Skip to main content

Full text of "Smas Wilson, no, An dle a ghiaineas = James Wilson, or, The plank bears"

See other formats


H./À.i6*O0-^J. 


i/  ;ì<j2.c^  j 


EXUBMS 


HEWMORRISON 


D 


/rr/^ 


SÈUMAS  WILSON; 

NO 

AN   DÈILE  A  GHIÙLAINEAS. 
JAMES  WILSOX;  oe,  THE  PLAXK  BEAES. 


Bha  'u  oidhche  uamliasach.  Shèid  a'  ghaoth  ann  au 
cainnte  au  t-seoladair,  "  guunachau  uiora,"  agus  thaom 
na  tonbau  arda,  garbh,  gu  luath  stigh  o  'n  chuan 
tuath,  gus  'u  d'bhriseadh  iad  le  toirm,  mar  thairnean- 
aich  air  a'  cUadach.  Bha  dùil  gach  uair  ris  an  luing 
mhaith  "Speedwell,"  a  thachair  bhi  air  dheireadh, 
aig  a  phort.  ]\Iar  bha  'u  la  dol  seachad,  's  au  oidhche 
tuiteam  gu  luath,  tliionail  moran  mhuiuutir  chùra- 
maich  dh'iounsuidh  a'  phuirt,  agus  air,  do  'n  t-soith- 
each  iasgaich  "  Providence  "  an  deigh  dol  as  ach  gu 
beag  0  'na  crèagau,  seoladh  stigh  do  'n  phort  theann 
iad  a  sgioba,  's  iad  dol  air  tir. 

"  Am  faca  tu  an  "  Speedwell"  arsa  seaun  bhean  ri 
fear  de  na  h-iasgairibh  ? " 

"  Seadh,  seadh,  a  bhean,  arsa  esan,  chuunaic  sinn 
long  ruitli  ròimh  na  ghaoith,  feuchainn  am  port  a' 
dheauamh,  ma  dh'flieudta  gur  ise  an  "  Speedwell." 
Bha  i  ann  an  staide  gle  dheuchainaich  gu  ta,  arsa 
esau  ri  neach  eile  sheas  laimhe  ris,  "  Dh,  fhalbh  aon 
de  'na  croiun  gearr  ris  a'  bhord"  Dia  gun'  cuidich 
leis  a'  sgioba  ann  an  leithid  so  do  dh-fhairge." 

Chaidh  'n  oidhche  seachad  gu  mall,  agus  thoisich 
an  la  air  briseadh,  nuair  chualas  fuaim  mhor  rathad 


2  ■  SEUMAS  WILSON  ;   NO 

na  creig  ris  an  abrar.  "  Wolf, "  Sheas  a  chreag  so 
mach  ri  aghaidh  aird  an  ear,  agus  air  a  taobh,  fad  as 
an  uisge,  luidh  long  mhor.  Bha  gach  tonn  a'  briseadh 
thairis  orra,  agus  le  cabhair  gloine,  chithear  na 
seoladairean  anns  na  croinn.  Fagus  air  an  dachaidh 
agus  gu  h-inbh  bhig  air  an  tighibh  fein,  chaidh  an 
sgioba  chall,  oir  ciod  am  bata  b'urrainn  dol  mach  ann 
an  leithid  a  dh-fhairg.  Air  ball,  thilg  a'  mhuir  stigh 
baraillan,  ropan,  buird,  maiUe  ri  uime  ni  eile  bhuineas 
do  luing  mhoir,  's  an  trath  's  a'  rithist  corp  marbh. 
Air  do  thonn  mhoir  a  bhris  air  a'  chladach  j)illtinn 
air  ais,  dh-fhagadh  deile  air  an  tràgh  ris  an  robh 
ceangailte  seoladair  a  bha  a  reir  coltais  marbh.  Bha 
daoine  gu  luath  air  an  spot,  a  tharruing  e  bho  chunnai"t 
nan  tonn,  a  ghearr  na  cordan  cheangail  e  ris  an  dèile, 
agus  a  ghiùlain  e  gu  sèimh  suas  gu  tighe  iasgaire,  far 
an  do  chuireadh  e,  fuil  a'  ruith  o  cheann.  Eiuneadh 
na  h-uile  oidhirp  gu  thoirt  gu  faireachadh  ^agus  fa 
dheòigh  le  osnadh  throm  dh-fhosgail  e  a  shuilean. 
Tiomchioll  air  sheas  muinntir  dhaimhail  a  dh'f  heor- 
aich  dhe,  Co  e  ?  Co  as  thàinig  e  ?  agus  ceud  ni  eile, 
ach  dhorduich  an  Doctor  mach  as  an  t-seomair  iad 
uile.  "  Tha  a  bheatha,  arsa  esan,  an  crochadh  air  so, 
e  blii  air  fhàgail  sàmhach. 

Shiubhail  na  laithean  seachad,  agus  bha  Seumas 
Wilson  (oir  b'e  sin  ainm)  cosnadh  neart  lion  cuid  is 
cuid.  Slniidh  duine  math,  a  choisrig  e  fein  gu  bhi 
saothrachadh  measg  iasgarean  is  sheòldarean  ri  taobh 
a  leabaidh.  Na  laimh  bha  BiobuU,  agus  bha  e  'n 
deigh  bhi  leughadh  niu  Aon  a  dh'imich  air  na 
h-uisgachibh,  's  a  chuir  clos  air  gaothaibh,  agus 
tonnaibh.     Bha  Sèumas  bochd  gle  aineolach. 

"  Tlia  cuimhne  agam,  arsa  Sèumas,  bhi  cluinntinn 
mu  thiomchioll  an  T-Slanuighear  nuair  bha  mi  'na 
mo  ghiullan  dol  do  na  Sgoil  Shàbaid,  ach  cha  'n  eil 
mi  mo  sgoilear,  's  cha  'n  urrainn  mi  na  nithe  so 
thuigsinn ;  cha  'n  ann  air  son  gillean  aineolach  mar 
tlia  mise  tha  iad." 


AN  DEILE  A  GHIULAINEAS.  à 

"  Sheumais,  arsa  an  duine,  ciod  a  rinn  thu  nuair  a 
hhuail  an  long,  agus  nuair  bh  'aige  na  h-uile  duine  ri 
deanamh  air  a  shon  f  hèin  ? 

"  Einn  so.  Eoghnuich  mi  mach  dèile  làidir,  agus 
le  mìr  do  chord  cheangaile  mi  mi  fèin  rithe,  seadh, 
fhir  uasail,  bu  charaid  dhomhsa  an  dèile  sin  no 
bhithinn  le  mo  chompanaich  hhochda  aig  gruund  a' 
chuain." 

"  Is  ann  mar  sin  a  hha,  Sheumais,  ach  seall  so,  tha 
thusa  hàsachadh ;  tha  'n  t-siorruidheachd  romhad 
-anns  am  bi  thu  cailhe,  mar  a  hhitheadh  tu,  na  fanadh 
tu  air  bòrd  na  luiug ;  ach  tha  Slanuighear  ann  an 
Tighearn  losa  Criosd.  Croch  ris-san,  Sheumais,  croch 
ris-san,  mar  a  chroch  thu  ris  an  dèile,  agus  bithidh  tu 
tearuinte,  oir  tha  "Esau  comasach  air  an  dream  a 
thig  dh'  ionnsuidh  Dhè  trìd-sin,  a  thèarnadh  gu 
h-iomlan;"  cha  'n  'eil  feum  bhi  na  d'  sgoilear  air 
son  so,  agus  bi  cinuteach  giùlanidh  an  dèile  sin 
thu." 

Chaidh  beagan  bliliadhuaidh  seachad,  agus  bha  an 
t-aon  teachdaire  saothrachadh  an  aon  do  bhailtibh 
maor  an  airde  tuath,  fad  air  falbh  o  'n  aite  anns  an  d' 
f  hàg  sinn  e.  Bha  e  muigh  ri  oibre,  's  air  dha  tighinn 
dhachaidh,  agus  mu  'n  cuairte  dol  gu  fois  ghairmeadh 
'sios  e. 

"  Thig  chuni  an  Tigh-leigheis  gu  grad ;  tha  seoladair 
bochd  na  hiidh  sin,  agus  cha  blii  e  beù  car  oidhche," 
ars  an  neach. 

Co  e  arsa  an  teachdaire,  's  iad  a  greas  ionnsuidh  an 
aite  ? " 

Cha  'n  aithne  dhomh  e ;  tha  e  'na  choigreach 
dhomh ;  chual  mi  gu  'n  d'  thàinig  e  o  'n  Mhediter- 
ranean.  Chaidh  thoirt  gu  tìr  an  de  gle  tliinn.  Tha 
dòchas  agam  gu  bheil  e  fathast  beò." 

Bha  an  teaclidair  gu  hiath  ri  taobh  leabaidh  an 
t-seoladair ;  le  a  shuilean  dùinte,  sheall  e  mar  dhuine 
a  bha  bàsachadh.  Bha  anail  trom,  agus  dreach  a' 
bhais  air  clàr-aodainn.     ]\Iu  dheireadh  dh'  f  hos  sail 


4  SEUMAS  WILSON. 

e  a  shuilean,  is  sliuidhicli  e  iad  air  an  teachdair.  Thog 
e  e  fein  air  au  leabaidh,  shin  e  mach  a  lamhan  gus  an 
duine  ag  radh,  "  Gu  'm  beaunaicheadh  Dia  thu,  f  hir 
uasail,  tha  'n  dèile  giulan,  tha  'n  dèile  giulan,"  agus 
le  aon  ospag  thuit  e  thairis  marbh. 

Bheil  sùil  duine  neo-churamaich,  neo-iompaichte 
sam  hith  air  na  briathraibh  so  ?  Ma  dh'  f heudta 
gun  abair  thu  mar  thubhairt  Seumas  Wilson, 
"dh'  ionnsuich  mi  nieigin  de  'n  so  aig  a'  sgoil,  ach 
dhichuimhnich  mi  nis  e,  cha  'u  eil  mi  'na  mo  sgoil- 
eaor."  Ah,  charaid,  cha  'n  èigin  bhi  na  do  sgoilear 
gu  bhi  air  do  thearnadh.  Cha  'n  iomadh  iad  tha  glic 
no  fòghlumte  a  ghairmear.  Feudaidh  nach  urrainn 
thu  do  Bhiobull  leughadh  ach  ma  tha  thu  faireachadh 
na  do  chridli  gu  bheil  thu  ag  earbsa  ri  Criosd  a 
thubhairt,  "  Esan  thig  ga'm  ionnsuidhsa  cha  tilg  mi 
air  chor  sam  bith  mach  e,"  dli'  f  hòghlum  thu  gu  leòir 
air  son  sonas.     Earb  ri  Criosd  a  mhàin. 

Theagamh  gu  bheil  suil  Criosduigh  air  an  duilleag. 
Ma  tha,  tha  thusa  dlùthachadh  air  a'  phort  far  am 
b'aille  leat  bhi,  agus  cuiridh  an  cuideachadh  laidir  ris 
a  bheil  thu  an  taic  gu  sàbhailte  air  tir  thu  aig  cala  a' 
chladaich  shiorruidh.  An  sin  tha  tonnan  as  stoirmean 
na  beatha  so  g'n  cur  fcin  gu  fois.  Cha  'n  eagal  dhomhsa 
uair  do  bhais;  cha  'n  eagal  duit  fein  e.  Se  d'oidhirp 
dheireannach  bhi  crochadh  ris  am  T-Slanuighear  a 
chum  taic  ruit  re  do  bheatha  uile,  agus  bithidh  tu 
tearuinte. 


VK.vvii.tsaDiBiNDr^K'n-v-nnvQFw^