An saibhreas fior

m

wm

tiaam

Digitized by the Internet Archive
in 2013

http://archive.org/details/saibhreasfior1810glas

No. 9.]

i.V SAIRHREAS FIOR.

A IR ào dh'America bbi air a faotuinn amach, agus iomradh
air a sgaoileadh mu 'n mhor shaibhreas a bha'nn ani
Mecsico agus 'am Peru, bha'n Rineorpa air a gluasad.
Dh' fhag sloigh an duthcban fein, agus thug iad an aghaidh
air cruadal, ann an duthchaìbh cèin,a chum gu sealbhieheadh
iad cuid do shaibhreas na duthcha nuadh. Tha 'n spiorad a
bhrosnaich daoine 'san àm sin gu leithid do dhian-iarrtas
an deigh saibhreas, a' brosnachadh dhaoine anns gach linn.
Feudaidh sinn sloigh i haicinn gach la, a dian ruith a chusbair
cheudna; le uidhir do dhurachd, as ge do bhiodh an t-iomlan
dochonasan duine aco-sheasamh annam meud a sfeealbhaibh

A

2

saoghaìta. — Cha'n 'eil èud. artns a ghnothaich so air a
cungachadh* ri inbhe air bith dhaoine. Tha.egu minig
a' taehairt, gun ag, gu'm bheil an dream a ta cheana
sealbhachadh pailteas, a' taisbeanadh an iarrtas is mo
airson tuillidh; ach tha'n spiorad ceudna coitchionn do
gach inbhe. Tha e g' oibreachadrranns na bochdaibh, amh-
luidh mar ar?ns na daoinibh saibhir. Tha e dusgadh iomadh
miann ro-chùramach, airson cuibhrionn is mo do nithe
maith na beatba so; agus feudaidh bhith, iomadh gearan,
do bhri gu bheil an cuibhrionn co beag. R'an leithide so
do mhuinntir tha scriobhair na Leabhrach bige so a' labhairt.
Innsidh e dhoibh mu 'n aon shaibhreas fhior. Am feadh a
ta e 'gan deanamh cinnteach, ge do " charnadh iad suas or
mar an duslach," gu 'm biodh iad co fad' o shonas is ge
do bhiodh iad ann an doimhne bochdainn, tha e cur an ceill
doibhle dànachd, gu bheil ionmhas luachmhor air a thabh-
airt a 'm fogus, a ta deanamh saibhir gach aon a ta gabh-
ail ris. Tha 'n Ti gloirmhor a ta 'n sealbh air, a' deo-
nachadh a dheanamh aithnìchte do dhaoiae, anns na
briathraibh grasrahor a leanas. Gnath-fhoearl, viii. 16, 21.
Tha beartas agus urram maille riurasa; saibhreas mairean-
nach agus fireantachd.—- Bheir mi orrasan le 'n ionmhuinn
mi maoin a shealbhachadh agus lionaiflh; mi an ionmhasan.
Si so, a Leughadair, cànain Sianuighèar dhaoine. Tha
e labhairt fuidh ainm Gliocais, agua tha 'n ni a deir e uime.
fein, a' cordadh gu mionaideach, ris na labhrar 'san Tiom-
nadh Nuadh rau' Iosa Criosd. Shearmonaich na h-
abstoil " saibhreas do-rannsachaidh Chriosd;" chuir iad
an ceill, gu bheil " gach uile iomlanachd a' gabhail comh-
nuidh annsan." Eph. iii. 8. Col. i. 19; Thug e fìanuis
uime fein, — ". Ata na h-uile nithe air an tabhairt thairis
dhomhsa o m' Athair,'' agus a deir e ris a bhochdan agus
ris an fheumnach, " Comhairlicheam dhuit òr a chean-
nach uamsa, air a dhearbhadh 'san teine, chum 's gu 'm
bi thu saibhir.;' Matt. xi. 27. Taisb. iii.T6. Si so cànain
naluidheachd dhiadhaidh; cànain an Ti «a bha air tùs maille
ri Dia;" a thainig a chum an t-saoghail so, M a chuir e feìn

3

ann an di-meas, agus a bha umhal gu bàs, eadhon bàs a
chroinn-clieusaitHi;"4 'a u dhèirich aris o na marbhaibh,
àgus a ta nis aig,deas laimh Dhe, air dha gach cumhachd
air neamlì agus' air thalamh- a bhi aige," " aiu; am bheil
fuchair Dhaibhidh," Eph. i. 2. Phil. iì. '?, 8. f aisb. iii. 7.
Jan fhrithealadh ionmhasaibh na bè&tha, agus a ta, rè iomadh
Ceud bliathna cùr an ceill na n ionmhasaibh so do na bo^Jpd-
aibh agus na h-uireasaich.

Tha mi *gaìrm bhur n' aire, car feeagan uine, chum
an' ionmhas sin, mu 'm bheil a leithid do chunntas ard
air a thabhairt, leis an Ti do nach 'eli e comasach a bhi'm
naearachd na mheas air, no na fhianuis ma thiomchioll.
Ceadaich dhomh caileigin do nadur " Saibhreis Chriosd
P innse dhuit, agus càileigin de ro-oirdheirceas.

-Feudaidh e bhi, gur gann a ruigeas mi leas a radh gu'm
b'heil 'àn saibhreas so, na nadur, gu h-iomlan eadar-
dhealaichte, o shaibh-reas an t-saoghaiì so, 'N uair a ta Iosa
Criosd a labhairt ri daoinibh, tha e gu minig a' gnathachadh
à leithiddo chainnt 'sa tha so-thuigsinn dhoibh; agus fuidh
choimeasan aimsireil, agus le nithe faicsinneach, tha e air
ùairibh a' cumail amach a bheannachdan spioradail agus
neimhidh. Tha n' earrann a chum am bhed t-aire air a
gairm, do'n t-seorsa sò: fuidh choimeasan " saibhreas
agus uvram," agus " toradh as feajrr na òr," seadh nan r.-òr
finealta, tha sochairean air an cur an ceill, nach comasach a
bhi air am faotainn airson òr; ach is iad tiodhlac saor throcair
neo chriocbnach. Cha chomasach do neach air bith an
aireamh, no 'n luach a' chur an ceill. Gidheadh, tha da ni
'gu cinnteàch air am filleadh annta, fir'eàntachd chum
saoraidh, agus gras. churr, naomhachai-dh.

'Se fireantachd an ni àirson'am bheiì peacaich air an
saoradh, no air am meas fireànta ann am fianuis De.
'S teirc iad a leughas na nithe so,a ta co aineolach 's nach
eil fhios aca, as eugmhais fireantachd eigin nach co-
masach dhoibh, a bhi air an nochdadh le tearuinteachd au
lathair Breithcamh na talmhuinn uile. Tha so air aideachacili
le moran, a ta gu h-iomlan aineolach air a ghnothaich

ro-chudthromach so. Tha e ro nadurrà do dhaoinibh bhi
sealltuinn airso* ni eigin annta fein,. ata airidh air deagh-
ghean Dhe no bhios, air a lughad, na chuidea .'iadh a chum
am fireanachadh; " air dhoibU a bhi aineolach air firean-
tachd Dbe," agùs gu h-amaideach " aig iarraidh am
fireantachd fein a chur air chois,,, Rom. x. 3. — Mun
d'tlfeid mi ni's fhaide air m' aghaidh, Vèigin domh mo
inhor dheigh a chur an ceilì, airson gu' biodh tusa, a Leugha-
daìr, lan dearbhte, nach 'eiì, agus gu bràth nach bi, aon ni'
arnad fein, is comasach air do shaoradh, no anns* a
cbuìd as lugha chuiuicheas leis a sin; oir cioi sam bith
alr am bheil thu 'n sealbh, ann do bharail fein, no 'm
baraii dhaoine eile, tha thu, thaobh na cuise so, gu
li iomlan bechd, Mo thruaighe! cia lion iad ata *ga
mealladh fein anns' an treun-oibreachadh-meallaidh sin,
a ta losa Criosd a' diteadh agus a' caoidh, ann avn pobull
fein-fhireanta agus tiuadlidh; — " Tha thu 'g radh, tha mi
beartach, agus air fas saibbir, agus gu ?n fheum agam
àir ni sam bith, agus gun fìiios agad gu bheil thu doruin-
neach, agus truagh agus dalJ agus lomnochd," Taib. iii. 7.

Air dhomh fios a bhi agam air cumhachd, air meall-
faireachd agus air coitchionnas an treun-mheallaidh so,
èèadaieh dhomh labhairt riut beagan ni 's dìuithe mu 'n
chùis. Am firean thu gun amhurus? Cionnus a rinneadh
roar sin thu? An ann an tomhas 'sam bith o thoradh dò
ghniòmha fein a tha so? no 'n robh thu air do bhreith
anns an staid sin? agus am bheil thu smuainteachadh nach
d'rinn thu aon ni riamh, chum do dhiobradh dheth 'na chlia
sin? Cha *n urra h-aon diubh sin a b'hi fior. " Feuch,"
a deir Daibhidh, " ann an euceart dhealbhadh mi; agus
ann am peac^dh ghabh mo mhathair mi 'na broinn.,:
Salm. li. 5. 'On cheud tiota d' am bith, tha na h-uih
dhaoinj falamh a dh' fhireantachd, agus tha aca, an taobr
a stigh dhiubh siol gach uile olc.

Ach, ge do thoilicheadh tu thu fein, le bhi smuainteachadl
gu 'n d' rugadh tu a* d' ionracan, cha deanadh emaith san (
fcith dhuit, as eugmhais gun b'urrainn thu dhearbhadh mar * l ^

G,

foill

aeudna gu 'n do bhuanaìch thu mar sin. *Nis tha 90 ne©-.
chomasach: 's ni dearbhte gur peacach thu. Tha 5n Ti a
rannsaicheas an cridhe car an cèiiì, nach " 'eil ionracan ann,
nach 'eil fiu a h-aon." llom. iii. 10. 19. ft Tha uiìe smuain-
tean cridhe an duine olc o oige: olc,agusamhain olc,gachaon
fe." Gen. vi. 5. viii. 21. " 'S eigin do gach beul a bhi air a
dhruideadh, a thaobh còir sam bith àirfireantachda thagradh,
<{ agus an saoghal uiie a bhi ciontach am fianuis De."

Tha focal Dhe soilleir air a pliuinc so: agus tha e co
soilleir, o'n ughdaras cheudna, nach 'eil ni air bith agadsa
gu' chur na aghaidh, air an taobh eile, Cha d' rinn thu
riamh aon ghniomh umhlachd, a thoilleadh dhuit t-anail
a tlvarruing aon uair; no, <y?d' ghluaiseadh tu re d'uile
bhliathnaibh, ann an searbhadas t-anama, cha bu' chomasach
thu ciont aon droch smuain a ghlanadh air falbh. Co
e 'n duine gu 'm biodh e glan? agus gu 'n saoradh esan e
fein a rugadh o mhnaoi?" li Cha 'n urrainn iadsan a tha
san fheòil Dia thoileachadh" " Cha bhi feòil air bith air a
fireanachadh, na fhianuis tre oibribh an lagha." Job. xv. 14-.
Ilom. viii. 8 and iii. 20.

'S leoir na nithe so chum a dhearbhadh, gu bheii'
thu gu h-ioralan bochd: an aite thu bhi fireairta, gur
ann a tha thu gu h-iom!an mar ni neo-ghlan;" falamh de
iomhaidh agus de fhabhar Dhe, agus buailteach d'a fheirg.
Tlia e sciìobhte," 's mallùichte gach aon nach buanaich
anns' gach ni tha scriobhte ann an leabhar an lagha chum
an deanamh." Gal. iiL 10. '• Diom agus fearg, àmhghar
ag"u6 teanntachd air gach anam duine a ta deanamh uilc.?'
Rom. ii. 8. 9. Is siaid bhochd agus thruagh so, do nach.
'eil e comasach coimeas fhaotuinn.. Tha fearg Dhe air a.
foillseachadh 0 nearnh an aghaidh gach eucoir,'' agus Oh!
*' cò d' an aithne neart a chorruichsan?" Rom. i. 18.
11 Cò ar*s urradh seasamh roimh fhearg san? agus cò dh'
fheudas fuireach ann an, dian-theas a chorruich? tha a
chorruich air a dortadh amach mar theine, agus tha na
creagan air an tilgeadh sios leis " Nahum. i. 6.

Gi4headh, fathast, feudaidh tusa th\a fein a mh»alladhj
A2

a' smuainteachadli nach 'eil cùìsean uile eo olc; nach 'eil
thu co ro-aingìdh. Gu h-àraid, tha Dia trocaireach agus
cha 'n 'eil moran aobhar eagail agad. Gu firineach,. aj
charaid dh' -..fhaodamn fhianuis a leigeadh a' d' ionnsuidh
fein, agus fhiosrachadh dhiot, ain bheil thu da-rireadh
dùrachdach ann an tagradh air an doigh so? Am bheil
thu 'smuainteachadh uair air bith mu 'n ghnothaich? An
d'thainig e uair air bith ann a t-inntinn ann an trioblaid, no
'n am suil ris a bhas? Nach 'eil agad, na 'n leithide sin
do chàsaihh}ni-èigjn do bhreithneachadh uabhasach a thaobh
na nithe a ta ri teachd? air a lughad cuid do dh' amharu$ dia-
mhair, nach 'eil gach ni ceart eadar t-anam agus Dia?
Nach cuimhne leat an sin, gu 'n do bjhris thu lagh Dhe
air iomadh seòl? Nach 'eil aobhar agàd, uime sin, a bhi
fuidh amhurus ^gu 'm bheil thu gu firinneach bochd agus
uireasach, agus nach 'eil fireantachd agad is urrain seasamh
an làthair sùil uile-leirsinneach an Ti ta naomha?

Anis mur biodh cunnart sam bith ann an staid co
bochd ri do staid-sa, mur biodh seòl sam bith air do
dheanamh saibhir; mur biodh a leithid do ni ri
nreantachd chum saoraidh, air a foillseachadh airson
pheacach, cha mholain gniomh an duine, chuireadh an
ceill truaighe do staid, no bhriseadh an t-sith ata
ìathair agad, le bhi foillseachadh olc air nach robh leagh-
as. 'Sann do bhrigh gu' bheil fireantachd aig laimh; 's ann
do bhrigh gu'm bheil uile ionmhasaibh na beatha, air am
foillseachadh anns' an t-soisgeul, agus air an cur an ceill
do pheacachaibh, chum gu' biodh iad air an saoradh, ata
mi air mo threorachadh a chum do staid mar pheacach a
chur an ceili dhuit, agus a chum innseadh dhuit mu'n
chungaidh leighis a dh'ullaich trocair neo-chriochnach
airson do leithid-sa. " Eisdibh,'' 'deir an Slanuighear,
" eisdibh rium, sibhse aig am bheiì an cridhe rag, ata fad
as o fhireantachd. Bheir mis' am fagus m' fhireantachd,
eha bhi i fad as; agus cha dean mo shlainte moillei agus
bheir mi slainte ann an Sion, do Israel mo ghìoir, Isa. xlvk
12. 13,

Cha 'n eil ni air bith is taitniche do neach ata gu
h-iomlan bochd, na mor shaibhreas. Tha e mar sin a
thaobh nithe aimsireil, agus c'uime nach biodh ann 'an
nithe spioradail? Tha thusa bochd, a dh'easbhuidh fìrean-
tachd; ach tha Criosd gu neo-chriochnach saibhir. Tha
fhireantachd a* ruigheachd a chum uile ìarrtasaibh lagh
Dhe. Mar a thug e umhlachd do gach uile àithne is
amhuil a dh' fhuiling e chum a bhàis, an ni bha dlighèach
do pheacachaibh airson an eusaontais. *i Ghiulaiti e peaean-
na a phobuill, na chorp fein, air à chrann," 1 Phead. ii. 24v
Ghiulain se iad ionnas gu 'n d'rinn e iobairt-reitich iomlan
air an son. Tha 'n fhireantachd so neo-chriochnach athaobh
luach. 'Si 'n obair ia chriochnaich an Ti a ta ann o shiar-
ruidheachd. Le' umhlachdsan a chum a bhais, tha lagh
Dhe air àrduchadh, ni's mo na b'urrainn e bhi, le uile
umhlachd, agus uile fhulàngais, a chruthachaidh uile.
Tha e iuachmhor ann ari tomhas do-labhnrt, ann insealladh
Dhe, " Tha 'n Tighearna grasmhor air sga fhirinn fein;
ardaichidh e 'n lagh, agus cuiridh e urram air." Is ^xlii..2U
.Ach'si 'ni fhirinn neo-mhearachdach so tha deanamh na
Ctìis.co ro chudthromach dhuitsa, e^dhon, gur ann airson nan
ciontachabha 'n fhireantachdso air a h-oibreach idh amich.
Cha robh feumair bithaig Griosd air fìreantachd oibreachadh
amach air a shon fein. Bha e saibhir, ach airson pheacach
rinneadh bochd e, chum' trid a bhochduinnsan gu 'afa biodh
iadsan air an an deanamh saibhir. " Rinn.Dia esan do nach
b'aithne peacadh, -na iobairt pheacàidh air ar soin ne," deir
an? t-abstol, "'* chum's gu 'm bitheamaid air ar deanamh
'nar .fireantachd Dhe annsan." 2 Cor. viii. y. & v. 21'.
Bhuin Dia ris-san raar a giuHn pèacadh air ar soin-ne, chum
gu 'm bitheamaid air ar meas firèanta air a sgathsan, agus
gu faigheadhmid a bheatha shiorruidh, mar. thoradh, na
h-obair a chriochnaich esan.

Cha 'n eil Criosd a cur an ceill a shaibhreas amh?in a
chum a bhi air f haicinn agus air a mholadh Ieis na bochdaibh,
as eugmhais buannàchd sam bith a bhi sruthadh ùaidhe so
bhi air fhoillseachadh. Tha e saibhir ann an trocair, mai

Aa

smn am frreantachd, agus 'nuair a deir e, If Tha saibhreas
agus urram maille rium, seadh saibhreas maireannach agus
fireantachd,,',Sannachumgu,n sealbhaicheadh iadabhuann-
achd a ta sruthadh o'n fhirearitachd sin, agus gu'm biodh
iad air an deanamh saibhir as a lanachd san. C' aite air bith,
uimesin,am bheil e cur an ceillfhireantachd agus afoillseaeh-
adh a shaibhreas neo-chricchnacb, 's ann a chum na crioche
,ceudna, air son an do leig e sios abheatha; se sin, chum gu
'm biodh peacaich air nn saoradh tridsan, agus air an deanamh
saibhir le uile ionmhasaibh a rioghachd. Tha e tabhairt
orrasan le 'n ionmhuin e, maoin a sheaìbhachadh: — lionaidh
e an iommV.san.

Am bheil ihu li^srachadh, ciàcì a ni mise chum gu'n co-
partaich mi' do 'n t-saibhreas 60? Feudaidh e bhith gu 'n
cur peacaich, a' cheist so, air uairibh, riù fein; ach tha
mearachd mhor fillte innte — -'S co-ionnan a suim, ris a
cheist sin, V A Mhaighsteir Mhaith ciod a ni mi chum 's
gu 'n sealbhaich mi a bheatha mhaireannach?', agus a*
cheist sin a'bha air a cur le neach a bha fuidh dhusgadh
coguis, " Ciod is coir dhomh dheanamh chum gu 'n
saorar mi?" Mark x. 17. Gniomh xvi. 30, 31. > Tha freag-
radh ceart a leithid so do cheist, aithghearr agus simp <
lidh; — " Creid anns' an' Tighearn Tosa Criosd, agus saorar
thu." Mar gu 'n abairte cha 'n 'eil ni sam bith r' a dhea-
namh, cha 'n 'eil obair sam bith r' a coilionadh, no peanas
sam bith r' a fhulang. Rinn Criosd an obair uile; agus
's eigin a ghloir uile bhi air à tabhairt dha. Creid anns
an Tighearn Iosa Criosd, agus saorar thu. Tha creidsinn
air a chur m' a choinneadh oibreachadh, no deanadas, do
gachseorsa. "Le gras thasibhair bhur slanuchadhtrid creid-
imh — cha'n ann o oibribh,chum nach deanamh neach air bitli
uairi." " 'Sann o chreidimh a tha e, ionnas gu 'm biodh
e tre gras.'* Eph. ii. 8, 9. Rom. iv. 16. So ni nach b'urra
e-bhì, na 'm biodh cudthrom sam bith-aig ar n-obair-ne
anns' a ghriothaich. " An ti chreideas iha bheatha mhair-
eannach aige,,, tha co roinn aige de uile shaibhreas Chriosd.
" Biodh fhios agaibhse, fheara agus a bhraithre," a deir an

9

t-abstol, alabhairt ri pobuìl Ahtioch, "gur ann tre fn duine
50 a ta maitheanas peacaidh air* a shearmonachadh dhuibru
jgus tridsan tha gach neach a chreideas aìr a shaoradh, o
ia h-uile nithibh, o nach robh e' n comas duibh bhi air bhur

saoradh le lagh Mhaois." Gniomh. xiii. 38, 39. -Am

iheil thu fiosrachadli cionnus a chreideas mi? no ciod e an

reidsinn so? Gu ma fearr leat fhiosrachadh cwd e a ta mi

ìirmoghairmgu' chreidsinn? Do so tha 'n scriobtur a tabh-

ùrt freagradh soilleir, agusmabhicssogusoilleir airathuig~

iinn, chithear a chuid eile co soilleir 's nach bi feum air

nineachadh ann. 'S teirc a dh' fheudar focal soilleir a

nhineachadh as eugmhais focail eile ghnathachadh nach

il co soilleir risfein. An aite, uime sin. am foca\'creidsinn

\ mhineachadh, ghairminn fe-aire chum na firinn a ta air

i cur fa chomhair pheacach a chum gu 'n creideadh iad

t^agus 'si so i, — " is ann mar sin a ghradhaich Dia 'n

aoghal gu 'n d' thug e aon-ghin Mhic fein, chum's ge b'

neach a' chreideas ann, nach sgriosar e acli g?. 'm bi a'

iheatha shiorruidh aige. Is fior an radh so, agus is fìu e

ir gach aon chor gabhail ris gu 'n d' thaimg Iosa Criosd

lo 'n t-saoghal a thearnadh pheacach.,' Eoin. iii. 16L

Tim. 1. 15. 'S deagh sgeul mhoraoibhneisso, do 'n uile

hluagh. Am bheil thusa 'ga creidsinn so? am bheil thu

ibhairt creideas do 'n naigheachd mhaith? Ma tha, uime

in, tha thu air do shaoradh.'' Tha thu air do shaoradfr

na h-uile nithe, o nach robh e *h comas duit a bhi air do

haoradh, le lagh Mhaorst Gniomh. xiii. 38, 39. Tha co-

oinn agad de shaibhreas do-rannsachaidh Chriosd. 'S leat

lànachd agus is leat e gu siorruidru Ach mar '©il thu

reidsinn, an sin cha 'n 'eil cuid no crannchur agad sa chuis

o. Cha 'n 'eil thu tabhairt creideas do fhianuis-san do

ach 'eil e 'n comas breug a dheanamh. Cha'n 'eil ni sam

ith ion-mhiannuichte ann do sheahadh-sa, ana an saihh-

eas Chriosd. Tha thu deanamh tarcuis air saibhreas a

ìhaithis. Cha 'n urra thu tairbhe sam bith & bhi agad

ftni sin ris am bheil thu cur cuK u An ti a chreideas

Qd6, a Mhac, tha bheatha mhaireannach aiget acfr ari ti

10

nach 'eil a' creidsinn anns' a' Mhac, cha 'n fhaic e beatha;
ach ata fearg Dhe, a' gabhail comhnuidh air. An ù a
chreideas ann, cha ditear e; ach an ti nach creid, tha e air
a dkiteadh cheana, chionn nach do chreid è ann an ainm
aoin-ghin Mhic Dhe.". Eoin. iii.18, 36.

Feudàidh e bhi gu 'n àbair thu gu 'm bheil mi a' fagail
firineachadh, na ghnothach ro fhuras agus saibhreas
Chriosd na ni air nach 'eil e doilich ruigheachd. Biodh
e mar sin; an aobhar rnaitrTsin airson nach gabhadh tusa.
ris *a beannachdaibh so? Am biodh e amaideach do
bhleidire* rioghachd a dhùiltadh, do bhrigh nach gabhte lui-
deag da chòta broineagach marluach iomckuidh air a son?
Ann an tòmhas do-labhairt ni's mò, tha amaideachd gach
aon, naeh 'eil a creidsinn an t-soisgeil, agus, a tha mar sin,
cur'cùl ri uile ionrnhasaibh.ua beatha maireannaich, do
bhrigh nach aidichear fireantachd sam bith ata aigesan mar
Co-ionnan luach riu. A ihaobh furasdachd na gnothaich,
cha smuainich neach ata sealbhachadh na buannachd, gu
brath, air furasdachd anni 'tliug Tighearna na gloir gu h-ùir
a bhais; agus ma bheir e fainear, uair air bith, a chomas
fein a thaohh na h-obair, cha smuaintich e gu brath airji
marfurasda no deacair;ach mar guh-iomlan neo-c'homasach*

Thubhairt mi gu 'm bheil saibhreas Chriosd a' filleadh
ann, mar arn ceudna, gras naomhachaidh. Is beannachd so
nach 'eil ni's neo-luachmhoire, na 'n t-aorì eile, no ni's neo-
fheumaile. Mar a ta fireantachd iom]an? feumail airsoa
maitheanas,agus airson 'ar deanamh taitneach anìathairDhe^
mar sin tha atharrachadh grasmhor air bhur cridhe, chum gu
'm biodh co-chomunn agaibh ri Dia naomha, agus sealbh ann
am beannachdaibh neamhaidh. An latTiair bheannuichte
Dhe cha'n urra ni air bifch neo-ghIan,<gu brath, t'eachd;:
agus ged' bhiodh e comasach innti'inn asteach do 'n staid
sin,gun bhur eridhe bhi air athnuadhachakìh, cha bhiodh tait-

neas air bith agaibh 'na sonas.- -An sov mar anns' a chuis

'eile, tha na h-uile dhaoihe gu h-iomlan bochd, Mar nach

'eil 'eiric sam bith aca airson :an>ahama shaoradh, mar sia

cha'n 'eil ni air bith acaiis eomasacban grakieàlachd a

* A beggar.

11

ghlanauh air falbh. " Co è an duine gu 'm biodh e gkm?
agus gu 'n saoradh esan è feirrr a rugadh o mhnaoi?' Feuch,
as a naomhaibh cha 'n earb e; agns cha n 'eil na neamha
glan na shuilibh. Nach graineile agus nach sailche gu mor
an duine, a dh'òìas euceart mar uisge? Job xv. 14-. — 16.
" Mar ata e scriobhte, Cha'n 'eil ionracan ann, cha'n 'eil fiu
a h-aon : Cha'n 'eil neach ann a thuigeas cha'n 'eil neach
ann atha 'g iarraidh Dhe. Chlaon ìad uile as an t-shlìghe,
tha iad uile mi-tharbhach, cha'n 'eil neach a tha deanamh
maith, cha 'n 'eil fiu a h-aon. Is uaigh fhosgailte an
scornach, labhair iad cealg le 'nrteangaibh, tha nimh nan
nathracha nimhe fuidh'm binibh: Aig am bheil am beul
làn do-mhallachadh, agus do sheirbhe. Tha 'n cosa laath
a dhortadh fola. Tha lèir sgrios agus truaighe na 'n slig-
hibh: Agus slighe na sith cha b'aithne dhoibh. Cha 'n 'eil
eagal De fa chomhair an sul." Rom. iii. 10. — 19. Tha
daoine ata aineolach air fireantachd Chriosd, fuidh na ch@s=
las is sgiamhaiche a' folach breunachd nah-uaigh. Tha uile
cheudfaidh na h-intinn, uile aigne a chridhe, air an tiuail-
leadh agus graineil. *' Tha 'n ceann uile tinn agus an
cridhe uile fann: O bhonn nacoise ^u ruig an ceann, cha'n
'eil fallaineachd ann; ach lot, agus bruthadh agus creuchd
lobhta,'' Isa. i. 5, 6. Is cainnt laidir so; — iomchuidh
churn grainealachd anabarrach ar nadur truaìghlidh a
leagadh ris, agus a thaisbeanadh co nj^o-chomasach is a ta
è dhuinn sin fein a ghlanadh. " Am feud an t-Etiopach
a chraicionn a mhuthadh no an liopard a bhreice?" Jer. xiii.
23. A chum an atharachaidh so a choilionadh, is eigin
an cumhachd ceudna bhi air a chleachdadh/Ieis an do
thogadh Criosd o na marbhaibh. Tha 'n dream anns' arn
bheil an t-atharrachadh so air oibreachadh, air an ainmeach-
adh mar air am breith o 'n Spi.orad, do bhrigh giw i 'obah an
Spioraid Naoimh, Criosd fìioillseachadh do chridhe a phea-
caich, agus am peacach, sin athnuadhachadh a reir iom-
haìdh Chriosd. " Ma ta neach sam bith ann an Crio8d,',
air aonadh ris trid creidimh an t'soisgeil, " is creutair nuadh
e," 2 Cor. v. 17. Tha.'n cruthachadh nuadh.so air a.dhean*

f 12

amh anns na h-uile a ta creidsinn an t-soisgeil, agus c*
luath is a ta iad 'ga chreidsinn. Tha 'n Spiorad grasmhor
ceudna a' gabVail cùram dheth, 'ga bhuanachadh, agus ga*
choilionadh. An Ti ata a' toiseachadh na h-obair

mhaith, coimh-lionaidhe i gu là Iosa Criosd, Philip. i. 6

Anis, an uair ata Criosd a deanamh aithnichte a shaibhreis
aìrson feum dhaoine, tha e 'g ainmachadh gu sonruichte
làrachd Spioraid nan gras ata maille ris, gu bhi air a fhri-
thealadh, a chum athnuadhachaidh agus naomhachaidh na 'n
uile a thig da ionnsuidh. " Air an la dheireanach, la mor
sin na feisde, sheas losa a£us ghlaodh e, ag radh, ma tha
tart air neach sam bith, thigeadh e m'ionnsuidhse agus
olacfti e. An ti a chreideas annamsa, mar a deir an scriob-
tuir, sruthaidh as a bhroinn aimhnicfcean do uisge beo; la~
bhair e so rnu'n Spiorad, a bha iadsan a chreideadh annsan
gufhaghail." Eoin. vii. 37* — :39. Thug Criosd thairis e
fein a chum a bhais airson a phobuill, ni h-ann amhaia a
chum an saoradh on bhàs, ach mar an ceudna, chum gu'n
naomhaicheadh, agus gu'n ionnladadh e iad, — agus gu'n
glanadh e dha fein sluagh sonraichte eudmhor mu dheadh
oibribh, Ephes. v. 26. Titus. ii. 14. Tha e anis aig deas
laimh Dhe, air dha cumhachd agus ughdans a bhi aige,
chum uile ionmhasaibh na beatha a f hrithealadh, achoisinne
airson pheacach trid a bhais. Air dha bhi air ardachadh
ledeaslaimhDhe, agusgealladh an Spioraid Naoimh fhao-
tinn o 'n Athair, tha e 'ga dhortadh amach air na h-u?]e
a thig da ionnsuidh; chum gu 'm biodh iad air an glanadh
o gach salachar feola, agus Spioraid, a' coimhlionadh naom-
hachd ann an eagal De." Gniomh ii. 33, 2 Cor. vii 1.

Tha Iosa Criosd a sealbhachadh a* Ieithid do lànachd
shaibhir agus ghloirmhoir do Spiorad grais agus naomhach-
aidh, is gu 'm feud am peacach is graineile bhi gu h-iom-
lan air a ghlanadh. Tha e fior, ni h-e amhain, gu 'm
bheil na h-uile a chreideas air an saoradh o " na h-uila
nithe o nach robh e 'n comas doìbh a bhi air an saoradh le
lagh Mhaois;" aeh ata e mar an ceudna fior, gu 'm bi iad
air an naomhachadh agus air an glorachadh* Tha 'n Ti

13

Ata labhairt ann an trocair neo-chriochnach, ag'us a'ra
firinn, ag radh. — " Crathaidh mi uisge glan oirbh, agus
bithidh sìbh glan. o *r n-uile shalachar;bheirmi fòs dhuibh
cridhe nuadh agus cuiridh mi Spiorad nuadh an taobh a
stigh dhibh, agus bu'nidh mi air falbh an cridhe cioiche a$
'ur feòil, agusbheir mi dhuibh cridhe feòla." Ezek.xxxvi.
25, 26. -7. Dh' fhairich iomadh peacach coimhlionadh na'n
gòallainean so. Bha cuid, a mheasadh daoine an t-saoghail,
liiar shalachar an t-saoghail, air an glanadh o 'm peacadh
agus afr an neanamh naomha 'n an cridhe agus 'n an giulan.
Mar so a deir an t-abstol, an deigh ainmeachadh do na
Corintianaich chreidmheach, aireamh do 'n dream bu
ro-ghrnineala, " Agus mar so bhacuid dibhse, ach a ta 6^bh
air bhur n-ionnIad..ach a tasibh air bhur naomhachadh; ach
àta sibh air bhor fire,anachadh an aimn an Tigheurna Iosa»
agus tre Spic^ad ar De-ne." 1 Cor. vi. 11.

A tèUgnadaiV, bi air do dheanamh lan chinnteach gu
feheil thu thàobh naduir gu h iomlan neo-ghlan: nach eil
t) u, agus nach mò tha e conjasach gu 'm bi thu sona anna
an staid sin. " Ach aig an dream sin ata gealtach agus
ini-chreidmheach, agus graineil, agus aig luchd mortaidh,
agus striopachais, agus druidheachd, agus iodhal-aoraidh,
agus aig na h ui'e bhreugairibh, bithidh an cuibhrionn
anns' an loch ata dearg-latadh le teine agus pronnusc; ni a 's
e 'n dara hàs.'' Taisb. xxi. 8. Cha'n 'eil doigh sam bith
m> am bheil e comasach dhuit ool as o'n dara bà^ ach an
t'slighè sin ata air a foillseachadh anns an t'soisgeul.
Cha'n 'eil slaint' ann an neach eile. ach Iosa Criosd, agus
cha chomasach dhuit a bhi air do shaoradh le Criosd, ach
trid a bbi creidsinn ann. Ciod air bith co measail is a tha
neo-chreidmhich ann an suilibh dhaoine, tha 'n Spiorad
Naomh 'gan aireamh a' measg na 'n daoine graineil agus"
luchd mortaidh, agus an leithide sin, agus bithidh an cuibh-.
rionn maille riu. Ach ge b'e chrndeas tearnar e: — saorar
e o chiont a pheacaidh, agus ionnladar e o a ghrainealachd,
gabhar e chum sealbh anìi am fabhar De, agus athnuadh-
aichear e reir icmhaidh Dhe. Feuch saibhreas Chriosd

'nspeur.
lir," coìi

ie iroa
ch air br

jonhth
leadtu

fytti

14

airson na 'n criochaibh so ! Creid ann, agus nithear saibh
thu'as ionmhasaibh. Tha e feitheamh ri bhi grasmhor! Th
e saibhir ann an trocair, agus uìlamh chum gabhail ris n
H-uiIe a thig da ionnsuìdh.

Feudajfjh e bhi, gu 'm b;heil e neo-fheumail moran aVadf
mu thimchioJI ro-oirdheircea« saibhreis Chriosd. 'S eigin gifs n
bheil 'gach ni ata teachd uaithesan oirdheirc. Gidheadh31
tha e 'gar gàirm, gu beach«iachadh;gu mionaideach air ti
nithe ma'n timchioll, a ta taisbeanadh an gloir gun ehoim
èas, agus an ro-oirdheirceas Tha iad urramach, $ ? iai
huarif agus tha iad chum sàsachaidh. " Tha beartas igu
urram maille riumsa; seadh saibhreas maireannach; — bhei
mi orrasan le 'n iomhuinn mi maoin a shealb.hachadh, aguir'-
lionaidli mi an ionmhasan. |Sl

Air tus; thà iad urramach : Ann am briathraibh eile, is urr cu
ram 'doneach a bhi air a dhèanamh saibhir as a lanachd-san Eirtli
Cha'n 'eil tior urram air bith ann a bhi sealbhachadh bear-ì"fl ',:i::
tas an t'saoghail so. Tha sin gu minig an lamhan na 'i aP
daoine is graineala, agus cha chomasach e bhi gu brath na &n!:
dhearbhadh air oirdheirceas modhannail : Ach, ann am measP11"
na'n uile ata gu firinneach oirdheirc anns' a chruinne-che,^
tha e air a mheas na ni urràmach a bhi 'n sealbh air co-roinnr"e"
do shaibhreas Chriosd. Feudaidh Iuchd leanmhuinn Chri
osd a ohi bochd, agus air an dimeas, ann an suilibh
dhaoine; ach tha Jehobliah fein 'ga 'n gairm urramachJs u
Tha iad air an gairm clann an De bheo, agus is iad a bhriath-
ra r * a chloinn uile, " A chionn gu Jn robh thu luach-
mhor ann am shealladh, fhuair thù urram, agus thug mise
gradh dhuit," Isa. xìiii- 4s Bithidh iadsan ann an onoir,
agus g-heibh iad àit aig deas Jaimh an Tigbearna 'nuair a fs w.
bhios sloigh do dhaome mora agus saibhir an t'saoghail so
air an comhdachadh le nàiie.agusamhluadhbith-bhuan Dan.
xii. 2. " Iadsun a bheir urram dhasan," le bhì a' creidsinn
na ainm, " bheir esan urram dhrfibhsan, an dream a ni tair Wa.
àir, 's beag a' meas a bhios dhiubh." f le

'San dara àit; tha iad buan. " Ni saibhreas an t-saogh- cirm
ail dhoibh feinsgiathan mar iolair a dh'itealaicheas chum m

" ' lli;

12

oradh

Ù

ÌSQCD

èai

15

•i'n speur." " *Se ìonmhas an duine shaibhir a chathair

tair," cuiridh e earbsa ann; ag radh, ri òr, l< Is iu rao

iinghin:,? Ach feùxUidh e dol as a sheallndh ann an tiotà,

3 fhagail loninochd :gus. buailteach do g:ch cunnart.

ionmh.ts an t'saoghail sO, na nadur feìn, truaillidh. Is

e truaiììidh airgiod'agus òr; air gach cor, cha 'n urra

i*:h air bith e fein a dheanamh cinntoach e sealbh annta

aon latha: Feudaidh e>bhi air a ghearradh air folbh ann

meadhon a bhuacnachd agus a shoirbheachaidh, agus

l an tairbh a bhiodh an sin ann, ge do chosiiadh duine

aoghal uile? Ach tha saìbhreas Chrìosd neo-thruaillidh,

s cha searg iad as. " M.àridh ashhinte-sm gu siorrnith,

jhjs cha d'theid fhireantachdsan air chul.,> Isa. li. 6*

Jir e da phobull uile " crùn neo-thruaillidh, — rioghichd

Ji d'thoirear uatha, oigreachd ne©-thruailiidh, neo-thal-

fl agus nach searg as." 1 Pheid. i. 4.

I San treas aite; Tha iad chum sàsachaidh. ' S tearc r' a
Jjjtainn, gu deimhin, duine saibhir, a ta saoilsinn gu 'm
'viil ni's leoir aige. " An ti a ghradhaicheas airgiod, cha

II ichear e le h-airgiod; no 'n ti a ghradhaicheas pailteas,
^^3^^." EccL v. 10. * Si cànain na 'n uilè da*n leith-
jlsin, " tabhair, tabhair: is doilgheasan an laithean uile,

£S is do-bhròn an saothair, eadhon 'san oidhche, cbja
bh an cridhe fois, oir cha'n f huiling sàsacM an t-saibhir
codal.,> Ach tha Criosd a lionàdh uile ionmhmsaibh;
ìsuchadh uile mhiann an iomlain de shluagh. Bithidh

|air an-sàsachadh le a fnrocàir phailt. Cuiridh e aoibh-
5 na;ntcridheachaibh: ni -'s' mò na ata aig daoine eile,
ir a ta 'n coirc agus a m fìon a' dol am meud. " Air
shoiìsà,,> deir an duine fireanta, "ann am fireantachd
mi do ghnuis, sàsuichear mi, nuàir a dhuisgeas mi led'
slas.' Salm. xvii. 15. "

l leughadaii% co dhiubh tha thu bochd no heartach,
;innteach gu 'm bheil saibhreas fior ann an (Jriosd a-
tin; agus gu m feumco-roinn a bhi agad de shaibhreas-san,
J;ha thu caillte gu siorruidh. Feudaidh tu pailteas nà 'n

1 1 a dheoghal suas, agus ionmhais fhoìuichte na gaineimh

16

femlaidh tu òr a chamadh suas mar an duslach, aguSip|
finealta mar chloch«m an t-srutha ;ach ciod an tairbh a bbio:
an so 'san Ià an gairm Dia t-anam uait? Am meas e,<&
shaibhreas? cha mheas , no òi-,-— no uile neart cumhachd.
Qiodabhuann^chd a bhiodh aun do dhuinege do chosnactò
G 'ii'saoghal uile agus anam fein a chall?

'

GLASGOW:

PRINTED, AND SOLD FOR THE
GLASGOW RELIGIOUS TRACT SOCIETY,

At the Bible Society, Tract, and Sabbath Scl
Depository, No* 10, Wilson-StreeT..

Price 5s. 6d. per hundred.

J. Niven, PrÌBter.

mSs