.  1) 
auSpreffen;  2)  er  Dr  off  ein. 

Wydlawianie,  Wydlawie- 
nie,  -uia,  sn.  1)  3lu5preffen  n. ; 
2)  (grbroffeln  n. 

Wydlubac,  -bie,  -balem, 
va.     perf. ;      Wydlubywaö, 


-buje,  -walem,  va.  imperf. 
f)erauS!lauben,  auSbö^len. 

Wydlubanie,  Wydluby- 
wanie,  -nia,  sn.  SluSflauben 
n.,  2liiSl^ö^len  n. 

Wydlutowaö,  -taje,  -wa- 
lem, va.  perf.  auSmeifseln. 

Wydlutac,    -zam,    -zaZem, 

I.  va.  imperf.;  Wydluzyc, 
-ze,  -zylem,  I.  va.  perf.  Der= 
langem,  auS^ie]^en,auSbe^ncn; 

II.  —  sie,  vr.  1)  fic^  be^nen, 
jie^en,  oertängern;  2)  fic^  oon 
©cbulDen  befreien. 

Wydluzanie,  Wydluze- 
nie,  -nia,  sn.  2tu§be^nen  n., 
2(iiSMcben  n.,  Verlängern  n. 

Wydma,  -my,  pl.  -my,  sf. 
1)  SlUnbfto^  TW.;  2)  ^lugfanb 
?«.,  2)üne  f.;  —  piaskowa 
fliegenbe  ©anbf(^oIIe;  3)  = 
Wydmisko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
©AüttfanD  m.y  ©anbl^ügel  m. 

Wydmuch,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  öerauebtafen  n.;  2)  3"9 
m.  beS  SßinbeS;  3)  Jvlugfanb 
ni.;  4)  2luSpuff  m.;  33lafema= 
fc^ine  f. ;  —  zapalny  Släfer 
m.,  2luSf)aud)ung  /. 

Wydmuchaö,  -cham,  -cha- 
lem,  va.  perf. ;  Wydmuchi- 
wac,  -chuje,  -walem,  va.  im- 
perf. auS=,  ^erauSblafen,  auSs 
löfcben. 

Wydmuchanie,  -uia;  Wy- 
dmuchnigcie,  -cia,  sn.  2luS= 
blafen  «.,  H^tttuSblafen  »., 
2luSli3fdöen  n. 

Wydmuchrzyca,  -cy,  sing, 
tant.  sf.  (Elymus)  Haar- 
gras  n. 

Wydobrzeß,  -rzeje,  -rza- 
lem,  in.  perf  beffer  roerben, 
gut  unb  l^eil  roerbeu,  gencfen. 

Wydobrzenie,  -nia,  sn. 
2luöt)eilen  n. 

Wydoby  cie,  -cia ;  Wydoby- 
wanie,  -nia,  sn.  .Herausnehmen 
n.,  Herausholen  n.,  .s!>erüor= 
^olen  «.,  HerauSäie^en  n. ; 
2lbbauen  n.,  ^Ibbau  m.  (oon 
SSergroecfen). 

Wydobyc,  -bede,  -bylem, 
va.  perf. ;  Wydobywaö, 
-wam,  -walem,  va.  imperf. 
herausnehmen,  fjerauSjie^en, 
^croor^olen,  f)erauSbefommen, 
jum  ^orfd^ein  bringen;  — 
s61  z  kopalni  ©alj  auS  ben  ®ru= 
Ben  J^erDorl^oIen,  ©alj  bauen; 


Wydobytek 


488 


Wydrzec 


—  miecza  ba§  ©c^roett  jie^en; 
nie  möge  —  gwozdzia  ze 
eciany  ic|  fann  bcn  -Rac^il 
nic^t  auä  ber  Sßanb  l^eraüö= 
5e!ommen  ;  —  chustke  z  kie- 
szeni  bas  <Sadtn<i)  auä  ber 
Xafd^c  ^croorl^olen;  wiecej 
nie  z  niego  —  nie  mog-fcni 
mel^r  fonntc  td^  aug  i^m  nidjt 
l^crausbtingen;  —  kamienie 
z  zieini  (Steine  au§  ber  @rbe 
^erausgrabeti ;  —  sie,  tr.  fic^ 
herausarbeiten,  ftc^  mit  SKüfic 
loömad^en,  ficf)  ^erauäbrongen; 
-bylem  sie  z  natloku  id)  ar= 
bettete  mid^  aus  bem  ©e= 
bränge  l^eraug;  woda  -bywa 
sie  z  ziemi  bog  SEaffer  bringt 
auä  ber  Grbe  [|erau§;  nie 
möge  Bi§  stad  —  i^  fann 
con    Ijier    nic^t    losfommen; 

—  sie  na  wolno6c  fic^  fr^i 
ma^en. 

Wydobytek,  -tku,  pl.  -tki, 
sm.  flüffiger  Stuäaug,  öntu= 
fion  /. 

Wydobywalny,  Wydoby- 
wczy,  adi.  abbaufäl^ig,  eEplot; 
tierbar ;  ^etausgubefommen, 
eEpIoitationäfä^ig,  ertrag5= 
fööia,  ergiebig. 

Wydoic,    fiel^e :    Wydajac. 

Wydojrze^,  -rzeje,  -rzalem, 
tn.  perf.  reif  rcerben. 

Wydojrzenie,  -nia,  sn. 
ttöüiqeä  SJeifroerben. 

Wydolad,  -iam,  -lalem,  vn. 
perf.  geraac^fen  fein,  nacf)= 
fommen  fönnen,  beraälligen 
fönnen;  nie  möge  —  tej  ro- 
bocie  id)  fann  bicfe  Slrbeit 
nic^t  beroältigen;  nie  mozen)y 
sami  wBzystkim  sprawom  — 
mir  fönnen  allein  nic^t  alle 
Slngelegenl^eiten  ertebigen. 

Wydoskonalac,  -Iam,  -la- 
lem,  va.  imperf.\  Wydo- 
skonalic,  -le,  -lifem,  va. 
perf.  uerDoffftänbigen,  perfeft, 
DoUftänbig  machen,  ccn)oU=> 
fommnen;  to  ta  sama  ma- 
szyna,  tylko  -nalona  baö  ift 
biefelBe  SJafc^ine,  nur  DerDoU= 
fommnet. 

Wydoskonalanie,  Wydo- 
skonalenie,  -nia,  sn.  )i3er= 
»ollfommnung  /.,  SeruoH' 
ftänbigung  /.,  ^erfeftion  f. 

Wydostaß,  -tane,  -tatem, 
va.      perf. :      ■Wydostawac, 


-staje,  -watem,  va.  iwperf. 
[jerausbefommen,  ^erauäfrie» 
gen ;  czys  -stat  od  niego  pie- 
niadze  ^aft  bu  üon  ii)m  ®elb 
^erauibefommen;  staraj  sie 
od  niego  prawde  —  trachte 
Don  tf)m  bie  !lBal^r^eit  heraus» 
pbefommen;  —  sie,  vr.  loä= 
fommen,  l^erauöfommen;  jak 
ja  sie  stad  -ne  raie  fomme 
id^  ba  f)eroug;  kto  wpadt 
w  jego  rece,  ten  sie  tak  l'atwo 
nie  -nie  roer  in  feine  §änbe 
fiel,  raitb  nic^t  fo  leicht  l06= 
fommen. 

Wydostanie,  Wydosta- 
wanie,  -nia,  sn.  ^erausbe= 
fommen  n,  ^erauefrtegen  n.; 
—  sie,  ^erauöfommen  n., 
Soßfommen  n. 

Wydostarczac,  -czam, 
-czalem,  vn.  imperf.\  Wydo- 
starczyc,  -cze,  -ezyiero,  vn. 
perf.  ^inreic^en,  ausreichen, 
tanaen. 

Wydoj,  -doju,  pl.  -doje, 
sm.  Dielf  e  /.,  2luägemelftt(ß) »., 
aOielfertrag  m. 

Wydra,  -dry,  pj.  -dry,  sf. 
gifc^otter  /.;  —  egipska 
^ßataonsmauä  /. 

Wydrabiac,  -biam,  -bia- 
lem,  va.  imperf. ;  Wydrobic, 
-bie,  -bilem,  va.  per  f.  aug= 
brodeln,  üerbrijcfeln. 

Wydrabianie,  -nia,  sn. 
äluebrödeln  n.,  SSerbrödeln  n. 

Wydrapa6,  -pie,  -palem, 
va.  perf. ;  Wydrapywac, 
-puje,  -watem,  va.  imperf. 
ausfragen,  Ijerausfra^en;  — 
komu  oczy  jmnbm  bie  Slugen 
ausfragen;  —  sie,  vr.  i^inauf; 
flettern,  fic^  mit  aRü^e  ^inaufs 
arbeiten;  —  sie  na  wysoka 
göre  auf  einen  [)0^en  33erg 
^inaufflettern;  —  sie  z  czego 
ftcö  au§  etm.   ^eraularbeiten. 

Wydrapanie,  Wydrapy- 
wanie,  -nia,  sn.  Stuäfragen 
n.;  —  sie  ^tnaufflettern  n.; 
•herausarbeiten  n. 

Wydr^zac,  -zam,  -zifilem, 
va.  imperf. ;  Wydr^zyd,  -ze, 
-Äylem,  va.  perf.  auGf)öbren, 
l^öf)Ien. 

Wydr^Äanie,  Wydr%ie- 
nie,  -nia,  sn.  2tu6f)ö^len  /(.; 
3(u5böWung/.,  2lugQrabung/. 

Wydresowac,    Wytreso- 


wac,  -sHJe,  -waiem,  va.  perf. 
breffieren/ 

Wydresowanie,  Wytre- 
sowanie,  -nia,  sn.  2!)ce)fieren 
».,  Srcffur  /. 

Wydrgczenie,  -nia,  sn. 
Stuämartern  n.,  §craugquä[en 
n.,  Slbquälen  n. 

Wydrg czyc,  -cze,  -ezylem, 
va.  perf.  aoquälen,  ^etauS« 
quälen,  ^erouepreffen. 

Wydrobki,  -kow,  plur. 
tant.  sn.  fjerauögebrocfte  J{ru= 
men. 

Wydroze,  -za,  pl.  -ia,  sn. 
—  skaiiste  ^elfen^öf)le  /. 

Wydrozyc,  -ze,  -zylem,  va. 
unb  v7i.  perf.  com  Söege 
abic^iöeifen. 

Wydrukowac,  -kuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  brudfen,  ab» 
brucfen;  -wali  to  zaraz  w 
swojej  gazecie  fic  brudten  e§ 
gleich  in  il^rer  3«itun9- 

■Wydrukowanie,  -nia,  sn. 
2)rucfen  n. 

Wydrwic,     -wie,     -wifera, 

I.    va.    perf.\    Wydrwiwac, 

-warn,  -walem,  I.  va.  imperf. 

1)  auetac^en ;  2)  ausfc^roinoeln, 

berausfc^roinbetn,     ^erouäIof= 

ifen;    II,    sie,    vr.     ftd)    lo£= 

I  fdiroinbeln,  ftc^  burc^  i^i[t  be= 

I  freien,  auö  bem  $anbel  aiel}en. 

I      Wydrwienie,  Wydrwiwa- 

nie,   -nia,   sn.    1)  äluölac^en 

n.;  2)  ^erauöf^roinbefn  n. 

Wydrwigrosz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  ©elbouölocfer  m,,  ®elb= 
ouefc^neiber  m.,  33etrüger  m. 

Wydrzec.  -dre,  -darfero, 
va.  perf.\  Wydzieraö,  -ram, 
-ralem,  va.  imperf.  I^eraus= 
reiben,  fjerauSjerren;  —  komu 
CO  z  reki  ininbm  eivo.  auä 
ber  §anb  reiben;  bylbym  mu 
oczy  -darl  icf)  l)ätte  il^m  bie 
2lugen  ausgefragt;  —  kartki 
z  ksiaÄek  Slättcr  au§  ben 
Suchern  i}eraugreifeen;  — kogo 
z  rak  matki  jmnbn  ben  ^äns 
ben  ber  2Jlutter  entreißen ;  — 
kogo  smierci  jmnbn  bem 
2;obe  entreißen;  —  komu  ta- 
jemnice  jmnbm  ein  ©el^eimniö 
entreißen;  —  sie,  vr.  \\<i) 
losreißen,  fic^  ju  entreifeen 
fud^en;  dar}  sie  z  rak  do- 
zorc6w  i  rzucit  sie  z  okna 
et   enlroanb  fid^   ben  ^änben 


Wydrzec 


489 


Wydziwiac 


ber  Sßätter  unb  ftütjte  ftd^ 
aug  bem  genfter;  —  sie  z 
czyich  objec  ftc^  au§  jmnbä 
Slrmen  reiben;  —  sie  do  czego 
ft(^  um  etro.  reiben ;  jeieli 
mi  sie  uda  —  sie  stad  tüenn 
eä  mit  gelingt,  mid^  von  ^ier 
^erauöäureifeen. 

Wydrzeö,  -drzeje,  -drzalem, 
Ol.  imperf.roii'ü,  fc^eu  raerben  : 
entarten. 

Wydrzezniaö,  -niam,  -nia- 
lern,  va.  unb  vn.  imperf. 
nadiäffen,    uetjpotten,  f)ö^nen. 

Wydrzygrosz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  ©elöerpteffer  m. 

Wydrzyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
3iaubmön)e  /. ;  —  pasoÄytny 
©Irunfjäger  m. 

Wydrzymac  sif,  -mie, 
-malem,  vr.  perf.  (fic^)  0U6= 
l'c^iummern. 

WydTibniec,-nieje,-nialem^ 
»n.  jier/.  innerlich  ^o[)l 
roerben. 

Wydubnialosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  :g»of)l^eit  /".,  §ö^lung  f. 

Wyduchn^c,  -ne,  -nalem, 
va.  perf.  ausf)au(i^en. 

Wydnmac,  -mam,  -ma?em, 
va.perf.  auSDenlen,  erfinnen; 
vn.  üu  finnen  aufhören. 

Wydnmanie,  -nia,  sn.  (Sr= 
finnen  n.,  ©tbenfen  n. 

Wydurzac,  -rzam,  -rzalem, 
va.  imperf. ;  Wydurzyc,  -rze, 
-rzylem,  va.  perf.  eijc^roin» 
beln,  burc^  ©c^roinbel  ^erouä« 
fiefommen,  ausfoppen. 

Wydurzanie,  Wydurze- 
nie,  -nia,  sf.  (grfclrombdn  n., 
2tuäfoppen  n. 

Wydusic,  -sze,  -aiiem,  va. 
perf.y  Wyduszad,  -szam, 
-szaiem,  va.  imperf.  ouä» 
preffen,  ausbrücfen,  tietaugj 
preffen,  erpteffen. 

Wyduszenie,  Wydusza- 
nie,  -nia,  sn.  ^erausprefjen 
n.,  §erau5brücfen  n. 

Wydychad,  -cham,  -cba- 
lem,  I.  va.  imperf.;  Wy- 
tchn^c,  -tcbne,  -tchnaiem,  I. 
va.  perf.  auäatmen,  auö= 
flaueren ;  wdychac  i  —  ein» 
atmen  unb  ausatmen;  II.  vn. 
auöfc^nauben,  auefc^naufen; 
daj  mi  -tchnac  (a^  mtc^  aus= 
jc^nauben;  dad  koniom  -tchnac 
bie  5ßferbe  ausrufen  laffen. 


Wydychanie,  -nia ;  Wy- 
tchnifcie,  -eia;  Wytchnie- 
nie,  -nia.  sn.  1)  3lu6aimen  «.; 
2)  3lu5jd)nauben  «.,  2(uäfc^nou- 
fen  n. ;  bez  -tcbnienia  uner= 
mübUcfe. 

Wydymac,  Wydymanie, 
[ie^e:  Wydac,  Wydecie. 

Wydyszac,  -szam,  -s^zaJem, 
va.  imperf.  feud)enb  con  fic^ 
geben. 

Wydziac,  -dzieje,  -dzialem, 
va.  perf. ;  Wydziewac,  -warn, 
-waiem,  va.  imperf.  1)  ou6= 
fleiben,  aussieben ;  2)  a\x^= 
orbeiten,  oerfertigen. 

Wydzial,  -u,  vi.  -y,  sm. 
2lU6Jc^ufe  m.;  2l5teilung  /'.; 
gatuüät  /. ;  —  krajowy  San= 
beöauäfc^u^  w. ;  —  handlowy 
fommerjielle  Slbleilung;  —  ru- 
chu  techniczny  tec^nifd^e  3Ser' 
feöröabteilung. 

Wydzialowy,  adi.  2luä» 
fd^uB»,  2lbteilungö=,  gotuU 
täts=;  szküia  -wa  Sütger» 
fc^ule;  -wa  pieczec  gafut» 
tätsfiegel  n. 

Wydzianie,  Wydziewa- 
nie,  -nia,  sn.  1)  SSerfettigung 
/.,  Stuäarbeitung  /. ;  2)  2lu§= 
gießen  n.,  Slusfietben  «. 

Wydziedziczac,  -czam, 
-czaiem,  va.  imperf;  Wy- 
dziedziczyc,  -cz^,  -czyiem, 
va.  perf.  enterben,  »on  ber 
©ibfc^aft  auQjc^Uepen. 

Wydziedziczanie,  Wy- 
dziedziczenie,  -nia,  sn.  ©nt« 
erbung  ;'. 

Wydzielacz,  -a,  pl,  e, 
sm.  ©c^eiber  m.,  iÄbjonberer 
m.,  5)iettibuent  m. 

Wydzielac.  -lam,  -lagern, 
va.  imperf.;  Wydzielid,  -le, 
-lifem,  va.  perf.  1)  austeilen, 
abfonbern,  suteilen;  -lano  im 
podczas  oblezenia  tylko  i)o 
p6t  bochenka  cbleba  dziennie 
man  teilte  i^nen  roäl^renb  lier 
^elogerung  nur  einen  Ijalben 
Soib  Srottäglid)  jU ;  —  synowi 
czesc  na  niego  przypadajaca 
bem  ©ol^ne  ben  auf  i^n  ent= 
faHenben  S^eil  zuteilen ;  2)  ab^ 
fonbetn,  ausfonbern,  fegregies 
ren;  te  gruczoly  wydzielaja 
ciecz  lepka  biefe  ©rufen  fon= 
bem    eine    ffebrige    ©ubftanj 


ab;  3)  —  sie,  vr.  ftc^  abfon= 
öern. 

Wydzielanie,  Wydziele- 
nie,  -nia,  sn.  1)  2tuötei(en  «., 
3Xbfonbern  n.,  2(bionbetung 
/. ;  —  kruszczu  z  rudy  ©c^ei= 
oen  n.,  2lusfc^eiben  n.;  — 
züota  ©olbf^eibung  /.,  2) 
aibfonberung  /.,  ©efretion  /. 

Wydzielina,  -ny,  pl.  -ny, 
(geraö^nlic^  xmplur.  gebraucht) 
sf.  atuäfonberung  /.,  ©efret  n. 

Wydzielnik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  jJelDabteiler  m. 

Wydzielnosö, ,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  2lbfonbetungöfäbig= 
feit  /. 

Wydzielny,  adi. ;  Wy- 
dzielnie,  adv.  abfonberbar, 
abgefonbert. 

Wydzieracz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  ©rpreffer  m. 

Wydzierczy,  adi.  raube» 
rifdb.  erpreffenfc^. 

Wydziergac,  -gam,-galem, 
va.  perf.  fdjlingen,  augnö^en. 

Wydziergn^c  si§,  -gne, 
-gnalem,  vr.  perf.  fid)  ^er» 
aueroidern. 

Wydzierstwo,  -wa,  pl. 
-wa,  sn.  'Sianb  m.,  9taubfuc|t  /', 

Wydzierzawiac,  -wiam, 
-wiai'eiD,  va.  imperf.;  Wy- 
dzierzawiö,  -wie,  -wilem, 
va.  perf.   »erpoc^ten,  pacfifen. 

Wydzierzawianie,  Wy- 
dzierzawienie,  -nia,  sti. 
aSerpacbtiing  /.,  ^ac^ten  n. 

Wydzierzeö,  -ie,  -zyiem, 
va.  perf.  aushalten. 

Wydziöbaö.  -bie,  -balem, 
va.  perf. ;  Wydziöbjrwaö, 
-buje,  -wal'em,  va.  imperf. 
ausbecfen,  ausptdEen;  f)erauö= 
Itauben;  ptaki  -bal'y  jagody 
bie  3Söget  ^aben  bie  33eeren 
ausaepidt. 

Wydziobanie,  Wydziöby- 
wanie,  -nia,  sn.  äluöpicfen  n. ; 
Sluäflouben  n. 

Wydziwek,  -wka,  pl.  -wki, 
sm.  Apostasia  (ißflanje). 

Wydziwiaö,  -wiam,  -wia- 
lem,  I.  vn.  imperf.  n}unber=° 
tid)eö,  toüeg,  alberneg  ^i\x% 
treiben;  IL  — ,  va.  imperf.; 
Wydziwic,  -wie,  -wilem,  va. 
perf.  ©ummöeiten  machen; 
III.  —  sie.vr.  ftd^  n)unbern,be* 
rounbern;  nie  mögt  sie  — ,  4e 


Wydziwianie 


490 


Wygajac 


tak  predko  skonczylem  er 
!onnte  fic^  nid^t  genug  n)un= 
bern,  ba^  id^  fo  fd^neü  fertig 
mar. 

Wydziwianie,  Wydziwie- 
nie,  -nia,  sn.  rüunberttc^e^, 
toBcS  treiben. 

Wydzwaniac,  -niam,  -nia- 
iem,  va.  imperf.',  Wydzwo- 
niö,  -nie,  -nilem,  va.  perf. 
1)  ausläuten,  auäflinneln; 
zegar  -wonil  szösta  bie  Uf)r  f)at 
yec^je  gefd^Iagen;  2)  in  ben 
33ann  tun,  üon  ber  Äanjel 
»erflud^en. 

Wydzwanianie,  Wydzwo- 
nienie,  -nia,  sn.  1)  2luä' 
läuten,  §erau5fliuoetn  n., 
©tunbenfcf)  lagen  «. ;  ©eläute  n. 

Wydzwigac,  -s:am,  -galem, 
va.  imperf. ;  Wydzwign%c, 
-gne,  -gnalem,  va.  perf.  I^er» 
aug^eben,  eniporl^eben,  roieber 
oufrid^ten,  Veraufträgen-,  — 
kogo  imnbm  auf  bie  58eine 
f)elfen;  —  kogo  z  prochu 
jmnbn  au§  bem  ©taube  er= 
^eben,  —  sie,  vr.  fic^  auf« 
tid^ten,  fic^  ergeben;  —  sie 
z  choroby  fid^  Don  einer  Äranf= 
l^eit  erholen;  —  sie  z  nie- 
woli  fic^  ber  ©ftanerei  ent= 
raff?n. 

Wydzwiganie,  -nia;  Wy- 
dzwignifcie,  -cia,  sn.  2luf= 
richten  n.,  Smporl^eben  n., 
§etauäl^eben  n. 

Wyegzaminowac,  -nuje, 
-walem,  va.perf.  ejaininiercn, 
ausfragen,  prüfen. 

Wyegzaminowanie,  -nia, 
sn.  -<!lu§fragen  n.,  ©jaminie» 
ren  n.,  ^Prüfen  n. 

Wyekskuzowac,  -z"je, 
-walem,  va.  perf.  entfc^uU 
bigen;  =  Usprawiedliwic. 

Wyekspedyowac,  -dyuje, 
-wai^em,  va.  perf.  ejpebteren, 
abf^nben;  =  Wyprawic. 

Wyeksplikowad,  -kuje, 
-walem,  va.  perf.  eEplijieren, 
erflären;  =  Wyjasnic. 

Wyeksplikowanie,  -nia, 
sn.  ISrflärung  /.,  SEplifation 
y. ;  =  Objasnienie. 

Wyekstabulowac,  -Inje, 
-waiem,  va.  perf.  ejtabulieren, 
im  ©runbbuc^e  töfc^en;  = 
Wypisac  z  ksiegi  hipotecznej. 

Wyemancypowac,     -puje, 


-walem,  va.  perf.  emangipie« 
ren,  felbftänbig  machen,  bie 
Srei^eit  geben;  —  sie,  vr.  \\6) 
emanzipieren,  frei  machen, 
felbftänbig  rcerben;  =  Usamo- 
wolni6,  Uwolnic. 

Wyemancypowanie.  -nia, 
sn.  ©manäiptertn  n.,  %xii- 
macben  n. 

Wyfajdac,  Wyfejdac  si§, 
-dam,  -dal'eni,  vr.  perf.  ben 
iieib  aueteeren. 

Wyfalmowac,  -muje,  -wa- 
Jem,  va.  perf.  abfäumen,  ben 
gaum  abfd)öpfen,  boägefd)mol= 
jene  ©las  abfc^äumen. 

Wyfermentowac,  -tuje, 
-waiem,  vn.  perf.  au§gären. 

Wyfiglowac,  -luje,  -wa- 
lem, va.  perf.  [jerausfc^roin- 
betn,  ^erauslodfen ;  —  sie,  vr. 
fidb  Ijerauöroinben. 

Wyfilozofowac,  -tuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  aulpl^iIo= 
forbieren. 

Wyfolgowac,  -guje,  -wa- 
Jem,  va.  perf.\  —  komu 
imnbm  gänjlic^  nachgeben, 
nadöfe^en. 

Wyformowac,  -muje,  -wa- 
lem, va.  perf.  formen,  ©e= 
ftatt  »erteilen,  auäbilben. 

Wyforowac,  -ruje,  walem, 
va.  perf.  oerjagcn;  —  za 
drzwi  jur  %\xx  ^inauäroerfen, 
bie  Xür  roeifen. 

Wyforowanie,  -nia,  sn. 
3Seriagen  n. 

Wyfortelowac,  -luje,  -wa- 
lem, va.  perf.,  t)eraug=,  rocg= 
fünftein,  überliften. 

Wyforytowac,  -tuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  —  na  co  ju 
etro.  beförbern,  cerl^eifen. 

Wyfryzowac,  -zuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  auSfrifieren, 
brennen. 

Wyfukac,  -kam,  -kalem, 
va.  perf.  burd^  ©rollen,  $ol» 
tern  ergroingen,  tüchtig  |er= 
untermac^en,  ausfc^elten. 

Wyfutrowaö,  -truje,  -wa- 
lem, va.  perf.  auffüttern, 
oertreiben. 

"Wyfutrowanie,  -nia,  sn. 
2lu5füttcrn  n.,  S^erfteibung  /. ; 
iöretteroerfd^alunfl  /. 

Wyga,  -gi,  pl.  -gi,  sm.  1) 
alter  s^unb;  2)  alte  butd^= 
triebene,    fd^faue     i?a^e;     3) 


fc^Iauer,  burd^triebener,  Der= 
fdE)mi^ter  a)ienf(^. 

Wygacenie,  -nia,  sn.  ga= 
fc^inierung  /. 

Wygacic,  -ce,  -cilem,  va. 
perf.  mit  Sleifern,  gafdjinen 
bebrüd'en,  ben  3Beg  gangbar 
madöen. 

Wygadac,  -dam,  -da fem, 
I.  va.  perf.-.,  Wygadywac, 
-duje,  -walem,  I.  va.  perf. 
1)  auSplaufdien,  ausfc^magen, 
auäplappern;  2)  bereben,  rä= 
fonieren,  f dumpfen;  nie  -duj 
tyle  na  swoich  przyjaciöt 
icf)impfe  nic{)t  fo  oiel  über 
beine  g-reunDe;  co  on  tez  na 
ciebie  nie  -dywal  maä  f)at  er 
nid^t  über   bicb  räfoniert;  II. 

—  sie,  vr.  1)  fid)  fattfam  a\x^= 
reben,  genug  reben,  plaufc^en ; 
-dalem  sie  za  wszystkie  czasy 
id)  ^abe  mic^  fo  auögeplaufd)t, 
bafe  i(^  für  alle  3eiten  genug 
l^abe;  nie  umiec  sie  —  fid) 
nid^t  ausbrücfen  lEönnen,  nic^t 
re(J)t  mit  ber  ©prad)e  tjerauö 
fönnen ;  2)  auäptappern,  aus« 
fc^rca^en;  nie  powierz  mu 
tajemnicy,  bo  on  lubi  sie  — 
nertraue  i[;m  fein  ®et)eimmg 
an,  benn  er  fd^roa^t  gern  aus. 

Wygadanie,  Wygadywa- 
nie,  -nia,  sn.  1)  SluSfc^roa^en 
n.,  2lu§plappern  n.,  Siuä» 
piaufc^en  n. ;  2)  Siereben  n.\ 
jitcftfagen  n. 

Wygadzac.  -dzam,  -dzalem, 
va.  imperf. ;  Wygodzic,  -dze, 
-dzitem,  tu.  perf.  onbeque^ 
men,  anpaffen;  nad)  äßtUen 
ma^en,  juredfit  machen ;  Teilten ; 

—  komu  czem  jmnbm  burd) 
etro.  aus  einer  Sßerlegenfjeit  auf = 
fieifcn,  il^m  mit  etro.  bienen, 
i^m  eine  ©efälligfeit  erroeifen. 

Wygadzauie,  -nia,  S7i. 
Slnbcquemen  w.,  Slnpaffen  n. ; 
3urec^tmadjen  n.;  iiei^en  «. 

Wygajac,  -jam,  -jalem,  va. 
imperf.;  Wygoid,  -je,  -ilem, 
va.  perf.  ausweiten;  —  rane 
bie  SBunbe  auöl^eilen;  —  sie, 
vr.  auäl^eilen,  ^eit  roerben. 

Wygajac,  -jam,  -jalem,  va. 
imperf. \  Wygaic,  -je,  -ilem, 
va.  perf.  1)  aug^cgen,  im 
SßalDe  \ia^  ^aureoier  aus= 
fteden;  2)  —  kogo  jmnbn 
oerroeifen,  vertreiben. 


Wygajanie 


491 


Wygl^dac 


Wygajanie,     Wygojenie, 

-nia,  sn.  Slusfjetlen  n.,  feilen  n. 

Wygajanie,     Wygajanie, 

-nia,  sn.    1)  atuä^egen  n.;  2) 

SSertreiben  n. 

Wygalac,  -lam,  -lalem,  va. 
imperf. ;  Wygolic,  -le,  -lilem, 
va.perf.  1)  ausradieren,  a6ra= 
fieren,  fa^I  faseren;  —  komu 
tonzure  imnbm  bte  Sonfur 
augrafieren;  2)  —  kogo  jmnbn 
ausrupfen,  ber  ©etomittel 
entblößen;  3)  fc^tagen,  ohr- 
feigen; 4)  fernen,  tn  einem 
altem  auötrinten. 

Wygalanie,  Wygolenie, 
-nia,  sn.  1)  S[uö=,  2lbra)'teren 
«.;  -2)  ©ntblöfeen  n,;  3)  ®cöla= 
gen  n. ;  4)  rafd)es  Stustrinfen. 

Wyganiaö,  -niam.  -nialem, 
va.  imperf. ;  Wygonic, 
-nie,  -niJem;  Wygnac, -nam, 
-naiem,  va.  perf. ;  1)  a\x^' 
treiben,  certretben,  Der= 
jagen,  oerroeifen,  auäroeifen, 
heraustreiben;  Oerauäftöbern; 
bydlo  —  na  pole  baä  SStef) 
aufö  g^elb  treiben;  —  psa 
z  pokoju  ben  Sunb  a\\§>  bem 
3tmmer  jogen;  —  nieprzyja- 
ciela  z  kraju  ben  g^etnb  auä 
bem  Sanbe  uertreiben;  — 
kogos  z  kraju  jmnbn  beä 
Sanbeä  oerroeifen;  z  ojcöw 
swych  ziemi  przez  wroga 
-nany  aug  bem  Sanbe  fet= 
ner  ^äter  oom  5£i"i>c  t)er= 
trieben;  —  mitosc  z  serca 
bie  Siebe  ous  bem  §erjen  oer» 
bannen. 

Wyganianie,  Wygonie- 
nie,  -nia,  sn.  Sluätreiben  n., 
SSertreiben  n.,  aSerjagen  n., 
SBerroeifen  n.,  3Serbannen  n. 

Wyganid  si§,  -nie,  -nilem, 
vr.  perf.  ficft  fattfam  auö= 
tobeln,  tabelnb  auäjprec^en. 

Wygarbiac,  -biam,  -bia- 
lem,  va.  imperf. ;  Wygar- 
bic,  -bie,  -bitera,  va.  perf. 
budeltg  madjen. 

Wygarbianie,  Wygarbie- 
nie,  -nia,  sn.  SBudeligmac^en 
n. ;  2lu§bu(felung/.,  aSudelw. 

Wygarbowac,  -buje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  ausgerben; 
burtiöprügeln,  burc^roic^fen. 

Wygarbowanie,  -uia,  sn. 
Slusgerben  n.\  Stuäroi^fen  »., 
Sur^prügeln  n. 


Wygardlowac,  -dluje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  mit  £ebens= 
gcfaör  erringen,  erfd^roingen. 

Wygardlowanie,  -nia,  sn. 
©cfd^tDingen  n.,  (Erringen  n. 
mit  8eben§gefal;r. 

Wygamiac,  -niam,  -nia- 
lem, va.  imperf. \  Wygar- 
nac,  -ne,  -nalem,  va.  perf. 
ausfdE)arren,  f^erouäfc^acren, 
I)erauö[efen;  —  ziamka  z 
g-noju  Äörner  auö  bem  SJiifte 
tjerauäfctiarren ;  —  kartofle 
z  popiotu  bie  5^artoffeIn  auä 
ber  2lfc^e  Eierausic^arren;  — 
sie,  vr.  jum  Sorfc^etn  !ommen, 
^ei-Dorbrec^en,   ^ecDortommen. 

Wygarnianie,  Wygar- 
nienie,  -nia;  Wygarnigcie, 
-cia,  sn.  |)erauS|c^arren  «., 
§erau§[e[en  n. 

Wygasac,  -sam,  -sal'em, 
vn.  imperf. \  Wygasn^c, 
-ae,  -nalem,  vn.  perf.  auä' 
löfi^en,  Dertöfc^en,  erlöjd^en; 
auäge^en ;  pamiec  jego  czyno w 
nigdy  nie  -snie  btc  (Srinncrung 
an  feine  Säten  roirb  nie  er= 
lij)d)en;  z  nim  -sta  meska 
linia  rodziny  mit  i^m  tft  bie 
männlidie  Sinie  ber  3=amiüe 
erlofc^en. 

Wygasanie,  -nia;  Wyga- 
snigcie,  -cia,  S7i.  ßrlöfc^en 
w.,  2(uägef|en  n. 

Wygaszac,  -szam,  -szaJem, 
va.  imperf. ;  Wygasic,  sze, 
-siJem,  va.  perf.  auälöfc^en, 
unterbrücEen. 

Wygaszanie,  Wygasze- 
nie,    -nia,  sn.    SCusIöf^en  n. 

Wygatunkowac,  -kuje, 
- walem,  ra.^er/.  auöfortleren, 
auöfonbern. 

Wygatunkowanie,  -nia, 
sn.  Stusfonbern  n.,  2Iuäfor= 
tieren  n. 

Wygawedzenie,  -nia,  sn. 
Sluöplaufc^en  n. 

Wygawgdzic,  -dze,  -dzi- 
lem.  va.  perf.    auäploufc^en. 

Wygdakac,  -kam,  -kalem, 
va.  perf.  auögad^em. 

Wygdakanie,  -nia,  sn. 
aiuöqarfern  n.  j 

Wygderac,   -ram,    -ral'em,  | 
va.  perf.    auäfc^impfen,  auä= 
janfen;  —  co  etro.  erfnurren. 

Wygggac,  -gam,  -gaiem, 
va.  perf.  auöfc^nattern.  • 


Wyggganie,  -nia,  sn.  Slus: 
fcf)nattern  n. 

Wygiac,  -gne,  -giaJem,  va. 
perf.]  Wyginac,  -nam,  -na- 
lem, va.  imperf.  biegen,  um= 
biegen,  aufbiegen,  verbiegen, 
beugen;  calkiem  -gielas  ka- 
pelusz  bu  ^aft  ben  §ut  ganj 
oerbogen;  n64  jest  calkiem 
-giety  baö  2)Zeffer  tft  ganj 
Derbogen ;  —  sie,  vr.  ficö  biegen. 

Wyginanie,  -nia ;  Wygi§- 
cie,     -cia,    sn.    Stegen     ».; 


Ji3iegung  f.,  Sug  m.,  ®in 
biegung  /. ;  —  spreiyny  @tn 
btegung  ber  (5^eber;  —  trwale 
bleibenbe  Einbiegung. 

Wygin%c,  -ne,  -nalem,  vn. 
perf.  ausfterben,  ausgeben, 
eingeijen ;  oerfc^roinben,  oer» 
fommen,  oerloren  gelten;  ten 
rodzaj  antylopy  -nal  cal- 
kiem biete  2lntiIopengattung 
ift  ganj  auägeftorben ;  wszyst- 
kie  nam  drzewa  -nely  alle 
Säume  finb  unä  eingegangen ; 
w  tej  bitwie  wszyr^cy  -neli 
in  btefer  ©c^tad^t  ^aben  aüe 
ben  Sob  (^efunben;  caly  röd 
-nal  ba§  ganje  ©efd^le^t  ift 
erlüfd^en. 

Wyginigcie,  -cia,  sn.  3lus=> 
fterben  n.,  ©rlöfc^en  «.,  ein= 
ge^en  n.,  SJergel^en  n. 

Wygl^d,  -u,  pl.  -y, 
sm.  aiusfe^en  «.;  tw6j  zly 
—  mnieniepokoibeinfd&Iec^teö 
2lu§fe^en  beunruhigt  mtc^. 

Wygl^dac,  -dam,  -dalem, 
I.  vn.  imperf.;  Wygl^dnac, 
-ne,  -nalem,  I.  vn.  perf.\  1) 
auäfel^en,  ausfc^auen;  czemu 
dzis  tak  zle  -dasz?  marum 
fd^auft  bu  ^eute  fo  fc^Iec^t 
auä?:  to  jest  czlowiek,  ktory 
nigdy  dobrze  nie  -da,  a 
pomimo  tego  jest  zawsze 
zdrow  baö  ift  ein  SJienfc^, 
ber  nie  gut  auäfd^aut  unb 
tro^bem  immer  gefunD  ift; 
teu  mi  cos  -da  na  zto- 
dzieja  ber  fommt  mir  une  ein 
3)tcb  oor;  jakby  to  brzydko 
-dalo,  gdyby  .  .  .  roie  pßltc^ 
roitrbe  ba§  au§fc|auen, 
roenn  .  .  . ;  alez  to  glupio 
-dalo  baä  öat  aber  bumm 
auägefc^aut;  2)  ^erauäfc^auen, 
f)tnau§fe^en;  —  przez  okno  jum 
genftcr   t)inauäfc^auen;   —   z 


Wygladalka 


492 


Wygodny 


czego  auö  etiD.  ^erauöfc^auen, 
^erauägucfen,  ^erauäfiängen, 
^erouäragen ;  II.  va.  ermatten, 
nac^  etiDttö  ousfc^auen;  — kogo, 
czego  nad^  imnbm,  etro.  fd^auen, 
jmnbn,  etro.  erroartcn;  -dam 
cie  od  rana  icf)  erroatte  bic^ 
feit  bem  2)?orgen;  prozno 
-dasz  pomocy  umfon[t  fcf)auft 
bu  bic^  nad)  §ilfe  um. 

Wyglq,dalka,  -ki,  ^Z.  -ki, 
sf.  ©ucEtübe  f. 

Wyglgjdanie,  -nia;  Wy- 
gladnigcie,  -cia,  sn.  1)  2luä5 
jc^auerx  n.,  Sluöfe^en  n.;  2) 
§inauö^auett  n.,  ^inauö» 
jet)en,  §inauäguäen  n.,  hin- 
ausragen M. 

Wyglijowac,  -juje,  -wa- 
iem,  ra.  per/.   2luöglüf)en  n. 

Wyglijowanie,  -nia,  S7i. 
Stuögtü^en  n. 

Wyglizöwac,  -zuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  ausrotten,  Ber= 
nid&ten. 

Wyglada  =  ZagJada. 

Wygladek,  -dka,  pl.  -dki, 
sm.  Endomychus  (§nfe!ten- 
art). 

Wygladniec,  -nieje,  -nia- 
iem,  vn.  perf.   glatt  werben. 

Wygladzac,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  imperf.\  Wygla- 
dzic,  -dze,  -dzilem,  va.  perf. 
1)  auäglälten,  glätten,  glatt 
machen;  deske  —  ein  33rett 
obf)o5eln-,  2)  certUgen,  aus- 
rotten; azeby  myszy  wytrue 
i  swierszcze  -dzic  um  bie 
3)?äuie  3u  Dergiften  unb  bie 
©rillen  ausjurotten ;  —  co  z 
pamieci  etro.  auä  bem  ©ebäd^t- 
niffe  ftrcidöen. 

Wygladzad,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  im  per  f.  \  Wyglo- 
dzic,  -dze,  -dziiem,  va.  perf. 
auet)ungern. 

Wygiadzanie,  Wygla- 
dzenie,  -nia,  An.  1)  3iuö= 
glätten  n. ;  2)  2(uörotten  w., 
Vertilgen  «.;  3)  =  Wyglo- 
dzenie,  9luö^ungern  n. 

Wygladzonosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©lätte/.,  ©lattl)eit/., 
2luggeglöttete(s)n. ;  geroanbtes, 
roeltmännifc^eö  SUcfen,  gute 
ü)lonietfn. 

Wyglaskac,  -skam,  -aka- 
iem,  va.  perj.;  Wyglaski- 
wa6,      -skuje,     -walem,     ra. 


imperf  l)erauSftrcic^eln,  glatt.; 
flreic^eln;  burc^  ©(^meic^elei 
erreid^en. 

Wyglaszad,  -szam,  -sza- 
lem,  va.  imperf. ;  Wyglosid, 
-sze,  -silem,  va.  perf.  au^= 
fprec^en,  Derüinben ;  Dor= 
tragen;  —  wyklad  einen  33or= 
trag  iöalten;  nie  -szaj  swych 
przewrotnych  zasad  fpri^ 
uid^t  beine  Detfel)rten  ®runb= 
fä^e  auö,  Derbreite  nid^t  2C. 

Wyglaszanie,  Wyglosze-  [ 
nie,  -uia,  SSerfünben  n.,  3lus= 
fprec^en  n.,  3?ortragen  n. 

Wyglobiac,  -biam,  -bia- 
}em,  va.  imperf.;  Wyglebic, 
-bie,  -biJeiD,  va.  perf.  1) 
Deriicfen,  augi^ö^len,  tief  aue= 
^ö^ten;  2)  ergrünben,  er= 
forfcöen. 

Wyglodniec,  -nieje,  -nia- 
lem,  vn.  perf.  auöl)ungern, 
hungrig  roerben;  -nialy  aus» 
gehungert. 

Wyglodnienie,  -nia,  sn. 
2luöget)ungertl)eit  /. 

Wyglodzic,  f.  :Wyg}adzad. 

Wygmatwac,  -wam,  -wa- 
Jem,  va.  perf.  l)eraufn)icEeln, 
entroitren,  au^  bem  ©eroirr 
herausbringen. 

Wygmatwanie,  -nia,  sn. 
vSntrcirren  n.,  £erau§roidEeln  n. 

Wygmeraö,  -ram,  -ratem, 
va.  perf.  mül)fom  ^eraug= 
finben,  f)erausframen,  heraus« 
|ud)en. 

Wygmeranie,  -nia,  sn. 
§erausfinben  n.,  ^erausfud^en 
«.,  ^eraugframen  n. 

Wygnaö,  fie^e:  Wyganiad. 

Wygnanie,  -nia,  sn.  3Set= 
bannung  /.,  (Sjil  n. ;  skazac 
na  —  oerbonnen;  trzy  lata 
spedzilem  na  -niu  brei  3a{)re 
^abe  id^  in  ber  SSerbannung 
jugebrad^t. 

Wygnaniec,  -nea,pl.  -ncy, 
s?M.  SÖerbannte(r)  m.,  Sanbeä» 
Derroieyene(r)  m. 

Wygnanka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ä5etbannte  /.,  Sonbeäoer: 
roiefene  /. 

Wygnanczy,  adi.  33er= 
bannungö»,  S3erbannten». 

Wygnarowac,  -ruje,  -wa- 
lem, va.  perf.  ernähren,  unter- 
l^alten. 

Wygniataö,   -tarn,  -talem, 


va.  imperf.  *,  Wygniesc, 
-gniote,  -gniotlem,  va.  perf. 
auäfneten,  auäbrürfen,  ouö= 
preffen;  —  sok  z  jag6d  ben 
(Saft  au^  ben  Söeeren  preffen; 
—  cos  z  gliny  etro.  au§  Son 
fncten. 

Wygniatanie,  nia;  Wy- 
gnieceuie,  -nia,  sn.  2lus= 
Ineten  «.,  2luäpreffen  n, 

Wygniatalnia,  -ni,  pl. 
-nie,  6/.  Äeffelfd^miebe  /. ; 
33lect)prt§an[talt  /. ;  ^^re6= 
mafd^ine  f.,    gormmajc^ine  /. 

Wygnicie,  -cia,  sn.  3luea 
faulen  n. 

Wygnic,  -gnije,  -gnilem, 
vn.  perf.  ausfaulen. 

Wygnieciarka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  i£tangmafc6ine  f.,  3iut= 
ftoftmafdiine  /. 

Wygniezdzic  si§,  -zdze, 
-zdzilem,  vr.  perf.  jur  ®elt 
fommen  (oon  äJögeln);  = 
Wylegnac  sie. 

Wygniotki,  -tk6w,  plur. 
tant.  2;reber  pl.,  Srefter  pl., 
S)rüfen  pl. 

Wygnoic,  -je,  -ilem,  va. 
perf.  ganj  auä-,  burd^faulen 
laffen;  ben  3(der  gut  büngen, 
mitten. 

Wygnojenie,  -nia,  sn. 
Surc^büngen  n. 

Wygoda,  -Aj^pl.  -dy,  sf.; 
dim.  Wygodka,  -ki,  pl.  -ki, 
6/.  Sequemlic^feit  /.,  ftomfort 
«I,;  lubic  -de.  bie  Sequemlic^s 
feit  lieben;  mieszkanie  urza- 
dzone  z  wszystkiemi  -dami 
eine  mit  allem  Äomfort  auö= 
geftattete  Sßo^nung;  bedziesz 
mial  wszelkie  -dy,  tak  jak- 
bys  byl  u  siebie  w  domu  bil 
wirft  jebe  S3equemlt(^feit  ^a= 
ben,  alö  ob  \)\x  bei  bir  ju 
§aufe  rcöreft. 

Wygodnis,  -sia,  pl.  -sie, 
sm.  3l^eid^ling  m.,  bie  Se« 
quemttc^feit  liebenber  SRenfd^. 

Wygodny,  adi. ;  Wygo- 
dnie,  adv.  1)  bequem,  fom= 
fortabet,  gemäd^lid);  prowa- 
dzid  -ne  zycie  eiix  bequemet 
Scben  fül^ren;  -na  droga  pro- 
wadzi  pod  göre  ein  bequemer 
iffieg  fül^rt  bergauf;  calkiem 
-dnie  urzadzone  ganj  fomfor« 
tobel  eingcrid^tet;  2)  roill= 
fahrig,  geföttig. 


Wygodzenie 


493 


Wygrzaö 


"Wygodzenie,  -nia,  sn. 
2lnbequemen  «.,  3lnpaffen, 
^utcc^tmadöcn  n. 

Wygodziö,  fiel^e :  Wyga- 
dzac. 

Wygoiö,  ftel^e  Wygajac. 

Wygoleö,  -leje,  -lalem,  vn. 
per/,  nadt,  !a^l  roctben. 

Wygolenie,  -nia,  sn.  Stuäs 
rafteren  n. 

Wygolic,  fiel^c  Wygalac. 

Wygolocic,  -ce,  -cRem, 
va.  per/,  berauben,  entblöfien, 
ausleeren. 

Wygon,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Srtft  f.,  3Stcl^n)cg  m.,  SJief)- 
roetbc  f.,  SDurc^trieb  m. 

Wygonic,  ficl^e:  Wyganiac. 

Wygonica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf. ;  dim.  Wygonka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  U^te  Jbeetfurc^e. 

Wygonowy,  adi.  SSiel^= 
roetbe=,  SSie^raeq»,  2;riften=. 

Wygorewad,  -warn,  -wa- 
iem,  vn.  imperf. ;  Wygorzec, 
-rzeje,  -rzalem,  vn.  perf. 
auggebrannt,  auögebarrt  roer= 
ben,  ausbrennen. 

Wygorewanie,  Wygorze- 
nie,  -nia,  sn.  Slusbarren  «., 
■ausbrennen  «. ;  —  wielkiego 
pieca  2luäbranb  m.  be§  $oc^= 
ofen§. 

Wygorsowac,  -suje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  auöfc^nciben, 
entblößen;  ein  ouSgefd^nitte» 
neS  Äleib  anjte^en;  — sie,  vr. 
bie  33ruft  cntbüöfien. 

Wygorsowanie.  -nia,  sn. 
aiuäfc^netben  n.,  Sluefc^nitt 
m.;  ©ntblößcn  n.  ber  a3ru[t. 

Wygorzalos6,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  aiuögebrannt^cit  f., 
2Iu§aebranntfetn  n. 

Wygorzelina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  ausgebranntes  (grbreic^. 

Wygospodarowac,  -rnje, 
-waiem ;  Wygospodarzy  6, 
-rze,  -rzylem,  va.  perf.  au§= 
iDtrtfc^aften,  burc^  bte  3Birt= 
id^aft  erretcben;  für  bte  SBirt» 
id)aft  ausgeben. 

Wygotowac,  -tuje,  -wa- 
iem,  va.  perf. ;  Wygotowy- 
wa6,  -waje,  -waiem,  va. 
imperf.  1)  auSFod^en,  au§=» 
lo(i)tn  laffen;  2)  ausfertigen; 
fertigftetten. 

Wygotowanie,  Wygoto- 
wywanie,  -nia,  .sn.  1)   3luÖ= 


!o(^en  n. ;  2)  SluSfertigen  n. ; 
SluSferttgung  /. 

Wygodka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  fief)e  Wygoda;  2)  SIbtritt 
m.,  2lbort  tn.,  SlbortSgebäube 
n.,  3letirabe  /".;  —  z  zam- 
knieciem  wodnem  SDBaffer» 
Ilofett  n. 

Wyg6rowa6,-ruje,  .walem, 
vn.  perf.  fic^  cntporfc^roingen, 
ftd^  emporheben,  ben  ^öd^ften 
©ipfet  erreid^en,  lutminieren; 
übertreffen;  -wany  biS  aufS 
l)öcbfte  geftetgert,   übertrieben. 

Wygrabiac,  -biam,  -biaiera, 
va.  imperf.;  Wygrabic,  -bie, 
-bilem,  va.  perf.  I)eraus= 
re^en,  ^erauS^arfen;  (bilbt.) 
auSpIünbern;  ausrauben. 

Wygrabianie,  Wygrabie- 
nie,  -nia,  sn.  ijerauSred^en 
n.,  ^erauSbarfen  n. 

Wygrabki,  -köw,  plur. 
tant.  mit  ber  §arfc  auSger{ffe= 
neS  3e"9- 

Wygracowaö,  -cuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  mit  ber  §arfe 
glatt  machen. 

Wygraö,  -gram,  -gralem, 
va.  perf. ;  Wygrywac,  -warn, 
-waleni,  va.  perf.  1)  gen)in= 
nen;  —  zakiad  eine  3Bette 
geroinnen ;  —  bitwe  bie  ©d^Iad^t 
geroinnen;  —  pieniadze  w  kar- 
ty  (Selb  im  Äartenfpiel  ge= 
roinnen ;  —  proces  einen  5{5ro« 
je^  geroinnen;  myslisz,  ies  na 
tem  wiele  -grat?  glaubft  bu 
baburc^  nie!  geroonnen  ju 
[}aben?;  2)  fpielen,  mufijteren; 
-wac  na  fortepianie  35erfd^te=» 
beneS  auf  bem  .<?Iaüier  fpielen. 

Wygramolic  sig,  -mole, 
-lUem,  vr.  perf.  fid^  mit  3Jiüf)e 
l^erauSarbeiten. 

Wygrana,  -nej,  pl.  -nej, 
sf.  1)  ©teg  w. ; "  2)  ©eroinft 
»w.,  SCreffer  w?. ;  dac  za  -na 
ia^  ©pict  geroonnen  geben; 
glowna  —  Haupttreffer;  nie 
daje  jeszcze  za  -na  id^  gebe 
baS  ©pie[  nod^  nic^t  auf. 

Wygraniczaö,  -czam,  -cza- 
iexa,  va.  imperf. ;  Wygrani- 
czyö,  -cze,  -czyJem,  va.  perf. 
abgrenzen,  abfonbern. 

Wygraniczanie,  Wygra- 
niczenie,  -nia,  sn.  2lbgrenjen 
n.,  2lbfonbern  n. 

Wygranie,  Wygrywanie, 


-nia,  sn.  1)  ©eroinnen  n. ;  2) 
3[uSfpieIen  n. 

Wygrazac,  -ia.m,  -iaiem, 
va.  imperf.;  Wygrozic,  -±e, 
-zilera,  va.  perf.  öurdE)  Siro» 
{)ungen  abnötigen. 

Wygrazanie,  Wygroze- 
nie,  -nia,  sn.  (Srjroingen  n., 
Slbnötigen  n.  bur^  Sro^ung. 

Wygrazac,  -iain,  -zalem, 
va.  imperf.]  Wygrq.zyc,  -±e, 
-ijiem,  va.  perf.  unter  bem 
SBaffcr  J^ercor^oten. 

Wygrazanie,  Wygr^ze- 
nie,  -nia,  sn.  ^eroorljolen  n. 
aus  bem  SOBaffer. 

Wygryz,  -u,  pl.  -y,  sm. 
SUäufe»,  SBurmfraf!  m. 

Wygryzac,    -zam,    -zatem, 

I.  va.  imperf.]  Wygryzc, 
-ze,  •zl'em,  1.  va.  perf. ;  1)  aus- 
beizen, I^tneinbeifeen,  auS= 
freffen ;  —  dziure  w  chlebie 
ein  2od)  im  33rote  auSfreffen; 
arszenik  -za  i;elazo  3lrfeni! 
ftigt  baS  ©ifen  auS,  greift 
baS  ®ifen  on;  ropa  -zla 
kawal"  ciala  ber  ®iter  ^at 
ein  großes  ©tüdE  gleifc^  auS»- 
gefreffen;  2j  aUeS  ju  Xoht 
beifien,  erroürgen;  wilk  -gryzi 
cala  obore  ber  SCöoIf  l^at  ben 
ganjen  ©toH  ©c^afe  crroürgt; 
3)  —  kogo  jmnbn  auSbeifeen, 
oertreiben,  cerjagen;  ciaglerai 
intrygami  zostal  -ziony  z  tego 
domu  er  rourbe  auS  biefem 
§aufc  burc§  eroige  ^^tJ^ifl^" 
oertriebcn ;  stare  pszczoJy 
-zly  mlode  bte  alten  Stenen 
^aben  bie  jungen  auSgebiffen ; 

II.  —  sie,  vr.  fid^  [jerauS» 
beiden,  ftc^  aufroffen ;  fii^  »on 
einer  ßranffieit  eri^olen. 

Wygryzanie,  Wygryzie- 
nie,  -nia,  sn.  2luSbet|en  n., 
^erouefrcffen  n. 

Wygryzmolenie,  -nia,  sn. 
SluSfri^eln  n. 

Wygryzmoliö,  -le,  -lifem, 
va.  perf.  auSfri^eln. 

Wygrzac,  -grzeje,  -grza- 
Jem,  I.  va.  perf. ;  Wygrze- 
wac,  -warn,  -walem,  1.  va. 
imperf.  auSoiärmen,  burc^s 
roänttt'n;  —  dla  chorego  iöt- 
ko  baS  93ett  für  ben  Äranfen 
burd^roärmen;  II.  —  sie,  vr. 
ftd^  roärmen,  fic^  erroärmen, 
ftc^  burc^roärmen;  kot  sie  -wa 


Wygrzanie 


494 


Wyistoczyc 


na   sioncu   btc   Sa^e    roärmt 
fid^  in  ber  ©onne. 

Wygrzanie,  Wygrzewa- 
nie,  -nia,  sti.  ©rtüärmen  n., 
2)ut^n)ärmen  n.,  Slugtuärmen 
n.;  -wanie  dula  w  ognisku 
fryszerskiem  SBörmen  ber 
Sd^ürbel;  —  wiazek  Äelaza 
SBätmen  be§  ©tfenö;  —  mi- 
ler!?;a  ©d^roi^cn  n.  beö  Slleilerg, 
örül^cn. 

Wygrzebaö,  -bie,  -balem, 
va.  wiperf. ;  Wygrzebywac, 
-buje,  -walem,  va.  perj.  auö: 
graben,  l^erauSjc^arrcn,  f)er= 
ausgraben,  Iieroorgraben;  ko- 
gut  -buje  ziarnka  z  piasku 
ber  $al)n  fdjarrt  ©amen  auä 
bem  ©anbe  {)erauä;  w  nocy 
ktos  trupa  -bal  in  ber  IRacftt 
l^at  jmnb  bie  Seiche  augge= 
graben. 

Wygrzebanie,  Wygrze 
bjrwanie,  -nia,  sn.  Sluägra« 
ben  n.,  |>erau§fc^arren  n., 
ÖerBorgrabcn  n. 

Wygrzecznic,  -nie,  -nilem, 
va.  perf.  artiger  mactien. 

Wygrzeczmec,-nieje,-nia- 
tem,  vn.  perf.  artiger  rccrben. 

Wygrzewacz,  -a,  -pl.  -e, 
sni.  SSorroärmofen  m.,  S5or= 
ro  ärmer  m. 

Wygrzmocenie,  -nia,  sn. 
2)urct)prügeln  n.,  ®urd)roal= 
fen  n. 

Wygrzmocic,  -ce,  -cilem, 
ca.  perf.  burr()prügeln,  burc^s 
roalten. 

Wygubiac,  -biam,  -blaJem, 
va.  imperf.\  Wygubic,  -bie, 
■bilem,  va.  yerf.  üerüeren, 
IjeraitöoerUeren;  ausrotten, 
ocrtilgen,  oernic^ten;  -bifem 
jjulares  z  kieszeui  ic^  l^abe  bie 
33ör[e  au§  ber  %(i.\i!jt  uerloren; 
-bit  ich  wszystkich  do  szczetu 
er  f)at  fie  atte  big  gum  testen 
ausgerottet. 

Wygubianie,  Wygubie- 
nie,  -uia,  sn.  SSerlieren  n.\ 
Sertilgung  f.,  2lugrottung  /'. ; 
srodek  na  —  brodawek, 
pluskw  aUarjen«,  Söanjen» 
»ertilgungämittel  n. 

Wygumowad,  -muje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  fteif  gum« 
mteren. 

Wygumowanie,  -nia,  sn. 
Summieren  n. 


Wyguzdrac  sig,  -dram, 
-dralem,  vr.  perf.  nad^  oiclem 
Strubeln,  3öubern  fertig 
werben. 

Wygwarzac,  -rzam,  -rza- 
Jem ,  va.  imperf. ;  Wygwa- 
rzy<S,  -rze,  -rzylem,  va.  perf. 
auäplaubern;  —  sie,  vr.  fict) 
auöDlaufcöen. 

Wygwizdac,  -dam,  -dalem, 
va.  perf. ;  Wygwizdywac, 
-duje,  -waiem,  va.  imperf. 
auspfeifen,  pfetfenb  »ortragen ; 
sztuke  jego  -dano  w  teatrze 
fein  ©tiidE  rourbe  im  SE^eater 
ausgepfiffen;  czy  potrafisz  — 
te  melodye?  roirft  bu  biefeä 
©tüdf  pfeifen  fönnen? 

Wygwizdanie,  Wygwi- 
zdywanie,  -nia,  sn.  ^U5= 
pfeiten  n. 

Wygwozdzic,  -idie,  -zdzi- 
lem,  va.  perf.  entnageln,  bie 
5RäaeI  ^erauänel^men. 

Wygzic,  -ze,  -zilera,  va. 
perf.  burdö  9{eden  üerjagen, 
üertreiben,  jum  Sßegge^en  nö= 
tigen. 

Wyhaftowac,-tuje,-waJem, 
va.  perf.  auäfticfen,  auSnäl^en. 

Wyhaftowanie,  -nia,  sn. 
2luenäf,en     n.,    Slusftiden   n. 

Wyhajtowac,  -tuje,  -w.i- 
tem,  va.  perf.  oert)ütten,  ganj 
ju  Slfcbe  oerbrennen. 

Wyhalasowac,  -suje,  -wa- 
Jem,  va.  perf.  burd^  Särmen 
erreidjen. 

Wyhandlowac,  -luje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  nuSl^anbeln. 

Wyhandlowanie,  -nia,  S7i. 
2lu6t)anbeln  n. 

Wyharowac,  -ruje,  -wa- 
lem,  va.perj.  1)  burd)  fcfiroere 
älrbeit  erreichen,  gewinnen, 
müi^fam  erarbeiten;  2)  ent= 
fräften,  fd^roäc^en. 

Wyhartowac,  -tuje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  prten,  erhärten. 

Wyhasac  sif,  -sam,  -sa- 
lem,  vr.  perf.  ft^  fatt,  mübe 
fpringen,  tongen. 

Wyheblowad,  -bluje,  -wa- 
tem,  va.  perf.  auäijobeln, 
glatthobeln. 

Wyheblowanie,  -nia,  sn. 
9luSt)obeln  n.,  ©lattl^obeln  n. 

Wyhecowac,  -cuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  auSfd^leifen, 
polieren,  roe^en. 


Wyhecowanie,  -nia,  sn. 
2luöfc^leifen  n.,  polieren  n., 
SBc^en  n. 

Wyhodowad,  -duje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  aufgießen,  ouf= 
äüd)ten,  burd^  forgfältige 
^^flege  gro^jietien. 

Wyhodowanie,  -nia,  sn. 
Slufjie^en   «.,    'itufjüc^ten  n. 

Wyhowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
belgiicfee  ©enfe. 

Wyhukac,  -kam,  -kalem, 
va.  perf.  1)  ein  ©etöfe  oon 
fid^  geben;  2)  burc^  üärmen 
jmnbu  »ertreibeu;  —  co  na 
kim  etra.  burdb  Carmen  bei 
jmnbm  erreicben. 

Wyidealizowac,  -zuje, 
-walem,  va.  perf.  ibealifieren. 

Wyidealizowanie,  -nia, 
sn.  ^beatifieren  n. 

Wyikrzac,  -krzam,  -krza- 
■lem,  va.  imperf. ;  Wyikrzyc, 
-krze,  -krzylem,  va.  perf.  Xitn 
gifc^rogen  f^erauäne^men; 
—  kogo  jmnbn  berupfen, 
matt  madien. 

Wyikrzanie,  Wyikrze- 
nie,  -nia,  sn.  .;0erau5ne^meu 
n.  uon  g-ifc^rogen. 

Wyimek,  -mku,  pl.  -mki, 
6^/«.  äluSgug  m. 

Wyiskac,  -kam,  -kalem, 
va.  perf.  nuSlaufcn;  forgfäl= 
tig,  mü{)felig  l^eraugfuc^en, 
l^erauellauben. 

Wyiskanie,  -nia,  sn.  Slu§- 
taufen  n. 

Wyiskrzac,  -krzam,  -krza- 
iem,  I.  va.  imperf.;  Wyi- 
skrzyc,  -krze,  -krzylem,  I.  va. 
perf.  funtelnb  erhellen,  ftra|= 
lenb  erleud^ten ;  -krzone 
gwiazdami  niebo  ber  ^ellge» 
ftirnte  |)iminel;  II.  —  sie, 
vr.  1)  fid)  fd^neujen  (non 
©ternen);  2)  fic^  entfräftcn; 
3)  —  sie  na  okup  fid^  (\\x^= 
beuteln. 

Wyiskrzanie,  Wyiskrze- 
nie,  -nia,  sn.  ISr^ellen  n., 
®rleucf)ten  n. ;  —  sie  ©d^neu= 
gen  n.,  (Sntfräften  n.,  9luS= 
beuteln  n. 

Wyistoczenie,  -nia,  sn. 
SSoUfü^rung  /. 

Wyistoczyc,  -cze,  -czy- 
lem,  va.  perf.  rotrflic^  mad^en, 
»oHfüljren. 


Wyiscic 


495 


Wyjednac 


Wyisciß,  -szcze,  -scilem, 
va.  per/,  toa^t  machen,  ooU= 
bringen,  DoEfüf)ren. 

Wyjadacz,  -a,  pl.  -e,  S7tt. 
2lu5fteffer  m.,  ©cl^maro|er  m. 

Wyjadac,  -dam,  -dalem, 
va.  imperf.;  Wyjesc,  -jem, 
-jadiem,  va.perf.  auäeffen,  auf= 
effen,  auf;iel^ren,  auäfreffen ;  — 
sie,  vr.  fid^  »oHfreffcn,  id^ma» 
ro^en;  —  sie  z  czego  fic^ 
ausbeizen. 

Wyjadanie,  Wyjedzenie, 
-nia,  sn.  3(ufeffeit  n.,  3lug= 
treffen  w.,  ätufgel^ren  n, 

Wyjalowiac,  -wie,  -wia- 
lem,  va.  imperf. \  Wyjalo- 
wic,  -wie,  -wilem,  va.  perf. 
unfrud&ttar  machen. 

Wyjalowie6,  -wieje,  -wia- 
tem,  vn.  perf.  unfruchtbar 
nierben. 

Wyjarzmia6,  -miam,  -mia- 
lem,  vr.  imperf.;  Wyjarz- 
mic,  -mie,  -milem,  va.  perf. 
entjoci&en,  com  Qoc^e  befreien, 
a.\x^   bem    3ocf)e   auöfpannen. 

Wyjarzmienie,  -nia,  sn. 
©ntjoc^en  n. 

Wyjasniac,  -niam,  -nia- 
iem,  L  va.  imperf. ;  Wy- 
jasnic,  -nie,  -niletn,  I.  va. 
perf.  1)  aufbettern,  auf^eüen ; 
-nij  czolo  fjeitere  beine  ©ttrn 
auf ;  —  niebo  ben  §immel  öetter 
ntai^en;  2)  erflären,  aufüäcen, 
2tuff(^luB  geben  ;  -nij  mi  prosze 
te  czesc  twego  listu  erfläre 
mir,  bitte,  btefen  2;eit  beincä 
Sriefcä ;  II.  —  sie,  vr. 
1)  fic^  aufheitern,  fii^  erf)eEen ; 
-nia  sie  eä  fängt  an,  fi^  auf'= 
jul^eitern;  2)  ficö  aufflären; 
to  nieporozumienie  jui;  sie 
-nilo  biefeg  HJiifioerftänbnil 
rourbe  fd^on  aufgeflärt. 

Wyjasnianie,  Wyjasnie- 
nie,  -nia,  sn.  1)  (Srflärung 
/.,  2luffc^luB  m.;  2)  2tuf[)et= 
lerung  /.,  ßrtiellung  /. 

Wyjasniec,  -nieje,  -nia- 
i'em,  vn.  perf.  I^ell,  l^eiter 
ro erben.  I 

Wyjawiac,  -wiatn,  -wia-  j 
lern,  va.  imperf.;  Wyjawic, 
-wie,  -wilem,  va.  perf.  ent= 
pUen,  entbeöen,  an  ben  S;ag, 
an§  Sid^t  bringen,  eröffnen, 
offenbaren,  mitteilen,  üer= 
raten;    —    komuÄ   tajemnice 


[  imnbm  ein  ©e^etmniö  ent« 
I  betfen;  -vvic  mysl  swoja  feine 
j  ©ebanfen  enttjüHen;  —  sw6j 
1  plan  feinen  $Ian  eröffnen; 
[  —  sie,  vr.  l^erauäfommen, 
belannt  werben,  jum  33orfct)ein 
fommen,  fid)  jetgen. 

Wyjawianie,  Wyjawie- 
nie,  -nia,  sn.  ©ntbecfung  /., 
3Jltttei[ung  /.,  Offenbaren  n. 

Wyjazd,  -u,  pl.  -y,  sm. 
2tuäfat)rt  /.,  3lbretfe  /.,  316= 
fal^rt /.,  3luäfabten  «.;  mu- 
siaietn  odJoÄyc  swöj  —  ic^ 
mu^te  meine  3tbreife  Der= 
fd^ieben ;  bylismy  przy  -jeidzie 
pociagu  mir  raaren  bei  ber 
3(6fo^rt  be§  Sugeä. 

Wyjazdowy,  adi.  31b» 
faörtö=. 

Wyj%c.  -jme,  -jaJem,  va. 
perf. ;  Wyjmowac,  -muje, 
-watem,  va.  imperf.  1)  l^erauä= 
net)men,  ausnel^men,  auä= 
gießen;  —  kale  z  rany  bie 
^ugel  a\x^  ber  3Bunbe  l^eraug- 
jiel^en;  —  miecz  z  poehwy 
ba§  ©ctjttiert  an^  ber  ©d^eibe 
jiel^en;  -ja!  kieske  z  kie- 
szeni  er  gog  bie  Sörfe  auä 
ber  2;af(|e  l^eraug;  wyjm 
wszystko  z  pudelka  nimm  aHe§ 
au§  ber  ©ct)ad^te[  f)eraus;  — 
chleb  z  pieea  ba§  58rot  au§ 
bem  Dfen  fc^teben;  —  komu 
cos  z  ust  jmnbm  etro.  auö  ber 
©eelc  fpred^en,  imnbm  ba§ 
2Bort  con  ber  ^vmo^t  nel^men; 
—  najpiekniejsze  kawalki  z 
jakiegos  pisma  bif  fd^önflen 
©teEen  auä  einer  ©djrift  ^er» 
auäneE)men ;  2)  au§nel^= 
men,  auöfc^IieBen;  ta  ustawa 
nie  -muje  nikogo  biefeä  ©efe^ 
mad^t  feine  Slusnal^men ; 
-jawszy  mit  2tu5nat)me,  au§= 
genommen ;  -jety  z  pod  prawa 
reditloö,  ber   3?ed^te  ocrtuftig. 

Wyjadrzac,  -drzam,  -drza- 
lem,  va,  imperf.;  Wyja- 
drzyc,  -drze,  -drzyiem,  va. 
perf.  1)  ben  Äern  l^erauä^ 
nel^men;  2)  augeinanberfe^cn, 
erflärcn. 

Wyj%drzanie,  Wyj^drze- ; 
nie,  -nia,  sn.  1)    $erau5nef)=  j 
men  n.  bes  ÄerneS ;  2)  2Iuäein= 
anberfe^en  «.,  ®rflären  n.      i 

Wyj^kac,  -kam,  -kaiem ; 
Wyjaknac,  -ne,   -natem,  va. 


perf. ;  Wyj^kiwac,  -kuje, 
-walem,  va.  perf.  ^erauä= 
ftottcrn,  ftotternb  l^erauä= 
bringen,  l^erauöftammeln. 

Wyjakanie,  Wyj^kiwa- 
nie,  -nia  ;  Wyji.knif  cie,  -cia ; 
sn.  feerauäftotteru  n.,  §et= 
auöftammetn  n. 

Wyj^tek,  -iku,  pl.  -tki, 
sm.  1)  Sluöntt^me  /.;  niema 
reguly  bez  -tku  (e§  gibt)  feine 
Siegel  o^ne  3lusna[)me;  wszy- 
scy  bez  -tku  gtosowali  za 
nim  alle  ol^ne  Sluönal^me 
ftimmten  für  il^n;  2)  Sluögug 
w. ;  czytalem  tylko  -tki  z 
tej  powiesci  id^  ^abe  nur 
Sluäjüge  au§  biefem  Sfloman 
gelefen. 

Wyjatkowy,  adi. ;  Wy- 
j%tkowo,  adv.  2Iuänal^me=, 
2lu6na§mg=,    au§nal)m§n)eife. 

Wyj^trzyc,  -trze,  -trzy- 
lem,  va.  perf.  auäeitetn,  au^- 
fc^iDÖren. 

Wyjatrzenie,  -nia,  sn. 
SHuäcitern   «.,   äbfc^toären  n. 

^yjec,  -jca,  pl.  -jce,  sm. 
33rüEaffe  m. 

Wyjechac,  -jade,  -chalem, 
vn.  perf.\  Wyjezdzac,  -dzam, 
-dzalem,  vn.  imperf.  aus» 
fahren,  ^inauöfol^ren ;  abrei= 
fen;  —  za  granice  inä  3luö= 
tanb  fal)ren;  —  komu  na- 
przeciw  jmnbm  entgegen» 
fal^ren;  -chai  w  trzy  dni  po 
slubie  er  ift  brei  Sage  nac^ 
ber  ^od^jeit  abgercift;  —  z 
czem  mit  etiö.  Dorgeritten 
fommen,  etm.  auftifdjen,  aufä 
2;apet  bringen ;  zawsze  -diJasz 
ze  swoim  majatkiem  \iVi.  er= 
jäf)lft  mir  immer  oon  beinem 
Vermögen;  zawsze  -dzie  z 
czems  niepotrzebnem  er  pla^t 
immer  mit  etrc.  Unnötigem 
^erauä;  znowu  mi  z  tem 
-dÄasz?  fommft  "avi  mir  roieber 
bamit?;  —  z  czem  jak  z 
61epa  kobyla  na  targ  mit  etro. 
jur  Unjeit  ^erauöplat?en. 

Wyjechanie,  Wyjezdze- 
nie,  -nia,  sn.  2lu§fal)ren  »., 
§eraugfai)rcn  n.,  2tbreifen  n.; 
^erau9pla(}en  n. 

Wyjednac,  -nam,  -natem, 
va.  perf.;  Wyjednywac, 
-nuje,  -walem,  va.  imperf. 
1)    erroirfen,   »erfc^affen;    — 


Wyjednanie 


496 


Wykaz 


komu  przebaczenie  jjmnbtn 
SSerjeU^ung  auSroirfert;  — 
laske  ©naDe  au§n?irlen;  2) 
auöflletc^en. 

Wyjednanie,  Wyjedny- 
wanie,  -nia,  sn.  1)  ©troirfen 
n.,  3lii5iDit!en  n.,  U5erfc^affen 
«.;  2)  9lu§gletc^en  n. 

Wyjedzenie,  Wyjesc, 
fiel)e :    Wyjadanie,    Wyjadac. 

Wyjezdne,  -go,  sing, 
tant.  sn.  2luöfa^rt  f.,  21b» 
reife  /. ;  przy  -m  bei  ber 
Slbrcife;  jestem  na  -m  id^  Bin 
im  93egriffe  abjureifen. 

Wyjezdny,  adi.  9lbreife=. 
Wyjef  dzic,  -zdie,  -idziJem, 
va.perf. ;  WyjeÄdzac,  -dÄam, 
-dualem,  va.  imperj.  auö= 
fahren;  —  konia  baö  ^ferb 
5ureiten*/  —  droge  ben  SDBeg 
ausfai^ren;  —  kogo  jmnbn 
tüd^tig  ^etuntermadien,  a\x^= 
fdE)eIten. 

Wyjezac,  -zam,  -Äalem, 
va.  imperf:;  Wyjezyd,  -4e, 
-iylem,  va.  perf.  ©tadjeln 
auffteHen,  au|jpteisen. 

"Wyjezanie,  Wyjezenie, 
-nia,  sti.  Sluffteüen  n.,  Sluf« 
fpreiiien  n.  Don  ©taci^clti. 

Wyjezdzanie,  Wyjezdze- 
nie,  -nia,  sn.  2lugfat)ren  w., 
9lu§reiteu  n. 

Wyjgcie,  -cia ;  Wyjmowa- 
nie,  -nia,  sn.  2litSnef)men  n., 
^erauäncl^tnen  «.,  2Iu§3iet)en 
n. ;  —  k61  3luibinbcn  n.  ber 
3laber. 

Wyjgczeö,  -cze,  -czatem; 
Wyjfkn^ö,  -kne,  -knalem, 
vn.  unb  va.  perf.  {jerauSä^j^en, 
feufüenb,  ftö^nenb,  äd^jenb  t)er» 
auQftofeen;  —  co  etro.  erfeuf= 
gen,  er)"li3I)nen. 

Wyjgczenie,  -nia;  Wyjg 
knigcie,  -cia,  sn.  ^eraus- 
äc^jen  n.,  (Srfeufgen  «.,  (gr= 
ftö^nen  n. 

"^yjf  zyczyö  sig,-cze,-czy- 
lem,  vr.  perf.  fiel)  uerftänbi» 
gen;  nie  mödz  sie  —  fid^ 
nid&t  red^t  auäbrüdten  lönnen. 

Wyjrzeö,  -rze,  -rzalem, 
vn.  perf.;  Wyzieraö,  -ram, 
-raIem,Dn.  imjser/.auäfd^auen, 
Ijeraugfc^auen,  l^erougfeEien. 

Wyjrzenie,  Wyzieranie, 
-nia,  sn.  2luSfd^auen  n.,  §ev» 
auäfc^auen  n.,  ^erauäfel^en  n 


Wyjscie,  Wyjsc,  fiel^e 
Wychodzic,  Wychodzenie. 

Wyjuczenie,  -nia,  sn.  2lb= 
nel^men  n.  be§  ©aumfattelö. 

Wyjuczyc,  -cze,  -czylem, 
va.  perf.  ben  ©aum[attel  aB= 
ne[)men. 

Wyjurzyc  sig,  -rze,  -rzy- 
lem,  vr.  perf.  ausBodEenjcn, 
ben  SBodfgeftanI  ron  fid^  geben, 
cerfdiroinben  inacf)en. 

Wyjuszenie,  -nia,  sn.  ©nt= 
jaudöen  n. 

Wyjuszyc  -sze,  -szylem, 
va.  perf.  entjaud^en,  ba§  Xier» 
Blut  auslaufen  laffen. 

Wyka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
(Vicia)  SßidEe/. ;  —  hiszpan- 
ska  ©roe  f.\  —  wonna  3So- 
gelrotde;  —  tyczna  S8ol^nen= 
©tinfbaum;  —  siewna  2Bif= 
fenilee  w.,  ©fparfette  /.,  tür= 
fifcBer  Ätee. 

Wykadza6,  -dzaro,  -dza- 
*em,  va.  unb  vn.  imperf.'., 
Wykadzid,  -vize,  -dziiem,  va. 
perf.  1)  auäräud^ern;  —  po- 
k6j  ba§  ^xmxnn  augräud^ern; 
2)  —  kogo  jmnbn  »erjagen, 
Dertreiben. 

Wykadzanie,  Wykadze- 
nie,  -nia,  sn.  1)  2lu§täud^ern 
«.;  2)  S^erjagen  n. 

Wykalaö,  -lam,  -latem, 
va.  imperf. ;  Wykoln^c,  -ne, 
-nafem,  va.  per/.   auöftccBen; 

—  komu  czem  oczy  jmnbm 
mit  etro.  bic  2lugen  augfted^en ; 

—  sie  vr.  fid^  l^en)or=,  fjer^ 
auöfted^en,  fic^   j^erausroinben. 

Wykalanie,  Wykluwa- 
nie,  Wyklucie,  Wykolnig- 
cie,   -cia,   äw.   2luäfted^en   «., 

—  sie,  |)erDorfted)en  n. 
Wykalaczka,  Wykalacz- 

ka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  i^CL\)n' 
ftod&er  m. 

Wykamieniowad,  -niuje, 
-walem,  va.  perf.  bie  Steine 
auötefen,  oom  2lder  roeg» 
fc^affen. 

Wykapaö,  -pie,  -palem, 
vn.  perf.  tropfcnroeifc  auä» 
laufen;  -ny  roie  auö  ben  2hl» 
gen  gefc^nitten,  im  l^öd^ftcn 
©rabe  äl^nlid^. 

Wykaplonid,  -nie,  -nitem, 
va.  perf.  laftrtercn,  jum  Äa= 
.  paun  madjen. 


Wykaplonienie,  -nia,  sn. 
Äaftrieren  n. 

Wykapturzac,  -rzam,  -rza- 
lem,  va.  imperf.:,  Wykaptu- 
rzyö,  -rze,  -rzytem,  va,  perf. 
bie    SKön^gfappe    abnebmen; 

—  sie,  vr.  aug  bem  Drben 
treten. 

Wykarac,  -ram,  -ralem, 
va.  perf.  auöftrafen,  burd^ 
©traten  oerttigen. 

Wykarbo-waö,  -buje,  -wa- 
Jem,  va.  perf.  auäfetBcn, 
ÄerBen  augfc^neiben. 

Wykarbowanie,  -nia,  sn. 
2lu6ferben  n. 

Wykarczowaö,  -czuje, 
-walem,  va.  perf.  auärobcn. 

Wykarczowanie,  -nia,  sn. 
2Iu§roben  n. 

Wykarmiac,  -miam,  -mia- 
*em,  va.  imperf. ;  Wykar- 
mic,  -mie,  -raifeni,  va.  perf. 
augfüttern,  auämäften,  auf= 
füttern,  aufjietjen;  grofefäugen, 

■Wykarmianie,  Wykar- 
mienie,  -nia,  sn.  2luffüttern 
«.,  2lusfüttern  n.,  2luämäften 
n.,  @roi53ie[jen  «.;  ®rofe= 
fangen  n. 

Wykastrowaö,  -struje, 
-walem,  va.  perf.  faftrieren. 

Wykastrowanie,  -nia,  sn. 
Äoftrteren  n. 

Wykaszlac.  -szlam,  -szla- 
lem,  vn  perf. ;  Wykaszliwad, 
■Inje,  -walera,  vn.  imperf. 
auö^uften,  fiuftenb  ^erou§» 
roerfen,    ooHenbä    auSl^uften; 

—  sie,tjr.  fic^  oöHig  auäl^uften; 
ben  |)uften  Io§  roerben. 

Wykaszlanie,  Wykaszli- 
wanie,  -nia,  sn.  2lu§=» 
Ruften  «.;  ^»üfteln  n.,  @e=» 
laufte  n. 

Wykatowac,  -tuje,  -watem, 
va.  perf.  jmnbn  l^enferä= 
mäfiig  bel^anbeln,  prügeln, 
peitfd)en,  mattern. 

Wykaz,  -u,  pl.  -y,  sm. 
2lusn)etä    m.,    Stad^roeiö    m., 

—  hipoteczny  §t)potl5e!en» 
fd£)ein  m. ;  —  dowodW  prze- 
wozowych  Ü6ergab§Derjeic^= 
Uta  n.  ber  oerfaubten  @üter; 

—  dowodow  przewozowych 
nadesziych  2ibgabäoer3ei(^= 
ni§  bec  angenommenen  Srang» 
porte ;  —  gospodarki  @e= 
barungäausrociä ;       —      kar 


Wykazac 


497 


Wyklepaö 


pienieznjch      2lugtt)ei§      über  j 
oerjcic^nete   ©ttafbeträge;   — 1 
moaety  ^DiünjUfte  /.,  ©orten» 
jettel  OT. ;    —    obciazenia  po- 
eiagu^SugöbetaftunggauätDeiä ; 

—  odbiorczy  ■Ü5erna^möDer= 
geidiniä;  —  odzieÄy  slu- 
ibowej  S)!enfl!leiDer=a3etei= 
tungälifte  /". ;  —  ogöluy  po- 
trzebnych  mateiyatow  3Jlate= 
riotpräHmtnare  pZ,;  —  oplat 
zawierzonych  ilrebitierungä« 
auäroeiö;  —  pro^ny  gef)laug= 
roeiö;  —  przeladuuku  Um^ 
labefd^ein;  —  przesylek  wa- 
Äonych  z  iirzedu  ^onfigtia» 
tion  /.  über  nac^geroogene 
JJrac^tgüter ;  —  tabom  kole- 
jowego  aBagenftanbäauöroeiö; 

—  ttumokow  przyjetych  Stuf» 
gabäprotofoC  n.  über  ©cpäcf; 

—  wyladowaiiia  2luslabe= 
fctietrt,  ®ntlabefc^ein. 

Wykazaö,  -i,e,  -zalem,  va. 
perf. ;  Wykazy  wac,  -zvye, 
-walem,  va.  imperf.  auäroei» 
feit,  beroeifen,  tiact)tüeifen,  bar= 
tun,  fe^en  laffen;  -ze  ci  z  do- 
kumentöw,  ze  jestem  w  swo- 
jem  prawie  id^  tuerbe  btr  auä 
ben  Sofumenlen  beiueifen,  ba^ 
ic^  in  meinem  diid^te  bin;  — 
swöj  röd  szlacbecki  feine  abe- 
lige ^erfunft  augtoeifen;  ra- 
chunkiem  mateniatycznym 
-zal  mylnoSc. . . .  burdj  eine 
mat^ematifcf)e  3iecf)nung  be= 
löieS  er  baä  ^jcrtümlic^e . . . .; 
-lismy  juÄ  na  inoem  miejscu, 
46....  roir  l^aben  f^on  an 
anberer  ©teile  nad^geroiefen, 
bafe . . . ;  —  sie,  vr.  \\ä)  auä= 
roeifen,  fid^  legitimieren. 

Wykazalny,  nac^roeisbar, 
nacbroeielic^. 

Wykazanie,  Wykazy wa- 
nie,  -uia,  sn.  9lusroeifen  »., 
Seroeifcn   n.,  3^ad^iDeifen  n. ; 

—  sie  Segitimation  /. 
Wyk§,pa6,     -pie,     -palem, 

va.  perf.  auöbaben ;  —  sie,  vr. 
fic^  auäbaben,  (fii|))  baben. 

Wyk^panie,  -nia,  sn.  3lu§« 
baben  n. 

Wyk^sac,  -sam,  -aaJem ; 
"Wykq,8i(5,  -sze,  -silem,  va. 
perj.  auäbei^en,  herausbeißen, 
raegbeißen,  roegfc^eucfien;  — 
sie,  vr.  fic^  roed^felfeitig  janfen, 

Slownik  polsko-niemiecki. 


ficf)  [)erumbeiBen;  —  sie  z  cze- 
go  ficb  loämac^en. 

Wyk^sanie,  Wyk^sze- 
nie,  -nia,  sn.  2tuöbei|en  n., 
|)erauö=,  äüegbeifeen  n.,  aßeg- 
fc^euc^en  n. 

Wykichac,  -cham,  -chalem ; 
Wykichn^c,  -ne,  -nalem; 
va.  perf.,  auöniefen;  —  sie, 
vr.  ftc^  ausniefen;  fid^  ooll= 
enb§  au§niefen. 

Wykichanie,  -nia,  sn. 
äluciniefen  n. 

Wykielza«5,  -zam,  -zaiem; 
Wykielzn^ö,  -zne,  -znalem, 
va.  perf.  abjänmen,  baä  ®e= 
bif(  abnel^men;  —  sie,  vr. 
jü^elloä  [oSgel^en,  barauf  IoS= 
[türmen. 

Wykielzanie,  -nia ;  Wy- 
kielznigcie,  -cia,  sn.  2lb= 
jäumen  n. 

Wykierowac,  -ruje,  -wa- 
lern,  va.  perf.  bie  gehörige 
atid^tung  geben,  lenten,  leiten; 
potrafimy  sobie  zaradzic  i  iu- 
teresa  —  pomyslnie  roir  lDer= 
ben  unä  gu  raten  unb  ben  ©e= 
fc^äftcn  eine  günftige  Stic^tung 
ju  geben  roiffen;  —  kogo  na 
CO    jmnbn   ju    etro.  mad^en: 

—  kogos  na  porzadnego  czto- 
wieka  au§  imnbm  einen  an= 
ftänbigcn    2)lenftf)en    mad^en; 

—  kogo  imnbn  anführen, 
übet  beraten,  in  bie  ^atjdpe 
bringen;  —  si§,  vr.  fic§  in 
bie  ^atfc^e  bringen;  —  sie 
na  CO  ctro.  werben. 

Wykierowanie,  -uia,  sn. 
Senfenn.,  Seiten  n.,  gurren  «.; 
üblfä  3Jlitfpiften. 

Wyking-c,  -ne,  -naiem.  va. 
perf.  berausroerfen. 

Wykipiec,  -pie,  -pialem, 
vn.  perf.  auöfo^en,  auölau= 
fen,  fo^enb  übergeben,  über= 
ficben. 

Wykipienie,  -nia,  *M._9lu§; 
fieben  n.,  Sluslaufen  n.,  Über= 
fod^en  n. 

Wykipnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
(Ag-aricia)  ©^roammforalte  f. 

Wykisie6,  -sze,  -sileni ; 
Wykisn%6,  -sne,  -sn^Iem,  vn. 
perf.  oöUig  auägären,  beim 
©dren  übertaufen. 

Wykisienie,  -nia;  Wyki- 
snigcie,  -cia,  sn.  2luögä= 
ren  n. 


Wykitowac,  -tuje,  -walem» 
va.  perf.  ausfitten,  mit  fiitt 
auefleben. 

Wykitowanie,  -nia,  sn. 
Slusfitten  n. 

Wykiwa6,  -warn,  -walem, 
va.  perf.  ^erauärütteln,  l^er» 
ausjd^ienfcrn;  —  gwo^i^  z 
deski  einen  5J^aget  auä  einem 
33rette  ^erauofd^tentern;  — 
kogo  imnbn  noäfü^ren,  in  bie 
i^lemme  bringen. 

Wykiwanie,  -nia,  sn.  $er= 
außrütteln  n.,  $erauäf(§Ien= 
fern  «.;  übler  Sienft. 

Wyklajstrowaö,  -struje, 
-walem,  va.  perf.  auälteBen, 
auotteiftern. 

Wyklajstrowanie,  -nia, 
sn.  Sluöfleben  n.,  2lu5flei- 
ftern  n. 

Wyklarowac,  -ruj§,  -wa- 
iera,  va.  perf.  auätlären,  ob- 
flären,  tiar  mad^en;  —  sie,  vr. 
flar  rcerben,  fiel)  fläcen. 

Wyklaskac,  -skam,  -ska- 
lem,  va.  perf. ;  Wyklaskiwaö, 
-skuje,  -walem,  va.  unb  vn. 
imperf.  auä=,  ^erouä=,  ^er» 
üorMatfd^en;  lange  flatfctjen. 

Wyklaskanie,  Wyklaski- 
wanie,  -nia,  sn.  Stuoflatfc^en 
n. ;  öecDorllatf  ^cn  n. 

Wykl^c,  -klne,  -kln^iem, 
va.  ptrf.\  Wyklinaö,  -nam, 
-nalem,  va.  imperf.  oerflud^cn, 
in  ben  93ann  tun. 

Wyklecenie,  -uia,  sn.  §er= 
ausbafteln  n. 

Wykleciö,  -ce,  -cilem,  va. 
perf.  I^erougbafteln. 

Wyklejaö,  -jam,  -jalem, 
va.  imperf. \  Wykleid,  -je, 
-ilem,  va.  perf.  ausfteben, 
ouSleimen. 

■WyklejanJe,  Wyklejenie, 
-nia,  sn.  3luäfleben  n.,  2lu6<= 
leimen  n. 

Wyklekotad,  -tam,  -taiem, 
va.  perf.  ousplappern,  auä« 
flappern;  —  co  na  kim 
imnbm  etro.  abfc^roa^en,  ab= 
bringen. 

Wyklekotanie,  -nia,  sn. 
Sluöplappern  n,  2lu§ftap» 
pern  n. 

Wyklepac,  -pie,  -palem, 
va.  perf.  1)  (^er)auä!lopfcn; 
2)  abnü^jen,  abbrefd^en ;  3) 
auäfd^roa^en. 

32 


Wyklepanie 


498 


Wykolatac 


Wyklepanie,  -nia,  sn.  1) 
(§er)»2lU6flopfen  n.;  2)  2lbnür 
^en  n.;  3lbbrefdE)en  n. ;  3)9luö- 
jc^tna^en. 

Wykl§cie,  -cia ;  Wykli- 
nanie,  -nia,  sn.  Sßetfluc^en 
n.,  SSerroünfc^en  «.;  33ann= 
fludÖ  w. 

Wyklfczeö,  -cze,  -czalem, 
ra.  per/,  ausfnien,  but^ 
Äniett  erreid)en,  fnienb  er» 
betteln ;  —  sie,  vr.  ausfnten, 
gehörige   B^it    gelniet    f)aben. 

Wyklgczenie,  -nia,  sn. 
Stusfnien  n. 

Wyklgslosc,  -sei,  pl.  -sei, 
sf.  5«onoejität  /.,  3iunberl^a= 
benbett  /. 

Wyklfsly,  adi.'.,  Wyklf- 
slo,  adv.  bauchig,  runD,  ec= 
[)aben,  fonüej. 

Wykl§sn§;<3,  -ne,  -naiem, 
vn.  perf.  fic^  oon  innen  l^erauS 
erl^eben,  ftd)  aufbaudEien,  ftd^ 
aufbudeln,  baucf)ig,  runb,  et° 
t)aben  roerben. 

Wyklina,  fiel^e;   Wiklina. 

Wyklinac,   -nam,    -nalem, 

1)  va.  perf.    fie^e:    Wyklac; 

2)  vn.  perf.  fluchen. 
Wyklinienie,      -nia.      sn. 

2luöteilung  /. 

Wykluczac,  -czara,  -cza- 
lem,  va.  imperf.-^  Wyklu- 
czyc,  -cze,  -czylem,  va.  per/. 
auöjc^lie^en,  ausfc^etben,  aus» 
ftofien;  —  kogo  z  uniwer- 
sytetu  imnbn  oon  ber  Uni- 
oetfität  auSfc^Iicfjen ;  zostal 
-czony  z  towarzystwa  er 
rourbe  oon  ber  (SefeUfd)aft 
auägejd^Ioffen. 

Wyklad,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  35ortrag  tw.;  ©arfteßung 
/.,  2)ar[egung  /. ;  -y  uniwersy- 
tetu  ludowego  bie  SSorträge 
ber  33oIföuntDerftlät ;  ucze- 
szczac  na  -y  bie  'JJorträge  be« 
jucken,  frequentieren;  —  sy- 
steraatyczny  filozofii  f5ftcma= 
tijd^e  ©arfteßung  ber  ^^iIo= 
l'opl^ie;  z  calego  tego  -u  oka- 
zuje  sie  .  .  .  au6  biefem 
ganzen  SSortrag  gel)t  fiernor . . . ; 
-y  jego  SS}  bardzo  interesu- 
jace  jeine  SSorträge  finb  fel^r 
intereffant;  2)  Sd^aufteQung 
f.,  Einlegen  n.,  9luglegen  «.; 
chleb     -öw     ©d^aubrot     n.; 


st61  -6w  ber  ©d^aubrottifd^  tn.; 
3)  2luätegung  /.,  (Srflärung  f. 

Wykladacz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  äluGleger  7n.,  ©jeget  m., 
@rf lärer  m. ;  —  snöw  2:raum= 
beuter  m. 

Wykladac,  -dam,  -dalem, 
va.  imperf. ;  Wylozyc,  -4e, 
-zyJeni,  va.  perf.  1)  auö» 
legen,  fiinauslegen,  l|erauö= 
legen;  —  wszystko  z  kufra 
na  stot  aßeg  au§  bem  Äoffer 
auf  bfn  %\\6)  le^en;  2)  a\x%- 
legen,  oerfleiben,  einlegen;  ka- 
zal  cal'a  posadzke  —  marmu- 
rem  er  tiefe  ben  gonjen  5u|= 
boben  mit  SRarmor  üerfleiben ; 
szafa  -dana  drzewem  maho- 
niowem  ein  mit  3JJal)agoni= 
l}Olj  eingele^^ter  ©c^ranf;  3) 
üortragen,  SSorträge  l^alten; 
-klada  historye  na  futej- 
szym  uniwersytecie  er  trögt 
on  ber  ^iefigen  Unioerfität 
@efd)td^te  Dor;  nikt  tak 
jasno  nie  -klada  jak  on 
niemanb  trägt  fo  flar  nor  roie 
er;  4)  ertläreu,  beuten,  aug- 
legen;  —  jakiegos  autora 
einen  9lutor  ertlären;  rozni 
roinie  to  -dali  »erfc^iebcne 
^aben  eg  nerfc^ieben  gebeutet; 
-Äyli  mu  sen  jego  fie  I;aben 
if)m  feinen  Sraum  gebeutet; 
5)  üorfd^ie^en,  auslegen;  -löz 
za  mnie  tymczasem  te  kwote 
a  zwröce  ci  z  podziekowa- 
nieni  lege  einflroetlen  biefe 
©umme  für  mid^  au§  unb  ic^ 
roerbe  fie  bir  mit  S)ant  gu= 
rüderftatten ;  —  na  co  für 
etro.  oeriDenben;  6)  —  konie, 
wo}y  bie  5ßferbe,  bie  DdEifen 
auäfparnen. 

Wykladanie,  Wylozenie, 
-nia,  sn.  Sluölegen  n.,  3Jai= 
legen  n.,  ©cflären  n.,  S)euten 
«.,  SSortragen  ?;.,  (Sjcgefe  /.; 
2luäfpannen  n. 

Wykladnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  Sluslaberampe  /. 

Wykladniczy,  adi.  ©Epo» 
nentiat=;  —  rachunek  Dtec^- 
nung  mit  ©rö^en  »on  t)er= 
änberltd&en  ©jponenten. 

Wykladnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©Eponent  m.,  2lnjetger  w., 
SOerbältniä»,    iSBurjeljetger  m. 

Wykladnosö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  3luglegbar!eit  /. 


Wykladny,  adi. ;  Wykla- 
dnie,  adi\  1)  auslegbar,  er= 
örtert,  beutli(t);  2)  jum  ^u§= 
einanberlegen,  -floppen. 

Wyklamac,  -mie,  -magern, 
va.  perf.  auslügen,  burc^ 
Sügen  erreid)en,  erlügen;  — 
sie,  vr.  burc^  2ügen  lost  ommen, 
fict)  berauälügen. 

Wyklamanie,  -nia,  sn. 
§erau§lügen  n.,  ©rlügen  n. 

Wyklosic  sig,  -sze,  -siJem, 
rr.  perf.  alte  ßijxen  befom- 
men,  in  bie  5Sl^ren  fdjieften, 
gereift  fein. 

Wyklocenie,  -nia,  sn^ 
Slus^anfen  n. 

Wyklocic,  -ce,  -eilem,  va. 
perf.  erjanfen,  auö^anfen, 
ourc^  ^ottfen  erreict^en;  — 
sie,  vr.  fic^  ausjantcn;  ju 
janfen  auftjören. 

Wykluc,  -kluje,  -klulem, 
va.  perf. ;  Wykluwac,  -warn, 
-wai'em,  va.  imperf.  auä= 
fted^cn,  auöptden,  burc^piden; 
—  sie,  vr.  ^id)  burc^  ^tdten  unb 
©ted^eu  l^eroorarbeitcn,  auä» 
btedjen,  au§  bem  ©i  frieden. 

Wykn§,6,  -kne,  -Wem,  vn. 
imperf.  ftc^  getoöfjnen,  ange= 
roijtinen. 

Wyknigcie,  -cia ;  Wyknie- 
nie,  -uia,  sn.  ©eroö^nen  n., 
Slngeroöl^nen  n. 

Wykocenie  sig,  -nia,  sn. 
Sommern  n.,  Riefeln  n. 

Wykocliaö,  -cham,  -cha- 
lem,  I.  va.  perf.  1)  innigft 
liebgeroinnen;  2)  —  rosliny 
baä  Süac^ätum  ber  ^ftan^^en 
förbern;  II.  —  sie,  vr.  ftcft 
genug  lieben,  üiel  geliebt  t)a= 
ben;  2)  gut  fortlommen,  üppig 
auffd&iefeen. 

Wykocic  sif,  -ce,  -cilem, 
vr.  perf.  lämmern,  jidcrn, 
^unge  werfen. 

Wykoleic,  -je,  iiem,  va. 
perf.  entöletfen ;  —  sie,  vr.  ent= 
gleifen;  pociag  -leil  sie  ber 
3ug  ift  entgleift. 

Wykolejenie,  -nia,  sn. 
©ntgleifung  /. ;  —  pociagu 
Qugöentgtetfung  /". 

Wykoln^c,  Wykolnigcie, 
fiebe:    Wykalac,    Wykalauie. 

Wykolatad,  -tarn,  -talem, 
va.  per/,  auöflopfen,  roeg- 
flopfen,  burd)  J!Iopfen  erreid^en. 


Wykolatanie 


499 


Wykpiö 


auäporfien;  —  co  na  kim 
bittc^  Bteleä  93itten,  3Jia^nen 
etm.  von  imnbm  erteilen; 
—  sie,  er.  ftct)  mit  Tlü^e  uttb 
9fot  '  ^erauäar6eiten,  lo§« 
machen. 

Wykolatanie,  -nia,  sn. 
aiuöüopfen  ».,  2(uöpocf)en  n. 
Wykolysac,  -sze,  -salem, 
va.  perf.  aus=,  ^erausfd^auletn ; 
lüiegen  ;  —  kogo  jmnDn  auf; 
erjiefien. 

Wykolysanie,  -nia,  sn, 
9luS',  ^erausfc^aufeln  n. 

Wykomenderowac,  -ruje, 
-walem,  va.  per/,  bdac^icren, 
abotbnen,  abfommanbieten. 

Wy  körnender  owanie,  -nia, 
sn.  SOetac^ieren  n.,  3(borbnen 
n.,  atblommanbieien  n. 

Wykomplementowac, 
-tuje,  -walem,   va.  perf.  ljin= 
auäfompKmentieren,        burd^ 
Komplimente  tüe^bringen. 

Wykonac,  -nam,  -naJerr, 
va  ;perf. ;  Wykonywac, 
-nuje,  -walem,  va.  imperf. 
üetric^ten,  roUjieI)en,  au6= 
üben,  BoUftreden,  boU=,  au6= 
füf)ren;  zaden  z  nich 
nie  chcial  —  okrutnego 
rozkazn  feiner  Don  i^nen 
rooUte  Den  graujamcn  93efel^[ 
DoQfÜfiren;  —  na  kim  kare 
smierci  bie  SobeSflrafe  an 
jmnbm  DOÜftrerfen;  pojat  moj 
plan  i  -nal  go  jak  najdo- 
k*adniej  er  bat  meinen  «pton  | 
begriffen  unb  ir}n  aufö  ge= : 
nauefte  auägefül^rt ;  -naio  sie 
eä  i[t  ooUBrad^t ;  —  sumien- 
nie  swoje  obowiazki  feine 
^flic^ten,  gunftionen  ge= ' 
roiffenl^aft  ausüben,  cerrid^ten;  ' 
—  przysiege  ben  (Stb  leiften. 
Wykonalnos6,  -sei,  sing, 
taut.  sf.  2lugfü^rbor!ett  f., 
iBoUftredbarfeit  /.  \ 

Wykonalny,  adi.  auä= 
füf)rbar,  ooüftcecfbar. 

Wykonanie,  Wykony- 
wanie,  -nia,  sn.  SSerric^tung 
/■.,  Sluöübung/.,  SßoQftredEung 
/.,  2lu§fü{)ruiig  /.,  SSerric^ten 
n.,  Slusüben  n.,  SoQftrerfen 
n.,  SSoHfü^rcn  n.;  komu  mam 
polecic  —  wyroku  ?  roem 
foU  ic^  bie  aSoUftrecJung  be§ 
Urteilö  auftragen?  —  tej 
rzeiby  jest  tak  delikatne,  ze . .  . 


bie  aiuöfü^rung  biefer  SStlD- 
^auerarbeit  tft  fo  jart,baB  . . . ; 
to  niepodobne  do  -nia  ba§  tft 
unausführbar. 

Wykonawca,  -cy,  pl.  -cy, 

sm.  5üouftre(fer  /«.,  ^i5oUfüf)rec 

m.,  SSoßjit^er  m.,  (Sj;e!utor  m. 

Wykonawczy,    adi.    doU= 

jic^enb,  DoUfttetfenb,  ejefutio; 

wladza  -cza   üoUjte{)enbe  ®e= 

matt,   ©jefutioe  /'. ;  —  zarzad 

I  ©jefutiDDerroaltung  /. ;    -cza 

'  rada  SoUäte^ungörat  m. 

Wykonawczyni,  — ,  pl. 
\  -nie,  sf.  SSoHftrecfcriti  /.,  5Boa= 
\  äieöerin  /. 

Wykoncypowaö,  -puje, 
-walem,  va.  perf.  auöbcnfen, 
ausfinnen,  fonjipieren,  <xu^^ 
ütiöeln,  ausfinöig  mad^cn. 

Wykoncypowanie,  -nia, 
sn.  3lu3benfen  «.,  9(u3finnen 
n.,  Äorijtpteren  n.,  3lus= 
ftüaeln  n. 

Wykonczac,  -czam,  -cza- 
Jem.  va.  imperf. ;  Wykon- 
czy6,  -cze,  -ozyüem,  va.  perf. 
beenben,  ooUenben;  ausfer» 
tigen,  fertigftelten;  dzielo  je- 
szcze  nie  -czone  baä  2ßerf  tft 
nod^  nid^t  üoltenbet;  to  nie 
jest  starannie  -czone  bai  ift 
nidit  forgföUig  auggcfertiat. 
Wykonczanie,  Wykon- 
czenie,  -nia,  sn.  SSoIIenben  n., 
2luöfertigen  ».,  5"*^!^^*^ß^" 
n.,  2[u§arbetten  n.,  ^it^fl'i' 
fteren  n. 

Wykop,  -n,  2}l.  -j,  sm. 
®cbau§{)eDung  /.,  2lbtrag  m.; 
—  boczny  ©eitenentna^me  /., 
SRatcrtalgraben  w. ;  —  dla 
tamy  2ßurjelgraben. 

Wykopa6,  -pie,  -palem, 
va.  perf;  Wykopywaö,  -pu- 
je, -waiem,  va.  imperf.  auä= 
graben;  —  dol,  row,  studnie 
ein  2o(|,  einen  (Sraben,  einen 
Srunnen  ausgraben ;  —  sie,  i 
vr.  fid^  ^erauägraben,  fi(^ 
butd)orbetten. 

Wykopalisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  2luggrabung  /. 

Wykopanie,  Wykopywa- 
nie,  -nia,  sn.  älusgraben  n. 

Wykopka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
2lusrobung  /. 

Wykopycid  sif ,  -ce,  -cilem, 
vr.  perf.  1)  Den  .'porn^uf  t)er= 
Iteren,   fic|   auslaufen,  löten; 


j  2)    Jrepieren,    alle    oier    Don 
I  fic^  ftrecten. 

Wykorcic,  -ce,  -cilem,  va. 

{ perf.  l^erouöroürmen,  ^erouä« 

beißen,  toegtreiben. 

!      Wykorzeniacz,  -a,  pl.  -e ; 

Wykorzeniciel,    -a,    pl.    -e, 

!  sm.  2luörotter  ni. 

Wykorzeniac,  -niam,  -nia- 

tem,  va.  imperf. ;  Wykorze- 

nic,    -nie,    -nilem,    va.   perf. 

auörourjeln,   entrourjeln,    mit 

I  ber  Sßurjel    augretfien ;    cer- 

nic^ten,  ausrotten;  —   chwa- 

j  8ty  bag   Unfraut   jäten;  »ta- 

I  ralem    sie    nadaremnie  —   w 

!  nim    te    sklonnoäc    do  klam- 

stwa    td^    tracf)tete    umfonft, 

bei    ifim    btefe    9let,iung    jur 

Sügc  ouöjurotten. 

Wykorzenianie,     Wyko- 
rzenienie,     -nia,     sn.     (Snt' 
I  rourjeln   n.,   Slugrourjeln    n., 
\  33ernid^ten  n,,  2lu§rotten  n. 

Wykosic,  -sze,  -si'fem,  va. 
perf.  auämätien. 

Wykoszenie,      -nia,      sn. 
2tu§mä^en  n. 
Wykoszlawic,    -wie,    -wi- 
',  fem,  va.  perf.  frumm  mo(^en, 
üerbre^en ;  oerunftaUen. 

Wykoszlawienie,  -nia,  sn. 
Serbre^en  «.,  S?cümmen  n. 
Wykosztowac,  -tuje,  -wa- 
!  lern,  va.  perf.  augfoften. 
j      Wykot,    -u,    pl.    -y,     sm. 
I  2tu§^ecfen  «.,  ;örut  /. 
I      Wykowac,  -warn,  -walem; 
j  Wykuö,    -kujt,    -kulem,    va. 
\  perf.  auömei|eln,   au5fd^mie= 
I  ben,    fertig    fd^mieben;    au§= 
^auen,  einprägen,  einbrücfen. 
Wykowanie,  -nia ;  Wyku- 
cie,  -cia,  sn.  SlUömei^eln  «., 
2lu5fd§mteben  «.,  2(U'o^auen  »., 
(ginprägen  n. 

Wykowina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  SBidEenftrof)  n.\  -ny  pan- 
wiowe  ^fannenftein  m. 

Wykowisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  iÜicfenfelD  n. 

Wykowy,  adi.   SBiden». 
Wykpaö,     -pam,      -palem, 
va.  perf.  auäf ekelten,  ^erunter= 
machen. 

Wykpic,  -pie,  -pilem,  va. 
perf.:,  Wykpiwaö,  -wam, 
waiem,  i:r.  perf.  t)erf)ö^nen; 
au§foppen,  ouäloden,  abloden; 

'61* 


Wykpicie 


500 


Wykroj 


—    sie,  ^vr.    ftc^    burd^    Stft   korau    sztuke,    karte   imnbm  1  ju  l^elfen,  ftd^  au§  ber  ©c^Un-- 
aug  einer  Äd^linge  sieben.         einen  ©treid^'  jpielen!  I  ge  gu  fiepen,   fic^  toäjulügen. 

Wykpicie,  -cia;  Wykpi»  Wykrawanka,  -ki,  pZ. -ki,  Wykrgcanie,  Wykrgce- 
wani'e,  -nia,  sn.  Slusfoppcn  sf.  potnitc^e  iBauernmü^e.  nie,  -nia,  sn.  |)erausbreben 
«.,  Slusloden  «.  Wykrawek, -wka,  pi. -wki,    n,,  ^erauöwinben  m.,  §erauä= 

Wykpigrosz.-a,  pZ. -e,  «m.    sm.     aiuefc^nifel     n,,      3[b=    jieftm  m.  ;  |)etau§lügen  «f. 
Settü^er  nu,  Bauernfänger  m.   jtfinifeel  n.  Wykrgt,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 

Wvkraczaö,  -czam,  -cza-  Wykr^zaö,  -zam,  -Äalem,  ,  2luöfluc^t  /.,  Sre^erei  /., 
Um.  vn.  imperf.;  Wykro-  I-  va.  imperf.;  Wykr^zyö,  ©c^roinbelei  /.;  -y  prawne 
czvö,  -cze,  -czytem,  t;«.  per/".  '  '^,  "Mein,  I.  rn.  per/,  ^erum-  jart[Uld)e  gtneffen;  powiedz 
ausfcfireiten,  übetfdireitcn,  Greifen ;  II.  m.  ^eraugjirfeln,  otwarcie  bez  -ow,  z  czem  cie 
übertreten  •  —  za  ffranice  airfelförmtg  t)erau§fdE)neiben.  ;  tu  przystano  jage  aufrid^tig 
'  '       Wykres,    -u,   pl.  -y,   sm.    ol^ne  Sluöflüc^te,  roomit  man 

2lbrife  m.  '  bic^  ^ergefd^icft  l^at;  2)  Araber 

Wykreskowaö,  -kuje,  -wa-  i  m.,      glinten!rä^er,      ^ugel= 
lern,    va.    perf.    au§baaotie=    jieler  m. 
ren,  burc^  2lbftimmung    auö-       Wykrgtak,  -a,  pl.   -i,  sm. 
merjen,  bei  einer  3öaf)I  burct|=    (jirunim^olj    n.,    junge    »er- 
faüen  taffen.  borrte    Äiefer,    bie    mit   ber 

Wykreslac.   -lam,  -lalem,    jßurAel  {)erauägebreE)t  roirb. 
va.  imperf.;  Wykresli6,  -le,  :     Wykrg tarski, arft. f d)n)inb= 
lliem,    ^va.    perf.     1)    auö"   lerifd). 


swoich  powinuosci  bie  ©renje 
fetner  SBcfugniffe  überfc^ret- 
ien;  —  przeciwko  prawu  ba§ 
©efe^  tibettreten. 

Wykraczanie,  Wykro- 
ozeuie,  -nia,  s?i.  Slusic^rei-» 
tung  f.,  Übertretung  /. 

Wykradac,  -dam,  -daJem, 
va.  imperf;  Wykrasö,  -dne. 


-wa,  sing. 


entufiren:    —    panne    z   kla-    '    ,   .•^'...     '  i-^     u  » 


Wykreslanie,  Wykresle- 


sztoru  ein   3JläDc^en  auö  bem 

Äfofter  entführen.  ^.^^  -.^j^^  ^„_  ^^  Slueftreicben 

Wykradanie,  Wykradze- I  ,^_ .  2)  aibjeicftnen  n.,  2lb= 
nie,  -nia,  sn.  ^erauäfte^Ien  j  jeidinung  /.,  SKbri^  m.,  2luf' 
n.,  entführen  n.  rife  w.,  geometrifd^e  ÄonfttuN 

Wykrakaö,  -kam,   -kafem,  j  tJo^ 
«n.    /^e»/.     Iräi^jenb    i^erauäs  |     Wykreslny,  adi. ; -na  geo- 


genl)eit  /.,  Äniffigfeit  y.,  3Ser- 
fc^mi^tl^eit  /. 

Wykrgtny,  adi.  nerfd^ta« 
gen,  fnifftg,  oerfd^mi^t. 

Wykrochmalenie,  -nia, 
sn.  2luöftärfen  n.,  ©teif- 
matten  «. 

Wykro chmalic,  -le,  -li^em, 


bringen,  roie  ein  UnglüdEgrabe    meirya  barfteUenbe  ©eometrie.    '«•  i^«'"/-  flärfcn,  mit  ©tdrle= 
"■"■"-"    "-'""'^--"  Wykreca6,  -cam,   -calem,  i  "^^"^  ausfteifen. 

m.  4/5er/--;  Wykrgcic,  -ce,    ,.  Wykroczenie,     -ma,     sn. 

■cilem,   m.   ^er/.    auäbte^en,  1  Übertretung  /. 

fterauäbrelien,     fierauäroinben,  ,      Wykroczyciel,  -a,  pl.   -e, 

^crauägie^en;    nerbre^en;    _   sm   Übertreter  »1. 

bielizne   SBäfc^e    auöroinben;       Wykroczy6,    fte^e:    Wy- 

—  naboi  ze  strzelby  bie   8a=    kraczac. 

bung  auö  ber  Stinte   f)eraug=       Wykrojeme, -ma,  sn.  2lu§. 


!räci)iien,  auöErä^jen 

Wykrakanie,  -nia,  sn. 
Stuefcäc^jen  n. 

Wykrapiac,  -piam,  -pia- 
iem,  ra.  imperf,;  Wykro- 
pi6,  -pi§,  -pilem,  va.  perf. 
1)  ougtröpfeln;  2)  befpren» 
fein;  3)  burd)roalfen 


Wykrapianie,  Wykropie-  j  jiV^m ; '   choroba     -ciia    niu    fcftneiDen  n 
ie,  -nia,  sn.  1)  2(uötröpfeln  j  ^g^ 


«. ;  2)  Sefprenfeln  n.;  3) 
Surc^roalfen  «. 

Wykrasiö,  -sze,  -silem, 
va.  perf.  »ertc^önern;  red^t 
fett   jutic^ten. 

Wykrawa6,  -warn,  -walem; 
Wykrajac,  -jam,  -jalem,  va. 
-imperf.  \  Wykroiö, -je, -ilem, 
va.  perf.  ausfc^neiben,  ^er= 
augfc^neiben ;  —  kawal  miesa 
ze  6rodka  ein  ©tüd  glcifd) 
aus  ber  aJJitte  ^erausfd^neiben ; 
—  forme  na  Huknie  einen 
Äleiberfd^nitt   jufc^neiben;   — 


„szystkie  cztonki  bie  ^ran!-  Wykropie,  Wjrkropienie, 
tieit  ^ot  i^m  aüe  ©lieber  a\x^:.'-  f'f^e-  Wykrapiac.  Wykra- 
qebrebt;   —   oczy   bie  2lugen   P'^'®;     ^  , 

netbreben;  -  co  od  kogo  Wykrot,  -u,  pl  -y,  sm. 
ettt).  Don  imnbm  ^ecau§=  »om  ©türme  entrourjeltet 
fc^minbeln,  burc^  ©c^roinbet  j  »o"»"»  äBtnbrourf  m. 
^ecaußbelommen;  —  czem  Wykröj, -ojn,  pZ.  -oje,  sm. 
etro.  fc^roingen,  fc^roenlen ;  ,  1)  9Xuöic^nitt  m.\  2)  ©(^0= 
~  sie,  vr.  fid^  nad)  allen  1  btone /.;  ©tanje /.,  ©tamp^ 
Seiten  bre^en.  fid^  roinöen ;  fe  /.,  aJJatrije  /.,  SCue^auer 
fic^  ^erausbte^en;  fid^  um-  m.,  5ßrägftengel  w.,  ©efenf 
brefien;    —    sie     na    obcasiel«.;  —    szyny  ©infUngung^ /". 


fic^  auf  bem  SKbfa^e  umbrel^en, 
roeggei^en;  on  8i§  zawsze  po- 
trafi   —   er   roeifs  fic^  immer 


einer  ©d^iene;  -oje  walca  ßa= 
libec  m.,  3Jlattije  /.,  S3«rtie« 
fung  f. 


Wykruszac 


501 


Wykuwanie 


Wykrusza<S,  -szam,  -sza- 
Jem,  va.  imperf.]  Wykru- 
szyö,  -Fze,  -szyiem,  va.  ferf. 
augbrödteln,  ausförnen,  in 
trafen  auflöfen  unb  auä= 
faücn  Ia[jen,  ausreiben,  auS= 
bröfetn ;  —  zboäe  z  klosöw 
bag  Äorn  auö  ben  ^^ren 
reiben;  —  sie,  vr.  augbröcfeln, 
flüdEn)ei[e  ausfallen,  ftc^  aug= 
reiben;  -szyi  mi  sie  zab  ein 
3a^n  ift  mir  auägebröctelt. 

Wykmszanie,  Wykru- 
szenie,  -nia,  sn.  2lu5brö(feln 
ru;  2tusreiben«.  ;2lus£örnen  n. 

Wykrycie,  -cia,  fl.  -ein, 
sn.  (Sntbedung  /. 

Wykryc,  -je,  -lern,  va. 
perf. ;  Wykry  waö,  -wam,  -  wa- 
lem,  va.  imperf.  entbedfen, 
aufbecfen. 

Wykrzesaö,  -sam,  -salem, 
I.  va.  per/. ;  Wykrzesy wac, 
-suje,  -wai!eui,  1.  va.  imperf. 
1)  geuerfunfcu  ^erau6|rf)lagen, 
anfachen,  erroedcn;  2)  —  kogo 
jmnbn  abfd)Ietfen,  bilben,  be= 
orbeiten ;  II.  —  sie,  vr.  fic^  ab» 
fd^Ieifen,  ficf)  bilben. 

Wyki'ztusic,  -sze,  -BÜem, 
va.  perf.  [)uftenb  Ijeraugbrin» 
gen,  {)erau6^u[teii,  ^erauä» 
roürqen ;  fierausftottern. 

Wykrztuszenie,  -nia,  sn. 
§eraust)ufien  n.,  §erau§roür» 
ijen  n. ;  |)eiauBftottern  n. 

Wykrzyczec,  -cze,  -czalem, 
va.  perf.  f)erauSf(I)reien,  burd^ 
©efc^rei  errei(^en,  oettreiben ; 
—  kogo  jmnbn  befc^inipfen, 
auäjc^elten ;  —  «ie,  rr.  fid^ 
auöfdöreien,  fid^  Ijeifer  fd)reien. 

Wykrzyczenie,  -nia,  sn. 
^erousfd)ceien  «.,  %\x%= 
ft^reien  n. 

Wykrzyk,  -u,  pl.  -\,  am. 
2luöruf  m.\  2luffdt)rei  w.;  — 
boleScii  ber  2luffcf)rei  beS 
©d^mergeä;  -1  radoaci  ^ubel» 
rufe. 

Wykrzyknaö,  -kne,  -kna- 
\em,vn.pert. ;  Wykrzykiwac, 
-kuje,  -walem,  vn.  imperj. 
aufl^teien,  einen  ©dE)rei  oon 
fidö  geben;  lärmen,  aufrufen; 
a  wiee -knijmy  :  „niech  iyje" 
alfo  lafet  uns  aufrufen:  er 
lebe  l^ocf) ;  —  z  radosci  ein 
greubengefd^rei  erl^eben,  iaud^= 
jcn;  tlum  zaczat  cok  groinie 


—  bie  aiicnge  fing  an  brc». 
i)enb  ju  läcmen;  — kogoczem 
imnbn  ju  etro.  aufrufen. 

Wykrzyknif  cie,  -cia ;  Wy- 
krzykiwanie,  -nia,  sn.  3luf= 
fdireien  n.,  3tu^f4i^eien  «., 
Sluerufen  n. 

Wykrzyknik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  2lu5rufungägeidöen  n. ; 
^ntetieltion  /.,  ©mpfinbungö» 
roort  n. 

Wykrzyknikowy,  adi. 
3luötufunggjeic^en=,  ^nterjef^ 
lion^s. 

Wykrzywdzenie,  -nia,  sn. 
©rprefffn  n.,  ©treid^en  n. 
burdi  Ungered^tigteit. 

"Wykrzywdzic,  -dze,  -dzi- 
iem,  va.  perf.  burd^  Ungeredö= 
tigfeit  (rpreffen,  erlangen. 

Wykrzywia6, -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imperf.  \  Wykrzy- 
wic,  -wie,  -wilem,  va.  perf. 
oerbrefien,  ftummbiegen,  fd^ief 
machen;  —  trzewik  ben  ©c^u^ 
fc^ieftreten ;  —  gebe  ben  SKunb 
oeräiel^cn,  ©efic^tcr   fd^neiben; 

—  twarz  z  bolu  baä  ©cftc^t 
Dor  ©c^mer^i  »etjie^en;  —  sie, 
vr.  fiel)  Irümmen,  breiten, 
rcinben. 

Wykrzywianie,  Wykrzy- 
wienie,  -nia,  sn.  iüeräiel)i:n 
«.,  Serbreben  «,,  33icgen  n. 

Wykrywka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Ciififortia  C?flanje). 

Wyksigzyc,  -ze,  -zyi'em, 
va.  perf.  1)  bie  priefterlid)e 
Sßei^e  »erleiden;  2)  ber  prie= 
fterlic^en  äBeil^e  oerluftig  er= 
hären. 

Wyksyka6,  -kam,  -kalem, 
va.  perf.  auejifc^en. 

Wyksykanie,  -nia,  sn. 
Stuö^ilc^en  n. 

Wyksztalcaö,  -eam,  -ca- 
iem,  va.  imperf. ;  Wyksztal- 
cic,  -ce,  -cilem,  va.  perf.  o^V^.^' 
bilden,  entroidfeln;  —  kogos 
na  muzyka  jmnbn  JU  einem 
ÜKufifer  au^bilben. 

Wyksztalcanie,  Wy- 

ksztalcenie,  -nia,  sn.  'älu5= 
btlbcn  n.,  2luäbitbung  /., 
Silbung  /.,  (Sntroideln  n. ; 
odebral  staranno  —  er  erf)ielt 
eine  fotgfättige  2luöbilbung. 

Wyksztaltowaö,  -tuje, 
-waJem,  va.  perf.  formen, 
bilben,  gorm  »erleiden. 


Wyksztaltowanie,  -nia, 
sn.  gornien  «.,  Silben  n. 

Wykucie,  fie^e:  Wyko- 
wanie. 

Wykuc,  fie^e:  Wykowac. 

Wykudla<3,  -dlam,  -dua- 
lem, va.  perf.  tüd)lig  saufet'. 

Wykup,  -u,  pl.  -y,  sm.\ 
Wykupno,  -ua,  pl.  -na,  sn. 
2(uä=,  iioäfuuf  w.,  Söfegelb  n. 

Wykupiciel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Soäfäufcr  ?w.,  9lu5löfet  ot., 
SBefreur  m. 

Wyknpic,  -pie,  -piJero,  ra. 
perf.  \  Wykupowac,  -puje, 
-wafeni,  va.  imperf.  au^Iöjea, 
loäfaufen;  auffaufen,  roeg= 
foufen;  —  coä  z  urzedu  za- 
stawniczego  etm.  au§  bcm 
aSerfa|amte  auflöfen;  —  ko- 
gos z  niewoli  jmnbn  auä  ber 
©Hauerei  loäfaufen;  -piono 
cale  wydanie  man  f)at  bie 
ganj^e  Sluögabe  aufgelauft. 

Wykupny,      Wykupowy, 
adi.    Söfe=,    3lu§töfe=,    2lu6. 
j  fauf§=. 

!      Wykupienie,       Wykupo- 
1  wanie,    -nia,    sn.    2lu6faufen 
w.,  Soßfaufen  «.,  2luölöfen  n., 
2lusIoufcn  n. 

Wykurczac,  -ezam,  -cza- 
i'em,  va.  imperf.;  Wyknr- 
czyc,  -cze,  -czyJtm,  va.  perf. 
auöiieid^nen,  glatt  fireirf)en. 

Wykurowad,  -rujt},  -wa- 
iem,  va.  perf.  ausfurieren, 
gefunb  machen ;  =  Wyleczyö. 

Wykurowanie,  -nia,  sn. 
2lu6furieren  n. 

Wykurzac,  -rzam,  -rzaZem, 
va.  imperf. ;  Wykurzyc,  -rz§, 
-rzylem,  va.  perf.  1)  auä» 
ftäuben;  2)  ausräuchern;  3) 
oertreiben,  herausjagen;  mu- 
pze  go  stad  —  ic^  muß  i^n 
Don  l)ier  rcegtreibeu;  3)  aus- 
rauchen; poczekaj,  az  -rze 
moja  fajeczke  n)arte,  biS  id) 
mein  ^feifc^eii  auSrauc^e. 

Wykurzanie,  Wykurze- 
nie,  -nia,  sn.  \)  3luSftauben 
n. ;  2)  2lU5räuft)ern  n. ;  3)  iSer= 
treiben,  .terouSjagen. 

Wykusz,  -u,  pl.  -e,  sm. 
©rfer  w.,  SßorpuSc^en  n. 

Wykuwanie,  -nia,  sn.  1) 
fie^e:  Wykowanie;  2)  —  bez- 
posrednie  Slennorbeit  /. 


"Wykwakac 


502 


Wylegac 


Wykwakac,  -kam,  -kalem, 
va.  perf.  au§gacfern. 

Wykwasic,  -sze,  -silem, 
va.  per/.  au§)äuern,  ganj 
burdb)äuein. 

Wykwasniec,  -nieje,  -nia- 
Jem,  vn.  perf.  gang  fauer 
toerben. 

Wykwestowac,  -tuje,  -wa- 
iem,  ra.  perf.  auäbetteln. 

Wykwestowanie,  -nia,  sn. 
2tiigbetteln  n. 

Wykwiczeö,  -cze,  -czalem, 
va.  perf.  augquietfd^en,  aus; 
quicfen. 

Wykwilenie, -nia,5H.  Stus: 
lüeinen  n.,  2luögretnen  n. 

Wykwilic,  -le,  -Wem,  va. 
perf.  auäroeinen,   auögretnen. 

Wykwint,  -u,  pl.  -j,  sm. 
1)  SuEUö  771.,  ':)(uögt'fucf)tc(^s)  n., 
SJorjügUc^eCe)  ti.;  2)  Ziererei/, 
^ufe  m.,  überfeiner  ©efd^macE. 

Wykwintnisia,  -si,  pl. 
-sie,  sf.  eine  ?vrau,  bie  2luä= 
pefucftteö,  gcineö  liebt;  äJ«r= 
5ärtelte  /. 

Wykwintnik,  -sia,  2^1-  -sie, 
sm.  ein  oerroö^nter  Sienfd^, 
ber  nur  g^ein^ä  »tii)  SCuggcjuc^-- 
teö  He6t;  ^örtlinti  w. 

Wykwintnosc,  -äci,  «/«^. 
ian^  «/.  Übertreibung  /.  in 
©efd^macfäfac^en,  ®efuc$t^eit 
/.,  Slffeftation  /.:  Äomfort 
7n.,  Sujuä  VI. 

Wykwintny,  adi.;  Wy- 
kwintnie,  adv.  auägcfudjt, 
Dorjüglic^,  luEuricä;  stöt  za- 
Btawionynajwykwintniejszemi 
potrawami  ein  mit  ben  au5=- 
gefud^teften  ©peifcn  gebedter 
3!!ifcf);  —  sposöb  wyrazania 
sie  feine  SiuöDrudEeroeife; -nie 
urzadzony  luEuriös  auäge» 
ftattet. 

Wykwit,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  Slüte/. ;  to  —  jego  wy- 
bujafej  fantazyi  baä  ift  eine 
33lüte  feiner  ausic^rceifenben 
^f)antofie;  2)  Sluäioitterung/., 
äJetfoitterung  /. 

Wykwitac,  -tarn,  -taJem, 
va.  intperf. ;  Wykwitnaö, 
-tue,  -ttem,  va.  perf.  auf» 
blühen,  t)eröorb[ij^en,    6Iü[)en. 

Wykwitanie,  -nia;  Wy- 
kwitnigcie,  -cia,  sn.  9luf: 
Blühen  n.,  ^erDorblüf)en  n. 


Wykwitowac,  -tuje,    -wa- 

lern,  va.  perf. ;  Wykwitowy- 

wac,      -wuje,     -waiem,     va. 

I  imperf.  quittieren,  losniad^en  ; 

j  —  kogo  z   czego   jmnbn  be= 

itouben;  —  sie,    vr.   fid^  Ioö= 

j  macben,  fidö  freimac{)en. 

1      Wykwitowanie,    Wykwi- 

!  towywanie,  -nia,  sn.    Quit=- 

tieren  n.,  So5mad)en  n. 

Wylac,  -leje,  -lalem,  I. 
\  va.  perf.\  Wylewac,  -wam. 
-walem,  I.  va.  imperf.  au6= 
gießen,  cergiefsen,  ergiefien, 
auäfd^ütten;  —  co  ze  dzbana, 
z  wiadra  etro.  auö  bem  Äruge, 
au§  bem  Gimer  fd^ütten ;  krew 
-laibym  za  niego  id^  möd^te 
mein  SBIut  für  ifjn  üergiefeen; 
-lej  to  vvino  giffee  biefen  äßein 
auS;  —  na  kogo  zlosc  swoja 
bie  ©d^ale  feines  ^orueS  über 
imnbn  auegiefjen;  —  przed 
kioj  swoje  uczucia  feine  ©6= 
fü^Ie  Dor  fmnbm  auöfc^ütten; 

—  CO  na  papier  etiö.  ,iu  ^a= 
pier  Bringen,  nieberfd)reiBen ; 

—  na  kogo  swoje  laski  jmnbn 
mit      ©unftbegeigung      über- 
fc^Ütten ;  -lalam    niemalo   lez 
przcz  ciebie   id^   l^abe  beinet= 
roegen  nic^t  raenig  Siänen  uer» 
goffen;  byc   -lanym  dla  kogo! 
gegen    jmnbn    au^erorbentlic^ 
Uebenonjürbig  fein;  11.  ^■n.au5  = 
treten,  über  bas  Ufer   treten;  j 
z  powodu  czestych    deszczüw  [ 
-laly  rzeki  w  okolicy  infolge 
ber  pufigen  Siegengüffe  traten 
bie  g^Hiffe  in  ber  Umgegenb  axx'i 
(ben  Ufern);  III.  —  sie,  vr.  \'i  ' 
fid^  auäaie^en,  fic^  ergießen,  fid|  | 
auöfd^ütten,    auäflief^en;    -lal 
sie  atrament  bie  Jinte  ift  auä= 
gegoffen ;    —    sie    dla    kogo 
fid)    für   jmnbn   opfern,  ^in= 
geben;    cala    ztosc   -lala   sie 
na  mnie  ber  ganje   ^oxn  I)at 
fic^    über    mid)    ergoffen;    2) 
Sßaffer  obfi)Iagen. 

Wy  lanie,  Wylewanie,  -nia, 
.9«.  ^Jtuögie^en  n.,  iiergiefeen 
n.,  2(uö)c^ütten  n.\  ©rgiefiung 
/'.,  iiiebensrcürbigleit ./'. ;  $in= 
gebung  /'.,  SUifopferung  /. 

Wylatac,  -tarn,  talem; 
Wylatywac,  -tuje,  -walem, 
in.  imperf. ;  Wylecieö,  -ce, 
-cialem,  vn.  perf.  1)  aus= 
fliegen,     baoonfliegen;     ent= 


I  füej^eu;  ptak  -cial  z  klatki  ber 
'-Böge!  ift  aus  bem  Sauer  aus» 
gefloqen;  strzala  z  luku  -ta 
ber  ^IJfeit  fliegt  nom  Sogen  ab  \ 

—  komu  naprzeciw  jmnbm 
entgegenlaufen;  jezeli  be- 
dziesz  tak  zuchwalym,  -cisz 
zaraz  za  drzwi  ttienn  bu 
fo  fred^  fein  roirft,  »nirft  bu 
gleid^  jur  Sür   f)inau6ftiegen: 

—  na  ulice  auf  bie  ©trafie 
laufen;  —  w  göre  auffliegen; 

—  w  powietrze  in  bie  Suft 
fliegen;  podpalili  zapasy  pro- 
chu  tak,  ze  twierdza  -ciala 
w  powietrze  fie  jünbeten  bie 
^uloeroorräte  an,  fo  ba^  bie 
gefüing  in  bie  £uft  flog;  — 
uad  kogo  fid^  über  jmnbn 
erl&e&en;  2)  entfallen,  entfc^Iüp- 
fen;  to  mi  calkiem  -cialo  z 
pamieci  ba^  ift  meinem  ©e= 
üäc^tniffeoollflänbig  entfallen; 
z  zacisnietych  ust  -cialo  prze- 
klenstwo  feinen  gufammenge» 
preßten  Sippen  entfuhr  ein 
glnd). 


Wylatanie, 
nie,   -nia,  sn. 


Wylatywa- 
2lusfliegen  n.. 


Saoonfliegen  n. ;  (Sntfallen  n. ; 
©ntfdtlüpfen  u.,  2luffliegen  n., 
^■herausfliegen  n. 

Wyl§.dowac,  -duje,  -wa- 
lem, I.  rn.  perf.:,  Wyl^do- 
wywac,  wuje,  -walem,  I. 
vn.  imperf.  lanben;  II.  va. 
jmnbn  ans  Sanb  fe^en. 

Wyl%dowanie,  Wyl^do- 
wywanie,  -nia,  sn.  Sanben  n. 

Wyl^g,  -u,  2)1.  -i,  sm. 
Srut  ./■.,  3luggelroc^cne(ä)  u., 
•JJenaeBorene(^)  n. 

Wylecac,  -eam.  -calem,  va. 
imperf.;  Wylecic,  -ce,  -ci- 
lem ;  Wyletnic,  -tnie,  -tnilem, 
va.  perf.  lau  matten,  roärmen. 

Wyleczenie,  -nia,  sn.  ^ei= 
lang  /.,  3liisfurieren  n., 
§eiün  n. 

Wyleczyc,  -cze,  -czylem, 
ra.  2jer/'.  l)eilen,  ausfurieren, 
gefunb  machen;  ja  cie  kijem 
-cze  z  lenistwa  id^  roerbe  birfi 
mit  bem  ©todf  non  ber  g-aul« 
Ijeit  l)eilen;  calkiem  -czouy 
üollftänbig  geseilt. 

Wylegac,  -gam,  -galem, 
I.  vn.  imperf. ;  Wylegn^c, 
-ne,  -glera,  vn.  jtcrf.  abliegen 
(üou  ben  ^.pftanjen);    II.    r«. 


Wyleganie 


503 


Wylot 


perf.  burd^  Siegen  erlangen, 
erreichen;  II.  —  sie,  vr.  1) 
jatt  liegen,  fic^  fattfam  aus= 
tu^en;  —  sie  z  choroby  ge= 
nefen,  ba§  itranlenbett  oer» 
lafffn;   2)   abgeleam  roerDen. 

Wyleganie,  Wylezenie, 
-nia,  sn.  1)  Slbliegen  n.\  2)  — 
milerza  treiben  n.  bes  SJieilerö. 

Wylegitymowac,  -muje, 
-waiem,  va.  perf.  legitimieren, 
beglaubigen,  gültig  inad)en, 
auäroeifen,  bie  ©c^tl^eit  be= 
fräftigen;  —  sie,  vr.  fic^  le- 
gitimieren, fic^  ausroeifen. 

Wylepia6,  -piam,  -piafem, 
va.  impert.\  Wylepic,  -pie, 
-pilem,  va.  imperf.  ansfle= 
ben,  bef leben;  —  pudtlko  pa- 
pierem  bie  ©d^ac^tel  mit  5ßa= 
piet  augf leben;  —  oczy  bie 
Slugen  roeit  öffnen;  —  oczy 
na  kogro  jmnbn  anglo^en. 

Wylepianie,  Wylepienie, 
-nia,  sn.  Sluäfleben  «.;  — 
oczu  ©lolien  n.,  Slnftarren  n. 

Wylew,  -u,  pl.  -y,  sm. 
(Srgufe  m.j  2lustceten  n.,  Über= 
fd^roemmung  /. ;  w  ezasie  -u 
rzeki  raä^renb  beö  Sluätretenö 
beä  jjluffes;  krölewskich  iask 
-y  bie  föniglic^cn  (Snaben- 
ergüffe. 

Wylewacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Sluäaiefeer  m. 

Wylewac,  Wylewanie, 
fiebe :  Wylac,  Wylanie. 

Wylewczy,  adi.  leicht 
übprftrömenö. 

Wylewek,  -wku,  lyl.  -wki, 
sm.  airm  m.  emeö  gluffcö. 

Wylewka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©nftrötire  /. 

Wylewny,  adi.  Sluö-, 
€rgu^=,  auGgiefebar. 

Wyleic,  -le^e,  -lazlem,  vn. 
perj.\  Wylazic,  -ze,  -zilem, 
vn.  imperf.  ))  l^erauöfriec^en, 
auätriedien;  l)inaufttiec^en, 
fiinauftlettern;  —  na  drzewo 
(auf)  ben  Saum  l^inauftlettern ; 
robaki  -laia  z  ziemi  bie 
Sßürmer  friec^'en  auö  ber  @rbe 
f)erau§;  2)  j^erausfallen,  auö« 
fallen,  auäge^en;  po  chorobie 
-laia  mi  baidzo  wlosy  nac^ 
bet  kran!6eit  ge^en  mir  fe^r 
üiele  §aare  auö;  3)  ^eroor» 
treten;  z  przeraienia  oczy  na 
wierzch  mn  -lazfy  bie  3Uigen 


traten  it)m  cor  Sd^reden  auä  ] 
ben  §öt)len  ^erüor;  to  mi  nie  1 
cbce  —  z  glowy  baö  rcill 
mir  nid^t  auä  bem  Äopfe 
(^erouä);  bokiem  mu  to  -lezie 
bQ§  rcirb  il^m  jum  ^alä  6er; 
auäfriec^en ;  4)  fidE)  f)erau'j= 
arbeiten,  fic§  loömac^en,  loä= 
fommen ;  nigdy  nie  -leziesz 
z  dlugöw  bu  rcirft  nie  bie 
gdöulDen  log. 

Wyl§gac,  -gam,  -ffalem, 
va.  imperf. ;  Wyl§gn%6,  -gne, 
-giem,  va.  perf.  auöDrüten, 
Qu^beden;  —  sie,  vr.  auö» 
gebrütet,  auöge^edEt  roerben. 

Wylgganie,  -nia;  Wyl§- 
gnifcie,  -cia,  sn.  9luäbrüten 
«.,  2lust)edEen  n. 

Wylgganiec,  -nca,  pl.  -ucy, 
sm.  ^Baitarö  m. 

Wylfkac  sig,  -kam,  -ka- 
tem,  vr.  imperf. ;  Wyl§knac 
sig,  -kne,  -ktem,  vr.  perf. 
erfc^recfen,  jufammenfoQren, 
Dor  ©c^redE  auper  firf)  iein. 

Wylgkanie,  -uia;  Wyle- 
knigcie,  -cia,  sn.  ©rfc^redEen  n. 

Wylgn%c  sif,  -gne,  -gna- 
lem,  vn.  imperf.  oon  etto. 
klebrigem  loölommen,  ftc§ 
aus  bem  ©c^lamme  l^erauö= 
arbeiten. 

Wylichwiaö,  -wiam,  -wia- 
tem,  i^a.  imperf.;  Wylichwic, 
-wie,  -wilem,  va.  perf.  auö» 
rou^ern,  burc^  SBuc^er  er= 
lanaen,  erfct)n)ingen. 

Wylicowac,  -cuje,  -walem, 
va.  perf.  baö  glö^^olj  auf 
bie  fc^önere   ©eite   umfel^ren. 

Wyliczaö,  -czam,  -czatem, 
*  va.  imperf. ;  Wyliczyc,  -cze, 
-czytem,  va.  perf.  ausjä^len, 
ausced^nen,  l)ergä^len,  berec^« 
nen;  nie  potrafie  —  wszyst- 
kich  krzyvvd  przez  ciebie  mi 
wyrzadzonych  ict)  bin  nic^t 
im  ftanbe,  all  ba§  mir  oon 
bir  angetane  Unred^t  aufju» 
gä^len;  -czylpo  kolei  wszyst- 
kicb  bioracycb  udzial  w  spisku 
er  jä^lte  nac^einanber  alle 
%eitne^mer  ber  SJerfc^raörung 
auf;  -licz,  pro3ze,  wiele  toby 
musiato  kosztowac  rechne, 
bitte,  auö,  roieoiel  baä  foften 
mü^tc;  —  komu  d  wiesele 
kijöw  jmnbm  fünfjig  ©todE« 
fi^lfige   aufjä^len;    —    komn 


tysiac  dukatöw  jmubm  tau» 
fenb'SuIaten  auäjablen. 

Wyliczenie,  Wyliczanie, 
-nia,  sn.  2lu03äblen  n.,  2luö= 
rechnen  n.,  ^lufjä^len  h,,  S3e= 
redjnen  «.,  9(ufiä[|Iung  /.,  §er= 
5ä^lung  f.;  3luäbejal)lung  /".; 
Ubevfc^lag  m.\  —  kosztöw 
Äoüenüberfc^log. 

Wylina,    -ny,  pl.    -ny,  sf 

1)  abgelegte  ^aut  eineä  2;ier£ö ; 

2)  ^Rtimp^entjäutdien  n.  ber 
SJienenpuppe. 

Wylini<5,  Wylenic,  va. 
perf.  öie  §aut,  $aare,  gebcrn 
oerlieren  machen. 

Wyliniec,  Wyleniec 

-nieje,  -uiaiem,  vn.  perf.  bie 
öaut,  §aare,  gebern  oerlieren, 
fit  Ijäuten,  maufern,   baaren. 

Wylinienie,  Wylenienie, 
-aia,  sn  Rauten  n.,  2JJaufern 
H.,  öaaren  n. 

Wylistwin,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Anomatheea  ('Cftanje). 

Wylizac,  -ze,  -zalera,  va. 
perf.;  Wylizywac,  -zuje, 
-walem,  va.  imperf. ;  auäleden ; 
erledfen,  erfcftmeid^eln;  —  ta- 
lerz  ben  Seiler  au§ledEen;  — 
plame  z  atraraentu  ben  2iinten« 
fledE  abledEen;  czemus  sobie 
dzis  wlosy  tak  -zala  roarum 
^ift  bu  bir  l^eute  bie  .§adre  fo 
auägeleclt,  roarum  Bift  >>». 
l)eute  fo  glatt  gefämmt;  rzeka 
-zaJa  brzegi  ber  ©trom  l^at 
bie  Ufer  auögefpült;  —  sie, 
vr.  fic^  l^erauöleden;  —  sie 
z  choroby  ficft  t5on  einer 
Äranf^eit  mit  iUcü^e  erholen, 
aufraffen. 

Wylizanie,  Wylizywanie, 
-nia,  sn.  2luöledEen  n. 

Wylosowac,  -suje,  -wa- 
fem,  va.  perf;  Wylosowy- 
wac,  -wuje,  -walem,  va.  perf. 
auölofen,  bie  Siiummer  3iel)en. 

Wylosowanie,  -nia,  sti. 
aiuölofung  f. 

Wylot,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
2luöf[ug    »».,    5lu5f[iegen    n.; 

—  ptactwa  3(usftiegen  ber 
"Böget;  2)  -y,  pl.  2luffc^Iäge 
pl.  ber  Strmel;  3)  3Künbung 
/.,  Öffnung/.;  —  pieca  ®i(^t" 
Öffnung;  —  dziala  a)Jfln= 
bung  einer  Äanone;  —  pary 
zuzytej   ©ampfabflufiro^r  n.; 

—  sklepienia    koziiba   ©tic^» 


Wylotni 


504 


Wyludzac 


loppe  /.,  ©^itbgeroölbe  n., 
Sunette  /.;  4)  na  —  burc^ 
unD  but^;  znac  kogoa  na  — 
jmnbn  burc^  unb  bitrdö  fennett. 

Wylotni,  adi.  auffliegbttr, 
burc^  unb  burc^  fltegenb. 

Wylqtowy,  adi.  1)  2lus=» 
fluas»,  Dffnun9§=. 

Wyludniac,  -niam,  -nia- 
Jem,  va.  imyerf. ;  Wyludniö, 
-nie,  -nilem,  vo.  perf.  ent= 
Dölfern. 

Wyludnianie,  Wyludnie- 
nie, -nia,  sn.  ©ntoölfetungy. 

Wyludnied,  -nieje,-uiaiem, 
vn.  per  f.  fid)  mtüölfetn,  ent» 
BÖltett  roertcn. 

Wyludowiac,  -wiani,  -wia- 
Jeni,  ca.  imperf.\  Wyludo- 
wi6,  -wie,  -wilem,  va.  perf. 
bes  DoUstümlidien  Sl^araflerg 
berauben,     enlnationonftercn. 

Wyludowianie,  Wyludo- 
wienie,  -nia,  sn.  Siauben  n. 
beS  oüllStümlic^en  6^araf= 
tcr§,  (gntnationalifierung  /. 

Wylutowad.-tuje,  -waiem, 
va.  per/,  auflöten. 

Wylutowanie,  -nia,  sn. 
2Iuglöten  n. 

Wylabudaö,  -dam,  -dalem, 
va.  perf.  etro.  tctiroer  etrcidjen, 
ctrtngen;  —  sie,  vr.  \\6)  mit 
Ü)^ü^e  befreien,  fid)  uiüf;fam 
^eraiiäarbeiten. 

Wylabudanie,  -nia,  sn. 
fc^roeteö  (geringen;  —  sie 
i>erauiar6eiten  n. 

Wylacniac,  -niam,  -nia- 
}em,  va.  imperf.;  Wyiacnic, 
-nie,  -niiem,  va.  perf.  erlcic^= 
tern.  ben  2lu§gang  beföcbetn. 

Wyladnied,  -nieje,  -nia- 
iera,  171.  yerf.  f)übfc^er,  fd^ö» 
rer  roetbeu. 

Wyladowaö,  -duje,  -wa- 
lem,  to.  perf.',  Wyladowy- 
wa6,  -wnje,  -waiem,  va.  im- 
perf.  nuglaben,  ablaben,  au§- 
paden;  —  czem  mit  ctro. 
bcpacfen. 

Wyladowanie,  Wylado- 
•wywanie,  -nia,  sn.  3lii§«= 
pacfcix  n.,  SCuä:,  Stblabcn  n., 
aus»,  2tb-    ©ntlabung  /. 

Wylajaö,  -jam,  -jalem,  ra. 
perf.  ausic^flten. 

Wylajanie,  -nia,  sn.  3luä» 
{ekelten  n. 


Wylaina6,  -m'e,  -malern, 
va.  perf. ;  Wylamywaö, 
-muje,  -waiem,  va.  imperf. 
ausbrechen,  erbrechen,  auf-- 
brec^en,  jptengen;  —  tegJe 
z  muru  einen  ^'^S^l^  <i"ö 
bcr  2)2auer  brechen ;  —  drzwi 
bie  Sür  erbrechen ;  —  sobie 
zab  fic^  einen  '^<il)r\.  av.%= 
btedicn;  —  sie,  vr.  auäbred^en, 
abbrechen,  fi^  loöjumadjen 
jucken;  —  sie  z  wiezienia  aus 
bem  ©efängniS  brechen;  -my- 
wac  sie  z  pod  czyjej  wl'a'^zy 
fid^  jmnbö  ©ercalt  ju  ent- 
sieben  fud)en. 

Wylamanie,  'Wylamy- 
wanie,  -nia,  sn.  2lu6bred)en 
n.,  ®rbrec^en  «.,  ©prengen  «. ; 

—  dula  ®aaraufbred)en  n. 
Wylaniac,  -niam,  -niatem, 

va.  imperf.\  Wylonic,  -nie, 
•nilem,  va.  perf.  anä  Stc^t, 
ju  3;age  förbern;  —  sie,  vr. 
anö  Stdit  Ireten;  fii^tbar 
rccrben. 

Wylapac,  -pie,  -palem,  va. 
perf.  alleä  Qb=,  auffangen. 

Wylapanie,  -nia,  sn.  3lb=, 
Sluffanqen  n. 

Wylasic,  -sze,  -silem,  va. 
perf.  abjc^meidjeln. 

Wylatac,  -tarn,  -talem, 
va.  petf.  augfliden,  a\\^h<i\= 
fern;  —  komu  skore  jmnbm 
etin.  am  geß  fliden,  imnbm 
ba§  ^ett  ougflopfen,  aug= 
gerben. 

Wylatanie,  -nia,  sn.  3lu§= 
flirfen  n.,  2liigbefjern  n. 

Wylawiac,  -wiam,  -'via- 
•lem,  va.  imperf. ;  Wylo"wi6, 
-wie,  -wiiem,  ra.  perf.  ab=> 
fangen,  auffangen;  auöfifd^en, 

—  CO  od  kogu  jmnbm  etiu. 
abfoden. 

Wylawianie,  Wylowie- 
nie,  -nia,  sn.  2luöfi)(^en  n., 
9lb=,  2luSfangen  n. 

Wylaziö,  fie^e:  Wylezc'. 

WylaÄenie,  -nia,  sn.  ^er^ 
auf»,  .tinauffleltern  «.,  'ger- 
au^:,  |)innuffrieci^en  n. 

Wyl^czaö,  -ezam,  -czalem, 
va.imperj.;  Wyl%czyd, -cze, 
-czyleni,  va.  perf.  auö= 
fc^Iiefien,  ougfonbern,  aug= 
jc^aüen;  uikt  nie  fest  -czony  z 
pod  tego  prawa  natiiry  nie- 
monb  i[t    Don   biefem   SHec^te 


ber  SRatur  auägefc^Ioffen ;  — 
z  kosciola  Don  ber  Äirc^e 
au§id)Ite§en. 

Wyl%czaiiie,  Wylacze- 
nie,  -uia,  sm.  Slusionbern 
«.,  2lu§fd)nefeen  n,  2lu6= 
fdlliefiung  /■.,    Sluöfc^alten  n.; 

—  aparatu  telegraficznego 
Sluöfc^alten    eines  2IpparatS; 

—  z  pociasfu  3luörangterung  /'. 
Wyl|,cznik,  -a,  pl.  -i,  sm\ 

2luc-ij($alter  m. 

Wyl^cznosc,  sei,  sing, 
tant.  sf.  2luejd)Iiefeli^Ieit /. ; 
przywilej  -6ci  auäfc^liefeltc^e^ 
5|3rtt)i(egtiim. 

Wyl^czny,  adi.  \  Wy!%- 
cznie,  adv.  ausjc^Itefelic^, 
ej;tlufiD ;  -ne  prawo  sprzeda- 
i.y  ausfc^Ue^Iic^eä  SSetfau's« 
rerfit. 

Wylgac,  -gam,  -galem,  va. 
perf.  {)erau9liigen;  —  sie,  vr. 
fic^  ^erauälügen,  fic^  burc^ 
i^üiien  fieraue^elfer. 

Wyloga,  -gi,  pl.  -gi,  sf.y 
Wylog,  -ogu,  pl.  -ogi,  sm. 
3iutf(^lag  m.,  Slenetg  m., 
^:ßatte  /,  klappe  /.,  Krempe  /. 

Wylogowy,  adi.  3luffd^lä= 
gc',  3teDeiS=. 

Wyloic,  -je,  -ilem,  va. 
perf.  mit  S^afg  owSic^niieren; 

—  koinu  fkore  jmnbm  baS 
geß  burc^fiopfen,  burc^gerben. 

Wylojenie,  -nia,  sn.  2iuS- 
fd^niieren  n.  mit  3^alg. 

Wylom,  u,  pl.  -y,  sm. 
Srcjc^e  /. ;  zrobic  —  eine 
S3refd)e  fc^Iagcn. 

Wylomaö  =  Wylamac. 

Wylowic,  ftet)e :  Wylawiac. 

Wylozyö,  fie^e:  Wykla- 
dac. 

Wyluda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
9lb=,  älueloden  n.,  Sluöfc^roin» 
beln  n. 

Wyludza<S,  -dzam,  -tiza- 
lern,  va.  imperf.',  Wyludziö, 
-dze,  -dzilem,  va.  perf.  auS= 
loden,  JöfrauSIotfcn,  tjerauS»» 
fdiroinbeln,  abfc^roinbeln,  ab' 
loden;  -dzil  odemnie  obie- 
tnice  er  ^at  mir  ba§  SScr- 
fprec^en  abgelodt;  —  od  kogo 
pieniadze  jtnnbm  (5clb  ah" 
fcftroinbeln;  —  tajemnice  ein 
(SefjeimniS  entlüden;  —  sie, 
vi-.  burd>  Sd)it)inbereicn  Icö» 
fommen,  ftd)  {)erau5f(^n)inbeln. 


Wyludzanie 


505 


Wymamiac 


Wyludzanie,  Wyludze-  ' 
nie,  -nia,  sn.  ^erauälocf«n  n., ! 
|»eraugjc^a'ini)eln  «.,  2lb=  1 
jcfiiüinbeln  n.,  2lbloctfn  n.        ! 

Wylugowaö,  -guje,  -wa- ' 
itm,  va.  perf.  auälau^^en. 

Wylup,    -u,    pl.    -y,    sm. 
1)  Sluötiauben  w.,  '2Iu§plünbern 
n.;  2luägeIIaubie(s)  n.,  2lu§ge= 
plüni)erte(s)  n. ;  2)  glac^giel^e  ' 
/'.;   —  tymowy  S^^mjeiDe   /'. 

Wylupac,  -pie,  -paJem, 
va.  perf. ;  Wylupywaö,  -puje, 
-waleiD,  va.  imperf.  auä= 
j^älen,aust)ülfen,  auöflauben. 

Wyiupanie,  Wylupywa- 
nie,  -nia,  sn.  3lu5ic^älen  «., 
2luäf)ülfeii  ?».,   2luäflauben  n. 

Wylupek,  -pka,  pl.  -pki, 
sm.  5luegeict)älte(5)  n.,  Stuä-- 
9e!laubte(5)  n.  j 

Wylupiac,  -piam,  -pialem, 
va.  imperj. ;  Wyiupic,  -pie, ! 
-pilem,  va.  perf.  1)  =  \Vy- 
lupae;  2)  auäcei|en,  auä= 
bred)en,  cuöftec^en;  —  koirai 
oczy  jnmbrn  bie  3lugen  auö^ 
ftec^en;  —  oczy  glogen-,  3)  | 
rein  auöplünbern. 

Wylupianie,  Wylupienie, 
-nia,  1)    2luärei|en    n.,  2luö=  j 
brechen  w.,  3luä[tec|£n  n.;   2) 
2lugplünbern  m.  ! 

Wylaskac,  -kam,  -ka- 
}em,  va.  perf.\  Wyluski- 
wac,  -kuje,  -waieit  1,  va.  im- 
perf. ausmalen,  auGt)ülfen. 

Wylaskanie,  Wyluski-  \ 
wanie,  -nia,  sn.  Sluäjc^älen  i 
n.,  2luä^ül|fn  n.  | 

Wyluszczac,  -czam,   -cza- 1 
iem,     va.     imperf. ;      Wylu-  ! 
szczyc,        -cae,         -czyd!em, 
va.     perf.    auldnanbeife^en, 
erörtern. 

Wyluszczak,  -a,  p)l.  -i, 
sn.  garj  reife  Jlufe. 

Wyluszczanie,  Wylu- 
szczenie,  -nia,  sn.  (Stläute= 
rung  /.,  ßrörterung  /.,  ä(u§= 
einanberjt^ung  /. 

Wyluszczka,  -ki,  pl.  -ki, 
«/.  (Sröiterung/.,  2;efinttion/". 

Wyluszczyciel,  -a,  pl.  -e, 
sm.  (Srörterer  m. 

Wyluzac,  -zam,  -zalem, 
va.  imperf. ;  Wyluzyd,  -ie, 
-Äylem,  va.  perf.    auölau.\en. 

Wylykac,  -kam,  -kalem, 
va. imperf. ;  Wylykn^ö,  -kr.e, 


-kJem.  t)a.  ^er/.  auöjd^Iuden, 
auötrinfen. 

Wylykanie,  -nia;  Wyly- 
kni§cie,  -cia,  sn.  Sluäfc^luden 
«.,  Sluötrinfen  n. 

Wylysiec,  -sieje,  -sialem, 
vn.  perf.  fat)l  roerben. 

Wylyskac,  -kam,  -ka- 
leui,  vn.  imperf.;  Wyly- 
sn^c,  -ne,  -rafem,  vn.  perf. 
J)en)orbtt^en,     ^erDotltraoteu. 

Wylz,  -u,  pl.  -e,  sm.  ein 
©tein,  auf  roelc^cm  fic^  Stj 
gefegt  \)ai. 

Wymacac,  -cam,  -calera, 
ra.      perf. ;      Wymacy  wac, 

•  ciije,  -waiem,  va.  imperf. 
(;cruuäfü^len,  tjerauätaften, 
burc^  5üf)len,  %a\U\\  \)txa\\%= 
bringen,  entbecfen. 

Wymacanie,  Wymacy- 
wanie,  -nia,  sn.  heraus» 
jüf)len  «.,  $erau5ta[ten  n. 

Wymacerowac,  -ruje,  -wa- 
leni,  va.  perf.  1)  ganj  m 
einer  giüffigfeit  burc^roeic^en 
; äffen;  2)  burc^gerben. 

Wymacerowanie,  -nia,  sn. 
2)urc^n)fi(^en  n.  in  einer 
glütfigfeit,  ©urd^gerben  n. 

Wymachiwaö,  -chuje, 

-walem,  va.  imperf.  fuchteln. 

Wymachlowaß,  -chluje, 
-walem,  va.  perf  ouäfd^n)in= 
beln. 

Wymachlowanie,  -nia, 
sn.  2luöfc^n)inbeln  n. 

Wymaczac,  -czam,  -cza- 
}em;  Wymoczyc,  cze,  -czy- 
lem,  va.  perf.  1)  austunfcn; 
2)  auerceic^en,  auäroäfjern, 
auebaben,  auäroafc^en;  — 
sköre  bas  Seber  im  Sü^afftr 
roeic^  werben  laffen;  —  sie- 
dzia  einen  |>ering  einrceic^en; 
—  nogi  fic^  bie  "^ü^t  roafdjkn. 

Wymaczanie,  Wymocze- 
nie,  -nia,  sn.  1)  ©tnroeic^en 
n.,  2luätt)äfffrn  n.\  2lu§= 
roafd^en  n.,  2luöbaben  n. ;  2) 
2luStunFen  n. 

Wymadlaö,  -dlam,  -dlaJem, 
va.  imperf. \  Wymodliö,    die, 

•  dlilem,  va.  perf.  ouäbitten, 
erbitten,  erbettn,  erflefien,  burc^ 
Scten  erreid)en. 

Wymadlanie,  Wymodle- 
nie,  -nia,  sn.  Sluöbittcn  n., 
erbitten  «.,  ©rbeten  n.,  @r= 
flehen  n. 


Wymagac,  -gam,  -gaiem, 
va.  imperf. \  Wymödz,  -mö- 
ge, -mogfem,  va.  perf.  1) 
oerlangen,  forbern;  okoliczno- 
sci  -gaja  tego  bie  Umftänbc 
forbern  eä;  calkiem  tego  nie 
-gaiem  ic^  ^abe  cä  gar  nid|t 
«erlangt;  -gasz  od  dziecka 
niemoÄliwych  rzeczy  bu  ©et» 
langft  uon  einem  Äinbe  un= 
mögliche  ©ac^ien;  2)  erjn)tn= 
gen;  -moglem  to  na  nim  ic^ 
t)abe  f§  bei  i^ti  ergroungen, 
erreicht;  burc^gtjf^t;  3)  ent- 
fräften,  abmergeln,  frafttoä 
mad)en,  abmatten. 

Wymaganie,  -nia,  sn.  2ln- 
fptuc^  JM.,  gorberung  /.,  5ßrä= 
tenfion  /. ;  -nia  twoje  sa 
przesadne  i  nieskromne  beine 
Slnfprüc^e  ftnb  übertrieben 
unb  unbefdieiben. 

Wymaglowaö,  -gluie,  -w?.- 
l'em,  va.  perf.  auömangeln, 
ougroUeti,  vollen;  czy  bieli- 
zna  jnz  -wana?  ift  bie  2Ba« 
fd^e  fcf)on  gerollt? 

Wymaglowanie,  -nia,  sn. 
2lu§mnngeln  n.,  SluäroUen  «., 
a^iollen  n.,  ©lattmangeln  n. 

Wymagnetyzowac,  -z'ije, 
-wateui,  va.  perf.  burc^  3Jlog= 
netiämiiQ  bfilen. 

Wymagnetyzowaiiie,-uiH, 
&n.  Teilung  f.  burc^  3Jiagne= 
liämug. 

Wymakac,  -kam,  -katem, 
vn.  imperf. ;  Wyinokii%6, 
-kne,  -kif-m,  vr^.  perj.  auä^ 
nieic^en,  ftd)  ausroäffern,  burc^- 
nä^t,  buvd^roeid^t  roerben; 
-kla  twarz  rceid^ltdjeä,  fal^Ieä, 
blaff f§  ©efic^t. 

Wymalowad,  -luje,  -wa- 
iem, va.  perf.  ausmalen,  ma= 
len,  abmalm;  barfteOcn;  — 
pokoj  ein  Zimmer  (aus)malen; 

—  portret  ein  ^orträt  malen ; 

—  komus  cos  w  pieknycli 
kolorach  jmnbm  etro.  in  jd^ö= 
nen  garben  auämalen,  bar» 
[teilen,  fc^ilbcrn. 

Wymalowanie,  -nia,  sn. 
.  Sluämaleu  n.,  Slbtnalen  n., 
maUn  M.;  ©orftellen  n.;  Tar» 
fteDung  /. 

Wyruamiad,  -miam.  -mia- 
lem,  va.  imperf. \  Wyma- 
miö,  -mie,  -milem,  va.  perf. 
t)erau  Hoden,  ^erougfdjroinDeln. 


Wymamianie 


506 


Wymgdrowanie 


Wymamianie,  Wyma- 
mienie,  -nia,  sn.  §erauö» 
lotfen  n.,  öeiau§f($iöiubeln  n. 

Wymarcie,  -cia;  Wymie- 
ranie,  -nia,  sn.  2(u5fter6en  n, 

Wymarmuruwac,  -ruje, 
-waletn,  va  perf.  au§marmo: 
rieten. 

Wymarsz,  -u,  pl.  -e,  sm. 
Sluämatfc^  m-,  2tbmarfc^  m. 

Wymarszczac,  -cssam,  -cza- 
lern,  va.  imperf. ;  Wy- 
marszczy6,  -fze,  -czytem, 
va.  perf.  entiunjeln,  glatt 
mocöen. 

Wymarszczanie,  Wy- 
marszczenie,  -nia,  sn.  ©nt= 
tunjeln  «.,  ©lattmac^en  n. 

Wymarzaö,  -rzam,  -rzalem. 
va.  imperf. ;  Wymorzyö, 
-rze,  -rzyiem,  va.  perf.  au§= 
fiungern;  —  twierdze  eine  fje» 
ftuna  aus^unqern. 

Wymarzac,  -zam,  -za- 
■tem,  v7i.  imperf. ;  Wjmiar- 
zn%c,  -zne,  -znateni,  vn. 
perf.  au§f rieten. 

Wymarzac, -rzam,  -rzaJem, 
va.  imperf. ;  Wymarzyc, 
-rze,  -rzyiem,  va.  perf.  auö= 
träumen,  etträumen;  auo- 
benfen,  erfinnen. 

Wymarzanie,  -nia,  sn. 
Wymorzenie,  -nia,  sn.  1) 
2lu3^unaern  n.;  2)  =  Wy- 
marzni§cie,  -cia,  sn.  3lu6= 
frieren  n.\  .3)  =  Wyma- 
rzenie,  -nia,  sn.  2luöbenfen 
«.,  Sluetiäumen  n.,  etttäu= 
men  n. 

Wymaszczenie,  -uia,  sn. 
Slusjc^mieren  n.,  (Sinfc^mie» 
ren  n.,  (Sinfalben  n. 

Wymaszerowac,  -ruje, 
-walem,  vn.  perf.  ausmar» 
fehleren,  auörüden. 

Wymaszerowanie,  -nia, 
sn.  2lu5matfcf)ieren  n.,  2lu§= 
rücfen  n. 

Wymascid,  -szcze,  -scilem, 
va.  perf.  ausid)mieren,  ein: 
fcömieren,  einfalben. 

Wymataö,  -tarn,  -talem. 
va.  perf.  abfd^roinbeln,  ab= 
lodfen ;  —  sie,  rr.  fid)  l^erau§= 
ic^tüinbeln,  fic^  auä  ber  ©c^iin; 
ge  xic^en. 

Wymatanie,  -nia,  sn. 
5(U6ic^roiu?eIn  n.,  3luglocfen  n. 

Wymateracowa6,      -cuje, 


-cowalem,     va.     perf.     aus=  ! 
polftern.  i 

Wymateracowanie,  -nia,  1 
sn.  ^luöpolfiern  n. 

Wymawiac,  -wiam,  •  wia-  j 
{em,  I.  va.  imperf.\  Wymo- 
wic,  -wie,  -wiiem,  I.  va.  perf. 
1)  auöi'prec^en;  nie  umiera  — 
tej  litery  id)  fann  biejen  33ud)= 
[laben  nic^t  auofpred^en;  oby.s 
tego  w  zlej  godzinie  nie  -wil 
mögeft  bu  eg  nic^t  in  einer 
böfen  ©tunbe  gefagt  l^aben ; 
-möw  juz  raz,  co  raasz  po- 
wiedziec  fprirf)  bod)  fc^on 
einmal  au^,  roaö  bu  5U  fajcn 

[)aft;  —  wyrazy  jasno  i  do- 
hirnie  bte  SBorti"  flar  unb  nacfc= 
brüdlic^  ausjprec^en;  2)  auö  = 
reben,  augfprec^en,  aUfg  auö= 
fagen;  3)  auöreben,  cntfcl^ui= 
bigen;  -wJal  swego  przy- 
jaciela  choroba  et  entfc^ul= 
bigte  fäneit  greunb  mit 
^ranf^eit ;  4)  tünbigen ;  — 
reieszkanie  bie  SlJol^nung 
lünbtgen;  —  slaibe  ben  2)ienft 
tünbigen;  5)  Dor^allcn,  DotJ 
roetfen,  oorriidlen,  SSorraürfe 
i  madjen;  dobrodziejstwa  — 
gorzej,  nlÄ  odmawiac  SBo^I' 
taten  oorl^alten  ift  ärger,  al§ 
fie  abfc^lagen;  nie  -wiaj 
mi,  ze  jem  twoj  chleb,  bo  mi 
i  tak  Uoscia  w  gardle  stoi 
l^alte  mir  nid)t  cor,  ba^  ic^ 
beiu  33rot  e[fe,  eo  bleibt  mir 
o^nel^in  im  ^alfe  fteden;  6) 
—  sobie  CO  tixo.  auö  machen, 
fi^  tixo.  au'jbebingen,  cttt». 
yüx  SBebingung  nia^en;  -wi- 
lem  sobie  wyJaczne  prawo 
uÄywania  ic^  '^ahz  mit  ba€ 
auöfc^Ite^lic^e  33enüfeungäred)t 
aus  bebungen;  -wiam  sobie 
ewentualna  wymiane  ic^  fiatte 
mir  einen  eoentueUen  Um= 
taufc^  Dor;  II.  —  sie,  vr. 
1)  2lu§reben  macfien,  [ic^  auö« 
juteben  fuc^en,  fid)  cnt|(^ul'= 
bigen;  '2)  auigcfproi^en  iüer= 
ben;  tego  sitj  tak  nie  -wia 
baä  roirb  nic^t  fo  ausgefprc- 
(^en;  3)  —  sie  od  czego  etro. 
able[)nen,  abfc^Iagen,  nidE)t  an» 
nebmen. 

Wymawialny,  adi.  ouä= 
fpredjbar. 

Wymawianie,  Wymöwie- 
nie,  -nia,  sn.  1)   ^luojprec^en 


n.\  2)  2luörebeu  n.,  3j  @nt» 
fcfeulbigen  «.,  4)  5^ünbigen  n.. 
^ünbti^ung  /. ;  5j  Sori^atten 
n.,  SJormerfcn  n.\  5)  9(u§= 
madien  n.,  Sluebebingen  n. 

Wymazac,  -ze,  -zalem,  va. 
perf. ;  Wymazywac,  -zuje, 
-wal«;m,  va.  imperf.  aU5= 
rot)d)en,  ausreiben,  au^rabie= 
ren,  roeglöfdien,  roegftreii^en, 
n)egn3i|d)en  ;  —  kogo  z  pamie- 
ci  jmnbn  au%  bcm  ©ebäc^tnijfe 
ftreicbfn. 

Wymazanie,  Wymazy- 
wanie,  -nia,  6«.  2tusn)tfc^cn 
«.,  SUisreiben  n.,  2luörabie= 
ren  «.,  Siteglöfdien  n  ,  SCeg» 
ftreidöen  n.,  SBegroifd^en  n. 

Wymacenie,  -nia,  sn.  §er= 
auööotin'^^i.  nuS  bem  2;rüben. 

Wymacic,  -ce,  -cilem,  va, 
perf.  auö  bem  S:rüben  ^et= 
aust)oleu;  im  fiöd)ften  örabe 
trüb  machen. 

Wymaczenie.  -nia,  sn. 
SJeinigen  ii.  nom   3J?ef)lftaube. 

Wym^czyc,  -cze,  -czytem, 
ra.  perf.  üom  älle^lftaube  ret= 
nigen. 

Wym^drzalosc,  -^ci,  sin^. 
taut.  sf.  Übertlugteit  f. 

Wym^drzaly,af/z.  überllug. 

Wym^drzec,  -drzeje,-drza- 
lem,  vn.  ])erf.  flüget,  gefc^ei» 
1er  roerbeii;   ubcrtlug  roerben. 

Wymdlenie,  -ina,  sn.  ©nt= 
fräftung  f. 

Wymdlid,  -dleje,  -diätem, 
va.  perf.  entlräften,  fc^rooc^ 
madier. 

Wymgczac,  -czam.  -cza- 
tea.  va.  imperf. \  Wymf- 
czyc,  -eze,  -czyJera,  va.  perf. 
1)  quälen,  martern;  burc^ 
Quälen,  93Jartern  ctm.  Ijerauä« 
bringen,  abjtoingen;  -czyt  na 
muie  obietnice  er  b^t  mir 
burd)  Quälerei  boo  SJerfprec^eii 
abgejiDungen;  2j  eli».  mit 
:JJiü^e  unb  ^lage,  fc^rocr  ju 
ftanbe  bringen;  3)  —  sie,  rr. 
ftd)  abquälen,  fid^  abmartern. 

Wymgczanie.  Wymacze- 
nie, -nia,  671.  2lbquäteii  n., 
2tbniärtern  n.,  2lbjroingen  n. 
burdj  Quötfn  unb  3)}artern. 

Wymg drowac,  -druje,  -wa- 
teni,  rd.  perf.  ouötlügeln. 

Wymedrowanie,  -nia,  sn. 
2luöflügeln  n. 


Wymgznieö 


507 


Wymieszanie 


Wymgzniec,  -nieje,  -nia- 
lem,  vn.  perf.  männltc|,  fraft« 
oo'l  trerben,  jum  ÜJiaime  [)er= 
anroac^ien. 

Wymiana,  -ny,  pl.  -uj,  sf. 
2tii§taufcft  m.,  2;auic^  m., 
2luätt)ec^f(ung /.,  Söectfet   ?«.; 

—  mjsli  ©ebanfenaustaufd) ; 
kantor  -ny  SBec^felgefc^äft; 
liandel  polegaiacy  na  -nie 
3;aufc^^anbel  m.;  —  oprawy 
zepsutej  w  kopaliii  2luöit)ecl)f= 
lung    bec  ©rubenäimmerung ; 

—  kola,  osi  2tusroecf)f(unfl 
etneä  Dtabfs,  einet  Slc^fe;  — 
wzajemna  wozow  3laturouß  = 
gletd)  m.  bet  31Bagen. 

Wymiar,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  Sluämafj  n.,  Simenfton  f., 
9(i;sDc^nung  /. ;  SCuämeffen  n, 
2tusmeffung/.,  SSermeffung  /. ; 
trudiiic  sie-em  gruntowfi^tttit 
bem  SBermeffen  bec  g-elber  be« 
f  (J)Qftigen  ;jakie -y  ma  ten  dorn  ? 
luas  für  SCuömaße  tjat  biefeä 
^auö?;  sa^en  kubiczuy  ma 
sze^c  stop  \v  trzeeh  -ach 
eine  Äubifflaftec  Iftält  fed^ä 
gu^  in  brei  S)imm[ionen ;  — 
osi,  —  rozstawieuia  osi  ©tic^« 
tnof;  ber  Steffen;  —  rozsta- 
wienia  kot  Spurmafe,  ©pur: 
weite  /.  öet  3läber,  9taDftanb 
m.,   (Sntfernung  /.  bcr   3Xcf)= 

fen;  —  ukosny,  przekatny 
Äteujmafe  ber  Sofomotioe;  — 
kopalni  SSerme[fen  n.  beä 
€)rubenfelbe§  ;  2^  maijlme^ef. ; 
3)  3liiGÜbung  /.,  §anb^abung 

f.;  —  sprawiedliwosci  ^anb= 
l^abung  Dfr  ©erec^tigfeit. 

Wymiarkowac,  -kuje,  -wa- 
lem,  va.  per/.;  Wymiar- 
kowywac,  -wuje,  -watem,  va. 
imperf.  abmeffen,  ermeffen ; 
abmerfen;  -walem  tylko  tyle 
z  jego  mowy,  ie  .  .  .  \d)  i)abi 
nur  fo  riet  auo  feiner  5Rcbe 
entnommen,  ha^. . . 

Wymiarkowanie,  Wy- 
miarkowywanie,  -nia,  sn. 
2lbmeffen  /(.,  ©tnitffen  ?i. ; 
Slbmetfen  n. 

Wymiarowy,  adi.  9(uä= 
mafes  -we  walce  <B6)Uii)t', 
SSoUenbunaoioarjen  pl. 

Wymiatac.  -tarn,  -taJem, 
va.  imperf. ;  Wymiesc,  -mie- 
te, -miotlem,  va.  perf.  1)  auö= 
lehren,    auffegen;    —    kogo 


jmnbn    perjagen,    üertreiben; 
2)  erbrechen;  fie^e  auc^  Wy- 

miotac. 

Wymiatanie,  -uia,  Wy- 
miecenie,  -nia,  sn.  1)  2lus» 
feieren  n.,  Sluäfegen  «. ;  2) 
CSrbrec^ex  n. 

Wymi%c,  -mne,  -jaialem, 
va.  perf.  perbr'üdEen,  jer= 
fnüHen. 

Wymieciny,  -ein,  plur. 
tant.  sn.  1)  ^eljric^t  m.,  5Uu5= 
fißricbt;  2)  ®rbro(^ene(6)  n. 

Wymieczowac,  -czuje,  -wa- 
tem. va.  perf.  baä  ©c^roert 
poliiren,  fegen. 

Wymielac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf. ;  Wymlec.  -mle, 
-mellem,  va.  perf.  aitsrno^len, 
Dermai)Ien. 

Wymielanie,  Wymiele- 
nie,  -nia.  sn.  2lu§ma^len  «., 
iliermal^len  n. 

Wymielek,  -Ika,  pl.  -Iki, 
sm.  ^üuer=,  SWabImege  /. 

Wymielka,  -Iki,  pl.  -Zki, 
sm.  Thalassema  (2Burnigat= 
tuna). 

Wymieniac,  -niam,  -nia- 
fem,  va.  impei'f.;  Wymie- 
nic,  -nie,  -nilem,  va.  perf. 
1)  austaufc^en,  umtaujc^en, 
auön)ec^feln,uinn)ec^feln ;  -mien 
m.i  wtoskie  pieniadze  na  au- 
stryackie  rütä)\[t  mir  itaüe» 
niic^eä  ©elb  auf  öfterreid^i= 
fc^eö  um;  2)  nennen,  ern)äl^= 
nen,  namijaft  madien;  -mie- 
niat  wszystkich  po  kolei  er 
nannte  alle  narfceinanber. 

Wymienianie,  Wymie- 
nienie,  -nia,  sn.  1)  2[uä= 
iDecf)feIn  n.,  äBed^feln  n.,  Um= 
taiifd^en  n.\  2j  Dfennea  «.,  (gr= 
roäbixen  «.,  örroäönung  f. 

Wymienisty,  Wymienia- 
sty,  adi.  mit  großen  isutern, 
grofteuterig. 

Wymienitelnosc,  -s"), 
sing.  tant.  sf.  Senennbar» 
feit  f. 

Wymienitelny,  adi.  be- 
nenn bar. 

Wymienny,  adi.  nertaufc^s 
bar,  -Xauic^=. 

Wymiera6,  -Tam,  -ralem, 
vn.  imperf. ;  Wymrzec,  -re, 
-marlem,  vn.  perf.  auöitetben; 
ten  rodzaj  zwierzat  juÄ  da- 
wno    -marl    biefe   Jierart    ift 


fc^on  lange  aus.^eftorben;  ca- 
Ja  rodzina  -marfa  podczas  za- 
razy  bie  gange  gamilie  ift 
n)ä|renb  ber  Spibemie  ou5= 
geflorben. 

Wymiernik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Slusmefjer  m. 

Wymiernosc,  -sei,  sing, 
tanf.  sf.  %u^- /^umz^baxltxt  f. 

Wymierny,  adi.  o.v.^=,  ju» 
mefjbar,  Stuämeffungs',  3"= 
mffiutige=,  (Sicbungä=. 

Wyinierzac,  -izam,  -rza- 
iem,  I.  va.  imperf.;  Wy- 
mierzyö,  -rze,  -rzytem,  I.  va. 
perf.  l)auömeffen,jumeffen,er= 
tmeffen;  —  materye  ben  ©toff 
I  auämeffen;  —  grünt  ben  Sldec 
auämeffcn,  permcffen;  2)  be= 
ftimmcn,  auäübeu,  ^anb^aben; 

—  komu  kare  jmnDm  eine 
©träfe  guerfenncn ;    —   spra- 

j  wiedliwosc   ©erec^tigfeit  au6= 

iüben;    —    kare    podlug    ciez- 

!  kosci    wystepku     bie    ©trofe 

'  uad^  bec   ©rö^e   beö   IKerbre= 

c^enä     ausmeffen ;    ~    komu 

uderzenie,     policzek      jmnbm 

einen  ©d^lag,  eine DIÖrfeigeper= 

1  e^en ;  —  kare  beftraf  en ;  3)  ^in= 

jielen,  gieten,  aufö  Äorn  nehmen; 

-rzyl  w  serce  i  trafit  er  jiette 

I  inö   §er3   unb   traf  au(^;  II. 

—  sie,   vr.  1)  —  sie  z   czem 
j  bas    rechte    2)laB    beim    3Scr=» 

meffen  treffen  ;  2)  —  sie  komu 

j  z    czego    fic^    auöroeifen,    fid6 

I  red^tfettigen;  3)  fic^  roofür  ab- 

:  finben,  etfel3en,  uergelten. 

Wytnierzanie,      Wymie- 

rzenie,   -niji,    sn.   2luämeffen 

n.,  Semeffen  n.,  ^\ixnt\\tn  n.; 

©rmeffen  n. :  i^nexUnnen  n. ; 

9Iuäüben   n.,  6anbf)aben    n.  ; 

3ieten  n. 
Wymierzic,  -rze,    -rzilem, 

va.  perf.   mit    unouäfte^lic^er 

3ubrtngÜd)teit  abbringen. 
Wymierzwiac,  -wiam,  -wia- 

lem,        va.       imperj. ;      Wy- 

rnierzwic,  -wie,  -wiüem,     va. 
perf.  gut  büngen,  miften  ;  au§« 

miften. 

Wymieszaö,    -szam,    -sza- 

Jem,     va.     perf.     ttuomifc^en, 

bur^mifd)en,  umrü[)cen,  burc^^ 

einanbertü^ren. 

Wymieszanie,     -nia,     sn. 

■iluomifc^en   n ,    2)urc^mifc^en 

n.,  :Curcf)riif)ren  n. 


Wymieszkaö 


J08 


Wymoscic 


Wymieszkac,  -kam,  -ka- 
lem,  ra.  pcrf.  abioof)neri,  eine 
geroifje  ^at  ^inburc^  roof)nen. 

Wymieszkanie,  -nia,  sn. 
2lbn)of)nfn  n. 

Wymiesß,  fie^e :  Wymiatac. 

Wymieizdzic,  -4d4e,  -idzi- 
lem,  ra.  perf.  baö  ^innere, 
2Beid)e  ^eraiiönel^men. 

Wymif ,  -noieuia,/)^.  -miona, 
sn.  '*uter  n.,  Äul^euter ; 
©efäuge  n. 

Wymifcie,  -cia,  sn.  ^tX" 
Inüüen  n.,  ^^rbn'tfe"  «• 

Wymifdlic,  -die,  -dlilem, 
ta.  ;per/.  auäriffeln,  augräu= 
fein. 

Wymigkczac,  -czam,  cza- 
Jem,  va.  imperf.\  Wymifk- 
czyc,  -cze,  -cayiera,  va. 
perf.  ganj  öutd)roetc^en. 

Wymifkng,c,  -kne,  -kn§- 
iem,  t?w.  per/,  ganj  rocic^ 
roerben. 

Wymigkni§cie,  -cia,  sn. 
SDBeict)roeiDen  n. 

Wymigac  sif,  -gam,  -ga- 
Jem,  i;r.  imperf. ;  Wymignaß, 
-gne,  -glem,  ?;»».  perf.  rajc^ 
wie  ber  28It^  entroifdjen,  ent' 
Ic^lüpfen ;  bli^fc^nell  tierocr» 
jc^iefeen  unb  iciebfr  t)er(d)TDin= 
ben. 

Wymiganie, -nia;  Wymi- 
guigcie  sif,  -cia,  S7i.  (Snt= 
jc^iüpfen  n. 

Wymijac,  -jam,  -jälem, 
va.  imperf.;  Wymin^c,  -re, 
-nalem,  ra.  perf.  l)  auö» 
roe'idien,  aitg  bem  äSJege  gcfjen; 

2)  Doraiiöeilen,  Dotbetgefien, 
»■reiten,  fat)ren,  juooctommen; 

3)  Dctfliffien. 
Wymijame,  -nia;  Wymi- 

nifcie,  -cih,  sn.  2luän)eict)ung 
y.,2liiän3eici)cpla^m.,äBeic^e/.  ; 
aiuärueicften  n.;  SSorauäfilen 
w. ;  3u»ot!ommen  «.;  S8orbei= 
ge^en  n  ;  ilictflie^en  n. 

Wymilczeö,  -cze,  -czMlem, 
t'a.  perf.  jc^roeigenbauäl^arten; 
buid)  Scfjroeiflen  erreichen. 

Wymilczenie,  -nia,  sn. 
jd)n)figenbeö  2lu§^arten. 

Wymilowad,  -Juje,  -wa- 
*em,  va.  perf.  öurc^  üiebe  er» 
reicben. 

Wymionowaty,  adi. ;  Wy- 
mionowato,  adr.    euterortig. 


Wymionowy,  adi.  @uter=, 

Wyniiot,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  Slusnjuif  7».,  ^luätDcrfen  «. 
Äet)ric^t  w,;  2)  -y,  1?^  33red}en 
OT.,  ©rbrec^en  n. ;  zbiera  mi 
sie  na  -y  ic^  t|obe  33recl)retj, 
eg'  i[t  mir  übel,  ic^  l)abe  Üb= 
Ucbfeiten. 

Wymiotaö,  -tam,  -talem, 
va.  perf. ;  Wymiataö,  -tam, 
-tatem,  va.  imperf.  \)txa\\^= 
roerfen;  erbred>en. 

Wymiotek,  -tku,  pl.  -tki, 
sm.  -tki  soll  Heine  ©tücfc^en 
unreinen  ©teinfaljeS. 

Wymiotlo,  -tia,  pl.  -tia, 
sn. ;  Wymiataczka,  -ki,  pl. 
-ki,  s/,  3lugfegeroerfjpug  n. 

Wymiotnica,  -cy,  pZ.  -ce, 
sf.  (Cephaeli.s)  Jt'opfbecre  /., 
ec^le  iJred^rourjel,  ^P^'^af"" 
anl&a  /. 

Wymiotnik,  -a,  pl.  -i,  »m. 
Sredjftoff  m.,  ^rec^ftoffrourj  /. 

Wymiotowy,  adi.  1)  21  uö» 
n)urt=,  Äebric^t=;  2)  Srec^«. 

Wymistrzowaö,  -trzuje, 
-vvatem,  va.  perf.    erfünfteln. 

Wymistrzowanie,  -uia, 
sn.  ®rfünfteln  n. 

Wymkn^c,  -kue,  -knaiem, 
va.  perf.\  Wymykac,  -kam, 
-kiifm,  va.  perf.  fc^neU  l)er- 
austücfen,  Ijetausjc^ieben, 

herausholen;  —  sie,  vr.  ent- 
fcf)Iüpfen,  entraifdicp,  entfom- 
men,  fi(i  au§  bem  ©taube 
mad^en;  przypadkowo  -knelo 
mi  sie  to  slowo  cierozwazne 
jufäElig  ift  mir  biefeö  unbe» 
bacftte  2Bort  entjc^lüpft; 
-kiial  sie  z  rjjk  opraweow 
er  entlam  ben  ^änben  ber 
genfer;  -knaiem  sie  tylnemi 
drzwiami  id)  uiad)te  mid)  burd) 
bie  |)intertür  baoon. 

Wymknif  cie,  -cia ;  Wy  my- 
kanie,  -nia,  sn.  i)erauöfd)ieben 
n.,  ^erauöf)oU'n  «. ;  —  sie 
(gnlfc^iüpfen  n.,  ®nlroifc^en  n., 
(Sntfommcn  n. 

Wymlacaö,  -cam,  -calem, 
va.  imperf. ;  Wymlocid,  -ce, 
-ciJem,  t>a.  perf.  auöbrefd^cn ; 
-ccnej  slotiiy  wiazanka  ein 
58unb  ouägebrofd&eneö  ®trof); 
—  kogo  ininbn  mit  ©tod= 
fd)[ägen  bearbeitni. 

Wymlacanie,  Wymlöce- 
nie,  -nia,  sn.  2lu§bref(^en  n. 


Wymlocek,  -cka,  pl.  -cki,. 
sm.\  Wymlocka,  -ki,  j)?. -ki, 
sf.  2lusDref(t)en  n.,  2lus= 
brufc^  m. 

Wymlodniec,  -nieje,  -nia- 
fem,  vn.  perf.  oer  jungen, 
roteber  jung  rceröen. 

Wymlot,    Wymlot,    -otu, 
pl.  -oty,  sm.  2luäbrufc|  m. 
Wymlotny,  adi.  2luSbrufc^f . 

Wymniszenie,  -nia,  sn.  1) 
(Sntmönc^en  w.;  2)  ^oftrie» 
ren  n. 

Wymniszy6,  -sze,  -szylem, 
va.  perf.  1)  entmön^cn;  2)  fo- 
ftrieren. 

Wymocowac,  -cuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  mit  (Seroalt 
iprengen,  auäbre^cn,  er« 
bred^en. 

Wymocowanie,  nia,  sn. 
gercattjamei  ©prengen,  (£r- 
bredjen  n.,  2lu§bred)en  n. 

Wymocz,  -u,  pl.  -e,  sm. 
Slußjug  m.,  2;tnltur  /.;  = 
Teei  wyciag. 

Wymoczek,  -czka,  pl. 
-czki,  sm.  Qnfufiong»,  2luf= 
gu^ticrc^en  «. ;  pl.  wymoczki 
3;nfuforien  n.  pl. 

Wymoczenie,  -nia,  sn. 
SluSroeicfcen  M.,®ur^n)eicöen  n. 

Wymocznica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  Coceochloris  (Soffer- 
pflanje). 

Wymoczyny,  -ezyn,  plur. 
tant.  sf.  aiuöroöfferunge- 
roaffer  n. 

Wymodliö,  Wymodlenie, 
fie^e:  Wymadlauie,  Wyma- 
dlac. 

WymoknaiS,  fiel^e:  Wy- 
makac. 

Wymordowad,  -duje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  1)  auätnorben, 
alle  morben,  töten,  burd^ 
aJtorben  ausrotten;  ca^  ro- 
dzine  -wano  bie  ganje  ^amilie 
ffiurbe  ermorbet;  2)  mit  ge- 
roalf  iger  Slnftreniiung  erreid^en. 

Wymordowanie,  -nia,  sn. 
2lu?morben  n.,   (»rmorben  n., 
'  2lu6ioltcn  n. 

'  Wymorzenie,  Wymorzyd, 
I  fiel)e:  Wymarzauie,  Wyma- 
I  rzac. 

I      Wymosciö,  -szcze,  -äcilem, 
va.  perf.  bebrücfen. 


Wymotac 


509 


Wymyszkowac 


Wymotaö,  -tam,  -talem, 
va.  perf. ;  Wymoty  wac,  -tu- 
je,  -waiem,  va.  imperf. 
f)erou§toideIn,  entroirtcn;  — 
sie,  vr.  ftd^  ^erauörotdeln. 

Wymotanie,  Wymoty- 
wanie,  -nia,  sn.  Sluäroideln 
n.,  $erau§it)idfehi  n.,  ®nt= 
mitten  n. 

Wymowa,  -wy,  pl.  -wy, 
»/■.Ijaiuofpcad^e/. ;  miec  piekna 
-we  w  jezyku  francuskim  eine 
j^öne  Siuäfprac^e  in  bet  ftan» 
äöftid)en  ©ptad^e  ^aben;  miec 
bl^d  w  -wie  einen  g^l^tet  in 
bet  Slugfptad^e  ^aben;  2)  33e= 
tebfam!eit  /.,  jieöelunft  /.; 
moc,  jaka  —  ina  nad  umy- 
elami  bie  (Seroart,  bie  bie 
Setebfamleit  übet  bie  ©e= 
müter  übt;  —  powszechnie 
labianego  kaznodziei  tiafiia 
do  serc  bie  Setebfamfeit  bee 
angemein  geliebten  $tebi= 
geiö  fanb  i^ten  Sßeg  ju  ben 
|>ersen. 

Wymowca,  -cy,  pl.  -cy, 
sf.  grofeet  Stebnet. 

Wymownosö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  aerebfamfeit  /., 
©uaba/.,  SRebeflufi  m.]  ©pte» 
d^enbe(6)  n. 

Wymowny,  ad^.;  Wymo- 
wnie,  adv.  1)  betebt,  beteb= 
fam ;    bardzo  —   raol)Ibetebt; 

2)  nusfptec^bar,  öerne[)mbar; 

3)  oetjei^tic^,  @ntfdE)uIbigungis. 
Wymozdzenie,    -nia,    sn. 

©jcctebtation  /. 

Wymödz,  fie^e :  Wymagac, 
Wymog,  -opu,  pl.  -ogi,  sm. 
gotbetung/.,  Slnforbetung/., 
StnfptUC^  w. ;  -mogi  sie  co- 
dziennie  zwiekszaja  bie  '^OX' 
betungen  roetben  jeben  Jag 
gtöfeet. 

Wymöwka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  dim. ;  Wymoweczka,  -ki, 
pl.  -ki,  8f.  1)  SSotrouif  m.\ 
na  te  -ki  nie  zasluijl'em 
tc§  l^abe  biefe  SSotroürfe  ntc^t 
oetbient;  2)  2luitebe /:,  2lu§- 
fluc^t  f.,  ®ntic^urbigung  /.; 
iatwo  o  -ke,  jeieli  kto  nie 
chce  uc7,ynic  czego  c§  ift 
leidet,  eine  SluäteDe  ju  finben, 
roenn  jmnb  etro.  nic^t  tun 
roill;  widze,  Äe  szukasz  -wek 
ic^  fe^e,  bu  fud^ft  Stuäflüc^te. 


Wymrazaö,  -tum,  zalem, 
va.  imperf.;  Wymrozic,  -Äe, 
-zi-Tem,  va.  perf.  nuöftieten 
laffen,  butd)  gtoft  oeinid^ten; 
—  wszystkie  drzewa  alle 
Säume  butd^  ben  gtoft  ein= 
geben  laffen. 

Wymrazanie,  Wymroze- 
nie,  -nia,  sn.  Sluäftieten  n., 
®inge{)en laffen  n.  butc^  Stoft. 

Wymrozki,  -kow,  plur. 
tant.  sn.  9lu^geftotene(§). 

Wymruczec,  -cz^,  -czalem, 
va.  perf.  mutmelnb  t)etaug= 
fagen,  auämutmeln,  auäbtums 
men;  —  sie,  vr.  fic^  auä= 
btummen,  auf^örtn  ju  btum= 
men. 

Wymruczenie,  -nia,  sn. 
2luämutmeln  ?;.,  3lu§btum« 
men  n. 

Wymrzed.  fielie :  Wymie- 
rac. 

Wymulaö,  -lam,  -latem, 
va.  imperf. \  Wymulic,  -le, 
-lilem,  va.  perf.  aug[($läm=> 
men,  ausfpülen;  rcegfpülcn, 
untergraben. 

Wymulanie,  Wymulenie, 
-nia,  sn.  Sluöic^tämmen  w., 
9lu§fpülen  n.;  Untetgroben  n. 

Wymul,  -u,  pl.  -y,  sm. 
'iJlusfpülung  f.,  gutc^e  /., 
Slu^tife  m. 

Wymundurowaö,  -rvije, 
-walem,  va.  perf.  au§mon= 
tieten. 

Wymurowac,  -ruje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  auämauetn, 
aufmauetn,  ouä  Si^gelfteinen 
axifbauen. 

Wymurowanie,  -nia,  sn. 
2luämauerung  /.;  3lu§bouen 
«.;  —  pach  sklepienia  ®e» 
rcölb§rt)a(|mauetung. 

Wymus,  -n,  pl.  -y,  sm. 
Grpreffung  /.,  (Stjroingen  n., 
Slbbringen  n. 

Wymusic,  -sze,  -silem, 
va.perf.;  Wymuszac,  -szam, 
-szalem,  va.  imperf.  etjrt)in= 
gen,  abbtingen,  eipreffen;  on 
na  mnie  -sit  te  strasznq 
ofiare  et  ^at  mit  biefes 
|cr;tetf lid^e  Opfer  abgebtungen ; 
-szony  styl  gejroungenet,  ge^ 
fünfteltet  ©tiL 

Wymuskac,  -kam,  -ka- 
fem ;  Wymusn^c,  -sne,  -sna- 
Jem,    va.    perf. ;    Wymuski- 


wac,  -kuje,  -waiem,  va. 
imperf.  glatt  ftreicfeeln,  feinte* 
geln;  —  sie,  vr.  fid^  glaltftret» 
^eln,  fic^  l^erauöpu^en,  fic^ 
fc^niegcln. 

Wymuskanie,  Wymuski- 
wanie,  -nia;  Wymusnigcie, 
-cia,  sn.  ©tattftteicfteln  n., 
©cbniegeln  n.,  §erauspu^en  n. 

Wymusowy,  adi.  ®tpref= 
fungä»,  ®rjroingungä-. 

Wymusztrowaö,  -truje, 
-walem,  va.  perf.  ein=,  auä» 
ejerjiieten,  einüben. 

Wymusztrowanie,  -nia, 
sn.  ©inesjiereu  n.,  ©inüben  n. 

Wymuszanie,  Wymusze^ 
nie,  -nia,  sn.  ©tpreffung  /., 
©ti^roingen  n. 

Wymuszonosc,  -sei,  sing. 
tant.  sf.  (Sejroungen^eit  /.; 
Unnatütlicf)teit  /. 

Wymycie,  -cia,  sn.  2lu8- 
TO-ifdjen  n. 

Wymyc,  -je,  -lern,  va.  perf. ; 
Wymywac,  -warn,  -watem, 
va.  imperf.  auäroafd^en,  roa- 
jc^en;  nie  -myty  ungeroafc^en ; 
-myj  sobie  oczy  z  prochu 
roafc^e  bit  bie  Singen  oom 
©taube  rein. 

Wymydlenie,  -nia,  sn, 
SUtöfcifen  n. 

Wymydlic,  -die,  -dlii'em, 
va.  perf.  auSfeifen,  mit  ©eife 
auSfc^mieren. 

Wymyk,  -u,  pl.  -i,  sm. 
SBteberjug  m.,  ©tteid^en  n., 
©c^nepfen^ug  m.  im  %iüif= 
ia^te. 

Wymykac,  Wymykanie, 
fie^e:  Wymknac,  Wymknie- 
cie. 

Wymysl,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1  ©cDic^tung/.,  2lu§gebac^te(§) 
«.,  (Srfonnene(3)  n.,  (ginfaÖ  m. ; 
to  tw6j  wlasny  —  baä  l^aft 
bu  bir  felbct  etfonnen;  c64 
to  za  -y  roaä  finb  ba§  für 
(SinfäHe;  dyabelski  —  ein 
teufUfcber  (Sinfaü;  bez  -6w 
ofine  ©tfonneneS,  o^ne  roä^; 
letifd^  jufein;  -sly  robic  elel 
tun;  na  —  mit  Sebod^t;  2) 
ßunftiitiff  m. 

Wymyszkowac,  -knje, 
-walem,  va.  perf.  ^erauä- 
f^nüffeln,  roie  eine  aWauä 
butd^  ©inbtingcn  unb  ©c^nüf- 


Wymyszkowanie 


510 


Wyniesc 


fein    etiD.    entbecfen ;    —   sie, 
vr.  roie  eine  Warn  entfd^Iüpfen. 

Wymyszkowanie,  -nia, 
sn.  3luö|ct)nüffeln  n. 

Wymyslac,  -slam,  -slalem, 
I.  va.  imper}.\  Wymyslic, 
Wymyslec,  -sie,  -sliiem,  I. 
va.  perf.  ausbenfcrt,  erfinnen, 
erbic^ten;  kto  mysli,  ten  -sli 
luer  benft,  rottb  auc^  eljüaä  auö- 
benfen;  -sW  sobie  te  cata 
historye  er  fjat  fi^  biefe  ganje 
©efd^ic^te  au§gebad)t;  nie 
mogl'es  —  nie  lepszego?  l^aft 
^v.  nic^tö  Seff ereg  erfinnen  f Ön=» 
nen?;  II.  vn.  1)  fc^impfcn,  fein 
SWütc^en  füllen;  —  nad 
czem  an  einer  ©adje  mäfeln;  2) 
roäfirerifc^  [ein,  tabelfüc^tig 
fein,  Äoftoeräc^tcr  fein. 

Wymyslanie,  Wymysle- 
nie,  -nia,  sn.  1)  Stusbenlen  n., 
©rfinnen  n.,  ®rbic{)ten  n.;  2) 
©^impfen  n.,  Slabeln  «.;  'S) 
2Bäf)Ien  n.  \ 

Wymyslnica,   cy,  pl.  -ce,  ; 
sf.      roät)Ierifc^eä,      feifenbeä 
aSeib.  I 

Wymyslnik,    -a,    pl.   -cy, 
sm.  n)äf)ierifc^er  SRenfd;,  Soft»  \ 
oeräc^ter  m.  I 

Wymyslnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  1)  Srbid^tungögabe 
/.,  ©rfinbunggfraft  /.,  Grfin» 
bunggoermögett  n. ;  2)  fünft»- 
lid^e  SSerfteQung,  Äünftlid^» ! 
feit  /.;  3)  SobeUuc^l  f.  \ 

Wymyslny ,     adi. ;     Wy-  j 
myslnie,  ade  1)  mÖ^Ierifc^;  ' 
taDeljüc^tig;     2)    etfinberifd), 
erfinbunflöreitf);    3)  erfonnen, 
etDic^tet. 

Wymywalnia,  -n',  p7.  -nie,  i 
sf.  (i)olbroäf(fierei  /.  j 

"Wynachodzid  =  Wynaj-  ' 
dywac. 

Wynaczynionka,  -ki,  pl. 
-k),  sf.  (Extravasatum)  Stut- 
austritt m.  aitö  ben  ©efä^en. 

Wynagradzac,  -dzam, 
-dzal^em,  va.  imjierf.;  Wyna- 
grodziö,  -dze,  -dziiem,  va. 
perf.  belohnen ;  entft^äbigen ; 
erfefeen;  B6g  ci  -grodzi  ten 
dobry  nczynek  ©Ott  roirb 
bir  Diefe  gute  Xat  lohnen; 
jego  przyjafn  -gradza  mi 
wszystko  feine  Jreunbfc^oft 
eifert  mir  aUeö. 


Wynagradzanie,  Wyna- 
grodzenie,  -nia,  sn.  '^<= 
loljnen  n.,  ^öelobnung  /. ;  ©r- 
fe^en  «.,  (Sifa^  ???.;  ©ntfc^öDis 
gung  /• 

Wynajac,  -jmie,  -jalem,  va. 
perf. ;  Wynajmywac,  -muje, 
-walem,  ra.  imperf.  mieten, 
uermieten,  bingen,  in  ^adjt 
ne^imen;  in  ^^ac^t  geben;  przy 
jakiej  ulicy  -jales  mieszka- 
uie?  in  roelc^er  ©äffe  l&oft  bu 
eine  üi<o^nung  gemietet?;  caly 
dorn  juz  jest  -jety  baä  gonje 
§au§  ift  fd^on  oermietet. 

Wynajdywac,  -duje,  -wa- 
leni,  va.  imperf.:,  Wynalezc, 
-jde,  -lazlem,  va.  perf.  ^erau6= 
finbett,  auefinbig  machen;  er-- 
finben;  -lazlem  calkiem  no- 
wy  srodek  ic^  ^^o.'bt  ein  gang 
neueö  3)litte[  gefunben;  -lezc 
nowa  metode  nauczania  eine 
neue  Scl^rmet^obe  erfinben. 

Wynajdywanie,  Wynale- 
zienie,  -nia,  sn.  (Sntbfden  n., 
öerausfiuben  «.,  2lU6finben  n.  ■. 
©tfinben  n. 

Wynalazca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  ©rfinber  m. 

Wynalazczyni,  — ,^?.-nie, 
sf.  ©cfinberin  /. 

Wynalazek,  -zku,  pl.  -zki, 
sm.  ®cfinDung  /'. 

Wynalozyö,  -Äe,  -zylem, 
va.  perf.  »erinenben,  au3= 
geben,  auolegcn. 

Wynanosic,  -sze,  -silem, 
va     perf.   j^arben    auftragen. 

Wynarodawiac,  -wiam, 
-wiatem,  va.  imperf.:,  Wy- 
narodowic,  -wie,  -wilem, 
va.  perf.  entnatioualifieren; 
—  sie,  vr.  \\6)  entnationali» 
fieren. 

■Wjmarodowianie,  Wyna- 
rodowienie,  -nia,  ®ntnatio= 
nafifieren  n. 

Wynegocyowac,  -cyuje, 
-waleiu,  ra.  perf.  burc^  2ser= 
l^anblungen  erreichen. 

WynegocyoTvanie,  -nia, 
sn.  (5;rreia)en  n.  im  SSer^onb» 
lungöroegc. 

Wyngcenie,  -uia,  sm.  ^er- 
aucUocten  n.,  ^erousföDern  n. 

Wyn§ci<5,  -ce,  -ciiem,  va. 
perf.  l)ecau§[ocfen,  berauö= 
föbern. 


Wyngdzniac,  -niam,  -nia- 

j  lern,     va,    imperf.;     Wyng- 

dznic,  -nie,  -nilem,  ca.  perf. 

elenb,  fraftloä   mactien,   aus» 

!  mergeln. 

■  Wynfdzniec,  -nieje,  -nia- 
I  lern,  vn.  perf.  etenb,  fraftfoä 
;  Toerben;  oerelenben. 

Wyngdznienie,    -nia,    sn. 

®lenbn3erben«.;i5ere[enbung/. 

Wjmicowac,    -cuje,    -wa- 

1  ieni,  va.  perf.;   Wynicowy- 

wac,  -wuje,  -waiem,  va.  im- 

perf.     auf     bie     linfe    Seite 

loenben;     burd)     unb     burd^ 

[)ecl^eln;    —    sie,    vr.    —    sie 

z  czego  fic^  ^eraugroinben. 

Wynicowanie,     -nia,    sn. 

j  SBenben  n.  auf  bie  linfe  ©eite; 

I  3)urrt)f)ecf)eln  n. 

Wyniesienie,  Wynosze- 
nie,  -uia,  sn.  1)  §erauätra= 
gen  n. ;  2)  §eben  n.,  ©rl^eben 
n. ;  3)  ®rl)ebung/. ;  ^obium  n. 
Wyniesc,  -niose,  -niostem, 
I.  va.  perf. ;  Wynosiö,  -sze, 
-silem,  I.  va.  imperf.  1)  auö= 
tragen,  ]^erau6=,  f)inaugtragcn, 

wszystko     -nosi    z    domu    er 

trägt  aUeö  au§  bem  ^aufe; 
uiesiono  umarlego  do  kost- 
niey  ber  %oit  rourbe  in  öic 
Xotenfammer  fjinauSgetragen; 
-nies  wino  z  piwnicy  trage 
ben  2ßein  a.yx^  bem  Äeller 
herauf;  nogi  nie  —  za  prog 
leinen  i^ufe  über  bie  ©c^roeDe 
fe^en;  2)  ergeben,  f}eben;  er- 
nennen; loben,  rüljmen;  — 
kogo  do  szlachectwa  jjmnbn 
in  ben  Slbelftanb  ergeben; 
—  kogo  pod  niebiosa  jninbn 
in  ben  titmmel  f)eben,  jmnbn 
fel^r  rüfimen ;  —  kogo  na 
najwyzszy  urzad  jmnbm  ba§ 
^öcöfte  2lmt  oerlei^en;  3)  au€» 
machen,  betragen,  belaufen; 
wiele  -nosi  twöj  rachunek? 
roie  ^oc^  beläuft  fic^  bcine 
Slec^nung?;  möj  docbod  tyle 
nie  wyuiesie  mein  (Sinfommen 
roirb  nid^t  fo  oiel  ausmachen; 
4)  abtragen;  -roszony  surdut 
ein  abgetragener  9todE;  II.  — 
sie,  vr.  1)  fid)  aug  bem  ©taube 
macfien,  raeggel^en,  toegsiefien, 
rcegpaden;  -nos  mi  sie  w  tej 
chwili  padE  bid^  fofort  lueg; 
-niosl  sie  cichaczem  er 
machte  ftc^   ^eimlic^   au§  bem 


Wyniesmiertelniec 


ill 


Wyoranie 


©taube;  -nosze  sie  stad,  by 
nigdy  juz  nie  wrocic  icf)  jiel)tf 
Don  ^ier  fort,  um  nic|t  me^r 
3Utü(J5u!e[)ren ;  -2)  ftcf)  erl^eBen, 
fic^  übetf)e6en;  —  sie  ponad 
innych  ftc^  über  anbete  lieben; 
wszelki,  CO  sie  -nosi,  zniÄon 
bedzie  jeber,  ber  fic^  über= 
^ebt,  roirb    erniebrigt    roerben. 

Wyniesmiertelniec, -nieje, 
-niaiem,  rn.  perf.  utlfterblt^ 
roerben. 

Wynijsc,  Wynijscie  = 
Wychodzic,  Wyjscie. 

Wynik,  -u,  pl.  -i,  sm. 
Gtgebniö  ».,  SRcjuttat  n  ;  jaki 
byJ  —  twoich  zabiegöw  ? 
roaö  roar  baö  @rge6ni§  beincr 
Semüöungen? 

Wynikad.  -kam,  -kaiem, 
vn.  imperf. ;  Wyniknac,  -kne, 
-knalem,  rn.  ^^er/'.  1)  ent» 
fpringen,  juc  golge  ^aben; 
fid^  ets^eben;  entftefien,  l^ernor» 
gcfien;  c6z  z  tego  -ka?  roa^ 
folgt  baraus?;  -kJy  z  tego 
klötnie  i  bitki  barau§  knt= 
ftanben  QänUxeiin  unb  ©c^lä- 
gereien;  z  cheiwosci  -ka  bez- 
czelnosc  auä  |)abfuc^t  ent« 
fpringt  '^xed)^?it ;  z  tego 
moga  -knac  zle  skutki  barauo 
fönnen  übte  golgen  enlftel^en, 
bag  fann  üble  ?5oIgen  nad) 
fic^  jief)en;  2)  ^eroorbrec^en, 
fiernotfcfeimmern. 

Wynikanie,  -nia ;  Wyni- 
knigcie,  -cia,  sn.  1)  ©ntfte^en 
».,  golgen  ;?.,  ©ntfpringen  ».; 
2)  ^eroorbrec^en  n.,  i)erDor= 
flimmern  ». 

Wyniklosc,-sci,  sing.  tant. 
sf.  ®nt[tanbene(ö)  n.,  Grfol» 
genbe(g)  n.,  Srgebni§  n. 

Wyniknik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©cblufefa^  m. 

Wynioslosc,  -sei,  sing. 
tant.  sf.  1)  6-rt)ö^ung  f.,  ©c» 
ftaben^eit  /. ;  (Erl)abene('ö)  ?!.; 
2)  £»oc^{nut  TM.,  ^offart  /". 

Wyniosly  adi. ;  Wyniosle, 
adv.  l)ert)aben;  erf)ötjt;  ^oc^« 
gipfiiiq;  "2)  ^od^ttiütig,  ^of= 
fättig;  -sie  spojrzenie  r)od^= 
mutiger  33licf. 

Wyniszczaö,  -czam,  -cza- 
Jem,  la.  imperf. ;  Wynisz- 
czyc,  -cze,  -czyiem,  va. 
perf.  nermc^ten,  ausrotten ; 
augmergern. 


"Wyrdszczanie,  Wynisz- 
czenie,  -nia,  sn.  3Sernic^ten  n., 
Sluörotten  n. ;  Jlusmergeln  n. 

Wyniszczed,  -czeje,  -cza- 
lem  vn.  perf.  cemic^tet,  aus- 
gerottet roerben;  ouSgemcrgelt 
roerben ;  oerelenben. 

Wyniszczenie,  -nia,  sn. 
SBerntc^tetroeröen  n.,  2luö= 
gerottctrocrben  n. 

Wynocowac  sig,  -cuje, 
-walem,  vr.  perf.  ficQ  gel^örtg 
im  ?Rad)tlager  auärufien. 

Wynosiny,  -fi'm,  plur.  tant. 
SU.  2lue3ug   m.,  Sluäjietien  n. 

Wynucenie,  -nia,  sn.  2lus= 
fiuaen  n. 

Wynucic,  -ce,  -cii'em,  va. 
perf.  auffingen. 

Wynudzac,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  imperf. ;  Wynudzic, 
-dze,  -dzilem,  va.  perf.  burc^ 
Sangroetlen  abnötigen,  er= 
fd)i3pfen,  erlargen;  —  sie,  vr. 
fidö  3u  Sobe  langroeilen. 

Wynukac,  -kam,  -kal'era, 
va.  perf.  abnötigen. 

Wynukanie,  -nia,  sn.  2tb» 
nöliaen  n. 

Wynurzanie.  Wynurze- 
nie,  -nia,  sn.  2tuf tauchen  n. ; 
(oertraultc^e)  2)iitteitungen^Z., 
©efpräc^e  pL,  Sefenntntffe  pl. 

Wynurzac,  -rzam,  -rzalem, 
I.  va.  imperf.;  Wynurzyö, 
-rze,  -rzylcm,  I.  va.  perf.  1) 
auflaueren,  Jö^roorfteden,  auf= 
beben;  —  glowe  z  wody  ben 
Äopf  auä  bem  Sßoffer  tieroor» 
ftccfen;  Bog  -rzyt  ziemie  z 
morskich  g?ebokosci  ®ott  Itef( 
bie  ötbe  au§  ben  Öteeres« 
tiefen  emportaudEien;  2)  an 
ben  %aQ,  legen,  auöfc^ütten, 
geigen,  befennen;  -norz  swe 
mysli  przedemna  oertraue  mir 
beine  ©ebanfen  an;  —  komu 
ewoja  wdziecznosc  jmnbm  feine 
S)anf barfeit  bezeigen ;  —  przed 
kim  swoje  serce  jmnbm  fein 
§eij  augfd^ütten;  —  swoje 
cierpienie  feinen  Sc^metj  befen: 
nen;  11.  —  sie,  vr.  auftauchen, 
fic^  emporbeben,  ^erDortaud^en, 
jum  Sotfc^etn  fommen;  2) 
ang  Sid^t  fommen,  befannt 
roerben;  3)  —  sie  komu  gegen 
jmnbn  fein  öers  auSfc^ütten, 
feine  ©cfüfife  unb  (Sebanfen 
außbrüdfen. 


Wynuzenie,  -nia,  sn.  @r- 
niüöen  n.,  Igrmübung  /. ; 
^Jluömergeln  n. 

Wynuzyc,  -Äe,  -iytem,  va. 
perf.  ermul)en;  auämergefn. 

Wyobcowac,  -cuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  auö  ber  ®efeD= 
fc^aft  ausfc^liefsen,  oetbannen. 

Wyobraziö,  -ie,  -ziiem, 
va.  pe>/. ;  Wyobrazac, -zam, 
-zalem,  va.  imperf.  DorfteHen, 
einbilben,  bilDlic^  barfteüen, 
begreiflich  machen,  repräfen= 
tieren;  co  to  malowidlo -za? 
roao  ftellt  biefe  3)Jaterei  oor?; 
bozka  Apollona  -zaja  jako 
mJodzienca  z  lii^  w  reku 
Uxi  ©Ott  3(polIo  ftellt  man 
alä  einen  3ü"Sling  '"»t  einer 
Scicr  in  ber  ^anb  bnr; 
-Äam  sobie,  jakie  tarn  powsta- 
io  zamieszanie  id^  fann  mir 
oorftcHen,  roaä  für  eine  33er= 
roirrung  bort  entflanb;  nie 
mozesz  sobie  tego  —  bu 
fannft  bir  feinen  Segriff  ba= 
Don  matten. 

Wyobrazliwy,  adi.  bitb= 
erroetfenb,  t»orfteUungäfät)ig. 

Wyobraznia,  -iui,  sing, 
tant.  sf.  (Sntbilbungäfraft  /"., 
gSorfteHunggfunft  /.,  ^^Jf|on= 
tafie  /. ;  to  wytwor  twojej 
-zni  ba§  ift  baö  ^robuft  bet= 
ner  ^fiantafie;  wybujala  — 
ausfct)roeifenbe  @inbilbungö= 
fraft. 

Wyobrazanie,  Wyobra- 
zenie,  -nia,  sn.  1)  SCarftel« 
lung  /.,  SJorfteHung  /". ;  slowa 
sa  -niem  mysli  bie  SBorte 
finb  bie  äöiebergabe  ber  ©e= 
banfen;  2)  39egrtff  m.,  IHox- 
ftfHung;  nie  ma  o  tem  -nia 
er  bat  feinen  33egriff  baoon. 

Wyopaczyc,  -cze,  -czyiem, 
va.  perf.  oon  unten  nad^  oben 
einbre^en,  umraerfen. 

Wyopalac,  -lam,  -talem, 
ca.  yerf.  burc^  bie  j^uttcrs 
fc^roinge  reinigen,  fiepten, 
fc^roingen. 

Wyorac,  -ram,  -ralem,  va. 

perf.;     Wyorywac,     -wao), 

watem,  va.  imperf.  auSodfern, 

auäppügen,  beim  3lcfern  ber= 

au§roerfen. 

Wyoranie,  Wyorywanie, 
-Dia,  syi.  SluöacEern  n.,  2lu€» 
pflügen  n. 


Wyoselkowac 


>12 


Wyparac 


Wyoselkowac, -ku je,  -wa- 
lera,  va.  perf.  auf  bcm  ©d|leif= 
ftetne  jc^teifen,  fc^arfroe^en. 

Wyosobniac,  -niam,  -uia- 
Jem,  va.  imperf.\  Wyoso- 
bnid,  -nie,  -nilem,  «ja.  perf. 
atiefonbein,  abfonbern;  oer» 
einfamen;  —  sie,  vr.  oers 
einfnmen,  einfam  roerben. 

Wyosobnianie,  Wyoso- 
bnienie,  -nia,  sn.  2l6|onbe«= 
runq  /. ;  Söereinfamung  /. 

Wyostrzyc,  -trze,  -trzjlem, 
va.  perf.  fc^arf  machen, 
f4)[eifen,  (ic^avf)  rochen. 

Wypaczaö,  -czam,  -czaJem, 
va.  imperf. ;  Wypaczyc,  -cze, 
-czyleai,  va.  perf.  tiümmen, 
frumm  machen,  werfen,  ner- 
breiten;  -czone  pojecie  üer= 
brel|te,  oerfd^robene,  oerrcor» 
rene  Slnftd^ten;  —  sie,  vr. 
\xi)  roecfen;  ta  deska  sie 
-czyla  biefeg  Srelt  f)at  ftc^ 
geroorfen. 

Wypaczanie,  Wypacze- 
nie,  -nia,  sn.  J^rümmen  «., 
SBerfen  «.,  Sßerbreöen  n. 

Wypad,  -u,  pl.  -y,  sm. 
2tu§faU  m. 

Wypadac,  -lam,  -dalem, 
I.  vn.  imperf. ;  Wypasc,  -dne, 
-dfem,  I.  vn.  perf.  1)  auä= 
fallen,  Ijerauös,  t) in auöf allen ; 
po  tyfusie  -dly  mi  wszystkie 
wfosy  nad^  bem  2:i)p[)uä  finb 
mir  alle  §aare  ouSgefaUen, 
au§.i}egangen*,  -päd*  z  okna 
przez  nieostrozno6(!  bUVC^  Un- 
T)orftc^tig!eit  fiel  er  au§  bem 
genfter;  piorun  -padl  z  chmu- 
ry  bcr  SBU^  fiel  au§  ben  2Bol= 
lenj  -padl  ze  swojej  roli  er 
fiel  auä  feiner  SfioHe;  leniwe- 
mu  wszystko  z  rak  -da 
bem  gauten  fäUt  alles  auä 
ben  ^änben;  2)  entfallen; 
—  z  pamieci  bein  ©ebä(^tniffc 
entfallen ;  niebaczne  slowo 
-dlo  mu  z  ust  ein  unbebad^' 
t?ä  SCBort  entfiel  feinem  DZunbe ; 
3)  l^erausftürjen,  f)erauäfallen ; 

-dli     z     ukryda    fic    ftürgten 

aus  bem  SSerftedEe  l^eraug;  4) 
auffallen,  gelingen,  ablaufen, 
einen  SKuägang  nehmen;  jak 
-dlo  przedstawienie  ama- 
torskie?  roie  ift  bie  9Imateur= 
»orftellung  aufgefallen  ? ;  to  zte 
przedsi^wziecie     dobrze      mu 


-dlo  biefes  fc^limme  Unter= 
nehmen  fiel  für  if)n  gut  au§; 
CO  z  tego  -dnie?  roaä  n)irb 
barauä  folgen?;  -da  stad  bar-- 
auä  ergibt  fic^;  5)  —  z  laski 
in  Ungnabe  faiien,  jmnbä 
(Sunft  oerfd^ergen;  6)  treffen, 
fallen,  fomtnen;  los  -padl  na 
niego  baä  Soä  fiel  auf  i^n; 
jakikolwiek  los  nam  -dnie 
mag  für  ein  8o§  un§  auc^ 
beoorfte^enmag;  toswieto-da 
w  niedziele  biefer  jjeiertag  fällt 
auf  einen  ©onntag;  wiele 
-da  na  moja  czesc?  roieuiet 
fommt  ouf  meinen  SIeil?;  — 
ua  CO  roorauf  l)inaugfommen; 
to  na  jediio  -da  baä  fommt 
auf  einö  l^erauä;  6)  ju  fte^'^n 
fommen;  jak  drogo  ci  -dly 
naprawy  przy  budowie?  raie 
l;o^  finb  bir  bie  ^Reparaturen  bei 
bem  SBaue  ge!ommen?;  tanio 
mi  -da  e§  fommt  mir  n»olöt= 
feil  3U  ftefien;  II.  v.  def. 
-da  eä  frf)idtt  fid^,  eg  jiemt 
fic^ ;  -daloby,  byS  mu  poszedl 
podziekowac  e§  IBÜrbc  fid) 
fluiden,  bafe  bu  il)m  banfen 
ge^ft;  nie  -da  eg  fc^icft  fid)  nicl)t. 

Wypadanie,  -nia;  Wypa- 
dnigcie,  -cia,  an.  Slusfallen  «., 
herausfallen  n.,  ©ntfallen  «., 
^erausftürjen  n. 

Wypadek,  -dka,  pl.  -dki, 
sm.  i)  Sreignis  7i.,  jjall  m.\ 
Unfall  m.\  smutny  —  ein 
trourigeö  (Sreigniö ;  nieszcze- 
sliwy  —  Unglürfgfatt;  na 
;  wszelki  — aufleben 5all;umial 
przewidziec      przyszle       -dki 

er  rcufite  bie  fomincnben  ®r= 
eigniffe  norauösufetien ;  takie 
-dki  czesto  sie  wydarzaja 
fold^e  %ü.Vii  fommen  oft  cor, 
ber  ^aH  tritt  häufig  ein ; 
2)  Sriiebniö  n. 

Wypakowa6,-kuje, -walem, 
va.    perf. ;    Wypakowywaö, 
-wuje,    -walem,   va.    imperf. 
i  1)  auöpadlen;  2)  üolIpadEen. 

Wypakowanie,  Wypako- 
wywanie,  -nia,   sn.  1)  2luö= 
1  padfen  «.;  2)  SoHpadEen  n. 

Wypalacz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  Sluöbrenncr  m.\  —  ce- 
giel  ^ifgelfrenner. 

Wypalaö,  -lam,  -lalem, 
]  va.  imperf.;  Wypaliö,  -le, 
I  -\x\bm,va.perf.  1) aufbrennen; 


malowidlo  -laue  na  drzewie 
.'öoläbranbmaterei  f.;  te  ran§ 
trzeba  —  biefe  SBunbe  muf 
aufgebrannt  raevben ;  —  dziure 
w  czem  in  etm.  ein  Soc^  (au§:) 
brennen;  —  gorzalke  ©d^napä 
brennen,  treiben;  2)  auä= 
laueren;  poczekaj,  az  fajke 
-le  roarte,  biä  ic^  bie  pfeife 
auäraud^e;  3)  abfeuern,  loö= 
)d)ie^en,  abjdiie^en;  —  ko- 
mu  w  leb  jmnbn  nieber= 
fct)ie|en;  —  sobie  w  leb 
fi^  eine  Äugel  oor  ben 
i?opf  fc^iejjen,  in  ben  Äopf  iagen ; 

—  ognista  mowe  eine  feurige 
3tebc  galten  (loölaffen);  — 
komu  piec  kijöw  jinnbin 
fünf  ©tocf  [erläge  üerfe^en; 
kielich  duszUiem  —  einen 
pumpen  in  einem  3"3«  0"^= 
ftür^en;   4)  —  szyh   büfc^eln. 

Wypalanie,  Wypalenie, 
-uia,  sn.  1)    2Iuöbrennen  n.; 

—  wapna  fialfbrennen;  — 
cegiel  3tegclbrennen;  2)  2luä» 
raudien  n.;  3)  2lbfeuern  n., 
Sosfcfiie^en   n.,  2lbfcbiefeen  n. 

Wypalenisko,  Wypalisko, 
-ka,  pl.  -ka,  sn.  eine  üom 
Sßalbbianb   betroffene   ©teDe. 

Wypalonka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ein  burc^  Sranb  befd()ä= 
bigti-r  Saum. 

"Wjrpalowac,  -luje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  mit  Ißfäl^ten 
auäfd&logen;  ba§  ^-loii  oom 
^fabte  losmad^en. 

Wypalowanie,  -nia,  5«. 
1)  aiuöfd^lagen  n.,  mit  ^fäl^^ 
len;  2)  Sogmad^en  n.  beä 
{ylofefg  i)om  ^fa&le. 

Wypal,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
©d^uB  m. ;  2)  2lug6rennen  n., 
SluöDörren  n.\  3)  Sßetfof)lung 
/.  beö  ajJeilerä;  4)  ^auSge= 
roebte  ßeinroanb. 

Wypalaszowad,  -szuje, 
-walem,  va.  perf.  1)  mit  bem 
I  ©äbel  gcl^örig  burd^fuc^teln; 
!  mit  bet  flachen  Älinge  burc^- 
I  prügeln ;  2)  ganj  rein  auf- 
:  effen,  bie  ©d)üffel  leeren. 

Wypaplac,  -lam,  -lalera^ 
vn.  perf.  ausplappern. 

Wypaplanie,  -nia,  «uj 
2lu§plappern  n. 

Wyparad,  -ram,  -ralemj 
Wypruwaö,  -warn,  -walemJ 
va.  imperf.  \    "Wypruö,  -ruj^i 


Wyparanie 


513 


Wypgtac 


-rutem,  va.  perf.  auätrennett,  , 
auftrennen,  ^erauäfcftneiben. 

Wyparanie,      Wypruwa- 
nie,  -nia;  Wyprucie,  -cia,  sn. 
2luftrennen  «.,  ^erauätrennen  ' 
i\.,  6erau§[d)neiben  n. 

Wyparadowac,  -duje,  -wa- 
}em,    vn.    perf.    ^erüorpara«  | 
bieven,  jum  SBorfd^ein  fommen, 
jic^  fe^en  laffen. 

Wyparcie,  -cia,  sn.  §er= 
auö=,  ^inauöörängen  n.\  — 
sie  ßeugnen  «.,  SSerleugnen  n. 

Wyparowaö,  -ruje,  -wa- 
lem,  1.  vn.  perf.  au§bunften, 
auäbampfen;  II.  va.  perf. 
ausräuchern,  oerbrängen,  cer» 
treiben;  a\\^  bem  ©teifc 
ficingen. 

Wyparowanie,  -nia,  5?;. 
Slugbunften  n.,  Slugbünftung/. 

Wyparskac,  -kam,  -kalem, 
<va.  imperf. ;  Wyparskn^c, 
-skne,  -nateni,  va.  perf.  1) 
auSp'raffeln;  2)  auäpaften, 
augräufpern;  —  sie,  vr.  ftd^ 
auäräufpern,  baä  Ruften,  'ntn 
©d&nupfen  loa  tuecben. 

Wyparskanie,  -nia;  Wy- 
parsknigcie,  -cia,  sn.  9tuS» 
fäufpern  n.,  2luäpuften  n. 

Wyparszywieß,  -wieje, 
-wiatem,  vn.  perf.  ganj 
Täubig  roerben,  oon  ber  3fJäube 
gans  abmergeln. 

Wyparzac,  -rzam,  -rzaüem, 
4'a.  imperf. ;  Wyparzyß,  -rze, 
-rzytem,  va.  perf.  aUßbrül^en, 
aul=,  einbrennen;  -rzyc  skad 
Don  irgenbrao  Derbrängen; 
-rzona  geba  unüerf^ämteö 
aRaul. 

Wyparzenie,  -nia,  sn. 
3(u«brüten  n.,  2luöbrcnnen  n. 

Wypas,  -u,  pl.  -y,  sm. 
2J?äftung  /.,  §ütung  /. 

Wypasac,  -sam,  -saietn, 
ra.  imperf. \  Wypasc,  -se, 
-salem,  va.  perf.  1)  au§» 
mäften,  mfiften,  fett  mod^en; 
2)  ouöraeiben,  auspten,  ah' 
il^üten. 

"Wypasanie,  Wypasienie, 
-nia,    sn.    1)    2lu§mäften    n., 
5Käften  n.;  2)   SluQroeiben  »., 
2luö{)üten  ».,  2l6pten  n.         \ 
Wypasc,  ficf)e:   Wypadad.  i 
Wypatroszenie,  -nia,  sn.  j 
■Sluönjetben  n.,  3luSnel^men  v. 

Slownik  pdsko-niemiecki. 


Wypatroszyc,  -szt',  -szy- 
2em,  va.  perf.  auärociben, 
auönel^men. 

Wypatrownica,  -cy,  pl. 
-ce,  sm.  3lu§gucfIo(§  n.,  2luäs 
gutfpla^  m.,  2lU6(ug  m. 

Wypatrywac,  -truje,  -wa- 
tem,  va.  imperf. ;  Wypatrzec, 
-trze,  -trzylem,  va.  perf. 
genau  burd^fel^en,  mit  ben 
SBlidfen  forfc^en,  fpä^en,  auö= 
lugen;  —  sobie  oczy  fid)  bie 
3luaen  auofel&en. 

Wypatrywanie.  Wypa- 
trzenie,  -nia,  sn.  35urcl^= 
fe^en  «.,  S)urct)forfci^en  n., 
ßcfpäf;en  n..  3tuötugen  n. 

Wypchac,  -cham,  -chaiem ; 
Wypchnac,  -ebne,  -chnalem, 
va.  perf. ;  Wypychac,  -cbam, 
-cbalem,  va.  imperf.  1)  auä= 
ftopfen;  to  -chana  lalita  ba§ 
ift  eine  au§geftopfte  ^uppe; 
—  kaoape  wlosieniem  baä 
(Kanapee  mit  ^ferbel^aaren  onö» 
ftopfen;  2)  l^erauöfto^en,  au§= 
ftofien,  Ijinauäbrängen;  — 
kogo  za  drzvvi  jmnbn  OUö 
bem  gimmer  brängcn. 

Wypchanie,  -nia ;  Wy- 
pchnigcie,  -cia;  Wypycha- 
n'e,  -nia,  sn.  1)  2luäftopfen 
)i.:  2)  |»tnauöbrängen  n. 

Wypchlisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.l)  2tu5[treic^en  n.  ber  ©anbs 
fteinfelfen;  2)  t)om  33ergab= 
^ang  lerabficfernbeS  SCBaffer. 
Wypejsachowac,  -chuje, 
-waJem,  va.  perf.  alleä  ju  bcu 
iübifd^en  Dfterfeiertagen  rei- 
nigen. 

Wypelgn%c,  -gne,  -gna- 
Jem,  vn.  perf.  auflobern. 

Wypelki,  -tk6w,  plnr. 
tunt.  sn.  auögejäteteä  Unfraut. 
Wypelniac,  -niam,  -nia- 
lern,  va.  imperf.;  Wypelniö, 
-nie,  -nilem,  va.  perf.  1) 
ouefüQen,  erfüllen;  co  sobie 
przedsiewzialem,  -niJem  roaS 
id^  mir  norgenoramen  liabe, 
f)abe  id^  oud^  DoQbrad^t;  -nilo 
sie  bie  3eit  ift  gelommen,  eä 
ift  DOßbradlt;  —  sumiennie 
swoje  obowiazki  gereiffcn^aft 
feine  5ßftic^t  erfüQen ;  2)  aus- 
leeren, DerooUftänbigen. 

Wypelnianie,  Wypelnie- 
nie,  -nia,  sn.  1)  2(U5füQen 
)K,  erfüllen   n..   SSoübtingen 


V..,  SSolIjiel^en  n.;  2)  9luä- 
leeren  «.,  SSetooHftänbigen  n. ; 
3)    güüung  /.,  gtiüfc^ac^t  m. 

Wypelzac,  -zam,  -zalem, 
vn.  imperf.;  Wypelzn^c, 
-zne,  -znalem,  vn.  perf.  1) 
f;erouäfriec^en,  ^ernorfried^en ; 
2)  ausfallen;  3)  gänglidfieä 
SBerid^ie^en. 

Wypelzanie,  -nia ;  Wypel- 
znigcie,  -cia,  sn.  1)  ^erauä=, 
£>erDorfried§en  n.;  2)  Sluä» 
fallen  n.\  3)  gänjlic^eS  SSer= 
fc^iefeen. 

Wyperfumowac,  -muje, 
-waiera,  va.  perf.  auSparfü» 
mieren. 

Wyperfumowanie,  -nia, 
sn.  3lu5parfümieren  n. 

Wyperswadowa6,  -duje, 
-walem,  va.  perf.  ouSreben; 
—  sobie  fid^  aus  bem  ©inne 
j  erlagen. 

Wyperswadowanie,  -nia, 
sn.  äluäreben  n. 

Wypgczac,  -czam,  -cza- 
Jem,  va.  imperf.;  Wypgczyö, 
-cze,  -czytem,  va.  perf.  auf= 
quellen  laffen. 

Wypgczniec,  -nieje,  -nia- 
lem,  vn.  perf.  ^0(^  auf» 
quellen,  auflaufen,  anfdircelten. 

Wypfcznienie,  -nia,  sn. 
ainfc^rcellen  n.,  Sluflaufen  «., 
atufqueüen  n. 

Wypgd,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  Slustricb  m.;  2)  burd^ 
SBrennen  geroonnencö  "!|>ro» 
buft;  S8rennDerfal)ren ;  — 
Bmoly  ^ed&fc^roelen  n. 

Wypgdzaö,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  imperf;  Wypfdzid, 
-dze,  -dzHem,  va.  perf, 
r)inou9treiben,  austreiben; 
nertreiben,  nerjagen;—  kro- 
wy  na  pasze  bie  ÄÜ^e 
auf  bie  SBeibe  treiben;  -pedz 
to  sobie  z  glowy  f(^lage  eS 
bir  aus  bem  Äopfe;  —  nie- 
przyjaciot  z  kiaju  bie  geinbe 
aus  bem  Sanbe  nerjagen. 

Wypfdzanie,  Wypfdze- 
nie,  -nia,  sn.  3luStreiben  n., 
äJerjagen  n.,  58ertreiben  n. 

Wypgdzlowaß,        -dzluje, 
-walem,  va.  perf.  auäpinfeln. 
Wypgdzlowanie,  -nia,  sn. 
3luSpinfeln  n. 

Wypftaö,  -tarn,  -talem,  va. 
perf.  entfeffetn. 

33 


Wypgtanie 


514 


Wypisac 


Wypftanie,  -nia,  sn.  ©nt» 
^effeln  n. 

Wypiac,  -pieje,  -piaiem,  va. 

perf.  1)  auäf  rä^en  ;2)  auffingen. 

Wypiastowac,  -tuje,  -wa- 

lem,  ra.  perf.  auf jie^en,  gto^« 

Stehen. 

Wypiastowanie,  -nia,  sn. 
Slufsieiien  n.,  ©rofejie^en  n. 

Wypi%c,  -pne,  -pialem,  I. 
va.  perf.;  Wypinac,  -naro, 
-naiem,  va.  imperf.  t)erauä- 
neOcln;  f)erau5ftetfcn;  ^eraui» 
redten,  ^erauefpannen,  au§= 
«den,  anfpannen;  —  sie,  vr. 
ficö  aiiätedcn,  fi^  ftcmmen. 

Wypicie,  -cia;  Wypijanie, 
-nia,  sm.  2lustrinfcn  n. 

Wypic,  -je,  -lern,  va.  perf. ; 
Wypijac,  -jam,  -jalem,  vn. 
imperf.  auBtrinfen;  —  kieli- 
szek  -wina  ein  ©lää^en  SBetn 
ou§trin!cn;  wypij  trinle  auö, 
Irinle  bcin  ©lag  ju  ®nbe. 

"Wypieo,  -ke,  -klem,  va. 
perf.\  Wypiekaö,  -kam,  -ka- 
lem,  va.  imperf.  1)  auöbacfen, 
auSbtaten ;  to  nie  jest  dobrze 
-czone  ba§  i[t  nic^t  gut  auä= 
gebacfen;  2)  oetbacfen,  jum 
Saden  gebraudE)en;  3)  auö= 
börrcn,  ausbrennen. 

Wypieczenie,  Wypieka- 
nie,  -nia,  sn.  1)  'jluöbaden 
n.,  aufbraten;  2)  SBcrbaden 
n.;  3)  aiuäbörren  n.,  aus« 
Brennen  n. 

Wypieczgtowac,  -tuje, 
-walem,  oa.  perf.  ba§  Siegel 
aufDtüäen. 

Wypieka,  -ki,  sf.  böjc 
aSormunbyc^aft. 

Wypieknn,  -a,  pl.  -owie 
ober  -ni,  sm.  böfer  UJormunb. 
Wypielaö,  -lam,  -lalem ; 
Wyplewiac,  -wiam,  -wialem, 
va.  imperf. \  Wypieli6,  -le, 
-lilem;  Wyplewi6,  -wie,  -wi- 
Jem,  va.  perf.  auSjäten,  au§= 
reuten;  auäroben. 

Wypielanie,  Wyplewa- 
nie,  Wypielenie,  Wyple- 
wienie,  -nia,  sn.  Muäjäteu  n., 
aCuäreuten  n. ;  2lu§toben  n. 

Wypielfgnowac,  -ffnuje, 
-walem,  va.  ptrf.  auäpftegen, 
burd^  Pflege  groBjie^en,  auf» 
gieben;  bie  ©enefung  förbern. 
Wypielggnowanie,  -nia, 
in.  ^luspflegen  «..Oro^jie^en  n. 


Wypieniac, -niam, -nia?em, 
va.  imperf. ;  Wypienic,  -nie, 
-nifem,  va.  perf.  1)  erftreiten, 
burdö  ^pjojejjieren  erlangen; 
2)  auäfc^äumen  laffen. 

■Wypienianie,  Wjrpienie- 
nie,  -nia,  sn.  1)  drfireiten 
n.,  2lu§projeffieren  v.. ;  2)  2lug> 
fd^äumen  n. 

Wypierac,  -ram,  -ralem, 
va.  imperf. ;  Wyprac,  -piore, 
-pratem,  ra.  perf.  auSroofc^en, 
rein  roaf^en;  —  kogo  jmnbn 
tüd^tig  burdiptügcln. 

Wypierac,  -ram,  -ratem, 
va.  imperf.;  Wyprzec,  -pre, 
-parlem,  va.  perf.  1)  ^erau§=, 
j^inauäbrfingen,  ^erauö=,  l)in= 
auSftofien,  ^inauSraeifen ;  -pari 
go  z  izby  er  brängte  it)n  ou§ 
ber  ©tube;  —  nieprzyjaciela 
a  kraju  ben  ^tirCü  auä  bem 
Sanbe  oetbrängen ;  2)  —  sie,  vr. 
leugnen,  ableugnen;  —  vvJa- 
fnego  dziecka  ba§  eigene  Sinb 
oerlcugnen;  —  sie  wiary  oj- 
c6w  swoich  ben  ©lauben  feiner 
SSätfr  ableugnen. 

Wypieradlo,  -dla,  sn.  Sßer= 
brängungäapparat  m. 

Wypieranie,  -nia,  sn.  1) 
fie^e  Wyparcie;  2)  =  Wypra- 
nie,  -nia,  sn.  2lu§roafct(en  n. 
Wypierzac,  -rzam,  -rzalem, 
va.  mpe?/.;  Wypierzyö,  -rze, 
-rzylem,  va.  perf.  ber  gebern 
berauben,  ausrupfen ;  —  wia- 
trak  bie  SBinbrnüI^Ienflügel 
herausnehmen ;  —  sie,  vr.  l  ie 
^ebern  ocrlieren,  fid^  maufern. 
Wypierzanie,  Wypierze- 
nie.  -nia,  sn.  2luSrupfen  n. 

Wypierzchac,  -Cham,  -cha- 
lem,  vn.  imperf.;  Wypierz- 
chn^c,  -ohne,  -chlem,  vn. 
perf.  plö^Ud)'^erauSfpringen, 
entfpringen,  entfd^Iitpfen. 

Wypierzchanie, -nia;  Wy- 
pierzchnifcie,  -cia,  sn.  ^er« 
augjprtngen  n.,  (gntfpringen 
M.,  (gntf^Iüpfen  n. 

Wypieszczac,  -szczam, 
-szczalem,  va.  imperf.;  Wy- 
piesciö,  -szcze,  -scilom,  va. 
perf.  »erjätteln,  oerptfd^eln ; 
3cr'tltc^  oufjiel^en. 

W3rpieszczanie,  Wypie- 
szczenie,  -nia,  sn.  S3erjärte(n 
n.,  Ser^älfc^eln  n. 


Wypigcie,  -oia ;  Wypina- 
nie,  -nia,  sn.  9lnfpannen  n., 
^etauSftredEen  n.,  ^erauä» 
ftedfen  n..  ©temmcn  n. 

Wypi§bniac,  .niam,  -nia- 
lem,  va.  imperf. ;  Wypig- 
knic,  -nie,  -nilem,  va.  perf. 
oerfcbönern. 

Wypifknianie,  Wypi§- 
knienie,  -nia.  sn.  3Setfd)ö« 
nern  n. 

Wypifkniec,    -nieje,    -nia- 
Jem,  vn.  perf.  fd)ömr  roerben. 
Wypigknienie,    -nia,    sn. 
©d)ön erwerben  n. 

Wypigtnowac,  -tnuje,  -wa- 
Jen),  va.  perf.  ein  ^zxti^tn 
einbrennen,  oufbrüdEen,  etro. 
mit  einem  Sronbmal  bcjei^nen, 
branbmarfen,  branbmalen. 

Wypi§tnowanie,  -nia,  sn. 
SBranbmalen  n.,  S8ranbmar= 
fen  n.,  SBranbmarlung  /. 

Wypi§trowac,  -truje,  -wa- 
lem ;  Wypif  trzyc,  -trze,  -trzy- 
Jem,  va.  perf.  \Vi  ©tocIn)er!en 
auftürmen,  in  bie  $ö^e  aufs 
bauen. 

Wypilnowac,  -nnje,  -wa- 
letn.  va.  perf.  DöHtg  abmartcn. 
Wypilowac,  -luje,  -walem, 
va.  perf. ;  Wypilowywac, 
-wuje,  -walem,  va.  imperf. 
auäfägen,  t)ineinfägen,  auä= 
feilen,  einfeiren,  burd^fcilen, 
toeafeilen. 

Wypilowanie,  Wypilowy- 
wanie,  -nia,  sn.  3luöjägen  n., 
^ineinfägcn  n.,  21uäfeilen  n.^ 
durchfeilen  n.,  aöegfeilen  n. 

Wypior,  orn,  pl.  -ory,  sm. 
flügoer  Jßogel. 

Wypis,  -vi,p>l.  -y,  S7n.  Sluä» 
gug  m.,  9lu6gei^ricbene(§)  n. ;. 
wypisy  pl.  Sefebuc^  m.  ; 
-y  niemieckie  2lu§^üge  au§. 
beutfc^en  ©c^riftfteüern,  beut= 
fd)e§  (ecf)Ul=)Seffbuc^. 

Wypisac,  -sze,  -salem,  I. 
ra.  perf. ;  Wypisywac,  -suje, 
-walem,  I.  ra.  imperf.  1) 
j^crauSfc^reiben,  aueic^teiben;. 
abfd^reibcn,  auffc^reiben ;  — 
miejsce  z  ksiatki  eine  Stelle 
au§  einem  33ucf)e  au§= 
fdireiben;  2)  ic^teibenb  Der- 
braudE)en,  befcf)retbcn.  Der« 
fc^retben;  to  pioro  ju4  -sane 
biefe  j^eber  ift  fd^on  burd^  baS^ 
Schreiben  abgcnüt^U;  -sal  caly 


Wypisanie 


515 


Wyplatac 


papier,  ktory  mialem  er  i)Cit 
i)a§  ganje  ?ßapier,  ba§  id^  l^atte, 
Befd^rieben;  3)  augfd^reiben, 
auäf^Ue^en,  ftreic^en;  —  kogo 
ze  szkoly  jjmnbn  oon  ber 
©^ullifte  ftreic^en;  —  kogos 
z  nniwersytetu  imnbn  eEIttatri: 
fultcren;  II.  —  sie,  vi:  1)  fid^ 
au^fc^reiben,  feine  ©ebanfen 
fd&riftlic^  auättüdfen;  2)  fid^ 
im  ©(^reiben  erfc^öpfen,  ab= 
nü^en. 

Wypisanie,  Wypisywa- 
nie,  -nia,  sn.  1)  2luöf(^reiben 
n.,  3lbfc^reiben  n. ;  2)aSetfcöret<' 
ben  n.,  Sefc^reiben  n.;  3)  3Iuq= 
fdjreiben  }i.,  Streichen  «., 
©Emotrifulieren  n. 

Wypisnac,  -sne,  -snalem, 
vn.  perf.  augcjiiietf^en. 

Wypiszczec,  -szcze, -szcza- 
lem,  va.  per/,  burct)  ^am«» 
metn  erreichen. 

Wypisnigcie,  -cia ;  Wypi- 
snienie,  -nia,  sn.  2lu§qutet= 
fd^en  n.  ' 

Wypitka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Xrinfen  «.,  Xrunf  m. 

Wypizmowac,  -muje,  -wa- 
Jem,  va.perf.  mit  33ifam  (ffiü= 
fd^us)  auäparfümieren.  ' 

Wyplanowac,  -tuje,  -wa-  | 
lern,  va.  perf.  auöplanieten,  \ 
ebnen. 

Wyplanowanie,  -nia,  sn. 
2Iuäplanieren  n.,  (gbnen  n. 

Wyplatac,  -tarn,  -talem,  ; 
va.  imperf.^  Wyplesc,  -plote, 
-plotlcm,  va.perf.  ausflec^ten, 
jled^ten ;  ^erauäraircen,  auf= 
fled^ten,  auf  löfen ;  fertig  plec^teit; 
-tany  geflochten;  -tane  krzeslo 
Sio^rflu^I  w. ;  —  co  ein».  oug= 
pfoubern,  ausfc^roo^en.  j 

Wyplatanie,  Wyplecenie, 
-nia,  sn.  9(u§fle(^ten  7i.\  3luf=»  j 
fled^ten  ».,  ^erauäroirren   n., 
2lufföfen  n. 

Wyplatanka,  -ki,  pl.  -ki, ' 
«/.  Flechtarbeit  /. 

Wypl%drowac,-druje,  -wa- 
lero,  va.  perf.  auäplünbern. 

Wj^l^saö,  -sam,  -satem, 
va.  perf.  tanjenb  ouöfü^ren; 
—  sie  genug  tanjen,  ft(^  ju 
©enügc  auätanjen. 

Wyplatac,  -tarn,  -tahm, 
va.  perf. ;  Wyplatywac,  -tuje, 
-■waiem,  va.  imperf.  clM^^ 
wirren,    entroirren,     heraus» 


roidEcIn,  ^erauäflc^ten  •,  —  sie, 
vr.  \\6)  lerouöarbettcn. 

Wyplatanie,  Wypl%ty- 
wanie,  -nia,  5«.  3tuän)trren 
m.,  (gntroirren  ».,  heraus» 
roidfeln  n.,  |)erau§fled^ten  n. 

Wyplecenie,  -nia,  sn. ; 
—  konskie  ÜberliJten  n. 

Wypleczac,  -czam,  -cza- 
lem,  va.  imperf.  \  Wyple- 
czyc,  -cze,  -czyJem,  va. 
perf.  au§=,  oerrenfen. 

Wyplemieniac,  -niam, 
-nialem,  va.  imperf.;  Wy- 
plemienic,  -nie,  -nitem,  va. 
perf.  einen  ganjen  <3tamm 
ausrotten,  uertifgen. 

Wyplemienianie,  Wyple- 
mienienie,  -nia,  sn.  2tuä= 
rotten  n.,   ?}ertilgen  n. 

Wypleniac,  -niam,  -nia- 
tem,  va.  imperf. ;  Wypleni6, 
-nie,  -nilem,  va.  perf.  aus= 
jäten,  ouärotten,  oertitgen. 

Wyplenianie,  Wyplenie- 
nie,  -nia,  sm.  Sluäiäten  »., 
2luörotten  n.,  Vertilgen  n. 

Wyplenniac,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  imperf. ;  Wyplen- 
nic,  -nie,  -nilem,  va.  perf. 
frud)t&arer,  ergiebiger  machen. 

Wyplesniac,  -sniam,  -suia- 
lern,  va.  imperf. ;  Wyple- 
snic,  -snie,  -süilero,  va.  perf. 
Dom  ©cfttmmel  reinigen. 

Wyplesniec,  -nieje,  -nia- 
lein,  vn.  perf.  ganj  fd^tmme= 
Itg  rcerben. 

Wyplewiad,  Wyplewi6, 
fteöe :    Wypleniac,  Wyplenic. 

Wyplucie,  -cia ;  Wypluwa- 
nie,  -nia,  sn.  9luäfpudEen  n., 
2lu§fpeten  n. 

Wypluö,  -je,  -lern,  va. 
perf.;  Wypluwaö,  -je,  -lern, 
va.  imperf.  auGfpudfen,  auä= 
fpeien. 

Wypluskac,  -skam,  -ska- 
lem,  va.  imperf.  \  Wyplu- 
sn^c,  -sne,  -soaJcm,  va.  perf. 
ausfpri^en,  plätfd^ernb  f)erauä= 
werfen,  ^erauäfpüTen;  —  sie, 
vr.  ft^  fatt  p(ätfd)ern,  nad^ 
§erjenstu[t  auöboben ;  tciii 
^tätf^ern,  ba3  Sab  beenben. 

Wypluskanie,  -nia;  Wy- 
plusni§cie,  -cia,  sn.  ^erauö« 
fprifeen  n.,  ^erauöplätfd^ern  n. 

Wyplwa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
Phoreynia    ^flanjenlier). 


Wyplacac,  cam,  -catem, 
I.  va.  imperf. \  Wyplacic, 
-ce,  -cilem,  I.  va.  perf.  auä= 
jaulen,  obja^ten,  bejahten,  ab= 
tragen;  —  komu  spadek 
jmnbm  bie  ©rbfdöaft  auä» 
jaulen;  —  zoM  ben  ©olb  be= 
jaulen;  —  wdzieczuosc  fic^ 
banf bar  erroeifen ;  ri.  —  sie,  vr. 
1)  feine  ©c^ulb  abtragen,  be« 
jal^Ien ;  —  sie  z  dlugu  wdzie- 
cznosei  bie  S)anfe5fc^ulb  ab" 
trogen;  —  sie  co  do  grosza 
feine  ©d^ulb  bei  §eKer  unb 
Pfennig  be^at^ten;  2)  —  sie 
z  czego  fic^  (oöja^Ien,  abfin« 
ben,  fretmad^en. 

Wyplacalnosc,  -sei,  .sing, 
tant.  sf.  3tt^tungäfä^igfeit  /"., 
©olnenj  /. 

Wyplacanie,  Wjrplace- 
nie,  -nia,  sn.  ^u%a\)ltx\.  n., 
2t5sal^len  n.,  SBejafiten  n. 

Wyplakac,  -cze,  -katero, 
va.  perf  auäioeinen;  —  co 
burc^  SBeinen  erlangen ;  — 
kogo  burd^  3Beinen  befreien ;  — 
sobie  oczy  fxd)  bie  9(ugen 
ausroeinen;  —  sie,  vr.  fid^ 
fatt  meinen. 

Wyplakanie,  -nia,  sn. 
2luäroeinen  n. 

Wyplaszac,  -szam,  -sza- 
lem,  va.  imperf. ;  Wyplo- 
szyc,  -sze, -szylem,  va.perf. 
^eraugfd^euc^en,  cerfd^euc^en, 
oertreiben. 

Wyplaszanie,  Wyplosze- 
nie,  -nia,  sn.  ©erauöfc^euc^en 
«.,  äSerfc^euc^en  «.,  5Sertrei= 
ben  n. 

Wyplaszczac,  -szczam, 
-szczatem,  va.  imperf.',  Wy- 
plaszczyc,  -szcze,  •szczyJem, 
va.  perf.  ^a(^  machen,  auä= 
ftredfen. 

Wyplaszczanie,  Wypla- 
szczenie,  -nia,  sn.  %la^= 
machen  «.,  2lus[trecfen  n. 

Wyplata,  -ty,  pl  -ty,  sf. 
3tuäio^Iung  /.,  3a^(ung  /., 
2luöja^ren  /(.,  Seja^Iung/; 
termin  -1y  3<»^I""9^t«rmin 
m. ;  wstrzymac  -fy  bie  Sa\)= 
lungen  einfteUcn. 

Wyplata6,  -tam,  -talem, 
va.  perf.  ein  ©tü(J  auä= 
fc^neioen,  auä^auen;  —  komu 
figia  jmnbm  einen  Streich 
fpieten. 

33* 


Wyplatanie 


516 


Wypokostowac 


Wyplatanie,  -nia,  sii. 
Sluöfc^neiben  n.,  2luäf)auen  n. 

Wyplatnosc,  -sei,  sing, 
taut.  sf.  3a^luiig§fäl)i9leit  f. 

Wyplatny,  adi.  jal^lungS- 
fä^ig;  safilbac,  augja^Ibar; 
fättifl. 

Wyplaw,  -u,  pl.  -y,  sm.; 
dim.  Wyplawek,  -wku,  ^jZ. 
-wki,  sm.  1)  2(uäf(^meljctt  ??., 
Sluäfd^roemmcn  n.,  2luäf(^tne(= 
jung    f.,    SluSflufi    »t. ;     2) 

Wyplawiac,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imi^erf. ;  Wyplawic, 
-wie,  -wilem,  va.  per/,  ^erauös 
fc^roemmen,  rein  fc^tüemmen ; 
—  kruszec  läutern,  au§= 
fc^meljen. 

Wyplawianie,  Wyplawie- 
nie,  -nia,  sn.  ^erauSfc^JDcm» 
men  n.;  —  kruszcuSäutcrn  n., 
SluSfc^meljfn  n. 

Wyplawka,  -ki,  pl.  -ki, 
.^f.  ^piattraurm  m. 

Wyplawkowy,  Wypla- 
wny,  adi.  au§\^roimmbax, 
läuterßar;  Säuterungä». 

Wyplazic,  -ie,  -ziJeoi,  vn. 
perf.  auöfried^en. 

Wyplazowac,  -zuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  mit  ber  flachen 
klinge  fc^Iagen,  prügeln,  auä' 
fucfeteln. 

Wyplazowanie,  -nia,  sn. 
©dalagen  n.  mit  ber  fla(i)en 
klinge,  SCuöfud^teln  n. 

Wyplodzic,  -dze,  -dzitem, 
va.  perf.  erzeugen,  ouf  bie 
aßelt  bringen;  —  sie,  vr. 
feine  3eusw"9^fi^«f^  (^ru(f)t= 
barfeit  erjc^öpfen. 

Wyplomieniac,  -niam,  -nia- 
lem,  vn.  imperf.\  Wyplo- 
mienic,  -nie,  -nifem,  vn. 
perf.  ^erauöflammen,  flam= 
menb  (jetDorbredien. 

Wyplomienianie,  Wyplo- 
mienienie,  -nia,  sn.  §eraug= 
flammen  n. 

Wyplon^ö,  -ne,  -nalem, 
vn.  perf.  aufbrennen. 

Wyplonieö,  -niej§,  -niatem, 
r/(.  perf.  unfruchtbar  roerben, 
bie  äewgung^-  ober  ©ebärlroft 
»erlieren. 

Wyplowialy,  adi.  Der» 
fd^offen,  fal^t,  farbloä. 

Wyplowic,  -wie,  -wilem, 
va.  perf.  fal^I  mad^en. 


Wyplowiec,  -wieje,  -wia- 
lern,  vn.  perf.  faf)I,  farbl05 
roerben,  ocrf^iefien. 

Wyplowienie,  -nia,  sn. 
Serfc^iefeen  n. 

Wyploczek,  -czka,  j>^- 
-czki,  sm.  auägeroafc^eneö 
©tüd  Grj. 

Wyplöczyny,  -czyn,  plitr. 
tant.  ©pülicöt  n. 

Wyplöczysko,  -ka,  pl. 
-ka,  sn.  au§gefpülteä  Scbreic^. 

Wyplukad,  -kam,  -kaJem, 
va.  perf. ;  Wyplukiwaö, 
-kuje,  -waiem,  va.  imperf. 
auSfpülen,  auäroafd^en,  au§= 
fc^roemmen,  auöf^tenlern ; 
—  szklanke  ein  ©ta§  auö= 
fpülen;  —  sobie  usta  fid) 
ben  3JJunb  auSfpülen;  —  bie- 
lizne  bie  3Bäfrf)e  auöfc^roem» 
men. 

Wyplukanie,  Wypluki- 
wanie,  -nia,  sn.  3lusroafc^en 
n.,  3luäfpülen  n.,  9lu§fd^n)em= 
men  n.,  9luö|d^lenlern  n. 

Wyplyn^c,  -ne,  -nalem, 
vn.  perf. ;  Wyplywac,  -warn, 
-walem,  vn.  imperf.  1)  auö= 
fUefien,  auslaufen,  auärinnen; 
j^erüorqueüen ;  entfpringen; 
skad  -wa  ta  rzeka  ?  roo  ent= 
fpringt  biefer  5^"ll^i  ^^^ 
mu  -nelo  ba§  Sluge  ift  il^m 
auSgeronnen ;  woda  -wa 
ze  skaly  baä  Sßaffer  ftrömt 
au§  bem  gelfen  [)ert»or;  z  tego 
-wa  barou§  gefjt  ^eroor; 
2)  auftauchen,  gum  SSorfd^ein 
tommen;  znowu  -nai  na  po- 
wierzchnie  er  ift  TOieber  auf 
ber  Dberflädfie  aufgetaucht; 
prawda  muai  na  wierzch  -nad 
bie  Söa^ti^eit  mufi  immer  gum 
1  Sßorfc^ein  fommen ;  3)  l^erauö» 
fd^roimmen,f(^nnmmen,  fegein; 
I  —  na  peioe  motze  ouf  bie 
I  offene  (See  f)inauäfegetn. 

Wyplynif  cie,  -cia ;  Wyply- 

wanie,  -nia,  sn.  ^(usfliefeen  >(., 

(Sntfpringen  n.,  ^eröorqueUcn 

'n.\  Sluftaud^en  n.\  (§erauä=) 

©d&roimmen  ».,  ©egeln  n. 

Wyplyw,  -u,  pl.  -y,  sm. 
l)2lugflu^OT. ;—  paryS)ampf= 
auöftrßmung  /. ;  2)  golge  y  , 
g-olaeerf^dnung  / ,  SBirf ung  f. 
Wypnieja,  -ji,  pl.  -je,  sf. 
(Dolabella)  $8ei'[fct)nedfe  /. 


Wypocenie,  -nia,  sn.  2lu5» 
fdjroigenn.  ;?lu§fintern«.,9Uiä= 
fidern  n.\  einlaufen  n.  (ber 
g-enftetfc^eibea   ober    ©cfäfeei. 

Wypoclilebiad,  -biam,  -bia- 
■tem,  ra.  imperf;  Wypo- 
chlebic,  -bie,  -bilem,  va. 
perf.  abfd^meic^eln,  erfd^mei» 
c^eln. 

Wypochlebianie,  Wypo- 
clilebienie,  -nia,  sn.  3lb= 
fdjmeic^eln  »(.,  ©cfc^mcic^eln  n. 

Wypochwie,  -wia,  pl. 
-wia,  sn.  ©c^eiDe  /. 

Wypociö,  -ce,  -citem,  va. 
perf.  auäfd^roi^en  laffen, 
auSfintern,  obfc^eiben^  befd^U= 
gen  (oon  genfterfd)eiben,  (Me» 
fasert  u.  bgl.);  —  sie,  vr.  fic^ 
auöft^roi^en,  tü^tig  fc^roi^en. 

Wypocz^c,  -czne,  -czatem, 
vn.  perf.-.,  Wypoczywac, 
-warn,  -walem,  vn.  imperf. 
ausrufen,  raften,  fid^  erholen; 

—  po  pracy  nad^  ber  3(rbeit 
auöruf)en. 

Wypoczgcie,  -cia;  Wypo- 
cznienie,  Wypoczywanie, 
-nia,  sn.  2luäru[)en  n. ;  SRaft  /. 

Wypoczynek,  -nku,  pl. 
-nki,  sm.  2luäru^en  n.,  9lu^e 
/■.,9iaft/.,  ®r[}0lung/.  potrze- 
buje  -nku  ic^  bin  ert)oIungf'= 
bebürftig. 

Wypogadzac,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  imperf. \  Wypogo- 
dzic,  -dze,  -dzilem,  va,  perf. 
aufheitern,  aufflären;  -godz 
twe  czolo  fieitere  beine  ©tirn 
auf,   entrungle   beine    ©tirn; 

—  sie,  rr.  fid^  aufheitern, 
ftd^  aufklären ;  niebo  sie  -ga- 
dza  ber  ^tmmel  flärt  ftc^ 
auf ;  czolo  jego  sie  -gadza  feine 
©tirn  l^eitert  fid&  auf. 

Wypogadzanie,  Wypogo- 
dzenie,  -nia,  sn.  3luf^eitera 
n ,  9(uftlären  n. 

Wypoiö,  -je,  -item,  va. 
perf.  auöfd^enfen,  aüe  ©e= 
tränfe  oerbraurfien. 

Wypokladac,  -dam,  -da- 
lem,  va.  perf.  oerfd^neiben, 
!aftrieren. 

Wypokladanie,  -nia,  sn. 
SJerfc^neiben  «.,  Äaftrieren  n. 

Wypokostowac,  -stuje, 
-walem,  ra.  perf.  auöfitniffen, 
auoladfiereu,  überfirniffen. 


Wypokostowanie 


517 


Wypraszac 


Wypokostowanie,  -nia,  sn. 
5luöladieren  «.,  2luäfimif[en  n. 

Wypokutowaö,  -tuje,  -wa- 
Jem,  (H.  pe)-f.  auäbüfeen, 
büfeen ;  —  za  co  etiü.  abbüficn. 

Wypokutowanie,  -nia,  sn. 
9lugbüfeen  n. 

Wypolerowad,  -mje,  -wa- 
lem,  ra.  per/,  auöpoüeren, 
ausalätten;  üetfeinern. 

Wypolerowanie,  -uia,  5«. 
2lu§polieren  ».,  2lugglättcn  n. ; 
33erfeinern  n.;  fllatte^,  oerfet» 
ncrte§  Sßefen,  ©c^[iff  m. 

Wypoliczkowac,  -kuje, 
-walem,  ra.  perf.  o^t= 
feigen,  abo^rfeiflcn. 

Wypoliczkowanie,  -nia, 
Sil.  Ohrfeigen  n. 

Wypolowiö,  -wie,  -wiJeni, 
ra.  perf.  jur  ^äif'te  roeg= 
TteBmen,  oermtnbern. 

Wypominac,  -nam,  -nalem, 
ra.  imperf. ;  Wypomniec, 
-mne,  -mniaJem,  va.  perf. 
in  ©cinnening  rufen,  erjDä^= 
nen';  üor^alten,  üotroerfen;  — 
komu  wyrzadzone  dobrodziej- 
stwa  imnbm  erroiefene  SBo^U 
taten  Dorl^alten. 

Wypominanie,  Wypo- 
mnienie,  -nia,  sn.  6troäf)nen 
». ;  3]or^aIten  n.,  SBorroerfen  ». 

Wypompowac,  -puje,  -wa- 
lem,  va.  perf.\  Wypompo- 
wywac,  -wuje,  -waleir,  va. 
imperf.  auSpunipen. 

Wypompowanie,  Wypom- 
powywanie,  -nia,  sn.  SlUÖ' 
pumpen  n. 

Wyporek,  -rku,  p>^-  •'l^'» 
sm.  \)  9(ustrennen  n. ;  Slus« 
gctrennte(6)  n.\  2)  Äaiferfc^nitt 
m.-.  3)  auö  bem  2KutterIeibe 
au^gefc^nitteneä  ßinb;  •i)-iki 
aufgetrennte  gäben,  2lu§gerip= 
peftf?)  n. 

Wyporz^dzac,-dznni,  -dza- 
fem,  va.  imperf. ;  Wyporz^- 
dzi(5,  -dze,  -dzifem,  va.  perf. 
I^erric^ten,  auäbeffern,  in 
[tanb  fe^en. 

Wyporzadzanie,  Wypo- 
rz^dzenie,  -nia,  sn.  £>t'r= 
rid)ten  «.,  2(uöbeffern  n. 

Wyposazac,  -zam,  -ialem, 
la.  imperf.  \  Wyposazj'C,  -ze, 
-±jlem,  va.  perf.  ausftatten ; 
»erforgen;  wszjstkie  swoje 
siostry  -Äyl  allen  feinen  S^rpc'' 


[tern  [|at  er  eine  SMtgift  ge» 
geben ;  bogato  -zony  przez 
natuie  oon  ber  9Jatur  reic^ 
auggeftattet;  —  w  co  mit 
etro.  auöftatten. 

Wyposazanie,  Wyposa- 
zenie,  -nia,  sn.  2lugftotten  n.\ 
SSerforgen  n. 

Wyposzczenie,  -nia,  sn. 
2Uiöfa[ten  m.,  erreichen  ;;. 
burd)  gtiftf"; 

Wyposcic,  -szcze,  -sciJem, 
va.  perf.  au^faflen,  butc^ 
gaften  eireid^fn;  -  sie,  rr.  fid) 
ausfaften,  genug  §unger  leiben. 

Wypotgzniac,  -niam,  -nia- 
iem,  va.  imperf. ;  Wypotg- 
zni6,  -nie,  -nilem;  Wypot§- 
gowac,  -guje,  -walem,  va. 
perf.  mächtig  mad^en,  ftätEen. 

Wypotgzniec,  -niam,  nia- 
tem,  rn.  perf.  mäd^tig  roerben. 

Wypotniec,  -nieje,  -nialem, 
vn.  perf.  auöfd^rai^en,  »er= 
jc^roigen;  ju  fdörci^en  aufhören. 

Wypotrzebowac,  -buje, 
-waJem,  va.  perf.  neibrau^en. 

Wypotrzebowanie,  -nia, 
s».  SJerbrauc^en  ».;  3Scr^ 
braud^  m. 

Wypotwarzac,  -rzam,-rza. 
iem,  va.  imperf. ;  Wypotwa- 
rzyc,  -rze,  -rzylem,  va.  perf. 
burrf)  aSerieumbung  erreichen, 
erlügen,  erfd^roinbeln. 

Wypowiadac,-darr,-daIem, 
va.  imperf.  \  Wypowiedziec, 
-wiem,  -dziaJeui,  va.  perf. 
1)  ougfprec^en,  auofagen;  I)er= 
jagen,     üortragen;    erjä^Ien; 

—  to  trudno  eä  i[t  fdiroer,  eä  gu 
lagen;  2)  fünbigen,  auffagen, 
auffünbigen;  —  komu  mie- 
szkanie,  przyjazn,  sluzbe 
imnbm  \)'\i  Ißo^nung,  bie 
greunbfdEiaft,  ben  2)ien[t  Iün= 
bigen;  3)  liinben,  cerJünben, 
erUüren,  anfünbigen;  —  komu 
wojne  jmnbm  ben  Ärieg  er» 
flären;  4)  auäpfappern,  ouä» 
pfaubern. 

Wypöwiadanie,  Wypo- 
■wiedzenie,  -nia,  sn.  2luö» 
(prec^en  «.,  2luäfagen  n. ;  §er- 
jagen  n.;  Vortragen  n. ;  (Sr= 
ää|len  n.;  Äünbigen  n.,  2luf= 
fünbigen  «.,  j^ünbigung  /. ; 
Sluffagen  /(.;  2lu§plappern  »1.; 

—  wojny  Äriegserflärung  /. 


Wypowied^,  -dzi,  sincj. 
tant  sf.  2luffünbigung  f., 
Sluffagen  n. 

"Wypozyczac,  czam,  -cza- 
lem,  va.  imperf.:,  Wypoiy- 
czyö,  -cze,  -czylem,  va.  perf. 
ttuälei^en,  ausborgen;  »cr= 
letzen,  »erborgen. 

Wypozyczalnia,  -ni,  pl. 
-nie,  sf.  Seii^anftalt  /.,  Setr;= 
inftitut  n. ;  —  ksiazek  8et[)- 
bibliot^e! /. ;  —  fortepianow 
Ätaoierlei^anftalt. 

Wypozyczanie,  Wypozy- 
czenie,  -nia,  sn,  2luälei^en 
«.,  3luäborgen  «. ;  Berletf)cn 
».,  aSerborgen  n. 

Wypi'acowac,  -cuje,  -wa- 
tem,  va.  perf. ;  Wypracowy- 
wa6,  -wuje,  -walem,  va.  im- 
perf. ougarbeiten;  —  szkic 
bndowy  einen  ©ntrourf  be^ 
Saueö  ausarbeiten. 

Wypracowanie,  -nia,    sn. 

1)  Sluöarbeiten  n. ;  2)   fc^rift» 
lidöer  2Iuffa^,  ßompofition  /. 

Wypraktykowac,  -kuje, 
-walem,  va.  perf.  1)  augpra!= 
ttjieren;  bur^  ^raj;i^  !ennen 
lernen,  erlangen;  erproben, 
aUBproben;  wypraktykowany 
spos6b  ein  erprobtet  2Ritle( ; 

2)  burd^  BeicJ^enbeuterei,  burc^ 
^raftifen  ^erauäbrinflen. 

Wypraktykowanie,  -nia, 
sn.  Sluäprafttjieren  ».;  Erpro- 
ben «.,  Erprobung  /. 

Wypranie,  -nia,  sn.  \) 
2lu§rottf(^en  n.\  2)  2)urd)n)idj= 
fcn  n. 

Wyprasowaö,  suje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  \  Wyprasowy- 
wac,  -wuje,  •wätem,  va.  im- 
perf. 1)  aufbügeln;  2)  au^= 
preffen. 

Wyprasowanie,  Wypra- 
sowywanie,  -nia,  sn.  1)  2Ui^= 
bügeln  n. ;  2)  3lU5preffen  n. 

Wypraszad,  -szam,  -sza- 
tem,  I.  va.  imperf.;  Wypro- 
sic,  -sze,  -sitem,  I.  ra.  perf. 
1)  auöbiiten,  erbitten,burc^  Sit« 
ten  erlangen ;  —  sobie  co  u  kogo 
etro.  bei  imnbm  erbitten  ober 
bur(^  Sitten  erlangen;  —  kogo 
od  czego  jmnbn  loöbitten,  loö» 
betteln,  burc^  Sitten  con  etro. 
befreien;  —  kogo  od  smierci 
imnbn  burcf)  Sitten  oom  Xobe 
befreien;  2)   ^inau^bitten;  — 


Wypraszanie 


518 


Wyprowadzac 


kogo  za  drzwi  jmnbm  bte 
%üx  roeifen ;  3)  oerbitten,  »cr= 
bieten;  -silem  sobie  juz  raz 
podobne  iarty  id^  l^abe  mir 
fc^on  einmal  ä^nli^e  ©pä^e 
»erbeten;  II. —  sie,  vr.  fic^  ent» 
fd^ulbigen,  um  SSerjeil^ung 
bitten;  um  Befreiung,  um 
(Intl^ebung  bitten. 

"Wypraszanie,  Wyprosze- 
nie,  -nia,  sn.  Soäbitten  n. ; 
erbitten  n.,  2luäbitten  «.; 
herausbitten  «.;  SSerbitten  n., 
Verbieten  n. 

Wypraszczac,  -czam,  -cza- 
tem,  va.  perf.  oereinfad^en. 

Wyprawa,  -wy,  2^?.  -wy,  sf. 

1)  |)tnauäf(^icfen  n.,  2lbf^icfen 
n.,  2lbfcnben  n.,  Slbfertigung 
/.,  3lu§fa^rt  /.,  Sttuöreife  /.; 

—  posJanca  ba§  Stbfd^itfen 
eines  Soten;  —  wojenna 
gclbjug ;  —  naukowa  n)i[fen= 
fd^aftlic^e  gorld^ungöreife;  — 
po  zlote  runo  2lrgonautenjug ; 

2)  SarfteKung  /.,  Sluäeinan- 
berfe^ung  /.;  3)  Sluöar» 
Bettung/.,  Surid^tung  f.;  — 
skor  Sluägerben  ber  (^eHe;  4) 
2luäftaltun(^/. ;  dostala  opröcz 
posagu  i  piekna  -we  fte  ^at 
au|er  ber  Mitgift  ouc^  eine 
frf;öne  Sluöftattung  belommen; 
5)  ^u^  m.,  3Serput|,  915= 
pu^,  SBemiJrtelung  f.;  — 
cementowa        ^CI"«  "t^erpu^ ; 

—  gipsowa  ®ipämörte[oerpu| ; 

—  gladka  feiner  2Serpu§, 
üoüftänbiger,  breifc^id^tiger 
^U^ ;  —  kedzierzawa,  —  od 
jniotly     @tepp»,     SBefenpu^; 

—  lozyska  iagerfutter  «.;  — 
surowa,  —  pod  gont  3(nn)Urf 
m.,  SRau^rcerf  «.,  58en)urf  m.; 

—  wapienna    9KörtelDerpu|; 

—  zwirowa  ©pi^rourf;  33e= 
rapp  m.,  Scrappung  /.,  Ärauö= 
pn^  m. 

Wyprawca,  -cy,  pl.  -cy ; 
Wyprawiacz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  Bearbeiter  m. 

Wyprawiaß,  -wiam,  -wia- 
lem,  1.  va.  imperf.\  Wypra- 
wic,  -wie,  -wilem,  I.  va.  perf. 
1)  abfmben,  abjd^idten;  abfer= 
tigen;  —  kogo  dokad  jmnbn 
tt)o^in  Jenben,  fd^icfen;  -wil 
syna  na  wojne  er  fc^idtte  bcn 
©o^n  in  ben  Ärieg;  —  po- 
filow  bie  ©efanbten  obfc^idten; 


z  wielkim  trudem  -wilem  go 
dziä  do  miasta  mit  grofier 
2)Jü^e  gelang  e§  mir  l^eute,  i^n 
in  bie  ©tobt  ju  fc^idCen; 
2)  auSmad^cn ;  3)  aufarbeiten, 
jurid^ten,  aufgerben;  bearbei= 
ten,  ausarbeiten;  —  sköre 
ba§  Seber  gerben;  —  aciane 
bie  aJJauer  tünchen;  4)  au§= 
roenben,    anrid^ten,   juricfiten; 

—  kurczeta  bie  §ü^ner  jum 
fiod^en  juric^ten;  5)  auäric^ten, 
anfteüen,  geben ;  —  uczte  einen 
©c^mauä  geben;  6)  treiben, 
nerriditen,  tun;  c6i  ty  za 
glupstwa  -wiasz  loaö  treibfi 
bu    benn    für    S)umml^eiten; 

—  dziwy  Sößunberbinge  t)er= 
rid^ten;  co  on  -wial,  o  tem 
nie  masz  pojecia  bu  f)aft  fei=» 
nen  33egrif[,  roaä  er  getrieben 
^at;  7)  ousftaften,  equipicren; 
ir.  —  8ie,tT.  fic^  ju  etro.  anfd^if" 
fcn,  fi(^  aufma(|en,  fic^  Io§= 
mad^en;  —  sie  dokad  fic^ 
roo^in  begeben,  bai)in  reifen; 

—  sie  na  wojne  in  ben  ßrieg 
jieben. 

Wyprawianie,  Wyprawie- 
nie,  -nia,  sn.  1)  Slbfertigen 
M.,  2lbfd)idfen  n.,  2l6fenben 
n. ;  —  pociaga  2lbfertigen 
n.,  2lblaffen  n.  eineg  3"Sf^i 
2)  2(u§arbeiten  «.,  bearbeiten 
n.,  ^utiti^ten  "•)  Stnric^ten 
n.,  Sluimad^en  n.;  3) 
SlnfteUcn  »;.,  S^reiben  «.;  4) 
Sünd^en  n.,  ^u^en  n.;  5) 
SluäfJatten  n.,   ©quipieren  n. 

Wyprawnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©eläufigfeit  /.,  ger» 
tigfeit  /. 

Wyprazac,  -iam,  -ialem, 
va.  imperf.]  Wyprazyö,  -ie, 
-zyiem,  va.  perf.  ouöprägeln, 
ausfd^moren;  —  sie,  vr.  fic^ 
recöt  etl^igen. 

Wyprazanie,  Wypraze- 
nie,  -nia,  sn.  Slus prägein  «., 
2lu§i(^moren  ?;. 

Wyprgzaö,  -zam,  -ialem, 
va.  i/wpe?-/.;  Wypr§ä:yc, -ie, 
-iyfem,  va.  perf.  auöfpannen, 
anfpannen,    ftroff     anjie^en; 

—  sie,  vr.  fi(^  auSftrcrfen. 
Wyprfzanie,     Wyprgze- 

nie,  -nia,  sn.  2iuäfpannen  n., 
2tnfpaunen  n. 

Wypromowac,  -mnje,  -wa- 
tem,  va.  per/,  bcförbem. 


Wypromowanie,  -nia,  sn. 
SeförDetung  /. 

Wyprorokowac,  -kuje, 
-walem,  va.  perf.  prop^C» 
jeien,  oorl^erfagen. 

Wyprorokowanie,  -nia, 
sn.  ^-propliejeien  n.,  ^^rop^e- 
geiung  /.,  SSor^crfagen  n. 

Wyprostac,  -stam,  -sta- 
lem,  vn.  perf]  —  czema 
einer  ©ac^c  gerood^fen  fein. 

Wyprostowac,  -stuje,  -wa- 
iem,  va.  perf;  Wyprösto- 
wywac,  -wuje,  -wywatem, 
va.  itnperf.  gerabe  biegen, 
machen,  jie^en,  flredfen,  auä- 
ricf)ten;  —  szyny  ©^ienen 
ausrichten;  —  sie,  vr.  fic^ 
aufrid^ten,  eine  gerabe  ©tel= 
luna  annel^men. 

Wyprostowanie,  Wypro- 
stowywanie,  -nia,  sn.  ®es 
rabebiegen  n.,  ©erabeftredEen 
n.,  2(u5ric^ten  n. 

Wy|)rowadzac,  -dzam, 
-dzalem,  va.  imperf. ;  Wy- 
prowadzic,  -dze,  -dzitem, 
va.  perf.  1)  auäfül^'ren,  ^inauS« 
führen,  ^erousfüfiren,  abfül^ven; 
—  kogo  na  przechadzke 
jmnbn  fpo^ieren  führen;  — 
kogos  z  pokoju  jmnbn  auä 
bem  3iitt'n«t  führen;  —  to- 
wary  z  kraju  SQJaren  tn§ 
2tu5[anb  fül^ren;  2)  —  kogo 
z  btedu,  z  bojazai  jmnbn 
Dom  Srrtum,  oon  ber  gurd^t 
befreien;  —  kogo  z  niepe- 
wnosci  jmnbn  aus  einer  Unge- 
aife^eit  reifeen;  3)  —  kogo 
w  pole  jnmbn  ^interä  £i^t 
fixieren,  jum  ^Jiarren  l^atten; 
4)  —  CO,  kogo  na  jaw,  na 
.swiat,  na  widok  ctn).,  jmnbn 
entbedEen,  in  bie  SBelt  ein= 
führen,  ans  Sid^t  bringen, 
jief)en;  5)  —  co  z  czego  etro. 
aus  etro.  obleiten,  herleiten, 
l^erDorbringen ;  —  co  z  ni- 
czego  etro.  Don  nid^ts  ob» 
leiten;  —  sw6j  rod  od  kr61a 
Salomona  feinen  Urfpcung 
üom  Äönig  ©alomo  ableiten; 

6)  sieben;  linie  z  danego 
punktu  —  eine  Sinie  oon  einem 
gegebmen  5ßun!te  jiel^en;  — 
konain  wysoko  ben  ©d^om» 
ftein  roeit  in  bie  ^ö^e  führen; 

7)  —  z  czego  wniosek  au§ 
etro.  folgen;,  fc^ liefen;  einen 


Wyprowadzanie 


519 


Wypukac 


©c^Iufe  sieben,  8)  —  kogo 
z  choroby  imnbm  auö  einer 
Ä'tanf^eit  ^erouöf)etfen,  jjtnnbn 
feilen,  furieren,  —  kogo  z  nie- 
bezpieczenstwa  jmnbn  einet 
©efa^r  entgegen  laffen;  — 
kogo  z  rozumu  jninbu  um 
ben  2]erftanb  bringen;  II.  — 
sie,  vr.  auöjie^en,  eine  333o§= 
nung  räumen;  dzis  jeszcze 
-dze  sie  z  tego  mieszkania 
l^eute  nod^  roerbe  ic^  biefe 
2ßo6uung  oerlaffcn. 

Wyprowadzanie,  Wypro- 
wadzenie,  -uia,  sn.  3lu5- 
gie^en  n.,  Siusfül^ren  n.\  — 
towarow  za  granice  bie  2luä= 
fuE)c  ber  Sßiten  in§'2tuälanD; 

—  sie,  2luäjiei)en  n.,  Um^ug 
m. ;  po  mojem  -niu  sie  nad^= 
bem  ic^  ousgejogen  roar. 

Wypröbowac,  -buje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  ausprobieren, 
aueproben. 

Wyprobowanie,  -nia,  sn. 
SluQurobieren  n.^  (Scproben  n. 

Wyprochlizua,  -ny,  pl. 
-ny,  sf.  morfc^e  ^i^Ijlung, 
auäiiefauüeg  Sod^.  I 

Wyprochxiiec,  -nieje,  -nia- 
lem,  vn.  perf.  motf^,  l^o^l 
tnerben,  auäfaulen,  ausftotfen. 

Wyprochnienie,  -nia,  sn. 
Sluefaulen  ».,  SUuäftoden  n. 

Wyproszac,  -szam,  -sza- 
tem,  va.  imperf.\  Wypro- 
szyc,  -ize,  -szylem,  va.  perf. 
auöl'tauben. 

Wyproszanie,  Wypro- 
szenie,  -niajÄM.Stusi'lauben  n. 

Wyprözniac,  -niam,  -nia- 
iem,  va.  imperf.\  Wypro- 
znic,  -znie,  -zuiiem,  va.  perf. 
ausleeren,  teer  machen,  auf- 
räumen; —  kielicb  jednym 
tchetu  ben  Helc^  in  einem 
Sitem   auöieeten,    auälrinfen; 

—  s'e,  vr.  fid^  entleeren, 
offenen  Scib  l^aben. 

Wyproznianie,  Wypro- 
znienie,  -nia,  S7i.  1)  21  uö- 
leeren  n.,  ©ntleeren  «. ;  2) 
©tuE)[gong  m. 

Wyprozniec,  -nie,  -niletn, 
vn.  perf.  leer  tuerben,  erfd^öpft 
fein. 

Wypruc,  -je,  -tem,  va. 
perf. ;  Wypruwac,  -warn, 
-watem,  va.  imperf.  auä= 
trennen,  ^eraustrennen. 


Wyprucie,  -cia;  Wypru- 
wanie,-nia,  sn.  2tuätrennenn. 

Wyprysk,  -u,  pl.  -i,  sm. 
1)  aiuöfc^rag  m.\  2j  -ski 
3luägefprü^te(ä)  n. 

Wypryskaö,  -skam,  -ska- 
lem,  vn.  imperf.-^  Wypry- 
sn%c,  -sne,  -snatem,  vn.  perf. 
l^erauä',l^erDorfpri^tn,fprü£)en, 
auäfpri^en. 
Wypryskanie,-nia ;  Wypry- 
snigcie,  -cia,  sn.  2(uäfpri§en, 
^ecDorfptitjen  n  ,  ©prüfen  n. 

Wyprzalina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  iDunbe,  aufgeriebene  Äör= 
perfteHe. 

Wyprz^dz,  -egne,  -aglem, 
va.  perf. ;  Wyprzggac,'-gam, 
-galem,  va.  imperf.  au§i= 
fpannen,  abfpannen. 

Wyprzagnigcie,  -cia;  Wy- 
przgganie,  -nia,  su.  3lu5= 
fpannen  n. 

Wyprz^sc,  -rzede,  -rza- 
d*em,  va.  perf.  au^ipinnen, 
alles  auffpinnen,  fpinnenb 
Derbraucben.  | 

Wyprz^tac,  -tam.  -talem, 
va.  imperf. ;  Wyprz^tn|.c, 
-ne,  -nalem,  va.  perf.  auS= 
räumen,  roegraumen,  leer  ma= 
d^en,  ausleeren ;  —  mieszka- 
uie  bie  Sßo^nung  aufräumen; 
—  swoje  rzeczy  feine  ©ac^en 
rcearäumen. 

Wyprz^tanie,  -nia;  Wy- 
prz^tnigcie,  -cia,  sn.  2lu^.- 
räumen  n.,  SKegräumen  n., 
2(u  9  leeren  n. 

Wyprzec,  fie^e :  Wypierac. 

Wyprzec,  -prze,  -przalem, 
vn.  perf.  fid^  ert)i|en;  branbig, 
rounb,  faul  loerben  burc^ 
®ci)i^en;  auöfc^n)i|en,  au§= 
bunften. 

Wyprzedac,  -dam,  -dalem, 
va.  perf. ;  Wyprzedawac, 
-daje,  -dalem,  va.  imperf. 
auänerfoufen. 

Wyprzedanie,  Wyprzeda- 
wanie,  -nia,  sn.  2lu3»cttou- 
fen  n. 

Wyprzedaz,  -y,  pl.  -e,  sf. 
2lu€oafauf  m. 

Wyprzedzac,  -dzam,  -dza- 
leai,  va.  imperf. ;  Wyprze- 
dziö,  -dze,  -dzilem,  va.  perf. 
Überholen,  porauseiten;  — 
kogo  jmnbn  überholen,  l^inter 


ftd^    [äffen,   einen   SSorfprung 
Dor  imnbm  geroinnen. 

Wyprzedzanie,  Wyprze- 
dzenie,  -nia,  sn.  Überholen 
n.,  3Sorauäei[en  n. 

Wyprzodek,  -dka,  pl.  -dki, 
sm.',  SBettlauf  m.,  aiSctteifer 
7n.  (oeraltet;  nur  noc^  ge» 
bräuc^a^  in  ber  Siebenäott:) 
na  -dki  um  bie  SBette. 

Wyprzysifgac,  -gam,  -ga- 
Jem,  va.  imperf,  Wyprzy- 
si^dz,  -siegne,  -siaglem,  va. 
perf.  abfc^roören;  —  sie,  vr. 
fict)  eiölic^  loäfagen. 

Wyprzysigganie,  Wy- 
przysigzenie,  -nia,  sn.  2lb- 
Ic^roöcen  n. 

Wypsn%c  sig,  -sne,  -ana- 
lem, vr.  perf.  entfc^Iüpfcn, 
cntroifc^en. 

Wypstrzenie.  -nia,  sn. 
SBuntmac^en  n. 

Wypstrzyc,     -trze,    -irzy- 
I  Jem,  va.  perf.    bunt   machen, 
malen. 

Wypsuc,  -je,  -iem,  va. 
perf.  ganj  üetnic^ten,  aUeä 
oerDerben. 

Wypsnigcie  sig,  -cia,  sn. 
©ntfcplüpfen  n.,  (Sntroifc^en  «. 
Wypuchaö,  -cham,  -cha- 
lem,  va.  imperf.;  Wypu- 
chn^c,  -chne,  -chnatem,  va. 
perf.  auäbampfen,  fc^naubenb 
unD  bampfenb  oon  fic^  geben. 
Wypuchanie,  -nia ;  Wypu- 
chnigcie,  -cia,  sn.  2luä- 
bampfen  n. 

Wypucowac,  -cuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  auSpu|en. 

Wypaczac,  -czam,  -cza- 
lero,  va.  imperf. ;  Wypu- 
czyc,  -cze,  -czyiem,  va.  perf. 
^etausbeugen,  ^erausbiegen, 
^eraus!rümmen. 

Wypuczanie,  Wypucze- 
nie,  -nia,  sn.  §erau§beugeii 
?;.,  ^erousbiegcn  n.,  §erau8= 
frümmen  n. 

Wypudrowac,  -druje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  au^pubem. 

Wypukac,  -kam,  -kalem ; 
Wypukn^c,  -kne,  -kiem,  va. 
perf. ;  Wypukiwac,  -kuje, 
-walem,  va.  imperf,  1)  auö* 
Hopfen,  flopfenb  ^erau5brin= 
gen,  austrommeln;  2)  au§= 
f^lagen,  heraustreten. 


Wypukanie 


520 


Wyrachowac 


Wypukanie,  -nia;  Wypu- 
knigcie,  -cia ;  Wypukiwa- 
nie,  -nia,  sn.  2lugtlopfen  «., 
3luätrommeIn  n.,  i)erau§= 
ffopfen  n. 

Wypuklasty,  adi. ;  Wypu- 
klasto,  adv.  ein  roentg  ban= 
ö^ia.  crl^aben. 

Wypuklina,  -ny,  pl.  -uy. 
sf.  SBrud^  ni.,  Hernie  /.,  3iup- 
tur  /. 

Wypuklinomierz,  -rza, 
pl.  -rze,  sw.  Sarintruc^» 
meffer  n. 

Wypuklorzeiba,  -by,  pI. 
-by,  sf.  9telief  h. 

Wypuklosc,  -sei,  pl.  -sei, 
ä/*.  1)  @r^a6en[)eit  /.,  Äonoe» 
Xität  /,,  9iunber^abeuf)eit  /., 
SBölbung  /.,  SBaut^ung  f.: 
iiinfenförmigfeit  /. ;  2)  93au(^ 
m.  be§  ©angeö  (im  SBergbau). 

Wypukly,  adi. ;  Wypnklo, 
Wypukle,  arfr.  bauchig,  fon= 
ucj,  runbetl^aben,  litifen» 
förtr.ig,  ^eroorfte^enb;  -klo- 
-kly  fonüeHontff,  ^ocf)=«r= 
^aben;  -klo  wklesly  fonufE= 
fonfat,  ^oc^  unb  l^ofilrunb. 

Wypurgowac,  -guje,  -wa- 
Jero,  ra.  /?e>y.  reinigen,  pur= 
gieren. 

Wypust,  -u,  j:>^.  -y,  sni. 
1)  2lnäla^  »;/.,  ^erauslaffen 
m. ;  2)  2:tcibe=,  SBeibepIafe  m. ; 
3)  Slusflufe  ?n.\  2lusfIu^rocf) 
im  Schmelzofen;  4)  gebet  f., 
&tat  m.,  ©punö  m.;  5)  urX' 
beberft  (iegenbe  gläcf)e  ber 
©d^iefer  unb  Sa^jiegef;  6> 
—  pary  @5pau[ion/.,  j'ampf= 
fpannung  /. 

Wypustek,  -stku,  pl.  -stki, 
s/H.;  Wypustka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  fie{)e:  Wypust;  2; 
©c^ö&ling  ?«.,  SQSilbling  w. ;  | 
3)  aSefa^  w.,  '^affepoil  m., 
33otid^ub  M?.,  SBorftofe  m.  \ 

Wypustnik,  -a,  pl.  -i,  sni. 
gebet^obel  »«. 

Wypustny,  adi.  2(us(a^'. 

Wypustoszenie,  -nia,  s>i. 
»oUftänbige  SJerroüftung  /. 

Wypustoszyö,  -sze,  -8zy- 
Jeiu,  va.  per/.  tJoUflänbig  VCX' 
rauften. 

Wypuszczaö,  -czj<m,  «cza- 
lew,  va.  imperf. ;  Wypu- 
sci6,  -szcze,  -scilem,  va.  perf. 
1)     auglaffen,     ficrausfaffen, 


^inausloffen,  loslaffen,  frci= 
laffen,  enUaffen ;  —  kogoÄ  na 
wolno^c     jmnbn     fteilaffen ; 

—  pare  z  kotl^a  ben  Sawpf 
aug  bcm  Äeffel  auölaffen;  — 
bydlo  z  obory  baä  33ie^  au^ 
bem  ©taue  l^inauglaffen ;  — 
jakies  tlowo  ein  SUott  aug= 
laffen;  —  suknie  w  szwach 
baö  Äleib  in  ben  ^Jä^ten  au§= 
laffen;  psy  na  kogo  —  .^unbe 
auf  jmnbn  loöloffen;  2)  cr= 
laffen ;  freigeben,  ergef)en  laffer ; 

—  kogo  z  przysiegi  jmnbn 
pon  einem  ©d^rourfreifpred&en; 
3)    faf)ren    laffen,    auöloffen; 

—  zrak  gratkefic^  bie(Selegen= 
^eit  entgelten  laffen;  4)  — 
komu  CO  jmnbm  ettn.  per» 
pad^len,  in  ^ac^t  geben;  5)  üon 
ficf)  geben,  gelten  laffen ;  —  decb, 
iadio  ben  2Uem  au6fto|en, 
ben  Stachel  l^erauc-ftctfen ;  — 
mocz  ben  Urin  lafjen;  6)  fd^ie» 
Ben,  abfd^ie^en;  —  strzafe 
z  iuku  einen  ^feil  pom  5Bo's 
gen  (ab)fciöicBen ;  7)  feimen,  irci= 
ben,  fprie^en,  auöfd)lagcn; 
drzewa  znow  listki  —  zaczy- 
naja  bie  93äume  fangen  rcieber 
an,  Blätter  ju  treiben. 

Wypuszczalny,  adi.  2luä« 
Ia§=,  auSIafebar. 

Wypuszczanie,  Wypu- 
szczenie,  -nia,  sn.  2luälofftn 
H.,  2tuätaffung  /.,  Soälaffen 
n.,  ^reilaffen  «.,  SCBeglaffen  ». 

Wypychacz,  -a.  pl.  -e,  sin. 
2lusftopfec  m. 

Wypycha6  fie l^e :  Wypchac. 

Wypylac,  -lam,  -laJem,  va. 
imperf. \  Wypylic,  -le,  -lilem, 
va.  perf.  pom  Staube  rci» 
nigcn. 

Wypylanie,  Wypylenie, 
-uia,  sn.  ^teinißen  ».  DOin 
Staube,  2lbftauben  n. 

Wypyt,  -«,  sing.  tant.  sni. 
2lu§fotfc^en  n.,  9lad)frage  /. 

Wypytacz,  Wypytywacz, 
-a,  pl.  -e,  sm.  2luö',  ^^laü.j= 
forf(^er  vi. 

Wypytad,  -tam,  -talem,  va. 
jjer/.;  Wypytywac,  -tuje,  -wa- 
lero,  va.  imperf.  ausfragen, 
ausforfc^en,  nachfragen,  nacl^= 
forfd^en;  per§ören;  kazdego 
z  osobna  -taj  frage  jeben  ein= 
jeln  aus;  gdy  mnie  bedzie  o 
clebie  -tywal,   coi  mu   odpo- 


wiem  ?  nienn  er  mid^  nad^  bir 
fragen  roirb,  rcaä  foU  ic^  i^m 
antroorten? 

Wypytanie,    Wypytywa- 

nie,  -nia,   sn.  2tuöfragen   m., 

j  a'Ja^fragin  n.,  2lueforfd^en  n.;. 

1 3Ser|ör  «.,  9ini>flSation  /. 

j      Wyrabiac,  -biam,  -bialem, 

j  I.     va.     imperf. ;    Wyrobic, 

-bie,  -bilem,  I.  va.  perf.  ouö= 

I  arbeiten,  maiien,  erzeugen ;  per* 

I  arbeiten;  te  figurki  -labia  sie 

z  gliny  biefe  Statuetten  rocr- 

ben  ou§  %on  gemalt;  ciasto 

—  ben  Seig  burc^Ineten,  burcfi» 

luirfer ;  kto  ci  dzis  -robil  za- 

:danie?  roer  ^at  öit  l^eute  ben 

j  älufftt^  auögeorbeitet  ? ;  -rabia 

I  tkaniny  zlotem  tkaue    et  er= 

^eugt  golbbur^rcirlte  ©eiüebe; 

2)  treiben,  aufteilen;  co  tei  ty 

z  nim  za  gJupstwa  -rabiasz? 

rcag  treibft  bu  benn  mit  il&m 

:  für    2)uniml^eiten?;  —    figle 

tolle  Streiche  machen;   3)  — 

!  cos  etrc.  auSroirfen,  errcirfen ; 

komu     protekcya     —     urzad 

jmnbm  burc^  ^roteltion   eine 

2lnfteIIung    perfd^affen;    -r6b 

mi  to  u  niego  erroirfe  eä  mir 

bei  ibm;  —  dla  kogos   laske 

eine  ®nabe  für  jmnbn  ern)ir= 

fcn;  4)  »erarbeiten,  arbeitenb 

oerbrauc^en;   II.   —   sie,  vr. 

1)  fic^  mad&en,  fic^  abarbeiten, 
5u  ßnbc  fommen  ;  nie  modz 
sie  —  mit  ber  Slrbcit  nidE)t 
fertig  roerben  fönnen;  2)  arbei» 
ten,  gären,  fertig  rcerbcn; 
wino  sie  -rabia  ber  3Bein  gört; 
on  sie  -robi  z  czasem  et  rcirb 
fid)  mit  ber  Seit  ma^en. 

Wyrabianie,  Wyrobienie, 
-nia,  sn.  1)  2luöorbeiten  «., 
33erarbeiten  n.,  2(ugmac^en  «., 
Süerjc^affen    n.,    ©rroiifen   n., 

2)  ©r^eugung  /.,  gof'ritation 
/.,  ^erfteUung  f,  2ln=,  SKer- 
fertigung  /".;  3)  @ären   n. 

Wyrabowa6,-buj(',  -walem, 
va.  perf.  ausrauben. 

Wyrabowanie,  -nia,  sn. 
2Ui6rauben  n. 

Wyrachowad,  -chuje,  -wa- 
lem, va.  perf. ;  Wyrachowy- 
wac,  -wuje,  -walem,  va.  im- 
perf. ausrechnen;  czys  -cho- 
wal,  na  jaki  dzien  to  öwieto 
przjpada?  ^aft  bu  fd^ou  ous- 
gere^net,    auf    meieren    Siag 


Wyrachowau  ie 


5-21 


Wyrazny 


biefer  geiertag  fäüt?  ;  nie  badz 
taki  -chowany  fei  ntc^t  [o 
bcred^nenb,  auf  beinen  SSorteil 
fiebad^t;  —  sie,  vr.  IHed^nimg 
abfegen. 

Wyrachowanie,  Wyra- 
chowywanie,  -nia,  s».  3luä« 
re(i)nen  n,  ä3erec^nen  «.,  Se» 
red^ttung  /'. ;  uczynic  co  z  -nia 
etn»,  auö  Sered^nung  tun. 

Wyradlaö,  -dlam,  -diaJem, 
va.  imperf.;  Wyradlic,  -die, 
-dlilem,  va.  per/,  mit  bem 
^afenpfluge  auöadern,  bur^= 
pPaen. 

Wyradlanie,  Wyradlenie, 
-nia,  sH.  2lusacfern  n.,  2)urct)» 
pflüaeu  mit  bem  §afenpfluge. 

Wyradzac,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  imper/.;  Wyrodzic, 
-dze,  -dzUem,  I.  va.  per  f.  1) 
eine  Slbart  gebären,  fc^Ie^tere 
g-rüc^te  geben;  2)  nnfru^tbar 
roerben,  feine  gcuc^tbatfeit  er- 
fd^öpft  ^aben;  II.  —  sie,  vr. 
1)  aus  bec  2lt;t  fdE)tagen^  ent- 
arten, ouöarten;  tys  sie  cal- 
kiem  -dziJ  bu  bift  ganj  au^ 
ber  SKrt  gefd^Iagen;  2)  un^ 
fruditbar  roerben;  ziemia  sie 
-dza  ber  93oben  irirb  un-» 
frudötbar,  erfdiöpft  fid^. 

Wyradzanie,  Wyrodze- 
nie,  -nia,  sn.  3lugarten  v., 
entarten  «. 

Wyrafinowac,  -nuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  etn).  fe()r  fd^tau 
ausrechnen,  beted^nen,  ausrof= 
finieren ;  to  -wany  zlodziej 
boä  ift  ein  raffinierter  Sieb. 

Wyrafinowanie,  -nia,  sn. 
^{affiniertbeit  f. 

Wyraic,  -je,  -ilem,  va. 
perf.  eine  Q;I)e  termitteln, 
5U  ftanbe  bringen;  —  sie, 
vr.  an  ben  2JJann  fommen, 
heiraten. 

Wyraniac,  -niam,  -nialem, 
va.  imperf.\  Wyronic,  -nie, 
-nilem,  va.  perf.  auäroerffn, 
faßen  laffen,  uerlieren,  ocr« 
geubcn. 

Wyrastac,  -stam,  -stalem, 
vn.  imperf. ;  Wyrosn^ö,  -sne, 
-slem,  vn.  perf.  1)  auä= 
roac^fen,  ^erauäitad^fen,  f)er= 
»orroad^fen;  stanal  nagle 
przedemna  jak  gdyby  z  ziemi 
-rösl  er  ftanb  plöfelid^  »or 
mit   roie   aug   ber   Grbe    ge- 


roac^fen ;  gdzie  noga  slapi, 
6wie4y  grob  -sta  lüo  fie  I)in' 
tritt,  rcöc^ft  ein  frifd^cö  ©rab ; 
2)  beranrcod^fen,  in  bie  ^ö^e 
roac^fen;  znacznie  -sles,  od 
kiedy  cie  ostatni  raz  widzia- 
lem  bu  bift  ftar!  geroad^fen, 
feitbem  ic^  btd^  baä  le^temat 
gefefjen  l^abe;tak  -rost,  ie  go 
w  piervvszej  chwili  nie  pozna- 
iera  er  ift  fo  grofe  geroad^fen, 
bafe  ic^  i^n  im  erftcn  2lugens 
blidEe  nic|t  erfannt  T^abe;  3) 
entojad^fen;  —  z  dziecinstwa 
ben  Äinberfd^u^en  entroad^fen; 
juÄ  -slem  z  rözgi  id^  bin  fc^on 
ber  3iutc  entrcod^fen ;  —  z  cze- 
go  etro.  auäroac^fen,  etro.  mit 
bem  SDSad^Stum  ncrlieren,  fic^ 
mit  bem  SBac^ätum  etro.  ab= 
geroö^nen ;  ma  to  dziecko 
wprawdzie  zJe  nawyczki,  ale 
z  czasem  z  tego  -snie  biefe§ 
Äinb  ^at  jroar  fcblimme  ©e= 
roo[)nlÖeiten,  aber  e ä  roirb  fie  fic^ 
mit  ber  3fit  fc^on  abgercöbnen. 

Wyrastanie,  -nia ;  Wy- 
rosnifcie,  -cia,  sn.  2luö= 
roac^fen  ».,  (Snlroac^fen  n., 
§erausroac^fen  «.,  .teroor» 
rcadjfen  n. 

Wyratowac,  -tuje,  -walem, 
va.  perf.  retten,  erretten,  auö 
ber  (SJefa^r  reiten;  przy  po- 
iarze  -wane  rzeczy  bie  bei 
ber  geuergbrunft  geretteten 
©ad^en;  -tuj  mnie  z  tej  ciez- 
kiej  niedoli  rette  mi(^  aug 
biefer  fc^roeren  S'Jot. 

Wyratowanie,  -nia,  sn. 
(Srretten  «.,  Sietten  n.  , 

Wyraz,  -u,  pl.  -y,  sm. 
2lusbru(f  m.,  aBort  n.\  dwn- | 
znaczny  —  jroeibeutiger  9lu€= 
brud;  obelzywy  —  ein  belei= 
bigenbeä  33}ort;  —  sadowni- 
czy  gerirf)tlic^er  Sluöbrudt; 
rozwaiäc  -y  feine  SCuöbtüde 
rcägcn ;  w  ogolnych  -ach  in 
allgemeinen  SluSbrücfen;  bez 
-u  auöbrucfstoö;  twarz  o  lago- 
dnym  -ie  ein  @efi(^t  mit 
einem  milben  Slusbrucf ;  wtwa- 
rzy  jego  wiele  jest  -u  in  fei= 
nem  ©efid^te  liegt  oiel  2luös 
brurf,  fein  ®efi(^t  ift  fe^r  auS= 
brudtgüoH;  —  wdziecznosci 
2luöbrucf     ber     S^anfbat!eit ; 

przyjm  -y  gtebokiego    wspöl- 

czucia    empfange    ben    2lug= 


brudf  beg  tiefften  Seileibg; 
nie  mam  -6\v  dla  napietno- 
wania  tak  nikczemnego  czy- 
nu  ic^  finbe  feine  SBorte  jur 
Sranbmorfung  einer  fo  f^änb= 
liefen  ^al;  —  wlasciwy  pe- 
wnej  umiejetnosci  ein  roiffen» 
fdEiaftlic^er  Serminug. 

Wyrazid,  -ie,  -zifem,  va. 
perf.\  Wyrazac,  -4am,  -za- 
i'em,  va.  imperf.  aU6= 
brüden,  Slugbrud  geben,  Der= 
leil^en,  auöfprec^en;  —  swoje 
uczucie  wzrokiem,  gestami 
lub  slowaroi  feine  ©efü^lc 
burd^  Slide,  ©ebärben  ober 
SBorte  auöbrüden ;  twarz  jego 
-Äa  böl  fein  ©efic^t  brüdt 
©C^metj    aus;    to  sie    nie  da 

—  slowami  bag  lä|t  fic^ 
burc^  feine  SBorte  augbrüden ; 

—  swoje  mysli  wierszami 
feine  ©ebanfen  in  SSerfen 
ausbrüden;  tego  w  naszym 
jezyku  tak  dokladnie  —  nie 
moina  bog  läfet  fic^  in  unfeter 
Sprache  nic^t  fo  genau  roieber« 
geben ;  —  zadowolenie,  obu- 
rzenie,  wspotczucie  feiner 
äufriebenl^eit,  ©mpörung, 
feinem  2)Htgefü^I  Slugbrucf 
üerleifien;  —  sie,  vr.  fi^  ou^= 
fpredien,  fic^  ausbrüden;  je- 
zeli  mi  sie  wolno  tak  -zie 
rcenn  ic§  m'id^  fo  augbrüden 
bavf;  —  sie  w  dobranych 
slowach  fic^  in  geroäblten 
SBorten  ausbrüden;  —  sie 
jasno  i  dobitnie  fid)  ftar  unb 
Deutlich  ausbrüden. 

Wyrazistosö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  9lugbiudgD0lle(s)  n. ; 
befonbere  Seutlic^feit,  Älar» 
fieit  /'.;  morfanteg,  d^araf» 
leriftifc^eg    SUBefen,    3lu§fel^en. 

Wyrazisty,  adi.;  Wyra- 
ziscie,  adv.  augbrudsBoU; 
(befonbere)  beutlic^,  f[ar; 
marfant. 

Wyrazownictwo,  -wa,  s)u 
®ti;moIogie  f.,  äöortfor» 
fd)ung  /. 

Wyrazowy,  adi.  2Iug» 
brudßs,  3Bort=. 

Wyraznosc,  -sei,  sing. 
tant.  sf.  3lu5brüdli(^feit  /'., 
Seutlit^teit  /.,  Klarheit  /. 

Wyrazny,  adi. ;  Wyra- 
znie,  adv.  beutlid^,  au§- 
brüdlid^,   f[ar;   jasno  i  -inie 


Wyrazanie 


Wyrostek 


llar    unb    beutlic^;    na  jego 

—  rozkaz  auf  feinen  auä" 
brücfdc^en  SBefe^l;  zdaje  mi 
sie.  ze  -razuiej  nie  mog}  ci  dac 
poznac,  ie  .  .  .  tc^  glaube, 
äa^  ec  bir  ntd^t  beutUc^ec 
ju  oerftel^en  geben  lonnte, 
ba^  •  -  •;  widze  w  tem  — 
znak  iaski  Panskiej  id)  fel^e 
borin  ein  beutUc^eä  S^i*^«" 
ber  ©nabc  beä  |)errn;  -znie 
pisac,  widziec  beutUc^  fcl)rei= 
öen,  feigen. 

Wyrazanie,  Wyrazenie, 
-nia,  SU.  SluSbrüden  n. ;  2luö= 
brucf  rn. ;  sposob  -nia  sie 
3luäbrucf  öroeif  e  /. ;  dla  -nia  tego 
um  biefeä  auSwbrücfen. 

Wyrq-b,  Wyrgb,  -rebu,  pl. 
-reby,  sm.  2luö|auen  n., 
Sluäbau  m. 

Wyrabac,  Wyrgbac,  -bie, 
-baiem,  va.  per/.]  Wyrfby- 
wac,  -buje,  -waJem,  va.  itn- 
perf.  1)  auäf)auen,  nieber= 
I)auen;  —  caJy  las  ben 
gongen    SßalD     niebetl^auen; 

—  droge  przez  las  einen  2Beg 
burc^  ben  lEßoIb  l^oucn;  2) 
l^erauä^auen ;  —  sie,  rr.  fic^ 
i^erauä^auen. 

Wyr^banie,  Wyrgbanie, 
Wyrgbywanie,  -nia,  S7i. 
Sluä&auen  ».,  9Ueberf)auen  n. 

Wyrecytowac,  -tuje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  rejitieten*, 
herunterleiern. 

Wyrecytowanie,  -nia,  sn. 
Stejitation  /'. 

Wyregulowaö,  -luje,  -wa- 
lem,  va.  perf,  rid)ten,  regu» 
tieren,  auörid^ten. 

Wyregulowanie,  -nia,  sn. 
Stickten    n.,    ^Regulieren    n. ; 

—  toru  Stegulierung  /.  bcö 
(Seleifeä. 

Wyr^bla,  -bli,  pl.  -ble,  sf. 
SBu^ue  f.,  ©lälo^  n. 

Wyrgblak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  ausgel^aueneö  ©tüd;  2) 
jum  2luäl)au  beftimmter  58aum  ; 
3;  reife  9Ju^,  bie  üon  felber  ous 
ber  ©c^ole  fällt. 

Wyr§bny,  adi.',  Wyr§- 
bnie,  adv.  ouäfd^logbor;  -ne 
go^podarstwo  2lu5)d^lagn)alb- 
feetrieb  m. 

Wyr§cza6,  -czam,  -cza- 
leui,  va.  impcrf. ;  Wyrgczyö, 


-cze,  -czylem,  va.  perf.  t)cr= 
treten  ;  -recz  mnie,  prosze,  bo 
ja  mowic  nie  möge  bitte  tuC 
eä  ftatt  meiner,  benn  ic^  fann 
nic^trcben;  pozwol,  niech  cie 
-cze  z  tej  roboty  erlaube,  bo^ 
id^  bi«fe  2lrbeit  ftatt  beiner 
mac|c,  bir  biefe  2lrbeit  ab= 
nel)mc;  —  sie,  vr.  fic^  Der» 
treten  loffcn;  wszedzie  sie 
mna  -cza  alle  feine  Slrbeit 
läfet  er  bur^  mid^  machen, 
überall  lä^t  er  fid^  burc^  mic^ 
Dertreten. 

Wyrfczanie,  Wyrgcze- 
nie,  -nia,  sn.  Vertreten  n., 
SJerlretung  /. 

Wyrgczyciel,  -a,  pl.  -e, 
sm.  ©teHoertreter  m. 

Wyrgczycielka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  ©telloettreterin  f. 

Wyrobek,  -bkii,  pl.  -bki, 
sm.  1)  aiuiarbcitung  f.,  S3er= 
fertigung  /".;  2)  errcorbener 
SSerbienft,  ©craerb  w.,  etrcor» 
beneö  Eigentum;  3)  3lobe= 
adler  m. 

Wyrobic,  Wyrobienie, 
fiefte :  Wyrabiac,  Wyrabianie. 

Wyrobisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  auögel)aucneä  '^dti,  alter 
93au,  alte  ^ti^t,  toter  ©c^ac^t. 

Wyrobka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  SlöBc/.-,  2)  Bearbeitung/. 

Wyrobkowy,  adi.  3Sef 
bienft«,  ©rroerb',  ^anbarbeitö--. 

Wyrobnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  Siaglö^nerin  /.,  Siagor» 
beiterin  /. 

Wyrobnictwo,  -wa,  sn. 
2;aglöt)nerarbeit  /.;  2;oglöl)= 
uerei/.;  S^aglöfiner'»,  3l[beiter= 
flanb  m. 

Wyrobniczy,  adi.  %a,%= 
löl)ner<=,  to(<lö^nerifc6. 

Wyrobnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
2agH)l)ner  m. 

Wyrocznia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  Dra!el  n.,  Drofelfprut^ 
m. ;  -nie  wydac  ein  Dralel 
erteilen,  auöfpted^en;  odtqd 
sie  staf  -nia  calego  miasta 
felt^er  rcurbe  er  in  ber  gan«» 
Jen  ©tobt  für  ein  Drafel 
gegolten;  -nia  zostalo  mu  prze- 
powiedziane  burd)  ein  Drofel 
rourbe  i^m  uerfünbet. 

Wyrocznica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  Dralelfi^  m. 


Wyroczny,  adi. ;  Wyro- 
cznie,  adv.  Orafel=,  ©ct)itl- 
fal=,  oralell^aft. 

Wyroczyn,  -u,  pl.  -j,  sm. 

—  jadowity  Pbysostygma  ve- 
ueiiosum  (^jjflojije). 

Wyrodek,  -dka,  pl.  -dki, 
sm.  2luägeartete(r)  m.,  6nt= 
arletf(r)  m]  Unmenfcft  m. 

Wyrodny,  adi. ;  Wyrodnie, 
adv.  auägeortet,  entartet,  un= 
geraten. 

Wyroic  sig ,  -je,  -item,  vr. 
perf.  au§',  tierauöfc^roärmen. 

Wyrojenie  sig,  -nia,  s?i. 
2lug=,  ^erouäfc^rcärmen  n. 

Wyrok,  -u,  pl.  -i,  sm.  1) 
Urteil  n.,  Urteiläfprud&  m., 
®elret  n.;  —  smierci  Xo'üe^' 
urteil;  —  sadu  polubownego 
fc^iebögeric^tlic^eö  Urteil;  — 
przysieglych  Urteil  ber  ®c« 
jc^roorenen;  —  potepiajacy 
Derbommenbeö  Urteil ;  —  pro- 
wizoryczny  üorläufigeg  Urteil; 

—  sadu  apelacyjnego  Urteil 
beö  SJerufungägeric^tes ;  odwo- 
lac  sie  od  -u  gegen  ein  Urteil 
Berufung  einlegen;  samemu 
wydac  —  na  siebie  fic^  felbft 
fein  Urieil  fprec^en;  2)  3]er« 
bängniö  «.,  gatum  n.,  ©c^idt= 
fal  n.,  gügung  /.,  ©c^idfung 
/. ;  uiezbadane  sa  -i  boskie 
unergrünblic^  fmb  bie  g-ü- 
gungtn  ®otte§. 

Wyrokowac,  -kuje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  Sluäfprüd^e 
tun,     belretieren,      erfennen; 

—  o  czem  über  ctro.  ent= 
fdEietben. 

WjTonic,  Wyronienie, 
fiebe :  Wjrauiac,  Wyranianie. 

Wyron,  -nia,  pl.  -nie,  sm. 
oltiö  ^ferb,  boä  bie  Äernung 
üerloren  ^at. 

Wyropiö  si§,  -pie,  -pilem, 
vr.  perf.  auäfc^roären,  ouä= 
eitern,  ju  eitern  aufhören. 

Wyropienie  sig,  -nia,  sn. 
2luS)cftn)ären  n.,  2luöeitern  n. 

Wyrosn^c,  ftetje :  Wyra- 
stac. 

Wyrost,  -u,  pl.  -y,  sm. 
2luän)uc^G  m.,  2lu§n)ac^fen  n. ; 
suknia  na  —  ein  fiir  ba§ 
2luQn)a($fen  bered^neteä  Äleib. 

Wyrostek,  -stka,  pl.  -stki, 
sm.]  Wyroslina,  -ny,  pl. 
-ny,  sf.:,    Wyrosl,  -i.  pl.  -e, 


Wyroszczenie 


523 


Wyrwac 


-?/.  1)  2luSiDUcl^§  m.,  Si^ofi 
m.,  @(^ö|ling  m.;  2)  junger 
a3ur[i)e,  junger  2Jtenfd);  3) 
2(u§roud^ä  »t.,  ßnoc^enfortja^ 
m.,  4)  (Selenlenbe  n.,  ber 
Sftö{)ren!nocl&en. 

Wyroszczenie.  -nia,  sn. 
©rlangen  n.,  iuvd)  Slnma- 
|(una,  Ufurpation  /. 

Wyroscic,  -szcze,  -scilem, 
va.  per/,  burd^  2inmaf;ung 
erlangen,  ufurpicren. 

Wyroz^b,  -zebu,  pl.  -zeby, 
5m.  iiac^slarpfen  m. 

Wyrozumialosc,  -sei,  Äm^f. 
tant.  sf.  einfielt  /.,  5«ac^fi(^t 
/.,  SSerftänbniS  n.;  —  jest 
zaleta  rozumu  ©infid^t  tft 
bie  (Slgenfc^aft  beä  SSetftanbes ; 
trzeba  miec  —  dla  jego  wieku 
man  mu§  3Ja(^[ic^t  für  fein 
9lUer  [}aben ;  nie  miec  ä;adnej 
-losci  dla  drugich  a  wiele 
4la  siebie  feine  ?lacl^ftd^t  mit 
anberen,  Dtel  mit  fic^  felber 
§aben. 

Wyrozumiaiy,  adi. ;  Wy- 
Tozumiale,  adv.  einfi^tig, 
einfid^täooE;  nac^ficfitig,  nac^= 
fic^tgooU;  nernünftig,  biHig 
ben!enb;  wieIce  jestem  zado- 
wolony,  ze  z  tak  -mlaljmi 
ludzmi  mam  do  czynienia 
ic^  bin  f  ef)r  guf  rieben,  bafi  ic^  mit 
fo  billig  benfenben  Seuten  gu 
tun  l^abe. 

Wyrozumiec,  -mie,  -mia- 
tem,  I.  va.  perf.;  Wyrozu- 
miewac,  -warn,  -walem,  va. 
imperf.  genau  Dcrftel^en,  Dotl= 
[tänbig  begreifen;  —  kogo 
jmnbö  ©efinnung  erforfd^en, 
gu  erfahren  fudE)en,  roaö  jinnb 
ben!t;  c6z  stad  -miewasz? 
roaä  folgerft  bu  baraus?;  nie 
möge  go  -miec  idj  fann  aU5 
i^in  nic^t  flug  roerben,  ic^ 
ifann  auö  bem,  njaä  er  fagt, 
nid^tS  fd^Ueften;  nie  -mialem 
cie  dobrze  ic^  T^abe  bid^  nid^t 
ted&t  begriffen;  II.  vn.  — 
komu  ^Tcad^fic^t,  Siücffid^t  mit 
im"bm  l^aben. 

Wyrozumienie,  Wyi-ozu- 
miewanie,  -uia,  sn.  1)  3Ser«= 
[täntniä  »,  SJad^fic^t  /., 
5lüdEftc^t /. ;  miec  dla  kogos 
-mienie  jmnbm  SSerftänbniö 
entgegenbringen,  jmnbn  »er» 
ftel^en  unb  9}ac^fi^t   mit  il^m 


^aben;  2)  Gcforfc^en  n.,  er= 
grünben  n.,  Segreifen  n. 

Wyrozumowac,  -muje, 
-waltm,  va.  per/,  etro.  burd^ 
3taiionnement  l^crauobringcn, 
etra.  (ogifdE)  ecfd^Iiefeen. 

Wyrob,  -robu,  pZ.  -roby,  sm. 
1)  ©rjeugen  «.,  ©rjeugung 
f:  2)  (Srjeugniä  n.,  ^robult 
n.,  g-abrifat  n.;  -roby  reko- 
dzielnicze  SJlanufafturraaren 
pZ. ;  sprzedajemy  tylko  -roby 
krajowe  mir  »erlaufen  auö= 
fc^Iie^tid^  Sanbesfabrifat; 

trwaiosc  naszych  -robow  jest 
powszechnie  znana  bie  S)auer= 
^aftigfeit  unferer  Gr3eugniffc 
ift  allgemein  befannt. 

Wyrownac,  -nam,  -na- 
lem,  I.  va.  per/. ;  Wyro- 
wnywac,  -nuje,  -waiem,  1.  va. 
imperf.  1)  ouägleid^en,  ge= 
raDe  ftreid^en,  auäebnen,  ganj 
gleich  machen;  czolo  wesole 
i  -nane  eine  ^eitere  unb  glatte 
®tirn;  -nane  usposobienie  ein 
ausgeglichener  ©fjarafter;  2) 
ausfüllen,  crgänsen,  ooüjä^lig 
jma^cn;  —  raehunek  eine 
( Sledjnung  Beflleic^en;  IL  vn. 
I  gteic^  fein;  —  komu,  jmnbm 
gleic^fommen;  w  tem  mu 
nikt  nie  -na  barin  fommt 
i^m  niemanb  gteid^ ;  —  komus 
w  pilnosci  i  zdolnosciach 
jmnbm  in  %Ui'^  unb  Begabung 
gleiftfommen. 

Wyrownanie,  Wyrowny- 
wanie,  -nia,  sn.  1)  öbnen  n., 
Sluögleic^en  n.,  ©leic^Iommen 
\  n. :  2j2(uägeglid^ene(ö);  auöge» 
fllic^eneä  SBefen,  Sluägeglid^en- 
^eit  f. 

Wyröwnia,  -ni,  j;Z.  -nie, 
sf.  aiic^tplatte  /. 

Wyrozniaö,  -uiam,  -nia- 
lem,  va.  imperf.',  Wyroz- 
nic,  -nie,  -nilem,  va.  per/. 
untcrf treiben,  einen  Unterfd^ieb 
matten ;  —  sie,  vr.  ftd^  unter«= 
fc^eiben;  czlowiek  jeden  od 
drugiego  -nia  sie  fizyogno- 
mi.-i  ein  2)ienfc^  unterfc^eibet 
fic^  »om  anberen  burc^  bie 
*iß[)t)fiognomie. 

Wyroznianie,  Wyroznie- 
nie  -nia,  sn.  Unterfc^eiben  «. ; 
Unterfc^eibung  /. ;  Unterfd^ieb 
;«.,  Untetfcftcibungsmerlmal  n. 

Wyrudowac,    -duje,    -wa- 


tem,  va.  perf.  ausroben,  aus= 
reuten. 

Wyi'udowanie,  -nia,  sn. 
Stuötoben  n.,  2lusreuten  n. 

Wyrugowac,  -guje,  -wa- 
iem, va.  perf.  »erbröngen, 
»ertreiben,  »erjagen. 

Wyrugowanie,  -nia,  sn. 
SBerbrängen  n.,  SSertreiBen  n., 
SSerjagen  n. ;  aSerfc^iebung  f., 
SSerrüdung  /'.,  SBerroerfung  /., 
!J)urc^n)urf  m. 

Wyrumowac,  -muje,  -wa- 
iem, va.  perf.  tDeg=,  0U5= 
räumen. 

Wyrumowanie,  -nia,  sn. 
2ßeg=,  2lu§iäumen  n. 

Wyrunac,  -ne,  -nalem,  vn. 
perf.  fierauöfaüen,  f)erauö- 
ftür;ien. 

Wyrunigcie,  -eia,  sn.  §er= 
ausfallen  n.,  Jöerauäftürjen  n. 

Wyruszac,     -szam,     -sza- 

-lem,    va.    imperf.      Wyru- 

szyc,  -sze,  -szylem,  va.  perf. 

1)  burc^  ^in=  unb  ^erberocgen 

luadfelig  machen,  f^erauägie^en, 

{)erauSrei6en,  au'i  feiner  Sajie 

bringen;    2)    —    kogo    skad 

jmnbn  »ertreiben,  roegtreiben; 

'  II.    vn.    auömarfd^ieren,   fic^ 

j  auf  ben   SBeg  machen,    auS= 

rütfen;     o    fiwicie    -szymy    z 

I  miasta  hti  2;ageöanbruc^  »er= 

I  laffen  rcir  bie  ©tabt;  z  oba- 

wy    przed    zaraza    nie    smie 

i  Dog^  —  "  domu   auä  gurtet 

Dor  ber  ©eud^e  roagt  er  cä  nic^t, 

I  ben   5u|   über   bie   ©c^iüettc 

JU  fe^en;    kiedy  armia  -szy? 

roann  rüdft  bie  2lrmee  auö? 

Wyruszanie,  Wyrusze- 
nie,  -nia,  sn.  1)  ^erauöjie^e« 
«.,  ^erauärei^en  «.;  2)  2tu§» 
rürfen  n.,  2tuämarfci)teren  n., 
gortmac^en  n. 

Wyrwa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
2(u5ti^  7«.,  S3ruc^  m.,  2lb» 
fturj  m. ;  2(uöfclfung  f.,  Unter» 
roofcftung  /. 

Wyi'waczek,  -czka,  pl. 
-czki,  sm.  brei  jä^niges  3)ief  fing» 
räbcöen. 

Wyrwac,  -rwe,  -rwalem, 
I.  ta.ptrf. ;  Wyrywaö,  -warn, 
-walem,  1.  va.  imperf.  1) 
auöreifeen,  l^erauö»,  ^inau§- 
reipen,  l^eraiiö=,  ^inaus^ie^en ; 
—  drzewo  z  korzeniem  ben 
58aum  mit  ber  SBurjet  ^crau§= 


Wyrwanie 


524 


Wyrzedniec 


teilen;  dac  sobie  zab  — 
Ixä)  einen  gafin  jie^en  laffen; 
woda  -waJa  tarne  bttä  Sßoffft 
f)at  ben  3)amm  (auä^,  burd)  ) 
geciffen,  geferoc^en,  ge)pten(^l; 

—  sobie  wtosy  z  glowy  fic^ 
bie  §aare  (aue)raufen ;  —  komu 
CO  z  rak  imnbm  elro.  auo 
ben  §änbcn  reifeen;  -wali  ja 
przemoca  z  objec  tnatki  fie 
riffen  fie  geroaltfam  ouö 
ben  2lvmen  ber  Siulter; 
Bog  mnie  ze  wszystkicb 
-wal  niebezpieczenstw  ©ott 
t)at  mi(|  üUen  (Sefa^ren  ent- 
riffen;  gdzieby  to  —  moina? 
iDO  fönnte  man  ba§  Iriegen, 
aufireiöen?  2)  eutreifeen;  — 
komu  przyrzeczenie  jmnbni 
ein     aSerlpred^en     entreißen; 

—  kogo  z  rak  niewiernych 
jmnbn  auä  ben  Rauben  ber 
Unglöubigen  befreien;  3)  — 
kogo  jmnbn  plöiltd)  aufrufen  •, 
II.  —  sie,  vr.  1)  ftd)  f|crauö= 
reifien,  fi'!:^  {)erauö3iel^en,  fid) 
entreifien,  loöreifien,  ioömac^en ; 
pröino  staral  sie  —  z  rak 
8woicb  kat6w  üergeblid^  trad)= 
Icte  er  fic^  ben  ^änben  feiner 
genier  ju  entreißen;  gdy  sie 
bede  mogl  —  chocby  na  godzin- 
ke,  przyjde  do  ciebie  po  obie- 
dzie  roenn  ic^  mid)  roenigftenö 
für  ein  ©tünbd^en  freimad^en 
fann,  roerbe  id)  nachmittag 
ju  bit  fommen;  2)  |erauö= 
planen,  ungelegen,  unoerl^offt 
etn).  fagen,  un»orfid)tigl^erauö= 
fahren;  znowu  sie  niepotrze- 
bnie  -les  mieber  bift  bu  un= 
nötig  l^erauögepla^t  -waio 
mi  sie  e§  ift  mir  unroiüfürlid) 
cntfd^IÜpit;  —  sie  jak  Fi- 
lip  z  konopi  jur  ungelegenen 
3eit  mit  etro.  Unpaff enbrm 
tierauöpla^en. 

Wyrwanie,  Wyrywanie, 
-nia,  Sil.  2luörei^cn  n.,  ^erauö; 
reifeen  ii.,  ^eraussief^en  n., 
aiuG^ie^en  ti.,  2o§rei|en  n., 
entreißen  ».;  —  sie  §erauä» 
planen  ». 

Wyrwant,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Siefibanb  h.  am  3{abe. 

Wyrwicz,  -a,  pl.  -e;  Wyi*- 
Tvikorek.  -rka,  j}l.  -rki,  stn. 
'^fropfenjiel)er  ?«. 

Wyrwisko.  -ka,  ;^Z.  -ka, 
sn.  2(uöri^  m.,    33tuct)ftüd  >i. 


Wyrybiac,  -'^iam,  -bialem, 
va.  imperf.;  Wyrybic,  -bie, 
-bilein,  ra.  per/,  enlfif^en. 

Wyrybianie,  Wyrybie- 
nie,  -nia,  sn.  ©ntfifc^en  >i. 

Wyrybnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(Axolotus)  Söäafferfpiel  n. 

Wyrychtowaß,  -tuje,  -wa- 
lem,  va.  per  f.  ausrichten, 
juric6ten,roo^in  ticl^ten,fet)ren. 

Wyrycie,  -cia,  sn.  2lus= 
graben  n.,  eingraben  n.;  (Sin« 
prägen  n. 

Wyryczec,  -cze,  -czalem ; 
Wyrykn^c.  -ne,  -nalem,  vn. 
per/.  au§',  f)erauöbrüQen;  — 
sie,  vr.  ju  brüHcn  aufhören; 
ficft  auöbvüüen. 

Wyryczenie,  -nia;  Wyry- 
kBi§cie,  -eia,  sn.  ^etauö« 
btüUen  ti. 

Wyryc,  -ryje,  -rylem,  ra. 
per  f.  aug»,  eingraben,  auc= 
müßten ;  eingtaoieren ;  tief 
einprägen ;  —  napis  na 
marmurze  eine  (^nfd^rift 
in  9JIarmor  eingraben;  slo- 
wa  jego  na  zawsze  -ryiy 
sie  vv  mem  sercu  feine  Söotte 
fiaben  fic^  für  immer  in  mei= 
ncm  $erjen  eingeprägt;  swinia 
-ly^a  ziemniaki  z  ziemi  baö 
©c^iDein  l^at  bie  Srböpfel  an§ 
ber  (grbe  (auöjgeraü^It. 

Wyrysowac,  -suje,  -wa- 
lesn,  ra.  per},  auf-,  abjeic^= 
nen. 

Wyrysowanie,  -nia,  sn. 
3lu8=,  Stbjeic^nen  n. 

Wyry  towac,  -tuje,  -\va- 
lem,  va.  perf.  mit  bem  ©riffel 
auf  2)letaU,  ^olj,  Stein  jeid)= 
nen,  ri^en,  graoieren. 

Wyrytowanie,  -nia,  sn. 
Jli^en  n.,  ©raoieren  ;(.  auf 
gjJetaU,  ^olä,  etein. 

Wyrywczy.  adi. ;  Wy- 
rywczo,  adr.  ^erauä=,  abge- 
riffen,  33ruc^»,  bruc^ftüdöroeife. 

Wyrywka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ^erauöreifien  «.,  $erau§= 
geriffenriei;  «.;  ®tict)probe  /'. 
pytac  kogo  na  -ki  jmnbn 
nic^t  ber  Drbnung  nad^,  fon- 
bern  balb  o^w^  biefem,  ba[b  auö 
jenem  fprungroeife  e5aminie= 
ren;  na  -ki  au^er  ber  %i\{)i, 
fteüenrceiff,  mit,  in  ®ti^pro= 
ben. 

Wyrz^dza6,    -dzam,  -dza- 


iem,  va.  imperf.\  Wyrz^- 
dzic,  -dze,  -dzitem,  ra.  perf. 
1)  au§ric|ien;  jufügcn,  tun, 
antun,  errceifen,  bejeigen,  er= 
jeigen;  —  komus  wielka 
grzecznosc  jmnbm  einen 
großen  ©efallen  erroeifen; 
—  komu  czesc  jmnbm  e^r= 
erbietung  bejeigen;  —  spra- 
wiedliwosc  ©ered^tigfeittüiber» 
fafiren  laffen;  niech  ci  Bog 
nie  pamieta  krzywdy,  ktora 
mi  -dzites  ®olt  foH  bir  ba§ 
Unredit  nergeffen,  baö  bu  mir 
gugefügt  ^aft;  — komu  psote, 
tigla  jmnbm  einen  ©trei^ 
fpielen;  2)  —  kogo  jmnbn 
ejpebieren,  megfctiicfen-,  —  sie, 
vr.  fic^  roo^in  aufmachen, 
TOobin  aufbrechen. 

Wyrzadzanie,  Wyrza- 
dzenie,  -nia,  stu  1)  2lu5= 
rid^ten  n.,  ^wfügen  ».,  2ln- 
tun  n.,  ©rraeifen  ?(.,  SBejeigen 
n.;  2)  ©Epebieren  n.,  SEeg- 
fc^iden  n. 

Wyrzec,  -ke,  -klem,  I. 
va.  pterf. ;  Wyrzekac,  -kam, 
-katem,  I.  va.  perf.  ou6= 
fprecf)en,  auebrüden,  au§= 
fagen,  einen  SUiöfptuc^  tun ; 
nie  -kits  jeszcze  twego  zda- 
nia  bu  l^aft  noc^  beine  3JJei= 
nung  nic^t  auägefprod^en; 
trudno  to  wypisac,  trudno 
tez  —  slowami  eä  ift  fd^TOCr,  cä 
nieberjufc^reiben,  auc^  fc^iuer 
au§3Ufprecfien;  II.  in.  Ilagen, 
jammern,  roetjUagen;  za  jego 
panowania  zaden  nieszczesli- 
wynie-kaluaprzemocnJä^ienb 
feiner  Jlegierung  flagte  fein 
Ungtüdlic^er  über  ©ercali; 
III.  —  sie  ficf)  loöfagen;  — 
sie  swego  syna  fic^  üon  feinem 
(So^re  loefagen;  —  sie  swiata 
ber  9BeIt  entfagen;  —  si^ 
wszystkith  zaszczytow  auf 
aUe  G^renfteüen  üerjic^ten. 

Wyrzeczka,  ki,  pl.  -ki, 
sf.  Alangium  (f)of)er  bornig?r 
$8aiim  in  Dftinbieti). 

Wyrzeczenie,  Wyrzeka- 
nie,  -iiia,  sn.  1)  3lußfpred)en 
?i.,  aiuefagen  n.\  2)  l^ammern 
n.,  2ßei){Iagen  n.;  2)  —  sie 
Soöfagen  n. 

Wyrzednie6,-dnieje,-dnia- 
lem,  vn.  perf.  fd^ütterer,  bün- 
ner,  lichter  roerben. 


Wyrzedzic 


525 


Wysadzac 


Wyrzedzic,  -dze,  -dzilem, 
va.  perf.  bünn  mocfeen,  lichten. 

Wyrzempolic,  Wyrzgpo- 
lic,  -le,  -Wem,  va.  perf,  ouä= 
fümpern. 

Wyrzetelnic,  -nie,  -nitem, 
va.  perf.  realisieren,  erroeifen, 
bartun. 


auöroerfen,  i^ecauäroerfen,  f)in= 
auöraetfen,  ^inauäfc^[cubern, 
roegfd^teubern ;  —  co  za  okno 
etro.  jum  ^enftec  l^inauöajer» 
fen ;  -rzuc  ten  caty  niepotrze- 
bny  balast  tliitf  bie[en  gan= 
^en  umiötigen  öaHaft  tceg; 
ccie  zuchwalca  za  drzwi  VOtX\\. 


Wyrzewnik,  -a.  pl.  -i,  sm.  ben  frechen  SBic^t  jur  S^ür 
Echinus  spatangus  (^f(anjen=^tnauö;  —  kogo  z  raieszka- 
iter).  nia  jmnbn  auä  bet  SBo^nung 

Wyi'zezac,  -zam,  -zaiem, '  l^inauäroecfen,  i^n  jroingen, 
va.  perf.  1)  auejc^neiben, !  au^jujie^en;  chory  -cH  wiele 
auäfägen,  ouäl^auen,  auä=  j  krwi  ber  Rrante  rcarf,  fpie, 
fc^ni^eln;  2)  fafirieren,  t)ec=  j  ütel  SBtut  auä;  — co  w  göre 
fdinciben.  i  etnj.  in   bie  §ö^e   fcfjteubetn ; 

Wyrzezanie,  -nia,  sn.  1)  morze  -cilo  na  brzeg  szczatki 
aiusfc^neiben  n.,  ^jtusjägen  «.,  okretu  ba§  SJJeer  rcarf  bie 
Slus^auen  n.,  Sluäfc^ni^eln  i  Srümmer  eineä  ©c^iffes  an  ba§ 
n.;  2)  Äaftrierung /.,  Kaflrie=  Ufer  (^erauä);  2)  oorroerfen; 
xen  «.,  SSetfcfineibcn  n.  ißorroürfe  niac|en;  przebaczo- 

Wyrzezek,  -zku,  pl.  -zki,    nej  winy    —    nie    powinienes 


sm.  2luägefci^nittene(ä)  n.. 
Slusfc^nitt    w.,   2lbfc^ni^el  n. 

Wyrzezbiac,  -biam,  -bia- 
iem,  va.  imperf. ;  Wyrzezbic, 
-bie.  -bilem,  va.  perf.  au6= 
[c^nifeen,  auä^auen. 

Wyrzezbienie,  -nia,  sn. 
21usfc^ni§en  n.;  ©c^ni^erci 
f. ;  ©!ulpturar6eit  /. 

Wyrzn^c,  -rzne,  -rznalem, 


eine  üerstei^enc  Sc^ulb  follft 
bu  nid^t  Dorroerfen;  -caJ  mi, 
ze  jem  chleb  jego  et  roarf 
mir  Bot,  ba&  ic^  fein  Srot 
effe;  II.  vn.  au§fd^tagen,  einen 
3lu5fc^Iag  üerutfad^en. 

Wyrzucalny,  adi.  au8= 
roecfbar. 

WyrzucaniejWyrzacenie, 
•nia,  sn.  1)  Sluäroerfen  n.,  §in= 


I.  fft.^er/. ;  WyrzynaCj-nam,  j  ausroerfen  «.,  5öegn3erfen  n., 
-nalem,    I.     va.    imperf.    1)    ©c^Icubern;  2)  3Sorn)erfen  «.; 
auSfc^neiben,  einfd&neiben,  ein=  i  3)  2lusfc^lagen  n. 
jc^ni^en;  —  swoje  imie  w  drze- I      Wyrzut,    -u,   pl.    -y,    sm 


^vie  feinen  3^amen  in§  §oIj 
einfd^neiben ;  2)  (oUes;  nieber« 
machen,  niebercne^eln,  nieber» 
l^auen; — wpienobywateli  alle 
Bürger  nieberinel5eln;  3)  Der= 
fc^neiben,  f aftrieren ;  4)  —  kogo 
jjmnbm  einen  ©d^lag  tjerfefeen. 


1)  SSorroutf  m. ;  robic  koma 
-y  imnbm  SSorraürfc  mad^en; 
nie  möge  ci  oszczedzic  tego 
-u  ic^  fann  bir  biefen  SBor« 
rourf  nic^f  erfparen;  -y  su- 
mienia  ©eioiff  enäbiffe  m.pl. ;  2) 
2luän)urf    m.;    3)    Sluäfc^lag 


ifinburcfiprügeln,  burc^roic^fen;    m.\  ten  —  nie  jest  zarafliwy 

—  kogo  w  twarz  jmnbm  einen  biefer  3tu€fcl^lag  ift  nic^t  ttn= 
©c^tag   inö   ®efttf)t  üerfe|en;   ftecfenb. 

—  komu  perore  imnbm  eine  ■  Wyrzutek,  -tka,  pl.  -tki, 
berbe  2lnrebe  l^olten-,  II.  —  sm.  1)  2lu§n)urf  m.,  oerroor' 
sie,  rr.  1)  ft(|  burc^brec^en,  I  fener  SJienfc^;  —  spoteczen- 
burc^fd^neiben ;  2)  fic^  feft  on-  stwa  Slusrourf  ber  ©efeUfd^aft ; 
fc^lagen.  2)  (Prenadilla)  SßuIfanroelS  m. 

Wyrznigcie,  -cia ;  Wyrzy-  Wyrzutnia,  -ni,  pl.  -nie, 
nanie,  -nia,  sn.  1)  2luö=  sf.  1)  2tu5laffung  /.  (eineö 
fc^neiben  n.,  ©infc^neiben  n.,  SBortcg  im  ©a^e);  ®llipfe  /.; 
2)  Surd^prügeln  n.,  2)urc^=  2)  ©^nfope/.,  2lu§ftof;ung /. 
I^auen  n.,  3)  SSecfc^neiben  n.,  (eineä  Suc^ftabenä  im  SBorte;. 
^oftrieren  n.  '      Wyrzutowy,     adi.     SSor» 

Wyrzucaö,  -cam,  -calem,  n)urf6»,2lu8fc^lagä-,  SSlattem«. 
I.  va.  imperf. ;  Wyrzucic,  j  Wyrzygaö,  -gam,  -gaJem, 
-ce,    -cileni,    I.    va.   perf.    \)    va.     imperf  \     Wyrzygnac. 


•gnc,  -glem,  ra.  perf.  aus« 
brechen,  tjon  fic^  geben,  er- 
brechen. 

Wyrzyganie,  -nia-,  Wy- 
rzygnigcie,  -cia,  sn.  3luö= 
brechen  n.,  ©rbre^en  n. 

Wyrzynalny,  adi.  au§= 
fd^neibbar. 

Wysada,  -dy,    pl.  -dy,   sf. 

1)  Sorberftube  /.-,  gront  /.; 

2)  Übertreibung  /.;  3)  ^rioi» 
legium  «.,  SSorree^t  n. 

Wysadka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. ; 
Wysadnik,  -a,  pl.  -i,  *»). 
©efe»,  ©amenpftanje  f. 

Wysadnosö,  -sei,  sing, 
taut.  sf.  Übettrieben^eit  f., 
9lffeltiert^eit  /. 

Wysadny,  adi. ;  Wysa- 
dnie,  adv.  1)  übertrieben, 
affeftiert,  gesiert;  2)  auogeftrecEt, 
auSaerüdft. 

Wysadzac,  -dzam,  -dza- 
lem,  I.  va.  imperf.',  Wysa- 
dzic,  -dze,  -dzilem,  I.  va. 
perf.  1)  auffeilen,  l^inauffe^en, 
^inunterfe^en,  auöfe^en;  — 
kogo  z  powozu  jmnbn  au5 
bem  SBagen  lieben;  —  kogo 
na  lad  jmnbn  on§  Sanb  fe|cn  ; 
—  kogo  przez  okno  jmnbn 
mit  ©eroalt  burcf|g  genfter 
^inauöfe^en,  jmnbn  hinaus» 
roetfen;  —  cos  na  piec  etro. 
auf  ben  Dfen  fe^en;  2)  auö« 
fc^teben;  —  chleb  z  picea 
ba§  33rot  auo  bem  Dfen  fc^ie» 
ben;  3)  fprengen;  —  drzwi 
bie  Xüt  fprengen;  —  fortece 
w  powietrze  bie^e^unLin 
bie  guft_fprenaen;  -— ~I<ogo 
z  siodJa  jmnbn  auö  bem  ©attet 
^eben,  roerfen;  4)  nieberfe^en, 
ernennen;  —  sad  ein  (Sertrfit 
ernennen;  —  komisye  do  wy- 
badania  rzeczy  eine  Äommif- 
fion  ernennen,  um  bie  Soc^e 
HU  unterfuc^en;  5)  befe^en,  be« 
pflanzen;  korona  -dzana  byta 
drogimi  kamieniami  bie  Ärone 
roar  mit  Gbelfteinen  befeljtj 
kazat  cala  droge  —  topolami 
er  liefe  ben  gongen  SBeg  mit 
I  Rappeln  bepflanzen ;  G)  — 
i  kogo  na  co  jmnbn  ju  etro. 
ergeben;  —  kogo  na  glupca 
jmnbn  jum  5Rarren  galten, 
machen;  7)  alleo  auSpflanjen, 
pflanjenb  oerbrauc^en, ;  II.  — 
sie.  vr.  fidf)  ^erportun,  fic^  ai:i-' 


Wysadzanie 


526 


Wysilanie 


jei^nen,  fi^  ergeben,  mit  etro. ' 
großtun. 

Wysadzanie,     Wysadze-  ] 
nie.    -nia,    sn.    1)    3iuäfe§en  i 
n.,  2luffe$en  n.,  2luä^e5en  n., 
—    podroznych  SluäiDaggonic^  | 
rung   /. ;   2)   2lu§i(|if ben   n. ; : 
3)  3tiet>etii^en  n.,  (ginfe^en  n., 
ernennen  n. ;  4)  Sefe^en  «., 
Sepflanjen  n.;  5)  ©prengen  n. 

Wysapac  sif ,  -pie,  -palem, 
vr.  per/,    fid)    auäfd^naufen ; ' 
ftc^  beruhigen. 

Wysapanie  sig,  -nia,  sn. 
2lusf^naufen  n. 

Wys%czac,  -czam,  -czalem, 
va.  imperf.  \  Wysaczy6,  -cze, 
-czylew,  va.  perj.  auöfidem 
laffen,  bi§  auf  ben  legten 
tropfen  Iceren. 

Wysaczanie,  -nia,  sn. 
2lu5fic!a-n  n.,  5ttu§leeren  n. 
Siö  jum  legten  tropfen. 

Wyschlosc,  -sei,  sing. 
tant.  sf.  S)ürre  f.,  2lu§get)örtt= 
^eit  /. 

Wyschly,  adi. ;  Wyschle, 
adv.  ouggeöörrt,  auögetrotfnet, 
ausgemergelt. 

Wyschn%6,  -chne,  -chlem, 
vn.  per/. ;  Wysychac,  -cham, 
-chatem,  vn.  imperf.  a\x§>= 
trocfnen,  auäbörren,  eintrod' 
nen;  ausmergeln;  abmagern; 
atrament  caliiiem  -sechl  bie 
Sinte  ift  ganj  eingetrodnet; 
woda  -schla  w  strumieniach 
ba§  3Baffer  in  ben  Sä^en  i[t 
eingetrodnet;  -sechl:  jak  szczy- 
pa  er  ift  bünn  geroorben  rcie 
ein  öoljjpan. 

Wyschnif  cie,  -da;  Wysy- 
chanie,  -nia,  sn.  Sluätrodnen 
M.;  SluSmergeln  n.,  2lbma.- 
gern  n. 

Wysforowac,  -ruje,  -wa- 
}em,  va.  imperf.  t)erauö= 
führen,  herausbringen;—  sie, 
vr.  fic^  üoranmac^en,  fieroor» 
ipringen ;  fid^üotroärtS  bringen, 
Karriere  niad^en. 

Wysiac,  -sieje,  -sialem, 
va.  perf.  \  Wysiewad,  -warn, 
-walem,  va.  imperf.  ouäfäen; 
auSficbcn,  ausrichten. 

Wysiadaö,  -dam,  -dalem, 
vn.  imperf. ;  "Wysi%§<5,  -siade, 
-siadlem,  vn.  perf.  auSftet« 
gen,  abfteigen;  —   z   powozu 


aus  bem  3i'agen  fteigen;  kaz 
dorozce  stanac,  bysmy  — 
mogli  lo^  ben  SBagen  galten, 
bomit  mir  aussteigen  fönnen; 
na  najbliÄszej  stacyi  wysiede 
bei  ber  nä^ften  ^altefteCe 
fteige  ic^  ab. 

Wysiadame,  -nia;  Wysi%- 
dnifcie,  -cia,  S7i.  2luS=,  3lb= 
fteiaen  n. 

Wysiadka,  -ki,  pl.  -ki, 
sn.  ©t^banf  f.  uor  bem  ^aufe. 

Wysiadywac,  -3uje,  -wa- 
lem,  I.  vn.  imperf;  Wysie- 
dziec,  -dze,  -dzialem,  I.  vn. 
perf.  fi^en,  ft^en  bleiben; 
?u  fii5en  pPcgen;  czy  nie 
moÄesz  spokojnie  —  ani  chwil- 
ki?  !annft  bu  nid^t  einen  9lus 
genblid  ruf)ig  fi^en  bleiben?; 
tu  —  nie  podobna  ^ier  ift 
unmögli^  fi^en  ju  bleiben; 
II.  va.  1)  ausbrüten,  ouS= 
^eden;  kokosz  -dzial  kureze- 
ta  bie  §enne  ^at  bie  fiüd^Ietn 
ausgebrütet;  2)  abfi^en;  — 
swoja  kare  feine  (Strafe  ab= 
fi§en;  3)  —  dzieriawe  eine  ^ac^t 
ouS[)alten;  4)  —  co  etro.  er« 
fi^en,  burc^  6i|en  erhalten; 
—  dziure  w  czem  etro. 
burc^fi§en,'ein  Soc^  in  etro. 
fi^en;  III.  —  sie,  vr.  1) 
red^t  lange  fifeen;  a  tos  sie 
-dzial  u  niego  bu  btft  aber 
lange  bei  if)m  gefeffen;  2) 
fic^  roo  lange  behaupten,  ftanb= 
galten;  3)  fid)  mübe  ft^en. 

Wysiadywanie,     Wysie- 
dzenie,    -nia,    sn.    1)    3luS= 
1  fi^en  n.,  Slbfifeen  n.\  2)  2luS= 
'  brüten  n.,  2luSöeden  n. 

Wysianie,    Wysiewanie, 
-nia,  sn.   2UiSfäen    «.;   3luS= 
\  fieben  n.  ■.  3(uSft^ten  n.,  ©ic^« 
ten  n. 

Wysiakaö,  -kam,  -katem, 
va.  imperf. ;  Wysi^knac, 
-kne,  -knatem,  I.  va.  p'-vf. 
ftf)neujen;  II.  vn.  auS= 
fidern;  III.  —  sie,  vr.  ft(^ 
fcf)neujen. 

Wysi^kanie,  -nia ;  Wy- 
si^knifcie,  -cia,  sn.  ©c^neu= 
jen  n. ;  SluSfidern  n. 
1  Wysiec,  -ke,  -klein,  va. 
perf. ;  Wysieka6,  -kam, 
-katem,  vr.  perf.  auSl^auen, 
I  burd^tjauen;  nieber^aucn. 


Wysieczenie.  Wysieka- 
nie,  -nia,  sn.  2luSl)auen  n., 
Surc^^auen  n.,  ^iiebcrliauen  n. 

"Wysiekacki,  adi.  ged^ter^,' 
£)aubegen=. 

Wysiekactwo.  -wa,  sn. 
J^ec^tfunft  /.,  Älopffec^ter- 
fünft  /. 

Wysiekacz.  -a.  pl.  -e,  sm. 
Klopffechter  m.,  ^aubegen  m. 

Wysiekowy,  adi.  jum 
aiuSf^Iag  befttmmt;  -we  go- 
spodarstwo  SluSfc^Iagrcalbbe- 
trieb  »?. 

Wysiepad,  -pie,  -palem, 
va.  imperf. ;  Wysiepn^jC, 
-pne,  -pnalem,  va.  perf. 
herausreißen,  ^erauSjaufen.^ 

Wysiepanie,-nia ;  Wysie- 
pni§cie,  -cia,  sn.  §etauS= 
reifien  n.,  ^erauSjaufen  n. 

Wysiew,  -u,  pl.  -y,  sm. 
3lusfoat  /. 

Wysiewac.  Wysiewanie, 
fiebe:  Wysiac,  Wysianie. 

Wysiewek,  -wku,  pl.  -wki, 
sm.;  -wki,  pl.  2luSgefiebtt (e) 
n.  Dom  Korn,  Slaff  m. ;  -wki 
herbaty  Seebruc^  m.,  33ruc^= 
tee  m. 

Wysiewny,  adi.  3luSfaat«, 
auefäebar. 

Wysikaö,  -kam,  -kalem, 
va.  imperf. ;  Wysikn%c,  -ne. 
-nalem,  va.  perf.  auS^pri^en. 

Wysikanie,  -nia ;  Wysi- 
knigcie,-cia,  sn.  2lu§fpri$en  n. 

Wysilac,  -lam,  -lalem,  I. 
va.  imperf  ;  Wysilic,  -le, 
-liiem,  I.  va.  perf.  1)  cnt- 
Iräften,  erfc|öpfen,  ber  Kräfte 
berauben;  2)  anftrengen;  -sil 
caly  twoj  rozum  ftrenge 
beinen  ganjen  Sßerftanb  on; 
II.  —  sie,  vr.  1)  ftc^  on= 
ftrengen,  'aQe  Kräfte  auf- 
bieten; -silic  sie  powinien 
1  kaidy  wierny  syn  ojczyzny, 
by  .  .  .  jeber  getreue  ©ot)n 
bes  -SaterlanbeS  foUte  oHe 
feine  Kräfte  aufbieten,  um  ... ; 
2)  fi^  entfräften,  aUe  feine 
Kräfte  oerbraud^cn,  fic^  er= 
fc^öpfen. 

Wysilanie,  Wysilenie, 
-nia,  sn.  \)  (Srfd)öpfen  n., 
©ntlräften  n.\  padl  nakoniee 
z  -lenia  enblic^  fanl  er  oor 
©rfc^öpfung  ^in;  2)  2lnftren= 
gung  /.,    Kraftaufinanb    m.\ 


I 


Wysüek 


Wyslawiaö 


wszystkie  twoje  -lenia  sa 
daremne  alle  bcine  2(nflren= 
gunflen  finb  umfonft. 

Wysilek,  -Iku,  pl.  -iki, 
sm.  2In[ttcngung  /.,  ^roft» 
oufroanb  m. 

Wysinic,  -nie,  -nilem,  va. 
perf.  ganj  braun  unb  blau 
I)aufn. 

Wysiniec,  -nieje,  -niai'em, 
vn.  perf.  ganj  blau  roerben. 

Wysiusiaö,  -siam,  -sialem, 
va.  pet-f.  mit  §arn  ablaffen; 

—  sie,  vr.  urinieren,  SBaffer 
abjcblagen. 

Wysiusianie,  -nia,  sn. 
tarnen  n.,  2ßaffcrabjc^ lagen  n. 

Wyskakac  sig,  -cze,  -ka- 
lem,  vr.  perf.  fic^  [ott  Rupfen. 

Wyskakiwac,  -knje,  -wa- 
tem,  vn.  imperf.\  Wysko- 
czyc,  -cze, -czylera,  vn.  perf. 
1)  Jvringen,  Eierausfpringen, 
I)erx)orfpringen,  fjetoorppfen, 
in  bie  i>ö^e  fpringen,  auf= 
fpringen;  —  z  powozu  au§ 
bem  SBagen  fpringen;  —  z 
okna  au§  bem  genfter  jprin= 
gen ;  -czyli  na  ulice  fte 
jprangen  auf  bie  ©äffe  f)erau§; 

—  z  radosci  Boc  greufe  auf- 
ppfen;  -czyt  nagle  z  swojej 
kryjowki  er  fprang  pIö^Uc^ 
au§  feinem  SScrftcd  Iieroor; 
ze  skory  moznaby  —  man 
fönnte  auS  bcr  ^a\xi  fahren; 
ledwo  dusza  nie  -czy  z  ciala 
bie  ©eele  mö^te  auä  bem 
Seibe  fahren;  2)  au§  bem 
©efenfc  fpringcn,  ^erauäfaEen, 
^crauötretcn;  kose  mu  ze 
stawu  -czyta  ber  Änod^en 
ift  tl)m  auä  bem  ©clenfe  ge» 
fprungen;  3)  plö^Iid^  jum 
SJorfd^ein  !ommen;  guz  mi 
-czyl  na  czole  eine  33eule 
ift  mir  auf  ber  ©tirn  aufge= 
loufen;  4)  aufgreifen;  jedf 
CO  kon  -czy  fa|re  fo  fc^neE 
bic^  bal  '^ferb  nur  tragen 
lann. 

Wyskakiwanie,  Wysko- 
czenie,  -nia,  sn.  Slusfprinpen 
n.,  §erausfpringen,  ^eroor- 
fptingen  n.\  9lufF)üpffn  «.; 
^erauöfafircn  n.,  §erou§= 
faQen  w.,  heraustreten  n. -, 
3lu§greifen  n. 

Wyskarbic,    -bie,    -bilem, 


ra.  perf.    —  sobie    ftd^    eine  j 
foftbarc  ©ad^e  crroerben.  j 

Wyskarzyc      sig,      -rze, 
-riylem,     vr.    perf.     ficf)    in  ' 
Älagen  erfd^öpfen. 

Wysklepiac,  -piam,  -pia- 
tem,  va.  imperf.'^  Wyskle- 
pic,  -pie,  -pilem,  va.  perf. 
ouäroblben,  beroötben. 

Wysklepianie,  Wyskle- 
pienie,  -nia,  sn.  2lU5=,  ibe= 
wölben  n. 

Wyskok,  -n,  pl.  -i,  sm. 
1)  ©prung  m.,  Sßorfprung  m.\ 
^erüorfpringen  n.,  Sluöfprung 
m. ;  2)  2lu§lauf  m.,  2lu§= 
fprubeln  n.;  3)  Sluffc^roung 
m.,  ©d^roung  m.\  4)  35er= 
roirrung  /. ;  5)  ®eift  m., 
©piritug  TM.,  Sltfol^ol  m., 
©prit  m.,  effenj;  ~  winny 
SBeingeift  w.;  6)  -ki,  pl.^fX" 
liberringe,  ^atrijen  pl.\  7)  -ki 
pl.  2:ropfen  m.  (in  cer  9lrc^i' 
te!tur);  Saum  m.,  ©erotnbe 
n.,  ©d^raubgercinbe  n.  (in 
ber  2Rec|anif). 

Wyskokowy,  adi.  ©ffenj», 
©pirituö»,  ^Hfo^ol». 

Wyskomlec,  -le,  -lilem, 
va.  perf.  auSroinfeln,  etnj. 
burcö  SBinfeln  erbetteln. 

Wyskonilenie,  -nia,  sn. 
2lu§iDinf  In  «.,  ©troinfeln  n. 
Wyskrobaö,  -bie,  -balem, 
va.  perf. ;  Wyskrobywac,' 
-buje,  -walem,  va.  imperf. 
ausfragen,  ausfcboben;  —  sie, 
vr.  fic^  mit  2Jlü^e  t|eraus= 
arbeiten. 

Wyskrobanie,  Wyskro- 
bywanie,  -nia,  sn.  Sluä' 
fragen  «.,  2luöfc|aben  n. 

Wyskrobek,  -bku,  pl.  -bki, 
sm.  1)  ©c^abfel  n.,  2luä=, 
2lbfrf)abfe[  n. ;  -bki  hutnicze 
®elrä^  H.,  ßräfee  f.,  5^röö= 
blfi  n.,  ÄTö^fupfer  n. ;  2) 
le^tfä,  iüngfteö  Äinb. 

Wyskubaß,  -bie,  -batem, 
va.  perf. ;  Wyskubywac, 
-buje,  -walera,  va.  imperf. 
auö»,  ^erauäjupfen;  —  komu 
siwe  wlosy  z  gJowy  jmnbm 
bie  grauen  ^aare  üom  Äopfe 
gupfen;  —  gesi  pierze  ber 
©anä  bie  ^ebern  rupfen. 

Wyskubanie,  Wyskuby- 
wanie,  -nia,  sn.  2lu§jupfen 
n.,  3upf«n  ^->  SWupfen  »• 


Wyskwarzac,  -rzam,  -rza- 
Jpin,  va.  imperf. \  Wyskwa- 
rzyö,  -rze,  -rzylem,  va.  perf. 
auäfreifd^en. 

Wyskwarzanie,  Wyskwa- 
rzenie,  -nia,  sn.  2luätrei=» 
fc^en  n. 

Wyskwierczec,  -cze,  cza- 
lera,  va.  imperf. ;  Wyskwier- 
czyc,  -cze,  -czyiem,  va. 
perf.  auSroinffln,  auäroim- 
mern,  auöpraffeln. 

Wyskwierczenie,  -nia, 
sn.  2luärcimmern  u.,  2luä- 
roinfeln  n.,  2luöpraffeln  n. 

Wyslaö,  -szle,  -slalem,  va. 
perf. ;  Wysylac,  -lam,  -la- 
lem,  va.  imperf.  abfenben, 
ab=,  auäfd^iden;  -Jano  mnie  do- 
ciebie  w  bardzo  delikatnej 
sprawie  man  ^at  mid^  ju  bir 
in  einer  fel^r  belilatcn  2lngele- 
gin^eit  gefc^idt;  list  ten  na- 
lezy  —  w  tej  chwili  bicfer 
Srief  mufe  fofott  abgefcnbet. 
werben. 

Wyslac,  -slam,  -slatem, 
va.  perf.\  Wyscielac,  -lam, 
-lalem,  va.  imperf.  auäbetten, 
auSpoIftern,  auflegen. 

Wyslanica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  jQuattiermeifterbiene  /. 

Wyslanie,  WysyJanie, 
-nia,  sn.  2lbfd^idfen  n.,  2lbs 
fenben  ».,  2ruSfd^idEen  n. 

Wyslanie,  Wyscielenie, 
-nia,  sn.  2lu§polftern  n.,  2lu§' 
betten  «.,  2tuglegen  n. 

Wyslaniec,  -nca,  pl.  -ncy, 
sm.\  Wyslannik,  -a,  pl. 
-cy,  sm.  2lbgefanbt((r)  »ra., 
emiffär  m.,  ©enbbote  m. 

Wyslawiac,    -wiam,   -wia- 

i  !em,  va.  imperf. \  Wyslawiö, 

'  -wie,  -wilcm,    va.  perf.    Iob= 

preifen,  preifen,  rühmen ;  -wia 

swiete    imio     er     preift    ben 

h^eiligen    9fomcn;     nie    mödz 

kogo   dose    —    jmnbn    nic^t 

genug  lobpreifen  lönnen. 

Wyslawiac,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imperf. ;  Wyslowiö, 
'  -wie,  -wilem,  va.  perf.  mit 
Sßorten  ausbrütlen,  auSfpre- 
c^en,  f^ilbern ;  kt6z  ich  Äal 
—  moÄs?  roer  fann  it)r  33e» 
bauern  fc^ilbern?  tego  ani  ~ 
niepodobna  bafj  lä^t  ft(^ 
I  nic^t  burc^  Sßorte  auäbrücfcn ; 


Wyslawianie 


528 


Wysnowanie 


nie  -wione  uczucie  etn  un= 
auöfprec^lic^eä  ©efüi^l;  —  sie, 
t>r.  fic^  ausbrüdfen;  umie  sie 
dobrze  —  er  loeif;  fid^  gut 
au§mbrücfen. 

Wyslawianie,  Wyslowie- 
nie,  -nia,  sn.  Slusfprec^en  «., 
SluäbrüdEen  n. 

Wyslawianie,  Wyslawie- 
jiie,  -nia,  sn.  2obpreifen  n., 
greifen  n.,  3lü^men  n. 

Wystodnac,  -dne,  -dnia- 
tem;  Wyslodniec,  -nieje, 
-nialem,  vn.  per/,  fü^  rcerben, 
bie  §etb§eit,  Sittetfett  oer= 
lieren. 

Wyslnchac,  -cham,  -cha- 
lem,  ra.  per/.  1)  auäl^ören, 
6tä  gu  ®nbe  f)ören;  —  mszy 
bie  SKeffe  I^Ören;  -ci)aj  mnie, 
prosze,  ze  spokojem  tj'öxi  mir, 
bitte,  big  an§  (^nii  ru^ig  ju; 
—  obydwoch  stron  beibe  $ar= 
ieien  anhören;  -wszy  go  ze 
«pokojem  icierpliwoscia,  przy- 
szedlem  do  wniosku,  ze  .  .  . 
nad^bem  ic^  i^n  mit  9iu^e  unb 
^ebulb  angeprt  ^abe,  bin  ic^ 
JU  bet  g-olgerung  gelangt, 
ba|  .  .  .;  2)  erhören;  -chaj 
naszych  prosb,  o  Panie  erf)öre 
unfere  Sitten,  o  .^»err ;  3)  ab» 
laufc^en,  auä^orc^en;  —  czyja 
rozmowe  pod  drzwiatni  imnb§ 
©efpräc^"  fjinter  ber  Sür  ab-- 
laufd^en;  4)  üerpren,  über= 
l^ören;  —  kogo  lekcyi  jmnbn 
feine  Se!tion  iiberl^ören. 

Wysluchanie,  -nia,  sn. 
2lußf)ören  n..  aStr^ören  n., 
©rl^ören  «.,  Überfjörenln.;  po 
-niu  swiadkow  na^  ä5er^örung 
ber  Qiuc^en. 

Wyeiuga,  -gi,  pl.  -gi,  */. 
2)ienft  m.,  2)ienftjcit/. ;  2)ienfts 
lo§n  m. 

Wyslugiwaö,  -guje,  -wa- 
lem,  I.  va.  imperf.;  Wyslu- 
zyö,  -ie,  -iyiem,  I.  ra.  perf. 
l)  abbienen,auäbtenen;  —  lata 
u  rzemiefilnika  bie  Se^rjol^re 
bei  einem  ^anbroerfer  aus» 
bienen;  —  swoje  lata  woj- 
skowe  feine  2Jttlitärja^re  ai= 
bienen;  -iony  zoluierz  au§= 
flebienter  ©olbat;  2)  —  soMe 
CO  ein),  im  2)ienfte  erlangen, 
crroetbcn;  II.  —  sie,  vr.  \)  fid) 
mit  2)ienen  ernäf)ren,  fienenb 


jubrtngen;  2)  —  sie  komu 
jmnbm  Sienfte  leiflen. 

Wyslagiwanie,  Wysluze- 
nie,  -nia,  sn.  2luäbienen  n., 
SlbDienen  «.;  —  sie  2)tenft= 
leiftungen  /.  pl. 

Wysmagac,  -gam,  -galem, 
va.  perf.  augpeitfc^«"/  wit 
Dluten   güd^tigcn,  ausftaupen. 

Wysmaganie,  -nia,  sn. 
3lu§pettfc^en  n.,  Slugftaupen  n. 

Wysmalac,  -lam,  -lalem, 
ra.  imperf.;  Wysmolic,  -le, 
-lilem,  va.  perf.  auäteeren, 
au§pid)en. 

Wysmalanie,  Wysmole- 
nie,  -nia,  sn.  2Uiöteeren  n., 
Stugptd^en  n. 

Wysmarkac,-kam,-kalem, 
va.  perf.  auäfc^neujen;  — 
sie,  vr.  fid^  auäf^neujen. 

Wysmarkanie,  -uia,  sn. 
3Iuöf^neujen  n. 

Wysmarowac,  -ruje,  -wa- 
tem,  va.  perj.  \  Wysmarowy- 
wac,  -wuje,  -waiem,  va.  im- 
perf. au§f(|mieren,  oerfc^mte= 
ren,  einreiben;  —  co  smola 
etro.  einpid^en;  —  co  oliwa 
ftro.  einölen;  —  wiele  oieju 
öiel  DI  beim  Schmieren  t)er= 
brauchen;  —  sie,  vr.  ftc^  au5=, 
oerfc^mieren,  ftc^  einreiben,  fid) 
fd^mu|ig  machen. 

Wysmarowanie,  Wysma- 
rowywanie,  -nia,  sn.  (Sin= 
fd^mieren  n.,  (Einreiben  n., 
3lu§fd^mieren  n. 

WysmaÄaö,  -zam,  -iai'em, 

I.  va.  imperf.;  Wysmazy6, 
-4e,  -ijttjm,  I.  va.  perf.  1) 
ausbodEen,  auöfc^moren,  auä- 
prägeln;  2)  %iex  fdiraelen;  3) 
mit  aJiü^e  üu  ftanbe  bringen; 
4)   auäfünfteln,  auäored^fetn; 

II.  —  sie,  IV.  fic^  auäbadfen, 
auöprägeln,  auöfd^moren. 

Wysmazanie,  Wysmaie- 
nie,  -nia,  sn.  1)  5luäbadfen 
».,  2luäprägeln  «.,  2lu^fc^mo» 
len  n.;  2)  S'eerfc^roelen  «. 

Wysmazka,  -ki,  j)l.  -ki, 
sf.  a;eerfc^n)elen  n.,  ^ec^= 
fieben  n. 

Wysmoktaö,  -tarn,  -talem, 
va.  perf.\  Wysmoktywac, 
-tuje,  -walem,  va.  imperf.  1) 
ausfc^lürfen ;  2)   fcft  abfüffen. 

Wysmoktanie,  Wysmok- 


tywanie,  -nia,  s}i.  1)  2lu§s 
fd^lürfen  n.;  2)  3(btüffen  n. 

Wysmrodzic  sig,  -dze, 
-dzilem,  vr.  perf.  ftc^  auä= 
ftinfen,  auöteeren. 

Wysmnkac,  -kam,  -kalem, 
I.  va.  imperf. \  Wysmukn^c, 
-kne,    -knatem,    I.    va.    perf. 

1)  ^erauäftreifen,   auäbrücfen; 

2)  —  rece  bie  ^änbe  l^erDor= 
ftrecfen;  3)  glatt  ftreic^en,  ^er= 
auäpu^en;  11.  —  sie,  vr.  1) 
ftd^  fd^ön  mad^cn,  ftc^  t)eraus= 
pu^en;  2)  fic^  trauten,  ftc^ 
bälaen,  bie  §aut  ablegen. 

Wysmukanie,  -nia;  Wy- 
smuknigcie,  -cia,  sn.  §er=» 
auäftteifen  «.,  Sluäbrüdfen  n.; 
2luöftrecfen  n.;  —  8i§  ^u|en 
«.,  ©c^niegeln  «. ;  Rauten  «., 
93älgen  /(. 

Wysmuklosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©c^Ianfl^eit  /., 
©cömäd^tigfeit  /. 

Wysmukly,  adi. ;  Wysmu- 
kle,  adv.    fc^lanf,  fc^mäd^tig. 

Wysmykac,  -kam,  -kalem, 
ra.  imperf. ;  Wysmykn%c, 
-kne,  -ktem,  va.  perf.  ab= 
ftreifcnb  ausgießen;  —  sie,  rr. 
entroifd^en. 

Wysmykanie,  -nia;  Wy- 
smyknigcie,  -cia,  sn.  2tb= 
ftreifen  n.,  |>erau§jie^en  n., 
—  s'e,  ©ntroifc^en  n. 

Wysn%6,  -ne,  -nalem,  vn. 
perf.  auöfterben  (oon  SBienen 
unb  gtfi^en)- 

Wysnowac,  Wysnuc. 
-warn,  -waitm,  va.  perf. ; 
Wysnowywaö,  Wysnuwaö, 
-warn,  -walem,  ra.  im- 
perf. ^erausfpinnen,  au5= 
jpinnen,  ^erauäfäbeln,  ^erau§= 
iDidEeln,  ausgießen;  —  nici 
gäben  auäjie^en;  stad  -nul 
mniemanie  barau§  entfpann 
er  bie  SDieinung;  —  pasmo 
dziejöw  ben  gfaben  ber  ®e= 
fc^ic^te  auöfpinnen;  —  sie,  rr. 
fid^  auöfpinnen,  fic^  entfpin= 
nen,  ftc^  entroicfeln;  z  tej  roz- 
mowy  -snula  sie  klötnia  OUö 
biefem  ©efpräc^  entfpann  fic^ 
ein  ©treit. 

Wysnowanie,  -nia ;  Wy- 
snucie.  -cia;  Wysnowywa- 
nie,  Wysnuwanie,  -nia,  sn. 
2lu'5fpinnen  n.,  Gntfpinncn  n. 


Wysoce 


529 


Wyssanie 


Wysoce,  adv.  ftatt  Wyso- 
ko  ^OC^;  —  wykaztatcony 
czlowiek  f)oc^(:;e6i(beter  SJJenfc^; 

—  kogo  powazac  jmnbn  f)0(^= 
acfcten. 

Wysoczyc,  -cze,  -czyJ'em, 
va.  jperj.  öen  ©aft  auä» 
btüdfen. 

Wysoczyzna,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  öot^ebene  f.,  ^^ilateau  n. 

Wysoki,  adi. ;  Wysoko, 
ado.  fioc^,  erj^aben;  Wyzszy, 
ac?i. ;  Wyzej,  ac?^ .  p^er ;  -ka 
wieza,  göra  ein  pber  Surin, 
Serg;  saiejj  lezy  tak  -ko  ber 
©c^nce  liegt  \o  f)oc^;  buciki 
z  -kimi  obcasami  Sc^uf)e  mit 
1^0  ^en  Stbfä^en;  —  urzad 
^ofieö  iUmt;  -kie  czolo  pljc 
Stirn ;  czlowiek  -ki<^go  wzrostu 
ein  3Jienf(^  Don  p^em  3Bu($5 ; 

—  toupier  Jon;  wyzszy urze- 
dnik  p^eter  S3eamter;  -szym 
umiejetnosciom  sie  poswiecac 
fic^     fjö^eren     SBiffenfcfiaften 
lüiömen;     z    -szego    rozkaza 
auf  p^eres  ©ebot;  -ko    grac 
um  p^e  ©infame  fpielen;  do- 
stac    sie    na    -szy    urzad    auf 
eine    p^ere    ©teile    beförbert 
roerben;  -kiego  urodzenia  oon 
f)0^er    ©ebutt;    w  najwyiszej 
rozpaczy  in  f)ö elfter  Sßetjroeif» 
lung;  najwyzsza  rozkosz  f)öc^= 
fter@enu^;najwyÄszyt,rybunal 
ber  obetfte®etic^töpf ;  w  -kim 
stopniu   in   f)of)em  ®rabe;  w 
-szych     sferach     in     p^eren 
Greifen ;  -sza  matematyka  p»  j 
^ere  EJiatfiematiE ;  -ka  tempera- 
tura    f)ot)e  2;emperatur ;   naj- 
wyzsza     istota     baö      Ijöc^fte  : 
2Befen;  Najwyiszy  ter  3lüer=  ; 
bö^fte,  ©Ott ;  to  dia  mnie  za  l 
-kie  baä  ift  mir  äu  t)Ocö,    baö 
oecftep    id^    nicf)t,     liOi^i    gef)t  j 
übet  meine_  jyajyungsftaft;  za  j 
-kie  progi    na  jego    nogi    bie 
©^roeUe   ift   für    feine    gü^e 
ju  pc^,  er  ftrebt  über    feine 
SSerpItniffe,  ju  pc^   f)inouä, ' 
baä    n)irb    er  nic^t   erreichen; 
pairzec  z  -ka  oon   oben  l^er» 
unterfc^auen ;    jak    juz    -zej 
wspomnial'em    roie    ic^    fc^on  j 
oben     erroäpt     pbe;     -zej 
wspomoiauy  obenerTDäf)nt;  -ki  | 
piec  a3teiboc6ofeti  m.  ! 

Wysokodostojny,  adi. 
fioc^er^aben. 

Slownik  polsko-niemiecki. 


Wysokolotny,  adi.  pd^» 
flifaenb. 

Wysokomiar,  -u,  pl.  -y; 
Wysokomierz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
^öbenmeffer  m. 

Wysokomowny,  adi.  pc^» 
trabenb. 

Wysokomyslny,  adi.  ptf)» 
finnig, 

Wysokopienny,  adi.  pd^- 
ftämmig ;  -ne  gospodarstwo 
t)oc^ftämmiger§oIäic^Iag,§od)j 
roalbbetrieb  m.,  ©amenplj' 
betrieb;  —  las  ^oc^roalb  m., 
©amenioalb,  SSauroalb. 

Wysokosc,  -sei,  pl.  -sei, 
sf.  §öf)e  /. :  —  tej  gory  wy- 
uosi ....  bie  ^ö^e  btefcä  33er= 
geö  beträft...;  mezwykia  — 
ungeroöptic^e  §ö[)e;  slawa 
Panu  na  -sei  (S^re  fei  ©Ott 
in  ber  §öl^e;  wasza  —  (Suere 
Öo^eit ;  —  odpowiadajaca  da- 
nej  predkosci  ©efc^roinbigfeitss 
PÖC ;  —  podnoszenia  j^Örber» 
böl^e,  ^ubf)ö^e;  —  spadania 
^aüpbe;  —  ssania  pompy 
@augpi)e  einer  ?ßumpe;  — 
tloczenia  pompy  S)ructpp 
einer  5ßumpe;  —  zeba  3if)"= 

Wysolenie,  -nia,  sn.  3iuä=, 
(ginfalgen  n. 

Wysolic,  -le,  -lilem,  va. 
perf.  auö=,  einfatjen. 

Wyspa,  -py,  pl.  -py,  sf.; 
dim.  Wysepka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  fsnfel  /.,  (gilanb  n. 

Wyspacerowac  sig,  -ruje, 
-walem,  vr.  perf.  fic^  ouä- 
fpaueren. 

Wyspaczac,  -ezarn,  -cza- 
iem,  t;a.  imperf. ;  Wyspaczyc, 
-cze,  -czylem,  va.  perf.  auä" 
Irümmcn. 

Wyspac  sig,  -pie,  -palem, 
vr.  perf.\  Wysypiac  si§, 
-piam,  -pialem,  vr.  imperf.  \\<i) 
auSf^Iafen,  fid)  fttt  fc^Iafen. 

Wyspanie,  Wysypianie 
sig,  -nia.  sn.  2luäj(^Iafen  n. 

Wyspiarka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
SnfeiberootiTierin  /".,  .3nfula= 
nertn  /. 

Wyspiarski,  adi.  ^nfel- 
ben)ot)ner«,  infular;  —  naröd 
gnielüolt  n. 

Wyspiarz,  -a,  pl.  -e,  svi. 
Snfelberoo^ner  m.,  %x^\v\^- 
ner  m. 


Wyspiasty,  adi.  infelreicfi, 
Dull  Snteln. 

Wyspiewac.-wam,-waien], 
va.  perf.;  Wyspiewywaö, 
-wuje,  -waiem,  va.  imperf. 
1)  ougfincien,  frö^lic^  fingen, 
fingenb  oortcagen;  od  rana 
do  wieczora  -wywai',  nie  zwa- 
äajac  na  zmeczenie  oon  %tVi\) 
big  2lbenb  fang  er,  of)ne  auf 
bie  ©rmübung  gu  achten;  glos 
caJkiem  -wany  eine  Doüftänbig 
auägefungene  ©timme ;  2)  aus- 
plappern;  befcnnen,  geftel^cn; 
wziety  na  tortury  -wai 
wszystkie  szczegoly  spisku 
auf  bie  (vofter  gefpannt,  ge- 
ftonb  er  aCe  ginjel^eiten  ber 
Serfcöroörung. 

Wyspisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  qro|e,  Pfeltd^e  ^n\i{. 

Wyspokojniec,  -nieje,  -nia- 
lem,  vn.  perf  ruhiger  roerben. 

Wyspowaty,  adi. ;  Wy- 
spowato,  ado.  infclartig. 

Wyspowiadaö,  -dam,  -da- 
uern, va.  perf.  —  co  etro. 
beiditen;  —  kogo  einem  bie 
S8ei(^te  abnehmen,  imnbs  Seichte 
pren;  —  sie,  vr.  beichten. 

Wyspowiadanie,  -nia,  sn. 
Seiffeten  «.,  Seichte  /. 

Wyspowy,  adi.  ^n\iU. 

Wysrac,  -ram,  -ratem,  va- 
perf.  auöfc^eifeen;  —  sie,  vr. 
ficb  auGfdjeißen. 

"Wysrauie,  -nia,  sn.  9lu§-- 
fc^eifeen  n. 

Wysrebrzac,  -brzam,  -brza- 
lem,  va.  imperf. \  Wysre- 
brzyc,  -brze,  -brzylem.  va. 
perf.  oerfilbern,  mit  ©über 
auffegen,  übergiel^en. 

Wysrebrzanie,  Wysre- 
brzenie,  -nia,  sn.  SSerfilbern 
«.,  Slusiegen  n.  mit  ©über, 
©Überüberjug  m. 

Wyssac,  -'<sam.  -äsalem, 
va.  perf.;  Wysysaö,  -sam, 
-.<aJem,  va.  imperf.  auSfougen ; 
-ssaijadten  wraz  z  mlekiem 
z  piersi  matki  swojej  er  fog 
biefeä  ©ift  auä  ber  SKutter- 
bruft  gteic^jeitig  mit  ber  2}JÜ(^ ; 
—  z  kogo  ostatni^  kro- 
ple  krwi  jmnbn  biä  oufä  Slut 
ouöiaugcn. 

Wyssanie,  Wysysanie, 
-nia,  sn.  9luöfaugen  n. 

34 


Wystaö 


J30 


Wystawiciel 


Wystac,  -stoje,  -staltm,  I. 
vn.  per  f.',  Wystawaß,  -warn, 
-walcm,  I.  vn.  imperf.  ftc^en 
bleiben,  lange  fte^en,  ftffjcnb 
OUSbouein;  nie  -stoisz  tak 
dhigo  bu  roirft  ni^t  \o  lange 
fte^enb  auä^alten;  kwadrans 
nie  -stoi  na  jednem  miejscu 
nid^t  eine  SSiertelftunbe  fann 
et  auf  bcmfclben  %Ud  ftelien 
bleiben;  calemi  godzinami 
-stawai  pod  jej  oknami  flunben» 
lang  blieb  er  unter  i^rem 
genfter  ftel^en;  II.  va.  burc^ 
©te^en  etreicf)en,  erlangen; 
III.  —  sie,  vr.  1)  rec^t  lange 
fielen,  fic^'  [te^cnb  ouSrulien; 
uiech  sie  kon  -stoi  tttog  ba§ 
?ßferb  ein  rcentg  fteben,  um 
ouäjurul^en;  2)  burd^  ©te= 
bcn  bie  get)örige  Ätatl^eit, 
Sleife,  ben  gehörigen  ©efd^matf 
erlangen;  woda  ta,  jak  sie 
-stoi,  bedzie  miala  jasny  kolor 
biefeö  Söaffer  roirö  abgefianben 
eine  flare  garbe  l^aben;  -staJe 
piwo  auägeftanbeneö,  aiiäge» 
lagerteä  öier;  -stale  wino 
abgeflätter,  aufgegorener 

SBetn. 

Wystac,  -tane,  -talem,  vn. 
perf.\  Wystawac,  -je,  -wa- 
■fem,  vn.  imperf.  fiemorfteden, 
hervorragen,  Iierouäragen,  au5: 
treten;  co  ci  to  -je  z  kie- 
szeni?  roaä  ragt  bir  auä  ber 
Safere  ^eroor'?;  glowy  im  tylko 
z  wody  -waJy  nur  i^re  Äijpfe 
ragten  (x\x^  bem  SBaffer  empor. 

Wystanie,  Wystawanie, 
-nia,  an.  1)  @tel)en  n.,  ete^en» 
bleiben  n.;  2)  2lb!lären  «.; 
3)  |)erüorftecfen  n.,  hervor- 
ragen n. 

"Wystara6  si§,  -rara,  -ra- 
ttern, vr.  perf.  oetfcl^affen,  be= 
forgen,  burc^  S^rac^ten,  5D}ü[)e 
erreichen;  -raj  mi  sie  o  jakjjs 
posade,  a  caJe  Äycie  wdzie- 
cznym  ci  bede  Derid)affe 
mir  einen  ^ßoften  unb  irb 
metbe  bir  mein  cionjeS  Üeben 
banfbat  bleiben;  ja  sie  jui 
o  wszystko  potrzebne  -ram 
ic^  loetDe  fcf)on  alleä  5Rötige 
oetfcfiaffen. 

Wystaranie  sie,  -nia,  sn. 
SSericftaffen    v. 

Wystarczaö,  -czam,  -cza- 
lem,    V7i.  imperf.:,    Wystar- 


czyc,  -cze,  -czyJ'em,  vn.  perf, 
i)ouöreic^en,  ou§tommen,ou§=' 
langen;  to  mi  nawet  na  ty- 
dzien  nie  -czy  bamit  reiche 
ic^  nid^t  einmal  eine  iJßoc^e 
au^ ;  drzewa  mamy  dose,  -czy 
na  caJ^  zime  wir  ^abcn  §013 
genug,  c§  roirb  für  ben 
ganjen  SBinter  langen;  nie 
-Czysz  tak  mai'a  suma  pie- 
niedzy  bu  lüirft  mit  fold|  einer 
fleinen  ©elbfumme  nic^t  auö= 
lommen;  musisz  tem  — ,  bo 
wiecej  nie  dostaniecz  bu  mu^t 
bamit  auäfommen,  roeil  bu 
nic^t  mebr  betommen  wirft; 
2)  fid)  mit  etro.  begnügen,  mit 
etro.  üufrieben  fein;  twoje  to- 
warzystwo  najzupeJniej  mi 
-cza  beine  ©efeßfc^aft  genügt 
mir  voQflänbig;  3)  etro.  beflrei- 
ten  fönnen;  nie  wiem,  jak 
moze  przy  tak  malym  docho- 
dzie  —  na  tyle  dzieci  idl) 
roeifi  nic^t,  roie  er  hd  fo 
geringem  ®inIommen  fo  oiel 
Äinber  erl^alten  !ann;  skad 
bierzesz  tyle  czasu,  hy  wszyst- 
kim  obowiazkom  —  mo 
nimmft  bu  fo  oiet  3cit  l^er,  um 
alten  ^^iflic^ten  nac^fommen  ju 
fönnen. 

Wystarczanie,  Wystar- 
czenie,  -nia,  sn.  Sluäretc^en 
».,  Sluötangen  w.,  Stuätom» 
men  n. 

Wystawa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf.  1)  aiusfteHung  ;'.;  —  sziu- 
ki  ÄunftauäfteHung ;  —  mie- 
dzynarodowa  internationale 
2lu§fieDung;  — wyrobowprze- 
mystu   krajowego  2lusftellung 

ber  ^robufte  ber  einl)eimifd^en 
Snbuftrie ;  dzien  otwarcia  -wy 
ber  ©röffnungötag  ber  5U!§= 
fteüung;  2)  Sluilage  /.;  — 
skiepowa  2lu§lage  eincä  ©e=- 
fc^äfteä;  3)  aiuäftattung  /:; 
—  tej  operetki  kosztowaia 
wiele  pieniedzy  bie  Sluöftat» 
tung  biefet  Operette  bat  febr 
üiel  ©elb  geloftet;  4)  ^^Jrad^t 
/.,  ^cunf  m.,  ©lanj  w. ;  na 
tym  bankiecie  wiecej  bylo 
-wy  nii  poiywienia  bei  biefem 
33anfett  roar  me^t  für  ^runf 
alö  für  ©ffen  geforgt  roorben; 
5)  3Sorfprung  m.,  ^erDorra= 
gung  /.,  2luö(abung  /.,  SBor» 
louie    f.    an    bem   ©ebäube; 


6)  i^age  /.,  Slufrife  m.\  —  na- 
czelna  gront  f.;  poladniowa 
—  mittäglid^et  2lb^ang;  — 
zimowa  SBinterfeite  /. ;  —  p6I- 
nocna  ?lorbfeite  /. 

Wystawca,  -ey,  pl.  -cy, 
sm.  aiuäfteUer  m. 

Wystawiaö,  -wiaro,  -wia- 
lem,  va.  imperf. ;  Wystawic, 
-wie, -wiiem,  va.perf  1  aU5«= 
ftellen,  l^erauäfteUen ;  trzeba 
wszystko  —  z  pokoju,  by 
modz  zmierzyc  rozmiary  man 
mufe  aßeö  auä  bem  ^iw^wi^i^ 
f)inaugftellen,  um  e§  augmeffen 
ju  fönnen ;  —  kwiaty  z  oran- 
Äeryi  bie  ^Blumen  au§  bem 
©losl^aufe  ^etauäfteHen;  — 
CO  na  slonce  etm.  in  bie  ©onnc 
(teilen;  —  co  na  widok  pu- 
bliczny  etro.  öffentlich  auö- 
ftellen;  —  rachunek  eine 
aiec^nung  augfteöen;  —  co 
na  sprzedaz  etro.  jum  Äaufe 
auäftelien;  2)  ousfegen;  — 
zycie  na  szwank  bas  J^eben 
einer ©efa^c  ausfegen;  —  kogo 
na  publicziie  posmiewisko 
jmnbn  bem  öffentlid^en  ©potte 
ausfegen;  3)  auffteUen,  bauen, 
etlid^ten;  -wil  sobie  w  sröd- 
miescia  trzypietrowa  kamie- 
nice  er  baute  fid^  in  ber  in» 
neren  ©tabt  ein  breiftödtigeä 
^auö;  na  pamiatke  -wiono 
krzyÄ  na  tem  miejscu  gut 
Erinnerung  errichtete  mon  on 
biefer  ©teile  ein  Äreug;  4)  gu 
ftanöe  bringen,  aufftellen, 
auf  bie  Seine  bringen;  wla- 
snym  koaztem  -wil  putk  pie- 
clioty  ouf  eigene  Soften  fteUfe 
er  ein  ^"fönteriercgiment 
auf;  5)  DarfteHen,  cor* 
ftellen;  —  komu  co  jasno  i 
dobitnie  jmnbm  etro.  flar  unb 
beutlid^  oorfteüen;  —  sobie 
wszystko  gorzej  niÄ  jest  w 
istocie  fic^  cMts,  fc^itmmet  öor» 
ftellen,  al§  eö  in  !lBir£lic^feit 
ift;  -staw  sobie,  co  mi  b\^ 
staio  fteHe  bir  oor,  raaö  mit 
paffiert  ift;  6)  fid)  brüften, 
jur  ©c^au  tragen ;  2)  —  komu 
jezyk  jmnbm  bie  3"n9C  o"^" 
ftredten. 

Wystawianie,  Wysta- 
wienie,  -nia,  sn.  3lu§fteUen  n. 

Wystawiciel,    -a,   pl. 
sm.  Sluöfteller  m. 


Wystawka 


531 


Wystrzelac 


Wystawka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  itvtev  m. 

Wystawnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  «ßrac^t  /.,  ^vunt  m., 
©latij  m. 

Wystawny,  adi  ;  Wysta- 
wnie,  adv.  glän^cnb,  prächtig. 
Wyst%pic,      -pie,     -püem, 
vn.       per  f.;      Wystfpowac, 
"Piij§j    -waJem,     vn.    imperf. 
1)  ^inauätreten,  j^ernortreten, 
jum    Sßorfc^ein    fommen;    — 
z     ukrycia    au§    bem     SBer« 
ftede  treten;  2)  austreten;  — 
ze   slaihy  publicznej  au  öDcm 
öffentlichen     Jiienfte     treten ; 
—    z  jakiegos    zwiazku    au§ 
einem  SSertanbe  treten;  rzeka  ! 
-pHa    z    koryta    ber    ©trom 
trat    aiig    ben    Ufern ;    czy ' 
sluga     moie    bez     wypowie- 
dzenia  —  ?  fann  ein  S)ienft6ote  i 
o^nc    ßünbigung    austreten?! 
H)    auftreten;    -pil   pierwszy 
raz  w  tej  sztnce  er  trat  jum 
erften  fDiafe  in  bicfem  ©tüde 
auf;     —    na    kazalnice     bie 
Äanjer     betreten;   cafe 'i&ycie 
-powat  jako  obronca  pokrzy- 
wdzonych   fein  ganjeä  Seben 
lang  trat   er  als   SSerteibiger 
ber  Scbrängtep  auf;  —  przed 
kogo  oor  imnbn  ({jin)treten ;  -pit 
z  toastem  na   czesc    zgroma- 
dzonych    er   trat   mit   einem 
Soaft  gu  ®^ren    ber  S5erfam= 
melten    auf;    —    publicznie 
przeciwko      komu     öffentlid) 
gegen   jmnbn  auftreten;   -pil 
z  calkiem    nowym  projektem 
er  trat  mit  einem  ganj  neuen 
5piane  auf;    pot  mu    -pil   na 
czolo  ber  ©d^roeife  trat  ifu  auf 
bie  ©tirn  ;  krew  mu  na  twarz 
-pil'a  bog  33lut  ftieg  ihm  inä  %t= 
fic^t. 

Wyst^pienie,  Wystfpy- 
wanie,  -nia,  sn.  1)  2lu§= 
treten  n.\  Stuätritt  ?w.;  2; 
aiuftritt  m.,  aiuftreten  n.; 
pierwsze  —  w  teatrzeSebüt  n. 

Wystemplowa6,  -luje, 
-waJem,  va.  perf.  auiftem- 
pcln. 

Wystemplowanie,  -nia, 
sn.  aiuäftempeln  n. 

Wysterczac,  -czam^  -cza- 
lern,  va.  unb  vn.  imperf. ;  Wy- 
sterczyc,    -cze,   -cayJem,  va. 


unb  vn.  perf.  ^eroorragen ;  ^er« 
auäftedEen;  in  bie  $öl)e  ragen. 

Wystgkac,  -kam,  -kal-ni, 
va,  perf.;  Wystgkiwac, 
-warn,  -walem,  va.  imperf. 
auäftö^nen. 

Wystgkanie,  Wystgki- 
wanie,  -uia,  sn.  3(ugftö^nen  n. ; 
(Seftö^n  n. 

Wystfp,    -u,   pl.   -y,   sm. 

1)  austritt  jw.,  Sluötreten  w.; 

2)  aSotfprung  m.,  |)erDorra= 
gung  /.,  Stugrabung  /.;  3) 
3tuftreten    w.;     —     goscinny 

;  ©aftfpiel  n. 

Wystfpca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  Sßerbrec^er  m. 

Wystfpek,  -pku,  pl.  -pki, 
sm.  äJerge^en  n.,  greoel  m., 
Safter  n. 

Wyst§pny,  adi.;  Wystg- 
pnie,  adv.  frcDell^aft,  t)etbre= 
c^erifc^,  tafter^aft. 

"Wystopniowac,        -niuje, 
-walem,  va.  perf.  abftufen. ' 
Wystopniowanie,       -nia, 
sn.  2J6flufen  «.,  2(bftufung  /. 
Wystosowac,   -suje,   -wa- 
lem, va.  perf.   öerfügen,   er= 
laffen ;    —    do    kogo    pismo 
I  ein     ©c^rciben     an     fmnbn 
rtcöten. 

Wystosowanie,  -nia,  am. 
aSerfügen  ?«.,  ©tiaffen  n. 

Wystrajac,  -jam,  -jalem,  i 
I.  va.  imperf.;  Wystroic,  I 
-je,  -item,  I.  va.  perf.  1)  auS»  ; 
pu^en,  r^erauäpu^en;  2)  ftim^  > 
men;  3)  ausfertigen;  II.  — 
sie,  IT.  ftd^  (auf)pu^en,  fid) 
f^ön  anjiefien. 

Wystrajanie,  Wystroje- 
nie,  -nia,  sn.  1)  9tufpu^en«.; 
2)  ©timmen  n.-.  3)  2luäfer= 
tigen  n. 

Wystraszac,  -szam,  -sza- 
lem,  va.  imperf. ;  Wystra- 
szyc,  -sze,  -szylem,  va.  perf. 
roegfc^redcn,  fortfd^redEen,  per« 
fdieuc^en;  —  co  na  kim 
jmnbm  burc^  ©c^reden  unb 
2)roöen  etro.  abnötigen. 

"Wystrofowac,  -fuje,  -wa- 
lem, va.  perf.   au6f^elten. 

Wystrofowanie,  -nia,  sn. 
2lu§fd^elten  n. 

Wyströj,  -üju,  pl.  -oje, 
sm.  älufpufe  m. 

Wystrugac,  -gam,  -galem, 
va.     perf. ;     Wystrngiwac, 


-guje,  -walem,  va.  imperf. 
auäfdinit^eln,  auä^obefn;  glatt» 
pöbeln. 

Wystrnganie,  -nia,  sn. ; 
Wystrngiwanie,  -nia,  sn. 
2luäfc^ni^eln  «.,  2iu^l^obeIn  n. 

Wystrychac,  -cbam,  -cha- 
lem,  I.  va.  imperf. ;  Wystry- 
chn%c,  -chne,  -cbnaiem,  I. 
va.  perf.  1)  glatt  ftreid)en; 
augpu^en,  auäft^müden,  auä- 
fc^niegeln,     auäftaf  fieren ;    2) 

—  kogo  na  co  jmnbn  ju 
etro.  machen;  —  kogo  na 
dudka  jmnbn  jum  9?arren 
macften,  jmnbn  jum  beften 
f)atten;  —  kogo  na  rogacza 
jmnbn  jum  t>a^nrei  machen; 

—  kogo  jmnbn  übel  jurid^tcn, 
jmnbn  in  bie  2:tnte  Bringen; 
II.  —  vn.  in  bie  §öf)e  [trei- 
ben; III.  —  sie,  vr.  1)  fi^  l^er«= 
auSpu^cn;   2)  fit^  felbcr  übet  ' 

I  milfpiefen. 

Wystrychanie,  -nia;  Wy- 

I  strychnigcie,    -cia,    sn.     1) 

Slugpu^en    n.,    2lu§ftaffteren 

n.,  3lu§f^niegeln  n.;  2)  WW- 

ipielen  n.,  gurid&ten  n. 

Wystrzal,  -u,  pl.  -y,  sm. 

©d)u|  m. ;  —  armatni  Äano- 

nenfc^uft;      za     trzecim     -em 

dzialo    peklo     beim     britten 

©c^u^  ift  bas  ©efd^üg  geplagt; 

j  styszaJem    —  i(^   Ijabe  einen 

©(buf;  gp^ört. 

i      Wystrzalowy,  adi.  ©d^u^s, 

'  fd^ufeä^nlicb,  fd^ufeartig. 

"Wystrzedz  si§,  -ge,  -glem, 
vr.  perf. ;  Wystrzegaö  sig , 
-gam,  -galem,  vr.  perf.  fic^ 
Wten,  auf  ber  |»ut  fein,  fid) 
xn  acf)t  nel^men;  —  sie  czego 
etro.  meiben,  permeiben;  -gaj- 
eie  sie  falszywych  prorokow 
ne^mt  eud^  oor  falf^en  ^ro= 
Poeten  in  ad^t. 

Wystrzeganie,  Wystrze- 
zenie  sig,  -nia,  sn.  §uten  n., 
SSermeiben  n. 

Wystrzelac,  -lam,  -ialem, 
I.  va.  imperf.;  Wystrzelic, 
-le,  -lilem,  L  va.  perf.  etro. 
1)  perfc^ie^en,  burc^  ©d^iefien 
Dcrbrauc^en;  wszystek  proch 
-lono  ba§  ganje  ©c§ief(pulper 
rourbe  nerbraud^t;  2)  enttaben; 
3)  burc^  ©d^ie^en  alle  töten, 
alle  burc^  bie  33ant  erfd^iefien: 
wszystkich  buntownikow  ka- 

34* 


Wystrzelanie 


532 


Wysypad 


zal  —  alle  Mmteux  lie^  er 
erfd^iefjen ;  II.  vn.  1)  lo§= 
fc^ie^en,  loäfeuetn,  loöbtüdEen, 
geuer  geben;  —  z  pistoletu 
eine  ^iftole  abfc^te^en;  —  z 
armaty  eine  Äonone  abfeuern ; 
bron  uieostroinie  trzyniana 
-lila  i  zabila  przechodzacego 
czlowieka  baö  unoorftc^tig 
gehaltene  ©croe^r  ent(ui)  fid^ 
unb  tötete  einen  üotüber= 
gel^enbcn  äJtenfc^en;  2)  ^eroor- 
fpri^cn,  Ijerootfprubeln,  ^et= 
oorjc^ie^en;  ptomien  -lil  w 
göre  bie  giamme  fcftofe  in  bie 
§Öf)e;  z  ramion  dwa  skrzy- 
dla  -laja  auä  ben  Strmen  fcf)ie^ 
feen  gtoei  glügel  empor;  3) 
—  z  czem  mit  itvo.  I^erau§= 
p(a$en, 

Wystrzelanie,  Wystrze- 
lenie,  -nia,  sn.  Sc^iefeen  w., 
^erauäfc^ie^en  «.,  2oßfc^ie|en 
ti.,  Soäfeuern  n.,  2lb[c^ie^en  «. 

Wystrzgpiac,  -piano,  -pia- 
rem,  va.  imperf.;  Wystrzg- 
pid,  -pie,  -pilem,  va.  perf. 
auöfranfen,  auöfafern. 

Wystrzgpianie,  Wystrz§- 
pienie,  -uia,  sti.  Slusfranjen, 
5{lu§fafern  n. 

Wystrzybka,  -bki,^Z.-bki, 
sf.   Cristaiella  (^ftanjentier). 

Wystrzyga6,  -gam,  -ga- 
iew,  va,  imperf.;  Wystrzy- 
gn%6,  -gne,  -gnalem,  va. 
perf.  auäfc^eren,  aulfc^neiben. 

Wystrzyganie,  Wystrzy- 
gnienie,  -nia,  sn.  äuäfc^neiben 
n  ,  aiuöfc^eren  n. 

Wystrzykaö,  -kam,  -ka- 
lem,  va.  imperf.;  Wystrzy- 
kn^c,  -kne,  -ktem,  vr.  perf. 
auäfpri^eti. 

Wystrzykanie,  -uia;  Wy- 
strzyknigcie,  -cia,  sn.  21110= 
iprifeen  n. 

Wystudzad,  -dzani,  -dza- 
lem,  va.  imperf.;  Wystu- 
dziö,  -dzo,  -dzii'em,  va.  perf. 
füllen,  obfü^Ien,  ausfüllen, 
lübt  madEien. 

Wystudzanie,  Wystu- 
dzenie,  -nia,  sn.  2lußfü^Ien  n. 

Wystukaß,  -kam,  -kalein, 
vu.  imperf. ;  Wystukiwad, 
-kuje,  -waleni,  va.  perf.  aus= 
flopfen,  ^erouepoc^en ;  am- 
pauten,  burc^  ^|5oc^en  ^etauä» 
rufen. 


"Wystukanie,  Wystuki- 
wanie,  -uia,  sti.  Sluäflopfen 
n.,  2(uöpod^en  n. 

Wystygaö,  -?am,  -»atem, 
vn.  imperf. ;  Wystygnac, 
-gne,  -glem,  vn,  perf.  au5= 
fübLen,  falt  rcerben,   erfalten. 

Wystyganie.  -nia ;  Wysty- 
gnifcie,  -cia,  sn.  2iu5£ü^len 
71..  (ärfalten  n. 

Wystylizowac,  -zuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  auögefuc^t, 
aupgeroä^It  fc^reibcn. 

Wysuc,  -suje,  -auiem,  va. 
perf.  auöfc^ütten ;  zboze 
-sute  w  klosy  bas  ©etretbe, 
bag  Stieren  angefe^t  l^at. 

Wysucie,  -cia.  sn.  §erauö=, 
Sluöfc^ütten  n. 

Wysun^c,  -ne,  -nalem,  I. 
va.  perf]  Wysuwac,  -wam, 
-waJem,  I.  va.  imperf.  ^erouä» 
fc^ieben,  auäfdjiebeu ;  -sun  te 
szuflade  fc^iebe  biefe  ©c^ub=> 
labe  l^erauä;  II.  —  sie,  vr. 
1)  ficft  roegfc^Ieic^en,  entf'c^Iüp- 
fen,  ftc^  baDonmad)en,  fic^  ent= 
fernen;  2j  entfallen;  3)  ^an= 
fenroeife  entftrömen. 

Wysuwalny,  adi.  ouä=> 
fc^iebbar,  augjte^bor. 

Wysuwanie,  -nia ;  Wy- 
sunigcie,  -cia,  sn.  §er= 
ausfc^ieben  n.,  3luäjd^ieben 
n. ;  —  sie  SBegfri^tetd^en  «., 
©ntfallcn  n. 

Wysuwka,  -ki,  pl.  -kl,  sf. 

1)  ©c^ieber   m.,   SSorfc^ieber ; 

2)  (§erüftbnlfen  m. 
Wyswabadzac,         -dzam, 

-dzalera,  va.  imperf. ;  Wy- 
swobodziö,  -dze,  -dzüem,  va. 
perf.  befreien,  frei  ma^en; 
-dzH  go  z  rak  przesladowcöw 
er  befreite  i^n  auö  ben  Rau- 
ben ber  SSerfoIger;  Pan  Bog 
-dzii  Izraelitöw  z  niewoli 
egipskiej  ®ott  befreite  bie 
Israeliten  auö  ber  ägi)ptifd)en 
Kned)tfc6aft. 

Wyswabadzanie,  Wy- 
swobodzenie,  -nia,  sn.  93e«= 
freiung  /. 

Wyswatac,  -tarn,  -taJem, 
va.  perf.  jur  (g^c  Der  Reifen, 
jufammenbringen. 

Wyswobodziciel,  -a,  pl. 
-e,  .sn.  93efreier  m. 

Wyswobodzicielka,  -ki, 
>pl.  -ki,  sf.  a3efreierin  /. 


Wysworny,  adi.  loäju» 
laffen. 

Wysworowac,  -ruje,  -wa- 
lem,  I.  va.  perf.  1)  toefop» 
peln,  loslaffen,  bie  3^9^^ 
fc^ie^en  laffen,  nic^t  hemmen; 
—  swöj  jezyk  fetner  3unse 
freien  Sauf  laffen;  2)  Derbrän= 
gen;  II.  —  sie,  vr.  ficb  Io5mo= 
c^en ;  —  sie  na  co,  na  kogo  ftc^ 
über  imnbn,  über  etro.  ^er« 
madien. 

Wysworowanie,  -nia,  sn. 
SoSfoppetn  «.,  Äostaffeu  n.     ' 

Wyswor,  -oru,  sing,  tant, 
sn.  1)  Soglaffen  «.,  2)  2lu^» 
breiten  n. 

Wysycenie,  -nia,  S7i.  (3ät= 
tigen  n. 

Wysychac,  Wysychanie, 
fiel^e:  Wyschnac,  Wyschuie- 
cie. 

Wysycic,  -ce,  -cilem,  va. 
perf.  DÖttig  fättigen,  fatt 
macfien. 

Wysylabizowac,  -zuje,  -wa- 
iem,  va.perf.  ausbudjftabieren. 

Wysylabizowanie,  -nia, 
sn.  2luö&uc^ftabieren  n. 

Wysylacz,  -a,  pl.  -e,  stn. 
Slbfenber  m.,  Stufaeber  m. 

Wysylac,  Wysylanie, 
fiebe:  Wysüac,  Wysianie. 

Wysylka,  -ki,  pl.  -ki,  sf, 
©enbung  /.,  9lbfenbung;  — 
pospieszna,  umyslna  Sil«',  (Sr= 
prefefenbung ;  —  towaröw 
©üterabfertigung  /.,  ®üter=- 
fEpebttion  /'. 

Wysylkowy,  -\vego,pl.  -wi, 
sm.  ©Epebitor  m.,  ©rpe» 
bient  m. 

^ysyp.  -u,  pl.  -y,  sm.\ 
Wysypisko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
1;  ©d^ütt  /.,  2lufgefcöüttete(ä) 
n.,  ©anb^ügel  m.;  2)  Schutt» 
ftelle  /.,  3iblaqerungöftelle  für 
©d)utt;  3)  äerg^albc  /.,  4) 
©turgbüljne  /'. 

I  Wysypac,  -pie,  -paJem, 
I.  va.  perf. ;  Wysypy wac. 
-puje,  -wateni,  1.  va.  imperf. 
1)  auöfc^ütten,  ^erouäfc^ütten ; 
-syp  wazystkie  jablka  z  wor- 
ka  na  ziemie  fc^ütte  alle 
älpfel  auö  bem  ©ad  auf  bie 
@rbe;  —  popiöl  do  smieciarki 
bie  2lfc^e  in  baä  9Jtifttift(^en 
fc^ütten;  2)  uerftreuen,  »er» 
fc^ütten,  ^inftreuen,   ^infd^üt- 


Wysypanie 


533 


Wyszczerzanie 


ten;  —  sciezke  piaskiem  ben 
2Beg  mit  ©anb  bcftreuen;  3i 
coüfc^ütten,  auf! c^ütten ;  II. 
sie,  vr.  ftcö  von  felbft  l^erauö= 
fd^ütten,  ftc^  oerfc^ütten,  [tc^ 
oerftreuen:  2)  ^erauäftürjen, 
l^erousfttömen :  tJum  -pal  sie 
z  kosciola  bte  SJZenge  flrömtc 
au§  ber  Äirc^e  (fieraiie);  3)  ^er» 
Dorbrec^cn,  ausfc^Iagen :  odra 
sie  juz  -pala  bie  5Jiafern  [inb 
fd)on  auögefdjlagen;  ospa  juz 
sie  -puje  bie  flattern  brecf)en 
ic^on  fieroor,  bie  33Iattern 
fommen  fd^on  jum  Sßorfc^ein; 
3)  ^etDorfommen,  ^etDotfprie« 
^en;  ledwo  mu  sie  wasik  -pat 
faum  fing  i^m  ber  8^nurr= 
bart  on  ju  fpriefefn. 

Wysypanie,  Wysypywa- 
nie,  -nia,  sn.  Sluäjcfiütten  n., 
§erau6fc^üttenn.,S8erftreuen  n. 

Wysypiac.  Wysypianie, 
ficbc :  Wyspac,  Wyspanie. 

Wysypka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  Sluefd^lag  m.  2)  ®Iatt= 
fiafer  ?«.;  3)  Srbaufroutf  m., 
©aum  ?n. 

Wysysac,  Wysysanie, 
fiebe:    Wyssac,  Wyssanie. 

Wyszachrowac,  -chruje, 
-walem,  va.  perf.  §erau6= 
fd^tninbelrt,  erfcbac^etn. 

Wyszachrowanie, -nia,  sn. 
Öerauöfcbroinbcln  n. 

"Wyszacowac,  -cuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  bur(f)tied)eln, 
biird&muftern,  fritifteren. 

Wyszacowanie,  -nia,  sn. 
Surc^Öec^eln  n.,  Surr^mu» 
flein  n. 

Wyszafowac.  -fnje,  -wa- 
lem,  va.  perf.'.,  Wyszafowy- 
waö,  -wuje,  -walem,  va.  im- 
perf.  alles  ausgeben,  Dergeu= 
Pen,   üertun. 

Wyszafowanie,  -nia,  sn. 
^ergeubcn  n.,  Slusgeben  n., 
3?  er  tun  n. 

Wyszalbierowac,  -mje, 
-walem,  va.  imperf.:,  Wy- 
szalbierzyCj  -rze,  -rzylem. 
va.  -perf.  abfc^roinbefn,  ©cf)e[= 
menitreic^e  treiben. 

Wyszalec,  -leje,  -lalem, 
vn.  perf.  fi^  auotobcn,  aii?= 
rafen. 

Wyszamerowac,  -ruje.-wa- 1 
Jem,  i'a.  perf.  mit    ©dinüren 
ausnä^en,  galonieren. 


"WyszameroTranie,  -nia, 
sn.  3lusnät)en  ».mit©d)mtren ; 
53erfc^nürung  /.,  @a[onie= 
rung  /. 

Wyszamotac,-tam.  -talem, 
va.  perf.  fjerausreifeen,  burc^ 
feerumjerren  auöreifeen;  — 
sie,  vr.  fic^  burc^  S'erumjerren 
freimachen. 

Wyszamotanie,  -nia,  sn. 
§erauöreifeen  n.,  §eraus= 
jerren  n. 

Wyszargac,  -gam,  -galem, 
va.  perf.  abtragen,    abnü^en. 

"Wyszarganie.  -nia,  sn. 
9(btragen  n.,  2tbnii^en  n. 

Wyszarpac,  -pie,  -paiem, 
va.  perf. ;  Wyszarpn^c,  -pne, 
-pnalem,  va.  perf. ;  Wyszar- 
pywac,  -puje,  -waiem,  va. 
imperf.  fierauöjerrcn,  ^erauss 
reißen,  ^erauöjaufen, 

Wyszarpanie,  -nia ;  Wy- 
szarpni§cie,  -cia;  Wyszar- 
pywanie,  -nia,  sn.  2lusretfeen 
n.,  §trau§5erren  n..  ^{^x^a\x= 
fen  n. 

Wyszarzaö,  -rzam,  -rza- 
}eni,  va.  perf.  abnü^en,  a.b= 
reiben. 

Wyszarzec,  -rzeje,  -rzaJem, 
i:n.  perf.  grau  roerben,  ino 
©roue  oerid^iefeen,  fic^  abreiben. 

Wyszastac,  -stam,  -stalem , 
I.  va.  perf.  J)  oergcuben, 
rerfcbrocnoen;  2)  rcegjagcn, 
roegfropfen;  3)  au§fpülen;  II. 
—  sie,  vr.  1)  fic^  fc^roäcben, 
fi^  eri'cbiipfen;  2)  fic^  ous- 
tollen;  3)  fic^  auobeuteln. 

Wyszastanie,  -nia,  sn. 
1)  aSergeuben  n.,  aSerfc^roenben 
n.,  (Srictjöpfen  n. ;  2)  3I?egfIopfcn 
n.,  SBcgiagen  n. 

Wyszczac,-szczam,  -szcza- 
tem,  va.  perf.  auipiffen ;  — 
sie,  vr.  fic^  auöpifien. 

Wyszczebiotac,  -tarn,  -ta- 
lem,  va.  perf.  augjUiitlc^crn, 
jroitfd^ernö  herausbringen; 
ausplappern. 

Wyszczebiotanie,  -nia, 
sn.  SiuSjtDitfcbcrn  n. 

Wyszczegolniac.  -niam, 
-niatera.  1.  va.  imperf.;  Wy- 
szczegolnic,  -nie,  -nilem, 
I.  va.  perf.  1)  auöjeic^nen ; 
cesarz  -nil  go  swoja  nad- 
zwyczajna  iaska  ber  Äaiier 
jei(|nete   i§n   burd^   [sine  bc= 


ionberc  ®nabeau5;2)  einjeln 
barfteQen,  nad^roeifen,  unter= 
l'd^eiben,  betaillieren;  eingeln 
aufjä^lcn ;  II.  —  sie,  vr.  1) 
fid)  auöjeic^nen;  -nil  sie  wiel- 
ka  odwaga  er  jeicbnete  ficö 
burc^  gro^e  Sapferfeit  au§;  2) 
fic^  unterf cf)eiben ;  unterfd|ie= 
ben  roerben. 

Wyszczegolnianie,  Wy- 
szczegolnienie,  -nia.  s)i.  1) 
aiuägeic^nung /. ;  2)  S^arfteüen 
«.,  Unter^cbeioen  n.,  3)etaiÜie- 
rung  /•;  3)  aiufjä^lung  /. 

Wyszczekac,  kam,  -ka- 
lerc,  va.  perf. ;  Wyszczeki- 
wac,  -kuje,  -walem,  va.  im- 
perf. auäbeQen,  burd^  Seßen 
oerjagen ;  -kany  czlowiek 
gertebener  SKenfc^,  ber  auf 
aUeä  aintroort  roei^,  fic^  nie 
in  Verlegenheit  bringen  läfit; 
-kana  geba  ein  lofeä  a}ioul, 
bnS  feine  Slntroort  fd^ulbtg 
bleibt. 

Wyszczekanie.  Wyszcze- 
kiwanie,  -nia,  sn.  ^JluSbellen 
n.;  (Gebell  n.;  (bilöl.:)  ®er;e= 
benbeit  f. 

Wyszczepac,  -pam,-pa}em, 
va.  perf. ;  Wyszczepywac, 
-puje,  -walem,  va.  imperf. 
au§=,  ^erauäfpalten. 

Wyszczepanie,  Wyszcze- 
pywanie,  -nia,  sn.  2lu§', 
.perauSfpalten  n. 

Wyszczerbiac.  -biam,  -bia- 
lem,  va.  imperf.;  Wyszczer- 
bi6,  -bie,  -bitem,  va.  perf. 
ic^artig  mad^en,  ©Charten  au^-- 
brfc^en;  noz  -biony  f(^artige5 
5J?effer;  -biony  talerz  fcftar- 
tiger  ^Celler;  —  sie,  vr.  eine 
©d&arte  befommen. 

Wyszczerkac,  -kam,  -ka- 
tem,  vn.  perf.;  Wyszczer- 
kiwac,  -kuje,  -watem,  vn. 
imperf.  ^erauöriefcln,  l)erouö» 
fprubeln. 

Wyszczerzac.  -rzam,  -rza- 
lem,  va.  imperf. ;  Wyszcze- 
rzyc,  -rze,  -rzylem,  va.  perf. 
auö=,  tjerauöreden;  —  zeby 
bie  3ä^ne  fletfc^en;  —  oczy 
gto^en;  —  sie,  vr.  junt  ^'or= 
fcöetn  fommen,  l^eroorfc^einen. 

Wyszczerzanie.Wyszcze- 
rzenie,  -nia,  sn.  2lus=,  |)er- 
auörüdfen  n. ;  <perDorftef)en  n., 
."jerDorragen  n. 


Wyszczuc 


534 


Wyszukanie 


Wyszczuc,  -je,  -lern,  va. 
perf.\  Wyszczuwa6,  -warn, 
-walem,  va.  imperf.  (mit 
§unben)  [)erausl^e^en,  roegl^et« 
Jen;  —  kogo  skad  jmnbn 
auöbetfeen,  jmnbn  burd^  §e^e= 
rcien  »ertreiben. 

Wyszczupka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Lephocarpae  (i^flanje). 

Wyszczuplenie,  -nia,  sn. 
9lßmagerung  /.,  3jetfletne= 
runa  f. 

Wyszczuplec,  -lam,  -la- 
lem,  vn.  imperf.  abmagern, 
mager,  flein,  gering  werben, 
fitß  uerringern. 

Wyszczuplic,  -le,  -lilem, 
va.  perf.  mager  mad^en,  gang 
aufreiben,  fteiner  unb  gerin^ 
ger  ma^en,  oerrtngcrn. 

Wyszczykac,  -kam,  -ka- 
lem;  Wyszczykn%c,  -kue, 
-knaiern,  va.perf.\  Wyszczy- 
kiwad,  -kuje,  -walem,  va. 
impet'f.  aus^iÜfen,  auirupfen, 
auöpflücEen,  ausroerfen. 

Wyszczykanie,  -nia;  Wy- 
szczykni§cie,-cia;  Wyszczy- 
kiwanie,  -nia,  sn.  Sluö&iUfen 
n.,  3luärupfen  «.,  2lu§pfl;üden 
«.,  3luän)erfen  n. 

Wyszczyniac,  -niam,  -uia- 
lem,  va.  impevf.\  Wyszczy- 
nic,  -nie,  -nilem,  va.  perf. 
f)eraue-,  '^crnorftrcden. 

Wyszczynianie,  Wy- 
szczynienie,  -nia,  sn.  |)er= 
auö-,  !ö«rDorftrecfen  n. 

Wyszczypad,  -pie,  -palem, 
va.  perf. ;  Wyszczypywac, 
-puje,  -watenn,  va.  imperf. 
ausjroidfen,  absnjtcfen,  heraus» 
jroiden,  f)er au  Rupfen/  r)erauä=, 
abfneipen;  —  kogo  jmnbn 
lüd^tig  jroicfen. 

Wyszczypanie,  Wyszczy- 
pywanie,  -nia,  sn.  Jperauä» 
iiroiden  n.,  ^roidfen  n.,  Sluä» 
jupfen  n.,  ^erouäfneipcn  n. 

Wyszeptac,  -tarn,  -ta- 
lem,  va.  perf.]  Wyszepty- 
■wa6,  -tuje,  -walem,  va.  ini- 
perf.  auöflüftern,  l^eraus= 
flüftern;  spowiednikowi  -tai 
do  ucha  bem  93ei(^tooter 
flüftcrte  er  inä  D[}r;  —  sie, 
vr.  ftc^  mübe  flüftern;  ju 
flüftern  aufhören. 

"Wyszeptanie,      Wyszep- 


tywanie,  -nia,  sn.  2lU5= 
flüftern  n. 

Wyszewnik,  -&,  pl.  -i,  sm. 
(Spatangus)  nerfteinerter  ©ee« 
igel. 

Wyszkalowaö,  -luje,  -wa- 
lem, va.  perf.  tü^ttg  ^erunter= 
macöen;  nerleumben. 

Wyszkalowanie,  -nia,  sn. 
tüd^tigeä  ^eruntermod^en ; 
Serleumbung  /. 

Wyszlakowac,  -kuje,  -wa- 
lem. va.  perf.   ^erauöfpüren. 

Wyszlakowanie,  -nia,  sn. 
§erouö[püren  n. 

Wyszlamowad,  muje, 

-walem,  va.  perf.  ausfc^Iäm= 
men,  ausfc^letmen. 

Wyszlamowanie,  -nia,  sn. 
Slusfc^Iämmen  n.,  2lu§fd^lei= 
men  n. 

Wyszlifowac,  -fuje,  -wa- 
lem, va.  ptrf.  aui=,  glatt» 
fd^Ictfeu. 

Wyszlifowanie,  -nia.  sn. 
9tuö=,  (Slattfc^Ieifen  n. 

Wyszlochac,  -cham,  -cha- 
lem,  va.  perf.  auäjc^luc^gen, 
^eroorfc^Iuc^jen ;  —  sie,  vr. 
ficft  auöfc^Iuc^ijen. 

Wyszlochanie,  -nia,  sn. 
2luäfc^tuct)jcn  n. 

Wyszlapac,  -pio,  -palem, 
va.  perf.  austreten;  —  konia 
bem  ^ferbe  bas  jurütf getretene 
Sein  gurüdfric^ten. 

Wyszlapanie,  -nia,  sn. 
9tuätreten  n. 

Wyszmelcowac,  -cuje, 
-walem,  va.  perf.  gla[icren, 
mit  einer  ©lajur  beteden. 

Wysznurowac,  -ruje,  -wa- 
lem, va.  perf.  auäfc^'nüren, 
feftfc^nüren;  —  sie,  vr.  fid;  feft 
fc^nüren. 

Wyszorowac,  -ruje,  -wa- 
lem, va.  perf.  auereiben,  aus» 
fc^euern,  reinfc^euern. 

Wyszorowanie,  -nia,  sn. 
2(uöretben  «.,  äugfd^euern  n. 

Wyszpecac,  -cam,  -calem, 
va.  imp>erf. ;  Wyszpecic, 
-ce,  -eitern,  va.  perf.  uerun- 
[trtlten,  entfteflcn. 

Wyszpecanie,  Wyszpe- 
cenie,  -nia,  sn.  SJerunftat» 
tuna  /.,  ©ntfteUung  /. 

Wyszperaö,  -ram,  -ralem, 
va.  perf.  auägrübetn,  l^er= 
auäfc^arren,  müf)fam  ^erous= 


finbcn,  ausframen;  gdzies  to 
-ral?  tt)o  l^aft  bu  bo5  aug= 
gcframt? 

Wyszperanie,  -nia,  sn. 
3luägrübeln  n.,  2tuäframen  n., 
§erau6finben  «.,  ^crau§= 
fperren  n. 

Wyszpiegowac,  -guje, 
-walem,  va.  perf.  ouäfpio» 
nieren. 

Wyszpiegowanie,  -nia, 
sn.  9Iuöiptonieren  n. 

Wyszpilowac,  -Inje,  -wa- 
lem, va.  perf.  ganj  au§= 
fpidEen. 

Wyszpin,  -u,  sing.  tani. 
sm.  (Cucubalus)  fitmmenber 
Sefen. 

Wyszrotowac,  -tuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  augfd^roten. 

Wysztafirowac,  -ruje, -wa- 
lem, va.  perf.    auäftaffieren. 

Wysztafirowanie,  -nia, 
sn.  Stuäftaffierung  /. 

Wysztukowaö,  -kuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  auäftürfeln, 
^erausflüdeln,  auöflidEen  mit 
9Jcüf)e  vox^  S'Jot  ju  ftanbc  brin= 
gen. 

Wysztukowanie,  -nia,  sn. 
2lu§flicfen  n.,  §erauäftüdEcIn  n. 

Wyszturchaö,  Wysztur- 
kac,  -kam,  -kalem ;  Wysztur- 
chnac,  Wyszturkn^c,  -ne, 
-nalcm,  va.  perf.  ^erous» 
fto'lcn;  puffen,  tüd^tige  3ltp= 
penfiö^e  oerfe^en. 

Wyszturchanie,  Wysztur- 
kanie, -nia;  Wyszturchnig- 
cie,  Wyszturknigcie,  -cia, 
sn.  öerauäftofeen  «.,  puffen  n. 

Wyszturmowac,  -muje, 
-walem,  va.  perf.  burc|  ©tür» 
men  erreid;en. 

Wyszturmowanie,  -nia, 
sn.  (Srretc^en  n.,  Grlangcn  n. 
burdö  ©türmen. 

Wysztychowac  =  Wyryc. 

Wyszukac,  -kam,  -kalem, 
va.perf. ;  Wyszukiwac,  -kuje, 
-walem,  va.  imperf.  ou§= 
fu^en,  l^eroorfud^en;  juz  ja 
ci  cos  takiego  -kam,  co  znaj- 
dzie  z  pewnoscia  twoje  uzna- 
nie  x^  roerbe  bir  fc^on 
etro.  ausfucben,  ba§  geroife 
betne  Slnerlennung  finbcn 
roirb. 

Wyszukanie,  Wyszuki- 
1  wanie,  -uia,  sn.  3lu^fuc^en  n. 


Wyszukanosc 


535 


Wysmianie 


Wyszukanosc,  -sei,  smg. 
tant.  sf.  aiuögefuc^t^eit  /.; 
®cfu(^t6cit  /. 

Wyszukany,  part.  adi. 
auägefuc^t,  ouäerlefen,  «tle= 
fen ;  z  -kana  grzecznoscia 
mit  auägefuc^'ter  §öfUc^feif, 
oajwyszukansze  potrawy  bte 
auäaefucfeteflen  ©peifen. 

Wyszum,  -u,  sing.  tant. 
sm. ;  Wyszumialosc,  -6ci, 
^ing.  tant.  sf.  Diüd^tern« 
roerbcn  n.,  ernüd)terung  /. 

Wyszumiec,  -raie,  -mia- 
Jem,  I.  vn.  perf.  ausbraufen, 
ouägären,  au5f($äumen;  -mial' 
za  mtodu  er  ^at  in  feiner 
Qugenb  auögebrauft;  niech 
mlode  piwko  -szumi  mag  bttS 
junge  93ier  aufgären,  lafit 
i^n  auäbraufen;  il.  va.  perf- 
oerrauc^eii,  oetfliegen,  t)er= 
bampfen;  juz  mu  -mialo  wino 
z  ^lowy  ber  SBein  ift  fc^on 
bei  iE)m  oerflogen,  er  ift  fc^on 
nücbtern. 

Wyszumienie,  -nia,  sn. 
2luögären  n.,  2(uäbtaufen  n  , 
äSerraud&en  «.,  Sßerbampfen 
«.,  3Ser^iegen  n. 

Wyszumowac,  -muie, 
-walem,  va.  j^^Kt-  ttbfc^äumen, 
au§f(^äumen. 

Wyszumowanie,  -nia,  sn. 
2tb=",  SluSfc^äumen  n. 

Wyszwarcowac,  -cuje, 
-walem,  va.perf.  ganj  fc^roarjs 
mad^en;  —  buty  bie  ©ttefel 
blanf  pu^en. 

Wyszybowac,  -buje,  -wa- 
Jem,  va.  unb  vn.  perf.  ber= 
auäfcbroingen ;  in  bie  §ö[)e 
fc^tueben;  —  sie,  vr.  \\ä)  t)et= 
auö=,  fmporfchroingen. 

Wyszybowanie,  -nia,  sn. 
§t'rauö=,    (Smporfcbroingen  n. 

Wyszycie,  -cia ;  Wyszywa- 
nie,  -nia,  sn.  2lu5näl)en  n , 
2lu§genä[|te(ä)  n. ;  ^cfamen» 
tterung  /.,  ©alonierung  /. ; 
treffen  pl. 

Wyszyc,  -je,  -lern,  va. 
perf. ;  Wyszjrwac,  -warn, 
-walem,  va.  imperf.  Quä= 
nä^en,  benäE)en',  bogato  zlo- 
tem  i  srebrem  -wany  r?ic^ 
mit  ®olb  unb  ©itber  benö^t. 

Wyszyniec,  -nca,  pl.  -ncj, 
sm.  f^uc^öfcijroanj  m. 

Wyszydzac,    -dzam,  -dza- 


tem,  va.  imperf. ;  Wyszy- 
dzic,  -dze,  -dzilem,  va.  perf. 
oetp^nen,  ouöfpotten,  auä= 
f)Öf)nen;  —  co  na  kim  !)ö^= 
iienb  unb  fpottenb  abbringen; 
-dzono  go  publicznie  man  ^at 
itjn  öffentlich  oer^ö^nt. 

Wyszynk,  -u,  pl.  -i,  sm. 
Sluöfcöonf  m. 

Wyszynkowac,  -kuje, 
-w;»lem,  va.  perf.  au§|d|cnfen. 

Wyszynkowanie,  -nia,  sn. 
ätuäicßenfen  n.,  Slusfd^anf  m. 

Wyszyplac,  -plam,  -pla- 
iem,  va.  perf.  ausgupfen, 
ausrupfen,  auffegen. 

Wyszywanka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  9iusnäbatbeit  f. 

Wyscibiac,  Wysciubiac, 
-biam,  -biatem,  va.  perf. 
f)erDorftrcdEen,  auäflrerfen. 

Wyscibianie,  Wysciu- 
bienie,  -nia,  sm.  iQti90X= 
ftrecfen  n. 

Wyscielac,  Wyscieli6, 
fiel^e:  Wyslac. 

Wyscielka,  -k\,pl.  -ki,  sf. 
1)  SÜattterung  /.,  ÜBattieren 
n.;  2)  gütletung  /'.  bet  ©of)le. 

Wyscig,  -u,  pl.  -i,  sm. 
(geroö^nl.  plur.)  SBetttauf  w-, 
Wettrennen  n. ;  plac  -6w 
"Siznmpia^  m.;  na  -i  um  bie 
SBette ;  czy  byles  na  -ach  ? 
roarft  bu  beim  ^Rennen? 

Wyscigacz,  -a,  pl,  -e,  sm. 
äBetttenner  m. 

Wyscigac,  -gam,  -gaiem, 
va.  imperf. ;  Wyscignac,  -ne, 
-natero,  va.  perf.  nac^jogen, 
übecöolen,  übertreffen;  —  sie, 
vr.  z  kirn  mit  imnbm  roett» 
laufen;  roetteifern. 

Wysciganie,  -nia;'Wysci- 
gnigcie,  -eia,sw.  3iacfeiagen  n., 
Überholen  ».,  Übertreffen  n.; 
-uie  sie  SIßetteifer  m.,  3iJ«tt= 
bercerb  m. 

Wyscigowiec,  -wca,  pl. 
-wcy,  sm.  3ienner  m.,  3tenn= 
pferb  n. 

Wyscigowy,  adi.  3Jenn=; 
kon  —  9tennpferb  n. 

Wyscinac,  -nam,  -nalem, 
va.  perf.  niebet^auen,  auä= 
^auen. 

Wyscinanie,  -nia,  sn. 
D^ie^erbauen  n.,  2lus^auen  n. 

Wysledzac,  -dzam,  -dza- 
tem,  va.  imperf. ;  Wysledzic, 


-dze,  -dziiem,  va.  perf.  auä» 
forf(|en,  erforfd^en,  auäfpüren ; 
—  czyjas  kryjöwke  jmnbö 
^erftecf  ausforf^en. 

Wysledzanie,  Wysledze- 

nie,  -nia,  sn.  2lu§forf(^en  n., 

j  ©rforfd^en   n.,   2lusfpüren  n., 

2lu5fpürung/.,  (Srforfc^ung  /. 

1      Wyslepiac.-piam, -piaiem, 

va.  imperf. ;  Wyslepid,  -pie, 

I  -pitem,  va.   per/,    mit    3Jiü^'e 

1  lefen;  —  oczy  bte  Slugen  on- 

'  flrcngen. 

I  Wyslfczac,  -C7,am,  -cza- 
lem,  va.  imperf. ;  Wyälgczyc, 
-cze,  -czyiem,  va.  perf.  auä» 
grübeln,  auä^etfen. 

Wysliniac,  -nlam,  -nialem, 

i  va.  imperf. ;  Wyslinic,  -nie, 

j  -nilem,  va.perf.  ausfpeic^etn, 

I  augfpudEcn,  mit  bem  ©peic^el 

tjcraugroerfen. 

Wyslinianie,  Wyslinie- 
nie,  -nia,  sn.  2lu§fpeic^eln 
n.,  2tuäfpudEen  «.;  ©pei^el« 
flu%  m. 

Wyslizgac,  -gam,  -gaiem, 
va.  perf.  fc^lüpfrig  unb  glatt 
machen;  burd^  Eisläufen  er- 
langen, erreitien. 

Wyslizn%6  sig,  -zne,  -zna- 
fem,  vr.  perf.  auöfdjlüpfen, 
entfc^lüpfen;  ausgleiten;  -znat 
sie  i  upadi  er  glitt  auä  unb 
fiel  nieber;  nie  -^oiesz  ml  sie 
z  rak  wiecej  bu  wirft  meinen 
§änben  nid)tme^r  entfAlüpfen; 
-nelo  mi  sie  nieostroine  slo- 
wo  ein  unoorfi^tiges  SBort 
ift  mir  entfc^lüpft. 

Wysliznigcie,      -cia,     sn. 
©ntfc^lüpfen  n.;  2lu§gleiten  n. 
Wysliz,     -a,    pl.    -e,    sm. 
Leia  (Snfeft). 

Wysmia6,  -smieje,  -smia- 
lem,  va.  perf. ;  Wysmiewaö, 
•  warn,  -watem,  va.  imperf. 
auälac^en,  nerfpotten ;  nie  mow 
nawet  o  tej  twojej  przygodzie, 
bo  cie  wszyscy  -smieja  er= 
jä^le  nicbt  einmal  oon  öiefem 
reinem  2lbenteuer,  benn  eä 
werben  bic^  alle  auSlacben; 
wysmiany,  zawetydzouy, 

uciekt  CO  predzej  terfpottet, 
befc^ämt  machte  er  fid)  fc^neU^ 
ften§  au§  bem  ©taube. 

Wysmianie,  Wysmiewa- 
nie,  -nia,  sn.  2lu^lac^en  n., 
SSerjpotten  n. 


Wysmiech 


536 


Wytargowanie 


Wysmiech,  -u,  sing.  tant. 
sm.  Sluslac^en  n.,  ©pott  m. 

Wyämienitoäö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  SSortrefflic^teit  /'., 
^ot%ü%l\6^ltii  f. 

Wysmienity,  adi.\  Wy- 
smienicie,  adv.  auggejfi(^net, 
Dorlrefflic^,  oorjügltc^;  -ty 
obiad  ein  ausgejeid^netcä 
aWittagmaf)!;  -cie  ci  sie  to 
iidalo  baä  ii't  bir  Dottre'fflic^ 
gelungen;  -cie  wygladasi; 
bu  fd^auft  rortreffüc^  auö. 

Wysmierdn^c,  -dne,  -dna- 
lem ;  Wysmierdziec,  -dze, 
-dzialeiD,  vn.  perf.  ganj 
fünf  ig  roerben;  ouäftinfen, 
auäflönfern. 

Wysmiewacz,  -a,  pl.  -e; 
Wysmiewca,  -cy,  2)1-  -cy,  sf. 
SBerlac^cr  m.,  SSerfib^ner  m. 

Wysmiewaczka,  -ki,  pl. 
-ki,  */'.  SJer^ö^nerin  /.,  33er= 
lacfiertn  f. 

Wysnic,  -snie,  -sniieno,  va. 
perf.  ben  Xraum  beuten,  oer» 
loirf  liefen,  rcat)rne[)tnen;  — 
sie,  tr.  raa^r  roerben,  ein» 
treffen. 

Wyswiadczac,  -czam,  -cza- 
lem,  va.  imperf. ;  Wyswiad- 
czyd,  -cze,  -czylem,  va.  perf. 
beroeifen,  erroeijen,  bartun ; 
-czylbys  mi  tem  wielka  grze- 
czuosc  bu  roürbeft  mir  bamit 
einen  großen  Sienft  erroeifen; 

—  dobrodziejstwa  333ot)Itaten 
erroeifen. 

Wyswiadczanie,  Wy- 
swiadczenie,  -nia,  sn.  iv 
roeifen  n.,  örroeifen  n.,  !J)ai= 
tun  n. 

Wyswidrowac,-druje,-wa- 
}em,  va.  perf.  nuSbo^ren. 

Wyswidrowanie,  -nia,  sn. 
3(u§bo^ren  n.,  9luöBc^rung  /'. 

Wyswiecac,  -cam,  -caltm; 
Wyswietlaö,  -tlam,  -tla- 
lem,  va.  imperf. ;  Wyswie- 
cic,  -ce,  -cilem ;  Wyswietlic, 
.tie,  -tiilem,  ra.  perf.  auf= 
l^elien,  erl^etfen,  beleuchten, 
^ict.t  bringen;  trzeba  —  te 
sprawe  man  mufe  Sic^t  in 
biefe    Slngelegenl^cit   bringen;! 

—  kogo  imnbn  auöroeifen, 
oertrciben,  oerbannen;  jmnbm 
I)eimleuc^ten. 

Wyswiecanie,  Wyswie-  , 
cenie,  Wyswietlanie,   Wy- 1 


swietlenie,  -nia,  sn.  (Ec= 
tiellen  n.,  2iuf gellen  n,,  Sc»« 
leuchten  n.,;  SScrbannung  /". 

Wyswigcac,  -cam,  -caicra, 
I.  va.  imperf. \  Wyswifcic, 
■le,  -cHein,  I,  va.  perf.  1) 
meinen;  —  kogo   na    ksieriza 


^inauätorfetn,  fi^  f)inauöroä[= 
gen,  l^erau§roatfct)cn;  2)  an^än» 
gig  roerben,  erörtert  roerben. 

Wy  taczanie,  Wytoczenie, 
-nia,  sn.  1)  älusroäljen  n., 
SlusroHen  n. ;  2)  Sßergiefeen  n., 
2lbjapfen  n. ;  3)  SSorbringen  n., 


jmnbn  jum  ^riefter  meinen,  I  ©inleiten  n. ;  4)  3(iiöroalfen 
jmnbm  bie  prieftcrlid^e  aBeil^el??.;  ö)  9lu§brcl)en  n..  Sluä» 
erteilen;  2)  auötrumpfen, !  brec^jeln  n.;  6)  2tuöbeifeen  n., 
2;rumpf   ma^en;  II.    —  sie,  [  3luö^i.i^Ien  n. 

Wytajac,  -jam,  -jalero,  va. 
perf.  abtauen. 

WytajaDie,   -nia,  sn.  9lb= 


1)  bie  SBei^en  nel^nien; 
2)  Stumpf  roerben. 

Wyswist,  -u,  pl]  -j,  sm. 
2luä;5ifc^en  n.,  aiuöpfeifen  n. 

Wyswistac,  -tarn,  -tafem, 
va.  perf.  auspfeifen,  auö= 
Sifcften. 

Wytaczac, -czam,  -czaJem, 
I.  va.  imperf.'.,  Wytoczyc, 
-cze,  -czylem,  I.  va.  perf.  1) 
^erauäroäljen,  f)erauGcoUen. 
^inauöroälgen,      l)tnouöroIlen-, 

—  beczke  z  piwriicy  "üa^,  j^-ofe 
au§  bemÄeHer  roUcn;  —  dziala 
przed  mury  bie  Äanonen  cor 
bie  SUiauern  l^inauöfa^ren ;  — 
w6z  z  wozowni  ben  3Bagen 
au§  ber  SQBagenremife   rollen; 

—  kamien  na  göre  Den  ©tein 
auf  ben  33erg  fttnaufroßen; 
2)   rergte^en,    abjapfen,   a\.\§i- 


tauen 

Wytancowac,  -cuje,  -wa- 
lem ;  Wytanczyc,  -cze,  -czy- 
fem,  va.  perf.  auötanjen, 
bur^  3:anäeu  erlangen;  — 
s'e,  vr.  fic^  fatt  tanjen. 

Wytancowanie,  Wytaii- 
czenie,  -uia,  sn.  %<xv.^fn.  n., 
2luötan;;en  «.,  (grlangcn  n. 
Durcö  ianjen. 

Wytapiac,  -piam,  -piaJem, 
va.  imperf.;  Wytopi6,  -pie, 
-pilem,  va.  perf.  ausfc^mcU 
Jen,  anblaffen;  —  maslo  S8ut= 
ter  auslaffcn;  —  kruszce 
borren. 

Wytapianie,  Wytopienie, 
-nia,     sn.     Sluäjc^melgen     m., 


Rapfen;    —     krew     niewinna  i  9lus=,  Sinfd)m«ljung  f.,  3tuö= 

unfdiulbigcä    Slut   oergiefeen;  |  laffen  n.;  ©orrarbeit /".,  Sei» 

—  koniu  Izy  jjmnbm  Sränen    cetung  /. 

auSpreffen;  —  piwo  z  beczki    '   Wytarcie,    fiel^e:    Wycie- 

ba§  33ier   an§   bem  gaffe  ab=  ;  ranie. 

japfen;  3)  aufö  2;apet  bringen,       Wytargac,  -gam,   -galem, 

anl^ängig   machen,    etro.    cor-    t- a.  jser/'. ;  Wytargnfc, -gne, 

bringen,  in  3lnregung  bringen;  j  -gnatem,   va.  imperj.  saufen, 

-czono  przeciwko  niemu  sledz- j  auögaufcn,   reiften,   ausreiften, 

two  o  zdrade  stanu  man  ^at  j  5erren,    auöjerren ;    —    komu 


gegen  i^n  eine  Unlerfucf)ung 
rcegcn  ^oc^terrat  cingelei= 
tet ;  —  sprawe  przed  sadem 
polubownym  eine  (£ac|e  Dor§ 
©d)iebägctic^t  bringen;  — 
komu  proces  gegen  imnbn 
eine  Älage  einreidjm;  4)  auö= 
roalfen;  —  ciasto  Den  Seig 
aueroalfen;  5)  auäbred^feln, 
ou§DreI)en;  figurki  pieknie 
z  kosci  sloniowej  -czone  in 
(gifenbein  fc^ön  gebredE)felie 
©tatuetten;  Gj  auäbeiften, 
aUGl)öi)Ien;  rooaki  -czyiy 
calkiem  to  drzewo  bie  3ÜÜr= 
mer  ^aben  biefen  Saum  ooll» 
ftänbig  au§gel)öl)lt;  II.  —  sie, 
rr.    \)  ^erau'o=,  f;inau§rolIen; 


wszystkie  -wicsy  jmnbm  ttüe 
öaare  ausreiften. 

Wytarganie,  -nia ;  Wy- 
targnifcie,  -cia,  sn.  3«"j'" 
«.,  steiften  n.,  geircn  n.,  2Iu6= 
jaufen  n.,  9lusreiften  n.,  9lu§= 
zerren  n. ;  —  mufli  Sluäreiften 
Der  aJJuffcln,  3lusroec^flung/., 
3lu§jier;en  n. 

Wytargowac,  -g«je,  -wa- 
lem,  va.  perf.  ou5l)anbeIn, 
abljanbeln,  abbingen;  —  co 
na  kirn  jmnbn  gu  eto).  bciregen, 
etro.  öon  jmnbm  mit  SJJljl^e  er= 
langen. 

Wytargowanie,  -nia,  sn. 
3luöl)anbeln  n.,  9lb^anbeln  n., 
9lbbingen  ». 


Wytarmosiö 


537 


Wytopniec 


Wytarmosic,  -sze,  -silem, 

10.  perf.  ytxxiw,  j(au|en. 
Wytarmoszenie,  -nia,  sn. 

3ertin  ».,  Raufen  n. 

Wytarzac,  -rzam,  -rzalem, 
xa.  yerf.  roäljen;  —  sie,  vr. 
ficft  l)etumn)älnen. 

Wytarzanie,  -nia,  sn. 
SQBälsen  n. 

Wytasowac, -suje,  -walem, 
va.  perf.  l}od)  auftürmen. 

Wytchnac,  -lehne,  -tchna- 
lem,  I.  va.  perf.  ausatmen;  — 
ducba    ben   ®ei[t  auäatmen ; 

11.  vn.  perf.  ausatmen,  aus= 
ic^naubcn,  aufatmen,  auerul^en; 
daj4e  nii  —  lofe  mtc^  boc^ 
einen  9(ugen6Itcf  ju  2ltem 
lommen. 

Wytchnienie,  -nia,  sn. 
9luöatmen  n  ;  SRu^e  /.,  SRaft 
/. ;  ani  chwilki  -nia  nic^t  einen 
2luflenblicf  Siu^e. 

Wytecz,  -y,  pl.  -e,  sf. 
©pal  w.,  3"öfufe  m.,  ^uft« 
Irompf  m. 

Wyterlika6,  -kam,  -ka- 
?em,  va.  perf.  austtiHem. 

Wytfpiac,  -piam,  -pialem, 
va.  imperf.;  Wytfpic,  -pie, 
-pilem,  va.  perf.  Ij  ganj  oer= 
tilgen,  ausrotten;  2)  flumpf 
madien,  abflumpfen. 

Wyt§pianie,  Wytgpienie, 
-nia,  sn.  1)  Slusroiteu  n., 
SBertilgen  n. ;  -i)  ©tumpf» 
machen  n. ;   ©titmpfroetben  n. 

Wytgzac,  -Äam,  -zaJem, 
ra.  imperf. ;  Wytgzyc,  -4e, 
-iyJem,  ca.  perf.  onntengen; 
anfpannen,  ausipannen;  aw^' 
flretfen,  au§rccftn;  —  wzrok 
ben  58licf  anfttengen;  — 
wszystkie  sify  oOe  Gräfte 
anfpannen;  —  sie,  vr.  fic^ 
orftrencien,  ftc^  anfpannen. 

Wytkac,  -kara,-kal'em,  va. 
perf.:,  Wytykac,  -kam,  -ka- 
iem,  va.  imperf.  1;  ouSroeben, 
ab»,  oetmeben;  2)  auöftopfen, 
auepolftern. 

Wytkanie,  Wytykanie, 
-nia,  sn.  1)  2Iusroeben  n., 
3]etroeben  n.;  2)  Slusftopfen 
n.,  2tuöpolfttrii  n. 

Wytkn%c,  -kne,  -knatem, 
va.  perf;  Wytykac,  -kam, 
-kalem,  va.  imperf.  1)  ^eraus= 
ftetfen,  f|erau§itrecfen,  ^eroor» 
ftrecfen;   —  glowe  przez  okno 


ben  Äopf  auä  bem  genfter 
ftredfen;  —  noge  z  pod  kol- 
dry  ben  gufe  unter  bet  3)ede 
l^erDotfirecfen;  2)  abfteden, 
abteilen ;  troff  leren ;  —  miejsce 
na  oböz  baä  Saget  abfteden; 

—  kolej  ielazna  eine  ®ifen= 
tai^n  traffieren;  3)  —  kogo 
palcami  auf  jmnbn  mit  §1"= 
gern  jetgen ;  —  kogo  w  czem 
jmnbn  einer  flrofbaren  ^anb« 
lung  jeif)en;  4)  —  co  etro. 
»orrocrfen,  eim.  rügen,  etro. 
ausjufe^en  ^aben,  ^um  SSor- 
rourf  moc^en;  btedy  ludzkie 
-tyka  er  rügt  bie  ^el^ter  ber 
3Jlfnfc^en;  '))  au§3et)nten,  ben 
Reimten  erl)eben. 

Wytknifcie,  -cia;  Wyty- 
kanie, -nia,  sn.  l)  t>^toor= 
ftrecfen  n.,  ^erüorfteden  n., 
^erauöftteden  m.;  2)  2lb= 
ftedcn  11.,  Slbteilen  n.;  %xa\- 
fieren  n.;  —  kolei  2luäftecfen 
«,,  gcftftellen  n.  ber  35al)n;  — 
Juku  Sogenabftecfutig  /. ;  — 
rzednemi  biegunowemi  2Ib= 
\\idtn  bur^  ^olar!oorbinatcn; 

—  rzednemi  od  cieciwy  2lb= 
fteden  burdj  Crbinaten  cor 
ber  ©e^ne  aus;  3)  ^i\a,in  n., 
itbcrroeifen  «.,  SSorrcerftn  >i.; 
4)  Slueje^nten  n. 

Wytlec,  -tleje,  -tlaJem,  vn. 
perf.  aufglimmen,  oug» 
fc^roeten. 

Wytlenie,  -nia,  sn.  2lus« 
glimmen  n.,    3lu§fc^roelen    n. 

Wytlic,  -tle,  -tlil'em,  va. 
perf.  auslöfc^en,  auäglimnien 
1  äffen. 

Wytlaczac,  -czam,  -cza- 
iem,  ra.  imperf.;  Wytlo- 
czyc,-cze, -czylem,  va.perf.  1) 
ausbrücfen,  au5preffen,f)erau5' 
brücfen,  ^erauöbröngen;  — 
sok  z  winogron  ben  Saft 
au%  ben  Sieben  preffen ;  cie- 
zko  z  kamienia  olej  —  eä 
ift  fd^roer,  Dl  auä  einem  ©tein 
ju  preffen,  tä  ift  fcftroer,  mit 
einem  garten  SJJenfc^en  au§= 
jufommen;  2)  einen  2lbbrucf 
machen,  abbrudten;  ftangen, 
preffen. 

Wytlaczanie,  Wytlocze- 
nie,  nia,  sn.  2lUGörlicfen  n., 
aiuäpreffen  n.,  2lbbrü(fen  n., 
Slbbrudfen;  ©tonsen  «.,  5ßref= 
fen  n.;  —  dzior  Sod^en  n. 


Wytloczyny,  -czyn,  plur. 
taut.  sn.  Sreber  pl.,  2.rcfter 
pl.',  wino  z  -czyn  Srefter« 
roein  m. 

Wytloczysty,  adi.  (au§s) 
prefebar. 

Wytluc,  -tluke,  -tlukiera, 
va.  perf.  1)  auöflopfen,  ouö» 
fd^laiien,  auäftofeen;  2)  alleä 
jerfc^lagen;  3)  burd^flopfen, 
gut  butc^prügcln. 

Wytluczenie,  -nia,  sn.  1) 
2luötlopfen  n.,  Sluäfd^lagen  n., 
3luäftoicn  n.;  2)  Serfd^la« 
gen  n. ;  3)  durchprügeln  n. 

Wytlumaczenie,  -nia,  sn. 
®rflärcn  n.,  2luölegen  n.  ; 
©rllärung  /.,  2luälegung  f., 
^ecf)lfertigung  /. 

Wytlumaczyc,  -cze,  -czy- 
lem, ra.  perf.  1)  erflären, 
ou§legen,  beuten;  —  koma 
CO  jmnbm  etro.  erflären;  jak 
sobie  tö  chcesz  —  ?  rote  roißft 
bu  btr  baö  erflären?;  -czcie 
mi,  CO  sie  u  was  dzieje  er« 
flärt  mir,  roa€  bei  euc^  nör- 
gelt ;  2)  (ooUftänbig,  ju  ®nbc) 
überleben;  3)  entfc^ulbigen; 
—  kogo,  CO  jmnbn,  etro. 
re^tfertigen,  entfc|ulbigen;  — 
sie,  vr.  fi6)  entfcf)ulbigen. 

Wytlumic,  -mie,  -milem, 
va.  perf.  ousbämpfen,  ab- 
bämpfen;  auäbrürfen. 

Wytlumienie,  -nia,  sn. 
Slusbämpfen  n.,  2luäbrü(Jen  n. 

Wytluszczenie,  -nia,  sn. 
Serfetten  n.;  Ujerfettung  /.; 
gftffledigfeit  /. 

Wytluszczony,  adi.  fct= 
Itg,  fetifledig. 

Wytluscic,  -szcze,  -scil'em, 
va.  perf.  oerfetten,  mit  g-ett 
anmachen;  fettig  machen,  mit 
Jett  beflerfen. 

Wytnia,  -ui,  pl.  -nie,  sf. 
«ßerbau  m.,  Sinbau  m. 

Wytok,  -u,  pl.  -i,  sf.  1) 
§erau§=,  .öerablaffen  n. ;  2lb= 
japfen  n,  2lb5aDfung  /'.;  2) 
2lblaMtcÖe  /•;  ^Iblafenotric^» 
tum  /. ;  3)  ©attelfnopf  m. 

Wyton^c,  -iie,  -nalem,  vn. 
perf.  bem  Unterfinfen  ent= 
geben. 

Wytopnieö,  -nieje,  -nia- 
lem,  vn.  perf.  jerge^en,  auä^ 
tauen,  taucnb  aug^icfeen. 


Wytorowac 


538 


Wytrz^sac 


"Wytorowac,  -ruje,  -wa- 
tem,  va.  perf.  Damnen,  auä» 
bahnen. 

Wytracac,  -cam,  -cahm, 
va.  imperf.;  Wytraciö,  -ce, 
-cilem,  va.  per/,  auötotten, 
üerttige«,  Dctnic^ten,  oHe  oer» 
lieren. 

Wytracanie,  Wytrace- 
nie,  -nia,  sti.  2luörotten  n., 
SJertilgen  n.,  syernicfiten  «.; 
2lu§rottung  /.,  Sertilgung  /., 
SSetnictitung  /. 

Wytraczaö,  -czam,  -cza- 
lem,  va.  iwperf.;  Wytro- 
czyc,  -cze,  -czylem,  va.  perf. 
entfeffeln,  entfoppeln,  los= 
tnacben. 

Wytrapiac,  -piam,  -pia- 
lem,  va.  imperf. ;  Wytrapi6, 
-pie,  -pilem,  va.  perf.  burc^ 
Äummer  oufteibeit,  aufjel^ren ; 

—  CO   na    kim   imiibm    etn). 
abotingen. 

Wytrapianie,  Wytrapie- 
nie,  -nia,  sn.  2tufjef)ren  n. 
burrfi  ßummer. 

Wytratowac,  -luje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  au§[tampf«n, 
gerftanipfen. 

Wytratowanie,  -nia,  sn. 
2lusftampteii  ». 

Wytrawek,  -wku,  pl. 
-wki,  sm.  S)ige[tionöauf= 
gufe  m. 

Wytrawiac,  -wiam,  -wia- 
iem,  va.  imperf. ;  Wytra- 
wiö,  -wie,  -wilem,  va.  perf. 
1)  ^erausbeifien,  ^etaue= 
je^reu;  2)  aufge^ren;  3)  er= 
fc^öpfen;  —  sie,  tr.  fic^  a\x^^ 
arbeiten,  ftc^  abftäcen,  \\6) 
au9!e^ren. 

Wytrawianie,  Wytrawie- 
nie,  -nia,  sn.  j)  herausbeißen 
n.,  ^erausjelnen  n.;  2)  öluf» 
jebren  n. ;  3)  Srfc^öpfen  n. 

Wytrawnosö,  -sei,  sf. 
©Cje^rt^eit  /'.  (öeä  Sßeinesj; 
©rfa^rung  /.,  (Srfaören^eit  /., 
©rünbtic^fcit  /.,  ®e)e§tf;eit"/. 

Wytrawny,  adi.  au5ge= 
geirrt,  herbe;  erprobt,  erfahren. 

Wytrabic,  -bie;,  -bilem, 
va.  perf.  austrompeten,  auö= 
pofaunen,  auäbtafen;  unter 
SCrompetenJc^aU    ocrfünbigen; 

—  kogo  imnön  unter  Srom- 
petenfd^aU   in    bie   2lcht   tun; 

—  psy  bie  9itigi'  abblafen. 


Wytr^bienie,  -nia,  sn. 
2lu3trompeten  n.,  2lu§pofau= 
nen  «.,  2luäb[afen  n. ;  2lbbla= 
\i\\  n. 

Wytracad,  -cam,  -calem, 
va.  imperf. ;  Wytrq,cic,  -ce, 
-cilem,  va.  perf.  1)  auäftofeen, 
auäjd^lagen ;  —  komu  co  z 
reki  jmnbm  eltn.  ouä  ber  |)anb 
ftofeen ;  oknem  kogo  —  jjmnbn 
bur^ä  genfter   t)inauäfto§en; 

—  klio  klinen;  einen  Reil 
mit  bcm   anbercn   ouöftofeen; 

—  komu  bron  z  reki  jmnbn 
cntroaffnen;  2)  auörcnfen;  — 
palec  ze  stavvu  ben  Ringer 
ausrenlen,  ben  i^inger  auä 
bem  ©elenfe  fc^Iagen;  3)  ab» 
gietjen,  abrecbneu;  ja  ci  to  z 
peiisyi  -ce  id^  roerbe  eö 
bir  non  beinern  ©e^alt  ab= 
recfinen. 

Wytr§,canie.  Wytr^ce- 
nie,  -nia,  sn.  2lU5fto|ien  n., 
Sluöfchlagen  n.-.  Sluörenfen  w. ; 
Ülbgietien  n.,  Slbrec^nen  n. 

Wytrelowaö,  -luje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  flU§trillern. 

Wytresowac,  -suje,  -wa- 
lem,  va,  perf.  breffieren,  ab= 
tiditen. 

Wytresowanie,  -nia,  sn. 
S)reffieren  n.,  2tbti(^ten  n. ; 
!Dreffur  /.  _ 

Wytropiac.  -piam,  -pia- 
lem,  va.  imperf.;  Wytropiö, 
-pie,  -pii'em,  va.  perf.  ouö» 
fpüren,  auffpüren. 

"Wytropianie,  Wytropie- 
nie,  -nia,  sn.  9luö)püren  n., 
äluffpüren  n. 

Wytropny,  adi.  ausfpür» 
bar. 

Wytrucie,  -cia,  sn.  5ßer= 
nicbtung  f.  burc^  ©ift. 

Wytruc,  -je,  -tem,  va. 
perf.  äße  »ergiften,  burc^  ©ift 
üernichten. 

Wytrupieszyc,  -szeje, 
-szalem,  vn,  perf.  morfdj, 
l^oht  raerben. 

Wytrwac,  -warn,  -walem, 
vn.  unb  va.  perf.  auG^arren, 
aushalten;  auöbauern;  -warn 
pomimo  przeszköd  w  mojem 
przedsiewzieciu  i^  roerbe  tro^ 
ber  ©chroierigfeiten  in  meinem 
SJor^aben  ausharren;  niemogli 

—  oblezenia  fie  lonnten  bie 
Belagerung  niti^t  au^^atten. 


Wytrwalosc,  -sei,  sing. 
iant.  sf.  Stusoauer  /".,  Öe» 
^arrfidjfeit  /. 

Wytrwaly,  adi. ;  Wy- 
trwale,  adv.  auobaucrnb, 
bebttrrli(^. 

Wytrwanie,  -nia,  sn.  3luä= 
bauern  n.,  2luä^arren  n., 
Sluäbotten  n. 

Wytrwoniß,  -nie,  -uifem, 
va.  perf.  Dergeuben. 

Wytrych,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  Sietitct)  OT.,  Sperrhafen  m.; 
'i)  iauptfc^lüffel  TW.,  Stieget 
m..  ©d&lofe  H.;  3)  Söeilfraut  n. 

Wytrykus,  -a,  pl.  owie, 
S7n.  Äirct)eni)or[te^er  m. 

Wytrysk,  -u,  pl.  -i,  §er- 
ousjprubeln  «.,  ©ert)orfpri§en 
«.,  2lusbred)en  m.,  2tuäbruch 
TW.;  ©pcubelrn. ;  z  -iem  pty- 
nac  j^eroorfprubeln. 

Wytryekac,  -Uam,  -kalem, 
vn.  imperf. ;  Wytrysn^c, 
-sne,  -snalem,  vn.  perf.  her= 
Dorlprißen,  f)erDor[prubeIn, 
^erauäfprubeln;  krew  -saela 
z  rany  SBIut  fpri^tc  au§  ber 
aSunbe  beroor;  Izy  jej  z  ocza 
-sly  Xränen  ftürjten  ihr  aus 
ben  2Iugen;  —  z  czego  <xv.i 
etip.  fliegen. 

Wytryskanie,  -nia;  Wy- 
trysnigcie,  -cia,  sn.  §erDor= 
fprt^en  n.,  ^eroorfprubeln, 
§eraugiprubeln. 

Wytryszczek,  -szczka,  pl. 
-szczki,  sm.  ©d^Ieuber  w., 
©porenfc^leuber  bei  Seber« 
moofen. 

Wytrzaskac,  -kam,  -ka- 
iem,  va.  imperf. ;  Wytrza- 
sn^ö,  -sne,  -sualem,  va.  perf. 
mit  .RnaÖen  ober  ©eflatfc^ 
fierauöfchleubern,  I^erau9lär= 
men;  (flat[c^enb)  jchlagen; 
burchprügeln;  I)erausfchlagen, 
Ijerhaben,  t)oIen,  geroinnen; 
skad  -kales  pieniadze?  roo 
haft  bu  baä  ®elD  ^ergenoin» 
men? 

■Wytrzaskanie,  -nia ;  Wy- 
trzasnigcie,  -cia,  sn.  !perttuS= 
i  lärmen  n.;  S)iird^prügeln  ?». ; 
j  erlangen  ?/.,  ©eroinnen  n. 

"Wytrzq,sac,  -«am,  -aaleni, 
ra.  imperf. \  Wytrz^sn%c, 
Wytrzq,s6,  -sne,  -snalem,  va. 
perf.  I)erauGJ(t)ütten,  av.^3- 
fc^ütten,    au5'3euteln,   tjeraus» 


Wytrz§sauie 


539 


Wytyczna 


jc^ütteln;  —  co  z  rekawa 
ein),  auä  bcm  ^rmet  fc^üt= 
teln  ;  wöz  drabiniasty  porza- 
daie  mnie  -trzasJ  ber  2eiter= 
Tüagen  fiat  mid)  tüchtig  burc^= 
gerüttelt;  —  fajke  bie  pfeife 
auäflopfen;  —  sie,  vr.  \\ö) 
auäJd^ütteln,  fic^  abbeuteln. 

Wytrz^sanie,  Wytrzg- 
sienie,  -nia;  Wytrzasnigcie, 
-cia,  srt.  Sluöfc^ütten  n.,  ^iütö' 
f^ütteln  «..  feerauäfcfeütteln  n. 

Wytrzebiaö,  -biam,  -bia- 
lem,  va.  imperf.;  "Wytrze- 
bic,  -bie,  -bilem,  ta.  per/. 
1)  auäcoöen;  2)  Iaftrt?ren. 

Wytrzebianie,  Wytrze- 
"bienie,  -nia,  sn.  1)  2luörobeti 
n. ;  2)  Äaftriercn  n. 

Wytrzepac,  -pie,  -palem, 
va.  per/. ;  Wy trzepywaö, 
-pnj§,  -walem,  va.  imperf. 
auäftopfen,  burd^f topfen;  — 
suknie  bag  Äteib  auäftopfen; 
sköre  ci  -pie  id)  roerbe  bit 
ba§  -Jeß  (auä)f[opfen. 

Wytrzepanie,  Wytrzepy- 
TPanie,  -nia,  sn.  SluöEIopfen 
«.,  Surc^flopfen  n. 

Wytrzeszcz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  ÜJto^',  ©tirnauge  n. 

Wytrzeszczac,  -szczam, 
-szczaleiD,  va.  imperf. ;  Wy- 
trzeszczy6,-szcze,  -szczylem, 
va.  perf.  —  oczy  ftiercn, 
glofeen,  gro^e  2lugcn  machen, 
bie  2lugen  auf  Sperren;  —  oczy 
na  kogo  jmnbn  mit  großen 
Slugen  anfeöen. 

Wytrzeszczanie,  Wytrze- 
azczenie,  -nia,  sn.  Stnftteren 
n.,  3IngIo^en  n. 

Wytrze:swia6,-wian], -wia- 
}em,  va.  imperf. ;  Wytrze- 
ivric,  -zwie,  -zwiJem,  va. 
perf.  nüd&tetn  mac|fn,  ben 
SRaufd^  Bettreiben,  ernüd^tern; 
—  sie,   vr.  nüchtern   roerben. 

Wytrzezwianie,  Wytrze- 
^wienie,  -nia,  sn.  Scnüc^» 
tern  n. ;  grnüc^terung  /. 

Wytrzezwiec,  -wieje,-wia- 
lem,  vn.  perf.  nüchtern  nier= 
ben,  ftcf)  ernüdE)tern,  ben  gtaufc^ 
nerlieren. 

Wytrzymac,  -mam,  -ma- 
iem,  va.  perf.\  Wytrzymy- 
wac,  -unuje,  -walem,  va.  im- 
perf. 1)  auä^alten,  erttogen; 
tegoby    i     äwiety     nie     -mal 


bas  roürbe  ntd^t  einmal  ein 
^eiliger  ertragen;  nie  möge 
tego  dluiej  —  icfi  lann  es 
nic^t  länger  auä^alten;  — 
nute  eine  ^Rote  aushalten; 
—  probe  bie  ^cobe  beft<;^en; 
2)  —  CO  etro.  eine  3^itlang 
feft^alten;  —  kogo  jmnbn 
l^tnfialten.  ; 

Wytrzymalosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  1)  2tu5Dauer  /.,  2lb=  | 
f)ärtung  /.;  —  na  zimno  2(b'  ! 
Härtung  gegen  Äätte;  2)  g^e» 
ftigfeit  /.;  —  na  drganie,  — 
dwustronna  (Scl^n)ingunge  = 
feftigfeit;  —  na  rozciaga-  j 
nie,  na  zerwanie,  na  ciagnie- 
nie,  —  bezwzgledna  abfolute 
f^efttgfeit,  3ugfeftig!cit;  — 
na  8krecanie2;orfionäfeftigI«it, 
2)re^ungöfeftigfeit;  —  na  6ci- 
nanie  ©c^ubfeftigfett,  ©d^nur« 
feftigfeit;  —  ua  scisnienie 
S)cudEfefHgfeit,  3^'^'f"i*"nS^= 
feftigfeit ;  —  na  wygiecie 
SBiegungsfefttgfeit,  ÄnidEfeftig= 
feit;  —  pierwotua  Urfprungä« 
feftigfeit;  —  robocza,  usta- 
wiczna  2lrbeitäfefttgfeit ;  — 
spoezynkovva,  statystyczna 
^iragfeftigfeit ;  —  uiyteczna 
nü^iic|e  feftigfeit. 

Wytrzymaly,  adi.\  Wy- 
trzymale,  adv.  auäbauernb, 
bet)artlid&,  abgel^ärtet;  —  na 
zimno  gegen  Äätte  abge^är= 
tet;  to  —  czlowiek  ba§  ift  ein 
5Jicnfd^,  ber  oiel  auö^atten  fann. 

Wytrzymanie,  Wytrzy- 
mywanie,  -nia,  sn.  2lu5^al= 
ten  n.,  2luä^arren  n.,  2tuSs 
bouern  n. 

Wytuczenie,  -nia,  sn. 
Sluömäfteu  n. 

Wytuczyc,  -cze,  -czylem, 
va.  perf.  auämäften,  fett' 
mäften;  —  ges  eine  (Sana 
ftopfen. 

Wytupac,  -pie,  -palem,  va. 
perf ;  Wytupywac,  -puje, 
-waiem,  va.  imperf.  auö» 
pochen,  auäftompfen,  auä- 
paufen;  burd)  ^od^en,  ©tamp» 
fen  erreichen. 

Wytupanie,  Wytupywa- 
nie,  -uia,  sn.  2lu§i'tampfen 
n.,  2luäpod^en  n.,  2tuäpau= 
fen  n. 

Wyturnica,  -jy,  pl.  -ce, 
>>f.  laugblättetige  SBeibe. 


Wytwarzac,  -rzam,  -rza- 
lem,  va.  imperf;  Wytwo- 
rzyc,  -rze,  -rzytem,  va.  perf. 
I^eroorbringen,  ^erfteüeu,  ic^af= 
fen,  ^erauäbilben;  fünfttid^ 
l^erfteHen ;  —  sie,  vr.  entfielen ; 
c6z  sie  -rza  przy  polaczeniu 
tych  dwoch  kwasow?  n)a§ 
entftefjt  bei  ber  SBerbinbung 
biefer  jroei  ©äuren?;  —  sie 
z  czera  gefütiftelt  fem,  affcf» 
tieten. 

Wytwarzanie,  Wytwo- 
rzenie,  -nia,  sn.  ^erDorbrin» 
gen  «.,  |»erftellen  n.,  ©c^affen 
n.,  §erausbtlben  n.;  fünftlic^e 
^erfteHung. 

Wytwomisia,  -si,  pl.  -sie, 
sf.  Bierpuppe  /. 

Wytwornis,  -sia,  pl.  -sie, 
S7M.  ©ecf  m.,  3tetbengel  m. 

Wytwornosö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ^rac^t  /.,  ^tac^t= 
fuc^t  /.,  ©lanjfuc^t;  3Sortreff= 
Itc^tett  /.,  ©rtefen^eit  f. ;  3ier= 
licbfeit  f.,  @efud)t^ei"t  /.     • 

Wy  tworny ,  adi. ;  Wytwor- 
nie,  ado.  proc^tooll;  ouäge- 
fuc^t,  geioä^tt,  erlefen;  jtetltc^, 
Dortrefflic^. 

Wytworodnia,  -ni,  ^J^.-nie, 
sf.  Calodendrum  OCflanjenart). 

Wytwor,  -oru,  ^jZ.  -ory, 
sm.  ©rjeugnig  n.,  gabrifat  n., 
^robuft  n.  —  kuty  ©c^micbe» 
roerf  ?i.;  wytwory  kute,  zelazne 
i  stalowe  gef)ämmerte  @ifen= 
unb  ©tabiroaten;  —  wybu- 
chowy  eEplobicrmbeä  Prä- 
parat. 

"Wytworczosc,  -sei,  sing. 
tant.  sf.  iöilbung  /..  5ßrobuf= 
tion  f.;  ^robufttuttät  /". 

Wytworczy,  adi.  pro- 
buUio. 

Wytycz,  -y,  pl  -e,  sf. 
2tu5t)eben  n.  ber  (Sarben- 
sehnten. 

Wytyczenie,  -nia,  sm. 
©e^en  n.  von  ©tangen;  315- 
ftedfen  n.,  aJIartieren  n.  mit 
©longen;  chraielu  öopfenran= 
fen  um  Die  ©fangen  roinben. 

Wytyczna, -nej.p^.  -ne,  sf. 
abgeiiecfte  Stnie,  3tic^tung  f, 
Dorgefcftriebene  SHic^tung;  Seit« 
linie  /.,  Sirettioe  /". ;  —  wozu 
Snftrabierung  /.,  Seitung  /.; 
—  wozu  mylna  j^el)[lettung, 
falfc^e  5inftrabierung. 


Wytycznik 


540 


Wyw^szyd 


2)1.    -cy, 


Wytycznik,  -a 
sm.  36l)«nl'*';  »* 
gängcr  m. 

Wytyczny,  adi. ;  9Jtd^= 
tungs',  ^'611=;  —  oficer  ^en)or= 
fpringenbet  Unterolfijiet ;  -i  a 
dziesiecina   (Sarbenjc|ent  m 

Wytyczyd,  -cze,  -czylem, 
ta.  i^er/.  ©langen  fe^en;  mit 
©langen   aftftetfen,  marfieren. 

Wytykaö,  Wytykanie, 
fie^e:  Wytknac,    \\ytkniecie. 

Wytynkowac,  -kuje,  -wa- 
bern, va.  pe7-f.  übertünd^en, 
auslünc^en. 

Wytynkowanie,  -nia,  sn. 
Übertünchen  n. 

Wyuczac,  -czara,  -czalem, 
va.  imperf. ;  Wyuczyc,  -cze, 
-czylem,  va.  perf.  auöle^ren, 
beibringen,  gehörig  unter« 
rieten;  -czyt  psa  roznych 
sztuczek  er  brad^te  Dem  $unbe 
oerfc^iebene  fünfte  bei;  -czyl 
syna  wszystkiego,  co  sam 
iimial  er  brachte  bem  ©ol^ne 
alles,  roa^  er  felbft  f onnte,  hd ; 
-czony  kfamstw  in  ber  Kunft 
ju  lügen  tüof)!  unterrid)tet; 
— -  sie,  va.  czego  elro.  aiiä» 
lernen,  »ollfomnien  erlernen. 

Wyuczanie,  Wyuczenie, 
-nia,  sn.  2luölel)ren  n. ;  S8ci- 
brtngen  n.;  2lu§Iernen  «., 
©rlernen  n. 

Wyuzdac,  -dam,  -dalem, 
va.  perf.  entjäumen,  Ioö= 
jäumen;  —  sie,  vr.  jügelloö 
inerben,  tollen,  ben  Seiben= 
id^aftcn  bie  Süget  fc^iefeen 
laffen;  —  sie  na 
3(uö)d)roeifungen 
-dany  jügelloö. 

Wyuzdanie,  -nia 
geIIo|igfeit  /. 

Wyuzdanosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ^ügellofigfeit  /., 
Unbänbiflfeit  /. 

Wywabiaö,  -biäm,  -bia- 
leru,  va.  imperf.;  Wywabiö, 
-bie,  -biJem,  va.  perf.  E)et= 
auBloden,  fierDortoden,  a6  = 
locfen;  —  co  na  kirn  jmnbm 
ctro.  abloden;  —  plamy  j^Ietfe 
auopu^en,  wegbringen ;  -biaja- 
cy  kamicu  ©iegelerbe  /. 

Wywabianie,  Wywabie- 
nie,  -nia,  sn.  3lblotfen  n., 
(Sntloden  n.,  ^eroorlotfen  n. 


rozpuste 

begeljen ; 
sn.  3ii= 


Wywabny,  adi.  ^eraug= 
bringbar,  jum  iccrauslocfen. 

Wywaga,  -gi,  sing,  tant . 
sf.  2lu§n)iegen  «  ,  Sluägerco« 
gene(S)  n. 

Wywalacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
9lu§ftürjer  m. 

Wywalac,  -lam,  -latem, 
va.  imperf.:,  Wywalic,  -le, 
-lilem,  va.  perf.  1)  ^erou§= 
roälgen,  ^erau§l)eben;  naprzod 
ten  kamien  —  potrzeba  gu= 
erft  mufe  man  bic|en  ©tein 
l^erauöroäljen-,  wiatr  deby -la 
ber  2ßtnb  liebt  bie  gießen 
Ijerauä;  2)  [)erau§reden ;  — 
brzuch  ben  Öauc^  auöreden; 
.8)  auöprügeln,  bur($roalfen;  4) 
—  sie,  vr.  J^oufentoeife  ^erauö= 
ftürmni,  ^erausftvömen,  ftc^ 
^erouäarbetten. 

Wywalanie,  Wywalenie, 
-nia,  ^lueroäljen  n.,  S^exau^' 
lieben  n.\  §erausrü(fen  n.\ 
Surc^ptügeln  n. 

Wjrwalczaö,  -czam.  -cza- 
lem,  va.  imperf. ;  Wywal- 
czyc,  -cze,  -czyleai,  va,  perf. 
ouß!ämpfcn,  erfämpfen;  -czy- 
lem  sobie  swoja  niezawisiosc 
ic^  ^<xht  mir  meine  U.nabf)ängig= 
feit  erfämpft. 

Wywalczanie,  Wywal- 
czenie,  -nia,  sn.  (grfämpfen  n. 

Wywalina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  ausgebrod)eneö  ©tücf 
3Jinuer. 

Wywalaszyc,  sze,  -szy- 
iem,  va.  perf.  faftrieren,  jum 
SOBallac^en  machen. 

Wywalfsa6  sig,  -sam. 
-salem,  vr.  perj.  fic^  l^erum» 
treiben,  tagabunbieren. 

Wywalkowac,  -kuje,  -wa- 
lem.  va.  perf.  auömalten. 

Wywaikowanie,  -nia,  sn. 
3luön)alfen  n. 

Wywapniö,  -nie,  -nilem, 
va.  perf.  mit  ^aXl  auäroerfen. 

Wywaporowac,  -ruje,  -wa- 
}em,  va.  unb  vn.  perf.  au6= 
bünflen,  ttrftiegen,  aböünften. 

Wywar,  -n,  pl.  -y,  sm. 
©uD  m,  2lbfubm. ;  ©pülic^t 
n.,  ©d^lempe  /. 

Wywarcie,  -cia,  sing, 
tant.  sn.  —  spusty  2Ius= 
reid^en  )i.  bc§  ©ti(|§ ;  —  pieca 
Slusbrud)  m.  beg  cfenä. 


Wywarzac,  -rzam.  -rza- 
Jem,  va.  imperf.'^  Wywa- 
rzyc,  -rze,  -rzylem,  va.  perf. 
auäfteben,  ausfod^cn. 

Wywarzanie,  Wywarze- 
nie,  -nia,  sn.  2{usfo(^en  n., 
aiueiftebcn  n. 

Wywarzyny,  -rzyn,  plur. 
tant.  3tu§s  Stofub  m. 

Wjrwazac,  -Äam,  -zalem, 
va.  imperf. ;  Wywazy6,  -ie, 
-zylem,  va.  perf.  1)  aus- 
geben, t)erauä^eben,  fiernor» 
jie^en;  —  drzwi  bie  2:ür 
t|erau§^eben ;  —  kamieü  einen 
Stein  (mit  einem  feebel)  ^eben; 
2)  abroägen,  ermägen. 

!      Wywazanie,  Wywazenie, 

-nia,  sm.  1)  9(uöbeben  «.,  ^er=- 

au^ßfben  n.,    ®mpor(ieben  ?!.; 

2)   2tbroäg?n  n.,    ©rroägen  «. 

Wyw^chac,  -cbam,   -cha- 

Jem,  va.   perf.    aii§[c^nüffeln, 

auäfcbnuppern,  burd)  ©c^nüf» 

fein,  ©cbnuppern  ^erausfinben. 

Wyw^chanie,     -nia,     sn. 

aiuäjc^nliffelu     n.,     $erauö= 

fd^nuppern  n.,§etau§riec^en  «. 

Wywczas,    -u,  pl.  -y.  sm. 

Slugruben    «.,    ©r^otung    /., 

3fiaft  /,  3JJu^e  /. 

Wywczasowac  si§,  -suje, 
-walem,  i-r.  perf.  fic^  auä» 
ru^en,  fid)  erholen,  fi^  ouö» 
fc^lafen. 

Wywdzigczac  si§,  -czam, 
-czalem,  vr.  imperf. ^  Wy- 
wdzigczyc  si§,  -cze,  -czy- 
lera,  vr.  perf.  fid)  banfbar  er» 
roeifen,  tergeltcn;  -cze  ci  sie 
przy  najblizszej  okazyi  id^ 
werbe  eö  bir  bei  ber   nä^ften 

i  ©eleaenbeit  j^eim^ablen. 

j      ■Wywdzifczanie,         Wy- 

I  wdzifczenie.  -nia,    sn.  S8er= 
gelten  n.,  :petmga^Ien  n. 

j      Wywgdrowaö,  -druje, 

i  -wa^'em,    rn.   perf.    augroan» 

\  bem. 

Wywfdrowanie,  -nia,  sn. 

,  3luöroanbern    «.,    2Iugroanbe° 
runq  f. 

I      Wywfdzenie.     -nia,     sn. 

j  9luScäuc^ern  ».,  9(u§börren  n., 
2hi5ief)ren  n. 

Wywgdzic,    -dze,    -dziTem, 

'  va.   perf.    ausräuchern,   au§= 
jet)ren. 

I      Wywgszyc,  -sze,   -szytem, 
va.  perf.  auöfc^nuppern. 


Wywgzszac 


541 


Wywietrzalosc 


Wywfzszac,  -szam,  -sza- 
iem,  va.  'perf.  fc^mäUr  ma= 
c^en,  Derfc^mälern. 

Wywiac,  -wieje,  -wialetn, 
va,  perf.;  Wywiewaö,  -warn, 
-walem,  va.  imperj.  auäiDe= 
^en,  l^erau§n)ef)en;  auä)(^n3tn= 
gen,  au^toörfeln;  auslüften. 

Wywiadowczy,  adi.  2luä= 
funftä=,  2luäfra9e= ;  biuro  -cze 
2lnfrage=,  9lugfunftäbureau  n. 

Wywiad,  -a,  pl.  -y,  sm. 
^ntctoiero  n.,  2iusf orfd&ung /. 

Wywiady,  -dow;  Wywia- 
dki,  -dkow,  plur.  tant.  sn. 
Äunbfc^aft  /.,  S^ac^forfc^ung/.  •, 
na     —     isc    auf     Äunbf^aft 

Wywiadywac  sig,  -dnje, 
-wal'em,  vr.  imperf. ;  Wywie- 
dziec  sig,  -wiem,  -dzialem, 
vr.  perf.  fic^  erfunbigen,  et» 
forfdien,  ^unbe  einsieden,  auä= 
funbf chatten ;  —  sie  o  co  ftc^ 
nod)  ettD.  erfunbtflen. 

Wywiadywanie,  Wywie- 
dzenie,  -nia,  sn.  ®^cfunbigcn 
«.,  ©tforf^cn  «.,  9tuäfunb= 
fc^aften  n, 

"Wywiana,  -ny,  pl.  -ny, 
«/.  fiuftmafihine  /. 

Wywianie,  Wywiewanie, 
-nia,  sn.  §inaugrDel)en  n., 
SCuäroe^en  n.;  Stuäfc^roingen 
n.,  StuäiDÖrfetn  n.\  2tu5= 
lüften  «. 

Wywianowac,  -nuje,  -wa- 
lem,  I.  va.  perf.  1)  ben 
ajia|[fcl^a|  ttusfaufen;  2)  au§= 
fteuetn;  II.  —  sie,  vr.  fic^ 
Dom  2Ra^lfd^a§  loäfaufen. 

Wywianowanie,  -nia,  .9w. 
Soälaufen  «.  com  SJia^lfd^a^; 
SCugfteuern  n. 

Wywiazac,    -ze,     -zaiem, 

I.  va.  perf. ;  Wywi§.zywac, 
-zuje,  -waJem,  1.  va.  imperf. 
I^etauäbinben,  etro.  (Singebuix" 
benes  ^erau§ne{)men;  —  kogo 
jjmnbn  befreien,  i^n  losmachen; 

II.  —  sie,  vr.  1)  [id)  ent= 
roicfeln,  J^eroorbrec^en,  fic^  ent= 
falten;  entftel^en;  sp6r,  ktorj^ 
sie  stad  -zai',  przetrwai  trzy 
pokolenia  ber  ©treit,  ber  bar= 
auä  entftanb,  überbauerte 
brei  (Generationen;  przy  fer- 
mentacyi  piwa  -zuje  sie  gaz 
weglowy  Sei  ber  ©ärung  be§ 


Siereä  bitbetfid^  Äo^lenfäure ; 
2)  fic^  entlebtgen,  ©enüge 
leiften;  jak  -zal  sie  z  tego 
tak  tradnego  zadania?  rote 
eittlebtgte  er  ftc§  biefer  fo 
fc^nieren  Slufgabe  ? ;  sie  zdlagu 
wdziecznosci    bie    ©Ct)Ulb  ber 

S)antborfeit  abtragen,  ab= 
jatilen. 

Wywi^zanie,  Wywi^zy- 
wanie,  -nia,  sn.  ^erauö= 
binben  n.,  ®ntfte[;en  m.  ;  @nt= 
binben  «. ;   ©ic^entlebigen  n. 

Wywichn^c,  -ebne,  -chna- 
lem,  va.  perf.  aiiäcen!en. 

Wywicie,  -cia;  Wywija- 
nie,  -nia,  sn.  Sluöroicfeln  «., 
©ntrotdeln  n. 

Wywic,  -je,  -lern,  va. 
perf.;  Wywijac,  -jam,  -ja- j 
lern,  va.  imperf.  auäroinben,  1 
loäroinben,  auöetnanberraideln; 
-jac  czem  mit  etil).  ^erum= 
fuchteln  •,  —  sie,  vr.  fic^  ent= 
roideln,  entfalten,  l^eraustom» 
men,  entfteiien. 

Wywiedzenie,  fiel^e:  Wy- 
wofizenie. 

Wywielga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
gemeiner  ?ßtrol,  S^irfc^bieb  m., 
iSolbbroffet  /.,   ©olbamfel   /'. 

Wywierac,  ram,  -ralem, 
va.  imperf.;  WywrzeiS,  -re, 
-warlem,  va.  perf.  ouslod^en 
auöfieben,  auägefotten  fein, 
auäbünften,  l^erauifieben  laf= 
fen,  j^erauäfptubeln ;  —  na 
kogos  wp}yw  auf  imnbn 
©influfe  üben;  —  na  kims  swoja 
zlosc  feinen  3orn  an  jjmnbm 
auäloffen;  —  na  kims  zemste 
3lac^e  an  jmnbm  nehmen;  — 
sie,  vr.  überfod^en,  mit  ®e= 
nait  l^eruorbrec^en. 

Wywieranie,  -nia;  Wywar- 
cie,  -cia,  sn.  Sluöfoc^en  n.,  3luä= 
fieben  n.,  §erauäfprubeln  n. ; 
—  wpjywu  (gtnftufena^me  n. 

Wywiercac,  -oam,  -calem, 
va.  imperf. ;  Wywierciß, 
-ce,  -ci-tem,  va.  perf.  au5= 
bo|ren,  l^er ausbohren,  burc^= 
bohren;  —  sie,  vr.  ent» 
fd^lüpfen. 

Wywiercanie,  Wywiei*- 
cenie,  -nia.  sn.  2tugbo^ren 
n.,  §erau^bof)ren  «.,  2)urc^= 
bohren  n.;  —  sie  6nt= 
fc^lüpfen  n. 


Wywierzgac,  -gam,  -ga- 
-ieva,  va.  perf.  mit  ben 
Hinterfüßen  ausfc^lagen,  Pp. 
fenb  ousfd^lagen. 

Wywierzganie,  -nia,  sn. 
3luGfcl)logen  n. 

Wywieszac,  -szam,  -sza- 
lem.  va.  imperf. ;  Wywiesic, 
-sze,  -silem,  va.  perf.  auss 
pngen,  t)tnauö^ängen,  ^eraus^ 
Rängen;  alle  aufl)ängen,  auf» 
Renten;  —  uowy  szyld  ein 
neues  ©c^tlD  aus^änqen  — 
tablice  z  napisem  eine  Safel  mit 
einer    2luf[c^rift    ouöf)ängen; 

—  choragiew  bie  ^-afjne  auä= 
l)ängen;  —  jezyk  .bie  3""3^ 
auöftreden;  —  wszystkich 
zbrodniarzy  atte  33erbrcc^er 
auföängen. 

Wywieszanie,  Wywie- 
szenie,  -nia,  sn.  2tug^ängen 
n.,  öerauäljängen  n. 

Wywiesc,  -wiode,  -wio- 
dtem,  I.  va.  per/. ;  Wywo- 
dziö,  -dze,  -dzilem,  I.  va,  im- 
perf. 1)  auäfü^ren,  heraus», 
hinausführen;  —  kogo  z  nie- 
woli  imnbn  ouä  ber  ®e= 
fangenfd)aft  führen;  —  kogo 
w  pole   jmnbn   l^interä   Sic^t 

führen;  —    dlugo    i    szeroko 

lang    unb    breit    ausführen; 

—  kogo  z  ciemnosci  jmnbn 
au§  ber  ffiunlel^eit  J^eroor- 
giel^en;  2)  ableiten,  herleiten; 

—  swoj  rod  od  kröla  Da- 
wida  feinen  ©tamm  com 
5?önia  SDaoib  ableiten;  3)  etro. 
in  3luäiüt)rung  bringen;  — 
trele  triEern;  4)  —  poloznice 
bie  SQBöc^nerin    einleiten;   II. 

—  sie,  vr.  1)  fic^  ableiten, 
ftc^  lerleiten;  2)  fic^  auä- 
roeifen,  fic^  rechtfertigen;  3) 
Äircftgang  galten;  4)  weit- 
läufig erörtern;  5)  anfangen 
auä  bem  9iefte  ju  fliegen. 

Wywietrzaö,  -trzam,  -trza- 
lem,  va.  imperf.;  Wywie- 
trzyc,  -trze,  -trzylem,  va. 
perf.  ouSlüften,  lüften,  butd^- 
lüften. 

Wywietrzanie,  Wywie- 
trzenie,  -nia,  sn.  3luslüften 
»..  Süften  n. 

Wywietrzalec,  -Ica,  2'^' 
-ley,  sm.  Äobaltblume  /. 

Wywietrzalosß,  -sei,  sin^. 
tatit.  sf.  ©c^al^eit  f. 


Wywietrzaly 


542 


Wywolac 


Wywietrzaly,  adi.;  Wy- 
wietrzale,  adv.  oertntttett, 
jdjal. 

Wywietrzec,  -trzeje,  -tiza- 
lem,  vn.  per/.  au^=,  Dcrrait» 
tern,  ausid^toi^en,  oerfitegen, 
jc^al  roerbcn. 

Wywietrzenie,  -nia,  sn. 
2lu§=,  SSetroittern  n.,  3lu§» 
fdiroi^en  n. 

Wywiew,  -u,  ^7/.  -y,  sm. 
Slueroe^en  «. 

Wywiewac,  Wywiewanie 
fiefie:  Wywiac,  Wywianie. 

Wywiewki,  -web,  plur. 
tant.  sm.  auägercütfelte  6preu. 

Wywiezienie,  Wywoze- 
nie,  -nia,  sn.  9lu§fü^ren  n., 
|)erauäfa^ren  n.,  hinausfahren 
«.,  Söegfü^tm  n. 

Wywie:2c,  -wioze,  -w'ioztem, 
va.  imperf.;  Wywozic,  -4e, 
-zilem,  va.perf.  ^tnau§fül^ren, 
l^inauäfa^ren,  roegfü^ren,  meg^ 
fal^ren ;  —  kogo  za  g^ranice 
imnbn  über  bic  ©renje  fül^ren'; 

—  kogo  na  Sybir  jjmnbn  nac^ 
©ibirien  wegführen,  beportte» 
ren ;  —  smiecie  za  miasto  ben 
3JJift  au^er^afb  ber  ©tabt» 
ir.auern  fül^ren. 

Wywigzic,  -wie^e,  -zalfm, 
va.  perf.  a\x%  beW  (S}efäng= 
niffe  befreien. 

Wywijad,  -jam,  -jalem,  I. 
va.  imperf.  ftebe:  Wywic;  II. 
vn.  imperf.  Wywin^c,  -ne, 
-naiem,  vn.  perf.  fa^roingen, 
bre^en;  —  ogonem  mit  Dem 
©d^roanje  rcebeln;  —  rekami 
mit  ben     Rauben     fcbreufern; 

—  kijem  ben  ©tod  fc^roingen; 
III.  —  sie,  vr.  [id^  breiten, 
roenben,  ber  ©efabr  auSrceic^en, 
fic^  ^erauöroidcln,   entrinnen ; 

—  sie  komu  jmnbm  cntfd^lüp^ 
fen,  entgegen,  feinen  Sänben 
entrinnen;  puginal  -nai  mu 
sie  z  reki  ber  Sold^  entfc^Iüpfte 
feiner  §anb*,  nie  -niesz  mi 
sie  bu  roirft  mir  nid^t  ent» 
fc^Iüpfen;  calo  sie  —  mit 
feiler  §aut  baoonfornmen; 
nieszczesciu     nie     latwo    sie 

—  bem  Unglüdfe  tft  nid)t 
fo  leicht  ju  entfc^lüpfen;  — 
sie  w  tancu  fitf;  im  Sanje 
fd^rolngen. 

Wywijanie,  -nia;  Wy  wicie, 


-cia,  sn.  ©c^raingen  n.,  J)re= 
^cn  n. 

Wywiklac,  -klam,  -ktalem, 
va.  perf. ;  Wywiklywac, 
-kiuje,  -klalem,  va.  imperf. 
j^erousrotdeln,  f)erauäroinben. 

Wywindowac,  -duje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  ^erauä=,  t)in- 
aufroinben,  f)erauö=,  l^inaus:, 
lieben,  ^tnouö=,  ^erauSjie^en. 

Wywindykowac,  -kuje, 
-watem,  va.  perf.  freimachen 
Don  ©ct)ulben,  SSerbinblidi» 
feiten. 

Wywiostki,  -k6w,  plur. 
tant.  sn.  ^erauägebor)cte(s)  n., 
I^erauggebo^rte  ©pänc. 

Wywlec,  -wloke,  -wloklem; 
Wywloczyc,  -cze,  •czyl'ein, 
va.  perf.-.,  Wywlekaö,  -kam, 
-kalem,  va.  imperf.;  1)  ^er= 
ouö=,  ^inauä)ct)Ieppen,  n)eg= 
fd^leppen,  f)erauöftreden;  — 
nitke  z  igly  ben  gaben  aug 
ber  Sflabel  l^eraugjiel^en ;  — 
kogo  na  ulice  jmnbn  auf  bte 
©äffe  fc^Ieppcn;  —  wszystko 
z  domu  aHeö  auä  bem  liaufe 
fd^Ieppen ;  —  rozmaite  sprawy 
oerfd^iebene  9lngelegen^eiten 
gur  ©prad|e  bringen,  Dor= 
bringen,  not  ba§  öffentliche 
gorum  fd^Ieppen ;  2)  —  (brona) 
auöeggen;  ö)  —  sie,  vr.  fidt) 
roegfdjleppen,  fid^  l^inauöfd^Iep= 
pen,  ^erauöfried)en;  chociaz 
chory  1  bezsilny,  -wloklem  sie 
na  ulice  tro^bem  tc^  frani  unb 
fraftloä  mar,  fd^Ieppte  id^  mi^ 
auf  bic  ©offe. 

Wywleczenie,  Wywleka« 
nie,  Wywloczenie,  -nia,  sn. 
^erauöfc^leppen  n.,  §inauö= 
fc^Ieppen  n. ;  SSotbringen  n. ; 
—  (brona)  Sluöeggen  n. 

Wywlaszczaö,  -czam, 

-czaleni,  va.  imperf.;  Wy- 
wlaszczyc,  -cze,  -czyJem, 
va.  perf.  enteignen,  ejpropri» 
ieren. 

Wywlaszczanie,  WyTvla- 
szczenie,  -niä,  sn.  (Enteignen 
«.,  Snteignung  /..  ®Epropria= 
tion/. ;  —  gruut6w  ©runb-- 
einlöfung  /.,  ©tnnbablöfung. 

Wywloka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
abgcmergelteö  ^ferb. 

Wywlöcznik,  -a,  pl.  -i, 
sf  Myriophyllum  ($Baffer= 
pflanjenart). 


Wy  wn§trzac,  -trzam,  -trza- 
lem,  va.  imperf.;  Wywng- 
trzyc,  -trze,  -trzyJem,  va, 
perf.  auäroeiDen,  bte  ©eroeibe 
nugne^men;  au§  bem  3;nner= 
ftcn  ^crau§f)oIen,  l^erauöfaugen, 
auöfc^ütten;  —  sie,  vr.  fein 
Öerj  auffc^Iiefien,  fein  3nner= 
fteö  auftun ;  —  sie  komn 
jmnbm  bic  ©e^eimniffc  feinet 
|)eri(enä  annertrauen. 

Wywngtrzanie,  Wywng- 
trzenie,  -nia,  sn.  3luänjinben 
n.,  §eraugnel^men  n. ;  2luä= 
fc^ütten  n.;  —  sie  2luffd^tie= 
feen  n.  feineä  Qnnerften. 

Wywnioskowac,  -kuje, 
-walera,  va.  perf.  fd^Iie^en, 
einen  ©d^Iu^  jiel^en ;  —  z  czego 
au§  tiro.  fc|lie§en;  -walem 
z  jego  zachowania  sie,  Äe 
woli.  byc  sam  ic^  fd^lo^  auä 
feinem  Scne^men,  ba|  er  üor- 
jog,  allein  ju  fein. 

Wywnioskowanie,  -nia, 
sn.  ©cfiliefien  «.,  ©c^lu§foIge= 
runa  f. 

Wywodzenie,  Wywodziö, 
fte[)e  :  Wy  wiedzenie,  Wywie6e. 

Wywodziny,  -dzin,  plur. 
tant.  sn.  (erfter)  5^ird^gang  m. 
einer  'ffiö^nerin. 

Wywojowac,  -juje,  -wa- 
lem, va.  perf.  erfämpfen,  au§= 
fämpfen. 

Wywojowanie,  -nia,  sn. 
2luötämpten  n.,  @rlämpfen  n. 

"Wywolac,  -l'am,  -taJem, 
va.  perf. ;  Wywolywac,  -luje, 
-walem,  va.  imperf.  1)  au§ru= 
fen,  l&eraiiärufen,  leroorrufen; 
aufrufen  ;-laj  mi  go  na  chwilke 
rufe  if)n  für  einen  3tugenblid 
l^erauä;  —  kogo  do  czytania 
jmnbn  jum  Sefen  aufrufen; 
—  diichy  z  tamtego  swiata 
©cifteraugbemQenfeitä^erDor- 
rufen,  bcfd^roören;  nie  -luj 
wilkazla?u(rufenicf)t|ben  SCßolf 
auä  bem  SBalbe)  male  nid^t  ben 
Xeufcl  an  bie  äßanb;  2)  {)cr- 
Dorrufeit,  l^erbeirufen,  oeran= 
laffen,  cerurfad^en;  to  -lalo 
wojne,  ktöra  trwala  trzydziesci 
lat  biefe§  gab  ©runb  ju  einem 
Kriege,  ber  brei&ig  ^a.^xt  bau= 
ertc;  3)  befanntgeben,  auö= 
rufen,  cerrautbaren ;  4)  oer- 
bannen,  in  2lc^t  tun,  be^  San- 
beö  Dcrnieifen;  r»)  —  na  kogo 


Wywolanie 


543 


Wyzbrojenie 


auf  jmnbn  öffentlid^  fc^impfen, 
©(^impfrootte  gegen  imnbn  aus= 
ftoftcn. 

Wywolanie,  Wywolywa- 
nie,  -nia,  sn.  1)  ^^luöruftn  n., 
herausrufen  n.,  Slujrufen  n., 
i)en)orrufen  w.;  SSerurfa^en 
«. ;  2)  Sld^tertläiung  /.,  £an= 
beSoertuetiunfl  /'. 

Wywolaniec,  -nca,  pl. 
-ncy,  sm.  @eäc^tetc(t)  m.,  35er» 
n)iefenf(t)  m.,  ^etbanr\t<{x)  m. 

Wywolanka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf\  ©eäc^tete  /.,  SSernJteyenc  f. 

Wywolywacz,  -a,  •pl.  -e, 
sm.  Sluörufer  m. 

W3rwomitowac,  -tuje,  -wa- 
}em,  va.  perf.  augroetfen, 
erbredöen. 

Wywomitowanie,-nia,  sn. 
Sluäroerfen  «.,  (Srbrec^en  «. 

Wywoskowac,  -kuje,  -wa- 
lem,  m.  2?er/.  au^n)ict)fen,  ht-- 
roi^fen;  —  posadzke  ben 
gufiboben  rci^jen,  einlaffen. 

WyTPOskowanie,  -nia,  sn. 
SIuötDic^fen  n.,  SBerotc^fen  n. 

Wywozid,  Wywozenie, 
fifl)e :  Wy wiezc,  Wywiezienie. 

Wywod,  -odu,  fl.  -ody, 
sm.  1)  3lu§fül^riing  /.,  §in=» 
aus»,  ^erauSfül^ren  «. ;  -dy 
twoje  sa  nieslaszne  i  nikogo 
nie  przekonaja  beine  2tuSs 
fü^rungen  finö  unrid^tig  unb 
roetDcn  uiemanben  überjeu-- 
gen;  2)  Slblcitung  f.,  i»er= 
lettung  /.*,  —  rodu  (Stamm- 
baum m.\  3)  SBeroeiifü^rung 
/.,  SeroeiS  m. ;  —  siowny  münb= 
lic^e  ®r!Iärung,  Slugfage  j.\ 
4)  (etfter)  Siirc^engang  m.  einer 
SBödönerin. 

Wywöz,  -ozu,  fl.  -ozy,  sm. 
2lugfu{)r  /.,  2lbta!)ren  n.,  ©£= 
port  m. 

Wywozka,  -ki,  pl.  -ki,  6/. 
2lusful)r/.,  aibfu^r  f. ;  gtolIen= 
förberung  f. 

Wywracac,  -cam,  -caJem, 
I.  va.  imperf. ;  Wywrocic, 
-ce,  -cilem,  I.  va.  perf.  1)  ums 
rcerfen,  umftoften,  umftürjen; 
taki  jest  niezgrabny,  4e  gdzio 
tylko  sie  ruszy,  zawsze  cos 
-wröci  er  ift  fo  ungef(^idEt,  bafi 
er,  rool^tn  er  ftd^  auc^  rcenbet, 
ettü.  umroiift;  wiatr  drze- 
wo  -wrocil'  ber  SBtnb  roarf  ben 
©cum  um;   —    wszystko    do 


göry  nogami  aßeä  auf  bcn 
Äopf  [teilen,  baä  unlerfte  ju 
oberft  fef)ren  ;.2)  umfe^ren,  um= 
bre^en,  oerfefjten;  —  cos  ua 
bok  ettü.  auf  bte  ©eite  bref)en; 
—  czyje  slowa  jmnbä  SBorte 
Derbref)en;  —  wszystkie  sto- 
sunki  äße  3SctpItntffe  um= 
ftürjen;  3)  —  oczami  bie 
klugen  oerbre^en;  4)  —  ko- 
zioJki  S^urjelbäume  fc^lagen; 
II.  —  sie,  vr.  1)  umf allen; 
-eil  sie  na  miejscu  er  fiel  auT 
ber  Stelle  um;  2)  fid^  um= 
breiten,  umle^rcn. 

Wywracanie,  Wywroce- 
nie,  -nia,  sn.  Umörel)en  »., 
Umfallen  n.,  Umftofeen  n, 
Umroerfen  «.,  Umftürjen  n.\ 
Umfturj  m. :  —  wszystkich 
stosunkow  C)(r  Umfturj  aller 
SSerpltniffe. 

Wywrot,  Wywrot,  -oiu, 
pl.  -oty,  sm.  i)  Umroerfen 
n.,  Umftürjen  «.,  Umfturj 
m. ;  2)  Umfel)ren  «.,  Um= 
bre^en  n.,  Umgefe^rte(S); 
ubrac  cos  na  —  etro.  t)er= 
fel)rt  anstellen;  wszystko 
robic  na  —  alleS  t)erfel)rt 
anfteüen;  3)  Sturj  w.,  Äarreu 
wj.,  ©turj^unt  w.,  Sc^anj» 
farren  w.,  SBtpproagen  m.; 
4)  -oty  pl.  umgeflürjte  (frtfc^ 
geäderte)  ^cfer. 

Wsrwrotka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.    (Dichoptera)   S)oppeltIap= 

pe  f- 

Wywrotnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  3Serfet)rt^eit  /. 

Wywrotny,  adi. ;  Wy- 
wrotnie,  adv.  leicbt  Vimi\\= 
roerfen,  um[tür3en,unbeftänbtfl, 
roadfelig;  lobtl;  uneben;  droga 
-na  ein  Sffieg,  ouf  bem  man 
leidit  umroerfen  fann. 

Wywrozenie,  -nia,  sn. 
^^rop^ejcien  n.,  SßeiSfagen  n. ; 
SBeiSfagung  /. 

Wywrözyc,  -ze,  -zylem, 
va.  perf.  prophezeien,  roeiS= 
fagen,  mit  prop^ettfc^em  ©eift 
Dorfierfagen. 

Wywrze6,  Wywrzenie, 
fietje  :    Wywierac,  Wywarcie. 

Wywrzedzieö,  -dzieje, 
-dzialem,  vn.  perf.  mit 
©c^roären  überfc^üttet  roerben. 

Wywrzeszczec,  -cze, 


-czalem,  va.  perf.  auS» 
fdjreien;  —  sie,  vr.  fic^  mübe 
fc^rcien. 

Wywrzeszczenie,  -nia, 
sn.  2iu§fit)reien  n. 

Wywyzszac,  -szam,  -sza- 
lem,  I.  va,  imperf.\  Wy- 
wyzszyc,  -sze,  -szyfem,  I. 
va.  perf.  1)  erl)ö^en,  €rf)eben, 
\^ii\)ix  machen,  ^ö^cr  beförbern; 

—  inur  bie   ÜJJauer   erl)ööen; 

—  kogo  nad  wszystkich 
imnbn  über  alle  ergeben; 
2)  lobpreifen;  II.  —  sie,t>r.  fid^ 
erböten,  fic^  ergeben;  teo 
ktöry  sie  -sza,  ponizon  bedzie, 
a  wszeiki  ponizajacy  sie  -szod 
bedzie  roer  fic^  felbft  er^ö^t, 
ber  roirb  erniebrigt,  unb  roer 
fid^  felbft  erniebrigt,  roirb  er= 
i)öi)t  roerben. 

Wywyzszanie,  Wjrwyz- 
I  szenie,  -nia,  sn.  1)  ®rl^ö^en 
j  Zt.,  (Sr^eben  n. ;  —  toku 
I  zewnetrznego  w  iukach  @e= 
j  leiäüberp^ung  /.,  Sr^ö^ung 
j  be§  äußeren  ©döienenftrangeä; 
•  2)  c^emif(^e  Sublimation  /. 
I  Wywzajemniacsifj-niam, 
I -niatero,  vr.  imperf.\  Wy- 
I  wzajemnic  sig ,  -nie,  -niiem, 

vr.  perf.  oergelten,  entgelten; 

©letc^eä  mit  ©leiere m  bejo^lcn ; 

—  sie  nailosci^  za  milosc 
Siebe    mit    Siebe    vergelten; 

—  sie  dobrem  za  zfe  S3öfeö 
mit  ®utcm  tergelten. 

Wywzajemnianie  si§, 
Wywzajemnienie  sig,  -nia, 
sn.  Sergelten  «.,  Ssfrgeltung  f. 

Wyz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
^aufetififd)  m.,  ©tör  m. 

Wyzabijac,  -jam,  -jalem, 
va.  perf.  auömorben. 

Wyzabijanie,  -nia,  sn. 
9lu§morben  n. 

Wyzbierac,  -ram,  -ratem, 
va.  perf.  auöfommeln,  aus« 
lefen,  aUeS  auffammeln;  — 
wszystkiegrzyby  aQe  Sc^roäm^ 
me  auffammeln ;  —  kamyki 
z  drogi  alle  ©teine  oom 
3ßege  ouffommeln. 

Wyzbieranie,  -nia,  sn. 
aiuflefen  n.,  Sluslefen  n., 
2lufiammeln  n. 

Wyzbroiö,  -je,  -Hem,  va. 
perf.  entroaffnen. 

Wyzbrojenie,  -nia,  sn. 
©ntrcaffnen  n. 


Wyzbytkowac 


544 


Wyzwalad 


Wyzbytkowac  sig,  -kuje, 
-walem,  vr.  perf.  genug  ge= 
fcf)ä!ert  unb  Soc^etten  getrte» 
ben  f)aben. 

Wyzdradzad,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  imperf.;  Wyzdra- 
dzic,  -dze,  -dziiem,  va.  perf. 
aUe  oetralen;  elro.  i)urd|  Sift, 
SSerrat  abfdöroinbcln. 

Wyzdrowiö,  -wie,  -wUem, 
va.  perf.  gefunb  ma^en. 

Wyzdrowiec,  -wieje,  -wia- 
lem,  vn.  perf.  gefunb  rcerben, 
genefen. 

Wyzdrowienie,  -nia,  sn, 
©enefung  /. 

Wyzdrowiny,  -win,  plur. 
tant.  sn.  Dtefonüateöjenj  f. 

Wyzdychac,  -cham,  -cha- 
tem,  vn.  perf.  auöfletben, 
auefrepieren. 

Wyzdychanie,  -uia,  sn. 
3tu§iterben  n.,  2lu9frepteren  n. 

Wyzew,  -zwu,  pl.  -zwy, 
sm.  ^erauöforberung  /. 

Wyziarniö,  -uie,  -nilem, 
va.  perf.  auäförnen. 

Wyzieraö,  Wyzieranie, 
fieEie  :  Wyjrzec,  Wyjrzenie. 

Wyziew,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Sluäbünftung  f.,  2)unft  m.\ 
zgnile,  üiezdrowe  -wy  foule, 
ungcfunbe  Sluäbünftungen ; 
-y  zapalne  fc^lagcnbc  äßetter. 

Wyziewac,  -wam,  -watem, 
va.  imperf. ;  Wyzion^ß,  -ne, 
-nalem,  va.  perf.  auöDünften, 
aufatmen,  aus^aud^en,  au§- 
jpeieit,  auöroerfen;  —  nie- 
zdrowe  mgly  ungefuitbe  Stebel 
augbünften ;  —  ogieii  geuet 
auäjpeien;  —  ducha  ben 
0eift  auö^aucben. 

Wyziewanie,  -nia ;  Wyzio- 
nifcie,  -cia,  sn.  2tuäbünften  «., 
aiuöatmen  n.,   2lu6l)auc^en  n. 

Wyziewny,  adi.  2luäbün= 
ftunqs;. 

Wyzigbiac,  -biam,  -biaiem, 
va.  imperf. ;  Wyzigbic,  -bie, 
-bilem,  va.  perf.  auö£üf)[en, 
erlalten  moc^en ;  nie  dla  niego 
w  mem  sercu  czucia  nie 
-bi  niditö  roirb  baS  @efüf)l 
für  '\i)n  in  meinem  ^erjen  er- 
falten  macfien. 

Wyzifbianie,  Wyzigbie- 
nie,  -nia,  sn.  (Scfalten  «., 
2tu5fü!jlen  n. 

Wyzigbn%6,    -ne,    -n^fem, 


vn.  perf.  ganj  Iü^[  rcecben, 
au6tut)(en. 

Wyzimowac,  -muje,  -wa- 
iem,  vn.  perf.  auä=,  über= 
lüintern. 

Wyzimowanie,  -nia,  sm. 
2luä-,  Übetrointetn  n. 

Wyzina,  -ny,  pl.  -ny,  sm. 
§iiu(enfIeif(S  n. 

Wyzlacaö,  -cam,  -calem, 
va.  imperf.;  Wyzlocic,  -ce, 
-cilem,  va.  perf.  »eraolticn. 

Wyzlacanie,  Wyzloce- 
nie,  -nia,  sn.  SSergotbcn  «., 
33eraolbung  /. 

Wyznaczac,  -czam,  -iza- 
lem,  va.  imperf. ;  Wyzna- 
czyc,  -cze,  -czylem,  va.  perf. 

1 )  bejeic^nen;  anjeid^nen ;  anbeu- 
ten,  OOrfteHen ;  —  monogramem 
chusteczki  bie  SJionogramme 
in  bie  Sajc^entüc^er  einftidm ; 

2)  beftimmen,  augfegen;  —  ko- 
mus  zakres  dziatania  jmnbm 
ben  3Birtungäfreiö  bcflimmcn; 
—  komu  pensye  miesieczua 
jmnbjn  ein  3)ionatgge^alt  auä= 
feften ;  —  kogo  na  urzad 
jmnbn  gu  einem  Stinte  be= 
ftimmen;  3)  anberaumen,  an- 
fc|en;  —  komu  termin  jmnbm 
bie  ?^rtft  anberaumen. 

Wyznaczanie,  Wyzna- 
czenie,  -nia,  sn.  Sei^etcbnen 
n.,  2lnbeuten  n.,  SorfteHen  n. ; 
SJeftimmen  n.,  Sluäfe^en  n.; 
ainbetaumen  «.,  2luäfe^ea  n. ; 

—  drogi   3toutent)orfci)rift   f. 
Wyznad,    -znaje,    -znalem, 

va.perf.;  Wyznawaö, -znaje, 
-waiem,  va.  imperj.  betennen, 
geftefien;  —  swoje  bfedy 
leine  geiler  belennen;  oskar- 
zony  -zaal  wszystko  ber 
9lngef tagte  l^at  aQei  geftanben; 

—  komu  milosc  jmnbm  feine 
Siebe  geftej^en;  musze  — 
otwarcie,  4e  jego  zachowanie 
niepokoi  mnie  id^  mu^  offen 
gefielen,  ba^  fein  SBene^men 
mic^  beunrui^igt;  —  zasady 
swojej  wiary  bie  ©runbfä^e 
feineä     ©laubenä     belennen; 

—  leligie  katolicka  fid)  jum 
latBotifd^en  ©tauben  be!ennen. 

Wyznamionowad,  -nuje, 
-walem,  va.  perf.  burc^  ^txi^iW 
auäbrüöen,  anbeuten. 

Wyznanie,  Wyznawanie, 
-nia,    sn.    Söefennen    n.,   ®e= 


ftel^en  n.;  SJefenntniö  n.,  ®e- 
flänbniö  n.;  —  (wiary)  ®[aus 
benäbelenntniä  n.,  Äonfeffion 
/.,  ©taube  m.\  -nia  mojze- 
szowego  mofaifd^en  ©taubeng ; 
uczyniJ  mi  — ,  ktore  jednak 
zatai<5  mu8ze  er  t)at  mir  ein 
©eftänbniä  gema(it,  baä  id^ 
aber  für  mict)  beljalten  mufe. 

Wyznawca,  -cy,  pl.  -cy, 
sf.  Selenner  m. 

Wyzobac,  -bie,  -balem. 
va.  perf.  auf f (^nabeln,  mit 
betn  (ät^'nabet  ^erausfreffen. 

Wyzoliö,  -le,  -lilem,  va. 
perf.  auslaugen,  in  ber  Sauge 
fieben. 

Wyzucie,  Wyzuwanie, 
-nia,  sn.  1)  2tuöjie|en  n.  ber 
©c^u^e  oba  (Stiefel;  2)  S3e. 
rauben  «. ;  —  z  czego 
SRangel  m.  an  etro.;  —  wozu 
aiuäbinben  n.    eincG  3Bagen§. 

Wyzuc,  -je,  -tem,  I.  va. 
imperf. ;  Wyzuwac,  -wam, 
-waiera,  I.  va.  perf.  1)  0U§= 
jieben;  —  buciki  i  poüczochy 
©c^uE)e  unb  ©trumpfe  ablegen ; 
2)  berauben,  entblöfien;  — 
kogos  z  majatku  jmnbn  bes 
SJermögenä  berauben;  -zuty 
z  wszelkiego  uczucia  wstydu 
jeöeä  ©c^amgefü^teä  bar;  II. 

—  sie,  vr.  fic^  entblößen,  ftc^ 
enttebigen ;  —  sie  z  czego 
einer  Sac^e  entfagen;  —  sie 
z  nadziei  bie  ^offnung  ouf= 
geben. 

Wyzwaö,  -we,  -walem,  va. 
perf. ;  Wyzywac,  -wam,  -wa- 
iem,  va.  imperf.  1)  f orbern, 
^erauöf orbern;  —  (na  po- 
jedynek)  (jutn  Si^eifampf) 
forDcrn;  -wam  cie  uroczyscie 
i^   forbere  bid)  feierlich  auf; 

2)  fd&impfen,  t)cruntermad^en ; 

3)  —  sie,  vr.  einanber  be= 
f^impfen;  ^crauöforbern. 

Wyzwalac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf. ;  Wyzwoliö,  -le, 
-litem,  va.  perf.  1)  befreien; 

—  kogo  z  niewoli  jmnbn 
aug  ber  ©efangenfc^aft  be= 
freien;  —  kogo  z  wiezow 
jmnbn  aug  ben  33anben  be» 
freien;  2)  freitaffen,  freifpre« 
d&en;  —  uiewolnika  einem 
©llaoen  bie  greil^eit  fc^enfen; 

—  terminatora  (na  czela- 
dpika)   einen   Sel^rling    frei= 


Wyzwalanie 


545 


Wyzolknigcie 


fpred^en;  3)  —  linke  bag  | 
I)ängen  gebliebene  StedEfeil  i 
losloffen.  I 

Wyzwalanie,  Wyzwole- 
nie,  -nia,  sn.  greilofjen  «., 
greifprec^en  n.,  grei[prec^ung 
f.,  33efreien  n;  Befreiung  f. 

Wyzwanie,  Wyzywanie, 
-nia,  sn.  1)  ^erauäforberung 
/.,  gorberung  /.,  |»eraug= 
fotbern  n.,  gorbern  n. ;  2) 
Sefd^impfen  «.,  §erunter= 
tnacften  «. 

Wyzwoleniec,  -nca,  pl. 
-ncy,  sm.  freigefproc^cner,  frei» 
geladener  SHaoe,  5reigelaf= 
|ene(r)  m.,  jyreigefprü^ene(r)  m. 

Wyzwolenka,  -ki,  pl,  -ki, 
sf.  fceigetaffene  ©ffaoin,  gcei= 
•getaffene  /. 

Wyzwoliciel,  -a,  pl.  -e; 
Wyzwalacz,  -a,  pl.  -e,  S7n. 
^Befreier  m.,  greilaffer  m., 
greifprec^er  m. 

Wyzwoliny,  -lin,  phu: 
tunt.  sn.,  Befreiung  /.,  grei= 
laffung  /.,  greifptec^ung  /. 

Wyzwolony,  adi.  frei, 
freigefaff en ;  -ne  sztuki  freie 
fünfte. 

Wyzysk,  -u,  pl.  -i,  sm. 
Sluflbeuterei  /.,  Sluönü^en  n. ; 
Ausbeutung  /.,  aiuönü^ung  /. 

Wyzyskac,  -kam,  -kaJem, 
va.  per/. ;  Wyzyskiwac, 
-kuje,  -waJem,  va.  imperf. 
augnü|en,  ausbeuten;  —  czy- 
ja  nieswiadomosc  prawa  ftc^ 
jinnbä  Sted^täunfenntniö  ju 
nu|e  machen;  umial  —  sy- 
taacye  er  Decftanb,  bic  Sage 
auäjunü^en;  —  sity  robocze 
bie  2ltbeitäfräfte  ausbeuten. 

Wyzyskanie,  Wyzyski- 
wanie,  -nia,  sn.  Sluänüfeen 
n..  2tu§beuten  n. 

Wyzyskiwacz,  -a,  pl.  -e, 
em.  Stuäbeuter  m. 

Wyzywacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
feerauSforberer  m.-.  2lufn)ieg= 
ler  m. 

Wyzywalny,  adi.  ^erau§= 
forbernb. 

Wyz,  -u,  pl.  -e,  sm. ;  Wy- 
za,  -Äy,  pl.  -±e,  sf.  p^e  f.] 
QJipfel  m. 

Wyzalenie,  Wyzalowa- 
nie,  -nia,  sn.  klagen  n.,  33e= 
jammern  n. 


Wyzalic,  -le,  -lilem;  Wy- 
zalowac,  -tuje,  -waJem,  va. 
perf.    bejammern,    bebauetn ; 

—  sie,  vr.  fic^  ausjammern. 
Wyzar,    -u,   pl.     -y,    sm. 

burd^  ©cbbranb  ausgebrannte 
fumpfige  ©teKe  im  Söalbe,  an 
bcr  fidö  SBaffer  fammelt. 

Wyzarzenie,  -nia,  sn. 
2lu§qlü^en  «.,  2luSbrennen  n. 

Wyzarzyc,  -rze,  -rzylem, 
ca.  perf.  auSglü^en,  auS= 
brennen. 

Wyz^c,  -Äme,  -ialem,  va. 
perf.:,  Wyzymac,  -mam,  -ma- 
lern, va.  imperf.  auäroinben, 
auSbrücfen,  auSprcffen;  auS» 
feltetn. 

Wyzac,  -zn§,  -intern,  va. 
perf.\  Wyzynac,  -nam,  -na- 
iem,  va.  imperf.  auSmäl^en. 

Wyz^dlenie,  -nia,  «w.,  @nt' 
ftac^etn  n.,  ©ntfernung  /.  bei 
©tacf)eIS. 

Wyzadlic,  -die,  -dlilem, 
va.  perf.  entfta^etn,  bei 
StadlelS  betauben;  entlräften; 

—  sie,  vr.  fein  ®iftDerfpri|en. 
Wyzebrac,  -bram,  -bralem ; 

Wyzebrzec,  -brze,  brzalem, 
va.  perf.  erbetteln,  bettetnb 
erffelöen. 

Wyzebranie,  Wyzebrze- 
nie,  -nia,  sn.  ©rbetteln  n. 

Wyzedz,  -ge,  -glem;  Wy- 
zegn%6,  -gne,  -gnaiem,  va. 
perf.-^  WyÄegac,  -gam,  -ga- 
lem.  va.  imperf.  ausbrennen. 

Wyzeganie,  -nia,  sn.  2luS= 
brennen  n. 

Wyzeglowac,  -gluje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  auS=,  abfegein. 

Wyzeglowanie,  -nia,  sn. 
5UiS=,  Slbfegeln  n. 

Wyzej,  ado.  comp,  öon 
Wysoko  l)c^er,  roeiter  oben. 

Wyzel,  -Äla,  pl.  -zly,  sm. ; 
dim.  Wyzelek,  -Ika,  pl.  -Jki, 
sm.  ©pür^unb  m.,  ©uü^=, 
§üöner=,  Sorftel^ljunb  m. 

Wyzieracz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
2tuSfreffer  tn.,  unnü^er  58rot= 
freffer;  Schlemmer  w.,  ©c^ma= 
ro^fr  m. 

Wyzerac,  -ram,  -ratem, 
va.  imperf. \  Wyzrec,  -4re, 
-iarlem,  va.  perf.  auSfteffen, 
roegfteffcn ;  —  sie,  vr.  )c^lem= 
men ;  ein  ^arafttenbafein  fü^= 
ren. 


Wyieranie,  -nia;  Wyzar- 
cie,  -cia,  sn.  2tuSfreffen  «., 
SBegfreffen  n. ;  —  sie,  (Sd^[em= 
men  n.,  ©c^maro|en  n. 

Wyzerka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©c^maro^en  «.,  SßöCerei  /., 
greffevei  f. ;  chodzic  na  -ki 
fc^maro^en  ge^en. 

Wyzfcie,  -cia;  Wyzyna- 
nie,  -nia,  s«.  2tuS=,  äßeg= 
mätien  n. 

Wyzgac,  -gam,  -gaiem,  va. 
perf.  IjetauSftec^en,  l^erauS= 
jagen. 

Wyzlg,  -cia,  pl.  -U;  Wy- 

zl^tko,    -ka,    pl.     -ka,     sm. 

^sunaeis) «.  eines  ©pürfiunbeS. 

}      Wyzli,  adi.  Sorftc^^unbS". 

1      Wytlica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. ; 

dim.    Wyzliczka,     -ki,    pl. 

-ki,     sf.     SJorfte^^ünbin     /., 

I  ©pürl^ünbin  /. 

Wyzlin,  -u,  pl.  -y,  sm. 
(Äutirrhinum)  Söroenmaul  n., 
Seinfraut  n. 

Wyzlina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
1)  auSgefleifc^te  ©döof^wj« 
eines  SEiereS ;  2)  §unbefopf  m. 

Wyzlabiacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
®runD=,  gugen=,  5Rut^obct  m. 

Wyzlabiak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
2luSrei6er  r«.,  Steiba^Ie  /. 

Wyzlobia6,  -biam,  -bialera, 
va.  imperf. ;  Wyzlobic,  -bie. 
-bilem,    va.   perf.  ouS^ö^ien. 

Wyzlobianie,  Wyzlobie- 
nie,  -nia,  sn.  2i[u£[}ö^ten  n. ; 
2lu9^obtung  /. 

Wyzlopac,  -pie,  -pateni. 
va.  perf.  auSfd^Iampcrn,  auä» 
faufen,  auflecfen  (roie  ein^unb). 

Wyzlopanie,  -nia,  sn.  2luS= 
f(§Iampern  n.,  2luSfaufen  n. 

Wyzni,  -nia,  -nie,  adi. 
ober=,  Dber=. 

Wyznia,  -ni,  pl.  -nie,  */. 
Dbetteit  m.  beS  ©tromeS, 
(©trom«)  Oberlauf  m. 

Wyznik.  -a,  sm.  D6er  m. 
(im  Äartenjpiep. 

Wyzölcenie,  -nia,  sn.  (Seib^ 
machen  n.,  ©etbfärben. 

Wyzolciö,  -ce,  -cilem,  rar. 
perf.  ganj  gelb  mad^en,  gelb 
färben. 

Wyzölcieö,-  cieje,  -ciaJIem ; 
Wyz61knac,-kne,-knalem,t;n . 
perf.    gelb  roerben,  oergilben. 

Wyiolknifcie,  -cia,  sn. 
©elbroerben  «.,   SSergilben  n. 


Slownik  poUko-niemiecki. 


Wyzipin 


546 


Wzbraniaö 


Wyzpin,  -u,  sing,  tant 
(Cucubalus)flimmcnber  Selben. 

'Wyä!szos6,  -sei,  pl.  -kc'i, 
sf.  U6erlegen[)eit  /.,  Über» 
gcroid^t  «.,  §öBere(ö)  n.,  SBor» 
rang  m.,  DBer^anb  f. ;  —  umy- 
slowa    geifttge  Übetlegenl^eit; 

—  miejsca  bte  %ö\)txt  Sage 
eine§  Drte§;  miec  —  nad 
kims  imnbm  überlegen  fein. 

Wyzszy,  adj.  comp,  oon 
Wysoki  t)ö^er. 

Wyzucie,  -cia;  Wyzuwa- 
nie,  -nia,  sn.  2lu§Tauen  n. 

Wyzu6,  -4nje,  -iulem,  va. 
perf. ;  Wyzuwac,  -wam,  -wa- 
iem,  va.  imperf.  auäfauen, 
lauenb  au§fougcn. 

WyÄwirowac,  -ruje,  -wa- 
bern, va.  perf.  d)auffieren,  mit 
Äie§  (©d^otter)  auäroerfen,  Bc- 
betfcn,  befd^oltern. 

Wyzwirowanie,  -nia,  sn. 
©fiauffieren  n.,  ß^auffteiung 
/.,  Sluöroerfen  n.  mit  ^ic§, 
iBefd^ottern  n. 

Wyzyca,  -ey,  p?.  -ce,  sf. 
Terminalia  ('^ftanje). 

Wyzycie,  -cia;  Wyzywa- 
nie,  -nia,  sn.  1)  Verbrauchen 
«.,  aiuäloften  n. ;  2)  2lu§leben 
«.,  S)iircbleben  n. 

Wyzyö,  -je,  -Jem,  I.  va. 
perf.'.,  Wyzywac,  -wam,  -wa- 
lem,  I.  va.  imperf.  1)  oer«^ 
braud^en,  auöloften ;  —  tabake 
bcn  %aba.l  auöfd^niipfen;  2) 
jubringen,  butd)Ieben,  erleben, 
erbulben,  jubringen,  auäfte^en; 
wiele  nieüzczeöc  —  oiel  Un« 
glüd  erbulbcn;  II.  vn.  auö= 
fommen,  fein  Sluöfommen 
[)aben,  au§reiclBen;  z  tego  — 
nie  möge  ic^  fann  bamit  nid;t 
au§!ommen. 

WyÄygin,  -u,  jjI.  -y,  sm. 
(Anagyris)  ©tinf=,  ©teinbol^- 
nenbaum  m. 

Wyzylowac,  -Inje,  -walem, 
va.  perf.  auääbern,  auörippen ; 

—  kogo  jmnbm  ben  legten 
^Blutstropfen  abjapfen,  jmnbu 
bi^  auf§  33Uit  ouofaugen. 

Wyiylowanie,  -nia,  sn. 
3lu§äDcrn  «.,  9Iu§rippen  n. 

WyÄyna,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
^oc^ebenc  /".;  Jßöfe  /.,  3ln- 
^öbe  /. 

Wyzynki,  -nek,  plur.  tant. 
sn.  ©(^nitterfeft  n.,  ©tntefeft  n. 


Wyzywiac,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imperf.;  Wyzywic, 
-wie,  -wilem,  va.  perf.  tx= 
näl)ren,  ert)alten,  unterhalten ; 

—  sie,  IT.  fein  SluSlommen 
finbcn. 

Wyzywianie,  Wyzywie- 
nie,  -nia,  sn.  ®tnät)rfn  n., 
Unterf)alt  m. 

Wyzywiciel,  -a,  pl.  -e, 
sm.  ©rnä^rer  m. 

Wyzywicielka,  -k\,pl.  -ki, 
sf.  ©majorer in  /. 

Wzacien,  -nia,  pl.  -nie, 
sm.  Sciophila  (^nfettenart). 

Wzad,  adv.  rüiroärtS,  im 
SRütfen,  hinter  fic^;  nac^  rüdt» 
n)ärt§,  l^interrt)ärt§;l^intenübcr. 

Wzajem,Wzajemnie,  adv. 
gcgenfetlig,  roed^felfeitig;  ko- 
chajcie  sie  -mnie  liebt  CUd^ 
gegenfeitig;  kochac  i  byc  — 
kochanym  lieben  unb  raieber 
geliebt  roerben;  odwiedzac  sie 

—  fid^  gegenfeitig  befugen; 
zycze  ci  wszystkiego  dobrego ! 
na  — !  id^  roünfdöe  bir  aEeä 
©Ute!  ©leic^faas! 

Wzajemnic  sig,  -mnie, 
-mnitem,  vr.  perj.  ©teid^eö 
mit  ©leid^em  nergelten. 

Wzajemnosö,  -äci,  pl.  -sei, 
sf.  SBe^felfettigfeit  /.,  ®egen= 
feitigfeit  /. ;  ©rroiberung  /.; 
to  polega  na  -sei  baä  becuf)t 
auf  ®egenfcitig!eit ;  —  przy- 
jazni  gegenfeitigc  ^'^eunb» 
fd^oft;  kochac  bez  -sei  lieben 
ol^ne  (Segenliebe. 

Wzajemny,  adi.  gegenfei»- 
Hg,  roec^felfeitig,  beiberfeitig, 
crroibernb. 

Wzamian,  adv.  in  S^aufd^, 
anftatt;  im  2'aufc^n)cge. 

Wzaran,  adv.  frü^  mor-= 
gen§. 

Wzaspol,  adv.  miteinanber, 
gemeinfc^aftlic^. 

Wzbaczaö,  -czam,  -ezalem, 
va.  imperf.;  Wzbaczyc, 
-eze,  -czyl'em,  va.  perf.  mieöer 
erinnern,  in§  2lnbenfen  rufen. 

Wzbaczanie,  Wzbacze- 
nie,  -nia,  sn.  SBiebererin= 
nern  n. 

Wzbicie,  -cia ;  Wzbijanie, 
-nia,  sn.  §inauffcf)Iagcn  n.,  ^'uu 
aufl^cben  n. ;  —  sie  ©mpor- 
fc^ratngen  w.,  ^od^flug  tw.  ;  -sie 
mysll  ^öf)cnflug  ber  ©ebanlen. 


Wzbic,  -je,  -lern,  I.  va. 
perf. ;  Wzbijad,  -jani,  -jalem, 

I.  va.  imperf.  ^tnauff(|Iagen, 
in  bie  $ö^e  ^cben;  —  kogo 
w  dume  j|mnbn  ftol^  machen  f 

II.  —  sie,  vr.  1)  fid^  empor» 
lieben,  emporfliegen,  ftc^  em» 
porf Urningen;  orzel  wzbil  sie 
pod  ehmury  bec  2lblcr  flog 
ju  ben  SBolfen  empor;  na 
sztucznych  skrzydl'ach  wzbil 
sie  nad  obloki  auf  liinftlic^en 
^Uigeln  f(|rcang  er  fic^  über 
bie  SBolfen  empor;  przez 
swoje  zastugi  wzbit  sie  do  naj- 
wyszych  godnosci  burc^  feine 
l^erbienfle  fd&roang  er  ftc^  ju 
ben  ^öd^ften  Sßürben  empor; 
2)  auffeftieBen,   emporfc^iefien. 

Wzbiedz,  -ge,  -giem,  vn. 
perf.;  Wzbiegaö,  -gam,  -ga- 
lem,  vn.  imperf.  f)inauflaufen, 
in  bie  öö^e  laufen, 

Wzbieganie,  -nia;  Wzbie- 
gni§cie,  -cia,  sn.,  §inouflau= 
fen  n. 

Wzbierac,  Wzbieranie, 
fiebc:    Wezbrac,    Wezbranie. 

Wzbiesi6,  -sze,  -sHem,  va. 
perf.  toU  unb  rafenb  madien; 
-sie,  vr.  toQ,  rafenb  merben. 

Wzbiör,  -oru,  pl.  -ory, 
sm.  Sßafferflut  /.,  SBac^fen  n., 
©feigen  n.  be§  aOBafferö. 

Wzbogacaö,  -cam.  -ealem, 
va.  imperf. ;  Wzbogaciö,  -ce, 
-cilem,  va.  perf.  t)erei(^ern, 
reid^,  rooJ^l^abenö  mad^en;  — 
sie,  rr.  fidEi  bereid^ern ;  miasto 
to  -cilo  sie  handlem  i  prze- 
myslem  biefe  ©tabt  l^at  fid^ 
burc^  $anbel  unb  ^nbuftric 
bereicbert. 

Wzbogacanie,  Wzboga- 
cenie,  -nia,  sn.  'ijereicfiern  n., 
Söereicberung  /. 

Wzbogacieö,  -cieje,  -eia- 
lem,    vn.  perf.    reid^  werben. 

Wzbo^c,  -de,  -dfem,  va. 
perf.  mit  ben  Römern  (in  bie 
$öbe)  fto^en. 

Wzbraniac,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  imperf. \  Wzbronid, 
-nie,  -nilem,  va.  perf.  oer- 
roe^ren,  nerbicten;  wstep  ob- 
cym  -niony  ^^^remben  ift  ber 
(Eintritt  üerboten;  —  sie,  vr. 
fic^  roeigern ;  —  sie  cos  zrobic 
flc^  roeigern,  elro.  ju  tun; 
-nial    sie    przyjac     pieniadze 


Wzbranianie 


Hl 


Wzemkn^c 


er  roetgerte  fi^  @elb  anju= 
nehmen. 

Wzbranianie,  Wzbronie- 
nie,  -nia,  S7i.  SSerbicten  n., 
SJerroel^ren  n. ;  — sie  Söctgern  n., 
SDSetgerung  /. 

Wzbudowac,  -duje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  in  Sie  ipö§c 
tauen;  aufbauen,  aufrid^ten. 

Wzbudzac,  -dzam,  -dza- 
iem,  va.  imperf.\  Wzbudzic, 
-dze,  -dziiem,  va.  perf.  et» 
iDerfen,  erregen;  aufregen,  ent= 
fad^en;  postepek  ten  tylko  w 
kazdym  wstret  —  musi  btefe 
%Oii  ntufi  in  jebermann  nur 
SDSiberroiHen  erregen;  —  w 
kim  zazdroöc  bei  jmnbm 
©iferfud^t  errcedfen;  -dzilo  to 
ogolna  wesoloäc  baä  erregte 
attgemeine  §eiterfeit;  —  w 
kims  chec  do  czego6  Bei 
imnbm  Suft  ju  etro.  erregen; 
-dzil  we  mnie  miioic  oj- 
czyzny  er  erroedte  in  mir 
bie  SaterlanbäHebe;  to  -dza 
we  mnie  bojazii  \i<x^  f^Ö^t 
mir  jjurd^t  ein. 

Wzbudzanie,  Wzbudze- 
nie,  -nia,  sn.  ®rn)edten  m., 
(grregen  «.,  Sluf regen  n., 
®ntfad^en  «.;  —  prada  ^n- 
buftion  /.   (eincä    ©trome§); 

—  sie  ©rrcad^en. 
Wzbujac    sif,    -jam,    -ja- 

lem,  vr.  perf.  fi^  ü+)pig 
emporfc^roingen,  üppig  ge= 
beiden. 

Wzburzac,  -rzam,  -rzalem, 
va.  imperf.]  Wzburzyc,  -rze, 
-rzylem,  va.  perf.  aufregen, 
empören,  in  Slufregung,  ©m= 
pörung,  SBallung  bringen;  — 
krew  baä  Stut  in  SBaHung 
bringen;  -rzone  morze  bc= 
rocgteä  SJleer;  to  -rzylo  umy- 
sjy  baä  erregte  bie  ©emüter; 

—  wino  ben  Sßein  in  ®ä- 
rung  bringen;  —  sie,  vr. 
fid^  aufregen,  in  SOBaUung, 
@ärung  geraten. 

Wzburzanie,  Wzburze- 
nie,  -nia,  sn.  ©mpören  «., 
2lufregen  «.,  SBaUung  /., 
©ärung  /.,  Slufregung  /., 
2lufruF)r  m. ;  —  sie  SlufroaUen 
n.,  ©tregen  n.,  (Impören  n. 

Wzdac,  -je,  -lern,  va.  perf. ; 
Wzd9,wac,  -je,  -walem,  va. 
imperf.  einen   anberen  über= 


tragen,  übergeben ;  —  chwale 
£ob  joüen;  —  kogo  jmnbn 
in  contumaciam   oerurteiten. 

Wzdanie,  Wzdawanie, 
-nia,  an.  jRontumajierung  /. 

Wzdg,d,  -dme,  -dalem,  va, 
perf. ;  Wzdymac,  -mam, 
-malem,  va.  imperf.  auf= 
bläl^en,  aufbtafen,  auff^mellen ; 

—  policzki  bie  SöadEen  auf= 
blafen;  —  brzuch  ben  Saud) 
auf b[ä|en ;  —  iagle  bie  ©egel 
fd^roeHen ;  —  sie,  vr.  fid^ 
aufbraten,  f;d^  aufbtafen;  an= 
f(^n)eüen. 

Wzdejmowa6,  -muje,  -wa- 
l'em,  va.  imperf.;  Wzdj^d, 
-dejme,  -jalem,  va.  perf.  in 
bie  ^ö^e  lieben,  abt)eben,  n)eg= 
tieben;  —  kogo  einen  im 
Snuerften  ergreifen,  burd^» 
brinqen. 

Wzdejmowanie,  -nia ; 
Wzdjfcie,  -cia,  sn.  3lb=, 
3EBegl)eben  n. 

Wzdgcie,  -cia;  Wzdyma- 
nie,  -nia,  sn.  1)  33lät)en  n., 
2tnfc^n)eIIen  n.,  2lnblafen  «., 
«räöung/. ;  2)  SBIafe/.  im®ufe. 

Wzdftek,  -tka,  pl.  -tki, 
sm.  Mietyris  (Ärabbenuntfr= 
gattung). 

Wzdftka,  -tki,  pl.  -tki, 
sf.  1)  Cyrtus  (^nfeftenart); 
2)  Nicandra  (^flaujenart). 

Wzd§tos6,  -SCI,  sing.  tant. 
sf.  aiufgeblafeni^eit  n.;  2luf= 
geblä^tc(ä)  n. 

Wzdlaz,  adv.  löngg,  ber 
Sänge   nac| ;   ma  trzy  metry 

—  a  dwa  wszerz  e§  ^ot  brei 
2Jleter  in  ber  Sänge  unb  jroei 
in  ber  breite. 

Wzdluiac,  -Äam,  -zalem, 
va.  imperf.;  Wzdluzyc,  -äe, 
-zylem,  va.  perf.  oerlöngern. 

Wzdragad  sig,  -gam,  -ga- 
lem,  vr.  imperf.  fid^  nieigern, 
ntd&t  baran  rootten. 

Wzdraganie  sig,  -nia,  sn. 
3Beigern  «. ;  Sßerroeigerung  /. 

Wzdrapaö,  -pie,  -palem, 
va.  perf. ;  Wzdrapywad, 
"P'JJfj  -waiein,  va.  imperf. 
ouf»,  munbfra^en;  —  sie,  vr. 
in  bie  §ö^e  tiinaufftettern. 

Wzdrapanie,  Wzdrapy 
wanie,  -nia,  sn.  2luf=,  SBunö 
fragen  n. ;  —  sie  hinauf« 
ftettern  n. 


Wzdrazaö,  -iam,  -zalem, 
va.  imperf;  Wzdrozyd,  -4e, 
-Äyiem,  va.  perf  oerteuem, 
ben  ?ßrei§  er^ö^en. 

Wzdrazanie,  Wzdroze- 
nie,  -nia,  sn.  Verteuern  n., 
Verteuerung  /. 

Wzdrgg,  -a,  pl.  -i,  sm.\ 
Wzdrgka,  -ki,  pl.  -ki,  sf 
Stotauge  «.,  ^lö^e  /. 

Wzdrobiö,  -bie,  -bilem,  va. 
perf.  jer»,  einbrijcleln. 

Wzdryg,  -u,  pl.  -i,  sm. 
©Zauber  m. 

Wzdrygaö  aig,  -gam,  -ga- 
Jem,  vr.  imperf'.,  Wzdry- 
gu^6  sig,  -gne,  -gnalem,  vr. 
perf.  f^aubern,  gurüdEbeben, 
jurüdfc^redEen ;  —  sie  na  sa- 
ma  my.sl  o  czemä  bei  bem 
bloßen  ©ebanfen  an  etro. 
fd^aubern  ;  nie  -gnie  sie  przed 
Äadna  zbrodnia  er  fd^rcdft  Dor 
feinem  SScrbre^en  jurüd. 

Wzdryganie,  -nia ;  Wzdry- 
gnigcie,  -cia,  sn.  ©d^aubern 
n.,  Surüdfbeben  n.,  S"i^üdf= 
fc^reden  n. 

Wzdrzemaö  sif,  -mie, 
-malem,  vr.  perf.  dnfd^tum= 
mern,  in  ©c^lummec  ge= 
raten. 

Wzdychac,  Wzdychanie, 
fie^e :  Westchnac,  Westchnie- 
i  nie. 

1      Wzdzierac,    fie^e:     Wez- 
drzec. 

Wzdziac,        Wzdziewac, 
I  =  Wdzia6,  Wdziewac, 
'■      Wzdzierzec,  -rze,  -rzylem, 
va.  perf.  gurüdfialten. 

Wzdzwigac,  -gam,  -galem, 
va.  imperf. ;  Wzdzwign%«5, 
-gne,  -gnaiem,  va.  perf.  in 
bie  '  ^ö^e  ^eben,  aufgeben  ; 
-sie,  vr.  1)  fid^  emporl^eben  ;  2) 
ftc^'  burc^  Öeben  einer  Saft 
roel^e  tun,  einen  Seibe§fd^a= 
ben  gujie^en. 

Wzdf  wiganie,  -nia ; 

Wzd^wignigcie,     -cia,     sn. 
3luf[}eben   n.,   feinauf^cben  n. 

Wzejscie,  Wzejäö,  Wznij- 
scie,  Wznijsö,  \\i\)t:  Wscho- 
dzenie,  Wschodzic, 

Wz6mkn%6,  -kne,  -knalem, 
va.  unb  vn.  perf. ;  Wzmykad, 
-kam,  -kalem,  va.  unb  vn. 
imperf.  in  bie  $ö^e  [)inauf= 
fc^icben. 

35* 


Wzemknifcie 


548 


Wzjazd 


Wzemknifcie,  -cia; 

Wzmykanie,  -uia,  sn.  §in= 
auffc^teben  n.  in  bie  |)öl^e. 

Wzerwac,  -we,  -walen), 
va.  pet-f.;  Wzrywac,  -waro, 
-walem,  va.  imperf.  auf= 
retfeen,  tu  bie  ©ö^e  jerrcn. 

Wzgadac  sig,  -dam,  -da- 
tem,  vr.  perf.  übec  etn).  ins 
©efpräd)  geraten. 

Wzgarda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
UJeiac^tung  f.;  predzej  go- 
dzien  litosci  anizeii  -dy  er 
ift  et;ev  Bebauetnä=  a(ä  »er- 
ac^tungärocrt ;  z  gteboka  -da 
odrzucil  ich  ponizajace  \va- 
luuki  mit  tiefer  SeradE)tiing 
iwieä  er  il^re  erniebrigeuben 
58ebingungen  jutüd ;  lepiej 
mi  swojej  -dy  odczuc  dac  nie 
mogi  beffer  fonnte  er  mid) 
feine  SSerai^tung  nic^t  füt)Ien 
laffen;  —  swiata  2Beltüer= 
ac^tung. 

Wzgardliwosc,  -sei,  sitiff. 
laut.  sf.  SSetäc^tlic^feit  /.; 
Dcräc^tli^e  S8el)anblung. 

Wzgardliwy,  adi. ;  Wzgar- 
dliwie,  adv.  1)  üeräd)tlic^, 
Bcrac^tenb ;  2)  oerad^tungf's 
luertj  -szego  zajecia  znalezc 
sohle  juz  nie  mogl  er  fonnte 
fid^  !eine  oerac^tungöiuürbi= 
gere  SBefd^äftigung  finbeti. 

Wzgardzac,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  i?nperf.]  Wzgardzic, 
-dze,  -dziJem,  va.  perf.  üer= 
achten,  mit  Jßerad^tung  con 
fiel  flogen,  roeifen,  abroeifen; 
aadze,  Äe  i  moim  skromnyin 
datkiem  nie  -dzisz  id)  glanbe, 
bu  rcirft  aud^  meine  befd^ei^ 
bcne  'ü)!y!ot  ni^t  äurüdroeijcn; 
wszystkiem  -dzil  alleä  tüieä 
er  mit  aSerod^tung  sutüdf. 

Wzgardzanie,  Wzgardze- 
nie,  -nia,  sn.  SBerac^ten  «., 
SSerad^tung  /". 

Wzgardziciel;  -a,  pl.  -e, 
sm.  SScräc^ter  m. 

Wzgai'dzicielka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  SSeräc^terin  /. 

Wzgl^d,  wzgledu,^;^.  wzgle- 
dy,  sm.  1)  Stüdfic^t  /.,  $)in» 
fic^t  U  33eaief)ung  /,  SBe- 
trad^t  m. ;  miec  —  na  co 
9iüdEfid)t  auf  etro.  I^aben;  pod 
kaÄdymwzgledem  injeber^in« 
ftc^ti  przez  —  na  ciehie 
railczal'em  o  tej   sprawie  au§ 


9lüd|ic^t  für  bic^  fc^mieg  id^ 
über  biefc  Slngelegenl^eit;  pod 
pewnym  wzgledem  in  geroiffcr 
§infid^t;  miec  wiele  wzgledöw 
dla  kogo  Dtel  9tüdfi(t)t  auf 
jmnbn  nel^men;  smierc  na  ni- 
kogo  wzgledu  nie  ma  ber  Siob 
nimmt  auf  niemanben  3iücf= 
fid)t;  2)  wzgledy  pl.  ®unft  /., 
(SJeroogenfieit  /. ;  starac  sie  o 
czyje  wzgledy  um  jmnbö  ©unft 
werben;  cieszy  sie  wzgledami 
panujacego  er  erfreut  fic^  ber 
(Sunft  beä  §errfd)erä;  pozy- 
skac  czyje  wzgledy  imnbä 
©unft  erlangen. 

Wzgl^dac,  -dam,  -dalem, 
vn.  imperf. \  Wzglg.dn^c, 
-dne,  -dnatem,  vn.  perf.  1) 
auff'c^auen,  aufblicfen,  l)infe[)en, 
anjefien;  2)  9iüc!|i^t  neiimen, 
berüdEfir^tigen. 

Wzglgdem,  adv.  roegen, 
mit  3tü(fftd^t,  ouf,  rüdfic^ttid^, 
in  betreff;  —  czego  hyJ  tu- 
taj?  raeöiuegen  mar  er  t)ier?; 
pamietasz,  jak  sie  —  mnie 
znalaztes?  faiinft  i\\  bic^  cr= 
innern,  rote  bu  bic^  mir  gegen» 
über  benommen  t)aft? 

Wzglgdnosd,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  1)  9tüdEfidE)tnal^me/., 
aSerüdEftc^tigung  /. ;  2)  3iela= 
linität  /".,  Sejie^ung  /. 

Wzglgdny,  adi. ;  Wzglg- 
dnie,  adv.  1)  rücfftc^täüoll ; 
badz  cokolwiek  -niejszy  a 
mniej  uprzykrzony  fei  ein 
roenig  rüdEfiitsüoHer  unb  nie= 
niger  aufbringlidE);  2)  rücf= 
fidöttid^;  üerpitniämäBig,  be= 
SÜglid),  retatio;  zaimek  — 
bejief)enbe§  e5"ürn)ort,  3lflatiD= 
pronomen  n.,  ciezkosc  -na 
relatioeö  ©eroid^t, 

Wzgniewac  sig,  -warn, 
-walem,  vr.  perf.  aufgebrad^t 
werben  cor  ^Qxw,  in  ^tixxi 
geraten. 

Wzgörek,  -rka,  -rki,  sm. 
2luf)ö^e  /.,  §üget  m.,  ®rbpge( 
i  m.,  —  krzyzowy  Äreujbein= 
DOtfprung  m. 

Wzgorkowatosö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  bügeltgeö  Xerrain. 

Wzgörkowaty,  adi.  f)ügel= 
artig,  ^ügelig. 

Wzgörze,  -rza,  pl.  -rza,  sn. 
©ö^e/.,  Slni^b^e/. ;  |)oc^lanb  n. ; 
§ö|enrüdfen  m.,  ^öEienjug  ?«. 


Wzgrzac,  wzgrzeje,  wzgrza- 
lem,  va.  perf.;  Wzgrzewac, 
-waiu,  -walem,  va.  imperf. 
aufnjörmen,  roärmcnb  erl)i^en. 

Wzgrzebac,  -bie,  -baiem, 
va.  perf  •  Wzgrzebywac, 
-buje,  -walem,  va,  imperj. 
aufj^arren,  fc^arrenb  auf= 
fragen. 

Wzi^c,  Wzi^sc,  wezme, 
wzialem,  va.  perf.  ]  Brac, 
biore,  bratem,  va.  imperf. 
nef)men;  —  go,  rece  zwiazac 
sznurem  nel^mt  i^n,  binbet 
i^m  bie  §änbe  mit  einer 
©d^nuv;  wziety  beliebt,  ge= 
fucbt;  —  sie,  vr.  an  etiD.  t)er= 
antreten,  fierange^en,  fic^  an 
etra.  Ijerantoagen,  fic^  (ju 
etro.)  nef)men;  nie  wiem, 
jak  sie  —  do  tego  ic^  loeife 
nid^t,  roie  id^  mic^  baju  nefi» 
men  foH;  fiefje:  Brac. 

Wzi^tek,  -iku,pl.  -tki,  stn. 
®enommcne(6)  n.,  ©innal^me 
/. ;  ©erainn  »?.,  Seute  /. 

Wziera6.  Wzieranie  = 
Wgladac,  Wgladanie. 

Wzieradlo,  -dla,  pl.  -dia, 
sn.;  Wziernik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
ärjttidjer  ©piegel,  ©ingudter 
m.;  —  krtaniowy  2an)ngo= 
ffop  7n.,  Suftrö^renfpieget  m. 

Wziewac,  -wan.,  -walem, 
va.  imperf.'^  Wzion%c,  -ne, 
-nalem,  va.  jjerf.  etnotmen, 
einfaugen,  faugenb   einjicl^en. 

Wziewadlo,  -dla,  pl.  -dla, 
sn.  ®matmungä=,  Sn|atationä: 
apparot  m. 

Wziewanie,  -nia ;  Wzionig- 
cie,  -cia,s».  ©tnatmen  n.,  (Sin» 
faugen  n. 

Wziewiny,  -win,  plur. 
tant.  sn.  ^ntiatationämittel  n. 

Wziewnia,  -ni.pl.  -nie,  sf. 
Snöalatione^allc  /. 

Wziewnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
j  Stefpirator  ?«.,  (Sinlaud^er  m. 
I  Wzifcie,  -cia,  sn.  SJe^men 
i «.,  Ginnal^me  f.,  Eroberung 
/.;  —  do  niewoli  ©efüngcn= 
nai&me  /. 

!  Wziftosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  Beliebtheit  f,  SRuf  m., 
2iufna^me  /. ;  cieszy  sie  po- 
wszechna  -scia  er  erfreut  ftd^ 
aHqemeiner  33e[icbtf)eit. 

Wzjazd,  -u,  2*?.  -y,  sm. 
Sluffafrt  /. 


Wzj^trzac 


549 


Wzniecanie 


Wzj^trzac,  -trzam,  -trza- 
lem,  va.  imperf.;'Wzjq.trzj6, 
-Uze,  -trzylem,  va.  perf.  er= 
b'xttetn,  ouffiringen. 

Wzjechac,  wzjade,  wzjecha- 
Jem,  vn.  per/.\  Wzjezdza6, 
-dzam,  -dÄalem,  vn.  itnperf. 
^inouffal^ren,  in  bie  $ö|e 
fahren. 

Wzjeiac,  -zam,  -zalem,  va. 
imperf.;  Wzje:zyc,  -ze,  -±y- 
lem,  va.  2^^'>'f-  ^^  ^i^  §ö^e 
fträuben. 

Wzlac,  wzleje,  wzlalem,  va. 
perf.]  Wzlewac,  -wann,  -wa- 
■tem,  va.  hnperf.  fjinaufgie^en, 
in  bie  §ö^e  giefsen,  Ü5er= 
ftrömen. 

Wzlatac,  -tarn,  -talem ; 
Wzlatywac,  -tuje,  -watem, 
vn.  imperf. ;  Wzleciec,  -ce, 
-cialem,  vn.  p)^^'f-  5inauf= 
fliegen,  emporfliegen,  fid^  l^in= 
auffd^tDingen ;  auffliegen,  in 
bie  öö^e  fliegen,  aufflattern; 
—  ku  niebu  gegen  ben  Fim- 
mel auffdjroebcn ;  —  wysoko 
fjocö  l)inaufftiegen. 

Wzlatywanie,  Wzlecenie, 
-nia,  sn.  ^inauffliegen  «., 
•Smporfliegen  «. 

Wzlot,  -u,  pl.  -j,  sm.  yiuf= 
flug  m.,  2tuffc|nmn^l  m. 

Wzlawiac,  -wiam,  -wia- 
lem,  va,  imperf. \  Wzlowic, 
-wie,  -wiiem,  va.  perf.  auf 
ber  S^gb  aufftö&ern. 

Wzlotozmian,  -u,  pl.  -y, 
sm.  ajierle  /. 

Wzlozyö,  -ie,  -Äylem,  va. 
perf.  ^mauflegen,  l^inauf» 
türmen. 

Wzmacniaö,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  imperf. ;  Wzmocnic, 
-cnie,  -cnitem,  va.  perf.  ftär» 
fen,  fräftigen,  cerftärfen,  6e= 
feftigen;  po  tej  chorobie  mu- 
sze  odpoczac  i  —  zdrowie 
nac^  biefer  Äranflieit  mu^  i(f) 
(mid^)  auäru^en  unb  meine  @e= 
funbl)eit  ftärfen;  —  izoladek 
lekarstwami  ben  SJlagen  burd) 
SHrjneien  fräftigen ;  —  pa- 
miec  cwiczeuiami  ba§  ©ebäc^t« 
nis  burcf)  Übungen  ftätfen;  — 
mury  miasta  bie  Stabtmauern 
befeftigen ;  —  panstwo  bas 
3ieicf|  befeftigen;  —  zaloge 
miasta  bie  33efa^ung  ber 
©tabt    oerftärfen;    —    färbe 


bie  gilbte  fiE'erei-,  befid^tigen; 
—  klamrami  mit  Ärampen 
befeftigen,  anframpen ;  —  ogien 
przez  oblewanie  wegla  woda 
baö  g^euer  mit  SBaffer  bc= 
fprengen,  beleben;  —  sciane 
eine  2Jlauer  feft  machen,  unter» 
ftü^en;  —  sie,  vr.  fit^  ftärfen, 
fräftigen,  fid^  oerftärfen. 

Wzmacnianie,Wzmocnie- 
nie,  -nia,  pl.  -nia,  sn.  1) 
©tärfung  /.,  Kräftigung  /'., 
l!erftärfung  /.,  SBefeftigung 
/. ;  potrzebojesz  -nia  bu  be= 
barfft  ber  ©tärfung;  —  sto- 
kow,  skosow,  skarp  33efefli= 
gung  f.  ber  9Böfd)ungen;  — 
koipaka  2)timpfbct)älterftär= 
fang ;  2)  3lnfdE)lag  m.,  2ln^efter 
m..  älnfleber  m. 

Wzmagac,  -gam,  -gaiem, 
va.  imperf. ;  Wzmodz,  wzmo- 
ge,  wzmoglcm,  va.  perf.  fräi= 
tigen,  l^effen,  fiärlen,  aufr{^= 
ten,  aufl)e(fen;  üergröf[ern,üer= 
mehren;  rozprawa,  jak  nasz 
handel  —  i  rozprzestrzenic 
eine  2lbl^anbtung  über  bie 
IDJittfl  i^ur  SSergrö^erung  unb 
2tusbreitung  unfereS  ^anbelg; 
wiair  -ga  po^ar  ber  3ßinb 
fac^t  ben  33ranb  an;  Hczne 
strumyki  -gaja  te  rzeke  ja^I= 
reiche  S8ädE)e  oerftärfen  biefen 
glu^;  widok  jej  -ga  luiJosc 
w  mem  sercu  \\)t  2(nb[icf  X)er= 
grö^ert  bie  Siebe  in  meinem 
Öerjen;  —  sie,  vr.  roadjfen, 
fid^  oetgrö^ern,  fid^  oerftärfen, 
grijfser,  mäct)tigerraerbcn;  wiatr 
sie  -ga  ber  2Binb  Jüirb  ftär« 
fer,  f(^n)i[lt  an,  nimmt  ju ; 
uiezadowolenie  kraju  -galo 
sie  bie  Unjufrieben^eit  im 
Sanbe  roudis ;  goraczka  u  cho- 
rego  z  kazdym  dniein  sie 
-ga  baä  ^t^ber  bei  bem  Äran= 
fen  fleigt  mit  jebem  2;ag;  bole 
sie  -gaja  bie  ©c^tner^en  ne^= 
men  ju;  na  wiese  o  tem 
wzmogl  sie  tylko  gniew  jego 
bei  biefer  ?larf)rtd^t  rcurbe  fein 
3orn  nur  noc^  größer. 

Wzmaganie,  Wzmozenie 
sie,  -nia,  sn.  SBad^fen  «., 
©tärfen  «.,  S^etgröfeerutig  f., 
Sßerme^rurg  /. 

Wzmacenie,  -nia,  sn. 
2lufrül)ren  «.  beä  33obenfa^eä; 
Grüben  »  ,  Xrübung  /. 


Wzm^cic,  -ce,  -cilem,  va. 
perf.  ben  ©a^  aufrühren; 
trüben. 

Wzmianka,  -kl,  pl.  -ki, 
sf.  ©rn)äl)nung  /". ;  calkiem 
pobieinie  uczynit  o  tem  -ke 
gans  flüchtig  tat  er  bauon 
(Srroä^nung. 

Wzmiankowac,  -kuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  erioä^nen,  ßt«= 
raäbnung  tun. 

Wzmiatac,  -tarn,  -talem, 
va.  imperf. ;  Wzmiesc, 
wzmiote,  wzmiotiem,  va.perf. 
^inauffe^ren,  in  bie  ^ölje 
febren,  fel^renb  aufroirbeln. 

Wzmiatanie,  Wzmiece- 
nie,  -nia,  sn.  4)inauffel)ren  n., 
(SmporiDirbeln  n. 

Wzmierzic,  -rze,  -rziiem, 
va.  perf.  rerefeln. 

Wzmierzn^c,  -rzne,  -rzna- 
lem,  vn.  perf.  fefjr  efel^aft,  ab» 
fd)eulid)  roerben. 

Wzmieszac,  -szam,  -sza- 
iem,  ra.  perf.  oufmifd^en, 
aufrühren. 

Wzmotac,  -tarn,  -talem,  va. 
perf.  in  bie  §ö^e  f)inauf= 
ijafoeln,  binaufr)eben. 

Wznak,  adv.  iüdfling6, 
auf    bem   StüdEen;    upadl   na 

—  er  fiel  rüdflinge,  ginten= 
über. 

Wznawiac,  -wiam,  -wia- 
tem,  va.  imperf. \  Wznowic, 
-wie,  -wilem,  va.  perf.  er= 
neuern,  raieberl)erftellen,  rcie» 
beraufbringen;  — dawne  zwy- 
czaje  alte  ©itten  neu  eiu= 
füllten;  —  dawne  zwiazki 
przyja^^ni  alte  f^^reunbfc^aftä» 
banbe  erneuern;  —  pztuke 
ein  ©tüd  neu  auffüören. 

Wznawianie,  Wznowie- 
nie,  -nia,  sn.  ©rncuern  n., 
3Bieberaufbringen  ».,  aöteber= 
I^erftellen  n.;  —  sztuki 
SBieberauffül)rung  /. 

Wznieca6,  -cam,  -calem, 
va.  imperf. ;  Wzniecic,  -ce, 
-cilem,  ra.  perf.  anfachen, 
anflammen,  anregen,  erroecfen ; 

—  ogien  ein  g^euer  anflammen ; 

—  wojne  domowa  ben3}ürget= 
frieg  anfad^en;  —  niesnaski 
€treit  erregen. 

Wzniecanie,  Wzniece- 
nie,  -nia,  sn.  Sntflommen  w., 
(Sntfac^en  n.,  Srregen  n. 


Wzniesienie 


550 


Wzrost 


Wzniesienie,  Wznosze- 
nie,  -nia,  sti.  ^iben  n.,  @tn= 
por|e6en  it.,  ©trid^tm  n., 
(3xf)öl)en  n.  ]  ©rl^öl^ung  f-^_^ 

Wzniesc,  wzniose,  wznio- 
sJem,  I.  va.  perf.\  Wznosic, 
-sze,  -silem,  I.  va.  imperf.  1) 
^eb'en,  cmpotr;e6en,  erl^öl^en;  — 
oczy  ku  niebu  bie  Slugen  gum 
^tnmtel  l^eBen ;  -sione  w 
gore  rece  bie  etnpotgel^o6cnen 
ipänbe;  —  mysli  do  Boga 
bie  ©ebanfen  ju  ®ott  ergeben; 

—  kogo  do  swego  poziomu 
jjmnbn  gu  feinem  9Jioeau  er- 
geben; 2)  errichten,  aufdd^ten; 
wzniosJ  zamki,  budowal  mia- 
sta  er  errid^tete  iöurgen,  baute 
©tobte;  —  pomnik  ein  SKo» 
nuntent  errid^ten,  feien  ;  II.  — 
sie,  vi:  fid^  emporl^eben,  fid^ 
erleben,  fic^  auffc^roingen ; 
emporragen;  emporfommen, 
aufblühen;  ich  zamek  -sH 
sie  nad  brzegiem  jeziora  \\)t 
©c^Iof;  ragte  am  ©ceufer  em^ 
vor;  ptak  wzniosl  sie  wysoko 
I)od  niebo  bev  SSoget  erl^ob 
fict)      l^od^      gegen     |)immet; 

—  sie  nad  siebie  samego 
fid^  Über  fic^  felbft  ergeben; 
na  skrzydlacli  wyobrazni 
wzüiösl  sie  nad  obtoki  auf 
gtügeln  ber  5JJI^antafie  erl^ob 
er  jtd&  biä  über  bie  SBoIfen; 
rtec  wzDosi  sie  w  barometrze 
bag  üuedfitber  fteigt  im 
Sarometer. 

Wznikac,  -kam,  -kaJem, 
vn.  imperf. ;  Wznikn^c,  -ne, 
-nalem,  vn.  perf.  1)  empor» 
leimen,  emporroac^fen,  luac^fen ; 
2)  ausgeben. 

Wznioslopysk,  -a,  pl.  -i, 
sm.  filafffc^nabet  m. 

Wznioslosö,  -sei,  sinrf. 
tant.  sf.  ®r^abene(§)  n.,  (Sr= 
^aben^eit  /;  2lnl^ö^e  /. 

Wzniosly,  adi.;  Wznio- 
sle,  adv.  ergaben,  l^odEitragenb; 

—  pogl^d  na  swiat  eine  erl^a= 
beneSBeitanfc^auung;  to  mysl 
-^la,  lecz  nie  daja  ca  sie  przepro- 
wadzic  baä  ift  ein  erhabener 
Öebanfe,  ber  fici)  aber  nic^t 
burc^fü^ren  lä^t. 

Wzniz,  adv.  unterf)aI6. 
Wzorac.  -ram,  -raJeni,  va. 
perf. ;      Wzorywaö,      -ruje, 


-walem,  va.  imperf.  ouf= 
adEetn. 

Wzoranie,  Wzorywanie, 
-nia,  sn.  2lufodEern  n. 

Wzorek,  -rku,  pl.  -rki, 
sm.  1)  dim.  oon  Wzör; 
-rki  wybierac  fritifieren, 
fplitterric^ten,  l^aorfpalten ; 
2)  öanbarbeitgmufter  n. 

Wzorowac,  -ruje,  -walem, 
va.  perf.  nac^a^men,  nac^ 
50orbilbern,  3Ku[tern  arbeiten; 

—  sie,  vr.  na  czem  etroaö  gum 
ajlul'ter  nel^men;  einem  ^or= 
bilbc  nad^etfern. 

Wzorowanie,  -nia,  sn. 
iRacöa^men  n. 

Wzorowy,  adi. ;  Wzoro- 
wo,  adv.  mufterl^aft,  aJiufter»; 
jego  -we  zachowanie  sie  fein 
mufteri^afteä  Senel^men;  -wo 
zachowywaö  sie  fic§  mufter= 
^aft  betragen;  -we  gospo- 
darstwo  3Kuftcrroirtfd^aft  /. 

Wzorzec,  -rca,  pl.  -rce, 
sm.  SJiufter  n.,  2)efftn  «., 
^eic^nung/. ;  SSorlage  f.,  S3or= 
bitb  n. 

Wzorzyc,  -rze,  -rzyJem, 
va.  perf.  mit  SJiuftern  au§= 
jieren,  muftern,  fc^müdfen,  bunt 
mocben,  oerfc^önern. 

Wzorzysty,  adi.'.,  Wzo- 
rzyscie,  adv.  bunt,  gemuftert, 
geblümt. 

Wz6r,wzoru,p^  wzory,«»».; 
dim.  Wzorek,  -rka,  pl.  -rki, 
sm.  1)  SKufter  n.,  «Kobean.; 

—  pisania  Sd^reiboorlage  /'.; 

—  budowy  koscioJa  Äirc^en= 
bauplan    m.\    poddac    komu 

—  jmnbm  ein  SRufter  an= 
geben ;  pracowac  wedlug  wzoru 
nac^  einem  SJiufter  arbeiten; 
ten  dywan  ina  piekny  — 
biefer  Jleppic^  f)at  ein  f^öneö 
DJIufter;  2)  IRufter  n.,  Sei= 
fpiei  «.,  58orbiIb  n.;  powinien 
wszystkim  za  —  stac  er  foQte 
aHen  alS  (jum)  Sßorbilb  bienen; 
byla  wzorem  skromnosci  fie 
mar  ein  SDJufter  ber  a3efc^eiben= 
f)eit;  na  —  swoich  poprzedui- 
k6w  nad^  bem  Seifpieie  feiner 
SSorgänger;  za  —  braö  kogo 
fic^  jmnbn  gum  S3orbilb  nef)= 
men  ;  3)  J^ormel  /. 

Wzrastac,  -stam,  -stalem, 
vn.  imperf. ;  Wzrosn^ö, 
Wzrösc,    -osne,    -ostem,    vn. 


perf.  t)eranroad^fen,  auf- 
rcod^fen,  gro|n)ad^fen,  ju= 
nehmen,  fttf)  pergrö^ern; 
dziecinstwo  nie  dozwala  ro- 
zumowi  -stac  bie  Äinbtid^feit 
läfit  ben  SSerftanb  fic^  nic^t 
entroitfeln;  st^d  -sla  tylko 
ich  nienawific  baburd^  Der= 
grö&erte  fid^  nur  i§r  §a^; 
slawa  jego  z  kaidym  dniem 
-sta  fein  Siu^m  rairb  mit 
jebem  SJage  größer;  postep 
-stajacy  fteigenöe  ^ßrogreffion. 

Wzrastanie,  -nia;  Wzro- 
snigcie,  -cia,  sn.  Söac^fen  «., 
ßmpormad^fen  n.,  3"««^= 
men  n. 

Wzraz,   -u,  pl.    -y,   sm. ; 

1)  3lb=,  äurücfpraaen  n.;  2) 
©eftalt  f.,  %Qxm  f\  na  — 
ä^nlic^. 

Wzrazad,  -zam,  -ÄaJem, 
va.  imperf. \  Wzrazic,  -4e, 
-zilem,  va.perf.  1)  jurütf pral- 
len macf)en;ab=,  gurüdffd^Iagen; 

2)  ab=,  5urüdEf)alten,  hemmen. 
Wzrazanie,     Wzrazenie, 

-nia,  sn.  S^rücfpretten  «., 
3urüdEf  erlagen  n.;  ^wM' 
galten  n.,  §emmen  n. 

Wzrg,b,  wzrebu,2>?.  wzreby, 
sm.  Äutfc^Iaften  w. 

Wzrok,  -u,  sing.  tant.  sm. 
1)  ©efic^t  n.,  ©e^!raft  f., 
2luge  n.\  dobry  —  gute  ©elö= 
traft  /.,  guteä   2tuge;  krotki 

—  Äurgftd^tig!ett  f.;  bystry 

—  fc^arfeä  2luge;  —  stracic 
bie  ©e^fraft  oerlieren;  — 
opuscic  ku  ziemi  bie  2lugen 
gu  Soben  fenfen;  2)  SBIitf  m. ; 

—  w  czem  Utopie  ben  SlidE 
auf  etiti.  [)eften;  rzucic  na 
kogo  surowy  —  fmnbm  einen 
ftrengen    ölidE   guroerfen;    na 

—  bem  S3IidEe,  bem  ©(^eine 
nad&. 

Wzrokowy,  adi.  93IidE=, 
2![ugen=, 

Wzrost,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  äßuc^S  WJ. ;  cztowieko  pie- 
kuym  -6cie  ein  fd^ön  geroac^- 
fener  SRenfcf);  cziowiek  ^re- 
dniego  -stu  ein  mittelgroßer 
SJenfd^;  2)  Suroad^ä  m. ;  Sluf^ 
blül^en  11.,  ©mporlommen  «.; 
58ergrö6ecung  /.,  ^una^nte  f-\ 
nagly  —  tego  miasta  boö 
plöfelid^e  Slufblü^en  biefet 
©tabt;    —    nauk    Siufblü^en 


Wzruszac 


551 


Wzerac 


ber  SBiffenid^aften ;  —  potegi 
3J2ac^tjun)ad^S. 

Wzruszac,  -szam,  -sza- 
fem,  I.  va.  imperf. ;  Wzru- 
szyö,  -8ze,  -szylem,  I.  va. 
jaerf.  1)  auftü^ren,  auff(^üt= 
Uln,  auflodEertt;  —  ziemie 
w  kolo  drzewa  bie  ©cbc 
runb  um  betx   Saum  lodEern; 

—  pierzä  w  poscieli  bte 
^Jcbern  in  ben  Selten  ouf- 
fc^ütteln;  2)  erschüttern;  — 
posady  panstwa  bie  Ötunb« 
tagen  beä  Steid^eS  erbittern 
mad^en;  trzesienie  ziemi 
-szyfo  cala  okolice  baä 
(Scbbeben  etfd^ütterte  bie  gange 
©egenb;  3)  anregen,  in  2luf=» 
regung    Bringen,    oufrü^ren; 

—  wymioty  ©cbred^en  erregen, 
herbeiführen;  —  iotadek  ben 
äRagen  rül^ren;  4)  aufflöbern, 
aufjagen;  —  ptaki  bie  SSögel 
aufftöbern;  psy  —  szyly  za- 
iaca  z  legowiska  bie  ^unbe 
jagten  ben  ^afen  au§  fei= 
Ttem  23erftedEe;  5)  aufregen, 
aufrciegcln;  —  umysty  bie 
©emüter  aufregen;  6)  rühren; 

—  kogo  aÄ  do  tez  jmnbn 
biä  3U  2;ränen  rühren;  czyi 
ptacz  matki  cie  nie  -rusza? 
rü^rt  btc^  baö  SBeinen  ber 
3Kuttec  nid^t  ? ;  II.  —  vr.  1)  fic^ 
«rfc^üttern,  erjittern,  fic^  auf=^ 
rühren,  fic^  regen;  na  gtos 
jego  -szyla  sie  ziemia  bei 
feiner  ©timme  erjitterte  bie 
@rbe;  iaden  sie  listek  nie 
-szy  na  drzewie  fein  Statt» 
d^en  erbittert  am  Saume; 
-sza  sie  ciecz  i  fermentuje 
c§  rü^rt  ficö  bie  gtüffigfeit 
unb  gärt;  2)  aufgeregt,  gc« 
rü^rt  raerben;  czjz  sie  nie 
-szysz  widokiem  mojej  nedzy  V 
roirft  bu  bic^  burc^  ben  2tn= 
blxd  meineö  ©tenbä  nic^t 
rüljren  taffen  ? ;  -szyly  sie  na 
te  przemowe  i  najbardziej 
zakamieniale  serca  bei  biefer 
Slnfprac^e  rourben  auc^  bie 
cerfteinertften  bergen  ge= 
rüört. 

Wzruszanie,  Wzrusze- 
nie,  -nia,  sn.  1)  SRÜ^ren  n., 
2lufrü^ren  «.,  Sodern  n.,  (Sr= 


fc^üttern  n.,  ©rgittecn  w. ;  2) 
Siü^rung  /,,  ©emütgben)e= 
gung/.;  —  opanowato  wszyst- 
kie  umysly  3tüörung  bemöd^» 
ttgte  fi(|  alter  ©emüter;  tyle 
-3zen  w  daia  jednym  ziy  od« 
nioslo  skutek  na  jego  zdro- 
wie  fo  Diel  ©emütäberoegun» 
gen  an  einem  %aq  übten  eine 
fc^ted^te  Sßirfung  auf  feine 
Oefunb^eit. 

Wzruszyciel,  -a,  pl.  -e, 
sm.  Siul^eftörer  m. 

Wzruszycielka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  Jtu^eftörerin  /. 

Wzrycie,  -cia,  sn.  2(uf= 
roüölen  n.,  2tufgraben  n. 

Wzryd,  -je,  -Jem,  va. 
per/.;  Wzrywac,  -warn, 
-walem,  va.  imperf.  aufraü!^- 
len.  aufgroben. 

Wzrzucac,  -cam,  -calem, 
va.  imperf.;  Wzrzucic,  -ce, 
-cilem,  va.  perf.  in  bie  §öl^e 
raerfen,  auf  werfen;  —  sie, 
vr.  fic^  emporbäumen,  juden. 

WzrzucaniejWzrzucenie, 
-nia,  sn.  Slufraerfen  n. 

Wzucie,  -cia;  Wzuwanie, 
-nia,  sn.  Stn^ie^en  «.,  2(n> 
legen  n.  (beä  ©c^u^roerteä). 

Wzuc,  -je,  -lern,  va.  perj. ; 
Wzuwac,  -warn,  -watem,  va. 
imperf.  (Sc^u^roerf)  angießen, 
anlegen. 

Wzwalac,  -lam,  -latem, 
va.  imperf. \  Wzwalic,  -le, 
-lifem,  va.  peif.  ouf»,  empor= 
rcäfjen. 

Wzwalanie,  Wzwalenie, 
-nia,  sn.  ©mporroätjen  n. 

Wzwarzaö,  -rzam,  -rzalera, 
va.  imperf. ;  Wzwarzyc,  -rze, 
-rzylem,  va.  perf.  auffod^en, 
auffieben. 

Wzwarzanie,  Wzwarze- 
nie,  -nia,  sn.  2tufEoc^en  «., 
2(uffieben  n. 

Wzwasniö  sig,  -nie,  -ni- 
lem,  vr.  perf.  üanfenS  loä= 
geben,  lositürinen. 

Wzwiac,  wzwieje,  wzwia- 
lem,  va.  perf.\  Wzwiewac, 
-wam,-watem,  va.  imperf. av.\=, 
emporroel^en,  emporblafen. 

Wzwiady,  -döw,  phir. 
tant.  sn.  Äunbfc^aft  f.,  ©r= 


funbigung    /". ;  wyjsc    na  — 
auf  Äunbfdiaft  auäUe^c"- 

Wzwianie,  Wzwiewanie, 
-nia,  sn.  ®mporroel)en  n., 
©mcorblafen  n. 

Wzwicie,  -cia ;  Wzwijanie, 
-nia,  sn.  ^inaufroicEeln  n., 
^inaufroinbcn  «. 

Wzwic, -je,  -lern,  va.  perf.\ 
Wzwijaö,  -ja.u,  -jalem,  va. 
imperf.  in  bie  ^ö^e  roicfeln, 
roinben;  -^ie,  vr.  emporllettern, 
emporflimmen  (gleid^  einer 
©c^tingpftange) ;  ftd^  empor» 
roinben. 

Wzwiesc,  wzwiode,  wzwio- 
diem,  va.  perf. ;  Wzwodzid, 
-dze,  -dzitem,  va.  imperf.  in 
bie  §ö§e  auf^ie^en,  ^eroor- 
fübren;  roieber  aufrichten. 

Wzwodnik,  -a,  pl,  -i,  sm. 
aiufrid^temuäfel  m.,  Stufric^« 
ter  m. 

Wzwodny,  adi.  aufrid^tenb ; 
—   splot  2lufric^tenero  m. 

Wzwodzenie,  Wzwiedze- 
nie,  -nia,  sn.  §tnaufäiel^en  n. 

Wzwöd,  wzwodu,  pl. 
wzwody,  sm.  ^uc^hxüüi  f. 

Wzwracaö,  Wzwrot  = 
Powracac,  Powrot. 

Wzwyczajad,  -jam,  -jalem, 
va.  imperf. ;  Wzwyczaic,  -je, 
-ilem,  va.  perf.  angeiüö^nen, 
einüben,  gur  ©erootjn^eit 
machen;  -sie,  vr.  fid^  einge= 
roö^nen;  eine  ©eraoljn^eit 
annebmett. 

Wzwyczajanie,  Wzwy- 
czajenie,  -nia,  sn.  Slngeroö^« 
nen  n.,  ®inüben  n. 

Wzwyz,  adv.  nad§  oben, 
hinauf;  kolumna  na  10  me- 
trow  —  eine  10  Bieter  ^o^c 
©äule;  über;  —  20  marek 
über  20  SRarf ;  gar  ju  fcl^r. 

Wzywac,  Wzywanie,  fie§e  '• 
Wezwac,  Wezwanie. 

Wzdy,  conj.  gteic^roo^t, 
bennod;. 

Wzegac,  -gam,  -galem,  va. 
imperf.\  Wzegnaö,  -gne, 
-gnsitem,  va.  perf.  einbrennen. 

W±eganie, -nia,  Wzegnif- 
cie,  -cia,  sn.  Einbrennen  n. 

Wzerac,  Wrzynad,  ftel^e : 
Weirec,  Werznac. 


552 


Y,     y, 
STDonjigfter 


indecl.     bceiunb= 
58ud^[ta6c      unb 


nif(|en 


Y. 

©elfifilauf    beS    pol= 
2llp^abet§,     berfelbe  j 


fommt  nie  als  2lnfangsbud;= 
ftaBe  cor. 


Z,  z,  indecl.  üicrutib» 
jroanjtgfter  SBuc^ftabe  be§  por= 
nifc{)en  2llp^abctö. 

Z,  ze,  praep.  mit  bem  jroei= 
tcn,  üietten  unb  fed^fteu  goß;  I. 
mit  bem  jroeiten  goß:  1)  auö, 
von  (auf  bic  j^^rageoonroo,  nioj 
l^er) ;  wracaja  ze  szkoly  fie  hl)" 
len  au§  ber  ©d&ulc  jurüct;  ide 

—  domu  ic^  fomme  oon  ju 
Öaufe;  Dniestr  wypiywa  — 
Karpat  ber  Sniefir  entjpringt 
in  ben  Äarpatl^en;  —  gory 
»on  oben ;  —  wszystkich  stron 
von  aEen  ©eiten;  to  mi  — 
glowy  wyj^d  nie  chce  haä 
min  mir  nic^t  auö  bem  Äopfe; 

—  okolic  nadrfcnskich  au§ 
ber  9l^eingcgenb;  to  juz  wy- 
szlo  —  mody  baö  ift  fd^on 
aus  ber  3!)2obe  ge!ommen;  wy- 
^aczyc  kogo  —  towarzystwa 
jmnbn  auä  ber  ©efellfc^aft 
ausfd^Iie^en ;  dizwi  zamykaja 
sie  —  wewnatrz  bte  SÜr  fd)liefet 
von  innen;  spasc  —  konia 
Dom    ^ferbe    faßen;     wyjad 

—  szuflady  au§  btr  ©c^ub= 
labe  neljmen ;  precz  mi  — 
oczu    auä    meinen     2lugen ; 

—  drogi  aug  bem  SBege;  2) 
au§,  t)on  (auf  bie  grage  mo= 
von,  TOorauä,  a\i^  mem);  kape- 
lu8z  ze  sJomy  ein  §ut  üon 
©trof),  6trol)^ut;  porcelane 
robi  sie  —  pewnego  gatuuku 
gliny  ^'orjellan  lüirb  au§  einer 
geroiffen  ©cttung  Xon  l)erge= 
fteßt',     wyslawil    sobie     dom 

—  cegiel  er  ^ot  fic^  ein  $au^ 
»on  ^iegelfteinen  aufgebaut ; 
czJowiek  skJada  sie  —  du- 
8zy  i  —  ciata  ber  üJJenfc^ 
beftel)t  auä  Seib  unb  ©ecle; 
nie  raa  —  czego  Äyc  er  l^at 
nic^t  rooDon  ju  leben;  on  4yje 
nie  —  zarobku,  ale  —  4e- 
bractwa  er  lebt  nid^t  com 
SSetbienfte,  fonbern  oom  33et= 
tel;    znam    cie      —      gruutu 


z. 

id^  fenne  bi^  »on  ©runb  auä ; 
nie  sadz  o  rzeczach  —  pozo- 
ru  beurteile  nic^t  bie  Singe 
nad^  bem  ©d^eine;  odarto  go 
ze  sköry  man  l}at  il)m 
bie   §aut    abgezogen;    wielki 

—  ciebie  goraczka  bu  bift  ein 
grofier  §i|fopf;  liscie  opa- 
daja  —  drzew  bie  Slätter 
faUen     »on     ben     Säumen; 

—  röinych  wzgledöw  au^ 
oerfc^icbenen  Siüdfic^ten ;  ro- 
dera  —  Warszawy  auä  9Bar= 
fc^au  gebürtig;  urodzony  — 
ksie^niczki  einer  gürftin  ent« 
fproffen ;  —  ksiazat  Lubo- 
mirskich  hrabina  Potocka 
©räfin  5ßotoc!a,  geborene  ^ür- 
[tin  £ubomirs!a ;  Marya  —  Ko- 
ziarskich  ober  —  Koziarskich 
Marya  Mianowska  SWarie 
SKianorosfa,  geborene  Äo3iar= 
G!a;  znam  to  —  wlasnego 
doswiadczenia  i^  !enne  e§ 
au§  eigener  ©rfal^rurg;  — 
ciebie  nigdy  pociecby  miec 
nie  bede  id)  »erbe  an  bir 
nie  g-reube  erleben;  —  na- 
tury  »on  3Jatur  (aus);  — 
przyzwyczajenia  au§  ®e= 
rool^nfieit;  —  urzedu  »on 
2lmt§  n)egen;  umrzed  —  glodu 
»or  junger  fterben ;  —  faski 
auä  ©nabe;  —  jakiego  przed- 
miotu  padles  przy  egzaminie  ? 
in  roelc^em  (Segenftanbe  bift 
bu  bei  ber  ^^rlifung  burrfige» 
fallen?;     przywiozlem     ci    to 

—  podrozy  id)  t)abe  e§  bir  »on 
ber  jRcife  uiitgebrad)t;  II.  mit 
bem  »ierlen  %aU:  gegen,  unge= 
fäl)r,  etnja, beiläufig ;  bylo  ich  — 
trzy  tysiace  e§  toaren  i^rer 
beiläufig  breitaufenb;  daj  mi 
ze  dwie  korony  gib  mir  etl»a 
^lüei  Äronen ;  uszedtem  ze 
dwie  mile  idE)  ^abe  gegen 
jrcei  9JJeiten  jurüdEgetegt;  IIl. 
mit  bem  fed^ften  ^aff:  1) 
mit  (auf  bie  ^xa^e  mit  roem  ? 


womit  ?);  wyruszyli —  zona- 
mi  i  dziecmi  fie  mad)ten  fid^ 
mit  ^xau  unb  Äinb  auf  ben 
2Beg;  — czem  przychodzisz? 
womit  fommft  bu,  wog  bringft 
bu?;  prowadzic  —  kim  roz- 
movve  mit  imnbm  ein  &c- 
fpröc^  füljren;  toczyc  —  kim 
wojne  mit  imnbm  Ärieg  fül)= 
ren;  czy  wziales  —  soba  re- 
wolwer?  l^aft  bu  einen  fReool» 
»er   mitgenommen?  nie  mam 

—  toba  nie  wspoluego  ic^ 
l)abe  mit  bir  nic^tö  gemein; 
ze  skrucha  musze  przyzoac 
ic^  muf[  reumütig  jugeben; 
przyszedl  —  rozkazem  cen- 
tralnego  komitetu  er  fam  mit 
einem  Sefebl  bcä  3*nt'^'*'^omi= 
teeö;  —  czasem  sie  wszystko 
wyröwna  mit  ber  ^(\t  mirb 
fid)  aßeg  auägleid^en;  —  po- 
czatkiem  roku  im,  mit 
3lnfang  be§   Sai^reö;  jedzde 

—  Bogiem  reifet   mit  ©ott; 

—  Bogiem  mit  ©ott;  —  pa- 
nem  ßogiem !  gel;  in  ©ottcä 
9^amen !  —  pomoca  boska 
mit  @otte§  ^i^i;  —  szyb- 
koscia  blyskawicy  mit  Sli^eö» 
fc^neüe ;  —  ehecia  mit  Sßergnü» 
gen;  —  czasem  mit  ber^eit; 

—  nagta  plö^lic^;  —  blizka 
aug  ber  9?ä^e;  —  nienacka 
unnetl^offt,  unöermutet;  IV. 
z  mit  anberen  ^^Jräpofitionen ; 

—  nad    über;  —  pod   unter; 

—  za  l)inter;  —  pomiedzy 
au§  ber  SJlitte;  wyleic  —  za 
picea  l^inter  bem  Dfen  l)er= 
Dorftied^en;     slonce     äwieci 

—  za  chmury  bie  ©onne 
fd^eint  l^inter  ben  SÜolIen 
l)er»or ;  przyszli  —  za  Kenn 
fie  finb  auö  ber  ©cgenb  hinter 
bem  aii^ein,  ben  3il^ein  herüber 
gefommen;  —  pomiedzy  lylu 
nie  m6gl  wybrac  zadnego 
unter  fo  oielen  fonnte  er  fei- 
nen     einjigen      auön)äl)len ; 


Za 


553 


Zabajanie 


—  za  gbry  dal  sie  plyszec 
gios  hinter  bem  Serge  fd^oll 
eine  ©timme  fieroor. 

Za,  praep.  mit  Dem  jroei» 
ten,  üierten  unb  fec^ften  g-all ;  I. 
mit  bem  jiceiten  ^'»H-  ^0^= 
tenb,  unter,  in,  jur  3«'*;  — 
panowania  kröla  Stanislawa 
jur  3eit  ber  Stegierurg  beä 
J?önig§  ©tanistauä ;  —  iyda. 
mojej  matki  ju  SeBjeiten 
meiner  äWutter;  —  dnia 
untertagg,  bei  Siage;  —  moich 
czasow  gu meiner  Seit;  —  da- 
wnych  czasow  in  alten  Reiten  ; 

—  mojej  pamieci  to  sie  nie 
staJo  i'olange  id^  jurüdf= 
benfen  fann,  ift  e§  nid(it  ge« 
f(f)el)en;  II.  mit  bem  »ierten 
gall  (auf  bie  grage  rool^in?) 
i)  hinter;  —  pas  reke  wlozjl 
er  ftetfte  bie  §anb  "hinter  ben 
®Ürte[;  nie  odwaiyJ  sie  spoj- 
rzec  —  siebie  er  traute  fi(^ 
nic^t,^  l^inter  fiel)  ju  fd^ouen; 
wyjsc  —  drzwi  ^inauöge^en; 
2)  wyjsc  —  maz  l^eiraten ;  wy- 
dac  corke  —  kogo  feine  Sod^ter 
an  imnbn  »eri^eiraten ;  miec 
kogo  —  Äone  jmnbn  pr 
grau  ^aben;  ö)  für;  oni 
walcza    —    kraj,    —    wiare, 

—  swübode  fie  fämpfen  für§ 
SSaterlanb,  für  ben  (glauben, 
für  bie  grei^eit;  trzeba  sie 
modlic  —  iywych  i  uniar- 
lych  man  mu^  für  bie  iie- 
benben  foiüie  für  bie  Xoten 
beten;  kazdy  —  siebie  odpo- 
wiada  jeter  ift  für  fid^  oer» 
antroortlid^;  wstydzp  sie  — 
ciebie  ic^  frf)äme  mic^  für  bic^ ; 

—  kogo  ranie  masz  für  men 
pltft  bu  mid^;  mied  kogo  — 
durnia  jmnbn  für  einen 
2)umm!fopf  f)altcn;  uwa^a 
sie  —  piekna  fie  pit  fid^  für 
fdE)ön ;  4)  bei,  an ;  wziac  kogo 

—  ucho  jmnbn  beim,  am  O^t 
nehmen;  wziac  kogo  —  sto- 
we jmnbn  beim  SBorte  nei)= 
men ;  trzymac  kota  —  ogon 
t)ie  5lo^e  beim  öd^raonje 
l^alten;  prowadzic  kogo  — 
reke  jmnbn  bei  ber  $onb 
führen;  wodzic  kogo  —  nos 
jmnbn  nasfütiren;  wisiec  —  no- 
gi  an  ben  tyüfeen  fjängen;  5) 
um ;  oko  —  oko  S(ug'  um  Stuge ; 

—  darmo    umfonft;   III.  mit 


bem  fec^ften  %aüe:  1)  nad&; 
jeden  —  drugim  einer  nac^ 
bem  anbercn;  —  mna,  bracia 
mir  nad^,  33niber;  zaledwie 
nogi  wlöczy  —  soba  er  fann 
!aum  feine  ^ü^t  nad^fd^teppen; 
dzieü  —  dniem  uplywa  ein 
2;ag  pergel^t  nad^  bem  anberen; 
powtarzac  cos  —  kim  jmnbm 
etroaä  na^fpred^en;  2)  für; 
proS  —  mna  bitte  für  mid^; 
wstawic  sie  —  kim  für  jmnbn 
eintreten ;  nie  —  nim  nie 
przemawia  nid)t§  fprtd^t  für 
i^n ;  nie  jestem  —  tem  ic^  bin 
nid^t  bafür;  3)  auf,  burd^,  mit, 
in ;  poszediem  —  twoja  rada  ic^ 
bin  beinem  SRate  gefolgt;  — 
pomoca  (mit  bem  2.  i^ail)  mit« 
tetg,  Dermittetö;  —  po- 
moca drabiny  mittele  einer 
Seiter ;  —  jego  protekcya 
burc^  feine  '^roleftion;  — 
pauskiem  pozwoleuiem  mit 
Ql^rer  (Sriaubniä;  —  je- 
dnym  razem  mit  einem  2Ra(e; 

—  jednym  zamachem  mit 
einem  ©cfitage;  4)  {)inter  (auf 
bie  g^rage  rooV  — obroof)!  frei= 
lid^  tier  -^eutfi)e  im  ©egens 
fa^  jum  ^:poIen  juroeilen  mo= 
f)in?  fragt);  daleko  —  lasami, 

—  görami  n)eit[}inter  aBälbern, 
l^inter  Sergen;  schowal  sie  — 
plecami  matki  er  oerftfdte 
fid)  [)inter  ben  Sauden  feiner 
SRutter;  nie  powinien  byt 
tego  robic  —  moimi  pleca- 
mi er  ptte  eä  nicf)t  l^inter 
meinem  SRüdfen  tun  foHen ;  VI. 
mit  bem  gürroort  co :  co  to  — 
jeden  raas  ift  ba§  für  einer ;  co  to 

—  czJowiek  rcaö  ift  t>aä  für 
ein  äWenfc^;  co  to  —  prze- 
pych!  ift  baä  eine  ^rac^t!; 
c6z  ze  mnie  —  giupiec !  roaä 
bin  id^  für  ein  5Rarr! 

Za,  ach:  ju,  ju  fef)r ;  —  duio 
dobrego  ju  oiel  beö  ©Uten ; 
— nadto  go  wyzy.skiije?z  bu 
nü^eft  il^n  ju  oiel  auS;  on  juÄ 

—  stary  do  tego  zajecia  er 
ift  f^on  3U  olt  für  biefe  a3efd^äf= 
tigung. 

Zaabonowac,  -nuje,  -wa- 
leni,  va.  perf.  abonnieren, 
pränumerieren. 

Zaadministrowac,  -truje, 

—  ivalem,  tjo.  perf.  1 )  in  ^itmaU 
tung  nef)men ;  2)  cerabretc^en. 


Zaadmiuistrowauie,  -nia, 
sn.  1)  Sßerrcaltung/.;  2)  S3er-- 
abrei^ung  /. 

Zaaklimatyzowaö,  -zuje, 
-walem,  va.  perf.  gcTOÖ^ncn, 
arttimatifieren ;  —  sie,  vr.  f\d) 
eingercö^nen,  fic^  einbürgern. 

Zaalpejski,  adi.  hinter  ben 
Sllpen  liegenb,  tranSalpin. 

Zaambarasowac,  -suje, 
-walem,  va.  perf.  in  33er» 
tegen^eit  bringen. 

Zaambarasowanie,  -uia, 
sn.  SBerlegen^eit  /. 

Zaaresztowaö,  -sztuje, 
-walem,  va.  perf.  »erl^aften: 
mit  aScfd^Iag  belegen. 

Zaaresztowanie,  -nia,  sn- 
3}ert)aften  n.,  SSer^aftung  /.; 
33efc|tagnal)me  f. 

Zaasekurowac,  -ruje, 

-walem,  m.  perf.  Derftcf)ern, 
affefutieren. 

Zaasekurowanie,-nia,  sn. 
Serfid^erung  /.,  Slffefuranj  /. 

Zaawansowac,  -suje,  -wa- 
lem,  I.  va.  perf.  1)  t)or=» 
fd^iefeen;  2)  befi)rbern  ;  II.  vn. 
perf.  beförbert  roerbcn,  aDan= 
eieren. 

Zababrac,  -bram,  -bralem, 
va.  perf.  üerfc^mieren,  Derun= 
reinigen;  befri^eln. 

Zababranie,  -nia,  s)i. 
SScrfc^mieren  «.,  Verunreinigen 
n. ;  33e!ri^fln  n. 

Zabacz,  -y,  pl.  -e,  sf. 
§irngefpinft  ».,  ©rißc  /. 

Zabaczac,  -czam,  -czalem, 
va.  imperf. ;  Zabaczyö,  -cze, 
-czylem,  va.  perf.  au^er  acht 
laffen,  »ergeffen. 

Zabaczanie,  Zabaczenie, 
-nia,  sn.  Sßergeffen  n. 

Zabagniac,  -niam,  -nia- 
Jem,  va.  imperf.;  Zabagnic, 
-nie,  -nitem,  va.  p(rf. 
uerfumpfen ;  —  sprawe  eine 
©acbe  auf  bie  longe  Sauf 
fc^ieben. 

Zabagnianie,  Zabagnie- 
nie,  -nia,  sn.  SSerfumpfen  n., 
sBerfumpfung /. ;  2luffc^ub  m. 

Zabajac,  -jam,  -jalem,  va. 
imperf.  ju  fabeln,  ju  fc^roal^en 
anfangen;  —  czas  bie  3eit 
ücric^raa^en. 

Zabajanie,  -nia,  sn.  3Ser= 
f(|it)  a^en  n. 


Zabalamucenie 


554 


Zabiedz 


Zabalamucenie,  -nia,  sn. 
Sefd^njinbeln  n.,  SJetören  n., 
aSeciüirrunfl  /. 

Zabalamucid,  -ce,  -cilem, 
va.  per/,  befc^iuinbeln,  be- 
tören, oeriDirren ',  —  sie,  vr. 
fic^  befc^njtnbeln,  betören.  Der« 
roidCetn,  »erroirren  laffen. 

Zabalkaüski,  adi.  hinter 
bem  SSalfan  liegenb,  trong= 
haltan. 

Zabarwica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  garbenblinbl^eit  /.,  Sal- 
tonigmuä  m. 

Zabarwic,  -wie,  -wilem, 
va.  per/,  färben,  ^arbe  t)er= 
leiten;  —  sie,  vr.  eine  '^äv= 
bung  onnel^men;  —  sie 
mlecznieaKilcl^farbe  annel^men. 

Zabarwienie,  -nia,  sn. 
J5^ärbung/.,  garbc/. ;  ©c|ön= 
färberci  /, 

Zabarykadowaö,  -duje, 
-walem,  va.  per/,  cerbarrita» 
bieren,  oerrammeln,  oer= 
fperren. 

Zabarykadowanie,  -nia, 
sn.  5}errammeln  n.,  SSerfperren 
n.,  SSerbarrifabieren  n. 

Zabarylowaö,  -luje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  in  j^äffer  ein= 
paden. 

Zabatogowac,  -guje,  -wa- 
lem;  Zabatozyd,  -ie,  -zy- 
lem,  va.  perf.  ju  S^obe  prü= 
geln,  peitfc^en. 

Zabawa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
1)  SSergnüften  «.,  ^eitnertreib 
m.,  Unterfialtung  /.,  Selu[ti= 
gung  /. ;  —  ta  trwala  caly 
tydzieii  btefe  Unterl^altung 
roä^rte  eine  ganje  SBoc^e; 
sluzyc  do  -wy  jum  3fitt)er= 
treib  bicnen;  dla -wy  ber  S8e= 
luftiguna  raegen;  —  z  tan- 
cami  2:an3unter§altung  /., 
2;an3!tänjdben  n.;  2)  6piel 
n. ;  -wy  dzieeinne  Einher» 
fpiele. 

Zabawiaö,  -wiam,  -wia- 
lem,  I.  va.  imperf. ;  Zaba- 
wi6,  -wie,  -wilem,  I.  va. 
perf.  1)  unterhalten,  ergoßen, 
lurjroeilen,  amüfieren,  bie 
3eit  »ertreiben;  2)  aufhalten, 
3urüdff)atten;  II.  vn.  üertDei= 
len,  bleiben;  -wie  za  granica 
ze  trzy  tygodnie  ic^  loerbe 
im  2luälanbe  geaen  brei 
3Borf)en  bleiben;   III.  —   sie, 


vr.  fid^  unterhalten,  amüfieren, 
ergöfeen. 

Zabawiauie,  Zabawienie, 
-nia,  sn.  Unterl)alten  n., 
2lmüfxeren  n.\  Sluf^alten  n., 
3urüdE§aIten  «.;  SJerioeilcn 
«.,  ^Bleiben  n. 

Zabawka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. ; 
dim.  Zabaweczka^  -ki,  pl. 
-k',  sf.  1)  'äpietjeug  n. ;  2) 
dim.  oon  Zabawa. 

Zabawnosc,  -6ci,  sing. 
taut.  sf.  Unter^altenbe(ö)  n., 
©rgö^Iic^feit  f.,  %o]\ml\6)- 
Idt  f. 

Zabawny,  adi. ;  Zabawnie, 
adv.  unter^attenb,  ergöfelic^, 
poffierlic^,  lomifd),  amüfant; 
wiesz,  to  -na  historya  roei^t 
bu,  bas  ift  aber  eine  amüfante 
(Sefc^id^te;  to  nie  -wne,  lecz 
smutae  baä  ift  nic^t  fomifc^, 
fonbern  trautig. 

Zabazgrac,  -gram,  -gra- 
tem,  va.  perf.  befri^eln. 

Zabazgrauie,  -nia,  sn.  ÜSe« 
!riöeln  n. 

Zab%knac,  -kne,  -ktem, 
va.  perf.  et«),  brummen. 

Zabeczec,  -cze,  -czalem, 
vn.  perf.  1)  gu  blöfen  an= 
fangen;  2)  in  SBeinen  auä= 
brechen. 

Zabezpieczaö,  -czam,  -cza- 
l'em,  va.  imperf. ;  Zabezpie- 
czyö,  -cze, -czylem,  va.perf. 
Detli(|ern,  fid^erfteüen;  -czy- 
lem go  na  wypadek  mej 
sraierei  id^  l^abe  if;n  auf  ben 
i  gaß  meines  Sobeg  »erfid^ett; 
mmze  wprzod  siebie  —  xä) 
mufe  juerft  mid^  felber  fidler» 
ftellen;  —  sie,  vr.  fic^  cer=» 
ft^crn,  fic^  ftc^crfteHen,  ber 
®efof)r  »orbeugen. 
I  Zabezpieczanie,  Zabez- 
pieczenie,  -nia,  sn.  SJerfic^e» 
rung  f.,  ©id^erfteüuug  /. ;  — 
od  poiaru  geueruerftc^erung; 
—  od  wypadku  tlnfaßoerfic^e» 
rung;  —  od  wlamauia  (Sin= 
brud^äoerfic^etung;  —  do- 
stawy  na  czas  Sieferjeitoer- 
ftd)erung;  —  wartosci  2Bert= 
oerfid^erung ;  —  wiekszej 
wartosci  3JJel^roerfid)erung. 

Zabgbnid,  -nie,  -nilem,  va. 
perf.  m  bie  Srommet  fc^Ia= 
gen,  gu  trommeln  anfangen, 
ioätrommeln. 


Zabiadac,  -dam,  -dai^em, 
va.  perf.  gu  roel^flagen  be= 
ginnen. 

Zabicie,  -cia ;  Zabijanie, 
-nia,  sn.  1)  Söten  n.,  2ot» 
fc^Iag  m.;  oskarzony  o  -cie 
wlasnego  brata  beä  Sotfc^la» 
geä  an  bem  eigenen  trüber 
angeftagt;  2)  ^ufc^lasen  n., 
Öineinf^lagen  n. 

Zabiö,  -je,  -lern,  I.  va.  perf. ; 
Zabijaö,  -jam,  -jaJem,  I.  va. 
imperf.  ij  löten,  totfd^Iagen, 
erf erlogen;  nie  -jaj  bu  foUft 
nic^t  töten;  -to  go,  jui  nie 
Äyje  man  ^at  il^n  getötet,  er 
U\>t  ntc^t  me^r;  ust  nie  otwo- 
rze,  chocby  mnie  i  —  miano 
tc^  roerbe  ben  3Kunb  nic^t 
öffnen,  loenn  man  mic^  aud^ 
töten  fönte;  —  czas  bie  ^txi 
totf erlagen;  kazde  jego  slo- 
wo  mnie  -ja  jebeä  fetner 
SSBorte  tötet  mic^;  twoimi 
postepkami  -jasz  matke  i 
wpedzasz  ja  do  grobu  burc^ 
beine  Säten  töteft  bu  beine 
Slutter  unb  bringft  fic  inä 
©rab;  taka  praca  mechani- 
czna  -ja  umysl  folc^  eine  me- 
cbanifd^e  2lrbeit  tötet  ben 
©eift;  2)  —  bydlo  baä  5ßtel^ 
fc^IadE)ten;  3)  t)inein=,  gufc^Ia» 
gen,  oernageln,  oerfeilen;  — 
skrzynie  bie  ßifte  üernageln; 

—  beczke  szpontem  ein  Sajj 
gufpunben;  —  koniowi  za 
Äywe  baä  ^ferb  oernageln, 
il^m  ben  Silagel  burd)  ben  §uf 
in  ben  %vl'^  treiben;  —  komu 
klin,  cwiek  w  glowe  jmnbm 
einen  3iagel  in  ben  ^opf  fc^Ia» 
gen,  jmnbm  einen  glol^  inä 
£4^'    l'fe^n;    *)    einfd^Iagen; 

—  jajem  mleko  Sier  in  bie 
SOJild^  einfd^tagen;  5)  fcblagen 
(im  Äartenfpiel);  ©tocI=>;  6) 
-ty  eingefleifd&t;  -ty  Polak 
eingefleifc^ter  ^ote;  -ta  palka 
ein  I)arter  Äopf,  ein  fc^tner 
begreifenber  3}fcnfd^;  II.  — 
sie,  er.  fic^  töten,  ben  Sob 
fiiiDcn. 

Zabiedz,  -biege,  -bieglem, 
vn.  perf. ;  Zabiegaö,  -gam, 
-galem,  vn.  imperf.  1)  ocr= 
rennen,  entgegenlaufen,  ent^ 
gegenlommen;  -biegli  mu  droge 
fie  »errannten  i[;m  ben  Sffieg, 
iamen  i^n  entgegen;  zbrojnie 


Zabies 


555 


Zabobonnica 


-biegt  nieprzyjacielowi  droge 
geroaffnet  lief  er  bem  geinbe 
entgegen,  cerfperrte  er  bem 
geinbe  ben  SBeg;  2)  roeit  Iau= 
fcn,  weit  oorbringen ;  Tatarzy 
a.i  do  Krakowa  -biegli  bie  3Ia= 
iaren  branden  biä  nad)  ^ra= 
tau  üor;  3J  —  o  CO  fid^  um 
etro.  bemühen,  nad^  cttü.  trod^= 
ien;  4)  —  czemu  einer  ©ad|e 
oorBeugen. 

Zabieg,  -u,  pl.  -i,  sm.  1) 
SBemü^ung  /,  3;rod^ten  n., 
©treben  n.;  czynic  -i,  by 
<jos  osi^gnae  ©c^ritte  mad^en, 
um  etro.  gu  erreid^en;  nie 
szczedzic  -6w  feine  söemü» 
jungen  fd^euen;  2)  ©treiferei 
/.,  ©tteifäug  m. ;  3)  3uftuc^t  /. 

Zabiegacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©treber  m.,  Sc|Ieic^er  m.;  — 
dziedzictwa  ©rbfc^Ietd^er  m. 

Zabiegaczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©trebetin  /.,  ©^leid^erin 
/".  —  dziedzictwa  ©rbf^Iei» 
(^erin  /. 

Zabieganie,  Zabiegiwa- 
nie,  -nia,  sn.  1)  SSerrennen  «., 
Entgegenlaufen  n.,  Serlaufen 
«.,  2)  Semül^en  n.,  Semü- 
l^ung  /. 

Zabiegliwosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ^etriebfamfeit/. ;  Sßer^ 
fd^Iagenl^eit  /.,  ©eroanbtöeit  /. 

Zabiegliwy,  adi.;  Zabie- 
gliwie,  adv.  geroanbt,  betrieb- 
fom,  oerfd^Iagen. 

Zabielaö,  -lam,  -lalem,  va. 
imperf.;  Zabielic,  -le,  -lilem, 
va.  perf.  1)  roei^  übertünd^en, 
roeifi  anmad^en;  2)  üer^innen. 

Zabielanie,  Zabieleuie, 
-nia,  sn.  äßeifien  n.,  Über- 
tünchen ».;  3Sergiunen  «. 

Zabielec,  -leje,  -lalem,  vn. 
perf.  fid^  mit  roei^er  garbe, 
®Iafur  übergief^en,  roei^  roer= 
ben ;  roeif;  fc^immern ;  —  bie- 
laty  sniezue  szczyty  gor  bie 
fc^ncebebecEten  Sergfpi^en 
rourben  fi(§tbor. 

Zabieracz,  -a,  pl.  -e,  sm. ; 

1)  3ZodEe  /.,  SiiodEen  m., 
S)aumen   m.  (bei  SRafc^inen); 

2)  ©d^aber  m.,  Araber  m.; 
—  w  tükarce  Sred^feleifen  n. 

Zabierac,  -ram,  -ratem,  I. 
va.  imperf.;  Zabrac,  -biore, 
-bralem,  I.  va.  perf.  l)  nel^= 
tuen,  roegnel^men,  entnehmen; 


-brano  mu  caty  majatek  man 
^at  il|m  baä  ganje  Vermögen 
roeggenommen;  po  cichu  -bral 
swe  manatki  i  umknat  ftiÜ 
padte  er  feine  fteben  ©a^en 
unb  enttarn;  to  mi  za  duzo 
czasu  -biera  baä  nimmt  mir 
ju  üiel  ^i\i  roeg;  ten  stöl: 
-biera  za  wiele  miejsca  biefer 
Sifd)  nimmt  ju  oiet  5ß[a|  ein; 
-bierz  mnie  ze  sob^,  gdy  po- 
jedziesz  w  podroi  nimm  mic^ 
mit,  roenn  bu  aiif  pfeifen 
gel^ft;  —  wielu  do  niewoli 
oiele  gefangennel^men ;  2)  — 
glos  baä  Sffiort  ergreifen,  bie 
©timme  ergeben;  jezeli  i  mnie 
w  tej  sprawie  glos  —  wolno 
roenn  eä  auc^  mir  erlaubt 
ift,  in  biefer  Slngetegen^eit 
baö  2Bort  ju  ergreifen;  3)  in 
fic^  aufnel^men,  mit  fid^  f«ct= 
reifien;  4)  —  z  kim  znajo- 
mosc,  przyjazn  mit  jmnbm 
Sefanntfd|aft  mad^en,  tyreunb= 
fd^aft  fc^Iiefecn;  —  nogi  za 
pas  fic^  au^  bem  ©taube 
mad^en;  II.  —  sie,  vr.  1)  — 
—  sie  skad  fic^  Don  roo  fort» 
moc^en,  fortfommen,  fort» 
padfen;  -bieraj  mi  sie  w  tej 
chwili  patfe  bi^  nod^  in  biefem 
aiugenbtitf  (fort);  2)  —  8i§ 
w  droge  fic^  auf  ben  2Beg 
mad^en;  3)  —  sie  do  czego 
etro.  anfangen,  fic^  ju  etro. 
anfc^idEen,  rooju  fd^reiten,  fic^ 
an  etro.  mac|en ;  musze  sie 
nareszcie  —  do  roboty  id^ 
mu§  mid^  enblic^  an  bie 
Slrbeit  mad^en;  -brali  sie 
na  seryo  do  walki  fie  fd^idEten 
ftcp  im  (grnft  jum  Äampfe  an ; 
-biore  sie  do  pieczeni  xi)  roerbe 
xa\6)  an  ben  Sraten  ma^en; 
-biera  sie  na  co  eä  lä^t  ficf)  ju 
etro.  on,  e§  fagt  fi^  an,  eö 
f(§eint  ju  rcerben,  es  ftel^t  be= 
DOr;  -biera  sie  na  ostr^  zime 
e§  fte^t  ein  ftrengcr  SBinter 
beoor. 

Zabieranie,  Zabranie, 
-nia,  sn.  3ä}egnef)men  n., 
gortnel^men  n.,  aJJitnel^men 
n.;  ergreifen  h.  ;  2lnfangen  n. 

Zabierzyny,  -rzyn,  plur. 
tant.  sf.  Stlgen  pl ,  3ßaffer= 
pflan3en  pl. 

Zabijaka,  -ki,  ^j?.  -ki,  sm. 
9iaufbofb  7n. 


Zabijarnia,  -ni,  pl.  -nie^ 
sf.  ajlörbergrube  f. 

Zabijatyka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  2;otfcftlägerei  /. 

Zabitka,  -ki,  pl,  -ki,  sf. 
^fropf(en)  m.  in  ber  ^Patrone. 

Zabli^niac,  -niam ,  -nia- 
lem,  va.  imperf]  Zabli^nic. 
-nie,  -nilem,  va.  perf.  Der» 
narben,  oer^eilen,  Ijeilen;  rana 
sie  juÄ  -nia  bie  SBunbe  fängt 
an  gu  beitcn. 

Zablizniauie,  Zabliznie- 
nie,  -nia,  sn.  SJernarben  «., 
Öeilcn  n.,  |)eilung  /. 

Zablad,  -btedu,  pl.  -biedy, 
sm.  Serirrung  /. ;  3rrg[au= 
be(n)  »i.;  S^^rroeg  m. 

Zab]t§.dzanie,  Zabt^ka- 
nie,  -nia,  sn.  95  erirren  n. 
SBerirrung  /. 

Zabl^dziö,  -dz§,  -dzilem, 
tn.  perf.  fid^  »erirren;  -dzi- 
lem w  lesie  i  drogi  znaleic 
nie  möge  ic^  i^abe  mid^  im 
Söalöe  »erirrt  unb  fonn  ben 
2ßeg  nid^t  ftnben. 

Zabl^kac  sig,  -kam,  -ka- 
lem,  vr.  perf.  fid^  »erirren, 
ficft  »erfd^lagen. 

Zablocenie,  -nia,  sn.  33e= 
fd^mufeen  n.  mit   ©trafienfot. 

Zabiocic,  -ce,  -eifern,  va. 
perf.  mit  ©tra^enfot  be= 
fc^mu^en;  — sie,  vr.  fic|  be= 
fc^mugen. 

Zablocie,  -cia,  sn.  ein 
l^inter  ©ümpfen  unb  9Jloräften 
gelegener  Drt. 

Zablysn§.c,  -sne,  -snalem; 
Zablyszczed,  -szcze,  -szcza- 
lem,  vn.  perf  aufbüken,  ec= 
glöngen,  emporfd^immern;  §er= 
oorf^immern ;  -sla  mi  nadzie- 
ja  i  znow  znikla  cS  ging  mir 
eine  Hoffnung  auf  unb  »er» 
fc^roanb;  i  nam  -snie  szcze- 
scie  ouc^  un§  roirb  ein  ©liidtä» 
ftern  aufgellen. 

Zabiysnifcie,  Zably- 

szczenie,  -nia,  sn.  Grglän= 
gen  n.,  ^eroorfc^immern  n., 
2lufbli^en  «.,  aufgeben  n. 

Zabobon,  -u,  pl.  -y,  sm. 
2lberglaube  m.-,  poganski  — 
beibnifc^er  Slberglaube;  wie- 
rzyc  w  -y  abergläubi|4   fein. 

Zabobonnica,  -cy,  pl.  -ca. 
5/.  abergläubifc^eä  Söeib. 


Zabobonnik 


350 


Zabudowac 


Zabobonnik,  -a,  pl.  -cy, 
iin.  abetqläubifc^er  aJienfc^. 

Zabobonnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  abergläubifc^esSBefen. 

Zabobonny,  adi.'^  Zabo- 
bonnie,  adr.  abergläubif^. 

Zabolec,  -leje,  -lalem,  vn. 
perf.  pIö^Uc^  ?u  fc^merjen 
anfangen;  gwaitownie  go 
glowa  -lala  eä  ergriff  i^n  ein 
Iieftiger  Hopffd^mers ;  glowa 
o  to  nie  -li  ba§  wirb  feine 
Äopffdimerjen  ocrurfac^en, 
ba§  njirb  !cine  ©c^roierig' 
feiten  machen. 

Zabonowac,  -nuje,  -wa- 
bern. 1(7.  perf.  Der=,  gubul^nen, 
ben  ©toUen  mit  Srettetn 
üerbcden. 

Zaborca,  -cy,  pl.  -cy,  sf. 
(Eroberer  m.,  Äaperer  m., 
SRäiiber  nu.  Ufurpator  m. 

Zaborowy,  Zaborczy, 
adi.\  Zaborczo,  adv.  tSrobe= 
lungö»;  burc^  (grobevung;  Sy- 
stem —  @roberun9sft;flem  n. 

Zabo4c,  -bode,  -bodlem, 
ra.  perf.  mit  ctro.  ©pi^igem 
I^incinftec^en-,  totftei^en. 

Zaboj,  -bojn,  pl.  -boje, 
srn.;  Zabojstwo,  -wa,  pl. 
-wa,  sn.  2:otfc^Ia9  »z.;  na 
zaboj  auf  Sob  unb  Seben; 
zakochac  sie  w  kirn  iia  — 
fic^  in  imnbn  rafenb  Der= 
lieben. 

Zabojca,  -cy,  pl.  -cy,  sw. 
Sotfc^Iäger    m.,    aJJörber    m. 

Zabojczyni,  — ,  v^-  -^'^^^ 
sf.  Xoti^lägerin  /'.,  2Ji5t= 
bertn  /. 

Zaböjczy,  adi. ;  Zabojezo, 
ade.  töblit^. 

Zabör,  -boru,  pl.  -bory, 
sm.  1)  Sßegnafime  /.,  ©"1= 
rei^ung  f.,  3iaub  m.,  2It  = 
nerton  /. ;  bas  mit  ©ercalt 
Sßeggenommene ;  2)  33e= 
ft^na^me  /".,  grobetung  /'., 
Sefi^ergreifung  /.,  Dflupie» 
nmg  /". ;  po  drugim  -borze 
Polski  nad^  bet  jraeiten  %t\= 
lung  ^olenö;  pod  pruskim 
-borem  in  bem  üon  ^reu^cn 
anneftierten  iianbe. 

Zabrakn^ö,  -kce,  -kfem, 
vn.  perf.  mangeln,  nid)t  ouö-- 
reichen,  nidE)t  [;in(angen;  w 
drodze  -klo  mi  pieniedzy 
unterrcegö  ging  mir  tv^^  ÖJelb 


auö;  -klo  obleäonym  srod- 
kow  Äywnosci  ben  belagerten 
gingen  bic  Sebenämittel  ouö. 

Zabrakowac,  -kuje,  -wa- 
fem,  va.  perf.  in  ben  Srad 
roerfen,  augf^ie^en. 

Zabraniac,  -niam,  -nia- 
Jem,  ra.  imyerf.\  Zabroniö, 
-nie,  -üilem,  va.  perf.  Der» 
bieten,  unterfagen,  Beripgl^ren ; 
-niono  u  n  is  pojedynköw 
bie  Sueüe  rourben  bei  ung 
perbotcn ;  -niam  ci  prze- 
stapic  kiedykolwiek  prog 
mojego  domu  ic^  oerbietc 
bir  ie  bie  ©c^roeHe  meinet 
§auf  eä  ju  übertreten ;  nie  -niam 
ci  niczego  ic^  perroe^re  bir 
gar  nid^tö;  -niono  chore- 
mu  wszelkie  wzruszenia  bem 
Äranfen  rourbe  jebe  Slufregung 
unteifagt. 

Zabranianie,  Zabronie- 
nie,  -nia,  sn.  Unterfagen  n.. 
5ßerbieten  n.,  SSerine^ren  n. 

Zabrnac,  -brne,  -brna- 
}em,  vn.  perf.  tief  l^inein= 
inaten ;  tief  (;ineingeraten,  per» 
finfen;  fid^  pertiefen;  -bmat 
w  dlugi  a^  po  uszy  er  geriet 
bis  über  bie  D^ren  in 
©d^Ulben  —  latwo,  ale  wy- 
brnac  trudno  e§  ift  leidet 
l)ineinjugeraten,  aber  fc^roer 
fic^  f)erauöjuarbeiten;  za  da- 
lekos  -brnaJ,  juz  sie  cofnac 
nie  moiesz  \i\\.  bift  JU  meit 
geraten,  fannft  nid^t  mel^r 
jurüdE. 

Zabrodzic,  -dze,  -dzilem, 
va.  perf.  in  bie  gurt  l^in- 
einroaten. 

Zabrodzien,  -dnia,  pl. 
•dnie,  S7n.  3Batne^  n.,  3"0= 
nflj  n. 

Zabrona,  -iiy,  pl.  -ny,  sf. 
Sßerbot  «.,  SSetroel^ren  n. 

Zabronowac,  -nuje,  -wa- 
leni,  va.  perf.  fertig  eggen; 
eineggen. 

Zabi'uzdzic,  -idie,  -ilzi- 
iem,  va.  perf.  gurc^fn  jie^en. 

Zabrudzac,  -dzaro,  -dza- 
lem ;  Zabrukiwa6,  -kujo, 
-waiem,  va.  imperf  ;  Zabru- 
dzi6,  -dze,  -dziJem;  Zabru- 
kaö,  -kam,  kalem,  va.  perf. 
befd)mu^en,  frf)mu§ig  machen. 

Zabrudzanie,  Zabruki- 
wanie,     Zabrndzenie,     Za- 


brukanie,  -nia,  sn.  S8e= 
fc^nm^en  «.;   93efd^mu^ung /. 

Zabrnkowac,  -kuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  pfloftem. 

Zabrukowanie,  -nia,  sn. 
?ßflaftern  n.,  ^flafterung  /.; 
^flafter  n. 

Zabrunatnic,  -nie,  -nitem, 
va.  perf.  braun  färben,  brau« 
nen. 

Zabryzgac,  -gara,  -ga- 
lem,  va.  perf.  befpri^en;  caly 
blotem  -gany  ganj  mit 
©tra^enfot  befpri^t. 

Zabryzganie,  -nia,  sn. 
SSefprigen  n. 

Zabrz%,kac,  -kam,  -kaJem ; 
Zabrzaknaö,  -kue,  -knatem, 
vn.  perf. "  lo^flimpem,  gu 
fUmpern  anfangen. 

Zabrzeg,  -v,  pl.  -i,  sm.; 
Zabrzeze,  -za,  pl.  -za,  sn. 
ienfeitigeg  Ufer. 

ZabrzeÄny,  adi.  jenfeitig. 

Zabrzezysty,  adi.  \it\U, 
f)0c5uferig. 

Zabrzmiec,  -brzmie, 

-bizraiatem,  I.  vn.  perf.  er» 
tönen,  erfd^atlen,  erllingen ; 
-brzmialy  organy  bie  Drgel 
ertönte ;  glos  wodza  -brzmial 
donosnia  laut  ertönte  bie 
©limme  beä  {y^It'^^i^rn ; 
-brzmiata  tiaba  wojeuna  baö 
^riegs^orn  erfc^aHte;  -brzmia- 
ly smutno  dzwony  bumpf 
unb  bang  ertönte  bas  ®IodEen= 
geläute;  -brzrai  mu  w  obu 
uszach  eö  niirb  il^m  in  beiben 
Dl^ren  gellen;  II.  va.  perf. 
ertönen,  erfdiaHen,  erflmgen 
macfien. 

Zabrzmienie,  -nia,  sn. 
©rllingen  «.,  ©rtönen  «., 
(Srfcl)allen  n. 

Zabuchac,  -cham,  -cha- 
iem;  Zabuchn^c,  -ohne, 
-chnaiem,  vn.  perf.  l)  ^u  Jobe 
puffen,  auolöfcfien,  erftidfen; 
2)  aufftatfern,  aufflammen, 
auffc^njflen. 

Zabudowa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf.\  Zabndowanie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  mehrere  ©ebäube, 
©ebäubelomplej  «?.;  -nia  go- 
spodardkie  3Bitt}d)aftgge= 

bäube  pl. 

Zabudowac,  -duje,  -wa- 
i'em,  va.  perf.  ücrbauen, 
©ebäube  auffteEcn ;  —  sie,  vr. 


Zabudowanie 


557 


Zachodzic 


oiele  ©ebaube  befommcn, 
mit  (Sebäubeu  6efe^t  roerbett; 
fic^  (ein  ^eirn,  einen  ®e6äube= 
iompler)  aufbauen;  ftc^  an= 
Bauen. 

Zabudowanie,  -nia,  sn. 
1)  =  Zabudowa;  2)  SSer» 
bauen  n. 

Zabujac  sif ,  -jam,  -jalem, 
vr.    perf.    laumelnb,   jc^roel=  [ 
genb,    träumenb    roo^in    ge= 
raten,  fid^  fortteifien  laffen. 

Zaburczec,  -cze,  -czalem, 
vn.  perf.  fnurren,  l^erau§= 
Inurren,  einen  mutrenben 
3;on  üon  fi^  c^eben. 

Zaburtowac,-tuje,  -walem, 
va.  per/,  reft  anfc^nüren,  feft 
anfnüpfen. 

Zaburzac,  -rzani,  -rzalem, 
va.  imperf.'y  Zaburzyc,  -rze, 
-rzyfem,  va.  perf.  aufrüE)ren, 
in  SSerroirrunct,  Unruhe,  SBal« 
lung  bringen,  atufrufjr  erregen, 
ftürmifc^  machen. 

Zaburzanie,  Zaburzenie, 
-nia,  pl.  -nia,  sn.\  Zaburka, 
-ki,  pl.  -ki,  sf.  SSerroirrung 
/.,  Unruhe  /.,  gSallung  /., 
2lufruf)r  /w.,'.©turm  w.;  Un= 
lu^eftiftunq  /;  -nie  wewnatrz 
kraju  bte  Unruhen  im  Qnnern 
beä  Sanbes. 

Zabyc,  -byje,  -b^'iem,  va. 
perf.;  Zabywac,  -wam,  -wa- 
lem, va.  imperf.  oergeffen, 
ficö  aus  bem  ©inne  fc^Iagcn. 

Za,bytek,  -tkn,  pl.  -tki, 
sm.  Überreft  m.,  Überbleibfcl 
«.;  —  przeszlosci  Über= 
bleibfel  ber  SSergangen^eit ; 
-tki  poganskie  l^eibnif  cf)e  Über» 
bleibfel;  -tki  literackie  tej 
epoki  bie  Siteraturbenfmäter 
biefer  @pod)e. 

Zabzdurzenie,  -nia,  sn. 
SJerroirren  n. ;  Sefc^roinbeln  n. 

Zabzdurzyc,  -rze,  -rzylem. 
va.  perf.  nenoirren ;  bef^roin» 
beln;  burd^  gafeteien  betäuben. 

Zacapic,  -pie,  -palem,  va. 
perf.  ertappen,  erl^afc^en,  er« 
raifc^en. 

Zacapienie,  -nia,  sn.  Gr> 
tappen  n.,  (Sr^afd^en  «.,  ®r« 
raifcben  n. 

Zacembrowac,  -bruje. 

-walem,  va.  perf.  oerjimmern, 
au^jimmern. 

Zaceniö,   -nie,   -nilem,  va. 


perf.    t)or)'ct)Iagen,   ben  ^reiä 
angeben,   forbern,   beftimmen. 

Zacenienie,  -nia,  sn.  ^retäi 
beftimmung  f,  SSorfct)Iagen  u. 

Zacerowac,  -ruje,  -walem, 
va.  perf.  [topfen,  auäbeffern ;  — 
ponczochy  ©trumpfe  ftopfen. 

Zacerowanie,  -nia,  sn. 
Stopfen  rt.,  Jleparieren  n. 

Zachacie,  -cia,  sn.  ?ßla^ 
m.  binter  einer  glitte. 

Zachcenie,  Zachciewa- 
uie,  -nia,  S7i. ;  Zachcianka, 
-ki,  pl.  -ki,  sf.  ©etuft  n.,  ! 
©elüften  n.,  Sege^ren  n. ; 
czynil  zadosc  wszystkim 
swoim  -kom  er  befriebigte 
olle  feine  (Seiüfte. 

Zachciec,  -ce.  -ciatem, 
va.perf. ;  Zachciewac,  -wam, 
-walem,  va.  imperf.  gelüften, 
begehren,  Suft  auf  etro.  ^aben, 
Suft  nuf  etro.  bekommen, 
mögen;  -chciales  bu  möc^teft 
root)[;  —  sie,  vr.  def.  ein  £üft= 
c^en  befommen,  gelüflen,  bege^= 
ren;  strasznie  mi  sie  smiac 
-chcialo  eä  ergriff  mid^  eine 
gro^e  Sad^tuft;  czego  sie  tobie 
1  wszystkiego  nie  -chciewa  roaö 
j  bu  nic^t  aües  ^aben  moc^teft; 
chorema  czesto  -cbciewa  sie 
uiemozliwych  rzeczy  ben 
j  Sranfen  gelüftet  eä  oft  nac^ 
I  unmöglid^en  Sad^en. 
]  Zach§ca6,  -cam,  -calem, 
va.  imperf. ;  Zachgcic,  -ce, 
-cilem,  va.  perf.  aufmuntern, 
anregen,  anfeuern,  animieren; 
to  go  powinno  —  do  pracy 
baä  follte  il^n  gur  Slrbeit  auf« 
muntern;  pochwala  -ca  dzie- 
ci  do  nauki  ba§  Sob  fcu= 
ert  bie  Äinber  jum  Sernen 
an;  -cony  dobrym  przykla- 
dem  burc^  ba§  gute  Seifpiel 
angeregt;  —  kogo  do  siebie 
jmnbn  für  fid^  geroinnen. 

Zachecanie,  Zachfcenie, 
-nia,  sn.  9(ufmuntern  n.,  Sin» 
regen  n.,  3lnfeuern  n. 

Zachgta,  -ty,  pl.  -ty,  sf. ; 
dim.  Zachgtka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  2lufmunterung  f. 

Zachlapac,  -pie,  -palem; 
Zachlastac,  -tam,  -talem, 
va.  perf.  befd^lumpern ;  be= 
fc^ütten,  anfcbütten. 

Zachlapanie,  Zachlastä- 
nie,  -nia,  sn.  33efd^lumpern  n. 


Zachlusn^c,  -sne,  -snalem, 
va.  perf.  inö  Siaffe  fcblagenb 
befpri^en;  vn.  perf.  aufgluct= 
fen  (oon  5lüffig!eitenj,  lout 
plätf(^ern. 

Zachladzac,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  imperf.  \  Zachtodzic, 
-dze,  -dzilem,  va.  perf.  etio. 
lübl  machen,  obfül^Ien. 

Zachladzanie,  Zachlo 
dzenie,  -nia,  sn.  %bl\n^' 
len  n. 

Zachlanny,  ar2t.;  Zachtan- 
nie.  adv.  gierig. 

Zachlostac,  -stam,  -stalem, 
va.  perf.  ju  Xobe  prügeln. 

ZacMysnac  sif, -sne,  -sna- 
lem, vr.  perf.  fic^  »erfd^ludfen, 
fic^  oerfu^en. 

Zachlysni§cie,  -cia,  sn. 
SSerfc^ludEen  n.,  Serfu^en  n. 

Zachmielic,  -le,  -lilem,  va. 
perf.  mit  topfen  anmachen. 

Zachmurzac,  -izam,  -rza- 
lem, va.  imperf. \  Zachmii- 
rzyö,  -rze,  -rzylem,  va.  perf. 
beroölfen,  »erfinftern,  mit 
SlBoIfcn  übergiel^en;  -rzyl  czo- 
lo,  zmarszczyl  brew  er  Der» 
finflerte  bte  ©tirn,  30g  bie 
33rauen  3ufammen;  —  sie,  vr. 
fid^  »erfinftecn,  [ic^  beraölfen, 
fic^  mit  SQSolfen  überjiel^en; 
czemus  sie  tak  -rzyl?  roarum 
baft  bu  bein  ©efic^t  fo  5er= 
finftert?  uiebo  sie  -rza  bev 
Öimmel  fängt  an,  fid^  5U  be= 
roölfen. 

Zachmurzanie,  Zachmu- 
rzenie,  -nia,  sn.  SSeroölfen 
n.,  Söeroöltung  /.,  SSerfinftern 
n.,  Sßerfinfterung  /. 

Zachodni,  adi.,  Zacho- 
dnio,  adv.  roeftlic^,  SBeftens; 
-dnie  kraje  bie  roeftli^en 
Sänöer. 

Zachoduik,  -a,  sing.  tant. 
sm.  äßeftrainb  m. 

Zachodzenie.  -nia,  sn. 
Untergeben  n.,  Eingeben  n. ; 
—  w  glowe  SJacbbenfen  n. 

Zachodzic,  -dze,  -dzilem, 
I.  vn.  imperf;  Zajsö,  -de, 
-szlem,  I.  vn.  perf.  1)  bi"ter 
jmnbn,  ^nitx  etro.  gelten; 
slonce  -szlo  za  chmury  bie 
©onne  \)<it  fid^  hinter  bie 
SBolfen  gebogen;  -szedl  za 
drzewo,  by  sie  ukryd  er  ging 
I  f)inter  ben  Saum,  um  ftc^  3Ü 


Zachodzisty 


Zachrz^sciec 


oerfteden;  2)  untergeben; 
gwiazda  jego  -chodzi  jein 
©lern  ge^t  unter;  3)  vooi)in 
gelangen,  l^in!ommen,  einen 
Drt  erreichen ,  -szli  ai  w  gl^b 
kraju  ftc  gelangten  big  tief 
in  bo§  Sonb  t)inein;  zajdzie- 
my  tarn  jeszcze  przed  wie- 
czorem  wir  njcrben  no^  cor 
9l5enb  bort^in  gelongen : 
nie  zajde  tak  daleko  '\6)  bin 
nid^t  im'  ftanbe,  fo  tceit  ju 
gelten;  dalekos  jui  -szedl 
w  twojej  pracy?  bift  bu  fc^on 
in  beiner  2lrbeit  roeit  x)orge= 
l^ritten?  za  daleko  -szediem, 
cofnac  sie  ju4  nie  möge  id) 
bin  fd^on  ju  roeit  gegangen, 
id^  !ann  nic^t  mel^r  jutürf= 
treten;  4)  —  w  ciaie  fc^roan» 
ger  roerben;  5)  —  w  giowe 
ftc^  ben  Sopf  getbred^en, 
nac^finnen,  nad^benfen ;  6) 
—  komu  in  ben  3Beg  fom= 
men,  in  bie  üuere  treten;  ra- 
dze  ci,  nie  -chodz  mu  w  dro- 
ge'ic^  rate  bir,  lomme  i^m 
ntc|t  in  ben  Sffieg;  —  kogo 
z  tyla  jmnbm  in  ben  9iüden 
foHen;  7)  —  de  kogo  jmnbn 
befuc^en;  —  do  panny  einem 
^räutein  ben  §of  mad^en;  8) 
eintreten,  oorfaHen,  entfielen ; 
musiaJo  zajäc  cos  nadzwyczaj- 
nego  eä  ^at  etn).  2luf!ergen)i3E)n= 
lic^eg  Dorfallen  muffen;  co 
-szJ^o  miedzy  wami?  roaä  ift 
jroifc^en  '  eu^  Dorgefaßen? 
-szta  miedzy  nami  sprzeczka 
ein  ©treit  ift  jrcifdben  unä 
Dorgefaüen;  -sztawainazmia- 
na  eine  wichtige  Sinberung 
ift  eingetreten ;  -chodzi  tu  ja- 
kas  pomylka  f/ter  roattet  irs 
gcnb  ein  Si^itunt;  wielka  je- 
dnakie -chodzi  roinica  miedzy 
nimi  e§  ift  aber  jroifd^en 
itinen  ein  grofier  Untcrfd^ieb ; 
-szlo  nieporozumienie  eä  ift 
ein  aWi^Derftänbniä  entftanben; 
9)  bebedfen,  übersteigen,  unter» 
laufen;  krwia  -szty  oczy  bie 
9lugen  roaren  mit  Slut  un- 
terlaufen; oczy  -szty  mgla 
bie  2lugen  rourben  trüb;  oczy 
mu  -szly  bielmem  er  ^at 
bag  Slugenlic^t  »erloren,  er 
^at  ben  Star;  10)  —  kogo 
jmnbn  überliften,  i^n  onfü§= 
reu,    i^n    ^interg    Sic^t    fül» 


ren;  II.  —  sie,  vr.  =  Za- 
nosic  sie. 

Zachodzisty,  adi.  mit 
^ineinge^enb. 

Zachorowac,  -ruje,  -walem, 
Zachorzec,  -rzeje,  -rzalem, 
vn.  perf.  frani  werben,  er= 
franten;  -wal  ciezko  ze 
wzruszenia  er  erfranite  fd^racr 
üor  Slufrcgung. 

Zachowac,  -wam,  -walem, 
I.  va.  perf.;  Zachowywaö, 
-wuje,  -waJem,  I.  va.  imperf. 

1)  aufberoa^ren,  aufgeben,  bc= 
magren,  erhalten,  l^alten,   be= 

i  galten;  —  co    na   przyszlosc 

i  etro.  für  bie  3»f""f'   oufbe» 

roa^ren;    —    co    w    pamieci 

etnj.  im   ©ebäd^tniä  bel^alten; 

—  komu  Äycie  jmnbm  baä 
Scben  erl^alten,  retten ;  —  ko- 
go od  szkody  jmnbn  oor 
©d^aben  beroa^ren;  od  takiej 
zony  -waj  mnie  Boie  oor  fo 
einer  grau  foH  mic^  ©ott  be= 
lauten;  -waj  Boie!  (Sott  be= 
roalirel  ®ott  bepte!  -waj  to 
w  sekrecie   l^alte  eä   geheim ; 

2)  beobachten,  erfüllen;  suro- 
wo  —  posty  przez  kosci61 
nakazace  ftrcng  bie  oon  ber 
Äird^e  worgefc^ricbenen  gaften 
beobachten,  (ein)^atten  —  stare 
zwyczaje  alte  ©itten  beobac^= 
ten;  II.  —  sie,  vr.  l)fii:^  er; 
l^alten;  zwyczaj  ten  -wal 
sie  ai  do  naszych  czas6w 
biefer  33raud^  l^at  fic^  bi§ 
auf  unfere  ^txi  erhalten; 
ogien  w  popiele  dlugo 
sie  -wnje  bag  geuer  er»- 
l^ält  ftd^  lange  in  ber  aifc^e; 
2)  fid^  benehmen,  fid^  auf= 
führen,  jid^  oerl^alten;  nie 
umiesz    sie     w    towarzystwie 

—  bu  roeilt  bid^  nid^t  'w.  ®e= 
feüfc^aft  gu  benehmen;  -wuj 
sie  przyzwoicie  benimm  bic| 
anftänbig;  jak  sie  -wywal 
podczas  rozprawy  ?  mie  bttt  er 
fid^  roä^renb  ber  SSer^anblung 
benommen?  jak  sie  wobec 
tego  -wuje  ?  rote  ceri^ält  er  fid^ 
baju? 

Zachowanie,  Zachowy- 
wanie,  -nia,  sn.  1)  Seroa^ren 
«.,  2luf^eben  n  ,  ®r^alten  «., 
SBe^altcn  «.;  2)  SBeobad^ten 
n  ,  ©riüHen  n.;  3)  Sene^men 


n.,  a]er^altcn  n.,  Setragen  n., 
2luffü^ren  n.,  Umgang  m. 

Zachowawca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  1)  SBeroa^rer  m.,  ©r^alter 
m.,  Grretter  m.\  2)  Äonfer- 
x)atioe(r)  m. 

Zachowawczosd,  •äc\,sing. 
tont.  Äonferoatiämuö  m.,  fon» 
fcroatioeä  äBefen. 

Zachowawczy,  adi.;  Za- 
chowawczo;  adv,  ®r^al= 
tungä=,  öeroal^rungö»,  eil^ol» 
tenb,  lonferoatiü ;  instynkt 
(samo) —  ©elbfter^altungä»» 
trieb  m. 

Zachod,  -odu,  jjZ. -ody,  *»w. 
1)  SCBeften  m.;  Dfjibent  m. 
(®egenja|:  Orient);  lud  na 
-odzie  powstanie  do  walki  ba§ 
SBolf  im  SQBeften  roirb  fic^  jum 
Äompfc  ergeben ;  2)  Untergang 
m.;  —  slonca  ©onnenunter» 
gang;  3)  ®efc^äftig!eit  /., 
aJZü^e  /.,  SBemü^en  n. ;  55eran= 
ftaltung/.,2lrbeit/.;  wymagato 
wiele  -odu  baä  »erlangt  oiel 
SJJü^e;  wiele  bedziesz  miat 
-odu  bu  roirft  bic^  rec^t  be= 
mü^en  muffen;  nie  rob  sobie 
darmo  -odu  bemühe  btd^ 
nic^t  umfonft;  za  jednym 
-ödem  in  einem  ^\x%,  jugleic^  ; 
za  jednym  -ödem  dwie  rzeczy 
zrobic  mit  einer  klappe  groei 
gliegen  totfc^lagen. 

Zachowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Äonferoe  /. 

Zachrapac,  -pie,  -palem, 
vn.  perf.  '  gu  f^norc^en 
anfangen. 

Zaclirobotad,  -tam,  -talem, 
vn.  perf.  ju  raffeln  onfangen. 

Zachromac,  -mam,  -ma- 
lern, vn.  perf.  lal;m  roerben. 

Zachronic,  -nie,  -nilem, 
va.  perf.  roo^in  bergen,  oer- 
rcobren. 

Zachrupn^c,  -ne,  -nalem, 
vn.  perf.  anfangen  ju  fnuf» 
pern;  ein  fnirfd^enbeä  ®e« 
räufc^  oon  fid^  geben. 

Zachrypn^c,  -pne,  -plem, 
vn.  perf.  l)ei(er  roerbcn. 

Zachrypnigcie,  -cia,  sn. 
^eifer!eit  f. 

Zachrzgscieö,  -^cieje, 

-äcialem,  vn.  perf.  gu  roffeln 
anfangen,  ein  raffelnbeä  ®e» 
räufd^  Bon  fic^  geben. 


Zachuchac 


559 


Zaciec 


ZachnchatS,  -cham,  -cha- 
}em,  va.  per/,  atil^auc^en. 

Zachwalac,  -lam,  -lalem, 
va.  tmper/.;  Zachwaliö,  -le, 
-lilem,  va.  per/,  anpreisen ; 
—  8w6j  towar  feine  SBare 
anpreisen. 

Zachwalanie,  Zachwa- 
lenie,  -nia,  sn,  StnpreUen  n. 

Zachwaszczac,  -szczam, 
-szczalem,  va.  imperf.;  Za- 
chwascic,  -szcze,  -seiJeai, 
va.  per  f.  mit  Uniraut  be» 
njac^fen,  beroilbern  laffcn. 

Zachwiaö,  -ch  wieje,  -cbwia- 
iem,  va.  per/.;  Zachwiewac, 
-warn,  -wafem,  va.  imper/. 
erfc^üttern,  roanfen,  f^toanfen 
mad^en;  to  -chwiaJo  moje  1 
dofychczasowe  zaufanie  do 
niego  ba§  l)at  mein  bisheriges 
SScrtrauen  3u  il^m  erfd^üttett; 
stanowisko  ministra  jest 
-chwiane  bie  ©tellung  beö  Wu 
niftcrä  ift  erfd^üttert ;  to  -chwia- 
io  jego  sratosc  bag  i)at  feine 
SBeftänbigfeit  rcanfenb  ge=» 
ma^t :  —  sie,  vr.  erbittern,  an» 
fangen  ju  roanfen,  ju  roocfeln ; 
-chwiala  sie  i  upadta  fie 
roanfte  unb  fie(  nieber. 

Zachwianie,  Zachwiewa- 
nie,  -nia,  sn.  Stfc^üttetn  n., 
(Srjittern  n..  ©c^roan!en  »;., 
Sßanfen  w. 

Zach"wyca6,  -cam,  -calem, 
L  va.  imperf. ;  Zachwycic, 
-ce,  -cHem,  I.  va.  per}.  1) 
ergreifen,  anpaden,  empfangen ; 
2)  —  czego  etro.  erroifd^en, 
üon  etro.  angeftecft  roerben, 
ergriffen  roerben;  3)  entjüden, 
bejaubern;  -cal  wszystkich 
swoim  spiewem  er  ent3ücfte 
alle  burcb  feinen  ©efang; 
-cajaca  osoba  eine  entjüdenbe 
^erfon;  IL  —  sie,  vr.  ent= 
jüdEt,  bejaubert  fein,  beroun«- 
bern;  nie  wledziai,  czy  ga- 
nic  czy  tez  sie  -cac  er  roufete 
ntc^t,  ob  er  tabeln  ober  aber 
berounbern  folle. 

Zachwycanie,  Zachwy- 
cenie,  -ma,  sn.  1)  ©rgreifen 
n.,  2lnpacEen  n.,  ©rroifd^en  n.; 
2)  (gntjürfen  n.;  3)  ©fftafe  f., 
©tarrfuc^t  f. 

Zachwyi;,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  ©ntjütfen   «.,   Serounbern 


n.;  2)  SBcraüdung/.,  3)@fftafe 
/.,  Äafateprte  f. 

Zachychotac,  -tarn,  -ta- 
lem,  vn.  perf.  gu  fiebern  an= 
^eben. 

Zachychotanie,  -nia,  sn. 
ßicftern  n. 

Zachylac,  -lam,  -latem, 
va.  imperf.',  Zachylic,  -le, 
-lilem,  va.  perf.  hinunter« 
beugen,  —biegen,  — fenfen. 

Zaci§.(5,  -tne,  -cialem,  I. 
va.  imperf.;  Zacinac.  -nam, 
-naiem,  I.  va.  perf.  1)  Der» 
f(^nciben,  einfc^neiben,  ein= 
^auen;  —  iyie  bie  2lber 
öffnen,  auf[)auen;  —  sobie 
nagniotek  fid^  ba§  §iif)ncr= 
äuge  rounöft^neiben  -,  —  sobie 
palec  fic^  beim  ©c^neiben 
ben  §'"9^'^  oerle^en;  —  ol6- 
wek,  piöro  ben  Sleifttft  fpi^en, 
bie  geber  fc^neiben;  2)  an= 
peitfc^en,  anreijen,  anfporncn; 

—  konie  bie  ^fecbe  anpeit» 
fd^en;  3)  —  zeby  bie  3"^"^ 
jufammenpreffen,  oufeinan= 
berbci^en;  4)  abfc^Iagen; 
5)  —  kamieii  ben  ©tein 
gu  befiauen  anfangen;  6)  — 
na  CO  fic^  einer  Unart  er» 
geben,  eine  ®croo^nf|eit  f)aben; 
7)  —  CO  etro.  mit  Suft  unb 
flin!  machen;  II.  —  sie,  vr. 
1)  ftd^  fpicfeen,  fic^  einficmmen, 
ficö  fc^rcer  aufmad^en;  2) 
ftottern,  in  ber  a^ebe  ftedfen 
bleiben;  3)  [»arlnädig  fein, 
beharren,       ftd^       ocrbei^en; 

—  sie  w  zlosci  er  be^arrte 
tm^orne;  4)  bie  2;redEfc^nüre 
an§  SredEtau  feftbinben. 

Zaci^g,  -u,  pl.  -i,  sm. 
1)  ^eranjiie^en  «.;  Slngug  m., 
^ronbienft  m.,  ©c^arroerl 
n. ;  2)  21u9^ebung/.,  SBerben  n. ; 
wolny  od  -u  bienftfrei;  ge= 
roorbenc  9JJannfc^af t :  czynic 
-i  2J2annfd^aften  roerben,  rc= 
!rutiercn;  —  warty  2Iufjielöen 
n.  ber  SL'ac^e;  3)  §anbel  »?., 
Streitigfeit  /.;  4)  ©tar  m., 
©tar^aut  /.  bei  ben  2;ieren. 

Zaci^gac,  -gam,  -galem, 
va.  imperf. ;  Zaci^gn^ö,  -gne, 
-gnalem,  va.  perf.  1)  ^mjiel^en, 
öinf'c^Ieppen,  mitjie^en,  mit» 
fc^Ieppen,  oerleiten,  nerlodfen; 
-gnat  go  do  ziego  towarzyetwa 
er   f)at   i^n   in   fc^Iec^tc   ®e= 


feßfd^oft  gegogen;  jeden 
kon  nie  -gnie  tego  pod  göre 
ein  ?ßferb  roirb  baä  nid^t 
^inauffc^Ieppen;  2)  gujie^en, 
jiufammen^ie^en ;  —  firanki 
bie  Sßorpnge  jujie^en;  — 
wezel  ben  Änoten  3ufammen=» 
jie^cn;  —  osnowe  ba§  SBsrft 
auf  bem  SBeberftu^Ie  ouf=" 
gießen ;  —  trzewiki  bie  ©d^ul^e 
fc^nüren ;  4)  roerben,  ausgeben ; 

5)  —  warte  SBac^e  aufjiefien; 

6)  aufnehmen,  übernehmen, 
eingeben,   machen ;    —   dtugi 

i  ©dEiulben     fontra^ieren,  Sin»» 

Ief)cn,    aufnehmen ;    —    obo- 

wiazki     na     siebie     5ßflic^ten 

auf  fid^  nehmen;  —  dlug  na 

dorn    ba§    §au§    mit    einer 

§r;potl^ef  belaften ;  7)  —  kogo 

w    CO    jmnbn    in    etro.    rer= 

roidefn,  fjineinjie^en ;   II.  sie, 

I  vr.    1)  fic§   bcbeden,   fic^  ju- 

;  jiei^en;    te    firanki    -gaja    sie 

j  za     pomoca     szuurka      biefe 

I  Sßorl^änge      roerben      mittels 

einer       ©c^nur       jugejogen; 

niebo     -ga      sie      chmurami 

ber   Fimmel  bebedft    ftc^   mit 

SBoIfen;    2)   fid^    bis   rool^in 

fcf)[eppcn;    nie    mam   eil,     do 

domu     juz      sie      nie      -gne 

;  id^    ^abe    feine'  Äräftc,     id^ 

roerbe    mic^    ni^t    bis    jum 

Saufe    fd^leppen    fönnen;    3) 

fic^  in  bie   Sänge   lu'ijtn,  ftd^ 

Derfc^Ieppen;       sprawa      sie 

-gneJa    i    konca    jej     niema 

I  bie  ©ac^e  l^at  fid^   oerfcbleppt 

j  unb    fie   nimmt    fein    ©nöe; 

i  4)  —  sie  do   wojska  fic^  an» 

'  roerben    laffen ;    5)    -ga    sie 

na  CO  eS  ift  etro.  im  3"9^;  6) 

'  —    sie    dymem    beim    Sabttf» 

raud^cn   ben    Jliiud^   fc^Iuien, 

tief  einjiefic  n. 

Zaci^ganie,  -nia;  Zacia- 
gnigcie,  -cia,  sn.  ®injtef)en 
n.,  iOJitjiel^en  «.,  ^Mi\tl)tn  n., 
SEerben  «.,  2lufnebmen  n., 
(Singe^en  n. 

Zacichac,  -cbam,  -chalem, 
I  vn.      imperf.;      Zaciclin%c, 
1  -ebne,     -chnalem,    vn.    perf. 
fttQ  roerben,  ierftummen. 

Zaciec,    -cieke,     -ciekiem, 

I.  vn.  perf.\  Zaciekac,  -kam. 

-kafem,    I.    vn.     imperf.     1) 

^  ^ineinrinnen,       l^ineinfliefien; 

^ineintedfen,  l^ineinregnen ;   2) 


Zaciecz 


560 


Zaciskac 


anlaufen,  fic^  entjünben,  unter» 
laufen;  II.  —  sie,  vr.  1)  fd^neU 
rennen,  fic^  »erlaufen,  beu 
2tnlauf  nehmen;  2)  ft(^  oer» 
tiefen,  fid^  I)tnreif[en  [äffen. 

Zaciecz,  -y,  pl.  -e,  sf. 
2luötritt  m.  beä  äüafferö. 

Zacieczenie,  Zaciekanie, 
-nia,  sn.  ©tnletfen  «.;  ®in= 
regnen  n. ;  einlaufen  n. 

Zaciekawiac,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imperf.\  Zacieka 
wiö,  -wie,  -wiJem,  va.  per  f. 
neugierig  machen,  3ieugterbe 
erregen. 

Zaciekawianie,  Zacieka- 
wienie,  -nia,  sn.  9ieugier  /. 

Zacieklosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  iBerbiffentjeit  /.,  Sffiut 
f. ;  Ungcftüm  w.,  Soäftürmen  n. 

Zaciekly,  adi. ;  Zaciekle, 
adv.  terbiffeit,  ungeftüm,  auf» 
gebiad^t,  erjütnt,  ergrimmt; 
-kfa  zlosc  roütenbec  '$)Qxn, 
©rimm  m. 

Zaciemek,  -mku,  pl,  -mki, 
sm.  finftcrer  Drt. 

Zaciemka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©tar  m. 

Zaciemniac,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  impetf.;  Zaciemnic, 
-nie,  -nilem,  va.  perf. 
oerfinftern,  cerbunleln. 

Zaciemuianie,  Zaciem- 
nienie,  -nia,  sn.  SJerbunfeln 
n.,  SSerfinftcrn  n. 

Zaciemnied,  -nieje,  -nia- 
lem,  vn.  perf.  fid^  üerbimfcln, 
Derbunfelt,  oerfinftert  ro^rben. 

Zacieniaö,  -niam,  -nialem, 
va.  imperf]  Zacienic,  -nie, 
-niiem,  va.  perf.  befd^atteu, 
überfd^atten. 

Zacienianie,  Zacienienie, 
-nia,  sn.  Überfd^atten  n., 
Sefcf) alten  n. 

Zacienie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  fd^attigeä  ^lä|d^en,  Saube 
/.,  Saubl)iitte ,/". 

Zacier,  -u,  pl.  -y,  sm. 
9J?aifc^e  /. 

Zacierac,  -ram,  -raleni, 
I.  va.  imperf.]  Zatrzec,  -tre, 
-tariem,  I.  va.  2^erf.  1)  ter= 
raeic^en,  roegreiben,  oerreiben, 
ju  oerbeöen  fuc^en,  oertitgen; 
starac  sie  —  ws/.ystkie  älady 
olte  Spuren  ju  oettilgen 
trachten;  —  pismo  bie  ©d;rift 
»enuifd^en;     —     plame     na 


murze  Deti  ©d^mu^fledE  an 
ber  aßanb  oerreiben;  '2) 
reiben;  —  rece  z  zadowole- 
nia  bie  §änbe  cor  Vergnügen 
reiben;  3)  oerteiben,  hinein» 
reiben ;  maifd^en  —  kaszke 
jajami  bas  ©erftel  mit 
(Siern  einreiben;  4)  —  z  kim 
fic^  an  jjmnbn  reiben,  mit 
jmnbm  anbinben;  II.  —  sie, 
vr.  fic^  teriüifc^en,  r)erfc^n)in= 
ben;  jai  mi  sie  to  calkiem 
-tarlo  w  pamieci  baö  l^at 
fii)  fi^on  in  meinem  ©e= 
bäcbtniä  oecroifc^t,  baä  ift 
meinem  ©ebäd^tniä  fc^on  ganj 
entfdimunben;  z  czasem  wszel- 
ka  roÄnica  sie  -ra  (-trze) 
mit  ber  3^it  »crf^roinbet 
(roirb  Derfd^roinbcn)  jeber  Un= 
terfcf)ieb. 

Zacieranie.  -nia ;  Zatarcie, 
-cia,  sn.  Serroifc^en,  «.,  3Ser= 
f  c^icinben  n. ;  Sßerreiben  ».,  S3er= 
tilgen  )t.;  (ginreiben  >!.,3ieiben«. 

Zacierka,  -ki,  pl.  -ki,    sf. 

1)  Sieibebrett  n.    ber  3Jkurer; 

2)  3Ke{)Ifuppe  /.,  Älacfermuä 
».,  ©iergraupe  /. 

Zaciernica,  -cy,  pZ.  -ce, 
sf.;  Zaciernik,  -a,  pl.  -i,  sf. 
3Jlaifc^bottid^  m. 

Zacierny,  adi.  Dermaif(^= 
bar,  2)Jaifc^=. 

Zacierp,  -u,  pl.  -y,  Dri- 
mys  (©eroür^rinbe  einer  2Kag= 
noiiengattung). 

Zacierpiec,  -pie,  -piaiem, 
vn.  perf  [cibenb  ertragen, 
länger  erbulben. 

Zaciesniac,  -niam,  -nia- 
iem,  va.  i»i/»er/. ;  Zaciesniö, 
-nie,  -nilem,  va.  perf.  ViX' 
fd^mälern,  einengen,  oerengen, 
beengen ;  ta  okolicznosc 
-snila  wezef  pr^yjazai  infolije 
biefeö  Ümftanbeä  geftattcte 
fic^  baä  5reunbfd^aft§oer[;ä[tniS 
nod)  inniger. 

Zaciesniauie,  Zaciesnie- 
nie,  -nia,  sn.  SBeengen  n., 
SJerengen  n. 

Zacietrzewiö  sif,  -wie, 
-wii'em,  va.  perf.  fic^  Der» 
bobren,  Derbei|en. 

Zacietrzewienie,  -nia,  sn. 
58erbo[)ren   n.,    5öerbei§en    n. 

Zacigcie,  -cia,  pl.  -cia,  sn. 
1)  =  Zacinanie;  2)  ©dEineib 
m.,   Aßeroe   f.;   ;s)    (Srunbjug 


m. ;  czop  z  -ciem  SSerfa^ung 
/.,  Subnloc^  n. 

Zacigtosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  ^»atsftarrtgfeit  f.,  @igen= 
finn  m.,  ©törrig!eit  /. ;  ta- 
kiej  -sei  sie  po  tobie  nie 
spodziewalem  id)  l)ätte  folc^ 
eine  Störrigfett  Don  btr  nid^t 
erroartet. 

Zacigty,  adi.;  Zacigcie, 
adv.  ftörrtg,  unbeugfam,  ftarr= 
finnig,  unerbittlich,  IjartnädEtg ; 
—  w  gniewie  ftarrfinnig  in  fei» 
nem  Qotn  be^arrcnb;  -ta  nie- 
nawisc  Decbiffener  ^afj ;  los  mnie 
-cie  przesladuje  unerbittlich 
»erfolgt  mic^  baä  Sc^itffal. 

Zacigzac,  Zaci%za6,  -^am, 
-ialem,  vn.  imperf.\  Zacig- 
zy6,  Zaci§,zyc,  -4e,  -zyiem, 
vn.  perf.  gur  Saft  roerben, 
fc{)roec  fallen,  laften;  -iyly  ci, 
zdaje  sie,  twoje  obowiazki 
beine  ^flic^ten  fiub  bir,  fd^eint 
eö,  täftig  goroorben. 

Zacigzec,  -ze,  -zalem,  vn. 
perf.  fc^roer  lüfroen. 

Zacigznik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
©ölbner  m.;  9leftut  m.,  ange» 
roorbener  ©olDat. 

Zacigzny,  adi.  ©c^ariüerfö', 
2Bietö-,  -ne  wojsko  3Jlietö=, 
©olbtcuppen. 

Zacinanie,  -nia;  Zacigcie, 
-cia,  sn.  sßerfd^neiben  n.,  ©in» 
fd^neiben  n.;  ©piefjen  n.,  ©tef- 
ienbleiben  n. 

Zacios,  -u,  pl.  -y,  sm.  2ln= 
^ieb  »w.,  SBerfe^ung  /. 

Zaciosac,  -sam,  -salera, 
va.  perf.\  Zaciosywac,  -su- 
je,  -walem,  va.  imperf.  an» 
fjauen,  juljauen,  jufpil^en. 

Zaciosanie,  Zaciosywa- 
nie,  -nia,  sn.  3ln^auen  n., 
3ubauen  «.,  ^"fpi^cn  ''• 

Zaciskaö,  -kam,  -kateni, 
va.  imperf.;  Zacisn^c,  -ne, 
-natem,  va.  perf.  j;ufammen= 
brüdfen,  jufammenpreffen,  ^u- 
brüdEen;  -nal  usta,  by  jekii 
z  siebie  nie  wydac  er  prefjte 
bie  Sippen  jufammen,  um  fei» 
nen  ©d^merüenöton  »on  ficf)  ju 
geben;  -nai  otwör  iyty,  by 
krew  nie  ptyneta  er  brüdfte 
bie  Öffnung  ber  2lber  jufam» 
men,  bamit  ba§  Slut  nic^t 
fliege;  —  pieeci  bie  gäufte 
ballen. 


Zaciskanie 


561 


Zaczepiac 


Zaciskanie,  -nia,  Zaci- 
snigcie,  -cia,  sn.  ßuiammen» 
preffert  n.,  Hufainm^nbrüden 
n. ;  Satten  n. 

Zaciszac,  -szam,  •szalem, 
va.  imperf.;  Zaciszyd,  -sze, 
-szjlem,  va.  per  f.  ftiU  machen, 
fttüen,  beruhigen. 

Zacisze,  -sza,  pl.  -sza,  sn. 
ftiHet,  ruhiger  Ort,  2lBgefcf)te- 
ben^eit  /.,  (giiifamfeit  /.,  3u= 
tü(fgejogcnf)eit  /. ;  —  domo- 
we  §äu§lid^feit  /.;  — 
klasztorne  bie  ftittc  ®infam= 
fett  be§  Äiofterä;  z  -sza  au^ 
ber  SerBorgen^eit,  auä  bem 
§intetl^att;  w  -szu  im  SSer= 
borgentn,  im  StiHen. 

Zacklic  si§,  -kle,  -klilem, 
vr.  perf.  anfangen  übel  ju 
joerben. 

Zacniec,  -uieje,  -nialem, 
vn.  perf.  ebel,  tceffttd^  werben. 

Zacnosc,  -sei,  sing,  tant. 
sf.  Sreff(tc^!eit  /.,  2IbeI  m., 
SSorne^m^eit  f.,  aid^tbarfeit  /., 
(Sf)rlic^fcit  /.;  oorne^me  2lb= 
ftammung. 

Zacny,  adi. ;  Zacnie,  adv. 
ad^tbar,  e^rroürbig,  ehrbar, 
ebet,  Dorne^m,  angefe^en ; 
z  -cnej  roriziny  auä  einer  eE)r« 
baren  gai"ilie;  —  postepek 
eine  ebfe  Xat. 

Zacofad,  -fam,  -faiem,  va. 
perf.  äurüdbrängen;  —  sie, 
er.  jurürfgreifen,  SRücf» 
fc^ritte  ma^en,  realtiouör 
werben. 

Zacofauiec,  -nca,  pl.  -ncy, 
sm.  StüdEfd^vittler  m.,  3tea!tio= 
när  m. 

Zacofany,  adi. ;  Zacofa- 
nie,  adv.  rüdEfc^reiteub,  bor= 
niert,  reaftionär. 

Zacuchn^c,  -chne,  -chna- 
lem,  vn.  perf.  ftinfig  roerben, 
anfangen  ju  ftiji!en. 

Zacuciö,  -ce,  -cilem,  va. 
perf.  an",  erregen. 

Zacukrowaö,  -kruje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  mit  ^xidcx  an» 
machen,  »erjucfern. 

Zacumowaö,  -moje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  ba§  2ßeiben= 
jeil  am  ©noe  3ubinbcn. 

Zacyrklowaö,  -kluje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  mit  bem  S^xUl 
abreifien. 

Slownik  polsko-niemiecki. 


Zacz,  i'tatt  za  CO  wofür; 
CO  —  roaö  für  einer. 

Zaczajac  sig,  -jam,  -jalem, 
va.  imperf. ;  Zaczaiö  sig, 
-je,  -item,  vr.  perf.  fid^  auf 
bie  Sauer  legen;  auf  ber 
iiamt  liegen,  auflauern. 

Zaczajanie,  Zaczajenie, 
-nia,  sn.  Sluflauern  n. 

Zaczarowad,  -ruje,  -walem, 
va.  perf.  oerjaubern,  bejau= 
bern;  bel^cEen;  -wany  krole- 
wicz  ein  oecjauberter  5?önigä= 
fo^n;  paJac  -wany  ein  Der» 
.^uberteö  ©(i^lo§;broü  -wana 
eine  oer^efte  SBoffe. 

Zaczarowanie,  -nia,  sn. 
'Bergauberung  /.,  SSergaubern 
n.,  Se^aubern  w.,  SSer^ejen  n. 

Zacz^c,  -czne,  -czalem, 
I.  va.  perf. ;  Zaczynaö,  -nam, 
-nalem,  I.  va.  imperf.  1)  an= 
fangen,  anl^eben,  beginnen; 
gdy  CO  -czniesz,  skonczyd  po- 
winienies  wenn  bu  etro.  an= 
fängft,  fottteft  bu  eä  auc^  fer= 
ttg  mad^en,  wer  21  fagt,  mu^ 
aud^  33  fagen ;  —  pisac  gu  fd^rei= 
ben  anfangen;  -czalem  malo- 
wac  jej  portret  \i)  l^abe  i^r 
33tlb  gu  malen  begonnen; 
czyä  -czal  te  prace?  f)aft  bu 
biefe  2lrbeit  angefangen?  — 
rozmowe  od  czego  bie  3lebc 
mit  etw.  beginnen;  tys  pierw- 
szy  -czgl  a  za  toba  poszli 
i  inni  bu  waift  ber  erfte,  ber 
angefangen  l^at,  unb  bie  anbe« 
ren  finb  bir  gefolgt;  -cz^l 
calkiem  maiymi  sroikami 
er  fing  mit  flong  üeinen  a)itt= 
teln  an ;  -czeto  sie  trwozyc 
man  fing  an  gu  fürchten;  nie 
wiem  jak  —  id^  weif;  nic^t, 
wie  ic^  anfangen  foE;  -nasz 
dzieu  smiecheTQ,  a  skonczysz 
ptaezem  ben  3;ag  beginnft  bu 
mit  Sachen  unb  wirft  il;n  mit 
SBeinen  befd^lie^en ;  deszcz  -na 
padac  eä  fängt  aw  gu  regnen ; 
2)  —  z  kim  mit  jmnbm  einen 
^anbel,  einen  ©treit  anfangen ; 
radze  ci,  nie  -naj  z  nim, 
bo  ^le  na  tem  wyjdziesz  id^ 
rate  bir,  fud^e  mit  it)m  feinen 
©treit,  benn  bu  wirft  babei 
fc^led^t  fat)ren;  nie  -naj 
ze  mna,  bo  bedziesz  za- 
lowaJ  reige  mic^'nid^t,  benn 
bu  wirft  e§  bereuen;  3)  —  co 


etw.  frifd^  anfangen,  anfted^en, 
öffnen,  ongicl^en,  anreißen;  — 
beczke  sledzi  bie  Sonne  §e= 
ringe  anfteiien;  —  beczke 
piwa  baä  Saß  33ier  anfted^en  ; 

—  s^Äen  drzewa  bie  Älafter 
§olg  anreihen;  If.  —  sie,  vr. 
anfangen,  beginnen,  anheben; 
przedstawienie  ju4  sie  -czeJo 
bie  3Sorfiellung  ^at  fc^'on  ii= 
gönnen;  cata  historya  -na 
sie  znowu  bie  flange  ©efc^id^te 
fängt  oon  neuem  an;  cho- 
roba  -czela  sie  od  wymiotow 
bie  Äranf^eit '  fing  mit  @r= 
bred^en  an;  bitwa  sie  -na 
bie  ©c^lad^t  fängt  an;  -na 
sie  sciemniac  eä  fängt  an  gU 
bunfeln;  od  tego  wypadku 
-ua  sie  nowa  era  w  histo- 
ryi  »on  biefem  @retgniö 
^ebt  eine  neue  ^ra  in  ber 
©efc^ic^te  an. 

Zaczekaö,  -kam,  -kalem, 
vn.  perf,  warten,  erwarten; 
ein  wenig  warten;  —  na 
kogo  jemanbeg,  auf  jmnbn 
warten,  l^arren;  -kaj  choc 
ehwile  worte  wenigftene 
einen  2lugenblicf;  czy  nie  mo- 
zeaz  —  tu  a.i.  do  mego  po- 
wrotu?  fannft  bu  l^ier  nid^t 
bi§  s"  meiner  3iücEfel^r  warten? 

Zaczekanie,  -nia,  sn. 
SBarten  n. 

Zaczepiac,  -piam,  -pialem, 
I.  va.  imperf.;  Zaczepic. 
-pie,  -pilem,  I.  va.  perf.  1) 
anl^afen,  anbinben;  2)  — 
kogo  imnbn  angreifen,  mit 
jmnbm  anbinben,  mit  il)m 
§änbel  fuc^en;  il^n  anfprecfien; 
dopöki  mnie  nie  -piaja,  za- 
chovvuje  sie  spokojnie  fo» 
lange  man  mit  mir  feine 
§änbel  fucftt,  oer^alte  id^  mic^ 
ru^ig;  -piony,  musiatem  sie 
bronic  angegriffen,  mußte  ic^ 
mid^  oerteibigen;  nie -piaj  na 
ulicy  nieznajomych  ci  os6b 
fpric^  auf  ber  ©äffe  feine 
bir  fremöen  ^jBerfonen  an; 
pierwszy  muie  -pit  er  l^at 
mid^  ^uerft   angefprod^en ;   II. 

—  sie,  vr.  pngen  bleiben,  ficf) 
anpngen';  -pita  sie  saknia  o 
gwüzdz  i  calkiem  ja  roz- 
darla  fie  blieb  utit  bem  Äleibe 
an  einem  9iagel  Rängen  unb 
Ijat  eä  gang  gerriffen. 

36 


Zaczepianie 


565 


Zadaö 


Zaczepianie,  Zaczepie- 
nie,  -nia,  sn.  2lnf)afen  n. ; 
2Inbinben  «.,  3lngreifen  n.; 
SXnfprcc^en  n, 

Zaczepka,  -kj,  pl.  -ki,  sf. 
aingriff  m.,  ^crausforbetunq/"., 
3lnla6  m.  jum  Streit ;-  szukac 
-ki  ^änbel  iud^en;  -ke  dac 
3ln[Qfi  jum  Streite  geben. 

Zaczepnia,  -ni,  pl.  -nie, 
s/,  Guilandina  (^flanje) 

Zaczepnik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  ^änöelfuc^et  m.,  §änbet= 
ftifter  m. 

Zaczepny,  adi.',  Zacze- 
pnie,  adv.  atigreifenb,  2ln= 
griff ä=,  offenfiD ;  -na  wojna 
2lngriffs!tieg  m. ;  -na  strona 
angreif enbcr  3;eil;  przymierze 
-ne  Dffenfiobünbniä  n.;  -no- 
odporne  przymierze  (2(i^u|= 
unb  Sru^bünbniä  n. ;  -nie 
dzialac  offenfio  oerfal^ren, 
oorgef)en. 

Zaczemiac,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  imperf.]  Zaczernic, 
-nie,  -nilem,  va.  per/. 
fd^rnärgen,  übetfc^roärjen. 

Zaczernianie,  Zaczernie- 
nie,  -nia,  sn.  ©d)roärjen  n., 
Überfc^roärjen  n. 

Zaczernied,  -nieje,  -nia- 
iem,  vn.  perf.  fc^roarj  an= 
laufen,  f(^n)ar5roerben;fc^roars 
fd^immern;  cos  -niaJo  w 
oddali  etro.  2)un!Ieö  itrnrbe 
in  ber  '^etm  fid^lbar. 

Zaczern,  -ni,  pl.  -nie, 
Melastoma  (^^lanie). 

Zaczerpac,  -pie,  -palem ; 
Zaczerpn^c,  -pne,  -pnalem, 
va.  perf.  fc^öpfen,  roorauä 
fd^öpfen;  erlangen  (bilbl.). 

Zaczerpanie,  -nia ;  Za- 
czerpni§cie,  -cia,  sn.  (Schöp- 
fen n. 

Zaczerstwiec,  -wieje,  -wia- 
lem,  vn.  perf.  f)att,  aU= 
baden  roerben. 

Zaczerw,  -iu,  sing.  tant. 
sm.  SJienenbrut  /. 

Zaczerwiac,  -wiam,  -wia- 
i^era,  va  imperf.;  Zaczer- 
wi6,  -wie,  -wilem,  va.  perj. 
rourmig,  raurmftic^ig  matten; 
—  sie,  vr.  rourmig  mad^en. 

Zaczerwieniad,  -niam, 
-nialem,  va.  imperf. \  Zaczer- 
wieniö,  -nie,  -nitem,  va. 
perf.  töten,  rot  mad;en,   tot 


färben ;  —  sie,  vr.  erröten,  rot 
roctben;  —  ze  wstydu  cor 
Sd^am  erröten. 

Zaczerwienianie,  Zaczer- 
wienienie,  -nia,  sn.  ®rrö= 
ten  n. 

Zaczerwieniec,  -nifjf, 
-niaiem,  vn.  perf.  rot  roerben ; 
rot  flimmern. 

Zaczesa6,  -sze,  -ealem, 
va.perf.\  Zaczesywaö, -suje, 
-walem,  va.  imperf.  fämmen; 
l^inauffämmen ;  frifieren. 

Zaczesanie,  Zaczesywa- 
nie,  nia,  sn.  Äämmen  n. ;  ^in= 
auftämmen  «.;  ^^tifi^rf"  «■ 

Zaczgcie,  -cia;  Zaczyna- 
nie,  -nia,  sn.  Slnfangen  «., 
^Beginnen  «. 

Zaczgta,  -ty,  sing.  tant. 
sf.  roarjiger  Dlainlo^l. 

Zaczochraö,  -chram,  -chra- 
iero,  va.  perf.  jer^aufen. 

Zaczolgac  sif,  -gam, 
-galem,  vr.  perf.  Iriec^enb 
rootiin  gelangen,  big  voof)in 
friedien. 

Zaczolganie  si§,  -nia,  sn. 
Äriec^en  n. 

Zaczopowac,  -puje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  pcrjapfen, 
uerfrunben. 

Zaczopowanie,  -nia,  sn. 
3Serjipfen  n.,  SSerjapfung /. 

Zaczyn,    -u,   pl.    -y,    sm. 

1)  ©ätftoff  m.,  Sauerteig  m. ; 

2)  angebol^rter  perlaffener 
Stoßen. 

Zaczynek,  -nku,  pl.  -nki, 
sm.  ®inbruc^  m. 

Zaczyniac,  -niam,  -nia- 
}em,  va.  imperf.;  Zaczynic, 
-nie,  -nilem,  va.  perf.  1) 
anrül^ren,  einrü()ren,  an= 
mad^en,  einmadien;  —  eiasto 
ben  Seig  anmachen;  2)  oer=, 
ausüben;  3)  oerfperren. 

Zaczynianie,  Zaczynie- 
nie,  -nia,  sn.  1)  2lnmac^en 
n.,  ©inrüF^ren  n. ;  2)  aSer= 
üben  n. ;  3)  SSerfperren  n. 

Zaczynszowaö,  -szuje, 
-walem,  va.  per/,  ginäbar 
mad^en,  auf  3'"^  fe^en. 

Zaczytac  sig,  -tarn,  -ta- 
iem,  vr.  perf.  ftc^  inä  Sefen 
oettiefen,  im  Sefen  oerfinfen, 
aufflefifu. 

Zadma,  -my,  pl.  -my,  sf. 
1)  Starwi.',  2)  =  Zacmienie. 


Zacmid,  -mie,  -milem,  va. 
perf. ;  Zacmiewac,  -warn, 
-wafem,  va.  imperf.  x>tx-^ 
finftern,  oetbunfeln,  in  ben 
Sd^otten  fteHen ;  chmury  -mily 
slonce  bic  SBolfen  ^aben  bte 
Sonne  oerfinftert;  blask  jej 
zostal  -miony  i^t  @lanj 
rourbe  oerbunfelt;  —  oczy  bic 
2lugen  blenben;  —  sie,  vr. 
fic^  oerbunfeln,  fid^  oer^üHen; 
bunfel  roerben;  -\o  sie  oi 
komarow  C5  rourbe  bunfel 
Dor  lauter  aJJücfen;  -lo  sie 
w  kraju  od  nieprzyjaciol  boä 
SauD  roimmette  oon  geinoen. 

Zacmienica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  Eolepta  (5ßflanje). 

Zacmienie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.\  Zacma,  -my,  pl.  -my, 
sf.  SSerfinftern  n.,  SSerbunfeln 
n.,  j^infterniä/.,  SSetfinfterung 
/".,  SSerbunfelung  /.;  —  stoüca, 
ksieiyca  Sonnen»,  üKonbs 
finfternig. 

Zacwiczyö,  -cze,  -czyJem, 
va.  perf.  ju  3;obe  prügeln; 
-czono  go  na  smierc  man 
^at  tön  üu  2;obe  geprügelt. 

Zacwiekowa6,  -kuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  oernageln. 

Zaöwierkac,  -kam,  -kaJem, 
va.  perf.  ju  jirpcn  anfongen. 

Zacwierkanie,  -nia,  sn. 
Sirpeu  n. 

Zad,  -u,  pl.  -y,  sm.  Win- 
tere ?«.,  Hinterteil  «.;  kon 
stanal  ua  -dzie  bag  ^ferb 
bäumte  fid^;  na  -dzie  im 
Siüdfen. 

Zadac,  -dam,  -dalem,  va. 
perf. ;  Zadawac,  -daje,  -wa- 
lem, va.  imperf.  1)  per« 
abreid^en,  eingeben;  —  komu 
trucizne  jmnbm  ©ift  ein« 
geben;  mnsiala  mu  co 
— ,  Äe  sie  rozehorowai 
fte  bat  il^m  etroaä  eingeben 
muffen,  roooon  er  franf  ge= 
rootben  ift;  -j  beibringen, 
oerfe^en ;  —  boma  smier- 
telny  cios  jmnbm  ben  S:obe§= 
ftofe  oerfet^en;  —  sobie  smierc 
fic^  beniob  geben;  3) aufgeben, 
auflegen,  aufftellen;  co  wam 
dzis  -dauo  w  szkole?  roaö  ^at 
man  eu^  ^eute  in  ber  Schute 
aufgegeben  ? ;  trudniej  zagadke 
rozwiazac  nii  ja  —  fc^roe= 
rer    ift    e§,    ein  '3*ätfel     ju 


Zadana 


563 


Zadawalauie 


löfen,  al§  e§  aufjugeben;  — 
komu  pytanie  imnbtn  eine 
groge  fteCen;  —  komu  kare 
imnbm  eine  ©träfe  ouflegen; 
4)  §anb=,  Sraufgelb,  31nga= 
begerb  geben;  5)  jei^en,  be= 
fc^ulbtgen;  —  komu  klam- 
stwo  jmnbn  ber  Süge 
befc^utbigen;  6)  —  karte 
SBor^anb  fein,  anfpielen;  7)  — 
sobie  pracy,  trudu  fid^  SJiül^e 
geben;  darmo  sobie  tyle  -da- 
jesz  trudu,  mnjle  nie  prze- 
konasz  bu  mü^ft  bid^  um« 
fonft  ab,  mic^  rcitft  bu  nic^t 
überzeugen ;  —  co  na  plecy 
jmnbm  i)ehen  Reifen;  8)  — 
naboj  ©ic^te  aufgeben. 

Zadana,  -nej,  pl.  -ne,  sf. 
auögefpielte  Äarte. 

Zadanie,  Zadawanie,  -nia, 
sn.  1)  älufgeben  n. ;  2luflcgen  «. ; 

2)  Slufgabe  /.,  mielismy  dzis 
pisemne  —  roir  batten  ^eute 
eine  fd^riftlictie  2iufga6e;  to 
dla  niego  za  trudne  —  bog 
ift  für  il^n  eine  ju  ftfiroere 
2lufgabe;  -m  naszem  to 
byc  powiuno  ba§  foüte  unfere 
2lufgobc  fein ;  3)  Serabreid^en 
n.,  Singeben  n.;  —  falszy- 
wego  lekarstwa  baä  ®in= 
geben  einer  unrid^tigen  Slrsnei; 
4)  SSerfeljen  «.,  ©eben  n. ;  5) 
Slnfpielen  n.;  6)  ^ci^eu  n., 
SBefd^uIbigung  /.;  7)  —  sobie 
trudu  ÜJiü^egeben  «.;  8)  — 
naboju  3Iufgeben  ber  ©i^ten. 

Zadarcie,  -cia ;  Zadzie- 
ranie,  -nia,  sn.  1)  ©inreifeen 
M.,  Slufteifien  n.;  2)  §inauf= 
biegen    «.,    hinauf  beben    tu; 

3)  ©ntjroeien  n.,  ^^ift  m., 
©treitanfangen  n. 

Zadaruic,  -nie,  -nitem, 
va.  per/,  berafen ;  -niony 
beraft;  -niony  grünt  mit 
bic^tem  @ra§  unb  Unfraut 
beroa^fenec  ©rbboben. 

Zadatek,  -tku,  pl.  -tki, 
sm.  aingabe  /.,  ^anbgelb  n. ; 
Unterpfanb  m. ;  dac  —  ein 
^ngelb  geben ;  czy  mam  zosta- 
wic  —  ?  fott  ic^  eine  2lngabe 
ba  laff en  ?  —  przyjaf ni  tln= 
terpfanb  ber  fjreunbfcfiaft. 

Zadatkowac,  -kuje,  -wa-  i 
iem,  va.  perf.  2tn',  2)rauf=  | 
gelb  geben.  ' 


Zadawca,  -cy,  pl,  -cy,  sm. 
aSeibringer  m. 

Zadawnid,  -wnie,  -wnilem, 
va.  perf,  üerjä^ren  laffen. 

Zadawuiec,  -nieje,  -niaJem, 
vn.  perf.  oerjä^rt  loerben, 
»etjäbren. 

Zadawnienie,  -nia,  sn. 
Söetiäbtung  /. 

Zad§,c,  -dme,  -dauern,  va. 
perf.]  Zadymac,  -mam, 
-malem,  va.  imperf.  ju 
blofen  anfongen,  äu  melden 
anfangen. 

Zadech,  -u,  pl.  -y,  sm. 
3ltemnot/.,  Stembefc^roerbc /'. 

Zadechnac,  -ebne,  -chlem, 
va.  perf. ;  Zadychac,  -cham, 
-chalem,  vn.  imperf.  ftcrben, 
erfterben. 

Zadek,  -dka,  p?.  -dki,  sm. ; 
dim.  Zadeczek,  -czka,  pl. 
-ezki,  sm.  ©efäfe  n.,  Wintere  m. 

Zadekowanie,  -nia,  S7i.  — 
wielkiego  pieca  Sämpfung  f. 

Zadekretüwac,  -tuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  befretieren,  ein 
Sefcet  erloffen. 

Zadeptac,  -tarn,  -talem, 
va.  perf. ;  Zadeptywac,  -tu- 
je, -walem,  va.  imperf.  nie= 
bmreten,  mit  dritten  Der= 
lüifc^en. 

Zadgcie,  -cia;  Zadymanie, 
-nia,  5M.  'Olafen  «.,  Soeben  n. ; 
—  piecia  Slnlaffen  n.,  2ln= 
blafen  n. 

Zadlawiac,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imperf. ;  Zadlawic, 
-wie,  -wilem,  va.  perf.  er= 
loürgen,  erbroffetn ;  —  sie,  vr. 
erftiden. 

Zadlawianie,  Zadlawie- 
nie,  -nia,  sn.  ©rbroffeln  n., 
©rroürgen  n;  -sie  ßrftiden  n. 

Zadtuzad,  -Äam,  -iaiem, 
va.  imperf.;  Zadlnzyc,  -ze, 
-Äy?em,  va.  perf.  mit  ©c^ul= 
ben  belaften,  in  ©d)utben 
[türjen;  überfd^ulben;  —  sie, 
vr.  in  ©cbulben  geraten. 

Zadtnzanie,  Zadlnzenie, 
-nia,  sn.  Setaften  n.  mit 
©cbulben. 

Zadma,  -my,  pl.  -my,  sf. 
Slnblafen  «.,  Slnroe^en  n. 

Zadmnchaö,  -cham,  -cha-  ; 
lem ;  ZadmuchD%(5,  -ebne,  | 
-chnatem,  va.  perf.  1)  in  etn).  ; 
blofen;  2)  ouäblofen. 


Zadmuchanie,  Zadmuchi* 
wanie,  -nia,  sn.  33lafen  n.; 
2tu§blafen. 

Zadni,  adi  ^intere(r),  riidt» 
iDörtig,  öinter». 

Zadnica,  -cy,  p>l-  '^^^  ^f-'- 
=  Zadek. 

Zadoic,  -je,  -ilem,  va.  perf. 
burd^  ju  üieleö  2Jlelfen  fd^aben, 
übermelfeiu 

Zadokoz,  -a,  pl.  -y,  sm. 
§albbedEfäfer  m. 

Zadolkowac,  -kuje,  -wa- 
tem,  va.  perf;  Zadolkowy- 
wac,  -wuje,  -wafem,  va.  im- 
perf. mit  ber  SBurjel  in  bie 
®rbe  legen. 

Zadomowy,  adi.  au^er» 
f)äu§lid^,  oufer  bem  §au)e, 
aufeer  bem  Saufe  befinblic^, 
ejtern. 

Zadoplyw,  -u,  pl.  -y,sm. 
Stüdfenf^raimmer  m.,  Srot-, 
SBofferroange  /. 

Zadosyö,  Zadosö,  adv. 
Ijinlänglid),  genug;  —  mied 
etro.  genug  ^oben,  bamit  ju» 
trieben  fein;  uczynic  —  @e« 
nüge  tun,  ©enüge  leiften,  genug« 
tun ;  uczynic  —  obu  stronom 
beibe  Parteien  befriebigen; 
—  uczynic  prawu  bem  ©e= 
fe^e  genugtun. 

Zadoscczynienie,  Zadosc- 
uczynienie,  -nia,  sn.  3ufrtc= 
bent)cit  /.,  Sefriebigung  /. ; 
©enugtuung  /.,  ©otisfaltion 
f. ;  zadam  -nia  za  te  obraze 
id^  forbcre  ©enugtuung  für 
biefe  93eletbigung. 

Zadowalaö,  -läm,  -lalem ; 
Zadowalniac,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  imperf. ;  Zadowolic, 
-le,  -Wem;  Zadowolnid,  -nie, 
-nilem,  va.  perf.  befriebigen, 
jufriebenftellen ;  -lai  uajdro- 
bniejfize  me  Äyczenia  er  be= 
friebiflte  meine  geringfügigften 
2Bünfd^e;  czy  jestes  -lony  z 
twej  nowej  posady  ?  bift  bu 
mit  beinem  neuen  Soften 
jufrieben? 

Zadawalanie,  Zadawal- 
nianie,  Zadowolenie.  Zado- 
wolnienie,  -nia,  sn.  Sefrir= 
bigung  /.,  3"fi^if^2n^cit  /•'• 
dowiaduje  sie  z  -niem,  ie 
zraieniles  sie  na  korzyäc  ic^ 
börc  mit  Sufriebenl^eit,  bafe  bu 
bic^   JU   beinem   SBorteit  uer= 

36* 


Zadowolony 


564 


Zaduszanie 


änbett  l)aft ;  —  z  zawodu  ßu-» 
ftieben^eit  mit  feinem  Serufe. 
Zadowolony,  adi.  gufi'ie-» 
bcu;  —  z  kogo,  z  czego 
mit  jmbm,  mit  etio.  jufrieben. 
Zadra,  -dry,  pl.  -dry,  sf. ; 
Zadzior,  -u,  pl.  -y,  sw. 
©c^uppen  m.,  Uttganj  w., 
«Schiefer  f. ;  Jleibnagel  m.  am 
f^inger,  Siagelroutjel  /. 

Zadrapac,  -pie,  -palem ; 
Zadrapn^c,  -pne,  -pnalem, 
va.  per/.',  Zadrapywac,  -pu- 
je,  -walem,  va.  imperf.  auf= 
fragen;  ju  froren  anfangen. 

Zadrapanie,  Zadrapnif- 
cie,  Zadrapywanie,  -nia,  sn. 
3luf!ra^en  n. 

Zadrasn|,c,  -ue,  -nalem, 
va.  perf.  aufri^en,  ftreifen; 
—  sobie  palec  fid|  ben  %\x\= 
get  ^tufri^en ;  —  kogo  jjmnbn 
beleibiaen,  i^m  naljetreten. 

Zadrasnigcie,  -cia,  sn. 
Slufri^en  «.,  Jftt^en  n. 

Zadrafuic,  -^oie,  -inilem, 
va.  perf.  ein  rcentg  auf6rtn=" 
gen,  teijen. 

Zadrafnieuie,  -nia,  sn. 
Stufbringen  n.,  Slufteijen  n. 
Zadreptac,  -tarn,  -talem, 
ra.  per/,  trippelnb  austreten. 
Zadrewniec,  -nieje,  -nia-  | 
lern,  vn.  perf.  mit  Säumen  \ 
ben)a(^?en,  be^oljen.  i 

Zadrewnienie,    -nia,    s«. 
33eI)oljen  n.,  SBefioIjung  /.       , 
Zadrgczenie,      -nia,      sn.  | 
Dualen    n.,    ajlartetn   n.    ju 
Xobe.  ! 

Zadrgczyd,  -cze,  -czytem,  ] 
va.  perf.   jU   2;obe  mattern, 
quälen. 

Zadr§twi6,  -wie,  -wiiem, 
va.  perr.  ftarr,  [teif  ma^en. 

Zadrgtwiec,  -wieje,  -wia- 
lem,  vn.  perf.  ftarr,  fteif 
merben. 

Zadrgtwienie,  -nia,  sn. 
©tftarren  n. 

Zadrgad,  -drgam,  -drgalem, 
vn.  perf. ;  Zadrzec,  -drie, 
-(Irzalero,  vn.  perf,  erjittern, 
erbeben,  erfd^auern,  juden; 
-driat  ze  strachu  er  erbebte 
üor  Sc^red;  -drialem  na 
sama  mysl  o  tem  ic^  er» 
gitterte  bei  bem  blofieu  ®e= 
t)an{en  batan;  ziemia  -driala 
pod  kopytanii    konskiemi  bie 


@vbe     crbrb^nte     unter     ben 
^Pferbel^ufen. 

Zadrganie,  -nia,  sn.  (Sr= 
gittern  n.,  (gtfd^auern  n. 

Zadrobiac,  -biam,  -bialem, 
va.  impert.'i  Zadrobiö,  -bie, 
-bilem,  va.  perf.  flein  mad^cn, 
jcrbrödeln;  ^ineinbroden. 

Zadrobianie,  Zadrobie- 
nie,  -nia,  sn.  ^ctbrödeln  n. 

Zadrobniec,  -nieje,  -nia- 
lern,  vn.  perf.  Heiner,  gerin- 
get njetben. 

Zadrozec,  -zeje,  -Äalem, 
vn.  perf.  teuer  toerben. 

Zadrukowac,  -kuje,  -wa- 
iem,  va.  perf.;  Zadrukowy- 
waö,  -wuje,  -walem,  va.  im- 
perf.  bebruden. 

Zadrukowanie,  Zadrnko- 
wywanie,  -nia,  sn.  33ebruf= 
ten  n. 

Zadruzgotac,  -tam,  -talem, 
va.  perf.  gcrfd^mettern,  ger- 
f  plagen;  Zadruzgotanie,-nia, 
sn.  3erfc^mettern  «.,  ^'ix- 
fd^Iagen  n. 

Zadrwic,  -wie,  -wiiem,  vu. 
perf.  oerfpotten,'    »er^öl^nen; 

—  z  kogo  jjmnbn  fop= 
pen,  gum  beften  l^alten,  »er= 
fpotten. 

Zadrwienie,  -nia,  sn.  gop=  i 

j  pen  n.,  ©potten  n.  \ 

\      Zadrzeö,  -dre,    darlem,  I. 

va.  perf. ;   Zadziera6,    -ram, 

,  -ratem,  I.  va.  imperf.  1)  ein= 

reiben,    anreificn,    oufteifeen, 

2)      abnüJsen,       abftumpfen; 

I  deska        si§        -dziera        baö 

jSBrett    fplittert,   roirft   ©ptit» 

1  ter ;  3)   l^inaufbiegen,   in    bie 

^  §ö^e  ^eben,  aufroärtä  biegen; 

—  nogi  bie  Seine  in  bie 
$öf)e  raetfen,  reden,  ^eben, 
ftreden ;  (bilbl.)  inä  ©ras 
beifeen;  —  nosa  bie  ?lafe 
rümpfen,  bie  31afe  l^oc^  tra= 
gen;  4)  cala  —  bie  groet 
erften  ®eftöre  Don  bcr  Untiefe 
abflogen;  II.  vn.  l)falfc^  fingen, 
fpielen,  mifitönen;  '2)  —  z  kim 
mit  imnbm  ©treit,  ^änbel 
fud)en,  anbinben,  fld)  über» 
werfen,  Iraicelen ;  III.  —  sie, 
vr.  1)  fic^  einreiben;  2)  fid) 
l^inouf biegen;  3)  fid^  entgroeien, 
ftteiten. 

Zadrzemaö,    -mie,  malem, 
vn.perf.  ein  roenig  fc^Iummern. 


Zadrzewuia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf  Diervillea  (^flange). 

Zadrzewniö,  -nie,  -niJem; 
Zadrzewic,  -wie,  -wiiem,  va. 
perf.  mit  Säumen  bepflangen, 
befolgen. 

Zadrzec,  -dr*e,  -drialem, 
vn.  perf.  fiel^e  Zadrgac. 

Zadrzenie,  -nia,  sn.  (Sr= 
gittern  n.,  (Srbeben  «.,  ®r= 
fc^auern  );.. 

'  Zaduch,  -u,  pl.  -y,  stn.\ 
Zaducha,  -chy,  pl.  -chy,  sf. 
©tidluft  A,  Suftfäule  /•.,bump= 
fige,  fd^raüle  Suft. 

Zadudac,  -iam,  -dalem, 
va.  perf.  loäbubeln. 

Zadnduid,  -dnie,  -dnilem, 
vn.  perf.  bumpf  ertönen,  er= 
beben,  ctbrö^nen. 

Zaduma,  -my,  pl.  -my,  sf. 
Siefftnn  m.,  2JleIanc§olie  f.\ 
pograÄony  w  -mie  in  ®eban» 
fen  uerfunlen. 

Zadumac  si§,  -mam,  -ma- 
lem,  vr.  perf.  \\6)  in  ®eban=» 
fen  vertiefen,  in  ©ebanfen  oer= 
funJen  fein;  czemus  tak  -ny? 
»aä  bift  bu  fo  in  ©ebanfen 
oerf  unfen  ? 

Zadumanie,  -nia,  sn.  2)te= 
landE)olie  /.,  SEieffinn  m. 

Zadumiec,  -mie,  -mialem, 
va.  perf. ;  Zadumiewac,  -warn, 
-walem,  va.  imperf.  in  tiefe 
®ebanfen  oerfe^en,  üerblüfft 
mad)en;  —  sie,  vr.  ftaunen, 
erflaunen,  üerblüfft  fein. 

Zadumienie,  Zadumiewa- 
nie,  -nia,  sn.  Serblüffl^eit  f. 
Zadurzec,  -rzeje,    -rzalem, 
vn.  perf.  betäubt  fein. 

Zadurzenie,  -nia,  sn.  Se» 
täubm  n.,  Seraufc^ung  /., 
3laufc^  m.\  —  sie  SÖerlieben 
I  «.,  SSernarren  n. 
j  Zadurzyc,  -rze,  -rzylem, 
'  va.  perf.  betäuben;  —  sie, 
'  vr.  ftdE)  rernatren,  »erlieben. 

Zadusid,  -sze,  -silem,  va. 
.  perf. ;  Zaduszac,  -szam,  -sza- 
lem,  va.  imperf.  erbroffeln, 
erroürgen;  —  ogien  baö 
g-euer  unterbrüdcn,  erftiden ; 
~  sie,  vr.  erftiden. 

Zaduszanie,  Zaduszanie, 
-nia,   sn.   ®rn)ürgen   n.,   Sr» 
ftidten  n.,  (Srbroffeln    h.,  (gr= 
1 brüden  n. 


Z  adaszki 


565 


Z9.dziwiaö 


Zaduszki,  -szek,  plu7'. 
tant.  sn.  SÜlIecfeelcntag  m., 
2lUerfee[en  n. 

Zadusznosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Sltembefc^toerbe  /., 
aifi^ina  n.,  (gngbrüfligfeit  /., 
Sellommen^eit  f. 

Zaduszny,  adi.  1)  bump» 
fig,  engbrüfttg,  Oeüommen; 
•2)  2lllerfeelen= ;  dzien  — 
SJlQerfeelentag  m. ;  -szna  msza 
©eelenmeffe  /. ;  -szny  obiad 
Seic^enma^l  n. 

Zadworny,  adi.  ^inter  bem 
Sofc,  f)inter  bem  |)erren^ofe 
fiefinblid^,  2lu§en-;-na  obrona 
Slufeenroer!  n. 

Zadworowaö.  -nije,  -wa- 
lem,  va.  perf.  pflic^,  fünftUc^ 
berücfen;  jum  beften  f)altcn. 

Zadworowanie,  -nia,  sn. 
Sctücfen  n. ;  ^uxabi\itn-- 
{jaftcn   n. 

Zadybaö,  -bam,  -balern,  va. 
■perf.  ertappen,  ertüifc^en. 

Zadybanie,  -nia,  sn.  (gr» 
reiferen  w.,  grtappea  n. 

Zadychtowaö,  -tuj§,  -wa- 
lem,  va.  perf.  btc^t  juftopfen, 
Detlarfatern. 

Zadychtowanie,  -nia,  sn. 
3uftopfen  «.,   Sietfalfatern  «. 

Zadyktowac,  -tuje,  -wa- 
Jem,  ra.  per/.  Dorbittteten. 

Zadyktowanie,  -nia,  sn. 
35otbittteren  n. 

Zadylowac,  -laje,  -walem, 
vü  perf.  cecbielen,  mit  Sielen 
bebecfen. 

Zadymac,  Zadymanie, 
fieöe:  Zadac,  Zadecie. 

Zadymek,  -mku,  pl.  -mki, 
sm.  ^aar=,  ^ö^enrouc^  m. 

Zadymiac,  -miam,  -mia- 
lem,  va.  imperf.)  Zadymi6, 
-mie,  -milem,  va.  perf.  Der» 
rauchen,  berufen,  mit  SRauc^ 
anfüEen. 

Zadymianie,  Zadymienie, 
-Dia,  sn.  Säerauc^en  it.,  33e= 
tufien  «.,  Slnrauc^en  n. 

Zadymka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©cftneegefiöber  n. 

Zadyndac,-dani,-da}em,  vn, 
perf.  i\x  baumetn  anfangen. 

Zadysputowac,  -tuje,  -wa- 
}em,  va.  perf.  oetbiSputieren, 
roegbiäputteren. 

Zadyszany,  adi.  au|er 
2ltem,  atemloö,  feud)enb. 


Zadyszec  si§,  -sze,  -sza- 
lem,  vr.  perf.  au^er  2ltetn 
fommen,  feueren. 

Zadziac,  -dzieje,  -dzialeni, 
va.  perf.\  Zadziewac,  -wam, 
-walem,  va.  imperf.  1)  fid^ 
anjiel^en,  (fic|)  anlegen,  über 
fiel)  Stellen;  2)  ^intun,  X)er= 
räumen,  uerbergen;  3)  oer= 
mad^cn,  3umac^en;4)  —  sie,  vr. 
rcol^in  fommen,  geraten,  ftc^ 
oerlieren. 

Zadziat,  -u,  pl.  -y,  sm. 
ißerfaf)ren  n.;  2lnteil  m. 

Zadziataö,  -lano,  -lalem, 
va.  perf. ;  Zadzialywac,  -lu- 
je,  -walem,  va.  imperf.  1) 
oerarbeiten,  o.\x\  etro.  ^inar= 
beiten;  2)  erarbeiten,  burd^ 
feine  ^anblungen  fic^  jujie^en, 
auf  fic^  laben;  3)  —  komu 
erroeifen,  antun;  4)  oetgelten; 
5;  —  ciasto  ben  ^eig  an= 
ma^en,  anrüfiren. 

Zadziaianie,  Zadzialy- 
wanie,  -nia,  sn.  1)  $8erarbd= 
ten  n.;  2)  ©rarbeiten  «.,  ®r= 
rctrfen;  3)  ©rroeifen  n.,  2ln-- 
tun  n. ;  4)  3SergeUcn  n. ;  5) 
Slnmac^en  n.,  dtnrü^ren  n. 

Zadziczec,  -czeje,  -czaiem, 
vn.  perf.  üerroilbern. 

Zadziczenie,  -nia,  sn. 
aSerroilbern  «. 

Zadziedziczyc,  -cze,  -czy- 
lem,  xa.  perf.  ererben,  erbttc^ 
erbaltcn. 

Zadziedziczenie,  -nia,  sn. 
Srerben  n. 

Zadzier,  Zadzior,  -u,  pl. 
-y,  sm.;  dim.  Zadzierek, 
-rka,2J?.  -rki,  ^m. ;  Zadzierka, 
-ki,  pl.  -ki,  sm.  Sin«,  2luf= 
reiften  n.,  2ln=,  9luf=,  ©inrife 
wi.;  Dtiebnagel  m.  am  ginger, 
^RogeltDurjel  /. 

Zadzieracz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
jtrafeeler  m. 

Zadzierac,  Zadzierauie, 
fie^e:  Zadrzec,  Zadarcie. 

Zadzierg,  -u,  pl.  -i,  sm. 
Schlinge/".,  knoten  m.,  Wafc^e 
;'. ;  Slbfc^nürung  f ;  aSerf^tin- 
gung /.,  ©infdjlingung /. ;  na 
—  CO  wiazac  etu).  mittelö 
Sinfc^tingung  binben. 

Zadziergac,  -gam,  -galem; 
Zadziergnaö,  -gne,  -gnalem, 
va.  perf. ;  Zadziergiwad, 
-guje,     -walem,     va.    imperf. 


jutnüpfen,  jubinben,  ben  ge« 
fc^ütjten  Änoten  jujie^en;  ein= 
fc^lingen,  »erfd^lingen ;  — 
konce  nitki  bie  beiben  (Snbcn 
beä  g^abenä  ineinanber  fc^lin= 
gen ;  —  komu  sznur  vv  koto 
szyi  imnbm  bie  ©c^nur  um 
ben  §alä  feft  jujiefien. 

Zadzierganie,  -nia ;  Za- 
dziergiwanie,  -nia ;  Zadzier- 
gnigcie,  -cia  sn.  3uf«üpfen 
n.,  ^ubinben  n.,  gufc^nüren  ». ; 
©infc^Ungen  «.,  ilnoten  n. 

Zadzierzysty,  adi.  1)  tjoü 
©plitter,  Stiffe,  oerroad^fen ;  2) 
[)änbetiüc^lig,  fraleelerifd^. 

Zadzierzawiad,-wiam,  wia- 
lem,  va.  imperf.;  Zadzier- 
zawic,  -wie,  -wilem,  va.  perf. 
oerpac^ten,  in  ^ac|t  geben, 
nebmen. 

Zadzierzawianie,  Za- 
dzierzawienie,  -nia,  sn.  5}er= 
paditung  /. 

Zadzierzec,  -ze,  -iyiem, 
va.  perf.  ab",  er=,  jurüdEtiat- 
ten;  —  komu  grzechy  jmnbm 
bie  2lbfoIution  uerroeigern, 
bie  Sünben  nic^t  wergeben. 

Zadziobaö,  -bie,  -balem, 
va.  perj.  äu  SCobe  piden. 

Zadziornik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Cenchrus  ('^flanjc). 

Zadziorny,  adi.  -ne  drze- 
wo  fnotigeö  Jpolj. 

Zadziorowaty,  adi.  — 
zlam  ^abriger  ^vud;. 

Zadziurawic,  -wie,  -wilera, 
va.  perf.  löcherig  machen. 

Zadziurawienie,  -nia,  s)i. 
S)urrf)löc^ern  n. 

Zadziw,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Setrounberung  /.,  (gtftaunen 
n.,  ©taunen  n. 

Zadziwia6,-wiam.  -wialem, 
va.  imperf.;  Zadziwic,  -wie, 
-wilem,  va.  perf.  in  Srfiaus 
nen,  Sßerrounberung  fe^en,  ftau^ 
nen  machen,  oeriDunbern; 
swiat  caJy  -wil  swoim  po- 
stepkiem  et  ff^te  bie  ganje 
SBelt  burc^  feine  %a\.  in 
©tftaunen;  twoja  zuchwa- 
losd  -wila  nas  wszystkich 
beine  ^rec^^eit  fe^te  un8  aUe 
in  Serrounberung;— sie,  vr.  fic^ 
rounbern,  ftaunen;  —  sie  nad 
czem  fi(^  über  etro.  oerroun 
betn. 


Zadziwianie 


566 


Zagadauie 


Zadziwianie,  Zadziwie- 
nie,  -nia,  sn.  ä>ertDunbetung 
/'.,  «Staunen  n.,  ©tftaunen. 

Zadzwonic,  -nie,  -nitem, 
va.  perf.  läuten,  flingetn;  — 
na  kogo  jmnbn  burtft  Sauten 
l^erbeirufen,  imnbm  flingeln  ; 
-dzwon,  prosze,  na  sl'uäacego 
läute,  bitte,  bem  SDtener;  — 
czeni  mit  etn).  flirren;  -nil 
dukatami  er  fliuipette  mit 
ben  2)ufoten;  —  w  taba- 
kierke  an  bie  2)ofe  Hopfen; 
-nia  mu  uszy  e§  Hingt  il^m 
in  'ütn  D[)ren. 

Zadzwonienie,  -nia,  sn. 
Sauten  «.,  Älingen  n.,  ÄIir= 
rcn  n. 

Zadfwigczec,  -cze,  -cza- 
lem,  vn.  perf.  ergingen,  er^' 
tönen;  -czaly  dzwony  we 
wszystkich  kosciolach  e§  CV» 
tönten  in  allen  Äirc^en  bie 
©lodfen. 

Zadzwigczenie,  -nia,  sn. 
(Srtlingen  «.,  ©ctönen  n. 

Zad^wigac,  -gam,  -galeni, 
va.  perf.  aufl^eben  unb  100= 
F)in  tragen. 

Zadzdzenie,  -nia,  sn.  an» 
Ijaltenber  Stegen. 

Zadzdzyc  sig,  -dädie, 
didzylem,  vr.  perf.  tüchtig, 
an[)oltenb  regnen. 

Zadäigac,  -gam,  -gaiem ; 
Zadzgn^ö,  -gne,  -gnalem,  va. 
perf.  antjauen,  einen  $ieb 
nerfe^en;  totftec^en. 

Zaelektryzowac,  -zuje, 
-waieiD,  va.  perf.  elcftrifieren ; 
aufleben  mad^en,  in  ^üeroegung 
je^en,  aufrütteln. 

Zaelektryzowanie,  -nia, 
sn.  ©leltrifieren  n.\  aiufrüt«- 
teln  n. 

Zafajdac,  -dam,  -dalem, 
va.  perf.  befd^mu^jen,  befadfen, 
befubeln,  bcfc^mieren. 

Zafajdanie,  -nia,  sn.  Se» 
ic^mu^en  n.,  Sefaden  n.,  58e- 
fubeln  n.,  SBefc^mieren  n. 

Zafalowac,  -luje,  -walem, 
vn.  perf.  in  roeKenförmige  Se» 
megung  geraten,  ju  lüogen  bc-» 
ginnen;  aufroogen. 

Zafaidowaö,  -duje,  -wa- 
lem, va.  perf.  in  galten  lege», 
falten,  mit  galten  bebecfen. 

Zafal8zowa6,  -szuje,  -wa- 
lem,   va.    perf.  fälfd^en;   mit 


5älfdE)ungen  »erbetfen,  »ertu« 
fc^en. 

Zafautowac,  -tuj§,  -wa- 
lem, va.  perf.  pfänbcn. 

Zafautowanie,  -nia,  sn. 
«pfänbung  /. 

Zafarbowac,  -buje,  -wa- 
lem, va.  perf.  färben;  butc^ 
gärben  oerbeden,  üerroifd^en. 

Zafarbowanie,  -uia,  sn. 
gärbcn  n.,  gärbung  f. 

Zafasowac,  -suje,  -walem, 
va.  perf.  1)  feft  anfaffen;  — 
konie  bie  ^üq^d  feft  anjie()en; 
2)  erhalten;  —  pensye  ben 
©e^alt  erl^aiten,  begeben. 

Zafasowanie,  -nia,  sn.  1) 
3(n5iel^en  n.,  Slnfaffen  «.;  2) 
©rbalten  n. 

Zafastrygowac,  -guje,  -wa- 
lem, va.  perf.  I^eften,  äu|eften, 
mit  bem  2(nfd^[agfaben  ju« 
naiven. 

Zafastrygowanie,  -nia,  sn. 
heften  n.,  ^ufieften  n. 

Zafiglowac,  -gluje,  -walem, 
va.  perf.  mit  5ßoffcn  anfan» 
gen,  j^ubringen. 

Zafolowac,  -luje,  -walem, 
va.  perf  »erroalfen;  mit 
6(ftmu^  bebeden. 

Zafolowanie,  -nia,  sn. 
33crroal!en  n. 

Zaforsztowac,  -sztuje, 
walem,  va.  perf.  mit  ^O^ft« 
raänben  oermad^en. 

Zaforszusowaö,  -suj  e,  -wa- 
lem, va.  perf  üorfc^iefeen;  = 
Zaliczyc. 

Zaforszusowanie,  -nia,  sn. 
SSorfdöie^en  n. ;  =  Zaliczka. 

Zafrasowac,  -suje,  -walem, 
va.  perf.  grofee  SSerlegenl^cit 
bereiten,  ©orgen  madien;  — 
sie,  vr.  in  (Sorge  geraten,  fel^r 
betümmert,  beforgt  fein. 

Zafrasowanie,  -nia,  sn. 
Sorge  /'.,  SJerlegenl^eit  f.,  S3e= 
tiimmcrn  n. 

Zafrymarczyc,  -cze,  -czy- 
lem,  va.  perf  in  Saufc^  geben, 
oerfd^ad^ern. 

Zafrymarczenie,  -nia,  sn. 
3]erfc^ac^ern  n. 

Zafryzowac,  -zuj§,  -wa- 
lem, va.  perf.  frifieren,  Iäm= 
men. 

Zafryzowanie,  -nia,  sn. 
5lämmen  n.,  J^-rifieren  n. 

Zafugowac,  -guje,  -walem, 


va.  perf.  tjcrfugen  mit  5"9en, 
oermac^en;  einfugen. 

Zafukaö,  -kam,  -kalem ; 
Zafukn^^,  -kne,  knalem,  I. 
va.  perf  burc^  ©dielten  bc= 
täuben;  II.  vn.  perf.  ein 
©c^eltroort  auäfto^en. 

Zafukauie,  -nia ;  Zafuk- 
nigcie,  -cia,  sn.  1)  betäuben«, 
burd^  ©dielten;  2)  ©gelten  n. 

Zafutrowac,  -truje,  -wa- 
lem, va.  perf.  nerfuttern. 

Zafutrowanie,  -nia,  sn. 
SSerfultein  n. 

Zagabac,  -bam,  -balem, 
Zagabn^c,  -ne,  -n^lem,  va. 
perf.  anpocEcn/angreifen,  an= 
retjen;  plö^lid^  anreben,  plö|- 
lieft  an  fmnDn  l^erantreten. 

Zagabanie  -nia ;  Zagabnig- 
cie,  -cia,  sn.  2lnpacfen  n., 
Singreifen  n.,  SInreijen  n. ; 
plöfetic^eä  2lnreben. 

Zagacac,  -cam,  -calem,  va. 
imperf.;  Zagacic,  -ce,  -ci- 
lem,  va.  perf.  oerfafdt)imeren, 
mit  gafc^inen  jumac^en,  Der= 
beden. 

Zagacanie,  Zagaceuie, 
-nia,  sn   Sßerfafcftinieren  n. 

Zagadac,  -dam,  -dalem,  L 
va.  perf ;  Zagadywac,  -duje, 
-walem,  va.  imperf.  1)  an» 
reben,  anfpred^en,  anheben  ju 
fprec^en;  -nal  mnie  na  scho- 
dach  er  rebete  mid^  auf  ber 
Stiege  <i.\\\  2)  jinnbn  burd^ 
oieleä  Sieben  oerroirren,  gum 
©cftroeigen  bringen,  'üii^  ®e="» 
fpräc^  auf  anbere  33al}nen  5U 
bringen  fucften;  nie  -duj 
trachte  nidit,  baö  Q5efpräc§  ab= 
3Ulen!en;  tak  mnie  dlugo 
-vval,  aÄ  zapomnialem,  co 
powiedziec  ec  ^Qt  fo  lange 
in  mid^  fttneingerebet,  auf 
mid^  loägerebet,  bis  icft  oerga|, 
maö  icft  ju  fagen  ftatte;  3)  — 
kogo  einem  ein  Siätfel 
aufgeben,  eine  nerfänglic^e 
j^rage  tun;  II.  —  sie, 
vr.  fid^  oerplaubetn,  ft^ 
in  ein  ©efpröc^  oertiefen; 
-dalem  sie,  a  to  juÄ  czas  isc 
do  domu  id^  Ijobe  mic^  Der» 
plaubert  unb  eä  ift  f^on 
3eit,  naib  §aufe  ,iu  geften. 

Zagadauie,  Zagadywa- 
nie,  -nia,  sn.   2lnfprec^en  »., 


Zagadka 


567 


Zaginacz 


2lnrcbcn    n. ;    aSerroirrett     n. 
burd^  hieben;  SSerpIaubcrn  n. 

Zagadka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Stätfel  n. ;  rozwiazac  -ke  ein 
3iätfe[  löfcn;  zadawac'  -ki 
9tät[e[  aufgeben;  ten  czlowiek 
jest  dla  mnie  -ka  biefer  2)Jenfc§ 
ift  für  m\(S)  ein  SRätfel;  nie 
zadawaj  mi  -dek,  ale  powiedz 
cata  prawde  gib  mir  feine 
diäi^il  auf,  fonbern  fage  bie 
ooUe  Slßa^t^eit. 

Zagadkowosc,  -sei,  sing, 
fant.  sf.  3iälffl^aftigfett  /. 

Zagadkowy,  adi. ;  Zagad- 
kowo,  adv.  rätfelfjaft;  ta 
cala  sprawa  jest  troche  -wa 
biefe  gonje  2lnge(fgenl^eit  ift 
ein  roenig  rätfelöaft;  -wa 
smierc  rätfeli^after  Sob. 

Zagadnienie,  -nia;  Zaga- 
dnifcie,  -cia,  sn.  grage  /., 
^Problem  n.,  Slufgabe  t- 

Zagadzac,  -flzam,  -dzatem, 
va.  imperf. ;  Zagodzic,  -dze, 
-dzilem,  va.  per/.  auägleid)en, 
fjrteben  ftiften,  ben  grieben 
ocrmitteln. 

Zagadzanie,  Zagodzenie, 
-nia,  sn.  Sluägleic^cn  n.;  gnc= 
ben^ucrmittlung  /. 

Zagaic,  -je,  -item,  va. 
per/. ;  Zagajac,  -jam,  -ja- 
Jem,  va.  imperf.  1)  eröffnen, 
einleiten;  —  posiedzenie 
eine  ©i^ung  eröffnen;  2)  eine 
(2ßalb)fc|onung  anlegen. 

Zagaisko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
mit  Säumen  unb  ©efträuc^ 
roilb  üerroadifener  SSoben. 

Zagaj,  -u,  pl.  -e,  sm. 
©cbonung  /.,  (Se^ege  n. 

Zagajac,  -jam,  -jalem,  va. 
imperf.;  l)fie^e:  Zagaic;  2) 
Zagoic,  -je,  -iiem,  va.  perf. 
Ijeilen;  —  sie,  vr.  oerl^eiten, 
geöeilt  werben. 

Zagajanie,  Zagajeuie, 
-nia,  sn.  Eröffnung  /.,  @in= 
leitung  /. 

Zagajanie,  Zagojenie, 
-nia,  sn.  $>eilen  «.,  |)etlung  f. 

Zagajnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
^orjung  /. 

Zagajny,  ac?».©röffnungö=, 
®tn[eitungä=. 

Zagalac,  -lam,  -lalem,  va. 
imperf. ;  Zagalic,  -le,  -lilem, 
va.  perf.  ben  SaU  juroerfen, 
auferlegen. 


Zaganiacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Sreibec  m. 

Zaganiac,  -niam,  -uialem, 
va.  imperf. \  Zagonic,  -nie, 
-nilem;  Zagnac,  -gnam, 
-gnatem,  va.  perf.  treiben, 
jagen,  wegtreiben,  eintreiben; 
—  bydio  do  obory  baä  33ief) 
in  ben  Äu^ftaH  treiben;  — 
sie,  vr.  nad^fe^en. 

Zagauianie,  Zagonienie, 
Zagnanie,  -nia,  sn.  SIreiben 
n.,  Jffiegtreiben,  Eintreiben  n. 

Zagapiö  sig,  -pie,  -piJem, 
IT.  perf.  ficft  Dergaffen. 

Zagapieuie  sig,  -uia,  sn. 
2>ergaffen  n. 

Zagar,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Äoblenbunft  m. 

Zagardlac,  dlam,  -diätem, 
va.  imperf. ;  Zagardliö,  -die, 
-dlitem,  va.  perf.  bie  Äe^le 
^ufammenfd^nüren,  erroürgen 
rooHen. 

Zagardlowac,  -dtuje,  -wa- 
tem,  va.  perf.  ^aläbrec^erifc^ 
oerbienen. 

Zagarniac,  -ne,  -nalem, 
va.  imperf.'.,  Zagarn%c,  -ne, 
-naiem,  va.  perf.  jufammen= 
fc^arren,  an  fic^  nel^men, 
raffen,  reiften ;  einftreic^en ; 
chcialby  wszystko  —  er 
möd^tc  aUeä  an  fid^  bringen; 
-nij  wszystko  do  swego  worka 
(treidle  aüeg  in  beinen  ©adf 
mit  ;  —  pulk,  garnizon  uie- 
przyjaciela  ein  3iegiment,  eine 
©arnifon,  ben  geinb  aufl^eben. 

Zagarnianie,  Zagarnig- 
cie,  -cia;  Zagarnienie,  -nia; 
sH.  ^ufammenfc^arren  «., 
3taffen  w.,  2lnficf)retf5en  n., 
@inftrei(^en  n. ;  2luff)eben  n. 

Zagasac,  -sam,  -safem,  vn. 
imperf. \  Zagasn^c,  -sne, 
-siiatem,  vn.  perf.  erlöfc^en, 
auägel^en;  swiatio  -sto  baS 
Sid)t  ift  ertofc^en. 

Zagasanie,  -nia ;  Zaga- 
snifcie,  -cia,  sn.  ßrlöfc^en 
n.,  3luägel)en  n. 

Zagasiö,  -sze,  -sitem,  va. 
perf.  \  Zagaszac,  -szam, 
-szatem,  va.  imperf.  erlöfc^en, 
abbre^en,  auslöfc^en ;  -gas  lam- 
pe  brefie  bie  Sampe  ab ;  -gascie 
ogien   Iöfd)t    baä  %t\xix   au§. 

Zagasiewka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  garnlraut  n. 


Zagaszanie,  Zagaszenie, 

-nia,  sn.  ©rlöfc^en  n.,  2lug= 
töfcben  n.,  Slbbre^en  n. 

Zagaszczac  sig,  -czam, 
-czatem,  va.  imperf. ;  Za- 
goscic  sig,  -szcze,  -scitem, 
vr.  perf.  ai^  ©aft  einfe^cen, 
feften  jfufe  foffen,  lange  in  ber 
jjrembe  nerroeilen. 

Zagawgdzic  si§,  -dze, 
-dzitem,  vr.  perf.  \\6)  OCr= 
plaubern,  oerplappetn. 

Zagdakac,  -kam,  -kalem, 
vn.  perf.  ju  gatfern  an- 
fangen. 

Zagderaö,  -ram,  -ratem, 
vn.  perf.  ju  fc^elten,  ju  murren, 
ju  brummen  anfangen. 

Zagfbowaö;  -buje,  -walem, 
va.  perf.  baä  jjlulfc^iff  am 
©c^nabel  feftmad^en,  an= 
fdE)näbeIn. 

Zagggad,  -gam,  -gatem, 
vn.  perf.  ju  fd^nattern  on= 
fangen. 

ZaggszczaCj  -czam,  cza- 
tem, va.  imperf;  Tta,- 
ggscic,  -szcze,  -ficitem,  va. 
perf.  Derbic^ten,  oerbidfen, 
;  bicl)t  anfüllen ;  —  si?,  vr.  ftd^ 
[)äufen,  üermefjren,  fid^  ja|l= 
reicfi  einniften. 

Zaggszczanie,  Zaggszcze- 
nie,  -nia,  sn.  SBerbic^ten  n., 
SJerbicEen  n. 

Zaggsciec,    -seieje,    -öcia- 
:  tem;      Zag§stniec,      -nieje,. 
!  -niaiem,     vn.    perf.     bic^ter, 
bidter  mad^en. 

!  Zagi%c,  -gne,  -gialem,  va. 
perf.;  Zaginaö,  -nam,  -ua- 
lem,  va.  imperf.  biegen,  oer» 
bii'gen,  umbringen,  umlegen, 
umlneifen;  —  do  gory  in  bie 
§ü^e  bringen;  -gieta  kartka 
umgebogene  Seite;  —  kruczka 
eine  Sift  benü^en;  —  parol 
na   CO  ftc^   etil),   üerfpred^en ; 

—  blache  rauben. 
Zagifcie,  -cia ;  Zaginanie, 

-nia,  sn.  Söiegen  n.,  Sengen 
M.,  Umbiegen  «.,  Umlegen  n., 
SBiegung/.,  8ug  m.,  gälte; 
-cie  esowate  ©-förmiger 
2lbfd^nitt    be§    ©rimmbarmä ; 

—  blachy  ^yal^  m. 
Zagigtek,    -tka,    pl.    -tki, 

S7n.  —  ucha  D^rfc^nedfe  /. 

Zaginacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Siegeifen  n. 


Zagin%c 


568 


Zagniatad 


Zagin^6,  -ne,  -nalem,  vn. 
perf.  üerloren  gelten,  oer» 
fc^rolnben,  umfommen ;  wszel- 
ki  sluch  o  nim  -nai  nttttt 
^ötte  gar  nid^tä  oon  i^m; 
opatrzno6c  nie  da  —  takiemu 
czlowiekowi  bte  aSorfef)ung 
roirl)  fo  einen  SKcnjd^en  nid^t 
umfommen  taffen;  -neJy  da- 
■wne  obyczaje  bie  alten  ©Uten 
retj^roanben;  zaginiony  Dev= 
loten,  oermi^t,  Detfd&rounben, 
cerfd^oUen. 

Zagipsowac,  -psuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  »etgipfen,  ein« 
gipfen, 

Zagipsowanie,  -nia,  sn. 
SSerqtpien  n. 

Zagl%da6,  -dam,  -daf em ; 
Zazierac,  -ram,  -ralem,  vn. 
intperf. ;  Zagl%dn|,6,  -dne, 
-duaiem ;  Zajrzec,  -rze,  -rza- 
lem',  vn.  perf.  1)  hinein» 
jc^auen,  ^inemblidEen,  ^inein= 
gucfen;  -duij  no  przez  okiio, 
cf>  sie  tarn  dzieje  fc^oue 
einmaf  burdE)§  ^enfter,  roaö 
bort  BorgeE)!;  -dnij  do  'isiaiki, 
wiele  ci  jestem  winien  jä)au' 
im  äSud)  nac^,  mie  tiel  i:^ 
bir  fc^ulbig  t)in;  —  komu 
w  serce  jmnbm  inö  ^er^ 
blicfen ;  ämiato  komu  —  w 
oczy  jmnbm  Ud  in  bie  Slugcn 
bliden,  inä  2luge  fc^auen; 
-rzyj  no  do  koni  fiel^  einmal 
5u  ben  '^ferben;  -rzyj  kiedy 
do  mnie  tritt  bod^  einmal  bei 
mir  ein,  befuc^e  mic^  ouc^ 
manchmal;  —  w  co  in  etra. 
einblicten,  ©inblicE  tun,  etro. 
prüfen,  unterfud)en,  butc^= 
fud^en  ;  2)  —  komu  jmnbn  be= 
neiben,  jmnbm  etra.  ni^t 
gönnen;  wole, abymnie-rzano, 
mi.  aby  mnie  zalowano  beffer 
3fleib  alö  aJUtteib. 

Zagl%danie,  -nia;  Zagl^d- 
ni|cie,  -cia;  Zazieranie,  Zaj- 
rzenie,  -nia,  sn.  1)  ^inein= 
bltcfen  «.,  ^ineinfc^auen  «., 
»ineinfe^en  n,  "i^rüfen  n., 
Üntcrfud&en  n. ;  2)  Seneiben  n. 

Zaglabiaö,  -biam,  -bialem, 
va.  imperf.;  Zagtobic,  -bie, 
-bilem,  va.  perf.  ceifeilen, 
oernieten. 

Zaglabianie,  Zaglobie- 
nie,  -uia,  .<in.  SBerfeilen  «., 
SBernieten  v. 


ZagJada,  -dy,  pl.  -dy,  sf.  \ 
93ernic^tung  /.,  Vertilgung  /.,  j 
2lusrottung  /. ;  —  calego  ich  j 
rodu  bie  Vernichtung  i^reä 
ganjen  ©tommeö;  —  imienia  j 
Vertilgung  be8  S^tamenö ;  —  | 
pamieci  gönjlid^e  Vergeffen»  i 
^eit.  j 

Zagladza6,-dzam, -dzatem, 
va.  imperf. ;  Zagladzic,  -dze, 
-dziJem,  va.  perf.  1)  Der= 
nid^ten,  certilgen,  ausrotten; 

—  pamiec  czego  ba§  Sin» 
benfen    an    etrc.    uerraifc^en; 

—  CO  z  pamieci  elra.  auä  bem 
©ebäc^tnig  vertilgen;  2)  glät= 
ten,  glatt  ftteic^en,  glatt  ebnen, 
glatt  reiben. 

Zagtadzanie,  Zagladze- 
nie,  -nia,  sn.  1)  Vertilgen 
n.,  Verntddten  n.,  2luerotten 
n.;  2)  ®latt[treicten  «.,  ®latf- 
reiben  n.  [ 

Zaglgbiac,  -biam,  -biaJem,  I 
va.  imperf.]  Zaglgliic,    -bie, 
-bilem,    va.    per/,    oerticf en ;  I 
-biony  w  myslach  in   ©ebaus  t 
fen  oerticft;    —   sie,    tr.  fidj 
üertiefen ;  -bil  sie  w  czytanii; 
i    nie     wie     co    sie     wokolo 
niego  dzieje  er    »ertiefte  fic^ 
im  Sefen  unb  roeife  nid[)t,  roaö 
runb  um  i^n  oorie^t. 

Zagl§bianie,  Zaglgbienie, 
-nia,  sn.  Verliefen  ».,  Ver= 
tiefung  /.,  2;iefe  f. 

Zaglfbie,  -bia,  pl.  -bia, 
sn.  Sbeden  n.,  3ÖIulbe  /.;  — 
wegli  kamiennych  ©tein« 
foblenfelb  n. 

Zagloba,  -by,  pl.   -by,  sf. 

1)  ©reif«,  fjabt^tömuf^el/.; 

2)  ©armoerfdjlingung  /. 
Zaglodnieö,  -dnieje,  -dnia- 

lem,  vn.  perf.  r)erl)ungern; 
-dniejesz  ty  u  nas,  biedaku 
bu  rcirft  bei  unä,  bu  Slrmer, 
oerl^ungern;  byliby6my-dnieli, 
gdyby  nie  ta  nagla  pomoc 
mir  mären  of)ne  biefe  plö^lidie 
§ilfe  oerbungert. 

Zaglodzenie,  -nia,  sn. 
Verbungern  n. 

Zaglodziö,  -dze,  -dzilem, 
va.  perf.  butd)  junger  quälen, 
töten,  jcbrcäcben;  —  sie,  vr.ioev> 
jungem ;  fi^  ju  Xohc  'l)ungern. 

Zaglöwek,  -wka,  pl.  -wki, 
sm.  Äopffiffen  n.,  $aupt= 
fiffen  n. 


Zagluchn^c,  -ebne,  -chna- 
lem,  va.  perf.  taub  merben, 
betäubt  roerben. 

Zaglnpiö,  -pie,  -pilem,  va. 
perf.  bumm  mad^en,  oer» 
bummen. 

Zaglnpiec,  -pieje,  -piatem, 
vn.  perf.  bumm  roerben,  »er« 
bummen. 

Zag]:apienie,  -nia,  sn. 
Vcrbummen  n.,  Verbummung/. 

Zagluszaö,  -szam,  -szalem, 
va.  imperf. ;  Zaglnszyö,  -sze, 
-szylem,  va.  perf.  1)  betäu« 
Den,  überjc^reien ;  ostatnie 
jego  slowa  zostaly  -szone 
ogoinym  halasem  feine  legten 
2Borte  mürben  burcft  ben  aU= 
gemeinen  Särm  überjc^rien ; 
stara  sie  w  wirze  zabaw  — 
glos  sumieuia  er  trod^tet  im 
Strubel  ber  Vergnüaungen 
bie  ©timme  bcg  ©emiffenä  ju 
betäuben ;  -szasz  mnie  »wojem 
wrzaskliwem  opowiadaniem 
bu  betäubft  mic^  burd^  bcine 
lärmenbe  (Srjäl^lung;  2)  er= 
ftidfen  (oon  ^^flanjen). 

Zagluszanie,  Zaglusze- 
nie,  sn.  Vetäuben  «.,  Über» 
fcl)reien  n. 

Zagmatwac,  -warn,  -wa- 
lern,  va.  perf.  »ermicfeln,  »er= 
roirren,  »ermifc^en,  äufammem 
miid^en,  einen  Slijd^mafc^ 
mo^en;  oerfifsen,  »erfnoten, 
»erfc^lingen ;  —  sie,  vr.  \x<i)  »er= 
roirren,  »erroicffln. 

Zagmatwanie,  -nia,  sn. 
Verrourung  /.,  Verroicflung  /. 

Zagnac,  Zagnanie,  ftclie: 
Zaganiaö,  Zagauianie. 

Zagnajac,  jam,  -jalem, 
va.  imjjerf  ;  Zagnoid,  -je, 
-iiem,  va.  perf.  1)  bemiften, 
mit  3Wift  anfüllen;  büngen; 
»erunreinigen;2)faulen  macben, 
in  gäulnis  übergeben  laffen, 
eitern  macben;  —  sie,  vr.  ix- 
tern,  in  (Siter  übergeben;  im 
eigenen  @cbmul3  »erfinfen,  »er= 
faulen. 

Zagnajanie,  Zagnojenie, 
-nia,  an.  Vemiften  «.;  S)üngen 
n,  Süngung  /.,  Verunptigen 
n;  Veifumpfung  /. 

Zagniataö,  -t;tm,  -talem, 
va.  imperf;  Zagniesö,  -gnio- 
te,  -gnioilem,  va.  perf.  5U= 
fammenfncten,  jujammenbtüf» 


Zagniatanie 


569 


Zagrac 


!en;  einfiieten;  — ciasto  ben 
XeiQ  burc^fnetert;  -gniecie  cie 
er  roitb  btc^  etbrücfen. 

Zagniatanie,  Zagniece- 
nie,  -nia,  sn.  Qa\ammintne' 
im  «.,  Sufttti^nfniTÜtfen  n; 
35urcf)fneten  n. ;  ©rbtüdfen  n. 

Zagnicie,  -cia,  sn.  Sin» 
faulen  «. ;  a3erfouItl^eit/".,5äule 
/.,  SSerfumpfung  /. 

Zagnic,  -gnije,  -gnileno, 
vn.  perf.  ju  faulen  onfangen, 
in  ;5ä"l"iä  übergel^en. 

Zagniewa,  -wy,  pl.  -wy, 
/.  Clidemia  («Pflanae). 

Zagniewaö,  -wam,  -walem, 
i-flf.  per/,  erjürnen,  ärgern, 
aufbringen;  ta  odpowiedi 
-wala  krolowe  btefe  Qlntnjort 
erzürnte  bie  Äöntciin;  —  sie 
vr.  ficö  erbofen,  fid^  erjürnen* 
fid^  ärgein,  aufgebracht  rcer= 
ben. 

Zagniewanie,  -nia,  sn. 
©rjütnen  n.,  ärgern  «.,  2luf» 
bringen  n. 

Zagniezdzad,  -d^am,  -dza- 
lem,  va.  imperf.;  Zagnie- 
^dzi<5,  -idie,  -idzilem,  va.  perf. 
einniflen ;  —  sie,  vr.  fic^  ein= 
nlftcn,  fic^  nteberlaffen. 

Zagniezdzanie,  Zagnie- 
zdzenie,  -nia,  sn.  Sinniften 
«.,  5RieberIaffen  n. 

Zagnilek,  -Ika,  pl.  -Iki, 
sm.\  Zagnilka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  oerfaulteg  3eug. 

Zagnilosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  gäu(ni§  /. 

Zagniotek,  -tka,  -pl.  -tki, 
sm.  3ufammengefnetetf(5)  n.; 
Äud^en  m.,  Brotlaib  m.  auS 
Xeiqreften. 

Zagnusniac,  -sniam,  -6nia- 
lem,  va.  imperf.;  Zagnnsnic, 
-soie,  -snilem,  va.  perf.  träge 
machen. 

Zagnusnianie,Zagnusnie- 
nie,  -nia,  sn.  2;rägl^ett  /. 

Zagnusniec,  -sniam,  -snia- 
lem,  vn.  perf.  tiäge  roerben, 
in  2:räg^eit,  in  Snbolenj 
oerfaüen. 

Zagon,  -u,  pl.  -y,  sw  ; 
dim.  Zagonek,  -nku,  pl.  -nki, 
sm.  1)  äJfet  n.,  j^elb  n.,  2lcfcr 
m.  2)  ©treifäug  m.,  Dlad^fe^m 
n.,  SSerfoIgung  /. ;  tatarskie 
-y  SatarenanfäHc  pl. 


I  Zagonic,Zagonienie,fie§e: 
Zaganiac,  Zaganianie. 

Zagonisty,  adi.  üoH  Stder» 
Beete. 

Zagono  wy,  adi.  21  der- 
be et». 

Zagonczy,  adi.  ©treif- 
jugö»,  ©tretf=;  -cza  wojna 
Heiner  Ärieg,  ©ueriüalrieg  m. 

Zagonczyk,  -a,  pl.  -ki 
uuD  -cy.  sm.,  ©trcif  jd^ärler  w., 
greifc^ärler  m. 

Zagorszyd,  -sze,  -szyJem, 
va.  perf.  weit  ärger  machen. 

Zagorywac,  -wamj-waiem, 
vn.  imperf. ;  Zagorzec,  -rzeje, 
-rzaJem,  rn.  perf.  1)  oom 
Äo^lenbunft  betäubt  roerben, 
erfliden;  2)  fid^  entjünben;  3)  ben 
©onnenflict)  befommen ;  oon 
ber  ©onne  oerbrannt  roerben. 

Zagorzalec,  -Ica,  ptl.  -Icy, 
sm.  |>i^fopf  m.,  SBraufefopf 
m.,  ganatifer  m. 

Zagorzalosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  1)  §i§föpfigfeit  /. ; 
ganati^muQ  m.\  2)  Setäu- 
burg  /.,  burd^  Äo^Ienbunft. 

Zagorzaly,  adi. ;  Zago- 
rzale, adv.  1)  ^i^föpftg, 
fanatifd^,  überfpannt,  ejaltiert; 
2)  com  Dfen=,  ^o^Ienbunfte 
betäubt. 

Zagorzel,  -i,  pl.  -e,  sf.; 
Zagorzelina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  1)  ©onnenftid^  m.;  2) 
Äo^lenbunftm.;  3)  Äo^tenbunft= 
betäubung  f.,  (Srftidung  f. 
burc^  J^ol^Ienbunft,  3lfp^vEie  /. 

Zagorzenie,  -nia,  sn.  1)  33"e= 
täubung/.,  ©rftidung/.  burc^ 
Äo^Ienbunft;  2)  ©onnen= 
fti*  m. 

Zagorzkn%c,  -kne,  -kua- 
lem,  vn.  perf.  bitter  roerben, 
uerbittern. 

Zagorzkiii§cie,  -cia;  Za- 
gorzknienie,  -nia,  sn.,  33er= 
bittern  n.;  ^Bitterroerben  n. 

Zagospodarowac,  -ruje, 
-vvatem,  va.  perf.\  Zagospo- 
darowywac,  -wuje,  -wa- 
lem, va.  imperf.  berotrtfc^af= 
ten,    roirtfc^aflUc^    einrichten ; 

—  wies  baö  3)orf  roirl)^aft= 
lic^  »ernoEtommnen;  zago- 
spodarowany  eingeroirtfc^aftet; 

—  sie,  vr.  feine  SBirlf^aft 
auf  einen  guten  ©tonb  brin= 
gen,  fic^  gut  einroirtfc^aften. 


Zagospodarowanie  Za- 
gospodarowy  wanie,  -nia,  am. 
(Sinroirtfd^aften  «.;  a3eroirt= 
fc^aften  n. 

Zagoszczenie,  Zagosciö, 
fte^e :  Zagaszczanie,  Zaga- 
szezac. 

Zagotowac,  -tuje,  -watem, 
va.  perf.;  Zagotowywaö, 
-wnje,  -waJem,  va.  imperf. 
aufJo^en,  auffod^en  laffen; 
—  sie,  vr.  auffoc£)en,  anfan= 
gen  ya.  foc^cn. 

Zagotowanie,  Zagotowy- 
wanie,  -nia,  sn.  2luffoc^en  w. 

Zagörny,  Zagörski,  adi. 
hinter  ben  Sergen  (gelegen); 
dla  -skich  panow  für  2ln» 
fömmlinge. 

Zagorze,  -rza,  pl.  -rza,  sn. 
§intergebirge  n. 

Zagrabiaö,  -biam,  -biaJenj, 
va.  imperf.',  Zagrabic,  -bie, 
-bilem,  va.  perf.  1)  einwarfen, 
gul^arfen;  tueg^arten,  l^inroeg= 
rechen ;  —  nasienie  ben  ©amen 
juf|ar!en;  2)  entreißen,  an  ftd^ 
reiben,  on  fic^  raffen,  einjic^en, 
f onftäjieren ;  -bil  cale  nasze 
mienie  er  ri^  unfer  ganjeä 
$ab  unb  ®ut  an  fid^;  rzad 
-bit  jego  dobra  bie  3tegierung 
fonfiäjierte  feine  ©üter. 

Zagrabianie,  Zagrabie  • 
nie,  -nia,  sn.  1)  ®in^ar!en  n; 
Sffieg^orfenn.,  fßegre^en  n.;  2) 
(antreiben  «.,  333cgrei|en  n., 
gortfc^Ieppen  n.,Äonp5ieren  n. 

Zagracowac,  -cuje,  -waiem, 
va.  perf.  \  Zagracowywac, 
-wuje,  -waJera,  va.  imperf. 
mit  ber  §arle  'ü'\t  @rbc  gletd^ 
machen. 

Zagracowanie,  Zagraco- 
wywanie,  -nia,  sn.  ®[et(^= 
machen  n.  mit  ber  §or!e. 

Zagrac,  -gram,  -gralem, 
I.  va.  imperf. ;  Zagrywac, 
-wam,  -wa'fero,  I.  va.  imperf. 

1)  fpielen,  anfpielen ;  -graj  nam, 
prosze,  do  tanca  fpiele  uns, 
bitte,  jum  %<xn\  auf;  jak  on 
-gra,  tak  ja  tsnezyc  musze 
(id^  niu^  fo  tangen,  roie  er 
fpielt)  id^  mu^  nac§  feiner 
pfeife  tanjcn;  —  komu  jmnbm 
auffpieten,  eine  ^arte  3tufe  jum 
2lufbei^en  geben,  jmnbn  über= 
liften,    f)interä    «ic^t    führen; 

2)  ausfpielen;     kto    -grywa 


Zagradzac 


570 


Zagrzac 


ton  fpielt  au§;  ja  -giywam 
asa  i^  fpiele  baä  2lä  au§; 
II.  vn.  erf^aHen,  ertönen, 
gu  InaUen,  ju  bonnern  an»< 
fongen ;  -graly  traby  bie  2;tom= 
peten  crfd^aEten;  wtem  stra- 
szna  -gra!a  kanonada  ba  ging 
ein  furcötbarcr  Äanonenbonner 
Io5 ;  in.  —  sie,  IT.  fic^  beim 
©pielen  oergeffen,  ganj  in  boä 
©piel  oerfunfen  {ein. 

Zagradzaö,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.imperf.\  Zagrodzic, 
-dze,  -dziiera,  va.  perf.  1) 
oerjäunen,  umzäunen,  oer« 
jc^Iagen;  2)  abfperren,  »er» 
fd^Ue^en;  przeszloSc  moja 
-dza  mi  droge  do  urzedow 
meine  SSergangenl^eit  üetfcft'liefet 
mir    ben    SBeg    gu    Ämtern; 

—  korau  przystep  jmnbm 
ben  ^\xa,ixvQ  abfc^neiben;  — 
kogo  od  czego  jmnbn  t»on 
etro.  abfc^Iiefeen;  —  co  pra- 
wem  einer  ©ac^e  burd^  ein 
®efe^  DOtbeugen. 

Zagradzanie,  Zagrodze- 
nie,  -Dia,  sn.  1)  Umjäunung 
f.,  SBerfd^Iag  m. ;  2)  SSerfc^Iiefeen 
n.,  SSerfperren  n. 

Zagramolic  sig,  -le,  -li- 
lem,  vr.  perf.  nac^  langem, 
müf,:DoIIcm  2lrbeiten  rooEjiti 
gelangen. 

Zagranica,  -cy,  sing.  tant. 
2luslanb  n.;  czy  bytes  w 
tytn  roku  -ca?  roarft  bu  in 
biefem   ^al^re   im  Sluglanb?; 

—  zasypuje  (^alewa)  nas 
swoimi  wyrobaini  ba§  2ll»ö= 
lanb  überfc^üttet  (über= 
fc^roemmt)  unä  mit  feinen 
(grKugniffen. 

Zagraniczac,  -czam,  -eza- 
iem,  va.  imperf.\  Zagrani- 
czyc,  -cze,  -czytem,  va.  perf. 
abqrenjen,  begrenjen. 

Zagraniczanie,  Zagraui- 
czenie,  -nia,  sn.  2lbgrenjen  n. 

Zagranicze,  -cza,  pl.  -cze, 
sn.  =  Zagranica. 

Zagraniczuik,  -a,  pl.  -i-y, 
sm.  1)  ©renjnac^bar  m. ;  2) 
9lu6[änber  m. 

Zagraniczny,  adi.  \  Za- 
granicznie.  adv.  auslänbifc^, 
ouäroättig;  -ne  wyroby  ouö" 
länbijc^e  ©rjeugniffe;  nrznd 
spraw  -ych  auäroärtigeä  Slmt. 

Zagranie,      Zagrywanie, 


-iiia,  sn.  ©pielen  n.;  2lui= 
f pielen  n.,  2lnfpielen  ». ;  Sr- 
f chatten  n.,  (Srtönen  «. 

Zagratownik,  -a,  pl. 
-i,  sm.  Sc^roimm^olj  n. 

Zagrazad,  -iam,  -ÄaJem, 
vn.  imperf.\  Zagrozic,  -ie, 
-zilem,  vn.  perf.  bebro^en, 
brol^en,  anbrot)en;  zil  im 
wojna  er  bro^te  i^nen  mit 
einem  Äriegc;  —  komu  kara 
jmnbm  eine  ©träfe  anbrol^en; 
-za  nam  wojna  domowa  e§ 
brol^t  ung  ber  Sürgerfrieg;  -ia 
ci  wielkie  uiebezpieczenstwo 
eä  bro^t  bir  eine  gto|e  ®e= 
fa^r. 

Zagrazanie,  Zagrozenie, 
-nia,  sn.  Sebrol^en  n.,  S)ro= 
^en  n  ,  2lnbro^en  n. 

Zagr^zac,  -zam,  -ialem, 
va.  iniperf.;  Zagr§,zyc,  -ie, 
-iyiem,  va.  perf.  oerfenfen, 
nerfinfen  laffen,  untertaud^en; 
—  sie,  vr.  fid^  »erfenfen,  ein= 
tau(^en. 

Zagr§,zanie,  Zagrozenie, 
-nia,  sn.  58erfenlen  n.,  Unter» 
tauchen  n. 

Zagrgplowac,  -pluje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  »erfrempeln, 
äufrempeln. 

Zagroda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. ; 
dim.  Zagrodka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  SSerüäunung  /.,  SSer= 
madiung  /.,  SSerfc^faj  w., 
©e^ege  n. ;  2)  §of  m.,  Sauern^of 
m.,  Sauernmeierci  f.,  §inter= 
faffengut  n.,  Keiner  ©runb= 
befi^. 

Zagrodnictwo,  -wa,  sn. 
.^interfaffenftanb  m. 

Zagrodniczka,  -ki,  ^L-ki, 
sf.  ©teHenbefi^etin  f.,  §äu§= 
lerin  /.,  §interfaffin/.,  öei= 
faifin  / 

Zagrodniczy,  Zagrodni- 
cki, arfi. ;  Zagrodniczo,  a«?c. 
^äu6Icrifdö,  öinterfaffen^. 

Zagrodnik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  |)interfa6  ?«.,  ©teilen» 
beftfeer  m.,  ^äuörer  m.,  Sünb= 
ner  m. 

Zagrodny,  adi.  1)  33er» 
jäunungs=,  Serfd^tagä- ;  2) 
|)interfaffen-;   3)  begrensbav. 

Zagrodzenie,  -nia,  sn. 
Ser^Qunung  /".,  Umjäunung/.; 
2Ibfd^Iiefeung  f.,  3lbfperrimg/. 

Zagromi6,     -mie,    -milem, 


oa.  perf.  nieberbonnem, 
nieberfc^mettern. 

Zagromienie,  -nia,  sn. 
Jiieberbonnern  n.,  3iieber- 
fc^mettern  n. 

Zagröd,  -odu,  pl.  -ody,  sm. 
3)ialmignatte  /.  (giftige 
©pinne). 

Zagruchac,  -cham,  -eha- 
lem ;  Zagruchotac,  -tarn, 
-talem,  vn.  perf.  ju  gurren 
anfangen. 

Zagruchanie,  Zagrucho- 
tanie,    nia,  sn.  (Surren  n. 

Zagryzac,  -zam,  -zalem, 
I.  va.  imperf.\  Zagryzc,  -ze, 
-ziem,  I.  va.  perf.  1)  Qn= 
beiden,  beiden;  ju2;oöe  beifien; 
psy  -zly  kota  bie  ^unbc 
£)aben  bie  ßa^e  ju  Sobe  ge» 
biffen;  —  wargi  bie  Sippen 
nerbei&en;  2)  jmnbn  burd^ 
Äränfungen  unb  ©ram  auf» 
reiben,  einem  butd^  ^rger 
baä  Seben  cerlürjen;  to  go 
-zlo  baä  bat  i^n  ju  ^^obc 
gegrämt;  II.  —  sie,  vr.  1) 
ficli  gegenfeittg  in  2;obe  beiden; 
2)  fic^  grämen,  fid^  gu  Sobe 
fränfen;  cor  @ram,  Ärän« 
fung  aufgejel^rt  loerben. 

Zagryzanie,  Zagryzienie, 
-nia,  sn.  Serbei^en  w.,  Seifeen 
n. ;  3;otbei^en  n. ;  ©rämen  n., 
Äränfen  n. 

Zagryzmolenie,  -nia,  sn. 
Sefri^eln  n.,   5Rerf(^mteren  n. 

Zagryzmolic,  -le,  -lilem, 
va.  perf.  befri^eln,  oerf^mie- 
ren. 

Zagrza<5,  -grzejq,  -grzatem, 
I.  va.  perf.\  Zagrzewac, 
-warn,  -wal'em,  I.  va.  imperf. 
1)  njärmen,  erroärmen,  auf- 
roärmen;  -grzej  mi  rece,  bo 
calkiem  zmarzniete  erroärme 
mir  bie  öänbe,  roeit  fie  gong 
erfroren  finb ;  -grzej  te  po- 
trawe  eriüärme  biefe  ©peife; 
nie  —  miejsca  (feinen  Drt 
roarm  machen)  an  leinem  Drte 
länger  nerroeiten ;  2)  aneifern, 
anfeuern;  —  liclnierzy  do 
walki  bie  ©olbaten  gum 
Kampfe  anfeuern;  II.  —  sie, 
vr.  \\6)  erroärmen,  fid^  mär» 
men;  pozwol  mi  —  sie  przy 
twojem  ognisku  erlaube  mir 
mic^  Bei  beincm  ^yener  gu 
wärmen. 


Zagrzanie 


571 


Zahandlowad 


Zagrzanie,  Zagrzewanie, 
-nia,  sn.  SEBärmen  n.,  2luf= 
toärmen  n. ;  ©tiüärmen  n., 
2lnfeuern  n. 

Zagrzebac,  -bie,  -balem, 
va.  per  f.;  Zagrzebywac, 
-buje,  -wafem,  va.  imperf. 
»ergraben,  cerfd^arren ;  — 
trupa  bie  Seiche  oergtaben; 
wilk  czego  nie  zje,  -bie  ber 
2Bolf  nerfd^arrt,  roa§  er  nic^t 
auffrißt;  —  skarb  einen 
©c^a5  »ergraben;  —  sie,  vr. 
ftc^  Dcrgraben,  ftc^  oerfdiarten ; 
—  sie  w  domu  fid^  ju  ^aufe 
»ergraben,  einferfern,  ficö  ein= 
fc^tte^en;  —  sie  w  ksiaikach 
ftd)  in  Suchern  »ergraben. 

Zagrzebauie,  Zagrzeby- 
wanie,  -nia,  sn.  SBerfc^arren 
n.,  Sßergraben  n. 

Zagrzechotac,  -tara,  -ta- 
lem,  va.  perf.  y\x  ftappern 
anfangen. 

Zagrzeszyc,  -sze,  -szylem, 
va.  perf.  gu  fünbigen  an= 
fongen,  Durd^  ©ünbigen  ücr« 
roirfen. 

Zagrzewadlo,     -dia,     pl. 
-dia,  sn.  Sisärmflofc^e/.,  2;^er=  I 
mop^or  m. 

Zagrz|zn%c,  -ne,  -ziem. 
vn.  perf.  [teden  bleiben,  »cr= 
fin!en;  —  w  btocie  im  Äot 
»erfinfen. 

Zagrzgznigcie,  -cia,  sn. 
SSerfinfen  n.,  ©tecEenbleiben  n. 

Zagrzmiec,  -mie,  -mialem, 
vn.  yerf.;  Zagrzmiewaö, 
-warn,  -waiem,  vn.  imperf. 
1)  ioäbonnern,  erbonneru, 
anfangen  ju  bonnern ;  -mialy 
dziala  nieprzyjacielskie  bie 
feinbli^en  .ßanonen  fingen 
an  ju  bonnern ;  -mialo  eä  fiat 
gebonnert;  2)  erfc^atten,  cr= 
fcröl^nen,  ertönen;  -miaty 
orgrauy  bie  Crget  ertönte. 

Zagrzmotac,  -tarn,  -tafem, 
va.  imperf. ;  Zagrzmotnac, 
-tne.-ilem,  va.  perf.  bonnernb 
^inf^reubern. 

Zaguba,  -by,  pl.  -by,  sf. 
1)  Serberben  n,  95erni(|tung 
/.,  aiuäroltung  /.;  2)  SBer- 
(ieren  r;.;  —  towaru  33er» 
fc^teppung  f.,  gScrIuft  m.  bes 
@ute§. 

Zagnbca,  -cy,  pl.  -cy,  sm. ; 
Zagubiciel,    -a,  pl.    -e,    sm. 


j  aSerberber  m.,   Sernicfeter  w., 

2tu€rotter  m. ;  3Bürgengel  m. 

!      Zagubiac,   -biam,  -biatem, 

\  va.  imperf;    Zagubic,    -bie, 

'  -bilem,  va.  perf.  1)  »ecnicf)ten, 

ausrotten,     »erberben,     ücr= 

tilgen;  2)  »erlieren. 

Zagubianie,  Zagubienie, 
-nia,  sn.  1)  2lu§rotten  n.,  S3er= 
tilgen  «.,  3Serbcrben  ».,  3>er= 
nicbten  n. ;  2)  3SerIteren  «. 

Zagubicielka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Scrnic^terin/.,  aSertif gerin 
f.,  33erberberin  /. 

Zagubny,  adi.  1)  »ertitg« 
bar,  »erni^tbar;  2)  »ertier« 
bar. 

Zagumienny,  adi.  l^inter 
ben  ©c^euneu  bffinblid^. 

Zagumowac,  -muje,  -wa- 
lein,  va.  perf.  gummieren. 

Zagamowanie,  -nia,  sn. 
©ummieren«. ;  ©ummierung/. 

Zagnzbiac.  -biam,  -bialem, 
va.  imperf. ;  Zaguzbiö,  -bie, 
-bilem,  va.  perf.  frümmen, 
biegen,  butfelig  biegen,  falten. 

Zaguzbianie,  Zaguzbie- 
nie,  -nia,  sn.  Krümmen  «., 
Siegen  n. 

Zaguzdrac  sig,  -dram, 
-dralem,  vr.  perf.  »ertänbetn, 
tänbelnb  »erfpäten. 

Zagwarzyc  -rze,  -rzylem, 
vn.  perf.  ju  pCaubern,  ju 
er,;ä^ten  anfangen. 

Zagwazdac,  -zdam,  -zda- 
{em,  va.  perf.  befc^mieren, 
befc^mu^en. 

Zagwazdanie,  -nia,  sn. 
Sefc^mieren  n.,  Sefd^mu^icn  n. 

Zagwazdzac,-idäam,  -zdia- 
iem,  va.  imperf;  Zagwo- 
zdzic,  -idze,  -zdziJem,  va. 
perf.  »ernagcln,  oerfc^Iagen; 
—  armate  eine  5{anone  »er» 
nageln;  -id^ony  »ernagelt, 
ftocfbumm. 

Zagwazdzanie,  Zagwo- 
zdzenie,  -nia,  sn.  SScrnageln 
n.,  aSerfcbtagen  n. 

Zagwiazdzic,  -zdie,  -idzi- 
tem,  va.  perf.  beftirnen,  mit 
©ternen  befäen. 

Zagwiazdzenie,  -nia,  sn. 
:öeftirnen  n. 

Zagwintowac,  -tnje,  -wa- 
tem,  va.  perf.  mit  ©eioiaben 
»ermac^en;  mit  GJeroinben  »er» 
fe^en. 


Zagwizdac,  -zdam,  -zda- 
Jem ;  Zagwizdn^ö,  -zdne, 
-zdnalem,  va.  unb  vn.  perf. 
pfeifen,  loäpfeifen,  ju  pfeifen 
anfangen;  —  na  kogo  jjmnbn 
burc^  pfeifen  tierbeirufen. 

Zagwizdanie,  -nia  ;  Za- 
gwizdni§cie,  -cia,  sn.  5ßfei= 
fen  n. 

Zagwo^dnik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  Colydium  (Ääferart). 

Zagziö,  -ie,  -ziiem,  va. 
perf.  anfeuern,  aneifern,  an» 
fporuen. 

Zagzienie,  -nia,  sn.  2tn= 
feuern  w.,  Slneifetn  n.,  3tn= 
fporuen  «.;  3lnfeuerung  /. 

Zahacz,  -a,  pl,  -e,  sm. 
Dexamina  (firebögattung). 

Zahaczac,  -czam,  -czatem, 

I.  va.  imperf.]  Zahaczyc, 
-cze,  -czyiem,  I.  va.  perf. 
anl^aten,  anhaften;  —  o  co 
an  etm.  anflogen,  l^ängen 
bleiben;   an   etrc.   on!nüpfen; 

II.  —  sie,  vr.  1)  j^äugen 
bleiben,  ani^afen,  angeben;  2) 
auf  ©d^toierigfeiten  fto^en, 
einen  fcafen  l^aben,  inö 
©toden  geraten. 

Zahaczanie,  Zahaczenie, 
-nia,  sn.  2tnljQ!en  «.,  Sln^ 
haften  n.,  §afen»er6anb  m. ; 
—  mutry,  nasrubka  ©c^rau» 
benDerftcöerung  /. 

Zahaftowac,  -tuje,  -walem, 
va.  perf. ;  Zahaftowywaö, 
-wuje,  -watem,  va.  imperf. 
befticfen,  mit  ©tidferci  bebedfen. 

Zahaftowanie,  -nia,  sn. 
SeftidEen  n. 

Zahalasowaö,  -suje,  -wa- 
lem, vn.  perf. ;  ju  lärmen 
anfangen;  va.  —  kogo 
jmnbn  burc§  Särm   betäuben. 

Zahamowac,  -muje,  -wa- 
lem, va.  perf. ;  Zahamowy- 
waö,  -wuje,  -walem,  va.  im- 
perf.  ^emmen,  aufhalten, 
äurüdf^alten ;  bremfen ;  — 
ruch  maszyny  beu  ®ang  ber 
2Uafc^ine  aufhatten. 

Zahamowanie,  Zahamo- 
wywanie,  -nia,  sn.  ^emmen 
n.,  31  uf  galten  /(.,  3"i^ücE' 
tialten  n.\  Sremfen  n. 

Zahandlowac,  -dluje,  -wa- 
lem, va.  perf.  ^anbelnb 
taufd^en,  im  'faufcfiroege  oer» 
laufen. 


Zahandlowanie 


Zajarzyc 


Zahandlowanie,  -nia,  sn. 
SBer^anbeln  n  ,  SSettoufc^en  ?t. ; 
Sloufc^^anbet  ?«. 

Zaharcowac,  -cuje,-walem, 
vn.  perf.  anfangen  ju  fc^ar» 
mütelrx. 

Zaharcowanie,  -nia,  sn. 
©d^ormü^eln  n. 

Zaharowad,  -ruje,  -walem, 
va.  per/.  eratBeite«,  fc^roer 
BCrbienen;  —  sie,  vr.  fic^ 
burd)  fc^roere  2lt6eit  ju  ©tunbe 
nd^ten,  braufgcöen. 

Zaharowanie,  -nia,  sn. 
©rarbeiten  n.,  Sßerbienen  n. 
burd)  fc^roerc  2lrBeit;  —  sie 
3ugrunbege[;en  )t.  burc|  fciiiriere 
Slrbcit. 

Zahartowac,  -tuje,  -wa- 
lem, va.  per/. ;  Zahartowy- 
wac,  -wuje,  -walem,  va.  im- 
ferf.  abl^ärten;  ciagia  piaca 
go  -wala  bie  fortn)äf)renbe 
airbeit  ^at  tf)n  abgehärtet ; 
-wany  w  walce  Äycia  im  8e= 
bensfampfe  abgel^äctet;  —  sie, 
vr.  \\6)  ab[)ärten. 

Zahartowanie,  Zaharto- 
wywanie,  -nia,  sn.  Slb^ör 
len  n. 

Zahasa<5,  -sam,  -salem, 
vn.  per  f.  ju  fpringen  an» 
fangen. 

Zahebanowac,  -nuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  mit  ©benl^olj 
»ermadien,  t)ei![eiben. 

Zaheblowac,  -bluje,  -wa- 
lem, va.  perf.  (osfiübetn,  an= 
fangen  ju  tjobcin,  glatt  f)obeln. 

Zahipotekowac,-kuje, -wa- 
lem, va.  perf.  belaften,  t)t)  = 
pot^efarifc^  feftfleflen,  fic^er= 
ftcüen. 

Zahipotekowanie,  -nia, 
sn.  SJelaften  n.,  bppot^efati» 
fd)eä  $VeftftclIen,Si^erfleQen  n. 

Zahuczed,  -cze,  -czaiem ; 
Zahukaö,  -kam,  -kaiem ;  Za- 
hukn^c,  -kne,  -knalem,  va. 
unb  vn.  perf.  einen  bumpfen 
©d^aü  Don  fid^  geben,  bumpf 
ertönen,  erfc^allen,  Ioäbon= 
nern;  —  kogo  jmnbn  über- 
fc^reien,  burc^  ©c^reien  über» 
täuben. 

Zahnczenie,  Zahukanie, 
-nia;  Zahuknifcie,  -cia,  sn. 
bumpfeä  örfc^aaen,  (Srtönen 
«.,  Sosbonnern  «.;  Über« 
fc^reion  n. 


Zahulad,  -lam,  -lalem,  vn. 
perf.  ju  toUcn  anfangen. 

Zahultaic  sig,  -je,  -Üem, 
vr.  perf.  lieberltc^  werben. 

Zahultajenie,  -nia,  sn. 
Steberlic^feit  /. 

Zahustac,  -tarn,  -talem, 
va.  perf.  ju  [d^aufeln  an= 
fangen. 

Zahnstanie,  -nia,  sn.  @in= 
fd^outeln  n. 

Zaigrac,  -g^ram,  -gratem, 
va.  unb  vn.  perf.  anfangen 
5U  ipielen,  tänoeln,  fpieren. 

Zaigranie,  -nia,  sn.  ©pie» 
len  n.,  Sänbeln  n. 

Zaimek,  -mka,  pl.  -mki, 
sm.  gürroort  n.,  Pronomen 
«.;  —  osobisty  perfönltdieö 
gürroort;  —  zwrotny,  dzier- 
Äawczy,  wzgledny,  wskazu- 
jacy,  pytajacy,  nieoznaezony 
rücfbejüali^e§,  befi^anjeigcn» 
be§,  bfjüglic^eg,  ^inroeifenbcö, 
frogcnbeä,  unbeftimmteä  gür» 
roott. 

Zaimkowy,  adi. ;  Zaim- 
kowo,  adv,  fürroörtlid^,  pro= 
nominal,  Jyürmortör, 

Zaimponowad,  -nuje,  -wa- 
-tem,  vn.  perf.  imponieren; 
mnie  juÄ  nie  —  nie  mo^e 
mir  fann  nic^tä  mef)r  impo= 
nicrcn. 

Zaimponowanie,  -nia,  sn. 

I  imponieren  n. 

\      Zaindyczenie    sif,     -nia, 

sn.  ©rbofen  «.,  2tufbroufen  n. 

Zaindyczyc  sif,  -cze,  -czy- 

fem,    vr.  perf.   fic^    crbojen, 

'■  aufgebrad)t    loerben,    fnutrig 

iDerben,  fi^  auf b  lallen  (roie  ein 

2;tutf)a^r). 

Zainformo"wac,-muje, -wa- 
lem, va.  perf.  informieren, 
untcrriditen. 

Zainformowanie,  -nia,  sn. 

3fnformieren«.,Unterrtd^ten  «. 

Zainstalowac,  -liije,    -wa- 

I  lern,    va.    perf.     inftaHteren, 

ins  3lmt  ehifübren ;  —  sie.  vr. 

fic^  einrichten,  fic^  inftallieren  ; 

;  =  wprowadziö. 

j      Zainteresowac,  -suje,  -wa- 

j  lern,    va.   perf.    intereffieren, 

'  ^ntereffe   erroedten;   -wal  dla 

,  swego  przedsiewziecia  szersze 

j  kola  publicznosci   er  erwedtte 

j  für  fein  Unternehmen  baS  3n= 

i  tereffe        breiterer        ©efeH-- 


fd^afläfd^id^ten ;  czy  powiesc 
ta  -snje  naszych  czytelnikow  ? 
rotrb  blefer  JRoman  unferc 
Sefer  intereffieren?;  =  zajac. 

Zainteresowanie,  -nia,  sn. 
Sntercffxeren  n. ;  Qntereffe  n. ; 
=  Zajecie,  zajecie  sie. 

Zaintonowac,  -nuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  intonieren,  ju 
fingen  anheben;  =  Zanucic. 

Zaiskrzenie,  -nia,  sn. 
gunfeln  n.  ©prül^en  n. 

Zaiskrzac,  -krzam,  -krza- 
lem,  va.  unb  vn.  perf.  mit 
gunfen  bebeden,  ju  funfein 
onfongen,  ju  fprü^en  an= 
fangen. 

Zaiscie,  Zaiste,  adv.  für- 
raa^r,  gerci^,  roa^rl^aftig, 
roabrlid^. 

Zajad,  -u,  pl.  -y,  sm. ;  dim. 
Zajadek,  -dku,  pl.  -dki,  sm. 
9)iiteffer  m.,  3;aulu)in!e[  m. 

Zajadacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
greffer  m.,  ©ffer  m. 

Zajadac,  -dam,  -dalem,  va. 
unb  vn.  imperf.;  Zajesö, 
-jem,  -jadlem,  va.  unb  vn. 
perf.  1)  effen,  aufeffen,  tüc^= 
tig  effen,  anbeifien;  —  z 
apetytem  mit  2Ippetit  effen; 
2)  Detbeifsen,  totbeißen. 

Zajadanie,  Zajedzenie, 
-nia  sn.  (gffen  n.,  SBei^en  n.  ; 
Sotbeifien  n. 

Zajadlos6,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  SBerbiffen^eit  /.,  Ußut  /., 
^ngrimm  m.\  z  -scia  rzucili 
sie  na  siebie  mit  2But  ftürjten 
fte  fid^  aufeinanber. 

Zajadly,  adi.\  Zajadle, 
adv.  oerbiffen,  erbittert,  er= 
grimmt. 

Zajalowiec,  -wieje,  -wia- 
lem,  vn.  perf.  unfruchtbar 
roerben. 

Zajalowienie,  -nia,  sn. 
Unfrud^tbarfeit  /. 

Zajarzenie,  -nia,  sn.  $er=» 
Borfct)itnmern  n.,  (Srglänjen«.; 
©ntjünben  n. ;  Sntfa^fU  «. 

Zajarzmiac,  miam,  mia- 
lem,  va.  imperf. ;  Zajarzmic, 
-mie,  -milem,  va.  perf.  un= 
lerjoc^en,  mit  bem  3od^e 
bebrüden. 

Zajarzmianie,  Zajarzmie- 
nie,  -nia,  sn.  Unterjochung  /. 

Zajarzyö,  -rze,  -rzylero, 
vn.  perf.    f)ell  ^ercorleuc^ten, 


Zajasuiec 


573 


Zajechanie 


^eroorfc^tmmetn,      erglänjen; 
entjünben;  entfachen;  —  sie,: 
vr.  oufleud^ten ;  fid^  entjünben. 

Zajasnied,  -snieje,  -snia-  ( 
lern,  vn.  p^rf.  erglängen,  er= 
ließen,  l^crDorftral^len,  ftral^- 
lenb  ^eroorbre^en,  aufl^eud^« 
ten,  anfangen  ju  fc^einen;' 
twarz  mu  radoscia  -6aiala 
jetn  ®e[i^t  erglängte  cor 
gteube. 

Zajasnieuie,  -nia,  sn.  @r= 
l^ellen  «.,  ©ilmc^teii  n.,  ^er« 
oorftral^Ien  n. 

Zajazd,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
58or=,   Slnfa^rt  /.,    einfahrt; 

2)  @infef)r  /'.,  @infe^r^au§  n.; 

3)  ©inreiten  «.,  ©inrttt  m., 
gercattfame  Seft^ergreifung. 

Zajazdowy,  adi.  ®m= 
fat)tlä=,  (ginfe^r=;  (ginlc^r= 
l^aug=;  ©inrette»-. 

Zaj%c,  -a,  ^;.  -e,  sw,  1)  §afe 
m.  —  karlowaty  groergtiafe, 
Heiner  ©raber;  —  morski 
Seel^afe;  —  brazylijski  hxOL' 
filianifd^er  ^afe;  —  Jolai 
fibtcifd^er  |»afe;  ©ee^a[e;  — 
samiec  9iomm(er;  sciagnac 
8k6r§  ze  -a  bem  §ajen 
baä  geH  abjie^en;  przed  -em 
Äaby  uciekaja  üor  bem 
§ajen  füel^en  bte  gröfd^e,  eö 
findet  bec  gutd^tfame  immer 
noc^  jmnbn,  ber  i^n  fürchtet; 

—  wlazt  w  niego  ba§  ^erj 
ift  il^m  in  bie  §ofen  gefallen, 
er  löot  bas  §afenpanier  er= 
griffen ;  kto  dwa  -e  goni,  4a- 
dnego  nie  uchwyci  mer  nad^ 
jroei  ^afen  läuft,  fängt  gor 
feinen;  jak  —  bebna,  tak 
rad  tego  slucha  er  l^ört  e§ 
fo  gern,  rote  ber  §a)e  bie 
Xrommel,  er  fliegt,  roenn  er 
eö  i^ört;  2)  |)afen6rotett  m., 
^aje;  —  na  dziko  §afe 
nad^  Sägerart;  falszywy  — 
falf^cr  §afe,  §acI5raten  m. 

Zaj^czek,  -czka,  pl.  -czki, 
sm.  ^äsc^en  n.,  junger  ^a^e; 

—  wielkanocny  Dfter^a)e. 
Zaj^czysko,    ka,  pl.    -ka, 

sn.  alter,  großer  ^afe. 

Zaj%c,  -jme,  -jalem,  I. 
va.  perf. ;  Zajmywac,  Zaj- 
mowac,  -ruoje,  -waJem,  I. 
va.  imperf.  1)  einne^» 
men;  —  wielka  przestrzen 
»iel    9taum    einnehmen;    — 


wysokie  stanowisko  eine  I^O^e 
Stellung  einnel^men;  2)  J)e= 
fe^en,  ibefi^  ergreifen,  ftc^  Be»- 
mächtigen,  pfänben,  roegnel^^ 
men ;  wojska  -jely  stolice  ba§ 
^eer  befei^te  bie  '^auptftabt;  -- 
kraj  fic^  beä  SanDeä  bemäch- 
tigen :  —  krowe  bie  ÄUl) 
pfänben ;  3)  befc^äftigen,  auä= 
füllen,  interef fieren ;  ta  my- 
sla  catkiem  jestem  -jety 
id^  bin  ganj  üon  biefem  ®e= 
ban!en  erfüllt;  tak  mnie  to 
-jeto,  ie  nie  spostrzeglem, 
jak  predko  czas  minat  eö  ^at 
mic^  fo  intereffiert,  ba§  i^ 
nic^t  merftc,  raie  fc^neE  bie 
3eit  Bergangen  ift;  to  mnie 
nie  -muje  baö  intercfftert  mi(^ 
nid^t;  jest  bardzo  -jety  er  ift 
fe^r  befc^äftigt;  to  -mujaea 
ksiazka  baö  ift  ein  iutereffan= 
teä  Suc^;  II.  —  sie,  vr.  1) 
geuer  fangen ;  drwa  sie  -jely 
baö  §olj  ^ot  geuer  gefangen; 
milosc  sie  -jela  w  jej  sercu 
bie  Siebe  erroad^te  in  il)rem 
^er^jen;  2)  fic^  befdE)äftigen ; 
czem  sie  teraz  -mujesz?  tDomit 
befd^aftigft  bu  bid^  jefet?  nie 
-muje  sie  takiemi  drobnost- 
kami  id)  befd)äftige  mid^  ni(^t 
mitfold^en  Äleinig!eiten;  3)  fi^ 
um  ettD.  befümmern,  fic^  um 
etro.  bemühen;  ktoÄ  sie  po 
mojej  smierci  -mie  losem 
sierot?  roer  roitb  fic^  nad^  mei" 
nem  Sobe  um  'oa^  Soö  ber 
SBaifen  bekümmern? 

Zaj^ka<S  sif,  -kam,  -ka- 
lem;  Zaj^ku^c  sif,  -kne, 
-knalem,  vr.  perf. ;  Zaj%- 
kiwaö  sif,  -kuje,  -walem, 
vr.  imperf.  ju  ftottem  an= 
fangen,  ftottern,  ftedEen  bleiben. 

Zaj^kala,  -ly,  pl.  -ly,  sm. 
Stotterer  m. 

Zaj%kanie,  nia ;  Zaj^knig- 
cie,  -cia ;  Zaj^kiwanie,  -nia, 
sn.  Stottern  n.  Stedtenbleiben 
H. ;  bez  -nia  ol^ne  anjufto^en; 
klamie  bez  -nia  er  liigt,  o^ne 
fic^  einen  SlugenblidE  ju  be= 
finnen,  er  lügt  fred^  barauf 
loa. 

Zaj^kliwosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Stottern  n. 

Zaj^kliwy,  adi'\  Zajakli- 
wie,  adv.  ftottemb. 


Zaj^tra,  -try,  pl.  -try,  sf. 
Ascium  (5ßflanje). 

Zaj^trzac,  -trzara,  -trza- 
lem,  1.  va.  imperf.;  Zaj%- 
trzyc,  -trze,  -trzyJem,  I.  va. 
perf.  1)  eitern  madien;  2) 
aufbringen,  erbittern;  II.  —  sie, 
vr.  1)  fid)  entjünben,  ju  eitern 
onfangen;  in  ©iter  über= 
ge^en;  2)  fid)  oerbittern; 
sprawa  sie  -trzyta  bie  Singe» 
legenbeit  '^at  fid^  fritifc^er 
gehaltet. 

Zaj^trzanie,  Zaj^trzenie. 
-nia,  sn.  (Sitetn  n. ;  2luf= 
britigen  n.,  ©rbittern  n. 

Zajdowy,  -wego,  pl.  -wi, 
j  sm.   )öoot§!nec^t  m.   auf  bem 
Hinterteile  be§  Sc^iffeä. 

Zajdy,  za jd,  plur.  tant.  sn. ; 
dim.  Zajdki,  zajdek,  plur. 
tant.  sn.  ^anbfd^litten  m. 
jur  ^_olgau5fu[;r. 

Zajechac,  -jade,  -chaJem. 
I.  vn.  imperf.]  Zajezdiaö, 
•zdzam,  -idiaiem,  I.  vn.  perf 
1)  üorfa^ren;  roo^in  gelangen, 
anfommen,  einfe^ren;  kaÄ  — 
laf;  oorfa^ren ;  -chal  do  mnie  w 
goscine  er  ift  ju  mir  auf  i8e- 
fu^  eingelangt;  do  ktorego 
hotelu  -chate^  ?  in  roeld^es 
Hotel  bift  bu  eingefe^rt,  in 
roelc^em  Hotel  bift  bu  abge= 
ftiegen  ? ;  na  noc  -dziemy  do 
wsi  mit  ©inbruc^  ber  5Rad^t 
roerbenroir  im  Sorfe  anlangen, 
ba§  ®orf  erreid^en ;  juz  musieli 
—  fie  muffen  fd^on  an  Ort  unb 
Stette  fein;  2)  tief  binein- 
fa^ren,  l^ineinreiten ;  3)  — 
komu  jmnbm  entgegen  retten, 
fahren,  ben  SBeg  oerfperren; 
konnica  z  tylu  mi  -jecLal  er 
führte  mir  bie  Steiterei  in  ben 
Slüden;  —  komu  czems  w 
glowe  jmnbm  etro,  in  ben 
Äopf  fe^en,  imnbm  roomit  ben 
ßopfeinnel^men;  —  komu  einen 
in  SJertegeu^eit  bringen;  II. 
va.  einnel)men,  beteten;  (ei- 
genmöc^tig)  pfänben ;  —  czyje 
dobra  jmnbä  (Süter  in  33e» 
fc^lag  nehmen,  tonfiäjieren. 

Zajechanie,  Zajezdzenie, 
-nia,  sn.  SSorfa^ren  n. ;  (Sin- 
fe^ren  n. ;  ©elangen n. ;.  Hinein- 
fahren n.,  ^'ine'mxeittn  n. ; 
Sntgegenreiten  n.,  ßntgegen- 
fa^ren  n. 


Zajednac 


574 


Zakapac 


Zajednac,  -dnam,  -dna- 
Jem,  va.  perf.)  Zajednywac, 
-dnuje,  -walem,  vn.  imperf. 
Dergleid^en,  auäglci^en. 

Zajem,  -jmu,  pl.  -jmy,  sm. 
äßegna^me  /. ;  SB?  ggenom» 
mene(ö)  «. ;.  (eigenmächtig  ge« 
Tiommeneß)  ^Pfanb  n. 

Zajesö,  Zajedzenie,  -nia, 
sn.;    =  Zajadac,    Zajadanie. 

Zajezdny,  adi.  ®inlcf)r= ; 
—  dorn  einfe[)tE)auä  n.,  ®o[t» 
l^ouä  n.,  @infef)r  /. 

Zajeziemy,  adi.  icn)eit 
beö  ©ee§,  ber  ©een. 

Zajezierze,  -rza,  sn.  Ort 
»».,  ©egenb  /.  hinter  bem  ©ee. 

Zajeidziö,  -zdie,  ■iizliew, 
va.  _per/". ;  Zajezdzaö, -idiam, 
-ÄdÄaJem,  ra.  imperf.  gu  S^obe 
reiten,  l^tn  mad^en. 

Zajezac,  -Äam,  -zalem, 
4;a.  imperf.]  Zajeiyd,  -ie, 
-zyJem,  va.perf  (in  bie  |)ö^e) 
auffträuben. 

Zaj^cie,  -cia ;  Zajmowa- 
nie,  -nia,  sn.  1)  (ginnet)men  «., 
(ginnal^me  /. ;  Söefi^na^me, 
SJeld^Iagna^me ;  2)  S3efcf)äfti= 
gung  /.,  Sejdiäftigcn  n.;  czy 
nie  masz  lepszego  -cia 
l^aft  bu  feine  beffere  93e= 
jd^öftigung ;  nie  mied  -cia 
feine  Sefc^äftigung  ^aben, 
befd)äftigungörpä  fein;  -cie 
nadrobküwe  Übetftunbe  /., 
Überseit  /.;  3)  Qnterefficren 
n.,  ^ntereffe  n. 

Zaj^czed,  -cze,  -czalem  5 
Zaj^kn^C;  -kne,  -knalem, 
vn.  perf.  ju  [lohnen  anfangen, 
aufftöi)nen. 

Zajgcznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1  j  A  nthemis  arvensis  (^flanje) ; 
2)  öafengarten  m.  \ 

Zaj§czy,  adi.  $a[en= ;  -eza 
skorka    ^ajenfeU    «.,   ^afen» 
botg     m.,     -czemi     skörkami 
podszyty  feiger  aJlenfd),  J&afen= , 
fuB  m. ;    -cza    Japka    ^afen= 
pf  ötd^en  n. ;  -  cze  poty  iCngft»  j 
ic^raeifi      m. ;      -cza      warga  j 
öafenf Charte    f. ;    -cza    noika 
£)afenflec     m. ;     —     clilodek 
|)afenftraud)  m. ;    —    szczaw 
.*5ajenampfer     m..    Sauerllee 
m. ;  —  iyr  üJJauer^afenftraud^ 
m. ;    -cza    rzepka    ftengcllofe 
©berrourj,  iRoferourjel /.;  -cze 


uszko  |)afenöl^rc^en  n.,  25ur(^= 
roucftg  m. 

Zajfczyca,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  $äfin  /.,  üRutter»,  ©i|= 
^afe  m. 

Zajf czyna,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  1)  Itafenfidfcfe  n. ;  2)  elenber 
$afe.  _ 

Zajgczysko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  {(öBlic^er,  größter  ^afe. 

Zaj§drni<5,  -drnie,  -nilem, 
!  va.  perf.  frifc^  machen,  auf» 
j  frifdien,  feft,  fröftig,  !ernig 
I  machen. 

I      Zaj§driiiec,    -nieje,    -nia- 
j  lera,  vn.  perf.   frtfd),  fröftig, 
I  feft,  !ernig  roerben. 
I      Zajgdrnienie,     -nia,     sn. 
•  3luffrtf(^en  «.,  kräftigen  n. 
!      Zajmowac,  fie^c:  Zajac. 

Zajrzec,  Zazierac  =  Za- 
gladac,  Zagladnac. 

Zajscie,    -cia,    sn.    1)   = 

Zachodzenie;    2)   SJorfaU  ni.\ 

3n)i[ligfeit  /.,   ©tteitii]feit  /., 

3ienfontrc  w.,  Sleibung  /. 

Zajsc,  fie^e:  Zachodzic. 

Zajurzac,   -rzam,  -rzalem, 

va.  imperf. ;  Zajurzyd,  -rze, 

•rzyiem,  va.  perf.  geil,  üppig 

machen;  —  sie,  vr.  geil  roerben. 

Zajuszac,  -szam,   -szatem, 

I.  va.    imperf. ;     Zajuszyc, 
-sze,      szyJera,    I.    va.    perf. 

1)  mit    Qau^e    befd^mieren ; 

2)  brutbürflig,      blutgierig, 
roütenb    mad^en,    aufbringen; 

II.  —    sie,    vr.    blutgierig 
roerben. 

Zajuszanie,  Zajnszenie, 
-nia,  sn.  1)  Sefc^mieren  n. 
mit^aud)i;  2)  Stufbringen  ?(., 
(Srregen  n. ;  ©rrctiung  /. 

Zajutro,  -tra;  Zajutrze, 
-trza,  sing.  taut.  sn.  Üöcrmors 
gen  w.,  übermorgiger  Xaq. 

Zajutrzejszy,  adi.  über= 
morgig. 

Zakachlowac,  Zakaflo  ■ 
wad,  -luje,  -walem,  va.  perf. 
oerfad^etn,  mit  ßac^eln  bele- 
gen, überjie^en. 

Zakachlowanie,  Zakaflo- 
wanie,  -nia,  sn.  3Serfac^eln  n. ; 
^erfacbetung  /.,  ßo(^etüber= 
jug  m. 

Zakadzac,  -dzam,  -dzalem, 
va.  imperf.;  Zakadzid,  -dze, 
-dzilem,  va.  perf  anfongen 
ju  räubern,  oollräuc^ern. 


Zakalac,  -lam,  -lalem,  va, 
perf.  befc^mu^en,  mit  Äot 
beroetfen. 

Zakalanie,  -nia,  sn.  33e= 
fc^mu^en  n. 

Zakalcowaty,  adi.  fd^Ied^t 
auägebadfen. 

Zakalec,  -Ica,  pl.  -Ice,  sm. 
ntcf)t  auSgebadener  2;eig, 
SBafferftreifen  m.,  SBaffer» 
ftrieme  /.,  ©pedigfeit  /. 

Zakaleuica,  -cy,  pl.  -cy, 
sf.  ©ac^giebel  »w.,  %\x\\  m. 

Zakalic,    -le,     -lilem,    va. 

perf.    ni^t    rec^t    auöbadfen 

laffen,  fpecfig  roerben   (äffen; 

I  mit  fiebrigem  Steige  ouäfüUen. 

Zakalistosc,     -sei,     sing. 

tant.  sf.  Äiebrigfeit  f.,  ©pet= 

[  ügfeit  /.  beä  Seigeg.' 

Zakal,  -u,  pl.  -y,  sm.; 
Zakala,  -iy,  pl.  -ly,  sf.  1) 
btc^ter  Sobenfa^,  jurüdEgeblie» 
bcne  Unreinlid^feit;  2)  moras 
lifc^er  Sel^ler,  ©d^anbflect  w., 
Äeim  m.  beä  33öfen. 

Zakamforzec,  -rca,  pl. 
-rce,  sm.  (Dryobalancops) 
glügefei^el  /.,  Kampferöl» 
bäum  m. 

Zakamiac,  Zakamieniac, 
va.  imperf. \  Zakamic,  Za- 
kamienic,  -nie,  -nilem,  va. 
perf.  oerfteinern,  in  ©tein 
perroanbeln. 

Zakamia}os6,  Zakamie- 
nialosc,  -sei,  pl.  -sei,  sf. 
1)  äkrfteinerung  /.,  ^etrefaft 
n.\  2)  Sßerftocft^eit  /.,  $art= 
f)erüig£eit  /. 

Zakamianie,  Zakamienia- 
nie,  Zakamienie,  Zakamie- 
nienie,  -nia,  sm.  SSerfteinern  n. 

Zakamieö,  Zakamienieö, 
-nieje,  -nialem,  vn.  perf. 
JU  ©tein  roerben,  oerfteinern, 
perfjärten;  -niaie  serce  [tein» 
partes  ^erj. 

Zakamienowaö,  -nuje, 
-walem,  va.  perf.  fteintgen. 

Zakamienowanie,  -nia, 
sn.  ©teinigen  n.,  ©teinigung  f. 

Zakancelowaö,  -luje,  -wa- 
fem,  va.  perf.  in  einer  ©c^rift 
faffieren,  auSftreicben. 

Zakancelowanie,  -nia,  sn. 
3(u6ftreid)en  n. 

Zakapaö,  -pie,  -palem,  va. 
perf.  unb  vn.perf.  |intropfen, 
betröpfeln. 


Zakapauie 


575 


Zakl^c 


Zakapanie,  -uia,  sn.  ^in« 
tropfen  n.,  SBetröpfeln  n. 

Zakapturzac,  -rzam,  -rza- 
tem,  va.  imperf. ;  Zakaptu- 
rzyc,  -rze,  -rzyütm,  va.  per/. 

1)  oerfoppen,    Dermummen; 

2)  jmnbn  gum  aJJöncf)e  mad^en, 
i§m  bie  2JJöncl^gfutte  anjie|en. 

Zakapturzanie,  Zakaptn- 
rzenie,  -nia,  sn.  SSerfappen 
n.,  aSetmummen  w. ;  SSectnum' 
muni;  /. 

Zakarbowad,  -buje,  -wa- 
leva,  va.  per/.;  Zakarbowy- 
wa<5,  -wuje,  -waiem,  va.  im- 
perf. ein=,  oerlerben;  — 
wlosy  bie  ^aarc  brennen. 

Zakarbowanie,  Zakarbo- 
wywanie,  -nia,  sn.  ©in», 
SJerferben  n.;  —  wlosöw 
§aarbrcnnen  n. 

Zakarczowa<5,  -czuje,  -wa- 
tem,  va.  per/,  anfangen  ju 
roben. 

Zakarczowanie,  -nia,  sn. 
Stoben  n.,  Siobung  f. 

Zakarmiac,  -miam,  -mia- 
tem,  va.  imperf. ;  Zakarmic, 
-mie,  -inilem,  va.  perf.  über= 
füttern. 

Zakarowac,  -ruje,  -waJem, 
va.  perf.  oerfarren,  baä  ©e= 
jc^ü^  aufpro^en. 

Zakarowanie,  -nia,  sn. 
Sßerfarren  n. 

Zakanuianie,  Zakarmie- 
nie,  -nia,  sn.  Überfüttern  w., 
Überfütterung  /. 

Zakasac,  -sze,  -salem,  va. 
perf.;  Zakasywac,  -suje, 
-waJeui,  va.  imperf.  auf= 
fc^ürjen,  oufftreifen ;  ouffrem» 
peln;  -kasz  rekawy  przy  robo- 
cie  ftreife  bir  bei  ber  2lrbett  bie 
Srmel   auf. 

Zakasowaö,  -suje,  -sowa- 
lem,  va.  perf.  kogos  jmnbn 
übertreffen,  jmnbn  in  bcn  ©d^at- 
ten  fteQen;  =  Przewyiszac. 

Zakaszlaö,  -szlam,  -szla- 
lein,  va.  unb  vn.  perf.  JU 
lauften  anfangen ;  über^uften, 
burd^  Ruften  übertönen ; 
—  sie,  vr.  üom  öuften  be= 
fallen   roerben,  l^eftig    fjuften. 

Zakaszlanie,  -nia,  sn. 
Ruften  n.\  Über^uften  n. 

Zakatarzenie,  -nia,  sn. 
SSeric^nupfea  n.,  ©d^nupfen  n ; 
i8erfd)nupft^eit  /. 


Zakatarzyc,  -rze,  -rzylem, 
va.  perf.  nerfcönupfen;  — 
sie,  vr.  fic^  oerfc^nupfen, 
einen  ©c^nupfen  bekommen. 

Zakatowaö,  -tuje,  -walem, 
va.  perf.  ju  Xo'tt  martern, 
quäfen,  prügeln,  geißeln. 

Zakatowanie,  -nia,  sn, 
^^rügeln  n.,  ©eifjetn  n.,  3J?ar= 
tcrn  n.,  Dualen  n.   y\x  Xobe. 

Zakawgczeö,  -cze,  -cza- 
lem,  vn.  perf.  ju  ftöf)nen 
anfanden,  aufftö^nen. 

Zakaz,  -u,  pl.  -y,  sni. 
Verbot  n. ;  postapiles  prze- 
ciw  memu  -owi  bu  f)aft 
gegen  mein  aScrbot  ge^anbelt; 

—  dowozu  ©inful^röerbot ;  — 
przewozu      2)urc!)fu^rDerbot ; 

—  ladowania  Sabeoerbot. 
Zakazad,    -ze,  -zai^em,  va. 

perf. ;  Zakazywac,  -znje, 
-walem,  va.  imperf.  netbicten, 
unterlagen ;  lekarze  -zali 
mu  pic  wino  bie  ^x^it  Der= 
boten  tf)m,  2Betn  gu  trinfcn; 
jest  surowo  -zanem  eä  ift 
ftrengftenä  unterfagt ;  -zuje  ci 
wyraÄac  sie  w  ten  sposöb  i^ 
oerbiete  bir,  bic^  auf  biefe 
3Beife  ouäjubrücfen ;  -zane 
owoce  sa  najsraaczniejsze 
oerbotene  grüc^te  fc^meden 
am  beften;  —  sie,  vr.  fid^ 
auöjeicbnen,  ^eroortun  roollen, 
ficb  beriebt  madicn. 

Zakazanie,  Zakazywanie, 
-nia,  sn.  SSerbieten  n.,  Unter= 
fagcn  n. 

Zakazid,  -ze,  -zUem,  va. 
perf.  oerunreinigen,  onftedfen, 
perberben ;  —  sie,  vr.  fid)  an= 
ftedfen. 

Zakazny,  adi.  anftedfenb ; 
choroby  -ne  3nfettionßIran!= 
Reiten  pl.,  anftedfenbe  ßranl= 
i^eiten. 

Zakazenie,  -nia,  sn.  S5er= 
unreinigung /.,  2lnftedEung  /., 
3|nfe!tion  /.;  SOerberben  n. ;  — 
krwi  Slutüergiftung  /. 

Zak^koleö,  -leje,  -lalem, 
vn.  perf.  mit  £oId^  beroac^fen. 

Zak%koli6,  -le,  -litem,  va. 
perf.  mit  Sold^  bebeden. 

Zak^saö,  -sam,  -satem, 
va.  perf.  gu  2;obe  beiden. 

Zak^sic,  -sze,  -sijem,  va. 
perf.  einen  Qmbi^  nefimen, 
jubei^en. 


Zak%ska,  -ki,  pl,  -ki,  sf. 
^mbife  m. 

Zak^szenie,  -nia,  sn.  3n= 
beifeen  n. 

Zak%t,  -a,  pl.  -y,  sm.; 
dim.  Zak^tek,  -tka,  pl.  -tki, 
sm.  oerborgcner  SBinlel,  58er= 
fted  n  ;  3uff"djt  /.,  ©c^Iupf« 
roinfet  m. 

Zakq,tny,  adi.',  Zak^tnie, 
adv.  im  SBinfel  werftedt,  ein- 
fam,  ruf)ig,  abgelegen,  per- 
borgen. 

Zakichac,  -cham,  -chalem; 
Zakichn^d,  -ebne,  -cbnalem, 
va.  perf.  ju  niefen  onfangen. 

Zakielzn^c,  -zne,  -znalem, 
va.  perf.  ben  ^^uw  anlegen. 

Zakielznigcie,  -cia,  sn. 
Slnlegen  n.  beä  gaumeS. 

Zakierowac,  -ruje,  -waJem, 
va.  perf.  mo^in  lenlen,  beugen. 

Zakis,  -D,  pl.  -y,  sm.  ®in= 
gefäuerte(ä)  n. ;  ©infäuetn  n. 

Zakisiö,  -sze,  -silem,  va. 
perf.  einfäuern;  —  ogörki 
©urfen  einlegen. 

Zakisiec,  -sieje,  -sialem ; 
Zakisn|,c,  -sne,  -snatera,  vn. 
perf.  gärenb  fäuern;  fauer 
roerben;  (bilbl.)  perfauern, 
»erfd)immeln. 

Zakiszenie,  -nia,  sn.  @in= 
fäuern  «;  (bilbl.)  SSerfauetn  n. 

Zakitowac,  -tuje,  -wafem, 
va.  perf.  oerfitten. 

Zakitowanie,  -nia,  sn. 
aSerfitten  n. ;  35er!itlung  / 

Zaklajstrowac,  -struje, 
-walem,  va.  perf.  perfleben, 
üerlteiftern ;  (bitbl.)  notbürftig 
flidEen. 

Zaklajstrowanie,  -nia,  sn. 
SSerlleben  M. ;  Sßerfleifterung  f. 
(bilDl.). 

Zaklamrowac,  -ruje,  -wa- 
Jem,  va.  perf.  mit  Älammem 
jufammenlieften,  befeftigen. 

Zaklaskaö,  -skam,  -ska- 
lem;  Zaklasn%(5,  -sne,  -sna- 
lem,  va.  unb  vn.  perf.  JU 
Ilatfc^en  anfangen. 

Zakl§ö,  -klne,  -klnalem, 
va.  perf.;  Zaklina6,  -nam, 
-nalero,  va.  imperf. ;  befc^njö« 
ren,  beteuern;  -nam  cie  na 
wszystko,  CO  ci  swietem  jest 
icf)  befc^roöre  bi^  bei  attem, 
roag  bir  lieilig  ift;  —  czarta 
ben  Seufel  burd^  SBefdiiüörun-- 


Zakl%k 


576 


Zaklopotac 


gen  üerjagen,  bannen;  —  sie, 
vr.  öod^  unb  teuer  befc^raören. 

Zakl^k,  -leka,  pl.  -leki,  siti. 
^inipernufe  /. 

Zaklecic,  -ce,  -cilem,  va. 
perf.  mit  Sel^m  juroerfen,  »er» 
bafteln. 

Zaklejac,  -jam,  -jatem,  va. 
imperf.\  Zakleiö,  -je,  -iJem, 
va.  perf.  oettleben,  oerleimen. 

Zaklejanie,  Zaklejeuie, 
-nia,  sn.  Sßerfle&en  n.,  SJer» 
reimen  n. 

Zaklekotac,  -tam,  -tatem, 
va.  unö  vn.  perf.  jti  ftappern 
anfangen. 

Zaklepac,  -pie,  -palem, 
va.  perf.  ju^ämmern,  juHop' 
fen,  oetnieten. 

Zaklepanie,  -nia,  sn.  3"= 
jammern  n.,  ^uflopfen  n., 
SJernieten  n. 

Zaklepka,  -ki,  pl.  -kl,  sf. 
SSernietung  /. 

Zaklgcie,  -cia ;  Zakliuanie, 
-nia,  sn.  1)  Sefd^roören  n., 
beteuern  n. ;  2)  Sefc^raörungös 
formel  /. 

Zaklgkac,  -kam,  -kalem, 
vyi.  imperf.  \  Zakl§kn%c, 
-kne,  -kualem,  vn.  perf.  |id) 
fenfen,  einfallen. 

Zaklgkanie^  Zakl§kuie- 
nie,  -nia,  sn.  ©enlen  n.,  (gtn= 
fallen  n. 

Zaklgslosc,  -sei,  sf.  @in= 
fentung  f.,  ©inbiegung  f., 
§öl)Iung  /.,    ®inbug  m. 

Zaklfsly,  adi.  eingefunfen. 

Zaklgsn^c,  -sne,  -snaieni, 
vn.  perf.  einftnten. 

Zaklgsnifcie,  -cia,  sn. 
©infinlen  n. ;  @infen!ung  /. 

Zaklinacz,  -a,  pl.  -e,  sni. 
5öefct)n)örer  m.,  Seufelöbanner 
m.,  ©jorjift  m. 

Zakliuaczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Sefc^raörerin  /.,  tiEorsi» 
fttn  f. 

Zaklinac  fie^e  Zaklac. 
Zaklinanie  fie()e  Zaklecie. 
Zakliuiac,  -aiam,  -niaieni, 
va.  perf.  Der=,  jufeilcn. 

Zaklinianie,  -nia,  sn.  SSer«, 
3uEeiIen  n. 

Zaklad,  -u,  yl.  -y,  sm.  1) 
ainftalt  /.,  Snftitut  f.,  ®ta- 
btiffement  n.;  —  wychowaw- 
czy  (gijie^ungäanftatt;  —  na- 
ukowy    iJel^ranftalt;    roiffen- 


fc^aftlic^eä    ^nftitut;    —    dla  ] 
sierot     9Baifen^ou§      n.;     — 
karny  ©trafanftolt;    —    kor-; 
rekcyjny     33eff  erung§anftalt ; 

—  leczniczy  i?uranftalt;  — 
wodoleczniczy  SBoffer^eitan» 
ftatt;  —  gazowy  ©aöfabtif  j 
/.,  ©asanftalt,  ©afometer  m. ; 
2)  anläge  /.,  aintegung  /.; 
©runblcftung  /.,  ©rünbung  1 
/.,  ©runbrife  m.;  —  przemy- 
siowy  inbufttieUe  2lnlage ;  3) 
^fanb  n.,  Unterpfanb;  Set- 
fid^erung  /.,  Sürgfd^oft/. ;  dac 
komu  CO  w  —  jmnbm  etro. 
atä  ^fanb  geben;  dac  w  — 
honor  feine  @^re  Derpfänben; 

—  milosci  ba§  $fanb  ber 
Siebe;4)  SBette /.;  —  wygrac 
bie  äßette  geroinnen;  o  co  — 
um  roaä  ge^t  bie  äßette? 
rcocum  roetten  roir?  prze- 
gralem  —  id^  ^abe  bie  äüclte 
neiloren ;  o  —  bym  poszedl  ic^ 
nibd)te  roetten. 

Zakiadac,  -dam,  -datem, 
I.  va.  imperf. ;  Zalozyc,  -ie, 
-iylem,  1.  va.  perf,  1)  Dev= 
legen;  oetfc^ränten ;  aufeinan= 
beilegen;  freujen;  falten;  — 
rece  Die   §änbe   Der[d[)ränfen; 

—  nogi  bie  güfee  Ireujen, 
übereinanberlegen;  2)  einlegen, 
einbiegen,  falten;  te  suknie 
trzeba  -Äyc,  bo  jest  za  dluga 
man  mu&  biefeä  Äletb  ein= 
legen,  roeil  eS  ju  lang  ift; 
•\öi,  mi  kartke  w  ksiaice 
biege  mir  baä  Statt  im  33uc^e 
ein;  3)  Dorlegen,  umlegen, 
auflegen,  auffegen,  unterlegen, 
üorfc^icben;  -164  lancuch  bez- 
pieczenstwa  lege  bie  ©ic^cr» 
|eits!ette  uor;  —  komu  po- 
wr6z  na  szyje  jmnbm  ben 
©ttid  um  ben  §alg  legen; 
-loiyc  drzwi  statkami  bie 
Sür  mit  ©erätfc^aften  oer= 
rammeln ;  —  obrecz  na 
w6z  ben  3Jabreifen  auffet;en, 
bie  Sanbagen  auf  bie  3Jäber 
auf3iel)en;  4)  anlegen,  üor= 
fpannen,  anfpannen;  —  ko- 
nie  do  powozu  bie  ^^Ifetbe  an 
ben  Sßagen  fpannen;  6)  be= 
legen,  bebedeu  ;  caly  stöt  jest 
-iouy  ksi^äkami  ber  ponje 
Xifd^  ift  mit  SBüd^ern  be'bedt; 
(j)  —  eiatki,  lapki  3lefee, 
(fallen  [teilen ;  7)  —  za  kogo 


für  imnbn  auflegen;  —  kogo 
jmnbn  unterftü^en,  i^m  unter 
bie  Slrme  greifen,  if)m  bei= 
fte^cn ;  8)  grünben,  errtdöten,an= 
legen ;  —  nowa  szkoJe  eine  neue 
©c^ule  grünben;  —  oböz  ba§ 
Sager  auffd^lagen ;  —  miasto 
eine  ©tabt  grünben;  nowo 
-Joiony  sklep  ein  neu  gegrün= 
beteä  ©efd^äft;  —  protest  einen 
^roteft  einlegen;  —  ogien 
geuer  legen;  9)  etro.  be» 
raeifen,  auf  etro.  bafteren,  auf 
etro.  fu^en ;  na  czem  -dasz 
twoje  twierdzenie?  auf  roaä 
bafierft  bu  beine  SBel^auptung  ?  ; 
10)  bem  SDBilbe  ben  SBeg  oer= 
fperren ;  —  psami  na  zajaca 
ben  §afen  oon  rocitem  mit 
öunben  einfc^liefien;  II.  sie, 
vr.  1)  roetten,  eine  3Bette  ein= 
gel)en;  o  co  sie  z  nim  -loiyl? 
um  roaä  ^at  er  mit  il)m  ge» 
roettet?;  jestem  gotöw  —  sie 
z  toba  ic^  bin  bereit,  mit  bir 
ju  roetlen;  2)  —  sie  czem 
etro.  oorfdjü^en. 

Zakladanie,  Zaiozenie, 
-nia,  sn.  Vorlegen  n,  @in=> 
legen  «.,  Unterlegen  n.,  Sor= 
fdlieben  n. ;  Sßorfpannen  n. : 
2luffe^en  n.,  2lufftellen  n. ; 
©rünben  n.,  ©rünbung/.,  ®r= 
rid^ten  n.,  ©rrid&tung /. ;  Se- 
toeifen  «.,  Segtünben  n.,  Sa» 
fieren  «.,  Unterftü^en  «.; 
rok  -nia  ©rünbunggjaljr  n.; 
wychodze  z  -nia  ic^  gel^e  oon 
ber  SSorausfe^ung  aui;  po 
-nia  Kzymu  noc^  ber  @r= 
bauunq,  ©rünbung  SRomS. 

Zakladka,  -k\.pl.  -ki,  sf.; 
dim.  Zaktadeczka,  -ki,  pl. 
-ki,  s/.  l)  gälte  /.,  ®infcf)lag 
m.;  2)  aifterleber  n. 

Zakladnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  2Bü^ne  f..,  9ie?roül^ne. 

Zaktadniczka^  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©eifel  /. 

Zakladuik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
©eifel  m. 

Zakladny,  Zakladowy, 
adi.  ©runölages,  ©tiftungs«», 
®rric^tung§» ;  2lnftoltä=;  ka- 
pital —  ©runbfopital  n., 
(^onbä  m.;  krokiew  -owa  Se^r= 
gefpärre  «.,  Se^rgebinbe  «. 

Zaklopotac,  -tarn,  -talem, 
va.  perf.  in  Verlegenheit  brin- 
gen, oetlegen  machen;  ©orgen 


Zaklopotauie 


577 


Zakopcenie 


unb  Kummer  mad^en;  —  sie, 
vr.  ficf)  forgen ;  uerlegcn  loecben. 

Zaklopotanie,  -nia,  sn. 
SSerlegenljeit  /. 

Zaklosic  sig,  -sze,  -siiem, 
Vf.  perf.  in  Sitten  jc^iefien. 

Zaktöcac,  -cam,  -calem, 
va.  imperf.;  Zaklöcic,  -ce, 
-cilem,  va.  perf.  1)  aufrühren, 
auffc^ütteln,  oufmifdien ;  2)ftö= 
ren,  beunruhigen;  uie  -caj 
naszego  spokoju  ftöre  nid)t 
unferen  ^rieben. 

Zaklöcanie,  Zaklocenie, 
-nia,  sn.  1)  2luf|i^ütteln  n., 
Slufrütteln  m.,  Slufmif^en  n.  \ 
2)  beunruhigen  n.,  Stören  n. 

Zaklucie,  -cia;  Zakluwa- 
nie,  -nia,  sn.  ©te^en  n.;  'XoU 
ftecfien  n. 

Zakluc,  -je,  -lern,  va.perf. ; 
Zakluwac,  -warn,  -waiera, 
va.  imperf.  erftec^en,  tot= 
ftec^en ;  burcö  einen  ©tid^  t)er= 
rounben. 

Zakmotrzyö,  -trze,  -trzy- 
Jem,  va.  perf.  Derfc^roägern ; 
in  ©eoatterfc^aft  bringen;  — 
sie,  vr.  fic^  oerfc^raägern,  in 
©cDotterfc^aft  nerbinbeu. 

Zakneblowac,  -bluje,  -wa- 
tem,  va.  perf.  fnebeln,  oer» 
ftopfen,  juftopfen. 

Zakneblowanie,  -nia,  sn. 
^nthzin     n.,     Uierftopfen    n. 

Zakochac  sig,  -cham,  cha- 
tem,  vr.  perf.  \\i)  Derlieben; 
-chal  sie  w  uiej  na  pierwszy 
rzut  oka  er  oetliebtc  fic^  in 
fie  auf  ben  erften  S3lid ;  -chany 
nerüebt. 

Zakochanie  sig,  -nia,  sn. 
35etlieben  n. ;  Verliebtheit  /. 

Zakoczowac,  -czuje,  -wa- 
lem,  vn.  perf.  nomabifierenb 
rooöin  jicbcn. 

Zakolic,  -le,  -lilem ;  Zako- 
lowac,  -iuje,  -waJem,  va. 
perf.  umfreiien. 

Zakolonizowac,  -zuje,  -wa- 
tem,  va.  perf.  mit  Kolonien, 
^tieberlaffunflcn  bcfe^en. 

Zakolonizowanie.  -nia, 
sn.  Äolonifierung  /. 

Zakoiatac,  -tarn,  -taiem, 
vn.  perf.  Hopfen,  anflopfen, 
anpochen;  —  do  drzwi  an 
bie  3;ür  !lopfen;  —  sie,  vr. 
mit  SJiül^e  unb  3Jot  roo^in 
gelangen. 

Slownik  polsko-niemiecki. 


Zakotowrocic  si§,  -ce, 
-cilem,  va.  perf.  ben  ©d^roin» 
be(  befommen. 

Zakolysac,  -sze,  -saiem, 
va.  perf.  gu  fc^aufeln  on» 
fangen,  in  Seroegung  bringen, 
roiegen;  —  sie,  vr.  fic^  in  S8e= 
roegung  fe^en,  ju  fc^aufeln 
anfangen. 

Zakolysanie,  -nia,  sn. 
©c^aufeln  n.,  Sßiegen  ».,  S3e= 
roeaen  n. 

Zakomenderowac,  -ruje, 
-waiem,  va.  perf.  fomman» 
bieren;  einen  JÖefe^I  erteilen; 
=  Rozkazac. 

Zakomenderowanie,  -nia, 
sn.  Äommanbieren  n ,  33e= 
fehlen  n. 

Zakomunikowac,  -kuje, 
-waiem,  va.  perf.  mitteilen, 
—  wiadomoäd  eine  Mitteilung 
ma(f)en. 

Zakomnnikowanie,  -nia, 
sn.  2}iitteilen  n. 

Zakomorek,  -rka,  -rki, 
sm.\  Zakomörka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  §interlämmerc^en  n., 
§interftübd^en  n. 

Zakon,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
(Sefe^  n.,  gefe^lid^e  SSorfd^rif t ; 
2)  ©laube  m.,  Sleligion  /., 
Oloubensbefenntniä  ji.;  3)  %^= 
ftament  «.;  stary  —  2llte§ 
2;eftament-,  4)  Drben  m.; 
Drbenäregel;  —  krzyiowy 
Äreujrittcrorben ;  —  fran- 
ciszkanski  granjigfanerorben ; 
wstapic  do  -u  in  einen  Drben 
eintreten. 

Zakoukladowad,  -duje, 
-waJem,  va.perf.  i)  beenbigen, 
abfc^lie^en;  2)  einen  ©c^lu^ 
jieben,  fcfilu^folgern. 

Zakonkludowanie,  -nia, 
sn.  1)  iöeenbigen  w.,  3lbfd^lie= 
§en  n. ;  2)  ©c^tufifolgerung  /. 

Zakounica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
5nonne  /'.,  Drben§fd^roefter  /., 
Älofterfrau  f. 

Zakonnictwo,  -etwa,  sing, 
tant.  sn.  Älofterftanb  m. 

Zakonniczy,  Zakonuy, 
adi.  aiJönc^ä-,  ^ionnen«,  Älo= 
fter=;  -cze  Äycie  Älofter= 
leben  n. 

Zakonnlk,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
ajiönc^  m.,  Drbenäbruber  m., 
Ätofterbruöer  m. 

Zakonnosö,  -sei,  sing.  tant. 


sf  1)  ©efe|li(^feit  f,  SSer« 
ftalten  nac^  göttlicbem  ®efe^ ; 
2)  ftrengc  Älofterjuc^t,  Älofter- 
rocfen  n. 

Zakonny,  adi. ;  Zakon- 
nie,  adv.  1)  gefe^lid),  ge= 
fe^mäfeig;  2)  ted^täerfa^ren, 
rec^tägele^rt;  3)  !löfterlic^, 
Älofter;,  ustawa  -na  Äloftet« 
regel  /.;  slub  —  Äloftet- 
gelübbe  n. 

Zakonodawca,  -cy,  pl.  -cy, 
sf.  @efe|geber  m.;  Orbenä= 
ftifter  m. 

Zakonokazca,  -cy,  pl.  -cy, 
sf.  ©efe^brec^er  m. 

Zakonopis,  -a,  lü.  -owie, 
sm.  (Sefe^fc^reiber  m. 

Zakontrasygnowac,  -gnu- 
-je,  -watem,  va.  perf  gegen» 
jeid^nen,  fontrofignieren. 

Zakoüczac,  -czam.  -cza- 
lem,  I.  va.  imperf. \  Zakoü- 
czyc,  -cze,  -czylem,  I.  va. 
perf.  1)  beenben,  befc^liefien ; 
-koncz  juz  te  dia  nas  tak 
niemila  sprzeczke  beenbige 
bod^  fc^on  einmal  biefen  für 
unä  fo  unangenehmen  ©treit; 
—  i;ycie  w  spokoju  baä  Seben 
in  SHu^e  befi^lie^en;  —  nitke 
ben  gaben  oerenben,  oer» 
naiven;  2)  jufpi^en;  II.  —  sie, 
vr.  fic^  fc^lie^en,  fic^  befcftlie» 
^en,  fid&  beenben,  enben;  jak 
sie  -czyJa  wasza  rozmowa? 
roie  enbiate  euer  (Sefprädö  V 

Zakonczanie,  Zakoncze- 
nie,  -nia,  sn.  1)  S3eenbigen 
n.,  ©c^liefeen  n. ;  ©c^Iuf?  m., 
©pilog  m.;  Gnbung  /.,  Sluä^ 
gang  m.\  2)  ©pi^en  n. 

Zakop,  -u,  pl.  -y,  svi. 
33erfc^anjung  /. ;  -y  pl.  2auf= 
graben  pl. 

Zakopac,  -pie,  -palem,  va. 
perf.;  Zakopywac,  -puje, 
-walem,  va.  imperf.  t>ergra= 
ben;  —  skarb  einen  ©(^a| 
oergraben;  —  sie,  vr.  \\6)  j)er= 
graben;  —  sie  na  wsi  fic^ 
auf  bem  Sanbe  oergraben ;  — 
sie  w  sniegu  fic^  im  ©(|nee 
Beraraben. 

Zakopanie.  Zakopywanie, 
-nia,  sn.  3]ergraben  n. 

Zaküpcenie,  -nia,  sn,  Sin» 
räuchern  ».,  Slnru^en  n.,  9ln= 
fd^maud^en  n. 

37 


Zakopcic 


578 


Zakreslad 


Zakopcic,  -ce,  -cilem,  va. 
j)erf.  beräudlernfbefc^mauc^en, 
mit  9louc^  bebeden,  anrufen, 
befdjmu^cn. 

Zakopciec,  -cieje,  -ciatem, 
vn.  per/,  oom  Slaud^c  jc^roarj 
njerbcn,  rufeiß  tBcrbcn. 

Zakorcic,  -ce,  -ciiem,  va. 
per/,  ju  routmen  anfangen, 
tn  Jßerjud^ung  fübren. 

Zakordonowaö,  -nuje,  -wa- 
}em,  va.perf.in  ben  ^orbon  ein- 
jc^liefien,  befc^en,   einnel^men. 

Zakordonowanie,  -nia,sn. 
Seje^m  n.,  SBejc^lie^en  n., 
(Sinbejie^en  n.  in  ben  Äorbon. 

Zakorkowac,  -kuje,  -wa- 
iexa,  va.  per/.;  Zakorkowy- 
wac,  -wuje,  -walem,  va.  ini- 
perf.  jupfropfen. 

Zakorkowanie,  Zakorko- 
wywanie,  -nia,  sn.  5upfrop= 
fcn  n. 

Zakorzeniaö,  -niam,  -nia- 
ieai,  I.  va.  imperf,\  Zako- 
rzeniö,  -nie,  -niJem,  I.  va. 
perf.  einrourjeln,  SBurjel 
icöiefien  laffen;  2)  mit  aBur= 
geln  anmadien;  II.  —  sie,  vr. 
ficö  einrourjeln,  SButgeC  faffen, 
jit^  einbürgern. 

Zakorzenianie,  Zakorze- 
nienie,  -nia,  sn.  ®inn)ur= 
jeln  n. 

Zakosztowad,  -sztuje,-vra- 
lem,  va.  perf.  foften,  bte 
^robe  mad^en;  —  sobie  wczem 
an  etn).  ©efd^macf  finben. 

Zakosztowanie,  -nia,  sn. 
Soften  n.,  probieren  n. 

Zako^ciö,  -Bzcze,  -öcilem, 
va.  perf.  mit  Änod^en  über» 
beden,   befäcn. 

Zakotwowanie,  -nia,  sn. 
SSeranferuna  /. 

Zakowac,  Zakowanie, 
fiebe:  Zakuc,  Zakucie. 

Zaköt,  -kolu,  pl.  -koly,  sm. 
1)  ©c^roenlung  /.;  2)  ©cbteufe 
/.,  ^faf)ln)cr!  jum  gifc^farg, 
gifcbteufe  /'. 

Zaköwka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©tift  m.  am  ©c^nütfenfel. 

Zakpienie,  -nia,  «n.  ©pot» 
ten  n. 

Zakpic,  -pie,  -pitem,  rn. 
perf. ;  Zakpiwaö,  -warn,  -wa- 
i6\n,  VII.  imperf.  fpotten, 
p^nen;  —  z  kogo  einen  jum 
Starren  polten,  nasführen,  jmbn 


gum  bcftcn  l^aben,  ftd^  über 
jmnbn  luftig  machen. 

Zakracenie,  -nia,  sn.  SOcr» 
gittern  n.,  3Sergitterung  /. 

Zakracic,  -ce,  -cilem,  vn. 
perf.  Dergittern. 

Zakracie,  -cia,  pl.  -cia,  sn. 
oergittertet  Drt,  Sftaum  m. 
hinter  einem  ©itter. 

Zakraczac,  -czam,  -czalem, 
vn.  imperf. ;  Zakroczyc, 
-cze,  -czylem,  vn.  perf. 
bti'roo^in  fc^reiten,  corrüden; 
—  w  dziedzine  in  ein  ©ebiet 
fallen,  gel^ören;  —  w  cudze 
prawa  in  fremoe  iftec^te  ein- 
greifen; —  czemu  etro.  Der= 
^inbern,  etin.  oorbeugen. 

Zakraczanie,  Zakrocze- 
üie,  -nia,  sn.  1)  SSorf(^reiten 
n.,  Sorrüden  n.\  2)  33erf)in> 
bern  n.,  SSorbeugen  n. 

Zakradac  si§,  -dam,  -da- 
lem,  vr.  imperf.;  Zakraic 
sig,  -dne,  -dlem,  vr.  perf. 
fic^  einfobleic^en,  fid^  l^inein» 
fte|[en;  patrze,  ktos  z  cicha 
sie  -da  id^  fc|aue,  eä  fd^Ieid^t 
ftc^  letfe  imnb  I)inein;  nie- 
ufnosc  -dta  mi  sie  w  serce 
3Jlifetrauen  l^at  ftdE)'  in  mein 
§erg  {)ineingefc^ü(^en. 

Zakradanie  si§,  -nia ;  Za- 
kradnifcie  sig,  -cia,  sn. 
.'öineinfcQleic^en  n.,  hinein» 
fte^Ien  n. 

Zakrajny,  adi.  au^er  ber 
©renje;  —  otok  äußere  $eri= 
pl^erie. 

Zakrakad,  -cze,  -kalem, 
vn.  unb  va.  perf.  ju  fräc^jen 
anfangen;  überträc^jen. 

Zakrakanie,  -nia,  sn. 
Äräcb;ien  w.;  Überlräc^jen  n. 

Zakrapiac,  -piam,  -pialem, 
va.  imperf;  Zakropic,  -pie, 
-piJem,  va.  perf.  befprengen, 
anfeuchten,  befpri^en;  — 
czem  gardlo  bic  Äe[)ie  mit 
etiD.  befeuchten;  —  trasunek 
bie  ©orgen  burct)  einen  2;run! 
betäuben;  —  sie,  vr.  trinfen. 

Zakrapianie,  Zakropie- 
nie,  -nia,  sn.  Sefprengen  «., 
Seipri^en  n.,  SlnfeudEiten  n. 

Zakraszaö,  -szam,  -sza- 
lem,  va.  imperf. ;  Zakrasic, 
•sze,  -si*em,  va.  perf.  jc^mocf= 
l^after  machen,  uerfü^en,  wer- 
fc^iJnern. 


Zakraszanie,  Zakrasze- 
nie,  -nia,  sn.  SSerfü^en  n., 
Sßerfd&önern  n. 

Zakrawad,  -wam,  -walem, 
I.  va.  imperf. \  Zakroiö,  -je, 
-ilem,  I.  va.  perf.  1)  an= 
fd^neiben;  2)  etnfc^neiben; 
tak  gleboko  ptug  nie  -kroi 
fo  tief  tonn  ber  ^^3flug  nic^t 
einf^neiben;  —  cudzego 
gruntu  in  fremben  Sldfer  ein=> 
fc^nciben,  ein  ©tüd  fremben 
aiderä  abf^neiben ;  II.  vn.  — 
na  CO  1)  nac^  etn».  fd^etnen,  (xu^'- 
fe^en,etn).Q^nItd)  fein ;  to  -wa  na 
klamstwo  baä  fielet  einer  Süge 
ä^nlic^ ;  on  -wa  na  bJazna 
er  fie^t  einem  Starren  ä^nlic^; 
to  -wa  na  bluinierstwo  baö 
ftrcift  ein  roenig  an  ®otte§= 
läfterung;  ten  skromny  obiad 
-krawa  na  bankiet  biefeä 
angeblich  befc^eibene  SHa^l 
fie^t  einem  Sanfett  äJ^nlic^; 
2)  ouf  etm.  ^tnjtelen,  fic^ 
Hoffnung  mad&en. 

Zakrawanie.  Zakrojenie, 
-nia,  sn.  1)  ©mfdineiben  «., 
Slnf^nctben  n.;  2)  Scheinen 
n..  ^öneln  7i. 

Zakr^zac,  -zam,  -Äalem, 
va.  imperf. ;  Zakr^zyö,  -ze, 
-iylera,  va.  perf.  1)  abtunben ; 
2)  berumfreifen. 

Zakr%zanie,  Zakr^zenie, 
-nia,  sn.  2lbrunben  n. ;  $erum: 
Ireifen  n. 

Zakredowac,  -duje,  -wa- 
Jem,  va.  perf.  überlreiben,  mit 
Äretbc  anftreid^en,   überjie^en. 

Zakredowanie,  -nia,  sn. 
Überfreiben  n. 

Zakres,  -u,  pl.  -j,  sm. 
33ereic^  7!.,^reiä»2.,Umfreiö,bc= 
jeid^nete  ©renje;  w  -ie  mego 
dzialania  im  öereic^e  meiner 
2;ätigteit;  —  naszego  pojecia 
bie  ©renje  unfereS  SBegreifenä ; 
to  nie  naleÄy  do  -u  moich 
powinnoöci  baä  ließt  au^er 
bem  Greife  meiner  ^flic^ten; 
to  przechodzi  moj  —  baS 
ge^t  über  bie  ©renjen  meiner 
©ercalt. 

Zakreslac,  -slam,  -slaiem, 
va.  imperf. ;  Zakreäliö,  -sie, 
-slilem,  va.  perf.  jie^en,  be= 
fc^reiben,  an^eid^nen;  beftim» 
men,  feftfe^en;  —  kolo  einen 
fireiä   jieijen;    —   slowo   ein 


Zakreslanie 


579 


Zakrzemieniac 


SBort  unteiftreic^en,  bejetdö« 
ncn;  —  tuk  einen  Sogen  bc= 
fc^reiben;  —  czas  bie  ä^it 
feftfe^en;  —  czemu  miare 
einer  Bad)^  Tla^  unb  giel 
fe^en. 

Zakreslanie,  Zakresle- 
nie,  -nia,  sn.  Sefc^tetben  «., 
3eiö^nen  n.,  2lnjeic|nen ;  33e= 
ftimmen  n.,  jjeftfe^en  n. 

Zakrgca6,  -cam,  -calem, 
I.  va.  imperf. ;  Zakr§cic,  -ce, 
-citem,  I,  va.  yerf.  1)  ju= 
bre^en,  guid^rauben ;  abbrel^en; 
-krec  kurek  od  wodociagu  bre^e 
ben    3EBafferlettung5^a|n    ju; 

2)  breiten,  unibre^en ;  —  wlosy 
bie  öoore  umbre^en;  3)  f)er= 
umf^roen!en,  ^erumfc^raingen, 
fictumbre^en,  im  Greife  bre^en ; 
-eil  nim  trzy  razy  w  powie- 
trzu  i  rzucil  potem  daleko 
od  siebie  er  fc^roang  i^n  brei» 
mal  in  ber  i3uft  ^erum  unb 
warf  i^n  bann  roeit  non  fic^ ; 
4)  umbrel^en;  —  klucz  w 
zamku  ben  Sc^Iüffel  im 
Schlöffe  umbre^en ;  II.  —  sie, 
vr.\)  fic^  umbre^en,ficf)  rcenben ; 
-cit  sie  jak  szalony  i  wybiegj 
er  breite  fic^  roie  ein  SSerrücf ter 
l^erum  unb  lief  baoon ;  2)  sie 
koto  czego  fic^  eifrig  an 
etw.  mad^en,  etro.  eifrig  Be» 
treiben;  musze  sie  —  by 
wydostac  na  ten  cel  pie- 
niadze  ic^  mufe  trad^ten,  ic^ 
mu^  mid^  bemül^en,  ©elb  ju 
biefem    ^xotdt    ju    ermatten; 

3)  fic^  fräufetn,  ftd^  bre^en;  4) 
-cHy  mii  sie  Izy  w  oczach 
Jränen  traten  i^m  in  bie 
^ugen ;  -cito  mi  sie  w  gtowie 
i(§  Bin  fcftroinbelig  raorben. 

Zakr§canie,  Zakrgcenie, 
-nia,  sn.  ^Ubre^en  «.,  2lb= 
bre^en  n.,  Umbretien  n.,  @in= 
bre^en  n.,  Äräufeln  n.,  $er= 
umbre^en  n.,  ^erumfd^roingcn 
?i.,  35erbrel^en  n. 

Zakrgt,  -u,  pl.  -y.  sm.\ 
Zakrgtka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  Ätummung/.,  SBinbung  f., 
2)rel^ung  f.,  Sc^nörfel  m., 
Schlängelung  f.,  Sßirbel  m.; 
—  rzeki  jjlufeftümmung,  ©er» 
pentine  f.;  2)  ©^roingung/., 
2)ref)ung  /.,  Äreiä  m. ;  roine 
w  tancu  robi  -ty  er  mac^t 
»erfc^iebene     Sßinbungen    im 


Janj;  3)  2)re^erei  /.,  ©e« 
fc^äftigfeit  /.;  tylko  jego 
-tom  zawdzieczamy  powo- 
dzenie  nur  feiner  ©efd^äftig» 
feit  Berbanicn  roir  ben  ©rfolg; 
4)  —  gtowy   S^roinbel  m.\ 

—  uszny  DQrmufc^el  /. 
Zakrgtka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 

SSorreibec  m.,  §afpe  /.,  2)re^» 
bedel  m. ;  drzwi  o  drewnianej 
-ce  %üx  mit  ^ölgernem  SRiegel ; 

—  francuska  franjöfifd^eä 
Sluber;  —  podwojna  skrzy- 
dlata  boppelter  Sorreiber ;  — 
wpuszczana  SSorreiber  mit 
(SinlaBbled^;  —  zwyk?a  gen= 
fterreiber. 

Zakrgtny,  adi. ;  Zakrg- 
tnie,  adv.  ooH  S)rel)ungen; 
breberifc^,  argliftig. 

Zakrochmalac,  -lam,  -la- 
lem,  va.  perf.  mit  ©tätle 
anmad^en.  oerfleben. 

Zakroj,  -kroju,  pl.  -kroje, 
sm.  1)  Sd^nitt  m.,  SCnfd^nitt 
m. ;  2)  3ufc^"itt  m. ;  rzeez  juz 
w  pierwszym  -kroju  zepsuta 
eine  fc^on  in  ber  erften  2lnlage 
oerborbene  Sac^e;  3)  —  na 
CO  2l6fic^t  /.,  nerftedter  5ßtan. 

Zakrnszac,  -szam,  -szatem, 
va.  imperf. ;  Zakruszyc,  -sze, 
-szylem,  va.  -per/.  einbrödEeln, 
DoQbrötfeln. 

Zakruszanie,  Zakrnsze- 
nie,  -nia,  sn.  ©tnbrödeln  n., 
SoHbrödEeln  n. 

Zakrwawiaö,  -wiam,  -wia- 
Jem,  va.  imperf. ;  Zakrwa- 
wi6,  -wie,  -wiiem,  va.  perf. 
blutig  machen,  mit  Slut  bes 
fledEen,  befcf)mieren,  befprifcen, 
befielen;  tak  go  -wil,  ze  le- 
dwo  go  poznac  mo^na  er  l^at 
i^n  fo  blutig  gefd^logen,  bafe 
er  faum  gu  erfennen  i[t;  — 
komuö  serce  jmnbm  bag  öerj 
blutig  mad^en,  il^m  baä  |ierj 
Derrounben ;  —  sie,  vr.  blutig 
roerben,  mit  S3lut  unterlaufen. 

Zakrwawianie,  Zakrwa- 
wienie,  -nia,  sn.  33lutig= 
machen  n. 

Zakrwawkowaty,  adi. ; 
•te  rosliny  (Haemodoraceae) 
©cbroertlilien  pl. 

Zakrwin,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Afzelia  (^T3flonje). 

Zakrycie,  -cia;  Zakrywa- 
nie,    -nia,   sn.    3ubecfen   «., 


j  Sebedfen    «.,    35erbedEen    n. ; 
j  3)edEung    /. ;   SJorroanb     m., 
S)ecfmantel  m. 

Zakryc,  -je,  -lem,  va.  perf. ; 

!  Zakrywac,     -warn,    -walem, 

!  va.    imperf. ;    »erbedEen,    3U= 

I  bedfen,  bebeden;  dziewczynka 

'  wstydliwie  oczy   rekami  -wa 

ba§  2)iäb(^en   oerbedEt  fc§am= 

^aft  bie  2lugen  mit  ben  ^ön- 

ben ;   -li    posag  zaslona  man 

üerbedEte     bie'     ©tatue'    mit 

einem   3Sorf)ang ;   —  si§,   vr. 

ftc^  bebedfen,  fi^  oerbedfen,  ftc^ 

jubecfen;    —  sie  chustka  fic^ 

mit  einem  Xud^e  bebeden. 

Zakrystya,  -styi,  pl.  -stye, 
sf.  ©ofriftei  /. 

Zakrystyan,     -a,  pl.     -i, 

sm.  ©afriftan   m.,  Süfter  m. 

Zakrystyanka,     -ki,    pl. 

-ki,  8f.  ©afriftanin  f.  im  Sion«» 

nenflofter. 

Zakrystyanowa,  -wej,  pl. 
-we,  sf.  ©afriftanS=,  Äüfterä» 
fcau  /. 

Zakrystyanski,  adi.  ©a« 
friftans»,  Mftcrä-. 

Zakryt,  -u,  pl.  -y,  sf. 
©tielfc^roan^i  m. 

Zakrytosd,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Serftedft^eit  /.,  58er= 
borgen^eit  f. 

Zakryty,  adi. ;  Zakrycie, 
adv.  »erborgen,  oerftedtt. 

Zakrywa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf.\  dim.  Zakrywka,  -ki, 
pl.  -ki,  sf.  Sedfei  m.\  ©türje 
/.;  ©turj  m.;  ©c^lüffeU 
locBbedEel  m. 

Zakrzakac,  -kam,  -kaiem ; 
Zakrz§.knac,  -kne,  -kn^tem, 
vn.  perf.  ju  räufpern  anfan« 
gen,  ;iu  grun.^en  anfongen. 

Zakrzakanie,  -nia ;  Za- 
krz^knifcie,  -cia,  sn.  9täu» 
ipern  n  ,  ©runjen  n. 

Zakrz%ta6  si§,  -tarn,  -ta- 
lem  ;  Zakrz§,tn^d,  -tne,  -tna- 
iem,  vr.  perf.  \\6)  mit  etlD. 
emftg  befaffen,  gefc^öftig  tun. 

Zakrz^tanie,  -nia ;  Za- 
krz%tni|cie,  -cia,  sn.  emft' 
ge§  Sefc^äftigen. 

Zakrzsmieniac,  -niam, 
-niaJem,  va.  imperf. ;  Zakrze- 
mieniö,  -nie,  -nitem,  va.  perf. 
nerfiefeln,  oerfteincrn,  gu  einem 
Äiefelfteine  oer^ärten. 

37* 


Zakrzep 


580 


Zakupienie 


Zakrzep,  -u,  pl.  -y,  sm. 
geronnener  Stutflumpen,  Srut* 
pfropf  m. ;  ©erinnfel  n. 

Zakrzepiac,    -piam,    -pia-  j 
iem,  va.  imperf. ;  Zakrzepic, 
-pie,  -pilem,  va.  perf.  ftärfen,  1 
erfrtfc^eu.  | 

Zakx-zepianie,  Zakrzepie- 
nie,  -nia,  sn.  ©tär!en  «.,  ®r=  j 
frifi^en  n. 

Zakrzepica,      -cy,      sing.  '. 
tant.  sf.  Slutflumpenbtlbung 
f.,  ^fropfbUbung,    2:^rombus  > 
m.\    —  udowej  zyly   33lut9e= 
fd^roulft  /.  an  ber  ©d^eibe. 

Zakrzepu|,c,     -pne,    -pua-  j 
lern,  vn.  perf.  gerinnen,   [teif 
roerben. 

Zakrzepni§cie,  -cia,  sn.  \ 
©etinnen  n. 

Zakrzesac,  -sam  ober  -sze,  ! 
-salem,  va.  perf. ;  Zakrzesy-  i 
wac,  -soje,  -walem,   va.    im- 
perf.  anfangen  J^euer  ju  \6)la=- 
gen,    ju   bet)auen;    —    ognia 
geuer  f^tagen. 

Zakrzesauie,  Zakrzesy- 
wanie,  -nia,  sn.  SCnfd^lagen 
n.  beä  j^fuerä;  ^öel^fluen  n. 

Zakrzew,  -u,  pl.  -y,  sm.] 
Zakrzewie,  -wia,  pl.  -wia, 
sn.  SDidEic^t  n.;  ©efträud^  n. 

Zakrzewiaö,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imperf. ;  Zakrzewie, 
-wie,  -wiJem,  va.  perf.  an= 
pflanzen,  n)a(f)fen  mad^en ; 
(btlbl.)  pflegen,  jur  SBIüte 
bringen,  ben  Seim  fäen;  — 
sie,  vr.  fid^  einiüurjetn. 

Zakrzewianie.      Zakrze- 

wienie,  -nia,sn.  Slnpflanjen  n. 

Zakrzewied,  -wieje,   -wia- 

lem,  vn.  perf.  in  ein  ©ebüfc^ 

cerroad^fen,  öidE  roac^fen. 

Zakrztusiö  sig,  -sze,  -si- 
!em,  vr.  perf.  ftc^  »erfcblucfen, 
\x6)  bie  Suftrö{)re  »erftopfen, 
ficö  roürgen. 

Zakrztuszenie,  -nia,  sn. 
SJerfd^IudEen  n. 

Zakrzyca,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
Polypremum  (^flanjc). 

Zakrzycze6,  -cze,  -czalem, 
I.  va.  perf.  überfd^reien,  burd^ 
©(freien  übertönen;  tak  mnie 
-czal,  Äe  zapomnialem,  co 
niialem  powiedziec  er  ^at  mic^ 
mit  feinem  ®efc^rei  fo  betäubt, 
ba^  ic^  »etga^,  roaä  id^  ju 
agen  l^otte ;  chcieli  —  strone 


przeciwna  fie  wollten  bie 
^Segenpartet  überfd^reien;  II. 
vn.  perf. ;  Zakrzykn%6,  -kne, 
-knalem,  vn.  perf.  ju  fc^reien 
anfangen,  auffc^reien,  einen 
©d^rei  tun;  -knijmy  razem 
Iaf;t  uns  alle  jufammen  laut 
rufen ;  -krzyknat  i  padt 
er  fcbrie  auf  unb  fiel  nieber. 

Zakrzyczenie,  -nia,  sn. 
1)  Überf (freien  m.\  2)  =  Za- 
krzykniecie,  -cia,  sn.  2luf' 
fc^reien  n. 

Zakrzywdzanie,  Zakrzy- 
wdzenie,  -uia,  sn.  Unrecht  n. 

Zakrzywdzad,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  imperf. ;  Zakrzy- 
wdzi6,  -dze,  -dzilem,  va. 
perf.;  —  komu  co  jjmnbm 
ein  Unred&t  jufügen,  fic^ 
an  itim  oerfünbigen,  fid) 
ein),  ju  ©d^ulöen  !ommen 
laffen. 

Zakrzywiac,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imperf;  Zakrzywic, 
-wie,  -wilem,  va.  perf.  ein= 
biegen,  frümmen,  Irumm  ma= 
d^en;  palca  ci  nie  dam  —  i(f) 
raerbe  bir  (nic^t  ben  fleinften 
Ringer)  !ein  §aar  frümmen 
(nffen;  nos  -wiony  eine  ge= 
bogene  3iafe;  —  sie,  vr.  ftdE) 
einbiegen,  fic^  Jcümmen,  fic^ 
frumm  biegen. 

Zakrzywianie,  Zakrzy- 
wienie,  -nia,  syi.  Ärümmen 
n.,  (ginbiegen  n.,  Ärumm= 
biegen  «.;  5lrünimung  /"., 
?3iegung  /'. 

Zakucie,  -cia;  Zakowanie, 
Zakawanie,-nia,  sn.  ^ufc^mie« 
"btri  n.,  ©infc^mieben  n.,  S8e= 
fd^lagen  n.;  53efd^Iag  w.;  gef= 
fetung  f.;  '^-e'i^dn  pl. 

Zakuc,  -je,  iem,  va.  perf. ; 
Zakowac,  Zakawac,  -warn, 
-walem,  va.  imperf.  einfd^mic= 
ben,  juf^miebcn,  ^u^ämmcrn; 
bef^lagen,  feft  jufd^Iagen,  Der= 
macben;  feffeln;  —  kogo  w 
kajdany  jmnbn  in  j^effetn 
fc^lagen. 

Zakudlac,  -dlam,  -dlalem, 
va.  imperf. ;  Zakudlic,  -die, 
-dlilem,  va.  perf.  jerjaufen, 
pcrroirren,  oerfüjen. 

Zakudianie,  Zakudlenie, 
•nia,  sn.  ^ctjaufen  n.,  ä5er= 
roirren  n. ;  SSerfiljung  f. 


Zakukac,  -kam,  -kalem, 
vn.  perf.  roie  ber  Äudtiid  ju 
rufen  anfangen. 

Zakulac,  -lam,  -lal^em,  va. 
perf.  roo^in  follern,  rotten, 
roäljen. 

Zakulanie,  -nia,  sn.  3Bä[» 
Jen  «.,  iloUern  n.,  3'iotten  n. 

Zakulbaczyc,  -cze,  -czy- 
tem,  va.  perf.  ^inter  ben 
©ttttet  einpadten. 

Zakuleö,  -leje,  -lalem,  vn. 
perf.  5U  t)infen  anfangen,  fiin« 
!enb,  la^m  roetbeii. 

Zakxilenie,  -nia,  sn.  §'0- 
fen  n. 

Zakumac  sig,  -mam,  -ma- 
lern, vr.  perf.  —  z  kim  mit 
jmnbm  ©eoatterfc^aft  an= 
fnüpfen. 

Zakup,  -u,  pl.  -y,  sm.  Sin- 
fauf  m. ;  'ilntauf  m. ;  ide  do 
miasta  na  -y  ,id^  ge^e  in  bic 
©tabt  ®in!äufe  ju  mad^en; 
—  tego  domu  jest  bardzo 
korzystny  ber  Slnfauf  biefes 
ßaufeg  ift  fel^r  corteil^aft. 

Zakupiac,  -piam,  piaiem, 
va.  imperf. ;  Zakupic,  -pie, 
-pilem,  va.  perf.  ju  einem 
Raufen  formen;  aufhäufen. 

Zakupiciel,  -a,  pl.  -e,  sm. ; 
Zakupien,  -pnia,  pl.  -pnie, 
sm.  Smfäufev  m.,  Ääufer. 

Zakupicielka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ®intäuferin  /.,  Käuferin. 

Zakupic,  -pie,  -pilem,  ra. 
perf. ;  Zakupowaö,  -puje, 
-walem,  va.  imperf.  1)  ein» 
taufen,  anlaufen;  atteg  auf»  , 
laufen;  cq  -piles  w  miescie?  J 
roaä  baft  bu  in  ber  ©tobt  1 
eingelauft?;  karte!  -pilwszyst- 
kie  zapasy  wegla  i  ceny  po- 
Hzly  znacznie  w  göre  bas 
Äartett  l^at  bie  gefamten  Jtol^lem 
Dorräte  aufgefauft  unb  jefet 
finb  bie  ^-Preifc  bebeutenb  in 
bie  ^ö^e  gegangen;  2)  fid) 
etra.  burd)  Sorauäbejal^lung 
fid)ern;  -pil  dziesioc  mszy  za 
spokoj  duszy  zmarlego  er  be= 
,^a^Ite  im  oorauö  3ef)n  2)ieffen 
für  bie  ©cetenrube  be§  SJcr; 
[torbenen. 

Zakupienie,  Zakupowa- 
nie,  -uia,  sn.  einlaufen  n., 
(Sinfaufen;  9lnfauf  m.,  @tn- 
tauf;  S8orau6bejaf)(en  n. 


Zakupuy 


581 


Zalecac 


Zakupny,  adi.  Derföuflid^; 
-pne  prawo  iie^nred^t  n.:  -pne 
dobra  ©cbginögüter  pl. 

Zakurzaö,  -rzam,  -rzalem, 
I.  va.  imperf,;  Zakurzyc, 
-rze,  -rzylem,  va.  perf.;  1) 
5eftäu6en,  ftaubig  machen ; 
wszystkie  meble  sa  -rzone 
aüe  mobil  ftnb  ftoubtö;  2) 
auraucfien,  üoHrauc^en;  — 
fajke   bie    pfeife    anraud)en; 

—  pokoj  bog  gange  3i'"= 
mer  mit  SJauc^  erfüllen; 
3)  SSerroirrung  anrichten;  IL 
vn.  5u  rouc^en  anfangen;  ftän» 
fern;  III.  —  sie,  vr.  1)  an= 
fangen  ju  raud^en,  Siaucl  Don 
fidö  geben ;  mit  ^aud^  angefüllt, 
bebedt  roerben;  2)  [tauben, 
©taub  oon  fic^  geben;  ucie- 
kal,  aÄ  sie  za  nim  -rzylo  er 
lief  fo  fernen  baüon,  bafe  er 
ben  ©taub  hinter  ftd^  auf= 
roirbette;  3)  fic^  entjünben, 
entflammen,  ouöbred)en. 

Zakurzanie,  Zaknrzenie, 
-nia,  Sil.  öeftauben  n. ;  2ln- 
rauc^en  n.,  Stauchen  n. ;  S>er= 
roitren  n. ;  ©täniern  n.\  2luö= 
bred^en  n. 

Zakns,  -u,  pl.  -y,  sm. 
jßerfud)  7}!.,  5ßrobe  /. 

Zakuszaö,  -szam,  -szaJem, 
I.  va.  imperf. ;  Zakusid,  -sze, 
-si^em,  I.  va.  perf. ;  —  czego 
ctro.  on=,  aufeffen,  an  etro. 
(Sefd^mad  finben;  II.  —  sie, 
vr.  —  o  CO  etro.  ju  erlan- 
gen fliegen,  nac^  etro.  bie 
Öanb  (oergeblic^  ober  mit  Un= 
redöt)  auäfticdfen. 

Zakwas,  -u,  ^j^.  -y,  sin. 
©auertetq  m.^ 

Zakwasic,  -sze,  -sifem,  va. 
perf.;  Zakwaszac,  -szam, 
-szalem,  va.  m^er/'.  einfäuem ; 

—  ogorki    ©urfen    einlegen ; 

—  skory  §äute  in  bie  ©are 
legen;  —  ielazo  Sifen  l^ärten ; 

—  sie,  vr.  fauer  roerben;  fauer= 
töpfifd^  roerben. 

Zakwaszanie,  Zakwasze- 
nie,  -nia,  sn.  (Sinfäuem  n. 

Zakwasniec,  -snieje,  snia- 
iem,  vn.  perf.  fauer  roerben. 

Zakwasnienie,  -nia,  sn. 
aSerfauern  n. 

Zakwaterowac,  -ruje,  -wa- 
lem,  va.  perf.   einquartieren; 

—  sie,  vr.  \\ij   einquartieren. 


Zakwaterowanie,  -nia,  sn. 
(ginquarticren  n.,  (finquartie» 
rung  /. 

Zakwefiaö,  -tiam,  -fialem, 
va.  imperf. \  Zakwefid,  -fie, 
-fitem,  va.    perf.  »erfc^leiern. 

Zakwefianie,  Zakwefie- 
nie,  -nia,  .sn.  33erfc^(eiern  n. 

Zakwestyonowac,  -nuje, 
-waiem,  va.  perf.  eine  '^xa.%t 
fteüen;  beftretten,  in  2lbrebe 
fteflen. 

Zakwestyonowanie,  -nia, 
sn.  gragen  n.,  Sefrogen  n.\ 
Söeftreiten  n. 

Zakwiczeö,  -cze,  -czaieni, 
va.  unb  vn.  perf.  überquiefen, 
äu  quiefen  anfangen. 

Zakwiecac,  -cam,  -calem, 
va.  imperf. ;  Zakwiecic,  -ce, 
-cilem,  va.  perf.  befränjen, 
mit  ?*Iumeii  bebedEen. 

Zakwiczenie,  -nia,  sn. 
Clutefcn  n. 

Zakwilenie,  -nia,  sn. 
SBimmern  «.,  Stufroeinen  /(. 

Zakwilid,  -le,  -lüem,  vn. 
perf.  ju  roimmern  anfangen, 
auf  meinen;  -lilo  dziecko  w 
kolysce  ba§  Äinb  in  ber 
iffiiege  roeinte  fläglid^  auf. 

Zakwitac,  -tarn,  -tafem, 
IM.  imperf. ;  Zakwitnac, 
-tne,  -tnatem,  vn.  perf.  ju 
blühen  anfangen,  Blüten 
treiben;  aufblül^en. 

Zakwitanie,  -nia  ;  Zakwit- 
nigcie,  -cia,  sn.  SJlüJjen  «., 
2lufblü^en  n. 

Zakwokac,  -kam,  -kaieni, 
vn.  perf.  aufgadern,  %\x  ga!= 
fern  anfangen. 

Zakwokanie,  -nia,  sn. 
2lufgacfern  n. 

Zalac,  -leje,  -lalem,  I.  va. 
perf. ;  Zalewac,  -warn,  -wa- 
iem,  I.  ta.  imperf.  oergiefien; 
jugie^en,  sufc^ütten;  über= 
gießen ;  überfd)roemmen ;  — 
ogien  wodfi  bas  j^eucr  butc^ 
SBaffcrgie^en  auälöfdicn;  — 
roztopionyni  kruszcem  ?ii- 
fc^meijen;  —  otwor  olowiem 
bie  Öffnung  mit  Slei  jugiefeen; 
rzeka  wystapila  z  brzegow  i 
-lala  wszystkie  laki  ber  l^tufe 
trat  (\.\x^  ben  Ufern  unb  über= 
fd)roemnite  alle  Sßiefen ;  bar- 
barzyncy  -lali  panstwo  rzym- 
skie     bie     Sorbaren     über= 


fd)roemmten  bag  römifd^e 
3ieic^;  —  g^owe,  rozum  ben 
SBerftanb  erfäufen,  fid^  oon 
©innen  faufen ;  —  komu 
gardfo  imnbm  bie  ^t\)\t  t)oII= 
gießen,  i^n  trunfen machen;  — 
robaka  bie  ©orgen  ertränfen, 
beim2:runfe  ya  oergeffen  fuc^en ; 
—  komu  za  skore  jmnbm 
auf  bie  §aut  gef)en;  —  slod 
3}ta[j  einroäffern,  einmaifc^en; 
II.  —  vr.  1)  fid^  übergießen, 
begoffeu  roerben;  2)  —  sie 
Jzami  in  S^ränen  auäbrec^en; 
3)  untergef)en,  non  ben  gtuten 
DcrfdEiIungen  roerben ;  okret 
sie  -lewa  baö  ©c^iff  geht 
unter,  bas  ©c^iff  fc^öpft 
Söaffer;  4)  —  sie  trunkiem 
ftd^  ooQfaufen;  5)  gufammen= 
fliefsen,  fliegen,  burcf)fc^[ogen; 
papier  -lewa  sie  bttä  ?ßapier 
fct)Iägt  bur(5. 

Zalakierowac,  -ruje,  -wa- 
lem,  va.  perf. ;  Zalakiero- 
wywac,  -wuje,  -walem,  va. 
imperf.    lacfieren. 

Zalakierowanie,  Zalakie- 
rowywanie,  -nia,  sn.  iJat» 
fieren  n. 

Zalamowac,  -muje,  -wa- 
tem.  va.  perf.\  Zalamowy- 
wa6,  -wuje,  -walem,  va. 
imperf.  ein f äffen. 

Zaiamowanie,  Zalamo- 
wywanie,  -nia,  sn.  @in= 
faff-'n  n.,  ©infaffung  f. 

Zalanie,  Zalewanie,  -nia, 
sn.  iöegie^en  «.,  ^ugicfe«"  "., 
SSergiefeen  w.,  ^i'!'^"**«"  ^- ; 
Überfc^roemmen  n.\  Setrinfen 
n.\   —  slodu  ßinmaifc^en   n. 

Zalataö,  -tarn,  -talem ; 
ZalatyTvac,  -tuje,  -waJenj, 
vn.  imperf.;  Zalecied,  -ce, 
-cialem,  vn.perf.  1)  ju  fliegen 
anfangen;  fliegenb  roo^in  ge= 
langen ;  —  komu  jmnbm  ent» 
gegenfliegen;  2)  —  czems 
nac^  etro.  riechen,  anrochen; 
tu  skads  -tuje  czosnek  bo 
riecbt  e'§   roo  ra:^  Änoblau^. 

Zalatanie,  Zalatywanie, 
-nia,  sn.  1)  Stiegen  n. ; 
2)  5Riec^en  n. 

Zalazek  =  Zarodek. 

Zalecaö,  -cam,  -calem,  I, 
va.  imperf. \  Zaleci6,  -ce, 
-cilem,  I.  va.  perf.  1)  emp' 
fehlen,    anempfef)len;    lekarz 


Zalecanie 


582 


Zalezec 


-eil  mu  najwiekszy  spoköj 
ber  3lrjt  empfal^t  il^m  bie 
gröfjte  Stulpe',  -eil  wszystkim 
swoim  podwiadnym  er  emp= 
fo^I  allen  feinen  Untergebenen ; 
ci  mowcy  "C^j^  swoich  kan- 
dydatow  biefe  3lebner  emp= 
fehlen  i^re  Äanbibaten;  2) 
eieren,  ®|re  bringen ;  3)  — 
komu  CO  jmnbm  etrc.  ouf= 
tragen,  ani  ^erg  legen,  ju 
(Semüte  füf)ren;  II.  —  sie,  vr. 
1)  fid^  empfehlen;  2)  —  sie 
do  panny  einem  g'räulein  ben 
$of  ma(S)ix\,  ficf)  um  fie  be= 
roerben. 

Zalecanie,  Zalecanie, 
-nia,  sn.  ©mpfel^Ien  n.,  ®mp= 
fel^Iung  /. ;  2luftragen  n.,  2luf= 
trag  w.;  Seroerbung /.,  SD3er= 
bung  /. 

Zalecanki,  -nek,  plur. 
tant.  sti.  freien  n.,  SBetüer« 
bung  /. 

Zaledwie,  adv.  faum; 
—  mögt  sie  utrzymac  na 
nogach  er  fonnte  ficf)  faum 
ouf  ben  güfeen  f)alten;  — 
wszedl  a  juÄ  wszyscy  go  py- 
taniatni  zasypywali  er  roar 
faum  eingetreten,  alä  il^n  fd^on 
aüe   mit    ?5'^'i9«"    beftürmten. 

Zalegac,  -gam,  -galem,  I. 
tri.  imperf. ;  Zalegn§,c,  -gne, 
-glem,  I.  vn.  per  f.  1)  He» 
gen  bleiben,  uncriebtgt  fein; 
praca  zamiast  postepowac 
-ga  po  waszych  biurach  ftatt 
DorroärtSjufommen,  bleibt  bie 
Slrbeit  in  eueren  53ureauä  Iie= 
gen;  2)  f^utbig  bleiben,  unbe= 
ja^U  fein,  rüdftänbtg  bleiben; 
podatki  -gajq  bie  Steuern  roer; 
ben  nic^t  eingejal^lt ;  -gly  rütf= 
ftänbig;  3)  obgelegen  raerben, 
butd^  3u  üieleg  Siegen  t)er= 
borben  raerben;  to  mieso  za- 
nadto  -zale  biefeä  '^Ui^d^  ift 
ju  fe^r  abgelegen;  II.  va. 
perf.  1)  einnel)men,  bebedEen; 
wojsko  -glo  cale  pole  baö 
^eer  ^at  bai  ganje  gelb  be= 
bedt;  2)  —  pole  müfeig  fein, 
auf  ber  faulen  Söanl  (^aut) 
liegen,  bie  befteßeit  oerftreic^en 
laffcn,  fi^  »ernac^läffigen, 
bie  ©ele^en^eit  oerpaffen. 

Zaleganie,  -uia;  Zale- 
gni§cie,  -da,  sn.  3tüdEftanb  m. ; 
liegenbleiben   n,   2lbgelegen- 


iein  n.;  @innef)men  «.,  Se= 
beden  n.;  SSernod^läffigen  n., 
SSerpaffen  n. 

ZalegloSc,  -sei,  pl.  -6ci, 
sf.  SRütfftanb  m.;  -sei  öeiagac 
bie  Sflücfftänbe  eintreiben;'  do 
pierwszego  musza  byc  za- 
ptacone  wszelkie  -sei  biä  gum 
erflen  muffen  alle  StüdEftänbe 
benal^lt  raerben. 

Zalenic  sig,  -nie,  -nilem, 
vr.  perf.  träge,  faul  raerben. 

Zalepa,  -py,  pl.  -py,  sf. 
1)  ^^fropf  m.,  Sebmpfropf; 
—  gliniana  fd^raereä  @e= 
ftübe;  —  weglowa  Ieid^te§ 
©eftübe,  Söfc^e/.;  ~  w  hu- 
tach  eynkowyeh  Sonplatte 
/.;  2)  ©c^lulftein  m.  beim 
©c^ürlod^e  im  l^ol^en  Dfen; 
3)  Älebmittel  n. 

Zalepiaö,  -piam,  -pialem, 
va.  imperf.;  Zalepic,  -pie, 
-pilem,  va.  perf. ;  oerfleben, 
juf leben;  —  dziure  bas  Soc^ 
juf leben;  —  okna  papierem 
bie  jjenfter  mit  Rapier  oer= 
lieben. 

Zalepianie,  Zalepienie, 
-uia,  sn.  QuUehen  n.,  33er= 
fleben  n. 

Zalepiarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
afdjmeife  f. 

Zalepn^c,  -ne,  -natera,  vn. 
perf.  fid^  Dcrfleben,  fiebrig 
raerben. 

Zalesiö,  -sze,  -siJem,  va. 
2)erf.  beraalben. 

Zalesie,  -sia,  pl.  -sia,  sn. 
Ort  m.,  ©egenb  f.  l^inter  bem 
SBatbe. 

Zalesienie,  -nia,  sti.  !öe= 
roalbung  /.,  58aumftanb  vi. 

Zaleszczyca,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  Oedemera  (^äferart). 

Zaleszczyc,  -szcze,  -szczy- 
iem,  ra.  perf.  baä  93ienen= 
l)au§  innen  mit  Srettd^en 
oerfe^cn. 

Zalesniec,  -nieje,  -nialem, 
vn.  perf.  raatbig  raerben. 

Zalesny,  adi.  l)inter  bem 
äBalbe  befirtblic^. 

Zaleta,  -ty,  pl.  -ty,  sf.; 
dim.  Zaletka,  -ki,  pl.  -kl, 
sf.  gute  (gigenfd^aft;  ®mp= 
fe^lung/.,  SSorgug  m.;  kaidy 
czlowiek  ma  swoje  wady  i 
-ty  jeber  2)tenfc^  ^at  feine 
fd^lec|ten    unb    guten   Sigen- 


fd^aften;  -ty  tego  wynalazku 
sa  nastepujace  bie  Sorjüge 
biefer  ©rfinbung  finb  folgenbe; 
znam  twoje  -ty  id^  fcnne 
beine  guten  ©igenfc^aften; 
ta  praca  ma  niejedna  -te 
biefe  Slrbeit  l^at  mani^ei 
©Ute. 

Zaletny,  adi.;  Zaletnie, 
adv.  empfe^lenb. 

Zalew,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  Überfc^raemmen  n.;  Über« 
fd^raemmung  f. ;  —  kopal- 
ni  Unterraafferfe^en  n.  ber 
®ruben;  2)  überfd^roemmter 
Ort;  3)  |)aff  «.,  Simon  m.; 
4)  —  mözgowy  ©e^trnroaffcr« 
fudjt  f. 

Zalewa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
58erfitten  n.,  Sßerfcöroet|ung 
/.;  —  sklepienia  ®eroÖlb§= 
oufgu^  m. 

Zalewacz,  -a,  pl.  -e,  stn. 
Äoblenfd^ütter  m. 

Zalewek,  -wku,  pl.  -wki, 
sm.',  Zalewka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  (Sinraäfferung  /.,  ®in= 
maifc^ung  /.,  ©inrceid^en  «., 
©inqueHen  n.;  2)  oergoffeneö 
Socfi  (ber  Äonone). 

Zalezieuie,  Zalazenie, 
-nia,  sn.  ^infrtec^en  n.,  §in= 
fd^leid^en  n.;  Serfc^lammen  n., 
iserfanben. 

Zalezc,  -ze,  -lazlem,  vn. 
perf.;  Zalazic,  -4e,  -zilem, 
vn.  imperf.  raol^in  frieden, 
1)  fd^lei^en,friec^enb,fcftlctd|enb 
rool^in  gelangen;  -lazl  ai  na 
szczyt  gory  er  ift  biä  auf  ben 
Serggipfel  gefrod^en;  2)  oer» 
fc^lommen,  cerfd^üttet,  oer« 
ftopft  raerben;  —  piaskiem 
oerfonben;  —  zielskiem  mit 
Unfraut  üerraoc^fen. 

Zalezalka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
abgelegene,  nerlegene  ©oc^e, 
SSBore. 

Zalezec,  -ze,  -ialeni,  vn. 
imperf.  i)  obbängig  fein, 
abt)ängen,  unterraorfen  fein; 
od  czego  -Äy  powodzenie 
tego  przedsiebiorstwa?  raoDOn 
bangt  bog  ©ebei^en  biefes 
Unternel)men§  ab?;  to  -ij 
tylko  od  ciebie  bog  i^Öngt 
nur  oon  bir  ob;  2)  —  komu 
na  czem  einem  an  etro.  liegen, 
gelegen  fein ;  bardzo  mi  na  tem 
-iy,  by  go  nie  urazic  ti  liegt 


Zaleienie 


583 


Zafamanid 


mir  fe^r  oiel  baran,  eä  iji  mir 
Diel  baron  gelegen,  t^n  nic^t  ju 
cerlegen;  malo  mi  -iy  na 
jego  gniewie  id^  mad^e  mir 
auä  jeinem  3orn  nit^t  oiel; 
3)  —  na,  w  czem  auf  etro. 
berufen. 

Zale2enie,  -nia,  sn.  2lb' 
flängcn  n. ;  2l6pngigfeit  /. 

Zaleznosö,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  2l5^ängiafeit  f. ;  nie  möge 
dluiej  zniesc  tej  -sei  ic^  fann 
biefe  2lb^ängig!ett  nic^t  länger 
rertragen;  zostawac  w  -sei  od 
rodzicow  Don  feinen  ®ltern 
abfiängig  fein. 

Zalezny,  adi. ;  Zaleznie, 
adv.  abhängig. 

Zal^gac,  -gam,  -gatem,  va. 
imperf. ;  Zal§gii%c,  -gne, 
-gnalem,  va.  per  f.  ausbrüten. 

Zalfganie,-nia;  Zalggnif- 
cie,  -cia,  sn.  SCuäbrüten  n. 

Zalgkn^c  si§,  -kne,  -kna- 
lem,  vr.  perf.  erfc^reden;  bie 
©eifteägegcnroort  oerlieren, 
auS  ber  gaffung  fommen; 
von  ©c^retfen  befallen  roerben. 

Zaliczac,  -czam,  -czalem, 
va.  imperf.;  Zaliczyc,  -cze, 
-czylem,  va.  perf.  BOrauö" 
jal^len,  oorausgeben;  von 
fc^icfeen. 

Zaliczanie,  Zaliczenie, 
-nia,  sn.  SSorauäja^len  n.; 
SSorauägeben  n.,  SSorf(l)ic§en  n. 

Zaliczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  SSorfc^uf;  m. ;  wziai'ein  -ke 
na  pensye  ic^  t)abc  einen  5ßor= 
fd^ufe  auf'baö  (äe^alt  genom= 
men;  2)  ^lac^nal^i^e  /.;  wy- 
slac  cos  opiatuie  za  -ka  cttD. 
franfo  per  3iac^naf)me  fctiiden. 

Zaliczkowe,  -go,  sing.  tant. 
SH.   3iac^nal)mcproDtfion /. 

Zaliczkowy,  adi.  5Bor= 
fc^u§=;  towarzystwo  -we  Sßor= 
fc^ufioerein  m. 

Zalimitowac,  -tuje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  1)  begrenjen, 
limitieren;  =  ograniczyc,  2) 
Bcric^ieben;  =  odroczyc. 

Zalimitowanie,  -nia,  sn. 
1)  Segrenjen  n.,  Simitieren 
n.;  2)  aSerfc^ieben  ti. 

Zaliniowac.  -niuje,  -wa- 
iein,  va.  perf:  Zaliniowy- 
wac,  -wuje,  -walem,  va.  im- 
perf. oott'  linieren,  mit  St: 
nien  beberfen. 


Zaliscic,  -scie,  -sciaJem, 
va.  pen'f.  mit  Jölättern  be= 
bcden,  belauben. 

Zaliscieö,  -scieje,  -scialem, 
vn.  perf.  fic^  mit  blättern 
fiebeden. 

Zalizac,  -4e,  -zalem,  va. 
perf. ;  Zalizy wa6,  -zuje,  -wa- 
iem,  va.  im,perf.  oer»,  Vota,--, 
auäledfen. 

Zalizauie,  Zalizywanie, 
-nia,  sn.  S3er=,  SBeg--,  2lug= 
leden  n. 

Zalkalizowaö,  -znje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  alfalifie'ren. 

Zalot,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
SBegflug  m.\  2)  2luff(^n)ung 
m. :  3)  aiusl^olcn  «.,  ^er^olen 
n.,  Sßeitläufigteit  /.;  4)  -y 
greien  n.,  33etDer6en'  w.,  Sin- 
galten  n.;  puseic  sie  w  -y 
freien  ge^en,  auf  bie  greite 
gefien ;  byc  w  -ach  auf 
grciersfüfeen  ge^en. 

Zalotuia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
Diosma  (^flan^e). 

Zalotnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
Äolette  /. 

Zalotuiczosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Äofettcrie  /.  ®alan= 
terie  /.,  Siebelei  /. 

Zalotnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
Sourfc^neiber  w.,(Sourmac^er  m. 

Zalotaosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf  Äo!etterie  /.,  ®e?aUfuc^t  /. 

Zalotny,  adi.\  Zalotnie, 
adv.  fofett,    gefaUfüc^tig. 

Zalsn§,6,  -ne,  -natem,  I. 
vn.  perf  1)  aufbüken;  2) 
erbtinben;  II.  va.  blenben. 

Zaludniac,  -dniam,  -dnia- 
lern,  va.  imperf  ;  Zaludnic, 
-dnie,  -dnilem,  va.  perf.  be» 
Döllern,  t)ol!reid^  moc^en;  — 
sie.  vr.  fic^  benölfem. 

Zaludnianie,  Zaludnienie, 
-nia,  an.  93eDÖllern  n.;  Seoöl» 
ferunq  f. 

Zalutowac,  -tuje,  -walem, 
va.  perf.  5ulöten,  oerlöten. 

Zalutowanie,  -nia,  sn. 
SScrlöten  «.,  Zulöten  n, 

Zalagadzad,  -dzam,  -dza- 
}em,  va.  imperf. \  Zalago- 
dzic,  -dze,  -dzilem,  va.  perf. 
befänftigen,  fc^lic^ten,  in  (Süte 
beilegen,  abmad^en;  —  spor 
einen  ©treit  fc^lic^ten;  — 
wzburzone  umysly  bie  auf= 
geregten  ©emüter  befänftigen : 


trzeba  te  sprawe  —  nim 
przyjdzie  dopublieznego  skan- 
dalu  man  muf;  bie  2lngetegen= 
lieit  in  ®üte  abmad^en,  beoor 
eö  ju  einem  öffentlic|en  ©fan= 
bal  fommt. 

Zaiagodzanie,  Zalago- 
dzenie.  -nia,  sn.  33efänftigcn 
M.,  aSefänftigung/.,  ©d^lic^ten 
n.,  beilegen  n. 

Zatakn%c,  -kne,  -kn^i'em, 
vn.  perf.  ju  roünf^en  anfan- 
gen, nac§  etro.  jungem,  bür- 
ften,  fiel)  fernen ;  -knalem  nare- 
szeie  spokoju  id^  fing  fd^lie^= 
lid&  an,  mic^  na4  9iu^e  ju 
fernen. 

Zaiaknienie,  -nia ;  Zala- 
knigcie,  -cia,  syi.  2Bünf(^en 
n.,  ©e^nen  n.,  Surften  n., 
jungem  n. 

Zaiam,  Zalom,  -u,  pl.  -y, 
sm. ;  dim.  Zalamek,  Zalo- 
mek,  -mka,  pl.  -mki,  sm. 
Snictung  /.,  Krümmung  /., 
33eugung  /.,  SSiegung  f. ; 
2)  ©^nörfel  m.  in  ber  Sau« 
fünft;  3)  Surc^bruc^m.;  Sin- 
brud^   m.\    ©inbrec^en  n. 

Zalamaö,  -mie,  -malem, 
I.  va.  perf. ;  Zaiamywad, 
-muje,  -walem,  I.  va.  impetf. 
burd^bred^en,  einbrechen,  ein» 
biegen;  —  rece  bie  $änb« 
ringen;  —  16d  baä  ®iä  burc^= 
bre^en;  —  konia  ba§  ^ferb 
mit  bem  Srec^jaume  breffieren, 
abrichten,  bänöigen;  —  karte 
bie  Äarle  einbiegen ;  —  promie- 
nie  bie  ©tral^len  brechen;  II.  — 
sie,  vr.  1)  biegen,  einbiegen; 
tu  -muje  sie  droga  l^ier  biegt 
ber  2Beg  ein;  2)  bur(^bredE)en, 
'^ufammenftürKen;  pod  tym 
cieiarem  -mal  sie  most  unter 
biefer  Saft  brad^  bie  Scüde 
ein ;  16d  sie  -mat  baö  ®i8 
iftburc^gebroc^en ;  rusztowanie 
sie  -maJo  bao  ©erüft  ftürgte 
5u]ammen;  gios  sie  -muje 
t)ie  ©timme  bricht  ab,  bie 
©timme  oerfagt,  bie  ©timme 
überfc^lägt  fic^;  proraienie  sie 
-muja  bie  ©trauten  brechen  ftc^. 

Zalamanie,  Zalamywa- 
nie,  -nia,  sn.  25urdlbred|en  n., 
örec^en  M.,(Sinbrec^en  n.,  (gin- 
biegen n.,  3"fammenftür3enn.; 
—  glosu  baä  aSetfagen  ber 
©timme. 


Zalapic 


584 


Zamalowaö 


Zalapic,  -pie,  -pil'em,  va. 
perf.  ixija\6)en,  errotfd^en,  er- 
greifen. 

Zalapienie,  -nia,  sn.  @r= 
^afc^en  n.,  (Srtütfc^en  ?».,  (Er- 
greifen n. 

Zalatac,  -tam,  -talem,  ra. 
per/. ;  Zalatywaö,  -toje,  -wa- 
■fem,  va.  imperf.  flirfen,  311= 
ftopfen,  jumac^en. 

Zalatanie,  Zalatywanie, 
-nia,  sn.  ^liefen  n.,  3"flop= 
fen  «.,  ^wraad^m  n. 

Zalatwiac,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imperf.]  Zalatwic, 
-wie,  -wileiD,  va.  perf.  befor= 
gen,  erlebigen,  abmachen ;  bet= 
legen;  ju  ®nbe  bringen;  wy- 
jeidÄam  dziä-wiwszy  wszystko 
i^  fal^re  ^eute  roeg,  nac^bem 
ic^  olleg  beforgt  \)(At\  -latw 
to  po  cichu,  hy  nikt  sie  o  tena 
nie  dowiedzial  ntad^e  eg  im 
ftiCfen  dSi,  bamit  niemanb 
etro.  baüon  erfäl^rt;  wszystko 
-wione  aüe§  tft  erlebigt. 

Zalatwianie,  Zalatwienie, 
-nia,  AM.  SÖeforgen  «.,  (grle= 
bigen  «.,  2lbma^en  n.;  Sei» 
legen  «. 

Zatawiac,  -wiam,  -wialem, 
va.  unb  vn.  imperf. \  Zalo» 
wie,  -wie,  -wilera,  va.  unb 
vn.  perf.  einfangen,  cinfifc^en ; 
—  na  CO  auf  etro.  ^Jle^e  auä= 
werfen,  ©c^ltngcn  legen,  auf= 
lauern. 

Zatawiauie,  Zalowienie, 
-nia,  sn.  (Einfangen,  n.,  (Sin  = 
fifcben  n.,  2luflauern  n. 

Zat^czac,  -czam,  -czalem, 
va.  imperf. ;  Zaiaczyc,  -cze, 
-czyJem,  va.  perf.  beilegen, 
Beifügen,  beifd^licften. 

Zal^czanie,  Zalaczenie, 
-nia,  sn.  33etlegen  «.,  33eifÜJ 
gen  «.,  Seifc^Iie^cn  n.;  w  -eniu 
beiltecjenb. 

Za}%cznie,  adv.  beiliegenb, 
im  Slnfc^lufe. 

Zal^cznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
33etlage/. ;  — poborowy  (Sin« 
nabmebeleg    m. 

Zalebek,  -bku,  pl.  -bki, 
sm.  Äopfnufe  f.,  ^opfftücf  n.; 
-bki,  pl.  Seilerei  /. ;  chodzie 
z  kirn  w  -bki  fic^  mit  jmnbm 
j^erumbalgen. 

Zalfga,  -gl,  pl.  -gi,  */. 
©Ireif^olj  n. 


Zaloga,  -gi,  pl.  -gi,  sf.  1) 
Sbefa^ung  /.,  iSornifon  /.; 
rozruch  powstal  miedzy  -ga 
twierdzy  ein  2lufru^r  entftanb 
unter  ber  33efa|ung  ber  ge« 
ftung;  tan  pulk  lezy  w 
miasteczku  granicznem  -ga 
biefeö  Siegiment  liegt  im 
©renjfläbtc^en  in  (Sarnifon; 
2)  ^inberniö  «.,  3Serfperrurg 
/. ;  3)  ^interfialt  m. ;  4)  über= 
gelegte  klappe,  Sruftla^  m., 
3le»er§  m.;  5)  i?eil  m. 

Zaloic,  -je,  -ilem,  va.perf. 
mit  S^alg  oerj^mieren,  ein- 
talgen. 

Zalojenie,  -nia,  sti.  35cr» 
fdimieren  n.  mit  2;alg;  S3er= 
tataung  /. 

Zalomisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  SBinbbrud^  m. 

Zalomisty,  adi.i,  Zalomi- 
scie,adv.  l)üoIIStümmungen; 
2)  DoH  umgeriffener  SSäume. 

Zalomny,  adi.  mit  Um= 
ftur<  bro^enb. 

Zalopotac,  -tam,  -talem, 
vn.  perf.  mit  ben  g-lügeln 
fc^Iagen. 

Zalozne,  ^j?«/r.  tant.  sn. 
SCßarmbaubienen  jj?. 

Zalozyciel,  -a,  jjI.  -e,  sm. 
(^rünber  »«.,  33egrünber  m., 
©tiftcr  m. 

Zalozycielka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  (Srünbcrin  /.  Segrünbe^ 
rin  /.,  ©tifterin  /". 

ZaloÄyc,  Zalozenie,  fiel^e: 
Zakladac,  Zakladanie. 

Zalndzac,  -dzani,  -dzaiem, 
va.  imperf.  Zaludzic,  -dze, 
-dzilem,  va.  perf.  oerloden, 
roobin  loden. 

Zaludzanie,  Zalndzenie, 
-nia,  sn.  S5erIodEen  n. 

Zalugowac,  -guje,  -waleni ; 
Zalnzyc,  ie,  -ÄyJem,  va. 
perf.  mit  Sauge  »erarbeiten ; 
finlaugen. 

Zalugowanie,  Zaluze- 
nie,  -nia,  sn.  Verarbeiten  n. 
mit  Sauge. 

Zatupaö,  -pie,  -paJem; 
Zatnpnac,  -pne,  -pnalem, 
vn.  perf.  anreihen,  anfpalten; 
anfangen  ju  reiben,  abjurei» 
fien,  ab^uflauben,  abjufpalten. 

Zalupauie,  -nia ;  Zalap- 
nifcie,  -cia,  sn.  2(bret^en 
n.,  älbftauben  n. 


Zalupek,  -pka,  pl.  -pki, 
sm.;  Zalupka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ^arap^tmofe  f.,  fpanifc^er 
Äragen. 

Zalykn^c,  -ne,  -natem,  va. 
perf.  fc^lurfen,  üerfd^lutfen. 

Zamacli,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  2luöt)oIen  n.  jum  ^ieb, 
jum  ©erlogen;  z  -em  roeit 
au§f)olenb ;  za  jednym  -em 
mit  einem  §ieb;  2)  Slnfc^Iag 
m.,  2lngriff  m.,  geroaltfameö 
Unternehmen,  Slttentat  n.; 
dwa      razy      nie      udal     sie 

—  na  jego  Äycie  jroeimal 
mißlang  baä  Sltlentat  ouf  fein 
Seben;  —  na  uasza  niezawi- 
stoiSc  ein  2lngriff  auf  unfere 
Unabl^ängigfeit. 

Zamachnac  sif,  -ebne, 
-chnalem,  vr.  perf.  jum  |)iebe, 
mm  ©c^Iage  ous^olen,  einen 
2lnlauf  nehmen. 

Zamachowy,  adi.  2ltten= 
tatg»,  2ingriffö=;  -we  kolo 
©djroungrab  n. 

Zamaczac,  -czam,  -cza- 
ievn,  va.  imperf.;  Zamo- 
czyc,  -cze,  -czylem,  va.  perf. 
emtaud^en,  eintunfen,  ein- 
näffen;  —  piöro  w  kalamarzn 
bie  geber  in§  2;tntenfa^  ctn= 
taud^en;  —  nogi  na  deszczu 
ficft  bie  güge  im  Siegen  burc^= 
näffen;  —  sie,  vr.  nafi 
roerben. 

Zamaczanie,  Zamocze- 
nie,  -nia,  sn.  ©intauc^en  n., 
@innöffen  n. 

Zamagazynowac,  -nuje, 
-walem,  va.  perf.  einlagern, 
etnmagajinicren. 

Zamagazynowanie,  -nia, 
sn.  ©inlagerutig  /.,  (gtnma= 
gasinierrn  n. 

Zamaglowac,  -glnje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  glatt  mangeln, 

Zamakac,  -kam,  -kalem, 
i-n.  imperf.;  Zamoknac,  -ne, 
-iialem,  vn.  perf.  na^  roerben, 
burcbnäfet  roerben,  fein. 

Zamalowaö,  -luje,  -walem, 
va.  perf. ;  Zamalowy  wa<5, 
-wuje,  -walem,  va.  imperf.; 
Dermalen,  bemalen,  üoümalen; 

—  komu  oczy  jmnbm  bie  2lu= 
gen  blenben,  pcrfetmieren,  il^m 
blauen  Sunft  pormalen;  — 
kogo  jmnbm  einen  berben 
©^lag    Derfe^en;    —    kogo 


Zamalowanie 


585 


Zam^canie 


pieäcia  w  twarz  imnbm  mit 
ber  gauft  in§  ©efic^t   fal^rcn. 

Zamalowanie,  Zamalo- 
wywanie.  -nia,  .sn.  l'ermalen 
n.,  Semalen  n.,  S5oEmalen  n. ; 
3Serma[ung  /.,  Semalung  f., 
SIcnbcn  n.,  ©erlagen  n. 

Zamamiac,  -miam,  -mia- 
iem,  va.  imperf.\  Zamamiö, 
-mie,  -miiem,  va.  per  f.  trre» 
führen,  irremachen,  burc^  gau= 
feinbe  Sortungen  Derfüt)ren. 

Zamar,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Siiitbpferb  «.,  SlUfc^ling  Don 
3ftinb  unb  $fcrb. 

Zamarchla,  -li,  pl.  -le,  sf. 
»erfteinerte  Sac^tiemenfc^nede. 

Zamarcie,  -cia ;  Zamie- 
ranie,  -nia,  sn.  Slbfterben  n., 
2)af)in|c^eiben  n.-,  (bilbl.)  @till= 
ftanb  m.,  Sell^argtc  /. 

Zamarmurowac,  -ruje. 
-walem,  va.  per/.;  Zamar- 
murowywaö,  -wuje,  -wal!em, 
va.  imperf.  marmorieren. 

Zamarmurowanie,  Za- 
marmurowywanie,  -uia,  sn. 
aKarmorieren  n.;  3!JJatmorie» 
rung/. 

Zamarniec.-uieje,  -nialera, 
vn.  perf.  Detfümmetn,  um= 
fommen,  ju  ©runbe  ge^en. 

Zamarnowac,  -nuje,  -vva- 
Jera,  va.  perf.  cergeuben, 
burcfebringen. 

Zamarnowanie,  -nia,  sn. 
Sergcuöen  «.,  ©urc^bringcn  n. 

Zamarszczac,  -szczam, 
-szczal'em,  va.  imperf. ;  Za- 
marszczyc,  -szcze, -szczylem, 
va.  perf.  runjeln,  mit  Stun» 
jetn,  j^'J'ten  bebeden. 

Zamarszczanie,  Zamar- 
szczenie,  -nia,  sn.  ytunjeln 
n..  galten  m. 

Zamärtwiac,  -wiam,  -wia- 
leni,  va.  imperf.'^  Zamar- 
twic,  -twie,  -twJlem,  va.  perf. 
ju  jobe  frän!en,  peinigen; 
(bilbt.)  ertöten,  abtöten. 

Zamartwianie,  Zamar- 
twienie,  -nia,  sn.  Äränfen 
n.,  peinigen  n. ;  (bilbl.)  ®r- 
tötung  /'.,  aibtötung  /. 

Zamartwica,  -cy,  j)l.  -ce, 
6/.  (grftarruna  /"-,  Äatatepfie 
/.,  ©c^eintob  m. 

Zamartwiec,  -wieje,  -wia- 
tem,  vn.  perf.  erftarren,  er= 
ft  erben. 


Zamartwienie,  -nia,  sn. 
1)  =  Zamartwianie;  2)  @r= 
ftarren  n.,  ©rfterben  n." 

Zamarzac,  -rzani,  -rzalem, 
vn.  imperf. \  Zamarzn^c, 
-rzne,  -rznatem,  vn.  perf. 
erfrieren,  gttfrieren;  yx  %oX)t 
frieren. 

Zamarzanie,  -nia;  Za- 
marznigcie,  -cia,  sn.  @r= 
frieren  «.,  gufrieren  «.;  6r= 
fricrunggtob  m. 

Zamarzenie,  -nia,  sn. 
©cbrcärmeret  /.,  2;raum  m. 

Zamarzyc,  -rze,  -rzylem, 
va.  perf.  fdiroärmen,  erträu» 
men,  erbenfen;  o  czem  tylko 
dusza  -rzy  roa§  bie  ©eele  fid^ 
nur  träumt;  —  sie,  vr.  in 
©c^roärmeret  oerfinfsn ;  — 
komu  jmnbm  üorfommen, 
fc^einen,  träumen. 

Zamaskowac,  -skuje, 

-waiem,  va.  perf.-,  Zama- 
skowywac,  -wuje,  -walem, 
va.  imperf. \  maöfieren,  mit 
einer  3Ka§te  oerberfen,  i)er= 
f  leiben;  to  tylko  -na  kra- 
dziez  \ia^  ift  nur  maäfiertcr 
®iebftttbt. 

Zamaskowanie,  Zama- 
skowywanie,  -nia,  sn.  SRag» 
fieren  «.,  SSerfletben  n.,  3Ser= 
bedEen  n. 

Zamaszczac,  -szczam, 

-szczaJem,  va.  imperf. ;  Za- 
masci6,  -szcze,  -scilem,  va. 
perf.  uerfc^mieren,  fettig 
mad)en,  oerfalbcn. 

Zamaszczanie,  Zama- 
szczenie,  -nia,  sn.  35er= 
fc^mieren  n.,  a^erfalben  n. 

Zamaszystosc,  -sei,  sing, 
taut.  sf.  ©c^neibigfeit  /., 
gorjcl^t)ett  /. ;  SBu^t  ;".,  3Buc^= 
tiglett  ü  Serb^ett  /.,  Äraft 
/.,  ©tätfe  /. 

Zamaszysty,  adi. ;  Za- 
maszyscie,  Zamaszysto, 
adv.  yiail  auä^olenb;  tüchtig ; 
n)ucf)tig,  mäcftttg,  berb,  feft, 
tlobig;  fc^neibig,  forfc^;  -scie 
chodzic  mit  großen  ©c^ritten 
feft  ge^en;  -sty  was  grofjer 
aufgerotrbelter  Schnurrbart ; 
■sto  sie  uklonic  einen  ber= 
\>tn  Rra^fu^  machen;  -sty 
raz  mäcftliger  ^icb. 

Zamawiac,  -wiam,  -wia- 
lem,  I.  va.    imperf. ;  Zamo- 


wic,  -wie,  -wileni,  I.  va. 
perf.  1)  befprec^en,  mit 
ißorten  bezaubern ;  zamiast 
zawofac  lekarza  -wia  cho- 
robe  ftatt  einen  Sirgt  ju  rufen, 
beftrid&t  er  bie  Äranf^eit; 
-wiia  mi  strzeHje  stara  cza- 
rownica  bie  alte  |)ej;e  ^at  mir 
bie  glinte  oerjaubert;  2)  be= 
fteHen;  —  meble  u  stolarza 
aJiöbel  beim  Sifc^Ier  befteHen; 
-wil  ranie  na  szosta  do  ka- 
wiarni  er  ^at  mi(§  |ür  fed^ä 
Uf)r  in§  Äaffee^auö  befteUt; 
—  sniadanie  na  trzy  osoby 
ein  grül^ftüdE  für  brei  5ßer= 
fönen  befteltcn;  3)  engagieren, 
auf f orbern;  —  do  tanca  jum 
Sonje  aufforbern;  4)  fic^  etro. 
auöbebingen,  im  »orauS  au§= 
bitten,  fic^  jufagen  laffen; 
5)  —  komu  jmnbn  unter« 
brechen,  il^n  ntd^t  ju  2ßorte 
fommen  laffen;  II.  —  sie,  vr. 
fic^  anfagen;  möj  przyjaciel 
-wil  sie  dzis  na  obiad  meitt 
greunb  l^at  fid^  l^eute  jum 
ffliittageffen  angejagt. 

Zamawianie,  Zamowie- 
nie,  -nia,  sn.  1)  ^Öefpiec^en 
».,  Segaubern  n. ;  2)  Seftelten 
n.,  SBcfteHung  /. ;  3)  lSnt^a= 
gieren  «.,  2(ufforbern  n. ;  4) 
SÄugbitten  n.,  Sluöbebingen  n.; 
5)  Unterbrechen  n.;  ü)  —  sie 
9lnfagen  n. 

Zamazac,  -ie,  -zaiem,  va. 
perf. ;  Zamazywaö,  -zuje, 
-wafem,  va.  imperf.  Der=, 
jufcömieren;  roeglöfcfjen. 

Zamazanie,  Zamazywa- 
nie,  -nia,  sn.  Ser=,  '^w\^m\t= 
ren  n.\  SBeglöfc^en  n. 

Zam^cac,  -cam,  -caJem, 
va.  imperf. ;  Zamacic,  -ce, 
-cHem,  va.  perf.  triiben,  oer= 
roirren,  trübe  machen;  ftören; 
nie  spokoju  jego  —  nie  jest  w 
stanie  nic^tö  ift  Im  ftanbe, 
feine  'i\\x^t  i\\  trüben;  —  sie, 
vr.  wirr,  trübe  werben;  woda 
sie  -cila  bas  3Baffer  ift  trübe 
morben ;  -ciio  mu  sie  w  glo- 
wie  fein  Äopf  nerroirrte  ftc^, 
rourbe  lüirr. 

Zamacanie,  Zamacenie, 
-nia,  sn.  2:rüben  ;?.,  "-Ber= 
roirren  ?».;  Stören  n.\  ©tö« 
rung  /. 


Zam^ciciel 


586 


Zamiejski 


Zamaciciel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
SRul^eflöter  m. 

Zam§,cicielka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  S^u^eftörerin  /. 

Zamaczenie,  -nia,  sn.  33e= 
(treuen  «.,   älnmac^en  n.  mit 

Zam^czyö,  -cze,  -czylem, 
va.  perf.  beftteuen,  mit  2Re^l 
anmachen. 

Zamczyna,  -ny,  pl.  -ny, 
sj.;  dim.  Zamczynka,  -ki, 
pl.  -ki,  sf.  fleineg  clenbeö 
(5(f|[ö6(^en,  SBürglein. 

Zamczysko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  gro^eä,  i^äfeli^eä,  alteä, 
geroaltigeä,  fel^r  ftatleg  ©d^lofe. 

Zamczysty,  arfe.  1)  oet= 
jt^ltefebar,  mit  einem  ©c^Ioffe 
oerfel^en;  2)  doU  SBurgen, 
befeftigt. 

Zamdlic,  -dlilo,  -dli,  vn. 
perf.  impers.  übet,  fd^lec^t 
werben. 

Zamecznik,  -a,  -cy,  sni. 
1)  ©c^lofler  ?«.;  2)  §olftet= 
mufc^et  f. 

Zamek,  -mku,  pl.  -mki, 
sni.\  dim.  Zameczek,  -czkn, 
pl.  -czki,  sm.  1)  ©c^fop  «., 
33urg  /. ;  budowac  -mki  na 
lodzie  Suftfd^löffer  bauen;  2) 
©c^lofi    «. ;      Serfc^Iu^     m.; 

—  o  jednym  spuscie  ©c^lofe 
mit  einfad^em  (Seroinbe;  — 
o  dwoch  spustach  ©d^Iofe  mit 
boppe[t:m  ©eroinbe;  —  fran- 
ouski  ©ornfc^IoB;  —  z  zebem 
^afenblattn.  mit  Dem  ^eit;  — 
z  wpustem  Jeufelsfc^lufe  m. ;  — 
przy  drawiach^^ürüerfd^lu^  m.\ 

—  prosty     §a!cnfamm    m. ; 

—  ukosny  fd^rägeä  §alen= 
blatt;  —  zwrotnicy  Sßeid^en» 
Derjc^Iu^;  —  z  zapadka 
©c^napp=,  geberfd^tofi ;  po- 
laczenie  w  —  prosty  ^afen» 
blatt  mit  gerobem  ©tofe; 
blacha  -ku  ©c^lofeblec^  n. ; 
garnitar  -ku,  3tegi[ter  n.,  33e» 
fa^ung  /.;  klapka  ryglowa 
-ku  ©d^iie^riegel  m.,  skobel 
-ku  ©^Iief;!appe  /. ;  tarcza 
-ku  ©c^lüffelblec^  «. ;  serce 
-ku  2)orn  m. ;  —  ciesielski 
3uiammenfügung/.  beö  ^otj= 
roerfe^. 

Zameldowaö,  -duje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  melben,  an= 
melben;  =  Zapowiedziec. 


Zameldowanie,  -nia,  sn. 
aJietben  n.,  Slnmelben  n. 

Zamesz,  -mszu,  pl.  -msze, 
sm.  ©ämifd^leber  n. 

Zamesznictwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  ©ämifd^gerberei  /'., 
äßeifjgerberei. 

Zamesznik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  ©ämifc^gerber  m.,  3öei|= 
gerber. 

Zamgczac,  -czam,  -czalem, 
ra.  iwper/. ;  Zamgczyc,  -cze, 
-czylem,  va.  perf.;  5U  2;obe 
martern,  peinigen,  plagen; 
on  -cza  wszystkich  er  mortert 
ade  ;iu  Sobe;  —  sie,  vr.  ftc^ 
ju  Sobe  plagen,  martern; 
-czasz  sie  dobrowolnie  ta 
praca  bu  marterft  bic^  frei= 
roiUig  mit  biefer  9lrbe'.t  ju 
Sobe. 

Zamgczanie,  Zamgczenie, 
-nia,  sn.  ^[agen  n.,  2Jiartern 
».,  peinigen  n.  ju  Sobe. 

Zamgscie,  -scia,  sn.  SSer= 
Öetratung  /.,  Sßeret)e[i^ung  /. 
(eine§  SRäüd^ens). 

Zamgt,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
SBirrrcarr  m,,  Sßirrfal  «., 
S^aog  m.  2)  trlibeä  SBaffer. 

Zamgtnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  Zaniehelia  C^ßflanje). 

Zamgzna,  adi.  Derf)eirate= 
te,  t3ere|elic^te. 

Zamglenie,  -nia,  sn.  S3e= 
nebeln  n. 

Zamglic,  -gle,  -gliJem,  va. 
perf.  benebeln. 

Zamian,  -u,  pl.  -y,  sm. ; 
Zamiana,  -ny.  pl.  -ny,  sf. 
%a\x\i)  m.;  Ümtaujc^,  2luö= 
taufd^;  w,  na  —  taufc^roeife; 
gegenfeitig;  zta  zrobic  -ne 
einen  fd^lec^ten  Saufd^  ma- 
chen; -na  przesylki  55ern)ec^f= 
lang  f.  ber  ®üter. 

Zamianowac,  -nuje,  -wa- 
lem,  va.  perf,  ernennen; 
kogo  -nowal  swoim  nastep- 
c^?  roen  l^at  er  ju  feinem 
^Jiac^folger  ernannt? 

Zamiauowanie,  -nia,  sn. 
Grnennung  /.,    (Ernennen   n. 

Zamiar,  -u,  pl.  -y,  sm.  2lb= 
fid)t  /.,  Sorl^aben  n.,  ^vozd 
7n.;  miec  —  bie  Slbftc^t  l^aben, 
beabsichtigen;  dokonal  swego 
-u  et  ^ot  feinen  Qwid  er= 
reicht;  pokrzy^owac  izyje  -y 
imnb»  Slbfic^tcn  burct)!reu5en. 


Zamiarowy,  ac?i.  2l6fic^tä=, 
SSor^aben-;  zdanie  -we  2lb= 
ficötö=,  ?5i"oIfa^  m. 

Zamiast,  adv.  unb  praep. 
mit  bem  jroeiten  gaU;  anftott, 
ftatt;  —  pracowac,  myslisz 
tylko  o  przyjemnosciach  ftatt 
JU  arbeiten,  benfft  bu  nur  an 
^Vergnügungen. 

Zamiatacz,  -a,  pl  -e,  sm. 
Äel^rer  m. ;  —  uliczny  ©tra= 
^enfe^rer. 

Zamiataczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Äe^rerin  /. ;  —  uliczna 
©trafeenfe^rerin. 

Zamiatac,  -tarn,  -talem, 
va.  imperf.\  Zamiesö,  -mio- 
te,  -miotlem,  va.  perf.;  1) 
lefiren,  auäte^ren,  auffegen; 
rocgfegen;  —  pokoj  bas  ^m.= 
mer  auäfel^ren;  —  snknia  po- 
dloge  mit  bem  Sreibe  ben  g^u^« 
boben  fegen;  —  czem  po  zie- 
rai  etro.  auf  ber  ®tbe  fcftiep» 
pen;  —  noga  mit  bem  gufee 
auäroerfen;  —  ziemie  (grbe 
aufroerfen;  —  ziemia  mit 
Grbe  juraerfen;  2)  ju  be- 
bedfen  ftreben;  3j  —  czem 
etro.  megroerfcnb  be^anbeln; 
4)  niedzwiedi  -ta  ber  93är  Der= 
teibigt  ftd&  nacö  allen  ©eiten. 

Zamiatanie,  Zamiecenie, 
-nia,  sn.  1)  Jle^ten  n.,  2luä= 
lehren  n.,  gegen  n.,  Sluäfegen 
w.;  ©c^Ieppen  n.\  2)  2lufroer= 
fen  n.,  3un)erfen  «.;  3)  roeg» 
roerfenbe  SBel^anblung. 

Zamianczec,  -cze,  -czaletn ; 
Zamiankn^c,  -kae,  -knalem, 
vn.  perf.  ju  miauen  anfangen, 
aufmiauen. 

Zamiauczenie,  -uia;  Za- 
miaukniecie,  -cia,  sn. 
ajJiauen  n. 

Zamiac,  -mne,  -miatem, 
va.  perf.  gang  sertnüüen. 

Zamieciny,  -ein,  plur. 
tant.  sn.  fie^ric^t  m. 

Zamieö,  -ci,  pl.  -ci,  sf. 
©eftöbern. ;  —  snieina  ©c^nee« 
gcftöber,  ©d^neetreiben  «.; 
Unroetter  «.;  ©etümmel  «., 
®ftö)e«.;  —  bitwy  ©c^(ac^t= 
geroü^l  /;. 

Zamiejscowy,  adi.  au§= 
märtig. 

Zamiejski,  adi.  oorörtlic^, 
SSororte=,  i^orortä-,  aufeer  ber 
©tobt  liegenb. 


Zamieniac 


587 


Zamilknigcie 


Zamieniaö,  -niam,  -nialem, 
I.  va.  imperf.,  Zamienic, 
-nie,  -nilero,  I.  va.perf.  1)  ums 
taufc^en,  Dertaufd^en;  oerrocd^- 
jeln,  umtDed^feln;  —  na  cos 
lepszego  gegen  etro.  33effercö 
umtauf d^en;  -nili  ze  soba  pier- 
6cionki  fie  roed^feltett  mitein= 
anbcr  bie  3linge ;  -niaJ  stry- 
jek  za  siekierke  kijek  ber 
Dnlel  ^at  bie  ^aäe  für  bcn 
©tocf  umgetaufc^t,  er  bat 
einen  fd^ted&ten  Saufd^  gemacht, 
er  ift  com  Siegen  in  bie  2;caufe 
geraten;  2)  ncrroonbeln ;  -mien 
gniew  w  jaske  nerrcanble  bei» 
nen  3orn  in  ©nabe ;  II.  —  sie, 
vr.  taufd^en;  kazdej  chwili 
jestem  gotow  —  sie  z  toba 
id)  Bin  jeben  2lugenb[itf  be= 
reit,  mit  bir  ju  taufc^en;  2) 
uerroanbelt  roerben. 

Zamienianie,  Zamieuie- 
nie,  -nia,  sti.  SSertaufc^en  «., 
Saufd^cn,  Umtouf^en ;  Um; 
toec^feln  n.,  SSerroec^feln  «.; 
SSerroanbetn  n. 

Zamiennia,  -ni,  pl.  -nie, 
*/.  eHiptifc^e  'SSettaufd^ung 
einer  Seit  ober  SRebcform. 

Zamiennosö,  -sei,  sitif/. 
taut.  sf.  Sßertaufc^barfeit  f. 

Zamienny,  adi,',  Zamien- 
nie,  adv.  taufc^bor,  Jaufd^»; 
handel  —  Saufc^^anbel  m. 

Zamierac,  -ram,  -ratem, 
vn.  imperf. ;  Zamrzec,  -mre, 
-marlera,  vn.  perf.  l)  ^in= 
fterben,  abfterben,  ^infc|eiben, 
^inüberfc^Iummern;  (bilbl.)  ba= 
l^inroelfen,  ba^infied^en,  ba= 
nieberliegen;  piesn  -marla  mu 
na  ustach  baö  iiieb  crftarb 
auf  feinen  Sippen;  2)  cor 
junger  fraftIo§  roerben,  auö 
5JJangeI  an  ^^Ja^rung  abfterben. 

Zamieranie,  -nia;  Zamar- 
cie,  -cia,  sn.  (Srfterben  n.,  S&'b' 
fterben  n.,  §infi)eibcn  n. 

Zamierzac,  -rzam,  -rzatem, 
I.  va.  imperf. \  Zamierzyc, 
-rze,  -rzylem,  I.  va.  perf.  1) 
ettü.  abmcffen,  abgrenjen,  bie 
®rcnje  Beftimmen,  2Jla^  unb 
3iel  fegen;  —  czas  bie  3"t 
beftimmen;  2)  etro.  beabfid^ti= 
gen,  begroedEen,  fic^  oornel^men, 
auf  etro.  abfegen ;  kiedy  -rzasz 
wyjechac?  roann  beabfic^tigft 
bu  roegjufal^ren?  co  przez  to 


-rzasz?  roaä  fcejroedtft  bu  ba= 
mit?;  -rzona  przez  nas  wy- 
cieczka  musiala  zostac  odlo- 
Äona  ber  oon  unä  beabfic^tigte 
2luäf[ug  mu^te  cetfc^oben 
roerben;  II.  —  sie,  vr.  aug= 
^Olen;  -rzyj  sie  na  maie  ki- 
jem  er  rooHte  mir  mit  bem 
©todfe  einä  netfegen. 

Zamierzanie,  Zamierze- 
nie,  -nia,  sn.  1)  2lbmeffen  n., 
Sibgrenjen  n.,  2)  SBeabfic^tigen 
n.,  SejroecEen  n. ;  3)  —  sie 
2tu6l^oIen  n. 

Zamierzch.,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Slbenbbämmerung  /. ;  —  w 
oczach  Slugenf^roinbel  m., 
glimmern  n.  cor  ben  2lugen. 

Zamierzchly,  adi. ;  Za- 
mierzchle,  adv.  in  tiefet 
©unfel  gebüßt;  w-chtychcza- 
sach  in  uralten  3«iten. 

Zamierzchn^c,  -ebne, 

-chnalem,  vn.  perj.  JU  bun» 
fein,  ju  bämmern  anfangen, 
fic^  oerfinftern;  -chio  mi 
w  oczach  eö  rourbe  mir  bun» 
fet  Dor  ben  Slugen. 

Zamierzchni§cie,  -cia ;  Za- 
mierzchnienie,  -nia,  sn,  5)un» 
fein  n.,  Lämmern  n.,  SSerfin» 
ftern  n. 

Zamierzn^c,  -rzne,  -rzoa- 
tem,  vn.  perf.  juroiber,  cfel« 
^aft  roerben. 

Zamiesiö>  -sze,  -siJem,  va. 
perf.  ben  Seig  anmad^en;  ein» 
fneten. 

Zamieszaczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  9iüf)rfeüe  f. 

Zamieszac,  -szam,  •szal'em, 
va.  perf.  oermifc^en,  permen= 
(^en,  um»,  aufrühren ;  -szaj  to 
iyzka  rü^re  eä  mit  bem  Söffel 
um;  —  spokojnosc  kraju  bie 
3tul^e  beg  Sanbes  ftören;  — 
sie,  vr.  oermengt,  oermifc^t 
roerben. 

Zamieszanie,  -nia,  sn. 
SSermengen  n.,  58ermifc^en  «., 
Slufrü^ren  n.;  SSerroirrung  /., 
©etümmel  «.,  Sumult  m.; 
®eroüf)l  n.,  Surc^einanber  n., 
G^aoä  n.;  zrobic  og61ne  — 
allgemeine  SSerroirrung  Der= 
urfacben. 

Zamieszanina,  -ny,  pj.  -ny, 
sf.  fie^e  Zamieszanie. 

Zamieszka,  -ki,  pl.  -k', 
sf.  35erroirrung  /'..  Unruhe  f., 


SJlufrufjr  m.,  Störung  /.;  we- 
wnetrzne  -ki  innere  Unrufien. 

Zamieszkaö,  -kam,  -ka- 
lem,  I.  vn.  perf. ;  Zamieszki- 
wac,  -szkuje,  -walem,  I.  vn. 
imperf. ^xtS)  nieberloffen,  Sßol&n: 
ft^  auff^Iagen ;  SBo^nung, 
Quartier  nehmen ;  —  na  wsi 
fic^  auf  bem  Sanbe  nieberlaf= 
fen;  II.  va.  beroo^nen;  kto 
-szkuje  ten  dorn?  roer  beroo^nt 
biefeä  $auä?;  -szkaty  reo^n- 
^aft,  anfäffig;  berool^nt. 

Zamieszkanie,  -nia,  sn. 
1)  JÜJofinfi^  m. ;  2)  !öeroo^nen  ti. 

Zamieszkaniec,  -nca,  pl. 
-ncy,  sm.  Seroo^ner  m. 

Zamiesci<5,  -szcze,  -äcilem. 
va.  perf.  etro.  unterbringen, 
placieren. 

Zamieöcie,  -scia,  pl.  -scia, 
sn.  ^;pia^  m.  hinter  ber  ©tabt, 
aiufienftobt  /. 

Zamigcie,  -cia,  sn.  3^^' 
fnüQen  n. 

Zamigtlid,  -tle,  -tlitem, 
va.  perf.  oerroorren  machen, 
nerrotrren. 

Zamigaö,  -gam,  -galem ; 
Zamignac,  -gne,  -gnatem ; 
Zamigotac,  -tarn,  -talem, 
va.  perf.  aufblinjcin,  auf» 
funfein,  erglühen,  aufblinfen ; 
fic^tbar  roerben  unb  rafc^  roie<= 
ber  oerfdjroinben. 

Zijmiganie,  -uia;  Zami- 
gniecie,  -cia,  Zamigotanie. 
•nia^  sn.  Slufblinjeln  n.,  2tuf- 
blinten  «.,  2Iuf  fünf  ein  n. 

Zamilczaö,  -czam,  -cza- 
iem ;  Zamilczeö,  -cze,  -czy- 
lem,  vn.  unb  va.  perf.  oer» 
fc^roeigen,  fc^roeigen,  ftiC  fein; 
-czal  przed  nami  o  tej  oko- 
licznosci  er  oerfc^roieg  un§ 
biefen  Umftanb ;  nie  -cze  takie 
o  mojem  przewinieuiu  ic^ 
rcerbe  auc^  mein  SJerfc^uIben 
nidit  oerfcbroeigen. 

Zamilczanie,  Zamilcze- 
nie.  -nia,  sn.  SSerfdjroeigen 
n.,  ©e^eim^alten  n. ;  Sc^roei= 
gen  n. 

Zamilkn^c,  -ne,  -ualem. 
vn.  perf.  oerftummen;  przed 
takimi  arguuientami  — 
nrnsze  Bor  folc^en  33eroei5grün= 
ben  muB  id^  nerftummen. 

Zamilknigcie,  Zamilknie- 
nie.  -nia,  sn.  i>erftiimmen  n. 


Zamilostka 


588 


Zamöwic 


Zamilostka,  -ki,  pL  -ki, 
sf.  Strumaria  (^^flanje)- 

Zamilowaö,  -i'uje,  -walem, 
ra.  perf.  liebgctoinnen,  oon 
iiebe  ergriffen  roerben. 

Zamilowanie,  -nia,  sn. 
Sic6e  /.,  Sie5[)aberet  /.,  3>or= 
liebe  /.,  mied  —  do  wiedzy 
i^orltcbe  für  bte  S[Biffenfct)aft 
^aben. 

Zamiotac,  -tarn,  -talem, 
ca.perj.;  Zamiotywac,  -tuje, 
-watem,  va.  perf.  I^intragen, 
E)tnfc^mei|en. 

Zamiotanie,  Zamiotywa- 
nie,  -nia,  sn.  §introgen  n., 
^infd^meifeen  n. 

Zamknaö,  -kne,  -knalem, 
I.  va.  perf.;  Zamykac,  -kam, 
-kaleii.,  1.  va.  imperf.  1)  uer= 
fc^lie^en,  jufc^liefeen,  »er= 
fperxen,  jujperrcn,  jumac^en; 
-knij  szafe  na  klucz  fperre 
tien  ©c^ranf  ab;  -knij  drzwi 
mad^e  bie  2;ür  ju ;  —  cos  na 
haczyk  ettt).  ju^afen;  —  cos 
na  klamke  ettü.  äufliiifen; 
-knal  mi  drzwi  przed  nosem 
er  machte  mir  üor  ber  9Jafe 
bie  %üx  ju;  -kneli  go  do 
wiezienia  man  f)at  if)n 
inö  (Sefängnig  gefperrt;  — 
oezy     bie    3lugen    jumac^en; 

—  usta  ben  Sihmb  fdilte^en; 

—  komu  usta  imnbm  ben 
2)Junb  fc^liefeen,  ben  3Jiunb 
ftopfen;  —  komu  oczy  jmnbm 
bie  2lugen  jubrüdfen;  —  oczy 
na  CO  boö  2luge  bei  etro.  ju« 
brücfen ;  —  uszy  na  CO  bie 
Dl^ren  für  etro.  fct)(ie|ien;  — 
swoje  serce  przed  kim  jmnbm 
fein  §er5  i)erfcf)rie^en;  —  ko- 
mu droge  do  czego  jmnbm 
ben  2Beg  ju  etro.  »cricblie|en; 

—  szkoie  bie  ©c^ule  fd^liefjen; 

—  posiedzenie  bie  ©i^uiig 
fc^Iie^en;  2)  faffen,  enttiallen; 
to  moina  —  w  kilku  slo- 
wach  boö  fann  man  in  paar 
SBorten  faffen;  3)  —  warcab 
einen  (Stein  im  5brettfpiel  be= 
ie^en;  —  mJynek  bie  Siü^Ie 
SUjiel^en  ;  3)  —  ksi^äki,  spisy, 
protok61  bie  33üd)er,  bie  33er= 
jeid^niffe,  bog  ^rototoU  fd^tie- 
^en;  —  linke  baö  ^Iredtau 
anfd)liefeen,  anbinben;  II.  — 
sie,  vr.  1)  fid^  f(^Iiefsen, 
fpeiren;    te    drzwi  nie    -kaja 


sie  biefe  Xüx  läjit  fi(^  nic^t 
fd^Iiefeen,  fc^liefet  nid^t;  2)  ftc^ 
einf(|Iicf;en,  ftd^  etnfperren ; 
-knaJ  sie  wswoim  pokoju  i  ni- 
kogo  nie  wpuszcza  er  ^at  fiel)  in 
feinem  3'"'*"«'^  eingefd)loffen 
unb  Iä§t  niemonbcn  t)erein; 
3)  entfiatten,  faffen. 

Zamknigcie,  -cia;  Zamy- 
kanie,  -nia,  sn.  Seric^Uefeen 
n.,  S^erfperren  n.,  ^ufc^licBen 
n.,  ^ufperren  n.;  ^^^ff^"  ^-y 
©nt^alten  n.;  SSerfc^lufe  m. ; 
—  toru  ©eleifefperre  /.,  ge= 
fpecrtes  ©eiciö;  —  wozu 
äßagenoerfd^lu^ ;  —  bramy 
^iorfperre. 

Zamkownik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
9Jac^bof)rer  m.  beim  ©d^n)ert= 
feger. 

Zamkowy,  adi.  ©c6(o|=, 
33urg=;  strai  -wa  ©^10^=, 
SBurgroad^e  /. 

Zamleczac,  -czam.  -eza- 
lem,  va.  imperf.;  Zamle- 
czyc,  -cze,  -czylera,  va.  perf. 
milchig  färben;  mit  3Kilc£)  Der= 
mtfc^en. 

Zamlec,  -miele,  -meliem, 
va.  perf.  ju  mai^len  anfangen. 

Zamlöciö,  -ce,  -ci^'em,  va. 
perf.  totbxefd^en,    totfc^Iagen. 

Zamnazaö,  -Äam,  -zalem, 
va  imperf.;  Zamnozyc,  -ze, 
-Äylem,  va.  perf.  Den  ©tunb 
5ur  3>ermef)rung,  ^-ortpflan^ 
jung  legen;  fic^  üermel^ren, 
fortpflanjen. 

Zamnazanie,  Zamnoze- 
nie,  -nia,  sn.  5ßexmet)tung  /., 
Jorlpflangung  /. 

Zamniemad,  -mam,  -ma- 
item,  v7i.  imperf.  ftc^  fclbft 
überfc^ä^en,  eine  ju  f)ol^e 
Weinung  oon  fid^  [jaben. 

Zamniemanie,  -nia,  am. 
©elbftüberjc^ä^^ung  f. 

Zamoczenie,  Zamoczyc, 
fielje:  Z;imaczanie,  Zamaczac. 

Zamodlenie  sig,  -nia,  sn. 
SSertiefung/.,  95erfunfenf)eit  /. 
in  ®ebete,  inbrünftige  Slnbac^t. 

Zamodliö  si§,  -die,  -dli- 
lem,  vr.  perf.  fid^  in  ®e= 
bete  Dertiefen,  im  ©ebete  »er- 
finlen;  inbtüftig  beten. 

Zamokn^d,  Zamoknigcie, 
fiebe:    Zamakac,    Zamakanie. 

Zamokrzyca,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  L,eersia  (^^(flanje). 


Zamordowac,  -duje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  ermorben,  er= 
fct)lagen,  graufam  umbringen, 

Zamordowauie,  -nia,  sm. 
©rmorbung  f. 

Zamorski,  adi.  übetfeeifd^. 

Zamorszczyk,  -a,  pl.  -cy, 
sm. ;  Zamorszczanin,  -a, 
pl.  -nie,  sm.  ber  jenfeitä  ber 
©ee  2Bo^nenbe. 

Zamorszczyzna,  -ny,  pl. 
-ny,  sf.  Überfeeijc^e(5)  n.,  ba^ 
überfeeifc^e  Sanb ;  (btlDt.)  roilb= 
frembeg  aEefen. 

Zamortyzowac,  -zuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  abja^len, 
amortifteren,  burd^  gafllungen 
bie  ^i)potl^eI  Iöf(^en. 

Zamortyzowanie,-nia,  sm. 
2lbxat)len  «.,  Stmortifieren  n. 

Zamorze,  -rza,  pl.  -rza, 
sn.  Sanbn.  jenfeit  beS  SJJeeres. 

Zamorzenie,  -nia,  sm. 
Sluä^ungern  n.,  §ungertob  m. 

Zamorzyc,  -rze,  -rzylem, 
va.  perf.  au5f)ungern  laffen, 
ju  ^obe  jungem  laffen. 

Zamoscie,  -scia,  pl.  -scia, 
SM.  Ort  m.  I^inter  ber  SBtürfe. 

Zamota<5,  -tam,  -talem,  va. 
perf. ;  Zamoty  wac,  -tuje, 
-walem,  va.  imperf.  vex= 
roidEeln,  Derroitren,  oerftricfen; 
-tales  mi  bawelne  bu  ()aft 
mir  bie  SBoUe  üerroitrt;  — 
w  sieci  inö  3Je|  nerftridt; 
—  sie,  vr.  fid^  »erroideln, 
fid)  »erroirren,  fid6  »erftridEen. 

Zamotanie,  Zamotywa- 
nie,  -nia,  sm.  ißerroirren  «., 
S5erroicfeln  n.,  23erftridEen  n. 

Zamowa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf.;  dim.  Zamowka, -ki,  i)l- 
-ki,  sf.  1)  Sefteüung/.;  2) 
3Bortroec^fel  w.,  ©treit  m.; 
3)  3lu§rebe  /"..  isorroonb  m. 

Zamozuosc,  -sei.  sinff. 
tant.  sf.  äBo^lftanb  m.,  3Bol)U 
^abcnl)eit  f. 

Zamozny,  adi. ;  Zamo- 
znie,  adv.  rco[)l{)abenb,  »er- 
möqenb. 

Zamödz,  möge,  -moglem, 
va.  perf.  mächtig  machen,  auf« 
Reifen,  unterflü^en;  —  sie,  vr. 
erftarfen. 

Zamor,  -oru,  pl.  -ory,  sm. 
.^■)eif!l)unger  m. 

Zamöwic,  Zamöwienie, 
fiel^e;  Zamawiac,  Zamawianie. 


Zamraczac 


589 


Zangta 


Zamraczac,  -czam,  -cza- 
lem,  va.  imperf.;  Zamro- 
czyc,  -cze,  -czyiem,  va.  per/. 
oeroun!eln,  oerfinftetn;  — 
rozum  ben  SSerftanb  benebeln; 
—  kogo  jmnbn  au^er  gaf^ 
jung  bringen,  t^m  bic  Se= 
ftnnung  rauben ;  —  sie,  vr.  fxä) 
oerbunfeln,  tjetfinflern,  ein 
finftercä  ©efid^t  machen. 

Zamraczanie,  Zamrocze- 
nie,  -iiia,  sn.  3>erfinftern  n., 
SSerbunfetn  m.;  —  rozumu 
SSenebeln  n. 

Zamrazad,  -zam,  -zaiem, 
va.  imperf.  Zamrozi6,  -ze, 
-zilem,  va.  petf.  gefrieren, 
einfrieren,  zufrieren  machen ; 
-zona  kawa  ©iöfaffee  m.;  — 
piec  ben  §üttenofen  crfatten 
taffen. 

Zamrazanie,  Zamrozenie, 
-nia,  sti.  ©efrierenlaffen  n. 

Zamrocze,  -cza,  pl.  -cza, 
sm.  Dämmerung  /.,  3)unlel' 
l^eit  /.,  ginftcrnis  /. 

Zamroczuia,  -m,  pl.  -nie, 
sf.  SiEora  /.  (oftinbifc^eg 
©traudigeroäd^g). 

Zamrok,  -u ;  =  Zamrocze. 

Zamrowic  sig,  -wie,  -wi- 
lem,  vr.  per/,  fic^  roie  2lmeifen 
üerme^ren;  —  sie  od  czego 
oon  itm.  roimmeln;  miaato 
-wi'fo  sie  bie  ©tabt  roimmel» 
te  (plö^ftcft)  Don  3}ienfc^en. 

Zamröz,  -ozu,pl.  -ozy,  stn. 

1)  2lu6fc^Iagen  n.  Deä  f^rofteä; 

2)  groftonfang  m.;  3)  groft« 
beute  /. ;  4)  —  w  wielkim  pie- 
cu  ©ifenfau  /.,  2Botf  m.,  §art= 
linc?  m. 

Zamruczeö,  -cze,  -czafem ; 
Zamraku^ö,  -kne,  -koalem, 
■vn.  perf.  gu  brummen,  murren 
onfangen. 

Zamruga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
Ellisia  (^flanje). 

Zamrugac,  -gam,  -galem ; 
Zamrugnac,  -gne,  -gnalem, 
vn.  perf.  ju  blinzeln,  ju 
roinfen  anfangen ;  —  oczami 
mit  ben  2tugen  ju  jrainfcrn 
anfangen. 

Zamruganie,  -nia;  Za- 
mrugniecie,  -cia,  sn.  33Iin= 
jeln  «.,"  Sßinfen  «.,  Sxoin' 
fern  n. 

Zamrnzaö,  -zam,  -zalem, 
va.  imperf.  •  Zamruzyc,  -±e, 


-zylem,  va.  perf.  bic  3(ugen 
^atb  jumad^en ;  —  oczy  na 
CO  ein  2tuge  bei  etro.  ju» 
brüdEen. 

Zamruzanie,  Zamruze- 
nie,  -nia,  sn.  3unia(^en  n., 
Subrüden  n.  bet  Slugen. 

Zamszenie,  -nia,  sn,  33e= 
moofen  n. ;  33emoofung  /. 

Zamszownik,  Zamszowy, 
adi.  =  Zameszownik,  Zame- 
szowy. 

Zamszyd,  -sze,  -szylem, 
va.  perf.  bemoofen,  mit  3Jtoo§ 
bebecfen,  mit  2Jloog  Der» 
[topfen. 

Zamszysty,  adi.  bemooft. 

Zamtnr,  -a,  pl.  -y,  sm. 
öffentliche^  §au§,   SorbeU  n. 

Zumulac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf.;  Zamnlid,  -le, 
-lilem,  va.  perf.  »erfc^lammen, 
»erfc^leimen,  oerftopfen;  — 
drzewko  przy  sadzeniu  ein 
Säumigen  einfcl)lammen. 

Zamnlanie,  Zamulenie, 
-nia,  sn.  SBerfd^lammen  n., 
Serfd^teimen  n.,  Sßerftopfen  n. 

Zamulisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  »erfcfilammter  Drt, 

Zamul,  -u,  pl.  -y,  sm.  an= 
qefe^ter  Untat,   (äc^Iamm  m. 

Zamurawic,  -wie,  -wil'em, 
va.  perf.  berafen. 

Zamurowa6,-ruje,  -walem, 
va.  perf. ;  Zamurowy wac, 
-wuje,  -walem,  va.  imperf. 
üermauern,  zumauern. 

Zamurowanie,  Zamuro- 
wywanie,  -nia,  sn.  SBer= 
mauern  n.;   3?ermauerung  /. 

Zamurowy,  Zamurny ,  adi. 
t)inter  ber  SRauer  liegenb. 

Zamurze,  -rza,  pl.  -rza, 
sn.  5ßla^  tn.  hinter  ber  2)Jauer, 
3n)inger  m. 

Zamuskac,  -kam,  -kafem, 
va.  imperf. ;  Zamusn%6,  -sne, 
-snatem,  va.  perf.  ftreid^eln, 
perftreid^en,  nerfd^mieren. 

Zamuszki,  -szek,  pl.  tant. 
sn.  ©c^ön^eitäpfläfterc^en  n., 
©döminfpfläfterd)en. 

Zamyczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©c^ieber  m.  Älappe  /.; 
—  sercowa  öcrjflappe. 

Zamydlac,  -dlam,  -diätem, 
va.  imperf. ;  Zamydlic,  -die, 
-dlitem,  va.  perf.  1)  einfcifen ; 
2)  itreflil^ren,  blauen  Sunft  Dor= 


mad^en,  ©anb    in   bie  Slugeu 
ftreuen. 

Zamydlanie,  Zamydlenie, 
-nia,  sn.  1)  Sinfeifen  n.\  2) 
^rrcf liieren  n„  3rrefii^rung  /., 
iÜefi)rcinDeln  n. 

Zamykalny,  adi.  oer= 
fc^lie^bar. 

Zamylac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf.;  Zamyliö,  -le, 
-liiem,  va.  perf.  irrefül^ren. 

Zamylanie,  Zamylenie. 
-nia,  sn.  5rrefüf)ren  n. 

Zamysl,  -u,  jjl.  -y,  sm. 
Slbfic^t  /■.,  SBeabfic^tigung  /.; 
SBorl^aben  n.,  SSorfo^  m.,  ^ro» 
ieft  n.,  ^[an  m. 

Zamyslac,  -slam,  -slatem, 
va.  imperf. ;  Zamyslic,  -sie, 
-Slilem,  va.perf.  beabfic^tigen, 
im  ©tnnc  l&aben,  porfiaben, 
einen  ©ebanfen,  einen  SSorfalj 
f äffen ;  co  -slasz  uczynid  ?  tpae 
beabfic^ticjft  bu  ju  tun?;  — 
sie,  vr.  in  ©ebanfen  perftnten, 
fi^  in  ©ebanfen  üerticfen, 
nacöbenfen. 

Zamyslanie,  Zamyslenie, 
-nia,  sn.  ©innen  n.,  söeabfid^« 
tigen  n.,  3Sor^aben  n.,  5Jad)- 
beulen  n. 

Zanadrze,  -drza,  pl.  -drza, 
sn.  öufen  m.  beim  bleibe. 

Zanatomizowac,  -zuje, 
-walem,  va.  perf.  fejieren, 
anatomifieren. 

Zanatomizowanie,-nia,  sn. 
©e.üeren  «.,  2lnatomifiercn  n. 

Zandalina,  -ny,  sf.\  Zan- 
dal,    -u,    sm.    ©anbel^olj   )(. 

Zanecad,  -cam,  -catem, 
va.  imperf. ;  Zaii§cic,  -ce, 
-cüem,  va.  perf.  an=,  ^in= 
toden. 

Zangcanie,  Zangcenie. 
-nia,  sn.  §inIodfen  n. 

Zangdzniac,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  imperf. ;  Zangdznic, 
-nie  -nilem,  va.  perf.  elcnb 
machen. 

Zangdznieöj-nieje,  -nialem, 
vn.  perf  elcnb  roerben. 

Zangkac,  -kam,  -katem, 
va.  perf.  ju  2;obe  quälen. 

Zangkanie,  -nia,  sn.  Qua« 
len  n.  lu  Slobe. 

Zanfkla,  -kli,  pl.  -kle,  sf. 
Bucreria  (^^f(an3e). 
1      Zangta,    -ty,  pl.    -ty,   sf. 
i  SodEfpeife  ;'.,  Sodfmittel  n. 


Zanicowac 


590 


Zanurza6 


Zanicowac,  -cuje,  -watem, 
ra.  per/,  juftcppen;  roenben, 

Zaniecaö,  -cam,  -caieva, 
va.  imperf. ;  Zaaiecic,  -ce, 
-cilem,  va.  perf.  anf^üren, 
onfac^en,  anfpornen. 

Zaniecanie,  Zaniecenie, 
-nia,  sn.  Slnfc^üreit  n.,  2ln» 
focften  «.,  Slnfpotnen  n. 

Zaniechac,  -cham,  -chalem, 
va.  perf.  unterlafjen,  bleiben 
laffen,  einftetten;  -chaj  o  ile 
moÄnosci  wszelkich  aluzyi 
untcriaffe  roomögltd^  ottc  2ln= 
fpielungen;  nie  trzeba  —  tej 
sposobnosci  mat;  foH  bicfc 
©clegenl^eit  ntc^t  fal^ren  laffen, 
nic^t  oerfäumcn ;  -chaj  tego  ob- 
cowania  btic^  biefen  Umgang 
ob;  —  kogo  jjmnbn  in  %x\t' 
ben,  in  ^iu^e  laffen. 

Zaniechanie,  -nia,  sn. 
Unterlaffen  ».,  SinfteHen  n., 
SIeibenlaffen  n. 

Zanieczyszczac,  -szczam, 
-szczaJem,  va.  imperf.',  Za- 
nieczyöciö,  -szcze,  -scilem, 
va.  perf.   oerunreintgen. 

Zanieczyszczauie,  Zanie- 
czyszczenie,  -nia,  sn.  SSer^ 
unreinigen  n.;  SSerunreini- 
gung  /. 

Zaniedbac,  -bam,  -balem, 
va.  perf.;  Z:iiiiedbywac, 
-buje,  -wal'em,  va.  imperf. 
netnac^läffigen,  oerroal&rlofcn, 
»erfäumen;  —  swoje  obowia- 
zki  feine  ^flid^ten  oernad^Iäf» 
figen ;  nie  -bam  ci  o  tem  doniesc 
ic^  raerbe  nic^t  nerabfäumen, 
bid)  boDon  5U  bcnac^rtc^ttgen ; 
—  wychowanie  swoich  dzieci 
bie  ©rgie^ung  feiner  Äinber 
Dernacf)Iäffigen ;  wyglada  cai- 
kiem  -ny  er  fielet  ganj  Der» 
roa^rloft  au§ ;  —  sie,  vr.  [idj 
t»emad)Iäffigen,  fid^  t)ern)a[)r= 
lofen. 

Zauiedbanie,  Zaniedby- 
wanie,  -nia,  sn.  SJernac^» 
läf figen  n.,  Unterlaffen  n.; 
äJerroa^rlofung  /. ;  Serfäu» 
men  n.,  SSerabfäumen  n. 

Zaniemagaö,  -gam,  -galem, 
vn.  imperf.;  Zaniemödz, 
-möge,  -mogiem,  vn.  perf. 
»on  l^röften  fommen,  Don 
Gräften  fallen ;  er!ranlen,  f rän« 
!eln,  frani  »erben,  ju  fränfeln 
anfangen. 


Zauiemaganie,  Zaniemo- 
zenie,  -nia,  sn.  ©tlranlEen  n., 
Äränfeln  n. 

Zaniemiac,  -miam,  -mia- 
lem,  va.  imperf.;  Zaniemic, 
-raie,  -milem,  va.  perf.  ftumm 
ma^en. 

Zaniemianie,  Zaniemie- 
nie,  -nia,  sn.  SJerftummen  n. 

Zaniemiec,  -mieje,  -mia- 
lem,  vn.  perf.  oerftummen; 
ftumm  roerDen. 

Zaniepokoiö,  -koje,  -koi- 
lem,  va.  perf.  beunruhigen; 
-koiio  to  opinie  publiczn^ 
baö  ^at  bie  öffentliche  3Kei= 
nung  beunrul^igt;  to  musi  go 

—  "Das  mufe  if)n  beunrul^igen. 
Zaniepokojenie,  -nia,    sn. 

33eunrut)igen  n. ;  SBeunru» 
W^m  f- 

Zaniesienie,  Zanoszenie, 

-nia,   sn.   Eintragen  n.,  §in- 
fül^ren  n.,  Einbringen  n. 
Zaniesö,  -niose,    -niostem, 

I.  va.  perf.;  Zauosiö,  -sze, 
-sil^em,  va.  imperf.  1)  {)in= 
tragen,  Einbringen,  ^infüi^ren ; 
-niesiesz  ten  listizaczekasz  na 
odpowiedi  bu  roirft  biefen 
Srief  bintragen  unb  auf 
Slntnjort  raarten;  fale  rzeki 
-niosly  trupa  daleko  bie  ^ylufl' 
nieüen  l^aben  ben  Seic^nam 
meit  l)ingctragen;  pojde  gdzie 
mnie  oczy,  nogi  -niosa  id^ 
roerbe  ge^en,  roo^in  mi^  bie 
Slugen  fü{)ren,  bie  gü^e 
tragen;  burza  -niosta  okret 
do  brzegu  bag  ©d&iff  iDUrbe 
uon  bem  ©türme  an  bie  Äüftc 
getrieben;  2)  —  prosbe 
eine  33itte  oorbringcn,  ein= 
reid^en ;  —  na  kogo  skarge 
eine  Älage  gegen  jmnbn  ein» 
reichen;  —  protest  ^roteft 
einlegen,    Sinfprud^    ergeben; 

II.  —  sie,  vr.  1)  au= 
feer    fid^   fein,  atemloä    fein; 

—  sie  od  pJaczu,  od  smiechu 
ftd^  tot  meinen,  ftd^  tot  lachen ; 
'2)  —  sie  na  co  ftc^  ju  etro. 
anfc^idEen,  beoorfte^en;  -nosi 
sie  na  deszcz  eä  fielet  nad^ 
Siegen  au§;  -nosi  sie  na  bu- 
rze  ein  ©eroitter  ift  im  2lnjuge. 

Zanik,  -u,  pl.  -i,  sm.  S3er= 
fd^roinben  n.,  ©c^roinben  n.; 
©c^roinbfud^t  f.;  —  galki 
ocznej    (Sinfd^rumpfen  n.  beä 


2lugapfclg;  —  nerwu  3tet- 
oenfc^rounb  m, 

Zanikaö,  -kam,  -kalem, 
vn.  imperf. ;  Zanikn%(5,  -kne, 
-knalem,  vn.  perf.  1)  fcEn)in= 
ben,  oerfc^roinDen,  I)infd^n)in- 
bcn,  terge^en;  fd^rumpfen;  2) 
—  (o  zbozu)  cerbuttcn, 
fdirainben. 

Zanim,  adv.  bcpor,  el^e,  fo 
lange  big. 

Zaniszczac,  -szczam,  -szcza- 
lem,  va.  imperf. ;  Zaniszczyö, 
-szcze,  -szczylem,  va.  perf. 
oernic^ten,  oerroüften,  gu 
©runbe  rieten. 

Zaniszczanie,  Zaniszcze- 
nie,  -nia,  sn.  SSernic^ten  n., 
ißerroüften  n. ;  aSernic^tung  /., 
^erroüftung  /. 

Zaniszczed,  -czeje,  -cza- 
Jero,  vn.  perf.  ju  (Srunbe 
geben,  oerniditet  roerben. 

Zanitowac,  -tuje,  -walem, 
va.  perf.  mx-,  gunieten. 

Zanocnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  ©panner  w?.,  SJiac^ttalter  m. 

Zanocowac,  -cnje,  -watem, 
vn.  perf.  überna^ten. 

Zanocowanie,  -nia,  sn. 
Übernacöten  n. 

Zanokcica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
1)  ^Ragelgefc^njür  ».,  {Ringer« 
rourm  m.;  2)  J^raHe/.,  Älaue 
/. ;  3)  ©treiffarn  m.,  —  skalna 
roter  ©treiffarn,  §aar!rout 
n.\  —  wlasciwa  3)'iauer- 
rautc  /. 

Zanotowac,  -tuje,  -walem, 
va.  perf.  notieren,  einfd^rei-- 
ben,  aufjei^nen,  anmerlen. 

Zanotowanie,  -nia,  sn, 
3totieren  n.,  Slnmerlcn  n., 
©infd^reiben  n. 

Zanucenie,  -nia,  sn.  ©um« 
men  n. 

Zanaciö,  -ce,  -cilem,  vn. 
unb  va.  perf.  gu  fummen,  ju 
ftnacn  anfongen. 

Zanudzac,  -dzam,  -dzalem, 
va.  imperf.;  Zanudiziö,  -dze, 
-dzilem,  va.  perf.  p  Slobe 
langroeilen;  —  sie,  vr.  ftd^  ju 
2;obe  langroeilen. 

Zanudzanie,  Zanudzenie, 
-nia,  sn.  iiangroeilen  n. 

Zanurzaö,  -rzam,  -rzalem, 
ra.  imperf. ;  Zanurzyd,  -rz§, 
-rzylem,  va.  perf.  eintauchen, 
untertaud^en,    oerfenlen ;    — 


Zauurzauie 


591 


Zapadka 


kogo  w  wodzie  &i  po  szyje 
imnbn  6i§  an  ben  ^alö  inä 
SDBaffer  (ein)taucl^en;  —  sie, 
vr.  tauchen,  untertaud^en, 
unterfinfen,  ftn!en,  fic^  rer- 
tiefen. 

Zannrzanie,  Zanurzenie, 
-nia,  sn.  Sßertiefen  «.,  SSer=» 
ftnfen  n.,  Untertauchen  n. 

Zaoblatowac,  -tuje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  einregiftrieren 
loffen. 

Zaoblatowanie,  -nia,  sn. 
©inregtftrierung  /. 

Zaobozowa<S,  -zuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  ein  Sager  6e= 
jiej^en,  auffc^fogen. 

Zaochocenie,  -nia,  sn.  Sr= 
muntern    n.;    j^'^ö^ltd^feit   /.,  j 
Suft  unb  Saune. 

Zaochociö,  -ce,  -cilem,  va.  \ 
per/.  Su[t  rooju  mad^en,  an=  | 
jpornen. 

Zaoczkowac,  -kuje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  ofutieren. 

Zaoczkowanie,  -nia,  sn. 
DfuHeren  n. 

Zaocznosc,  -6ci,  sinff. 
tant.  sf.  2lbroefenl^ett  f. 

Zaoczny,  adi.;  Zaocznie, 
adv.  abraefenb  ;  wyrok  —  bas 
Urteil  gegen  einen  2I6n)cfenben, 
Äontumajurteil  n. 

Zaogniac,  -gniam,  -gnia- 
leiD,  va.  imperf.;  Zaognic, 
-gnie,  •gniJem,  vO:  per/.  enU 
jünben;    (bilbl.)    oerfc^ärfen ; 

—  sie,  vr.  fid^  entjünben-, 
(bilbl.)  ftd^  Berfc^ärfen. 

Zaognianie,  Zaognienie, 
-nia,  SM.  ©ntjünben  n.;  ©nts 
günbung  /.;  (bilbl.)  SSer}c^är= 
fung  /. 

Zaokr%,glac,  -glam,  -gla- 
lem,  va.  imperf.;  Zaokr%- 
glic,  -gle,  -glilem,  va.  perf. 
abrunben,  arronbieren,  ju= 
runben;  —  drzewo  baö  ^olj 
abrunben;  w  -glonych  zda- 
niach  in  abgetunbeten  ©ä^en; 

—  swoje  posiadlosci  feine 
SBefi^ungen  arronbieren. 

Zaokraglanie,  Zaokr^- 
glenie,  -nia,  sn.  Stbrunbung 
/■.,  SCrronbierung  /'. 

Zaonegdaj,  adv.  oornor» 
geftetn. 

Zaopatry  wad,  -truje,  -wa- 
lem,  va.  imperf. ;  Zaopa- 
trzyö,    -trze,     -trzylem,    va. 


perf.  Derforgen,  nerfe^en,  auä= 
ftatten;  —  kogo  w  zapasy 
jmnbn  mit  3Sorräten  oerfe^en; 

—  kogo  w  pieniadze  jmnbn 
mit  ®elb  oerforgen ;  —  rane 
bie  äßunbe  oerfe^en,  nerbinben ; 

—  kogo  sw.  sakramentaim 
(mit  ben  ©terbefa!ramenten) 
ocrfe^en. 

Zaopatrywanie,  Zaopa- 
trzenie,  -nia,  sn.  SSerfe^en 
M.,  33erforgen  n. 

Zaopiniowac,  -niuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  feine  2)Jetnung, 
2lnfi(^t  jagen,  ein  Urteil 
abgeben. 

Zaopiniowanie,  -nia,  sn. 
3Keinung  f.,  Urteil  n.,  Stuftest  /'. 

Zaoraö,  -ram,  -ralem,  va. 
perf. ;  Zaorywac,  -ruje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  ju«,  be», 
einpflügen;  eeadern,  fertig 
ädern. 

Zaoranie,  Zaorywanie, 
•nia,  sn.  Sinpflügen  n. ;  58e=> 
adEern  n. 

Zaordynowa6,  -nuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  anorbncn, 
oerorbnen. 

Zaordynowanie,  -nia,  sn. 
3Serorbnen  n.,  SSerfc^reiben  n. 

Zaustrzac,  -strzam,  -strza- 
j  iem,  va.  imperf. ;  Zaostrzyc, 
-strze,  -strzylem,  va.  perf. 
»erfc^ärfen,  fc^ärfer  madjen, 
fpi^en;  —  ol6wek  ben  SIei= 
flift  fpi^en;  —  ustawg  ein 
®efc|  Dcrf^ärfen;  —  czyjfi 
rozum  jmnbö  2Ser[tonb  f(^är= 
fen;  —  czyjs  apetyt  imnbä 
3lppetit  reiben;  —  sie,  vr. 
fi(^  oerfc^ärfen,  fid^  gufpil^en; 
-strzyly  sie  stosunki  bie  l^er» 
'  flältniffe  fpi^ten  fi4  ?u. 

Zaostrzanie,  Zaostrze- 
nie,  -nia,  sn.  iserfc^ärfen  «., 
^ufpi^en  n. 

Zaoszczgdzaö,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  imperf. ;  Zaoszczg- 
dziö,  -dze,  -dzilem,  va.  perf. 
abfparen,  erfparen,  auffparen ; 
-dzalem,  ile  tylko  mogtera 
i  ic^  l|obe  gefpart,  fociel  i^ 
!  nur  fonnt»;  -szczedi  mi  tej 
przykroaci  erfpare  mir  biefe 
Unannc^mli^feit. 

Zaoszcz^dzanie,  Zao- 
szczgdzenie,  -nia,  sn.  (£r» 
fparen  n.,  Slbfparen  n. 


Zapach,  -u,  pl.  -y,  sm. 
®crud^  m.,  3Bol^Igerud^  m. 

Zapachn%c,  -choe,  -chnia- 
ievn  ober  -cbnaiem,  vn.  perf. 
ju  riechen  anfangen,  ©eruc^ 
ocrbreiten,  ®eru^  »on  ftd^ 
geben. 

Zapad.  -u,  pJ.  -y,  sm. 
(Sinfturj  m. 

Zapadac,  -dam,  -dalem, 
I.  vn.  imperf.  \  Zapasc,  -dne, 
-d*em,  I.  vn.  perf.  1)  ^inein= 
follen,  f)inter  etro.  fallen,  ju= 
fallen,  verfallen,  oerftnien, 
einfinfen,  einftürjen;  —  w 
chorobe  in  eine  Äranfl^eit  t)er= 
fallen;  —  na  zdrowin  frän= 
fein ;  —  na  co  an  et»,  leiben ; 

—  na  nogi  an  ben  gü^en 
oft  leibenb  fein;  klamka  do- 
brze  -da  bie  Älinle  faßt 
gut  ju;  -dlo  gdzieö  za 
szafe  es  ift  irgenbroo  hinter 
ben  '  ©darauf  gefallen ;  -die 
policzki  eingefallene  3Bangen; 
oczy  mu  gJeboko  -dly  bie 
klugen  finb  if)m  tief  einge= 
funfen;  —  w  sen  gleboki  in 
tiefen  ©dE)laf  oerfinfcn;  2) 
befd^Ioffen,  entfd^ieben,  gefaßt, 
au§gefprodE)en  roerben;  wy- 
rok juz  -padl  baä  Urteil  ift 
fc^on  gefällt ;  jeszcze  decyzya 
nie  -dla  bie  ®ntfc^eibung  ift 
nocö  nic^t  gefallen,  bie  ©a^e 
ift  nod^  ni(t)t  erlebigt;  3)  — 
czem  mit  etnj.  bcbectt  roerben ; 

—  kurzem  mit  ©taub  bebedt 
roerben;  4)  einbredien;  noc 
-da  bie  3ta(^t  bricht  ein;  II. 
sie,  vr.  Derfinfen,  einfallen, 
einfiürjen,  jufammenftürjen ; 
chcialbym  sie  w  ziemie  — 
id^  möcfite  in  bie  6rbe  oer- 
finfen;  dorn  sie  -da  bas 
$auä  flür?t  ein. 

Zapadauie.  -nia;  Zapa- 
dnif  cie,  -cia,  sn.  (Sinfinfen  n., 
Ginttürgen  n.,  (Sinflurj  ?m., 
®inbred()en  «.;  3"fommen= 
brud)  m. 

Zapadka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
gaCbrett  m.,  galltür/.;  Slinfe 
/.,  gaUe  f.,  J«lappe  f.;  ©teil» 
pljd^en  M.;  —  popielnika 
Slfd^enfaHtür,      Ülf^enflappe; 

—  rogatki    ©c^Iagbaum  m. ; 

—  windy  ©perrflinfe  ber 
SBinbe. 


Zapadlina 


592 


Zaparcie 


Zapadlina,  -ny,  pl.  -ny, 
*/.;  Zapadlisko,  -ka,  j)l.  -ka, 
sn.  (icDeinfenfung  /.,  ©in' 
jenfung,  SBtuc^  m.,  (ginftur,?  m. 
Zapadlosö,  -sei,  sing.  taut, 
sf.  l)(gtngefaaene(ä)«.,  @inge= 
funft;ne(s)  n.,  ®ingejunten{)eit 
/.,eingefaIIenE)eit/.-,  2)gäai9= 
!eit  /.;  gäHig'Eeitötennin  m. 

Zapadzistosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  (ginftürjbarfeit  /.-, 
einfturjgefaör/;  ©infenfung/. 
Zapadzisty,  adi.\  Zapa- 
dzisto,  adv.  einftüt^bat,  mit 
einfturj  brol^enb;  eingejunten. 
Zapakowac,  -kuje,  -wa- 
tem,  va.  perf.;  Zapakowy- 
wac,  -wuje,  -walem.  va.  im- 
perf.  cinparfen,  üetpaden, 
^ineinfteden ;  wszystko  jui; 
-wane  alleö  tft  fc^on  einge= 
padt ;  —  kogos  do  wiezienia 
jjmnbn  inö  ö^efängnis  fteSen. 
Zapakowanie,  Zapako- 
wywanie,  -uia,  sn.  (Sinpacfen 
n.,  ©inpacfung  /.,  a^erpaöen 
n.,  Sßerpacfimg  /. ;  —  zwrotne 
leer  jutücf  fefitetibe  ©mbattagen, 
©inpadungeti. 

Zapalacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
1)  Sinjünber  m.;  samo — 
©elbftatiäünber ;  2)  Sranb» 
fttftet  m. 

Zapalac,  -lam,  -latem,  I. 
va.  imperf.\  Zapalic,  -le, 
-lilem,  I.  va.  perf.  1)  an= 
jünben,  anfteden,  anbrennen, 
in  33ranb  je^en;  —  swiatla 
bie  Sidjter  anjünben;  —  w 
piecu  g-euer  im  Dfen  mad^en ; 
—  dorn  baä  |)au§  in  $8canb 
ftecfen;  2)  entflammen,  an- 
feuern, anfachen;  —  w  klm 
odwage  imnbö  3Jiut  ent=" 
flammen;  —  niezgode  bie 
3tDietradE)t  anfachen;  —  w 
kirn  iadze  slawy  bei  jmnbm 
bie  .  ätu^'mbegier  erroeden; 
to  -lilo  jego  milosc  wla- 
sna  ba§  l^at  feine  Eigenliebe 
angefeuert;  —  kogos  do 
czego  jmnbn  für  etm.  be= 
geiftern,  erf)t^en;  -lony  zwo- 
iennik  begeifterter  2inf)änger; 
widok  tego  poäwieeenia  -li 
niejednego  dla  naszej  spra- 
wy  ber  Slnblid  biejeö  Dpfetä 
tDitb  rn^ijTc  a[ä  einen  für 
unfere  ©ac^e  begciftern;  3) 
entjünben ;  —  rane  bie  Söunbe 


entjünben;  4)  ^  zasmazyc, 
zaprazyc;  II.  —  sie,  vr.  1) 
fic^  entjünben,  geuer  fangen, 
ju  brennen  anfangen;  od 
iskry  spadJ'ej  z  komina  -lil 
sie  dach  sJomiany  von  einem 
au^  bem  Slomin  gefallenen 
{?unfen  fing  baä  ©trol^bac§ 
jyeuer;  2)  entbrennen,  fii^ig 
roerben,  in  ^i^e  geraten;  -Hi 
sie  wielkim  gniewetn  er  ent= 
brannte    in    grofeem     Soxn; 

—  miioscia  do  kogo  in  Siebe 
ju  imnbn  entbrennen;  —  sie 
przy  grze  beim  ©piele  in 
§i^e  geraten ;  3)  fic^  begeiftern ; 
•la  sie  do  kazdej  nowej  rze- 
czy  er  begciftert  fic^  für  jebe 
neue  ©ac^e. 

Zapalanie,  Zapalenie, 
-uia,  sn.  ©ntgünben  n.,  ®nt= 
brennen  n.,  @ntf(ammcn  n., 
2lnjünben  n. ;  ©ntgünbung/. ; 

—  gardta     öar^entjünbung ; 

—  ptuc    Sungenentgünbung ; 

—  oczu  Stugencntgünbung. 
Zapalczywosc,   -sei,  sing. 

tant.  sf.  ©ntgünblic^tett  /., 
Qai^jorn  ?n.,  3"3i^"n'"  "'•> 
auffal^renbeä  SBefen. 

Zapalczywy,  adi. ;  Zapal- 
czywie,  adv.  enljünblic^, 
iäl);ornig,  aufbraufenb,  j^i^ig. 

Zapaleniec,  -nia,  ^j?.  -n''y, 
sm.  §i§fopf  m.,  '^anatiUx  m. 

Zapaliczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Slfant  m.,  Pfriemen;, 
®artenfrout  n. 

Zapalisadowac,  -duje,  -wa- 
lem, va.  perf.  »erpalifabieren. 

Zapalisadowauie,  -nia, 
sn.  SSerpalifabierung  /. 

Zapalniczek,  -czka,  pl. 
-czki,  sm.  Jöranb»,  3ünb= 
ri3brc^en  n. 

Zapalniczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  g-eucrjeug  n. 

Zapalnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
iBranber  m. 

Zapalnosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  Srennbatfeit  /".,  Sntjünb=> 
barfeit  /. 

Zapalny,  adi.;  Zapalnie, 
adv.  entjunbbar,  brennbar, 
3ünb=;  ofiara  -na  S3ranbopfer 
H. ;  -ne  wybuchy  fd^Iagenbe 
SBetter  pl. 

Zapalowac,  -luje,  -watem, 
va.  perf.  mit  ^fä[}ren  ab= 
grenjen. 


Zapal,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
3ünbloc^  n.;  2)  Stnjünben  n., 
2lnfte(!en  »«.,  Sranb  m.\  3) 
üjranber  m.,  iSranblugel  /.; 
4)  Segeifterung  f.,  geuer  n., 
Äraft  /.  eifer  w.,  ^nbrunft 
/. ;  mowic  z  -em  mit  SBegei» 
fterung  fpred^en;  zabrac  sie 
z  -em  do  dziela  fic^  mit  ®ifer 
ans  Söert  machen ;  —  mlo- 
dzienczy  jugenbüd^er  ®ifer; 
wpasc  w  —  in  j^euer  geraten: 
—  ostygl  baä  g-euer  ift  ner- 
flogen ;  5)  —  w  milerzu  3i*9- 
liDc^er  pl.,  ^un\>Q,CLS\t  f.  im 
Ilieiler;  6)rote©tidbaumn)oUe. 
Zapalka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
3ünb-,  ©treic^^olg  n.,  =f)öl}= 
c^en  n. 

Zapamietac,  -tani,  -taüem. 
va.  perf.\  Zapamigtywaö, 
-tuje,  -watem,  va.  imperf.  1) 
im  ©cbäc^tniä,  in  ©rinnerung 
behalten,  etm.  gebenfen;  -taj 
dobrze  te  chwile  bel^alte  bie= 
fen  2lugenblid  gut  in  (Srin= 
nerung;  2)  cergeffen. 

Zapamigtalec,  -Ica,  pl. 
-Icy,  sm.  unbefonnener,  pflic9t= 
nergeffencrSKenfci^;  eingefleifc^- 
ter  leufel. 

Zapamietalosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  O'iöeroufetiofigJeit/., 
©eifteäabroefen^eit  f.;  2)  3ta= 
ferei/.,  ^eftigfeit/.,  2But/.; 
ganatiemuä  tn. 

Zapamigtaly,  adi. :  Zapa- 
migtale,  adv.  i)  beroufetloö; 
2j  rafenb,  roütenb,  toll ;  fana= 
tifc^. 

Zapamigtanie,  -nia,  sn. 
1)  ©cmnerung/.;  2)  Sergeffen 
n.;  ©eifteöabroefen^eit /.,  S8e= 
rou^tlofigfeit  /".;  kochac  az 
do  -nia  biä  5ur  -Saferei  lieben. 
Zapamietliwosc,  -üci,sing. 
tant.  sf.  SSergefelic^feit  /. 

Zapamigtliwy,  adi.;  Za- 
pamiftliwie,  adv.  cergefilict). 
Zapanowac,  -nuje,  -walem, 
vn.  perf.  ju  ^etrf^en  an- 
fangen ;  —  nad  soba  fic^  bel^etr» 
fc^en. 

Zapanowanie,  -nia,  sn. 
^errfc^en  « ;  —  nad  soba  ©elbft» 
bebcrrfc^ung  /". 

Zaparcie,  -cia;  Zapieranie, 
-nia,  sn.  ©infdiKefeung  ;'.,  SSer= 
rammung  /.';  —  sie  Öeugnen 


Zaparciec 


593 


Zapgdzaö 


$K,  S5erlcu9ne,i;  —  sie  samego 
siebie     ©clbftoerleugnung    f. 

Zaparcieö,  -cieje,  -ciaiem, 
1-71.  x>erf.  Don  feuchter  Sffiärtne 
umfommen,  eingeben. 

Zaparkanic,  -nie,  -nilem, 
va.  -per f.  einplanfen,  einjäunen. 

Zaparkanienie,  -nia,  sn. 
Sinplanfuug/.,  ©injäunung  f., 
Um;;äunung  /. 

Zaparowaö,  -ruje,  -walem, 
I.  va.  perf  bi§  raotitn  fort= 
jagen;  II.  vn.  gu  bampfen 
anfangen. 

Zaparskac,  -skam,  -ska- 
iem,  vn.  perf.  ju  fd^nauben 
anfangen,  auffc^nauben. 

Zaparstek,  -stka.  pl.  -stki, 
sm.  ein  fc|on  bebrüteteS  ab' 
geftotbenes  ®i. 

Zapartaczenie,  -nia,  sn. 
SSerpfufc^en  n, 

Zapartaczyc,  -cze,  -czy- 
iem,  va.  perf.  Bfrpfu|d^en. 

Zapartnica,  -cy,  pl.  -ce, 
«/.  Paronychia  (^flanj'). 

Zaparzac,  -rzatu,  -rzalem, 
Iß.  imperf. ;  Zaparzyc,  -rze, 
-rzylem,  va.  perf.  brüllen, 
av.^',  bebrüt)en,  ya  fei^r  er» 
^i^en;  bä^en;  ben  Junten 
bte  ©cfilentpe  brül&en. 

Zaparzanie,  Zaparzenie, 
-nia,  sn.  äJebrü^en  n.,  2(ug= 
brüten  n. 

Zapas,  -u,  pl.  -j,  sm.  1) 
Vorrat  m.,  Seftanb  m.;  miec 
wielkie  -y  gro^e  IBorräte 
^aben;  na  —  für  fünftigen 
©ebraud^,  alä  SSorrat;  2)  -y, 
-öw,  p)l.  tant.  5Hing!ampf  m., 
^Ringen   «. ;  isc   w  -y  ringen. 

Zapaska,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  Senbengurt  m.,  £enben= 
j^urj  7«.,  ©d^ürge /.;  2) -ski, 
plur.  tant.  Siingen  n.,  Älopf» 
fed^ten. 

Zapaskudzenie,  -nia,  sn. 
SSerunreinigen  n.;  SSerungtimp« 
fen  n.\  SSerunreinigung  /. 

Zapaskudzic,  -dze,  -dzi- 
iem,  va.  perf,  oerunreinigen  ; 
cerunglimpfen ;  entehren. 

Zapasowac,  -suje,  -walem, 
va.  perf.  anpaffen. 

Zapasowy,  adi.  1)  oor= 
rätig;  2)  3fltng!amp'=;  3) 
— ,  -wego,  fl.  -wi,  sm.  SRcfer« 
»ift  »t.,  SteferoefolDat  m. 

Zapasc,  ftc^e:  Zapadac. 

Slownik  polsko-uiemiecki. 


Zapasnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  1)  g-ec^terin  f.,  Stingerin 
/.;  2)  ©c^urgfea  n. 

Zapasnictwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  it[opffe:^terei  /. 

Zapasniczy,  adi.  5?ämpfer=, 
JRinger»,  gec^ter=;  ftopffe^te» 
rif4,  Üopffed^ter^aft. 

Zapasnik,  -a,  pl.  -cy, 
sing.  tant.  sm.  Kämpfer  m., 
geexter  m.,  Slinger  m. 

Zapatrywad  sig,  -traje, 
-walt-m,  vr.  imperf. ;  Zapa- 
trzec  sig,  -trze,  -trzaiem,  vr. 
perf.  1)  feinm  ölidE  ouf  ettü. 
tieften,  feine  2lugen  auf  etro. 
richten;  -trzyl  sie  gdzies  w 
dal  er  rid^tetc  feinen  SlidE 
in  eine  unbeftimmte  {5er"f;  2) 
fic^  cergaffen,  ftd^  oerfel^en ;  3) 
—  sie  na  kogo  fid^  jmnbn 
jum  Sßorbilbe  n^fimen,  jmnbn 
nad^a^mcn;  4)  —  sie  na  co 
etro.  con  einem  beftimmten 
©tanbpunfte  betrad^ten,  eine 
beftimmte  SJJeinung  über  etro. 
^aben;  jak  sie  na  to  -trujesz? 
roie  ift  beine  äReinung  bar» 
über?;  matka  jego  -trzyla  sie 
feine  SJZutter  f)at  fidö  oerfe^en. 

Zapatrywanie,  Zapatrze- 
nie,  sn.  Setrac^ten  n.,  ©c^auen 
?i.,  SSevgaffen  n.,  ?Jac^af)men 
M.;  Sßerfe^en  n. ;  2lnfc|auung 
/.,  Slnfic^t/.,  2)Janung  /. ; 
-wania  w  tym  wzgledzie 
sa  rozmaite  bie  2(nf(^auungen 
in  biefer  liinftc^t  finb  ü-t» 
fd^ieben;  rzecz  -nia  2lnfid^tö= 
farfie  f. 

Zapatynowac,  -nuje,  -wa- 
bern, va.  per/.  (Der)patinieren; 
D?rfitten. 

Zapatynowanie,  -nia,  sn. 
23;rpatinieren  n.\  SSerlitten  n. 

Zapchac,  -cham,  -chafem, 
va  perf. ;  Zapychaö,  -cham, 
-chalem,  va.  imperf.  ^inein= 
ftopfen,  ^incinfteden ;  ooH- 
ftopfen,  oerftopfen;  —  sie,  vr. 
fid^  flineinbrängen. 

Zapchanie,  Zapychanie, 
-nia,  sn.  §ineinftopfen  n., 
SßoOftopfen  n.,  SSerftopfen  n. 

Zapech,  -pchu,  pl.  -pchy, 
sm.  I^ineingeftoc^ene  ©pfitter, 
einqejogener  ©pan. 

Zapelniaö,  -niam,  -nialem, 
va.  imperf. \  Zapelniö,  -nie, 
-nilem,    va.   perf,    ausfüllen, 


DOÜfüßen;  czem  -niasz  czas? 
roomit  füHft  bu  beine  ^vA 
auä?;  —  sie,  vr.  fid^  füllen; 
DoH  raerben. 

Zapeluianie,  Zapetnie- 
nie,  -nia,  sn.  SlusfüUen  n., 
SJoUfüßen  «. 

Zapelzac,  -zam,  -zalem, 
va.perf.  1)  biä  roo^in  friei^en; 
2)  oerbleic^en,  »erfc^ie^en. 

Zapelzanie,  -nia,  sn.  1) 
Kriechen  n.\  2)  Sßerfc^ie^en  n., 
SSerbleid^en  n. 

Zaperzaö,  -rzam,  -rzalem, 
va.  imperf. ;  Zaperzyc,  -rze, 
-rzylem,  va.  perf.  mit  Cluedte'n 
ober  Unfrauiüerroa^fen  laffen; 

—  sie,  vr.  erröten,  feuerrot 
raerben,  ft^  aufregen,  erzürnen, 
aufgebrad^t,  unroiHig'  raerben. 

Zaperzanie,  Zaperzenie, 
-nia,  sn.  1)  Serroad^fen  n., 
mit  Quedfen,  Unfraut;  2)  — 
sie  ©rjürnen  n.,  (giröten  n., 
©id^aufregen  n. 

Zapewne,  adv.  geroif;,  fieser; 
aßerbingö;  roal^rf{|einlic^. 

Zapewniaö,  -niam,  -nia- 
lem, va.  mper/. ;  Zapewniö, 
-nie,  -nitem,  va.  perf,  oet^" 
ftd^ern,  jufic^em,  fic^erfteHen ; 
-wniam  cie,  4e  ani  chwilki 
0  tem  nie  myslaiem  id§  Der» 
fiebere  bid^,  ba^  id^  feinen  SHugen- 
blidE  baran  gebadet  ^abe; 
-nil  swemu  synowi  caly  do- 
ch6d  er  ftd^erte  feinem  ©o^ne 
baä    ganje    ßinfommen    ju; 

—  rfe,  vr.  ftc|  oerftc^ern,  ftd^ 
oergeraiffern. 

Zapewnianie,  Zapewnie- 
nie,  -nia,  53erfic^erung/.,  3"' 
fic^erung  /. 

Zapgd,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
2lnlauf  w.,  2lnfafe»w.;  bez  -u 
o^ne  ainlouf  (5u  nehmen);  2) 
|)eftigfeit  /.,  großer  (Sifet, 
grofier  ©d^roung;    wstrzymaj 

—  twego  gniewu  §emme 
beinen  Sorn;  w  pierwszym 
-dzie  im  erften  ®ifer,  in 
ber  erflen  SJufrooUung. 

Zapf  dliwy,  adi. ;  Zapf - 
dliwie,  adv.  fd^roung^aft, 
geraaltfam,  fräftig. 

Zapgdzaö,  -dzam,  -dzatem, 
va.  imperf. \  Zapgdziö,  dze, 
-dzilem,  va.  perf.  Eintreiben, 
Einjagen,  big  rco^in  oerfc^lagen; 

—  bydio  do   stajni  baS  Sßie^ 

38 


Zap^dzanie 


594 


Zapilowanie 


in  ben  ©taU  treiben;  —  kogo 
w  ciasny  kat  imnbn  in  bie 
enge  treiben;  jaki  to  po- 
myslny  wiatr  was  tu  -dziü? 
rceld)  ein  günftiger  2Binb 
iiat  eud^  ^ie^er  »erfd^Iagen?; 
milosc  go  do  tego  -dzila  bie 
Siebe  l^ot  if)n  baju  getrieben; 
—  sie,  vr.  fi(^  übereilen, 
fortgeriffen  roerben;  fid^  oer- 
galopvieren;  rceit  oorbringen, 
3U  nieit  »orge^en. 

Zapgdzanie,  Zapgdzenie, 
-nia,  sn.  Eintreiben  n.,  Ein- 
jagen n. ;  5ßerjc^Iagen  n. 

Zapgdzlowaö,  -dzluje, 
-walem,  va.  per/.  Derpinjetn, 
überpinseln,  pinfeln. 

Zapgta6,  -tarn,  -talem,  va. 
per/. ;  Zapgtywaö,  -tuje, 
-walem,  va.  imperf.  in 
^effetn  legen,  oermideln,  üer= 
fc^Iingen. 

Zapf tanie,  Zapftywanie, 
-nia,  sn.  SSerraidtdn  ».,  3Ser» 
fd^Iingen  n. 

Zapia6,  -pieje,  -pialun,  vn. 
unb  va.  perf.  ju  fräßen  an« 
fangen,  fid^  |ören  laffcn. 

Zapian,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Sripendus  (^^flanje). 

Zapiaskowaö,  -skiije,  -wa- 
lem ;  Zapiaszczy6,  -szcze, 
-szczylem,  va.  perf.  mit  ©anb 
»oUroerfen,  oerfanben. 

Zapiaskowanie,  Zapia- 
szczenie,  -nia,  sn.  ^er= 
janben  n.,  SSerfanbung  /. 

Zapi%6,  -pne,  -piaiem,  va. 
perf.;  Zapinac,  -nam,  -na- 
}em,  va.  perf.  jufnöpfeln,  äU= 
fnöpfen,  ju  machen,  jul^afen, 
jU^c^naUen;  —  sie,  vr.  \\<i) 
jufnöpfen. 

Zapicie,  -cia;  Zapijanie, 
-nia,  sn.  35ert.rinfen  n.,  SBer« 
laufen  n.,  aSerje^en  n.;  — 
sprawy  (grlebtgung  /.  beim 
Olafe. 

Zapiö,  -je,  -lem,  I.  va. 
impcrf.\  Zapijad,  -jam,  -ja- 
lem,  I.  va.  perf.  üertrinfen, 
oergie^en;  im  2run!e  ju  ücr« 
geffen  fud^en ;  —  zmartwienie 
ben  i^ummer  im  ^runfe  oer- 
geffen;  —  sprawe  über  eine 
©ad)e  trinfen,  bie  ©ac^e  bei 
ber  glf*!"^^  ertebigen;  —  co 
winem  nad;  etro.  SBein  trinlen; 
II.  vn.  tüd)tig  trinten,  jedjen; 


III.  —  sie,  vr.  fid^  bem  Xrun!e 
ergeben,  faufen. 

Zapiec,  -pieke,  -pieklem, 
va.  perf.;  Zapiekaö,  -kam, 
-kalem,  va.  imperf,  ein= 
brennen;  subadcn;  burc§  §i^e 
^art  mad^en,  cerprten;  — 
wlosy  bie  Eaore  einbrennen; 
—  sie,  vr.  I^art  werben,  ge» 
rinnen. 

Zapiecek,  -cka,  pl.  -cki, 
sm.  ^(a^  m.  hinter  bem  Dfen; 
Dfenbort  /. 

Zapieczenie,  Zapiekanie, 
-nia,  sn.  (ginbrenneu  n.,  Qxu 
baden  w. ;  aSerprten  n. ;  ^axt^ 
leibi^feit  /.,  ^erggefpann  n. 

Zapieczgtowac,  -tuje,  -wa- 
lem, va.  perf.'  Zapiecz§to- 
wywad,  -wuje,  -walem,  va. 
imperf.  oetfiegeln,  jufiegeln; 
befiegeln. 

Zapieczgtowanie,  Zapie- 
czgtowywanie,  -nia,  sn. 
aSetfiegeln  n.,  SBerfiegelung. 

Zapiekanka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  guber  n.  ©ubfalj,  ge= 
meineä  Kodifatj. 

Zapiekiosd,  -sei,  sittg. 
taut.  sf.  aSer^ärtung  /.,  Ser= 
ftopfung  /.,  aSerftodEung  f. 

Zapiekly,  adi.  oerftopft, 
Derbarfcbt. 

Zapielgrzymowac,  -muje, 
-walem,  vn.  perf.  alä  ^ilger 
rooöin  raanbern, 

Zapieniac,  -niam,  -nialem, 
va.  imperf. ;  Zapienic,  -nie, 
-nitem,  va.  perf.  fc^äumig 
mad^en,  befd^äumen ;  —  sie,  vr. 
fd^äumen,  fid^  mit  ©c^aum 
bebedEen;  —  sie  ze  zlosci 
oor  3ßut  fd^äumen. 

Zapieuianie,  Zapieuie- 
nie,  -nia,  sn.  ©dE)äumen  n., 
Sejc^äuinen  n. 

Zapieprzaö,  -rzam,  -iza- 
lem,  va.  imperf. ;  Zapieprzyd, 
-rze,  -rzylem,  va.  perf.  pfef= 
fern,  mit  ^Pfeffer  anmad£(en, 

Zapieprzanie,  Zapieprze- 
nie,  -nia,  sn.  pfeffern  n. 

Zapieraö,  -ram,  -ralera,  I. 
va.  imperf.;  Zaprzec,  -pre, 
-parlem,  I.  va.  perf.  1)  Jiu» 
machen,  gufc^liefeen,  oerriegeln, 
oerrammeln,  oerfperren;  — 
—  czem  üerftemmen;  2)  ein- 
jroängen;  o)  jurüdt^alten ;  — 
oddcch  benSttemjurüd^allen; 


IL  —  sie,  vr.  1)  fid^  ein» 
fd^liefeen,  ftd^  nerrammeln;  2> 
jurüdge^atten,  eingejrcängt 
rcerben;  3)  ableugnen,  uerleug^ 
nen;  —  sie  swego  Boga  feinen 
©Ott  oerleugnen;  —  sie 
wszystkiego  aUeä  ableugnen. 

Zapierad,  -ram,  -ralem, 
va.  imperf.]  Zaprac,  -piore,^ 
-pralem,  va.  perf.  üerrcafc^en ; 
roafc^enb  l^erausbringen,  auS« 
roaf^en. 

Zapieradlo,  -dla,  pl.  -dla, 
sm.  ©perr-,  SJorlegebaum  m.,. 
©perrftange  _/. 

Zapieranie,  -nia;  Zapar- 
cie,  -L'ia,  sn.  Swmacf)en  m., 
3uf(^tie|en  n.,  Serrammeln; 
(Sinjroängen  n.,  ^\xxMi)(x{itn 
n.,  aSerljaltcn  n.;  —  sie 
Seugnen  «.,  Slbleugnen  n. ; 
fiel^e  aud^  Zaparcie. 

Zapieranie,  Zapranie, 
-nia,  sn.  Sluäraafd^en  n.,  aSer« 
rcafd^en  n. 

Zapierzac,  -rzam,  -rzalem, 
va.  imperf. ;  Zapierzyc,  -rze, 
-rzylem,  va.  perf.  1)  befie= 
bem;  mit  gebern  beftreuen; 
mit  gebcrn  fc^müdfen;  2)  — 
sciane  eine  leidfite  ©d^eibe= 
raanb'jiel^en. 

Zapierzenie,  -nia,  sn. 
©atter=,  ©c^eiberoanb  /'. 

Zapieszczac,  -szczam, 
-szczalem,  va.  imperf. ;  Za- 
piesciö,  -szcze,  -scilem,  va. 
perf.  oer^ätfd^eln,  oergieljen, 
Dergärteln;  übermäßig  liebfo- 
fen;  mit  Siebtofungen  quälen. 

Zapieszczauie,  Zapie- 
szczenie,  -nia,  sn.  25er= 
Öätfc^etn  n.j  aSergie^en  n., 
5?eritärteln  n. 

Zapi§cie,  -cia;  Zapinanie, 
-nia,  sn.  Qmna(iiin  n.,  3"- 
Isafen  n.,  3i»fdE)lie&en  ».;  aSer- 
fc^lufl  m. 

Zapijatyka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ^nnfgetage  «.,  ©auferei  f. 

Zapilsniö,  snie,  -änilem, 
va.  perf  üerfiljen,  mit  gilj 
jubrcfen. 

Zapilsnienie,  -nia,  sn. 
äJerfiijen  n. 

Zapilowaö,  -luje,  -walem, 
va.  perf.  roegfeilen,  raegfägen. 

Zapilowanie,  -nia,  sn. 
aSegfeilen  n.,  aßegfägen  n. 


Z  apinaö 


595 


Zaplocenie 


Zapiuaö,  Zapiuanie,  [iel^e: 
Zapiac,  Zapiecie. 

Zapinka,  -ki,  ^;Z.  -ki,  sf. 
Stüinge  /. 

Zapis,     -u,    pl.    -y,    sm. 

1)  3Jtr|c^rei6ung  /.,  Segat  n. ; 

2)  einfc^reißen  n.,  (gintragen 
«.,  ißerjeid^nen  ». ;  Snffrtptioti 
/.  (üon  Uniüerfilätätiörern); 
ide  do  -u  ic^  ge^emic^einfc^rei- 
Ben  3U  laff en ;  opiata  od  -u  @in= 
fd^reibegeöüfir  /: ;  ksiega  -6w 
©infc^retöebud^  n.;  —  do  akt 
©inregiftrierung  /.,  (gintra= 
gurtg  /.  in  bie  2ttten. 

Zapisac,  -?ze,  -satero,  I. 
va.  'perf.  \  Zapisy wac,  -suj^, 
-waiem,  I.  va.  imperf.  1)  ein« 
1c|reiben,  eintragen;  -wal 
ka^de  swoje  spostrzeienie 
er  fc^tieb  jebe  feint r  SBcobad^« 
tungen  nieber ;  —  co6  do  ksiaz- 
ki  etro.  in  einSud^  eintragen; 

—  kogo  do  szkoJy  jmnbn  in 
bie  Sd^ule  einfdjreibcn ;  '<i) 
cerfd^rciben,  oerorbnen;  nie 
jestem  w  stanie  zazy6  tego 
lekarstwa,  ktore  mi  -sat  ic§ 
bin  nic^t  im  [tanbe,  bie 
2lrjnei,  bie  er  mir  cerfc^rieben 
l^at,  etnsunel^men;  3)  üer= 
f(f)reibcn,  fid^  fommen  Taffen, 
Bejie^en;  —  sobie  skad 
ksiazke  ftd^  üon  irgenbmo 
ein  33uc^  fommen   Taffen;   4) 

—  komu  imnbm  Derfd^reiben, 
üermad^en;  czy  ci  -sal  cos  w 
swoim  testamencie  ?  ^at  er  bir 
etn>.  in  feinem  Seftament 
üermad^t?  -sal  mi  polowe 
swego  majatku  er  l^ot  mir 
bie  Hälfte  feineä  SSeimögenö 
»erf^rieben;  5)  bef^reiben, 
oollf(^reiben;  -salem  ju4  piec 
stronic  i^  l^abe  fd^on  fünf 
©eiten   »oH    gefd^rieben;    II. 

—  sie,  vr.  1)  fic^  einfc^reiben, 
fic^  eintragen  laffen,  -saf  sie  do 
gfosu  er  ^at  ftc^  al§  3tebner 
eintragen  (äffen;  er  l§at  fic^ 
jum  Ißorte  gemelbet;  —  sie 
na  medycyne  fid^  a(§  §örer 
ber  3Jlebijin  tnjfribicren  laffen, 
tnfJribieren;  2)  fid^  oerfd^rei- 
ben;  —  sie  dyabia  fic^  bem 
Teufel  oerfclreiben. 

Zapisanie,  Zapisywanie, 
-nia,  sn.  ©inf^reiben  n.,  (gin^ 
tragen  n.;  JOerfc^reiben  n. ; 
aSoüfd^reiben  n.,  Sef'iireiben  n. 


Zapisek,  -sku,  pl.  -^k\, 
sm.  3Jotij/.,  Sinfd^reibung  /'. ; 
poczynitem  sobie  -ski  id) 
fjabe  mir  5JJotijen  gcmad^t. 

Zaplszczeö,  -szcze,  -szcza- 
Jem,  vn.  imperf.  ju  quiefen 
anfangen. 

Zapiszczenie,  -nia,  sn. 
Quiefen  n. 

Zapizmowac,  -muje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  mit  Sifam, 
3)iofd^u§  einreiben. 

Zaplatac,  -tam,  -talem, 
va.  imperf. \  Zaplesc,  -plote, 
-plotlem,  va.  perf.  flechten, 
oerflcc^ten,  aufleckten. 

Zaplatanie,  -nia,  »n.  SBer« 
fled^ten  «.,  ^w^tiS^itn  n., 
^led^ten  n. 

Zaplatac,  -tarn,  -talem, 
va.  perf. ;  Zapl^tywaö,  -tuje, 
-waiem,  va.  imperf.  oerroideln, 
terroirren;  —  sie,  vr.  ftc§  üer- 
roirrcn,  fi(^  üerroitfefn;  ftecfen, 
Rängen  bleiben. 

Zapl%tanie,  Zapl§,tywa- 
nie,  -nia,  sn.  3Sern)tcfeln  n., 
3]enDirren  n. 

Zaplecznik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  Hintermann  m. ;  -cy,  pl. 
ansang  m.,  ©efctgfd^aft  /., 
^arfei  f.  _ 

Zapleniac,     -niam,     -nia- 

lem,  va.  imperf.-^    Zaplenic, 

-nie,  -nilem,  va.  perf.  rauben. 

Zaplenianie,      Zaplenie- 

nie,  -nia,  sn.  3flauben  n. 

Zapleszczeö,  -szcze,  -szcza- 
fem,  ju  prätfc^crn  anfongen. 
Zaplesuiac,  ^niam,  -snia- 
lem,  va.  imperf. ;  Zaplesnic, 
-änie,  -snifem,  va.  perf.  mit 
Scöimmel  bebcdfen. 

Zaplesnianie,  Zaplesnie- 

nie,  -nia,  sn.  Serfc^immeln  n. 

Zaplesnieö,    -nieje,     -nia- 

lem,    vn.    perf.     fc^immetig 

roerben,  fd^immeln. 

Zaplewiaö,  -wiam,  -wia- 
fem,  va.  imperf.',  Zaplewiö, 
-wie,  -wiiem,  va.  perf.  mit 
©preu,  Unrat  anfüllen;  oer» 
unreinigen. 

Zaplombowad,  -buje,  -wa- 
lem,  va.   perf.  plombieren. 

Zaplombowanie,  -nia,  sn. 
plombieren  n. ;  ^lombenoer» 
fc^lu^  m. 

Zaplot,  -n,  pl.  -y,  sm. 
gtec^troerf  n.,  gtec^tjaun   m. 


Zaplucie,  -cia;  Zapluwa- 
nie,  -nia,  sii.  53efpucten  n. 

Zaplud,  -je,  -l'em,  va.  perf. ; 
Zapluwac,  -warn,  -wafem, 
va.  imperf.  befpucfen. 

Zaplugawiac,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imperf.;  Zapluga- 
wic,  -wie,  -wilem,  va.  perf. 
oerunreinigen,  befubeln. 

Zaplugawianie,  Zapluga- 
wienie,  -nia,  sn.  SSerunremi» 
gen  n.,  öefubeln  n. 

Zapluskac,  -skam,  -ska- 
lein,va.perf,  1)  ju  plätfc^em 
anfangen;  2)  befpri^en. 

Zapluskanie,  -nia,  sti. 
^lätfc^tm  n.;  $öefpri^en  n. 

Zapluwka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  gliegeneier  pl.  (auf  einet 
SBunbe). 

Zaplacenie,  -nia,  sn.  33e= 
gabten  n. 

Zaptacic,  -ce,  -cilem,  va, 
perf.  bejafjlen;  -cilem  wszyst- 
ko,  CO  bylem  winien  icfi 
l^abc  aUeö,  roa§  id^  fc^ulbig 
rcar,  bejatjlt;  drogo  -eil  te 
uieo8tro4no8c  er  l^at  biefe  Un= 
Dorfid^tigfeit  teuer  bega^It;  -ce 
ja  mu  za  to  id^  merbe  eä  \l)m 
fd^on  l^eimja^len;  Bog  -ptac 
oergelt'ä  ©ott,  ®otteg  So^n. 

Zaploduiaö,  -dniam,  -dnia- 
lem,  va.  imperf..;  Zaplodiii«i, 
-dnie,  -dnilem,  va.  perf.  be= 
fruchten,  fc^rcängern. 

Zapladnianie,  Zaplodnie- 
nie,  -nia,  sn.  33efruc^ten  «., 
©diroängern  n.;  öefrud^lung/. 
Zaplakaö,  -cze,  -kalem, 
vn.  perf.  ju  meinen  anfan- 
gen, in  3;ränen  ausbrechen; 
-kany  üerraeint. 

Zaplakanie,  -nia,  sn.  2luf- 
rocinen  n. 

Zaplata,  -ty,  pl.  -ty,  sf.; 
(lim.  Zaplatka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  SBeäal^Iung  /.,  So^n  m.;  — 
dodatkowa  9tad^jai)tung;  w 
-cie  CO  wziac  ein),  an  3<*^= 
lungsftatt  nehmen. 

Zaplaw,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Hinflögen  n. ;  §ingeflö|;te(§)  n. 
Zaplawiad,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imperf.;  Zaplawiö, 
-wie,  -wilem,  va.  perf.  bi§ 
roo^'in  l^inabftö^en. 

Zaplocenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  Serjäunung  /.,  Umjäu- 
nung  /. 

38* 


Zaplocic 


596 


Zapor  a 


Zaplocic,  -ce,  -citem,  va. 
2)erf.  cerjäunen,  umjäunen. 

Zaplocie,  -cia,  ^;Z.  -cia,  sn. 
^ia%  m.  fiinter  bem  ^<x\xx\.. 

Zaplomieniad,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  imperf. ;  Zaplomie- 
nic,  -nie,  -niJem,  va.  "perf. 
entflammen;  —  sie,  vr.  ftd^ 
entjünben,  fic^  entflammen; 
erröten,  feuerrot  luerben. 

Zaplomienianie,  Zaplo- 
mienienie,  -nia,  sn.  (Ent- 
flammen n. 

Zaplon,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Foatanesia  (-^^anje). 

Zaplona6,  -ne,  -nalem,  vn. 
perf.  entflammen;  erröten, 
fc^amrot,  feuerrot  rcerben. 

Zaplonid,  -nie,  -nilem,  va. 
perf.  ertöten  ma^en;  —  sie, 
vr   erröten. 

Zaplonienie,  -nia,  sn.  6r= 
röten  n. 

Zaplonifcie,  -cia,  sn.  ®nt= 
flammen  «.,  plöfeüd^eg  Stuf» 
flammen. 

Zaplonka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Nonea  (^flanäe). 

Zaplowieö,  -wieje,  -wialem, 
vn.  perf.  faf)l  roerben. 

Zaplowienie,  -nia,  sn. 
gaf)ll)ett/.;  abgefd^offen^eit  f. 

Zaplod,  -plodu,  pl.  -plody, 
am.  götu§  m. 

Zaplyn^c,  -ne,  -naiem,  vn. 
perf.  big  roofjtn  fc^roimmenb, 
fegelnb  gelangen. 

Zaplyw,  -u,  jjL  -y,  sm. 
@inflte|5en  n.,  ®influ|  m.  6i§ 
rcofiin;  2Iu§münbung  /. 

Zapobiegaö,  -gam,  -»alem, 
va.  imperf.]  Zapobiedz,  -ge, 
-glem,  va.  perf.  cer^inbem, 
oorbeugen,  juoorfommen;  trze- 
ba  —  tym  naduiyciom  man 
muf;  biefen  2Jii^brauc^  t)er= 
^inbern;  by  —  chorobie  um 
ber  5lranf^eit  coräubeugen. 

Zapobieganie,  Zapobieze- 
nie,  -nia,  .«t.  Sßorbeugen,  93er= 
l^inbern  «.,  3u»orfommen  n. 

Zapobiegiiwy,  adi. ;  Za- 
pobiegliwie,  adv.  Dorbeugenb, 
beforgt,  oer^ütenb ;  forgfam, 
corforgenb,  t)otforgUci^. 

ZapobieÄny,  adi. ;  Zapo- 
bieznie,  adv.  oer^ütbar,  oor- 
beugbar. 

Zapocenie,'-nia,  «h.  ©d^roit» 
Jen  «.,  SSerfc^rci^en  n. 


Zapocic,  -ce,  -cilem,  va. 
perf.  üerfctiroigen,  mit  ©cf)roei& 
bebeden,  bur(|näffen;  —  sie, 
vr.  in  ©c^roei|i  geraten. 

Zapodziac,  -dzieje,  -dzia- 
lem,  vn.  perf. ;  Zapodziewac, 
-warn,  -wateni,  va.  imperf. 
üerräumen,  oerlegen;  gdziei 
-dzial^es  zaowu  te  ksiaike?  rco 
l^aft  bu  rcieber  btefeä  Sud^  t)er= 
legt?  —  sie,  vr.  oerlegt,  ner» 
räumt  roerben,  in  SSerftof; 
fommen,  n)of)in  geraten,  ni(^t 
ju  finben  fein. 

Zapodzianie,  Zapodziewa- 
nie,  -nia,  sn.  Verlegen  n., 
SBerräumen  n. 

Zapoic,  -je,  -ilem,  va. 
perf.  üu  Diel  gü  trin!en  geben, 
bettunfen  mad^en,  belaufen. 

Zapojenie,  -nia,  sn.  Se= 
foufen  n. 

Zapole,  -la,-la,  sn.  l)Drt  m. 
I^inter  bem  gelbe ;  roeite  ©tretfe ; 
2)  SSerfc^lag  m.  in  ber  ©d^eune, 
Sanfe  /'.,  gac^  n. 

Zapolnica,  -cy,  -pl.  -ce, 
sf.  SBrett  n.  im  ©d^eunen= 
Derfc^lage,  SSerfd^lag  m.  für 
bie  ©preu. 

Zapolny,  adi  hinter  bem 
gelöe,  auf  großen  gelbftredfen 
befinblic^;  loeit  entfernt. 

Zapolowaö,  -luje,  -waJem, 
vn.  perf.  ju  jagen  anfangen. 

Zapolowanie,  -nia,  sn. 
Sogen  n. 

Zapomagaö,  -gam,  -galem, 
va.  imperf.-.,  Zapomodz,  -mö- 
ge, -moglem,  va.  perf.  unter= 
ftügen,  unter  bie  2lrme  grei« 
fen,  aufl)elfen;  —  kogo  w  co 
jmnbn  mit  etro.  üerfel)en;   — 

—  kogo  w  pieniadze  fmnbm 
baö   nötige   ©elb  oorfc^ie^en; 

—  sie,  vr.  au§  ber  3'Jot  fom- 
men, fic^  erfiolen,  empor» 
fommen. 

Zapomaganie,Zapomoie- 
nie,  -nia,  sn.  2luf^elfen  n., 
Unterftü^en  n. 

Zapomiuad,  -nam,  -nafem, 
va.  imperf. ;  Zapomnied, 
-mne,  -ranialem,  va.  perf.  Der« 
gcffen ;  dotad  zdarzenia    tego 

—  nie  möge  bi§  je^t  lann 
ic^  biefeä  ©reigniä  nic^t  Der- 
geffen;  nie  -mnij  o  mnie  Der» 
gif;  mtd^  nid^t;  -mnialem  ju4 
WBzystko,  com  umiat  id^  ^abe 


alles  Dergeffen,  roas  ic^  ge= 
fannt  t)abe;  na  sinierc -mnia- 
lem  0  tem,  zera  ci  to  obie- 
cal"  ii  l)abe  es  in  ben  Sob 
Dergeffen,  e§  bir  Derfprod^en 
ju  öaben;  nie  -naj,  prosze, 
z  kim  masz  do  czynienia 
oergifj,  bitte,  nidit,  mit  roem 
bu  JU  tun  Eiaft ;  -mniatem  w  po- 
wozie  parasol  ic^  Ijabe  meinen 
©c^irm  im  SBagen  Dergeffen; 
-mnij  wszellcie  urazy  Dergifl 
alle  SJeteibigungen;  —  je^yka 
w  gebie  ftumm  merben  oor 
©taunen,  Dor  ©d^redE. 

Zapominalska,  -skiej,  pl. 
-skie,  sf.  SSergeßlid^e  /. 

Zapominalski,  -skiego,  pl. 
-scy,  sm.  SeröeBltdöe(r)  m. 

Zaporoinanie,  Zapomnie- 
nie,  -nia,  sn.  1)  Sßergeffen  n. ; 
szukam  wszedzie  -nia,  lecz 
znaleic  go  nie  möge  id^  fuc^e 
Überall  SJergeffen  unb  !ann 
eö  nid^t  finben;  pojsc  w  — 
in  SSergeffenl^eit  geraten;  wy- 
drzäc  -niu  ber  Sßergeffen^eit 
entreißen;  2)  3]erge^lid^teit /".; 
3Serfel^en  n.\  zrobic  cos  przez 
—  etra.  au§  3]erfelöen  t""- 

Zapomnialosö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  $8en)u|tlofigIeit  f. 

Zapomnialy,  adi.  be- 
roufetloö. 

Zapomoga,  -gi,  pl.  -gi,  sf. 
Unterftüfeung  /.;  prosi  o  -ge 
w  pieniadzacli  lub  iywnosci 
er  bittet  \xm  eine  Unterftü^ung 
in  ®elb  ober  Sebenömitteln. 

Zapomozyciel,  -a,  pl.  -e, 
sm.  Säuf^elfer  m. 

Zapomroczyc,  -cze,  -czy- 
lem,  va.  perf.  Derfinfiern, 
üerbüftern. 

Zapona,  -ny,  pl.  -ny,  sf.; 
dim  Zaponka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  ©pangey".,  3"ftedEnabel 
/.;  2)  ißor^ang  m. 

Zapopielac,  -lara,  -latem, 
va.  imperf. \  Zapopieliö,  -le, 
-lilem,  va.  perf.  einäfcftem; 
mit  Slfd^e  bebedEen,  mit  2lfc^e 
beftreucn;  anfangen  in  2l)c|e 
ju  Derroanbeln. 

Zapora,  -ry,  pl.  -ry,  sf.; 
dim.  Zaporka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©4)ieber  ?«.,  Stieget  m.\ 
SSorf^iebefc^lofin.;  Saiten  m., 
Guerbalfen,  SSorlegebaum  m., 
Sorbalfen;     SSerfc^alung     f.; 


Zaporek 


397 


Zaprawa 


Älappe /.  in  bec  ^umpro^re; 
©pann=,  <B>pinijol]i  n.;  — 
boczna  Öiungenftangenpaar  n. ; 
—  natorze,  —  rogatki  ©c^Iag» 
6aum,  Sarrteccbaum,  S3Qrric= 
renflange,  Serfc^fufeftange;  — 
obracana  2)ret)bautn;  —  prze- 
suwana  ©d^iebeftange.  Schiebe» 
latte  /.;  —  zaktadana  (Sin» 
legebaum. 

Zaporek,  -rka,  pl.  -rki, 
sm.  Sübel  ??t ,  Äeil  m. 

Zaposcic,  -szcze,  -sciJem, 
vn.  perf.  %u  faften  anfangen. 

Zapotnied,  -nieje,  -niaJem, 
vn.  perf.  fid)  Derfcf)n)i^en,  Jn 
©cbroeife  geraten. 

Zapotrzebowac,  -buje. 
-watem,  va.  perf.  e(ro.  plölli^ 
brauchen,  etro.  ;(u  brauchen 
anfangen,  ben  2}Jangel  con 
etnj.  cerfpüren. 

Zapowiadac,  -dam,  -da- 
\tm,  va.  imperf.;  Zapowie- 
dziec,  -wiem,  -dziafcm,  va. 
ptrf.  1)  anfagcn,  atifünbtgen, 
anjelgen;  z  göry  -dzial',  ie 
tylko  sprawiedliwoscia  kiero- 
wac  sie  bedzie  er  ^at  eä 
früfier  angefagt,  bafe  er  fi^ 
nur  oon  ber  ®erea)tigfeit  roirb 
lenfen  laffen ;  ten  deszcz  -wia- 
da  dtuzsza  niepogode  biefer 
Siegen  fagt  ung  für  längere  3eit 
id^tec^teS  SDöetter  on;  2)  auf= 
bieten;  3)  unlerfagen;  4)  — 
kogo  jmnbn  arretieren. 

Zapowiadanie,  Zapowie- 
dzenie,  -nia,  sn.  S3ort)eifagen 
n. ;  2tnfagen  «.,  SInfünbigen 
n.,  2(Jiseigen  n. 

Zapowiedne,  -go,  sing, 
tant.  sn.  2lufgebotögebü^ren^j/. 

Zapowiedni,  adi.  anfagenb, 
anfünDigenb,  unlecfagenb;  — 
list  S't^ibitorten  pl. 

Zapowiednia,  -dni,  j>^. 
-dnie,  sf.  2lnfünbigung  /., 
^ropticjeiung  f. 

Zapowiedz,  -dzi,  _2J?.  -dzi, 
sf.  1)  älnfagnng  /,  älnfünbi= 
gung  f.;  9Iufbietung  /.,  2tuf= 
bieten  n.,  2lufgebot  n. ;  — 
wojny  bie  2tn!ünbigung  beä 
Sriegeä;  dac  na  -dzi  baä 
2Iufgebot  beftetlen;  juz  wyszly 
-dzi  fie  finb  fdE)on  aufgeboten ; 

2)  Unterfagung  /.,  33erbct  n. ; 

3)  Drt  m.  tm  Sßalbe,  reo  ber 
^oljfc^rag  unterlagt  ift,  33ann« 


^ofj  n.;  Sannrcalb  »?.;  4)  — 
pocia^u  3"9öaDifo  n. 

Zapowietrzac,  -trzam, 
-trzatem,  va.  imperf.;  Za- 
powietrzyö,  -trze,  -trzyiem, 
va.  perf.  cerpeften;  -trzony 
Derpef*et. 

Zapowietrzanie,  Zapo- 
wietrzenie,  -nia,  sn.  SSer» 
peftung  /. 

Zapozew,  -zwu,  pl.  -zwy, 
sm.  gerichtliche  aSorlabung, 
3itaticn  f. ;  ÄlageäufteHung  /. ; 
Klage  /. ;  ©Ireitanfage  /. 

Zapoznac,  -znam,  -znalem, 

I.  va.  perf;  Zapoznawac, 
-naje,  -waltm,  I.  va.  imperf. 
1)  befannt  mad^en,  bie  33e= 
fanntfc^aft  üeimitteln;  2) 
imnbn  unterfcf)ä|en,  oerfennen ; 

II.  —  sie,  vr.  bie  Selannt« 
fc^aft  machen,  Eefonnt  roerben. 

Zapoznajamiac,  -miam, 
-mialem,  va.  imperf.;  TiO.- 
poznajomic,  -mie,  -milem, 
va.  perf.  befannt  machen,  bie 
Sefanntfd.aft  »ermitteln. 

Zapoznajamianie,  Zapo- 
znajomienie,  -nia,  sn.  Se= 
fanntttiac|ung  /. 

Zapoznanie,  Zapoznawa- 
nie,  -Dia,  sn.  1)  Sefannt» 
mocf)cn  M.;  2)  SSerfennen  n. ; 
SSerfennung  /. 

Zapozwac,  -zwe,  -zwaJem, 
va.  perf ;  Zapozywac,  -wam, 
-walem,  va.  imperf.  »orfaben, 
äitiercn-,  flogen  ;^crau6forbein. 

Zapozwanie,  Zapozywa- 
nie,  -nia,  sn.  3Sorlaben  n , 
3itieren  n. 

Zapozyczac,  -czam,  -cza- 
Jem,  va.  imperf,',,  Zapozy- 
czyc,  -cie,  -czylem,  va.  perf. 
ausborgen,  ©Bulben  machen ; 
—  i-ie,  vr.  in  ©c^utbtn  gera-- 
ten;  —  u  kogo  hd  imnbm 
eine  Slnlei^e  mad^en;  (bilbl.) 
fic^  an  fnin^n  anlefinen. 

Zapozyczanie,  Zapozy- 
czenie,  -nia,  sn.  2(ufbcrgen 
n.,  ©d)u(bcnmac^en  n. 

Zapor,  -poru,  pl.  -pory, 
sm.,  ©perre  /.;  ==  Zapora  ;  — 
torowy  ®eleifeabfperrtorric^= 
tung  f.;  —  tadowni  3Ser[abe= 
rampenfto^öorticfitung;  —  ru- 
chocny  beioeglictje  ®e[eifea6= 
fperroorrid^tung ;  —  »taly  feft- 
fte^enbe     2(bfperrcorricf)tung; 


—  usypany  Grbaufrourf  m., 
©eteifeerbaufrourf;  —  z  szyn 
zagietych  2(bfpetrDotrtcfitung 
mit  aufroärtä  gebogenen  ©cf)ie5 
nenenben. 

Zapofniac,  -niaro,  -nialem, 
va.  imperf.',  Zapoznic,  -nie, 
-nilem,    va.  perf.    cerfpäten; 

—  sie,  vr.  ficf)  nerfpäten. 
Zapoznianie,     Zapoznie- 

nie,  -nia,  sn.  SBerfpäten  n-, 
SSerfpäturg  f. 

Zapracowac,  -cuje,  -wa- 
iem,  va.  perf;  Zapracowy- 
wac,  -wiije,  -walenr»,  va.  im- 
perf. erarbeiten,  arbeiten,  mit 
3lrbeit  ocrbienen ;  cieiko 
-wany  grosz  trwonisz  bu  oer» 
geubeft  ben  fc^roer  erarbeite« 
ten  ©rofc^en ;  —  sie,  vr.  fic^ 
in  airbeit  oertiefen',  fid^  ju 
Jobe  arbeiten,  burc^  anflren= 
genbe  Slrbeiten  ganj  ent« 
fräflet  rcerben. 

Zapracowanie,  Zapraco- 
wywanie,  -nia,  sn.  (Srar= 
beiten  n. ;  fc^roere^,  entfräften» 
be§  2trbeiten. 

Zapraö,  fie^e:  Zapierac. 

Zapragn^c,  -ne,  -nalem, 
va.  perf.  nac^  etro.  bürften, 
nertangen,  etro.  3U  rcünfc^en 
anfangen ;  nigdy  tego  lak 
goraco  nie  -nalem  jak  teraz 
nie  fiabc  ic^  banac|  ein  fo 
^eifeeä  Serlangen   gel^abt  rcte 

Zapragnienie,  -nia,  sn. 
SSerlangen  n.,  SEünf^en  n. 

Zaprasowac,  -suje,  -wa- 
tem,  ra.  perf.  nerbügefn,  Der= 
plätten,  bügeinb  giatt  ma^ 
c^en;  einbügetn,  f^ineinbügtln; 
p  reffen. 

Zaprasowanie,  -nia,  sn. 
3SfrbügeIn  n.\  ^reffen  n. 

Zapraszac,  -s-zam,  -szalem, 
va.  imperf. ;  Zaprosi6,  -sze, 
-siltm,  va.  perf.  eiulaben,  ju 
ftd^  bitten;  -sit  nas  na  cafe 
swieta  er  ^at  unä  für  bie 
gorjen  geiertage    eingefaben; 

—  sie,  vr.  fid)  eintaben. 
Zapraszanie.     Zaprosze- 

nie,  -nia,  sn.  ©infaben  n. ; 
(Sinfabung  /. 

Zaprawa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
1)  3uric^tung  /. ;  3Biir3e  /. ; 
iCunfe  /.,  ©auce  /.,  Überguß 
?n. ;    2)    'Körtet   m.,   3Kauer» 


Zaprawdg 


598 


Zaprzedaniec 


fpeife  /. ;  —  podwodna  SBaff  er» 
mörtel,  ^i;brauUfc^er  SUiöctci; 
3)  ®e[tcU  n. ;  gorna  —  D&er= 
gefteU;  dolna  —  UntergefteE 
»f.,  Xinc^d  m.,  (gifenlaften  w.; 

—  wielkiego  pieca  kamienna 
©teiiigeftett;  —  z  masy  ognio- 
trwatej  aJlaffenjufteHuttg  f. 

Zaprawdg,  adi.  fürroal^t, 
n)abrt)aftigj  treilid^. 

Zaprawia<5,  -wiam,  -wia- 
iem.  I.  va.  imperf.;  Zapra- 
wic,  -wie,  -wildm,  I.  va. 
per/.  1)  anmad^en,  juber eiten, 
rcürjen,  jurid^ten ;  pieczen 
-wiona  winem  ein  mit  SBeiit 
gubereiteter  Scalen;  —  ja- 
rzyny  maka  ba§  ©emüfe  mit 
ajlel^t  einbrennen;  —  salate 
octem  ben  ©alat  mit  ©ffig 
anmachen;  —  farb§  olejem 
eine  garbe  mit  Öt  anmachen ; 

—  wapno  woda  Äalf  iöfd^en; 

—  komus  Äycie  gorj'cza 
jmnbm  baä  Seben  oerbittern; 
2)  —  kogo  do  czego  jmnbn 
an  etra.  geroö^nen,  in  etio.  j 
einüben,  abrichten;  jui;  od 
najwczesniejszej  mJodosci 
-wial  go  do  wojennego  rze- 
iniosla  [c^on  oon  ber  frül^eften 
Qugenb  an  rid^tete  er  itjn  jum 
Kriegö^anDroer!  ab;  —  kogo 
do  niedostatku  jmnbn  an  ben 
3DJangeI  geroö^nen;  3)  ein), 
»ermad^en,  juftiden;  II.  — 
sie,  vr.  fic^  in  etro.  üben,  fid^ 
l\i  etro.  abrid^ten. 

Zaprawianie,  Zaprawie- 
nie,  -uia,  sn.  SCnmac^en  «., 
3urid)ten  «.,  3"^"«it«"  "•"> 
©eiDÖl^nen  «.,  ätbrid^ten  n., 
Üben  «.;  ^\xm<xi)tn,  ^uflidEen. 

Zaprawka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Soja  (i  ipanifd^e  Sol^nenbrül^e). 

Zaprawnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  3"ri4tbttr!eit  /. ; 
Übung  /.,  i^ertigleit  /. 

Zaprawny,  adi.  angemad^t, 
geiüürjt,  ^uric^tbar. 

Zaprazaö,  -iam,  -Äalem. 
va.  imperf.;  Zaprazy6,  -ie, 
-iylem,  va.  perf.  einbrennen; 
—  sie,  vr.  eintcodEnen,  ftdE| 
Derbärten. 

Zaprazanie,  Zaprazenie, 
-uia,  sn.  Gcnbtennen  n. 

Zaprazka,  -ki,  sf.  (Ein- 
brenne /. 

Zaprenumerowac,     -ruje, 


-walem,   va.  perf.   pränume- 
rieren, abonnieren,  befteßen. 

Zaprenumerowanie,  -nia, 
sn.  ^^ränumerieren  «.,  2l6on- 
nieren  n.,  93e[tellen  n. 

Zaproponowa6,         -nuje, 
-walem,  va.  perf.  Dorfc^lagen. 
Zaproponowanie,-nia,  sn. 
35orfc^(agen  n. 

Zaprosiny,  -sin,  plur. 
tant.  sf.  ginlabung  /. 

Zaprowadza6,  -d  /.am,  -dza- 
lem,  va.  imperf.]  Zaprowa- 
dzi6,  -dze,  -dzilsm,  va.  perf. 
1)  einfüfjren,  inftaüieren ;  -dza- 
ja  catkiem  nowe  obyczaje 
fie  fübreu  gonj  neue  ©itten 
ein;  2)  n)o[)in  fül^ren,  ge= 
leiten;  idi,  gdzie  cie  oczy 
-wadza  geb,  roobin  bid^  bie 
Slugen  füt)ren ;  -wadi  go  do 
domu  geleite  i^n  nac^  §au|e. 
Zaprowadzanie,  Zapro- 
wadzenie,  -nia,  sn.  (gin= 
führen  «.,  ®infübrung  /., 
ij^nftaüieren  n. ;  ^infü^ren  n., 
®eleiten  n. 

Zaprowiantowa6,  -tuje, 
-waltm,  va.  perf.  üerprooian^ 
tieren. 

Zaprowiantowanie,  -nia, 
sn.  SUerproDiantierung  /. 

Zaproszac,  -szam,  -S/salem, 
va.  imperf. ;  Zapr6szy6,  -sze, 
-szylem,  va.  perf.  beftäubcn, 
pftreucn;  —  oczy  in  bie 
Slugen  [treuen;  —  glowe 
beraufd^en,  bufelig  mad^en. 

Zaproszanie,  Zaprosze- 
nie,  -nia,  sn.  33e[täuben  n., 
^uftceuen  n. 

Zapryskaö,  -skam,  -ska- 
tem;  Zaprysn^d,  -sne,  -sna- 
leoQ,  va.  perf.  biä  tDobin 
fprifeen,  fprubetn,  befpri^en. 
Zapryskanie,  Zapry- 
snigcie,  -cia,  sn.  ©pri^en  n., 
Sprubeln  n. 

Zapryszczad,  -szczam, 
-szczaljin,  va.  imperf.]  Za- 
pryszczyö,  -szc^e,  -szczylem, 
va.  perf.  mit  ©c^roären  be» 
bccfen. 

Zaprzal,  -n,  pl.  -y,  sm. 
abg«.'[torbt:ne  Sienenmabe. 

Zaprzalek,  -Iku,  pl.  -tki, 
sm.  (Galium  verum  Sab» 
!raut  n. 

Zaprzalosc,  -sei,  2^^  -sei, 
sf.  (5i:|i§tf(^)  M.,  Sßunbfein  n. 


Zaprzaniec,  -nca,  pl.  -n^jy, 
sm.  SJerleugner  m.,  Slbtrün- 
niae(r)  m.,  3tenegat  m. 

Zaprz%g,  Zaprzgg,  -egu, 
pl.  -egi,  sm.  ©efpann  «. 

Zaprz%s<5,  -przede,  -prza- 
dldm,  va.  perf.  anfangen  ju 
fpinnen ;  oerfpinnen. 

Zaprzatac,  -tarn,  -talem, 
va.  imperf. \  Zaprz^tnac, 
-ne,  -natem,  va.  perf.  ooll= 
räumen,  anfütten,  cerräumen, 
gans  in  2lnfpru^  nebmen,  be= 
legen;  —  kogo  jmnbn  be= 
jd^äfti^en,  jmnbn  in  2lnfprucf) 
nehmen;  ten  przedmiot  cal- 
kiem  mnie  -ta  biefer  ©t'gen= 
ftanb  nimmt  mid^  ganj  in 
Slnfprud^,  mein  ©ei[t  be= 
i^äftigt  fid^  ganj  mit  biefem 
©egen]tanb;  tak  jest  -niety 
swojemi  myslami,  ze  niewidzi, 
CO  sie  okolo  niego  dzieje  er 
ift  ntit  feinen  ©ibanfen  fo 
befd^äftigt,  ba&  er  nicbt  fiebt, 
tpas  um  ibn  porgebt. 

Zaprz^tanie,  -nia;  Za- 
prz^tnigcie,  -cia,  sn.  2ln» 
fiiüen  n.,  Sßerräumen  n.,  33e= 
anfprud^en  n.,  Sefd^äftigen  n. 

Zaprzeczac,  -ezam,  -cza- 
liva,  va.  imperf.]  Zaprze- 
czyc,  -cze,  -czylem,  va.  perf, 
perndnen,  ftreitig  macben, 
ableugnen;  nikt  tego,  temu 
nie  -czy  nicmanb  fann  eä  in 
abrebe  fteUen. 

Zaprzeczanie,  Zaprze- 
czenie,  -nia,  sn.  SSerleugnm 
n.,  i>erneinen  n. 

Zaprzec,  fiebe:  Znpierac. 
Zaprzedaö,  -dam,  -datem, 
va.  perf. ;  Zaprzedawac,  -da- 
je,  -walem,  va.  imperf.  pcr- 
faufen,  perbanbeln,  perfd)a- 
cbern;  —  dusze  dyablu  bie 
©eele  bem  Xeufel  perlaufen; 
—  kraj  nieprzyjacielowi  ba§ 
Sanb  an  ben  fjeinb  per- 
fcbad)ern;  —  sie,  vr.  \ii)  per» 
laufen,  fid)  für  ©elt>  üu  etip. 
berjieben. 

Zaprzedanie,  Zaprzeda- 
wanie,  -nia,  sn.  Sierfaufen 
n.,  i8er[)anDeIn  n.,  33ericba- 
cbern  n. 

Zaprzedaniec,  -uca,  pl. 
-ucy,  sm.  '^\x^(X^  m.,  SBer- 
räter  m. 


Zaprzednik 


599 


Zapytac 


Zaprzednik,  -a,  ^;?.  -cy, 
sm.  sijormann  in.,  3Sor[cf)nit* 
ter  m. 

Zaprzepaszczac,  -czam, 
-czatem,  va.  imperf.\  Za- 
przepascic,  -szcze,  -scilem, 
va.  perf.  oerräumen,  »erlegen ; 
oerlieren;  nergeuben;  —  sie, 
vr.  oerräumt,  »erlegt  roerben, 
ftc6  verlieren. 

Zaprzepaszczanie,  Za- 
przepaszczenie,  -nia,  an. 
Verlieren  n.,  3]erlegen  «., 
fOerräumen   «.;  aSergcubcn  n. 

Zaprzestac,  -stane,  -sta- 
lem,  va.  perf.\  Zaprzesta- 
wac,  -staje,  -walom,  va.  im- 
perf.;  Dort  etro.  ablaffen,  etro. 
fein  laffen,  aufhören, aufgeben; 
-stau  juÄ  raz  tych  glupich 
iartow  pre  boc^  einmal  mit 
biefen  bummen  äBi^en  auf. 

Zaprzestanie,  Zaprze- 
stawanie,  -uia,  sn.  2luf^ören 
«.,  2I6Iaffen   «.,  2tufgcben  n. 

Zaprzeszly,  acU.  üoroer» 
gangen;  czas  —  SSorDergan» 
Qenf)eit  /.,  ^(u§quamperfe!= 
tum  n. 

Zaprzggac,  -gam,  -g'alem, 
va.  imperf. ;  Zaprz^dz,  -gne, 
-gJem,  va.  perf.  anfpannen, 
einspannen ;  ooifpannen. 

Zaprzgganie,  Zaprzgze- 
nie,  -nia,  sn.  2lnfpannen  n. 

Zaprzfgowy,  adi.  ®e= 
jpann=,  SBagen=. 

Zaprzyjafniac,  -zniam, 
-ziiiaiem,  va.  imperf.\  Zaprzy- 
jaznic,  -znie,  -zailem,  va. 
perf.  befreunbcn,  freunb(d^aft= 
\\i)  nerbinben;  —  sie,  vr.  fic| 
befreunben,  greunbfc^aft  fd^tie» 
■|en,  fnüpfen. 

Zaprzyjaznianie,  Zaprzy- 
jaznienie,  -nia,  sn.  Sefreun- 
ttw  n. 

Zaprzysiadz,  -siegne,  -sia- 
g}em,  va.  perf.;  Zaprzysig- 
gad,  -gam,  -gatem,  va.  im- 
perf. beeiben,  befd^roören, 
öurd)  einen  (Sib,  ©c^rour  be* 
feftigen;  -sieiony  beeibigt; 
-siezony  Hömacz,  rzeczo- 
znawca  bceibigter  2)oImetf^, 
©oc^Derftänbiger;  —  sie,  vr. 
fic^  eiblitfi  üerpfltc^ten;  —  sie 
komu  fid^  einem  eiblid^  Der= 
binben. 

Zaprzysi§ganie,   Zaprzy- 


sigzenie,  -nia,  sn.  SBeeiben 
n.,  Sefd^iDÖren  n. 

Zapsn^ö,  -sne,  -snatem,  va. 
perf.  biä  n)of)in  fc^ieben, 
tütfen;  —  sie,  vr.  bi§  rool^in 
rutfc^en;  ftolpern. 

Zapstrzenie,  -nia,  sn. 
Suntmad^en  n.,  SSemalen  n. ; 
SSematung  /. 

Zapstrzyc,  -strze,  -strzy- 
iem,  va.  perf.  buntmad^en, 
bemalen. 

Zapucha6,  -chara,  -chatem, 
vn.  imperf. ;  Zapuchn%6, 
-ebne,  -chnatem,  vn.  perf. 
an[d^iBeIlen,  auffc|raeUen. 

Zapuchanie,  -nia;  Zapu- 
chnigcie,  -da,  sn.  Slnfd^iDeUen 
«.,  Sluffcf)tDeIIen  n.;  Slnjc^rocl- 
lung  /. 

Zapucznie6,-cznieje,-cznia- 
lem,  vn.  perf.  aufgebunden 
roerben. 

Zapudrowa6,  -druje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  pubern,  mit 
^ubec  bebedm,  bepubcrn. 

Zapudrowanie,  -nia,  sn. 
^ubern  «.,  ißepubern  n. 

Zapukac,  -kam,  -kaltm, 
va.  perf.  ju  flopfen  anfangen, 
antlopfen,  anpod^en. 

Zapukanie,  -nia,  sn.  Sin« 
ftopfen  >2.,  2tnpod^en  n. 

Zapust,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
Safereiä  n.,  i^o^l^olj  n.;  2j 
nic^t  aufgehauener  SBalb, 
S)i(iid^t  n. 

Zapustnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  gaftnad^täfc^roärmerin  /. 

Zapustnik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  gaftnac^tSfd^roärmer  m. 

Zapustny,  adi.  gafd&ingö», 
gaftnac^tä»;  -na  niedziela 
gaic^ingsfonntag  m. 

Zapustowaö,  -stuje,  -wa- 
lem,  va.perf.  gaftnac^t  galten. 

Zapusty,  -stow,  plur.  tant. 
sn.  g-aftnac^t  /.,  fjafc^inj  m., 
ßarnetjal  m. 

Zapuszczac,  -czam,  -cza- 
lem,  I.  va.  imperf. ;  Zapusciö, 
-szcze,  -scilem,  I.  va.  perf. 
l)biän)o^inlaffe!t;  roeit  hinein» 
[äffen,  fjineinbrüden ;  —  ptug 
gl^eboko  w  ziemie  ben  ^flug 
tief  in  bic  ©rbe  ^tneinbrücfen; 
—  kol  w  ziemie  ben  ^fal^t 
in  bie  Srbe  l^ineinf erlagen ;  — 
belke  einen  S3al!en  binein- 
japfen;   2)  einfügen,  l^inein» 


fügen;  3)  —  co  czem  mit 
etiü.  oerfitten;  »ergiefeen,  be= 
ftreic^en,   befalben,    eintoffen; 

—  podloge  woskiem  ben  %\x^' 
bobcn    mit    3ßadE)ä   einlaffen; 

—  oezy  lekarstwem  äJJebijin 
in  bie  Slugen  eintröpfeln,  trau* 
fein,  4)  herunter-,  iitnunterlaf« 
fen;  —  welon  ben  ©d^leier 
^inunterlaffen;  5)  —  ogien 
geuer  anlegen;  6)  —  sieci 
'^t^t  auäroerfen,  auflegen;  7) 

—  wtosy  baö  ;&aar  n)ac^= 
fen  taffen;  —  sobie  brode 
fid)  einen  Sart  toad^fen  laf= 
fen;  8)  —  korzenie  3Bur= 
gel  f  äffen;  —  las  einen 
^la|  beraalben,  ibn  mit  Säu- 
men beroac^fen  laffen;  II.  — 
sie,  vr.  fi^  einlaffen,  fid^ 
oertiefen;  —  sie  z  kim  w 
rozmowe  fid^  mit  jmnbm  in 
eia  ©efpräd^  einlaffen ;  —  8i§ 
za  daleko  fid^  ju  roeit  ein- 
laffen, ju  roeit  Dorbringen, 
fic^  3u  n3eit  üorroagen;  — 
sie  mysl^  w  co  fic^  in 
etro.  mit  ben  ©ebanfen  cer- 
tiefen. 

Zapuszczanie,  Zapuszcze- 
nie,  -nia,  sn.  ©inlaffen  n., 
©infüflen  n. ;  ^erunterlaffen 
n.\  2luätt)erfen  «. ;  Sßertiefen 
n. ;  —  warstwy  ©infc^iefeen  n. 
beä  gioBeä. 

Zapuszczanski,  adi.  I^in» 
ter  großen  äBalbungen  gelegen. 

Zapuszcze,  -cza,  jjZ.  -cza, 
sn.  §interiDalD  m. 

Zapychac,  Zapychanie, 
fiebe:  Zapchnac,  Zapchniecie. 

Zapyla6,  -le,  -liiem,  va. 
imperf. \  Zapyliö,  -le,  -lilem, 
va.  perf.  teftäuben,  »oH 
ftäuben. 

Zapylanie,  Zapylenie 
-nia,  an.  ©eftäuben  n.,  93oll= 
ftäuben  n. 

Zapylec,  -Ica,  pl.  -Ice,  sm. 
(Bromelia)  Slrtanaä  /. 

Zapytaö,  -tarn,  -talem,  va. 
perf. ;  Zapytywaö,  -tuje, 
-walem,  va.  imperf.  anfragen, 
befragen,  fragen;  -tywany  o 
przyczyne  swego  postepowa- 
nia,  milczal  uporczywie  UWt 
bie  Urfad^e  feiner  |»anblung§- 
roeife  befragt,  fc^roieg  er  ^art= 
näcf ig ;  —  sie,  vr.  eine  grage 
fteCen,  fragen;  prosze  sie  — , 


Zapytanie 


600 


Zarobek 


czy  panstwo  w  domu  bitte 
anzufragen,  ob  bie  ^errfd^af» 
ten  ju  ^aufe  [xrii. 

Zapytanie,  Zapytywanie, 
-nia,  sn.  Jöefragen  n.,  2lnfro» 
gen  «.,  j^iragen  w.;  j^roge  f. 

Zarabia6,  -biam,  -bialem, 
va.  wiperf.]  Zarobid,  -bie, 
-bitem,  va.  per/.  1)  »erbiinen, 
erroerben ;  wiele  na  tem  -biles  ? 
rote  Diel  l^aft  bu  baran  »er= 
bient?  caly  majatek  -bil  wJa- 
sna  praca  baä  ganjc  SSermö» 
gen  |at  er  burd^  eigene  2lrbeit 
crrootben;  -bilem  sobie  to 
uczciwie  id^  l^abe  eS  mir  reb= 
lic^  oerbient;  -bil  sobie  na 
szacunek  wspölobywateli  er 
^at  fic^  bie  Std^tung  jdner 
3Jiit5ürger  oerbient;  2)  anrna» 
d^en,  Dermifd^en,  einrü|ren;  — 
wapno  bcn  Äalf  einmachen ;  — 
slöd  Wiüli  einmifd^en ;  —  ma- 
ke  jajami  2Jlel^I  mit  ©iem  ein- 
rii^ren;  —  pole  ba§  {Jelb  ju- 
rid^ten;  —  zboie  ©etreibe 
einfd^Iac^en. 

Zarabianie,  Zarobienie, 
-nia.  sn.  SSerbienen  n.,  ®r= 
nterbtn  «.;  (Sinmad^en  n., 
(Sinrü^rcn  n. 

Zarachowac,  -chuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  anred^mn,  ftd^ 
nerrec^nen. 

Zarada,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
SKbfiilfe  /.,  ^at  m. 

Zaradczy,  adi.  ab^elfcnb, 
Dorbeugenb;  srodek  — ;  33or= 
beugemittel  «.,  ^rftfcr»atiD  n. 

Zaradnosc,  -sei,  siyig.  tant. 
8f.  SBetriebfamfeit/.,  XätigWt 
/.,  Satfraft/.,  Satfraftiufeit /. 

Zaradny,  adi.  tatftäfttg, 
ber  fic^  gu  tielfen,  ju  raten  roei^. 

Zaradza6,  -dzam,  -dzalem, 
va.  imperf,;  Zaradzic,  -dze, 
-dzilem,  va.  perf.  Dtat  f(|aften; 
abf)elfen,  üorbeugen,  entgegm« 
treten ;  temu  niepodobna  — 
bagegen  läfit  [ic^  nid^tä  mad^cn  ; 
jakby  temu  moina  —  ?  roie 
lönnte  man  bem  abhelfen? 

Zaradzanie,  Zaradzeuie, 
-nia,  sn.  Slb^elfen  «.,  S3or- 
beugen  n. ;  2tbf)itfe  /. 

Zaranek,  -nku,  pl.  -nki, 
sm.;  Zaran,  -ni,  pi. -nie,  sf. 
2)iorgenftüf)e  f. 

Zarasta6,  stam,  -stalem, 
n.  imperf. ;  Zarosn%ö,  -sne, 


-snalem,  vn.  perf.  »ertuac^fen, 
juraad^fcn ;  beroadifen,  bebedtt 
roerben;  —  mchem  fic^  mit 
3Rooä  bebedfen;  rana  ju4  -sla 
bie  2Bunbe  ift  fd)on  oerraad^fcn. 

Zarastanie,  -nia;  Zaro- 
snifcie,  -cia,  sn.  SSerttiac^fen 
n. ;  iBetüad^fen  n. ;  ^uroac^fen  n. 

Zaratowaö,  -tuje,  -walem, 
va.  perf.  %\x  §iife  eilen, 
unterftli^en. 

Zaratowanie,  -aia,,  sn. 
Unterftü^en  n. 

Zaraz,  adv.  gleich,  fogletc^, 
fofort,  atgbalb;  —  przyjdzie 
er  lommt  gleid^;  —  potem 
unmittelbar   barauf;  aha  — ! 

i«  gleich ! 

Zaraza,  -zy,  pl.  -zy,  sf. 
1)  ©euc^e  /.,  Slnftedung  /. ; 
^eft  /".,  Spibemie  /;  —  ua 
zboÄe  ©etreibebranb  m. ; 
—  siedziony  3JJtIjbranb;  — 
loina  Suftfeud|e;  —  na  by- 
dlo  3Stef)feud^e ;  —  wybuchla 
eine  ©eu(J)e  ift  auögebrod^en; 
bac  sie  kogo  jak  -zy  jmnbn 
rcie  bie  ^eft  fürd)ten;  uchro- 
nic  sie  od  -zy  fid&  üor  ber  2(n= 
ftecfung  beroal^ren;  2)  (Oro- 
banche)  (Sommer=,  ©onnen»« 
raur?  /. 

Zarazek,  -zku,  pl.  -zki,  sm. 
Slnftetfungsfeim  m. 

Zarazem,  adv.  jugleid^. 

Zaraziciel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
2lnftcdEer  w.,  SSerpefter  m. 

Zarazicielka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  2lnftecEerin  f-i  SSerpefterin /. 

Zarazliwosd,  -äci,  sing, 
tant.  sf.  2lnftec!aib_e(ä)  n.,  2ln= 
ftedungggtfüEit  /. 

Zarazliwy,  Zarazny.atZi. ; 
Zarailiwie,  adv.  anftetfenb. 

Zara2:ac,  -iam,  -ialem, 
va.  imperf. ;  Zaraziö,  ■i.e, 
-zilem,  va.  perf.  anftfdfen, 
neipeften;  —  kogo  swym 
ztym  huraorem  jmnbn  mit 
feiner  fd^tec^ten  Saune  an» 
ftedEen;  —  kogo  swymi  bie- 
dami  imnbm  feine  ^e^Ier  mit= 
teilen;  —  powietize  bie  Suft 
Derpeften ;  —  sie,  vr.  fi^  an» 
ftecfen,  \\6)  eine  anftedenbe 
Äranffieit  jujie^en. 

Zarazenie,  Zarazanie, 
-nia,  sn.  SlnftedEen  ».,  2ln= 
ftedfung  /.,  35erpeften  n. 

Zar%b,  -rebu,  pl.  -reby,  sm. 


S^erljau     m.;      eingel^auenc^ 
Beteten. 

Zar^ba<5,  -bie,  -baJem,  va. 
perf.;  Zar§,bywa(5,  -buje, 
-walem,  va.  imperf.  einl^auen; 
»erbauen,  ju^auen;  anfangen 
ju  fiacEen;  los|adten;  fpi^tSJU»» 
laden;  burd^  S5erl;au  ner- 
legen. 

Zar^banie,  Zar^bywanie, 
-nia,  sn.  ^u^adiv.  n.;  (gin= 
l^ouen  w.;  33e^auen  n.;  äJer« 
lauen  n. 

Zardzewialosd,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  5loften  n.,  SJerrofteti 
n..  35erroftete(§)  n. 

Zardzewied,  -wieje,  -wia- 
iem,  vn.  perf.  Derrojten, 

Zardzewienie,  -nia,  sn, 
35erroften  n. 

Zaregestrowad,  -struje, 
-walem,  va.  perf.  regiftrieren. 

Zaregestrowanie,  -nia, 
sn.  Stegiftrieren  n.,  3tegi= 
ftrierung  /. 

Zaregulowac,  -luje,  -wa- 
lem, va.  perf.  regulieren. 

Zarekrutowac,  -tuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  refrutieren. 

Zarekrutowanie,  -nia,  sn. 
3Ief  cutteren  n.,  DieJtutierung  /. 

Zargczac,  -czam,  -czaltm, 
va.  imperf. ;  Zarfczyc,  -cze, 
-czylem,  va.  perf.  1)  oerlobcn  ; 
wczoraj  -czylem  najmlodsza 
corke  geftern  ^abe  id^  meine 
iüngfte  Jod^ter  üerlobt;  — 
sie,  vr.  fid^  oerloben;  2)  bür» 
gen;  ktöi  mi  -czy,  4e  bedzieaa 
milczal?  roer  bürgt  mir  für 
bein  ©d^roeigen? 

Zargczanie,  Zargczenie, 
-nia,  sn.  33erloben  n. ;  Sür= 
gen  «.,  Sürgfc^aft  /. 

Zarfczyny,  -ezyn,  plur, 
tant.  sn.  SSerlobung  /. 

Zargczynowy,  adi.  äiers 
lobungä»;  —  pierscionek 
aSerlobunggring  m. 

Zargka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
SSabtum  n.,  Sürgfc^aft/.,  Un- 
tetpfanb  n. 

Zarekawek,  -wka,^Z.  -wki, 
sm.  siuff  m.\  Überjugärmel 
m.,  ©djreibärmel. 

Zarobek,  -bku,  pl.  -bki, 
sm.  SSerbienft  m,  ©riüerb  m. ; 
©eroinn  /«. ;  mam  te)az  lep- 
szy  —  ic^  ^abe  je^t  einen 
befferen  SSerbienft,  tc^  »erbiene 


Zarobic 


601 


Zarybek 


je^t  me^r;  bez  -bku  sprzedac 
o^ne  ©enjinn  uerfaufen. 

Zarobic,  Zarobienie,  fiel^e : 
Zarabiac,  Zarabianie. 

Zarobkowac,  -kuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  SebenlettcerB 
treiben,  füc  beii  Sebenäimter= 
§a[t  fort^en,  öerbienen. 

Zarobkowanie,  -nia,  sn. 
Sßerbienft  m.,  (grinerbäätoeig  m. 

Zarobkowy,  adi.  2]etbtenft«, 
Grit)erb§=;  podatek  —  ©c» 
roerbfteuer  /. 

Zarobnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
S^acilöljnerin  /. 

Zarobnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
2;aq[ö^ner  m. 

Zarobny,  adi.  cieroinnbrin-» 
genb;   -ne    pole    ©aatfelb  n. 

Zarodek,  -dku,  pl.  -dki, 
sm.  Äeim  ni.\  nosic  w  sobie  — 
zabojczej  choroby  betl  Äetm 
einer  löblichen  Sranf^eit  in 
fic^  tragen ;  —  owocöw  ^tuc^t- 
feim;  biona  -dka  Äeim|ülle  /'. 

Zarodkowy,    adi.    j^eim=; 

—  wzgörek    §autfeim    m. ; 

—  listek  (Samenlappen  m.\ 
roslina  -wa  Äetmpflanäe  /. 

Zarodnia,  -dni,  pl.  -dnie, 
sf.  33(aflem  ?n. 

Zarodniak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Sporomyces    ('^itjgattung). 

Zarodnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  ©amen  m.,  ©amen=  ober 
Äeimfc^laud)  m.  ber^tTje;  2) 
Äeimfnoten  m.,  Änofpen^ 
fetm  m. 

Zarodnikorosty,  -stow, 
plur.  tant.  (Ascophycae)  33alg= 
algen  pl. 

Zarodny,  adi.  grud^t», 
Äeim-. 

Zarodzenie,  Zaradzanie, 
-nia,  sn.  33efrud)ten  n,  5öe= 
fruditung  /.;  ©rjeugen  n. ; 
^-ruc^tbarfeit  f. 

Zarodzic.  -fize,  -dzilera, 
va.  perf.\  Zaradzac,  -dzam, 
-dzafein,  ta.  perf.  befruchten; 
erjeugen ;  —  sie,  vr.  ^eroor: 
feimen. 

Zarodzina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  i^eimpflanje  /. 

Zarogatkowy,  adi.  I^inter 
ber  2}iaut,  [)inter  bem  ©tabt* 
gebiet  (liegenb,  gelegen). 

Zaroic,  -je,  -ilem,  va.  perf. 
mit  einem  ganjen  ©d^raarm 
bcfe^en;   —    piwo   baä    58ier 


3ur  ©ärung  bringen,  gären 
machen;  —  sie,  vr.  fd)n)är« 
men,  [ic^  üoE  bcbeden;  311 
gären  anfangen;  rynek  -it 
sie  ludzmi  ber  äRarttpla^ 
füllte  fiel)  mit  3)?enfc^en. 

Zaropiö,  -pie,  -pilem,  va. 
perf.  eitern  n;a^en,  mit  ©i= 
ter  bebeden;  —  sie,  vr.  ju 
eitern  anfangen. 

Zaropienie,  -nia,  sn.  @i= 
terung  f. 

Zaropka,  -ki,  pl.  -k',  sf. 
3lugenbutter  /.,  iSiter  m.  in 
ben  aiugenrointeln. 

Zarosiö,  -sze,  -sifem,  va. 
perf.  mit  %<xvi  bebedEen,  be- 
tauen, mit  %<x\x  befprengen. 

Zaroslosc,  -sei,  pl.  -sei, 
sf.  55erroact)fung  /". ;  ^erroac^- 
fene(§)  n. 

Zarosly,  adi.  üerroacbfen. 

Zarosn^c,  Zarosc,  Zaro- 
snifcie,  fie^e:  Zarastac,  Za- 
rastanie. 

Zarost,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
33artrouc^ö  m.;  ^aarrcuc^ä  m. ; 
Sebaarung  /.,  2)  =  Zwaicie. 

Zarosl,  -sli,  pl.  -sie,  sm. 
©ebüfc^  n.,  Sidi^t  n. 

Zarozumialosc,  -sei,  sing, 
tant.  s/.  (Sinbilburg  /.,  2)ün= 
fei  m.\  Übermut  m. 

Zarozumialy,  adi.'.,  Zaro- 
zumiale,  adv.  eingebtlbet, 
bünfel^aft;  nie  wiem,  czemu 
wlasciwie  jesteä  tak  -mialym 
id)  roeifi  eigentlich  nic^t,  rcarum 
bu  fo  eingebilbet  bift. 

Zarod,  -rodu,  pd.  -rody, 
sm.\  dim.  Zarodek,  -dku, 
pl.  -dki,  sm.  1)  Äeim  m., 
trfter  2lnfa§,  ©amen-,  5rucf)t= 
ei  n.;  Urfprung  m.,  Duelle  /., 
Slnfang  m.\  zle  trzeba  przy- 
tlumiac  \v  pierwszym  -rodzie 
man  mufe  ba§  SBöfe  im  (erften) 
Äeim  crfticEen;  2)  ^sflanjen» 
fcf)ule  /. 

Zarownac,  -nam,  -nafem, 
va.  perf. ;  ZaroTvny  wac, 
•wuuje,  -walfcin,  va.  imperf.; 
1)  ebnen,  einebnen,  glei^  ma= 
cf)en,  auögleidien;  2)  ocrgüten. 

Zarownanie,  Zarowny- 
wanie,  -nia,  sn.  1)  (Sbnen  n., 
2Iuögluc^en  n.\  2)  Sergüten  n. 

Zarowno,  adv.  gleich. 
gleic^faUö,    ganj    gleich,    auf 


gleiche     Söeife,     in     gleicher 

aSeife. 

Zarozowac,  -^"je,  -walem, 
\va.  perf.    lofa  färben;   (rot) 

fc^mmfen. 

Zarudzenie,  -nia,  sn.  Dtöt* 
I  lid)färben  n. 

1  Zarudziö,  -dze,  -dzilem, 
I  va.  perf.  rötlic^  färben. 
I  Zarnmieniaö,  -niam,  -nia- 
I  lern,  I.  va.  imperf.  \  Zaru- 
;  mieniö,  -nie,  -nilem,  I.  va. 
I  perf.  1)  erröten  ma^en,  rot 
!  färben;  2)  braun  röften;  II. 
j  —    sie,    vr.    1)   erröten,    fic§ 

röten;     2)     braun,     geröftet 
\  raerben. 
j      Zarumienienie,    -nia,   sn. 

1)  Srröten  n.,   3{otfärbeu  n.\ 

2)  33raunröften  n. 

Zarwa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
UnteriDafd^ung  /. ;  3ll;ge=> 
fc^tDemmt((ö)  «.,  Sttbfctiroem* 
mung  f. 

Zai'wac,  -we,  -walem,  I. 
va.  perf.-,  Zarywac,  -warn, 
-walem,  I.  va.  imperf. \  1) 
erroifc^en,  eifc^nappen,  rocg= 
raffen ;  jak  troche  pieniedzy 
-we,  bede  kpil  z  catego  swiata 
roenn  ic^  ein  roenig  ®elb  er» 
l)afc^e,  roerbe  ic^  mic^  über 
bie  ganje  Sßelt  luftig  mad)en; 
2)  —  czego  iDODon  ergriffen, 
angeftectt  roerben,  etro.  auf= 
fangen;  —  tiocbe  wiadomo- 
sci  filozoficznych  ein  loenig 
pl}ilofopl;i|c^e  ßenntniffe  auf» 
fc^nappen;  —  kalaru  fic^  einen 
©d^nupfen  jujie^en;  —  ra 
waryata  närrifc^  merben,  im 
Äopfe  rappeln ;  —  przewro- 
tnej  nauki  üon  ber  Dertel^rten 
2el)re  angeftccft  roerben ;  3)  — 
kogo  jmnbn  prellen,  überoor» 
teilen ;  -wal  go  na  witlka  kwo- 
te  er  l^at  iln  um  einen  be- 
beutenben  Setrag  gefcf)äDigt ; 
II.  —  sie,  vr.  einbrechen,  ju« 
fammenftürjen.' 

Zarwanie,  Zarywanie, 
-nia,  sn.  ©rroifd^en  n.,  6r= 
fc^nappen  «.,  SiDegraffen  n.y 
Sluffangen  n.,  ©rgrcifen  «.; 
2lnfteden  n.;  grellen  n.,  Über» 
Dorteiten  n. 

Zarybek,  -bku,  pl.  -bki, 
sm.  futige  Jii^^f"^  ®f^' 
fifdje  pl. 


Zarybiac 


602 


Zarzucanie 


Zarybiac,  -biam,  -biatem, 
va.  imperf.;  Zarybi6,  -bie, 
-bilem,  va.  per/,  mit  5if(^» 
6rut  befe^en,  fcffam  n. 

Zarybianie,  Zarybienie, 
-nia,  sn.  SBefehen  n.  mit  gtfc^= 
hxut,  33efamen  n. 

Zarycie,  -cia;  Zarywanie, 
-nia,  6«.  ^ineingraben  «., 
^ineinraü^Ien  n. 

Zaryc,  -je,  -lein,  va.  perf. ; 
Zarywac,  -warn,  -watem,  va. 
imperf. ;  ^inetngraBeti,  ^inein- 
roü^Ieu;  roül^tenb  6t§  iDol^in 
gelangen;  —  sie,  vi:  [id^  ^in= 
eingraben,  fidE)  ^lineinroül^Ien. 

Zaryczec,  -cze,  -c<alem, 
vn.  perf.  ju  brüllen  anfangen, 
aufbrüUen. 

Zaryglowac,  -gluje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  üerricgeln. 

Zaryglowanie,  -nia,  sn. 
SJerrtegeln  n. 

Zarynek,  -nku,  pl.  -nki, 
sm.  *4^la§  m.  I^inter  bem 
2Rar!te. 

Zarys,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
SRife  n.,  2l6ri^  m ,  ©runbri^; 
©Eijje  /. ;  w  krötkicb  zary- 
sacb  to  skreslil  er  ffijjierte 
e§  furj;  2)  ©teinfc^lil  m., 
©teinrinne  f. 

Zarysowaß,  -suje,  -walem, 
I.  va.  per/.]  Zarysowywad, 
-wuje,  -walem,  I.  va.  imperf. 
ftijäieren,  oerjeic^nen;  II.  sie, 
vr.  1)  ftc^  ffijjieren,  ftc^  jeicl^= 
nen;  im  Umrife  ficfitbur  n)er= 
ben;  2)  SJiffe,  ©prünge  be= 
fommen. 

Zarysowanie,  Zarysowy- 
wanie,  -nia,  sn.  ©ftjjieren 
n.;  5ßerjeicf)nen  n.;  —  sie 
©prünge  ^jZ. 

Zarz^d,  -u,  pl.  -y,  sm. 
93er«)altung  f.,  Setrieböoer-- 
raaltung;  —  döhr  ©üter«, 
©ntöocrroaltung;  —  domu 
^au§abmtniftration  /.;  —  zdro- 
jowy  SBabe-,  Äuroerroaltung. 

Zarz§,dca,  -cy,  j}l.  -cy,  sm. 
SSerroolter  m.,  Seiter  m. 

Zarz^dczyni,  — ,  ^^Z.  -nie, 
sf.  58erroalterin/.,  Leiterin/. 
Zarzq,dza6,  -izam,  -dza- 
lem,  va.  imperf. ;  Zarz^dzid, 
-dze,  -dzilem,  va.  perf.  »er» 
walten;  leiten;  anorbnen;  kto 
-dza  jego  majatkiem?  roer  Der= 
waltet   fein   SBermögen?;  czy 


pl. 

be§ 

-cza. 


216= 
-kle, 


wszystko  jui  -dzone?  ift  aUeä 
fc^on  angeorbnet? 

Zarz^dzanie,  Zarz^dze- 
nie,  -nia,  sn.  SBerroalten  n ; 
Seiten  n.\  2lnorbnen  n.;  2ln» 
orbnung  /.,    Siäpofition  /.; 

—  dla  bezpieczen^twa  ©id^er= 
f)eitgt)orfet)rung  /. 

Zarzec,  -rzeke,  -rzeklem, 
va.  perf. ;  Zarzekac,  -kam, 
-katem,  va.  imperf.  oer= 
roürtfd^en,  befpred^en,  Bejau^ 
bem;  —  sie,  vr.  czego 
etro.  abfd)n)5ren,  einer  ©a(|e 
entfagen;  —  sie  slowa  baä 
©efagte  gurüdfnefimen. 

Zarzeczanin,       -a, 
-nie,   sm.   Serool^ner   m 
jenseitigen  Uferä. 

Zarzecze,    -cza,  pl. 
sn.  am   ienfeitigen   Ufer   ge= 
legeneä  Sanb. 

Zarzeczenie,  Zarzekanie, 
-nia,  sn.  äJerroünfiöen  n.,  33e= 
fpredEjen    n.,    SBegaubern   n.x 

—  sie    (gntfagen    n., 
fd^raören  n. 

Zarzekla,     -kli,   pl. 
sf.  Milleria  (^flanje). 

Zarzewie,  -wia,  sing, 
tant.  sn.  glül^enbe  Slfc^e, 
®lut  /.,  3üni>er  m.  —  nie- 
zgody  bie  i^acEet  ber  ^mt= 
trad^t. 

Zarzewniac,  -niam,  -nia- 
lem,  va,  imperf. \  Zarze- 
wnic,  -wnie,  -wnilem,  va.  perf. 
innerlid^  beroegen,  rüljren, 

Zarzewnianie,  Zarze- 
wnienie,  -nia,  sn.  SBül^ren  n., 
SBeroegen  «.;  Stu^rung /. 

Zarzezac,  -zam,  -zalem, 
va.  perf.  abfc^latf)ten. 

Zarzezanie,  -nia,  sn.  2lb= 
fc^lac^ten  n. 

Zarzgpolic,  -le,  -lilem,  vn. 
perf.  (fcf)lec^l)  ju  fiebeln 
anfangen. 

Zarzn%c,  -rzne,  -renalem, 
va.  perf,\  Zarzynac,  -nam, 
-nalem,  va.  imperf.  1)  ab» 
fcl)lac^ten,  bie  Äe^le  abfd^nei« 
ben;  —  wolu  einen  Dd;fen 
abfc^lad^ten;  —  kure  eine 
.^enne  abfted^en;  2)  ein- 
fc^neiben,  ein  wenig  an- 
fc^neiben;  fpi(}ig  jufdöneiben; 
3)  —  czego  woran  ^art  an» 
ftreid^en,  ein  ©tüdE  baüon  mit 
ftd^  nef)men,  ben  5(n[tti^  ba= 


ton  l^aben;  4)  feft  auffpielen, 
tüd^ttg  logfpielen;  —  w  struny 
bie  ©aiten  laut  erflingen 
laffen;  5)  —  sie,  vr.  fid^  ge- 
genfeittg  abfd^lac^ten;  fid^  bie 
Äel^le  abfdineiben;  fid^  5U 
©runbe  rid}ten,  ruinieren. 

Zarzucac,  -cam,  -calem, 
va.  imperf.;  Zarzucic,  -ce, 
-cilem,  va.  perf.  1)  cerlegcn, 
»erwerfen,  wegwerfen ;  -lern 
gdzies  bardzo  potrzebna 
ksiaäke  td&  ^abe  ein  fel^r 
notwenbigeg  SBuc^  irgenbwo 
nerlegt;  2)  auöroerfen;  — 
sieci  bie  SRe^c  auäiBerfen;  — 
kotwice  ben  2lnfer  auäroerfen ; 
3)  üerwerfen,  aufgeben,  oer= 
laffen;  -cono  teraz  cal- 
kiem  ten  sposob  nauczania 
biefe  2lrt  5U  lehren  ift 
je^t  ganj  aufgegeben;  szero- 
kie  rekawy  coraz  bardziej 
-caja  weite  ^Urmel  lommen 
jf^t  immer  mefjr  au|er  ®e= 
braud);  4)  umtüerfen,  um» 
nel^men,  ouf  etw.  werfen; 
—  CO  na  siebie  etW.  um=» 
nel^men;  —  plaszez  na  ra- 
miona  ben  SWantel  über  bie 
©(^ultern  werfen;  —  komu 
stryczek  na  szyje  jmnbm 
ben  ©tiidf  um  ben  §alg 
weifen;  5)  mit  etro.  bewerfen, 
i^uroerfen,  überfc^wemmcn, 
überfüllen;  cal^  seene  -cono 
kwiatami  bie  ganje  33ül^ne 
würbe  mit  S3tumen  bebest; 
zostaiem  wprost  -cony  lista- 
mi  dziekczynnymi  idE)  WUrbc 
Don  Santeäbriefen  gerabeju 
überfd^üttet;  -cono  kraj  fal- 
szywymi  pieniadzmi  öa§  Sanb 
würbe  mit  falfc^em  ©ilbe 
überfc^wemmt;  C)  einwer- 
fen, einracnben,  oorwerfen; 
nikt  mu  najmniejszej  niepo- 
pravvnosci  —  nie  moie  nie* 
manb  lann  il^in  au^  bie 
geringfte  UnIorre!tl)eit  x)or=» 
werfen ;  roÄne  rzeczy  -cauo 
eö  würbe  3Serfd^iebcneö  einge» 
wenbet. 

Zarzucanie,  Zarzucenie, 
-nia,  sn.  äJetlegen  n.,  58er- 
werfen  «.,  2Begwerfen  n.; 
SUtäroerfen  «.,  Sui^üdroerfen 
n.\  Umwerfen  «.,  Umnel^men 
n.\  a^ora)erfen  n.;  Sinwen- 
ben  n. 


Zarzut 


G03 


Zasgpiac 


Zarzut,  -u,  pl.  -j,  sm. 
1)  SSotiourf  m.,  einroenbung 
f.,  SBefc^ulbigunfl  /". ;  oczyscic 
sie  z  zarzutu  fid^  Don  einet 
SBefd^ulDigung  reinigen;  czyoic 
koma  -y  jmnbm  SSorroürfe 
mad^en;  2)  ©ujct  n.,  %i)ema 
n.,  Sortourf  m.  (im  literarij 
fc^en  ober  fünftlerifcl^enSinne). 

Zarzutka,  -ki,  pl.  -ki,  sf, 
Übetrourf  w.,  Überjiel^er  m.; 
-tk;,  j[>Z.  Derroorfene  Sachen. 

Zarzutliwy,  adi.  tabel= 
füdbtig. 

Zarzutnia,    -ni,    pl.    -nie,  i 
s/.  SBurrgang  m.,  SEurfne|  m.  j 

Zarzynanie,     -nia;      Za- 
rznifcie,  -cia,  sn.  Slbfd^Iad)»  , 
ten  n.,  §infc^Iäc§ten  «.,  216=  i 
ftecfeen  n. 

Zasada,   -dy,  ^Z.   -dy,  sf. 
1)    ©runbibee   f.,    ©runbton 
m.]    ©runbfa^    m.;    (Srunb= 
läge  /.,    33a[iä  /  ;  sprzeciwia 
sie  to  moim  -dorn  ba§  n)iber=  j 
fpric^t    meinen   ®runbfä|en;  i 
na   jakiej    -dzie    opierasz    to 
twierdzenie'?       ouf        roeld^er  i 
©runblage    ftü^eft    bu    biefe 
SBe^auptung  ?    przyjac  co   za 
-de  etro.  ju  feinem  ®runb[a|e 
mad^en;    postepowad    wedlag'  l 
pewnych  -sad  nad^  beflimmten 
©runbfä^en      ^anbeln;      —  1 
sprzecznosci     baä     ©runbge=  ! 
je|    be§  SBiberfprud^eä;     —  | 
dostatecznego  powodu  ©runb« 
gefe^  beä  jureic^enben  @run= 
be§ ;      —     niepodobnej     nie- 
löznicy  ©runbgefe^  beä  ^Jidit» 
5uunterfcf)eibenben;  2)  ^flanj= 
ftabt/.;  3)  Safe/,  (ß^emie); 
4)  —  taryfowa  g^rad^tfa^  m. ; 
—   zaokraglona    abgerunbetec 
grad^tfa^;     —     znizona     er- 
mäßigter g-rad^tfa^. 

Zasadniczy,  adi.;  Za- 
sadniczo,  adi.  ©runb", 
grunbfäglid^,  pcinsipieü;  -czo 
sie  tema  sprz-ciwiam  grunbs 
fä'gUd^  muß  icö  bem  roiber- 
fprec^en;  —  artykul  ©runb= 
artifet  m. ;  przymiot  — 
©runbeigenfd&aft  /.;  mysl  -cza 
©runbgebanfe  m.,  ©runbibee 
f. ;  prawo,  ustawa  -cza  ©runb= 
gefc^ ;  -cza  nauka  ©rimbs 
tDiffenfd^aft  /.,  ©runblefire  /.; 
-2ze  prawa  narodu  ©runb= 
tii)ti  eineä  SJolfes;  prawidto 


-cze  ®runbfal5  tm.  ;  prawda 
-cza  @runbn)a^r{)eit  f. 

Zasadnosc,  -sei,  sittg. 
tant.  sf.  Segrünbete(s)  n., 
©rünblicfefeit  /. 

Zasadny,  adi. ;  Zasadnie, 
adv.  grünbiiri^,  begrünbet. 

Zasadowy,  adi.  funba» 
mental. 

Zasadza6,  -dzam,  -dzalem, 
I.  va.  iniperf.]  Zasadzid, 
-dze,  -dzilem,  I.  va.  perf.  1) 
befe^en,  bepflanzen,  pflanjen, 
anpflanzen;  pola  -dzone  wi- 
nem  bie  mit  SBeinreben  be= 
pflanzten  j^elber;  ulice  -dziJ 
drzewami  er  bepflanzte  bie 
©tra^e  mit  S3äumen;  -sad^  te 
roslinki  w  ogrodzie  fe^e  biefe 
^ßflanjen  in  ben  ©arten;  2) 
einfe^en,  einftedfen,  rco  l^in» 
ffl?en,  ftedfeit,  placieren,  einen 
^Itt^  anrcetfen;  —  kogo  do 
wiezienia  jmnbn  in§  ®e= 
fängniä  werfen;  —  kogo  do 
roboty  jjmnbn  zu  einet  Slrbeit 
anfpanncn;  3)  jum  ©teilen 
bringen;  4)  nerfehen,  anfe^en; 
plug  gtebiej  —  ben  ^flug 
tiefer  einbrüden;  5)  auf  ctro. 
gtünben,  bafieren,  bauen,  mit 
etra.  begtünben;  ja  na  tem 
-dzam  swoje  pretensye  id^ 
grünbe  meine  f^o'^^f'^unscn 
barauf;  II.  —  sie,  vr.  1) 
fid)  in  ben  §inter[)alt  legen; 
auf  Slixftanb  gelten;  —  sie 
na  kogo  jmnbm  eine  gaUe 
legen,  fmnbn  in  bie  gaUe 
lodten  rcoUen;  —  sie  na  niedf- 
wiedzia  auf  ben  Söäreuan» 
ftanb  gelten;  2)  flocEen,  in§ 
©tocEen  geraten;  kon  sie -dza 
ba§  ^fcrb  roiH  nic^t  con  ber 
©teile;  3)  anfe^en,  einen 
2tnfa^  machen;  4)  —  sie  na 
czem  fic^  auf  etro.  ftü^en, 
auf  etra.  beruljen. 

Zasadzauie,  Zasadzenie, 
-nia,  sn.  1)  S3epf(anzen  n., 
©infetjen  «.,  ©inftedCen  ji., 
58efäen  «.,  2(npflanzung  /.; 
2;  Serfe^en  n.,  SJerfa^  m., 
Sßerfa^berge/.,  iBergnerfat?  m. ; 
3)  Soden  n;  4)  ©toden  n.; 
5)  93erul^en  n.,  Sauen  n. 

Zasadzacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Sergoerfe^er  m. 

Zasadzka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
£>interf)alt  »«.,  2luitauern  n., 


%aUe  f. ;  Inftanb  m. ;  zwabic 
kogo  w  -ke  jmnbn  in  ben 
$interf)alt  lodEcn;  -ke  ua 
kogo  zrobic  jmnbm  eine 
J^altte  legen;  wypaäc  z 
-ki  au§  bem  §intetl^alt 
j^eroorfpringen. 

Zasalac,  -lam,  -lalem,  va. 
imperf.',  Zasoliö, -le,  -lilem, 
va.  perf.  einfaljen,  mit  ©olz 
anmachen,  beftreuen,  ein= 
pöfeln. 

Zasalenie,  Zasoleuie, 
-nia,  sn.  (Sinfatjen  «.,  ®in= 
pöfeln  «.,  (Sinpöfetung  f. 

Zasapac,  -pie,  -patem,  vn. 
perf.  auf|d)nauben,  gu  fd^nau» 
ben  anfangen;  -pany  fc^nau- 
benb;  —  sie,  vr.  aufier 
2ltem  fommen. 

Zasadowy,  adi.  aufterge«- 
rid)tlic^. 

Zas^dzac,  -dzam,  -dzalem, 
vr.  imperf. ;  Zasadzid,  -dze, 
-dzilem,  va.  perf.  oerurteiten ; 
-dzono  go  na  trzy  lata 
cieikiego  wiezienia  er  TOUrbe 
zu  brei  S'^^j'^f"  fd^roeren  Her- 
ferä  »eturteitt. 

Zasadzauie,  Zasadzenie, 
-nia,  sn.  SBeturteilung  /. 

Zaschlosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  2)ütte  /.,  SErodEen^eit ./. ; 
Settrocfnen  n. 

Zaschly,  adi. ;  Zaschle, 
adv.  biirr,  troden,  nertrodnet. 

Zaschn|,c,  -ebne,  -chna- 
lim,  vn.  perf,\  Zasychac, 
-cbam,  -ebafem,  vn.  imperf, 
eintrodnen,  »ertrodrien.  Der« 
borren;  atrament  -schnat  w 
kalamarzu  bie  Sinte  ift  im 
Sintenfal  eingetrodnet ;  w  gar- 
dle  mi  juÄ  -chto  bie  5?ef}te 
ift  mir  fc^on  eingetrodnet. 

Zaschuiecie,  -cia;  Zasy- 
chauie,-nia'^  sn.  Sertrodnen  n., 
©introdnen    n.,   Serborren  n. 

Zaseuuik,  -a,  pl.  -i,  sin. 
Podestemus  (pflanz?). 

Zasep,  fiefie:  Zaspa. 

Zasgpiac,  -piam,  -pialem, 
va.  imperf. ;  Zasepid,  -pie, 
-pitem,  va.  perf.  oerbüftem, 
trüben,  oerfinftern;  —  twarz 
ba§  ©efic^t  »erfinftern;  — 
sie,  vr.  \\ij  oerfinftem, 
fid)  oerbüftern,  ein  finflereä 
©efii^t  machen,  bie  (Stirn 
runjeln. 


Zasfpianie 


604 


Zaskakiwac 


Zasfpianie,  Zasepienie, 
-nia,  sn.  ä>erbüftern  n.,  3Ser= 
finftern  n. 

Zasiac,  -sieje,  -sialem,  va. 
per/. ;  Zasiewac,  -wam,  -wa- 
leni,  va.  imjierf. ;  bcfäen, 
jäen',  —  pole  ba§  3^clb  t)e= 
fäen ;  jak  -siejesz,  tak  Ledziesz 
ial  roie  bic  ©aat,  fo  bie 
Srnte;  cicho  jak  makicm 
-sial  eä  ift  ganj  fliH,  mäuä= 
c^enftia. 

Zasiadac,  -dam,  -datem, 
I.  vn.  imperf.\  Zasi^sc,  -sia- 
de,  -siadlem,  I.  in.  imper'f. 
1)  ftd)  fe^en,  ^Ia§  nel;men, 
ben  ©i^  einnel^nun;  —  la 
pierwszetn  miejscu  ben  elften 
$Ia|  einnefjmen;  —  do  lady 
fid^  jum  süeratfd^Iagen  nieber» 
fe^en;  —  u  stoiu  fid)  ju 
Sijc^e  fe^en;  —  do  kait 
fic^  5um  Äartenfpiel  nteber» 
fe^en;  —  do  roboty  fic^  jur 
2li5eit  nehmen;  —  w  senacie 
einen  ©i§  im  ©enat  fiaben, 
einnel^men;  2)  —  gdzie  fid) 
roo  nieberlaffen,  einen  Drt 
befe^en;  3)  —  komu  jmnbm 
auilauern,  i^m  eine  gaUe 
legen,  i^m  ben  SCeg  »er= 
fpexren;  4)  —  na  czem  fid) 
etro.  angelegen  fein  laffen,  fid) 
um  etro.  ÜJiüfie  geben;  II.  va. 
—  CO  etro.  befel3en,  fic^  auf 
etro.  nieberff^en,  eiro.  ein= 
nef}men;  —  komu  miejtce 
imnbm  ben  $ro^  roegne^men. 

Zasiadanie,  Zasiedze- 
nie,  -nia,  sn.  -Jlteberje^en  «., 
3Jieöer[Qffen  n. 

Zasianie,  Zasiewanie, 
-nia,  sn.  ©den  «.,  ^ijefäen  n. 

Zasiatkowac,  -kuje,  -\va- 
leni,  va.  yerf.  mit  einem 
SRei3  sieben,  beberfen;  mit 
JJegarbcit  fdilie^en;  ein  3Je^ 
einlegen. 

Zasiatkowanie,  -nia,  sn. 
SBejie^en  n.,  SBebeden  n.  mit 
einem  3le^ ;  ©infe^en  n.  eineä 

Zasi^g,  -u,  pl.  -i,  sm. 
Danais  (^flanje). 

Zasiakn^ö,  -kue,  -knalem, 
rn.  per/,  btä  n)o|in  ftcfetn, 
einftöetn, 

Zasidlenie,  -nia,  sn.  S8er: 
ftricfen  ».  in  eine  (Sd)Iinge. 

Zasidlic,  -die,  -dliJem,  va. 


perf.  in  eine  ©d^Unge  »er» 
ftricfen;  —  sie,  vr.  fic^  in 
einer  ©cf)Iinge  fangen,  fic^ 
oeiftrirfen. 

Zasiec,  -ke,  -klem;  Za- 
siekac,  -kam,  -kalem,  va. 
perf.  loQ^acfen;  gu  Xobe 
f)ttuen;  einen  aSerfiau  machen. 

Zasieczenie,  Zasiekanie, 
-nia,  sn.  Sosl^acfen  n.,  Soö= 
^auen  n.-,  Qutobc^auen  n., 
®rfd)tagen  m.  ;  —  sk^ly  3"= 
brüften  n.  bcä  So^rlod^eg. 

Zasiedlac,  -dlam,  -diätem, 
va.  imperf. ;  Zasiedlic,  -die, 
-dlilem,  va.  perf.  bff.'^en, 
befiebeln,  folt-nifieren ;  — 
sie,  vr.  fic^  nieber laffen. 

Zasiedlanie,  Zasiedlenie, 
-nia,  sn.  Stfi^en  n.,  ^Jieber» 
laffen  »,  SBefiebeln  n.,  33e= 
fiebelung  f. 

Zasiedziec  sig,  -dze,  -dzia- 
iem,  vr.  perf.  ju  lange 
fi^en  bleiben,  ftci&  burc|  ju 
langt  ä  ©i^en  ocrfpäten,  etro. 
oerfäumen. 

Zasiek,  -u,  pl.  -i,  sm.\ 
Zasieka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.\ 
Zasiecz,  -y,  pl.  -e,  sf. 
SSei^au   TM.,  ^orjoet^au  m. 

Zasiew,  -u,  pl.  -y,  sm.\ 
Zasiewek,  -wku,  pl.  -wki, 
sm.  1)  ©aat  /.,  ©aatfotn  n. ; 
2)  ©aatjeit/;  3)  ©den  n. 

Zasiewacz,  -a,  pl.  -e,  sm. ; 
Zasiewca,  -cy,  pl.  -cy,  «/. 
©ämann  ?w.,  ©der  m. 

Zasiewny,  adi.  ©aat=, 
3tuä)aa;=. 

Zasig,  adv.  §änbe  roeg, 
nid)t  anrühren;  tobie  od 
teg-o  —  baö  gel^t  bic§  gar 
nicbtä  an. 

Zasiggac,  -gam,  -galem, 
I.  va.  imperf. ;  Zasi§gn%c, 
-gne,  -gnalem,  I.  va.  perf. 
einjie^en,  einloten;  —  rady 
lekarskiej  bei  einem  2lijte 
3iat  fucfjen;  —  co  do  czego 
wiadomosci  ®t!unbigungen 
über  etro.  cinjit^en;  —  czy- 
jf^j  opiiiii  jmnbä  SUeinung 
einf}oIen;  II.  —  vn.  dokad 
bi§  roofjin  reid^en;  rceit  ^inauö 
fef)fn,  fd^arffic^tig  fein,  f^arfen 
Slicf  ^aben.  _ 

Zasigganie,  -nia ;  Zasig- 
gnigcie,  -cia,  sn.  1)  @in= 
fjolen    n.,   Sinjietjen    n. ;    2) 


©reifen    n.,     aius^olen     n.\ 
^erauöfe^en  n. 

Zasikac,  -kam,  -kalem, 
va.  imperf. \  Zasiknac,  -kne, 
-knalem,  va.  perf.  bifpti^en, 
cinfpri^en;  btpiffen. 

Zasikanie,  -nia ;  Zasiknig- 
cie,  -cia,  syi.  Sefpxi^en  ». ; 
Sfüiffen  n. 

Zasilac.  -lan^,  -lalem,  va. 
imperf. ;  Zasilic,  -le,  -lilero, 
va.  perf.  1)  ftätfcn,  rer- 
fi  äcfen,  unteiftü^cn ;  —  wojsko 
bem  §eete  ißerftärfungen  ju= 
fd&idEen;  —  kogo  rada  jinnb« 
mit  einem  -Rat  unterfiü|en ; 
2)  laben,  etguidfen;  —  sie, 
vr.  \\6)  flärfen. 

Zasilanie,  Zasilenie,  -nia, 
sn.  l)©tärfen  n.,$erftärfenM., 
Unterfliiiien  /i.;  —  koilawoda 
Äeffelfpetfung/. ;  2)  grquicfen 
n.,  2aben  n. 

Zasilek,  -Iku,  pl.  -Iki,  im, 
SSetftärtung /. ;  Unterfiü|ung 
;".;  Sabung/. 

Zasilkowy,  adi.  ©tär» 
tungä=. 

Zasinialosc,  -äci,  pl.  -sei, 
sf.  33[ulrünftige(6)  n.,  SBIut= 
unterlaufung  /. ;    Spanofe  /. 

Zasinialy,  adi.\  Zasinia- 
le,  adv.  blutrünflig,  unter» 
laufen,  blau  unb  braun  ge» 
fd)lag(n;  cr)anotifc^. 

Zasinic,  -nie,  -nilem,  va. 
perf.  braun  unb  blau  fdilagen, 
bluttünftig,  blutunterlaufen 
machen. 

Zasinieö,  -nieje,  -nialem, 
vn.  perf.  blau  unb  hxawn 
roerbcn,  mit  33lut  unter« 
laufen. 

Zasiplosö,  -sei,  sing.  iant. 
sf.  2Uemnot  /.;  Äurjatmig» 
feit  /.;  Äeuc^en  n.,  Slft^ma 
n.,  ©ngbrüftigfeit  /. 

Zasipnieö,  -nieje,  -nialem, 
vn.  perf.  feud^enb,  aflbmatifd^ 
roerben;  aufier  Sltem  fommen^ 

Zasiwic,  -wie,  -wilem,  va. 
perf.  grau  mad^en. 

Zasiwieö,  -wieje,  -wialem,^ 
vn.  perf.  grau  roerben. 

Zaskakiwac,  -kuje,  wa- 
lem,  vn.  imperf. ;  Zasko- 
czyö,  cze,  -czylem,  vn. 
perf.  bis  'roof)in  fpringen, 
^ufpringen;  febernb  fic^  ju» 
fd)lifBcn;    —    za     co    ^intcr 


Zaskakiwanie 


605 


Zasianiac 


ctrc.  fprmgcn;  —  komu 
droge  jmnbm  in  ben  SBeg 
fptingen,  if)m  entgegen  fprin- 
gen,  i^m  juoorfommen,  i^m 
ben  2ßeg  abjcfineiben;  — 
kogo  jmnbn  überrafd^en,  if|tn 
unerroartet  fommen;  —  kolo 
kogo  imnbm  fd^meic|ern,  um 
i^n  J)erumfpringen ;  smierc  go 
-czyta  w  drodze  bcr  2ob  fiat 
i§n  unterroegö  ereilt;  musze 
przyznac,  ie  mnie  ta  wiado« 
mosc  -czyüa  caJkiem  niespo- 
dzianie  iä)  mufe  gefte^en,  bafe 
ntic^  bie[e  3la^xi(i)t  »öQig 
ü6errofc^t  l)at. 

Zaskakiwanie,  Zaskocze- 
nie,  -nia,  S7i.  (Springen  «., 
^infpringen  n.;  ©infpringen 
n.,  ©d;(ie^en  «.;  Sßerrennen 
n.,  ©ntgegenfpringen  «.;  @in= 
fc^meic^eln  n.,  Ü&errafc|en  n. 

Zaskalec,  -Ica,  jjI.  -Ice, 
sm.  oerfteinerte  ©(|eibe= 
mufc^et. 

Zaskarbiac,  -biam,  -bia- 
läm,  va.  imperf.'y  Zaskarbic, 
-bie,  -bilem,  va.  perf.  er= 
roerben,  geroinnen ;  —  sohle 
czyja  przyjazn  imnDS  greunb: 
fcf)aft  geroinnen. 

Zaskarbianie,  Zaskarbie- 
nie,  -nia,  sn.  ßcroerben  «., 
(Seroinnen  n. 

Zaskarzac,  -rzam,  -ri;a- 
Jem,  va.  imperf.'^  Zaskar- 
zyc,  -rie,  -riylem,  va. 
per/.]  oerflagen,  anfragen. 

Zaskarzanie,  Zaskarze- 
nie,  -nia,  sn.  aSerltagen  n., 
21  iif tagen  n. 

Zasklep,  -u,  pZ.  -y,  sm. 
3Serroö[5en  «.,  ©inroölben  n., 
3uroölben  «. ;  —  ga^ienic 
Slaupenneft  n. ;  —  pszczol 
SBorfto^  m.  ber  Sienen,  3?or» 
n)ac^§  »?.,  ®[afur  /. 

Zasklepiad,  -piam,  -pia- 
lem,  va.  imperf. ;  Zaskle- 
piö,  -pie,  -pilem,  va.  perf. 
üBerroöIben,  oorroölben,  ju= 
roölbcn;  über^ie^en,  bic^t 
»crfdiUefien;  —  sie,  vr.  fic^ 
»erfc^Iiefeen ;  rana  sie  -klepia 
i»ie  SBunbe  ^eilt,  jd^fie^t  fid^, 
»ernarbt,  per^arfc^t;  gasienica 
sie  -pia  bie  3laupe  ^at  fic^, 
eingefponnen;  —  sie  w 
domu  fic^  in  feinen  cier 
SBänben  einfd^Iie^en. 


Zasklepianie,  Zaskle- 
pienie,  -nia,  sn.  SBorroötben 
n  ,  (Sinroölben-  n.,  Umroölben 
n. ;  33er)^liefeen  «.,  ©infpinnen 
n. ;  S8irt)arfc^en  m.;  —  sie  na- 
bojöw  w  wielkim  piecu  3]et' 
fetmng  /. 

Zaskomlec,  -ml§,  -mlilem; 
Zaskowyczec,  -cze,  -czyfem, 
in.  x>erf.  ein  ©eroinfel  er= 
§eben,  ju   roinfeln   anfangen. 

Zaskomlenie,  Zaskowy- 
czenie,  -uia,  sn.  2öinfe(n  «., 
©eroinfel  n. 

Zaskonxpiac,  -piam,  -pia- 
lem,  va.  imperf.',  Zaskoru- 
pic,  -pie,  -pitem,  va.  perf. 
f)arfc^  machen,  oerfiärten,  eine 
^arte  ©aut  bilben. 

Zaskorupianie,  Zaskoru- 
pienie,  -nia,  sn.  S5er^ärten 
n.,  SSer^arfc^en  n. 

Zaskorupiec,  -pieje,  -pia- 
lem,  vn.  perf.  I^arf^,  |att 
roerben,  fic^  mit  einer  l^arten 
|)aut,  3linöe  bebedfen. 

Zaskörnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  58eu!e  /.  unter  ber  ^aut. 

Zaskornik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
SKiteffec  m ,  ^ei^rroutm  m., 
S)[irrmabe  /. 

Zaskorny,  aäi.  unter  bcr 
Öaut  befinölic^;  -na  puchlina 
SBafferfud^t  /.;  -na  woda 
©rubenroaffer  n. 

Zaskorze,  -rza,  pl.  -rza, 
sn.  3iaum  m.  unter  ber  §aut, 
unter  ber  3iinbe. 

Zaskörzyc,  -rze,  -rzyiom, 
va.  perf.  ^\xi:)'(\%\x\{Q^  Der= 
bienen,  ficft  »ergefien. 

Zaskrobac,  -bie,  -balem, 
va.  perf.\  Zaskrobywac, 
-buje,  -wai'em,  va.  imperf. 
anfangen  \\x  fragen,  roeg= 
fragen;  —  sie,  vr.  \\i^  in 
ben  ßopf  fragen. 

Zaskrobanie,  -nia,  sn. 
Acoren  n.,  3Beg!ra^en  n. 

Zaskrzeczec,  -cze,  -cza- 
lem,  vn.  perf.  ju  Icäd^jen, 
ju  quafen  anfangen. 

Zaskrzeczenie,  -nia,  sn. 
Äräc^jcn  >».,  Quafen  n. 

Zaskrzydlac,  -diam,  -dla- 
lem,  va.  imperf.]  Zaskrzy- 
dlic,  -die,  -dliJem,  va.  perf. 
pon  ber  Seite  überflügeln. 

Zaskrzynid,   -nie,    -nilem, 


va.    perf.    einjroängen,    ein» 
jroiden. 

Zaskrzynienie,  -nia,  sn. 
Siniiroängen  n.,  ein3roiden  n. 

Zaskrzypieö,  -pie,  -piatem, 
vn.  pterf.  ju  Inarren  an= 
fangen. 

Zaskrzypienie,  -nia,  sn. 
knarren  n. 

Zaskubaö,  -bie,  -balem, 
I  va.  perf  ju  ppfen  anfangen. 

Zaskubanie,  -nia,  sn. 
gupfen  n. 

Zaskutkowaö,  -kuje, 

-walc-m,  vn.  perf.   ju  roirfen 
anfangen. 

Zaskutkowanie,  -nia,  sn. 
Söirfen  «.,  3Bir!ung  /. 

Zaskwarzac,  -rzam,  -rza- 
lem,  va.  imperf. \  Zaskwa- 
rzyc,  -rze,  -rzytem,  va.  perf. 
röften,  eiiiröften. 

Zaskwierczec,  Zaskwir- 
czyc,  -cze,  -czalem,  vn. 
perf.  ju  jroitfd^ern,  ju  fntr= 
fcf)en,  ju  praffeln,  \\x  bru^eln 
anfangen. 

Zaslabn^c,  -bne,  -blem, 
vn  perf.  franf  roerben,  er«^ 
franfen;  o^nmäd^tig  roerben. 

Zaslabnifcie,  -cia,  sn. 
©rtranfen  n.,  ©rtranfung  /. ; 
Dfinmad^t  /. 

Zaslac,  -sfam,  -slatem, 
va.  perf.\  Zascielac,  -lam, 
-laldm,  va.  imperf.  einbetten, 
jubetten;  jubeden,  bebedfen. 

Zaslac,  -szle,  -slalem,  va. 
perf;  Zasylac,  -lam,  -laJem, 
va.  imperf.  fc^idfen,  üerfd^idEen; 
—  komu  uklony  jmnbm  feine 
®rü|e  entbieten  ;  —  na  Sybir 
nadö  Sibirien  cerbannen. 

Zasiadzaö,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  imperf. ;  Zaslodzid, 
-dze,  -dziJem,  va.  perf.  oer= 
füfeen. 

Zasladzanie,  Zaslodze- 
nie.  -nia,  sn.  Serfü^en  n. 

Zaslaniaö,  -niam,  -nialem, 
I,  va.  imperf. \  Zasloniö, 
-nie,  -nilem,  I.  va.  perf.  1) 
perpngen,  nerftellen,  oerbedfen, 
Der^üQen;  perbunfeln;  —  so- 
bie  twarz  rekami  ba§  ®e= 
ftc^t  mit  ben  ^änben  ner: 
tjüUen ;  -niasz  nam  caly  widok 
bu  perfteCft  uns  ben  ganjen 
Sluöblicf;  -slon,  prosze,  okna 
bitte,    per^änge    bie   fyenfter; 


Zaslanianie 


606 


Zasmradzac 


niebo  -niete  jest  chmurami 
ber  |)immel  ift  oon  äßolfen 
»erbetft;  chmura  -nia  ksie^yc 
bic  Sßolte  oerbunJelt  ben 
SWonb;  -nil  reka  pismo,  wiec 
nie  przeczytac  nie  moglem 
er  fieberte  ba§  ©d^reiben  mit 
ber  §anb,  fo  ba^  id^  nid^tg 
lefert  fonnte;  konuica  -niaia 
wojsko  w  odwrocie  bie  Ha= 
tjaüerte  becEte  ben  SiücEjug  beä 
§eere§;  2)  bemänteln,  Dor= 
geben;  II.  —  sie,  vr.  1)  |i(^ 
Derberen,  ner^ängen,  Der= 
^üUen^  2)  ft^  certeibtgen, 
entydiulbigen,  rechtfertigen; 
-niai  sie  obowiazkiem  er 
f(^ü|te  bfe  ^ftic^t  Dor. 

Zaslanianie,  Zasionienie, 
-nia,  sn.  äserEjängen  «.,  SSer= 
betfcn  n.,  SSerpHen  n. ;  33er= 
bunfeln  n. ;  ^Bemänteln  n. ; 
SSorgeben  n. 

Zaslanie,  -nia,  sn.  1)  = 
Zascielenie,  -nia,  sti.  @tn= 
betten  n.,  Quhedin  n.;  2) 
=  Zasylanie,  -nia,  sn. 
Sd&idfen  «.,  ©ntbieten  n. 

Zaslocenie  sig,  -nia,  sn. 
SSerregnen  n. 

Zaslocid  sig,  -ce,  -cHem, 
vr.  per/,  regnerifc^  roerben ; 
-slaca  sie  eö  tritt  an^olteu' 
beä  aiifgcnraetter  ein. 

Zaslona,  -ny,  ^;Z.  -ny,  sf. ; 
ditn.  Zaslonka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  Sior^ang  w. ;  ©d^leier 
m.;  ©edfe  /.,  §ülle  /.;  — 
u  okna  SSor^ang  an  einem 
jjenfter;  —  podniosta  sie 
w  göre  ber  SSorf^ang  ging  in 
bie  §öl5e;  spuscila  -ne  na 
twarz  fie  üe^  ben  ©c^teier 
über  ba§  ®efi(^t  finfen;  ze- 
drzec  komu  -ne  z  ocz  jmnbm 
bie  glitte  »on  ben  Slugen 
nehmen ;  spadta  mi  z  oczu 
—  ber  Sd^teier  fiel  mir  »on 
ben  Slugen;  rozedrzec -ne  ta- 
jemnicy  bie  §üße  be§  ®e- 
t)eimniffe§  jerreifjen;  2)  — 
ogniovva  93orble(^  n.,  SBrec^e 
/. ;  —  do  rur  wpustowych 
a^laud^faftenBorroanb  /.;  — 
^nieina  ©cf)neefc^U(5bau  m., 
©d)neefc^u^Dorric^tung  /., 
©4neen)anb  /. ;  -ka  piecowa 
Dfenf läppe  f.;  3)  Semänte» 
Iun.i  /. 

Zaslonak,   -nka,  2^i-    -nki, 


sm.  (Coitinarius)  33lälter=, 
Sd&Ieierfc^raamm  m. 

Zasloneczny,  adi.  I^inter 
ber  Sonne  (befinbli*)- 

Zaslon,  -iii, ^^.  -nie,  f.  (Ae- 
thra)  Är^ptopoDalrabbe  /. 

Zasluchac  sig,  -cham, 
-chaiem,  rr.  per/,  fic^  ganj 
inä  i^ören  oertiefen,  ganj 
D^r  fein. 

Zasinchanie,  -nia,  sn. 
SSetftnfen  «.,  SScrtiefen  n.  inä 
§ören. 

Zasluga,  -gl,  pl.  -gi,  sf. 
1)  SBerbienft  n. ;  to  nie  jest 
moja  -ga  e§  ift  nid^t  mein 
Sßerbienft;  -gi  poloÄone  okolo 
kraju  bie  58erbtenfte  um  ba§ 
Sanb;  bez  -tlug  oerbienft^ 
loa;  wynagrodzic  kogo 
wediug  -gi  jmnbn  nad^ 
SSerbienft  belohnen;  ma  te 
-ge,  ze...  er  'i)at  ba§  3Serbienft, 
ba|.... ;  2)  -gi,  pl.  Sienftlotjn 
m. ;  wyptacic  komu  calo- 
roczne  -gi  imnb'.n  ben  gang» 
jährigen  ©ienfllofju  QUä= 
jablen. 

Zaslngiwac,  -gi'je,  -walem, 
I.  va.  imperf.\  Zasluzyc, 
■i.Q,  -iyiem,  I.  va.  perf.  vtx= 
bienen;  erroerben;  -i;jl  sto 
zlotych  er  l^at  ^unbert  ®\\U 
ben  Derbient;  II.  vn.  —  na 
CO  Derbicnen,  fi^  roürbig, 
jeigen,  machen;  —  na  nagaue 
Sabct  nerbienen;  -iyi  na 
wdzieczno66  monarchy  er  l^at 
fi^  ber  Sanfbarfeit  beä  2JJon= 
ordnen  roürbig  gejeigt;  zja- 
wisko  to  -guje  na  ogolna 
uwage  biefe  (gifc^cinung  t)er= 
btent  allgemeine  58eadE)tung; 
czlowiek  -Äony  ein  »erbtenter 
3Dtann  *,  II.  —  sie,  vr.  fic^  SSer« 
bienfle  errcerben;  —  sie  komu 
fic^  um  jmnbn  »erbient  mad^en ; 
—  sie  dobrze  ojczyzDie  fid^ 
grojje  SSerbtenfte  um  baä  siä- 
tetlanb  erroerben. 

Zaslugiwanie,  Zasluz;e- 
nie,  -nia,  sn.  iJerbicnen  n. 

Zasluzonosö,  -^ci,  sing, 
tant.  sf.  Seibienftlicöteit  f. 

Zasiuzony,  orf^■. ;  Zasluze- 
nie,  adv.  oerbienftooH;  »er» 
btent;  Derbientermafeen. 

Zasluzyö,  fte^e  Zaslugi- 
wac. 

Zaalyn^c,     -ne,      -natem. 


vn.  perf.  berül^mt  roerben,  fic^ 
einen  ^Ramen  mad^en,  er» 
roerben. 

Zaslynigcie,  -cia,  sn.  33e=» 
rütimtroerben  n. 

Zaslyszed,  -sze,  -szalem, 
vn.  unö  va.  per/,  ju  Ijören 
bekommen,  doh  etro.  Sßinb  be= 
fommen;  überl)örcn. 

Zaslyszenie,^  -nia,  sn, 
§örenfagen  w. ;  Überhören  n. 

Zasmagad,  -gam,  -g&lem, 
va.  perf.  ju  Sioöe  peitfc^en. 

Zasmaganie,  -nia,  sn. 
^^eitfc^en  n.  äu  2;obe. 

Zasmakowac,  -kuje,  -wa- 
lem,  vn.  perf.\  —  w  czem 
an  etro.  ©efd^madE,  ©efottcn 
finben;  -wales  przeciei  w  za- 
bawach  bu  ^(x\i  bod;  on  Un» 
ter^altungen  ©efaUen  ge« 
funben. 

Zasmakowanie,  -nia,  sn. 
©efallenfinben  n,  (w  czem 
an  etro.). 

Zasmalac,  -lam,  -lalem^ 
va.  imperf.;  Zasmolic,  -le, 
-liiem,  va.  perf.  cerfdömieren, 
cerpic^en,  bepidien,  befubeln, 
bef^mu^en. 

Zasmalanie,  Zasmolenie, 
-nia,  sn.  33efdEimu|en  n.,  33e- 
fubeln  n.,  SSerpic^en  n.,  33e« 
pidöen  n.,  SSerfc^mieren  n. 

Zasmarkad,  -kam,  -kaiem, 
va.  perf.  oerro^en,  berofcen; 
—  sie,  vr.  ftd^  oerro^en,  fic^ 
bero^en. 

Zasmarowac,  -ruje,  -wa- 
}em,  va.  perf. ;  Zasmarowy- 
wad,  -wuje,  -waJem,  va.  im- 
perf. »erf^mieren,  äufd^mieren. 

Zasmarowanie,  Zasma- 
rowyipanie,  -nia,  sn.  3Ser= 
fd^mieren  «.,  ,3wfd&mieren  n. 

Zasmazenie,  -nia,  sn.  Ein- 
brennen n. 

Zasmazka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Sinbrenn  /. 

Zasmazyc,  -ie,  -^yiem,  va. 
perf.  einbrennen. 

Zasmoktad,  -tam,  -latem, 
I.  vn.  perf.  mit  ber  3"nflc 
ju  fd)ma^en  anfangen;  IL  — 
CO,  va.  oernütfd^en,  fd^ma^cnb 
tjerfc^ludfen. 

Zasmradzac,  -dzam,  -dza- 
lem,  va.  imperf;  Zasmro- 
dzid,  -dze,  -dzilem,  va.  perf. 


Zasmradzauie 


007 


Zastauawiac 


ftänfern,  einftänfern,  mit  @e= 
[lan!  erfüllen. 

Zasmradzanie,  Zasmro- 
dzenie,  -nia,  sn.  ©läntern  n. 

Zasmrod,  -odu,  ^jZ.  -ody, 
sm.  O^eftauf  m. 

Zasmucac,  -cam,  -calem, 
va.  imperf.;  Zasmucic,  -ce, 
-cilem,  va.  per/.  Betrüben, 
traurig  mad^en,  in  Setrübniä 
»erfe^en;  -ciles  moje  serce 
bu   ^aft   mein   ^erj   betrübt; 

—  sie,  vr.  |id)  betrüben,  be- 
trübt, traurig  rcerben. 

Zasmncauie,  Zasmucenie, 
-uia,  sn.  SJetrübcn  n.,  a3e= 
trübniä  /. 

Za,sn^6,  -sne,  -siialem,  vtt. 
perf. ;  Zasypiaö,  -piam,  -pia- 
lem,  vn.  imperf.  1)  einf(^Ia= 
fen,  in  ©d^Iaf  üerfallen;  tracaJ 
mnie  ciagle  z  obawy,  bym  nie 
-snal  er  [tie^  mirf)  immerfort, 
aü^  Su'^ci^t,  ba|i  ic^  ein= 
fc^tafe;  przykre  mysli  -snac 
mi  nie  dawaiy  unangenebme 
©ebanfen  Iie|en  mic§  nic^t 
einfctilafen ;  2)  entf^tummern, 
t>erfc|eiben ;  -snal  spokojnie, 
zaopatrzony  swiefymi  sakra- 
mentami  nac^  ©mpfang  ber 
l^eitigen  ©aframente  ift  er 
fanft  entfc^tummert;  3)  ein= 
fcf)Iafen,  fteif,  leblcä  roerben; 
noga  mi  -snela  ber  guf;  ift 
mir  garg  fteif  geroorben;  ryba 
-sneia  ber  gifd^  ift  abgeftanben. 

Zasnowywac,  -wuje,  -wa- 
lem ;  Zasnuwaö,  -warn,  -wa- 
Jem,  va.  imperf. ;  Zasnowaö, 
-warn,  -walem ;  Zasnuc,  -je, 
-lern,  va.  perf.  gaben  anfpin» 
nen,     anjettetn;    oerfpinnen; 

—  sie,  vr.  fid^  einpuppen;  Izy 
-snuiy  mu  sie  w  oczach  S^rönen 
traten  il^m  in  bie  Slugen. 

Zasnowywanie,  Zasno- 
wanie,  Zasnuwanie,  -nia;  Za- 
snucie,  -eia,  sn.  Slnfpinnen  n., 
2lnKtte[n  n.;  33erfpinnen  n. 

Zasobnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
|)intermann  m. 

Zasobnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  il5orrat  m.,  g-üHe  f. ; 
SBo^lftanb  w.,  3teid)tum  m. 

Zasobny,  adi.\  Zasobnie, 
adv.  rao^ll^abenb,  reicf) ;  t)or= 
rätig,  5Sorratg=. 

Zasoczyd,  -cze,  -czjlem, 
15«.  perf.  mit  ©aft  anmad^en, 


anfüCen;  —  sie,  vr.  faftig 
roerbcn;  Soft  abäufonbern 
anfangen. 

Zasoczenie,  -nia,  sn.  Sin» 
machen  n.,  Slnfülten  n.  mit 
©aft. 

Zasolenie;Zasolic,  fte^e  : 
Zasalanie,  Zasalac. 

Zasolonka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©atafleifd)  «.,  ^öfelfteifc^ 
M.,  ©eld^fleifc^  n. 

Zasowid,  -wie,  -wilem,  va. 
perf.  üerbüftern;  —  sie,  vr. 
fid)  üerbüftern. 

Zasowienie,  -nia,  sn.  3Secs 
büfterung  /. 

Zasöb,  -sobu,  pl.  -soby,  sm. 
aSorrat  m.;  Hilfsmittel  pl.\ 
gonbä  m.;  wielkie -soby  zbo- 
4a  gro^e  ©etreibeüorräte. 

Zaspa,  -spy,  pl.  -spy,  sf. 
©c^ütte/.,  eingefc^üttete(s)n.; 

—  suieina  ©d^neeoerroei^ung 
/.  —  piaskowa  2)üne  /., 
g-fugfanb  m.,'  ©anboerfd^ut» 
tung/. 

Zaspac,  -spie,  -spalem, 
I.  va.  perf. ;  Zasjrpiac,  -piam, 
-pialem,  I.va.imperf.  x)erfcf)la' 
fen,  bur^  langeö  ©d^lafen 
oerfäumen;  nie  —  gruszek 
w  popiele  bie  ©oc§en  nidit 
Berna^Iäffigen;  II.  vn.  ju 
lange  fdE)iafen;  -spany  t)er= 
fd^Iafen,  fd^läfrig. 

Zaspakajac,  -jam,  -jalem, 
va.  imperf.;  Zaspokoiö,  -je, 
-item,  va.perf.  berul^igen;  be=> 
friebigen,  ftitten,  aufrieben» 
fteßen;  beilegen;  —  kogos  co 
do  czego  imnbn  in  3ftüdEfic^t 
auf  etro.  beruhigen;  —  wie- 
rzycieli  bie  ©laubiger  befrie= 
bigen;  —  czyja  ciekawosc 
jmnbä  Sieugierbe   befriebigen; 

—  gl6d   ben   junger  füllen; 

—  spor  einen  ©treit  beilegen. 
Zaspakajanie,  Zaspokoje- 

nie,  -nia,  sm.  Seru^igen  n,, 
beilegen  n.,  Sefriebigen  n., 
©titlen  M.,  3ufriebenftellen  n. 

ZaspaloSö,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  SSerfd^Iafen^eit  y. ;  ©d^läf= 
rigfeit  /. 

Zaspanie,  Zasypianie, 
-nia,  S7i.  SBerfi^lafen  n.,  )8eV' 
fäumen  n.  burc^  ©c^laftn. 

Zasrebrzaö,  -Irzam,  -brza- 
lem,  va.  imperf.;  Zasre- 
brzyc,   -brze,    -brzytem,    va. 


perf.  cerfilbern;  —  sie,  er. 
(filbern)  ergtänjen. 

Zasrebrzanie,  Zasrebrze- 
nie,  -nia,  sn.  aSeifitbem  n. 

Zasromac,  -mam,  -malem, 
va.  perf.  bef^ämen. 

Zasromanie,  -nia,  sn.  33e- 
frf)ämen  n.;  Sefc^ämung /. 

Zasromocenie,  -nia,  sn. 
©cöänben  n. 

Zasromocid,  -ce,  -citem, 
va.  perf.  fct)änben,  ju  ©c^an- 
ben  mad^en. 

Zasrozed,  -iejp,  ihlew,  vn. 
perf.  ^att,  rail'b,  graufam 
roerben. 

Zasrozenie, -nia,  sn.  §art- 
^erjtgfeit  /.,  SBilb^eit  /., 
©raufamfeit  /. 

Zastac,  -staje,  -stalem,  va. 
perf,  Zastawaö,  -je,  -watem, 
va.  imperf.  antreffen;  über- 
rafd^en ;  nie  -lern  go  w  do- 
mu  id^  l^abe  i^n  nid^t  an= 
getroffen;  -lern  go  przy  ro- 
bocie  ic^  [)abe  ifjn  bei  ber 
Slrbeit  überrafc^t. 

Zastalac,  -lam,  -laiem, 
va.  imperf;  Zastaliö,  -le, 
-lilem,  va.  perf.  oerftä^lcn; 
oerprten,  befeftigen. 

Zastalanie,  Zastalenie, 
-nia,  sn.  SSerftä^len  n.;  33er- 
^äi-ten  n.,  33efefiigen  n. 

Zastalosc,  -sei,  p^-sci,  vn. 
©törung  /.  '\m  33lut!reiölauf, 
»tutftocfung  /. 

Zastanawiac,-vviara,  -wia- 
iem,  I  va.  imperf;  Zasta- 
nowic,  -wie,  wiiem,  I.  va. 
perf.  1)  einfteHen,  jum  ©te^en 
bringen;  aufhören,  hemmen; 
robotnicy  tej  fabryki  -nowili 
robote  bie  Slrbeiter  biefer  ga« 
brif  ^aben  bie  2lrbeit  einge» 
fteat;  —  wjpfaty  bie  ^o^- 
iungen  einfleUen;  —  rzeke 
bengtufe  im  Saufe  aufl^alten, 
—  kolo  w  mJynie  baäÄamm» 
rab  fd^ü^en;  —  kiew  txx^j  Sölut 
ftitten;  2)  auffallen,  oerrouns 
bern,  älnlaB  ju  33etra^tungen 
geben;  to  mnie  -nowito  bo§ 
ift  mir  aufgefallen ;  nie  go  nie 
-nawia  er  bcnft  über  nic^tä 
nad^;  II.  —  sie,  vr.  i)  fte^en 
bleiben,  fid^  auff)alten,  fid^ 
^emmen;  2)  —  sie  nad  czem 
über  etro.  nad^benfen,  etro. 
erroägen;  -now  sie  dobrze  nad 


Zastanawianie 


608 


Zastole 


1a  propozycja  a  potem  dasz 
odpowiedz  benfe  Über  biefen 
S5orfd)[ag  gut  nod^  unb  bann 
TOtrft  bu  crft  eine  Slntroott 
geben;  -now  sie,  CO  robisz 
Kberrege,  roai  bu  mad^ft. 

Zastanawianie,  Zasta- 
nowienie,  -nia,  sn,  1)  |)em» 
tnen  n.,  Sluffialten  n.;  2luf= 
I)ören  w,,  ©inftetten  n. ;  2)  ^la^" 
benfen  n.,  Überlegen  n.,  Über= 
legung  /. ;  czynisz  wszystko 
hez  -nia  bu  tuft  alle§  o|ne 
Überlegung, 

Zastanie,  Zastawanie, 
-nia  sn.  Slntreffen  «.;  Über» 
rafcben  «. 

Zastanownik,  -a,  jjI.  -i, 
^n.,  ©trid^  m.,  «paufe  /.  (alg 
©d&riftjetd^en);  =  myslnik. 

Zastarzalosc, -scij^Z.  -sei, 
sf.  35eraltete(6)  n.;  üeralte» 
te§,  unmobcrncä  Sßefen,  dtM= 
ftänbigteit/.,  Slntiquiertl^eit  /. 

Zastrzarzec,  -rzeje,  -rza- 
lem,  vn.  perf.  oerolten,  alt 
reeroen. 

Zastaw,  -u,  2^^-  'Jt  *"'• 
«ßfanb  n.;  sßfanbleif)onftalt /.; 
miec  CO  w  -wie  etU).  fllS 
5ßfanb  l^abcn;  zatrzymac 
CO  jako  —  etiD.  al§  5ßfanb 
J&ef)alten;  zaniesc  co  do  -u 
etil),  in  bie  ^Pfanbleil^anftalt 
tragen. 

Zastawa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. ; 
rfm.  Zastawka,  -ki,  ^^  -ki, 
sf,  1)  ©c^u^=,  »ruftrae^r  /., 
©c^u^roanb /■.•,!)  jmmbaum  w. ; 
-wka  wody  g^ul?brett  w.; 
-wki  Äläppd^en  pZ,  Ätapp- 
l^fiutd^en  n. ;  —  w  kopalniach 
©trecfenbamm  «».;  —  grom- 
bicza  eleftrifcfic  SBatterte;  2) 
©ebecf  n.,  SCafelgefc^irr  «. ; 
z  wielka  -wa  mit  großem 
^ßrunte. 

Zastawek,  -wku,  |;^  -wki, 
^m.  5öanl^afen  m.,  Sban!eifen 
n.,  SBanfnagel  »w.;  —  wpu- 
stowy   ^nbuftion^apparat  m. 

Zastawiaö,  -wiam,  -wia- 
lem,  I.  va.  imperf.;  Zasta- 
wi6,  -wie,  -wilem,  II.  ra.  perf. 
1)  befeuert,  bebedEen,  bedten;  stol 
Buto  -wiony  reid^  gebedtte  %a= 
fei;  —  stol  srebrem  ben 
^ifc^  mit  ©ilbergerät  bedfen; 
—  wal  dzialami  ben  SBaß  mit 
Äanonen  be)e^en ;  2)  »er [teilen. 


üerbarrüabieren,  oerfe^en,  an= 
füHen;  -wil  drzwi  szafa  er 
»erfteHte  bie  %nv  mit  einem 
©d)ranl;  caJy  pok6j  jest  tak 
-wiony,  ie  trudno  sie  w  nim 
pomiescic  baö  ganje  Bii^itt^^^ 
ift  fo  oerriellt,  ba^  eö  jc^roer 
ift,    fic^   barin    ju  beroegen; 

—  kogo  jmnbn  fdEjii^en,  be= 
bedfen;  -wii  go  swoja  tarcza 
er  fc^ü^te  i^n  mit  feinem 
©d^ilbe;  3)  an§  geuer  fteüen, 
beilegen,  auffteHen ;  4)  —  wode 
ba§  SBaffer  l^emmen,  »crfper» 
ren,  nerftopfen;  5)  fteHen, 
legen;  —  sidla  ©d^Itngen  le« 
gen;  —  lapki  g-aUen  fteHen; 
6)  nerfe^en,  cerpfänben ; 
II.  —  sie,  vr.  1)  fid^  fd^ü^en, 
fid&  bedfen,  fid^  mit  dvo.  X)er= 
fteCen,  etro.  ju  feinem  ©c^u^e 
Dor^alten;    ettü.    oorfd^ü^en; 

2)  fielen  bleiben,  flitl  fielen; 

3)  —  sie  za  kogo  jtnnbm  bei= 
fielen,  i^nfd^ü^en,  certeibigen, 
befd^irmen. 

Zastawianie,  Zastawie- 
nie,  -nia,  sn.  SBefe^en  «.,  Se» 
bedfen  w.;  SerfteHen  «.;  SSerfe^en 
n. ;  ^emmen  n.,  Sperren  n. ; 
©teilen  n. ;  Segen  n.;  fßex' 
pfänben  n. 

Zastawidlo,  -dla,  pl.  -dia, 
sn.  ©c^leufen»,  ©d£)U^brett  n. 

Zastawniczy,  adi.  ^fanb=, 
«ßfanblei^»;  zaklad  —  «ßfanb» 
leifianftalt  /.;  karta  -cza 
^fanbfc^ein  m. 

Zastawnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
1)  5ßfanbleif)er  m.;  2)  Sürge  m., 
©eifel  m. 

Zastawny,  adi.  ?pfanb=, 
Derfe|bar ;  cerfeht,  »erpfän« 
bet;  pszczola  -wna  Ialtbau= 
enbe  2lrbeitäbiene. 

Zast^piö,  -pie,  -pilem,  va. 
j)erf. ;  Zastgpywac,  -puje, 
-walem,  va.  imperf.  1)  er«= 
fe^en,  o ertreten;  nie  mi  tej 
straty  —  nie  mo4e  nic^ti 
fonn  mir  biefen  SSerluft  er= 
fe^en ;  -wal  mnie  podczas 
mojej  nieobecnosei  er  f)at  mic^ 
roä^renb  meiner  Slbroefeni^eit 
uertreten ;  staraj  sie  go  godnie 

—  trad^te  il^n  rcürbig  3u  t)er= 
treten;  2)  —  komu  droge 
jmnbm  in  ben  SBeg  treten* 
i^m  ben  SL'eg  »erlegen;  auf 
lR<x\xb  ausgef)en;  -piJ  mi  dro- 


I  ge  i  odejsc  przeszkodzil  er 
trat  mir  in  ben  3Beg  unb 
»erl^inDerte  mid^  am  SBeg. 
ge^en;  -stepujesz  mi  swiatlo 
DU  fte^ft  mir  im  Std^t;  3)  — 
ciaÄa,  brzemieniem  fdinianger 
roerben;  -pilo  mi  eluch,  uszy 
ba§  ©el^ör  ift  mir  benommen. 

Zastapienie,  Zastgpywa- 
nie,  -nia,  sn.  SSertreten  n., 
(Srfe^en  n. ;  —  w  ciaie  ©c^man= 
gerroerben  n.;  —  fluchu  a3e= 
nommenl)eit  /.  beä  ®el)öres. 

Zasterowac,  -luje,  -wa- 
lem, vn.  perf.  ju  fteuern  an» 
fanqen. 

Zastgkaö,  -kam,  -kalem, 
vn.  perf.  ju  äc^jen  anfangen ; 
aufäc^jen. 

Zastgkanie,  -nia,  sn.  ^d^- 
gen  n. 

Zast§p,    -u,  pl.    -y,    sm. 

1)  3Bet)r  /.,    SruftroeVe  /; 

2)  ©c^ar  /.,  §eerfc^ar;  Se- 
gion /.,  3iegiment  n. ;  -y  nie- 
bieskie  bie  l^immlifc^en  §fer= 
fd^aren;  lud  calymi  -pami 
szedl  naprzöd  baä  25oIf  ging 
in  gan3en  ©c^aren  oorroärtS. 

Zastgpca,  -cy,  pl.  -cy,  sm. 
SSertreter  m.,  ©telloertreter, 
©ubftitut  m.r,  —  dyrektora 
SireftotfteHoertreter;  —  nau- 
czyciela  Sef)rfupplent  m., 
©upplcnt  m.]  —  tej  firmy 
ber  SSertreter  bicfer  ^^^^tna- 

Zastgpczy,  Zastgpny, 
adi.)  Zastgpczo,  Zastgpnie, 
adv.  üertretenb,  S>ertreter» ; 
»ertretbar;  »ertretungäroeife. 

Zastfpczyni,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  a5ertreterin  /.,  ©teHoer« 
treterin. 

Zastfpek,  -pku,  pl.  -pki, 
sn.  Srfa?  m.,  (Surrogat  n. 

Zastgpnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  gürbitterin  /.,  gürfpre- 
c^erin  /. 

Zastgpnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
1 )  ©eif el  m.,  Sürge  m. ;  2)  gur- 
bitter  m.,  f?ürfpred^(er)  m. 

Zastgpstwo,  -wa,  pl.  -wa, 
sm.  Siertretung  /.,  ©teHoer» 
tretung;  —  firmy  SBertre« 
tung  ber  girma. 

Zastoina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
©tocfung  /'. ;  geftörter  Slut» 
Umlauf,  SBlutftodfung  /. 

Zastole,  -la,  pl.  -la,  sn. 
^Ua4?  m.  hinter  bem  2:ifd^e. 


Zastoika 


609 


Zasuwny 


Zastoika,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Stackhousia  (^flanje). 

Zastosowac,-suje,-walein, 
va.  perf. ;  Zastosowywac, 
-wnje,  -walem,  va.  imyerf. 
anroenben,  in  SlnroenDung 
bringen;  anpaffen;  to  przy- 
siowie  nie  byto  tu  trafuie 
-wane  biefe§  ©prid)roort  roar 
l^ier  nid^t  richtig  angerocnbet ; 

nie    mozna     w    tej     chorobie 

—  iunego  srodka  man  !ann 
bei  biefer  ÄranlEf)eit  lein  an» 
beceä  SDUttcI  anroenben;  -suj 
to  wpierw  do  siebie  roenbe 
e§  juerft  bei  bir  an,  rtd;te  "tiyx 
bid^  guerft  banad^ ;  —  sie,  vr. 
fic^  anpaffen;  trzeba  sie  takze 

—  troche  do  swego  otoczenia 
man  mu^  fic^  aud^  ein  roenig 
an  feine  Umgebung  anpaffen. 

Zastosowanie,  Zastoso- 
wywanie,  -nia,  sn.  ^ilnroen= 
bung  /.,  älnroenben  n. ;  2ln= 
paffung  f.,  2lnpaffen   n. 

Zastoj,  -stoju,  pl.  -stoje, 
sm.  ©tiUftanb  m.,  ©tagna= 
tion  f. 

Zastraszac,  -szam,  -sza- 
lem,  va.  imperf.\  Zastra- 
szyc,  -sze,  -szyletn,  va.  perf. 
erjd)tecEen,  ©dircden  cmia' 
gen,  SlngCt  moc^en. 

Zastraszanie,  Zastra- 
szenie,  -nia,  sn.  ©cfc^reden 
«.,  ©injagen  n.  oon  ©d)rcdE, 
2In«ft. 

Zastroje,  -i,  pl.  tant.  sn. 
umE)erirrenöe  Sienen  (ol^ne 
SienenftodE). 

Zastronnik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  '^Parteigänger  m.,  ©ef= 
tierer  m. 

Zastrormosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ^arteiU^feit  f.,  ®in- 
feitigieit   f. 

Zastronny,  a«^/.  ;Zastron- 
nie,  adv.  etnfeitig,  parteiifc^. 

Zastrugac,  •?am,  -g^a^'em, 
va.  perf. ;  Zastrugiwac, 
-guje,  -waiem,  va.  imperf. 
fpifeig  ;iufd&ni6cn. 

Zastruganie,  Zastrugi- 
wanie,  -nia,  sn.  ^\x\i^n\^in 
II.,  ^ufpi^en  n. 

Zastrupiad,  -piam,  -pia- 
lem,  va.  imperf.]  Zastrupic, 
-pie,  -pilem,  va.  perf.  vit= 
l^ar'fd^en,  oecfd^orfcn,  oernar« 
bin,  l^etlen;   —   sie,    vr.    fi^ 

SJownik  polsko-niemiecki. 


DcrJ^arfd^en,    fjeilen,    fic^    mit 
einem  ©c^orf  bebeden. 

Zastrupianie,  Zastrupie- 
nie,  -nia,  sn.  3?cri)arfd)en  n., 
i^erf(^orfen  n. ;  Reiten  n. 

Zastrychowaö,  -chuje, 
-watem,  va.  perf.  glatt  ftrei» 
d)en. 

Zastrychowanie,  -nia,  sn. 
©lattftreid^en  n. 

Zastryszec,  -sze,  -sza- 
lem,  vn.  perf.  bas  Örunbeiä 
ftopfen. 

Zastrzal,  -n,  pl.  -y,  sm. ; 
dim.  Zastrzalek,  -Iku,  pl. 
-iki,  sm.  1)  ©trebepfeiier  m., 
Querl^olä  «.,  ©trebebanb  n.\ 
2)  Sßunbe  /.  unter  bem  3«' 
E)ennagel  (2;icr!canfl^eit). 

Zastrzegac,  -ofam,  -g-alem, 
va.  imperf.;  Zastrzedz,  -ge, 
•glem,  va.  perf.  Borbef)aUen, 
augmad)en,  fic^  auäbebingen, 
fid^  üerroaijren,  fi^  DerfidE)ern; 
-strzegJ  sobie  wytaczne  prawo 
uiywania  er  bel^ielt  fi^  baä 
auefdiUc^Itd^e  33enü|unggrec^t 
öor;  -glem  to  sobie  w  umo- 
wie  id^  l^abe  e§  mit  im 
Sertraqe  geroaFirt. 

Zastrzeganie,  Zastrze- 
zenie,  -nia,  sn.  SSerroabren 
»,  SSorbebalten  «.,  2lu^= 
mad)en  n.,  SSerfic^crn  n.;  ^üor» 
bebatt  m. 

Zastrzelenie,  -nia,  sn.  ®t- 
fd^tefeen  n.,  2;otfcf)ief(en  n. 

Zastrzelic,  -le,  -lilem,  va. 
perf.  ecfc^iefien,  totfc^iefien. 

Zastrzegac,  -gam,  -galem, 
va.  imperf. ;  Zastrzggn%c, 
-gne,  -gnalem,  va.  perf.  fic^ 
üetfacEen,  tief  terfenfen. 

Zastrzykac.  -kam,  -kalem, 
I.  vn.  imperf. ;  Zastrzyknac, 
-kne,  -knalera,  vn.  perf.  ju 
reißen,  groidEen,  ftedjen  an» 
fangen ;  II.  va.  ^ineinfpri^en. 

Zastrzykanie,  -nia;  Za- 
strzyknigcie,  -cia,  sn.  ^xo'\l= 
!en  w.,  ©teeren  «.,  Steigen  «.; 
(ginfpri^en  n. 

Zastndzaö,  -dzam,  -dza- 
?em,  va.  imperf. ;  Zastudzi6, 
-dze,  -dzilem,  va.  perf.  ab" 
fügten;  cr!alten,  gefrieren,  ge» 
rinnen  mad^en. 

Zastudzanie,  Zastudze- 
nie,  -nia,  sn.,  2lb{üi)Ien  n., 
©efrieren  «.,  ©erinnen  n. 


Zastukac,  -kam,  -katem, 
va.  perf.  anhopfen. 

Zastukanie,  -nia,  sn.  %w- 
flopfen  n. 

Zastygac,  -gam,  -gaiem, 
vn.  imperf. ;  Zastygn^c, 
-goe,  -gnalem,  vn.  perf.  er» 
laiten,  erftarren,  füf)lerraerben, 
(ftc^)  ab!ü^len. 

Zastyganie,  -nia;  Zasty- 
gnigcie,  -cia,  sn.  (gcfalten  n., 
(Jfrit  arten  n. 

Zasucie,  -cia,  sn.  ®rb- 
fd^lüpfe  /. 

Zasuc,  -je,  -lern,  va.  perf. 
juidjütten,  oerftürjcn. 

Zasun^c,  -ne,  -nalem,  va. 
perf.\  Zasuwac,  -warn,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  I^ineinfc^ies 
ben;  jufc^ieben,  oorfd^ieben; 
oerriegeln;  oor»,  äU3ie^en;-sun 
ten  stoJ  do  kata  fc^iebe  btefen 
Sifd^  in  ben  SBinfet ;  —  firanki 
bie  Sßorfiänge  jujiel^en. 

Zasunigcie,  -cia :  Zasu- 
wanie,  -nia,  sn.  §inein= 
fc^ieben  n. ;  3Sorfd^ieben  n., 
3uf^ieben  n.;  33erriegeln  n., 
ßuüel^en  n. 

Zasuspendowac,  -duje, 
-waiem,  va.  perf.  fuspen» 
bieren;  =  Zawiesic. 

Zasuspendowanie,  -nia, 
sn.  ©uöpenbieren  «.,  ©ug= 
penfion  f.\  =  Zawieszenie. 

Zasuszac,  -szam,  -szalem, 
va.  imperf. \  Zasuszyc,  -sze, 
-szyiem,  va.  perf.  eintrodEnen, 
auätrodEnen,  börrcn  [äffen. 

Zasuszanie.  Zasuszenie, 
-nia,  sn.  ©mtroctnen  ».,  2Iuä« 
trodEnen  n. 

Zasuwa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. ; 
dim.  Zasuwka,  -ki,  pl.  -ki. 
sf.  1)  Stiegel  m.,  aSorfdjieber 
m.,  3^ei6er  m.,  Sorreiber  m.\ 
—  oczepowa  ©c^ubriegel  mit 
Unterlagäblec^;  —  okienna 
23orreiber  m.;  —  wpuszczana 
5?antriegel;  —  z  chybotka 
ißafquia  TO.;  2)  ©ffenftappe 
/". ;  —  stawidlowa  ©c^u^», 
gallbrett  n. 

Zasuwnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  ©ratfägc  /. 

Zasuwnik,  -a,  pl.  -ki,  sm. 
®rat^obe[  m. 

Zasuwny,  adi.  tjerfd^ieb» 
bar;  einfdjtcbbar. 

39 


Zaswatac 


610 


Zaszemrac 


Zaswatac,  -tarn,  -taJem, 
va.  perf.  alö  5^retetömann 
oetfprec^en,  oerloben. 

Zaswawolic,  -le,  -liJem, 
vn.  perf.  ju  fc^äfern,  ju 
tollen  anfangen. 

Zaswgdniec,  -nieje,  -nia- 
Jem,  vn.  perf.  einen  Sranb= 
geruc^  befommcn. 

Zaswfdzic,  -dze,  -dzilem, 
vn.  perf.  ju  ]UcEen  anfangen. 

Zaswfdzenie,  -nia,  sn. 
Quden  n. 

Zasworowac,  -ruje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  anloppeln. 

Zasworowanie,  -nia,  sn. 
Slnfoppeln  n. 

Zasycac,  -cam,  -catem, 
va.  imperf.  \  Zasycic,  -ce, 
-cilem,  va.  perf.  jättigen, 
ftiCen. 

Zasycanie,  Zasycenie, 
-nia,  sn.  ©ättigen  «.,  ©tils 
len  n. 

Zasychac,  Zasychanie, 
fiefje:  Zaschnac,  Zacßniecie. 

Zasylac,  Zasylanie,  fie^e : 
Zaslac,  Zasiaaie. 

Zasypac,  -pie,  -palem,  va. 
perf. ;  Zasypywac,  -puje, 
-watem,  va.  imperf.  cer= 
fc^ütten,  überfc^ütten,  ju= 
fd^ütten;  —  studnie  piaakiem 
ben  Srunnen  mit  6anb  »er» 
fc^ütten;  gora  piaskowa  usu- 
nela  sie  i  -pala  dwoch  ro- 
botnikow  bet  ©onbberg  ift 
abgerutfd^t  unb  l^at  groei 
2lrbeiter  ucrfd^üttet;  —  czem 
mit  etn).  cinftreuen,  beftreuen ; 
—  sie,  IT.  üetf erlittet  werben ; 
fid)  blamieren. 

Zasypanie,  Zasypywa- 
nie,  -uia,  sn.  3u)c^üttea  7?., 
33erfcl^ütten  «.;  (Sinflteuen  n. 

Zasypiac,  Zasypianie, 
fie^e:  Zasnac,  Zaspac,  Za- 
sniecie,  Zaspanie. 

ZasyT)isko,  -ka,  ^jZ.  -ka, 
sn.  nerrootfener  @ang. 

Zasypka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©inflreupuloer  «.,  6treu= 
pufner. 

Zasystowaö,  -stuje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  fiflieren,  ouf= 
fialten;  =  Wstrzymac. 

Zasystowanie,  -nia,  sn. 
eiftteren  n.,  Siftierung  /., 
3luf^alt€n  n.;   =  Wstrzyma- 


Zaszabrowac,  -bruje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  mit  fteinen 
^ie^elftütfen  auffüllen. 

Zaszabrowanie,  -nia,  sn. 
SluöfüUen  n.  mit  Ileinen  3i«= 
gelftüden. 

Zaszalec,  -leje,  -lalem, 
vn.  perf.  ju  rafen,  toEen  an- 
fangen. 

Zaszamerowac,  -ruje, 
-w«lem,  va.  perf.  oetfdjnüren. 

Zaszamotac,  -tam,  -talem, 
va.  perf.  anfangen  ^eium= 
jujetren. 

Zaszancowac,  -cuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  oerfc^anjen; 
—  sie,  vr.  \\6)  Derf(^anjen. 

Zaszancowanie,  -nia,  sn. 
SJerfc^angung  f. 

Zaszargac,  -gam,  -galem, 
va.  perf.  befc^lumpetn;  — 
majatek  baö  SSermögcn  fc]^ä= 
bigen,  minbern. 

Zaszarganie,  -nia,  sn. 
33efc^tumpern  n.\  —  maja- 
tku   3Ser mögend tninberung   /. 

Zaszarpac,  -pie,  -palem, 
va.  imperf. ;  Zaszarpnac, 
-ne,  -nalem,  va.  perf.  i,\x 
jerren  anfangen;  mitceifeen. 

Zaszarpanie,  -nia;  Za- 
szarpnigcie,  -cia,  sn.  3«r= 
ren  n. ;  äßitreifien  n. 

Zaszczac,  -szczam,  -szcza- 
Jem,  va.  perf.  PoBpiffen,  6e= 
piffen. 

Zaszczanie,  -nia,  sn.  SSoH 
piffen  «.,  öepiffen  n. 

Zaszczebiotac,  -tam,  -ta- 
iem,  vn.  nn&  va.  perf.  an= 
fangen  gu  jroitfctern,  ju  lofen. 

Zaszczebiotanie,  -nia,  sn. 
3n)itfd)etn  n.\  Äofen  n. 

Zaszczekac,  -kam,  -kalem, 
vn.  perf.  gu  btHen  anfangen, 
aufbfUen. 

Zaszczekanie,  -nia,  sn. 
^Bellen  n. 

Zaszczep,  -u,  pl.  -y, 
sni.  ©inimpfen  n.\  @inge= 
impfte(§)  n. 

Zaszczepiac,  -piam,-pia- 
lein,  va.  imperf.;  Za- 
szczepi6,  -pie,  -piJem,  va. 
perf.  einimpfen;  einprägen. 

Zaszczepianie,  Zaszcze- 
pienie,  -nia,  sn.  (ginimpfen 
n.,  einpfropfen  n. 

Zaszczepu^d,  -ne,  -natem, 
va.  perf.  aiifpalten. 


Zaszczgkac,  -kam,  -katem ; 
Zaszczeknac,  -ne,  -natem, 
vn.  perf,  ju  flirren  anfangen, 
ein  ©etöfe,  (Seflirre  ertönen 
laffen. 

Zaszczekanie,  -nia;  Za- 
szczgknigcie,  -cia,  sn.  ®r= 
flirren  n.,  ©rtönen  n. 

Zaszczkac,  -kam,  -kalem, 
vn.perf.  anfangen  ju  fd)lucffn, 
in§  ©diluden  fommen. 

Zaszczkanie,  -nia,  sn. 
©c^lutfen  n. 

Zaszczuc,  -je,  -Jem,  va. 
perf.  5u  Sobe  i^e^en. 

Zaszczucie,  -cia,  sn.  §e|en 
n.  p  Sobe. 

Zaszczycac,  -c;im,  -calem, 
va.  imperf. ;  Zaszczycic, 
-ce,  -ciiem,  va.  perf.  be= 
e^ren,  au^geid^nen;  racz  pan 
—  nas  swoja  obecnoscia 
rooHen  Sie  unö  burc^  Ql^re 
Slnrcefenlieit  beel^ren. 

Zaszczycanie,  Zaszczy- 
cenie,  -nia,  sn.  33eel)ren  n., 
2lugjei(^nen  n. 

Zaszczykac,  -kam,  -ka- 
lem, va.  perf.  ju  bcifsen, 
fneipen,  groicfen  anfangen. 

Zaszczypac,  -pie,  -paJem, 
va.  perf.  anfangen  5n  groiden. 

Zaszczyt,  -u,  pl.    -y,  sm. 

1)  ®^re  /. ;  mam  —  zaprosic 
pana  ic^  ^abe  bie  Gt)re,  Sie 
einjutaben;  z  kim  mam  — ? 
mit  roem  tjabe  ic^  bie  (g^re? 

2)  Sßürbe  /.,  S^renftette  /.; 
nie  dbam  o  -y  id^  ma(f)e  mir 
nid^tä  auä  ©^renftelten ;  dojsc 
do  najwyzszycb  -6\v  JU  ben 
^öd^ften  aBürben  gelangen, 
eniporfletgen;  3)  ''^kx'nt  f., 
(S^rc  /. ;  przynosic  swojej 
rodzinie  —  feiner  gamilte 
jur  ®^re  gereichen. 

Zaszczytny,  adi. ;  Za- 
szczytnie,  adv.  rü^mlid^ft, 
elirenuoU,  ru^ntreidE),  au§ge= 
jeicfenet. 

Zaszeleszczenie,  -nia,  sn. 
Siaufc^en  «.,  (Seräufc^. 

Zaszelesciec,  -szcze,  -scia- 
lem,  vn.  perf.  ein  ©eräufd^ 
Derurfa($en,  ju  raufc^en  an= 
fangen. 

Zaszemrac,  -ram,  -ralem ; 
Zaszemrzec,  -rze,  -rzalem, 
vn.  unb  va.  perf.  ju  mur= 
mein,  ^u  murren  anfangen. 


Zaszemranie 


611 


Zaslepnifcie 


Zaszemranie,  Zaszem- 
rzanie,  Zaszemrzenie,  -cia, 
sn.  SRurren  n.,  ajluimeln  n. 

Zaszeptad,  -ptam,  -pta- 
Jem,  va.  unö  vn.  per/,  gu 
lifpeln,  murmeln,  fluftern  an= 
fan(?en. 

Zaszeptanie,  -nia,  sn. 
Sifpeln  «.,  SJutmeln  n., 
fjrüftern  n. 

Zaszkaradzac,  -dzam, 
-dualem,  va.  imperf. ;  Zaszka- 
radzic,  -dze,  -dzilein,  va. 
perf.  Derunftaften. 

Zaszkaradzanie,  Zaszka- 
radzenie,  -nia,  sn.  58erun= 
ftatten  w.,  SSerunftaltung  /. 

Zaszklenie,  -nia,  sn.  Ser= 
glafen  n..  33erglafung  f. 

Zaszklic,  -kle,  -klilem,  I. 
ta.  perf.  ocrgtafen ;  II.  vn. 
perf.  (glasartig)  auf5(i^en. 

Zaszkodny,  adi. ;  Za- 
szkodnie,  adv.  fc^äblid^. 

Zaszkodzic,  -dze,  -dzilem, 
va.  perf.  f^oben,  fd^äbtgen, 
©c^aben  bringen,  l^inbern, 
flören;  —  ci  to  moze  u 
twoich  przelozonych  baö 
!ann  bir  Bei  beinen  35orge= 
festen  fd^aben;  cajmniejsze 
wzruszenie  moÄe  mu  —  bie 
Ileinfte  Stufregung  fann  i[;m 
fc^aben. 

Zaszlamowac,  -mnje,  -wa- 
lem,  va.  perf. ;  oerfd^lämmen, 
mit  ©(^(amm  anfüllen;  — 
drzewko  ein  33äumc^en  ein» 
fd^fämmen. 

Zaszlamowanie,  -nia,  sn. 
©tnfc^Iämmen  n. 

Zaszlifowac,  -fuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  juf^reifen, 
roeafc^Ieifen. 

Zaszlifowanie,  -nia,  sn. 
3ufc^leifen  n.,  äßegfcl)leifen  n. 

Zaszlochac,  -cham,  -cha- 
lem,  im.  perf.  ju  fc^Iuc^jeii 
anfangen,  auffc^Iuc^äen. 

Zaszlochanie,  -nia,  sn. 
©cftluc^üen  n. 

Zaszlapac,  -pie,  -palem, 
va.  perf.  über  ben  ©c§nür= 
ftrang  treten;  —  sie,  vr.  fic^ 
(f^ön)  l^ineinbringen. 

Zaszmerac,  -ram,  -ralem, 
t'H.  perf.  ein  (Seräufd^  er= 
^eben,  machen. 

Zasznurowac,  -ruje,  -wa- 
iem,  va.  imperf.;  Zasznuro- 


I  wywac,   -wuje,    -walem,    va. 
i  imperf.      juf^nürcn,      um= 
j  fc^nüren;  jujiei^en. 
I      Zasznurowanie,  -nia,  sn. 
3ufc^nüren  n.,  ^ujie^en  n. 

Zaszorowac,  -ruje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  abf^nüren; 
—  piaskiem  nerfanben. 

Zaszorowanie,  -nia,  sn. 
3tbfc^nüren  n.,    SSerfanben  n. 

Zaszpalerowac,  -ruje, 
-walem,  va.  perf.  mit  €pa= 
lieten  befe^en. 

Zaszpecac,  -cam,  -catem, 
va.  imperf. ;  Zaszpecic,  -ce, 
-eitern,  va.  perf.  Derun= 
ftalten,  Derunjteren,  l^ä^Iid^ 
moc^en. 

Zaszpilac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf.  ;  Zaszpilic,  -le, 
-lilem,  va.  perf.  junabeln, 
5ufpenbeln,  mit  ©tednabetn 
oefeftigen. 

Zaszpilanie,  Zaszpilenie, 
-nia,  sn.  ^uncLbtin  n.,  Qu^ 
fpenbeln  n. 

Zaszpuntowac,  -tuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  ^ufpunben. 

Zaszpuntowanie,  -nia,  sn. 
Sufpunben  n. 

Zasztukowac,  -kuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  juftütfeln. 

Zasztukowanie,  -nia,  sn. 
3uftücfcln  n. 

Zaszturkac,  -kam,  -ka- 
1cm,  va.  perf.;  Zaszturki- 
wac,  -kuje,  -walem,  va. 
imperf.  mit  ©tö^en,  ^^üffen 
pittqen. 

Zaszturkanie,  Zasztur- 
kiwanie,  -nia,  sn.  ©tcfjen 
n.,  puffen  n. 

Zaszturmowac,  -xQoje, 
-walem,  vn.  perf.  %\\  ftürmen 
anfangen. 

Zaszumieö,  -mie,  -miatem, 
vyi.  perf.  ju  raufc^en,  faufen 
anfangen, 

Zaszumienie,  -nia,  sn. 
Slaufc^en  n.,  ©aufen  n. 

Zaszumowac,  -muje,  -wa- 
lem, vn.  perf.  jU  fdjäumen 
anfangen,  auffc|iäumen. 

Zaszumowanie,  -nia,  sn. 
©d)äumen  ??.,  9lufftf)äumen  n. 

Zaszwankowac,  -kuje, 
-walem,  vn.  perf.  ju  fd^man» 
fen  anfangen ;  —  na  zdrowiu 
2l6brud|  an  ber  ©efunb^eit 
erfeiben,  ju  fränfefn  anfangen. 


-nia. 


Zaszwankowanie, 
sn.  ©c^roanfen  n. 

Zaszycie,  -cia ;  Zaszy- 
wanie,  -nia,  sn.  3unä[}en  n., 
äiernä^en  n. 

Zaszyc,  -je,  -lern,  va. 
perf. ;  Zaszywaö,  -warn, 
-walem,  va.  imperf.  junä^en, 
Detnä^en;  einnähen;  —  rane 
bie  SBunbe  oernä^en;  — 
pieniadze  w  podszewke  ®etö 
in  baä  gutter  einnähen;  — 
sie,  vr.  einbringen;  -1  sie  w 
lasy  er  ift  in  bie  Siiätber  ein» 
gebrungen. 

Zas,  coni.  aber,  bagegen, 
hingegen;  tys  bogaty,  ja  — 
ubogi  bu  bifi  rei^,  ic^  hin- 
gegen arm;  gdzie  —  ntcf)t 
bocfi. 

Zascianek,  -nku,  pl.  -nki, 
sm.  1)  ^^Ial5  m.  I^inter  ber 
SBanb;  2j  §of  m.,  ®ut  n. 
beä  Äleinabelä;  Ileinabeligeg 
SDorf. 

Zasciankowy,  adi. ;  länb« 
lid^;  —  sziachcic  SJtttgtieb 
m.  be§  nieberen  Slbelö. 

Zascielac,  Zascielanie, 
fieöe:  Zasiac,  Zaslanie. 

Zascigaö,  -gam,  -gatem, 
vn.  perf.  ya.  S^obe  l^e^en, 
jagen. 

Zaslaz,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©ifta  /.,  ©amtpoppet  /. 

Zaslepiac,  -piam,  -pialem, 
va.  imperf.;  Zaslepic,  -pie, 
-pilem,  va.  ^^er/^'.  blenben, 
oerblenbcn;  milosc  -pia  ludzi 
czesto  Siebe  oerblenbet  oft 
bie  aWenfc^en,  Siebe  mad^t  bie 
aJlenfc^en  blinb ;  gniewem 
-piony  »om  3orn  geblenbet; 
-pilo  go  szczesL'ie  baä  ©lüct 
^at  i^n  cerbienbet;  —  sie, 
vr.  \\6)  oerblenben;  —  sie 
czems,  —  sie  w  kim  ftc^ 
burc^  etn).,  burc^imnbn  blenben 
laffen;  byc  -pionym  w  kimö 
in  imnbn  oernarrt  fein;  byc 
-pionym  w  sobie  einen  ge= 
roaltigen  2)ünfe[,  ©elbflner» 
blenbung  befil5en. 

Zaslepianie,  Zaslepienie, 
-nia,  sn.  SJIenben  n.,  a>er= 
blenben  «.;  33erblenbung  /. 

Zaslepn%6,  -pne,  -pnalem, 
vn    perf.  erblinben. 

Zaslepnigcie,  -cia,  sn. 
(Srblinben  n. 

39* 


Zasliniac 


612 


Zataborowac 


Zasliniac,  -niam,  -nialem, 
va.  imperf.  \  Zasliniö,  -nie, 
-niJem,  va.  pcrf.  be[peicl|eln, 
begeifern,  mit  ©peid^el  be= 
beden. 

Zasliuiauie,  Zaslinienie, 
-nia,  sn.  Söegeifem  «.,  JBe» 
fpetieln  n. 

Zaslizgac  sig,  -zgam,  -zga- 
}em,  vr.  perf.  big  tool^in  fd)Ieis 
fen,  gleiten. 

Zaslizu^c,  -zue,  -znalem, 
vn.  perf.  glatt,  fc^lüpfrig 
TDerben. 

Zaslizniac,  -zniam.  -zaia- 
Jem,  va.  imperf.-^  Zasliznic, 
-znie,  -^Qilem,  va.  perf.  glatt, 
jc^lüpfrig  ma^en. 

Zaslaba,  -by,  pl.  -by,  sf. 
Cyclobothra  (^ftanje). 

Zaslubiaö,  -biam,  -biaiem, 
va.  imperf.  \  Zaslubic,  -bie, 
-biiem,  va.  perf.  feierlich  ge= 
loben,  Derloben,  r)erj[preci^en, 
peiraten;  —  komu  cörke  j 
imnbm  bie  %Q<i)itx  jur  '^X0k\x 
geben,  Dermötjlen. 

Zaslubiauie,  Zaslubieuie, 
-nia,  SM.  SSerloben  n.,  SSet= 
jpceij^enn.;  heiraten  «.,  35er= 
iietraten,  SSermäl^Ien  «. 

Zaslubiny,  -bin,  plur.  tant. 
sn.  Seimä^lung/.,  Stauung/. 

Zasmiac  sig,  -mieje,  -mia- 
lem,  vr.  perf.  auflad^en,  an= 
fanqen   xu  lachen,  gu  läd^eln. 

Zasmianie  sig,  -nia,  sn. 
2luflac^en  n. 

Zasmiecic,  -ce,  -ciJem, 
va.  -perf.  mit  5?el)tic^t  »erun- 
reinigen. 

Zasmieceuie,  -uia,  sn. 
35etunreinigung  /.  mit  Äe^rid^t. 

Zasmierdzac,  -dzam,  -dza- 
\eva,  va.  imperf.;  Zasmier- 
dzic,  -dze,  -dziiem,  va.  perf. 
ftinfenb  mad^en,  ftintig  mo- 
c^en ;  —  sie,  vr.  ftinfig, 
ftinfenb  macöen. 

Zasmierdzauie,  Zasmier- 
dzenie,  -nia,  sn.  ©tinfen  n. 

Zasmierdziec,  -dzieje, 
-dziatem,  vn.  ninfenb  werben. 

Zaömieszyö,  -sze,  -szy- 
iem,  va.  perf  aufheitern, 
5um  Sachen  reijen. 

Zaäniad,  -a,  pl.  -y,  sm. 
1)  aJiuttertorn  n.\  2)  nerbor« 
bene  isrud^t  im  SUhitterleibe. 

Zaäniecaö,    -cam,    -calem, 


va.  imperf. ;  Zasnieciö,  -ce, 
-ciJem,  va.  perf.  mit  bem 
ßornbranbe  anfteden;  —  sie, 
vr.  unfrud^tbar  rcerben. 

Zasuiedzenie,  -nia,  sn. 
Stnlaufen  n.  mit  3toft. 

Zasniedzic,  -dze,  -dziiem, 
va.  perf.  mit  grünem  3toft, 
mit  ©rünfpan  anlaufen  laffen. 

Zasniedziec,  -dzieje,  -dzia- 
iem,  vn.  perf.  mit  grünem 
9tol"t  anlaufen,  oerroften. 

Zasniezac,  -Äam,  -tsism, 
va.  imperf.'.,  Zasniezyc,  -äe, 
-zylem,  va.  perf.  nerfc^neien. 

Zasniezanie,  Zasnieze- 
nie,  -nia,   sn.   SScrfc^neien  n. 

Zasnigcie,  -cia,  sn.  fiel^e: 
Zaaypianie. 

Zaspiewac,  -warn,  -walem, 
va.  unb  vn.  perf.  ju  fingen 
anfangen,  einen  (Sefang  an= 
ftimmen. 

Zaspiewanie,  -nia,  sn. 
©ingen  n.\  Slnftimmen  n. 
eineä  ©efangeä.  Siebeä. 

Zasrubowa6,  -buje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  gufd^rauben, 
etnfd^rauben. 

Zasrubowanie,  -nia,  sn. 
gufc^rauben  n.,  (ginfd)rau= 
ben  n. 

Zasrzenic,  -nie,  -nilem, 
va.  perf.  bereifen,  mit  Sieif 
bebeden. 

Zasrzenie,  -nia,  sn.  SBe» 
reifen  n. 

Zasrzeszyc  sig,  -sze,  -szy- 
lem,  vr.  perf.  mit  ©runbeiä 
bebeden.' 

Zaswiadczac,  -czam,  -cza- 
lem,  va.  imperf.;  Zaswiad- 
czyc,  -cze,  -czylem,  va.  perf. 
beäeugen,beflätigen,  (ein)  S^ug' 
niö  auäfteHen,  geben. 

Zaswiadczenie,  Zaswiad- 
czanie,  -nia,  sn.  S3eftätigung 
/.,  Qeugnis  n. 

Zaswiatowy,  adi.  ou^er= 
loeltlid^,  überitbifd^,  tran- 
fjenbent. 

Zaswi%tkowa6,  -kuje,  -wa- 
tem,  vn.  perf.  ju  feiern  an= 
fangen. 

Zaäwidrowac,  -druje,  -wa- 
iem,  va.  unb  vn.  perf.  %\x 
boI)ren  anfangen,  f)ineinbof)ren, 
»erbobren. 

Zaswidrowanie,  -nia,  sn. 
33oE)cen  n. 


Zaswiecac,  -cam,  -calem, 
I.  va.  imperf. ;  Zaswiecic, 
-ce,  -cilem,  I.  va.  perf.  an- 
jünben,  anfteden,  Sic^t  mact)en ; 
-6wiec  lampe  jünbe  bie  Sampe 
an ;  II.  vn.  leud^ten ;  gu  glän= 
gen,  ju  ftra^len  anfangen; 
III.  -—  sie,  vr.  erleuchtet  tDer> 
ben,  gu  glühen,  fptüf)en,  bren= 
nen  anfangen;  ai;  mi  sie  w 
oczach  -cilo  Junten  fprü|ten 
mir  auä  ben  2lugen. 

Zaswiecanie,  Zaswiece- 
nie,  SM.  Slagünben  «.,  2ln» 
fteden  «. ;  Seuc^ten  ».,  ®län= 
gen  n.,  ©tratjten  n.,  ©ptüt^en  n. 

Zaswiecie,  -cia,  sn.  über= 
irbifdö,  unmirflid^e  SBett. 

Zaswiegotaö,  -tarn,  -talem, 
vn.  unb  va.  perf.  gu  gn)itf($crn 
anfangen. 

Zaswiegotanie,  -nia,  sn. 
3n)itfct)ern  n. 

Zaswierzbiec,  -bie,  -bilem, 
vn.  perf.  gu  Juden  anfangen. 

Zaswierzbienie,  -nia,  sn. 
^uden  n. 

Zaswigcic,  -ce,  -cilem, 
va.  perf.  austrumpfen,  alä 
Stumpf  auäroetfen. 

Zaswigdziec,-dze,-dzia}em, 
vn.  perf.  gu  Juden  anfangen. 

Zaswinic,  -nie,  -nilem,  va. 
perf.  cerfdjroeinern,  cerfauen. 

Zaswinienie,  -nia,  sm.  S5er= 
fd^roeinern  M.,sUerfd^n3einerung 
/.,  5Jerfauen  n. 

Zaswistaö,  -stam,  -stalem ; 
Zaswisn^c,  -sne,  -snalem, 
vn.  uiib  va.  perf.  gu  pfeifen 
anfangen,  einen  ^^fiff  tun. 

Zaswistanie,  -uia ;  Zaswi- 
snigcie,  -cia,   sm.  pfeifen  n. 

Zaswit,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
^iJiorgenbämmerung  /. ;  2)  ( Aste- 
liscium)  2)otbenftern(^en  «. 

Zaswita6,  -tam,  -talem, 
vn.  perf.   tagen,  b^U  raerben. 

Zaswitanie,  -nia,  sn. 
Saacn  n. 

Zaswitnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
Staavia  (^flarge). 

Zatabaczyc,  -cze,  -czylem, 
va.  perf.  mit  ©c|nupftabaf 
oerfd^mieren,  oerunreinigen. 

Zatabaczeuie,  -nia,  sn. 
S^erfd^miercn  «.,  aSerunreinigen 
n.  mit  Sabaf. 

Zataborowac,  -ruje,  -wa- 
lem,   va.  perf.   eine    2ßagen= 


Zataborowanie 


613 


Zatkac 


5urg  auf [teHert ;  —  co  mit 
einer  SßoflenBurg   einfd^Iie^en. 

Zataborowanie,  -nia,  sn. 
2luf[teUen  n.  einet  aßagen= 
6ura. 

Zataczac,  -czam,  -czaJem, 
va.  imperf. ;  Zatoczy6,  -cze, 
-czylem,  va.  per  f.  1)  ^in« 
roäljen,  Einrollen;  —  co 
dokad  etrc.  roo^in  n)är3eii, 
foHetn;  —  dziala  na  waly 
bie  Kanonen  auf  bcn  SBäHen 
aufpflanjen;  —  kamien  na 
g-ore  ben  ©tcin  auf  ben  Serg 
roäljen;  —  powoz  przed  sa,- 
nek  ben  SBagen  »or  bie  3]e= 
ranba  roüen;  2)  abtunben,  ab= 
frcifen,  ein  'Siab,  einen  Ärciö 
ma^en,  in  ber  siunbe  ]^etum= 
bewegen;  —  koio  cyrklem 
mit  bem  ^ii^^^l  einen  i^reiö 
jie^cn;  —  kregi  Ä'retie  jie» 
^en,  freifen  (üom  3?ogel= 
f[ug);  3)  —  obüz  ba6  Sager 
obfterfen,  auffd&lagcn;  4)  — 
beczke  ein  g^af;  onjapfeu;  II. 
—  sie,  vr.  1)  taumeln;  -cza 
sie  jak  pijauy  er  taumelt 
rofe  ein  Sbetrunlener;  21  — 
sie  dokad  ^intorfeln,  f)in= 
rollen. 

Zataczanie,  Zatoczenie, 
-nia,  sn.  1)  SiloIIen  «.,  2BäI= 
jen  «. ;  2)  3lbfreifen  n.,  216= 
runben  n. ;  3)  3:aumeln  n., 
Sorfeln  n. 

Zataflowac,  -fluje,  -walem, 
va.  perf.  »ertafeln,  mit  %a= 
|cln  bebedfen. 

Zataflowanie,  -aia,  S7t. 
aSertafeln  n. ;  2;afelung  /. 

Zatajac,  -jam,  -jalem,  va. 
imperf.]  Zataic,  -je,  -ifem, 
va.  per/.  1)  Dcrljeimlid^en, 
ücrbergen;  dluzej  sie  to  — 
nie  da  baä  lä^t  ft'c^  nid^t 
länger  uerf)eimlic^en;  2)  — 
kasze  bie  ®rü|e  betb  ein= 
füilieii. 

Zatajanie,  Zatajenie,  -nia, 
sw.  25er^eimlicften  ti.,  SSer= 
berc?en  n. 

Zatamowac,  -m"je,  -wa- 
iem,  va.  perf.:  Zatamowy- 
wac,  -wuje,  -wa-teni,  va. 
imperf.  füllen,  bämmen,  l^em= 
mpn ;  einbämmen. 

Zatamowanie,  Zatamo- 
wywanie,  -nia,  sn.  ©tiüen 
n.,  öemmen  «.,  Summen  n. 


Zatanczyc,  -cze,  -czytem, 
vn.  unb  va.  perf.  ju  tanjen 
anfangen,  ein  roenig  tanjen. 

Zatanczenie,  -nia,  sn. 
Janjicn  n. 

Zatapiaö,  -piam,  -pialem, 
I.  va.  imperf. ;  Zatopic,  -pie, 
-pifem,  I.  va.  perf  oerfen= 
fen,  erfäufen;  —  okret  baä 
©c^iff  in  ben  @runb  bohren; 
—  szpade  w  czyja  pier.s  fei« 
nen  ©egen  in  jm'nbä  Sruft 
»erfenlEen;  -piony  w  myslach 
in  ©ebanfen  oetfunfen;  II.  — 
sie,  vr.  1)  fic^  Derfenfen,  fic^ 
»ertiefen;  —  sie  w  grze  ftc^ 
im  ©pisle  Dertiefen;  im   bar- 

dziej  sie  w  tym    przedmiocie 

-piam  ie  mel^r  ic|  in  biefen 
©egenftanb  einbringe ;  2)  unter» 
geben,  uerfin!en. 

Zatapianie,  Zatopienie, 
-nia,  sn.  )i>erftnfen  n.,  5yer= 
fen!en  n.,  Untertauchen  n.\ 
SSerttefen  «.;  —  gzymsu  2:ot= 
laufen  n.  be§  ®efimfe§. 

Zatarasowac,  -suje,  -wa- 
lem, va.perf.  oerbarrifabieren, 
Dertammeln. 

Zatarasowanie,  -nia,  sn. 
S5et6ariifabieren  n.,  3>erram= 
mein  n. 

Zatarcie,  ficfje :  Zacieranie. 

Zatarg,  -u,  pl.  -i,  sm. ; 
dim.  Zatarczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©treit  m.,  3n)ift  m.,  ^on= 
flift  m. 

Zatargaö,  -gano,  -gafem, 
vn.  imperf. ;  Zatargn§c, 
-ne,  -naiem,  vn.  perf.  ju  jer» 
ren  anfangen. 

Zatarganie,  -nia;  Zatar- 
gnigcie,  -eia,  sn.  "^ixitn  n. 

Zatargowac,-guje,  -walem, 
va.  unb  vn.  perf  er^anbeln, 
l^x  banbeln  beainnen. 

Zatarzac  si§,  -rzam,  -rza- 
lem,  vr.  perf.  itd)  Big  roo^in 
Töätjen,  fid)  rcäljenb  {)erum= 
treiben. 

Zatasowac,  -''uje,  -walem, 
va.  imperf  \  Zatasowywac, 
-wuje,  -walem,  va.  perf.  bi§ 
hinter  etro.  ^inauftürmen,  auf- 
löäufen;  —  karty  bie  Aorten 
mifd^en. 

Zatasowanie,  Zatasowy- 
wanie,  -nia,  sn.  31  uf türmen 
n.,  2luff)äitfen  n.\  2lufmi= 
ic^en  n. 


Zatem,  coni.  bal^er,  folglich, 
alfo;  —  nie  z  tego  nie  bedzie 
ol)o  barau§  roirb  nichts ;  a  — 
alfo  foIgli(§. 

Zatemperowac,  -ruje,  -wa- 
lem, va.  perf.  jufpi^en,  ju= 
fc^netben,  fpi^en,  fd^neiben ; 
ülöwek  —  einen  SIeiftift 
fpil5en. 

Zatemperowanie,  -nia,  sn. 
3ufc^neiben  n.,  3ufpi|en  n., 
©pi^en  n. 

Zatgchlina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf. ;  Zatgchlosc,  -sei,  pl.  -sei, 
sf.  Xumpfii^feit  /. 

Zat§chn^6,  -ohne,  -chlem, 
vn.  perf.  bumpfig  roerben. 

Zat^piac,  -piam,  -pialem, 
va.  imperf. ;  Zatgpic,  -pie, 
-pilem,  va.  perf.  ftumpf 
mad^en,  obftumpfen;  —  sie, 
vr.  ftumpf  roerben,  fic^  ob= 
flumpfen. 

Zatgpian,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Lidorodendrum  (ißflange). 

Zat§pie6,  -pieje,  -pialem, 
vn.  perf.  ftumpf  roerben,  fid^ 
abftu'npfen. 

Zatgpienie,  -nia,  sn. 
©tumpft)eit  /. 

Zatgskniö,  -knie,  -knilem, 
vn.  perf.  ©ef)nfucf»t  belommcn, 
ficb  fet)nen ;  —  za  ojczyzna 
fid)  nacft  ber  öeimat  fef)nen. 

Zatgsknienie,  -nia,  sn. 
©ebnen  «.,  ©e^nfud^t  /. 

Zatgtnid,  -nie,  -nifem,  vn. 
perf.  erörö^ncn,  erfc^allen. 

Zatgtnienie,  -nia,  sn.  ®r= 
bröbnen  n.,  (stfc^atlen  n. 

Zat§zac,  -xam,  -zalem,  va. 
imperf. ;  Zat§zy6,-ze,-iylem, 
va.  perf.  fteif  macfien;  Der= 
fteifen. 

Zat§zniec,  -nieje,  -nialem, 
vn.  perf.  fteif  roerben,  erftar= 
ren ;  fefte  gorm,  ©eftoit  an= 
ne[)men. 

Zatkac,  -kam,  -kalem,  va. 
perf.\  Zatykac,  -kam,  -ka- 
lem, va.  imperf.  juftopfcn, 
oerfiopfen;  jupfropfen;  — 
dziure  ein  Sod)  juftopfen;  — 
komu  gebe  jmnbm  ben  i'iunb 
juftopfen;  —  cos  korkiem 
etro.  jufpunben,  oerforten;  — 
sobie  nos  fid|  bie  Stafe  Der« 
ftopfen;  cos  -kalo  rure  etro 
^at  bie  SRö^re  tjerftopft. 


Zatkalik 


614 


Zatrudnianie 


Zatkalik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Äetni^oljfäfer  vi. 

Zatkanie,Zatykaiiie,  -nia, 
AM.  1)  ^uftopfen  n.,  gupfropfen 
n. ;  —  zaprawy  aSerfe^ung  /. 
bc§  ©efteüä;  2)  SSetftopfung 
/.,  Dbftruftton  /. 

Zatkanka.  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
|)autfalte  /., Etappe/.,  ©ci)(u|s 
l^äutc^en  «. 

Zatkn^6,  -kne,  -knatem, 
va.  perf.;  Zatykac,  -kam, 
-kalem,  va.  imperf.  auffteden, 
anftecfen,  ftetfen,  aufpflanzen; 

—  choragiew  na  murach  bie 
g^afme  auf  ben  SJJauern 
aufvfiangen. 

Zatkniecie, -cia  •  Zatyka- 
nie,  -nia,  sn.  SCufftetfen  «., 
2lufpflan;!en  n. 

Zatlec,  -tleje,  -tlaJem,  vn. 
perf.  SU  glimmen  anfangen. 

Zatlenie,  -nia,  sn.  ©lim- 
men  n. 

Zatlaczac,  -czam,  -czalem, 
va,  imperf. ;  Zatloczyc,  -cze, 
-czylem,  ?;a.  i>er/.  üoU  pfrop= 
fen,  ftopfen,  Ijineinftopfen; 
erbrücfen. 

Zatlaczanie,  Zatlocze- 
nie,  -nia,  sn.  ä$oHltopfen  n., 
aSoIIpfropfen  n. ;  §ineinftop= 
fen  11. ;  (SrbrüdEen  n. 

Zatiuc,  -ke,  -klem,  ta. 
2Je»/.  totfto^en,  »ftampfen, 
=fcl^Iagen;  —  sie,  vr.  fic^  in  ber 
roeiten  3BeIt  herumtreiben. 

Zatluczenie,  -nia,  sn.  3;o{= 
ftofeen  «.,  Sotftampfen  n. 

Zatlumiac,  -miam,  -mia- 
lem,  va.  imperf.  \  Zatlumic, 
-mie,  -miiem,  la.  perf.  bämp« 
fen/ crftiden,  crDrüden;  —  w 
sohle  wszelkie  lepsze  uczucia 
äße  befferen  ^Regungen  in  fic^ 
erbrüden. 

Zatlumianie,  Zatlumie- 
nie,  -nia,  sn.  kämpfen  n.,  (gr= 
fticEen  n.,   ©rbrücfen  n. 

Zatluszczenie,  -nia,  sn. 
aSerfctten   m.,    SSerfettung    /".•, 

—  serca  .^erjuerfettung. 
Zatluszczac,   -czam,   -cza- 

lem,  va.  imperf.;  Zatlu- 
sciö,  -szcze,  -äcHem,  va.  perf. 
uerfetten,  fett,  fettig   moc^en; 

—  sie,  vr.  firf)  mit  %tii  be= 
jcftmieren;  fic^  nerfetten. 

Zatoczek,  -czka, ^L  -czki, 
sm.  1)  SeHerfc^nedte  f.,  m'xdti- 


raupe  /.,  SBirfler  m.\  2)  gflol=  j 
ler  TM.,  ©(^Ungenf(f)Ionge  /. 

Zatoczysty,  adi.  foßemb ; 
geroäl^t;  bogenförmig. 

Zatok,  -u,  p)^'  -i)  •'»»•  Dl^r=  j 
leifte  f.,  nberer  Seil  beä  D^res. ! 

Zatoka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  1) 
(Solf  m.,  aSuc^t  /.,  iKeerbufcn 
TM.;  ajie!  n.,  §off  n. ;  2) 
S3unb  m.  um  ben  Durban;  3) 
Krümmung  /".,  Sßinbung  /., 
aSoIute  /. 

Zaton^c,  -ne,  -nai'em,  vn. 
perf.  untergeben,  unterfinfen, 
üerfiniEen,ertrinfen;  juOrunbe 
ge^en;  laki  -nety  bie  Sßiefen 
fteEien  unter  SBaffer. 

Zatonigcie,  -cia,  sn.  ©r» 
trinlen  «.,  Untergel^en  n.,  Un= 
tcrfinfen  n. 

Zatop,    -u,    pl.  -y,   sm.  1) 
SBafferflut     /".,     Überfc^iöem= 
mung  /. ;  2)   überfcfiroemmteg  [ 
iianb;  gnunbationSgebiet  n.     \ 

Zator,  -u,  pl.  -y,  sm.  1)  j 
©iöbamm  m.;  SSerfperren  n.,\ 
58er[topfung  /.  ber  glut;  2)  | 
Xiefe  /.,  neueä  Sßafferbeet  m  ' 
glüffen  unb  Sanbfeen. 

Zatracac,  -cam,  -calem, 
va.  imperf.:,  Zatraciö,  -ce, 
-cilem,  va.  perf.  ueilieren; 
üernidöten,  «ertilgen,  ju  '.Srunbe 
richten;  -cit  juz  poczucie  obo- 
wiazku  er  ^at  fc^on  ganj  bog 
^füd^tgefü^l  üerloren;  —  sie, 
vr.  üerloren  gelten,  uernid^tet, 
üertilgt  toerben. 

Zatracanie,  Zatracenie, 
-nia,  sn.  3?erlteren  n. ;  Sßer» 
nickten  «.,  SSertilgen  n.\  aSer= 
berben  n.,  Untergang  m. 

Zatradowac,  -duje,  -watem, 
va.  perf.  geric|itUd^  trabieren. 

Zatrata,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
t^ernic^tung  /.,  Sßertitgung  /. 

Zatratowa6,  -tuje,  -waiem, 
va.  perf.  nieberftampfen,  nie= 
beitreten,  nieberreiten,  ocr» 
treten;  —  sie,  vr.  ftd^  ben 
fjuft  üerffaud^en,  üerrounben. 

Zatratowanie,  -nia,  sn. 
5Riebertreten    «.,    3Jieberreiten 

Zatrawa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
Trewia  (^flanje). 

Zatr%bi<5,  -bie,  -bifeui,  vn. 
verf.  blajen,  ju  blafen  an» 
fangen,  in  bie  ^trompete,  in§ 
§orn  fto^en. 


Zatracac,  -cam,  -calem,  I. 
va.  imperf.;  Zatracic,  -ce, 
-ciJem,  I.  va.  perf.  1)  Der= 
legen;  oerftofeen;  2)  —  kogo 
einem  etro.  oerfe^en;    II.    vn. 

1)  —  o    CO    etro.    berühren; 

2)  -czem  nad^  etro.  riechen, 
f(^me(fen;  HI.  —  sie,  vr.  in 
aSerflofs  geraten. 

Zatracanie,  Zatracenie, 
-nia,  sn.  1)  SJerlegen  n., 
a?erfto§en  n. ;  IBerül^ren  n.\ 
Stied^en  «.,  ©d^medEen  n. 
nacfc  etro. 

Zatrgt,  -u,  pl.  -y,  sm. 
SBunbe  /'.  am  ^ferbefufe. 

Zatroczyc,  -cze,  -czytera, 
va.  perf.  einbinben,  ein= 
fc^nürcn,  an  bie  treffen 
nei^men. 

Zatroskac,  -kam,  -kaJem ; 
Zatroszczyc,  -cze,  -czyiem, 
va.  perf.  itummer,  (Sorgen 
mad^en;  —  sie,  vr.  in  Äum= 
mer,  gro^e  aSerlegenl^eit  ge= 
raten. 

Zatroskanie,  Zatroszcze- 
nie,  -nia,  sn.  ©otgen  «., 
Summern  n. 

Zatrucie,  -cia,  sm.  a>er= 
giftung  /'. ;  —  krwi  Slutoer« 
giftung. 

Zatruc,  -je,  -lern,  va.perf. ; 
Zatruwac,  -wam,  -waJem, 
va.  imperf.  »ergiften;  —  ko- 
mu  zycie  jmnbm  baä  Seben 
vergiften. 

Zatrudniac,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  imperf.;  Zatrudnic, 
-nie,  -nilem,  va.  perf.  be» 
fd^äftigen,  Sefd^äftigung  geben, 
oerfd^affen;  wielu  robotniköw 
-niasz  w  tej  fabryce?  roieoiel 
Slrbeiter  befd^äftigft  buin  biefer 
jjabrif?  trzeba  go  wiecej  — 
man  mufe  i^n  mel^r  'befd^äf= 
tigen;  —  sie,  vr.  fic^  befc^äf=- 
tigen ;  czem  sie  -niasz  w  wol- 
nych  chwilach  V  roomit  befd|äf= 
tigft  bu  biet)  in  beinen  freien 
SluaenblidEen  '< 

Zatrudnianie,  Zatrudnie- 
nie,  -nia,  sn.  ^efd^äfttgen  n. ; 
Sefc^äftigung  /. ;  nie  mite  ia- 
(Inego  -nia  gar  feine  33efc^äf= 
tigung  l^aben,  befc^äftigungs* 
loa  fein;  bez  -nia  befc^äfti= 
gungsloä;  czas  wolny  od 
-dnien  bie  Don  33erufö9efdE)äf» 
ten  freie  ^ixi. 


Zatruwanie 


615 


Zatwarzaö 


Zatruwanie.  -nia;  Zatru- 
cie.  -cia,  sn.  -Bergiftm  n. 

Zatrwazac,  -zam,  -zalem, 
va.  imperf.]  Zatrwozyc,  -ze, 
-zylem,  ta.  perf.  ängfttgen, 
3lngft  einjagen,  erfc^recfen,  5e=" 
ftürgen,  beftürjt  ma^en;  -Äyiy 
go  bardzo  te  wiadomosci  bicfe 
Siac^rid^ten  etfcf)recften  i^n 
fe^r;  nie  rnnie  wiecej  nie 
•woäy  nic^tö  me^r  fann  mid) 
fc^reden. 

Zatrwazanie,  Zatrwoze- 
nie,  -nia,  sn.  örfc^retfeu  n., 
Seüütjen  n.,  Singftigen  n. 

Zatrwian,  -u,  pl.  -y,  sm. 
(Statice)  SBegeric^nelfe  f. 

Zatrzalin.  -a,  pl.  -j,  sm. 
Podocarpus  ('l^ftanse). 

Zatrzask,   -u,  pl.   -i,   stn. 

1)  g-aUe  /.   (mit  äibäugfeber); 

2)  einic^nappenbe       ©perr= 
!lin!e;  3)  Srucffnopf  m. 

Zatrzaskac,  -kam,  -kaiem ; 
Zatrzasn%6,  -ne,  -natem, 
va.  perf. ;  Zatrzaskiwac, 
-kiije,  -vvalem,  va.  imperf. 
^eftig  äUiDerfen,  äufc^tagen ; 
feft  jumad^en,  jufd^Iieien; 
wyszedl  -nawszy  drzwi  za 
soba  er  ging  roeg  unb  fd^Iug 
hinter  fic^  bie  %vx  ju. 

Zatrzaskanie,  -nia;  Za- 
trzasnifcie,  -cia;  Zatrza- 
skiwanie,  -nia,  sn.  3ufc^Ia= 
gen  ».;  3"'nof^2"  "■)  3"' 
fd)Uefeen  n. 

Zatrzasac,  -sam,  -salem, 
va.  imperf. ;  Zatrzasc,  -trza- 
sne,  -snalem,  va.  perf.  eV' 
jdiüttern/  ju  fc^üttelii,  rütteln 
anfangen;  -trzasi  swiatem  er 
crfc^üttette  bie  SEelt;  —  sie, 
vr.  erbeben,  erjittern;  erbröE)'= 
nen;  zamek  -trzasl  sie  w  po- 
sadach  ba§  Sc^io^  erbitterte 
bis  ju  ben  ©runbmouern. 

Zatrzasanie,  -nia;  Za- 
trzasniecie,  -cia;  Zatrz§sie- 
nie,'  -nia,  sn.  (gr^ittetn  n., 
erbeben  ».,  ©cf^iittern  «.; 
(scfd^ütterung  /.;  erDiöö= 
nen  n. 

Zatrzec,  fiel^e:  Zacierac. 

Zatrzepac,  -pie,  -palero, 
va.  jjerf.  ju  flopfen  anfangen. 

Zatrzepanie.  -nia,  sn. 
^loüfen  n. 

Zatrzepotac  -tarn,  -tatera, 


vn.  perf.  flattern,  mit  ben 
^•lüqetn  fd)lagen. 

Zatrzepotanie,  -nia,  vn. 
J-fattern  n. 

Zatrzeszczec,  -szcze,  szcza- 
Jem,  vn.  perf.  ju  fra(^en, 
praffeln,  fniftern  anfangen. 

Zatrzeszczenie,  -uia,  sn. 
iirac^en  -».,  '.ßraffeln  n.,  Äni= 
ftern  n. 

Zatrzym,  -u,  pZ.  -y,  sm. 
Slbfpannung  /.,  ©pann= 
fd^Iüffet  m. 

Zatrzymanie,  Zatrzymy- 
wanie,  -nia,  sn.  ®int)alten 
n.,  Slut^atten  «.,  ßurUcf^alten 
«.,  ^n^alten  n.\  —  pociagu 
2ln^alten  beä  Sug^s;  —  bie- 
gu  wielkiego  pieca  Sln^alten 
beä  Dfcngangcö;  —  uryny 
§arnBer£)a(tung  /'. ;  —  wia- 
ir6w  mu  dokucza  er  [eibet 
an  SSerfe^ung  ber  Söinbe. 

Zatrzymac,  -mam,  -ma- 
lern, va.  perf.:,  Zatrzymy- 
wac,  -muje,  -walem,  va.  im- 
perf. 1)  ab|oIten,  jurüd^alten, 
oer^alten,  anhalten;  nie  -muj 
rnnie  dlazej  ^alte  mic^  nid^t 
länger  auf;  —  pociag  ben 
3ug  anhalten,  ben  Sus  S"i" 
Stehen  bringen;  —  slonce 
w  biegu  bie  Sonne  in  i^rem 
Saufe  aiiffiatten;  nie  go  nie 
-ma  nid^tä  mirb  il^n  ouf^alten ; 
—  oddech  ben  2ltem  gurüdE- 
lialten;  —  zegar  bie  U^r  i^um 
©teilen  bringen;  2)  ^emmen, 
ftiCen;  —  krwiotok  ben  Stut= 
fturä  ^emmen;  2)  behalten; 
mozesz  te  ksiaike  —  jak 
dtugo  cbcesz  x>\\  fannft  bas 
33u^  begatten,  fotange  bu 
roiüft;  -maj  to  dobrze  w  pa- 
mieci  behalte  cä  gut  im  (Se= 
bä^tniö ;  -maj  te  tajemnice 
dla  siebie  behalte  btejes  @e' 
()eimni3  für  bid);  •mal'  muie 
na  ohieclzie  er  bet)ielt  mid^ 
jum  3Jtittageffen ;  —  cudza 
wlasnosc  frembcs  @ut  bef)al' 
ten;  kaz  dla  mnie  takie  — 
raieJMce  lafe  für  mi^  auc^ 
einen  -^la^  belegen;  II.  — 
sie,  vr.  1)  fi($  auft)alten,  fte^en 
bleiben,  anf)aiten,  »erroeilen; 
-mal'  sie  u  nas  kilka  Hni  er 
u  jrrocilt'e  bei  unö  ein  paar  Sage; 
-muje  s'e  wszedzie  po  drodze 
er    bleibt    übeiaQ    untetrcegö 


[teilen;  nie  -muj  sie  nigdzie 
l)alte  bid^  nirgenbä  auf;  -maj 
sie  tu  chwilke  roarte  ^ier 
einen  2iugcnblicf ;  2)  oer^alten, 
fid)  üerfe^en,  nid^t  ablaufen, 
nid6t  abgeben. 

Zatuczaö,  -czam,  -czalem, 
va.  imperf.'^  Zatuczyc,  -cze, 
-czylem,  va.  perf.  Durc^  üielcö 
effen  IV.  fett  machen,  über= 
mäften;  burd)  fvett  oerlegen, 
oerffopfen,  bömpren. 

Zatuczanie,  Zatuczenie, 
-nia,  sn.  SSerftopfen  n.,  3Jer= 
legen  n.,  kämpfen  n.  burc^ 
jyett ;  Übermäftung  /. 

Zatulac,  -lam,  -lalem,  va. 
imperf.;  Zatulic,  -le,  -lifem, 
va.  perf.  jubecfen,  juroideln, 
umrotcfeln. 

Zatulanie,  Zatulenie, 
-nia,  sn.  "^umddn  n.,  Um» 
rcicfctn  n.,  ^ubedEen  n. 

Zatulac  sig,  -lam,  -falem. 
vr.  perf.  ^erumfc^ioeifenb 
löobin  gelangen. 

Zatupac,  -pie,  -palem,  vn. 
perf.  mit  ben  f^ü^en  ju 
ftampfen  anfangen;  l)inein= 
ftampfeiT,  suftampfen. 

Zatupanie,  -nia,  sn. 
Sfampren  n. 

Zaturkotac,  -tarn,  -talem. 
vn.  perf.  ju  raffeln  anfangen; 
l)inriffeln. 

Zaturkotanie,  -nia,  sn. 
3iaiieln  n.,  ©eraffet  «. 

Zatwar,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Sterculia  (^:pflanje). 

Zatwardniec  fiel)?:  Za- 
twardziec. 

Zatwardza6,  -dzara,  -dza- 
iem,  va.  imperf. ;  Zatwar- 
dzic,  -dze,  -dzilem,  va. 
perf.  l)ärter  machen,  oer^är» 
ten;  —  serce  baö  $erj  ge= 
fü^lloä  ma^en;  —  sie,  vr. 
(fidb)  rerbärten. 

Zatwardzanie,  Zatwar- 
dzenie,  -nie,  sn.  1)  33ert)är= 
tung  f.\  2)  SSerftcpfung  f. 

Zatwardzialos6,  -sei,  sing, 
iant.  sf.  1)  3Ser^örtetc(§) 
n.,  aSeri^ärtung  /. ;  2)  ®efü^l= 
lofiqfett/..  Serftocftl)eit  /. 

Zatwardziec,  -dzieje, 

-dzialem ;  Zatwardnieö,  -nie- 
je,  -nialem,  vn.  perf.  ^art, 
gefü^llo^,  oerftocft  merben. 

Zatwarzac,  -rzam,  -rzalem, 


Zatwarzanie 


616 


Zawakowac 


va.  imperf. ;  Zatworzyc, 
-rze.  -rzjlem,  va.  perf.  ju= 
ma'^en,  juftopfen. 

Zatwarzanie,  Zatworze- 
nie,  -nia,  sn.  ^yxma<i)tT!\.  »., 
3uftopfen  n. 

Zatwierdzac,  -dzam,  -dza- 
Jem,  va.  imper/.;  Zatwier- 
dziö,  -dze,  -dzilem,  va.  perf, 
fceftätigen;  Befeftigen,  Befräfti= 
ften;  zamianowanie  jego  musi 
byd  jeszcze  -dzone  przez  roi- 
nisterstwo  feine  (Ernennung 
mu§  noc^  oom  2}Uni[terium 
beftättgt  roerben. 

Zatwierdzanie,  Zatwier- 
dzenie,  -nia,  sn.  SSeftättgung 
/.,  aSeftätigen  n. ;  Sefräftigen 
n.,  SSefefttgen  n. 

Zatworowy,  adi.;  —  klej 
aSotroad^ö  n.,  ©lafut  /. 

Zatwor,  -woru,  pl.  -wory, 
sm.  ©d)tebcr  m.,  S^orfa^brelt 
n. ;  ©d)lo^  n. ;  Öffnung  /. 

Zatyczenie,  -nia,  sn.  &ix\= 
ftcden  n.  ber  '^^sflödEe  «.,  a3e= 
fe^en  n.  mit  ^flödEen. 

Zatyczka,  -ki,  pl.  -ki,  s/. 
©töpfel  m.,  Spunb  m.,  Älappe 
f.,  Splint  in.,  SSorfteder  m., 
aSorftedftift  m.,  Stürcerfd^lu^ 
m. ;  —  stoÄkowa  rur  ogrze- 
wawczych  SRo^rftoppel  m.; 
—  widelkowata  2luf^altung 
f.y  ©tngabelung  /. 

Zatyczyö,  -eze,  -czylem, 
va.  perf.  mit  ^flöcfen  befe^en, 
mit  ^flöden  cinpflanjen. 

Zaty6,  -je,  -iem,  vn.  perf, 
iu  fett  roerben;  ^ett  anfe^cn. 

Zatykac,  Zatykanie,  fiet)e : 
Zatkac,  Zatkanie. 

Zatykadlo,  -diu,  pl.  -dla, 
sn,  Stöpfel  m.;  Sampon  m., 
Sßaltebaufd^  m. 

Zatyle,  -la,  pl.  -la,  sn. 
Wintere  ©tite,  Hinterer  Xraft. 

Zatylny,  adi.  [jinterroäctä. 

Zatyl,  -u,  pl.  -y,  sm. ;  dim. 
Zatylek,  -Iku,  pl.  -Iki,  sm. 
1)  ^intftteit  m.,  fiinterjeite 
/.;  2)  Diacfittab  m.  ' 

Zatynkowaö,  -kuje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  mit  SKörtel 
bcroerfen,  mit  SKörtcI  über= 
jiet)en;  cerlünc^en,  übertün- 
d^en. 

Zatynkowanie,  -nia,  sn. 
3)löttelben)Uif  m. ;  a^ertün» 
c^en  n. 


Zaufac,  -fam,  -fai'ero,  va. 
unb  vn.  perf.  ancertrauen, 
Dertrauen,  3?ertrauen  fcf)en!en; 
—  komu  jmnbm  Dertrauen, 
fein  SSertraucn  auf  jmnbn 
fe^en;  —  komu  cos  jmnbm 
eliD.  anuertrauen. 

Zaufauie,  -nia,  sn,  ^ev- 
trauen  n.,  3wtrauen  n. ;  nie 
miec  do  nikogo  -nia  ju  nie« 
manbem  aSertrauen  ^aben;  — 
w  sobie  Selbftnettrauen  n. 

Zaulek,  -tka,  pl,  -Iki,  sm. 
Quergaffe  /.,  ©eitengäld^en 
n.,  entlegene  ©äffe. 

Zausznica,  -cy,  pl.  ce,  s/".; 
dim.  Zauszniczka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  1)  Dl^rring  m.,  D|r= 
gepnge  n.;  2)  Dörenbläferin/., 
Zuträgerin/.;  3)  =  Zau8zyca 
Dbrengefdiroulft  /. 

Zausznictwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  Dl^renbläferet  f, 

Zauszniczy,  adi.  ol^ren= 
bläfetifc^,  Derlcumberifrf). 

Zausznik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
Dt)renbläfer  m.,  aSerleumber 
m.,  ßutrcger  m, 

Zauszny,  adi,  l^inter  bem 
Dbre  befinölic^,  Dtiren«. 

Zauwazac,  -zam,  -?alera, 
va.  imper  f. ;  Zaiiwazyc,  -ze, 
-zylem,  va.  perf,  bemer!en, 
roafirnel^men,  non  etroaä  SJotig 
net)men ;  czys  -zyl  te  nagia 
zmiane?  I^aft  bu  biefe  plö^= 
lid^e  a^eränberung  n)at)rge  = 
nommen?  nie  -i,yiem  wcale 
twojej  nieobecnosci  id^  fjabe 
beine  2lbrcefen^eit  gar  nidit 
bemerft. 

Zauwazanie,  Zauwaze- 
nie,  -nia,  sn.  Semerfen  n,, 
Sßat)rneEimen  n. 

Zauzdac,  -dam,  -dalem, 
va.  perf  ben  ,3aum  anfegen ; 
jäumen,  bänbigen;  —  sie,  vr. 
bo§  ®ebif5  auf  ben  §afen 
nebnien,  roiberfpenflig  roerben. 

Zauzdanie,  -nia,  sn.  9luf" 
jäunien  n. ;  Räumen  n.,  Söäu« 
bigen  n. 

Zawabiac,  -bi.-mi,  -biaiem, 
ra.  imper  f. ;  Zawabic,  -bie, 
-bilem,  va.  perf.  biö  mo^in 
lodEen,  l^erbctlotfen. 

Zawabianie,  Zawabienie, 
-nift,  ,v».  Soden  n.,  §eibei= 
locfen  n. 

Zawachlowac,        -chluje, 


-walem,  vn,  perf,  ju  fächeln 
anfangen. 

Zawachlowanie,  -nia,  sn. 
gäcbeln  n. 

Zawada,  -dy,  pl.  -dy,  sf, 
5)inberniö  n.,  (S(±iroierig!eit  /.; 
3Biberftanb  m.\  krotkofic  czasu 
byla  nam  -da  bie  Äürje  ber 
3eit  roar  uns   ein  §inberniö. 

Zawadyacki,  adi,  Zawa- 
dyacko,  adv.  jänftfd^,  f)än» 
beluiac^erifd^,  f)änöelfü($tig ; 
unternel^menb. 

Zawadyackosc,  -sei,  sing. 
tant.  sf.  1)  ^änbelfud^erei  f., 
ganifuc^t  /;  2)  Unterne^» 
mungSIuft  /. 

Zawadyaka,  -ki,  pl.  -cy, 
sm.  ^änbelfuctjer  m.,  ^äntel» 
mac^er  m. ;  9iaufboIb  m. 

Zawadzac,  -dzam,  -dza- 
lem,  vn.  imperf.\  Zawadzic, 
-dze,  -dzüem,  I.  vn.  perf.  im 
JBege  ftefien,  l^inbern,  fc^aben ; 
nie  -dzi  poradzic  sie  starszego 
ip  fann  nic^t  fd^aben,  einen 
älteren  um  9tat  gu  fragen; 
wszedzie  sie  go  spotyka, 
wszedzie  nam  -dza  überaß 
begegnet  man  i^m,  überall 
fte^t  er  unö  im  2Bege;  c6z  ci 
-dza  wyjechac,  kiedy  ci  sie 
lylko  podoba?  roaä  l^inbert 
bic^  baran,  abjureifen,  rcenn 
cä  bir  nur  gefällt?  —  na  co 
an  etro.  anflogen,  an  ctro. 
f)ängen  bleiben;  w6z  -dzil 
o  ptot  ber  SBagen  ift  an  ben 
3aum  angefat)ren;  —  noga 
o  stot  mit  bem  gufee  an  ben 
SifdE)  anftofsen;  —  w  co  tief 
l}ineinl^auen ;  —  czem  einfe^en, 
beigufommen  fuc^en;  II.  — 
sie,  vr.  torfommen,  fic^  treffen, 
fid)  ftnben,  ju  ftnben  fein. 

Zawadzanie,  Zawadze- 
nie,  -nia,  sn.  :pmbecn  «., 
©d^aben  m.  ;  Slnftofeen  «.,  2ln- 
fa^ren  n.,  2lnl^afen  n.;  —  po- 
ciag6w  ©treifung  / ,  fd^iefer 
©tofe. 

Zawadzisty,  adi.;  Zawa- 
dzisto,  adv.  fperrig;  reo 
man  leicht  anflögt,  leidet 
pngcn  bleibt. 

Zawahac  sif,  -ham,-halem, 
vr.  perf  jaubern,  fc^roanfen. 

Zawahanie  si§,  -nia,  sn, 
ßaubern  n.,  ©c^ioanfen  n. 

Zawakowac,    -kuje,    -wa- 


Zawakowanie 


617 


Zawetowaö 


lern,  vn.  perf.  frei,  üafant 
roerben ;  =  uwolnic  sie. 

Zawakowanie,  -nia,  sn. 
93afanj /.,  greiroerben  n.;  = 
uwolnienie. 

Zawalac,  -lam,  -lalem, 
va.  perf.  6efc^mu§en,  Dfr= 
unrciniflen,  bejubeln. 

Zawalac,  -lam,  -lalem,  I. 
va.  imperf. ;  Zawalic,  -le, 
-lilena,  va.  perf'.  1)  juiuerfen, 
ausfüllen,  DOÜftopfen,  t)er= 
fc^ütten,  —  röw  ben  ©raben 
jliroei'fen;  —  jame  piaskiem 
bte  ©rube  mit  ©anb  aug= 
füüen;  jestem  -lony  praca 
tc^  bin  mit  3tr6eit  über[)äuft; 
•2)  cetrammeln,  »erlegen,  oer» 
ipctren;  —  f'roge  pniami 
oen  SBeg  mit  Saumftämmen 
oerfpcrren;  przystep  -lony 
jest  gruzami  ber  3"t>^itt  i!' 
ourc^  Stummer  nerlegt; 
3)  einreifsen,  nieberretfeen, 
einftürjen  [äffen;  kazal  stary 
dorn  —  a  na  tein  miejscu 
wybudowae   nowy  er  Ite^  baö 

alte  §auä  nieberreifeen  unb 
auf  bieier  Steüe  ein  neueä 
bauen;  II.  —  sie,  rr.  einftür» 
gen,  gufammenftüijen. 

Zawalanie,  -nia,  sn.  Se-^ 
f(^mu§en  n.,  iserunreinigen 
«..  öefubeln  n. 

Zawalanie,  Zawalenie, 
nia,  sn.  1)  Sollftopfen 
n.,  2lnfüßen  n.,  3>eric^ütten 
n.,  ä^errammelu  n. ;  2)  35er» 
[e«en  n.,  35er)perrcn  n.,  3) 
^tiieberrei^en  n.,  (ginreifeen  n. ; 
—  sie  Sitifturs  ?«. 

Zawalidroga,  -gi,  pl.  -gi, 
sm.  1)  einer,  ber  einem  an= 
beren  ben  Sßeg  oerfperrt,  gän- 
belmac^er  /«.;  2)  $)inberniä 
?!.,  unnü^e  (grbenlaft. 

Zawalina,  -ny, pl.  -ny,  sf.] 
Zawalisko,  -l<a,  pl.  -ka,  s«. 
eingefaUeneS  3)act);  Sriimmer 
pl. 

Zawalny,  adi.  in  großen 
3)?affen  niebetftürjenb. 

ZawaJ,  -u,  pl.  -y,  sm.] 
Zawala,  -ly,  pl.  -ly,  sm. 
1)  i)inberniä  n.,  Sperre  /'. ; 
©inftur^  m.;  2)  Sruc^  m.; 
3)  angefaulter,  umgeftürjler 
93aumftamm. 

Zawalgsac  sif ,  -sam,  -sa- 
leir>,   ir.  perf.    beim  §crunis 


irren,    |)erumftreic^en  irgenb» 
raobin  gelangen. 

Zawalka,  -ki,  pl.  -ki,  s/. 
angefc^roollene  3)rüfe;  -ki,^;^ 
gefd^rooHene  3)}anbeln,  ge= 
fcf)tt)oUener  §a{ä. 

Zawalkowac,  -kuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  »erroalfen. 

Zawalkowanie,  -nia,  sn. 
Scrroolfen  n. 

Zawalowy,  adi.  vov  tem 
3BaIle,  hinter  bem  SBaCe  gc= 
legen. 

Zaawanturowac  sig,  vr. 
-ruje,  -walem,  vr.  perf.  fitf) 
auf  albenteuer  einfaffen,  fid) 
an  etro.  l^eranroagen ;  zauad- 
to  sie  -waJ  er  |at  ju  Diel 
auf§  ©piel  gefegt. 

Zawapnic,  -nie,  -nilem, 
va.  perf.  üertaifen,  mit  Äall 
uerfi^mieren. 

Zawapnienie,  -nia,  sn. 
ißerfalfen  n.,  SBeifc^mieren  n. 
mit  ^alf. 

Zawarcie,  -cia,  sn.  1) 
Sc^liefecn  m.,  2lb((^Iui5  w.,  — 
umowy  2lbfd)[u6  beä  Sßertrageö; 
—  pokoju  griebeng)d)Iu^;  2) 
Strecf enbamm  m. ;  —  okli- 
uione  Äeiibamm  m.,  li^erbäm» 
mung  /.,  SBafferblenbe  /.; 
—  wielkiego  picea  3uma(^en 
n.  beg  ©efteirg. 

Zawarczec,  -cze,  -czalem; 
Zawarkn^c,  -kne,  -kna- 
tem,  vn.  perf.  1)  ju  fnurren 
anfangen;  2)  ld)rDirren. 

Zawarczenie,  -nia;  Za- 
warknifcie,  -eia,  s».  ^nur= 
rcn  n.;  Sc^ioirren  n. 

Zawarowac,  -ruje,  -wateon, 

va.    perf.;     Zawarowywac, 

-wuje,    -watem,    vu.    imperf. 

I  ausbebingen,  r)orbei)aUen,  r)er= 

!  fid) er n. 

j  Zawarowanie,  -nia,  sn. 
j  1)  2lusbeDingen  n.,  S?orbe[)aI= 
I  len  n.,  )öerfid)ern  ».,  3Sorbe= 
I  baU  m.\  2)  löefeftigung  /., 
I  Umtraliung  /. 

!  Zawartosc,  -sei,  sing.  tant. 
I  sf.  ^n^alt  m. 

'      Zawarzac,  -izam,  -rzalera, 
va.  imperf.;  Zawarzyc,  -rze, 
I  -rzvlem,  va.  perf.  einlochen. 

Zawarzanie,       Zawarze- 
,  nie,  -nia.  sn.  Ginfod^en  n. 
Zawazac,  -inm,  -iaJem,   I. 
va.  imperf.;    Zawazyc,    -ze. 


-zylem,  va.  perf.  aufiüägen, 
gleich  fommen,  II.  vn.  iriegen, 
©eroic^t  l)aben;  to  zawaiyl« 
na  szali  baä  brad^te  bie  2Ba= 
ge  üum  ©inlen,  baä  gab  ben 
aiuäfdifag. 

Zawazanie,  Zawazenie, 
-nia,  sn.  2lufn)ägen  n. ;  2ßie= 
gen  n. 

Zawachac, -cham,  -chalem, 
v7i.  unb  va.  perf.  gu  riechen, 
fcbnüffein  anfangen. 

Zaw^chanie,  -nia,  sn. 
3iie(ben  n..  Schnüffeln  n. 

Zawci^g,  -11,  pl.  -i,  sm. 
(Armeria)  ©rüönelfe  f. 

Zawciagowy,  adi.  -we 
ro.sliny  (Plumbagines)  S8Iei= 
lüurjpflanjen  pl. 

Zawczasu,  ado.  beijeiten, 
äur  rechten  ßeit. 

Zawczesnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  SSoreiligfeit/.,  j5'^ü^= 
^eitigleit  /. 

Zawczesny,  adi. ;  Za- 
wczesnie,  adv.  noreilig,  »or= 
seitig,  ^v.  jeitig. 

Zawczoraj,  adv.  el^egeftern, 
Dorgeftern. 

Zawczorajszy,  adi.  uor» 
geftrig. 

Zawdy,  Zawzdy  =  Za- 
wsze. 

Zawdziac,  -dzieje,  -dzia- 
lem,  va.  perf. ;  Zawdziewaö, 
-wam,  -waiem,  va.  imperf. 
an^iiefjen,  umnebmen,  umlegen. 

Zawdzianie,  Zawdziewa- 
nie,  -nia,  sn.  Slngieben  «., 
Uinne^men  n.,  Umlegen  n. 

Zawdzigczac,  -czam,  -eza- 
Itin,  va.  imperf. ;  Zawdzie- 
czy<5,  -cze,  -czyfem,  va.  perf. 
ueroan!en;  wszystko  -czam 
tobie,  memu  dobroczyncy 
aUeä  Derban!e  ic^  bir,  meinem 
ißobttäter. 

Zawdzieczanie,  Zawdzi§- 
czenie,  -uia,  sn.  -ßetbanftn 
n.;  konm  inam  to  do  -nia? 
rocm  fjobe  id)  e§  ju  Der= 
banfen? 

Zawdziu,  -n,  pl.  -y,  sm. 
Symplocos  (i)]flanje). 

Zawerbowaö,  -buje,  -wa- 
lem, va.  perf.  anmerbcn. 

Zawerbowanie,  -nia,  sn. 
2lnroerbung  /. 

Zawetowac,     -tuje,     -wa- 


Zawetowanie 


618 


Zawic 


lern,  va.  jierf.  erfel^en,  er= 
ftatten;  oerc^elten ;  Betofinen. 

Zawetowanie,  -nia,  sn. 
©rfe|en  «.,  ©rftatten  n. ;  33er= 
gelten  n.\  53e[o[)ncn  n. 

Zawezwa6,  -zwe,  -zwalera, 
va.  perf.  anrufen,  berufen, 
rufen;  auf  f  orbern;  -zwano 
mnie  do  chorego  id^  rourbe 
ju  einem  Äranfen  berufen. 

Zawezwanie,  -nia,  sn. 
Stufen  n.,  berufen  n.,  3ln= 
rufen  n. 

Zawgdrowac,  -druje,  -wa- 
lem,  vn.  pe7-f.  big  rool^tn 
iDanbern. 

Zawgdrowanie,  -nia,  sn. 
SBanbern  n. 

Zawgdzic,  -tize,  -dzifem, 
va.  perf.  eintcoiJnen,  roelf 
machen;  feld&en;  in  Stauc^ 
erflicfen  laffen. 

Zawiac,  -wieje,  -wialem, 
va.  unb  vn.  perf.\  Zawie- 
wac,  -warn,  -watem,  va.  unb 
vn.  perf.  ju  ir)ef)en  anfangen ; 
^injoel^en,  nerrce^en,  anraeljen; 
aai  wietrzyk  nie  -wieje  eS 
rüt}rt  fid^  fein  30ßinbd)en; 
•wiatr  -wiai  droge  ber  Sßinb 
^at  ben  2Beg  oerroej^t;  slady 
wszystkie  sa  sniegiem  -wiane 
äße  ©puren  ftnb  nom  ©d^nee 
oerroef)!;  -wialo  go  er  !am 
in  3»3f"ft- 

Zawianie,  Zawiewanie, 
-nia,  sn.  33erroef)en  n. ;  2ln= 
njel^en  n. ;  §inn)el^en  «.; 
3"qluft/. 

Zawiadamiac,  -miam,-mia- 
iem,  va.  iinperf. ;  Zawiado- 
mic,  -mie,  -miiem,  va.  perf. 
benad^rid)tigen,  »erftänbigen; 
czemu  mnie  o  tem  nie  -mi- 
les  ?  roarum  l^aft  bu  tnid^  ba= 
ton  nic^t  cerftänbigt?  nie  za- 
pomnij  —  wszyslkich  t)er= 
gife  titelt,  aUe  ju  benac^ric^= 
tigen. 

Zawiadamianie.  Zawia- 
domienie,  -nia,  sn.  33enac^= 
rid)ttgen  n.,  Senad^rid^tigung 
/.,  SBerftänbigen  ?^.,  iöerftän» 
bigung;  —  o  uszkodzenin 
Si'fc^äbigungsmelbuni^  /. 

Zawiadowaö,  Zawiady- 
wad,  -duje,  -walem,  va.  perf. 
Derroolten;  beforgen;  leiten; 
kto  -duje  twoim  majatkiem? 
wer  »erroaltet  bein  ^ßermögen? 


I      Zawiadöwanie,  Zawiady- 

I  wanie,  -nia,  sn.  'i5eriDa[tung 

|/. ;  Seitung  /.;  33eforgung  /. 

I      Zawiadowca,  -cy,  pl.  -cy, 

sm.    58erroalter  m. ;   ^ßorfte^er 

m.,  Setter  m.\  —  cechu  2Berf-= 

nieifter  m.\  —  pociagu  3"g^= 

fiterer     m,\     —     przystanku 

^altcftellenaufie^er  m.,  $alte= 

fteKenüerroaÜer;     —     stacyi 

©tationöDorftanb      m. ;      — 

szlaku     Sa^ninfpijient     /»., 

j  ©tredend^ef  m. 

j      Zawiadowczy,    adi.    33er= 

Zawiadowczyni,  -ni,  pl. 
-nie,  sf.  Sierroaitertn  f. 

Zawiadowstwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  3]erroaltung  /. 

Zawiasa,  -sy,  pl.  -sy,  sf.; 
Zawias,  -n,  pl.  -y,  sm.  %ü.X' 
angel  /.,  2;üvbanb  n.,  ^afpe 
/. ;  —  francuska  ©df)arnier  n. ; 

—  czopowa  21ngelbanb  n., 
3apfenbanb;  —  czopowa  po- 
dwöjna,  Mothesa  SUot^eäfdjeS 
©abelbanb;  —  dzwignika 
kolankowego  Sremeroinfel» 
f  loben  m. ;  —  esowa  S8odE§^orn= 
banb;  —  francuska  wpuszcza- 
na  ^ifd^banb,  (5infel3banb, 
eingeftemmteä  33anö;  —  ka- 
towa  3Btn!elbanb;  —  krzy- 
zowa  Äreujbanb;  —  pasowa 
polska  Sangbanb,  ©erabe« 
banb ;  —  skladana  narozna 
aiuffa^f^arnierbanb,  ßopf= 
banb;  —  skladana  odwrocona 
ocrfel^rteS  ©c^arntcrbanb, 
Älappftüdfbanb;  —  spre^yny 
Sragfebergepnge  n. ;  —  tarczo- 
wa  ©d^Hppenbanb;  —  trzonu 
©tangenfc^arnier  n. ;  —  za- 
gieta  gefröpfteö,  gerippteö 
iöanb;  —  z  krukiem  §afen= 
banb,  ilegelbanb,  9luffal5banb ; 

—  ze    wstawka     SJu^banb ; 

—  do  drzwi  S^ürbänber  pl. 
Zawiasowy,  adi.  Jürbanb», 

2;ürangel=,  Sürf^afpe». 

Zawi%za6,  -ze,  -zaiem,  I, 
va.  perf. ;  Zawiazywaö, 
-zuje,  -waiem,  I.  im.  impcrf. 
1)  ^ubinben,  oerbinben;  — 
laue   bie   Sunbe    üerbinben; 

—  cos  silniej  etro.  fefter  ju» 
binben ;  —  komu  gebe  jmnbni 
ben  2J{unb  5uftopfen;  — 
komu  oczy  imnbin  bie  3lugen 
jubinben;     —    komu    swiat 


jmnbm  bie  SBelt  t)er)d)Iief(en; 
2)  errtd^ten,  ftiften,  bilöen; 
-wiazai  nowe  towarzystwo 
majace  na  celu  popieranie 
przemystu  er  grünbete  einen 
neuen  SJerein,  ber  bie  Unter« 
ftü^ung  ber  ^"buftric  jutn 
Sroede  ^at;  3)  —  wco  in  etro.  cin= 
binben;  II.  —  sie,  vr.  ent=> 
ftel^en,  fic^  entirideln;  -zala 
sie  zajmujaca  rozmowa  es 
entroidelte  ficb  ein  inter= 
effanteö  ©efpräc^;  owoc  sie 
-zal  bie  gruc^t  l^at  fid^  ange= 
fel3t;  kapusta  sie  -zuje  ber 
Äo^t  l^äuptelt  fid);  -zaio  sie 
nowe  towarzystwo  eine  neue 
®efellfd)aft  rourbe  gegrünbet; 
-zuje  sie  co  z  czego  e§  entfpringt 
aug  etro.  ein  Sßorteil,  ein 
9hiften,  etro.  bat  (grfolg. 

Zawi%zanie,  Zawi%zywa- 
nie,  -nia,  sn.  jubinben  n., 
SBerbinben  n.,  (gntftel^ung  /., 
iöilbung  /'.,  ©rünbung  /'., 
©ntfpringen  n. 

Zawi§,zek,  -zku,  pl.  -zki, 
sm. ;  Zawi§zka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  1)  Heim  in.,  Uriprung  m.. 
2lnfang  w.;  2)  »tüte  /. 

Zawichrzac,  -rzam,  -rza- 
iem,  I.  va.  imperf.;  Zawi- 
chrzyc,  -rze,  -rzylem,  I. 
va.  perf.  l)t)erroirren,  bie  Slu^c 
ftören,  S^erroirrungen  »erur» 
fachen;  —  rozum  ben  Äopf 
uerrüdt  mad^en;  2)  ©türm 
erregen;  II.  —  sie,  vr.  oer= 
roirrt,  ftürmifc^  roerben. 

Zawichrzanie,  Zawichrze- 
nie,  -nia,  an.  ^sermirreu  n., 
S^erroirrung  /. 

Zawicie,  -cia,  sn.  = 
Zawijanie,  -nia,  sn.  1)  ©in» 
roidEelii  «.;  2)  Äopffc^teier  7w., 
9Jonnenid)leier,  Staubt  f. 

Zawic,  -je,  -lern;  Zawi- 
n^c,  -ne,  -naiem,  I.  va.  perf. ; 
Zawijac,  -jam,  -jaiem,  I.  va. 
imperf.;  1)  einroideln,  um= 
roideln,  ein^üHen;  —  wlosy 
bie  |;aare  aufroidetn;  —  re- 
kawy  bie  2irmel  aufftreifen; 
2)  f^nell  unb  üicl  effen;  3) 
—  czem  mit  etro.  I^erum= 
brefien,  ^erumfc^roenfen,  [)erum-- 
fud^teln;  II.  vn.  einlaufen, 
ianbeu;  okret  -nai  do 
przystaui  baö  ©c^iff  tft 
in    ben    §afen    eingeloufeii; 


Zawieczniac 


619 


Zawi^zla 


III.  —  sie,  ir.  1)  fid^  etn= 
tuideln ;  -win  sie  porzadnie  w 
chustke,  bo  na  dworze  zimno 
tüidle  hi6)  gut  in  bas  2;uci^ 
ein,  benn  braufien  ift  lalt;  2) 
fidf)  tummeln,  eilen,  gefd^äftig 
fein ;  jak  sie  -na},  w  jednym 
dniu  skonczy}  roboie  er  ging 
fo  eifrig  an§  SBerf,  bafe  er  in 
einem  SCage  mit  ber  2lr6eit 
fertig  roar;  3)  fid^  mitunter 
antreffen  laffen,  fid^  mitunter 
»erirren. 

Zawieczniac,  -uiam,  -nia- 
lem,  va.  imperf.;  Zawie- 
cznic,  -cznie,  -nilem,  va. 
perf.  üereraigen;  -niony  v<x- 
altet. 

Zawiedzenie,  Zawodze- 
nie,  -Dia,  sn.  1)  gurren  h.; 
2)  2;äufd^en  «.,  Säufd^ung  /.; 
©nttäufdöung  f. 

Zawieja,  -i,  pl.  -je,  sf. 
SSeircel^ung  /.,  ©d^neeüer= 
roefiung  /. 

Zawierac,  -ram,  -rafem, 
I.  va.  imperf.;  Zawrzec, 
-wre^  -wariem,  I.  va.  perf. 
1)  jumac^en,  jufd^üe^en, 
fd^Iie^en:  poköj  zostal -warly 
ber  griebe  raurbe  gefd)Ioffen; 

—  przyjafn  5reunbf(^aft 
fd^Iiefien;  -2)  enthalten;  co -ra 
to  pudelko?  iDoä  entl^ält  bie 
©d^ad^tel?  ta  ksiazka  -ra 
wiele  uiytecznych  wiadomo- 
6ci  biefeö  39ucö  entpü  »iele 
nü^Iic^e  Äenntniffe ;  a)  faff en  ; 

—  mowe  w  krotkich  slowach 
feine  Siebe  furg  faffen;  II.  — 
sie,  vr.  1)  fid^  ViX",  abfct)Iie= 
fien;  2)  ent[)alten  fein. 

Zawieradlo,  -dla,  pl.  -dJa, 
sn.  SJepItec  m. ;  ©amen», 
gru^t6et)ärter,  Sapfel  /.  (ber 
aJloofe),  ©d}üffelc^en  n.  (ber 
gledöten). 

Zawieratka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  (Petunia)  5ßetunie  /. 

Zawiercaö,  -cam,  -calerr, 
va.  imperf.;  Zawiercic,  -ce, 
-cilem,  va.  perf.  anfangen 
ju  Bohren,  ju  Dreien;  hinein» 
Dreien,  l^ineinbo^ten  (ju  en= 
be);  —  sie  vr.  einbringen. 

Zawiercenie,  -nia,  sn. 
33ohren  n. 

Zawierszac.  -szam,  -sza- 
lem,    va.     imperf.    Zawiez'- 


szyc,  -sze,  -szylem,  va. 
perf.  begiebeln,  bebad^en. 

Zawiertka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  'i^orfte(fbol5  »•,   9iiegel  m. 

Zawierucha,  -chy,^?.  -chy, 
sf.  1)  ©d)neegeftöber  n.,  2) 
Söraufefopf  m. 

Zawieruszenie,  -nia,  sn. 
Verlegen  n.,  i^erroerfen  n. ; 
Verlieren  n  ;  SSerroirrung  /., 
©rregung  /. 

Zawieruszyc,  -sze,  -szy- 
lem, I.  va.  perf.  1)  »erlegen, 
oeinjerfen;  »erlteren;  2)  »er» 
roirren,  Unrufic  »erurfad^en, 
mit  ©türm  unb  Ungeftüm 
trfüHen ;  II.  —  sie,  vr.  1) 
»erloren,  »erlegt,  »erraorfen 
lüerben,  nid^t  gu  finben  fein; 
2)  in  Unrul^e,  SSerroirrung  ge= 
raten. 

Zawierzac,  -rzam,  -rza- 
lem,  va.  imperf. ;  Zawierzyc, 
-rze,  -rzylem,  va.  perf. 
trauen,  ©loubeu  beimeffen, 
©[auben  fd^enten. 

Zawierzanie,  Zawierze- 
nie,  -uia,  sn.  X^rouen  n. 

Zawiesic,  -sze,  -silem,  va. 
perf. ;  Zawieszac,  -szam, 
-szaJem,  va.  imperf.'^  1)  auf= 
pngen;  »errängen  *,  pn= 
gen;  einl^ängeu;  —  cos 
na  gwoidziu  etm.  an  bcn 
?fogel  t)ängen;  —  okna  bie 
genfter  »errängen;  —  wagi 
do  zegara  bie  ©eroic^te  an 
bie  ll^r  bangen;  —  drzwi  bie 
Türflügel  einhängen;  2)  auf= 
f (Rieben,  »erfd^ieben;  3)  fus= 
»enbieren,  einfteHen,  »er= 
tagen,  auf  eine  '^di  jurüdfs 
ftetlen;  —  wyplaty  bie  3al^= 
lungen  einfteHen;  —  kogo  w 
urzedzie  jmnbn  üom  Slmte 
fuäpenbieren ;  —  nieprzyja- 
cielskie  kroki  bie  j^si^öfelig» 
feiten  einfteHen;  —  budowe 
ben  58au  cinftellen;  —  posie- 
dzenie  bie  ©il.mng  »erlagen; 
4)  —  kogo  jmnbn  ^tn^aiten, 
t^n  »on  einer  3eit  ^uf  bie 
anbere  »ertröften;  5)  —  dry- 
gawke  bie  33artfd^e  an  oen 
§emmfd^u[)  onlcgen. 

Zawiesie,  -sia,  pl.  -sia,  sn. 
^ängejeug  n.,  ©enfjeug. 

Zawiesisty,  adi.  ^erab» 
t)ängcnb,  über^ängenb,  ^erab= 


gebogen;  was  —  martiaii- 
fd^er  ©c^nurrbart. 

Zawieszanie,  Zawiesze- 
nie,  -nia,  sn.  1)  Sluf^ängen  «.; 
(gtn^ängen  n.;  SSorfjängen  m.; 
2)  2luffd^ieben  n.,  3)  ©in» 
fteHung/.,  ©uäpenbierung /.; 
—  broni  äBaffenftiUftanb  m. ; 
4)  —  ramowe  ^gängejeug  «., 
^ängeeifen  n. 

Zawieszczac,  -szczam, 
-szczarem,  va.  imperf. ;  Za- 
wieszczyc,  -szcze,  -^zczylem, 
va.  perj.  »erfünbigen,  pro= 
pbc;«eten. 

Zawieszczanie,  Zawie- 
szczenie,  -nia,  sn.  U5erfün= 
bigen  «.,  ^ropl^ejeien  n. 

Zawiesc,  -wiode,  -wio- 
dlem,  I.  va.  perf.  Zawodzic, 
•dze,  dziiem,  I.  va.  imperf.; 
1)  ^infül^ren,  Einleiten;  -wiödt 
mnie  do  kosciola  er  führte 
mirf)  in  bie  .^ird)e;  -dziesz 
go  tarn,  gdzie  zecbcesz  bu 
roirft  t^n  fübren,  n)of)in  bu 
j  lüiüft ;  2)  betrügen,  ent= 
täufc^en,  täufd^en,  trügen; 
-wiodla  mnie  nadzieja  bie  fcoffs 
nung  l^at  mic^  enttäufd^t; 
-wiodi  moje  oczekiwania  er 
[)at  meine  ©rroartungen  ge= 
täufd^t;  3)  aufführen ;  II.  vn.  1 1 
meinen,  jammern;  2)  fingen, 
intonieren ;  III.  —  sie,  vr. 
fiel  getäuf^t,  enttäufc^t,  be- 
trogen febm,  finben;  -dtem 
sie  na  tobie  ic^  |abe  mic^  in 
bir  qetäufd&t. 

Zawietrzyc,  -trze,  -trzy- 
iem,  va.  perf.  gu  roittern 
anfangen. 

Zawiew,  -n,  pl.  -y,  sm.\ 
dim.  Zawiewka,  -ki,  jjZ.  -ki, 
sf.  SOßc^en  n.,  Sßinbfto^  m.\ 
©eftöber  n. 

Zawieziejiie,  Zawozenie, 
-nia,  sn.  |)intü^rcn  n.  (ju 
SBaaen  ober  ju  t^fcrbe;. 

Zawiezö,  -vioze,  -wiozlem, 
va.  perf.]  Zawozic,  -ze,  -zi- 
lem,  va.  imperf.  ^infü^re», 
binfal^ren  (ju  SlBagen  ober  ju 
?|3r"erbeV 

Zawiednac,  -dne,  -diem, 
va.  perf.  »erroelfen. 

Zawigdniecie,  -cia,  sn. 
33erroelfen  n. 

Zawigzla,  -li,  pl.  -le,  sf. 
Miuuesops  (-^sflanje). 


Zawijka 


620 


Zawolanie 


Zawijka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©amenl)aut ./. 

Zawiklac,  -kiam,  -ktaletn, 
va.  per/. ;  Zawiklywac,  -kiu- 
je,  -wafem,  va.  imperf.  oer« 
wiäelv,  cerrotrren,  »erftrirfen; 
—  sie,  rr.  ftd^  üerroitfern. 

Zawiklanie,  Zawiklywa- 
nie,  -nia,  sn.  aSetiDitfelung 
/'.,  iBerroirrunt^  /'. 

Zawilec,  -Ica,  pl.  -Ice,  sm. 
1)  (Anemone)  Stnemone  f., 
Sajinbtöäd^en  n. ;  —  pJowy 
Äüc^enjc^elle  f.;  — ogrodowy 
Äroncnauemone  /. ;  2)  (Trol- 
lius)  2:roII=,  ©ngelblume  f. 

Zawilgiig.c,  -gne,  -gnalem, 
vn.  per/,  feucht  roetben,  mit 
geud^tioifeit  ar^te^en. 

Zawilgnigcie,  -cia ;  Zawil- 
gnienie,  -nia,  sn.  "^eur^t» 
TOeröen  «.,  2lnjiet)en  n.  Don 
geudötigieit. 

Zawilzec,  -ze,  -iylem,  t?«. 
imperf. ;  Zawilzac,  -zam, 
-zaiem,  ta.  ^er/.  anfeud^tcii, 
5ffeu(f)ten. 

Zawilzanie,  Zawilzenie, 
-nia,  sn.  Slnfeud^teii  «.,  33e= 
feu^ten  n. 

Zawilosc,  -sei,  st'np'.  ian^. 
sf.  1)  3Serroorrenl^ett  /.,  33er» 
rcitfelunc?  /. ;  2)  Unbcutlic^= 
feit  /.,  2)unleir)eit  /. 

Zawüy,  adi.',  Zawile,  Za- 
wilo,  adv.  üetiBorreii,  uer= 
n3idEelt ;  unbeutlic^,  unklar, 
fcfiroer  nu  tjerfteJ^en. 

Zawini^tko,  -ka,  pl.  -ka 
sn.  SJünbtt  «.,  3letfebünbef, 
«ßafet  n. 

Zawini6,  -nie,  -niiem,  va. 
unb  i-n.  i>er/.  uetfd)ulben, 
ftd^  3U  ©d^ulben  fommen  Iaf= 
Jen;  —  przeciwko  komu  fic^ 
geaen  jmnbn  »ergeben. 

Zawinienie,  -nia,  sn.  3>cr= 
fd^ulben  «.,  Sierfc^utbung  /. 

Zawisac,  -sam,  -stein;  Za- 
wisn^c,  -sne,  -snaleni,  V7i. 
pa-f.  1)  abl^ängig  fein,  abf|äu= 
gen;  jestem  od  nieg-o  -siym 
tc^  Bin  r)on  i^tn  abhängig; 
2j  —  na  czem  auf  ein).  be= 
ru^en,  begrünbet  fein,  fidl 
grünben;  3)  abhängig  n)et= 
ben;  Fjängen  bleiben,  fdiroes 
ben ;  —  na  gaiezi  am  2lft 
Rängen  bleiben. 

Zawisanie,    -nia ;     Zawi- 


snifcie,  -cia,  sn.  Rängen  n., 
aib^ängen  n.;  SBcru^en  n.; 
©dÖTOeben  n. 

Zawislosd,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  2lbl)ängigfeit  f. 

Zawistnica,  Zawisnica, 
-cy,  pl.  -ce,  sf.  5Reiberin  f., 
aWifegünfiige  /. 

Zawistnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
Kleiber  m.,  geinb  m.,  2Jlt^gün: 
ftige(r)  m. 

Zawistny,  adi. ;  Zawi- 
stnie,  adv.  neibifd^,  mi^gün= 
fttg.  fcbeelfü^tig. 

Zawisc,  -sei,  sing.  tant.  sf. 
3Jeib  m.,  äKifegunft' /■,  ®ifer- 
fucbt  /.,  ©dieelfud^t  f. 

Zawitac,  -tarn,  -taiem,  vn. 
perf.  eintreffen,  einfetten,  on= 
brechen,  einfprecf)en,  i)orfpre= 
d^en;  mily  gosc  do  nas  -tal 
ein  lieber  ©aft  ift  bei  unä 
eingetroffen;  dzien  juz  dla 
nas  szczesliwy  -tal  ber 
für  unä  glüdli^e  %aq  ift 
fdjon  angebrod^en ;  zima  przed- 
wezesnie  -tala  ber  Söintet  ift 
Dorseitig  angebrod^cn. 

Zawity,  adi. ;  Zawicie, 
adv.  peremptorifd^. 

Zawleka6,  -kam,  -kalem, 
I.  va.  imperf.;  Zawlec,  -wlo- 
ke,  -wloklem ;  Zawlöczyö, 
-cze,  -czytem,  I.  va.  perf. 
1)  ]^infdE)leppen,  ^injiet)en;  {)\n-- 
einjie^en;  burciäiel)en ;  -wlekli 
go  na  puste  miejsce  i  tarn  go 
obrabowali  fie  fd^Ieppten  ifin 
an  einen  entlegenen  Drt  unb 
beroubten  i^n  bort;  2) 
übereggen;  II.  —  sie,  vr.  ftcb 
biö  «iol)in  fcf)leppen,  mit  3)lüf)e 
irgenöroo^in  gelangen. 

Zawlekanie,  Zawleczenie, 
Zawloczenie,  -nia,  sn.  1) 
§infc^leppea  n.,  §tnjie[)cn  n. ; 
§ineinjte[;en  n.\  ©ur^jiel^eu 
«. ;  2)  Übereggen  v. 

Zawladaö,  -Ham,  -dalem, 
vn.  imperf. ;  Zawladn|,c, 
-dne,  -dnaiein,  va.  perf.  ezem 
fid^  einer  Sac^e  bemäcbtigen, 
beliertfcbeu,  in  feine  ©eroalt 
befommen. 

Zawloski,  -skow,  plur. 
tant.  sn  ^aargaufen  n.,  Sah 
gerei  /•. 

Zawladanie,  -nia;  Zawla- 
dnigcie,  -eia,  sn.  Se^ertfc^en 
n.,  ^Siinäc^tigen  n. 


Zawloczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©tift  m. 

Zawloka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  öaarfetl  ?«.;  2)  9lugenftern 
n.,  ©tarbaut  f. 

Zawnioskowac,  -kuje,  -wa- 
lem,  vn.  perf.  folgern,  f^tup= 
folgern;  beantragen,  einen 
2lntrag  ftellen. 

Zawnioskowanie,  -nia,  äm  . 
Folgerung  /. ;  2lntrag  m. 

Zawodne,  -go,  sine/, 
tant.  sn.   aifjibcnj  /. 

Zawodnienie,  -nia,  sn. 
Seroäfferung  /. 

Zawodnic,  -dnie,  -dniJem, 
va.  perf.  beroäffern. 

Zawodnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
1)  SBettrenner  w. ;  kon  — 
SSoQblutpferb  «;  2)  -i,  pl. 
Äetle  pl. 

Zawodnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Unjuüerläffigleit  /. ; 
'läuf^ung  /.,  3:;rüglid)feit  /. 

Zawodny,  adi. ;  Zawo- 
dnie,  adv.  unjuüertäfftg,  trüg= 
lid),  trügerifcb- 

Zawodowac,-duje,  -walem, 
vn.  perf.  auf  ber  SßettboJ^n 
rennen;  einen  Söettlauf  unter= 
nebmen,  um  bie  SBettc  taufen. 

Zawodowanie,  -nia,  sn. 
SBettrennetx  n. 

Zawodowy,  adi.;  Zawo- 
dowo,  adv.  1)  3fienn=,  2) 
beruflich;  geroerbömäfeig,  ^äf= 
rufä=,  ^t^rofefftonö=. 

Zawodzenie,  -nia;  Zawo- 
dzic,  fielje:  Zawiedzenie,  Za- 
■wi'-sc. 

Zawojec,  -jca,  pl.  -jce,  sm. 
Sitrgbroffel  /. 

Zawojek,  -jka,  pl.  -jki,  sw. 
(Lilium  martagon)  ©ergliüe  /., 
3;ürfenbunb  m. 

Zawojowac,  -juje,  -wal'eni, 
va.  perf.  utiterjoc^en,  beftie= 
gern,  erobern. 

Zawojowanie,  -nia,  sn.  Uu= 
tcrrocbung  /.,  (groberunq  /. 

Zawolaö,  -lam,  -ialem,  va. 
perf.  rufen;  herbeirufen,  fom= 
men  laffen,'  berufen;  auö= 
rufen. 

Zawolanie,  -nia,  sn.  9hi= 
fen  n. ;  2lugrufen  n. ;  gerufen 
n.;  jak  na  -nie  roie  gerufen; 
byc  gotowym  na  kazde  -nie 
immer,  auf  jeben  ^tuf  bereit 
fein. 


Zawolany 


621 


Zawzifty 


Zawolany,  adi.;  Zawoia- 
nie,  adv.  tücfetig,  berüt)mt, 
rooöIBefannt. 

Zawoniec,  -nieje,  -nialem, 
■mi.  perf.  ju  öuften  anfangen. 

Zawora,  -ry,  pl.  -ry,  sf.\ 
dim.  Zaworka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  9ttegel  w.,  Sc^Io^negel, 
Sßerfcf)lu|  m. ;  '3pertDorric^= 
tung  /. 

Zawornik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Äcit  m.,  ©c^lupftein  m.  eineä 
©eroötbeä. 

Zawozic,  Zawozenie,  fie^e: 
Zawitzc,  Zavviezieuie. 

Zawod,  -wodu,  pl.  -wody, 
sm.  1)  aSetuf  m.,  S3ef(^äfti= 
gung  /. ;  SaufBa^n  f. ;  kazdy 
—  ma  swoje  dobre  i  zie  stro- 
ny  jeber  33eruf  ^at  feine  guten 
unb  feine  fd^ted^ten  ©eiten; 
zmienic  —  eine  anbete  £auf= 
ba^n  betreten;  2)  ©nttäu» 
fc^ung  /". ;  zrobic  komu  — 
jmnbn  in  ber  (Srraattung  be» 
trügen,  il^m  eine  ©nttäufd^ung 
bereiten  ;  miec  —  ftd^  in  ber 
©rroartung  betrogen  finben, 
fid^  getäufd^t  fefien,  enttäufc^t 
roerben;  bez  -wodu  unfe()lbar, 
aUüetläffig ;  3)  ((^eroö^nlid^ 
pl.  zawody)  aßettftreit  m.; 
^Bettlouf  m. ;  Wettrennen 
n.\  puscic  sie  z  kirn  w 
-wody  fid^  mit  jmnbm  in 
einen  2Bettftreit  einlaffen; 
w  -wody  um  bie  SBette;  4) 
2lnfa§  »j.,  3lnlauf  w?.;  jednym 
-wodem  in  einem  3"9e,  auf 
einen  Sßurf,  auf  einmal. 

Zawodka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
SBeüfc^iff  n.  bei  einer  2Rüf)[e. 

Zawoj,  -woju,  ^jZ.  -woje, 
sw. ;  dim.  Zawojek,  -jku, 
pl.  -jki,  sm.  1)  .Slopfbinbe  /., 
^Xurban  m.;  2)  3]oIute  /., 
Sßotsenfc^necte  /.;  3)  Greifet 
w.,  Söianbfc^nedEe  /".•,  4)  2)teIo=» 
nenfütbiä  7«.;  5)  ©c^nörfcl 
m.  am  ©äutenlopfe,  SSolute 
/'. ;  6)  —  zawiasy  SBanböfe  /. 

Zawoz,  -wozu,  2^Z.  -wozy, 
sm.\  Zawozka,  -ki,  pl.  -ki, 
*/.  Öinfa^ren  n.,  öinfctiaffen 
«.,  S^ransport  m.  (gu  3Bagen 
ober  gu  ^ferbe). 

Zawracac,  -cam,  -catem, 
va.  imperf.;  Zawrocic,  -ce, 
-cilem,  va.  perf.  umtel^ren, 
iimfe^ren  machen,  roeg=,  aBlei= 


ten,    umorel^en ;    —    kogo   z 
drogi    jmnbn    um!ef)ren    mo-- 1 
d^en;  -wr6c    w6z  nienbe  ben  [ 
SBagen      um,     rcenbe      ben  | 
SBagen ;    —    oczy  bie  klugen  [ 
Dcrbre^en;     —    komu    g}o= 
we    imnbm    ben    Äopf    üer= 
bre^en;    II.    vn.     utnfe^ren; 
III.  —  sie,  vr.  1)  fi^roinbeln,  be= 
nebeln,  beraufct)tn ;  glowa  mi  ^ 
sie   -ca   tc^    habt    ©^rainbel, ! 
mir   ift    fi^rainblig;    2)  um=  1 
fefiren,  fid&  umbrel)en,  ! 

Zawracanie,  Zawrocenie, 
-nia,  an.  Sßerbre^en  «.,  Um= 
breöenw.;  Umfe^ren  m.  ;  Um= 
breöen  «.,  2lbleiten  n. 

Zawrotnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©tange  /.  bei  ben  glöfiern. 

Zawröt,  -rotu,  pl.  -roty, 
sm.  1)  Umtenfen  «.,  Umfe^^ 
ren  n. ;  2)  2Benbung  /. ;  3) 
©c^roinbel  m.\  2)re()franf^eit 
/.;  sprawiac  —  glowy  ©d^roin« 
bei  erregen. 

Zawrozenie,  -nia,  sn.  ^ro= 
p£)e^eiung  /. 

Zawrözyc,  -ze,  -Äylem,  vn. 
perf.  3u  prop^ejeten,  roeiä» 
fagen  anfangen. 

Zawrzec,  -wre,  -wrzalem, 
vn.  perf.  ju  fieben,  ju  lochen  an= 
fangen,  auffieben,  auffod^en. 

Zawrzec,  fief)e:  Zawierac. 

Zawrzeszczec,  -cze,  -cza- 
lem;  Zawrzasn^c,  -ne,  -na- 
lem,  vn.  perf.  ju  fc^reien  an« 
fangen,  gräfelic^  auffc^reien. 

Zawrzeszczenie,  -uia;  Za- 
wrzasnigcie,  -da,  sn.  2luf= 
fc^reten  «.,  grä^lid^er  2luf= 
fd^rei. 

Zawrzodziatosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©efc^roür  n.,  93e^af= 
tetfein  n.  mit  ©efc^roüren. 

Zawrzodzialy,  adi.:,  Za- 
wrzodziale,  adv.  mit  ®t= 
fc^roüren  bebedEt. 

Zawstydlina,  -ny,  sing, 
tant.  s/.  Koelzenteria  (^^flange). 

Zawstydzac,  -dzarn,  -dza- 
lem,  va.  imperf.  \  Zawstydzic, 
-dze,  -dzilem,  va.  perj.  be= 
fd^ämen;  -dzasz  mnie  swoj^ 
wspanialomy.slnoscia  bu  be=» 
fc^ämft  mic^  mit  beiner  ®ro^= 
mut;  -dzil  ktamce  er  f)at 
ben  Sügner  befd^ämt;  —  sie, 
vr.  befc^ämt,  fd&amrot  werben. 

Zawstydzanie,     Zawsty- 


dzenie,  -nia,  sn,  SBef^ämung 
/.,  SBefd^ämen  n. 

Zawsze,  adv.  immer,  immer= 
fort;  —  jednakowa  piosenke 
spiewac  immer  baäfelbe  Sieb 
fingen;  raz  na  —  ein»  für  alle» 
mal. 

Zawsci^g,  -u,  pl.  -j,  sm. 
©ormoerfc^lingung  f. 

Zawsci^gac,  -gam,  -galem, 
va.  imperf. ;  Zawsciagn^c, 
-gne,  -gnalem,  va.  perf.  ju= 
rüd£=,  jufommenjieljen;  an» 
jjte^en;  ^emmen,  bänbigen, 
jurüd^alten. 

Zawsci%ganie,  -nia;  Za- 
wsciagnigcie,  -cia,  sn.  3u= 
rücfjieV"  «•>  ^ufammengie^en 
w.;  öemmen  n.,  SSänbigen  «., 
3urucf^a[ten. 

Zawt6rowac,-ruje,  -watem ; 
Zawtorzyc,  -rze,  -rzylem, 
va.  perf.  begleiten,  alfom« 
pagnieren,  fefunbieren. 

Zawycie,  -cia,  sn.  §eu= 
len  n.,  2lufl)eulen  n. 

Zawyc,  -je,  -lern,  vn.perf.  ju 
Reuten  anfangen,  auft)euten, 
ein  @et)eul  auäftofeen. 

Zawyrokowac,  -kuje,  -wa- 
len-i,  va.  perf.  ein  Urteil  ab- 
geben, urteilen,  befretieren. 

Zawyrokowanie,  -nia,  sn. 
Urteilen  «.,  ®efretieren  n. 

Zawziac,  -wezme,  -wzia- 
lem,  va.  perf.  aufgeben,  mit 
fic^  fort  neljmen;  —  z  kim 
przyjazn  mit  jmnbm  5reunb= 
fc^aft  fc^  liefen ;  —  sie,  vr. 
aüeS  aufbieten,  bie  ganjen 
jlräfte  jufammennel^men;  ab» 
folut  erreichen  rooUen  ;jak  sie 
-wezme,  to  z  pewnoöoia  zdam 
tön  egzamin  roenn  t(^  mic^  gu= 
fammennel)ine,  rcerbe  ic^  geraiß 
biefe  Prüfung  oblegen;  —  sie 
na  kogo  eö  auf  jmnbn  ab» 
fe^en,  jmnbn  Raffen,  einen 
^tdE  auf  jmnbn  fiaben. 

Zawzi^tek,  -tku,  pl.  -tki, 
sm     "^leginnen   n. ;   ^fanb   n. 

Zawzigtosö,     -sei,      sing. 

\  tant.    sf.  grofie   Erbitterung  ; 

^artnädEigeiä    Sefte^en,    :g)art» 

nädfigfeit    /. ;      ©rimm     m., 

(SroU     m.;      unüerfö^nlic^er 

Zawzigty,  adi. ;  Zawzig- 
cie,    adv.   unüeriö^nlid^;    er- 


Zazdrostka 


622 


Zazeglowac 


grtmmt,  erjürnt,  erbittert; 
rad)fücf)tig;  Jöartnäöig. 

Zazdrostka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Xenienesia  (^flanje). 

Zazdrosci6,  -szcze,  -sci- 
lem,  ta.  yerf.  neiben,  ntife= 
gönnen,  neiöifd^  fein,  um  etto. 
Beneiben;  -szcze  ci  twego 
szczescia  t(^  beneibe  bi(^  um 
bein  ^äuölid^eS  ©lücE;  czyz 
-scisz  mi  powodzenia  ?  gönnft 
bu  mir  ben  ®rfoIg  nic^t? 

Zazdrosc,  -sei,  sf.  1)  9?eib 
»«.,  3)il^gunft  /.,lepsza  —  niz 
politowanie  beffer,  lieber  3'letb 
ttlä  SJlitleib;  —  jest  brzyd- 
ka  zaleta  SOiiBgunft  ift  eine 
jc^'lec^te  ®igenfcf)aft;  2)  @ifer= 
f  ud^t  f. ;  twoja  nieuzasadniona 
—  doprowadza  mnie  do  roz- 
paczy  beine  unbegrünbete 
eiferfudE)t  bringt  mid^  \\\x 
SJer^roeiflung. 

Zazdrosnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  ^Reiberin  /.,  neibifct;es, 
eiferjüd)tigcä  ^rauenjimmer. 

Zazdrosnik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  3leiber  m.,  neibifd^er, 
eifersüchtiger  3)lenfc^. 

Zazdrosny,  Zazdrosny, 
adi.\  Zazdrosnie,  adv.  1)  nei^ 
btfd),  mi^günftig;  patrzec  na 
CO  -Dem  okiem  etra.  mit  nei= 
bifd^en  SlidEen  oerfolgen;  2) 
eifer|üd)tig. 

Zazgbiac,  -biam,  -bialem, 
i«.  per/,  oerjä^nen,  oersinfen ; 
losmachen. 

Zazgbienie,  -nia,  sn.  SSer» 
ja^nung  /.,  SSerjinfen  ».,  ©e= 
triebe  n. ;  —  z  gomym  zebem 
zarznietym  na  ukos  ^i"^*'* 
n.  mit  ©el^rungätante;  — 
kryte  üerbecfteö  3'"^^"- 

Zazgrzytac,  -tam,  -talem, 
vn.  perf.  ju  fnirfd^en  an» 
fanden. 

Zazgrzytanie,  -nia,  sn. 
S^nxrfctjen  n. 

Zaziajac  si§,  -jam,  -jatem, 
vr.  perf.  ganj  aufeer  Sltem 
fommen,  nac^  Suft  fc^nappen. 

Zazieleniaß,  -niam,  -nia- 
lem,  vci.  imperf. ;  Zaziele- 
nic,  -nie,  -nilero,  va.  perf. 
grün  färben,  begrünen;  be» 
lauben ;  —  sie,  vr.  ju  grünen 
anfangen,  grün  roerben;  fid^ 
belauben,  Sanb  anfe^en. 


Zazielenianie,  Zaziele- 
nienie,  -nia,  sn.    ©rünen   n. 

Zazielenieö,  -nieje,  -nia- 
lem,  vn.  perf.  grün  roerben, 
äu  grünen  anfangen;  fic|  be= 
lauben. 

Zazierac,  Zazieranie ; 
fiet)e:  Zajrzec,  Zajrzenie. 

Zazierka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Gilia  C:ßf{anK). 

Zaziewaö,  -warn,  -walem, 
vn.  perf.  gu  gähnen  an= 
fangen. 

Zazigbiac,  -biam,  -bialem, 
va.  imperf. ;  Zazigbic,  -bie, 
-bilem,  va.  perf.  erfältcii, 
oerfälten;  —  sie,  vr.  fid^  er= 
fätten,  ftcfi  üerfübien. 

Zazigbianie,  Zazi§bienie, 
-nia,  sn.  SJtrfü^lung  /.,  ör= 
lältung  /. 

Zazimowac,  -mnje,  -wa- 
tem,  I.  va.  j^erf.  ]ü.x  ben 
SBinter  bel^alten,  überrointern; 
II.  vn.  perf.  über  ben  SBinter 
bleiben;  überrointern. 

Zazimowanie,  -nia,  sn. 
Überrointern  n. ;  Überroin= 
terung  /. 

Zaziolek,  -tka,  pl.  Iki,  sm. 
Malesherbia  (^flanjen). 

Zaznaczac,  -czam,  -czalem, 
va.  imperf. ;  Zaznaczyc,  -cze, 
-czylem,  va.  perf.  bejeic^nen, 
üermerfen,  fenngeid^nen ;  6e= 
tonen ;  -znacz  to  olöwkiem 
bejei(^ne  ba§  mit  bem  SBlei» 
ftift;  -czam  odrazu  moje  nie- 
zawisle  stanowisko  i^  be= 
tone  fogleid^  meine  unab= 
[;änc\ige  ©teüung. 

Zaznaczanie,  Zaznacze- 
nie,  -nia,  sn.  JBemerfen  n., 
Sejeic^nen  «.,  3Sermer!en  n., 
Ä'ennjeid^nen  n.,  betonen  n. 

Zaznac,  -znam,  -znalem, 
va.  perf.-.,  Zaznawac,  -je, 
-lem,  va.  imperf.  fennen  Ier= 
nen;  nie  -lem  nigdy  milosci 
macierzyiiskiej  i^  l^abe 
ajJutterliebe  nie  Icnncn  ge= 
lernt. 

Zaznanie,  Zaznawanie, 
-nia,  sn.  kennenlernen  n. 

Zaznajamiaö,  -miam,  mia- 
lem,  va.  imperf. \  Zaznajo- 
mi<3,  -mie,  -milem,  va.  perf. 
befannt  mad^en,  bie  33efannt« 
fc^aft  oermitteln,  oertraut 
ma^fn;    chcialbym    was  bli- 


zej  —  ic^  möchte  euc^  nä§er 
befannt  madE)en ;  —  sie,  vr. 
fiel  befannt,  »ertraut  machen, 
befannt,  certraut  roerben ;  -lem 
sie  juÄ  z  ta  galezia  wiedzy 
ic^  l^abe  mic^  fc^on  mit  biefem 
Söiffenfc^aftäjroeig  fiefannt  ge- 
macht. 

Zaznajamianie,  Zaznajo- 
mienie,  -nia,  vn.  Sefannt» 
mact)en  n.,  SSertrautmad^en  n. ; 
Sefanntfcfiaft  /.,  aSertraut= 
^eit  /.;  —  sie  )öefannt= 
roerben  n. 

Zazuc,  -je,  -lern,  va  perf. ; 
Zazuwac,  -wam,  -waiem,  va. 
imperf.  ben  ©c^uf)  Über  bie 
gerfe  gießen. 

Zazwyczaj,  adv.  geroö^n= 
lid),  geroo^ntermafien. 

Zazalenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  33ef c^roeri)e  /. ;  —  niewa- 
znosci  3(Ud^tigfeit§befd^roerbe ; 
wniesc  —  eine  a3ef(f)roerbe  ein° 
reichen,  anmelben. 

Zazalic,  -le,  -lilem,  va. 
perf.  mit  §erjleib,  3Bef)mut 
ourc^bringen. 

Zazartosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  (ärimm  m.,  Sßut  /.;  aSer= 
biffenl^eit  /.,  Erbitterung  /. 

Zazartowac,  -tuje,  -waiem, 
vn.  perf.  ju  fpafien  anfangen; 

—  sobie  z  kogo  fid^  mit 
jmnbm  einen  'Bnpa'^  machen,  er= 
lauben. 

Zazartowanie,  -nia,  sn. 
©paßen  n. 

Zazarty,  adi.;  Zazarcie, 
adv.  grimmig,  roütenb,  »er» 
biffen. 

Zaz^dac,  -dam,  -dalem, 
va.  perf.  oerlangen,  forbern; 
-dal  zwrotu  pieniedzy  er  for= 
berte  bie  StüdEerftattung  beö 
©elbeä ;    moie    kazdej  chwili 

—  obrachunku  er  fann  jeben 
2lugenblidt  Slbrec^nung  Der= 
langen. 

Zazadanie,  -nia,  sn.  2?er= 
langen'«.,  lyorDern  n. 

Zazegac,  -gam,  -gal«m, 
va.  perf.  angünben,  anftecfen; 
anfad^en. 

Zazeganie,  -nia,  sn.  9ln= 
günben  «.,  3lnftedEen  n. 

Zazeglowad,  -gluje,  -wa- 
lem, va.  perf.  big  roo^in 
fegein. 


Zazeglowanie 


623 


Z^bkowatodö 


Zazeglowanie,  -nia,  sn.  ' 
(geaeln  n. 

Zazegnac,  -gnam,  -gnaJem, 
va.  perf.;  Zazegnywac, 
-gnuje,  -waiem,  va.  imperf. 
öefprec^cn;  burcf)  53efpre(^un= 
gen,  bur^  ©egnen  raegroen» 
Den,  roegbanncn ;  —  burze  baä 
©eroitter  abtoenben. 

Zazegnanie,  Zazegnywa- 
nie,  sn.  Sefprec^en  n.,  3Beg= 
^aubern  n.,  Sßegfeguen  n., 
2lbroenben  n.,   22eg&annen  m. 

Zazerac,  -ram,  -ralem,  t'a. 
imperf.-^  Zazrec,  -zre,  -iar- 
lem,  t-a.  ^^e//.  auffceffen,  etn= 
treffen;  mit  ®iet  freffen;  ju 
Sobe  beiden;  —  sie,  vr.  fic^ 
unter  etnanber  auffreffen;  er= 
grimmen,  roütenb  roerben. 

Zazgac,  -gam,  -gaiem ; 
Zazgn^c,  -gne,  -gnatem,  va. 
perf.  totfte(i)en,  erfted&en. 

Zazganie,  -nia;  Zazgnig- 
cie,  -cia,  sn.  2:ot[tec^en  n., 
©rftedjen  n. 

Zazoga,  -gi,  ^;.  -gi,  sj. 
2tnjünben  n.,  Sranbiegung  f.; 
^•eueräbrunft  /'. ;  ^ünber  m. 

Zazolcenie,  -nia,  sn.  ©elßs 
machen  n. 

Zazolcic,  -ce,  -ciJem,  va. 
perf.  gelb  mad^en,  färben. 

Zazölkn^c,  -kne,  -knalem, 
vn.  perf.  gelb  merben.  Der» 
gilben. 

Zazolknigcie,  -cia,  sn. 
SSergilben  n.,   (^etbroerben  n. 

Zazwian,  -u,  pl.  -y,  «jw. 
(Cardopatium)  bolbentroubtge 
(Siftbiftel. 

Zazycie,  -cia;  Zazywanie, 
-nia,  sn.  1)  (ginnet)men  n.,  ©e= 
brauchen  n.,  Stnmenben  w. ; 
©eniefien  «.;  2)  ©rieben  «., 
2)ur^mad)en  n. 

Zazyc,  -je,  -tem,  va.  perf.'., 
Zazywac,  -wam,  -walem,  va. 
perf.  1)  einnelimen,  gebrau= 
c^en,  anrocnben;  genießen; 
-waiem  juÄ  wszystkie  mo- 
zliwe  lekarstwa  i  nie  mi  nie 
pomaga  i(^  ^abe  fc^on  alle 
möglid^en  Strjneien  eingenom= 
meu  unb  nichts  £)ilft  mir; 
—  tabaki  fc^nupfen;  wszel- 
kich  -je  sposoböw  ic^  roerbe 
aUe  möglt^en  Wxiiii  gebrau= 
d^en ;  —  kogo  z  manki  jmnbn 
berücfen,  jmnbm  einen  ©tretc^ 


fpieten;    umiec   ludzi  —  mit  1 
ben   Seuten    umjuge^en   Der= 
fielen;     2)     erleben,    burcf)= 
machen;  nie  jednego  -lern  nie-  j 
szczescia   tc|    l^abe  mc^r  oI§ 
ein  Unglüd  erlebt. 

Zazylosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  oertrautcr  Umgang,  t)cr= 
traute  Sefanntfd^aft,  SSer= 
traut^eit  /. ;  wywiazala  sie 
miedzy  nimi  —  eä  entflanb 
i^roifc^en  if)nen  ein  oertrauter 
25et!ebr. 

Zazyly,  adi.;  Zazyle,  adv. 
I  Dertraut,  nertraulic^. 

Zazywiac,  -wiam,  -wiaietn, 
va.  imperf. ;  Zazywic,  -wie, 
-witem,  va.perf.  mit  Sta^rung 
ftär!en,  ernähren. 

Zazywianie,  Zazywienie, 
i  -ni>i,  sn.  ©mähren  n. 

Zazyzniac,  -niam,  -nia- 
iem,  va.  imperf. ;  Zazyznic, 
-nie,  -nilem,  va.  perf.  \>i= 
fruchten,  fruchtbar  machen. 

Zazy^nianie,  Zazyznie- 
nie,  -nia,  sn.  Sefruc^ten  n., 
^ruc^tbarmac^en  n. 

Zab,    zeba,   pl.  zeby,    sm. 

1)  3^'t)"  ^-  i  przedni  —  35or= 

berja^n;  —  oczny  :g)unb§jafjn, 

©cfja^n,  2lugen5af)n;  —  trzo- 

nowy  33adenäat)n;  —  mleczny 

2Ritd)jal^n;  —  madrosci  2Beie= 

\  t)eitöäa[)n;  zeby  dostawad3ät)= 

I  ne  bekommen  j  Qöfine  n)ed)feln, 

1  Jahnen ;  trade    zeby    mleczne 

SJUld^jäönc     oerlieren;     zeby 

sie      przerzynaja     bie     3^1)  ne 

I  brechen      burcft;      zeby    wy- 

I  padaja  bie  ^ä^tie  fallen  auä; 

dac    sobie     wyrwac    —     fic^ 

I  einen     3'''^"    jiel^en     laffen ; 

,  miec       zepsuty       —       einen 

1  ^of)len  3o^Tt  l^aben;  dac  sobie 

I  wstawic    sztuczce    zeby    fic^ 

'  fünftlic^e      3äi^ne      'einfe^en 

laffen;     8zczerzy<5     zeby     bie 

3ä^ne  blecf  en ;  pokazy wac  zeby 

w    uämieehu   im    Söc^eln    bie 

3ä^ne  jeigen;    zeby   go  bol^ 

er  |at  3«^nf^'nf'^5«»;  szczo- 

teczka  do    zeböw   3a^nbürfte 

/. ;   proszek  do  zebow    ^di^Xi' 

puloer    n. ;    szczekae    zebami 

mit    ben    3ä^nen    flappern; 

zgrzytac      zebami      mit     ben 

3ä^nen  fnirfc^en;  zeby  sobie 

na   CO    ostrzyc   fic^   auf    ettü. 

bie   ^a^m   rae|en,    auf   etro. 


erpitf)t  fein,  grofee  Suft  ouf 
etro.  ijaben;  zjesc  zeby  na 
czem  mit  ctn),  fe^r  üer= 
traut  fein,  bei  etro.  olt 
geroorben  fein;  wziac  kogo 
na  zeby  fmnbn  fc^lec^t  ma= 
c^en,  i^n  bereben;  —  za  — 
3a^n  um  S'»^"?  '<i'<5cic  sie 
z  kim  —  za  —  fic^  mit  einem 
IjerumbeiBen;  dostac  chleb, 
kiedy  zeböw  niema  93rot 
befommen,  roenn  man  feine 
3äf)ne  mef)r  ^at,  auf  Die  alten 
Sage  reic^  roerben;  zebami 
CO  trzymac  etro.  feft^alten; 
zeby  zadrzec  inä  @raä  beiden; 
to  zaledwie  na  jeden  —  'üa<i 
ift  faum  für  einen  3ffl^n  S«' 
nug,  bag  ift  ju  roenig ;  wilcze 
zeby  komu  pokazac  jmnbm 
bie  Söolföääfine  jeigen,  feinen 
©rimm,  feinen  ^oxr\  on 
imnbm  auälaffen ;  möwic  przez 
zeby  burc^  bie  3öf)ne  fpred^en; 
trzymac  jezyk  za  zebami  bie 
3unge  l^inter  ben  3ä^nen 
l)olten,  ju  fc^roeigen  nerfte^en; 
zazierac  komu  w  zeby  jmnbn 
Don  ber  ^JJä^e  anfc^auen; 
smierc  w  zeby  nie  zaglqda 
ber  %q\)  fc^aut  nicf)t  in  bie 
3äl^ne,  ber  Sob  nimmt  feine 
Jlüdfic^t  auf  bas  2llter;  da- 
rowanemu  koniowi  nie  za- 
gladaja  w  zeby  einem  ge= 
fc^enften  ©aul  fc^aut  man 
nic^t  in§  3Rmi;  —  czasu 
ber  3o^n  ber  3eit;  2) 
3a^n  m.  eineö  Äammeö,  eineä 
3«i)ntabe5,  einer  Säge  :c.;  3) 
—  wilczy  SBolföja^n  m., 
©aurüffel  m.,  ?ßfaffenfraut 
«. ;  —  babi  3a^nrourj  /. 

Z^bczasty,  adi.  gejä^nt. 

Z^bek,  -bka,  pl.  -bki,  sm.\ 
dim.  Zabeczek,  -czka,  pJ. 
-czki,  sm.  1)  dim.  con  Zab 
3ä^nd^en  «.;  -*)  3ade  f.;  -bki 
3innen  pl.\  3)  3e^e  f.  (ein 
2;eil  ber  Änoblauc^jroiebel). 

Zabkowa6,  -kujo,  -wafem, 
I.  vn.  perf.  ja^nen,  ^ä^neln, 
3ä[)ne  befommen;  II.  va. 
perf.  auäjaden,  ^fxdin  ma= 
c^en. 

Z^bkowanie,  -nia,  sn.  1) 
3at)nen   »i.;    2)   2Iu§5aden  n. 

Z%bkowatos6,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  äacfigfeit  /.,  2luog<:= 


Z^bkowaty 


624 


Zbiedz 


/.,  ^tt^nfbrmigfcit  f. 

Z%bkowaty,  adi.\  Zabko- 
wato,  adv.  jägefötmig,  auä= 
geisadt,  sal^nförmig,  ge^äljnelt. 

Zbabid,  -bie,  -bilem,  va. 
perf.  jum  alten  SBeibe  mad^en. 

Zbabiec,  -bie,  -bilem,  vn. 
perf.  ein  alteö  äßeib  roeröen. 

Zbaczaö,  -czam,  -c?alem, 
vn.  imperj'.\  Zboczyc,  -cze, 
-czyiem,  vn.  perf.  abraeid^en, 
abtomtnen;  einbiegen;  einen 
Umroeg  ma^en;  —  z  drogi 
Dom  Sißege  abroeicf)en;  —  od 
prawdy  Don  ber  Sßal^rl^eit 
abroei^en;  —  od  pierwotnego 
tematu  non  bem  urfprüng= 
lieben  Stiema  abfcbroeifen. 

Zbaczanie,  Zboczenie, 
-nia,  sn.  Slbroeid^en  n.,  2(b= 
fc^roeifen  «.,  2lbfommen  n. ; 
(Sinbiegen  n.;  —  igly  ma- 
gnetycznej  ©ellinatton  /., 
Slbroeid^ung  /.  ber  2)iagnet= 
nobel. 

Zbada6,  -dam,  -daJem,  va. 
perf.  unterfud^en,  erforf^en, 
ergrünben;  nikt  dotychczas 
nie  -dal  tej  tajemnicy  btä» 
l^er  l^at  nienianb  biefeä  ©e= 
l^eimniä  etforjd^t;  prosze  — 
chorego  bitte  ben  Sron!en 
gu  iintcrfud^en. 

Zbadanie,  -nia,  sn.  Unter» 
judjung  /.,  (Srforfc^utig /.,  ©r= 
grünben  n. 

Zbalamucenie,  -nia,  sn. 
5ßerroirren  m.,  Serfüliren  n. 

Zbalamucic,  -ce,  -ciJem, 
va.  perf.  oerroirrt  mad^en; 
irreführen;  ».irfübren. 

Zbankrutowac,  -tuje,  -wa- 
lem,  vn.  imperf.  SBanferott 
machen. 

Zbankrutowanie,  -nia, 
sn.  SBanterott  m. 

Zbawca,  -c.y,  pl.  -cy,  sm. 
®clö)er  m.,  ©cretter  m.,  93e= 
freier  m  ;  ty  jestes  mym  -ca 
bu  bift  mein  Sletter. 

Zbawczy,  adi. ;  Zbawczo, 
adv.  erlöfenb,  rettenb,  be= 
treicnb ;  -cza  mysl  ein  retten» 
ber  ©ebanle. 

Zbawiac,  -wiam,  -wialem, 
va.  imperf. \  Zbawic,  -wie, 
-wilem,  va.  perf.  erlöfen,  et» 
retten,  befreien ;  teraz  cie  tylko 
Bog  —  mo4e   je^t  lann   bid^ 


nur  ©Ott  erretten;  jak  dusze 
chce  —  fo  n)at)r  ic^  feiig 
roerben  rotC. 

Zbawianie,  Zbawienie, 
-uia,  sn.  (grlöfung  /.,  (Srret= 
tung  /".,  Befreiung  /. ;  ©elig= 
feit  /.,  ©eetenl^eil  n. 

Zbawiciel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©rlijfer  m.,  9?etter  m.,  §ei= 
lanb  m. 

Zbawicielka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©rlüfertn  /.,  3ietterin  /. 

Zbawiennosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  öeilfamleit  /. 

Zbawienny,  adi.  •  Zba- 
wiennie,  adv.  I^eilfam,  t)eil= 
brtngenb,  feiig  ntac^enb;  -nne 
rady  l^eitfame  Siatfd^läge; 
jego  -na  czynnosc  feine  ^iiU 
bringenbe  S:ätig!eit. 

Zbeczec  sig,  -cze,  -cza- 
lem,  vr.  perf.  fic^  augiüeinen. 

Zbeltac,  -tam,  -taJem,  va. 
perf.  laut  in§  SBdffer  fd^lagen. 

Zbestwialosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  aSertiertbeit  /.,  a3e= 
flialität  /. ;  üie^ifc^eö,  tieri= 
fc^eg  äßefen,  Sßorge^en. 

Zbesztac,  -sztam,  -sztalem, 
va.  perf.  befd^impfen,  auä= 
fd^impfen,   ouöjanten. 

Zbesztanie,  -nia,  sn. 
aiuöfd^impfen  n.,  3J[uöjan!en  n. 

Zbezboznic,  -zaie,  -znilem, 
va.  perf.  gottloä  tnad^en. 

Zbezbozniec,  -nieje,  -nia- 
iem,  vn.  perf.  gottloä  XOex= 
ben. 

Zbezecni6,  -enie,  -enilem, 
va.  perf.  unroürbig  ma^cn. 

Zbezczescic,  -szcze,  -sci- 
iem,  va.  2)erf.  oeruncljren. 

Zbezczeszczenie,  -nia,  sn. 
(Sntetjrung  /.,   SSerunei^ren  n. 

Zbfdny,  adi.;  Zb§dnie, 
adv.  überflüfftg,  übrig,  un= 
nötta. 

Zbicie,  -cia;  Zbijanie,  -nia, 

sn.  1)  3"fcti"'"£"f^'<^9f"  *^  ; 
SSerfd^lagen  n.,  33erprügeln 
n.;  2)  ^iberlegen  ?;.,  3Biber= 
legung  /. 

Zbic,  -je,  -}era,  I.  va. 
perf.\  Zbijac,  -jam,  -iem, 
I.  va.  imperf  \  1)  äufammen= 
fd^tagen,  jufammenliämmern, 
jufammengimmern;  —  sobie 
a  desek  chalupe  fid^  OUS 
Sörettern  eine  ^ütte  jufammen^ 
fd^lagen;    —   pieniadze    ©elb 


3ufammenfd)lagen,       =fparen; 

—  CO  gwoziziami  etro.  JU= 
fammennageln;  2)  hierunter-, 
l^inunterfd^lagen ;  —  komn 
kapelusz  z  jitowy  jmnbm  ben 
§ut  uom  Stopfe  (^erunter=) 
fd^lagen;  —  kogo  z  tonn, 
z  tropu  imnbn  üerroirren,  auö 
ber  S'^^ff^^S  bringen;  3)  Der= 
prügeln,  nerljauen;  —  kogos 
bardzo  mocDo  jmnbn  fefjr 
feft  oertiauen;    4)  gcrfd^Iagen; 

—  kosztown^  waze  eine  Iofl= 
bare  Safe  jerfc^lagen;  5) 
roiberlcgen;  —  czyje  twier 
dzenie  jtnnbä  Sel^auptung 
raiberlegen;  G)  —  bmki  fi^ 
herumtreiben ;  —  baki  fliegen 
fangen,    gar   nid^tg   tun;   II. 

—  sie,  vr.  fid)  3ufammen= 
f dalagen,  fid)  jufammenfd^ar= 
ren;  przestiaszone  dzieci  -ly 
sie  w  gromade  bie  erfd)ro!= 
fenen  Äinbcr  f(^arten  fi^  in 
einen  Raufen  jufammeu;  2) 
jerfd^lagen  raerben,  fidE)  jer» 
fcblagen. 

Zbiedniec,  -nieje,  -nialem, 
vn.  perf.  ärmer  nierben,  öer= 
armen. 

Zbiedz,  -gne,  -glem,  I.  vn. 
perf;  Zbiegac,  -gam,  -ga- 
lem,I.  VH.  imperf. 1)  herunter» 
laufen,  l^inunterlaufen,  ^er» 
unter=,  l^inunterrennen ; -giem 
szybko  ze  scbodöw  id^  lief 
fd^neE  bie  ©liegen  l^erunter; 
2)  Derlaufen,  üerftreid^en,  »er» 
gelten;  duÄo  czasu  -glo  oiel 
3fit  ift  oerftrid^en ;  3)  rceg^ 
laufen,  entlaufen:  —  z  woj- 
ska  befertieren ;  serce  mi  -gio 
baä  $crj  ift  mir  entftol^en; 
II.  va.  1)  burd^laufen,  burdö= 
ftreic^en,  burd^reifen;  -glem 
wszystkie  miasta  Europy  id^ 
^abe  alle  ©täbte  ©uropaä 
gefc^en;  2)  —  konia  \iCL§, 
^ferb  überjagen,  jU  ©d^anben 
reiten;  3)  —  kogo  imnbn 
überrafc^en,  überfallen,  über= 
rumpeln;  smierc  go  -gJa  ber 
Sob  l^at  il^n   überrofd)t;   III. 

—  sie,  vr.  1)  fid^  mübe 
laufen,  Dom  Soufen  matt 
loerben;  2)  gufammenlaufen, 
jufammenfommen,  jufammcn» 
fliefien;  na  ten  balas  -gio 
sie  cale  miasto  bei  biefem 
Sätm    lief    bie   ganje    ©tabt 


Zbiej 


625 


Zblizac 


Jiifainmen;  dwie  rzeki  -gaja 
sie  poniiej  miasta  groet  ^lüffe 
laufen  unterl&aI6  ber  ©tabt 
jufammea;  ö)  jufammen^ 
treffen ;  dziwne  okolicznosci 
sie  tu  -giy  rounberltd^e  Um- 
ftänbe  finb  ba  jufammen» 
getroffen;  4)  fic^  jufammen' 
sieben,  gufammenlaufen;  su- 
kno  sie  -glo  po  deszczu  baä 
Sud)  ift  naä)  bem  Stegen  ju« 
fammengelaufen. 

Zbieg,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
glücfttting  m.,  2lu§ret^er  jm., 
Überläufer  »«.,  ©eferteur  m.; 
•2)  — ,  -u,  3ufammentreffen  n. ; 

—  okolicznosci  3"!'^'""'^'^' 
treffen  n.  ber  Umftänbe. 

Zbieganie,  -nia,  sn.  ^u= 
fammenlaufen  n.,  3BegIauTen 
n.,  SBegrennen  «.,  jjlüd^ten 
n.,  S^urc^queren  n.,  S)ur(|= 
ftreidjeii  n.,  Surd^raanbern  «., 
3ufammenflie^en  n.,  3uftti^= 
nientreffen  n. 

Zbiegowisko,  -ka,_^?.  -ka, 
sn.  >^u)ammenlauf  m. 

Zbiegostwo,  -wa,  sing, 
taut.  s>i.  2)efertion  /.,  tlber= 
(äufettum  n. 

Zbielec,  -leje,  -lalem,  vn. 
per  f.  iDei|(er)  roerben. 

Zbielenie,-nia,sn.  3Bei^(er)' 
lüerben  n. 

Zbieracz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Sammler  in.\ —  marek  5IKarfcn= 
fammler;  —  widoköwek  2ltt= 
ficQtätartenfammler. 

Zbieraczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©ammletin  /. 

Zbierac,  -ram,  -ralem,  I. 
va.  imper}.\  Zebrad,  zbiore, 
-bralem,  I.  va.  per/.  1) 
fammeln;  —  pieniadze  dla 
biednycb  ®elö  für  Slrme 
fammeln;  —  dowody  prze- 
ciwko  komu  Seroetfe  gegen 
jjmnbn  fammeln;  —  mate- 
ryaly  do  dziela  (Stoff  JU 
einem  2i5erfe  fammeln;  — 
miöd  z  kwiatow  ^ontg  BOn 
ben  Slumen  fammeln;  — 
kwiaty  SBlumen  pflücEen;  2) 
gufammennel^men,  jufammen» 
f  äffen,     jufammenbetommen ; 

—  rozrzucone  nowele  w 
jedna  ksiazke  bie  ücrflreuten 
JloDetten  in  em  Sud)  5ufam= 
menfaffen;  3)  ernten;  jak 
kto    sieje,    tak    -ra    roie     bie 

Slownik  pclsko-niemiecki. 


bie  ©aat,  fo  bie  Srnte;  —  wino 
SBein  (efen;  —  owoce  swcjej 
pracy  bie  ^tüd^te  feiner  Slrbeit 
ernten;  4)  abrechnen,  n)eg= 
nel^men,  abfd^öpfen;   ze  stolu 

—  üom  2ifrf)e  abräumen;  — 
smietanke   9ial^m    abfc^öpfen; 

—  oboz  ba§  Sager  abbrechen, 
auf  lieben;  —  karty  bie  Äarten 
abi)eben;  —  bielizne  ze 
strycbu  bie  2Bäfd)e  oom  S3o= 
ben  rcegfd)affen ;  II.  —  sie, 
vt\  1)  fid^  fertig  mad^en,  fid^ 
Dorbereiten,  fic^  3U  etro.  an= 
fc^idfen;  -raj  sie  predko  moc^e 
bicl)  gefc^roinb  fertig;  juz 
sie  zebralem  id^  bin  fc^on 
fertig;  -ram  sie  juz  od  ty- 
godnia,  by  wyjeuhac,  a  zebrac 
sie  nie  möge  ic^  f^ide  mid^ 
fcl)on  feit  einer  3Bo(^e  jur 
2lbreife  an  un^  fann  mic^ 
nic^t  fertig  mad^en;  2)  zbiera 
sie  na  eä  läfst  fic^  ju  etro.  an, 
ei  roirb ;  ua  placz  mi  sie  -ra 
i(^  möchte  ro einen,  id^  bin 
na^i  baran,  in  Sränen  au§= 
5Ubred)en;  -ra  mi  sie  na  wy- 
inioty  eä  roirb  mir  übel;  -ra 
sie  na  deszcz  e§  roirb  regnen, 
3??gen  jiep  l^erauf;  -ra  sie 
ua  burze  ein  ©eroitter 
tl"t  im  Slnjuge;  2)  fid^  fam= 
mein,  fid^  oerfammeln,  gu» 
fammenfommen;  -rali  sie  co 
piatku  \v  kawiarni  fie  famen 
jeben  S'^eitag  im  Äaffee^aufe 
äufammen  ;  ze  skladek  -bralo 
sie  Jadna  sumke  pieniedzy 
mittetö,  burc^  Sammlungen  ^at 
man  ein  fd^öneä  ©tüd  ®elb 
jufammengebrac^t. 

Zbieralnik,  -a,  pl.  -i,  sf. 
sm.  Siejipient  m.,  SSortage  /. 
beä  ©eftillierapparate§. 

Zbieranie,  Zebranie,  -uia, 
sn.  1)  3"ltti^i'"Ciifommen  n.; 
3jfammen6ringen  n. ;  Sam^j 
mein  «.,  2lbfaaimcln  n.,  Grn= 
ton  M.;  2)  3uftt"'i"£"fw"ft  /•> 
©efeHfc^oft /.,  58erfammlung /.: 
3)  —  sie,  ©id^üerfammelnn.; 
9lnfd)ide'n  n.,    gertigmad^en  n. 

Zbieranina,  -ny,  pl.  -ny, 
sj.  ®efammeltc(6)  «.,  S")'""^ 
mengeroorfenc(§)  n.,  3"fo'"" 
mengetragene(ö)  n.;  ©ammel» 
furtum  n.;  Kompilation  /.; 
©efinbel  n. 

Zbiesic    si§.    -sze,   -'ilem,  1 


vn.  per/,  toll  roerben,  ben 
2;eufel  im  Serbe  l;aben. 

Zbiornik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
äammclbeöälter  w?.,  SReferooir 
n. ;  äßafferf aften  w.,  3ifterne/.; 

—  elektrycznofici  iloUeltor  m.; 

—  gazu  öasbe^älter;  — 
pary  2)ampfbom  m.,  2)ampf= 
fuppel  /". ;  —  do  wody  zim- 
nej  Äaltroaffersifterne. 

Zbioi'owy,  adi. ;  Zbioro- 
wo,  adv.  öammel-,  gemein= 
f  am ;  imie  -we  Sammelname  in. : 
wydanie  -we  (äefamtau5= 
gäbe  /. 

Zbiorny,  adi.  @rnte=, 
Sammet=;  —  dzien  öoljtag  m. 

Zbior,  zbioru,  pl.  zbiory, 
sm.  1)  Sammlung  /.,  —  na- 
rzedzi  Safe  m.  Sßerljeuge, 
2lrbeitägerät  n,  ^anbrocrf» 
jeug  «.;  —  monet  3)tünjenfam= 
mlung;  2)  (grnte/.,  Sefc/.;  — 
wina  SBeinlefe ;  zbiory  ,pl.  ®rn= 
teertrag  m.,  geerntete  'Jruc^t; 
zbiory  w  tym  roku  byJy  dobre 
bie  (grnte  ift  in  biefem  ^a^te 
gut  auögefoHen. 

Zbiörka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  3ifterne  /.;  2)  5llein^olä  n. 

Zbir,  -a,  pl.  -y,  sm.  gen- 
fer m.,  i^ienferäfned^t  m.,  Sbirre 
m.,  ^äfc^er  m. 

Zbladn^c,  Zbledn^d,  -dne, 
-dJem,  vn.  per/,  erblaffen, 
erblei^en,  blau  roerben;  — 
z  przeraäenia  üor  Sc^reden 
erbleichen. 

Zbladnigcie,  Zblednifcie, 
-cia,  sn.  ©rblaffen  n.,  Sr= 
bleichen  n. 

Zblakowaö,  -kuje,  -watem, 
vn.  perf.  perblaffen,  fc^iefeen, 
garbe  nerlieren. 

Zblakowanie,  -nia,  sn. 
ä^evblaffen     «.,    Sc^iefeen    n. 

Zblamowad,  -muje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  blamieren,  bloß» 
ftellen;  —  sie  ftc^  blamieren, 
fic^  blofefteüen. 

Zblamowanie,  -nia,  an. 
iJlamieren  n.,  ;ölo^"tetlen  n. 

Zblizka,  adv.  au§  ber  9Jä^e, 
nabe. 

Zbliza6,  -iam.  -iaiem,  va. 
imperf. ;  Zblizyc,  -ze,  -iy^tem, 
va.  perf.  näl)ern,  nüljer  brin» 
i^n ;  —  kogo  do  siebie  fic^ 
imnbm  nähern,  fic^  jmnbn. 
nä^er    bringen;   —    sie,    vr. 

40 


Zblizanie 


626 


Zbrnzdzic 


fic^  nähern,  nä^et  fom» 
men ;  -ia.  sie  jaz  ta  da- 
wno  upragniona  chwila  bft 
long  erfefnte  2lugcnbIicE  ift 
fc^on  na^e;  -ia,  sie  do  celu 
er  nähert  ftc^  bem  3i«Ie; 
'ip.ia  sie  smierc  ber  S^ob  na^te. 

Zblizanie,  sif,  Zblizenie, 
sif ,  -nia,  sn.  3la^en  n.,  ?lä» 
ijetn  n. 

Zbluzgac,  -gam,  -galem, 
va.  perf.  befpti^en. 

Zbluzganie,  -nia,  sn.  33e= 
fpri^en  n. 

Zblainic  sif,  -nie,  -nilem, 
vr.  perf.  fic^  lädjetlic^  machen, 
ftc^  blamieren. 

Zbl^dzenie,  -m'a,  sn.  3Ser= 
irrung  /.,  SSetirren  n. 

Zbt^dzid,  -dze,  -dzitem, 
in.  per/,  irren,  fef;Ien;  fxc^ 
oerirren,  itregel&en. 

Zblekitniec,  -nieje,-niaiem, 
t)i.  perf.  himmelblau  roerben. 

Zblocenie,  -nia,  sn.  $8f= 
fd^mteren  n.,  Sefubeln  n.  mit 
Äot. 

Zblocic^  -ce,  -cilem,  va. 
perf.  beschmieren,  mit  Äot 
beic^mu^cn. 

Zboczenie,  -nia;  Zboczyc, 
fieöe:   Zbaczanie,  Zbaczac. 

Zboczny,  adi.]  Zbocznie, 
adv.  abroärlä,  abroeic^enb, 
oerfe^rt. 

Zbogacac,  -cam,  -calem, 
va.  imperf. ;  Zbogacic,  -ce, 
-ciJem,  ra.  perf.  reid) 
mad^en,  bereid^ern;  —  sie,  vr. 
\iä>  bereichern. 

Zbogacanie,  Zbogacenie, 
-nia,  sn.  Sereic^em  n.,  diiid)= 
machen  n. 

Zboisko,  -ka,  pl.  -ka,  sn, 
Senne  /.,  2)rutd&pla^  m. 

Zbolalosc,  -sei,  /tinff.  tant. 
sf.  ©c^merj  m.,  ®c{)mer5f)af= 
tigleit  f. 

Zbolaly,  adi.  munb,  jd^mer» 
jensDoU,  Don  (Sc^merj  er- 
griffen. 

Zbombardowad,  -dHJe,-wa- 
-fem,  va.  perf.  bombarbieren. 

Zbombardowanie,  -nia, 
sn.  33ombarbement  n. 

Zborgowad,  -guje,  -walem, 
va.  perf.  borgen,  auf  Sorg 
geben. 

Zborgowanie,  -nia,  sn. 
Sorgen  n. 


Zborowy,  adi.  53erfamir= 
lun^ö»,  (2>emeinbe-,  Äonji» 
licn». 

Zborzysko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  Äe^erft^nobe  /. 

Zbosc,  -de,  -dlem,  va.  perf. 
1)  hinunter fto^en,  totfte^en 
unb  l^erabnierfen;  2)  befiegen, 
bejroingen;  —  konia  bem 
^ferbe  bie  ©poren  geben. 

Zboze,  -Ä!i,  pl.  -za,  sn, 
©etieibe  n. ;  handel  -m  @e= 
trei^ef)anbel  m. 

Zbozorodny,  adi.  getreibe= 
reid). 

Zbozowy,  adi.  getreibe». 

Zbozysko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
©etreibefelb  n. 

Zbozysty,  adi.  getreibe= 
reid). 

Zb6j,  -a,pl.  -e,  sm. ;  Zböjca, 
-cy,  pl.  -cy,  «m. ;  Zbojnik, 
-a,  pl,  -cy,  sm.  3iäuber  m., 
^laubmörber  m. 

Zböjczy,  Zbojecki,  adi. 
3iäuber-,  2Wotb=. 

Zbojczyni,  adi.  [Räuberin 
/.,  SKJjrbertn  /. 

Zböjectwo,  Zbojnictwo, 
-wa,  S7i.  SRaubmorb  m.,  9iäu= 
berei/.-SRaubw.;  Siäubergefinbel 
n.;  SHäubergeroerbe  n.,  9täuber= 
tum  m. 

Zbor,  zboru,  pl,  zbory,  sm. 
1)  SSerfammlung  /.;  2)  ©e= 
meinbe  /.,  Äonjilium  «.,  Äir= 
^enoerfammlung  /. ;  —  izrae- 
licki  israelitif^e  iluüuöge= 
meinbe;  3)  SSerfammFungäort 
??i.ber  ßir^er  gemeinbc;  ®otte§= 
^auä  n.  ber  ^^proteftanten ;  — 
ewangelicki  bie  proteftantift^e 
Sirene. 

Zbratac,  -tam,  -talem,  va. 
perf.  oerbrübcrn;  —  sie,  vr. 
ftd6  oerbrübern. 

Zbratanie,  -nia,  sn.  SSer^ 
brüberung  /. 

Zbroczenie,  -nia,  sn.  33e= 
flcden  ».,  33efpri^en  n. 

Zbroczyö,  -cze,  -czylem, 
va.  perf,  befteden,  befpri^en; 
-czony  krwia  btutbefledt. 

Zbrodnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
SSerbrec^en  n.;  —  stanu  ©taat^= 
oerbredien;  nieslychana  — 
ein  unerf^örte^  5serbrec^en. 

Zbrodniarka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  iserbred^erin  /.,  5Ktffetäte= 
rin  /.,  üreotf^in  /• 


Zbrodzien,  -daia,  pl.  -dnie, 
sm. ;  Zbrodniarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Berbred^er  »».,  ÜJJiffetätet  m  y 
greöler  m. 

Zbrodniczy,  adi.;  Zbro- 
dniczo,  adv.  oerbrec^erifc^, 
3Dliffetäter=,  freoel^aft. 

Zbrodzic,  -dze,  -dzilem, 
va.  perf.  burc^toaten. 

Zbroica,  -cy,  pl.  -ce,  5/.*, 
Zbroja,  -i,  pl.  -je,  sf.  SRüftung 
f.\  2lrmatur  /. ;  przywdziaiS 
-je  bie  Slüflung  anlegen. 

Zbroic,  -je,  -ilem,  va. 
imperf.  bewaffnen,  b.'roappnen; 
—  sie,  vr.  fidE)  beraaffnen,  [ic^ 
rooppnen;  ruften;  —  sie  w 
cierpliwosc  fic^  in  ©ebulb 
roapptien  *,  mocarstwa  -ja  sie 
bie  SJJäd^te  ruften. 

Zbroiö,  -je,  -ilem,  va.  perf. 
iixo.  oetfc^ulben,  anfteHen;  an= 
richten;  cos  znowu  -il?  rco§ 
^aft  bu  fc^on  roieber  angefteHt  ? 

Zbrojenie,  -nia,  sn.  SB5app> 
ncn  ».,  33eroaffnen  n.;  —  sie 
Diüften  «.,  3tüftungen  pl. 

Zbrojnia,  -ni,  pl.  -nie,  sf. 
©pornträger  m. 

Zbrojnobok,  -u,  pl.  -i,  sm. 
Cbiiocentrus       (^eringartiger 

Zbrojnogrzbiet,  -u,  pl,  -j, 
sm.  2)crn^au  m, 

Zbrojnolesc,  -scia,  pl,  -scie, 
stn.  ©noplofe  f.  (Sarfc^- 
gattung). 

Zbrojnoskrzel,  -a,  pl,  -e, 
s}n..  Serranus  (©tad^elfloffer= 
gattuno). 

Zbrojnoskrzelny,  adi. 
ftac^elfloffig. 

Zbrojny,  adi. ;  Zbrojno, 
Zbrojnia,  adv.  geroappnet, 
beraoffnet;  -jna  reka  mit  be= 
roaffneter  ^nnJ),  geroaltfam. 

Zbrojownia,  -vfni.pl.  -wnie, 
sf.  SEoffenfammer  /. ;  SBoffen= 
^ou§  H.,3eugl)aus  «.,  2lrfenat  n. 

Zbrojownik,  -a,  pl.  -cy, 
stn.  ''15anjer=,  2l5offenfd^mieb  m. 

Zbrojowy,  adi.  StüftungS», 
9Baffen=. 

Zbronowac,  -nuje,  -walem, 
ra.  perf.  abcgflen. 

Zbru:^dzi6,  -zdze,  -^dzilem, 
va.  perf.  1)  mit  fj^urd^en  be° 
beden,  g-urc^en  gießen,  mit 
9iie[)len  oerfel^en;  2)  t)er= 
fd^ulben,  aufteilen. 


Zbrukac 


G27 


Zdac 


Zbrukaö,  -kam,  kalem,  ; 
Zbrudzic,  -dze,  -dz^em*, 
Zbruczyc,  -cze,  -czytem,  va. 
yerf.  Derfc^mter'en,  6efc^mu^en; 
—  sie,  er.  fid^  fiefc^mu^en; 
fc^mu^tg  roerben. 

Zbryzgac,  -gam,  -gaJem, 
va.  perf.  bejpri^en. 

Zbryzganie,  -nia,  sn.  SC'* 
fprt^cn  n. 

Zbrzezny,  ndi.  »om  SHanbe. 

Zbrzydn§c,  -dne,  -dlem, 
vn.  perf.  pfelic^,  oerunftaltet 
roerben;  —  komu  oerefelt  roer» 
ben,  jum  @fe[,  ÜberbruB  roerben. 

Zbrzydnigcie,  -cia,  sn. 
§ä^[id^roerDen  n.,  aSerun[tal= 
ten  n. 

Zbrzydzenie,  -nia,  sn.  SSer= 
imftalten  n.;  Serefeln  n. 

Zbrzydzic,  -dze,  -dzilem, 
va.perf.  oeruuftalten ;  necefeln. 

Zbndowac,  -duje,  -walem, 
va.  i)erf.  1)  erbauen ;  —  sobie 
nowy    dorn    fic^    ein    neue§ 
§au5    erbauen;    nie   od  razu 
Krakow  -wano  9iom  ift    nic^t  i 
an    einem  Xage    erbaut  roor- 1 
ben;  2)  erbauen;  —  kogo  do- ! 
brym  przykiadem  jmnbn  bucd^ 
ein    gutes    Seifpiel    erbauen;  [ 
3)  auäric^ten.  ! 

Zbudowanie,  -nia,  sn.  ®r= 
bouen  n.;  ©rbauung  /.;  2lus= 
rieten  n. 

Zbudzenie,  -nia,  sn.  (Sr* 
roecfen  n  ,  SlufroedEen  n.  \ 

Zbndzic,  -dze,  -dzitem,  va. 
perf.  aufroecfen,  erroeden;  — 
sie,  vr.  aufroacfien. 

Zbuntowa6,  -tuje,  -walem, 
va.  perf.  ouf^e^en;  —  sie, 
vr.  meutern,  ftc^  empören. 

Zbuntowanie,  -nia,  sn. 
1)  2(uf^e§en  n. ;  2)  —  sie,  ir. 
2JJeutern  «.,  2)leuterei  /.,  ®m= 
pörung  /. 

Zburczenie,  -nia,  sn.  2luä= 
fc^elten  n.,  heruntermachen  n. 

Zburczyc,  -cze,  -czylem, 
va.perf.  auäfd^elten,  l^erunter= 
matfien. 

Zburzenie,  -nia,  sn.  '^tx^ 
ftörung  /. ;  —  Jerozolimy 
3erftörung  2jerufa[em8. 

Zburzyciel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
3erftörer  m. 

Zburzycielka.  -ki,  pl.  -ki, 
*/•  S^J^ftörerin  /. 

Zburzyc,      -rze,     -rzylem,  ! 


va.  perf.  jerflören,  nicber= 
reiben;  —  cale  miasto  bie 
ganje  ©tabt  jerftören;  —  dorn 
ein  Jcauö  nieberreifien. 

Zbutwialy,  adi.  DCtmobert, 
uermorfdit-,  ftodig. 

Zbutwialosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  SSermobert^eit/.,  SSer= 
morf^ung  /. 

Zbutwiec,  -wieje,  -wiafem, 
vn.  perf.  oermobern,  »ermor» 
fc^en. 

Zbycie,  -cia;  Zbywanie, 
-nia,  sn.  Soäroerbcn  n.;  2tbfer= 
tigen  n.;  SBegfc^affm  n.;  miec 
CO  do  -cia  etro.  Überflüfftgcä 
^aben,  etro.  jum  3Serfc|enfen, 
3}ettauyc^en,  SBerlaufen  ^aben. 

Zbyc,  -je,  -lern,  I.  va.perf. ; 
Zbywac,  -wam,  -walem,  I. 
va.  imperf.  1)  loa  roerben,  ab= 
fertigen,  fid^  oom  §alfe  fc^affen ; 

—  kogo  obietnicami  jmnbn 
mit  SSerfprec^ungen  abjpeifen-, 
nie  dam  sie  —  tak  Jatwo  ic^ 
roerbe  mic^  nic^t  fo  leicht  ab= 
fertigen  laffen;  2)  etro.  abtun, 
abmad^en;  zrobiö  co  byle  — 
etro.  fd^nell,  fditeuber^aft  ab» 
tun;  IL  vn.  1)  mangeln;  fehlen; 

—  na  czem  mangeln,  nic^t  au£= 
reichen  ;  -wa  nam  na  najpotrze- 
bniej«zych  rzeczach  bie  not= 
roenbigiten  ©ac^en  ge^en  ung 
ob;  -wa  ci  na  rozumie  e6  man= 
gelt  bir  an  SSerftanb;  2)  — • 
czego  Don  etro.  übrig  Bietben, 
ju  Diel  fein;  III.  —  sie,  vr.  Io§ 
roerben ;  ledwom  sie  go  zbyl 
id^  bin  i^n  laum  loa  geroorben. 

Zbyt,  -n,  pl.  -y,  sm.  3(b= 
fa^  m. 

Zbyt,  adv.  ju  Diel,  o.Vii\\, 
JU  fe^r ;  —  wiele  sobie  po- 
zwalasz  bu  nimmft  bir  ju 
Diel  ^erau§. 

Zbytecznosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Überpffigfeit  /".; 
Übetmaß  n. ;  Überfluß  m. 

Zbyteczny,  ar/?'. ;  Zby 
tecznie,  adv.  übcrflüffig. 

Zbytek,  -ku,  pl.  -ki,  sm. 
1)  3ieft  TW.,  Überjc^UB  m.; 
Übermaß  n.,  Überftuf;  m.\  — 
laski  Übermaß  n.  ber  ®nabe; 

—  radosci  Übermaß  n.  ber 
greube ;  2)  2uru5  m.,  über- 
triebener Stufroanb ;  -tki  robic 
übermä&igen2Iufroanb  treiben; 
3) -tki  aJ^iitroiHe  m  ,  mutroiHige 


Streiche;  -tki  robic  2KutroiIIen 
treiben. 

Zbytkowac,  -kuje,  -walem, 
i'».  perf.  1)  ba§  ajiafe  über= 
fc^reiten;  —  w  czem  etro. 
übertreiben,  ju  roeit  treiben, 
in  einer  Sadie  ju  roeit  ge^en, 
baä  rechte  9}la^  überfc^reiten ; 

2)  2lufroanb,   Cueus    treiben, 
unnü^e    Stu^gaben     machen; 

3)  mutroiltig   fein,   aJiutroiUen 
treiben. 

Zbytkowanie,  -nia,  s)i. 
Übertreibung  /'.;  Unmäßigfeit 
/.;  2luiroanb  m.,  Sujuä  ??«. ; 
üJJutroiUe  m. 

Zbytkowny,  adi.;  Zbyt- 
kownie,  adv.  :^UEU^=,  lururiöö. 

Zbytni,  adi. ;  Zbytnio, 
adv.  ju  groß,  allgufe^r;  uu= 
nötig,  überflüffig. 

Zbytnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
mutroiHige  ^erfon. 

Zbytnik,  -a,  2)1.  -cy,  sm. 
mutroiHiger  JJJenfc^,  ©pi^- 
bube  m. 

Zcukrzac,  -krzam,  -krza- 
lem,  va.  imperf.;  Zcukrzyd, 
-krze,  -krzylera,  ra.  perf. 
DersudEern. 

Zcukrzec,  -krze,  -krzalem, 
rn.  perf.  in  2>^iüix  übergeben, 
cerjucfern. 

Zcukrzenie,  -nia,  sn.  9Scr= 
jucfern  «.;  SSerjuderung  /. 

Zczepek,  -pka,  pl.  -pki, 
sm.  Siridium  ('iptläart). 

Zdac,  zdam,  zdaJeni,  va. 
perf. ;  Zdawac,-je,-wa}em,  va. 
imperf.  1)  herausgeben, jurücf« 
geben,  retourgeben;  2)  über= 
geben;  komu  co  etro.  über= 
ioffen,  übertragen;  -je  na  mnie 
cala  robote  er  überlädt  mir 
bie  ganje  SÜrbeit ;  röb  co  jest 
w  twojej  mocy,  reszte  zdaj 
na  Boga  tue,  roaä  in  beiner 
SKac^t  liegt,  ben  Sleft  über- 
laffe  ©Ott;  3)  ablegen;  — 
rachunek  jjec^nung  ablegen; 
—  egzamin  z  wyszczegolnie- 
niem  bie  ^^rüfung  mit  2luö» 
jeic^nung  Befielen;  II.  —  sie, 
vr.  1)  fd^einen,  Dortommen; 
tak  ci  sie  tylko  -je  eö  fommt 
bir  nur  fo  Dor;  -je  mi  sie,  ie 
miafem  ju4  raz  przyjemnoPc 
eS  fc^eint  mir,  bafe  ic^  fd)on 
einmal  ba§  iBergnügen  ^atte; 
2)  —    sie    na    kogo    ftc^    auf 

40* 


Zdala 


628 


Zdenerwowac 


imnön  oerlaffen;  nie  moina 
sie  ze  wszystkiera  —  ua  dru- 
gich  man  fann  ftd)  nid|t  mit 
oaem  auf  anbere  cerlaffen; 
3)  _  sie  na  co  jU^etro.  taugen,  ; 
nü^Ud^  fein;  to  sie  na  nie  i 
nie  zda  ia^  tanti  gar  nici^tä 
nü^en ;  na  co  sie  to  zda?  n)0= 
ju  fann  ba§  gut  fein  ? 

Zdala,  Zdaleka,  adv.  »on 
fern,  oon  rceitem;  —  odemnie 
bleibe  mir  fern;  —  nie  möge 
odroinic  Don  ber  ?yerne  fann 
\6)  e§  nid)t  unterfd^eibcn. 

Zdanie,  -nia,    pl.  -nia,  sn.  j 
1)  ®a^  m. ;   2)  3Jieinung  /.,  i 
Urteil  n.,    ®rod)ten  n.;  jakie 
masz     o     nim      — ?      roeld^e 
SOieinung   ^aft  bu   üon  i^m? 
miec  wyrohioDe  —  eine  av.^^  ; 
gcbilbete     3Jieinung      l^aben; 
wedlug  mögo  -nia  nad^  mei= 
ner  aJleinung ;  3)  ©erauö^eben 
n.;   4)   SCblegen   «.;   5)_S5er= 
laffen  n.;  Übertragen  n.,  Über» 
laffen  n. 

Zdarcie,  -cia;  Zdzieranie, 
-nia,  sti.  herunterreißen  7i., 
Slbreifecn  «.;  ^eruntcrjerren 
«.;  ©d^inben  n.,  ^reEen  n. 

Zdarzad,  -rzam,  -izalem, 
I.  vn.  imperf.:  Zdarzyc, 
-rze,  -rzylem,  vn.  perf.  fegnen, 
®  egen,  ©ebeifien  f  d^enf  en;  zdai  z 
Bog  ©lud  auf;  IL  —  sie,  vr. 
Dorfommen,  fid^  ereignen,  fid) 
gutragen,  fid^  treffen;  paffie» 
ren;  pomy^l  sobie,  co  mi  sie 
-rzylo  benfe  bir,  toaS  mir 
paffiert  ift;  to  sie  -rza  raz 
na  dwa  lata  ba§  fommt  ein» 
mal  in  jinei  Qa^ren  cor;  nie 
-rzyio  sie  jeszcze  nigdy,  by..,. 
eä  ^at  fld^  nod|  nie  ereignet, 
bafe.... 

Zdarzanie,  Zdarzenie, 
-nia,  sn.  1)  ureignen  n.;  ßr= 
eigniä  n.;  Sorfommen  n., 
5ßaffieren  n.,  prawdziwe  — 
ein  roa^reä  ®reigni§. 

Zdatnosc,  -6ci,  sing.  tant. 
sf.  Sauqlid^feit  /.;  fjäfiigfeit 
/.,  öraudiborfeit  f. 

Zdatny,  adi.;  Zdatnie, 
adv.  tauglid^,  fäl)ig,  brauch- 
bar; -tna  gJowa  ein  fäf)igec 
Äop»;  do  wezystkiego  -tiiy 
ju  attem  Braud^bar ;  nie  -tny  do 
sluiby  wojskowej  jum  WÜX' 
törbienft  untauglich. 


Zdawca,  -cy,  pl.  -cy,  sm. 
2tbgeber  m.,  —  rachunku 
Sted^nungSlefler  m. 

Zdawiendawna,  adv.  feit 
jel^er,  »on  altera  f)er. 

Zdawka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
3?eft  m  ,  Äleingetb  n. 

Zdawkowy,  adi.  ©^eibe»; 
-wa  moneta  ©d^eibemiinge  /. 

Zdawna,  adv.  feit  lange. 

Zd^zac,  -zara,  -zalem,  vn. 
imperf. ;  Zd%zy6,  -ie,  -Äyiem, 
rn.  perf.  nad^tommen;  eilen; 
fic^  begeben,  l^inaugfommen, 
nie  -Äe  z  ta  robota  ic^  raerbe 
mit  biefcr  2lrbeit  nid^t  fertig, 
ic^  roerbe  mit  biefer  Slrbeit 
nicfit  nad^fommen  lönnen; 
dokad  -Äasz?  n)ol)in  begibft 
bu  bid^  ?  widze,  do  czego 
-^iasz  ic^  fe^e,  roo  bu  [)inaug= 
(fommen)  roillft.  ; 

Zd^zanie,  Zdazenie,  -nia, : 
SM.  Jiac^fommen  n.;  ©ilen  n.; 
©id^begeben   n.;    ^inau§fom=  i 
men  n. 

ZdecUak,    -a,  pl.  -i,  sm. 

1)  fcepiertes  ©tüdf   %\t^;   2) 
ein  elenb  auäfel^enber  3)ienfdö. 

Zdechliua,  Zdechlizua, 
-ny,  pl.  -ny,   sf.    1)  2la§   n. ; 

2)  Slaögerucl)  m.\  3)  oerredEteS 
S5ieö. 

Zdechly,  adi.\  Zdechle, 
adv.  Derredt,  frepiert. 

Zdechn%c,  -ebne,  -cblem, 
vn.  perf.\  Zdychac,  -cham, 
-chaiem,  vn.  imperf.  frepie= 
ren,  oerredEen,  ju  örunbe 
(xe^en. 

Zdechnigoie,  -cia,  sn. 
\  ßrepieren  n.,  JUerrccEen  n. 

Zdecydowaö,  -duje,  -wa- 
lern,  va.  perf.  beroegen,  jum 
®nt)dE)luffe  treiben;  —  kogo 
do  czego  jmnbn  ju  etrc. 
beroegen;  —  sie,  vr.  fic^  ent= 
fc^lie^en;  kiedy  sie  wreszcie 
-dujesz?  mann  rairft  bu  bic^ 
enblidö  entfcf)lie^en?;  =  Na- 
ktonic,  postanowic. 

Zdecydowanie,  -nia,  sn. 
S3erccgen  n.\  —  sie  ©nt» 
fc^luf)  m. 

Zdejmowac,  muje,  -wa- 
lem,  va.  imperf. \  Zdj§,c, 
zdejme,  zdj^lera,  va.  perf. 
1)  lerunternel^men,  l)inunter» 
nehmen,  l^erunter»,  l}inunter= 
I  ^olen, abnehmen; — pieräcionek 


z  paica  ben  Sting  »om  ginger 
nelimen;  —  kapelusz  z  glo- 
wy  ben  §ut  abne{)men;  —  z 
siebie  ubranie  ba§  ©emanb 
ablegen;  2)  abgeben;  kto 
-muje  karty?  roer  l^ebt  lie 
harten  ab?  3)  burd^bringen, 
ergreifen;  strach  mie  zdjai 
6^reden  ergriff  mic^;  4)  ai' 
nehmen;  —  kopie  z  jakiegos 
obrazu  bie  Äopie  eineö  Silbes 
abnel^men,  »erfertigen,  ein  ®e» 
mälbe  fopieren. 

Zdejmowanie,  -nia;Zdj§- 
cie,  -cia,  sn.  §erunternel^men 
».,  Slbne^men  n.,  hinunter», 
§erunterf)olenn.;  -ciezkrzyia 
ilreujabnaf)mc  /. ;  -cie  foto- 
graficzne  p^otograpf)ifc^e  Sluf» 
nafime;  -cie  köl  z  osi  stbjiel^en 
n.,  Slbpreffen  n.  ber  3läber  Don 
ber  Slc^fe;  -cie  obreczy  z  kot 
2lbgiel)en  n.  ber  3leifen;  -cie 
plana  na  oko  2lufnet)men  n. 
nac^  bem  2lugenma§. 

Zdeklarowac,  -ruje,  wa- 
lem,  va.  perf.  erflären,  be= 
f  anntgeben ;  —  sie,  vr.  fid)  er= 
flären  /. ;  =  Oznajmic,  ob- 
wiescic. 

Zdeklarowanie,  -nia^  sn. 
®r!lären  n.,  ©rffärung  /. 

Zdekoncertowac,  -tuje, 
-walem,  va.  perf.  jmnbn  t)er= 
bluffen,  au§  bem  ©eleife  brin« 
gen ;  =  Zbic  z  tonu,  z  tropu. 

Zdekoncertowanie,  -nia, 
sn.  SSerblüffenn.,  Slbbringenn. 
üom  (Seleife. 

Zdemolowad,  -luje,  -wa- 
tem,  va.  perf.  bemolieren, 
nieberreißeu,     jerftören;     = 

Zburzyc. 

Zdemolowanie,  -nia,  sn. 
S)emolieren  «.,  ©emolierung 
/,,  i^erftören  «.,  gerftörung  f. 

Zdemontowac,  -tuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  bemontieren, 
abtragen;  =  Zniesc. 

Zdemoralizowac,  -zuje, 
-walem,  va.  perf.  bemorali» 
fieren,  »erberben ;  =  Sprowa- 
dzic  z  drogi  moralnej. 

Zdemoralizowanie,  -nia, 
sn.  Semoralifieren  n.,  2)emo- 
ralifaiion  /. 

Zdenerwowaö,  -wuje,  -wa- 
lem, va. perf.  neroöä  machen; 
—  sie,  vr.  nercöä  irerben. 


Zdenerwowanie 


629 


Zdradzanie 


Zdener5vowanie,  -nia,  sn. 
Jleroofilät  /. 

Zdepopitlaryzowac,  -zuje, 
-walem,  va.  per/,  unpopulär 
machen,  ber  'Popularität  be= 
rauben. 

Zdeptac,  -tam,  -talem,  va. 
per/,  jertceten,  nieberftampfen, 
niebertreten,  mit  bem  gu|e 
äerbrütfen ;  —  wszystkie  prawa 
ludzkosci  oCe  menfc^Iid^cn 
3iecfite  mit  gü$en  treten. 

Zdeptanie,  -nia,  sn.  3tics 
bertreten  «.,  ^«i^t'^^tcn  n., 
91ieberftampfen  n. 

Zderzac,  -rzam,  -rzatem, 
va.  imperf.;  Zderzyc,  -rze, 
-rzyleiD,  va.  perf.  jufammen^ 
fcfttogen,  juf ammenfto^en ;  — 
sie,  vr.  5uiammenito|en,  ju= 
fammengefd^lagen  merben. 

Zderzak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Suffer  m.,©to^fanqapparat  m. 

Zderzanie,  Zderzenie, 
-nia,  sn.  3ufammenfto|en  «., 
^ufammenfd^tagen  n-,  gufam» 
menftofe  m.;  —  pociagöw  Qu= 
fammenfto^  m.  ber  ^üge. 

Zdesperowac,  -ruje,  -wa- 
lem, vn.  perf.  üerjroetfeln; 
=  Oddac  sie  rozpaczy. 

Zdesperowanie,  -nia,  sn. 
ai5er3n)eifluug  /. ;  =  Rozpacz. 

Zdesiylowac,  -luje,  -wa- 
lem. va.  perf.  beftißieren. 

Zdestylowanie,  -nia,  sn. 
SefttUatton  /.,  Seftitlieren  n. 

Zdetonowac,  Zdetono- 
wanie  =  Zdekoncertowac, 
Zdfkoncertowanie. 

Zdetronizowac,  -^uj?, 
-waleui,  va.  perf.  entthronen, 
com  S^rone  roerfen,  abfegen, 
ben  %i)Xox\,  bie  §errfcf;ermac|t 
roegnel^men;  ,  =  jpozbawic 
tronu. 

Zdetronizowanie,  -nia, 
sn.  (gnttl^ronung /.,  S)et^coni= 
fatton  /. 

Zdezorganizowac,  -zuje, 
-walem,  va.  perf.  btsorgani» 
fieren ;  =  Rozprzegnac. 

Zdezorganizowanie,  -nia, 
sn.  Seöorganifation  /. 

Zdfbiec,  -bieje,  -bialem, 
vn.  perf.  ^art  icte  GidEien^otj 
toerben. 

Zdluznia,  -zni,  jjl.  -inie, 
sm.  Sang-,  2lu§längort  m., 
Stredfe  f. 


Zdmuchac,-cham,  -chalem; 
Zdmuchn^c, -ebne,  -chnalem, 
va.  perf. ;  Zdmuchiwaö, 
-chuje,  -walem,  va.  imperf. 
t)erunterb[afen,  I)erabblafen, 
iDegblafen,  roeflpuftcn;  jufam» 
menbtafen;  -chnij  proch  blafe 
ben  ©taub  rccg. 

Zdmuchanie,  -nia;  Zdmu- 
chnigcie,  -lia;  Zdmuchiwa- 
nie,  -nia,  sn.  äßegblafcn  «., 
|)erunterb[afen  n.;  ^ufammen« 
blafen  n. 

Zdobic,  -bie,  -bilem,  va. 
perf.  öeräieren,  3teren,  t)er= 
ic^önern;  jur  ^m'iit  Dienen, 
fc^mürfen;  prawdy  —  nie 
trzeba  bie  2ßa[;rl)eit  brautet 
man  nic^t  au^äufc^müden. 

Zdobienie,  -nia,  sn.  f^ie» 
ren  n.,  ©ctjmücft'n  ■n.,  1Stx= 
fc^önern  n. 

Zdobnosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  aSerjierttieit/.;  ^\tt{\^U\if. 

Zdobny,  adi.;  Zdobnie, 
adi.  üer^iert,  gefd^mücft,  ^\tx--. 

Zdobrzed,  -izeje,  -rzalem, 
vn.  perf.  beffer  rcerben,  fid) 
Derbeffern. 

Zdobycie,  -cia ;  Zdobywa- 
nie,  -nia,  sn.  ©rringen  «., 
,Suftanbebrtngen  n.,  (grobem  n., 
Erbeuten  n. 

Zdobycz,  -czy,  pl.  -eze, 
sf.  Seute  /. 

Zdobyczny,  adi.  Seute=, 
erbeutet. 

Zdobyc,  -bede,  -bylem,  va. 
perf. ;  Zdobywac,  -wam,  -wa- 
fem,  va.  imperf.  erbeuten,  er» 
ringen,  erobern;  —  miasto  eine 
©tabt  erobern;  co  sobie  sam 
-lern,  odebrac  sobie  nie  dam 
rcaä  ic^  mir  jelber  errungen 
\^ahi,  njerbe  id)  mir  nidjt  ab' 
nel^men  lafjen;  —  sie,  vr.  — 
sie  na  co  fic^  ju  etW).  OUf= 
f^'roingen;  etro.  beioerffteHigen, 
herausbringen,  erlangen;  nie 
moglem  sie  na  wiecej  —  id) 
fonnte  ni(^t  mel^r  erreichen, 
Sufammenbringen;  —  sie  na 
odwage  Sliut  faffen ;  na  co  sie 
tylko  sztuka  —  moie  roaä  bie 
Äunft  nur  leiften  fann. 

Zdobytek,  -tku,  pl.  -tki, 
sm  @robertc(§)  ^i.,®roBerung  /'., 
(?rrungenj(f)aft  /. 

Zdobywca,  -cy,  pl.  -cy,  sm. 
Sr oberer  m. 


Zdobywczy,  adi.  ®ro= 
berer=. 

Zdolnosö,  -sei,  pl.  -fici, 
sf.  gä^igfeit  /.,  iBegabung  f., 
2;alent  n.,  2(nlage  /.,  SSer«- 
mögen  n. ;  uadzwyezajna  — 
do  raatematyki  ein  auBerge» 
roö^ulic^eä  Talent  jur  aJiat^e» 
mattt;  tue  mied  potrzebnych 
-sei  ber  ni>tigen  gäf)tgf<iten 
crmangeln;  nie  mam  do 
tego  -äci  id)  ^obe  !eine  2ln= 
läge  baju. 

Zdolny,  adi. ;  Zdolnie, 
adv.  begabt,  fät)ig,  talentiert; 
to  czlowiek  —  i  pracowity 
baS  ift  ein  beriabter  unb  ar« 
beitfamer  3Henfc^;  on  jest  — 
do  wszystkiego  er  ift  jU  allem 
täf)ig. 

Zdolaö,  -lam,  -lalem,  rn. 
perf.  im  ftanbe  fein,  Der= 
mögen,  leiften  fönnen ;  nie 
-tarn  go  przekonac  ic^  Der« 
mochte  i^n  mcf)t  ju  überjeugen; 
nie  -lasz  tego  bu  mtrft  eö 
nid)t  leiften  fönnen. 

Zdrada,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
3]errat  w.,  SJerräterei /. ;  -de 
knowac  SSerrat  fc^mieben; 
dopuäcic  sie  -dy  przeciw  ko- 
mu  jmnbm  gegenüber  SBerrot 
begeben ;  —  stanu  öod)Derrat  m. 

Zdradliwy.  Zdradny,  adi. ; 
Zdradliwie,  Zdradnie,  adv. 
uerräterifc^,  33errat=. 

Zdradnik,  -a,  pl.  -i,  sm, 
Srugfc^tufe  w.,  ©op^iöma  n. 

Zdradzac,  -dzam,  -dzalem, 
va.  impeyf. ;  Zdradzic,  -dze, 
-dzitem,  va.  perf.  »erröten, 
"■Berrat,  SJerraterei  bege[)en ; 
nie  —  niezem  swoicb  zamia- 
röw  burd)  nid^tä  feine  Slbfic^- 
ten  oerraten;  jesli  mnie  -dzili, 
zginalem  inenn  fie  mic^  Bet- 
raten l^aben,  bin  Ki)  oerloren ; 
Izy  go  -dzify  Iräncn  ^oben 
i^n  »erraten;  sita  -dza  checi 
bie  Sräfte  tauften  ben  SBiUen, 
entfprec^en  ifjm  nidjt;  ruchy 
i  zachowanie  sie  -dzaly  czlo- 
wieka  z  wyiszyeb  sfer  bie 
©ebärben  unb  baö  a3enet|= 
men  »ertieten  einen  Sltann 
au§  fjö^eren  Äreifen;  —  sie, 
vr.  fid^  »erraten. 

Zdradzanie,  Zdradzenie, 
-nia,  sn.  SSerraten  n.,  5Perrnt  m. 


Zdradziecki 


630 


Zdumiec 


Zdradziecki,  adi.\  Zdra- 
dziecko,  adr.  Dcrräterifc^ ;  po 
-fku    auf   üerräterif^e  SBeife. 

Zdrajca,  -cy,  pl.  -cy,  sf. 
Verräter  m. ;  —  ojczyzny  m. 
SßatetlnnbsDcmter. 

Zdrajczyni,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  SSeträtenn  f. 

Zdrapac,  -pie,  -palem,  va. 
perf. ;  Zdrapywac,  -puje, 
-walem,  va.  imperf.  ob!ta^en, 
fierunterfra^en;  roegfra^en; 
zdarl  bandaie,  -pal  rany  er 
rifi  bie  SBinben  hierunter, 
jccfra^te  bie  SBunben ;  —  role 
ben  SldEer  aufreihen. 

Zdrapanie,  Zdrapywanie, 
-nia,  sn.  2(uffra|en  «.,  Set-» 
fragen  n.,  §erunterlra4eii  n., 
Slufreifeen  n. 

Zdrasn§.6,  -sne,  -sna?em, 
va.perf.  ri^enb  herunterreißen. 

Zdrazac,  sig,  -Äam,  -4a- 
iein,  vr.  perf.  fic^  jieren, 
fpröbe  tun. 

Zdrewnie6,  -nieje,  -niatem, 
rn.  perf.  Berl^orjen,  l^olstg 
rcetben;  erftarren. 

Zdrewnienie,  -nia,  sn. 
3]erf)ol5en  n.  -.  sBerl^oIjung  /. ; 
©rftarren  ». 

Zdrgtwialosd,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©rftarrt^eit  f.,  ©teif» 
f)eit /.,  ©rftarrung  /.;  ©tarr= 
l^eit  /.  —  zebow  (Stumpfheit/, 
ber  ^Söi^ne. 

Zdr§twiec,-\vieje,  -wialem, 
vn.  perf.  erftarren ;  -wialy  od 
zimna  oor  üältc  erftarrt ; 
-wialy  ze  strachu  ftarr  DOr 
©cbredEen. 

Zdr§twienie,  -nia,  S7i.  ©r= 
ftarren  «.;  6tarrf)eit  /. 

Zdrobnialosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Sertleinerung  /. 

ZdrobniaJy,  at^e. ;  Zdro- 
bniale,  adv.  Derlleinert;  -iy 
wyraz  SSerKetnerungäiDort  «., 
Siminulio  n.;  -te  imie  fiofe- 
name  m. 

Zdrobnic,  -nie,  -nifem,  va. 
2)crf.  üerfleinern. 

Zdrobnieö,  -nieje,  -nia- 
lem,  vn.  perf.  Heiner  inerben. 

Zdrobnienie,  -nia,  sn. 
5öer!Ieincrung  /. 

Zdroisty,  adi.  queßett» 
reicf). 

Zdroisko,     Zdrojowisko, 


-ka,  pl.  -ka,  sn.  Dueßengrunb 
m.\  QueEenfurort  m. 

Zdrojek,  -jku,  pl.  -jki,  sm. 
(Fontinalis)  Clueflenmooä  n. 

Zdrojowiec,-wca,p;.  -wcy, 
sm.  3Bafferf[o|  m.,  2Baffer= 
Irebä  m. 

Zdrojowy,  adi.  DueHen^, 
Üuelf=;  -wa  woda  Duell- 
roaffer  n\  zarzad  —  ^abe» 
uerroaltung  /.,  a3runnenDer= 
rcaltung  /. 

Zdrojowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Fontanelia  (':pflanje). 

Zdrowie,  -wia,  pl.  -wia,  sn, 
1)  ©efunbl^eit /.;  Äelazne  — 
eiferne  ©efunöi^eit-,  przy  do- 
brem  -wiu  bei  guter  (S5efunb» 
l^eit ;  slabego  -wia  Don  fd^njäd^- 
lieber  ©efunbl^eit;  szkodliwe 
dla  -wia  gefunbi^eitsfd^äb» 
lic^;  oslabic  —  bie  ©efunb» 
^eit  fd^rcäd^en ;  wzmocnic  — 
bie  ©efunb^eit  ftärfen;  cal- 
kiem  przyjsö  do  -wia  DÖHtg, 
üoHfommen  genefen;  za- 
j  padac  na  -wiu  frän!lic|  fein; 
-wiem  to  przyplacii'em  id^ 
I)abe  eä  mit  meiner  @efunb= 
I)eit  be^afilt,  id^  i)abt  babei 
meine  ©efunbl^eit  gugefe^t; 
na  — I  jum  2Bol^[fein,  aufä 
3Q3obI;  na  twoje  —  auf  bein 
2ßo^[-,  pic  czyje  —  auf  jmnbä 
©efunb^eit   trinken;  daj  Boie 

—  ©Ott  ^elfe;  2)  SBefinben  n., 
jakie  twoje  — ?  töte  ift  bein 
Seftnben  y 

Zdrowiec,  -wieje,  -wiaiem, 
vn.  perf.  gefunben,  gefunb 
roerben. 

Zdrowiuchny,  Zdrowiu- 
teiiki,  Zdrowiusienki,  adi. 
ooUftänbig  gefunb,  ferngefunb. 

Zdrowosc,  Zdrowotnosö, 
-sei,  sing.  tant.  sf.  ©efunt)= 
r)ett§juftanb  m.;  £)t)gieue  /. 

Zdrowy,  Zdröw,  adi.] 
Zdrowo,  adv.  gefunb; — jak 
ryba  gefunb  raie  ein  gUt^» 
-we  mieszkanie  eine  gefunbe 
3Col^nung;  miasto  leiy  w 
-wej  okoiicy  bie  ©tabt  liegt 
in  einer  gefunben  ®egenb; 
-wa  cera  gefunbe  0eftcf)tä= 
färbe;  tak  radzi  -wy  ro- 
zum  fo  rät  ber  gefunbe  SRen» 
fd^enoerftanb;  bad^  —  bleibe 
gefunb,  lebe  rcofil;  Äebym  taki 

—  byi   fo  roafir  icf)  lebe,  bei 


meiner  ©efunb^eit;  -we  zapa- 
trywanie  gefunbe  2lnftc^ten; 
w  -wem  ciele  -wa  mieszka 
dusza  in  einem  gefunben  Äör« 
per  roofint  eine  ge|unbe  ©eele; 
to  -wo  na  oczy  bas  ift 
ben  2lugen  guträglid^;  to 
mu  bedzie  -wo  bag  rairb  i^m 
gut  tun. 

Zdrozec,  -ieje,  -zalem,  vn. 
perf.  teurer  raerben. 

Zdrozenie,  -nia,  sn.  3]er= 
teuer ung  /. 

Zdroznosc,  -sei,  pl.  -äci, 
sf.  SSerirrung  /.,  geiler  m.; 
iL'afler^aftigfeit  /,;  :^after  «.; 
2lbn)ei(^ung  /'. 

Zdrozny,  adi.\  Zdroznie, 
adv.  Dertetirt,  abroeic^enb,  un- 
paffenb,  ungereimt,  abirrenb; 
lafter^aft. 

Zdrozyc,  -Äe,  -zyiem,  I.  va. 
perf.  teuer  mad^en ;  II.  rr.  ftc^ 
»erirren,  fid^  nerfe^ten. 

Zdröj,  zdroju,  pl.  zdroje, 
sm.  Queue  /.,  Cuell  m., 
33runnen  m.,  ©prubel  m., 
93orn  «z.,  ©pringqueße  f.\ 
DueCenbedEen  m. 

Zdruzgotaö,  -tam,  -talem, 
va.  perf.  gerfc^mettem. 

Zdruzgotanie,  -nia,  sn. 
3etfd)metterung  /.,  ^tx\^miU 
tern  n. 

Zdrzemac  sig,  -mam,  -ma- 
lern; Zdrzemn%c  sig,  -mne, 
-mnalem,  vr.  perf.  einfd^lums 
mern. 

Zdrzemanie  sig,  -nia; 
Zdrzemuigcie  sig,  -cia,  sn. 
(Sinfd^tummern  n. 

Zdrzewlo,  -wia,  pl.  -wia, 
sn.  Ssi^rnjuriftraudl  m.  , 

Zdublowac,  -bluje,  -walem,       I 
va.   perf.  1)  oerboppetn;  =       ■ 
Zdwoic;  2)  mit  einem  ©d^u| 
graeia:tcreireffen,einen2)oppeI= 
treffer  mad^en. 

Zdublowanie,  -nia,  sn 
1)  Serboppeln  n;  2)  SoppeI= 
treffer  m. 

Zdumialosö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  grofeeö  (Srftounen. 

Zdumialy,  adi.  I^öd^ft  er= 
ftttunt. 

Zdumieö,  -mie,  -mialem, 
ra.  perf. ;  Zdumiewad,  -warn, 
-walem,  va.  imperf.  in  (Sr= 
ftaunen,  SOerrounberimg  fe^en  ; 
-mial    w.szystkich    ten    poste 


Zdumienie 


631 


Zecku^c 


pek  niespodziewauy  bicje 
unerrcartete  Xat  fe^te  alle  in 
©rftauncn ;  —  sie,  vr.  [launen, 
«tftaunen;  -mial  sie  na  te  od- 
powied:^  er  erftaunte  bei  biefet 
2tnttt)ort;  -miony  erftount. 

Zdumienie,  Zdumiewanie, 
-nia,  sn.  ©taunen  «.,  S5er= 
rounbcrung  ;'.;  (grftaunen  n.; 
—  odmalowaio  sie  na  jego 
obliczu  ©rftaunen  matte  fid^ 
in  feinen  ^üi^en;  ktoz  zdota 
opisac  moje  — ?  raer  u.rtnag 
meine  S3ecrounberung  ju 
jcf)tlbern?  w  —  wprawia- 
jacy  erftaunlicf). 

Zdumniec,  -mnieje,  -mnia- 
lem,  vn.  perf.  ftolj,  ^offärtig 
rcerDen. 

Zdumnienie,  -nia,  sn. 
<Stol3roerben  «. 

Zdun,  -a,  pl.  -owie  ober 
-y,  s}n.  ^afner  m.,  iEöpfer  ttt., 
Df^nfe^er  m. 

Zdunek,  -nka,  pl.  -nki, 
ftni.  Xopfftein  w. 

Zdunowy,  Zdunski,  adi. 
2;öpfer=,  Dfenfe^er=,  §ainer=. 

Zdunczyk,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
2;öpfer5fo^nw.;^öpfergefeIIe»2. 

Zdunstwo,  -wa,  sinff.  tant. 
sn.  2;öpferi)anbraetf  n.,  $af= 
nerei  /. 

Zduplikowac,  -kuje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  buptijieren. 

Zdurniac,  -niam,  -niaiem, 
va.  perf.  jmnbn  einen  ÜJarren 
jdf)inipf<;n. 

Zdurniec,  -nieje,  -nialem, 
vn.  perf.  bumm,  närtifi) 
rcerben,  uerDummen,  uerblöben. 

Zdumienie,  -nia,  sn.  S5er= 
bummen  n.,   SSevbummung  /. 

Zdurzyc,  -ize,  -rzyüem, 
va.  perf.    foppen,    iriefii^ren. 

Zdurzenie,  -nia,  sm.  3^op= 
\tn  n.,  Qrrefüfiren  n. 

Zdusic,  -sze,  -sitem,  va. 
perf.  crfticEen,  erbroffeln ;  — 
sie,  vr.  etftiden. 

Zduszenie,  -nia,  sn.  @r= 
fticfen  n.,  ©cbroffeln  n. 

Zdwajac,  -jam,  -jalem,  va. 
imperf.;  Zdwoid,  -je,  -ilem, 
va.  perf.  oerboppeln ;  ze  zdwo- 
jontmi  silanni  mit  DCrboppel» 
ten  Äraften. 

Zdwajanie,  Zdwojenie, 
-nia,  sn.  SBecboppetn  n.,  3Ser= 
boppeUmg  /. 


Zdybac,  -bie,  -balom,  va. 
perf.  begegnen. 

Zdybanie,  -nia,  sn.  33e= 
gegnen  n.,  Begegnung  /. 

Zdychac,  Zdychanie,  fiel^e ; 
Zdecbnac,  Zdeehniecie. 

Zdzialac,  -lam,  -Jateao, 
va.  perf.  btroerffteüigen. 

Zdziczec,  -czeje,  -czalem, 
vn.  perf.  üettoilbern;  -czaly 
oerroilbett. 

Zdziczenie,  -nia,  sn.  äJer« 
iDÜbern    n.,  SßerrcilDetung  /. 

Zdziecinniec,  -nieje,  -uia- 
lem,  vn.  per/,  fmbiftf)  roerben. 

Zdziecinnienie,  -nia,  sn. 
Äinbifd^raerben  n. 

Zdzielny,  Zdzielnisty, 
adi.  I^almig,  uoUer  §alme. 

Zdzierac,  -ram,  -ralem,  I. 
va.  imperf. ;  Zedrzec,  -dre, 
zdartem,  I.  va.perf.l)  abreißen, 
^eiunterreifsen,  ^erunterjerren ; 

—  komu  maske  z  Iwarzy 
imnbm  bie  Satöe  Doin  ©e- 
fic^t  l^erunterrei^en  ;  —  obicia 
ze  scian  bie  2;apeten  oon  ben 
Sßinben    herunterreißen;     2) 

—  ubranie  ben  Slnjug  5er« 
reifien,  ruinieren,  fc^neü  a'b^ 
trogen;  3)  fc^inben,  preßen; 
II.  —  sie,  vr.  jid^  gerreifeen; 
ju  ©c^an'öen  rcerben. 

Zdzieranie,  -nia;  Zdarcie, 
-cia,  sn.  herunterreißen  n., 
2lbreißen  n.,  ^^rreißen  «. ; 
Sdöinben  «.,  freuen  n. 

Zdzierca,  -cy,  pl.  -cy,  sf. 
greller  w.,  SÜeutelfc^neiber  m., 
SlJenfc^enfd^inber  m. 

Zdzierczy,  Zdzierski,  adi. 
Sc^inber«,  prellerifc^,  beutet 
fc^neiberifd^. 

Zdziergacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©döließmuäfel  m. 

Zdziergac,  -g'am,  -galem. 
va.  imperf.;  Zdziergn%c, 
-ne,  -natem,  va,  perf.  JU= 
fammenjie^en. 

Zdzierganie,  -nia;  Zdzier- 
gnif  cie,  -cia,  sn.  3uiammen- 
jie^en  n. 

Zdzierstwo,  -wa,  pl.  -wa, 
sn.  5)}reIIerei  /'.;  3)Jenfc^en= 
jc^inberei  /. 

Zdzierzeö,  -rze,  -rzylem, 
I.  vn.  perf.  aushalten,  ftanb« 
[)alten;  II.  vn,  perf.  Sßort 
balten;  III.  —  sie,  vr.  ftc^ 
5e[)errf(f)en. 


Zdzierzenie,  -nia,  sn. 
Slus^alten  n.,  ©tanbr;atten  n.; 
ÜBort^alten  «.;  —  sie  a3e= 
l)erryc^ung  f. 

Zdziesi^tkowac,  -tkuje, 
-watem,  va.  perf.  bejimieren. 

Zdziesi%tkowanie,  -nia, 
sn.  Segimierung  /;,  Sejimie» 
ren  n. 

Zdziewoslgbiö,  -bie,  -bi- 
lem,  va.  perf.  eine  (St)e  oer= 
mittein,  jufammenfü^ren. 

Zdziöbaö,  -bie,  -balem,  va. 
perf  ^erunterplcfen;  picfenb 
oernic^ten;   pidtenb    üer3e^ren. 

Zdziobanie,  -nia,  sn.  §er» 
unterpicEen  n. 

Zdziurawic,  -wie,  -wilem, 
va.  perf.  löcherig  mad)en. 

Zdziurawiec,  -wieje,  -wia- 
ieiD,  vn.  perf.  iöcf)erig 
roeriDen. 

Zdziurawienie,  -nia,  sn. 
Söcf)erigteit/.;2)urd)Iö_ci^erung/. 

Zdziwacze6,  -czeje,  -cza- 
Jem,  vn.  perf.  rounberlid^ 
rcerben,  ein  ©onberling  rcerben. 

Zdziwaczenie,  -nia,  sn. 
aöunberlic^feit  /. 

Zdziwaczyc,  -cze,  -czylem, 
va.  perf.  rcunberlid)   matten. 

Zdziwic,  -wie,  -witem,  va. 
perf.  uerrcunbern,  in  SSer= 
rcunberung  f e§en ;  —  sie,  vr. 
fidi  uerrcunbern. 

Zdziwienie,  -nia,  sn.  S8er= 
rcunberung  /'.,     Grftounen  n. 

Zdzdzewnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  iWegenrourm  m. 

Zebra,  -bry,  pl.  -bry,  sf. 
gebra  n. 

Zebrac,  Zebranie,  [ie^e: 
Zbierac,  Zbierauie. 

Zebrzyca,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
(Seseli)  iiaferlraut  n. 

Zecbret,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©efebrett  n. 

Zecer,  -a,  pl.  -zy,  sm. 
©e^er  m. ;  =  Skfadacz. 

Zecerski,  adi.  ©e^er». 

Zechcieö,  -chce,  -chcialeni, 
va.  perf.  rcoHen,  belieben; 
gdybys  tylko  na  seryo  -ciat 
wenn  bu  nur  ernftlid^  rooHen 
möcbteft. 

Zecknaö,  -kue,  -knalem, 
va.  imperf;  Zecknic,  -knie, 
-knitem,  va.  i)ert.  —  sobie 
Gfet  belommeu,  etro.  fatt  be- 
fommen. 


Zeczwornik 


G3-2 


Zemszyö 


Zeczwornik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  Marsilea  (^flanje). 

Zedel,  Zydel,  -dla,  pl. 
-die,  sm.  SipodE  tm.,  «Prüf d)e/. ; 
©effel    m. 

Zedrgn^c  sig,  -gne,  -gna- 
lem  ober  -gaiem,  rr.  j?cr/'. 
erbeben,  erbittern. 

Zedrwiec,  -wieje,  -wialem, 
vn.  perf.  cor  Sängft  unt) 
©c^tecfen  ben  Äopf,  bie  ©eifteö« 
gegenroatt  »erUeren, 

Zefir,  -u,  pl.  -ry,  sm. ;  c?m. 
Zefirek,  -rka,  pl.  -rki,  s?«. 
3ep^ir  m.,  leichter,  milbir 
Sßefiroinb. 

Zegar,  -a,  pl.  -y,  «w.; 
(Zm.  Zegarek,  -rka,  ijI. 
-rki ;  Zegareczek,  -czka,  pl. 
-czki,  U^r  /. ;  —  scienny 
9ßanbuf)r;  —  kieszonkowy 
Safd)enuf)r;  —  sJoneczoy 
©onnenuEir;  —  wieÄowy 
Xurmu^r;  — spieszy  tie  U^r 
gc^t  Dor;  —  spa^nia  sie  bie 
Ul^r  gef)t  jurüd;  nakrecic  — 
bie  U^r  aufgleisen;  —  do  kon- 
trolowania  ströÄow  Stad^t» 
roäc^terIontroHuf)r. 

Zegarkowy,  adi.  %a.\^i\\= 
:tf)t=,   tafc^enu^rförmlg. 

Zegarmistrz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  U^imac^er  m. 

Zegarmistrzowa,  -wej, 
pl.  -we,  sf.  tlf)tmac^erin  /. 

Zegarmistrzowski,  adi. 
Uf)rma(^er=. 

Zegarmistrzowstwo,  -wa, 
sing.  tant.  sn.  U^rmad)er= 
f)anbn)erf  n.,  UlSrmaciSerge= 
trerbe  ??.,  U()vmad)tret  /" 

Zegarowy,  adi.  Uf)r=,  mit 
Ul^rrofrt;  przyrzad  —  UE)r= 
roert  n. 

Zegnaö,  -gnam,  -gnaJem, 
va.  perf.;  Zganiac,  -niam, 
-niatem,  va.  imperf.  gufam= 
mentreiben,  jafammenjagen; 
^erunterjagen;  —  bydlo  z 
pola  bas  ^tel)  üon  bcr  SIßetbe 
treiben;  -gnal  ich  wszyst- 
kich  na  kupe  et  trieb  fie 
aUe  ju  einem  |)aufen  gii- 
l'ammen;  —  muchy  z  je- 
dzenia  bie  gUegen  tjom  Gfien 
tüegjagen ;  —  sie,  vr.  fid^ 
burd)  l'aufen,  ^etumjagen  er= 
müben. 

Zegrac,  -gram,  -gralem; 
Zgraö,       zgram,       zgratem ; 


va.  perf.;  Zgrywac,  -warn, 
-watem,  va.  imperf.  im 
©piele  abgeroinnen;  —  sie, 
vr.  aüeä  oerfpielen. 

Zegranie,  Zgranie,  Zgry- 
wanie,  -nia,  sn.  Serfptelen  n.; 
2lbgen)innen  n. 

Zegzic,  -gze,  -gzilem,  va. 
perf.  ixl)\%i\K,  brünftig  mad^en. 

Zegzenie,  -nia,  sn.  ©r= 
^itien  n.,  ©rünftigmad^en  «. 

Zeglej,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Lvc5opodium        complanatum 

mmt). 

Zejmowac,  -muje,  -walem, 
va.  imperf.;  Zjac,  zejme, 
zjalem  ;  Zimac,  -mam,  -nia- 
lem,  ra.  perf.  jufammen= 
faffen,  sufammenfügen. 

Zejmowanie,  -nia;  Zjgcie, 
-cia;  Zimanie,  -nia,  sn.  Su= 
fammenfaffen  n.,  ^ufammen» 
fügen  n. 

Zejrzec,  -rze,  -rzalem,  vn. 
^er/.f)erunterf^aucn,ISfruntir= 
bliden. 

Zejrzenie,  -nia,  sn.  ^er^ 
unterfd^auen  n. 

Zejscie,  Zejsc,^  fielje : 
Zchodzenie,  Zchodzic. 

Zelant,  -ta,  p>^-  '^^i  ®^= 
fenr  m.,  ^efot  m..f.,  ^ßj^aua^ 
tiler  m.\  =   Zapaleniec. 

Zelantka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
®iferin  /.,  '^tUi^nf.,  5p^ana= 
tiftrin  /. 

Zelbon,  -n,  pl.  -y,  sm. 
Sragbaum  m. 

Zelektryzowac,  -zuje,  -wa- 
tero,  va.  per/,  etcftrifierer. 

Zelektryzowanie,  -nia, 
sn.  dieftrifieren  n. 

Zelgnac,  -gne,  -gnaJem, 
vn.  pe?f." it,uiamm(ritleben. 

Zelsn^c,  -sne,  -snalem,  vn. 
perf.   erbünben. 

Zelzec,  -ze,  -iylem,  vn. 
perf.  leichter  roerben,  nad^» 
laffen. 

Zelzenie,  -uia,  sn.  1)  ©r« 
lei^tern  n.,  Erleichterung  /.; 
■2)  ^Hcteibigen  ».,  23elcibigung  f. 

Zelzyciel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Seteibiger  m. 

Zelzycielka,  -ki,  pl.  -ki,  j 
sf.  SBeleibigerin  /'. 

Zelzyö,  -ze,  -ÄyJem,  va.  I 
perf.  bcteibigcn,  fd)mälSen, ! 
befd)imvfen,   Schimpf    antun. ' 


Zelzyö,  -ie,  -zytem,  va. 
perf.  erleichtern,  leidster 
machen. 

Zelgac,  -gam,  -galem,  ta. 
perf.  lügen. 

Zelganie,  -nia,ÄU.  Sügen  n. 

Zelkn%c,  -kue,  -knalcm, 
va.  perf.  t)erunterfdE)lucfen. 

Zembraty,  -tow,  plur. 
tant.  sn.  Stcfpfonfcn  pl. 

Zemdlec,  -dleje,  -dlalem, 
vn.  perf. ;  Zemdlewac,  -warn, 
-walera,  vn.  imperf.  in  D^ns 
mac^t  fallen. 

Zemdlenie,  Zemdlewanie, 
-nia,  sn.  D^nmac^t  /. 

Zemdlic,  -die,  -dlitem,  va. 
perf.  fdiDttc^,  fraftloä  machen. 

Zemdliwosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Äraftlofigfeit  f 

Zemide,  Zmi^d,  zemne, 
zmiatem,  va.  perf.  jerfnÜUen, 
jerbrüdfen,  cerbrüden. 

Zemkn^c,  -kne,  -knalem, 
I.  vn.  perf. ;  Zmykac,  -kao), 
-kalem,  I.  vn.  perf.  f(Ü£^ten, 
fic^  auö  bem  ©taube  machen, 
baoonlaufen,  ausreißen;  -kaf 
CO  mu  sii  starczylü  er  machte 
ftc^  fo  fc^neE  er  fonnle  auä 
bem  ©taube;  I.  va.  1)  roeg» 
ftibi^en,  maufen ;  2)  f;erunter= 
gief;en,  f)erunter(affen,  com 
Seittiemen  laffen. 

Zemknifcie,  -cia;  Zmy- 
kanie,  -nia,  sn.  1)  Slusrei^en 
?i.,  SBeglaufen  n.,  glückten 
«.;  2)  SBegftibi^en  n.,  SKaufen 
«.;  3)  ^crunterlaffen. 

Zemlec,  zmiele,  zmielilem 
ober  zmeliem,  va.  perf.  jcr= 
I  mal^fen,  »erma^len;  —  co 
na  miazge  etn).  Hein,  ju  $8re' 
jermalmen;  —  sie,  vr.  burc^ 
iRa[)fen  üerbraud^t  nnrbcn. 

Zemrzec,  -mre,  zmarlem, 
vn.  perf.;  obfterben,  fterben; 
zmarlo  mu  sie  er  mu^te  leiber 
!  fterben. 

Zemszczenie  sig,  -nia, 
sn.  M(id)i  f. 

Zemsta,  -sty,  pl.  -sty,  sf. 
9tacf)e  /. ;  to  wola  o  -ste  uo 
I  uieba  baä  ruft  gum  öimmel 
um  ^Jtadie. 

Zemszenie,  -nia,  5«.  ^e= 
moofen  n. 

Zemszyö,  -sze,  -szylem,  va. 
perf.;  mit  ÜJooö'  bebedfen. 


Zemscic 


633 


Zeslaö 


Zemscic,  -szcze,  -seilen:, 
la.  pet-f.  rärf)en;  —  sie,  vr. 
fic6  rächen,  na  kirn  an  imnbm. 

Zeniszek,  -szka,  pl.  -szki, 
sm.  1)  Sd^äfergatl&e  /. ; 
2)  Se6erBal)am  m. 

Zeolit,  -u,  pl.  -y,  sm. 
3eolitö  w. 

Zepchn^c,  -ebne,  -chnatem, 
va.     perf.     ^erunterfd^ieben ; 

—  z  porzadku  dziennego 
oon  ber  jageäorönutig  j(i)ie6en ; 
=  Spychac. 

Zepchnigcie,  fie^e:  Spy- 
chanie. 

Zeprzec,  -pre,  zpariem, 
va.  j)erf.  ctbretnfen ;  f)inunter', 
^tnroegbtängen ;  —  sie,  vr.  ftd^ 
feft  ftü^en. 

Zepsnac  sig,  -sne,  -snalem, 
vr.  perf.  ^eruntergteiten,  au5= 
glitfc^en. 

Zepsucie,  -cia;  Zepsowa- 
nie,  -nia,  sn.  35etbetben  m., 
sßerocrbt^eit  /. 

Zepsuc,  -je,  -lern;  Zepso- 
wac,  -warn,  -watem,  va. 
perf.  üerberben;  -Jes  mi 
cafa  przyjemnosc  bu  ^aft 
mir  bie  gange  greute  ner- 
borben;  -psuty  nerborben, 
fc^(ec^t,    laflerfiaft,   ungefittet; 

—  sie,  vr.  »erberben,  f(f)Iecf)t 
rocrben;  —  psujesz  sie 
w  tem  ziem  towarzysfwie 
bu  njtrft  in  biefer  fc^lec^ten 
@efeUfc^aft  nerborben. 

Zepsutosc,  -sei,  sing. 
tant.  sf.  aSerberbt^eit  /. 

Zerdzewiec,  -wieje,  -wia- 
lem,  vn.  perf.  Derroflen,  fid^ 
mit  9?oft  bebedfen. 

Zerdzewienie,  -nia,  sn. 
SSertoften  n. 

Zerkn^c,  -kne,  -knalem, 
vn.  perf.  Don  ber  Seite  ^ius 
jcf)auen,  [}inblin3e[n. 

Zero,  -ra,  pl.  -ra,  sn. 
'Jiull  f.\  terraometr  pokazuje 
trzy  stopnie  poniiej  zera 
bas  S^ermometer  seigt  brei 
®rab  unter  ?RuII;  to  —  miedzy 
mowcami  er  ift  als  Siebner 
eine  9]uQ. 

Zerwa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
1)  (Pliytenma)  Äreujrcurg  /'., 
3aumgIodfe  f.;  2)  ein  Saum, 
beffen'©pi^e  com  Sturm  ab= 
gerifien  mürbe;  3)  Sergrutfc^ 
m.\  Uieruntern3oict)ung  /. 


Zerwac,  -we,  -watem,  I. 
va.  perf.;  Zrywac,  -warn, 
-walem,  I.  va.  itnperf.  1)  ab' 
reiben,  tierunterreif?en,  f)erab= 
reiben;  pflüden;  —  jablko 
z  drzewa  einen  2Ipfel  oom 
Saume  abreißen;  —  kwiaty 
Slumen  pflücfen;  2)  brechen, 
jerrei^en;  —  pokoj  ben  jsrie= 
ben  brechen;  —  przyjain  bie 
greunbic^aft  bred^en  ;-walismy 
z  nim  wszelkie  stosunki  n)ir 
l^aben  mit  ir}m  jeben  33er!e^r 
abgebrochen;  —  maizenstwo 
bie  ©fie  auffjeben,  auf(ö)'en,  oon 
einer  ®^e  jurücEtreten;  — 
■wiezy  bie  Letten  jerreipen,  bie 
Jletten  fprengen;  3)  —  konia 
ba^  ^fetb  überjagen,  ju  2:;obe 
f)etien;  II.  —  sie,  vr.  1) 
fc^neU  aufipringen;  auffliegen, 
-wal  sie  z  pospiechem  z  krze- 
.«la  er  jprang  jd^nett  com 
Stufte  auf;  w  goraczce 
-vfA  sie  im  gif'^^'^  fprong  er 
auf;  -wal  sie  atraszny  wiatr 
ein  fc^re dfli^er  SDBinb  erfiob  ficf); 
2)getreifien,?ierfprirgen;  struna 
-wai'a  sie  bie  Saite  fprang; 
-wal  sie  powroz  baä  Seil  jer= 
rt^;  3)  fic^  bur(^  Slnftrengung 
euien  Schaben  antun, 

Zerwanie,Zrywanie,-nia, 
sn.  1)  2lbreifeen  n.,  §erunter= 
reiben  n.,  Slbpflücffn  n. ;  2) 
3erreif;en  n.,  33rec^en  n , 
Sprengen  n.;  3)  3lujfpringen 
n. ;  4)  —  sie,  3li^  »«. ;  Serften 
71. ,  Sredben  n.,  SBruc^  rn. ;  —  sie 
drutu  Dieißen  beä  Sra^tes, 
Seilbrud). 

Zerwisko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
1)  Sruc^ftüdE  «. ;  2)  etngeriffe» 
ncr  93rud). 

Zerznac,  -Tzne,  -rzualem, 
va.  perf;  Zrzynac,  -nam, 
-nalem,  va.imperf.  abjd^neiben, 
roegfd^neiben;  abfägen;  burc^= 
f)Ouen;  petfcbieren. 

Zerznigcie,  cia;  Zrzyna- 
nie,  -nia,  sn.  2Ib|(^neiben  n., 
2ßegid)neiben ;  3(bfögen  n. ; 
Surc^^auen    n  ;  ^^etfc^itren  n. 

Zeschnac,  -sehne,  -schna- 
lem,  vn.  perf. ;  Zsychaö, 
-cham,  -cha^em,  vn.  imperf. 
oertrocf  nen,  jufammentrodnen, 
auötrcdEnen;  nerroetfen. 

Zesiniec,  Zsiniec,  -nieje, 
-nialera,  vn.  perf.    blau  n)er= 


ben,  blau  unterlaufen;  ci)aro= 
tifcb  roerben. 

Zesinienie,  Zsinienie, 
-nia,  sn.  Slauunterlaufen  «. ; 
(Snanofe  /. 

Zeskakiwaö,  -kuje,  -wa- 
lem, vn.  imperf.:,  Zeskoczyc, 
-cze,  -czytem,  vn.  perf.  t)ei= 
unterfpringcn,  abfpringen, 
fierabjpringen;  -kujqc  z  wozu 
zlamal:  ramie  beim  3lbfprin= 
gen  nom  SBagen  bra:^  er  ben 
2tcm. 

Zeskakiwanie,  -nia ;  Ze 
skoczenie,  -nia,  sn.  2lb= 
fpringen  n.,  ^jerunterfpringen 
n.,  §erabipiingen  ». ;  —  na- 
bojöw  wielkopiecowych  S8er- 
fe^ung  /.  unb  $Rutfd^en  n., 
j^iüpen  n.  ber  ©id^ten. 

Zeskrobac,  -bie,  -baleni, 
va.  perf.\  Zeskrobywac, 
-buje,  -walem,  va.  imperf. 
abfragen,  Eierunterfrafeen. 

Zeskrobanie,  Zeskroby- 
wanie,  -nia,  sn.  2lb£ra|en 
n.,  £)crunterfra^en  n. 

Zeskubac,  -bie,  -balem, 
va.  perf. ;  Zeskubywac, 
-bnje,  -walem,  va.  imperf. 
abjupfen,  abpflüdfen;  gujan-,= 
menjupfen. 

Zesknbanie,  Zeskubywa- 
nie,  -uia,  sn.  Slbjupfen  n.; 
Qufammenjupfcn  n. 

Zeskwarzyc,  -rze,  -rzylem, 
va.  perf.  jufammenbörren. 

Zeskwarzeaie,  -nia,  sn. 
^ufammenbörren  n. 

Zeslabieö,  -bieje,  -bialem ; 
Zeslabnac,  -bne,  -bnalem, 
vn.  per}',  erfranfen,  id;iDer 
etfranfen. 

Zeslabienie,  uia;  Zesla- 
bnigcie,  -cia,  sn.  Srtranlen  n. 

Zesla6,  -szle,  -slalem,  va. 
perf;  Zsylac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf.  ^eruntetfcbicfen, 
l)inunterfcf)icfen,  fjerabffnben, 
^inunterfenben;  -slal  Bog 
aniola  na  ziemie  (Sott 
fanbte  einen  Sngct  auf  bie 
grbe  ^erab;  -slij,  proeze, 
sluzqcego  po  marki  bitte, 
fc^itfe  ben  3)iener  um  SDlarfen 
hinunter;  beportieren;  —  na 
Sybir,  do  wschodnich  guberoii 
nac^  Sibirien,  in  bie  öftlic^en 
©ouDeruententö  beportieren, 
üerfd)id[e«. 


Zeslanie 


634 


Zeslizgiwanie 


Zeslanie,  Zsylanie,  -nia, 
sn.  3(6f(l^icfeii  n.,  Slbfenben 
«.,  ^enmterjd^iden  n.,  $er= 
unterfenben  n.,  a^irfc^iöung 
/.;  Seportatton/.;  —  na  Sybir 
SSerfc^idEiing  nocft   Sibirien. 

Zeslaniec,  -nca,  pl.  ncy, 
sm.  §era6gefanbte(c)  m.;  2)i'= 
portierteft)  m.,  3]erf(|i(ite(r)  m. 

Zeslanka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Sifporticrte  /.,  5üerfc^tcfte  /. 

Zesnucie,  Zesnuwanie, 
Zesnowanie,  -nia,  sn.  §er= 
unterfd^ieben  n.;  §w'runter= 
l^afpeln  n. ;  Qu^ammenfc^ieben 
«.;  Sluffptnnen  n. 

Zesnuc,  -snuje,  -snutem, 
ta.  per  f.;  Zesnuwac,  Zesno- 
wac,  -warn,  -watem,  ta.  im- 
_per/.[)ei:unterfd^ieben;  herunter« 
f)afpeln;  jufammenfc^ieben-,  gu- 
fammeniueben,  jufammen» 
fptnnen. 

Zespolenie,  -nia,  sn.  SScc- 
cinen  n.,  3>erbinben  n. 

Zespolid,  -le,  -lilem,  va. 
perf.  ütrbtnben,  »ereinen. 

Zespöl,  -spoiu,  pl.  -spoly, 
sm.  Sßerbanb  m.\  ©nfembie  n., 
3ufammenfpiel  n. 

Zesromocenie,  -nia,  sn. 
©döänben  n.,  ©niedren  n. 

Zesromocic,  -ce,  -ciJem, 
va.  perf.  fcbänben,   entel&rcn. 

Zestarzec  sig,  -rzeje, 
-rzalem,  vr.  perf.  alt  tüerben. 

Zestarzenie  sig,  -nia,  sn. 
2Utn)erben  ?i. 

Zestaw,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©ebilbe  n. 

Zestawca,  -cy,  pl.  -cy, 
sm.  iOJonteur  m.,  'SluffteCer  w?. 

Zestawiac,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imper/.;  Zestawic, 
-wie,  -wilem,  va.  perf.  1) 
SufammenfteKen;  —  rachunki 
9lecf)nungen  jufammenfteßen ; 
2)  t;erunter=,  ^inunterftcüen; 
-staw  to  na  ziemie  ftetle  eö 
auf  bie  ©rbe  (^f);nunteri. 

Zestawianie,  Zestawie- 
nie,  -nia,  sn.  1)  Bufown«"' 
fteUen  n.;  2)  atuffleaen  n., 
5JJonttcren  n.;  3)  $erunter= 
fletten  n. 

Zestawnia,  -ni,  2^^.  -nie, 
sf.  9JJontierungäpla§  m.: 
SDlontierungöiDcrtftätte  /. 

Zestrugaö,  -sram,  -gatem, 
va.      perf. ;       Zestrugiwad, 


-guje,  -walem,  va.  imperf. 
fietu'nterfc^ni^eln,  abjd^nt^eln, 
ab[)o6eIn. 

Zestruganie,  Zestrugi- 
wanie,  -nia,  sn.  2lbfcf)ni^eln 
)i.,  ^erunterfd^ni^cln  «.,  3lb= 
pöbeln  n. 

Zestrupienie,  -nia,  sn. 
53etfc]^orfunq  f. 

Zestrzelac,  -lam,  -lalem, 
va.  imperf.:,  Zestrzelic,  -le, 
-litem,  va.  perf.  1)  l)inuuter=, 
l|erunter[c^tef(en;  2)  jufam= 
menfaffen,  ncräinigen,  !on= 
jentrieren. 

Zestrzelanie,  Zestrzele- 
nie,  -nia,  sn.  1)  §erunter= 
fc^tefien  «.;  2)  Quiimmen« 
faffen  n.,  Bereinigung  /. 

Zestrzygaß,  -gam,  -galem, 
va.  imperf. ;  Zestrzydz,  -ge, 
-glem,  va.  perf.  abjc^neiben, 
mit  ber  ©^nur  l^etunter= 
fc^neiben,  üerunterjd^eren. 

Zesun%6,  Zsun%6,  -ne, 
-nalera,  va.  perf. ;  Zesuwaö, 
Zsuwac,  -warn,  -walem,  va. 
imperf.  ^erunterfd^ieben,  l^in» 
unterfc^ieben ;  ^erunterrüdten ; 
—  sie,  vr.  ftd^  f|erunter[a[fen ; 
^inmuerrutfdien. 

Zesunigcie,  -cia;  Zsunif- 
cie,  Zesuwanie,  Zsuwanie, 
-nia,  sn.  §erunter=,  hinunter« 
l'd^icben  n.,  herunter--,  §inun= 
terrücfen  n. ;  hinunter» 
rutic^en  n. 

Zeswataö,  tarn,  -lalem, 
va.  perf.  eine  ®^e,  eine  S3er= 
elnigung,  eine  S?er[ö^nung 
jufammenbtingen. 

Zeswatanie,  -nia,  sn.  .3u= 
fammenbringen  n.    einer  ®{)e. 

Zesworowac,  -ruje,  -wa- 
lem, va.  perf.  1)  jufammen= 
!oppeIn;  2)   nercinen. 

Zesworowanie,  -nia,  sn. 
1)  .Sufott^nifttfoppeln  n.,  2) 
iüereineu  n. 

Zeszarzeö,  Zszarzeö, 
-rzeje,  -rzalem,  rn.  perf. 
grau  roerben,  ergrauen. 

Zeszarzenie,  Zszarzenie, 
-nia,  sn.  (Srgrauen  n. 

Zeszczekiwaö,  -kuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  abpftiicfen, 
^erunterpftüdcn,  abreißen,  o-l-- 
fneipen. 

Zeszczuplad,  -plam,  -pla- 
lera,  va.   imperf.]    Zeszczu 


plic,  -le,  -lilem,  va.  perf. 
fieiner,  f4mäcf)tiger  ntad)en. 

Zeszczuplanie,  Zeszczn- 
plenie,  -nia,  sn.  Slbmagern 
n ,  33erminbern  n.,  2lbne^= 
men  n. 

Zeszczuplec,  -pleje,  -pla- 
lem,  vn.  perf.  abmagern,  ab- 
nel^men,  fc^mäd^tiger,  oermin» 
bett  rcerben. 

Zeszkaradzenie,  -nia,  sn. 
SBerunftalten  n.,  3SerunftaI  = 
tung  /. 

Zeszkaradzic,  -dze,  -dzi- 
lim,  va.  perf.  üerunftalten, 
PfeUd^  machen. 

Zeszklic  sig, -szkle,  -szkli- 
l-m,  vr.  perf.  ju  ©la^  roerben. 

Zeszloroczny,  adi.  cor« 
iäörtg. 

Zeszlosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  Äraftabnafjme  /.,  2llter§= 
jt^roäc^e  /. 

Zeszly,  adi.  »ergangen, 
oerfloffer. 

Zesznurowaö,  -ruje,  -wa- 
lem, va.  perf.;  Zesznuro- 
wywac,  -wuje,  -waletn,  va. 
imperf.  ;iufammenfd^nüren, 
jufammenjicijen. 

Zesznurowanie,  Zesznu- 
rowywanie,  -nia,  sn.  3^'= 
)ammenjcf)nüren  n. 

Zeszpecenie,  -nia,  sn. 
ißerunftaUen  n. 

Zeszpeci6,  -ce,  -cilem,  va. 
perf.  Derunftattcn. 

Zeszpetniec,  nieje,  -nia- 
lem,  rn.  perf.  ifi^lifi),  »er» 
unftattet  roerben. 

Zeszpetnienie,  -nia,  sn. 
^äfetid^feit  /'.,  2]erunftaltung/. 

Zesztywniec,  -nieje,  -uia- 
lem,  vn.  perf.  fteif  roerben. 

Zesztywnienie,  -nia,  sn. 
(Erfteifcn  n. 

Zeszyt,  -u,  pl.  -y,  sm. 
§eft  n.;  Sieferung  /.;  dzielo 
to  wychodzi  -tami  biefeä 
2i5erl  erfdieint  in  heften,  in 
Sifferungen. 

Zeslizgiwac  sie,  -gnje, 
-walem,  vn.  imperf.;  Ze- 
slizn^ö  sie,  -zne,  -znalem, 
va.  perf.  ^e"runter=,  f)inunter= 
gleiten,  ausgleiten. 

Zeslizgiwanie,  -nia;  Ze- 
slifnigcie,  -cia,  sn.  ^er= 
unter-,  ^inunterjleiten  «., 
^luögleiten  «. 


Zesniedziec 


G35 


Zebowaniec 


Zesniedziec,  -dzieje,  -dzia- 
lem,  vn.  perf.  bunfelbraun, 
matt  in  ber  5^ar5f,  unanfe^n^ 
tic6  tcerben;  ivrfc^immetn. 

Zesrodkowac,  -kuje,  -wa- 
lem,  va.  i>erj.\  Ze^rodko- 
"wywac,  -wuje,  -walem,  va. 
imperf.  (in  einem  fünfte) 
üereintcjen,  fonjentriercn. 

Zesrodkowanie,  -nia,  sn. 
Äon,^enlrieren  n. 

Zesrodkowosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Äonjentration  /. 

Zetkn^c,  -kne,  -knaJem, 
va.  perf.  jufaminenbrifigeii, 
berüfiren;  —  sie,  vr.  pfam= 
menfommen,  fic^  Berühren; 
=  Stykac. 

Zetknigcie,  -cia,  sn.  1) 
Serü^rungspunft  m. ;  2j  Sto^ 
?H.,  giifammenfto^;  —  proste 
geraber  ©to^,  bünbiger  ©to^; 

—  ukosne  fc^räger  ©to^;  — 
na  ucios  ftumpfe  ©e^rung. 

Zetled,  -tleje,  -tlalem,  vn. 
2)erf.  glimmenb  oerbrennen. 

Zetlenie,  -nia,  stt.  SScr= 
glimmen  n. 

Zetrwac,  -trwam,  -watem, 
vn.  perf.  Überbauern ;  »er- 
bleiben,  bel^arren,  au6l)arren. 

Zetrzec,  -tre,  ztarlem,  va. 
perf.  abroifd^en,  fierunters 
roifd^en;  abftreifen;  —  sie,  vr. 
aneinanber  geraten,  abgerie= 
bcn,  abgeroifc^t  roerben ;  fiel^e: 
Scierac. 

Zewiia.tr z,  ad V.  unh  praep. 
mit  bem  jroeiten  gaß;  aufeer= 
balb,  ausroenbig,  brausen; 
Don  aupen;  okna  otwieraja 
sie  na  —  bie  genfter  öffnen  fid^ 
nac^  au^cn;  dorn  na  —  ladnie 
wyglada  baä  $aug  fic^t  üon 
au^en  fc^ön  aui;  —  miasta 
au|er|alb  ber  ©tobt. 

Zewngtrznosd,  -sei,  pl. 
-sc-i,  sm.  ^tuf5erU(^c(s)  n., 
Slu^enfeite/.,  2(u^ere(s)  «.; 
^u|erUd^feit  /.,  oberfläd^Iid^eg 
Sßefen. 

Zewn§trzny,  adi. ;  Ze- 
wn§trznie,  adv.  äu^itüd). 

Zewrzec,  -wre,  zwartem, 
I.  va.  perj.\  Zwierad,  -ram, 
-ralem,  va.  imperf.  li  jufam« 
menbrütfen,  jufammenpreffen; 
iiufammenjc^liefjcn,  nufammen= 
fctitagen;  sufammenfc^rumpfen; 

—  konia   bas  ^ferb    anfpor= 


neu;  II.  —  sie,  vr.  1)  jufammen" 
gerinnen;  2)  —  sie  z  kim 
mit  jinnbrn  Tjanbgemein  roer» 
ben,  aneinanber  geraten,  mit 
t^m  lämpfen,  [treiten,  fid^  in 
einen  ©treit  einlaffen. 

Zewszad,  adv.  non  allen 
©eiten  I)^,  oon  überall  l^er, 
allfeitig,  allerfeitö. 

Zewszechmiar,  adv.  in 
jeber  §inftd^t. 

Zez,  Zyz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
1)  ©ec^^/.  auf  bem  SBürfel; 
2j  ©d^ielen  w.;  patrzy  -em 
er  fd^iett. 

Zeznac,  -znam,  -znaiera, 
va.  perf.\  Zeznawaö,  -znaje, 
-walem,  va.  imperf.  auSfagcn ; 
fid^  erüären;  gefielen. 

Zeznanie,  Zeznawanie, 
•nia,  sn.  2(u§fagen  «.,  2Iue= 
fage  /.;  ©eftef^en  n,,  ®e= 
ftänbniä  n. 

Zezowac,  -zuje,  -walem, 
vn.  perf.  fc^ielen. 

Zezowanie,  -nia,  sn.  ©d^ie» 
len  n.,  ©Irafnemug  m. 

Zezooki,  Zyzooki,  Zezo- 
waty,  adi.  fd^ielenb,  fd^ief= 
äugig. 

Zezowatosd,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©(fielen  «.,  ©d^ieläu= 

Zezula,  -li,  pl.  -le,  sf. 
SJJarienföfer  m.,  grauen» 
fäfcr  ?H. 

Zezwac,  -zwe,  -zwaJem, 
va.  perf, ;  Zzy wac,  -warn, 
-walem,  va.  imperf.  berufen, 
jufammenrufen. 

Zezwalac,  -lam,  -lafem, 
va.  unb  vn. imperf .',Zezwoli6, 
-le,  -lilem,  va.  unb  in.  perf. 
erlauben,  bie  Sriaubniä  geben, 
einroiütgen ;  'nigdy  na  to  nie 
-le  id^  roerbe  eä  nie  jugeben; 
—  sie,  vr.,  —  sie  na  co 
miteinanber     überetnfommen. 

Zezwalanie,  Zezwolenie, 
-nia,  sn.  Sinroilligung  /.,  (Sr» 
laubniä  /. ;  dac  swoje  —  na 
CO  feine  (SinroiUigung  ju  etro. 
geben. 

Zezwierzgcac,  -cam,  -ca- 
}em,  va.  imperf. ;  Zezwierzg- 
cic,  -ce,  -cilem,  va.  perf. 
certieren. 

Zezwierzgcanie,  Zezwie- 
rzgcenie,  -nia,  *rt.  SSertie« 
rung  /.,  33ertiert^cit  /. 


Zezrec,  -ire,  -iarlem,  va. 
perf.  auf f reffen. 

Zezwac,  -we,  -walem,  va, 
perf.  getfauen. 

Zgbaciec,  -ce,  -cilem,  va. 
perf.  ja^ntg  machen,  ou5  = 
3aF)nen. 

Zgbaciec,  -cieje,  -cialem, 
vn.  petf.  ja^ntg  roerben. 

Zgbacz,  Zgbal,  -a,  pl.  -e, 
sm.  1)  gro^5a^niger  ajJenfd^; 
biffiger  2)Jenfc^;  2)  ©eeroolf 
m. ;  3)  Sal^nl^obel  m. 

Zgbak,  -a,  1)1.  -i,  sm.  ©äge= 
fifcf)  m. 

Zgbatka,  -ki,  pl.  -ki,  s/. 
1)  ©ägefc^nabler  m.\  2)  3ai&n= 
braffc/.;  3)  Dentella  (^ßftanje). 

Zgbaty,  Zfbiasty,  Zgbi- 
sty,  adi.  jä^nig,  ge5ät)nt, 
jadig,  mit  2ßiberf}a!en  Der= 
fefien;  -te  kolo  ^o^nrab  w. ; 
-fe  kolo  obwodowe  ©tern», 
©tirnrab;  -te  koio  wiencowe 
.Hamm«,  j{ronrab; -te  latamie 
S)riIIing  m.\  male  kolka  -te 
fleineä  ©etriebe. 

Zgbiatka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
3afinftange  /. 

Zfbiarka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
3iäDerfd^neiDemafc^ine  f. 

Zgbiec,  -bca,  pl.  -bce,  sjn. 
Umbre^er  ???.,  jroeiter  |)ttls= 
ratrbel. 

Zgbienie,  -nia,  sn.  ^OLij= 
nen  n. 

Z^bnictwo,  -etwa,  sing, 
tant.  sf.  ,3a^nfunbe  /.,  3«^n= 
ar^Tet  /.,  Sentifti!  /. 

Zgbny,  Zfbowy,  adi. 
p,a^n-;  -bne  ziele  Sertram« 
fatnifle  /. 

Zfbociag,  -u,  pl.  -5,  sm. 
3af)n^ie^er  m. 

Zgbogryz,  -n,  sing,  tant. 
sm.  !i^af)nfarteö  f.,  ^a'i^w^äwU  f. 

Zgbolica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
Zantkorylon  (^flanje). 

Zgborozec,  -ica,  pl.  -ice. 
sm.  aüal  m.,  ^Jiarroal  m.,  @ee- 
einborn  n. 

Zgbostrak,  -a,  pl.  -i,  sni. 
Stinfrübc  f.,  SDJcerfenf  m. 

Zgbowad,  -buje,  -walem, 
vn.  perf.  ja^nen. 

Zfbowanie,  -nia,  sn.  S«!^" 
nen  n. 

Z|bowaniec,  -i'ica,  pl.  -lice 
sm.  ^JJuberfrabbe  /. 


Zgbownik 


636 


Zgifcie 


Zgbownik,  -a,  pl.  -i,  stn. 
aSertram-,  @peicf)el=,  3ttfin= 
TDUrj  /'. 

Zgdra,  -diy,  ^^Z.  -dry,  5/. 
©cftlacfe  /. 

Zfza,  -zy,  2>Z.  -zy,  s/.  1) 
©^ipboben  w.;  2)f  ®runb= 
fuppe  /. 

Zgadaö  sig,  -dam,  -dalem, 
tr.  per/,  ju  fpre^en  lommcn  ; 
-dato  sie  0  tem  i  owem  bie 
Diebe  !am  auf  bieg  unb  iene§. 

Zgadn%6,  -dne,  -dlem,  va. 
perf. ;  Zgadywac,  -duje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  erraten, 
raten,  treffen ;  nigdy  nie  -dniesz, 
CO  inysle,  bu  roirft  nie  er»- 
raten,  roaä  id^  benfe;  -dnij, 
kogo  przyprowadzam  rate, 
iDen  tc^  mitbringe;  to  zwier- 
ciadlo  -duje  wszystko  btefcr 
Spiegel  jeigtjebem  bieSBal^rfieit. 

Zgadnigcie,  -cia ;  Zgady- 
wanie,  -uia,  sn.  Straten  n., 
Diäten  n. 

Zgadzac,  -dzam,  -dzatem, 
I.  va.  imjyerf.]  Zgodzic,  -dze, 
-dzilem,  va.  per/.  1)  t)ei;fi)t)= 
nen,  »ergleid^en ;  toKationieren ; 
-dziJem  obydwöch  przeciwni- 
kow  id^  ^a6e  bie  6eiben  ©eg» 
ner  oerfö^nt;  2)  —  kogo 
jmnbn  mieten,  bingen;  -dzitem 
juz  ludzi  do  Äiiiw  icf)  l)abe 
fd^on  2enU  jur  ©rnte  gebun« 
gen;  3)  »ereinbaien;  jaka  ce- 
ne  -dziles?  rcelcfjen  ^reiä 
l^aft  bu  Dercin6art?  II.  —  sie, 
tr.  1)  fic^  Dcrtragen,  ü5erein= 
ftimmen,  jufammenftimmen; 
to  jedno  twierdzenie  nie  -dza 
sie  z  drugiem  biefe  eine  Se- 
Häuptling  [timmt  mit  ber  an= 
beren  nid&t  üBerein;  -dzaja 
sie  jak  dwa  golabki  fie  Der» 
tragen  ficf)  loie  jroei  Stauben; 
malionkowie  powinni  sie  — 
ze  soba  Seeleute  foQen  Ü6er= 
einftimmen;  zeznania  6wiad- 
kow  nie  -dzaja  sie  bie  2tuS= 
fagen  ber  3eu9«n  ftimmen 
nid)t  überein;  w  tym  punkcie 
sie  calkiem  z  toba  -dzam  in 
biefer  ^infic^t  ftimme  ic^  mit 
bir  öoU!ommen  übercin;  2) — 
sie  na  co  auf  etro.  eingefien, 
einer  ©acfie  juftimmen,  bei= 
pflid^tcn;  nigdy  sie  na  to  nie 
-dze  id)  roerbc  nie  barauf 
eingeben. 


Zgadzanie,  Zgodzenie, 
-nia,  sn.  S8erföt)nen  n.,  Sßer= 
<][eic^en  «.;  Sertragen  «. ; 
Übereinftimmenn.,  ^ufasunien» 
ftimmen  n.;  fingen  n.,  2luf= 
neunten;  —  sie  ©inraiUigen  n., 
©inraiHigung  /. 

Zgaga,  -gi,  pl.  -gl,  sf. 
©obbrennen  «.,  ©ob  m. 

Zgalganiec,  -nieje,  -nia- 
lem,  vn.  perf.  ein  ©trold;, 
ein  2;augeni^tg  tüerben. 

Zganiac,  Zganianie,  ficf^e : 
Zgonic,  Zgonienie. 

Zganic,  -nie,  -nilem,  va. 
perf.  tabetn. 

Zganienie,  -nia,  sn.  Xa= 
beln  n. 

Zgapiec,  -pieje,  -pialem, 
vn.  perf.  terblöben,  rer= 
bummen. 

Zgapienie,  -nia,  sn.  SSer» 
bummen  n.,  SSerbtöben  n. 

Zgarbiac,  -biam,  -bialem, 
va.  imperf.;  Zgarbic,  -bie, 
-bitem,  va.  perf.  budEelig 
mad^en;  —  sie,  ir.  fic^  bude= 
lig  galten,  fic^'  biidfen,  gebeugt 
geben. 

Zgarbianie,  Zgarbienie, 
-nia,  sn.  $8ucfetigmad^en  ;;., 
SudEeligl^alten  n. 

Zgarniacz,  a,  pl.  -e,  sm. 
3?a^ntäumer  m.,  iS^ienen« 
läumer,  2lbräumer. 

Zgarniad,  -niam,  -niatem, 
va.  imperf.;  Zgarn^c,  -ne, 
-naJem,  va.  perf.  Ijäufammcns 
raffen,  5ufamm€nfc^arren;-nac 
wszystko  na  kupke  aUi^  JU 
einem  Raufen  jufammenraffen ; 
2)  ab=,  roegJe^ren,  ai=,  n)eg= 
räumen;  —  snieg  z  dachu 
ben  ©d^nee  oom  Sac^e  n)eg= 
räumen ;  3)  megraffen. 

Zgarnianie,  -nia;  Zgar- 
nigcie,  -cia,  sn.  5ufammen= 
roffen,  3>'ia'ui»fnf(^ai;rf"  "•» 
2Beg=,  2lb!e^ten  n.,  2Beg=, 
2lbräumen  n.;  —  zuzla  ®nt= 
fcbtodfen  «. 

Zgarszac,  -szam,  -szatem, 
va.  itnperf. ;  Zgorszyd,  -sze, 
-szylem,  va.  perf.  älrgemiö 
geben;  —  sie,  vr.  2(nftofi 
nebmen. 

Zgasiö,  -sze,  -siJem,  va. 
perf.  auölöfcf)en. 

Zgasiewka,  -W\,  pl.  -ki,  sf. 


5IügeI=,  Saumfarn  ?».;  — 
zwyczajna  StDterfaumfam. 

Zgasnac,  -sue,  -siem,  vn.. 
perf.  erlöfd^en,  ausgeben,  auf= 
t)ören  ju  brennen;  zgasl  za- 
pal  ber  ©ifer  etiofdEi;  przed- 
wczesnie  -sly  ber  Dorjeitig 
SSerblid^ene. 

Zgaszenie,  -nia;  Zgasni§- 
cie,  -cia,  sn.  (Srlöfc^en  «., 
Sluölöfdien  n.,  2lu§ge^en  n. 

Zgermanizowac,  -z"je, 
-walem,  va.  perf.  germani= 
fieren,  einbeutfd^en. 

Zgermanizowanie,  -nia, 
sn.  Sinbeutfc^ung  /.,  @erma= 
nifierung  /. 

Zggstniec,  -nieje,  -niatem, 
vn.  perf.  bic^ter  roerben,  fic^ 
üerbi($ten. 

Zg§stnienie,  -nia,  sn. 
ißerbid^ten  «.,    Jöerbic^tung  /. 

Zggszczac,  -szczam,  -szcza- 
lem,  va.  imperf. \  Zggscic, 
-szcze,  -sciiem,  va.  perj.  uer* 
biegten,  bidE)ter  machen,  fon= 
ben  Tieren. 

Zggszczalnik,  a,  pl.  -i, 
sm.  Äonbenfator  m. 

Zggszczanie,  Zggszcze- 
nie,  SM.  äJerbic^ten  n.,  i?on= 
benfieren  n. 

Zgi§,c,  zegne,  zgiatem,  va. 
perf. ;  Zginac,  -nam,  -natem, 
va.  imperf.  beugen,  biegen; 
l^inunter^,  l^inabbicgen;  bmza 
zegnie  trzcine,  ale  jej  nie 
ztamie  ber  ©türm  roirb  ba§ 
Dioi)r  biegen,  aber  er  roirb  cä 
nic^t  bre^en;  —  kolana  bie 
Änie  beugen;  —  sie,  vr.  fid) 
büden,  fidj  Beugen;  —  sie 
przed  kim  fic^  üor  imnbm 
beugen;  —  sie  pod  ciezarem 
fidj  unter  ber  Saft  beugen;  — 
sie  we  dwoje  fid^  fet;r  tief 
bücfen. 

Zgielk,  -Ikii,  pl.  -tki,  sm. 
Särm  ?w.,  ©etümmel  »., 
Xumult  m..,  Sluftauf   m. 

Zgielkliwosd,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Särmenbc(ä)  n.,  tu^ 
multuöfeö,   lärmenbeö  SBefen. 

Zgielkliwy,  adi. ;  Zgiel- 
kliwie,  adv.  Inrmenb,  tumul^ 
tuarifcf),  geröufdiDoII. 

Zgigcie,  -cia;  Zginanie, 
-nia,  sn.  JBeugen  n.,  Siegen 
n.,  ^üden  n.,  aSeugung  f., 
Siegung  /. 


Zgigtodziöb 


637 


Zgoda 


Zgigtodziob,  -a,  ])l.  -y, 
sm.  öaumläufer  m. 

Zginacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Seuge»,  33iegemuöfel  /.;  gin» 
germusfel,  jJiiSß'^öeuscj^  w^« 

Zgin%6,  -De,  -nalem,  vn. 
perf.  Derfc^rcinben,  üerloren 
ge^en;  umfommen,  (auf  bem 
©(^lac^tfelbe)  fallen,  bleiben; 
-nalem  t(^  bin  »erloren,  tc^ 
bin  ein  oerlorener  üKann; 
-naJ  bez  sladu  et  ift  fpur= 
los  oerfc^rounben,  »erfc^otlen; 
—  w  pojedynku  in  einem 
®uell  ben  Sob  finben;  — 
mamie  elenb  umfommen. 

Zginiecie,  -cia,  sn.  SSetluft 
m.,  SSerlorengel^en  n.,  3Ser= 
fd^roinben  n.,  Umfommen  n. 

Zgleniwo,  -wa,  sing.  tant. 
sn.  Draparnaldia  (^flanje). 

Zglicz,  -a,  pl.  -e,  sm.  eine 
mit  ^afelnufefträuc^ern  ober 
©c^lel^born  berood^fene  SRiebe» 
rung. 

Zgliszcze,  -cza,  pl,  -cza,  sn. 
1)  Sranbftätte  /.;  ©c^eitet» 
l^aufen  in. ;  Sranbtrümmer  pl., 
©c^utt  unb  2(fc§e;  2)  —  na 
kam   ©erippe   n.  jum   ^ern. 

Zgliszczowy,  adi.  Sranb- 
fiätte=. 

Zgliszczyn,  -u,  sing.  tant. 
sm.  Funaria  hygrometrica 
(3!)iooggattun9), 

Zg]:adzaC;  -dzam,  -dzalem, 
va.  imperf.;  Zgladzic,  -dze, 
-dzilem,  va.  perf.  1)  glott 
machen,  ausglätten;  'i)  au§= 
machen,  roegbringen,  eine 
©chatte  auöroe^en;  3)  au§= 
rotten,  üernid^ten,  umbringen. 

Zgladzanie,  Zgladzenie, 
-nia,  sn.  1)  3luöMlätten  «., 
Olattmac^en  «.;  2)  aiuemad^en 
n.,  SBegbringen  n.\  3)  3Ser= 
nid^lung  /.,  Umbringen  n., 
Sluärotten  n. 

Zglaszac,  -szam,  -szatem, 
va.  imperf. ;  Zglosic,  -sze, 
-silem,  va.  perf.  anzeigen, 
melben;  —  szkode  do  ase- 
kuracyi  ben  ©c^aben  bei  ber 
SSerfic^erung  anmelben;  — 
sie,  vr.  fid^  melben ;  zglofi  sie 
pan,  prosze,  za  jaki  miesiac 
melDen  ©ie  fid^,  bitte,  etroa  in 
einem  SJJonat;  -silo  sie  kilku 
kandydatöw  na   te  posade  eö 


metbeten  fid^  einige  i^anbibaten 
für  biefen  Soften. 

Zgiaszauie,  Zgloszenie, 
-nia,  sn.  SRelben  n.,  2ln= 
jeigen  n.,  SJelbung  /.,  2ln= 
melbung  /.,  Slnjeige  /. 

Zglgbiac,  -biam,  -biatein, 
ra.  imperf. ;  Zglgbic,  -bie, 
-bilem,  va.  pcrf.  ergrünben, 
crfoifd^en,  einer  ©ac^e  auf 
ben  ®runb*3u  fommen  fud^en; 
staraj  sie  to  zglebic  trachte 
ba§  grünblic^  ju  erforfc^en. 

Zglfbianie,  Zglgbienie, 
-nia,  sn.  ©rforfc^en  n.,  ©r» 
grünben  n.,  SSertiefen  n. 

Zglgbnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©onbe  /. 

Zglobic,  -bie,  -bilem,  va. 
perf.  gufammenfaffen,  ju« 
fammenllammern. 

Zglöbienie,  -nia,  sn.  3u= 
fammenfaffen  «.,  ^ufattttncn« 
flammern  w. 

Zglodaö,  -dam,  -dalem, 
va.  perf.  ftumpf  beiden,  ab= 
ftumpfen. 

Zglodnialosc,  -6ci,  sing, 
tant.  sf.  ^ti^^unger  m. 

Zglodniec,  -nieje,  -nialem, 
vn.  perf.   auägel^ungcrt  n)er=  i 
ben,  hungrig  roerben,  junger  ; 
oerlpüren;   -niaty   augge^un=  ^ 
gert. 

Zglodnienie,      -nia,      sn.  \ 
S3erl)ungera  n.,  2lu5^ungern  n.  j 

Zgloska,   -ki,  pl.    -ki,   sf.  \ 
©itbe  /. 

Zgloskowac,  -kuje,  -wa- 
Jem,  va.  perf.  buc^ftabieren, 
fi^Habifieren,  bie  ©ilben  lefen. 

Zgloskowanie,  -nia,  sn. 
Sud^ftabieren  m.,  ©t;llabifie= 
ren  n.  j 

Zgloskowy,  adi.  ©ilben», 

Zglupieö,  -pieje,  -piatem, 
vn.  perf.  1)  oerbummen, 
oerblöoen;  2)  [taunen,  paff 
fein. 

Zglupienie,  -nia,  sn.  S8er=  ' 
bummen  w.,  SSerblöben  n.\  ®r= 
ftaunen  n. 

Zgluszyc,  -sze,  -szyleni, 
va.  perf.  bämpfen,  übertönen, 
ftumm  machen. 

Zgmatwaö,  -wam,  -walem, ' 
va.     perf.     jufammenfneten; 
jufammenmifc^cn;   jufommen« 
brüdfen ;  burc^einanbct  mengen, 
oerroirren.  i 


Zgmatwanie,  -nia,  6«. 
3uiammenbtüden  n.\  3"= 
fammenfneten  n.;  Serroirrung/. 

Zgn§bia6,  -biam,  -bialem, 
va.  imperf. ;  Zgngbic,  -bie, 
-bilem,  va.  perf.  ganj  unter- 
brüdfen,  nieberbrüden. 

Zgngbianie,  Zgngbienie, 
-nia,  sn.  Unterbrüden  n., 
5)Jieberbrüdfen  n. 

Zgniatac,  -tarn,  -talem, 
va.  imperf. ;  Zgniesc,  zgniott^, 
zgniottem,  fa.per/.  jerbtüden, 
jermalmen,  aufammenlneten, 
jufammenbrüden;  unterbrüden. 

Zgniatanie,  Zgniecenie, 
-nia,  sn.  ^«rmalmen  n., 
Serbtüden  «.,  3ufammen= 
btüden  «.,  3"fantmenliieten 
n. ;  -cenie  pokladu  S3erbrüf= 
fung  /.;  -tanie  Rängen  n.. 
gängeln  «.;  Serfnidung  /.; 
Uuterbrüdung  /. 

Zgnicie, -cia,  sn.  gaulen  w.; 
{Jttulnis  /. 

Zgnic,  -je,  -lern,  vn.  perf. 
»erfaulen,  ganj  faul  roerben, 
in  g-öulniö  übergel^en. 

Zgniecina,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  Cluctfc^ung  /. 

Zgnilec,  -Ica,  pl.  -Ice,  sm. 

1)  Umnbfäute  /".;    2)  33aum= 
faule  f. 

Zgnilizna,  -ny,  p)^-  -DJ) 
sf.\  Zgnilosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  gäulniä  /.,  g-äule 
M. ;  to  czuc  -na  ba§  fd^medt, 
riecht  nac^  gäulniö, 

Zgnilka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
!ieigbirne  /. 

Zgnily,  adi.  faul,  DCr» 
fault. 

Zgniotlosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ^\x\ammtm^xt^\)ax' 
feit/. 

Zgnoiö,  -je,  -ilem,  va. 
perf.  1)  IV.  2}Jift  roerben  laffen  ; 

2)  miften. 

Zgnojenie.  -nia,  sn.  Sti- 
ften n. 

Zgnusnieö,  -nieje,  -nialem, 
vn.  perf.  träge,  faul,  untätig 
roerben. 

Zgnusnienie,  -nia,  sn. 
Jräglieit  f.,  {yaul^eit  /.;  33er- 
finfen  n.  in  llntätigfeit. 

Zgoda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
1)  Gintrac^t  f.,  ISinmütigfeit; 
f.,  Sinigfeit  f.,  Ginoerftänb» 
niä  n.;     griebe  m. ;     iyjemy 


Zgodliwosd 


638 


Zgromadzac 


w  najwiekszej  -dzie  lt)ir 
leben   in  'größter    ©intracfit; 

—  miedzy  uami  jak  wilkow 
z  baranami  cö  befleißt  jn)i[d)cn 
un§  ®intracf)t  rote  jroifdden 
<8j^afen  unb  Söötfen,  roir  leben 
tote  ka^'  unb  Tlau§;    gdzie 

—  tarn  Pan  Bog  mieszka 
roo  {^rtebe,  bort  rco^nt  auc^ 
©Ott;  trudna  —  z  ogniem 
woda  SBaffer  oetträgt  ftc^ 
fd^roer  mit  |?euer;  2)  a3cr= 
ateid^  m.,  Übereinfunft  /.; 
Übereinflimmung  /.,  Sufti«"' 
mung  f.;  miedzy  nami  nigdy 
do  -dy  nie  przyjdzie  e§  rcitb 
^roifd^en  unö  nie  ju  einer 
Übereinfunft  fornmen;  za 
powszechna  -dg  zostal  obra- 
ny  wodzem  mit  allgemeiner 
3u[timmung  rourbe  er  jum 
§elb^errn  ernannt;  panowie, 
czy  —  ?  meine  Ferren,  [timmen 
Sic  ein  ?  finb  (Sie  einoerftan» 
ben?  na  pierwsze  — ,  na 
drugie  nie  mit  bem  erften 
^unft  finb  roir  einoerftanben, 
mit  bem  jroeiten  aber  nid&t; 
3)  Äongruenj  /.  ber  3?ebe; 
unb  ©abfeile. 

Zgodliwosd,  -sei,  sing, 
sunt.  sf.\  Zgodnosö,  -sei, 
sing.  tant.  sf.  1)  Ü6erein= 
[timmung  /.,  (Sinflang  m., 
Sintrac^t  /.,  iiarmonie /.;  — 
tonow  Harmonie/,  ber  Söne; 

—  zdan  Übereinftimmung  ber 
äJleinungen ;  —  w  sposobie 
myslenia  (ginitang  in  ber 
SJenfungäart;  2)  3Serträgli(]^= 
feit  /.,  ©inträd^tigTeit  /. 

Zgodliwy,  Zgodny,  adi.-., 
Zgodliwie,  Zgodnie,  adv. 
einig,  einmütig;  einoerftanben, 
übereinftimmenb;  ^armonifcfi; 
Derträgiid);  -ne  malienstwo 
einträc^tigeä  (gl^epaar;  z 
dwoch  stron  otrzynaalem  cat- 
kiem  -ne  sprawozdania  DOn 
3roei  Seiten  erhielt  ic^  gan^ 
übereinftimmenbe  SBeri^te; 
-nie  7,  nim  nchwalilismy  mit 
i^m  übereinftimmenb  be= 
j^Ioffen  roir. 

Zgodzenie,  Zgodzic, 

fief)e ;  Zgadzanie,  Zgadzac. 

Zgoic,  -je,  -ilem,  va.  perf. 
\)i\Xtn,  ausVifen;  czas  -il 
rany    bitf     ^t\i     feilte     bie 


Sunben;  —  sie,  vr.  ju« 
feilen. 

Zgojenie,  -nia,  sn.  feilen 
n.,  2luäl^eilen  n. 

Zgolenie,  -nia,  sn.  2tb= 
raiieren  n. 

Zgoliö,  -le,  -lilero,  va. 
•per},  abrafieren,  herunter' 
rafieren. 

Zgola,  adv.  gänjlid^,  üöDig, 
ganj  unb  gar,  bur^auä; 
wszystko  —  aCeä  möglid^e; 
fur^,  alleä;  —  o  tem  zapo- 
mnialem  i(^  l^abe  gang  unb 
gar    barauf    »ergeffen. 

Zgcfacad,  -cam,  -calem, 
va.  imperf. ;  Zgolociö,  -ce, 
-citem,  va.  perf.  entblößen, 
rein  augptünbern. 

Zgolacanie,  Zgolocenie, 
-nia,  sn.  Stuöplünbem  n., 
©ntblöfsen  n. 

Zgolociec,  -cieje,  -cialem, 
vn.  perf.  abgeriffen,  entblöfit 
rcerben. 

Zgon,  -u,  sf.  §infd|eiben  n., 
aSerfc^eiben  «.;  ©nbe  n.,  Xob 
in.\  wieruy  ai  do  -nu  treu 
bi§  in  ben  2;ob. 

Zgonic,  fie^e:  Zegnac, 
Zganiac. 

Zgoniny,  -nin,  plur.  tant. 
sf.  Übetfef)r  /.,  Slbbred^ling 
/.,  Äaff  m. 

Zgonny,  adi.  jufammen» 
triebbar,  ein^otbar. 

Zgorszenie,  Zgorszyc, 
fieöe:    Zgarszanie,    Zgarszac. 

Zgorzalosö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Sräune/.,  ®ebräunt= 
f)eit  /. 

Zgorze6,  -rzeje,  -rzaiem, 
vn.  perf.  abbrennen,  »on  ben 
glommen  oerjefirt  roerben. 

Zgorzel,  -i,  pl.  -e,  sf. 
93ranb  m.,    f^^fucrsbrunft  f. 

Zgorzelica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  5öranberg  n. 

Zgorzelina,  -nj,pl.  -ny,  sf. 
1)  SBranbgecuc^  »?.;  2)  Sranö» 
rounbe  /. ;  3)  —  ziemniaköw 
ßartoffelfäure  /. 

Zgorzelisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  ibronbftätte  /. 

Zgorzenie,  -nia,  sn.  2lb= 
brennen  n. 

Zgorzen,  -nia,  pl.  -nie,  sf. 
SOßafjertrebä  m. 

Zgorzkniö,  -knie,  -knilem, 
va.  perf.  bitter  ma^en. 


Zgorzkniec,  -nieje,  -nia- 
iem,  vn.  perf.  bitter  roerben 
»erbittern. 

Zgorzknienie,  -nia; 

Zgorzknigcie,  -cia,  sn.  Sßer- 
bittem  n. 

Zgorzysty,  adi.  Dcrbrcnn» 
bar,  »erbreiinltc^. 

Zgotowac,  -tuje,    -walem 
va.  perf.  1)  ablochen;  2)  cor 
bereiten,  bereiten,  bereit  fteHen 
-no    mu    uroczyste    przyjecie 
man  bereitete  i^m  einen  feier« 
ridien  gnipfang. 

Zgotowanie,  -nia,  sn.  1) 
2tbtodEien  n.;  2)  Jßorbereiten 
n.,  SereitfteÖen  n. 

Zgrabic,  -bie,  -bilem,  va 
perf.  jufammen=,  roeg^arfen 
jufammenred^en,  3ufammen= 
fdEiarren. 

Zgrabieö,  -bieje,  -bialem, 
vn.  perf.  erftarren ;  -biaty 
erffarrt. 

Zgrabienie,  -nia,  sn.  3u= 
fammen^orfen  «.,  ^ufottitn«"' 
red)en  n. 

Zgrabki,  -kow,  ^Zur.  tant. 
sf.  aib^artfet  pl.,  Überfe^r  /. 

Zgrabnosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  ©efd)ic!Iid;!eit  /.,  ©ero  anbt« 
^eit  f.;  2Bor;rgeftaIt  f.\  ^m^ 
lid&feit  /.,  2lnmut  /. 

Zgrabny,  rtrfe. ;  Zgrabnie, 
adv.  geroanbt,  gefd^icft,  root)!» 
geftattet;  aierlid^,  anmutig ; 
-bnie  sie  wziaJ  do  rzeczy 
er  l^at  fic^'  gefdiidEt  fsur  Sad^e 
genommen ;  -bna  postac  eine 
l^übfdigeroad^fcne  ^erfon; 

fc^ranfe,  f)übfc^e  ©eftalt. 

Zgracowac,  -cuje,  -watem, 
va.  perf.  3ufammen=,  rcegfar= 
ften,  roegfra^en. 

Zgrac,  Zgranie,  Zgrywac, 
fiei^e :  Zegraö,  Zegranie. 

Zgraja,  -ji,  pl.  -je,  sf. 
Sd^ar /.,  §aufe  m.,  Sanbe 
/.,  Sd^roarm  m. ;  —  ps6w 
.punbetoppef. 

Zgrajny,  adi.;  Zgrajnie, 
adv.  gebrängt,  Raufen»,  fcf)a» 
renroeife. 

Zgrgzy,  -z6w,  ^j?(<r.  tant. 
sn.  Srübe  n.,  Sidfe  n.  in  ber 
glüfftgfeit. 

Zgromadzac,  -dzam,  -dza- 
Jem,  va.  imperf. ;  Zgroma- 
dziö,  -dze,  -dzilem,  va.  perf. 
üerfommeln,  jufammenliäufen. 


Zgromadzanie 


639 


Zgaba 


3u[ammenjte^en;  —  wkolo 
siebie  wszystkich  wiemych 
aUe  ©etreuen  um  fic^  Der= 
fammetn;  —  sie,  tr.  [\d)  Der« 
fammeln;  lud  -dzit  sie  pr2ed 
ratuszem  bag  3>olf  »erfam= 
melte  ftd^  cor  bem  SRat^aufe. 
Zgromadzanie,  Zgroma- 
dzenie,  -nia,  S7t.  äJerfam« 
mein  n.,  2lnl)äufen  n,  3u= 
fammengie^en  n.;  S]erfamm= 
lung  /. ;  —  ludowe  S>olI^=" 
ceriammlung;  —  pod  golem 
niebem  Sßcrfammlung  unter 
freiem  ^immet,  im  gteien;  — 
kapitalu  Slnfammeln  n.  beä 
Äapitatg. 

Zgromadziciel,  -a,  pl.  -e, 
sm.  SSer=,  Slnfammler  m. 

Zgromadzicielka,  -ki,  pl. 
-kj,  sf.  ^er»,  2tnfammlfrtn  /. 

Zgromic,  -mie,  -raitem,  va. 
pet-f.  mit  (Bemalt  befämpfen; 
entfd^etbenb  befiegen;  t)eftig 
tabeln. 

Zgromienie,  -nia,  sn.  Se= 
fämpfeu  «.,  Sefiegung  /".; 
S^obeln  n. 

Zgroza,  -zy,  pZ.  -zy,  «/.  { 
©ntjegen  «.,  ©raufen  m.  ;  — 
jiinie  przejmuje  ©ntfe^en  er= 
fafjt  mic^;  —  byta  patrzec 
na  to  e§  roar  ein  ©raufen, 
bem  gujufc^auen;  to  —  bas 
ift  empörenb,  fd^auber^aft, 
gräglic^. 

Zgrubialy,arf^■.,Zgrubiale, 
adv.  »ergröbert,  oerbidt. 

Zgrubied,  -bieje,  -bialem, 
rn.  per  f.  fic^  oerAröbern,  ftc^ 
cerbtcfen,  bicfer,  gröber  roerben ; 
rece  -biaiy  od  ciezkiej  pracy 
bte  ^änbe  oergrijberten  oon 
ber  fd^roeren  Slrbeit. 

Zgruclin^c,  -ebne,  -chra- 
}em,  va.  perf.  laut,  fd^aüenD 
3ufc^ragen ;  —  sie,  vr.  t)aufen= 
rcetfe  jufammenfto^en,  fic^ 
»erfammeln. 

Zgruchniecie,  -cia,  sn. 
lauteä,  fc^aüenbeä  S^\^iaQin. 

Zgrnntowac,  -tuje,  -wafem, 
va.  perf.  ergrünben,  grünblic^ 
etforfc^en,  auf  ben  ©runb 
fommen. 

Zgruntowanie,  -nia,  sn. 
©rgrünben  «.,  Srforfd^en  n. 

Zgrupowac,  -puje,  -walem, 
va.  perf.  gruppieren.  ' 


Zgrupowanie,  -nia,  sn. 
©ruppierung  f. 

Zgrywac,  Zgrywanie, 
fiebe :   Zgrac,  Zgranie. 

Zgryzac,  -zam,  -zalem,  I. 
va.  imperf.;  Zgryzc,  -ze, 
-ziem,  va.  perf.  1)  jerbcijjer, 
aufbeißen,  jernagen,  burd;= 
freffen ;  myszy  -zfy  odzieuie 
bie  3!}Jöufe  jernagten  bte  ÄIei= 
bung ;  —  orzech  eine  3Ju§ 
auffnaden;  2)  —  kogo  jmnbn 
Iränfen ;  mocno  go  to  -zlo  cä 
t)at  t^n  fel^r  geftäntt;  II.  — 
sie,  vr.  fic|  Iränfen,  fic^  etro. 
fe^r  ju  ^erjen  nehmen. 

Zgryzanie,  Zgryzienie, 
-nia,  sn.  1)  ^txbtx'^in  n., 
2lufbeipen  «.,  Sluffnacfen  «., 
3ernagen  n.,  Surc^f reffen  n.; 
2)  Sränfen  n. 

Zgryzota,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
i^rönfung  /.,  ©ram  m.,  na= 
genber  Äummer,  §arm  m.; 
wiele  mam  z  nim  -ty  tc^  f)abe 
mit  il^m  utelÄummer;  ciagle 
-ty  zniszczyJy  moje  zdrowie 
fortroä^renbe  Äränfungen  i)a= 
ben  meine  ©efunbl^eit  unter= 
graben;  -ty  sumienia  ©enjtf-- 
fenäbiffe  pl 

Zgryzliwosö,      sei,     sinff. 
tant.     sf.     ©rämlic^teit     /.,  I 
SBifftßteit/.;  SSerbroffen^eit /".;  ; 
3}erbrieBttd)feit/. 

Zgryz'liwy,     adi. ;    Zgry- 
^liwie,  adv.  biffig,    grämlid^,  | 
Derbrie^üd^. 

Zgrzac,  zgrzeje,  zgrzalem,  [ 
va.  perf. ;   Zgrzewac,  -warn, 
-walem,  va.  imperf.   erl^i^en, 
etroärmen ;  —  sie,  vr.  ^xd)  er= 
l^i^en,  fid^  errcärmen. 

Zgrzanie,       Zgrzewanie, 
-nia,  sn.  Sif)i^en  n.,   @rnjär=  i 
men  n.  | 

Zgrzebaö,      -bie,     -balem,  | 
va.  perf, ;  Zgrzeby wac,  -bu-  ! 
jo,   -waiem,   va.    miperf.   gu» 
fammcnfra^en,   abfragen,  ju» 
fammenfd^arren,      jufammen» 
ft«iege[n. 

Zgrzebanie,  Zgrzebywa- 
nie,  nia,  sn.  ^\i)am\r\.i\\= 
fraljen  «.,  2lbfroi?en  n.,  3"= 
fammenfc^arren  ».,  3»f<immen= 
ftriegeln  n. 

Zgrzebie,  -bia,  sing.  tant. 
sn.  1)  2Berg  n.,  §ebe  /". ;  2) 
2Bergteinn)anb  /. 


Zgrzeblo,  -ta,  pl.  -la,  sn. 
©tricgel  m  ,  Ära^e /. 

Zgrzeblowaty,  adi. ; 

Zgrzeblowato,  adv.  ftriegcl* 
artig. 

Zgrzebnica,  -cy,  pl.  -ce; 
Zgrzebnina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
©acfleiuioanb  f. 

Zgrzebny,  adi.  Söcrg-; 
-ne  pMtno  SBergteinrcanb  /., 
Sadtfeiniüanb. 

Zgrzecznied,  -nieje,  -nia- 
lem,  vn.  perf.  braoer,  'artiger 
racrben. 

Zgrzeszenie,  -nia,  sn. 
Sünbigen  n. 

Zgrzeszyö,  -sze,  -szylem, 
vn.  perf.  fünbigen,  eine  ©ünbe 
begeben. 

Zgrzybialec,  -bialca,  -pl. 
•biaicy,  sm.  ©reiä  m.,  ge= 
brec^Iic^er  3Wann. 

Zgrzybialosc,  sei.  si7ig. 
tant.  sf  ©reifen^aftigfeit  /.; 
©ebrec^Hc^feit  /.  21Ilei§  = 
f^roä^e  /. 

Zgrzybialy,  adi.-,  Zgrzy- 
biale,  adv.  ureifeii^aft,  greig, 
abgelebt;  gebrec^Iicl;  anec£= 
fc^road^. 

Zgrzybied,  -bieje,  -biateni, 
vn.  perf.  fe^r  alt  roerben, 
©reifenalter  erreid^en ;  ge» 
bred)(ic^ ;  aUersfd^roa^  rcerbcn. 

Zgrzyn,  -u,  pl.  -y,  sn. 
Rauwolfia  (^flanje). 

Zgrzyt,  -iJ,  pl.  -y,  sm.  1) 
©efnirf^  «.,  Änirfc|en  n.;  2) 
SRifeton  m.,   2)iäl§armonie  /. 

Zgrzytac,  -tarn,  -talem, 
vn.  imperf. ;  Zgrzytnac, 
-tne,  -tnqlem,  vn.  perf.  Inix- 
fc^en;  —  zebami  mit  itn 
3ä^nen  !nirf(^en;  klucz  -tnal 
w  zamku  ber©c^Iüffel  fnirfd^te 
im  (gd^Iofe. 

Zgrzytanie,  -nia,  sn.  Änir= 
fc^en  n.\  placz  i  —  zebow 
SBeincn  n.  unb  3«^"i-'f"irfc^cn 
«.,  §eulen  n.  mit)  ^ä\jni\{aTf= 
pern  n. 

Zguba,    -by,    pl.    -by.    sf. 

1)  ?^erluft  7«.,  SSerlorene(S)  n.\ 
czyja  jest  ta  —  ?  roem  gehört 
biefer  Der(orene   ©egenftanb? 

2)  Serber&en  n.,  Untergang  »i. ; 
on  czyha  na  twoja  -be  er 
lauert  ouf  bein  SSerberben; 
prowadzisz  mnie  na  -be  bu 
fü^rft  mic^  inä  Serberben. 


Zgubic 


640 


Ziele 


Zgabic,  -bie,  -bilem,  va. 
per/.  1)  üerltmn;  —  slad 
bie  gä[)rtc  üetlteren;  —  waiuy 
list  einen  toic^tigen  Srief  Der= 
liefen;  szukasz,  czegos  nie 
-bil  bn  fud^ft  nad^  etro.,  raa§ 
bu  nicfit  üertoren  fiaft;  2)  — 
kogo  jmnbn  in§  Sßerberben 
ftürjen;  uieostroÄnosc  mnie 
-bila  UnDorfid^tigfett  ijat  mic^ 
in§  SSerber&en  geftücjt;  jestem 
-biony  ic^  bin  »erloren. 

Zgubienie,  -nia,  sn.  25er= 
lieren  n.,  3?erlu[t  w.;  SSers 
ber&en  n. 

Zgubnosc,  -sei,  si»(/.  tant. 
sf.  2ßerber5lid^Ieit  f.\  S5er= 
l)ängm5T)oIIe(6)  n. 

Zgubny,  adi. ;  Zgubnie, 
adv.  Derberbli^,  t)er^ängni^= 
BoH,  fatal;  -na  dziaialnosc 
uerberblic^e  Sätigfeit. 

Zgumowac,  -muje,  -waiem, 
va.  perf.  jufammenfleben. 

Zgumowanie,  -nia,  sn. 
3ul'ammenIIebet;  n.  1 

Zgwalcac,    -cam,    -calem,  ] 
va,  imperf.\   Zgwalciö,    -ce, 
-ciJem,  va.  perf.   t)eigeraatti= 
gen,     notjüctitigen;      bred^cn,  j 
©eroalt    antun-,  jd^änben;  — i 
prawo   baä   ®z\t%    Dergeroa[=  1 
tigen;  —  post  bie  gf^f^^"/  ^"^ 
gaflengebot  bred^en. 

Zgwalcanie,  Zgwalcenie, 
-nia,    sn.    isergeroaltigen    n.,  j 
aSergeroaltigung  /.;    3iotju(^t  | 
f.,  ©c^änbung  /.  | 

Zhanbic,  -bie,  -biJem,  va. 
perf.  jc^änben,  ©c^anbe  brin^ 
gen;  -bil  nasze  dobre  imie 
er  f)at  unfecen  guten  S^amen 
gefcftänbet. 

Zhanbienie,  -nia,  sn. 
©cbänben  n.,  ©d^änbung  /. 

Zhardzieö,  -dzieje,  -dzia- 
lem,  vn.  perf.  ftolj,  fedE 
roerben. 

Zharmonizowac,       -zuje, 

-watem,    va.   perf.   I^ormoni= 

fieren,    in   Sinflang    bringen. 

Zharmonizowanie,     -nia, 

sn.  Ginflang  m. 

Zharowaö  sig,  -ruje,  -wa- 
iem, va.  perf   fic^  abradfem. 
Zharowanie,  -nia,  sn.  21b» 
rädern  n. 

Zhartowac,  -tuje,  -watem, 
va.  perf.  Slb^ärten  n. 


Zhasac,  -sam,  -salem,  va. 
perf.  abjagen. 

Zhasanie,  -nia,  sn.  2lb= 
jagen  n. 

Zheblowaö.  -bluje, -walera, 
va.  perf.  abhobeln. 

Zheblowanie,  -nia,  sn. 
2lbbobeIn  n. 

Zheretyczec,  -czeje,  -cza- 
lem,  vn.  perf.  §eretifer  roer» 
ben. 

Zhipochondrzec,  -drz«je, 
-drzalem,  vn.  perf.  §l)pod)on= 
ber  roerben. 

Zhojniec,    -nieje,   -maJem, 

vn.  perf.  freigebiger  roerben. 

Zholdowaö,  -duje,  -waJem, 

va.   perf.    unterroerfen,    gut 

|)ult)igung  jroingen. 

Zhotdowanie,  -nia,  sn. 
Unterroerfung  /. 

Zhukac,  -kam,  -katem, 
va.  perf.  anfc^reien;  aue= 
fd^elten;  —  kogo  jmnbn 
burc^  Särm,  ©efc^rei  betäuben. 
Zhukauie,  -nia,  sn.  2ln= 
]  fd)reien  n.;  SluSfd^elten  n.\  33e= 
täuben  n. 

Ziac,     zieje,     zialern,     vn. 

j  imperf.\  Zionq,6,  -ne,  -nalem, 

vn.  perf.  1)  teud^en,  fd^nau; 

i  ben,  nacft  Suft  fd^nappen;   2) 

atmen,   ^auc^en,  aug^auct)eu; 

—  czem  etiü.  üon  fi4)  geben, 

etro.   auäbünften;   —    zemsta 

[  afiac^e    otmen,   fc^nauben;  — 

I  ogniem  geuer  fd^nauben,  fpeien; 

I  —  zapach  einen  (angenehmen) 

©eru(^  cerbreiten. 

Ziarenko,  Ziarnko,  -ka, 
pl.  -ka,  sn.  Körnchen  n. 

Ziarnczak,   -a,  pl.  -i,  stn. 

ßetnfapfet  /".,  Sd^olenfrud^t  /. 

Ziarnia,  -ni,    pl.  -nie,    sf. 

Aluterus  (©attung  be§  $orn- 

fijcfeeä). 

Ziarnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  SirutseQe  f.,  bei  ben  glec^» 
ten;  2)  .fiörnung  /. 

Ziarnina,  -ny,  ^;^  -ny,  sf. 
j^ern^onig  m.,  ^örnerl^onig. 

Ziarnistoöc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©enarbt^eit  /.;  ©e- 
!örnt^cit  /. 

Ziarnisty,  adi. ;  Ziar- 
nisto,  adv.  lörnig,  «oH  i?ör= 
ner;  gctörnt;-  ste  srebro  ©il» 
berförner  pl.\  —  kruszec 
getörnteä  3JfetaU. 


Ziarniwo,  -wa,  pl.  -wa, 
sn.  Hydrurus  O^ftanse). 

Ziarnkowaty,  adi.  förn= 
d^enartig;  förntg,  gcförnt. 

Ziarnkowy,  adi.  ^örn= 
d^en-. 

Ziarno,  -na,  pl.  -na,  sn. 
1)  Korn  n.,  Kömer  pl.\  2)  Sotn 
n.  (uon  ^JJünjen). 

Ziarnojad,  -u,  pl.  -y, 
sm.  1)  ßernbeifier  m.,  Äirfd)» 
beider  m.,  Äirfd&fint  m.,  2)icf= 
fd^nabel  m.\  2)  ©amen» 
Mfer  m. 

Ziarnoplon,  -u,  pl.  -y, 
sm.  (Ficaria)  g-eigen!raut  n., 
geigroarjenranunfel  /. 

Ziarnowac,  -nuje,  -walem, 
va.  perf.  granulieren,  iörnen, 
in  Äörner  formen. 

Ziarnowlos,  -a,  pl.  -y, 
sm.  Sporotrichum  (^iljart). 

Ziarnowy,     adi.      Äern=, 
Körner»;  —  owoc  Äernobft  n. 
Ziarnozer,  -u,  pl.  -y,  sm. 
jlörnerfreffer  m. 

Ziarnowka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  S8äumcf)en  n.,  auä  ber 
Söäumcbenfdiute. 

Ziab,  -u,2>Z. -y,  sw.  Äälte= 
fd^ouer  ?«.,  ©änfe^aut  /., 
©rufet  m. 

Ziele,  -la,  pl.  zlola,  sn.\ 
dim.  Ziolko,  Zioleczko,  -ka, 
pl.  -ka,  sn.  Kraut  n. ;  zbierac 
ziola  Kräuter  fammeln;  nauka 
o  ziolach  Kräuterfunbe  /. ; 
wino  przyprawne  ziolami 
Kräuterroein  w^.;  suszone  ziola 
getrodtnete,  bürre  Kräuter;  do- 
bre ziolko  feines  g-rüc^tel;  — 
bycze  (Orobancbe  galii)  rofen« 
rote  ©ommcrrourj;  —  czarne 
Küc^enfc^elle  f.\  —  czosuko- 
we  Sauc^fcaut,  äBalDfalbei  m.. 
roilber  ©amanber;  —  dymni- 
cze   aSirgilä-,  Sternblume  /.; 

—  ge?ie  ©änferid^  wi.;  — 
farbowne  3Baib  m.\  —  gole- 
bie  eifentraut,  ©ifenljart   «.; 

—  jezyczkowe  ©algantrourjet 
y. ;  ' —  jaskoicze  mniejsze 
©d^roalbenfraut;  —  wieksze 
©olbrourj/.;  —  kocie  2Harum= 
traut;  —  koszykowe  roilber 
©algant;  —  krucze  groBe 
2lftrantie,  fd^roarje  2)leifter= 
rourg,  fd^roarje  ©anüel;  — 
kurze  SormentiQe  f.,  ^t\U 
rourj;    —    mleczne  2ab!vaut 


Zieleniak 


641 


Ziemiak 


)i..  93;tt[tro^  ti.;  —  moczowe, 
fctajenne  'Qaul)iä)ü  m.;  — 
nocne  Seinfiaut  —  pie- 
czyste  ©[tragen  m.;  —  pep- 
kowe,  powietrzne  35urcf)ira(^§- 
fraut;  —  piekielne  groBer, 
Jblauer  ©turm^ut;  —  pluskwo- 
we    flinfenbeä    2ßanjen!raut ; 

—  pomurne,  poscienne  ®(a§= 
fraut;  —  postawne  ©c^roie- 
lenbolbe  /. ;  —  powietrzne, 
suchotne  j^^löj^preffe  /. ;  — 
przymiotowe  gemeines  9iaBel= 
fraut;  —  rogowe  Sornfcaut; 

—  ranne  ©anitel  /.;  —  sw. 
Barbary  Sarbenfraut;  —  sw. 
Jana  3o^annis!raut;  —  sw. 
Katarzyny  ©tep^anslörner^?. ; 

—  tatarskie  ßalmuä  m.;  — 
watrobne    Seberblümc^en    n. ; 

—  gwiailziste  SBalbmeifter 
m.\  —  zebne  beutjcfier  Ser» 
tram. 

Zieleniak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
toeifeer  Ungarroein  (öejortbere 
(Gattung). 

Zieleniarka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©rünäeugDerfäuferm  /., 
(^rünjeugfrau  /. 

Zielenica,  -cy,  pl.  -ce,  s/. 
1)  (Conferva)  3Bafferjaben  m., 
Süurtnmoos  n.,  SButtntang 
m.,  DJleeralge  f.;  2)  3Jialac^tt 
m.;   —  miedzi  ©rünfpan  m. 

Zielenic,  -nie,  -nitem,  va. 
perf.  grün  machen,  grün  iär= 
6en;  —  sie,  vr.  grünen,  grün 
roeröen. 

Zieleniec,  -nca,  pl.  -nee, 
sti.  1)  ©rünj'tein  m.;  2)  3o= 
j^mnispflanje  /. 

Zieleniec,  -uieje,  -nialem, 
vn.  perf.  grün  roerben,  ftc^ 
grün  färben. 

Zielenina,  Zielenizna, 
-uy,  pl.  -ny,  sf.  ®rüne(5)  n.; 
©rünseug  «.,  grünet  ®emü)e. 

Zieleninowy,  adi.  ©ar« 
tengemül'e«;  6Iaz  —  zydowski 
aiieloc^ie  /. 

Zielenisty,  Zielisty,  adi. 
fräuterig,  blumig. 

Zielen,  -a\,  pl.  -nie,  sf.  1) 
@rün  n.,  grüne  garbe;  2) 
®tün  n,  in  ber  Äartc;  3) 
grüner  ^la^;  wsr6d  -ni  im 
©rünen;  4)  —  miedzi  ^up= 
fergtün;  Äiefelfupfer  7i., 
Äiejelmatad^tt  m.\  —  niklo- 
wa  «ßinnelit  w.,  9UcfeIgrün  n. 

Siownik  polsko-niemiecki. 


Zielencowy,  adi.  DoU 
grünen  UnfrautS;  —  porfir 
bicfitcr  ©rünftein,  ©rünftein« 
porüf)i;r  m. 

Zieliblawa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf.  Lach>-nalia   (^flanje). 

Zieliblo,  -bla,  p>l.  -hfa,  sn. 
Chorophytum  (^flan;(e). 

Zielibrzan,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Laurelia  (^flanje). 

Zielipan,  -u,  sing,  tant 
sm.  Ag^apaathus  (^^flanje). 

Zielislawa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf.  Jussiaca  (^flonse). 

Zielnictwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  Äräuter!unbe  f. 

Zielniczy,  adi.  Kräuter». 

Zielnik,  -a,  pl.  -i,  sm.  \ 
dim.  Zielniczek,  -czka,  pl. 
-czki,  sm.  1)  Äräutcr=,  ^flan= 
jenbud)  n.,  Herbarium  n.;  2) 
^räutt-rgarten  m. 

Zielny,  adi.  Äraut«,  Äröu» 
ter=;  uajäwietsza  Panna  -na 
unjere  liebe  grau  im  ©rünen, 
2Jlarial^immeIfaf)rt5feft  n. 

Zielen,  -a,  pl.  -y,  sm. 
(Clilora)  Bitterling  m. 

Zielonatka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Peliosanthes  (^flanje). 

Zielonawokrusz,  -a,  pl. 
-e,  sm.  ©tünlic^erj  n. 

Zielonawosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  (•S5rünlic^e(5)  n.; 
©rünUcfc'feit  /. 

Zielonawy,  o,di.\  Zielo- 
nawo,  adv.  grünlic^. 

Zielonek,  -nka,  pl,  -nki, 
sm.  ©olbfinf  m.;  gelbe  33ad^= 
ftelüe. 

Zielonka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  iBlätteric^roamm  7«.,  ®rün= 
ling  m.;  2)  Si^rorit  m.\  ®rün= 
erbe  f.,  ©laufonit  m. 

Zielonobialy,  adi.  grün» 
licferoeiB. 

Zielonokrusz,  -u,  sing, 
tant.  sm.  Äupfergrün  n. 

Zielonokwiat,  -u,  pl.  -y, 
sn.  Chloranthus  (^flanje). 

Zielonomodry,  adi.  blau» 
grün. 

Zielonosiwy,  ac//.  grünlic^« 
grau. 

Zielonosö,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  ®rüne(s)  n.;  ©rün^eit  /.; 
grüne  garbc. 

Zielonozölty,  adi.  grün= 
gelb. 


Zielony,  adi. ;  Zielono, 
adv.  grün;  -ne  swi^tki  ^fi^S* 
ften  pl. ;  mied  -no  w  gtowie 
©tro^  im  Mopfe  l^aben,  tin= 
bifc^  f^in;  grac  w  -ne  umä 
©rüne  fpielen. 

Zielsko,  -ka,  p^  -ka,  sn. 
Unfcaut  n. 

Ziembla,  -bli.  pl.  -ble,  sf. 
33fftelleii  n.  bes  3lder6  im 
hinter  jur  ©ommerung. 

Ziemia,  -mi,  ;;Z.  -mie,  sf. 
1)  erbe  /.;  ßröboben  m., 
33oben  »j.;  rzucic  co  na  -mie 
ctro.  .^u  Öoben  roerfen;  na 
-mi  auf  ber  ©rbe,  auf  geben ; 
rzucic  0  -mie  ju  33oben  jc^ta- 
gen;  —  obraca  sie  okolo  swej 
osi  bte  Scoe  bre^t  fic^  um  i^re 
2lc^)e;  stworca  nieba  i  -mi 
ber  ©d^öpfer  beä  Fimmels 
unb  ber  (Srbe;  zejsc  z  niebio- 
s6w  na  -mie  Dom  ^tmmel  auf 
bie  @rbe  fteigen;  z  -mia  co 
zrownac  ettD.  ber  Scbe  gleid^ 
mad^en;  uprawiac  -mie  ben 
•öoben  bebauen;  niema  szcze- 
scia  na  -mi  fg  gibt  fein  ®tücf 
auf  ®rben;  nie  wart  jestefi, 
by  cie  swiefa  —  nosila  bu 
bift  ni'c^t  roett,  auf  Srben  ju 
leben,  baß  bie  ^eilige  Grbe  btc^ 
trage;  jui  on  -mie  gryzie  er  ift 
fc^on  tot,  er  ^at  f(|on  ins  ©ras 
aebiffen ;  to  iyzua  —  bas  ift 
fruchtbarer  SJoöen;  urodzajna 
—  §umu3  m..  2l(ierfrume 
/.,  ©atnmerbe;  —  wymoczko- 
wa  S"f"forienerbe;  —  ko- 
lonska  Äölncr  (Srbe;  —  ogro- 
dowa  ©artenerbe ;  —  japon- 
ska  iapjnifc^e  ©rbe;  —  ;^lin- 
na  lehmige  ®cbe;  —  roslinna 
Degetabilifc^e  6rbe;  —  alka- 
liczna  altalifc^e  Srbe;  trze- 
.sieuie  -mi  Erbbeben  «. ;  pod 
-mia  unter  ber  Grbe;  2)  2anb 
n.,  Soben  m.\  —  obiecana  ba§ 
©elobte  2anb;  podbite  -mie 
bie  eroberten  öänber;  widac 
-mie  2anb  in  Sid)t;  na  pol- 
skiej  -mi  auf  polnift^em 
Soben. 

Ziemiaczany,  Ziemnia- 
czany,  adi.  Äartoffel»,  ßrb- 
äpfel=. 

Ziemiak,  Ziemniak,  -a, 
pl.  -i,  sm.  Äartoffel  /.,  Gtb- 
apfel  m. 

41 


Ziemian 


642 


Zimniuchny 


Ziemian,  -u,  pl,  -y,  sm. 
Selluc  m. 

Ziemianin,  -a,  j^^-  "°^^> 
sm.  1)  SeiDo^ner  ?«.,  ®inge= 
6orne(r)  m.;  2)  @ut§5ffi§er  w., 
Sanbmann  m.,  Sanbebel- 
tna"n  jn. 

Ziemianka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  SetDO^nerin/.,  (Singebotne 
/.;  2)  Sanbfräuiein  «.,  Sanb« 
aberige  /'. ;  3)  (gcbgrube  /. 

Ziemianski,  adi.  po  -ku 
adi:  iianb=,  iianbbau«,  Sanb= 
obel»;  —  radca  Äianbrat  w. ; 
sad  —  Sanbgerid^t  n. 

Ziemianstwo,  -wa,  sn. 
Sanbroutfc^ait  /. 

Ziemica,  -fy,  pl.  -ce,  sf. 
Sanb  ».;  SJlulterlanb;  2änb- 
c^ett  n. ;  Sßeic^bilb  n.;  St« 
ftrüt  w. 

Ziemiokr^g,  kregu,  pl. 
-kregi,  sm.  (gtDtreis  m.,  (Sr» 
benrunb  ??.,  Srbfugel  /. 

Ziemiokres,  -u,  pl.  -y, 
sm.  ©efic^lsfreiä  m.,  §ori= 
jont  m. 

Ziemiomiar,  -u,  pl.  -y, 
sm.\  Ziemiomierca,  -cy,  pl. 
-cy,  sf.  (Srbntffjer  m.,  j^elb= 
meffer  m. 

Ziemiomierstwo,  Ziemio- 
miernictwo,  -etwa,  sn.  ®cb= 
meffetfunft  /.,  gelbmeffer= 
fünft. 

Ziemiopis,  -a,  pl.  -owie, 
sm.  ©cDbefdireiber  tn.,  ®eo= 
grapt)  m. 

Ziemiopiski,  adi.    geo9ra=' 

Ziemiopistwo,  -wa,  pl. 
-wa,  sn.  ©rbbefc^reibung  /., 
©eograp^ie  f. 

Ziemioplaz,  -n,  pl.  -y,  5m. 
fiiec^eiibeö  (iJeraürm. 

Ziemioplod,  -plodu,  pl. 
-plody,  sm.  ßcbfrud^t  /. 

Ziemiorodztwo,  -Xsva.,  sing. 
taut.  sn.  CSeoIogte  /. 

Ziemiorka,  ki,  pl.  -ki,  sf. 
Xrnuetmücfe  /. 

Ziemoryjka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  (ganbgtdber  m. 

Ziemiotworstwo,  -wa, 
sn.  (Srbentftef)ung  /.,  6rbbil= 
bung  /.  _ 

Ziemiowladny,  adi.  erb» 
bel)ert|d}enb. 

Ziemiowladca,  -cy,pl.  -cy, 
*/'.  Srbbeberijcf)fr  m. 


Ziemiowladczyni,  — ,  sf. 
(5rbbf[)ettic^enn  /'. 

Ziemiowodny,  adi.  beib= 
lebig,  amp[)ibi)c^;  -dne  zwie- 
rzeta  2lmp^ibien  pl. 

Ziemioznawca,  -cy,iJ?.-fy, 
*/.  ©eognofe  m. 

Ziemioznawstwo,  -wa, 
sn.  ©eognofie  /'. 

Ziemisty,  adi.;  Ziemisto, 
adv.  erbti)*,   erbattig. 

Ziemlarka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©amen^  ^anffalj  n. 

Ziemniaczysko,  -ka,  pl. 
-ka,  sm.  fd)Iec^te,  elenbe  ^ar= 
toffet. 

Ziemniakowka,  -ki,  pl, 
-ki,  sf.  Äattoffelbranntitictn  m. 

Ziemniara,  -ry,  pl.  -ry, 
sf.  3irafatfc|a  /.,  a«antof= 
tuurjcl  /. 

Ziemny,  adi.  1)  ©rb=,  So« 
ben»,  £anb: ;  roboty  -mne  (grD  = 
arbeiten  pl.;  —  migd&l  (grb= 
manbft  /. ;  bluszcz  —  ®tb= 
efeu  m.',  jaszczarka  -nuia 
©rbeibec^je  /.;  -nego  koloru 
erbfa[)[;  pchla  -mna  ©rbfio^ 
m.;  zold  -mna  (SibgaQi  /'. ; 
duch  —  ©rbgeift  m. ;  smak  — 
©rbgefd^matf  r». ;  roslina -mna 
Srbgett)äd)ö  m.  ;  pagörek  — 
@:rbl)üge[  m.;  wegiel  —  @rb-- 
fof|[e  /. ;  orzech  —  6rbnii§ 
/.;  smola  -mna  (Srbped^  11.; 
obijak  —  Srbf^tegel  m.;  — 
taras  grbftufe/. ;  —  olej  ^eiro= 
leum  n. ;  2)  2anb=,  ©runb' ;  — 
podatek  ®runbfteuer. 

Ziemiomysz,  -y,  pl.  -y, 
sf.  Srbmaus  /. 

Ziemski,  adi.',  Ziemsko, 
adv.  1)  irbtfd^;  dosfatki -skie 
irbifc^e  ©ütfr;  2)  -skie  dobra 
9iittergütcr  pl. ;  sad  —  2lt)elä= 
gerieft  n.  ;  poseJ  —  Sanb- 
böte  m. ;  sedzia  —  Sanbrirf)ter 
w. ;  3)  (Srb-^;  os  -ska  (Stbac^fe 
/. ;  kula  -ska  (Srbball  m.; 
szeze^eie  -skie  (?rberglütf  n. ; 
dobro  -skie  (grbengut  n. ;  iy- 
pie  -skie  doezesne  ©cbenlebcn 
n.;  kolor  —  ©rbfarbe /. 

Ziemskosö,  -6ci,  sing, 
tant.  sf.  3rDtic^e(g)  n. ;  irbift^eä 
aßeien. 

Ziemstwo,  -wa,  sn.  1) 
Sanbabelögerid^t  n. ;  —  kredy- 
tow8  Ärebitoerein  m. ;  2)  Sanb= 
cerfammlung  /.,    Semftroo  n. 


Ziew,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
:)ia(^eu  w.,  2)  ©pielraum  m., 
tflud)t  f. 

Ziewaczka,  -ki,  sing.  tant. 
sf.  frampf^afteä  ©ä^nen. 

Ziewac,  -warn,  -wattm, 
vn.  imperf. ;  Ziewn^c,  -wne, 
-wnatein,  vn.  perf.  gönnen. 

Ziewanie,  -nia;  Ziewnig- 
cie,  -cia,  sn.  @äf)nen  ;t. 

Zieziulka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
£uc!ucf€blumc  /. 

Zigba,  -by,  pl.  -by,  sf. 
(jinf  m. 

Zi§bi,  adi.  %\rd=. 

Ziebiaczka,  -ki,  2'>l-  -ki,  sf. 
giofti^c^aucr  m.,  !alt«ä  gieber. 

Ziebiö,  -bie,  -bitero,  va. 
petf.^talt  machen,  MIU  uer=» 
utfac|en;  —  sie,  vr.  fic^  ber 
Äältc  ausfegen. 

Zigblawa,  -wy,  pl.  -wy, 
sf.  Batis  (^^jTanJe). 

Zigblokrasa,  -.«y,  pl.  -sy, 
*/.  ftalanbrme  /. 

Zigbolowiec,  -wca,  pl. 
-wcy,  stn.  g-infenfänger  m. 

Zigbn^c,  -De,  -naltm,  rn. 
pei'f.  fid)  rer  Kälte  ausfegen, 
frifren,  fnit  roerben. 

Zifciowstwo,  Zifcio- 

stwo,  -a,  sti.  ©töamfc^aft  /. 

Zigciowy,  adi.  (£iöamö=, 
Sd)roiegerfo{)n=. 

Zi§c,  -cia,  pl.  -ciowie,  sm. 
©d)roiegerfo(}u  m.,  ©ibam  m. 

Zima,  -my,  pl.  -my,  sf. 
Sßtnter  ?n.;  ostra  —  [trenger 
SBinter;  iagodna  —  milber 
SBinter;  -me  przepedzic 
w  miescie  ben  SBintcr  in  ber 
©tabt  Derbringen;  w  -mie 
im  SSinter ;  sprawic  sobie  co 
na  -me  ftc^  ein),  für  ben 
2Binter  anfcf)affen. 

Zimalza,  -zy,  pl.  -zy,  sf. 
Loniceia  ("^vfTanje'. 

Zimisko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
böfer,  ftrenger  SIßinter. 

Zimnawy,  adi. ;  Zimua- 
wo,  adv.  ein  roentg  falt,  fütjl, 
fälttid^. 

Zimnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
falteö  gieber. 

Zimnicznik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(Seutellaria  galericulata) 

§e[m!raut  n. 

Zimniuchny,  Zimniu- 
tenki,  Zimniusienki,  adi. 
ciöfalt. 


Zimno 


G43 


Zjasniad 


Zimno,  -na,  yl.  -na,  sn. 
ßältc  f.,  g-roft  m.;  —  po 
innie  przechodzi  eä  überläuft 
nxicf)  falt. 

Zimnokrusz,  -u,  sm.  !alt= 
brüc^tgeä  Sifen. 

Zimnokrwisty,  arf/.  fa£t= 
Blutig. 

Zimnosc,  sei,  sing.  taut, 
sf.  MUe  /.,  faltcä  SBcfen. 

Zimny,  adi. ;  Zimno,  af^r. 
falt;  -iiH  krew  falteä  Stut, 
Äattbtütigfeit  /. ;  z  -na  krwia 
!altblütig;  -na  kuchnia  falte 
Süc^e;  -na  kolacya  !altfä 
D^iac^tma^t;  podac  potrawe 
-na  eine  ©peife  falt  [eroieren ; 
■ne  rece,  serce  gorace  lalte 
§änbe,  roartne  Siebe;  -ny 
dreszcz  falter  ©c^auer;  -no 
mi  w  rece  mic^  frtertä  an 
ben  §änben;  dzis  bardzo  -no 
na  dworze  f)eute  ift  brausen 
fe^t  falt. 

Zimochow,  -chowu,  pl. 
-cbowy,  sm.  Söintcrl^altung  f. 

Zimochowka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ^ftanje  f.,  bie  mon  für 
ben  SBinter  üerrca^ren  mu^. 

Zimokwit,  Zimowit,  -u, 
pl.  -y,  sm.  (Colchicum)  ^t\i= 
loi'e  /.,  —  jesienny  §erbfts 
jeitlofe. 

Zimol^g,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Dfen^ocfet  m. 

Zimorodek,  -dka,  pl.  -dkl, 
sm.  eiäüogel  w.,  SBafferfpec^t 
m.,  SiJnigöDoget  m. 

Zimorodny,  adi.  rointer», 
tälteetjeugenb. 

Zimostradki,  -kow,  -plur. 
tant.  sn.  fpät  (im  3D3inter) 
reifenbe  J^rücbte. 

Zimostradny,  adi.  fpät 
reif-^nb. 

Zimostrawka, -ki,  ^?.  -ki, 
sf.  SBinterroeiäen  m. 

Zimotrwaly,  adi.  ben 
SBinter  überbauernb,  perennie= 
renb. 

Zimowac,  -muje,  -walem, 
vn.  perf.  überrointern,  roin» 
tern,  ben  SBinter  jubringen. 

Zimowanie,  -nia,  sn.  äBin= 
tern  n.,  Übetrointetn  n. 

Zimowisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  ilBinterlager  n.,  Sötnter= 
quartier  n. 

Zimowy,  adi.  rainterlid^, 
3Binter=;  -we  mrozy  SOöintet= 


falten,  äljintetftöfte  pl.',  -wo 
jablko  Sßintetapfet  m.\  -we 
suknie  Söinterfleiber  pl.:, 
wäiöd  lata  -we  powietrze 
mitten  im  Sommer  rointer» 
Itdie  Suft. 

Zimozielon,  -u,  sing.  tant. 
sm.  (Moneses)  SBegeridE)" 
nelfe  /. 

Zimoziot,  -u,  sing.  tant. 
sf.   (Linnaea)   2Btntergrün  n. 

Zimöwka,  -ki,  pl.  -ki,  .9/. 
1)  Sßinterquartier  n.;  2)  2Binter= 
birne  /. 

Zinaczyc,  -:"ze,  -czylem, 
va.  perf.  gonj  umänbern, 
umge|tatten;  —  sie,  rr.  ganj 
anberä  roerben,  fi^  Deränbern. 

Zin%d,  adv.  Don  roo  anberä 
l^er. 

Ziobro,  -hva,  yl.  Ana,  sn.; 
dim.  Zioberko,  -ka,^Z.  -ka, 
sn.  Siippe  f. 

Ziolo,  -hi,  pl.  -la,  sn.  = 
Ziele. 

Ziolojadacz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  Äräuteref^er  m. 

Ziolopis,  -a,  pl.  -y,  sm. 
Äräuterbefc^reiber  m.,  Sota» 
nifer  m. 

Ziotosz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Seerinbe  /'.,  SiinbenforaÜine/. 

Zioloznawca,  cy,  pl.  -cy, 
sf.  ilräutetfdnner  m. 

Ziolozwierz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  =  Zwierzokrzew. 

Ziomek,  -mka,  pl.  -mko- 
wip,  sm.  Sanbämann  m. 

Ziomka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Sanbemännin  f. 

Ziomkowski,  adi.  fanbä» 
männifcf),  Sanbämann«. 

Ziomkostwo,  -wa,  pl 
-wa,  sn.  Santa mannfc^aft  f. 

Zionac,  Zioni§cie,  fie^e : 
Zia6,  Zianie. 

Ziolko,  fie^e:  Ziele. 

Zipn^c,  -ne,  -nalem,  vn. 
perf.  aufatmen,  gähnen. 

Zipnigcie,  -cia,  sm.  2ltmen 
n.,  Slufatmeu  ??.,   ©n^nen  n. 

Zironizowaö,  -znje,  -wa- 
lem, va.  perf.  ironificren,  oer» 
fpotteu,  inä  Säcberlic^e  jie^en. 

Zironizowanie,  -nia,  sn. 
^ronifteren  «.,  «erfpotten  n. 

Ziszczenie,  -nia,  sn.  @r» 
füllung  /.,   SJJerrcirflid^ung  /. 

Ziscic,  -.szcze,  -Reifem,  va. 


perf.  erfüllen,  Dcnuivf liefen; 
—  sie,  vr.  in  ©rfüUung  gef)en, 
ftc^  nerroitflicfien  ;-.scily  sie  mo- 
je  nadzieje  meine  Hoffnungen 
finb  in  (grfüUuug  gegangen. 

Zgadacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
ßffer  TO.,  3Jerje^rer  m. 

Zjadaö,  -dam,  -dalem,  va. 
imperf.\  Zjesc,  zjera,  zja- 
dfem,  va.  perf.  aufcffen;  juz 
zjedli  obiad  fie  finb  fc^on  racl) 
bem  ajlittageffen;  zjadtbymco, 

bom   bardzo  gfodny  id^  miJC^te 

etro.  effen,  bcnn  ic^  bin  fefir 
^ungrtg;  wzrokiem  miiie 
chciai  zjesc  mit  ben  53licfen 
rooUte  er  mic^  «erfc^lingen ; 
nie  zjesz  tego  za  tizy  dni  basi 
roirft  bu  in  brei  Sagen  nic^t 
aufeffen;  to  nie  tak  latwo 
jak zjesc  kawalek  chlebazma- 
stem  bas  ift  fein  Äirfd^en« 
effen;  przeciei  mnie  nie  zje  er 
rotrb  mic§  bo^  roo^l  nic^t  auf= 
effen  ;  bodajS  dyabl'a  zjadi  baß 
bicf)  ber  Öenfer ;  zjesz  dyabta, 
jeieli  cos  osiagniesz  unb  tüenn 
Du  bid^  auf' ben  iiopf  ftcüft, 
roitft  bu  nirf)t§  erreichen;  zjesz 
mi  dyabia  baä  roitft  bu  blif(cn 
muffen,  baä  roirb  bir  teuer 
ju  fte^en  fommen*,  zjesc  zeby 
na  czem  bie  S«^"^  ^C'  «'"'• 
oerloren  Ijaben,  bei  etro.  alt 
gerooroen  fein,  ficf)  auf  etro. 
grünbtid)  Derftel)en. 

Zjadanie,  -nia,  sn.  2luf» 
effen  «.,  3fuffreffm  n. 

^adki,  -köw,  plur.  tant. 
sn.  Überbleibfel  pl.  oom  Sffen. 

^adlica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
Zaufenbfufe  m. 

Zjadliwosc,  -ä-^i,  sing, 
tant.  sf.  Siffigfeit  /".,  ®epffig=' 
feit  f.,  giftige^  SBefen. 

Zjadliwy.  adi.  giftig,  biffig, 
ge^äffig,  beifjenb ;  twoje  -we 
uwa^i  catkiera  mnie  nie 
wzruszaja  beine  biffigen  Se» 
merfungen  loffen  mirf)  noC» 
ftanbig  folt. 

Zjadowiö.  -wie,  -wifem, 
va.  perf.  gütig  machen. 

Zjastrzfbieö,  -bieje,  -bia- 
tera,  vn.  perf.  ium  öabic^t 
roerben,  fc^arffinnig,  rafc^, 
roetttiitig  roerben. 

Zjasnia6,  -äniam,  -6niatem, 
va.  imperf.\  Zjasnic,  -snie. 
sni?em,  va.  perf.  aufhellen. 

41* 


Zjasuiauie 


644 


Zlatac 


Zjasnianie,  Zjasnienie, 
-nia,  sn.  3lutt)cllen  71.,  2luf= 
Icud^ten  n. 

Zjasniec,  -nieje,  -nialem, 
vn.  per/.  i)iü  werben,  auf- 
leuchten. 

Zjawiaö,  -wiam,  -wiatem, 
va.  imperf.',  ^awic,  -wie, 
-wilem,  va.  perf.  offenbaren, 
bartun,  fel)en  laffen;  — 
sie,  vr.  crjd^einen,  jum  55or= 
fc^ein  fommcn,  fic^  jeigcn; 
-wil  mi  sie  we  suis  er  er= 
fohlen  «ür  im  SIraumc. 

2yawianie,  Zjawienie, 
-nia,  sn.  ©tfc^einen  n.,  Offen- 
baren n.,  S)artun  «.,  (gr= 
fd^einuna  f. 

Zja*wiennica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  ®eifter|el)erin  /.,  SStfio- 
närtn  f. 

Zjawiennictwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  ©eifterfe^etet  /. 

Zjawiennik,  -a,  pl.  -cy, 
S7n.  ©eifterfel^er  m.,  SSifto» 
när  m. 

Zjawienny,  adi.  getfter= 
fefierifc^,  üiftonär. 

Zjawisko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
örfc^einung  /.;  —  napo- 
wietrzne  Sufterfc^etnung ;  — 
przyrody  Slaturerfc^einung ; 
-ka  choroby  J^ranf^eitierfc^ei» 
nungen  pl. 

Zjawka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©attenrotfc^roänjc^en  n. 

Zjazd,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
3uiainmen!iinft  /.,  Äongrefi 
m. ;  3;ogefar)rt  /.;  2)  §etab= 
fof)rt  /■.;  2Iuffaf)ttärampe  /. ; 
3)  —  na  g-runt  ^onbeöjenj/. 
auf  ©runb  unb  S3oben,  iiofaI= 
augcnfcl^ein  w.,  Äoinmiffton/. 
an  Ort  unb  ©teile. 

Zjazdowy,  adi.  1)  3"= 
fainmenfunftä:,  Äongre^= ; 
2)^erabfat)rt= ;  3)  Äonbegjeii3=. 

Zjechac,  zjade,  -chalem, 
I.  vn.  perf.\  Zjeidzaö, 
-4dÄam,  -idiai'em,  I.  va.  jiC'J- 
1)  ^erunterfa|ren,  l^inuntet= 
fahren ;  —  do  kopalni  in  ben 
g(^od)t  l^inunterfa^ren-,  2) 
aülenfen,  abfommen,  obfdE)iDei=> 
fen ;  —  z  drogi  nom  äBege 
ablenlen;  —  przypadkowo 
z  drogi  gufäUig  Dom  Stiege  ab- 
lommen;  —  skad  f)eimfe^rcn, 
fic^  roegmac^en ;  3)  —  dok^d 
reo  onlangen,  anfommen,  on= 


gefofiren  fein^  -cbali  do  mnie 
rozni  goscie  es  !amen  bei 
mir  üerfd^iebene  ©äfte  an; 
wszyscy  juÄ  sa,  on  dopiero 
jutro  ma  -cbac  äße  finb  jc^on 
ba,  er  foll  erft  morgen  an= 
fommen;  II.  va.  1)  —  kog^o 
jmnbn  t)eruntetfcf)impfen,  tü4= 
tig  I)erunterma(^en ;  2)  burc^» 
queren,  burc^rcifen ;  —  roz- 
maite  kraje  üerfd^ieDene  Sän= 
ber  burc^reifen,  bereifen;   III. 

—  sie,  vr.  1)  jufammenfom» 
men,  juf ammentreffen ;  2)  fic^ 
mübe  fal^ren,  reiten. 

Zjechanie,  Zjezdzenie, 
-nia,  sn.  herunter»,  hinunter» 
fahren  m.;  |)eim!el&ren  n.;  2ln= 
iommen  n.,  21nlangen  n.; 
3ufammen!ommen  n.,  3"= 
fammenfat)ren  n. 

Zjednaczac,  -czam,  -cza- 
}em,  va.  imperf.\  Zjedno- 
czyc,  -cze,  -czylem,  va.  perf. 
oereinigen ;  Stauy  -czone  bie 
^Bereinigten  ©toaten. 

Zjednaö,  -nam,  -natem, 
I.  vn.  perf. ;  Zjednywaö, 
-wanj,  -walem,  I.  va.  imperf. 
1)  rerfö^nen;  2)  cerfc^affen, 
erringen,  geroinnen;  dobrocia 
i  rozumem  -nat  sobie  serca 
swoich  podwladnych  burd) 
©Ute  Xin\>  S5etftanb  geroann 
er  bie  bergen  feiner  Unter» 
gebenen;  II.  —  sie,  vr.  fic^ 
Derföl^nen. 

Zjednanie,  Zjednywanie, 
-nia,  sn.  3Setfö[)neii  n.,  3Jer= 
fö^nung  /". ;  3Serfd)affen  n., 
©rringen  n.,  ©erainnen  n., 
©eroinnung  f. 

Zjednostajniaö,  -niam, 
-nia^em,  va.  imperf.',  Zje- 
dnostajnic,  -nie,  -nilem,  va. 
perf.  gleid^mä^ig  mad^en,  au^^ 
gleid&en. 

Zjednostajnianie,  Zje- 
dnostajnienie,  -nia,  sn.  2luä: 
gleicbung  /. 

Zjedzenie,  Zjesc,  fief;e: 
Zjadanie,  Zjadac. 

Zjeza6,  -4am,  -Äalem,  va. 
imperf.;  Zjezyö, -4e, -iyJem, 
va.     perf. ;     emporfträuben ; 

—  sie,  vr.  fic^  fträuben,  fid^ 
emporrid^ten,  ju  Serge  flel^en. 

Zjezanie,  Zjezenie,  -nia, 
sn.  Smporfträuben  n. 

Zjezdzalnia,  -ni,  pl.  -nie. 


sf.  %a.i)X=,  Stongen!unft  f., 
Äunitgeftänge  n. 

Zjfdmic,  -nie,  -niiem,  va. 
perf.  fernig,  feft,  bic^t  moc^en. 

Zjgdrnie6,  -nieje,  -niaJenn, 
vn.  perf.  fernig,  feft,  bic^t 
roerben. 

Zjudziö,  -dze,  -dzilem,  va. 
perf.  ermüben,  belöftigen,  gu» 
fe^en. 

Zjudzenie,  -nia,  sn.  6r= 
müöen  n.,  SBetäftigen  n.,  3«= 
fefecn  n. 

Zjuszyc,  -sze,  -szylem, 
va.  perf.  mit  33lut   beflerfen. 

Zlaö,  zleje,  zlalem,  I.  va. 
perf. ;  Zlewaö,  -warn,  -wa- 
lem, I.  va.  imperf. \  1)  ab» 
gijfien,  it)eggie|en ;  —  tluszcz 
ba§  gett  abgießen;  2)  lt= 
fliegen,  '  übergiefien,  über= 
fc^ütten;  —  kogo  zitnna 
woda  jmnbn  mit  faltem 
Sßaffer  begießen;  potem  zlany 
mit  ©d^roei^  übergoffen;  3) 
jufammengiefien,  jufammen= 
fd)ütten ;  jufammenfc^meljen ; 
4)  —  CO  na  kogo  etic.  ttUf 
jmnbn  übertrogen;  —  na 
kogo  cala  swoja  wtadze  feine 
gefamte  '©eroatt  auf  jmnbn 
übertragen;  te  nczucia  zlal 
z  matki  na  cörke  biefe  @e= 
fül)le  übertrug  er  »on  ber 
SKutter  auf  t>ie  Siod^ter;  II. 
—  sie,  vr.  1)  jufammen» 
fliegen,  jufammenfd)meljen ; 
2)  fic^  bepiffen;  3)  mit  einem 
aiuäfc^Iag  übergoffen  roerben. 

Zlanie,  Zlewanie,  -nia, 
sn.  aSegiefeen  n.;  ^ufantmen» 
giefien  «.;  2lbgie^cn  m.,  2öeg= 
gießen  «.;  —  sie  3"fttnimcn= 
fc^meljen  n. 

Zlatac,  -tarn,  -talem;  Zle- 
ciec,  -ce,  -cialem,  1.  va.perf.; 
Zlatywad,  -tuje,  -walem,  I. 
va.  imperf.  Ijerumloufen, 
herumfliegen,  tiad)  allen  3?ic^= 
tungen  burdjcileu;  -cialem 
cale  miasto  i  uigdzie  go 
[  znaleic  nie  moglem  ic^  burc^« 
eilte  bie  gange  Stabt  unb 
fonnte  i^n  nirgenbä  finben; 
II.  vn.  1)  Ijerunterfliegen, 
l}erunterfaCen;  -cial  z  konia 
er  fiel  »om  ^sferbe  l^erunter; 
2)  plö^Iid^  anfommen;  II.  — 
sie,  vr.  jufammenfliegen ; 
eiitgft  jufammenfommen. 


Zlatanie 


645 


Zlizac 


Zlatanie,  Zlatywanie, 
Zlecenie,  -nia,  sn.  2)urc^= 
fliegen  n.,  Surc^eilen  n.;  §et= 
untetfiiegen  n.,  §etunter= 
foüen  n.;  Quiamminjlii^iw  n., 
3ufatnmenfoiiimen  n. 

Zlecac,  -cam,  -calem,  va. 
imper/.;  Zlecic,  -ce,  -cilem, 
va.  perf.  onentpfetiren,  auf= 
tragen,  übertragen,  ben  2lut= 
trag  erteilen;  co  sam  sprawic 
moiesz,  drugiemu  nie  -caj 
n)Q§  bu  felber  ntarfjen  fannft, 
übertrage   niemonb    anberem. 

Zlecanie,  Zlecenie,  -nia, 
sn.  9(uftrag  wj.,  Drber  /.; 
2tnenipfe^Iung  /. ;  dac  komu 
—  jmnbm  einen  Sluftrag  er» 
teilen;  wypelnic  —  ben  2Iuf= 
trag  auöridlten,  \\6)  eineä 
äluftrageä  entlebigen. 

Zlecic,  -ce,  -cilem,  va. 
perf.  1)  fiefie:  Zlecac;  2) 
lauroarm  ma^en. 

Zleczac,  -czam,  -czalem, 
va.  perf.  auäturieten,  gefunb 
madben. 

Zlegac,  -gam,  -galem,  vn. 
imperf. ;  Zlegn%6,  -gne, 
-gnatem;  Zledz,  -gne,  -glem, 
vn.  perf.  1)  niebertommcn; 
2)  t)erunler=,  nieber ,  uin= 
finfen. 

Zleganie,  -nia;  Zlegnig- 
cie,  -cia,  sn.  Siieberfommen 
n.,  §erunler=,  Sflieber«,  (Sin= 
[infen  n. 

Zlenialosc,  -sei,  sing, 
taut.  sf.  cingerour^elte  %vä.%= 
i)ixt. 

Zleniec,  -nieje,  -niaJem; 
Zleniwiec,  -wieje,  -wialem, 
vn.  perf.  ttäge,   faul  lüerben. 

Zleniwiac,  -wiam,  -wia- 
tem,  va.  imperf.   faul  mad^en. 

Zleniwiec,  -wie,  -wiJem, 
vn.  perf  faul  ro erben. 

Zleniwianie,  Zleniwie- 
nie.  -nia,  sn.  %a\i[ma(i)en   n. 

Ziep,  -u,  pl.  -y,  sm.  3«= 
famniengeflebtf(5)  n.,  gltd- 
mit  n. 

Zlepczywosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  3ufammenflcbbar= 
feit  f. 

Zlepek,  -pka,  ober  -pku, 
sm.  \)  ^\x\(xm\mno,tlUhU{^)n.\ 
■Jüdroerf  «.;  2)  Eurotium 
(Sdjimmetpifjgattung). 

Zlepiac,     -piam,     -piatem, 


va.  imperf.;  Zlepic,  -pic, 
-pil'em,  va.  perf.  3ufammen= 
Heben,  äufammenteimen,  ju= 
fainmenittten;  myäli,  4e  Bog 
go  z  innej  jak  iias  -pil  gliny 
er  glaubt,  (Sott  f)abe  i^n  auä 
einem  anberen  Se^m  alä  un§ 
jufammengeflebt;  sen  mu 
oczy  -pia  bie  Slugen  fallen 
i^moor  ©d^tafju;  — sie,  vr. 
aneinanber  pidfen,  t(eben.' 

Zlepianie,  Zlepienie,  -nia, 
sn.  3uffflittmen!Ieben  n,,  3"" 
iammenfitten  n.,  3"faniin«n= 
picfen  n.,  3"fa'"'"fnlci'"««  «• 

Zlepieniec,  -nca,  pl.  -ncy 
ober  -nee,  sn.  Konglomerat  n  , 
Stümmergeftein  n. 

Zlepiszcze,  -cza,  pl.  -cza, 
sn.  SBmbungsmittet  «.,  33in= 
tunggftoff  n. 

Zlepn^c,  -pne,  -pleno,  vn. 
perf.  jujammcnfleben. 

Zlepnifcie,  -cia,  sn.  31*" 
fammenfleben  n. 

Zlepszac,  -szam,  -szalem, 
va.  imperf. ;  Zlepszyc,  -sze, 
-szylem,  va.  perf.  Derbeffem, 
beffer  machen. 

Zlepszanie,  Zlepszenie, 
-nia,  sti.  3Scrbeffern  n. 

Zletnic,  -nie,  -nifem,  va. 
perf.  lau  mactien. 

Zlew,  -u,  pl.  -y,  sm.  1)  2lb= 
gufe  m.,  9(u5guf  w.,  ©uß» 
ftein  m.;  2)  2lbgcgoffene(_ä)  n., 
Siiianiniengcfloffentfö)  «. 

Zlewacz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
aJtetaUgtefeer  m.,  ©c^meljer  m. 

Zlewarnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  ®u§E)ttUÖ  n. 

Zlewek,  -wku,  pl.  -wlvi, 
sm.  1)  3ufa'"ttiengegoffenf(e) 
n.,  ©emengfel  ?i.,  Sldfc^maic^ 
M.;  2)  ©ufeeifenftangc  /., 
©ufeplatte  /. 

Zlewnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
9(baufefübel  w. 

Zlewny,  adi.  3lbgu^-. 

Zlezienie,  Zlazenie,  -nia, 
sn.  £)erunter=,  ötnunterflet» 
tern  n ,  :gerunter=,  hinunter« 
fteiaen  n. 

Zlei6,  -ze,  ziazJem,  v». 
perf.\  Ztaziö,  -ie,  -zifem,  vn. 
imperf.  1)  öerunter=,  f)in= 
unter! lettern,  ^inuntecfteigen ; 
—  z  drzewa  uom  53aume 
^erunterllettern;  —  z  dra- 
bicy    Don    bcr    Seiter    ^er= 


unterfteigen;  2)  ausgeben, 
raegget)en ;  skora  mi  -zi  z 
palca  bie  $aut  ge^t  mir  »om 
g-tnger  ab;  ten  kolor  nie  chce 
—  öiefe  5arbe  roill  nid^t  au§< 
geijen;  pierscien  nie  chce  — 
z  palca  ber  SHing  ge^t  nidt 
herunter,  läfet  fic^  nicf)t  »om 
{Ringer  ttb^ief)en. 

Zlezec  sif,  -ie,  -^al^em, 
vr.  perj.  fid)  oerliegen,  burcft 
[ange§  Siegen  neröerben,  ab= 
gefegen  lein;  -iale  mieso 
abgelegene^  Steife^. 

Zlezenie,  -nia,  sn.  %.h= 
lieaen  n. 

Zlgknac  sie,  -kne,  zla- 
kleon,  IT.  perj.  erf'c^recfen ; 
erfcbrfdt  roerben. 

Zlgknigcie,  cia,  sn.  (Sr- 
fd^rerfen  n. 

Zlichociö,  -ce,  -cilem,  va. 
perf.  arm  unb  eienb  mad^en. 

Zliczaö,  -czam,  -czalem, 
va.  imperf.:,  Zliczyö,  -cze, 
-czylem,  va.  perf.  jufammcn- 
red)nen,  jufaiiimenjät)ten,  abs 
bieren;  berechnen;  ktoz  to 
-czyc  mo4e?  roer  fann  baS 
berechnen?  jeieli  -czysz,  ca 
to  wszystko  kosztowafo  .  . 
roenn  bu  jufammenredineft, 
roaS  baä  aUeS  gefoftet  ^at  .  .  . 

Zliczanie,  Zliczenie,  -nia, 
sn.  3ufammenred)ncn  n.,  3"' 
fammcnjä^Ien  n.,  >itbbitton  /. 

Zlicznosö,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  3ä^lbarfeit  f. 

Zliczny,  adi.  bered^enbar, 
jätjlbar. 

Zlikwidowad,  -duje,  -\va- 
tem,  va.  perf.  liquibieren. 

Zlikwidowanie,  -nia,  sn. 
Siquibaiion  J. 

Zlimitowaö,  -tuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  limitieren,  be» 
grenjen. 

ZlimitoTvanie,  -nia,  sn. 
^'imitieren  »1  ,  Öcgren^en  n. 

Zlitowac  sif,  -tuje,  -wa- 
lem,  vr.  perf.  fid)  erbarmen ; 
nad  kim  —  sie  ftc^  jemanbö 
erbarmen. 

Zlitowanie,  -nia,  sn.  Sr» 
barmen  n. 

Zlizac.  -ze,  -ialem,  va. 
perf.)  Zlizywaö,  -zuje,  -wa- 
lem,  va.  imperf.  abfc^ledfen, 
^erunterleden. 


Zlizanie 


646 


Zlociciel 


Zlizanie,  -nia ;  Zliznig cie, 
-cia,  sn.  2l6)c^Iecfen  n.,  §er= 
unterlegen  «. 

Zlodowacenie,  -nia,  sn. 
35erei[en  n.,  äJerroanblung  /. 
in  ®i§. 

Zlodowacic,  -ce,  -cilem, 
ta.  perf.  in  (Siä  cecroanbeln. 

Zlodowacieö,  -cieje,  -cia- 
l'em,  vn.  perf.  in  Stä  »er- 
rcanbelt  roerben,  ju  ®i§  er- 
ftatren. 

Zlot,  -u,  pl.  -y,  sm.  3"= 
iammenfliegen  «.,  Sufammen- 
flug  »j.;  —  sokolow  Surner» 
feft  n. 

Zlustrowaö,  -struje,  -wa- 
ieni,  va.  ^jer/.  reoibieren, 
prüfen ;  SReuue  paffieren  Taffcn. 

Zlustrowanie,  -uia,  sn. 
Prüfung  /.,  3ie»ifion  f. 

Zlutowac,  -tiije,  -walem, 
va.  perf.  sufammenlöten. 

Zlutowanie,  -nia,  sn.  3u= 
fammenlöten  n. 

Zlutrzac,  -riiiam,  -trzaJem, 
va.  imperf. ;  Zlutrzyc,  -trze, 
-trzylem,  va.  perf.  lutl^erifd^ 
niadben. 

Zlutrzec,  -trzeje,  -trzalem, 
vn.  perf.  lut^erifc^'  raerben. 

Zluzowad,  -zuje,  -walem, 
va-  perf.  ablöfen. 

Zluzowanie,  -nia,  sn.  216= 
löfung  /. ;  —  kola  iiodfcrrocr* 
bcn  n.  beä  3labeg. 

Zlaciniac,  -niam,  -nialem, 
va.  imperf. ;  Zlacinic,  -nie, 
-iiitein,  va.  perf.  lateintf^ 
macfien. 

Zlaciuiauie,  Zlaciuienie, 
-nia.  sn.   Sateinif(^ma(i)en   n. 

Zladowac,  -duje,  -walem, 
va.  perf. ;  Zladowywac, 
-wiije,  -waiem,  va.  imjyerj. 
ablaben,  jujammenlaben ;  —  co 
fertig  toben. 

Zladowanie,  Zladowy- 
wanie,  -nia,   sn.  2l5laben  ;/. 

Zlagodniec,  -nieje,  -nia- 
lera,  vti.  perf.  fanfter,  milber 
lu  erben. 

Zlagodzenie,  -nia,  sn.  1) 
3}UIberu  >i.,  Sefänftigen  n., 
'2)  aSorbereiten  n.,  |)erricl^tcn 
n.,  3)  Slbfd^roäcfien  n. 

Zlagodzid,  -dze,  -dzüem, 
va.  perf.  1)  mi(Dern,  Befänf- 
tigcn;  2)  norberetten,  bcr= 
rid)ten;  3)  ab[c^tüäd^en. 


Zlaja,  -ji,  pl.  -je,  sf. 
§e^e  /".  beHenber  §unbe. 

Zlajac,  -jam,  -jalem,  va. 
perf.  F)eruntermad^en,  au^'- 
fd^elteu,  auä[(iinipfen. 

Zlajanie,  -nia,  sn.  ^er= 
untermadjen  n.,  8Iu§fd)intp= 
fen  n. 

Zlajnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
9Wtfd)Itng  7w.,  Saftarbf)unb  m. 

Ztakomiö,  -mie,  -milem, 
va.  perf.  nafc^fiaft,  nafd^luftig 
mad^en;  —  sie,  vr.  na  co 
Suft  auf  etro.  befommen. 

Ztakomied,  -naieje,  -mia- 
iem,  vn.  perf.  nafd^^aft  n)er= 
ben. 

Zlakomienie,  -nia,  sn. 
5caidöt)aftigteit  /. 

Ziam,  -u,  pl.  -y,  sm. 
iBruc^  m. 

Zlamac,  -mie,  -malem,  va. 
imperf. ;  Zlamywa6,  -muje, 
-walem,  va.  perf.  bredöen, 
jerbredien,  entjraelbreci^en; 
iipadl  tak  nieszczesliwie,  ze 
noge  -mal  er  fiel  fo  unglücf^ 
lid^  (f)in),  ba^  er  ben  gu| 
brad§;  —  slowo  honoru  'bo.^ 
©^renroort  bred^cn ;  —  przy- 
siege  ben  ©c^rour  brechen ; 
ta  wiese  -mala  jego  serce  biefe 
Sunbe  brad^  i^m  bag  |>erj-, 
wiekiem  i  troskami  -many 
üon  2Uter  unb  Äummer  ge» 
brocken,  gebeugt. 

Ziamanie,  Zlamywanie, 
-nia,  sn.  Sred^en  «.,  ^erbre= 
&iV(K  n.,  ©ntjraeibiec^en  «.; 
Srud^  w.;  —  osi  aic^fenbrud); 
—  spreiyny  Ij^eberbrud) ;  — 
koaci  Änod)enBru^;  pedzijak 
na  —  k;irku  er  rennt,  roie 
loenn  er  ben  $al§  bted^en 
möd&te. 

Zlamek,  -mku,^Z.  -mki,  sm. 
23rud^[tüd  n.;  —  soli  3l(xiu= 
ralftüd;  -mki  surowiznowe 
SRobeifenbrüc^e  pl. 

Zlapad,  -pie,  -palem,  va. 
perf.  einfangen,  fangen,  er= 
roijc^en,  ertappen ;  —  kogo 
na  goracym  uezynku  jmnbn 
auf  frifd^er  %<xt  ertoppen; 
-li  ztodzieja  fic  [;aben  ben 
Sieb  gefangen. 

Zlapanie,  Zlapywanie, 
-nia,  sn.  ßrtüifd)en  n.,  ©in» 
fangen  n.,  ©rtappen  n.,  gan= 
gen  n. 


Zlasowac,  -suje,  -walem, 
va.  perf.  roegftibi'^en,  n)eg= 
nafc^en. 

Ztataö,  -tarn,  -talem,  va. 
perf.  jufammenf^idfen,  jufani= 
mennäfien. 

Zlatanie,  -nia,  sn.  3u= 
fammenfUcten  «.,  ßufain'^en' 
näbcn  n. 

Zlawiaö,  -wiam,  -wialem, 
va.  imperf. \  Zlowid,  -wie, 
-wilem,  va.  perf.  einfangen, 
auöfifc^cn,  erioifrfien. 

Zlawianie,  Ziowienie, 
-nia,  sn.  ©infangen  m.,  2luö= 
fifcfien  «.,  ©croifd^en  n. 

Zlazic,  Zlazenie,  fiel^c: 
Zleic,  Zlezienie. 

Zl^czac,  -rzam,  -czalem, 
va.  imperf. ;  Zlaczyc,  -cze, 
-czylem,  va.  perf.  üerbinben. 

Zl^czanie,  Zt^czenie, 
-nia,  sn.  SSerbinbung  /.,  aSer= 
banb  m.\  —  kilku  bankow 
g^ufion   f.    mel^rerer    Saufen. 

Zl^czyciel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
aSerbinber  m.,     SSerciniger  m. 

Zl^czycielka,  -ki,  pl.  -ki, 
aSerbinberin/.,  SBeretnigerin  /. 

Zle,  -go,  pl.  zta.,sn.  a3öfe(s) 
n.,  ©d^[edE)te(ö)  n.,  Übet  n. ;  za 
—  komu  cos  wziac  jinnbin 
etnj.  übelnehmen;  tego  mi 
nikt  za  —  wziac  nie  moÄe 
bag  fann  mir  niemanb  »er« 
Übeln;  —  nigdy  nie  uciecze 
ba§  aSiJfe  rennt  t\idi)t  baüon; 
nie  masz  nawet  pojecia,  wiele 
mi  przez  to  -go  wyrzadziles 
bu  l^aft  gar  feinen  begriff, 
roie  oiel  Söfe§  bu  mir  ba= 
burd^  gugefügt  ^aft;  na  —  mu 
to  wyjdzie  baö  rotrb  il^m 
fd^Ied^t,  übet  befommen;  zbaw 
nas  od  -go  erlöfe  unä  oon  bem 
Übet;  niema  -go,  coby  na 
dobre  nie  wyszlo  nic^tö  ift 
jo  böfe,  baj5  eä  nic^t  ju  etro. 
gut  roiive;  na  —  czego  uÄyc 
etro.  mi^braud^en,  übel  an= 
roenben. 

Zlechtac,  -tam,  -talem, 
va.    perf.    aufreijen,    fi^eln. 

Zlechtanie,  -nia,  sn.  2tuf= 
reixen  n.,  Äi^etn  n. 

Zlocenie,  -nia,  sn.  33er= 
gotben  n;  ä5ergoIbung  /. 

Zlociciel,  -a,  ^^L  -e,  sm. 
Söergolber  m. 


Zlocien 


647 


Zlotuicki 


Zlocien,  -uia,  pl.  -nie,  sm. 
©cftaftsarbe  /'.,  2Bud)€rbIume/. 

Zlocistosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  ®olbretd)tum  m.,  ®olb= 
Ijalttafeit  /.;  ©olbglat  j  ni. 

Zlocisty,  adi. ;  Zlocisto, 
adv.  golDgetb,  golöfarben; 
golbfjaltia,  golbreic^;  @olb=, 
golbgeftidEt,  golbgerairlt  — 
materya  goIbbur(i)ratr{tei: 

©toff ;  -sto  polyskujacy  go[b= 
gelb  fcf)tmmernb. 

Zlociuchny,  adi.  golbig. 

Zloczynnica,  -cv,  pl.  -ce, 
sf.  ÜbeU,  a)üffetätenn  f. 

Zloczynnosc,  -äci,  sing, 
tant.  sf.  aSerbrec6crifc^e(ä)  «., 
y^ööariiLjc(3)  n.,  'JJcigung/.  gut 
Übeltat. 

Zloczynny,  adi.  miffetäte» 
ril'ct),  übeltätertfii),  »erbreche» 
rifd). 

Zloczynca,  -cy,  ^?.  -cy, 
«m.  Jßerbrec^er  »z.,  aJiiffetäter 
»i..  Übeltäter. 

Zloczynstwo,  -stwa,  sing, 
tant.  sn.  M\\\t',  Übeltat  /., 
ä5erbre(^en  n.  auä  SöoS^eit. 

Ztoc,  -ci,  pZ.  -cie,  sf. 
(Gagea)  SBogelmtld^  /.,  2ttfer= 
jroiebel  m. 

Zlodziej,  -.1,  pl.  -e,  sm.; 
dim.  Zlodziejek,-jka,ji;/.  -jki, 
sm.  Sieb  m. ;  ©auner  wz., 
©pi^bube  w.,  fialuufe  m.; 
matych  -i  wieszaja,  wielkim 
sie  nizko  klaniaja  (tleine  ©iebe 
l^ängt  man,  qrote  qtüBt  man 
iintettänigfi),tleine  Siebe  pngt 
man,  grofee  lä^t  utan  laufen; 
a  to  —  baä  tft  aber  ein  ®avi.= 
ner;  na  -u  czapka  göre 
(auf  bem  Siebe  brennt  bie 
a)iü^e),  ber  Sieb  fürchtet  fic^ 
immer  entbcdt  ju  rcerben,  ber 
Sc^ulbige  f)at  feine  3tu^e; 
tak  ten  —  co  kradnie,  jak 
i  teu  CO  przecliowuje  l)el)l£n  tft 
nid^t  bcffer  roie  fte[;ten,  ber 
^eblfr  ift  fo  aut  rate  Der  ©tel)ler. 

Zlodziejka,  -ki,  p>^-  "^^'i 
sf.  Siebin  f.\  ©ounerin  /., 
©vtjibübin  /. 

Zlodziejski,  adi.  bicbifd^ ; 
fpi^bübifd),  gaunerifd)-,  -skie 
rzemioslo  Siebäf)anbn)erf  «.; 
-ska  reka  Sieböl)anb  /. ;  -ska 
gospoda  Siebsl)etberge  /.;  po 
-sku  biebifdb.  auf  biebif^e 
Sßeife,  nac^  Slrt  ber  Siebe. 


Zlodziejstwo,  -stwa,  pl. 
-stwa,  sn.  Sieberei  /.,  Sieb- 
ftal)l  m\  -stwem  sie  bawic 
'Qa^  Siebäfianbroerf  betreiben. 

Zlom,  -u,  pl.  -y,  sm. 
1)  Warenlager  n. ;  2)  aiSmbfaü 
m.;  —  skaly  5^-elfenftÜd  n.\ 
3)  33ruct)   m.,  Sruc^fläc^e  /.; 

—  ciemno-szary  f(^roarj=brau  = 
ner  33ruc^;  —  drobnowlo- 
knisty  feiufafetiger  33ruc^;  — 
drobnoziarnisty  fetnfömiger 
Söruc^ ;      —      gruhowiöknisty 

grobfaferiger  5öruc^;  —  grubo- 
ziarnisty  gtobförniger  Srud^; 

—  muszlowy  muf(^eliger 
Srud^;  —  nierowny  unebener 
Scud^;  —  röwny  glatter, 
ebener  SBruc^;  —  zadzierzysty 
fplitteriger  SSruc^;  —  ziar- 
nisty  lörniger,  griefiger  33ruc^, 
erbiger  33rud);  —  zylkowaty 
fafeiiger,  fedniger  Srud^. 

Zlomikamien,  -nia,  sm. 
2iuaenrouuj  /.,  ©pierftaube  /. 

Zlomisty,  Zlomny,  adi. 
jerbredjlicft. 

Zlomotaö,  -tani,  -taiem, 
ra.  per/,  tcac^eub   jerbrec^en. 

Ziomöwca,  -cy,  pl.  -cy, 
sf.  aifterrebner  m.,  Sßetleum- 
ber  m. 

Zlomyslny,  adi.  \6)leä)t 
benfen^. 

Zlorzeczenie,  -nia,  pl. 
-nia,  sn.  33erivünfd)en  n., 
i.'äflern  n. ;    S3eriininfct^ung  f. 

Zlorzeczenstwo,  -stwa, 
sn.  ä>eriDÜnf  c^ung  /.,  Säi'terung 
/.,  ^luc^  m.  _ 

Ztorzeczliwy,  ädi.;  Zlo- 
rzeczliwie,  adv.  fc^mät)enb, 
läi'ternb. 

Zlorzeczyc,  -cze,  -czy!em, 
vn.  per  f.  üern)üafd)en,  läftern, 
fludien ;  —  komu  jmbm  fluchen. 

Zloszczenie  sig,  -nia,  sn. 
^raern  n.,  ^cger  m.;  Qoxn  in. 

Zloscic,  -szcze,  -scilem, 
ra.  perj.  ärgern,  ärfierlic^ 
mad^eii ;  —  sie,  it.  fi^  ärgern, 
ärgerlid),  gornig  raevben. 

Zlosc,  -sei,  pl.  -sei,  sf. 
^rger  m..  ^axn  m.;  58o§f)eit 
/. ;  wpasc  w  —  in  3°^"  fl^' 
raten;  w  -sei  zapominam 
o  wszystkiem  im  3orn  oer- 
geffe  ic^  aUeö  ;  zrobic  komu 
CO  na  —  jmnbn  jum  Xxo^ 
etir».  mad^en;  lubi   robic  dru- 


gim  iia  —  er  finbet  ©efallen 
baran,  anbere  ju  är.icrn;  miec 

—  do  kogo  jmnbm  gram 
fein;  —  ludzka  menf^lidje 
93o§f)eit;  —  pieknosei  szkodzi 
3orn  fd^abet  ber  ©d^i3nl^eit; 
pienit  sie  ze  -sei  er  fd)äumte 
Dor  3orn. 

Zloälina,  -ny,  pl.  -:iy,  sf. 
(Antiaris)  2liitfd^ar  tn. 

Zlosliwiec,  -wca.,  pl.  -wcy, 
sm.  boäljafter,  gel^äjfiger 
min\i). 

Zlosliwosc,      -sei,      sing. 
■  tant.  sf  58oä^aftigfeit  /. 

Zlosliwy,  adi. ;  Zlosliwie, 
adi\  bo^baft ;  -wy  jezyk 
boshafte,  fp  i^ige  Qunc^e;  -wie 
sie  o  kim  wyrazie  ftc^  bOB- 
l^aft  über  jinnbn  äufeern; 
-wa  choroba  bösartige  Mrant= 
^eit. 

Zlosnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
boäl^afteä,  iäf),iiornije§  SBeibä; 
bilb,  bo6[)afte§  JDlabc^en. 

Zlosnik,    -a,    pl.   -cy,   sm. 

bosgafter,  jäfijorniger  2Kenf(§. 

Zlotarka,   -ki,  pl.  -ki,  sf. 

j  ®olbfd£)[ägerin    /.,     ®olbor= 

I  beitertn  /. 

Zlotaruia,    -ni,    pl.    -nie, 

'  sf.       (SolDarbeitcr»,      ®oIb= 

I  fdi'ägcnoerfftatt  /. 

j      Zlotarz,    -a,   pl.  -e,    sm.; 

Zlotnik,     -a,     pl.    -cy,    s/h. 

©olbarbciter     m.,    ®olbf(^lä« 

ger  m. 

Ztotawiec,  -wca,  pl.  -wcy, 
sm.  1)   ®olöfd^leie  /.,    ®olb» 
i  farpfen  m.;  2)  @oId=,  SJlatt- 
I  fäfec  m. 

!      Zlotawy,  adi.]   Zlotawo, 
adv.    golbfarben,    inä    (äoli)' 
!  gelbe  fpielenb. 
j      Zlotek,  -tka,  pl.  -tki,  sm. : 

—  srebra  1)  'i^ergament  m., 
eiettrum  n. ;  2)  =  Zlocian, 
-u,  pl.   -y,   sm.     ®olDOJ9b  n. 

Ztotka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
0lan;",ooaet  m. 

Zlotko,  Zloteczko,  -ka, 
pl.  -ka,  sn.  liebeö  ®olD; 
®olb(^en  «.,  ©c^ä^c^cii  n., 
$erjd)en  n. 

Zlotlin,  -u,  pl.  -T,  sm. 
Kerria  (^flan^e). 

Zlotnicki,  Zlotuiczy,  adi. 
©olbarbeiter-,  ®olbfc^läger-, 
Öolbfdjmieb'. 


olotnictwo 


648 


Zlotowloinia 


Zlotnictwo,  -wa,  sn. 
©olbarbeilerfurft  /.,  ®olb= 
fc^miebefunft  /. 

Zlotniczek,  -czka,  pl. 
-czkowie,  sm.  ©olbarbciler- 
lefirltng  w. 

Zlotniczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf-  Ö5olbarbeitetö=,  ©olb» 
fc^mieböfrau  /'. 

Zlotnik,  -a,  pl.  cy,  sm. 
1)  ©olbfdimieb  w.,  ®olbar= 
beiter  m.,  '^xxxoiWn  w.;  2) 
©olb^ä^nc^en  n.,  ©olbtöc^ct^en 
n.;  3)  ©olbfäferwt.;  4)  ®änfe= 
garbe  /.,  ©änferidt)  m.,  g""f= 
fingerfraut  n.;  —  samiec 
il'önigö-,  Kupfer»,  ©olbrcurjet 
/. ;  —  mciejszy  ^pfenniftfraut 
n. ; —  wiekszy  ©dbtualbenfraut, 
©olbtBUtg  /.;  5)  metaßene 
SBüd&fc  5ur  Seitung  ber  RoU 
bcnftatige,  ai?elollfuttcr  n. ;  6) 
2tblrittfeger  m.,  9{od^tmann  m. 

Zloto,  -ta,  sn.  1)  @olb  n.; 

—  rodzime  gebiegere§    ®olb; 

—  w   proszku    ®olbpuIt}er; 

—  listkach  Sßtattgolb;  — 
ziarniste  ®olbförner  pl. ;  — 
w    blaszkach  ®olbf(itter    m.\ 

—  w  sztabach  ©tangcn- 
golb,  Sarrengolb ;  —  nit- 
kowe  5^abengcib;  —  niebie- 
skie  Slaugolb;  —  zielone 
grünes  ®olb ;  —  malarskie, 
strzelajace  KnaEgoIb;  —  du- 
katowe  Sufatengolb;  —  czter- 
nastokaratowe  »ierjef)nfa=' 
ratigei  @Olb;  -tem  tkany 
mit  ®oIb  burd^rairlt;  -tem 
baftowany  gotbgeftidt;  wy- 
placii  mu  tyfiac  koron 
•w  -cie  er  jafilte  il^m  laufenb 
fronen  in  ©otb  au§;  w  -to 
oprawic  in  ®olb  ('ein=)faffen ; 
tego  -tem  optacic  nie  moina 
es  ift  nid^t  mit  ®olb  gu 
Bejahten ;  chocby  mi  w  -cie 
stanela  unb  roenu  fie  in 
@olb  gefafet  lüäre;^  nie 
wszyBtko  —  CO  sie  swieci 
eä  ift  nic^t  afle§  ®olb,  roas 
glönjt;  2)  ®oIb  n.,  ©cf)a^  tw.; 
spij  moje  —  fc^tttf  nxein 
ecba^  ®o(bfinb. 

Ztotobarwny,  adi.  golb= 
färben. 

Zlotoberyt,  -a,  pl.  -y,  sm. 
©olbberit  m. 

Zlotobrew,  -brwi,  pl. 
-brwie,  sm.  ®otbforeÜe  /. 


Zlotocha,  -chy,  pl.  -chy, 
sf.  ©olbroeibe  J. 

Zlotodziej,  -a.  pl.  -e,  sm. 
®olbmad)er   m.,  2ll^imift  m. 
Zlotoglowiec,     -wca,    pl. 
-wcy,  sm.  ®cilb[)aar  n. 

Zlotoglownik,  -a,  pl.  -cy, 
sn.  ©olöroivter  m.,  iörofal= 
mad^er  m. 

Zlotoglow,  -owiu,  pl.  -ow  ia, 
sn.  1)  ®olbfloff  m.,  33rofat 
m.\  2)  ©olbrourj  f.,  raei^e 
3UpobiIte. 

Zlotogrzywy,  adi.  golb= 
mäfinig. 

Zlotojesc,  -sei,  j)l-  -scie, 
sf.  1)  ©onnenrijödjtn  n. ;  2) 
©rbefeu  m. 

Zlotokamien,  -nia,  pl. 
-nie,  sm.  ©olbfteiu  m.,  (Sf)rr)  = 
folill^  m. 

Zlotokla,  -kli,  pl.  -kle,  sf. 
Tutnera  (^flaii5e). 

Zlotoklej,  -u,  pl.  -e,  sm. 
©olbjpat  m.,  Serggtün  n. 

Zlotokopacz,  -a,  pl.  e, 
sm.  ©olbgröber  m. 

Zlotokost,  -u,  pl.  -y,  sm. 

Dpcrment    n.,    ;liaufc^gelb  n., 

'  golbgelbe     3lrfcniffaibe;      — 

]  czerwony  3(laufd)rot  n.,  San» 

1 barop  m. 

I      Zlotokres,  -u,  pl.  -y,  sm. 
j  lieuteng  m.  ( Jifc^). 

Zlotokuty,  adi.  golbbc= 
fd^Iagen. 

Zlotolira,  -ry,  p>l.  -ry,  .«/. 
Galphimia  (^flanje). 

Zlotolist,    -u,  pl.  -y,    sm. 
®otbblalt    n.,    ©ternapfel  m. 
Zlotolity,    adi.     au6    91  = 
biegenem  ©olbe. 

Zlotolsni^cy,  adi.  goIb= 
jd)  immern  b. 

Zlotolusk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Stü^topf  m. 

Zlotomodrzyn,  -u,  pl.  -y, 
sm.  Safur»,  5ölouftein  m. 
Zlotonogi,  golbfü^ig. 
Zlotonosny,  adi.  golb» 
faltig,  ®olo  entf)altenb,  golt= 
fü^renb;  -sne  szepy  golb' 
i)a[tiger  ©anb,  ®olDfeife  /. 

Zlotook,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  roeifee  aJieerbroffe;  2)  glor», 
©olbfliege  /. 

Zlotopiasek,  -^kn.pl.  -ski, 
sm.   ©olDglimmetftein  m. 

Zlotopiör,  -a,  pl.  -y,  sm. 
®oIbammer  /. 


Zlotopiory,  adi.  goIbge= 
fiebert. 

Zlotoplynny,  adi.  golb= 
reic^,  golöfüe^enb. 

Zlotopromienny,  adi. 
golDftraI)(cnb. 

Zlotoprz^dek,  -dka,  pl, 
-dki,  sw.  ®olbfpinner  m. 

Zlotoprzadka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©olbfpmuerin  /. 

Zlotoprzfdstwo,  -wa,  pl. 
-WH,  sn.  ©olbfpinnerei  /. 

Zlotopstr%g,  -a,  pl.  -i, 
sm.  ®olbforeUe  /'. 

Ztotorodny,  adi.  goIb= 
erjfugenb. 

Zlotorogi,  adi.  goIbge= 
l^ijrnt. 

Zlotorog,  -roga,  pl.  -rogi, 
sm.  Bosea  cißfianäe). 

Zlotorozowy,  adi.  golb= 
rofia. 

Zlotorut,  -a,  pl.  -y,  sm. 
©ctmalraitte  /. 

Ztotoruny,  adi.  mit  gcl= 
benem  SSHefe. 

Ziotoryb,  -a,  pl.  -y,  sm. 
Corybacna  Oifrf)). 

Zlotoryty,  adi.  in  ©clb 
eingegraben,  eingemeißelt. 

Zlotoskrzydly,  adi.  goIb= 
flügelig,  go[^geflügfIt. 

Zlotostrefa,  -ly,  pl.  -fy, 
sf.  ©olDftriemen  m.,  ^urpur= 
braf^en  m. 

Zlotostrunny,  adi  goIb= 
faitig. 

Zlotosliw,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©olDpflaume  /. 

Zlototkany,  adi.  mit  ®oIb 
burc^roirft. 

Zlotoiist,  sm.  Baeria 
C^Ranje). 

Zlotousty,  adi.  golbene 
SBorte  fprec^i'nb,  golbmünbig. 

Zlotowazny,  adi.  goIb= 
roert. 

Zlotowienczy,  adi.  mit 
einem  golDenen  Äranje  ge= 
fd^mücft. 

Zlotowierzba,  -by.  pl.  -by, 
sf.  ©olbroeibe  /. 

Zlotowlos,  -a,  pl.  -y,  sm. 
1)  ©rUmauhüUtf  w.;  2) 
©aumfarn  m. 

Zlotowlosy,  adi.  gcl;- 
fiaarig. 

Zlotowlosnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  Erato  (^flani^e). 


Zlotowzory 


049 


Zmagnetyzowac 


Zlotowzory,  adi.  goIb= 
burc^roirft,  golbgefticft. 

Zlotozyly,  adi.  goIbate= 
xig. 

Zlotowka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  ©olbfiüd  M.;  polnif^er 
©utDcn. 

Zlotrzenie,  -nia,  sn.  33ec= 
lottern  n. 

Zlotrzec,  -trze,  -trzjlem, 
in.  per/,  »errpttcrn. 

Zlotwa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
Chrysaoia  (^flatlje). 

Zloty,  adi.  ®olb',  golben; 
—  zegarek  golbene  Uf)r;  -ta 
korona  golbene  Ärone;  — 
deszcz  ©olbregen  m. ;  —  pie- 
niadz  ©olbftüd  ». ;  -ta  gora 
@o[bgrubc  f.,  ©olbbergrocif 
n. ;  obiecywac  komu  -te 
gory  jinnbrn  goIbcnc  33crge 
Dcrfpredien ;  -temu  cielcowi 
sie  klaniac  baä  golbene  Äalb 
oere^ren;  —  wiek  gotbeneö 
Zeitalter;  -ta  lopata  torowac 
sobie  droge  ftc^  mit  einer 
golbenen  ©cfiautel  ben  2Beg 
6af)nen,  fid)  burc^  ©elb  ten 
SCßeg  bahnen;  -te  sJowa  go[= 
bene  SBorte;  -te  serce  ein 
golbeneä  |)er3;  -ta  -zyla  go[= 
bene  2tber;  -ta  liczba  golbene 
3a§I;  —  kolnierz  gclbener 
Äragen ;  -tego  koloiu  golb= 
färben;  —  deszcz  ©eife», 
©cfineeflee  m.,  SBofjnenbQum 
m.,  ©c^otlcnftraud)  m.\  -ta 
czupryna   ©otb^aor  n. 

Zloty,  -tego,  pl.  -te,  sm. 
(Sulben  m.;  czerwony  —  @olö= 
bufaten;  —  polski  polnifc^er 
©ulbeii;  —  renski  (r^iinifd^cri 
ü[terreic^tfcf)er  ©ultien. 

Zlowic,  Zlowienie,  [iel^e: 
Zlawiac,  Zlawianie. 

Zlowieszczy,  udi.;  Zlo- 
wieszczo,  adv.  ominös,  33bfcä 
oerfieifecnb,  propf)e;ieienb. 

Zlowrogi,  adi. ;  Zlowrogo, 
adv.  ©d)lecf)tc§,  iSöftS  Dei  = 
^cifienb. 

Zloze,  -ia,  pl.  -za,  sn. 
©anfle  /.,  ©anqatt  /. 

Ziozenie,  Zlozyc,  fiif)e: 
Skladanie,  Skladac. 

Zloznosc,  -hc\,  sing.  tant. 
sf.  ^uSaxamtnU^laxUa  f, 
3ufammenfügbarfeit  /. 

Ziozny,  adi.  jufammen« 
legbar,  gujammenfügbar. 


Zlozysko,  -ka,  pl.  -ka,  syi. 
Slblageiiingöort    m. 

Ztudny,  adi. ;  Zludnie, 
adi\  glelönerifc^. 

Zludzenie,  -nia,  pl.  -nia, 
sn.  2;äufc^ung /.,  ^Uufion  /., 
SSorfpiegelung  /. 

Zlupiö,  -pie,  -pileir,  va. 
perf.  1)  abflauten,  fc^inbm; 
2)  au§jie^en,  berauben,  pliin» 
bern. 

Zlupienie,  -nia,  sn.  1) 
2lbf)äuten  w.;  -2)  äluejiefjen  n., 
berauben  n.,  '-^jlünbern  n. 

Ztuszczenie,  -nia,  sn. 
'l^h\)ü{\t^\  n. 

Zluszczyc  sig,  -szcze, 
-szczylem,  va.  perf.  abhülfen, 
abfdiäten;  —  sie,  vr.  fid) 
abjc^älen,  ftd)  abhäuten,  fid) 
ablc^ilfern. 

Zly,  adi.:  zle,  adv.  fc^fcdit, 
bijfe,  fcblimm,  übel,  arg;  — 
ztiak  bijfeä  ^txi^tn,  böfeö 
Dmen;  —  cztowiek  böfer, 
fd)lfd)ter  SJenfcf);  zla  slawa 
jc^lecftter  3tut)m;  zia  pogoda 
fcöled^teö  Setter;  —  przykfad 
böfeä  33eiipiel;  to  wezmie  — 
kouiec  baö  rcirb  ein  fd^Iimnies 
Snbe  nehmen;  w  zla  godziie 
to  wymöwiles  bu  t)aft  e§  in 
einer  fdE)limmen,  uni^lücEIic^en 
©tunbe  au§gefprod)en;  ze 
ziej  strony  t)on  ber  fd^ledöten 
Seite;  znajdowac  sie  w  ziem 
poloieniu  fic^  in  einer  fd^Tec^» 
ten,  fc^Iimmen  Sage  btfiuben; 
—  czas  wybrafes  na  podioi 
bu  fiaft  eine  fd)[ec^te  '^ixt  für 
bie  Sietfe  geraä^It;  —  pies 
böfer  feuiib;  zto  czasy  fc^Ied^te 
3eiten ;  odtbrac  zJa  wiarlo- 
mosc  eine  fc^limme  3'?ac^ricf)t 
erholten;  — jezyk  böfcSunge, 
tofeä  HJJauI;  —  humor  fc^lecbte 
Saune;  z\q  obyczaje  fc^Itdjte, 
böfe  ©itten. 

Ztykowacieö,  -ciejo,  -cia- 
fein, vn.  perf.  sä^  roetben. 

Zlykowacenie,  -nia,  sn. 
3ätiigteit  /.  1 

Zlysieö,  -sieje,  -sialeir, 
v)t.  perf.  fa^t  roeröen.  i 

Zlzawiac,  -wiani,  -wialena, 
va.  iniperf.;  Zlzawiö,  -wie, 
-wilem,  ta.  per/,  mit  SIränen 
begieien,  bebeden.  1 

Zlzawiauie,  Zlzawienie, 
-nia,  sn.  JrQueit  n. 


Zmacaö,  -cam,  -caJem,  va. 
imperf.  1)  betaftcn,  befühlen; 
abtaften;  2)  —  kogo  inmöu 
burc^prügeln;  3)  treffen,  er= 
rcid)en;  4)  erforfrf)en. 

Zmacanie,  -nia,  6».  1)  58e= 
taftcn  n.,  S3efül)[en  n. ;  2tb= 
faften  n.;  2)  3^urd)prügeln  n.; 

3)  treffen  n.,   (Srreict)en    «. ; 

4)  ©rforjdjen  n. 
Zmachad,  -cham,  -chalem, 

va.  perf.  burd)  grc|e  2Inftren= 
gung  ennüben,  ermatten;  — 
sie,  vr.  ermübet,  ermattet  fein  ; 
fid)  mü^'e  ge^en,  arbeiten. 

Zmachanie,  -nia,  sn.  6t= 
müben  n.,  örmotten  n. 

Zmacniac,  -niam,  -nialem, 
va.  imperf. \  Zmocnic,  -nie, 
-uitem,  va.  perf.  cerftärfen, 
ftärfen,  befefttgcn;  —  sie,  vr. 
roiebcr  ju  Kräften  getonten. 

Zmacnianie,  Zmocuienie, 
-nia,  sn.  ©tärfen  n.,  33efefti= 
gen  n. 

Zmaczac,  -czam,  -czalem, 
va.  imperf.;  Zmoczyc,  -cze. 
-czy teni,  va.  perf.  nof(  mad^en, 
näffen,  eintauchen,  bene^jer, 
einrceic^en;  —  sie,  vr.  nav, 
feudit  rcetben. 

Zmaczanie,  Zmoczenie, 
-nia,  sn.  Staffen  «.,  Jöene^en 
n.,  ßintauc^en  n.,  Öefeuc^ten 
n..  Siaroeidien  n. 

Zmagac,  -gam,  -gattm,  I. 
vn.  imperf.;  Zmödz,  zmoge, 
zmogleu),  1.  vn.  perf.  uer» 
mijgen,  im  ftanoe  fein;  — 
komu  imnDm  geroad^fen  fein; 
II.  va.  1)  —  kogo  jnintn 
überoiältigen,  bfjronigen;  2) 
fd^iDÖdjen,  ermatten;  III.  — 
sie,  vr.  1)  entfräftet  roerben, 
bie  iUaft  tetUeten :  2)  fidj 
fafteien ;  3)  raac^fen ;  4)  ringen. 

Zmaganie,  Zmozenie,  -nia, 
sn.  1)  äJermögeii  n  ;  Übei- 
roättigen  ».,  Sejnnngen  n.-.i) 
Sc^icäc^n  «.,  (jrmatten;  3) 
—  sie  Gntfräften  n.,  «afteien 
n.;  4)  :)iingen  n. 

Zmaglowac,  -gluje,  -walem, 
va.  perf.  rollen,  mangeln. 

Zmaglowanie,  -nia,  sn. 
DioUen  n.,  üJangefn  n. 

Zmagnetyzowac.  -zujp, 
-walem,  va.  perf.  magneti= 
fteren. 


Zmagnetyzowanie 


650 


Zmiana 


Zmagnetyzowanie,  -nia, 
sn.  'JJJagnettfieren  n. 

Zmajgtniec,  -nieje,  -nia- 
lem,  V7i.  per  f.  üermögenber 
rcerben. 

Zmakac,  -kam,  -kaiem, 
vn.  imperj. ;  Zmokn^c,  -kne, 
-klein,  vn.  perf.  nafe,  burdj= 
nälst  roerben. 

Zmakanie,  -nia;  Zmoknig- 
cie,  -cia,  sn.  ©urc^näffen  n. 

Zmalec,  -leje,  -latem,  vn. 
perf.  Ifeiner  raerben. 

Zmaleuie,  -ni,i,  sn.  Sßer« 
Ileinern  n. 

Zmamic,  -mie,  -milem, 
va.  perf.  nuxd)  SSorypiegelun» 
giti  irremad^en. 

Zmarly,  adi.  rerftorben. 

Zmarnied,  -nieje,  -nialem, 
vn.  p)^'>'f-  3"  ©runbe  ge^cn, 
eitel,    leer   raerben,    abje^ren. 

Zmarnowac,  -nnje,  -walem, 
va.  perf.  Dergeuben,  buc^- 
bringen;  ten  pisarz  -wal  swöj 
talent  biefer  ©c^riftftellcr  l^at 
fein  2:a[ent  nergeubet. 

Zmarnowanie,  -nia,  sn. 
Sergeuben  n.,  Surtfibtinjen  n. 

Zmarszczac,  -szczam, 

-szczalem,  va.  imperf.  \  Zmar- 
szczyc,  -szcze,  -szczyfem, 
va.  perf.  falten,  run,;e(n;  — 
czoto  bic  ©tirn  runjeln ;  — 
brew  bie  ^Brauen  jufammen- 
jie^en;  —  sie,  vr.  runjelig 
roerben;  ba§  ©efic^t  runjeln, 
in  JRunjeln  legen. 

Zmarszczanie,  Zmar- 
szczenie,  -nia,  sn.  SJungeln 
«.,  ^yalten  n. 

Zmarszczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Siunjet/,  (5^tt[te  f.\  twarz 
pelüa  -szczek  ba§  ®eft(f|t  Dütt 
SRunjeln. 

Zmarszczkopysk,  -a,  pl. 
i,  sm.  ©c^oUe  /". 

Zmartwialosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  aibgeftorben^eit  /., 
©tarr[)eit  /. 

Zmartwi6,  -wie,  -wiiem, 
va.  perf.  Ironien;  ta  wiado- 
mosö  bardzo  mnie  -wHa  btefe 
9^a(^rid)t  I)at  micfi  fef)r  ge= 
Iränit;  —  sie,  rr.  fid)  ftänien. 

Zmartwiec,  -wieje,  -wia- 
l«ni,  vn.  perf,  abfter'ben,  er» 
ftarren. 

Zmartwienie,  -nia,  sn.  )) 


2l6fter6en    n.,    ßrftavren;    2) 
Sränien,  Äräniung  /. 

Zmartwychwstac,  -wsta- 
ne,  -wstaiem,  t-n.  perf. ; 
Zmartwychwstawac,  -wam, 
-walem,  vn.  imperf.  aufer» 
fielen ;  ttzeciego  dnia  Chry- 
stus  -wstal  am  britten  Sag 
ift  ®l^riftu§  auferftanben. 

Zmartwychwstanie,  -nia, 
sn.  ätuferfte^ung  f. 

Zmartwychwstaniec-nea, 
pl.  -cy,  sm.  Siefurrettionift  m. 

Zmartwychwstanka,  Ui, 
2)1.  -ki,  sf.  (Anastatica)  '^i- 
rtd&orofe  /. 

Zmartwychwzbudza6, 
-dzam,  -dzalem,  va.  imperf. ; 
Zmartwychwzbudzic,    -dze, 
-dzilem,    va.    perf.    Don    beu 
Soten  erroeden. 

Zmarzlosc,  -sei,  siny. 
tant.  sf.  ®rfrorenf)eit  /. 

Zmarzn^c,  -ne,  -nalem, 
vn.  perf.  er=,  burc^frieren. 

Zmarzni§cie,  -cia,  sn.  ©c=, 
2)urc^frieren  n. 

Zmar^lak,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
Ietd)t  fcierenöer  äJJenfd^. 

Zmaszczenie,  -nia,  sn. 
SBefetten  ?;.,  93efd^mieren  n. 

Zmascic,  -szcze,  -scilem, 
va.  perf.  befd^mieren,  befetlen. 

Zmata6,  -tarn,  -talem,  va. 
perf  üerrotcfeln,  oerroirren. 

Zmatanie,  -nia,  sn.  S8er= 
roirren  «.,  3]irir)ideln  n. 

Zmateryalizowac,  -z"je, 
-walem,  va.  perf.  cerlörpera, 
materialifieren. 

Zmateryalizowanie,  -nia, 
syi.  ^ieriörpern  n.,  2)tateriali= 
fiercn  n.-.  3]erlöcpetung  /., 
3Jiateria[ifation  /. 

Zmawiac,  -wiam,  -wialem, 
va.  imperf. \  Zmowic,  -wie, 
-wilem,  va.  perf  »erabreben ; 
{)erfa^en;  —  pacierze  bie  ©e» 
bete  ^erfagen;  —  sie,  vr.  fic^ 
üerabreoen. 

Zmawianie,  Zmowienie, 
-nia,  sn.  Sßerobreben  n.-.  ^er» 
jag-'n  n. 

Zmäza,  -zy,  pil.  -zy,  sf.\ 
Zmazka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©dianbfied  w.,  ^led  m.;  bez 
-zy  tabeltoö,  rein,  unbeflccft; 
Panno  bez  -zy  poczefa  ^ung» 
frau  Don  iinbefledter  Gmpfäng» 
niä. 


I      Zmazac,  -ie,  -zalem,  I.  va. 

I  p)srf. ;  Zmazywa<5,  -zuje,  -wa- 

i  lem,    I.    va.    imperf.    1)    ab= 

j  raifd)en,  auslöjc^en,  oerlöfc^en; 

I  -Z1I  cale  pismo  er  lijfdjte  bie 

I  ganje  ©djrift  au§;  2)  bcfubeln, 

befleden ;  II.  —  sie,  vr.  1)  au6= 

gelijfc^t,    oerlöfd^t,    ausgetilgt 

raerben,  fid^  auslöfd^en ;  2)  fic^ 

befubeln,  befc^mieren,  beftedfen. 

Zmazanie,  Zmazywanie, 
•nia,  sn.  1)  2l6raif(^eu  n.,  Sluä^ 
löfc^en  n.,  3Serlöfd)en  n.;  2) 
Sefubeln  n.,  iöefledlen  n. 

Zin%,cenie,  -nia,  sn.  %iü' 
Ben  n.;  Trübung  /. 

Zmacic,  -ce,  -cilem,  va. 
perf.  früben,  trübe  mad^en. 

Zm^czenie,  -nia,  sn.  33e= 
mef)Ien  «.;  SSerroanblung  f. 
in  mil)l 

Zmaczyc,  -tze,  -czytem, 
va.  perf.  bemel^Ien,  mit  9Jie^[ 
beftreuen ;  ju  ä)iel;[  oerraanbeln. 

Zmadrzec,  -drzeje,  -drza- 
lera,  vn.  perf.  lUiger,  gefc^ei» 
ter  raerben. 

Zmechanizowac,  -zuje, 
-walem,  va.  perf.  mcc^anifie» 
ren,  nad^  ben  Siegeln  ber  2}Je= 
<i)(xn\l  einrid)ten. 

Zmgczenie,  -nia,  sn.  G;r  = 
mübung  /.,  DUibigleit  /.,  2tb-- 
fpannurg  /. 

Zmgczyc,  -cze,  -czylem, 
va.  perf.  ermüben,  mübe 
machen,  abfpannen;  —  sie,  vr. 
ermübet,  abgefpannt  raerben, 
fid&  ermüben,  fid)  abfpannen. 

Zmgdrowac,  -druje,  -wa- 
1-^m,  va.  perf.  auältügeln,  er= 
liint'teln. 

Zmfdrowanie,  -nia,  sn. 
©rlünfteln   n.,  Slusliügeln   n. 

Zmgtopka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
—  jesienna  ©cftnepfenfliege  /. 

Zm|zniec,  -nieje,  -nialem, 
vn.  perf.  fräftiger,  mann» 
[idier  roerben. 

Zmgznieuie,  -nia,  sn.  &i= 
roinnen  n.  a.\\  ©tattlicöleit, 
5ö}ännlid)leit. 

Zmialczec,  -cze,  -czylem, 
va.  perf.  fleiuförntg   maijlen. 

Zmiana,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
Sßcränberung  /'.,  2(brae^)[ung 
/.:  aBec^fel  ««.,  ablöfung  /.; 
od  twego  wyjazdu  zaszly  roz- 
niaite  -wy  feit  beinec  2(breife 
finb  oerfc^iebene  SJeränberun- 


Zmiarkowac 


651 


Zmieszkac 


gen  eingttreten;  —  ua  ko- 
rzysc  eine  SBeränberung  jum 
©uten;  zarzadzili  lekarze -ue 
powietrza  bie  Ötrjte  I)abeii 
Suftoeränberung  oerorbnet ; 
-ne  zaprowadzic  SJerönberung 
etnfüf)ren;  —  warty  2Ba^e= 
ablö[ung;  —  robotniköw  Hüijx 
f.,  ®(]^ic^tcnroecf)fel;  —  pochy- 
losei  ©efällrae^fel,  ®efäa§= 
Bru^  m.;  —  wozow  3Bagen= 
raecfcfel. 

Zmiarkowac,  -kuje,  -wa- 
iem,  ra.  per/,  abmeffen;  er» 
inefi'en,  merfen;  -walem  zaraz, 
ze  sie  tarn  cos  dzieje  id^ 
metfte  fofort,  ba^  bort  etra. 
Dorcief)P. 

Zmiarkowanie,  -nia,  sn. 
(Srmeffen  n.,  2lbmeffen  «., 
9Jier!en  n. 

Zmiatacz,  -a,  pl.  -e,  *w. 
Äe fiter  >«.,  ätbfe^ret  w. 

Zmiataczka,  -ki,  ^^.  -ki, 
sf.  Äebrtna)if)ine  f. 

Zmiatac,  -tarn,  -tatem,  va. 
imperf.^  Zmiesc,  zmiote, 
ziniotlem,  va.  perf.  abfe^ren, 
roegfel^ren,  iBcgfegen,  gufam= 
metifegen;  ^erabid^Ieubern,  ab= 
roerfen. 

Zmiatanie,  -nia;  Zmiece- 
nie,  -nia,  sn.  Slbfe^ren  «., 
äi>et^fel^ren  «.;  Slbfegen  «., 
S^egfegen  n. ;  |)erabfc^Ieubern 
?i.   2IbtDerfe«  «. 

Zmiazdzenie,  -nia,  sn. 
germalmc'n  n. 

Zmiazdzyc,  -die,  -diylem, 
fo.  i^er/.  äertnatmen. 

Zmiac,  zemne,  zmiatem, 
va.  perf.  jcrbrüdEen,  äertnüU 
len;  —  sie,  vr.  [id^  jerbrücfen, 
jerlnüHt  tüerben,  ftcf)  Der= 
fnüUen. 

Zmielenie,  -nia,  sn. 
SDiafiten  ^!. 

Zmieniac,  -niam,  -niai'era, 
va.  imperf.'.,  Zmienic,  -nie, 
-liilem,  vü.  perf.  änbern,  mx= 
änbern;  roed^ietn,  auärocd^feln ; 
—  nazwisko  ben  Stainen  än= 
bern;  —  ton  ben  Jon  änbern; 
zmien  te  suknie  iDecf)fIe  biefe 
Ätetber;  zmien  mi  teu  banknot 
ua  drobne  roed^fle  mit  biefe 
aSanfnote  auf  5l[eing«Ib;  — 
sie,  vr.  fic^  änbern;  czasy  sie 
-nily  bie  ^txUn  t)aben  fic^ 
geänbert. 


Zmienianie,  Zmienienie, 
-nia,  sn.  änbern  11.:  'iL<ecb)eln 
«.,  Umroec^ieln  n.,  2auid)en 
n.,  Umtaufd&en  n. 

Zmiennosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  SBeränberli^Ieit  /.: 
3;auici^barfeit/.,5Bec6ia[)aftig= 
feit  /.;  UnbeflänDigfeit  /. 

Zmienny,  adi.\  Zmiennie, 
adv.  ocränberlic^,  unbeftänbig; 
powietrze  jest  od  kilku  dni 
-ne  ba§  SBetter  ift  [cit  paar 
Sagen  oeränberlic^ ;  jej  milosd 
jest  -na  i^re  Siebe  ift  unbe» 
ftänbig. 

Zmiernosc,  -kc\,  sing, 
tant.  sf.  lSrme§Iicf)Ieit  f. 

Zmierny,  adi.;  Zmiernie, 
adv.  erme^lid^;  nie —  uner» 
ineBlid^. 

Zmierzac,  -rzam,  -rzaljm, 
I.  va.  im  per  f.',  Zmierzyc, 
-rze,  -rzylem,  I.  va.  perf. 
abmeffen,  auämeffen,  meffen ; 
anprobieren;  zmierz,  jakajest 
zawartosc  tegfo  naczynia  m\% 
aug,  raie  gtofe  bet  S^^f^^t 
biefeg  ©efd^irreä  fei;  musze 
—  buciki,  czy  nie  sa  za  mal^ 
id^  mu^  bie  ©d^uf)e  onpro» 
bteren,  nm  ju  fe^en,  ob 
fie  nic^t  ju  Hein  feien;  — 
kogo  nieprzyjazuem  okiem 
jmnbn  mit  feinblid^cn  Stidfen 
meffen;  II.  —  do  czego,  ku 
czemu  roorauf  fielen,  j^i'^'' 
jielen,  ^erauötommen,  loa» 
gelten;  do  czego  -rzasz  ?  lüorauf 
tuiCft  iu  f)inau§tommen  ? 
-rzal  bezwzglednie  do  swego 
celu  er  ging  rücffid^tsloä 
auf  fein  Qid  ioö. 

Zmierzanie,  Zmierzenie, 
-nia,  sn.  Slbmeffen  n.,  2lus= 
meffen  «.:  3lnprobieren  n.: 
3ielen  n.,  ^injiefen  n.,  Soä» 
ge^en  n.,  $)erau§fommen  n. 

Zmierzch,  -chu,  pl.  -chy; 
Zmierzek,  -ku,  pl.  -ki,  sm. 
Sommerung  /.;  —  poranuy 
SlJorgenbämmerung;  —  wie- 
czorny  '■Jtbenbbämmerung. 

Zmierzchac,  -cham,  -cha- 
ieni,  vn.  imperf. ;  Zmierz - 
chn^c,  -ebne,  -chnalem,  vn. 
perf.   bämmern,   bunfef  loer- 

Den;   -chato  juä,  gdysmy  wy- 

chodzili  z  domu  es  bämmerte 
fdE)on,  alä  roir  com  öaufe 
iD.-ggingen. 


Zmierzchanie,  -nia; 

Zmierzchnifcie,  -cia,  sn. 
S^äiumern  ».:  Sommerung  /. 

Zmierzchnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  Äiefern=,  gid)tenfc^roär= 
mfr  m. 

Zmierzic,  -rze,  -r^iJem, 
va.  perf.  oereleln,  jum  ßfei 
machen. 

Zmierznaö,  -rzne,  -rzna- 
leiii,  vti.  perf.  oerefetn,  jum 
ßfel  rocrben,  anefeln. 

Zmierzwic,  -wie,  -wilem, 
va.  perf.  »erraufen,  jetraufen, 
jer;aufen. 

Zmierzwienie,  -nia,  sn. 
3irjaufen  n.,  '^nx9.yx\tv.  n., 
Zerraufen  n. 

Zmieszad,  -szam,  -szalem, 
I.  va.  perf.  1)  oermtfd^en, 
oermengen;  2)  —  kogo  jmnbn 
retroirren,  in  Verlegenheit 
bringen;  II.  —  sie,  vr.  1) 
oermifdit,  oermengt  roerben; 
2)  fid^  cerroirren,  uerlegen 
fein,  t)2r(egen  roerben. 

Zmieszanie,  -nia,  sn.  33er= 
mifc^en  n.,  SÜermengen  n.: 
SSerroirren  n.,  SScrroirrung  /., 
ä5erlegenl)eit  /. 

Zmieszczac,  -szczam, 

-szczalero,  va.  imperf. ; 
Zmiesciö,  -szcze,  -scilem, 
va.  perf.  unterbringen,  ^in» 
einbringen;  nie  möge  tych 
wszystkich  rzeczy  -äcic  w  tak 
malym  kuferku  i^  fann  alle 
oiefe  ©ac^en  nic^t  in  fo  einem 
fleinen  Äoffer  unterbrin:?en; 
-scilem  ich  wszystkich,  choc 
dorn  müj  niewielki  i(^  f)abe 
fie  alle  untergebracht,  tro^bem 
mein  .'«Muä  nid^t  gro|  ift; 
—  sie,  vr.  %\<x%  finben,  ficft 
unterbringen  laffen:   tak   sie 

roztyl,    ze   w    drzwi     t^ie     nie 

zmiesc!  er  ift  fo  bicf  geioorben, 
boB  er  nit^t  jur  %\xx  herein 
fann. 

Zmieszczanie.  Zmie- 

szczenie,  -nia,  sn.  Unter= 
bringen  n..  hereinbringen  n. 

Zmieszkac,  -szkam,  -szka- 
lem,  vn.  perf.\  Zmieszki- 
wa6,  -warn,  -wafem,  r«. 
imperf.  Dcrfäumen,  unter- 
laffen ;  nie  -szkam  sie  za- 
pytac  ic^  rocrbe  nic^t  oerfäu» 
men  onjufragen. 


Zmieszkanie 


652 


Zmnda 


Zmieszkanie,  Zmieszki- 
wanie,  -nia,  sn.  SSerfäutncn 
n.,  Uiiterlaffen  ti. 

Zmigkczac,  -czam,  -cza- 
lem,  va.  imperf. ;  Zmigkczyc, 
-cze,  -czylem,  va.  perf,  et= 
roetc^en,  burc^n)et($en  rühren; 
Bog  -czyl  jego  serce  ®ott 
rüf)rte  fein  £)erj;  daj  sie  — 
[äffe  btc^  erroei^en. 

Zmifkczanie,  Zmigkcze- 
nie,  -Dia,  sn.  iSriDeic^cn  n. ; 
SHübten  n. 

Zmifkczystosc,  -sei,  sing. 
tant.  sf.  (Srroeic^bacfeit  /. 

Zmi§kczysty,  adi.  er» 
raetd)bar. 

Zmi§knac,  -kne,  -knalem, 
vn.  perf.  erroeidit  roerDen ; 
getüE)rt  iwerben. 

Zmigknigcie,  -cia,  sn.  @r- 
rceic^en  n. ;  9iüf)ren  n. 

Zmigtosic,  -s'e,  -siüem,  va. 
perf.  jerfnüQen,  jcrDrücfen. 

Zmigtoszenie,  -uia,  sn. 
3erfnüIIen  n.,  QixhxMen  n. 

Zmigrosz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
5?naufer  m.,  %\\i  m. 

Zmijac,  -jam,  -jaleni,  vn. 
imperf.\  Zmin^c,  -ne,  -ca- 
}em,  vn.  perf.  übercje^en, 
auä  bec  SCc^t  laffen;  oetfc^fen. 

Zmijanie,  nia;  Zminigcie, 
-cia,  sn.  Übergeben  «.;  28er= 
fehlen  n. 

Zmilczec,  cze,  -czalem, 
vn.  perf.  oerfc^JDcigcn;  — 
komu  ftiüfdiroeigenb  anfpren. 

Zmilczenie,  -nia,  sn.  S3et» 
fd^roeigen  n. 

Zmilknac,  -l<ne,  -knalem, 
vn.  perf.  Derftuntmen ;  ab= 
fterbeii. 

Zmilknigcie,  -cia,  sn.  S3er: 
ftummen  n.;  Sibflerbcn  n. 

Zniilowa6  si§,  Juje,  -wa 
Jem,  va.  perf.  fid^  erbarmen ; 
-luj  sie  um  ©otteä  rotUen,  um 
beä  ^immetö  roillen;  B6g-waf 
sie  naii  nia  ©ott  erbarmte  fidj 
i^rer. 

Zmilowanie,  -nia,  sn.  ßt  = 
barmen  n. 

Zminka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Spinat  m. 

Zmitrfzenie,  -nia,  sn. 
iücrtröbeln   n.,  Serfäumen  n. 

Zmitr§zy6,  -ie,  -iyiem, 
va.  perf.  Derjäumen,  cerlrö= 
beln. 


Zmizerniec,  -nieje,  -nia- 
tem,  vn.  perf.  etenb,  armfelig 
njerben. 

Zml6ci6,  -ce,  -ciJeni,  va. 
perf.  au§=,  nerbrefc^en. 

Zmniejszac,  -szan»,  -sza- 
tem,  va.  imperf. ;  Zmniej- 
szyc,  -sze,  -szyiem,  va.perf. 
Dtrfleinern,  fletner  machen, 
oerringcrn,  uerminbern;  — 
sie,  vr.  ftdö  Derfteinern,  mx- 
mmcern,  oerriugern. 

Zmniejszanie,  Zmniej- 
szenie,  -nia,  sn.  Serfteiiiern 
n.,  Verringern  n.,  33ermin= 
bern  n. 

Zmocniec,  -nieje,  -niaJem, 
vn.  perf.  ftnrfer  werben. 

Zmocowac,  -cuje,  -walem, 
va.  perf.  überroälttgen,  Be= 
jroingen;  —  sie,  vr.  \vS)  über» 
anftrengen. 

Zmocowanie,  -nia,  sn. 
Überiüälttgen  «.,  SSejraingen  n. 

Zmoderowac,  -ruje,  -wa- 
lem, va.  perf.  moberieren, 
einfc^rönfen. 

Zmoderowanie,  -nia,  sn. 
ü}loDerieren  n.,  ©infc^räu' 
fen  n. 

Zmodyfikowac,  -kuje, 
-watem,  va.  perf.  mobifiäte' 
ren,  änbcrn. 

Zmodyfikowanie,  -nia,  sn. 
ältobifiäicren  n.,  ^nbern  n. 

Zmoglin,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Siravadium  (^Jäflanje). 

Zmojnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Persoouia  (^flanje). 

Zmokn^ö,  Zmokni^cie, 
fiebe :  Zmakac,  Zmakanie. 

Zmora,  -ly.  pl.  -ry,  sf. 
1)  2tlp  m.,  2ilpbrücfen  n., 
©efpenft  n.  2)  amerifanifdje 
glebermaue. 

Zmordowac,  -duje,  -wa- 
J'em,  va.  perf.  ermüben,  er= 
fc^öpfen,  mübe  machen;  —  sie, 
vr.  ermatten. 

Zmordowanie,  -nia,  sn. 
©rmüben  «.,  iSrfc^öpfen  n.; 
ermatten  n. 

Zmorzenie,  nia,  sn.  @nt« 
fräften  »i.,  Überroättigen  n. 

Zmorzyc,  -rze,  -izylem, 
va.  perf.  entfräften,  ^u  S'obe 
quälen,  überroäitigen;  suem 
-rzony  ooni  Schlafe  übertüäi» 
tigt. 


Zmotac,  -tarn,  -talem,  va. 
perf.  ceiroirren,  jufammcn» 
Eiafpeln. 

Zmotauie,  -nia,  sn.  SSer- 
roirren  «.,  3uf  ammen^ttf  petn  n. 

Zmowa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
33erabrebimg/.;  gefieimes  ®in» 
»erftönbnis;  byc  z  kim  w  -wie 
mit  imnbm  in  ae^eimem  ©in» 
oerftänbniä  fein;  —  roho- 
tnicza  2(rbeitäeinfteIIung  /.,. 
©treif  m. 

Zmozniec,  -nieje,  -niaiem, 
vn.  perf.  retcf)er,  nermögenber 
roeröen. 

Zmoinienie,  -nia,  sn. 
3lä($ern)erben  n. 

Zmowca,  -cy,  pl.  -cy,  sm. 
3>erabreber  m. 

Zmowiny,  -win,  pJur. 
tant.  etielicieä  Serfprec^en, 
SJerlöbnis  n. 

Zmraczac,  -czam,  -czaiem, 
va.  imperf. ;  Zmroczyc,  -cze, 
-tzylriD,  va.  perf.  oerbunfeln. 

Zmraczanie,  Zmroczenie, 
-nia,  sn.  Säerbunfeln  n. 

Zmrazac,  -iam,  -ialem, 
va.  imperf.;  Zmrozic,  -ze, 
-zilem,  va.  perf,  gefrieren 
machen,  mit  groft  burci^brin= 
gen,  bem  Grfrieren  ausfegen., 

Zmrazanie,  Zmrozenie, 
-nia,  67!.  ©efrieren  n.,  Gr« 
frieren. 

Zmroczniak,  -a,  pl.  -i, 
sn.  amerifanifd^er  93är,  33nri= 
bat  m. 

Zmrok,  -u,  pl.  -i,  sm. 
2lbenbbämmerung/.;  Sämme» 
rung  /.:  Sunfelfjeit  /. 

Zmruzac,  -4am,  -iatera, 
va.  imperf.]  Zmruzyc,  -ie, 
-zytem,  va.  perf.  blinjeln, 
bie  3(ugen  balb  jumac^en; 
—  oezy  bie  2iugen  jubiücfen, 
iiid^t  fe^en  moUen;  caJa  noc 
nie  -fem  ani  oka  i(^  ijabt  bie 
ganje  9tac§t  fein  Sluge  ge= 
fc^roffen. 

Zmruzek,  -ika,  -pl.  -zki, 
sm.  blinbe  Äu^,  Äinberfpiet  n. 

Zmruzenie,  -nia,  sn.  SBlin» 
jeln  n.,  ^ubrüdfen  n. 

Zmuda,  Zmuda,  -dy,  pl. 
-dy,  sf.  1)  ^eitoerfäumnis  «., 
3eitt)erluft  ot.;  —  szkolna 
Sc^ulftreif  »i.;  2)  jeüraubcnber, 
langroeiliger  3}lenfc{),  '^iximi" 
trj)blec  m. 


Zmudnosc 


653 


Znacznv 


Zmndnosc.  Zmudnosc, 
-sei,  sing.  tant.  sf.  (5aum= 
feligfeit  /.,  Sangroetrigfeit  /. ; 
aiHiiif  rigfeit  f. 

Zmudny,  2mudny,  adi. ; 
Zmudnie,  Zmudnie,  adv. 
faumjeli^,  langiuciltg;  jeitrau» 
benb;  mü^i'eltg. 

Zmudzac,  Zmudzac,  -dzam, 
-dzal'eiTi,  vn.  imperf,',  Zmu- 
dzic,  Zmudzid,  -dze,  -dzitem, 
tu.  per/,  ^eit  üertröbetn, 
üergeuDen;  jcgern,  fäumen. 

Zmulic,  -le,  -lilem,  va. 
per/,  oerid^tammen. 

Zmulisko,  -ka,  pl.  -ka, 
s)i.  »eijd)rammter  Ort. 

Zmurowac,  -ruje,  -walem, 
ta.  per  f.  ausmauern;  auf= 
tnouern ;  äujammenmaucrn. 

Zmurowanie,  -nia,  sn. 
2lusmauern  n. ;  2luf  mauern 
n. ;  Suft^wiii'^tti^ttucrn  n. 

Zmurszec,  -sze,  -szalem, 
vn.  perf.  üerinorf^en;  -szaly 
morfc^. 

Zmurszenie,  -nia,  sn.  33er= 
morf(^en  n. 

Zmusic,  -sze,  -silem,  va. 
perf. ;  Zmuszac,  -szam,  -sza- 
Jem,  va.  imperf.  jramgen, 
nötigen;  zostalem  -szony 
okoliczuosciarai  id^  IBUrbe 
burd^  Umftänbe  gejraungen; 
nikt  cie  nie  -szal  niemanb 
l^at  bid§  gejroungen;  —  kogo 
do  przyznania  sie  jmnbm  bas 
©cflänbntä  abnötigen. 

Zmuszanie,  Zmuszenie, 
-nia,  sn.  9Jöttgen  «.,  3roin= 
gen  n. 

Zmycie,  -cia :  Zmywanie, 
-nia,  sn.  2l6a)afc^en  n. 

Zmyc,  -je,  -tem,  va.  perf.; 
Zmywac,  -warn,  -walem,  va. 
tmperf.  abiöajc^en;  j^erunter- 
reafc^en,  rem  mafd^en ;  —  komu 
gtowe  jmnbm  ten  5?opf  roa= 
fd^en,  i^n  mit  langer  DJafe 
abjie^en  laffen;  zmyc  z  siebie 
wine  fid)  Don  einer  ©d^uLb 
reinroafc^en;  uciekl  jak  -ty 
er  lief  baoon  roie  ein  begoffe= 
ner  ?ßubel. 

Zmydlac,  -dlatn,  -dlaiem, 
va.  imperf. ;  Zmydlic,  -die, 
-dlilem,  va.  perf.  abfeifen. 

Zmydlanie,  Zmydleme. 
-nia,  sn.  2l6)eifen  n. 


Zmykac,  Zmykanie,  fiet)e: 
Zemknac,  Zemknieeie. 

Zmylad,  -lam,  -lalem,  va. 
imperf. ;  Zmylid,  -le,  -litem, 
va.  perf.  irrefül^ren ;  irre« 
machen;  nerTritren;  —  czyjas 
czujnosc  jmnbä  Sßac^famJeit 
irrefül^ren ;  —  szyki  uieprzy- 
jacielskiebiefcinblic^en  3flei^eu 

■  Derroirren ;  —  slad  bie  gäfirte 
üerlieren. 

Zmylanie,  Zmylenie,  -nia, 
sn.  ^rrefüt)ren  n. ;  SSerroirren 

1  n.:  ^cremac^en  n. 

\  Zmysi,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Sinn  m.\  piec  zmyslow  bie 
fünf  Sinne  ;  pomieszanie  zmy- 

\  slow  Qrrfinn  m. ;  odchodzic 
od  zraystow  oon  ©innen 
lommen;  —  wzroku,  stuchu 
©eftc^ts»,  ©e^örftnn;  do  tego 
trzeba    pieciu     zmyslow    l^ter 

I  muti    man   aCte   feine    ©inne 

j  jufammenne^men;  zraysty 
ezesto  ludza  bie  ©inne 
trügen  oft;  zmysly    odzyskac 

j  raieber  jur  Seftnnung  !ommen ; 

j  —    piekna    ber    ©inn    furo 
©c^öne,  ©d^öni^eitsfinn. 
Zmysiowosö,     -sei,    sing. 

\  tant.  sf.  ©innlid^feit  /,,  finn= 
liebes  3Befen. 

I      Zmyslowy,  adi. ;  Zmyslo- 

i  wo,  adv.  finnlic^. 

'  Zmyszkowac,  -kuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  ausfinbig 
madien,  auofcfinüffeln. 

I      Zmyslaö,  -slam,  -slalem,  va. 

\  imperf.;    Zmyslid,  -sie,  -sli- 

■  lern,  va.  perf.  erfinnen,  aus= 
benfen,     erbenfen;    erbic^ten; 

I  lügen ;  falfd^  ausfagen ;  dobrzes 
I  to  -slil  baö  t)aft  bu  gut  erbad^t; 

kto  -slii  te  nowine?  roer  l^at 
I  biefe  ^Jieuigfeit  erfunben?  — 
I  CO  przed  kirn  jmnbm  ctro. 
!  DOrlÜgen ;  wszystkie  te  donie- 
j  sienia  sa  -slone  alle  biefe  Jlac^s 

richten  ftnb  erfunben;  —  gio- 

we  fid^  ben  ßopf  ;^erbred^en. 

Zmyslanie,  Zmyslenie, 
I  -nia,  Ä».  (srfinben  n.,  (Srfinnen 
i  «.,  ©rbenfen  n.;  (Srbid)lung  f., 
i  Sügen  «.,  Süge  /.;  5tftion  f. 
Zmyslnosc,  -sei,  sing. 
1  tant.  sf.  ginbigfeit  f.,  ©(^atf« 

finn     m.,     iJlufgeroecfttieit  /., 

Qnftinft  m. 

Zmyslny.  adi.;  Zmyslnie, 

adv.  ftnbig,  flug,  fdiatffinnig, 


aufgeiüfdft;  —  pies  ein  Iluger 
§unb  ;  -slnie  urzadzone  finbig 
cinaertd^tet. 

Zmywaö,  Zmywanie,  fie^e: 
Zmyc,  Zmycie. 

Zuachodzenie,  Znacho- 
dzid  =  Znajdywanie,  Znaj- 
dywac. 

Znachor,  -a,  pl.  -rzy,  sm, 
Äurpfufc^er  w.,  üuadfalber  m.: 
2Bo()r)ager  m. 

Zuachorka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  QuadEfaiberin  f.,  Äur* 
pfuftf)erin  f.;  äBa^rfagerin  f 

Znachorstwo,  -wa,  sing, 
tant.  Murpfufd^eret  /.,  Quadf= 
falberei  /.;  SBabrfogerei  /. 

Znaczek,  -czka,  pl.  -czki 
sm.,  dim.  Don  Zoak  l)3eic^en 
«.,  SJierJmal  «.;  —  do  ksiaiki 
Sefejeic^en;      zrobilem     sobie 

—  na  mojej  ksiaice  ic^  l^abe 
auf  meinem  93uc^'e  ein  ,Setc!&en 
gemad^t;  2)  93on  m.,  2(nn)ei= 
jung  /.;  wczoraj  nie  waialem 
-czka,  wiec  dzis  biore  dwa 
geftern  i)ahe  ii)  feine  änroei« 
fung  genommen,  bes^atb  ne^me 
ic^  t)eute  jroei;  3)  Sriefmarfe/., 
^oftmorfe  /.;  4)  3labil  m., 
genfterc^en  n. 

Znaczenie,  -nia,  sn.  1)  ^e- 
Deutung/. ;  dzielo  to  ma  w 
naszej  literaturze  wielkie  — 
biefeä  2Berf  befiot  in  unferer 
Siteratur  eine  grofie  iöebeu» 
tung:  jakie  jest  —  tego  wy- 
razu?  niaö  tft  bie  Sebeutung 
biefeg  äi'orteä?  2)  3infe[)en  «."; 
ou  ma  wielkie  —  u  dworu 
er  geniefit  bei  $ofe  ein  grofieö 
ainfe^en;  3)  Sejeic^nung  /.; 
S8e^eid)nen  n.,  ^etc^tien  n. 

Znacznik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
1)  ^flanjfiolä  n.;  2)  »unjen 
w.,  5ßunftietnabel  /.;  3) 
©treic^mofe  n.,  ^eic^en^ammer 
m.,  3eid^cnftempe[  w. ;  —  pio- 
uowy    fte^enbe§    ©treiiimafe; 

—  stolarski  Jieifemeffer  w., 
©treit^nabel  /.,  ^araHels 
ma^  n.:  4)  gnbej  m.,  Unter- 
j(^ei6ung§jeicöen  n. 

Znacznosö,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  58ebeutfamfett  /. ; 
Sebeutung  /". 

Znaczny,  adi.;  Znacznie, 
adv.  1)  bcDeutenb,  beträchtlich, 
onfefjnlic^;  zasziy  -czne  zmia- 
ny    eö    gefc^a^m    bebeutenbe 


Znaczyc 


654 


Znakowanie 


SSeränbetungcn;  -czne  zrobil 
postepy  er  ^at  bebeutenbe 
5ottfcf)ritte  gemacht;  -czna  su- 
me  stracic  eine  bettä6)tüd,e 
Summe  ocrtieien;  -czna  czesc 
majatku  ein  anfe^nlic^er  Xeil 
beg  '  3]ermögeni;  2)  fennl» 
Itcö,  merflid^,  erlennbar. 

Znaczyc,      -cze,     -czylem, 

I.  va.  perf.  lii^nirXfbtiii^mn, 
mcrfen;  —  bielizne  bie  iffiä[ct)C 
mit  einem  Sü(i)m  oerfe^en; 
-czyl  swa  droge  krwia  er 
jei^netc  feinen  ^eg  mit  Sblut; 

II.  vn.  bebeuten;  to  nie  nie 
-czy  bag  bebeutet  gar  nid^tg; 
-czacy  Bebcutfam,  oiel  6ebeu= 
tenb,  roic^tig;  nie  nie  -czacy 
unbebeutenD,  nid^tßfagenb-,  III. 

—  sie,  AT.  1)  fic^  anlaffen;  do- 
brze  sie  -czy  eä  lä^t  [id^  gut  an ; 
2)  ju  bebeuten  ^aben;  co  to 
sie  ma  —  ?  loaä  foQ  baä  be-= 
beuten  ? 

Znac,  znani,  znalem,  I. 
va.  perJF.  1)  fennen ;  —  kogo 
z  widzenia  jmnbn  »om  ©el^en 
fennen;  —  tylko  z  nazwiska 
blofe  bem  JJamen  nac^  fennen ; 
nie  —  innego  szczescia  jak 
tylko...  fein  aiiberes  ©(ücf  fen= 
nen  als  blo^...;  —  kogos  za 
CO  jmnbn  als  etro.  aner= 
fennen,  fennen;  dac  —  ju 
roiffen  geben;  dano  mi  w 
tej  chwili  —  o  tem  man  f)at 
mi^  baoon  fofort  6enaci^ri^= 
tigt ;  2)  —  co  po  kim 
etn).  an  jmnbm  merfen, 
erfennen,  jmbm  etro.  an- 
legen; —  po  uim,  ie  wiele 
przecierpial  man  meift  e§ 
i^m  an,  bafe  er  oiel  gelitten 
f)abc ;  —  zaraz  pana  man 
etfennt  gleid)  btn  ßerrn;  — 
wilka  po  glosie  man  etfennt 
ben   iUolf   an    ber    (Stimme-, 

—  ie  mu  to  nie  w  smak  man 
fie[)t,  ba^  eä  if)m  nic^t  red)t 
tft;  II.  —  sie,  vr.  1)  befannt 
l'ein,  einanbet  fennen;  zuamy 
sie  od  kilku  lat  rait  fennen 
einanber  feit  einigen  Sla^ren; 
2)  —  sie  na  czem  fic^  auf  etro. 
üetfteljen,  fic^  auf  etro.  Ien= 
nen;  znal  sie  na  sztuce,  ale 
wi^ecj  na  niczem  er  cerftanb 
ftd)  auf  Äunft,  aber  fonft  auf 
gar  nichts;  znam  sie  dobrze 
na     farbowauyeb    lisach    (ic^  . 


Derfte^e  mtd§  auf  gefärbten 
rvüct)fen),  ic^  erfenne  fofort  ben 
Sc^roinbel;  3)  ftc^  5U  etro.  be= 
fennen. 

Znaglac,  -glam,  -glafem, 
va.  imperf.\  Zhaglic,  -gle, 
-gliiem,  va.  per/,  befd^feuni^ 
gen;  brängen;  jroingen. 

Znaglauie,       Zuaglenie, 
;  -uia,    an.     ©efd^Ieunigen    n.; 
3)rängcn  m.;  Sn^i^Sen  n. 
Znagla,  adv.  plö^lic^. 
I      Znajda,  -dy,  pl.  -dy,  sm,\ 
\  Znajdek,  -dka,  pl.  -dki,  sm. 
Jyinbltng  w,,  ginöelfinb  n. 

Znajdywac,  -du je,  -walem; 
Znachodzic,  -dze,  -dzilem,  I. 
\va.  imperf.;  Znalezc,  -jHe, 
■lazlem  ;  Znajsc,  -jde,  -lazlem, 
I.  va.  ptrf.  finben;  -lazlem 
j  zgube  tc^  ^abe  bog  SSerlorene 
I  gefunbcn  ;  lepszego  towaru  nie 
-dziesz  w  caJem  mieseie  eine 
beffere  äüare  roirft  bu  in  ber 
ganjen  ©tabt  nid^t  finben; 
szukajcie  a  -dziecie  roer 
fud^t,  ber  finbct;  -duje,  4e 
to  powiedzenie  nie  bylo  na 
miejscu  ic^  finbe,  ba^  biefer 
•älusfprud^  nic^t  am  %\a%t 
roar;  coz  ty  w  nim  takiego 
-dujesz,  ze  go  tak  wyso- 
ko  cenisz  ?  roag  finbeft  bu  ei= 
gentlicf)  an  if)m,  ba^  bu  i^n 
fo  ^oc^  fclä^ett?  jak  -dujesz 
Sfo,  czy  lepiej  wyglada?  rote 
finbeft  bu  i[)n,  fc^aut  er  beffer 
aug?  II.  —  sie,  vr.  1)  fic^ 
finben ;  -da  sie  i  na  to  odbiorcy 
eg  roetben  fid^  aud^  bafür 
2ibne^mcr  finben;  -lazl  sie 
cztowiek,  ktory...,   eg    ^ut  fic^ 

ein  Jltenfc^  gefunben,  ber.... ; 
2)  fid^  befinben;  3)  fid)  bene^= 
men;  nie  umiesz  sie  —  w 
towaizystwie  bu  oerfie^ft  bicb 
nicf)t  in  ®fftIIjdE)aft  ju  be= 
neiimen. 

Znajdy  wanie,  Znachodze- 
nie,  Znalezienie,  -uia;  Znaj- 
scie,  -scia,  sn.  1)  f^i^öen  n. ; 
—  krzyia  swietego  Äreugeg» 
autfinbung  /.,  Äreujerfinbung 
/.;  2)  33ene^men  n. ;  ezfowiek 
bez  -nia  ein  SRenfd)  ofine  53c» 
nebmen. 

Znajma,  -my,  pl.  -my,  sf. 
Gingtsia  i-Pffanje). 

Znajomek,  -mka,  pl.  -mko- 
wie,  sm.  i5etanntc(rj  m. 


Znajomka,  -ki,j??. -ki,  */. 
JBeFannte  f. 

Znajomosc,  -fici,  pl.  -sei, 
\sf.  1)  SSefanntfd^aft  f.\  za- 
j  wrzec  —  33efanntfc^aft machen, 
ic^Iie^en ;  nie  mam  ^adnych  -sei 
id^  l^abe  gar  feine  Sefannt« 
f^aften;  2)  Äenntnig  /.;  — 
obcych  jezykow  ^enntnig  ber 
fremben  iSprai:^en. 

Znajomy,  adi.  befannt;- 
-ma  mi  osoba  eine  mir  be= 
fannte  ^erfon. 

Znak,  -u,  pl.  -i,  sm.-.,  dim. 
Znaczek,  czka,  pl.  -czki,  sm. 
1)  Seichen  n.;  Äenn5ficf)en  n., 
3JJetfmaI;  —  omylki  Qr» 
rungsjeic^en ;  —  pochylo- 
.sci  !Reigunggroeifer  m.;  — 
rewizyi  biletöw  Sefupierungg= 
i(ei(^en;  —  stanu  wody  3Baffer= 
[tanbsiinie  /. ;  -i  porohie 
3eic^en  ma($en;  na  —  zgody 
jum  3«ic^en  beg  griebens; 
miai  na  sobie  —  zarazy 
er  ^atte  auf  fic^  bag  WhxU 
mal  ber  ©euc^e;  dawac 
komu  -i  jmnbm  Qti(i)en 
matten ;  jest  to  -iena  wielkiej 
naadrosci,  ze....  eg  ift  ein 
.ßeic^en  großer  Älug^eit,  bafe...; 
to  zly  —  bag  ift  ein  fc^lec^teg 
3cic^en;  nie  dawac  -u  zycia 
fein  Sebenejeic^en  geben;  dac 
sie  komu  we  -i  jmnbm  3U= 
fe^en,  fic^  fühlbar  mad^en; 
bieda  daJa  mu  sie  porzadnie 
we  -i  bie  3iot  machte  fic^ 
i^m  [tarf  fühlbar;  2)  ©pur  /.; 
2)ial  n.]  —  z  oparzeuia 
Seilten  ber  Sranbrounben; 
nie  ma  juz  ani  -u  eg  ift 
feine  ©pur  me[;r  geblieben; 
3)  -i  miesieczne  ©tufe  /"., 
SRarffc^eibe/'. ;  4)  -i  na  modelu 
3Jiobeüftü^e  /. 

Znakomitosc,  -sei,  pl. 
-sei,  sf.  1)  ä^ortrefflic^fcit  /'., 
Sotjüglid^fcit  /'. ;  2)  2lnfe^nlid^= 
feit  /.;  3)  anfefinlicfte  ^erfon, 
©tanbesperfon  /.;  Slutorität/"., 
5torr)pbäe  /. 

Znakomity,  adi.;  Znako- 
micie,  ade.  i)oorjügticb,  Dor= 
trefflief);  2)  anfef^nlicfj,  bebeu= 
tenb,  fd)äpar. 

Znakowaö,  -kuje,  -waJem, 
va.  per/,  be^eic^neri,  ftempeln. 

Znakowanie,  -nia,  sn,  93e» 
jeicf)nen  n.,  ©tempeln  n. 


Znalezicielka 


655 


Znierachomied 


Znalezicielka,  -ki,  2)1.  -ki, 
sf.  %intexu\  f. 

Znalezca,  -cy,  pl.  -cy,  sm. 
ginter  m. 

Znalezne,  -go,  sing, 
tant.  sn.  5"inberIo^n  m. 

Znalezny,  adi.  jjinber». 

Znalogowac,  -^uje,  -watem, 
va.  perf.  mit  Unaiten  im= 
ftecfen. 

Znami^czka,  -l<i,  pl.  -ki, 
St.  2ßaijenring  m.  an  ber 
«ruft. 

Znamienitosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  l)  3lni'e[)en  n.,  Sebcut» 
famleit/. ;  2)  aticjefe^ene  6e= 
beutenbe  ^erjon. 

Znamienity,  adv.\  Zna- 
mienicie,  adv.  anie[;nUcf), 
t)ebcuten^. 

Znamiennictwo,  -wa, 

5»)5'.  <«7i^.  sn.  ©emiotif  /., 
3eic^enlel)r2  /. 

Znami^,  -mienia,  pl.  -mio- 
na,  sn.  1)  Äennjeic^en  «.; 
©igentiimämertmal;  —  wy- 
sokosci  State  girpunft  m., 
3)?arfe  /.,  3Wat!jct(^'en  n. ;  2) 
Puttermal  «.;  3)  DJarfce /.; 
Dfftmnij    /.    be§    ©tempelä; 

4)  ©renjmal,    Sßatftein    m.; 

5)  —   pisarskie    ort^ograp^i= 

tonungSjeic^en. 

Znamigtnic,  -nie,  -nilem, 
va.  per  f.  Teibenfc^aftUci^ 
machen. 

Znamigtniec,  -nieje,  nia- 
terr,  vn.  perf.  Ieiben)d)afinc^ 
roerben. 

Znamionowac,  -nuje, 

-watem,  va.  perf.  hi^t\i)X\tn, 
Seilten  auförüden,  nitt  einem 
Äennseid^en  nerfe^en,  branb= 
marfen;  —  sie,  rr.  po  czem 
ficf)  nac^  etro.  richten. 

Znamionowanie,  -nia,  sn.  j 
Se5et(^nen  ».,  Äennjetcltien  n.,  1 
33ranbmarfen  n. 

Znarowic,    -wie,    -wilem, 
va.   perf.    miberfpenfng,    un= 
botmäßig  machen;  —   sie,  vr.\ 
roiberfpcnftig  roerben. 

Znarowienie,  -nia,  sn. 
Unbotmäßigfeit  f.,  JBiber» 
l'penftigteit  /. 

Znaezac.  -szani,  -szalem, 
va.  imperf. ;  Znosic,  -sze, 
-silem,  va.  perf.  1)  abtragen; 
daruj  biednemu  -szone  rzeczy 


fc^enfc  einem  3(rmen  bie  abge» 
ixa<i,tntn  Sac^er;2)  fie^e  Zniesc. 
Znaszanie,       Znoszenie, 
-nia,  sn.  3lbttagen  n. 

Znawca,  -cy,  pl,  -cy,  sf. 
\  .Kenner  m.,  Sad^fenner. 

Znawstwo,      -wa,      sing, 
tant.     sn.     Äennerjc^Qft    /., 
[  <gac^fenntniä  /. 

Zngcac,  -cam,  -cal^em,  va. 
imperf.;  Znfciö,  -ce,  -citem, 
i  va.  perf.  anlocfcn,  antöbern, 
anförnen;  -eil  mnio  fa^zy- 
wemi  obietnicami  er  f)at  mid) 
burc|  fatfc^e  33orfpiegeIungen 
angelorft;  —  sie,  vr.  Setben, 
Qualen  jufügen,  ftd^  an  Set= 
ben,  Quafen  roeiben. 

Zngcanie,  Zn§cenie,  -nia, 
sn.  Äööern  n.,  iorfen  «. ; 
—  sie  dualen  n. 

Zngdzac,  -dzam,  -dzalem, 
va.  imperf. ;  Zngdzic,  -dze, 
-dzilem,  va.  perf.  l;Öctft  eteuD 
machen,  in  brücfcnbe  Sage 
Ofrfe^en. 

Zngdzniec,  -nieje,  -nialem, 
vn.  perf.  etenb  rcerDen. 

Zngkac,  -kam,  -kalem, 
va.perf.  abmatten,  abquälen, 
mitnel)meii ;  —  f'ie  vr.  malt 
roerben,  fioj  abplagen. 

Zngkanie,  -nia,  sn.  216= 
quälen  «.,  Grmattcn  n.,  (gr= 
mattung  /. 

Znicestwic,  -wie,  -wilein, 
va.  perf.  üernid^ten,  in  ^iic^tö 
Derroanöeln. 

Znicestwienie.  -nia,  sn. 
2>crnic^turg  f. 

Znicowac,  -eoje,  -watem, 
va.  perf.  umroenben. 

Znicowanie,  -uia,  6». 
Umroenbeu  n. 

Znicz,  -a,  sm.  eroigeö 
^eiliges  geuer. 

Zniechfcac,  -cam,  -caiem, 
va.  imperf.  \  Zniechecic,  -ce, 
-cilem,  va.  perf.  unluftig, 
miBoergnügt  machen,  bie  Suft 
benehmen,  abfc^redtn;  to  mnie 
•  cilo  do  nauki  bas  §at  mir 
bie  Suft  §um  Vernen  be- 
nommen; —  sie,  vr.  bie  Suft 
oerlieren,  abgefcörecft,  un- 
luftig, mi^oergnügt  roerben; 
nie  trzeba  sie  tak  predko  — 
man  foll  nic^'t  fo  fc^neü  bie 
Suft  oerlieren. 


Zniechfcanie,  Zniechg- 
cenie,  -ma,  sn.  2lb!(^redea 
«.;  Unluft  /. 

Zniecierpliwiaö,  -wiam, 
-wialtm,  va.  imperf.-.,  Znie- 
cierpliwic,  -wie,  -wüem,  va. 
perf.  ungeDulbtg  matten;  — 
—  sie,  vr.  ungebulbig  roerben. 
Zniecierpliwienie,  -nia, 
•nia,  sn.  Unge&ulb  f. 

Znieczulac,  -lam,  -latem, 
va.  imperf.  \  Znieczuliö,  -le, 
-iitem,  ru.  perf.  gefü^lloö 
machen. 

Znieczulanie,  Znieczule- 
nie,  -nia,  s«.  ®efüt}llofig=' 
feit/.,  2Inäfl^efe/.,  Slnäft^efie  ; . 
Zniedokwaszenie,  -nia, 
sn.  Djpbulation  f.,  jdiroac^e 
(Säuerung. 

Zniedolgzniaö,  -niam, 
-nialem,  va.  imperf.;  Znie- 
dolgznic,  -nie,  -nilem,  va. 
perf.  unbeholfen,  fraftlos,  o^n; 
tnäd)tig  mad)en. 

ZniedoI§znianie,  Znie- 
doleznienie,  -nia,  syi.  Un= 
be^olftn^eit  /. 

Zniedolezniec,  -nieje,  -nia- 
lem, vn.  perf.  fraftloö,  o^n« 
mäcbtig  roerben. 

Zniemczac,  -ezam,  -cza- 
lem,  va.  imperf. ;  Zniem- 
czyc,  -cze,  -czylem,  va.  perf. 
germanifieren ;  einbeulfc^en ; 
—  wie,  vr.  beutfc^  roerben,  ftc^ 
germanifieren. 

Zniemczanie,  Zniemcze- 
nie,  -nia,  sn.  ©ermanifation  /.; 
©inDeutfc^ung  /. 

Zniemczec,  -czem,  -czalem, 
va.  perf.  öeutfc^  roerben,  fil) 
gennonifteren. 

Znienacka,  adv.  unDcr= 
merft,  plötilid). 

Znienawidzenie,  -nia,  sn. 
:Öaffe»  n  ,  £>nJ5  m. 

Znienawidzieö,  -dze.  -dzi- 
teni,  va.  perf.  ju  Waffen 
anfangen,  ron  Süiöerroillen, 
Öafi  erfaßt  roerben. 

Znieprawiö,  -wie,  -wilem, 
va.  perf.  oeröerben,  fc^lcc^ter 
machen,  jur  Untugenb  Der= 
leiten. 

Znieprawienie,    -nia,    sn. 

Seroerben  »  ,  SJerfc^lec^tern  n. 

Znieruchomied,       -mieje, 

-mialem.     vn.     perf.     beroe= 

gungslo§  roerCen. 


Zniesienie 


656 


Zuosnik 


Zniesienie,    -nia,     sn.    1) 
Sttbtragen  n.:   2)  aufgeben  «.,  ^ 
SCuf^ebung  /:    3)  Slufreibung  i 
/.,  cöttige  aücberlage;   4)  er=  | 
tragen  n.  < 

Zniesc,    zniose,    znioslem, 
I.   va.    per/.;    Znosic,    -sze, 
-sil-ni,   va.    imperf.    1)    l^er» 
untertragen,    l^tnuntertrogen ; 
znies    wszystkie     rzeczy     na 
dol   trage   alle   ©ac^en    l|in=  i 
unter;     2)    gu[ammenttagen,  | 
;(ufammenbringen,   jufammen» 
l^äufen;  3)  abtragen,  ber  ®cbe  i 
gleich      tnad^cn,      obfd^leifen,  | 
nieberrei|en ;     4)     aufE)eben ;  i 
w     ktorym     roku       -siono  te 
ustawe?    in     roeld^em    Qa^re 
rourbe'   biefe§    ©efe^     aufge^ 
^oBen?      5)    aufreiben,    auf§ 
|>aupt  fcfilagen;  wojsko  nasze 
zostalo      -sione     do     szczetu 
unfer  $eer  rourbe   ooHftänbig  j 
üerntd^tet;  6)  ertragen,  bulben, 
au§fte|en  ;  to  jest  wiecej  ani-  j 
Äeli  ja  —  möge  baä  ift  mcf)r, 
at§   ic^    ertragen    fann;    —  I 
mezaie       przeciwnosci        bie  j 
SBiberroärttgleiten   mutig    er« 
tragen;    nie    möge    —    tego 
czlowieka    id^     tonn    biefen 
SDJenf^en     nic^t      auöfte^en, 
nic^t    leiben,   nid^t   ertragen; 
nie  zniose  tej  obrazy  id^  n^erbe 
biefe  93e[e'tbtgung  nid^t  butben; 
zniose    i  tea  dopust  Bozy  ic^ 
roerbe'    aud)     biefc    ^irüfung 
ertragen;     7)    —   jaja    gier 
legen;   II.  —  sie,  vr.  1)  fic^ 
«ertragen,  fic^  gegenfeitig   er= 
tragen ;  2)  —  sie  z  kim  mit 
jmnbm     3iüdfprac^e    galten; 
3)    aufget)en     (uon     gleichen 
Sagten). 

Zniewaga,  -gi,  x>^.  -gi,  */. 
aSeteibigung  /.,  ©c^impf  m., 
Sefc^imptung  /. 

Zniewalaö,  -lam,  -laJera, 
va.  itnperf.\  Zniewoli6,  va. 
perf.  ;(roingen,  in  bie  3loU 
loenbigteit     Der[e§en;     okoli- 

cznosci    mnie    do    tego    -Wiy 

bie  Umftänbe  l^aben  mic^  boju 
gejTOungen;  —  sobie  kogo 
jmnbn  für  \\dj  geroinnen. 

Zniewalanie,  Zniewole- 
nie,  -nia,  sn.  Qwinc^in  n., 
3iuang  m.;  —  sobie  ®e= 
roinnen  n. 


Zniewazac,  -iam,  -iaiem, 
va.  imperf. ;  Zniewazyc, 
-4e,  -zylcm,  va.  perf.  t)e= 
fcbimpfen,  f(|mäf)en. 

Zniewazanie,    Zniewaze 
nie,  -nia,  sn.  Öcfd^impfen  n., 
©c^mäfjen  «.,  58efc^impfung  /. , 
Zniewaznia6,  -niam,  -nia- 
lem,   va.    imperf. ;    Zniewa- 
znic,  -nie,   -nilem,   va.  perf. 
ungültig  mad&en,  ^rflären.       ] 
Zniewaznianie,    Zniewa-  i 
znienie,   -nia,    sn.  Ungültig«  j 
niadjen  n.  j 

Zniewiesciac,  -ciam,  j 

-fialem,    va.   imperf.]    Znie   i 
wiescic,  -szcze,  -scilem,    va. 
perf.    roeibif^    machen,    üer= 
roeid)lic^en. 

Zniewiescied,  -cieje,  -cia- 
lem,  vn.  perf.  roeibifc^,  t)er= 
u)etd^[t(^t  roerbcn. 

Zniewieszczenie,  -nia,  sn.  [ 
50erroeid)li^en    m.,    SScrroei^- 
licbung  f.  I 

Znigol%g,  -legu,  pl.  -legi,  j 
sm.    Crinodendrutn  (^jTanje). 

Znikac,  -kam,  -kalem,  vn.  \ 
imperf. ;  Znikn^c,  -kne,  -kna- ; 
1dm,  vn.  perf.  cerfc^roinben, 
entfc^roinben,  oergetien;  fic^ 
oerflüd^tigen;  zniki  nagle  z 
przed  moich  oczu  er  ent» 
fd^roanb  plö^Iic^  auä  meinen 
2lugen;  ostatuia  moja  na- 
dzieja  -knela  meine  (e^te 
Hoffnung  ift  ocrfd&rounben ; 
chcialbym  —  pokryjomu  id^ 
möchte  Ijeimlic^  üerfc^roinben ; 
—  skad  entfc^Iüpfen. 

Znikanie,  -nia;  Zniknig- 
cie,  -cia,  sn.  33erfc|n)inben 
n.,  ©ntf^roinben  m,;  SSerfIüd()= 
tigen  n.;  ßntfd^Iüpfen  n. 
Znik%d,  adv.  »on  nirgenb. 
Znikczemnia6,  -niam,  -nia- 
lem,  va.  imperf.:,  Znik- 
czemnic,  -nie,  -nilem,  va. 
perf.  f(f)led)t,  nieberträd)tig 
ma^en. 

Znikczemnieö,  -nieje,  -nia- 
lem,  vn.  perf.  nieberträd^tig 
ctenb,  fd^Iec^t  roerben. 

Znikczemnienie,  -nia,  sn. 
^Jcieberträd^tigfeit  /.,  Sd^(cc^= 
tigfeit  f. 

ZnikomoSd,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  SSergängli^feit  f., 
Unbeftänbig!eit  /. ;   -sei    tego 


swiata  bie  »ergänglid^cn  Singe 
biefer  Sßelt. 

Znikomy,  adi.;  Zniko- 
mie,  adv.  u^rgänglid),  unbe- 
ftänbig ;  zycie  ludzkie  jest 
cieniem  -mym  baä  3)JenfdE)en= 
leben  ift  ein  oergänglic^er 
Scfeatten. 

Zniszczec,  -czeje,  -cz  ttem, 
vn.  perf.  oerntd&tet  roerben. 

Zniszczenie,  -nia,  sn.  S3er= 
nid)tung  /. 

Zniszczyc,  -cze,  -czylem, 
va.  perf.  oernid^ten  ;  grad  -czyt 
zaiwo  ber  ^agel  »ernid^tete 
bie  ©rnte;  -czyl  wszelkie 
slady  swej  zbrodni  er  t)er= 
nic^tcte  jebe  ©pur  feines 
23erbred^enö. 

Znitek,  -tka,  pl.  -tki,  sm. 
Staubgefälsträger  tn. 

Znitowac,  -tuje,  -waiem, 
va.  perf.  oernieten,  nieten, 
jufammennielen;    falt  nieten. 

Znitowanie,  -nia,  sn. 
SSeinieten  n.,  9^ieten  n. ;  Aalt» 
n'eten  n. 

Zniweczenie,  -nia,  sn. 
5]ern'(^ten  n. 

Zniweczyc,  -cze,  -czylem, 
va.  perf.  Dernid^ten. 

Znizac,  -Äam,  -iatem,  va. 
imperf. \  Znizyc, -Äe, -Äytem, 
va.  perf.  niebriger  mad^en, 
ernieorigen,  l^erabfe^en;  — 
glo3  bie  ©timme  fenten;  — 
mur  bie  SDlauer  niebriger  ma= 
c^en  •  —  sie,  vr.  fic^  niebriger 
mad^en,  fic^  ^erabfe^en,  ftc^ 
fenfen;  fid)  l)erablaff en ;  fic^ 
erntebiigen. 

Znizanie,  Znizenie,  -nia, 
sn.  ©rniebrtgen  n.,  ^crab- 
fe^en  n.,  ©enlen  n.;  -ceny 
Igrmäfetgung  /.,  ^-^reiäermä^is 
gung. 

Znoid,  -je,  -iiem,  va.  perf. 
ermatten,  ermüben;  ^eifi,  fc^roit« 
genb   mad^en. 

Znojny,  adj.]  Znojnie  adv. 
mül)felig;  Sc^roeifi  erpreffenb, 
brüdfenb  l^eife. 

Znosacieö,  -cieje,  -cialem , 
vn.  perf.  roftig  roeroen. 

Znosek,  -ska,  jp^.  -ski, 
sm.  fteineg,  ju  frü^  gclegteä 
^übnerei. 

Znosnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
2agerlÖol3  «.,  3:ragebaum  m. 


Znosnosc 


657 


Zoatad 


Znosnosd,  -soi,  sing.  tant. 
sf.  1)  2;ragfät)igfeit  f.  Xrag» 
traft  /. ;  2)  (gcträglicfifeit  /". 

Znosny,  adi. ;  Znosnie, 
adv.  erträgticö;  nie-  uuauä= 
fte^lic^. 

Znotowac,  -tuje,  -waiem, 
va.  perf.  tierunter-,  l)erab= 
ftimmen. 

Znotowanie,  -nia,  sn. 
herunter',  ^etabftimmerx  n. 

Znoj,  znoju,  jjZ.  zuoje,  sm. 
1)  brücfenbe  |)i^e,  2)  ©trapaje 
/,  f(l)roere  2lrbttt,  ©d^tüei^  m. 

Znow,  Znowu,  adv.  lute- 
ber,  toicberum,  oou  neuem; 
cöi.  tarn  —  toaä  ift  fd^on 
roiebec;  zaczyuasa  — ?  bu 
fängft  jc^on  toieber  an? 

Znudniec,  -nieje,  -nialem, 
vn.  perf.   langroeilig   rcerben. 

Znudzenie,  -nia,  sn.  Sang-» 
roeile  /. 

Znudzic,  -dze,  -dzilem,  va. 
perf.  burc^  i*angioeiIe  erniüDen. 

Znuzenie,  -nia,  sn.  ©c= 
mübung  /.,  5DiaUigfeit  /'. 

Znuzyc,  -ze,  -iyiem,  va. 
perf.  ermüben,  ermatten ;  — 
bie,  vr.  niüDe  roerben,  ermüben; 
fi^  ab[trapa;iicren. 

Zobaczyc,  -cze,  -czylem, 
va.  perf.  erbUden,  ^eljen; 
roiebetjtfien,  I)infc^auen;  -bacz 
prosze,  CO  sie  tarn  dziej« 
jc^au  'ijin,  bitte,  rcas  bort  Dor= 
geE)t;  -czyl  mnia  i  biegi:  mi 
naprzeciw  er  erbltdte  mic^ 
unb  lief  mir  entgegen;  -cze, 
czy  sie  odwaiysz  na  cos  po- 
dobnego  id)  rcerbe  fefien,  ob 
bu  fo  etil),  roageu  mirft; 
-czymy  n)ir  rcerben  fc^on  fet)en ; 
—  sie,  vr.  fic^  jef)en,  fic^ 
rcieberfe^en;  jak  sie  z  nim 
-Czysz,  to  mu  powiedz  mnn 
bu  i^n  jefien  foüteft,  fo  fage 
il^m;  -czymy  sie  wkrötce  roir 
raerben  un§  Ijalb  roteberfe^en. 

Zobaczenie  sig,  -nia,  sn. 
©e^en  n.,  aBieberjetien  n.,  do 
-nia  sie  auf  Sffiieberfe^en. 

Zobac,  -bie,  -balem,  va. 
perf.  btc  Äörner  aufpiden. 

Zobludniec,  -nieje,  -nia- 
iem,  vn.  perf.    falfcf)  roerben. 

Zobojgtniac,  -niam,  -nia- 
tem,  va.  itnperf.;  Zobojgtnic, 
-nie,  -nilem,  va.  perf.  neu= 
tralifieren. 

Slownik  polsko-niemiecki. 


Zobojgtnianie,  Zobojgt- 
nienie,  -nia,  sn.  1)  9U'utro: 
lifieren  n.;  2)  ©leic^güUig^ 
feit  /.;   ®[eid)ciültigroerben  n. 

Zobojgtnieö,  -nieje,  -nia- 
lem, vn.  perf.  gleichgültig 
roerben. 

Zoobopolnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf  äBec^fet=,  ©egeu- 
feitigfeit  f. 

Zobopolny,  adi. ;  Zobo- 
polnie,  adv.  rcec^fel»,  gegen«» 
leitig. 

Zobowi^zaö,  -ze,  -zaJem, 
va.  perf.;  Zobowi^zywad, 
-zuje,  -waiem,  va.  perf.  oer= 
pflichten,  oerbinblic^  mad)en; 
to  cie  do  nicze^o  nie  -zuje 
baä  »erpflid)tet  bid)  ju  gar 
niditS. 

Zobowi^zanie,  -nia,  sn. 
SBerpfUc^tuug  /.,  SSerbinblid)= 
!eit  /'. ;  dopeluic  -nia  feiner 
aSerpflic^tung  genüge  tun. 

Zobrazowac,  -zuje,  -wa- 
iem, va.  perf.  bilblic^  bar= 
ftellen. 

Zobrazowanie,  nia,  sn. 
bilblidie  Sarftellung. 

Zoczyc,  -cze,  -czyiem,  va. 
perf.  erbliden,  erfpäl)en. 

Zodyak,  -u,  pl.  -i,  sm. 
SJierfreiä  m. 

Zodyakalny,  Zodyakowy, 
adi.  2:ierfrei§=. 

Zokrutniec,  -nieje,  -nia- 
lem, vn.  perf.  graufam  roerben. 

Zolbrzymiec,  -mie,  -mia- 
lem,  vn.  perf.  r{efenl)aft 
roerben. 

Zolle,  -le,  -lilem,  va.  perf. 
in  ber  Sauge  foc^en,  auö» 
folen. 

Zola,  -ly,  pl.  -iy,  sf.  ©ole 
/.,  9J?utterlauge  f.,  auäge= 
lauate  Slfc^e. 

Zolnica,  -cy,  pl.  -cy,  sf. 
Saugenfafe  n. 

Zolowaty,  adi.  ©olc=, 
äliutterlaugea. 

Zolowic,  -wie,  -wifem,  va. 
jyerf.  in  33lei  oerroanbeln. 

Zolzowac,  -zuje,  -walem, 
vn.  perf.  mit  ber  2)rüfe  ober 
ben  ^eifeln  beljaftct  fein. 

Zolzowaty,  adi.  brüfi^, 
mit  iS"'if«I"  bef)aftet. 

Zolzowiny,  -win,  plur. 
tant.sf.  uenerifd^e  |»autfranl- 
^eit. 


Zolzy,  zolz,  plur.  tant.  an. 
geifeln  pl. 

Zona,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
3one  /'. ;  =  Strefa. 

Zonologia,  -gü,  sing.  tant. 
sf.  3oncntunbe  /. 

Zoografia,  -fii,  pl.  -fie,  sf. 
Sierbefdjreibung  /. 

Zoolit,  -u,  pl.  -y,  sm. 
2;ierftein  m.,  nerfteiuetter 
tierifd)er  Äörper. 

Zoolog,  -a,  pl.  -owie,  sm. 
3oolog  m.,   2;ierfunbige(r)  m. 

Zoologia,  -erü,  pl.  -gie,  sf. 
^^oolo^ie  /.,  Jierlunöe  /. 

Zoologiczny,  adi.  joo» 
logifc^. 

Zootomia,  -mii,  pl.  -mie,  sf. 
Sieranatomie  /".,  S;ier5erglie= 
berung  /. 

Zorac,  -ram,  -ratem,  va. 
perf.  burc^eggen,  burc^furc^en, 
burc^pflügen. 

Zoranie,  -nia,  sn.  SJurcft» 
eggen  n.,  2)urd)pflügen  n., 
Surdöfur^en  n. 

Zorganizowaö,  -zuje,  -wa- 
tem,  va.  perf.  organifiiren. 

Zorganizowanie,  -nia,  sn. 
Drganifation  /. 

Zorlec,  -le,  -lalem,  vn. 
perf.  ein  2lbler  roerben;  2lbler= 
ic^roung  geroinnen,  annel)men. 

Zorza,  -rzy,  p>^-  '^^^^  */• 
Sommerung  /.,  2)ämmerri3te 
/.,  2)ämmern  n.-.  —  poranna, 
■wieezorna  9)Jorgen=,  9lbenti= 
röte;  —  polnocna  Dlorblic^t  n. ; 

—  nadzioi  ©tra[)l  m., 
©c^immer    m.   ber  Hoffnung; 

—  oswiaty  baä  anbrec^enbe 
Sidtt  ber  9luff(ärung. 

Zorzak,  -a.  pl.  -i,  sm. 
©djroimuilrabbe  /. 

Zosobna,  adv.  gefonbcrt, 
befonbers;  kaidemu  — jebem 
ej;tra. 

Zosta6,  -stane,  -stalem,  I. 
vn.  perf;  Zostawaö,  -je, 
-walem,  I.  vn.  imjierf.  1) 
bleiben,  oerbleiben;  -stan  mie- 
dzy  nami  bleibe  unter  uns; 
za  kare  -staniesz  sam  w  domu 
gur  ©träfe  roirft  bu  allein  ju 
:paufe  bleiben;  z  tych  pie- 
niedzy  nie  -stat  mi   aui  grosz 

üon  biefem  ©elbe  ift  mir  lein 
•tvüer  geblieben;  -staje  na 
dawnem  stanowisku  er  Det= 
bleibt  auf  bem  früheren  ^0= 


Zostanie 


658 


Zr^bac 


em 


an-- 


fteit;  -staje  wiernym  siuga  wiel- 
motnego'Pana  icf)  Derbreibe 
euer  Sffiol^tgeboren  erßebenftec 
2)ieiier  ;  -stau  z  pogiem  @ott 
Befol}Ien;  —  przy  iyciu  am 
Seben  bleiben;  —  na  placu 
im  Kampfe  faßen;  —  w  tyle 
jurücf bleiben;  —  na  koszu 
fi^en  bleiben;  —  po  kim  ju= 
rüdbleiben,  I)interlaffen  n)er= 
Den;  —  w  slowie  im  SBorte 
bleiben;  2)  ftecfen,  Rängen 
bleiben;  kula  -stala  w  rauie 
bie  i^ugel  ift  in  ber  SBunbe 
[teöen  gebUeüen;  3)  rcerben; 
(Dient  jnv  Uiafd&reibung  ber 
pafi'iüen  SBerbalfotmen)  — 
bogatym  czl'owiekiem 
reid^er  3JJann  raertien; 
przyjeranie  zdziwionym 
genel)m  übcrrajd^t  werben ; 
—  mianowaDym  ernannt  nier» 
ben;  wszyscy  -stall  ochrzczeni 
aUe  rauröen  getauft ;  w  ten 
sposob  kwestya  -stal'a  rozwia- 
zana  auf  biefe  Sßeife  rautbe 
bie  gJ^age  gelöft;  II.  —  sie,  vr. 
1)  gurüdtbleiben,  oerbteiben; 
jurüägelaffen  roerben ;  -stfin 
(sie)  u  nas  na  obiedzie  bleibe 
bei  ung  jum  ajjittageffen; 
nie  wiele  sie  nam  -stato  eä  ift 
un§  nid^t  tiiel  übrig  geblie= 
ben;  -stalem  (sie)  na  dawnej 
slu^bie  ic^  bin  auf  bem  frü^e= 
ren  Soften  geblieben. 

Zostanie,  Zostawanie, 
-nia,  sn.  bleiben  n.,  äJerblei» 
ben  n. ;  ^ii'^üdbleibeu  n. ; 
SBerben  n. 

Zostawiac,  -wiam,  -wia- 
lem,  va.  imperf. ;  Zostawic, 
-wie,  -wiJem,  va.  per  f.  l  äffen, 
juriictlaffen,  oerlaffen;  über: 
laffen;  -staw  mnie  w  spokoju 
la^  mic^  in  3iu()';  adjechai 
i  nie  -wil  nii  ani  grosza  er  ift 
roeggefaf)ren  unb  f)at  mir  fei» 
nen  §etler  jurüdEgelaff  f  n ; 
wierzyciele  nie  -wili  mu  na- 
wet  sukni  jednej  bie  ©läu» 
biger  l^aben  i^m  nid)t  einmal 
ein  S^leib  jurücfgelaffen ;  -wi- 
lern  rzeczy  na  dworcu  ic^ 
l^abe  meine  ©ad^en  am  Sal^n= 
Ipf  äurütfgctaffen;  odchodzac 
-witem  tu  przez  zapomnienie 
paczke  beim  3Beggef)en  l^abe 
ic^  t)ier  au§  SSerfel^en  ein 
?Patet    jurürfgetaffen;    -staw 


klucz  w  zamku  [af;  ben 
©d^Iüffel  (im  ©d)loffe)  fteden; 
-staw  okno  otwarte  tafi  brt§ 
jjenfter  offen;  umierajac  -wif 
synowi  znaczny  uiajatek  bei 
feinem  Sobe  f^interliefi  er 
feinem  ©o§ne  ein  bebeu= 
ienbeS  SSermögen ;  zmariy 
-wi}  Zone  i  troje  dzieci  ber 
Serftorbene  lie^  eine  jjrau 
unb  brei  ^inber  jurüd; 
-wmy  to  opatrznosci  über» 
laffen  \n\x  eö  ber  S^oifeliung. 

Zostawianie,  Zostawie- 
nie,  -nia,  S7i.  gurüdlaffen  n., 
Soffen  n.,  SSerlaffen  n. 

Zostrzec,  -strze,  -strzalem, 
vn.  perf.  fc^arf  irerben. 

Zow^d,  adv.  ocm  bannen, 
Don  ba^er,  »on  bortl^cr;  ni 
stad  ni  —  plij^ltfö,  unt3er= 
fel^'eng;  mir  nidE)t§,  bir  nic|iö. 

Z  pomigdzy,  praep.  mit 
bem  (SenittD  au§  ber  SKitte, 
unter. 

Zrabowac,  -buje,  -walem, 
va.  perf.  berauben,  auö= 
rauben. 

Zrabowanie,  -nia,  sn.  93e= 
tauben  «.,  SCusrauben  n. 

Zrachowac,  -cbuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  jufammen- 
redbnen. 

Zrachowanie,  -nia,  sn. 
3ufammenred^nen  n. 

Zradzac,  -dzam,  -dzalem, 
t)a.  imperf. ;  Zrodziö,  -dze, 
-dzitem,  va.  perf.  gebären; 
entftefjen  laffen,  erjeugen ;  sie, 
vr.  entftef)en,  geboren,  erjeugt 
roerben. 

Zradzanie,  Zrodzenie, 
-nia,  sn.  ©ebären  n. 

Z  rana,  adv.  be§  3Korgen§, 
in  ber  ^-rü^. 

Zraniö,  -nie,  -nitem,  va. 
perf.  oeriBunben. 

Zranienie,  -nia,  sn.  3Scr= 
munben  «.;  Sßerrounbung  /. 

Zrastac  sig,  -stam,  -sta- 
tem,  vr.  imperf. ;  Zrosc  sig, 
-sne,  -slem,  vr.  perf.  ju» 
fammenroad^fen,  fid^  fdiliefjen. 

Zrastanie, -nia;  Zrosnig- 
cie,  -cia,  sn.  3wfömmen= 
rcadjfen  n. 

Zraszaö,  -szam,  -szalem, 
va.  imperf.;  Zrosic,  -sze, 
-siiem,  va.  perf.  befprengen, 
befprit^en,  betauen. 


Zraszanie,  Zroszeuie, 
-nia,  sn.  Seiaueu  n.,  S3e= 
fpri^en  «.,  a3efprengen  n. 

Zraz,  -a,  pl.  -y,  sm. ;  dim. 
Zrazek,  -zka,  pl.  -zki,  sm.  1) 
©d)nttt  w.;  -zy,  pl.  ÄloppS 
vt.\  -zy  zwyczajne  flebünftete 
91inbfleifd^fd)nitte;  -zy  zawi- 
jane  geroüte  3iiinbfieifd)fc6nitt= 
($en;  -zy  siekane  tleine  :Rinb= 
fleifc^rcürftc^en;  2)  Pfropfreis 
m.',  3)  öirnlappen  m. 

Zrazic,  -ze,  -zifem,  T.  va. 
perf.\  Zrazac,  -zam,  -zalem, 
va. imperf. 1)  l)erunterf dalagen, 
r)erunterfto|;en;  2)  abfc^reden, 
ben  SItut  benehmen,  abgeneigt 
mad;en;  to  ich  moze  —  ba§ 
fann  fie  abfd^reden;  nie  chcial- 
bym  cie  — ,  ale  musze  ci  po- 
wiedziec  idE)  möchte  bir  nirf)t 
ben  Mni  benehmen,  mu|  bir 
ober  fagen;  nie  -zila  mnie 
twoja  odmowa  id^  j^abe  midö 
burc^  bcine  obfdjlögige  2lnl= 
raort  nid)t  abfc^rtdfen  laffen; 
3)  ausfüllen,  ftüt^^en,  ouglaben; 
II.  —  sie,  vr.  1)  ftd^  abfd^recfen 
laffen,  ben  DJJut  oerlieren; 
nie  -iaj  sie  trudnosciami  la^ 
bidö  burc^  Die  ©djroierigfeitea 
nic^t  abfc^redfen;  2)  jufommen» 
ftoften,  aufeinonöerpraHen. 

Zrazanie,  Zrazenie,  -nia, 
sn.  1)  ^erunterfct)lagen  n., 
^erunterftofsen  m.  ;  2)  2lb= 
frfiretfen   n.,    ©nlmutigen  w. ; 

3)  Slusfüüen  n.,  ©türjen  «., 
Sluälabenn. ;  —  szybu  ©d^adE)t'= 
onfang  m.,  2luffatteln  beä 
©diod^tö;  4) —  sie  Slbfd^redung 
f.,  (Entmutigung  f.:'^\\\ammtn= 
ftofe  m.-.  2lnpraÜ  m. 

Zr^b,  zrebu,  pl.  zreby,  sm. 
1)  ©eüäl!  n.,  Salfeng'efteH  «., 
Zulage  f.;  2)  fyäHen  n.  ber 
Zäunte;  3)  —  okreta  ©c^iff§= 
geftell    «.,   ©d^iffägerippe   n. ; 

4)  Sölodf^auä  n.;  5)  ©^ad)t= 
Irans  m.;  6)  etul)l  m.;  — 
dzwonnicy  liJlodEenftul)!;  — 
dacbu  Sad^ftu^l. 

Zr^ba6,  -bie,  -balem,  va. 
perf. ;  Zraby wa6,  -buje,  -wa- 
lem, va.  imperf.  fäHen;  (xb- 
fägen,  abl^ouen;  in  <S>iMt 
l)auen,  jerl)auen;  -bano  kilka 
drzew  w  naszym  lesie  matl 
fiat  in  unferem  SBalbe  ein 
paar  ;öäume  gefällt. 


Zr%banie 


659 


Zrywa6 


Zrabanie,  Zr%bywanie, 
-nia,  sti.  3er[)auen  n,,  ^-äUen 
w.,  öerunteri^auen  n. 

Zr^biö,  -bie,  -bilem,  va. 
per/,  bejäumen,  umfäumen; 
—  belki  jufammen5immern, 
Sufammenfügen. 

Zr^bisty,  Zrgbisty,  Zrg- 
bny,  adi.  jufammengejimmert, 
btc^t  üerf(^loffen,  genau  paf= 
jenb. 

Zrealizowac,  -zuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  1)  realifieren, 
Dertüirflicöen;  =  urzeczywist- 
nic :  2)  flüffig  machen,  erjieten, 
realifieren. 

Zrealizowanie,  -nia,  sn. 
1)  Stealtfieren  n.,  Scrroirüid^en 
n.:  2)  glüffigmac^ung  /.,  9ieali= 
fierung  /. 

Zreflektowac,  -tuje,  -wa- 
lem,  va.  perf.  refleftteren,  jur 
Sefinnung,  liur  SJernunft 
bringen;  =  Opamietac. 

Zreflektowanie,  -nia,  sn. 
Sieflejion  «.,  Sleflefticren  n. 

Zreformowaö,  -muje,  -wa- 
lem,  va.  -perf.  reformieren. 

Zreformowanie,  -nia,  sn. 
3lcformieren  n. 

Zregestrowac,  Zrejestro- 
wac,  -struje,  -walem,  va. 
-perf.  ctnregiftrieren. 

Zrekognoskowac,  -skiije, 
-walem,  va.  perf.  refognoöjie= 
ren,  erforfd)en. 

Zreorganizowac,  -zuje, 
-walem,  va.  perf.  reorgantfte= 
ren,  frifc^  einrichten. 

Zreorganizowanie,  -nia, 
sn.  Steorganifation  f. 

Zreszt^,  adv.  übrigen^. 

Zrewolucyonizowac,  -zu- 
je, -watem,  va.  perf.  reoolu» 
tionieren. 

Zrgcznos6,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  ©efc^icflic^feit /. 

Zrgczny,  adi. ;  Zrgcznie, 
adv.  gcfc^idft. 

Zr§kowac,  -kuje,  -waJem, 
va.  perf.  oerloben,  jur  (S^e 
oerfpred^en. 

Zrgkowiny,  -win,  plur. 
tant.  sn.  SSetlobung  /. 

Zrobaczec,  -cze,  -czalem, 
vn.  perf.  rourmig,  n)urmfti($ig 
werben. 

Zrobaczenie,  -nia,  sn. 
2Burmfticl^ig!eit  /. 

Zrobi6,    -bie,    -bilem,    va. 


perf.  machen,  tun;  coies  -bit 
nieszczesüiku?  roaä  [)aft  bu 
UnjUüdlic^er  gemacht?  -bifem, 
CO  bylo  moim  obowiazkiem 
ic^  l^abe  meine  ^flid^t  'getan; 

—  sie,  vr.  ficf)  madjen;  to  sie 
iai  -bi  baö  roirb  fic^  \d)on 
mad^en;  -biony  gemad^t. 

Zrobienie,  -nia,  sn.  SRad^on 
tu,  %m\  n. 

Zrodek,  -dka,  pl.  -dki,  sm. 
2lbtönimltnj;  m. 

Zron,  -nia,  pl,  -nie,  sm. 
^ferb  n.,  baä  bie  3JJa^ljäf)ne 
Dertoren  ^at. 

Zropi6,  -pie,  -pilem,  va. 
perf.  eiterig  moc^en,  ücreitern. 

Zropienie,  -nia,  sn.  3Ser= 
eitern  n. 

Zroslodzialkowy,  adi.  ga= 
mofepalifd),  mit  jufammen= 
[jängenben  Äeld^teilen. 

Zrosloglowkowy,  adi. 
-we  rosliuy  ju|ammengen)arf)= 
fene  ^fian^en. 

Zroslopalczasty,  adi.  f9n= 
baltvlifc^;  -ste  ptaki  |)eft5e^er 
pl.,   SSögel   mit   nerraac^fenen 

Zrosloplatkowy,  adi.  ga= 
mopetalifc^,  mit  3ufammen= 
t)ängenben  Stumenblättern. 

Zrostnica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
SCßurmmooä  n. 

Zrosl,  -sli,  pl.  -sie,  sm. 
3fleugebilbe  n.,  älipom  n. 

Zrozpaczony,  adi.'  t)er= 
jroeifeü. 

Zrozumialosc,  -Sei,  sing, 
tant.  sf.  aJerftänbUd^tett  /. 

Zrozumialy,  adi.;  Zrozu= 
miale,  adv.  oerftänblic^,  fa^- 
lic^,  begreiflich. 

Zrozumie6,  -mie,  -miatem, 
va.  perf.  oerfte^en,  faffen,  be= 
greifen;  nie  möge  tego  — 
icf)  lann  bog  nic^t  begreifen; 
nie  latwo  —  jego  teorj'e  feine 
S^eorie  ift  nicf)t  leicht  ju  üer= 
ftef)en ;  czy  -miaies  t)aft  bu 
oerftanben?    nie  cbcesz  mnie 

—  bu  raiUft  mid)  nic^t  üer= 
fte£)en;    iatwo     -miaiy    leicht 

Zroznmienie,  -nia,  sn. 
SSerftQubniä  n.,  begreifen  n., 
gaffen  n. 

Zrozumniec,  -nieje,  -nia- 
lem,  vn.  perf.  gefc^eiter, 
Huger,  uerftänbtger,   üernünf= 


tiger    roerben;    äJerftanb    an= 
neunten. 

Zrob,  zrobu,  pl.  zroby,  sm. 
oerfc^ütteter  ®ang. 

Zrownaö,  -wnam,  -wnalem, 
va.  imperf. ;  Zröwnywac, 
-warn,  -walem,  va.  perf.  gteict) 
mad^en;  ebnen;  Dergleichen; 
wszystko  -wnam  z  ziemia  ict) 
roerbe  alleä  nieberrei^en/  icf) 
roerbe  alteä  ber  Sroe  gleid; 
motten;  —  sie,  vr.  z  kim 
fmnbm  gleic^fommen;  mit 
jmnbm  in  gleiche  fö^e  tommen; 
imnbn  erreichen,  einholen ; 
-naj  sie!  richtet  eucö- 

Zrownanie,  Zrownywa- 
nie,  -nia,  sn.  1)  (Sbnen  n. ; 
®[eic|en  n.,  ©leid^mac^en  n. ; 
—  stanöw  @Ieid)fteUung  f. 
ber  Stänbe;  2)  ©leic^ung  /. 

Zrownowazenie,  -nia,  sn. 
©leictigetDic^t  n.;  2lufroiegen  n.; 
Sluöbalancterung  /. 

Zrownowazy  6,  -Äe,  -zytem , 
va.  perf.  gleichmachen;  inä 
(Sleic^getüictit  bringen;  auf» 
roiegen;  —  sie,  vr.  inä  ®leic^= 
geiüic^t  fommen. 

Zrözniczkowaö,  -czkuje, 
-walem,  va.  perf.  nac^  ber 
Differentialrechnung  bcftim- 
mcn,  berechnen ;  —  sie,  vr. 
fic^  biffcrenjieren,  befonbere 
3Herfmale   anneljmen. 

Zrözniczkowanie,  -nia,  sn. 
Differenzierung/.;  —  spuJeczne 
gefellfct)aftlic^e,lojiale  2)ifferen= 
jierung. 

Zr6zowie6,  -wieje,  -wialem, 
vn.  perf.  rofig  werben ;  erröten. 

Zrubasznie6,  -nieje,  -nia- 
lem,  vn.perf.  rau^,  ungezogen, 
unmonierlic^  loerben. 

Zruchomic,  -mie,  -miiem, 
va.   perf.    beroeglid^"    machen. 

Zrnjnowaö,  -nuje,  -walem, 
va.  perf.  ruinieren. 

Zrujnowanie,  -nia,  sn. 
3iuinieren  n.,  9Juin  m. 

Zrumienic,  -nie,  -nilem, 
va.perf.  rötlic^,  braun  machen. 

Zryc,  zryje,  zrylem,  va. 
perf.  burc^fc^aufeln,  burc^« 
roüblen. 

Zrymowaö,  -muje,  -walem, 
va.  perf.  juiammenreimen. 

Zrywaö,  Zrywanie,  fie^e: 
Zerwac,  Zerwanie. 

42* 


Zrz^dzaö 


660 


Zszarzauie 


Zrz%dzac,  -dzam,  -dzalem,  1 
va.  imperf.]  Zrzadzic,  -dze, 
-dzilem,  va.  -perf.  1)  t)erbei=  1 
füf)ren,  anrichte«,  oerurfac^en, 
üerfügen,  »erpngen;  B6g  to 
tak  -dzil  ©Ott  l)at  eö  fo  ge- 
fügt; ta  nieostroiaosc  -dzila 
wielkie  nieszczescie  biefe  Un» 
t)orfic^tig!eit  t)at  grofeeä  Un= 
glüd  angerichtet-,  2)  juric^ten, 
gubeteiten. 

Zrz^dzanie,  Zrz^dzenie, 
-nia,  sn.  gügung  /'.,  ©ct)its 
fung  /.,  SJer^ängniä  «.;  — 
boskie  ©otteäfügung. 

Zrzec  sig,  zrzeke,  zrze- 
klem,  vr.  per/.',  Zrzekac 
si§,  -kam,  -kalem,  vr.  imper/. 
cmfagen,    nerjic^ten;    —     sie 

korony    auf    Die    5?rone  oer- 
jid^ten;     —     sie    wszystkich 

praw  auf  alte  3ted^te  tierjtdjten. 
Zrzeczenie  sig,Zrzekanie 

sig,    -uia,    sn.    iSntfagen  n., 

SSerjid&ten    n.;    ®ntfagung  /., 

^eriiid)t  TW. 

Zrzgda,    -dy,    pl.  -dy,  «m. 

1)  Jlaun^er   m.,    3iörgler  »«.; 

2)  s/.  3Rörgterin  f. 
Zrzgdnosß,  -sei,  sing.  fant. 

sf.   gjijrgelei    /.,     mürrifc^eä 
aCßefen. 

Zrzgdny,  adi.]  Zrzgdnie, 
adv.  nörglerifd),  mütrifc^. 

Zrzgdzic,  -dze,  -dzilem,  vn. 
perf.  nörgeln,  befritteln,  löof= 
meiftern,  ©riüen  ^aben,  räjo= 
nieren. 

Zrzgsic,  -sze,  -siJem,  va. 
per/.  reid)licl&  ergießen,  auö- 
icbütten. 

Zrzncac,  -cam,  -calem,  va. 
imperf. ;  Zrzucic,  -ce,  -cilem, 
va.  per}.  l)etunter=,  hinunter» 
roerfen,  abroerfen,  hinunter» 
ftürjen,  abfcbütteln,  abfet3en; 
kon  -eil  jf'idzca  boö  $ferb 
roatf  ben  SReiter  ab;  —  ko^o 
ze  skaly  jmnbn  üom  gcljen 
tjinabftürjen;  —  suknie  ialo- 
bna  ba§  Srauergcroanb  ah-- 
irerfen;  —  kogro  z  tronu 
jmnbn  oom  Slöto"^  ftürjen; 
—  jarzmo  bos  ^od)  abroerfen, 
obf d^ütteln ;  —  sie,  vr.  jtc^  ^in= 
unterftürjen. 

Zrzucanie,  Zrzucenie, 
-nia,  sn.  Mbroerfen  n.,  §inun= 
tetftüröen  «.,  §inabftür3en  n., 
aibfe^en  n.,  Slbfd^ütteln  n. 


Zrzyna,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
©dbroatle  /.,  ©(^albrett  n. 
Zrzynac,  fte^e:  Zerznac, 
Zsadzac,  -dzam,  -dzaiem, 
va.  imperf.;  Zsadzic,  -dze, 
-dzilera,  va.  perf.  abfegen, 
l)crunter',  l)inunterie^en. 

Zsadzanie,  Zsadzenie, 
-nia,  sn.  Slbfeljen  n.,  $er- 
unterfe^en  n.,§inuntevfel3en  n. 
Zsiadac,  -dam,  -dalem, 
vn.  imperf.]  Zsig,s6,  zsiade, 
zsiadlem,  vn.  perf.  abfi^en, 
abfteigen;  —  z  konia  com 
^ferbe  fteigcn;  —  z  wozu 
Dom  Sßagen  fteigen;  —  sie, 
vr.  ftdb  fe^en,  einen  33oben= 
fafe,  3[lieberf(irag  erzeugen ; 
gerinnen,  bicf  roerben;  — 
sie  na  dol  fid^  auf  bem  SBoben 
anfe^en. 

Zsiadanie,-nia;  Zsiadnig- 
cie,  -eia,  sn.  2lbfi^en  n.,  3lt)-- 
fteigen  n. 

Zsiadlosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  ®eronnene(6)  n.,  ©ertnfel  n.; 
SBobenfa^  m.,  3iieberfc^lag  m. 
Zsiadly,  adi.  geronnen, 
fiufammcngelaufen;  nieberge= 
f^lagen;  -die  mleko  ©cfiliders 
mil(^  f. 

Zsiec,  -ke,  -klem,  va. 
perf.;  Zsiekac,  -kam,  -ka- 
lem, va.  imperf.  ()erunter= 
l^inunter^adEen,  abl^aden;  3u= 
fammentjadEen. 

Zsieczenie,  Zsiekanie, 
-nia,  sn.  3lbl^aclen  n.\  3"= 
fammeiiJ^adEm  n. 

Zsinialosc,  -sci,s/.  (blaue) 
Unterlaufung/,  blauer  %Ud; 
6i;anofe  f. 

Zsiniec,  -nieje,  -nialem, 
vn.  perf.  blau  roerben,  blau 
anlaufen;  cijanotifd^  roerben; 
-niaty  blau  unb  braun  unter« 
laufen. 

Zsiwiec,  -wieje,  -wialem.t)«. 
perf.  grou  roerben,  ergrauen. 
Zsondowaö,     -duji',     -wa- 
lem,  va.  perf.  fonbiercn. 

Zsondowanie,  -nia,  sn. 
©onbieten  n. 

Zstateczniec,  -nieje,  -nia- 
lem, vn.  perf.  gefegter  werben. 
Zstawiaö,  -wiam,  -wialem, 
va.  impicrf.:,  Zstawiö,  -wie, 
-wilem,  va.  perf.  Ijerunter", 
^inunterfteHen;    —    wino   do 


piwnicy  SBein  einfeßern,  ein- 
fcbroten, 

Zstawianie,  Zstawienie, 
-nia,  sn.  herunter»,  §in= 
unterfteßen  n.,  ©infeUern  n. 

Zstapic,  -pie,  -pilem,  vti. 
perf. ;  "  Zstgpowa6,  -puje, 
-walem,  vn.  imperf.  ^inab», 
l^erabfteigcn;  abrceic^en ;  sukno 
-puje  baä  %\x6)  ge^t  ein, 
läuft  xufammen. 
Zstgpny,  adi.  abfteigenb. 
Zsun%c,  -ne,  -nalem,  va. 
perf. ;  Zsuwa6,  -wam,  -wa- 
lem, va.  imperf.  I^inunter» 
fc^ieben,  ^erunterfd^ieben,  ju= 
fammenfc^ieben;  —  sie,  vr. 
fic^  jujammenfc^ieben,  ju» 
fammenrutfc^en. 

Zsunigcie,  -eia ;  Zsuwa- 
nie,  -nia,  sn.  3ufammen= 
fdt)ieben  w.,  herunter«,  §in= 
unterfcl)ieben  n.;  —  sie  ua- 
bojow  wielkopieeowycb  9iü!» 
len  n.,  3flutfc^en  n.  ber  ®td|ten. 
Zsuwaki,  -köw,  plur.  tant. 
sn.  ©efcbiebe  n. 

Zsychac,  Zsychanie,  ftel^e : 
Zeschnac,  Zesehniecie. 
Zsylac,  fte^e:  Zeslac. 
Zsyp,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
3ufammenfc^ütten  n.,  3"' 
f  ammengefd^iittcte(ö)  n. ;  — 
na  wojsko,  dla  wojska  2lrmec= 
fontribution/.  in  9taturalien; 
rozpisac  —  na  wojska  eine 
giaturalfontribution  auäld^rei- 
ben,  auf  bie  STontribuenten 
^erlegen;  2)  ©c^ütt=,  Körner» 
getreiöe  n. 

Zsypaö,  -pie,  -palem,  va. 
perf.\  Zsypywac,  -puje, 
-w^Jem,  va.  imperf.  f)er=» 
untcrfc^ütten;  abfc^ütten;  ju» 
fammenfc^ütten. 

Zsypanie,  Zsypywanie, 
-Dia,  sn.  2lbfd){itten  «.;  §er= 
untetfdt)ütten  n.;  Sufammcn- 
fd)ütton  n. 

Zsypka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  11 

©c^üttboben  w.,  ©c^ütte  /.  2) 

=  zsyp  dla  wojska  ftel)e  Zsyp. 

Zsypowisko,  -ka,  pl.  -ka, 

sn.    liieröU   n.,    (Sefd^iebe  «.; 

—  muszel  5DhifdE)elgefd^iebe  n. 

Zszarzac,  -rzam,    -rzalem, 

vn.  perf.  abnüßen,  abfd^aben. 

Zszarzanie,    Zszarzenie, 

-nia,    sn.    Slbnü^en    n.,    2lb- 

fc^aben  n. 


Zszczypac 


661 


Zwal 


Zszczypac,  -pie,  -palem, 
va.  imperf. ;  Zszczypn%c, 
-ne,  -natem,  va.  perf.  ab» 
fneipen. 

Zszorowac,  -ruje,  -walem, 
va.  j)erf.  abfd^euem,  roeg» 
f($euetn. 

Zszorowanie,  -nia,  sn. 
2lbfcf)euern  n.,  ai5egjdE)euern  «. 

Zszumowac,  -muje,  -wa- 
iem,  va.  perf.  abfd^äumen. 

Zszumowanie,  -nia,  sn. 
2lbfcf)äumen  n. 

Zszycie,  -cia ;  Zszywa- 
nie,  -nia,  sn.  ^\x\a.mmtnv.ä= 
t)en  M.,  3"ffl'nwen|)eften  n. 

Zszyc,  -je,  -iem,  va.  perf.; 
Zszywac,  -warn,  -walem,  va. 
imperf.  jufammennä^en,  ju= 
fammen^eften. 

Zubozec,  -ieje,  -zaiem, 
vn.  perf.  oeratmen. 

Zubozenie,  -nia,  sn.\  Zu- 
bozalosc,  -sei,  sf.  5ßcrar= 
mung  /. 

ZuboÄyc,  -ze,  -iyl'em,  va. 
perf.  oerarmen  laffen;  arm 
mactjen. 

Zuch,  -a,  pl.  -y,  sm. 
füf)ner,  oerroegener,  ftrammer 
ÜRenfc^ ;  ganzer  i?ert,  fefc^er, 
forfc^er  ^unge;  ^aubegen  m., 
S3ramarba§  m. 

Zuchowatosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Sie<ii)dt  f.,  3Sern)e= 
gen^eit  /.,  ßü^n^eit  f.;  äBra»= 
^eit  /.;  S)ieiftigfett  /. 

Zuchowaty,  adi. ;  Zucho- 
wato,  adv.  breift,  fütin,  mutig. 

Zuchwalec,  -Ica,  pl.  -Icy, 
sm.  iidiv  Äert,  oerroegener, 
frecfier  2Jienfc^,  grec^Iing  m. 

Zuchwalec,  -leje,  -lalem, 
vn.  imperf.  !etf,  fred^,  »er= 
iceaen  roerben. 

Zuchwalic,  -le,  -liiem,  va. 
imperf.  fed,  frecf),  oerroegen 
machen. 

Zachwalstwo,  -wa,  pl. 
-wa,  sn.;  Zuchwalosc,  -sei, 
pl.  -sei,  sf.  grec^^eit  /.,  Äed» 
t)eit  f.,  SSerroegentiett  /. 

Zuchwaly,  adi. ;  Zuchwa- 
le,  adv.  fetf,  frec^,  cerroegeii, 
tro^ig. 

Zupa,  -py,  pl.  -py,  sf.\ 
dim.  Zupka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©uppe  /.;  —  rumfordzka 
3tumfotbfuppe,  braune  ©uppe ; 
—    kartofiana   Äartofeljuppe. 


Zupelnosd,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  3SottflänbtaIeit  /. 

Zupelny,  adi. ;  Zupelnie, 
adv.  DoUftdnbig,  nöUig,  ganj, 
Dotifommen,  doÜ. 

Zuzycie,  -cia,  sn.  Slb- 
nügung  f.;  3!5erbraud)en  n. ; 
Serbrauc^  m.;  —  szyn  2Ibfclölei= 
funq  f.   ber  Schienen. 

Zuzyc,  -je,  -lern,  va.  perf.\ 
Zuzywaö,  -warn,  -walem, 
va.  imperf.  abnü^en,  Derbrau= 
c^en;  ausreiben,  abreiben,  ab= 
rochen;  -zyty  perbrauc^t,  ab» 
genügt,  au^aerieben. 

Zuzyteczniaö,  -uiam.  -nia- 
Jem,  va.  imperf. ;  Zuzy- 
tecznic,  -nie,  -nilem,  va. 
perf.  nü^tidf)  machen,  jum 
Siiufeen  anroenben,   cerroerten. 

Zuzytkowac,  -kuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  nü^tic^  oer= 
braud^en. 

Zwabia6,  -biam,  -biatem, 
va.  imperf. ;  Zwabic,  -bie, 
-bilem,  va.  perf.  fjerbeilotfen, 
f)eranlodEen. 

Zwabianie,  Zwabienie, 
-nia,  sn.  gerbet»,  §eran= 
locfen  n. 

Zwac,  zwe,  zwatem,  va. 
perf.  nennen,  rufen ;  benennen; 
—  sie,  vr.  l^eifeen;  jak  sie 
zwiesz?   rcie  l^ei^t  bu? 

Zwada,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
3anf  m.,  ©treit  m.,  |)aber  m. 

Zwadliwosc,  -6ci,  sing, 
tant.  sf.  3onffiici&t  /•,  ©treit» 
jutfit  /■.,  |»änbelfutf)t  /. 

Zwadliwy,  adi.;  Zwadli- 
wie,  adv.  ftreitfüc^tig,  jän» 
fiftf),  l)änbelfürf)ttg. 

Zwadzic,  -dze,  -dzilem, 
va.  perf.  §änbel  ftiften,  ^vo\'\i 
erreaen. 

Zwalac,  -lam,  -lalem,  va. 
perf.  bejc^mu^en. 

Zwalac,  -lam.  -lalem,  I. 
va.  imperf. ;  Zwalic,  -le, 
-lilem,  1.  va.  perf.;  l)  ein- 
reifien,  nieberrei^en,  ein» 
ftürjen,  umroerfen,  nteber» 
[trecfen;  —  mur  eine  2)Jauer 
nieberrei^en;  —  kogo  z  nog 
imnbn  umoserfen;  kazaJ  — 
bozyszcza  er  Iie§  bie  ®ö^en- 
bilber  nieberrei^en;  2)  —  co 
na  kogo  etro.  auf  jmnbn 
rcäljen,  fcf)ieben;  -lil  cala 
wine    na    mnie    er    fc^ob    bie 


ganje  ©c^ulb  auf  mi^;  — 
na  kogo  cala  robote  bie 
ganje  3(rbeit  auf  jmnbn 
raäljen;  —  co  z  siehie  fic^ 
etro.  Dom  §alfe  fd^'.iffen;  3) 
oerrocrfen,  für  ungültig  er« 
Kören;  sad -lÜ  wyrok  pierw- 
szej  instaneyi  baä  @ertd)t 
[)at  ba§  Urteil  ber  crften  3"* 
ftanj  oerroorfen,  umgeftofeen; 
4)  —  kogo  imnbn  burc^» 
tiauen,  burc^prügeln;  II.  — 
sie,  vr.  1)  umfallen,  ein- 
ftürgen,  einfinlen;  —  sie  na 
kogo  über  jmnbn  jufammen» 
ftürgen;  fic^  auf  jmnbn  ftür» 
jen;  wszystkie  nieszczeäeia 
razem  sie  na  mnie  -lily  aUeS 
Unglüd  fam  über  mic^  auf 
einmal;  2)  jufammenlommen, 
jufammenroäljen. 

Zwalanie,  -nia,  sn.  1) 
33efc^mu^en  «.;  2)  Zwalenie, 
-nia,  sn.  ?Jieberrei^en  n., 
Dfiieberroerfen  n.,  Umflürjen 
n.,  9?ieberftreden  n.;  !5er» 
roerfen  n. 

Zwalczac,  -czam,  -eza- 
iQva,  va.  imperf.;  Zwalczyc, 
-cze,  -czylem,  va.  perf.  be= 
tämpfen,  überroinben,  be= 
fiegen. 

Zwalczanie,  Zwalczenie, 
-nia,  sn.  Sefämpfen  «.,  Über» 
roinben  n.,  33efiegen  n. 

Zwallsko,  -ka,  pl.  -ka, 
sm.  SRuine  /.,  2;rümmcr  pl; 
Srümmcrflätte/*.;  Sagebruc^  m. 

Zwalniac,  -niam,  -nialem, 
I.  va.  imperf. ;  Zwolnid,  -nie, 
-nilem,  I.  va.perf.  1)  nerlang» 
famen,  nac^laffen,  locferer 
machen;  —  kroku  ben  ©c^ritt 
Derlangiamen;  —  cugli  bie 
3ügel  nac^Iaffen;  2)  linbern, 
milDern ;  -jncy  nerfangfamenb, 
milbernb,linbernb;  3)  befreien; 
—  od  sJuzby  Dom  Stenfte 
befreien,  biöpenfteren;  II)  — 
sie,  vr.  1)  loder  roerben;  2) 
fi^  befreien,  fic^  frei  machen; 
=    uwolnic  sie. 

Zwalnianie,   Zwolnienie, 

-nia,  sn.  3>erlanitfamen  n.; 
aKilbern  ».,  Sinöern  n.;  S3e= 
freien  n. 

Zwal,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©teinlä^ne/.:  ©letfc^ermoröue 
/.;  ©efc^iebefelb  /i. 


Zwapniac 


662 


Zwapniac,  -niam,  -nialem,  ' 
va.  imperr. ;  Zwapnic,  -nie, 
-nilem,  va.  perf.  üetfaKen.^  ; 
Zwapnianie,  Zwapnienie, 
-nia,  sn.  il>ertol!en  n.,  S3er=  j 
faüung  /. ;  —  arteryi  Sßer=  I 
laüung  /  ber  Slttcrien. 

Zwapniec,  -nieje,  -malern, 
vn.  imperf.  ftc^  in  Äatf  t)er= 
tDonbeln,  oetfalfen. 

Zwarcie,  -da;  Zwieranie, 
-nia,  sn.  1)  Bufammenbrüden 
«.,  gujammenpreffeit  n.,  3"' 
jammentlammern  n.;  2)  3"= 
fammcnftofe  ?«.,  2lneinanber= 
ptaüen  n.  (im  Kampfe). 

Zwaryowac,-yuje,  -walem, 
va.  perf.  rerrüdt  tcerben.        | 
Zwaryowanie,     -nia,    sn.  > 
35ctrücftl)eit  /.  \ 

Zwartosc,  -sei,  sing.  tant.  \ 
sf.    ^ufammenbtücfbarfeit  /.; 
©efd^'loffenfjeit /;  Äompa!te(s) , 
«.,  Äompa!t[)eit  /. 

Zwartowac,  -tuje,  -wal^m, 
va.  perf.  burcftblättern,  burcf)=  \ 
lefen,  burc^ftubicren. 

Zwarzac,  -rzam,  -rzalem, 
va.  imperf.;  Zwarzyc,  -rze, 
-rzylein.  va.  perf.  1)  fodien, 
abfoc^en;  2)  qerinnen  laffen; 
3)  beichäbinen,  3ujainmen= 
^d^rumpfen  laffen,  butc^  §iRe 
ober  Äälte  fcf)aben;  mröz 
-rzyt  mlode  roslinki  bet  gl^oft 
f)at  bie  jungen  «liftanjen  ge» 
fdäbigt;  4)  —  sie.rr.  gerinnen; 
gar  gefoc^t  roctben. 

Zwarzanie,  Zwarzenie, 
-nia,  sn.  2lbtodien  n.:  ®i'= 
rinnen  w.:  3iefc^äbigen  n. 

Zwasnic,  -nie,  -uitem,  va. 
perf.  Unfrieben  'fäen,  3er5an=  i 
fen;  —  sie,  rr.  fic^  jerjanfen. 
Zwasnienie,  -nia,  sn.  3«t= 
janfen  «.,  aSerfeinben  n. 

Zwazac,  -zam,  -zaiem, 
va.  imperf.;  Zwazy<5,  -ze,  1 
-iylem,  va.  perf.  1)  obroiegen, 
abroägcn;  2)  erroägen,  berud- 
fic^tigen,  beachten ;  nie  -iaj 
na  to  nimm  feine  9lüdficl)tbar= 
auf.  mad)e  bir  aor  nic^tä  barauö. 
Zwazanie,  Zwazenie.-nin, 
sn.  Grroägen  n.,  !öead)ten  n., 
$öerüdfic^tigen  n. 

Zw^chaö,  -Cham,  -cliatem, 
va.  perf.  roittern,  ried^en; 
mctfen,  baf)inter  lommen; 
—    sie,    rr.     z  kim    fid)    mit 


imnbm      »erftänbigcn,       mit 
jmnbm  in  SSerbinbung  treten.  I 

Zw^chanie,  -nia,  sn.  Stie-  j 
c^en  «.,  äöittern  «.,  ^JJJerfen  w.; ! 
—  sie  gSerftänbigung  /.  i 

Zw'q.tlec,  -tleje,  -tlatem,  vn.  \ 

■imverf.  fcfitüac^,  jart  roerben.  i 

{      Zwatlenie,        -ma,       sn.  i 

1      Zw%tlic,   -tle,   -tlilem,  va. 
^jer/".    fc^roa^,    jart    mai^en, 

'  fd)n>äd)en. 

Zwg^tpic,  -pie,  -pilem,  vn. 
perf.  ütrjanen,ben  Tlwt  finfcn 
laffen;  bie 'Hoffnung  Derlieren, 
feine  Hoffnung  me{)r  traben, 
DerjiBeifcIn ;  —  o  chorym  einen 
S^ranten  aufgeben;  —  o  Bogu 
an  ©Ott  Dersroeifeln. 

Zw%tpieiiie,       -nia,       sn. 

3roeifei  m.,   Serjroeiflung  f., 

:  öoffnungslofigfeit  f.,  SSersagt» 

^eit  /. 

Zwerbowa6,     -Ijuje,    -wa- 
Uem,  va.  i^rf.  anwerben.         1 
Zwerbowanie,    -nia,     sn. 
I  SInrcerben  n.,  Slnroerbung  f. 
Zweryfikowac,  -kuje,  -wa- 
tem,  va.  perf.  Derifijieren. 
i      Zwedzac,  --^zam,  -dzatem, 
i  va.  imperf. ;    Zwgdzic,  -dze, 
1  -dzileir,  va.  perf.  rcegftibitien, 
1  entroenbcn. 

>  Zwgdzanie,  Zwfdzeme, 
-nia,  sn.  SSegftibi^en  n.,  (Snt- 
raenben  n. 

Zwfglac,  -fflam,  -s;]atem, 
va.  imperf. \  Zwfglic,  -gle, 
-glilem,  va.  perf.  Deifot)[en. 
Zwgglanie,  Zweglenie, 
-nia,  SM.  UJeifo^Ien  n.,  S>er= 
loblung  f.    _        , 

Zw^szenie,  -nia,  sn.  iJluö« 
id)nüffeln  n. 

I      Zwfszyc,     -sze,     -szylem, 
va.  perf.  auefc^nüffeln.  ^ 

Zw§z;ac.  -i^m,  -zalem,  va.  \ 
\  imperf.;  Zwfzyc,  -ie,  -Zy- 
pern, va.  perf.  enger  ma^en, 
!  fd^mäler  machen,  «etfd^mälern, 
I  ücrengem;  —  sie,  vr.  fic^  Der=> 
1 enaern. 

Zwgzanie,  Zw§zenie,  -nia, 
sn.  ©c^mätern  «.,  äJerengen 
n.,  SL^erengung  /. 

Zwia6,  zwieje,  zwiatem,  va. 
perf.-.,  Zwiewac,  -warn,  -wa- 
lem, va.  imperf.  herunter«, 
t)inuntenDet)en ;  sufammen» 
rcel)en. 


Zwiazek 


Zwianie,  Zwiewanie,  -nia, 
sn.  öerab=,  ^etuntermefjen  n.\ 
3ufammenroe^en  n. 

Zwiady,  zwiad  iinb  zwia- 
dow,  phir.  tant.  sn.  Eunb= 
fc^aft  /.,  2luöfunbfc^aftung  f.; 
na  —  wyjsc  auf  Äunbfc^aft 
au§ge[)en. 

Zwiastnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  Auoda  (^f(anje). 

Zwiastowa6,  -stuje,  -wa- 
i  lern,  va.  perf.  oerEünben, 
I  oerüinbigen,  anfünbigen;  be» 
I  rieten;  to  -tuje  wielkie  nie- 
j  szczescie  baö  Detfünbigt  ein 
gro&k  Unglüd. 

Zwiastowanie,  -nia,  sn. 
58erfünbigen  n.,  aSerfünbigung 
y.  —  Najswietszej  Fanny 
Maryi  Tlaxiä  Sserfünbigung. 

Zwiastun,  -a,  pl.  -y  ober 
-owie,  sn.  aSerlünber  m., 
SSetfünbiger  m.;  —  wiosny 
'gcüt)Ungsbote  m. 

Zwiastunka,  -ki,  2)1.  -ki, 
sf.  aSerfünbigertn  f. 

Zwiazac,  -ie,  -zakm,  va. 
perf.  \  "  Zwi^zywac,  -zuje, 
-walem,  va.  imperf.  }ufam= 
menbinben,  oerbtnben,  binben; 
zwiaz  ten  pakunek  sznurem 
binbe  biefeä  ^a!et  mit  einer 
©C^nur;  mam  -zane  rece  i^ 
babe  gebunbene  §änbe,  icö 
fann  nid)t  fo  ^anbetn,  roie  id) 
möchte;  -zany  slowem  burcö 
®[)renroort  gebunben;—  cos 
w  jedna  calosc  etm.  ju  einem 
©anjm^  binben  —  czyja 
nioc  jmntöanacbt  einfc^ränfen; 
_  sie,  vr.  fid)  »erbinblic^ 
macben,   ficb    uerpfli^ten. 

Zwi^zanie,  Zwiazywa- 
nie,  -nia,  sn.  3uiammm- 
binben  n.,  SSerbinben  n.,  Sin» 

ben  n.  ,       ,  . 

Zwiazek,    -zku,     pl.   -zki, 
sm.  1)  iüunb  w.,  Serbinbung 
/•.,    3]erein   m.\  —   kolejowy 
'  ©ifenbabnerDetein;    —     tary- 
I  fowy  2;arifDerbanD ;    —  prze- 

mysiovvcövv  SnbuftrieUen= 
'  bunb;  —  hanzeatycki  ^anfa- 

bunb;  2)  «anb  «.,  Sunb  m.\ 
1  —  malienski   (Sf)ebunb ;    -zki 

przyjazni  a3anbe  pl.  ber 
ig-reunbfcboft;  3)  3uiammen= 
I  t)ang  ?«•',  mowa  nie  nia  -zku 
Ibie  "3lebe   ift  jufammen^ong» 


I 


Zwiazkowy 


663 


Zwiewaö 


(o§ ;  nie  rozumiem  -zku  miedzy 
jednem  ZMJsciem  a  drugiem 
tc^  oetfte^e  ben  3ufamtncn= 
tjang  jrDifcf)en  bem  einen  un\) 
bem  anbeten  3SorfaII  nicf)t;  4) 

—  chemiezuy  c^enüi'dje  Sjer= 
binbung. 

Zwiazkowy,  adi.  33ereinä=, 
23unb=,  Serbanbs». 

Zwiazkowy,  -weo^o,  sm. 
^Sunbesgenoffe  m.:  -kowi,  ^jZ. 
bie  Sllianten  2^^- 

Zwichnac,  -chne,  -chna- 
lem,  va.  per/,  oerrenfen. 

Zwichniecie,  -cia,  sn. 
SSertenfung  /. 

Zwichrota,  -ty,  j;?.  -ty, 
sf.  Cyrilla  ('^pflanse). 

Zwichrza,  -rzy,  pl.  -rze^ 
sm.  Soulamea  (^^ftanje). 

Zwichrzyc,  -rze,  -rzyiem, 
va.  per/.  Denoirren,  oeriDttrt 
madjen;  Unruhe  ftiften. 

Zwicie,  -cia:  Zwijanie, 
-nia,  sn.  Qniammenvoütn  n., 
3ufammenroicfeln  n. 

Zwic,  -je,  -Itiia,  I.  va. 
per/.]    Zwijac,  -jam,  -jalem, 

I.  va.  imjjerf.  aufruicfeln,  auf- 
rotnben;  ^ufammenroicfeln,  5U= 
fammcnrotlen ;  — •  papier  baä 
Rapier  äufammenrollen;  — 
nici    ben    S^^i^"    aufroirfeln; 

—  oböz  bas  Sager  abbrechen; 

—  zHgle  bie  Segel  eingießen ; 

II.  sie,  vr.  1)  fid^  jul'ammen» 
rotten,   fid^   juiammenrotdcln; 

—  sie  w  klebek  fic^  in  einen 
Knäuel  jufammenroUen ;  liscie 
sie  -uely  bie  93lätter  f)aben 
[id>  jufainmengeroüt;  2)  ixä) 
beeilen,  fid^  fputen,  fidb  tum= 
mein; -jaj  sie,  bys  dzis  jeszeze 
mögl  skonüzyc  fpute  bic^,  ba= 
mit  bu  noc^  ^?ute  fertig  roirft. 

Zwidlowanie,  -nia,  sn. 
2lnjrf)erung  f.,  2tnfc^[i^ung 
/'.;  einfc^erimg  /.,  Äerben« 
fügung  /". 

Zwiedzac,  -dzam,  -dzalem, 
va.  imperf.\  Zwiedzic,  -dze, 
-dzilem,  va.  perf.  bejid^tigen, 
befuc^en,  bereifen;  —  obce 
kraie  frembe  Sänber  bereifen. 

Zwiedzanie,  Zwiedzenie, 
-nia.sn.  Sefiditigen  «.,  Öe)u= 
d^en  «.,  53ereiien  n. 

Zwielmozniec,  -zuieje, 
-Änialem,  vn.  perf.  mächtig 
iD  erben. 


Zwieracz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©d)lief[mußfe(  wj.,(Spf}in!tec  m. 

Zwierac,  Zwieranie,  [icl^e : 
Zewrzec,   Zvvarcie. 

Zwierciadlany,  adi.  ©pie» 
ge[= ;  -na  sala  ©piegelfaal  m. ; 
-ny  kamien  ©ptegelftein  »2., 
Spiegetfpat  m.,  ©elenit  m. 

Zwierciadlnik,  -a,  pl. 
-f-y,  sm.,  (Spiegelf)änbler  m.; 
©piegelfabrifant  m. 

Zwierciadlo,  -dia,  pl.  -dta, 
dim.;  Zwierciadelko,  -ka, 
pl.  -ka,  sn.  ©piegel  m.\  — 
ptaskie  ^plattfpiegel,  ^(an^ 
fpicgel ;  —  wklesie  ^o^lfpieaet, 
ilonfaüfpiegef;  —  wypukle 
erhabener  epiCiiel,  Äonoeij« 
fpiegel;  —  suwakowe  ©d)ie= 
berfpiegel;  —  wody  Sßoffer= 
fpiegel;  przegladac  sie  w  -die 
fic^  fpiegeln,  fic^  im  Spiegel 
bcfe^en. 

Zwierciadlowiec,  -wca, 
pl.  -wce,  sm.  ©piegelfifd). 

Zwierz,     -a,    sm.    Sier  n. 

Zwierzac,  -izim,  -rzfilem, 
va.  imperf. ;  Zwierzyc,  -rze, 
-rzytem,  la.  perf.  »ettrauen, 
anoertrauen;  —  sie,  vr.  fid; 
annertrauen. 

Zwierzanie,  Zwierzenie, 
-nia,  sn.  Üiertrauen  n.,  2ln= 
oertrauen  n.\  ©eflänbniö  n. 

Zwierzchni,  adi.  D6er= ; 
-nie  odzienie  Dberfleibiing  /.; 
warga  -nia  Dberlippe  f. 

Zwierzchnictwo,  -etwa, 
sn.  Dbennac^t  /.,  Dbcr^err- 
fc^aft  f.;  Dorgpfe^te  Seljörbe'; 
Dbtigfeit  f. 

Zwierzchniczka,  -i,  pl. 
-i,  sm.  SJorgefeljte  /. 

Zwierzchnik,  -a,  pl.  -cy, 
sm.  SBorgeie^te(r)  m. 

Zwierzchnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Dbtigfeit  ^:  t)orge= 
fe^te  33eprbe,  Dberbeprbe  /. 

Zwierzg,  -cia,  pl.  -ta, 
sn. ;  dim.  Zwierzatko,  -ka, 
pl.  -ka,  sn.  Ster  n.,  Sierc^en 
n.\  dzikie  —  roilbes  Sier. 

Zwierzfciec,  -cieje,  -cia- 
lem,  vn.  imperf.  Dcrtieren. 

Zwierzgcosc,  -sei,  sivy. 
tant.  sf.  2terifc^e(ä)  n.;  tieri- 
jcfteö,  Diebifdjeä  äl5efen,  S3er= 
tiertf)eit  /..  Seftialität  f. 

Zwierzgcy,  adi.;  Zwie- 
rzfco,  adv.  tierifc^,    ine^ifc^; 


-p,e  iustyukta  tietifrfje  ^nftin!» 
te;  krölestwo  -ce  Jierreid^  «.; 
-ce  kofo  Sierfreiä  m. 

Zwierzgtokrzew,  -u,  pl. 
-y,  sm.  'i^iflanjentier  n., 
3oop[)i;t  m. 

Zwierzokrzew,  -u,  pl.  -y, 
sm.  ^flanjenticr  n.,  Sier» 
pflanse  /. 

Zwierzostan,  -u,  pZ.  -y, 
sm.  3;ietftanb  m.,  %mht- 
flanb  m. 

.  Zwierzyna,  -ny,  sing.  tant. 
sf.  1)  )SL\[t>  n.,  äBilbbret  «.; 
2)  'äÜilbbraten  m. 

Zwierzyniec,  -iica,  ^^Z. 
-iii-e,  sm.  1)  Tiergarten  in.; 
2)  Sierfreiä  »/.,    ,'^ODiafus  ?«. 

Zwierzyncowy,  adi.  %\ii= 
gaTten=;  2:ier!teiS'. 

Zwiesic,  -sze,  -silem,  va. 
perf. ;  Zwieszac,  -szam, 
-szalem,  va.  imperf.  I^inunlers 
f}ängen;  —  gtowe  ben  5Topf 
hängen  laffen;  —  u?zy  bie 
C^ren  l^ängen  laffen;  —  nos 
(na  kvvinte)  fc^lec|t  gebaut  fein; 
—  sie,  vr.    r)ininiter[)angen. 

Zwieszanie,  Zwieszenie, 
-nia,  sn.  ^erab[)ängen  ii. 

Zwieszczaö,  -szczam, 

-szczatem,  va.  imperf. ;  Zwie- 
sci<5,  -szcze,  -sciiem,  va.  perf. 
Dcrüinben,  anfünbigen. 

Zwieszczanie,  Zwieszcze- 
nie,  -uia,  sn.  Slnfünbigen  n., 
SJetfünben  n. 

Zwiesc,  zwiode,  zwiodlem, 
I.  va.  perf.\  Zwodzic,  -dze, 
-dziiem,  I.  va.  imperf.  1) 
5ufammenfü[)ren,  jufammen- 
bringen;  2)  herunter-,  ^ir= 
unterführen,  [jerobiü^ren;  3) 
trrefüliren,  täufd^en,  oerleiten, 
»erführen;  4)  —  most  bie 
3ugbtüde  nieberlaffen ;  most 
zwodzony  '^'ü.o.hxMt  f.\  II.  — 
sie,  vr.  fid)  töufcben,  ific^  irren. 

Zwietrzaö,  -trzam,  -trza- 
lem,  va.  imperf. \  Zwietrzyö, 
-trze,  -trzyiem,  va.  perf.  auä» 
toittern,  außfpüren. 

Zwietrzanie,  Zwietrze- 
nie,  nia,  sn.  iUusroitlern  »., 
2lu§fpürcn  n. 

Zwietrzeö,  -trzeje,  -trza- 
lem,  vn.  perf.  uerroittem;  fic^ 
üetflüc^tigen. 

Zwiewaö,  Zwiewanie. 
fiel^e:  Zwiac,  Zwiauie. 


Zwiezienie 


664 


Zwora 


Zwiezienie,  Zwozenie, 
-nia,  SU.  ^ufammeiifü^ten  n., 
Sufammenbringen  n.;  $er= 
unterfai^retx  n. 

Zwie^c,  zwioze,  zwiozl'em, 
va.  pcrj. ;  Zwozic,  -ze,  -zi- 
lem,  va.  imperj.  l^erunter», 
^erabfü^rcn,  f;erunterfa^ten ; 
gufammenfü^reu ;  —  zboze 
do  stodoly  baä  ©etreibe  in 
bie  ©c^eune  einfal^ren. 

Zwigdlosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  SBeltbeit/.,  aSerroelft^eit/. 

Zwigdly,  adi. ;  Zwif die, 
adv.  vodt. 

Zwigdnigcie,  -cia,  sn. 
Sßelfen  n. 

Zwigkszac,  -szam,  -sza- 
lem,  va.  imper/.\  Zwig- 
kszy6,  -sze,  -szyfem,  va. 
perf.  »ergrölern;  —  naklad 
bie  2luflage  oergröBetn;  -szone 
wydatki  bie  Dergrö^erten 
2lu6ga6en;  —  sie,  vr.  ficfi 
Dergtöfeftn. 

Zwigkszanie,  Zwigksze- 
nie,  -nia,  sn.  SSergröfiern  n., 
SSergröfeerung  /'. 

Zwigzlosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  S3ünbtgfcit  /.,  ©ebrängt» 
t)eit  /.;  —  wegla  unjcr= 
Hüfteter  jlo^tenpfeiler. 

Zwigzly,  adi.;  Zwigzle, 
adv.  bünbig,  gebrängt. 

Zwijadlo,  -dia,  pl.  -dia, 
a«.;  dim.  Zwijadelko,  Ika, 
pl.  -ika,  sm.  ©arnrainbe  /. 

Zwiklac,  -klam,  -klalem, 
va.  perf.  uerroirfetn. 

Zwiklanie,  -nia,  sn.  Set» 
njicfeln  n. 

Zwilgn^ö,  -gne,  -gDalem, 
vn.  perf.  naß,  feucf)t  roetben. 

Zwilgocic,  -ce,  -ciJem,  vn. 
perf.  naß,  feud&t  machen. 

Zwilgotniec,  -nieje,  -nia- 
tem,  vn.  imperf.  feucht  roerben. 

Zwilzac,  -Äam,  -iaiem, 
va.  imperf. \  Zwilzyc,  ie, 
-Äyiem,  va.  perf.  beneiden,  bt'= 
feucbten. 

Zwilzanie,  Zwilzenie, 
-nia,  sn.  iöene^en  n. 

Zwilupa,  -py,  pl.  -py,  sf. 
Dolichos  (^flan;ie}. 

Zwin^ö,  -ne,  -nalem  = 
Zwic. 

Zwini%tko,  -ka,  pl,  -ka, 
an.  SBünöel  «.,  ^atet  n. 


Zwini§cie,  -cia,  sn.  = 
Zwicie. 

Zwinnosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  Seöenbigfeit/.,  glinf^eit/. 

Zwinny,  adi. ;  Zwinnie, 
adv.  fitnf,  be^enb. 

Zwisac,  -sam,  -salem,  vn. 
imperf.;  Zwisn^c,  -ce,  -na- 
iexv,  vn.  perf.  ^erunter=, 
^erabl)ängen;  ^erab[tnfen,  nie= 
beifinfen ;  fc^laff  pnqen. 

Zwisanie,  -nia;  Zwisnig- 
cie,  -eia,  sn.  |)erab=,  §in= 
unterfangen  «.;  ^erobfinten 
n.,  Slteberfinfen  n. 

Zwislosc,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  |)erab=  §erunterf)än= 
genbe(s)  n. 

Zwisla,  -sli,  pl.  -sie,  sf. 
Duwane  (^flanje). 

Zwiälik,  -a,  pl.  -i,  sm.  Ano- 
modoa  0i)Joo2gattung). 

Zwitek,  -tku,  pl.  -tki,  sm. 
Sßicfet  m.;  Sufammenge» 
n)icfelte(5)  n.,  ^u\AmminQi= 
roate(§)  n.]  SRotte  /.;  ©c^rift- 
rolle. 

Zwlec,  -ke,  -klem,  I.  va. 
perf.'  Zwlekac,  -kam,  -ka- 
lem,  I.  va.  imperf.:,  1)  üer» 
fc^tcppen,  in  bie  i?änge  sieben, 
jaubetn,  Derjögern,  oersietjen; 
dlaczego  -kasz  z  odpowiedzia 
rcarum  jögetft  ju  mit  ber  3lnt= 
rcort;  nie  -kaj  ani  chwili  jau» 
bere  nid^t  einen  2tugenbltcf ;  2) 
fjetunter=,  abäie^en,  herunter» 
fd)Ieppen;  —  pok-iel  bie 
a3eltiDüfd)e  abstellen;  —  z  kogo 
odziez  jmnbm  bie  Äleiber 
f)erunteräiet)en;  3)  äufammen= 
fc^ieppen;  ir.  —  sie,  vr.  fic§ 
^erunterfdileppen,  mü^fam  Don 
ber  feööe  ^erabfontmen. 

Zwlekanie,  Zwleczenie, 
-nia,  sn.  1)  Räubern  n.,  30= 
gern  n. ;  2)  Slbjie^en  n.,  ^er« 
unteräieijen  n.,  herunter» 
jc^leppen  » ;  3)  3ufammen= 
fc^teppen. 

Zwloka,  -ki,  pl.  -kl,  sf. 
3ögerung  /.,  Sßerjögerung  /'., 
U3er|pälung  /.;  bez  -ki  o[}ne 
33er jUg;  rzecz  nie  eierpiaca 
-ki  eine  unauffd^iebbare  Sacfie; 
-ka  niebezpieczna  ®efaf;c  im 
SSerjuge. 

Zwloki,  -kow,  plur.  tant. 
.m.  i.'eic^nom  m.,  fterblic^e 
Überrefte. 


Zwloczenie,  -nia,  sn.  = 
Zwleczenie. 

Zwloczyc,  -cze,  -czylem, 
va.  perf.     =  Zwlec. 

Zwlokniec,  -nieje,  -niatem, 
vn.  perf.  faferig  rcerben. 

Zwodnica,  -ey,  pl.  -ce, 
*/. ;  Zwodzicielka,  -ki,  pl. 
-ki,  ,«/. ;  Zwodniczka,  -ki, 
pl.  -ki,  sf.  58eifü^rerin  f. 

Zwodnictwo,  -wa,  sinij. 
tant.  sn.  SSeifüfjning  /.,  33e» 
rücfung  /,  %xva,  m. 

Zwodniczy.  Zwodny,  adi.\ 
Zwodniczo,  Zwodnie,  adv. 
r)erfül)reri)ct),  irrcfü^renb, 
betüdenb,  trügetifd^. 

Zwodzenie,  Zwodzic, 
ftefte:  Zwiedzenie,  Zwieac. 

Zwojek,  -jka,  pl.  -jki,  sm. 
Barbuia  (5JJooögattung). 

Zwojowaö,  -juje,  -watera, 
va.  perf.  befrtegen,  befiegen, 
Be;(rcingen. 

Zwojowanie,  -nia,  sn. 
Sefriegen  «.,  33;ficgen  n., 
Sf^iringcn  n. 

Zwolennictwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  Süngcrfc^aft  /.,  Sin- 
!)änger|c^aft  /.;  Slnfjang  m., 
Partei  /. 

Zwolenniczka,  -^\,  pl.  -ki, 
sf.  2ln^ängerin  /.,  '-liaitei» 
gängerin  f. 

Zwolennik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
Stnbänger  m.,  ^Parteigänger  m. 

Zwolna,  adv.  tangfam, 
anmä[)licf);  nac^  unb  na^. 

Zwolnic,  Zwolnienie, 
fiebe:    Zwalniac,    Zwalniauie. 

Zwolniec,  -nieje,  -niatem, 
vn.  perf.  longfanier  roerben; 
leicfiter,  (oöetfr  roerben. 

Zwolac,  -lam,  -talem,  va. 
perf. ;  Zwolywac,  -faje, 
-walem,  va.  imperf.  jufami 
meniufen,  berufen;  —  sejm 
ben  Sanbtag  jufammenbe- 
rufen;  —  eala  siui^be  baä 
ganje  2)ienftperfonaI  ju^ 
fammenrufcn. 

Zwolanie,  Zwolywanie, 
-nia,  sn.  ;^Vi\(xmm'i\\x\x\in  n., 
^Berufung  /'. 

Zwomitowac,  -tuje,  -wa- 
lem, va.  perf.  erbrechen. 

Zwora,  -ry,  pl.  -ry,  sf. 
©c^liefje  /;,  2lnfer  m.,  Älommer 
f.,  3iüinge  /.;  —  u  piasty 
33anbage  /. 


Zworka 


665 


Zwyczajny 


Zworka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Süc^fe/.,  ©taubjäöen^alter  m. 

Zwornik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©eiuölbftein  m.,  2ßöl6ftein  m., 
<fteil[tein  m.\  —  sklepienia 
©eroölbfci^lufeltein. 

Zwoszczyk,  -a,  pl.  -j, 
sm.  ruffifc^cr  g-ul^tmann. 

Zwoziö,  Zwozenie,  ftef)e: 
Zwiezc,  Zwiezienie. 

Zwod,  zwodu,  yl.  zwody, 
sm.  1)  ^ugbrücEe/.,  gaülür/.; 
2)  ©ammhing  /.;  —  praw 
©efe^esfammlung. 

Zwoj,  zwoju,  pl.  zwoje,  sm. 
1)  Änäuet  m.,  Sujammenge» 
Toate(ö)  n.,  3u[ammengeroidet« 
tc(ä)  n.,  Umroidfelung  /.;  2) 
©angtion  n.;  3)  Söinbung  /., 
©e^irnroinbung;  4)  Überbein 
«,;  5)  3?anöDer3ietung  /., 
ginfaflung  /. 

Zwöz,  zvvozu,  1)1.  zwozy, 
sm. ;  Zwo^ba,  -by,  yl.  -by,  ä/. 
einfahren  n.,  3uiammen= 
fahren  n.,  ^ereinfal^ren  «., 
in  bte  ©c^eune. 

Zwozka,  -ki,  p?.  -ki,  sf. 
2lnfa[)ten  7i.,  Slnfu^r  /. 

Zwracac,  -cam,  -calero, 
va.  imperf.\  Zwröcic,  -ce, 
-cilem,  va.  -perf.  1)  jurücE» 
geben,  jurüderftatten,  raieber» 
geben,  jurüdEfteUen;  -cono  mi 
pieuiadze  bez  najmniejszej 
trudnosci  man  %(xi  mir  baä 
©etbol^nebie  geringfte©c^n)ie= 
rigfeit  jurücterftattet;  -cam 
z  podziekowaniem  poiyczona 
mi  ksialke  tc^  gebe  baä  mir 
gelietiene  "Suc^  mit  2)anE 
jurücf ;  2)  fic^  übergeben,  auä* 
brechen,  au§)peien;  ,3)  ten!en, 
einlenfen,  I)inlenfen,  ridjten, 
l^tnrid)ten ;  —  wzrok  na 
CO  baä  SUige  auf  ctrc.  richten; 
—  czyjas  uwage  na  co 
imnbä  aiufmertfamfeit  auf 
etro.  lenlcn;  II.  —  sie,  vr. 
fid^  roenben,  fic§  tickten; 
nie  wiem  do  kogo  sie  w  tej 
sprawie  mam  —  ic^  meife 
nic^t,  an  roen  icf)  mid)  in 
biefer  ©ac^e  lücnben  foH. 

Zwracanie,  Zwrocenie, 
-nia,  sn.  1)  3urücfgeben  n., 
3urüdetftotten  n.,  Surüd» 
fteUen  «.,  Sßiebcrgeben  n. ;  2) 
Senfen  m.,  Sftic^tcn  n.;  3)  2lu2= 


Brechen  n.,    SHuSfpeien  n.;  4) 
Söenben  n. 

Zwrot,  -u,  pl.  -y,  sw.  1) 
SBüderftattung  /.,  (grfa^  w., 
^urücfgabe  /.,    SRüdfgobe   /.; 

2)  Umfel^r  m.,    Umtenfen  n.; 
w  prawo  —  red^tä  fd)menfen; 

3)  ffiiebcrfe^r  /.,  gUtdfe^r  /. ; 

4)  Krümmung/.,  Siegung  f.\ 

5)  SBenbung  f. 
Zwrotka,    -ki,  pl.  -ki,  */. 

©tropfe  f. 

Zwrotnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  Sre^fcfiemel  w.,  Sippftod'  m. 

Zwrotnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  Sßec^i'tl  m.,  aßei^e  /'. ;  — 
aügielska  engUfc^e  2L'ei($e ;  — 
samodzia^ajaca  felbfltätige 
2ßei^l'd;tene;  —  w  lewo  2ints= 
roeic^e;  —  w  prawo  SRec^t^»" 
meiere;  —  wjazdowa  (Sin" 
faf)rtän)eid)e;  —  wyjazdowa 
aiuöfafjrtgraeid^e,  2(usfQ[)rl§= 
mec^fet;  na  -ce  nac^  ber 
©pi^e;  ze  -ey  gegen  bie 
©pt^e. 

Zwrotniczy,  -czego,  pl. 
— ,  sm.  Ul'eic^enroäc^ter  m. 

Zwrotnik,   -a,  pl.   -i,   sm. 

1)  2Benbetret§  m.,  SBenbe» 
jirtelm.,  äiquator  ?».;  2)©tein= 
brefier  m.;  3)  Sßec^fel  ?«., 
3unge  /.,  2luäroeid)fd)iene  /.; 
4)  tDec^felnbe  ©teuerurg. 

Zwrotnikowy,  adi.  3^?nbe« 
!rei§=>,  3üenbe^irfe(=. 

Zwrotnosö,  -sei,  sing, 
taut.   sf.    1)  ©eraanbt^eit  /'. ; 

2)  SlUotropie  /. 
Zwrotny,      adi. ;      Zwro- 

tnie,  adv.  1)  jurütf»,  um» 
fefirenb,  2)rf^=,2Benbc=,Äef)r=; 
punkt  —  SBenbepunft  w;.;  2) 
aßotropifc^. 

Zwycigski,  adi.  Zwycig- 
sko,  adv.  fieg^aft,  fiegreicD, 
©icger=,  ©iegeä»;  -sko  wyjsc 
z  wallii  ficgrei^  au§  bem 
Kampfe  fierrorge^en;  -ski  wie- 
niec  ©iegcöfranj  w.;  -ski 
okrzyk  ©iegeägefc^iei  n. ; 
-ska  piesn  ©iegfsUeb  n. 

Zwycigstwo,  -wa,  pl.  -wa, 
sn.  ©leg  m.;  —  na  calej 
linü  ©ieg  auf  ber  ganjen^Si» 
nie;  oduiesc  —  Den  ©ieg 
baoontragen;  — -  przechyla 
sie  na  nasza  strone  ber  ©ieg 
ne'igt  fic^  auf  unjerc  Seite; 
po    owem    pamietuem   -stwie 


nad^  fenem  beniroürbigcn 
Siege. 

Zwycigzca,  -zcy,  pl.  -zcy, 
sm.  ©ieger  m. 

Zwycigiac,  -4am,  -äalem, 
va.  im  perf. ;  Zwycigiyö,  -ie, 
-iylem,  va.  perf.  befiegen, 
ben  ©ieg  baoontragen,  fiegen, 
überrcinben;  dzis  -iylismy, 
lecz  kto  wie,  co  jutro  bedzie 
^eute  ^aben  mir  gefiegt,  aber 
roer  roeifi,  n)aä  morgen  fein 
roirb  ;  —  wszystkie  trudnosci 
alle  ©c^roierigfeiten  übetroin» 
ben;  —  swe  namietnosci  feiner 
Seibenfd)aftcn  6err  roerben;  — 
kogo  w  czem  jmnbn  in  etro. 
übertreffen;  -iony  befiegt 

Zwycifzanie,  Zwycig^e- 
nie,  -uia,  sn.  ©iegen  ?i.,  33e= 
fiegen  «.,  Überroinöen  n. 

Zwycigzny,  adi.  beftegbar. 

Zwycigzyjad,  -u,  pl.  -y, 
sm.  (Cynanchum  vincetosci- 
cuin)©ctiroalberourä/.,iioten3= 
traut  n.,  ^unbäroürger  ?«. 

Zwyczaj,  -u,  pl.  -e,  sm. 
Sraudi  TW.,  ©eroof)n^eit  /., 
©itte  /".,  angenommene  2lrt 
unb  aßeife;  staroiytny  —  ein 
altertümlicher  Srau^;  nie 
znam  tego  -ju  tc^  fenne  biefe 

©itte    nid;t;    nie    mam     tego 

-ju  ic^  f)abe  biefe  ©eroo^n- 
l)eit  nic^t;  wejsc  w—  in  ©e= 
braud)  fommcn,  jur  ©eroolin- 
f)eit  roerben;  to  stato  sie 
u  mnie  -jem  baä  ift  bei  mir 
gur  ®erool)n^eit  geroorben; 
trzeba  sie  trzymac  -ju  man 
mufe  fid)  'nac^  ber  Sitte  rid)= 
ten;  za—  geroöbntic^  ;  nad— 
überaus,  ungeroöljnlic^,  au^er- 
orbentlid). 

Zwyczajnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©eroö^nUc6c(6)  n.,  ®e» 
bräuc^lid)e(ä)  «.;  ©eroölinlic^- 
leit  f. 

Zwyczajny,  adi. ;  Zwy- 
czajnie,  adr.  genjij^nlicö, 
gebläud)licff,  üblic^;  -nie  kon- 
cza  sie  te  rozprawy  w  prze- 
cia'gu  "trzech  dni  geicötjnti^ 
roerben  biefe  Ser^anDlungen 
binnen  brei  2:agen  ju  önbe 
aefüf)rt;  -na  kara  bie  geroöl)n- 
lic^e  ©träfe;  to  dose  -ne 
zjawisko  .baö  ift  eine  jiemlicfi 
fteroöl)nlic^e  lgrid)einung;  pro- 
fesor     —    otbcntlic^er    ^^to» 


Zwyczajowy 


666 


Zzymanie 


fefjor;  —  nadzwyczajny 
ou^erorbentlid^er  ^^rofeffor. 

Zwyczajowy,  adi.,  Zwy- 
czajowo,  adv.  ®en)ol^nf)eitä'; 
prawo-we  ©eiüol^nl^ettärec^t  w. 

Zwydrzec,  -drzeje,  -drza- 
Icm,  vn.  perf.  totlD,  bofe, 
unbänbij^  roeröen. 

Zwyklosc,  -sei,  sing.  tunt. 
sf.  ©en)öf)n[ic^e(ä)  n. 

Zwykly,  adi. ;  Zwykle, 
adv.  geiPÖl^nlic^,  a,tvoo^ni, 
Üblic^;  wszystko  szlo  -lym 
trybem  alles  ging  feinen  ge= 
ttjol^nten  @ang;  -kle  tak  sie 
dzieje  gen3öf)niicf)  gefrfjiel^t  eg  fo. 

Zwyknq,c,  -kne,  -kfem,  vn. 
perf.  geroo^nt  fein,  pflegen; 
uie  -klein  klamac  ic^  ]jftege 
nic^t  3U  lügen;  zwykf  prze- 
siadywac  nad  ksiazkami  noce 
cale  er  pflegt  nächtelang  über 
ben    Suchern    ju  oerbringen. 

Zwyrodniec,  -nieje,  -nia- 
ieni,  vn.  perf.  et'.taiten,  auö= 
arten. 

Zwyrodnienie,  -nia,  sn. 
2lueuttung  /.,  ©ntartung  /. 

Zwyz,  adv.  unb  praep. 
mit  bem  jioeiten  g-all;  in  bte 
§ö|e;  oben-,  oberhalb;   über; 

—  rzeki  oberhalb  be§  y-Iuffeä ; 

—  tysiaca  über  tanfenb. 
Zwyzka,   -ki,  _^Z.   -ki,    sf. 

1)  Überfct)Ufe;  2)  2tgio  n.,  Sluf» 
gelb  n. 

Zybet,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Sibetfa^e  /. 

Zydel,  -dla,  pl.  -die,  sm. 
^ritlcf)e  /.-,  Seffel  m.,  <S)<i)i= 
mel  m. 

Zydzan,  -a,  pZ.  -y,  sm. 
©JMan  m. 

Zygmarek,  -rka,  pl.  -rki, 
8171.  «sigmarärourset  /: 

Zygzak,  -u,  pl.  -i,  sm. 
Qxdüad  m. 

Zysk,  -u,  pl.  -i,  sm.  ©e» 
ratnn  w.,  SSortetl  m,\  (Se= 
n)inft  TM.,  Profit  m.\  jego 
chec  -u  nie  znala  granic 
feine  ©en)innfud)t  fannte  feine 
©renjen;  wiele  ci  to  przy- 
nioslo  czystego  -u?  roieoiel 
reinen  ©eroinn  l^at  eä  bir  ge« 
bracht?;      trzecia     czesc     -u 


odstepuje  dla  biednych  ben 
brüten  Seil  beä  ©etütnneä 
trete  id^  für  2lrme  ab;  chciwy 
-u  gen)tnnfücf)tig. 

Zyskac,  -skam,  -skalem, 
va.  perf. ;  Zyskiwac,  -skuje, 
-waiem,  va.  imperf.  ge= 
roinnen,  ©eroinn,  SSorteil 
üiel^en;  -katbym  wiele  na 
tem  urzadzeniu  ic^  JDÜrbe 
bei  biefer  ©inrid^tung  fel^r 
Diel  profitieren;  mozesz  tylko 
—  na  tem  bu  fannft  babei 
nur  geroinnen;  —  czyje  za- 
ufanie  fmnbä  S^ertrauen  ge= 
roinnen. 

Zyskauie,  Zyskiwanie, 
-nia,  n.  ©eroinnen  «.,  ^ro= 
fitieren  n. 

Zyskownosc,  -sei,  sing, 
taut.  sf.  iJ>orteiU;aftigfeit  f.; 
Jtentabilität  /. 

Zyskowny,  adi.'^  Zysko- 
wnie,  adv.  Dorteil^aft,  ge= 
rotnnreid^,  geroinnbringenb. 

Zyz,  Zyzowaty,  Zyzowa- 
tosc  =  Zez,  Zezowatosc,  Ze- 
zowaty. 

Zziajac,  -jam,  -jaletn,  va. 
perf.  erbifet,  erfd)öpft  tna(^en, 
-jauy  err^igt,  erfd^öpft,  aufjer 
Uttcm,  atemtoä;  —  sie,  vr. 
erE)ifet,  erfcböpft  roerben,  aufier 
2ltem  fommcn. 

Zziaznienie,  -nia,  s». 
förnige  ©eroebgentartung. 

Zzigbic,  -bie,  -bilem,  va. 
perf.  mit  .<?älte  Durd^bringen, 
erfätten  laffen. 

Zzigbnac,  -bne,  -bnalem, 
vn.  perf.  oor  Äälte  erftarren. 

Zzigbni§cie,  -cia,  sn.  @r= 
falten  «.,  (grfältung  /. 

Zznc,  -je,  -lern,  va.  perf. ; 
Zzuwac,  -warn,  -walem,  va. 
imperf.  auö5iel)en,  abjtel^en, 
^erunierjie^en  (oon  ber  3-u|= 
bctleibung). 

Zzuwacz,  -a,  pl.  -e,  sm., 
^lünberer  m.,  Seuteau5= 
gielier  m. 

Zzuwadlo,  -dla,  pl.  -dla,  sn. 
©tiofeltnec^t  m, 

Zzuwalnia,  -ni,  pl.  -nie, 
*/.  2tuofIeibeftübc^en  n. 


Zziiwanie,  -nia,  sn.  2luS= 
3iel)en  «.,  2lusfleiben  n. 

Zzarcie,  -cia,  sn.  2luf= 
freffen  n. 

Zz^c,  ze:?:ne,  ze^nalem,  va. 
perf.  abmäßen,  abfic^eln,  ah'^ 
ernten. 

Zzeradlo,  -dla,  pl.  -dja, 
sn.  St^mittel  n. 

Zzgcie,  -cia,  sn.  3lbmäl;en 
n.,  (grnte  /.,  ©c^nitt  m. 

Zzolkn^c,  -kne,  -klem, 
vn.  perf.  gelblid)  roerben, 
oerailüen. 

Zzolknigcie,  -cia,  sn.  33er= 
gilben  m. 

Zzonac,  -ne,  -nalem,  va. 
perf.  roegtreiben,  roegjagen; 
jufammentreiben. 

Zzucie,  -cia;  Zzuwanie, 
-nia,  sn.  ^iitamn  n.\  §cr<= 
unterfauen  n. 

Zzuc,  -je,  -lern,  va.  perf. ; 
Zzuwac,  -warn,  -walem,  va. 
■imperf.  geifauen;  l)eruitter=, 
t)tnunterfauen. 

Zzuzlac,  -zlam,  -zlalem, 
va.  imperf. ;  Zzuzlic,  -le, 
-lilem,  va.  perf.   oerfdjtaden. 

Zzuzlenie,  -nia,  sn.  Ser= 
fc^ladung  /. 

Zzycie  sig,-cia;  Zzywanie 
sig,  -nia,  sn.  ^nfommenlcbea 
n.,  einleben  n.,  lSingeroöf)ncn. 

Zzy6, -je,-lem,  va.  imperf. ; 
Zzywaö,  -wam,  -walem,  va. 
imperf.  jufammenleben,  ein» 
leben,  gewönnen;  —  sie,  vr. 
fic^  einleben,  fic^  angeroölinen. 

Zzycie  sig,  -cia ;  Zzy- 
wanie  sif,  -nia,  6».  3"lfl'«' 
menleben  n.,  ®ingeroöl)nen  n. 

Zzymac,  -mam,  -malern, 
va.  imperf.  jufnmmenbrücfen, 
jufammentüinben;  —  czolo 
bie  ©tirn  runjeln;  —  ra- 
cniona  bte  2ld^feln  suden;  — 
sie,  vr.  feine  Unjufriebenfjeit 
burc^  ©ebärben  ju  erfennen 
geben,  unroillig,  aufgebracht 
roerben. 

Zzymanie,  -nia,  sn.  '^vl-- 
fammenbrücfcn  n.,  ^ufammen- 
roinben  ?(.,  SRuujeln  n.;  — 
sie  ^oxn  m.,  ätrger  m. 


667 


jagiew 


Z,  Dorle^ter  93u^ftabe  be§ 
pointfcften  3(Ip[)abets. 

Zdzieblowaty,ac?i.  l^almig, 
^Qtms;  -te  rosliny  Sjttamt« 
neen  pl.,  Sananengeroäc^fe  pl. 

Zdzblo,  -bla,  pl.  -bla,  s?w. ; 
rftTw.  Zdziebelko,  -ka,  pl. 
-ka,  sn.  $alm  ot.;  ©plitters 
^en  ?j.;  —  puszczac  in  bert 
§a[m  gef)en;  ani  -bla  nic^t 
einen  Strofj^atm,  nic^t  baä 
minbefte. 

Zle,  adv.  fd)(ecf;t,  fdglimm, 
arg,  übel,  5öfe;    to  sie   musi 

—  skonczyc  baä  mufe  fd^lec^t 
enben ;  to  —  a  tamto  jeszcze 
g-orzej  ba§  ift  fcl^lecf)t  unb  jeneä 
ift  no(^  ärger;  —  wypadto 
eä  ift  fdöle^t  auägefaCen; 
nie  —  nid^t  fc^IedE)t;    to   dose 

—  baä  ift  fc^Iimm  genug ;  — 
sie  sprawowac  fi^  f(^(ecf)t 
aufführen;  —  komu  zyczyc 
jmnbm    übelrooCen;    —    sie 


z. 

miec  fic^  nid^t  iDol^t  füllen; 
ja  tego  tak  —  nie   myslaiem 

ii)  fiabe  eä  nid^t  fo  böfe  ge= 
mei_nt. 

Zrebczyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
gotilen  n.  (im  jroeiten  Qa^re). 

Zrebic  sig,  -bie,  -bilem, 
vr.  perf.  fohlen,  go^len 
loerfeti. 

2rebica,  -cy,  p/.  -ce,  sf. 
©tntenfo^len  n. 

Zrebig,  -cia,  p>l.  -ta,  sm. 
g'otilen  n.,  ^^üÜen  n. 

Zrebiec,  -bca,  pl.  -bce, 
sm.  4)engftfol^[en  n. 

Zrebna,  -bnej,  pl.  -bne,  j 
if/.  trächtige  ©tute.  | 

Zrenica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
SCugenftern  m.,  ^upilte  f. ; 
strzedz  kogo  jak  -cy  w  oku 
jmnbn  rate  ben  'Jlugapfel 
{)üten. 

Zreniczny,  adi.  ''^upiüen=, 
Slugenftern--. 


Zrodlany,  adi.  Duellen«; 
woda  -iia  Queltenroaffet  ;;. 

Zrodlisko,  Zrodlowisko, 
-ka,  pl.  -ka,  sH.  trüber 
Quell,  QucUengrunb  ?«., 
Queübrud^  m. 

Zrodlisty,  adi.  üoH  Cluet- 
len,  queUenreic^. 

Zrodlo,  -dia,  pl.  -dla,  sn. ; 
dim.  Zrodelko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.\  1)  Quelle./.,  Quell  w. ; 
33otn  m.]  93runnen  m.; 
wiem  to  z  pewnego  -dfa  ic^ 
roeifs  eä  auä  fieserer  Queüe; 
2)  Urfprung  m. 

Zrodloslow,  -stowa,  pl, 
-sJowa,  sm.  1)  ©tammirort  n., 
UriDort,  Stamm  m. ;  2)  (Sti)mo= 
logie  /.,  SäJortfotfc^ung  /. 

Zrodlowy,  adi.  Quellen-; 
badania  -owe  QuelIenfor= 
fcfiung  /. 


Z,  le^ter  55ud^ftabe  bes 
pol_nif(^en  Sllpl^abetö. 

2aba,  -by,  pl.  -by,  s/.; 
dim.  Zabka,  Zabeczka,  -ki, 
pl.  -ki,  sf.  1)  grojd)  m.;  — 
drzewna,  zielona    Saubfrofc^; 

—  ziemna,  parszywa,  niema 
Är()te  /.;  —  rogata  £tein= 
IriJte;  —  wodna,  ogrodowa 
SBaffer»,  ©artenfrofc^;  2) 
Änirpg  m.,  Heiner  SJenfd^;  3) 
@ef c^roulft  /.  unter  ber  3""92 ; 
gröfd&teingefcbroulft. 

Zabi,  adi.  grofc^s  Kröten' ; 

—  skrzek  grofc^laic^  m.\  — 
kamien  ^rötenftein  m. ;  — 
Bsiek  j^rofc^bijj  m.\  —  kwiat 
58utterbtume  /. ;  —  polej 
SBac^bungen  m. ;  -bia  mieta 
Sldferminje  /.;  -bia  noga 
©umpffünfblatt  n.\  -bie  gron- 
ko  S8rucf)fraut  «. ;  -bie  oczko 
SJergi^meinnic^t  n.;  -bie  iylki 
grofc^abern  pl.\  -bie  kosmy 
©torc^fc^nabel  m. 

Zabi§,  -iecia,  pl.  -ieta ; 
Zabi|.tko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
ilautquappe  /.,  junger  grofd^. 


z. 

Zabiniec,  Zabieniec,  -nca, 
pl.  -nee,  sm.  1)  ^yrofc^lad^e 
/.;  2)  grofc^löffel  w.;  3) 
äßafferroegeric^  m. 

Zabka,  -ki,  pl.  -ki,  sf.  1) 
fiel)e:  Zaba;  2)  fletne  Älam» 
mer. 

Zabnica,  -cy,  i^l-  -ce,  sf. 
grofd^fijd)  m. 

Zabnik,  -a,  pZ,  -i,  sm. 
fc^arfer  ^a.i)nix\]\x^,  Slnlel» 
blume  /. 

Zaboglow,  -glowa,  pl.  -gto- 
wy.  sm.  grof^fopf  m. 

Zabojaszczur,  -a,  pl.  -y, 
sm.  ^-roicfieibec^fe  /.,  '^<i)t'ijX)o- 
fauru^  m. 

Zaboryb,  -a,  pl.  -y,  sm. 
©ecteufel  m.. 

Zabot,  -n,  pl.  -y,  sm.  S^' 
bot  M.,  ©pi^enfraroatte  /. 

Zachnac  sig,  -ebne,  -chna- 
lem,  va.  perf.  \\6)  fträuben. 

Zaden,  -dna,  -dno,  pro- 
nom.  indef.  {ein(er),  feine,  fei- 
nies); —  czl'owiek  tegonie  po- 
trafi  fein  3Jienfc^  roirb  eö  tref- 
fen ;  -daa  sila  mnie  do  tego  nie 


zmusi  feine  Sliad^t  n)irb  mtc^ 
baju  jiöingen ;  -dnym  spo- 
sobem,  -dua  miara  feinesfaUs  ; 
nie  mam  tarn  -dnego  wptywu 
ic^  f)abe  bort  gar  feinen  ©influfi. 

Äagiel,  -gla  ober  -glu,  pl. 
-gle,  67«.  1)  ©egel  n. ;  ©c^iff  n. 
(bilbl.);  —  spuscic  ©cgcl  ftrei» 
d)en,  abfd) lagen;  —  rozwinae 
bie  Segel  aufjpannen;  -gle 
podnieHc  bie  ©egel  auf^iffen; 
zwinac  -gle  bie  ©egel  ein» 
jic^en;  -gle  zwrocic  za  wia- 
trem  bie  ©egel  nac^  bem 
aSinbe  rid;ten,  entfcf)lagen, 
DüUbraffen;  w  pelue  -gle  ni- 
szyc  mit  »ollen  ©egeln  ab» 
faijrcn;  2)  ©egelgeroölbe  n. ; 
3)  ©egelflügel  m. 

Zagielek,  -tka,  pl.  -tki, 
sm.  1)  fleineä  ©egel;  2)  @au- 
menf}aut  /.,  (Saumenfegel  n.; 
3)  g-a^ne  f.  in  ber  fc^metter» 
lingöförmigen     SJtumcnfronc. 

Zagiew,  -gwi,  pl.  -gwie, 
sm.  glüfienbes  Äof)lenftücf, 
0tut  /.:  geueric^roamm  m., 
3unber   »?.,    ^ünbfc^nur    /., 


i^aglica 


668 


Zarloctwo 


©id^etfjeitsUmte;  gacfel  /.;  — 
-wojny  bie  ^riegofodcl. 

5]aglica,  -cy,  pl.  -ce,  s/. 
©egelträger  m. 

Zaglik,  -a,  ^Z.  -i,  sm.  ©e= 
gelfifd)  m.,  ©egelmujdiel  /. 

Zaglisty,  adi.  mit  Segel 
»erfeljen ;  jegelförmtg. 

Zagloscig,  -a,  pl.  -i,  ^m. 
©c^iffgDoael  TM. 

Zaglownik,  -a,  pl.  -cy, 
5w.  1)  ©egelmad^er  m.\  2) 
©egier  m. 

Zaglowy,  adi.  ©egel«;  -we 
pJotno  ©egeltud^  n. 

Zagwin,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Aubetia  (^flanje). 

Zak,  -a,  pl.  -cy  ober  -ki, 
sm. ;  dim.  Zaczek,  -czka,  pl. 
-czki,  sm.  1)  Settetjc^üler  m., 
Settetftubent  m.;  ©d^ulfnaße 
m. ;  2)  gifc^reufe  /. 

Zakiet,  -u,  pl.  -y,  sn. 
Socfelt  «.,  ^ade  f. 

Zakowski,    adi.   ©d^lKer». 

Zakowstwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  ©c^ülerl^aitig!ctt  /., 
ünabin\tvii(i)  m. 

Zakula,  -Ij,  pl.  ly,  sm. 
©amt=,  ©tubentenblumc  /. 

Zal,  -u,  pl.  -e,  sm.  1)  Selb 
n.;  ^erjletb,  Äummer  m.; 
©ram  m.;  SOBe^mut  /.,  Seib« 
lUejen  n.;  —  sw6j  komu  wynu- 
rzyc  fein  Setb  imnbm  flogen, 
vox  jmnbm  ausfd)ütten;  — 
mnie  bierze  äise^mut  cr= 
greift  mid^;  —  mi  ciebie  bu 
tuft  mir  leib ;  ledwo  mi  serce 
z  -u  nie  pekuie  baä  ^erg 
möc|tc  mir  oor  ®ram  jer= 
fpringen;  niech  ci  tego  — 
nie  bedzie  laf(  eö  bir  nid^t 
leib  fein;  —  mi  kosztöw  i 
pracy  eä  ift  mir  leib  um  bie 
Soften  unb  um  bie  2Jr5eit; 
nie  mam  do  ciebie  -u  o  to  ic^ 
trage  eä  bir  nic^t  nac^ ;  umial 
opanowac  swoj  —  er  Dcrftanb 
feinen  ©d)merj  ju  bel^errfc^en; 
2)  SBebauern  n.;  ogölny  — 
towarzyszyt  jego  smierci  aU= 
gemeineö  Sebauern  begleitete 
feinen  2;ob;  —  mi,  ie  ci  tej 
grzecziiosci  wyrzadzic  nie 
moglem  id^  bebaure,  ta^  idE)  bir 
biefen  (Gefallen  ni^t  erraeifcn 
lonnte;    czy  ci  nie  —    cLwii 


straconych  bebauerft  bu  ni(^t 
bie  Derlorenen  5Hugcnblicfe;  3) 
3ieue  /. ;  prö^ny  —  po  nie- 
wczasie  3fteue  mad^t  ba§  ©e= 
fc^e^ene  nic^t  ungefd^el^en;  4) 
Älage  /. ;  -e  rozwodzic  flogen, 
roepiagen,  jammern;  5)  Älage=» 
lieb  n. 

Zalenie  si§,  -nia,  sn.  ^to» 
gen  n.,  Geflogen  «.,  Se» 
fc^tperen  n. 

Zalic  sig,  -le,  -lilem,  vr. 
perf.  flogen,  ftdE)'bcIlagen,  fic^ 
befd^roeren,  Sefc^roeroe  führen. 

Zaluzya,  -zyi,  pl.  -zye,  sf. 
^atoufie  f. 

Zaloba,  -by,   pl.   -by,    sf. 

1)  Litauer/.,  Setrübniä/. ;  caly 
kraj  pograiyl  sie  w  glebo- 
kiej  -bie  boä  gan?e  Saui» 
üerfonf     in     tiefe     Sirauer; 

2)  Srauerlleibung  /.,  S^rauer/; 
przywdziac  -b§  Trauer  an» 
legen;  zlozyc  -be  Srauer  ab^ 
legen;  prawdziwa  -be  nosi  sie 
w  sercu  bie  vo<x\)Xi  Trauer 
trägt  man  im  §erjen;  ciezka 
-ba  tiefe  Srauer;  jestem  w 
-bie  idd  bin  in  Srouer;  3) 
Jtrauerjeit  /.;  podczas  -by 
roä^renb  ber  XrouerjeU. 

Zalobliwy,  adi.\  Zalobli- 
wie,  adv.  fläglic^,  bej[amme= 
rungöroürbig. 

Zalobnica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  1)  Srouerrebe  f.;  2)  Trauer-, 
ßlageroeib  n. 

Zalobnik,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
1)  SrauernbeCr)  m.,  2eibtragen= 
be(r)  m.\  2)  SIrauermantel  m. 
(Schmetterling). 

Zalobny,  adi.;  Zalobnie, 
adv.  Srauer=;  roel^mutöDoU; 
-bna  piesn  Srouergefang  m., 
Srauertieb  n.;  -bne  nabo^en- 
stwo  Xrauergotteäbienft  m. 

Zalosc,  -sei,  pl.  -sei,  sf. 
2öel)mut/".;  ^ergenöfummer  m., 
Seibraefen  «.,  ©eelenfd^merj 
m.,  ^erjleib  n.;  cicha  — 
opanowala  mnie  ftiHe  SCÖet)'= 
mut,  aSetrübniö,  Sraurig» 
feit  6eftf)lid)  mid).  _ 

Zalosnosö,  Zalosnosö, 
-sei,  sing.  tant.  sf.  iJläglic^fcit 
/.;  Sßel^mut  /.;  innige  2;rau= 
rigfeit;  3;rübfol  /.;  ^lieber' 
gefcftlagenl^eit  .f. 

Zalosay,  ^lalosny,  adi.; 
Zalosnie,    adv.   flöglidE),   be» 


trübt,  tiübfelig,  rael^mütig; 
-snym  glosem  mit  fläglic^er 
©timme;  -snie  na  mnie  spo» 
gladal  er  flaute  mid^  be= 
trübt  an. 

Zalowaö,  -^uje,  -walem, 
va.perf.  1)  bebauern;  niczego 
nie  -luje  irf)  beboure  ni^tä; 
-luje  mocno,  ie  zyczeniu  twe- 
mu  nie  möge  uczynic  zadosc 
id^  bebaure  fe^r,  beinem  SBun» 
fd)e  nic^t  nad^fommen  ju  fön» 
nen;  2)  bereuen,  Sleue  entp- 
finben;  3)  f(f)euen,  fdionen, 
ungern  ausgeben,  nid^t  gön= 
nen;  -Tuje  sobie  kieliszka 
wina  er  gönnt  fic^  ni^t  ein 
®laä  SBein;  nie  -wali  krwi 
za  wiare  fie  fd^onten  nid^t  il)r 
Slut  für  ben  ®lauben. 

Zalowanie,  -nia,  sn.  33e= 
boucrn  n.;  Sereuen  n.;  Scheuen 
n.,_@cftonen  n. 

Zalt,  -u,  pl.  -y,  sm.  Ata- 
lantia  (^flanje). 

Zandarm,  -a,  pl.  -i  ober 
-mowie,  sm.  ©enborm  m. 

Zandarmerya,  -ryi,  pl. 
-rye,  sf.  ©enbarmerie  /. 

Zandarmski,  adi.  (5Jen= 
barm=;  genbarmen^aft. 

Zankiel,  -kla,  pl.  -kle,  sm. 
©anifel  m.,  33ru4ftaut  n. 

Zar,  -u,  pl.  -y,  sm.  ®lut 
/.,  3lotglut^i^e  /.;  —  bialy 
SBei^glut;  —  czerwony  3iot= 
glut;  —  jarzacy,  —  spajania 
©d^raeifigtü^Öi'^e  /.,  ©c^rocifj« 
rcärme  f. 

Zarcie,  -cia,  sn.  1)  '^xi\\tn 
«.;  gra§  m.;  2)  3?^urourj /. 

Zai'cik,  fie^e:    Zart. 

Zarewiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  ©arfuntel  m.. 

Zarklin,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Hymeneae  (^flonje). 

Zarlica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
Antholyze  (^flonje). 

Zarliwiec,  -wca,  pl.  -wcy, 
sm.  eifriger  iDienfc^,  ^elot  m., 
^anatifer  m. 

Zarliwosö,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  ®ifer  m.,  g-euereifer,  Jona» 
tiömuä  m. 

Zarliwy,  adi.;  Zarliwie, 
adv.  eifrig,  l^i^ig,  ooU  geuer= 
eifer,  fanotifd). 

Zarloctwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.;  Zarlocznosc,  -sei, 
sing.  tant.  sf.  ©efräfeigfeit  /. 


Zarioczka 


669 


Äebrowy 


Zarloczka,  -ki,  pl,  -ki,  sf. 
gefräfeige  ^erfon. 

Zarloczny,  adi. ;  Zarlo- 
cznie,  adv.  gefräßig. 

Zarlok,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
®ejrä&ige(t)  m.,  %vi'\]ev  m., 
3Stelfra^  m. 

Zarna,  i&rn,  plur.  tant.  sn. 
§anDmü^[e  /. 

Zarnice,  -nie,  plur.  tant. 
sn.  äRajern  pl. 

Zarnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©cöaufel  /.,  ©c^ütte  /. 

Zarnowiec,  -wca,  pl.  -wcy, 
sn.  1)  ajJü^lftein  m.;  2)  ?ßfrie= 
mctx  m.,  fpanifc^er  ©ünfter, 
{5ahen=,  ©tridgraä  n. 

Zarnowka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Ärebeftein  tm.,  Ärebäauge  n. 

Zarnowy,  adi.  §anb= 
tnüöleu». 

^larny,  adi.  Brenncnb  l^eife. 

Zaromierz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
geuergrabmeffer  m.,  '!)3t)rometer 
M.j^ifcmeffer. 

Zarota,  -ty,  pl.  -ty,  sf. 
geuereifer  m. 

Zarowy,  ac?i.  ®Iü^=;  — 
piec  ©lü^ofen  m.\  lampka 
-\va  ©liif)[ampe  /. 

Zart,  -Vi,  pl.  -y,  sm.;  dim. 
Zarcik,  -u,  pl.  -i,  sm.  ©paß 
m.,  ©c^etj  m. ;  -em  cos  po- 
wiedziec  im  ©c^erj  etto.  [agen; 
glupi  —  bummer  ©döcrj; 
z  -u  przyszto  do  prawdy 
auä  ©c^erj  ift  ©rnft  ge= 
TDOtben;  nie  znac  sie  na 
-ach  feinen  ©pofe  oerftel^en ; 
-y  sie  kogo  trzymaja  jmnD 
ift  jum  ©d^er3en  aufgelegt; 
wolne  -y  eä  ift  3^)"^"  erlaubt 
gu  fd^erjen,  ©ie  belieben  ju 
fc^erjen;  to  nie  -y  baö  ift 
iein  ©pa|;  bez  -u,  —  na  bok, 
ol^re  @pa^,  ©d^erj  beifeite. 

Zartki,  adi. ;  Zartko, 
adv.  fd)nell,  fünf,  l^urtig. 

Zartkosc,  -sei,  sing.  taut. 
s/,Js;-anfl)eit  /.,   §urtigfeit  /. 

Zartobliwosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  ©pafe^afttgteit  /. 

Zartobliwy,  adi.;  Zarto- 
bliwie,  adv.  fpaf(^aft,  fpafjig, 
fcl^erjl)aft,  fc^erjcnb. 

Zartowac,  -tuje,  -walem, 
vn.  per/,  fpa^en,  fc^erjen, 
©pa&  machen;  nie  -tuj 
z  ogniem  fc^erje  nic^t  mit 
bem  5«ii«r;   —  sobie  z  kogo 


mit  jmnbm  feinen  ©pafi  ma- 
chen, über  fmnbn  fc^erjen; 
-tujesz?  bu  fc^erjeft?  -tujesz 
sobie  ba§  ift  rco^I  nid^t  bein 
(Srnft. 

Zartowanie,  -nia,  sn. 
©pafjen  n.,  ©c^ergcn  n. 

Zartowniczka,  -czki,  pl. 
-czki;  Zartownisia,  -si,  ^^Z. 
-sie,  sf.  ©pa|macf)erin  /. 

Zartownik,  -a,  pl.  -ey, 
sn.;  Zartownis,  •sia,^^  -sie, 
sm.    ©pafemad^er  m. 

Zartwa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
Ganra  (^frange). 

Zarzelnia,  -ni,  pl.  -nie, 
sf.  SBärmpfanne  /.;  Äol^ten^ 
bedfen  n. 

Zarzenie,  -nia,  sn.  ©lü« 
l^cn  n. 

Zarzewie,  -wia,  pl.  -wia, 
sn.  ©tut  /.,  glüöenbc  Stfd^e, 
gUil^enbe  Äot)Ien  in  ber  2lfc^e. 

Zarzewka,  -ki,  pl.  -ki,  s/. 
Ferula  (i^flanje). 

Zarzewny,  adi.  glül^enb, 
@[ut=. 

Zarzyczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  Conus  (^flauje). 

Zarzyc,  -rze,  -rzylem,  va. 
imperf.  glül)enD  mad)en,  bie 
©lut  unterhalten;  —  sie,  vr. 
glül^en,  glimmen;  l^etl  'bcen= 
nen,  funteln,  ftral)len,  gtänjen, 
fd^tmmern. 

Zarzysty,  adi.  glü^enb. 

Z^dac,  -dam,  -dalem,  va. 
imperf.  üertangen,  begehren, 
f orbern;  -dam  tylko  ten^o,  co 
mi  sie  prawnie  naleiy  td^ 
nerlange  nur  baä,  roaä  mir 
Don  9ted^t§  rcegen  gebül^rt. 

Z^danie,  -nia,  sn.  ?Vor= 
berung  /'.,  Sege^ren  m.;  g^or= 
bern  n. 

Z^dlasty,  Z§,dlisty,  adi. 
ftadjelig. 

Z^dlo,  -la,  jjZ.  -lü,  m.;  dim. 
Z^delko,  -ka,  pl.  -ka,  sm. 
©tac^el  m.\  —  wypuscie  ben 
©tac^el  f)erau§rüden;  -dlem 
ukliic  mit  bem  ©tac^el  ftcd)en. 

Zadlowaty,   adi.  ftadjelig. 

Zadnos6,  -sei,  si^ig.  tant. 
sf.  Söege^rlic^feit  /.;  S3crlan= 
gen  n. 

Zadny,  adi. ;  Zadnie,  adv. 
begierig;  bege^rlic^;  bürftenb, 
S5etlangen  tragenb ;    —    krwi 


blutgierig;  —  pieniedzy  gelD= 
gierig;  —  slawy  rul)mbegierig. 

Z^dza,  -dzy,  pl.  -dze,  sf. 
Segierbe  f.,  SSerlangen  «., 
Suft  /'. ;  iadze  hamowac  bie 
Seaierben  jügeln. 

2bik,  -a,  pl.  -i,  sm.  2Bilb= 
Ui^t  f. 

Ze,  conj.  ba^;  lueil,  ba; 
bodE) ;  mowiiem  ci  jui,  —  to 
uiemoÄliwe  ic^  ^abe  bir  fc^on 
gefagt,  ba§  boä  unmöglich  fei; 
zü  sie  sprawa  tak  przedstawila, 
wiec  nie  moiiia  bylo  nie 
zmienic  ba  fic^  einmal  bie 
©a^e  fo  Derl)iett,  fo  tonnte 
man  nlct)tä  äiibcrn;  siadajie 
fe^e  bid^  bodl). 

Zebracki,  Zebraczy,  adi. 
33ettler=,  Settel»,  bettel^aft; 
kij    —    Settclftab    m.;    chleb 

—  SBettlerbrot  n. ;  Äycie  -cze 
33ettlerleben  n. 

Zebractwo,-wa,s««p.  tant. 
sn.  Bettelei  /.;  Settlertum  n.; 
Jöettlerpact  n.,  Stttelleute  pl. 

Zebraczek,  -czka,  pl. 
-czki,  sm.  1)  33ettleriunge  m.; 
2)  —  lesny  ^imbeerenfäfer 
«.;^ebern)urm  m. 

Zebraczka,  -ki,  pl.  -ki, 
sf.  a^ettlertn  /.,  Settel- 
roeib  n 

Zebraczysko,  -kH,pl.  -ka, 
sn.  armfetiger  S^cttler. 

Zebrac,  -ram,  -raZem; 
Zebrzec,  -rze,  -rafem,  va. 
impetf.  betteln ;  —  litoäci  eine 
©nabe  betteln;  byc  zmuszo- 
nym  —  genötigt  fein  ju 
betteln. 

Zebrak,  -a,  pl.  -cy,  sm. 
Bettler  m. 

Zebranie,  -uia,  sn.  Set« 
teln  n. 

Zebranina,  -ny,  sing.  tant. 
sf.ßttu\i\  /.,  betteln  n. 

Zebro,  -bra,  ^j/.  -hra,  sm.\ 
dim.  Zeberko,  Zioberko, 
-ka,    2)1.   -ka,    sn.    ^ippe    /'., 

—  powrozowe  Si^^e  /.,  am 
©eil;  —  czartowe  Xeufeläbi^ 
m. ;  —  sklepienia  ©ratttppe 
/".,  ©eroölbsrippe  /'. 

Zebrowaty,  adi.  tippen» 
artig. 

Zebrowien,  -wnia,  pl. 
-wnie,  sm.  ÜJagel»,  Siippen« 
rcelä  m. 

Zebrowy,  adi.  Stippen^. 


Zebrzec 


670 


Zelezniak 


Zebrzec  ^  Zebrac. 
Zebrzyca,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
©eit'l  n. 

Zeby,  colli,  ba^,  bamtt; 
boje  sie,  —  sie  nie  spoznit 
ic^  f  ürd)te,  ba^er  fic^  üerfpäte. 
Zegac,  Zgac,  .  zgam, 
zgatera,  va.  imperf,^  Zgnq,c, 
zgne,  zgnaleir,  va.  perf.\ 
brennen;  fkdjen,  ftid)cln;  einen 
(plö|lic^en  uub  heftigen)  ©tic^ 
geben. 

Zegadlo,  -dia,  sn.  1)  ©ted^» 
eifen  n.  ber  ©cftmiebe,  Sorn  m ; 
2)  Srenn=,  2i§mittel  «.;  3) 
58renn=,  gontanelleifen  n.; 
Sol^rnabet  /.  ber  S3ergteute 
jum  ©prcngen  ber  geljen. 

Zegawica,  -cy,  pl.  -ce,  sf.; 
-mnrska  2)ieerneflet/.,  QuaHe/. 
Zegawka,  -ki,   pl.  -ki,  sf. 
fletne  Srenneffel. 

Zeglarek,  -rka,  pl.  -rki, 
s;«;  ^apiernauttluä  m. 

Zeglarka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 

1)  ©c^ifferetj  2)  ©c^iffa^rt /. 

Zeglarski,    adi.   ©^tffer--, 

Scftifra^rtgs,  jeemännifc^, 

fdjiffermä^ig. 

Zeglarstwo,  -wa,  pl.  -wa, 
sn.  ©cöiffat)rt5Eun[t  /. 

Zeglarz,  -a,  pl.  -e,  sw. 
©ct)iffer  m.,  ©eemann  m., 
©eefa^rer  m.-.  ©d^ifff'^err  m. 
Zeglarzyk,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  ©c^al=,  Seinfijc^  m.;  2) 
©rf)tffö=,  ßa[)nmufi)el  /. 

Zeglowac,  -gluje,  -walera, 
vn._  imperf.  fegeln,  fc^iffen. 

Zeglowanie,  -nia,  sn.  ©e= 
gefn  ».,  ©c^iffaE)rt  /. 

Zeglowny,  adi.  fd^iffbar, 
beSct)iffbar. 

Zegluga,  -pi,  pl.  -gi,  s/", 
©cbiffabrt  /.;  ©eeirie[en  n. 

Zegnac,  -gnam,  -gnalem, 
va.  imperf.  1)  fegnen,  be= 
freujen;  —  kogo  krzyzem 
swietym  über  im>;bn  bao  3«i° 
c^en'  beö  5lreuje§  machen;  2) 
üerabfc^ieben,  Slbfc^ieb  nel^men, 
IebeitioE)[  jaaen;  -gnam  was 
na  wieki  i^  fage  eud^  Sebe' 
roQ\){  für  eroig;  II.  —  sie,  vr. 
i)  fid^  befreujen,  baö  3^'c^cn 
beä  Äreujeä  machen;  2)  fic^ 
oerabfcf)ieben,  fic^  em+ife^Ien; 
musze  —  sie  ze  wszystkimi 
td)  mu^  Don  oüen  2lbfd^ieb 
nefimen. 


Zegnanie,  -nia,  sn.  ©eg= 
nen  n.,  Sefceujen  n.-.  ©mp= 
fe[)[en  n.,  Serabfc^ieben  n. 

Zegociaa,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
3gi;a^bol)ne  /. 

Zelazek,  -zka,  pl.  -zki, 
sm.  ©ifenpjijb  n. 

Zelaziak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(gifenerj    n.,    gifenftein    ?«.; 

—  magneiyczny  9JZagnetetfen= 
ftein  m. :  —  blyszczacy  @ifen= 
glang  tn.,  ©lanjeijenerj  «., 
©ifenfptegel  ???.;  —  czerwony 
Jtoteifenerj,  3toteiienftcin, 
roter    ©taölopf,    ©otutftein; 

—  brunatny  brauner  ®[a§» 
fopf;  —  brunatny  bity 
Sraunetfcnerj;  —  bobowy 
So^n-,  Siogenerj ;  —  bagnisty, 
darniuwy  aJioraft=,  2Biefen= 
erg,  9lafeueifenftein  m.\  — 
weglauo-ilasty  '^ol)Uv.i\\fn= 
ftein. 

Zelazian,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©ifenfäure  /. 

Zelazik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©tfenoEpbui  n. 

Zelazisty,  adi. ;  Zelazi- 
sto,  adv.   eifen^altig,   orferig. 

Zelaziwo,  -wa,  pl.  -wa, 
sn.  1)  ©iiengerät  «.;  Sifen» 
roarc  /.;  2)  ^erreneifen  n., 
2llt/,  Srud^eifen  n. 

Zelazko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
33ügel=,  ^lätteifen  n.;  —  do 
zapiekania  wlosow  33renn= 
eifen. 

Zelazny,  adi.  eifern,  »on 
©ifen,  ®iien=;  -ne  naczynia 
eiferne  ©efäfee;  -na  ruda  (Sifen- 
erj  n.;  —  huta  ©tfenptte  f.; 
-na  wodaeifenl^altigeä  SBaffer; 

—  list  ©eleitäbrief  m.;  — 
kolor  Sifenfarbe  /.;  -na  cier- 
pliwosc,  -ne  zdrowie,  -na  reka 
eiferne  ©ebulb,  eiferne  ®efunb= 
^eit,  eiferne  ^anb. 

Zelazo,  -za,  pl.  -za,  sn. 
Sifen  n.;  —  cienkie  %tm-- 
eifen,  5?leinetfen ;  —  czerwone, 
kruche     rotbriic^igeä     ©ifen; 

—  czyste,  oczyszczone,  rafino- 
wane  geftlf^teg  6ifen,  gefctn= 
te§  eifen,  g^eineifen;  —  do 
wygladzauiaSügefeifen,^(ätt= 
fta^I  n. ;  —  drobnoziarniste, 
staliste  geinfomeifen,  fein= 
förntgeS  Stfen ;  —  drutowe 
©ral^teifen ;  —  dwa  razy  wal- 

'  cowane     jroetmal     geroaljteä 


©ifen;  —  dwukatowe  2)oppeI= 
roinfeieifen ;  —  dwa  razy  spa- 
wane  jroeimal  gefd^roeifsteö 
®ifen;  —  dwuteowe  S)oppeIt= 
T=(Sifen:  —  fasonowe,  ksztat- 
towe  gaffoneifen,  3J{ufter= 
eifen;  —  fryzowe,  fiyzo- 
wane  Ärauäeifen,  ^nopper= 
eifen,  ^sfjneifen;  —  galwani- 
zowane  «erjinfteä,  gatnant» 
fierteä  ©ifen;  —  gruboziar- 
niste  ©robforneifen;  —  gwoz- 
dziarskie  9tageleifen;  —  han- 
dlowe  Stangeneifen,  §anbel=> 
eifen,    ©tabeifen,    ©robeifen; 

—  hartowane  bärtbareg  @ifen; 

—  katowe  SSBinlfeleifen;  — 
klinowate  feilförmtgeä  Sifen  ; 

—  kowne  ©d)miebeeifen;  — 
kratowe  ©ittereifen;  —  kru- 
che na  goraco  rotbrüc^igeä 
®ifen;  —  krucbe  na  zimno 
!altbrüd)!geä  ©ifen;  —  krzy- 
zowe  j^reujeifen;  —  Äabkowe 
^Jtinnetfen ;  —  lane  ©ufeeifen; 

—  odlewnicze  ©ie^ereifen;  — 
mocno  lamliwe  faulbrüc^igeä 
®ifen;  —  nastalowane  '^zxn" 
forneifen,   fta^Iartiges    ©ifen ; 

—  odpadkowe    Äoma&eifen; 

—  okienne  jyenfterfproffen= 
eifen;  —  okragle  3iunbeifen; 

—  poloczyszczone  ©ifenfau  /'.; 

—  rodzime  gcbiegeneö  ©ifen; 

—  rusztowe     Sioftftabeifen; 

—  rurowe  f)ol^leS  ©ifen;  — 
twarde  feinfiJrnigeä  ©(^mtcbe= 
eifen;  —  wiokniste,  Äylaste 
faferigeä  ©ifen,  S^Ö^iff"/  S^^'- 
nigeä  ©ifen;  —  wymiarowe 
Salibereifen;  —  zendrowate, 
piamiste  unganjeö,  böfd^erigeä, 
afc^enIod)tgeä  ©ifen ;  —  zuäIo- 
we      fd}ladfenrcid)eä      ©ifen; 

—  zwiezie  jäfjeä  ©ifen;  zakuc 
kogo  w  -za  jmnbn  in  ©ifen 
fc^mteben. 

Zelazodrzew,  -a,  pl.  -a, 
sm.  ©ifenf)o[j  n. 

Zelaztwo,  -wa,  pl.  -wa, 
sn.  ©tfengerät  n. 

Zelaznica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
Cextaurea  Scabiosa  (^flange). 

Zelezce,  -ca,  1)1.  -ca,  sn. 
eiferne  ©Di<3e. 

Zelezianka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 

—  niebieska  blaut  ©ifencrbe. 
Zelezniak,  -a,  pl.  -i,    sm. 

1)  ©ifenmaf;  «.;  2)  eine  SBart» 
pf(an3engattung. 


Zeleznica 


671 


Zuiwo 


Zeleznica,  -ey.  ^j?.  -ce,  sf. 
etferner  xopt  Sc^melätopf  m. 

Zeleznictwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  ©ijentianbel  m.;  ®i)en= 
inbuftrie  /". 

Zeleznik,  -a,  i)l.  -cy,  sm. 
1)  eijenl)änbrer  m.;  eifen= 
inbuftrie Iler  «?.;  2)  eifenf)auer 
m.-  3)  ©ifenfraut  n. 

Zelicha,  -chy,  jd?.  -chy, 
s/".  Quinchamala  (^ßflanje). 

Zelwa,  -wy,  pl.  -wy,  ä/. 
§autfc^itD!röte  /. 

Zeniaczka,  -ki,  pZ.  -ki, 
*/.  heiraten  n.\  %xt\iz  f. 

Zenic,  -nie,  -nilem,  va. 
imperf.  »erheiraten  (einen 
ajfann);  —  sie,  vr.  ficö  Der= 
I)eiraten,  f}eitaten(t)om3Ranne). 

Zeniec,  -nca,  j)!.  -ncy,  sm. 
2JJäöer  m..  ©c^nitter  m. 

Zenienie,  -nia,  sn.  58er= 
fieiraten  n.,  heiraten  n. 

Zeniszek,  -szka,  ^;Z.  -szki, 
sm.  1)  ©c^afgarbe  /'.;  2)  Se5er= 
baljam  m. 

Zenowac,  -nuje,  -walem, 
va.  perf.  genieren,  i^inbern, 
im  äBegefein;  —  sie,  vr.  fic^ 
genieren,  oerlegen  fein. 

Zenowanie,  -uia,  sn.  ©e= 
nieten  n.,  ^inbern  n. 

Zenski,  adi.  roeiblid^,  roeibs 
lid^en  ®ejc^red)teä;  szkota 
-ska  3[näbd)enf(f)ure  /. 

Zenskosc,  -sei,  sing.  tant. 
«/..aßeibtic^teit/. 

Zer,  -u,  j)l.  -y,  sm.  grafi 
m.,  guttcr  n. 

Zerdziany,  Zerdziowy, 
adi.  ©tangen=;  —  plot  SSre:» 
terjaun  m. 

Zerdziowaty,  adi.  ftan= 
genarttg. 

2erdz,  -rizi,  pl.  -dzie,  sf.\ 
dim.  Zerdka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
lange,  bünne   ©tangc,   ^fa^l, 

—  sredzienna    Quenbelpfabt, 

—  zapalna  3ünbftangc,  ©tecl= 
rute  /.;  —  do  wytykania 
liuii  na  gruncie  2lbftedEftange 
f.,  aibftecErtab  m. 

Zeremig,  -mienia,  pl.  -mio- 
na,  sn.  SBiberbau  m.,  a3iber= 
neft  n. 

Zerne,  -go,  sing.  tant. 
sn.^  ai^aftäinä  m. 

Äernosc,  -sei,  sing,  tant. 
sf.  3Hä[tung  /". 


Zerny,  Zerowny,  adi.  ge« 
möftet,  fernfett,  feijt. 

Zerowac,  -nije,  -walem, 
ra.  perf.  g-utter,  5Raf)ntng 
fud^en,  roeiben,  fic^  füttern, 
atien. 

Zerowanie, -nia,s«.  ©ud^en 
n.  nac^  gjabrung,  g"*'^^» 
SBeiben  n.,  2(5en  n. 

Zerowisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn-^  gutterptag  m. 

Zersö,  -sei,  sing.  tant.  sf. 
©anbftein  m. 

Zertwa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
a3ranb=,©c^[acfttopfer  M. ;  rzu- 
eicna  -we  a(ö  Dpfer  fjinroerfen. 

Zertwowac,  -wnje,  -wa- 
iem,  ra.  perf.  baä  Dpfer  bar= 
bringen,  opfern. 

Zerunek,  -nku,  pl.  -nki, 
sm.  graß  w.;  5>^«fei"^^"  "• 

Zftyca,  -cy,  pl.^  -ce,  sf. 
©d^aiämolEe  /.  -pic  -ce  bie 
iUolfenfur  gebraucbfn. 

Ztobczastosc,  Zlobkowa- 
tosc,  -sei,  sing.  tant.  sf. 
3tinnenförmig!eit  /.;  Äanne= 
[ierung  /.,  3ltefe[ung  f. 

Zlobczasty,  Zlobkowaty, 
adi. ;  Zlobczasto,  Zlobko- 
wato,  adv.  rinnenfi3rmig, 
auäge^ö^lt;  gertefeit,  f)oi)I  ge= 
ftreUt,  fannetiert. 

Zlobak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
|)o^teifen  n. ;  öalbmonbmeifeet 
m.  •■  ©d^roteifen. 

Zlobek,  -bka.  pl.  -bki,  sm. 
1)  dim.  Don  Zlob;  2)  ^o[)U 
!fr)Ie  f.,  ainlauf  m.;  —  skia- 
dany  (gin^ie^ung  /'.,  Serfün« 
gunq  f.  ber  ©äule. 

Zlobic, -bie, -bilem  ;  Zlob- 
kowac,  -knje,  -walem,  ra. 
imperf.  ^o^Iftreifen,  riefen,  tie= 
fein,  ber  Sänge  nad)  auä= 
Ilöbien. 

Zlobienie,  Zlobkowanie, 
-nia,  sn.  §o{)lftreifen  n.,  3tie= 
fen  «.,  Stiefeln  «.,  5laniielieren 
n.;  sami)'6l)Un  n. 

Zlobek,  -bka,  pl.  -bki,  sm. 
St)m6elftenbel  m.,  i^a^nlippe  /. 

Zlobkodziöb,  -a,  pl.  -y, 
stn.  gra^enoogel  m. 

Zlobkowiec,  -wca,  pl. 
-wce,  sm.  3ia\)=,  ©imä^oDel 
m..  ^o^l!e[)IöobeI. 

Zlobowacina,  -ny,  pl.  -ny, 
.sf.  Sluä^ö^tung  /".,  auögeJ^o^t« 
ter  Drt. 


Zlobowy,  Zlobny,  adi. 
5lrippen=,  iJ{innen=. 

Zlop,  -u,  pl.  -y,  sm.  1) 
Saufen  n. ;  2)  ©eträn!  n. 

Zlopaö,  -pie,  -palem,  va. 
imperf,  mit  ber  3""8C  laut 
aufi'c^türfcn,  (nac^  ^unbeavt) 
f  auf  en, ;  gierig,  unmäßig  trinlen. 

Zlopanie,  nia,  sn.  ©au« 
fen  n..  Strinfen  n. 

Zlob,  zlobu,  pl.  Äloby,  am. ; 
dim.  Zlobek,  -bku,  pl.  -bki, 
sm.  J^rippe /■. ;  3Ünne  /".;  Xrcg 
m.;  —  boiy  bie  Mrippe  beö 
|)eilanb§*,  ztobki  ^;.  Grippen» 
fpiet  n. 

Zlod,  ilodn,  pl.  ilody,  sm. 
©d^neeregen  m.,  ©i€regen,  ge« 
frorener  Siegen. 

Zmigrosz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
^fennigbrutfer  m.,  fc^mu^iger 

gtr> 

Zmija,  -i,  pl.  -je,  sf.  9Jatter 
/.,  Otter  /'.;  ©cölange  f.,  ©ift= 
fd^Iange ;  to  — ,  ktöra  na  swojem 
ionie  wygrzalem  baä  ift  eine 
©erlange,  bie  id)  an  meinem 
Söufen   erroärmt  ^abe. 

Zmijogad,  -a,  ^jZ.  -y,  sm. 
braune  5Ratter. 

Zmijowiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  (Echium)  Statterfopf  m., 
©rac^enrourj  /'.,  Statter«, 
©c^tangentraut  n. ;  —  wielki 
itaiieniid&cr  3(ron. 

Zmijownik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©d)tangenjet)rn)urj  /". 

Zmijowy,  adi.  Siattern», 
Ottern-. 

Zmijozolw,  -wia,  pl.  -wie, 
S7n.  ©c^langenft^ilbfröte  f. 

Zminda,  -dy,  pl.  -dy,  sf. 
1)  ^nldiv  m.,  %\U  m.\  2)  (£xh' 
beerfpinat  m.,  Seermelbe  /'., 
©cbmintbeere  r- 

Zlmindacki,  adi.  fnauferig, 

fitjig- 

Zmindactwo,  -wa,  sing, 
tant.  sf.  Hnauferei  /".,  %\li\%' 

Zniwiarka,    -ki,    pl.    -ki, 

sf.  1)  ©c^nitterin/.,  2)Jä^etin 
/.;  2)  ©c^nitt»,  üJiä[)majc^inc  /". 

Zniwiarski,  adi.  Schnit- 
ter-, anät}er',  ernte'. 

Zniwiarz,  -a,  pl-  -e,  sm. 
©dinitter  m.,  3JJä^er  m. 

Zniwo,  -wa,  pl.  -wa,  sn. 
ernte  f. ;  Srnteseit  f  \  etngc 


Zaiwowac 


672 


Zoltoskrzydly 


erntetes  öetreibe;  we -wa  jur 
©rntejeit;  zajeei  bjll  -wem 
fte  roavin  mit  ber  ©rnte  be= 
fi)äftigt;  teraz  dla  zlodziei 
—  je^t  fialten  bie  S)ie6e  it)re 
ßrntc. 

Zniwowaö,  -wuje,  watem, 
tm.  j)erj.  ernten. 

Zola,  -ty,  ;pl.  -ly,  sf. 
Sreibafc^e  f. 

Zol|.dek,  -dka,  pl.  -dki, 
sm.\  dim.  Zoladeczek,  -czka, 
pl.  -czki,  sm.  3J/agen  m.\ 
rozmiekczenie  -dka  äJingen» 
Ctroeic^ung  /.;  rozszerzenie 
-dka  aJiagenerroeitenmg  f.; 
zdro  wy  —  ein  gef  unber  SlJagen ; 
zepsuc  sobie  czems  —  fic^  mit 
etto.  ben  SJJagen  oerberben; 
kurcz  -dka  SJiagenframpf  m. 

Zoladkowy,  adi.  5Dlagen=, 
przepuklina  -wa  Sfiogen» 
Brufi)  m. 

Zoladz,  Zol§dz,  -dzi,  pl. 
-dzie,  V-  1)  ^ic^el  /•;  2) 
(gtd)f[mufc^el  /. 

Zold,  -u,  pl.  ~y,  sm.  ©olb 
7«.,  Sö[)tiung  /. 

Zoldacki,  adi.  ©olbaten', 
©ßlDltng6=. 

Zoldactwo,  -wa,  sing.  tant. 
sn.  SoloateriBolf  n.,  ©ölbnec= 
lum  n.,  ©olbateefa  /. 

Zoldak,  -a,  j:)Z.  -cy,  sm. 
©ölDlmg    m.,    ©ölbner     m.; 
©olDat  7«. 

Zoldowy,  adi.  ©olb=. 

Zolgdniak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
(Sii"jH'Ijcf)roein  «. 

Zlolgdriy,  Zolg  dziowy,  adi. 
eidbel=. 

Zolfdzianki,  -nek,  phir. 
tant.  sn.  unnatürliche  Änop= 
pern. 

Zolna  fie^e  Zoloa. 

Zolnierka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
1)  ©otöatenliebe  f.;  2)  ©ot= 
batenleben  n.,  Äriegäöienft  m. 

Zolnierski,  adi. ;  Zolnier- 
sko,  arft'.  folbatifc^,  ©olbaten^; 
militärifd),  3DJilitär=. 

Zolnierstwo,  -wa,  sing, 
tant.  sn.  ©olöatenbienft  m.: 
©oloalcnbcruf  ?«. :  2JJilitär  »., 
©otbaten  pl. 

Zolnierz,  -a,  pl.  -e,  sm.; 
dim.  Zolnierzyk,  -a,  pl.  -i, 
sm.  ©ot^Qt  >n. 

Zolnierzyna,  -ny,  ^;?.  -ny, 
-«;«.  armer  ©olbat. 


Zolnierzysko,  -ka,  pl. 
-ka,  sn.  l)ä|lid)er,  plumper 
©olbat. 

Zona,  -ny,  pl.  -ny,  sf.; 
dim.  Zonka,  -ki,  pl.  -ki; 
Zonusia,  -si,  ^jZ.  -sie,  sf. 
©iiefrau  /.,  ©[)eraei5  n.,  ©e= 
maf)iin/'. ;  wziac  sobie  kogo 
za  -ue  fif^  imnbn  jur  grau 
nei;men,  imnbn  l^eiraten;  dac 
komu  cörke  za  -ne  jmnbm 
bie  Slod^ter  jur  55^rau  geben. 

Zonaty,  adi.  t>erE)eiratet, 
betreibt. 

Zon^c,  -ne,  -n.'ilem,  va. 
perf.  treiben,  jagen. 

Zonczysko,  Zonisko,  -ka, 
pl.  -ka,  sn.  jc^lec^tcä,  I;ä^Itc^eä, 
iS^eroeib. 

Zonin,  adi.  ber  jjrau  ge» 
^örig. 

Zonkilla,  -lli,  j)l.  -lle,  sf. 
^onquiUennarjij'fe  /. 

Zonkos,  -sia,  ^j?.  -sie,  stn. 
^artoffelf)etb  ?«.,©iemanbel  m. 

Zonobojca,  -ey,  pl.  -cy, 
sm.  '^taummöx'oet  m. 

Zonobojstwo,  -wa.^Z.  -wa, 
sn.  graueiimorb  m. 

Zölcian,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Tryallis  C:p[Ianje). 

Zolcianka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©elberoe  /. 

Zölcica,  -cy,  ^jZ.    -ce,    sf. 

1)  d)inefifd)e    Sbraunrourj   /". ; 

2)  ®aUeafud)t  /. 

Zölcic,  -ce,  -cilem,  va.  im- 
perf.  gelb  macf)en,  gelb  färben; 
üerQäilen. 

Zolciec,  -cieje,  -cialem, 
vn.  imperf.  gelb  werben,  ju 
©alle  roerben. 

Zoicien,  -nia,  pl.  -nie,  sm.\ 
Zölcienica,  -cy,  pl.  -ce, 
sf.  1)  ®el5n)Uti(  /.,  lange 
Äur!ume;  2)  —  olowiu  ©elb= 
blojer;;  n. 

Zölciolojak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
2:alaaeid)rout[t  /".,    2lterom   n. 

Zolcioloj,  -loiju,  sing.  tant. 
sm.  WaHenfett  n. 

Zolciopf  dny,  adi.  gaUen» 
abtreibenb. 

Zölciowy,  adi.;  Zolciowo 
adv.  ©anen=;  gaQig ;  -wa  ka 
mica  ®allen|tetntranFl)eit/. 
-wy  przewöd  ©aUengang  m. 
-wa  udolagaUfüc^tigeä  %tm\)C^ 
I  rament;  kamieuie  -we  ©allen^ 
i  fteine  t)l. 


Zolcistosc,  -.sei,  sing.  tant. 
«/..©aQenfuc^t  /.. 

Zolciucliny,  Zolciutenki, 
adi.  jdjört  gelb,  ganj  gelb. 

Zolc,  -ci,  2^^-  ""^'öj  sf- 
©alle  f.;  —  ziemna  ®rb= 
galle,  f^ieberlraut  n.;  — 
smolaa  2;eergaQe;  -cia  pluc 
©ade  fpeien;  malo  mi  ze 
zlosci  —  uie  peknie  bie 
©alle  möd^te  mir  oor  ^rger 
planen;  -cia  komu  co  zapra- 
wic  imnbm  etro.  oergäHen. 

Zolkn^c,  -ne,  -natem,  vn. 
imperf.  gelb  n3«ben;Dergilben. 

Zolna,  Zolna,  -ny,  jil-  -ny, 
/.  93ienen(pecf)t  m.,  JBienen' 
freffer  m.,  ^[mmenrcolf  m. 

Zöltaczek,  -czka,  ^j?.  -czki, 
sm.  Jämmerling  m. 

Zoltaczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
©elbiudit  /. 

Zoltak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
gelber  2;agfcf)metterling,  gelber 
Södierfc^roamm. 

Zöltawy,  adi.:  Zoltawo, 
adr.  gelblic^. 

Zoltko,  -ka,  pl.  -ka,  sn. 
©Otter  n.,  ©ibotter  «.,  ei= 
gelb  7t. 

Zoltkowy,  adi.  ©ottcr-. 

Zoltlica,  -cy,  2^1-  -ce,  sf. 
Galiusog-eae  (bolbenttaubigeö 
©eroäcbs). 

Zöltnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
©a'ienftoff  tu. 

Zöltoblady,  adi.  bla^gelb. 

Zöltobrzuch,  -a.  pl.  -y, 
sm.  ©c^lemmer  vi.,  5üauc|= 
biener  ??i. 

Zöltochrom,  -u,  sing, 
tant.  sm.  St}romgelb  n. 

Zoltoczerwony,  adi.  gelb= 
rot. 

Zöltodrzew,  -a,  pl.  -y,  sm. 
©eibbol5  n. 

Zoltodziob,  -a,  pl.  -y,  sm. 
©elbicbnabel  m. 

Zoltofarbnik,  -a,  pl.  -i, 
sm.  gemeiner  SBau,  'Siaxx' 
refeba/..  ©itb',  ©treic^Iraut  n. 

Zoltokrusz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
Supferües  m.,  gelbeö  Tupfer» 
er^. 

Zoltonosy,  adi.  gelbnafig, 
gelbidjnabeltg. 

Zoltosköry,  adi.  gelb= 
l)äutig. 

Zoltoskrzydly,  adi.  gelb- 
flügelig. 


Zöltosok 


673 


Zwirowanie 


Zöltosok,  -n,  pl.  -i,  stn. 
(Cambogia)    ©ummifiaum   m. 

Zoltosd,  -scij  sing.  tant. 
«/.  ®el6t)ett   /.,  c^clbe    ^arbe. 

Zölty,  adi. ;  Zölto,  adv. 
c?eI6 ;  —  jak  wosk  n)a(^ä» 
gelb. 

Zölw,  -ia,  ^j/.  -ie,  sm. 
©c^tlbfröte  f.;  —  morski 
^urpurfc^nede  /. 

Zolwi,  adi.  ©d^irbfrötett'; 
-a  zupa  ©c^ilbfrötenfuppe 
/. ;  -m  krokiem  fcE)r  iang= 
|am,  im  ©c^nedEenfd^ritt. 

Zölwiak,  -a,  pl.  -i,  fim. 
Saut',  Seberfc^ilofröte  /., 
Srdiraue  /. 

Zolwica,  -cy,  7;^  -ce,  sf. 
tüeiblic^e  Sd^ilöfröte. 

Zolwiec,  -wca,  2^^-  -wce, 
sm.  2lrmabttl  n.,  ©ürteltier  n. 

Zolwik,  -a,  pl.  -i,  sm.  1) 
©c6iIbEröt(^en  «.;  2)  fälble 
©c^ilbbrume. 

Zolwiowaty,  adi.  |\j^tlb= 
frötenattig. 

Zolwiozwierz,  -a,  pl.  -eta, 
sm.  3iac^en)cftilbfröte  /. 

Zoraw,  -ia,  yjZ.  -ie,  sm. 
1)  Äranic^  jm.;  2)  Srunnen= 
fdjroengel  w. ;  3)  Äran  zw., 
Ärantc^  m.]  —  do  podno- 
szenia  wozow  SBagenauf^ug 
m. ;  —  hydrauliczny  E)i)brau= 
Itfc|er  ^ran;  —  ladunkowy 
Sabetran,  äJiagajinäfran; 

—  nadbrzezny       Äaiftan; 

—  obrotowy  2)relö!tan;  — 
odlewniczy         ©tefiereifran ; 

—  parowy  S)ampffran;  — 
przesuwany  Sauffran ;  — 
reczny  $anb!tan;  —  staty, 
niemchomy  fijet  ^van ;  — 
transmisyjny  2ranmtf)'iong= 
ftan ;  —  wodny  2i5affer= 
fran;  —  wodny  odosobniony 
freiftel^enber  2Baffer!ran. 

Äörawi,  adi.  Äramd^= ; 
Äran=. 

Zorawi^tko,  -ka,  pl.  -ka; 
Zorawig,  -cia,  pl.  -ta,  sn. 
2;unge(s)  ti.  ooin  i^conic^. 

Zörawiec,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  ©c^nabelforn  n. 

Zorawina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
5!JJoog=,  ©umpf»,  Äranicl^», 
Rrä^enbeere  /. 

Zorawiosgp,  -a,  pl.  -y, 
sm.  ©teljengcier  m. 

Slownik  polsko-niemiecki. 


Zorawiowe,  -t^o,  sing, 
tant.  sn.  ^ebefrangebül^r  f., 
Ärangelb  n. 

Zörawka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Heueheria  (^flanje). 

Zörawnik,  -a,  2^1.  -i,  *»«. 
©eranit  m.  (eine  ben  Äranic^= 
äugen  ä^nli^e  SSerfteinerung). 

Zrawosö,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  Seifeenbe(Q)  «.,  ©igenfd^aft 
beffen,  roaä  6ei|t,  jel^tt. 

Zrawy,  adi.  freffenb,  ge§= 
renb. 

Zrec,  zre,  Äarlem,  fa.  ?m- 
jocr/'.  1)  treffen,  2)  ä^en; 
zrapy  fteffenb,  bei§enD,  ä^enb. 

Zuber,  -bra,  pl.  -bry,  sm. 
©ritnfaläjuber  m. 

Zubr,  -a,  pl.  -y,  «m.  93ucfcl« 
odi§  ?H.,  Sifon »«.,  2lueroc^§  m. 

Zubrowac,  -bruje,  -walem, 
va._  imperf.  auöfdgütfen. 

Zubrowy,  adi.  2luerod^ä=, 
Si!on=. 

Zubröwka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
^ferbcgras  n. 

Zubrzyna,  -ny,  sing,  tant, 
*/.JUuettu^  /. 

Zubrzyca,  -cy,  sing.  iant. 
s/.  2lueroc^fenfIeifd^  n. 

Zuchac,  -Cham,  -chalem, 
va.  imperf.  langfam  fauen, 
rcipbetfauen. 

Znchanie,  -nia,  sn.  Iang= 
fameö  .rtauen,  SBieberf äuen  n. 

Zucliwa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
Cb'Tfiefer  m. 

Zucie,   -cia,  sn.   Äauen  n. 

Zuczek,  -czka,  pl.  -czki, 
sn.  1)  dim.  Don  Zak;  2) 
nicbt  auSgeläuterter  ©alpeter. 

2ac,  -je,  -Jem,  va.  imperf. 
fauen. 

2ak,  -a,  pl.  -i,  sm.  SUtfts 
föfer  m. 

Znkodlaw,  -a,  2>?.  -y,  sm. 
gabeljc^roänsiger  S)rongo. 

Zulawa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
aJiatfc^tanb  n.,  S^ieöerung  f., 
SBerDet  m. 

Zupa,  -py,  pl.  -py,  s/". 
1)  altflamifd^er  @a\i,  ®ericf)t§« 
Bejitf ;  2)  ©d^uppen  m.,  ©alj= 
bergroetf  n. 

Zupan,  -a,  j)/.  -y,  *»». ; 
dirn.  Zupanik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  altpolnifc^e  lange  Untcr= 
fleibung;  2)  altflaroifc^er  ®au= 
graf. 


Zupica,    -cy,    2j^    -ce,    af. 

Untetfleib  n.,  Unteriie^rocf  m. 

2upniczy,  adi.  faljgräffic^. 

Zupnik,    -a,   pl.  -cy,    sm. 

©alsgraf    m.,    ©atjDetroalter 

m..  Öbetbergroerläc^ef  m. 

Zupny,  adi.  Safgbergroerfäf. 

Zur,  -u,  pl.  -y,  am.  fouret 

2J?el)lbrei,  ©auermel^lfuppe  /. 

Zumal,    -u,    pl.    -e,     sm. 

2Rqbeblatt  n. 

Zurowina,  -ny,  pl.  -ny,  sf. 
^Joospreifeelbeere  /. 

Zurzyc  si§,  -rze,  -rzjlem, 
rr.  imperf.  grämHc^,  ärgerlich 
fein,  ficö  erbittern. 

Zuwin,  -u,  sing.  tant.  sm. 
Tirnonius  (iBaumart). 

Zuwipalma,  -my,  2>Z.  -my, 
sf.  2(refpalme  f.,  ^Binang- 
baitm  m. 

Zuzel,  -zla,  pl.  -ile,  sm.; 
Zuzla,  -Ali,  pl.  -Äle,  sf.; 
Zuzlica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
©c^Iacfe  /.,  (Sifeitfcfiracfe;  — 
kamienny  Simsftein  m.\  -ca 
dymna  |)üttenni(^t  m.\  -ca 
gronista  @rauni(^t;  -ca  mszy- 
sta  Sulia  /. 

Zuzelarz,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©dilacfeufül^rer  m. 

2uzelasty,  adi.  fc^tadtig, 
fd^Iacf<■narti(^. 

Zuzlowatosc,  -sei,  sing, 
tatit.  sf;  —  zelaza  Slfd^en» 
fledf  m.,  äCnfc^el  m.,  2l)c^en= 
ioc6  n. 

Zuzlowy,  adi.  ©c^Taicn»; 

waly  -we  ^ranbraeUen  /.  pl. 

Zwacz,     -a,     pl.    -e,    am. 

Saufen    w.,     erfter     äRagen 

b^r  ©ieberfäuer. 

Zwawiec,   -wca,  pl.  -wcy, 

sn.  Ieb[)after,   flinter  Tlen\ii). 

Zlwawosc,  -sei,  sing.  tant. 

sf   5-linf^eit /.,    «Rafc^^eit /.; 

Sefjiaftiafeit  /. 

Zwawy,  adi.;  2wawo, 
adr.  flinf,  rafc^;  lebhaft. 

Zwir,  -u,  pl.  -y,  am. 
grober  ©anb,  «ieä  m.,  Äteg» 
fanb  TM.;  Sd^otter?«.;  —  ko- 
palny  ©rubenfc^otter ;  — 
rzeczny  fvIu^ff^Otter;  —  tlu- 
czony  ©d^Iegclfc^otter. 

Zwirowaö,  -ruje,  -walem, 
va.  imperf.  mit  Äieö  beinerfen, 
(fjouffieren. 

Zwirowanie,  -nia,  sn. 
©c^otterung/.,  Sefc^otterung/. 

43 


Zwirowaty 


674 


2yla 


Zwirowaty,  adi.  tiefig. 

Zwirowisko,  -ka,  pl.  -ka, 
«n.  ©eröHe  n.,  ©c^otterflrube 
f.,  ©c^otterplQ^  tn. 

Zwirowy,  adi.  5lif§=, 
©cf)_otter=. 

Zwirowka,  -ki,  pl.  -ki,  sj. 
6f)auffee  /.,  Äunftftra^e  /. 

Zycica,  -cy,  pl.  -ce,  5/. 
Solfft  w. 

Zycie,  -cia,  äi«(/.  taut.  sn. 
Seben  «. ;  zostawic  kogo 
przy  -ciu  jjmnbn  am  Seben 
loffen;  w  -ciu  i  po  smierci 
im  Seben  unb  im  Xobe; 
przez  cale  —  baä  gan^e  Seben 
lang;  —  za  kogo  dac  baä 
Seben  für  jmnbn  opfern; 
nastawac  na  czyje  —  jmnbm 
ans  Seben  nJoDen ;  prowadzic 
spokojDe  —  ein  ru^igcä 
2ii)en  fül^ren;  tu  idzie  o  moje 
—  eö  gilt  mein  Seben;  przy- 
wolac  kogo  do  -cia  jmnbn 
jum  Seben  jurüdErufen;  zara- 
biac  sobie  czem  na  —  fic^ 
mit  etu).  ben  Seben§untert)alt 
nerbienen;  jakie  — ,  taka 
smierc  rcie  baä  Seben,  fo  ber 
Sob ;  przyszle  —  baä  3Ufünf= 
tige  Seben;  bez  -cia  IebIo§,ol^ne 
Seben;  w  -ciu  nie  widziaJem 
czegos  podobnego  mein  Seben 
lang,  mein  Sebtag  l^abc  id^  etro. 
^[jnlid^eä  nid^t  gefefien;  moje 
— !  bu  mein  Seben!;  kochac 
kogo  nad  —  imnbn  me^r  alä 
fein  Seben  Heben ;  na  cale  — 
iebcnölängtid). 

Zyciodajny,  adi.  be=- 
lebenC». 

Zyciodawca,  -cy,  jj?.  -cy, 
sm.  ©i)öpfer  m.,  Sebenä= 
fpenber  m. 

Zyciodawczy,  adi.  lebcnä» 
fpenbenb. 

Zyciopis.  -a,  pl.  -owie, 
sm.;  Zyciopisarz,  -a,  pl.  -e, 
sm.  Sebensbcfc^reiber  m., 
33iograp^  m. 

Zyciopisai'ski,  adi.  bto= 
9rqü()ifc^. 

Zyciorys,  -u,  pl.  -y,  sm. 
Söiograp^ie  /.,  Seben  öbefd^rei= 
bung  /'.  i 

Äyciowy,      adi.     ZtienS^. 

^yczenie,  -nia,  pl.  -nia, 
S7n.  ai<unfc^  »!. ;  najserde- 
czniejsze  -nia  bic  l^erj[idt)ften 
Sßünfc^e;    przyjm    moje    -nia 


empfange  meine  SBünfd^e; 
wszystko  mu  idzie  wedlug-nia 
aüfß    gel^t   i[)m  nact)  2ßunfc^. 

Zyczka,  -ki,  pl.  -ki,  sf. 
Stfnneffel  /. 

Zyczliwosö,  -sei,  sing, 
taut.  sf.  2Bot)ln)oIIen  n.,  ©unft 
f.;  ©croogen^eit/".;  (Seneigtfieit 
f.;  wielka  —  komu  okazac 
gro^cö  SBol^dDoIIen  jmnbm  be= 
geigen ;  twojej  -sei  to  zawdzie- 
czam  betnem  2BoF)[rooIten  mx= 
ianti   id)    eg. 

Zyczliwy,  adi. ;  Zyczli- 
wie,  adv.  rco^rrooHenl),  ge= 
reigt,  bienftralHig. 

2yczyc,  -cze,  -czylem,  va. 
per/,  raünfrfien,  jmnbm  n)of)I= 
rooUen ;  czego  pan  sobie  -czy  ? 
roaä  rcünfc^en  ©ie?  -cze  ci 
wszystkiego  dobrego  id^  n)Ün= 
fd^e  bir  alleä  ©ute;  — komu 
dobrze,  :^le  jmnbm  TOOl^I,  übel= 
rooUen. 

Zyc,  -je,  -lern,  vn.  imperf. 
Teben;  daj  mi  —  la^  mic| 
leben;  niech  -je  nam  er 
lebe  ^od^;  wiwat,  niech  -je 
l^od^  foü  er  leben;  —  z  kim 
w  zgodzie  mit  jmnbm  in 
{^rieben   leben;    z    nikim  nie 

—  mit  niemanbem  üerfel^ren; 
nie  ma  z  czego  —  er  t)at 
nid^t  roooon  jiu  leben;  -je 
tylko  dla  swojej  rodziny  er 
lebt   nur  für   feine   gamilic; 

—  czem  Don  etro.  leben;  — 
tylko  rc6Iinami  nur  t)On 
5ßflanjen     leben;      tak    dalej 

—  nie  möge  id^  !ann  ni^t 
fo  rceifer  leben;  umiec  —  ju 
leben  »erftel^en;  przestac  — 
gu  leben  aufhören;  pamiec 
o  tych  zdarzeniach  -je  jeszcze 
dzis  miedzy  ludern  bic  (Srin= 
nerung  an  biefc  ©reigniffe 
kU  nod^  l^eute  unter  bem 
2>oif2  fort. 

Zyd,  -a,  pl.  -dzi,  sm.; 
dim.  Zydek,  -dka,  pl.  -dki, 
sm.  1)  Qube  in.,  ^äraelit  /. ; 

—  wiec/ny  tulacz  ber  eroige 
Sube;  2)  Xintenfredfä  vi. 

Zydawa,  -wy,  pl.  -wy,  sf. 
Corchorus   (^pflanje). 

Zydostwo,  -a,  sing/,  tant. 
sn.  Qubenlum  n.,  ^uben« 
Doff  n. 

Zydowif,  -cia,  pl.  -ta,  sn. 
^üDlein  n. 


Zydowin,  -a,  pl.  -i,  sm. 
gelet)rter  ^ube. 

Zydowski,  adi.  jübifd^ ; 
-ska  böznica  Qubentempet  m. ; 
-ska   Bzkoia   Qubenfc^ule   /.; 

—  cmentarz  ^llbenfriebl^of, 
igraelitifd^er  t^riebl^of ;  po  -sku 
gadac  jübifc^  fpre^en,  jubeln; 
-ska  smola  ^ubenpetf)  11. 

Zydowszczyzra,  -ny,  pl. 
-i^y?  */•  i3ut)£ntum  n.\  Suöa= 
ismuä  m.-,  ^iubenoiertel  n. 

Zydowica,  -cy,  ^L-ce,  sf. 
efefl)afte  Qübin. 

Zydowka,  -ki,  ^^.  -ki,  sf.\ 
dim.  Zydoweczka,  -ki,  pl. 
-ki,  sf.  1)  Sübin/.;  2)  fd)mers= 
Ijaftfs  ®ej.i)roür. 

Zydziak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
gubenjunge  m. 

Zydzi^tko,  -ka,  ^;Z.  -ka, 
SM.;  Zydzif,  -cia,  -ta,  s??. 
QubenUnblein  n. 

Zydzina,  -ny,  pl.  -ny,  sm. 
artnieliger  ^ube. 

Zydzisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  efelf)after  3i»be. 

Zygadlo,  -dl'a,  pl.  -dla, 
sn.  1)  ataumnabel /. ;  2)  gei- 
genfciftel  /.,  33Iulfctge  /. 

Zygulec,  -Ica,  pl.  -Ice,  sm. 
©ant^art  /. 

Zyj^tko,  -ka,  pl,  -ka,  sn. 
1)  Siercfien  ».;  2)  Seberoefen  n. 

Zylak,  -a,  pl.  -i,  sm. 
Ärampfaber  /. ;  -i  moszenne 
Krampf  ab  erl^ruc^  m. 

Zylasty,  adi.  faferig;  ab» 
rig;  nerotg;  DoHl^erDorftel^en» 
ber  SlDern;  ftarfneroig;  fel^nig. 

Zyleniec,  -nca,  pl.  -nee, 
sm.  SBecfjerblume  /. 

Zylnik,  -a,  pl.  -i,  sm. 
1)  erjentfialtenber  ©tein;  2) 
©angart  /. 

Zyla,  -iy,  i)l.  -ly,  sf.\ 
dim.  Zylka,  Zyleczka,  -ki, 
pl.  -ki,  sf.\  1)  aber/.,  ^ber« 
d§en  n. ;  —  pulsowa,  bijaca 
%\xl^-,  ©c^Iagaber;  —  zlota, 
krwiotoezna     golbene     9(ber ; 

—  sucha  ©pannaber,   Siero; 

—  naciebla,  nadeta  ^rampf= 
aber,  3lber!opf  m. ;  —  klejo- 
wata  gledife  /.;  stwardniale 
-ly  Überbein  n.;  —  mieö  -l^e 
do  czego  ^ang  gueJip.  I^aben; 
-ly  nabrzmialy  mu  na  czole 
bie  2lbern  fd)rooIIen  i^m  an 
ber  ©tivu  an;    2)  ©ang  m., 


Äylkoskrzydly 


Zywotnik 


2lber  /.;  —  kruszczowa  ®rj» 
aber;  —  wydatna  möglicher 
©ang;  —  rzadka  offener,  mtl= 
ber  ®ang;  —  plonna  fauler 

®ang ;  —  powierzehnia  Söatt" 
fenläufer  m. ;  —  leäaca  fc^nje= 
Benber  @ang;  —  lekko  spa- 
dnik  ftad^  fallenber  ®ang ;  — 

—  upadajaca  tonnrägtger, 
geneigter  ©ang;  —  stojaca 
ftel^enber,  fsiger  ®ang;  — 
grubieje  lub  scieänia  sie  miej- 
scami  bie  2Iber  nimmt  ju 
unb  a6,  tut  ftc§  auf,  roirft 
einen    33ru^,    oerbrüdEt   ftc^; 

—  roz3zczepia  sie  i  rozgale- 
zia  bie  Slber  oergabelt, 
gertrümmert  fidö;  -ly  ciagna 
sie  obok  siebie  bie  2lbern 
ge'fäl^rten  fic§;  -ly  podwoi 
$feilet6ogen  m;  -ly  krawedzi 
©pi^enbogenrippen  Tpl.;  — 
sklepienia  ©rotbogen;  — 
w  Äelazie  ©el^ne  f. 

Zlylkoskrzydly,  adi.  mit 
geäberten  glügeln;  —  owad 
^fattftügler  m. 

Zylkowaty,  adi.;  ZJylko- 
wato,  adv.  aberig,  ^ec^fig. 

Zylokruch,  -n,  yl.  -y,  sm. 
©albanb  n. 

Zylopor,  -oru,  pl.  -ory, 
sm.  iJiierenroeg  m. 

Zylospoj,  -oja,  p^.  -oje, 
sm.  SlDeroetbinbung  /,  "^ti" 
uenbanb  v. 

Zylot§tniak,  -a,  pl.  -i, 
sm.  ©djlagabergefc^roulft  /. 

Zylowaciec,  -cieje,  -cia- 
lem,  vn.  imperf.  fiec^fig,  aberig 
raetoen. 

Zylowac, -loje,  -walem,i;a. 
imperf.  1)  6eäbcrn;  2)  Slbern 
auö  bem  %\t\.]i)t  fcf)neiben, 
auffafern. 

Zylowanie,  -nia,  sn.  1) 
Seäbern  n.;   2)  Sluäfafern  n. 

Zylowarstwa,  -wy,  sf.  Sa" 
gerqang  m. 

Zylowatosc,  -sei,  sitig. 
tont.  3\.txma,t(ß,)  n.,  ©e^nige(s) 
n.,  ©eäberte(6)  n.;  atbertgleit  f., 
gaferig!eit    f.,    ©e^nigfeit   /. 

Zylowaty,  adi.;  Zylowa- 
to,  adv.  aberig,  fled^pg,  fafe= 
rig;  fe^nig. 

Zyn,  -u,  p)^-  -y>  «'"•  Esco- 
ledia  (^>f(anje). 

Zyr,    -u,   pl.    -y,    sm.;  - 


zajeczy  §afenlattic^  m.;  — 
wilczy  ^latfd^mo^n  m. 

Äyrafa,  -fy,  pl.  -fy,  sf. 
©iraffe  /. 

Zyrandol,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©iranbole  /.,  Sufter  m. 

Zyrowac,  -ruje,  -walem, 
va.  perf.  girieren,  SBec^fel 
unfetjc^reiben. 

Zys,  -sia,  pl.  -sie,  sm. 
Süp'^^en  n. 

Zytni,rtc?i.  3?oggen',Sorn=; 
-a  trawa  §aargra§  n. 

Zytnica,  -cy,  -pl.  -ce,  sf. 
ßorn=,    ©etveibejpeic^er  m. 

Zytniöwka,  -ki,  pl.  -ki, 
s/.  .ÄornBranntroein  m. 

Zytnisko,  -ka,  pl.  -ka, 
sn.  Äoru',  Stoggenfelö  n. 

Zyto,  -ta,  sn, ;  dim.  Zytko, 
-ka,  pl.  -ka,  sn.  3toggen  m., 
Äorn  n.\  —  rogowe  ^iutter» 
!orn  n. 

Zyw  =  Zjwy. 

Zywcem,  adv.  IcBenb,  [e= 
benbig,  beim  geben,  mit  §aut 
unb  paaren ;  —  kogo  schwy- 
tac  jmnbn   Tebenbig   fongen; 

—  skqd  wziac  Sßort  für 
SBott  irgenbrao  'entnel^men. 

Zywica,  -cy,  pl.  -ce,  sf. 
§ar5  n.,  5?oIop[)onium  n. 

Zywiciel,  -a,  pl.  -e,  sm. 
©rnä^rcr  m. 

2i3rwicielka,  -ki,  pl.  -ki, 
«/■.  _®rnä^rerin  /. 

Äywiczasty,  adi.  i^arjig, 
^arjartig. 

Zywiczka,  -klf-pl.  -ki,  sf. 
3JoBminje    f.,     3flo|neffer    f.] 

—  mniejsza  g^elb3t)preffe  f.;  — 
mala  (gcbraei^raud^  m. 

Zywiezlin,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©anDara!baum  m.,  ©(^mud- 
Sijpreffe  /: 

Zywiczny,  adi.  ^arjig, 
^arj»;  -ne  dr/ewa  iilahiU 
^öljer  pl. 

2ywic,  -wie,  -wilem,  va. 
perf.  nähren,  ernähren;  — 
jaka  mysl  einen  ©eban!en 
nähren;  —  sie,  vr.  fic^  er= 
nähren,  fic^  nähren,  czem  tjon 
etroaä ;  —  sie  z  czego  ftc^ 
burd)   etro.  ernähren. 

Zywieo,  -wca,  pl.  -wce, 
sm.  ^a^nrourj ./. 

Zlywienie,  -uia,  sn.  9?ä^= 
ren  n.,  ©rnäl^rung  /. 


Zywi§,  -cia,  pl.  -ta,  sn. 
[ebenbiaeö  2Befen. 

Äywiol,  -u,  pl.  -y,  sm. 
©lement  n ;  Urftoff  m.;  SUZa- 
tetie/.;  —  palny  'iß^Iogifton 
tu. ;  on  sie  tarn  czuje  w  swoim 
-le  er  fü^lt  ftc^  bort  in  feinem 
©iement. 

Äywiolowy,  adi.;  Zywio- 
lowo,  adv.  elementar;  &e= 
ment=,  Urftoff». 

Zywizna,  -ny,  pl.  -ny, 
sf.  üebenämittetoorrat  m., 
^roDtant  m. 

I^ywnoäö,  -sei,  sinff.  tant. 
sf.  i)iat)rungämittel^^,  Öebenä» 
mitttl  pl.,  'iprooiant  m. 

Zywnosciowy,  adi.  5Wa^= 
rungä-. 

Zywnostka,  -ki,  pl.  -ki, 
s/".  einfache,  !ärgli^e  9Jaf)rung. 

Zy  wny,  adi. ;  Zywnie, 
adv.  nät)renb,  na^runggebenb, 
na^rl^aft;  co  mu  sie  -wnie 
podoba  roaä  i^m  nur  gefällt. 

Zywo,  adv.  1)  lebenbig ;  2) 
lebl)aft,  frifc^,  munter,  belebt; 
CO  _ —  aufö  fernen fte. 

Zywokost,  -u,  pl.  -y,  sm. 
SEaUrourj  f.;  —  modry  33rau= 
rourj;  —  czerwony  ©tein=, 
33erggünfel  m. 

Zywolist,  -u,  pl.  -y,  sm. 
(Dionaea)  SSenusfliegenfallc  f. 

Zywoplon,  -u,  pl.  -y,  sm. 
(Atschynomen)  ©innfraut  n., 
g^ü^lfraut. 

^Jywoplot,  -u,  pl.  -y,  sm. 
lebenber  Qann,  lebenbe  öede. 

Zyworodek,  -dka,  pl.  -dki, 
sm.  ©umpffdinecfe  /. 

Zlyworodny,  adi.  lebenbige 
Qunge  gebärenö. 

Äyworöd,  -rodu,  pl.  -rody, 
sm.  Samprctenfifc^  m. 

Zywosö,  -6ci,  .sing.  tant. 
sf.  iieb^aftigfeit  /.;  Sebenbig- 
leit  f.;  öe^cnbigfeit  f.,  glinN 
^eit   /•-;  ajiunterfeit  f. 

ilywot,  -a,  pl.  -y,  sm.  1) 
Unterleib  ?«.,  5Kutterleib  m., 
23auc^  m. ;  owoc  -a  twego 
bie  gruc^t  beineä  i^eibeä;  je- 
szcze  w  -cie  niatki  nO(^  im 
3JJutterlcibe ;  2)  2tbin  n.,  .3) 
Sebenöbeic^reibung  /. 

ZJywotliwy,  adi.  leben§= 
fällig. 

Zywotnik,  -a,  pl.  -i,  .9m. 
Sebenäbaum  m. 

43» 


Zywotnosc 


676 


Zyzny 


Zywotnosc,  -sei,  sing, 
tant.  sf.  Sebensfäl^igfeit  /.; 
Sebensfraft  /.         . 

Zywotny,  adi. ;  Zy  wotnie, 
adv.  lebensfäf^ig,  lebensfräftig, 
Seben§=,  lebenbig. 

Zywotowy,  adi.  Seben=. 

Zywy,  adi.;  2ywo,  adv.  1) 
lebcnbig,  lebenb;  nie  byto  tarn 
-wej  duszy  feine  lebenbige  Seele 
roar  bort;  ledwo  -wi  uszlismy 


stamtad  faum  bafe  rair  teben^ 
big  baoonfameir,  -we  srebro 
Cluedfilber  «. ;  —  kamien 
natürlid^er  ©tein,  gelsftein; 
do  -wego  komu  dopiec 
imttbm  aufs  empfinblic^fte 
jufe^en;  -we  kJamstwo  l^anb^ 
grei^ic^e  Süge;  w  -we  oczy 
gerabe  tnä  ©efid)t;  -wa  pra- 
wda  cd^te  unbeütreifelte  SDBafjr» 
^eit ;  przez  Boga  zy  wego  beim 


lebenbigen  ©ott;  2)  lebhaft, 
belebt;  -we  oczy  lebhafte  2lu= 
gen ;  —  temperament  leb« 
l^afteä  ^Temperament. 

Zyznoäö,  -sei,  sing.  tant. 
sf.  grud^tbarfeit  /'.;  Siafir^af» 
tigfeit  /. 

Zyzny,  adi.;  Zyznie,  adv. 
fruchtbar;  nä^renb. 


Spis 


imiou  wldsnych,  tiidziez  wazniejszj'ch  nazw  geograficznych 
i  etnograficznycli. 


^Bcr^cic^iü^ 


ber  ©tgeunamen  fotüie  ber  Juidjtigeren  geograpfjifcfjen  unb 
etfjuograpfjijdjeu  SJamen. 


A. 


Abraham,  -a,  m.  2l5ra^am; 
na  ionie   — a   in   Slöra^am? 

Achaja,  -chai,  /.  Stc^aja. 

Achilles  i  Ächil,  -ila, 
m.  Slc^iüeä. 

Adam,  -a,  m.  Slbam;  zlo- 
feyc,  wyzuc  starego  -a  ben 
alten  Stoam  ouägie^en;  od 
-a  rzecz  wyprowadzac  bei 
einer  ©rjä^lunfl  mitber  ©i)öp  = 
fung  bec  iBett  anfangen,  etra. 
%\x  roeit  [)eröoten. 

Adamowy,  adi.  abamitifd^, 
2lbams=;  —  wnuk  ber  @n!el 
^bamä;  w  -m  stroju  in 
2lDam5!oftüm;  -we  drzewo 
bet  SlöamSbaum;  -we  jablko 
ber  Slöamäapfel  (an  ber  i?e^te). 

Adolf,  -a,  m.  2lbo[f. 

Adryatycki,  adi.  abriatifc^. 

Adryatyk,  -u,  m.  2lDria= 
iifcfieä  üJieer. 

Adyga,  -gi,  /.  etfd^  f. 

Afrodyta,  -ty,  f.  Stp^ro- 
bite. 

Afer,  -fra,  w.  ob.  Afry- 
kanczyk. 

Afryka,  -ki,  f.  Slfctfa. 

Afrykaiiczyk,  Afrykanin, 
-a,  m.  Slfrifinec;  Afry- 
kanka,  -ki,  /.  älfrifaneriu; 
afrykanski  adi.  afciknifc^, 
non,  au§  2lfri!a;  -skie  rosliny 
afrüanifd^e  ^fta"3C«;  -s'5;ie 
wybrzeiebie  afrifanifdöe  Äüfte, 
bie  Äiifte  oon  2lfciEa,  Stfnfaä; 
adv.  poafrykan^ka  afrüanifc^. 

Agata,  -ty,  f.  3lgat^e. 

Agezylaus,  -a  m.  2lge= 
filauö. 

Agaieszka,  -ki,  /.  Sl^neö. 

Agrykola,  -li,  m.  SCgrifoIa. 

Agryppa,  -py,  m.  atgrippi; 
Agryppina,  -ny,  sf.  2lgcip» 
pina. 

Ajaks,  -a,  m.  Slja^-. 

Akwileja,  -lei, »/.  Stquilea. 


Akwisgran,  -u,  m.  2tid&en; 
akwl8gran<ki,  adi.  2lac^ener; 
kongres  -nski  ber  5longrefi  JU 
2tad^en. 

Akwitania,  -nii,  /.  SCqui- 
tanien,  ©ui)enne. 

Albania,  -nii,  /.  SUbanien; 
Albanczyk,  -a,  m.  Sltba» 
nefe(r)  m.\  Albanka,  -ki,  /. 
2Ubaneferin/. ;  albanski,  adi. 
alöane[ifd^. 

Albert,  -a,  m.  2l[6ert. 

Alcybiades,  -a,  m.  2Hs 
tibiabeä. 

Aleksander,  -dra,  m.  2l(e= 
rxnöer. 

Alfieri,  Alfierego,  m.  2l(= 
fieri. 

Alger,  -u,  w.,  Algeryä, 
-ryi,  y.  2l(gier,  2llgerien; 
Algerczyk,  -a,  m.  2lCgierer 
m\  Algerka,  -ki,  /.  3[[gie= 
rerill  f.\  algerski,  adi,  a[= 
gieri[dö. 

Allah,  Allah  m.  Sltta!). 

Alojzy,  -zego,  m.  2Uoifiu§. 

Alpejczyk,  -a,  m.  2l(pen= 
6erDo|rter  m. 

Alpy,  Alp,  pl.  2l(pän  fl.\ 
a'pejski,  adi.  SCCpetl'. 

Alwernia,  -nii,  /.  2luDer= 
qne  /. 

Alzacya,  -cyi,  /.  ®r)a|  m. 
unb  n. ;  Alzatczyk,  -a,  m. 
©£)äi"fer  m. 

Amalia,  -lii,  f.  2ltnalie. 

Ambian,  -u,  m.  2lntenö. 

Ambrozy,  -iago,  m.  21  n» 
broiiuä. 

Amiza,  -zy  i  Amizya, 
-zyi,  f.  SinS  /. 

Anakreon,  -ta,  m.  2lno5 
!reon. 

Anastazy,  -z3go,  m.  2lna=' 
ftafiuä. 

Andegawa,  -wy  i  Ande- 
gawia,  -wii,   /.  Slngecö,  2ln= 


JOU;  andegawjntki,  adi.  oott 
2tniou. 

Andromacha,  -chy,  f.  2ln= 
bromarf)e. 

Andrzej,  -a,  m.  2librea§. 

Angielka,  -ki,  f.  (gnglän- 
berin  /. 

Angielski,  adi.  engtif^; 
—  jezyk  cngtifc^e  ©prad^e; 
adv.  pD  ani^ielsku  engtifc^; 
raowic  po  -ku  engtifd^  iprec^en. 

Anglia,  -lii,  /".  (Snglanb. 

Anglik,  -a,  m.  iS.iglän- 
ber  m. 

Annasz,  -a,  m.  $anne§; 
ch  )dzic  od  -a  do  Kaifasza 
[iel^e  unter  Knifa«. 

Antek,  -tka,  m.  Slnton; 
Aatkowy,a(^4.  2lntonge!^örenb, 
2lntonä. 

Antoui,  -ej^o,  m.  2lntort; 
Autoaiu-iz,  -a,  m.  2litoniuä; 
Aatouina,  -ny,  sf.  Strttonic; 
Aotoniowa,  -wej,  f.  bie  iJcttU 
be§  SIrtton;  Autos,  -sia,  m. 
dim.  od  Antoni,  2Intonc^en, 
SConi. 

Antwerpia,  -pü,  /.  2lnt" 
roerpen. 

Antygona,  -ny,  /.  Sinti« 
gone. 

Antyoch,  -a,  m.  2lntioc^u§. 

Anusia,  -si,  f.  SJlnnc^en. 

Anzeatycki,  adi.  ^anfea- 
ti|c^ ;  zwiazek  —  Die  öanfa, 
bie  öanfeaten;  -kie  miasto 
^panfeftabt  /. 

Apeniny,  Apeaia,  pl.  2lpen- 
ninm  pl. 

Apollo,  -lina,  (\pollon, 
-loa^)  m.  2lpoIIo;  apoilinjki 
adi.  apatliaiicft. 

Appiusz  Klaudyusz,  -a 
-a,  m.  2lppiuJ  Ä(au5tuä. 

Arabia,  -bü,  -bie,  /.  2lco» 
6ien  n. ;  Arab,  -a,  m.  9lcabet 
m.\  AraSka,  -ki,  /,   2lraberin 


Arelat 


680 


Berun 


f.\  arabski,  adi.  orofiifd^; 
adv.  po  araisku  orabifc^. 

Arelat,  -u,  m.  9(rle^. 

Arnusz,  -a.  m.  2lrnfe[ö. 

Artemis  i  Artemida,  -dy, 
/,  »ilmiS. 

Arula,  -li,  /.  2Irl6erg  m. 

Arystydes,  -a,  m.  2lri- 
fti^fe. 

Aspazya,  -zyi,  /.  2lfpafia. 

As(s}yrya,  -rji  f.  2lf|i)rifn 
«.;  as(.s)yjyjski,  adi.  Qffi)tifcf<. 

Asyz,  -u,  m.  Slffifi;  sw. 
Frai  ciszek  z  A(>y4u  ber  f)I. 
granjieluä  ron  2lffift. 

Ateny,  Attn,  p/.  Sltl^en; 
Aitüczjk,  -a,  ?n.  2lt^ener  m.\ 
Ateuka,  -ki,  /.  2lll^(neiin  j.; 
attnski,  adi.  altcnifcf). 

Attyka,  -ki,  /.  Slttifa  *?.; 
attycki,  adi.  attifc^. 


Attyla,  -li,  m.  ailtila. 

August,  -a,  7«.  Stuguft. 

Augustyanin,  -a,  m.  9(u= 
gultintltnbnc^  m.\  augusty- 
anski,  adi.  2tugufttr,er=; 
klaszfor  —  2lu9ufliner!Iofler  n. 

Augustyn,  -a,  m.  Sluguftin. 

Aulis,  Aulida,  -dy,  /. 
3lult§. 

Aurazya,  -zyi,  /.  Dranien, 
Dionge. 

Aureliusz,  -a  i  Aureli, 
-le^o,  VI.  2lurcliug. 

Australczyk,  -a,  m.  2lu= 
ftralier  m. 

Australia,  -lii,  /.  2Iiifti;a= 
lien. 

Australka,  -ki,  /.  2luftra= 
licttn. 

Austrya,    -yi,    /.     Dfler= 


Austryacki,  adi.  ö|"lerrci= 
c^tjc^;  —  poddany  öfterreic^i" 
)d;er  Staatebürger. 

Austryaczka,  -ki,/.  Dfler« 
teirfjerin. 

Austryak,  -a,  m.  £)ftct= 
teicfcer. 

Awarowie,  ^l.  Sloaren  i)l. ; 
kr^j  m.  Awarow  Slooren» 
lanb  JJ. 

Awinion, -u,  m.  aioignon; 
awinionski,  a(iz.    aüignonifc^. 

Azya,  -zyi,  /.  Slfien  n. ; 
—  Mniejsza  ftletnaiiett  «.; 
Azyata,  -fy,  m.  2l[tate  w. ; 
Azyatka,  -ki,  /.  Stfiatin  /.; 
az^atycki,  adi.,  po  azya- 
tycku,  adv.  afiaiif^. 


B. 


Babie  gory,  2>Z-  2lHn)ciber= 
gebirge  «. 

Babilon,  -u,  m.  58aBt)Ion 
«.;  Babilonczyk,  -a,  m.  Sa= 
ft)iDnier  »?.;  BabiloBia,  -nii, 
/.  Sab^lonicn  n. ;  babiknski, 
adi.  bobplonifc^;  Babilonska 
■wieza  ber  babtjlonifcl^e  SCutin ; 
babilinska  mowa  unociftänb« 
lic^e  Sprache. 

Babimost,  -u,  m.  SBowft. 

Bachus,  -a,  m.  33ac^ug 
m.\  wyglada  jak  —  er  fd)aut 
auä  rcie  ein33acd)us;  ßachusy, 
-s6w,  pl.  Bacchanalien  fl. 

Badena,  -ny,  /.  SBaben; 
Badenc.zyk,  -a,  m.  SBabenfer 
m.\  Badenka,  -ki, /.  Sabcn^ 
ferin  /. ;  badenski,  adi. 
Sabenfer,  SBabeners. 

Balkan,  -u,  m.  Salfan  »?. ; 
balkanski,  adi.  Salfan». 

Baltyk,  -u,  m.  Dftfee  /., 
SBaltifc^eä  2Jleer;  baltycki, 
adi.  baltifc^. 

Bar,  -u,  m.  älntioaii. 

Barbara,  -ry,  /.   SBatBara. 

Barbarya,  -ryi,  /.  33er « 
bcrei  /. 

Barciany,  -cian,^Z.  Sorten. 

Barcka  ziemia,  -kiej  -mi, 
/.  33artenlanb  n. 


Bardyjöw,  -jowa,  m.  33Qtt= 
felb. 

Bartek,  -ika,  Bartosz, 
-a,  m.  StSartel. 

Bartlomiej,   -a,    m.   33ar- 

lf)OlOttlQUÖ. 

Basia,  -si,  /.  3?ärt^en  n. 

Bawarya,  -ryi,  /.  SBor)ern 
■n.\  Bawarczyk,  -a,  m.  $805= 
er  m.\  Bawarka,  -ki,  /. 
Sa^erin  /. :  ba-warski,  adi. 
baD(e)iifdE). 

Baworow,  -rowa,  m. 
33aucrroi§. 

Bazylea,  -lei,  /,  Safel; 
Ba'/ylejczyk,  -a,  m.    SBofeter. 

Bazyli,  -lego,  m.  33ajtltu§. 

Bazylianin,  -a,  m.  Safili» 
anermond)  ;«.,  Safilianer  m.\ 
Bazylianie  jpl.  Söafiüaner  lü,, 
5öa[iIianerorben  vi.\  $8aftli= 
ancrfirtf;e  /. 

Beatrycze,  -czy,  /.  Sea« 
trice,  iöeatrij. 

Belgia,  -gii,  /.  Belgien  «. ; 
Belgijczyk,  -a,  m.  Belgier 
m. ;  belgijski,  adi.  belgifd^. 

Bellona,  -ny,  /.  BcQona. 

Beizebub,  -a,  m.  Beelje» 
bub  m. 

Belt,  -u,  m.  Bell  m. ; 
Mary,  Wielki  —  bcr  i?[cine, 
®ro|e  Bert. 


Benedykt,  -a,  m.  Benebüt. 

Benedyktyn,  -a,  m.  Bene= 
biftiner  ?«.,  Binebiftinermönd^ 
m.\  -i,  pl.  Benebiftiner  jjZ. ; 
Bmebiftinerflofter  m.,  Btne= 
biftinerfirc^e  /. 

Beneszow,  -szowa,  m.  1) 
Benefc^au;  2)  Bennifc^;  3) 
Benjen. 

Beocya,  -cyi,  /.  Böotien. 

Berlin,  -a,  m.  Berlin; 
Berlintzyk,  -a,  m.  Berliner 
»?.;  Berlinka,  -ki,  /.  Ber[t= 
ncrin  /". ;  berlinski,  adi.  biX" 
linerifd^,  Bcrlincr(=). 

Bernard,  -a,  m.  Bernl^arb. 

Bernardyn,  -a,  m.  Bern= 
barbmer  m.,  Bernbürbiner= 
mönc^  w. ;  -i,  pl.  Bern^at» 
btner  pl.,  Bern^arbinerorben 
m.;  Bernl^arbinertlofler  7i., 
Bernl^arbtncrfirdie  /. ;  Ber- 
nardy  nka, -ki ,/.  Bernf^arbiners 
nonne  f. 

Berno,  -na,  n.  1)  Bern; 
Berneuczyk,  -a,  m.  Berner; 
berutnski,  adi.  bernerifc^ ; 
Berner=;  konwencya  bernen- 
ska  bie  Berner  Äonoention. 
2)  Brunn;  -nenczyk  m.  Brün- 
ner;  -nenski  Brünner-. 

Berta,  -ty,  /.  Berta. 

BeruD,  -a,  7n.  Beraun. 


Berunka 


681 


Bytom 


Berunka,  -ki,/.  Seraun/. 

Beskid,  -u,  m.,  Beskidy, 
-dow,  pl.  SBesfiben  jjI. 

Betleem,  -u,  m.  Set^(ef)em. 

Biala  göra,  -lej  -ry,  1) 
aßei^e  iüetg;  2)  SBittenfierg. 

Bialekoscioly,  -lych  -low, 
pl.  äl.>«:i|ttrc^en. 

Biale  morze,  n.  SBei^fö 
SlJeer;  Sigäifdieä  2JJeet. 

Bialogrod,  -grodu,  m.  1) 
SÖelgrab;  2)  ®tuf)In)ei^en5urg. 

Bielina,  -ny,  /.  Silin. 

Bielsk,  -a,  m.  33ieli^*,  Biel- 
szczanin,  -a,  m.  Sieli^er. 

Bierutöw,  -towa,  m.  Setn= 
ftabt. 

Bieszczad,  -u,  m.  S3e§fi= 
ben  pl. 

Bilina,  -ny,  f.  mia  f. 

Bilsko,  -ka,  ti.  ob.  Bielsk. 

Biskupice,  -pic,  pl.  Si= 
fd^of^burg. 

Biskupiec,  -pca,  m.  33i» 
fc^ofäiDetDer. 

Bizancytim,  n.  indecl. ; 
Bizancya,  -eyi,  /.  S^^anj. 

Blatna,  -nej,  /.  ©aiüi;?. 

Blede  Jezero  (jezioro),  n. 
SßtlPeg=2ee  m. 

Blazej,  -a,  m.  Slafiuö. 

Blotne  Jezioro,  n.  ^Iat= 
tenfee  m. 

Bobrawa,  -wy,  /.  SBoBcr/. 

Boccaccio,  -ccia  i  Boka- 
cyusz,  -a,  m.  Soccaccio. 

Bochin,  -nia,  /;;.  Söoc^ein/. 

Bodeüskie  Jezioro,  n. 
S9obcnfee  m. 

Bogdan,  Bohdan,  -a,  m, 
2:öeobor. 

Boguchwal,  Bognfal,  -a, 
m.  (SJotllob. 

Bogumil,  -a,    m.  (Sottlieb. 

Bogumin,  -a,  m.  Dberbetg. 

Boguslaw,  -a,  m.  ©ottlob; 
dim.  Bogus,  -sia,  ©ottlobc^cn, 
©ottltebcfjen. 

Boleslaw,  -a,  m.  39oIe§= 
Taus;  dim.  Bolek,  -Ika,  Boles, 
-sia. 

Boleslaw,  -a,  Bolesla- 
wiec,  -wca  i  Boleslawow, 
-wowa,  m.  Sunjlau. 

Bonifacy,  -cego,  m.  33oni= 
fajiuö. 

Bononia,  Bolonia,  -nii, 
/.  Bologna;  Bononczyk,  -a, 
m.  SBolognefer  m.\  bononski. 


bolonski,  adi.   S3ofogr.efei(=). 

Bosnia,  -sni,  -snie,  w  -sui, 
/.  Soänien  m.;  Bosniak,  -a, 
m.  Sosnier,  Sosnia!  m.; 
Bosanka,  Boszauka,  -ki,  sf. 
33osnierin,  Soänialin  f.;  bo- 
sniacki,  adi.  boönifc^,  boS= 
niaüfc^. 

Bouillon,  -u,  m.  Soutßon; 
Gotfiyd  z  Bouillonu  ©ott« 
ftieb  ron  SSouiCon. 

Brabancya,  -eyi,  /.  33ra= 
bant. 

Brajlöw,  -Iowa,  m.  Sraila. 

Brama,  -my,  m.  Sral^ma 
m. ;  bramaizm,  -u,  m.  S8ra^= 
matsmuä  m.;  Bramin,  -a, 
pl.  -i,  m.  SBtabmine  m. ; 
braminizm,  -u,  m.  SJra^minis^ 
tnuä  m. 

Brandys,  -u,  m.  Sranbcig. 

Brandenburg,  -a,  m., 
Brandenburgia,  -gü,  /. 
^ranbenburg ;  Brandenbur- 
czyk,  -a,  m.  SBranbettburger 
m. ;  Brandenburczanka,  -ki, 
/.  S3raubenburgerin  /",;  bran- 
denburski,  adi.  branbenbur= 
gifc^  ;  Brandenburska  brama 
)i<x^  SBranbenburger  %ox. 

Branibor,  -u,  m.  Sranben^ 
bürg  (©tabt). 

Braszow,  -a,  m.  Ätonftabt. 

Brazylia,  -lü,  /.  Srafilien 
)(.;  Brazylianczyk,  -a,  m. 
Srafiltaner  m.\  Brazylianka, 
•ki, /.  33rafilianerin  /.;  bra- 
zylii^'ki,  adi.  brafilionifc^. 

Brda,  -dy,  /.  Srabe  f. 

Brema,  -raj-,  /.  S3remcn*, 
Bremenczyk,  -a,  m.  ^Bremer 
TW.:  bremeuski,  adi.  3iremer=. 

Brno,  -na,  n.  Srünn. 

Brodnica,  -cy,  /.  ©tra|= 
burq. 

Brody,  -dow,  pl.  SSrob^. 

Brojce,  -jec,  pl.  Sräg. 

Bruk,  -u,  m.  5brud;  —  nad 
Litawa,  nad  Mur^  33rudE  an 
ber  Seit^a,  an  ber  2)lur. 

Bruksella,  -li,  /.  »rüj'fel; 
brukselski,  adi.   33rüffeler. 

Brunow,  -nowa,  m.  33rau= 
non. 

Brunswik,  Brunszwik, 
-n,  m.  sbraunfc^roeig;  Brun- 
swiczanin,  -a,  m.  Staun" 
fd^roeiger  »?.;  Brunswiczanka, 
-ki,  /.  Sraunfc^roeigerin  /.; 


brunswicki,  adi.  btaunfc^roei- 
geri[(^,  SBraunfc^rocigcr«. 

Brusa,  Piusa  i  Bursa 
-Bv,  f.  Sruffa. 

Bryga,  -gi,  f.  Stügge  n. 

Brygita,  -ty,  /.  Brigitte. 

Brygitka,  -ki,  /.  ^Brigitten» 
nonne  /. 

Brylant,  -u,  m.  grieblanb. 

Brytania,  -nii,  /.  S3ritan  = 
nitn  11. \  Wielka  —  ©roft= 
btitannien  n. ;  Brytanczyk,  -a, 
m.  S3rtte  m.;  Brytauka,  -ki, 
f.  33ritin  /".;  brytanskl,  adi., 
po  brytansku,  adv.  brttifc^. 

Bryzeis,    Bryzeida,    -dy, 
f.  Srifeiö. 
Bryzak,  -u,  m.  Sreifa^. 
Bryzgowia,  -wii,  /.  Sreis» 
gau  n. 

Brzesc,  -scia,  m.  Sreft. 
Brzetyslaw,  -a,    m.  £un- 
benbutp. 

Buchow,  Bohow,  -a,  m. 
33ucf)aii. 

Buda,  -dy,  /.  Dfen. 
Budda,    -dy,    m.   Subbl^o; 
buddaizm,    -u,   m.  Subb^aiä- 
mu§  »!.;    Buddysta,    -ty,    m. 
Suöb^ift  OT. ;    bnddaistyczny, 
adi.  bubb^iftifd^. 
Budyszyn,  -ä,  m.  Sauden. 
Budyszowice,     -wie,    pl. 
SButfc^oroi^. 

Budziejowice,     -wie,      pl. 
SBubroeiö. 
Budzyn,  -a,  m.  Dfen. 
Bug,  -n,  m.  93ug  m. 
Bukareszt,  -u,  m.  93u!areft. 
Bukowina,  -ny,  /.  1)  Su- 
loroina/.;  2)  58uc^l)oIü(©tabt). 
Bulgar,   -a,    m.    S8ulgar(e) 
m.\  Bulgarka,  -ki, /.  Sulga« 
rtn  /. 

Bulgarya,  -ryi,  /.  Sulga^ 
I  rien  n.;  bulgarski,  adi.  po 
I  bulgarsku,  adv.  bufgarifc^. 
[  Burdigala,  -li,  /.  Sor- 
:  beauE;  burdigalski,  adi.  Sor» 
I  bcauj»,  »on  Sorbeauj. 

Bursa,  sf.  ob.   Bruea. 
j      Byczyna,  -ny,  /.  ^itfc^en. 
Bydgoszcz,  -a,  m.  SBrom» 
i  berg. 

Bystrzyca,  -cy,  */.  1)  331= 

:ftri§  (StQPt   unb   Slufe);    2) 

Igeiftti^;  3)  giftrift;    4)   SBei-- 

ftri^. 

'      Bytom,  -mia,  m.  33eutJ)en, 


Calais 


68: 


Czfstocliowa 


Calais,  indecl.  ciesnina  1 
Kaletanska  ßalaiä.  1 

Carogrod,  -grodu,  m.  Äon- 
[laiitinopel;      Carogrodzanin, 
-a,   ßonftantinopolitaner   m.; 
Carogrodzanka,    -ki,    f.  ÄOlt'  | 
ftantinopolitanerin    /".;   caro- 1 
grodzki,     adi.      fon[tantino=  , 
politanifc^.  1 

Cecylia,  -lü,  f.  ©icilie.      ! 

Cela,  -li,  /.  i  Celje,  n. 
©lUi  (Stabt). 

Celestyn,  -a,  m.  ßöleftin. 

Celowiec, -wca,  m.  klagen» 
futt. 

Celtowie.  pl.  Gelten  pl.\ 
celtycki,  adi.  feltifc^, 

Cerber,  -a,  m.  ©erbecuä  m. 

Ceres,     Cerera,      -ry,     /. 

Cetynia,  -nü,  /.  ©cttinje. 

Cezar,  -a,  m,  (Säfar. 

Chaldea,  -dei,  -dee,  /. 
(Sjalbäa;  chaldejski,  adi. 
c^albäifc^. 

Charybda,  -dy,  f.  G^a= 
rtjbbiö. 

Cheb,  -u,  m.  ©jer. 

Chelmno,  -na,  n.  Äutm; 
chelminski,  adi.  Äutmec, 
futmift. 

Chelmza,  -iy, /.  Äulmfen. 

Chemsko,  -ka,  n.  ©oUinüß. 

Cheronea,  -nei,  /".  S^ä» 
ronäa. 

Chiny,  Cuin,  pl.  6[)ina; 
chiniki,  adi.  c^ineftic^. 

Chinczyk,  -a,  m.  S^ine^e; 
Cuink^,  -ki,  f.  S[)inefin. 

Chios,  indecl.  ß^ioä. 

Chloe,  Chloi,  sf.  ©^Coe. 

Chlum,  -u,  m.  Ätum; 
Äulm. 

Chlumec,  -mca,  vi.  ^ulm. 

Chociebuz,  -a,  m.  j^ottbuä. 

Chocim,  -mia,  w  -miu,  m. 
G^ocim. 

Chodziez,  -iy,  /.  6^ob= 
jd)efen. 

Chojnice,  -nie,  pH-  Äonift. 

Chomgtow,  -a,  m.  Äonx= 
motau. 

Chorwacya,  -cyi,  /.  Kco: 
tttieii;  Chorwat,    -a,    ^coat(<) 


C. 

m. ;  Chorwatka,  -ki,  f.  ^ro= 
atin  /. ;  ehorwack',  adi. 
froatif^. 

Chres     i     Czres,     indecl. 

Chrystus,  -a,  m.  ©^tiftuS. 

Chrzescijanin,  -a,  _p?.  -nie, 
m.  S^rift  m.\  chrzescijanka, 
-ki,  /.  ©^cifttn  /. ;  cbrzesci- 
janstwo,  -wa,  n.  ©^riftentum 
«.;  ©^riftenfieit  /". ;  cbrzesci- 
janski,  adi..,  po  chrzescijansku, 
adv.  c^rtftüc^. 

Chadinowa,  -wej,  /.  2)JU= 
tenroalbe. 

Chwalenskie  morze,  -go 
-rza,  Äafpifc^eö  3)ieer. 

Cielf  cko,  -ka,  n.  ^ietenjig. 

Cieniawa,  -wy,  f.  ©teinau. 

Cieplice,  -plic,  pl.  Sepli^. 

Ciepla  Woda,  -lej  -dy, 
SBarmbrunn. 

Cieple  Gory,  -ych  Gor, 
Xeplergebtrt^e  n. 

Cieszyn,  -a,  m.  Sefc^en; 
cleszynski,     adi.    %i\i){t)\\<iX , 

Cisa,  -sy,  /.  2;^ei&. 

Cycero,  Cycerona,  m. 
Sicero;  cyceroüsk',  adi.  ctce= 
ronifc^. 

Cygan,  -a,  ph  -ie,  m.  3t' 
geunec  »t.;  Gygaaka,  -ki,  /. 
'Htgeunerin  /.;  cyganski,  adi. 
3igeuner=,  sigeunerif:^;  po 
cygansku,  adü.  jigeunenjc^. 

Cyklop,  -a,  m.   SP^^OP  '^■ 

Cylichowo,  -wa,  n.  ^vd= 
Ud)aa. 

Cylicya,  -cyi,  -eye,  /. 
©UicUn. 

Cymon,  -a,  m.  ©imon. 

Cyncynnatus,  Cyncyn- 
nat,  -ta,  m.  ©tncinttatuö. 

Cynowe  gory,  2)1.  Kepler» 
gebiege  n. 

Cypr,  -t»>  m.  ©gpern;  Cy- 
pryjczyk,  -a,  m.  ©ripriec  m.; 
cypryjski,  adi.  cpprifc^;  cy- 
pryjskie    wino  ©tjpertuein    m. 

Cypryan,  -a.  m.  ©i)pcian. 

Cyrce,  -py,  /.  ©irce. 

Cyrknica,  -ey,  /.  3ii;^"iÖ ; 


Cyrkniekie   jezioro    3t'^'^'ti^-'^ 

Cyrus,  -a,  m.  ßgru§,  SgroS. 

Cysters,  -a,  pl.  -i,  m. 
©iftercien[er  i  Sift^rji^n^e'^  ^w- 

Cytawa,  -wy,  /.  3*it'i"- 

Czakowiec,  -wca,  m.  unb 
Czakatornia,  -nü,  /.  ©[afa» 
tl)urn. 

Czaplinek,  -nka,  m.  S^nt» 
pelburg. 

Czarnawoda,  -dy,  sf. 
Sc^roarjojaffec. 

Czarnkow,  -kowa,  m. 
Sic^armfau. 

Czarnogora,  -ry,  /.,  Czar- 
nogorze,  -rza,  n.  2){onte= 
negco;  Czarnogörczyk,  -a,  m. 
SOiontenegciner  m.;  Czamo- 
gorka,  -ki,  f.  a)iontenegrme= 
tin;  cza'nogörski,  adi.  33ion= 
tenegtiiier('),  tnontenegrinifd^. 

CzarnyLas,  ©c^roarjnjalb. 

Czartowy  Mur,  2;«ufelä= 
mauct. 

Czczew,  -a,  m.  Slrfc^au. 

Czech,  -a,  m.  X\^t^i, 
Sot)me  m.\    Czeszka,    -ki,  /. 

Czechy,  Czech,  pl.  Sö^men 
n. ;  czeäki,  adi.-.  po  czssku, 
ado.  tjc^ed^tfci^,  bö^mifdE). 

Czerkas  i  Czerkies,  -a, 
m.  Xfc^erfeffe  m.\  Czerkaska 
i  -kieska,  -ki,  f.  %\6)txli\\\Xl 
f. ;  czerkaski,  -kieski,  adi. 
Äfdierteffen»,  tfc^erJeffiic^. 

Czernawka,  -ki,  f. 
©cbroarja  f. 

Czerniejewo,  -wa,  n. 
©L^roavuenau. 

Czlochow,  -ch)wa,  m. 
©ötod^au. 

Czlopa,  -py,  /.  ©d^roppe. 

Czgstoch.owa,  -wy,  w  -wie, 
/.  Sfc^enftoc^au;  czestochow- 
ski,  adi.  SCfc^eniloc^auer; 
(obraz.)  -ski  poeta  fd^Iec^ter, 
elenbcc  ©ic^tec;  -ski  rym 
fc^lec^ter  3leim;  po  czesto- 
chowsku,  adv.  fci^tecl^t,  elenb, 
gefd^macftoä  (obraz.)- 


Dafne 


683 


Dyoklecyan 


D. 


Dafne,  -ny,  /.  Sap^ne. 

Dacya,  -cyi,  f.  3?ajien. 

Dalmacya,  -cyi,  -eye,  /. 
2)almatien  «.;  Dalmat,  -y  i 
Dalmatczyk,  -a,  m.  Salma» 
tiner,  Salmatier  m.;  Dal- 
matka,  -ki,  f.  S)a(matierin, 
Sairr.atincrin  /. ;  dalmacki, 
adi.,  po  dalmacku,  adv.  bal' 
matifc^,  boImatinif(§. 

Damaszek,  -szka,  m.  2)a- 
masfuö ;  damascenski,  adi. 
2)amaijcner(=). 

Damna,  -ny,  /.  ©a^rne. 

Danaidy,  Danaid,  /.  pl. 
©anaiben  pl. 

Dania,  -nü,  -nie,  /.  S)äne= 
nmrf  «. 

Daniel,  -a,  m.  3)aniel. 

Dante,  -go  i  Dant,  -a,  m. 
©ante. 

Dansko,  -a,  n.  früher  ge= 
5raud)t  für  Gdansk  m.  ©onjig. 

Darbna,  -ny,  /.  2)ö6ern. 

Dardania,  -nii,  -nie,  /.  ob. 
Troja. 

Darkiany,  -kian,  -pl.  2)at= 
fe^inen. 

Daryusz,  -a,  m.  S)ariu3. 

Dasza,  -y,  Daszowka,  -ki, 
/.   Söffe. 

Dawid,  -a,  m.  Saoib. 

D^browa,  -wy,  w  -wie,  /. 
S)öin5rau;S)amerau;  S)amme; 
2)ammer;  ©rünborf ;  ©rün^of. 

D^browno,  -na,  n.  ®ilgen= 
luxa,. 

Dedalus  i  Dedal,  Dedala, 
m.  2)äöaluä. 

Debrata,  -ty,  /.  (Sefenle  n. 

Delfinat,-u,7«.S)aup^ine/". 

Delfy.  Delf,  pl.   SDelpl^t. 

Demeter(a),  -tery,/.  Seme» 
ter. 

Demostenes,  -a,  m.  2)e= 
moftl^eneä. 

Derpt,  -u,  m.  2)orpat. 

Deryczewo,  -wa,  n. 
Seffoi». 

Descartes,  fie^e  Karte- 
zyiisÄ. 

Dessawa,  -wy,  w  -wie,  /. 
2)effau;  Dessawczyk,  -a, 
S)effauer  m. ;  Dessawka,  -ki, 
/.  2)effauerin   /. ;   dessawski, 


ndi.  beffauifc^,  Seffauer,  oon 
2)cffau. 

Dezyderusz,  -a,  Dezy- 
dery,  -rego,  m.  Sefiberiug. 

Dimenowa  Ziemia,  -wej 
-mi.  f.   $8anbiemenälanb  n. 

Djakowo,  -wa,  n.  Siafooar. 

Djeczin,  -a,  m.  Sctfc^en. 

Dlugie  Jezioro,  -go  -ra, 
n.  Lago  Maggiore. 

Dniepr,  -u,  na  -prze,  m. 
Snteper  m. 

Dniestr,  -u,  na  -strze,  m. 
Sdiefter. 

Doblin,  -a,  m.  i  Doble, 
-la,  m.  S)ö5eln. 

Dobragora,  -ry,  /.  $aße. 

Dobrasol,  -rej  soli  i  Do- 
brasola,  -rej  -fy,  /.   §alle. 

Dobremiasto,  -go  -ta,  n. 
©utftabt. 

Dobrodzien,  -dnia,  m. 
©utenlag. 

Dobrogost,  -a,  m.  53onas 
ücntura. 

Dobrudza,  -dzy,  /.  3)o= 
brubfc^a. 

Dobrzyniewo,  -wa,  n. 
Soberftein. 

Dobrzysz,  -a,  m.  SoBritfd^. 

Dominik,  -a,  m.  2)omi' 
ni!(u5). 

Dominikan,  Dominika- 
nin, -a,  pl.  -uikanie,  -kfinow 
©ominifaner  m. ;  Sominio 
fanettnönd^  m.\  Dominikanka, 
-ki,  pl.  -ki,  f.  ®oniinifanerin 
/.,  Sominüancrnonne.A ;  domi- 
nikanski.  adi.  Sominifaner(=). 

Dolgowe  Jezioro,  -wego 
-ra,  n.  2)oIger  ©ee. 

Dolsk,  -a,  m.  Solätg. 

Domaszow,  -a,  m.  25om= 
fta^tl;  Ibomasborf. 

Domazlice,  -lic,  ^;?.  2;au3. 

Dominika,  -ki,  /.  ©t.  Do- 
mingo. 

Don,  -u,  m.  Son. 

Dorota,  -ty,  /.  Sorot^ea; 
dim.  Dorotka,  -ki  i  Dosia, 
-si,  /.  ©ordnen. 

Dorpat,  -u,  m.  3)orpat. 

Dospat-Planina,  -spat  | 
-niny,  /.  Si^obope.  I 

Dotis,  indecl.  %oi\^.  I 


Dracz,  -u,  m.  ©utajjo. 

Draga-Baszczanska,  -gi 
-kiej,  /.  SSaHe  bi  iüe§ca.    . 

Drawa,  -wy,  /.  S)rau, 

Drewnice,  -nie,  pl.  JUcroni^. 

Drewnow,  -a,  m.  ®örli^. 

Drezdenko,  -ka,  »».©riefen. 

Drezno,  -na,  n.  ©resben; 
Drezdenczyk,  -a,  m.  2)reg= 
b(e)ner  m.\  Drezdenka,  -ki, 
/.  Sresb(e)nerin /. ;  drezden- 
ski.  adi.  2)resb(e)ner. 

Druid,  -a,  pl.  Druidowie 
i  Drniizi,  am.  Scuibe  m. 

Drwgca,  -cy,  /.  Sreroenj  f. 

Dryada,  -dy,  pl.  -dy,  /. 
2)rt)abe  /. 

Drynowiec,  -wca,  m.  2)rU 
nooa^. 

Drystra,  -try,  f.  ©iliftria. 

Drzen,  Drznia,  m.  Sroffen. 

Drzewniow,  -a,  m.  Sac^au. 

Duby,  Dub,  pl.  ©üben. 

Duchcow,  -a,  m.  Suj. 

Dumas,  -a,  m.  Siunas. 

Dunaj,  -u,  m.  S)onau  /. ; 
dunajowy,  adi.   3)onau(«). 

Dunajowice,  -wie,  pl. 
Dannorot^. 

Dundangi,  dang,  pl.  2)on= 
banaen. 

Dunkerka,  -ki,  w  -kerce, 
/.  Sünfirc^en. 

Duiiczyk,  -a,  pJ.  -czycy, 
m.  2)äne  m.\  Dunka, -ki,  p^ 
-ki,  Sänin  /.;  dunski,  adi., 
po  dunsku,  adv.  bäntfc^. 

Dwamosty,  D  w6chmost6w, 
w  Dwöchmostaeb,  pl.  ^^t\- 
brüden. 

Dyament,  -u,  m.  Süno« 
münoe. 

Dyana,     -ny,    /.     Siana. 

Dydo,  Dydona,  -ny,  /. 
Sibo. 

Dyja,  Dyi,  f.  X^oja  f. 

Dyla.  -li,  /.  Sillenberg. 

Dylewo,  -wa,  n.  2)ö^[au. 

Dynaburg,  -u,  m.  Süna« 
burq. 

Dyogenes,  -a,  m.  2)i0' 
geneö. 

Dyoklecyan,  -a.  m.  Sio- 
fletian. 


Dyomedes 


684 


Floryan 


Dyomedes,  Dyomed,  -da, 
m.  Siomeöeö. 

Dyonizynsz,  Dyonizy, 
-zego,  m.  2)i)onifms. 

Dyonizus,  -zusa  i  -niza, 
m.  SD^oniä. 

Dyzon,  -u,  m.  S)tjon  (czyt. : 
-za). 


Dzialdöw,  -dowa,  m. 
©olbau. 

Dzieczyn,  -a,  m.  Setfc^en. 

Dziekanowice,  -wie,  pl. 
©cbönfetbe. 

Dzierzgon,  -nia,  m.  ß^rift« 
Burg ;  Dzierzgonskie  Jezioro 
©orgenfec. 


Dziewin,  -a,  m.  aJiagbes 
Burg. 

Dziwnow,  -a,  m.  Steoenau. 

Dzwina,  -ny,  w  -nie,  f. 
Süna  f. 


Eakus,  Eak,  Eaka,  m. 
^afug. 

Edward,  -a,  m.  (gbuarb. 

Edyp,  -a,  vi.  Dbipuö. 

Efez,  -u,  m.  (gpl^efuä. 

Egina,  -uy,  /.  ^gina. 

Egipt,  -u,  w  Egipcie,  m. 
^gripten  n. ;  Egipcjanin,  -a, 
Tpl.  Egipcyanie,  -cyan  Slgtipter 
TW.;  Eg-ipcyanka,  -ki,  yl.  -ki, 
-nek,  äggpterin  /.;  egipskl, 
adi.  ägtjptifc^,  2{gi}pter=. 

Elblag,  -a,  m.  Slbing. 

Eliasz,  -a,  m.  6ItQÖ. 

Elis,  mdecl.  i  Elida,  -dy, 

f.  erte. 

Elizyum,  indecl.  ®[i)= 
fium  n. 

Elstera,  -ry,  /.  (eigentlich : 
Halsztröw  m.)  (gifter  f. 

Elzbiecin,  -a,  m.  (gU[aBelF)= 
ftabt. 

Elzbieta,  -ty,  /,  eiifabet^. 


E. 

Elk,  -u,  m.  Sr)d. 

Emil,  Emiliusz,  -a,  m. 
®mil. 

Emilia,  -lii,  -lie,/.  ©milie. 

Emilianus,  Emilian, 

-liana,  m.  ^mirtanus. 

Enniusz,  -a,  771.  (gnniuö. 

Epaminondas,  -a  m. 
©paminonbaä. 

Epir,  -u,  w  Epirze,  m. 
©pirug. 

Ereb,  -u,  m.  ®reBu§. 

Erfurt,  -a,  w  Erfurcie,  m. 
©rfurt;  erfurcki,  adi.  ©r«» 
furtcr(=). 

Erlawa,  -wy,  -we,  w  -wie, 
/.  ©rlaf  /. 

Ernest,  -a,  m.  Grnft. 

Eschyl,  -a,  m.  äld!t)[uö. 

Eschines,  -a,  m.  ^ifd^ineä 

Ester,  Estera,  -ry,/.  (Sft^er. 

Estonia,  -nii,  -nie,  w  -nii, 


/'.  ©ft^tanb  V.;  estonski,  adi. 
e[tf)Iänbi[_d). 

Etyopia,  -pii,  -pie,  w  -pii, 
f  Sit^topten  «,;  etyopslii, 
adi.  ätt)ioptfc^. 

Eubea,  -bei,  -bee,  w  -bei, 
/.  ßuböa. 

Eugeniusz,  -a,  m.  ©ugen; 
Eueenia,  -nii,  /.  (gugenie. 

Europa,  -py,  -pe,  w  -pie, 
/.  iSuropa  n. ;  Enropejezyk, 
-a,  pl.  -czjcy,  -czyköw,  m.  6u= 
ropäet  m.\  Europejka,  -ki,  pl. 
-ki,  /.  (Europäerin  /.;  euro- 
pejski,  adi.,  po  europejsku, 
adv.  europäifc^. 

Eurydyka,  -ki,  /.  (sutpbice. 

Eurypides,  -a,  m.  (Iuri= 
pibeö. 

Ewa,  -wy,  -we,  /.  ©Ott  /. ; 
dim.  Ewasia,  -si,  -sie,  /. 
(Socken  n. 

Ezop,  -a,  m.  2i[)op. 


F. 


Falknow,    a,  tm.  ^alfenau. 

Faraon,  -a,  m.  ^t)arao. 

Febus,  Feb,  Feba,  m. 
Pöbug. 

Fedon,  -a,  m.  ^l^äbon. 

Fedrus,  Fedr,  Fedra,  m. 
^pi^äbrug. 

Feliks,  -a,  m.  JeliE. 

Feniks,  -a,   m.  ^^önij  m. 

Fenicyanie,  -cyan,  pl. 
^Öönijiet  pl. 

Ferdynand,  -a,  m.  5erbi= 
nanb. 

Fertowskie  Jezioro, 

-liiego  -ra,  m.  DleufiebUr 
©ee  m. 

Fezya,  -zyi,  -zye,  -zyi,  f. 
(2onb)  unb  Fez,  -u,  m.  (Stabt) 


Fidyasz,    -a,  m.  ^s^ibiaö. 

Filip,  -a,  m.  55^tlipp;  dim. 
Fiiipek,  -pka,  m.  ^^ilippd^en 
n.;  wyrwal  sie  jak  —  z  ko- 
nopi  er  rebete  roieber  einmal 
ing  ©elag  hinein,  er  fiel  mit 
ber  Xüx  in§  $auö,  er  brad^te 
Unfinn  gu  3Karfte,  er  platte 
mit  einer  2llbcrnf)eit  heraus. 

Filippi,  indecl.  ^pfjilippi; 
boc^:  pod  Filippami,  bitwa 
na  polach  Filippijskich  bei 
^^ilippi,  bie  ©cölac^t  auf  ben 
gelbecn  non  ^ftitippi. 

Filoktetes,  Filoktet,  -teta, 
m.  '^Holtet. 

Finlandya,  -dyi,  -dye,  w 
-dyi,  f.  ginnlanb  n.;  Fin- 
landczyk,     Finczyk,    -a,    pl. 


-czycy,  ginnlänbcr  »«.,  j^innc ; 
Finlandka,  -ki,  pZ.  -ki,  /. 
jvinntänbetin  /.;  finlandzki, 
adi.,  po  finlandzku,  adv. 
fitmifd). 

Flakkus,  -a  unb  Flakka, 
m.  ^-[accuS. 

Flandrya,  -ryi,  /.  5(an«= 
bcrn. 

Florencya,  -cyi,/.  glorenj; 
Floientczyk,  -a,  pl.  -cy,  m. 
gtorentiner  m.;  Florentynka, 
-ki,/.  gtorentinerin  /. ;  floren- 
cki,  adi.  Florentiner,  oon 
gloretij. 

Florentyna,  -ny,  -ne,  f. 
glorentine. 

Floryan,  -a,  m.;  dim. 
Florek,     -rka,    m.     'i^ioüan; 


Focyon 


685 


Goethe 


ulica,  brama  Floryanska 
glortans  Strafe  /.,  =Xox  n., 
glorianer  ©trafie,  —  %ov. 

Focyon,  -u,  «.  ^^ocion. 

Franciszek,  -szka  m.  granj, 
jyranjiä!u§ ;  ditn.  Franek, 
-nka,  m.  gränjd^en  n.,  gran= 
jerl  m.,  ^xän^d  m.;  Fran- 
ciszka,  -ki;  dim.  Frania, 
-ni,    Franusia,    -si,  /.    gran» 

Franciszkan  imb  Fran- 
ciszkanin,  -a,  pl.  Franci- 
szkanie,  -kano^,  m.  gran^iö^ 
laner(mönc^)  m.;  O.  O.  Franci- 
szkanie,  -now,  pl.  granstSfa» 
ner  pl.;  Franciszkanie  pl. 
(oft  in  ber  Sebeutung :)  gran- 
jiäfanerlirc^e  /.,  — tlofter 
«. ;  u  F — now  in  ber  gran» 
gisfanerürc^e,  im  »flofter ; 
Franciszkanski,  adi.  kosciol 
Franciszkanski  granjiSfaner» 
lirdöe. 

Franciszkowe  Laznie, 
-wych  Lazien,  ^>Z.  gran» 
genäbab. 


Francuski,  adi.  po  fran- 
cusku,  adv.  frani^öfifd^ ;  je- 
zyk  —  btefranjöfifc^eSpcac^e; 
mowic,  pisad  po  -u  franjö» 
fi[d^  jpred)en,  f^reiben. 

Francuszczyzna;  -ny,  -ne, 

/.  1)  öte  franjöfifc^e  ©prac^e; 
2)  franjöfifc^e  ©itten,  @e= 
bräud^e;  3)  franjöfifd^eg  SCBefen, 
fcanjöfifc^e  2(rt. 

Francuz,  -a,  ^;Z.  -i,  m. 
granjofe  m. ;  Francuzka,  -ki, 
pl.  -ki,  -cuzek,  /.  granjö» 
fin/. 

Francya,  -cyi,  -eye,  we 
-cyi,  /.  granfreid^  n. 

Franek,  Franus,  ftcl^e 
Franciszek. 

Frankfurt,  -u,  w  -furcie, 
m.  gronffurt;  frankfarcki, 
adi.  granffurter(=). 

Frank,  -a,  pl.  -owie,  m. 
'^xanU  m. 

Frankonczyk,  -a,  pl.  -czy- 
cy,  m.   tJcanle    vi.\    frankon- 


ski,  adi.  po  fraukonsku,  adv 
fränlifc^. 

Frejno,  -na,  w  -nie,  n. 
grei[)Qt)n. 

Fryburg,  -a,  m.  jyreiburg; 
fryburski,  adi.  grciburger(=), 
freiburgifc^. 

Frydek,  -dku,   m.  griebel. 

Fryderyk,  -a,  m.  gtiebricö  ; 
Fryderyka,  -ki,  f.    griebetife. 

Frysztat,  -u,  m.  tyrei= 
ftabl. 

Fryul,  -u,  m.  gtiaul. 

Fryzya,  -zyi,  -zye,  w  -zyi, 
/.  grteslanb;  —  wschodnia, 
zachodnia  Dft=,  SBeftfrieätanb ; 
Fryzyjczyk,  -a,  pl.  -czycy, 
m.  grtefe,  grieslänber  m.; 
Fryzyjka,  -ki,  pl.  -ki,/.  grie-- 
fin,  grieslänberin,  /. ;  fryzyj- 
ski.  adi.,  po  fryzyjsku,  adv. 
rtiefüc^. 

Fryzynga,  -gi,  -ge,  w  -dze, 
/.  gretftng. 


Gabryel,  -a,  m.  ©abriel; 
Gabryela,  -li,  /.  ©abtiele. 

Gajus,  -a  unb  Gaja,  m. 
©aius. 

Galicya,  -cyi,  -eye,  w  -cyi, 
/.  ©alijien. 

Galicyanin,  -a,  pl.  -cyanie, 
-cyan,  m.  @aliji(an)er. 

Galicyanka,  -ki,  sf.  ©ali= 
Si(an)erin  /. 

Galicyjski,  adi.  galijifd^. 

Gallia,  -lii,  -lie,  /.  ©aQien; 
Gallijczyk,  -a,  pl.  Gallowie, 
Gallöw,  m.  ©aHier  m. ;  gallicki, 
adi.  gallifd^;  gallicyzna,  -u,  pl. 
-y,  m.  ©aUijiömug  m. 

Gandawa,  -wy,  w  -wie, 
/.  @ent. 

Garumna,  -ny,/.  ©aronne. 

Gasyn,  -a,  m.  ©offen. 

G%bin,  -a,  m.  ©umbinnen. 

Gawel,  -wla,  m. ;  dim.  Ga- 
wetek,  -Ika,  m.  ©alluä;  Pa- 
wei  i  Gawel  §inj  unb  ^unj, 
Äret^i  unb  %Ui\^\. 

G^tymir,  -u,  m.  ©oms 
mern. 

Gdansk,    -a,   m.    2)anjig; 


G. 

Gdanszczanin,  -a,  pl.  -czanie, 
m.  Sanjigerm.;  Gdanszczanka, 
-ki,  /.  Sanjigerin  /.;  gdan- 
ski,  adi.  S)anjiger,Don  SDanjig. 

Gdecz,  -n,  m.  ©ebetfc^. 

Gedelow,  -a,  m.  ©öböCö. 

Geldrya,  -ryi,  -rye,  w  -ryi, 
/.  ©elöern. 

Genewa,  -wy,  -w§,  w  -wie, 
/.  ©enf;  Genewczyk,  -a,  pl. 
-czycy,  m.  ©enfer  m.\  Ge- 
newka,  -wki,  pl.  -wki,  ©en= 
ferin  /". ;  genewski,  adi. 
©enfer. 

Genewskie  jezioro,  -kiego 
-ra,  n.  ©enfer  See  m. 

Genowefa,  -fy,  -fe,  /.  ©e= 
noneoa. 

Genua,  -ui,  -ue,  w  Genui, 
pod  Genua,  /.  ©enutt;  ge- 
nuenski,  adi.  ©enuefer. 

Gerdawy,  -daw,  pl.  ©er= 
bauen. 

Germania,  -nii,  -nie,  /. 
©ermanien;  Germanin,  -a,  pl. 
-mauie,  m.  ©ermane  m. ;  Ger- 
manka,  -ki,  pl.  -ki,  /.  ©er» 
manin    f.;     germanski,    adi. 


germanifc^ ;  germanizm,  -u,  pl. 
-y,  7)1.  ©ermaniämuö  ?«. 

Germanikus  unb  Germa- 
nik,  -ka,  vi.  ©ermanifus. 

Gertrada,  -dy,  -dzie,  -de, 
/.  ©ertrub. 

Getynga,  -gi,  -ge,  w  -tyu- 
dze,  /.  ©öttingen. 

Ggbice,  -bic,  pl.  ©embi^. 

Giecz,  -a,  m.  fic^e  Gdecz. 

Gilawa,  -wy,  -we,  w  -wie, 
/.  2)eutfc^-Gi[au. 

Gliwice,  -wie,  pl.  ©leiroi^. 

Glogow,  -gowa,  m.  (©rot-) 
©logau;  Gtogowczyk,  -a,  pl. 
-czycy,  m.  ©logauer  m.; 
glogowski,  adi.  ©logaucr(-). 

Glogöwek,  -wka,  w  -wku, 
m.  Älein=,  Cber^QIogau. 

Gluchow,  -a,  w  -wie,  m. 
©loudjau. 

Gniew,  -u,  m.  Söleroe. 

Gniewin,  -a,  m.  33rÜE. 

Gniezno,  -zna,  w  -znie,  n. 
©nefen ;  guieinieüski,  adi. 
©nefener. 

Goethe,  -thego,  z  -them, 
©oetf)e. 


Goldsztyn 


686 


Helzyüska  Ki-aina 


Goldsztyn,  -a,  m.  &oU 
benflein. 

Goleszyna,  -ny,  -ne,  w 
-uie,  /.   ©Olffcn. 

Goliat,  -a,  m.  ©oHat^. 

Golowiec,  -wca,  m.  Äor= 
alpe  /. 

Gorgo  unb  Gorgona,  -nj, 
f.  ©orgo,  ©orgone. 

Gorjance,  -rjaniec,  pl. 
Ujfofengebirge  n. 

Gorycya,  -cyi,  -eye,  w  -cyi, 
/.  @örä. 

Gorzow,  -rzowa,  m.  Sanbä- 
6  erg. 

Goszcz,  -a,  m.  @ofd^ü$. 

Got,  -a,  pl.  Gotowie,  Go- 
tow,  m.  @ote  wj.;  Gotowie 
wschodni,  zachodni  Dft», 
Sßeftgoten;  gotyckie  pismo 
gotifd)e  ©d^rift;  gotycki  styl 
gotifd^e  33auart. 

Gotard,  -a,  m.  ©ottl^arb ; 
G6ra  sw.  Gotarda  ber  ©!t. 
(55ottl§arbä=33erg;  znalazla 
Marta  swego  Gotarda  (2Ratt^a 
i)at  t^ren  ©ottl^arb  gefunben), 
gtetc^  unb  gleid^  gefeUt  \i6) 
gern. 

Gotlandya,  Gotya,  -dyi, 
-tyi,  -dye,  -tye,  w  -dyi,  w 
-tyi,  /.  ©ot^ranb. 

Goral,  -a,  2^^-  -^,   in.    ®o= 


rate  m.;  Göralka,  -ki,^Z.  -ki, 
/.  ©oralin  /.;  göralski,  adi. 
©oralen»,  goraltid^. 

Gorka,  -ki,  -ke,  w  -rce,  /. 
©örcfien. 

Gory  Tarnowskie,  gor 
-wskich,  pl.  2:arnon)i§. 

Grachus  (unb  Grakchus), 
-a  unb  Gracha,  m.  ©racd^Uö. 

Gradec,  -dcu,  m,  ©rag. 

Gradyszcze,  -cza,  n.  ©ra=> 
bisfa. 

Granowce,  -wiec,  pl. 
©rentcj. 

Grecya,  -cyi,  -eye,  w  cyi, 
/.  ©rtec^enlanb  n.\  Grek, 
Greczyn,  -a,  pl.  Grecy,  m. 
©rieche  m.;  Greczynka,  -ki, 
/.  ©ried^in  /. ;  grecki,  adi., 
po  grecku,  adv,  grted^ifc^ ; 
greczyzna,  -ny,  -ne,  /.  bn§ 
®riec^i[rf)e,  bie  'grted|ifc^e 
©pra^e,  grtet^ifd^e  ©Uten, 
grtec^ifd^eS  Sßefcn;  uczyc  sie 
greczyzny  ©ricc^tfd^  lernen. 

Gregoryanski,  adi.  gre= 
goiianifc^;  —  kalendarz, 
spiew  Der  gregortanifc^e  Äa= 
lenber,  ©efang. 

Grenlandya,  -dyi,  -dye,  w 
■dyi,  /.  ©rönlanb;  Gren- 
landczj'k,  -a,  pl.  -czycy,  m. 
©rönlänber  m. 


Grodno,  -na,  w  -nie,  n. 
©roben;  grodzienski.  adi. 
©robcncr(-),  oon,  au8  ©roben. 

Grodzisk,  -a,  sm.  ©rä^. 

Grodzisko,  -ska,  w  -sku, 
n.  1)  ®rabi§fo;  2)  @röt[^. 

Grodziszczo,  -cza,  w  -czu, 
n.  ©onnenroalöe. 

Groninga,  -gi,  -ge,  w  -dze 
/.  ©röningen. 

Grudziadz,  -a,  «j.  ©rau=» 
bcn.v 

Gruz,  -u,  m.  ©roDofa. 

Gryc,  -cu,  m.  ©retj. 

Gryfia,  -fii,  -fie,  w  -fii,  /. 
©reifäroalb. 

Gryma,  -my,  -me,  w  -mie, 
/.  ©rimma. 

Grynawia,  -wü,  -wie,  w 
-wie,  /.  ©rünau. 

Gryntowce,  -wcöw,  pl. 
Äararaanfen  pl. 

Gryzony,  -nöw,  pl.  ©rau« 
bünbten. 

Grzbietne  Gory,  -tnych 
G6r,  pl.  SJar^gebtrgc  n. 

Grzegorz,  -a,  m,  ©regor; 
dim.  Grzes,  Grzesia,  m. 
Sorge. 

Gubiu.  -a,  m.  ©üben. 

Guntomir,  -u,  m.  ©om= 
mern. 

Gustaw,  -a,  m.  ©uftat. 


H. 


Haga,  -gi,  -ge,  w  Hadze, 
/.  öaag. 

Halicz,  -a,  w  -u,  m. 
^olitfc^;    halicki,    adi.    l^aU=> 

Haiina,  -ny,  -ne,  /.  |»clene ; 
dim.  Halka,  -ki,  /.  Sene, 
Sendien. 

Halle,  w  Hali,  n.  §alle. 

Hamburg,  -a,  m.  §am= 
bürg;  hamburski,  adi.  §am= 
burger(>=),  Don,  nus  §am= 
bura,  Eiamburgijd^. 

Hanka,  -ki,  dim.  Hanusia, 
-nusi,  Haneczka,  Hanulka, 
-ki,  Hanula,  -li,  f.  §anne, 
^annc^en. 

Hannibal,  -a,  m.  §anniba[. 

Hanonia,  -nii,  -nie,  /. 
|)fnncgau. 

Hanower,  -u,  m.   §anno» 


oer;  Hanowerezyk,  -a,  m. 
§onnoüeraner  w. ;  hanower- 
ski,  adi.  ^annoDerifd^. 

Hanuszowce,  -szowiec,  pl. 
|)cnfdjau. 

Harc,  -11,  m.  .^arj. 

Hasya,  -syi,  -sye,  /.  Reffen ; 
Ras,  -a,  m.  ^effe;  haski,  adi. 

Hasdrubal,  -a,  m.  ^aS»» 
brubal. 

Hawana,  -ny,  /.  ^ancinna ; 
hawaiiski,  adi.  ^aoannn». 

Hebe,  -by,  /.  $ebe. 

Hebrajczyk,  -a,  pl.  -czycy, 
unö  Hebrajczyk,  -a,  pl. 
Hebreovvie,  m.  Jgebräer  m.\ 
hebrajski,  adi,,  po  bebrajsku, 
adv.  ^ebräifcf);  hebraizm,  -u, 
m.,     hebrajszczyzna,    -ny,    f. 


^ebräertum,  fiebrätfc^e  ©pra= 
(|e,  ©itten,  ^ebräifd^eä  2Befen. 

Helena,  -ny,  sf.  §etene; 
dim.  Helusia,  -si,  /.  ^eten» 
c^en,  Scnd^en. 

Helikon,  -u,  m.  §eIifon; 
helikonski,  adi.  ^elitontfc^. 

Hellas,  Hellada,  -dy,  /. 
§eIIoä;  Hellenowie,  pl.  §el= 
lenen ;  hellenski,  adi.  [)elle= 
nifc^;  helleuizni,  -u,  ,  m. 
|)ell(em§mu§  "m.,  grted^ifc^e 
©prac|eigen^eit,  grted^ifd^c 
Äuttur. 

Hellespont,  -u,  m.  §elle§- 
pont;  hellesponcki,  adi. 
^eHeSpontifc^. 

Helota,  -ty,  pl.  -ci,  m. 
^elote. 

Helzynska  Kraina,  -kiej 
-iny.  /'.  §elfing[anb. 


Henryk 


687 


Izydor 


Henryk,  -a;  dim.  Henrys, 
-rysia,  m.  ^einrid^. 

Heraklea,  -klei,  -klee,  w 
-klei,  öetatlea. 

Heraklida,  -dy,  pl.  -do- 
wie.  m.  öeraflibe. 

Hercegowina,  -ny,  f. 
^et^egotnina. 

Hercynskie  gory,  -skich 
gor  pl.    |)arj  m. 

Hezyod,  -a,  m.  Öefiobuä. 

Hieronim,  -a,  m.  .t)iero= 
npmuö. 

Hilary,  -rego,  m.  §tla= 
riu?. 

Hiob,  -a,  m.  §iol&;  wiese 
-owa  §iobgpoft  /. 

Hipolit,  -a,  m.  |)iiipo[t)t. 

Hippiasz,  -a,  m.  ^ippiag. 

Hiszpania,  -nii,  -nie,  w 
-nii,  /.  (Spanien;  Hiszpan, 
-a,  pl.  Hiszpani  (unb  Eisz- 
panie),  -now,  m.  ©panier  in. ; 
Hiszpanka,  -ki,  pl.  -ki,  /. 
©panierin  /.;  hiszpanski, 
adi.  Itnb  po  hiszpansku,  adv. 
fpanifc^;  krol  hiszpanski  ber 
König  Don  Spanien. 

Hlin,  -u,  m.  £üne6urg. 

Hnewin,  -a,  m.  33rüE. 


Hodonin,  -a,  m.  ©öbing. 

Holandya,  -dyi,  -dye,  w 
-dyi,  /.  )poQanb;  Holender, 
-dra,  pl.  -drowie  unb  Holen- 
derczyk,  -a,  pl.  -czycy,  m. 
^oQänber  m.;  Holenderka, 
-ki,  yl.  -ki,  a)  |)oßänberin/.; 
h)  f)oaänbi[dE)e  5lu^;  ^0  ^oU 
länbifd^er  ©^nupfta6af;  ho- 
lenderski,  adi.  l\X\,h  po  ho- 
lendersku,  adv.  [joUänbifd^. 

Holeszow,  -a,  m.  ^oße- 
fd^au. 

Holsztyn,  -a,  m.  ^olftein ; 
Holsztynczyk,  -a,  pl.  -czycj', 
m.  §olfteiner;  holsztynski, 
adi.  ^olfteinif(^. 

Holsztynek,  -nka,  m. 
Öofienftein. 

Homer,  -a,  m.  |>omer; 
homeryczny,  homerowy,  ho- 
merowski,  adi.  ^omerifc^. 

Horacyusz,  -a,  unb  Ho- 
racy,  -cego,  m.  ^oraj;  bo- 
racyuszowski,    adi.    ^ora3i)j|. 

Horszow-Tyn,  -Tynu,  m. 
Sifdioftemili. 

Hortenzyusz,  -a,  m.  ^ox-- 
tenftuö. 


Horwacya,  -cyi,  -eye,  w 
-cyi,  /.  5troatien ;  horwa'cki, 
adi.,  po  horwacku,  adv. 
froatifc^. 

Hostun,  -a,  m.  ^oflau. 

Hottentot,  -a,  pl.  -toci, 
m.  §ottentott(e)  m. 

Hradczany,  -czan,  pl. 
§rabfcf)in  (in  ^^rag). 

Hradyszcze,  -cza,  n. 
£)rabifcft. 

Hron,  -u,  m.  ®ran  ([^lu^). 

Hncul,  -a,  pl.  -cuÜ,  m. 
Öujule  m. 

Hugenota,  -ty,  pl.  -ci, 
m.  Hugenotte. 

Hugo,    Hugona,    m.  §ugo. 

Human,  -mania,  wz.  §u=» 
man;  hnmanszczyzna,  -ny,  /. 
bie  @ri3e,  bte  ©iiter  tjon  |>us 
man,  bie  Sercofiner  t)on  |)U» 
man  unb  beS  umUegenben 
Sanbeä. 

Humersztyn,  -a,  m.  öam» 
merftein. 

Hunnowie,  -now,  pl.  ©uns 
neu  pl. 


I. 


Iber,     Ibru,  m.Jihxo. 

Idzi,  -pgo,  m.  2igibiu§. 

Iglawa,  -wy,  f.  Qgtau. 

Ignacy,  -cego,  m.  ^S"'^" 
tiuö,  3g"«ri  .  ^i^-  I&°as, 
-nasia,  m.  5laji. 

Iliada,  -dy,  /.  %\(x^  f. 

Ilion,  -u  unb  Ilium,  n. 
indecl.  Qlium. 

Ilburg,  -u,  m.  ©ilenburg. 

Hlirya,  -ryi,  -rye,  ^Iltirien. 

Ilawa,  -wy,  /.  ©rilau. 

Indye,  Indyi,  pl.  ^"bien; 
—  Wschodnie,  Zachoduie 
Dft-,  SCBeftinbien ;  Indowie  w., 
pl.  Snber,  ^inbu§;  Indyanin, 
-a,  pl.  Indyanie,  Indyan,  m. 
^nbianer  m.;  Indyanka,  -ki, 
pl.  -ki,  f.  ^nbtanerin  /.; 
indyjski,  adi.,  po  indyjsku, 
adv.  inbifd^. 

Inflanty,  Inflant,  pl.  SiO' 
lanb;  Inflantczyk,  -a,  pl. 
•czycy,  m.  Siolänber  m.] 
Inflantka,  -ki,  pl.  -ki,  /.  Sio- 


länberin  /.;    inflancki,    adi. 
liülönbii'd). 

Ingrya,  -ryi,  -rye,  w  -ryi, 
f.  ^n^ivmanlant. 

Innocenty,  -tego,  nt.  ^n° 
nosenv 

I      Inowroclaw,       -wia,      m. 
\  ^ungleglau,  ^ofjenfafgo. 

Instruc,   -cia,    m.    ^n\ttX' 
bürg. 
Instruc,  -ruci,  /.  ^nfter  f. 
Inszpruk    unb     Insbruk, 
-a,  m.  ^nnöbrucf. 
Ipola,  -li,  f.  ßiper  f. 
Ipusa,  -sy,  /.  3)bb3  /. 
Irlandya,    -dyi,    -dye,    f. 
Qtlanb;    Irlandczyk,    -a,    pl. 
-czycy,    m.    ^rlänber,    ^Jre; 
Irlandka,  -ki,  pl.   -ki,  f.  2it«= 
I  länberin;  irlanizki,  adi.  ixi]d). 
Irys,  Iryda,  -dy,  f.  3ri§. 
Isker,  Iskru,  m.  ^itax. 
i      Islandya,   -dyi,     -dye,     w 
I  -dyi,  /.  Öälanb. 


Ismena,  -ny,  /.  ^emene. 

Istmus,  Istmu,  m.  Qft^muä 
OT. ;  istmijski,  adi.  ifl^mifc^. 

Italia,  -lii,  -lie,  w  -lii,  /. 
Stauen;  italgki,   adi.  italif^. 

Iwanczyce,  -czyc,  pl. 
Sibenfc^ih. 

Izabella,  -li,  /.  Sfabetta. 

Izajasz,  -a,  m.  ^s\aia^. 

Izak,  -a,  7«.  '^\aat. 

Izerski  Grzebien,  -ego 
-bienia,  m.  :^^fctfnmm. 

Izerskie  Pogörze,  -go 
-rza,  7)1.  5)ergebirge  ti. 

Izokrates,  -a,  m.  3lo* 
frateö. 

Izrael,  -a,  m.  Qstael; 
izraelski,arft.  oon,au3  3ärad; 
Izraelici,  ij/.  bie  (olten)  ^äro- 
eliten;  izraelita,  -fy,  ;;/.  -lici, 
m.  3äraelit(e)  m. ;  izraelitka, 
-ki,  pl.  -ki,  _/.  oäcaelitin /. ; 
izraelicki,  adi.  iäraelitifc^. 

Izydor,  -a,  m.  Qfibor. 


Jablouec 


688 


Juliaka 


J. 


Jablonec,  -nca,  m.  (Sa= 
Blonj. 

Jacenty,  -tego,  dim.  Jacek, 
-cka,  m.  §i;a2int^. 

Jadwiga,  -ji,  dim.  Ja- 
dwichna,  -ny,  Jadwisia,  -si,  /. 
|)ebn)ig. 

Jadzwingowie,  pl.  3a= 
3t)3cn  pl. 

Jager,  -h,  »m.  ®c(au. 

Jagiello,  -gielly,  -gielle,  m. ; 
^agello ;  Jagiellonczyk,  -a,  pl. 
•czycy,  m.  QageUone,  ©proffe 
Ml.  ber  SttgeHonifc^en^ttmiUe; 
Jagiellonka,  -ki,  ^Z.  -ki,  f. 
grau  auä  ber  gagellonifc^ett 
^amitie;  Uniwersytet  Jagiel- 
lonski  bie  ^ageüonifdie  Uni- 
oerfität  (in  Hrafau). 

Jagnieszka,  -ki,  dim. 
Jagusia,  -si,  /.  9Igneö. 

Jaköb  (Jakub),  -a,  m. 
3a!ob;  dim.  Jakobek,  -bka, 
Kuba,  -by,  m.  ^afobd^en. 

Jakobin,  -a,  pl.  -ie,  m. 
Qafobiner;  Jakobinizm,  -u, 
m.  3afobiniömu?  m. 

Jan,  -a,  m.  '^o^axin,  ^Q= 
j^anneä;  Swiety  Jaa  a)  ber 
l^eiUgc  ^ol^anneä;  h)  bag 
go^anniäfeft,  ber  3iOl)anniö= 
tag  ;  Jan  Chrzciciel  Qofianneg 
ber  3;äufer;  Jan  Nepomucen 
Sodann  üon  3iepomuf;  ra 
6wiety  Jan  ju  Qol^anui; 
nie  zawsze  swietego  Jana 
ba§  Qo^anrä^feft  fommt 
nid^t  aöe  Sage,  eä  ift  nid^t 
olle  2;age  Sonntag,  baä  !ann 
nic^t  alle  Sage'  gefc^e^en; 
chleb  öwietego  Jana  ^O^anntä» 
6tot  n. ;  pas  öwietego  Jana 
Qol^anntägürtel  w.;  SBärlapp 
■m.  (^flanje);  ziele  swietego 
Jana  :;j0^anni§fraut7t.,  @runb= 
l^eil  n.  (ein  ilraut) ;  robaczek  j 
öwietojanski,  swietego  Jana  i 
^ofianntsraücmd^en  n.  j 

Janek,  -nka,  m.  dim.  con 
Jan,  ^anö,  |)änfel,  ^änöc^en. 

Jan6w(ftatt  Janowy),  adi. 
Janow  syn  ^ol^annö  So^n. 

Janus,  -a,  m.   Sonuö. 

Jansbork,  -a,  m.  Qol^anniä; 
biirg. 


Japonia,  -nü,  -nie,  w  -nü, 
/.  S'tPttn ;  Japonezyk,  a,  pl. 
-czycy,  m.  Japaner,  ^apanefe 
m.\  Japonka,  -ki,  pl.  -ki,  f. 
Japanerin,  Qopaneftn /.;  ja- 
ponski,  adi.  po  japoüsku, 
adv.  japanifc^,  japanefifc^. 

Jaromierzyce,  -rzyc,  pl. 
Qarmeri^. 

Jaromir,  -a,    m.  ^aromir. 

Jaroslaw,  1)  -wa,  ^a^ 
roätauä  (©igenname);  2) 
-wia,  ^aro§[au  (Stabt). 

Jasna  Gora  Czgstochow- 
ska,  Jasnej  Gory  -wskiej, 
/.  Sfc^enftoc^au. 

Jas,  Jasia,  Jasiek,  -ska, 
Jasio,  -sia,  Jasiunio,  -nia, 
Jasienek,  -nka,  m.  dim.  oon 
Jan,  |)anä,  §äns(^en;  czego 
sie  Ja§  nie  nauczyl,  Jan  sie 
nie  nauczy  TDOS  ^iinöd^en 
nic§t  lernte,  lernt  §an3  nim= 
m?r  mef)r. 

Jazon,  -a,  m.  igafon. 

Jehowa,  -wj',  -we,  m. 
^el^oöal). 

Jelenia  Gora,  -niej  -ry,  /. 
§irfc^berg. 

Jelgawa,  -wy,  -we,  w  -wie, 
/.  2«itau. 

Jelawa,  -wy,  -we,  -,vie,  f. 
®t)'au. 

Jeremiasz,  -a,  m.  3cre=» 
miaö. 

Jerozolima,  -my,  -me,  w 
-mie,  /".,  Jeruzalem,  -u,  w 
-mie,  m.  igcrufalem;  jerozo- 
limski,  adi.  jerufatemifcl^. 

Jerusz,  -a,  m.  ©eraä. 

Jerycho,  -a,  n.  Qerid^o, 
jerychonski,  adi.  Jerychonska 
röza  bie  9lofe  Don  ^erid^o. 

Jerzy,  -rzego,  dim.  Jerzyk, 
-a,  m.  (Seorg,  ^örg. 

Jesionki,  -sionek,  pl.  ©e= 
fenfe  n. 

Jeszczed,  -u,  m.  3efd|!en. 

Jewicko,  -cka,  n.  ©eroitfc^. 

Jeziorany,  -zioran,  pl. 
Sefburg. 

Jezuita,  -ty,  pl.  Jezuici, 
m.  S^iuit  JM. ;  jezuicki,  adi. 
iefuitif(^,   SJefuiten«;    koscloJ 


Jezuicki  Qefuitenlircfte ;  po 
jezuickn,  adv.  iefuitifd^ ;  je- 
zuityzm,-u,  m.  3e[uiti§mug  m. 

Jezus,  -a,  m.  S^fuf;  — 
Chrystus  fjefuö  (5ötiftU§;  -- 
Marya!  '^i\u^  2Karia!  um 
©otteä  roiUenl   ©ro^er  ©ott! 

Jezusowy,  adi.  Towa- 
rzystwo   -we   bie   ©efellfc^aft 

J§drzej,  -a,  m.  dim.  Je- 
druä,  -drusia,  m.  Slnbreaä. 

Joachimow,  -a,  m.  goa* 
d^imätat. 

Joanna,  -ny,  dim.  Joasia, 
-si,  /.  ^ol^anna. 

Jonia,  -nü,  -nie,  w  -nü, 
/.  ^onien;  jonski,  «(^^■.  ionijc^; 
Jonskie  wyspy  bie  ^onifc^en 
Snfern. 

Jowisz,  -a,  m.  Jupiter. 

Jozefat,  -a,  m.  ^o^apfjat; 
dolina  -a   bag   %al  ^ofap^at. 

Jozef,  -a,  m.  ^ofef;  dim. 
Jozio,  -zia,  m.  ^^Jepi,  ©epp, 
Sepperl;  Jozefa,  -fy,  /.  ^ofefa  ; 
dim.  Jözia,  -zi,  /.  5ßepi; 
Jozefina,  -ny,  /.  ^ofefinc. 

Jozefow,  -fowa,  m.  Sofefä» 
tal. 

Jncya,  -cyi,  -eye,  w  -cyi, 
/.  Sütianb. 

Juda,  -dy,  m.  3"^^»  Q» 
Szymona  Judy  am  ©imeon= 
unb  Qubatag;  na  Szymona 
Judy  spodziewaj  sie  grndy 
baä  ©imeon=  unb  S"öttfeft 
mac^t  bie  SBege  i^ar[d^  unb  feft. 

Jndaizm,  -u,  m.  ^ubaiä= 
muö  m. 

Judasz,  -a.  m.  ^ubaS; 
judaszowy,  judaszowski,  adi. 
3uba§=;  -owe  poealowanie 
QubaSfufe  m. :  nagroda  -owa 
^ubaälol^n  m.;  po  judaszo- 
wemu,  po  judaszowsfcu,  adv. 
raie  ein  ^ubaä,  f^interliftig. 

Judyt,  Judyta,  -ty,  /. 
Subit. 

Judzki,  adi.  jubäifd^,   oon 

Julia,  -lii,  -He,  /.  Sulie; 
dim.  Julcia,  -ci,  Juleczka, 
-ki,  f.  Sutc^en. 


Jaliaka 


689 


Eaukaz 


Juliaka,    -ki,    /.     ^ütid^;        Juno,     Junona,     -ny,    /.  1      Jurbork,  -;i,  »i.    ©eorgen- 
juliacki,  adi.  con  ^ülic^.  Suno.  bürg. 

Julian,  -a,  m.  Julian.        !      Junska  dolina,  -kiej  -ny,  |      Justyna,  -ny,  /,  ^uftine. 
Juliusz,  -ä,  m.  ^ultug.       \f.  Sauntat.  | 


Kaifasz,  -a,  m.  j?aip5aä; 
cLodzic  od  Annasza  do  Kai- 
fasza  (raörtUc^:  »on  |)anneä 
jumÄaip^aä  ge^en),  oon  einem 
jum  anbern  ge^en,  oon  biefem 
gu  jenem  gefcf)iclt  roerben  unb 
oom  leiteten  roieber  ju  einem 
anbeten. 

Kair,  -u,  m.  Äairo. 

Ealawa,  -wy,  -we,  w  -wi, 
/.  ÄaUu. 

Kaleta,  -ty,  /.  unb  Cie- 
snina  Kaletanska,  Satai§, 
Kanal  m.  Sa  3Jianc^e. 

Kalipso,  -psy,  /.  Äatgpfo. 

Kalisz,  -a,  m.  Äalifii; 
kaliski,  adi.  Don,  aug  5?aUJc|. 

Kalliopa,  -py,  /.  ÄaHiopj. 

Kalwin,  -a,  m.  1)  Kalpin 
(ber  Sfleltgionsreformator);  2) 
Äalotntft  m.,  ilaloinet  m.; 
kalwinski,  adi.  faloiniftifcö. 

Kalmuk,  -a,  m.  Jtatmüd(e) 
w.;  kaimucki,  adi.  po  kal- 
inucku,  adv.  Jafmüöijc^. 

Kambizes,  -a,  m.  Äam« 
btjfeö. 

Kamenec,  -nca,  m.  ©tein= 
amanget. 

Kaxnieuiec  Podolski, 
-mienca  -skiego,  7n.  tarnte» 
niec  in  ^obolien. 

Kamillus,  Kamil,  -mila, 
m.  kamillus. 

Kamionna,  -nnej,  w  -nnej, 
/.  Häf)me. 

Kannae,  indecl.  ©annä; 
bitwa  pod  Kannami  (Scf)Ia^t  /. 
bei  Sannä. 

Kapitolium,  n.  indecl.  unb 
Kapitol,  -u,  m.  ßopitot  «. 

Kappadocya,  -cyi,  -eye, 
w  -cyi,  /.  Äappabojien. 

Kapucyn,  -a,  pl.  -i,  m. 
Kapujiner  »«.,  Sapujinec= 
mönc^  m.\  Kapucyni,  j?;ü.  bie 
Sapujinet;  Äapujinerorben 
m.\  Äapujinerflofler  m.,  M= 
pujinetlird^e  /. ;  albo  starosta, 
albo  —  frifc^  geroagt,  ift  fialb 
geroonncn;    rcagen    gewinnt, 

Slownik  polsko-niemieckl. 


K. 

raagen  »etltert;  biegen  über 
brechen;  kapucynski,  adi. 
Kapujinec»;  koöciol  —  ^a= 
pujinerlirc^e  /. ;  chieb  — 
ftaüUäinerbrot  m.  (2lrt  SJorte). 

Kargowa,  -wej,  -we,  w 
-we.j,  /.  ^arge,  Unru^ftabt. 

Karkonosze,     -szow,     pl. 
Slieiengebtrge  n. 
'  Karlsbad,     -u,     m.     ftel^e 
Karolowe  wary, 

Karlowe  gory,  -wych  gör, 
pl.  itatläberge  j}l. 

Karlowiec,  -wca,  m.  1) 
Äarloroi^;  2)  S?ar(ämarlt. 

Karmelita,  -ty,  pl.  -liei, 
m.  Äatmeliter  w.;  Karme- 
litanka  unb  Karmelitka,  -ki, 
2)1.  -ki,  /.  Äarmeliterin,  Äar= 
metitecnonne  /'. ;  Karmelici, 
-litow,  2>^.  bie  Karmeliter,  ber 
5?armetiterorben,  (auc^:)  5?ar= 
meliterttofter  n.,  Äarmelttet= 
fit^e  /. ;  karmelicki,  adi. 
ßarmeUter(=). 

Karniola,  -li,  /.  Ärain; 
Karniolczyk,  -a,  pl.  -czycy, 
in.  Trainer;  Karniolka,  -ki, 
pl.  -ki,  /.  S^rainecin;  kar- 
niol-iki,  adi.  frainifd^. 

Karniow,  -a,  m.  Jägern» 
borf. 

Karol,  -a,  m.  Karl;  dim. 
Karolek,  -Ika  unb  Karolcio, 
-cia,  m.  i?arlcf)en;  Karol  Wiel- 
ki  5larl  ber  ©ro^e;  Karoliua, 
-ny,  /.  5laroUne;  diin.  Karol- 
cia,  -ci  unb  Karolinka,  -ki, 
/,  Äarolinc^en. 

Karolowe  wary,  -wych 
-row,  vv  -wych  -räch,  pl. 
Sarlsbab. 

Karpaty,  Karpat,  pl,  Kar- 
packie  g6ry,  -ckich  gbr,  jjL 
.<;iarpat^en,  ba§  Äatpat^en- 
gebirge. 

Kartezyasz,  -a,  unb 
Descartes,  Descarta,  Des- 
cartes'a,  m.  Sarteftug,  S)eä= 
carteä;  zwolennik  ?«.,  uczen 
m.  KartezyuBza  Rorte^ianerw. 


j      Kartago,  Kartagina,  -gi- 

ny,  f.  i^art£)ago. 

I      Kartuz  unb  Kartuzyanin, 

I  -a,    2^^-     -tuzi,    -tuzyanie,    tn. 

!  ^artäufet     m.;    Kartuzi,    pl. 

bie  ßartäufer,  ber  Äattäul'et» 

orben;  Kartuzyanka,  -ki,  pl. 

-ki,  /.  j^atfäujerin,  ßattäujer« 

nonne/. ;  kartuzyanski,  adi. 

fartäufifc^,  Äartäufet(=). 

Kartuzy,  -tuz,  pl.  Aar« 
tl^aug. 

Kartuzya,  -zyi,  -zye,  /. 
ß^attreufe  (fpric^ :  szartröz). 

Karyntya,  -tyi,  -tye,  w 
-tyi,  /.  Kärnten;  Karyntezyk, 
-a,  pl.  -czycy,  m.  ÄämtneC; 
Karyntka,  -ki,  pl.  -ki,  /. 
Kärntnerin ;  karyntski,  adi. 
lärntneritd^. 

Kasia,  -si,  f.  dim.  Don 
Katarzyna,  Äät^C^en. 

Kassandra,  -dry,  -dre,  /. 
Kaffanbra. 

Kassyusz,  -a,  m.  (S.a\[iu§. 

Kaszub,  -a,  ^j/.  -i  unb 
-bowie,  m.  Kafcbube  tn.;  Ka- 
szubka,  -bki,  pl.  -bki,/.  Ka= 
fd^ubin/.;  Kaszuby,  -h6vf,  pl. 
Kai'cbuben  pZ.,  Sanb  n.  ber 
Kafd^uben;  kaszubski,  adi. 
fafcfiubi^c^. 

Katarzyna,  -ny,  -ne,  f. 
Katfiarina. 

Kato.  -na,  tn.  Koto,"  (Sato. 

Katolicki,  adi.,  po  kato- 
licku,  ado.M'i)oli\d);  ko^ciol 
—  bie  lat^oUic^e  Kird^e;  po 
katolicku  njie'ä  einem  Äat^o» 
lifen  gejiemt;  obejsc  sie  z  kim 
wcale  nie  po  -cku  jjmnbn 
nichts  roeniger  al§  glimpflich 
bel)anbeln. 

Katoliczka,  -czki,^Z.  -czki, 
/.  Kat^olitin  f.;  katolik,  -a, 
pl.  -Hey,  m.  Kat[)Olif  tn.  ;  ja- 
kem  —  fo  iDo^r  ic^  ein  ßl^rift 
bin,  fo  roa^r  \<i)  lebe,  (bei) 
meinet  xreu. 

Kaukaz,  -u,  tn.  ßaufafuä ; 
kaukaski,  adi.  !au!aftfc^. 

44 


Kazimierz 


690 


Krawnica 


Zazimierz,  -a,  m.  Äaftmir; 
dim.  Kazimirek,  -rka,  Kazio, 
-zia,  m.  i?a[imtrc^en. 

Kcyn,  -uia,  m.  ©i'in. 

Kdyn,  -nia,  «?.  ©teupebfin. 

Kdynie,  pl.  Äuttenplan. 

Keresz,    -a,   m.   Äöröä   /. 

Kerka,  -rki,  /.  ©Ut!. 

Kersko,   -ska,  n.  ©ur!felb. 

Ketina,  -ny,  /.  ^rol^nleilea. 

Kg bl6w,  -a,  m.  unb  Kgblo- 
wo,  -wa,  n.  kiebd. 

Kgpno  unb  Kempno,  -pna, 
n.  Stempelt. 

Kijow,  -jowa,  m.  Äiera. 

Kisek,  -a,  m.  ®änö. 

Kisielice,  -lic,  pl.  grei» 
ftabt. 

Kladruby,  -drub,  pl.  Äk» 
bern. 

Klatowy,  pl.  Ätattau. 

Klio,  Kiii,  /.  mio. 

Klistenes,  -a,  m.  Äli- 
fllieneg. 

Klitemnestra,  -stry,  /. 
Älritämncftra. 

Kliwia,  -wii,  -wie,  w  -wii, 
/.  etcoe. 

Kluczborek,  -rka,  m. 
Äreujburg. 

Kladkowo,  -wa,  n.  ®oII=' 
noro. 

Kladowo,  -wa,  n.  GlafcotüO. 

Eiadskie  pogorze,  -go 
-görza,  n.  Slblergebtrcje  n. 

Kladsko,  -ka,  n.  ©[a^. 

Klajpeda,  -dy,  -de,  w  -pe- 
dzie,  /.  SJiemcI. 

Koblencya,  -cyi,  -eye,  w 
cyi,  /.  Äoblenj. 

Kocie  gory,  -eich  g6r,  pl. 
^o^engebirge  «. 

Koczewje,  -wja,  n.  ©ott» 
fd^ee. 

Eolonia,  -nü,  -nie,  w  -nii, 
/.  Äöln;  Kolonczyk,  -a,  pl. 
-czycy,  m.  Äörner;  kolonski, 
adi.  f  5[nif  d),  5?ölner(=) ;  katedra 
kolonska  ber  Äöltter  2)om. 

Kolosz,  ftel^e  Koloszwar. 

Kolpa,  Kopa,  -py,  /". 
ÄuFpa. 

Kolobrzeg,  -a,  tn.  ÄoIBerg. 

Kolomyja,  -myi,  -myje,  w 
-mvi,  f.  Äolomea. 

Koloszwar,  -u,  w  -warze 
m.  illaufenburg. 

Koinarno,  -na,  n.  5?omorn. 

Kondeusz,  -a,  nt.  Soilbd 


Konfucyusz,  -a,  m.  JTon» 
fujiuä. 

Kongresowka,  -ki,  -ke, 
w  -sowce,  /.  Äongre^polen. 

Konrad,  -a,  m.  Äonrab. 

Konstancyjskie  jezioro, 
-go  -ziora,  n.  )iBoben|ee  m. 

Konstantynopol,  -a,  w  -u, 
m.  Äonftantinopet. 

Kopanic,  -pauca  unb  Ko- 
pytnik,  -a,  m.  Äöpeniö. 

Kopanica,  -cy,  f.  8anb= 
graben;  i?öpni§;  Samprec^ts» 
botf. 

Kopenhaga,  -gi,  -ge,  w 
-hadze,  /;  Äopen^agen. 

Korea,  -rei,  -ree,  na  Ko- 
rei, /.  ^ocea;  Koreanczyk  -a, 
pl.  -czycy,  m.  Koreaner  w. ; 
Koreanka,  -ki,  pZ.  -ki,  /,, 
J?oreanerin;  koreanski,  adi. 
loreanifc^. 

Kormin,  -a,  m.  (SormonS. 

Korueliusz,  Korneli  unb 
Kernel,  -a,  m.  Äorneliug. 

Korona,  -ny,  -ne,  w  -nie, 
/.  ftatt  Korona  polska  = 
Mal'opolska  i  Wielkopolska. 

Korona,  -ny,  /.  Äronftabt. 

Koronowo,-wa,?w.  ^olnifd^s 
Krone. 

Korsyka,  -ki,  -ke,  na 
-syce,  /.  Korfüa,  ©orfica; 
Korsykanczyk,  -a,  pl.  -czycy, 
Korsykanin,  -a  pl.  -kaaie,  m. 
Äorfifaner,  ©otfe;  korBykan- 
ski,  adi.  lorfifd^. 

Korutany,  -teuXjpl.  Jlärnten. 

Koryolan,  -a,  m.  Sorto= 
lan(us). 

Koscian,  -u,  m.  5?often. 

Koscierz,  -a,  m.  unb  Ko- 
scierzyna,  -ny,  /.  Serant. 

Kosowepole,  n.  2lmfet= 
felb. 

Kostrzyn,  -a,  m.  1)  ßüftrin 
(geftung);  2)  Kofterfc^in 
(©tabt). 

Koszyc^,  -szyc,  pl.  Äa[cl^au, 

Kotor,  -u,  tn.  ©attaro. 

Kowalewo,  -wa,  n. 
©dbiJnfec. 

Kowno,  -wna,  n.  j?ouen. 

Kozak  unb  3lbleitungen 
fie^e  im  allgemeinen  Seit 
biefeä  SBörterbuc^eg, 

Kozalno,  -Ina,  n.  ^ö§Iin. 

Kozle,  -go,  tu  ilofel. 

Kormin,  -a,  m.  Äofc^mtn. 


Kozucliöw,  -chowa,  m. 
greiftabt. 

Kraina,  -ny,  -ne,  w  -nie, 
unD  Karniöla,  -li,  -le,  w  -li, 
/'.  Krain;  Krainczyk,  -a,  pl. 
-czycy,  TM.  Trainer;  krainski, 
adi.  Ärainer(=),  !cainifd|. 

Krajn,  -a,  m.  unb  Krasne 
Mesto,  n.  Krainburg. 

Krakow,  -kowa,  w  -kowie, 
m.  ßrofau;  nie  od  razu  — 
zbudowano  (tDi^rtlld^:  5?rafau 
ift  nic^t  auf  einmal  erbaut 
roorben)  ERom  ift  nid)t  an 
einem  Sage  erbaut  niorben, 
eile  mit  SBeile,  gut  .Sing 
roiH  Qiit  ^aben;  ku  -kowu 
nac^,  gegen  5?rafau;  Kra- 
kowskie  n.  bie  5lrafauer 
©egenb,  ba§  Srafauifc^e,  boiö 
©ebiet  üon  j?ra!au;  baä  Kro» 
lauer  33ierte[,  bie  Ärafauer 
aSorftabt. 

Krakowianin,  Krakowiak, 
-a,  pl.  -wiauie,  Krakowian, 
Krakowiaey,  Krakowiaköw, 
m.  J^rafauer  jw.;  Krakowian- 
ka,  -nki,  pl.  -nki,  f.  Ära» 
fauerin  /.;  Krakowiak  ber 
Kraforataf  (Sanj). 

Krakowski,  adi.  Ära= 
fauer(=),  frafautfd^ ;  po  -kow- 
sku,  adv.  frafauifd^ ;  Krakow- 
skie  przedmiescie  bie  ßra» 
lauer  Sßorftabt;  uniwersytet 
krakowski  bie  Unioerfität  (^u) 
Äraf au ;  krakowska  kaszka 
5?rafauer  SBud^weijengrü^e; 
krakowskim  targiem  auf  Ära= 
lauer  2lrt  erl^anbclt,  für  ben 
l&atben  ^reiä;  Krakowskie,  n. 
fiefie  unter  Krakow. 

Kralewica,  -cy,  -ce,  w  -cy, 
/.  ^ortore. 

Kraliki,  -likow,  pl.  ©rulid^. 

Krapowice  unb  Chrapo- 
wice,  -wie,  pl.  i!rappi|. 

Kras,  -n,  tu.  Äarft. 

Kraslice,  -lic,  pl.  ©rasH^. 

Krasnahora,  -saejhory, 
-snahore,  w  -snejhorze,  /. 
©^önberg. 

Krasnalipa,  -snejlipy,  -sna- 
lipe,  w  -saejlipie,  f.  <S)6)'6n- 
linbe. 

Kraszewina,  -ny,  -ne,  -nie, 
/.  fie^e  Kras. 

Krawnica,  -cy,  -ce,  m. 
-cy,  f.  i^uljatpe. 


Kremza 


691 


Legnica 


Kremza,  -miy,  -mie,  w 
-miy,  f.  Äremä. 

Krenöw,  -nowa,  w  -nowie, 
m.  .ttrönau. 

Kres,  -u,  m.  ß^erfo. 

Kreta,  -ty,  -te,  na  Krecie, 
/.  Ärcta;  Kretenczyk,  -a,  pl. 
-czjcy,  m.  Siet(enOer;  Kre- 
tenka,  -ki,  pl.  ki,  /.  treten» 
ferin;  kreteuski,  adi.  treten» 
ftfcf). 

Krezus,  -a,  m.  Äcöfuö. 

Krobia,  -bii,  -bie,  w  -bii, 
f.  5?ri36en. 

Kromieryz,  -a,  w    -u,   m. 

Kromlow,  -Iowa,  w  -lowie, 
m.  5?rumau. 

Krosno,  -sna,  w  -snie,  n. 
§orft;  ©roffen. 

Krotawa,  -wy,  -we,  w  -wie, 
f.  ©rottau. 

Krotoszyn,  -a,  w  -ie,  m. 
Sivoto^ä)in. 

Krolewiec,  -wca,  w  -wcu, 
m.  Äön^äbecg;  Krolewczanin, 
-a,  pl.  -czanie,  -czan,  m. 
Äönigäberger  m.;  Krolewczan- 
ka,  -ki,  pl.  ki,  -czanek,  /. 
Äönigäbergcrtn  /.;  krolewiecki, 
adi.  ^önig§6erger('),  oon,  auä 
Äönigöberg. 

Krolewska  Huta,  -skiej 
-ty,  w  skiej  -cie,  j^iJnigä»" 
^ütte. 

Krolewska  Skala,  -skiej 
-ly,  na  -skiej  -le,  f.  ÄÖ= 
nigftein.  ' 

Krölodwor,      -dwora,      w  j 
-dworze,  m.  Äöntginl^of ;  -dwor-  ; 
ski  rekopis    bie   Äöniginl^ofer 
^anbfcfirift. 

Krölogrod,  -grodu,  w  -gro- 
dzie,  m.  Äbniggrä^. 

Krolowa  Hala,  -wej  Hali, 
w  -wej  Hali,  /.  Königsberg.    , 


Krucze  gory,  pl.  SRaben» 
gebirge  n. 

Krumberki,  -kow,  pl. 
Ötumberg. 

Krumlow,  -a,  w  -wie,  m. 
Äromau. 

Krupina,  -ny,  w  -nie,  /. 
Äarpfen  (lat.  Carpona). 

Kruszcowe  gory,  pl,  ©rj» 
gebirge  n. 

Kruswica,  -cy,  -ce,  w  -cy, 
/.  Ärufdiroi^. 

Krym,  -u,  na  -mie,  m. 
Krim/.;  Krymski,  adi.  Iri° 
mtfcl^. 

Kryry,  Kr  jrbw,pl.  Kriegern. 

Kryspus,  -a  unb  Kryspa, 
7n.  Kriepuä. 

Krystyan,  -a,  m.  Sf^rifttan. 

Krystyna,  -ny,  -ne,  /. 
©ijriftme;  dim.  Krysia,  f)äu= 
figer  Krzysia,  -si,  /.  6f)rt= 
[tinc^en. 

Kryton,  -a,  m.  Kriton. 

Krzemieniec,  -mienca,  w 
-mieiicu,  m.  Krjemenej;  krze- 
mieniecki,  adi.  üon,  au§ 
Kri^emenes. 

Krzenowice,  -wie,  w  -wi- 
cach,  pl.  KranoiDi|. 

Krzysztof,  -a,  m.  (Sfiri= 
ftopf). 

Krzywin,  -a,  w  -ie,  m. 
Krteoen. 

Krzyzak,  Krzyzacki,  [te^c 
im  allgemeinen  2^etl  be§ 
SBörterbud^eä. 

Krzyzewce,  -wiec,  w  -ie- 
wcach,  pl.  Äreu^. 

Ksantyppa,  -py,  -pe,  /. 
XontE)ippe. 

Ksawery,  -rego,  m.  Xaoer. 

Ksenofanes,  -a,  m.  Xfno= 
pl^aneä. 

Ksenofont,  -ta,  m.  3kc= 
nopf)on. 


Kserkses,  -a,  m.    Xerjes. 

Kaba,  -by,  -be,  na  Kubie, 
f.  Kuba. 

Kuba,  -by,  m.  dim.  üon 
Jnkob. 

Kuldyga,  -gi,  -ge,  w  -dy- 
dze,  f.  (Solbingen. 

Kumania,  -nii,  -nie,  -nii, 
/.  Rumänien. 

Kunice,  -nie,  w  -nicach, 
pl.  1)  Kauni^  ober  5tani^; 
2)  Kuni^burg. 

Kunidora,  -ry,  -re,  w  -do- 
rze,  Sßaiba  ^ungab  ober 
@iienmar!t. 

Kunzwart,  m.  Äönigä» 
roart. 

Kupido,  Kupidyna,  m.  Ku= 
pibo,  Supibo. 

Kurlandya,  -dyi,  -dye,  w 
-dyi,  /.  Kurlanb;  Kurland- 
czyk,  -a,  pl.  -czyey,  m.  Kur= 
länber  m.]  Kurlandka,  -dki, 
-dke,  pl.  -dki,  /.  Kurlänberin 
f. ;  kurlandzki,  adi.  f urlän=> 
btfd^,  Kurränber(-). 

Kuroüska  zatoka,  -skiej 
-toki,  w  -skiej  -toce,  /.  bttö 
Kurifdöe  §aff. 

Kuryusz,  -a,  m.  (Suriuä. 

Kurzftnik,  -a,  m.  Äauer» 
nif. 

Kurzym,  -mia,  m.  Kourim. 

Kutin,  -a,  w  -nie,  m, 
sReuflofter. 

Kutnahora,-ry,-re,  -horze, 
/.  iiuttcnberg. 

Kwiaf,  -zi,  unb  Kwisza, 
-szy,  f.  Oueifs  m.  (glufl). 

Kwidzyn,  -a,  w  -ie,  m. 
SDJarienroerber. 

Kwintus,  -a  unb  Kwinta, 
m.  Qutntuä. 

Kwintylian,  -a,  m.  Quin= 
ttlian. 


L. 


Labocka  dolina,  -ckiej, 
-liny,  /.  Saoanttat  n. 

Lacedemon,  -u,  m.  Sace= 
bämon,  Sajebämon. 

Lach,  -a,  pl.  -y,  m.  ber 
«ßole. 

Lacyum,  n.  indecl.  Satium ; 
latyuski,  adi.  [atinifc^. 


Lafontaine,  -taine'a  unb 
-taina,  Safontaine. 

Lamennais,  -nais'go  unb 
— ,  Samennaiä. 

Laokoon,  -a,  Saoloon. 

Larysa,  -sy,  -se,  w  -sie, 
unb  Larga,  -rgi,  -rge,  w  Lar- 
dze,  /.  Sariffa. 


Laszka,  -szki,  pl.  -szki, 
-szek,  /.  «ßoltn. 

Latona,    -ny,    f.   Satona. 

Lawenburg,  -u,  in.  Souen= 
bürg. 

Lech,  -a,  m.  Sllejanber. 

Legnica,  -cy,  -ce,  w  -cy, 
/.  Siegnife, 

44* 


Lembork 


692 


Lwow 


Lembork,  -a,  m.  iiauen» 
bürg. 

Lemnos,  indecl.  boc^  aitd^ 
Lemnvi,  w  Lemnie,  Scmnoä. 

Lentowo,  -wa,  n.  SBill^elmä.- 

Leodyum,  indecl.   Süttid^. 

Leon,  -a,  unb  Lew,  Lwa, 
m.  Seo. 

Leonard,  -a,  m.  Seonl^arb. 

Lepidus,  -a  unb  Lepida, 
SeptDug. 

Lesbos,  indecl.  botf)  aud| 
Lesbu,  na  Lesbie,  m.  Seäboä. 

Lesany,  Lesan,  pl.  Seffad^. 

Leszek,  Leszka,  m.  S(Ie= 
janber. 

Leszno,  -na,  w  -nie,  n. 
spoInifc^=iiiffa. 

Lesnica,  -cy,  -ce,  w  -cy, 
f.  Seic^ni^. 

Lete,  -ty,  f.  Seilte  w. ;  le- 
tejski,  adi.  letJ^ifd^. 

Leuktra,  -try,  -tre,  pod 
-ktra,  /.  Seuüra. 

Leyda,  -dy,  -de,  w  Ley- 
dzie,  /.  Sei)ben. 

Lgbork,  -a,  w  -u,  m. 
Sauenburg. 

Libawa,  -wy,  -we,  w  -wie, 
sf.  Siebau. 

Liberec,  -berca,  w  -bereu, 
m.  9{etd)enberg. 

Libnica,  -cy,  -ce,  w  -cy,  /. 
Seibni^. 

Lidya,  -dyi,  -dye,  /.  St)bia. 

Lidzbark,  -a,  m.  Sauten» 
bürg. 

Lignica,   f.  ftc§e    Legnica. 

Likurg,  -a,  m.  Spfurg. 

Line,  -u,  w  -u,  m.  Sinj. 

Lipa  Czeska,  -py  -skiej, 
/.  $8öE)mtjc^:Sctpa. 

Lipnik,  -a,  m.  Seipnif. 
Lipsk,  -a,  m.  Seipjig. 

Liptowska  dolina,  -skiej 
-ny,  /.  SBaagtal. 

Litawa,  -wy,  /.  2eitl)a. 
Litawskie     göry,     -skich 
gor,  pl.  Seilfiagebirge  n. 

Litomierzyce,  -rzyc,  pl. 
Seitmert^. 

Litomysl,  -a,  w  -u,  m. 
Seitomifc^l. 


Litwa,  -wy,  -we,  na  -wie, 
/.  Litauen;  Litwin,  -a,  pl. 
-i,  m.  Sitauer;  Litwinka, 
-iiki,  pl.  -nki,  /.  SUauerin; 
litewski,  adi.,  po  litewsku, 
adv.  litautfrf);  Wielkie  Ksie- 
8two  Litewskie  baä  ©ro^= 
Ijerjogtum  Sttauen. 

Litya,  -tyi,  -tye,  w  -tyi, 
f.  Sittai. 

Liwiusz,  -a,  m.  Siotuä. 

Liwonia,  -nii,  -nie,  w  -nii, 
/.  Siotanb. 

Lizander,  -dra,  m.  S^» 
janber. 

Lizbona,  -ny,  w  -nie,  /. 
Siffabon ;  Lizbonczyk,  -a,  pl. 
-czycy,  m.  Siffaboner;  liz- 
bonski,  adi.  £iffaboner(=), 
»on,  au§  Siffabon. 

Lizyasz,  -a,  m.  St)fia§. 

Ljubno,  -bna,  w  -bnie,  n. 
Seoben. 

Loara,  -ry,  -re,  na  Loarze, 
/.  Soire  /. 

Lombardya,  -dyi,  -dye,  w 
-dyi,/.  Sombarbei;  Lombard- 
czyk,  -a,  pl.  -czycy,  m.  Sottt» 
barbei  /". ;  lombardzki,  adi. 
lombarbifd^. 

Londyn,  -u,  m.  Sonbon; 
londynski,  adi.  Sonboncr(=), 
t)on,  aus  Sonbon. 

Lotaryngia,  -gii,  -gie,  w 
-gii,  /.  Sotl)ringen;  Lotaryn- 
czyk,  -a,  pl.  -czycy,  m. 
SolEjringer  m. ;  lotarynski, 
adi.  Sot^ringei(=),  lotl^ringifc^. 

Lowania,  -nii,  -nie,  w  -nii, 
/.  Söraen. 

Lozanna,  -ny,  f.  Saufanne. 

Lubeka,  -ki,  w  -ce,  /. 
Sübed;  Lubeczanin,  -a,  pl. 
-czanie,  -czan,  m.  SübedEer  m. 

Lubelski  leg,  -ego,  -u, 
m.  Soibeljattel  m. 

Lubica,  -cy,  w  -cy,  f. 
Seibni^. 

Lubiecz,  m.  fie^e  Lubeka. 

Lubin,  -a,  m.  Süben. 

Lublana,  -ny,  -ne,  w  -nie, 
unb  Lublanica,  -cy,  w  -cy, 
f.  Saibac^. 

Lublin,     -a,    m.    Sublin; 


Lubelczyk,  -a,  pl.  -czycy  unb 
Lublanin,  -a,  pl.  -nie,  m.  Su« 
bliner  w.;  Lubelka,  -ki,  pl. 
-ki,/.  Sublinerin  /;  lubelski, 
adi.  lublinifc^,  SubUner(=); 
Lubelskie,  -go,  w  -skiem,  n. 
bag  Sublinec  ©ebiet. 

Lubliniec,  -blinca,  m.  Su^ 
blini^. 

Lubno,  -bna,  w  -bnie,  n. 
1)  Saufen;  2)  Seoben;  3) 
SuBlau. 

Lucy  an,  -a,  m.  Sucian. 

Lucyusz,  -a,  m.  Suciuö. 

Ludborz,  -a,  m.  Sauten= 
bürg. 

Ludwik,  -a,  dim.  Ludwis 
-wisia,  m.  Subraig;  Ludwika 
-ki,  dim.  Ludwisia,  -wisi 
Ludka,  -dki,  Ludwinia,  -ni 
Ludwichca,  -ny,  /.  Subootla, 
Sutfe,  dim.  Suisc^cn. 

Lngdun,    -ia,     m.     Sr)on 
zatoka  Lugdunska  ®olf  oon 
St)on. 

Lukullus,  -a  unb  Lukulla, 

Sufua(U6). 

Luperkalia,  -liöw,  pl. 
Supei!alien  pl. 

Luter,  -tra,  m.  Sutl^er 
Sut^eraner  m. 

Luteranin,  Luterka  unb 
Slbicitungen  fte^e  im  all» 
gemeinen  %t\i  be§  2Börter= 
bu^eg. 

Lutycy,  Lutykow,  pl. 
Suttger;  kraj  Lutykow  2\X' 
tijerlanb  n. 

Luzacya,  -cyi,  -eye,  w  -eyi, 
f.  fie^e  Luiyce. 

Luzytania,  -nii,  -nie,  w 
-nii,  /.  Sufitanten. 

Lwowek,  -wka,  m.  9lcu= 
ftabt. 

Lw6w,  Lwowa,  we  Lwo- 
wie,  m.  Semberg ;  ku  Lwowa 
gegen  Semberg  ju,  nac^  Sem- 
berg; Lwowianin,  -a,  pl. 
-wianie,  -wian,  Semberger  m.; 
Lwowianka,  -nki,  pl.  -nki,  f. 
Sembergerin/. ;  Iwowski,  adi. 
Semberger(=),  oon,  o,\x^  Sem- 
berg. 


Laba 


G93 


Marcellns 


Laba,  -by,  -be,  na  -bie,  /. 
®I6e  /. 

Labiawa,  -wy,  -we,  w  -wie, 
/.  Sobtau. 

Lacina,  Lacinnik  itnb 
älbleituiigen,  fie^e  im  allge- 
meinen Seil  beä  SBörterbud^eä. 

Ladybor,  -bora,  m.  Sauen= 
Burg. 

Lamacz,  -a.  m.  Samtnatfc^. 

Laszyn,  -nia,  m.  Seffen. 

Lazarz,  -a,  m.  Sajaruä. 

Lobzenica,  -cy,  w  -cy,  /. 
Sobfen^. 

Lomnica,  -cy,  /.  Somnt|er 


h. 

©pi|e;  Wielka  —  ©ro§= 
Somnig. 

Loszyn  unb  Lozin,  -a,  m. 
Suifin ;  —  wielki,  maJy  Suffin 
granbc,  Sufiin  piccolo. 

Lotwa,  -wy,  -we,  na  -wie, 
/.  Setteiiianb;  i.olwin  ober 
Lotysz,  -a,  ^jZ.  -ni,  -tysze 
Sette  m. ;  Lotwinka,  -nki,  pl. 
-nki,  /.  Settin  /. ;  lotyski, 
adi.  leltifcö. 

Lozin,  ftc^e  Loszyn. 

Lubczyce,  -czyc,  pl.  Seob» 

Lucya,  -cyi,  -eye,  f.  Sucia. 


Lukasz,  -a,  dim.  Lakaszek, 
Sutaä. 

Lunia,  -ni,  -nie,  na  -ni,  f. 
Stmenau  /.  (glufe). 

Luniewo,  -wa,  w  -wie,  n. 
Süneburg. 

Luiyce,  -iyc,  j^l-  Sauft^  /. ; 
LuÄyczaoin,  -a,  pl.  -auie,  pl. 
Sauji^et  vi. ;  Luiyczanka, 
-nki,  pl.  -nki,  /.  Saufißetin 
/.;  luiycki,  adi.  laufi^ifc^. 

Lysa  Gora,  -sej  Gary,  f. 
1)  atn^altäberg  (Sorf);  2) 
^'a^Ienbtrg. 


Macedouia  unb  Make- 
donia,  -nii,  -nie,  w  -nü,  f. 
SJiacebonien,  3)iafebonien  unb 
SDJasebonien ;  Maeedonczyk, 
-a,  pl.  -czycy,  m.  SJiacebonier, 
SDlafe»  unb  3)laie''  m.;  Mace- 
donka, -nki,  pl.  -nki,/.  2)lace= 
(fc  unb  3e')boni€rin  f.; 
macedonski,  adi.  mace(!e= 
unb  je»)bonifcl^. 

Machabejczyk,  -a,  pl. 
-czycy,  m.  äliatEabäer  m. ; 
machabejski,  adi.  maffabätfcb. 

Maciej,  -a,  dim.  Maciek, 
Macka  unb  Macius,  -sla,  m. 
3Kattf)ia§ ;  swiety  Maciej  zime 
traci,  albo  ja  bogaci  SDUtllöeis 
Bricht  ober  mel)rt  'ba^  ®i§; 
Maciejowa,  -wej,  -we,  /.  bie 
grou  beä  3)iatt^ia§.  ' 

Madera,  -ry,  -re,  na  Ma- 
derze, /.  9Jtabeira  (3nfel); 
3JJabeita(n)ein)  m. 

Madryt,  -u,  w  -drycie,  m. 
SDiabrib ;  madrycki,  adi.  3Kab= 
rtbcr(=),  Dou,  auö  ü)fabrib. 

Madziar,  -a,  pl.  -owie  unb 
-y,  m.  2Ragt)ar(e)  m. ;  Madziar- 
ka,  -rki,  pl.  -rki,  f.  a)Jagi;a= 
rin  /. ;  madziarski,  adi.  po 
madziarsku,  adv.  ntag^arifc^. 

Magda,  -gdy,  -gde,  /.  £ene 
(für  Magdalena). 

Magdalena,  -ny,  -ne,  /. 
3)logbaIena ;  dim.  Magdalenka, 


M. 

-nki  unb  Magdusia,  -si,  -sie, 
/.  Send^en. 

Magdeburg,  -a,  w  -u,  m. 
3JiagbeBurg;  Magdeburczyk, 
-a,  pl.  -czycy,  m.  2Jiagbe= 
Burger  m. ;  Magdeburka,  -rki, 
pl.  -rki,/.  Siagbeburgerin  /.  ; 
magdeburski,  adi.  S)JagDe= 
Burgerf«),  ntagbeburgtfd). 

Mahomet, -a,  9}io[jammeb; 
mabometauin,  -a,  pl.  -tanie., 
•tan,  m.  SJlol^ammeöaner  m. ; 
mahometanka,  -nki,  pl.  -nki, 
/.  3Jlol^ammebanerin  /.;  ma- 
hometanski,  adi,,  po  mabo- 
metansku,  adv.  mo^amme» 
bantfdö- 

Maksymilian,  -a,  m.  SKa» 
jimiUan. 

Malborg,  -a,  m.  SJlacien» 
bürg;  Malborczyk,  -a,  pl. 
-czycy,  m.  3Warienburger  vi. ; 
malborski,  adi.  a)}orienbur= 
ger(=),  niarienburgifdö. 

Malin,  -a,  m.  iä\ti)eln. 

Malta,  -Ity,  -Ite,  na  -Icie, 
/.  aialta  (Snjel);  Maltanczyk, 
-a,  m.  2Kalteier  /??. ;  mal- 
taüski,  adi.  2Jialtefer=;  ka- 
waler  Maltaüski  3JIaltefer- 
ritter  m. 

Malachow,      -ebowa,      vi. 

mamn. 

Malgorzata,  -ty,  -te,  /. 
SKargarete;    dim.    Malgosia, 


Margosia,    -si,   Malgosieczka, 
-czki,  f.  ©rete,  ©reichen. 
Malmazya,    -zyi,   -zve,  /. 

1)  a)falDafia  (^nfelunb  Stabt); 

2)  DJfalnafierroein  m. 
Malocin,  -a,  in.  äßelterä- 

^aufen. 

Matopolanin,  -a,  pl.  -lanie, 
m.  ivletn^jole  m.;  Malopolan- 
ka,  -nki,  pl.  -nki,  /.  i^Ieiu- 
VOlin  /. 

Malopolska,  -ski,  -ske, 
w  -sce,  /.  itleinpolen  n.; 
malopolski,  adi.  fleinpolntfc^. 

Malorosya,  -syi,  sye,  w 
-syi,  /'.  Mleinrufelanb;  Malo- 
rosyanin,  -a,  pl.  -syanie,  vi. 
iltemruffe  m.;  Malorosyanka, 
-nki,  pl.  -uki,  /.  iileintuftin 
/.;  maforosyjski,  adi.,  po 
malorosyjdku,  adv.  Ilein- 
ruffifcf». 

Manchester,  -stru,  m. 
3)iond)efter. 

Manliusz,  -a,  m.  aJIanliuö. 

Mantua,  -tui,  -tae,  w 
-tni,  f-  'JJiantua. 

Mantynea,  -nei,  -nee,  w 
-nei  /.  aJtantinea. 

Maraton,  -a,  m.  2)Jarat^on  *, 
pod  -em  bei  2)liiratl)on. 

Marcellus.  Marcel,  -a,  m. 
a}Jarceü(uD);  Marcella,  -lli, /. 
2)larccna. 


Marcin 


694 


Mohelnice 


Marcin,  -a,  m.  Sllartin; 
na  swiety  —  ju  2)larttnt; 
uczy  —  Marcina,  a  sam 
glupi  jak  swinia  inenn  ein 
®jel  ben  anbern  inftniiert, 
fc^roerlid^  einet  oon  beiben 
Softor  rairb. 

Marek,  Marka,  m.  2Rar!u§ ; 
tlucze  sie  jak  —  po  piekle 
er  poltert  l^erum  raie  ein 
SRumpelgeift  (raörtlidi:  rote 
3}iat!u§  in  ber  ^öDfe). 

Margosia,  /.  fiel^c  Malgo- 
rzata. 

Markus,  m.  fiel^e  Marek. 

Maro,  Marona,  m.  3Jlaxo. 

Marokko,  -rokka,  w.  2Jia= 
roffo. 

Mars,  -a,  tn.  1)  Wav§ 
(Sriegggott);  -em  uderzyc, 
-a  ruszyc  gegen  ben  gcinb 
losgiel^en,  ben  geinb  an= 
greifen;  2)  (6ilb.)  finfterer, 
grimmiger  Slicf,  finftereö  ®e= 
fid|t;  -a  postawic,  nastroic, 
zrobic  ein  finftercä  ©eftd^t 
machen ;  -a  komu  pokazac,  -em 
na  kogo  spojrzec  einen  grtm» 
migen,  bro^enben  Slidjmnbm 
jumetfen;  3)  marsowatosc  /., 
marsowaty,  adi.  fietje  aUgem. 
Seit  beö  SBörtcrbud^eä. 

Marsylia,  -lii,  -lie,  w  -lii, 
/.  3WarfetKe;  marsylijski,  adi. 
3narfeiaer(»),  Don,  au§  STcar- 
feiae. 

Marta,  -ty,  -cie,  -te,  /. 
SRart^a,  Slart^e. 

Marusza,    -szy,   /.  SRaroS 

Marya,  ryi,  -rye,/.  aJtarie; 
Panna  —  bte  Jungfrau  SRacia, 
unfere  liebe  grau;  kosciol, 
obraz  Panny  -ryi  bic  3)?arien= 
fir^e,  ba§  3Jlarien5iIb. 

Marybork,  -n,  m.  3Rar= 
bürg. 

Maryanna,  -ny,  -ne,  /. 
2Rarianne. 

Marychna,  -ny,  Maryn- 
ka,  -ki,  Marynia,  -ni, 
Marys,  -rysi,  Marysienka, 
-ki,  Marysieneczka,  -czki, 
Mania,  -ni,  /.  dim.  oon 
SDJarie,  3D'?arieci^en. 

Maryna,  -ny,  -ne,/.  SJlarie. 

Maryusz,  -a,  m.  äJlariuä. 

Mateusz,  -a,  m. ;  dim. 
Maciu6,  -sia,  vi.  2)iatt^äu§. 


Maurycy,  -cego,  m.  Ttoxi^. 

Mazowsze,  -wsza,  na  -wszu, 
n.  2)iafon)ien;  Mazowszanin, 
-a,  ^jZ.  -nie,  m.  SRaforoier 
m. ;  mazowiecki,  adi.  mafO" 
mifc^;  wojewödztwo  mazo- 
wieckie  bie  SBojiriobfc^aft 
3Kafon)ien. 

Mazur,  -a,  pl.  -y,  m.  Tla= 
fur(e)  m.;  2)iajur  m.,f.  (Sanj) ; 
Mazurka,  -ki,  pl.  -ki,  /. 
2Jlafurin  /. ;  Mazury,  -r6w, 
pl.  ^JJJafuren. 

Medea,  -dei,  -dee,  f.  SKebea. 

Meduza,  -zy,  /.  2Jlebu|a, 
3)iebufe. 

Medyceusz,  -a,  m.  9Jlebi= 
ceer. 

Medyolan,  -u,  m.  Stiailanb ; 
Medyolanczyk,  -a,  pl.  -czycy, 
m.  SRailänber  w. ;  Medyolan- 
ka,  -ki,  pl.  -ki,  /.  SRairätt« 
betin  /. ;  medyolanski,  adi. 
matfänbiid^,  9JJaiIänber(=). 

Mekka,  -kki,  -kke,  w  Mek- 
ce,  /.  metta. 

Meklenburgia,  -gii,  -gie, 
/.  a^etflenburg. 

Meksyk  -u,  m.  We^Uo;  Me- 
ksykanczyk,  -a,  pl.  Meksy- 
kanie,  m.  Wefifaner  m.; 
Meksykanka,  -ki,  j}l.  -ki,  /. 
SÖZegüanerin /. ;  meksykanski, 
adi.  meEifanifc^. 

Melpomena,  -ny,  f.  SKel» 
pomene. 

Men,  -u,  na  Menie,  m. 
main. 

Meneniusz,  -a,  m.  2ßene= 
niu§. 

Menin,  -u,  m.  2Röni^. 

Merkurysz,  -a,  Merknry, 
-rego,  m.  iDlevtut. 

Mesyasz,  -a,  m.  3)teffio§; 
wygladac  kogo  jak  zydzi  -a 
imnbn  (fo  fel^nfud^töDoQ)  et<= 
roartcn  loie  bie  '^uhm  bie  S(n= 
fünft  be§  2Reffia§. 

Metellas,  -a  unb  Metella, 
m.  gWetettuä. 

Mezebor,  -u,  m.  2Jierfcburg. 

Mezopotamia,  -mii,  -mie, 
-mü,  /.  iüJefopotamien. 

Michal,  -a,  m.  Tli(i)ael; 
na  Swiety  —  ju  a)J{c|aeIi; 
po  Swietym  Michale  nad^ 
ilUd^aeli ;  dim.  Michaiek, 
-ika,  Michas,  -sia,  m.  TOic^el. 

Michela,    -li,  /.    3Jiü^I   /. 


Miejska  Gorka, -skiej  -rki, 
f.  ©örc^en. 

Mielnik,  -a,  m.  a)JeInif. 

Mierzeja,  -rzei,  pl.  -rzeje, 
f.  Jte^rung  f. 

Mieszow,  -a,  m.    (Sinfiebl. 

Migdzyborz,  -a,  w  -u,  m. 
1)  Sattelroalbe;  2)  9Kerfc= 
bürg. 

Mifdzychod,  -chodu,  w 
-chodzie,  m.  Sirnbaum 
(®tabt). 

Migdzylesie,  -sia,  n.  2JJitt« 
roalbe. 

Migdzyrzecz,  -czy,  /.  SJIes 
feri^;  —  wielki,  maiy  ©ro|=, 
Älein=a«efert^. 

Mifslawice,  -wie,  pl.  SU» 
flaini^. 

Mikolaj,  -3,  m.  Jlifolaug. 

Mikolöw,  -Iowa,  w  -fowie, 
m.  1)  5Rifotat;  2)  ^Rifolöburg. 

Milcz,  -a,  m.  Siititfc^. 

Milet,  -u,  w  Milecie,  m. 
ÜKilet. 

Miltyades,  -a,  m.  3)lxU 
tiabeä. 

Miluza,  -zy,  w  -lazie,  f. 
3JJübI^aufen. 

Milogoszcz,  -n,  m.  3}tef)U 
gaft._ 

Minda,  -ndy,  w  Mindzie, 
/.  9Jtünbe. 

Minos,  -a,  m.  Wmo§. 

Mirabeau,  -a,  SRirabeau. 

Miroslaw,  -wia,  m.  9}Ji§It^. 

Misnia,  -ni,  -nie,  w  -ni, 
/.  gWeifeen. 

Miszkowiec,-wca,  w  -wcu, 
m.  DJJiffoIcä. 

Mitawa,  -wy,  -wie,  /. 
a}iitau. 

Mitrydates,  Mitrydat,  -a, 
m.  ü)atl)rtbal(e§). 

Mleczna  gora,  -cznej  göry, 

f.  mmmbei. 

Mlody  Boleslaw,  -dego 
-a,  w  -dym  -ie,  w.^ungbuniilau. 

Mlynary,  -nar,  pl.  2Jtüf)l= 
l^aufcn. 

Mnichow,  -a,  m.  unb 
Mnichy,  pl.  ^lün<i)in. 

Moguncya,  -cyi,  -eye,  w 
-cyi,  /.  SJJainj;  moguncki, 
adi.  3)lain}er(=),  Don,  auä 
aJiainj. 

Mogelany,  Mohelany, 
-lan,  2)i;  Mogalin,  Mogilin, 
Mohalin,  -a,  2Küge[n. 

Mohelnice,  -nic,pl.  2)lügli^. 


Mojzesz 


695 


Neapol 


Mojzesz,  -a,  m.  3)io)'c§. 

Mokrzenice,  -nie,  pl,  33Jö!= 
lern. 

Moliere,  Moliera  (aud^  Mo- 
lier,  -a),  aJJolierc. 

Moldawia,  -wü,  -wie,  na 
-wii,  /.  aJlolbau  /.;  Mofda- 
wianin,  -a,  pl.  -wianie,  m. 
2)JoIbauer;  Motdawianka,  -ki, 
pl.  -ki, /.  ajJolbauerin;  mol- 
dawski,  adi.  moIöaui[(^. 

Mouachium,  n.  indecl. 
Sliünc^en. 

Monaster,  -u,  m.  2Rünfter ; 
monasterski,  adi.  üoit,  au§ 
aiiünfter. 

Montesquieu,  indecl.  unb 
Monteskiusz,  -a,  ÜKonteä« 
quieu. 

Moore,  -a  unb  Moora, 
3Jioore. 

Morawa,  -wy,  na  -wie,  /. 
matö)  f.  (gtu^). 

Morawia,  -wii,  na  -wii,  f. 
unb  Morawy.  -raw,  na  -ra- 
wach,  pl.  JJJä^ren;  Morawia- 
nin,  -a,  pl.  -wianie  unb  Mo- 
rawczyk,  -a,  pl.  -czycy,  m. 
3Jiä^rer  m.;  Morawianka, 
-ki,  pl.  -ki,  /.  5Kä^rin  /.; 
morawski,  adi.  mä^rifc^ ;  mar- 
grabstwo  morawskiebte  SJiatf« 
graffd^aft  Städten. 


Morawica,  -cy,  na  -cy,  f. 
SKora  /.  {^{\x%). 

Morag,  -u,  m.  ü)Jol^rungen. 

Morlacki  Zalew,  -ego  -u, 
m.  @olf  oon  Quarnero. 

Morskie  Oko,  -go  Oka,  n. 
SDJeerauge  m.,  g^ifd^fce  m. 

Moryski  Nowytarg,  -ego 
Nowegotargu,  m.  SJiatoä  35  a= 
farfielt). 

Morysz,  -y,  -e,  /.  fiel^e  Ma- 
rusza. 

Moskal,  -a,  pl.  -e,  m, 
ÜJfosfoiutter  m.  (5Ru[fe,  (S9ro^= 
ruffe). 

Moskiewka,  -wki,  pl.  wki, 
f.  ajtoöfauerin  f.,  3tiij[tn  /. 

Moskiewski,  adi.  S^o^» 
fauer(=),  (gto^)ruffi[c^,  mosfo» 
lüiti^d^;  po  moskiewsku,  adv. 
(9roi)ruffifci^,  moSIorottifc^. 

Moskwa,  -kwy,  -kwe,  w 
-kwie,  f.  moStaw. 

Moskwicin,  -a,  pl.  -i,  pl. 
2Jioöfon)itcr  m.,  SDiuötauer  m. 

Moszon,  -szonia,  m.  2Bte= 
felburg. 

Moza,  -zy,  -ze,  na  -zie,  /. 
3Waag  /.  (3-ruB)/ 

Mozela,  -li,  -le,  na  -li,    f. 

moH  f.  (3tuB). ' 

Muchacz,  -a,  m.  3)lo'i)acä. 


Mucyusz  Scewola,  -a, 
-li,  m.  -Diuciuä  ©cäoola. 

Multany,  Muhan,  jjl. 
2BaUad)ei  f. 

Munkaczowo,  -wa,  w 
-wie,  n.  Hiunfacä. 

Mura,  -ry,  -re,  na  Murze, 
f.  iüJur  /.  (5Iufe). 

Muryca,  -cy,  -ce,  na  -rycy, 
f.  müxi  (gtu^). 

Murzyn,  -a,  pl.  -i,  tn. 
3Dlof)r  m.,  Sieger  m. ;  murzyn- 
ka,  -nki,  pl.  -nki,  /".  ^SRof)vin 
f.,  3lzqex\n  f.;  murzynski, 
adi.  3JJot)ren(=),  3ieger(»). 

Mnta,  -ty,  -te,  w  Mucie, 
/.  1)  aJiauten;"  2)  ^öo^en- 
mout. 

Mutenskie  jezioro,  -go 
-ziora,  n.  31eufteölerfee  m. 

Muzulmanin,  Muznlman, 
-a,  pl.  -manie,  -mani,  -mauöw, 
m.  2JiufeIman(n)  m. ;  Muzul- 
manka,  -nki,  pl.  -nki,  /, 
a)?ufelman(n)in  f. ;  muzul- 
manski,  adi.  mufelmantfc^, 
mufelmännifc^, 

Myszna,  -ny,  w  -nie,  f. 
DJJeifeen. 

Mza,  MÄy,  M4e,  /.  33eraun 


N. 


Naddnieprski,  Naddnie- 
przanski,  adi.  am  Snieper 
gelegen,  roo^n^aft. 

Naddnieprze,  -prza,  n. 
bie  am  Snieper  Itegenben 
Sänber;  =  kraje  nad  Dnie- 
prera  lezace. 

Naddunajski,  adi.  an  ber 
Sonau  UegenD,  roo^nenb. 

Nadelbianski,  adi.  an  bet 
©Ibe  gelegen,  roo^n^aft,  bC" 
finbltdö. 

Nadodrzaiiski,  adi.  an 
ber  Ober  gelegen,  n)ot)nf)aft, 
befinblic^. 

Nadrenczyk,  -a,  pl.  -czy- 
cy, m.  St^etnlänber  w.;  nad- 
renski,  adi.  am  SR^etn  gelegen, 
roo^n^aft,  befinbltc^;  prowincya 
nadrenska  3^{^einproDtn5  /. 

Nadwislanin,  -a,  pl.  -sla- 
nie,  m.  aUetc^fetanroo^ner  m. 


Nadwislaiiski,  Nadwisla- 
ny,  adi.  an  ber  SBeic^fet 
roof)nenö,  bcfinblid^. 

Nadwisle,  -sla,  n.  aBeid^= 
jetlanb  «. 

Nahaj,  -a,  pl.  -e,  unb  Na- 
hajec,  -hajca,  pl.  -hajcy,  m. 
nogail'c^er  latac. 

Naklo,  -kl'a,  w  -kle,  n. 
unb  Nakielno,  -na,  w  -nie, 
m.  9Jafel. 

Namyslow,  -slowa,  w  -sto- 
wie,  m.  9iam§Iau. 

Nancy,  indecl.  3lanci), 
gionstg. 

Nanety,  -netowjpZ.S'ionteS. 

Napajedla,  -dli,  w  -dli,  /. 
SiJapageöl. 

Napoleon,  -a,  m.  Sflapo» 
leon^  napoleonski,  adi.  ntt» 
polconifc^. 


I      Narwa,    -wy,    w    -wie,    /. 
I      Narew,    -i,    f.    3lair)a    /. 

I     Narzyce,  -rzyc,  pl.  %ta\xent 
bürg. 

Nastka,      -tki,      -tke,     /. 
I  2inaitafia. 

Natalia,    -lii,  -lie,  /.   9ia= 
!  talie. 

Nawiadöw,  -dowa,  w  -do- 
wie,  tn.  9ln)ei)ben. 

Naxos,  indecl.  Sta^oä. 

Nemezys.  Nemezy,  Neme- 

1  ze,  /.  ^Jiemefiä,  5lac^egöttin  /. 

'      Neapol,  -u,  w  -u,  m.  9ieo= 

pel ;    Neapolitaiiczyk,    -a,  pl. 

-ncüycy,     m.     9ieapoIitaner ; 

Neapolitauka,    -nki,  pl.  -nki, 

/.     5ieapolitanerin;    neapoli- 

i  tauski,  adi.  neapolitaniftj. 


Nepomucen 


696 


Odyssea 


Nepomucen,  -a,  m.;  Jan 
—  ^o^ann  uon  SRepomuf. 

Nereja,  -rei,  -reje,  na  -rei, 
/,  3Ief)tung  /. 

Nero,  -na,  m.  91ero. 

Newa,  -wy,  na  -wie,  f. 
^ma  f.  (g-Iufe). 

Nezyderskie  jezioro,  -go 
-ziora,  m.  SReufti'öIer  ©ee  m. 

Nibork,  -a,  m.  ?ieibenburg. 

Nicea,  -cei,  -cee,  w  -cei,  /. 
3fltcäa;  31^(1. 

Nidborze,  -rza,  w  -rzu,  n. 
^Jieibenburg. 

Niderlandy,  -landow,  pl. 
Sfiieberlanbe  2^?.;  Niderland- 
czyk,  -a,  pl.  -czycy,  m.  ^xt- 
bertänbcr  m. ;  Niderlandka, 
-dki,  pl.  -dki,  /.  ^Itebcrlätt- 
bctin  /. ;  nideriandzki,  adi. 
niebcrlänbtfd^ ;  kiolestwo 

-dzkie  ba§  S^önigveid^  bec  3iie= 
berlanbe. 

Niebolskie  jezioro,  -go 
-ziora,  n.  ^Olauerfce  m. 

Niedzborz,  -a,  w  -u,  m. 
^leibenburg. 

Niemcy,  -miec,  w  Niem- 
czeeh,  pl.  S)eutfd5Ianb. 

Niemczec,  Niemczura, 
Niemczyc,  Niemczyzna, 
u.  f.  ID.  fiel^e  aügemdnen  Seil 
be§  SBörterbud^eS. 

Niemen,  Niemna,  na  Niem- 
nie,  m.  3liimm  m.,  2Jletnc[  f. 

Niemiec,  -mca,  pl.  -mcy, 
m.  S)eutl^f(r)  m. 

Niemiecki,  adi.  po  nie- 
miecku,  adv.  beutf^;  jezyk 
—  bie  beutf(^e  ©prad)e,^  ba§ 
©eutfi^e;  möwic,  pisäc  po 
niemiecku  Seuljc^  ^  jprec^en, 
jd^rciben;  tlömaczyc  na  nie- 
mieckie,  z  niemieckiego  tnö 
©cutfd^e,  aug  bem  Seutfc^en 
überleben. 

Niemieckie  morze,  -go 
-rza,  n.  S^Otbfee  /. 

Niemka,  -mki,  pl.  -mki, 
f.  2)eutic^e  /. 


Niemodlin,  -a,  w  -nie,  m. 
gaüenberg. 

Niezgoda,  -dy,  w  -godzie, 
/.  ^Reftgtobe. 

Nikodem,  -a,  m.  SRifobe« 
mu§. 

Nimega,  -gi,  -ge,  -medze, 
/.  Siimroegen. 

Nimy,  -m6w,  pl.  S'Jimcä. 

Niobe,  -by,   -be,  /.   Sliobe. 

Nirechwa,  -wy,  w  -cliwie, 
/.  3ter^au. 

Nisa,  -sy,  -se,  na  -sie,  f. 
gjeifee  /.  (gluB). 

Niszawa,  -wy,  na  -wie,/. 
Sßiffa. 

Nitra,  -try,  -tre,  na,  w 
-trze,  /.  5Reutra   (ßtabt   unb 

Nitawa,  -wy,  w  -wie,  /. 
SDUetau. 

Nizza,  Nizzy,  Nizze,  w 
Nizzy,  f.  ?lt,ua. 

Njagusz,  Njegusz,  -a,  m. 
3legufci?. 

Norbertanin,  -a,  pl.  -tani, 
-tanie,  -taiiöw,  m.  Jforbertiner 
?«.,  ^rämonftratenjer  m.\  -i, 
pL  bie  Stotbettiner  jp?.,  (aud^:) 
baä  3lor&ertinerfIo[ler,  bie 
^iorbertinetürd^e;  Norbertan- 
ka,  -nki,  pl.  -uki,  /.  9iorber= 
linerin  /.,  3Jorbertinernonne 
/. ;  norbertanski,  adi.  31or= 
bertiner(=>). 

Norwegia,  -gii,  -gie,  w 
-gii,  f.  SJortüegen;  Norweg- 
czyk,  -a,  pl.  -czycy,  m.  ?lor» 
roegem. ;  Norwegianka,  -nki, 
pl.  -nki,  /.  gfioriBegcnn  /. ; 
norwegski,  adi.,  po  norweg- 
sku,  adv.  noriDcgiyd^. 

Norymberga,  -gi,  -ge,  w 
-berdze,  /.  SKürnbevg;  No- 
rymberczyk,  -a,  pl.  -czycy, 
m.  !Rürnbergec  w?. ;  Norym- 
berka,  -rki,  pl.  -rki,  /".  9lütn= 
bergerin/. ;  Norymberski,  afZt. 
nütnbergifd^,  3flürnbcrger(=) ; 
towary  -rskie  3^üniberger= 
roaren^?.  *,  norymberszczyzna, 


-zny,  /.  Siütnbergcr   SBaren, 
SZürnberger  2;onb. 

Notec,  Noteci,  na  Noteoi, 
/.  3fle§e  /.  (glu^). 

Notransko,  -ska,  w  -sku 
n.  ^nnerfrain. 

Nowasöl,  -wejsoli,  -wasöl, 
w  -wejsoli,  f.  3teujal3. 

Nowe,  -go,  w  -m,  n.  SReuens 
bürg  a.  b.  SBeid^fel. 

Nowemiasto,  -gomiasta, 
w  -emmiescie,  n.  1)  S'icumatf ; 
2)  sReuflabt  a.  b.  SOßart^e. 

Nowezamki,  -wychzam- 
kow,  w  -wycbzamkach,  pl. 
9ieupufcr. 

Nowezgorzelice,  -wych- 
zgorzelic,  w  -wycbzgorzeli- 
cacb,  pl.  fiel^e  Pokarmin. 

Nowimburk,  -u,  w  -n,  m. 
S^laumburg. 

Nowogröd,  -grodu,  w 
-grodzie,  m.  3laugarb. 

Nowotarska  dolina; 

-rskiej    -ny,  na    -rskiej    -nie, 
/.  ffiunajejtal  n. 

Nowybazar,  -wegobazaru, 
w    -wynibazarze,     m.     3lODi" 
'  bajar. 

Nowyiczyn,  -wegoiczynu, 
w  -wymiczynie,  m.  9Jeuttt= 
fd^etn. 

Nowy  Jork,  -wego  -u,  w 
-wym  -u,  m.  3'Jen)=g)orf,  Sleu» 
3)orL 

Nowymost,     -wegomostu, 
w  -wymmoseie,  m,   SieubtÜcE. 
Nowysad,    -wegosadu,    w 
-wymsadzie,  m.  SJeufa^. 

Nowytarg,  -wegotargu,  w 
-wymtargu,  m.  S^eumarlt. 

Nowytarg  moryski,  -wego- 
targu, -ego,  w  -wymtargu 
-m,  m.  3Jlaro§'3Safar|e[ij. 

Nowytomysl,  -wegotomy- 
sla,  w  -wymtomysle,  m. 
9lcutonnfd&r. 

Nowy  Zatom,  -wego  -ia, 
w  -wym  -iu,  m.  SReufattum. 


Obotryci,  -trytöw,  pl. 
Dbottiten  pl.;  ziemia  -tow 
Dbottitenlanb  n. 

Obrzycko,  -cka,  w  -cku, 
n.  Dberii^to. 

Ocean,     -u,    pl.    -y,    m. 


0. 

Djean  m.  (Dcean);  Ocean 
Wielki  ber  ©cofje  Djean. 

Odmuchow,  -chowa,  w 
-cbowie,  VI.  Dtttnod^au. 

Odolanow,  -nowa,  w  -no- 
wie,  m.  Dbelnau. 


Odra,  Odry,  Odre,  na,  w 
Odrze,/.  1)  Dbcr  f.  (?^Iu6);  2) 
Dttrot^  (S)otf  in  ^r.-Sd^Ienen). 

Odry,  Oder,  pl.  Dbrau. 

Odyssea,  -sei,  -see  unb 
Odysseja,  -sei,  -seje,  Dbgffee. 


Oharka 


697 


Perykles 


Oharka,  -rki,  na  Oharce, 
/.  (ggerflufe  m. 

Ohranow,  -a,  w  -nie,  m. 
^crrn^ut. 

Ohrza,  -rzy,  -rze,  na  -rze, 
/.  fieE)e  Cl^arfa. 

Okocim,  -cimia,  w  -cimiu, 
m.  DEocttn. 

Oktawian,  -a,  m.  DiEta» 
Dianug. 

Olawa,  -wy,  -we,  w  -wie, 
f.  ^^{Q.yx. 

Olbracht,  -a,  m.   2U6red^t. 

Olbramowice,  -wie,  w 
-wicach,  pl.  SBoIframi^. 

Oleck,  -cka,  w  -ckn,  m. 
Dle^fo. 

Oleksowice,  -wie,  w  -wi- 
cach, fl.  Dlforoi^. 

Olesnica,    -cy,   w    -cv,    f. 

Olesno,  -sna,  w  -snie,  n. 
Stofenberg. 

Olimp,  -u,  w  -pie,  m. 
Dlpmp    w. ;    olimpijski,    adi. 

Olint,  -u,  w  -lincie,  m. 
Dltjnt^Uä ;      olintyjski,      adi. 


Olsztyn,  -u,  w  -nie,  m. 
aiCenftein. 

Olsztynek,  -nka,  w  -nku, 
m.  $ot)enftcin. 

Olomuniec,  -nca,  w  -neu, 
m.  Dlmüt^. 

Olta,  -ty,  -te,  na  Olcie,  f. 

2iruta  /•.  (gruB). 

Opawa,  -wy,  -we,  w  (na) 
-wie,  /.  1)  Sroppau;  2) 
Dppa  /.  (^\^x%). 

Opole,  -la,  w  -lu,  n. 
Dppeln. 

Orawa,  -wy,  na  -wie,  /. 
Slrua  /.  (gru^). 

Orfeusz,   -a,  m.   Drp^cug. 

Orlean,  -u,  w  -ie,  m. 
Orleans. 

Orlickie  pogorze,  -go 
-rza,  n.  Slblergebirge  n. 

Ormiauiu,  -a,  -pl.  -nie, 
-mian,  m.  Slrmenier  m.\  Or- 
mianka,  -nki,  ^Z.  -nki,  f.  2lr= 
tnenierin/.;  ormianski,  adi.. 
po  ormiansku,  adv.  armentfc^. 

Ormoz,  -a,  w  -u,  m. 
g^ricbau. 

Orneta,  -ty,  -te,  /.  SCßotm« 
btt. 


Orzna,  -nej,  -no,  na  -nej, 
/.  Ufebom. 

Osice,  -sie,  w  -cach,  pl. 
Dfdia^. 

Osieczna,  -nej,  -ne,  w  -nej, 
f.  Djc^tl3. 

Osieczno,  -na,  pZ.  -nem, 
n.  Storc^ncft. 

Ossowa  göra,  -wej,  -ry, 
w  -wej  gorze,  f.  ^oI;eneic^e. 

Ostrawa,  -wy,  -we,  w 
-wie,  Ostrawa  Morawska 
3när)rifc^=Dftrau;  —  Polska 
$oIiüicI)-Dftcau. 

Ostrorog,  -roga,  w  -rogu, 
m.  ©ct)arfenot;t. 

Ostrowo,  -wa,  w  -wie,  n. 
Dftetobe. 

Ostrzeszow,  -szowa,  w 
-szowie,  m.  ©c^itbberg. 

Oswi§cim,   -mia,    w   -min, 

Oton,  -a,  m.  Duo. 

Owka,  -wki,  /.  (gupl^emia. 

Ozimek,  -mka,  w  -mku, 
m.  2Jia[apane. 

Ozola  Mojza,  f.  (SdEau. 

Ozewskie  jezioro,  -go 
-ra,  n.  Dfiiac^er  ©ee  m. 


Paczeslawice,  -wie,  w  -wi- 
cach, yl.  ^atf(^Ioroi|. 

Päd,  -u,  na  Padzie,  m. 
«Po  m.  (S-luB). 

Palatynat  renski,  -natu 
-ego,  m.  ^ileitipfatj  /. 

Pallas  unb  Pallada,  -dy, 
-de,  /.  ^aüag. 

Pankracy,  -cego,  m.  5Pan= 
Iratiuä,  ^anfvaj. 

Pannouia,  -nii,  -nie,  w  -nii, 
/.  ^Uannonien. 

Panoniewo,  -niewa,  w  -nie- 
■wie,  n.  QungferiDerber. 

Paradyz,  -a,  w  -n,  m. 
(früher  Gozdzikowo  «.)  ^a= 
rabicä. 

Pamawa,  -wy,  -we,  w  -wie, 
/.  5parnau. 

Parys,  -a,  m.  ?ßari§. 

Paryz,  -a,  w  -u,  m.  ^ari§; 
Paryiauin,  -a,  'pl.  -nie,  m. 
^arifer  m. ;  Paryz;anka,  -nki, 
pl.  -nki,  /.  ^pariferin  /. ;  pa- 
ryski,  adi.  ^arifer(=);  po  pa- 
rysku,  adv.  auf  ^arifer  2lrt. 


P. 

Pa,«awa,  -wy,  -we,  w  -wie, 
/.  ^affou. 

Patroklus  unb  Patroklos, 
Patrokla    m,  ^atrofluä. 

Paulin,  -a,  pl.  -ni,  m. 
^aultner  jm.,  ^ßautinertnönc^ 
»t. ;  Paulini  pl.  bie  ^auUner 
pl.\  ouc^:  baö  ^aulinerflofter. 
Die  ^iäaulinerftrcf)e. 

Pauzaniasz,  -a,  m.  ^au- 
faniaö. 

Pawel,  -wla,  m.  5ßaul; 
dim.  Pawelek,  -Ika,  m. 
^aulc^en;  ja  o  Pawle,  a  on 
o  Gawle  fie^e  unter  Gawel; 
czy  —  czy  Gawef,  to  jedno 
ßunj  ober  $einj  baö  ift 
eineilei. 

Pazin,  -a,  w  -nie  m.  5Kit= 
terburg. 

Peö,  Peci,  Pec,  w  Peci,  f. 

Pegawa,  -wy,  -we,  w  -wie, 
f.  ^$cgau. 

Pegaz,  -a,  m.  ^egojuä  w., 
"üOi^  2)irf)terroi5 ;  na -a  wsiasc. 


na  -ie  je^dzic  ben  ^ßegafuä 
befteigen,  ben  ^pegafug  reiten, 
tummeln. 

Pek,  -i,  na  Pece,    /.    Qpel 

Peloponez,  -u,  na  -ie,  m. 
^^eloponncö  m.\  peloponeski, 
adi.  petoponneftfd;. 

Penelopa,  -py,  -pe,  /.  ^e^ 
nefope. 

Perzeusz,  -a,  m.  ^er[cu8. 

Persya,  -syi,  -sye.  w  -syi, 
/•  ^erfien;  Per?,  -a,  pl.  -owie, 
m.  ^Perfer  m.\  Pcrsyanka, 
-nki,  yl.  -nki,  /.  ^perferin  /.; 
perski,  adi.\  po  pereku,  adv. 
perft[c^. 

Peruwia,  -wü,  -wie,  w  -wii, 
y.  5Peru;  Peruwianiu,  -a,  p/. 
-wianie,  m.  Peruaner  m.\ 
Peruwianka,  -nki,  j;Z.  -nki,/. 
Peruanerin  /. ;  pKiuwianski, 
adi.  perucianifc^. 

Perykles,  -a,  m.  %ti\\Ui ; 
peryklesowBki,  adi.  pettf(ei)(^; 


Petersburg 


698 


Pomorze 


Petersburg,  -a,  w  -u,  m. 
©t.  Petersburg;  Petersbur- 
czyk,  -a,  j)Z.  -czycy,  m.  %z= 
tersbur^cr  m. ;  Petersburczan- 
ka,  -nki,  pl.  -nki,  /.  ^;ter§= 
burgertn  f. ;  petersburski,  adi. 
(©t.)  $eteröburgcr(-). 

Petöfi,  -ego,  m.  ^^etöfi. 

Petrarka,  -rki,  -rke,  o 
Petrarce  (n.  p.  mowa)  m. 
^4>etrarca. 

Petyhorca,  -rcy,  -rce,  m. 
%^iax  m.  Don  bet  g^ünfSerger 
^orbe. 

Piaski,  -skow,  w  -skach, 
fl.  ©anbberg. 

Piast,  -a,  yl.  -owie,  m. 
$iaft;  piastowski,  adi.  pia^ 
ftifdö,  ?5iaften=. 

Piecka,  -cki,  -cke,  w  -cce, 

f.   %t%\Q.\X. 

Piecki,  -ckow,  w  -ckach, 
'pl.  ©rüntoalbe. 

Pielgrzymow,  -mowa,  w 
-mowie,  m.  ^itgram. 

Piemont,  -u,  w  -moncie, 
m.  ^Biemont. 

Pigccerkwi,  w  -acb,  ^l. 
günffirc^en. 

Pijar,  -a,  pZ.  Pijarzy,  7??. 
^iarift  w.,  ^|?tariftenmön(J)  m. ; 
pijarski,  adi.  ^iariften=;  ko- 
sciol,  klasztor  pijarski  ^iari= 
ftenftrc^e  /.,  »Ilofter  n. 

Piktawy,  -ktaw,  w  -kta- 
wach,  pl.  ^ottierä. 

Pilsnia,  -sni,  -snie,  w  -sai, 
/.  55Ieffeu. 

Pilzno,  -ua,  n.  ^ilfcn;  pil- 
znenskie  piwo  ^tlfener  öiet. 

Pila,  -Jy,  wPile,/.  ©c^neibc 
mü{)[e. 

Pilat,  -a,  m.  ^iratu§. 

Pilawa,  -wy,  -we,  w  -wie, 
/.  «BiOau. 

Pindar,  -a,  m.  ^inbar. , 

Piotr,  -a,  711.  ^eter;  Sw. 
Piotr  ber  bfil-  ^etru§;  dim. 
Piotras,  -sia,  Pietryk,  -trka, 
m.  ^eterdjen;  ko^ciol  swie- 
tego  Piotra  bie  ^eterSürc^e; 
Piotra  komu  napedzic  jmnbm 
©diredcn  einjagen. 

Piotrawin,  -a,  m.  piotra« 
rotn  (?Jame  etneä  Äralauer 
33ürgerä,  ben  ber  fettige  ©tas 
niSlauä  uon  ben  2oten  auf= 
errocdt  ^aben  foll);  wyglada 
jak  —  er  fielet  au§,  roie  rccnn 
er  »on  ben  Soten  oufcrftanben 


raäre,  roie  eine  roanbeinbe 
Seid^e. 

Piotrkow,  -kowa,  w  -ko- 
wie,  m.  ''^etrilau;  piotrkow- 
ski,  adi.  >^ietrifauer(=),  oon, 
auä  ^etrüau. 

Piotr 0 war adyn,  -a,  w  -ie, 
m.  ^eterroarbetn. 

Piran,  -u,  w  -ie,  m.  ^i= 
rano. 

Piranska  przystan,  -skiej 
-statii,  w -skiej  -staui, /.  ^orto= 
rofe. 

Pireneje,  -j6w,  jpZ.  ^^re» 
näen  igl. ;  pirensjski,  adi.  pt)5 
renäifc^;  P— i  pölwysep  bie 
^prenäifd^e  ^albinfel. 

Pireus,  indecl.  %'\tü\x^. 

Pirrus,  -a,  m.  ^t)rr^u§. 

Piskowice,  -wie,  do  -wie, 
w  -wicacb,  pl.  ^eiä!retfcl^am. 

Piszczany,  -szczan,  w 
-8zczanach,^/.'>^öftt)en,^tft9an. 

Pitagoras,  -a,  m.  ^pt^a« 
goraö;  twierdzenie  n.  -a  ber 
pr)t^agoreifc§e  Sel^rfa^. 

Pitagorejczyk,  -a,  pl. 
-ezycy,  m.  ^t)tf)agoreer  m.] 
pitagorejski,  adi.  pr)tfjago= 
reifdö. 

Pitya,  -tyi,  -tye,  sf.  "^1)= 
t^ia  /". ;  pityjski,  adi.  pptl^ifC^. 

Pius,  -a,  m.  ^iuä. 

Piza,  -zy,  -ze,  w  -zie,  /. 
^ifa. 

Pizystrat,  -a,  m.  ^i[tfira= 
tuä;  Pizystratydzi,  pl.  bie 
^i[tftratiben. 

Placencya,  -cyi,  -eye,  w 
-cyi,  f.  ^iacenja. 

Piaton  (Plato),  -tona,  vi. 
^tato, 

Plautus  unb  Plaut,  Piau- 
ta, m.  ^lautuö. 

Plawa,  -wy,  -we,  na  -wie, 
/.  $iate  ([ylu^). 

Pleszew,  -a,  w  -iu,  m. 
^[efc^en. 

Plonia,  -ni,  -nie,  na  -ni, 
f.  %[ani.  f.  (5-[U^).  ' 

Plonsk,  -a,  w  -u,  vi.  ^[ön. 

Pluton    (Pluto),    -na,    m. 

5ßlutO. 

Pniewy,  Pniew,  w  -wach, 
pZ.  ''lUnne. 

Pobiedziska,  -dzisk,  w 
-skach,  pl.  ^uberot^. 

Pobrzeze,  -ia,  na  -iu,  n. 
Stiften  lanb  n. 


I      Poczdam,    -u,    w  -ie,    m. 
^otsbam. 

Podborz     unb     Podburz, 
I  -a,  w  -u,  TM.  ^utbu§. 

Poddgbie,  -bia,  w  -biu,  n. 
j  ^otäbam. 

I      Podgorze,  -rza,  w  -rzn,  n. 

^obgoräe  (bei   Ärafau);   Pod- 

görzanin,    -a,    pl,    -nie,     ni. 

GtnroolÖner  m.  »on  ^obgorje. 

I      Podlasie,  -sia,  na  -siu,  n. 

I  ^oblac^ien,         Unterroatben ; 

Podlasianin,  -a,  pl.  -nie,  unb 

I  Podlasiuk,  -a,  pl.  -siucy,    m. 

j  ^oblad^e,  ^^obladjier  m.;  Pod- 

lasianka,    -nki,    pl,    -nki,    /. 

^obfac^ierin  /. 

Podmokle,  -kla,  w  -klu, 
n.  Sobenbac^. 

Podole,  -la,  na  -lu,  n. 
^Obolien;  Podolanin,  -a,  pl. 
-lanie,  -lan,  vi.  '^obolter  m.', 
Podolanka,  -nki,  pl.  -nki,  /. 
^obotierin  /. ;  podolski,  adi., 
po  podolsku,  adv.  poDoItjcl^. 

Podstapin,  -a,  w  -nie,  w,. 
^otsbam. 

Poherelice,  -lic,  w  -licach, 
pl.  %Q))X{\%. 

Polak,  -a,  -lacy,  vi.  ^ole 
m.;  Polka,  -Iki,  -Ike,  pl.  -Iki, 
/.  ^Colin/. 

Polanin,  -nia,  pl.  -lanie, 
-lan,  m.  fie^e  Polak. 

Polen,  -lenia,  w  -leniu,  m. 
5poUin. 

Polifem,  -a,  vi.  ^oli)p^em. 

Polixena,  -ny,  -ne,  f. 
^ol^rena. 

Polska,  -ski,  -ske,  w  -sce, 
/.  ^olen;  polski,  adi.,  po 
polsku,  adv.  polnifc^;  krol 
polski  ber  König  oon  ^^Jolen; 
po  -sku  möwic,  pisac  ?ßoInifc^ 
fpred^en,  fcbreiben. 

Polszczyzna,  -zny,  -zne, 
/.  ^olentum  w.,  baö  ^o[= 
nifcl^e,po[nifci^e  Sprache,  Sitte, 
iJlrt,  polnijcfteö  Söefen. 

Polskawies,  -skiej  wsi, 
-skawies,  w  -skiejwsi,  /',  1) 
gorbac^;  2)  ^olöborf. 

Polaga,  -gi,  -ge,  w  -ladze, 
/.  ^olangen. 

Polcznica,  -cy,  -ee,  w  -cy, 
/.  ^utönil3  (©taöt  unb  glufs). 

Pomorczyk,  m.  ftc^e  unter 
Pomorze. 

Pomorze,  -rza,  na  -rzu, 
n.     ^ommcin;    —     polskie 


Pompejusz 


699 


Radgoszcz 


^omereUcn;  Pomorzanin,  -na, 
pl.  -nie,  -rzan,  unb  Pomor- 
czyk,  -a,  pl.  -czycy,  m. 
^Otnmer  m.;  Pomorzanka, 
-nki,  pl.  -nki,  /.  ^ommetin 
/. :  pomorski,  adi.  pommertfc^. 

Pompejusz,  -a  unb  Pom- 
peja,  m.  ^4Jompeiu§. 

Poniec,  -a,  w  -u,  m. 
5ßuni^. 

Porjece,  -jeca,  w  -jecu,  n. 
^ßarenjo. 

Portugalia,  -lii,  -Üe,  w 
-lii,  /.  ^4?ortugar;  Portug'al- 
czyk,  -a,  pl.  -czycy,  m.  5por= 
tugiefe  m.;  Portugalka,  -Iki, 
pl.  -Iki,  f.  «ßortugieHn  /.; 
portug-alski,  adi.,  po  portu- 
galsku,  adv.  portugieftfci^ ; 
kröl  portugfalski  bec  Äöntg 
oon  Portugal. 

Posadowice,  -wie,  w  -wi- 
cach,  pl.  ^oftetoi^. 

Posawina,  -ny,  w  -nie,  f. 
©aoelanb  n. 

Postojna,  -nej,  -ne,  w  -nej, 
/.  atbefäberii. 

Postojenska  jaskinia, 
-kiej  -kini,  w  -kiej  -kini,  /. 
S[beI§6ergergrotte  f. 

Potulice,    -lic,  w  -licach, 

vi-  ^otn^. 

Potydea,  -dei,  -dee,  w 
-dei,  /.  ^otibäa;  pod  -dea  bei 
^potibäa. 

Pozejdon,  -a,  m.  ^ofeibon. 

Poznan,  -nania,  w  -naniu, 
m.  ^o[en;  Poznanczyk,  -a, 
pl.  -czycy,  m.  ^ofener  m.; 
Poznanka,  -nki,  pl.  -nki,  /. 
?ßofnerin  /.;  poznanski,  adi. 
^oiener(=) ;  Ksiestwo  -kie 
bog  §etsogtum  ^oi'cn;  ksia^e 
-ski  ber  ^erjog  non  ^ofen; 
Poznanskie,  -go,  n.  bttö  ^0= 
fenfc^e;  w  -skiem  im  ^ßofen» 
jc^en. 

Pozega,  -gl,  -ge,  w  -iedze, 
f.  ißofega. 

Pozon,    -nia,    w  -niu,  unb 


Pozun,  -nia,  w  -niu,  m. 
%ti^b\xxa^ ;  poionski,  pozunski, 
adi.  ^refeburger('). 

Prabuty,  -butöw,  w  -bu- 
tach,  pl.  iftiefenburg. 

Praga,  -gi,  -ge,  w  Pradze, 
/.  ^rag  (in  33öf)men);  ^raga 
(bei  9BatfdE)au);  Praianin,  -a, 
pZ. -nie,  »j.  ^rager;  Praianka, 
-nki,  pl.  -nki,  f.  ^ragerin/.; 
praski,  adi.  5ßrager(=),  oon, 
au§  ^rag. 

Pragersko,  -ska,  w  -sku, 
n.  ^rager^of. 

Preszcze,  -cza,  w  -czu, 
n.  'mann. 

Preszöw,  -szowa,  w  -szo- 
wie,  m.  (gpctieg. 

Prometeusz,  -a,  m.  %XQ' 
inetf)euä. 

Prosciejow,  -jowa,  w  -jo- 
wie,  m.  $ro§ni|. 

Proteusz,  -a,  m.  ^proteuä. 

Prowancya,  -cyi,  -eye,  w 
-cyi,  /.  ^rooence  /.;  pro- 
wancki,  adi.  %XQmnctx=\ 
oliwa  prowancka  ^roDcn« 
ceröl  n. 

Prudnik,  -a,  w  -u,  m. 
3^euftabt. 

Prnsak,  -a,  pl.  -saey,  m. 
^reufie  7w,;  Prusaczka,  -czki, 
pl.  -czki, /.  ^teu^in;  pruski, 
adi.,  po  prusku,  adv.  preu= 
^ifc^;  krölestwo  -skie  ba^ 
Äönigreid^  ^reufien;  krol -ski 
ber  ßönig  ton  ^ßrcufeen; 
Pruska  ziemia  bic  ^rooinj 
^reufeen;  pruski  mur  preu- 
fetfd^e  2Jiauer,  2)iauer  au§ 
{Jacbtwerf. 

Prusköw,  -skowa,  w  -sko- 
wie,  m.  ^roälau. 

Prusy,  Prus,  w  Prusiech, 
pil.  ^reufecn. 

Prusnica,  -cy,  w  -cy,  /. 
^rausni^. 

Pryam,  -a,  m.  ^ciamuä. 

Przedarulsko,  -ska,  w 
-sku,  n.   Przedarulanska   zie- 


mia, -nskiej  -mi  /.,  'Vorarlberg. 

Przeddnieprzanski,  adi. 
biesfeitä  beö  Snieper  Uegenb, 
roobnenb. 

Przeddunajski,  adi.  bie§» 
feit§  bec  2)oiiau  liegenb, 
roobnenb. 

Przedzial,  -u,  w  -dziale, 
m.  %xiV\i  (^aß  in  ben  2llpen). 

Przemsza,  -szy,  /.  Sremfe 

Przemyslöw,  -slowa,  w 
-slowie,  m.  1)  ^rimlenau;  2) 
^renglau. 

Przemyäl,  -a,  w  -u,  vi 
^rjemi)fl;  przemyaki,  adi. 
^r3emt)fler(=),  oon,  auä  ^rje- 
mt)i[. 

Przerow,  -rowa,  w  -rowie 
m.  ^rerau, 

Przewoz,  -wozu,  w  -wo 
zie,  m.  %t\zh\x^. 

Przyborz,  -a,  w  -u,  m 
greiberg. 

Przybrzeg,  -u,  w  -u 
gürftenberg. 

Przybyszewo,  -wa,  pl 
-wie,  n.  -^riebifc^. 

Przyl^k,  -u,  w  -u,  m 
5ran!enberg. 

Przymorze,  -rza,  na  -rzu 
n.  Äültenlanb. 

Psiepole,  Psiegopola,  na 
Psiempolu,  n.  ^unbsfelt». 

Pskow,  Pskowa,  w  Psko- 
wie,  m.  ^[esfau. 

Psyche,      -chy,     -che,    /. 

Pszczew,  -wia,  w  -wia, 
m.  Seticben. 

Pszczyna,  -ny,  -ne,  w  -nie, 
/.  %U>&. 

Pulkowice,  -wie,  -wicach, 
pl.  ^olforoiß. 

Puzdrany,  -dran,  w  -dra- 
nach,  pl.  ^au§ram. 

Pyrzyce,  -rzyc,  w  -rzy- 
cacli,  pl.  %XiX\%. 

Pyi.  Pyzi,  Pyzie,  w  Pyzi, 
f.  äkJartenburg. 


Baba,  -by,  -be,  w  -bie,  /. 
Sioab  (Stabt  unb  gtufe). 

Rachel  unb  Racheia,  -li, 
/.  Stachel. 

Raciborz,  -a,  w  -u,  m. 
Sdatibor. 


R. 

Racine,  Racine'a  unb  Ra- 
cina,  m.  Stacine. 

Raclowice,  -wie,  w  -wi- 
cach, 2)1.  Otaffetroi^. 

Raczkow,  -kowa,  w  -ko- 
wie,  m.  3iafc^foiti. 


Radbor,  -u,  w  -borze,  m. 
SRatibor. 

Radgona,  -ny,  w  -nie,  /. 
5Rabfcr9burg. 

Radgoszcz,  -a,  w  -u,  m. 
JH^etra. 


Radowice 


700 


Rzawa 


Radowice,  -wie,  w-wicacb, 
pl.  1)    SiaöQUli;   2)  ?Wön!3Ut. 

Radnnia,  -nü,  -nie,  na 
-nii,  f.  3labaune  /.  (S^lul). 

Radzice,  -dzic,  w  -dzicach, 
pl.  öermanäborf. 

Radziejowo,  -wa,  w  -wie, 
n.  9tatl)3borf. 

Radzyn,  -»ia,  w  -niu,  m. 
Sieben. 

Rafael,  -a,  m.  Stapl^acl. 

Rakoniewice,  -wie,  w  -wi- 
cach,  pl.  Siadroi^. 

Rakownik,  -a,  w  -u,  m. 
SRafoni^. 

Rakow,  -kowa,  w  -kowie, 
tn.  dtdan. 

Rakusy  (Rakuzy),  Eakus, 
w  -sach,  pl.  Öftctretcö;  Ra- 
kuszanin,  -a,  pl.  -nie,  m. 
Dfterreid^er  tw.;  Rakuszanka, 
-nki,pl.  -nki,  /.  Öfterreicfeerin 
/".;  rakuski,  adi.  öftertei^tfc^, 

Rana,  -ny,  na  -nie,  /. 
Sflüqen  (Snfel). 

Rarog,  -a,  w  -u,  m.  3Jli= 
lilinburg. 

Rastembork,  -a,  w  -u,  m. 
Staftenöurg. 

Ratysbona,  -ny,  w  -nie,  /. 
Jiegensburg. 

Reaumnr,  -a,  m.  3ieaumur. 

Recya,  -cyi,  -eye,  w  -cyi, 
f.  ©raubünbten. 

Regina,  -ny,  -ne,/.  Siegina. 

Reims  unb  Remi,  indecl. 
3il^etmg. 

Ren,  -u,  na  -ie,  m.  SRfjein ; 
renski,  adi.  rl)etnif(j^ ;  pro- 
wincya  renska  SRfieinproüinj 
/.;  wiuo  renskie  SUjeintDein  m. 

Replin,  -a,  w  -ie,  m.  Siip« 
peln. 

Rewel,  -a,  w  -u,  m.  Steüal. 
Ribnica,  -cy,    -ce,  w    -cy, 
/.  ateifni^. 

Richelieu,  -lieu'go,  m. 
■Hicöelieu. 

Rjeka,  -ki,  -ke,   w    Rjece, 

Roch,  -a,  m.  Slod^uS. 

Rocica,  -cy,  w  cy,  /.  3lie^. 

Rodan,  -u,  na  -ie,  m. 
W)om  f.  OUiB). 

Rogatec,  -tca,  w  -tcu,  m. 
3lof)itjc^. 

Rogozno,  -na,  w  -nie,  n. 
Stogajen. 

Roja,  Roji,  Koje,  w  Roji, 
r.  3tügen  (Snfel). 


Rojgrod,  -grodu,    w    -gro- 
dzie,  m.  Sergen. 

Roketnice,    -nie,    w    -ni- 
each,  pl.  Sfiofetni^. 

Rokiczany,  -czan,  w  -cza- 
nach,  pl.  Siofi^an. 

Roklan,     -u,     na    -ie,    m. 
Siacöetberg. 

Rokytnice,  -nie,  w  -nicach, 
pl.  1)  3{ofetni|;  2)  JRoc^Ii^. 

Romulns,  -a  unb  Romula, 
m.  Diomuluä. 

Ronow,  -a,  w  -iu,  m.  Stum« 
5urq. 

Rosienie,  -nia,  w  -niu,  n. 
«Roffigen. 

Rossini,  -ego,  m.  Siofftnt. 
Rosya,  -syi,  -sye,  w  -syi, 
/,  Siu^lanb;  Samodzierzca 
wszech  Rosyi  Selbfll^ertf^er 
m.  aßer  Sieulen;  ßosyanin, 
-a,  pl.  Rosyanie,  -syan,  m. 
3iufje  OT.;  Rosyanka,  -nki,  ^Z. 
-nki,  /.  SJaffin  /.;  rosyjski, 
adi.,  po  rosyjsku,  adv.  X\\,\= 
jtjcö. 

Roszela,  -li,  -Ie,  w  -li,  f. 
3tod)eae. 

Rousseau,  Eouss(eau')a,OT. 
3iouffeau. 

Rozalia,  -lii,  -lie,  unb  Roza, 
-ij.  -ze,  f.  a^ofalie,  3tofa. 

Roznow,  -nowa,  w  -nowie, 
m.  9to,^nau;  [Hofenau. 

Roztok,  -u,  w  -u,  m.  3io= 
[tocf. 

Rszawa,  -wy,  w  -wie,  /. 
Dtioüa. 

Rubikon,  -u,  na  -ie,  m. 
gfiubifon  m.  ©lu^). 

Rudawy  Szczawnickie, 
-daw  -wnickieh,  w  -dawach 
-wniekich,  pl.  (S^emni^er  ©rg« 
gebitge  n.\  K.  Czeskie  S5öf)= 
mifd^eä  ©tj^gebirge ;  E.  Siedmio- 
grodzkie  ©lebcnbürgifc^eä  @r3= 
flebtrge. 

RÜdki,  Rudek,  w  -dkaeh, 
pl.  ^offtäbt. 

Rudne  gory,  -dnych  gor, 
w  -dnj'ch  -ach,  pl.  ©rj« 
gebirge  n. 

Rudnica,  -cy,  w  -cacb,  pl. 
Staubnti^. 

Rugigrod,  -grodu,  w  -gro- 
dzie  m.  Sergen. 

Rugia,  -gii,  -gie,  na  -gii, 
/.  SRügcn  (Snjel). 

Rujana,  -ny,  -ne,  na  -nie, 
/.  gtügcii  (Snfel). 


Rukow,  -kowa,  w  -kowie, 
m.  StebcniDerba. 

Rumelia,  -lü,  üe,  w  -lii, 
f.  Siumelien. 

Rumunia,  -nii,  -nie,  w  -ni  , 
/.  Slumänten;  Eumunczyk, 
-a,  pl.  -czycy,  unb  Eumun, 
-a,  pl.  -ie,  m.  SRumäne  m.; 
Kumunka,  -nki,  -nke,  pl. 
-nki,  3iumäitin  /.;  rumunski, 
adi.,  po  rumunsku,  adv.  tu» 
mäntfd§). 

Rupin,  -a,  w  -ie,  m. 
Sleppen. 

Rus,  Kusi,  na  Eusi,  /. 
5Reu|en;  Wielka  —  ©ro|- 
reuten;  Mala  —  i^leinreufeen; 
Czarna  —  ©c^roarjreu^en; 
Biala  —  SBei^reu^en;  Czer- 
wona  —  Siotreu^en. 

Rusin,  -a,  pl.  -i,  m.  3iu= 
tl^ene  m.;  Rusinka,  -nki,  -nke, 
pl.  -nki,  3iutfienin  /. 

Rusinski,  ruski,  adi.,  po 
rusinsku,  po  rusku,  adv.  XU" 
tJ^enifd), 

Rusinow,  -nowa,  w  -nowie, 
m.  Staufeni^. 

Ruszczyzna,  -zny,  -zne, 
sf.  Dteu^entum  n.,  9tut^enen= 
tum  n. ;  rutr)enijc^e  ©pra^c; 
rutöenifdje  ©itten. 

Rybnica,  -cy,  -ce,  w  -cy, 
f.  gteifnife. 

Rychbach,  -u,  w  -u,  m. 
Steic^enbadö. 

Rychnow,  -nowa,  w  -nowie, 
m.  ^ieic^en. 

Rychtal,  -u,  w  -u,  m. 
5iet(^tal. 

Ryczywol,  -wola,  w  -wole, 
m.  äiitfc^enroalbc. 

Ryd,  -u,  w  Rydzie,  m. 
SRieb. 

Rydzyna,  -ny,  -ne,  w  -nie, 
/.  3veiien. 

Ryga,  -gl,  -ge,  w  Rydze, 
/.  atiga ;  Ryzanin,  -a,  pl.  Ey- 
ianie,  m.  3ligaer  m.;  ryski, 
adi.  SRigaer,  Don,  auä  Sitga. 

Ryl,  -u,  na  Ryle  m.  3liIIo- 
a^aai)  (Serg). 

Rymarzow, -rzowa,  w  -rzo- 
wie,  m.  SRömerftobt. 

Rynarzewo,  -wa,  w  -rze- 
wie,  n.  3lor)tbrUdö' 

Rzawa,  -wej,  -we,  w  -wej, 

/.   DtfODO. 


Rzezno 


701 


Siedmiogröd 


Rzezno,  -zna,  w  -znie,  n.\  Rzym,  -u,  w  -ie,  m.  Slom,  ' /.  3{ömerin  /.;  rzymski,  adi. 
Sieaeniburg.  j  Rzymianin,    -a,    pl.   -mianie;    römifd^. 

Rzezyca,  -cy,  -ce,  w  -cy,  |  Rzymian,  tn.  5iömer  m. ;  |  Rzywno,  -wna,  w  -nie,  n. 
/.  Sfiofiten.  Rzymianka,    -nki,    pl.     -nki,  j  (glfental. 


S. 


Sabaudya,  -dyi,  -dye,  w 
-dyi,  /.  ©ano^en;  Sabaud- 
czyk,  -a,  pl.  -czycy,  m.  ©a=» 
»cgarbe  w. ;  Sabaudka,  -dki, 
pl.  -dki,  /.  ©aooparbitt  /.; 
sabaudzki,  adi.  faoogifc^ ; 
ksiaie  Eugeniusz  Sabaudzki 
^rtnj    ©ugen   oon   ©anogen. 

Sabina,  -ny,  -ne,  /.  @a=» 
6inc. 

Sabinow,  -nowa,  w  nowie, 
m.  Qebm. 

Sabinczyk,  -a,  pl.  -czycy, 
m.  ©abtner  m. ;  Sabinka, 
-nki,  -nke,  jol.  -nki,  /.  ©abi= 
nerin/. ;  porwanie  n.  Sabinek 
SRaub  m.  bec  ©abinectnncn; 
sabinski,  adi.  fabinifc^;  kraj 
sabinski  ©abtttertanb  n. 

Safo  unb  Safona,  -ny,  /. 
©oppf)o. 

Sahara,  -ry,  -re,  na  Saha- 
rze,  /.  ©afjara. 

Saksonia,  -nii,  -nie,  w  -nii, 
/.  ©ac^fen;  Saksonczyk,  -a,  pl. 
-czycy,  unb  Sas,  -a,  pl.  -i, 
m.  ©ac^l'e  m.]  Saksonka,  -nki, 
pl.  -nki,  unb  Saska,  -ski,  pl. 
-ski, /.  ©äc^fin  /. ;  saski,  adi., 
po  sasku,  adv.  fäc^ftf(^;  krö- 
lestwo  saskie  ba§  i^öniqret^ 
©ac^fen;  kr61  saski  ber  ßönig 
»on  ©ad^fcn. 

Salamis,  indecl.  unb  Sa- 
lamina,  -ny,  pod  -na,  /.  ©a= 
lamig. 

Salcburg,  -a,  w  -u,  m. 
©al5burg;  salcburski,  adi. 
©al3burger(=). 

Salica,  -cy,  na  -cy,  /. 
©oFsa  /.  (^luB). 

Sallustyusz,-a,unb  Sallu- 
sty,  -sta,  m.  ©alluft(ius). 

Salomea,  -mei,  -mee,  /. 
©alomea. 

Salomon,  -a,  m.  ©alomo; 
z  proznego  i  —  nie  naleje  aus 
einem  leeren  ga^  lann  man 
nid^t§  japfen;  salomonowy, 
adi.  ©alomoä,  beä  ©alomo; 
madry  jak    salomonowe   por- 


tki,  patynki  raeife  rote  ©alomoä 
§ojcn,  er  I)öct  bief^tö^e  f)u[ten, 
er  faört  baä  @ra§  roac^fen. 

Salusia,  -si,  -sie,  /.  ©o= 
lome. 

Sambia  unb  Samlandya, 
-bii,  -dyi,  -bie,  -dye,  /.  ©oms 
lonb  n. 

Sambice,  -bic,  w  -bicach, 
pl.  3Jiünftev5eri?. 

Samostrzel,  -u,  w  -o,  m. 
m.  2BaIbfec. 

Samosz,  -y,  na  -y,  f.  @ja= 
mo§  /.  (g[u&). 

Samotracya,  -cyi,  -eye, 
/.  ©amot^rafe. 

Samson,  -a,  m.  ©imfon. 

Sarajewo,  -wa,  w  -wie,  n. 
©arajeDo. 

Sardes,  indecl.  ©arbe§. 

Sardynia,  -nü,  -nie,  na 
-nii,  /.  ©arbinien;  Sardyn- 
czyk,  -a,  pl.  -czycy,  m.  ©ar= 
binier  m. ;  Sardynka,  -nki, 
pl.  -nki,  /.  SarCinierin  /.; 
sardynski,  adi.  larDintfc^. 

Sarmacya,  -cyi,  -eye,  w 
-cyi,  /.  ©armctten;  Sarmata, 
-ty,  -te,  1)1.  -niaci,  m.  ©ar= 
mate  m.;  (obraz.)  ein  ^-jjole 
oon  altem  ©c^tagc,  Don  altem 
©c^rot  unb  5^orn;  Sarmatka, 
-tki,  -tke,  pl.  -tki,  /.  1)  ©ar« 
matin  f.,  ^:ßoltn  /".;  2)  alt= 
polnif'iieä  Äleib ;  sarmatyzrn, 
-u,  m.  farmitifd^eä  SBefen; 
sarmacki,  adi.,  po  sarmacku, 
adv.  jarmati[c^. 

Sarnowo,  -wa,  w  -wie, 
n.  ©arne. 

Sas,  Saska,  Saski,  fie^e 
unter  Saksonia. 

Saturnns  unb  Saturn, 
-na,  m.  ©aturnuö. 

Satnrnalia,  -liow,  pl. 
©aturnalien  pl. 

Satyr,  -s,  pl.  -owie,  m. 
©attjr  m.,  äßalDgott  »». 

Sawa,  -wy,  -we,  na  -wie, 
/.  ^<xn  f.,  ©ane  f.  (glu^). 


Sawina,  -ny,  -ne,  na  -nie, 
/.  Sann  f.  (^lu^). ' 

S§,cz,  -a,  w  -u,  m.  ©anbej; 
Nowy,  Stary  —  yieu=,  3Ut» 
©anbej;  sandecki,  adi.  oon, 
au§  ©anbej. 

Schiller,  -a,  m.  ©exilier. 

Scypio,  -na,  m.  ©cipio; 
—  Afrykanski  ©clpio  Slfrica- 
nu§. 

Sebastyan,  -a,  m.  ©eba* 
ftian. 

Sedlczany,  -Iczan,  w 
•Iczanacb,  pl.  ©eltfd^an. 

Segedyn,  -u,  pl.  w  -nie, 
m.  ©^egeoin. 

Sejbocin,  -a,  pl.  -nie,  m. 
©ibotjd^ü^. 

Sekowicka  Planina,  -ckiej 
-ny,  na  -ckiej  -nie,  /.  i?ü^= 
roegeralp^  /. 

Sekwana,  -nv,  -ne,  na  -nie, 
/.  ©eine/.  (Slüfe).  ' 

Selanik,  -n,  w  -u,  m. 
©alonidti. 

Selcerska  woda,  ©eltcrä» 
roaffer  «.,  ©ettersbrunnen  m. 

Selibice,   -bic,   w   -bicacb, 

pl.    ©iHolDt^. 

Serbia,  -bii,  -bie,  w  -bii, 
f.  ©erbten;  Serb,  -a,  pl. 
-owie,  m.  ©cvbe  m. ;  Serbka, 
■  bki,  -bke,  pl.  -bki,  f.  ©erbin 
/. ;  serbski,  adi.,  po  serbsku, 
adv.  ferbiid^. 

Sewerus  unb  Sewer, 
Sewera,  m.  ©eoeruS. 

Sfpolno,  -Ina,  w  -Inie,  «. 
3empelburg. 

Sfinks,   -a,   m.   ©p^inj  f. 

Siedice,  -dlec,  do  -dlec, 
w  -dlcach,  pl.  ©d^äDlt(j. 

Siedlec,  -dica,  w  -dlcu,  m. 
1)  Sebliti;  2)  ©c^il^. 

Siedlica,  -cy,  -ce,  w  -cy, 
/.  ©eblif. 

Siedmiogröd,    -grodu,    w 

-grodzie,    m.    ©tcbenbürgen; 

Siedmiogrodzianin,      -a,     pl. 

\  -dzianie,     m.     ©iebenbürger 

i  Siedtniogrodzianka,   -nki,  pl. 


Sielicliow 


702 


Stambul 


-nki,  /.  ©iebenbürgcctn  /".; 
siedmiogrodzki,  adi.  fte6en= 
bürqifdö. 

Sielicliow,  -chowa,  w  -cho- 
wie,  m.  ©elc^oro. 

Siemyslow,  -slowa,  w 
-slowie,  m.  ©teinetäborf. 

Sieniawa,  -wy,  w  -wie,/, 
©cöönaroe. 

Sierachow,  -chowa,  w 
-chowie,  m.  ©d^trgisroalbc. 

Sierakow,  -kowa,  w  -ko- 
wie,  m.  3irte. 

Sierakowice,  -wie,  w  -wi- 
cach,  pl.  ©ieraforai^. 

Silno,  -na,  w  -nie,  n.  1) 
©dbtHe;  2)  ^ran!enl^agen. 

Sine  morze,  -0:0  -rza,  na 
-m  -rzu,  n.  Slbtiattfd^eö  SReer. 

Sistow,  Swistow,  -towa, 
w  -towie,  m.  ©iftox)(a). 

Sitno,  -na,  w  -nie,  n. 
(Eieute :  Tybia,  /.),  Silfit. 

Siwrydow,  -dowa,  w  -do- 
wie,  m.  ©eiferbau. 

Skadar,  -u,  w  -darze,  m. 
©futart. 

Skalda,  -Idy,  na  -Idzie,  f. 
©cöelbe  /.  (glu^). 

Skania,  -nii,  -nie,  w  -nii, 
f.  ©c^onen. 

Skarbiszow,  -szowa,  w 
-szowie,  m.  Äarbifd^au. 

Skarszewo,  -wa,  w  -wie, 
m.  ©d^öned. 

Skoczöw,  -czowa,  w  -czo- 
wie,  m.  ©lotfc^au. 

Skoki,  -kow,  w  -kacb,  pl. 
©döocfen. 

Skrzemelice,  -lic,  w  -li- 
cacb,  pl.  ©c^remä. 

Skwierzyna,  -ny,  w  -nie, 
f.  ©d^raerin. 

Slane,  Slan,  w  Slanach, 
2)1.  ©d)Ian. 

Slawkow,  -a,  w  -ie,  iti, 
1)  aiuftecli^;  2)  ©d^Ioggen» 
roalb;  3)  ©c^mecfg. 

Slawkowskie  Szczawy, 
-skich  -wöw,  w  -skich  -wach, 
pl.  ©d^mecfä. 

Slawonia,  -nii,  -nie,  w 
-nii,  /.  ©laiöonien. 

Slocina,  -ny,  w  -nie,  f. 
©cftlattcn. 

Slona,  -nej,  -n^,  na  -nej, 
/.  ©ajo  m.  (§Iu6). 

Slowak,  -a,  pl,  -wacy,  m. 
©loroal  m. ;  Slowaczka,  -czki, 
pl.  -czki,  f.  ©[oroalin  f. ;  slo- 


wacki,  adi.,  po  slowacku, 
adv.  floroalifc^. 

Slowianin,  -a,  pl.  -wia- 
nie,  -wian,  m.  ©laoe  unb 
©latoe  m.;  Slowianka,  -nki, 
pl.  -nki,  f.  ©laotn  unb  ©larain 
/. ;  slowianszczyzna,  -zny,  /. 
©iaroentum  n.,  flaroifd^eSSanb, 
flaroijd^eä  Sßefen;  slowianski, 
adi.  po  sJowiansku,  adv. 
jlauifc^  unb  ftaroifc^. 

Slowenski  Gradec,  -ego 
Gradca,  w  -m  Gradcu,  m, 
2Binbi[t^grä|. 

Slowieniec,  -nca,  pl.  -ncy, 
m.  ©loiöcne  m. :  Stowienka, 
-nki,  j)l.  -nki,  ©toroenin  /.; 
siowienski,  adi.,  po  slowien- 
sku,  adv.  floraenifd^. 

Sluchow,  -chowa,  w  -cho- 
wie, m.  ©d)Ioc^oro. 

Slup,  -a,  w  -ie,  m.  ©tar= 
fenberg. 

Slupsk,  -a,  w  -n,  m. 
©tolpe. 

Smederewo,  -wa,  w  -wie, 
n.  ©emenbrta. 

Smerkowiny,  -win,  w 
-winach,  pl.  gtc^telgebirge  n. 

Smogorzew,  -a,  w  -iu,  m. 
Srad^enberg. 

Smoliny,  -lin,  w  -linach, 
pl.  §ar^  m. 

Smolnik,  -a,  w  -u,  m. 
©dimölnil;. 

Smolniki,  -Inik,  w  -kacb, 
pl.  33lumcntal. 

Sobek,  -bka,  m.  Haftel, 
^aftian;  pierwej  Sobkowi, 
potem  Dobkowi  juerft  mir 
unb  bann  bit:  ieber  ift  fic^ 
felbft  ber  9läd)fte. 

Sobota  spizka,  f-  ©cor» 
genberg  m. 

Sobotka,  -tki,  na  -tce,  /. 
3optenberg  m. 

Sobotyca,  -cy,  w  -cy,  /. 
1)  ©teinamanger;  2)  3)iaria- 
S^erefiopel. 

Sobotyszcze,  -szcza,  w 
-szezu,  m.  ©jobotift. 

Socza,  -czy,  na  -czy,  /. 
Sfonäo  m.  (gluB). 

Sodoma,  -my,  w  -mie,  f. 
©obom;  Sodomczyk,  -a,  pl. 
-czycy,  m.  ©obomiter  m. ; 
sodomski,  adi.  fobomitifd^. 

Sofia,  -fii,  w  -fii,  /.  ©ofia 
(§ouptjtabt  Don  Bulgarien). 


Sofokles,  -a,  m.  ©op^o= 
IIe§. 

Sokolowo,  -wa,  w  -wie, 
n.  Qanfenborf. 

Solec,  -Ica,  w  -Icu,  m.  1) 
©cbuli^;  2)  ©ilj. 

Solice,  -lic,  w  -licach,  pl. 
©ouerbrunn. 

Solin,  -a,  w  -ie,  m.  ©a» 
lona. 

Solne  dobra  kameralne, 
pl.  ©aljfammergut  n. 

Solnogrod,  -grodu,  w  -gro- 
dzie,  m.  ©aljburg. 

Solnok,  -u,  w  -u,  m. 
©jolnof. 

Selon,  -a,  m.  ©olon. 

Solun,  -lunia,  w  -luniu,  m. 
©alonic^t. 

Sola,  -ty,  na  Sole,  /.  unb 
Solawa,  -wej,  na  -wej,  f. 
©aale  /.  (gtu^). 

Solawa,  -wej,  w  -wej,  /. 
©ulau. 

Sonsbork,  -a,  w  -u,  m. 
©enöburg. 

Sora,  -ry,  w,  na  Sorze,  f. 
Seijer  (®orf  unb  glu^). 

Sorawin,  -a,  w  -ie,  m. 
5iot^fr)rben. 

Sosnowiec,  -wca,  w  -wen, 
m.  ©ofni|. 

Sosnicowice,  -wie,  w  -wi- 
cacli,  pl.  Äleferftäbtel. 

Sowiagora,  -wiejgöry,  w 
-wiejgorze,  /.  (Sutenberg 
(S)orO. 

Sowy,  Sowow,  w  Sowach, 
pl.  ©d)lagfi;etf($om. 

Spalow,  -a,  w  -ie,  m. 
©ponou. 

Sparta,  -ty,  w  -cie,  /. 
©patta;  Spartanin,  -a,  pU 
-tanie,  -tan,  m.  ©partaner 
m.\  spartanski,  adi.  po  spar- 
tansku,  adv.  fpattanifd). 

Spira,  -ry,  w  Spirze,  /. 
©peijer. 

Spiz,  -u,  w  -u,  m.  |3ip§  f.\ 
spiski,  adi.  3ipfet(=). 

Sprewia  unb  Sprowia, 
-wii,    na    -wii,  f.    ©pree  /. 

Srebrnagora  -nejgöry,  w 
-neigorze,  /.  ©ilbevberg. 

Örodziemne  Morze,  «. 
3}nttcrränbt[c^eg  SDieer. 

Stambul,  -u,  w  -bule,  m. 
©tambul,  Äonftantinopel. 


stach 


ro3 


Szekapir 


Stach,  -a,  unb  Stas,  -sia, 
m.,  dim.  von  Stanislaw,  ©ta=» 
nislauö. 

Stanislaw,  -a,  m.  ©tani§=» 
lauä;  Stanislawa,  -wy,  f. 
©tanislaroa. 

Starahuta,  -rejhuty,  w 
-rejhucie,  /.  9leurobe. 

Starygrod,  -regogrodu,  w 
-rymerodzie,  m.  ©targarb. 

Stary  Iczyn,  -rego  -a,  w 
-rym  -ie,  m.  3lUitl'c|ein. 

Steian,  Szczepan,  -a,  m., 
dim.  Ötefanek,  -nka  unD 
Stefeio,  -cia,  m.  ©tep^an. 

Stefania,  -qü,  -nie,  /. 
©tep^anif. 

Stembarg,  -u,  w  -u,  m. 
Xanmnbiva. 

Stfpawa,  -wy,  w  -wie,  /. 
Stampfen. 

Stobno,  -bna,  w  -bnie,  n. 
©tubcn. 

Strasburg,  -a,  w  -u,  m. 
©tra^burg ;  strasburski,  adi. 
©lraB6urger(:). 

Strela,  -li,  w  -li,  m.  ©traC- 
funb. 

Strezenice,  -nie,  w  -ni- 
cacb,  pl.  2)rö|'ing. 

Stribro,  -bra,  w  -brze,  n. 
2RteÖ. 

Ströza,  -zy,  w  -zy,  /, 
©troppen. 

Strygonia,  -nii,  -nie,  w 
-nii,  /'.  ©ran. 

Strzelce,  -lec,  w  -Icacb, 
pl.  ©tre&tt^. 

Strzelewo,  -wa,  w  -wie, 
n.  ©tre^rau. 

Strzelica,  -cy,  w  -cy,  /. 
©treffen. 

Strzelice,  -lic,  w  -licacb, 
pl.  ©treli§. 

Strzeliu,  -a,  w  -ie,  m. 
©tre^Ien. 

Strzenica,  -cy,  w  -cy,  f. 
©Ircni^. 

Strzeszyn,  -a,  w  -ie,  m. 
©ebon. 

Strzybnica,  -cy,  w  -cy,  f. 
gttebrt^§[)ütte. 

Strzybro,  -bra,  w  -brze, 
n.  33iieä. 

Strzyglöw,  -glowa,  w  -gio- 
wie,  m.  ©ttiegau. 

Studzienki,  -dzienek,  w 
-dzienkacb,  pl.  ©c^önbtunn. 

Stupno,  -pna,  w  -pnie,  n, 
©taupen. 


Stynawa,  -wy,  w  -wie,  /. 
©teinau. 

Styra,  -ry,  w  Styrze,  f. 
©tetjer. 

Styrya,  -ryi,  -rye,  w  -ryi, 
/.  ©teiermatf ;  Styryjczyk,  -a, 
pl.  -czycy,  m.  ©teietmätfct 
m.,  (iteireu  m.;  Styryjka,  -ki, 
pl.  -ki,  /.  ©tetetmätfetin  /., 
©teircrin  /.;  styryjski,  adi. 
[teietmärnic^,  fteirifd). 

Subotyca,  -cy,  w  -cy,  /. 
1)  9Jlaria=3;[)erefioper;  2)  ®tein= 
omanger. 

Suchdol,  -in,  w  -Ie,  m. 
3au(^te[. 

Sudermania,  -nii,  -nie, 
w  -nii,  /.  ©ubermanlanb  n. 

Sudzice,  -dzie,  w  -dzicacb, 
pl.  ^aubi^. 

Suklennice,  -nie,  w  -ni- 
cach,  pl.  XüäjlauHn  pl.  (in 
^rafau). 

Sulejewo,  -wa,  w  -wie,  n. 
©ulau. 

Sund,  -u,  w  -dzie,  m. 
©unb  m. 

Surdaki,  -kow,  w  -kacb, 
pl.  So^argeIT. 

Suroskie  morze,  -go  -rza, 
na    -m    -rzu,     m.     2tjon)fc|es 

Saszyce, -szyc,  w  -szycscb, 
pl.  ©djütien^ofen. 

Swarzgdz,  -a,  w  -u,  m. 
©djirerjcnj. 

Swesyon,  -u,  w  -ie,  ?h. 
©otffonö. 

Swetla,     -tli,     w    -tli,    f. 

Swewskie  morze,  -go 
-rza,  ua  -m  -rzu,  m.  DflffC  /. 

Switawa,  -wej,  -we,  w 
-wej,  /■  3l»itt0U. 

Syberya,  -ryi,  -rye,  w  -ryi, 
unb  Sybir,  -u,  na  Sybirze, 
m.  ©ibirien;  Syberyjczyk, 
-a,  pl.  -czycy,  m.  Sibirier 
m, ;  syberyjski,  sybirski,  adi. 
[tbirifc^. 

Sybilla,-ni, -lle,/.Sitt)nf. 

Sybin,  -u,  w  -ie,  m.  ^ir= 
tnaunftabt. 

Sycow,  -cowa,  w  -cowie, 
m.  H5olnifc^=SQ3artenBerg. 

Sycylia,  -!ii,  -üe,  na  -lii, 
/.  Äijilien;  Sycylijczyk,  -a, 
pl.  -czycy,  unb  Sycyiianin, 
-a,  pl.  -lianie,  m.  Sijilianer 
m. ;  Sycylianka,  -nki,  pl.  nki, 


/.  ©ijilianerin  /'. ;  sycylljski, 
adi.  po  sycylijsku,  adv.  ftji» 
lianif^. 

Sykulce,  -kulcöw,  w  -kul- 
cach,  pl.  ©jcflerlanb  n. 

Sylwestr,  -a,  m.  ©ttoefler. 

Syrakuzy,  -zow,  w  -zacb, 
pl.  ©i;rafuäi  Syrakuzanin, 
-a,  pl.  -zanie,  -zan,  m.  ©t)ra= 
fufaner  m.;  Syrakuzanka-nki, 
pl.  -uki,  /.  Sgrafuianenu  f. ; 
syrakuski,  adi.  f^rafufijc^. 

Syrmia,  -mii,  -mie,  w  -mii, 
/.  ©grmten. 

Sysak,  -a,  w  -u,  m.  ©iffcf. 

Syserod,  -rodu,  w  -rodzie, 
m.  ©üßenroöe. 

Szafuza,  -zy,  -ze,  w  -zie, 
/".  ©cbafföQui'en. 

Szalatna,  -tnej,  w  -tnej, 
/.  ©Irttina. 

Szamotin,  -a,  w  -ie,  vi. 
©amotfc^tn. 

Szamotuly,  -tcw,  w  -facb, 
pl.  ©amter. 

Szampania,  -nii,  -nie,  w 
-nii,/.  (Sfiampagne /. ;  szam- 
panski,  adi.  S^ampagner(=). 

Szandawa,  -wy,  w  -wie, 
/.  ©djanbau. 

Szaragöra,  -rejgory,  w 
-rejgürze,  /'.  ©c^abegur. 

Szarskie  göry,  -skich  gor, 
w  -skich  görach,  pl.  ifc^at» 
öagf). 

Szarysz,  -u,  w-u,n.  ©aroä. 

Szawel,  -wla,  o  Szawle, 
ni.  ©aul. 

Szawle,  -wlow,  w  -wlach, 
pl.  Bd)axuln. 

Szczakowa,  -wej,  -we,  w 
wej,  /.  ©Ift^aforoa. 

Szczawy  Slawkowskie, 
-wöw  -wskicb,  w  -wach 
-wskicb,  pl.  ©c^mecfS. 

Szczecin,  Szczycin,  -a, 
w  -ie,  unb  Szczytno,  -tna, 
w  -tnie,  ».  Stettin;  szcze- 
cinski,  adi.  ©tetttner(»},  oon, 
a\i%  ©tettin. 

Szczepan,  a,  ?n.  ©tep^an; 
kosuiot  äw.  -a  bie  Step^anös 
tird)f. 

Szczytno,  -tna,  w  -tnie, 
n.  1)  Crtdöturg;  2)  ©tettin. 

Szekspir,  -a,  m.  ©^afc- 
ipeare;  sztkspirowski,  a(/i. 
5^afefpeare=,  »on  ©^afefpeare, 
in   bcr  Slrt  beä   ©^afeipeare. 


Socya 


704 


Teresa 


Szkocya,  -cyi,  -eye,  w  -cyi, 
/.  ©c^ottlanb;  Szkot,  -a,  pl. 
Szkoci,  Szkotow,  jn.  ®dE)Otte 
m. ;  Szkotka,  -tki,  pl.  -tki,  f. 
©d^ottin  /.;  szkocki,  adi. 
fc^ottifd}. 

Szkudy,  -dow,  w  -dach, 
pl.  ©c^oböen. 

Szkudycze,  -dycz,  w  -dy- 
czac-.h,  pl.  ©C^fubi^. 

Szlazk  i  t.  d.  ftel^e  Slask. 

Szlemno,  -mna,  w  -mnie, 
n.  ©arnfee  m.;  ©arbenfee  m. 

Szlyc,  -u,  w  -u,  m,  ©c^letj. 

Szmeks,  -u,  w  -ie,  m. 
©d&med^ä. 

Szomoryn,  -u,  w  -ie,  m. 
©ommeretn. 

Sztokrawa,  -wy,  w  -wie, 
/.  ©tocferau. 

Szumawa,  -wej,  -we,  w 
-wej,  /.  SBö^mertualb  m. 

Szumberg,  -u,  w  -u,  m. 
©cfiönberg. 

Szwajcarya,  -ryi,  -rye,  w 
-ryi,  /.  ©c^njetj  /. ;  Szwajcar, 
-a,  2^^-  -owie,  m.  ©d^toeijer 
7??.;  Szwajcarka,  -rki,  pl.  -rki, 
/'.  ©c^toei^erin  f.;  szwajcar- 
ski,  adi.  ©c^nieijer»,  f(^n)ei= 
jerifcö ;  ser  szwajcarski  ©c^roei' 
getfäfe  m. 

Szwecya,  -cyi,  -eye,  w 
-cyi,  /.  ©c^weben;  szwedzki, 
adi,,  po  szwedzku,  adi.  fd^JOC» 
bifc^. 


Szwed,  -a,  pl.  Szwedzi, 
m.  ©d)iDcbe  m. ;  Szwedka, 
-dki,  pl.  -dki,  f.  ©c^tücbin  /". 

Szymon,  -a,  m.  dim. 
Szymek,  -mka,  m.  ©imon. 

Szyszak,  -a,  na  -u,  m. 
©turm^aube  /".  (Serg). 

Sciekowice,  -wie,  w  -wi- 
cach,  2}l-  ©d^iforoi^. 

Scigow,  -gowa,  w  -gowie, 
m.  ©c^iegau. 

Scisowice,  -wie,  w  -wi- 
cach,  p  l.  Seifeltoi^. 

Sl§sk,  -a,  w  -u,  w.  ©cl^Ie= 
fien;  Slazak,  -a,  pl.  Slazacy, 
m.  ©d^Iefier  m.;  Slazaczka, 
-ezki,  2}l-  -czki,  /.  ©d^{efierin 
/.;  slaski,  «dZi.  fd^fefifd),  Don, 
aus  ©(^[efien. 

Sleza,  -zy,  -ze,  na  -zie,  f. 
So&e  /•.  (-5Iu^). 

Sliwin,  -a,  w  -ie,  m. 
©c^Ueben. 

Sluzowice,  -wie,  w  -wi- 
cach,  2^1'  ©d^IeufeniitJ- 

Smieszkowo,  -wa,  w  -wie, 
n.  Sad^e. 

Smigiel,  -gla,  w  -glu,  m. 
©c^miegel. 

Srem,  -ia,  w  -iu,  m. 
©c^rimm. 

Sroda,  -dej,  w  -dej,  /. 
©d)roba. 


Srodziemne  Morze,  -^o 
-rza,  na  -m  -rzu,  n.  3JUtte[= 
länbifc^eä  SJieer,  SJJtttetmeer  n. 

Swi^czyn,  -a,  w  -ie,  ni. 
i5nebric^§?tf. 

Swidnica,  -cy,  w  -cy,  /. 
©c^iüeibni^. 

Swiebie,  -bia,  w  -biu,  n. 
©li)  tüteben. 

Swiebodzin,  -a,  w  -ie,  ni. 
©c^roiebug. 

Swigcie,  -cia,  w  -ciu,  n. 
©c^rae§. 

Swigciechowo,  -wa,  w 
-wie,  n.  ©c^ioe^fau. 

Swigcin,  -a,  w  -ie,  m. 
jyreubenfier. 

Swiegocin,  -a,  w  -ie,  m. 
©c^n)iebu§. 

Swierczyn,  -a,  na  -ie,  m. 
©dircerinerjee  m. 

Swierkle,  -kla,  w  -klu,  n. 
§orft. 

Swierklin,  -a,  w  -ie,  m. 
Jienbef. 

Swigte,  -go,  w  -m,  m. 
©diTOcntc. 

Swigtno,  -Ina,  w  -tnem, 
n.  ©dementen. 

Swinia,  -ni,  -nie,  na  -ni, 
/.  ©tüine  /.  (glu^).' 

Swistow,  -stowa,  w  -sto- 
wie,  m.  ©il'toü(o). 


T. 


Tacyt,  -a,  in.  Xadtu^. 

Tadeusz,  -a,  m.  2;^abbäug ; 
spiewac  -a  ein  Sieb  DOm 
SEiabbäuä  fingen,  bag  ^ett[er= 
lieb  fingen,  mit  bein  33ettel= 
ftab  l)erumge^en ;  bedziesz  ty 
spiewal  -a  eä  rotrb  btr  fc^ümm 
erge[)en,  bu  roitft  bafür  büßen. 

Talia,  -lü,  -lie,  /.   2;^alia. 

Tamiza,  -zy,  -ze,  na  -zie, 
f.  v5:^emfe  /.  (gtug). 

Tanger,  -u,  w  -rze,  m. 
Sanger. 

Tarent,  -u,  w  -rentie,  m. 
Satent. 

Tarkwiniusz,  -a,  m.  Xax= 
qutniuä. 

Tarsus,  Tarsu,  w  Tarsie, 
m.  Sarfuä. 


Taszowice,  -wie,  w  -wi- 
cacb,  pl.  Xaf^cnborf. 

Tata,     -ty,    w     Tacie,   /. 

2:ottö. 

Tatar,  -a,  pl.  -tarzy,  m. 
Satar  m. ;  Tatarka,  -rki,  pl. 
-rki,  /.  Satotin  f. ;  tatarski, 
adi.,  po  tatarsku,  atZr.  latartfd^; 
tatarszczyzna,  -zny,  -zne,  /. 
2;atorei  f.,  tatanfc^e  Sänber; 
tatarifd^eä  SCBefen. 

Tatarya,  -ryi,  -rye,  w  -ryi, 
/.  2;atatei  f. 

Tatarzyn,  -a,  pl.  -i,  m. 
Xatav  m. 

Tatry,  Tatr,  w  Tatrach, 
pl.  ba§  3;atragebirge. 

Terew,  -ia,  w  -iu,  m. 
©irfc^au. 


Teby,  Teb,  w  Tebacl),  pl. 
Sieben. 

Tejn  nad  Wltawq,,  -u, 
— ,  w  -ie  — ,  m.  3JioIbaiitl^etn. 

Telemach  unb  Telemak, 
-a,  m.  2:eUmac^U5. 

Temeski  Banat,  -ego  -u, 
w  -m  Banacie,  m.  2;emefet 
SBanat. 

Temistokles,  -a,m.  S;i^cmt= 
ftoflcS. 

Teodorowo,  -wa,  w  -wie, 
n.  Sl^eoboröfelb. 

Teplice,  -plic,  w  -plicacli, 
pl.  auclelöborf. 

Teresa,  -sy,  -se,  dim. 
Tereska,  Tereehna,  -ski,  -ny, 
/.  S^erefc. 


Teresin 


705 


Tytul 


Teresin  unD  Terezin 
-a,  w  -ie,  m.  2;f)ereftenftabt. 

Terg,  -u,  w  -u,  m.  %el't)= 
Itrcf)cn. 

Terinopile,  -mopil,  p?. 
2:E)ermopt)len;  pod  -pilami 
bei  ben  2;f)ermopi)lcn. 

Tersytes  unb  Tersyt, 
-a.  in.  Xi)nfite^. 

Terzycz,  -a,  w  -u,  m. 
2JlonfaIcone. 

Tessalia,  -lü,  -He,  w  -lii, 
f.  S^effalien;  tessalski,  adi. 
l^eftalifc^. 

Tetys  unb  Tetyda,  -dy, 
/.  Stetig. 

Tezeusz,   -a,  ni.   Si^e^euä. 

Tüly,  Tillegro,  m.  SiCr). 

Tjekowski  komitat,  -ego 
-u,  w  -m  komitacie,  m. 
SBarfer  Äomitat. 

Tlukomy,  -komow,  w  -ko- 
mach,  pl.  (gtftngett. 

Tolkmicko,  -cka,  w  -cku, 
n.  Solfemit. 

Tomasz,  -a,  ra.,  dim.  To- 
mek,  -mka,  Tomcio,  -mcia, 
m.  S^ÖomaÖ;  niewierny  To- 
masz ber  ungläubige  Sl^omag. 

Topialy,  -piat,  w  -pialach, 
pl.  Xopiau. 

Torricelli,  -cellego,  m. 
Sorriceßi. 

Torun,  -lunia,  w  -runiu, 
m.  2;^orn;  Torunezyk,  -a, 
pl.  -czycy,  unb  Torunczanin, 
-a,  pl.  -czanie,  m.  S^otner 
TM.;  torunski,  adi.  S;^orner(=). 

Toszek,  -szka,  w  -szku, 
7H.  Soft;  powiat  toszecko- 
gliwicki  Soft'öleiroi^ft  Äreiö. 

Tracya,  -cyi,  -eye,  w  -cyi, 
/■.  S^tasien  unb  Sicafien. 

Trajzma,  -zmy,  na  -zmie, 
/.  Sratfen  /.  (^-lu^). 

Trebietow,  -towa,  w  -to- 
wie,  m.  Xrepton). 

Trebiz,  -u,  w  -u,  m. 
Saroiä. 

Trebizonda,  -ndy,  -nde, 
w  -ndzie,  /".  J^rapejunt. 

Trenczyn,  -u,  w  -ie,  m. 
S^rencftn. 

Trewir,  -ii,  w  -wirze,  m. 
Xxiex. 

Troas  unb  Troada,  -dy, 
f.  %voa§. 


Troja,  Troi,  Troje,  w  TroJ, 
/.  Zvoia  f.;  Trojanczyk,  -n, 
pl.  -czycy,  unb  Trojanin,  -a, 
pl.  Trojanie,  Trojan,  m.  3;rO' 
janer  m.',  Trojanka,  -nki,  pl. 
-nki,  /.  Slroianettn  /'. ;  tro- 
janski,  adi.  trojanifc^;  koü 
trojanski  baä  ttoianifc^e  ?ßferb. 
Truna,  -ny,  na  -nie,  /. 
Staun  /.  (5I"6)- 

Trutnow,  -a,  w  -ie,  m. 
Srautenau. 

Trydent,  -u,  w  -dencie,  m. 
Orient;  trydencki,  adi.  üon, 
au§  Srient,  Srienter. 

Tryest,  -u,  w  Tryescie,  m. 

Stieft ;        tryestynski,       adi. 

■2rie[ter(=),  non,  au§  Srteft. 

Tryton,  -a,  m.   Xxiton  m. 

Trzcianna,     -ny,    -ne,    w 

-nie,  /.  ©c^öntanfe. 

Trzciel,  -u,  w  -u,  m. 
!  Sitfd^tiegel. 

I      Trzeble,    -bei,    w    -blach, 
X>1-  Sriebel. 

Trzebnica,  -cy,  -ce,  w  -cy, 
j  f.  Stebni^. 

Trzebon,  -bonia,  w  -boniu, 
j  rn.  9Bittingau. 

,      Trzebowa,    -wej,    -we,    w 
-wej,  f.  Srübau. 

Trzeciewnica,  -cy,  w  -cy, 
/.  öo^enberg. 

Trzemeszno,  -szna,  w 
-sznie,  n.  Stemeffen. 

Tubinga,  -ngi,  -nge,  w 
-ndze,  f.  Tübingen;  Tubin- 
czyk,  -a,  pl.  -czycy,  m.  %v.= 
binaer. 

Tuchomysl,  -a,  w  -u,  m. 
©cbönfelö. 

]      Tucydydes,  -a,  m.  Sfjuct)' 
I  bibes  unb  2;f)uft)bibeö. 

Tuczno,    -na,    w    -nie,    n. 

1      Tndorow,  -rowa,  w  -rowie, 
m.  S^cuberau. 

TuUiusz,  -a,  m.  Suüiuö. 

Taluza,  -zy,  -ze,  w  -zie, 
/.  Souloufe. 

Tnnet,  -u,  w  -necie,  m. 
I  Suniä. 

i      Tupice,    -pic,    w    -picach, 
\pl.  Seupi^. 

'      Turcgi,  -cg-6vr,  w    -egacb, 
,  pl.  Sautoggen. 


Turcya, -cyi,  -eye,  w  -cyi, 
/.  Sürfei  /■;  Tnrczyn,  -9.,pl.  -i, 
unb  Turek,  -rka,  pl.  -rcy,  m. 
Surfe  »n.;  Turczynka,  -nki, 
pl.  -nki,  /.  Sürftn  /. ;  turecki, 
adi.,  po  turecku,  adv.  tüt= 
üfd);  turczyc,  va.  türfifc^, 
mo^ammebanifc^  machen;  tur- 
czyc sie,  vr.  tütlijc^,  mokant» 
mebanifd^  roetben;  mrczyzna, 
-zny,  sf.  ba§  Sütfiic^e,  tüt= 
fi)c^e§  Sßefen,  türfijc^e  Sitten, 
Sänbet  u.  f.  xo. 

Turgawa,  -wy,  -we,  w  -wie, 
f.  Sorgou. 

Turgowia,  -wii,  -wie,  w 
-wii,  /.  S^utgau. 

Turony,  -nöw,  w  -nach, 
pl.  Soute. 

Turyngia,  -gü,  -gie,  w  -gii, 
f.  S^ütingen;  Turyüczyk,  -a, 
pl.  -czycy,  771.  S^ütinget  m.\ 
turynski,  adi.  tpringifc^. 

Twardagöra,  -rdejgory,  w 
-rdej^orze,  f.  geftenbetg. 

Tyaka,  -ki,  -ke,  w  Tyace, 
/.  Sefe,  Sefenborf. 

Tybr,  -u,  na  Tybrze,  m. 
Sibet  m.  unb  /.  (glufe). 

Tyberyusz,  -a,  m.  Sibetiuä. 

Tybullus,  -a  unb  -bulla, 
m.  SibuUuä. 

Tycyan,  -a,  m.  Sijian. 

Tylewice,  -wie,  w  .wicach, 
pl.  SiHenborf. 

Tylia,  -\i.y,  w  -Izy,  f. 
Silftt. 

Tymoteusz,  -a,  m.  SimO" 
t^euö. 

Tyr,  -u,  w  Tyrze,  m.  Sp» 
ruö;  Tyryjczyk,  -a  pl.  -czy- 
cy, m.  Sijtier  »w. ;  tyryjski, 
adi.  hjiifd). 

Tyxol,  -u,  w  -u,  wi.  Sirol; 
Tyrolczyk,  -a,  pl.  -czycy,  m. 
Stroler  m. ;  Tyrolka,  -Iki,  pl. 
-Iki, /.  Siioletin  /. ;  tyrolski, 
adi.,  po  tyrolsku  adv.  tirolifc^; 
kapelusztyrolskiSitoIerhut  m. 

Tyrteusz  unb  Tyrtajos, 
-a,  m.  Si}ctäuQ. 

Tysznow,  -a,  w  -ie,  m. 
Siidjnoroi^. 

Tytul,    -u,    w  Tytule,    m. 

Sita. 


Slownik  polsko-niemiecki. 


45 


Ubiegow 


706 


Wenecya 


ü. 


Ubiegow,  -gowa,  w  -gowie, 
m.  Übigau. 

Uciechowice,  -wie,  w  -wi- 
cacli,  pl.  2luc^iDi^.    ~ 

Uherczyce,  -czyc,  w  -czy- 
cach,  pl.  ■äluerfd^ig. 

Ujazd,  -u,  w  -jezdzie,  ni. 
Ujeft. 

Ukra  unb  Wkra,  -kry,  na 
Ukrze,     Wkrze    /.     UdtX    f. 

Ukraina,  -ny,  -ne,  na  -nie, 
f.  ntxaine  f. ;  Ukrainczyk,  -a, 


I  pl.    -czycy,     unb    Ukrainiec, 
-inca,  pl.  -incy,    m.    UErainer 

\m.;  Ukrainka,  -nki,  pl.  -nki, 

\f.    Ufraincrin   /. ;    ukrainski, 

j  adi.  ufcainifc^. 

I      Ulisses,     -a,     m.    Ul^ffeS, 

i  Dbt)ffeu§. 

I      Ulryk,  -a,  m.  Ulrtc^. 

Upa,    Upy,    na     Upie,    /. 
2lupe  /.  (b-luB). 

!      Upice,    Upic,    w    Upicach, 
pl.  tS^pel. 


Urcice,  Urcic,  w  Urcicacb, 
pl  Urt[cf)itj. 

Urszula,  -li,  -le,  dim. 
Urszulka,  -Iki,  -Ike,  f.  Ur= 
fufa. 

Uscie  nad  Labg,,  Uscia  — 
— ,  w  Uk'iu  —  — ,  n.  Sluffig. 

Utin,  -a,  w  -ie,  m.  ©ulin. 

ütyka,  -ki,  w  -tyce,  f. 
Utifa. 

Uzna,  -zny,  na  -znie  f.  ]X\e= 
bom  (Snfel). 


W. 


Waclaw,  -a,  m.  2ßen3el, 
SCenjeetaus. 

Waclawowice,  -wie,  w-wi- 
cach,  pl.  SBenjelöbotf. 

Wacow,  -cowa,  w  -cowie, 
unb  Wac,  -a,  w  -u,  m. 
Sßatjen. 

Wag,  -u,  nad  -iem,  m. 
Sßaag  /.  (gtu^). 

Walbrzych,  -a,  w  -u,  m. 
2Ba[öenburg. 

Walce,  -Icow,  w  -Icacb, 
pl.  aBaljen. 

Walczyce,  -czyc,  w  -czy- 
cac'n,  pl.  gelbäberg. 

Walenty,  -tego,  ditn.  Wa- 
lek,  -Ika,  m.  SBalentin;  cho- 
roba  Bwietego  -tego  3Seil§tan3 
m.,  bie  ^(nfattenbe  Äcanff)ett, 
l^infalienDe  Suc^t,  ©pilepfie  /. 

Walery,  -rego,  m.,  Wale- 
ryan, -na,  in.  SBalerian. 

Walezyusz.  -a,  unb  Wale- 
zy,  -zego,  m.  iBaloiä. 

Walichnowo,  -wa,  w  -wie, 
n.  galfenau. 

Waliski  Kanton,  -ego  -u, 
w  -m  -ie,  m.  (Äanton)  SBattiä. 

Wallibiki,  -biköw,  w  -bi- 
kacb,  pl.  malbiä. 

Walter  Scott,  Walter 
Scotta,  o  Walter  öcccie,  m. 
Sßaltec  ©cott. 

Walcz,  -a,  w  -u,  m.  2)eutfc^s 
5?rone. 

Waldawa,  -wy,  w  -wie,  /. 
3Balben. 


Waldyk,  -u,  w  -u,  m. 
äßalbef. 

Wanda,  -dy,  -de,  /. 
2l5anba. 

Wandalowie,  -low,  pl. 
bie  58anbalen ;  wandalszczyzna, 
-ne,  /.  3SanbatiämuB  m. 

Wapienica,  -cy,  w  -cy, 
/.  Sobnife. 

j      Warazdyn,  -u,  w  -nie,  m. 
:  äJaraebin. 

Warmia,  -mii,  -mie,  w 
mii,  /■.  ©riuelanb;  AVarmin- 
czyk,  -a,  pl.  -czycy,  m.  (grm= 
länber  m. ;  warminski,  adi., 
ermlänbifd) ;  biskup  warmin- 
ski  53i)c^of  con  (Srmelanb. 

Warro,  -na,  m.  33aru§. 

Warszawa,-wy,  -we,  w  -wie, 
/.  äßarfc^au;  vvaiszawski,ac?j. 
SBatfc^auer,  roarfc^auifcfc;  Ksie- 
stwo  Warszawskie  ^erjogtum 
äßarjd^au;  po  warszawsku, 
adv.  auf  SBarfd&auer  Sirt. 

Warszawianin,  -n,pl.  -wia- 
nie,  -wiau,  unb  Warszawiak, 
-a,  pl.  -wiacy,  -wiaköw,  »?. 
3Barfc^auet  m.;  Warszawian- 
ka,  -nki,  -nke,  pl.  -nki,  /. 
Söarfc^auerin  /. 

Warta,  -rty,  -rte,  nad 
Warta,  /■.  SÖartt)e  /.  (glufe). 

Wartucze,  -tucz,  w  -czach, 
pl.  TilotlauUn. 

Warusze,  -szow,  w  -szacli, 
pl.  itarfau. 

Waslowice,  -wie,  w  -wi- 
caeh,  pl.  3Baic^e(nji^. 


Watkowice  unb  W^tko- 
wice,  -wie,  w  -wicach,  pl. 
aCßattforoife. 

Wawel,  -a,  na  -u,  m.  3Ea= 
rael  m.  (in  Ätafau). 

Wawrzyniec,  -noa,  dim. 
Wazio,  -zia,  m.  Öorenj. 

W^brzezno,  -zta,  w  -znie 
n.  33riefen. 

W^growiec,  -wca,  w  -weu, 
m.  SBongron-i^. 

W^sice,  -sie,  w  -sieacb, 
pl.  Sßunbfc^ü^. 

W§,siorz,  a,  w  -u,  m. 
|)crrenftabt. 

Wasosze,  -szow,  w  -szacb, 
pl.  Söonjonö. 

W^welno,  -Ina,  w  -Inie, 
m.  SinbeuTOttlb. 

Weimar,  -u,  w  -marze,  vi. 
SBeimar;  weimar-ki,  adi. 
SBeimartv,  roeimattfc^. 

Welawa.  -wej,  w  -wej,  /. 
mei)lau. 

Welna,  -nej,  w  -nej,  f. 
SBcInnu. 

Weltawa,  -wy,  nad  -wa, 
na  -wie,  /.  3Kolbau  /.  (gru^). 

Wemera,  -ry,  na  -merze, 
/.  5vef)inern  (^nfel). 

Wenecya,  -eyi,  -eye,  w 
-cyi,  f.  iüencbtg;  Wenecyanin, 
-a,  pl.  -eyanie,  -cyan,  m.  3St"= 
netianet  w.;  Wenecyanka,  -nki, 
pl.  -nki,  /.  Sßenetianerin  /. ; 
wenecki,  adi.,  po  wenecku, 
adv.  cenetianifc^;  doia  we- 
necki ler  Soge  von  3Sencbig 


Wenus 


707 


Wlosze6 


Wenus  unb  Wenera,  -ry, 
-re,  f.  SSenuä. 

Werbow,  -bowa,  w  -bo- 
wie.  m.  aRert'^arbsborf. 

Werbskie  jezioro,  -go 
-ra,  na  -m  -ziorze,  n.  Sßör» 
tfierfee  m. 

Wergiliusz,  -a,  iinb  Wer- 
gili,  -lego,  m.  3Sergi[tu§. 

Wersal,     -u,    w    -u,    vi. 

Westalka,  -Iki,  -Ike,  ?)/. 
-Iki,  /.  «Beftarin  /. 

Westfalia,  -lü,  -Ue,  w  -lii, 
/.  SBeftfaten;  Westfalczyk, 
-a,  pl.  -czycy,  m.  Söeftfale 
m.\  VVestfalka,  -Iki,  pl.  -Ike, 
pl.  -Iki,/.  SSeftfalin /. ;  west- 
falski,  aäi..,  po  westfalsku, 
adv.  roeftfätil^;  szynka  west- 
falska  rceflfäUfd^er  ©d&in!en; 
pokoj  westfalski  SßeftfäUfc^cr 
g-rtebe. 

Weszkowo,  -wa,  w  -wie, 
n.  SBafct)Ie. 

Weznwiusz,  a,  na  -u,  w. 
SSeJuo  wj. 

Wggier,  Wegra,  'pl.  We- 
grzy,  W2.  Ungar  m.\  Wegier- 
ka,  -iki,  pl.  -rki,  /.  I.  Un= 
gatin  /. ;  II.  wegierka,  s/. 
i)  ungarifcfeer  «peljroö;  2) 
ungattfc^e  2)Jü^e;  3)  unga= 
rii^er  ©öBel-,  4)  ungarifd^e 
Pflaume. 

Wggierski,  adi.,  po  we- 
giersku,  adv.  ungarifc^;  pisac, 
m6wic  po  wegiersku  unga» 
rifc^  f einreiben,  fpted^en;  wino 
■weäierskie  Ungarroetn  m. 

Wf  gierszczyzna,  -zny,  i 
-zne,  sf.  ungarifc^eä  SBejen,  | 
ungarifc^e      (5pra(|e,      Sitte  \ 

II.    f.    ID. 

Wfgobork,  -a,  w  -n,  m. 
3lngerDurg.  I 

Wggry,    Wegier,  p\.    Un=  | 
gatn  ;  k  Wegier  au§  Ungarn; 
do    Wegier,    na  Wegry    nnd^ 
Ungorn;     na    Wegrzecb    in 
am. 

"W§gry,  -gröw,  w  -grach, 
2'^  SSangern. 

Wggrzyn,  -a,j9Z. -i,  m.  1) 
Ungar  m.\  2)  Ungarraein  »?., 
Ungar  m. 

Wiardunki,  -nkow,  w 
-nkach,  fl.  SQBerbum. 

Wiatrogoszcz,  -a,  w  -u, 
m.  Öünftergoft. 


Widawa,  -wej,  -we,  na 
-wej,  f.  aSeibe  /.  (^rufe). 

Widnawa,  -wej,  -we,  w 
-wej.  /'.  SBeibenou. 

Wieden,  VViednia,  w  Wie- 
dnin.  m.  2Bten. 

Wiedenczyk,  -a,  pl.  -czy- 
cy, -czyk6w,  m.  äöicnec  m. 

Wiedenka,  -nki,  -nke,  I. 
— ,  pl.  -i'iki,  /".  2ßienerin  /.; 
II.  äßten  /.,  SGötenflu^  m. 

Wiedenski,  adi.  S[ßiener(=), 
roienerifc^;  po  wiedenskn, 
adi'.  roienerifd). 

Wielborg,  -a,  w  -u,  m. 
SßiHenberg. 

Wielen,  -!enia,  w  -leniu, 
unb  Wielin,  -a,  w  -ie,  m. 
gifefine. 

Wielewicz,  -a,  w  -u,  vi. 
aöoUrci^. 

Wieliczka,  -czki,  -czke, 
w  -liczce,  /.  SBtelic^fa;  wie- 
licki,  adi.  sol  -cka  ©a(j  au§ 
2BicrtC3!a. 

Wielkabania,  -kiejbani, 
w  -kiejbani,  /'.  grauenbad^. 

Wielki  Waradyn,  -ego  -u, 
w  -m  -ie,  VI.  (Sro^roarbetn. 

Wielkopolanin,  -a,  pZ. 
-polanie,  -poiau,  m.  ®ro§= 
pole  m. 

Wielkopolanka,  -nki, 
-nke,  -pl.  -nki,/.  ©ro^polin  /. 

Wielkopolska,  -ski,  -ske, 
w  -sce,  /.  ©roBPoIen. 

Wielkopolski,  adi..,  po 
wielkcpolsku,  adv.  gro§» 
polnifcf). 

Wielogrod,  grodu,  w-gro- 
dzie,  m.  aWiftlinburg. 

Wieluü,  -lunia,  w  -Inniu, 
m.  SBoHin. 

Wieprz,  -a,  na  -u,  m. 
2Bipper  /  (^-lu^). 

Wierzbolow,  -i'owji,  w 
-lowie,  7??.  2ßirbaIIen. 

Wierzchlabi,  -chulübi,  w 
-chulabi,  vi.  ^o^cnclbc. 

Wiesbaden,  -u,  w  -ie,  w. 
Sßicöbaben. 

Wietoszow,  -a,  w  -ie,  m. 
S3ct?rf)nu. 

Wi§cborg,  -a,  w  -u,  m. 
SBanbeburg. 

Wi§z6w,  -30wa,  w  -zowie, 
VI.  SBanien. 

Wilenczyk,  -a,  vi.  -czycy, 
•czyköw,     m.     SDilnaet     m.\ 


Wilenka,  -nki,  -nke,  pl.  -nki, 
/.  ffiitnacrin  /. 

Wilenski,  adi.  SBilnaer(-), 
oon,  aus  Sßilna. 

Wilno,  -Ina,  w  -Inie.  n. 
2Bi(na. 

Winda,  -ndy,  -nde,  w 
-ndzie,  luib  Windawa.  -wej, 
-we,  w  -wei,  /.  SBlnbau. 

Wirtembergia,  -gü,  -gie, 
w -gii, /.  SBürttemberg;  Wir- 
temberczyk,  -a,  pl.  -czycy, 
-czyk6w,  m.  Sßürttemberger 
m  \  Wirtemberczanka,  -nki, 
-nke,  pl.  -nki,  /  2Eürttem= 
fiergerin  f.\  wirtemberski, 
adi..,  po  wirtembersku,  adv. 
roürttembergifc^. 

Wista,  -sly,  -sie,  na  Wisle, 
/.  SBei^fff  /.;  wislany,  adi. 
3ßeicf)fet(=). 

Wisze,  -sza,  w  -.«zu,  n. 
2lronburg. 

Wit,  -a,  vi.  SSeit;  choroba 
sw.  -a  aSeitötauj  w?. 

Witkow,  -kowa,  w  -kowie, 
VI.  2BiQftabt(. 

Witold  unb  Witold,  -a, 
VI.  SBitoIb. 

Witoraz,  -n,  w  -ie,  vi. 
SEBeitra. 

Wladymirzec,  -mirea,  w 
-mircu,  VI.  SBotniar. 

Wladyslaw,  -a,  dim.  Wla- 
dzio,  -tlzia,  m.  Sabiölauö. 

Wloch,  -a,  pl.  WJosi, 
Wlochöw,  m.  Italiener  vi. 

Wlochy,  Wloch,  ;;/. 
Stallen;  do  Wloch  nac^ 
gtalien;  z  Wloch  <\\\%  Italien; 
we  Wloszech  in  ^ta^i«"- 

Wlodzimierz,  -rza,  dim. 
Wlodzio,  -dzia,  m.  Sßlabimir. 

Wloski,  arfi.,  po  wlosku, 
adv.  itttfieniic^,  roflfc^;  wtoski 
orzech  !üelfc|c  9Iuf!;  wloska 
kapiista  SBelfc^Iraut  ». 

Wloszakowice,  -wie,  w 
-wicach,  p}.  Sufc^roitj. 

Wloszczyzna,  -zny,  -zne, 
»/.  1)  \><x^  gtalienifc^e,  italie- 
ni[c^eä  SBefen,  italienifc^e 
©pra^f,  ©ittc  u.  \.  ro.;  2) 
TOelfd^eö  ©rünieua,  äi^clft^- 
fraut  n.\  ajlumenlo^t  ?«., 
«ßcterrüie  /.,  ©eQtrie  /. 

Wloszeö,  cn.  imperf., 
zwioszec,  rn.  perf.  italienifcfi 
roerben,  jum  Italiener  icerbeu 

45* 


Wloszka 


ro8 


Zdislawice 


Wloszka,  -szki,  -szke,  pl.  i 
-szki,  /.  Staltenerin  /.  { 

Wloscibor,  -boru,  w  -borze,  i 
m.  So^urg.  | 

Wogezy,  -z6w,  w  -zacb, 
pl.  SSogefen  ])l.,  SBaggau  m. 

Wodzislaw,  -a,  w  -iu,  m. 

Wojciech,  -a,  m.  Slbalbert. 

Wojerowice,  -wie,  w  -wi- 
cacb,  pl.  §oi)erstt)erba. 

Wojkam,  -u,  w  -ie,  m. 
S)ennen6erg. 

Wojnowice,  -wie,  w  -wi- 
caeh,  pl.  3Bano:Di^. 

Wojrezy,  -zow,  w  -zach, 
pl.  ^oyeräroerba. 

Wola, /.  ftel^e:  Wol6w. 

Wolsztyn,  -a,  w  -ie,  m. 
SBoUftein. 

Wolter,  -a,  unb  Voltaire, 
Voltaire'a  unb  Voltaira,  m. 
SSoItairc. 

Wolczyn,  -a,  w  -ie,  m. 
Äonftabt. 

Woloch,  -a,  pl.  Wolosi, 
m.  2ßalacf)e  m. 

Wolochy,  -chöw,  pl.,  unb 
Woloszczyzna,  \-zny,  /.  1) 
SEBalac^et  /. ;  2)  SBatad^en  pl. 

Woloski,  adi.,  po  wolosku, 
adv.  roaladjtfd). 

Woloszka,  -szki,  -szke, 
■  pl.  -szki,  /.  3Balacf)in  /. 


Wolyii,  -nia,  na  -niu,  m. 
SBoI^pnien;  Wolyniak,  -a,  ^^ 
-niacy,  unb  Wojyniec,  -lynea, 
pl.  -lyncow,  m.  3BoI^l)mer  m.\ 
WoJynka,  -nki,  pl.  -nki,  /. 
SQßoll^nierin/. ;  wolynski,  adi. 
n)blbi)ntfci^. 

Wormacya,  -cyi,  -eye,  w 
-eyi,  /.  SBormä. 

Wolka,  -Iki,  w  VVolee,  /. 
|)0c6!cetj(^am. 

Wroclaw,  -wia,  w  -wiu, 
m.  Sreälau;  WroclawianiD, 
-a,  pl.  -wiauie,  -wian,  unb 
Wroclawczyk,  -a,  pl.  -czyey, 
-ezykow,  m.  SBreätauec  m. ; 
Wroclawianka,  -uki,  -nke,  pl. 
-nki,  /.  Sceätauerin  /.;  wro- 
clawski,  adi.  S3reölauer(=), 
Don,  auä  aSresIau;  po  wro- 
cJawsku,  adv.  fireälauifd^. 

Wrzeszcz,  -a,  w  -u,  m. 
greift. 

Wrzesnia,  -sni,  -änie,  w 
-sni,  (nad  -snia),  /.  1)  2Bre= 
fc^en;  2)  SBreff^ina  /.  (gtu^). 

Wschowa,  -wej,  -we,  w 
-wej,  /.  jyrauftabt;  Wseho- 
wianin,  -a,  pl  -wianie,  -wiau, 
m.  grauftöDter  »«.;  wschow- 
ski,  adi.  grauftäbter(=). 

Wszeruby,  -bow,  w  -bach, 
pl.  äßftf;erau. 


Wustrow,  -a,  w  -iu,  m. 
SBufterl^aufen. 

Wuszcz,  -a,  w  -u,  m. 
©toipmünbe. 

Wyblyszczöw,  -czowa, 
w  -czowie,  m.  SBil^elmäberg. 

Wydrga,  -rgi,  w  -drdze, 
/.  Sbria. 

Wygnanice,  -uanic,  w  -na- 
nicach,  pl.  aBeigmanngborf. 

Wyrza,  -rzej,  w  -rzej,  f. 
jynebrid)sberg. 

Wyrzyska,  -rzysk,  w  -rzy- 
skacb,  pl.  äiBriefen. 

Wysoka,  -kiej,  -ka,  w  -kiej, 
/.  1)  aßiffel;  2)  SöittftoiJ. 

Wysoka  Hola,  -kiej  -15, 
na  -kiej  -li,  /.  §oJ|e  §eib 
(Serg). 

Wysokie  Myto,  -go  -ta, 
w    -m    -cie,   n.    .^o^enmautf). 

Wysoszczyca,  -cy,  -ce,  na 
-ce,  /.  ®erli^ena(pe  /. 

Wyszogrod,  -grodu,  w 
-grodzie,  m.  1)  §ol^enbUtg; 
2)  ^Itntenburg. 

Wyszomierz,  -a,  w  -u,  m. 
2Bigniar. 

Wyzszy  Brod,  -szego  -u, 
w  -szym  J3rodzie,  iti.  §o^fn» 
furt^. 


z. 


Zacharyasz,  -a,  m.  3a= 
ci)arioö. 

Zadar,    -u,    w    -darze,   m. 

Zagajewiczki,  -wiczek,  w 
-wiczkaeh,  pl.  gorbac^. 

Zagrzeb,  -bia,  w  -biu,  m. 
2{gram ;  zagrzebski,  adi. 
2lgramer(=),  Don,  aus  2lgrani. 

Zajeczyce,  -czyc,  w  -ezy- 
cacli,  pl.  SaibydiitS. 

Zakopy,  -kopow,  w  -ko- 
pacb,  pl.  3ieicf)ftabt',  ksiqie 
zakopski  ber  §etjog  »on 
ateic^ftabt. 

Zalesie,  -lesia,  w  -lesiu, 
■ni.  SaUfcf). 

Zaluzne,  -Ana,  w  -inera, 
n.  yjJoiabocf. 

Zamorzowice,  -wie,  w  -wi- 
cacb,  pl.  ©d)ommerroi^. 


Zamberk,  -a,  w  -u,  vi. 
©enftenberg. 

Zambrow,  -browa,  w  -bro- 
wie,  m.  ©onimerau. 

Zamki  (nowe),  -mkow, 
(-wycb),  w  -mkacb  (-wycb), 
pl.  S'leu^äufel. 

Zandow,  -a,  w  -iu,  m. 
©anbau. 

Zaniemysl,  -a,  w  -u,  in. 
©antomifc^el. 

Zaporoze,  -ia,  na  -i;ii,  n. 
©aporogien,  baö  Sanb  hinter 
bem  Sniepr;  zaporoski,  adi. 
©aporogter;  kozacy  zaporo- 
8cy  ©aporogiec  Äofafen. 

Zarowina,  -uy,  w  -nie,  /. 
3lot^ft;r5en. 

Zarzyce,  -rzyc,  w  -rzy- 
-cach,  pl.  ^atfc^i^. 


Zatom,  -ia,  w  -iu,  m. 
©attum. 

Zawady,  -dow,  w  -dacb, 
pl.  ©aroatie. 

Zawidöw,  -dowa,  w  -dowie, 
m.  ©eibenberg. 

Zawislany  unb  Zawislaii- 
ski,  adi.  jenfeitö  bet  Sßeic^fel 
Ucacnb,  befinblicf),  ino^nenb. 

Zawöd,  -wodu,  w  -wodzie, 
m.  ®münb. 

Zabkowice,  -wie,  w  -wi- 
cacb,  pl.  granfenftein. 

Zbarzewo,  -wa,  w  -wie,  n. 
Sargnt. 

Zb^szyn,  -a,  w  -ie,  m. 
Sautjc^en. 

Zdanice,  -nie,  w  -uicacb, 
pl.  ©teini^. 

Zdislawice,  -wie,  w  -wi- 
caeh,  pl.  äBlafc^im. 


Zduny 


709 


ÄyikÖT 


Zduny,  -now,  w  -nach,  pl. 
©buni. 

Zelwald,  -u,  w  -tdzie,  m. 
©aalfelb. 

Zemsko,  -ska,  w  -sku,  m. 
©amft. 

Zemun,  -nia,  w  -nin,  m. 
©emlin. 

Zenou,  -a,  m.  3eno. 

Zerchowo,  -wa,  w  -wie,  n. 
©ord^au. 

Zeus,  -a,  m.  3euä/  S"piter. 

Zgorzelec,  -Ica,  w  -Icu, 
m.  1)   ©örli^;   2)   93ranben= 

Zielen,  -ni,  w  -ni,/.  ©rün^ 
felbe. 

Zieliniec,  -nca,  w  -neu, 
m.  ©rünborf. 

Zielona,  -nej,  w  -nej,  /. 
©tünc^o^en. 

Zielonagora,  -nejgory,  w 
-uejgörze,  /.  ©runöetg. 


Zielonahojna,  -nejhojny, 
w -nejhojnie,/.  ®rüne=2;anne. 

Zielonat^ka,  nejl^ki,  w 
-nejl'afe,  /.  (Srünetüiefe. 

Zielonawies,  -nejwsi,  w 
-nejwsi,  /'.  (Stünborf. 

Zielonowo,  -wa,  w  -wie, 
n.  ©rünau. 

Zielonydq,b,  -negodeba,  w 
-nymdebie,  m.  ©rüneic^e. 

Zielonylas,  -negolasu,  w 
-nymiesie,  »t.  ©rünroalb. 

Ziembice  unb  Zigbice, 
-bic,  w  -bicacli,  pl.  2JJÜn- 
[tcrberg. 

Ziemno,  -mna,  w  -mnie,  n. 
unb  Komitat  Ziemneüski, 
3empUn,  3'i"Pliii«'^  Komitat. 

Ziemsko,  -ka,  w  -ku,  n. 
©emtift. 

Ztokomorow,  -rowa,  w 
-rowie,  m.  ©enftenbetg. 


Zlotna,  -nej,  w  -nej,  /. 
©cl)[atten. 

Zlotowo,  -wa,  w  -wie,«,  unb 
Zlotöw,  -towa,  w  -towie,  r.i. 
giataii. 

Znojmo,  -ma,  w  -mie,  ». 
3nai'». 

Zofia,  -lii,  -tie,  (117)1.  Zosi;', 
-si,  /.  ©opf)ie. 

Zrinyi,  -niego  unb  -nyi'ego, 
m.  3itnt)i. 

Zurych,  -u,w  -u,  m.  ^üxi^. 

Zuzanna,  -ny,  -ne,  dim. 
Zuzia,  -zi,  f.  ©ufanne. 

Zwierzyn,  -a,  w  -ie,  7n. 
©cftiücrin. 

Zygmunt,  -a,  m.  1)  ©igis» 
inunD,  ©icgniunb;  2)  ©igiö« 
munbögtodfe  /.  (in  ßrafau; ; 
wiek  Zygmuntowski  ba§3^*'° 
alter  ber  (beiben)  ©igismunbe 
(poIni[d}e  ©efcf)icf)te). 


Zaba,  -by,  w  -bie,  / 
©aa6e. 

Zabieniec,  -nca,  w  -neu 
m.  ^abianäroalbe. 

Zabnicki  Lgg,  -ego  -u 
w.  ©eifni§. 

Zaclerz,  -a,  w  -u,  m 
©d^a^lar. 

Zakowo,  wa,  w  -wie,  n 
©aafe. 

Zarnowiec,  -wca,  w  -wen 
m.  Qexnom'ii^. 

Zarowa,  -wej,  w  -wej,  / 
©orau. 

Zatec,    -tca,    w    -tcu,    m 

Z§,dowice,  -wie,  w  -wicach 
pl.  Qaniiom^. 

Zdzarskie  Göry,  -kich 
gor,  pl.  a3iJ^mifc^=3JJä[)rifc^eö 
©ebirge. 

Zegan,  -nia,  vv  -niu,  m. 
©agan. 

Zegota,  -ty,  -te,  m.  Sän^j. 

Zeletawa,  -wej,  w  -wej, 
/.  ©c^eUetau. 

Zeleznica,  -py,  w  -cy,  /. 
©ifenftabtr. 

Zeim,  -ia,  w  -iu,  m.  58a= 
rut^. 


z. 

Zemr,  -u,  w  -mrze,  m. 
©ontmecfclb. 

Zerotin,  -n,  w  -ie,  m. 
3ierotein. 

Zulawa,  -wy,  w  -wie,  /. 
1)  ©ulau;  2)  aJiatfc^Ianb  n., 
Sfiieterung  f.,  SBerber  m.; 
Zulawczyk,  -a,  pl.  -ezycy, 
-czyköw,  m.  33eraol^ner  m. 
beä  äKarfc^tanbeä,  ber  3lkhi= 
rung. 

Zulawa  Gdanska,  -wy 
-skiej,  /,  Sanjtger  ÜBetber. 

2;ulawa  Wielka,  -wy  -kiej, 
/.  ©rofeitiecber. 

Zulawy,  pl.  fie[)e:  Zulawa. 

Zycz,  -a,  w  -u,  m.  3^ife- 

Zyd,  -a,  pl.  Äydzi  unb 
Zydzi  (jur  ^e,^etct)nung  öer 
Israeliten  im  ai[terlum),  m. 
3ub(e)  w. ;  kiedy  bieda,  to 
do  -a  foinmt  bie  3lot  an  bcn 
^ann,  bann  mu&  ber  ^liu 
I)erauef)elfen. 

Zydek,  -dka,  pl.  -Ikl,  m. 
^übet  H.,  ^ubenjunge  /«. 

Zydlochowice,  -wie,  w 
-wicacli,  pl.  ©eeloroi^. 

Zydoglowy,  adi.  iuten= 
töpftg. 

Zydostwo,  -wa,  ».  1) 
Subentum  n.;  2)  ^ubenfc^oft 


f.;  3)  ^ubenlonb  n,;  4)  iü= 
Cifc^es  3Befen,  iübifd^e  2lct 
unb  Sßeife. 

Zydowig,  -cia,  pl.  -ta,  n. 
3uöen£inö  u. 

Zydowiu,  -a,  m.    igube  m. 

Zydowski,  adi.  jübifd; ; 
-ska  boÄnica  ^ubentempcl  ni.; 
-ska  szkola  3"^^"f'^>"^^  .f-  i 
—  cmentaiz  Qubenfrieb'^OF 
m.;  po  iydowsku,  adi.  jübifc^  ; 
po  -sku  szwargotae.  jubeln, 
auf.  iübifrf)e  SItt  fprec^en. 

Zydöwka, -ki,j:>/. -ki,  -wek, 
/.  3übin  f. 

2ydziak,  -a,  pl.  -i,  vi. 
3uheniunge>«.,3iubenbenge[wj. 

^ydzig-tko,  -ka,  pl.  -ka, 
ni.  fieiner  Qubenjunge,  Subcn» 
fint>  n. 

Zydzisko,  ka,  pl,  -ka,  ;i. 
[jä^ttcfier,  abic^eulic^er  ^ntt. 

Äylina,  -ny,  w  -nie,  /.  ©i(» 
lein. 

i^ynkawy,  -wow,  w  -wacb,, 
pl.  fssüiinian. 

Zylawa,  -wej,  w  -wej,  /. 
3ittau. 

Äywiec,  -wca,  w  -wcu,  in. 
©ai)buid). 

Zyzkow,  -kowa,  w  -wie, 
3iäfaberg. 


/