SRI DESIKA PRABANDHAM

[ந முரு

அல்‌

1 ற்கற்றாுபது யூ வ்‌ டண) தகும்‌.

யு அணைய

07 பன்ற மறநத - திராச ேதத்திற்து, பற
ர ற - விரோதி எள்ஓம்யம நின்ற பரமதங்கள்‌ - பிறமதர்கள்‌,
சல்டம்‌ கொள்ளும்‌ - சக்சோன்டவா்‌ தடயப்படிின் ந பயர்‌
ஒன்று இவத ஈறும்‌ - பள நன்றும்‌ இடப என்று ஏறிர்துகறும்பட
பாள, கூர மதியா்‌-எக்யமாள புத்தியோடு, வன்‌ தவரக்த ஜசாள-
சிழ$ிப தவாரகாசரத்தின்‌ சாயகஜள, நம்‌ மாமனை தநிசயச் செய்ற
புய நம்‌ சன்ளளை, வறுவல்‌ - பரமயதத்நிர்‌, கன்டு களிப்பது
எறும-கீத்த நூதிப்பத என்ற, சாதல்ன்றற-தலல்‌ ஒன்றையே,
கநதிவம்‌ - என்னும,

ஏாரதியாள வேத்நற்து எிரோதியாய்‌ நீறதம்‌ நீறமதத்ைப்‌
ப்ற்றியவர்கள்‌ மை மறுமைய்பபள்‌ யாசமிலாசு வண்கை

~~ ய
ந ழ்கட ர
ரூ +1 1 ர்‌ ப 7 ப 0. sll ண்ண ததை கன

(ப
பரூகேசிகப்பிரபந்தம்‌ “ப

சன்ன ஸைறைக்கோ0௮ஒட்‌ ஐட்லு

(ஒபினிய/ பன ஸகுகிகு)

கணம்‌ ஸ்ரீமான்‌ K 8 கிருஷ்ணஸைவாயி
ஹ்யங்கார்‌ ஸ்வாரறிமசின

நுதனா னு லு ரய சை

ர்கிபபாளனணன
(ஒபபிலியப்பனஸந நிதி)
வக நீராமதேசிகர்சார்யண்‌
ஏரோமணி & விதலான
ீபோாஈடு ஹதைழைஸமை கூல

வித தலக்குணடு (மதுரை ஜிலலைா)

வெளியிடுபவச
RK. ரங்கஸ்வாமி ஐயங்கார்‌ BA,BL

அட்வகேட்‌, கேடலஸை சோடு

தஞ்சா தர்‌.

சரீ மஹாபாரத பிரஸ்‌
குமபகேோணம

‘ 1944

விலை 3-8-0

2. ௨1 2 வல 22 பகு? arabs
அதல்‌ நளனை ஒளியை யை விண்டு
சிவ னும்‌ ஸி பப்க கின்‌ ஜேஸ்‌
மம தேக தல்‌

வண வவ ம ணன்‌

ஸ்ரீ தேகெப்பிரபகதம உரை புதிய பதிபபு அஅபகதம-1944

ஞமூலபுரூரரான
ணி, ரசநஇிபம

வி ஸ்ரீநிவாஸ ஐய

இகத மஹா கைஙகாயதகு இற

ஸ்ரீ தேசிக பகதசிகாம

ஸ்ரீமான்‌ வி

மி

ங்கா ஸ்வா

A NOTE

on the picture of Sri Desika.
௦

This picture of Sri Desika 1s what may be
called a synthetic picture. that 1s to say, the flesh and
the frame of the human body being reconstructed so
to say from and in accordance with the spirit or the
personality of Sra Desika of which we have a direct
and intimate perception from the contemplation of
his life and a study of his works

It 1s conceived that Sri Desika was never old
in spirit He was always youthful He had no fears
for the here or the hereafter His outlook on life was
kind and pleasant He seemed always fulfilled with
intellectual and moral jov He was a pupil and
professor In one personality A robust optimist who
had no more any riddles of the universe to resolve,
who realised God everywhere immanent 10 all crea-
tion. He found ரம்‌ was Valkunta wherever he was

His intellectual brilliance was equalled only
by the radiance of his spirit His spiritual achieve-
ments were a perpetual joy to hm His devotion to
118 God and his love of man were the secrets of his
moral fearlessness He 15 seen here in this picture
beaming with bliss and joy Can such a one ever get
old! We speak of pictures true to life Here thon
is a picture true to the soul

VIVIUS

ஸ்ரீ 6
ப்ர்தேசிகசிததிரததைப்பற றிய
கூ இர்‌ ர.

_—0 கை

ஸ்ரீதேசகனுடைய திருவுருவபபடம அவருடைய ஜீவியகாலத
தில எங்காவது எவராலாவது எப்பொழுதாவது எழுதபபடடதாகத
தெரியவிலலை அக்காலததில உருவபபடமெழுதும கலை பிரகூற
மாகியிருநநதோ இலலையோ ? ஆயின எனன ? *அகதஇிலாழரு
முகததில தெரியும ? எனபது ஒரு பழமொழி அபபடி யாயின
முகததின்‌ அழகையும அகததில காணலாமனநோ ? சாரீரகசாஸத
ரததிலும்‌ சரீரமும்‌ சரீரியும அவிநாபூதமாகமடடும இருபபதன றி
அததயதாபூதமாகவும இருபபதுவே ஸுக்ஷமததநுவமாம “யது
ஆமா ததா சரீரம * எனபதுவும ஒரு ஸிததாநதமாரும. அம
முறையில ஸரீதேசிகனுடைய இநதச சிததிரம அம்மஹுாாசராம।
அடைய ஆத்மகுணஙகளை ஏகதேசமாவது கணடறிநதா அவர நு
திருமேனியின்‌ அமைப்பையும்‌ அழகையும்‌ ஊறிதநூ வரைந்த
தாகும்‌ அபமமஹாபுருஷனை ஜீவியதசை யில கணடு களிக்கப
பேறும பாகயமறற இககாலததவாகள ஸ்வாமியின ஓஜஸ, வாச
ஈஸ, பரஹமதேஜஸ ஸெளந்தாயம முதலிய குணங்களை ஒருவாறு
உளளததிறகொணடு ஆநநதாநுபவம செயவதறகேறப இவவுருவப

படம இங்கு அமைககபபடடுன து

வி. வி பி,

ல சணாடு ககக

FOREWORD

BY
The Hon'ble Justice
K S KRISHNASWAMI IYENGAR, MADRAS

It 1s now three and a half years since a new edition of the
text alone of the Destka Prabandha was published by my friend, Sri
V 74 Srrramadestkacharya of Opprltyappan Sanmidht, with a
foreword by that patron of all true art and learning, Srimman
V. V. Srintvasa Aryangar There have been earlier editions of the
work, but due either to careless editing or wrong transcription, diffe-
rences of reading, some of them very material, had unfortunately
crept into the text The expert hand of a scholar with knowledge and
Insight was badly needed to redeem the original from such errors, and it
fell to the lot of Sr1ramadesikam to undertake the task The care,
trouble and zeal which he has bestowed on this edition have been
attested to in apt language by the writer of the foreword, who has
truly sald, “The grateful thanks. of all lovers of Tamil and
devotees of Sr: Vedanta Destka are due to him (Sr:ramadestkam)
for having brought to bear on this edition such rare and invaluable
gifts of sensitive scholarship coupled with his marvellous capacity
for taking infinite pains’. He concluded by expressing the hope that
the encouragement accorded to that edition by the discerning public,
would induce Srzramadestkam to மாமத out and publish not only
scholarly publications of this nature, but also to bring out learned
commentaries on works whose value and beauty have hitherto remain.
ed hidden, When Srtramadesikam proposed to dedicate his new
edition to me, I hesitated to give my consent, as I felt that I was
quite unworthy of the compliment But he msisted and I ultimately
yielded, for no other reason than my inability to resist a claim founded
on the mutual love and affection which have subsisted between us
from the days of his childhood I took advantage of the occasion to
reinforce the hope expressed by இர 17 7 Srinivasa Aiyamgar and
suggested that he should follow his new edition of the Desska-
Prgbandhq with a commentary of his own, not m the difficult

௧௯

Manpravala style familiar only to scholars and pandits, but in
ordirary, simple Tamil, fashionimg 1t in such a way as to enable the
large mass of the unlearned and the unmitiated—to which class I my-
self belong —to obtam at first hand, some knowledge of the teachings
of our great Acharyas, some idea of the tenets of the religion and
philosophy which we have inherited from the past. In making this
request, 1 knew I was only voicing the wish of many Vaishnavites like
myself, eager to learn but with the means of knowledge all but

closed, unless indeed they can find the time and the inclination to 80
through the ngours of the customary Kalakshepa

The want has indeed long been felt for an elementary hand.
book contaming a brief summary of the maim primoples of our
Darsana, together with a short statement of the Sn Vaishnava way
of 11/6, outlook and practice In fact, some of my friends thought that
I should myself write such a handbook, but I felt unequal to the
task for one reason, if for no other, that my preoccupations were too
81521 and too heavy to permit my diverting attention to an under
takmg of this nature and magnitude I had not known at the time
that the 0௯௭ Prabandha itself, 11 rendered mto simple Tamil,
would answer the purpose I have since read a major part of the
commentary now published in this volume, and I can now truthfully
say that we have here In a short compass, a conspectus of the
essential truths of our religion and philosophy in broad outline
perhaps, but sufficient to impress the mind and give a foretaste of its
innate beauty and grandeur Most probably Sr Destka himself had
this very purpose more than any other In mind when he wrote these
Verses, whether he wrote them as part of more elaborate Rahasya

Granthas or to form Separate enunciations of particular sections of
knowledge.

It must, however, be borne in mind that neither the text
itself nor the commentary 1s wmtended to dispense with the necessity

of gomg through the tme-honoured discipline, sitting at the feet of
an Acharya. Their chief value,

1 think, hes rather in 211 01108
a thirst for knowledge than affordmg the means of satisfying 1t,
a in the view of the lay-out 1t unfolds than of the full picture in
etal.

The commentary 15 undoubted!
love, conscientious!

fitted for tha

y மு every sense a labour of
சீ performed for 1ts own sake, by one eminently

task. An mtimate Wworkmmg knowledge of our religious

-

od
111

literature in general and of Sr: Destka’s works 1h particular, clarity
of understanding and lucidity of expression combined with a thorough
Perasp of the spirit and the modes of thought of the many religious
writers who have left their mark 1n the philosophic hterature of this
country, are a few of the essentials required for success in this field.
That Sriramadesikam possesses them in an abundant measure 1s
evident from almost every page of this volume Learned commentaries
there have been, written by learned men and for learned men im the
rhetorical 511௪ favoured by custom To the reader unfamiliar with
such forms of expression, 1115 a taxing effort to dig beneath the
words, to reach the sense behind Most of us are therefore left to
admire such erudite writings from a distance, a closer approach being
rendered difficult except through an arduous course of discipline and
studentship for which the stress of modern life and conditions leaves
us little ttmeor energy Whether on account of such factors or
whether because public taste has suffered an alteration, fashion and
vogue are changing, learnedness and length giving place to simplicity
ind brevity Indeed, scholarship 18 now better appreciated 1f it
voids ponderous ornamentalism and descends from the heights of
echnical expression to directness and clarity. Religious and
ihilosophical literature has the knack of creating 1ts own peculiar
argon, intelligible to those who revel in it, but difficult of easy
omprehension to the unnitiate He who makes it speak the
nguage of the common man does indeed a great and invaluable
317105 to the ardent but unsophisticated seeker after knowledge.
1s this service which Srzramadestkam has rendered with eminent

100655), and he has thereby placed the religious student under a deep
bt of gratitude

Sriramadestkam 15 & Stroman in Sanskrit, and a Vidvan in
am lof the Madras University, but these distinctions give but a
or indication of his great natural talent or of the depth and
tensity of his wide learning m the classical and religious literature,
Sanskrit as in Tamil, preserved to us through the centuries.
spite of such wide and ‘profound knowledge, he has been able to
oid the snare of abstruseness of expression which few of his
1olarship have been able to escape- He has written his
nmentary in simple, easy, flowing Tamil which any one can
nprehend without extrmsic aid He has carefully and deliberately
bewed the show of erudition to which lesser minds often fall

17

easy prey He has laboured hard to make the meaning of the text a
plaim As possible, indeed to make 1t speak to us in our own language
so tosay To make the sense clear he has adopted every possibli
device, by the addition of the introductory note, the word for.worc¢
meanmg and the sum and substance or the pith at the end
Wherever necessary, he has enriched the context by giving useful notes
on interesting points of grammar and prosody, and explamimg the
allusions wherever they occur, in full For example, he has called
attention to stanza No 12 1a the Meyoiratha-manmiyam, where
Sr1 Desika touches the summit of poetic art, making the sound echo
the sense In a measure rarely attained by poets even of high order.
igain, the verses comprised in this group, 1t will be remembered, are
those to be found in the more elaborate Rahasya of that name but
without the intervening limks. The missing threads have been
supplied by the petcipient mind of the thoughtful commentator, and

the commentary now reads as a connected, self contained whole, in
sense as in purpose

The current readings of the text have been most minutely
scanned and carefully scrutinized in order to make certain that there
are no errors of any kmd When a preference 1s accepted or a
change approved, 1t has only been done after the fullest deliberation,
and only after consultation with all the emment pandits now living.
A striking illastration of the insight which has guided Sriramadestkam
1m this endeavour 15 afforded by his adopting as the correct reading
11% Stanza No 28 of Am zttaranzant, the words “சடனமிசைக கணட
தரளத திரளவை கோததபபொனனூல”” 1ற place of the extant “கடன
மிசை கணடவை தானத திரளவை பேராததபொனனூல”* whch
puzzles the reader and makes him wonder what the meaning aimed
at was. The alert mind of the commentator brought to his recollection

the verse in the Bhagavad Gita, uf qa | | qT 2d

and immediately the riddle stood solved, the correct reading flashing
into emergence at once. The excellence of the commentary can
scarcely be appraised by a description of it, however detailed To
appreciate 118 full value, one must go through the whole of it, and
then compare 14 with other commentaries m the field When that

18 dons, 1 have httle doubt that Sriramadesiham’s work will take

a pre-eminent rank He has done justwe to a difficult task m a

ஏ

manner possible to few scholars, and he has thereby done credit to his
wide learning and to the profound knowledge which he has derived
from a line of Acharyas, the last of whom is his own father Sri
Ubhaya Vedanta Vidvan Vangiburam Navanitam Krishnamacharya
Swamt

My knowledge of Srzramadestham’s family has been close and
intimate, and extends over a period of more than half a century. For
I belong to the sams Kshetra, Sr Oppaliyapbdan Sannrdht, to which
Sriramadesikam and his father also belong Krzshnamacharya
Swamt, or “NAVANITAM SWAMI’ as he is more widely known, 15
one of the foremost Vidvans of the age, possessing as he does, an
acute and encyclopaedic mind, a profound knowledge of the four
\Sastras 1 Sanskrit and an equally profound knowledge of the Dzrvya-
Prabandhas in Tamil Indeed there are few Ubhaya Vedanta scho-
lars now alive wo can match him in his deep and precise knowledge
of the religious and philosophical literature of our ancient land, their
mner meaning, or practical importance More than all this, he
commands the respect and veneration of alt Vaishnavite South Tndia,
as he combines in himself in a unique degree the highest knowledge
with the most rigorous self-discipline His serene and ascetic perso-
nality 1s sufficient, by itself, to instil faith, and even his casual talk
18 So Invested with thoughts divine that ரர்‌ 1s an elevating education
In itself Tt 15 difficult indeed, to 0 find such a harmonious
blend of precept and practice, of exalted thinking and simple living.
In a word, he 15 a living model of the Srtvarshnava way of hfe, ௨
unique embodiment of prety and devotion, knowledge and humil.ty.
It 1s from such an illustrious father that the worthy ௨௧௦௩ Srirama*
destkam has imbibed his sastraic knowledge Is it any wonder that
he has been able to produce such a scholarly edition of the Prabandha
and such a fine commentary on it as we now have before us?

The question may bz asked whether apart from the intrinsic
merit of the book, 115 contents have a meaning and value at the
present juncture when moral values tend to deteriorate, and religion
appears to beat a discount. The answer must be an emphatic
affirmative For without the basic support of morality based on
religious faith, society cannot function and prosper and must face;
as we are now witnessing, upheavals of bitter hate and harrowing
destruction, tending to arrest the forward march of civilization by
decades, 1ம not by centuries.

+

Vi

The impact of the East and West has at last begun to Dea
bitter frmit in the materialistic outlook ம 1s engendering in the yout
of this country. It 15 time that they are guided to devote themselves
with earnestness to the cause of sane thinking and purposive examl-
nation of fundamental values, by a study of the spiritual treasures
preserved in our philosophic literature To achieve this purpose, t ்‌
religious truths of out system must as far as possible be stripped ௦
the esoteric mysticism which surrounds them and made available to
every one who cares, so that they may furnish an antidote to நன்‌
feeling of frustration which generates the philosophy of life permeate
by ideas of group aggression and group exploitation The higher object.
1765 with their universal appeal to thinking minds must be brought to the
market place 50 as to stimvlate fruitful, close and elevatimg study Such
indeed would seem to have been the motive force which induced the
Alwars to choose the spoken language of the people as the vehicle

for preachmg the eternal truths of the Vedas to all and sundry
without distinction of caste, colour or sex

The Divya Prabandhas, as the ecstatic outpourings of the
Tamil Saints have come to be known, are in no sense treatises on
philosophy or religion They only purport to give expression to the spirt-
tual experiences of these mystic seers who had seen and known Sriman™
Narayana at close quarters, face to face, and, they give us a true
and graphic account of the Divine as they actually realized Him, His
qualities and attributes, and the place of ப்ச்‌ in the scheme of
creation and its relation to Isware The Vasashtadvatta system,
or the Ubhaya (twin) Vedanta as it 18 known, draws its inspiration
and derives 115 strength enually from the two sources, viz.,the Vedas
of Sansknt origin and the Divya Prabandhas of Tam:! Though of

equal validity, the one is really complementary to the other in the
sense that

the fundamental prmciples revealed to and by the Rishis
of yore are interpreted by the Alwars m the light of thar own
mystic experience.

உ word or two about Sr; டந்த himself, his place among the
Acharyas and his service to the cause of the Visishtadvaita
philosophy, 1m terms of tho Sri

Vatshnava religion and
way of hfe, will not be out of place here. The principles of the
system are, of course, as ancient as the Vedas themselves, and have
been handed down by, amongst others, Bodhayana, Tanka,
Guhadeva and Dramada, to name only a few of the ancient prota.

vii

gonists. The essential truths of the Darsana are mdeed found
summed முற with sufficient clearness in the Upanzshads, the Gita
and the Brahmasutras. These three great sources of knowledge,
compendiously referred to as the Prasthana traya, form the text,
as 1t were, on which all the three philosophic systems, the Advaita,
Visishtadvasia, and Dvatta are founded But they have been
differently interpreted by Sri Sankara, Bhagavad Ramanuja and
Sri Hadhva.

Sri Sankara’s service consisted mainly in putting an end to
ather:sm and re-establishing the authority of the Vedas and restoring
them to their pristine supremacy His bold philosophic conception of
a pure monism may be appealing and attractive from a purely
idealistic pomt of view. Brahman which is sat, chat and ananda
is the one and the only one Truth. Everything else im and of the
phenomenal world ‘s illusion, the effect of Avidya If Avzdya is
overcome by true knowledge, the soul till then an apparent entity
ceases, and is realized to be identical with Brahman Such
realization leads to Jrvanmuktr, a state of perfect bliss attainable
even while the soul coniinues to reside m its physical body கர
Sankara attempted to evolve his philosophy from the Prasthanda-
tfraya, and indeed he argued with force and acumen, that this was
their true import, in his famous Bhashya on the Brahmasutras. He
attracted many adherents to his philosophic doctrine, but the
Visishtadvaitic schcol of thought held aloof, finding his theories
inconsistent and irreconcilable with textual authority

Sriman-Nathamunt who has been rightly described as “the
founder of the Ubhaya - Vedanta school and the first pontiff of
Sr Vaicinavism’, and after him his grandson Sr Yamunacharya Or
Alavandar kept the light of our Darsana burnmg bright m the
example of ther own lives and by their writings But it was
reserved to Sr: Ramanuja, (1017 to 1137 A. D) the greatest
‘synoptic thinker’ which the world ever produced, to systematize
the Visishtadvaitic philosophy, faithfully mterpreting the ancient
knowledge according to the letter and the spirit of the Text, in the
lHght of revelation and experience tested by stern logic. It would be
out of place here to enter mto the details of his system, to pass
storey by storey and room by room through so vast a structure
A few brief indications alone are possible,

viii

Sr: Ramanuza’s lovg life was a life of strenuous endeavour
dedicated to the exposition and elaboration of the Visishtadvaitic
philosophy His Vedarthasangraha, Sri Bhashya, and Gzrtabhashs a
reveal the master mind at work 1m a supreme effort to reconcile the
seeming differences 11 the Upanishadic pronouncements and to evolve
a coherent, consistent, harmonious system where the needs of pure
metaphysics and the eternal longings of the human spirit meet in
happy union. His penetrative commonsense could not accept an imter-
pretation which postulates two species of truths, the real and the
phenomenal, the higher and the lower, He refused to subscribe
to a doctrine which proceeded on a view that the Upanzshads spoke
in two voices, of two levels of cognition and of two Brahmans. The
Brahman of the Upanishads, the sat, the one without a sccond, 15
none other than Srimarn-Narayana of the Sr1-Bhagavata and the
Sri-Vasudeva of the Pancharatra. He 1s the Al1-.Self, the Truth of
‘Truths, at once transcendent and immanent, the creator, the supporter
and the re-absorb=r of all. He டி the penetrating Antiaratma and the
Nz4ania of the entire universe of soul and matter which stands to
him 1n the relation of the body to the sou! Fle is the Home of all
the eternal virtues, of which His Soustlya, Soulabhya and Vatsalya
are of special interest and value to the suffering soul caught up in
the whirligig of Samsara The ற stands in the perennial, indis-
soluble relationship of the Sesha to the Iswara, who 1s the Sarva-
sesh: The eternal bliss of Moksha டி within reach of all, Irrespective
of sex, colour, class or caste, for Sriman Narayana 10 his infinite
mercy, and prompted by the Purushakara of his inseparable Divine
Spouse IS ever ready to extend His helpng hand to all aspirmg souls
without distinction, who endeavour to reach Him by means of Bhaktt
(loving, unintermttent medytation) or Prapattr (absolute self.sur-

render) properly directed and duly performed He 1s the Prapya
and the Prapaka, the Rakshaka and the Stddhopaya, the effective
meabs and the ultimate end, allin one. Moksha or hberation 1s not
A Here Arid negation, a sterile cessation of the Duhkha of life or the
barren release from the bonds of Karma and the miseries of Samsara
but it is the t *
Karmkerss பக Laid a, “வாளா bls of perpetual loving
presence and m the company of the நூ ல ey Fs immediate
in brief are the limes on which S R அர்க்‌ and Natyasurss. Such
ing the Darsang which xs 7+ AGmanuja proceeded, in establish-

associated with his 1llustrous name

15.4

He was not of course the founder of a school of religion or philosophy,
but only the synthetic exponent of an ancient system, the only true
system according to him, consistent with the revealed knowledge of
the Upjantshads, the mystic experiences of the Alwars and the
requirements of realistic thought.

The century and a half which passed after him produced many
critics of his system, who brought to bear against ரர்‌ all the skill and
learning of which they were capable. Then there descended on this
world the great Acharya, Sri Vedania Desika, [1268 to 1369A D.]
the greatest among the master intellects which this country has ever
produced The gifts of natural talent, memory and intelligence with
which he was endowed were of such high order that, by the age of
twenty, he attained mastery of all the Vidyas and thereby acquired an
Intellectual equipment covering the entire range of the literary,
ethical and religious wisdom handed down from the past. Such
was the superhuman pre.emmence to which he quickly rose among
the scholars of his age and that, 1n every field of knowledge, poetics
and dialectics, religion and philosophy, that he was acclaimed and
accepted as an Avatara—Purusha by almost all his contemporaries.
His extraordinarily many—sided interests and aptitudes, his expert
versatility 1n the many domains of knowledge and art, earned for
him the title of Sarvatantra—Svatantra, the gift, 1t 1s said, of
Sr Ranganayaki Nachiar of Srirangam 176 possessed an astonr.
shing facility of literary expression, and his literary output was
almost unbounded, covering, as 1t did, an enormous range of subject.
matter. His unique gifts of poetics and dialectics earned for him
the name of Kavitarktkastmha; his sovereignty in the field of
Vedanta, the title of Vedantacharya, accorded to him by God Sr:
Ranganatha Himself.

He marshalled all his varied powers born out of his
penetrative intellect, comprehensive knowledge, and deep erudition
to establish Sri Ramanuja’s system, on firm, secure foundations,
rendering 1t for ever impregnable to adverse attacks. To this end
he laboured all through his jong life, as its unwearied
champion, its ready defender and persistent advocate. He was
ever ready for action and fight and ever ready to deal blows on all
sides. He had such a complete command of all the weapons needed
for successful conflict—nimbleness and intrepidity, ridicule and

2

X

Irony, brillant diction and acute dialectics—that those who had the

temerity to meet him in controversy were vanquished quickly and
finally

The skilled arguments of this resourceful controversialist
in attack as in defence,

are in some measure reflected in his
Satadushant in Sanskrit and Paramatabhanga im Tami] His

service to posterity may | some degree be gauged by the numerous
works, Over a hundred in number, in Sanskrnt and Tami, and In
every known form of hterature, that he has left behmnd In the field
of Kavya he entered the lists with his Yadavabhyudaya and
Hamsasandesa, the counterpart of Raghuvamsa and Meghasandesa
of Kalidasa, scarcely inferior to them in imagery of description,
flight of fancy or literary diction Indeed 1t would seem according to
unbiassed critics, that Sr: Deszka has In some places even outclassed
his prototype His philosophic works, such as the Nyaya-
stddhanjana, Nyayabarisuddht, Sesvaramimamsa and Tattva-
muktakalaba were written for the purpose of directing fruitful
enquiry along the right channels of thought and reasoning The
essence of the Sr: Bhashya interpretations was rendered into beautiful
verses of surpassing excellence m his Adhzkarana-Saravali
The Tativaizka 1n vigorous, manly prose deals more or less with the
same topic The essence of the teachings contamed In Nammalwar 8

Prabandhas was versified in two other works in Sanskrit, viz , the
Dramidopanzshatsara and the

Dramidopantshat—Tatparya-
Ratnavali

in the domain of relhg1on and practice, to which the Destka
Prabandha itself belongs, his magnum opus 1n Mantpravala 1s the
Rahasyairayasata, though he has also written several other minor
Rahasyas with the object of explammg the truths about the Tattvas,
the esoteric meanmgs and practices connected with the Tirumantra,
Dvaya and the Charamasloka, stressing ther value as laymg down
the royal road to Moksha by means of Prapattt, more easy மா

performance and more potent mn effect than the other and more
dificult approach through Bhakti

Besides these, his numerous
stotras~—the most notable among them being his Dayasataka on
Divine Mercy, and the Padukasahasra on the saving power of the
Holy Sandals at the Lord’

s feet, poems of surpassing lyric beauty—
are devoted to a delneatio

n of the personahty, qualities and attributes
of the Divme. ‘To those who have

lngermg doubts of Sr: Deszka’'s
burth as an Avatara—Purusha, or of the Inspired character of his

ம்‌

Xl

writings, convincing proof will be afforded by a study of the Paduba-
sahasta of a thousand superb verses in ™~©™varyimg metre,
composed according to tradrtion in the course of some three hours,
In immediate response to a challenge at the Srirangam temple These
and the allegorical drama called the Sankalpasuryodaya are
standing monuments of his greatness and his service to the ஒடி.
vazrshnava faith and philosophy

‘The dizzy eminence he reached 1n the domain of philosophy
and dialectics 1s only matched by the brilllance of his intellectual
energy exhibrted im every one of his writings. Jt is no
exaggeration to say that the moral and Intellectual
forces that radiated from the long lme of great Acharyas
of the Vistshtadvaita school were all more genuinely and actively
embodied in him than im any other religious teacher known to history
The powerful influence that he exercised, as much during his life as
after, is In no small measure due to the fascination of his great and
attractive personality which was an embodiment of uprightness and
nobility, simplicity and wisdom No framework im which we may
try in words to enclose this towering personality, can do justice
to the varied powers of his intellect, the wide range of his knowledge,
or the burning faith of his simple life. No wonder that eminent
scholars even of divergent philosophic and religious thought jomed
in paying their unstmting homage to his greatness as a thinker,
writer and controversialist

‘The brief survey of Sr Destka’s life by my friend Sri
D. Ramaswami Ayyangar im the prefatory part of this book, and
the explanatory note by Sriramadestkam himself, prefixed to each
one of the Prabandhas, mdicating 115 scheme and purport, goa long
way to furnish a useful, necessary background for a study of the
work. Not less in Importance 15 the Destka-darsana-.sata-sangraha
which the reader will find in the Appendix, written in easy, flowing
Tamil by Srtramadestkham As the name 1mples, 1t contains a
succinct statement of the essence of Sri Desika’s teachings
elaborately dealt with in his Rahasyatrayasara and other works,
condensed here in a short compass with an eye to perspiculty,
making 1t easy to read and understand

The lustrous personality of the Acharya as depicted In the
memoirs left by those who had seen him in life, has been better and

xil

more successfully reflected in the frontispiece than in any other
current picture and will afford to the admiring Srivarshnava world
a concrete medium for loving meditation and worship, The beammg
countenance, the pose and the repose of bearing, the quiet strength
and confidence of the mighty intellect, and above all, the arresting
appeal of expression which we see in front, do credit as much to the
artist as to those who have guided him in the portratture

Lastly, I shal! be fatlng nm my duty if Ido not make a refe.
rence here to that embodiment of all that 15 great, good and beauti.
ful in our culture, Srman V, 77 Srinzvasa Az:yangar to whom this
work stands dedicated. He it 1s who has in truth mspired and gurded
the commentator, generously and unstintingly giving hm his
sympathetic support, moral as well as material The Srivasshnava
community owes much to this discerning patron, whose alert, active
mind is ever on the search for virtue and talent, and ever busy in
organizing and promoting ways and means for the conservation and
propagation of the Dessha.Darsana May God confer on him long
hfe, sound health and plenteous prosperity |

HJ hms வக்பு பைகள்‌

“MITHILA”
Mylapore;

lst July 1944,

ஸ்ரீ£
முன்னுரை
| சேன்னை ஹைககோட ஜட்ஜ - ஸ்ரீமான கனம்‌
A. 3. கருஷ்ணஸ்வாமி ஹயங்காம்‌ ]
( மோழிபேயாபபு )

மூன இமை வருடககடகுமுன என ஈணபா ஒப்பிலியப்பன்‌
ஸ௩நிதி வ.௩. ஸ்ரீராமதேசிகாசாயா (கான இவரை “ ஸ்ரீராமன்‌ ”
வனமே அனபுடன அழைப்ப) ஸ்ரீிதேகெபபிரபக௩துதஇன பு.இய
மூவபைபயஇபபொனறை வெளியிடடா£ அஅ, மெயககலவிககும
கலைகளுககும பமிபோஷகரான ஸ்ரீமான வி. வி ஸ்ரீரிவாஸையஙகா
எ முன ணுமையுடணன விளஙகுவதாம. அதற்கு முனணுளள
மூல்பபதிபபுககளில எழுதுபவரின்‌ தவனுகளாலோ, ப இபபாளரின
குவனஅகுறைவாலேர முக்கியமான இடககளில பாடயேதஙககள அம
இருஷடவசமாகப புரு ககொணடன இ௩கமாலை, அதுதகைய பிழை
களை கீசு, கநக பாடங்களே க கணடு நேரிய நிலைமையில வைபப
கறகுச சிறந அறிவும்‌ ஆரசாயரசசததிறமையும கொணட ஒரு
கோடக விகவான மிர அவசியமாயிருகச ஸமயகஇல, இக
காயகதை ஏற்கும்‌ யபொனுபபு நம ஸ்ரீராமதேசிகணுக்கு வக
வாயதகன இக௱ மூலபபதிபபில அவா எடுகனுககொண்ட சிததை,
பரிசசி.ரமம, உற்சாகம்‌ ஆயெ இவை அதற்கு முனனுமை எழுதிய
பெரியவரால பினவருமானறு நனகு எடுகதுசகாடடபபடடன-.- “இட
பஇபபுவிஷயசதில ௧ம அணணிய ஆராயஏசிசதஇிறனையுட்‌ இடை
யு, உழைபபையம உபயோகஇகக இபபஇபபாடூிரியருககு (ஸ்ரீராம
தேன) கமிழில அனபுகொணடவாகளும்‌ ஸ்ரீேேசசிகபகதாகருநம
ஈனறிபெனுதகக கடமைபப்டடவராவா'?. இது உணமை௰யய
அவரே பினனும கூறியுளளரா-- 88 அழகன பரி£ லனைசெய்யும
பொ .அுஜனஙகள இபபதிபபிறகுக காடடும ஆதரவு, ஸ்ர்ராமதேசிகனை
மேனமேனும்‌ இததகைய இருககமான வேறு மூல தா லகளைப
பதிபபிகசகச துூணவெதோடுநிலலாமல்‌ பெருமையும்‌ அழகும்‌
மறைநதுகிறளும சமெதஙகளின பொருளை விளசுகவலல புதிய உரை
கனை உதவுமா ஹம ஊககுயெனபன உறுஇ??. ஸ்ராராமதேசிகன மூலப்‌
பஇபபின உரிமையை எனகரு அாப்பணமரெயயககறாதியபோ அ
௮௩௪௪ கெளமவததிற்கு கான ௮ரஹதையறறவன என எண்ணி
அதறனு உடனபடத ஐயை ஙகினேன. ஆயினும அவருடைய
குழந்தைப்‌ பருவமமு கல நாங்கள ஒருவருககொருவா கொணட
அனபினபெருககெனும ஓரே காரண கதகால அவாவதறபு௮ ககலுககு
மதுகமுடியாது இணஙடனேன, ௮ககச சநதாபபததையே நான

2

பயனபடுத இககொண்டு ஸ்ரீ- வி. வி ஸந்நிவாலையங்காா கொணட
நமபிககையையே வலீயுததி, இகத மூலததிறஞா விகவானகள
மட்டும அறியககூடிய பழையமணிப.சவாள நடையிலன தி அனைவரும்‌
அதியககூடிய எளிய தமிழில லா உரை எழுஅமா அ! கூறினேன்‌ பண
டைககாலததிலிருகஅ வரும மத-வேதாநததத அவங்களை க கல்லாக
எஏனபோனறவரும்‌ அறிஈஅகொளள ததககமுறையில அவவை
அபையவேணடுமென அ யான விருமபியது என சொகதவிருப்பம
மடடுமனனு அறிய ஆவலுடன அடிதஅ, பல நிரப்பநதங்களை ௫
கொணசளெனளன பழைய காலசக்க்ஷூபமுறையைத தவிர தவறு வழியில
லாமை கண்டு அமழமுறைககுப போதிய காலமும்‌ பொறுமையும்‌
இலலாமல மயகளுூம-எனபோன ஐ-பலருககும இதுவே விருபபமாம

நமது தாசகததின ஜீவாகாரமான கொள்கைகளையும்‌ கொக்க
களையும ஸ்ரீவைஷணவனுடைய ஆசாராதுஷடாகஙகளையம கருக
காடடி விளமகவைககும்‌ ஓரா ஆரமப்பபு ததகம கெடுகாளாகவே வேண
டப்படடுவகுதது என நணபா சலா எனனையே இததகைய அலை
எழுதி உதவுமபடிகூடக கேடடனா என வேலைமிகுதியால இம்காலே
எழுதப்‌ போதிய காலமினறியே கழிநத ன தேசிகபபிரப௩தத இி.ஐ௫
ஜா உரை எளிய கடையில வெளிவககால என நண பாகளின விருப்‌
பம நிறைவேறியதாகுமெனன அபபொழுஅ கான அ]. றியவிலலை.
இவவுரை அசசானபின இதில பெருமபகுதியை கான படிததபிற்கே
“ருங்கெை அளவில ஈம மத வேதாகதககொளகைகளைக கூறும்‌ இப
பிரபகதம று தாலாயினும, அவறறின இயதகையழகையம அமோக
தனமையையம விளககெகூஅவதே?” எனன அறிநகேன பரூதேசிகன்‌
இபபாசு ங்களை அருளிசசெயதது விரிவான ஹஸயஙகளின ௬௫௧௧
மாகவோ? அலல தனி நாலாகவோ? எபபடியாயினுமச௫ரி, ப்ரீவைஷ
ணவமத ஆசமப_தாலாகக கருதியே இபபிரபகதுதலை அருளினா
போனும ஆயினும்‌ இபபதிபபு ஆசாரியனிடம காலசேத பப
செயதலை முழும கிககக கருகியதனறு எனபதை யாவரும உண
வேணடும்‌, மேனமேலும அறிநஇகொளளவேணடுமெனற ஆமை
யைக்‌ தூணடி ஜா எலலை காடடுவஜே இனை கோககம அவவிரு!
ப.துதை முழுனும தாககும முழுச௪ததிரதனையும வசைதகலனஜறு.
எபபடியாலும இவவுளை, தகுதியுளள ஒருவரால்‌ மனபபூாவ
பாகு, சுயலைககறுகானு, அனபுடன செய்த லைககாயம எனப
அறியப்படும்‌, நம மதககிரநதஙகனில மிகச பயிற்‌ ஸ்ரீே தக
ஸுஒகதிகனில சிற்த கெளி௩த அறிவு, விளக கூனும்‌ ௪௧௫, ந

மலாசாாாரயரகளனளை பல. 7
‘ அ ரு தய இலையும்‌ மனைவ தசையாக

3

கன்னா உணாகதிருததல அகிய இவை, இஅபோனற ஆர னுகளு உமை
யெழு னவகற்கு வேணடி௰ முகயெயோகயதைகளாஞும. டரீராம
தேசிகணிடம இவை நிரமபியிருததலை இவவுமைகாலில பகைக்‌
கோணம்‌ காணலாம்‌. விதவானகளுககுமடடுமெ பயன்படககூடியவா அ!
இப்பி. ரபக்ககதுககுக கடின கடையில விதவானகள்‌ எழுதிய இல
உரைஅன உள. அககடையில பமீசயயிலலாதவாகளுககு அவவை
கள உயனதருவ இலலை. ஆகவே, கமமுன அமேகோ அததகைய
உமைகளை ௫ அ கதிலிருகதே பார்தது வியகதவகதனா, மததுட
பஙகனை அறிவது த௰சாலவாமககைமுூறைக்கும மற்றைக்‌
செள அர்யககளுககும்‌ ஒதஅவராத காலகேபமுறையைக அவி
வேஅ வழியின றிபபோயிறணஅு இக காரணங்களாலோ, ஜனங்களின்‌
ருசிய ன்‌ மானதலகளாலோ, வழககககள மாறிககொணடே வருண்‌
மன. ஜனஙகள மிகசஎருககமாகவும்‌ எனிதாகவுமே விஷயககளை அறிய
விரும்புனெறனா கடன நடையைத்‌ அவி த அ, பரிபாலைசசொ றகளை
விலக்க, மனதஇற பதியுமான சருகயகககூறி விளககவைத தலையே
பாண டி தயததின லகதணமாக நம காலததவர்‌ கொளனெற்னா மத
அ கதங்களும வேதாகதகரந்தககளும்‌ பாமராககு விளஙகாதஅனும
அககலையில விதவானக௧ளுககுமடடுமே ம௫ூழசகசியைத தரவலல ன
மான உரிபாகை௫சசொலலை மிகக கொணடிருகனெறன. அவற்றைப்‌
பாமக அறியுமா எனியகடையில எழுதி விளககும்‌ ஆசிரி
யன, அறிய அவலுளள அதிகாரிககு விலைமஇககமுடியாக பேருப
கா பபுரிகதவனானெறுான்‌. மதக. ரநதவகளைக கற்கும்‌ மாணவன கம
மிடம்‌ கஉடமைபபடுமபவண்ணம ஸ்ரீராமதேசிகன்‌ இவவுபகாரததையே
இ௩கதயப்‌ பதஇபபில மிகவும வெற்றியையமாகளச்‌ செயஅழுடி ததுளள.ரா.

ராமதேசிகன்‌ செனனை ஸாவஃலாசாலையில்‌ வடமொழியில
சிரோமணிபபடடமும; தமிழில விதவான்படடமும பெறறவா ,
அனால்‌ இபபடடககள்‌ இவருக்கு இயற்கையாய அமைந்க விசேஷ
அறிவையும்‌, அகமே அாற்மறுாணடுகளாக ஸமஸகஇருககஇலும கிமி
௮ம்‌ காப்பா மறறப்படவெநதிருககும இலக்கிய - மதுகை கதஙகளில
உளள: ஆழத்த பமிசயதலையும காடடவலலனவாகா, இததகைய
ஜஞநாக ககைப பெற்றிருகஅம்‌ இவா, தமமயோனற பறெரொல செய்ய
முடியா தவகலையில £ படிப்பவாகளை த இகைககவைததல ? என்னும
குலத்தை அறவே ஒழிததிருககிறோர்‌. வெளிய தவியினலி யாவரும்‌
எணிதாய அறியுமாறு மிகவும ஸாளமான கடையில்‌ இவவுை
அபைக்கள அ சிலரைபபோல தம்‌ பாணடிகயம்‌ வெஸிககாடடப
படவவேணடுமெனக செகுணதகனை இவா கொள்ளான்‌ உததித

4

தளளியிருககிறார்‌ உரை காம பேசம நடையில அமைக அ விஷய
களைக தெளிவாக விளககுமாறு செயய இவா எடுகதுககொணட
உழைப்பு மிகவும அதிகமாம. இத்தகைய சிறப்பை இவவுரை
பெறுவதற்காக அவதாரிகை கொடுப்ப அ, பதவுமையைக தருவது
முடிவில பொழிபபுரையைக கூடடுவது, தககவிடததில இலககண
யாபபுககுறிபபுககளை ௪ சோபபது, உபககைகளை விளககுவ அ ஆகிய
பறபல யுகதிகள இபபதிபபில ஆசிரியரால கையாளபபடெளன.
உதாஹ.ரணமாக மெயவிரதமானமியம 12-வது பாகரகுதஇல ஓசை
யும்‌ பொருளும்‌ ஒதஅநிறகும அழகை எடுததுககாடடுவகதனமூலம
மஹாகவிகளாலும எட்டமுடியாத ஸ்ரீதேசிகனுடைய கவிகதிறனை
உரையாசிரியா விளககயெனளார இதே பிரபகதசசெயயுளகளன இருதய
பெயாகொண்ட முழு.ஹஸயததிலிருகது தொகுககபபடடனவா த
லின பாச ரஙகளுககுமாததிரம பொருளகூறிசசெனமறுல தொடாயு
நீககிகிறபதை நினைஈ த, கூரறிவுபெறற உரையாகிரியரால ஈடுகடுவே
ஏஹஸயவாகயக களினின அ இணைபபுககள கொடுகபை்படடிருபப அ
காலைப்‌ பரிபாணமாகபெ பொருளின தொடாசசியை அளிகனெற அ.

கஈடைமுதலில உளள மூலபாடஙகளை உரையாிரியா கனகு
அய௩கது எவவிகததிலும பிழையே ~கேராதவானு செமமைசெய
திருகனெருா சில மாறுபாடுகள அவ௫யமானயபோது தறபோதளள
இஐஈத விகுவானகளைக கலக து ஆமகத எண்ணியே அவை ஏறறுக
கொளளபபடடள ளன உதாஹாணமாக - அமிருதாஞ்சனி 988-வ.தர
பாசரகஇல பழைய பாடமாயெ *(கடனமிசை கணடவை தானத இர
வை போரததபொனனூல” எனனுமது படிபபவாகளு ககுப பெரிய
தஇகைபைபைத கக அவக அ பரூீராமதேசிகனது ஆராயசகியுளள ததில

ட யி வஹுவ $8௨௦ வெரொ._க௦ ஹு; ணிமணா ஐவ ?

5
என்னும பகவதகக சாவாகயம தோனறி, * கடனமிசைக கணட

காள இரளவை (கோததபொனனூல ? எனற பாடத்தை ஏற்க
செயதது இதனால பொருள பொருததமும இருதகமுூம பெறற.து.
இனனம எவவளவு விரிவாயக கூறின னும்‌ உசைகயககளை முழு அ
காடடவியலாஅ இவவுரையின இறபபை உணாகது போறறுகறகு
இதனை முழுதும படிததுப பிற உரைகரேடன சாதூகஇபபராகக
வேணடும்‌, அப்பொழுது ஸ்ரீராமதேசிகன்‌ எழுதிய உரை மிக உதக
ஸ்தானம்‌ பெறுமெனபதில எனககு ஸ௩கேஹமிலலை. ஆசராயப.ரம
பரளைவழியே வதனம்‌, தமது ததையும ஆசாாயயனுமாயெ ஸ்ரீ.
உபயவேதாகத விசவான வஙக்பும நவநீதம்‌ கிருஷணமாசாராயா
ஸவாமியின திருவடி நிழலில நினது தாம பெற்றதும்‌ அன கலவி

2

யையும்‌ ஜஞாகததையும பயன்படுததித தமமைபபோனற பிற
விசவானகளுககு அரிய ஒருகாாயகதை அவா நன்கு சாதஇஅஅளளனளாா.

அனை உருண்டு மிக கெருகயை பழ்ககததால ஸ்ரீ ராமதேசிக
னது வம்சதகைப்பறறி எனககு நன்னா டுதரியம. ப்ரீ ராமதேசிக
னுககும்‌ அவர்‌ கககைககும சொகதமான ஒபபிலியபபனஸகதநிதி
யெனனும கு௨கரமே எனககும சொகத ஊராகும்‌. “நவநீதம்‌ ஸ்வாமி”
என எங்கும்‌ வழக்கும்‌ கிருஷணமாசாயாஸவாமி கானசூ சாஸ்த
சககளிலும இவயபசபஈதஙகளிலும விசேஷஜஞாகம பெற்றவா$ இட
போதுளள முூதனமைவிகவானகருநள ஒருவா என்பதை யாவரும்‌
அறிவா. உணமையில ஈம மத-வேதாநதகாகதககளில அபாபமும
ஸ்‌ 9அஅமமுமான ஜஞாகததைப பெற்று அவறறின உளனாறை
பொருளும்‌ அஅஷ்டாகததஇின அவயெமும அதிக விளக்கும்‌ அவ
ருக்குச௪ சமமானவாகளைக காண்பது எளிதன்று இனம்‌ விசேஷ
ஜகத அடண்‌ மிகக கடுமையான அசாராதஅவஷடாகககளால்‌ நிக
7௮2௮ விளமகும அகத ஸவாமியைக தெனணிகதிய புரீவைஷணவ
ஸ்மூஹுமே பாராடடிப போறறிவருனெற அ. அவரது கம்பீரமான,
வை சாகுயம நிறைநத தோற்றமே பார்பபவா மணததஇில அஸ.இ.எ
யததனை நிரப்பவலலதாகும. அவா பேசும்‌ ஸாதாசணவாா ததைகள்‌
கூட, பகவ தஸயப தமான விஷயஙககளாய ஒருகாலகேக்டரூபமாகவே
யிருகளும பிறருககாச்‌ செயயம உபகேசமும தம்முடைய அறு
டா கமும்‌ ஒன அபடடு, உயாகக எண்ணமும்‌ ஆடம்பர மற்ற வாழ்ககை
யம கூடிகிறகப பெற்ற இததகைய மற்றொரு வியகதியைக காணப அ
மிகககழின ம, சருஙகககூதின, பகதியுமசிததையும்‌ அறிவும அடக்க
மும்‌ உருவெடுகனைவெனணும்படியுளள அவளை ஸ்ரீவைஹணவ
ஆசார ததிறகு லா உசாஹ.ரணமெனனலாம. இததலைய மேன்மை
யுறற தககதையால சாஸத.ரஜஞாகம ஊடடபபெறற, தகுதியுடைய
புதகொனான பரூராமதேசிகன்‌ பாபகதததின சிெறகத மூலததையும
அழகிய இவவுளையையம உலகுககு அனளிதக அம அ௫சாயமாமோ ?

காவின்‌ சிறப்பு ஒருபுறமிருகக, ஒழுககம்‌ சூறைகது மதபபற
அம்‌ தேய்க அவரும்‌ இககாலததில இகதாலால பயண உணடாவென
ஒரு சகேளவி எழககூடும ௪௦௩௧ பயன்‌ உணடு எனறே விடைதாத
தகும்‌ பலலாணடுகளால . முனனேற்றதனைத தடையபடுததிக
சற போஅ தாணடவமாடும பகையும்‌ அழிவும்‌ ஒழிக, ௪மூகம
நாகரிகமாக முனசெலலவேணடுமாயின, மகசககொளகையில கம்பிக்‌
கையாலும்‌ தாமததில வழுவாத பறமுனும்‌ உணடாகும ஒழுககமே
அவசியமான தாகும்‌.

கீ மநாடுகளும மேலகாடுகதைம கூடிக சூல தியில்‌ கடட

வாலிபாகள பெற்றது * கணடதே சாடு, நொண்டி சிகா வப

எனனும மனபபானமையே. இபபொழுெறும்‌ அனர இழு ௨௮7
ஆலோட க உறுஇபபொருளகளை அசாயகது அறிய விவர இங
அவசியமாகும்‌ அதற்கு நம பனாதகெொமு து வெல்க பர டத எமி
பொ,திக.துகடககும ஆத்மா தவி மய களோ ன அத்‌ 1 9/1
அதறகுத தககவான நிறசூமபடி. கம பெரியொர்ன்‌ வழி

வேண்டும அங்ஙனம்‌ வழிகாடபெபெர து DG Ov தய த
ஒளிசகாமலும, சில8ராடு அவை நினஅபொகாம்‌ று வீசி நம்ப வா
யாவரும்‌ கனகு உணருமானும செய்ய வேணாம்‌ வா அ Mati
தால, அஅவே பெருவாரியான மோொசனமும்‌ காசு சொ
தூாணடும இழிகத மனபபாணமைகளகு ௪ ருரு காதுக்‌

STL அ யியாத புருஷாககவகளை 1 பெறத்‌ பர்க்‌

காலகஇலும மனிதருககு உளள ஆசையை! பெருகி அவ றைய
பொஅவுடைமையாகடு, உயாகக கலவியை கற்பு இல எனக்கா ப
வேண்டும அழவாரகள ஜாதி, நிதம; அரை ரா மாண வியி
யாஸமினறி யாவரும்‌ எனிதில அறிவகறளு வற? மியா பப்பி
வேதஙகவின நிகஇயககதுவககளை எடுககோதகிய த இநதக க உைநப
ப்ற்நியே என உணாவனதறு மிகப பொரு தும.

ச்‌

க்‌
ர்‌

அமழவராகளின அஅபவபபெருகமே திவயபபிரடபர்கம்‌ த இ
அலாய்‌ அமை௩ககஅ. அ மிர்‌ நா இரண இடி (DAT PHT று
ஸ்ரீ மகநாமாயணனைஐ தம கண்ணால ஸா தகரிகது ய நு ய!
பெழலை அஆழஙகாறபடட கிமமுடைய மகிழரசியை பது பாரவி ப
படியே எடு அககூணவ து அதால ஸாசேேசுவ.ரணையம்‌. வண்‌ முடை ம!
குணககளையும, பமகாரஙகளையும, ஸ்ருஷ்டி (லே நிவன்‌ பூ ஸர th
தையும்‌, ஜீவனுக்கும்‌ ஈனவரணுகளும உளள ஸஹமபக குணமாக மடு
வாகளகணடவாஅ௮ முகளிவாய அரந.நாரல வின ற்‌ விசி கடைய
ஸிததா௩தமெனபபடுபா உபயவேதாநதம்‌ வடமொழி சீவ பகபம்‌ a
கமிழததிவயபபிரபக தககி லும்‌ பிறகு வளாக ந இரண பஞ்ா
ஸமமான பரமாணமகளேயாயினும ஒன கரு முசா த்யான
விபத்‌ முன்பு ருஷிகணாககருனி அணுவாக வம

உ பின்னா அழவராகமரின ஸா ச
காமததால்‌ அருளிசசெயலாலஃெ வலிமைபெற்னு, “செய்ய தமிழ
;
க சரம தணிய வானி, 2ல்‌ சனியாக மதைநஙிலஙகள்‌ கணி
மலையால்‌ எண்று <A,

1

இனி ஸ்ரீதேசிகனைப பற்றியும்‌, ஆசராயாகளூள அவன ஸதா
நமபற்றியும, ஸ்ரீவைஷணவாகளனின்‌ மதம, வேகாககம, அசாமம்‌,
அறஅவஷடாகம ஆயெ இவறககு அவாசெயத பேருதவியைக குறித
அம்‌ ஒன்றிரண்டு சொற்கள்‌ கூறுவது பொருததமானகே, இமமதம
வேதங்களிலிருகஅ அநாதியாகத தோனறி, போதாயநா, டங்கா,
குஹதேவா, தரமிடா முதலிய ஆசாராயாகளவதியாக வகதகாகும இத
தர்சசகஇன்‌ ஸாரமான கோடபாடுகள அனைஅஅம உபநிஷத்துக்கள்‌;
பகவத்கீதை பரஹ்மஸ-இத்ரங்கள்‌ ஆகிய இவறதில விளககபபெ.ற
அளளன. ஜஞாகததிறகெலலாம மூலமாய பரஸகாககசரயம எனு
கூஐபபடும இம மூனணகாகதககளையும அடிபபடையாகககொணடு
அத்வைதம்‌, விசிஷ்டாதவைதம்‌, தவைதம்‌ எனபபடும கூனன்‌
களைகஞம எழுகதன. ஸ்ரீசஙகரா, பகவதராமாநுஜா, ஸ்ரீமதவா
ஆயெ மூன ஆசாரயாகளும பரஸதாகதாயததிற்கு வேறு வேரூக
உமைகணடதனால வேதாகதமதம மூனனஅளெயாகப பிரிகதது

அவாகளுள ஸ்ரீ௫வார்‌ வைதிகமதததிற்குச செயது முகயெ
உதவி யாகெனில, காஸதிகமதததை நிமூலமாகயெஅம, வேதங்க
ணின்‌ பசாமாணயததை ஸதாபிதஅு அவற்றின்‌ பழமபெருமையை
காடடியதமே. சததாதவைதம எனபபடட அவரது வேதாகதக
கொள்கை சிகதனாவாதமாக (from an 1dealistic point Of view)
கோககச கிறது கோனும்‌. அநத மதததில, ஸததாயும இததாயும
ஆகஈகதகமாயும நிறகும பரஹமம ஓனே ஸதயம, *சறஅலகஙகளில
உளள கோறறம யாவையும்‌ அவிதயையின்‌ கார்யமான பராகதியே.
அவிகயையை மெயஞ்ஞானததால அகற்ற, அஅவரை அதனிததுத
தோனறதிய ஆதமா பரஹுமதகோடு ஒனஅபடடதகதென்பன புனை
கும. இகத ஸாகஷாதுகாரமே ஜீவகமுகதியெனபபடுவஅ உடல சீல்கு
முன்பே ஆ குமாவுககு ஜீவகமுகஇயாகிய பேரின்பம்‌ கைகூடும்‌
ஸ்ரீசககரர்‌ இதுவே பரஸகாககாயதஇன உணமைககருததென்அ
தமன பரஹமஸு கரபாஷயததில சாதுர்ய தோடு வலிஈகன வாதித
தாரா.௮வசனத வாததகஇறகுப பலா வசுமாயினா.விசிஷடா அவை திகள்‌
௮௮ பரமாணததிறகு ஓவவாதெனவும முரணபாடு உளளதெனவும
கருத அதை அககேரிககாஅ விலகிகின னா.

ப்தீவைஷணவஸிதககாககததின ப.ரதாககுருவும உபயவேதாகத
ஸ்காபகருமாகய ஸ்ரீமந்‌ நாதமுனிகளும்‌, அவருகசூபபின அவ
ருடைய பெளததிசசான ஆளவநதாசெனபபடும்‌ ஸ்ரீயாமூகாசா£ாயரும்‌
நமது தர்சகததைத தம அதுஒீடாகககளாலும காததஙகளாலும்‌
காத அவனா உலகததின இகத மதியூகிகளுள்‌ முதன்மை

8

ரஸிக்க உரியதாயிருக்கும்‌. இக்கனமே அங்காங்குப்‌ பற்பல விசேஷ
விஷயககள்‌ விளக்கப்படடிருப்பதைப்‌ படிப்பவர்கள்‌ பார்தது மூழ்க.

விசேஷாம்சங்கள்‌ .
பின்வரும்‌ விசேஷாம்சங்கள்‌ இபபதிபபிலே சோக்கபபட்‌
டுள்ளன “---
1. ஸ்ரீதேசிகவைபவம்‌ (சென்னை அட்வகேட்‌ ஸ்ரீ ஓ. சாம
ஸ்வாமி ஐயங்கார்‌ ஐ. A., ம. ட வளைக்க.)
2. ஸ்ரீதேசிகதர்சகஸாரஸங்க்‌ ஹம்‌. (ச.ச. அவஹிதபுருஷார்த்‌
தவகளையும இன்னும பல முக்கிய விஷயசகளையும்‌ விளக்குவ ௫ )
8. ஸ்ரீதேசிகதிவ்யஸக்திகளின திருநாமங்கள்‌.
தீ, பிரபந்த அட்டவணை.
6. இறாலில்‌ அமைக பர,பாவினங்களின்‌ எண்‌.
6. விஷய அகராதி
, பரபந்தாாத்தஸங்க்ரஹம்‌ (ஒவவலொரு பாபகததஇன்‌
தொடககத இலும அமைத்‌ அளத)
8. சேய்யுளகராதி.
9. அரும்பதவுரை அகராதி.
10. எல்லாப்‌ பிரதி பேதங்களும்‌.
இவவமசங்கள்‌ அனைதச அம்‌ வாசகர்களுக்குப்‌ பலவகையில்‌
உதவுவனவா யிருக்குமெனக்‌ கருதப்படுனை ௮.

சோத நம்செய்த விதவான்கள்‌

இக்கையகர்யததில சோதகவிவஷயத்‌ இல மஹோபகாமம செய்‌
தருளிய மஹானகளைப்பத்திப்‌ பேசும்போது முதலில்‌ அடியே
அடைய ஆசாரயனும்‌ திருததகப்பனாருமா யெ ஒப்பிலியப்பன்‌ ஸக
நிதி ஸ்ரீ உ. வே, வித்வான்‌ வங்கீபுரம்‌ நவநீதம்‌ கிருஷ்ணமாசாரியா
ஸவாமியைப்‌ பற்றிப பேசவேண்டிய அடியேனுடைய கடமையா
கும்‌. இம்மஹான்‌ அடியேனுக்கு அரா மப்ம்முதல இன்று
கொஞ்சம்‌ ஜ்ஞாகம்‌ இருப்பதாக அடியேன்‌ பாவிப்பதற்கும்‌ இடம்‌

உண்டாமான ப்ரஹ்மோபதேசம்‌, பஞ்சஸம்ஸ்காமம்‌, க்ரகதகால

9

க்பம்‌, பரந்யாலம்‌ முதலிய ஸர்வர்ம்சஙகளிலும ஸர்வப்ரகாரங்க
ளாலும அடியேனை ஐட்கொண்டருளி ஒருவஸ்‌அவாகயெ மஹோப
காச ததை எங்கனே பேசவல்லேன ? யாது செயயினும்‌ எதலுணை
பேசினும்‌ சத்றல்லவோ முன்னம பெற்றதறகு ! மாதருகைகளை
வரைவதிலும விஷயஙககளை கமஹிபபதிலும அடியேனிடம்‌ ஸமப
விககும்‌ தவறுகளை அவ்வப்போஅ திருததியும, அதற்குப்‌ பல
ஆதா.ரஙகளைக்‌ காட்டியும ௮தஇலிருகது அதற்குத்‌ தொடர்புள்ள
பல விஷயஙகளை எடுததப போதிகுடீ ௮டியேனைத தெனிவிததரு
ளிய மஹோபகாரமூம்‌ மறக்கத்பாலதோ? தம்முடைய திருமேனித்‌
தீளாவையும்‌ பொருட்படுத்தாது, தம அஅுஷ்டாஈம்‌, க்சச்தாவ
லோகநஃகாலகேஷேோராதிகள, திருவிண்ணசரப்பனுடைய நிசநத..
கைஙகர்யம ஆய இவற்றின்‌ ஈடுவில்‌ சற்றும்‌ பின்வாசகான மாத்ரு
கைகளையும்‌ அசசிட்ட காதெஙகளையும்‌ சோதித்துப்‌ பல பரிஷ்காசங்‌
களைச்‌ செய்தருளிய பேருதவிககுக்‌ கைமமாறாக அடியேன எதைச்‌
செய்யமேத்படுவேன்‌ ? ஆதலின்‌ அடியேனுக்கு உபாயோபேயங்க
ளாய்நிற்கும அதத திருவடிகளை இடையீடின்றிச இச்இதது
நிறபதே அடியேனுடைய ஸவரூபததிறகு எற்றதாம்‌,

பின்‌ தஇருககோட்டியூர்‌ ஸ்ரீ உ.வே, வித்வான்‌ ஸெளம்ய
நாராயணாசார்யா ஸ்வாமியைபபறதி எமுதவேணடிவருமபோது கை
நடுககுகினற ஐ? கண்ணீ பெருகுகன்ற ௫. வாளா விடுவதும்‌ ஸ்வ
ரூபததிற்கு வஎறறதன று. இமமஹாஅபரவச்‌ மூலப்பதிபபிலும்‌ இவ்‌
வுரைபபதப்பிலும சோதநவிஷயத தில எடுத்துக்கொணட சமம்‌
அளவுபடுததிக்‌ கூறவியலாததாம, ஆமமபததில்‌ இவவுமைப்ப இப்‌
பின தொடககததை விண்ணப்பி மூலப்பதிப்பிற்போல்‌ இசன
சோதாத்திலும்‌ உதவிபுரியவேணடுமென ற பிரார்ததிததபோது
ஸ்வாமி ௮டைரத மகழ்சசி கூறுதரமனது. மிகமிக உளன்‌
குளித்து கெடுகாட்களாக இக்கைங்கர்ய,ம எதிர்பசாக்கபபட்ட
தெனவும்‌ இதைக்காட்டிலும்‌ ஈமககுச்‌ றத கைங்கர்யம்‌ வேறிலலை
வெனவும்‌ கூறியருளி அடியேனை உற்சாகப்படுத அம்படியிருஈத து.
அச்சிட்ட காதெககளைச்‌ சோதிப்பதிறகாட்டி னும்‌ முன்பே மா தரு
கைகளைச்‌ சோதித்துவிட்டால பின திருத கவேணடிய௰ பாகம்‌
குறையுமென்‌ அ அடியேன வீண்ணப்பிதததந்கு ஒமென்றிசைக து
அககனமே கடாக்ஷித்துத இருததியருளும்படியுமிரு ௧௮. அதன
பின்‌ பையா அடியேன்‌ அசசட்ட காகி தககளை மற படியும்‌

10

அனுபயிசு சோதிககசு செய்து ஸ்வாமிக்குச்‌ சிமம்கொடுக்கவும
னெவாங்கவில்லை, டல விஷயங்களில அடியேனுடைய அறிவின்‌
திறமையினால்‌ ஸ்வாமியின்‌ கருததை அறியமுடியாது திகைத
அப்‌ பன்முக எழுதிககேடடுத தெனிகதே, உரையை அச்சிட
கேரிடட அம்‌ உணடு. உதாஹ.ரணமாய்ப பசமதபஙகததில சராவாக
மதகணடறத இலும்‌ ஈயாயமதநிரூுபணத்‌ இிலும ஐர்துமுமை ஸ்வா
மிசகும அடியேனுசகும கடிதடபோக்குவமவு ஈடாதபினபே ஒரு
முடிவுகளு வக்து அஎரிடரோகத அ. எததனைமுறை அ௮ஒவயேன
எழுதிக கேட்டாலும ஸ்வாமிக்சூ பழச? பொககுமததனையே
யன்றிச இனிம சலிப்பு ஏறபடுவதிலலை, சதலைஇடககனில மகத
மதியான அடியேன்‌ எழுதிய சல விஷயஙகள ஸ்வாமிதிருவுளள ௪
இன மிக்க உவப்புககு இடமாயநின்றமைபத்றி ஸ்வாமி மிக
மகிழ்க தம பெருமையையும அடியேனது இறுமையையும
பாராத அடியேனுடைய ஸ்வளுபத்திறகு ஓவவாத முறையிலும்‌
கூட அடிகேனேைப பாராட்டி யெழுதியனுமுணடு. அடியேனுககு இவ
விஷயமாக ஸ்வாமி தம இருவகூபாகாகளைப பொதிகது அருளிய
ஸ்ரீமுகககள்‌ சாண்ணிறகதவையாம., அவற்றை ஸேவிதது ஸேவித அ
உவகையும்‌ அன்பரும்‌ ச மாத உளளததனாய நிதனைறேன.
இவ்வாறு அ௮டைககலபபததுவரையில மாதருகைகளையும
அசஉட்ட காதெங்கையும ஸனாமி சோதித்தருளும பாகயம
கோகதது. அதற்குமேல்‌ கீசார்ததகசகொகம்வசையில்‌ மாதருகை
களை மட்டுமோ ஸ்வாமி சோதிககமுடிககது. ஸவாமி இருசாட்டுககுச்‌
சென்ற இட மாயெ கருமபட்டிக்கு எழுகசருளுமபோதுகூட இனிச்‌
சோதக்கவேண்டிய பாகைகளை சோகக்‌ கரும்பட்டி விலாஸததிற்கே
அனுப்பினால்‌ விளமபமிண்றடிக்‌ கைககர்யம முடிய ஹேனுவாகசும
எனறு ஸ்ரீமுகம்‌ அருகுமபடியிருககென்றால ஸ்வாமிக்கு இக்‌
கைக்காயத இல்‌ உள்ள இசதிதையை இணனும்‌ எவ்வாறு கூறமுடியும?
கைககர்யம பூர்த்தியாக தம பரிசரமம்‌ ஸ்ரீகோசவடிவத இல
உலகுக்குப்‌ பயன்‌ படுமமுறையை ஸ்வாமி கடாக்ஷித்து மகிழும்படி.
செயயப்பெருஅ தெளாபபாதயம்‌ அடியேனுடையதே.
பெருமாளகோயிலில்‌ பேசருளானன திருவடி வாசததில
ஸ்ரீ தகெணஹ்ணடைய சசயைவீ அ மிட த இல எழுச்‌ தருளியிருககும்‌ மஹா
பாகயம பெறப்‌ பரமதேதஜஸவியாய்‌ விளக்கும்‌ ஸ்ரீ ௨, வே.
விகவான ஐயா டர்‌ கிருஷ்ண தாதாசார்யாஸ்வாமியின்‌. பெருமையைச்‌

நண
ர்‌

11

கூற அடியேன்‌ எத்தகையன்‌ ? அதிபால்யம்மு தல்‌ இம்மஹ்சனுடைய
இவ்யகடாக்ஷூத்திறகு விஷயமாய்நிற்கும பெருமை அடியேனுக்கு
உள. இப்புண்யபுருஷாஸாநிதியில முதலில இக்கைங்கர்யத்தைப்‌
பத்றி விண்ணபபமசெய்தபொழுதே ஸ்வாமிக்கு இதில்‌ உள்ள
அவாலை அலிச்அசொண்டேன. ஸ்ரீதேசிகனுடைய ஸம்பகதம்‌
பெறாத எக்காரியநும ஒரு ஈத்காரியமாகாதென்பதே ஸ்வாமியின்‌
அணிவு. இமமஹாஅபாவர்‌ மாதருகைகளையும அச்சிட்ட காததெய்‌
களையும்‌ மிக்க ஊக்கத்துடன்‌ ஈண்டு ஆ.சாய்க் தா சோதிததருளிய
அடன ஆககாங்குப்‌ பரமபமரையாய ஸம்பமதாயத்தில வரு பமம
சஸமான சில அாதுதவிசேஷங்களையும்‌ எழுதியனுப்பியருளினார்‌.
உரையில பற்பல இட௫களில “பெரியோர்‌ பணிப்பர்‌” என்ற குறிப்‌
புடன அச்சிடப்பெற்ற விஷயக்களில பெருமபான்மையானணவை
ஸ்வாமியிடமிருச்து வர்தனவாயிருக்ளும்‌. இருகத திங்கள்‌ பல
கழிஈ௮ இருமேனிதளர்கத இரகிலையிலும தம அசக்தியைப்பொருட்‌
படுததாத இக்கைஙககாயததில ஸவாமி பேருதவிசெய்யக காணம்‌
ஸ்ரீதேசிகதிவயஸக திபமசாமததில உள்ள இவ்ர இர்வமேயனறோ ?
இர்தப புண்யசுலோகருக்கும்‌ அடியேன்‌ செய்யும்‌ கைம்மாறு இவர்‌
திருவடி.களில அடியேன முடிவைபபகேயாம்‌.

மடைத்‌ தமிழ்சசங்ககதில்‌ செடுகாட்களாய்‌ முக்யெ ஸ்தா
நததை வஹிததா _தாரநிற௮ுக்கணககானண மாணவர்களூக்குத தமிழில
விசேஷ வலலணமை உணடாககியும, “ செசதமிழ? என்னும்‌ சிறகத
பத இரிகைக்கு ஆசிரியப்பதவியைத்‌ தாககிமின ணம, த.நிழிலக்‌ கணத்‌
இல இக்காலததி தாம இட்டன சட்ட மாமபடியிருபபஅபறஜி
அசுஸதியமெனப பேசப்பட்டும, வடமொழியிலும விசேஷ திவு
பெற்றும்‌ இகழும ஸ்ரீ உ. வே. வித்வான்‌ திருநாராயணையங்கார்‌
ஸ்வாமி வயோ இிகததால உளள தம அசகதியைக கணிரியோ க அடி
யேனுக்கு இதன சோதாத்தில்‌ வந்த ஐயககளையெல்லாம்‌ நிக்தெ
தமிழிலக்கணத்திற்கும ஸித்தார்தத்திறகும்‌ மாணபடசமல்‌ பாட
தை நிர்ணயிப்பதில்‌ செய்த பேருபகாரததிற்காகவும, “இபசுஇம்‌
பிறகத ப்ரதீபம்‌” என்னலாமபடியுள்ள அவர்‌ இருககுமா.ரர்‌ ஸ்ரீ. ௨.
வே. வித்வான்‌ அப்பனையங்கா ஸ்வாமி அம்மனமே உடனிருக்க
செய்த உதவிக்காகவும்‌ இவ்விரணடு இருசாமஙகளுககும அடியே
அடைய ப்ரணாமங்கள்‌ உரியனவாகுக,

வாய ஸ்ரீராமா 2;

பெரு பை nifA i, fA

ர்‌

(சிவாக்கு க்கை தபா

பொறு தத அகி பட்டு
ஸரீ சர்‌ i

ரர
வட்‌ ATL In GES ப்பி

%
ர்க்‌ i ப}

~~ ரூ
ஒழுங்கு அ அட்‌ க ப

2/7 THI ட Aff மீ]

நொன்கு வு மான ர

ஷ்‌
ரர இ

ர

4H, தப

ர

பாந்ாபமாங்ள உ ஹு விட

ஸி மாக சுக வி
செய்யபபெொறற ய

fF 2

ப்‌ ஸி
கீதாபாஷயம்‌ ஆலய தூ. பட்ட
2.1 ஙி, 27277 hid ட) it "i டி ச்ம்‌

விலகி ரு வு பட ,
ர்‌ ந்‌

மாணிறன த பா றர

(ஆ %
ADD 2/7 ப்பை ப

172 1

*, 1111;

தகை [ந

* ட்‌
LO ராண 5, வ்‌] ந நீ ர்ச்‌ ந்‌ f ;

upd e ர t

சீ ர்‌ 7

பொயவை வெரி

வகைப்பட்ட Pret

மென றும்‌, வயாக ப த
ர்‌ ச்‌

கொள்ளை சணப்பு (1
படட காரக யூத ற

ii ச்ச்‌ ள்‌ ்‌/

அ ட
48% ச ரீ ர,

படிகணிலிருக நு பொர If, ;

என்பவற்றை வவ!

அம்‌ ஸர? புட
ப்ரீபாசவ உடு ரில
சர
சாரா கமலை பொர
[இ (2 A
ட. ப்ர 119மாறு “ட

ப
ச ச)
ஜ்‌
11/0

* த க்‌ / te

ஆ
அதிகம கு” பரு டட

பலம வியா ர
செய்யுமணு.
மெனபபடும ஸை திய

பவன.) இவை த

/
771 சப] ்‌

பதி]
அலசி காரி

4 ரப ட்‌ GH

tdi

மய 75,

wy தை

அக மிப பப நு ட

கான்‌ சரி ரான ராவண பு
5 ம்‌?
கும இருபபிடம்‌: அ தப்த றி டு

௩ dp it 74

#1

9

வாகஸலயம எனபன ஸமஸரரச சு டீவில ௮கபபடடு௪ சவிககும ஜிவா
கக்கு மிக உதவவன சேஷனான ஜீவணுககும ஸாவசேஷியான
ஈசுவ.ரனுககூம சேஷசேஷிபாவமேன ற மற்றொரு முகயெமான ஸம
பகதமும உணடு (சேஷன்‌ கனககென ஒனறு மிவலாமல, தன
சேஷிககேயாக வாழபவன ) மோக்மெனனும புருஷாததம நிதயா
ஈகம்‌ இரவலல அ அனு ஆண-பெண, நிற, வஞுப்பு, சாதுவேறஅ LD
யின்‌ வி யாவரும பெற உரிய, ஸ்ரீமககாராயணன தன அபாமசரு
ணையாலும, தனனைவிடடு கணமும்‌ பிரியாத தேவியின்‌ புருஷகாம த
ொானுட்‌ட (சபரக) சாஸதர்‌யமாய இடையமுதக தயாகரபமான பகதி
யென னும்‌ உட ாயதகாலோ, ஆகமாதமீயககளை அவணிடம NLDTLI
பிகதலாகிய முறைப்படிசெய்யும பரபததியெனனும உபாயத தாலோ
தனனை அடையமுயலவேோரர யாவ ககும ஓகக மேமோக்ஷததை
அளிககக காச ௮அககொணடி ரகக அவனே பமாபயன்‌, அவனே
பராபகன, அவனே பம்தகன, ஸிததோபாயமும அவனே, உபாய
மும்‌ பலனும அவனே மோக௯்ூமெனபன லெவலயவாழககைத அன
பததிலிருகன விடுகலையன அ, காமபகததஇனினறும ஸமஸாரதக
கததினின அம்‌ மீட மெடடுமன னு அ அ நிதயமுகதருடன பரமபத
தில பகவானுடைய எதிரில நின்‌ அவனுள்‌ ளமுகககும்படி நிதய
கைமகாயபசெயதலாயெை பேரின பதை முடிவினறி ௮அஅபவிக கலாம்‌
உஅகாஅம சுருங்கக்‌ கூறியதே மேனமையுறற ஸ்ரீராமாநுஜதாச௩மாம்‌
அவா புதிதாக ஒரு மதததையே வேதாகதததையோ கறபிகக
விலலை எசகாலக் அம உளள ஒரு மதததை-— அவர உணமையெனக
கணட வேதா நத உபநிஷ த அககளை அடியொறறியும்‌ ஆழவராக
ளது உணாசசிபபெருககான இவயபாபநததகைப பினபறறியம
பாதயக்ததஇிறஞுச்‌ இரிதஅம முூரணபடாகவா௮ு கருததொருமைப
படுததி ஸிதகாகதஸ தாபநம செயகதுவே அவாசெயகஉதவியாம

அவருககுபபின ஒன றரைதா ஹறுணடுவசை அவா ஸிதகாகததக
தைப்‌ பல விதவானகள அழுததமாகக கணடிததனா அபபொழுஅ
தரன நம காடு, ௮துவரையில தான பெறறறியாத உததம்புருஷரும
௫௦௧௧ விதவானக௧ணின முனனணியில முதனமையாயநிறகும மஹா
சராயருமான ட்ரரீவேதாநததேசிகனை.ப! பெறறெடுகதஅ [1268—
1869-A.D] இயறகையறிவு, ஞாபக௫கஇ, புததிக்காமை முதலிய
பல வாயபபுககநம நியமபிய அவவாசிரியருககுப பிராயம்‌ இருபது
முடியுமுனன பரமே இலசுகியவகள, தாமசாஸ க.ர௫கள, வேதுஃவே தகரகக
வேதாநதஅால்கள, கலைகள , விஜ்ஞாகம முதலிய எல்லா அல்விபயஞகா
திகளுூம்‌ பல பாஷஹாஜஞாகமும உளளன ககைகெலலிககனியாயன. ஸை

10

வொரு ஜஞாகமசாகககதிலும, சுவிதாசகஇயிலும வாதிககுநதிறமை
மிலும, மத-வேதாகதஜஞாகததிலும அவரது சகதி அதிமாஅஹஷமா
யிருகதமையால அவர்காலததவரால ஓர்‌ அவதாரபுருஷ்ரேனக கொண
டாடபபெறறா. எலலாககலைகளிலும மிகச பயிறசியாலும ஞானத
இரளின கரையைக கடகதுநினறமையானும ஸ்ரீ ரசகநாயகிகா௫க
மாமே அவரை * ஸாவத௩த்ரஸ்வதநதரா ? என விருதிடடு மகழக தன
சரம இமமடடோ! அவருடைய கவிதாசகதி அதியாசசாயமான அ
அவா பேசாத பொருள இடையான கவிதவத்திலும தாககவாதத
இலும அவருகளு இணையே இலை. இதனால அவருககுக “கவி
தாககிகஸிம்ஹம்‌ * எனற படடமும கூடடபபடடதஅ வேதாகத
சாஜயத்தில முடிசூடிய பனனராயகினறதால ஸரீரகககாகனே
வசை * வேதாகதாசா£யன்‌ * என விருதிடகெ கனிததனா !!

அவர்‌ தமது கூரிய மதியூகம, எலலையறற அறிவு, அபாரமான
அலவி முதலிய சகஇகளைக தஇரடடிப்‌ பயன்படுததி ஸ்ரீராமா துஜஸித
தாகதத்தை இனி ஒருககாலும பிறா அனைககமுடியா கபடி கிலைகாட
டூனா , இப்பயனையே கருத, தமன ஆயுள முழுஅம்‌ உழைதது இத
கார்சாததின சலியசவி.ரராயகின்ன வாதிதஅ, வெறறிமேல வெற்றி
கொண்டனா. வாதபயபோருககேற்ற அயுதங்களாயெ மிடுககும,
அஞ்சாமையும, ஹாஸமயசகதஇயம, முரணவைபபும, நடைகயமும,
கியாயதாலறிவும அவரிடம்‌ குடிகொண்டிருக்தமையால ௮வாஎனனும
சாப்போனதும வாதபபோருககு இயததமாகவேயிருகதுவகதா.
அவருடன வாதமசெயதவா மீிணடனமெனபதிலலை. அவருடைய
பற்பல அரலகளூள, வடமொழியிலுளள சததுஷணியிலும தமிழி
அள்ள பரமதபஙகத்திலும்‌ இகத வலலமையை ஒருவா௮ காணலாம.
பல அறைகணிஅமுனன அாற்னுக்கு மேற்பட்ட அவருடைய ஸமஸ
க்ருத-தமிழ.தாலகளே அவர்‌ உலஇற்குச்‌ செயனளள உதவிககுட
போதிய சான்றாகும்‌. கரவியத அறையிலே காளிகாஸனுடைய ரகு
வம்சம்‌ மேகஸகதேசம்போன்ற யாதவாபயுதயம்‌ ஹம்ஸ்ஸ௩தேசம்‌
இவற்றை இயற.கினார்‌. முூனனவறணுகளு இவை நடைகயததிலோ
கற்பனையிலோ, உவமச்செழிபபிலோ ௪.ற்௮ும குறைந்தனவலல இல
அம்சங்களில்‌ அவறறைவிடச்‌ சிறக்துமிருகன்‌ றனவென ௮ பக்ஷ
பாதமற்ற ஆராய்சியாளர்கள்‌ ௧௫௮ ௫ன்றனா. ந்யாயஸித்தாஞஜ
௩ம்‌, கீயாயபரிசுத்தி, ஸேசுவாமீமரம்ஸை, தத்துவமுகதாகலாபம்‌ என
பன அவருடைய வேதாம்தக்ரந்தங்கள்‌. அவை பயன்‌ கரவலல அலை று
அனில்‌ ஆராயச்சிகளை௪ செலுத்தப்‌ பிறந்தலை. ஸ்ரிபாஷயத இன ஹரு
யத்தை அவர்‌ அதிகரணஸாராவளியின்‌ அழகை சுலோகககளால

11

வெளியிட னளெனளரா. தததுவடீகை என்னுமவசன கால பெருமபானும
அகேபொருள பற்றியன கமமாமவாருடைய பமபகதங்களின உள
ளரூறையை வடமொழியில்‌ த்ரமிடோபநிஷதஸாரம்‌, தரமிடோபரிஷத
தாத்பாயாதகாவளி எனற அாலகளினவாயிலாக விளககியளளாச.

தேசிகபபிரப௩தம்‌ மததனையும்‌ ஆசார தனையும்‌ கூறும்‌ அல.
இதே பொருள பற்றியன சிலலறை ரஹஸயங்கள பலவும்‌, தலைமைடா
பெரு.காலாகிய ரஹஸ்யதரயஸாரமும்‌. இவை மணிடமவான கடை
யில அமைகதன.. இவை யாவும்‌ கதஅவங்களை விளகக, இருமக்த
ஏம்‌ தவயம அரமக மீலாகம எனறு மூன ன பஹஸ்யங்களின்‌ உட
பொருளையும்‌ தெனியகசுகாடடி, பகதியெனும்‌ உபாயககைககாடடி
அம்‌ அஅஷ்டிபபகறஞுட! பன்மடககு எளிதகாயும பயன்கருவதில
மிகசசற்கததாயுமுனன பமபததியென னும்‌ உபாயததையே இம
மகதாஙகள ஒருமுகமாகககாடவென எனன முடிகனெறன. நிற்க,
எம்பெருமானுடைய தயையைக கூறும்‌ தயாசதகம்‌ அவனுடைய
இருவடி. கள ஆசரிதர்களை .ஏக்ஷிககும இறமையை ஆயிர அழயை
சலோகஙகளால ஓம பாதுகாஸஹஸ்ரம்‌ முதலிய பல ஸதகஜோதமங
கனம அவரால இயுபைபடடன்‌ இவை யாவும்‌ பகவானுடைய ஸவ
ரூபம்‌, ரூபா, கலயாணகுணஙககளன அகிய இவற்றைப்பற்றிய அழகிய
இறு காவயஙககளாம்‌ பாஅகாஸஹஸம்‌ ஸ்ரீரககததில புலவா ஒருவா
அழறைகூவியதை ஏறு மூன அ மணிகாலததில அருளியஅ, படிபப
வரின உளளததில * ்ரீஜகேகிகன்‌ அவதாமபுருஷமசேோ, அவருடைய
கிரகதஙககள தெயவிகசகதியுடையன? என்ற நமபிககையைத இடமாக
ஊடடுவஅ ஸஙகல்பஸாலாயோதயம்‌ எனற அகயாபனேச நாடகம்‌
மதககொள்கையையே கிததிரிபப அ இவையாவும்‌ ஸ்ரீிவைஷ்ண
வாகளின்‌ மத-வேதாகதஙககசளறாககு ஸவாமிசெயத பேருதவிககும
அவா அ உளளம்‌ நின்ற உயாகதநிலைககும்‌ அழியாத சின்னஙகளாம.

தாககபாணடிதயகஇலும, வேதாககஜஞாகதகஇலும்‌ அவ
ருடைய உயாந்த ஸதாநதகை ஓவ்வொருதாலிலும கமபீரமாக
விளகளும கருகதகாழத்கின பாகா௪ததினின அ காணலாம. விஷ்‌
டாதவைத அ௮சார்யப. ரமபமபையில நீணட காலமாக ஓராணவபிவந்க
தாய நிதிகளும்‌ கருத அககளும்‌ ஸ்ரீதேசிகனிடம்‌ உருக்கொண்டு
போலச்சரிககரகதகுககணட மற்ற எத ஆசாரியரிடத அம்‌ காணப
படவேயில்லை எனற கூணதல மிகையாகான, அவன அபாரமான
செல்வாககு அவாவாழகானிற போலவே பினனரும குறையாமல
விளக்கியது. அதற்குக காரணம்‌, அவா அ வாழககையின எளிமை
யும்‌, அறிவின ஆழமும்‌, தரிகமணசஅதஇியும, குணஙகணளின பெரு

12

மையு2௦ கலயாணகுணஙகளுககு நிதிபோனற அவ திய த 7
மான மஹிமையை வாணிககச சொறகள போதா, இமை பெரு
மைவாயகக அவமைப பிறமதவிசவானககும வேரி காணம்‌ ப
சுமாய வாயாம்பபுகழகண, அவரது கருகிய 37 4747 பப

5 112, ப
யையும்‌ வாதசாமாததியததையும்‌ கொணடாடிய கில வழா? பரப

என கணாபர ஸ்ரீ D ராமஸ்வாமி ஜயங்காரால்‌ எ தச்ச,
கிரநதததின மூறபாககதில சோககபபெறற ஸ்ர்தேசிகண hI
ஸ்ரீராமதேசிகன்‌ தாமே எழுதி ஐவவொரு பிச்சன்‌
சோததிருகளுப ப்ரபகதாாததஸங்கரஹமும கற! (8, 45 க்கு
வும்‌ உபகாரகமாயிருககும ஸ்ர்தேசிகதாசகஸாரஸஙக்ரவு.ம்‌ பதப்‌? இ.
ஒரு சிறு பொகதம ஸ்ரீராமதேசிகனால எளிய தமிழில எழக
சோககபபடடுள த. அதன பெயரே, ரஹஸ்யத்ரயஸாரம்‌ நூ. * ப
காலகளில விரிவாகப்‌ பேசபபடடுளள ப்ரீ கக சர்ச மின
ஸா.ராமசககலை ௮௮ இரடடி௪௬௫௧௫ வெளியிிமெல/ பைக உ!
கனறஅ. ௮௮ மிகவும மூசகியமான அமசமாம.

இப்பதிப்பில சோ ததிருககும தேசிகசித்திரத்த்ன்‌ உண்‌, ரி!
ரோடு கனகு பழய வாகள எழுதிவைகக குறிப்புகளில்‌ க்ப்‌
அதியப்படும அவருடைய தோறறதஇின பமகாசமும்‌ காமபார்ப்யு 2
கனகு புலபபடுனெ றன. ஸ்ரீதேகெபக்தர்களுக்கு இதுவ “பய்‌
வக்த சித்திரககளில மேமபட்ட இத இருவருவம அயர ந்‌ ரசா
ஆராத அகும்‌ உரியதெனப இல ஓயமிலலை, பரித்து பெரு
கும இருமுகமும, அடக்கமும்‌ காமபிரயமுகசொண்ட கட ரமி (ரர,
ஸாத்விகஅஹககாரததோறறமும, எலலாவற்றுககும்‌ யேல்‌ கர
சொட்டும்‌ கவர்சசியும ௪௪௫7ம்‌ எழுஇயவருக்கும்‌ அல்‌ நக்கு *
அணை புரிஈகவருககும பெருமையளிபபன. i
கக்கி சனல்‌ அனிர்ப்பெத்ப்‌!
வெடுத அவருமர யே ஸ்ரீமான வி வி சிவாஸையங்கா ல்‌
இங்குக்‌ கூ டில்‌ நான்‌ கடமையி pn

. றக அவறியவனா னன்‌,

2௮ ௮௪யும்‌ அனி ;
ட்டிவதற்காம்‌ பப்பு
௯ கணடு வலிமைடெறக்செய்வ இல்‌

உனழைத்‌கவருனை்‌ற௮. ஆதலின்‌ ஸ்ரீல ரா!
விஷயத்தில்‌ மிகவும்‌ சட்பபரடைய தாகும்‌ குல ம்‌ அல!

றவர்‌ லெனைச்யத்துடனாம மை பலப்‌
நத 1 NDP Hi ad ௬ வாயத்‌ ~~ க்‌ ்‌
“தே ்படி கச்னேசவான்‌. அதுச்ச '.ரனாச. சகம்‌ அசிலாண்டு

ல.) 6.6. கிருஷ்ணஸ்வாமி வயங்கார்‌.

FOREWORD
BY
SRIMAN V. V. SRINIVASA AIYANGAR,

Reprint from the Text Pubiication — 1941.

By my friend, the editor of this publication, I have been
asked to furnish நற்‌ with a foreword I think IT can suspect why
I have been so asked. I think I have been the foremost to prick
him into unflagging activity 1n the task undertaken by him, of
bringing out & scholarly edition of Sr Vedanta Deska’s Tamil
works popularly known as Destka Prabandham. And I suppose
he was entitled 1n his turn to avenge himself on me by condem-
ning me to write a foreword

I console myself however with the reflection that a foreword,
especially to such an edition, 1s not uncalled for Many decades
ago, & great Tamil scholar set up for the Tamil land an 1dea
and 1068] of scholarship especially 1n the publication and print-
ing of ancient Tamil works. But 1n spite of such actual exam-
ple, the standard set up by him has been found unapproachable
He was left severely alone almost without & second. It 1s
therefore a matter for gratification that in the preparation of the
text of the present publication fhe editor has brought to bear
1deas and 106௧18 reminiscent of that great scholar

1 know personally somewhat of the care and trouble and
zeal with which the learned editor of this publication has been
able to find out and fix up the proper readings He has not
spared himself nor has he spared the large number of competent
scholars whom he consulted almost with regard to every one of
the questions relating to the text which came up for decision and
determination It was exemplary It was beyond all praise
The grateful thanks, therefore, of all lovers of Tami and

2

devotees of Srv Vedanta Destka, are due to him for having
brought to bear on this edition such rare and invaluable gift of

sensitive scholarship coupled with hs marvellous capacity for
taking infinite pains

As regards Sr Vedanta Destka’s Tamil works collected
together and familiar to the students of Tamil and to the devo-
tees of Sr Vedanta Desthka as Destka Prabandham, 1 feel 1 am
not competent to speak If seems to me however that a few
1deas of my own in the matter may, with ample apologies, be
submitted for the consideration of scholars and readers It 1s
not perhaps 8௦ well known or appreciated as ரம்‌ deserves to be,
that it 1s to Sr Vedanta Desska we owe almost entirely the
conception of Ubhaya Vedanta, an expresnon which at the
present day 15 quite familiar to all Sri Vaishnavites of South
India ‘The expression Ubhaya Vedanta does not signify two
Vedantas one 1n Sanskrit and the other in Tam: Nor would 1t
be accurate to say that 18 1s the same Vedanta or Vedantic
thought that is gxven expression to in Sanskrit and in Tamil
respectively Ubhaya Vedanta 15 the characteristic expression
specially patented by and for Vaishnavites who are the followers
of the Vimshta Adwaitic school Vastshta Adwatta 1s best
defined as the philosophy which describes the essence of all
existence as one in two and two in one I fancy that Ubhaya
Vedanta thus means the Vedantic thought which 1s one in two
and two in one The Vedantic thought 1s the same and yet not
the same You may callit one if youhke You may call ந்‌
two if you like But 1n essence it 1s only one in two and two
in one. In other words 1% has been reserved only for the Ubhaya
Vedantans, for the followers of the Visishta Adwartc school of
thought, to be endowed with a religion and philosophy thus
presented in differentiated non-dualishc form. They are the
richer for it. ‘Fhey are the greater fori. ‘They are the happier
for it. It will take a volume or indeed many volumes to deal in

3

detail with this aspect, but 1f seems to me 1t is not necessary at
any rate here and now.

11 true religion should be popular and நீ popular religion
should be true, 1f would appear to be necessary to be presented
1n this twin form Authority on one side and realisation on the
othe1 are seen here wedded to one another Gnana and Bhakti
are seen here functioning together Transcendental metaphysics
and logic are seen here in mutual love and affection with inner
Inspiration and direct enjoyment. The sweetness of Tamnl 1s
superadded to the pure milk of Sanskrit It will thus be seen and
appreciated how the Ubhaya Vedanta of South Indian Vaishna-
witlsm 158 ஐ Visishta Adwaita 1tself and the consummate and
supreme spiritual synthesis of one in two and two in one, the
ideal of all synthesis. ‘The harmony indicated by such a synthe-
81௮ 18 at once the tulfilment of process and product and the
ultimate goal of al! evolution

Amongst the greatest contributions made by that great
Acharya, was the declaration and demonstration of the identity
of the two Vedantas, the postulation and the insistence on the
necessity for an intimate and proper appreciation of both the
Vedantas A perfect appreciation of each of the Vedan tas should
be and could be only through the medium of the other He has
made no secret of hs view in the matter The astounding
declaration has been made by him that large parts of the teach-
mgsin Sanskrit Veda and Vedanta are made clear and limp1d to
the understanding only through the medium of the Tamil Veda

As Brahmans classify and describe themselves as being
of Reg Veda, Yajur Veda and Sama Veda he has announced
himself to be of, and belong to, the Tamil Veda

1t is well known that the Sri Vaishnavas of South India
are divided into two classes respectively called Vadagalais and

4

Thengalats which I suppose mean respectively those who espouse
the Northern language, that 1s to say the Sanskrnt Veda and

those who espouse the Southern language, that 1s to say the
Tamil Prabandhams

It must fall fo be noted as an irony that those who worship
this great Acharya as ther Jagadguru should call themselves
Vadagalais, that 1s to say those who adopt more or less exclu-
mvely the Sanskrit Veda and Vedanta When the great Acharya
has proclaimed himself to belong to the Tamil Veda, the only
appropriate expression by which 1t seems to me that the Vada-
galas can call themselves as true disciples of Sr Vedanta Destka
1s that they are not Vadagalais but Ubhaya Kalas

When the history of religious thought and evolution in
South India should come to be written in proper perspective, I
have no doubt that the great Acharya Sr Vedanta Destka,
will be recognised and designated as the apostle of the doctrine
of redemption by renunciation or what 15 called Prapattt The
doctrine 18 no doubt as old as the Upanishads The Gita has
proclaimed 13% to be the final article of fath But even though
it was accepted by all Vedantins more or less, even Sr Rama-
98872 did not seek to make ஐ separate school of 1t and 1t was
reserved only for Sr Vedanta Destka to reduce 1% almost to the

form of a science and to build up ஐ whole system of Vedantic
thought based on it

In this respect his compositions in Tamil are quite as
valuable and significant as hs wribings in Sanskrit Contrasting
and considering his works 1n Sanskrit as well as In Tamil, the
claim cannot posibly be regarded as extravagant that there 1s per-
haps no important pronouncement by him in Sanskrit which has
not found 1ts place in his Tamil works, though one cannot be so
sure that the essence of everything that he has written in Tamil

2)

finds a place 1n his Sanskrit writings. In a word his contri-
bution to Sri Vaishnavism and to Sri Ramanuja’s school
of religion has been to reduce 1t to a proper logical system, and
80 to say enthrone 1t 1n a fortress as 1t were, unassailable by any
kind of opponents for all time and to acclaim and 1eveal 1ts true
1dentity to be the doctrine systematised by him as Prapatt1 Iam
quite conscious that this doctrine of Prapatti constituted by him
Into what seems almost a separate school of thought, has not
only failed to be properly understood by many of his critics and
opponents, but has been almost jeered at as too childish and
simple to be regarded as a means of salvation. When 1t comes to
be considered according to 1ts requirements and conditions as
promulgated by the great Acharya 1t will undoubtedly be realised
that the doctrine promulgated by him did not and could not
consist merely of a formal ceremony as understood by most
people today but 1s perhaps 1n 1ts essential nature more difficult
of accomplishment than salvation by Gnana, Bhaktt or Karma
It seems to me that 1n fact and truth, the Prapatt: as propound-
ed by him 1s a synthesis of all the other means of salvation.
The Prapatti Yoga as expounded by him 1s theoretically and
practically comprehensive of all other Yogas

If becoming one with the divine 15 the ultimate end
and goal of the human self or Jeevatma, then the union that 15
brought about by லாக or knowledge Bhakti or devotion
Karma or action, must each be a relatively limited and incomplete
one. Such ideally perfect union can be fulfilled only when the
Individual self becomes organically united with the supreme self
so that 1% comes to live, move and have its being in the diwine,
thenceforward during the remainder of earthly life or in the life
beyond

This great doctrine which 1n modern language may
be described as an organisation in which the individual
will become organised with the diwime will 1s a doctrine

6

which 15 more clearly and fundamentally the doctrine of
Visshta Adwailta and 1s capable of furnishing us with ஐ kind of
Universal solvent, with a formula of fruitful application to the
innumerable spheres of human life and activity 1n modern times
It 15 perhaps with reference to the problem of the relationship
between the individual and the society or the state, that the prob-
lems that arise for solution are today staggering the world of
thought and action But 1t seems to me that if நத நற the true
recognition and the practical application of the central doctrine
behind the 1deal of organisation, namely each for all and all for
each, that a true salvation of the world itself depends. It 15
these principles of world salvation that have been formed into ல
system of thought and finally sought to be established by Sr
Vedanta Destka in his exposition of Visishta Adwaita and

Prapath Yoga

It bas not often been recognised that the place which
Ss Vedanta 72௪௮௨௧ occupies as a composer and poet in Tamil
is mdeed very high It 1s not perhaps 80 well known as 1t
deserves to be, that he has been acclaimed by the leaders and re-
presentatives of Tamil language and literature even as Tamnzh
Kடப்மய ( தமிழ க்கடவுள ) 11௦ preading Deity over the Tamil
language. We may take 1 that when they felt themselves com-
pelied to grant unto Him such unstined recognition of superiority
they did not forget that he was & great Sanskrit scholar and poet
and Shey could bring themselves to make any such confession
only after overcoming the natural prejudice against such

recognition of one who was at the same time great asa SBanskrit
anthor and poet.

There is not perhaps ஐ single mode of prosody which
firs Vedania Desika has not used In his Tamil 0000008111 0108.
Some of then are marvellous and whatever he adopted or used

he improved upon His Tamil wss clasmical. In hs choice of
the apt words he has had few equal

7

It may be stated without fear of contradiction that நம்‌ 1s
perhaps the great value and merit of the Sanskrit composition
of Sri Vedanta Destka that have served 1n the case of most per-
80105, 80 to say, to overshadow the achievements of that poet-
philosopher in "Tamil Probably also the fact that his followers
call themselves Vadagalais had a great deal to do with the proper
lack of appreciation of his place 1n Tami! language and literature

The more one reads the Destka Prabandham which 1s
presented here to the public by the learned Editor the more
would be the wonder with which the reader will come to regard
Sr Vedanta Destka as religious teacher, philosopher, composer
and poet 1n the Tamil language It can almost be sald that all
that 1s necessary to be learnt and known by a Srivaishnava, he
has put into Tamil and what he has not put into Tamil 18 not
necessary to be learnt or known It 15 no doubt true that a
great writer 15 he who has succeeded in weighing each of the
words used by him with great mastery of thought, and so viewed
all the Tamil compositions of Sri Desika would bear close and
scrutinising study yielding to us thereby more and more profit
and pleasure at every succeeding’ reading.

1 feel 1 cannot close this foreword without referring to
what 1 consider to be one of the greatest and most unique
achievements of Sr Vedanta Destka in his works generally.

His poetical compositions either in Sanskrit or in Tamil
have a distinctive quality of their own so much so, that 1t
would seem to be possible to recognise their authorship even
without previous acquaintance from the more rythm and diction
It will be correct to say that he has invented new forms of rythm
and euphony Being at once master of the classical Sanskrit and
the classical Tamil and having apparently steeped himself in the
main qualities of the prosody 1n both the languages, he has, 1t
seems to me, introduced into his Sanskrit compositions many

8

000000 and characteristic features of Tamil prosody such as

Yadugsi and Mona and Prasa and Anau Prasa and has also con-
versely introduced into bis Tamil compositon characteristic
features of Sanskrit prosody such as the euphonic unity of each
Hne of verse and the characteristic rythm and flow and above all
& dignty of personality as 1t were In Sanskrit as well as 1m
Tam! the height of thought, meaning and sgnificance holds even
(௩ balance with euphony of sound and rythm, thus exemplifying
Im hterary achievement the interdependence of soul and body
which 15 the recognised essence of Visishta Adwaita In fact 1
seems that one may go ஐ Ittle further and even declare and
demonstrate the identity of hs meaning and message 1n hus
Sanskrit as well as In Tamil writings differentiated only by the
language of embodiment

The learned editor of this pubhcaton, Sriman Vangt-
puram Navamtam Srwama Desxkacharya has rendered conspi-
மேட்‌ services not only to the Srrvaishnavites of South India but
to all the lovers of Tamil in bringing out this edition of Destka
Prabandham in the form of & scholarly edition worthy of the
great masterpieces The thanks of the public are therefore due
to him for what he has accomplished in the way of scholarship
and im the spirit of sheer service

In conclumon I hope and trust that the encouragement
that he may receive from the discerning pubhc with regard to
this publication may induce him in the years to come to bring
out and pubhsh not only scholarly publications of this nature
bus bring out learned commentaries on works which have

emsined hitherto without having their value and beauty pre-
sented to the public properly.

“ VANI நு தகா ட ட்ட
FPABKTOWS, மலய |
ஸ்‌ கரவா, 1941.

ஸ்ரீ :
டநீமதே கிருஷ்ணார்யமஹாதேசிகாய ௩ம:
ஸ்ரீமதே நிகமாந்தமஹாதேசிகாய நம:

முகவுரை

[ஒப்பிலியப்பன்ஸந நிதி 26856
வங்கீபுரம்‌ நவந்தம்‌ ஸ்ரீராமதேசிகதாஸன்‌]

இக்கைங்கர்யத்தின்‌ மூலபுருஷர்‌

ஈசாரதமுனிவனை ரோச்‌ வால்மிபெகவான ££ இபபொருழ இன
உலலே ஈற்குணம நிதைந்தவன்‌ யாவன்‌? வீர்யம்‌ விஞ்சியனண்‌
யாவன்‌? தருமககளைக்‌ கண்டவன்‌ யாவன்‌ ? ஈன்றியறிபவண்‌
யாவன்‌?” என்று இத்தகைய பறபல கேள்விகளை அடுக்கிக்‌
கொண்டே போகின்றான. அவ்வனைததையும்‌ செகிசாப்த்த மாது
முனிவனும்‌ ஒரேவார்த்தையில்‌ “சக்கமவர்த்தித்‌ திருமகனே?
என்ற முடிவுகூறி மனவமைதி காணாத்‌ தானும்‌ அவனுடை!
தணசாளிகளை வாய்கொள்ளாது அ௮ள்ளிச்சொரிர்துகொண்டே
9றனெருன. அசுயனமே சாம்‌ இபொழுது ௮சககைய பல
2சள்விகளைக்‌ கேட்போம்‌. ௮வையாவன:-.- இன்று இவ்வுலலெ கம்‌
நீதேசிகதர்சாம்‌ தமைததோக்குமானு செய்வதே பெரும்பணி
யெனக்‌ கொண்டு அதற்காகத தன்‌ உடல்‌, பொகுள்‌, ஆவி ஆய
மெமுன்றையும்‌ உதவும்‌ தியாகசீலன்‌ யாவன்‌ ? ஸ்ரீதேகெணே
மக்கு எம்பெருமானிலும மிகப்‌ போற்று சற்குரிய செயவமெண
£டு முழுவதும்‌ முழக்கும்‌ பக்தசிகாமணி யாவன்‌ ? மனம்‌, வாக்கு,
ஈயம்‌ ஆய முக்கருவிகளும்‌ ஸ்ரீதேசிகன்விஷயத்தில்‌ பயன்பட்டா
னதி அவை வீணேயாம்‌ என ௮றைகூவும மஹாபுருஷன்‌ யாவன்‌?
தீனன்‌ ததெல்லாம்‌ செடுமாலாகக்‌ கண்ட ஆழ்வாரைபபோல்‌ ஸகல
ஸதுக்களையும ஸ்ரீதேசெமயமாகக்‌ காணும்‌ தெய்வத்சன்மையன்‌
"வன்‌ ? ௪க்கரவர்ததிததிருமகன அ இருகாமசகதைக்‌ கூறும இடங்‌
ரிலெலலாம்‌ தோன்றித தலைஞுவித்‌த வணக௫ிகியகும்‌ இருவடி
யப்போல ஈம்தூப்புலமுஅதப்‌ பற்றிப பேசும்‌ குழாங்களிலெலலாம்‌
ர்தா குதிததுக்‌ கலந்து பசிமாதி மகிழ்க மகிழ்விக்கும்‌ புண்ய
0ன யாவன்‌? இக்கலியிலும்‌ வைதிகதர்மங்களைத தளரசது கைப்‌
ரதி அவதிறுக்காகத்‌ தம்முடையனவான அனைத்தையும்‌ பூர்ண
ய விநியோகிக்கும்‌ வள்ளல்‌ யாவன்‌ ? - என்பவை முதலியனனாம்‌.

2

இவ்வாஅ நிகமும பதிபல கேள்விகளுக்கும்‌ ஒரே விடை உள.
அஅ - ௮பபுணயஸ்வளுபன்‌ சென்னை மாஜி ஹைகோர்ட்‌ ஐட.ஜ
ஸ்ரீமான்‌ வி. வி. ஸ்ரீநிவாஸ ஐயங்கார்‌ ஸ்வதமியே - என்பதாம்‌.

இச்த மஹாஅபாவமே சல அணடுகடகுமுன்‌ ஸ்ரீதேசசப
பிரபக்தம இறியன'னை அடியேன வாயிலாக அசசிடப்பெற்ததற்கும்‌
இப்பொழு அதன்‌ உரை வெளிவருவதறகும மூலபுருகசாவரா
என்பதை அறியாதார்‌ இசார்‌.

ஒரு வஸ்துவை நினைக்குமபோது மறறரோரு வஸ்‌ அவின்‌
நிணைவு வகதிடின்‌ அவ்விரு லஸ்‌. அக்களுக்கும செரும்யெ தொடர்பு
உளசென்பது மணிககவொண்ணாத உணாமையாம, அங்யனம்‌
ஸ்ரீ தேகெனை நினைக்குமபோன வி. வி. ஸ்வாமியின நினைவும்‌, வி. வி.
ஸ்ஸாமியை நினைக்குககால்‌ ஸ்ரீரேசகென்நினைவும்‌ அடியேன்போன்ற
பலருக்கும்‌ வருவஅண்டு, இதினின அ அவவிருவருச்கும்‌ உள்ள

தொடா்பை உணர்‌ அ கொள்ளலாம்‌.

உரை பிறந்த வரலாறு

மூன்‌ அ வருடங்களூச்குமுன அனேக விதவான்களால்‌
பாடகிர்‌ ததாசணம்‌ செய்யப்பெற்று ஸ்ரீ கேசிகப்மிரபகதததஇின்‌ மூலப்‌
பதிபபு முடிச்தவுடன்‌ அபபாடஙககளைத்‌ தழுவி சனிய தமிழ்சடை
யில்‌ ஒர்‌ உரையையும்‌ அசட்டு உலகுக்குப்‌ பயனபடுததவேண்டு
மென்னு வி. வி. ஸ்வாமி அடியேனை நியமிததார்‌. அவர்‌ அங்ஙனம்‌
கியமிதததன்‌ காரணம பழையவுளைகள்‌ பலருக்கும்‌ உதவுவனவாக
வில்லாமையும்‌ பெ அரியனவாயிருத்கலுமே. பலலாணடுகளாக
அடியேன்‌ அமமஹானிடம பழகிய வகையில அசத நியமகச்ைைத
தலைக்கட்டுவசே அடியேனுடைய ஸ்வளுபததிற்கு எறறதெனக
கண்டேன. மூலப்பதிப்பைக்‌ எண்டு மூழகத கனம்‌ ஜஸ்டிஸ்‌.
௩. 8. கிருஷ்ணஸ்வாமி ஐயஙகராஸ்வாமியும பினனும பெசியோர்கள்‌
கலரும்‌ அங்கணனமே மியமித்னுவா தனர்‌. ஆணால்‌ உலககிலையையும
பொருட்செலவையும்‌ காச்யத இன்‌ பெருமையையும்‌ அடியேனது
சஅனைகையும்‌ கண்டு அஞ்சிய அடியேன்‌ பதவுரையையும்‌ மிகச
சுருங்கை ஓரு கருத்‌ னமையையும்‌ அச்சிட்டு ஒருவாறு பூத்த
செய்துவிடக்‌ கரு அம்முறையில முதல்‌ சாகு பிரபற்தங்களை
அச்சிட்டுமுடி த்தேன்‌. ழ்‌

3

பின்‌ பல பெரியோர்கள்‌ பதவுளையுடன்‌ விரிவான கருத்‌
அரளையே வேறொனனறு காடவேண்டாதவாறு வெளிவமவேண்டு
மென்று நிரப்பச்தமாய்‌ நியமிததனர்‌, நெடுநாட்களாக ஸ்ரீதேசிகப்‌
பிரபஈதத்திற்கா எளிய தமிழில ஒர்‌ உசை வெளிவச வேண்டுமென்று
பல பாகவதோத்தமர்கள்‌ பேராவலகொண்டுநின்றதற்கேற்ப
அப்பெரும்பணியைப பரமநீசனாய்ச்‌ சிறியஞானத்தனாப்த தன்‌
குழவியான அடியேனுக்கு அருளவேண்டுமென்பன்‌ திருவிண்ணக
சப்பறுடைய திருவுளளம்போலும! பெருமபாலும குலப்பதிபபி
லேயே பாடங்களின்‌ நிணயம ஆூயிருஈதபடியாலும பல மஹா
கித்வான ௧ளுடைய எலலையற்ற உதவி சோதறவிஷயததில
இடைக்குமென்ற துணிவாலும, வி.வி, ஸ்வாமியின்‌ ஆசரவில்‌
கடக்கும்‌ கைங்கர்யம்‌ செவவனே தலைக்கட்டபபெறுமெனத மஹா
விசுவாஸத்தாலுமே அணிஈகது இக்கையகர்யததில இறங்கனேன.
பின்‌ பொருளுதகியும்‌ தொடர்சதுவரவே கவலை மகக ஊக்கம்‌
பெருயெஅு.

உரைகாண்பதில்‌ வந்த இடா

வடமொழியில ஸ்ரீ 2தசிகஸூகதிகள்‌ அளவற்றதனவாய்‌
அவதரித்திருப்பினும்‌, தமிழில ஸ்ரீதேசிகப்பிரபததப ஒனதே அரு
மருகதாக அமைகதுளது. அதிலும 24 பிரபகதககளூள 5 பிர
பகதங்கள்‌ ஈம்‌ திவினையின பயனய மறைந்துவிட்டன. 409 பாகரக
களே இபபொழு௮ அனஸகதாகததில வருகின்றன. இவற்றிலும்‌
எண்ணறற பிரதிபேதங்கள்‌ வசதுபுகுச்தன, ஸ்ரீ சதசிகஸ9கதி
களில ஒரு பாடத்தை நிர்ணயிபபதற்கு அவருடைய பறபல
ஸுஒகதிகளைப பன்முறை ஸேவிததேயோக வேணடுமென்ற நிர்பப௩
தம்‌ உண்டு, 6 வருஷகாலமாக இக்கைங்கர்யம்‌ தொடகயெஅமுதல்‌
தொழின்முறையைச சார்ஈத லெளகிகாம்சசகனில செலவான
காலம தவிச மற்றைக்காலம முழுவதையும்‌ இதன்‌ பாட ஆராயச்‌
யிலேயே அடியேன்‌ கழிககவேணடியிருசத.தூ. சில பாசுரங்களின்‌
கருக த அடியேனது அறிவிறகெட்டாமற்போய மனஙகுழம்பித்‌
தவித்து உறக்கமின்றிப பல இசவுகளைக்‌ கழித்ததுண்டு. இதனால
ஒருகால்‌ மிகவும்‌ மனநொத்து அடியேனது கஷ்டததை வி, வி.
ஸ்வாமியிடம்‌ விண்ணப்பித்தேன்‌. அஈத மஹான்‌ சிறிதும்‌ தயக்கா
மல “அந்த ஸுூகதிகளின்‌ அரத்தகிசேஷங்களை அருளும்படி.
இரவில எகாக்தமான இஃச்தில்‌ செொெதையை ஒருககே வைக்கு

4

ஸ்ரீதேசிகன்‌ திருவடிகளில்‌ ஒரு ப்மபத்தியை அஅஷ்டித அப்‌ பின
சிக்தித்தால விசேஷார்‌ ததங்கள்‌ தென்னென விளக்குமென்‌ ணம
இதுவே லெளகொம்சங்களிலும்‌ தம்முடைய அஅபவமென்றும்‌
உபதேசித.து அடியேனை ஊக்யெருளினா. என்னே அவகுக்கு
ப்சபச்தியில்‌ உள்ள ஈம்பிக்கை! அவருடைய ஸ்ரீதேரசிகபக்திதான்‌
என்னே!!! இம்முறை அம்மஹாணுடையஅபோன்ற ஸ்ரீதேகெ
பகதி அடியேனிடம இல்லாமையாலோ வேறொன்‌ நினாலோ அடியே
னணுககு முழுபபயனை அளிக்சுவிலலையென்னலாம்‌. இத்தகைய
ஸ்தலயகளில மஹாவித்வான்‌ களுடைய உபகாரம்‌ அடியேனுக்குக்‌
கைகொடுத்தது.
பழைய பதிப்புக்களிண்‌ போக்கு

பாடகிாணயவிஷயத்தில்‌ பராசீபுத்தகங்களைய முழுதும்‌
சம்புவதில்‌ பயனில்லாதொழிகத அ. முதலில ஒரு பஇபபில ஜர்‌
அபத்தபாடம்‌ கலக்‌ இவிட்டால்‌ அதனையே பினவத்த பதிப்புக்களாூம
கொள்வது இயற்கையாயப்‌ போற்று. உதாஹசணம - பமாக
பககபபாசுசததின்‌ ' கொண்ட அமீசனை ' என்ற ஒரு தொடர்‌ ஒரு
பதிப்பில்‌ ₹செண்டஅமீசளை” எனற அச்கெ துவறிகினறனு.
அதை ஒரு பாடமென மயங்கஇப்‌ பின்வகத இரண்டுபதஇப்புக்களிலும
அக்கணமே பதிபபிததிருப்பதை இன்றும்‌ கணகூடாகக்‌ காணலாம்‌.
அக்கனமே மற்றொரு ௭ஸமமான ஸம்பவம்‌ கூறதவேண்டியுளன்‌. வே
மணிமாலையில 2-வது பாசத்தில்‌ தசாவதகாசசரிதவர்ண௫த தில்‌
அடக்யெ சாமாவதா.ரவிளக்ககஇல * பணியவிசைவிலதஇசைநுகன
தன்‌ என்ட ஒர்‌ அபததபாடம்‌ தேதந்பதிபபிலே கலகதது, * இசை
முகன்‌”? எனற சொல பிசமனையே குதிக்கும்‌ இருப்‌ பிரமனைக்‌
கூறவேண்டிய ப்ரஸச்தியே இல்லை. * கசமுகன்‌' எண்று பாட
மிருக, ரானணணனையல்லலோ குமறிக்குமபேண்டும? முதற்பதிப்பில்‌
வர்த இகத அபத்தபாடம பினவர்ச 0 பதிப்புக்களிலும்‌ 2 ஏட்டுப
பிசதிகஸிலும்‌ 2 வியாக்வயெசாப்பஇப்புக்களிலும எஏதிகிறன்‌ த.தஃ
இல்கனமே பற்பலவிடன்களிலும்‌ வித்வான்கள்‌ அபத்த பாடங்களை
நிகி மேசான பாடம்‌ கண்டனை இப்புதிய பஇிபபிற்‌ காணலாம்‌,

வினம்பகாரணம்‌

அடியேன்‌ உரையின மாத்ருகைகளை எழுதி முதலில பல
வித்வான்‌ ௧ளூக்கும்‌ அனுப்பினேன்‌, மாத்துகைகளில்‌ ஒவ்‌ வொரு

5

வரிக்குப்‌ பின்னும்‌ அலர்கள்‌ பரிஸ்கரிப்பதத்காக இடம்‌ விசாலமாய்‌
விட்டு அடியேனுக்கு வரும்‌ ஸூச்தேஹங்களையும்‌ ஆககாங்கு எழுதி
அவற்றைப்‌ போக்யெருளும்படி. ஒவ்வொருவரையும்‌ பிசார்ததித்‌
தேன்‌. அவர்களும்‌ அசத அர்த இடங்களில்‌ தங்கள்‌ முடிவை
எழுதி அடியேனுடைய ஐயங்களை ஓழிதச்தருளினர்‌. மாத்ருகை
கள ஒவவொரு விதவானிடரமும்‌ போய்வர விளம்பம்‌ நேசிடா
மைக்காகப்‌ பல பாகககளுக்கு ௮கேக மாத்ருகைகள்‌ எழுத நேர்க்‌
தகா. ஆக இதுகாறும்‌ * புல்ஸ்‌ கப்‌” ஸைஸில்‌ 53800 பக்கங்களுக்கு
மேல்‌ அடியேன்‌ மாத்ருகை எழு தவேண்டியிருக் த த.

அம்கானம மாத்ருகைகளைச்‌ சோதகத்திறகாகப்‌ பல
விசவான்களுக்கும அணுப்பி அலை திரும்பிவச் பின்‌ பார்க்கும்‌
போது அவர்களுக்குள்‌ பாடவிகபக்களிலும்‌ அர்ச்கவிஷயங்களி
அம்‌ அபிப்ராயபேதம்‌ ஏற்பட்டிருப்பது தெரியவரும்‌, அவர்களில்‌
ஒருவருக்கு மற்றொருவ குடைய அபிபராயத்சை விண்ணப்பித்த
மறுபடியும்‌ ஆசாயச்செய்த ஒரு முடிவுக்கு வற்துபிறகே மாகருகை
கனை அச்‌செக கொடுக்கருடிஈதது. அவ்வளவில்‌ இருப்திபெரு து
அச௫ட்ட காகிதங்களை (110075) மீண்டும அந்த வித்வான்களுக்கு
அப்பி அவை திருத்தப்பட்டுத்‌ இருமபியபின்பே முடிவாய்‌ அச்‌
எடலாயிய்மா, அசடட்ட காதெககளைச்‌ சோதிக்கும்போஅ௮ புதி
தாயச சில ஸர்கேஹன்களும்‌ ஆ ச்ஷபக்களும்‌ பரிஷ்கா.ரல்களும்‌
வித்வான்களுக்கும்‌ அடியேனுக்கும்‌ கோன்‌ அவ த ணாடு, அவற்றை
ஒருவாறு செம்மைசெய்து அச்சிட தேரும்‌ காலத் தாழ்வும்‌ இன்றி
யலையாததாதவின. பொறுக்கவேணடியதாயிலற்னு. இங்கனம்‌
மாத்குகைகளையும அச்சுக்காககங்களையும்‌ பறறிய கார்யககளி லும்‌
அவதிணுக்கு வேண்டிய புத்தகங்களை ஊன்றிசோக்குவதிலும்‌ ௮ல்‌
அம்‌ பகம்‌ ஈடுபட்ட அடியேன கழிதத 5 வருஷகாலமும்‌ ஈத்‌
பொழுதாகக்‌ கழிஈகதெனவும இத ஒரு பெரும்பாக்ய மெனவும்‌
கரு அ௫ன்டேன்‌.

நடுவே வந்த இடையூறு

இசதக்‌ கைங்கர்யத்தைத்‌ தொடங்கும்போது ரிம்‌ 1-க்கு
ரூ.3 கொடுத்து வாக்கிய பேபர்‌ சாளடைவில அதற்குப்‌ 12
மடங்கு விலை வறப்பெற்தது. பிதகு அரசாங்கத்தார்‌ விலையைக
அட்டுப்படித்தியஅம்‌ சற்றே ஈன்மை ஏற்பட்டன. ஆனாதும்‌ பின்‌

6

பேபர்‌ இடைபபதா அரிதாயிற் னு, பாதியில்‌ கைங்காயதைதி
நினுத்தவேண்டி வருமோவென்னறு அஞ்சித்‌ தஇகைததுகின்ற அடி
யேனை வி. வி. ஸ்வாமி தட்டியெழுப்பி அதற்குவேண்டிய ஸாதகவ
கணை ஸம்பாஇத்துக்கொடுத்து அடியேனை மேன்மேலும்‌ ஊக்யைதே
இக்கைககர்யம்‌ முடிவுபெற எதுவாயிற்று, இதத்குரிய ஸாதநக்‌
களைக தேடித்தருமானு அடியேன்‌ கல்சச்தாவிலுள்ள ஓர்‌ ஆஸ்‌ இக
சண்பரைக்‌ கேட்டதற்கு அனா பெருமபொருள்‌ கொடுதிதும ஸாத
நங்கள்‌ இடைககாமைக்கு வருஈதியெழுதினார்‌. வி. வி. ஸ்வாமி
யால்‌ காரியம்‌ கைகூடியதைத்‌ தெரிவிக்கதும்‌ அவர்‌ “இப்பொழுது
வி. வி, ஸ்வாமி பெற்ற வெற்தி சகுபேரபுரிவைப்‌ பூவுலகுகளுக்‌
கொணடுவர்தனை யொக்கும்‌!' சன எழுதினார்‌. இககாரியம்‌ வி.வி.
ஸ்வாமியையனறி மத்றையோரால ஸாதிககமுடியாதெனபடை
அணைவரும்‌ அறிவா.

ஊஊ ககவனர்‌ சசியின்‌ காரணம்‌

வி. வி. ஸ்வாமி பலகாலும்‌ அடியேனை நோக்கி “' இக்கைக்‌
கர்வ க விரைவில்‌ முடிவுபெறவேண்டும்‌, ஈமக்காகத்தான்‌ ஸ்ரீ தேசி
கண்‌ வாழத்தார்‌, அவருக்காகத்தான்‌ சாடி வாழ்‌ ன்றோம்‌ ?' என்று
கூறியருள்வார்‌. இதன்‌ பொருள்‌ அடியேனுககு இலகுவில விளங்க
விலை. பின்‌ ஒருராள்‌ தாமே இரத ஸூத்ரததிறனுப பாஷ்யமிட்‌
உரூளினார்‌. அதாவ நாம்‌ அதியற்புதமான தமமுடைய இவய
ஸு௨க்திகனை அஅபவித்து இன்புறுவகத்காகவே ஸ்ரீதேசகன்‌ இவ
வுலகில்‌ அவதரித்து வாழ்ந்துவற்கா. காம்‌ உலரில்‌ வாழ்வது
அவருடைய பூரநீஸூக்இகளை ஸேவின்அு மழெவதற்காகவே என்பதே
இதைக்‌ கேட்ட அடியேனது ஊக்கம்‌ பனமடங்கு பெருசரினற அ.

சென்ற கோடைகிடுமுறைக்காலத்தில்‌ வி, வி, ஸ்வாமி
அடியேனுக்குத்‌ தக்திகொடுதது அழைத்து இயதிகையழகும்‌ செயற்‌
கைக்‌ காட்டுபும்‌ ஒருங்கே அமையப்பெற்று மண்ணுலகுக்குக இக
மாய்த்‌ இகநழம்‌ மைஞர்‌, பெங்களுர்‌, கிருஷ்ணராஜஸாகாம்‌ முத
சிய இடககளுக்கு அ௮ழைத்துசசென்ற௮ு ப்ரயாணததிலும்‌ வஸதி
கிலும்‌ தம்மோடு அடியேனை ஸமாஈபோகஞாக ப பெபோது அடியேன்‌
ஒரு மஹாராஜனோடு மஹாராஜனா3 வாழும்‌ உணர்ச்சித தும்ப நின
மேன்‌. இம்மஹான்‌, தற்போத பமைசூா ஸ்ரிமத்‌ பரகாலமடத்தில்‌
இவ்யாஸ்காகத்தின்‌ அதிபதியாய்‌, ஸ்ழிதரிகதிவபஸ9கதிகளாிய

7

திருசக்தநவகத்தில்‌ நிரச்தாவிஹாரம செய்துகொண்டு கேஜோராரி
யாய்‌ மஹாசாக்கதாதமாவாய்த்‌ இகழும்‌ ஸ்ரீமத்‌ பாகால யக
மஹாதகேசிகனுடைய தஇவ்யஸேவையையும்‌, ஸ்ரீதேகென்‌ திருக்கைக
சால்‌ ஆராதிக்கப்படும்‌ மஹசபாக்யம்பெறறுப்‌ பொலிவுதிற லக்ஷ்மீ
ஹயகீர்வனுடைய இவ்யசஸேவையையும்‌ அடியேன்‌ அடையும்படி
செய்தும்‌, ப்ரக்ர௬ுத கைங்கர்யத்திற்கும்‌ ௮சதச்‌ இவ்யஸக்கிகியி
விருச்து விசேஷப்சஸாசம்‌ இடைக்கச்செய்தும, அர்காட்டி லுள்ள
பல ஆஸ்திகர்களுககு இ௱தக்‌ கைஙகர்யத்ஜைப்பற்றி விசேஷமாய
எடுதஅக்கூறி அவர்கள்‌ இப்பஇபபின்‌ பூர்த்தியை மிக்க ஆவலோடு
எஇிரபார்‌ கணநிற்கச்செய்அம்‌ உதவிய இத்தகைய பல அமக
ளால்‌ அடிகேன்‌ இககைககர்யத்தின்‌ முக்யெத்துவக்சை உணச்சதா
விரைவில்‌ பூர்ச்‌இிசெய்யரமுடிஈ ௪.௮.

பதிபபு அமைந்த முறை

அமிருதகாஞ்சனிமுதல்‌ ப. சமபகசோபானம்வகூரயிலுள்ள
நான்குபிரபர்தங்களுக்கும முதலில பொழிப்புரை விரிவாக அச்‌
சிடப்படவிலலையா தலின்‌ கடைசியில்‌ பொழிப்புரை முதலியன விகி
வாய எழுதப்பட்டு ஒர்‌ அஅபஈதம்‌ சேர்க்கப்பட்டுள அ. பமமதடாங்‌
கத்தில ஒவ்வொரு மதக்கொள்கையையும அவசியமான அளவுக்கு
நன்கு விளக்கிப்‌ பாசுரங்களின்‌ கருத்தும்‌ ஈண்கு விவரிக்கப்பட்‌
டுள அ. மெய்விமதமான்மியத்தில்‌ பாசுரககளின்‌ பொருள்விளகக த்‌
தோடு ஹஸ்திகிரிமாஹாத்ம்யமென்ணும்‌ ஏஹஸ்யத்தின்‌ வாக்யங்கள்‌
முூழூஅம சிறிஅம விடாத எளிய தமிழாக்கக்‌ கையாளப்பட்டிருல்‌
இன்றன. தஇருச்சின்ன மாலையில்‌ மூன்று ஏஹஸ்யஸ்களின்‌ அர்த்தத்‌
தையும்‌ பாசுரத்தில அஈத எஈதப்‌ பாகம்‌ விளச்குனன்‌்றகெணன்ப த
விவரிக்கப்பட்டுளஅ. இருமச்‌ இசச்சருக்கு அயசசுருக்கு ௪௪.மசுலோ
கச்சுருக்கு ஆயெ இவற்றில ஒவ்வொரு பாசுரத்தின்‌ அர்த்தமும்‌
ஸ்ரீ மத்‌ ரஹஸ்ய த்சயஸாத்தஇிலும சில்லை சஹஸ்யங்களிலும காட்‌
டிய கழிகளைக்கொண்டு மிக விரிவாய்‌ விளச்கப்பட்டுள ௮. கோர்த்த
சங சகத்தில்‌ ஒவவொரு பாக.சசதிலும்‌ உள்ள சையின்‌ ஸாரார்க்‌
தங்களை ஸ்ரீ£தோபாஷ்யம்‌ தொர்த்தஸங்க்சஹானை் முதலிய
வற்றைக்கொண்டு விவரிததிருப்பதடன்‌ ஆங்காங்கு அவசியமான
இடங்களில்‌ ஸ்ரீகேசிகணடைய தாத்பர்யசற்‌இசிகையினின்றம்‌ பல
முக்கெமான விஷயங்கள்‌ கையாளப்பட்டிருப்பஅ.ம விவேகிகளுக்கு

8

சஸிக்க உரியதாயிருக்கும்‌. இங்கனமே ஆங்காங்குப்‌ பற்பல விசேஷ
விஷயங்கள்‌ விளக்கப்படடிருப்பதைப படிபபவர்கள்‌ பார்தது மூழ்க.

விசேஷாம்சங்கள்‌ .

பின்வரும்‌ கிசேஷோம்சங்கள்‌ இபபஇபபிலே சேர்க்கபபட்‌

டுன்ளக --

1, ஸ்ரீதேசிகவைபவம்‌ (சென்னை அட்வகேட்‌ ஸ்ரீ 1). சாம
ஸ்வாமி ஐயங்கார்‌ B. A. ந. டட வழைநத து.)

2. ஸ்ரரீதேசிகதர்சகலாரலங்கரஹம்‌. (தத அவஹிதபுருகதார் த்‌
தங்களையும்‌ இன்னும பல முககய விஷயங்களையும்‌ கிளக்குவ,த )

9. டப்ரீதேசிகதிவயஸூக்திகளின்‌ திருகாமஙகள்‌

4, பிரபந்த அட்டவணை,

8. இறாலில்‌ அமைத்த ப௱,பாவினங்களின்‌ எண்‌.

6. விஷய அகராதி

1. ப்ரப௩தாாத்தஸங்கரஹம்‌ (ஒவவலொரு ப்ரபசததஇன்‌
தொடககததிலும அமைத்துள அ)

8. சேயயுளகராதி.

9. அரும்பதவுரை அகராதி,

10. எலலாப பிரதி பேதஙகளும்‌.

இவவமசங்கள்‌ அனைதஅம வாசகர்களுக்குப்‌ பலவகையில

உதவுவனவாயிருக்குமெனக்‌ கருதப்படுஇன்‌ 2.௪.

சோத நம்செய்த வித்வான்‌ ௧ள்‌

இக்கையகர்யத்தில சோதகவிஷயத்‌ இல மஹோபகாசம செய்‌
தருளிய மஹான்களைப்பத்திப்‌ பேசும்போது முதலில்‌ அடியே
அடைய ஆசாரயணும்‌ திருத்தகப்பனாருமாகய ஒபபிலியப்பன்‌ ஸா
நிதி ஸ்ரீ உ. வே, வித்வான்‌ வங்கீபுரம்‌ நவநீதமீ கிருஷ்ணமாசாரியர்‌
ஸ்வாமியைப்‌ பற்றிப பேசவேண்டியது அடியேனுடைய கடமையா
கும்‌. இம்மஹான்‌ அடியேனுக்கு அக்ஷயா சம்பம்முூசல்‌ இன்று
கொஞ்சம்‌ ஜஞாஈம்‌ இருப்பதாக அடியேன்‌ பாவிப்பதற்கும்‌ இடம்‌
உண்டாமானு ப்ரஹ்மோபதேசம, பஞ்சஸம்ஸ்காசம்‌, க்ரற்தகால

|

9

கேஷேபம்‌, ப. ரஈயாஸம்‌ முதலிய ஸர்வரம்‌சஙகளி னும்‌ ஸர்வப்ரகாரங்க
ளாலும அடியேனை ஐட்சொணடருளி ஒருவஸ்அவாக்யெ மஹோப
காம ததை எஙஙனே பேசவல்லேன ? யானு செய்யினும எததுணை
பேசினும்‌ சதறலலவோ முன்னம பெற்றதற்கு ! மா தருகைகளை
வமைவதிலும விஷயககனை கரஹிபபஇலும அடியேணிஉம ஸம்ப
விககும்‌ தவறுகளை ௮வவபயபோது இருததியும, அதறகுப பல
ஆதா.சஙகளைக்‌ காட்டியும ௮இிவிருகது அதற்குத தொடாபுள்ள
பல விஷயஙகளை எடுகதப போதி சம அடியேனைத தெளிகிததரு
ளிய மஹோபகாசமும மறசகற்பாலதோ? தம்முடைய இருமேனித்‌
தளாவையும்‌ பொருட்படுககான, தம அதுஷ்டாகம்‌, கரச்தாவ
லோசக-காலக்இகள, இருவிண்ணசகரப்பறனுடைய நிசகத.
கைககர்யம ஆயெ இவற்றின்‌ நடுவில ௪றறும்‌ பினவாள்கான மாத்ரு
கைகளையும்‌ அச்சிட்ட காதெஙகளையும்‌ சோதிதஅுப்‌ பல பரிஷ்காரங
களைச்‌ செய்தருளிய பேருதவிக்குக்‌ கைமமாறாக அடியேன்‌ எதைச
செய்யமேற்படுவேன ? ஆதலவின அடியேனுக்கு உபரயோபேயல்க
ளாயநிறகும அதத திருவடிகளை இடையிடினறிச இக்இததூ
நியை கே அடியேனுடைய ஸ்வளுபததிறகு எறறதாம்‌,

பின்‌ இருககோட்டியா ஸ்ரீ உ.வே. விசவான்‌ ஸெளம்ய
நாராயணாசாயா ஸவாமியைபபற்றி எழுதவேண்டிவருமபேோன கை
நடுக்குகினறது; கண்ணீரா பெருகுகிறது. வாளா விடுவது.ம ஸவ
ரூபததிற்கு எறறதன ற. இமமஹாஅபாவர்‌ மூலபபதிபபிலும இவ
வுரைப்பஇப்பிலும சோதறவிஷயததில எடுத்துக்கொண்ட செமை
அனவுபடுததிக்‌ கூறவியலாததாம, ஆமமபததல இவவுசைப்பதிப
பின தநொடககததகை விணணபபித க மூலபபதிப்பிற்போல இசன
சோதகததஇனும உதவிபுரியவேணடுமென ற பிரார்த்திததபோனு
ஸ்வாமி ௮டைசக மகிழ்சசி கூறுறதமன்று மிகமிக உளக
குனிரச்‌. அ கெடுசாட்களாக இக்கைககாயம எதிபசாக்பைபட்ட
தெனவும இதைக்காட்டிலும்‌ ஈமககுச்‌ இறக்‌, கைங்காயம வேதிலலை
யெனவுமீ கூறியருளி அடியேனை உ௰சாகபபடுததுமபடியிருக்‌ ௮.
அசசிட்ட காதெஙகளைச சோதிப்பதிறகாட்டி இம முன்பே மாத்ரு
கைகளைச்‌ சோதித்துவிட்டால பின்‌ இருகததவேணடி௰ பாகம்‌
குமறையுமென்ற௮ அடியேன்‌ விண்ணபபிததத்றகு ஒமென றிசைர்ன
அககனமே கடாக்ஷிசதுச இருததியருளுமபடியுமிரும தஇ. அதன்‌
பின்‌ பேசர்சையால அடி யேன சட்ட காகிதங்களை மழ படியும

10

அனுபபிச்‌ சோதிககச்‌ செய்து ஸ்வாமிக்ளுச்‌ சகாமம்கொடுக்கவும்‌
பின்வாவ்கவிலலை. பல கவிஷயககளில அடியேனுடைய அவின்‌
சு மையினால ஸ்வாமியின்‌ கருத்தை அதியமுடியா ஆ தினத்‌
துப பன்முறை எழுதிககேட்டுத்‌ தெளிகசே, உடையை அடை
கேரிட்ட அம்‌ உண்டு. உதாஹ.ீரணமாய்ப பமமதபககததில சார்வாக
மதகண்ட ஈததிலும்‌ ஈயாயமதநிரூபணததிலும ஐச்துநுை கவா
மிசரூம அடியேனககும கடிதடபோசகுவ ரவு ஈடஈதபினபே ஒரு
முடிவுக்கு வசத அச டெரசோகத அ. எததனைமுறை அடியேன்‌
எழுதிக கேட்டானும ஸ்வாமிககு மழெசச பொககுமத்த&ையே
யண்றிச திதும சலிப்பு ஏறபடுவதிலலை, சறசிலஇடககஸில மகத
மதியான அடியேன எழுதிய சில விஷயககள்‌ ஸ்வாமிதிருவுளள த
தின்‌ மிக்க உவபபுக்கு இடமாய்கின்றமைபத்றி ஸ்வாமி மிக
மகழ்கது தம பெருமையையும்‌ அடியேனது இறுமையையும்‌
பாசன அடியேனுடைய ஸ்வளுபத்திறகு ஓவவாத முறைகரிலும்‌
கூட அடியேனைப பாராட்டி யெழுதியதமுணடு. அடியேனுகளு இவ்‌
விஷயமாக ஸ்வாமி தம திருவக்ஷங்களைப பொதிகது அருளிய
ஸ்ரீமுகங்கள்‌ எண்ணிறாஈ தவையாம, அவற்றை ஸேவிதது ஸேகிசனு
உவகையும்‌ அன்பமும சுமகத உளளத்தனாய நிதற்னெறேன.
இவவாறு அடைககலபபதஅனரையில மாகருசைகளையும்‌
அசசிட்ட கா௫தக்களையும ஸ்னலாமி சோதித்தருளும்‌ ப௱க்யம
நேர்சுதது. அதத்குமேல தோர்த்கசக்பெசம்வமையில மாசரூகை
களை மடடுமேஸவாமி சோதிக்கமுடிககது. ஸவாமி திருசாட்டுக்குச்‌
சென்‌ ற இட மாகெ கரும்பட்டிக்கு எழுச்தருளும்யோ அகூட இனிச்‌
சோ திககவேண்டி௰ பாக்களை சேசாகக்‌ கரும்பட்டி, விலாஸக இ க்கே
அஅப்பிகாலை விளம்பமின்றிகல்‌ கைங்கர்யம்‌ முடிய ஹேனவசரும
என்று ஸ்ரீமூகம அருளுமபடியிருச்‌, கதென்றால ஸ்லாமிககு இக்‌
கைங்கர்ய இல உன்ள சரக்தையை இண்ணும்‌ எவ்வாறு கூ தமுடியும?
கைக்கர்யம தூாததியாகெ தம பரிசிரமம்‌ ஸ்ரீகோசவடிவ த்‌ தில
உலகுக்குப்‌ பயன படுமமுறையை ஸ்வாமி கடாகூிக.து மழு. படி.
செய்யப்பெருத ெளர்பபாகயம்‌ அடியேனுடைகதே,
பெருமான்கோயிலில்‌ பேரருளாளன்‌
பழிகேிக னுடைய சாயைவீ சமிடத்‌ இல்‌ முகர அிருவடிவான அல
பாகயயஅப தப்‌ ப. சமசேேஜஸ்வியாய்‌ விளல்‌ சக ஸ்ர உ ட
வித்வான்‌ ஐய ஸ்ரீ கிகுஷ்ண தா தாசார்யர்ஸ்வாமியின்‌ பெருமையைக்‌

ப

11

கூற அடியேன்‌ எத்தகையன்‌ ? அதிபால்யம்முததல்‌ இம்மஹ்சனுடைய
திவ்யகடாத்திறகு விஉயமாய்கிறகும பெருமை அடியேனுக்கு
உள, இபபுண்யபுருஷாஸகநிதியில்‌ முதலில இக்கையங்கர்யத்தைப்‌
பத்றி விண்ணபபமசெய்கபெசழுதே ஸ்வாமிக்கு இதில்‌ உள்ள
அவாவை அறிச்அகெொரணடேன்‌. ஸ்ரீதேசுகனுடைய ஸம்பக்தம்‌
பெருக எக்காரியமும்‌ ஒரு ஈத்காரியமாசாசென்பசே ஸவாமியின்‌
அணிவு, இமமஹாஅபாவர்‌ மாகருகைகளையும அச்சிட்ட காகிதப்‌
களையும மிக்க ஊக்கத்துடன்‌ ஈண்டு ஆராயற்து சோதித்தருளிய
அடன ஆவ்காங்குப பரமபமையாய ஸம்பரதாயத்தில வருகிற பாம
சஸமான இல அர்ததவிசேஷங்களையும்‌ எழுதியனுப்பியருளினா்‌.
உரையில்‌ பற்பல இடங்களில *பெரியோர்‌ பணிப்பர்‌” என்ற குறிப்‌
புடன மஅச்சிடப்பெற்ற விஷயக்களில பெரும்பாண்மையானவை
ஸ்வாமியிடமிருளச்‌து வர்தனவாயிருக்கும்‌. தருஈக்;சஇ.ரக்கள்‌ பல
கழிந்து தருமேனிகளார்த இநநிலையிலும தம்‌ அசக்தியைபபொருட்‌
படுத்தா. இக்கைங்கர்யததில ஸ்வாமி பேருதலீசெய்யக்‌ காரணம்‌
ஸ்ரீதேசிகதிவயஸுூகதிபமசாரத்தில உள்ள இவ்‌.ர ஆர்வமேயனறோ ?
இர்தப்‌ புண்யசுலோகருக்கும்‌ அடியேன்‌ செய்யும்‌ கைம்மாறு இவர்‌
திருவடிகளில்‌ அடியேன முடிவைபபதேயாம்‌.

மதுசைக்‌ தமிழ்ச்சங்கக்தில்‌ கெடுகாட்களாய்‌ ருக்கிய ஸ்தா
நததை வஹிததா நாத்றஅுக்கணக்கான மாணவாகருநககுதி தமிழில
விசேஷ வலலனம உண்டாக்கியும்‌, * செகதமிழ? என்னும்‌ இறகத
பசு திரிகைக்கு ஆசிரியபபதவியைத்‌ தாககிகினறும, தமிழிலக்‌ ணத
தில்‌ இக்காலத்திக தாம்‌ இட்டு சட்டமாம்படியிருபபது பறி
அசஸ்தயமெனப பேசப்படடும்‌, வடமொழியிலும விசேஷ றிவு
பெற்றும்‌ திசமும ஸ்ரீ ௨. வே. வித்வான்‌ திருநாராயணையஙகார்‌
ஸ்வாமி வயோ திகத்கால உள்ள தம்‌ அசக்தியைக கணிசியா அன அடி
யேனுக்கு இதன சோதறத்தில்‌ வற்த ஐயக்களையெல்லாம்‌ நிககெ
தமிழிலக்கணத்திறகும ஸித்தார்தத்திறகும்‌ மாறுபடாமல்‌ பாடத்‌
தை நிணயிப்பதில்‌ செய்த பேருபகாமததிறிகாகவும, “தபச இற்‌
பிறர்‌ த பரதிபம்‌? என்னலாமபடியுள்ள அவர்‌ திருக்குமார்‌ ஸ்ரீ. ௨.
வே. வித்வான்‌ அப்பனையங்கார்‌ ஸ்வாமி அய்ஙனமே உடனிருஈலு
செய்த உதவிக்காகவும்‌ இவ்விரண்டு திருசாமஙகளுக்கும அடியே
அடைய ப்ரணாமங்கள்‌ உரியனவாகுக,

12

மனைத்‌ கமிழச்சங்கத்தில உத்யோகத்தில்‌ இருக
கொண்டு செர்தமிழ்ப்‌ பத்‌ இரிகைககுத்‌ அணையாசிசியராய்‌ விளககும
ஸ்ரீ ௨. வே. வித்வான்‌ ராமாணுஜையங்காஸ்வாமி இகண சோத
ஈததில செய்அள்ள உபகாமாதிசயததை அவவகையில உலகுக்கு
வெளியிடுவது எண்ண நெடுசாட்கள்‌ கதொடகடு இன்றளவும்‌ செதித்‌
தக்கொண்டே கிறகின்மேறன்‌, இககைங்கர்யம முடிக்கு உலகுக்குப்‌
பயன படனேணடுமென்‌ னஅுமதில்‌ இப்பெரியாருக்கு உள்ள ததை
யும்‌ ஆனும்‌ அடியேனுசுளு இலவென்று கூறுதல்‌ மிகையாகாது.
தமிழிலக்கண. இலக்க நரலகனில்‌ விசேவேஜஞாகமபெற்று அகை
உலகுக்குப்‌ பயன்பட ச செய்தலையே பணியாகக்கொண்ட இகத
ஸ்வாயிககு கெகோட்களாக ஸ்ரிதேகிகப்பிரபற்தத தில உள்ள விசேஷ
பரிசயம இபபொழுன& இதன சோதகத்தில மிகக பலனனளித்த
தென்ப அன உறுதி, ஒரு பிழைகூட சோோதவாஅ சோதகம செய்வ
இல இவருக்கு உள்ள வலைமை நிகாற்றகேயோாம. இகத ஸ்வாமி
மின உதவியை அடியேன்‌ காடிசசெலலும ஓவவொரு பொழுதிலும
இவர்‌ ஊணுறக்கங்களை அறவே விலக உழைதது உதவிசெய
தருளினூா. மிகக்‌ கூறுவானேன? இகத மஹானுடைய பூணோே
பகச.ரம இஈதகப்‌ பதிபபிறகுக இடைத்தது பாகயவிசேஷமேயாம.
இக்த ஸ்வாமிக்கும அடியேனுடைய ப்ரணாமககனை ஸமர்பபிக
இன்ேண்‌,

திருககுடகதை ஸ்ரீ, உ. வே. விதவாண்‌ சின்னாமூ ட்ரீந்ரி
வாலஸபாட்டராசாரியாஸ்வாமி வேதாந்தசாஸ்கசததிலும ஸமபம்‌
தாகயக்ரந்தங்கனிலும்‌ தமக்குள்ள விசேவேஜஞாதனகை வெளிக்‌
காட்ட மனங்கொள்ளாத மறைதஅக்கொண்டு 6 கிறுபூத்த நெருட
புப்‌போல நிற்பவர்‌. இந்த ஸ்வாமி இதன சோதகத்தில அரும
பாடுபட்டு ஆங்காங்கு அடியேனுக்கு வழிகரட்டியாயநின்னு மற்‌
றக்‌ உரந்தககளின்‌ அபிப்ராய ஒற்றுமைஃவேற்றுமைகளை ஓவ்வோ
ரிடத்தினும எடுத்து விளகக அளவற்ற உதஙிசெய்ததற்கு அடியே
அடைய ப் ரணாமங்களை த லி வேணு கைம்மாறுகாண்டுலேன்‌ .

சோழவகதான்‌ போர்டு ஹைஸ்கூவில இப்பொழு. ஹெட்‌
மாஸ்டராயிருக்கும்‌ ஸ்ரீமான்‌ வலையபேட்டை வீரவில்லி 7. 74.
ராமஸ்வாமி ஐயங்கார்‌, வித்வான்‌ B.A, 5.03. மற, மிகுகத
சிரத்தையுடன்‌ ஸம்பாரதகாயக்‌ ரக தங்களில்‌ இறக்க ஜஞாஈத்ை_க மைபா

ர

13

இத்தவர்‌ $ யூனிவாஸிட்டியிலும வித்வான்‌பரீக்ஷையில்‌ இறப்புடன்‌
தேறியவர்‌. இவர்‌ தம்முடைய அதயாத்மஜ்ஞாஈததையும்‌ தமிழ தி
வையும்‌ இதன்‌ சோதநகைங்கர்யத்தில்‌ ஒருககே உபயோூக்கும
பாக்யம்‌ பெதறார்‌. இவருக்கு மேன்மேலும்‌ ஸ்ரீதேகெபக்கதியும்‌
ஸ்ரீதேசிகஇவயஸுக்‌இகனில ஜஞாகரும வளருமாணும்‌ இவர்‌ இரக்‌
காயுஸ்ஸைப பெறுமா௮ும பாகவதோசதமர்கள அ.ரக்சஹிபபார்க
ளாக,

தாபபுலில்‌ ஸ்ரீ தே௫ிககைங்கர்யத்‌ இல்‌ ஈடுபட்டுகிற்கும்‌ ஸ்ரீ.
உ. வே. வேலாமா வெங்கட ரஙகாசாயாஸ்வாமி கூலக்ரஈதப்பதிப்‌
பில்‌ உதவிசெய்ததஅபோல தம தேஹூசமத்தைச்‌ சிறிதும்‌ பாராது
ஸ்ரீ ஜயாத ஸ்வாமி ஸகநிஇயில உடனிருஈது சோதிதது அத
மாதருகைகளும அச்சிட்ட காகி தகரநம விளைவில அடியேணுக்குக்‌
இடைக்குமபடி செய்ததன்‌ காரணம இரத ஸ்வாமிககு உளள ஸ்ரீ
தேசிகபக்தியும இக்கைககர்யத்தில உள்ள சரததையின்‌ மிகுதியு
மேயாம. இதற்கு இசத ஸ்வாமியை வணங்குகனெறேன்‌.

ஸ்வாதந்தர்யமின்‌ை

இப்பதிபபிலே கைக்கொண்ட பாடவிஷயமாகவும உடை
விஷயமாகவும இதுவசை சோதஇதத ஒரு முடிவுக்குவருமாணு
செயத மஹாவிதவானகளுடைய ஸ்ரீமுகங்கள்‌, அவாகள்‌ சோதித்த
மாதருகைகள்‌, அச்சுக்காகிதககள்‌ ஆயெ அனைதகையும பொன்ணே
போல சேமிததுக காத்துவருனெ்றேன. பாடங்களிலும்‌ அர்த்தங்‌
களிலும்‌ அப்பேரியோகளின்‌ திருவுளளமும்‌ நியமநமுமின்றிச்‌ சிறிதள
வும்‌ அடியேன்‌ ஸ்வாதந்தாயகதைக கோளளவிலலையேன்றும்‌, கருவி
ஸ்தாத்திலேயே அமைநதுளளேனெனஅம்‌ அனைவருக்கும்‌ விண
ணபபித அக்கொள்னெறேன. அடியேனுடைய அஜஞாசசக்தா லும்‌
அசவதாகததாலும ஏதேனும்‌ பிழை நேரிட்டிருப்பின்‌, பெரியோர்‌
கள அதைக்‌ கிருபையுடன நியமித்தால்‌ மறுபஇபபிலாவது இருத்‌
தக்‌ கொள்ளக்கூடும,

கரவ்யோபகாரம்‌

யுததகாலததிறகுமுன இககைக்கர்யம்‌ உடஈதால ஆகககூடிய
செலவிறகாடடி லம இபபொழுது செலவு 5 மடககு அதிகமா
யது. எபபடியிருபபினும வி. வி, ஸ்வாமியின்‌ ஹஸ்சகிசேஷக்‌

14

தால்‌ தொடங்கப்பெறும்‌ கைங்கர்யத்திற்குப்‌ பணப்பஞசம்‌ ஏது?
பல ஆஸ்திகாகள்‌ மட்டற்ற மடழ்ச்சியோடு பொருளுதவி செய்‌
தருளினா, அவர்கள்‌ அனைவரும்‌ இக்கைககர்யத தில எஏலலையற்ற
ஆாவத்தேரடு அவ்வாறு உதவிசெய்திராவிடடால்‌ இப்பெரிய
கைஙகாயம எங்ஙணே தலைக்கட்டப்பெணும்‌ ? இததகைய கொடை

யாளர்களுக்கு அனைவருடைய நஈன்றியும உரித்தாகுக.

விசேஷ நிகழ்ச்சிகள

இங்கு இரண்டொரு விசேஷ ஸமபனவஙகளைக்‌ குறிபபிடுதல்‌
அடியேன அ கடமையாகும. கஸகததாவில்‌ ஒரு பெரிய கம்பெனியில்‌
உயாபதவியில இருக்கும்‌ ஸ்ரீமான்‌ இ. 8. ஐயங்காா ந, A. என்ணும
இளைஞருடைய ஸ்ரீகேசிபகதியின முதிாசசியை அளவிடுவது
“கடலைக்‌ கையினால முககக முயல்வது” போலாம, இவா சென்ற
ஆணடில்‌ இகைஙகர்யததைப்‌ பறறி மிகக சிரததையுடன்‌ அடியே
னுக்கு எழேதஇி விசாரிததார்‌; கைஙகாயம பூர்ததிபெற எவவளவு
சாகை வேண்டுமெண்றும வினவினார்‌. அடியேன்‌ கைங்காயததின
அபமபோதைய நிலைமையை இவருக்கு விளக்கியெழுதக்‌ கைங்கர்ய
பூர்ததிக்கு உத்தேசமாக ஒரு பெருர்தொசையைக்‌ குதிப்பிட்‌டு
எழுதினேன்‌. உடனே இவர்‌ அபபெருகதொகையைத தாமே
வகதேசமாக அணுபபியதன்றி இக்கைங்கர்யம முூடிஈது இந்த
ஸுகக்‌ இயை அஅபவீப்பகே தமக்குப்‌ பாம புருவா ததமென் அமை,
விரைவில கைக்கர்யம முடிவுபெறவேணடுமென்றும மிகக ஆவ
லோடு அடியேனுக்கு அடிக்கடி எழு இக்கொணடே அருிறொர்‌. சில
மாதககளுககு முன்பு இவர்‌ ஒரு வலிய கோயினால மிக வருந்தி
வைத்யசா லையிலேயே இருது சிளசைசை பெத்றுவருக காலைப்‌ லு
இவர்‌ இக்கைங்கர்ய த்தின்‌ நினைவாகவேயிருக்‌ அவத அத்புகதததை
என்னென்று கூறுவ? பூர்ண செளக்யெ மடைஈது தமதிலைத்‌
இறகு வகதவுடண்‌ அடியேனுக்கு இவர்‌ எழுதிய கடிதததில
ஸ்ரீதேசிகனுடைய இவய கடாக்ஷ்த்தாலும்‌ ஸ்ரீதேடிகபக்கர்க
ருடைய அஅக்ரஹததானுமே காம பயங்காமான நிலைமையைக்‌
கடாஅ ௮பாயததினிண்று மீண்டதாயும்‌, ஸ்ரிதேகெ இவய ஸக்தி
களை, முக்கயெமாய்‌ இகதப்‌ பிரபகதத்தை அஅபகிபபதறகாகவே
சரண்யன தம்மை இவவுலகில நிறுத்தியதாக கமபுவகாகவும்‌ தெரி
வித்தார்‌. இகத ஸம்பவததை அறிசத வி, வி. ஸ்வாமி பெருவியப

15

பெய்தி இவ்வீினளை ஞை மனபபூரவமாய்‌ வாழ்ததியருளினார்‌.
ஸ்ரீதேகெபக்தியை நாடீமுழுன ம்‌ விதைததிட்ட அம்மஹாருபு
வருக்கன்‌ றோ அவ்வகுமை தெரியும்‌ ? இவவிளைஞருக்குத்‌ இர்க்‌
காயுளனஸையும உயர்கத கத்தியையும்‌ மைசுவர்யகனதயும எம
பெருமான்‌ அருளூமான பாகவதர்கள்‌ வாழ்த்துக.

கலகததா ஸ்ரீ உ.வே, வேலாஷஞூர்‌ 1) . வேதாந்தாசாரியர்‌ ஸ்வாமி
அங்குள்ள லெளகெர்களான பல ஆஸ்‌ திகர்களுக்கு நலவழிகாட்டி.
மூகூயெமாய்‌ மைப.சகாயக்‌.ரச்தககளையும ஸ்ரீே திக திவ்பஸக்‌ இகளை
யுமபிரசா.ரம செய்வதையே நெடுகாடகளாகப பெருங்கடமையாக்‌
சொணடவர்‌. இரக்சானில இகைசகாட்டிலும அவசியமான அம்‌ இறக
தீனமான கைங்கர்யம்‌ வேறு என்னை? இகத ஸ்வாமி தமக்கு அபதர்க
ளான பல ஆஸ்திகர்களுகளு இக்கைங்கர்ய கதின்‌ அவசியக்‌ை த
விள க தரவ்யோபகாமக செய்யுமாண செய்‌ அ மஹோபகாமம்‌ எம்‌

சாரம்‌ மறக்கற்பாஸ தன்று.

ஸ்ர்ீதேசிகன்‌ திருவுருவ அவதாரம்‌

ீழககூறிய கலகததா ஈணபர்கள இருவரும்‌ உலகுக்குச்‌
செய்த மமனோ உபகா.ரம எககாளும்‌ கினை த இடுகற்குரியகாம. இப
பதிப்பை அலககரித்துக்கொணடு முதவில எழுக தருனியிருககும
ஸ்ரீதேசிகனுடைய மூவர்ண த திருவுருவ தஇன்‌ மாத்ருகையைக கல்‌
கததாவில்‌ வடைவது மிச௪ ெக்குமெனக கேளஙியுறத அடியேன்‌
இதைப்பற்றி இவ்விருவருக்கும்‌ எழுதினேன்‌. இஷகை இவாகள பரம
ஸுதோஷத்அடன வற்றுக்கொண்டு வலை சிறபியைக கண்டு நெடு
நாள்‌ பாடுபட்டு இவவருவத்தகை வமையசசெய்க அடியேனுக்கு
அனுப்பினார்கள்‌. இவர்கசரின பக்திக்கு வசப்படடு ஸ்ரீதேசிகன்‌
கம உண்மைவடிவததோடு இதில எழேநீதருளிவிடடதாகவே கூற
லாம்‌. இததிருமேனியை ேவித்த பல ரஸிகசணபர்கள தும்‌
இஅவே ஸ்வாமியின்‌ விபவததிருமேனி??” எனறு பன (முணற கூறி
ஆத தக்கூதசாடினர்‌. விமர்சகர்களுள்‌ தலைகிறக்‌தகிதகும வி. வீ.
ஸ்வாமியும்‌ இச்‌சித்திரததைக்‌ கண்டு முடிரூலுக்கனாபெனருல்‌ வேறு
கூறவேண்டியது எண்னை ? இமமஹோபகாரததைக செய்த இவ்விரு
வருககும இவர்களின க்மத்தைத திருவிண்ணகசபபன இரு வடி.
களில பிரார்த்திபபதன்றி அடியேன்செய்யும வேறு கைமமாது
யாது? இச்‌சிததிசததில்‌ வி. வி, ஸ்வாமி பின்‌ னும தமக்குத்‌ தோன்‌ "

16

திய சீல பரிஷ்காரங்களைச்‌ செப்தருளியனு £பொறறுமமைக்கு மண
மூட்டிய போலாயிற௮.

முனனுரை தந்த மூர்ததி
இப்பதிப்பிறகு முனனுளை எழுதிததருமபடி எற்தப்‌ பெரி
யோமைப பிரொர்ததிப்பது எனது சிறதிக்கும சிரமம்‌ அடியேணுககூ
ஏற்படவில்லை. அடியேனுடைய குழகதைப்பருவம முதல அடியே
னிடம்‌ அளவற்ற அனபுபூணடு பலவகையிலும்‌ அடியேனுடைய
யோகசேஷமத்‌ இலேயே கண ணுககருதஅமாய்கிறபவரும்‌, ,தறகாலம
சென்னையில ஹைககோட ஜடஜாக இருபபவருமான (ஓபபிலியப
பன ஸககிதி) அன பில ஸ்ரீ உ. வே, K. 8. கிருஷ்ணஸ்வாமி ஐயங்கா£
ஸ்வாமியைத தவி வேறு யாரிடம அடியேன அத்தகைய உரிமை
பாராட்டிக்‌ கேட்கவலலேன்‌? இரத ஸ்வாமி பால்யமருதல்‌ ஸ்ரீதேசிக
னுடைய இவயஸூகதிரஸதசதைச்‌ சுவைத்‌ ௫ச்சுவைதஅப பழத்‌
இனநதோறும்‌ அதிகாலையில எழுகதிருக்து தமக்குச௫ சண்யன
இயற்கையாக அருளிய ஸகதேஜஞாகததை ஸ்ரீதேசெஸூக்‌ இகளில
படிவி௫.தஐ இன்னிசையுடன்‌ பாடிப பகவதனுபவம செய்து மகிழத்‌ த
நிறபதை அடியேனைபபோல நெருகபெபழகுபவரே அறிவர்‌, அடி
யேன இகத ஸவாமியின ஸமாசமததைப பெறிமயோதெலலாம்‌
பரம௫ருபையுடன ஸ்ரீதேசிகஸக்தி ஒனறைக கூறி **ஸ்ரீதேசிக
அக்கரு முன பாவன பினபாவது அவமைப்போனறத வேறோர்‌ சரா
யன்‌ இருகததுணடா? பார்‌, சாணயன செய்த உபகாமககளில
ஸ்ரீதேசிகனை ஈமககு ஆசார்யனாக அளிதத இமமஹோபகாசம
ஒனஅககே காம அவனிடம்‌ ஈனறிபாராடடவேணடும்‌?' என்பது
போனற பல விஷயககளை மனமூருகியருகி மமழசதா பேசுவசர்‌.
இதன மூலபப.திபபின முன்னுமையில வி, வி. ஸ்வாமி ஸ்ரீ கசிகனிற
சிறக்க ஆசார்யனும்‌, ப்ரபததியித றக உபாயமும இலலை” சானு
காஜிததார்‌. அதனால நாடெககும புத அயிர்பெற்ணுகிறகும
ஸ்ரீதேசிகபக்தியை த தழைததோககுமபடி செய்யவலல ஒரு
மூன ஒசையை இச்‌த ஸவாமி இவவுரைபபதிப்பிறகு எழு தஇியஞுள்வ 3
கப பொருததமேயாம. இததசைய தேக்பக்கரான K.8.K.
மைய பச்‌ தத்‌ து அக அச்சமுதிகாக அடியே
இச.நாலைக அருவித்‌ அருவிப்பசா ளம்‌ பன்னா
௪௮ ஸாராததககள்‌ அனை தனையும்‌

17

இசட்டி அதில்‌ விளக்கி ஸ்ரீபகவத்சாமாஅஜஸித்தாக்கக்‌ இன்‌ ததத
வவ்களையும அதத்கு ஸ்ரீதேசிகன்செய்தருனிய பேருதவியையும
விரித்துரைக்க “ஸ்ரீதேசிகனே ஆசாயயகுள்‌ சிறநதவா?? எனன
முடிவுமைகூறி மிச அழகாய்‌ முடித்திருப்பதைக்‌ காணபோர்‌ இச்சு
ஸ்வாமி வை இகாம்சங்களுக்கும ஜட்‌ ஜபதகியில்‌ நின்று இதச்‌
தீர்ப்பைக்‌ கூறியதாகவே கொள்வர்‌. இத்தகைய விலையத்ற
முகவுரையை அளித்த எ௫சன்‌ ஊர்‌ K. 5. 16. ஸ்வாமிக்குச்‌ செய்யும்‌
பிச தியுபகாரம அடியேனுடைய ப.சணாமங்களேயாம்‌.

மற்ற உபகாரகர்கள்‌.

சென்னை அட்வகேட்‌ ஸ்ரீமான்‌ 1), ராமஸ்வாமி ஐயங்கார்‌
ஸ்வாமி B.A., B.L., அடியேனுடைய அருயிர்க்தகோழர்‌. எங்கள்‌
உட்பினைக்‌ கண்டவர்‌ இவமை அடியேனுக்கு ஒரு ஸஹோதாராகவே
கருஅவர்‌. இவர்‌ பேரருளாளனிடமே பெருக்காகல்கொண்டவர்‌.
இவர்‌ தம்‌ உயிரையும்‌ உடலையும்‌ அறவே மறந்து ஏகாந்தத்தில்‌
பேமருளாளனை அஅபவிப்பதைத நினைக்ளுககால்‌, திருக்கச்செம்பிக்குப்‌
பிறகு கெசொட்களாக விடாயத்அக்டைக்க அவண்‌ அர்ச்சாஸமாஇ
யைக்‌ கடத்து இவசோடு கேரிற்‌ பேசுவானோவென்னம்‌ அடியேண்‌
ஓயு௮ுவதுண்டு. ஸதாசார்யகடாக்ஷக்கால்‌ தாம்‌ பெற்ற ஆசார்ய
ஸுக்திகளை அமாபவித்து அனுபவித்து அக்க அரச்தலக்‌ குணங்களை
உடனுக்குடன்‌ பே. ரருளாளனுடைய இவ்யமக்கள கிக்‌ சஹ கதறும்‌
தஇவ்யாத்மஸ்வருபத்தினும கண்டு ஸமத்வயப்படுத்‌ இக்‌ கொள்ளன்ளு
சென்று கருஅமபடி இருக்கும இவன அஅபவம்‌. “பே. சருளாளன்‌
ஸகநிதியில்‌ புலபபாட்டுக்காகத்‌ இருசசின்னவொலி கேட்டால
சென்னையிலிருக்கும்‌ ஈம்‌ சரசமஸ்வாமியைக்‌ கசிசியிலே காணலசம”
என்னு வி. வி. ஸ்வாமி ஈஸமாகவோ உணமையாகவேச கூறுவ
அணடு. இத்தகைய பேசருளாளப்பித்தா சரிதுஇரபூர்வமான
ஆதாரத்துடன்‌ வெகு அழகாக வரைந்தளிகத ஸ்ரீகேசிகவைபவம்‌
இபபதிப்பில்‌ சேர்க்கப்பட்டுள ௮. பிள்ளையகதா இயில்‌ ஒவ்வொரு
பாசுாததின்‌ உரையின்‌ முடிவில்‌ அசூட்டிருக்கும்‌ குறிப்புக்கள்‌
அனைத்தும இவருடையனவே. இவர்செய்த உதவிக்கு அடியேன்‌
உபசாசமொழி கூறுவது அடியேணுக்கே கூறிக்கொன்வ அபோன்ற
அாதலிணன்‌ அப்பணியை னாசசர்களுக்கே விடுக்னெதேன்‌,

ம

18

மதடைத தமிழ்ச்சங்கத்தின்‌ கார்கதர்சியும வடமொழிச்‌
சபையின்‌ தலைவருமான அட்வகேட்‌, ஸ்ரீமான்‌ ]1. 1. கிருஷ்ண
ஸ்வாமி ஐயங்கா 7, A.; B. ட. ஸ்வாமிக்கு அடியேன்மீறு
பல்லாண்டுகளாக உள்ள அனபின்‌ மிகுதியே இரத ஸ்வா.மியோடு
அடியேனை அடிககடி கூட்டிவைகத்துவருகன்றது. பல மையன்கனில
இனர்‌ கமய சாமாயணததில காணும அ௮ருமயபொருளகளைக்‌ கூறி
அடியேனை மூஜ்விப்பது அடியேனுடைய பாக்யவிளேஷமேயாம்‌,
ஸ்ரீராமபிரனிடம இவ்யாஸத்ரககள்‌ அனைத்தம்‌ சைகுவித்து
மூன்‌ கின்று அவனுக்கு எவறறொழில செய்யக்‌ காத்‌ இருப்பதுபோல்‌
கம்பாபாகூ.ரக்கள்‌ அனைத்தும்‌ எட்போதும்‌ இவர்முன்‌ நின்று
தொண்டுபுரிவது வித்வான்‌௧ளுக்கும்‌ ஒரு விர்தையேயரம, இவ
ருடைய ஸம்பச்தம்‌ பெற்ற இடங்கள்‌ ௮னைததிதும கம்பராமா
யணத்தின மணம்‌ வீசுமென்ற கூறுதல்‌ மிசையாகானு. வட.
மொழியறிவுடன்‌ கலந்த கமபராமாயணஜஞாகம்‌ சாததகைய இறத
பயனையனிக்குமென்பதை இம்‌ மஹாணிடம கேரிம்‌ காண்க,
இவமோடு அடிக்கடி. அடியேன செய்யபபெற்ற விஷய௫ர்ச்சைகள்‌
அடியேனுடைய அறிவைப்‌ பண்படுகதுவதோடு நிற்காமல்‌ இசதப்‌
பதிப்புக்கும மிக உதவுவனவாயிருக்தன வென்‌ பெருமையுடன்‌
பேசுனெழேன்‌. “மாரிமாட்‌ டென்னாற்துக கொல்லோ வுலசூ?” எண்ட
அனணுஸச்காகமே இரத ஸ்வாமிக்கு அடியேன்‌ செய்யும உதவியாம்‌.

மதுசையில்‌ இராமராதபுமம்‌ ஜிலலா கமர்ஷியல்‌ டாக்ஸ்‌
ஆபீஸர்‌ ஸ்ரீமான்‌ 8. ரங்கஸ்வாமி ஐயங்கா£ா ஸ்வாமி B.A. அடி
யேனுக்குப பமமாப்தர்‌. பாலும நிரும்போல” என்ற உவமான தஇன்‌
பெருமை இகத ஸவாமியின்‌ ஈட்பிலைய்‌ பெத்ற அடியேன்போன்ற
வர்க்கே சுன்கு விளககுமென்னலாம. இவா குளிர்சத செஞ்சம,
இனியபேச்சு, பாகவதப்‌எதிபத்தி, ஆசாராயபக்தி, ஸம்ப்ரதாயலிலை
யத்தில்‌ மிக்க கரசை ஆய எலலாம ஒருங்கே அமையப்பெற்ற
பாகயவான்‌. இவருடைய சிசததையும்‌ உதவியும்‌ இக்‌ ககைங்கர்யத
இத்குச்‌ சதசத ஸா தாமாயிருர்தன, இவருக்கு எ ததகைய கைம்மா னு
உரித்து என்பணத ஆலோசரித அக்கொண்டே நிறகன்றேன்‌,

ஆர்ட்‌ பேபர்‌ முதலிய ஸர காய்கள்‌ கிடைக்‌ -
காலத்தில மிகச சிரத்தையோடு ஸ்ரீ கே டைப்‌ அ இல்‌
படத்தை 60 பவுண்டு உயர்ஈக வாட பேபரில்‌ வெகு அழகாக

19

அசசரிட்டுக்கொடுத்த கராஸ்‌ பப்ளிஷில்‌ ஹெளஸ்‌ மானேஜரான
இளைஞர்‌ ஸ்ரீமான்‌ K. 14. தேசிகன்‌ அவர்களுக்கு ஸர்வ ம௫களவ்‌
களையும ஸாவேசு அன அ௮ளிப்பானாக.

இருக்குடச்சை ஸ்ரீ மஹாபாரத பிரஸ்ஸின்‌ தலைவரும்‌,
ஸ்ரீ மஹாபாரதமெனும இவயாமருததளைத தமிழில இவ்வுலளுக்ளுப
பொழிரத-பாஷாபாரதது.ச்தச-மஹாமஹோபாசயசய ஸ்ரீ, ௨. வே
விச்வான. ம, வீ. எாமானஜாசாரவள்‌ ஸ்வாமியின்‌ செல்வக குமாரு
மான ஸ்ரீமான்‌. ). 1௩. ராஜகோபாலாசாரியர்‌ ௪௦௮ பிரஸ்ஸில்‌ இக
கைங்காயத்தை மிகக சசததையுடன்‌ ரசதிசெய்த கொடுத்ததற்கு
இவருககுத தீாக்காயுஸையும, மேன்மேலும்‌ ஸத்காரியங்களில அதக
சிசததையையும்‌, செல்வபபெருககையும ஸாவேசுவரன அருள்வச
னாக, அமிருதமஞ்சணி முூசல மெய்விரதமான்மியம்‌ வரை
அன்போடு அச்மடெடுக்‌ கொடுதத ஸ்ரீ சோமளாம்பா பிரஸ்ஸின்‌
தலைவர்களிடத்‌ அம அடியேன்‌ மிக்க கனறியுடையேன்‌.

தஞ்சாவூர்‌ கேடல்ஸ்‌ "ரோடு அட்வகேட்‌ ஸ்ரீமான்‌ வழுத்த
௬. ரங்கஸல்வாமி ஐயங்கார்‌ ஸ்வாமி B.A;B. LIL; அடியேனுக்கு
ஆருயிர்கண்பர்‌. இவர்‌ ஸதாசார்யகடா்ம்‌ பெற்று அதனால்‌
ஸம்ப்ரதாயஜஞா௩த்தை ஈன்கு அடைகதவச்‌; ஸ்ரீ தே௫கஇவ்ய
ஸுூக்திகள்‌ காடெங்கும்‌ பெரவவெண்டுமென்ற அர்வம நிரமபியவர்‌.
இவருடைய மிகக்‌ குளிர்ந்த எண்ணததையும்‌ அருஇஹுபமினிய
குணங்களையும்‌ கண்டவர்‌ ப்ரீவைஷணவததசன்மைக்கு இவரை ஓர்‌
உணரயாணியாகக கருஅவர்‌. இவர்‌ அலலும பகலும இச்கைக
கர்யததைப்‌ பத்றிய சிச்சையேகொணடு, ஒவ்வொரு விஷயததிலும
அடியேனுக்கு ஆலோசனைகூறி உத்ஸாஹமூட்டியும்‌, அடியே
னுடைய கவலைகளிலும்‌ பரிசிரமககளிலும பெருமபாகத்தைத
தாம பகட்டுக்கொண்டும்‌ தாமே முணன்கிண்றணு இப்பதிப்பை
உலகுக்கு வெளியிட்டதற்கு ஸ்ரீ தேசிகபக்கர்கள்‌ அனைவரும்‌
இவருக்கு ஈண்மிசெலுத்துக சடபபாடுடையர்‌, அடியேனுக்கு
உயிரினுமினிய ஸஹோதாரென்றே கூறுமாஅ நிற்கும்‌ இவருக்கு
அடியேன உபசாமமொழி கூனவது எசுகள்ஈடபுக்கு இழுககா
மாதலின்‌ வாளாகிறபகே அடியேனுடைய ஸ்வரூபதுதிற்கு ஏற்ற
தாம்‌.

20

மேலும்‌ இந்கண்பர்‌ ஸ்ரீதேசிக அடைய திருவுருவப்படத்தை
அச்‌டுனதற்கான செலவு முழுதையும்‌ மிச்ச உற்சாகத்துடன்‌
தாமே ஏகதேசத்தில்‌ ஏற்றுக்கொண்ட தன்‌ காரணம அப்படத்தின்‌
மன ததைக்‌ கவருர்தன்மையும, ஸ்வாமிதருமேனியை உலகுக்குக்‌
காட்டும கைங்கர்யத்தில்‌ உள்ள மிக்க ஆர்வமுமேயாம்‌.

முடிவுரை.

இக்கைக்காயத்‌ சால்‌ உலகிற்கு உபகாமம ஏற்படுவதாகப்‌
பெசியோர்கள்‌ கருதி, அ௮வ்வுபகாசத்தில்‌ அடியேனுக்குச்‌ சிறிதா
வாவ ஸமபநதம இருப்பதாகத்‌ திருவுள்ளததில கொள்வமேல,
அதற்கு ௮வர்களிடமிருசது அடியேன்‌ பெறவிருமபும கைமமாறு
ஒன்றே உளது. அது ஸ்ரீதேசிகதிவ்யஸத்திகளில்‌ ஜ்ஞா௩ம்‌
வளரும்படியும்‌, இம்மையிலும்‌ மறுமையிலும்‌ உபாயமாகவும்‌ பலனாக
வும்‌ ஸ்ரீ தேசிகன்திருவடிகளைத்‌ தவிர வேறோன்றையும்‌ கொளளாத
தன்மையும்‌ டப்ரீதேசிகனைத்‌ தவிர வேறு தேய்வத்தை நாடாத மன
வுறதியும்‌ அடியேனிடம்‌ நாளும்‌ நிலைபெறமரிற்கும்படியும்‌ அடி
யேனை அவாகள்‌ அந்காஹிப்பதேயாம்‌,

இங்கனம
ஸ்ரீ தேசிகனன்றித்‌ தேவுமற்றறியா த

சதொண்டர்தொண்டன்‌

போர்டு ஹைஸ்கூல்‌ (ஒப்பிலியப்பன்ளக்கிதி)
வத்தலக்குண்டு,
8_1_44 வ, த. ஸ்ரீராமதேசிகதாஸன்‌.

ஸ்ரீ :
ஸ்ரீமதே ஸ்ரீநீவாஸமஹாதேசிகாய நம:

ப்ரகாசகரின்‌ குறிப்பு

[வழுத்தூர்‌ 8 ரங்கஸ்வாமி ஐயங்கார்‌ ஒ.A., ஒB.L.,
அடவகேட, தஞ்சாவூா. |

ஸ்ரீதேசிக தர்சாத்திலே பிறக்க அஅமுதல்‌ ப்ரீதேசிகசாசகரத்௩
தீயத்தின ஒளிவடிவுகொணட கருணைவெள்ளத்தில எர்காளும
அ.மிழந்துகிற்கும்‌ பாக்யம்யெறதற அடியேனுக்கு இப்பொழு இப்‌
பிரபஈதத்தை வெளியிடும்‌ மஹாகையங்கர்யததை எமபெருமான்‌ ஸ்‌
சல்பிசஅள்ளான்‌. இதை நினேக்குங்கால்‌ இதற்காகவே நெடுநாளாக
அடியேன்‌ ஸ்ஸளூபமகிக்ஷிக்கப்பெற்றும்‌ ஈம்‌ தர்சகப்சசா.ரதஇல்‌ சக
நாளும்‌ குன்றாத ஓர்‌ உ.கஸாஹம்‌ ஊட்டப்பெற் று ம்னகஈதிருக்கின்றே
னென்றே சகோன்றுகலது.

இக்கைங்கர்யத்தை நிர்வஹிதஅப்‌ பூர்த்திசெய்ய எள்ளளவும
அர்ஹதையில்லாத அடியேன்‌ இகத நியம த்தை மறுக்காது மூடிய
னால்‌ வற்று இரத ஸாஹஸகார்யத் தில்‌ இறங்யெதற்துக்‌ காரணம்‌,
இஅ மஹநீயர்களுக்கு௪ செய்யும்‌ ஒர்‌ அரிய ஸேவையெண்ற உத
யும்‌, ஆசார்யர்களூுடைய அகி ரஹம முன்னின்று அணைசெய்யு
மென்அ மஹாவிசுவாஸமுமேயாம்‌.

இதப்‌ பிரபஈதம்‌, ஈமது தர்சாத்தின்‌ அஸாதாரணமான சர்‌
மக்களையும்‌ தத்துனக்களையும்‌ ஸகலஜாங்களுக்கும்‌ தெளினாகக்‌
காட்டி அவர்களுக்கு சேஷமத்தை உண்டாக்கவேண்டுமென்ற
எல்லையில்லாத ஆசையுடன்‌ நம்‌ ஆசார்யசிரேஷ்டரால்‌ இயற்றப்‌
பெற்றிருப்பதால்‌ இது தாரணியில்‌ வாழ்னார்ககு வானேறப்‌
போமளவும மஷஹோபகாசகமாயிழக்குமென்பது ஸத்யம்‌. அறம்‌,
பொருள்‌, இன்பம்‌, வீடு என்ற நான்கு புருஷார்‌ த்தஜகளையும்‌ பெறு
விக்கவல்ல இஈதக்‌ திவ்யக்‌்சச்தததின்‌ பாகாசசமஹாகைலகாயத்தை

2

அடியேனுக்கு விதித்த ஈண்பர்களுக்கு அடியேனுடைய பூர்ணானறி
யை எவ்வாறு வெளியிடுவது என்பது அடியேனுக்குப்‌ புலப்‌

படாததொன்றகும,

அடியேனுடைய அருமைண்பர்‌ (ஒப்பிலியப்பன்ஸாநிதி)

ஸ்ரீ. ௨, வே-வித்வான்‌ வ, ௩, ஸ்ரீராமதேசிகாசார்பாஸ்வாமியின்‌

“மலைபோன்ற ப்ரயத்தமே வடிவுகொண்டதென்னும்படியுள்ள இர

தச்‌ ரற்தத்தை எல்லோரும அறுபவிதது உஜ்ஜீகிககச்‌ செந்த

ஸாதாமாகக்‌ கொள்ளகேணடுமென்று ஸாவேசுவரனைப பிரார்த்‌

திதது ஆசார்பர்களின்‌ அறுக்ரஹுததை முன்னிட்டு இந்த ஸ்ர்கோ
சத்தை மட்டற்ற மசிழ்ச்சியோடு உலகுக்கு வேளிமிடுசினறேன்‌,

கேடல்ஸ்ரோடு, வழுததுரா,
தடுசாவூர, ரா. ரங்கவவாமி தாஸன,
00-12-,44, | அட்வகேட்‌

ஸ்ரீ?

ஸ்ர8ெக மநிம3ராஞ8ஹாடெபரிகாய _ந28

மூலபபதிப்பிற்கும்‌ இவ்வுரைப்பதிபபிறகும்‌

இதுவரை

பொருளுதவிசெயத மஹான்கள்‌.

ஸ்ரீமான 7 77. ்ரீநிவாஸையககரா

உ டு ட ஐயஙகரா, கலகததா
ஸ்ரீமத--பராகாலமடதிவயாஸ்சாகமழஹ மைஞா
ஸ்ரீமான 1) வேதாகதாசாரியா, கலகததா மூலை

92
R. rககஸவாமி ஹஜயககாா, அடவகேட,

தஞசாவூா
நீ. R. rககஸஸவாமி ஐயங்கார்‌ Retd

272

ஜஸடிஸ்‌ ௩ 8 கஇருஷ்ணஸவாமி ஜயககார 150

ஹைஸகூல ஹெடமாஸடா, மனனாகுடி 50

>> வேதாநதராமாதுூஜதாஸா, ரங்கமாமா அஜ
தாஸா, இருகககனவனம, ஒபபிலி
யபபனஸ௩நி இ
ஸ்ரீ மத ஆணடவனஸகநிதி, ஸ்ரீ ககம
ஸ்ரீதேசிகபகதஸபை, மதுமை
ஸ்ரீமான ஜஸ்டிஸ ஸா 8 வாதாசாரியா. புதடிலலி
22
5 K. 8 பாடடராசாரியா, திருககுடகதை
93
22

ன M. ஸுதாசகம்‌ ஜயஙகார, மயிலாபஹூா

22
9 11. ஸ்ரீசிவாஸையககார்‌, இருககுடகதை
25

$2
கலெகடா, மயிலாப்பூர்‌

PP. 5 இருமலை ஜயஙகார, விருகககா

சாமஸவாமி ஜயஙகார்‌, பொனமலை

$2

22

ப ஸ்ரீவெ௮கடாசாரியா, தேவனாவிளாகம

1. ம சடகோபாசாரியா, ௮டவகேட, கடலூர 25
D. சாமஸவாமிஜயககார்‌, அட வகேட, செனனை 25

நி புரிசை ராமாஅஜாசாரியா, திருவததிபுமம
D. காசாயணையககசா, ஓபபிலியபபனஸகநிதி 25

A. V. கோபாலாசாரியர்‌, ௮டவகேட, இரு௫௪ட 20
M. R ராஜகோபாலையஙகாா, Retd டிபடி

ரூ. ௮,பை
221 1 0
400 0 0
225 0 0
200 0 0
ட 0

101 0 0
0 0

50 0 9
28 0 0
25 0 0
25 0 0
2 0 0
25 & 0
0 0

ட 0

25 0 0
25 0 0
0 0

21 0 0
0 0

20 0 0
20 0 0
15 0 0

2

ரூ அடை
ஸ்ரீமத அஹோபிலமட இவயாஸதா ௩, ஸ்ரீரங்கம்‌ 10 0 0
ஸ்ரீமான இவானபக அரா 0. V. வெஙகடாமணஜயஙகாா
கோரயமபுததூா 10 0 0
ரு R அணு அமை ஜயஙகார,
Ret இஞசினிர, மதுளை 10 0 0
உ. 1 இருஷணஸவாமி ஐயககாரா, அடவகேட;
மதுரை 10 0 0
உ. நீ 8. வரதராஜலுநாயுகொரு, மதுரை 10 0 0
ந ஸ்ரீகிவாஸராவஸாஹிப, அடவகேட,
மதுரை 10 0 0
உட்டா சேஷன, எலகடரிகல இஞகினீ ர.
மேடடூர டாம 10 0 0
ஞி 7 ஸாரரதன, பிரினஸிபால, இரு௫க 10 0 0
5 இருவேககடாசாரியா, அகில இகஇய
ரேடியோ, இருசகி 10 0 0
53 1] ரீநகிவாஸராகவையஙகரா, சோழவகதான 10 0 0
ஷூ C R ராஜகோபாலாசாரியா, அட்வகேட்‌,
சென்னை 10 0 0
ந சேஷாதரி ஜயஙகா£, செனனை 10 0 0
உ... 5 சாசவையககரா, ஸாவேஆபீஸா, ஸ்ரீசககம 10 0 0
25 K. C கோ பாலன, டிஸடரிகட ஜட ஜ 5 0 0
45 சரவபகதா இ கிருஷணயமாசாரியா,
திவான, பககனபளனளி 5 0௦0
உ... உ. காஸிமம ஐயககரா, ௮டவகேட,
திருககுடகதை 50 0
5» V ஸ்ரீகிவாஸாசாரியா Re போஸட
மாஸடா, ஸ்ரீரககம த ௦0௦
5 இ ஏஈமஸவைப(பி ஜயககரா, வகூல, மனரை த 0௦0
அது பகர்‌ 1 [க 0
2000 8 0

வ. ௩. ஸ்ீசாமதேசிகதாஸன,

மக்கள்‌ பபளிஷா

KR ரஙகஸ்வாமி ஐயஙகரா,

அநபந்தம்‌

ஸர

ஸ்ரூடெத .மி.மமாஷூ.ஹாஜெபுமிகாய _ந8$
நீ தசிகவையவம்‌

[ஸ்ரீமான்‌—. ராமஸ்வாமி ஐயஙகார, B.A., B.L.,
அட்வகேட, செனனை. |

௨உயதீயவாமி_த௦ ஹகா௦ ஹுஃவாரி_ தவ) வஹா ௯௦
ய8யவலந௦ வறக ஹகலஹ௦பமயொ_ந-இல_நழு |
ய£யகா-ணா மஅிஹகலய 80) ஐநா௦

௫]
ள்‌ 11 இ ஸ்‌ 79
ஸஹ _நபபண2ஸகஷெ& ஷகல_தஷ,..நிவ...? ஒறு ௯௦ I

முன்னுரை

ஜா ஆசிரியருடைய நால பதிபபிககப பெறும்போது அறு
அவவாசிரியரின வாழககை௫சரி௧இ7ம முகவுமையாக வரையப்‌
பெறுவது பழமையான அஅவீடாநம அதற்கு முககியகாரணம்‌
யாதெனின, நாலை எழுதியவா யார ? அவா எததகைய கோடபா
டுடையா! அவா வேறு இல காலகளை எழுதியிருபபின அவை யாவை?
அவருடைய ஜீவியசரிகஇரம எபபானமையஅ ? எனபவை முதலிய
பல அமச௪ஙகளையும ஒருவர்‌ கனகு அறி அரக தாலைப படிததால
அதன உணமைபபொருள விளஙகுவதறகும ஸா பவதஇ ம்கூம்‌
மிகவும அஅகூலமாயிருககும எனபதேயாம அஃ அப்படியாயின்‌
பமமாசாயரான ஸ்ரீமகநிகமாகதமஹாதேசிகனுடைய ஸ்வாறுபவ
பரீவாஹமான அருளிசசெயலகளில ஓவவொரு பாதமும்‌ பதுமூம
கூட வேகாக்கககளின இரத அத தவிசேஷககளை விளககுவன
வாதலின்‌ அவவவதாறாததியுடைய விபவசரிததிம தெளியக்‌
தெரிககாலலலஅ அாததாஅபவமும சஸாநுபவமும பரிபூர்ணமாகப
பெறவியலா த. அதலாலனற»ோே இபபதிப்பாசிரியா, இவவருமை
யான பதிபபில தொரகுககவேணடி அமம ஹாசாயருடைய விபவ
சரிததிரதகைச எருககமாக எழு அம பரமகைஙகாய கதில அடியேனை
ஆஜஞாபிதத

டரீதேசிகபபிரபநதம்‌ 2

பீ தேசிகாவதாரகாரணம்‌

£ எபபொழு அ எப்பொழுது காமம குறைவடைனெற்தோ,
அபபொழுகெலலாம கான உல௫ததில தகோனறுஇனமேன என
பத ககாசாயனான கணணனுடைய வாரததை உலகை உயவிககை
கருதி முதலில எமபெருமான மதஸயகூாமாதிதசாவதாஙககளை ௪
செயதருனினான, பினபு பொயகையாழவாா முதலிய ஆமவாரகளாக
ஓ அபிகவகசாவகாரம செயதருளினான, அதனபிறகு ஸ்ரீபாஷ்ய
காரா எனகற வடிவில அவதரித அப பலவாமூய௪ இ சறிபபோயிருகத
வைதிகமததகை நோபடுததி உலலை ஸ்ரீவிஷடாதவைஅஸிததாக
ததை நிலைகாடடினான, உணமையான க. அவஹி தபுருதாா தண
களை ஸ்ரீபாஷயம முதலிய ஒனபஅ கமககாதககளால மிக கெஸி
வாக அருளிசசெய ௮ அவவிஷயஙகனில ஸம௫யஙகள்‌ புகாவண்ணம
பெரியஉபகா ரம செயதருளினான. ஆனால இவறழுல பிறமதங்கள்‌ ஒரு
வாஅ கணடிககபபட்டுபபோயினவாயினும, எகோ ெருகளுத அவிர்‌
மற்தவாக்கு இவை பயனபடாமறபோயின. ஏனெனில்‌, ஸ்ரீபாஷய
காமமததுதை அவலமபிகத சலடே அவருடைய அருனிசசெயலகளை
அகாதரிதனம்‌ அவமதிக அம்‌ வகதனோடு அவா அதிலை அக
காட்டிய பமபததிமாககததகை த அாஷிகஅமவககராகள்‌ றம
களைக கணடிபபதறகலல த பாஷயம பபனபடாதசெனறும, சதய ன
கள பவைதவிஷயத தில ஆர்கதியுடையேோகளுகளுக கண தடைப
பதற்காக வறப்டடவையென அம்‌ இபபடியாகச இலா ஸ்ரீபாஷய
காமா அவதாரமே பயனற்ற தாகுமபடி உப கசஙகளையும்‌
உபக்யராஸஙகளையும செயதுவ ரக சலைபபடடனர. ஸ்ரீபாஷயகாரா
௮௧௭9௧௧ உண்மையான மகம சிறை ஆஸதிகாகளிடையே கூடி.
கொண்டிருககது மேலும ஸ்ரீபாஷயகாரர ஆமவாகளின ஸி
செயலகளை த
௫ ௧௧௦௮7 எகாகத அஅபவததிறகு விஷயமாகஇவெந்‌ தாமே
யன்றி அவவருளிசசெயலகளை பபற நி௫ சிறிகளவும கம ௬7௩௧௫௯
ஸில்‌ பிஸ்‌ சாவிககவிலலை அதனால உபநஙிடதங்களும்‌ இவ்யபசபத்‌
கணும்‌ தணிததனியாக வெவேறு கடசியாரால கொண்டாடப்‌
படடுவககனவேயன்‌ நி அவறறின ஓற்றுமை உலலெ கன்கு
அதியபபடவேயிலலை. இவை நிறக, பலா பிராடடியின பெருமையை
ச அவவிஷய த இல ல தவருன ஸித்தாகதககளை டபாவ௫௪கம்‌
தகை வளவ ௪ வறை த இருகஇப பிராட்டியின்‌ உண்மைப்‌
ருமையை உலகில்‌ ஸதாபிககவேணடிய௰ அம அவகியமாயிற று.
இத்தகைய பல அமசககளில தாமம்‌ .
கீனாகஅபோயிருக்‌ அ.
ஆகவே எமபெருமானுடைய லா அவக ல படர ௯

2 ட்ரூ தேசிகவைபவம்‌

அவதாரம்‌

அவவவதாரவிசேஷமதான ஸ்ரீமககிகமாகதமஹாதேசிகன
இற்றைககுச சமா 616 ஆணடுகடகுமுன ஒரு விபவவருடம (இ.பி
1268 A D) பாடடாசிமாதம திருவோண அதிருககதத தி ததில
பெருமாளகோயில என்னு பெயாபூணட காஞசிமாககரில இருக
தணகா எனனம இதிப்பமகாகன (விளககொளனியெமடெருமான) ஸுக
நகிதிகளு அருகில்‌ உளள தூப்புல்‌ எனது வழ்ஙஞும திவயகெஃததம்‌ த
தில விசுவாமிதாகோதரபாமபமையின ரான அரு௩ தஸுரியெண்‌
அம்‌ ப சாஹமமீணோ த தமருககும தோதாரம்பா எனற அவருடைய
காமபதகிககும இருககுமாமசாயது இிருவவதரிததருளினா ௩
ஆசராயோசகமா பாடடசடிககிருவோணமெனபஅ திருவேககட்‌
முடையான தஇிருககதததஇிமும அவவெம௰பெருமான அன இவமேயோத
ஸவததின்‌ இாதததினமுமனறே 1? அனறு அவனமிதது இகத
திவயசசுவிறகு அவவெமபெருமானபெயரையே பெரியோகள இட
டனர்‌ £ வேங்கடநாதன்‌ ? எனம ஈம ஸவாமியின இருகாமம அவ
முடைய திருவவதார இகதகைமடடும்‌ காரணமாகக கொணடதகன ன.
அகத எம்பெருமானே இவவாசாயவடிவில தஇிருவவதரிததருளினா
னெனபஅ கம ஸதூரவாகளனுடைய கொள்கை தகிருவேககட முடையா
அடைய திருமணியின (கணடையின ) அவதாரமென அம்‌ ஸ்ரீபாஷய
காரருடைய ௮வதாரமெனறும சொல்பவாகளும்‌ உணடு அவை
பெனபளளாருடைய பகதயதிசயததால ஏறபடட அதிசயோகதி
யென அ கூறுவகறகலலை ஏனெனமுல ்ரீஜதேெனகாலத திலேயே
௮௧௫௧௪ கொளகைகளுூம்‌ அவறனுகளுத ௧௪௪ காரணங்களும்‌ பொலிக
மாயநின றனவென்அ கெரிகிறது *%

குலபபேருமை

ஸவாமியின பாடடனார்பெயா புண்டரீகாக்ஸோமயாஜியசா.
ஸவாமியினுடைய அஇருகதகாயரா ஸ்ரீபாஷயகாரருடைய முகயை
சிஷயரான கடாமபியாசசானுடைய திருவம௫ததில உறபவிதத
அமபையாா ஸவாமியின அமமான கடாமபி அபபுளளரா.
ஆதரெயராமாஅஜனெனஅம அவருககுப்‌ பெயா வழககும்‌ அவா
காம்‌ ஸவாமிககு ஆசாரயராயிருகனு ஸகலகலைகளையும்‌ அவருகளுப
போதிககுமபெருமைபெற்றவா

* 6 உ, அட்ச ய வவ அதியன்‌ உர 2

என்து ஸ்ரீஸகலைபஸஒாயோதயத இல ஸவாமி அருளீய ஸுக தியே இதற
குட போதுமான சானு

ஸ்ரீதேசிகப்பிரப௩தம்‌ 4

அம்மாளின்‌ அநுக்ரஹம்‌
அப அழாத தி(ஆணடுநிறைவு) முதல, அவ்வூசை அலகைகரிககும
பேரருளானன பெரு£தேவிததாயா எனனும்‌ தஇிவ்யதமப திக
ரூடைய தஇவயகடாஆதததிறகுப்‌ யாத திரமாய ஸவாமி காளொரு
தேஜஸஸைம பொழு தாரு ஞானமுமாக வனா அவகதகார, ஸவாயடி
சமன ஐககாமபிராயம ஈடககுமபொழுஅ௮ ஒருகாள தம அமமானாயை
அபபுளளரசா அவருடைய அசாரராயரிடம காலகேஷேப்மசெயெயெப்‌
போனுமபோ ௮ தாமும்‌ உடன எழுகதருளினூா ௩டாதரர்‌ அம்மாள்‌
என்ற பாஸிதகதரான அவவாசார்யகிரேஷேடா அபபுளளாருடன்‌
வசத இககுழக்சையின இவயதேஜஹஸஸைக கண்டு விய யாரென ண
சேடடுகதெரிக தகொண்டு மிசக அனபுடன கூளி. ரக கடாஅ,
62 வூ-கிஷாவி_கவெஉரஷ$ வஅிகூதிவபைஹி8_2 ௧8 |

உ௫யாமெஷெரவிஓ )8ா_£)ஹ ஹி கஉரணலா_நடி ॥ 22

என்ற ஒரு சுலோகததரல இககுழகதையை அறுக ரதறிக அர.
பின்னும்‌ இம்‌ வயரு இரச்யொல தாம தேக இககுழகதைககு
ஆசாசயகம்செயயப்பெறமுடியாமையை நினைக தம சிஷயராண
அபயுள்னாமை அதில கியமிததரா. ஸவாமிதேசென இகத
வமலாதறனினை மறவாது போற்றிப்‌ பாராட்டி இக. ரணஸா.ராரவளி,
கத அவமுக்தாகலாபம்‌, ஸககலபஸஉ௱யோதயம முதலிய தம கரக
தீங்கணில குலிகதுளளாா இகத நிகழ்சி காஞபுரத தில கேவட
பெருமாளஸக்கி தியில்‌ திருமலையினமேலுளள வையமாளிகையெண
அம்‌ பாதக்கிணத்கில்‌ மேபறததஇில சிகதிரருபமாக வரையப்‌
பென ௮. இனமும்‌ அனைவரும்‌ ஸேவிதகஅககொளளலாம.
அக்காலததில அககே ஈடரதார அமமாளஸநகிதியில ஸ்ரீ பரஷய

இதையே பூ்ஜதிதேககென பினனால ரக்ஷித பரவசமும்‌ செய

வித்யாப்யாஸம்‌

இருபஅவயஇத்குள பல்வகை படட கலைகளை முமுவணைமாட மி

௮ டரீதேசிகவைபவம்‌

பூாணமாகக [கேடடுத கெனளி௩அகொணடதாக ஸ்வாமி தாமே ஸு
கலபஸு9£யோதயததில அருளிசசெயஅளளரா. [வி.க வெ
விஸ்ர-உத_நா_நாவியவிஉ ° 1 ல்லாககிர நதககளுககுளளும் ஸ்ரீ பாஷய
காரரறுடைய ஸஒகதிகளில ஸவாமிககு மிகுகத வ்யாமோஹம

[ய கிவ வாலார._கீரரஹஸஹலரொண நீ த௦ வய 85

மிவி_ஃஷ ௦ ய கிஹஸாவ_ஊ ள8வவஹாசரவ ]-தி.ஜியஃளவ_ந??]
ஸவாமி, ஆபாஸவிவயஙககணில சஸாஅபவமசெயயம ஸாமாநயஜகக
களபோலனறிககே, ஸ்ரீபாஷயகாசருடைய இவயஸ-க இகளை அஅ
பவிததே தமன யெளவநதகைப போககியருளியதாகத தெரிகிறது.

திருவமி௩திரபுரம்‌ எழு௩தருளுதல்‌

அபபுளளார ஸவாமிதேசிகனுககு ஸகலவிதயைகளையும உப
கேசிததஅடன வேதஸவரூபனான கருடனுடைய மகதாததையும
உபதஜேசிதஅ அதை அவருதகிசெய௫ ஸகலஸிததஇிகளையும பெனும
படி. அறுக ரஹிக தருளிஞர்‌. அஅறகுத தகக ஸதலமான இருவயித
திபுரததிறகு எழுகதருளி அங்கே ஒன ஷதாதரியெனனும கூன்‌
தஜினமீஅ ஸவாமி கியமதஅடன ௮௧௧ மகதாதகை ஜபிகஅ ஸ்ரீவைக
தேயனை ஸாஅதாதகரிததாரா, பின அவா உபதேகிதத ஸ்ரீ ஹயகரீ வ
மதா ததையும்‌ அக்கு இருக்கே ஆவருததிசெயதரா , அதன பலனாக
ஸ்ரீ ஹயகரி வன டமஸககனாட ஸவாமிககுக்‌ குளி விசேஷகடாக்தம்‌
செயதருளினான்‌ இககனம தமககு விசேஷ அ அகரஹம்‌ செய தருளிய
அவாகளைக குறிக ௮ ஸ்ரீதேகென கருடபஞ்சா௪ த, ஹயகரீ வஸகோத
ஏம என்ற ஸ்கதோதாககளை அருளிசசெய அ அவர்கள்‌ இகத
தமக்கு உள்ள ஈன்றியை விண்ணபபமசெயதஅகொணடார்‌, 'னெபு
௮௩௧௧ இவயதேசததை அலககரிககும்‌ அடியவாமெயயனவிஷய
மாயப்‌ பல ஸதோதரககளையும அமிழ்பமபகதஙகளையும அருளிச
செய அ அ௮௫இருக்அ காஞசிபுமததிறளு த அிருமபியெழுந்கருளினா.
ஸவாமி அப்பொழுது இருவயிகஇரபு.கஇல சுமார்‌ 15--வருடககள
எழுககருளியிருககாசெனத தெரிக ௦௮.

இல்லறம்‌

தகக வயதில ஸவாமிககு ஏற்ற ஒரு கனணிகையுடன்‌ திருமணம
கடக தேறியது. ஸவாமி இலலறததை வழுவாது கடகஇவகதகா
செனக்‌ கூறவுமவேணடுமோ ? ஸவாமிதேவிகளின இருகாம.ம
“திருமங்கை?” என்று சிலபுததகககளிலே காணபபடுஇன்‌ றது. ££இல
லறமல்லஅ ஈல்லறமன மு? ஏன்ற பழமொழியின்‌ உண்மை
ஸவாமி தமத வாழககையாலேயே விளசசெகாடடி கநானகாவ காண

ஸ்ரீதேசிகபபிரபந்தம்‌ 6

க

ஸகயாஸாசெமததைக கைககொளவது ஆசராயாகளாயுளளவாககு
அவசியமன அ சனபதை உலகிற்கு கனகு விளக௫வைததரா இது
ஒருகால கலியுகததில்‌ அ௮வவாச௫ரமகாமததை முறைவழுவாது
நடததுவத சகுடினமொெனற அபிஸகதியாலும இருககககூடும

காலகேஷேபம்ஸாதிததல

இவவாகிரியாபெருமான அததிரரியருளாளனிட த.இல எலலை
ய பரீதியோடு அதது இவயதேசததில சிலகாலம எழுகதருளி
மிருக அவவெமபெருமானவிஷயமாகவும அவவூரிலுளள மறற
எமபெருமானவிஷயமாகவும பல அழயெ ஸதோதமஙகளையும
ப.சபகதஙகளையும்‌ இயறறியருளியதனறித தம ஸசசிஷயாகளூுககு
ஸ்ரீ பாஷயா இகர குதங்களை பரவசநமு மசெயதவ௩கதாா முப்பது
முறை ஸவாமியால ஸ்ரீபாஷயம பரவசகமசெயயபபடடதாம்‌ ,
இதுவும ஸககலபஸஉோாயோதயததில கூறபபடடிகுககனற த அத
நாடகம்‌ அருளிசசெயதபிறகு எததனைமுறை ஸ்ரீபாஷயகால
க்ஷம்‌ ஸாதிததார»ோ ? யாரே அறிவரா ?

மற்ற பூாவாகசாாயாகளவிஷயத திற போலவே ஸவாமிசே௫க
னுடைய வாழககையின நிகழசசகளும சரிதஇ.ர ஆராயசசிமுறை
மையில்‌ தகக ஆதாரககளூுடன ஈமககுக இடைததில குருபமபமை
களி.லும வைபவப.ரகாகிகை முதலிய கரகதககளி லும்‌ ஸவாமியின
சரிததிரம விரிவாகப்‌ பேசபபடடிருககிறது ஆனால தறகாலர்‌ இயில
தேதிகளும்‌ முனபின கசமககளூம கிடையா, கூடியவரை இவ
விஷயததில ஆ. ராயச௫செயதவாகள அங்கங்கே எழுதியவறறைக
கொணடு இஙகே இல நிகழச்சிகளமடடும குறிபபிடபபடுகினறனை.

வடதேசயாத்திரை

ஸவாமி முபபததைநது திருக௯்தததிரககளில வடசேசயாத
இரையாக எழுகதருளிச்‌ சோளஸிமஹபு சம, இரு£வககடம, இனணனும
வடக்கேயுளள பதரிகாசசொமம, மதுரை, பிருககாவகம முதலிய
இவ்யதேசககள்‌, அயோததி, காசி முதலிய புராணகே்தரங்கள
இவற்றுககெலைாம எழுகதருளியதாகத தெரிகிறது அவவமயம
அ௯கபகராகதிககமையில தமது ஸபரஹமசாரியான விதயா
ரண்யசென்னும அதவைதாசராயமைச சகதிததா அப்போது
மதவிஷயமான வாக்யாகதககள நடந்திருககவேணடும விதயா
எண்யர்‌ ௮கசகே ஒரு இறெற்மசன ௮ சபையைச சோகது அ௮௫ககேயே
கின்‌அவிடடார்‌. ஸ்வாமி யாகு இபையை முடிகதுககொணடு காஞ்சீ
புசசுதிறகுத்‌ இரும்பி எழுக்தருளிவிட்டா£

7 ஸ்ரீதேசிகவைபவம்‌

அற்புதச சேயல்கள

ஜ்ஞாகம வை.சாசயம ௮துஷடாகம இவ மூல சிறப்புறு விளங்‌
கும இவாபெருமை காடெ௫கும பரவிய சிலருககு ஸவாமிவிலஃ
யதீதில்‌ பொறாமையம ஏறபடட அவாகள இவரைப்‌ புரிபவன்‌
அிறத்குள்ளாகக௫செயெத முயறசிகளெலலாம்‌ பயனப்டாமறபோயின.,
கமைகட் கத பவைகபகதஇயாலும அதயா௫௫ர்யமான தம சக இிகளனா
அம ஸ்வாமி ஓவவொருமுறையும ஜயமபெற்றுககொணடே வல்‌
கார. ஒருகால இவாபால அஸயைகொணட இலசால ஏவப்பட்ட
ஒரு மககரவாஇ ஸவாமியை வாதததிறகழைதகதான அவனுடன்‌
வாகம்புிவதுத முறஹையலலவெனனு ஸவாமி மனஅகஅவிடடார்‌
உடனே அவன ஒரு குளததிலிறக அ௩நிமைக குடிக்‌ மகதம்‌
பலததால்‌ ஸவாமியினுடைய திருவுதாததை நிறைதக உபத்திரவம்‌
எஏற்பமெப்டி செய்தான்‌ இதன ஸு கூத்தை அறிகஅகொண்டு
ஸ்வாமியும்‌ கமத மகதாசகதியைககொணடு அருகிலிருகக ஒரு
தூணை இம ககததால இறி அதிலிருக்க ௮௧௫௪ ஜலமெலலரம்‌
வெளியே பெருகுமபடிசெயதரா மகதபவாதி வெட பைபோய
ஸவாபி இருவடினிலே பணிநது சென மூன. இததகைய பல
அருமையான செயலகளை ௪ குருபரமபரையிலும வைபவபசகாடஇகை
பினும்‌ விரிவாயக காணலாம கொததனுடைய செயலான கிணறு
கடடுத அம ஸவாமி அறியாத விததையன று. கிருவயிகதிரபுமத இல
நீதேகன இருமாளிகையெனறு வழங்கும்‌ கடடிட அதில ஸவாமி
ருக்கையால்‌ கட்டிய கிணற்றை இனனம நாம காணலாம்‌, ஒரு
ரஹமசாரி அகனககு விவாஹமசெயதுகொளள, வேண்டிய கரவ
தனைன ௮௩௮௭௨ தகவவேணடுமெனககேடடபொழுது பெரியபிசாட்டி
யப ராதி அளவற்ற தரவயகதை அவனே அடையும்‌
டி. செயதருளினா. இந்த நிகழ௪இ காஞசீபு. சதல ஈடகககெனணு
லகும்‌, ஸ்ரீரகககஇல ஈநடககதெனறு சிலரும அபிப்ராயபபடுணனொ
ள. அபபொழுஅஅருளிசசெயத :யொ.மர௱ா3 ? எனு கொடகளஞும்‌

லோக அனை ஸ்ரீஸஅதியில காணனெறோம. இநத ஸகோதம த
) று “ கககதாராஸதவம்‌ 2? என்றும கிலா பெயரிட கெகூறக
கடனெறோம்‌. சமது வாழககையிலே செலவை தசை விரும்பா
ாஜ்~ஸேவைசெய௫ பிழைக்க மறுத்து, வை.சாகயபஞ௫சகமபரடி
ஞ்சவரு கஇசெயஅவகக ஸவாமி பிறருககு வேணடி௰ அளவி௰ளு

டரந்தேசிகப்பிரப௩தம்‌ 8

பிரதிவாதிகளை ஜயித்தல்‌

இததகைய காததஇயம இறப்பும்‌ பெருமையும்‌ பெற்ற இப புல
வாபெருமானைத கெனனசககமணவாளன காணககருதித தம்மிடம்‌
வருவிகஅககொணடான அவவூரிலிருகத அதவைதிகள அக
கருத ஸ்ரீ வைஷணவர்களை வாததஅககு இழு அவவாதததில
ஜய்மபெற்மறுலனைறிக கோயிலிலுளள வைஷலணவவழிபாட்டை ௫௪
சிதைப்பதாகப்‌ பயமுஅததினா அபபோஅ அககே ஆசாயமை
டும அதிகரித அ ஸவகோஷ்டியில உபஈயாஸ.மசெயய வலலவாகளாக
மாகதஇரமிருககராகளேயனறி ஸ்ரீபாஷயாதிகரகதஙககனைப பரிசயம
செய அ றெமதததஇனமோடு வாகமசெயய உரியராக இலலை ஆகவே
காஞசீபும தில எழுகதருளியிருகத ஸ்ரீசேகசிசனுககு ஒரு சாஸக௩ம
அனுபபபபடடது. ஸவாமி அதை முடியினல தாக ஸ்ரீரககத
திகு எழுகதருளவும, ஸகலஜேவஸதாகமர்யாதைகளரூடன அகளுள
ளோ..சால வரவேற்கபைப்டடாா அபபோனு ஸவாமிகளுச சுமா 42
தருக்கம்‌ இருக்திருககலாம்‌ என்று ஆராயசசியாளரின கருக அ.
அதாவஅன இ பி 1810 ஆக இருககவேணடும. ஸ்ரீரககததிறகு
எழுகதருளியவுடன ஸவாமி முதலில செய்த முககயெகைககாயம்‌
அதவைஇகளுடன்‌ வாதபபோர்புரிகதஅவே எடடுகாள ஸவாமி
அவாகளூடன இடைவிடாது வாசமசெயது அவாகளை வென்ன
விளஙகினா. அப்பொழு அருளிசசெயயபபடட கணடனககளே
£ சதஅாஷணி ? எனம அ௮ருமபெருகாலாக இபபொழுது இகழவ ௮.

விருதுகள்‌ பேறல்‌

இவவாறு ஸ்ரீவைஃணவஸிததாநதமே உணமையான வைதிக
ஸிததாகதமென்ற நிலைகாடடிய அழகைக கணட ஸ்ரீரங்கநாதன்‌
தஇருவுள்ளமுகக்து ஸவாமியைக குளிரக்‌ கடாகூதிதஅ * வேதாந்தா
சாயா ? என்னும விருதை வாசசகமுகஅதால அஅகாஹிததான.
ஸ்ரீரககநாசசியாருமட்‌ ₹ ஸாவதந்தரஸ்வதந்த்ரா ? எனனும விருதை
அளிதகது அஅகமஹிததாள

பல நூல்களை இயறறல்‌

எமபெருமான்‌ அஸணிகத அபபதம மெயபபதமென்று நிருபிகக
£அ.இயைணஸாராவளி? யென்னும்‌ காந்தம்‌ அவதரிததகஅ. அ
கனமே பல ஸிததாநதகரடுதவகள்‌ ஸவாமியால அருளிசசெயயப
பட்டன. ததஅவமகை, கயாயஸிககாஞஜகம, அதததுவழமுக்தா
கலாபம, இதற்கு வியாககியாகமான ஸாவரசாததஸிகதஇி, ஸேசுவச

9 ஸ்ரீ தேசிகவைபவம்‌

மீமாமஸை முதலியன அவற்றிற சல. ப்ரீவைஷணவாகளின அ அஷ
டாத தில பழுதொன அமவாராதவணணம காப்பதற்காக ஸன௪சரிக.ர
கைக, ஸ்ரீபாஞ்கராத.ர.ரகை, நிக்ஃப. ரகக, கிதாாதத
ஸககாஹானைக முதலிய க. கநதககளூம்‌ ரஹஸயஸமப.ரதாய ௧9௧௪
சாதிருததி 82 ரஹஸயககளும ஸவாமியால அருளிசசெயயப
பெற்றன. எம்பெருமானுடைய பெருமையைபபோல ஸ்ரீதேகிக
ததிவயஸ-5கஇகளின்‌ பெருமையும்‌, அறிகததாக எணணுபவாகளால
அறியப்படாமனும, அதியோமெனபவாகளால்‌ அறியபபடடும்‌
விளககும [ ௯விஜதா.த௦ விஜா_த_தா௦ விஜதா _த8விஜா_ நதா | ]
அவற்றைப்‌ பற்றிப்‌ புகுமகதுபேசப போதுமான சொற்கள்‌ நிகண்டு
கணனில இல அகவே ஈம சொலலளவனனு ஸ்ரீ பாஷயகார
ருடைய மைடபாசாயததை நிலைகாடடினமையே ஸவாமியின்‌ பெருக
சோத திககுக காரணம. ஸ்ரீபாஷயகாராவிஷயமான யதிராஜஸபைததஇி
யென னும்‌ ஸதகோதர அதில [பக்ஷ வாவி _த_தீம_வயி-தயியா
922) ஷ_தா௦ யஉணா.நாஹிரெயாற.நிஉ௦வூலெபடநிய_தா கீ_தி_5
வூஜாம.அி ம] தம பெருமையனை த அம்‌ ஸ்ரீபாஷயாதிபரிசயத
சால வகததாக ஸவாமி தாமே அருளிசசெயதுளளாா. ஆசராயபக்தி
யிலும்‌ ஸ்வாமியே உலகிறகு வழிகாடடியாயநினமுர்‌. இததுணைப
பெருமையுடன்‌ ஸவாமி ஸ்ரீரசகக இல சில வருஷங்கள்‌ எழுகதருளி
யிருகததாகத தெரிகி௰ ௮. உபயஸிமஹாஸதகாகஇபதயமும உபய
மேதாகதாசார்யகவமும ஒருககே இகழுமபடிகின௪௦ இதனேிகோதக
தமாபால வைஷணவ உலகம முழுதும இரண்டுவகது ஆச
யிகதகச இல வியபபெனன ?
திருக்குமாரரின்‌ அவதாரம்‌

ஸவாமி ஸ்ரீசசகததில எழுகதருளியிருககபோ ஸவாமி இருக
குமா.ர.ரான வ.சதாசாரயருடைய அவதாரம்‌ ஏறபடட அ. கள- ப்‌
ஆவணீி- மீ மோஹிணிகக்ததமத்தில அவர்‌ அவதரிததாா. அதாவது
கி. பி 1816-௫) அசஸடு-மீ” 11௨ ஸ்ரிகேகெணுககு ௮பபொழுஅ
சுமா 48 திருககதாப.

வாதிகளுக்கு மத்யஸ்தராய நீறு ஷ்‌

இகதக காலததில ஸவாமி பெற்ற புக்‌ வ்வ்ணவர்களல்‌ ப ்‌
லாத பிறரும ஒபபுககொணடதாகும சன (ஷைக்‌ ௮5 24. ப்ப ஒரு
வரலா குருட.மபரளைகளிே ல கரணபப இ: DS. விஜய கக ஜு இல்‌. |
மதவஸிததாகதததனைச சோகத அனெதோ Kut ஹி எனற ஆசராயனாக்‌
கும அதவைதியான விகயாசணயருககும பல மான விவாதம்‌ ஏற்பட,

2

பரீதேசிகபபிரபந்தம்‌ 10

ளை

அவஹூாரசன உலலை மிகப்‌ புகழ்பெற அவிளஙகும ஸ்ரிதேசிகனை
மதயஸத.ராக ஏற்படுத இயதாகஃவும, ஸ்வாமி மாயாவாததகை ௭௫
அப்பேசிய விசதயாரணயரின பக்ஙகளை அககிகரியா அ அனேதா டய!
ரின பக்தனை அதரிதததாகவும, அதனால கோபகஙகொ சர
விதயாரணயா ௪தஆாஷணிககுக கண்டகம்‌ எழுதமுறறபடடு ஒன
செய்ய இயலாதவமாய ஓரிடததில ஒரு சகாபததை மிகையெனண
எழு இவைகக, அதன மேல ஸ்வாமி சகசாரஸமாததநம்‌? எனற ஒழு
கிரகதததை அருளிசசெய ததாகவும்‌ குருபாமபமையில ே பபப
டருகறெஅ சில அதவை இகள ஸ்வாமி அப பொழு விகயாரணயா
பக்ஷமே மேலானது எனன ஸாதிததககாகச சொலலுறொகள்‌..
எஅவாயினும ஸவாமியின பெருமை அ ரசாகளாலும கணாதி
கொணடாடபபெற்றதென அ காடடுறெஅ இகத கிழ ௪௫
அரசனுககு ஆசான்‌

இத ஒனழறேயலல வடகெசதனைக சோகது ஸுர்வஜுத
கெகபபன்‌ எனற ஒரு சிறறாசன இவரடிபணிகது உயயககருதி
ஸ்ரீதேகிகனைத தன நாடடிற்கு எழுகதருளரூமபடி பிசாச. காண்‌.
அவன்‌ வெககடகிரியைச சோநதவனெனறும கலவிகேளவிகளி ம்‌
சிறகஅ அஆஸ.இகயம நிரமபி நிறமபெறறவன என்றும தெரிகிற ௮.
ஸவாமியும்‌ அவணிடம்‌ மிகக கருணைகொணடு, அவன ஈலவழிப்படு
மாறு ஸாபாஷிதநிவி எனற காவயததையும அத அவஸககதேச௫ ம்‌
ஹுஸயஸகனேசம ஏஹஸயஸககேசவிவமணம எசஎனனும மூன
ஏணஸயகாகதவகளையும்‌ அருளிசசெயது தம சஇஷயாகளமூலடம்‌
அவணுககுக கொடுததனுபபினா. அவற்றை மிகவும போற
அவவ ரசனும தலமபெ க்ளுன்‌.

அஸஇயுககளால வநத இன்னல்கள

இககனம வைஷணவாகுன கலைகிறது விளகனெடை
ப்ற்றி இவவாசாாயோததமாபாலும ஸு யைகொணடவர்‌
இலலாமதபோகவில்லை காம கற்காத ஸ்ரீபாஷயாஇகளை கன்கூ
கற்அப்‌ பன்முறை பபவசகமசெயன, தாம அற்ற பிப மகதஙகளிலும்‌
தம்மினும்‌ தெளிவான ஜஞாகதஅடன திகழக்‌, கமமிலும மிர
ஆதகாரதகை அபபிரபகதஙகளைபால செலுததிய ஸவாமிவிஷய த இல்‌
அதத்குமூன்‌ ஸ்ரீசககததஇில ஆசாாயகமசெய அவக சவாகளும அவர்‌
கள்‌ சிஷயாகளும்‌ பலவகையான இடையூ௮களையம ஹிமஸைகளையம
புரசியத தலைபபடடனா. அவாகளால ஸவாமி அடைக்க கஷடகுகை
பல. (அவற்றைக குருபசமபரைகளில விளங்கக காணலாம) அவற்‌
ஹைச்‌ சிறிதும்‌ பொருடபடுதக்கான ஸ்வாமி அக ௯

11 டாநீதேசிகவைபவம்‌

ஸாகஅவிகஅதனமையுடன வர்‌ ததிதஅவருவதைககணட எமபெருமா
அம இவரை ஒவ்வேோோ ௮பததஇனின்ற௮ும்‌ காகதுவககான. ஸவாயி
மிடம்‌ சிலருககு அஸுயை வளரவளர, சாகதமே வடிவுகொணட
ஸவாமிககுப பெருமையும்‌ வளர்க்இவரலாயிற்று.. அதவைதகர கத
களூககுட்‌ போடடியாக யாதவாபயுதயம ஸககலபஸுாயோதயம
முதலிய கமகதஙகள்‌ அவதரிததன, ஸவாபியிடமட்‌ பொருமை
கொணடவருள ஒருவரான அழயெமணவாள பபெருமாள காயனார்‌
இவருடன போடடியிட்டதன்பலகை ஸவாமியிடமிருக௩ ௮ ஸ்றீபாஅகா
ஸஹஸ.ரம எனற வாதம்‌ தோனறியஅன. ஐரிரவின ஒரு பாகத
இல அருளிச செயயபபடட ஆயிரம சலோகஙகொணட இகமாலின்‌
பருமை உலகமறிகததாதலின இகளு விரிததஅககூற்வேணடி௰
அவசியமிலலை. கவிதராகலகெஸிமஹததித்குமுன நிறகவும வலலமை
அறஅபபோயிறனு மற்றவாககு.
ஸத்யாகாலம்‌ எழுநதருளுதல
இப்படி த தமக்கு ஒரு அன்பமும திக்கும்‌ விளையா இருபபினும்‌,
ஸ்ரீ ககக இலே செருககுததமமிடம தவெஷம்மாழு இருப்ப அகணி
ஸ்வாமி தஇருவுளள மவருகதி அவர்களினினணு விலகுமாஅ அஸுயை
யைப்‌ பிராாததித அ (௬0௧௦ லா 5) வெற_௩_நீ விஜஹாகவஹாயா)
அவவூமை விட்டு (சமரா இ பி 1820-களுப பினபு) யாததிமையாக
எழுகதருளனி மைகூமைச சோகத இருகாராயணபும இலே லெகொலம
இருகது பிகு ஸதயமககலம எனம இபபொழுஅ வழுஙஞனும
ஸதயாகாலததிறகு எழுகஈதருளி அககே நெடுகொளன வாஸமசெய
கீருளியதாக எஏற்படுறெஅு. இககுததான ஸவாமியின இருககுமா.ரர்‌
அக்க பருவமடைக௮ ஸவாமியிடம்‌ காலகேஷ்பமசெய௫ அம, ப்ரஹ்ம
கீகதமஸவதகதாஸவாமியென அம்‌ மஹான்‌ மதறொரு மூசுகியகிஷிய
சரய ஸவாமியை வது ஆசாயிததஅம்‌.. அதனே௫த்தவரபுரிகத
அருககவபபயன ஸவாமியை முூபபது காற்பத மவ தஸரககள்‌
அங்கே எழுகதருளியிருககுமபடிசெய க ௮, ஆணால்‌ அததனை
காலமும்‌ இடையிழன றி அககே இருககவிலலையென அம்‌ அடிகடி
ஸ்ரீரககத திற்கு எழுக கருளியிருககவேணடுமென௮ம தெரிறெஅு.
சுருதப்ரகாசிகையைக்‌ காததல
அபபடிபபட்ட ஒரு ஸமமயததஇிலேகான (சுமார்‌ இடி. 7927-ம
வருஷம்‌) ஸ்ரீசசகதகுஇனமேல முகம்மதியா படையெடுக அவக
கோயிலைப்‌ பாழசெயத௮. பெருமாளிடததில பரிவராண ப்ரி வைஷ
ணவாகள்‌ மூலஸகாககஇறகுச கலதிரை ஸஹமாபபிச்து உதஸவ

டாந்தேசிகபபிரபநதம்‌ 12

மோாததிகளை எப்படியோ வெஸிகாடுகளுககு எழுகதருளபபணணிக
கொணடுபோயக காததராகள ஸ்ரீரக்ககாதனும பல ஊாகளில
எழுநகருளியிருகஅ கடைசியில இருபப இயில எழுக கருளியிருக க
காயத தெரிய இகத நிகழ௫ககளை௯ கோயிலொழுஞுகளி னும
குறுபரமபமைகளினும ல சரிததிரபபுததகைகளி னும்‌ காணலாம்‌
அப்போ ஸ்ரீரககததில எழுகதருளியிருகத ஸவாமிசேகிகன
கிருககையில ஸுதர்சபடடா தம இருககுமா.சாகள இருவரையும
காம எழுதிவைததஇிருகத ௬௫ தகடரகாகிகையையம ஒப்படை க அப
பதமான கேசததை அடைகஅவாழவேணடுமெணன வாழதஇ
யனுபபினா. ஸ்ரீதேசிகன அநத அமாககள்‌ த.தஇலிரு௧௮ பெருமாள
பத்திரமாக எழுகதறாணியதைக கேடடுக அவலைநீககபபெற அ ஸுதா
சகப்டடரின குமாமாளைரயெ வேதாசார்யபடடா பாாக்குசப்டடா
என்னும்‌ இருவருடனும சருதபமகாசிகையுடனும்‌ மீணடும்‌ ஸதயா
காலததஇிறகே எழுஈதருளிவிடடார்‌. ஸ்ரீககததில்‌ ஸுஃதாசகப்ட்டா
உலகாசிரியா முதலிய வைஷணவப.ரமுகாகள அனைவரும்‌ எதிரிக
ளால்‌ கொல்லப்பட்டனர்‌. ஸ௩நிதியும இருவாராதநமின மி நெடு
காள பாழடைகதிருகதத. சுமார்‌ 30 வருஷஙகாககுப்‌ பின புகை
சாயன எனனும சிற்றரசன்‌ ஆ ப்டைததலைவனான கொபபணாயண
எனபவனால மறுபடி ஸ்ரீ ரஙககா தண்‌ ஸ்ரீஙகத திற்கு எழுகதருள ௫
செயயபபடடுப பழையபடி திருவாராதகம முதலியன முறைப்படி
கடத திவைககப்பட்டண

[| இவற,நின காலககளைப்பறறிப பலவகை அபிபெராயககள்‌
உள. மகமமதியததலைவன மாலிக காபா படையெடுக௫ கால
மென்று கிலஞும, அனு எனறு சிலரும்‌ கூறுனெறனா. கென
ணி௩தியா பன்முறை அருஷக உப கமவககனால கலககெ அ ௭௧௮௪௯
காலம்‌ எனு நிரணயிககமுடியவிலலைபோலும | மபொனஅவாக௫ அமரா
1327-ல பெரியபெருமாள ஊரைவிட்டு எழுககருளிச்‌ சமா 1865-ல
மீண்டும தஇிருககோயி அக்க எழுககருனளியிருககவேணடுமெனறு
சரிதஇரகிபுணசாணன புரொபஸா ஸ்ரீமான்‌ .௩கரசாரியா ஸவாமி
கரணயமசெய இருகஇிஞா.]

கோயிலில உபதரவம்‌ நீககுதல்‌

திருவரஙகததில இருவாசாதகம நடைபெறாத குறழையைத தம
திருவுளள ததிறகொண்டு ஸவாமி அபீ இிஸதவம எனற ஸகோத
ததை அருளிசசெய்கரா. பெருமாள்‌ திருமபியெழுக்தருளியபிறெகு
இககைஙகாயதனைச செயத கொப்பணாயனைப பாராட்டி இரண்டு
சுலோகங்களை வாமி அருளிசசெய திருபபதாகவும சிலருடைய

அபிபராயம [| கோயில கலவெடடில காணும இகத சுலோககளில
கணடிருககும்‌ 1371-72 எனனும காலககுறிபபுத தவடுக இருகக
வேணடும. ஏனெனில, அதறகுள ஸவாமி இநத விபூதியை விட்டு
எழுகதருளிவிடடாரன்றோே! ]அபி இஸதவ அஅஸகதாநததஇின பலனாக
மஅபடி ஸ்ரீரககத தில உபதரவமின நித தஇருவாராதகககள கடை
பெறுவதை ஸவாமி கேரில ஸேவிதது மழெகதாரமென பத நிவிவா
அம அவரு ஸவாமி அதவை திகளை ,8ணடும ஒருமுறை கணட அ
அஅ௫யயகோதஸவதகை ஈடததிவைதததாகத கெரிறெஅ.
தனியனகள
சோளசேசேசதக௫இல இததகைய கஷடககள நேரிடடகாலை ஸவாமி
பெருமபாலும திருகாராயணபுமத இல எழுகதருளியிருக த ஸசசிஷ
யாகளூககு காகதகாலமூதபங்கள ஸாதிதஅவகதரா. அபபொழுஅ
தான பஹாுதாகய- க) ஆவணிமாததஅச௫ சுகலபகூததவிதியையும
ஹஸதகக்ஷகாமும கூடிய ஒரு மககளவாரததில (188-1338)
உலகமஙகள ததிறகுக காரணமான ஸவாமியுடைய ராமாதஜதயா
பாதா'£த தனியன அவதரிதத அ அதறகுமுனபே * ஸ்ரீமாக
வேஙகடகாதராய8 ? எனனும தணியன ஸவாமிகுமார.ரால அருளிச
செயயபபடடு ௮ நுஸகதஇிககபபடடுவக௧௮ அதன அவதாரகாலம்‌
சுகல-)்‌ சததிரை-மீ புகாவணு [இ பி 1229] எனபா.
சாமாஅஜதயாபாசாக தனியனுடைய ௮வதகாரகஇலகுக காரணம
பினவருமான குருபர மபமைகளில கூறப்படடுளஅன :_—- இருகாரா
யணபுஎததில ஸவாமிசேசிகன எழு௩தருளியிருகதபோத ப.ரஹம
ககதரஸவதகதரா என்னும கிஷயா பகவதவிஷயதகைமடடெ
ஸ்ரீதேசிகனிடம கோக உபே தகெகபபெரோமல ஸ்வாமிதிருககுமாம
சான வ.ரகாசரசாயரிடம அதைக காலக்ேகஃபமசெயயவேண்டுமெனப
பிராததிததாரா அவருடைய பணிவையும்‌ ஆசராயபகதியையும கண்டு
மெ௪ூ ஸவாமி அதற்கு இசைகதார திருவாரறாயிப்படிககுப்‌ பின
கொனறிய பல வியாகயொ௩ஙகளி லுளள கோலஷஙகளைக கணி தது
அவற்றையெல்லாம்‌ களை ௩௮ ஸவாமி அருளிசசெயக 74000௫7௩௧௫
சள்கொணட நிகமபரிமளம எனனும ஓர அழக வியாகயொகம
ஸவாமியாலே தம குமாரருககு, முனபே காலகேஷேபமாக பரவசம்‌
செயயபபடடிருகதது அசை டபபமஹமதநதராஸவதந த. ரஸவர.மி
ஸ்ரீே ககன்‌ இரறுாககுமா.ரரிடமகாலக்ஷ பம சமபிககுமயபேோது அவா
விஷயமாக 689 ஓக்ஷ்ண்யொ.௰ ௩, எனனும தனியனையும்‌, ப.ராசார்ய
சான ஸ்ரீதேசிகன்விஷயமாக ஏரா நுஜஉயாவயா அ, ௦? என்னும
கணியனையும அஅதுஸ௩திததார்‌. இவவிஷயம்‌ ஸ்ரீகேகெனஸைகிதி

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 14 _

மில்‌ அதறிவிகபைபட்டபோன௮ ஸவாமியும போர உக தருளி
பூஜ வெஉட_நாமாய- 3? ஏன னும்‌ சனியன்‌ தம பெருமையைச்‌
சொலவ.தாயும மரம உயாஊணா அ; ௦* எனனும கணியன்‌ தமக
குளள அசரசாயஸமபககக்இன பெருமையைக கூன௮ுவகாயம இருவுள
ளம்பற 0, கிஷயாகனின பிராாததனையின படி. முதலதனியன
்ரீபாஷயாஇகரக்சககாலகேஃபகசளிலும இரணடா மன திவயபம்பககு
அஅஸகதான த இலும்‌ பஅவதவிஷயா இகாலசேக்ஃபவசணிலும அ நுஸக
தஇிககபப்டவேணமென அ நியமிததருனளினார்‌. உபயவேதாகதடமவா ௪
சகரான கம ஸ்ரீமககிகமாகசமஹாதேசிகனுககுமடடுமே வடமொழி
யிலேயே இருகணியனைப பெற்ற பெருமை உளஅ. இரணடு வேதா
தககி னும்‌ அலயமான உதகருஷடபாணடித௰ம வேணு ஒருவரிடத
அம்‌ காணபபடாமையாலேயே கேசிகசபதம்‌ இன்றளவும்‌ ஈனா
படாமல்‌, ஸ்ரீமககிகமாகதமஹாதேகெனையே ஞுறிககும்சொலலா க
விளககுனெறஅ, 6 சநதமிகு அமிமமமையோன £ என்று கமமைப
பேசிககொண்ட சரமைககே தனியாக ஒரு தனியனை ஸ.ூமா.ப.யிகக
வேணடாவோ ? தமிழில £ ச ரொனனு தூபபுல ? என்னும்‌ கணி
யனைப்‌ பிளனளைலோகாசராயா ஸமர்ப்பிததார்‌ எனப அம ப்ப்ஸித்தம்‌.

ஸ்ரீரககதஇில்‌ இருமுறையும பெருமாளகோயிலில்‌ ஒருமுறைய
மாக ஸக௩கிஇகணிலும்‌, புறபபாடசெசமயஙகளில வீ இகளிலு.ம இவய
பாபககஅஅஸகதாநததிறகு எற்பட்ட இடையூ௮களைப போக்க
அசகைககாரயக்ை நிலைகிலுததிய செயகைககே ஸ்வாமியின்‌ கணி
யனை மறவாத அஅஸ௩கதிததல மாககானு அட மையாகும்‌ அலி
கோலாஹலத்தால மற்ற அகேகவிஷயகஙகனிறபோல இவவிஷயஞ்‌
இலும்‌ உலகில்‌ விபரீதாசசணம காணப்படுகின்ற அ வைணவ
லக்ஷணம்‌ திவயபரபகதததை அறியககறஅவலலவமாயிருபபனதே
எனப அ உணமையாயின, இன அ அந்க இரண்டு திருககோயிலகளும்‌
ஸ்ரீவைஷ்ணவ இவ்யதே௫ககளாய விளககுவஅ ஸ்ரீதே௫ிகன புரிகத
அருமபெருங்கலைஙகாய த இன்‌ பயனேயாகுமென்பதை ஒருவரும்‌
மறக முடியாஅத > மணக்கும்‌ முடியா அ.

ஸ்வாமியின்‌ வராத்தகதசை

ஜ்ஞாகமும்‌ வைசாகயமும அதுஷடாகமும பக்தியும பொருக
திப்‌ பொலிகத இவவாசராயோத்தமர்‌ இவவுலலை ஒரு அாற்முண
டுக்குமேல எழுக்கதருனியிருக ௮ இவவுலகை வாழ்வி அருனினா
ஸ்வாமி அம்‌ முதஇிர்கத தசையில அருனிசசெயத 6 ட்ரீம்‌ ரஹஸ்ய
கீமயஸாமம்‌ ? என்னும ஸாசகமமான தாலின்‌ பெருமையைப பேச
அவவெபபெருமாணும்‌ வலலவனன ணு, ஸ்ரீபாஷயாதிஸகலவேதாந்க

15 பரீதேசிகவைபவம்‌

கரந்தககளுடையவும ஆழவராகளின்‌ அருளிசசெயலகளினஅுடையவு ட்‌
ஸர்வஸவமும இகத கசஈதாதகததில அடகயெளள ௮. இதில உளள
விஷயலகள்‌ வானேறபபோமளவும; போனபினபும சேதநாகளுக்கு
வாழவாம இதில இலலாத விஷயம எனையும்‌ ஒருவரும்‌ கறக
விருமபவேண்டிய இலலை. உலடுளள அத்யாதமகர௩தஙகள்‌ அனை
அம இதன விரிவேயன றி வேதிலலை. இ௩தக இரநககஇலிர௬ு௩௮
எழுமபிய சில ஆக்ஷேூபககளுககுப பரிஹாரளுபமாய * விரோத
பரிஹாசம” எனனும்‌ ரஹஸயகரககம அவதரிததஅ, இதுவே
ஸவாமிய/டைய கடைசிகாகதமாகும.
ஸ்ரீதேசிகதாசகஈம்‌

ஸ்ரீசேசெனுடைய அவதாரகராயம்‌ ஈடேதியதுபோல வேணு
௪௧௪ ௮வதாரகஇலும்‌ உததேசயமான கராயம ஈடேறவிலலையென
உறு இயாயக்‌ கூறலாம ஸ்ரீபாஷயா தகர நதஙகளும்‌ ஆழவராகனின
அருஸிசசெயலும்‌ ஒரே கருதஅடன ஒனறுசேர்கது உபயயவேதாநத
மாயநிலவவு ம, ஸ்ர விஷெடாதவைதஸிததா கத தனையும ஸ்ர வைணவ
ஸமபமதாயததையும வெளிப்படடவாகளும்‌ உடபடடவர்‌கருமகுறை
யொன்றும்‌ கூற இடமிலலாதிருககவும ஸகல ஆகேேபககளுகளும்‌
ஸ்வாமியால தககமுறையில ஸமாதானம கூறப்பட்டு எமபெருமானார்‌
தாசமம ஸ்ரீதேகிதா௫நமாக ப.ரஇஷடாபிகமாயிறறு. ஈசுவ. ரதத
வததில பிராடடியின ஸமபகசககசைப பெரிதும்‌ பேசியும்‌, சேதகர்‌
கஞுககெலலாம தஞ்சப ப.ரககியெனனபபடும உயாகரமான உபாய
விசேஷதனைக காடடிககொடுத அம்‌. மஹோபகாரமசெயனெை றன
ஸவாமியின அருமபெரு.கால்கள்‌ இமமையில எலலையிவின பததை
அடைய ஸவாமி அருளிய அழயெ ஸ்ரீஸூகதிகளைப்‌ பயிலவ
தொன்றே வழியாம. அஅபவததில ஆழவராகளையுட்‌ தத தவவிளக
கததில மறற அசராயாகளையும அதிசயிகஅநிறகும இமமஹா
பருமை ஆழவசா சன கூறுவதா ? அ௮சராயா எனறு பேசுவதா ?
அஆதிகுலபதியான ஈமமாழவரா இருகோஷ்டிகளிலும விளககுவ அ
போலவேதான ஈம கடைககுடடியான தேகிகோததமரும்‌.

அவதாரஸமாபகம்‌

இதஅணேப பெருமைவாயகச இமமஹாபுருஷா ஒரு மாற்‌
ரேணடு இவவுலகிலிரு௩௮ பின்‌ தம்‌ ௮வதாரகாரியம்‌ முடிகததென த
தகிருவுளளமபற்தி ஒரு ஸெளம்யஷ்‌ காதஇசைமாத க க இருக்‌
காத. இிகைகாளில (14--11..1969) ஸ்ரீவைகுணடததிற்கு எழுக
தருளினா. இருவேசகடமுடையானுடைய திருவவதாம்‌ திகததில

ஸ்ரீதேசிகபபிரப௩தம்‌ 16

மமைகதுகின௪௮ இகத ஸமபவம கடத ஸ்ரீரககததிலென அ
சிலரும்‌ இருவயிகதிரபுபததிலென அ சலெராம கூனுவா
அாசசாவதாரம்‌

ஒரு சிறபி ஸ்வாமியடன வாதத்திற்கு வகதபோது ஸவாமி
ஒரு விகரஹும செய்தருள வேணடுமென அம்‌ ௮௩௧௪ இறபி ஒரு
பீடம்‌ செயயவேணடுமென்௮ம நியமம்‌ வைததூககொணடு ஸவாமி
தமமைப்போலவே ஒரு இருமேனியை அமைதததாகவும அதத
இருமேணி இனறு மிகக விபவதஅடன தஇிருவயிகதிரபுரததில அடிய
வாககுமெயயன ௮ தஇிருக்கோயிலில விளகவெருநறெதென அம பல
பெரியோகள கருஅகரொகளன இருமால இருககோயிலகளிலெலலாம
முகயெமான இஉககளில ஸ்ரீேகேகனஸககிகி ஏறபடடிரூபபஇல

வியபபொன்றுபிலலை. ஸாவேசுவ.ரனுககும பிராட்டிககும உரிய
ஐசுவாயம நிலைகின 2௮ இவாபுரிகத கொணடின பயனேயனஹஜோ?
முடிவுரை

திககுகிறைபுகழாள ராகிய இதஅபபுலகோனறல தம அஎசா
விக ஹஙககள மூலமாகவும்‌ அருளிசசெயலகள மூலமாகவும்‌ இன்றும்‌
உலகததை வாழவிஅஅவருனெைறா, இவருடைய அருளி௫செயலகள
எணணுககடககாகவை அவற்றின பெருமையும்‌ எணண அரிய
காம. காம அறிகதவமையில கமககுக இடை ததவமரையில அகத
அலகளின பெயாகளை ஜ்‌ தனியே குஜிதஅளளோம அவையே
ஈமககுப்‌ பெருவாழ்வு ; பெருஞ்செலவம. அமிழிலும, வடமொழியி
அம, இருமொழியுககலகத சேனமொழியிலும பல சலகளை இயற்றி
அறிவையும்‌ ஆககததனையும்‌ கமககு ஊடடி உயவிககும இவவாசாா
யோததமமைப்‌ போறறியுகபபஅம்‌ புகஇயிறகொளவ அம்‌ பொங்கு
புகழ்சாறறிவளாப்பஅம்‌ மிகச சிறியனவனறோ அவரிடம்‌ காம மூன
னம பெற்றதற்கு !
££ வாழியணி தாபபுல வருகிகமாக தர௫ரியன

வாழியவன பாதார விகதமலா -- வரஹியவன

கோதிலாத காணமலரைக்‌ கொண்டாடிக்‌ கொணடிருககுக

தீதிலா ஈலலோர இரள்‌. ”

ஸஜ8டெத .நிமமாஷூஹாெபமிகாய _ந88

சென்னை, ,
தாரண0ு பாட்டா? தேசிகன திருவடி ததுகள்‌
இருவோணம தி. ராமஸவாமி தாஸன்‌.

(28.9.1942

ஸ்ரீ

வ
ஓ

ஸ்ரீூடெத _நிமமாஷ9$ஹாலெபமிகாய _ந28
பசர்தேசிகன்‌ அருளிய தஇவ்யஸஃக்திகள்‌.

ஸ்தோதரகரந்தஙகள்‌

இஹயகர்‌ வஸகோதரம ன்‌
க்சாவகாரஸகோதரம
பகவகதியாகஸோபாகம
கோபாலவிம௫ த
ஸ்ரீஸஅதி
ஸு இ
கோதாஸதுஇ
கயாஸத௫கப
தயாசககம எ
அடிீஇிஸதவம்‌ “
தவகாயகபஞசா௫த *
வாகாஜபஞ்சாகத-
யே சாகதகாரிலகதோதரம
அலஷடபுஜாஷஹஷடகம
கரமாஸிகாஷடகம “
ப. ரமராககஸஇ
கரணாக.இ இ.பிகை -
அசுயு,த௫தகம்‌
(2 கஹளீ௪ஸ இ
கயாஸ இலகம
சகுவி.ரசு யம சி ப
கவோடசாய ஸு தி
ஹு தாசநாஷடகம்‌
கருட தண்டகம்‌ வ்‌
கருடபஞ்சா௫ த
யதிராஜஸ்பததஇி
வை. சாகயபஞ்சகம
ந்யாஸவிம௫தி

காவயகர௩தஙகள்‌
குபாஷிகமிவி
யாதவாபயுதயம
_பானகாஸஹஸரம
அழமஸஸ கேசம்‌
காடககரகதம்‌
ஊங்கலபஸு௫ர்யோ யம்‌

வேதாந்தக்ரந்தங்கள
மீமாமஸாபா அலை
ஸேசவரமீமாமஸை
௪௫ வணி
அ திகணஸாராவளி
சத அவடிகை
ஈயாய்பரிசு ததி
கயாயஸி கதாஞஜகம்‌
க௫அவமுகதாகலாபமம்‌
நிக்ஷே பரை
ஸ௫சரிக. ர ௮௧௨
ஸ்ரீ பாரமா அவைக்‌
வாதிகரயகணடகம்‌
சாமிடோபநிஷதகதாத
[பாயா தநாவளி
காமிடோபநகிஷதஸாரம

வ்யாகயாநக்ர௩நதங்கள

ச௪அசசுலோகீபாஷயம

ஸகொதரபாஷயம்‌

ஏ ஹஸயாகைத

ககார்சகஸஙகர ஹரகைத

காதபாய௫நதமிகை

ஈசாவாஸ்யோபகிஷதபாஷ்யம

ஸாவரா கஅஸித தி

௮இக௭ரண சாபபணம (பதம)

அநுஷ்டாநக்ர௩தங்கள்‌

பகவதாராதநவிதி

யஜனஞோபவி தபா இிஷ்டாவிதி
ரஹ்ஸயகரந்தங்கள

ஸப தாயபரிசு ௫௫

ததஅவப அவி

ஏ ஹஸயப அவி

கத அவந௩வநிதம்‌

சஹஸயகவகீகம

அச அவமா கருகை

[2௮

தமிழபபிரபந தங்கள

(லுப தம)

ஹஸய.மாதருகை
தததுவஸகமேதசம
சஹஸயஸகேதசம அபமிருதாஞ்சணி
ஹய்‌ 5 தசவிவமண A இகாசசுகிரகம்‌
ாசுவா
கதஅவ. தகாவளிபர க தய பம கோப ன்‌ ம
௭.௩.7
சஹஸய.ரதகாவளி ஞு ள்‌ மெயவிச சமா மிய22
ரஹஸ்ய. தகாவனி ஹருதயம அடைக ப்பது
தததுவதரய*ளகம னைப்‌
சஹஸய கரயசுளகம ஸ்‌ ண ன
அ௮பயப.ரதாகஸா.ரம்‌ தி கணவ தினசரி
சஹஸயசிகாமணி பர்‌ னனமால்‌
கியல pl ரூகாமம
பரதா க௪ககம ருமகதிரச்சருகளு
உபகா.ரஸஙக.ர ஹம க பொம்‌
ரஸ ஹம 2 மசுலோகசசுருகளூ
மூரிவாஹ௩போகம ம்மமணிக்‌ பகம்‌
சகல்‌ ட்‌ ககோவை .
ம மபகணோககம்‌ ன்‌ | நிமால்‌
பாரமதபககம ல்‌ !
ஹஸதகிகரிமாஹாகமயம ண்‌
ஸ்ரீமதரஹ்ஸயதரயஸாரம அல்மா
ஸாசஸா.ரம ல்ல
விரோதபரிஹாமம து
நிகமபமிமளம்‌ (அபதம) TAT
இருமுடியடைவ | ஆகாரகியமம

ஸ்ரீ£ெத நிம8ரஞ8 ஹாடெயிகாய _ந5?

ஸ்ரீ
ஸ்ரீூடெத நிம8ரஞூ8£ஹாடகெபபகொய _ந38
ஸ்ரீதேசிகதாசசாரஸங்கரஹம்‌

[இறகு ஸ்ரீ தேசிசபபிரபகத வியாககியாகததிறகு வேணடிய அளவிற்கு

நம ிததாகதததின ஸாரமான அமசஙகள வரையப்படுனெறன இவற்றை
யும்‌ மறற அமசஙகளையும ஆசாாயாகளபககல விரிவாயக கேடடு உணாக ]

வேதமே மூலபரமாணம
உலக பிறகுத ஓஒவவொருவரும சேதம்‌ அசேதநம்‌ எஈகவரன
சன ணும்‌ தகதுவககளை அறிது, பகதி பமபததி ஆயெ ஹித

களரூள்‌ ஒனறை அதுவஷடிதஅ, மோக்ஷமாகிய புருஷராததததைட
மொற மூயலவேணடும இவையனை தம்‌ வேதபாகஙகளில விளகஇக்‌

கூற்பபடடுளளன. ஸம்ஸாரலோககஇலுளளேராசகு வேதமே
சைவிளககாகும வேதம ஒனறே அநாதியாய ௮ஈகதமாய அபெள்‌
ஞசூசீஷயமாய ஸவதநதரமான பமமாணமாயநிறகும, மற்றைச்‌

சாஸதகமஙகள ௮னைதஅம வேதத்தை மூலமாகக கொணடுகினறே
பர மாணமாகவேண்டும வேதகவேதாநதஙகணனின அாததததை
உலகிலுளள ஹனைவரும ௮0௩௮ உஜஜீவிககவேணடுமென அ இரு
வுளள கொணடு ஆழவாாகள அவறறின கருததை ஆயகதெடுகதுத
சிமிழில்‌ காலாயிர திவயயபபிரபஈகமாக வெளியிடடருளினா.

அழுவார்கள்‌

அவவாழவார்கள பதினமா - பொயகையாழவரசா, பூதீதிதாழ
வரா, பேயாழவரா, திருமழிசையாழவாா, கஈமமாழவரா, குலசேகராழ
வரா, பெரியாழவா, தொணடமடிபபொடியாழவரர, அஇருபபாணாழ
வரா, இருமககையாழவார எனப வா. எம்பெருமானுடைய குணா
அபவகதில அமகதூடஈதமைபறறி ஆழ்வாரா எனத இருகாய 2
வாயஅதனஅ இவாகள அனைவரும அவதாசபுருஷாகள. இலா அடேய்‌
நிஜாகள. [ உலலை தறகாலம விபரீ தாறதுஷடாநததிறகாககு இருட்டா
ணவாரைக காழநக குலத்தோருககு உதாஹரணமாககி மேடைப
ிரசன்ளைகளில தோன்‌ றியவா று பேசுவசனகாசணம அ௮வவாமவாமை
அயேோஙிஜரான அவதாசபுமுஷரெனவும பாணாகுலததில வளாத்து
வத்தி கால்‌ அவருககு ௮பபெயா வகததெனவும்‌ அறியாமையேயாம்‌ ]

பஸ்ரீதேசிகப்பிரபகதம்‌

இவ்வாழவசாகள தவிர ஆணடாள மனு.சசவிகள இருவ.ரங்க௧, ௪௫௦
தனா ஆ௫ூய மூவரும்‌ அருளிசசெயத பாசுரங்களும்‌ சேோர்கனதே இரு
பத்துசானரு பிரபகதங்கள கொண்ட காலாயிரஇவயபசபஈதமாஇன

இவ்வாமழவராகனில ஈமமாழவாரே மிக முககியராயகிறபவா;

அ.
எனவும்‌ வழககபபெனணவா. இவ

இவர்‌ பசபககஸகதாககூடஸதா

ருடைய அருளிசசெயலான இருவாயமொமியின இனிமையையும்‌
அர ததபுவடியையம அள விடடுககூ ஐழுடியானு. இதன கவியாக
யாகமே பகவதவிஷயமெனபபடும.
ஆசாரயாகள
ஸ்ரீநமக௩காராயணனே அனைவர்ககும
ஆசராயர்கணில பெரியபிராட்டி இசணடாமவளாக விள சூழு.
பின விஷவகஸேரநா மூனனுவது அசராயன இதறகுட்‌ பின்னே
ஆசராயபரமபரை பூலோகததில தொடககுகென ற. னக
ஆசார்யன்‌ நம்மாழவாா கமமாழவாருககு விஷவகஸே கா ஸ்ரீவைஞண்‌
டத்திலிருகதஅ எழூகதருளிப பஞ்சஸமஸகா.ரமசெய தருனினா. கம்‌
மாழவாா அஆழ்வார்கோஷடியி போல ஆசராயகோலஷடிய அம முதன்‌
மையபெறஅ விளக்குக இவருககு அடதெத அசராயன Lp 10
நாதமுனிகள்‌ கமமாழவாருககு நாதமுனிகள்‌ பல காற்றாணகெள்‌
பிகதியவரேயோயினும்‌ இவா மஹாயோயொதலால இவருடைய
யோதநிலையில கஈமமாழவாா காடசியனிதஅ அருளபுரிகன்‌ இவயபச
பத்தததையும உபதேசிக௮ ஆசாயரானா மேலும கமமாழவார்‌
அஇருவடிகளில நேரில கைககாயமசெயது ஸ்ரீமஅரகவிகணிடமிருக -
அவரவமனஜ்தின ரான ஸ்ரீபராககு௪தாஸாவாயிலாக காதமுகரி
அருகுக்ளு ஸமபமதாயம வகபைடியாலும நமமாழவரா அவருக்கு
ஆசார்யரானார்‌ காதமுனிகளுககுப பிறகு முறையே உய்யக்‌ காண்‌
டார்‌, மணக்கால்கம்பி, ஆளவகதா£ ஆயெ இவாளை ஆசராயமர்கள ஈனா
கள்‌. ஆளவசதார்‌ காதழுனிகளு£டைய பெளதஇரசாவார்‌ இவரும்‌

*

ஆசார்யப ப ம்பரையில்‌ முகயெமானவா; பல கெொகதயகளிண்‌ வாயிலாக
உலகிறஞு 126 ஹுாபகா.ரமசெயதருளியவா. இவருடைய ட்ீஸ-54.இ
கன்‌ ஹஜிபாஷ்யகாசருடைய ஸ்ரீஸஒகதிகளூககு மூல்மாய்நிற்பன்‌,
ஆனவ கா நேடைய சியா பெரியநம்பிகள்‌ .

பரீபாஷ்‌.யகாரர்‌
புஇபாஷ்யகாறர்‌. இன்கா ம்‌ ஸித்காககபாவச்‌சதசசான
வ்‌ த்வம்‌ கன்ஸ்‌ எம்பெருமானும்‌, உடையவர்‌, சாமா அஜன்‌

ர + * i 2.

முதலவனான ஆசராயன,

பூதேசிகதாசுஸாரஸ்ஙகரஹம்‌

எஇராஜா எனற பல இருகாமனகளால வழஙகளுவதுணடு நம ஸித
காககதகைப பிற மகக இனரின கையில அகுப்படடு௫ சாஞுலைய ௮
வாண காபபாறறியவா இவரே இவா அருனிசசெயதவை ஓண
ப உரகசகசள அலை ஸ்ரீபாஷயம, இபம, ஸாம, வேகாத
ஸகசஹம, ஸ்ரீசீகாபாஷயம, செறியகதயம்‌, பெரியகதயம ,
ஸ்ரீவைகுணடகதயம்‌ நிசபம என்பன இவறனள்‌ ப ரஹா டா
ஸு கரககளுககு உரையான ஸ்ரீபாஷயம அலைகிற கணகிறதகும
ப்ரீ 8 ககன இரத ஸ்ரீஸ9சதிசனைப்‌ பரிசயபமசெய ச இம்‌ வாமழநான
(றி [ப்பி சயம்‌ சபழிசததாக அருளி TU மேலும ஸ்ரீபாஷதம
ரர பாகுகன்‌ அதிவுடிககவேணடி௰ கைஙகாயககனரளா
ப்ரீ பாஷயகாலகேபம்‌ மசெவதையும சொலலகையுமே முதலால!

தாக விதிகதுளளாா ஆசாயாகளின வரிசையை ஒரு ஹார

மாககொண்டால அதில ஸ்ரிபாஷயகாரரை காய கமணியாகவே
கொன்ளவேணடும இவா இ றியி நச பல அசாரங்கனேன இர
திருதி 'வெததகால்‌ விடிககபபடட ஆராம்ங னை உக்கு வெளி

யிடடுக காகதாா மானிடா இடம வாணாஎமகாமங்களை ௪ கறி
அம வழுவா நடததுமாற செய்ப அரிவை கா, மகவா இவரே.
வே சகமறரைடைய தாதபாயககை இவா கேரில கணடறிஈது அவறர
றைக சமூவிய மறற பமாண்ங்ுககும்‌ ஏற்றவாறு உலஇளர
நடககவெணடி௰ (முறைகளைப்‌ போதி து உலபிறகு வழி காடடியாய
நின்முா | ஆனால குவகால கில சபொனுககூடடஈஙககில மீமடைமீது
6 பி அணிகது? பப பவரககா (2 கரன றியவானு தகு ககுச௪ சாதக
மரகக கூறிககொளகிறுபடி அககுரைய ஆனார்‌ சாதிருத கங்களை
இவ செய்ய ெயிலலை | இவா ஆப ச ூரலகசாலமதிலுய்கூடச ரின்‌
ஏம சரி வனாககும்‌ அற ஸுக இிகளுகஞ்ம மூர்‌ நடகததேத
யில்லை இவருடைய ஸ்ரீன நகிகளை நன்கு அறி அவநறைக
கொண? வெதுடைய ப ொளரைகளை நிண JA 2 (முடைய [ம்‌
இகவனனவாறி உலகில பலவைலவையாய ௫ கோலா மிய இவருடைய ஏரி,
கனை ஆதார மாக்கொணைடி செம்பும்‌ ஆசா திறமும்‌ அசா
கணி ரை ர ரன ரகா 1% (டி பப இவருடைய! ப்ரீ ஸுக இ
கணின உணமைபபெ தனை அணில்‌ அ ரரசரரயா கின திருவடி கணில

வண வி வ _றிப்டடுக காலசெதடமசெய காலன மிக கைகூடாகேதேயாம

நிங்க, ஸ்ரீ பாஷபகாரரூடைய கிருவடிகளில ஆக ரயிகதவாக
சில முககியமானவா திருககுருகைபபிரானபிளளான இவமே இரு

ஃ

பரீதேசிகபபிரபநதம்‌

வாயமெொழிகளுத இருவாருயிரபபடியென ற 24௧௪ சிறது மரு வியாக
கிபாகமிடடவா இவருககுப பின முறையே கடாம்பியாசசான,
எங்களாழவான, ௩டாதா அமமாள; கடாம்பிஅப்புளளா ஐயை
இவரகள ஆசாராயாகளானெறனா
ப்சஏுதேசிகன்‌

கடாமபி அபபுளள ருடைய திருவடிகள்‌ கட்‌ பநீமகநிகமாக தமா
தேசிகன இவா அபபுளளாருககு மருமாணுமாவா ஸ்ரீ்‌ தசா! !
பறி இக்கு எனை எழுதுவது ? எனை விடுவன? படிபாஷிய
காாருடைய திருவட இருமுடி ஸமபகதபபெற்ற அபாயா மி ர
ஆசாரயபதுவிககு ஏறறவா என்னு ப்ரீ. பாஷயகா. விஷ மாக மில
ஸ்ரீ ெசிகன அருளிசசெயததை நாம ஸ்ரீ தகென விஷயமாகி யா
கொள வனே உசிகதமாகும எநத அமசததினும மவ நுவம। எர
வேறெொனலையோ காமகாடவேணாடாதபடி ஸகலாம௫னகளைய/ம கடய
சணணிறகக ட்ரீ ஸ ௧ இகளினவாயிலாக ட்ரீேோே௪ கன்‌ உகு
௮ரூளிய மஹாபகார ததை எவ்வா அளவிட பறபு (/./7 [சம mo, pg பட்டு
கமககு ஆசராயனாக அனிதத மஜஹோபகார த இிறிகே நாம மாபெ ந

மாணிடமு எககாளும்‌ நனநிபாராடடக தடனைபபடிவ்‌ ப

ஸ்ரீதேசிகன அருளி௫செயத எஸிய காவயன கவி லும்‌ கரல. நபா
அீடவும அறியவும முடியாத பல அரறுதுஸி சலக்‌. உ நுறு
வென்று ஸ்ர தெகிகனஸ ௧ இகனிலொன கிய பாரா தவச பர BU

இறகு உரையிடட பிற ட்சுகஇன ராண ப்ரீ - அ பர ச ஜி சபத
வாயாரப புகமகதுபே௫ியுளளரா

ஸ்ரீ 2 ககக ணுகஞுப பிகு அ௫சராயபரம யை (இரிய வை;
தத்தம்‌ மைபா தாயமுைபபடி சகேடடுணோ௭.

அசராராயன து உபகாரம்‌

ஓவவொரு சேதுகனும்‌ தான உஜஜீவிப்பகறகாக MT Hp
கனான பாகவதாகளை நாடி அவாகளூடன கெருகடெ பகி துவா
களின உதவியால ஓ ஆசாாயனை அடைக மயா வேண்டு. 2
கனம ஆசராயனை அடைநது அனக்கு முகதிமெ ற வழிகாட்ட வொரு)
மனு அவனைப்‌ பிசாாததிபபான ஆசாரயன இவ கனு அவிய
மான சில அாதுதககளை உபகேக அத அண்‌ வானா ரொ 21
கனிணின று வழுவா திருககுமாஅனு போதிபபாண, னெ on In
டைய சனனககவாயெ சகிக்கலை கனை இவன கோகில
பவபொலிபபான இங்கனம்‌ செயயபபடுவகே “ஸமா WII, 10H I

4

டபரூதேசிகதாசகஸாரஸஙகாஹம்‌

ர

ஸமஸகாரம? எனறு உல்லெ வழக்கும்‌ ஸப்ரீவைகணைவணாவகு றனு
இஅவே முசுகியமான அறிகுறியாகும்‌ இது ஸதர்‌ களுக்கும்‌ ஸகல
வாணதகோருககும்‌ பொஅவாகும்‌ இறைப்‌ பெருமல பழீிவைகை
வனாக முடியாது ஸமாசரயணகால அதில இருமக கம இவயம அழாம
சபிலாகம்‌ ஏன னம்‌ மூனு ர ஹஸயஙகளை யும்‌ ஆசாாயன அ குகுளு
2தாடு உபதேடபபான இகத ரஹமையககளைக தஇினககோணபா
இயன வரை அது அஜஞாகததோடு சிலஒயன ஐஜபமசெயயமசேவேண டம.
பின அசரரயன கசிஷயணுககு கரகமரைலச்ஷேபமசெயகிதனு வி
ஜஞாகதுகை உணடாககுவாண அ கன. னொ இவணுகளகுடா பராநயர
ஸ்அசகaைச செயவிபபரன இப்படி ஸமாகரயணாம கரலசீேச்த ப
பபச இ அகிய மூன அம்‌ சிலருக்கு ஒரே ஆசராயணிடமும, கலருகளு
வெவ்வேற ஆசராயாகனிடமும சேருவதுனைடு இவவாஅ ஆசார
பன சஷயனுககு௪ செய்யும உதவி பலனைக கருதியன அ அண
சன ௮ககு இரகபெ பாலை சொரியும்‌ காயபபசு எ ககைய பலனை
ச த௮சிலாறுஅ ரி கவனம யன உஜஜிவிககமவணாடுமென ற
ஓர எண்ணமே அசாரய னை அகஙனமசெயெயெ.௧ அாணடுனெற ஒர

சிஷ்யன்‌ அ கடமை

அசாரயனையே பெய்வமாகப்‌. பறறவேணடு ம்‌. பரம ரஹகமய
(மான அாதுதககளேை உடபடோகிசுனஅுா க தனனை நலவழிபபடுக இய
ஆசசாயனுககு எவவகையாலும கைமமான்‌ னெயயமுடியானென் பை
நின 5௫. அவனபால நன நிபாரசாடட வேணடும்‌ அவன செய
உபமிசச கதை விபரீதமான ஓழுககததால வீஞகைகககூடாஅன.
அச௫ாாபனை பாரகாகிபபிக அனும, மகத. ரவசனையும அவற்றின்‌ அரத ரவு
களையும்‌ மலை ககலும ஜெயன்‌ கடமைகளாம அசாாயனைட
பூஜிப்பதம, தயாகிபபதும, அவன புகழை வெளியிடுவ அம, இரத
கவத உதுஸவம முதலியன கடக துவம்‌ அகிய அனை க தும
அவனிடதஅ நாம பெற்ற மஹாபகாரமஇலகுச இலிதம ஈடாகர
வெனபை உணரவேணடும எம்பெருமானே ஆச௫ராயன அ வடிவு

முகாணடு தனனை வாழவிககவந க தாகவே இஷயணன கருகவேண(ற

காலகபெெப்மசெயெ கல்‌
ஆசராயனஸ௩கிதியில சிஷயன காலலெஷ்பமசெயெயவேணடி௰
கரகதங்களுள முகயெமானவை -— (1) ஸ்ரீபாஷயகாரா பபாஹம
ஸூ கரங்களுக்கு வியாககியா ஈமாக ்‌ i
த ரூகளு அருளிசுசெயக பரீமதபாஷயம்‌

(2) ஸ்ரீபாஷயகாரா ஸ்ரிபகவதுிதைகளு வியாகடியாகமாக அருசரி௪
0

ஸ்ரீ தேசிகபபிரபநதம்‌

Hj 7 ர
(2) ஸ்ரீேகசிகன அறி க

1 1

செய்த பஸ்ரீமதகீதாபாஷ்யம்‌
ஸ்நீமத்ரஹஸயதரயஸாரம்‌. (4) திருசகுருகைபபிசா
திருவாயமொபயிககு வியாகயொநமாக அருனிசசெய ௪
விஷயம்‌ ? எனபன. இவையே கரநதசதுஷடயமென படு:
ஜின கரலலேஷ்ப கதிறகு முனபே புராண இதிஹாஸ ௭7
வற்றைக்‌ கேடடறிவதால விவேகம்‌ ஏற்பட்டு க AT

ர -
டாரட்‌. பிர
(மி

pneu)

ன்ப

யோகயதை உணடாயிரு ககபபெறவேணடும பகவ, திரி பா ஸ்‌

ர ரபி டமா
கேதபஅதிறகுடின்பே இருவாயமொ பி முழுவதையும்‌ அர ரர 1474

அதயயகமசெயயவேணடும இீமககூ றிய சாரலசேேதா ப) க மம சா

விர மறற அசாய ்ரீஸ6கதிகளையும மற (LMU DT oof NIST
காயராததஙகளை புமெலலாம்‌ ம ஏக இிககும ர 7 99] களு பர்ரி AT
ஆசாராயனபஃககல அவசியம கேடடறமியவேணாடும இத, மடு
கரகதஙகளையும காலக்கேபமசெயயச சக௫ியறறுவாள (ட 47

ரு
காநததகை மடடுமாவது காலகசகக்ஷேபமசெயவது பிசு ஒவ பா

மூன்‌ அ ரஹஸஷயங்கள்‌

திரும௩தரம:-இஅ 8 எழுத அககன கொண்ட ங்‌, கறட த
வஷடாக.ரமெனப பெயாபெறறது இது மக்கன்‌ அன, Dn
௪௦௩௧௮, பல விசேஷாதகஙகளைச கொண்ட அ, ஸகல பர சரமா
அளிககவலல ௮, ஸதரீகருநம கானகாபவருணகதாருமா இம்‌ மது
ஸநதிககலாம ஆனால அவாகள பசணவகததஇனை ஸமாக சில 4 நாம”
எனறு ௮க௯ூரதகை வைதசேே அறுஸகதிககவேணடெ

தவயம்‌ .-- இனு 25 அ௮௯்கரஙகள்‌ கொணாடது, உபவெ
சனிகதுகினற இரண்டு வாகயகஙகளை ஒனறுசேோ உ. மர சம்ப 50
எமபெருமானால அருளபபடடது இனை ஒருகால உர உழ நு
(2:
மமாக்்மவரசரையிலுளள பலனைப பெறலாம்‌ இண வனவர்‌ வு த
பினரும அறுஸகதஇிகக உரியன

சரமசுலோகம்‌ :-- இது 82 அகூதங்கன கொணட ந ழு

ஸ்ரீபகவதூகமையில கடைஇயிலுளள ஸுூஅமியாகும, கரை வான ப

திருபபவள ௪செவவாயிணின அ வெணிவகதகு மகதம்‌ இ ப ய
(இயக்‌

பசபததியை விதிககும ஸுக இயாகும

க ! }
இகத மூன சஹஸயகஙகளும்‌ முறையே 3, 6, 12 புங்க
மிகதாணசளெனன இவமறை அசராயன ஸமாகரயரை கர Dd

6

ஸ்ரீ தேசிகதாசகஸாஸஙகரஹம

ட

அ௮ாகதகதோடு சிஃயனுககு உபதேகிபபான பின இஷஊயன இனக
கோ௮ம இவற்றை ஐஜபம செயயவேணடும இவற்றின்‌ தாதபாயமே
ப்ர தெகெனுடைய ஸ்ரீமகா ஹஸயகரயஸாரமென்ணும அரிய பெரிய
௭-௯ இயில முகயெமாப வின ககபபடுனெறது லெலரை ம ஹைய/ ம
கனினும்‌ சிலவறறில ௪ருககயம சிலவகறில இவவாததுககளில
ஒரு கலையும்‌ வாவொடடாஅ விளகயெம கூறப்பட்டுள்ளன

இவறறின அரத கவிகளை இபபிபகககதில கிருமகதிர௫
ருக்கு, அயஎசுருககு, சரமசுலோககு ௧ க--உமையிற காண்க

இணி ஸ்ர வைஷணவா ஒவவொருவரும அறியவெேணடி௰ய கன
வம, ஹிதம்‌, புருஷராக கம ஆ௫ிய இவை விள ககபபடுனெறன _

அத அவங்கள்‌ மாஅ அவையாவன - சேகு ம, 2௪௫௩ம்‌,
ர்வ மரவ புவ
சேதம்‌
அறிவுளள ஜீவாதமா சேகுநன எனபபடுவான இவணுககு

ஜஞாகம ஒரு குண மாயகி ளும்‌ இகம்‌ ஐஞா.கம காமயூ ைஞாக
பமென்ப்பமெ ஜிவ்‌ ணுடைய ஸவளரூபமும்‌ ஜகா கமயமாகவே நிறகூம
ஆதலின்‌ ஜீவன தாமிபூசஜனாகமெனனபபடவொனணன இ.ஈக ஜீவாகுமர
தனக்கு எபபொழுதும கேன றிககொணடேயிருபபான கன்னை
கான எனன அறியும்போக மாம்பூ கஜஞாகம உ கவசேவேணடுடமமன ப
இலலை ஆனால ஜீவன தனனை அஅவிர வேறு எககப பொருளை யும அன
தாமதுதஜஞாகக கால மட்டும அறியமுடியும்‌ அன ஸ்வரூப கதை த
சாமயூதஜஞூாககைமள ம»ொணடும்‌ அறியலாம்‌ ஜீவன அணுவாக ம
ஆககதஹவசூபமரகவும நிறபவன, சரீ ரகஇறகாடடி லும்‌ வேறுபட்ட
வண, அழிவறறவன, எமபெருமாணுககு அடியனாகவே நிறபவண

இளசகசகைய ஜீவாதமாககள எண்ணறறவா, அவாகன-— பகரா,
மேகா, நிகயா என மூவகைபபடுவா. அகாதியாணன காம்ப.
திற்கு உடபடடு இகக ஸமஸாரசகஇல உழலபவா பததா காமபூயி
மில நின்னு ஸலகாசாாயஸமமபககமபெறது,ப பக திப்ப அதிககுகள
ஓன்றை அறுடி துப பின மோசக்ூககைப பெறறவா மூகதா
எமபெருமானைப3ீ பால ஒருகாலும்‌ காமமைபககமமேயின நி அவ
அக்கு எபபொழுஅம்‌ கையககாயம்‌ செய்லகொணடே.யிருபபவா
நிதயா அகத கருட விஷவகஸேநா இயா இவவகுபபை௪ சோககவா

1

ப்ரீதேசிகபபிரபஈ தம

அசேதநம

ச டி
அறிவிலலா த வஸு அசேசகமென்ன/ ப MeTnpT

டம 4
இிடைககககூடிய பலனை அறபவிப வனா 875௧ உ
தகம தரிகுணம காலம சுதரஸததுவம என (ன மற யா

4, hh Wor

தரிகுணம -இ அடே 2 மூலா ௬1,2 (ம தானா க பு ப ட ரிறியுர்‌. நாடு
எனனும மூனு குணகககைய/டைய கா்‌ பின மிரு AoA
இநத பாகருகி எபபொழுதும மாண்பை
அடை தகொணடேயிருககும இகத பாம்‌, DL 1 |
குணங்களும்‌ ஸமமான அளவி ற உளள பு ADIT a
படும அகதக குணஙகள்‌ ஏற்றை லி பப த த நிர

பரகதி பலவகை ,,ரதுவககளாய 10 வூ அ து ட ட ர பிறி

1] டக!

ஷ்‌
( ii புவி, "}

ஏறுறததாழவுளள்‌ பாகம மஹான்‌ மாப ௩ 1 ‘1
றது இநத மஹான, ஸரதுவாம முய ற ம
நிறபதிபறறி ஸாததுவிகம ராஜஸம்‌ நர/ரளபா எ 1 11 பட
படும மஹானிலிரு௩அ அற ப! கர்‌] ன ரத ரள ii 247
கனறது அதுவும முற கூறிய வையில்‌ பூட்‌ மிய ர டப

|

அவறறில ஸாததுவிக ஐுஹகங்காம கமில்‌ முகற டநட ம தம
பதுனொனறும உணடானெறன அலையால்‌ ௮ 1 0
ஆ (- மனம, காது, கண, கரன்‌, (37 D(H, பத ததவ ப த பத
திரியம ஜகது (- வாககு, கால, நை, பாயு உர கப ரூனா)
ஆகியவை சாமஸாஹககாசம ரர நரகன்‌ pn
உணடாககுகனறது அதன காமம்‌ வெறு ப EE
காரகதிலிருஅ முறையே சப உட நு பட. நபம தரு

ஸர]
மாதரம்‌, வாய, நேப்குகமாதரப OM, மீ பம இ க ர படட... உயர,
கரததகமாகரம, பூமி எனபன காய கடை மா விட படு ட படர ட்ம
முழுதம கழியாமலும பிகதியநிலை முழ ட இர ட புச்‌ க
g
ஈடுவிலுளள ஒரு நிலை இரநிலையிறலுளான அரவம்‌ சிகர டப
படும்‌ உதாஹஓரணம -— ஸ்பரசையப DI விரசம்‌ த ர ௮
நிலை முழுதும கீஙகாமலும வாயுவின்‌ மிர சார திட்ட வு ரப
முளள ஒரு நிலயுளள தரவயம தெ, hi ரரடர்‌ த த பாக
அம நீஙகாமலும தயிரின சனை LIENERT தா J CE,
நிலை 6 ‘ + ச த்‌
மையைப (2பானறதாம

சாமான அறஙகாரம மறு இர்‌ நூற்‌ வராத ப
தீததம வேலையை௪ டு ;
சயயுமபொது வவ! றும்‌ ஆப்ப பம யூ
உதவிசெயயும i

டரூதேசிகதாசஈஸாரஸஙகாஹம்‌

எக்க யப்‌ ளை

மற்றொரு வஸதுவாக மானுபடுகதனமைய ன பாகருஇயெனப
L155) LD மானப்டட வஸ்‌ விகருதியென ப்படும்‌ தான DLO
றை அவாக மாஅபடுவதரகவும மறஜெருு வஸஅவின மாணபாடாக
ல உளளது பர கருதிவிகருதியென பபடும இம்முறையில்‌ மூல
£7 அ அறு இயை பரகருஇடாகவம, பதினொரு இகதரியகனையும நமி
922 யம விகருஇயாகவும, மஹான்‌ முதல கஈமதகமாகரம வரையில
உடலை வறை பரகருஇவிகருகிளைாகவும அறிகதுகொளக நம
அச்‌” ம ப. ரகர இ, மஹான, அஹ வகாரம, ஜானு பூதீககளை அகிய

யை ஐருல ஆயென இக ரியஙகளறாககு இருபபிடமாயுளள அ

காலம்‌ காலம எனபன எனகும பரநனுகிககு.ம ஓரே தசவயம
௮) அலை ஸதனவம முசலிய குணஙவகளில. எதிர, நிகழ, கழிவ முதலிய
பவை ஹாமவகாககு இதுவே காரணமாகும்‌ நிமிஷம விநாடிகாபழினை
க்கல்‌ பரராகமமவசையிலுளள பாகககனெல்லாம்‌ இகத காலி
தோ அடயனவெ இசகசரமலோசதஇலுளள மாறுபாகெளெலலாம
2) ௫.௮௫ காலததின நியமததிறகு உடபடடே எம்பெருமானுடைய
௦ ௧ அல்பதஇதால நடபபன ஸ்ரீவை௫ுணடததில முனபின எனற அன
39 _ம்ரூக காலம உளகதேயாயினும அன ஸமபநதமின றி அனை, தம
ர உமபெருமானன ஸகல ததால்‌ மடடம நடடபனவாகும.

சுததற்ததுவம்‌ -- அணை துவமெனபஅ ரஜோகுணம்‌ மோ
லாம ஆகியஇ ணடுமின றி ஸகதுவகுணததிறகு மாததிரம ஆதார
௦௮ ஒரு உரவயம ஸ்ரீவைஞுணாடகதிலுளள அனைவருடைய சரீ ரக
னது மம்‌ அவகுனன மணடபம கோபு/௦ பராகரரம முஜலிய ஸகல வஸ
த க காம இகர ச௪கதறஸகதுவமயமானவை இரத ஸததம்‌ ஸ்ரீ
55 கரணை டக திலிருகத மேலேளவலையெயின றி எககுமப விகி றம
2 தல கூறிய தாயது, ஜஞாகமும அசேசுக தில சோகதகேயோ சலின
ஜனா கானகாவத அசே,நகமாகக கூற வேணடியரேயாயினும்‌ தாம
5 அ ஜ்ஞாநமுடைய வஸ்து எனற பொருள கொணட சேதம்‌ எனற
௫௪ இலை காமபூதஜஞாமவிசேஷண மாயநிறபஜதால இக்கும்‌ கணித
ப்ச்‌ அடைமொழி றற, |]

ாசபொவன
காழி மநகாராயணனே ஸாவேசுவரன இவன எப்பொழும்‌ மாண

(உ க அனமையு/டையவன, ஐஞாமஸவரூபமாயநிறாபவன, இககுக
சாகை இருகணெின எனு கேச, ததால அளவிடடுகக தழுடி யாவன,
டி யபொழுஅ தான இருககிருன எனறு காலததைககொணடும வரை
ம அிசமுடியா தவன, இனன வஸஅவின ஸவளுபமாக மடடும்‌ இருக

ப்‌

ப்ரீ தேசிகபபிரப௩தம்‌

கிழூன எனறு வறதுவாலும எலையிட பெயேனமுடியா கவன, கர

விடசகதிலும எககாலதஇலும சாலலாவஸதுசகளின்‌ ஸ்வரூபமாக

வுஃ நிறபவன, ஆகத ஸவரூபமாய விள ககூபவன இவிடபா

காலம ஓனதும தட்டான்‌ சேதம்‌ அ௮சேதநம ஆமை (சா 7௩
சம முழுதும்‌ இவனுககுச சரீ ரமாயநிறகும இவன அனைவரு ௯
கும உபாயமாகவும பலனாகவும நிறகனைறழான, அனை அறைய
படைபபவன, காபபவன, ௮ழிபபவன; எலலோரிணும (2௦௦/௨
வன, அனைகனசககும அதாசமாயகிறபவன, அனை தமையும்‌ அட 599
பானபவன, அனைததினடைய பலனையம அனுபவிப்பவன்‌
ன்னை அடைகதவருடைய ஸகலகாமககளையம போகளனு/ (வகச
ஸகல முவகளானும போறமபபடுமவன, ஸைசலகாமங்களா வம
கரனே அராதிககபபடபெ பலனைக தருபவன்‌, பாரஹமா (முதலிய
கல்‌ தேவாகளையும படைபபவன அவாகள அனைவரும்‌ இலை
அடடனைககு அஞசிகட்பபவாகளே இவன தன வசூ, ஹூரா
திருமேனியாஅம குணககளாலும தனனையொபிகத அனை சிணா
"மேமபடடவன இயற்கையாகவே ஸகலகலையாணகுணங்கள்‌ மிக
கவன, இவன விரும்பிப்‌ புதிசாயப்‌ பெறவேண்டிய னை வயி லல

௭௧௩௮ நிலையிலும பிராட்டி இவனைவிடடு கனமும்‌ பிரிவ தில்லை

இவனுடைய திருமேனி, பாம வயூஹறம விபவ அகாரம்‌
அரசசை எனஜகஅவகைபபடும பரருபம்‌-ஸ்ரீவைகுணட.கஇல எழு
தருனியுளள ப. ரவாஸு தவனுடைய ரூபம வயூஹம - வஸு ந
வன ஸககாஷணன பாதயுமகன அநிருததன எனபபடுமாத்பாக்கன
விபவம்‌ “ம தஸயம கூரமம முதலிய அவதாரங்கள்‌ அநதாயாமி - னல
ன்‌ ச்‌
லோருடைய ஹருதுயததிலும ஸு௫௯£மமான உருவ ௫ அடனமிலமூா
கிலே அாசசை - இவயகேசஙகளில இருமேனி கொணடு ழக,
யுளன நிலையும்‌, மறும்‌ பகதாகளின வேணடுகோளின படி. அவ்வ

[அ]

விருபபததிறகேறறவாணு திருமேனிகொணடுநிறகும ிலை/ 1,

_ பெரிய பிராடடியாயெ லக்ஷ்மியும்‌ ஈசுவர சக விவ நில சோக ற
வளை வ
வனை இவக ருவசையும தவிர மறற அனைவரும ஜீவ கத அவக
சோ த ர எயாவா பிராட்டியும்‌ எமபெருமானைபபோல oT it tr

25அ௫்தபவள, ஸாவேசுவானைப்போல ஈமககு உபாயமாகலர[!ா:

வு்‌ கிமனெரறுன்‌ உலலை புகதிணு க்கு கனமையைன இபப

வதில

உ யம தாயும்‌ தனவகளுககுள ஒரு வசையறை வறபைடுகு ஜி
கொணடு Ln ளை 2 ்‌ ந
தத்தம்‌ கடமைகளை ௪ செய்வ அபோல உலஇ மே கரு

மீ தாயுமான எம்பெருமானும்‌ ரொ த

[ச te
ப்‌ ன்‌ பம கம கதம்‌ த காடு

டர தேசிகதாசகஸாரஸங்கரஹம்‌

சகங்களுககுள சில அம௫ஙகளை த தமது ஸ௫கறபததால வகு௫அக
கொணமடிமுகனெறனா இதனைககொணடுி அவ விரு இத தஅவககனை ட!
பிரிசஅப்‌ பாராப்பஅ நமககு எற்நுதன அட பாப ததியை அறுக
கும்போ அ முதலில பிராட்டியை புருஷகாபமர நககொணடு பர்‌
பதகதியைசசெயசேே அவவிருவசையும்‌ பின்பு கரணடடையவணாடமெ.
புருஜஷகார மாவன்‌ -- பனைதாவலல சோதனை கெருகளுவத ம்ஞூட
பலனை விரும்பு மவனால உபாயமாக வரிககபபடட மஅமறெரு சேதகண.

ஹிதம்‌
ஹி கமாவ னு மோன ததஇிறகு ஸாதநமாக அ _துஷடிகஅப் படை
உபாயம ஆகவே, மொன்்ததிறுகு உபாயமான பகதியும பரப அதி

யம ஹிதமென்பபடுமெ

பகதியோகம - இது பலவகடைபபடும இதை மோனம்‌ முப
வரையில அ றுஷிடி கத ககொணடேயிருககவேணடும்‌. பலன பெற
நெடுங்காலம்‌ அழிய வேணடும்‌ அவககமுநடன அஅவஷடி அரும்‌ முறை
மிக்க கடினமானது இரகாலசதஇல இததப பகதியோகக இறகு அ ௫
காரிகள்‌ இலசெனசே கூறலாம்‌ ஸ்ரீமககாதமுனிளைபோலவாரே
இதற்கு ௮ அகாரிகன ரவா.

பரபததி --அ௮சுககைய பகதியோகதகை அ நு டிகக இயலா
தவா பரப கதியை பமோகேதோபாயமாகக கொளவா இரக பசபது
தியே பாகுயரஸமமை, சரணாகதி, பாஸமாபபணம, உபாயாஅஷடாகம்‌
எனற பெயாகளால வழக்கும்‌ (ஸாகாமண அதிகாரிளை இதை அத
முதம்‌ என அம்‌ வழங்குவ அண்டு ) இரகு பரபதஇ (பி ஸவநிஷடை
(2) உசுதிரிஷ்டை (3) ஆசாயரிஷடை (4) பாகவதநிஷடை சன
காலவகைபபடும (விளக்கை 2403-வது பாள ரவுமையிற காணக )
இவற்றில்‌ ஸவநிஷடை கற்காலம்‌ வெகசூசிலருடைய அதவஷடாகததி
லையே வருனெ று உதிநிஷடையபா ஆசாரயநிஜடையும்‌
ஸ்ரீம்‌ க-அணஜோபிலடை இல ஸ்ரீமத-அழகியசிககாஸககிஇயில
அதுஷைடி கப பட்டு நன ஒன பெரு மபாலும ஆசாரயஙகிஷடை
யம கிறுபானமை பாகவகரநிஷடையம பரீமதஃமுரகிதரயஸமப.ர
சாயகதில ஸ்ரீமச-லவாமிகள.. அனைவாஸககிகியிலு. உ. அதுஷ்டிக
கபபடடுவரத சன றன ஆ) இகுசு காலவகையிணுள ஒனலைக
மைக்கொளளாவிடில மோசம்‌ பெறமுடியாதெனபது கம பாவா
சராயாகளின இருடமான ஸிககாககம இகத பசபத இயை, குறிக்கு
பலணுசகாக ஒரு முறை ௮ நுஷடி.ககால விருமபிய பலனை கின

11

பஸ்ரீதேசிகபபிரபநதம்‌

காலகஇல பெறலாம்‌ ஒரே பலனுககரக இணை இருமி ர்‌ அரை
சீ

டிககககூடா அ இ௫௫ரி பம உளளவரையில்‌ கரமயனைகளை aif மப

விதஅ௪௫ சரி ரமுடிவில்‌ மொன்லததைட மெறவிரும!9 11! ய!
அஅவஷடிசதால்‌ அககனமே பெறலாம்‌ இறகு கருபகபாப கத்‌
யென்று பெயர இ௫சர்‌ எம உளளவரையினும கூட மி ™ இ
தகைய பொனுககரமல இரத க்ஷணமே மோன பெற வனை 9
மெனஅ விருமபி பரபதஇயை துஷி அதால அரம்‌ விதி டாவ
மமாகுமபெ௮வஇல கிறிதும ஹஜயயிலலை, இரு ஆர௱ாதகபரபகதி
யெனஅ பெயா, இகஙனம்‌ ஸகலபலனகளையும நினை கிழிடா ர,
அளனிககும்‌ ௪௧௧ இநத பரபதஇ ஓனனறுககே உளு இது ராதி
நியமமிலலை எலலா௫ சாஇயினரும இலை உபாயமாகப சு டா
எலலாப.ரரணிகளுககும இத மோக்ேகாபாயமாக அஞ்‌... இளை
அககஙகனின விளககததை 9241]-வது பாகர வலை ரர) காரணப்‌
பாபநானது கடமை ப ரப இயை Dit பர றிய 7777
நன எனபடடடுவான இவன ம்பு. ச றுலவட ககட்ட ப ம்‌ லார்‌
யம ஓனஅமிலலை. ஒரு கவலையுமின ஜி "மொல்்ததை சிபா உர]
நிறகவேணடியதஜே அனணால ஜனக்கு வற பட்ட நிய - மி தூம்‌
காமஙகளை ஒருபோ தும கைவிடககூடா து அவற்றை அரு ரலி மங
ஸாதநமாகச செய்யாது ௪ மபெருமாணுடைய உக! [உரசி இபப
வேண்டும எமபெருமான திருவடிகளில பக்தியைப்‌ ராகம்‌
தையும்‌ அவிர வேற! ஒரு பலனையும்‌ விருமபகக டபாண ர்‌ த
கிகஞகூு எறறவானு பவ தலைக்காயககளே௪ செய்னு கொன்ற
ஆ௫சாய ஸ்ரீஸ-5க திகளில பரிசயமசெய அகொணடும ஹப ஏர 10
யாய எழுகதருளியுளள தஇிவயதம்ப இகளிடம ஈடுபட்டு மிய
வேண்டும இண காறும வீணேகழிகது நிலையை நிண கதா Cn பத
வழு கவாது இப்பொழு ஸதாசாயகடாக்க்கசதால வரம பாகப்‌ அடத
நினது மெவேணமெ அஹா.ரகியமத இத கூவியபடி ன்று பது
விகமான உணவையே உணடு ஸை அணவகுணம கலைமெடுக அகி ற ன
பெறவேணடும தஅினகதோறும கன கருஹதஇல பவகமாக
இலலாமல உணவுகொளளககூடா து பாகவ கசாகளுகஞாம கணா
சாளனாக அஅஸ௩திகஅ ஆசராயனுககும பாகவதா ஒரு (ரூம
இயன்‌ றவரை கைவகாயமசெயயவேணடும கன பெருமை (சை
கூடாது. பிறரைப்‌ ப்திககககூடாஅ எப்பொழுதும்‌ த்வா, த
௮ நற க௫ககவேண்டும உலகஸுகஐகளை வெற்‌ எமை /(/2)
மானையே நாடவேண்டும்‌ ஆசாாயன செயது மே

12

காப

பரீதேசிகதாச௩ஸா ரஸஙகரஹடம்‌

தகன ளை ஊளை

எப்பொழமு னம நினைககவேணடே மணம்‌ வாகு காயம அமை
செககரனைஙனா இம்‌ பாவதாபசாமம புரியகக்டாஅ வென தெய
வததின ஸமபகதமே கூடாது மரணகாலததில ஸகல இநதிய
சம ஒஓடுக்பெ பேசவும முடியாக நிலைமையில உ௰மா உறவினர்‌
இவாகளனில யாரும்‌ கனகசாக வேனசெய்வதகை நாட விரும:
அம்‌ அனை அஅமஇிககககூடாது வேறு செயவகஇன ஸம்பக கடம்‌
பாகவதாபசாசம அகிய இரணடுமே பரப்‌ ஆ இயன்‌ பெருமையைள்‌
கூடக குறைகக முறபடவலலன அன்விஷ இவவிரளாடி லும்‌ மிக
அவன தஅடன நகடககமயேவேணாடுப

பாபககனுககுப பாபமினமை - ப.ரப ௪ இம பெருமையை
அறிக அடை உபாயமாபை பற்றிய பா்ப்ககண TDG
அளவற்ற அனபுகொணடவனாதலின அவன அருவுளளததிறகு
சா௫.ராக அவன கட்டளையை a ன்ப ஞாவமாய!்‌ பாபமசெயய
அணியமாடடான அறியாமற செய்யும பாப்ணகள இவனிடம்‌
சேரா அவை பரபகுஇயன பெருமையால்‌ கபமிகனபோம. தேம
காலம முதுலிய திமிததவகஸவின ோஷ்ககால ப௫தகிபொாவமாயட
பாபமசெயய நேரிட னும்‌ அத்ற்கு வருகதிப பின்னும்‌ பாபம்‌
செய்யா அ பராய சஜி. இமசெயய(மு ம்ப்டடுச செய்னு அதால
பாபம்‌ கழமிகது( போம்‌ சாஸதகம களில்‌ கூறப்பட்ட பெரிய ப
௪௧௧ம செயய௫ ஏக இயறறவனுககு அைகாபை பினனும பார்பது
செய்வதே பசாயசஇ மாகும்‌ இகுஙனம்‌ செயயா தவாகளையும னம
பெருமான இஃ சாமதுயியிலேயே தணாடிததுப பரிச ௫. கனாககுனெ
ரேன்‌ எவவலையி னும்‌ (மப ககனுககு மோக்ஷம்‌ நிகசயம. கரகமிலலை,

பகனக கு மரணததில நியமமினமை - பாப்கன நலல
சேக்காதஇல உககராயரைதஇல சுகலபக்ஷகசதில பகலில்‌ ரிக
வேணடும்‌ சனத நிரப்பகசமிலலை மல ஸாதாரண அதிகாரி
களுக்கு இவை அவயெமானவை பாபககணுககு எத இடஅதில
எப்பொழுஅ மரணம வரினும்‌ யாதும்‌ குறையிலலை

ஜீவன சரீரகதினினறு வெளியேறும்‌ முறை -- ஸாவேசுவசன

ஜீவனை சரீ இனின மு ௮௧௦௦ முற்படுமபோத முதலில வாக்கு

முதலிய காமேககரியஙகளையும்‌ கண முஃலிய ஜஞாதகேக கரியஙகளை

ம மணததில சோகணெரறுன இததகைய மன கதை ப.ராணவாயு

வடன சோதறது அ௮வையனை கணடனும கூடிய பரரணவாயு/வை

ஜீவனோடு சோகனெருன ஜீவனுடைய சர்ப தஇல முனனெ மேற
13

ஸ்ரீதேசிசபபிரபஈதம

க்‌ அம எஸ்‌ வ

புறகதில காணபோனற மூனறு எலுமபுகள ஒனஅகூடி நிறகின
றன அவை :தரிஸ தாணம? எனறு வழங்கும எமபெருமான
அவற்றைக கடை அ அமகிருகத ஜா. அ பூதங்களின்‌ ஸதா!
ச௫களை எடுகனெழுன.. அவன திஸதூண கதை கடையுமபாது
ஜீவா கமாவுககு உணடாகும்‌ வேகனையைப்‌ போசக அவனைத்‌ தன
மீது அணை தஅககொளனெறான இதஅவரையில உளள அம சகன்‌
மரிககும அனைவருககும பொதுவாகும இதனபின ப! (ஈசன்‌
வஜீவனை௪, சரீ. ரதுதினின அ இளமபி கிறகும 101-காடிகளில வேறு
கதியில செலலும 100-காடிசளாலின றி ஸுவஷாமடை, ப. ரஹமகாடி.,

மாதுதகயகாடியெனபபடும 101-வகான ஈடுகாடிவழியா!।! கெரி
யேறறி ௮ாசரொஇமாராககக இல நடததிசசெலகசினனான

அரசசிரா திமாககம்‌ — சார. ரததிலிருக.து அனிநாடி வறிய)
வெளியேறிவஈத ஜீவனை அகி? கவை பகலின்‌ தேவலை, கல
பகூ2 தவல த, உததராயணதேவகதை, வாஷகவ ௦௪, வாயு

தேவதை, ஸுாயன, சகதமன, மினனல(சீகவன ச, வாரணணன
இஈகாரன, பரஹமா ஆய இவாகள வரவேற்றது தகக உப சாம
சளைச செய்னு தகதம எலலைகளைக கடததி வழிஈடததிவிடுவாகள

இதுவே ஆாசூராஇமாககமெனப்படும

புருஷாததம

பரமபதமசோதலும்‌, பரிபூணபகவதநுபவமும - பசங்க
னன ஜீவாதமா ௮ா௪௫ரரஇக௫ முடிகதபிறகு ஸ்ரீவைகுணட ௧௮௧
கெருககுவான, ௮௧௪ செலவதறகாக அதுகா.றும பரப ர இன
பாபாவததால நிறுகதவைககபபடட ௯௫கஷமசரீரசகைப। போல
விடுவான, பின அககு உளள விரஜையெனனுப அம வமாலா
நதியைத்‌ தன ஸககறபததாலே தாணடுவான உடனே டம்பெொரு
மான ப.ரகருதஸமபகதமிலலாத சுததஸதஅவமயமான சரீர)
அவனுசகுக கொடேபான பின அவன அககுளள ஐரம(ஈயம
எனனும இவயதடாகததைக கடகது ஸோமஸவகம எனனும்‌ ரன
மர கதை ௮டைவான அ௩கு 500 இவயாபஸ.ரஸ ஸரி கன்‌ ௩07௯
மாலை, மை, வரஸனைபபொடி முதலிய உபசாரபபொழுளகளைக
கொணடு இவனை வாவேற்பா பின அவாகள இவனுகாகு பரு
லஙகாரம செயவிதது௪ சுததஸததுவமயமான மணம லை கேஜஸ
ஆகியவறறை இவனிடம புகசசெயவாகள பின அககுளள டால
நிதயஸுரிகள எதாகொணடமைபபா அக்கிருநலு திவா காயு.

14

டா தேசிக தாசகஸாரஸலங்க ரஹடம்‌

தகிறகு௪ சென்று அங்குக காவலபுரிஈஅகிககும 'இகதரன்‌ பராஜாப தி
எண்ணும்‌ அவாரபாலகாகளை நெருக்க, அககுளள கிஜயஸு௰உரிகமாரடம்‌
மஹாஷிகாாம்‌ இவனைத தததம இடதஅதிறகு எழுககருளவேண்டு
மென்று பாராகதித அ இவன திருவடிகளை த திவயதீாகககதாஸ்‌

கமழுவிநிறபா , பினனும பல இவயஸ கரி கள வாஸனைப்பொஉ
ஒாணரகுமபம தீபம முதலியவற்றை எகதிவகன உப௫ரிப்பா என்‌
வெண்‌ ஆ௩ககஅமயமான திவய்மணடபதக தில பசமிவகி ப, பரண?

அக கிதயஸ-மரிகஞம (PSST, பகவஅகுணககளைட மேக
முட கோலஷடியைக கணடுகளிபபான அககக கோஷ்டி மி ஸ்‌
இவனுடைய அஆசராயாகள இவனைக கண்டு தாம செய்க கருவி
பலிததகென ப்‌ பெருமிதயகொண்டுநிறடா இவன அவாகளபால்‌
அன கனறியைக காடடி வணககிிறபான னெ ௮௩௧௫ இவ்வ
மணடபதஇல இவயபாயககக தில அ, 5702௮ ௨௨ன மீ ஆர பெரியபிராட டூ,
தமி வி, கீளாதேவி ஆ௫ிய நாசுூமாருடன எழுகதருளியுளனா
ஸ்ரீமககாராயணனைக கண்ணாக கண்டு அவன மதகபாயலக தில்‌
ஏறி திவ்யதமபதிகமுதடண கலநஅபே இவன பேராவலகொண்
ம ருகதபடியே, இதுகாறும்‌ இவன இமழ்கதிருகத இமழுவெலலாம்‌ இ.ச
அவனைக கணடு அ௮அவனைபயபோன த குணங்களைப்‌ பெறு அவனா
கிருவடிகளின கீழே அக்க கருட விஷவலஸேநா முதவிம
கிகயஸஒரிகோலடியுள புளு௩துலை. 5 சலவாவிட.சஇலும எலலாக்‌
கால்ககளி னும்‌ எலலா நிலைமைகளிலும எலலாவகைக கைககாயஸி ௫ 5)
பையும்‌ பெறனு ஆககதககடனுளன மூமழகிகிறபான இவனுகளு
அஙகிருகன ஒருபோதும்‌ இருமபுதல இலலை இவன தீன இஷ ப்‌
படி. கடப்ப அம்‌ பகவதககைககாயகதில அடகயெனஜே தன இசை
யுடன பம கருதிணைடலததிறகு வக செனமுலும்‌ இவனுகளு
சிறிதும்‌ பவைைபவரஸதகஇதகு இடையறென பதேயிலலை இக்‌
முையைககொணடே இவனுககுக இருமபுதல இலலையென்ப அ.
இத்தகைய பசுவதகு நபவமமே டமியூரணட ரஹமா அபவமெனபபடு2.
இஅவே ப சமபுருஷாாக தமாம்‌

இனணும பதபல விஷயஙகளை உரையில ஆககாககுக கண்டு

~

கொளக
டரநீதேசிகதாசகஸாரஸஙகரஹம்‌ முறறும

ஸ்ர டெச்‌ நிமச9ாஞ8ஹாதெபயகாய _ந88

12

a]
©

ஸ்ரூடபடெ .ிமமாஷூகமாடெபமிகாய _ந85
ஸ்ர தெேககபபிரப ந்தம்‌ -— விஃய_அகரா 5]

| இ௩நூலில அடங்கிய

விஷயஙகள அதராதிவா்‌ ப பு,

பாசுஙகளின தோடரேணணுடன்‌ கொகேகப்படுகின்றன |

அர்‌ பஞ்சகம்‌
உபாய்ம னை 254 255
ப.சஹமஸவரூபம 246, 249
பலன 256, 257
பல க்கு வீரோதி 202, 290
ஜவஸவரூப.ம 260, 251
ஆஹாரநியமம்‌

கைககொள்ள உரியன 396.400

வீலகக உரிய அசமம 386, 387
. கறிவகை 388, 889
த கா 402
பால்வகை 401
5 வஸஅககள 390-395
5; வெற்றிலை 403

ஆமாயயன
ஆசராயசிஷயாகஸின ஸமபகதம 41

அசராய்பமமபரை 42
ஆசாாயாகளின பெருமை
அனவநகதராா 4.4
எமபெருமாணா 45, 128
சாதுமுமனிகள 45
மடைபபளளியாசசான 1388
அசாாயன கடமை 16
ஆசாாயன கருணை 109
7,9. 11

ஆசாரயன அ உபகாரம , 11,
12, 16, 17, 28, 38, 385, 46,
47, 92, 96, 155, 156
ஆசாாயஸா௫க இயின பெருமை த
அனராாயாஅ௨&டாகம 9
ஆசாாயோபதேசத இன
பெருமை 120, 122, 129
ஆழவாகள -
ஆண்டான. 870, அழவாாகஸின
கோஷ்டி 40, 888, குலசேகராம
வா 874, கிருபபாணாழவாா 378,
திருமசையாழவார 379, இருமழி
சையாழவரா 271, திருவரங்க த தழு

யாழவார 877, கமமாழவார 872,
ஒ௫ததாழவார 869, பெரியாழகரா

875, பேயாழவார 910, மொ.
யாழவாா 900, உ “ITY Dat
முதலாழவாாகள்‌ கா! டமா
உபாயம்‌
உபாயஙகளின பிரிது
உடாயமும பலம “சரி 4௩
பிஜறாகறுமஉபாயமை யச 111]
ஸாதயோபாய்ம (EE
ஹிதகோபாயம to}
ப்ர்பந்தி
அனுஜவியின பெரு மம
டரபத இக்கு அ இலாரி
பசபத இககுப பிமதியட, 2௩௯
பாபததியில அவகர! உய
ஒழிதத . A
பரபத இயின அவரகள தது
பரபத.இயின ஈரம்‌ நர ப
பமபததியின பெரு. பம
பரப இயின்‌ வசை
பரபததியின ஸவரூப/ 08, 213. 4)
பரபததியே ௪௦௧௫ உபாயம்‌ 1, 1]
பரமபத தியை அண்டு ச
தல 106, 126 ts
பம்பத இயை ஒரோமணறை ரெய்தா! 17)
பசபத இ ஸகலபலைம, ! சூது
புருககாரபரபததி 17
பக்தி
பகுதியின்‌ ,நஙகஙகள
ப்ர்பநநன்‌
பிசபககன்‌ ஸமஸாரக இய
இருககக காரணம
பப ௧௪௪:

tA +>

[ 11)
ry

17 |

A 3
இ
ஆ
கண்‌

ட]

வரையறை "1
பரப நிஷ்டை 8, 10, 1 LES
19, 22, 59, 60, 1 (2, 21]
பசபசசன அ மரணதடில
கியமமினமை
ப்பன்‌, து DIEU FST ரப

(8

நரக
ti

16

விஷயஅகரா தி

பரப்கநன த வாஸஸதலமை 65
பரபகமனுககுச சாஸத.ரமே
கைவிளககு 05
பரபசஈனுககுப பாபம்‌
சேராமை 64 1435
கீதையின ஸாரராததம்‌
826

முழுத்‌ தாதபாய்ம
1 வத அதயாயம, 827, 2 வஅ-828,

8 வஅ-829, 4 வஅ-390, உ வஅ
281, 6 வஅ-882, 7 வஅ-383,
வஅ-3884, 9 வத-3880, 10 வஅ-
336, 11 வஅ-387, 12 வஅ-839
18 வத-839, 14 வஅ-340, 15
வஅ-3941. 16 வஅ-342, 14 வது
848, 18 வஅ-844, கதையின்‌
பயன 845

சிஷயன

சிஷயன கடமை Fi
தததுவஙகள

த௫தஉ௫களின உவமானம 20
ததஅவஙகளின நிலை 00
தததுவஙகளின விளககம ol
ததஅவஜஞாகத இன அவசியம 8,4,29

அசேதநம்‌
அசேதநத தின வகை 24
அசேதஸவரூபம 159, 160

ரகுவரன்‌

ஈசவரஸவரூபம 101, 162, 248 240
ரசுவான அபயமளித தல 111
ஈசுவரன அபராதியையும
காததல 110, 114
ஈசுவான த உபகாரம 82, 88, 101,
128, 120, 127
ாசுவரன அ கருணை 21)
ஈசுவரனுடைய ஸவரூபநிரூபக

தாமஙகள 240

ஸ்ரீ மகாராயணனே பரதேவதை 09
சேதநம்‌

ஜீவாசளனின வகை 2(

ஜீவஸவரூபம14, 124, 15௦,200,251

ஜிவேசுவராகளின நிலை 121
ஜீவேசுவரஸமப.ஈ.தம 49
திவயதேசங்கள
கோயில்‌

திருவரஙகத தின பெருமை 21

இருவ. ககன இருவடீ ப பெருமை ய
திநமலை
தஇிருவேககடதஇன பெருமை a=
பேநமாள்கோயில்‌
௮.5 இிகிரிப பெருமை ௨
க௫ரியின ஸகல ராணவரலாறு----
பிரமபதம முதலியன அழியுக

தவனம்‌ 2௮௮.
பிரமன்‌ எமபெருமானை க காண
ம யலுதல 2122

பிரமன கசசியைக காணல216 217

பிரமன தனனுலகமசோதல 25.2
பி ரமன தனனை வெறததிடல 21:3
பிரமன்‌ பாரதநாடு சோதல 214
பிரமன்‌ மகிழ்தல்‌ DO

பிரமன மி கனெஙகொணட

ஸரஸவதிசதியின வேகம 9117
பிரமன்‌ வடெடனைததாதனுபபல21 ௯
பிரமன்‌ விசுவகாமனுககுக

கடடசோயிடல 2145
பிரமன அ பஞுசகால

ஆ சாதகோபதே.௪ம 231
பிரமணுககாக எமபெரு 5ான

அணைமயாதல 220

பிரமனுக்கு வரமளீதகல 280
பிரமணுடையபகவதறபவம 228,229
பிரமறுடைய யாகவேதியில
பேசரூளாளன _௮வதாமம 22%
பேோருளாளனகுணவிசேஷஙகள 2247
பேருளாளன௪ரிதையைக
கூஅம பிரதிககினை 209
பேரருளாளன்‌ பொஅடபெருலை 218
பேரருளாளனமககளாசாஸனம 208
பேரருளாளன்‌ அ கிதயவாஸம 288
பேருளாளனைத அதிததல 221,
228, 224 9242
பேரருளாளனைப பாட அனை
வரையும அழைததல
திதவயிநதிரபும்‌
தேவகாதன தசாவதா.ரசாிிதமும
மதல ராணவரலாதம
தேவநாதன்‌ இருவடிப பெருமை
சேவகா சன திவயசேஷட தகன
தேவநாதனபெருமை
தேவசாதனவடி வழகுவாணனை

210

“

மே 0 மே மறு
டென்‌ டேன
மி்‌

17

பநீதேசிகபபிரபநதம்‌

மீமாமஸகமச தகை ஈம

தேவகாதனவிஷய்‌மசய௫
செவிலி அறததொடுமிறறல 852 | யோகமனசணட௫கம 11]
ஜேவகாதனவிஷயமாயத யோஃர மதக MH [ul 1.1)
தோழியிரககல 949, 852 | வைபாவதநிகமத ட உ.
தேவதகாதன விஷயமான வையாகள எம சவர 1) 1.
பிரப தங்கள ௦௦0 | றை மதக டாப | 1௫
தேவசாதன ௮ குணாொஅபவம 253 | ஸாககய்மத் கட. 1. ர 1 1) 1114)
தேவநாதன அ மாசிமக உதஸவம3860 | வெனச்சாக எய்‌
தேவநாதணனிடம ௮௧இம கட்டர்‌ 1 121, 17
ஸமரு இமை வேணடல 801 படா BEC
தேவகாதணிடம பாஸமாபபணம365 | சேசு வரா 260, (ழா டத 1 டு
தேவகாதணிட.ம ஸுக இயின விக செய்ப ர. ப முப |
ஸஙமாபபணம 343 | சாராய த ௬] பதவ 1 ்‌.
சேவரசாதனணுடைய பரதவ மஸ ப ச்சண வல மூட. ௩ ்‌
ஸெளலபயஙகள்‌ ood வாமகண வட்‌, டட டவூ இள
தேவகசாதனை அபவிததல 300 | ஸ்ரீதர்‌ ரா ப்‌, ௨ | பு
தேவகாதனைபப௫றிய சேஷ தவம£௦ 1. பரா ரப ரப
சேவகாதனை யமபாதை பாகவத ரகக te
யொறழிததலவேணடல 263, 804 பாக சவி ர 2 புட்டு 1 fy
திவயப்பிரபநதம பாரு FTI நாப
'அமலனாதிபிரான' பெருமை 130, | மூசா ப 2 த
181, 132 Co Gr
இவயபரபகத த தால வரும பலன 4() ரெமோ ரி தகி 7 00 in
தொகுதத எண 381, 582 அர சிராஜிபமா.. ப்‌ 110 11)
பஞ்சகாலங்கள்‌ இறைய வு ரஸ |, |] }
அபிகமகம 259, 260 PLATT de பா த து அன னு
இஜயை 268, 264 ஓய பழு டயர்‌ க
உபாதாகம 261 265 காம்பலாறுயக ஸ்ட 10/0 171]
யோகம 267, 263 பரமபதம்‌ பட ij | 14)
ஸவாதயாயம 265, 200 பிபா பைத வம்ப பட. 1)
பாரமீதகணட ம மதனா தல | el, ப
அதவைதமதணைடகம 175, 176 மோகக்‌ ப்ரபு ட த்த
கணாுதமதகணடகம 183. 184 சார்க்‌ 1 டப்‌
சாராவாகமகதகண்டகம ்‌ விவேகம்‌ (1) ப
இருவாழியாமவான லி 152 ப ஜீவன வெரி டா aA 114 11)
கயாயமதவிள ககம 185, 186 வடிய
பசமதகணடசததால வருமபனை 201 | ரஜக ககட்ட" 1]
பரமதகணடகமசெய த ஸதலம 206 ரஹ ன கபடு [ட
பாசுபதமதகணடநகம 193. 194 ற ப து
பாசுபதாககு உபதேசம்‌ 3 195 6்‌ Win பாசு ர ரது தனை,
பாஸகா--யாதவமத தண்மை . 1 |
கணட றம 179, 180 சாமகஸேோகம்‌
பொதபபடைக கண்டகம்‌ 162 164 அஹ்மஎபதாாததம்‌ ப]
த எகசபகாததம ர்க

167, 168
iR

மா தய்மிகமதகணடமம

சரணச௫பதாாததம

விஷயஅகராதி

அரமசுலோகததால வரும பலன 93
சரமசுலோகத இன அாததம ௨6, 87,

75, 66 37,276, 277,815
சரமசுலோகக இன அவதாரமே, 105
தவாஎபதாாத தம 322
“மா ௭௫8 ௮ாததம 225
“மாம' அாததம 217
*மொகஅஷயிஉயாம்‌” அரததம 324
“வாத” சபதாான தம 220

வரா ஹசரமசலோகஸாரம 115, 116,

117, 118

“ஸா தாமாட பரிதயஜய

அத்தம்‌ ௨16
“ஊஉாவபாபேபய?்‌ அாததம 923
த்வயம்‌
௪.அாததியின ௮ாததம 319
சரணசபதாாததம 307
பபரணசடதாாதத௨ 306
கவயததால வரும பலன 102
தவயததின அாததம ரீம்‌, 275
தவயத நின அவதாரம்‌ 303

தவயஅதஇின பத அப பொருசாலில்‌ 314
தன மையொருணமயின பொருள 8210
ஈம8சபதாாததம 3138
காராயணசஅபதாாததம 306

“பத வினைப்பகுதியின பொருள

பி

“மனுப்‌ விகு.இயின அாக தம 30
டார சபதாாத தம 102, 804, 847

ஷீ மகசாராயணசபதா தம 311
திரமநதிரம்‌
அகாசாாததம 293
அயன ௫பதாா£ததம 300
உகாராாத தம 295, 296

சஅாத தியின ௮ாததம 100, 294, 301
திருமகத கால வருமபலன 84, 101
திருமுதாததின அதம (8, 269
முதல 204 வரை
திருமகதராததததின அருமை 802

நம8சபதாாததம 98, 298
தாரசபதாாததம 299
சகாசாயணச௫பதாததம 99
பரணவாாதகதகம 97. 1174

! மகாராாததம 297

ஸ்ம்பரதாயம

விவேசமடிபறு தல 53
ஸமபமதாயததில சோதல 1 203,
204. 204

ஸமபரதாயத இன அதிகாரி

பலபட தஙகணின முடிவுரை 9,94,
95, 284, 285, 286, 47,
258, 279, 292, 846, 384,
404, 405.

ஸ்ர8 ச நிம8சாஷூஹாஜெபபிகாய _நூ8

ப்ர 5

ஸ்ரீூடெத நிம8ரண8ஹாடெ பரிய ப

உரையில விள்சகிய அப சிப ப

(பின்‌ வநம்‌ எண்கள்‌ பக்கந்தகைய்‌ ந பிட்ட உ
அதா. .ரஹஸயம 506, 1780 | இரண்டு
ஆ இவாஹறிகா 45. 9) | 22 ப.ரிப்/டட 117, ்‌
காமஜஞாகப- இ ர 2G: 112) att
யோகஃஙகளின ஸ்வரூபம்‌ | ஹி ட வ 4]
கோவாத தனேோத தணட 400 , மூண்று
கெள தமசாபவரலாது 107 கட்டா 10 அ ’
சரீராதமபாவஸமபமக தம 12 | நாஷாகு
சரீ ரிலகூஷ்ணம்‌ 5.2 ட்ராம்‌. 1) ப்‌
சலம்‌ 96, 166 | கணை 001) ப.
சேஷனுககு அருளிய அ 217 | ஐது
ஜய தரதவதம 95 | காலன 1101, |
தீரிபுராஸுமவிருததாக தம 405 பரப துமி து i
திஸதாண சகசூவாபம 114 | ஆறு
சேன மபாககம வேதியா 270 சமயம்‌ (01 ப ர ட்டா
ட. ரணவரமுமிம அஜ கரதமும 70 வப

பாதாகபாதிதக தரம ie
பாபததியும அட்பெயதலும 294)

பர்பஈகன காம நீிங்கும

வகை 42, 111
பக்தியிலும்‌ பரபதஇககு இடம 83
பீ ஜாககு. சசயாய.ம 220
புருஷகாரம 258
புருஷாததம 97
மடலுரா தல 118
:ப5முவஷ. விளாககம 47
ஸீ சப தாரா ததவின ககம 288

ஸவரிஷடையின அடையாளங்கள்‌ 39
ஸ.ரஸ.வ இயின பரணயஃலஹம 194

அகா 25

கடல ௬6) இட்ட. 1/0)
முன ஏபி ததை ij
எட்டு
ஜெயா (is
(ப 7, பட
குலபாவ ஸா ப! 7
பால! erty பர்ரி ர வூர்‌!
ரு. 20) பதடி ட
ஸ்ப 57, மிய ட்டி
ஒன்ப
சவா 113), யய ட பத] த
| பனி ட LS Np
ப.இ (இக உட்ப
| ப்பா, உடம்‌ ரப
| ரு fof ங்‌ ப

ீடெத மநிம8ூரஞ8ஹாகெபபிகாய ன:

ஸ்ரீ 5

பரீ5க கிம2ரஞ8ஹாடலெபபிகாய 588

பிரபத்த அட்டவணை அகராதி

பிம்‌ பார்‌ எண

1 அடைககலபபதது 990 11
2 அதிகாரசஙகிரகம்‌ 95 56

3 அமிருதாஞ்சனி ௮ 3
4 அமிருதாசுவாதினி 69 37
5 அநததபஞ்சகம 230 11
6 ஆகாரநியமம்‌ 435 21
7 கீதாததசஙகிரகம்‌ 320 21
8 சரமசுலோகசசுருககு 201 11
9 திருசசினனமாலை 249 11
10 திருமநதிரசசுருககு 213 10
11 துயசசுருககு 286 12
12 கஈவமணியமாலை 393 10
13 பரமதபங்கம்‌ 121 54
14 பரமபதசோபானம 100 21
15 பனணிருகாமம 263 13
16 பிரப௩தசாரம்‌ 410 18
17 முமமணிககோவை 375 10
18 மேயவிரதமானமியம 188 29
19 ஸ்ரீவைணவதினசரி 241 10
மொத்தம்‌ பாசுாம 405

பிளளையநதாதி 481 20

ஸ்ரீ
[|
ஸ்ர 2டத மிம9ரண8ஹாபெபெரி பப ந

இப்பிரபத்தததில அமைத்‌, பாக்கி வலக

ப அனார்‌ கானா பகம்‌... 2 ட்ட டர பட

வேணபா த சா.

குலளவெணடா
நகெரிசைவெணடா பு
(செக தொடை) வெண்டுைை
ஆசிரியப்பா

நில்மணடிலவாசிரியப்பா
சகேரிசையாகிரியபபா
௮ுசிராகிரிய௫சக, ரவி சதல ்‌
அஅ£ராரிரியவிரு த, ௧ [+
எழுச ராசிரியசசககவிரமு, உ மாற ்‌
எழு ராசிரியவிரு,௮ சம
சண ௪ ராகரியச௫௪க கவிரு, ச, ௨1
எண ராகிரியவிரு தம 1)
பனனிரணடுசீராடிரியச௪ககவி ரூ.2 ௧2 |
பதினமனுராடிரியாச௩ம மிது, |
பதினானகுச சாகிரிய௫௪ஈ,வி ரன, ;
பதிலை ராசிரியசச கசி; ம .

ப இனாறு சீராசிரியவிருக கம [

இருப ததகெணச௫ராசிரி யயிரு உபா வ
கலிபபா

கொசசககசலவிபபா SE

கடடளைககலி து) வர

கலிவிருத தம 1 ]

ரர்‌ ர்‌ செனல்‌ வட்டை

4041)

ஸ்ரீ
ஹீமத்நிகமாந்தமஹாதேசிகன்‌ அருளிச்செய்த
மூ தேசிகப்பரெபந்தம்‌

மூலமும்‌ உரையும்‌

சீரா£தூப்புல திருவேககடமுடையான திருவடிகளே ௪ரணம
போ துததனியன

மாரா மாஜஉயாவா ௦ ஜா மவெரா மு ல௫ஷணடு ர்‌
ஸ்ரீூபெலட_நரமாய_௦ வத வெகாகெரி௯டி |

உரை (ராம வடியாவா ௦ - ஸ்ரீபாஷயகாரருடை_ மா
கருபைசகுட பா கமமானவரும, ஞாவெரா ம மாடு ஷண _—
ஞான னையும்‌ வசாகயததையும ஆப்ரணமா கககொணடவளு மம்‌;
ஸரீ 2௮ உட நாயாய-௦ _ திருவேககடமுடையானுடைய (இரு
மணியின) தா மாயளளவருமான, வெடாக்டெபூிக௦ _ ஞீ
வேசாஈததே௫களை, வநெ, - வணங்குகின்றேன்‌

(இதன விசேஷவுரைகளை பகவதவிஷயததனியனுசையில காண்க.)

வெண்பா

சீரோன்று தாப்புநீ நிநவேங்‌ கடழடையான்‌

பாரோன்றச்‌ சொன்ன பழமோழியு_ளோரோன்று

தானே யமையாதோ தாரணியில்‌ வாழ்வார்க்க

வானேறப்‌ போமளவும்‌ வாழ்வு

உரை - தாரணியில்‌ வாழ்வார்க்கு - ூமணடலததில வளிப்‌ பை

ருக்கு, வான்‌ ஏறப்‌ போமளவும்‌ வாழ்வு - பரமபதம ஏறிச செலலுமளவ-
யுளள வாழககைககு, சீர்‌ ஒன்று தூப்புல்‌ திரவேங்கடழடையான்‌ _ இரு
கலயாணகுணங்கள பொருநதியவரும தாப்பூலில திருவேககடமுடையா கு
டைய (திருமணியின) திருவவதாரமாயுளளவருமான ஸ்ரீதேகிகன்‌, பானர்‌
ஒன்றச்‌ சொன்ன பழமொமியுள்‌-உலகததோ ஈடுபடுமப்க. அருளிசசெப் தகக
பராசீன திவய ஸ கதிகளுககுள, ஓரோன்று தானே அமையாதோ? ௨
ஏதாவது ஒரு பாகமே போதாதோ ? (போதும)

தனியனுரை முறறிறறு

சீராதூபபுல திருவேககடமுடையான திருவடிகளே ௪ ரணம

ரு

அமிருதரஞ்சனி-உரை

சீராதூபபுல திருவேககடமுடையானதிருவடிகளே சரணம்‌

கட்டளைககவிததுறை
1 தம்பர மென்றிரங்‌ கீத்தள ராமனந்‌ தந்தநளா
லும்பர்‌ தோழந்திர மாலுகந்‌ தேற்கு ழபாயமோன்று
னம்பிற வித்துயர்‌ மாற்றிய ஞானப்‌ பெநந்தகவோர்‌

சம்பிர தாயமோன்‌ நிச்சதிர்க்‌ தந்நிலை சார்ந்தன. 1
[ இதுவும அடுதத பாசுரமும்‌ ஸமபரதாயபரிசததியைச சோந வை]
உரை — தம்‌ பரம்‌ என்று இரங்கி - (கமமைக காப்பது) தம

பொறுப்பு எனறு (ம மீது) இரககமவைதது, அநளால்‌ - கரு/பையி லை,
தளரா மனம்‌ தந்து - கலங்காத மனததைக கொடுதது, உப்பர்‌ தோழம்‌
திநமால்‌ - நிதயஸஒரிகளால வணஙகபபடும எமபெருமான,; உகநது
ஏற்கும்‌ உபாயம்‌ ஒன்றல்‌ - ம௫ழநது ஏறறுககொளளாககூடிய (பம்பததி
யெனனும) ஒரே உபாயததினால, நம்‌ பிறவித்‌ துயர்‌ மாற்றிய - ஈபாருறடைய
மைஸாரதுககததை ஒழிததவாகளும, ஞானப்‌ பேநம்‌ தகவோர்‌ - ஞானத்‌
தையும மிசக கருணையையும உடையவாகளுமான இசா£யாக,ஷலடமர,
சம்பிரதாயம்‌ ஒன்றி - மமைபரமாயததில சோநது, சத்ர்க்குப்‌ நிலை சார்ந்‌
தனம்‌ - (சிறிய உபாயததால பெரிய பலனை அடையும) கிறநத நிலையைப்‌
பெற்றோம்‌

கருத்து -— ஸமஸாரதுகககதைப போககிககொளள
வதாசாாயாகளின ஸமபரதாயததில ஈடுபடவேண்டும்‌. 1

அஃலவல்‌
2 கடலழ தத்தைக்‌ கடைந்து சேர்த்த
திருமா லடிகாட்‌ டியநநீ
தேசிகர்‌ தநீநீலை பற்றிச்சேர்ந்‌ தோமே 2
உரை அ கடல்‌ கடைந்து. கடலைக கடை, அழதத்தை சேர்த்த.
$தேவறாககு) அமுதததைக கொடுதத, திநமால்‌ அடி காட்டிய--எம்பெருமா

3 அமிருதரஞ்சனீ. உரை

னுடைய திருவடீகளை (நமககரு உபாயமாகக) காட்டிக்கொடுத்த, ந்‌
தேசிகர்‌ தம்‌ நிலை - ஈம ஆசாரயாகளின அறுஷடாகததை, பற்றி சேத
தோம்‌ - (கிறகததாகப்‌) பறறி ஈடிபடடோம,
கருதது -- ஸதாசராயாகளின அறுஷடாநததநில எட
படடால அவாகள எமபெருமான திருவடிகளை க காட்டிக்‌
கொடுபபா.
குறளை வெணபா
3 முத்திக்‌ கநவ்சூட முன்றைத்‌ தெளிழன்ன
மீத்திக்கா லேற்த மீதம்‌ ஆ
[ தததுவப தவீ ]
உரை -- முத்திக்கு அருள்‌ சூட - மோகூஷ£ததிறகு(க காரணமான பச
வானுடைய) கருபையைப்‌ பெறுவதறகு, மன்றை - (சேதகம்‌, அசேதகம்‌ு,
ஈசுவரன்‌ எனனும)மூன்னு தததுவஙகளை, முன்னம்‌ தேளி-ருதவில தெளிக்து
கொள, இக்‌ திக்கால்‌ இதம்‌ எற்தம்‌-இகத வழியால உபாயம பொருகதும்‌.
கருத்து -- தததுவதரயலஞாநமூடையாரககே மோ
க்ஷோபாயம கைகூமெ 2

4 மன்றி லோநமழன்று முவிரண்டு முநீநான்கு நீ
தோன்றத்‌ தோலையுந்‌ துயர்‌ ஆ
[ சஹஸயைபதவி ]
உரை*-— மன்றில்‌ - மூன்று ரஹஸயககளில, ஒரு முன்றும்‌
மூன்று பதஙகளுளள திருமககரமும, முவிரண்டும்‌ - ஆஅ பதங்களூள்ள
தவயமும, மநீநான்தம்‌ - பனனிரணடு பதககளுள்ள சரமசுலோகமும்‌,
தோன்ற - (அவற்றின்‌ அாகதகததுடன) மனதில விளங்க, துயர்‌ தொஷை
யும்‌ - (ஸமஸார) அககம ஒழிகஅபோம.

கருதது - ரஹஸயதரயாாததததை அறிததால (பரபதீ
தியின மூலம)ஸமஸார துககததைப்‌ போககிககொளளலாம.
வெணடா
௦ உயிர மடவு மடலாக வோங்கித
தயிர்வேண்ணேய்‌ தாணியோ டூண்டான்‌—பயிரிற்‌ -
களைபோ லசுரரைக்‌ காயந்தான்றன்‌ கையில்‌
வனைபோலேம்‌ மாசிரியர்‌ வாக்கு 2

[ யாசுரம 5, 6 ததஅவாவறிதம ]

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 4 ன கு

பது 1

உரை — உமிநம்‌ - சேதமும்‌, உடலும்‌ - அனே.நமும,
லாக ௮ (தனக்கு௪) சரீரமாய நிறக, ஒங்கி - உயாதது, தயி (ஈர
தயிரையம வெணணெமையும, தாரணியோடு அபரா ௮

ணெய்‌ - ்‌

பூமியோடு உணடவனும, பயிரில்‌ கனைபோல்‌ - (ஸாதுஜநய களா) பா
தை | ப ரு ரு

ருககுக களைபோனற, அசுரரை - அஸாராகளை, காயந்தான்‌ நமகக ற ற

வனுமான பகவானுடைய, கையில்‌ வனைபோல -- கைமயில(அிம திரு 1 ரம)
வளைபோல அலலது (தரிககும) சககமபோல, எம்‌ ஆசிரியம்‌ வாது.
எம்முடைய ஆசாயாகளின ஸ-ஒகதிகள (ப்ரகாசிகனெறன )

கருதது-—- -ஆசாராயஸூகதிகள எமபெருறானணு நர
கைவளைபோல அலலது சஙகமபோல பரகாரிநடி ஏறுமா ல

கட்டளை ககலிததுறை

6 அலையற்ற வாரழ தக்கட லக்கட லுண் கில

விலையற்ற நன்மணி வேற்பு வேயினில மோங்குடாக

றுலையுற்‌ றனவேன்பர்‌ தூமறை சூடு அழாய்ழடி யார்‌

கீலயோத்‌ தனவவன்‌ பாதம்‌ பணிந்தவர்கி மெ ர்வு (த

உரை -- தூமறை டும்‌ - பரிசுததமான வேக ஈதால நூரி பாட
இறவனும, துழாய்‌ முடியாற்கு — திருததுழாயைத திருடி ம ணு டி "ih
வனுமான பகவானுக்கு, அலை அற்ற ஆர்‌ ௮ழதக்‌ கடல்‌ - அலலைபில்மரை த
சிறைநத அமுதமயமான கடலும, அக்‌ கடவுண்ட பாகில்‌ நமத
கடலை (முழுதும) பருகிய மேகமும, விலை அற்ற நல்‌ மணி வெற்பு அ வரிப்‌
மதிக்க மழேஉயபாத சிற்த நீல ர்த்கு மலையும, வெமில்‌ நில| ஒங்கு பரல்‌
வெயிலும்‌ நிலவும சோநது ப்ரகாசிககும பகலும, துலையுற்றன்‌ எண்டர்‌
உபமான மாயின எனறு (கவிகள) கூறுவா. (ஆனால) அவவ LIT pin
பணிந்தவர்க்கு - அவவெமடெருமானுடைய திருவடிகளை௪ சரணாமடைடி க
தொணடாககு, ஒத்தன - ஒதத பொருள்கள்‌, எண்ணுதற்கே ர) _
(மனததால) கினைப்பதறகு.ம இலலை

கருத்து பகவானைக காட்டு லும பாகவதா க்கு ர

சிறப்பு அதிகம. 4}
வெண்பா
7 உத்தி திகழு முரைழன்றின்‌ மம்ழன்றுஞ்‌
சித்த பூணாத்‌ தேளிவித்தார்‌_ ழத்திதந
மில மறையின்‌ மடிசேர்‌ முகில்வண்ணன்‌
சீல மறிவார்‌ சிலர்‌ 7
( பாசுரம்‌ 7, 5--ரஹகயநவரி தம்‌ ]

5 அமிருதரஞ்சனி- உரை

உரை -- மத்தி தரம்‌ - மோக்ததைக கொடுககவலலவனும, மஸ
மறையின்‌ மடி சேர்‌-(ஜஞானததிறகுக) காரணமான வேதததின ௮நதததில்‌
புகழபபடுகிறவனும, முகில்‌ வ ஊணன்‌ - மேகமபோனற நிறமுடையவனு
மான பகவானுடைய, சீலம்‌ - குணங்களை, அறிவார்‌ சிலர்‌ - அறிஈத ல
ஆசாயாகள, உத்தி திகழம்‌ - உரைகளுள சிறஈத, உரை மன்றின்‌ -
மம்ழன்றும்‌ - ஒனபது அாததங்களையும,

சய ங்கள்‌ கூனறினுடைய,
தெளித்தார்‌ - மயககமற

சித்தம்‌ உணா - (கம) மனம அறியுமபடி,
உபதேசிததனா

திருமந்தாரத்தில முன்று அர்த்தங்கள்‌ - 1 எமபெருமானிடம்‌ ஈம்‌
ஸவரூபததை ஸமாபபிததல 2 நம்மை ரக்ூதிககவேணடி௰ய கடமையை
ஸமாப்பிததல 8 பக்திததவலின பலனை ஸமாபபிததல எனபன

தீவயத்தில்‌ முன்று அர்த்தங்கள்‌ 1 உபாயம்‌ 2 பலன 3 (அவித
யையாகிய) விரோதியொழிகை எனபவை

சாமசுலோகத்தில மன்று அர்த்தங்கள்‌ 1 சரணமடைபவன்‌ செய
யுஙகராயம 2 சாணமடைநகதவனுககு எமபயெருமான செயயு௫ கராயம
8 சரணமடைகதபயின சேதநன இருககவேண டய முறை எனபவை

கருத்து -- ஆசாராயாகளே ரஹ்ஸயாததஙகளை உப
தேசிககவலலவா [4

எணசீராசிரியவிருததம

8 எனக்தரிய னெனதுபர மென்பே றேன்னா
திவையனைத்து மிறையிலலா விறைக்க டைத்தோநீ
தனக்கீணையோன்‌ நில்லாத திநமால்‌ பாதத்‌
சாதனழம்‌ பயனுமெனச்‌ சலங்க டீர்ந்தோ
ழனக்கிதமென்‌ நெரு பாக னுரைத்த துற்றே
மத்தமனு மவனுதவி யெல்லாங்‌ கண்டோ
மீனிக்கவர மவைகவா விகந்தோஞ்‌ சோக
மீமையவரோ (டொன்றினிநா மீநக்து நாளே 8
உரை -எனக்கு உரியன்‌ (கானே) எனககு ஸவாமி, பரம்‌ எனது-(எனனை )
ரஷக கடமையும்‌ எனனுடையதே, என்‌ பேறு-(அதன)பலனும எனனு
டையதே, என்ன து-எனறு நினையாமல, இவை அனைத்து ம்‌-ஸவரூபம பரம
பலன எலலாவறழையும, இறை இல்லா இறைக்குஅடைத்தோம்‌.-- (தனக்கு
ஒரு)காயகன இலலாத பகவானிடம ஸமாப்பிகதோம, தனக்கு இணை ஒன்று
இல்லாத - தனககு ஸமமான ஒரு வஸது இலலாத, திநமால்‌ பாதம்‌ -
எமபெருமானுடைய திருவடியே, சாதனழம்‌ பயனும்‌ என ஃ உபாயமூம

(நீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 6 ட டட

ப்ல்னும எனறு நினைதது, சலங்கள்‌ தீர்ந்தோம்‌ - தீய செயலை ஒமிகதோம
உனக்கு இதம்‌ என்று - உனக்குப்‌ பலன பெறுவதற்கு) நன்மையான
உபாயம்‌ எனறு, நூ பாகன்‌ - நிகரற்ற (அாஜுனன து) தோபபாகணான
கண்ணனா, உரைத்தது உற்றேம்‌ - உபதேசிதததை (சாணாகதியை)
ஏறு அஅஷடிததோம. உத்தமனும்‌ அவன்‌ - உயாநதவனாஇய பகவாணு
டைய, உதவி எலலாம்‌ கண்டோம்‌ - உபசாசககளையெலலாம பெற்றோம்‌
இனிக்க - (கம) மனம மகிழும்படி, வநமவை கவா - வரப்போகும (அன
கிராதிமாககம பசவததுபவம முதலிய) விஷயங்கள்‌ (மம மனதைக்‌)
கவர, சோகம்‌ இகந்தோம்‌ - துனபததை விடடொழிததோம இனி
நாம்‌ இருக்கம்‌ நாள்‌ - இனி காம (இவவலகல) இருககும்‌ நாள, இமையவ
ரோடு ஒன்று - நிதயஸ கரிகளின்‌ சாலததிறகு ஸமமான து

கருதது -- பரபததியை அநங்ஷ்டிசதவாகள இவவலட(ுி
விருபபினும நிதயஸ-ரிகளுககு ஓபபாவா 3

வெண்பா

9 தத்தவங்க ளெல்லாந்‌ தகவா வறிவித்து
முத்தி வழிதநீதார்‌ மோய்கழலே_யத்திவத்தி
லாரழத மாற மீநநிலத்தி லேன்றுரைத்தார்‌
தாரழத லோதுவித்தார்‌ தாம்‌

[ பாகரம 9, 10, 11--தத்துவமாதரூகை ]

உரை - தாரம்‌ மதல்‌ - ப்ரணவததை முதலகமாகககொணட
(தருமகதரம முதலிய) ரஹயையகளை, ஒதுவித்தார்காம்‌ _- உபதேசிக்க
ஆசாயாகள, *தத்துவங்களெல்லாம்‌ - “£தததுவஙகளின ஸவரூப நை
முழுதும, தகவால்‌ அறிவித்‌ து-(ஈம்மிடம்‌ உளள)கருைமினால உபசேே௧௮,
மத்தி வழி தந்தார்‌ - மோக்ஷ்ததின உபாயததை உபதேசிதத இசாாயாக
ளுடைய, மோய்கழலே - வலிய திருவடிகளே, அத்‌ திவத்தில்‌ _ அந்தப்‌
பசமபதததில, ஜர்‌ அழதம்‌ (ஆம்‌) - நிறைநத அரு தமாகும, இந நிலத்‌
தில்‌ - அகண்ட இபபூமியில்‌, ஆறு இம்‌”? _ உபாயமுமாகும'” என்று
உரைத்தார்‌ - என்று உபதே௫ததனா.

கருத்து -ஆசாரயன திருவடிகளே இவ்வுலகில உபாய
மாகவும்‌ பரமபதததில பலனாஃவும்‌ ஆம. 2

7 அமிருதரஞ்சனி-உரை

க்‌

கட்டளை ககலிததுறை
10 திநநா ரணனேனுந்‌ தெய்வழத்‌ சித்து மசித்துமேன்று
பெருநான்‌ மறைழடி பேசிய தத்துவ மன்றிவைகேட்‌
டோருநா ளுணர்ந்தவ நய்யும்‌ வகையன்றி யொன்றுகவா
ரிருநா லெழத்தி னிதயங்க ளோதிய வேண்குணரே 10
உரை -திரநாரணன்‌ எஸஸ்னும்‌ தெய்வழம்‌-ஸ்ரீமககாராயணன எனபபடும்‌
ஈசுவமனும, சித்தும்‌ - சேதநமும, அசித்தும்‌ என்று - அசேதநமும எனறு
பேர நான்மறை மடி பேசிய - பெரிய கானகு வேதககளின அநதததில
சொலலபபட்ட, இவை தத்துவம்‌ ழன்று-இநத கூனறு தததுவஙசளையும்‌,
ஒர நாள்‌ கேட்டு உணர்ந்தவர்‌ - (தமமுடைய பாகயம்‌ பகவமான) ஒரு
நாளில (ஆசா£யாகளிடம) கேடடு அறிநதவாகளும, இருநாலு எழத்தின்‌ -
அஷடாஆதரததின, இதயங்கள்‌ ஒதிய-தாதபாயததை அ௮நுஸைதிததவாகளும,
எண்குணர்‌ - எட்டு ஆதமகுணங்களையுடையருமான பெரியோகள, உய்யும்‌
வகையன்றி - (தாம) உஜஜீவிபபதறகு உபாயததைத தவிர, ஒன்று ௨௧
வார்‌ - வேறொனழையும மனததிற கொள்ளமாடடாகள
எட்டுக்‌ குணங்கள்‌-- 1 கருணை 2 பொறுமை 8 பொருமையின்மை
4 பரிசுததம 5 வருநதாமை 6 நன்மையை நினைததல்‌ 7 லோபமினமை
5 ஆசையினமை _ ஏனடன

கருத்து -- தததுவஙகளை அறிநதவா, உலஜஜீவிககும்‌
வழியையே நாடுவா 10

ஏண்‌ சீரா சிரியவிருததம

11 காரணமா யுயிராகி யனைத்துங்‌ காக்குங்‌
கநணைமகில்‌ கமலையுட விலங்கு மாறு
நாரணனுர்‌ வடிவான வுயிர்க ளேல்லா
நாமேன்று நலலடிமைக்‌ கேந்கு மாறுநீ
தாரணிநீர்‌ ழதலான மாயை காலத்‌
தனிவானேன்‌ றிவையுநவாந்‌ தன்மை தானுஙி
கூரணிசீர்‌ மநியுடைய தநக்கள்‌ காட்டக்‌
தறிப்புடனுங்‌ கண்டவகை கூறி னேமே 11
உரை -— காரணமாய்‌ - (எலலாவறறுககும) காரணமாய்‌, உமிராகிட
(எலலாவறநுககும) அகதாயாமியாய, அனைத்தும்‌ காக்தம்‌ - ஸகலததை
யம க்திக்கனற, கரணை மகில-கருணேயாயெ நீமைப பொழியும்‌ மேகம
போன றவனான பகவான, கமலையுடன்‌ இலங்குமாறும்‌ - பிராட்டியுடன
பமகாசிககும பரகாரததையும, நாரணனார்‌ வடிவான - எமபெருமானது

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 8

சாரீ ரமான, தயிர்கள்‌ எல்லாம்‌ - ஜீவாதமாககனெலலாம, நாம்‌ ட,
““காம முன நாம முன?? எனறு (யோடடி௰டடு), நல்‌ அடிமைக்கு
மாறும்‌ - கிற்கத கைஙகாயமசெய்லதறுகுத தஞுகதவாகளாயிருககு,
கார ததையம்‌ தாரணி நீர்‌ முதலான மாயை - பூமி ஜலம்‌ முதலிய 1,
னாய மாறுகிற மூலபரகருதி, காலம்‌ தனிவான்‌ - காலம, ௬ததணத ;
என்று இவை - எனற இறத அசேதநதததுவஙகள, உருவாம்‌ கடர
தானும்‌_-(ஸதூலமான ) உருவமுளனனவாயிருககும ஸவபாவததையம,
அணி சீர்‌ மதியுடைய - ஸமகூமமாண அழகிய கிறத ஜஞாகததைய டா
தருக்கள்‌ காட்ட - ஆசாாயாகள உபகதேசிகக, தறிப்புடன்‌ - கவ,
டண, நாம்‌ கண்ட வகை - நாம அறிநதபடியே, கூறினோம்‌ - (த
ம்ஹஸயததில) வெளிய டடீடாம

கருத்து - இநத ரஹஸயததஇல தகுதுவஙகரைப/ப ற
கூறிய விஷயஙகள ஆசாாயோபகேசததால கிடைக்கும

வெண்பா
12 அப்படி நின்ற வமலன்‌ படி யெல்லா
மீப்படியேம்‌ ழனள்ளத்‌ தேழதின--ரேப்படியு
மோர்‌ ௬ருதி யோளியா விருணீக்குந்‌
தாரா பதியனையார்‌ தாம்‌.
[ பாசுரம்‌ 12, 18-—ஹஸயமா தருகை ]
உரை ஏர்‌ ஆர்‌ - பெருமை யொருகதிய, சுருதி ஒவியால்‌--வே
மாகிய கிலவினால, எப்படியும்‌ இருள்‌ நீக்கும்‌ - எவவிதததிலும அற
மாகிய இருளைப்‌ போககுஇன்ற, தாராபதி அனையா? தாம்‌-கஆதரங்களு 5
அரசனான எசநதனைபயோனற ஆசாரயாகள, அப்படி நின்ற - அவவ
(கமமால்‌ அறியமுடியாதயடி) கின்று, அமலன்‌ படியெல்லாம்‌ _ கறற...
எமபெருமானுடைய பாகாரஙகளையெலலாம, இப்படி - இநத ரஹ ,
தில்‌ கூறியபடி, எம்‌ உள்ளத்து எழதிஷர்‌ - நம மன அதில பதியுமா .
உ பம த௫ிகதனர்‌.

கருத்து -- இதில கூறப்பட்ட எமபெருமானுபை
பரகாரங்கள ஆசாரயாகளால உடகேகிககப்பட்டவை., 1.

கட்டளை ககலிததுறை
18 சேம்போற்‌ கழலிணை செய்யா ளமரந்‌ திரநவாங்க
ான்பர்க்‌ கடியவ ராயடி சூடிய நாழரைத்தோ
மீன்பத்‌ தொகையென வெண்ணிய மன்றி லேழத்தடை( ,

*

யைம்பத்‌ தொரநயபொந ளாநயிர்‌ காக்த மழதெனவே, 10

9 - அமிருதரஞ்சனீஃ உரை

[அ 1
உரை - சேம்‌ போன்‌ கழல்‌ இணை - சிவந்த பொன்போன்ற
இ.ரணடு திருவடிகளையுடைய, சேய்யாள்‌ அமநம்‌ திநவரங்கர்‌ - பரொடக
வீிறறிருககும (திருமாபையுடைய) ஸ்ரீரககமாதருடைய, அன்பர்க்கு அடியவ
ராய - தொணடாகளுககுத தொணடா களாய, ௮டி சூடிய நாம்‌ - (அவா
களுடைய) திருவடிகளை (கதலை. மில) சூடிய நாம, இன்பத்‌ தொகை என
ஆகநத்ததின கூடடம எனறு, எண்ணிய மன்றில்‌ - எணணபபடட ஹஹ
யங்கள்‌ மனதில, எழுத்து அடைவே - அக்கரககளின வரிசையில,
ஆர்‌ உயிர காக்கும்‌ ௮ழது என - அருமையான ஜீவாதமாவை உஜஜிவிப்‌
பிக செய்யும்‌ அமருதம எனறு கொலலுமபடி, ஐம்பத்தோந போநள்‌ னி
ஐமபததொரு அாததய களை, உரைத்தோம்‌- (இகத ரஹ்ஸயததிலகூறினோம.

கருதது - இதத ரஹஸயததில கூறப்பட்ட ஜம்பது
தொரு விஷயங்களும்‌ அகமாவை உலிவிககசசெயயம, 13

14 யானறி யுத்சுட நாகிநின மேன்‌ மம்றும்‌ யாதுமலேன்‌
வானம ரந்திரு மாலடி யேன்மங்றோர்‌ பற்று மீலேன்‌
றனழ தாமவன்‌ நன்ஈார ணேசார ணென்றடைந்தேன்‌
மான மீலாவடி மைப்பணி பூண்ட மனத்தினனே 14
| பாசுரம்‌ 14, 15-ரஹஸயஸதே௪ம ]

உரை _ யான்‌ - ஜீவாமாவாகிய நான, அறியும்‌ சுடராகி நின்‌
றேன்‌ - மற்றப்‌ யொருளகளை அறிபவனாகவும 2ாகஸவைரூடனாகஃவும நிற
கதனறேன, மற்றும்‌ யாதும்‌ வலிலேன்‌ _ மறற அசேதநததிறகாடடினும
வேஅப்டடிருகொழறேன, வான அமரம்‌ - பர்மபதததில ௪ முநதருணி
யிருகனெ ற, கிநுமால்‌ அடியே _ எம்பெருமானுககுகு காஸன, மற்று
ஓர்‌ பற்றும்‌ இலேபா - வேறு ஒரு பொருளிலும உரிமை இலலா இருககன
றேன, மானம்‌ இலா - அனவு இலலாக, அடிமைப்‌ பணிட கை௫காயமாஇற
ஸாமராஜயததை, பூவாட மானத்கினமடே-. இறுகப்‌ ! ற்றிய மணததையுடைய
யான, தான்‌ ௮அழதாம்‌ அவனதன்‌ - தான (அஅதுபவிகக) அமுதமபோனற
எம்பெருமானுடைய, ஈரோ _ திருவடிகளையே, சாரண என்று அடைந்‌
ஜேன்‌ - உபாயமெனறடைகதேன,

ஜீவாதமா கனணுடைய தா மடூதஜஞாகததால பிற பொருள்களை
அறிபவனாகவும, தனனை அறிய வேறொரு னோ கம வேணடாதபடி தாணே
ஜஞாமஸவரூபனாய பரகாகிபபவனாகவும இருகனெருன.

கருதது -— வேன, பம! மவருபறுகை அறிநது பர
பத்தியை ௮ நுஹஷ்டி மழ ௦௦ மா ்ம்பெற்லாம 14

து
1,

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 10

க சைக க்கை வண ட

15 சீலங்‌ கவர்நீதிடுந்‌ தேசிகர்‌ தேசின்‌ பேருமையிஞம்‌
மூலங்க ளன்ன துரிதங்கண்‌ மாய்ந்தன துஞ்சறநங்‌
கோலங்‌ கழிந்திடக்‌ கூறிய காலங்‌ தறித்துநின்றே
மேலிங்கு நாம்பிற வோம்வேலை வணனைணன மேவுதுமே 15
| இபபாசுரததிறகு ரஹஸயஸ்நதேசவிவரணததில ஸவாமி தாமே
உரையிட்டருளியிருகளறோ அதைத தழுவி இங்கே பொருள எழுதபபடு
ன்றது ]
உரை -- சீலம்‌ - நறகுணததையும நலலொழுககததையும; கவர்நீ
தீடும்‌ - கைககொணட, தேசிகர்‌ தேசின்‌ பெநமையினால்‌ - ஆசராயாகள
செயத பரபததியாகியதேஜஸஸின பரபாவததால, தூலங்கள்‌ ௮ன்ன-பஞசு
களபோனற, துரிதங்கள்‌ மாய்ந்தன - பாபககள்‌ ஓஒழிநதன துஞ்சல்‌
தரம்‌ - அஜஞாகததைத தருகனெற, கோலம்‌ கழிநதிட - இசசரீரம அழிவ
தற்கு, கூறிய காலம்‌-(பகவான)ஸஙகலமிதத காலததை, தறித்து நின்றேம்‌-
எதாபாரதது நிறனெறேம, பேல்‌ இங்கு - இனி இககாமபூமியில, நாம்‌ பிற
வோம்‌ - நாம பிறககமாடடோம, வேலை வராம னே மேவுதும்‌ - கடல
போனற நிறமுடைய பரமபதநாதனைச சோநதுவிடுவோம

கருதது -- பரநயாஸம செயதவாகளுககு மறுபிறவி
இலலை 7௮
16 வண்மை யுகந்த வநனால்‌ வாந்தரு மாதவ
நண்மை யுஷர்த்தவ ரோதுவிக்‌ கின்ற வுரைவமீயே
திண்மை தநந்தேலி வோன்றம்‌ நிணியிரு ணீங்கியநாந்‌
தஸ்மை கழிந்தன தத்துவங்‌ காணுந்‌ தரத்தினமே 16
| பாசுமம 16, 17- தததுவரதகாவளி |

உரை - வஸ்மை உகந்த ௮நளால்‌ - (வேணடுமளவுககு அதிக
மாக ௮ளிககும தனமையாகய) ஒளதாரயததுடன கூடிய கருபையினால,
வாம்‌ தரும்‌ மர்தவனும்‌ - வேணடி௰ வரததைத தருகனெற எமபெருமா
னுடைய, உண்மை உணர்நதவர்‌ - ஸவரூபததை அறிநதஆசராயாகள, ஓது
விக்கின்ற உரை வழியே உபதேசிகனெற ரஹஸயககளின வழியாக (உண
டான), கிஸ்மை தரும்‌ தேளிவு ஒன்றுல்‌ - மனவுறநுதியைத தரும ஒரு
ஜஞாகததால, நிணி இருள்‌ நீங்கிய நாம - திடமான அஜஞாநம நீங்கப்‌
பெறற காம, தன்மை கழிந்தனம்‌ - தாழவு நீஙகபபெறறோம, தத்துவம்‌
காணும்‌ தாத்தினம்‌ - தததுவககளை அறியக்கூடிய பெருமையுடையோ
மானோம.

கருதது-- ஆசராயோபதேசததால தீததுவஙகளை
ஈனகு அறியலாம்‌. 16

t

11 அமிருதரஞ்சனி- உரை

1 நாமா பபணன்பா மைவ ஸுக்கு நீலையடியோஜ்‌
(2௩௬௩ தனைத்து மவனுடம்‌ பேன்னுது சுநநிகளாம்‌
பபப பெரந்தகைத்‌ தேசிக ரேம்மைத திருத்துதலால்‌
மா மபைலகம்‌ றுந்திறம்‌ பாத்தெளி வுற்றனமே

உஷா? தீர்‌ தர்‌ - சிறபபுப பொருநதிய, பேநந்தகை - மிகச

5 ரு யுக ட ப்வாகளான, தேசிகர்‌ - ஆசாயாகள, “நாராயணன்‌ பான்‌ -
£ மகக சா யணனே ஸாவோததமன, நாம்‌ அவனுக்கு நலை அடியோம்‌ -
சேதகமா விம நாம்‌ அவவெமபெருமானுககு நிதய தாஸாகள, சோராது
அணைத் குபு _ ஒனறும விடாமல (சேதநம அசேதநம) எலலாம, அவன்‌
உட்படப்‌? _ _அவனுககுச சரீரமாக உள்ளன”? என்னும்‌ சுநதிகளால்‌-என று
வெளரிமி டம்‌ சிவை தஙகளைககொணடு, எம்மைத்‌ திநத்துதலால்‌ - எமமைச
சாதிருக இய னால, தீரா மயல்‌ அகம்றும்‌ - (வேறொனருலும) நீங்காத அஜ
ஜாக்‌ சம்‌ இபயாககககூடயதும, திறம்பாத்‌ தெளிவு உற்றனம்‌ - (மறுபடி.
மை விட்டு நீககாததுமான ஜஞாநததை அடைநதோம

கருத்து - ஆசராயாகளால திருததப் பெற்றவருக்கு

17

9) நரகக்‌ நீஙக தெளிவுணடாம 17
18 ஒன்‌ புகலேன்‌ றுணர்ந்தவர்‌ காட்டத்‌ கீநுவநளா
லாமே யடைக்கலங்‌ கொண்டநம்‌ மத்தி கிரித்திநமா
ஷ்ண (ம மிசையி னிணையடி சேர்ப்ப ரினிப்பிறவோ
Born வநவதேல்‌ லாநமக்‌ தப்பா மொன்றிலதே 18

| பாகம 18, 19-ரஹஸயரதநாவளி ]

| இட் பா ரமும அடுதத பாசுரமும்‌ ஸவாமியாலேயே உரையிடபபடடுள்‌

ன்னா அமலை த தழுவி இங்கே பொருள எழுதபபடுகன றது. |]
உண: உணர்ந்தவர்‌ - (அாததபஞ்சகததையும்‌ சரீராத்மபாவம
முதலிய ஊடம்புதததையும அறிறத ஆசாயாகள, ஒன்றே புகலவலேன்று-
ஸ்ரீமகா ரச பண்ன ஒருவனே உபாயம எனறு, காட்ட - உபழேசிகக,
அலலது, ஒண்றே புகல்‌ என்று உணர்ந்தவர்‌ - எம்பெருமானே உ.பாயம
எனா Api அ ஹறிஈத ஆசாயாகள, காட்ட - அவனதிருவடிகளில்‌ ஈமமை
ஸமைாப்பீக்‌ ௯, கிரு அரநளால்‌ - (பமதயுபகாரததை எதிபாராத) சிறநத அவ
வுடைய அருபையினால, அலலது பிராடடியின கருபையாலே, அன்றே -
அப்பொது அடைக்கலம்‌ கோண்ட - ரககெகபபடவேணடி௰ வஸது
வாக ஏரு௮பக்கொணட, நம்‌ அத்திகிரித்‌ நிநுமால்‌ - நமமுடைய ஹஸைதிதிரி
காதராண சேபரருளாளா, இன்றே - இப்பொழுதே, இரையின்‌ - (முகதி
யைப்‌ பொ காம) ஸமமதிததால, இணை அடி சேர்ப்பர்‌ - (துமமுடைபப)

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 12

nd

இரணடு திருவடிகளில சோததுசகொள்வரா, இனிப்‌ பிறவோம்‌ - இனி
மறுபடியும்‌ (இசகாமபூமியில) பிறக்கமாடடோம, வருவது எலலாம்‌ -
இனி (இ௫௪சரீரம அழியுமளவும) வரும இன்பங்களும்‌ அனபஙகளும ஆகிய
எலலாம, நன்றே - நமககு அநுகூலககளே, நமக்குப்‌ பாட்‌ ஒற்று இலதே-
இனிகாமஉஜஜீவிபபகறசாகச௪ செய்யவேணடி௰ பொறுபபு ஒனறும இல்லை

அர்த்தபக்சகம்‌-- 1 எமபெருமான 2 ஜீவன 2 உபாயம்‌
கீ பலன 5 பலததிறகு விரோதி எனபன

சரீராத்மபாவஸம்பந்தம்‌_- எமபெருமான ஆதமாவாக, சேதமும்‌
அசேதநமும்‌ அவனுககுச சரீரமாமிருபபதாகிய மைபாதம

கருதது -— பரபகதிககுட்‌' பிறகு வரும இனபமும துன
பழமும்‌ அநுகூலமோயாம 16

எணசராசிரியவிருததம

19 சிறுபயனிற்‌ படியாத தகவோ ரேப்மைச்‌
சேர்க்கவடைக்‌ கலங்கோண்ட கிநமா றனே
மறுபிறவி யறுத்தழியா வானில்‌ வைக்க
மனமேநீ மகிமாதே யிநப்ப தேன்கொ
வலுறுவதுனக்‌ துரைக்கேனிங்‌ கிநக்கங்‌ கால
மொருபிமையும்‌ புததாத வுணர்த்கி வேண்டிப்‌
பேறுவதேலா மிங்கேநாம்‌ பெற்று வாழப்‌
போடிமை யாலேதென்‌ நிகமே னீயே 19

உரை -- சிறு பயனில்‌ படியாத - அற்ப பலணகளில கறாத்கைச
செலு ததாதவாகளும, தகவோர்‌ - பமிறாதுசகததைப்‌ போககவிருபபமுடைய
ருமான ஆசாயாகள்‌, எம்மைச்‌ சேர்க்க - எககளை (எமபெருமான இரு
வடிகளில) ஸமாபமிகக, அடைக்கலம்‌ கொண்ட திருமால்‌ - (எம்மை)
சக்்க்கபபடவேணடிய௰ய வஸதுவாக ஏற்றுக்கொண்ட ஸ்ரீமகா ராயணண:
தானே மறு பிறவி அறுத்து - தானே, மறுபடி இபபூமிமில பிறப்பதறனுக
காரணமான காமஙகளை எலலாம ஒழிதது, அழியா வானில்‌ வைக்கும்‌ -
அழிவிலலாத பரமபதத்தில வைபபான, (இபபடிமிருகக) மனமே! நீ மக
மாதே இநப்பது என்கொல்‌? - ஒ மனமே! நீ மகழ௫௪௫யடையாது இருப்‌
பது எதனால * இங்கு இருக்தம்‌ காலம்‌ - இவவு௨இல (ஙீ) இருககவேண்‌
டய காலம வரையிலும, உனக்கு உறுவது உரைக்கேன்‌ _- உன களு
பொருததமான ஒனறைக கூஅனெறேன, (கேள,) ஒந பிழையும்‌ புகுதாத--
பே வைதப்சாசம முதலிய) ஒரு சூறறமும ஏற்ப்டாமைககுக சா ரணமாண,
உணர்த்தி வேண்டி - தததுவஜஞாநத்தை அபேக்ஷிதது, பெறுவது

13 அமிருதரஞ்சனி-உரை

எ(லஸிலாம்‌-(பாமபதததில) பெறககூடிய கைஙகாயககளையெலலாம்‌, இங்கே
நாம்‌ போற்று வாம-இககாமபூமியிலே நாம பெற்று மழெவதற்கு,(ஙீ செய்ய
வேண்டியது யாதெனில) போடிமையால்‌ - இங்குசசெய்யும கைங்காயத
தால, ஏது என்று - பயன எனன? ஏனா, நீ இகழேல்‌ - நீ உபேக்ஷதிக
காமலிருககவேணடும

கருதது -- பரதயாஸததிறகுப பின இஙகு௪ செய்யும
கைங்காயதகசை லவீணெனறு நினைககககூடா து. 19

கட்டளை ககவித அறை

20 சாக்கியர்‌ னைனர்கள்‌ சார்வாகர்‌ சாங்கியம்‌ சைவர்மற்றுந்‌
நதாக்கியம்‌ நூல்கள்‌ சிதையத்‌ தனிமறை யின்கநத்தை
வாக்கிய முன்பாதி லைவகை செய்து வியாகரித்தோநீ
தேக்கி மனத்து எிதனைத்‌ திணியிரு ணீங்குமினே 20
| பாகாம 20, 21, 22-ஹஸயரதமாவளிஹருதயம்‌ ]

உரை - சாக்கியர்‌ - பெளததர்களும்‌, சைனர்கள்‌ - ஜைனாகளும்‌,
சார்வாகர்‌ - சராவாகாகளும, சாங்கியம்‌ - ஸாஙகயாகளும்‌, சைவர்‌ - சைவ
(பாசுபத) ஈகளூம, மற்றும்‌ - இனனும, தாக்கியர்‌- தராககிகாகளும, ஆகிய
இவாகளுடைய, நூல்கள்‌ சிதைய - மதகாலகள்‌ அழிநஅபோமபடி, தனி
மறையின்‌ கருத்தை - நிகமறற வேதததின தாதபாயததை, வாக்கியம்‌ மப்‌
பதினால்‌ - முப்பது வாச்யஙகளமைஈக இநதத ரஹஸயததினால, வகை
செய்து - பிரிததுககாடடி, வியாகரித்தோம்‌ - விளக௫னோம, இதனை
மனத்துள்‌ தேக்கி - இகத ரஹஸயைததை (உங்கள்‌) மனததுள நிலைகிறுததி,
திணி இநள்‌ நீங்குமீன்‌ - வலிய அஜஞாகமாகிய இருளை ஒழிததுககொள்‌

ளுங்கள்‌.

கருத்து -- இநத ரஹஸயககை ஸேவிததால அஜஞா
நம நீங்கும்‌ <0

21 தள்ளத்‌ துணியினுந்‌ தாய்போ லிரங்குந்‌ தனித்தகவா
வள்ளத்‌ துறைகின்ற வுத்தமன்‌ றன்மை யுணர்ந்துரைத்தோ
முள்ளோந்த வாதியர்‌ மன்னே வரினெங்கண்‌ மக்கியர்பால்‌
வெள்ளத்‌ கிடையி னரிபோல்‌ விமிக்கின்ற விணர்களே. 21
உரை _ தள்ளத்‌ துணியினும்‌ - நாம்‌ (எம்பெருமானை வெறு)
தளளிவிடத துணிகதாலும்‌, தாய்போல்‌ இரங்கும்‌ - தாய (தன்னுடைய
குழகதையிடம கருணைவைப்பது) போல்‌ கமமிடம்‌ கருணைவைக்குமபகி

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 14

யான, தனித்‌ தகவால்‌ - ஒப்பற்ற குணததால, உள்ளத்து உறைகின்ற -
(கம) ஹருதயததில வஸிகனெற, உத்தமன்‌ தன்மை - எமபெருமானுடைய
ஸவபாவததை, உணர்ந்து உரைத்தோம்‌ - அறிதது (இதத ரஹயைததில)
வெளியிடடோம, முன்‌ ஒத்த வாதியர்‌ - (கம ஸிததாநதததிறகு) முள்ளை ப
எங்கள்‌ மக்கியர்பால்‌ - எங்களுடைய ஆசாாயர்க
ளிடம, முன்னே வரின்‌ - எதிசே (வாதததிற்கு) வதால்‌, வெள்ளத்து
இடையில - ஆற்றுவெளளதஅ நடுவில, நரிபோல்‌ விழிக்கின்ற வீணர்‌
நரிபோல அகபபடடுககொண்டு விழிககும பயன றறவாகளாக

போன்ற வாதிகள்‌,

கள்‌ —
ஆகிவிடுவாாகள்‌

கருத்து - நம ஆசராயாகள முன அதழயமதஸதா வாதம்‌
புரியத துணியரா 2.7

22 செய்யேன்‌ மறமென்று தேசிகன்‌ றதை யவனுரைத்த
மெய்யே யருட்போருள்‌ சூடிய வேண்மதி காதலீயாம்‌
பொய்யே பகைப்புல னையிரண்‌ டோன்று பொநங்கநவி
கையேறு சக்காகீ காவலன்‌ காவ லடைந்தவர்க்கே. 22

காவலன்‌ - திருககையில ஏறி வீத
றிருககும சகராயுதததையுடைய ரக்ககளனை எம்பெருமானுடைய,
காவல்‌ அடைந்தவர்க்கு - ரகூணததில அடங்கிய பாகவதருககு, “மறம்‌
செய்யேல்‌” என்று - “பாடததைச செய்யாதே” எண்று, தேசிகன்‌ தாதை
அவன்‌ உரைத்த - (முதல) ஆசாயனும (உலகுககுக) தநதையுமான பக
வான (8தைமுகமாம) வெளியிட்டதும்‌, மேய்‌ ஏய்‌ அருள்‌ போருள்‌-ஸதயம்‌
பொருநதியதும கருபையைக காடடுவதுமான அாததததை, ஆடிய -
வேண்‌ மதி - சுததமான மனம, காதலி ஆம்‌ -
மனைவியைபபோல பரியமான

உரை _ கை ஏறு சக்கரக்‌

தனனிடததுககொண்ட,
(நலல விஷயததை ஏற்றுக கொணடதால)
தாகும்‌, போய்யே - அழியுகதனமையுளள இசசரீ ரமே, பகைப்புலன்‌ -

இகதரியங்களுடன;) பேோரசெயதறகுரிய களமாகும, ஐ இரண்டு ஒன்று -
அதிசயிககததகக ரஹமயைஙகள்‌ மூண்றும, போரும்‌ கருவி - போசெய்யும்‌

ஸாதநம (ஆகும)

கருதது.-- நலலுபதகேசசகைக கைககொளளும மனம்‌
பரியமானதாகும. விவேகமடை நத ஜீவன சரீரமெனனும
போககளததில இருநதுகொணடு, ரஹஸயதரய (ஜஞூாந)
மெனனும போரககருவியினால இநதரியஙகளாயெ எதிரி
கனை அடக்‌ வசப்படுததவேணமி. விவி

15 அமிருதரஞ்சனி-உரை

எண£ராசிரியச௫நதவிருததம
28 அந்தமி லாதி தேவ ஸனமிகெய தடைத்த
வலைவே லையோத மடையச்‌
செந்தமீம்‌ நூல்வ குத்த சிறுமா மனிச்சர்‌
சிறூகைச்‌ சிறங்கை பயபதுபோற்‌
சந்தமே லாழ ரைபப விவையேன்‌ றுதங்க
ளிதயத்‌ தடக்கி மடியோம்‌
பந்தமே லாம றுக்க வருடந்‌ துகந்து
பரவும்‌ போருள்க னிவையே 2௦
| பாசுமம 28, 24- தததுவதரயசுளகம, அசேதகாதிகாரம |
உரை _ அந்தம்‌ இல்‌- அழிவு இலலாதவனும, ஆதி தேவன்‌- ஸாவ
காரணமாயுளளவனுமான எமபெருமான, அமிசெய்து - (பரளயகாலத
தில) அழிதது, அடைத்த - பிறகு படைதத, அலை வேலை ஓதம்‌ அடைய-
அலையுளள கடலக முழுதும, செந்தமிழ்‌ நூல்‌ அதுத்த - கிறத தமிழ
தூலகளை வெளியிடடவரும, சிறு மா மனிச்சஈர்‌ - (உருவததில) சிதியராய,
(யரபாவததில) பெரியவருமான அகஸதயமஹாமுனிவருடைய, சிறு கைச்‌
சிறுங்கையதுபோல்‌ - சிறிய கை பின்‌ சிருககையில அடஙகிவிடடதபோல,
சந்தம்‌ எலலாம்‌ - வேதஙகளெலலாம, உரைப்ப இவை என்று - சொல
இம விஷயங்கள இவையே எனறு, தங்கள்‌ இதயத்து அடக்கி -
(ஆசாாயாகள) தஙகனமனதஅ அடகஇவைதது, அடியோம்‌ - தாஸாக
ளான நமமுடைய, பந்தம்‌ எ(லஸலாம்‌ வறுக்க - காமபாசககளை எலலாம
ஒழிகக, அருள்‌ தந்து உகந்து - ஈமமீது கருணை கொணடு மழெநது, பா
வும்‌ போரள்கள்‌ இவையே - (௩மககு௪) சிறககப பே உபதேகிககும
அ௱ததஙகள்‌ இநத ரஹஸயததில நாம கூறியவையமே
கருதது-- ஆசாாயாகள வேதாாததஙகளைக தம உள

ளது அ௮அடகக நமககு உபகேசிதத விஷயங்கள இரநத
ர ஹஸயகுஇில கூறியலையே 23

கடடளைககவிததுறை
24 மக்துண மாயையின்‌ முவெட்டின்‌ கீம்வரு முவகையு
மீக்தண மின்றி யிலங்கிய காலச்‌ சுழியினழ
நந்துண மொன்றுடை நாகழ நாரா யணணனுடம்பாய்சீ
சீமதண மற்றவை யென்றுரைத்‌ தாரேங்க டேசிகரே 24
உரை -- முக்குண மாயையின்‌ - (ஸததுவம, ரஜஸ, தமஸ என
இம) மூனு குணககளையுடைய மூலப்ரகருதியின்‌, ழ எட்டின்‌ கீழ்‌ வநம்‌-

ஸரீதேசீகப்பிரபந்தமீ 16

திருபததுகானகு தததுவயகளினழட பிரினெற, ழவகையும்‌ ன பு
வீகருதி, பரகருதிவிகருதி எனற) மூன்று வகையும, இக்கும்‌ இன்ற
கு லங்கீய - இகத கமூவகைக ஞூணமும இலலாமல பமகாசிகனெ ற, காலி
சுழி இனழம - சுழலகினற காலததின்‌ வகுப்பும்‌, நற்குணம்‌ ஒன்று மட
நாகழம்‌ - ஷததுவகுணம ஒனழையேயுடைய பயமமபதமாய மாறுக
சுதக ஸததுவமும, (ஆக இநத மூன று அசேதநரமும) நாராயணன்‌ உடம்‌
பாய - எமபெருமானுககுச சரீரமாய, சிற்குணம்‌ அற்றவை என்று - அறி
கென்னும குணமிலலாதவை எனறு, எங்கள்‌ தேசிகர்‌ உடலாழதார்‌ -
எககளுடைய இஆசாரயாகள உபதேசததனா

ததீதுவஙளை பிரியும வகையை முதவிலுள்ள ஸிததாகதலில்தம்‌!

றகைகரஹததிற காணக,
கருதது - பரகருதி, காலம, சததஸததுவாம நிய
இவை மூனறும அசேதநமாய ஈசுவரனுககு உடலாஞும 24

வெண்பா

2௦ எனதென்‌ பதுமியா னென்பது மின்றித்‌
தனதேன்று தன்னையுங்‌ காணு - துனதென்று
மாதவத்தான்‌ மாதவற்கே வன்பாமாய்‌ மாய்ப்பதனிம்‌
கைதவத்தான்‌ கைவளரான்‌ காண்‌ 20

! பாகம 25, 26-தததுவ தரயசுன கம, ஜீவாதிகாரம ]

உரை எனது என்பதும்‌ - (இநத வஸஅ) என்னுடையது எனறு
நினைபபதாகிய மமகாரரும, யான்‌ என்பதும்‌- (அசேதகமான சரீ பததையே
ஆதமாவாக நினைதது) நான எனறு எல ஜுவதாகிய அஹங்காரம்‌,
இன்றி - நீங்கப்பெற்று, தன்னையும்‌ - ஜீவாதமாவாகிய தனனையம, தனது
என்று காணுது - தன்னுடைய ஸவாமி எனறு கினையாமல, ( அதாவது
ஸவதநதராதம பாமம இலலாமல) * மாதவத்தால்‌ - உயாநத தவமெணப்‌
பம சர்ணாகதியாகிய உபாயததால, உனது என்று- எலலாம உன்னுடை
யதே எனறு, மாதவந்கே வன்‌ பாமாய்‌ _ எமபெருமானுககே இட
மான யொஅபபாக, மாயப்பதனில்‌ - தன்னுடைய மைபஈ தகக த
அஅதது அவனிடம ஸமாபமிபபதில, கைதவத்தான்‌ _ (மனமக கத மாபயிலை
லாத) வஞசகமுடையவன, கைவளரான்‌ ௨ மேமபாடடையமாடடாண்‌
(உஜஜீவிகக மாட்டான்‌); (காண - அனை)
“ரர்‌ DM ns ம வய பட

ப்ச்‌ ர (அ
ஹு ug ””
தல ாாஸகெவெர௦ அபா 8 கிமி க2 ரஹம 7

17 அமிருதரஞ்சனி-உரை

கருதது.-- எலலாப்‌ பொறுபபையும எம்பெரு
ணிடம ஓபபுவிககுமபோது தன ஸமபரநததுதை அடியோடு
அறுததுச செய்ய்வேணமெ 2212]

கடடனளை ககவிததுறை
26 பல்வினை வனகமிழ்‌ நுந்பந்த மற்றுழுல்‌ கின்றனந
நல்வினை முட்டிய நாரண னுர்பதம்‌ பெழ்றவருநீ
தொல்வினை மயென்றுமில்‌ லாச்சோதி வானவ நஞ்சுநுதி
செல்வி2ஈ யோர்ந்தவா கிவரேன்‌ றேதச்‌ சிறந்தனமே. 26

உரை சுநதி செல்‌ விணை ஓராதந்தவர்‌ - வேதம செலலுகிற வழி
யை அறிநத ஈம ஆசாயாகள, பல்‌ வினை வன்‌ கயிழ்றல்‌ - பலவகைப்‌
பட்ட காமங்களாகிற வலிய பாசததால, பாந்தம்‌ உம்று - பிணிகஅப்படடு,
உழல்கின்றனநம்‌ - ஸமஸாரததில துலாபபபடுமவராகிய பெததாகளும, நல்‌
வினை முட்டிய நார ஈனா -நலல உபாயததை அ௮றுலடிகக௪செய்த எமபெரு
மசனுடைய, பதம்‌ பெற்றவரும்‌ - இருவககளை (ப பபமபதததில) அடைகத
வாகளான முகதாகளும, தொல்வினை - அகாதியான காமமைபநதம,
என்றும்‌ இல்லா - ஒருபோதும இலலாதவாகளான, சோதி வானவரும்‌ -
ஒளியுளள நிதயஸசிகளூம, சீவர்‌ என்று ஒத - ஜீவாகள (ஆவாாகள)
எனறு உபதேசிகக, (அவவறிவினால) சிறந்தனம்‌ - சிறபபடைகதோம.

கருதது - பெகுதா மூகதா நிதயா என ஜீவா மூவகை
படுவர. ௮0

வெண்பா

27 ஆரணங்க ளொல்லா மடிசூட மேனின்ற

காரணமா யோன்றநற்‌ கலங்காதா - றைணனே
நம்மேல்‌ வினைகடியு நலவமழியிழ்‌ நுனின்று
தன்மேன்‌ தநீதருளுந்‌ தான்‌. 27

[ பாசுரம்‌ 27, 28, 29, 80- தததுவதரயகளகம, சசுவராதிகாரம ]

உரை --- ஆரணங்கள்‌ எலலாம்‌--வேதவளை அனைததும, அடி ஜட
தன திருவடிகளைப்‌ போறறிநிறக, மேல்‌ நின்ற - எலலோரினும மேம்பட்டு
நின றவனும, காரணமாய்‌ - எலலாவறறுககும காரணமாயிருகது, ஒன்றால்‌
கலங்காதான - காரியப்‌ பொருள்களில உளள தோஷம்‌ ஒன்னும்‌ தட்டாத
வனுமான, நாரணனே - ஸ்ரீமககாராயணனே, நம்‌ மேல்‌ வினை கடியும்‌ -
நம்மிடம மேன்மேலும்‌ வருததியடைகின்ற காமங்களைப்‌ போகைககூடிய,
நல்‌ வழியில்‌ - நல்ல்‌ உபாயததினை கூதாநததில, தான்‌ நின்று - தரன்‌

ஜீ

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 18

க்‌ ட அனவ ய வையை

இருநது, தன்‌ மேனி - தன திருமேனியை, தான்‌ தந்தருளும்‌ - (காம அனுப
விப்பற்குத) தானே கொடுததருளவான

கருத்து -- இவனால அவவ்ரொட்கமாடியாக உபாயததின
ஸகாநததில ஈசுவரனே நினறு மோகஷமகொடுபபான 27

சடடளைககலிததுறை
28 குடன்மிரை பயொன்றியு ங்‌ கூடியு நின்ற கோடுந்துயந
பூடன்மீரைத்‌ தோன்று மயிர மமயிர்க்குமி ராமியையுங்‌
கடன்மிைைக்‌ கட தானத்‌ திரளாவை கோத்த போன்றூன்‌
மடன்மிசை வார்த்தை யதன்பொரு னென்ன வதத்தனமே 28

உரை -— கடல மிரை- சரீ ரததில, ஒன்றியம்‌ கூடியும்‌ நின்ற -
ஒன நுபடடும சோநதும இருப்பதும்‌, கொடுந்‌ துயரும்‌ - கொடிய துனபத
தைத தருனெறதுமான பரகருதியென னும அசேதநமூம, உடல்‌ மிசைத்‌
தோன்றும்‌ உயிரும்‌ - சரீரததில இருது உடததும ஜீவாதமாவெனனும
சேதநமும, உயிர்மீது உயிர்‌ ஆப்‌ இறையும்‌ - ஜீவாதமாவுககும அகதாயாமி
யாயுளள ஸாவேசுவபனும, (முறையே) கடல்‌ _ கடலாகவும, (கடல்‌) மிசைக்‌

கஷ்ட -- கடலிலுளள, தானத்‌ காள்‌ - முததுககளின குவியலாகவும,
*அவை கோத்த பொன்‌ நால்‌ _ ௮கத மூததுககளைக கோதத த௲௫கநூலாக
வும ( இறுககனெறனவெனனும்‌ விஷயம்‌ ), மடல்‌ மி _ காதுகளில

(ஹஸயமாய ஆசாரயாகள உபதேசிதத), வார்த்‌ தையகன்‌ போநள்‌
என்ன -- வாகயங்களின அத்தம்‌ எனன, வதத்தனம்‌ _ (இறத ரஹஸயத
தில காம) விளககிக காடடினோம

கருதது-- அசேதநம கடலாலவும, சேதநம முததாக
வம, அதைக காங்கும ரசுவரன கோககும காலாஃவும
இருபபதுதான ஆசாரயோபதேசததின ஸாரம்‌ 216}

29 தத்துவத்‌ தன்னில்‌ விரித்திடத்‌ தோன்று மிரண்டுதனிற்‌
பத்தி விலக்கிய பாசண்டர்‌ வீசுறும்‌ பாசழற
ரேத்திசை யுந்தோழ தேத்திய கீர்த்திய பெண்டிசையார்‌
சுத்த நுரைத்த சுளக மநந்திய தூயவரே 29

உரை -- எத்திசையம்‌ தொழது ஏத்திய கீர்தீதியர்‌ _. எததிசையி
லஓள்ளோரும வணங௫ஙஇப புகழனெற லாததியுடையவாகளும, எண்‌
நினை ஆர்‌ சுத்தர்‌ - எலலா பசகாரததானும நிறைநத பரிசுததியுடையவரு
மான ௩ம ஆசாரயாகள, உரைத்த சுளகம்‌ _ உபதே௫ித (விஷயஙகள்‌

கரு மாவது கடியார்‌ வ பூ அடை Ff ணப ப ர சின்கா கவச வர்ல TAN ப பபகயூன்‌ NNN மூ

ஜூ 2யி ஹவ_ 8௨௦ வலெரா_த௦ ஸா; 2ணிமணார ஐவ 7

19 அமிருதரஞ்சனிஃ உரை

அடஙூய) இநதத தததுவதரயசுளகமென்னும ரஹ்யைததை, அருநீதிய- உட்‌
கொண்டு அதுபவிதத, தூயவர்‌ பரிசுததாகள, தத்துவம்‌ தன்னில- (றன்று)
கஜஅவங்களுககுள, விரித்கிடத்‌ தோன்றும்‌ - விளககெ கூறுமபோது
(முகயெமாயத) தோன்றுகிற, இரவைடு தனில்‌ - (சேதறம ஈசுவரன எனா
னம) இரணடு தததுவயகளில, பத்தி விலக்கிய - (அவறறின ஸவரூபததை
பம்‌ ஸவபாவததையும உளள படி அறியாது வெறுபபவாகளான)
அன்பற்ற, பாசண்டர்‌ வீசுறும்‌ - நாஸதிகாகளை வீசுனெற, பாசம்‌ உறுர்‌ -

பாசததில்‌ அகப்படமாடடாாகள
கருதது - இநத ரஹஸ்ய தசை ஸேவீப்பவா நாஸதிகர்‌
வலையுள அகபபடமாடடாரகள <9

80 வினைத்திரண்‌ மாற்றிய வேதியர்‌ தந்தநல்‌ வாசகத்தா
லனைத்து மறிந்தபி னுறும்‌ பயனு மெனவடைநீதோ
மனத்தி லிநந்து மநுத்தழ தாகிய மாதவஞர்‌
நினைத்தன்‌ மறத்த லரிதாய நன்னிழ ஸனிள்கழலே 30
உரை _ வினைத்‌ திரள்‌ மாற்றிய - (கமமிடம்‌ உளள) பாபக கூட்ட
களை ஒழிதத, வேதியர்‌ தந்த நல்‌ வாசகத்தால்‌ - ஆசாயாகள அருளிய
நல்ல உபதேசதகால, அனைத்தும்‌ அறிநத பின்‌ - (கததுவம ரஹஹயம முத
லிய) எலலாவறகறயும அறிக பிறகு, மனத்தில்‌ இருந்து - (நம்முடைய)
ஹருதயததில நிகயவாமமை செயது, மருந்து அமதாகிய ௨ காரமபதகததை
ஒமிககும)மருகதாகவும(அஅபவிபபதறகுகலல) அமருதமாகவும ஆகியவனாண,
மாதவனுர்‌ - ஸ்ரீமகா சாயணனுடையதும, நினைத்தல்‌ மறத்கல்‌ வுரிதாய -
(பெருமையைப்‌ பாாததால) நினைககவும்‌ (இனிமையைப பாாதகால்‌) மற்கக
வும்‌ முடியாததும, நிழல்‌ - சரணமடைநதவனுடைய காபததைப்போகக
வலல குளிரகத) நிழலுடையதுமான, நல்‌ நீள்‌ கழலே - அறத நீண்ட
திருவடியையே, ஆறும்‌ பயனும்‌ ளன அடைந்தோம்‌ - உபாயமும பலனும்‌
என த அதுகைதிதது அடைநதோம.
கருதது - ஆசாாயோப்கேசமபெற்றவன ஸ்ரீம்நகாராய
ணன திருவடிகளையேஉபாயமாகவுமபலனாகவுமகொளவான.

வெணபா
31 ஒதுமறை நான்கதனி லோங்கு போரு மன்றினுன்ளே
நீதி நெறிவழவா நிற்கின்றோம்‌ -— போதமநம்‌
பேரா யிரழந்‌ திநவும்‌ பிரியாத
நாரா யணனருளா ஸூம்‌ 51

[ பாகாம 31, 82- ரஹயைதரயசளகம்‌, திருமக்தகராதிகாரம்‌ ]

தேசிகப்பிரபந்தம்‌ 20 ட

உரை போதம்‌ அநம்‌ - (ஜாததம) அறிவதறகு அரிதான (அலல
போது அமநம்‌- நாவாகிய புஷபததில பொருநதிய),பேராயிரழம்‌- ஸஹஸ்ர
காமமும, போது ௮மநம்‌ திநவும்‌- (தாமரைப்‌) பூவில அமாகதிருபபவளான
பீராட்டியும, பிரியாத - எப்பொழுதும சோநதிருககன ற, நாராயன்‌ ௮ரு
ளால்‌ - காராயணனுடைய கருபையால, ஓதும்‌ மறை நான்கதனில்‌- அத
யயகம செயயப்படிகனற வேதஙகள்‌ நானகினில, ஓங்கும்‌ ஒரு மழன்றினறுன்‌
ளே - உயாநது நிறகும நிகரற்ற கூனறுரஹய௫களில (சொலலபபடட),
நீதி நெறி- ஸநமா£ககதது நிஷடையில, நாம்‌ வழவா நிற்கின்றேம்‌ - காம
தீவறாமல நிலை பெறறிருகதனெறோம

£போதமறாம” எனற தொடரைப பேராயிரததிலும்‌ திருவிலும ௮௩

வயிகக. ஸஹைஸரநாமம பகவானுடைய புகழையே வெளியிடுதலால “பிரி

யாத' எனனபபட்டது
கருத்து எமபெருமானகருபையைப பெறறுல ரஹஸ
யஙகளில கூறிய நிஷடை உணடாகும. ol

எண்சராசிரியவிருததம
88 ஊன்றந்து நீலைநின்ற வுயிநந்‌ தந்தோ
நயிராகி யுள்ளோலியோ டூறைந்த நாதன்‌
றன்றந்த வின்னுயமிரை பெனதென்‌ னம
னல்லறிவுந்‌ தந்தகலா நலழந்‌ தந்து
தான்றந்த நலவழியாற்‌ றழீந்த வென்னைத்‌
தன்றனக்கே பரமாகத்‌ தானே யெண்ணி
வான்றந்து மலாடியுந்‌ தந்து வானேர்‌
வாழ்ச்சிதா மன்னநளால்‌ வரித்திட்‌ டானே, 52
உரை:- ஊன்‌ தந்து- சரீரததைக கொடுதது, நிலை நீன்ற உயிநம்‌
தந்து - அழியாத ஜீவா தமாவையும்‌ கொடுதது, ஓர்‌ உயிராகி - ஒரே ௮௩தா
யாமியாஜ, உள்‌ ஒளியோடு உறைந்த நாதன்‌-சேதகாசே தநஙகளுககுள தன
ப்ரகாசமபோன்ற பீராடடியுடன வஸிககும ஸ்வாமியான எமபெருமசன்‌,
தான்‌ தந்த இன்‌ உயிரை- தான கொடுதத இனிய ஜீவாதமாவை, எனது
என்னாமல்‌ - எனகசே சேஷமென்று கினைககாமல இருககுமபடி, நல்‌ அறி
வும்‌ தந்து - உயாகத ஜஞாகததையும கொடுதது, அகலா நலழம்‌ தந்து -
(எப்போதும) நீக்காத ஆகநத்ததையும்‌ கொடுதது, தான்‌ தந்த நல்‌ வமியால்‌--
தான்‌ (உலகிற்குக காட்டிக) கொடுதத சறநத உபாயமாக சரணாகதியினால
தாழ்ந்த என்னை- திருவடிகளில வணகயெ என்னை, தன்‌ தனக்கே பாரமாக.
தானே காக்கவேணடி௰ வஸ்துவாக, தானே எண்ணி _ தானே நினை தது,
வரன்‌ தந்து - (வருககாலத்தில்‌) பரமபதததைச்‌ கொடுத்து, மலர்‌ அடியும்‌

21 அமிருதரஞ்சனி.உரை

தந்து - மலாபோனற தன திருவடிகளையும்‌ கொடுதது, வானே வாடிக்சி
தா - நிதயஸரிகளுடைய வாழவையும கொடுப்பதற்கு, மன்‌
அ௮நளால்‌ - திடமான தன்‌ கருபையால, வரித்திட்டான்‌ - ஸககலமித து

ஹிட்டான
கருதது -- எமபெருமான ஜீவனுக்கு ஸகலபரகாரத்தா
வும்‌ உபகாரமசெயகினருன. 52

வெண்‌ பர
28 திருமா லடியிணையே திண்காரணுக்‌ கோண்டு
திருமா லடியிணையே சேர்வா _— ரோநுமா
லநனா லநளாத வானோர்கள்‌ ஸவாம்ச்சி
யரளா னமக்களித்தா ராய்ந்து 38
[ பாசுரம்‌ 88, 84, 85- ஏஹஸயதரயசுளகம்‌, தவயாதிகாரம ]
உரை -- திநமால்‌ அடி இணையே- ஸ்ரீமககாராய.ஊானுடைய திருவடி
கள்‌ இரணடையுமே, திண்‌ சாணக்‌ கோண்டு - திடமான உபாயமாகச்‌
கொண்டு, திநமால்‌ அடி இணையே சேர்வார்‌ - ஸ்ரீமகநாராயகனுடைய திரா
வடிகள இரணடையுமே பலனாக அடைபவரான ஆசாயாகள்‌, ஓ ரு மாஸ்‌
ஙிகரறற எம்பெருமான, அருளால்‌ அநளாத-தன கருபைமனொல (இதுவைர
நமக்கு) அருளாத, வானோர்கள்‌ வாம்ச்சி- நிதயஸ௫ரிகளின வாழவை, அரு
ளால்‌- (கமமீது உளள) கருணையால, ஆய்ந்து - ஆசாயநகுபாரதது, நமக்கு
அளித்தார்‌ - நமக்கு அறுகரஹ்மசேயதனா
கருதது - பகவான நெடுஙகாலம அருளாத மோக்ஷ்த
சை ஆசாரயாகள பரபததியினமூலமாகக கொடுககமுடியும.

கட்டளை ககவிததுறை
84 சேர்க்குந்‌ திநமகள்‌ சேர்த்தியின்‌ மன்னுதல்‌. சீர்ப்பேரியோற்‌
கேற்தங்‌ தணங்க ளிலக்காம்‌ வடிவி விணையடிகள்‌
பார்க்கத்‌ சரணத்திம்‌ பற்றுத னத்நிலை நாம்டொறும்பே
றேற்து மவற்றினு ளேல்லாங்‌ களையற வெண்ணினமே. 24
தவயத்தில அடங்கிய பதது ௮ாததஙகைம இதில வெளிமிடப்படு
னெறன "இதனஉரையைத அயசசுருககுக கடை௫௪ப்பாகாரததில பராகக 84

95 திருமா லடியிணே சேர்ந்து திகழ்ந்த வடிமைபேறத்‌
திருநா ரணன்சாண்‌ திண்சா ணுகத்‌ தூணிந்தடைவோ
ரோநநா ளுரைக்க வுயிர்தரு மந்திர மோதியநாம்‌
வருநான்‌ பழதற்று வாழம்‌ வகையதின்‌ மன்னுவமே. லக்‌

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 29

உரை -- திருமால்‌ அடி இணை சேர்ந்து _ ்ரீமகநாராயணனுடைய
திருவடிகள்‌ இரணடையம அடைநது, திகழ்ந்த அடிமை பேற - கிறப
நலல கைங்காயததைப பெறுவதற்கு, திரு நாணன்‌ சாண்‌ - ஸ்ரீமககாரர
யணனுடைய திருவடிகளையே, திண்‌ சாகை-வவிய உபாயமாக, துணிந்து
அடைவோர்‌ - தெளிநது அடைநத ஆசராயாகள உயிர்‌ தரம்‌ மந்திரம்‌- உஜ
ஜீவிககச செய்யும தவயமென்னும மகதாததை, நே நான்‌ உரைக்க -
கமமுடைய பாகயம பரிபகவமான) ஒரு நாளில்‌ உபதேசிக்க, ஒதிய
நாம்‌ - (அதை) ௮நுஸநதிதத நாம, வரும்‌ நாள்‌ பழது அற்று - இனி வரப
போகும நாளில (அஹசகார-மமகாரஙகளாகிற) குறறமறறு, வாழம்‌ வகை
யதில்‌ மன்னுவம்‌ - ஜீவிககும பரகாரததில ஊறறமுடையராய்‌ நிலைத
தஇருபயோம,

கருதது:-- தவயததின அரததததை அறிநதால அஹங்‌
கார-மமகாரஙுகள நீங்கும்‌. 3௮

சவண்பா
36 மற்றேரு பற்றின்றி வந்தடைந்‌ தார்க்கெல்லாங்‌
தநீற மறியாத கோவலனுர்‌ -- மற்றும்‌
வினைவிடுத்து விண்ணவரோ டோன்றவிரை கின்றார்‌
நீனைவுடைத்தாய்‌ நீமனமே நில்லு 26

[ பாசுரம்‌ 36, 57, 388, 89_ சஹ்ஸயதரயசுளகம, சசமசலோகாதிசாரம ]

உரை -- மனமே! - மனமே, மற்று ஒரு பற்று இன்றி -- வேறு ஒரு
கதியும இலலாமல்‌, வந்து அடைந்ீதார்க்கு எல்லாம்‌ - தமமை வகுதடைஈத
எல்லாருடைய விஷயகதிலும, குற்றம்‌ அறியாத- (அவாகள செயத) குறறத
தைப்‌ யொருட்படுததாதவரும, கோவலனுர்‌ - கோபாலனாக அவதரிததவரு
மான எமபெருமான, மற்றும்‌ வினை விடுத்து - (கமமுடைய) ஸகலகாமங
களையும்‌ ஒழிதது, விண்ணவரோடு ஒன்ற விரைகின்றர்‌ - கிதயஸ-ூரிக
ளோடுகாம) ஒனறுசேர விரைனெரா, நீ நீனைவு உடைத்தாய்‌ - சீ (இநத
விஷயததை) நினை ததுச்சொணடு, நில்‌. கவலையறறு இருப்பாயாக.

£நிலலு' எனனுமிடததில்‌ உசரம்‌ சாரியையாய்‌ நினறது

கருதது - பரபதநாகளின்‌ காமகதை எமபெருமான
போககிப பலனகொடுபபான. 26

93 அமிருதரஞ்சனி-உரை

கடடனை கஃலிததுறை
3/ எல்லாத்‌ தநுமழ மென்னை யிகழ்ந்திடத்‌ தானிகழா

தேலலாந்‌ தனதேன வேல்லா மகந்தந டந்தபிரான்‌

மல்லார்‌ மதக்களி றெத்த வினைத்திண்‌ மாய்ப்பனென்ற

சோல்லா லினியோரு காழ்சோகி யாத்துணி வுற்றனமே. 87

உரை _— எல்லாத்‌ தருமழம்‌ - (பகதியோகம முதலிய) எலலா உபா
யககளாம, என்னை இகழ்ததிட - (அவவுபாயஙகளை அறஷ்டிகக௫ சகதியில்‌
லாத) எனனை வெறுததுக கைவிடடுவிடவும, தான்‌ இகழாது - (ஈசுவர
னன) தான (எனனை) வெறுததுத தளளிவிடாமல, எல்லாப்‌ தனது என
(அவவுபாயஙகளின்‌ ஸதாநததிலு தின்று அவை கொடுககும யல
க ககொடுககவேணடிய கடமை) முழுதும்‌ தன னுடையதென று(நினை ௧3),
உகநீது - மகிழநது, எல்லாம்‌ - ஸகஃலபலனகளையம, ௮ருள்‌ தந்த பிரான்‌ -
(ஏன குக) ருயைனெயத எமபெருமானுடைய, “மல்‌ ஆர்‌ மதக்‌ களிறுஜத்த-
பலம நிறைநத மதயானையபோனற, வினைத்‌ தாள்‌ - பாபகுகடடஙககளை,
மாய்ப்பன்‌ - ஒழிததுவிடுவேன £*, என்ற சோல்லாஃ- எனற (சரமசுலோக)
வாகயததால, இனி ஒருகால்‌ - இனி ஒருநாளும்‌, சோகியாத்‌ துணிவு உற்‌
றனம்‌ - அககிககவேணடாதபட தையததை அடைநதோம

கருதது.-- சரமசலோகததை அறிநது பரநயாஸம
செயகவாககுதக துனபமிலலை 22

88 வினைத்திரண மாற்றிய வேதியர்‌ தந்தநள்‌ வாசகத்தா
லனைத்து மறிந்தபி னறும்‌ பயனு மெனவடைந்தோ
மனத்தி லீநந்து மநத்தழ தாகிய மாதவனுர்‌
நீனைத்தன்‌ மனத்தி லரிதாகி நின்றன நீள் கழலே, 38
இதன உரையை 30-வது பான்ரததில காணக, தந்தநள்‌ வாசகம்‌-௧ரூ

ணேோயினால செயத உபதேதேசம நினறனவாகிய திருவடிகளை என அ அவயம்‌.

எழுசாச எநதவிருததம
39 எட்டி லாறி ரண்டி லொன்றி லேங்க மாறி யம்புவார்‌
விட்ட வாறு பாற்று மாறு வீடு கண்டு மேவுவார்‌
சிட்ட ரான தேசு யர்நீத தேசி கர்க்கு யர்நீதுமே
லேட்டு முன்று மழட றுத்த தெந்தை மாலி ரக்கமே 39

உரை - எந்தை மால்‌ இரக்கம்‌- எம்முடைய ஸவாமியான பகவா
இடைய கருணேயான து, எட்டில்‌ எட்டு அம அமைகத திருமசதரதது

ஸநீதேசீதப்பிரபந்தர்‌ 24

இம்‌, று இரண்டில்‌ - பன்னிரண்டுபதங்கள்‌ அமைந்த தீவயத்திலும்‌,
ஒன்றில்‌ - ஒரு சலோகமாய்‌ அமைநத சரமசுலோகத்திலும்‌, எங்தம்‌
அறு இயம்புவா*-(இவற்றில) எங்கும்‌ உபாயமே (சொலலப்பட்டிருப்பதாய்‌)
உபதே$பபவாகளும, விட்ட இறு - (நம்மால முடியாதென்று) விடப்‌
பட்ட (பக்தியோகம்‌ முதலிப)உபாயத்தையும்‌, பற்றும்‌ தறு-சைக்கொள்ளாம்‌
உபாயமான ப்ரபததியையும்‌, வீடு கண்டு - (அதன்‌ பலமான) மோக்ஷத்தை
யும நன்கு அறிநது, மேவுவார்‌ - அதில்‌ ஊற்றமுடையவாகளும, சிட்ட
ராள- ஜஜாகம்‌, வைராகயம, அநுஷடாநம ஆகிய இவை பொருநதியவர்க
ரூம, தேசு உயர்ந்த - தேஜஸ்‌ நிறைந்தவர்களுமான, தேசிகர்ககு -
ஆசாயாகளுக்காக, உயர்ந்து - ஓடி உயர்நது, மேல்‌ எட்டு ழன்றும்‌ -
மேல்‌ உளள இருபததுநான்கு வளதுககளாய்‌ மாறுறெ ப்ரக்றுதியின்‌ ஸம்‌
பந்தததையும்‌, ஊடறுத்தது - (நமக்கு) ஒழிததுவிட்டது.

கரத்து:- எமபெருமானுடைய கருபை அசார்யர்களின்‌
பெருமைககாக நமககு மோகமகொடுககும. 09

அமீருதரஞ்சளி-உரர முற்றிற்று

ஸ்ரீ தெ நிமரேோஷஹோெறிகாய்‌ ௩93

ஸ்ரீ
அதிகாரசங்கிரகம்‌-உ ரை

சீராதூப்புல்‌ திருவேய்கடமுடையான்‌ திருவடிகளே சரணம
தனியன்‌
ரா நஜயாவா ௦ கெமபகட |

சசொன்று உ ட்ட. சலக . ஃவிரழவு,

[ இநத பபநதததிலுளள பாசுரஙகள ஸ்ரீமத-.ரஹஸயதரயஸாரததின்‌
ஒவவொரு அதிகாரததின்‌ ௮ரததததையும வெளியிடுனெறன |]

எணசீமாகிரியவிருததம

0 போய்கைழனி பூதத்தார்‌ பேயாம்‌ வார்தண்‌
பொருநலவநங்‌ குநகேசன்‌ விட்டு சித்தன்‌
றுய்யகல சேகரனம்‌ பாண நாதன்‌
றேண்டரடிப்‌ போடிமமிசை வந்த சோதி
வையமேலா மறைவிளங்க வாள்வே லேநீது
மங்கையர்கோ னேன்றிவர்கண்‌ மகிம்ந்து பாடுத்‌
செய்யதமிழ்‌ மாலைகணுந்‌ தெளிய வோதித்‌
தெளியாத மழைநிலங்க டெவிகின்‌ றேமே, 1
[ பாசுரம 1-முதல 6-வரை- குருபமமபராஸாரம ]

உரை - போயகை ழனி - பொயகையாழவார, பூதத்தார்‌ -

மூத்ததாழவரா, பேயாழ்வார்‌ - பேயாழவரா, தண்‌ போநுநல்‌ வரும்‌ -
குளிகத தாமரபாணிகதிககமையில அவதரிதத, தரகேசன்‌ - திருக
குருகாககுத தலைவரான கமமாழவரா, விட்டுசித்தன்‌ - பெரியாழவார,

துய்ய தலசேகான்‌ - (பாகவதாகளின விஷயததில) பரிசுதத (மான மனத

தையுடையவ)ரான குலசேகராழவரா, நம்‌ பாணநாதன்‌ - நமமுடைய
திருபபாணாழவா£, தொண்டரடிப்பொடி - தொணடரடிபபொடியாழவார்‌,

மழிசை வந்த சோதி - திருமதிசையில அவதரிதத தேஜஸலியான திருமழி
சையாழவா, வையம்‌ எ(ஷிலாம்‌ மறை விளங்க - உலகம முழுதும்‌
வேதாநதராததஙகள்‌ பமகாகிககுமபடி, வாள்‌ வேல்‌ ஏந்தும்‌ - வாளையும

வேலையும தரிதத (எமபெருமானிடம மகதரோப்தேசமபெறற), மங்கையர்‌

த்‌

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 26

கோன்‌ - திருமககையாழவார, என்ற இவர்கள்‌ - எனற இவவாழவராகள,
மகிடித்து பாடும்‌ - (பகவதநுபவததால்‌) ஸைதோஷமடைநது பாடிய, செய்ய
தமிழ்‌ மாலைகள்‌ - நோமையான தமிழத திவயபரபகதஙகளை, நாம்‌ தெளிய
ஓதி - நாம (அ௱ததததுடன) தெளிவாய அதயயகமசெயது, தெளியாத
மறை நிலங்கள்‌ - நனகு விளகசகாமலிருகத வேதபாகககளை, தெதளி

கீன்றேம்‌ -கனகு அறிகனறோம்‌

ஈம்‌ பாணநாதன' என்றது திருபபாணாழவாருககு முகிவாஹகன
எனறு பெயாபெறுமபடியும, தமககு வேதாநதாசாரயன்‌ என்று திரு
நாமம விளககும்படியும்‌ ஸ்ரீரககநாதன அறுகரஹிதததைக கருதியாம

கருதது - ஆழவாரகளின ஸ௫கதிகளை அாததததுடன
அதயயநமசெயவேரககு வேதததில அாதுதம விளங்காத
பாகஙகள ஈீனகு தெளிவாம்‌ 1

| மதுரகவிகள ஆசாரயபகதிககு வழிகாடடியவராதலால அவா
பாப்‌ கணணிதுணசிறததாமபுப்‌ யாசுரங்களின பதது ஸாரராததஙகளை

யம அமைத்துத்‌ தனியே அவாவிஷயமாக ஒரு பாசுமமிட்டருளறொ-—-]

41 இன்பத்தி லிறைத்கதலி விசையும்‌ பேற்றி
விகமாத பலலுறவி லிராக மாழ்றிறழ்‌
றன்பழ்றில்‌ வினைவிலக்கிற்‌ றகவோக்‌ கத்திற்‌
றத்துவத்தை யுர்த்துதலிந்‌ நன்மை யாக்கி
லன்பர்க்கே யவதரிக்க மாய னிற்க
வநமறைக டமிழ்சேயதான்‌ றளே கொண்டு
துன்பந்ற மதுரகவி தோன்றக்‌ காட்டுந்‌
தோலவமியே நல்வமிக டூணிவார்‌ கட்கே, 2
உரை _ அன்பர்கீகே - பாகவதாகளுக (கு அதுகரஹமசெய்வ
தற) காகவே, ௮வதரிக்தம்‌ - இககாமபூமியில அவதரிபபவனான, ஆயன்‌
கோபாலனான கணணன, நிற்க - ஸுலபனாய இருககுமபோது, (அவனை
அகாதரிததுவிடடு), இன்பத்தில்‌ ஆககதரூபமான அநுபவததிலும, இறைத்சு
தலில்‌ - சரணமடையுமவிஷயததிலும, இசையும்‌ பேற்றில்‌ - நாம அக
கரிககும புருஷாததமாமிருபபதிலும, இகழாத பல்‌ உறவில்‌ _- விலககாத
பலவகையான ஸமபததததிலும, இராகம்‌ மாற்றில்‌ - தகாத விஷயககளில
விருபபததை ஒழிககுமவிஷயததிலும, தன்‌ பற்றில்‌ தனவிஷயமாயப்‌ பறறு
தலை உணடாககுவதிலும, வினை விலக்கில்‌ - பாபககஆர ஒழிப்பதிலும,
தகவு ஓக்கத்தில்‌ - கருணையின்‌ அபிவருததியினும, தத்துவத்தை
உணக்த்துதலில்‌ - தததுவஜனூகததை உணடுபணணுவதிலும, தன்மை

27 அதிகாரசங்கிரகம்‌-உரை

ஆக்கில்‌ - தன்‌ ஸவபாவத்தை அருளவதிலும, அருமறைகள்‌ தமீம்‌ சேய
தான்‌ - அருமையான வேதஙகளைத தமிழிலே (பரபநதமாக) அருளிச்‌
செயத நம்மாழவாருடைய, தாளே கொண்டு - திருவடிகளையே (ஆதார
மாகப்‌) பறறி, துன்பு அற்ற - வருததம தாநத, மதுரகவி - மதுரகவிகள,
தோன்றக்‌ காட்டும்‌ - உலகில எலவோரும அறியுமபடி வெளியிட்ட, தோல்‌
வழியே - (ஆசாயனை அடைவதென்‌இற) அ௮காதியானமாககமே, துணி
வார்கட்த - (அறபவிஷயஙகளை வெறுககககூடி௰) நிச௫சயஜஞாகம உடைய
வாகளுககு, நல்‌ வழிகள்‌ - அறத வழிகளாகும்‌.
புருஷார்த்தம்‌ _ மனிதனால்‌ விருமபப்படும பலன

எமபெருமானுககும ஜீவனுககும்‌ பததுவகையான ஹமபநதஙகள்‌
உணடு அநத ஸமபநதங களை ஆழவாருககும தமககும்‌ உளவாககிக கணணி
அணசிநறுததாமபினால மதுரகவிகள பாடியருளினா அதப்‌ பதது மைபா
தற களையும ஸ்ரீதேசிகன்‌ இபபாசுரததின முற்பாதியில்‌ காட்டியருளினா.

ஸ்ரீமதுரகவிகள ஆழவாதிருவடிவாரததிறகு வரும்போது கண
ணன இபபூமியிலேகான எழுநதருளியிருககான இதையறிநதும மதுர
சவிகள அவனைப்‌ புறககணிதது ஆழவாரையே சிறநத கதியாகப்‌ பறறின
கால “ஆயன நிறக?” என்னப்பட்டத

கருதது -- ஆசாரயனை அசரயிப்பதே கிறநததாம. 2

[ஸீபாஷயகாரரகுககுப்‌ பிறகு ஸம்ப்ரசாயம சிறிது பிரிவதால அவ
ருககு முன்பு பொதுவாயுளள ஆசாயயபரம்பரையை அஅஸ௩திகளொ -— ]

42 என்னுயிர்த்‌ தளித்தவரைச்‌ சாணம்‌ புக்கி
யானடைவே யவர்குரக்க ணிரைவ ணங்கிப்‌
பின்னநளாற்‌ பேரம்பூதார்‌ வந்த வள்ளல்‌
பெரியநம்பி மயாளவந்தார்‌ மணக்கா எப்படி
நன்னேறியை மவர்க்குரைத்த வுய்யக்‌ கொண்டார்‌
நாதழனி சடகோபன்‌ சேனை நாத
னின்னழதத்‌ திநமகளேன்‌ றிவரை மன்னிட்‌
டெம்பெருமான்‌ றிநவடிக எஊடைகின்‌ றேனே 3
உரை — என்‌ உயிர்‌ தந்து-எனனுடைய ஜீவாதமாவை (எமபெரு
மானுககுச சேஷமென்ற ஜஞாகததை)க கொடுதது உளதாக௫, அளித்த
வரை--உஜஜீவிப்பிசதகத ஆசராயரை, யான்‌ சாணம்‌ புக்த - அடயேன சரண
மடைகது, அவர்‌ தநக்கள்‌ நீரை - அவருடைய ஆசராயாகளின வரி
சையை, அடைவே வணங்கி - கரமமாக வணஙக, பின்‌ - பிறகு, அரு

சன்ஸ்‌ - (உலகு உஜஜிவிக்கவேணடிறென் ற) அனணைகால்‌, போதம்‌ பூதூர்‌

க

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 28

டைன க ணை எட என்‌.

வநீத வள்ளல்‌ - ஸ்ரீபெரும்பூதாரில்‌ ௮வதரிததவரும்‌ (உலகிறகு எம்பெரு
மானைக்‌ காட்டிககொடுதததால) சொடையாளருமான ஸ்ரீபாஷயகாரரும,
பேரியநம்பி ஆளவந்தார்‌ மணக்காலநம்பி - பெரியநம்பியும ஆளவநதாரும
மணககாலநமமியும, அவர்க்கு - அகத மணககாலசஈமபிச்கு, நல்‌ நெறியை
உரைத்த - சிறகத உபாயமான ப்ரபததியை உபதே௫ிதத, உய்யகீகோொண்
டார்‌ _ உய்யககொணடாரும, நாதழனி - நாதமுனிகளும்‌, சடகோபன்‌ -
நம்மாழவாரும, சேனைநாதன்‌ - ஸ்ரீவிஷவகஸேகறாம்‌, இன்‌ அழதத்‌ திர
மகள்‌ - இனிய அமுதமபோன்ற பிராட்டியும, என்று இவரை மன்னிட்டி-
எனறு இநத ஆசாயாகளை மூறபட வணறஙகி, எம்பெருமான்‌ திநவடிகள்‌
அடைகின்றேன்‌ - ஸாவேசுவரனுடைய திருவடிகளைப்‌ பறறுனெழேன

கருதது:-- ஆசாாயனை முனனிடடே எமபெருமானப
பறறவேணடும,. J
[இப்படி ஒரு கோஷடயில ஆசராயாகளை வணங்‌, இகத ஆசாயய
பரமபரையில உபகாராதிசயததாலே மிக முகயொகளாயுள்ள ஸ்ரீபாஷய
காரா, ஆளவநதா, நாதமுனிகள்‌ ஆகிய மூவாவிஷயமாகவும்‌ தனிததனியே
பாசுரமிட்டருளகிறா_]
கட்டளைககவிததுறை

43 தரண நூல்வழிச்‌ செவ்வை யமித்திடு மைதுகர்க்கோர்‌
வாரண மாயவர்‌ வாதக்‌ கதலிகண்‌ மாய்த்தபிரா
னோணி கீர்த்தி யிராமா னுசழனி யின்னுரைசேர்‌
சீரணி சிந்தையி னோத்சிந்தி யோமினித்‌ தீவினையே க

உரை:- ஆரணநால்‌ வழிச்‌ சேவ்வை- வேதாநதசாஸ்தீரததின வழி
யின்‌ கோமையை,அமித்திடும்‌ - கெடுப்பவாகளான, ஐ துகர்க்த - ஹைதுகா
களுக்கு, ஓர்‌ வாணமாய்‌ - நிகரறற யானையாய வநது, அவர்‌ வாதக்‌ கதலி
கள்‌ - அவாகளுடைய வாதமாகிய வாழைகளை, மாய்த்த பிரான்‌ - ஒழிதத
உபகாரகரும, ஏர்‌ அணி கீர்த்தி - (உலகுக்கே) பொருநதிய அலஙகாரமாய்‌
உள்ள புகழையுடையவருமான, இராமானுசழனி - ஸ்ரீபாஷயகாசருடைய,
இன்‌ உரை சேர்‌ - இனிய ஸூக்திகளில பொருநதிய, 8% அணி சிந்தையி
னோம்‌ - சிறப்புப்‌ பெறற மன ததையுடையோமானோம, இனித்‌ தீவினை சிந்தி
யோம்‌ - இனிமேல கொடிய காமங்களை (மன ததாலும) நினைககமாட்டோம்‌

ஹைதுகர்கள்‌ -- எநத விஷயங்களை நாம்‌ எடுததுக்கூறினாலும்‌,

வேதம்‌ முதலிய ப்ரமாணங்களைக கொளளாமல ஹேதுவையே (காரணத்‌
தையே) கேட்பவர்கள்‌.

29 அதிகாரசங்கிரகம்‌-உரை

கருதது:-- ஸ்ரீபாஷயகாரருடைய திவயஸ௫கதிகளைப்‌
பரிசயமசெயதோ பிறகு கொடிய காமஙகளை மனததா
வம்‌ நினைககமாடடரா 4

44 நீளவந்‌ தின்று விதிவகை யானினை வோன்றியநா
மீளவந்‌ தின்னும்‌ வினையுடம்‌ போன்றி விழநீதுழலா
தாளலந்‌ தாரேன வென்று டந்து விளங்கிய
ராளவந்‌ தாடி யோம்படி யோமினி யலவழக்கே, ல

உரை -- நீள வநீது - வெகு காலமாக (இநத மைஸா ரததிலவக்து
பிறது, இன்று - இநத ஐநமததில, விதிவகையால்‌ - ஒரு பாகயவிசேவஷத
தால, நீனைவு ஒன்றிய நாம்‌ - (கலவிஷயஙகளைப பறறிய) நினைவை
அடைநதிருககும காம, மீள வந்து - மறுபடியம(இக காமபூமியில) பிறநது,
இன்னும்‌ வினை உடம்பு ஒன்றி - இனனமும காமசரீரததில சோநது,
விழந்து உழலாது - (கரகாதிகளில) விழுகது துனபமுருதபடி (செய்யத
திருவுளளமபறறி), ஆன வந்தார்‌ என - 4 (ஈமமை) ரகூதிகக வநதரா ??
எனஅ சொலலுமபடி, வென்று - (பாதிவாதிகளை) ஜமிதது, அருள்‌ தந்து-
(நம்மீது) கருணைபுரிகது, விளங்கிய சீர்‌ - பரகாசிககும குணஙகளை
யுடையரான, ஆளவந்தார்‌ அடியோம்‌ - ஆளவநதாருககு காம தாஸாகள
ஆனோம, இனி அல்வழுக்குப்‌ படியோம்‌ - இனிமேல தகாத ஒழுககங௱(களைப்‌
போதிககும அபசாஸைரகிகளில்‌ ஈடுபடமாடடோம

கருதது--- ஆளவததாருககு அடியரானோ பிறகு தகாத
வழியில படியமாடடார 2

45 காளம்‌ வலம்புரி யன்னநற்‌ காத லடியவர்கீதத்‌
தாளம்‌ வழங்கித்‌ தமிழ்மறை யின்னிசை தநீதவள்ளன்‌
மூளுந்‌ தவநெறி முட்டிய நாத மனிகழிலே
நாளுந்‌ தோழதேழ வோநமக்‌ கார்நிகர்‌ நானிலத்தே 6

உரை _. காளம்‌ வலம்புரி அன்ன - காஹளம எனனும வாதயத
தையும வலமபுரிசசககததையும போனறவாகளும, நல்‌ காதல்‌- சிற்த குரு
பகதியையுடையவாகளுமான, அடியவர்க்கு - (ழையகததாழவான மேலை
யகததாழவான என்னும இரணடு) சிஷயாகளுககு, தாளம்‌ வழங்க _-
தாளவிதயையாகய கநதாவவேதததை விளக உபதேசித்து, தமிம்‌ மறை-
தமிழ வேதமாகிய திவயப்ரபநதததின, இன்‌ இசை தந்த வள்ளல்‌ - இனிய
(தேவ) சாநததையும உபதேசிதத மஹோபகாரகரும, மளும்‌ தவநெறி
மட்டுமா - (முழுஅ்தக்கனால) இவ்ரமாய்க ஸகைககொன்னபபடுகின்ற யோக

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 30

மாககததை (உலகில) நடையாடசசெயதவருமான, நாதழனி கழலே -
நாதமுனிகளின திறுவடிகளையே, நாளும்‌ தோழதேழவோம்‌ - தினாதோ
அம வணங்குவோம்‌, (இபபடி௪ செயவதால) நானிலத்து - பூமியில, நமக்கு
ஆர்‌ நிகர்‌ ? - ஈமககு மைமானவா யரா 7 (ஒருவருமிலலை)

கருதது - நாத முனிகளின திருவடிகளை வணங்குமவாககு
ஸமமானவா உலகில இலலை 6

46 ஆளு மடைக்கல மென்றெமை யடம்புயத்‌ தாள்கணவன்‌
றுளிணை சேர்ந்தேமக கும்மமை தந்த தகவுடையார்‌
மூள மீரநுட்கள்‌ விளழயன்‌ றேதிய முன்றினுள்ள
நாளு முகக்கவிங்‌ கேநமகீ கோர்விதி வாய்க்கின்றதே. 1
[ பாசுரம 7, 8- உபோதகாதாதிகாரம ]

உரை -- எம்மை அடைக்கலம்‌ (ஆக) ஆளும்‌ என்று - “ஏமமைக
காககவேணடி௰ வஸதஅவாகககொண்டு காப்பான்‌” எனறு (துணிக), அம்பு
யத்தாள்‌ கணவன்‌ - காமரையில வஸிககும பிராடடியின நாதனான எம
பெருமானுடைய, தாள்‌ இணை சேர்ந்து - திருவடிகள்‌ இரணடையும
உபாயமாகபபறறி, எமக்கும்‌ அவை தந்த - எககளுககும அததிருவடி
களையே (உபாயமாகக காடடித) தநத, தகவு உடையார்‌- கருபையையுடைய
ஆசாரயாகள, மளும்‌ இருட்கள்‌ வலீ(ளஸ்ள முயன்று - (கமமிடம) வருததி
யடைனெற (௮ஜஞாகமாகய) இருள்‌ ஒழியவேணடுமெனறு பரவாததிதது,
ஓதிய மன்றின்‌ - உபதேசிதத மூனறு ரஹயைஙகளின, உள்ளம்‌ - தாதபா
யததை, இங்கே நாளும்‌ உகக்க - இவவுலலை எநநாசஞூம (அறுஸ௩திதது)
மகிமுமபட., நமக்கு ஓர்‌ விதி - மகனா ஒரு பாகயவிசேஷம, வாய்க்கின்‌
றது! - வாயததிருககன்றது!!

கருதது -- பாகயவிசேஷமுடையாககே ரஹஸயதர
யாாததததை அறிநது மழெும பேறு இடடும. ர்‌

(அநதாதிததொடை)
47 திநவுடன்‌ வந்த சேழமணி போற்றிந மாவிதய
மருவிட மேன்ன மலாடி சூடும்‌ வகைபெறுநாங்‌
கருவுடன்‌ வந்த கடுவினை யாற்றில்‌ விழந்தோழுகா
தநவுட னைந்தறி வாரநள்‌ செய்ய வமைநீதனரே 8
உரை -- திருவுடன்‌ வந்த சேழமணிபோல்‌ - மிராடடியுடன்‌ (சட
ஸில்‌) அவதரிதத சிறநத கெளஸதுபரதநமபோல, திருமால்‌ இதயம்‌ - எம
பெருமா னுடைய இருமாாயு, மருவு இடம்‌ சன்ன விக்கு சூதலிம்‌ என்று

31 அதிகாரசங்கிரகம்‌-உரை

[a

சொலலலாமபடி (உள்ளவர்களும்‌), மலம்‌ அடி-தாமரைமலாபோனற அவன்‌
திருவடிகளை, சூடும்‌ வகை - முடியில தரிககும தன்மையை, பெறும்‌ நாம்‌-
பெறுவதற்கு உரிமையுளள(வாகளுமான)காம, கநவுடன்‌ வந்த - கர்ப்பத்‌
அடன வநத, கடி வினை ஆற்றில்‌ - கொடிய காமமாகிய நதியின பரவா
ஹததில, விழந்து ஒழகாது-விழுகது (கரைகாணாது பரவாஹத்தினவழியே)
செலலாதவாறு, அநவுடன்‌ ஐந்து அறிவார்‌ - ஸுக்ூமாததககளுடன்‌
அர்ததபஞசகததை அறிகத நம ஆசார்யாகள, அருள்‌ சேய்ய- கருபையைக
செய்ய, அமைந்தனர்‌ - மொருநதிகினறாகள

அர்த்தபத்சகம்‌-—- 50-வது பாகரததிற காணக.

கருத்து ஆசாாயகடாக்ஷ்மபெற்றவருககுக காப்ப
வாஸ.மிலலை ௦
48 அமையா விவையேனு மாசையி னலறு மன்றுலகிற்‌

சுமையான கல்விகள்‌ சூழவந்‌ தாலுந்‌ தோகையிவையேன்‌

றிமையா விமையவ சேத்திய வேட்டிாண்்‌ ட"டெண்ணியநக்‌

சமயா சிரியர்‌ சதிர்க்கந தனிநிலை தந்தனரே. 9

[ ஸாரமிகாஷாதிகாமம |]
உரை -— இவை அமையா - - இப்போது நாம கறற விதயைகள்‌

போதாதவை (இனனும கறகவேணடும)””, எனும்‌ ஆசையினால்‌ - எனற
ஆசையால்‌, உலகில னமையான-உலலை வீண்சுமையாயுளள, அறு மூன்று
கல்விகள்‌ - பதினெட்டு (விதயாஸதாநககளாகய) கல்விகள, சூழ வந்தா
லும்‌ முழுவதும கறகபபடடானும, இவை தோகை என்று-இததனை கலவி
கனம எணணிககைதான்‌ என்று (கி௫௪மிதது), இமையா இமையவர்‌ எக்‌
கிய - ஜஞாநம எருககாத நிதயஸ ஒரிகளாலும கொணடாடபபடுனெற,
எட்டி இரண்டு-எடடெழுசதுககளையுடைய தஇருமகதரமூம, தவயமும்‌ ௪ரம
சுலோகமும ஆகிய ரஹஸய தரய ததையும, எண்ணிய - அநுஸநதிதக, நம்‌
சமய ஆசிரியர்‌ - ஈமநுடைய ஸஹிததாநதபரவாததக ரான ஆசாயாகள,
சதிர்க்கம்‌ தனி நிலை - (ஸாரததையே கைககொளணாம்‌) சிறநத ஒப்பற்ற
நிலைமையை, தந்தனர்‌ - (கமகளும) கொடுததனா.

கருத்து -— ரஹஸயதகரயககை அறிநதவா ஸாரமான
விஷ்யததையே கைககொள்வா. 9

49 நீலைதந்த தாரக ஸய்நிய மிக்கு மிறைவனுமா
மிலதோன்‌ நறேனாவகை யெல்லாந்‌ தனதெனு மெந்தையுமாய்தீ
துலையொன்‌ நிலையென நின்ற துழாய்ழடி யானுடம்பாய்‌
விலையின்றி நாமடி யோமேனும்‌ வேதியர்‌ மேய்ப்பொநளே. 10
| பரதாகவரதிதகதராதிகாரம ]

ஸ்ரீேதசிகப்பிரபந்தம்‌ 32

உரை — வேதியர்‌ மேய்ப்‌ பொநள்‌ - வேதாநதததை அறிதத
பெரியோகளின ஸதயமான ஸிததாநதம, நிலை தந்த தாரகனாய்‌ - (ஸகல
வஸஅககனளையும) ஸவரூபததையும வாழவையும கொடுததுத கரிபபவனாய,
நீயமிக்கும்‌ இறைவனுமாய்‌ - அவற்றை நியம௩மசெயயும ஈசுவரனுமாய,
இலத!(இது) ஒன்று எனு வகை - ££ தனககு௪ சேஷமலலாத வஸ்து (இத)
ஒனறு *' எனறு கூ௰முடியாதபடி, எல்லாம்‌ தனது எனும்‌ எந்தையுமாய-
ஸகல வஸதுவும தனககுச சேம எனறு சொலலபபடும ஸவாமியுமாய,
துலை ஒன்று இலை னை நின்ற - (இவனுகளு) ஸமமான வஸ்து ஒன அம
இலலை எனறு சொலலுமபஒ தின றவனும, துழாய்‌ முடியான்‌ - திருத
அழாயை முஒயிற சூடியவனுமான எமபெருமானுககு, உடம்பாய்‌ - சரீர
மாய, விலை இன்றி - ஒரு தனிககா ரணமுமின நி, நாம்‌ அடியோம்‌ எனும்‌--
ஜீவாகளாகிய காம தாஸாகள்‌ எனறு கூறும,

ஸாவேசுவ. ரன ஸகல வஸதுககளுககும்‌ ஸவருூபததையும வாழ
வையும்‌ கொடுததுத தாககூனெறான இதற்கு (யா) தாரகத்வம்‌ எனறு
பெயா. தன ஸஙகல்பததால ஸகலவஸதுககளுககும ஸவரூபததையும வாழ
வையும்‌ கொடுததுக காாயககளில பமவாததிககசசெயகனறான. இது
நியநீத்நத்வம்‌ எனபபடும மேலும அவவெமபெறாமான, தன பரயோ
ஜுததையே சேதகாசேதநஙகள தமமூடைய பமயோஜநமாயககொணடு
கிறகுமபடி செயது, அதனால பெருமையை அடைனெறருன இது சேஷீத்வம்‌
எனப்படும்‌ இதத கன்று மமபநதஙகளும தனனிடமிருகதாலதான wp
நரொனறைத தனககளுசு சரீரமாகக கொள்ளமுடியும்‌ இவை எமபெருமா
னிடம நிலைபெறறிருபபதால்‌ அவண ஸகலவஸதுககளையும சரீரமாகக
கொணடு நிறனெருன அசேதரநமும நாரும்‌ அவனுககுச௪ சரீரமாய
நிறனெறோம அவனுககும நமககும உளள சரிராத்மபாவமெணனும இரசு
ஸமபகதமே ப்ரதாநப்ரதிதந்தாம்‌ என பபடும
பாதாநப்ரதிதநீதாம்‌ --- வேறு ஒரு ஸிததாநதததிலும எறறுககொள்‌
ளப்படாமல நம்‌ ஸ்ரீவிசிஷடாதவைதஸிததாநதததிறகே உளள முககியமான
விஷயம்‌ ஈசுவானுககும னேதநாசேதநஙகளுககுமுளள சரீராதமபாவததை
மதாகதசஸதா ஒருவரும்‌ இசையவிலலையாதவின அது அவவாயிறறு
கருதது.-- சேதநாசேதநஙகள ரசுவரனுககுச FATT.

50 போநனளோன்‌ றெனநின்ற பூமக ணத னவனடிமேர்நீ
தரளோன்று மண்ட னவன்கோ ளுபாய மமைந்தபயன்‌
மநுளோன்‌ நியவினை வல்விலங்‌ கென்றிவை யைந்தறிவா
ரிநளோன்‌ நிலாவகை யெம்மனந்‌ தேற அவியம்பிஷரே. 11

| ாததபஞகாதிகாழம ]

33 அதிகாரசங்கிரகம்‌-உரை

மெய ——
ய

உரை _ (1) போருள்‌ ஒன்று என நின்ற - புருஷாத்தம (பலன்‌)
ஒன அதான்‌ என்று சொல்னுமபடி நினறவனும, பூமகள்‌ நாதன்‌- பிராட்டி
பின நாதனுமான எமபெருமானும, (2) அவன்‌ அடி சேர்ந்து - அவன்‌ இரு
வடிகளை௪ சரணமடை௰கஅ, அருள்‌ ஒன்றும்‌ அன்பண்‌ - (அவன) கருபை
பிலே ஒனறுபட்டுகிறக உரியனான ஜீவனும, (2) அவன்‌ கொள்‌ உபாயம்‌
அரத ஜீவன கைககொள்னுானெற உபாயமும, (4) அமைந்த பயன்‌ -
(அநத ஜீவஸவரூபததிறகுத) தகுகத பலனும்‌, (5) மநன்‌ ஒன்றிய - அஜஞா
நததோடு சோகத, வினை வல்‌ விலங்கு என்று - காமமாஇய வலிய விலகஞும்‌
ஆகிய, இவை ஐந்து அறிவார்‌ - இகத அாததபஞ்சகதகதை அறிகத ஆசரா
யாகள, இருள்‌ ன்று இவாவமகை -- அஜஞாமம ஒன்றும்‌ இலலாதபடி.,
எம்‌ மனம்‌ தேற - எமமுடைய மனம தெளியும்பஉ, இயம்பினர்‌ - உப
சேசிததனா.

கருதது - ௮அாததபஞமுசகத்தை அறிந்தவரே மயககறப்‌
பிறருககு உபதேச கவலலரா. 11

௦1 தேற வியம்பினர்‌ சித்து மசித்து மிலையுமேன
வேறு படும்வியன்‌ றத்துவ முன்றும்‌ வினையுடம்டிற்‌
கூறு படுங்கோடு மோகழந்‌ தானிறை யாங்குறிப்பு

மாற நீனாந்தரு ளான்மமறை நூறந்த வாதியரே. 12

[ கததுவதபயகிக்தநாதிகாமம ]
தரை மறை நூல தந்த ஆதியர்‌ - வேதாநத சரஸ்தரூததை
உபதேசித்த முன்னோ (ஆசாரயாகளை), வினை உடம்பில்‌ - காமத்‌
இனால ஏறபட்ட இஎ௫சரீபததில, கூறுடாடும்‌ - பககிட்டுககொண்டு
வளருனெற, கொடு மோகழம்‌ _ கொடிய சரீபாதமப்ரமமும்‌,

தான்‌ இறையாம்‌ குறிப்பும்‌ - வைதகதராதமபமமமும, மாற நினைந்து -
(கமககு) ஒழியவேணடுமென னு இருவுளள கொணடு, சித்தும்‌ அசித்தூம்‌
இறையும்‌ எண - சேதகரும்‌ அசேதகநமூம ரஈசுவரனும எனறு, வேறு
படும்‌ - வேறுபட்டுகிறனெற, வியன்‌ தத்துவம்‌ முன்றும்‌ - ஆசுசாயமான
தததுவஙகள்‌ மூன்றையம, அருளால்‌ - (கமமீதுளள) கருபையினால, தேற
இயம்பினர்‌ - (கமமனம்‌) தெனளியுமய உ உபதஜேகிததனா.

சரீராத்மப்மமம்‌— அனேதநமான்‌ எரீரததையே ஆதமாவாகஃ
நினைப்பது

ஸவதந்தராதமயப்ாமம்‌-- ஜிவாதமானை எமபெருாமானுககுச சேஷ
மாக நினையாமல்‌ ஸவதநதரகை கினைபபது.

கருதது--ததஅவதரயவிவேகமுடையாருககுச சரீராதம

பரமமும ஸவதததரா தமபரமமும ஓழிநதுபோம. 12
ல்‌

ஸ்ரீதேசீகப்பிரபந்தம்‌ 34

த ணை அ

52 வாதியர்‌ மன்னுந்‌ தரக்கச்‌ செரக்கின்‌ மறைகுலையச்‌
சாதா சனங்க எடங்க நடுங்கத்‌ தனித்தனியே
யாதி பயெனுவகை யாண தேசிகர்‌ சாற்றினர்நம்‌
போதம நுந்திந மாதுட னின்ற புராணனையே.

[ பரதேவதாபாமமாாதயாதிகாமம |

14

உரை -- வாதியர்‌ - தூவாதிகள, மன்னும்‌ தருக்கச்‌ செருக்கின்‌ -
ஸதிரமான தாககமசெயயும காவததாலே, மறை சூலைய - வேதம்‌
தடுககும்படியும, சாது சனங்கள்‌ அடங்க நடுங்க - ஸாதுககளான பெரி
யோகளெலலாம நடுஙகுமபடியாகவும, தனித்‌ தனியே ஆதி எனு வகை
தககள தககட்குத தோன றியபடி (பாஹமா இகத ரண்‌ முதலியவரை)
ஜகதகாரணம எனறு சொலலாதபடி, ஆாணகதேசிகர்‌ - வேதாகதசாஸதைரத
தின ஆசாரயாகள, போது அமரும்‌ திருமாதுடன்‌ நின்ற -- தாமரைபபூவில
வீறறிருககும பெரியபிராடடியுடன நினற, நம்‌ புராணணையே-அகாதிபுருஷ
னன ஈம நாராயணனையே, சாற்றினர்‌ - (ஜகதகாரணமென ஹு) ஸதா
பிததனா

கருத்து --- ஸ்ரீமநநாராயணனே ஓகககா சணமாவான.

58 நின்ற புராண எடியிணை யேநீது நேடும்டயயனும்‌
பொன்றுத லேநீலை யென்றிடப்‌ பொங்கும்‌ பவக்கடலு
நன்றிது தியதி தென்று நவின்றவர்‌ நல்லருனால்‌
வேன்று புலன்களை விடின்‌ வேண்டும்‌ பெரம்பயனே. 14

[| முமுகஃூூ-தவாதிகாரம ]

உரை:--- நின்ற புராணன்‌-(பிராடடியுடன்‌) கின்ற அநாதிபுர கனை
பகவானுடைய, அடி இணை ஏந்தும்‌ - திருவடிசகள இரண்டையும்‌ எரதிக்‌
கைககாயமசெயவதாகிய, நெடும்‌ பயனும்‌ - பெரிய (மோ) ப
ஷாததததையம, போன்றுதலே நீலை என்றிட - ௮ழிக்துபோதலே ஸவ
பாவமெனனலாமபடி, பொங்கும்‌ பவக்‌ கடலும்‌ - (மேண மேலும) வருக
யடைகிற மைஸாரமாகிய ஸமுதரததையும, இது நன்று _ இது (மோஷம்‌)
குறஈதது, இது தீயது - இது (ஸமஸாரம) கெட்டது, என்று நவின்றவர்‌--
என்று உபதேசிதத ஆசாாயாகளின, நல்‌ அநளால்‌ - சிறந்த கருபையாலே,
புலன்களை வேன்று - இகதரியஙகளை ஜயிதது, பெரும்‌ பயன்‌ - பெரிய
பலணன, வீடினே வேண்டும்‌ - மோகஷததையே (சேதன) அபே
ஆ) பபாண்‌.

கருதது-- ஆசாரயோபதேசமபெறறவன்‌ ஸமஸாரத

ஈத வெறுதது மோஷ்ததையே வீருமபுவான்‌. 14

35 அதிகாரசங்கிரகம்‌- உரை

ட _ பப பெய்க வவ வனா வண

அ

க்‌ வேண்டும்‌ பெரும்பயன்‌ விடேன்‌ றறிந்து விதிவகையா
னிண்டுங்‌ தறுகியு நீற்கு நீல களுக்‌ கேற்குமன்பர்‌
முண்டோன்றின்‌ மூல வினைமாற்‌ நுதவலின்‌ மதுந்தனடு
பூண்டன்றி மற்றேர்‌ புகலோன்‌ நிலையென நீன்றனரே 15
[ அதிகாரிவிபாகாதிகாரம ]

உரை-- வேண்டும்‌ பெரம்‌ பயன்‌ - (காம) ௮பே-்ஷிக்கத்தகுகத
பெரிய பலன, வீடு என்று அறிந்து - மோகமே என்று அறிநது;
நீண்டும்‌ தறுசியும்‌ நிற்கும்‌ - வெகுகாலம அதநுஷடிககவேணடியதாயும
அகா சாலததில்‌ அறநுகஒுககவேணடியதாயும இருக்கும, நிலைகளுக்கு -
(பகதி, பாபததியெனனு.ம) உபாயஙகளுககு, விதிவகையால்‌ எற்கும்‌ அன்‌
பர்‌ - ஸாகருதீததின தாரகமயததாலே அதிகாரிகளான பாகவதாகள,
ஒன்றில்‌ மண்டு - (இரணடில) ஒருபாயததிலே முயன்னு, மல வினை
மாற்றுதவில்‌ - (ஸமஸாரததிறகுக) காரணமான காமஙகளை ஒழிப்பதில்‌,
மதுந்தன்‌ அடி பூண்டு அன்றி - எம்பெருமானுடைய திருவடகளில ப்ரபத்தி
செயதாலன்றி, மற்று ஓர்‌ புகல்‌ - வேறு ஜா (இறத) உபாயம, ஒன்று
இலை என - ஒனறும இலலை என்னும்படி, நின்றனர்‌ - நின்றாகள்‌

பாகவதாகளில்‌ தங்களுடைய ஸஹஸுகருததாரதமயததிறகுக தகக
படி. சிலா பகதியோக ததையும, சிலா பரபததியையும தமக்கு ஏறறதாகக
சொள்ளுகினறனா பகதியோகததை அ௮துஷடிபபவாகளுககு ப்ரபததியை
மோஅக சதிறகாக அநதுவடிககவேணடாதபோதிலும,உபாயததை அதுஷடிப்‌
பதறகு இதுவரை விரோதியாயிருகத காமம கழியும அமசததிறகு ப்ரபத
தியை அவசியம அதுஷழடததே ஆகவேண்டும்‌

கருதது -— மோக்ஷமபெற அதிகாரிகள, பகதா
பரபநகா என இருவகைபபடுவா. 15

55 நின்ற நீலைக்குற நிற்தங்‌ கருமழ நேர்மதியா
னன்றேன நாடிய ஞானழ நலதழட்‌ கண்ணுடையா
ரோன்றிய பத்தியு மொன்று மிலாவிரை வார்க்கருளா
லன்று பயன்றந மாறு மறிந்தவ ரந்தணரே 16

[ உபாயவிபாகாதிகாரம ]

உரை _ நின்ற நிலைக்கு உற நிற்கும்‌ - ஸதிரமான (உபரயததில)
முயலும நிலைககுத தகுகதபகூ நிறனெறு, கநமழம்‌ - காமயோசததையும,
நேர்மதியால்‌-ஸ-உக்கதமமான புததியால, நன்று என நாடிய-(ஆதமாவைக
காண்பதறகு) அநதுகலம எனறு அணுஷ்டிககபபடுனெற, ஜானழம்‌ -
ஜ்சாகயோகததையும, நல்கும்‌ உள்‌ கண்‌ உடையார்‌ ஒன்றிய -

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 36

(ஜீவனுடைய ஸவரூபததைப்‌ பககானுககு௪ச சேஷமாகவே காணபதால
ஸுகரூபமாயிரு௩த) விருமபப்படும ! ஆதமஸாக்தாதகாரமாயெ) ஜஞாகக
கணனைப பெறறவாகள கைககொணட, பத்தியும்‌ - பசதியோகததையும,
ஒன்றும்‌ இலா விரைவார்கீத - (இநதக காமயோகம முதவியவறறில) ஒன
றிலும சகதியறறவாகளாய (மோக்ததைப பெறுவதகறகுமாதரம) விரை
பவாகளுககு, அன்று - அவாகள்‌ விருமமியபோதே, அநளால்‌ பயன்‌
தரம்‌ ஆறும்‌ - பகவதகருபையின்‌ மூலமாயப பலனைத தரவலல உபாய
மாகிய ப்ரபததியையும, அறிந்தவர்‌ அந்தணர்‌ - (அவவவறறின ஸவரூபத
தோடு தெளிவாய) அறிநதுகொணடவா (வேதமறிகத) பராஹமணா(ஆவா)

கர்மயோகம்‌_- பலனில்‌ பறறிலலாமல செயயபபடும காமய
காமககளோடும நிதய நைமிததிக காமஙகசோடும்‌ கூட நியமததோடு
அற்ஷடிபபதாய எறறுககொள்ளபபட்ட ஒரு விசேஷகாமம இது பகவ
காராதநம, தப்ஸ, தாம, யாகம முதலிய பலவகைப்படும இது அறுஷ
ஒக்க எளிதாயுளள து.

ஜஞாநயோகம்‌_— எமபெருமானுககுச சரீரமான தன (ஜீவா தம)
ஸ்வரூபததை எப்பொழுதும கதிததுககொணடேயிருககை

பக்தியோகம்‌--- எமபெருமானை இடைவிடாது இ௫சரீரம விடு
மணவும தயாநம செய்திருககை இநதப பகதியோகம மோக்ஷததிறகு
கேரான உபாயமாகும இது செயவகறகு அரிதாகையால இதை அறுஷ
ஒ.ககமுடியாமல பம்பததியை அறுஷடிபபவாகளுககு எமபெருமான அநதப
பக்தியோகததின ஸதாகததில, தானே நினறு அது கொடுககும பலனை
வேணடுமபோத கொடுககனறான

கருதது- பகதியோகம, பரபததி இரணடும மோக்ஷ்கு
திறகு உபாயமாகும. 16

௦6 அந்தண ரநீதிய ரெலலையி ஸின்ற வனைத்துலகு
நோந்தவ ரேழத லாக நுடங்கி யனன்னியராய்‌
வந்தடை யும்வகை வன்றக வேநீதி வநந்தியநம்‌
மந்தமி லாதியை யன்ப ரறிந்தறி வித்தனரே. 17

[ பரபததியோகயாதிகாரம ]

உரை:--வன்‌ தகவு எந்தி வருநீதிய-வலிய கருபையைவை த்து(௪ சேத
கார்களை உஜஜீவிபபிகக) மூயன றவனும, நம்‌ அந்தம்‌ இல்‌ ஆதியை - அழிவு
இலலாதவனும ஜகதகாரணமுமான நம பகவானை, அந்தணர்‌ - பசாஹ_ம
ணர்‌ (மூதல்‌), அந்தியர்‌ - எணடானா (வசையில்‌ உனன), எல்லையில்‌

57 அதிகாரசங்கிரகம்‌-உரை

நீன்ற-(இகத) எலலையில்‌ அடங்கெ, அனைத்து உலதம்‌-ஸாவலோகககளும,
நொந்தவரே ழதலாக - (ஸமஸாரதரபததால) வருநதியவரே முககயமா(ன
அதிகாரிகளா)தி,நுடங்கி-(வேறு உபாயததை அறுஷடிககமுடியாதபடியால்‌)
துவணடுபோய, ௮னன்னியராய்‌ வந்து -வேறு பலனையும வேறு ரக்கனை
யும்‌ சொள்ளாதவராய்‌ வது, அடையும்‌ வகை - சரணமடையும ப்ர
காரததை, அன்பர்‌ அறிந்து - பாகவதாகளான ஆசாயாகள்‌ தாம
௮றிநது, அறிவித்தனர்‌ - (கமககும) உபதேசிததனா

கருதது:- பரபததியை ௮துஒடிகக ஜாதி நியமம இலலை.

௮7 அறிவித்‌ தனான்ப ரையம்‌ பறையு மபாயமில்லாத்‌
துறவித்‌ துனியிம்‌ நுணையாம்‌ பானை வரிக்தம்வகை
யுறவீத்‌ தனையின்றி யோத்தா ரேனநீன்ற வும்பரைநாம்‌
பிறவித்‌ துயர்சேதப்‌ பீரென்‌ றிரக்தம்‌ பிழையறவே, 18

| பரிகரவிபாகாதிகாரம ]

உரை _- உறவு இத்தனை இன்றி-(ஈமமுடன)ஸமபகதம சிறிதும இலலா
மல, ஒத்தார்‌ என நின்ற - (கமககு) மைமானவா எனறு கூறுமபடி நின்ற,
உம்பரை- (பாஹமா ரதான முதலிய) தேவாகளை, பிறவித்‌ துயர்‌ சேதப்‌
பீர்‌ -- (எகள) “ஸமஸாரதுககததைப போசகுவீராக””, என்று நாம்‌
இரக்கும்‌ - காம யாசிபபதாகிய, பிழை அற - குறறம இலலாதுபோமபடி,
ஐயம்‌ பறையும்‌ - (கமமால அறுஷடிககமுடியுமா? எனறு) ஸகதேஹேததை
வெளியிடககூடியதான, உபாயம்‌ இல்லா-(பகதியோகம முதலிய) உபாயத
தை அறுஷடிககமுடயாமையாகிய, துூறவித்‌ துனியில்‌ - வறுமையால
உணடான அாததசையில, துணை ஆம்‌ பானை - ஸஹாயமாக நிறகும்‌
ஸாவேசுவரனை, வரிக்கும்‌ வகை - சரணமடையும்‌ ப்ரகாரததை, அன்பர்‌
அறிவித்தனர்‌ - (கமமிடம) அனபுளள ஆசராயாகள்‌ உபதேசிததனா

பிழையற, வகை, அன்பா, அறிவிததனா என்று அவயம்‌

கருதது--குறிபபிடட அஙகஙகளுடன பரபததியை அநுஷ
டூ. கதவன வேறு தெயவததினிடம நெருங்கமாடடான. 18

06 அறவே பாமேன்‌ றடைக்கலம்‌ வைத்தன ரன்றுநம்மைப்‌
பேறவே கநதிப்‌ பேநந்தக வுற்ற பிரானடிக்கி
முறவே யிவனுயிர்‌ காக்கின்ற வோநயி நண்மையைநீ
மறவே வலேனநம்‌ மறைழடி சூடிய மன்னவரே, 19
| ஸாக்கப்ரபதராதிகாரம ]

ஸ்ரீதேசிகப்பீரபந்தம்‌ 36

ல

ல

உரை - மறை ழடி சூடிய - வேதாநத(மாய ஸாமராஜய)ததில முடி
சூடிமிறனெ ற, நம்‌ மன்னவர்‌-௮ரசாகளாகிய ஈம ஆசாயாகள்‌, உறவு ஏய்‌
இவன்‌ உயிர்‌ காக்கின்ற - (தன) ஸமபநதம்‌ பொருநதிய சேதஈனுடைய
வைருபததைககாப்பவனும, ஓர்‌ உயிர்‌ - (உலகுககெலலாம)ஒரே அநதாயா
மியாயிருபபவனுமான எமபெருமானுடைய, உண்மையை நீ மறவேலஎள-
வைபாவததை நீ மறவாதே என்று (சிக்ஷிதஅ), அன்று நம்மைப்‌
பேறவே கநதி - அமாதியாக நமமை அடைவதறகே ஊறறமுடையனா
மிருது, பெநம்‌ தகவு உற்ற - அளவற்ற கருஷ்பயை வைததவனாகிய,
பிரான்‌ அடிக்‌ சீழ்‌ - எமபெருமானுடைய திருவடியின்ழே, பரம்‌ அறவே
என்று - (சேதநனுடைய) பொறுப்பு அறு பபோகவேணடுமொன று
(கினேதது), அடைக்கலம்‌ வைத்தனர்‌ - ரக்சகபப டவேணடி௰ வஸதுவாக
ஸமாப்பிததனா
மறையில்‌ முடிசூடியிருககையாவது-- வேதாநதததின அாததக்கசோ
நிசசயமசெயயும்‌ வலலமைபெறறிருககை

மன்னவா, பிரானடிக்ழே, அடைககலம்‌, வைத்தனா எனறு அவயம்‌
கருதது - எமபெருமானதிருவடிகளில ஜீவன தன
ஸவரூபம, ரக்ஷிககும பொறுப்பு, அதன்‌ பலன இவற்றை
ஸமாபபிககையே பரபததியாகும 19

59 மன்னவர்‌ விண்ணவர்‌ வானோ ரிறையோன்றும்‌ வான்கநத்தோ
ரன்னவர்‌ வேள்வி மனைத்து மடித்தன என்புடையார்க்‌
கேன்ன வாந்தா வேன்றநம்‌ மத்தி கீரிகதிநுமான்‌
ழன்னம்‌ வநந்தி யடைக்கலங்‌ கோண்டநம்‌ மக்கியரே. 20

[ கருதகருதயாதிகாரம |

உரை அன்பு உடையார்க்த - (தனணிடம) பகதியுடையவா
களுக்கு, என்ன வாம்‌ தர என்ற - (அவாகளைச சோநதவாகளுககுமுள்பட
மோகதம கொடுததபினனும்‌ இன்னும) எநத வபரததைகீ கொடுககலாம்‌
என்ற சிந்தனையுடைய, நம்‌ அத்திகிரித்‌ திருமால்‌ -- ஹஸ்திகிரியில எழுக
தருளியுளள ஈம பேரருளாளனால, பூன்னம்‌ வநந்தி - முன்பே முயன்று,
அடைக்கலம்‌ கோண்ட - ரககசெகப்படவேணடிய வளதுவாக ஏற்றுக்‌
கொள்ளபபடட, நம்‌ மக்கியர்‌ - நமக்கு முகயெர்களான பரபநநர்கள,
மன்னவர்‌ - (ஈமககு) அரசாகளாகவும, விண்ணவர்‌ நிதயஸகரிகளாகவும,
வானோர்‌ இறை ஒன்றும்‌ வான்‌ கநத்தோர்‌ - நிதபஸூூரிகளுககுத்‌ தலைவ
ஒன எமபெருமான்‌ எழுகதருளியுளசா பாமபகத்திலேயே கருத்தை

39 அதிகாரசங்கிரகம்‌-உரை

க மனம்‌ வல, ப்பம்‌. மெட்‌ _— கர. கரல. அன்ன அவவை அவம்‌ வவ்விய. வெவ்‌ மெல்‌ மம ப யய்டட ட்‌

- க்‌

செலுததுமவாகளாசவும, அன்னவர்‌-பரமஹமஸாகளாகவும அலலது ஹம்ஸ
பக்ஷதிபோல ஸாரததையே கரஹிபபவாசளாகவும, வேள்வி அனைத்தும்‌
மடித்தனர்‌ - ஸகல யாகககளையும செயதுமுடிததவா களாகவும ஆவா கள.

கருதது:-- பரபநகன, பலனுககாகப பினபு செயயும
காாயம இலலையாதலின கவலையறறு இருககககடவன. 20

60 மக்கிய மந்திரங்‌ காட்டிய மன்றி னிலையுடையார்‌
தக்கவை யன்றித்‌ தகாதவை யொன்றுநீ தமக்கிகையா
ரிக்கந மங்க ளேமக்குள வேன்னு மீலக்கணத்தான்‌
மிக்க வுணர்த்தியர்‌ மேதினி மேவிய விண்ணவரே 21
[ ஸவைநிஷடாபிஜஞாநாதிகாரம ]

உரை மக்கிய மந்திரம்‌ காட்டிய - முககியமான மகதீரமாகய
இருமகதரததால வெளியிடப்பட்ட, மன்றில்‌ நிலை உடையார்‌ _ (ஸவரூபம,
உபாயம, புருஷராத்தம்‌ ஆகிய) மூன நில நிகடையுடையவாகள, கக்கவை
அன்றி - (தமககு) உசிதமான நலல காமஙகளைததவிர, தகாதவை ஒன்று ம்‌-
தகாத சாமககள ஒனறையும, தமக்கு இசையார்‌-தமசகு (௪ செயயததகக
தாக) அ௮கூகரிசகமாடடாகள, இல்‌ கருமங்கள்‌ - (ஸவநிஷடையின்‌ அடை
யாளமாகிய) இ௪ செயகைகள, எமக்த உள என்னும்‌ - எமககு இருகனை
றன எனபதாகிய, இலக்கணத்தால்‌ - அடையாளத்தோடு, மிக்க உணர்த்‌
தியர்‌ - சிறநத நிசசயஜஞாநததை உடையரான (அத) அதிகாரிகள்‌,
மேதினி மேவிய - பூமியில அவதரிததுளள, விண்ணவரே _ நிதயஸ அரி
களாகவே ஆவாாகள

ஹஸயாததங்களை ௮றிநது பாபததியை அறநுகடிததவனுககுப்‌ பல
விசேஷ செயகைகள எறபடும இவை ஸ்வநீஷ்டைக்கு அடையாளமாகும.
சிஷடையாவது--ஹவரூபம, உபாயம்‌, புறுகாததம இவறறைப்‌ பறறி
நிசசயமாயுளள ஜஞாகம தனனிடம தோறறுகினற பல விசேஷ செய்கை
களைககொணடு தனனிடம ௮௩தநத நிஷ்டை இருப்பதாகறுறிநது மகிழலாம்‌

ஸவநபநீஷ்டையின்‌ அடையாளங்கள்‌. |] பிறா தனனை அவ
மதிததால அது தன ஆதமஸவரூபததில கட்டாமையை எணணி வருதத
மற்றிருககை, 2 தனனை அவமதிததுத தன பாப்ததை வாககிககொளளும
மிறரிடம தயையுடைமை, 8 தாண்‌ நினைததுககொளளவேணடி௰ தண்‌
குற்றங்களை எடுததுககூறி நினைவூடடியதறகு அவாகளிடம நனறியறிதல்‌,
கீ பிறா எமபெருமானால்‌ தூுணடபபடடே தனனை அவமதிப்பதாக எண்ணி
அவாகள்பால மனம வேறுபடாமை, 5 தன குறமததைப பிறா வெளி
மிட்டதால தன பாபம்‌ கழினெறதென னு மகிழதல்‌: ஆயெவை,

பீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 40

உபாயநிஷ்டையின்‌ அடையாளங்கள்‌ — 1 ஸாவேசுவானே கதி
எனது நினைககை, 2 மரணம வநதாலும அதை விருகதாளியாக நினைதது
மழெதல,8 எமபெருமான ரககனாகஇருககுமாயததால மனமதேறுகை,
4 பரநயாமைசெயதபிறகு அதே பலனைபபறறப்‌ பின ஒரு யதநமும செய
யாமை, 5௨ அறிஷடததை ஒழிதது இஷடததைக கொடுபபது பகவானுடைய
பொறுபபு என நிருககை எனபன வாம

புநஷார்த்தநீஷ்டையின்‌ அடையாளங்கள்‌ 1 சரீரபோஷண தில்‌
கவலையறமது எலலாம பகவகஸஙகலபததா லநடபபதாகச நினைததுசசாஸதராக
களால விலககபபடாத போகககள தன யதநமிலலாமல தாமே வதால்‌
தனனுடைய காமம்‌ கழிவதாக எணணி விலககாமல அறுபவிககை,
2 இனபம வநதால மகிழசகசியும துனபம வதால்‌ சோகமுமினறி
மஹாபலமான பகவதகையகாயததில ஆவலுடைமை, 8 பசவதநுபவததைப்‌
பெற மிசகவிரைதல ஆகியவை

கருதது -- தகமமிடம ஸவநிஷடையைக கணடவா
மிதயஸூரிகளைபபோல மகழவுறறிருபபா <1

61 விண்ணவர்‌ வேண்டி விலக்கின்றி மேவு மடிமையெல்லா
மண்ணுல கத்தின்‌ மகிழ்ந்தடை கின்றனர்‌ வண்டுவரைக்‌
கண்ண னடைக்கலங்‌ கோள்ளக்‌ கடன்கள்‌ கழற்றியநம்‌

பண்ணம ருந்தம்ம்‌ வேத மறிந்த பகவர்களே 22
| உததரகருதயாதிகாரம ]
வண்‌ துவரைக்‌ கண்ணன்‌ - அழகிய தவாசகாநகரததில வஸிககும

கணணன, அடைக்கலம்‌ கொள்ள - ரக்கெசுததகக வஸதுவாச ஏற்றுக
கொண்டபின்‌, கடன்கள்‌ கமற்றிய - (தேவ-முனி-பிதருககளின) கடன
களைத தாததவாகளும, பண்‌ அமநம்‌ நம்‌ தமிழ்‌ வேதம்‌ அறிந்த - இசை
நிறைகத நம தமிழவேதமாகிய திவயபரபகதததை அறிகதவாகளுமான, பக
வர்கள்‌-பாகவதாகள, விண்ணவர்‌ வேண்டி - திதயஸ-ரிகள பராாததிதது,
விலக்கு இன்றி - தடையின றி, மேவும்‌ அடிமை எல்லாம்‌ - அனபுடன
செய்னெற கைகங்காயம எல்லாவற்றையும்‌, மண்‌ உலகத்தில்‌ - இநதப
பூலோகததில, மகிழ்நீது அடைகின்றனர்‌ - ஸதஜதோஷிதது அதுஷடிககப்‌
பெறுஇன்றனா

பூமியில்‌ பிறககும ஒவவொரு மனிதனும்‌ தேவா-முனிவா-பிதருக்கள
ஆகயவாகளிடம கடனபடடே இருறொன தேவாகளின கடன யாகம்‌
செய்வதாலும்‌, முனிவாகடன வேதாதயயநததாலும, பிதருககளின்‌
கடன ஸகததி பிறபபதாலும நீககுனெறன. அனால பாரநயாஸமசெயன
வீதிகாரிககு இககடன கள தாமே நீககிவிடினெறன,

Al அதிகாரசங்கிரகம்‌-உரை

அவளடு,

கருதது -- பரநயாஸமசெயத அதிகாரி பகவதகைகு
காயததால பொழுது போககுவான லெ

62 வேத மறிந்த பகவர்‌ வியக்க விளங்கியகீர்‌
நாதன்‌ வகுத்த வகைபேறு நாமவ ஸனலலடியார்கீ
காதர மிக்க வடிமை யிசைந்தமி யாமறைநூா
னீதி நிறுத்த நிலைதலை யாவகை நின்றனமே. 28
[ புருஷாததகாஷடாதிகாரம |]
உரை அ வேதம்‌ ௮றிமத - வேத ரநத) ததை அறிகத, பகவர்‌
வியக்க - பாகவதாகள ஆ௫சாயமடையுமபஉ, விளங்கிய சீர்‌ - ப்ரகாகுக
கின்ற கலயாணகுணமகளையுடைய, நாதன்‌ வகுத்த வகை ௨ எமயெரு
மான நியமிதத (பாகவத ககும அடிமையாகிய) ப்ரகாரததை, பெறும்‌
நாம்‌ - பெற்ற காம, அவன்‌ நல அடியார்க்கு - அவவெமபெரறுமானுடைய
சிறஈத அடியவாகளுககு, ஆதாம்‌ மீக்க-அனபு மிகுநத, அடிமை இசைந்து
கைய்காயததை எண, அழியா மறை நூல்‌ - அழியாத வேதமாகிய
சாஸதரததால, நீ$ நிறுத்த - நீதியோடு வயவலகைசெயயபபட்ட, நிலை 2
அ௮தஷடாகம, குலையாவகை நீன்றனம்‌ - கெடாதபடி கடகதோம,

கருதது -- பகவதகைங்காயததிறகுப்‌ பாகவககைங்கர
யம எலலைநிலமாகும. ஆதலின எமபெருமான தன கைக
காயததினும பாகவதாககுச செயயும கைங்காயககாலேயே
மிக உகபபான ய

68 நின்றன மன்புடை வானோர்‌ நிலையி னிலமளந்தா
னன்றிது தீயதி தென்று நடத்திய நான்மறையா
லின்று நமக்கிர வாதவி ஸிம்மதி யின்னிலவே
யன்றி யடிக்கடி யாரிநு டீர்க்க வடியுளதே 24
| சாரஸதரீயதியமகாதிகாசம ]

உரை நிலம்‌ அளந்தான்‌ - கரிவிக்ரமாவதாரததில்‌) பூமியை
அளத எம்பெருமான்‌, இது நன்று - இது செயயததககது, இது தியது.
இத செயயததகாதது, என்று நடத்திய -- எனாது வழிகாடஒய, நான்மறை
யால்‌ - நானகு வேசுசகளால கொட்டப்பட்ட மாாகககதால), அன்புடை
வாஜனோர்நீலையில்‌ - (அளவற்ற) பகதியுளள கிதயஸரிகள (செய்வது
போனற) கைககாயததில, நின்மனம்‌ - நின (௮ அங்ஷடிககப்‌ பெற)ஞனோம,
இன்று- இநத ஸமஸாமதசையில, நமக்கு இரவு ஆதலின்‌ - கமககு (ப்ரகருதி
மைபதமாகய்‌ இருளைத தரும) சாதரியாதலால, அடிக்கடி வூர்‌ இதள்‌

A

௩2 தசிகப்பிரபந்தம்‌ 42

தீர்க்க - திருமபத திருமப (வருததியாக) நிறைநதுமிறகும (அஜஞாக
மாகிய) இருளைப போககுவதறனு, இம்மதியின்‌ நிலவே அன்றி - இதத
(வேதமாகிய) சகதரனுடைய பரகாசமாய ஸமருதியைத தவிர, அடி
உளதே? _ உபாயம வேறு இருககனெற்தோ ?

கருதது-— பரபநநன பகவதகைங்காயதகை (உபாய
மாகககொணடு செயயாமல) அசையினால செய்தாலும்‌
சாஸதரங்களிற கூறிய முறைப்படியே செயயவேணடும 24

6க்‌ உளதான வல்வினைக்‌ தன்னம்‌ வேருவி யுலகளந்த
வளர்க மரையிணேை வன்ரர ணாக வரித்தவர்தாங்‌
கபைதா னெனவேழங்‌ கன்மந்‌ துறப்டட்‌ துறந்திடிலு
மீளைதா நீலைசேக வேங்கள்‌ பிரானநட்‌ டேனேழமே, 25
| அபராதபரிஹாராதிகாரம ]
உரை -- உள்தான - (தமமிடம) உளள, வல்‌ வினைக்கு - வலிய
பாபததிறகு, உள்ளம்‌ வேருவி- மனம அஞ்சி, உலரு அளந்த - உலக

தை (தரிவிகராமாவதாமரததில) அளகதவையும, வளர்‌ தாமரை இணை -
வளாகத தாமரையோன இவையுமான இரண்டு திருவடிகளையும, வன்‌

சாணுக வரித்தவர்‌ தாம்‌ - திடமான உபாயமாகப பற்றின பரபகநா
கள, கனைதான்‌ என எழும்‌ - (கவத அபவமாகிய பமிருகளுக) களை
(இடையூஅ) எனனுமபடி வருகதியடைனெற, கன்மம்‌ (பாபமெனட
படம) துலகாமஙகளை, துப்பார்‌ - (செய்யாமல்‌) விடடுவிடுவாகள,

துறநதிடிஹும்‌ - அபப்டி விடடவளவிலும, இளைதாம்‌ நிலை செக ௨ தாழகத
(விவேகமறற) கிலேமை ஒழியுமபட, எங்கள்‌ பிரான்‌ - எசசள ஸவாமி
யான பகவானுடைய, அருள்‌ தேன்‌ - கருபையாகிய தேன, எழம்‌ -
வருததியடையும (எமபெருமான அருளபுரிவான எனறு தாதபாயம)

ப ரபததிககு மூனசெயத பாபககனெலலாம்‌ பரபததிபினால தொலைநது
போம பரபததிககுப பின காலதேசாதிகளை முனனிடடு ஆபததில அறிக
செயயு.ம பாபஙகளும, அறியாமல்‌ செய்யும பாபககளும பரபநநரிடம
வராமலே ஒழிநதுபோம பமபததிகசூப மின ஆபதது இல்லாதபோது
அறிஈதுசெயயும பாபஙகள பின செய்யும பராயசசிததததால ந௲தது ப
போம அவை கழியுமருறை பின்வருமாறு பரபமசெயய கேரிடடதறகு
வருகதிப ப௪சாததாபமடைவதகால்‌ காலபங்கும, பிறகு பாபமசெயயாது
சிறுததிவிடுவதால்‌ காலபஙகும, பராயசசிததம செய்ய முயலவதால கால
வுல, ப, சாயசகசிததம்செயனு முடிபபதால காலப்மகும ஆஃ, பாபம்‌ கூழு

43 அதிகாரசங்கிரகம்‌- உரை

க பைட கெல யய

தும்‌ தாஜறெது பராயசசிததககளில்‌ அறநதது மறுபடியும ப்ரபததிசெய
வதே, இதுவே பராயசகிசதபரபததியென பபடும. பராயசசிததம செய்யா
முருடா இவவலகிலேயே சில தண்டனையைப்‌ பெறுவா ஆகு சஎவவகை
பிலும பாபகநனுசகு நரகமோ மறுபிறவியோ கிடையாது

கருதது -- பரப நகாகர்ககு எவவகையிலும்‌ பாபம்‌
சேருவதிலலை 625

65 தேர்‌ கமலத்‌ திநமக ணதன்‌ நிகழ்நீதுறையும்‌
வான. டூகநீதவர்‌ வையத்‌ திநப்பிடம்‌ வன்றருமகீ
கான ரிமயழங்‌ கங்கையுங்‌ காவிரி யூங்கட லர
நானு நகாழ நாலழங்‌ கூடிய நன்னிலமே 26
[ ஸதாநவிசேஷதாதிகாரம ]
உரை தேன்‌ ஆர்‌ கமலத்‌ திருமகன்‌ நாகன்‌ _ சேண்‌ நிறைகழ
தரமபையில எழுககருளியுளள பச ராடடியின நாயகனான சாமபருமான,
திகழ்நீது. 2 யம்‌ - பரகாகிகதுசகொண்டு மி்யவாஹம செய்இன ௮,
வான்‌ நாடு - பாரமப்ககதை, உகந்கவர்‌ - அடையவிருமமி பப்பகதிசெய்த
வட, வையத்து இரு மிடம்‌ - இ வவ்லி அரில்‌ வணிகதும இடம (எதுவா
அதுவே), வன்‌ நநமக்‌ லான்‌ -பூம்‌ நி ஊயழம்‌ - குடுக்கும்‌ புரிபுடிடமாண
வேகம சிறை இமயமலையும, கங்கையும்‌ _ கைனாதிரமும, கர்விரியும்‌ ௩
காவேரீதரமும, கடலும்‌ - கடவில்ினன்‌ சனேததவி! மும்‌, நானு நகாழட்‌-
வேறு பல்‌ கேேதரககளூம, நாகழம்‌ - பாம்பும்‌, கூடிய நல்‌ நீலம்‌
(ஆசிய இவை அனைததும்‌) கூடிய நலல ஸை கலமூமாம

கருத்து -- பரப ருக்‌ வணிபபக ராப ரகவ துர கடர
வஸிககும இடமே உரியதாகும்‌. அவெ ஸகல புணய
ஸதலங்களூம ஆகும. 28

66 நன்னில மாமது நற்பக லாமது நன்னிமித்த
மேன்னலு மாமது யாதானு மாம கடி யவர்க்கு
மீன்னிலை மேனி வீடுட்பய த்து விலகீகிலதோர்‌
நன்னிலை யாநடூ நாடி வழிக்கு நடைபெறவே 27

|

| மெொயாகததிகோாரம ]

உரை... நல்‌ நிலை ஆம்‌ - (பமம்பதததிறகுக கொண கரப்பு

தால) நலல ஸவபாவ ததை உடையான, ஓர்‌ - கனியாக சல.
நடு நாடி வழிக்க - (எலலா கா ஒகளுககும) கடுவிலுனன பாமை யாய
வழியில, நடைபெற - ஞ்சாரமபெறுவகறகாக, மீல்‌ தலை மேணீ ௨
பசிண்ன?லைட்போல (அதியம) வவைபாவதசைய/டைய எரீரததை, விடுக

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 44

க கையை அமை டடயகஅயானனார்‌

பயணத்து - விட்டுச்‌ செல்லும ப்ரயாணததில, அடியவர்க்கு - பீ ரபநீந
ருக்கு, அங்க - தேசம்‌ காலம நிமிததம இவறறில, விலக்கு இலது 7
இது கூடாதென்ற நியமம்‌ இலலை, யாதானும்‌ இம்‌ - ஏதேனும ஆம,
அது - பரபசஈநா புறபபடுகின்‌ ற அததேசமே, நல்‌ நிலம்‌ ஆம்‌ - கல்ல தேசும
ஆகும, அது - புறப்படுனெற அககாலமே, நவ்பகல்‌ ஆம்‌ - சிற்த பகறகா
லம ஆகும, அது - புறப்படுனெற அடநிமிததமே, நல்‌ நீமித்தம்‌ என்ன
லும்‌ ஆம்‌ - சிறநத நிமிததம்‌ எனஅம சொல்லப்படும்‌

சேதநருடைய ஹருதயததிலிருகது முககயமாய நூறறொரு காடிகள்‌
கனமபுகினறன. அவறறில நாறு நாடிகளின வழியாகச்‌ செலபவா மறற
லோகநகளைச சோவா பரபநநா அநத நாடிகளின நடுவிலுள்ள ஒரு
தனிநாட வழியே சென்று அாசசிராதிமாககததால பரமபதம சோவா
இதத்‌ தனி நாடிககே ஹா கதுமநை, பரஹமநாடி, ஹூாத்தகயநகாடி எனப
யெயாகளூமுணடு

கருதது-- பரபந்நா இச௫சரீரததிலிருக து வெளியேறு
வதற்கு (மறறவாகளுககுப்போல ) கேசம,காலம, நிமிததம
ஆகிய இவை சிறநதிருககவேணடுமெனறு நிப்பநதம
இலலை. 22

67 நடைபேற வங்கி பகலோளி நாளுத்த ராயணமாண்‌
டிடைவரந காற்றி ரவியிர வின்பதி மீன்வரு ணன்‌
தடையுடை வானவர்‌ கோன்டிர சாபதி யென்றிவரா
லிடையிடை போகங்க னெய்தி யெமிற்பத மேறுவரே. 28
| கதிவிசேஷாதிகாரம ]
உரை - (இபப்டி மோக்ஷத்திறகுச௪ செலலுனெற ஜீவாகள சரீ.ரத
திலிருக்து வெளியேறி ஸ ஒககமசரீரததுடன ) மடைபேற - நடநதுசெலல,
(அபயொழுது) அங்கி - அககியும, பகல்‌ - பகலிஸ தேவதையும்‌, ஒளி
நாள்‌ - சுகீலபக்தேவதையும்‌, உத்தாஈயகை ந _ உததராயணதேவதையும,
ஆண்டு - வாஷதேவதையும, இடை வரு கால்று ௨ (வொஷ திற்கும்‌ ஹூர்ய
னுக்கும்‌) நடுவே வருகிற வாயுதேவகதயப, இரவி. ஸ-ாயனும, இர
வின்‌ பதி - இரவுககுத தலைவனான சநதரனும, மீன _ மிண்ணல தேவ்‌
தையும்‌, வருணன்‌ - வருணனும்‌, குடையுடை வானவர்‌ கோன்‌ - (தண்ணு
டைய தலைமை தோ றறும்படி) குடையைத தரிப்பவனும தேவாகளுகளுத
தலைவனுமான இகதரனும்‌, பிராசாபாதி -- ப. ரஜாபதியும, என்று இவரால்‌ -
ஆகிய இகதத்‌ தேவாகளால்‌ வேழிகாட்டப்பட்டுச செலலும்போ௮), இடை
ஒடை - கடுவே நநவே, போகங்கள்‌ எய்தி - போகஙகளை அடைக்கு,
எழில்‌ பதம்‌ ஈரகாகிக்கண்டு பர்மப்ததமைத ஏறுவர்‌ _ அடைவார்கள்‌,

45 அதிகாரசங்கிரகம்‌-உரை
னை க க ர ர ரத்த
இப்பாசுரததலை கூறியபடி. அகநி முதல ப்ரஜாபதிவறைப9ில உள்ள
வாகளே ஆதிவாஹிகர்‌ எனபபடுவா இவவாறு செலலும வழியே
அர்சசிராதிமார்க்கமெனப்படும
எழுத்து மிகுநது தளை வழுவமாகலால “வானவாசோமான? சானு

பாடம்‌ கொளளததகாது
கருதது - மோக்ஷம்‌ அடைடவா அாசராதிமாாககத

தால செனறு நடுவே வரும போொகஙகனைப பெறறுப

பரமபதம்‌ சோவா 928

68 ஏறி மேமிம்பத மெல்லா வுமிர்க்கு மிகமழகக்த
நாறு துழாய்ழடி நாதனை நண்ணி யடி மைமினங
கூறு கவர்ந்த குநக்கள்‌ தழாங்கள்‌ தரைகழற்கிட்‌
மாறுத லின்றி மகிழ்ந்தெழம்‌ போகத்து மன்னுவமே. 29
[ பாபூண.பரஹமாநுபவாதஇகாசம 1

உரை எமில்‌ பதம்‌ ஏறி - (காம) அழஇய பரமபதத்தில்‌ எதி,
எல்லா உயிர்க்தம்‌-கைலஜீவாகள்விஷயததிலும, இதம்‌ உகக்கும்‌ (அவாகள்‌
செயயம சிறிய) உபாயததைககொணடு மனம மகம பவனும்‌, நாறு
துழாய்‌ மடி - மணசனெற திருததுழாயமாலையைதக இருமுடி. யில்‌ அணிக
னுமான, நாதனை - ஸாவேசுவரனை, நண்ணி - ஸமீபிதது, அடி மையிஃ
நம்‌ கூறு கவர்நீத - (அவன) கையகாயததில கமக்குளள பாககதை (காம
பெறவேணடுமென ஆ) விருமாிய, தருக்கள்‌ குமாங்கள்‌ _- ஆசாாயயாகளின
உடடமங்களுடைய, குரை கழல்‌ கீழ்‌ - (சதங்கை) ஒலியுளள திருவடி களின்‌
கீழ, மாறுதல்‌ இன்றி - திருமபுதல இலலாமல, எழம்‌ போகத்து - வளா
இன்ற பகவத்றுபவததில, மகிழ்ந்து மன்னுவம்‌ _ மழவுடன கில
பெறுவோம

கருத்து - பரமபதமசெனறவா ருமபுகையிலலா து
எம்பெருமானை ௮.துபவிககப்பெறுவா. <9

69 மன்னு மனைத்துற வாய்மநண்‌ மாநீறரு சாமியுமாய்தீ
தன்னன வாலனைத்‌ துந்தரீத்‌ தோங்குநீ தனியிறையா
யின்னழ தத்தழ தாவிரங்‌ குந்திந நாரணனே
மன்னிய வன்சாண்‌ மற்றேர்பற்‌ நின்றி வரிப்பவர்க்கே. 30

| ஸிகதோபாயசோ தநாதிகாரம 1
உரை _- மன்னும்‌ அனைத்து உறவாய்‌ - இடமான ஸகலவிதபக து
ரப, மநள்‌ மாற்று - அஜஞாகததைப்‌ போகுகவலல, அருண்‌ ஆமியு மாய்‌ -

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 46

கருணைககடலுமாய, தன்‌ நினைவால்‌ - தன்‌ ஸககலபததால, அனைத்தும்‌
தரித்து- கைலவஸதுககளையும தாங்‌ (ாக்தெது), ஓங்கும்‌ தனி இறையாய்‌-
உயாகதுகினற சிகரறம ஸவாமியமாய, இன்‌ அழதத்து அழதால்‌ - இனிய
அருதததிறபிறகக அமுதமாயுளள பிராடடியின புருஷகாரததால (இடை
நின நு பரிது பேசுகையால) இரங்கும்‌ - இரசககமடைபவனுன, திருநார
ஊனே பிராடடியுடன்‌ கூடிய ஸ்ரீமகநாராயணனே, மநிறு ஓர்‌ பற்று இன்றி-
வேறு (பகதியோகம முதலிய) ஒருபாயமுயிலலாமல, வரிப்பவர்க்கு - சற
ணஊமடைநதவாககு, மன்னிய - (முன்பே) நிலைகெொறற, வன்‌ சாண்‌. திட
மான ஸிததோபாயம (ஆவான )

ஸித்தோபாயம்‌-— ஈமமால்‌ ரெய்யப்படவேணடியதாயன றி முனபே

உள்ள உபாயம்‌, ஸாவேசுவரன

ஸாத்யோபாயம்‌-- கமமால்‌ செய்யப்படும்‌ உபாயம, பகஇ-பர
பகதிகள.

கருதது -- பிராடடியுடன கூடிய ஸ்ரீ ம்நநாராயணனே
பரப நநருகரு ஸிதசகோபாயம்‌ 20

70 வரிக்கின்ற னன்பான்‌ யாவரை மென்று மறைஙதனில்‌
விரிக்கின்ற துங்ரறி போொன்றல்‌ வினையரை யாதலிை
மூரைக்கின்ற நன்னெறி யோரம்‌ படிகளி லோர்ந்துலகந்‌
தரிக்கின்ற தாரக ைதக வாப்ிறரிக்‌ நின்தனமே 21

[ ஷாகயோபாயசோதநாதிகாரம ]
உரை -- பரன்‌ - பரமபுருஷண்‌, யாவரை - எவரை, வரிக்கின்ற
னன்‌ என்று - வரிககின்றுனே (அவராலேயே பரமபுருதன்‌ அடையபபடு
இனரறுன்‌) எனறு, மறையதனில்‌ - வேதததில்‌, வீரிக்சின்றதும்‌ - விரித
துஸரக்கப்படுகனத (பசவான சேதகபை வரிப்பதாகிய) செய்சையும, வினை
பரை - காமவசபபடடவரை, குறி ன்றல்‌ - ஒருபாயததினாலேதான்‌,
ஆதலின்‌ - அதலால்‌, நாம்‌ - காம, உரைக்கின்ற நல்‌ நேறி - (சாஸதாகக
ளில) சொலலப்படுகன ந (பகதி.ப்ரபகதியெனனும) சிறநத உபாயங்களை,
ஓரும்‌ படிகளில்‌ - ஆராயவேணடிய ப்ரகாரககளில ஓர்ந்து - தெளிநது,
உலகம்‌ தரிக்கின்ற - உல்கததைத தாககிகிறபவனும, தாரகனுர்‌- (ஸமஸாரத
திலிருநது நமமைக) கடததுவிப்பவனுமாகய பகவானுடைய, தகவால்‌ -

கருபையினால்‌, தரிக்கின்றனம்‌ - உஜதஜீவிகனெறோம
(ப58முயவஷ வ ரண-டெத ௧௩ குஹ ௨ எனது உபநிஷத

வாகயம ஒனறு இருகனெறது 4 பரமபுருஜன எகத ஜீவனை த தோச
தெடுகனெருனே அசத ஜீவனாலேதான பரமபுருஷன அடையத தககவன”*
எனப்து அதன்‌ பொரூள. இதனணால்‌ கர்மவன படட சேதகுணைப்‌ பகவான்‌

47 அதிகாரசங்கிரகம்‌- உரை

தோநகதெடுபபதறகுக காரணம சேதன செய்யும உபாயமேதான
எனறு எிததிகதிறது இல்லாவிடில்‌ ஸகலஜீவாகளுககும மோதம்‌
ஸிததிகக கேரிம்ம. அகத வாகயததில்‌ 0௦ ?* (எவனை) எனறு ஒரு
அதிகாரியைக௯ கசுூறிபபிடுவதால பரமபுருஜன கோரநதெடுபப கறசூக காரண
மான ஒரு விசேலககூுணம ௮௧௧௪ சேசுகனிடம இருககவேணடுமென று
ச.றபடுன மகனோ 2 அருதக ஞூணம பகதி -பரபததிகளில ஒன்றை
அதுஷடிககையே எனறு நம தஇசராயாகளின ஸிததாகதம

கருதது _— பகதியும பரபகசுதியமீம ஸாதயோபாயமாய
நினறு ஸிதகோடாயமாகிய ஸ்ரீமநசாராயணனலோப பலன
கொடககசசெயெனெ றன 31

71 தகவாலம்‌ றரிக்கின்ற தன்னடி யார்களைத்‌ தன்றிறத்தின்‌
மீகவா தாச்சேயு மேய்பருள்‌ விந்தகன்‌ மெய்யுரையி
னகவா பறிந்தவ ராரண நீதி நதெழிகுவேத
வூகவா மேனவேங்க டேசிக நண்மை யுரைத்தனரே 52

| பரூாபாவவயவணதாதிகாரம |]

உரை - தமவால்‌ கரிக்கின்ம அ (தனு. கருனேயால நிலைபெற்று
நிறனெற, தன்‌ அடியார்களை - அரா னுடைய தானாகி ப்ரபககாகளை,
தன்‌ திறத்நில்‌- தன ஸபா 5.௧௪ சொடுகு தினை பபோல செய்வதில்‌,
மிக ஆதாம்‌ மெ(டபும்‌ - மிகவும ஆலிலை அபல ணும, மெய்‌ அருள்‌ -
விணாகாத கருபைமயபயுடைபஙனுமு ஊிற்நற உ அ௫ுசுயன செய்கையை

உடையவனுமான குணா னபிரானுடை (மேய்‌ உரையின்‌ - தையமாண
சொல்லாக சரமசுலோலகலி எ வெய்‌ அறிந்தவர்‌ - நாதபாயததை
அறிநத (வயாஸா முஃலவிய) (கன, டர காந்தி (நெறி பலைதல்‌ - வேதாகதக
களில்‌ கூறபபடட ஈயாயமாா ககம பிறைவதை, உகவார்‌ என - ஏற்றுக்‌
கொளளமாடடராகள என்னு, வப - ஸதயமான அாதகததை, எங்கள்‌

தேசிகர்‌ - எ௬கள ஆரராயாகள, உவபைத்தனர்‌ - (எமக) உபதேசிததனா.

கருதது -- சாஸதரம ௯ ஜிய வழியைத தழுவியே பர
பநனுடைய பெருமையை இசையவேணமெ 42

72 உண்மை யுசைக்கு மறைகளி லோங்கிய வுத்தமணர்‌
வண்மை யனளப்பரி தாதலின்‌ வந்து கழலவ்பணிவார்‌
தண்மை கடக்கத்‌ தாமள வென்ற வியப்பிலதா
ழண்மை யுரைத்தன ரோரந்‌ தவிர வயர்ந்தனரே 33

[ ப்ரபாவரக்காதிகாரம i

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 48

உரை _ உண்மை உரைக்தம்‌ மறைகளில்‌ - ஸதயததையே பேசும
வேத(ஈநத) ௩களில, ஓங்கிய உத்தமனார்‌ - (புகழபபடடு) உயாநதுகினற
எமபெருமானுடைய, வண்மை அளப்பு அரிது - பெருமையை அளவிடுவது
முடியாதது, ஆதலின்‌ - ஆதலால, வந்து கழல்‌ பணிவார்‌ - வநது (அவன)
திருவடிகளை௪ சரணமடைவாருககு, தண்மை கிடக்க - (ஜாதி முதலியவற
சூல) தாழவு இருகததேயாகிலும, தரம்‌ அளவு - (அவாகளுடைய) பெருமை
அளவிடககூடியது, என்ற இயப்பு - எனற சொல, இலது ஆம்‌ உண்மை--
இல்லேயென பதாகிய உணமையை, உயர்ந்தனர்‌ - சிறகத நம ஆசராயா

கள்‌, ஜாம்‌ தவிர - பக்ஷபாதமிலலாமல, உரைத்தனர்‌ - உபதேசிததனா.

கருதது - பரப. நகநாகள ஜூாதிமுதலியவறறால தாழநதிருப
பினும்‌ அவாகளுடைய பெருமை ௮அளவிடமுடியாததாகும

73 உயர்ந்தனன்‌ காவல ஸலீலார்க்‌ தரிமை துறந்துயிராய
மயர்ந்தமை தீர்ந்தூமற்‌ றேர்வமி யின்றி யடைக்கலமாய்ப்‌
பயந்தவ ரைணன்‌ பாதங்கள்‌ சேர்ந்து பழவடியார்‌
நயந்ததற்‌ றேவலெல்‌ லாநாடு நன்மனு வோதினமே ல

| மூலமககராதிகாரம |

உரை அ உயர்ந்தனன்‌ - (எலலோரினும) உயாநது நிறபவனும,
காவலன்‌ - ர்தகனுமான பகவானை (த தவிர), அல்லாாக்த உரிமை
துறந்து - மறறவாககு அடிமையாநதனமையை விடடு, உயிராய்‌ - (அசே
தநததிறகாடடி லம வேறுபடட) ஜீவனாய, மயர்ந்தமை தீர்ந்து - அஜஞாகம
தாநது, மற்று ஓர்‌ வமி இன்றி - வேறு ஒருபாயுமும இலலாமல,
அடைக்கலமாய்‌ - ரக்திககபபடவேணடி௰ய வஸதுவாக ஆதி, பயந்தவன்‌
நாரணன்‌ - (உலகததைப) படைததவனான நாராயணனுடைய, பாதங்கள்‌
சேர்ந்து - திருவடிகளை உபாயமாயப பறறி, பழ அடியார்‌ நயந்த -
அநாதிதாஸாகளான நிதயஸ6ரிகள விருமபிய, தற்றேவல்‌ எல்லாம்‌
நாடும்‌ - கையகாயகசுகளை எலலாம (பராாததிபபதை) வெளியிடுகெற்‌,
நல்‌ மனு - சிறநத மகதரமாதிய திருவஷடாகஃகர ததை, ஓதினம்‌ - (அாததத
துடன உடபதேதிககபபெறறு) அதுஸநதிததோம

கருத்து -- எமபெருமானுககே அடியனா நதனமையம,
சரணாகதியும, கைஙகாயததைப பிராகமிககையும இரு

மநதரததின முககியமான பொருளகளாம. 24

49 அதிகாரசங்கிரகம-உரை

(4 ஓது மிரண்டை யிசைத்தந ளாலுத வுந்திநமால்‌
பாத மிரண்டூுத்‌ சரணேனப்‌ பற்றிநம்‌ டபங்கயத்தா
தனே ந.மாணி நலந்திகம்‌ நட்டி லடிமையெல்லாங்‌
கோதி வுணர்த்கி யூடன்கொள்ளு மாறு தறித்தனமே 85
| தவயாதிகாரம |]

உரை -- ஓதும்‌ இரண்டை இசைத்து - (வேதததில) அ தயயகம
செயயப்படுகன று இரணடு வாகயஙகளை ஒன றுசோதது, அருளால்‌ உத
வும்‌ திருமால்‌ - கருபையினால (தவயமாக ஈமககு) உபகரிதத எமபெருமா
னுடைய, பாதம்‌ இரண்டும்‌ சாண்‌ எனப்‌ பற்றி - திருவடிகள்‌ இரண்டை
யம உபாயமாகப பறறி, நம்‌ பாங்கயத்தாள்‌ நாதனை நண்ணி - சாமசையில
வஸிககும ஈம பிராடடியின நாயகனான பகவானை நெருகஇ, நலம்‌ கிகழ்‌
நாட்டில - ஆநகதம பெருகுகிற தேசமாகிய பமமபதததில, அடிமை எல்‌
லாம்‌ - கைஙகாய கள எலலாவறையம, கோது இல்‌ உணர்த்தியுடன்‌ -
(காம செயகிறோம, சாம அஅபவிககறோேம எனது கின ததல முதலிய)
குறறமிலலாத கிசசுயஜஞாகததோமி, கொள்ளுமாறு - அடையும பரகரரத
தை, துறித்தனம்‌ - ( சவயததில) அதுரைதிததோம.
கருதது -- ஸ்ரீமதகாராயணன திருவடி.களில பர நயாஸம
செயலையும்‌, அவன திருவடிகளில கைஙகாயததை பராாத
திகலையும, அநிஷடம்‌ ஓழிதலை பராாகதிககையும தவயத
தின ஸாரமான பொருளாகும்‌ 35

75 குறிப்புடன்‌ மேவுந்‌ தநமங்க ளின்றியக்‌ கோவலனுர்‌
வேறித்துள வக்கழன்‌ மெய்யா ணேன்று விரைந்தடைக்து
பீரித்த வினைத்தான்‌ பின்றெட ராவகை மப்பெரியோர்‌
மறிப்புடை மன்னநள்‌ வாசகத்‌ தான்மந ளற்றனமே, 26

[| சரமசுலோகாதிகாரம ]

உரை - குறிப்புடன்‌ மேவும்‌ - மனவொருமையுடன அறுக ககட
படவேணடிய, தருமங்கள்‌ இன்றி - (பகதியோகம முதலிய) உபாயககனை௪
செயயமூடியாமல; அகீ கோவலன்‌ - அகத கணணனுடைய, வெறித்‌
துளவக்‌ கழல்‌- வாஸனையுடைய திருததுழாய சோநத கிறுவடிகளை, மேய்‌
அரண்‌ என்று - ஸதையமான உபாயம எண்று, விரைந்து அடைந்து _
(ஆவலுடன) விரைகது பறறி, பிரித்த வினைத்திரள்‌- (அதனாலிஒழிககப்பட்ட
பாப்ககூட்டம்‌, பின்‌ தொடரா வகை - திருமபவும வராதபடி, மறிப்பு
உடை -- வளைதது வசப்படுததுவதும, அப்‌ பெரியோர்‌ - அர்தப பெரிய
கண்ணனுடைய, மன்‌ ௮நள்‌ வாசகத்தால்‌ - இடமான கருபனிஓல வெளி

து

(ரீதேசிகபபிரபந்தம்‌ 50

வநததுமான சரமசகலோகமெனனும ஸ-ச்தியால, மநன்‌ அற்றனம்‌
அஜஞாநம நீககப பெற்றோம்‌

கருத்து: மறற உபாயததை விடடு பரபருதி செயக
சேதநனுடைய ஸகலபாபஙகளையம எமபெருமான போககு
வான்‌ எனபது சரமசுலோகத இன ஸாரராககம 26

76 மநளந்ற தேசிகர்‌ வானுகப்‌ பாலிந்த வையமெல்லா
மிநனற்‌ நிறைவ னிணையடி பூண்டுய வெண்ணுதலாற்‌
நறேநளுற்ற சேந்தொமீற்‌ செல்வம்‌ பேநகிக்‌ சிறந்தவர்பா
லநளுற்ற சிந்தையி ஒலமி யாவிளக்‌ கேற்றினரே 27
| ஆசாாயகருதயாதிகாரம ]

உதை -- மருள்‌ அற்ற தேசிகர்‌ - அஜஞா௩மிலலாத ஆசாரயாகள,
வான்‌ உகப்பால்‌ - (காககள) பரமபதமசெலல விருமபியதாலும்‌, இந்த
வையம்‌ எல்லாம்‌-இரத உலகம்‌ முழூ, இருள்‌ அற்று - அஜஞாகம்‌ நீக,
இறைவன்‌ இணை அடி -- எம்பெருமானுடைய இரண்டு திருவடிகளையும,
பூண்டு உய எண்ணுதலால்‌- உபாயமாகப்பறறி உஜஜீவிககவேணடுமென று
நினைதததாலும, அரன்‌ உற்ற சிந்தையினால்‌ - கருபை நிறைநத மனத
தோடு, தேநன்‌ உநீற - விவேகததுடன கூடிய, செம்‌ தொழில்‌ செல்வக்‌
பெருகி நேரிய கைககாயமாயெ ஸமபதது வருததியாகி, சிறந்தவர்‌ பால்‌.
உயாநதுகினற சிஷயாகளபககல, அழியா விளக்கு - அழியாத (மை
பசதாயமாகய) தீபததை, ஏழ்றினர்‌ _ ஏறறிவைகதனர (உபதேசிததனா),
| எழுதது மிகுகது தனை வழுவுமாதலின “இறையவன்‌? ஏனா தூ

வடம்‌ கொள்ளததகாது ]
கருதது - ஆசாரயாகள ரஹஸயாததஙகஆர சேபிஅ து
வைததஇருநது, தாங்கள்‌ பரமபதம்‌ போகுமபோது ககக
அதிகாரிகளான சிஷயாகமுரககு உபமசேசசிபபா. ௮7

77 ஏற்றி மனத்தேமின்‌ ஞான விளக்கை யிநளனைத் து
மாற்றின வர்க்கோந கைம்மாறு மாயனுங்‌ காணகில்லான்‌
போற்றி யுகப்பதும்‌ புந்தியிரு கொள்வதும்‌ பொங்குபுகழ்‌
சாற்றி வளர்ப்பதுது சற்றல்ல வோழன்னம்‌ பேற்றதம்கே 38
[| சிஷயகருதயாதிகாரம ]

.... கரை- மனத்து - (௫மமுடைய) சிலே, எமில்‌ ரானவீிளக்கை
ஏற்ற - ட்ரகாசிககின்ற ஜஞாகமாகிய இபததை வற்று, இநள்‌ அனைத்தும்‌
மாற்றினவர்க்க - அஜஞாசம சிழிவதையுமு ஒழிசச ஊசராயாகளலிஷயத்‌

31 அதிகாரசங்கிரகம்‌-உரை

பட மெய்‌ வய வவ பெ மமம்‌. _ ௮. வல —

தில, நே கைம்மாறு - (செய்யகூடிய) ஒரு பரதயுபகாரததை, மாய
னும்‌ காணகிலலான்‌ - எமபெருமானும கணடறிவதறகு முடியாதவனாவன்‌;
(ஆதலின்‌ காம்‌), போற்றி உகப்பதும்‌- (ஆசராயனைப்‌புகழ்கது மூழவதும்‌,
புத்தியில்‌ கொள்வதும்‌ - மனததில தயானிபபதும, பொங்கு புகழ்‌ சாற்றி
வளர்ப்பதும்‌ - நிறைகதுளள காததியைப்‌ பறைசாற்றி (மேன்மேலும)
வருசதிசெயவதும (ஆயெ இவையெலலாம), முன்னம்‌ பேற்றதற்கு -
(நாம்‌ ஆசராயனிடமிருகத) முனபு பெறற உதவிக்கு, ஈற்று அல்லவோ
மிகவும கவல்ப. மனோ ?

கருத்து:-- ஆசாரயன சிஷயனுககுசசெயயம உதவிக்கு
பரதயுபகாரம ஓருபோதும செய்யமுடயரது 88

78 மன்பேற்ற ஜானழ மோகந்‌ துறக்கலு முன்றுரையித்‌
றன்பற்ற தன்மையுந்‌ தாம்ந்தவர்கீ கீயுந்‌ கனித்தகவு
மன்பற்றி நீன்ற வகையுரைக்‌ கின்ற மறையவர்பாம்‌
சின்பற்றி யென்பயன்‌ கீரறி வோர்க்கிவை செப்பினமே 39

| பாசுரம 39, 40- நிகமநாதிகாரம ]

உரை - மன்‌ பற்றி நின்ற வகை - மன்னனாகிய பகவானை (௪௪ரண
மாக) பபறறி உயாகது நினற ப்ரகாரததை, உரைக்கின்ற மறையவர்பாஃ-
உபதேசிபபவாகளும்‌ வேதாரததங்களை அறிகதவருமாண ஆசாாயாகள்‌
பககல, சீர்‌ அறிவோர்க்கு - சிறநத அறிவைப்‌ பெற விருமபும்‌ அதிகாரி
களூககு, ழன்‌ பெற்ற கானழம்‌ - முன ஆசாரயனிடமிருகது பெற்ற
விவேகமூம, மோகம்‌ துறக்கவும்‌ - கலக்கம தெளிதலும்‌, முன்று உரை
யில்‌ - ரஹஸயம சூனறில, தன்‌ பற்று அது அன்மையும்‌ - புகவானுககே
சேஷமாகித) தன ஸவாதநதாயம இலலாமையும, தாம்நீதவர்க்கு ஈயும்‌
தனித்‌ தகவும்‌ - வநது பணிநதவாககு உபதேகசிககக காரணமான நிகரற்ற
கருபையும (ஆகிய), இவை சேப்பினம்‌ - இகத விஷயஙககை (இப்பிரபந்தத
தில) வெளியிடடோம. (இதை அ௮நுபவிககாமல) சின்‌ பற்றி என்‌ பயன்‌ ? _
அற்ப விஜயமகளில ஈடுபட்டு எனன பயன ₹

கருதது-- ஆசராயாகஃளிடம உபகேசம பெற்று விவே
கம பெறவிருமபுமவாகளுககு இநத கரநதத்தில கணட
வீஷயஙகள மிகப பயன படும 39

79 சேப்பச்‌ செவிக்கழ தென்னத்‌ திகழக்‌ செேழங்கணத்துத்‌
தப்பற்‌ றவநக்கத்‌ தாமே யுகந்து தருநீதகவா
லோப்பற்ற நான்மறை யுள்ளக்‌ கருத்தி வுறைத்தூரைத்த
ப்பத்‌ திரண்டிவை மத்தமிழ்‌ சேர்ந்த மெொழித்திகுவே, 4.0

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 52

ப கடமை ௮.

ச சைவையக ஆன ப
கணட வவ. அகக்‌. ன வக்‌ படட ண்‌ படட வவட அ ண்‌

ப ணனைய வகை வவ்டம மான வு, படகு அதக ய க ல்‌ அர்த்‌

உரை -- செழம்‌ குணத்துத்‌ தப்பு அற்றவருக்கு - சிறசத குணக்‌
ளில்‌ வழுவாத அதிகாரிகளவிஷய த தில, தாமே உகந்து தரம்‌ தகவால்‌ -
பகவானும பாகவதாகளும) தாமே மகிழகது தரும கருபையால, ஒப்பாற்ற
நால்‌ மறை-நிகரறற கானகு வேதககளின, உள்ளக்‌ கருத்தில்‌ - தாதபாயத
இல, உறைத்து - (மன்கு) பரிசயம செய்து, உரைத்த- கூறபபட்டவையும்‌,
சேப்பச்‌ சேவிக்க அழது என்ன உசசரிககுமபோது காதுககு அமுதம
எனறு சொலலுமபடி, திகழம்‌ - பருகாசிபபவையுமான, இவை மப்டாத்‌
திரண்டு - இநத முப்பததிரணடு பாசுரஙகளும, மத்தமிம்‌ சேர்ந்த - (இயற
அமிழ, இசைததமிழ, காடகததமிழ, எனனும) மூன அவகைத தமிழ
சோகத, மோமிீத்‌ திரு - பாஷைககே அலஙகாரமாகும

கருதது:-- இநதப பாசுரங்கள்‌ தமிழுககே அலங்கார
மாகும 40
எண£ீராசிரியவிருததம

80 புநடன்மணி வாமாகப்‌ போன்று மலப்‌

பீரகிரதி மறுவாக மான்றண்‌ டாகத்‌

தேநன்மநன்வா ளுறையாக வாங்கா ரங்கள்‌
சார்ங்கத்சங்‌ காகமனநீ திகிரி யாக

விநடிகங்க எளீரைந்துத்‌ கரங்க ளாக
விரபூத மாலைவன மாலை யாகக்‌

கநடனுரு வாமறையின்‌ போநளாங்‌ கண்ணன்‌
கரிகரியே னின்றனைத்துங்‌ காக்கின்‌ ஐனே Al

| ததீதுவதாயசிகதநாதிகாரம ]

உரை -- கரடன்‌ ௨௫ ஆம்‌ மறையின்‌- கருடனுடைய சரீ ரமாய்‌ நிற
ன்ற வேதததின்‌, போநன்‌ ஆம்‌ கண்ணன்‌ - அாததமாய நிறகனெற எம
பெருமான்‌, புருடன்‌ - ஜீவன, மணிவாம்‌ ஆக - சதநஙகரள கறநத
கெளணதுபாதநமாக, போன்று மலப்‌ பிரகிநதி - அழியாத மூலபபிரறைது,
மறு ஆக - ஸ்ரீவசஸமென்னும மறுவாக, மான்‌ தண்டு ஆக - மஹான்‌
என்னும்‌ தததுவம கெனமோதஇி என்னும கதையாக, தேருள்‌ வாள்‌
ஆக - ஜாகம நநதகமென்னும கததியாக, மருள்‌ (வாள்‌)
உறை (ஆக) - அஜஞாகம (கததியின) உறையாக, ஆங்லாரங்கள்‌ சார்ங்கம்‌
சங்கு ஆக - தாமணாஹங்காரமும ஸாதவிகாஹககாரமும்‌ முறையே சாராகக
மெனனும விலலும, பாஒசஜகயமெனனும சமகும ஆக, மனம்‌ திகிரி ஆக
மஸ ஸுதாசகமென்னும்‌ சகரமாக, இநடிகங்கள்‌ ஈரைந்தும்‌ சாரங்கள்‌
ஆக - (ஜஞாநேநதரியஙகள்‌ ஐது, காமேநதரியஙகள ஐது ஆகிய) இந்த
ரியஅகன்‌ பததும்‌ அமபுகனாக, ஒதபூதசகாலை வனமாலை ஆக - (தக்மான்சள

53 அதிகாரசங்கிரகம்‌-உரை

மு _ தன _ அல்கல்‌ வயப்‌
வெட பம அதனக யத்‌ அவ்வக்‌ - அவசுலுகை

TT வ வலய வதுவை அ யய. பயயயுவையவயைய அவாய்‌

கள ஐது, பூதஙகள ஐது ஆகிய) இருவித பூதன்களின வரிசையும்‌ வந
மாலையாக (இபபட ஸகலதததுவசகளும தன்ககு ஆயுதமாகவும ஆடமண
மாகவும்‌ மிறக), கரிகிரிமேல்‌ நின்று - ஹஸதிரிமேல ந] அ, அனைத்தும்‌
காக்கின்றன்‌- ஸகலததையம ரக்கிகுகின ருண

தீவன கெளளதுபமாய கிறனெரானா எனரால ஜீவனுகளு அமி
மாநிதேவதையம செளஸ்துபததிறகு அபிமாகிஜதேவதையும ஒனறு எனறு
தாதபாயம இங்றனமே மேலும கணடுகொளவறு

கருதது:-- சேதமும்‌, ௮ தநமும எம்பெருமானுக்கு
அயுதங்களாகவும ஆபரணஙுகளாகவம நிறகினறன 41

81 ஜாத வருளழதம்‌ பொதிந்த கோயி

லம்புயத்தோ னயோத்திமன்னம்‌ களித்த போடி
ழஹேலாத தனிவீரன்‌ றெமத கோயி

இணையான வீடணறந்குத்‌ துணையான கோயில்‌
சேராத பயனேல்லாகு சேர்க்கப்‌ கோயில்‌

செழமறையின முதலேழத்துச்‌ சேர்ந்த கோமி
றீராத வினையனைத்துந்‌ கீர்க்கங்‌ கோயி

றிருவாங்க மெனத்கிகமங்‌ கோயி றனே 42
[ பாசுரம்‌ 42, 43, 41- ஸகநாகளிசேஷாகிகாமம்‌ ]

உரை - இராத - (எவவளவ அறநுபலிநதாலும) தெவிடடாததும்‌,
நள்‌ அழதம்‌ போதிந்த - கருணையே வடிவு காணடதுமாண ஸ்ரீரகக
தனெனனும) அமுதம நிறைஈத, கோயில்‌-ஸைகிதியும, அம்புயத்தோன்‌-
'மரையில வஸிககும பரஹமா, அயோத்கி மன்னற்கு அளித்த கோயி...
யோதயைககு அரசனான இஅவாகுவுககுச கொடுதத கோமிலும, கோ
த - தோலவியே அடையாத, தனி வீரன்‌ - நிகரற்ற வீ. ரனாகிய நீரா
எ, தொழத கோயில்‌ - ஆராதிதத கோயிலும, நுணையான விட ணற்கு-
ர ராமனுககு) எஹாயமாயிருநத விப்ஷணனணுககு, அனை அம்‌ கோயில்‌ _
தகமாயிருநத கைகிதியும, சேராத பயன்‌ எல்லாம்‌ ௯ (வேது இடத்தில)
முடியாத பலனகளை யெலலாம, சேர்க்கும்‌ கோயில்‌ _ அடைவிககும்‌
ரயிலும்‌, சேழ மறையின்‌ - சிறது ஙிறகும வேதததின, மதல்‌ எழுத்துச்‌
ர்ந்த கோயில்‌ - முதல அஅவூமாகிய ப்பணாவததோடு (வஉவததால பா
வாகாரமான விமாகததோடு) சோத கோயிலும்‌, சீராக வினை
ஈத்தும்‌ - (மறறவறறால) ஈீககாக பாபங்களை முழுஅம்‌ தீர்க்கும்‌
மில்‌ - ஒழிசகும கோயிலும, திருவரங்கம்‌ எனத்‌ திகழம்‌ - இருவர ன்‌
எண்று விளக்கும்‌, கோயில்தான்‌ ... இவயசேசமேகாளா

ஸ்ரீதேசிகபபிரபந்தம 54

அ மம்வெய் பம்‌. பம்‌. பமமவமயயய _— ee வ்கயயபப வய டய அனைய யவ வதலு அதகயதுவயாகளை

ஸ்ரீரஙகவிமாகம அயோதயைககு அரசனான இக்ஷவாகுவுக்கு
பரஹமாவினால்‌ கொடுககபபடடு, முறையே ௮வனவம௫சதது அ௮ரசாகளுக்‌
கெலலாம வநது ஸ்ரீராமனுககும இடைததுப பிறகு விபிஷணனிடம ஸ்ரீ
ராமனால அளிககப்படபெ பின்‌ ஸ்ரீரஙகததில விமீிஷணனுால ப்ரதிஷ்டை
செயயபபட்டது ரீரஙகவிமாகம பாணவமபோனற உருவமுடையதாகும்‌

கருதது - ரீரஙகககேகரம பிப பெருமை வாய்த்‌
தாதலின வாஸததிறகுச சிறதத ஸதலமாகும, 4&

592 கண்ணனடி மிணையெமக்குக்‌ காட்டும்‌ வெற்புகி
கடுவினைய ரிநவினையுங்‌ கடியும்‌ வெற்புத்‌
கிண்ணி து வீடேன்னத்‌ கிகழம்‌ வேற்புக்‌
தெவிந்தபேருந்‌ தீர்த்தங்கள்‌ செறிந்த வேற்புப்‌
புண்ணியத்தின்‌ புகலிதேனப்‌ புகழம்‌ வெற்புப்‌
போன்னுலகிற்‌ போகமெலாம்‌ புணர்க்கும்‌ வெற்பு
விண்ணவரு மணாவரும்‌ விநம்பும்‌ வேம்பு

வேங்கடவேற்‌ பெனவிளங்கம்‌ வேத வேற்பே 48

உரை -- கண்ணன்‌ அடி இணை - எஏமபெருமானுடைய தஇிருவகக
ளிரணடையும, எமக்குக்‌ காட்டும்‌ வேம்பு-எககளுககுக காடடத தருனெற
திருமலையும, கடு வினையர்‌ - கொடிய பாபததையுடையவாகளின, இரு
வினையும்‌ - (புணயபாபஙகளாகிப)ி இரணடு சகாமங்களையும, கடியும்‌
வேற்பு - ஒழிககும இருமலையம, திண்ணம்‌ - கிசசயமாக, இது வீடு
என்ன - இதத ஸதலிம பரமபதமே எனறு கூறும்படி, கிகழம்‌ வேற்பு -
பரகாசிககும திருமலையும்‌ தேளிந்த பேரும்‌ தீர்த்தங்கள்‌-தெளிவுளள பெரிய
(புணய) தரததஙகள, சேறிந்த வேற்பு - நிறைநத திருமலையும, புண்ணி
யத்தின்‌ புகல்‌ இது -- புணணியததின்‌ இருப்பிடம்‌ இது, எனப்‌ புகழம்‌
வேற்பு - எனறு புகழப்படும திருமலையம, பொன்‌ உலகில்‌ போகம்‌ எ(ஷ்‌
லாம்‌ - பமமபதததில அடையும்‌ ௮நுபவக்களையெலலாம, புணர்க்கும்‌
பவேற்பு - (இவல்கேயே) அடைவிககும திருமலையும, விண்ணவரும்‌ மண்‌
ணவரும்‌ - நிகயஸ௫ூரிகளாலும பூலோகததிலுளளோராலும, விநம்பும்‌
வேற்பு - விருமபபபடும திருமலையும, வேங்கட வேற்பு என விளங்தம்‌-
இருவேஙகடமலை எனறு பரகாகிககனற, வேத வெற்பே - *வேத்ததில
போற்றப்பட்ட திருமலையே

கருதது -— பல பெருமை நிறைநதுளள திருவேஙகட
மலையும வாஸததிறகுத தகக இடமாகும்‌, 435

a ட கை வடவள்ளி.
தன அட கற்பக பட்டா.

பணி காசா பராண ரல க்‌

* மிரபி௦ மத காணெ விசடெ

32 அதிகாரசஙகிரகம-உரை

அதசாச சநதவிருததம
93 உத்தமவ மர்த்தவம மைத்ததோமரே
மிற்றனுவி ஹுயநதத கனணையா
லத்கிரவ ரக்கன்ழடி பாத்துமொரு
கோத்தேனவு தாத்த திறலோன்‌
மத்துனுமி குத்ததயிர்‌ மோயத்தவேணெய
வைத்ததுணு மத்த னிடமா
மத்திகிரி பத்தாவினை தோததறவ
நூக்குமணி பத்தி கிரியே. 44
உரை: உத்தம அமர்த்தலம்‌ - உயாகத போககளததில, அமைத்தது
எமில்‌ தனுவின்‌ -- அமைககபைபட்ட நிகாறற அழகிய விலலினின அம,
பதத கணையால்‌ - செலுததபபட்ட அம்பினால்‌, அத்திர அரக்கன்‌ மடி.
தும்‌ - அதைரபலநுூளள ரா௯ஸனாகிய ராவணனுடைய தலைகள்‌ பததை
உ ஒந கோத்து எண ஒரு குலை எனறு சொலலுமபடி, உகிர்த்த கிற
ரான்‌ - அறுததுக ழே தளனின பலமுடைய இராமனும்‌, மதது உறுஃ
னல கடையத இகுகத, மிகுந்த தயிர்‌ - அதிகமான தயிரையும்‌,
த்தது மொய்த்த வே()ே அய - (யசோதையால) வைககப்படட
கமான வெஸாணெயையும, உ(ுணும்‌ அத்தடைஉணட கணணனுமாண
ஈமிமினுடைய, இடம்‌ ஆம்‌ - வாஸஸைலமாயெ, ௮த்கிகிரி - ஹஸதிகிரி
னும காஞசீஷேஷ தாம, பாந்தம்‌ வினை - பகதாகளுடைய பாபங்களை,
த்து அற அறுக்கும்‌ - ஸமபநதம இலலாமல ஒழிகசவலல, அணி அத்தி
ய - அழகிய அநதச ௪கராயகம போன றதேயாகும
ஹஸதிகரி வினையை ஒழித்துவிடும, ௮ திகிரி அணியே அதச்‌

ரயூதம (பகவானுடைய கக்‌) அழறைகுததாலா எனறு.ம பெரியோ
7பிடடிருககின றா

2
லது.

கருதது -- கரஞசம்ண அரவாஸமே பாபங்களை ஒழிக்க

எ மு&ராசிரியவிருத தம
க்‌ எட்டுமா முர்த்தி யெலாகமா னெஃ்டிக
கெட்டிறை யெ பிர கிரகி
யேட்டுமா வரைக ஸவின்றவேறா குந்தோ
னெட்டேணு மெண்குண மதியோர்க்‌
கேட்டுமா மலரெண்‌ சித்தியே பத்தி
யெட்டியேோ காங்க 00 செல்வ
மெட்டுமா குணமெட்‌ டெட்டேறாங்‌ கலையெடீ
டீரதமே லதுவுமெட்‌ னவே,

45
| திருமககூராதிகாம ]

பநீதேச்கப்பிரபந்தம 36

உரை எட்டு மா ழர்த்திஃஎடடுப்‌ பெரிய உருவககளை யுடையனான
சிவனையும்‌, எண்‌ கணன்‌ - (கானகு முகங்களையுடையனாதலால) எடடுக
கணகனையுடைய பமஹமாவையும, எண்‌ திக்கு - எட்டுத இசைகளையும,
எட்டு இறை - எடடுத திகபாலகாகளையும, எண்‌ பிரகிநதி - எடடுத தத
அவங்களையும்‌, எட்டு மா வரைகள்‌ - எடடுப பெரிய குலபாவதஙகளை
யம, ஈன்ற - படைததவனும, எனை குணத்தோன்‌ - எடடுக குணங்களை
யுடையவனுமான எம்பெருமானுடைய (பெருமையை வெளிமிடுகிற),
எட்டு எ(ண்்ணும்‌ - அஹஷடாகதம்தை (அாததததுடன) அ௮நுஸநதிபபவரும,
எண்‌ தணமதியோர்க்கு - எட்டுக குண களுள்ள புததியையுடையருமான
விவேகிகளுககு, எட்டு மா மலர்‌ - எடடுப பெரிய புதபனகளும, எண்‌
சிந்த - எடடுவிதஸிததிகளும, எல பந்தி - எட்டு வகைப பகதியும, எட்டு
யோகாங்கம்‌ - யோகததின எடடு அங்கககளும, எண்‌ செல்வம்‌ - எட்டு
ஐசுவாயஙக்கரும, எட்டு மா கணம்‌ - (முகதிபெறற பின வரும) எடடுப
பெரிய குணமும எட்டு எட்டு எணும்‌ கலை - எட்டை எடடால பெருகி
எனணணபபடும (அறுபததுகானகு) கலைகளும, எட்டு இரதம்‌ மேலதுவும்‌ -
எட்டுரஸஙகளுககுூம மேலான சாதி (அடககம) எனும ம்ஸரு.ம(.ஆ௫யவை
எலலாம), எட்டின - இடடிவிடுசென றன

சிவனுக்கு எட்டு உருவங்கள்‌- 1 பூமி, 2 ஜலம, 8 தேஜஸ, 4 வாயு,
௦ ஆகாசம, 6 சகதூனா, / ஸுூாயன, 8 யஜமாநன என்பன,

எட்டுத்‌ திசைகள்‌-- 1 ழெககு, 2 தெறகு, 3 மேறகு, & வடககு,
5 தெனழெககு, 6 தென்மேறகு, 7 வடமேற்கு, 8 வடகிழககு எனபன,

எட்டுத்‌ திக்பாலர்‌-- 1 இகதரன, 2 யமன, 3 வருணன, 4 குபே
ரன்‌, 5 அககி, 6 மிருருதி, 7 வாயு, 8 ஈசான எனபவா

எட்டு பாக்நதி- 1 பரகருதி, 2 மஹான்‌, 8 அஹககாரம, 4 பூமி,
5 ஜலம, 6 தேஜஸ, 7 வாயு, 8 ஆகாசம எனபன

எட்டுக்‌ தலபர்வதம்‌- 1 ஹிமவான, 2 கிஷதம, ஃ விநதபம, 4 மாலய

வான, 5 பாரியாதாகம, 6 மததரம, 7 மலயம, 8 மேரு என பண

பகவானுடைய எட்டுக்‌ தணங்கள்‌- 1 காமததிறகு வசபபடாதிருத
தல, 2 கழெப்பருவமிலலாமை, 8 சாவிலலாமை, 4 சோகமிலலாமை,
பசியிலலாமை, 6 தாகமிலலாமை, 7 போகததிறகுரிய அழிவற்ற வஸ
அககளையுடைமை, 8 நினைதததை முடககவலலமை என பன.

புத்தியின்‌ எட்டுக்‌ துணங்கள்‌- 1 விஷயததை மனததில்‌ வாஙய்குகை,
2 மனததில தரிககை, 3 மறுபடி, நினைககை, 4 பி.றருககு ஏடுததுககூ றுகை,
உ பீனா கூறூத விஷ்யபதைளையம அறிசை, 6 சிலா கூறியதில்‌ கேண

57 அதிகாரசங்கிரகம்‌- உரை

ளவ ளா

டாத சில்வற்றைத தளளுகை, 7 விஷயஙகளைத தெளிவுடன அதிகை,
உணமையான மாததங்களை அறிலை எனபன

எட்டுப்‌ புஷ்பங்கள்‌ — 1 அணிமஸை, 2 இகதரியககளை அடகு
தல, 8 ஸகல ஐநதுசகளிடமும கருணை, 4 பொறுமை, 5 ஜஞாமம, 6 தயஸ,
/ தயாநம, 8 ஸதயம எனபன

எட்டு சித்கிளை-.- 1 வேதததை அதவயயநம செய்தலை, 2 அதனா
அரததததை அறிதல, 6 ஆராயகது அாதததலை நிசசமிததல, வ்‌ தான
கணட ௮ாததததை உறுதிசெய்ய விதவானகளுடன ததைதல, 5 ஸிக
தாதா ததததை எபபொழுதும மனததால பரி ௫யமசெயதல, 6 தனனைப
பறறிவரும அனபமிலலாமமை, / ஐது பூதககளாலும வரும துனபமில
லாமை 8 தெயவததாலவரும துனபமிலலாமை என பன

எட்டுப்‌ பக்திகள்‌--- 1 பாகவதாகளிடம அன புவைததல, 2 ப்க
வானை ஆராதிபபதில மகழவுகொளளல, 2 பகவானுடைய சரிதா ததைக
கேட்பதில்‌ ஆவலகொளளல, ச்‌ அவனைபபறறிப பேசினலும நினைததா
அம டேடடாலும குரல தழுகழுசகதுக அணலரீரபெருக மயிரககூஎசெறி
தல, ம அவனைத தானே ஆசாதிகக மூயலுதல, 6 அவைனுககு௫செயயு ம
கைக்காயஙகளில டமபம௰று இருததல, 7 அவனையே தயானிததல,
5 அவனிடம அற்பபலனகணளை யாகியாமை எனபன.

யோகத்தின்‌ எட்டு அங்கங்கள்‌- 1 யமம்‌(-அஹிமஸை, ஸதயம்‌, திரு
உமை, காமததை அடககுதல, யொருளை ௪ சோககமுறபடாமை) 2 நியமம்‌
(-பரிசுததி, உளளதைக கொண்டு திருபதியடைகல, வரதம தவமமுதலியண
செயதல, வேதா நதபரிசயமசெய்தல, எலலாக காமககளையும பக
வானிடம ஸமாபபிததல) 3 ஆஸநம்‌(- பதமாஸகம பதராறைம்‌ முதலியன )
்‌ ப்ராணயாமம்‌(- சுவாஸததை அடககுதல) 5 ப்ரத்யாஹாாம்‌(- இநதரி
அகளை உலகவிஷயததிலிருகது தஇிருப்புதல) (0 தாரணை (- பகவானுடைய
ருமேனியை மனததிற கொளளுதல) 7 தயாதம்‌- இடைவிடாது பகவானை
பயாகிததல) 8 ஸமாதி(- அவவாறு தயாகிதது நேரில கணடாறபோனற
'லைமையை அடைதல்‌) எனபன [இகத ஸமாதிதான்‌ ௮ஙஇயாகெ வழக
-றிய எழையும அக்கமாகக கொள்கிறது ]

எட்டு ஜசுவர்யங்கள்‌- 1 ௮ணிமா- சரீரததைச அறிதாககிககொள
ல, 2 மஹிமா- பெரிதாகதகிககொளளல்‌, 3 வகிமா.. இலேசாகசஎ செய
ல, கீகரிமாஃ கனமாக கெகொளளல்‌, 5 வசித்வம்‌-- எலலாவறையம
மா வசமாககிககொளளல, 0 ஈசத்வப்‌- எலலாவற்றுககும தலைவனாமி
அதல, 7 ப்ராப்தி நினை ததபொருளைப பெறுதல, 8 ப்ராகாம்யம்‌-கினை தத
ஸ்‌ செல்லும வலலமை என்பன.

1]

cc

ஸ்ர்தே?கபபிரபாதம்‌ 12) ன ரர்‌

[மானுககுச்‌ சொன்ன எட்டுக்‌
கருணை, 2 பெரு
6 ந. மையை

ஈட்டிக்‌ தணங்கள்‌- கீழ சம்யெரு
கைலஜநதுக களிடமும்‌
5 வருநதாமை,

மின்மைம என்பா

களிற காண

4

தளி ௮2 து ]
பாரு 2ம சிலலாமை, க்‌ பரிசுத்த,
த, ்‌ ரலாபமின்மை, 8 ஆனை!

அுபததுகானகுகலைகளை வேவேறுதால
ஏட்டு லங்கள்‌ 1 சிருங்காரம்‌, 2 னிராம, 3 சோகம்‌, ம்‌ அறபு ச,

பைம்‌, 0 பயம, 7 இழிபபு, 8 இகாபம எனபன
நக்கு!
கருத்து திருமததராாததுத லை அ நுஸ௰திபபவரு கஞ்‌

fa
பு டூயாத பலன இலலை.

்‌

El
ஆ

மு

எண ரசரிய விருத்தம்‌
மாகி

33 ஒ்ா்டோடியா டிருமகளுத வானு .
ரெல்லா முயய

யொருநீனைவா லண்று ஆமி
வ ன்டுவரை நகர்வாழ வன்தே வற்காய

மன்னவற்குத்‌ தேர்ப்டாாக னக நீன்ற
றனே சொன்ன
தனித்தநமத்‌ தானெமக்காயத்‌ தன்னை பென்றுங்
கடுளைத தடிசூட விவக்காய்‌ நின்ற

க புதையல்‌ விளையாட்டைக்‌ கழிக்கின்‌ றுனே. 40

ட ம
தண்டிளவ மல*மாம்பான்‌

ட பாசுபம 40 முதல 49-வடை சர்மசுலோகதாதிகாமம்‌ ]

உஷா. வொன்‌ துவரைதகா வாழ்‌ -- அழஇய தவா ரகாககாததிலுள
ஜஜீவிபபதறகு, வசுதேவற்த ஆய்‌ - வஸுாதேவனுகளுகு கமம்‌
ப்ட்‌ ௮௨ ட தனு, மன்னவற்குத்‌ தேர்ப்‌ பாகனுகி நீன்ற — அாஜ-“நனுசகு ஹ்‌
பட ஆட்‌ பாகனாகிமின றவனும, தலா துனவ மலர்‌ மார்பன்‌ - குளிாஙத
சா கதுழ புடன்‌ பூலைத திருமாபில்‌ அணிகதவனுமான சண்ணபமிரான்‌,
ஐயே தோடிமாள்‌ தருமகளும்‌ - அழச்‌ மகவனைகளையுடைய பிராட்டி
ட, தா ம்‌ ஆக - தானும்‌ ஒன்றுகூடி, ஒரு நினைவால்‌ ஈன்று - ஒசோவித
டண எ ₹கடபததால படை சத, உயிர்‌ எல்லாம்‌ உய்ய - ஜீவாதமாககளெொல்‌
ஃ 2 உருஜிவிபபதறகாக, தானே சொன்ண - தானே (௪ரமசுலோகத தில)

2 7 பிய, தனித்‌ தருமம்‌ - நிகரறற உபாயமாக, எமக்குத்‌ தான்‌ ஆய்‌ -
உட்கா ரரனோயாஇுரி ஏறு (யாம பரகயாஸம செய்ய அவன தானே

ம்‌ £வ்கிராறு) தன்னை என்றும்‌ கடு களித்து அடி சூட - தனனை
ட 2 மபதததில எப்பொழுதும்‌ ளேவிதனு மஇழ்நீது திருவடிகளை (௩ம்‌
ஏக? சிததுக கையகாயம செய்தற்கு, விலக்காய்‌ நின்ற அ தடியா

படி

59 அதிகாரசங்கிரகம்‌-உரை

க

மிருத, கண்புதையல்‌ விளையாட்டை _ (ப்ராகருதியைக கொணடு தததுவ
ஊஞூாகததை ஒழிப்பதாகிய) கணபொததுமவிளை(பாடடை, கமீக்கின்றன்‌ -
மிீசஞுெ ரன.

கருகது-- சரமசுலோகததின அ௮ரததததை அறிதது

ர கயாஸமசெயதவனுககு ஸமஸாரபநகம நீங்கும 46
[ சரமசுலோகததில உளள : ஸாவதாமாந பரிதயஜய £” என
னும்‌ வாகயததிறகு ஆஅ அாகதங்கள வெளியிடப்படுனெறன_—]
56 * ழண்டாலு மரியதனின்‌ முயல வேண்டா
மன்னமதி லாசைதனை விடுகை திண்மை
வேண்டாது சரணநேறி வேறோர்‌ கூட்டு
வேண்டிலய எதீதிம்போல்‌ வெள்கி நீற்கு
நீண்டாத நிறைமதியோர நெறியிற்‌ கூடா
நீன்றனிமை துணையாக வேன்றன்‌ பாதம்‌
பூண்டாலுன்‌ பிழைகளெலாம்‌ போறுப்ப னேன்ற
புண்ணியனுர்‌ புகழனைத்தும்‌ புகழ வோமே 47
உரை - (1) அரியதனில்‌ மண்டாவூம்‌ ௩ செய்யமுடியாக உபாயத
ளைச்‌ செய்யததொடககிவிடடாலும, மயல்‌ வேல்டா - (இனி அதில)
தலை.பிடவேணடா, (2) ழன்னம்‌ - முதலிலேயே, அநில-அவவுபாய ததில,
ஆசைதனை விடுகை - (செயவதறகு) ஆசையையே ஒழிககலிமிலை,
திலாமை - வலிமையாம (சிறமததாம்‌), (9) சாணநெறி ௨ ச. ரணா௯இ,

வேறு ஞர்‌ கூட்டு வேண்டாது _ (குறிபபிடட ஐது அஙகங்களோத தவிர)
வேறு ஒரு ஹஹாயததை எதிாபாராது, (4) வேண்டில்‌ - (சேதன,
அறியாது வேறு அங்க வகனையும செயய) விருமபிவிடடால, அயன்‌
அத்திரம்போல்‌ - பரஹமாஸதரம (வேறு அஸதாததைப்‌ பொறுககாதது )
போல, வேள்கிநிற்கும்‌ - (ச. ரணாகதியும பலன கொடுபபதறகுக) கூச
நின அவிடும, (5) நீண்டாதம்‌ - ணட காலம அநுலஃஉககபபடவேண
டய தும்‌, நீறை மதியோர்‌ நெறியில்‌ - பூாணமான ஜஞாகமுடையாருககு
உரிய தமான (பகதியோகம முதலிய) உபாயததில, கூடா (8)-பமவாததியா
திருககும மீ, (6 நின்‌ தனிமை ௨ உன்னுடைய உதவியறற நிலைமைமை

A டத பஸ

கசடு சாவ சாவா, கர்ப

+ கடெதா2காயிகாரிககரகிஸ_ உவ ஏமலறியா |
௨...
ச_நஜலராவொ பாணா குர வாரண்டி |
அது ஆராவ -ந௦ வே தானு ஜாய்ஹவநடி |
வபவய 8 மிதா மபா ஹாய்‌ ஹூ தர? |

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 60

ஹை டை

துணையாக - ஸஹாயமாகக கொணடு, என்றன்‌ பாதம்‌ பூண்டால்‌ - என
திருவடிகளை உபாயமாக அடைகதால, உன்‌ பிமைகள்‌ எ(லிலாம்‌ பொறுப்‌
பன்‌ - உண பாபககளை முழுதும்‌ யொற்ததுககொளவேன்‌ என்ற
புண்ணியனுர்‌ - எனறு (சரமசுலோகததில) அருளி௪செய்த கணணடிரா
னுடைய, புகம்‌ அனைத்தும்‌ புகழவோம்‌-- 8ரததியை முழுஅம்‌ துதிபபோம,

கருத்து-- பகவான, பகதியோகா திகனில சக்தியற்று
பரபததியைச செயபவனுடைய பாபங்களைப்‌ போகல மூகஇ
யைக கொபடெபான 47

[ சரமசுலோகததில உளள ஏகம்‌ ? என்னும்‌ பதததிறகு ஆறு
னா ததககளை அருளிசசெய்கிறா— ]

87 * சாதனழ நற்பயனு நானே யாவன்‌

சாதகனு மென்வயமா மயென்னைபீ பற்றுக்‌
சாதனழகு சரணநேறி யன்று னக்கு 8

சாதனங்க ளிந்நிலக்கோ ரிடைமி னில்லா
வேதனைசேர்‌ வேறங்க மிதனில்‌ வேண்டா

வேறேலவ்லா நீற்தநிலை நானே நிற்பன்‌
மாதனுமா நாதனுமா மென்ணைப்‌ பற்றிட

சோகந்தீ ரேனவுரைத்தான்‌ கூட்கின்‌ றனே, 48

உரை _— (1) சாதனழம்‌ - உபாயமாவைம, நல்‌ பயனும்‌ _ ௪.றநத
பலனாகவும, நானே ஆவன்‌ - கானே இருபபேன, (2) சஈாதகணும்‌ _ உபாயத
தைச செய்பவனும்‌, என்‌ வயமாய்‌-எனககு அடஙகயெவனாமிருக து, என்னைப்‌
பற்றும்‌ - எனனணை௫ சரணமடைவான, (3) உனக்கு-(சேதநனாகிய) உனககு,
சரணநேறி - சரணாகதி, சாதனழம்‌ அன்று - நோ உபாயமாகவும ஆகாது,
(பலன கொடுககுமா று செயவிககும வயாஜமதான்‌ சரணாகதி), (4) சாதனங்‌
கள்‌-(பக்தி முதலிய) உபாயஙகள, இந நிலைக்க இரத சீபணாகதிககு, லர்‌
இடையில்‌ நில்லா - ஒரு ஸம்பகதமுடைய நிலையில நிறகா,(அதாவது-பகதி
யோகாதிகள்‌ ப. ரபததிககு ஸஹஹாயமாகமாடடா ஏண்‌ மப) (5) வேதனை கேர
சிரமததஅடன (செய்யக) கூடிய, வேறு தங்கம்‌ _ வேறு (கில) ௮ஙகங சள,
இதனில்‌ - இநத பாபததிககு, வேண்டா _ வேணடுவதிலலை, (6) வேறு
* வோவிஹவெவ ராவ ௧௯௯௦ வாயாக) மிவாமணடி |
௨ தவ லாக? ஆகுக 97 வாவயெற_கஙய$ |
-கஉஷஜெொவ ஹஸாப்ஹவ_ஹாயெ ூவினஞை.கர |

சம்‌ இத மாவா பெய றெொகபவைவ உபி தா |

0] அதிகாரசங்கிரகம்‌- உரை

எலலாம்‌ - மற்ற உபாயஙகள எலலாம, நிநீதபம்‌ நிலை - கிறகும ஸ்தாநத
தில, நானே நிற்பான்‌ - நானே நின்று பலம தீருவேன்‌, தூதனும்‌ ஆம்‌ -
(பகதருககாகத) தூது செலனுமபடி எளியனும, நாதனும்‌ ஆம்‌-(எலலோருக
கூமுஸ்வாமியுமான, என்னைப்‌ பம்றிடஎனனை௪ சரணமடைகது, சோகம்‌ தீர்‌.
(உன) துககததைப போகககெகொள, என உரைத்தான்‌ - எனறு (சரம
சலோகததில) உபதேசித்த கணணன்‌, சூடம்கின்றன்‌ - (கானே நம்மை
விடாது) வளைததுககொள்கனை ரன

எமபெருமானையே உடாயமாகவும பலனாக

கருத்து
வம கொணடு சரணமடைபவனுகமு ஸமஸார துககஙகள

அனைகுதும ஒழி துபோம்‌ 4O

85 தன்னினேவில்‌ விலக்கின்றித்‌ தன்னே நுணா
நினைவனைத்தூந்‌ தான்வினைத்தும்‌ விலக்கு நாத
(2னந்நினைவை யிட்பவத்தி லின்று மாற்றி
பிணையடிக்க்‌ முடைக்கலமென்‌ ஜெபம்மை வைத்து
முன்னிணைவால்‌ யாழயன்ம வினையால்‌ வந்த
மழுனிவபர்தநது மத்திதர மன்னே தோன்றி
நணனிணனை வா னமிசையுங்‌ கால மின்றே

நாளை யோஒி வென்றுநகை ெய்கின்‌ றனே 49
a ப ப a BO ஏ ஓ ரூ ஐ [.] பக ட _
ரை இனை நணைமாவ்‌ பலக்கு இவற்‌ தான்‌ ஸஙுகலபிகதுத

விஷயத்தில ஒருவராலும்‌) கடை இலலாமவிருகதும்‌, தன்னே நணுர்‌ -
தனனை கெருககாக நாஸதிக! ரை க்கு, நிண அனைத்தும்‌ - ஆசையை
எல்லாம, தான்‌ விளைந்நும்‌ விலக்கும்‌ நாதன்‌ - காண உணடிபணணியும
(அகதப போகங்கணே அணஹ்பலி காமல்‌) நடைசெய்பவனான எம்பெருமான்‌,
இப்‌ பவத்கில்‌ - இகத ஸமஸாரகதில, எட்‌ நினைவை ௨ எங்களுககுளள
ஆசையை, இன்று மாற்றி - இனறு ஒழிக, இணையடிகீ ஈட்‌ - இரண்டு
இருவடிகளினா கீழ, அடைக்கலம்‌ என்று - ம்திககப்படவேணடி௰ வஸ்து
வாக, எம்மை வைத்து - எங்களை ஏறறுககொண்டு, முன்‌ நினைவால்‌ யாம்‌
முயன்ற - முன்பு அஹஙகாராதிகளால யாம செயத, வினையால்‌ வந்த
முனிவு அயர்நீது - காமததால்‌ ஏறபட்ட கோபம தாது, மத்கி தர மன்னே
தோன்றி -மோக்ூூகமதக கொமிப்பதறகாக முன(பலவகையாய) அவதரிதது
(கிற்குமபோதும்‌), நல நினைவால்‌ நாம்‌ இசையும்‌ காலம்‌ - லல ஜஞாகத
தால்‌ நாம (பசமபதம செலல) உடனபடும காலம, இன்றே நாளையோ
என்று-- இன்றைககோ காளைககோ எனு, நகை செய்கின்றுன்‌ - நமமைப்‌
பரிஹாஸம்செய்ெ ரண்‌,

ஸ்டே தசிகப்‌ பிரபநதம 62

ல _ வல்‌ — வெய்‌ யி _— ம ப பவான்‌.

“உ நண்‌ மோகூமகொடுபபகறகு விரைநகாலும சேதநன மை
வாபா கிஸை ஊட மனககொள்ளாது இனது இகட்டும, நாளை ஆகடடுமெனறு
உகம்‌ காழ்ககினறுன, என்னே இவன அறியாமை! 1? எனது பசவாண
ரி விக னணெொருன பகு! பொருள

கருத்து - ஸாவேசவரன மோக்ஷ்ம கொடுகக விரும
OPT மாம அதைப்‌ பெறட்‌ பினவாங்கலாகாது 19
கடடனை ககலிகதுறை
6)

பாட்டுக்‌ குரிய பழையவர்‌ ழவரைப்‌ பண்டொருகான்‌
மாட்டுக்‌ கநடந மாயன்‌ மலிந்து வநத்துதலா

ஷட்டுகீ கிரன்சேக நான்மறை யந்தி நடைவிளங்க
வீட்டுக்‌ கிடைகமிக்‌ கேவேளி காட்டுமம்‌ மேய்விளக்கே 50

[ ஆசாாயகருதயாதிசாரம்‌ ]

உணர: மாட்டுக்கு அருள்‌ தரும்‌ மாயன்‌ - (தன்னுடைய) செல்வ
மாணா மீசுருகரிசகு அருள்புரிினற்வனும அதிசயசசெய்கையுடையவனு
ம! ம்பெருமான, பாட்டுக்கு உரிய - (கிறகக பாசுமங்களால
கணை ட்‌ )பாராறிதறகுத தககவாகளான, பழையவர்‌ முவரை- முதலாழவராாக
சாட 77 சதவஸைரயும, ப 5௫ ஒருகால - முன்பு ஒருகாலகதில (தவாப்‌
நக்‌ தில்‌), மலிந்து வருத்து தலால்‌ - அதிகமாக நெருகயெதால, வீட்டுக்கு
ட கடி ௧68 ௧௯-(திறுககோவலூரிலுளள ஒரு) வீட்டின இடைகழியிலேயே
(அமஅதவிரிடடிளுகது அவதரிதத), அம்‌ மேய்‌ விளக்கு - (மூன்று திருவக
நா தியம்‌ _ அநத ஸத்யமான இபம, நாட்டுக்கு இநள்‌ சேக - உலகததிற
கெல்லாம்‌ அஜ ஜாமை சீகளவும, நான்மறை அந்தி நடை விளங்க - நானகு
ரல தன்னின்‌ அதகதின மராககம ப்ரகாசிககவும, வெளிகாட்டும்‌ -
(பச்‌ இமய த்இியைனனும உபாயங்களை) பரகாசிப்பிககும

தவா யரயுகததில்‌ ஒருகாள இரவில பொயகையாழவா, பூதததாழ
வரர்‌, யமாழ்வா எனனும முதலாழவார மூவரும்‌ திருககோவலூரில
மழைக்காக ஒரு வீடடின சிறிய இடைகழியில ஒதஙக, எமபெருமானும
இவர்‌ கனின்‌ திருமேனி மைபநதததையம, திருவநதாதிகளின திருவவ
தார அமை மமம்‌ விருமபி அவவிடததிலேயே வது நெருகக, பிறகு இவாகளும
அணைக்‌ கண்டுகொணடு மூண்று திருவகதாதிகளையும பாடியருளினா

கருத்து” -- இருவநகாதிகள மூனறும மோக்ஷமாககத
மூ பினா கும தறி

63 அதிகாரசங்கிரகம்‌- உரை

பதினாுறுசீராகிரியவிரு௧௧ம

90 உறுசகட முடையவோந காலும்‌ றுதை தன
வுடன்மரந மோடியவோரு போதிறழ்‌ நறவழ்ந்தன
வறிதடல] மனவிலுர (லோடும்‌ றுரின்றன
வுறுநெறி(வயொர்‌ தநமன்விடு தூதுக்‌ தகந்தன

மறநேறியர்‌ முறியபிரு தானத்‌ துவந்தன
மலர்மகள்கை வநடமலர்‌ போதிழ்‌ சிவந்தன
மறுபிறவி யறுழனிவர்‌ மாலுக்‌ கிகைநதன
மனுழறையில்‌ வநவதொர்வி மானத்‌ துறைந்தன

வறழடைய விசயனமர்‌ தேரிழ்‌ நிகழ்ந்தன
வடலவாக பாடமடிய வாடிக்‌ கடிநதன
வறூ சமய மறிவரிய தானத்‌ தமர்நீதன
வணிதருகை நகம்ழனிவா நாவுக்‌ கமைந்தன

வேறியுடைய துளவமலா வீறுக்‌ கணிநீதன
விழகாரயோர்‌ குமானோன மேவி சிறந்தன
விறலகார்‌ படையடைய வீயத்‌ துரந்தன
விடலரிய பெரியபேர மான்மென்‌ பதங்களே ௦1

[ பாசுமம 21-ருதல 50-வரை நிமைகாதிகாரம ]

உரை விடல்‌ அரிய பேரிய போரமாள்‌ மென்‌ பதங்கள்‌ - விடவொண
ணத ஸ்ரீ ரஙகநகாதனுடைய மெல்லிய இருவடிளை,

உற ஈடைம்‌ உடைய - வலிய! சகடாஸா ரமா பிளநதுபோமபடி,
ஒருகால்‌ உற்று உதைநதன - முனபு (எருலமாதவதாரததில) காது கவனிதது
உதைததன

உடன்‌ மருதம்‌ ஐடிய- சேபாதிருககஉ மருது வ கள்‌ ஒடிநதுபோகும
படி, ஒருபயோதில்‌ தவழ்மதமா - ஒரு காலதுரில கவழகதன

உறி தடவும்‌ னில்‌ - (தயி, வெண்ணெய வைர) உறியைக
தொடடபொழுது, உரலோமு உற்று நமை லோடு பொருந்தி (க கட்டட
பட்டு) நின றன

உறு (நெறி ஒர்‌ தரும - குத நலவவழியில நஈடகதிற நிகமறற
தாமபுததிரன, ரு ரூ துரு உகந்த - (காயோதநனபால்‌) அ௮னுபபிய
தூதாகச செலககைககு மழெகது ஈடற கன

மறநெறியர்‌ முறிய - போப(நலைதக லகககொணடு ௮ம) மாக
கததிலே செல்லுகிற துஷடாகள்‌ அழிநதுபோமபடி, பிநநானதது வந்தன -
ப்ருரகாவநததில வந்து ஸஞசரிததன.

ஸ்ரீதேசிகபபிரபநதம 04

மலர்‌ மகள்‌ கை வநட தாமரை பிலவஸிககும மிராடடி தன கையி
லை தடவவும, மலர்போதில்‌ சிவந்தன - (௮௮ பொறுசகாமல) மலாநத
புஷபததைககாடடினும சிவகதனா

மறு பிறவி அறும்‌ முனிவ மறுபடியும(இககாமபூமிபில) மிறவிமை
நீககவிருமபும முனிவாகளின, மாலுக்கு இசைந்தன - பகதிககுத தகக
விஷயமாய நின்றன்‌

மனுமுறையில்‌ வநவது - பாஹமாவினிடமிரு௧த) மனுவமனததில்‌
வநத, ஒர்‌ விமானத்து உறைந்தன - ஒப்பற்ற ஸ்ரீரககவிமாகததில நிதய
வாஸம்செயதன

அறம்‌ உடைய விசயன அமர்‌ - காமமுடைய அரஜுுநன்‌ வீறுறிருக த,

தேரில்‌ திகழ்ந்தன - தேரில நினறு பாரகாகசிததண

அடல்‌ உரக படம்‌ மடிய 2 வலிமையுளள (காளியனெனனும)
ஸாப்பததினுடைய படம நசுங்குமபடி, ஆடிக்‌ கடிந்தன- நடனமாடி அபழிததன

அறு சமயம்‌ அறிவு அரிய - ஆறுமதசளாலும அறியவொணணாத,
தானத்து அமர்நீதன - (பரமபதமெனனும) ஸதாநததில அமாநதன

அண்‌ குருகை நகர்‌ முனிவர்‌ _ மூமணடலததிறகே) அலஙகாரமா
யுள்ள திருககுருகா என்னும ஆழவாா திருநகரிககுத தலைவரான
கமமாழவாருடைய, நாவுக்கு அமைந்தன - நாவீனால பாடுவதறகுத தகக
விஷயமாகப்‌ பொருகதிநின றன

வேறியுடைய தூளவமலர்‌- வாஸனையுடைய திருததுழாயினிட த து
மிகக, வீறுக்கு அணிந்தன - பெருமைககுப யொருநதிய அழகுடையனவாய
நின்‌ றன

விழகரி ஒம்‌ குமரன்‌ எண - (உததரையின காப்பததிலிருகது)
விழுந்த கரிகடைடையை ஒப்பறற அழஇய (பரீக்ஷிதது என்னும) இளைஞ

னெனறு கூறுமபடி, மேவிக்‌ சிறந்தன - (அககரிககடடையைப்‌) பொருதி
உயாநதன

விறல்‌ அசுரர்‌ படை - வீரமுள்ள அஸ-ராகளின ணேனை, அடைய
வியத்‌ தூரந்தன - முழுதும நசிததுபபோமபடி அரததின (ஸ்ரீரஙககாதன
திருவடிகளே இததனை காாயககளையும செயது பெருமையபெறறன)

அறுசமயங்கள்‌- 1 ஸாககயமதம, 2 கணாதமதம, 8 பெளததமதம,

க்‌ பதஞஜலிமதம, 5 ஜைகமதம, 6 சைவமதம எனபன
கருதது - ஸ்ரீரஙகமாகன இருவடிகளின பெருமை அள
விட றகரிது, 51

65 அதிகாரசங்கிரகம்‌- உரை

எண£ரா சிரியவிருததம்‌

91 * மறையுரைக்கும்‌ போநளேல்லா மேய்யேன்‌ நேர்வார்‌
மன்னியகூர்‌ மதியுடையார்‌ வண்த ஸணத்திற்‌
தறையுரைக்க நீனைவிலலார்‌ தநக்க டம்பாற்‌
கோதற்ற மனம்பேற்றா கொள்வார்‌ நன்மை
சிறைவளர்க்குத்‌ சிலமாந்தர்‌ சங்கே தத்தாற்‌
சிதையாத திண்மதியோர்‌ தேரிந்த தோரார்‌
பொறைநீலத்தின்‌ மிதம்புனிதர்‌ காட்டு மேங்கள்‌
போன்றத நன்னெறியிற்‌ புதது வாரே. 52
உரை -- மறை உரைக்கும்‌ போநள்‌ எல்லாம்‌ - வேதததில கூறப்‌
படும ௮ாதத௩களை எலலாம, மெய்‌ என்று ஓர்வார்‌ - ஸதயமெனறு நிச்ச
யிககும ஆஸதிகாகளாயும, மன்னிய கூர்‌ மதி உடையார்‌ - திடமான கூரிய
புததியையுடையவாகளாயும, வண்‌ குணத்தில்‌ - (பிறருடைய) இறநத
குணததில, தறை உரைக்க நினைவு இல்லார்‌ - குறறம கூறுவதறகு எண
ணம இலலாதவாகளாயும, சகுநக்கள்தம்பால்‌ - ஆசராயாகளிடம, கோது
அற்ற மனம்‌ பேற்றுர்‌ - குறறமறற மனததைப பெறறவாகளாயும, நன்மை
கொள்வார்‌ - நலல விஷயங்களையே கைககொள்பவராயும, சிறை வளர்க்‌
தம்‌ சில மாந்தர்‌ சங்கேதத்தால்‌ - சிறைபோனற ஸமஸாரததை வருததி
செயபவாகளான அல (ஸாதாரண) மனிதாகளுடைய கடடுபபாடஉனால்‌,
சிதையாத திண்‌ மதியோர்‌ - கெடடுபபோகாத வலிய மனததையுடையவாக
ளாயும, தேரிந்தது ஓரார்‌ - (சாதாரணமாய உலகில) தெரியும ௮றபபலங
களில கருததைச செலுததாதவாகளாயும உளள அதிகாரிகள, நீலத்‌
தில்‌ போறை மிதம்‌ - பூமியிறகாடடினும பொறுமை மிகுநத, புனிதர்‌
காட்டும்‌ - பரிசுததாகளான ஆசராயாகளால காடடப்படட, எங்கள்‌
போன்றத நல்‌ நெறியில்‌ - எஙகளூடைய அழியாத நலல மாாககததில,
புகு துவார்‌ - (ஈடுபட்டு௪) சேருவாகள

கருதது -- நறகுணஸ ங்கள்‌ அமையபபெறறவாகளே நம
ஸமபரதாயததில ஈடுபட்டு சேருவாகள 5௮2

பக அண்ட அஆ அ அகத்‌. டத ௪ ஆசீ டட ட்ரூ ஈட குட ரு ரு இடர்ழு

* ஞூஹிக)வாற மிதவை நல ஹயா
ஹக௦வகாயவாிப௦ுஐ8 ரஹம |
ஹு௦கெ.தலீ_அிரஹி கலக ரணெஷ.ஹ த
ஹஅ_த-ர.$9_ம- எவியரவட_அி ஸாறாப0_5௦ 55 Il
i ப்‌

ஸ்ர்தேசிகப்பிரபந்தம 66

கட்டனை ககலிததுறை

92 இதுவமி யின்னழ தென்றவா ரின்புலண்‌ வேறிடுவா
ரிதுவழி யாமல வெண்றறி வாரேங்க டேசிகோ
மிதுவழி யெய்துக வேன்றுகப்‌ பாலேம்‌ பிழைபொறுப்பா
ரிதுவமி யாமறை யோ ளால்யா மிசைந்தனமே, 53

உரை - இண்‌ புலன்‌ - (உலகதஜேோரால) இனியதாகக கொளளப
படும்‌ அற்பவிஷயங்களை, வேறு இடுவார்‌ (கமககுத தகா எனறு) வேருகப
மிரீ(சது விலககிலைப்பவாகளுூம, இது வழீ ஆம்‌ - (உபாயாநுஷடாகத
தால உணடான) இகத பகவதகருபையே மோக்ததிறகு மூககயமானண
உபாயம, அ(வ)ல என்று அறிவாம்‌ - (மறறவை முகயெ உபாயம) அலல
எனறு அறிபவாகளுமான, எங்கள்‌ தேசிகரே - எஙகள ஆசாயாகள
தாம, இது வமி - இதிறகூறபபடட பர்பததிமராககம, எய்துக என்று -
நில்பெறனு நடகதிடுகவெனறு (மினைதத), உகப்டால்‌ - (உலகுககு உப
தேசிபபதில) மகிழசசியால, எம்‌ பிழை பொறுப்பார்‌ - எசகளுடைய அப
மாதவகளைப பொறுபபவாகளாக ஆகி, இது வழி - இதத பரபநதததில
கூறபபட்ட மாரககமே, இன்‌ அழது என்றவர்‌- இனிய அமுதம்‌ (போன்று)
எனறு உபதேசிததவா ஆவா (ஆதலால) மறையோர்‌ அருளால்‌ - வைதிக
ரான ஆசாயாகளின கருபையால, இது வழியா - (அவாகள காட்டிய)
இரத வழியையே நலல வழியாக, யாம்‌ இனைந்தனம்‌ - யாககள ஏற்றுக
கொண்டோம்‌,

கருதது --இபபிரபநதததிறகூறப்படட வழியே சிறநக
சென்று ஆசாரயாகளாலும எறறுககொளளபபடடது 588

98 எட்டு மீரணடு மறியாத வேம்மை யிவையறிவித்‌
தெட்டவோண ணத விடந்தரு மெங்களம்‌ மாதவனுர்‌
மட்ட வினைத்திரண மான முயன்றிடு மஞ்சலென்றர்‌
கட்டேமில்‌ வாசகத்‌ தாற்கலங்‌ காநிலை பெற்றனமே. ௦4

உரை - எட்டும்‌ இரண்டும்‌ அறியாத எபம்மைஃ எடடும-- இரண்டுமஃ
பதத! என்று கூடடததெரியாதபடி அறிவற்ற எ௫சளை, அலலது, எட்டு
அஅககரங்களூளள தஇிருமநதரம, இரணடாகிய தவயம, சர்மசுலோகம ஆகிய
(மூன அ) ரஹஸ்யஙகளையும அறியாத எஙகளுககு, இவை அறிவித்தூ-(ஆசா£
யன மூலமாக) இகத ரஹஸயாாததஙகளை உபதேசிதது, எட்ட ஒண்ணாத
இடம்‌ தரம்‌ - (உயாயததைச செயயாமல) எட்ட முடியாத இடமாகிய
எரமபதததைச தருண்‌ ற, எங்கள்‌ ௮ம்‌ மாதவர்‌ - எக௫்களுடைய அசத

67 அதிகாரசங்கிரகம்‌- உரை

(கருஷணனாக அவதரிதத) ஸ்ரீமககாராயணன, *வினைத்திரள்‌ ழட்ட மாள
காமவாககம முழுதும அழிநதுபோகுமபடி, மயன்றிடும்‌ - (பாபததிமில)
முயலுலீராக. அத்சல்‌ என்றர்‌ - அஞசாதொழிக'' என்று கூறியருளி
னா, கட்டு எமில்‌ வாசகத்தால்‌ - (அவருடைய) வலிய அழகுபெறற
அநதச்‌ சரமசுலோகததால, கலங்காநீலை பேற்றனம்‌ - கவலையறறிருகஞகும்‌
நிகயை அடைநதோம

கருத்து சரமசுலோககுதின அாதுதததை அறிநதால
கவலையறறிருககலாம 24

[

94 வானு எமர்ந்தவ நக்கும்‌ வநந்த வநநீலைக
டானுள பைகக்‌ கந்தர மீங்கு நமக்குளதே
கூனுள நெஜ்சுக ளாற்தற்ற மேண்ணி யிகழ்ந்திடினுந்‌
தேனை பாத மலர்த்திரு மாலுக்குத்‌ தித்திக்குமே. 55

உரை -- வானுள்‌ அமர்ந்தவருக்கும்‌ - ஸவாககததிலுளள இந்த
ராதிதேவருககும அலலது பாரமபதததில இருப்பவரான நிதீயஸ-ஐறி
களுககும கூட, வநந்த வரம்‌ - மிகக பரயாஸததால கிடைககககூடிய௰,
நிலைகள்‌ கான்‌ உளை - (இட மபிரபகதததிறகூறிய) நிஷடைகள தனனிடம
இருககபபெற்றவனாய்‌, உகக்கும்‌ தாம்‌ - (இநத நிஆடையுடையவனமைக
கணடு) மகிழும்‌ பெருமை, இங்கு நமக்கு உளதே! - இககாமபூமியில்‌ நமக்கு
உணடாயிறதே! (எனனே நம பாகயெம) கூன்‌ உள நெஞ்சுகளால்‌ -
கோடடமுள்ள (வகரமான) மனததால, குற்றம்‌ எண்ணி இகம்ந்திடினும்‌ -
(சிலா இநத கரநதததிலும இதை எழுதிய கமமிடததிலும) தோஷமிருப்ப
தாய நினைதது வெறுததாலும, தேன்‌ உள பாதமலர்‌ - தேன நிரமபிய
திருவடிததாமரையையுடையனான, திநமாலுக்குத்‌ தித்திக்கும்‌ - எமபெரு
மானுககு மிகப்‌ போகயமாயிருககும (மகிழப சயைசசெய்யும )

தளை வழுவுமாதலின “வருமிகநிலைகள்‌' எனறு பாடம கொளளதீ
தகாது
கருத்து:- எமபெருமானுககு பரியமான இரநத கரநகுதீ

தை ஸேவிபபவருககு இதிற கூறிய சிறநத கிஷடைகள
2௦

உண்டாம்‌.

95 வெள்ளைப்‌ பரிழகர்‌ தேசிக ராய்விர காலடியோ
மூள்ளத்‌ தெழதிய தோலையி லீட்டனம்‌ யாமிதற்கென்‌
கொள்ளத்‌ தூணியினுங்‌ கோதென்‌ நிகமினுங்‌ கூர்மதியி
பென்ளத்‌ தனையுக வாதிக மாதெம்‌ மெழின்மதீயே. 56

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 06

உரை -- வெள்ளைப்‌ பரிழகர்‌ - வெளளையான குதிரைபோனற
முகமுடைய ஸ்ரீஹயகரீவன, தேசிகர்‌ ஐய - ஆசாயராக அவதரிதது,
விரகால்‌ - உபதேசமெனனும ஸாதகததால (எழுதுகோலால), அடியோம்‌
உள்ளத்து எழதியது - அடியோங்களுடைய மனததில எழுதிய விஷயத
தை, யாம்‌ ஓலையில்‌ இட்டனம்‌ - காம ஏடடில எழுதினோம இதற்த என்‌?-
(ஆதலால) இரத கரகதததிறகுத தோஷம ஏது? கூர்மதியிர்‌! - காரமையான
புததியுடையவாகளே! கோள்ளத்‌ துணியினும்‌ - (இநத கரகதததின பெரு
மையைககணடு நீககள) ஏறறுககொளளத துணிநதாலும, எம்‌ எழில்‌ மதி-
நமமுடைய (உறுதிபூணட) அழகிய மனம, எள்‌ அத்தனை உகவாது -
எளளளவுகூட மழெசசியை அடையாது, கோது என்று இகமினும்‌- குற்ற
மூளளது எனறு(சிலா ௮ஸுூயையால நினைதது) வெறுததாலும, (எள்ளத்‌
தனை) இகழாது - (கம மனம அவாகளை எளளளவும) வெறுககமாடடாது

உலகில ஒலையிலிடடதை உளளதது எழுதிககொளவா நாம, பரி
முகன ஈம உளளதது எழுதியதை ஓலையில இடடனம எனறதன அழகு
சிநதிககததககது

கருதது -- ஸ்ரீஹயகரீவன ஆசராயனமுகமாய உப

தேசிதத விஷயஙகமே இநத கரநதததில அமைநதவை
யாம 20

அதிகாரசங்கிரகம-உரை முறறிறறு

ஸ்ர டெத்‌ நிம2ரன2ஹரமலெயபிகாய _ந8 |

ஸூ
அமிருதாகவாதிணிஅ ரை
”ரா£தூபபுல திருவேவகடமுடையான திருவடிகளே சரணம்‌
தனியன்‌
ாரமஜஒயாவா ௦ கெபி |

சீபொனறு வாழவு

கட்டளை ககலிததுறை

96 மூலங்‌ கினையென வொன்றிா்‌ டான மோழியிரண்டு
மேலோன்‌ நிலையென நின்றவன்‌ வித்தகன்‌ றன்னுரையுங்‌
காலங்‌ கழிவதன்‌ முன்னங்‌ கநத்துறக்‌ கண்டிடவே
ஞாலம்‌ புகழநநீ தேசிகர்‌ தாநமை வைத்தனரே 1

[ பாகரம 1-முதல வரையில ஸாரஸாரம, திருமஈதராதிகாரம ]

உரை — ஞாலம்‌ புகழம்‌ - உலகததால புகழப்படுகன்ற, நம்‌ தேசி
கர்‌ - கமமூடைய ஆசாயாகள, முலம்‌ கிளை என - வேரும இளையும
எனறு சொலலுமபடி, னைறு இரண்டு ஆன - ஒரு வாகயமாயும
இரணடு வாகயமாயும உளள, மொழி இரண்டும்‌ - (திருமகதாம, தவயம
என்னும) மநதரககள இஏரணடையும, மேல்‌ ஒன்று இலை என நீன்ற -
(இதற்கு) உயாகதது ஒனதும இலலை எனனுமபடி நினற, அவ்‌ வித்த
கன்தன்‌ உரையும்‌ - அதிசய௫செயகையையுடைய அருதக கண்ணனுடைய
வாகிய (மான சரமசுலோக)ததையும, காலம்‌ கழிவதன்மழன்னம்‌ - (மம
முடைய) வாழகாள்‌ கழிவதறகுமுன்பு, கருத்து உறக்‌ கண்டிடவே - உள
ளததில பதிக்கு அறுபவிககுமபடி, ந(ம)மை வைத்தனர்‌ - மலை சிறு ௪2
ஞாகள (தாம---அ௮சை)

கருத்து -- ரஹஸயதரயத இன அாததங்களை அநுபவிக
கவே பரபநகரை அசாரரயாகள ஸமஸாரததகில வைகஇன

மனா, i

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 70

[ ப்ரணவததின்‌ ௮ாத்தம கூறப்படுஇனறது— ]
எணச£ராசிரியவிருத்தம

97 காரணழங்‌ காவலனு மாகி யேன்றுங்‌
கமலையுடன்‌ பீரியாத நாத ணை
நாரணனுக கடியேனு னடிமை பூண்ட
நல்லடியார்க்‌ கல்லான்மற்‌ றெருவர்க்‌ கல்லே
ரணங்கள்‌ கோண்டகழம்‌ புறழங்‌ கண்டா
லறிவாகி யறிவதுமா யறுநான்‌ கன்றிச்‌
சீரணிந்த சுடர்போலத்‌ திகழ்ந்து நின்றேன்‌
சிலைவிசயன்‌ நறோனைய சிறுவே தத்தே 2

உரை _— சிலை விசயன்‌ தேர்‌ அனைய-(சிறநத) விலலையுடைய ாஜுுந
னுடைய தேரைபபோன ற, சிறு வேதத்து - சிறிய வேதமாகிய ப்ரண
வததில, காரணமும்‌ - எலலாவற்றுககும குலசாரணனும்‌, காவலனும்‌
ஐகி - ஸாவாக்கனுமாகி இருநது, என்றும்‌ கமலையுடன்‌ பிரியாத நாத
னை - எப்பொழுதும்‌ பிராடடியை விட்டுப்‌ பிரியாத ஸவாமியான, நாரண
னுக்கு நான்‌ அடியேன்‌ - எம்பெருமானுககு கான தாஸன்‌, அடிமை பூண்ட
நல்‌ அடியார்க்கு அல்லால்‌ - (பகவானுக்கு) அடிமைபெறற சிறநத பாக
வதரையும்‌ தவிர, மற்று ஒருவர்க்கு அல்லேன்‌-வேறு ஒருவருககும தாஸன்‌
அலலன்‌, ஆரணங்கள்‌ கொண்டு - வேதஙகளின உதவியைககொணடு,
அகழம்‌ புறழம்‌ கண்டால்‌ - (ஜீவாத்மாவாகய என ஸவரூபததை) உளளும
புறமும்‌ ஆராய்ஈது பராததால, அறிவாகி - ஜஞாநமே வடிவாய்‌, அறி
வதுமாய்‌ - தாமபூதஜஞாகததாலே மறறப்‌ பொருளை அறிபவனுமாய,
அறுநான்த அன்றி- இருபததுநானகு தததுவஙககளாஇய அசேதநததில வேறு
பட்டு, சீர்‌ அணிந்த சுடர்போல - கிறப்புப்‌ பொருந்திய தேஜஸ்பேசல,
திகழ்ந்து நின்றேன்‌ - ப்ரகாசிதது நிற்கின்றேன்‌

அாஜுகனுடைய தேரில்‌, தலைவனான கருஷணன்‌ முன்பும்‌ அடிய
மன ாஜுநன்‌ பின்பும்‌ வீற்றிருககதுபோல, ப்ரணவததில தலைவனான
பகவானைக கூறும்‌ அகாரம முனபும, அடியனான ஜீவனைக கூறும மகாரம
பின்பும இருப்பதால்‌ ப்ரணவததிறகு ௮ாஜுநன்தேரை ஒப்பிடுவது
வழக்கு.

கருதது - பரணவததின பொருளை அறிநதால எமபெரு
மானுடைய ஸ்வரூடததையும ஜீவனுடைய ஸவரூபததை
யும்‌ அறியலாம்‌. A

i அமிருதாசுவாதினி-உரை

[ ஈம என்னும சபதததின பொருள வெளியி டபபடுசன்றது-..- ]
கடடளை ககலிததுறை

95 யானேன தேன்பதொன்‌ நில்லையென்‌ செய்வ தவனையல்லா

லான தறிந்திடுந்‌ தன்னடி யார்க்கேனை யாட்படுத்தித்‌

தானேனை நல்கி நடத்துகின்‌ றன்றன்‌ னநள்வமியே

நானுனே வீடுசேய வேனென்ற நந்திந நாரணனே 3

உரை - நான்‌ உ(ணனை வீடு செய்வேன்‌ என்ற-கான உனஃகு ஸமஸார
பநதததை நீககி முகதி கொடுபபேன எனறு உறுதிகூறிய, நம்‌ திருநா
ணன்‌ - கமமூடைய ஸரீமககாராயணன, தான்‌ எனை நல்கி - தானும என
னிடம அனபுவைதது, ஆனாது ௮றிநநிடும்‌ - தகுநத நலல விஷயததை
அறிநதவாகளனான, தன்‌ அடியராக்கு - பாகவதாகளுககு, எனை ஆட்‌
படுத்தி - எனனைத தாணனாகச செயது, தன்‌ ௮ரள்‌ வழியே - தனனுடைய
கருணை செலலுமவழியில, நடத்நுகின்றுன்‌ - (எனனை | நலவழிபபடுதது
னெறுான (உபாயததில மூடடி அறுஷடிககசசெயகனெருன்‌ ) யான்‌ எனது
என்பது - நான எனறும என்னுடையது எனறும்‌ கூறுவதறகூக த௲ூகத
பொருள; ஒன்று இலலை - ஒனறம இலலை, வவனை அலலால்‌ - அவ
வெமபெருமானையன றி, சேய்வது எனச்‌ - செயயததககது எனன இருக
இனறது £

்‌ பானா எனது இலை ”” எலாறதால அஹகஙககாரமமகார கள கழி
கையும, “என செயவது” எனமதால தனககு ஸவாதநதரியமிலலாமையும,
இரணடாவது அடியால்‌ பாகவதாககும அடியனாயிருககையும, மூனறாம
அஒ.யால சரணாகதியும ஆகிய அரததங்கள நமசசபதததிறகு வெளி
மிடப்பட்டன
கருதது - நம சபமுதுதின ௮ரறரதம தெரிநதால அஹ

கார-மம்காரங்கள மீங்கி உபாயநதை அநுஷமுகக வழமியுண

௮

ட்டா ம்‌.

[ காராயணசபதததின அரததம கூறப்படுகின்றது ]

99 யாதா மிவையனைத்‌ தும்படைத்‌ தேந்து மீறைவனுமாயகீ
கோதாங்‌ குணங்க ஸூடன்துறு காத குணத்தனுமாய
மாதா பிதாவேன மன்னுற வாய்க்கதி யென்னநீன்றன்‌
போதார்‌ திநவுடன்‌ போன்னநள்‌ பூத்தநம்‌ புண்ணியனே ஆ

உரை -போது ஆர்‌ திநவுடன்‌ - புஷபததில்‌ வஸிககும பிராடடியுடன,
பொன்‌ அநள்‌ பூத்த - சிறநத கருணை மிழுகதவனும, நம்‌ புண்ணியன்‌ஃ

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 72

நம புண்யமே வடிவெடுததாற போன றவனுமான எமபெருமான,
யாதாம்‌ இவை அனைத்தும்‌. எவவகைப்பட்ட பொருளுமான இஈத௫௪ சேதநா
சேதநககள எலலாவறறையும, படைத்து ஏநீதும்‌ இறைவனுமாய்‌ - ஸருஷ
ஒ.ததுக காப்பாற்றும்‌ ஸவாமியாக இருநது, கோது ஆம்‌ தணங்களுடன்‌-
குறறம எனபபடும இழிகுணஙகளூடன, குறுகாத குணத்தனுமாய்‌ -
சேராத குணமுடையனுமாக இருகது, மாதா பிதா என - தாயும தநதை
யம எனனலாமபடி, மன்‌ உறவாய - திடமான பநதுவுமாக இருநது, கதி
என்ன நீன்றன்‌ - (அவனே) கதி எனனுமபடி நிறஇன்றான

கருதது -- நாராயணசபதகறதால எமபெருமான எலலா
வற்றையும்‌ ஸு டிப்பவனாகவும, காபபவனாகவும, ஸவாயி

யாகவும்‌, இழிகுணஙகளினறிச சிற நத குணங்கள்‌ நிறைந
தவனாகவும, ஸாவவிகப நதுவாகவும, கதியாகவும அறியப்‌
படுகினறான 4

[காராயணசப்தததின மேலுள்ள ௪தாததியின்‌ பொருள கூறபபடுனெற து ]
எண சீராசிரியவிருததம

100 இநவிலங்கு கமித்திடரா மடலநீ தன்னி
லிலங்குநடு நாடியினு லேம்மை வாங்கி
யோருவிலங்கு நேறியல்லா வழியான்‌ மன்னு
முயர்வானி லேற்றியுயிர்‌ நிலையுந்‌ தந்து
பேருவிலங்கா மருடன்னுந்‌ றன்ன டிக்கிழ்ப்‌
பிரியாத வமாநடன்‌ பிணைத்துத்‌ தன்னா
நருவிலங்கு மீசைவிக்கு மம்பர்‌ போக
ழகந்துதருந்‌ திநமாலை யுகந்தேோ நாமே, ம்‌
உரை அ இரு விலங்கு கழித்து - (புணயபபாபகாமககளாகயெ)
விலஙகு இரணடினையும ஒழிதஅ, இடர்‌ ஆம்‌ உடலம்‌ தன்னில்‌-(முகதிக்குத)
தடையாயுளள இநதச சரீ. ரததில, இலங்கும்‌ நடு நாடியினை-ப்சசாசிகனை ற
நடுகாடியாயெ ப்ரஹமநாடியினால, எம்மை வாங்கி ஜீவாதமாவாகய
எம்மை (இ௫சரீரததினின அ பிரிதது) எடுதது, ஒர விலங்கு நெறி அல்லா
வழியால-(தூமாதிமாககததைப்‌ போல) லமமஸாரததிலேயே மறுபடி பிணைக
கும வழியாக இலலாத அாசசிராதிமாககததால, மன்னும்‌ உயர்‌ வானில்‌
ஏற்றி - சாசுவதமான உயாநத பாமபதததில்‌ ஏறறுவிதது, உயிர நிலையும்‌
தத்து - ஜீவனுககுக(காமமமபகதததால இதுவரை மழறைகதிருகத) குணா
களையும்‌ கொடுதஅ, பேநவிலங்கு ஆம்‌ அருன்‌ தன்னால்‌ - (பகதாகளை விடா
மல்‌ சட்டிப்‌ பிடதனுக சாப்பதரல) பெரிய விலஙகுபோனற கருபையினால்‌,

73. அமீருதாசுவாதினி-உரை

தன்‌ அடிக்கிம்ப்‌ பிரியாத அமரருடன்‌ பிணைத்து - தன்‌ இருவடிக£ழ (ஆண
மும) பிரியாதிரு௩து கைககாயம செய்யும நிதயஸுரிகளுடன ஒன்று
கூட்டி, அங்கு - பரமபதாதில தன்‌ ௮ர்‌ உருவில்‌ - தன்னுடைய பரிபூண
மான ஸவருபகதில, மிரைவிக்தும்‌ உம்பர்‌ போகம்‌ - ஊட்டும்‌ நிதயஸ ஒரி
களின அநுபவததை, உகந்து தரும்‌ கிருமாலை - (௩மமிடம்‌) மகழ்கது
கொடுகமகும எமயெருமானை(ப்பறறி), நாம்‌ உகந்தோம்‌ - நாம (அறிகது)
மகிழநதோம்‌

கருத்து: -— நாரராயணசபகககினமேலுளள நானகாம
வேற றுமையினால ஸ்ரீவைமுணடகுதில போய, ஜீவனால செய்‌
யப்படும கைஙகாயம வெளியிடபபடுகின றது ம்‌

101 உறவையிரசைந்‌ திறையில்லா வொரவற்‌ கென்று
மோண்சுடரா யோமொழந்தி லோங்கி நின்றேந்‌
துறவறுழந கூமகியுநீ நயரந்‌ கீர்வுநீ
தாயவர்கட்‌ கானமையு மீஉ டி வூற்றே
மறழயலு மனைநத்துறவா யனைத்து மேந்து
மம்புயத்தாள்‌. க க வணனைநா மணகப்‌ பெற்றேம்‌
பிறவியறுத்‌ தடிசூடி யடிமை யெல்லாம்‌
பிரியாக வமாநடன்‌ பெற்றே நாமே 6
உரை -- ஓர்‌ எழந்தில்‌ - ஒரு எழுததாகிய ப்பணவததில, இறை
இல்லா ஒருவற்த - (தனக்கு ஒரு நாயகன இலலாத எம்பெருமானோடு,
என்றும்‌ உறவை இசைந்து - வபபோதும (கமககு உளள சேஷதவம எண்‌
னும) ஸமபகதகதை ஏறறுககொணடு, ஒண்‌ சுடராய்‌ - அழகிய ப்ரகாசஸ்வ
ரூபமாய்‌, ஓங்கி நின்றேம்‌ - உயாநது மினற>ோம; இரண்டில்‌ 2 இரண்டு
அ மாயுளள நம ௪பதததில, துமவறழம்‌ - (அஹககார மமகாரங்களை)
விடுகலையாயெ முககியதாமமும, தூமதியும்‌ - பரிசுததமான ஜஞாகமாஇயு
சரணாகதீயும, தாமம்‌ விரும்‌ - (தனனை ஸவதநதரணாய நினை ததலாயெ)
துன்பம்‌ நீககுதலும, காயவர்கட்கு ஆனமையும்‌-பரிசுத்தரான பாகவதாககு
அடியனானமையும, (இயை அாததகவகளை) உற்றேம்‌ அடைந்தோம்‌;
(மேல்‌ நாராயணசபததநில) ௮ழம்‌ முயலும்‌ - (சரணமடைந்தவனைக காப்ப
தாய) தாமததிலேயே யதகநுளளவனும்‌, னைத்து உறவாய்‌ அனைத்துக்‌
ஏந்தும்‌ - ஸகலவிதபநதுவுமாப்‌ ஸகலவஸதுககளையும்‌ ரஆபெயவஹனுமான,
அம்புயத்தாள்‌ கணவனை - தாமரையில வஸிககும பிராட்டியின்‌ கணவ
னை எம்பெருமானை, நாம்‌ அணுகப்‌ பேற்றேம்‌ - காம நெரு௬இ அனுப
மசிகரும்‌ பாசயததைப்‌ பெற்றோம்‌, (மேல நான காமவேறு நமையில) பிறவி
அறுத்து - மறுபிறவி ஒழியப்பெறனு, அடி சூடி - திருவடிகளை (ஈம்‌
IQ ்‌

்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 74

மடியில்‌) சூடி, அடிமை எல்லாம்‌ _ லகைவகாயககள முழுவதையும்‌, பிரி
உ அமரருடன்‌ - (பகவானை அகமும்‌) பிரியாத நிதயஸரிகளுடன
(சோத), நாம்‌ பொற்றேம்‌ - காம செய்யப்பெறுரோம,

கர * து -இருமநதரததின அாததததை அறிநதால ஜீவாதம
81017, மஸ்வைருபம தெனிநது உபாயததை அது செய்தது
மாக இயை அடையலாம்‌ 6

> ம
1032 கநுமமெண நானமேன வதனுழ்‌ கஃ்ட
விய்கவநு காதலேயாக்‌. கானி லோங்கு
மரு மறையா நரநிலைமி லிந்நோ னெல்லவா
மடி யேனை யலையாத வண்ண மெண்ணித்‌
மருமத்டை யாருமாக்க யான றிது
கணக கென்ன வடிமைக்காம்‌ வாழ்ச்சி வேபடித்‌
திருமகளே "மெொநதகாலும்‌ பிரியா நாதன்‌

ர

ஷீ உமழூலே கசேதுவேன$ சேர்கின்‌ தேனே /
| பாசுரம்‌ 7, 8, 9- ஸாரஸாமம, சவயாதிகாரம ]
உமை -- கருமம்‌ என ஞானம்‌ என - காமயோகமும ஜஞாகயோக
பாக. லஸ்‌ ௧ 1 ட - அவை இரணடாலும ஸமாஷாதகரிதத, உயிர்‌ -

வீரை தமாவை, கவருப்‌, - வனபபடுததித தனனிடததில ஈமிபடச செய்னெற,
காதல்‌ எண - பகதியோகமென்னும உபாயமுமாகய, கானில்‌ ஓங்கும்‌ -
(அறு உக அரியவாயிருபபதா ஓ) சாடமிபோனற இவறறில உயாநதுகிறப

தாயும்‌, அறுமறையால்‌ தரும்‌ நீலையில்‌ - அருமையான வேதததால உப
சகேசகிககப்படுவதுமான நிஷடையில, இந்நான்‌ எல்லாம்‌ - இநத நாள்‌
ம்ம, அடியேனை அலையாத வ”? பு எ ரோணி ௨ காஸனாகயெ யாணன்‌

அதை கஅமுயன்‌ அ துலாவமுறுதபடி திருவுள ஏய்கொணடு, தரமழடையார்‌
உணாக்க - தாமதத்தை அறிநத ஆச்ராயாகள (அடியேனுககுச சமணாகதியயை)
1 யபஜெனிக்க, மாஸ்‌ அறிந்து, அடியேன்‌ (அதை) அறிநதுகொணடு, தனக்கு
என்று அடிமைக்கு ஆம்‌- எனககு எனனாது (மமகாரம இலலாமல) செயயும
கங்க பதும டை, வாம்‌$சி வேர்டி _ வாழககையை விருமமி, திரு
மகளோடு ஒருகாலும்‌ பிரியா நாதன்‌ - பிராட்டியை விடடு எப்பொழுதும்‌
பிரியாத எம்பெருமானுடைய, நின்‌ கழலே சேது என - வலிய திருவடி
களோ (மைஸாரதை௫ தடுக்கும) அணை என்று உறுதிகொணடு, சேர்கின்‌
மேன்‌ - (அவற்றை உபாயமாக) அடைதனெறேன்‌

காம்பயோகத்தானும்‌ ஜஞாகயோகததாலும்‌ ஜீவாதமா ஸாஆவாத
அரிக்கப்படுவதால “அதனால்‌ கணட” எனரோ. இரத ஹன து யோகமகளும்‌

72 அமிருதாசுவாதினி-உரை

அநுகஉகக அரியனவாமிருககலால அவறணறை வரமாக வாபரிகதகரா.
அவவுபாயங்களில கிலு. யாவது. அவற்றி ஈடா முநிமறல்‌

கருத்து-- தவயதுகை உபகேசிககபசெொற்றவன மோ
கஷ்ததை விருமபி எ றபெருமான நிருவடிகளைஎ சரணம்‌
அடைவான ச்‌

108 வினைலிடுத்து வியன்குணத்தா லேம்மை யாக்கி
(வெருவுரைசேட்‌ டவைகேட்க விளம்பி நாளுநீ
தனையனைத்கட மடைந்கிடத்தா னடைந்து நின்ற
தன்றிருமா துடனிறையு% கனியா நாத
னினைவமிக்கும்‌ விணனைவமிந்கு விலக்காய்‌ நிற்கு
நிகரில்லா நெடுங்கணங்க ணிலைபொ றத்கன்‌
கனைகடி௰ 6 மடைக்கலமாகீ காட்சி தந்து
காாணனாநீ தன்காவல்‌ கவர்கின்‌ னே. &

உரை... வினை பிடுத்து - (கனனை அடைநதவாகளின” காமங்‌
களைப்‌ போகி, வியன்‌ தணக்கால்‌ எம்மை அக்கி - அதிசமிககத ககக
(கனனுடைய சிறகு கரணை (றகலிய)ி ருணசகால்‌ எபாமை உருபபடுகதி,
வேருவுரை கேட்ட-(பாவிகளான எறகளை எம்பெருமான்‌ ஏறுஙுககொளன்ளச்‌
செய்யவேணடும எனறு காஸாகள) அசசகதுடன. பூலமபும குரலைக
கேட்டு, அவை கேட்க விளம்பி - அஈஃப்‌ புலமபலகளை எம்பெருமாண்‌
கேடக விணணப்பிகது, நாளும்‌ கணை அணைந்வும்‌ அடைந்திட - எப யொழு
தும தனனை எலலாம சரணமடை௰, காண்‌ வடைர்கு நின்ற - (அவாகளை
உஜஜலீவிப்பிககைககாககி) தான எமபெருமாண அடைகது நின்றவளாண,
தன்‌ கிநுமாதுடன்‌ - ஈணககே உரியளான பிராம்டியடன, இறையும்‌ தனியா
நாதன்‌ -- அணமும (சரியாகதிருககும எமபெருமான, நிண அமிக்கும்‌
வினை வமிக்கு - ஈல்ல அறிவைப்போக தறெ பாபமராககததிறகு, விலகீ
காய்‌ நிற்கும்‌ - கடையாய நிறப்லையாயும, நிகர்‌ இல்லா - ஒப்பறறவையு
மான, நெடுங்‌ குணங்கள்‌ நிலைபெற - அனற ற (கண்ணுடை) குசா
கள்‌ நிலைபெற்று சிறபகறகாக, ந கணை கமாங்‌ நட்‌ தனாணுவைமா
வீளசகமமிகக இருவடிகளிலா இர, அடைக்கலமாக்‌ காட்சி த்க்‌
நம்மை ரக்கிககபபடவேண்டிய௰ வஸதுவாகக சொணடு பெருமைஸாக
கொடுதது, காரணனாம்‌ தன்‌ காவல்‌- ஸாவகாரணனை தன்னுடைய ரு ஈர
ஸவைபாவததை, கவர்கின்றன்‌ - (நிலைசாடடிககொளள) விருமபுகன்றான

கவயததின்‌ முறாராகடுயில பிராடடியைசீ சொலலும ஸ்ரீசபதததிறகு
ஆது அாததங்கள பஞகராகாசாஸ்தாரகசகளில கூறப்பட்டுளளன அவை

ஸ்ரீதேசிகப்பிரப௩தம்‌ 76

ள்‌ ன ண டை மொலைய

ப ரண அல ரீணா.சி,ா-ணொ._மி. ஸ்ராவய.சி, யக -ஸ்ரய்டெசு
சானற வயுதபததியைக கொணடு வகதவை அவவாததககளை இப்பா

சுரதநில முறபகுதியால முறையே வேளியிடடருளினஞா

கருதது - எமபெருமான சேதநனை உபாயக, தில எற 19.5
தன பெருமையை நிலைநிறுததிககொளனெ ரன. 3

104 என்னதியான்‌ செய்கின்றே னென்று தாநக்‌
சின்னடிமை நந்தளிப்பா னஅமையோர்‌ வாழம்‌
(பொன்னுலகிற்‌ நிநவடனே யமர்நீத நாதன்‌
புணலாநம்‌ (பாழிலாங்கக்‌ நிகழு மன்னித்‌
தன்னகல மகலாக தகவா லோங்துந்‌
தகவுடனே தன்நநமந்‌ தானே யெண்ணி

யன்னையென வடைக்கலங்கோண் டஞ்ச றந்த

னமலாற நீழலார வளிக்கின்‌ றனே 9
உரை - என்னது, யான்‌ செய்கின்றேன்‌ என்றுகாருக்கு -
“4 இப்‌ பொருள்‌ எனனுடையது ?' இதை யான்‌ செய்னெறேன '? எலா

னும மமகார-அஹககாரககளிலலாதவாகளுககு, இன்‌ அடிரூம தந்து
அளிப்பான்‌ - இனிய கைஙகாயததைக கொடுகதுக காபபவனும, இமை
யோர்‌ வாழம்‌ போன்‌ உலகில்‌ - நிசயஸ-ஒரிகள வஸிககும (பரமபதமாகய)
சிறநத லோகததில, நீருரெடனே அமர்ந்த நாதன்‌ - மிராட்டியுடன எழுக
தருளியுள்ளவனுமான எமபெருமான, புனல்‌ ஆரம்‌ பொழில்‌ அரங்கம்‌
திகழ மன்னி - நீரவளம கிறைநத சோலை சூழநத திருவரஙகஸதலம விளங
குமபடி சிலைபெறறிருகது, தன்‌ அகலம்‌ அகலாத - தன்னுடைய திருமாபை
விட்டுப்‌ பிரியாத, தகவால்‌ ஓங்தம்‌ - கறாணஸவருபையான பிராடடியின
ஸம்பகதததால வருததியடைனெற, தகவுடனே- கருணையுடன, தன்‌ கருமம்‌
தானே எண்ணி - (எனனைக காபபதாகிய) தன கடமையைத தான
தினைதது, அன்னை என அடைக்கலம்‌ கோண்டு - பெறற தாய்‌ என்னுமபடி
(என்னைக்‌) காச்கவேணடிய வஸதுவாகககொணடு, அத்சல்‌ தந்து - அபய
ப்ரதாநம்‌ செயது, என்‌ அழல்‌ ஆற - என (ஸமஸார) தாபமெலலாம தரும
படி, நீழல்‌ ஜா - தன திறாவடிஙிழலை நிறையத தநது, அளிக்கின்றன்‌ -
ரகதிக்னெறருன்‌.

கருத்து -- எமபெருமான அாசசாரூபமாகவும எழுத
கருளி நமக்கு அருளபுரினெறாோன 9

71 அமிருதாசுவாதினி.-உரை

105 கண்டொடியா டிரநுமகளுத்‌ தானு மாகி
மொருநினணவா வின்றறுமி ரெல்லா மய்ய
ஓ க o
வணைடூுவரை நகரவாழ வசுதே வற்காய்‌
மன்னவற்குத்‌ தேர்ப்பாக ஷி நின்ற
தண்டுளவ மலர மார்பன்‌ ருனே ரன்ன
கனிந்தருமநீ தானமக்கா£கீ. தன்னே. டயன்றுங்‌
கண்டுகளித்‌ தடிரூட விலக்காய்‌ நின்ற

கண்புதையல்‌ விணையாபிடைக்‌ கமிக்கின்‌ நனே 10
[பாசுரம்‌ 10-மதல 14 வரை ஹாரஸாரம, எரமசு லோகாதிகாரம்‌]

இததப பாகரததிறகு உரையும சருசறும்‌ அதிசாரசகரெகம 46-வது
ப்ரசுர்ததிற்‌ காணக

கடடனைாசகவிக துறை

106 துய்ய மனத்த! காறையஷை ராக துணைமயிலியே
னைய மறுத்தன தாணை கடக்த லகற்றினை நீ
கையமர்‌ சஈக்காக்‌ காவல நார்ச்‌ திருவருளால்‌

வைய மனநீத வடி மடை ரீகல்‌ வைக்கரளே 11

உரை -— கு அமர்‌ ஈக்றா கவல! _ ிருஈகைமில அமாகதுளள
சககரததால (அடியாாகரிராக) காகுகவில வலவ னோ! தய்ய மனத்கர்‌
துறை அணுகாத - பரிசுககமாண மாபளாசறகடிடைய உபநத அதிகாரிக
ளால்‌ அநுஷூடிகக/ படுகிற (பகதியோனமை ரறதவிஹி உபாய கில நெருங்கு
வதறகுககூட முடியாகவணுூத, கு பிவி வரு கதிர மறறவணுமான

எனககு, ஐயம்‌ அறுத்து - (பல எ பெறுவ உள்ள) ஸ௩தேகஙகளை ப
போகி, உனது ஆணை கடத்தல்‌ - உன்னுடைய கட்டபயமை (றி நடப்ப
தாகிய அபரரதததை, ட அகம்றின - நீ போச்கவிடடாய (இனி நீ

செய்யவேண்டியது யாதெனில) காக்தம்‌ ர அருளால்‌ - (உலகமுமுதும)
சாககவலல உன சிற்த கஇருபையால வயம்‌ அளந்த அடிக்‌ கீழ்‌ - (முன
தீரிவிகரமனாகி) உலகததை அளக திருவடிகளின கீழே, அடைக்கலம்‌

வைத்தரள்‌ - (எனனை௯) காககவேண டிய பொருளாக வைத்து அருள
சேேணடும

கருத்து: பகதியோகாஇகளில சகஇயறறவனை எம

பெருமான பரபசுஇயில கட்டிய பலன குருவான. 77

ஸ்ரீதேசிகபபிரபநதம்‌ 76

எண ராசிரியவிருததம

107 அறியாத விடைம்ரியந மரியம்‌ வார
மம்புயத்தா ளுடனந்நா னவத ரித்த
துறையாது மில்லாத கோவிந்‌ தாநீன்‌
கரைகமந்க்‌ பமுடைக்கலமாங்‌ குறிப்புத்‌ தந்தாய்‌
வேறியாரு மலர்மகளு நீயும்‌ விண்ணில்‌
விண்ணவர்க எடிசூட விநக்க மேன்மை
குறையாத வினையகற்றி பாடிமை (கொள்ளக்‌
குறாகவோரு நன்ணை குறித்த டாரே 12

உரை -- அறியாத இடைரீசியநம்‌ - ஐஞாஙக இலறாச இடைப்‌
பேண்களும, அறியும்‌ வண்ணம்‌ - (தனனை ) அுறிநது ௮நுபவிககுமபடி,
அம்புயத்தாளுடன்௮$ நாள்‌ ௮வதரித்த-சாமரையில வஸிப்பவளான பிராட்டி.
யூடன முன்பு (இவ்வுலகில) அவதரிசுகவனும, குறை யாதும்‌ இல்லாத
கோவிந்தா! - குறைவு ஒனறும இலலாமல பரிபாணனுமான எம்பெரு
மானே! நின்‌ தரை கமல்‌ ஈட்‌ - உண்ணுடைய (சிலமபு) ஒலிகனெற திரு
வடிகளின்‌ ம, அடைக்கலம்‌ ஆம்‌ குறிப்புத்‌ தந்தாய்‌ - காககப்படவேண
உய வஸதுவாக ஆகும்படியான உளளக கருககை (எனககு)க கொடுத்‌
தாய்‌, வேறி ஆரும்‌ மல* மகளும்‌ நீயும்‌ - வாஸனை நிறைநத காமரையில
உள்ள பிராடடியும்‌ ரீயூமாக, விண்ணவர்கள்‌ அடி சூட - நிதயஸலரிகரூம
முகதாகளூம்‌ உன திருவடிகனைத தம முடியிற சூடிக கையகாயம செய்ய,
விண்ணில்‌ இருக்கும்‌ மேன்மை - ஸ்ரீவைகுணட ததில எருககருளியுளள
நிலையில நினது, குறையாத வினை அகப்றி - எங்களிடம குறையாது
கிஹறைகதுளள கர்மங்களை ஒதிதது, அடிமை கோள்ள - (எ௫கள்‌) கைஙகா
யதகையும ரீ ஏறபதறகு, குறுக ஒரு நல்‌ நாள்‌ - விரைவில கிட்டுமபடி
ஒரு கல்ல காதைதை, ந தறித்கிடாய்‌ - ரீ குறிபபிட்டருளவேணழிம

கருக்கு -- பரபநகன பகவத நுபவததைப்‌ பெறுவதற
குது துட அடு ப்பான 12

108 தத்துவம்‌ சாதனமழம்‌ பயண காட்டுந்‌
காரழக விருநான்குந்‌ கன்க நக்தான்‌
மத்திவமி நாழயலும்‌ வகையே காண
மதுந்தனிசைத தரள்செய்த வைநீநா லைந்தும்‌
பத்திகனிற்‌ படிலில்லார்‌ பாஞ்சு மத்தப்‌
பார்த்தன்றேர்‌ மன்னேதாநீ தாழ நின்ற
வுத்தமனு ருத்தமநல்‌ லூரைநா லேட்டு
முணர்ந்தவர்தா மகந்தெம்மை யுணர்வித்‌ தாமா 13

70 அமிருதாசுவாதினி-உரை

உரை -- தத்துவழம்‌ சாதனழம்‌ பயனும்‌ காட்டும்‌ - தததுவததை
யம உபாயததையும்‌ பலனையும்‌ வெளியிடுனன்‌ ற, காரம்‌ மதல்‌ ஒரு நான்‌
தம்‌ - ப்ரணவததை முதலாகககொணட எடடு அங்கள்‌ அமையப
பெற்ற திருமகதரததையும, முத்திவமி - மோஃஅகத தின உபாயததில, நாம்‌
ழயலும்‌ வகையே காண - நாம அநுஷடிககும பாகாரததைக காணபதற
காக, முகுந்தன்‌ தன்‌ கருத்தால்‌ - எமபெருமான தன இருவுள்ளததால,
இசைத்து ௮ரள்‌ செய்த - (வேதததில பிரிநதிருநத இரு பாகங்களை) ஒன்று
கூடி (உலகுககு) அருள்‌ புரிகத, முற்நா£லை ததும்‌ - இருபததைநது அக
ரங்கள்‌ அமைத தவயததையும பந்திநனில்‌ டய] இல்லார்‌ - பசதி
யோகததில ஈடுபடமுடியாதவாகள்‌, பாம்‌ சுமத்த - (தமமைக) காககும்‌
பொறுபபை (அவனமீது) சுமகத, பார்த்தன்‌ தேர்‌ முன்னே - அராஜக
னுடைய தேரின முன்னே, தாழ நின்ற - (பாகனாகத) தாழநது நினறவனான
உத்தமர்‌ - ஸாவேசுவரனுடைய, உத்தம நல்‌ உரை நாலேட்டும்‌ -
உயாநத ஈலலுபதேசமாகய முப்பததிரணடு ௮க்ூரஙகள பொருநதிய சரம்‌
சுலோகததையும, உணர்ந்தவர்‌ - (அாதததஅடன) அறிநத ஆசாயாகள,
எம்மை உகந்து - நமமீது மகிழநது, உசர்வித்தார்‌ - உபதேசிததனா.

தாம அசை

கருதது -- ரஹஸயஙகள மூனறையும அாததகசதுடன
அசாரயாகள செஹெயாகளிடம ம௰ழநது உபகதேசிபபா. 18

கடடளை ககலிததுறை

109 பாக்கும்‌ புகம்வநம்‌ பைம்போநன்‌ வாயத்திடும்‌ பத்தர்களா
பாக்கின்‌ றநவர்க்க்வை யிந்தா லறழன தெதன்றியம்பார்‌
காக்குங்‌ கநத்நுடைத்‌ தேசிகர்‌ கன்மேன நம்மையேண்ணிச்‌
சாக்தம்‌ சாவிகள்‌ போற்மாாரி கின்மனர்‌ சொல்லழதே. 14

உரை _— காக்கும்‌ கரந்துஉடத்‌ தேசிகர்‌ - முஹஸயாாததஙகளை )
ரஹஸயமாய லை குகபொளன க திருவுள்ளககொணட நம ஆசாயாகள,
பத்தர்களாடா எர ந ட அ பபடியுளளவாகளாய வநது பராாததிக

கும அதிகாரிக தந, உலவ உரு ௯ இரத ஏுஹஸயாததங்களை உப
தேசிததால, பாக்கும்‌ புகழ்‌ வரும்‌ - (காடடில) பரவுகின்ற காததி உண
டாகும, பைம்போநள்‌ வாயத்கிடும்‌ - மிகுமத செலவம கிடைககும, அறம்‌
உளது - புணயமும உணடாகும, என்று இயம்பார்‌ - என்று (கினைதது)
உபதேசிககமாடடாகள, நம்மைக்‌ கன்று என எண்ணி - நமமைக கன்று
போல நினைதது, சுரக்கும்‌ சாவிகன்போல - (தம சனறுககுப பாலைப்‌)

பெருக்கும காமதேனுககளபோல,சோல அழது- உபதேசமாகய அமுதத்தை,
சோரிகின்றனர்‌ - மிகத தருக றனா.

ஸ்ரீதேசிகபபிரப௩தம 60

கருதது-- ஸதாசராயாகள சிஷயாகஞககு உபதேச
பது கருபையினாலேயன ரி, அறபபலஙகளைக கருஇயலல 14

110 சோகந்‌ தவிர்க்தர்‌ சுநதிப்‌ பொநளோன்று சோலலுகின்றே

நாகத்‌ தனக்கு மீராக்ககழ்‌ நர்நமக்‌ துஞ்சா

a [க] ஆ] 5]
மாக 3. டலன்மக ஆகிய வாவலிப்‌ பேறியவோர்‌

» து ௪ ம | அரி
காகம்‌ பிழைத்திடக்‌ க.” உமி. வேசேயத காதத்தனே 15
| பாசுரம 15-முதல 19 வரை அபயப்ரதாகஸாரம ]

உரை -_— சோம்‌ தவிர்க்கும்‌ -சைலதுககஙகளையும ஓழிககககூடிய,
சுநதிப்‌ (போநன்‌ ஒன்ற - வேகநதிலா ஸாசாததம ஒன்றை, சொல்வுகின்‌
நேம்‌ - வெலியிடுினதேோேம (அகாவது--) ஐக்‌ டலன்‌ மகன்‌ ஆகிய -
இகதானுடைய புததிரனாகய, வலலிப்பு ஏறிய - காவம கொணட, ஓர்‌
காகம்‌ பிமைத்திட - ஒரு காசா ரன பிழைககுமபடி, க வுழிவே
செய்த காதத்தனே - (உமிரைப போச்காதுு) ஒரு கணணை மாததிரம்‌
அழிதத இராமமிரான ஒருவனே, நாகம்‌ தனக்கும்‌ - (முதலைவாயப்பட்ட)
கஜோதானுசகும, இராக்கதற்கரும்‌ - விடீஷணமை௰லானும ராக்ஸணுககும,
நமக்தம்‌ - (மூகதியைவிருமபும) கமக்கும, சரண்‌ ஜம்‌ - உபாயமாக
ஆத வாலா

கருதது-- சேதநாகள அபராதம்‌ செய்டநிடடடாலும்‌
எம்பெருமானை ர சரணமடைநதால அவன ரர்ஷிச விடுவா
னெனபத வேதஸாரமாகும 15

எ ணரா கரியவிருததம

111 * ஒருக்காலே சரணாக வடைகின்‌ ற்கு
டனக்கடிமை யாகின்றே னென்கின்‌ ஐற்த
மருக்காதே யனைவர்க்த மனைவ ராலு
மஞ்சேலேன்‌ நரள்கொடுப்ப ஸிதுதா ஹேது
மீருக்காலு மேழின்ழனிவர்‌ நீனைவி ஒலு
மிவையறிவார்‌ செயலுடனேன்‌ னிசைஸி வை
ரேரக்காத நீள்விரத மெனக்கோன்‌ நென்‌்ை
தேறியுரைத்தார்‌ நீலையுணர்ந்து நிலேபெற்‌ றேமே. 16

i . ப த த்‌
ஷ௯ கூவ பவாய _தவாஷீ கி அ யாவ த |
௯மய$5 ஹவ்‌ இடெெலவெ ௨0௦5) ௧௮,௦ 22 |
ர்‌ு
ஸ்ர. ஹர ஹஸாவாரா வவ | உடிய2/ Bo |
ஐ ஐ [ச்‌ a o வ
ஹூ கற 88 கா 22002௦ ஹத |

81 அமிருதாசுவாதினி-உரை

உரை -- ஓருகீகாலே சாக அடைகின்றற்கும்‌ - ஒருமுறையே
(எனனை ௪)சாணமாக அடைநதவனுககும, உனக்கு அடிமை ஆகின்றேன்‌ என்‌
கின்றுற்தம்‌-உன கருத தாஸனாக இருக கிறேன்‌ என்று அறுஸகதிததவனுக்‌
கும, அரக்காதே - கிறிதும குறைவினறி அனைவர்க்கும்‌ அனைவராலும்‌
ஸகைலபசாணிகளுககும ஸகலபராணிகளாலும, ௮ரந்சேல்‌ என்று அநள்‌
கோடுப்பன்‌ - பயமடையாமலிருககுமபடி அபயப்ரதாகம செய்வேன்‌,
இதுதான்‌ - இவவாறு செய்வதுதான, ஓதும்‌ இருக்காலும்‌ _ அதயயநம
செய்யபபடும வேதகதானும, எழில்‌ முனிவா நீனைவிஷவைம்‌ - பெருமை
பொருகதிய முனிவாகளால சசெயயபபடட ஸமருதியினனும, இவை அறிவார்‌
செயலுடன்‌ - வேதததையும ஸமருதியையும அறிநத பெரியோகளின
அதுஷடாகததாலும, என்‌ இசைவிறருவும்‌- ஏனா உடனபாட்டாலும, எனக்க
நேரக்காத -- எனககு நீககமுடியாத, ஒன்று நீள்‌ விரதம்‌ - ஒரு பெரிய
வரதம (ஆகும), என்னும்‌ பெறி உரைத்தார்‌ - எனறு சரணாகதிமாகககதஜை
உபதேசித்த ஸ்ரீராமபிரானுடைய, நிலை உணர்ந்து - உறுதியை நினைகது,
நீலைபெற்றேம்‌ - (காம) உஜபழிவிததோம

கருதது- ஸ்ீராமபிரான “சம்ககனுககு அபயபரதா
நம்‌ செயவதாய௫ செய்கு பர தினையை நினைததால உல
இவிகக வழியுணடாம 16

கட்டளை ககவிததுறை

112 போன்னை யிகடிந்து விநகங்கள்‌ புல்லீம புலலுூகந்தான்‌
மன்ன (ரெடுப்பதப்‌ பொன்னல தேமன்‌ னுலகனைத்துநீ
தன்னை யடைந்திடத்‌ தானருள்‌ "ரோய்யுந்‌ தனிச்சிலயோன்‌
பொன்னடி நாமடைந்‌ தோப்பு மாரென்கொல்‌ செய்திடினோ

உரை -- விநகங்கள்‌ - மிருகங்கள்‌, (பொன்ணை இகழ்ந்து
பொன்னை (அதன பெருமையறியாது) வெறுததுவிடடு, புல்லிய புல்‌
உகந்தால்‌ - அற்பமான புலலையே ! ரரியமா சசகொணடாலும, மன்னர்‌
எடுப்பது அரசாள (விரும்பி) எமிததுககொ சால அ, அப்‌ போன்‌ அலதே2._
அப்‌ பொனனைத தவிர வேறு உண்டே 2 (அனபோல்‌) மன்‌ உலகு அனைத்‌
தூம்‌ - நிலைபெற்ற உலகம முழுஅம, தன்னை அடைந்திட - தனனைச்‌ சரண
மாக அடைய, தான்‌ அரன்‌ செய்யும்‌ - தான கருபை செயபவனும,
தனிச்‌ சிலையோன்‌- நிகமறற விலல்யுடையவனுமான ஸ்ரீ ரா மபிமானுடைய,
போன்‌ அடி நாம்‌ அடைந்தோம்‌ - அழகிய திருவடிகளை நாம சரண
மாகப்பறறினோம, ஆர்‌ புறப்‌ செயநிடின்‌ எவ்‌ கோல” (இதற்கு மாமுக) யார
வேறு எகதக சாயததை௫ செய்தாலும்‌ (நமக) வனனா (கலதடம்‌)?

44

ஸ்ரீதேசீகப்பிரபந்தம 82

கருதது -- எமபெருமானதிருவடிகளைப்‌ பறறுமவனே
விவேகி மறறவன்‌ எபபடி௪ செயதால எனன 7 77

118 வேதத்‌ திரளின்‌ விதியுணர்ந்‌ தோர்கள்‌ விரித்துரைத்த

காதற்‌ கதியையு ஜானத்தை யுங்கந மங்களையுஞ்‌

சாதிக்க வல்ல சாணு கதிதனி நின்றநிலை

யோதத கொடங்கு மேழத்தின்‌ றிறத்தி லுணர்மின்க௧ளே 18

உரை --- வேதத்திரளின்‌ - வேதககளுடைய கூடடததின (வேத
வேதாநதககளின), விதி உணர்ந்தோர்கள்‌ - கடடளையை அறிகத பூவா
சராயாகள்‌, விரித்து உரைதத-- தெளிவாக வெளியிட்ட, காதல்‌ கதியையும்‌ -
பகதியாகிய உபாயததையும, கானத்தையும்‌- ஜஞாகயோகததையும, கநுமங்‌
களையும்‌ - கர்மயோகததையும, சாதிக்கவல்ல - முடிததுக கொடுகக௪
௪க்தியுளள, சாணுகதி - பாபததியான அ, தனி நின்ற நிலை - (தானே
சகைலபலததையும கொடுப்பதாய) ஒபபறறு நினற பெருமையை, ஓதத்‌
தொடங்கும்‌ - (வேதததை அதயயநச்‌ செய்யுமபோஅ) முதலில்‌ அதுஸா
தஇிகஅபபடுகினற, எழத்தின்‌ திறத்தில்‌ - (முதல)எழுததா கிய பரணலவததி
இடைய ஸவபாவததால, உணர்மின்க௧ன்‌ - அறிவீாாகளாக.

இ௫குக கூறிய யோகமஅகளின்‌ ஸவரூபவிளசகததை ௦2-வது பாசா
கையில காணக மறறயோகககள அநுஷூடிககுமபோது ஆங்காங்கு மூடி
மாத அம்சனகளில்‌ பரபததியை அநு ஐ தது அவற்றை நிறைவேற்றவேணடி
மிருததலால மறற யோகஙகளையும ஸாதிததுததாலலலது பாபததி எனரோ.

கருதது -- டாரணவததில்‌ அாததுதுதை கனகு அறி
தால பரபததியின ஸ்வரூப ததை நனகு அறியலாம. 18

சண ரா சிரியவிரு கதம்‌
114 மவுலதந்‌ தன்பிமையைத்‌ தானே காற்ற
மனிவர்களுத்‌ தேவர்களு முனிந்த வநீநாட்‌
டாவரிதா பயெங்கும்போயத்‌ தளர்ந்து வீழ்ந்த
தனிக்காகம்‌ தானிரந்த வுயிர்வ முங்கிக்‌
காவலினி யெமக்கேங்கங்‌ கடனேன்‌ ஜேணளரிக்‌
காணநிலை யிலச்சினயன்‌ றிட்ட வள்ள
ேவல்பாா! னிரக்கமிதற்‌ காறேன்‌ நேது
மெழிலுடையா ரிணையடிக்க மிருப்போ நாமே. 19
உரை ம உலதம்‌ - மூன்று உலகஙகளினும (அலைக), தன்‌
பிழையை - (பிராட்டியிடம்‌) தான செய்த அபராதததை, தானே சாற்ற -
தானே வெளியி(ட்டுப பெசித தன்னைக காக்குமவடி வேண்ட, மனிவர்‌

௦2 அம்ருதாசுவாதுணன-உரை

களும்‌ தேவர்களும்‌ - ருஷதிகளூம தேவதைகளும்‌, முனிந்த அந்நாள்‌-(அவன
மீதே) கசோபிதது விரடடிய அககாலகதில, தாவு அரிதாய்‌ - பற்றுக
கோடு (௮வலமபம$்‌ இடைககாமல, எங்கும்‌ போய்‌ - காடெங்கும்‌ ௭றறி,
களர்ந்து விடிந்த - உயிரொடுககி (இராமனுடைய கிருவடியிலேயே வாது)
விமுநத, தனிக்‌ காகம்‌ இரந்த - உதவியறற காகாஸ ரண யாசிதத, உயிர்‌
வழங்கி - உமிரப/ாசெசையளிகது, இனி எங்கும்‌ காவல்‌ எமக்குக்‌ கடன்‌ -
இனிமேல எவவிடகதிலும (யாரையும்‌) மக்ஷிததலே எமநுடைய கடமை,
என்று எண்ணி - என்று இருவுளளஙகொணடு, காண நீலை இலச்சிளனோ -
ஒற்றைக கண குருடாகும அடையாளததை, அன்று இட்ட வள்ளல்‌ -
அப்பொழுது! (கோகாஸுயனுககுச்‌) செய்த பெருககொடையாளனாகிம।
இசாமமிமானுடைய, ஏவல்‌ பயன்‌ - கைகநாயமே (கமககு௪ சிழகத) புரு
ஷா கதமாகும, இதற்கு ௩ூறு - இநதப பலனைப்‌ பெறுவதற்கு உபாயம,
இரக்கம்‌ என்று தும்‌ - (நாம செய்யும பரபாததியால அவணுககு நம்மிடம
உணடாகும) கயைதான எனறு. உ/பதேசிதத, எமில்‌ உடையார்‌ -
தேஜஸ பொருநகதியவாகளான ஆசாாயா களின்‌, இணை அடிக்‌ கீழ்‌ -
இரணடு கிருவடிகளின இழும, நரம்‌ இருப்போம்‌ - நாம நிலை்பெொறுவோம
இஙகஞுச காகாஸுுரன வரலா மறை வெளியிடடமையால நாம ௮!
ராதம செய்திருப்பினும வேறு கதி இலலையெனறு அறிநது எமபெரு
மாண ௫ சஎரணமடைநதால ஈமமைக காபபனெனறதாமிறது கான-அணசை

கருதது -- வ மபடெருமானுடைய! கைஙகாயமே சேத
ணுககுப புருஷாககம பரபததியால வசப்பட்ட அவ
னுடைய அருளே அதற்கு உபாய 19

கட்டளை ககலிததுறை

115 திருத்தம்‌ பெரியவர்‌ சேரந்‌ துறையிற்‌ (சேறிவிலர்க்கு
வருத்தங்‌ கழிந்த வமியந (ளேன்றநம்‌ மண்மகளாம்‌
கநத்தொன்ற வாகி வராக மரைத்த ககியறிவார்‌
போநத்தநீ தெளிந்துரைக்‌ கப்போய மிலாமதி போற்றலாமே

[ பாசுரம 20-மூதல 28-வரை ரஹஸயசிகாமணி ]

உரை -- திநத்தம்‌ பெரியவர்‌ - திருகதிய ஐஜஞாகம அதுஷைடாகம
இவறறால பெரிய மஹாஷிகளால, சேரும்‌ துறையில்‌ - அதுஷிூடிககப
படும (பகதியோகம முதலிய) உபாயததஇல்‌, செறிவு டஇஸலர்க்க - முயல்வ
தற்கு வேணடி௰ அதிகாரம்‌ இலலாதவாககு, வருத்தம்‌ கழிந்த - சிரமமில
லாமல்‌ எளிதில்‌ அறுதடிககககூடி௰, வழி அருள்‌ என்ற - உபாயததைத்‌
தேவரீா அருள்புரியவேணடுமென நு பராாததித்த, நம்‌ மண்மகணார்‌ - ஈம

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 64

கட. வெல வட ஸ்வ ப க அவவ பலவ. வுடலை

முடைய பூமிதேவியினுடைய, கருத்து ஒன்ற - எணணம நிமைவேறுமபடி,
ஆதிவராகம்‌ உரைத்த - ஆதிவராஹபமிரானாய அவதரித்த எமபெருமான
வெளியிட்ட, கதி அறிவார்‌ - (ப்ரபததியெனனும) உபாயதூன ஸ்வர
பத்தை அறிநத ஈம ஆசாாயாளை, பொருத்தம்‌ தெளிந்து உரைக்க - கம
தகுதியைக கடு (அவவுபாயததையே) உபதேகிகக, பொய்‌ இலா மதி
பேற்றனம்‌ - அழிவு இலலாத ஜஞாகததைப்‌ பெறறோம.

மூமிபபிமாடடி முன்னொருகால, ஜஞாமமும்‌ சகதியமிலலாத ஸாதா
மணஅதிகாரிகள பகதகஇியோககஷை அறுக டஉகைமயுடியாமல ஸமஸஹாரததில
உழல்வகைக கண்டு மனமுறாஇக தாயககு உளள கருையாலே அவாகளை
உய்விககக கருதி, ஸ்ரீவராஹபபிரானிடம ஸுமல்பமாய்‌ அனைவரும
அஅஷ்உககும்பஒ ஒரு உயாமயகளை வெளியிடுமபடி. கேடக, அவன்‌
இரணடு சுலோககளால பரப்கடகியமை வெளியிட்டானை அவையே வராஹ
சசமசுலோகமாய வழஙககுகினறல

கருத்து - ஸ்ரீவராஹசரமசலோகததை அஆசாாயாகள
உபதேசிக்க, சிற நத ஓஞாகததைப பெறலாம்‌ 20

[ ீவராஹச௫ரமசுலோகததை மொழிபெயாததுர்‌ பாமிஇரூா _]
ஏணசரா சிரியவிருததம
116 * இடம்பெற்ற பொல்லாமேன்‌ னுடலாய்‌ நிற்ப
விடர்பிறப்பேன்‌ நிவையில்லா (வென்னை யன்பா
லடம்பற்று மவனென்று நினைந்தான்‌ யாவ
னவனுவி சரியும்போ தறிவு மாறி
யுடம்பிற்று நபலம்போற்‌ கிடக்க நானே
யுய்யும்வகை நினைநீதுயர்ந்த கதியா வென்ற
னிடம்பொற்றேன்‌ னுடன்வாம வெடுப்பு னென்ற
வெம்பேருமா னருள்பெத்று மரள்செறி றேமே. 21

உரை - இடம்‌ பெற்றுர்‌ எல்லாம்‌ - (உலகில) இடம பெறறுளள

காவரும (ஸகலவஸதுககளும), என்‌ உடலாய்‌ நிற்ப _ எனககுச சரீரமாய்‌
கிறக, இடர்‌ பிறப்பு என்று - காசு? பிற்வியும ஆகிய, இவை இல்லா

வன்‌

* 1 ஹிடெக 2 நவி ஷு ஹெ ஸாாறம்றெ ஹதகி யெர sve |
மாத ஹா ஹிடெத ஹுதா விபவ ௮ res ||
2 _த_தஹ௦ திய8ரண௦ _ கதா காஷவாஹஷாணவணஷில( |
௯.௨௦ ஹாராதி 9௨. ௮௫௦ _நயாஜி உ [8௦ மகி ||
| வராஹசரமசுலோகம்‌ 1

2) அமிருதாசுவாதினி.உரை

ய வ ச ணக வ்‌ வன... எமை. னை கடய ம பமல ௨. ௮ வப க்‌ என்க அவல்‌ வல

என்னை - இநதத தோஷங்களை இலலாத (ஸாவேசுவரனான) என்னை, அன்‌
பால்‌ - பரீதியுடன்‌, “அவன்‌ அடம்‌ பற்று ஆம்‌ - ?? அவனா (ஒருகாளும
கவிடாத) திடமான கதியாக ஆவால்‌ா??, என்று யாவன்‌ நீனைந்தான்‌ —
எனறு எவன நினைமதவபயைச சரணமடைஇனருனோ, அவன்‌ ஆவி
சரியும்போது - அவனுடைய உயி நீயகுயகாலததில, அறிவு மாறி - தண்‌
கினைவை இழகது, தாந உபலம்‌ (டால்‌ உடம்பில்‌ சிடக்க-கட்டைபோலும்‌
கல்போலும்‌ (தன) சரீ ரததில கெடெககுமபோது, உய்யும்‌ வகை நானே
நினைந்து - (௮௧௩௧௪ சேதன) உஜஜீவிககவேணடி௰ பாகாரததை கானே
செயய நினைந்து, உயர்ந்த கதியால்‌ - கிற்கத அ௮ராசகிராதிகதியால்‌, என்றன்‌
இடம்‌ பெற்று - எனனுடைய ஸகாகமா௫இய பரமயதததைப பெறறு, என்‌
னுடன்‌ வாம - என்னணோடிருநது (ஸகலகைஙகாயஙகளையம செய்து) வாழும்‌
படி, எடுப்பான்‌ என்ற - உயாததிவைப்பேன்‌ எனறு அருளிசசெய்த, எம்‌
பெருமான்‌ அரன்‌ பெற்று ீவராஹபமிரானுடைய கமுபையைப்‌ பெற்று,
மருள்‌ சேற்றேம்‌ - அ௮ஜஞாகம்‌ ஒழியப்பெறரோம

கருத்து: பரப நகனான (சதன்‌ உடுஜீவிப்பிகக பரந
வராஹபபிரான கூறிய உறுதியை கின்கருகால கவலைகள்‌
பறநதுபோம. <1

கடடனைககவிக துறை

117 இரண்டுரை யாதகம்‌ னே ரைந்க அசரமிர காடன்‌

மிரண்ட பொநனள்க டேனிந்தடி ரூடின& தி. பாருளாற்‌

சருண்டநஞ்‌ ஞானச்‌ சடரோலி சுற்றும்‌ பாப்பாதன்முன்‌

புரண்டது நம்வினை டமோமீடம்‌ பாாத்தினிப்‌ பேோமன வே. 29

உரை--- இரண்டு உரையாத - இரணடுவாரதை சொலலாத
(சொன்ன சொல்‌ தவத), நம்‌ எனம்‌ உரைத்த - தமமுடைய வராஹப்‌
பிரான்‌ அருளிச்செய்த, உரை இரண்டின்‌ - காமகசலோகம இரள.ஒண்‌,
தாண்ட பொருள்கள்‌ தெளிந்து - ஸாரமான அாத்தஙகளை (காம) அறிநது,
கிண்‌ அருளால்‌ - (அவனுடைய) வலிய கருபையினலை, அடி சூடினம்‌ -
(அவன )திருவஉகனையே உபாயமா கவும்‌ பலனாகவும கொணடோம சுருண்ட
தம்‌ ஞானச்‌ ௬டர்‌ ஒளி - (காமமமபநததகால எலலா விஷயதறையும அறிய
முடியாத) சுருஙகியுளள நம ஜஞாகமாகிய தேஜஸஸணின்‌' ப்ரகாசம, சுற்றும்‌
பாப்பதன்‌ முன்‌ - எல்லாவிடததிலும பரவுவதற்கு முஸ்‌ (எல்லாவறறையும
அறியும்‌ சகதியைப்‌ பெறுவதற்கு முன்‌), நம்‌ வினை புரண்டது - நம
முடைய காமம்‌ அகனணுவிடடது இனி போம்‌ இடம்‌ பார்த்து - இனித்‌
தாம்‌ போகததகக இடததைப பாரத்து, போம்‌ அளவே - (அலை போக
வேண்டிய அளனவேயுள்ன து.

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 86

தாமபூதஜஞாகம்‌ காமபூமியில எல்லாவற்றையும்‌ அறியமுடியாது
சுருங்கிககிடகஇண்‌ றது முகதிபெற்றதும அநத ஜஞாநம மலாந்து
எல்லாவற்றையும்‌ அறிகின்ற.
சேதநன்‌ முூகதிபயெறுமபோது எலலாக காமஙகளும கழியவேணடியவை
யாதலின்‌ அவனுடைய புணயகாமம அவனுடைய நணபாகளிடமும, பாப
காமம விரோதிகனிடமும்‌ போய்௪ சேருமென உபநிஷததுக கூறுகின்‌ றது.

கருத்து:- வராஹசரமசுலோககதின படி எமபெருமான
திருவடிகளைப்‌ பறறுமவனுககு ஸகலகாமஙகளும ஓஒழியும.
118 மலையுங்‌ குலையுமென்‌ றேங்ணியும்‌ வன்பேரம்‌ புண்டிரங்கித்‌

தலையும்‌ வேளத்தபின்‌ றனே யழிய விசைகின்றிலீ

ரலையுங்‌ கடல்கொண்ட வைய மளித்தவன்‌ மேய்யநளே

நிலையென்று நாடி நிலைநின்ற பொய்ம்மதி நீக்தமினே 23

உரை -- பாலையும்‌ - (ஸஇதிரமெனறு நாம நினைககும) மலையும்‌,
தலையும்‌ - (ஒரு காலததில) சிதறிப்போம, என்று எண்ணியும்‌ - எனறு
அறிநதிருறதம்‌, வன்‌ பேரும்‌ புண்‌ திரங்கி - வலிய பெரிய புணணாயுள்ள
சரீரம்‌ மடிப்புவிழுகது, தலையும்‌ வெளுத்த பின்‌ - தலையும நரைததுப்‌
போன பின்பும்‌, அமிய இனைகின்றிலிர்‌! _ மாணமடைய மனமிலலா
திருககும சேதநாகளே 7 அலையும்‌ கடல்‌ கொண்ட - அலைகிறைநத
ப்ரளயஸமு த. ரத்தால கொள்ளப்படட, வையம்‌ அளித்தவன்‌ -
உலகத்தை (அக்கடலிலிருந்து எடுது) ரசூதெத ஸீவராஹப்பிரானுடைய,
மேய்‌ அநளே -- ஸதயமான கருபையால ௮வதரிதத பரபததியே, நிலை
என்று நாடி - ஸ்திரமான உபாயமென்று அறிகது, நிலை நின்ற - (௨௧௬௧
ளிடம வெகு காலமாக) வேரூன்றி நகிறகின்‌. ௦, பொய்ம்மதி நீக்தமின்‌ -
அஜ்ஞாநததை ஒழித்துக்கொளவீரகளாக தாண்‌ - அனை

கருத்து-— சேதன, சரீரம்‌ அநிதயமென பதைஃ கணடு
தான உஜஜீவிகக பரபததியை அநுஷ்டிககவேணமிம 23

119 * கண்ணன்‌ கழறேழக்‌ கூப்பிய கையின்‌ பேருமைதனை
யேண்ணங்‌ கடக்க வெழனைத்‌ துறைவ ரியம்புதலாற்‌
நிண்ண மீதுவேன்று தேறித்‌ தெளிந்தபின்‌ சின்மதியோர்‌
பண்ணும்‌ பணிதிகள்‌ பாற்றிப்‌ பழந்தோமில்‌ பற்றினமே 24

ப்பம்‌ வபய்‌ வய வய, அணி வையவன்‌] டட ப்ப

ர ஸ்ரீ தளவநதாா ஸ்தோதரம 98-வது சுலோகம்‌-- ட்‌

யூ கூடது “ஒலு, கஉரவபி கெநவி௫

யமா தயமழரவாzஉ ஹு ரத ரசகொஃஜஹூவி௦ |

67 அமிருதாசுவாதினி- உரை

உரை -- கண்ணன்‌ கமல்‌ தோழ - எமபெருமானுடைய திருவடி
க வணககுவதறகாக, கூப்பிய கையின்‌ - கூபபபபடட கைகசரின
' ஆத ஜலியின), பேருமைதனை - பரபாவததை, எழனைத்துறைவர்‌ - ஆள
3 ரா (யாமுகமுனிவா), எண்ணம்‌ கடக்க - கம நினைவின எல்லையை
யதாக, இயம்புதலால்‌ - (ஒரு சுலோகததால) அருளிசசெயதபடி
“ஸ்‌, இது திண்ணம்‌ என்று - இதுவே திடமான ஸிததாநதம எனறு,
ஜித்‌ தெளிந்த பின்‌ - (நாம) கிசசயிததுத தெளிநத பிறகு, சின்மதியோர்‌
சோணும்‌ - அறபபுததியையுடையவாகள செய்கின்ற. பாணிதிகள்‌ பாற்றி-
ச களை ஒழிதது, பழந்தோமில்‌ பற்றினம்‌ - பழமையாய வரத செய்கை
“அகிய பரபததியை (உபாயமாகச கொண்டோம

கைகளைக கூபபுவதமகு அஞஜலி எனறு பெயா. இது ஒரு அடை
மாகும்‌ இதைக கணடு எமயெருமானுககு உண்டாகும்‌ மகுிழச்சி
ம ம்பால்தன்னறு எமபெருமானிடம்‌ பரம்யாஸம செய்தவன்‌ தன்னைக்‌
அ அககொளள மறுபடியும்‌ ஒரு காயமும செயயவேணடாதபடி நிறகும
வைகயையும காட்டுனெறது அஞூஜவி

கருதது.-— ஆளவததார வெளியிட்ட அஞுஜலியின
மைபவதகை அறிநதவன அழுலலிசெயய முூறபடுவான.

ஏன ச£ீராசிரியவிருததம

420 பொங்கபுன லாறுகளிற்‌ புவன மெல்லாம்‌

போற்கழலா லனந்தவன்றன்‌ றளால்‌ வந்த

கங்கையெனு நதிபோலக்‌ கடலக ளேமிற்‌
கமலைபிறந்‌ தவனுகந்த கடலே போலக்‌

சங்குகளி லவனேந்துD்‌ சங்கே போலத்‌
தாரிவவன்‌ றணாடூுளவத்‌ தாரே போல

வேங்கள்தல பதிகளிவை மேலா மென்றே
பயெண்ணியநல்‌ வார்த்தைகணு மீசைகின்‌ நறேமே 25
[ பாசுரம்‌ 20, 20, 27/--பரதாகசதகம்‌ ]

உரை _—- போங்கு புனல்‌ ஆறுகளில-பெருகவருசன்‌ உஜலததை
அய டேலகலுளள) ஆறுகளுககுள்‌, புவனம்‌ எலலாம்‌ -- உலகமுழுதும்‌,
ஈன்‌: கழலால்‌ அளந்தவன்றன்‌ - (தரிவிகரமாவதாரததில தன்னுடைய)
ய தஇருவடிகளால அளநத எமபெருமானுடைய, தானால்‌ வந்த -

_ தமிய 8 ஷா _த ஹரி பெஷ த
பாபா. வுஷாஅி அ ஜோ_துாு மியதெெ |

ஸ்ரீதேசிகபபிரபந்தம $3

__—-ு

த த்‌ க்‌ க்‌ த்‌ த க்‌ ட கை த கலித்த

திருவடிகளிலிருகது வநத, கங்கையெனும்‌ நதிபோல - கஙகை எனதும்‌
நதி (சிறபபுறறது) போலவும, கடல்கள்‌ எழில்‌ - ஏழு ஸமுதம்ககளூன ,
கமலை பிறந்து - பி.ராடடி. அவதரிதததனால, அவன்‌ உகந்த கடலே

போல - அவவெமபெருமானுககு பரியமான திருப்பாற்கடல்‌ (சிறப்புற து)
யோலவும, சங்குகளில்‌ - சம கஙகளூககுள, அவன்‌ ஏந்தும்‌ ஈங்கேயோல-
௮வவெமபெருமாண (திருககையில) ஏகதுகன ற (பாஞசஜுயமென னும்‌)
சாகம்‌ (உயாநதது) போலவும, தாரில்‌ - புஷடமாலைகளுககுள, அவன்‌
தண்‌ துளவத்‌ தாரேபோல - ௮அததப பகவா அணியும்‌ கசூளிநத தஇிருத
துழாயமாலை (கறபபுறறதுு) போலவும, எங்கள்‌ தலபதிகள்‌ _ எககளன்‌
பாபநநகுலததிறகுத தலைவாகளான ஆழவரா முதலியவாகள, இவை மேல்‌
ஆம்‌ என்றே எண்ணிய - இவையே சிறநதவை ஆகும எண்று நிசசமிதத!
அதுஸைதிதத, நல்‌ வார்த்தைகள்‌ - நலல உபதேசங்களை, நாம்‌ இசைகின்‌
(ஹேம்‌ - நாம அ௮ஙககரிதது நடகக௫ன ரோம

தரிவிஉரமாவதாரததில டப பாஹமலோசகததிறகுச௪ சென்ற திருவடி.
மில பரஹமா திருமஞசன.மசெயய அந்தததாததம கஙகையாயபபெருகயெது.

கடல ஏழு--- உபபு, பால, தேன்‌, நெய்‌, கருபபஞசாறு, திர்‌,
சுத்தஜலம இவறருல ஆகியவை
கருதது -- பூாவாசராயாகள முஃயெமாகக காட்டி

உபகதேசிதத விஷயங்களையே பரபநான ஏற்று நடப்பான.

121 சீர்க்கடலின்‌ நிரையென்னத்‌ தகவான்‌ மீக்க
தேசிகராயத்‌ திண்ணிருளாங்‌ கடலை நீக்கிப்‌
பாற்கட லோன்‌ றிநவணையாய்‌ நின்று பாரங்‌
காதை பவக்கடலைக்‌ கடத்து கின்ற
னீர்க்குமாக்‌ கலமேன்ன விறைவ ரின்ட
மேழந்தமியுங்‌ குமீழியேன விகந்தோ மிந்தோ
மார்க்கனிநா மென்கட வோ நமக்கு மாரென்‌
கடவாரேன்‌ றடைந்தவர்கட்‌ கறிவித்‌ தோமே. 26
உரை — பாற்கடலோன்‌ - திருபபாறகடவில பளளிகொணட்‌
எமபெருமான, சீர்க்‌ கடலின்‌ திரை என்ன- சிறப்புற்ற ஸமுதரததின அலை
யென்னுமபடி(மேலமேல வருனெற), தகவால மிக்க தேசிகர்‌ ஆய- கருணை
மிகுகத ஆசராயராக அவதரிதது, திண்‌ இநள்‌ ஆம்‌ கடலை நீக்கி _ (கம்‌
முடைய அஜஞாகமாகய) வலிய இருள எனனும கடலினினநும ரீகக
திரு ௮ணையாய்‌ நீன்று-சிறகத பாலமாயத தானே கின௮, பாரம்‌ காணாத...
சுரை காணமுடியாத, பவல்‌ கடலைக்‌ கடத்துகின்றன்‌ - ஸமஸாசமாகிய

89 அமீருதரசுவாதினி-உரை
NT

ஸமுதரததினின றும்‌ (குமமைக) கீரையேறறுவிகனெரறான, ஈர்க்கும்‌ மாக
கலமேன்ன - (மனிதரை) இழுததுசசெல்லுனெற ஓடமெனனப்படுமவ
ரான, இறைவர்‌ இன்பம்‌ - (பரஹமா முதலிய) தேவாகளின ஸுகரும்‌,
எழுந்து அழியும்‌ தமிம்‌ என - (நீரில) இளமமபி அமிமும மீரககுமிழி (போல்‌
பிலையாதது) எனறு (நினைதத), இகந்து ஒழிந்தோம்‌- (அதில விருபபதறை
விடடொழிததோம்‌, அடைநீதவர்கட்கு - (கமமை வரது) அடைந்தவர்‌
களுககு, நாம்‌ இனி ஆர்க்க என்‌ கடவோம்‌ 2 _ (ப. ரபககரான) நாம்‌ இணி
யாருக்கு எவவிஷயததில கடமைப்படடுளளோம்‌ ?, நமக்கும்‌ ஆர்‌ எண்‌
கடவார்‌?- நமகஞும யாரா எவவகையில கடமைப்பட்டுளளாா? (எம்பெருமா
னும்‌ காமுமே ஒருவருககொருவா கடமைப்பட்டுளனளோம), என்று அறி
வித்தோம்‌ - என்று உபதேசிததோம

ப்ரஹமாதிதேவா, சேதநருககு அறப்பலன்‌ களையே கீரவல்லராய்‌
எமபெருமானுடைய உதவியினறிக காயமசெய்ய வலலமையறறிருக
இன்றனா. ஆதலின, அறிதுதூரமே மனிதரை இழுததுசசெல்லவல்லதும்‌
பிறாஉதவியின்றிச செலலமுடியாததுமான மரககலமை அவாகளுக்கு
உவமான மாககபபட்டது.

கருத்து -- எமபெருமானே ஆசாரயனாயவநது உட
கேசிததுச சேதநனை உபாயததில மூட்டி ஸமஸாரபநதச்‌
தைக தாககினறான. சேதன எமபெருமானுககே கட்‌
மைபபடடவனாவான 2௨6

122 காசினியின்‌ மணியனைத்துங்‌ காயா வண்ணன்‌
கடைந்தெடுத்த கவுத்துவத்தின்‌ சீர்மைக்‌ கொவ்வா
காசிழத லாகியநன்‌ னகரி யெல்லாங்‌
க்ரீமேனி யநளாளர்‌ கச்சிக்‌ கோவ்வா
மாசின்மனந்‌ தெளிழனிவர்‌ வதத்த வெல்லா
மாலுகந்த வாசிரியர்‌ வார்த்தைக்‌ கொலவ்வா
வாசியறிந்‌ திவையுரைத்தோம்‌ வையத்‌ துள்ளீர்‌
வைப்பாக விவைகொண்டு மகிழ்மி னீரே, 28

உரை: காசினியில்‌ மணி அனைத்தும்‌ - பூமியிலுளள்‌ சதகககள்‌

மூழூதம, காயா வண்ணன்‌ கடைந்து எடுத்த - காயாம்பூவைபபோன ற கிற

முடைய எம்பெருமான (கடலைக) கடைநது (அதினின தும) எடுதத, கவுத்‌

துவத்தின்‌ சீர்மைக்கு ஒவ்வா- கெளஸதுபமெனனும பதஈததின சிறபபுக்கு

ஒப்பாகா, காசி ழதலாகிய நல்‌ நகரி எல்லாம்‌ - காசி முதலிய புணமா

ஸதலமைலலாம, கார்மேனி அருளாளர்‌ கச்சிக்த ஒவ்வா - மேகமமோனஜ
74

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 90

திருமேனியையுடைய பேரருளானா எழுநதருளியிருககும்‌ காஞசீபூசத
இறகு ஈடாகா, (அலைபோல) மாசு இல்‌ - குற்றமற்ற, மனம்‌ தேளி
முனிவர்‌ - மணததெனிவையுடைய மஹாஷிகள்‌, வதத்த எல்லாம்‌ -
விளககிவெளியிடட (ஸமருதி, புராணம) எலலாம, மால்‌ உகந்த ஆசிரி
யம்‌ - எமபெருமானுடைய கருபைககு உரியரான (கமமாழவாா முதலிய)
ஆசாாயயாகளின, வார்த்தைக்கு ஒவ்வா - ஒரு வராததைககு ஸமமாகா,
வாசி அறிந்து இவை உரைத்தோம்‌ - (பொருளகளின்‌) தராதரம்‌ அறிநது
இவவிஷயஙகனை (ஏற்றததாழவுகளை )க கூறினோம வையத்துள்ளீர்‌ ! -
உலகததிலுள்ளேசாகளே ! நீர்‌ இவை வைப்பாகக்‌ கொண்டு மகிம்மின்‌ -
நீககள இவவிஷயககளை அருமையான புதையலாக ஏற்று மகிழலீரகளாக.

கருத்து - சேதநன ஆசாாயோப்தேசதகைக கடைப
பிடிதுது உஜலஜீவிககவேணடும 21

123 அந்தமிலாப்‌ பேரின்ப மநந்த வேற்கு
மடியோமை யறிவுடனே யென்றுங்‌ காத்து
ழந்தைவினை நீரைவமியி லோழகா தேம்மை
மன்னிலையாந்‌ தேசிகர்த மன்னே சேர்த்து
மந்திரழு மந்திரத்தின்‌ வமியுங்‌ காட்டி
வழிப்படுத்தி வானேற்றி யடிமை கொள்ளத்‌
தந்தையென நீன்றதனித்‌ திநமா றளிழ்‌
றலைவைத்தோஜ்‌ சடகோப னருளி ஞலே 28
[ பாசுரம 23, 29, 80- உபகாரகைகரஹம ]
உரை -— அநீதம்‌ இலாப்‌ பேர்‌ இன்பம்‌ - அளவற்ற பெரிய மோ
கஅதாநநத ததை, அருந்த ஏற்கும்‌ அடியோமை - அநுபவிபபதறகுத தகுதி
யுளள தாஸாகளான எமமை, என்றும்‌ அறிவுடனே காத்து- எபபொழுஅம
நிதயமான தாமபூதஜஞாகததுடன. ரக்தது, எம்மை - எங்களை, ந்தை
நீரை வினைவமியில்‌ ஓழகாது - அராதியாயத தொடாநதுவரும சாமப
பெருககல (கரையேறாமல) ஆழஈது செலலாதவாறு, மன்‌ நீலை ஐம்‌ -
(௩மககு அருளபுரிய) முதல ஸதாநததில நிறகினறு, தேசிகர்‌ தம்‌ மன்னே
சேர்த்து - ஆசாராயாகளபககல கொணடுசோதது, மந்திரழம்‌- திருமகதீரம
முதலிய மநதரததையம, மந்திரத்தின்‌ வமியும்‌ காடடி - அகத மநதரத
தில சொலலப்படும (பரபததியென்னும) உபாயததையும உபதேசித்து,
வழிப்படுத்தி - அவவுபாயததை அநுஷடிக்குமபடியும செயது, வான்‌
எற்றி - பரமபதத்தில்‌ சோப்பிதது, அடிமை கொள்ள - (காம செயயும)
கையகாயததை எறதுககொளளுவதறகு, தந்தை என நின்ற - (இவ்வளவு
மஹோபகாரம்‌ செயய முறபட்டதால) தகப்பன்‌ என்னும்படி கின்ற, தனித்‌

01 அமிருதாசுவாதினி- உரை

திருமால்‌ தாளில்‌ - நிகரறற எமபெருமான்‌ திருவடிகளில, சடகோபன்‌
அநளினால்‌ - ஈமமாழ்வாருடைய கருபையாலே, தலைவைத்தோம்‌ - தலை
வணஙகப்பெறறோம்‌

அதயோமை என்றும்‌ காதது ?' “ அடியோமை என்றும்‌ அறி
வுடனே காதது ?' என்று இரணடு தொடராக கொள்க எம்பெருமான:
ஜீவனுடைய ஸவரூபததையும ஸவபாவததையும மாறறவல்லவனாயினும,
தன நிதயமான ஸஙகலபததாலே ஜீவனை நிதயனாக௫ ஜீவஸவரூபததை
யும்‌, தாமபூதஜஞாநததை ஜீவனைப்‌ பிரியாத நிதயகுணமாககி ஜீவஸவ
பாவத்தையும காகதினமூன்‌ என்று தாதபாயம கொளக

இப்பாசுரம நஈம்மாழவா£ அருளிசசெயத திருவிருததததின்‌ முதற்‌
பாசுரததின்‌ வயாகயாநமான உபகாரஸங்கரஹததைப்பற்றி எழுநததாத

வின்‌, இங்கு ஆழவாரைப்பறறிக குறிககலாயிறறு

கருத்து:-- ஸாவேசுவரனே சேதநாககு ஸகலஉபகாரநு
கசாயும செயயததககவன, 20

124 தான்றனக்குத்‌ தன்னுலே தோன்றித்‌ தன்னே
சொளியணைக்குங்‌ குணத்தாலுந்‌ தன்னைக்‌ கண்டு
தான்றனக்கேன்‌ றறியாத தன்து ணத்தைத்‌
தன்தணத்தாற்‌ றனிறையிற்‌ றனே கூட்டி
யூன்மநத்துப்‌ புலன்மனமா ங்கா ரங்க
னளோரழலப்‌ பிரகிருதி யன்றி நின்ற
நான்றனக்கத்‌ தான்றனக்கேன்‌ றிசைவு தந்த
நாரணனே நான்மறையா னன்கண்‌ டேனே 29

உரை --- தான்‌ - ஜவாதமாவாகிய தரன்‌, தனக்குத்‌ தன்னுலே
தோன்றி - தனக்குத தானே(கான” என நு)தோன் றி, தன்‌ ஓர்‌ ஒளி அணைக்‌
தம்‌ குணத்தாலும்‌ - தண்னுடைய ஒரு ப்ரகாசுமபோன ற தாமபூதஜஞாநத்‌
தாலும்‌, தன்னைக்‌ கண்டு - ஜீவாதமாவாயெ தனனை அறிநது, தான்‌
தனக்கு என்று அறியாத - (அசேதநமாதலால) தான எனறும்‌ தனக்கு
என அனும அறிவில்லாத, தன்‌ குணத்தை - தாமபூகஜஞாநததை, தன்‌ தணத்‌
தால்‌ - தனககுச்‌ இடைததுள்ள ததஅவஜஞாகததால, தான்‌ இறையில்‌
தானே கூட்டி - தானே ஸாவஸவாமியான எமபெருமான்விஷயததிலேயே
செலுததி, ஊன்‌ - மாம்ஸமயமான சரீரம, மநத்து - ப்ராணவாயுக்‌
கள்‌, புலன்‌ - இரதரியயகள, மனம்‌ - மனது, மான்‌ - மஹான்‌ எனனும்‌
தத்துவம, இங்காரங்கள்‌ - அஹஙகாரமெனனும்‌ தததுவம்‌, ஒரு மலப்‌
பீரகிநத்‌ - தனியான மூலப்ரக்ருதி, அன்றி நின்ற - ஆகிய அசேதநங்‌

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 09

களைககாட்டிலும வேஅபட்டுகிறகனெற, நான்‌ _ ஜீவாதமாவாயெ நான,
தனக்கு - ஸாவேசுவரனாகிய கீன்ககு (அயன), கான்‌ தனக்கு என்று
பகவானாகிய தானே தனக்கு (ஸவாமி) என்று, இசைவு தந்த - (கான)
அஅக்கரிககுமபடி செய்த, நாரணனே _ காராயணனை, நான்மறையால்‌ -
கானகு வேதததால, நான்‌ கண்டேன்‌ _ (ஒருவாறு) நான்‌ அறிறதேன

ஜீவாதமா தனனைத்தவிர வேறொரு வஸதவை அறியுமபோது
தனனுடைய ஜஞாநததாலேயே அறியவேணடும்‌ இரநத ஜூஞா£ம தாம
பூதஜஞாகமெனபபடும்‌ அறிஇற ஜீவனும்‌ ஜஞாகஸவரூபமாகவே
இருப்பதால ஜீவன்‌ தாமிபூதஜஞாநமெனப்படும ஜீவாதமா, தன்ணை
“ நான்‌ '' என்று அறியுமபோது காமழ்தஜஞாகம்‌ வேணடுமெனற கிப்‌
பதம்‌ இலலை ஜீவன தனககுததானே “நாண நான? எனறு தோன றிக
கொண்டேமிருககறொன இவ்வாறு இருப்பதறனுததான்‌ பரதயகதவமென று
பெயா ஜீவன்‌ தனனுடைய தாமபூதஜஞாகததைககொணடும தனனை
அறியலாம ஸூாயனுடைய ப்ரகாசம்‌ அனனைவிட்டுட பிரியாதிருபபது
போல ஜீவனுடைய தாமபூதஜஞாகமும பிரியாமல அதன குணமாயிருச்‌
கிறது ஆகவே ஜீிவாதமா தனனை அறியும்போது தாமபூதஜஞாகம
இலலாமல தானே அறியலாம, குணங்களூடன்‌ கூடயவனான தன
தாமதுதஜஞாநததாலேயே அறியலாமென பனு ஸிகதாநதம இதத தாம
பூதஜ்ஞாகததிறகு அறிவிலலையாதலால இது அசேதநமாகும இதை எம
பெருமானவிஷயததில செலுத்தினுலதான லீவன உஜஜீவிககலாம்‌.
அவஙனம செயவதறகுக தததுவஙகளின்‌ னவரூபஜஞாகம வேணடும

கருதது -- வேதாநதார்ததஙகஆர அறிநதால எம
பெருமானுடைய ஸவரூபததையும ஜீவாகமாவின ஹஸவ
ரூபததையும அறியலாம்‌ 07

125 கழியாத கநவினையிற்‌ படிந்த நம்மைக்‌
காலமீது வேன்றேநகாற்‌ காவல்‌ செய்து
பமியாத நல்வினையிற்‌ படிந்தார்‌ தாளிற்‌
பணிவித்துப்‌ பாசங்க ளடைய நீக்கிச்‌
சுழியாத சேவ்வமியிற்‌ றுணைவ ரோடே
தொலையாத பேரின்பந்‌ தாமே லேற்றி
யழியாத வரளாழிப்‌ பேநமான்‌ செய்யு
மந்தமிலா வுதவியேலா மனப்பா ராரே 30

உரை - கழியாத கருவினையில்‌ _ நீக்காத பாபககளில,
படிந்த நம்மை - அழுகதிக்டெகனணெற நமமை, இது காலம்‌ என்று -

95 அமிருதாசுவாதினி-உரை

இதுவே தக்க மையமென்று (கினேத்து), ஒநகால்‌ காவல்செய்து - (கழ்‌
முடைய பாக்யம்‌ பசவமான) ஒருமையததில ரக்ஷிக்கறூறபட்டு, பழியாக
நல்‌ வினையில்‌ - பழிககப்படாத (குறறமறற) நலல காயமாயெ பர்பததி
மாரக௯ததில, படிந்தார்‌ தாளில்‌ பணிவித்து-ஈடுபட்டுளள ஆசராயாகளின
திருவடிகளில்‌ (நம்மை) வணஙகசசெய்அ, பாசங்கள்‌ அடைய நீக்கி -
சாமபாசனகள முழுதையும போகி, தொலையாத பேரின்பம்‌ தர - அழி
விலலாத பெரிய மோக்ஷஸாகதகைக கொடுப்பதற்காக, சுமியாத செவ்‌
வழியில்‌ - திருமபுகல்‌ இல்லாத இறத அ௮ாசகிசாதிமாககததால்‌,
துணைவரோடே மேல்‌ ஏற்றி - (ஆதிவாஹிகாகளாகிய) துணைவரோடு
ஸ்ரீவைகுணடததிறகு ஏறறுவிதது, அழியாத அருள்‌ ஆமிப்‌ பெருமான்‌ செய்‌
யும்‌ - அழியாதவனும கருணேக கடலுமாகய எம்பெருமான (சேதநனுககுச்‌)
செயகின ற, அந்தம்‌ இலா உதவி எலாம்‌-எலலையிலலாத உபகாரங்களை எல
லாம, அளப்பார்‌ ஆர்‌? அளவிட்டறிபவா யரா? (ஒருவருமிலலையென ஐபி)

இயக்கு “அருளாழிப்‌ பெருமான' எனு தொடா பேரருளாளனைக்‌
குறிககுமென்பா பெரியோ

சரி. ரததைவிட்டுப்‌ பிரிகது மோக்ஷத்திறகுச௪ செல்லும ஜீவனுக்குத
தகளத௫கள்‌ எலலைகளில உபசாரககளை௪செயது வழிநடததுவிப்பவா
ஆதிவாஹிகரெனபபடுவா, 67-வது பாகூரசதின உரையிற காணக

கருதது -- சேதநனுககு எமபெருமான செயயும உப

காரதகை ஒருவரும்‌ அளவிடமுடியா து 20

120 நீன்னநுளாங்‌ கதியன்றி மற்றேன்‌ நில்லே

னேடுங்காலம்‌ பிமைசெய்த நிலைக மிந்தே
னுன்னநளுக்‌ கினிதான நிலையு கந்தே

னுன்சரணோே சஈரணேன்னுந்‌ துணிவு பூண்டேன்‌
மன்னிநனாய நின்றநிலை யெனக்குத்‌ தீர்த்து

வானவர்தம்‌ வாம்சீசிகர வரித்தே இன்னை
மின்னநளா வினியெனக்கோர்‌ பாமேற்‌ றம

லேன்றிருமா லடைக்கலங்கோ ளேன்னை நீயே 31

| ஸாரஸஙக.ரஹம்‌ |]

உரை:--- என்‌ திநமால்‌! _ எனக்கு காதனான எமபெருமானே |
நீன்‌ அருளாம்‌ கதி அன்றி - உன்னுடைய கருபையாகய கதியைத்‌ தவிர,
மற்று ஒன்று இல்லேன்‌-வேணு ஒரு கதி இலலாதவனாயிருககிஹேன, நெடுங்‌
காலம்‌ பிழை சேய்த நிலை கமிந்தேன்‌ - அகாதிகாலமாச அபராதம்‌ செயது
வநத நிலைமை (இப்பொழுது) கழியப்பெறறேன, உன்‌ அருளுக்கு இனிதான

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம 94

நிலை உகந்தேன்‌ - உன்‌ கருபையைபபெறுவதறகு (த தக்க) நலல ப்ரபத்தி
மராக்கசதை விருமபினேன, உன்‌ சரணே சாண்‌ என்னும்‌ துணிவு பூண்‌
டேன்‌ - உன்‌ திருவடியே உபாயம என்னும்‌ உறுதியைப பெற்றேன்‌, மன்‌
_ திடமான அஜஞாகமயமாய இருநத நிலைமையை,
எனக்குத்‌ தீர்த்து - எனககுப போகீகவைதது, வானவர்தம்‌ வாழ்ச்சி
தா - கிதயஸ ூரிகளின்‌ வாழவை (எனககு)ச௪ தருமபடி, உன்னை வரித்‌
தேன்‌ - உனனை பரராததிததுககொணடேன, இன்‌ அருளால்‌ - (உன்‌)
இனிய கருபையால, இனி எனக்கு ஓர்‌ பாம்‌ ஏற்றமல்‌ - இனிமேல எனககு
ஒரு பொறுப்பும்‌ வைககாமல, நீ என்னை அடைக்கலம்‌ கோள்‌ - நீ என
னைக காககவேணடி௰ வஸதுவாக ஏறறுககொளளவேணடும

இநளாய நின்ற நிலை

கருத்து -- பரபநநனுககு எமபெருமான ஒரு பொறுப

பையும வைககமாடடான.
கட்டனளைக்கவிததுறை
127 பாவும்‌ மறைகளெ லாம்பதகு சேர்ந்தோன்ற நின்றபிரா
னிரவன்‌ றிரவியின்‌ காலத்‌ தழைத்த வேமிற்படையோ
னாவுங்‌ கநடனு மன்புட னேந்து மடியிரண்டுநீ
தாவேந்‌ தமக்கரு ளாற்றள ராமனநீ தநீதனனே 22

[ பாசுரம 82, 88, 84. விரோதபரிஹாரம ]

உரை பாவும்‌ மறைகள்‌ எ(ல)லாம்‌ - ஸதோதரஞசெய்யூககன மை
யுள்ள வேதஙகள்‌ முழுதும்‌, பதம்‌ சேர்ந்து ஒன்ற - தன்‌ திருவடிகளில்‌
ஈடுபட்டுப பேசிகிறக, நின்ற பிரான்‌ - (அதனால்‌) உயர்நது நிற்கும்‌ ஸ்வாமி
யும்‌, அன்று - அங்காள, (பாரதப'(போரில) இரவியின்‌ காலத்து - ஸுமாயன
ப்ரகாசிக்கும பகறபொழுதிலே, இரவு அழைத்த-ராதீரியை வருவித்த, எமில்‌
படையோன்‌ - ப்ரகாசமான சகராயுதததையுடையவனுமான எமபெரு
மான, அரவும்‌ கருடனும்‌ - ஆதிசேஷனும பெரிய திருவடியும, அன்புடன்‌
ஏந்தும்‌ - பகதியுடன எஏநதிக்‌ கைங்காயஞ்செய்கின்ற, அடி இரண்டும்‌
எம்‌ தமக்குத்‌ தா- திருவடிகள இரண்டையும்‌ (யாமும கைஙகாயம்‌ செய்யும
படி) எமக்குக்‌ கொடுகக (கினைகது), அநளால்‌ - க்ருபையால, தளரா
மனம்‌ தந்தனன்‌ - சோரவடையாத மன ததைக கொடு கதருளினான்‌.

பாரதயுதீதத்தில பதினான்காநாள, அர்ஜுநன தன புத்திரனான
அபிமர்யுவைக்‌ கொன்ற ஜயதரதனை அன்று மாலைகேரத்திறகுள
கொலலாவிடில்‌ அகனியில ப்ரவேசபபதாய்ச சபதம செயதான. அதை
அறிக்த தூாயோதகாதியா ஜயதரதனை வெளியில்‌ விடாமல மிக்க கவன த

அடன்‌ நிலவறையில வைத்துக்‌ காததுவந்தனா. அாஜுுநன கவலையை

95 அமிருதாசுவாதினி.உரை

நீக்கக கணணபிரான தனசகராயுத ததால பகறபொழுதிலேயே ஸ-ரயணை
மறைததுவிடடான்‌ அதனால இரவாகக காணப்பட்டது. அாஜுுநலும்‌
பொழுது மறைநதது கணடு இப பூக முூயன ரன. அாஜாு நன்‌ தயிறபுனு
வதை மகிழவுடன பா£கக எதிரிகள ஜயதரதனை முனனிட்டுககொண்டு
வநதனா. அப்பொழுது கண்ணன்‌ சகரததை நீககயெருள மறுபடியும்‌
பகல்வர உடனே அ௮ாஜுுநன ஜயதரதனைக கொன்றான்‌, இவவரலாறு
இபடாசுரத்தின்‌ இரணடாமடியிற கூறபபடடது

கருத்து -- எமபெருமான பாகவதாகளுககு அ நுகூலஸ்‌
மான மனவுறுதியைத தருகனறான. 82

[ ்ீபாஷயகாரருடைய திருவடிகளில்‌ ஈடுபட்ட இருவார ஒரு குன்‌
கரையில நின்று அவருடைய புகழைபபறறிப்‌ பேசுவதாக அ௮மைநத
இபபாசுரம மிகச ரஸமுளள ஒரு ஸமபாஷனையாயுளள து]

பதினானகுசாசசததவிருததம
126 அலர்ந்த வம்பு யத்தி ருந்து தேன ருந்தி யின்னக
லல்கு லார சைந்த டைந்த நடைகோ ளாத தனமேணே
நலந்த விர்ந்த தால தேன்கோ னுவின்‌ வீறி மந்ததா
னவ ஸணங்கு நாதர்‌ தந்த நாவின்‌ வீறி மந்ததேன்‌
சலந்த விர்ந்து வாது சேயது சாடி மண்ட மிண்டஷாச்‌
சரிவி லேனே எனக்க னைத்து ரைத்த வேதி ராசர்தம்‌
வலந்த நங்கை நாய னாவ னைக்கி சைந்த கீர்த்தியால்‌
வாரி பால தாம தென்று மாசில்‌ வாமி வாழியே. 388
உரை -- ஒருவா — அனம்‌ அலர்ந்த அம்புயத்து இருந்து-ஹமஸம்‌
மலாகத தாமரைபயூவில்‌ உடகராகது, தேன்‌ அநந்தி-(அதில்‌ உள்ள) தேனைப்‌
பருகி, இன்‌ அகல்‌ அல்தலார்‌ - அழகிய அகன்ற அலகுலையுடைய ஸதரீ
களின்‌, அசைந்து அடைந்த நடை - அ௮சைகது ஈடககும கடையை,
கொளாதது என்‌ ?- கொளளாமல (வருநதி வாடிக) கடபபதன்‌ காரணம்‌

எனன 2 .
மறறவா - நலம்‌ தவிர்ந்ததால - தன பெருமையை அது இழநது

விடடதால்‌ (தான வருநதிககிடககன றது )
ஒருவர்‌ -- அது என்கொல்‌? - அது எனன? (எவ்வாறு பெருமை

இழநதது?)
மறவா -- நாவின்‌ வீறு இழந்ததால- (தன) காவிறகுளள (பாலை
யூம நீபையும பிரிககும) சகதியை இழநதுவிட்டதால (இவவாறு வருது

சன்‌ றதி),

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 96

ஒருவா — நா அணங்கு நாதர்‌ தந்த _ வாககுககுத தேவதையா இய
ஸாஸவதியின கணவனான பரஹமாவால கொடுிககப்படட, நாவின்‌ விறு
என்‌ இழந்தது? - காவின்‌ ௮கதச௪ சகதியை ஏன இழநதது 2

மறறவா -— (கூறுகிறேன்‌ கேளும) மண்ட மீண்டரை - ௮௨௧௧௨
வாதததிறகு வநத முரடாகளான வாதிகளை, சலம்‌ தவிர்ந்து வாது செய்து
சாடி - குறறமிலலாது வாதம செயது ஜயிதது, சரிவு இலேன்‌ எனக்‌
கனைத்து உரைத்த - (இனனும யாவா வாதமபுரிய வநதாலும) தளரமாட
டேன எனறு காஜிததுக கூறிய, எதிராசர்‌ தம்‌ - ஸரீபாஷயகாரருடைய
அம, வலம்‌ தரம்‌ கை நாயனுர்‌ - (அடைஈதவாகளுககுப) பலததைத
தரும கையையுடைய எமபெருமானுடைய, வளைக்க இசைந்த கீர்த்தி
யால்‌ - ச௫கமயோனறதுமான காத்தி (உலகமெங்கும்‌) பரவியதால, வாரி
பாலது ஆம்‌ - ஜலம்‌ முழுதும பாலாகிவிடடதாம (ஜலம முழுதுமே பாலாக
விடடதால பாலிலிருநது கீரைபமிரிககும சகதிககு உபயோகமே ஏற்படா
மல பயன றறுப்போயவிடடதை எணணி இகத அனனம வருநதிநிறனெறது,

என்றும்‌ மாசில்‌ அது வாமி வாமி - எககாலததிலும குறைவுபடாத
அநதப புகழ வாழககடவது

சலம- வாதம செயயுமபோது ஏற்படும்‌ ஒருவகைக சூறறம ஏதி
ராசா. எதிராசா, செயயுளவிகாரம, நீடடல

கருதது - ்ரீபாஷயகாரருடைய புகழ உலகில பரவாத
இடமே இலலை 23

கடடனை ககலிததுறை

129 சடையன்‌ றிறலவர்‌ கள்பேரு ஞானக்‌ கடலதனை

மிடையமி மாது கடக்கினு மீதள வேன்றறியார்‌

விடையுட னேழன்‌ றடர்த்தவன்‌ மேய்யநள்‌ பேற்றநல்லோ

ரடைய வறிந்துரைக்‌ கவ்வடி யோழ மறிந்தனமே க

உரை -- சடையன்‌ திறலவர்கள்‌ - * சடையைத கீரிசகும்‌ சிவ
னுடைய பலத (தால்‌ ஐஞாகத) தைப்‌ பெறறவாகள, பேரு ஞானக்‌ கட
லதனை- பெரிய ஜஞா௩மா கிய ஸமுதரததை, இடை அமிழாது கடக்கினும்‌--
கடுவில்‌ ௮மிழகதுபோகாது தாணடினாலும சாவவளவு ஜஞாகம பெறறாு
இம), ஈது அளவு என்று அறியார்‌ - இதுதான (அகத ஜஞாகஸருதர த
தின்‌) அளவு எனறு அறியமாடடராகள, அடியோழம்‌ - பாகவதாகளான
காமோவெனில, அன்று எழ விடைஉடன்‌ அடர்த்தவன்‌ -முன ஒருகாள வழு
கானை கனளையும ஒரே மையததில ஒருசேர அடக்கிய கணணனுடைய, மேய்‌
Arn

பகத பத்‌ த்‌ அட இன சிப க பண ன்றன அன
MN ஆ தாத அ
டண ன்‌! he [அதத்‌
டத]

* ஜஒதோ.௦ 2 மெெமராகிலெ௯

ச

97 அமீருதாசுவாதினி-உரை

அருள்‌ பெற்ற நல்லோர்‌ - நிலையான கருபையைப்‌ பெற்ற சிற்த ஆசா
யாகள, அடைய அறிந்து உரைக்க - முழுதும (ஸாராாததஙகளைத தாஙகள)
அறிது (நமககு) உபதேகிகக, அறிந்தனம்‌ - ஜஞாமகததைப்‌ பெற்றோம்‌.

கருஷணுாவதாரததில நபபினனையை மணகக்விருமபிய கணணன்‌,
அவள தநதை கநயாசுலகமாக வைதத ஏழு காளைகளையும தன பலததால
அடக்‌ அவளை மாணநதுகொண்ட வரலாறு இரணடாமடியால கூறப்பட்டது.

கருத்து -— ஆசாரயாகளுடைய உபதேசததால மதாத
கரஸதாகளால அறியமுடியாத அாததங்களை அறியலாம.
ஏணராசகிரியவிருததம

120 பாவளநந்‌ தமிழ்மறையின்‌ பயனே கோண்ட
பாண்பேருமாள்‌ பாடியதோர்‌ பாடல்‌ பத்திற்‌
காவலனுங்‌ கணவனுமாயக்‌ கலநீது நின்ற
காரணனைக்‌ கநத்துறநாங்‌ கண்ட பின்பு
கோவலனுங்‌ கோமானு மான வந்நாள்‌
தராவைபிணை கோவியர்தங்‌ தறிப்பே கோண்டு
சேவலுடன்‌ பிரியாத பெடைபோற்‌ சேர்ந்து
தீவினையோர்‌ தனிமையெலாநீ தீர்ந்தோ நாமே. 35
[ பாசுரம்‌ 85, 86, 87- முநிவாஹமபோகம்‌ ]
உரை -- பா வளரும்‌ தமிம்‌ மறையின்‌ - பாசுமயகள்‌ நிஹைநதுளள
தமிழவேதமாகிய திவயபரபநதததின்‌, பயனே கோண்ட - ஸஹாராரததன
களே அடகஙகப்பெறறதும, பாண்பெருமாள்‌ பாடியது - திருப்பாணாழ
வாரால பாடப பெற்றதுமான, ஓம்‌ பாடல்‌ பத்தில்‌ - (அமலனாதிபிரான்‌
எனனும) கிகரறற பத்துப பாசுரமாகளால, காவலனும்‌ கணவலுமாய்க்‌
கலந்து நீன்ற காரணனை - (அனைததையும) காப்பவனும்‌ காயகனுமாய
(எலலா வஸதுககளிலும அநதாயாமியாய) க சலநது நிறகனைற ஸாவகாரண
னன எமபெருமானை, நாம்‌ கருத்து உறக்‌ கண்டபின்பு - காம்‌ மனத
தில பதியுமாறு அறிநதபினபு, கோவலனும்‌ கோமானுமான அந்நாள்‌ -
கோபாலனும (யதுவமசதது) அரசனுமாய ௮வதரிததிருநத அககாலததில்‌,
தரவை பிணை - (அவனுடன்‌) ராஸகரீடை புரிகததவாசளான, கோவியர்தம்‌
தறிப்பே கொண்டு - இடைபபெணகளின்‌ உளளககருததையே (காமும)
கொணடு, சேவேவுடன்‌ பிரியாத - ஆணப௯்கியை விடடு நீக்காத, பெடை
போல்‌ சேர்ந்து - பெண (அனறில) பகதிபோல (நாமும்‌ கமபெருமாணை ௪)
சோருது, தீவினயோர்‌ தனிமை எலாம்‌ - பாபிகளுககுசாள உதனியறத
திலயெலலாம, நாம்‌ தீர்ந்தோம்‌ - காம நீங்கபபெ௰ஜோம,
12

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம 98

கருதது - அமலனாதிபிரானுடைய அாததததை ஈன்கு
அறிநத பாகவதாகளூுடைய மனம எஏமபெருமானிடமே

பெபெடும. 2௮
181 இதிமறை யெனவோங்கு மாங்கத்‌ துள்ளே

யரளாநங்‌ கடலைக்கண்‌ டவனம்‌ பாண
னேதியதேோ ரிருநான்கு மாண்டு மான
வோருபத்தும்‌ பற்றக வுணர்ந்து ரைத்தோ
நீதியறி யாதநிலை யறிவார்‌க்‌ கெல்லா
நீலையிதுவே யென்றுநிலை நாடி நின்றேம்‌
வேதியர்தாம்‌ விரித்துரைக்கும்‌ விளைவுக்‌ கெல்லாம்‌
விதையாத மிதுவென்று விளம்பி னோமே ்‌ 36

உரை - மறை ததி என ஓங்கும்‌ - (உருவததில) வேதததின முதல
அஷ்மாகிய பாணவம்‌ எனனுமபஉ உயாநது நிற்னெற, அரங்கத்துள்ளே-
ஸ்ரீரஙகவிமாகததிறகுள பேரகாகசிகெற), அருள்‌ ஆரும்‌ கடலை - ௫
பையாகிய மீரா நிறைகத அரககனாகிய கடலை, கண்டவன்‌ நம்‌ பாணன்‌
கணடு அஅபவிததவராயெ ஈம திருபபாணாழவாரால, ஓதியது ஓர்‌ இரு
நான்கும்‌ இரண்டுமான ஒர பத்தும்‌- அருளிசசெயயப்பட்டன வாய (மிதயம)
அஅன்ைதிககததக்கனவாய எட்டும இரணடுமான நிகரற்ற அமலனாதிபிரான்‌
பத்துப்‌ பாசுரககளையும்‌, பற்றுக உணர்ந்து உரைத்தோம்‌- கதியாக அறிது
அநுஸந்திததோம நீதி அறியாத - (பிற மதககரைக கணடிப்பதறகு வேண
ஜய) யுகதிகளை அறியாதவாகளாய, நிலை அறிவார்க்கேல்லாம்‌ - தத்து
வஙகளின்‌ ஸவரூபததை மாததிரம) அறிகதவாகளுகைகெல்லாம, இதுவே
நீல என்று - இகத ப்ரபகதமே உதி தரவலலத எனறு (மினைதது) ,
நிலை நாடிநின்றேம்‌ - (இதில கூறப்பட்ட) நிலைமையை (அறுபவததை)
அடைய விருமபிகின்றோம்‌. வேதியர்‌ தாம்‌ விரித்து உரைக்கும்‌ - வேதாகதி
கள்‌ தாங்க விரிவாக வெளியிடுனெ ற, வினைவுக்கேல்லாம்‌ - பலன்‌
களுக்கெல்லாம, இது விதை ஆகும்‌ என்று - இகத பாபநதம்‌ காரணமான:
விதைபோன தாகும்‌ என்று, விளம்பிடூனம்‌ - (இரநத ரஹஸயத்தில)
கூறினோம்‌.

கருத்து: அமலனாதிபிரானென்னும்‌ ப்ரபந்தம்‌ ஸகல
பலன்களையும கொடுககவலலதாகையால அதுவே சேதகர்‌

களுக்குச்‌ சிறந்த கதியாகும. 28

99 அமிருதாசுவாதினி-உரை

182 காண்பனவு முரைப்பனவு மற்றேன்‌ நின்றிக்‌
கண்ணனையே கண்டுரைத்த கடிய காதற்‌
பாண்பேநமா எநன்சேய்த பாடல்‌ பத்தும்‌
பழமறையின்‌ போருளேன்று பரவு கீன்றேம்‌
வேண்பேரிய விரிகிரைநீர்‌ வையத்‌ துள்ளே
வேதாந்த வாரியனேன்‌ நியம்ப நின்றோ
நாண்பேரியோ மல்லோநா நன்றுநீ தீது
நமக்தரைப்பா நனளரேன்று நாடு வோமே 7

உரை -- காண்பனவும்‌ உரைப்பனவும்‌ மற்று ஒன்று இன்றி - (தன்‌)
கணணால்‌ சாணபபடுவதும பேசபபடுவதும வேறு ஒரு வஸதுவாக
இலலாமல்‌, கண்ணனையே கண்டு உரைத்த - எமபெருமானையே கண்டு
(அவனைபபறறியே) பேசியவரும, கடிய காதல்‌ பாண்பேருமாள்‌ - (எம
பெருமானிடம்‌) அதிகமான பகதியையுடையவருமான திருப்பாணாழைவா,
அருள்‌ சேய்த பாடல்‌ பத்தும்‌ - அருளிச்செய்த (அமலனாதிமிரான என்னும)
பததுப பாசுரககளையும, பழ மறையின்‌ போநன்‌ என்று பாவுகின்றேம்‌ -
அகாதியான வேதததின ஸாரம எனறு (நினைததுக) கொணடாடுனெரறோம
வேண்‌ பெரிய - விருபபததால பெரியதும (எலலோராலும மிக விருமபப
படுகின்‌றதும), விரி திரை நீர்‌- அகனற அலை நிறைநத (கடல) நீரால குழப
படடதுமான, வையபத்துள்ளே- இவவுலகததில, வேதாந்த ஆரியன்‌ என்று-
வேதாகதாசாாயன எனறு, இயம்ப நீன்றேம்‌ - (ஸ்ரீரகககநாதன்‌ தானே)
புகழும்படி நிலையெற்றோம, (அதனால) நாம்‌ நாண்பெரியோம்‌ அல்லோம்‌ -
நாம அஹஙகாரம நிறைநதவாகளாக ஆகமாட்டோம நன்றும்‌ தீதும்‌ நலல
விஷயயகளையும்‌ இய விஷயஙகளையும, நமக்கு உரைப்பார்‌ - கமககு உப
தேசிககும்‌ ஆசாாயாகள, உளர்‌ என்று நாடுவோம்‌ - இருகதே தாவா
களெண்று (துணிஈது அவாகளைத) தேடியே நிறபோம

கருத்து _— ஸகலையேவேதாரததஙகளையும தனனுள அடக
கககொணட அமனாதிபிரானுடைய வயாககியாநமாகிய
இநத ரஹஸயகதை அசாரயாபககல கேட்டுத்‌ தெளிய முற
படவேணமிம. 7

அமிருதாசுவாதினி-உரை முற்றிற்று

ஸ்ர8டெத _நிமரோஷ8.ஹஊாலெபமிகாய ௩88

LS
டாராறாத(சேயாராணாம்‌. ௨ ரை

சீராதூட்புல திருவேசுகடமுடையான திருவடிகளே சமணம்‌

பொதுததனியன
ராத 8உயாஷாஆ.௦ கலெபபிக௯(௦ |
சீரொனறு , . வாழவு.
சறப்புததனியன்‌-உமை

வாக]. விூ2-கிஸளயஉஉவீிஹொலா_ நஹ ணை ௦
ஸாறீராண-_வற_தலா_ததிஹ ME உட கபா தவ_பம௦ |
அஹி௦ஃவிஷ.கி கெஉடெபமா கவள ஸ்ரீலாஷ காறொ ௨092

ய௦ கஹி த- ஏர -ஷ.௰ ௨) வாவி தகயெ 2ா.மா 858 ஹஹிடெத/

௯யெ 8_ந$/. ஒமனமே!ய₹. எவா, வி8- கிஸளய உஉவீஹொ
ா_நஹஅண- ந்‌ மோக்ூமாகிய மோன மாட ஏ இறகு ஈரா வதி
படிக்க கூறுவ ௧, வாக.) - காரணாமாசசகொண(ி, மற்‌
இபபூமியில, ஸாறீராண_வற_தலா_த௦ - சடலயோனற பேவேதஜாககு
சரஸ்‌ க.ரங்கரின அக தமரகிய ச கஈகரூவியலை , ஹவ/_40ம8. (௦00.௨;
வாலி கப... (ப ரமப தஸோபாக மென னு காரக இன மூலமாய்‌)
வெளியிட்டாமரோ, அதிலு - அரக, ஹீலாஷிசகாரறொஉெ த
ஸ்ரீபாஷயகாரரை ஒததவரான, வெ டெபா கவள - ஸ்ர வேதா த
சேசிசன எனனும மஹாககி, அஷல - பாகா௫கனு.ஈ0.பாழு ஆ,
ய௦ கஹி௪ உப ஹி - வேறு ஒரு அறபபனி களை, உலா
ஹி_த-௦௦ -பூஜிபப தறகு, 8ர மா$8 - போகாதே (மூயலா இரு), (அவ்‌
வாறு இருஈசால) பெ . உனககு, ஹி - மங்களம (உணடாகும..)

அவெ _நதொஹா மாரரவெ _தாஉ . பய விலவரய வெஉடெபமாய |
வாவ_க_யஜ_நா.நா௦ ௨-௫ வா8வஒஉல8_உஹொலா.நழு ர்‌

(ய - எவா), மள _ இப பூமியிலேயே, ஒ_நா_நா௦ - ஜகன்‌
கருக்கு, வாவ ஹ8_)வெரவா_ந௦- பசமப தமாக மேணமாஸி

101 பரம்பதசோபானம்‌-உரை

கைககுச செலலும படிகளை (வெளியிமெ இபபிரபம்த தகை), ஷா
வதய . வெளியிடடாசோ, _தாஉரறாவியவாய - அ வவளவு
பெருமைவாயாக, அஹெ .. அகத, வெஉடெபமாய . வேதாகத
கெசிகனெனனும்‌, மாறவே _ அ ௪ரரயனுககு, _ந26 ஹு _ (ஈம)

வணககம சேோரககடவது

தேனேறு தாமரையா டிருமார்‌ பான்றன்‌
மிண்ணநளா லவனடியில்‌ விவேகம்‌ பேற்றிங்‌
கூனேறு பவக்தழியை வெறுத்த தற்பி
னூர்விரத்தி யுடன்வினையின்‌ றிரளுக்‌ கஞ்சிக்‌
கூனேறு பிறையிறையோன்‌ சாபந்‌ தீர்த்தான்‌
துரைகழலே சரணடைந்து தரம்பை விட்டு
வானேறும்‌ வமிப்படிக ளடைவே கண்ட
வண்புகட்த்தூப்‌ புல்வள்ள லரள்பேற்‌ றேமே.
தேன்‌ ஏறு தாமரையாள்‌ - தேன கிறைநத தாமரைப்‌ பூவில்‌ வணிக
ரூம பிராட்டியை, திநமார்பன்றன்‌ - திருமாபில உடையவனான எம்பெரு
மானுடைய, திண்‌ அரளால்‌ - வலிய கருபையினால, அவன்‌ அடியில்‌ விவே
கம்‌ பெற்று - அவனுடைய திருவடிகளில்‌ நல்ல ஜஞாநததைப்‌ பெற்று,
இங்க - இப்பூமியில்‌, ஊன்‌ ஏறு பவக்‌ குழியை - சரீ. ரததையே வருததி
செய்கிற ஸமஸணாசமாயெ படுகுழியை, வெறுத்ததற்பின்‌ - வெறுததுத
தளளிய பின்‌, ஊர்‌ விரத்தியுடன்‌ - பரவுகிற வை ராகயததுடன, வினையின்‌
கிரளுக்க அஞ்சி - பாபக கூட்டததால வரும பலனுககுப பயநது, கூன்‌
ஏறு - வளைவு கிறைநத, பிறை இறையோன்‌- சநதரகலையைத்‌ தரிதத சிவ
னுடைய, சாபம்‌ தீர்த்தான்‌ - சாபததைப போக்கிய எம்பெருமானுடைய,
தரை கழலே சாண்‌ அடைந்து - (சதங்கை) ஒவிககின்‌ திருவடிகளையே
சரணமாகப்பறறி, தாம்பை விட்டு - சரீ ரததை வீடடு, வான்‌ ஏறும்‌
வமிப்‌ படிகள்‌ - பரமபதததிறகு ஏறும வழிகளின படிகளை, அடைவே
கண்ட - வரிசையாகக்‌ கணடறிகது வெளியிட்ட, வண்‌ புகம்‌ - சிறந்த
புகழையுடைய, தூப்புல்‌ வள்ளல்‌ - தூபபுலில்‌ அவதரிதத தாநசீலரான
தேசிகனுடைய, அருள்‌ பேற்றேம்‌- கருபையைப்‌ பெறறோம,

ஸ்ீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 102
ஸ்ரீ 6

சீசாதாப்புல திருவேககடமுடையான்‌ திருவடிகளே ௪ரணம

[| விஷயச்‌ சுநக்கம்‌ - இந்தப்‌ பிரபந்தத்தின்‌ பெயரையே கொண்ட
ஒரு ரஹ்ஸயகீரநீதத்தையும்‌ மணிப்ரவாளநடையில்‌ அருளிச்செய்திருக்கிறர்‌
நம்‌ தேசிகன்‌. ௮திலடங்கிய பாசுரங்களைத்‌ தொதத்ததால்‌ இப்‌ பிரபந்தம்‌
தோன்றியது. மீக்க உயாத்திலமைந்துள்ள ஓர்‌ இடத்தை அடை வதற்தப்‌
படிகளை அமைத்து ஏறிச்செல்லுதல்‌ உலகழறையாதம்‌ பரமபதமேன்னும்‌
மீக உயர்ந்த ஸதாநத்தை அடைவதற்கு ஒன்பது விஷயங்களைப்‌ படிக
ளாகக்‌ கற்பித்து இப்பிரபந்தத்தில்‌ விளக்குகிறர்‌ ஆதலின்‌ இதற்கு இப்‌
பேயர்‌ வந்தது (ஸோபாநம்‌---படி)

இங்கக்‌ கூறிய * 9-படிகளாவன - (1) தத்துவங்கள்‌ முதலியவற்றை

வதத்து அறிதல்‌ (2) மனநீதளர்தல்‌ (3) உலகஸாகங்களில்‌ ஆசை
யறுதல்‌ (4) தன்‌ பாபங்களின்‌ மிகுதியால்‌ இனி வாக்கிடக்தம்‌ நாகாநுபவம்‌
மதலிய துன்பங்களுக்கு அஞ்சுதல்‌ (5) எம்பேருமான்‌ மோக்ஷத்தை அநள்‌
வதற்தக்‌ காரணமான உபாயங்களை அநுஷ்டித்தல்‌ (6) ஓ சரீரத்திவிருந்து
ஜீவன்‌ வெளியேறுதல்‌ (7) அர்ச்சிராதிமார்க்கத்தால்‌ செல்லுதல்‌ (8) ஸ்ரீவை
துண்ட மேன்னும்‌ திவ்யலோகத்தைச்‌ சேர்தல்‌ (9) அங்கு ஸர்வேசு வானைக்‌
கண்ணாக்‌ கண்டு களித்து அனுபவித்து அந்த ஆநந்தத்திலேயே மழீகிக்‌
கிடத்தல்‌ இந்த 9- விஷயங்களையும்‌ இப்‌ பிரபந்தத்தில்‌ சுருக்கியும்‌, ரஹ
ஸியத்தில்‌ மீக விரித்தும்‌ அநளியிநக்கிறர்‌]

கட்டளை ககலிசதுறை
138 அடற்புள்‌ ளாசினு மநீதணர்‌ மாடீடினு மீன்னழதக்‌
கடற்பன்ளி தன்னினுங்‌ காவிரி யுள்ள மகந்தபிரா
னிடைப்பிள்ளை யாகி யுரைத்த துரைக்த மேதிவரனுர்‌
மடைப்பள்ளி வந்த மணமெங்கள்‌ வார்த்தையுண்‌ மன்னியதே.

[ பொதுப்பாகரம ]

உரை -- அடல்‌ புள்‌ அசினும்‌ _ பலமுடைய பஅதிகளூக்கு அரச
யெ கறாடனிடததிற்காட்டிலும, 1 அந்தணர்‌ மாட்டினும்‌ - ப்ராஹ்மணா

% விவெகு.நிவெ-உவிரர கிலீ.தய3 வஷாஉகெ க ௫8 ணா
௯
~7
விரய | வகர.) கிக்‌ ஈஷவலாயிரொ.ஹணு வறர விபி
து தா வவடணா௦ ௯,85 |
+ பராஹஷணர.நா௦உ ய_ந5௦ வெ

103 பரமபதசோபானம-உரை

களின்‌ தநமாகிய மவேதவேதாநதககளிடததிறகாடஒிலும்‌, இன்‌ அழதகீ
கடல்‌ பள்ளி தன்னினும்‌ - இனிய அமுதமாயெ பிராட்டி ௮வதரிதத திருப்‌
பாறகடலாகிய படுககையிடததிறகாட்டிலும, காவிரி - காவிரிக கரையி
லுள்ள ஸ்ரீரங்கம முதலிய திவயதேசஙகளில, உள்ளம்‌ உகந்த பிரான்‌ -
மனம மிக மழெகது எழுநததருளியுளள எமபெருமான, இடைப்பிள்ளை
ஆக்‌ - இடைசகிறுவனாய அவதரிதது, உரைத்தது - வெளியிட்ட பகவத
ஒதையின்‌ தாதபாயததையே, உரைக்தம்‌ - தம பாஷயஙகளில விளககிய
வரான, எதிவாஞார்‌ - யதிகளுள சிறகத ஸ்ரீபாஷயகாரருடைய, மடைப்‌
பன்ளி வந்த மணம்‌- திருமடைப்பளளி வழியாக வீசிய வாணனை, எங்கள்‌
வார்த்தையுள்‌ - யாம வெளியிடும க ரகதஙகளுள்‌, மன்னியது - பொருந்தி
யுளளது

ஸ்ரீபாஷயகா.ரருடைய திருமடைபபளளியில அநதரஙககைங கா
யம செய்துவகது அவரிடமே ஸகலராததஙகளையும கறறறிகத கடாம்பி
யாச்சான வழியாக நம ஸம்ப்ரதாயம வக்து தழைததோஙகுவதால “மடைப்‌
பளனிவநத மணம'” எனன பபட்டது

உணண்ககடவ உயாநகத பணடஙகளை ௪ சேமிததுத திருமடைப்பள
மில வைதது அனைவருககும வழஙகுமாறுபோலே கறறறிகது அ௮நுபவிகக
வேண்டிய வேதாநதத்தின ரஹஸயைாததஙகளையெலலாம ஸ்ரீ பாஷயகாரா
கடாமபியாசசானுககு உபதஜேசிதது, அவாமுகமாய உலகுக்கு வழக்க
செய்தபடியால அவருககு மடைப்பளளியாசசானென த திருகாமம வநதது
எனறும்‌ கூறுவா பெரியோ

கருதது - ஸ்ரீபாஷயகாரரிடமிருநஅு கடாமபியாசசான
வழியாக வநத ஸமபரதாயம பெருமைபெற்றதாகும /

இனி 2-பாசுரங்களால்‌ மகற்படியாகிய விவேகம்‌ விளக்கப்படுகின்ற து

13& கள்ள மனத்துடன்‌ கண்டு முயன்ற கடூவினையா
னள்ளிரு ளாமியி னந்சுவை யைந்தேன நாடியவோ
ரள்ளலி ளும்‌ விழந்தம்‌ யாவகை யபாரணநால்‌
வள்ளல்‌ வழங்கிய வான்படி யான வமியிதுவே. 2
[ பாசுரம 2, 8-— விவேகபாவம ]

உரை - கன்ளமனத்துடன்‌ - திருடடுததனமை கிறைநத முஸ்‌
ஸினால, கண்டு - (தததுவங்களை விபரீதமாய) அறிது, முயன்ற கடூ வினை
யால்‌ - செய்த கொடிய காமஙகனளால, நள்‌ இருள்‌ ஆமியில்‌ - அடாகத
(அஜஞாகமென்னும) இருளாகிய கடலில, ஐந்து நல்‌ சுவை என - (ரூபம்‌,

ஸ்ரீதேசிகபபிரப௩தம 104

ரஸம்‌, கநதம, ஸபாசும, சபதம்‌ என்னும) ஐகதும நலல ஸாசககன எனறு
நினைதது, நாடிய ஓர்‌ ௮ள்ளலில - (௩மமால) தேடபபடட ஒரு பெறுஞ
சேறறில, நாளும்‌ - எபபொழமுதும, விழந்து அமியாவகை - (காம) விருநது
வள்ளல்‌ - (ஸகலாததஙகளையும்‌ வெளி

அ௮ழிநதுபோகாமலிருககுமபடி,
வேதவேதாஈதஙகளில,

யிடுதலால) கொடையிற குறதத, ஆரஸநூல்‌ -
வழங்கிய - உபதேசிககபய்டடதும, வான்படியான - பரமபதததிற்கு(முதற)
இநதப பாவததிற

a

படியாயுளளதுமான, வழி - மா£ககம, இதுவே ௨

கூறப்பட்ட விவேகமே

எண£ராசிரியவிருததம

185 அநவுநுவா னவையனைத்து மறிவா ரேணு
மநங்கலைகள்‌ கற்றுரைக்க வல்லா ோேனுநீ
தரமவமி யழியாமற்‌ காப்பா மோனுநீ
தனிமறையின்‌ றுற்பரியந்‌ தநவா ரேனு
மிநவினையி னுெழக்கத்தா லேவ லோரா
தீங்கேநாஞ்‌ சிறையிநந்த வீனந்‌ தீர்க்கந்‌
திருமகளார்‌ பிரியாத தேவன்‌ நிண்ணநீ
தேறதார்‌ திண்படியி லேற தாரே. 3

உரை - அரு ௨௫ ஆனவை - உருவமிலலாத சேதகம ஸதூலமான
அசேதநம ஆகிய, அனைத்தும்‌ அறிவாரேனும்‌ - ஸகலபதாாததஙகளையும்‌
அறிநதவரேயோனாலும, அரும்‌ கலைகள்‌ கற்று - அருமையான கலவியைத
தாம கறறு, உரைக்க வல்லாரேனும்‌ _ (பிறருககும) உபதேசிஃக ஆற்ற
ஆடையவரேயாயினும, தரும வழி அழியாமல்‌ - சாமமாக்கம அழியாமல்‌,
காப்பாரேனும்‌-(அதன படி) அதுஷிடியபவாகளேயானாலும, தனி மறையின்‌.
ஒப்பறற வேதததின, தாற்பரியம்‌ கருவாரேனும்‌ - ஸரராாத்தததைப்‌ மற
ருககுப போதிபபவசேயானாலும, இரு வினையின்‌ ஒழைக்கத்தால்‌ - (புணயம்‌
மாப்ம எனனும) இரணடு காமஙகளின மாாக்கததில கஈடததலால, ஏவல்‌
ஓராது - (நாம்‌ செயயவேண்டி௰) கைககாயததைபபறறி ஆசாயாமல,
இங்கே நாம்‌ சிறையிநந்த - இதத மைஸாரததில நாம்‌ சிறையிருகதமை
யாயெ, ஈனம்‌ தீர்க்கும்‌ - தாழவைப்‌ போககுகின ற, திரநுமகளார்‌ பிரியாத -
பிராட்டியால பிரியப்படாதவனான, தேவன்‌ திண்ணம்‌ தேறுதார்‌ - எமபெரு
மானுடைய உறுதியைத தெளிகதுகொளளாதவர, திண்‌ படியில எறுதார்‌ -
($ீமாஆததிற்‌ சொண்டு சோககும்‌) திடமான படியில்‌ ஏமமாட்டராசன,
வ

105 பரமபதசோபரனம்‌-உரை

கருத்து -- (பா-2,8-) எவவளவு ஜஞாடமுளளவனாயி
னும்‌, எமபெருமானுடைய நிலையை அறிபவனே மோக்த
தின படியைக கடககமுடியும. 2

இனி 2 பாசாங்களால்‌, இதுவரை வீணே காலம்‌ கழிந்தமையை
எண்ணி மனந்தளர்தல்‌ என்னும்‌ 2-வது படி விளக்கப்படுகின்ற து.---

கட்டளை கக்விததுறை
186 மறுத்தார்‌ திநவுடன்‌ மார்பிற்‌ ற்ரித்தவன்‌ வாசகத்தை
மறுத்தார்‌ மயக்கழ மற்றத னலவந்த மாநரத
நிறுத்தார்‌ பவத்தி னெடுநா ரூமன்றமை கண்டதனால்‌
வேறுத்தா ரணநெறி யேவேள்க்‌ யோட விரைவர்களே. ௮

[ பாசுரம க, 5-- நிவேதபாவம ]

உரை --- மறு-(்ரீவதஸமெனனும) மனுவையும்‌, தார்‌-(வைஜயக்தி
என்னும) மாலையையும்‌, திருவுடன்‌ - பிராட்டியுடன, மார்பில்‌ தரித்தவன்‌ -
தன்‌ திருமாமில தரிததவனான எம்பெருமானுடைய, வாசகத்தை - (இதை
முதலிய) உபதேசத்தை, மறுத்தார்‌ - மீறி கடப்பவாகளுடைய, மயக்க
ழம்‌ - அஜஞாநததையும, மற்று - மேலும, அதனுவ்‌ வந்த மா நாதம்‌ -
அந்த அஜஞாநத்தால வதை பெரிய நரசங்களையும, நீறுத்து - ஆராயாது
ப்ராத்து, ஆர்‌ பவத்தில்‌ - நிறைகத மைஸாரததில, நேடுநான்‌ உழன்றமை
கண்டு - வெகுகாலம வருநதியது கணடு, அதனுல்‌ வெறுத்து - அதனால
(ஸ.மஸாரததில) வெறுபபடைநது, வேள்கி - (இதுவரையில்‌ தாம கடநத
தறகு) வெடசமடைகது, ஆராணநேறியே ஓட - வேதத்திற கூறப்பட்ட
உபாயததை அநுஷடிகக, விரைவர்கள்‌- (விவேகிகள்‌) விரைவில முற்படுவா,

எண உராசிரியவிருததம

187 வான்பட்ட மன்னிருளின்‌ மயங்கு மாறு
மறித்தோருகா கலெனையூமி சென்று லன்றே
நன்பட்ட வுடலாம்‌ வினையோ முக்க
லொரகரையுங்‌ காணதே யோழகு மாறுநீ
தேன்பட்ட விடம்போலத்‌ தித்திக்‌ கின்ற
சிறுபயனே யுறுபயனேன்‌ றநந்து மாறுநீ
தான்பட்ட படியிந்நேர்‌ தானே கண்டு
களர்ந்திடுமேல்‌ வளர்ந்திடுமே தக்க வாறே, 5
14

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 106

உரை -- (விவேகம பெற்ற சேதநன) வான்‌ பட்ட _ ப்ரக்குதியின
ஸமபநததீதால உணடான, மன்‌ இருளில்‌ - வலிய (அஜஞாகமாகய) இரு
ளில, மயங்குமாறும்‌ திகைத்திருக்கும நிலைமையையும, எனை ஊழி
சென்றுல்‌ - (இப்படியே) எவவளவோ யுக௫கள கழிநதபிறகு, அன்று -
ஸ்ருஷடிகாலததில, மறித்து ஒரு கால்‌ - மதப்டியும ஒருமுறை, ஊன்‌
பட்ட உடல்‌ - மசமஸம சோத்த உடலைத தருகினற, ஒர்‌ வினை ஆமி ழக
கில்‌ - ஒப்பற்ற காமசாசளா யை ளமூதரததின வெளளத்தில, ஒரு கரையும்‌
காணுதே - ஒரு பையையும்‌ காணமுடியாமல்‌, ஒழகுமாறும்‌ - சென
அழலும நிலைமையையும, தேன்‌ பட்ட விடம்போல ௨ தேனுடன கலநத
விஷததைபபோல, தித்திக்கின்ற - (ஸதாலமாயப பாரததால) ஸுகமாகத
தோன அன்ற, சிறு பயனே அற்ப பலன்களையே, உறு பயன்‌ என்று -
பெரிய பலனெனறு, அநுநீ துமாறும்‌ - அதுபவிக்கும வகையையும்‌, இநீ
நேர்‌- இவவாறே, தான்‌ பட்ட படி. தாண்‌ அஅபவிககும்‌ பரகாரங்களையும,
தானே கண்டு தளர்ந்திடுமேஃ _ தானே பாரதது மனம தளாநதால, தக்க
ஆறு வளர்நீதிடுமே - தன ஸவைருபசதிறகுத) தச்ச உபாயம வருததி
யாகும்‌ (அஅஷகககப்பெறும).
கருத்து (பா 4, 5...) ஸமஸாரததில உளள துனபங
கலை கணடவா, மனம்‌ தளர்ந்து உபாயத்தை அறுஷ
ப்பா. 3]

இன்‌ 2 பாசுரங்களால்‌, ஸம்ஸாரத்தில்‌ ஆசையறுதல்‌ என்னும்‌
2-வது படி விளக்கப்படுகின்ற து.

கட்டளை ககலிததுறை

138 உலகத்‌ துமர்ந்தவ ரோன்றும்‌ பயனி வறுநீதுயரு
மலகீந்‌ படாதவப்‌ போகன்‌ கவர்ந்தேழ மம்‌ புயத்தோன்‌
கலகத்‌ தொமின்மது கைடப ராற்படூுங்‌ கட்ட மெண்ணிற்‌
பலகற்ற மெய்யடி யார்படி பாரிக்‌ கடும்பவத்தே. ௦

[ பாசுரம 6, 7— விரக்திபாவம ]

உரை. உலகத்து உயர்ந்தவர்‌ ஒன்றும்‌ பயனில்‌ _ உலகததில
உயாந்தவாகள ஈடுபட்டு அனுபவிக்கின்ற பலனில, உறும்‌ தூயநம்‌-- (குடுவே)
வரும்‌ துனபததையும்‌, அலகில்‌ படாத - அளவில அகபப்டாத, அப்‌ போ
கம்‌ கவர்ந்து - பரஹமலோசஸ-ஈக ததை அஅபவிகது, எழம்‌ அம்புயத்‌
தோன்‌ - உயாகதிருப்பவனும்‌ காமரைமில இருப்பவனு மாய பாஹ்ம
தேவன, கலகத்‌ தோழில்‌ மது கைடபராஃ_ ணடையையே தொழிலாகக்‌
கொண்ட மது, கைடபன்‌ என்னும்‌ அஸ்‌ ுராகளால, படூம்‌ கட்டம்‌

107 பரம்பதசேர்பானம்‌-உரை

ல்‌

எண்ணில்‌ - படுகின்ற கஷடங்களையும நினைததுப்பாததால, பல கற்ற
மெய்‌ அடியார்‌ - பல நூல்களையும கறற உணமையான அடியாராகள்‌ (பாக
வதா), இக்‌ கடும்‌ பவத்து - இரதக்‌ கொடிய ஸமஸாரததில்‌, படியார்‌ -

எடுபடமாட்டராகள்‌,

மூன, மதுஃலைடபன என்னும ௮ஸுுராகள பாஹமாவினிடமிருநது
வேதஙகளை அபஹரிததுச சென றதால ப்ரஹ்மா செய்லறறு எம்பெருமா
னிடம புலமப, அவனும அவ்வஸாராகளை க கொன்று வேதத்தை மீட்டுகீ
கொடுத்தானென்ற வரலாறு 8-வது அடியிற கூறப்பட்டது. 6

எண்‌£ராசிரியவிருததம

139 தநீதிரங்க எளளவிலராயத்‌ தனத்தரன்‌ மிக்க
தார்வேந்தர்‌ தோழவைய மாண்டார்‌ மாண்டார்‌
சந்திரனுத்‌ சூரியனும்‌ வீயுங்‌ காலநீ
தாரகையின்‌ வடழமற்றுத்‌ தனிவா னை
மிந்திரனு மேறுயர்த்த விசன்‌ றணு
மீர்ரண்டு மகத்தானு மில்லா வந்நா
ணந்திருமா னிலைகண்டார்‌ நாக மெல்லா
நாகேன்று நற்பதமே நாடு வாரே. 7

உரை — தந்திரங்கள்‌ அளவிலராய்‌ - சேனையை அளவில்லாது
பெறறவாகளாய்‌, தனத்தால்‌ மிக்க தார்‌ வேந்தர்‌ தோழ - செலவததால்‌
பெரியராய்‌ காலையைத்தரித்தவச்களான அரசாகள (தமமை வநது)
வணங்குமபடி, வையம்‌ ஆண்டார்‌ - உலகத்தை ஆண்டவா (களான மறு,
மாநதாதா முதலியவா) கள்‌, மாண்டார்‌ - இறதொழிநதனா, தாரகையின்‌
வடழம்‌ அற்று - கக்ஷகரசகளின்‌ வரிசையும அழிநது, சந்திரனும்‌ சூரிய
னும்‌ வியும்‌ காலம்‌ - ௪நதரனும ஸ-லாயனும அழியுகாலமாகிய, வான்‌ தனி
ஆளும்‌ இந்திரனும்‌ - ஸ்வாக்கலோகததை ஒருவனாய்‌ ஆள்னெற தேவேநதர
னும்‌, ஏறு உயர்த்த சைன்தானும்‌ - காளையைக கொடியாக உயாதத சிவ
னும, ஈர்‌ இரண்டு ழகத்தானும்‌ஃ நானகு முகமுடைய ப்ரஹமாவும்‌, இல்லா
அந்நாள்‌ - இலலாமற்போன அந்த (மஹாப்ரளய) காலததில, நம்‌ திநமால்‌
நீலை கண்டார்‌- ஈம்‌ எம்பெருமானது ஸ்தாகமாகிய பரமபதத்‌ (இன வை
பாவ துதை அறிந்தவாகள, நாகம்‌ எல்லாம்‌ - (ப்ரஹ்மலோகம்‌ வரையில்‌
உளள) தேவலோகஙகளை எல்லாம்‌, நாகு என்று - பரமபதததோடு ஆரா
யுமபோது) நரக (த்திற்கு ஸம) மென்று (நினைத்து), நல்‌ பதமே நாடுவார்‌ -
கிறத ணதாநமாயெ ஸ்ரீவைகுண்டதீதைப்‌ பெறவே விரும்புவாகள்‌.

காலம (ஆகிய), இலஸலா, அந்நாள்‌ எனறு அ௮க்வமித்துசகொள க,

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 108

கருத்து -— (பா- 6, 2-) பரமபதம தவிர ஸகலலோகஙக
ஞம அழியுநதன்மையை அறிநதவனுககு ஸமஸாரகுதில
அசை ஓழுிந்துபோம ்‌

இனி 2 பாசாங்களால்‌, வாப்போதம்‌ கர்மபலாநுபவத்திற்க
அத்சுதல்‌ என்னும்‌ 4-வது படி விளக்கப்படுகின்றது.--
கடடனை ககவிததுறை
140 துறவற மேதுணி வார்துணக்‌ கற்ற விளந்துணிவோ
நறவில ராதலி ஸனுழயர்நீ தாநட ஜெொன்றிநீன்றே
மறவமி மாற்றியேம்‌ மையலைத்‌ தீர்த்தவர்‌ மன்னருளாநீ
கறவை யுகந்த பிரான்௧ழல்‌ சூடுங்‌ கநத்தினமே. 2
[ பாகூரம 8, 9-- பிதிபாவம ]

உரை _— துறவறமே - (ஸமஸாரபந்தததை நீககுவதறகாகசீ
செய்யும) நிவ்ருததிதாமககனையே, துணிவார்‌ - (சறமததாகத) அணிகது
பற்றுமவா, துணுக்கு அற்ற - மைஸரபயம இலலாத, இளம்‌ துணிவோர்‌-
முதிராத நிச்சயததையுடையவாகளோடு, உறவு இலர்‌- ஸமபகதம கொளள
மாட்டராகன. இதவின்‌ - ஆதலால்‌, நாம்‌ உயர்ந்தாநடன்‌ - நாம (அவவாலு
செய்யாது) சிறநதவரான, பாகவதருடன, ஒன்றி நீன்றோம்‌ - சலத்து
நிற்சன்ழேம்‌. மறவமி மாற்றி - (குமமைட) பாபவழியிலிருகது விலக்க),
எம்‌ மையலைத்‌ தீர்த்தவர்‌ - எமமுடைய அஜஞாகததைப போகயெ ஆசார
யாகளின்‌, மன்‌ அருளால்‌ - வலிய கருபையால, கறவை உகந்த பிரான்‌-

புசுக்களிடம மடூழசசிகொண்ட எம்பெருமானுடைய, கழல்‌ டும்‌

கநுத்தினம்‌ - இருவடகனைச்‌ சூதக க்‌ கைங்காயமசெயயும உறுதியுடைய

தானோம. 8
எண்‌££ராசிரிய்விரு ததம

141 வந்தனபோல்‌ வநவனவு மனந்த மாகி
மானாத தூயர்தநவல்‌ வினைநே நப்புக்‌
கிந்தனமா பயேண்ணிறந்த கால மெல்லா
மின்னமழமிப்‌ பாவக்தமிக்கே யிழியா வண்ணம்‌
வேந்ததோரு தழவியைநற்‌ குமா க்கம்‌
வேறித்துளவ வித்தகரை விதியே கோண்டார்‌
பந்தனமா மவையனைத்தும்‌ பாறு கைக்தப்‌
பழமறையின்‌ பாமநேறி பமிலு வாரே. 9

109 பரம்பதசோபானம்‌-உரை

உரை -— வந்தனபோல்‌ - (இதுவரை) வநத கதுூககீஙகளைப்போல்‌,
வருவனவும்‌ - இனி வரப்போகும்‌ அகக்ஙகளும்‌, அனந்தமாகி - எலலையற்‌
மனவாகி, மாளாத - அழியாத, துயர்‌ தந - அககததைத தருகின்ற, வல்‌
வினை - வலிய காமங்களாடிய, நேநப்புக்கு - அகநிககு, இந்தனமாய்‌ -
விறகாய நினது, இன்னழம்‌ - இனனமும, எண்ணிறந்த காலம்‌
எல்லாம்‌ - அளவிலலாத காலம முழுதும, இட்ட பவக்‌ தமிக்கே -
இகத ஸமஸாரமாகிய படுகுழியிலேயே, இமியா வண்ணம்‌ - விருநது
துனபுரமுதபடி. (மநினைஈது), வேந்தது ஒந குமவியை - வெநது
கருகிய ஒரு குழகதையை, நல்‌ தமானாக்கும்‌ - அழயெ சறுவனாகய
வரும, வேறித்‌ துளவ வித்தகனுர்‌ - மணமுளள திருததுழாயை அணிந்த
அதிசய௪செயகையையுடையருமான பகவானுடைய, விதியே கோண்‌
டார்‌ - (“பகதியோகம செய்‌?” “பரபததிசெய'? எனற) கட்டனைகளைமோ
(சிறநதனவாகப்‌) பற்றிய சேதநாகள்‌, பந்தனமாம்‌ அவையனைத்தும்‌ ௨
(ஸமஸாரததிலேமே) பிணிககும அநதககாமங்கள மூழுதும, பாறுகைக்கு -
அழிவதறகு, பழுமறையின்‌ - அநாதியான வேதததிறகூறிய, பாமநெறி 2
சிறநத (பக.தி.பாபததியாகய)) உபாயஙகளில, பமிலுவார்‌- ஈடுபடுவராகள்‌.

பாரதயுததததில்‌ த”ரோணருடைய புததிரனான அசுவததாமனால
ப்ரயோ௫க்கபபடட அபாணடவாஸதரததால உத்தரையின்‌ சகாபபததில்‌
வெது கரியாகிய குழகதையை ஸ்ரீ கருஷணன, பரீக்ூதித எனனும்‌ அழ
யெ ராஜகுமாரனாக்கய வரலாறு மூனருமடியிற கூறப்பட்டது.

கருத்து (பா. 6, 9-) விவேகுகள ஸமஸாரதுககத்‌
இறகு அஞ்சித்‌ தமமைக காகக முறபடுவா. 9

இனி 2 பாசுரங்களால்‌, உபாயத்தை அநுஷ்டித்தல்‌ என்னும்‌

௦-வது படி விளக்கப்பாடுகின்றது _—
கட்டளைக்சலிததுறை

142 கநமா லையில்வநங்‌ கட்டங்‌ கமிக்தங்‌ கநத்துடையா

ரோருமால்‌ பேருகு மழயோகின்‌ மயன்றும தன்றியு நநீ '

திருமா லடியிணை திண்சா இதை மெனவரித்துநீ

தநமா லினியவை தானே யெனத்தக வெண்ணுவரே 10

| பாசுரம்‌ 10, 11-— ப்ரஸாதநபாவம ]

உரை கநமாலையில்‌ வரும்‌ கட்டம்‌ - கர்ப்பவரிசையில்‌
(இருப்பசால) வருனெற கஷடததை, கழிக்கும்‌ கநத்துடையார்‌ - நீககும்‌
நினைவடைய பாகவதாகள்‌, ஒரு மால்‌ பெநகும்‌ - ஒப்பற்ற பக்தி வ்ருத்தி

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 110

யாகககூடிய, உயோகில்‌ ழயன்றும்‌ - பக்தியோகததில முயன நுகொண
டும, அது அன்றியும்‌ - ௮து தவிர (அதில சகதியிலலாதவாகள), நம்‌ திர
மால்‌ அடியிணை - நமமுடைய எமபெருமானுடைய திருவடிகள இரணடை
யும, திண்‌ சாண்‌ ஆகும்‌ - இடமான உடாயமாகும, என வரித்தும்‌ - எனறு
(மினைத்து ௮லறறில) ப்ரபததிசெய்தும, மால்‌ - எம்பெருமான்‌, இனி
யவை - (வரப்போகும) நன்மைகளை, தானே தரம்‌ என-தானே தருவான்‌
என்று உறுதிகொணடவராய, தகவு-(அவன) க்ருபையையே, எண்ணுவர்‌
எதாபராததிருப்பா

கருத்து ஸமஸாரதுககததை அறிநதவா பகதி-பரபததஇி
களில தஙகளுககு ஏற்ற உபாயத்தை அநுஷ்டிப்பர்‌. 10

எண்‌££ராசிரியவிருத்தம்‌
1438 மன்சேய்த வினைத்திரளின்‌ ழனைத்த தன்றி

மற்றுள்ள மதலரிந்து ழளைத்த கூற்றிநீ
றன்சேய்ய திரநுவநனா லிசைவு பார்த்துத்‌

தழல்சேர்ந்க தாலமெனத்‌ தானே தீர்த்துட்‌
பின்சேய்த வினையினின வொன்ற தொன்றும்‌

பிமைபோறுத்து வேறுளது விரகான்‌ மாற்று
மேன்சேய்ய தாமரைக்கடீ பேருமா னெண்ண

மெண்ணாுதா ஏரொோடீடிரணீ்டு மேண்ண தாரே 11

உரை-- மன்‌ சேய்த வினைத்திரலில்‌ - முன்பு செய்த பாப்க்கூட
டத்தில்‌, முளைத்தது அன்றி - பலன்கொடுக்கத்‌ தொடங்கிய பாபம தவிர,
உள்ள முதல்‌ - (கைம்முதரைக) உள்ள பாபங்களை, முற்று அரிநீது - முழு
அம போக்க, முளேத்த கூற்றில்‌ - பலன்கொடுச்ககதொடககூய யாகத
தில, இசைவு பார்த்து - (ப்ரபந்கனுடைய) அ௱ககாரததை எதிர்பாத்து
(அவன விருமமிய காலத்தில), தன்‌ செய்ய திந அருளால்‌ - தன்னுடைய
நூஜுவான சிறந்த கீருயையால, தழல்‌ சேர்ந்த தூலம்‌ என - அககியில
சோந்த பஞ்சு என்னுமபடி, தானே தீர்த்து - தானே யோக்‌, பின்‌ செய்த
வினையில்‌ - (ப்ரபத்திக்குப) பிறகு செய்யும்‌ பாபல்களில்‌, நீனைவு ஒன்றுது
ஒன்றும்‌ - அறிவு இல்லாமல்‌ (தெரியாமல) கேர்னெற, பிழை
பொறுத்து - பாப்க்களைப்‌ பொறுதது, வேறு உளது - தெரிகது செய்ய
வேண்டியதாய்த்‌ இர்த குற்றத்தை, விரகர்ல்‌ மாநீற்ம்‌ - ப்ராயசசிததம
மூதலியவ நறில மூட்டிப்‌ போக்குபவனான, செய்ய தாமரைக்‌ கண்‌. சிவத்த
தாமரையோன்ற்‌ கண்களையுடைய, ள்ன்‌ பேருமான்‌ ஸ்‌ எனக்கு காத்ன்ண

111 பரம்பதசோபானம்‌- உரை

ஸாவேசுவரனுடைய, எண்ணம்‌ எண்ணாதார்‌ - திருவுளளததின போககை
அறியாத மானிடா, எட்டு இரண்டும்‌ எண்ணுதார்‌ - திருமகதரம, தீவயம்‌,
கரமசலோசமென்னும ரஹஸயதரயத்தை அறியாதவாகளே.

* சேதநனுடைய காமககள (1) பராரபதம (2) ஸஞ்சுதம என இருவ
கைபபடும்‌, பலன கொடுக்கததொடமமெ காமம ப்ராரபதம எனபபடும்‌, பீன்‌
ஒரு காலததில்‌ பனை கொடுப்பதறகாகத தணியாயக குவிநது கூட்‌
டையாயிருபபது ஸஞகிதமெனப்படும பக்தியோகம ஸை்சிதகர்மககளை
மாதம போககும பரபததி, ஸஞ௫ிதகர்மசகளைப போக்கு, பராரபதத
தில்‌ நாம இநதக சரீரம உளளவரை பலனை அநுபவிக்கவேண்டிய கா
மஙகளைத தவிர மீதியுன்ளவறறையும போகீகவிடுனெய௰து, ப்ரபத்திக்குப
பிறகு அறியாமல்‌ செயயும பாபஙகளை இவனிடம சேராத பூ நீகதிவிடு
இன றது, காலதேசங்களை ககொணடு மனபபூவமாகக செயயுமபடி நோநத
பரபககளைய/ம ப்ராய௪சிததாதிகளை க் கொணடு ஒழிதஅவிடுகின்றஅ.
(மனபபூாவமாயச செய்யும பாபயகள கீககும வகையை 64-வது பாசா
வுரையிற காணக) இசசரீரம உளளவரையிலும உளள வினமபததைக
கூடப்‌ பொறுக்காது உடனே முகதி வேணடுமென பவனுககு உடனேயே
ஸகல காமககளையும போக்கிப்‌ பலனைத தருகின்றது. எனனே பரபததி
யின்‌ பெருமை !! இத்தகைய பெருமை பகதியோகததிறகு இலலை.

கருத்து _— உபாயதகை அறுஷடிததவனுடைய ஸகல
காமங்களையும எமபெருமான நீககுவான. 11

இனி 2 பாசுரங்களால்‌, ஜீவன்‌ சரிரத்திலிநந்து வெளியேறுதல்‌
என்னும்‌ 6-வது படி விளக்கப்படுகின்றது --

கட்டளை ககலிததுறை

144 உறையிட்ட வாளேன வூனு ளுறையு மயோகியரை
நறைமட்‌ டோமிவற்ற நற்றுன வேந்திய நாயகன்ற
னிறைமட்‌ டிலாத நேடும்பயன்‌ காட்ட நீனைந்துடலச்‌
சிறைவேட்டி விட்டு வமிப்படுத்‌ தும்வகை சேய்திடுமே. 12

| பாசுரம 12, 18-_— உத்கராநதிபாவம ]

கடபதி அபர கடச அசி சட சால பசிவ சரக திகா தி ஆ ஆட்ட அடா கடனை அட்ட பட ஆசாத்‌ அட அ ஆட்‌ அர அட ஆ ௮ கஷ்ட. க்க எ சான்‌ எ ரர்‌ ட டி சாஸ தரு ரவு சாட சா தா சித

யூ ஷாறலெடகவ-இவ-_ வர வில உஊரலி௯௬௦ வொ_த௦
௩. ரடுவை_ந க்ஷ்பயஞஷ_நஹ உவம தவா ளபைவண வ 5s [|
மவ வெ தாவாவ.நா88_நாஜாடெ கி அஹிஷ ௧3
களபிலெ; வதி ஸிக்ஷயாஉடு வயறு கெர$கறொ.சிவமா$ |

os ௬௮2௯

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 112

உரை -- நறை மட்டு ஒழிவற்ற - வானனையுளள தேன்‌ நீஙகாத,
நல்‌ துளவு-சிறாத தஇருததுழாய் மாலையை, ஏந்திய நாயகன்தான்‌ - தரிதத
ஸாவேசுவரன, உறையிட்ட வாள்‌ என - உறையிற செருயெ கததி என
அுமபடி, ஊனுள்‌ உறையும்‌ உயோகியரை - சரிரததிறகுள வஸிககும
(பக்தா ப்ரபநநர்‌ எனற) யோடகெனை, மட்டு இலாத நிறை - எலலையில்லாத
பெருமையையுடைய, நேடும்‌ பயன்‌ - பெரிய பலனாகிய மோகஷததை,
காட்ட நீனைந்து - அறுபவிககசசெயயத திருவுளளஙகொண்டு, உடலச்‌
சிறை வேட்டி விட்டு - சரீரமாயெ சிறையை ஒழிதது, வமிப்படுத்தும்‌
வகை - பயணபபடுத்துவதாகிய பரகாரததை, செய்திடும்‌ - செயதிடுவான,

எண்‌£ராசிரியவிருததம்‌

140 * ன்கநவி யிரைந்து மனத்திற்‌ கூட்டி
ழக்கியமா மநத்திலவை சேர்த்த தெல்லா
நன்தணரு மயிரினிற்சேர்த தைம்பூ தத்தை
நண்ணுவித்துத்‌ தான்றன்பால்‌ வைக்கு நாத
னோன்பதுடன்‌ வாசலிரண்‌ டூடைத்தா யுள்ளே
யோருகோடி துயர்வினைக்க ழடம்பா யொன்றும்‌
வன்சிறையின்‌ றலைவாச நிறந்து நம்மை
வானேற வமிப்படுத்த மனழற்‌ றனே 14

உரை. முன்‌ - முதலில, கருவி ஈர்‌ ஐந்தும்‌ - (ஜஞாநேநதரியங
கள ஐது, காமேதரியககள ஐந்து ஆக) இகதரியககன பததையும, மனத்‌
தில கூட்டி - மனஸ்ஸாகிய இகதரியததுடன சோதது, அவை - அநதப்‌
பதினொரு இகதரியஙகளையும, மக்கியமாம்‌ மரத்தில்‌ சேர்த்து - முகததில
ஸஞசரிககினற பராணவாயுவில சோதது, அது எல்லாம்‌ - அவையனைத
தையும்‌, நன்கு உணரும்‌ - ஈனறாய்‌ அறியும்‌ சக்தியுளள, உயிரினில்‌
சேர்த்து - ஜீவாதமாவில சோதது (அநத ஜீவாதமாவை), ஜம்பூதத்தை
நண்ணுவித்து - ஐகதுபூதவகளிடம்‌ சோபபிதது (அநத வஜீவாதமாவின
களைப்பு நீககுவதறகாக), தான்‌ தன்பால்‌ வைக்கும்‌ நாதன்‌ - தான தன
னிடம வைதது இனை படபாறனுவிக்கும ஸாவேசுவரன , ஒன்பதுடன்‌ இரண்டு
வாசல்‌ உடைத்தாய்‌ - பதினொரு தவாரயகளையுடையதாய, உள்ளே ஒரு

கருவச்‌ ரய சவ சக ணய னகயுபள ச்சி கதாதா,

ம ண்டி அட ஆ ௮4

* ஐ நஹி க௱ணமா8௦ ஷஹாணெ 8.5௦ வருஷ. வ _த௦
ஐபி.தி வடபயறு ஊன டெஷெ ௦ வறெ வ அரா தமி |
ஹவிஉவி௨ுஹஷெெரரமி௫௫௦ ஹாமாறணெ வாணெ2_2- வெ

யலி வ௱டெதொ மா $வெடெய;$மொ.வி தபற? |

னை வகா த்தி நத ந ல அண்ட ணன்‌ ப; ர ணச்ன. த பவர்கள்‌ அவலை அயர்‌ வட்ட

113 பரமபதசோபானம-உரை

கோடி துயர்‌ விளைக்தம்‌ - உளளே கோடிக்கணககான தன்பககளைத
தருனெற, உடம்பாய்‌ ஒன்றும்‌ - சரிரமாய (ஜீவனோடு) சோநதிருக்னெற,
வன்சிறையின்‌ - வலிய சிறையின்‌, தலைவாசல்‌ திறநீது- முதலவாசலாகிய
ப்ரஹமாநதரததைத திறநது, நம்மை வான்‌ ஏற வழிப்படுத்த - கமமைப
பரமபதம்‌ ஏற பரயாணபபடுதத, மனழற்றன்‌ - மனகஙகொண்டான
பராணவாய-, சரிரமும இநதரியஙகளும நிலைததிருக்கக காரண
மாமிருததலால முதனமைபெறறிருபபதுபமறி முககியப்ராணனெனப்‌

படுமென உபநிஷததுக கூறுகின௰து,
ஜஞாநேந்த்ரியம்‌ ஜந்து-செவி, வாய, கண, மூககு, உடல என்பன
கர்மேந்த்ரியம்‌ ஐந்து வாய, கை, கால, பாயு, உபஸ்தம எனபன

ஒன்பது த்வாரம்‌-— கண 2, காது 2, கூககு 2, வாய்‌ 1, மல
தவாரம 1, ஜலதவாரம 1 எனபன.

இரண்டு த்வாரம்‌- ஈாபமிதவாரம, உசசிதவாரம (ப்ரஹமராதரம)
என்‌ ப்‌

கருதது — (பா 12, 18-) ஜீவாதமாவை எமபெருமான
தானே இசசரீரததினினறு வெளியேற்றுனெற।ுான 19

இனி 2 பாசுரங்களால, அர்ச்சிராதிமார்கீகம்‌ என்னும்‌ 7-வது படி
விளக்கப்படுகின்றது --
ச டடளைககலிததுறை

146 தெரளார்‌ பிரம பாத்திறை சேர்ந்திடர்‌ தீர்நீதவர்தா
மநனார்‌ பிரம புரச்சிறை தீர்ந்தபின்‌ வந்தெதீர்கோண்‌
டநளா லமார்‌ நடத்தவிம்‌ மாயை கடந்ததற்பின்‌
சுநளார்‌ பவநர கச்சுழ லாற்றின்‌ ச௬ுழற்சியிலே. 14

[ பாசுரம 14, 15-- அாசசிராதிபாவம ]

உரை -— தேரள்‌ தர்‌ - ஜஞாகம நிறைநதவனும, பிரமபுரத்து இறை
சேர்ந்து - சரீரததின்‌ தலைவனுமான அகதாயாமியோடு சோகது, இடர்‌
தீர்ந்தவர்‌ தாம்‌ - துனபம நீககி(இளைபபாறிய ஜீவாகள, மநள்‌ ஆர்‌ - அஜ
ஞாநம நிறைநத, பிரமபாச்‌ சிறை - சரீரமாக சிறையை, த்ர்ந்தபின்‌ -
விட்டு நிஙகயபின்‌, அருளால்‌ - (பகவானுடைய) கருபையினால, அமார்‌ -
ஆதிவாஹிகாகளான தேவா, எதிர்கொண்டு வந்து நடத்த - எதாவறது

1௦

ஸரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 114

TT 2

அமைத்து டததிப்போக, இம்மாயை கடந்ததன்‌ பின்‌ - இரத பாரக்ருதி
மண்டலத்தைத்‌ தாண்டிய பிறகு, பவ நாகக்‌ சுழல்‌ ஆற்றின்‌ - மைஸார
மாகிய கரகமெனனும சுழல நிறைநத நதியின்‌, சுழற்சியில்‌ - சுழலில,
சுநனார்‌ - (மனப) சுழலமாட்டராகள்‌.

ஈசுவரன, ஜீவனுடைய சரிரததில அமதாயாபிமாமயிருப்பதனால
ப. ரஹமததிறகு ஸதாகமாகய அச௪சரீரம ப்ரஹ்மபுரமென ப்படுமென
உயஙிஷததுக கூறு றது.

ஜீவனுடைய சமீரம்‌ ஐந்து பூதயகளாலாகியனு. சரிரததில்‌ முது
கின மேற்புறததில வாணபோனற மூன்று எலும்புகள்‌ ஒனறுடைடி கிற
கன்றன அவற்றுககு தரிஸதாணமெனப்‌ பெயாவழககும்‌ மரணகாலததில
சசுவான அ௮அவறறைககடைந்து அ௮ஙஒருநது ஐுஅயூதககளின ௭-௫கூ.மமாண
அமச ததை எடுதது அதில்‌ ஜிவனைச சோகூன ரன இககஙனம்‌ கடைதலே
த்ரிஸ்தூாணகேோபமெனப்படும்‌. இவவாறு கடையுமபோது ஜீவனுககு
மிகக வேதனையுண்டாகும. இநத வேதனை கீககுவதறகாக அந்த ஜீவனை
ரசுவரன தனமீத அணை தஅககொனகின்றான (இவவமசககள மாணமடை
யும்‌ அனைவருக்கும்‌ மொதுவாகும்‌,) இவவிலஷயமே இப்பாசுப்‌ ததின்‌ முத
ல்உமிற கூறப்பட்டது

ஆதிவாஹிகாகளின்‌ விவரணததை 07-வது பாசுரததிற கரணக.

கருத்து -- அ௮ரசசிராதஇகஇயால செனறவா மறுபடியும்‌
ஸமஸாரததிறகுத இருமபமாடடார்‌. 14

எணச£ரா சிரியவிரறுததம

147 விழியல்லால்‌ வேலில்லை விண்ணின்‌ மாதர்‌
மேனியல்லால்‌ வில்லிஸ்லை மீன வற்கு
மொழியல்லா லழதிலலை பென்று முன்னுண்‌
முத்திவழி மனிந்தடைந்த மோகந்‌ தீர்ந்தோங்‌
கழியல்லாற்‌ கடலில்லை யென்பார்‌ போலக்‌
காரியமே காரணமென்‌ றுரைப்பார்‌ காட்டும்‌
வழமியல்லா வழியேல்லாங்‌ கடந்தோ மற்றும்‌
வானேறுபம்‌ வழிகண்டோ மகீழ்ந்திட்‌ டோமே 15
உரை மன்னான்‌ - முன்பு, மத்தி வமி முனிந்து - மோகமமராக
கததை வெறுதது, மீனவற்கு - மீணனைக கொகஉயாகவடைய மனமதனு கூ,
விண்ணின்‌ மாதர்‌ - தேவலோக ஹதரீகளுடைய, விழி அல்லால்‌ வேல்‌
இல்லை - கணணல்லஅ வேறு வேலாயுதம்‌ இலலை, மேனி அல்லால்‌ வில்‌
இல்லை - (அிப்பெண்களுடைய) சாரி ரதகதைத தவிர வேறு வில்‌ இலலை

115 பரமபதசோபானம்‌-உரை

மொழியல்லால்‌ அழ து இல்லை-(அவாகள்‌ பேசும்‌) பேசசைததவிர வேறு
அமருதம இலலை, என்று அடைந்த - எனறு (காம) அடைதத, மோகம்‌
தீர்ந்தோம்‌ - அஜஞாகம நீஙகபபெறறோம கமி அல்லால்‌ கடல்‌ இல்லை -
(கடலின்‌ கழிரீரைமாததிரம கணடு) கழிரீரைத்‌ தவிர வேறு கடல இலலை,
என்பார்போல - என்று சொலலும மூடாகள்போல, காரியமே
காரணமென்று - (பாஹமததினிடமிரு௧௮) உண்டான ஜகததையே காரண
மெனு (கொண்டு அதையனறி வேருன ப்ரஹமமிலலையென அ),
உரைப்பார்‌ காட்டும்‌ - கூறுகிற மதாநதரஸதாகளால காடடப்படுகன்‌ ற,
வமியல்லா வமியேல்லாம்‌ - ஈலவழியலலாத வழிகளையெலலாம, கடந
தோம்‌ - தாணடிவிட்டோம, மற்றும்‌ வான்‌ ஏறும்‌ வழி கண்டோம்‌ - மேலும
ப்ரமப தததிறகுச செல்லும அ௮ாச்சிராதிமாக்கததை ௮அடைநதோம, (அதனால)
மகிழ்ந்திட்டோம்‌ - ம௫ூழ்‌௪சியடைநதோம

கருதது - அஜஞாநம நீங்கி நலவழிப்படடு அர்‌ச்சிராதி
கதியில செனறவர்‌ மகிழசசியடைவரா. 15

இணி 2- பாசுரங்களால்‌, பாமபதம்‌ சேர்தல்‌ என்னும்‌ 8-வது படி
விளக்கப்பாடுகின்றது —
கட்டளை ககலிததுறை

148 வன்பம்‌ றுடன்மயல்‌ பூண்டுமற்‌ நேர்கதி யாலினநா
ளென்பெற்‌ றதுபெறுந்‌ தானழ மேத்தனை பேோதுளதாந்‌
தூன்பற்ற தன்றுணி வாற்றுயர்‌ தீர்க்தந்‌ துழாய்ழடியா
னின்புற்ற நல்வழி யாலேற்று நற்பத மேண்ணுவமே, 16

[ பாசுரம்‌ 16, 17-— திவயதேசப்ராப்திபாவம ]

உரை-- வன்‌ பற்றுடன்‌-(நாம ௮அறபவிஷயஙகளில) வலிய ஆசையுடன்‌,
மயல்‌ பூண்டு - ௮ஜ்ஞாகததைப்‌ பெறறு, மற்று ஓர்‌ கதியால்‌ - (கமககுத
தகாத) வேறு ஒரு வழியில கடமததால்‌, இன நாள்‌ - இங்ஙனே பலநாளாக,
பேற்றது என்‌ ? _ அடைநத பயன யாது ? பேறும்‌ தானழம்‌ -- (அவவழி
களால) பெறக்கூடிய (ப்‌ ரஹமபதம முதலிய) ஸதாகமும்‌, எத்தனை போது
உளதாம்‌ ?- எததனை காலம நிலைததிருககும்‌ ? துன்பு அற்ற - தகக
மிலலாதவனும, தன்‌ துணிவால்‌ - தனனைப்பறறிய (பகதி, ப்ரபத்தி
எனனும உபாயமாக) ஜஞாநததினால, துயர்‌ தீர்க்கம்‌ - ஸம்ஸாரதுககத
தைப்‌ போக்குபவனும, துழாய்‌ முடியான்‌ - இருததுழாய்மாலையை முடியில
அணிபவனுமான எம்பெருமானால, இன்புற்ற நல்‌ வமியால்‌ ஏற்றும்‌--ஸ-௧ம
நிறைநத சிறநத (அாச்சிராதி) மாககததால அ௮டைவிககப்படுகின௰, நல்‌
பதம்‌ எண்ணுவம்‌ - உயாகத பதமாகிய பரம்பதததை அநுஸநதிப்போரம்‌,

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 116

பக்தி ப்ரபத்தியாகிய உபாயஙகள ஜஞாறவிகாஸரூபமாகவே முடிவ
தால்‌ ஜஞாகமென்னும பொருள்கொண்ட “துணிவு! எனும பதததால
அவை கூறப்படடன.

கருதது-- அாசசிராதிகதியால செலபவா பரமபதத்‌
தைச்‌ சேருவர்‌ 16

எண£ராசிரியவிருத்தம
149 பண்டையிரு வினையாற்றிற்‌ படிந்து பாரங்‌
காணாதே மோழகியநாம்‌ பாக்கி யத்தால்‌
வண்டமந மலர்மாதர்‌ மீன்னய்‌ மன்ன
வைசயந்தி மணிவிலலாய்‌ விளங்க வான்சேர்‌
கோண்டலருண்‌ மழைபோமிய வந்த தோப்பாங்‌
தளிர்ந்துதேளிந்‌ தழதாய விரசை யாற்றைக்‌
கண்டணுகக கநத்தாலே கடந்து மீளாக்‌
கரைகண்டோர்‌ கதியெல்லாங்‌ கதித்திட்‌ டோமே. 17

உரை — பண்டை இரு வினை - அநாதியான (புணயபாபஙகளென
னும) இரணடு சாமஙகளாகிய, ஆற்றில்‌ படிந்து - ஆறறில ஆழகது, பாரம்‌
காணுதே - கரையைக காணமுடியாமல, ஒழகிய நாம்‌ - (அதனவழியே)
செனறுகொணடிருநத நாம, வண்டு அமநம்‌ மலர்‌ மாதர்‌-வணடுகள மொயக
கும தாமரைமலரிலுளள பிராட்டி, மீன்னய்‌ மன்ன - மினனலாக நிலை
பெற, வைசயந்தி - வைஜயக்தி எனனும்‌ வரமாலை, மணி வில்‌
லாய்‌ விளங்க - அழகிய வானவில்லாக ப்ரகாசிசக, வான்‌ சேர்‌ கோண்‌
டல்‌ - (பரமபதமாகிய) ஆகாசத்திலஓுளள எமபெருமானாகய மேகம, அநள்‌
மழை போழிய - கருணையாகிய மழைநீரைச சொரிய, வந்தது ஒப்பாம்‌ -
(அதனால) வகததுபோனற, குளிர்ந்து தெளிந்து அழதாய - குளிரநது
கலக்கமறறு அமறாதமயமான, விரசை இற்றை - விரஜாநதியை,
கண்டு அணுகி - சணடு நெருமி, கநத்தாலே கடந்து - தம ஸககலபத
தாலே தாணடி, மீளாக்‌ கரை கண்டோர்‌ - திருமபுதவிலலாத அக்கரையா
இய ஸ்ரீவைகுண்டத்தை அடைகதவாகளுடைய, கதி எல்லாம்‌ - ப்ரகாரக
களையெல்லாம, பாக்கியத்தால்‌ - (கமமுடைய) அத்ருஷடவிசேஷத்தால,
கதித்திட்டோம்‌ - அறுஸநதித்தோம.

இப்பாகரத்தில்‌ பரமபதத்தில எழுகதருளியுளள எமபெருமானை
ஆகாயததிலுளள மேகமாகவும, பிராட்டியை (நிலைபெறற) மினனலாகவும,
வைஜயக்தியென்னும வகமாலையை வானவிலலாகவும, அவனது கருணை

117 பரமபதசோபானம்‌-உரை

வெளளத்தை மழை௩ாததாரையாகவும, விரஜாநதியை அதனால்‌ பெருகிய
அமருதமயமான நதியாகவும வாணிதத கவிசாதூயம அறுபவிக்கத்‌
தக்கதாகும்‌

கருதது --- அாசசிராதிமாககததால செனறவா
விரஜாநதியைத தம ஸஙகலபததால காணடிப பரமபதம்‌
சேருவா 17

இனி 2-பாசுரங்களால்‌, தானே பலனயும்‌ கடைசிப்படியாயும்‌
உள்ள பகவதநுபவம்‌ விளக்கப்படுகின்றது _—

கட்டளை ககவிததுறை
150 பூவள நந்திந மாது புணர்நீதநம்‌ புண்ணியஞ்‌
தாவள மான தனித்திவஜ்‌ சேர்ந்து தமநடனே
நாவள நம்பேந நான்மறை யோதிய கீதமெலாம்‌
பாவள நுந்தமிழ்ப்‌ பல்லாண்‌ டிசையுடன்‌ பாடுவமே 18

| பாசுமம 18, 19--பராப்தியாவம ]

உரை - பூ வளரும்‌ - பூவில வளிபபவளாண, திருமாது - பிராட்டி
யினால்‌, புணர்ந்த - அணேததுககொளளப்படடவனும்‌, நம்‌ புண்ணியனுர்‌ -
நம புணனயஸவரூபனுமான எமபெருமானுக்கு, தாவளமான - வஸிக்கு
மிடமான, தனித்‌ திவம்‌ சேர்ந்து- ஒப்பறற பரமபதம சோநது, தமநடனேஃ
(நிதயஸ ஒரிசளும முகதறாமாகிய) பாகவதாகளுடன்‌, நா வளரும்‌ - காவில்‌
த௲குகன ற, பேரு நான்‌ மறை - பெரிய நானகு வேதயகளில, ஓதிய கீதம்‌
எலாம்‌ - அதயயகம செயயபபடுனெற காம எலலாவறறையும, பா வள
நம்‌ - பாகை நிறைநதுளள, தமிழ்ப்‌ பல்லாண்டு - தமிழில திருப்‌
பலலாணடு தொடஙகும ஆழவரா தஇவயஸகதிகளின, இசையுடன்‌ -
திதததுடன, பாடுவம்‌ - பாடுவோம

கருத்து: பரமபதம சோநதவா வேதஙககாயும்‌
இவயடரப நதஙகளையும பாடிக கைஙகாயம செயவர்‌. 18

எண்‌£ராசிரியவிருததம
151 அடலுரக ழண்டுமீழ்ந்த வநக்கன்‌ போல

வழக்கடைந்து கழவியநற்‌ நாளம்‌ போலக்‌
கடலோழகிக்‌ கரைசேர்ந்த கலமே போலக்‌

காட்டுத்தீக்‌ கலந்தொழிந்த களிறே போல
மடல்கவரு மயல்கழிந்த மாந்தர்‌ போல

வன்சிறைபோய்‌ மன்னர்பதம்‌ பேற்றர்‌ போல
வுடன்ழதலா வுயிர்மறைக்கு மாயை நீங்கி

யுயர்ந்தபத மேறியுணர்ந்‌ தோன்றி னுோமே. 19

ஸ்ரீதேசிகப்பிர பந்தம்‌ 118

உரை -— அடல்‌ உரகம்‌ - வலிமையுளள (ராகு எனனும) ஸாப்பத
தால, உண்டு உமிழ்ந்த - விழுங்க பிறகு) உமிழப்பட்ட, அரக்கன்போல-
ஸ-ரயன யோலவும, அழக்கு அடைந்து கழவிய - அழுக்கு நிரமபியிருது
பின்‌ கழுவப்பெறற, நல்‌ தாளம்‌ போல சிறநத முததுப்‌ போலவும்‌, கடல்‌
ஒழக்க்‌ கரை சேர்ந்த -- கடலில்‌ திசைதெரியாதோடப பின்‌ (தெய்வவசத
தால) கரையைச சோநதவிட்ட, கலமே போல - ஓடமயோலவும, காட்டுத்‌
தீக்கு அலந்து - சாட்டுகதியால (சூழப்பட்டு) வருகஇ, ஒழிந்த - ( பிறகு அத
அன்பம) நீஈகிய, களிறேபோல - யானைபோலவும்‌, மடல்‌ கவரும்‌ மயல்‌
கழிந்த - மடலுரருமபடியான காமவி௫சை நீஙஓய, மாந்தர் போல - மனிதா
போலவும்‌, வன்‌ சிறை போய்‌ (சிறைமிலிருநது, பின்‌) வலிய ௮௩௧௪ கிறை
நீங்க வெளியேறி, மன்னர்பதம்‌ பேற்றர்போல - சாஜபதவியைப்‌ பெற்ற
வாபோலவும, உடல்‌ முதலா - காமசரீரத்திற்குச காரணமாய்‌, உயிர்‌
மறைக்கும்‌ - ஜீவாதமாவின்‌ ஸ்வரூபததை(நாம அறியமுடியாதபடி)மறைப்ப
தாயுளள, மாயை நீங்கி - ப்ரகருதியின ஸம்பறதம நீங, உயர்ந்த பதம்‌
எறி - உயாந்த ஸ்தாநமாகிய பரமபதத்தில்‌ ஏறி, உணர்நீது - (அளவற்ற)
ஜஞாகத்தைப்‌ பெறறு, ஒன்றினோம்‌ - (அவனுடன) கலந்து ஈடுபட்டோம்‌.

ஸம்ஸாரததில உழன்று வருந்திய ஜீவன மைஸாரபகதம்‌ நீங்கப
பெற்றுப்‌ பரமபதம்‌ சேருங்கால்‌ பெறும தேஜணை-௩ம பெருமையும இப்‌
ப்ரகூரததில்‌ ஆறு உபமாநங்கனால்‌ விளக்கப்பட்டன

மடலூர்தல்‌--.. ஒரு தலைவன்‌, தான்‌ விருமமிய தலைவியை அடைய
முடியாத நிலைமையில்‌ அவளுூருவமெழுதிய மடல்கொண்டு ஊராாகாணல்‌
செலவது. பணனங்குரு ததைக்‌ குறிக்கும்‌ மடலெனும்‌ சொல இக்கு அதில
வரைந்த சத்திரவுருவததையும்‌ குறிததுகினறது (மடலூ£தலவின்‌ விரி
வெல்லாம்‌ தமிழில அகப்பொருளிலக்கணம்‌ நோக அறிக)

இப்படித தாம்‌ விரும்மிய தலைவியை அடையமுஉயாமையால மட
ஆரரும நிலை வந்து, பின்‌ தமது எண்ணம நிறைவேறியதால அத்துன்பம

தாநத மானிடா இக்கு ஸம்ஸாரபநதம நீங்க முச்தியெறும ஜீவனுக்கு உதா
ஹாணமாக்கப்ப்ட்டனர்‌.

கருதது:-— இச சரீர ததிலிருநது புறப்பட்ட லீவா பரம
பதம்‌ சோதது எம்பெருமானுடன்‌ கலத்து ஈடுபடுவா.

119 பரமபதசோபானம்‌-உரை

இந்த ப்ரபநீதத்தில்‌ கூறிய 9 விஷயங்களாகிய படிகளை ஒன்றுசேர
இப்பாசுரம்‌ வேளியிடுகின்றது —

152 மண்ணுலகின்‌ மயநீர்ந்து மனந்த தும்பி
மன்தை பயனிகந்து மாலே யன்றிக்‌
கண்ணிலதென்‌ றஞ்சியவன்‌ கழலே பூண்டு
கடுத்சிறைபோய்க்‌ கரையேறுங்‌ கதியே சென்று
விண்ணுலகில்‌ வியப்பேலலாம்‌ விளங்கக்‌ கண்டு
விண்ணவர்தங்‌ குமாங்களுடன்‌ வேதம்‌ பாடிப்‌
பண்ணுலகிற்‌ படியாத விசையாற்‌ பாடும்‌
பல்லாண்டே பல்லாண்டும்‌ பாடு வோமே. 20

உரை -- மண்ணுலகில்‌ மயல்‌ தீர்ந்து - இககாமபூமியில ௮ஜஞாகம
தாநது (1 விவேகபாவம) மனம்‌ ததும்பி _ (வீணே கழிகத காலததை
நினைஈது) மனம தததளிதது (2கிவேதபாவம), மன்னத பயன்‌ இகந்து-ஸதிர
மலலாத ஸமஸாரஸுுகஙகளில ஆசையொழிநது (8 விரசதிபாவம), மாலே
அன்றி - எமபெருமானைத தவிர, கண்‌ இலது என்று- (வரப்போகும நரகத்‌
தைத்‌ தடுக்க வேறு) கதி இலலை எனறு, அஞ்சி - பயரது (4 பீதிபாவம),
அவன்‌ கழலே பூண்டூ - (பகதி அலலது பரபததியால) அவனுடைய திருவடி.
களையே பறறி (5 பரஸாதநபாவம), கடும்‌ சிறை போய்‌ - சரீரமென்னும
கொடிய சிறையிலிருஈது புறபபட்டு (6 உதகரமணபாவம), கரை ஏறும்‌
கதியே சேன்று-(ஸமஸாரஸமுதரததின)அககரைககுச்‌ செலலும அாசசிராதி
கதியால சென்று (7 ௮ாசசிராதிபாவம), விண்ணுலகில்‌ - பரமபதததில
உள்ள, வியப்பு எல்லாம்‌ - ஆசசாயஙகளையெலலாம, விளங்கக்‌ கண்டு -
தெளிவாயக கணடு (8 திவயதேசபராபதிபாவம), விண்ணவர்‌ தம்‌ குழாங்க
ளுடன்‌ - நித்பஸுூரிகள, முகதாகள ஆயெவாகளின கோஷடிகளுடன,
வேதம்‌ பாடி - வேதததைப்‌ பாடி, பண்‌ உலகில்‌ படியாத இசையால்‌ -
ஸஙதவுலகல அமையாத தெயவகாநத்தால்‌, பாடும்‌ - பாடபபடுகிற,
பல்லாண்டே - பலலாணடு எனறு தொடககும திவயப்ரபநதததையே, பல்‌

ஆண்டும்‌ பாடுவோம்‌ - பலகாலமும பாடுவோம (9 பராப்திபாவம)

கருதது:-- இப பிரபநதததிற கூறியபடி பரமபதம
அடைநதோ அங்கே பகவானை மஙகளாசாஸகமசெயது

கொணடு வாழவா, ௨0

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 120

158 மாளாத வினையனைத்து மாள நாம்போய
வானேறி மலர்மகளா ன்பு பூணுந்‌
தோளாத மாமணிக்குத்‌ தொண்டு பூண்டு
தோழதுகந்து தோத்திரங்கள்‌ பாடி யாடிக்‌
கேளாத பழமறையின்‌ கீதங்‌ கேட்டுக்‌
கிடையாத பேரின்பம்‌ பேருக நாளு
மீளாத போடிமைக்‌ கன்பு பேற்றே
மேதினியி லிநக்கின்றேம்‌ விதியி ஓலே 21
உரை -— மாளாத வினை அனைத்தும்‌ - (லகுவாய) ஒழியாத கா
மககள முழுதும, மாள - (காம அறதுதடிதத உபாயததால) ஒழிய, நாம்‌
போய்‌ - நாம்‌ (௮ாச௫ராதிகதியால) சென்று, வான்‌ ஏறி - பாமபதததை
அடைத்து, மலர்‌ மகளார்‌ - தாமரையில வாழும பிராடடியுடைய அன்பு
பூணும்‌ - அனபைப்‌ பெமறவனும, தோளாத மா மணிக்கு - அளைக்கப்‌
படாத பெரிய (இநதரமீல) சதகமபோனறவனுமான எமபெருமானுக்கு,
தொண்டு பூண்டு - கைஙகாயததை எற்று, தொழது - வணக, உகந்து -
மகிழகது, தோத்திரங்கள்‌ பாடி - ஸதோதரஙகளைப்‌ பாடி, ஆடி. - காததறம்‌
செய்து, கேளாத பழமறையின்‌ - (இதுவரை) கேட்டிராத பழமையான
வேதததின, கீதம்‌ கேட்டு - திவயகாகததைக கேடடு, கிடையாத பேரின்‌
பம்‌ - (மதறவாககுக) கிடையாத பெரிய(மோ ௯) ஆககதம்‌, நாளும்‌ பேருக-
எக்காளும்‌ பெருகுமபடி, மீளாத போடிமைக்கு - திருமபுதலிலலாத
பெரிய கைங்காயததிறகுக காரணமான, அன்பு பேற்றேம்‌ - (எம்பெருமா
இடைய) ப்ரிதியைப பெறறோம. விதியினால்‌ - (கமமைககொணடு சேதமரை
உஜஜிவிபபிக்கக இறாவுள்ளக்‌ கொணட எம்பெருமானுடைய) நியமன தால,
அலலது. (அாச்சாவதாரததில ஈடுபட்டு அறுபவிசகக காரணமான) பாக்ய
விசேஷ ததால்‌, மேதினியில்‌ இருக்கின்றேம்‌ - இசகாமபூமியில்‌ இன்னும
உமிர்தரிததிருக்னெறோம.

கருத்து: பரமபதததிறகுச செலல உரியராயிரு ததும்‌
இபபூமியில சேதநா இருப்பது பகுவகஸஙகலபசதகாலேயே
அலலது அரசசையிலுளள ஈடுபாடடினாலேயே ஆ 27

பரமபதசோபானம்‌-உரை முற்றிற்று

ஸ்ரீ 8டெத மிம8ரஞ3 ஹாகெபடிகாய E28

ஸ்ரீ
ப ல்‌
பநநறமதுபபல்பவம்‌ உறை
சுர பதூபபுல திருவேங்கடமுடையான திருவடிகளே சய LL

தனியன்‌
ரர நுஜஷியாவா 2 ட டெயஙிகடி ॥

பொன . , யாவு

| விஷயம்‌ சருக்கம்‌ ]

பச்‌ தச்கவ பிறமத கவின்‌ பூடிவுகளேயும்‌ அலநற்றிவன் ன பதோ வடு
களையும்‌ நப்‌ மவதற் வி பேன்யையையும்‌ அனைவநம்‌ நன்கு 2 Can
மெவத்‌ தீருவுள்ளங்‌ கொண்டு மணிபாவாளநடையீல்‌ பரமதபங்கமேன்ற
விரிவான ஒரு ரஹஸியத்தை அருளிச்‌ செய்தார்‌ அதில்‌ ஒவ்வோரு அதிகாரத்தின்‌
ஆதியிலும்‌ படிவிவும்‌ அவ்வவற்றின்‌ விஷயத்தைச்‌ சுருக்கியநளிச்சேய்த
பாசுரங்கள்‌ தொதுக்கப்பட்டுப்‌ “ பரமதபங்கம்‌ ?' என்ற ஒரு ப்ரபந்தம்‌
தோன்றியது

இதில்‌ முதலில்‌ ஸ்ரீதேசிகள்‌, பிறமதங்களைக்‌ கண்டிக்கத்‌ தமக்கு
அருள்புரியும்வக்ணம்‌ தீநுவாமியாழ்வானைத்‌ துதித்துப்‌ பிறத ஆசார்யர்கள்‌
செய்த உபகாரத்தை அநுஸந்தித்து, நம்‌ ஸித்தாந்தத்தின்படி மன்று தத்து
வங்களை விளக்கிப்‌ பரமதங்களைக்‌ கண்டிப்பதன்‌ அவசியத்தைக்‌ கூறி;
பிறமதங்களில்‌ பொதுவாய்‌ உள்ள தோஷங்களை வேளியிட்டு, சராவாக
மதம்‌, நான்துவகைப்பட்ட (மாத்யமிக, யோகாசாா, ஸேளத்ராந்த்க, வை
பாவிக) பெளத்தமதம்‌ , அத்வைதமதம்‌, ஹஜைநமதம்‌, பாஸ்கரஃயாதவமதம்‌,

10

ந0தசிகப்பிரபநதம்‌ 122 .

சகி வய வரகயவ்வவசைட ர்‌ னான கதி பவத மடம்‌ எல. *

சொல

வையாகரணமதம்‌, கதைமதம்‌, கேளதமமதம்‌, மீமாம்ஸகமதம்‌, ஸாங்க்ம
தம்‌, யோகமதம்‌, பாசுபதமதம்‌ ஆகியவற்றின்‌ ழக்கியக்‌ கொள்கையைச்‌
0”. கூதி கண்டித்து, பாஜ்சராத்ரசாலத்ரத்தின்‌ பெருமை௰யப
பே, நம்‌ ஸித்தாநீதத்தில்‌ சாணுகதியின்‌ ஸவநபத்தையும்‌ பேருமையை
யூ. வெளியிட்டு, பலன்பேறும்‌ வகையையும்‌ எடுத்துக்‌ காட்டி, நம்‌ பூக
ளாரா1யாகள்‌ கைக்கொண்ட ஸிமப்ரதாயமே சிறந்தது என்று ஸ்தாபித்து
பூ “௦, இவ்வாஐ பரமதங்களக்‌ கடிக்கத்‌ தமக்கு அருள்புரிநதுத
வய நருவாடியாட்வா டைய பதினாறு திநக்கைகளின்‌ வவிமையையும்‌

பேச நதலையம்ட்டுகிறா
ப்‌ ப்நங்களக்‌ பஸ்டிக்தம்‌ சுக்தியுண்டாமத்‌ நமசிரு அருள்புரியு

மாறு மருவாழியாட்வானைத்‌ துழிக்கிறர்‌ ஸ்ர தேசிகன்‌_

கட்டணைகஃலிததுறை

1௦2 எஃஉ பள வம்புயத்‌ துள்ளிலங்‌ தம்மறு கோணமிசை
வன்டணி வந்தி கிரிவனை வில்வளை வாய்ழசுலத்‌
அ ஈ்றைகையி லங்குசத்‌ கீர்திக ழங்கதை செங்கமல
மே படை யேநீதிநின்‌ நனேமி லாமி யிறையவனே. 1

[ பாசுமம 1, 2, 8- ப்ரதாவநாதிகாரம ]

மை -- எழில்‌ ஆமி இறையவன்‌ - அழயெ திருவாழியாழவானாகிய
உவாமி, எனை தள அம்புயத்துன்‌ - எடடு இதழகளுள்ள தாமரைப்பூவி
றன, இலங்கும்‌ அறு கோணம்‌ மிசை - யரகாசிககும ஆது கோணமுள்ள
யம்தரததில்‌, திண கையில்‌ - வலிய (எட்டு) திருககைகளில்‌, வண்‌
பணிலம்‌ - அழகிய சஙசம, திகிரி சகரம, வளை விஷ்‌ _ வளை ஈதிரு கீ
பம வில, வனை வாய்‌ - வநத வாயையுடைய கோடரி, ழசலம்‌ ௮
உல்ககை, அங்குசம்‌ - மாவெடடி, சர்‌ திகழம்‌ கதை - பெருமையுளள
கதை, சேங்கமலம்‌ - சிவற்த தாமரைமொட்டுப்போனற ஆயுதம (ஆடிய)
எண்‌ படை - எட்டு ஆயுதங்களை, ஏந்திநின்றன்‌ _ தரிததுநினறான. ்‌

எட்டு இதழுளள தாமரையில ஆஅ கோணமுளள மயர்த்ரத்தில்‌,
எட்டுக்‌ சைகளிலும்‌ எட்டு ஆயுதங்களை ஏநதிரின.ற சிருவாழியாழவானைப்‌
புகழகதவாறு.

தனை வ்‌ மாதலின்‌ * ] 9 .
கொளளத்தகாது, | என அரப்பு க்தளிலக்குமறு என்ன பாடம்‌
து A

123 பரம்தபங்கம்‌-உரை

க மைய டய.

ஆசார்யர்கள்‌ செய்த உபகாரத்தை மகிழ்நீது பேசுகிறார்‌
பதினாறுசராசிரிய௪௪சகதவிருததம

155 விடுநேறி யஞ்சி விடத்தோ டக்கிய
விநியரா டைந்து தொழத்த மைத்தேழ
விழியந உந்து விலக்க டிக்களை
விரகிலி யம்பி விலக்கி வைத்தனர்‌
கோடுவினை மென்ப தனைக்தி ணைத்தனை
கோணர்தலி கந்த துணத்த எத்நினர்‌
தருகையில்‌ வந்து கொழப்ப்‌ டக்கிய
தலபதி தந்த தறிப்பில்‌ வைத்தனர்‌
க௫நா கன்பு கழற்றி மற்றே
கதிபெறு மன்பி லெமைப்போ ஈந்தின்‌
கமலையு கந்த கடற்கி டைக்கடவ்‌
கருணையு யாநீத திடம்ககோ நக்சினர்‌
படுழத வின்றி வளர்த்த நநற்கலை
பலபல (வோன்ற வேமக்கு ரைந்தன*
பழமறை யந்நி நடைக்கி டைச்சுவர்‌
பரமத மென்ற திடித்த பத்நரே, ன்‌
உரை -- பாமதம்‌ - மிறமதககள, பழ மறையக்கி நடைக்கு -
ப்ழமையான வேதாநத மாாககததிறகு, இடைச்சுவர்‌ ௨ நநிவேயுனள
சுவா (போல தடையாயுளளன), என்று 2 எனன (நினைதத), அது ௨
அத மதமாகிய்‌ சுவரை, இடித்த பந்தர்‌ - இடிதது ஓழிகத பகவத்‌
ப்க்தாகளான எம ஆசராயாகள்‌, விடு நெறி அட்சி அ நிசுசுகதகை இய
வழியில்‌ செல்லப்பயநது, விடக்‌ தொடக்கிய _ (அவவரழுியை) விட்மிவிலகத
தொட.௩கிய, விதியர்‌ - பாசயமுனன்‌ யாம, அடைந்து நோடி - (தமை)
வநது கிடடி வணக, தழைத்து எழி. (மேனமேலும) வருததியாடிப்‌ பெருகு
இன்ற, அருள்‌ விமி தந்து - கருபையுடன்‌ கூடிய உடாகூததைக கொடுது,
விலக்கு அடி-- (உயாநத பலனைப்‌ பெற்முடியாமல) விலககுவதறகுக காரண
மான, களை- களை(போன்ற பாப) களை, இயம்பி. (எமக்கு) எடுததுககூறி,
விலக்க. (அப்பாப௫செய்லையிலிருக து எம்மை) விலகி, விசில்‌ வைத்த
னர்‌ - (எம சசதிககுத தகக) உபாய ததில (முயலவிதது) மிலைகிறு சகினா

(அவ்வாசாரயாகள), கொடு வினை என்பதனை -- கொடிய காமங்க
ளென்று சொலலப்படுமவறறை, மிணைத்தனே மிகாகார்தல்‌ இகந்த ஃ
சிறிகளவும சே ரவொட்டாறு கழிதத்‌, கணத்‌ தனத்தினர்‌ ௨ நறகுணமாஇப

ஸ்ரீடதசிகப்பிரபந்தம்‌ 124

செலவத்தையடையா (எமக்குச சிறிதும பாபம நேரிடாதபடி கோககும
சிறநத குணமுடையவர),

தருகையில்‌ வந்து - திருக்குருகிரெனபபடும ஆழவார்திறாமசரி
மில்‌ அவதரிதது, கோழப்பு அடக்கிய - (பிறமதஸதாகளின) காவததை
(த தம்‌ ஸடிகீதியின மூலமாக) அடகதிவிடட, தலபதி தந்த - (ப்ரபகற
ருலத்திறகுக்‌) கூடஸதரான கமமாழவா£ அருளிய, துறிப்பில்‌ வைத்த
னர்‌ - ஸமமான கருகதில (எமமை) நிலைகாட்டினா. (எமமை ஆழ
வாருடைய கருததில ஈடுபடசசெய தனா),

கடூ நாத - கொடிய நரக (ததைத தரும பாபகாம) அசளில, அன்பு
கழற்றி-(எமக௫ருகத) அன்பைப போக, மற்றெரு கதி பெறும்‌ அன்பில்‌-
மற்றொரறு(சிறநத) கதியா கிய மோக்தததைப்‌ பெறுவதில உளள ஆசையில,
எ(ம்‌மைப்‌ போருத்தினர்‌ - எ௫களை இசைவிததனா (தகாத விஷயததில
மனமசெல்லாது மோக்கஃதறை விரும்புமாறு அவாகள செய்தனா),

கமலை உகந்த ௨ கிராடடியின அனயபிறகுரிய, கடல கிடைக்‌
கடல்‌ (பாற) கடலில பள்ளிகொணடிருக்கும (நீலக) கடலபோனற எம
பெருமானுடைய, கரணை உயர்ந்த திடர்க்க - கருணையாகிய உயாகத மேட
கல, ஒருக்கினர்‌ - (எமமை) ஒனறுசோத்தனா (எமபெருமான எமமீது
கருணைபொழியுமாறு செயதனா),

பட மதல்‌ இன்றி - அழியும காரணம இலலாமல, வளர்த்த - (ஈ௪
வானானும மஹர்‌ ஷிகளாலும) வருததிசெயயபபடட, பல பல நல்‌ கலை -
பபைல சிறநத விதயைகள, ஒன்ற - (எமமிடம) ஒன றுகூடுமபடி, எமக்கு
உரைத்தனர்‌ - எககளுக்கு உபதேசிததனா (பறபல றத விதயைகளை
எமக்கு உபதேசித்தனா)

ஆஅசாாயாகள தமமை அடைகதவாகளைத தியவழியிற செலல
வொட்டாது தடுதது, ஆழ்வாருடைய கருத்தில ஈடுபடசசெயது, மோக்ூத

தில அ௮வாவையுண்டாக்கி, உபாயத்தில மூடகி, பசவதகடாக்ூூததிறகுப்‌
பாத்திரமாக்னெரென மஐவாறு. 2

ஆசார்யர்கள்‌ ஸாரார்த்தத்தையே உபதேசிப்பசேன்கிறர்‌....-
கடடளை சகலிததுறை

1566 போழரைக்‌ தம்போநள்‌ யாமறி யோம்போந எஸார்மறையிந்‌
றழரைக்‌ கின்றன தாமே யறியுந்‌ தாழடையா
ராழரைக்‌ கேன்றிவை யாய்ந்தேடுத்‌ தாரண தூல்வழியே
நாழரைக்‌ கும்வகை நலலந னேந்தி நவின்றனரே 3

125 பரமதபங்கம்‌.-உரை

—

உரை _— போதன்‌ ஆர்‌ மறையில்‌ - உணமைககருதது மிறைக
துள்ள வேதததில, போம்‌ உரைக்கும்‌ போரள்‌ - (தகாத தேனு) நிககக
கூடியதும (தசசதென்று) சொலகைகடஒயதுமான வி௲யசலகை, யாம்‌
அறியோம்‌ - (ஆசாரயோயதே௫ததிறகுமுன) யாம அறியமாடடோம்‌ தாம்‌
உரைக்கின்றன - தமமால உப$த௫ககபபடும்‌ விஷயங்களை, தாமே அறி
யும்‌ - தாமே (சேரில) கண்டறியுமபகஉயான, தரம்‌ உடையார்‌ - பெருமை
யுடைய கம்‌ ஆசசாயாகன, நல்‌ அருன்‌ எத்தி - (கம்‌ பகசல) சிறநத
ச்ருபையைக்‌ கொணடு, ஆயத்து - (வேதததை) இமாயகது, இவை
உரைக்த இம்‌ என்னு - இவவிஷயராகன உபம்தகசிகசக தககனவாகும
என்று, எடுத்து - பொறுக்கியெடு௧௮, ஆரண நூல்‌ வழியே - வேதமாக
கதத த தழுவியே, நாம்‌ உரைக்கும்‌ வகை- சாம (இநத க்ரஈதததில) விளக்‌
கும்படி, நவின்மனர்‌ - (கமகளு) உபகதேசித்தனா.

வேததீதில ஸாரமசன எவிஷயகனகனையறியச்‌ சக்தியற்ற ஈமக்கு
ஆசீராயாகள தாம ஆய்ஈகெ்சது ஸைரா தகன கணை உபதேசித்ததால
நாம்‌ இரத கரந்தததை டு பற்றவலலரானோேமென்றவாறு ய

வேதத்தால்‌ உண்டாகும்‌ கத்துவஜஞாநத்தைக்‌ கெடுக்கும்‌ பிற
மதத்தினரைக்‌ கண்டிக்கிறுர்‌.

157 சித்து மசித்து மிறையு மெனத்தெனி வுற்றுநின்ற
தத்துவ மன்றுநீ கஸளித்தனி காட்டுநீ நிறை பான்‌
மத்தி வழிஃகிகு மல டூமனத்நுணி வார்களையூுங்‌
கத்தி மயக்கி. கநகரை நான்கடி கின்றவாமே 4

[| பாசுரம்‌ 4, 5- ஜீவதச்துவாதிகாரம ]

உரை --- சித்தும்‌ - சோதகமம்‌, ஙுகித்தும்‌ - அசேதாமும, இறை
யும்‌ என - ஈசுவரனும எண்று, நேளிவும்றுநின்ற - கெளியப்பெற்று
கின்ற, தத்துவம்‌ மூன்றும்‌ - ததறுவங்கள்‌ மூன்றையும, தனித்தனி
காட்டும்‌ - (அவவவறறின ஸ்வருபசகையும ஸவபாவகதையும்‌) தனித்தனி
யமாகபகிரித்து வெளியிடுனெற, நனி மறையால்‌ - ஒப்பற்ற வேத சதால,
இது - இதத்‌ தத்துவஜஞாசம, மத்திவழிக்த - மோக்ஷமாரக்கததிறகு,
ழலம்‌ என - காரணமாகும எனறு, துணிவார்களையும்‌ - நிச்சயித்தறிபவா
களையும, கத்தி யைக்கும்‌ - ஆரவாரததால மயக்குனெறு, கதகரை -
ப்ரதிவாதிசனை, நாம்‌ - (ஆசாராயோபதேசம பெற்ற) காம, கடிகின்றனம்‌ -
(இவவதிகாரத்தில) கணடிக்க்றேம

கலல விவேகமுன்னவாகளையும ஆரவாரததால மயககபபராக்கும
பரதிவாதிகளை இவவதிகாரததில கணடிகறோமெனறவா நூ ஆ

எவ அண அண்டை,

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 126

அணையை அணு. க்‌ ணு

158 மத்தின்‌ வடங்க ளேனழதந்‌ தன்புனே ழவகையாஞ்‌
சித்தி லநஞ்சுந திச்செவ்வை மாறிய சீந்தைகளாம்‌
பத்தி லிரண்டுமேய்க்‌ கப்பகட்‌ டூம்பா வாதியர்தங்‌
கத்தில்‌ விழந்தடைந்‌ தவிவழக்‌ கின்று கழந்றினறே. 5

உரை--- மகத்தின்‌ வடங்கள்‌ என 2 முததுக்களின ஹாரகஙகள
எனனுமபடி, முகுநீதன்‌ புனை - எமபெருமான தரிகீச, முவகையாம்‌ சித்‌
திவ ஃ (பெதத-முகீத-நிதயஸ கஅிரிகளா௫.ப) மூன்றுவகைப்பட்ட சேதகா
விஷயத்தில, அரம்‌ சுநதிச்‌ செவ்வை மாறிய . (அறிவதற்கு) அருமையான
வேதததின்‌ கோமையை அழிததுப பேசுகின்ற, சிந்தைகளால்‌ - கினைவு
களால, பத்தில்‌ இரண்டு மெய்க்க - (தாம்‌ கூறும்‌) பசதுவிஷயரன்௫அளில்‌
இரண்டே மெய்யாக, பகட்டும்‌ - மயககுகின்ற, பரவாதியர்‌ தம்‌ ப்ரதி
வாதிகளாூடைய, கத்தில்‌ விழந்து அடைந்த - விண்டதறறலில்‌ மயம்‌
(அதல) பெறற, அழக்கு - களலகததை (குற்றத்தை), இன்றுஃ(இவவதஇி
காரத்தை எழுதிய) இன்று, கழற்றினம்‌ - நீகவிட்டோம

பிறமதததினரால்‌ ஜீவனுடைய ஸவரூபததில கூறப்பட்ட கொள்கை
களை இவவதிகராததில ஒழிததோமென்றவா னு,

அடை௩த-[- அழுக்கு அடைநதவவழுககு- இங்கு வகரம விருது
செயயுள்வீசாரமாகும 2

அசேதநதத்துவத்தை இவ்வதிகாரத்கில்‌ விளக்குகிறார்‌
159 நாக்கிய லுர்வகை கம்மை யளித்தவர்‌ நல்வநளாநீ

பாக்கிய மேந்திப்‌ பானடி யார்திறம்‌ பார்த்ததற்பின்‌

றக்மமயர்‌ தங்க டலைமிசை தாக்கித்‌ தனிமறைதான்‌

போக்கிய மென்றத ஸிதபொய்ப்‌ மதங்களைப்‌ போக்கு வமே.

[ பாசுரம 6, 7_ அசிததததுவாதிகாரம ]

ர நம்மை ௨ (அறிவறறிருகத) ஈம்மை, நாக்கு இயலும்‌
சராம்‌ (னாகுய்ப்‌) பேசும்படி, அளித்தவர்‌ ௨ அருள்புரிந்த
ல்‌ முடைய, நல்‌ அதனால்‌ ௨ கிறத கருபையினால, பாக்கியம்‌
எந்தி - (கலல ஜஞாகத்தைப்‌ பெறும) பாகயததைய்‌ யெறறு, பான்‌ அழி

இனற) யுக்திவாதிகளூடைய, தலைமிசை தாக்கி _ தலையில மோதி
கனி மறை ௨ ஒப்பறற வேதம்‌, * போக்கியம்‌ ** என்றதனில்‌ _

127 பரமதபங்கம-உரை

க கண வொ வட வெலிலியவக மை மையார்‌ அளை. _ கண க வு ய! _—— னன. மஷ்‌
த க

“(ஆதமாவினால்‌) அஅபவிககப்படும வஸது”” எனக கூதிய அனேதகதததுவத
தைப்பறறி வருகின்ற, பொய்ம்மதங்களை ௨ விபரிதககொள்கைகளை,
போக்குவம்‌ - (இவவதிகாரத்தில நாம) ஒழிகதிடுவோம தகான்‌_— அசை.

ஸ்ட லொகா ஹஜொ.ம)௦ வெரி காரா ௮ கூர ?° என்னு
உயப்கிஜதவாகயம ஒனறு உளது இது மூனு சசதுவஙகளினா வபா
௮ததை வெளியிடுனெறது ஜீவன அதுபவிபப்வனறாகவம, அசேதநததை அது
பவீககப்படும்‌ வஸதுவாகவும, சசுவரனை௪ சேதகராசேதநஙகஆர ஏவு பவனா
ம்‌ இவவாகயககால அ௮றிகினம்‌மும, (கஸொலா - ௮ பவிபபவள ,
ஹொ.) த அ அபவிககபபமொ பஸ்‌ து, வெம்‌ வ்‌ வஅ௮பவன ) 6

160 நீவகை மாற்றியன்‌ நறேர்தேரி லாரணம்‌ பாடியநநீ
தேவகீ சீர்மக ஞர்கிறம்‌ பாவநன்‌ சூடியநா
மூவகை யாமறி யாத்தத்‌ துவத்திள்‌ முகமறிவார்‌

நாவகை யெநடத்‌ துநீநடை பார்த்து ஈடந்தனமே. 7
உரை --- தீ வகை மாற்றி - (ஜிவாகளிடமுளள) தீய பரகாரஙகளை

நீக (ஒழிககல்‌ கருதி), அன்று - பாராகயுகதசாலததில, ஜா தேரில்‌-ஒப்பற்‌ ற
(௮ாஜுுகனுடைய) தேரில (பாகனாயிருறன), ஆரணம்‌ பாடிய வேதத (இண
அ௮ாதததுதை (க இதையின்‌ வாயிலாக) அமுனிசசெயதவராம, நம்‌ தேவகீ
சீர்‌ மகனுர்‌ - தேவூயின்‌ சிமகத புகநிரருமான நம கண்ணனுடைய,
திறம்பா அருள்‌ - கிஙகாத கருபையை, ரூடிய நாம்‌ ௬ பெற சாம, ழவகை
ஆம்‌ அ பாகருதி, காலம, அத்தஸததுவ௰ னு) கூனறுவகைப்படட,
அறியாத்‌ தத்துவத்தின்‌-அறிவறற (அசேதக) இததுவககளூடைய, மகம்‌ அறி
வார்‌ - பரகாரககளை (கனகு) அறிகத(பராசரா . வயாஸா - ஆழவார
மூதவிய)வாகறாடைய, நா வகையே - உப்தேசததின வழியாகவே, நடத்‌
தும்‌ - (மம்‌ ஆசாாயாகள) நடப்பிககினாறு, நடை பார்த்து - ப்சகார சதை
ஆராவ்நது, நடந்தனம்‌ - கடகதோம (இவவதிகாரததில வெளியிட டோம),

ஆசீாராாயோகதஜேசததின படியே அசேதகதததின்‌ ஸவரூபம இங்கு
விளல்பபட்டதெனற்வாறு, ர்‌

ஆசார்யோபதேசத்தின்படியே ஈசுவாஸவநபத்தை விளக்தகிற
161 வேலைப்‌ புறமகங்‌ காண்பது போல்வேத நன்னெறிகேர்‌
நூலைப்‌ புறமகங்‌ காண்டலி னுண்ணறி விஸ்றிநின்றிம்‌
மாலைப்‌ பொறவமி காட்டிய ஜேசிகம்‌ வாசகமே
யோலைப்‌ புறத்தி லேழதுகின்‌ றேழன்‌ சளேழூதுமினே, 8
[ பாகரம 9 9--பரதததுவாதிகாரம்‌ ]

ஸ்ர்தேசிகப்பிரபந்தம்‌ 128

ம பவல்‌ ட ஆவவரயை கைக்‌ அணு.

உரை -- வேலை - ஹமுத்ரததின்‌, புறம்‌ அகம்‌ - வெளியிலும
உளளும (முழுஅம), காண்பதுபோல்‌ - காண்பதிறபோல்‌, வேத நல்‌ நேறி
சேர்‌ நூலை - வேததீதின சிற்த மராக்கககளைப போதிககும்‌ சாஸதாக
தனை, புறம்‌ அகம்‌ காண்டலில்‌ - மேலேதோனறும அாத்தத்தையும
உடகருததையும அறிவதில்‌, நுண்‌ அறிவு இன்றி நின்றீர்‌! - ஸககம
புததி இலலாமல கினறவாகனளே / மாலைப்‌ பேற - எம்பெருமானை (காம)
அதுபவிபப்தறகு, வழி காட்டிய: உபாயத்தை (குமக்ரூிக சாடடிச்கொடுதத,
தேசிகர்வாசகமே - ஆசராயாகளுடைய உபதேச (ததின ரை) த்தையே,
ஓலைப்புறத்தில்‌ எழதுகின்றேம்‌ - இவவோலையின மேல எழுதுகனறோம;
உள்‌ எழதுமின்‌ - (இதை ௨௫௧௪) மனத்துன பதிவித்துக்கொளலீாாகளாக

சாணைராததஙகளை அறியலமுடியாதவாககுப படனபடுமப, ஆசார
யோபதேசததின ஸார சமதயே இககு உரைப்போமென்றவாறு

எழுததுமிக்குத இனை வழுவுமாதலின * உனளனே யெழுதுபமிணே ?*
யென்று பாடககொளளத தகாது ஐ

14582 சிறைநீலை யாம்பாவத்‌ திறழ்சிறு தேனின்ப முண்டுழல்வார்‌
மறைநீலை கண்டறி யாமயன்‌ மாந்றிய மன்னரளே
துறைநீலே டார மேனத்துனங்‌ காவழ தக்கடலா
மிறைநீலே ஈ௱ழனமைத்‌ தோமெங்‌ தருக்க ஸனியம்பினவே. 0

உமை -- சிறை நிலை ஆம்‌ பாவத்தில்‌ - சிறையின்‌ தன்மையன
மமஸாரததில, சிமா தேன்‌ இன்பப்‌ - ஒருதுளி தெனபோல (அடமான )
ஸுாகத்தை, உண்டு உழுல்வார்‌ - அறுபவிதது (அதிலேயே) மண்டியிருபப
வாகளுடைய (இம), மறை நில - வேதத்தின தாதபாயததை, கண்டு
அறியா-தெனிகது அறியமுடியாத(ப, செய்வதுமான), மயல்‌ மாத்றிய அஜ
ஞாகததைய போககிய, மன்‌ அருளே - வவிய கருபயையிலை, எம்‌ தருக்னை
இயம்பின - எஙகள ஆசாரயாகள உபதேசிததபடி, துறை நிலை பாரம்‌
என - (ஆகத கடலில இறகளும) அறையும்‌ கிலையானா மிறகுமிடமும்‌
(ஸமஸாரததின அக)கரையும எனறு கூறுமபடி, துளங்காஃகிலைகலககாத,
அழதக்‌ கடல்‌ ஆம்‌ - அமருதமயமான மமைதீரமாகிய, இறை நீலை-எமபெரு
மானுடைய பரகாரததை யாம்‌ உரைத்தோம்‌ - யாம (இவவதிகார ததில)
வெளியிட்டோம

ஆசாாயாகன ஸல்ஸா.ரத்தில உழலும சேதகரிடம கின்று வேதராத
தததை அறியமுடியாமற செய்யும அஜஞாகததை ஒழிக்கவலல தமது
அருளால எம்பெருமானுடைய ஸவரூபததை எம௫ஞூ உபதேகித படியே
இவலதிகாமத்தில வினச௫னஷேமென றவா று. ப

129 பரம்தபங்கம்‌-உரை

பீறமதங்களைக்‌ கண்டிப்பதன்‌ பயன்‌ கூறப்படுகின்றது

163 வெறியார்‌ துளவுடை வித்தகன்‌ நன்மையின்‌ மெய்யறிவார்‌
தறியார்‌ நெடியவ ரென்றே குற்றம்‌ பிறர்க்குரையா
ாறியார்‌ திறத்தி லநள்புரிந்‌ தாரண நன்னேறியாற்‌
சிறியார்‌ வழிக எமிப்பதூத்‌ தீங்கு கமிப்பதற்கே 10

[ பாசுமம 10, 11- ஸமுதாயதோஷாதிகாரம ]

உமை --- வேறி ஆர்‌ துளவுடை - வாஸனை மிகுநத திருததுழா
கயையுடையவனும, வித்தகன்‌ - அதிசயசசெய்கையமையுடையவனுமான
எம்பெருமானுடைய, தன்மையின்‌ - ஸவபாவததின, மேய்‌ அறிவார்‌ -
உண்மையை அறிநத ஆசாாயாகள, பிறர்க்கு - பிறாவிஷயததில, குறியார்‌
நேடியவர்‌ என்று - குளளமானவா உயரமானவா எனறாறபோன்ற (அறம்‌
மான), ஒரு குற்றம்‌ உரையார்‌ - ஒரு தோஷததையும சொலலமாட்டாா
சள (அபபடியாயின) ஆரண நல்‌ நெறியால்‌ - வேதததைததழுவிய
சிறகத மாாககததைககொண்டு, சிறியார்‌ - அறபாகளான பிறமதததா
ருடைய, வழிகள்‌ அமிப்பதும்‌ - ஸிததாநதததைக கணடிப்பதும,(எதறகாக
வென்றால), அறியார்‌ திறத்தில்‌ - (சம ஸிததாநதததை) அறிஈதுகொள்ளாத
பாமா விஷயததில, அருள்‌ புரிந்து - கருபையை வைதது, தீங்கு
கழிப்பதற்கே - (பிறமதஙககளின்‌ தோஷம தெரியாததால அவாகளுககு
வரும) கெடுதியை நீககுவதறகே (யன றி வேறிலலை)

காமகரோதஙகளறற பெரியோ பிறாமீது குறறஙகூறத துணி
யா ஆமினும, பிறமதஙகளைக கணடிபபது, ஸாமாகயாகளான அதிகாரி
கள பிறமதஸதரின்‌ வஞ௫௪னைககுடபடடுக கெடாதவாறு பிறமதககளின
தோலஷததை அறிவதறகாகவே எனறவாறு 10

இனி ஒவ்வோரு மதத்தையும்‌ தனித்தனியே விளக்கிக்‌ கண்டிக்கத்‌
தொடங்க, இப்பாசாத்தில, சிற்சில ப்ரதாநமான அம்சங்களில்‌ போது
வான கோள்கையுள்ள மதங்களை ஒவ்வோந வதப்பாக்கி நான்தவகை
யாகப்‌ பிரித்துக்கூறுகின்றுர்‌—
எண சீராகிரியவிருததம

164 மீண்டுரைக்க விரததநந்‌ தநக்கங்‌ கோண்டே
வேண்டுங்கால்‌ வேண்டுவதே விளம்பு கன்றுர்‌
கண்டதற்கு விபரிதங்‌ கத்து கின்றர்‌
காணத குறைமறையிற்‌ காட்ட நிீழ்பார்‌
17

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 130

ரன்ன எ வகை

பண்டொநத்தன்‌ கண்டுரைத்தே னே டயன்னப்‌
பலவகையி லுபாதிகளாற்‌ படிந்து விழ்வார்‌
கோண்டலோக்குந்‌ திருமேனி மாயக்‌ கூத்தன்‌
துரைகழல்சேர்‌ விதிவகையிற்‌ கூடா தாரே
உரை -— மிண்டு உரைக்க _ (மேனமேலும) விதணடாவா அக்‌?
பேசுவதறகு, விரகு தரம்‌ - இடம கொடுககின ற தருக்கம்‌ கோண்டே
குயுகதிகளைமாததிரம கொணடு, வேண்டுங்கால்‌ _ (தமககு) வேண்ட
ஸமயததில, வேண்டுவதே - இஷ்டமான விஷயத்தை (த தோன நியபஒு. 3
விளம்புகின்றர்‌ - உறுகன றவ(ரான கணாத-சகெள்தம-வையாகரண-மீமா ன்‌
ஸக)றாம, கண்டதற்கு ௨ (காம) நேரில கண்டதற்கு, விபரீதம்‌ - மாறுபட.
விஷயஙகளை, கத்துகின்றார்‌ _ வீரவாரமாகப்‌ பேசுன றவாச (ளாண
பாஸை யாதவ. அதவைஇக) "ம்‌, மறையில்‌ _ (அபெளருவஷேபமானா)
வேதததில, காணுத தறை ௨ காணமுடியாத (பெளருஷேயேமென்னுடல்‌ )
குற்றததை, காட்டநிந்டா$ ஏடு தீன்‌ககூறகிறபவ(ரான சாாவாஃபெளதன-
ஜைக)ரும, பண்டு ஒருத்தன்‌ - மூனபு (கபிலா, பாஹமா, பசுபதி ஆகியைவ

11

களில) ஒருவன்‌, நானே கண்டு உரைத்தேன்‌ என்ன - நானே (இங்க
மதத்தைக்‌) கண்டுபிடிதது உபதேசிததேன என்னற, பல வகையில்‌
உபாதிகளால்‌ - பலவகைப்பட்ட (பொருளாசை, ஆஹாரணெனகாய£ம்‌

முதலிய) காரணககளால, படிந்து-(அநதநத மதததில) ஈடுபடடு, வீழ்வார்‌
அழிநஅபோகினறவா (களான ஸாககயட யோக. சைவா) களும்‌ (ஆசை
காலவகையினரும), கொண்டல்‌ ஒக்கும்‌ திருமேனி - மேசகதைப்போன ௯
திருமேனியையுடைய, மாயக்‌ கூத்தன்‌ - அதிசுய௪செயகையுளள எம்பெரு
மானுடைய, துரை கழல்‌ சேர்‌ - ஒலிசனெற கழல (பூண்ட திருவடி) ௧௯௭௮
சேருவதற்குரிய, விதி வகையில்‌ கூடாதாரே-பாகயவிசேஷம கிடைககா்‌்‌
பெருதவசே (ஆவா).

பிறமதததின ரக எமபெருமானை௪ சோ 5௮ அறநுபவிசக்கூம பாகம
மிலலை என றதாயிறறு இவவாறு பொதுபபடையான கோவககணைக
உைறியதாலேயே இநத ஹமயைததில இவவதிகாரத்திறகு 'ஸநுதாயதோ
காதிகார£மெனப பெயா வநதத 17

இனி வரும்‌ இரண்டு பாசாங்களால்‌ சார்வாகமதம்‌ கண்டிக்கடீர
படுகின்ற து--

கட்டளைக்கவிததுறை
165 கண்டது மேய்யெனிற்‌ காணு மறையி லறிவுகண்டோங்‌

கண்ட தலாத திலதெனிற்‌ கண்டிலங்‌ தற்றமிதிற்‌

கண்டது போன்மறை காட்டுவ துங்கண்ட தோத்ததனா

லுககடது கேட்க மலோகா யத ரென்று மீறுவதே 12

| பாசம்‌ 12, 18- லோகாயதிசபல்சாதிகாரம ]

131 பரமதபங்கம்‌- உரை

வை அ அ அ அபபட

உரை - கண்டது- ப்ரதயகூததால கணட வஸது, மெய்‌ எனில்‌ _
உண்மையான தாகும என்று கொள்வதாயின, காணும்‌ மறையில்‌ - பர தய
அகததால்‌ அறியபபடுகினற வேதததால, அறிவு கண்டோம்‌ _ ப்ரத்யக்ஷ
மாச ஜஞாநம (உணடாவதைக) காணகிறோம கண்டதலாதது - (மேலும)
ப்ரதயகஷகதால அறியபபடாத வஸது, இலது எனில்‌ _ உண்மையல்ல
வென்று கூறுவதாயின, இதில்‌ - (வேதததால உணடாகும) இகத ஜஞாநத
தில, தற்றம்‌ - ஒரு தோஷததையும, கண்டிலம்‌ - காணவிலலை கண்டது
போல்‌ - பரதயக்ஷததை (பரமாணமாக ஏறறுககொள்வதை)பபோல, மறை
காட்டுவதும்‌ - வேதகதால உணடாகும ஜஞாகமும, கண்டதொத்ததனல்‌ .-
ப்ரதயக்ஷ்மெனனும பரமாணததையே ஒததிருப்பதால, உண்டது கேட்கும்‌.
தாம உணடதையே பிறரைக்‌ கேடடுத தெரிநதுகொளப (வரைபபோன 2)
வாகளான, உலோகாயதர்‌ - சாாவாகமதததினா, என்று மீறுவது 9 _

எப்பொழுது (இவறறை) மீறிபபேசமுடியும ?

சார்வாகமதக்‌ கோள்கை-- பரதயக்ஷம ஒனறே ப்ரமாணமாகும்‌
ப்ரத்பகூததால அறியபபடும வஸதுககளே உணமையான வை ப்ரதய
கூசுதால்‌ காணப்படாத வஸதுக்கள பொயயானவையே (ப்ரத்யக்தத
திலும தோஷம ஒஊறுமிலலா மலிருக்கவேணடும ) ஆதலின வேதததில
கஉறப்படடுளள தாமம்‌, அதாமம, ஈசுவரன, பரலோகம்‌ முதலிய ஸகலமும்‌
ரதயக்ஷததால காணப்படாமையால பொயயேயாம--ஏனபதாம

இவவாறு சாரவாகா பரதயகமொனறையே பரமாணமாகக
சசொாணடாலும, வேதததில கூறபபடும வஸதுககளை உணமையென று
இசைநதேயா கவேணடிம எவவாறெனில கலவி கற்று வயுதபததியுளள
வர்கள்‌ வேதவாகயககளைத தமது காதிலை சேடகுமபோதே அவற்றின்‌
அர்ததம அவாகளுக்கு ஒருவாறு விளககுனெறதெனபது வெளிப்படை
பான விஷயம இப்பொழுது வேதமும அதனால உணடாகும மாதத
நஞாநமும பம தயக்தமாகவே ஆகிவிடுகன்‌ றன வன ர ? ஆகவே பரத்ய
கூத்தையே பரமாணமாகககொண்ட சா£வாகரும வேதததையும அதனால
டண்டாகும ஜஞாரததையம பரமாணமாகக கொண்டு அவறறுககுப்‌ புல
னை தாமம அதாமம்‌ முதலியவற்றை உண்மையென்று இசையவேணடிய
சாயிறறெல்பது முதலடியாற கூறபபடடது

ஆயினும்‌ வேதததால உணடாகும ஜஞாகததை ப்ரமமாகக
காண்டு அகத ஜஞாநததிறகுப புலனான வஸ்துககளைப பொய்யென்று
படியும்‌ அவர்கள ஆகேேபிக்கத துணியலாம இதற்கும்‌ இடமிலலை,
ரவ்வாறெனில_— ஒரு ஜ்ஞாஈததில்‌ ஏதாவது தோஷம்‌ இருநதாலன றோ
நந்தஜ்ஞா நத்தை பரமமென்னலாம்‌, இங்கு வேதததால உணடாகும ஜ்ஞாகத்‌

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 132

தில்‌ ஒரு தோஷமும்‌ பரதயக்தமாகக காணப்படவில்லை ஆதவின தோஷ
மொனறுமிலலையென்றே அவாகள அவசியம இசையவேண்டியகாயிற று,
தோஷமாவது- ஜஞாநததை உணடாககும ஸாதநததில ஏதாவது குற்றம்‌
ஒருவராலும இயறறப்படாது அபெளருஷேயமாய மிதயமாய்‌ பரகாசிக்‌
கும்‌ வேதததிலோ அதனால உணடாகும ஜஞாநததிலோ எவவித தோஷமும்‌
காணபபடாததால ப்‌ ரதயக்மாகக காணப்படாத வண்துவைப பொய
யெனக கொளளும சராவாகரும வேதததால்‌ அறியபபடுகினற வஸதுவைய
பொய்யெனச கொளளமுடியாதெனபது இரணடாமடியாற கூறப்பட்டது

ஆகவே தோஷம ஒனறுமிலலாத பரதயகூததைச்‌ சராவாகா

ப்சமாணமாசக கொணடாறபோல தோஷம ஒனறுபிலலாத வேதததால
உணடாகும ஜஞாநமும ப்ரதயகூததைபபோலாவதுபறறி அதையும
ப்ரமாணமாகசகொணடு நமது இததரியககளுககுப புலபபடாமல வேதத
தால்மாததிரம விளககப்படுனெற ஸகலவஸதுககளையும மெயயாகக்‌
கொளளவேண்டியதாயிறறு எனபது மஷூனறுமடியாற கூறப்பட்ட அ.
உலகில ருவன்‌ தானுணட வஸதுவின சுவை எததகையதென்று
மறறொருவனிடம கேடடு ஆராயததுணிவானாகில அவனை அவிவேகி
அவஙனே பரதயகமொனறே பரமாணமென்று கொன்ஞ்ம

பராமாணமாகக்கொணடு அதிறகூறிய
ஏறபட்ட

என போம,
தம மதததினபடியே வேதததை
அனைததையும மெயயாகக்‌ கொள்ளவேணஉய கிரபபநதம
மிறகும சாாவாகா இதைப்பற்றிச சாசசை செயய்பபுகுவது மு.௰கூறிய
அவிவேகததனமையை ஒதததாகும்‌ ஆதலால அம்தச சாாவாகா இவ
வமசஙகளை மீறிப்‌ பேசுவது எபபொழுது ? ஒருபோதுமிலலையென பது

£கடைசியடியாற கூறபபட்டது 12

சார்வாகரின்‌ கொள்கையும்‌ சேய்கையும்‌ ஒன்றுக்கொன்று முரண்‌
படுதல்‌ விளக்கப்படுகின்ற து _—
எணச£ராசிரியவிருததம

166 கண்டதனுற்‌ காணக தனுமிக்‌ கின்றர்‌
கண்டோருத்த னுரைத்ததனைக்‌ கவந கின்ற
நண்டுபசி கேடுமேன்றே யுணர்ந்துண்‌ கின்ற
ரோன்றுலே யோன்றைத்தாஜ்‌ சாதிக்‌ கின்றார்‌
பண்டுழலை யுண்டதனான்‌ ழலையுண்‌ கின்றர்‌
பார்க்கின்றர்‌ பலவல்லாத்‌ தம்மை மற்றுங்‌
கண்டுமதி கேட்டநிலை காண கில்வார்‌
காணாத திலதென்று கலங்க வாரே. 18

133 பரமதபங்கம்‌-உரை

உரை _. காதைது - பரதய்கூததால அறியப்படாத வனை,
இலது என்று - (முயறகொமபுபோல) சூகயம எனறு, கலங்குவார்‌ - மனக்‌
கலகஃமுளள சா£வாகா, கண்டதனால்‌ - பரதயக்தததால அறிநத வஸது
வைககொணடு, காணாதது - (பரதயக்ஷததால்‌) அறியப்படாத வஸ்து இருப்‌
பதை, அனுமிக்கின்றர்‌ - ஊஹிததறிகினறனா ஒருத்தன்‌ கண்டு - வேறு
ஒருவன்‌ (பரதயக்த்தால) அறிநது, உரைத்ததனை - கூறிய விஷயததை,
கவருகின்றர்‌ - ஏறறுசகொளகினறனா உண்டு - உணட பிறகு, பச
கேடும்‌ என்றே - பசி தொலைஈதுபோம என்றே, உணர்ந்து உண்கின்றர்‌ -
அறிநது உணகின்றனா ஒன்றலே - ஒரு ஸாதநததாலே, ஒன்றை - ஒரு
வஸதுவை, தாம்‌ சாதிக்கின்றர்‌ - தாஙகள ஸாதிகதுககொளகின்றனா.
பண்டு மூலை உண்டு - முனஜகமததில தாய்ப்பாலைப்‌ பருகி, அதனுல்‌ மலை
உண்கின்றர்‌ - அகத வாணனையால்‌ (இகத ஜகமததிலும) தாயபபாலைப்‌
பருகுகினறனா. மற்றும்‌ - மேலும, பல அல்லாத்‌ தம்மை - (சை கால
முதலிய) பல அவயலஒஙகளைககாட்டிலும வேறுபட்டுகிறகும தம ஜீவாதம
ஸவரூபததை, பார்க்கின்றர்‌ - (இது என சரீரம, இது என கை எனறு
முறையில பரதயகூததாலேயே) அறிகின்றனா கண்டும்‌ - (இப்படித தம்‌
ஸிததாநதததிறகு விரோதமான விஷயமகளை) அறிகதும்‌, மதிகேட்ட நிலை.
புததிகெடடுத தாம பிதறறும நிலையை, காணகிலலார்‌ - (தாங்கள்‌) அறிநது
கொளளவிலலை

சாரவாகா, தாம நேரில கணட புகையைககொணடு காணாத அக்கி
இருப்பதாய அறுமாநம செயகனறனா, மற்றொருவன்‌ நேரில கணடு கூறிய
விஷயததை நம்பி ஏறஅுககொளகினறனா. இவறறால அவாகள முறையே
அநுமாநததையம சபதததையும பர்மாணமாக ஏறறுககொணடதாயிறறு.
மேலும்‌ ௮வாகன பசியுள்ளபொழுது உணவுகொணடால பசி நீககும்‌
என்று அறிநதே உணவுகொள கின யனா உணடால பசி நீங்குமென்பதை
உண பதறகுமுன அவாகள பர்தயக்ததால அறிநததிலலையன் றோ, மேலும
ப்ரதிவாதிகளிடம, இருவரும இசைநத ஒரு காரணததைக கூறி, காணாத
வத இருப்பதாய்‌ ஸாதிக்கினறனா. இவறரறுலும அவாகள அதுமாநத
தையும்‌ சபதததையும இசனைநததாமிறறு மேலும கேரில்‌ கணட தேஹத்‌
தைத தவிரக காணாத ஆதீமாவெனறு ஒன்று இல்லையென்று கொண்ட சாா
வாகா, குழநதை பிறநததும தன தாயப்பாலைப்‌ பருகுவதற்கு மூறபிறப
பின வாஸனையைக காரணமாகக உறுவதன றி, அதற்கு அலாகள வேறு
வழிகூற இடமிலலை இதனால எரிரததைத்‌ தவிர நிதயமான ஆதமா
இருப்பதாய்‌ ௮வாகளும இசையவேணடியதாயிறறு மேலும, சரீரததையே
ஆதமாவாகக கொணட சாாவாகா “என சரீரம, என்‌ கை, என சால?

எனற முறையில ப்‌ ரத்யககூத்தால பாக்கும்போது “எனனுடைய””? என்ற

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 134

உணாசசியையுடைய ஆதமாவைச சரீரம முதலியவறறிற காட்டிலும்‌
வேருகவே யா£ககினமனரனறோ ? இப்படித தம கொளகைகளுக்கும
செயகைகமஞூச்கும பல முரணபட்ட அமசககளைத தாஙகள அறிநதும மதி
கெட்டுத தஙகள கொளகைகளை விடாதிருககின்‌ மனா எனறு கருதது 18

பேளத்தமதத்தினர்‌. மாத்யமிகர்‌- யோகாசாரர்‌- ஸேளத்ராந்தி
கர்‌- வைபாஷிகர்‌ என நாலவகைப்படுவர்‌ இனி இரண்டு பாசுரங்களனால
மாத்யமீகமதம்‌ கண்டிக்கப்படுகின்றது
கட்டனைககலித்துறை

167 காணு திலதேனுங்‌ கல்வியி னரைக்‌ கடிந்ததற்பின்‌

கோணுர்‌ ததர்க்கங்கள்‌ கொண்டே குழப்பும்‌ பவுத்தர்களி

னணு தனைத்து மீலதென்று நால்வகை யன்றிதேன்றும்‌

வாண எறுக்கின்ற மத்திமத்‌ தான்வமி மாற்றுவமே, 14

[ பாசுரம 14, 15- மாதயமிகபஙகாதிகாசம ]

உரை --- காண(க) க-(ப்ரதயக்ஷததால) காணப்படாத வதை, இலது--
இடையாது, எனும்‌ கல்வியினாரை - எனற ஸிததாததமுடைய சாாவாகரை,
கடிந்ததற்பின்‌ - கண்டி சதபின, கோண்‌ ஆர்‌ - வக்ரததன்மை நிறைகத,
ததர்க்கங்கள்‌ கொண்டே - குயுகதிகளை (ஸாதநமாககை கொண்டே, தழப்‌
பும்‌ பவுத்தர்களில்‌ - (உலகததைக்‌ கலககும) பெளததாகள்‌ நாலவரில,
நாணாது - வெம்கமாடையாது, அனைத்தும்‌ இலது என்றும்‌ - ஸகலவஸது
வும்‌ இலலையெனறும, இது - இநத பரபஞ்சம, நால்வகை அன்று என்‌
றும்‌ - நானகுவலையிலும்‌ அடம்காதென்றும (கொணடு), வாம்‌ நாள்‌
அறுக்கின்ற - (கணவன) வாழும்‌ காளிலேயே தாலியறுககினற (ஸதீரீ
யைப்போன்ற), மத்திமத்தான்‌ வழி - மாதயமிகனுடைய ஸிததாகதததை,
மாற்று வம்‌ — கணடிபபேோம்‌

புததருடைய டா நாலவரில்‌ மாதயமிகன்‌ எனபவன “ ஸாவம

சூர்யம ?” என்ற கொளகையுடையவன “ஒரு தததுவமும இலலை” எனறு
வாயகூசாது பேசும்‌ இவனே புத்தருக்குப பிரிய சகிஷயனாம மெய்யான
பொருளை - ஸத்‌ ” எனறும்‌, பொயயான யொருனை “அஸ்த ' என்றும,
மெய்யும்‌ பொயயுமான பொருளை : தைத்‌ * எனறும, மெயயுமன்‌ றிப்‌
பொய்யுமன்றி நகிறகுமதை * ஸதஸதவிலக்ண்ம * எனறும வழககுவ
துண்டு. இகத ப்‌. ரபசஞூசம இநத காலவசையில எதிலும அடசகியதனறு
என்‌ கிறான்‌ மாத்யமிகன்‌. இவன ஸகலலோகநாதனாய ப்ரகாசிககினற
ஈசுவ.சனையும அவனுசுகுரிய ப்ரபஞச௫வஸஅக்களையும இலலையாகக, அவன
தருளால்‌ பெறும பலனணகளையும இழநதவனாதலின்‌, கணவன உய
ரூடன்‌ வாமும காளில மதிகெடடு அவனை வெறுததுத தாலியையறுததுப்‌
போட்ட பெண்போலாகின்‌டுனென்னபபடடது. 14

ள்‌

135 பரமதபங்கம்‌- உரை
அவையை மமம்‌ மெம்‌ மய பம்பு பப பட...
எண£ராசிரியவிருததம

168 மானமிலை மேயமிலை யென்று மற்றோர்‌
வாதநேறி யிலையேன்றும்‌ வாது பூண்ட
தானுமிலை தன்னுரையும்‌ போொநளு மில்லை
தத்துவத்தி னுணர்த்திசய மில்லை யென்றும்‌
வானவந மானவந மனழம்‌ வெள்க
வளம்பேசு மதிகேடன்‌ மத்தி மத்தான்‌
றேனநெறி கோண்டனைத்துநீ திருடா வண்ணத்‌

சேழமதிபோ லெழமதியாற்‌ சேமித்‌ தோமே. 15
உரை - வானவரும்‌ - சேவாகளும, மானவரும்‌ _ மதஷயாகளும்‌,
மனழம்‌ - (தன) மனமும்‌, வேள்க - ச-சுமபடி, மானம்‌ இலை - ப்ரமா

ணம (ஒனறும) இலலை, மேயம்‌ இலை என்றும்‌ - பா ரமாணததால) அறியப்‌
படும பொருளும இலலை என றும்‌, மற்று ஓர்‌ வாத நேறி - வேறு ஒரு
வா தமாாககமும, இலை என்றும்‌ - இலலை எனறும்‌, வாது பூண்ட தானும்‌
இலை -- வரதம புரியும தானும இலலை, தன்‌ உரையும்‌ போநளும்‌ இல்லை
சன்‌ வாஃயமும (அதன) அாததமும இலலை, தத்துவத்தின்‌ உணர்த்தி -
சததுவத்தின்‌ அறிவும்‌, ௪யம்‌ இல்லை என்றும்‌ - (வாதததில) ஜயமும்‌
இல்லை எனறம (இப்படி ஸாவம சூரயம எனறு கூறி), வளம்‌ பேசும்‌ -
தன்‌ மகசதின) பெருமையைப்‌ பேசுகனற, மகிகேடன்‌ _ அறிவுகெடடவ
கிய, மத்திமத்தான்‌ - மாதயமிகன, தேன நெறி கோண்டு - இருட்டு வழி
மக ககைககொணடு, அனைத்தும்‌ - ஸகலதததுவக்களையும, திநடாவண்‌
ஊம்‌ - இலலையாக்காதபடி, செழமதிபோல்‌ எழம்‌ ௨ பூாணசகதானைப்‌
பால்‌ வ்ருததியடைகினற, மதியால்‌ - ஐஞாநததால, சேமித்தோம்‌ -
உலகத்தை அவன கையினின று) ரக்ஷதிததோம

மாதயமிகனுடைய மதககொளகைகள்‌ விச ததிரமாயிருப்பனவாத
ன தேவரும மநுஷயரும ௮வறறைப பரிஹஸிப்பதுடன அவனுடைய
ஊழமும பரிஹஸிகெறதகாம அவன இப்படி ஸகலதகையும சூரயமாக்‌இ
'மபெருமானையும சேதநாசேதநஙகளையும இலலையாகீகக கொள
'காளளவிடாமல அவன மதக்கொள்கைகளைக சணடிதது ஈம ஸிததாநதத்‌

தக காததோமெனறதாயிமறு 15
இனி இரண்டு பாசுங்களால்‌ யோகாசாரமதம்‌ கண்டிக்கப்படுகின்ற து.
கட்டளைககலித்துறை

69 மற்றுத்‌ சகத்தில தேன்றே பகட்டிய மட்டசைநாஜ்‌
சற்றுத்‌ துறந்து துறையினின்‌ றேதுக ஸளாக்கியபின்‌
மற்றேன்‌ நிலது மதியல வுண்டேன்று வதுசனையாழ்‌
சற்றுந்‌ துறந்தயோ காசார ஸனைச்சதிக்‌ கின்றனமே. 18
[பாகம 16, 17- யோகாசாரபயகாதிகாரம ]

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 136

உரை — சகத்து முற்றும்‌ - உலகம முழுஅம, இலது என்றே -
இலலையென்றே, பகட்டிய மட்டரை - மயககிய குூடரான மாதயமிகரை,
நாம்‌ சுற்றும்‌ துறந்து - காம முழுதும்‌ ஒழிதது, துறையில்‌ நின்றே -
வேதாநதமாககததில நிலைபெறறுகினறே, துகளாக்கிய பின்‌ - கணடித்‌
தொழிதத பிறகு, பல மதி உண்டு - பலவிதமான ஜஞாநம உணடு, மற்று
ஒன்று இலது-(ஜஞாகததைதீ தவிர) வேறு ஒருவஸதுவும இலலை, என்று -
எனறு கூறி, வஞ்சனையால்‌ - வஞசிககககருதியதால, சற்றும்‌ துறந்த -
அற்பபலனையும இழகத, யோகாசாரனைச்‌ சதிக்கின்றனம்‌-யோகாசாரணைக
கணடிபபோம.

யோகாசாரனுடைய முககயக கொளகை _ அறிவொன்றே மெய
யான பொருளாகும்‌ அது பலவகைப்படும அதைத தவிர அறிபவனும
அறியபபடும பொருள்களும இலலையெனபதாம

இவன்‌, அறிபவனன தனனையும அறுபவிககபபடும்‌ வஸதுகக
னையும்‌ இலலையாககயெதால இமமையிலும மறுமையிலும கிடை ககககூடிய
அற்ப பலனையும்‌ இழகதானெனபதுபறறி௪ * சற்று துறநத ” எனனப்‌
பட்டது. 16
எணச£ராகிரியவிருததம

170 உளக்கதியை நாழள்ளி யுள்ளந்‌ தேறி
யுலகத்தா நகந்திசைய வுலதண்‌ டேன்றே
மிளக்கவரி தாகியநற்‌ றருக்கஜ்‌ சேர்ந்த
வேமின்மறையி ஷீசனுட னெம்மைக்‌ கண்டோம்‌
விளக்கநீரை போன்மதிகள்‌ வேறய்‌ வேறேன்‌
நறியாதே விளங்க மேன விளம்பு கின்ற
களக்கநத்தன்‌ கண்ணிரண்டு மமித்தோ நாகை
காகம்போற்‌ நிரிந்தவனென்‌ கதறு மாறே 117
உரை: நாம்‌ உளக்‌ கதியை - காம (பரமாணககளை அ நுஸரிதது
ஈம்மனம்‌ செலலுகினற முறையை, உள்ளி - ஆராயகது, உள்ளம்‌ தேறி-
மனம்‌ தெளிகது, உலகத்தார்‌ - உலகலுளளோர, உகந்து இசைய -
மகிழகது ஏறறுககொளளும்படி, உலகு உண்டு என்றேம்‌ - உலகததை
உண்மையென்‌ அ: விளககனோம. இளக்க அரிதாகிய ௨ அசைப்பதறகு
முடியாத, நல்‌ தருக்கம்‌ சேர்ந்த - சிறநத யுக்திகளுடன கூடிய, எமில்‌ மறை
மில்‌ - யெருமையுளன வேதததில்‌, ஈசனுடன்‌ எம்மைக்‌ கண்டோம்‌ - ஈச
வரனையும்‌ (ஜீவர்களாெ) எ௫களையும வகுத்தறிதோம்‌ மதிகள்‌-ஜஞாக௫
அள்‌, வினக்த நீரைபோல்‌-இபத்தின (ஜவாலைகளின்‌) வரிசைபோல, வேறு
(து கசத ட வேறு ஒன்று அறியாதே - (தம்மைத்‌ தவிர)

137 பரமதபங்கம்‌- உரை
RT

வேறு ஒருவஸ்துவையும்‌ அறியாத, விளங்கம்‌ என _ ப்ரகாசிக்கும
எனறு, அிளம்புகின்ற - கூறுனெற, களக்‌ கநத்தன்‌ - அளளக கருத்தை
யுடைய யோகாசாரனுடைய, கண்‌ இரண்டும்‌ - இரண்டு உண (போல
முகயெமான 4 அறிபவன பொய்‌ ”, “ அறியப்படும வண்துவும்‌ பொய்‌ 7?
என்ற அமசங)களையும, அமித்தோம்‌-(ஒருவரும இசையாமல) ஒழிதகோம
அவன்‌ - அநத யோகாசாசன, நாணுக்‌ காகம்போல்‌ திரிந்து - வெட்கமறற
காகாஸுரனைப்போல அலைநது, கதறுமாறுள ன்‌-கதறுமவிதம்‌எததகையது!

யோகாசாரனுடைய கொள்கை -- ஒவவொரு அண தஇலும
ஜஞாகம்‌ புதிதுபுதிதாய்‌ உணடாகி அடுதத அணததிலேழே, க௫ததுவிடு
மது. இநதத ஜஞாசம தனனைததவிர வேது ஒரு வஸ்‌அவையும தனக்கு
இலகஃகாக௫ கொள்ளாது ஆதவின வெளிபபடையாக பொருள்‌
களே கடையா. அணாதோறும உணடாகிககொணடிருககும்‌ ஜஞாகக
களின்‌ ஸததியே ஆதமாவெனப்படுகின்றது. ஆனால... இபபடிமாடின்‌
ஆதமா அறிதயமென று ஏற்படுகின்றது, “அதே ஆத்மா” என்று உண்டாகும்‌
ஒஞாநததாலோ ஆதமா ஸதிரமென று கெரிகின்றது ஆதலால்‌ ஒன்னு
கொன்ன முரணபடுகினறதேயெனனில, இபததின்‌ ஜவாலை அணநகோறும்‌
வெவவேறாமினும ஜவாலை ஒரேவிதமாயிருப்பத பறறி “அதே இபஜவாலை?
யென அ அறிவுணடாவதுபோல ஜஞாநமும ஒரேவிதமாய்‌ உணடாவதால
“ அதே ஆதமா ?? எனற அறிவு உணடாகின்றது... என்பதாம.

ஸிததாகதியான நாம, அவன்‌ இலலையாகயெ சேத - அசேதத -
'சுவரதததவககளை பரமாணம, அதைத தழுவிய யுகதி முதலியவை மக
காண்டு ஸதாமித்தோம மேலும, அவன்‌, தன்‌ மதததில்‌ இருகணகஆரப்‌
பால முகயெமாயக்கொணடிருநத ௨ அறிபவன பெரய்‌ ** “அறியப்படும்‌
பஸஅவும பொய ?' எனற இரணடு கொள்கைகளையும்‌ கண்டி அவன்‌
2தததைப்‌ பாழாககினோம பிராடடிமிடம அபராதியான காகாஸு-ரனண்‌
ரப்பாரின்றி வெடகமற்று உலகில திரிககதுபோல இரண்டு கொள்கை
உயயுபமிழகத அவனும்‌ கதறித திரியுமாறு செய்தோமென்றவாறு, 17
சனி இரண்டு பாசுரங்களால்‌ ஸேளத்ராந்திகமதம்‌ கண்டி கீகப்படுகின்ற து
71 கட்டளை க்கலிததுறை
'பாநளோன்‌ றிலதென்று போதமோன்‌ றுங்கொண்ட பொய்யரைநாந்‌
'தரள்கொண்டு தீர்ததபின்‌ காணவோண் ணப்போந டேடுகின்ற
நுள்கொண்ட சூதுரைக்‌ தஞ்செளத்‌ திராந்திகன்‌ வண்ணிக்கைநா
'நுள்கொண்ட பாழ்ங்கிண ென்றிகழ்ந்‌ தோட வியம்புவமே, 18

[ யாசுரம 18, 19- ஸெளதராநதிகபங்காதிகாரம்‌ ]

19

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 138

க

உரை -- பொருள்‌ ஒன்று - (வெளிபபடையாண) வஸது ஒன றும்‌,
இலது என்று- இலலையெனறு (நிசசமி ௧௮), போதம்‌ ஒன்றும்‌ கொண்ட -
ஜஞாகம்‌ எனற ஒரே வஸலதுவைசசொணட, பொய்யரை - பொய்யே
பேசும யோகாசாராகளை, நாம்‌ தெருள்‌ கொண்டு - நாம்‌ (கிறத) ஜஞாஈத
தைககொணரடு, தீர்த்த பின்‌ - கணடிததபின, காண வெொ௱ண்ணாப்‌ போநள்‌-
ப்ராசயஷூததால அறியமுடியாத வஸதுவை (உணடு எண்று ௮வ௫கரித்து),
தேடுகின்ற - அஅமாநததாலே ஸாதிகக முறபடுகன ம (வனும), மநள்‌
கோண்ட - அஜஞனாஈததால்‌ கைசகொணட, சூது உரைக்கும்‌ - கபடயுகதி
னைப்‌ பேசுகின்ற (வனுமான), சேளத்திராந்திகன்‌ -_ ஸெளதராமதிக
னுடைய, வண்ணிக்கை-மதவாண௩டபரகார ததை, இநன்‌ கொண்ட - இருள்‌
கிறைகத, பாழ்ங்கிணறு என்று பாமுகணெறு சானாறு (ஐுஙகள்‌
நினைத்து), இகழ்ந்து ஓட - வெறுதது விலகுமபடி, நாம்‌ ஒஇயம்புவம்‌ -
காம (கணடிததுப்‌) பேசுவோம

ளெளைதசாகதிகன அதநுமாகதை தசகொணடு வெளிப்படைப்‌

பொருளகளை ஸாதிககுமபோது அவன மதததில கபடயுசதிகளே நிறைந்‌
திருபபதுபறறி இருளடைநத பாமுகணெறு உவமானமாகசகபபடடது 18

எணசீரா சிரியவிருததம

172 நீலையில்லாப்‌ பொருண்மதியை விளைத்துத்‌ தான்சேர்‌
நீறங்கொடுத்துத்‌ தானழியுநீ தன்னல்‌ வந்த
நிலையில்லா மதிதன்னி னிறத்தைக்‌ காணு
மீதுகாணும்‌ பொருள்காண்கை யேன்ற நீசன்‌
மலையில்லாத்‌ தாய்கொடுத்த ழலைப்பா வண்ண
மகமில்லா மோழியெனவே மோழிந்த வார்த்தை
தலையிலலாத்‌ தாளுநங்‌ கணக்காய்‌ நீன்ற
கட்டளைநாங்‌ கண்டின்று காட்டி னேமே. 10
உரை -- நிலையில்லாப்‌ டோநன்‌ - நிலையற்ற (கணரிகமான)
வஸதுவானவன்‌, மதியை வினைத்து ு 8ஞாக்ததை உண்டாக, கான்சேர்‌....
கான அடைகத, நீறம்‌ கொடுத்து - மீல்ம, மஞ்சள மூசுவிய) நிறல்கை
(அகத ஜஞாகததில)கொடுதது, தான்‌ அமியும்‌-(வஸதுவாமெ) சான்‌ அழிகது
போம தன்னால்‌ வந்த-(வஸதுவரமெ) சீனனால உணடான, நிலை யில்லா
மத்‌ - அகிதீயமான ஜஞாமமானது, தன்னில்‌ நீறத்தைக்‌ காணும்‌ _ தன்‌
விடததில (லம, மஞ்சள முதலிய) நிறககலை ஸாஅவாத்கரிககும.
ஒது காணும்‌ - இ(ப்படி ஜஞாகம தன்னிடத்து சிறை க காணட)தவே,
ட ச நுன்காண்கை — வஸ்னுஸாகயாதகாரமாகும, என்ற ஃ. என அ ஸித்‌

ர்‌

139 பரமதபங்கம்‌-உரை

ந

“ காரதம கொண்டவனும்‌, மூலையில்லாத்‌ தாய்‌ கொடுத்த - தைநமிலலாத

சசாயினால கொடுக்கப்பட்ட, முலைப்பால்‌ உண்ணும்‌ - ஸதநயததைப்‌ பருகு
மவ (ன போனறவ) னுமான, நீசன்‌ - ௮றபனான னெளதராநதிகனாலே,
மகமில்லா - வாய இல்லாமற பேசுகிற, மொழி எனவே - வராததை
கரன்று கூறுமபடி, மோமிந்த வார்த்தை - கூறப்படட (தன்‌ ஸிததாகத)
வாகயமானது, தலையில்லா - தலையிலலாத, காளுநம்‌ - பாதஙகள
கடககின்ற, கணக்காய்‌ நின்ற கட்டளை - ரீதியிலே நிறனெ.ற பாகாரததை,
காம்‌ கண்டு- நாம அறிது, இன்று காட்டினோம்‌ - இன்று வெளியிட்டோம்‌

ெளதராநதிசன யோகாசாரனைப்போல வெளிபபடைபபொருள்‌
அள (பாஹயவஸதுககள) இலலையென று கொளவதிலலை; அவற்றை
வற்றுககொளனெறான்‌. அவனகொளகை-— வெளிப்பொருள்கள்‌ ஜஞாரதீ
ஊதயுணடாககித தமமுடைய வெணமை மஞ்சள முதலிய நிறககளை அரத
ஜஞாகததினிடம கொடுததுத தாம ௮ழுிநதுவிடுகன றன. ஆதலின்‌ அழி
வதே தன்மையாயுளள அதப்‌ பொருளகளை இகதரியங்களால அறியமுட
மாது ஆனால அபபொருளகள்‌ அழிஈதுபோய்விடினும, ஐஞாநததில
௦) காடுதத நீலம வெணமை முதலிய நிறஙககா£ச கொணடு அஅமாநம
யது அபயொருளகளை அறியலாம. மேலும அரதப பொருளகளால
உடைணடாசகப்படட ஜஞாரமூம்‌ ஒரே அஆணம இருநது ந௫ககன்றது. இநத
ஜஞாமமே ஆதமாவெனப்படும இநத ஜஞாறம்‌ வெளிப்பொருளகளால
க ணனிடம கொடுககப்படட நீலம்‌ மஞசள்‌ முதலிய நிறங்களை அறுபவிக
சூம்‌ இவவநுபவமே வஸதுஸாககாதகாரம்‌ எனப்படும-_—எனபதாம்‌

இககொள்கையில-வஸஅ, தான பிறந்த மிறகே ஜஞாநத்தை
உ_ண்டாககவேணடுமாதலின்‌, அூணகால்மே இருது அழிறதுவிடுவதாய்க
௮ காணடுளள அநத வஸது, ஜ்ஞாநம பிறககும்‌ கூணததிலேயே நதஅவிடு
பன்‌ இசைகதேயாகவேணடும. ஜ்ஞாகம பிறநது அடுதத அ௲ணாதஇல்‌
தன அதனிடம வஸது, நீலம்‌ மஞ்சள முதலிய கிறங்ககாக கொடுக்க
ேத௲ஒூயம அகவே தான பிறது, இரணடாவது அகலா ததில அழியுநதன மை
கரயநத வெளிப்யொருள்‌, மூன்றாவது ஆகணததில ஜஞாநத்தினிடம நீலம
கத தலிய நிறததைக கொடுப்பதாய இசையவேண்டும்‌. அது முற்றிலும்‌
அலம்பாவிதமாகும மேலும அம்கன மே ஜஞாநமும கஆகணகாலமே இருந்து
அதுிரநதுவிடுவதால, தான்‌ மிறநத இரண்டாவது கூணததில வெளிப்பொரு
ஒசர்‌னிடமிருநது நீலம முதலிய நிறதஜைப பெறுவதம அதற்கு அடுத்த
கணத்தில்‌ தன்னிடம்‌ கொடுககப்பட்ட நிறத்தைப்‌ பாாததலாயெ
ஓஸ்துஸாக்தாத்காரமும அஸமபாவிதமேயோம்‌. இவற்றைப்பற்றியே
இறைளைதராநதிகனகொளகைககு ஸதஈமிலலாத தாயினிடத்து ஸ்தகயபாகம்‌

ஸ்ரீதேசிகபபிரபந்தம்‌ 140

செய்வதும்‌ முகமிலலாமற பேசும்‌ வாததையும தலேயில்லாத பாதம ஊா
வதும உவமான மாககப்பட்டன. 19

இனி இரண்டு பாசுரங்களால்‌ வைபாஷிகமதம்‌ கண்டிக்கப்பாடு
கின்றது--
கட்டளை கீஈவிததுறை
178 காண்கின்‌ றவனிலை காட்சியுங்‌ கண்டது முண்டவைதா
மேண்கொண்்‌ டனவன்‌ றிவற்றிற்‌ தணழு நீலையுமிலை
சேண்கொண்ட சந்ததி யாற்சேர்நீது மொன்றென நீற்க மேன்ற
கோண்கொண்ட கோளுரை வைபா டிகன்குறை கூறுவமே.

[ பாசுரம 20, 21- வைபாஷிகபக்காதிகாரம |

உரை _- காண்கின்றவன்‌ - வஸதுககளே அறிபவனாயெ ஜீவன
சனபவன, இலை - இலலை, காட்சியும்‌ - அறிதல்‌ எனும செயலையும்‌,
கண்ட தும்‌- அறியபபடுகினற வஸஅவும, உண்டு- உணமையாய உள்ளவை,
அவைதாம்‌ - அந்த அறிகையும அறியபபடும வஸதுவும, எண்‌ கொண்டன
அன்று - எணணிககைககு அடககயன வன ௮, இவற்றில்‌ - இகத அறிகை
மினும அறியபபடுமவறறிலும, தணமழம்‌ நீலையும்‌ இலை - ஒரு குணமும்‌
கிலைத்துமிறகும தன மையும இலலை, சேண்கொண்ட - நெடுககாலவாழ
வைக்கொணட, சந்ததியால்‌ - வரிசையினால்‌, சேர்ந்தும்‌ - (பாமாணுக்‌
சள ஒன்று) கூடியும்‌, ஒன்று என - ஒனறு எனறு கூறுமபடி, நிற்கும்‌
என்ற - நிறகும எண்று கூறிய, கோண்‌ கொண்ட - வகரததன்‌ மை
கொண்ட, கோளுரை-குஉஊளமொழறி பேசுகனற, வைபாடிகன்‌-வையாவதிச
னிடமுளள, குறை கூறுவம்‌ - தோஷணகளை விளககுவேசம

வைபாஷிசன்‌ கொள்கை பொருளே அறிபவனான ஜஞாதா
பொய்யாவாணன்‌; ஜஞாமமும அமத ஐஜஞூரததால அறியப்‌. படுப வஸதூவுமே
உண்மைப்பொருளகனாம அமத ஜஞாமமும அறியப்படும வஸதுவும
எண்ணுககடங்காமலிருபபவை அவையிரணடுக்கும்‌ குணமே இடையாது,
கிலைததுகிறகாமல ஆகணகாலமே இருக அழியும்‌. வஸனுக்கள பரமாணு
ரூபமாகவே இருக்கும இப்படயாயின, எண்ண பரமாணுககளே
குடத்தின்‌ உருக்கொண்டன வென்று தோவதரல “அதே குடம்‌ இது” எனறு
ஒன்றாகவும கிலைதஅமிறபதாகவும தோறறுவது எவவாறு பொருட அுமென்‌
னில்‌, ப.ரமாணுக்கள எணணறறவையாமினும அவறறின குவியல்‌ ஒன்றே
யாதலின “குடம்‌ ஒன்று” எனற எண்ணமும்‌, க்ஷணமே இருமது அழிபவை
யாயினும்‌ இபததின ௬டாகள்‌ ஒரேவிதமாயிருததலால அதே சடா” எண்று
அதிவு உண்டாவதுபோல பரமாணுக்கள ஒரேவிதமாமிருபபதுபற றி அதே
சூடம்‌” என்ற எண்ணமும்‌ உண்டானெறன _ என்‌ பதாம்‌. 20

14] பரமதபங்கம்‌-உரை

எண£ராசிரியவிருததம்‌

174 தம்பிடுவா ராரேன்று தேடு கின்றர்‌
குணங்களையுந்‌ தங்களுக்குக்‌ கூறு கின்றர்‌
தம்படியைத்‌ தமர்கீதரைத்துப்‌ படிவிக்‌ கின்றர்‌
தமக்கினிமேல்‌ விடேன்று சாதிக்‌ கின்றர்‌
தம்புடவை யுணவதறித்து நெடிதெண்‌ கின்றர்‌
சந்ததிக்கத்‌ தவம்பலிக்கத்‌ தாம்போ கின்றர்‌
செம்படவர்‌ சேய்கின்ற சிற்றி னிப்பைச்‌
சேவகப்பற்‌ றுடனேநாத்‌ சேதத்திட்‌ டோமே 21

உரை -- தம்பிடுவார்‌ - (தமமை) வணயகுகின்ற டோகள, ஆர்‌
என்று - யாவா எனறு, தேடுகின்றர்‌ - தேடிககொண்டேயிருபபவாகளும,
தங்களுக்தக்‌ தணங்களையும்‌ - தககளுககு (அஹிமணை, வைராகயம்‌ முத
லிய) குணஙகளிருபபன வாகவும, கூறுகின்றர்‌ - கூறிக்கொள்பவாகளும,
தம்‌ படியை - தமமுடைய மதககொளகையை, தமர்க்கு உரைத்து - தம்‌
சிஷயாகளுககு உபதேசிதது, படிவிக்கின்றர்‌ - (அவாகளையும்‌ அதில)
ஈடுபடச்செயபவாகளும, இனிமேல்‌ தமக்கு - இனிமேல தஙகளுககு, வீடு
என்று - மோக்க(ம இடைப்பது கிசசய)மென று, சாதிக்கின்றர்‌ - உறுதி
கூறுபவாகளும்‌, தம்‌ புடவை - தங்களூககு (வேணடி௰) ஆடையையும,
உணல்‌ துறித்து - ஆஹா ரததையும குறிதது, நேடிது எண்கின்றர்‌ ஃ அதிக
மாசக கவலையடைபவாகளும்‌, சந்ததிகீதப்‌ பலிக்க - (தம) ஸநததியாருச்‌
குப்‌ பலன்‌ கிடைப்பதறகாக, தாம்‌ தவம்‌ போகன்றர்‌ - தாஙகள தவம்‌
புரிபவாகளும, செம்படவர்‌ செய்கின்ற - செமபடவரையொததவர்களு
மான வைபாஷிசாகள கைககொணட, சிற்றினிப்பை - (கேடகுமபோது
மாத்ரம்‌ இனியனவாகத்‌ தோறறுகினற) அறபரளமான வாதங்களை,
சேவகப்பற்றுடனே - (அவாகளது) வீரசசெருககுடன, நாம்‌ செதத்திட்‌
டோம்‌ - நாம்‌ ஒழிததிடடோம.

வைபாஷிகா ஜஞாநத்தையும வஸதவையும எறநறுககொண்ட
போதிலும்‌ அவறறில குணங்களை இலலையாக கி, அவற்றை அஆணகாலமே
இருப்பனவாகக்‌ கொணட கொள்கை, அவாகளின்‌ செய்கைககு முரண்‌
பட்டுகிறனெறது வைபாஷிகா தஙகளூககுப பேரும புகழும்‌ செலவமும
செழிப்பதற்காகச "டோகளை௪ சோகச முயலவதும, அஹிமஸை வைராச்‌
யம முதலிய குணமகள தமமிடம இருப்பனவாகக உறுவதும்‌, தஙகள்‌
மதககொளகைகளைத தமது சடாக்கு உபதேசிப்பதும, சரீரம ஈசிதததும
தஙகளுசகு மோகமுணடென்று ஸாதிப்பதும, ஆஹாரம ஆடை முதலிய
சரீரகார்யங்களில்‌ பெருககவலை கொளவதும, தங்கள ஸநததியாருக்குப்‌

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 142

பெருமபமன்‌' கிடைப்பதறகாகத தாம தவமபுரிவது.மாகய செயலக
ளெலலாம எலலாம ஆணிகம, குணமற்றவலை” எனற கொளகையோபடு
முரண்பட்டனவாகுமெனக கணதககபபட்டது. வலையோடடு மீனகளைப்‌
பிடிக்கும செமபடவா, தம்‌ சூயுகதிகளை வீசி ஜரசகளைக்‌ சவாநது தம்‌
மததீதில சோக்க முயலும வைபாஷிகாககு உவமானமாக்கபபடடனர்‌. 21

இனி இரண்டு பாசுரங்களால்‌ அத்வைதமதம்‌ கண்டிக்கப்பரு
கின்றது
கட்டனளைக கலித்துறை
175 வேதங்கண்‌ மெளலி விளங்க வியாசன்‌ விரித்தநன்னூற்‌
பாதங்க ளாண பதினுறி லலீசன்‌ படிமறைத்துப்‌
பேதங்க எிலலையேன்‌ நேர்பிர மப்பிச்‌ சியம்புகின்ற

போதங்‌ கழிந்தவ னைப்புத்தர்‌ மாட்டுடன்‌ பூட்டுவமே 22
[| பாசுரம 22, 28_— ப்ரசசநநபெளததபககாதிகா.ரம ]
உரை _— வேதங்கள்‌ மெளலி - வேதச்களின முடியாகிய

வேதாகதசாஸ்தரம, விளங்க - பசகா௫ிக்குமபடி, வியாசன்‌ விரித்த -
வயாஸமுனிவரால விளககியருளப்பட்ட, நல்‌ நூல்‌ - ௪ற௩த ப்ரஹமஸ-௫த்‌
ரககளின்‌, பாதங்களான பதினாறில்‌ - நானகு அத்யாயததிலுள்ள) பதினாறு
பாதககளில (கிசசயிககபபட்ட), ஈசன்‌ படி மறைத்து-எமபெருமானுடைய
(குணம திருமேனி முதலிய) பரகாரககளை இலலையாக்கி, பேதங்கள்‌ இல்லை
என்று - (உலகில) பேதஙகளே இலலை எனறு (கொணடு), ஓர்‌ பிரமப்‌
பீச்சு - நிகரற்ற பசஹமததிறகு ப்ரமததை (அஜஞாகததை), இயம்பு
கின்ற - கறபிததுக்‌ கூனுகனற, போதம்‌ கழிந்தவனை - தத்துவஜஞாநம
நீககியவனை, புத்தர்‌ மாட்டுடன்‌ - புத்தமதததின ராகிய மாடடுடன, பூட்டு
வம்‌ - ஒன்றுசோததிடுவோம.

உபறிஷததுக்கள நேரிய வழியிலேயே ௮ாததம கொள்ளப்பட
வேண்டுமென்பதறகாக ஸ்ரீவேதவயாஸபகவான்‌ வேதராததஙகளை அடச்‌
இப பதினாறு பாதஙகள கொணட நானகு அதயாயககளால்‌ ப.ரஹ்மஸ ஐத்‌
சததை வெளியிட்டார்‌. இகத வேதாநதசாஸத்ரக்களால பறையறையப
ப்டுனெ்‌ ற எம்பெருமானுடைய திருககலயாணகுணஙகள ஸவரூப்ம முதலிய
வறுறை அதவைதிகள ஏறகாது குணமினறி ஜஞாகஸ்வரூபமா தரமே
ப்ரஹ்மமெனறும, அதுவே ஸதபமுமன நம, பொய்யான மற்ற வஸ்துககள
மெய்யானனை எனறு அரத ப்ரஹமததிறஞாத தோறஅமபடி அதற்கு ஓர்‌
அஜஞாகம்‌ இருக்கிறதென்றும சொள்கினறனா இவவாறு சொண்ட
அத்வைதிகளைப்‌ - பென சதமதததின ருடன்‌ சோத்திடுவேரமெனறவா று,
(அடுத்த பாசுரவுரைக்குஜிப்யில்‌ விளக்கம்‌. காணு.) 22,

ர
ர t

143

பரம்தபங்கம- உரை

எண்‌£ராசிரியவிறாததம்‌

176 பிரிவில்லா விநனோன்று பிணக்கொளன்‌ றில்லா
பேரவேயிலை மாறைத்துலகங்‌ காட்டு மென்ன
வறிவில்லா வறிவொவ்றை யவித்தை மடி
யகம்புறமேன்‌ நிவையனைத்து மமைக்கு மென்பா£
சேறிவில்லாப்‌ புத்தநடன்‌ சேர்ந்து கேட்டார்‌
சீவனையு மீசனையுக்‌ சிதைக்கப்‌
நெறியில்லா நேர்வமியுந்‌ தானே யஈ்ஷ
னேடுமாலை நாமடைந்து நீலேபெநீ நறேமே, 23

ஓ

பார்த்தார்‌

உரை -- பிரிவு இல்ல - வேறுபடுதல இலலாத,
உரு இருளானது, பிணக்கு ஒன்று இல்லா - விரோதம ஒனறும்‌ இலலாத
மறைககமுடியாத), பேருவேயிலை - பெரிய வெளிச்சததை, மறைத்து ௨
௦உலஹைசதுவிடடு, உலகம்‌ காட்டும்‌ என்ன--உலக ததை டரகாசிப்பிககுமஎன று
உறுவதுபோல, அறிவு இல்லா - ஜஞாகமெனற குணமிலலாத, அறிவு ஒன்‌
உற - ஜஞாகஸவரூபமான ஒரு பாஹமசததை, அவித்தை மடி அவிதயையா
எது மறைதது, அகம்‌ புறம்‌ என்று - (இதமா முதலிய) உளளேயுளள
யபஸதுககள (ஐது பூதவகளும அவ்றறாலாகியனவுமாகிய) வெளிப்படை
பான வஸதுககள எனாறு சொலல்பபடுனெற, இவை அனைத்தும்‌ ௨
நத உலகவஸதுக்கள முழுவதையும்‌, அமைக்கும்‌ என்பார்‌ _ ஸருஷ
டகரும எனறு கூனும்‌ அதவைதிகன்‌, செறிவு இல்லா - (வைதிகருடன)
சர ததகாத, புத்தநடன்‌ - பெளததமதததோருடன, சேர்ந்து -
மதவிஷயங்கள சிலவற்றில்‌) ஒத்திருகது, கெட்டார்‌ - கெட்டவாகளாஇ,
£வனையும்‌ ஈசனையும்‌ - ஜீவாதமாவையும ஈசுவரனையும்‌, சிதைக்கப்‌
ரர்த்தார்‌ - (அவாகளின பேததகை இசையாது) கெடுகக மூற்பட்‌
ராகள; நாம்‌ - (அமமதத்தில சேராத) நாம, நேறியில்லா-(தனணையடை.
ற்கு வேறோ)உபாயமிலலாத, நேர்வமியும்‌-கேரிய உபாயமாகவும, தானே
டுனணுன்‌-தானே ஆகிகிறபவனான, நேடுமாலை-எமபெருமானை, அடைந்துஃ
ரணமாக அடைகது, நீலைபேறழ்றேம்‌ - கம வைரூபம உஜஜஷலீவிககப்‌
யறறோம,

இருள்‌ ஒன்று-

அதவைதிகளின்‌ முககியக்‌ கொளகை- பரஹூமம்‌ ஒன்றே தையம்‌,
ருதனிடததில ஐஞாகம முதலிய குணஙகள மடையா. ஆனால அது ஜஞாக
உவரூபமாகவே நிறகின்றது. அரத பரஹமம ஒனறுதாண்‌ அ௮அதைததவிச
வறு ஸதயமான வஸ்துவே கிடையாது. ப்ரஹமஸ்வருூபததிறகு அகாதி
ஈலமாக மாயையெனற ஒரு வஸதுவின்‌ மமபநதம்‌ எற்பட்டிரறாக்றை து,

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 144

இறத மாயைககுத தனக்கு ஆதாரமான பரஹமததை மறைப்பதே இயறகை.
இவவாறு மாயையால மழஜைக்கப்பட்டதால ப்ரஹமஸவரூபம உளள வாறு
பாகாசிப்பதிலலை மாயையென்பது ஸததுவம ரஜஸ தமஸ்‌ என்னும
முககுணமயமாயும, மெயயென்றும பொய்யென்றும கூறமுடயாததாயும,
தன ஆதாரததை மறைக்குந தன்மையுடையதாயும்‌, மேன்மேலும மாறு
பாடடை அுடைவதாயுமுள்ள ஒரு வஸு இது பரஹமஸவரூபததை
மறைதது ப்ருதிவீ, ஐஜலம முதலிய மாறுபாடுகளையும, ஜஞாகம்‌, இசளை,
தவேஷம முதலிய மாறுபாடுகளையும உணடாககுகின றது. என்‌ பதாம,

இப்படி இவாகள்‌ அவிதயையானது பரஹமததை மறைததுப்‌
பொருள்களை எலலாம படைக்னெறது என்று கூறுவது, ஒரு இருள்‌
பெரிய பரகாசததை மறைதது உலகிலுளள பொருளகளை அவவிறாள
தானே ஜநககளுககுக காடடுகன௰தாகக கூதறுவதையொதததாகுமென
இநதப்‌ பாசுரததின முற்பாதியில்‌ உறபபட்டது.

அதவைதமதக்‌ கொள்ளை ஜஞாநம ஒன்றே மெய்யாகும்‌ இதுவே
பாரஹமமெனபபடும. மறற அஇனைததும பொய்யேயாம்‌ அமத ஜஞாநம்‌
அழிவின்‌ றி நிதயமாகவே உள்ளஅ. அது ஒனறே அரத ஐஞாநததில ஒரு
தாமமும்‌ (தனமையும) கடையாது தாம சொலலும நிதயதீவமும்‌ ஏகதவ
மும்‌ (ஒனருயிருசகுக தனமையும) கறபனைமேயாம உணமையில அநதத
தாமக்கள அமத ஜஞாநததில இலலை தாம ப்ரமாணமாகக கொணடுளள
வேதமும்‌ அது பரமாணமாகுந தன்மையும அதை அறிபவனும ஜஞாநத
தின பலனுமாகிய அனைததும பொய்மேயாம்‌-— எனபதாம

யெளததாகளில்‌ ஒருவனான யோகாசாரனுடைய கொள்சை
ஜஞா௩ம்‌ ஒனறே மெய்யாகும்‌. மறற அனைததும பொயயேயாம, அநத
ஜஞாநமும ஸதிரமலல கூணநகோறும அழிகது புதிதுபுதிதாய்ப பல
ஐஜஞாகஙகள உணடாகின றன. ஜஞாகததில ஒரு தாமமும (தனமையும)
கிடையாது. தான சொலலும அமிதயதவமும பகுதவமும்‌ (பலவாயிருககுந
தனமை) கறபனையேயாகுமன றி, உணமையில அந்தத தாமஙயகள்‌ (தன்மை
கள்‌) ஜஞாநததில இலலை. தான ப்ரமாணமாகக கொணடிறாக்கும பெளத
தாகமமும அத ப்ரமாணமாகுநீதனமையும அதை அறிபவனும ஜஞாகத்‌
தின பலனுமாகயெ அனை ததும பொய்யேயாம-— எனபதாம

இதி இரணடு மத௫களும, ஜஞாகம ஒனறு-பல, நிதயம-அரிதயம
என்‌ ற, அமசங்களில மாத்திரம ச௪றறு வேறுபடடிருப்பதாயத்‌ தோன்றினும,
மறற முககியமான கொள்கைகளில்‌ ஒனறுபடடிருப்பதைககொண்டு மூ
திய பாசுரததில “ புத்தர்‌ மாட்டுடன்‌ பூட்டுவமே ”? என்னலாமிற்று,

145 பரம்தபங்கம்‌-உரை

மேலும்‌ பெள ததாகளில மறறொருவனுன மாதயமிகன்‌ “அனைததும

எனறு கொணடதால “ஜஞாமும பொய்‌” என்று அவன்‌
மாதிப்பதும பொய்யாகி அவனும்‌ அசவைதிகளைப்போல ஜ்ஞாமதீதை
மபயென்று இசை நததா பிறறு இசகணன மே ஐஞாஈகத்தைத்தவிர
னை கதம பொய்யென்று சொண்ட அதவைதிகள ஐஞாகமாதரததை மெய்‌
யன்று பாமாணததைககொணடு ஸாதிப்பதும பொய்யாக மாதயபிகனைப்‌
பால ஜஞாகநும பொய்யென்று அவாகளும இசையவேண்கயதாயிற்று.

2

Lr

மேலும பெளததாகளில ஒருவகுப்பினராயெ வைபாஷிகாகளில
லா (விபஜயவையாவிகமபென பவா), அதவைதிகளை பரஹமமென்‌ ற
ன்றே கிதயமென்று கொணடாமயபோல கிதயமான ஒரே வஸ்துவை
மய்யென று இசைஇன உனர.

இவ்வாறு பெளதத-அதவைத மதங்களில்‌ முூகயெமான அப
ஸில்‌ ஒற்றுமையை ஆய்கதுணாக. 28

இன்‌ இரண்டு பாசூரங்களால்‌ ஜைநமதம்‌ கண்டிக்கப்படுகின்றது_

கட்டனைககலித்துறை

77 சோதனை விட்டோநத்‌ தன்சொல மேய்யெனச்‌ சோகதரைச்‌
சேதணை யற்றவ ரென்று சிதைத்தபின்‌ சீவர்கட்கோர்‌
வேதனை செய்கை வேறுமற மென்று விளம்பிவைத்தே
மாதவ மென்று, மயிர்பறிப்‌ பார்மயன்‌ மாற்றுவமே. 2

| பாகம 245, 25- ஜைநபங்காதிகாரம்‌ ]

உரை - சோதனை விட்டு - (அபெளருஷேயமான) வேதவிதியைக
'கவிடடு, ஒருத்தன்‌ - (புத்தனை ன்னும்‌) ஒருவன்‌, சொல அ உய்‌
தசிகக, மேய்‌ என - (அவன உபதேசததை) ஸதயமென்று கொண்ட,
சாகதரை - பெளததாகனை, சேதனே அற்றவர்‌ என்று 2 ஜஞாநம்‌ இல
ரதவா என (விளககி), சிதைத்த பின்‌ - (அவாகள்‌ மதததைக) கண்டிதத
ன, சீவர்கட்கு - ஜீவருககு, ஒர்‌ வேதனை செய்கை ஒரு தன பயததைச்‌ி
சய்கை, வேறும்‌ மறம்‌ என்று - வீணன பாபம எனறு, விளக்பமி
)வத்தே - கூறிக்கொண்டே, மா தவம்‌ என்று - பெரிய தவம
னது (நினைதஅ), மயிர்‌ பறிப்பார்‌ - (தலகள) மயிரைப பறிப்பவா களான
:ஜகாகளின, மயல்‌ மாற்றுவம்‌ - அஜஞாகத்தைப போககுவோம,

ஒரு ஜீவனையும்‌ அனபுஅததககடடாதெனபது ஜைகரின்‌ முக்கியக
காள்கை. ஆனால்‌ அவாகள அதறகு விரோதமாய்த்‌ தஙகள மமிரைப்‌

றித்துத்‌ அதன்‌ பம விளைதஅககொளவகதையே பெரிய தவமாகச்‌

2

ஸரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 146

எண்‌ ரா சிரியவிருததம

178 சோன்னார்தாத்‌ சோன்னதேலாந்‌ துறவோ மென்றுக்‌
சோன்னதுவே சோன்னதல தாத மென்றுந்‌
தின்னுதுந்‌ தின்னுமது மேக மென்றுகு
சிறியனுமாம்‌ பேரியனுமாஜ்‌ சீவ னென்று
மன்னுது மன்னுமது மொன்றே யென்றும்‌
வையமெலாம்‌ விழகின்ற தேன்று மென்றுநீ
தேன்னாடும்‌ வடநாடுத்‌ சிரிக்கப்‌ பேசுக
சினநேறியார்‌ சினமேல்லால்‌ சிதைத்திட்‌ டோமே 20

உரை சோன்னுர்தாம்‌ சோன்னது எலாம்‌ - அகதநத மதததை
ப்ரவாததிததவா சொலவிய விஷயஙகளையெலலாம, துறவோம்‌
என்றும்‌ - விலககமாட்டோம ஏனனும, சொன்னதுவே - சொல்லப்பட்ட
விஷயமே, சோன்னது அலது - சொல்லப்படாத விஷயமாக, ததும்‌
என்றும்‌ - ஆகும எனனம, நின்னதும்‌ - உணணககூடாத பதராததமூம,
தின்னுமதும்‌ - உணணாகக டிய பதாாததமும, ஏகம்‌ என்றும்‌ - ஒனறு
தான என்றும, சீவன்‌ - ஜீவாதமா, சிறியனுங்‌ ஆம்‌ - சிறியனாகவும
ஆகும, பெரியனும்‌ ஆம்‌ என்றும்‌ - பெரியனாகவும ஆகும என்றும,

மன்னுதும்‌ - அநிதயவஸதவும, மன்னுமதும்‌ ௨ நிதயவஸதுவும, ஒன்றே
என்றும்‌ - ஒனஅதான என்றும, வையம்‌ எலாம்‌ - பூமி முழுதும,
என்றும்‌ - எபபொழுதும, விழகின்றது என்றும்‌ - கீழே விழுகினறது
என்றும, (இப்படி ஒனறுச்கொனறு விரோதமாக), தென்‌ நாடும்‌

வட நாடும்‌ - தென்தேசமும வடதேசமூம, சிரிக்கப்‌ பேசும்‌ - பரிஹாஸம
செய்யுமபடி பேசுகின 2, சினநேறியார்‌-ஜைகமதத்தினருடைய, சினம்‌ எல்‌
லாம்‌ -- கோபத (அடன கூறும வாதத) தை எலலாம, சிதைத்திட்டோம்‌ -
ஒழிததிட்டோம.

ஜைநமதத்தின்‌ முககியக கொள்கை... ஈசுவரன்‌ கிடையாது.
உலகத்திறகுப பசமாணுககளே காரணமாகும்‌ உலகத்திலுள்ள ஒவவொரு
வஸதுவுப உணமை பொய்மமை, பேதம-அபேதம, நிதயதவம்‌-அமிதயத்‌
வம முதலிய பல்‌ ரமூரணபடட தனமையுள்ளதாகும _— என பதாம்‌.
ஒரே வஸ்அவில்‌ நு ரணபடட தன்மைகள்‌ சோகதிருககுமெனறு ௮ஙஇ௫கரித
தால இ௱ஙகனே முரணபடட இன்னும சில அம்சங்களையும்‌ இசைய நேரிடும
எனறு பிறமதததினா ஆனேேபிததால, ஜைநாகள அநதநத அமச௫ங்களை
யும்‌ தடையின்றி ஏறறுககொணடுவிடுன்‌ உனா இவாகள்‌ கூறும விஷ
யங்கள்‌ ப்ரமாணமகளனோடு விரோதிக்கின்றன என்று மிறா ஆகேேபித

1 47 பரமதபங்கம்‌. உரை

இலலை என்கினறனா, இன்னும வஸஅககளில்‌ உணணததககதும்‌ ஐ ண்ணத்‌
தகாததும்‌ ஒனறேயாம, ஜீவன்‌, தான இருககும்‌ சரீரதது க்குச்‌ தகக அண

என்பன முதலியவற்றைப்‌ பேசி உஜகாகள நாட்டாருடைய பரிஹாஸதி
திறகு ஆளாகினறனா என றவாறு, 95

இனி இரண்டு பாசுரங்களால்‌ பாஸ்கா-யாதவமதம்‌ கண்டிக்கப்‌
படுகின்றது
கட்டளைககலிததுறை

179 ஏகாந்‌ திகமோன்று மில்லை யேன்‌ றசையைத்‌ தாழடுப்பார்‌
சோகாந்த மாகத்‌ துறப்புண்ட பின்றேமில்‌ வைகிகமென்‌
றேகாந்‌ திகள்சொன்ன விசன்‌ படியில்‌ விகற்பமெண்ணும்‌
லோகாந்த விணர்தம்‌ வேதாந்த வார்த்தை விலக்கவமே. 26

[ பாகம 26, 97. பாஸ்கராடிபங்காதிகாரம்‌ ]

உரை -- ஆசையை உடிப்பார்‌ தாம்‌ - தஇசைசஷாயே (ஆடையாக)
உடுப்பவரான ஜைகாகள்‌, ஒன்றும்‌ - ஒரு வஸதுவும்‌, ஏகாந்திகம்‌ இல்லை
என்று - ஒரேவிதமான ஸவபாவததையுடையதலல என்று கூறிககொண்
தருது, சோகாந்தமாக - சேராவையே முடிவாகப்பெறறு, துறப்புண்ட
பின்‌ - (கமமால கணடித்து) விலககப்பட்ட மின, வைதிகம்‌ - வேது
விசாரமே, தோழில்‌ என்று - (தமது) தொழில்‌ எனறு உறுதிகொணடு),
ஏகாந்திகள்‌ சொன்ன - ப்ரஹ்மததை ஏகரூபமாசக கணட (வ்யாஸர்‌
பமாசரா முதலிய) வாகளால விளககப்பட்ட, ஈசன்‌ படியில்‌ _ ப்ரஹமத்‌
தின்‌ ஸவரூபததில, விகற்பம்‌ எண்ணும்‌ - பேதம்‌ அபேதம என்ற மூரண்‌
பட்ட அம்சஙகளைக சல்மிககுமவாகளாய்‌, லோகாந்த விணர்‌ தம்‌ _ உலகத
தில்‌ ௮றிவறறவாகளாயப பய்னறமவாகளான பாஸகர-யாதவாகளுடைய,
வேதாந்தவார்த்தை - வேதாநத(ததைத தழுவியனவாக அவாகள்‌ கூறும்‌)
வாகயஙகளை, விலக்தவம்‌ - கணடிப்போம்‌
இக்கு :எகாந்திகள” எனுஞ்சொல்‌ ப்ரஹமததை மாறுபாடினதி
ஏகரூபமாய்‌ கிறபதாய்க்கணட வயாஸர்‌ பராசரா முதலிய மஹாஷி
களைச குறிக்கின்றது,
பேதமும்‌ அபேதமும்‌, இருளும ஒளியும்போல ஒன்‌ அக்கொனறு
முரண்படடுநிற்பதை அறியாது குருடாகளா௨ ஸகலபலனையும்‌ இழக்க
யாஸ்கா-யாதவர்கள்‌ இங்கு லோகாசதலீணா என்னப்பட்டனர்‌. 26

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 148

க்க ர ர சனம்‌. ததத கை

எண ராகிரியவிருததம்‌

180 ஒன்றெனவும்‌ பலவேனவுந்‌ தோற்று கின்ற
வுலகேல்லா மேோநபிரமந்‌ தானே யாக்கி
நன்றேனவுந்‌ கீதெனவும்‌ பிரிந்த வெல்லா
நன்றன்று தீதன்றே யெனந வின்றர்‌
கன்று மலர்‌ பசுவுமல ராகி நின்றே
கன்றகிப்‌ பசுவாகி நின்ற வண்ண
மின்றுமறை பாட்டுக்கோ ரிடைய னை
வேகாந்தி மிசைந்திடநா மியம்பி ~னேமே 27

உரை ஒன்று எனவும்‌ - ஒரே வழை என்னும்படியாகவும, பல
எனவும்‌ - பலவஸஅச்கள்‌ எனனுமபடியாகவும, தோற்றுகின்ற - ப்ரகா
சிக்கன்‌ ற, உலக எல்லாம்‌ _ உலகம்‌ முழூதையும, ஒரு பிரமம்‌ தானே
ஆக்கி - ஒரு ப்ரஹமஸவரபமாகவே கலிதது, நண்று எனவும்‌ - சைக
கொள்ளததககவை என அம, தீது எனவும்‌ - வில்ககததககவை எனறும்‌,
பிரிந்த எல்லாம்‌ - (சாஸ்தரககளிலி) மிரிதத௪ கூ றப்பட்ட வஸ்துகளை
எல்லாம்‌, நன்று அன்று - சிறகதனவல்ல, தீது அன்று - கெட்டனவும
அலல, என நவின்றர்‌ - என்னு (தம மதததை பாகைராகளும யாதவா
சளும) கூறினார்கள்‌ கன்றும்‌ அலர்‌ தேகி) - சனருகவும ஆகாமல, பசுவும்‌
அலர்‌ ஆகி நின்றே - பசுவாகவும்‌ ஆகாமல இருநதே, கன்றுகிப்‌ பசுவாகி -
கன்றாகவும பசுவாகவும்‌ ஆஃ, நின்ற வண்ணம்‌ _ நினற ப்ரகாரததை, மறை
மாட்டுக்க-வேதமாகிற சவுக்கு, ஓர்‌ இடையனான ஒப்பற்ற இடையனான,
எகாந்தி - ஒரே நிலையில உளள எமபெருமான, இசைந்திட - திருவுளள
முகக்குமபடி, இன்று நாம்‌ இயம்பினோம்‌ - இனது காம வெளியிட்டோம.

பாஸ்காமதம்‌--- ஜீவனும ப்ரஹமரும வேறுபடா அ ஒன்றாய்‌ நிற
கும்‌. இவ்வாறு கிறறலாவய அபேசம இயறகையாய்‌ அமைகதது. அவை
வேறுபட்டுநிற்றலாயை பேதம்‌, புததி இடதரியம்‌ சரீரம்‌ முதகவியன வாஇய
உபா தியைககொண்டு ஏற்படுகின்றது. அசேதநத்திறகும ப் ரஹம இறகும
பேதம்‌ அபேதமென்னும இரண்டுமே இயற்கையாய்‌ அமைகதன-ஏன பதாம.

பாதவமதம்‌-- ஜீவனுககும்‌ ப்ரஹ்மததிறகும, அசேதறததிறகும
ப்ரஹ்மத்திறகும உள்ள பேதம்‌ அபேதம்‌ எனனும இரணடுமே இய .றகையாய
அமைத்தன _- என்பதாம்‌.

இவவிருதிறத்தினரும்‌, உலகமுமுதும்‌ யேதமுன்ளதாகவும அபேத
முன்னதாகவும்‌ தோற்அுவதாய்க்கொளஇனெறனா. எவ்வாறெனில்‌. ஒவ
*- கு வஸ்துவும்‌, ஜாதி, வ்யக்தி என்ற இரணடு நிலைகளை ககொணடு

வைக்‌ ரண ட அ ட ம

149 பரமதபங்கம்‌- உரை

— ட
க ew _

நிறகும ஜாதியெனபது ஒரேவிதமான பல வஸதககளில்‌ தொடார்கது
நிறகும தனமை வயசதியெனுஷ சொல குறிப்பிட்ட ஓரொரு வஸ்துவை
மாகரம குறிககும பல குூடஙகளிலும தொடாகதுகிறகும குடமாக
தன்மை (கடதவம) ஜாதியெனபபடும குறிப்பிடட ஒரு குடம வ்யக்தி
எனபபடும மேலும ஒவவொரு வஸதுவிலும உணடாககும தன்மை(காரண

தவம), உணடாகுநதன மை ( கராயகவம ) எண இரண்ட உண்டு.

ஆகவே கமகஞூத தோறறுனெற இவவகைம மூழுதும்‌ ஜாதி. காரணம்‌
என்ற நிலைல அபேதம (ஒனறுபடுதல) உள்ள காகவும்‌, வயக்தி. சாரயம்‌
என்ற நிலையில பேதம (வேறுபாடு ) உளள தாகவும ஆகின்றது.

இப்படி
யாயின்‌ வெவவேறு நிலைகளை ககொணட பேகமம

அபேகமும ஒண்ணு
சேருலன வாக முடிதலால்‌ ஒரே வஸதுவில பேதாபேதக களைக கொண்ட

தாக ஆசவிலலையே யென்னில, ஜாதியும வயகதியம்‌, அவ்வாறே காரண
மும்‌ கராயமும ஒனனுசுகொன்று ஒனறுபட்டும வேறுபட்டும நி றபதாய்க்‌
கொள்வ கால அ௱ுகும பேகாபேதததைகசகொண்டே ஸமாதாசம்‌
கூறிவிடலாம. ஆக இவ்வாறு பேதாபேதஙகருடனேயே உலகம்‌ நடை
பெறுகின்றது இரத உலகம ருாறதும பீ்ரஹமமாகவே இருககின்றது.
பதாரததங்களெல்லாம நலலனவமலல, தீயனவுமலல _—- என றவாது
இகஙன ம கைல பரமாணங்களுக்கும விரோதமாய முரணபடுக
தனமைகள ஒனறுசேருவனவாகக்கொணடு பேகோபேதஙகளூடன்‌ உல

சம நடைபெறுவதாச பாஸ்கர - யாகவமததனெொ கொள்ஜன்றனா.

வேதாநதிசளான காம பேதம சரீ ரததைப்‌ பறறியதென்றும்‌ அபேதம்‌
ஆதீமவைரூபததைப்‌ பறறியதெனறுமிசைநக து ஷீரோத।மிலலாமல்‌ பொருத்‌
தூநிறோம்‌ எவவாறெனில்‌.. கணணன பசுககளையும கனறுகளையும்‌ வனத
திறகு ஒட்டிச்சென்று மேய்ததுசசொணடிருக்குமயபோது ப்ரஹ்மா கணண
னுடைய பெருமையைத தானும உலகமும அறிய விருமபிப்‌ பசுக்களையும்‌
கன்றுகளையும்‌ ஒளிகுதுவிடடான்‌. அண்ணன ப்ரஹமாலை மயககுவதற
கும கோபாலாகளைத தேறறுவிககவும கானே பசுவாகவும கன்ருகவும்‌
உருவத்தை அடுத்‌, துக்கொண்டு ஒரு வருஷம்‌ விளையாடினானென்று புராணம்‌
கூறுணைறது. உண்மையில பகவான பசுவாகவோ கனருசவோ இலலை.
எமபெறாமானுடைய ஸ்வரூபம ஸகல வஸதுகககச்காட்டிலும வேறுபட்ட
தாகும. ஆபினும பசு, கன்னு இவறறின தன்மையை எம்பெருமான்‌
அடைந்ததெல்லாம சரீ ரத்தின்வாயிலாகவேயனறி எமபயெருமானுடைய
ஸ்வரூபத்தில அர்தத்‌ தன்மைகள கிடையா இமகனமே உண்மையில்‌
உலகத்திலுள்ள வஸ.துக்களைச்காட்டிலும வேறுபடடுகிறகு ம எமபயெரறாமா
னுடைய ஸவரூபத்தை உலகிலுளள வஸதுககளோடு ஒனறுபட்டிருப்பதாக
ப்ரமாணகச்ன்‌ சொலவதெலலாம, எமபெருமாண்‌ அகதசத வைககள்‌

ஸ்ரீதேசிகபபிரபந்தம்‌ 150

தனது சரீரமாகககொணடு அவற்றில்‌ அரதாயாமியா மிருப்ப்அபற்றியே
யென்று ஈம்‌ ஸிததாகநதமாதலின்‌ பாஸகரஃயாதவாகளைபபோல பேதம்‌
அபேதம எனற முூரணபடுந தன்மைகளை ஒன்‌ றில்‌ இசையவேணடிய இஸ
வாரஸயம நம்‌ மாதததில இலலையென றவாறு

கணணனென்னும இடையன்‌, வேதமெனனும பசுவைக கறகது, கீதை
யெனனும பாலமுதததை உலகுககு ஈநதவனாதவின அவனுடைய திருவுள்‌
ளம உகககுமாறு நம்‌ ஸிததாநதத்தை ஸதாபிததோமென்றவாறு

யாதவமதததில ப்ரஹமதீதின ஸ்வருபததிறகுச சேதநாசேதகங்க
ளாக மாறுபடுநதன்மை உளதாகச கூறுவதைக கண்டிக்க ஏகாகதியெனுஞ
சொலலால்‌ ஒரேகிலையாட தன்மை கூறப்பட்டது. 27

இனி இரண்டு பாசாங்களால்‌ வையாகாணமதம்‌ கண்டிக்கப்‌
படுகின்ற தா
கட்டளை சகவிததுை
181 சாயா மறைகளிற்‌ சத்தந்‌ தெவிந்திடச்‌ சாற்றூதலாறி
ஜாயா ரிவரேன்று தோன்றநீன்‌ றேபல சூதுகளான்‌
மாயா மதழ மறுசிண வாதும்‌ பவுத்தழத்சேர்‌
வையா கரணர்சோல்‌ லும்மறு மாற்றங்கண் மாற்றுவமே. 28

[ பாசுரம்‌ 28, 29. வையாகரணபங்காதிசாரம்‌ ]

உரை -- சாயா - (ஸவரரும அக்ரமும மாததிமையளவும) தவரு
மல உசசரிக்கவேணடி௰, மறைகளில்‌' - வேதங்களில்‌ உளள, சத்தம்‌
தெளிந்திட -- பதககள்‌ நன்குவிளங்கும்படி, சாந்றுதலால்‌ - (வயாகரண
சாஸத்சதீதிண்‌ உதவியால) ஸதாமிததபஒயால, இவர்‌ - இநத வையாகள
ணா, குயார்‌ என்று தோன்ற நின்றே - பரிசுததா என்று (உலகுக்கு)
தோன்‌ நுமபடியிருககதே, பல சூதூகளால்‌ - பல கபடங்களால, மாயா மத
மம்‌ - மாயையைக கொளகின ற அதவைதமதததையும்‌, மறு சின வாதும்‌.
வேறொரு ஜைகமதமென்னும்படியுள்ள பாஸகற - பாதவமத ததைய/ம,
பா வத்தழம்‌ - பெளததமதத்தையும, சேர்‌ - (ஓவவோ அ௮மசுததிலே ஒது
கிபைவர்களான, வையாகாணர்‌ - வையாகரணமதததோரால, சொல்‌
லும்‌ - சொல்லப்படுகின்ற, மறு மாற்றங்கள்‌ - எதாவாதங்களை, மாற்று
வம்‌ - ஒழித் தவிடுவோம 4

வையாகாணமகம்‌, அதவைதமதத்தையும, யாதவமத சிதையும்‌,
யெளததமதததையும்‌ ஒவவோரம்சத்தில ஒத்துகிறகன்‌ றத. எவ்வாறெனில்‌.

. அதிவை களின்‌ கொள்கை... பரஹ்மம ஒன்றே ஸதயமாகும்‌.

ரூப புலப்படும்‌ ஸ்காவசஜல்க மப்‌ பொருள்களாக ப்ரபளூசம்‌ மூருதும

151 பரமதபங்கம்‌- உரை

எண எவன்‌. வமல்‌ பயல்‌.

பொய்யேயாம. நீாரரசையே கணடிராத ஒரு பாலைவனத்தில்‌ இடப்‌

பசலில்‌ ஸமர்யனுடைய கிரணங்கள்‌ பரவுகின்றன. அதனால்‌ அக்கு

உணமையாயில்லாத நீ£வெள்ளமும்‌ அலைகளும்‌ கண்ணுக்குத தெரிண்‌
றன. அசுகனமே எங்கும கிறைக்குகிற்கும்‌ ப்ரஹ்மமென்ற ஒரு வஸ்‌ அவே
இரத ப்ரபஞசமாகக சாணபபடுகன றது, இககனம்‌ ஒன்‌ அ மற்றொன்றாகதீ
தோன தறுவதே விவர்த்தமெனப்படும. ஆகவே பர்பஞ்சம்‌ ப்ரஹ்மததிண்‌
விவாததமாகும்‌_—என்பதாம,

வையாகாணர்‌- அகங்களையும அவற்ராலாகய பதங்களையும்‌
அவற்றாலாகிய வாகயககளையும்‌ தவிர, ஸ்போடமென ற ஒன்று இருத்து
அஅதான வாகயங்களின்‌ வாததததைத தோறறுவிகஇன்‌ தென்றும்‌ அத்த

ஸபோடமே பரஹமமென அம கூறுகினறனா. அவாகளில ஒரு சாரார்‌

அநத ஸபோடமெனனும ப்ரஹ்மமே இநத ப்ரடஞசமாகக்‌ சாணப்படு ற
தெனநும ஆக ப்ரபஞ்சம முழுதும ஸபோடமென்னும்‌ ப்ரஹ்மத்தன்‌
விவாததமாகுமென்றும கொள௫னெ றனா.

ஆக, இவறறால அதவைதிகளும்‌ வையாகரணர்களுக்‌ இந்த விவா்‌ தத
வாதததில (ப்ரபஞசம பரஹமததின விவாததமென பதில) ஒததிறாக்ண்‌ ற
னா- னா றவாறு,

“ மறுசினவாதும்‌ ?” என்னுக தொடர்‌ இங்கு வேொரு ஜைகமதம
எனனும பொருள்பெறறு அதவைதிகளில ஒரு சாராராகிய யாதவர்களின்‌
மதததைக்‌ குறிககின்ற அ. பாஸகர-யாதவாகளும ஜைகரைப்போல்‌
பேதம அபேதம முதலிய முரண்படுக்தன்மைகளை ஒரோ வஸதுவில்‌ இளை
வதுபற்றி பாஸகர-யாதவமதம ஜைகவேதாந்தமென்னு வழக்கும்‌. (178,
180-வ2 பாக.ரவுரைக்‌ குறிப்பிற காணக.)

யாதவமதததில ப்ரஹமமே ப்ரபஞ்சமாக மானபடுவதாகக கொள்‌
ளப்படுகின்‌் றது. ஒரு வண்து, தன்‌ நிலைமை நீங்கி வேறு வஸ்அவாக மாது
படுதலே பரிணுமமெனப்படும்‌. வையாகரணரில ஒரு சாரார்‌ சப்தமெண்‌
னும பரஹமமே பாரபகுசமாகப பரிணாமததைப்‌ பெறுவதாங்ககொண்டுள்‌
எனா. ஆக பரிணாமவிஷயததில்‌ வையாகரணமதம யாதவமதததை ஓழ்‌

கருப்பதாய்க்‌ கூறப்பட்டது. _

பெளத்தறாம்‌ வையாகரணரில்‌ ஒரு வகுப்பினரும்‌ கொளளுசம்‌
கொள்கை ஒரு வாகயததில அடங்கியுளள பல பதககளுக்குத தணித
தனியே அாத்தம அறியப்படுகினறது பின முழுவாகயத்தின்‌ தாத்பர்ய
மம்‌ அறியப்படுமபோது (முதலில தனிததனியே பதங்களின்‌ அரதீதஜ்ஞாகம்‌
டண்டானதைத தவிர) ப்ரதிபா என்று ஒரு ஜஞாகம உணடாகின்‌ மடி

ஸ்ரீ தேசிகப்பிரபந்தம்‌ 152

லை த

இகத ப்ரதிபை எண்ணுமதே வாகயமாகவம்‌ வாகயாாத்தக ன அ
படுகை ஐது... எஸ பதாம்‌ ஆகு இக்கொள்கை (பன தது ஆ
களுகஞ௫ூப பொதுவா ணி 42 பவுத்தமும்‌ சோ ** என்னப்‌ உ

“வாயாகரணா?” என்னு மருிய பாடமே அய்ய?
சேருமென்பா சிலா

கசணச்‌ ராகிரியவிரு.க௮.ம

182 கலகத்திற்‌ கலங்கிவருங்‌ காணிக்‌ கெகல்லாங்‌
கூவுற சஈதிாவமழி கட்டு வார்டோோ
வலகத்தின்‌. பமலைசேர்ந்த வபுரைக உம்மா
லவோருபிமையு& சேராம லவுபக ரித்தாம்‌
பலகத்தும்‌ பாரைத்தர்ழுத வானா பண்டைப்‌
பகற்கள்ளர்‌ பகட்டழிககப்‌ பாவும்‌ பெய
சிலகற்றுச்‌ சித்தாந்த மறியா கில்லர்‌
சிறுவரினி மயங்க௱மந்‌ சேமித்‌ கோகோ.

உரை:-- கலகத்தில்‌ - (கிலகவிகையமாண) வழக்கு

(இன்ரைடையதெனை பு ஙிச்சமிககமுடியாமல்‌) ஸக்கதகேஹ ௮ ௮2)
காணிக்கு எல்லாம்‌ - கிலக்‌ களு செலல்‌, கண்ணா க
ஊற எனறு னொல்லப்படுனெறு எலலையை, கட்டுவார்‌ பேரரு 4
வழுக்கைத்‌ ஜாககும மத்பஸ்தாககைப்போல, மறை மகா ௫.௮௯
உன்ன, உரைகன்‌ தம்மால்‌ - வாயை ககளணால, உலகத்தி்‌
தில, ஒரு பிழையும்‌ சோரமல்‌ - (பரி கமான அர்கம்‌ Ce
ஒரு தவறும்‌ நேரிடாதவான, உபகரித்தார்‌ - (வையாக ரண
னா. பல கத்தும்‌ - பல விப வகைப்‌ தற்று ற, பைக்‌
பெனள கதா முதவிய, டா ஊடைம்‌ா பகம் கன்னர்‌ _ பறை பாரா அ
களின்‌, பகட்டு அழிக்க - ஆடம்பரம்‌ (விவேகத்லை) ஒப்‌
(அதனால்‌) ஆதர்ிகக ப்படுனெற, போய்யாம்‌ சில கற்று - மை
விஷயஙகளைக கற்றுககொணடு, சித்தாந்தம்‌ அறியகில்ஷ௬
சனசண கம) ஸிததாநகததகதை அறியமாட்டாத, சிறுவர்‌ _
வையாகரணாகள்‌, இணி மயங்காமல்‌ இனிக கலககமுறு தப,
தேததுவாததகைத விளக அவாகளைக) காப்பாற்றினோம்‌.

உலகத்தில்‌ இணன்ணாருடையதென்று கிஅசபடிககரூ ௧. ௪௪,

இல்‌ இருவா அதன்‌ உரிமையைப்பற்றி வழ்ககாடுஙகாஸஷ்‌ ௮

தாககூமபகி, வேண்டப்பட்ட மதயஸதாகள்‌ அசத நிலை பெ

' அரைநீது ஓர்‌ எல்லையைக்‌ கட்டி அவவழககைத்‌ இக்‌
௧௮௮ சணிய ம 7 ரு ழ்‌ பெயர்‌ வழகும்‌,

ப

7

153 பரம்தபங்கம்‌-உரை

அங்ஙனமே வேதவாக்யககளுககு அநத அநத மதத்தினா தததமகிறாத
தோனறியவாஅ பொருள்கொளளாதபடி வையாகரணா வயாகரணசாஸ்‌
கப்ததைககொணடு ஒரு வரையறை எற்படுத்தி வேதத்தின்‌ உண்மைப்‌
பொருள காணபதில உதவி செயதனா இககனம லையாகாணர்‌ அதுகூல
ராயிருகதும, பெளததமதததினா முதலாயினோ மிகக ஆடம்பாரதீ துடனா
செய்யும்‌ மதபாசாரததால மயங்கி ௮நதஅநத மதஙகளில்‌ றலை அம்சன்‌
களைக கைக்கொணடு தததுவாததததை அறியமுடியாது கஸைனனொ.
அவாகளுககுத தததுவாததஙகளை வெளியிட்டு ௮வாகளைக்‌ காத்தோம-
என றவாறு
வேதாநகதஙகள தததுவாததஙகளை விளக்கககொணடிருககும்‌
போதே பெளததா முதலியோர அவற்றை இலலையாககுவதுபறறிப்‌ பகற
கள்ளா” எனபபடடனா 29
இனி இரண்டு பாசுரங்களால்‌ கணுதமதம்‌ கண்டிக்கப்படுகின்ற து--
கடடளை ககலிததுறை
183 கண்ட தலாதண கட்டுத்‌ லாற்கண்ட விட்டதனாற்‌
பண்டுள தான மறைக்கப்‌ பழமையை மாற்றுதலாற்‌
கோண்டது மீசனைக்‌ கோள்ளா வகையென்று கூறுதலாற்‌
கண்டக ராயநீன்ற காணுதர்‌ வாதங்‌ கழற்றுவமே. 80

| பாசுரம 80, 81- வைசேஷிகபமகாதிகாரம ]

உரை -- கண்டது அலாதன - (பமதயஅகம முதலியவறரூல்‌)
காணாத வளதுககளை, கட்டுதலால்‌ - சலபிசகையாலும, கண்ட - (வேதத
தில) காணும அமசஈகளை, விட்டதனால்‌ - (அலகீகரியாமல) விட்டபடி
யாலும, பண்டு உளதான - நெடுகாடகளாய (நித்யமாய) உளள, மறைக்கு-
வேதததிறகு, பழமையை - அகாதியாநதண்மையை, மாற்றுதலால்‌ -
மாறறிக்கூறுவதாலும, ஈசனைக்‌ கொண்டதும்‌ - (தாசன்‌) சுசவரனை
அம௫கரிசததும, கோள்ளாவகை என்று - அகககரிக்கததகாத (அறுமாக
மெனற) வழியிலேதான்‌ எனறு, கூறுதலால்‌ - சொலவதாலும, கண்டக
ராய்‌ நீன்ற - (சல வழிக்கு) முளளரய நினற, காணுதர்‌ - வைசேஷிகமதத
தினருடைய, வாதம்‌ கழற்றுவம்‌ - வாதததை ஒழிததிடுவோம்‌.

கணாதமதததினா ப்‌. ரதீயக்ூம முதலிய எநத பரமாணததாலும காண
முடியாத சில பதார்ததககளைல்‌ கலபிக்கின.நனா அலையா வன அவையவை
களைசகாட்டிலும வேறுபட்ட அவயவி, மாமாகயம, விசேஷம, வமவாயம்‌,
அபாவம, முதலியனவாம. வேதததில கூறபபட்ட ப்ரகருதி, 4௦ மாண

ச

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 154

ன்‌ tt ப்‌

மூதலிய தததுவவகள௯ை இவாகள ஏற்காது விடடனா, அராதியாய்‌ ஒரு
புருஷனாலும இயறறபபடாது ஸஹாவேசுவரனைப்போல நித்யமாய்‌ விளன்‌
கும்‌ வேதததை ஈசுவரனால இயறறபபடடதாகககொண்டு பெளரறாகேகயம்‌
என்று நாககூசாது பிதற்றுகனறனா மேலும இவாகள்‌ ஈசுவரன்‌
உளன்‌” என்று இசைந்தபோதிலும, வேதாகதிகளான கம்மைப்யோல்‌
ச௪ப்தப்ரமாணமாகிய வேதத்தால அறியப்படுமவனாகக கொளளாமல அனு
மாகததால அறியப்படுமவனாகக கொளகின்றனா.

மேலும்‌, ஈசுவரன்‌, மணகுடததிறகுக குயவனயோல்‌ நிமித்த
காரணமேயன றி, மணணைப்போல உபாதாககா ரணமாகமாட்டானென் கிண்‌
னா, சிறிதும்‌ பரகருதிமைபந்தமற்றுச சுதத ஸதீதுவமய.௰மான திரு
மேனியுடையனாய எலலையறற ஆநநதம மிறைநதுகிறகப பெறும்‌ ணர்லே
சுவரனைச்‌ சரீ ரமிலலாதவனென்றும ஸுாகமில்லாதவன்‌ என்றும்‌ மொழி
கின்றனா, சபதததைத தனி ப்ரமாணமாகக கொளளாமல அ௮ருமாசத்தி
லேயே அடக்கிவிடுசனெ றனா, ஜீவன ஜஞாகம முதலிய ஸகலகுணஙகளை யும்‌
இழநது ஓா அநுபவரூமின றி ஒரு கலலைப்போல இடப்பதுவே மோக
மென்கின்றனா, இப்படித தோனறியவாறு மிதறறும வைசேஷிகர்‌
கலவழிககு முள்ளைப்போனறவரெனப்படடனா. 30

ஏணச£ராசிரியவிரு த்தம்‌

184 ஆகமத்தை யனுமான மேன்கை யாலு
மழியாத மறையழிக்க நினைத்த லாலும்‌
போகமற்றோே நபலம்போற்‌ கிடக்கை தானே
புண்ணியர்க்கு வீடேன்று புணர்த்த லாலு
மாகமோத்த மணிவண்ணன்‌ படியை மாற்றி
மற்றவனுக்‌ கோருபடியை வகுத்த லாலூங்‌
காகமோத்த காணுதன்‌ கண்ணை வாங்கிக்‌
காக்கைக்கா ரேன்றலற்றக்‌ காட்டி னேமே. 1

உரை அ ஆகமத்தை - சப்தம என்னும ப்ரமாணத்தை, அனுமா
னம்‌ என்கையாலும்‌ - அறுமாகம (என்னும ப்ரமாணத்தில்‌ அடக்கியது)
என்று கூறுவதாலும்‌, அழியாத மறை - நிததியமான வேதத்தை, அழிக்க
நீனைத்தலாலும்‌--௮ழி(தது அநிதயமா)க்க எண்ணியதாலும, போகம்‌ துற்‌ 1
(எவ்வித) அறுபவமும்‌ இலலாத, ஒர்‌ உபலம்போல்‌ - ஒரு கல்ஸைப்போல்‌,
கிடக்கைதரனே - இடபபதுவே, புண்ணியர்க்க விடு என்று புண்யசகா வி
களுக்கு (உள்ள) மோஅதம எனறு, புணர்த்தலாலும்‌ - கலபித்தபழி.யா தும்‌,
மாகம்‌ ஒத்த ன்‌ நகரகத்தைப்போல தோஷமறறவலும, மணிவண்ணன்‌ வ

॥ பு

155 பரமதபங்கம்‌-உனரரை

வை வ அ அ அ அஃ

ல) சதகததின தன்மையுள்ளவனுமான ஸாவேசுவரனுடைர, படி யை
ஈற்றி - (ஸவரூபம குணம முதலிய) ப்ரசாரததை மாறறி, துவ
கீத - அவவீசுவரனுககு, மற்று ஒரு படியை வதத்தலாலும்‌ - (வேத
ருத்தமாய) வேறு ஒரு பாகாரததை (4 கலபிதது)ப பிரித்தககூறிய
"அல்‌, காகம்‌ ஒத்த- சாகாஸ-ரனைபயபோன்ற (பகவதபராதியான), காணு
ர்‌ கண்ணை வாங்கி - சணாதனுடைய கணணைப்‌ பறிதது, காக்கைக்கு
ர்‌ என்று அலற்ற - (எனனை) ரிக்க எவா உளரெனறு அதறும்ப.ஒ.,
ட்டினோம்‌ - (அவன மதததைச்‌ கணடிதது உலகுககுக) காட னோம்‌

இதன குறிப்புகசளை முநதிய பாசுரவுரையிற காணக ௦1.

இனி இரண்டு பாசுரங்களால்‌ கேளதம (நீயாய) மதம்‌ கண்டிக்கப்‌
கின்றது -

கட்டளை க்கலிததுறை

ப்‌ கோதம நூல்களைக்‌ குற்ற மீலாவகை கூட்டலு ஸ்ரீ

கோது கழித்தோந கூற்றிற்‌ துணங்களைக்‌ கோள்ளவுமாம்‌
யாது மீகந்தோரு நீதியை யாமே வதக்கவுமாம்‌

வேதியர்‌ நன்னய வித்தா மேன்பாது மேய்யுளதே. 32

[ பாசுரம்‌ 82, 88- நயாயவிஸதர விரோதநிஸைதாராதிகாரம்‌ 1
உரை _—. கோதம நூல்களை - கெளதமருடைய (கமயாய) தரன்‌
1, குற்றம்‌ இலாவகை - (வேதவிரோதம எனனும்‌) கும்றமிலலாதபடி ,
டலுமாம்‌ - கூடடவும முடியும, கோது கழித்து - (வேதவிரோதமென்‌
) குறறமுளள பாகததைக்‌ கழித்து, ஒரு கூற்றில்‌ - ஒருயாகததில,
ங்களைக்‌ கோள்ளவுமாம்‌ - குணககளை ஏறறுககொளவதும்‌ குடியும்‌,
பம்‌ இகந்து - (ுயாயஸஇதரம) முழுவதையுமே கழிததவிட்டு, ஒரு
வய - ஒரு ஈயாயக்ரகதத்தை, யாமே வதக்கவுமாம்‌ - நாமே புதிதாய்‌
றறவும முடியும, (ஆதலின்‌) வேதியர்‌ - வேதாந்தசகளை நண்கறிக்க
முதலிய) மஹாஷிகளால, நல்‌ நய வித்தாம்‌ என்பது - கறக்க ஈயாய
தாம்‌ எனக கூற்ப்படும வித்யாஸதாகம, மெய்‌ உளதே - ஸதயமாகவே
நீனா றது

இப்பாசாததில்‌ அறியவேணடுமவற்றை அடுத்த யாசுரவுரைச்‌
சற்‌ காண்க 22

எண£ராசிரியவிருதீதம
10 நான்மறைக்குத்‌ துணையாக நல்லோ ரேண்ணு
நாவிரண்டி லொன்றன நயநூ றன்னிற்‌
கூன்மறைத்தல்‌ கோதுளது கழித்தன்‌ மற்ழறேர்‌
கோணுத கோதில்வழி வகுத்த லன்றி

அ ப மகன,

மீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 156

யூன்மறைத்த வுயிரோளிபோ லொத்த தோவ்வா
துமிரில்லாக்‌ காணாத மரைத்த வேல்லாம்‌
கவான்மறைக்க மடிகோலும்‌ வண்ண மென்றே

மற்றிதற்கார்‌ மறுமாற்றம்‌ போசு வாரே 33

உரை -— நான்மறைக்கு - நான்கு வேதங்களின்‌ அாததததை கிச௪
மிப்பதற்கு, “துணையாக ௩ ஹஹாயமாக, நல்லோர்‌ எண்ணும்‌ - அகிறநதத
(மது முதலிய) வரால குறிக்கப்பட்ட, நாலிரண்டில்‌ ன்றன - எட்டு விதயா
ஸதாகவ்களில ஒனருகிய, நயநாலதன்னில்‌ - ஈயாயவிஸதைாரததில்‌, கூன்‌
மறைத்தல்‌-(உளள) தோஷசதை மறைத(து உரிய அாததததில்‌ பொருந்தச்‌
செய்‌) தல, கோது உளது கழித்தல்‌ - குறறமுன்ன அம்ச கதைக்‌ கழித (து
கலல அமசத்தை எற்றுக்கொளளுதல்‌, மற்று ஓர்‌ கோணுத - வேறு
ஒரு கேர்மையான, கோது இல்‌ வமி - குறறமறற வழியை, வகுத்தல்‌
அன்றி - ஏற்படுத்துத(லாகிய இம்முறைகளை க கைக்கொணடா)லன்‌ றி, ஊன்‌
மறைத்த - சரீரத்தால்‌ மறைக்கப்பட்ட, உயிர்‌ ஒளிபோல்‌ - (பதத) ஜீவ
இடைய தாமபூதஜஞாகம்‌ (முகதாகளும்‌ நித்யஸூரிகளாமான இவாகளு
டைய தர்மபூதஜஞாநகத்திறகு ஸமமாகாதது) போல, ஒத்தது - (வேதததின்‌
அர்ததத்தை விளக்குவதறகுத) தகுதியெற்றுளன மற்ற விதயாஸ்தாகத
தோடு, ஒவ்வாது - (கயசயவிஸதசம்‌) ஸமமாகமாட்டாது. உமிரிலலா -
உமிபோன்ற மூககியமான விஷயககளைக்‌ கைவிட்ட, காணாகம்‌ - கணாத
மதம்‌, உரைத்த எல்லாம்‌ - வெளியிட்ட விஷயங்களெல்லாம்‌, வான்‌
மறைக்க- ஆகாயத்தை மறைப்பதற்கு, மடிகோலும்‌ வண்ணம்‌ என்றேம்‌--
அணியை விரிக்கும முறையை ஒததவை எண்று (முன்பே) விளகச்கினோம.
மற்று - மேலும்‌, இதற்த - (நாம கூறிய) இவ்விஷயததிறகு, மறு மாற்றம்‌-
எதிர்வார்ததையை, ஆர்‌ பேசுவார்‌ - யாவா பேசவலலா 9

சாஸ்த்ரக்களில்‌ வித்யாஸதாகககளன ப்தினனகென்று வகுக்கப்‌
பட்டுளளன. அவையாவன வேதலகள்‌ நான்கு (ருக்‌, யஜுஸ்‌, ஸாம,
அதர்வணம்‌), வேதததின்‌ அககங்கள ஆது (_— சிகா, வயாகரணம்‌, ௪௩
தஸ, கிருதம்‌, ஜ்யோதிஷம்‌, கலபம), மீமாமணை, நயாயவிஸ்தரம்‌, புரா
ணம்‌, தர்மசாஸ்த்ரம்‌ என்பன. ஆக இந்தப்‌ பதினான்கு விதயாஸ்‌ தாகக்‌
களில்‌ வேதல்களாகயெ நதானகு விதயாஸ்தாநங்களின்‌ உட்கரு ததைய நியு,
மற்றப்‌ பத்து விச்யாஸ்காகககள்‌ துணையாகுமென்று மநு முதவிய
மஹர்ஷிகள்‌ கூறுவர்‌. ஆனால்‌ அவற்றுள புராணமும்‌ தாமசாஸ்த்மமும்‌
பெரும்பாலும்‌ வேதவாக்யஙகளின்‌- அர்த்தததையே ஒருவகையில்‌ கூறு
வதால்‌ மற்ற எட்டு வித்யாஸ்காகசாகளைப்போல வேதத்தின்‌ அச்‌. கண்ணை

[57 பரமதபங்கம்‌- உறை
எவை வ அபோ _—
நிச்சமிக்க ஸாதகமல்லவென கொணடு அவையிரணடையும்‌ விட்டு எட்டே
வித்யாஸதாகஙகளென்று முதலிடிமிற கூறப்பட்டது... என்பர்‌. அல்லது

அவற்றுள்‌ ஈயாயவீஸதரம, ப்ரதயகம்‌ முதலிய ப்ரமாணங்‌க
ளையும அவறநறுககுப்‌ புல்னான வஸதுககளையும பொதுவாகச்‌ சுருக்க
மான ஆராய்‌சசிய்டன வெளியிடுகின்‌ றது. மீமாம்ஸை அததைய ப்ர
மாணங்களையும அவறறுககுப்‌ ரலனனை வஸதுக்களையும நன்கு விரிவாக
ஆஅராயகது விளககுனெறது ஆக இநத விதயாஸ்தாகங்கள்‌ இரண்டும்‌
சுருககம-விரிவு என்ற முறைகளில சற்று வேறுபட்டிருப்பினும்‌ ப்சமாணன்‌
களையும அவறறுககுப்‌ புலனன வித யபங்களையபும்‌ வெளியிடுதல்‌ எண்ற
அம்சசதில ஒன்‌ றுபடடிருப்பதால அவவிரண்டையும ஒருவகுப்‌
பாகி ஒனறாகக்கொளளலாம, ஙிற்க வேதம்‌, காமகாணடம்‌ ப்ரஹ்ம
காண்டமென இரு கூறாகும.. காம்சாஸதரமென்னும்‌ வி தயாஸ்தாநம்‌

கிடினும வேதததின பொருளைத தெளிவுபடுததுகல்‌ என்ற பொதமுறை
மில்‌ ஒன்றுபட்டிருப்பகால அவவிரணடையும்‌ ஒரு வகுப்பாக ஒன்றாகக்‌
கொள்ளலாம. ஆதவின இககறாகதகதைக்கொணடு எடடு விதயாஸ்தாகன்‌
கள்‌ என்று இப்பாசரத்தின்‌ முதலடி. பில கூறப்பட்டது. என்றும்‌ பெரி

யோர்‌ பணிட்பா.

இவற்றில்‌ ந்யாயவிஸதரமெனனும்‌ விதீயாஸ்தாகம்‌ க்யாயஸ கத்ர்‌
மென்னும கரந்தத்தை இயற்றிய கெளதமமஹா ஷியால்‌ மூதவில்‌ ப்ரவர் தீ
திக்கப்பட்டது அகநாவில ப்ரமாணங்களும அவறறுககுப்‌ புணான ப்ர
மேய௫களும்‌ விள ககப்பட்டி. றாக்கன்‌ றன ஸ்ரீதேகிகன கெளதமபக்தத்தை
ந்யாயபரிசுத்தியென்னும திவ்யஸ 6 கதியில ஆராய்ச்சிசெயயப புகும்து
அதற்கு மூண்று கதிகளைக்‌ கல்மிததருளினா அவையாவன.

(1) கூன்மறைத்தல்‌) கெளதமஸ ஒதரங்கள்‌, வேதம்‌- ஸ்ம்ருதி.
ப்ரஹ்மஸ கத்ரம இவறறிற்குச்‌ சிலவிடககளில முரணபட்டன வாய்‌
வெளிக்குத்‌ தோறறினாலும அவறறைக கொஞ்சம்‌ சிரமததுடண்‌ வேம
முதலிய ப்ரமாண௭ககத்‌ தழுவிப்‌ பொருள்படுததி கெளதமபக்தத்கை

எற்றுக்கொள்ளல்‌.

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 158

(2) (கோதுளது கழித்தல்‌) முழுதும்‌ எறறுககொள்ளா மம்‌ முழே
தும கழிததுவிடாமலும்‌ விரோதமுள்ள இடங்களைத தளளி சேகரிய விலக
மக்களை ஏறறுசக்கொள்ளல

(8) மற்றேர்‌ கோதை கோதில்‌ வழி வகுத்தல்‌ ப்ரஹ்மஸ தீர
காரா உதறிததளளியதை அடியொறறி முழுதையுமே கததிதீதுவிட்டு
வேதாநதசாஸதரஙககளுககு ஏற்பப்‌ புதிய ஸு௫தரங்களை ப்‌ படைத்துக்‌
கொளளல்‌-... எனபன

(ஒத்தது ஒவ்வாது) இங்கனம நயாயஸ தரங்களுக்ளு சன்ன
வழிகளைக காட்டி நயாயவிஸகரகதை வேதாகதசாஸ்தாததுகளு அங்கூல்‌
மாககிககொள்ளவேணடும இப்படி௪ செய்யாவிடன்‌, வேதத்தின்‌ அர்த்தன்‌
கை விளககுவதறகுத தகுதியுள்ள மறற ஒன்பது விதயாஸதாகனி சலநடன்‌
ஒற்றுமையிலலாததுபறறி அவவகுப்பில சேரப்பெராது ஈயாயகிஸ்தாம்‌
தனித்துகிறக நேரும்‌ ஆகவே ஒரு வித்யாஸ்தாநம குஹைர்‌ துவிடுவ
தால விதயாஸதாகததின்‌ எண்ணைக்‌ குறிக்கும்‌ தாமசாஸ்த்ரண்களோடு
விரோதம்‌ வரும

இதறகு உபமாகம காடடபபடுகின்‌. றது (ஊன்‌ மறைத்த உய ரோனி
போல்‌) இசகாமபூமியில பததஜீஉ௱களுடைய தாமபூதஜஞாகம கர்ம௫ரீர ஏதி
னுடைய மைபஈதததால்‌ சுருள்‌ கிடக்னெறது ஆதலால்‌ பத்தஷிவாசள
ஏலலா விஷமஙகளையும நேரில கணடறியமுடியாது ருகதாகளும்‌ சித்யாக
ரமான இவாகளுடைய தாமபூதஜஞாகமோ எமபெருமானுடையஸைப்போல்‌
ஒரேமையததில்‌ பரத்யக்ூூததாலேயே ஸகலவிஷயங்களையும்‌ அறியவலலை
தாகும ஆதலின மிகச்‌ ௬௫௮௫௪ சிறசில வஸ்துச்சளாயே அறியவலல
பத்தனுடைய ஜஞாகம மிச மிச மலாநது கைலவஸ்துக்களையும்‌ நேரில்‌
காணவலல கித்யமுகதாகளின ஜஞாகத்திறகு எவவாறு இணையாஞும்‌? அது
போல்‌ சீழ்சகாடகூய கழன்று கதிகளைப்‌ பெறுதயபொழுஅ வேதராத கன்களை
உளளவாறு அறிவிககத திறமையறற நயாயவிஸ்தரா வேதார்‌ வீ க்களை
உள்னககை நெல்லிக்சனிபோல ஐயமற அறிவிக்குக திறமை பெற்று
விளககும்‌ மறற விதயாஸ்தாநககளுக்குசி சமமாகுவது எஸ்கனம்‌ ? ஒரு
காலுமிலலையென்றவாறு

இவவாறு! வேதாகதஸ 5த்ரககளோடு கெளதமஸ கத ரக்ை ஒற்று
மைபயடுததுவதைக்‌ கெளதமமதததினரும இசைநதேயாகவேண்டுமென
இறத... (உயிரில்லாக்‌ . . என்றேம்‌). கயாயஸதரல்களில்‌
கணாதமதக்கொளகைககு விபாரீதமாயச சல ஸ-தீரஙகள்‌ உள. அங்கன மே
தேதரகதசாஸதரங்களுக்கு விபரீதமாகவும சில ஸ௫த்ரஙகள்‌ உள. ர்யாய
மதுலதைர்கள்‌ கணைதமதத்திற்கு விரோதம த௫கள்‌ ௯ க்ாககளில்‌ இருப்‌

159 பரமதபங்கம்‌-உரை

ப்தைப்‌ பொறுக்காது எவவகையானும இரணடு மதஙகளுககும்‌ ஒற்றுமை
ஸமபாதிககவேணடுமெனற கருததுடன பெருமுயறகுியைக கைககொணடு
கணாதமதததிறகும்‌ தஙகள மதததிறகும்‌ ஏற்றவாறு பொருளபடுத்தி ஒற்று
மைபபடுகதுகனமனா. ஆனால வேதாநத சாஸதரததிறகுத தஙகள ஸதா
களில்‌ விரோதமிருப்பதைப பெரிதாசக கொளளவிலலை இது மிகவும
அ௮றுசிதமாகும. எலலாவறிறுககும மூலமான வேதததிறகும வேதாகதத
திறகும சிறிதளவும விரோதம வராது ஸ௫தரசகளைப பொருளபடுததுவதே
அழகாம கணாதமதம வேதம ஒருவனால்‌ இயறறபபடடதென்றும்‌
ஒரு கலலேப்போல்‌ அறிவறறுச்‌ செயலறறுக கிடபபதே மோஅதமென னும்‌
இன்னும இததகைய பல விபரிதககொளகையைககொணடு உயிர்போனற
முக்கிய விஷயஙகளில மாறுயடடதாதலின உயிரிலலாத உடலபோனறு
தாகும அஙகனம வேதாநதசாஸதரததின்‌ கொளகைகளையெலலாம கணாத
மதததினா ஒழிதஅவிடபபராபபது ஒருவன ஆகாசத்தை முழுதும மறைககத
தன்‌ அணியை விரிப்பதுபோலாகுமெனறு முன அதிகாரததிலேயே
கிளககிவிடடோம ஆச இவவாறு மிசுக இழிவான சணாதமதததோடு
ஒற்றுமையை ஸமபாதிகக வீண்முயறசிகொளளாது கெளதமமதததினா
வேதாநதசாஸதாததின ஒறறநுமையையே பெரிதாகக்கொணடு அதறகேற்பத
தஙகள ஸதரஙகனைப்‌ பொருள்படுததுவதே மிகச சிறநததாகும.

(மற்றிதற்கார்‌ மறு மாற்றம்‌ பேசு வாரே) இவவாறு நாம கெளதம
மதததை அதுகூலமாகவும கணாதமதததை விபரீதமாகவும கொணட

முறைக்கு மாறுபடப பேசுபவா யாவா உனா 2 எனறவாறு. 38

இனி இரண்டு பாசுரங்களால்‌ மீமாம்ஸ்கமதம்‌ கண்டிக்கப்படுகின்ற து---

கட்டளை ககலிததுறை

187 ஈசனு மற்றணங்‌ தம்மீில தேன்றேழி இன்மறையிந்‌
பேசிய நல்வினை யாற்பேரும்‌ பாழக்த நீரிறைக்த
நீசரை நீதிக ளானிக மாந்தத்தி னூலவமியே
மாசின்‌ மனங்கொடுத்‌ தும்மறு மாற்றங்கண் மாற்றுவமே, £க்‌

[ பாசுரம 84, 85- மீமாமஸகைபங்காதிகாரம ]

உரை _. ஈசனும்‌ - ஸாவேசுவானாகிய பரமபொருளும, இலது -
இலலை, மற்ற அணங்கும்‌-- பிறதெய்வமும, (இலது) என்று - இலலையென்று
(கொள்சையைக்கொணடு), எழில்‌ நான்மறையில்‌ - அழகிய நானகு வேத
களில, பேசிய நல்‌ வினையால்‌ - வெளியிட்பபட்ட கலல காமகளால்‌,

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 160

பேரம்‌ பாழக்த - பெரிய பாழகிலததிறகு, நீர்‌ இறைக்கும்‌ நீசரை - ஜலம்‌
பாயசசுபவாபோனற அறப்‌ (களான மீமாமஸகை) ரை, நீதிகளால- நீயாய்‌
களினஉதவியால, நிகமாந்தத்தின்‌ நூல்‌ வழியே - வேதாநதசாஸ்த.ரததின்‌
வழியே, மாசு இல்‌ மனம்‌ கொடுத்த - குறறமறற மன ததைக கொடுத்து?
மறு மாற்றங்கள்‌- எதிாவாதய களை, மாற்றுவம்‌ - கணகஉததிடுவோம்‌

இலதென்‌ அ இறைக்கும்‌ நிசரை கொடுத து மாற்ற்கள்‌ மாற்று
வம எனறு ௮நவயம,.

மீமாமஸகாகள எசுவரனையும மறற இநதரன முதலிய தேவாகளை
யும ஏறதுககொளவதிலலை மனிதா செய்யும யாகம முதலிய காமக்களால
அ௮பூவமென்று ஒரு வஸதை உணடாகி, அஅவே ௮நத அந்தக்‌ காம;
களுக்குப்‌ பலனைக கொழுககுமெனக கொளகின மனா, சபதததையே தேவ
தையாகக கொளகினறனா ஆக இவாகள்‌ மதததில்‌ தேவதைககு௫ சரீர
மும்‌, அறுதத தேவதை ஹவிஸணஹைப பெறுவதும்‌, ஒரே ஸமயததில பல
இடககளில நடக்கும்‌ யாகஙகளுககுக தேவதை செலவதும, அதனால அந்தத
தேவதை மகழவதும, பின காமசததை அறுஷடிததவனுககுப்‌ பலன்‌
கொடுககுநதனமையும கிடையா.

இகத மதததில ஸகலகாமககளாலும்‌ ஆராதிககப்பட்டு ஸகல்கர்மன்‌
களுககும பலனை அளிககவலல ஸாவேசுவரனை இலலையாகக சேத
மான அநழூாவமென றொரு வஸதுவைக கலமிதது, வேதமகளில விதிக்கப்‌
பட்ட சிறநத காமககனளை மிகுகத தேஹசரமம பொருட்செலவு முதலியன
வறறோடு வீணே அறுதடிககவேணடுமெனக்கொள்வதால பாழகிலததைப்‌
ப்லன தருமென மய௬க அதற்கு நீரிறைபபது உவமான மாககப்பட்டது.

இகஅுயனே மதிமயங்கிக கிடக்கும மீமாமஸகாகளுக்குச சிறந்த
கயாயக்களுடன்‌ வேதாகதசாஸதரததைககொணடு கற்புததி கூறிச்சுண்‌
ஒப்போமென்றவாறு H 9A

எண்‌£ராசிரியவிருததம

188 கனைகடல்போ லோநநீராஜ்‌ சுத்தி எத்தைக்‌

கவந்தனையு மிராதவையும்‌ போலக்‌ கண்டு
நீனவுடனே நீலைத்தரும மீகந்து நீந்த

நீசர்ந்லே நிலைநாடா வண்ண மெண்ணி
வினையாவு சைமினியார்‌ வேத நூலை

வேதாந்த நூலுடனே விரகாற்‌ கோத்த
ழுனையுடைய மழமதிநம்‌ முனிவர்‌ சொன்ன

மொழிவழியே வழியென்று மயன்றிட்‌ டோமே. 9b

16] பரமதபங்கம்‌-உரை

வலையை வ டட ட

உரை _. கனை கடல்போல்‌ - சப்திககின்‌ ற கடலைப்போல, ஒரு
நீராம்‌ - ஒரே நிலையிலுள்ள, சூத்திரத்தை - மீமாமஸாஸ-தரககணை, கவநீ
தனையம்‌ இராதவையும்‌ போலக்‌ காடு - கபகதனையும சாகுவையுமபோல
(இரணடு வெவவேது சாஸதரமாக)க கணடு, நினைவுடனே _ அறிவுடனே,
நீலத்‌ தருமம்‌ - ஸதிரமான தாமமா கிய ாசுவரனை, இகந்து
நீற்கும்‌ - (இலலையென ௮) விடடுகிறகினற, நீசர்‌ நிலை _ ஜீ (ரான மீமாம்‌
ஸக) ருடைய ஸித்தாகதம, நிலை நாடா வண்ணம்‌ எண்ணி 2 நிலைபெற்று
சிறகாகவாறு கினைகது, வினை பாவு - காமஙகளையே புகழகினற, சைமினி
யார்‌ வேதநூலை -- ஜைமிரிருனில ரால இயற்றப்பட்ட வேத (வயாககியொ௩க
மான) ஸ௫தரததை, வேதாந்தநூலுடனே ௨ ப்ரமமஸகிதரத்துடனே,
விரகால்‌ கோத்த - ஸாமாததியததுடன சோத (அ ஒரே சாஸதரமாகம்‌
செய)த, மூனையுடைய மழ மதி - கா£மையுளள கிறைந்த ஜஞாகததை
யுடைய, நம்‌ முனிவர்‌ சொன்ன - ஈம (போதாயகா, ஸரீபாஷ்யகா.ரா. ஆய)
முனிவா வெளியிட்ட, மோமி வமியே- ஸ்ரீஸ 9சதிமாககமே, வமி என்று.
(சிறஈத) வழியென று (நினது), மயன்றிட்டோம்‌ _ (அவவழியிலே) ப்ச
வாததிததோம,
சூவமீமாமஸையம உத்த ரமீமாமஸையாகிய வேதாகதமூம்‌
கோ நு ஒரோ சாஸ்காமாகக கொள்வது நம ஸணிததாநதம கடல
ஒன ௨2யாயினும, கழகடல மேலகடல எனப்‌ பிரிததுககறுபபடு
வதுபோல ஒரே சாஸ்தாம இரண்டு பாகமாய்‌ அமைநகத௫ பற்றிப்‌
பூவமிமாம்ஸை உததரமீமாமணஸை எனறு மிரிததுக கூறப்படுகின றது.
பகவதாராதநரூபமான காமங்களை முக்கயமாய வெளிமிடுவதால கர்ம
காண்டமெனப பெயாகொணட பூவமீமாமணையும, அககாமககளால
ஆசாதிக்கப்படும பகவானை முக்கியமாயப்‌ பேசுவதால ப்ரஹமகாணட
மெனப பெயாபெற்ற உததாமமீமாமளையும சோகது ஒரே சாஸதகரமாகும
எனபது போதாயன ஆளவரதா ஸ்ரீபாஷயகாரா முதலிய மூன்‌
னோகளால்‌ ஸதாமிக்கபபட்டதாகும, மீமாமஸகமதததின படி சாமகாணட
மாகிய மீமாமஸை தனிசசாஸதிசமாகும ப்ரதாநமான ஈசுவரணனை இலலை
யாகிக்‌ காமத்தைக்‌ கொளளும பூூவமீமாமஸை தலையிலலாத முணட
மென்றும காமததைப பேசாது ஈசுவரனைமாததிரம பேசும உத்தரா
மீமாம்ஸை உடவிலலாத தலை எனறும கறப்படுவதுபறறிக “கவந்தணை
யும்‌ இராகுவையும போல” என்னலாயிறறு, ட

6.

கலராய்‌. சப ம்‌ சரக அணைஷுயாட

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 162

இனி இரண்டு பாசுரங்களால்‌ ஸாங்கீயமதம்‌ கண்டிக்கப்பாடுகின்ற தூ-
189 கட்டனைககலிததுறை

ழக்தண மாயநீன்ற மலப்‌ பிரகிந திக்கழியா

வக்தண மற்ற வநத்துணை மற்றதம்‌ கீசனிலை

மிக்கண ஊைப்படி யையைநீது மேண்ணின்ழன்‌ மத்தியென்றும்‌
பக்கண விணர்‌ பழம்பகட்‌ டைப்பழ தாக்தவமே.

[ பாசுரம 86, 87 கிரீசுவரஸாயக்யமதபஙகாதிகாரம்‌ ]

36

உரை -- மக்கதணமாய்‌ நின்ற - (ஸததுவம, ரஜஸ்‌, தமஸ என ஹும்‌)
மூன அகுணஸைரூபமாய்‌ நினற, மூலப்பிரகிரதிக்த - குலப்‌ ரகரு திக்கு,
அழியா - அழியாததும, அக்‌ குணம்‌ அற்ற - அகத (குனு) குணசகள்‌
இலலாததுமான, அந துணை - ஜீவன ஸ்ஹறா யமாகும, அதற்கு அக்கு
மூலபரகருதிககு, ஈசன்‌ இலை - ஈசுவான (எனறொருவன) இலலை;
இக கணனைப்படி - இரநத மதத்தின்‌ கணக்‌ படி, ஐயைந்தும்‌ - இருபத்‌
தைது தததவஙகளையும (அவற்றின்‌ ஸவரூபவைபயாவன களோடு), எண
ணில்‌-(நன்கு ஆராய) அறிகதால, முத்தி-மோககம, மன்‌ என்னும்‌ (மம
ணததிறகு) முனபே கிடைப்பதாகும எனக கூறுஇன்ற, பாக்கணவிீணர்‌..-
வேடச்சேரியிலுள்ள வேடாபோல பாமராகளாய வீணே பிகற்றுமவர்க
ளான ஸாககயாகளின, படிம்‌ பகட்டை - நெடுநானைய ஆட்டய றக்க,
பழதாக்குவம்‌ - வீணாககிவிடுவோம மநீறு அசைநிலை,

ஸாகசயமத ததின மூககியககொன்கை .-_- திதீதுவன்கள்‌, ப்ர
கருதி-ஜீவன எனற இரணடேயாம. எஈசுவரனென்று ஒருவன்‌ இலன்‌,
ஸததுவம, ரஜஸ, தமஸ ஆகிய கமூனறும தரவயககளேயாம, சூரராவ்ள
ளாகமாட்டா இமகுூனறும குறைவுமிகுதியிலலா த ஸமைமாயரிருசிகும்‌
போது மூலபாரகருதியெனப்படும. இநத மூலப்ரகருதி அறிவற்ற து; அமி
வற்றது, ஜீவனூல அதுபவிககபபடுவதாகும, எககும வியாபி கிபுவாய்‌
நிறகும; எப்பொழுதும்‌ மானுபாடடை அடைங்துகொண்டேகிற்கும்‌.
இதுவே அ௮னைததுசகும முதறகாரணமாய கின்று மஹான்‌ முதலிய ததீது
வ௱களாக மாறுபாடடை அடைகின்றது ஜீவன்‌ அழிவற்றவன்‌. எங்கும்‌
நிறைநதிருததலால விபு எனபபடுவான, ஒரு குணமுமில்லாதவன்‌, ஜ்ஞாச
' ஸவரூபமாகவே இருப்பவன்‌, ஒரு செய்கையும்‌ இல்லாதவன்‌: சரீரம்‌
தோறும்‌ வேறுபட்டு நிறபவன... இவன அணையாய்கிறறலால்‌ ப்ரச்ரூது
மாறுபாட்டை யடைகினறது நொணடியிண உதவியால குருடன்‌ கடப்பது
போல ஜஞாகளவரூபனான ஜீவனுடைய அணையால, செய்யும சச்தியுனன
ப்ரகருதி தன காரயததைச்‌ செய்கிறது. இங்கனம்‌ ப்ரக்குதியினானும்‌ ஜீலை
ஓலமே உலகம்‌ நடைபெறுவதாயிருசக, சசுவானென்‌ நு ஒருவனைச்‌

பத்க்‌ தட அட

163 பரமதபங்கம்‌-உரை

கலமிக்கவேணடி௰ அவசியமிலலை கூலப்ரக்ருதி, மஹான்‌, அஹங்காரம்‌,
ஜுது பூகசாகள, ஐது த௲மாதரன கள, ஐது ஜஞாநேரதரியகசள்‌, ஐது
காமேநதரியககள, மனம, ஜீவன ஆகிய இருபத்தைநது ததனுவங்களின்‌
வைரூபததை கனகு அறிந்தால்‌ மரணததிறகுமுனபே முக்தியெறலாம
சனபதாம இவவானு இவாகள்‌, தாமாதாமககளையும ஈசுவானையும அறி
யாது வேடசசேரியிலுளள வேடாகளைபபோல அறிவிலாது வீணே பிதற்ற
வனை இவவதிகாரததில கணடிகனெரோம _ என்றவாறு, 26

எணசராசிரியவிருததம

190 ஈசனில னேன்பதனு லென்றுஞ்‌ சீவ

சேங்கழுள ரிலரணர்வை யென்ற வத்தாற்‌
பாசமேனும்‌ பிரகிருதி தன்னு லென்றும்‌

பலழமிலை விடுமிலை பென்னும்‌ பண்டாற்‌
காசினிநீர்‌ ழதலான காரி யங்கள்‌

கச்சபத்தின்‌ கால்கைபயோ லேன்னுங்‌ கத்தா
சைமல திலைகாணு ஞாலத்‌ துள்ளீர்‌

நாமீசையாச்‌ சாங்கியத்தை நாடு வார்க்கே. 37

உரை — ஞாலத்து உள்ளீர்‌ - உலகததிலுளளோகளே ! ஈன்‌
இலன்‌ என்பதனால்‌ - ஈசுவரன இலலையென பதனாலும, சீவர்‌ என்றும்‌ எங்‌
தம்‌ உளர்‌ - ஜீவா எனறைககும எலலாவிடததிலும இருப்பவா, உணர்வை
இலர்‌ - ஜஞாஈமிலலாதவா, என்றவத்தால்‌ - எனறு கூறுவதாலும்‌, பாசம்‌
எனும்‌ - பாசமெனப்படுகினற, பிரகிருதி தன்னல்‌-ரூலப்ரகருதியினால, என்‌
நும்‌ பலழம்‌ இ(ஸ)லை-எபபொழுதும்‌ (மைஸாரமாகிய) பலனுமிலலை, விடும்‌
இ(லிலை-மோக்கமுமிலலை, என்னும்‌ பண்பாவ்‌-என று சொலலுகிற முறை
யினாலும, காசினி நீர்‌ மதலான காரியங்கள்‌ - பூமி ஜலம முதலிய காரியப்‌
யொறுள்கள (உணடாவதும்‌ அழிவதும்‌), கச்சபத்தின்‌ - ஆமைமின, கால்‌
கை போல்‌- கால கைகள (கீளூவதும சுருஙககுவதம) போல, என்னும்‌ கத்‌
தால்‌- எனறு பிகறறுவதாலும, நாம்‌ இசையாச்‌ சாங்கியத்தை- (இவவளவு
தோஷமிருப்பதால நாம அககிகரிக்கமுஉயாத ஸாகக்யமதததை, நாடு
வார்க்கு - பற்றுமவர்ககு, நாசம்‌ அலது இலைகாணும்‌ - அழிகதுபோவ த
தீவிர வேறு (பலன) இலலையெனறு அறிவீரகளாக.

ஸாஙக்யாகள ஸகலவேதககளாலும போற்றப்படுகின்ற ஸாவேசு
வரனை இலலையாக்கினா, வேதததில ஜீவனை அணுவென்றும்‌ ஜஞாநமுள்ள
வனெனறும்‌ கூறியதறகு விரோதமாய்‌, விபு எனறும்‌ அறிவற்றவனென்‌
அம கொளகினறனர்‌, மேலும ஜீவனுடைய ஸமஸாரததிறகும, மோக்த
திற்கும ப்ரக்ருதியே காரணம்‌ என்ற கூதிப்‌ பின. இதறகு விபரீதமரப்‌,

ஸ்ரீேதசிகப்பிரப௩தம 164 ட

ஜீவனுக்கு ஸமஸணாரமும்‌ மோ அகமும்‌ இலலையெண்றும பரக்ருதிககே மை
ஸாரமும்‌ மோன்தமும்‌ உணடென அம கூறுகறொகள, மேலும, பூமி ஜலம்‌
முதலிய ப்ரககுதி.பின மானுபாடுகளெலலாம நிதயமாய்‌ உள்ளவையே
யனறிப புதிதாய்‌ உணடாவதோ அழிவதோ இலலையென்றும பரளய
காலததில வனை அழிவதாகவும, ஸ்ருஷடிசகாலததில உணடாவதாகவும
தோற்றுவதெலலாம, ஆமை தன இததரியஙகளைச௪ சுருககுவதும நீட்டுவ
துமபோல தததுவககள சுறாககததையும விரிவையும்‌ அடைவதாலேயே
யனறிப புதிதாய்‌ ஒரு நிலைமையை அடைவதாலலல என்றும கூறுகிராகள்‌.
ஆக இப்படி விபரீதமாயப மிதறறுவதால வேதாநதிகளான காம கழிததிட
வேணடியதாயத தாகத ஸரஙகயமதததைப்‌ பறறுமவாகளுகளுத தாம
அழிகதபோவதே பலனாயைமுஉயும-எனறவாறு. 37

இனி இரண்டுபாசுரங்களால்‌ யோகமதம்‌ கண்டிக்கப்படுகின்றது-
கட்டளை ககலித்துைற
191 தாவிப்‌ புவனங்க டாளிணை சுட்டிய கந்தையுந்திப்‌
பூவிற்‌ பிறக்கினும்‌ பூதங்க ளெல்லாம்‌ புணர்த்திடினு
நாவிற்‌ பிரிவின்றி நாமங்கை வாழினு நான்மறையிந்‌
பாவித்த தன்றி யுரைப்பது பாறும்‌ பதர்த்திரளோ. 38
| பாசுரம 88, 39 யோகளிததாகதபககாதிகாரம ]

உரை - புவனங்கள்‌ தாவி-(தரிவிகரமாவதாசததில ஸ்கலலோகங்‌
களையும கடகதகினறு, தாள்‌ இணை கட்டிய - திருவடி இரண்டையும்‌
(தலையில) வைதது அலனகரிதத, தந்தை - தநதையான எமபெருமா
னுடைய, உந்திப்‌ பூவில்‌ பிறக்கினும்‌ - நாமிசகமலததில பிறக (பெருமை
யுடைய) வனாயினும, பூதங்கள்‌ எல்லாம்‌ - ஸகலபூதககளையும, புணர்த்திடி
னும்‌ - படைததவனாயிருபபினும்‌, நாவில்‌ - நாக்கில்‌, நாமங்கை - ஸரஸ்வதி
தேவி, பிரிவின்றி வாமினும்‌ - பிரியாமல்‌ வாழகதுகொணடிருப்மீனும,
நான்மறையில்‌ - நான்குவேதஙகளிலும, பாவித்தது அன்றி-அ௮ நுஸகதிக்கப்‌
படட விஷயததைத தவிர, உரைப்பது - (யோகமதததில) கூறும்‌ ஹிலயம,
பாறும்‌ பதர்த்திரள்‌ - அழிகதுபோகசகூகய பதர்ககூட்டம (போல பய
லாறறதரகும்‌).

ப்ரஹமாவினால்‌ ப்ரவாததிககபப்ட்ட மதம்‌ யோகமதமென்ன ப்படும்‌.
ப்ரஹ்மா எம்பெருமானுடைய நாபிககமலததிற மிறநது உல்கததைப்‌
படைக்கும்‌ பெருமைபெறறு ஸரஸவைதிககு நாதனாமிருகதபோதினலும அவ
னுடைய மதக்கொளகைகள்‌ வேதத்திறகு விரோதமாயிருபபனவாதலிண்‌
அவை பயன றற தராகுமென்னலாயிறறு 88

165 பரமதபங்கம்‌- உரை

ல்‌

எண ரா சிரியவிருததம

192 காரணனு யுலகளிக்தங்‌ கண்ணன்‌ நேசைக்‌
கண்ணாடி நிழல்போலக்‌ காண்கை பாபு
தாரணையின்‌ மடிவான சமாதி தன்னைத்‌
தனக்கேற்றும்‌ விளக்கேண்று தனிக்கை
காரணமா மதுதனக்குப்‌ பயனுசூ சீவன்‌
கைவவிய நிலையென்று கணிக்கை யாலுங்‌
கோணியின்‌ கோலமெனகீ குறிக்க வாகுங்‌
கோகனகத்‌ தயன்கூறுஜ்‌ சமமாக கூற்றே 89

யாலுங்

உரை _— காரணஞய்‌ - (ஸகல) ௧ஈரணணாய, உலகு அளிக்கும்‌ -
உலகககனளைக காகனெற, கண்ணன்‌ தேனை - எம்பெருமானுடைய
தேஜஸ்ணை, கண்ணடி நீழல்‌ போல - கணணைடி௰ல (தெரிகன்‌ ற) கிழலைப்‌
போல, காண்கையாலும்‌ - சணடதிவதாலும, தாரணையின்‌ முடிவான _
தாரணையின்‌ முடிவுகிலையாகிய, சமாதி தன்னே - ஸமாஇயெனபபடும பகதி
யோகததை, தனக்கு ஏற்றும்‌ விளக்கு என்று - (ஜீவாத்மாவாகிய) தனனை
அறிவதறகாக ஏற்றப்படுகின்ற தீபமெனறு, தனிக்கையாலும்‌ - தனித்துச்‌
கூறுவதாலும, காரணமாம்‌ அது தனக்கு - (பலனைப்‌ பெறக) காரணமான
(பக்தியோகமெனனும) உபாயததிறகு, சீவன்‌ கைவலிய நிலை ௨ ஜீவ
னுடைய கைவலயகிலைமையே, பயன்‌ ஆம்‌ எண்று - பலனாகும்‌ எண்று,
கணிக்கையாலும்‌ - கினைபபதாலும, கோகனகத்து - (எமபெருமானுடைய
நாபிக்‌) கமலததில உதிதத, அயன்‌ கூறும்‌ - ப்ரஹ்மா வெளியிட்ட, சமயக்‌
கூற்று-(யோக) மதததின மொழி, கோரணியின்‌ கோலப்‌ என-கோமாளிக
கூத எனறு, தறிக்கலாதம்‌ - குறிப்பிடலாம்‌

தாரணை, ஸமாதி விவரணத்தை 84-வது பாகூரவுரைக குறிப்பிற்‌
சாணக

கைவலயம்‌--- ஜீவாத்மா தன்னையறிஈது அறுபவிசதல

இரத யோகமதததில ப்பகருதி, ஜீவன்‌, ஈசுவரன என்னும தததுவன
கள்‌ அங்கீகரிககபபடுகின றன , வேதஙகளில ஸகலகலயாணகுணஙகனையும்‌
உடையனாய்‌ ஸ்தாமிக்கப்பட்ட ரசுவானுககு அககுணஙகள்‌ இயற்கையா
யமைகதனவலலவெனபது இமமதக்கொளகை ஒரு கண்ணாடியில ஒரு
வஸதுவின சாயை தோறறுவதறகுக “காரணம ஓஜா உணமை வஸ ௮௧
கணணுடிககு எதிரே இருப்பதன்றோ. "அன மே எம்பெருமானாகிய கண
டையில்‌ குணசளாகிய சாயைகள்‌; தோற்றுவதறகுக காரணம உண
மையில்‌ குணமுடைய சேதநம! அலலது அசேதநமாயெ வஸைவின்‌
ஸம்பக்தமேயென பது, மேலும பக்தியோகத்தில பரமாதமாஙிண்‌

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபநதம 166

ஸாஃக்கா தகாரம முககியமாயிரு௧௫, அதில ஜீிவாதமாவின்‌ ஸா௯்காசகா மரமே
முககயெமெனபஅ. மேலும பகதியோகமாகிய உபாயததிற்குப பரமபதத்தில்‌
பகவதறுபவம பலனாகாதென்றும அசேதமததுடன்‌ கலவாத ஜீவனை
அஅபவிததலாகிய கைவலயமே பனை எனபது இமமதகசகொளன்லை.
ஆக, தததுவம, உபாயம, புருஷாததம ஆகிய கூனறிலும வேதததிறகு
முரண்பட்ட கொளகையையுடைய இநத யோகமதம ஜன கசகூடடததை
வசப்படுததுவதறகாகக௪ செய்யும கோமாளிககூததுப்‌ போன்றதாகும்‌
ஏனறு இப்பாசுரத்தில வெளியிடப்பட்டது 39

இனி மன்றுபாசுரங்களால்‌ பாசுபத (சைவ) மதம்‌ கண்டிக்கட்‌!

படுகீன்றது......-
கட்டளை சசலிததுை
195 சாது சனங்க ளேலாத்சக்சை யேன்னுத்‌ சலம்புணர்க்தார்‌
கோதம சாபமோன்‌ றுந்கொடுங்‌ கோலங்கள்‌ கொகண்டுலகிம்‌
பூத பகிக்கடி யாரென நின்றவன்‌ போய்யுரையால்‌
வேத மகந்றிநீற்‌ பார்விகற்‌ பங்கள்‌ விலக்க வமே. 40

[ 40, 41, 42௮ பாசுரசுகள்‌_— பாசுபதமதபகெகொராதிகாமம்‌ ]

உரை — சாது சனண்களேலோட்‌ - ஸாதுஜகககளெலலோரு ம,
சசீசை என்னும்‌ - அஸாசமென்று கழிக்னெ.ற, சலம்‌ புணர்த்தார்‌ - சல(ம
எனனும தோஷ) ததைக கைக்கொணடவாகளாயும, கோதமசகாபம்‌
ஒன்றல்‌ - கெளதமமுனிவருடைய ஒரு சாபததினால்‌, உலகில்‌ (கொடுங்‌
கோலங்கள்‌ கொண்டு - உலகத்தில பயங்கரமான வேககங்களை அணிந்து
கொண்டு, பூதபதிக்க அடியார்‌ என நின்று - பூதங்களின்‌ காயக (னான சிவ)
னுக்கு அடியாரகள்‌ என்னுமபகி கிணறு, அவன்‌ போய்யுரையால்‌ -- அந்தச்‌
சிவனுடைய பொய்மமொழியாகய பாசுபததாலகளால, வேதம்‌ அகற்றி
நிற்பார்‌ - வேதததை (ஆதாரமாகக கொளளாமல) விலக்கிவைதீது நிறப்‌
வர்களாயுமுளளவாக(ளாண பாசுபதாக) ளின்‌, விகற்பங்கள்‌ _ பல்வகைப்‌
பட்ட மதவிஷயஙகளை, விலக்குவம்‌ - கணடிததிடுவோம.

சலம்‌-— பிறருடைய உள்ளக்கருததை உணராது அவாமிது பொய்க்‌
குற்றம்‌ சுமத்தல்‌ இககனம்‌ செய்வதை ஸாதுஜநங்கள்‌ வெறுப்பா. கெளனத
மாமீது அவரால்‌ காககப்பட்ட அந்தணா பசுக்கொலையென்னும பொய்ச
குத்மை ௬மச்தியதுபற்றிச௪ “சலமபுணாத்தார” என்னலாயிற று... கெளதம
சாபவரஸைறறை அடுத்த பாசுரவுரைமிற்‌ காண்க, AO

க்க அ

167 பரம்தபங்கம்‌.-உரை

எணசீராசிரியவிருததம்‌

194 மாதவனே பானேன்று வையங்‌ காண

மழவேந்தி மயறீர்க்க வலை தேவன்‌
கைதவமோன்‌ றுகந்தவரைக்‌ கடிய சாப்‌

கதுவியதா லதன்பலத்தைக்‌ கருதிப்‌ பண்டை
வேதநெறி யணுகாது விலங்கு தாவி

வேறக விரித்துரைத்த விகற்ப மெல்லா
மோதுவது தகுத்திரத்துக்‌ (கென்று ரைத்தா

னேதாதே யோதுவிக்கு ( மாரநுவன்‌ றனே 41

உரை -— ஓதாதே - (பிறரிடம்‌) அனயயகமசெயயாமலே, ஓது
ரிக்கும்‌ - பிறருக்கு உபதேபபவனாண, ஒருவன்‌ _ ஒப்பறற எமபெரு
ரான்‌, மாதவனே பான்‌ என்று - “ஸ்ரீமஙநாராயணனே ஸாவோத்தமன்‌ ?”
னான, வையம்‌ கால - உ.லகமுமுதும அறியுமபடி, மழ ஏந்தி _ மமுவை
ச ககை/ில) ஏகதி, மயல்‌ தீர்க்கவல்ல - அஜஞாகததை ஒழிககவல்லவனான,
தவன்‌ - மஹேோசுவமன, கைதவம்‌ ஒன்று உகந்தவசை - ஒரு கபடததை
மெ (௮ கைக்கொணடு கெள தமரிடம குறறம செய்‌) தவாகளான ப்ரா
மமணராகளை, கடிய சாபம்‌ கதுவியதால்‌ - (கெளதமருடைய) கொடிய
பம பற்றிக்கொண்டதால, அதன்‌ பலத்தைக்‌ கருதி _ ௮௧௧௪ சகாபத
ன்‌ பலனை (கீ கொடுகக) நகினைகது, பண்டை வேதநெறி அணுகாது -
காதியான வேகமாாககததை அறுஸரில்காமல, விலங்கு தாவி _. குஅககு
(யில குதிதது , வேறு க புதிதாக (௧ கடு), விரித்து உரைத்த - விளக்க
வளியிட்ட, விகழ்பம்‌ எல்லாம்‌ - பலவவைபபட்ட (சைவ)ஸிததாகக௫கஆர
பலலாம, ஓதுவது - கறபது, குத்திரத்துக்கு - (அறபபலனைப்‌) பெறுவ
மலே, என்று உரைத்தான்‌ - என்னு உபதேசித்தான்‌. தான்‌ அ௮சைகிலை,

தத்தியம்‌-- ஆளா கரமென்னும வடசொல்வின சிதைவு, அறபமெனட்‌
சாருளபடமும, சிவன்‌ சில பமாஹ்மணா கரைக்கு ஏறபடட கெளனதமசாபத்‌
ன்‌ பலனைக்‌ கொடுத அ௮வாகளைக்‌ கெடுக்க வெளியெ ஸிததா நத தகைக்‌
கக்கொள்வது மிசுவும அறபபலனுக்காகவேயாம என்று எமபெருமாண
தேசிதீதான்‌ என்ற கருததுககேற் ப அரவயம கொளக. சிவன காயநத
ழவைக்‌ கையிலேநதி ஸ்ரீமகரகாராயணனே ஸர்வோததமன்‌” என று ஆணை
-டுப்‌ பேசி மூடி சககாகப பு. ராணஙகள கூறும்‌

கெளதமசாபவரலா ண முன்னொருகால பாமதகாடடில்‌ தணடசக
(தீதில கெள தமமுனிலா கழநதவம புரிஈதாா, அதனால்‌ மகிழநது வரம்‌
ரடுககவநத பமஹமாஷிடம முனிவா தமமிடம்‌ தானியயகள சபபொழு
ம்‌ குறைவுபடான நிறைநதிருக்கும வரத்தைப்‌ பெற்றா, பின ௪த

ப

ஸம்ீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 168

சருஙகமென்னும இடததில ஜா ஆச்சி ரமததை உண்டாக்கி அதில விது
வகதாா தனகதோறும வன ததினினறு தாண்யககளையெடுததுவகது கடுப
பகலில்‌ அவறுறைப்‌ பககுவம செய்து அநதணாகளுக்கு இடடு மகிழகதரா.
பின்‌ பனனிரண்டு வரறுஷகாலம மழையே யின்றி நாட்டில பெரும்பளுசுட
எற்பட்டதால பசியால்‌ வருகதிய 48000-அநதணாகள கெளதமரிடம்‌ வந்து
உணவு கேடடனா இவா அவாகளை வணககத தமது ஆசிர மததிலவிருததி
ஆதரிதது வநதார பின்‌ பஞூசம நீக்கவே அவ்வரதணர்கள்‌ கெளதம
ருடைய பெருமையில பொரழுமைகொணடு அவரிடம்‌ விடைபெருமலும,
அவர்மீது ஒரு பொய்ககுறறம சாடடிவிட்டும புறப்படததுணிநதவிட்டனர்‌.
பின்‌ அவாகள தமது மாயையினால்‌ ஒரு பசுவைப்‌ படைதத ஆசீ கிர மத
தில விடடனா. ௮௮ தழைதத பமி£கனளை அழிததுகினறது, அதைப்‌ பாதத
கெளதமா பச அகலுமானு தன கமணடலஜல்ததை அ௮தனமீது தெளித
தா. ஜலம அப்பசுவினம்‌அ படவே, ௮௮ பூமியில விழுகதிறநதஅ இதைப்‌
பாராதத ௮வ்வகதணாகள பசுஹத இதோஷம நீஙககுமவரை அவரிடம்‌ உணவ
கொளளோமென அ கூறிப புறப்படடனா, போகும்போது, கங்சாஜல்ததை
இநத பசுவின மீது தெளிததால பிழைததுவிருமெனறு கூறிசசென்றனா.
பின்‌ கெளதமா கடுகதவம புரிகது சிவனிடமிருநது அவா ஜடையில்‌ ஒரு
பாகததை வாகுகிவகது ௮திலுளள கஙகாஜலததைப பசவினுடலில்‌ பெருக்‌

இயதும பசு உமிபெற்றது கெளதமா தமது ஐஜஞாகதருூஷ்டியால
அவ்வளவும்‌ அநதணா களுடைய மாயையின்‌ செயலெனறு அறிந்தாா.
கடுஞுகனயகொணடு அவாகளைச சிவனை பபோல ப்யக்காவேஷததைத்‌
தீரிதது வேதவிரோதிகளாய்‌ வேதவிருததமாண கர்மகயகபை செய்து
கொண்டு பாஷணடிகளாய அழிகதுபோகுமாறு சமது விடடா. வா்‌
சாபததை மெய்பமிகக மஹேசுவரா பாசுபதமெனனும சாஸ கார கதை

பரவாததிப்பிதது அதன்‌ மூலமாய்‌ பல விபாீதாநுஷடாகததை விதித்தார்‌.
அமமதததைக கைககொணடவாகளே “பானபதர்‌” (சவா) எனப்படுவர்‌.

_—வராஹ்புராணம ர
பாசுபதர்களிடம்‌ மனமிரங்கி அவர்கள்‌ உஜ்ஜீவிக்கும்‌ வாழி உடா
தேசிக்கப்படுகீன்ற து--
195 கந்தமலர்‌ மகண்மின்னுங்‌ காரார்‌ மேனிக்‌
கநணைழக்ில கண்ட கண்கண்‌ மயிலா யால
மந்தமில்பேோ ரின்பத்தி வடிய ரோடே
யடிமையெனும்‌ போழத மருந்தி வாழத்‌
தந்தமதி யிழந்தரனார்‌ சமயம்‌ புக்குத்‌
தழல்வமிபோய்த்‌ தடுமாறித்‌ தளர்ந்து விழ்நீதீர்‌
சந்தநேறி தநோறிவார்‌ சரணஞ்‌ சேர்ந்து
சங்கேதத்‌ தவழனிவீர்‌ தவிர்மி னரா. 42

169 பரமதபங்கம்‌- உரை

உரை -- கந்த மலர்‌ மகள்‌ மின்னும்‌ - மணருளளா மலரில்‌ அவ
தரித்த பிராட்டி (மினனலபோல) ப்ரகாசிககுமிடமாகய, கார்‌ ஆர்‌ மேனி -
கருமை௰ிறம நிறைநத திருமேனியையுடைய, கநணை முகில்‌ - கருணை
யாகிய நீரசைப பொழியும பரமபதநாதனாகிய மேகததை, கண்ட கண்‌
கள்‌ - ணேவிதத கண்கள, மயிலாய்‌ ஆலம்‌ - மயிலாய்கினறு ஆடுமிட
மாகிய, அந்தம்‌ இல்‌ பேர்‌ இன்பத்தில்‌ - முூடிவறற பெரிய ஆரநதரூப
மான ஸ்ரீவைகுண்டததில, அடியரோடே- (மித்யஸ அரிகளும முகீதருமாகிய)
பாகவதாகளுடன்‌, அடிமை எனும்‌ பேர்‌ அழதம்‌ - சைக்காயமென்னப்‌
படும்‌ பெரிய அமருதததை, அருந்தி வாழ - அறுபவிதது உஜஜீவிககும்படி,
தந்த - (எமபெருமான்‌) கொடுதத, மதி இழந்து - ஜஞாச ததை இழநஅ,
அரனும்‌ சமயம்‌ புக்த - சிவனுடைய (பாசுபத) மதத்தில ப்ரவேசிதது, தழல்‌
வழி போய்‌ - அகீகி (போல திமையைத தரும) வழியில சென்று, தடுமாறி-
சேருமிடமறியாஅ) தடுமாறி, தளர்ந்து விட்ந்தீர்‌ - மானம்‌) தளாநது வீழகத
வாகளே ! சந்த நெறி - வேத நத) மாககததை, சேர்‌ அறிவார்‌ - கோமை
யாக அறிநத ஆசாரயாகளுடைய, சரணம்‌ சேர்ந்து - திருவடிகளை
சாா௩அ, சங்கேதத்து அவம்‌ - (பாசுபதமதக) கடடுப்பாடஉன குற்றங்களை,
மூனிவீர்‌ - வெறுப்பவா களா ௫, நீர்‌ தவிர்மின்‌ - நீயகள்‌ (அம்மதககொளகை
கணை) ஒழிததிடுவீராக.

மின்னலுடன்‌ கூடி மீரைபபொழியும தனமை வாய்ந்த மேசத்தைக
கண்டு மயில மகிழகது ஆடுவது இயல்பு பிராடடியாகிய மின்னல
தீன திருமாபில மினன, கருணையாயெ நீரைப்‌ யொழியும பரமபதநாத
னாய மேகத்தைக கண்டு, அடியார்களின்‌ கண்களாகிய மயிலகள
ஆமநதக்கூததாடும்‌ இடம பரமபதமாகும அஙகுசீ சென்று நிதயமுகதாக
சேடன்‌ கூடிக்‌ கைங்காயம செய்ய உரிமைபெற்றிருஈதும அவிவேகத்‌
தால்‌ பாசுபதமதத்தில ப்ரவேசிதஅ அதப்‌ பாகயததை இழநதவர்கள இணி
யாவது அம்மதததை வெறுதது ஸதாசராயாககளைச சரணமடைகது உயயக்‌
கடவா.- என்றவாறு, 42

இங்ஙனம்‌ பிறமதங்களைக்‌ கண்டித்து, இரண்டு பாசாங்களால்‌ பாத்ச
மாதாசாஸ்த்ரத்தின்‌ மேன்மையை வேளியிடுகிறர்‌-—
கடடளைககலித துறை

196 யாது மீலாதவன்‌ றுட்யவர்க்‌ தந்நன்றி பெண்ணியகம்‌

மாதவ னுர்வத ஸனத்தழ துண்ணும்‌ வலம்புரிபோல்‌

வாதுக ளாலழி யாமறை மெளலியின்‌ வான்பொநளே

யோதிய பத்சாத்‌ திழக வாரை யொழக்தவமே 43

[ பாசுரம்‌ 45, 44. பகவச்சாஸதரவிரோதபங்காதிகாரம /

21

ட்‌

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 170

உரை - யாதும்‌ இலாத அன்றும்‌- ஒருவஸதுவம இலலாத அழிகின்‌ ற
மஹாபரளயகாலததிலஓம்‌ (தான அழியாது நினற), யலவர்க்கும்‌ நன்றி
எண்ணிய எநத ஜீவனுககும நன்மையையே செய்ய ஸங்கலபிதத, நம்‌ மா
தவனுர்‌ - ஈம பிராட்டியின்‌ நாயகனான எம்பெருமானுடைய, வதனத்து
அமுது உண்ணும்‌ - திருமுகமணடலததிலு எள அமருகததைப பருகு
னெற, வலம்புரிபோல்‌ - வலமபுரிசசஙகமயபோல்‌, வாதுகளால்‌ அழியா -
(பரதிவாதிகளின) வாதககளால அழியாத, மறை பமெனளலியின்‌
வேதாநதததின, வான்‌ போரளே - சிறநத ௮ாததததையே, ஓதிய - வெளி
பிடுகின, பக்சாத்திாம்‌ - ஸ்ரீபாஞசராதரசாஸ்தரததை, உகவாரை - (ப்ர
மாணமாக குஜனுககொளளனாத) வெறுபபவரை, ஒழக்குவம்‌ - ஈம வழியே

தடககுமாறு செயவோம

ஏமபெருமான தானே அருளிசசெய்த ஸ்ரீபாஞசராாதரசாஸத்ரம, பிற
மதத்தினரால்‌ வாதஙகளால அழியாத வேதாகதததின ஸாரராததததையே
தனனுள ௮டககஈகொணடுகிறகும, ஆனதபறறி, ஸ்ரீபாஞகமாகரசாஸதாரத்‌
திற்கு, எசகாலததம அழியாது நிறகும எமபெருமானுடைய இருப்பவள்‌
செவவாயின தஇிவ்யாமருதததைபபருகும பாகயம்‌ பெற்ற வலமைபுரிசசம அம்‌
உஉமானமாகபைபடடது
இததகைய பஞ்சராகசரசாஸகர சதை ஏறிறுககொளளாது விபரீத
மான கொளகையடைய பிறமதததின்ரையும வழிபபடுததி ஈம ஸிததாக
தததை ஏற்குமாறு செயவோம்‌-.- என்றவாறு
“பஞசராததிரம” எனுஞ சொல தளை கோக பை 'பஞ்சாததிரம்‌” என
எணச£ராசிரியவிருததம

197 பூவலநந்‌ திநவுந்திப்‌ புகிதன்‌ வையம்‌
போன்னடியா லளந்திநவர்‌ போற்ற நின்ற
நாவலநுங்‌ கலைகளெலாந்‌ தன்னை நாட
நாடாத நன்னிதியா நணுகு நாதன்‌
கோவலனுய்‌ நிரையளித்த நிறைபோல்‌ வேதங்‌
கோவாகக்‌ கோமானு யதன்பால்‌ சேர்த்துக்‌
காவலிது நல்லுயிநக்‌ கென்று காட்டுங்‌
கார்த்தயுகக்‌ கதிகண்டோங்‌ கரைகள்‌ டோமே கக்‌

உரை.-- பூ அலரும்‌ - தாமரைபபூ மலாஇண் ற, திரு உந்தி அழகிய
காபியையுடைய, புனிதன்‌ - பரிசுததனும்‌, வையம்‌ - உல௬ததை, பொன்‌
ஊடையாஸ்‌ அளந்து - அழகிய திருவடியால செரிவிகரமாவதாரததில்‌) அளகது,
ச்‌ போற்று நின்ற - (பரஹ்மாவுமு சிவனுமாஇய) இருவா ஸ்தோத்ரம்‌

த்‌

171 பரமதபங்கம்‌-உரை

செயய (உயாந்‌அ) சின்றவனும, நா அலநம்‌ கலைகள்‌ எலாம்‌- நராவினிடக.
விரிகின்‌ ற(வேதம்‌ ருதவி.யசாஸதரககள மூழுன்ம, தன்னை நாட தன வை
ரூபததை(யறிய)த தேடிகிறக, நாடாத நல்‌ நிதியா-ஜதேடவேணடாத (எனிதில
அடையததல்க) சிற்த புதையலாகவிருகத , ஈணுதம்‌-(சேதகாசேதநக றான)
ஒன்‌ றிககலப்பவனுமாகிய, நாதன்‌ - எம்பெருமான, கோவலனுய்‌ நிரை
அளித்த நீறைபோல்‌-(முன)கோபாலஞய்ப்‌ பசுமகதையைச்‌ சாத்த பெருமை
போல, வேதம்‌ கோவாக - வேதம பசுவாய்கிறச, கோமானாய்‌ - (தாண்‌
பசுவைக கறககும்‌) இடையனாதி, அதன்‌ பால்‌ சேர்த்து - அநத (வேதமாயெ)
பசுவின பாலை (ஸாரத்தை) சீ சோதது, இது - இரத ஸாரம, நல்‌ உயிருக்கு.
சிறநத சேதகருககு, காவல்‌ என்று காட்டும்‌ - ரக்சமாகும என்று வெளி
யிட்ட, கார்த்தயுகக்‌ சுதி - கருதயுகதாமஙகளைப போதிககு2 பஞசராதர
சாஸதரததை, கண்டோம்‌ - நனகு அறிநதோம்‌, கரை கண்டோம்‌ - மை
ஸா. ரஸமமுதரததின) கரையை அடைநதோம,

எமபெருமானாகயெே இடையன வேதமாகிய பசுவைக்‌ சுறநது, அதன்‌
ஸா.ரமாகிய பாலமுதததை எடுத்துப்‌ பாஞசராத்ரசாஸணதரமாகப்‌ பொழிந்து
சேதநா உஜஜீவிககுமாறு அருள்புரிந்தான இததகைய ஸ்ரீபாஞசரா தர
சாஸதரததை அறிது அதன்படி நடப்பவறுககு ஸமஸாரபநகம நீககும_
என றவாறு. ட
இனி மன்று பாசுரங்களால்‌ பிறமதத்தினர்‌ கூறும்‌ உடாயத்தின்‌
ஸிவநபத்தைக்‌ கண்டித்து, நம்‌ ஸித்தாந்தப்படி உபாயத்தின்‌ ஸவநபக்கை
யும்‌ மேன்மையையும்‌ பேசுகிறர்‌—
கட்டளை க்கலிதனுறை

198 நமக்கார்‌ துணையேன நாமென்‌ றருடந நாரண
நமக்கா றிவையேன்‌ றடியிணை காட்ட வுணர்ந்தடை யு
மேமக்கோர்‌ பாமினி யில்லா திருவினை மாற்றுதலிற்‌
றமக்கே பாமென்று தாழய வந்தாக சாற்றுவமே. 45
[ பாசுரம 5, 46, 47 பரோகதோபாயபஙகாதிகாரம ]

உரை --- நமக்கு - “(ஸமஸாரததில கிடக்கும்‌) மக்கு, துணை ஆர்‌
என - ஸஹாயம யா?” என்று (கலக௫)ரிறக, நாம்‌ என்று- “நரம (ஸஹாய
மாய்‌ நிறபோம”) எனது (கூறி), அரள்‌ தநம்‌ -- ஸுமமீது) அறான பு ரினெ.ற,
நாரணனார்‌- ஸ்ரீமகா. ராயணனூ, உமக்கு இவை ஆறு என்று - (ஸ்‌ ஹரரிக
னான) உமககு இவை உபாயம்‌” என்று, அடி. இணை காட்ட- (தம) பிரண்டு
திருவடிகளையும்‌ (நமக்குச்‌) காட்டியறான, உணர்ந்து அடையும்‌ எமக்கு -
(அவ்வாறு) அறிது (அவமமை௪ சரணமாக) ௮டைகனெ ற எமக்கு, இன்‌

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபநதம 172

ஓர்‌ பாம்‌ இல்லாது - இனி ஒரு பொறுபபும இலலாமல, இருவினை
மாற்றுதலில்‌ - (புணயபாபஙகளாஇய) இரணடு காமககளையும ஒழிப்பதில,
பாரம்‌ தமக்கே என்று -பொறுபபு தமழூடையதே என்று (கின ௧௮), தாம்‌
மயலும்‌ தாம்‌ - (மறற உபாயககளின ஸதாநததில தாமே நிலாறு பனை
கொடுககத)காம முயலகின்ற பெருமையை, சாற்றுவம்‌-(இவவதிசாரததில)
கூறுவோம

ஸ2ஃஸாரததில இடகதுழலும சேதநமை ஸாவேசுவரன தன்‌ இரு

வடிசளில சரணமடைய௫ செயது, மறற உபாயங்களின ஸதாதததில
ர்‌
தானே நினது அவாகளுககு மோக்ஷம்‌ கொடுசனெருன-- என்றவாறு. கம்‌

எணச£ராசிரியவிரு௧தம

199 பலத்திலொந துஙக்கற்ற பதி காட்டிப்‌
பலலுயிநந்‌ தடுமாறப்‌ பண்ணு கின்ற
கலித்திராளின்‌ கடுங்கழதைக்‌ கத்து மாநீறிக்‌
கண்ணுடை மார்‌ கண்டுரைத்த கதியைச்‌ சொன்னோம்‌
வலத்திலகு மறுவோன்றன்‌ மறுவொன்‌ றில்லா
மாமணியாய்‌ மலர்மாத ரோளியா மந்நன்‌
னலத்திலோரு நிகரில்லா நாதன்‌ பாத
நல்வழியா மல்வழக்கார்‌ நடத்து வாரே 46

உரை -- பலத்தில்‌ ஒரு துவக்கு அற்ற-பலனில ஒரு ஸம்பநதருமில்‌
லாத (அதாவது ஒரு பலனையும்‌ கொடுககாத வீணான), பதவி காட்டி -
உபாயததை வெளி.பிடடு, பல்‌ உயிதம்‌ - (அதைக்‌ கைக்கொண்ட பல சேத
காகளையும, தடுமாறப்‌ பண்ணுகின்ற -(பலன்‌ பெறா.த)தவிககும்படி செய்த,
கலித்திரளின்‌ - பிறமதததினராயெ கவிபுருஷரது கூட்டத்தின்‌, கடம்‌
கழுதைக்‌ கத்து - கொடிய கழுதைக கூவிளிபோன்ற ஆரவாரக்கூப்‌
பாட்டை, மாற்றி - ஒழிதது, கண்‌ உடையார்‌ _ (சிறந்த ஜஞாசக்‌) கண்‌
கனையுடையவா (களான தாவாசாரயா)கள, கண்டு உரைத்த - (தாம)
கண்டு (மக்கு) உப்தேகிசத, கதியைச்‌ சோன்னோம்‌ - உபாயதீ(தின்‌ “வ
சூபதிதை வெளியிட்டோம (அவவுபாயமாவ த-) வலத்துஇலகும்‌ - (இரு
மாபின்‌) வலபபககததிலுளள, மறு ஒன்றால்‌ - (்ரீவதஸமென்னும்‌) ஒரு
மறுவினேடு," மறு ஒன்று இல்லா - வேறு மனு (குறறம) ஒன்றும்‌ இலலாத,
மா மணியாய்‌ - பெரிய நீலரதநமாட, மலர்‌ மாதர்‌ ஒளி ஆம்‌-(தாமறை)மலரி
அனன பிராட்டி. (மணியாயெ தனக்கு) ப்சகாசமென்னலாம்படி. உனளவனும்‌,
அத்‌ நல்‌ நலத்தில்‌ -' அம்தக்‌ இறந்த பரிபூர்ணாகநதததில, ஒரு நிகர்‌ இல்லா _

173 பரமதபங்கம்‌-உரை

—

ஸமான்‌ ஒருவ இலலாதவனுமான, நாதன்‌ பாதம்‌-எமபெருமானுடைய
திரறுவஉயே, நல்‌ வழி ஆம்‌ - சறநத உபாயமாகும்‌ அல்வழக்கு - (இவவிஷ
யத்தில) தகாத விவாதங்களை, ஆர்‌ நடத்துவார்‌ - யார நடததமுடியும ?

பசிறமதததினா உலகுககு உபாயததின ஸ்வரூபததை விபரீத
மாய்ககாடழ. ௮தைச கைககொண்டவாகள ஒரு பலனையும்‌ பெருது
தவிககுமாறு செயதவாகளாதலின்‌ அவாகளைக கலிபுருஷாகளாகவம்‌,
அவாகளது வாதததைக கழுதைகீடைவிளியாகவம கூறலாமிறறு அவாகளை
மதததைக கணடிதது, பாவாசராயாகள உபதேகிததபடி. எமபயபெருமான
திருவடிகளைச்‌ சரணமடைவதே நேரிய உபாயமெனககாட்டி, இனிப்‌ பிறா
வீணவாதம புரியாதபடி செயதிடடோம-- என றவாது. 46

பக்தியோகத்திற்‌ காட்டிலும்‌ ப்ரபத்திக்கத உள்ள ஸெளகர்யழம்‌
சிறப்பும்‌ கூறப்படுகின்றன

200 எல்லார்க்க மெளிதான வேற்றத்‌ தாலு
மீனியுரைக்கை மிகையான விரக்கத்‌ தாவுத்‌
சோல்லார்க்க மளவாலு மமைத லாலுத்‌
துணிவரிதாய்த்‌ துணைதுறக்குக்‌ சுகாத்‌ தாலுஙி
கல்லார்க்தங்‌ கற்றர்சோற்‌ கவர்த லாலுங்‌
கண்ணனுரை முடிசூடி முடித்த லாலு
நலலார்க்தந்‌ தீயார்க்து மிதுவே நன்ற
நாரணற்கே யடைக்கலமாய்‌ நணுகு வீரே. 47

உரை. எல்லார்க்கும்‌ - ஸகலசேதகருக்கும, எளிதான - (அறுஷ்
உக்க) எளிதாயிருககையாயெ, ஏற்றத்தாலும்‌ - பெருமையாலும, இனி -
ஒருமுறை அதறுஷடிதத பின, உரைக்கை - (மறுபடி அதே பலனுச்காக ப்ர
பததிவாக்யத்தை) உ௪சரிககை, மீகையான-(ப.ரஹ்மாஸதாநயாயததாலே)
அதிகம எனனுமபடியான,. இரக்கத்தாலும்‌ - கருணையை (எமபெருமா
னுக்கு) உணடாக்குவதாலும, சோல்‌ - ப்ரபததிவாகயம, தர்க்தமனவா
வும்‌- பூணமாய உச்சரிசகபபடட மாதீரததாலும, அமைதலாலும்‌--(பலண்‌
கொடுககப்‌) போதுமாகையாலும, துணிவு அரிதாய்‌ - மஹாவி௫வாஸமென்‌
ணும ப. ரபததியினா ௮ஙகம (அறுஷடிக்ககிகடினமாயினும, துணை துறக்‌
தும்‌ - (அதினும்‌ கனமான ஐஞாகயோகம காமயோகம முதலிய) அ௮வகங்‌
களை விட்டுவிடுகையாயை, சுகாத்தாலம்‌ - ஸெளகாயத்தாலும, கலீலார்க்‌
தம்‌-- ஜஞாகமிலலாத ஸாதாரண அ௮திகாரிகளுக்கும, கற்றுர்‌ சொல்‌-விசேஷ
ஜராரமூளள ஆசார்யாகள்‌ அறுஸ௩திககும ப்ரபத்திவாக்கயெம, கவர்தல௩

பீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 174

வும்‌ - பலனைக கொணடிருததலாலும, கண்ணன்‌ உரை - கணண னுடைய
இவ்யஹற க்தி (யாகிய கதை) பின, மடி சூடி - சிகர(மாய விளஙகும சரம
சுலோக) சதில விவரிசகப்பெறறு, மடித்தவாலும்‌ - (ஸ்ரீசீதையைத) தலைக
கட்டியபடியாலும, நல்லார்க்தம்‌ - புண்யசாலிகளுககும, தீயார்க்கும்‌ -
பாபிகளுக்கும, இதுவே - இநத பரபததியே, நன்று ஆம்‌ - சிற்த உபாய
மாகும்‌, (ஆதலின) நாரணந்கே - ஸ்ரீமநநாராயணனுககே, அடைக்கலமாய்‌-
சிச்கப்படவேண்டிய௰ வஸதுவாகவிருகது, நணுதவீர்‌ - (அவனை சரண

மாக) அடையுங்கள்‌

ப்ரபததி ஸகலசேதநாககும மிகச சுலயமாய்‌ அறுக்க கூடி
யது, ப்ரஹ்மாதைம ப்ரயோகிககபபட்ட பினபு மறற அணதுரததறை அனு
பொறுககாததுபோல ஒருகால பரபத்தியை அறுஷூடிகதபினப்‌ அதே பல
னுக்காச மறுபடியும்‌ செய்யவேணடாதபடி எமபெருமானுக்குக்‌ கருணையை
உணடாககுகினற அ, இதன அவகககளில தெளிவான ஜஞானமிலலாவிடி
ஜம ஆசாராயன உபதேசிதத ப்ரபததிவாகயததை உ௪சரிததாலே பலன
கொடுகனெறது, சிறிய உபாயமாக இதனால்‌ பெரிய பலனைப்பெறுவ
தில கிசசயமாகய மஹாவிசுவாஸமென்னும அகம ஸிததிப்பது அரிதா
மிறாப்பினும்‌ பக்தியோகததைப்போல ஜஞாகயோகம காமயோகம முத
விய அவககஙகளை அறுஷழகக வேணடி௰ அளவு சிரமம இதில இல்லை
மேலும ஜ்ஞாகமிலலாதவாகளுககும ஆசாாயன்‌ செய்த பரபத்தியே
போதியதாய்ப்‌ பலனைத்‌ கருகின றது இதுவன்‌ நி, பகவததையின முடிவில
சரமசுலோகததில ப்ரபததியே பேத தலைககட்டப்பெறறதாகும்‌ இக
கனம்‌ புண்யசாலி பாபி என்ற பேதமின றி அனைவருககும்‌ செய்யக்‌
கூடியதாய்ப்‌ பகதியோகததைக காட்டிலும்‌ மிகப யெருமையெற்று விளக
மேன்மையையறிநஅ நீககள ஸ்ரீமககாராயணனை யே

கும்‌ பரபத்தியின்‌
47

சரணமாக அடையுககள்‌- என்‌ றவாறு,

இனி இண்டு பாகாங்களால்‌ பிறமதத்தினர்‌ கூறும்‌ பலனுடைய
ஸ்வநபத்தைக்‌ கண்டித்து நம்ழடைய ஷித்தாநீதத்தின்படி பலனே
விளக்தகிறுக்‌--

கட்டளை க்கலிததுறை

201 பாண்டை மறைக்கப்‌ பகையென நின்ற பாமதங்கள்‌

கொண்டவர்‌ கோள்ளும்‌ பயனோன்‌ றிலதேனுங்‌ கூர்மதியால்‌

வண்டூவ ரைக்கற சானநம்‌ மாயனை வானுலகிற்‌

கண்டு களிப்ப தெனுங்காத லோன்றைக்‌ கநதுவமே, 48

[பாசம்‌ 48, 49. பரோசகதபரயோஜபககாதிகாரம ]

293 துயச்சுருக்கு-உரை

ட டட பபப ளைவைளாக னா.

உரை: நாறு துழாய முடியான்‌ - மணக்கமழூன் த இருதி
அழ்ாயை முடியிலணிகக ஸ்ரீமக்காராயணன்‌, வேறு லா அணங்கு --
வேறு ஒரு தெய்வதகை, தோழும்‌ வினை தீர்த்து - வணங்குதலாமை
செய்கையை நீக, எமை ஆண்டி டூவான்‌ - எம்மை ஆட்கொளஞுரும்‌
பொருட்டு, ஆறும்‌ - உபாயதகையும, அதன்‌ பயனும்‌ - அதன பல
னையம, தந்து அளிககும்‌ - கொடுததுக்‌ சாஃகவலல, அருளுடையான்‌--
கருணேயுடையனாக, மாறு இலதாய்‌-அதிவு இல்லாகதாய, இலகும்‌--
பாரகாசிககனற, மது - அமருதததைப பெருககுனைற, மேல்‌ அடிப்‌
போது இரண்டால்‌ - மெலலிய இரண்டு திருவடி த தாமமைகளால்‌,
நமக்குச சரண்‌ ஆயினன்‌ - ஈமககு உபாயமாக ஆயினன்‌,

இலகுமமது-- விறிததல, செய்யுளவிகாசம்‌

எனறும மணம மாருத இருகதுமாயை அணிக தீ எமபெருமான,
வேறு தெய்வங்களைத தொழுமபடியுள்ள ஈம தீவினையைக கழி கஈமமை
ஆடகொளளத திருவளககொணடு, அடைகதவாகளைக கைவிடாஅ காக்கும்‌
தன தஇிருவடிகளைச காட்டிககொடுத.த நம்ககு உயாயமாய்கின னான

எனஅவாஅ இஙகன ஸாவேசுவரன உபாயமாயகிறபதே பபமணசபத ன்‌
தினபொருள 6
“பர” என்னும்‌ உபஸர்கீகத்துடன்‌ கூடிய * பத்‌” எண்ணும்‌

வினைப்பத தியின்‌ போநள்‌ கூறப்படுகின்றது...

309 பெறுவது நாம்பெரி யேோபேறும்‌ பேறேன நின்றவேமை
வேறுமை யுணாத்தி விலக்காத நன்னிலை யாதரிப்பித்‌
துறுமதி யாற்றனே யோண்சா ணேன்ற வுணர்வுதந்த
மறுவுடை மாப்னுக கேமன்‌ னடைககல மாயினமே.

உரை: நாம்‌ பெறுவது - (கீசரான) காம்‌ பெறக்கூடிய,
பேரியோ பேறும்‌ பேறு என - பெரியோர்கள்‌ அடையக்கூடிய பலன்‌
எனறு, நின்ற எமை - எதிபாாததிருகக எமமை, வெறுமை _

(வே௮ு உபாயததில அதிகாரம்‌) இலலாத தன்மையை, உணாத்தி -

அறிவிகஅ, விலககாத - விலககததகாத, நல்‌ நிலை ஆதரிப்பித்து --

ஈல்ல நிஷ்டையை விருமபசசெய ௫, உறு மதியால்‌ - மிகவும இட

மான ஈமபிக்கையால்‌, தனை ஒண்‌ சாண்‌ என்ற - தன்னைச்‌ ௪௦௧௮௪

அிடைககவம என்று கொளளலாம்படியான, உணர்வு தந்த ஜ்ஞாக த

தை அருளிய, மறுவுடை மாபனுக்கே - (்ரீவசளமென்ற) மு

ஸ்ரீதேசிகப்பிரடந்தம்‌ 294

விளககும்‌ மாாபைபுடைய ஸ்ரீமககா.ராயணனுகசே, மன்‌ அடைக்‌
கலம்‌ ஆயினம்‌- மிகவும ரக்ஷிக்க ப்படவேணடி௰ வஸ வாக ஆனோம்‌,

“ பரபதயே * எனனுமபோது “பத? எனனும வினைபபகுதுி மாரு
ஈம எனனும பொருளைச தரும இ௩ககு அவசியமான ஐஞாகம ஸா வசு
வரன சமமைக காபபான” எனற ஈமபிசகையேயாகு.ம “பா' எனனும உபஸாக
கம ௮2 தகைய ஈமபிககையின மிகுதியைக காடடும ஆக அரத வியப
பகுதி மஹாவிசுவாஸததைக கூறியதாயிறஅு மஹாவிசுவாஸமாவ இ
கமமிடம எததகைய குறறம இருபபினும நாம ௮,ந௨டிஎ௫ச பர
பததியால வ௪பபட்ட எமபெருமான ஈமமை அவசியம காசதருளவான
என அ ஒரு சமபிககை இதுவே பரபதஇககு யிக முககயெமான லா அக
மாகும்‌ இவவஙகததைக கூறவே இதை முன்ணிடடுககொணடு செய்யும பர்‌
பததியோகமே இஙகுக கடதபபடடதானெறத இரத மஹாவிசுவாஸததாலே,
காம நீசராயிருக தம பகதியோகததை அஅவஷடிதத மஹாஉதிகள முகவிய
பெரியோர பெறும பலனாகிய மோக்தாநகதததைப பெற உரிமைய காடு
எனறு உறுஇயுணடாட அதில ஆவலும உணடாகனெற த இக தகைய
கமமிடம பகதியோகம முதலிய மைமமுதவில்லாத நிலைமையை சாம அறிய
மாஅ ஈசுவான அறிவைக கொடுககினறான மேலும மமமுடைய தாழார்லை
யையம எமபெருமானுடைய மேனமையையும கணடு அவனை அணுக அஞ்சி

மாமே விலகிவிடாமல அவனுடைய எளிமையை (ஸெளலபய ததை) ௪ சுடு

அசணமடையமபடி நலல கிலைமையையும வபா

அவனை தெரு௧இ௪
ர மை

கொடுசகனெரான பின மஹாவிசுவாஸததையும அருளித தனனைச
மடையுமாஅ செயனெற ஸ்ரீமகா ராயணனால ரகதிககப்படவேணடி௰
வஸதுவாச ஆனோம- என வாறு ஆக மஹாவிசுவாஸத அடன கூ

பாபததியைச செய்தலே * பரப த ' என வினைபபகு தியின பொருள 7
ப்ரபத்யே என்ற வினைழற்றில்‌ தன்மையோநமைவிகு தியின்‌

போநள்‌ கூறப்படுகின்றது _—

810 அருமறை யாதந்‌ துறவோ மேனவறிந தாாகவருங!
கருமமு ஞானமுங்‌ காதலுங கணடு முயலகிலோம்‌
வருவது மிநநிலை யாய்மய லுற்ற வேமககுளதோ
திருமக ளா௱ாபிரி யாததிரு மாலன்றி நறசரணே. S

உரை அ௬ மறை யாதும்‌ - அருமையான வே (கருநண
விதிதத விதி) கஸில எனையும்‌, துறவோம்‌ என _ கைவிட மாட்டோம்‌
என (கினைத அ), அறிநதரா கவரும்‌ - அறிவாளாகள கைககொள

295 துயச்சுருக்கு-உரை

கை கனவ.

இன ஐ, கருமமும்‌ - காமயோகமும, ஞானமும்‌ - ஜஞாகயோகமும,
காதலும்‌ - பகதியோகமும (அகிய உபாயஙகளை), கண்டு - (அஅஷ
டி. ௬௪௧ கடினமாயிருபபதை) அறிகஅ, முயலகிலோம்‌ - (அவற்றில)
பரவாததிககச சகதியறறிருககிறோம வருவதும்‌ - இணி வருககால
மூம, இநநிலையாய - (மற்ற உபாயககளை அதுவஷடிகக முடியாமை
யாகிய) இதே நிலைமையாய, மயல உறற - (செயயவேணடியதை
அறியாது) மயககததை அடை௩கத, எமக்கு - எககளுககு, திருமக
ளா பிரியா - பெரியபிராடடியாா விடடுகிககாத, திருமால அனறி -
எமபெருமானைக தவிர, நல்‌ சரண - ௫2௧௩௧ உபாயம, உளதோ -
இருககினறதோ ? (இலலை)

பரபதயே எனற வினைமுறறில (கரியாபதததில) தனமையொருமை
விகுதியால (உததம புருஷனால) உபாயதசை அஅஷடிககும அதிகா ரியின
ஆகசாயம தோறதறெஅ ஆருசதயமாவ இ பகதியோகம முதலிய
மறற உபாயஙகளை௪ செயயச சகதியிலலாமை பகதியோகம முதலிய உபா
யங்கள்‌, வேதாததஙகளை௪ செவவனே அறிக அ, வேதததில விதிககபபட்ட

காமங்களை வழுவாது நஈடததத திறனுளளவாகளால மாததிம அ நுஷடிசகத
தீககனவானாம இததகைய எ௧தி சமமிடம இலலாமையால அததகைய

உபாயஙகளைச செய்ய இதுகாறும முயலாதிரு£தோம இணி வருககாலத
தஇிலும அவற்றை அறுஷடிககப்‌ போதிய அதிசாரதனத காம புதிதாயப
பெதப போவ திலலை இதனால திகைதஅநிறகும கமககு ஸ்ரீமகசாராயணன
இருவடிகளில பமஈயாஸம செய வதைததவிர வேறு சறசத உபாயயமிலலை—
என வாறு 8
இங்ஙனம்‌ தவயத்தின்‌ மற்பதுதியிண போநள்‌ விளக்கப்‌
பட்டது இனிவநம்‌ பாசுரங்களால்‌ பிற்பதுதியின்‌ போநள்‌ கூறப்‌
படுகின்றது முதலில்‌ பிற்பகுதியில்‌ ஸ்ரீ என்ற பதத்துடன்‌ கூடிய
நாராயணசப்தத்தால்‌ தோற்றும்‌ தாத்பர்யம்‌ விளக்கப்படுகின்றது--
311 சுருஙகா வகில மேலாநதுளங காவமு தககடலாய
நெருங்கா தணைநதுட னேநின்ற நநதிரு நாரணனா
ரிரஙகாத காலஙக ளேலலா மிழநத பயன்பேறவோ
பேருஙகாத லுறறினி மேறபிரி யாமை யுககதனமே, 9

உரை:— சுருஙகா அகிலம்‌ எலாம்‌-குறைவுபடடா த பிரபஞ்சம்‌
முழுவதட னும்‌, துளங்கா அமுதக்‌ கடலாய்‌ - அசையாத (அதாவது

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 296

அலையெறியரத) அமருதமயமான ஸமுதரமபோன அ (அஅபவிகக ௫
தககவனாய) நெருங்காது - (அகதப பிரபஞ்சத இன கோஷம்‌ தனனை)
அ௮டையாச௫படி, அணைநது - (அகதப மிசபஞ்சகசோடு) கோக,
உடனே நினற- (௮.ஈசாயாமியாய எககாலதஅம்‌) விடடுப பிரியாது
கினற, நம்‌ திருகாரணனா - ஈம (ஸவாமியான) ஸ்ரீமககா.சாயணாண,
இரங்காத காலஙகள எலலாம்‌ - (கமமீத) இரககமவைககா த அடிக
காலககணில எலலாம, இழந்த பயன பேற - இழகதிருகத (கைய காய
மாகிய) பலனை (யெலலரம இப்பொழு அ) பெறுவதற்கு, பெருங்‌
காதல்‌ உறறு - ஒபபறற யிகக ஆவல பூணடு, இனிமேல்‌ பிரி
யாமை - இணி (அவனைவிடடு)ப பிரியா தகனமையை, உகஈதனம்‌ -
விருமபினோம

ெகுளள ஸ்ரீசபதம (804-வ_த பாசரத தினபடி) பலபொருள களை ஃ
கொணடிருபபினும, இங்கு ஸேவித தல எனற பொருளகொணட “சரி” எல
னும வினைபபகு இயிவிருச அ தேறி, காம செயயும கைங்காயததை ஏறு
கொளள கிறகும பிராட்டியின்‌ நில்யைக கூறும இதுவே பலனா
சின்லைககு உரியதாம இவவமச௫ம இரு” எனத தால புலனாகன ௪௮

்ரீசபசததனமிதளள 2௦௮அபவிகு.இ, உபாயமாகும நிலைமையில
பிராட்டி எமடெருமானை விட்டெ பிரியா தஅநகின று அவரும்‌ உபாயமாவ அ
போல, பலதசையிலும அதாவஅ தாம பரமபதததில செய்யும கைஜசகா
யததை எறஅககொளனாமபோ அம rrr எமபெருமானைவிடடெ பியா
கிருககும்‌ தனமையைக காடடுகனெற த

இககுளள காராய்ணசபதமும பல பொருளகொணடதேயாயினும,
ச தனமைககு வேணடி௰ குணஙகளைக சகூ௮வதிலேயே மூசசய தோச
முடைய தாம அவையாவன: ஸகல ஆதமாவுககும ஸவாமியாய ஙிறையும,
எலலையறற ணங்கள்‌ விபூதி-திவயம௫களவிக ரஹம மேகவியவ௫ டன
கூடிகிறகும எமபெருமான எலலாவகையாலும்‌ தெவிட்டாத நிகமஐற (றத
மாயிருககுச தனமையும £அலைம” “எலாம்‌” எனும சொற்கள்‌ ஸ்வரூபம்‌ இரு
மேணி குணம்‌ விபூதி ஆயெவறறையும, “அமுதககடலாம்‌” எனும தொடா
அவற்றின்‌ இனிமையையும, “கம இரு.சா.ரணனார ? என்‌ கொடா ஸாவ
ஸவாமியாய கி௫பதையம காடடுவன

ஸகலவஸதககஸிலும அ.சதாயாமியாயிரு இம அவ௰றிலுளகா

தோஷமடீ ஒன தும தீனனிடத அத தட்டாத விளக்கும்‌ எமபெருமான இன
சா௮ம கமகளு அருளபுரியா இருநத லங காயங்களை யெலலாம இப்பொழு

297 துயச்சுருக்கு-உரை

வளவன்‌,

லை ee லு

சோத அ பபெதவேணடுமென ற ஆசைபெறறு, இணி ஒருபோதும அவனை
விடபெபிரியாத பாஃயததையும விருமபிநிறகனெறோேம-— எனறவான 9

நாராயணசப்தத்தின்‌ மேலுள்ள நான்காம்வேற்றுமையுநபிண்‌
பேோநள்‌ கூறப்படுகின்றது...
212
கடிசூம்‌ மூனறங கழலபணிக்‌ தாாககுக கடிஈதிடவே
மூடிகுடி நினற முகிலவணண ஷணூமுன்‌ னுலகளநத
வடிசூடீ நாமவ ராதரத தாலுடூத துககளையும்‌
படி.சூடி. யனபுட னேபணி சேயயப பணிந்தனமே, 10

உரை: கழல பணிநதராககு - (கமமுடைய) திருவடிகளைச்‌
சரணமடைகதவாககு, கடி. சூட மூனறும்‌ - பெவெறுககததகக தாப்ஙகள
மூனதையம, கடிநதிடவே - ஒழிததிடுவதறகே, முடிசூடி நின்ற -
படடாபிலஷேகமசெயஅகொண்டு நினற, முகில வண்ணனா - மேகம
போனற நிறமுடைய ஸாவேசுவரனுடைய, முன உலகு அளநத -
மூனபு (கரிவிகரமாவதாமததில) உலகததை அள கஇடட, அடி சூடும்‌
நாம்‌ - திருவடிகளை முடியிற்சூடிய காம, ஆதரததால - அன்பினால,
அவா உடததுக களையும்‌ படி சூடி - அவவெமபெருமான சாததஇிக
களை௩த (ஆடைமுதலிய) சாததுபபடிகளை (ப பிரஸாதமாக) முடியில
தரிதஅ, அனபுடனே பணி செய்ய - அணபடன லைககாய கைச
செய்ய, பணிநதனம்‌ - வண ௩கிநின றோம்‌

உலகததஇில ஜகஙகளுககு வரும அனபஙகள ஆத்யாத்மிகம்‌-சரீரத
தைபபறறி வரும தலைகோய ஜலதோஷம மூதலியனவும, மனததைபபஅறி
வரும காமம கோபம பயம முதலியனவும), ஆதிபேளதிகம்‌- மிருகம,
பகதி, மனிதவாசகம முதலிய பூதஙகளால வருவன), ஆதிதைவிகம்‌ (குளி,
கூடு, கான, மழை முதலியவற்றால்‌ தெயவிகமாக வருவன) என மூவகைப்‌
படும எமபெருமான தன இருவடி பணிஈதவாககு இகதத தாபககளை
ஒழிககவே முகுடிகிறனெரான தரிவிகரமாவதாரதஇல உலகமுமுதை
யம அளகதருளின அவன திருவடிகளைப பணிநத நாம அவவெமடெருமான
சாததிககொணடு களசைகத அடை சரதகஆப்படி முதலியவறதறைப்‌ பிரஸாத
மாகபபெறற த தலையினால தாக, பாமபகதியுடன அவனுககுக கைஙகாயம
செய்ய ஆவலபூணடோம-- என தவாறு

26

ஸ்ரீதேசிகப்பிரப௩தம 298

£ கைககாயம ' எனற பொருள நாராயணசபதத தின
ஏவவாறெனில—
இவவடிமை னேதுக
அனை வேண்ட

இஙஙனம
மேலுளள கானகாமவே௰றுமையருபினால பெறறதாம
கானகாமவேஐஅமையுறாபுககு “அடிமை” பொருளாகும
னுக்கு எப பொழுஅம உளதாதவின இககுப பலக
வேணதஉ௰ அவசியயிலலை ஆதலின அடிமையின்‌ பலஞன கைககாயததையே
இத விகுதி காடடுகினறது 4 காராயணாம * எனம பதததிறகுப பீன்‌
£ அவேன ' எனற அாததமூளள “ பவேயம * எனற ஒரு பதததை வரு
“ ்ரிமநநா ராயணனுககுக கைவகாய மசெயபவஞளுச

வித தககொண்டு
10

ஆவேன ”” எனறு பொருள கூறவேணடும
நமசப்தத்தின்‌ அர்த்தம்‌ கூறப்படுகின்றது

213

தன்தன்‌ றிவையேனத்‌ தானன்‌ றெனமறை சோன்னவேலா

மேனதேன்றும்‌ யானேன்று மேண்ணுத லாலவரு மீனமேலா

மனதோன்றி யின்று நமவேனற தேகோண்டூ மாறறுதலாற்‌

றனதன்றி யொன்று மிலாததனித தாதை சதிாததனனே. 11

உரை மறை - வேதமான ௮, இலை-இநத வஸஅககள,
தான்‌ அனறு என - கரனும அனறு என்றும்‌, தனது அன்று என -
(சேதசனான) அனக்கு உரியனவமன்று எனறம, சோனன எலாம்‌ -
கூறிய வஸ்அககளையெலலாம, யான்‌ எனறும்‌ _ சான எனறும்‌,
எனது என்றும்‌ - தனககு உரியன என அம, எண்ணுதலால்‌ வரும்‌ -
நினைப்ப தால உணடாகின்ற, ஈனம்‌ எலாம்‌ - கசாழவையெலலாமட,
தனது அன்றி - தனக்ளுச சேஷமாயில்லாமல, ஒன்றும்‌ இலா -
ஒரு வஸ்‌அவும்‌ இருககபபெரறாத, தனித தாதை - ஒப்பற்ற துனை
(யான எமபெருமான ), இன்று -- இபபொழுஅ, மனது ஒன்றி -
மனத இலே பொருகதிகிறகுமபடி, நம என்றதே கோண்டு - “ஈம”
எனற ப தததைககொணடே, மாறறுதலால - ஒஹிகவிடுவகால்‌,
சதிரத்தனன்‌ - பெருமைபெறறுன்‌

[4 2
தனது ' “எனது? பன்மையொருமைமயககம

அசேதகமான வஸஅவைக கணடு நான எனறு நினைப்ப அ அஹ
காரம்‌, இகத வஸது எனனுடையத என்று நினைபபஅ மமகாரம இ) த
அஹஃகார மமகாரககள சேதசனை ஸமஸாரமாயெ படுகுழியில்‌ வீழததிட
'ல அனபஙகளை விளைவிககனெறன தம? என செலவின்‌ அாததததை

299 துயசசுருக்கு-உரை

க

நன்கு உணாஈ௮அ அஅஸகதாகததிதகுக்‌ கொணவெகதால அவை கழிகஅ
போம எமபெருமான அதன அாததததை ஈம மனததுப பதியுமபடி அருளி
கமழுடைய அஹஙகார மமகாரககளை ஒழிக அத தானும மேனமைபெதமுன-
என றவாறு

நம8 எனனுமபோது க, ம8 எனது இரணடு பதமாகபபிறிதது, தன
னோடு பொதுவாக ஸமபா தமுடையனவாயததோறனஇும வஸதுககளி
லெலலாம தனககு ஸமபததமே இலலையென று பொருளகொளளவேணடும
ஆகவே தன ஈவரூபததையும தன குணம சரீரம முதவியவறதலையும பறி
வரும அஹஙகார மமகாரஙளை கழிவதே ௪ம8 ௪பததஇன பொருளை அறிவ
தன பலனாகும 11

கீழ்ப்பாசுரங்களில்‌ அருளிச்செய்த பத்து அர்த்தங்களும்‌ ஒன்று
சேர்த்து அநுஸநதிக்கப்படுகின்றன _—
214

சோக்கு௩ திருமகள சோததியின மன்னுதல சீ£பபெரியோற
கேறகுங்‌ குணஙக எளிலக்காம்‌ வடிவி லிணையடிகள்‌
பாககுஞ்‌ சரணதிற பறறுத னநநிலை நாம்பெறும்பே
றேற்கின்ற வேல்லைக ளெொல்லாத களையற வேண்ணினமே 12

உரை -- சோககும்‌ - (எமபெருமானுடைய திருவடி
களில ஈமமை௫ ) சோகனெற, திருமகள்‌ - பிசாடடியும, சோத்தியின்‌
மன்னுதல்‌ -(அவனோடு)சோகதிருபப இன்‌ ஸதிரமாகதனமையும, சாப்‌
பேரியோறகு - சரமையால பெரியனான எமபெருமானுககு, ஏறகும்‌
குணங்கள்‌ - தககனவாகிய கணக ம, இலககாம்‌ வடிவில -
(ஆசரிதாகள தயானிகக) இலககான இருமேனியில (ஒருபாகமாயெ),
இணை அடிகள - இரண்டு தஇிருவடிகளூம, பாாககும்‌ சாண்‌ - (சேத
காகளால ப.ரதாகமாயக) கருதபபகேனற உபரயமாண ஸ்ரீமக்‌
நாராயணனும்‌, அதில பறறுதல - (உபரயமாகய) ௪ மயெருமாணிடம
மஹாவிசுவாஸ (கடன கூடிய பசகயரஸ) (ம; நம்‌ நிலை - (வேறு
உபாயததில ௮தஇகாரமறத) கமமுடைய நிலைமையும்‌, நாம்‌ பேறும்‌
பேறு - காம அடைனெற பரமதாகபலனாயெ ஸ்ரீமககாசாயணனும,
ஏறகின்ற - (சேதன ) கைககொள கின்ற, எல்லைகள்‌ - எலலைசளா
யெ பகவதபாகவதகைககாயம முதலியனவும்‌, எலலாக களை அறவு -
(௮ஹ௩கா.ர மமகாரஙகள முதலிய) எல்லாக களைகளும நீசுகபபெு

வதன்‌ வடம்‌.

ஸ்ரீதேசிகபபிரடந்தம்‌ 300

கீ௮ம (ஆகயெ பசது அாததஙகளையும), எணணினம - அதஸக

திததோம.

(1) * சோககுக தஇருமகள £ எனறதால (தவயததின முறபா இயில)
ஸ்ரீசபதத,தின ௮ாசதமும, (2) *சோததியின மனனுதல' என ஐதால “மனப”
விகுதியின ௮ாததமுூம, (8) “ஏறகும குணஙகள ” என்றதால்‌. “தாராயண ?
சபதததின அாததமும, (4) இணையடிகள" என்றதால்‌ “உரன்‌ சபத ததின
அரததமும (9) “பாாககும சரண? எனஅதால “பரமண சபதததின்‌ ாசத
மும்‌, (6) “அதில பறறுதல” என அதால 'ப.ர்‌' எனனும உபஸாககத இடன்‌
கூடிய “பத” தாதுவின அாததமும, (7) “ஈம மிலை' என ததால “உ௫தம
புருஷூனெனனப்படும தனமைவிகு தியின அாததமும (8) சாம பெறும்‌
பேறு” எனறதால பிறபகு.தியில “ஸ்ரீ மதா ராயண ” சபதததின ௮ாத தழுமம
(9) “எலலைகள” எனறதால மேலுளள கானகாம வேறதமையுருபின
அாததமும, (10) “களையறவு' எனறதால “சம3' சபதததின அரததரும
12

கூதப்பட்டன

த்வயத்தின்‌ திரண்ட போநன்‌

எலலோருககும தலைவனாய, எவவாசருனும அறஅுபவிககத தெவிட
டாத அமுகமாயப பெரியபிராடடியாரோடு பிரிவிலலாத ஸ்ரிமசகாராய
ணன இருவடிகளில எலலாவிடஙகளிலும எலலாக காலககளிலும எலலா
நில்மைகளிலும எலலாவகைக கைங்காயஙகளையம செய்ய விரோதியா
யிரு5த காம௫கள அனை த.த.ம கழியபபெறறுப பரி தாூாணகைறகாயம செய்யப
பெஅகைககு வேறு உபாயஙககளில சகதியறற அழ யேன, அதமாவிலும
அடியேனைக காககும பொறுபபிலும அதன பலனிலும சிறி அம சூமபற தம
கொளளாதவா ன ஸ்ரீமசகா.ராயணன திருவடிகளில ஐ அஙகஙகளுடன
கூடிய பாபததியைச செய்னெழஜேன-— என ஐவாறு

அயசசுருக்கு -- உரை முற்றிற்று.

ஸ்ரீ8டெ நிம8ரஞ2.ஹாகெபபிகாய நூ

ஸ்ரீ6

சராதாபபல திருவேககடமுடையான திருவடி களே சரணம
சரமகலோகச்‌ கருக்கு - உரை

தனியன்‌

ராச நு&யாவா ௦ வூ கெபபிக( |

சரொனறு வாழவு

[| விஷயச்சுநக்கம்‌ ]

பாசதயுததததில போககளததில அாஜுநன தன பக அகம
ஆசாரயாகளூம தனககுப பகையாயநிறபதைக கணடாண, அவாகளுடன
போசெயதால அவாகள இறப்பது உறுதியெனக கணடான அதனால
வரும பாபததிஐகு அஞசி மலேகுலைசதான, தன தேரில பாகனாய நினற
கணணனைச ௪உராணமடைக தனக்கு ஹிதததை உபதேகெகுமாறு வேணடி
ன கணணனும அவனமீது கருணைகொணடு ஸ்ரீபகவத௫தையின வாயி
லாக நிதயமான ஆதமஸவரூபததையும காமயோக ஜஞாகயோகஙகளையும
மோக்ஷம பெற கோக காரணமான பகதியோகததையும அவவவறமறின ௮௨
கவகளூடன உபதேசிததகுளினன அதைக கேட்ட அாஜுுநனும பகதி
யோகம, அஅஷடிககக கடின மாயும விளமபிததுப பலன தருவதாயுமிருப
பகைக கணடு மஇுபட கலத்தின்‌ இதைக கணட கணணனும ஸுலப
மாய விரைவில பலனைத தருவதாயுளன ப.ரபததியை உபதே௫தது
ஸீபகவதகதையைத தலைககடடியமகுளினான இகத பரபததியை விதிதத
ஸ்ரீ ஸுக தியே சரமசகலோகமெனப பெயாபெறறு விளஙகுகினற த
இத கதையில முகயெமாயநின று பல விசேஷராத தஙகளை ச கொணடுளள ௫
ஏஹஸயஙககளில்‌ இது மூனரமுவதாயத இகமன தது இததகைய சரம
சுலோகததின அாததததைச எருககி வெளியிடுதலால இபபிரபகதம
்‌“ சாமசுலோகச்சுநக்கு ” எனபபெயாபூணட த

இதனுள முதஐபாசுரத இல சரமசுலோகததின முழுததாதபாயததை
யம அருளிசசெயஅ, பிறகு 10-பாசரஙகளால முறையே (1) ஸாவதாமாக
பரிதயஜய (2) மாம (3) ஏகம (ய) சரணம (5) வரஜ (6) அஹம (7) தவா
(6) ஸாவபாபேபய$ (9) மோகஷயிஷயாயி (10) மா ௬௪8 எனனும பாகை
களுக்கு வயாககியாகசம செயதருளுனெரா ஈம ஸ்ரீதேகென

பந்‌ தேசிகபபிரபந்தம்‌ 802

சாமசுலோகத்தின்‌ முழத்‌ தாத்பர்யம்‌ கூறப்படுகின்றது.
இபபிரபகதம முழுதும்‌ கடடளைககலிததறையால அமைகததாம

215 கல்லா ரகலுங கருமமு ஞானமுங காதலுமற
றேல்லா நிலைகளுக கேறப விதிதத கிரிசைகளும்‌
வல்லா மூயலக வலியிழ௩ தாரேன்‌ றனைததோழுகேன
றெலலாத தரம மூரைததவ னினனடி சோநதனமே

உரை:--. கலலார்‌ - (விசேஷமான) அறிவிலலாதவாகள ,
அகலும்‌ - (கமமால அ அஷூிககமுடியா சென அ) விலசககூடிய, கரும
மும்‌ - காமயோகததையும, ஞானமூம - ஜஞாகயோக தைதயம, காத
லும - பகதியோகதகையும, மறறு - மேலும, எல்லா நிலைகளுக
கும்‌) - எலலா நிஷடைகநநைககும, ஏறப - பொருகதுமபடி, விதிதத-
(கையில) விகிகசுபப.ட௨ட, கிரிசைகளும- காமககளையும வல்லா
(௮ ஷடி.கக௪) சகதியுளளவரகள, முயலக - (செய்ய) மூயலககடலா,
வலியிழநதரா - (௮_நஷடிகக௪) ௪க௫இய3றவாகள, எனறனைத தோழுக
எனறு - எனனை (கக அடத உபாயஙகளின ஸதாககதில லைக ௯)
வணஙககக கடலா எனறு (கூ தி), எலலாத தரும(மு)ம்‌-ஸகல தர்மங்களை
யும்‌, உரைததவன்‌ — (2தையினவாயிலாய) உப கெசிகத கணண
னுடைய, இன்‌ அடி- இனிய திருவடிகளை, சோநதனம்‌-பறறினோம.

சாஸதரஙகளைக கறறு விசேஷமான ஜஞாகததைப்‌ பெறறவாகளே
காமயோகம ஜஞாகயோகம பகதியோகம ஆயெவறதைச செவவனே அமவ
டி.ககமுடியும மறறவாகள * இவறதலை கமமால அஅஷடிககமுடியா அ '
எனறு நினைத௮த தாம விலககேரும ஆதலின்‌ செந்த அறிவு பெறறுக
கைதோரதவாகள அவவுபாயஙகளை அஅவடிககககடவா அதற்குச்‌ சகதி
யறறவா எனனை௪ சரணமடைகதால கான அ௮தத அதத அரிய உபாபங
கஸின ஸதாநததில நினறு அவவவறதறின பலனைக கொடுபபேன எனறு
அருளிசசெயத எமபெருமானுடைய திருவடிகளை ௪ சோகதோம-எனறவாறு

லா உபாயம்‌ எளிதில அஅஷடிகக முடியாததாயக கழினமாயிருகக,
அதனால பலனை அடையமுடியாது வருகஇபவாகள எனனை௫௪ சரண
மடைநதால (பரபததியை அறுஷடிததால) சானே அசத அசத உபாய
களின ஸதாஈததில நினறு அவை கொடுசகு.ம பலனைக கொடுபபேன
எனனுமதே சரமசுலோகததின முழுத தாதபாயமாகும

202 சரமசுலோகச்சுருக்கு-உரை

ணாள ககக

தொழுக-ட எனறு தொழுகென ற , சொகுத சலவிகாரம
£ எலலாகிலைகளுககும ' * எலலாததருமமும * எனபவறறுள உமமை
செயயுளவிகாமததால தொக்கது 1

்‌ ஸரிவதர்மாந பரித்யஜ்ய * என்னும்‌ தோடநுக்கு ஆறு அர்த்தங்‌
கள்‌ அநளி சீசெய்யப்படுகின் றன

916 வேறுமை யுணாகதது முனனிடடு வேறஙக பமிலலையேனக
குறியவ னினனற வேடடத குறிததிடுஙh. கோணைதுறந
திறுமய னததிர மெனனப பொறாநிலை யேோநதிட வோ
ரறநேறி யன்றுரைத தானழி யாவற மாயமினனே 2

உரை - வேறுமை - (பலனைப பெறுகைகளுத கன்‌ கையில
ஓ உபாயமும்‌) இல்லாமையை, உணாநது - அஅஸக்திதஅ, அது
முன்னிட்டு - அச இலலாமையையே மூனனணிடடுகசொணடு, வேறு
அங்கம்‌ இலலை என ௨ (வகுகுக அ௮கஙகளை த தவிர) வேன அகம
இலலை எனறு கொணடு, குறியவன-- குளளணன, இன்‌ நறவு எட்ட -
இனிய (கொம்புக) சேனை அடைய, குறிததிடும்‌ கோணை துறநது -
இலககுவைப்ப சாகிய அனபசகைக கைவிடடு, உறும்‌ அயன அததிரம்‌
என்ன-- (வலிமை) பொருககிய ப. ரஹமாஸதக.ரம எனனுமபடி, போரா
நிலை -(வறு சாதன இதைப்‌) பொறுக்காத நிலைமையை, ஓலா௩திட -
கனகு அறியும்படி, ஓரா அற நெறி ௨ ஒரு காம மாககததை, அழியா
அறமாடினன்‌--௮ மியா 4 காமஸவரூபியான கணணண, அன்று உரைத்‌
தான - அனறு (மீபாராசசளகஇல) உபதேடிதகான.

“ஸாவதாமாக பறிதயஜய? எனற ொடருககு எலலா உபாயங்களை
யும்‌ சைவிடடு எனஅ பொருள தாமமாவத சாஸ தாததையே கொணடு
அறியவேணஃயதாயப பலனைத தரவலல ஒரு ஸாதகம *தாமாக” எனனும
போஅ உளள பனமையால (பஹுவஎநததால) தாமஸின்‌ பலவகையும
கூறியதாகும்‌ இபபொழுத *ஸாவ என னும்‌ பதம, தாமக்கள ௮௧௪௨
களோடுகூடிய சனமையைக காடவெதாகும தாமபதம்‌ பொதுவாக உபாயம்‌
என்‌ அாதததனைக குறிததபோதிலும, இஙகு ஸசதாப்பததையொடடி
மோக்ூததிறகு உபாயமாக விதிசைபபடடனவாய அஙகக களுடன்‌ கூடிய
பகதியோகத இன பிரிவுகள எலலாவ௫மையும காட்டும்‌ இகதத தொடருககு
ஆன அ௮ாத்தஙகள கூறபபடுகன ன அவையாவன

ய

ஸ்ரீதேசிகபபிரபந்தம்‌ 304

(1) வெகுகாலமாக உயயும வழியையறியாமல எககாலத இலும
எவவகையாலும பக தியோகம முதலிய உபாயங்களை அறுஷடிகக யொகயதை
யிலலாமையாலே ஒரு கைமமுதலுமிலலாத தன நிலையைக்‌ கணடு வேறு
உபாயததை அறுவ£டிகக அசையறறு நிறஇனெற நீ எனன ஓர அாததம
இதனால ப.ரபததிககு அசகதனை அதிகாரியாகககொணட தன்மை தோறு
அம இன * வெறுமையுணாகசு எனஅ தொடரால காட்டப்பட்ட

(2) ஸகலஉபாயஙகளும உனனைக கைவிடடனவாதலின ஜா உபாய
மும்‌ உன கையில இலலாமையாகிய அபகிஞ்சகயத இன்‌ அறஸகதாகததை
மூனணிட்டுககொணடு எனறு பொருளாம இவவாதததசால வேல உபா
ய. ததை அஅஷடியாதிருததலாதிய வெறுமையை அறுஸகதிததலஸீ என்னும
காபபணயமாகிய அககம ஸிதிககபபடடதாயிகறு இது “அது முன
னிடம்‌ ' எனனுநதொடரால காட்டப்பட்டது

(5) பரபதுஇககு (க குறிபபிடட அககஙகளைத தவிர) வேறு ஜா
அங்கமும்‌ இலலையாதவின, பரபதஇககு அங்கமாக ஒரு தாமததையும
அஅஷடிககாமல்‌ கைவிடடு எனறும்‌ ஒரு பொருளாம பக இயோகஙககளில
வாண்சசிரமதாமங்களா முதலியன அஙகமாய்மீறப பறறி பரபதஇயிலும
அவை அககஙகளாய வாபபுக, பரபததி அவனை அககமாகக கொளளா
நெனஅ ஹிததிததன இதனால பரபததிககு வேறு அஙகஙகளை எதி
பாராததன மை கூஐப்படடதாயிறலறு இது £ வேதஙகமிலலையென £ எனற
தொடரால காடடபபட்ட_த

(4) குளளன கொமபுததேனைக குறிவைதது அதைப்‌ பெற வீண
அனப்பபடுவஅபோல உனனாத செய்யமுடியாத பசுஇயோகாஇகளை௪
செயய மீ படும வீண பரயாஸததைக கைவிடடு எனனம பொருளாம
இதனை முடியாத காாயததில முயறதசியைத தநிுததல எனற அாததம
கூறப்பட்ட இது இரணடாமடியால காட்டப்பட்டது

(5) உனனாற செயயமுடியாத உபாயஙகளைச செய்யத தொடங்கி
மெலல மெலல இககாய ததை ஸாதிதஅவிடுறேன எனற அறப்‌ அனையை
யம கைவிட்டு எனறும பொருளாம்‌ நீ இவவாறு செய்ய விருமபுவறு
கரை பாணடோடும ஆத௮வெளளத்தில அயிழநதவன சரையிலுளள இறு
கரணலைப பிடி ததுககொளள முயலவஅபோலாம இதனால்‌ முடியாத சா
யததில ஆசையையும ஒழிததல என௪ ௮ாததம கூறபபடடது இதனையும்‌
இசணடாமடியாலேயே அறியலாம க

(6) கூணததிலேயே செயயககூடியதாயப பரமஸு-லபமான ப.ரபத
தியை அறுஷடிககுமபோது இதில ஸுதேஹதசால வேறு உபாயததையுல்‌

305 சாமசுலோகச்சுருக்கு-உரை

ன

கலச அசெய்வதை விடபவி.டடு எனஅம பொருளாம்‌, இவவானு பரபத,52
யில்‌ ஈமபிககை குனறி வேறு உபாயததையும அடி. ககப புகுவது பசஹ
மாஸதாததின எகதியில ஐயமுறறு வேறு கயிதுகளையும சேர்தது முடிவு
போல வீணாித திநுகையும விளைககும இதனால்‌ ப்சஹமாஸ்தரமயாயததை
ஸு௫சதெதல்‌ எனற ௮ாததம கூ௰பபட்டது. இது கூனறாமடியால காடடப்‌
பட்ட 2

இனி “மாம்‌ ' என்ற பதத்தின்‌ அர்த்தம்‌ கூறப்படுகின்றது

317 வாரிதி விட்டு மலாமக ளோடு மதுரைவந்து

பாரத வேஞ்சமா பாாமகள்‌ பாரஞ்‌ செகவுக௩து

சாரதி யாயமூன்பு தூதனு மாய்த்தள ரும்விசயன்‌

றோதி னின்றவ னைததேறறி னான்றிற மாயினமே, 8

உரை வாரிதி விட்டூ - (திருபபாற) கடலை விடடு, மலாமக
ளோடூ மதுரை வந்து - மலரில அவதரித்த பிராடடியோடு வட
மதுரையில (கணணனாய) அவதரிகஅ, பராமகள்‌ - பூமி அவிய
வுடைய, பாரம்‌ சேக - சமை லழிவகற்காக, வேம்‌ பாரதச்சமா -
கொடிய பாபத்யு்தித்னை, உக்க்தே - ( கடக்க ) மனம்வகத, முன்பு
தூதனாய - (போருககு) முன்பு ( பாணடவர்களுககுத ) அதனாய,
சாரதியுமாய்‌ - (போரில அாஜாுகனுகருஜ்‌ ) தோபபாகனுமாக.
தளரும்‌ விசயன்‌ தேரதில்‌ நின்று - மண கதளாக்‌அநின்ற அர்ஜுரு
னுடைய தேரில நினற, அவனைத்‌ தேற்றினான்‌ திறம்‌ - (ததது
வசை உபதேகிதது) அவனைத கெற்றிய கண்ணன விஷயத்தில்‌,
ஆயினம்‌ — அடி மைபூணடவ. ராமனோம

சீதாசாாயனான ஸாவேசுவரன “மாம்‌” என்று கூறித தன்னுடைய
இவயமகசளவிகசஹகதைத தொடடுககாட்டுனெருன்‌. இதனால்‌ வாதஸல்‌
யம, ஸவாமிதவம, ஸெளலயம, ஸெளலபயம்‌ ஆயெ சான்கு குணஙகள்‌
முககியமாய வெளியாகின தன.

1. வாத்ஸல்யம்‌--தனனையடைச்தவனுடைய குறறதனதைப்‌ புறக்‌
கணித அவனை ஏறதுககொளளுமாறு செய்னெற கருணை இஃகுணம்‌
பேராககள த இல எதிரிகளைக கணடு முதலில்‌ அவர்கள்பால்‌ அனபும கருணை

யும ௬.௩௮, க்ஷததிரியாகளின சிறத தர்சமான யுததததை அதர்மமென்‌ அ
மிணைத அச்‌ கலங ன அ௱ஜஃனைக்‌ கணணணன்‌ ஆதறிதஇத தேறறியதால்‌

வெளியாகின றத
39

ஸ்ரீதேசிகப்பிரடந்தம்‌ ௨00

2 ஸ்வாமிக்வம்‌--பாணவம முதவியவறறில வெளியாகின ஐபடி
நமமைபப தறி எமபெருமானுககு உளள ஒரு ஸமபசதம்‌ இககுணம “என
னைககாடடிலும வேருய௪ றெெத து ஒனறுயிலலை ? யெனக கணணன தானே
பேஎய தால வெளியான ௦௮

2 ஸேளசல்யம்‌— மிகப்‌ பெரியோ மிச அறபாகளோடும ஒரு
நீராகக கல௫அஙகிறகை இககுணம, ௮ாஜுநன வேணடுமிடததில “தேரை
நிறுத, குதிரையைக கடட” எனனுமபம. கணணன தனனை க தாழ்‌ கிறு த
இத தோசெலுத இயதால வெளிபபடுகன௦த

4 ஸெளலப்யம்‌--ஸசகா ஸநசததா முதவிய மதறஹாயோடிகளஞச
கும்‌ டட இட மலலாத தனனை ஸகல பசாணிகருூம தம எ௫சிற்கணணாலே
காணுமபடி. செய்துகொளளல இசகுணம அஜா கன “உன விசுவ
ரூபததைக காட்டு * எனறவுடன கணணன அவவாசேே காடடியதாலறும,
£ உன பழைய குளிரகத வடிவததைக காடடு என௪தும அக௩னே செய்த
தாலும்‌ வெளியாக அ

“மாம” எனற பதததில எசகாலததும தனனைவிடயபெ பிரியாத
பிராடடியின சோததியும கூறபபடடதெனறு ' மலாமகளோடு * எனனும
தொடசால காட்டப்பட்டது

இப்பாசாததில மூனதஅு அடிகளில எமபெருமானுடைய அவதார
சஹஸயமும ஸ௫சிககபபடடதானெ தது

அவதாசரஷஸ்யம்‌--(1) எமபெருமானுடைய அவதாரம இசதர
ஜால்மபோலனைறி மேயயாகவேயிருககுஈதன்மை (2) தனகமஞு இயறசையா
யுளள தனமைகளை அவதாரகாலததிலும விடாதிருததக (8) அவதார
காலததிலுமுளள திருமேனி, ரஜதமஸஸ--களின ஸமபஈ தமேயிலலா அ
சததஸத அவமாகவேயிருததல (4) தான இகுகாமயூயியில அவதரறிபப
கீறகுக காமம்‌ முதவியனவனறித தன ஸஙகலபமே சகாபணமாயிருததல
(௦) பூமியில தாமம குறைக து அதாமம தலையெடுககுமபோஅ அவதரிககும்‌
தன்மை (6) ஸாதுககளை சக்ஷிபபதே அவதாரததின பலனாககனமை
எனபன

இபெபாசாததில * வாரிஇவிடடு மனசை வகது ' எனனுக

இ ல) அவதாரரஹஸயததின முதல அ அமசககனும, “ பாரமசெக '
௦-வது ௮ம௫௪ரும, “ சாரதியாய தாதனுமாய ” எனனுமதால்‌

“:- ஸூசிகபபட்டன இனனும கிருமஈதாம, தவயம

ஹஸயஙமகளில எமபெருமானுககுக கூ அப்பட்ட குணங்கள்‌
“ மாம” எனற பதததில அஸ்க இககக கடவன்‌ 3

307 சாமசுலோகச்சுருககு-உரை

ட ச லை கவ சலாவ,

இனி “ஏகம்‌? என்ற பதத்தின்‌ அர்த்தம்‌ கூறப்படுகின்றது
18 தன்னரு ளாறபெறுளு சாதனஞ சாதக னெனறிவறறைத
தன்னுட்‌ னேணணுத னீஙகத தனித்தோரு சாதனமாயப
போனனரு ளோடமேப்‌ பூமக ளோடும்‌ புகழநினற
வினனுரை மீசனை யேயேக மெணண விசைநதனமே 4

உரை தன்‌ அருளால - (ஸாவேசுவரனாகய) தன கடா
அ வால, பேறும்‌ - (சேதன) பெறுனெற, சாதனம்‌ - உபாயம,
சாதகன்‌ - உபாயத்தை அஅவஷடிககும சேதகன, எனறு இவறறை -
என கூறப்படுகின்ற இவவிரணடையும, தனனுடன எணணுதல
நீங்க - (சாமபெருமானாகய) அனனோடு (ஸமமாக) எணணுகை நிக்கும்‌
படி, தனிதது ஒரு சாதனமாய - தனியாகநிறகனற ஓர உபாயமாய,
போன்‌ அருளோடும்‌ - பொன்போல விருமப ததகக கருணையோமிெ,
அப்பூமகளோடும்‌ ணு பூவில அவரி அகட பிாடடியுடனும,
புகழ நின்ற - (வேதமும்‌ வைதிகரும்‌ ) புகழும்படி நினற, இன
உரை - இணிய ஸுக இகளையருளிசசெயஅ, ஈசனையே _ ஸ்ரீமக
நாராயணனையே, ஏகம்‌ எணண - ஏகம்‌ என்னும பதததின
பொருளாக அஅஸநதிகை, இசைநதனம்‌ - அஙகிகரிதகோம

“ஏக்‌ ௪பதததிறகு ஆறு பொருளகள நூாவாசாயாகளால கொள

ளட்பட்டளளன அலவலையாவன்‌ -—

(1) “மாம” எனற சொலலில ஒருமையினலேயே ஒருவன எனறு
தோனஅமபோத பினணும ஏகசபதம ஒரு விசேஷராதத ததைக குறிக
னெதஅ அதாவது ஸாவேசுவான எனனால அஅபவிககபபடும பலனாக
“னன, சான அஅஹஷடிககும உபாயம அதத்கு ஸாதகம எனறு தனனை
அவடை ககப்படும உபாயத்தை ரசுவரனோடு ஒரு கோவையில எணணாமல
அவனையே உபாயமாகவும பலனாஃவும அறஸகதிததலாம ௫ உபாயம்‌
பலன ஆகிய இரணடும ஸாவேசுவானே எனறு “ஏக்‌ சபத ததால்‌ புலனாயிதறு
இவவானதம “ சாதனம - தனனுடன எணணுதல நீஙக ' எனனுக தொட
சால கூஐப்படட சாகும்‌

(2) “௪௧: சபதததாலே சேத்சனுடைய சத திம கழிகை கூறப்‌
படுகன உது எவவாறெனில--சேதநன தான உஜஜீவிப்பதறகு வேணடி௰
உபாயங்களை அறுஷடிபபதால .£ பலனை கொடுப்பவனாகிய சுவான்‌ லா
உபாய்மாவான, ௮த௫கு ஸாதகததை ௮.றவடி பபவனாஇய காணும்‌ லா உபாய
மாவேன ”” என. ஈசுவரனோடு ஒரு கோவையில தனனையும உபாயமென து

ஸ்ரீதேசிகப்பிரடந்தம்‌ 308

எணணபபுக, அகஙனே செய்யாது £ ஏக” சபதம தடுககினறஅ அதாவ
சேதன செய்கையுடையவன எனபது உணமையே ஆயினும அவன
செய்கை ஸாவேசுவரனுடைய ஸஙகலபததால ஏதபடடதலலவா? எலலா
வறறையும செயயச ௪கஇயறறுச௪ லெவறணறையே செயயவலலவன ஜீவன
அவன செய்கை தடைபடடு கிறசவும உரியதாகும அதலின செத்கதன
உபாயததை அ௮றுஷடிபபதறகு ஸாவேசுவரனுடைய கடாக்தம வேணடும
அவனால தாணடபபடவேணடும அவன அகணைசெயயாதபோது சேதன
நீடடவம மூடககவும மாடடானாய்‌ ஒரு காயததையும செயயவலலனாகான,
ஸாவேசுவரன கொடுதத சரீரம இசதரியம மூதலியவறறைககொண்டு
அவன காடடிய உபாயததை அவனுடைய உதவியால அறுஷூடித௮ அவன
கொடுககபபோகும பலனுககு “மழையை நோககிநிறகும சாதசபபறவை *
போல அணணாகதுகிறகிக சேதநனை, ஸவதகதரனறாய ஸகலவிஷய நஙகள!
ஓம தடையற்துநிமகும ஸஙகலபததையுடையனான ஸாவேசு வரனோடு
சோதஅ இரசணடாவதசு ஹிததோபாயமாக எணணுகை விவேகிககு முறை
யனது எனஅ “எக? சப்தததால்‌ கூறலாயிறனு இவவாததம *சாதகன--

3

தனனுடன எணணுதல நீஙக ' எனற தொடரால கூதபபடட தாகும

(8) உபாயம்‌ ிததோபாயம ஸாதயோபாயம என இருவகைப
படும. சேதநனால செய்யப்படாத முனபேயுளள உபாயமாயெ ரசுவரன
ஸித்தோபாயம்‌ சேதசனால்‌ அறிஷடிககபபடவேணடி௰ பகதி-பரபததிகள
ஸாத்யோபாயம்‌ ஆக * ஏக?” அபதம, இஙகு ஸாதயோபாயமான ப.ரபததஇியை
ஹிததோபாயமான ஈசுவசனோடு ஒரு கோவையாகச்‌ சோதஅ எணணக
கூடாதென பதைக காடடுனெ௫அ அதாவ இ -பசபத இயம பகதியைபபோல
உபாயமாக விதிககபபடடிருபபஅ உணமையே ஆஅயினணாம இயறகையாய்க
கருணை சர அநிறகும எமபெருமானுச்குச௪ சேதகனமீது உளள அதிபதி
யைப்‌ போககுவதுடன பஃதி - பாபததிகளின சகதி ஓய அவீடுனெற அ
பலனுககு சேரான காரணம இயறகை௫ ௪கஇயும கருணையும நிறை அஙகிறபவ
னான ஸாவேசுவரனுடைய ஸஙசலபமே வேறு உபாயததை அறஷடிகக௪
அகதியற து பாபததியையறஷடி தத சேதசனுககு அவன அ பொறுபபை
ஸாவேசுவரன தானே எஏறுககொணடு பகதியோகம முதலிய கடினமான
உபாயஙகளின ஸதாகதஇல தானே நிறனெறோன வகுதத அஙகதகளை
மாததிரம உடைய பரபததியை ஒரு வியாஜமாகககொணடு பலனை அளிக
கனறுன. இரத பமபததியும அவன செய்விககச செயனெறதே. இப்படி
வயாஜ்மாதசமாய்‌ மிறகும பரமபத தியை ஸாவேசுவானோடு ஒரு கோவை
யாகச சோதஅ உபாயமாக கினைததல உசிதமனறு எனறு * ஏக ' சபதததின

809 சாமசுலோகச்சுருக்கு- உரை

தாதபாயம இவவாததம * ஒரு சாதனமாய ' எனனுக தொடராலே காட்ட.
பட்டது

(4) சேதன விருமபும பலனுககு ஸாதகமாச விதிககபபடட மறற
உபாய்ஙகளை எதிர்பாககவேணடாதபடி பாபததிககுப்‌ பிறகு சேதகனுடைய
பொறுப்பை ஏறதுககொணட சரணயன தனிததுகிறகும நிலையை “ஏக”
சபதம காடடுகன 2௮ அதாவது மறற உபாயககளை அறுஷடிகக௫௪ ௪கதி
ய விரைவில பலனைபபெற விருமபி பரபததியை அறஷ்டிதத அதிகாரி
மின விஷய தில எமபெருமான தனககும பரபததிககும நடுவில அவனுககு
வேறொரு சுமை சுமததாமல அவன சுமையைத தானே ஏறது மறற உபா
யஙகளின ஸதாகததில தானே கின; வேறோ உபாயததை அவனிடம்‌
எஜிாபாராமல்‌ நினது பலனதருமதனமை ஏக” சபதததால வெளியாகின
2௮ *சனிதது ' எனனும சொலலால இவவாததம்‌ கூஐபபடடதாகும்‌.

(௦) எமபெருமானிடம பாபத இயை அறுஷூடிககுமபோது இதற்கு
வனுதத அங்கங்களை த தவிர வேறு ௮ஙகஙகளை௪ செய்ய்வேணடியனவாக
அவன எதிபாராத நிலையை £ ஏக ௪பதம காடடுனெறத. அ௮தாவ.த---ஸா
வேசுவரனே ப்ரபததிககுப பலனைககொடுகக ஹிததமாயிருககினமுன ப்ச்‌
பதஇிககு வகுதத ஐாஅ அ௮ஙகங்களைத தவிர வேறு எதுவுக அமகமாகச்‌
செயயவேணடியதனது அபபடி௪ செயதாலும அதறகாக அவன
பலன கொபெபவனலலன ஆதவின வகுத்த அ௫கங்களுடன கூடிய பச
பததியைத தவிர வேறு எதையும பரபததிககு அ௮அஙகசமாகககொணடு அவ
னுக்கு உதவிககாரணமாகக கூடடவேண்டாம அவனே வெரறொனறை
யம எதிாபாராஅ பலன தருமபடி தணிதஅமிறதனருன எனறதாயிறது.
இவவாததழம “ தணிதது ' எனற பதததாலேமே கூஐபபடடதாம

(6) ஓவவொரு பலனைக குறிதது அவவவறதுககு ஸாதநமாகத
சனித சனியே சாஸதி.ரஙகளில விதிகசகபபடட உபாயங்களை அஅவஷடிக்க
அவசியமான ஜ்ஞாகமினறியோ, சகதியினறியோ, அவவிரணடும இருகதும்‌
பலன பெறுவதறதகு உளள விளமபததைப பொனககாமலோ வருக திகிறகும
அதிகாரியைப பாதது எமபெருமான “நீ அவவுபாயககளில அலையவேண
டாம அவை தனிததணியே கொடுக்கும பலனகளையெல்லாம நீ செய்த
பாபததியின வசபபடட நான ஒருவனே கொடுககனெறேன £ எனது கூறி
அவன ஓரே உபாயமாய கிறகும நிலையும எக௪பசததின பொருளாம
இவவாத தம £ ஒரு சாதனமாய ' எனனும தொடசால கூபைபட்டது

மேலும சிலா “ஏக? ௪பதம ஸாவேசுவரன ஒருவனே உபாயமெனறு
காடடுவதாகவும ஆதலால எமபெருமான உபாயமாகுமபோது பிராடடிககு

பரீழேசிகப்பிரடந்தம்‌ 310

அதில்‌ ஸமபகதமிலலையென அ ஏறபடுவதாகவும கூஅனெறனா இததகு
ஸமாதாகம -— குணங்கள்‌ திருமேனி இவற்றுடன்‌ கூடியிருததலால எம
பெருமானுடைய தணிமைககுக குறைவு வராததுபோல பிராட்டி உபாய
மாவதாலும ௮வன அ தணனிமைககு ஒரு குறைவும வராது ஆதஸின பிசாட..
டூககும உபாயமாகும நிலையிலும்‌ ஸமமான ஸமபகத.ம உணடு -— எனபதாம
இவவாததததைத இருவுளளசதுசகொணடே * இபானனருளோடுமபபூமக

ளோடும்‌ : எனனலாயிதது ஆ

இனி * ஸாண ” சப்தத்தின்‌ போநன்‌ கூறப்படுகின்றது

819 ஊனி லிணைததுழல விககும்‌ வினைககட லுளவிழுநத
யானேன தான குணஙக ளேனககிசை நஈலவழியு௩
தானுத விததனைத தநதிட நின்ற தனிததரும
நானினி வேறோ பரகணு காவகை நல்கியதே 5

உரை: ஊனில - மாமஸமயமான சரீ பகுதில, இணேைதது எ
ஓனஅசோத அ, உழல்விககும்‌ - உழலசசெயனெற, வினைக கட
லள - காமகுகளாகிய கடலுள, விழுநத - விழுகஅ்டைகனெற,
யான்‌ - என ஸவருபததையம, எனதான குணங்கள ன என்னுடைய
குணஙகளையும, எனக்கு இசை நல வழியும்‌ - எனககு (அஇகாரக
இறகு) எற (பகதி பாபததஇ ஆகிய ) ஈலல உபாயஙகளையும, தான
உதவி - (எமபெருமானாயெ) தான கொடுத, தனைத த௩திட நின்ற -
தனனையம (காம அத பவிககுமாறு) கொடுககுமபடி நினற, தனித
தருமம்‌ - (எமபெருமானாகிய) ஓபபறற ஸிகதோபாயம, நான்‌ இனி -
கான இனிமேல, வேறு ஓலா பரம்‌ - வேறு ஒரு பொறுபபையும,
நணுகாவகை - அடையாதபடி, நலகியது - அருளபுரின ௦௮

இஈத௪ சரீரததிறகும ஆதமாவுககும உளள ஸமபசதம அசாதியான
காமங்களால உணடானதாகும்‌ ஆக, காமததின வசபபடடு ஸமஸாரஸ்முத
ரததில அமுஈ.திககடககும சேதசனுககு ஸ்வரூபதனையும ஜஞாகம முதவிய
குணஙகளையும அளிதஅ, அவனத அதிகாரததிறகுத தகக உபாயங்களை
அஅஷடிகக௪செய அ, தனனையும அ.ந்பவிககபபடும வஸஅவாகக கெரடுககும்‌
எமபெருமான்‌ சேதகனுககு ஒரு பொதபபும வைக்சாமல தானே எலலாப
பொதப்பையும ஏறறக காககினரான--எனறவா று.

811 சரமசுலோகச்சுருக்கு-உரை

அக, பரணசபதததிறகு, மறற உபாயங்களை அஅவஷடி கக௫ ௪கதி
யறறு பசபதஇயை அ.நுஷடிககும சேதகனவிஷயததில மறற உபாயங
களீன ஸதாகத தில எமபெருமான மிதப அவே பொருளாகும்‌

* எனதான குணககள '-—பனமையொருமைமயககம

இனி * வ்ரஜ?” என்ற சோல்லின்‌ அர்த்தம்‌ கூறப்படுகின்றது--
220
கடூவினை நாமபேறும பேறறைத தகைநதமை கண்டூகம்மேற
ரோடைவில காம லிசைநதோரு கால௩ துணிவுடனே
யுடைமை யடைககல மாக வடைக்கு முகபபதனா
லடையேன வனறுரைத தானடை வித்தனன றனனடியே, 6

உரை: கட வினை - கொடிய காமமானஅ, நாம்‌ பேறும்‌
பேறறை - நாம அடையவேணடிய௰ய பலனை, தகைநதமை கண்டு -
(பெருமல) ததெஅவிடடதை அறிக, நமமேல - தமமிடதனு,
தோடை விலகாமல - சரஸதாம (கூறிய ஆசாரம) வழுவாமல;
இசைநது- (எமபெருமானுககு உபை பான காயங்களை) வறக
கொணடு, துணிவுடனே - ( மஹாவிசுவாஸமாகிய ) நஈமபிககை
யுடன, உடைமை - (எமபெருமான) உடைமையாகிய ஆதம
ஸவரூபதகதைை அடைக்கலமாக - ாகூஜிககப்படவேணடி௰ வஸ்‌
வாக, ஒரு காலம- ஒரு முறை, அடைககும்‌ உகப்பதனால்‌ -
ஸமாபபிபபதில உளள மழெசசியோடு, அடை என - (எனனைச
சாணமாக) அடைவாயாக எனது, அனறு - அபபொழுஅ (பாரதப
போரில), உரைததான்‌ - (அாஜுகனுககூ) உபதேசிதது கணணன,
தன்‌ அடி - தன திருவடிகளை, அடைவிததனன - (உபாயமாக)
அடையசசசய கான

இஅகாறும ஈமமுடைய காமமானது காம அடையவேண்டிய புரு
ஷாததததைப பெறமுடியாது இடத அவத அ இதை இபபொழுஅ காம
அறிகதோம இணி சாம சாஸதரம கூறும ஆசா. ரக இலிருஈ.து விலகக
கூடாது எமபெருமானுககுப பிரியமான காயஙகளையே செயயவேணடும
பலன பெறுவதில்‌ வவிய கமபிசகை இருககவேணடும எமபெருமானுககு
உடைமையான ஈம ஆதமாவை மூழசசியடன அவனிடம ஸமாபபிகக
வேணடும்‌ இகஙனம “* சரணமடை ' என௮ அ௮ாஜுகனுககு உபதேிதத
சணணன தன திருவடியை சாம அடையச செய்தான-என்றவா அ

பரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 512

த

ஆக, ' வராஜ ' எனனும பதததால ஆதமாவை எம்பெருமானிட- 2௮
ஸமாபபிததலாகயெ பொருள கூறப்பட்ட தாகும

“ தொடை விலகாமல்‌ * எனறதால பாாதிகலயவாஜக[ு£ “* ,
£ இசைகது ? என றதால ஆற்கூலயஸஙகலபமும, “ அணிவுடனே ' எனறதா “ய
மஹாவிசுவா மம்‌, மேகலடியால கைமழுதல இலலாமையை நினைபபதா& ப ்‌
காப்பணமயிமும, “அடைககலமாக ' எனறதால கோபதருதவவரணமு2 £,
்‌ எனறதால அஙகட௫யான ஆதமஸமாபபணமும * அடைவிததன னா?

என்றுதால ஸாதஅவிகதயாகமும கூறபபடடன ( பமபததியின ௮௮2 ப
8?

< அடை

களின விரிவை 241-வஅத பாசுரவுரையிற காணக )
இனி * அஹம்‌ ” என்ற சப்தத்தின்‌ போநள்‌ கூறப்படுகின்றது

321 கானேன்ற வேதங்கள காககும்‌ பரனேன்று காட்டநின்றோண்‌
ரூனேன்‌ றறிய கிலா£ககறி விககு௩ தனித்திறலோன்‌
வானோன்றி னாரோடு மானிட னேன்ன வவதரிபபா
னானேன்ற நந௩திரு மானமை நறபதஞ சோத்திடமே, 7

உரை: கான எனற - காடு மன அசொலலபபடுனெ, 71
வேதங்கள்‌ - வேதஙகள, காககும்‌ பரன்‌ என்று - சக்ஷகனான பரச
புருஷன எனற, காட்ட நின்றோன்‌ - காடடுமபடி நின்றவன, தாண்‌
என்று -- (எமபெருமானாகய) கான சானு, அறியகிலாக்கு — அணி 3
முடியா தவாககு, அறிவிககும்‌ தனித திறலோன்‌ - (தன பெருரைச:
யைத தானே) அதறிவிகனெற ஒப்பற்ற பலகதையுடையனும, வாணன்‌
ஒன்றினாரோடூ - பரமபதததில வஸிககும நிதயஸுஉரிகளோடு, மானி
டன்‌ என்ன - மதுஷ்யன சானனுகூறுமபடி, அவதரிபபான - (பூட்‌
யில) அவதரிபபவனும, நான்‌ என்ற - அஹம எனறு (சாமசுவே ச
கததில) கூறிககொணடவனுமான, நம்‌ திருமால்‌ - ஈம ஸ்ரீமககாராம்‌!
ணன, ௩(ம்‌)மை நல்‌ பதம்‌ சேர்ததிடும்‌ - ஈமமை (ஸ்ரீவைகுண மென்‌
அம) இவய ஸதாநத்தில சோததிடுவான

அாததததை எளிதில அறியமுடியாதபடியால வனமெனனலாமபய
யுள்ள வேதஙகளால ஸாவரக்ஷ்கணாகப போறறபபடுமவன ஸாவேசவரகணே
என அ அறியாதராககு எமபெருமான தானே தன பெருமையைப பேட வெளீ?
யிடனெரான்‌. அவன இவவுலகிலுளள ஸமஸாரிகளை வாழவிகக நிதயஸல மீ?
களை மாணிடராக அவதரிப்பிததத தானும்‌ அமஙனம அவதரிக்க முன்‌ ,
இத்தகைய எமபெருமான சரமசுலோகததில * அஹம ' எனற பதததாஸ்‌

213 சாமசுலோகச்சுருக்கு-உரை

ட

சகவாச பம்‌

பை அவவை

கமககுத தன பெருமையைக காடடித தன இருவடீகசளில சோததுககொள்
இெனறருூன-_— என றவாது

»

ஆகவே, “அஹம” பதம ஸாவபாபககளினினறும ஆசரிதனை
விடுவிககவேணடி௰ அபாரசகதியையுடைய தனமையைக காடடுனெறது

பெருமபாதகம செய்த ஒரு சேததணை ஸமஸாரமாகிய சிறையில
விலஙகிெடடுவைத திருநத கான அவன செய்த உபாய ததால்‌ கருணை சுசககப
பெறு அவனுடைய பிழைகளைப பொறு ததப பலன தருமபோது விலகக
வலலாா யாருமிலலை , வேறொருவனாலே இவனுக்கு முகதிகொடுககவும
இயலாது எனற தன சகதியையும * அஹம” பதம காடடவலலதாகும. ரீ
322 இனி * த்வா ' என்ற சப்தத்தின்‌ அர்த்தம்‌ கூறப்படுகின்றது
தன்னிலை காட்டித தனிமை யுகநது தனிததகவா
லன்னிலை தீர வடைககலங கோணடடி சோத்திடவே
பன்னிலை மூல வேழுததிலும்‌ பாணடவன்‌ றோதனிலு
மூன்னிலை கோடை பிரானேமை முன்னிலை கொணடனனே

உப்ப — தன்‌ நிலை காட்டி — (ஈசுவரனான ) தன ஸவரூ
பதுதை வெளியிடடு, தனிமை உகந்து - (வேன உபாயககளை அருஷ்‌
டிகக முடியாமையாகிய ஈமமுடைய) தனிமையைத இருவளளத்திற
கொணடு, தனித தகவால்‌- பபற்ற கருணையினால, அல்‌ நிலை தீர -
(கமழமுடைய ௮ஜஞாகமாகிய) இருள (கிறைகத) கிலைமை நீககுமபடி,
அடைககலம்‌ கோணடூ - (கமமைக) காககபபடவேணடிய வஸு
வாகக கொணடு, அடி சோத்திட - (தன்‌) திருவடியில்‌ சோததுக
கொளள (க கருதி), பல நிலை - பல ஸவபரவ௩களையுடைய மூல
எழுத்திலும்‌ - (வேதத தன) முதலக்தரமாகிய பரணவத்திலும,
பாணடவன தோதனிலும்‌ - அரஜுகனுடைய தேரிலும, முன்‌ நிலை
கோண்ட - முனனே இருததலை (௪ற௮) க கொணட, பிரான்‌ - உட
காரகனான ஸாவேசுவான, எ(மிமை முனனிலைகோணடனன்‌ -
எம்மை மூனனிலையாககிககொணடான்‌.

ஸாவேசுவரன, சேதஈம அசேதசம இவறறைககாடடிலும வேது
படடுகிறகும தன ஸவரூபததை ஈமககுக கீதையினவாயிலாக உபதேசித

தான :

பின தாம ஐசுவாயம முதலிய பலனகளின அதபததன தனையும்‌
Ag

பநீதேசிகட்பிரட௩தம்‌ 314

அழியுகதனமையையும்‌ கணடறிகத மோக்ூததைபபெற ஆசையிகப பெற
அதறகு உபாயமாக விதிகஅப்படட மறற உபாயககளில சகதியறஅநிறகனெ ற
நிலேயைககணடு £ இவன தகக அதிகாரி ? யென மகிிழனெரறான அததகைய
ஸாவேசுவரன ஈம ஜகமம வீணே கழிகத நிலை இணி நீஙக, ஈமமைத தன
திருவடிகளில சோககககருதி “தவா” எனது ஈமமை முனனிலையாககி
(உபதேசிததருளி) னான -— என வாது

ப.சணவம அஷடாகூரசஇல உளளபோஅ அங்கமாகவும தனியே
பினற்போது அஙகியாகவும இருபபஅபறறிப “பல கிலை' எனனலாயிறறு
அலலது--ப.ரணவம தனியே கிறகும்போது ஓருமாததிரசை இரணடுமாத
திரை மூனஅமாததிரை கூனதரைமாததிரை _— உ௪சரிககபபெஅவதால
“ பல கிலை ' எனக கூறியதாகவும்‌ கொளவ அண்டு

பரணவத தில முதல அக்ஷரமாகிய அகாரததால எமபெருமான கூறப
படுவதாலும்‌, ௮ாஜுகனஅ தேரில முனபககததில பாகனாய வீறறிருநததா
வம “ முனனிலை சொணடபிரான ' எனனலாயிறறு

ஆக, எனனுடைய உபதேசமொழிகளாலே தததுவம மூன றிலும
விவேகம பிறக, ஐசுவாயம முதவியவதறின அறபததனமை அழியுகதனமை
முதலிய தோஷஙகளை அ௮றிகது அவற்றை வெறதஅ, எனனை அ௮றுபவிதத
லாகிய பெரிய பலனை அடையவிருமபி, இதறகாக விதிககபயடட மறற
உபாயங்களை அஅஷடி ககக சகதியறனு, உனனாலே அடைய த தககவாமை
ஸகல விரோதிகளையும்‌ ஒழிககவலலவனான எனனிடததில உன பொதுபபை
ஸமாம்பிதஅ௪ செயயவேணடிய காாயததைச செயதுமுடிக௮, அதே
பலனுககாக மஅபடியும அவவுபாயதகதை௪ செயயவேணடாதபடி. மிறனெற
உன்னை எனறு “ தவா ? எனற சொலவின தாதபாயம, 8

இனி * ஸர்வபாபேப்ய. என்ற பதத்தின்‌ அர்த்தம்‌ கூறப்படு
க்ன்றது--
328 காக ளோ கோகடி தாஙகர எத்திரளோ

சூடு விடாவன லோதோலை யாநிலை ௩களளிருளோ

சாட படசசர ணாலன்று சாடிய சாரதியா£

வீடிசேய்‌ வித்து ஈமைவிடு விககினற பாவங்களே. பி

உரை: அன்று - (கணணனாக அவதரிதத) அககாள, சாடு
பட - சகடாஸு.ரன இறககுமபடி, சாலை சாடிய - இருவடிகளால
உதைததவனும, சாரதியா£ -- (அா௱ஜுநனுடைய) தோபபாகனுமான
கணணன, ஈ௩(ம்‌)மை வீடு செயவித்து - ஈமமை (கம பொனுபடை)

515 சாமசுலோகச்சுருக்கு-உரை

ஒக்‌

விடுமபடி செயது (ப. ரகயாளம செயயுமபடி செய), விடூவிககின்ற
பாவங்கள்‌ - (கமமைவிடடு) ஓழமிகனெ௰ பாபககள, காகேளோ -
வனங்களோ ! நரகோ - கரகமோ ! கடிது ஆம்‌ - கொடியதான, கரளத்‌
திரளோ - விஷததின கூட்டமோ ! சூடு விடா அனலோ - உஷணம
குறைவுபடாத அகநியோ! தோலையா நிலை - நீக்காத நிலைமை
யுடைய (ஸதிரமான), ஈள இருளோ - அடாத இருளோ ! (எவவாறு
வாணிககலாம்‌ 7)

பாபமாவது-சாஸதாததைககொணடு அறியவேணடுமதாயத திககை
விளைவிகக ஸாதஈமாயிருககும ஒனறு இங்கு மோக்ஷததை விருமபும அதி
காரிசகு ஸவாககம முதலிய ஸுகஙகளைக கொடெகும புணயஙகளும ஸமஸா
ததை வருததிசெயயககூடியனவாதவின அவையும ஓழியவேணடியது
பதறிப்‌ பாபசபதததால்‌ கூறபபடுனெ.யன அததகைய அஇகாரிககு ஸவாகக

மம கரகமும ஒனறேயாம “பாபேபய3 ' எனற பனமையால பாபகஙகளின

எணண தன்மை கூறபபடுனெறத

* ஸாவ * எனனும பதததால பிறகூதபபடும பாபஙகளும சோககப
படுனெறன அவையாவன-—(1) அவிதயையால பகவானே அடைவதறதகுத
தடையான காமம உணடாடெனெறறு காமததால அவிதயை உணட
இன றது இவவாஅ காமததிறகுக காசணமாயும கா£யமாயும வரும
அவிதமை (2) உலசஸுகஙகளை இதுவரை அறுபவிதத வாஸணை (8) அவற
மில விமுபபம (4) ஸ.தாலமாயும ஸு௫க்ஷமமாயுமுளள சரீரததை விடுமளவும
ஜீவனைப்பஐறிககொணடு நிறகும பரகருதிஸ்மபகுதம எனபனவாம, இன
ணும பாபததிககு முனபு செய்தவை, பினபு செய்பவை, பரபததிககு
மூனபே ஆசமபிககபபட்டு பரபததிககுபபின முடி ககவேணடியதாய உள்ள
ல, ஆகிய ஸகலபாபஙகளையும ஸாவபாபசபதம குறிககனெறக

கணணன கொடடிலில கிடகஅறககும்‌ இளெமபருவத திலேயே,
கசமஸனுடைய எவுதலால தனனைக கொலலவநத ௪கடாஸாயனை எளிஇல
அாலால உதைததுத தொலைததஅபொல பரபநகனுடைய ஸகலபாபஙகளை யம
வேோஅலதஅத தீாப்பான-_எனறதவாறு

அவன கஈழிககும பாபஙகள நமமால கணடறியமுடியாதமைபற்றிக
அாகெளாகவும, பொறுககமுடியாத அன பததைத தருவதுபதறி நரகமாகவும,
உளளே வளாந௮ அதமாவைக கெடுத அவிடுவஅபறறி விஷமாகவும, ஸமஸார
தாபததைத தருவஅபறறி அகறியாகவும, சேதானுககு ஸவரூபதசை மறைப
க அபறறி சளளிருளாகவும வாணிககபபடடன 9

ஸ்ரீதேசிகப்பிரடந்தம்‌ 316

ர

இனி : மோக்ஷயிஷ்யாமீ * என்னும்‌ பதத்தின்‌ அர்த்தம்‌ கூறப்‌
படுகீன்றது--

524 சென்றுயா வானமாந்‌ தவவடி யாருடன்‌ சோந்திடவே
மினறேனி லின்றகா ளையெனி ளை யினிச்செறிநது
நின்ற நிலைநின னனைதது வினையுநின்‌ விடடகலக
கன்றி விடுபபனேன்‌ மான்கருத தானமைக காத்திடுமே 10

உரை.--- சேன்று - (அாசசிராதிமாககததால) சென,
உயா வான அமாநது - உயாநஅநிறகும பமமபதததில பொருகதி,
அவவடியாருடன்‌ - அநத நிதயஸுரிகளோடும முகதாக
ளோடும, சோநதிட - ஒனறுகககலகது கைஙகாயமசெயய, இன்று
எனில இன்று - இனழே நீ விருமபினால இனறைகஞகு, நாளை எனில்‌
நானை - காளைககு விருமபினால கானேககு (அதாவஅன நீ விருமடுவ
தற்கு ஏற்ப), சேறிநது நினற நிலை - அடாகத நினற நிலையையுடைய,
மின்‌ அனைதது வினையும்‌- உன ஸகல காமஙகளையும்‌, இனி நின்‌ விட்டு
அகல - இனிமேல உனனை விடடு விலபெபோகுமபடி, கனறி -
சின, விடபபன்‌ என்றான - ஒழிதஅவிடுவேன எனறுகூறிய
எமபெருமாண்‌, கருத்தால்‌ - (தன) ஸககலப.த.தால, ந(ம்‌)மைக காத்‌
திடம்‌ - கமமைக காததருளவான

பாமபதததில சென்று கிதயசோடும முகதரோமெ கைககாயம
செயய நீ விருமபும சாலததிலேயே உனபால கருணை வைதது உன ஸகல
காலஙகளையம ஒழித அவிடுவேன-— என வாது,

ஆக, சேதன விருமபுமபோதே முகதனாகசசசெயவேன எனபதே
* மோக்ஷயிஷயாயி ' என றதன பொருளாம்‌ 10
இனி “மா ௬௫௪8” என்னும்‌ தோடரின்‌ போநள்‌ கூறப்படுகின்றது
225 அறிவு மனைதது மிலாவடி யோமை யடைககலங்கொண்
டறவேன கின்ற வேலாமூற வேநின்ற தானெமககாய

மறபிற விததுயா வாரா வகைமனங கொணடகலா
விறையவ ஸின்னரு ளாலெஙகள்‌ சோகர்‌ தவிரத்தனனே.

உரை: மனம்‌ கோண்டு - (கம) மனததை இருப்பிடமாக
கொணடு, அகலா இறையவன்‌ - (அதைவிடடு) நீக்காத ஸாவே௯ு
வன, அறிவும்‌ அனைத்தும்‌ இலா - ஜஞாகமுப வெற எலலா

517 சா மசுலோகச்சருக்கு-உறை

கக ர்‌

(ச்‌ சாகநமு) மிலலாத, அடியோமை _ அஊாஸர்களாரகிய எங்களை;
அடை க்கலம்கோண்டூ - காக்கப்படவேண்டி௰ வஸஅவாகக்‌ கொண்டு;

உறவு என நின்ற எலாம்‌ - பக ஏன அக அம்படி நின்ற எல்லாம்‌;
உறவே நின்ற தான்‌ - (கனனிடத தில) பொருகதியிருக்கும்படி தின்று
எமபெருமானாகிய தான, எமக்கு ஆய்‌ - எம்மை உஜஜீவிபபிக்க௯
கருதி, இன்‌ அருளால்‌ - (சனணுடைய) இணிய இருபையால, மறு
பிறவித்‌ துயா - மதுபடியும ஜகமமாஇய அன பம, வாராவகை --
கேரிடாதவான (செயது ), எங்கள்‌ சோகம்‌ தவிாத்தனன்‌ - எங்கள்‌
அககததைப்‌ போககியருளினான.

ஸகலவஸதுககளுககும ஆதாரமாய்‌ தம்‌ மனததில்‌ பொருக்திநிறகும்‌
ஸாவேசுவரன வேறு உபாயககஸில அகதியற்று த தனனை ௪ாணமடைகய்க
தாஸாகளாகிய தமமைக காககத கிருவுள்ளங்கொணத மனபயும்‌ கமலை

இசகாமபூமியில்‌ பிறவாதடடி செயது ஈம அகலப்‌ போகயெருளினான-—
என தவாறு

மா ௬௫8” என்னு தொடா “நீ அக்கமடையாே தூ” என்ற பொருளை க்‌
தருனெற௫௮அ சேதகனுககுப பல படிகளில்‌ அஃகம்‌ ஸமபாவிதமாதவிண்‌

அததகைய அககஙகள அனைததையும்‌ விட்டுவிடு என அதாயிறனு. அதண்‌
பொருசாவீளககம பினவருமானு :__-

1 பகதியோகமாகய உபாயம்‌ அறி க்கக்‌ கடி சமாயிருபபதானும்‌
விரோதிகள்‌ அதிகமாயிருபபதாலும பலனபெற பிலவும்‌ காலததாழ்வு எற்டடு
வதாலும உணடான சோகத்தை சீ அடையவேண்டா.

2 ப்ரபததியை நீ அறுஷடிததபினபு உன்னைக காககும பொறப்பு
எனனுடையதாகி, அதனால்‌ வரும பலணை அடைபவனும்‌ கானேயா&,
உனனைக காவாவிடில எனககுப பெரிய இங்கு வரும்‌ எனனலாமபடியாண
நிலைமையில்‌ கான இருகக, என ஸ்வாதசசதாயததாலே உனனைக வைவீடட்டு
விடுவேன எனறு எணணி நீ துக்கமடையவேண்டா.

8 பரபததி ஸகலஜாதியாறாக்கும அஅவழககத தகதாயிகுப்ப

தால்‌, “கான இதறகு அதிகாரியலலேன ' எனறு சோகீக்கவேண்டா,

கீ. ப்ரபததி மிக எளிதாய்‌ ஒமேமுறை ஒோகூண தஇல்‌ அறவ
ழ.ககக கூடியதாய்‌ வேறு உபாயறகளையும்‌ வருத்த அஙசஙகளைத்‌ தவிர வேது
அககஙகளையும்‌ எதாபாராததாய இருபபதால்‌, * வேறு பெரிய உபாயததை
அ௮.அஷடி ககவேணடுமோ *' என்னு சோகிகீகவேண்டா.

ஸ்ரீதேசிகட்பிரபந்தம்‌ 318

5 சிறிய உபாயமாயெ பரப த.திககு வசபபடடுப பலனகொடுகற
ஸாவேசுவானாபயெ கான மிக எளியனாய, மிக கமபததகசவனாய, கருணை
மிறைகதவனாய , தடையற்ற சதக திரமுடையனாயீராபபதால, ஹிததோபாய
மாய்‌ கிறகும எனமீ த ஸகதெஹிதஅ௫௪ சோகிக்கவேண்டா

6 பாபததியை அஅஷடிததபிறகு எனனுடைய பரீதியையே
பலனாகககொண்டு வேறு பலனை விருமபாமல செயயும நி தயமையிததிக கா
மங்கள அனை த. தஅம பரபததிககு அங்கமலலவாகையால, அவற்றை அ நுஷடு.க
குமபோஅ கா லதேசாஇிகளைபபறநி வரும குறைகளை நினை அ அஙகஙகளில
முலைவு வருமோவென அ ஐய.௰௮௪ சோகிக்கவேண்டா.

7 பரபததிககுபபின பாபம்‌ சேரிடாதவாறு பரப ததிசாலததில
அதிமுக காரணமான பாபததிறகும சோதது பரபததிசெயதோ, அலலது
பாபம கோகதபின பராயசசிததமாக ஒரு பரபததிசெய்தோ திரஈதால, பின
“1 வைதாபசாரம முதலிய பாபககள ரேருமோவென று சோகிக்கவேண்டா

8. அவவாறு மேனபே சோதது பாபததி செயயததவறி, பரபத
கிசகுப பிறகு தெரிஈதே பாபம செய்வோருககும ஒருவாறு பாபஙகளை
தான போககிவிடுவதால, (64-வஅ பாசுரவுரையிற காண்க) ஈரகம முதலிய
அனபம வருமோ எனறு சோகிக்கவேண்டா

9 கஷணமகூட வீளமபததைப பொறுககாஅ அபபோே த மோகம
வேணடுமென று ஆாததபாபததி செயவோருககு அபபோதே மோக்ஷ்ததை
கான அளிபபதால, சரகதை தீபபோனற இசசரீரம செடுககாலம நிலை
பெறுமோ எனறு சோகிக்கவேண்டா

10 *சரணமடைநதவணை ஒருபோதம கைவிடேன ” எனறு நான
உறுகிகொணடிருபபதால பரபஈகன குறிபபிடட காலம வரையில மோக்ஷ்ம
கொடுகக விளமபிததாலும பலன கொடுபபஇல இயிஅும ஐயமிலலையா தவின,
சில பாபஙகளாலே பாப ததியாயெ புணயமும ஒழிஈது பலன பெருமதபோச
ரேரிடமோவென அ சோகிக்கவேண்டா.

11 இசசரீம முடிகதவுடன மோக்ஷம்‌ கொடுககவேணடுமெனறு
நீ காலததைக குறி ததபடியால, மனுபிறவிககுக காரணமான காமககளாலே
மஅபடியும பிதகக சேருமோவெனறு சோகிக்கவேண்டா

12 வேது பலனை சாடாது பாப தீதியைச செயதவனுககு மோக்ச
திறகுத தடையாயிருகத ஸுலைகாமஙகளும கழி அவிடுகையால, கைவலயம
சேனியான ஆதமாவை அஅபவிததல) முதவிய இடையபூறுகளால மோக்ஷம
* 1 விளமபமுணடாகுமோவென று சோகிக்கவேண்டா

819 சரமசுலோகச்சுருக்கு-உரை

இபபடி ஸலைசோகஙகளும கழியபபெறற நீ இணி சோகிககை பர
பத தியின பெருமைககும, உன பொறுபபை ஏறதறுககொண்ட என பெரு
லைககும, பாசயாஸததை௪ செய்த உன நிலைமைககும தகுதியனஅ௮ பரயத
தஇிககு முனபு சோகயொமையும பினபு சோகெலையும அவிவேசசசெயலாம---
ஏன றவாஅ 11

சாமசுலோகததின ஸாராத்தம்‌.

சேதகனே ! உனனுடைய ஜஞாகம அறபமானது சகதியும அத
தகையதே நீ உயிவாழவது ஏறிதுகாலமே மோொக்ஷமபெற விளமபததை
நீ பொதுககாஇருகஇறாய மறற உபாயஙகள உனனால அறிகது அஅவஷ
மூககமுடியாதவை மேலும அவை விளமபிததப்‌ பலன தருவன அதலால
அவறறில நீ அலையவேணடாம கான எலலோககும எளியன , ஸகல
லோசஙகளுககும சமணமாயிருபபவன , அனைததையும காபபதறகு வேணடி௰
ஸகலகுணஙகளையுமுடையன டீ எனனை ஒருவனையே உபாயமாக
கொள எனணிடம ஐகது ௮அஙகஙகளுடன கூடிய பரசயாஸததை௪ செய,
இபபடி௪ செயதவுடன நீ கடமையைச்‌ செயதவனாவாய எனனால காக
படவேணடியவனாகிவிடுவாய எனககு மிகவும பிரியனாக அடிவிடுவாய
எனககு உனனிடமுளள கருணை அளவிடறபாலதன ணு உனமீது அருள
புிய முறபடமடேன என எதநதிததிறகுத தடையே டையாஅ கன
னுடைய பாவருததிககுப பலனை அடைபவனும கானேயாவேன மான
செய்யும காாயததிதகு என ஸஙகலபம ஓனே அணையாகும உனககு
உளள வீரோதிவாககம பலவகைப்பட்ட அ, அளவற்ற இ, உனனால ஒழிக்க
முடியாதது அதையெலலாம கவோஅதஅவிடுவேன, இணி அது தொட
சாது எனனையும எனனுடைய்வறறையும உனககு அஅபவிககத தத்து
உனனை எனககு௪ சமமான போகமுடையவனாககுவேன இவவாஅ மூழுஅம
நீ எனனை அறுபவிசதால அதற்குப்‌ போககுவீடாக எஙகும எபபோதும ௪௧௪
நிலையிலும செய்யததக௫ கைஙகாயததை உனககுக சொடுபபேன. நீ ஒன
அககும சோகிககவேணடா ம ௪௭௭ றவாது

சராமசுலோகச்சுருக்கு -- உரை முற்றிற்று.

ஸ்ரீ8டெக நிம8ரஞூ.ஹாகெபபெகாய _ந8&

ஸ்ரீ

எரா தாபபுல இருவேககடமுடையான திருவடிகளே ச௪ரணம
திதாம்‌த்தசங்கிரகம்‌ - உரை

மபொதஅததனியன

ரராசரந2யாவா ௦ A லெப்‌ ॥

சரொனறு . வாழவு

| சீறப்புத்தனியன்‌ - உரை ]
சகேரிசைவெணபா

கட்டப்‌ போநன்விரித்த காசினியி னுன்மறையி
னிட்டப்‌ போதளியம்பு மின்போநளைச்‌--சிட்டர்தொழம்‌
வேதாநத தேசிகனை மேவுவார்‌ தங்கடிநப்‌

பாதாம்‌ புயமடியேன்‌ பற்று

உரை - காசினியில்‌ - பூமியில, கட்டப்‌ போநள்‌ விரித்த -
(அறிவத ந்குக ) கடினமான அராதததககளை விரிததககூனுனெற, நான்‌
மறையின்‌ - நானகு வேதமகளின, இட்டப்‌ போநள்‌ இயம்பும்‌ - இஷட
மான அாததஙகளை (த தம ஸு்கதிகளால) விளககுனெற, இன்‌ போந
ளை - (அஅபவிகக) இணிய வஸஅவாயுளளவரும, சிட்டர்‌ தோழம்‌ க
பெரியோகளால தொழபபடுமவருமான , வேதாநததேசிகனை- ஸ்ரீவேதாகத
தேசிகனை, மேவுவார்தங்கள்‌ - (பகதியுடன) உபாஹிபபவாகளுடைய,
திநப்பாதாம்புயம்‌ - இருவடிகளாயெ தாமரை, அடியேன்‌ பற்று - அடியே
னுக்கு ௮அடைககலமாகும,

குலள வெண்பா
கீதை மோழிநதநளும்‌ வேதாந்த தேசிகனுர்‌
பாதார விநதமலர்‌ பற்று
உரை - கீதை மோழிநதநளும்‌ - தையின ஸாரா ததததை(ச
தமது தோததசககரகமெனனும தாவில) அருளிசசெய தவரான, வேதாநத
தேசிகனூர்‌ - ஸ்ரீவேதாகததே௫கனுடைய, பாதாரவிநதமலர்‌ - இருவடிக
கமபைபூ, பற்று - (அனைவருககும) தஞசமாகும

ச்‌ ங்க அனர்‌.

921 தீ தார்த்தசங்கிரகம்‌-உரை

க

| விஷயச்சுநஃ்கம்‌ 1

ஸ்ரீ வைகுணட ததில்‌ ஸ்ரீ- ப்பி ஈீனாகேவியருடன்‌ மிகம்ஸரிக
ராலும்‌ முகத.ராலும குழபபடடுத இிருமாமணிமணடபததில விறறிருக அ
௮௪ககோலசெலுததிவருகனற ஸ்ரிமசகாசாயண இசகாமட...டிலண
மா அதககளைக காககவும, அஷடாகளை அழிககவு.௰, தாமத ல தடட

வம இருவுளளவகொண்டான. வடம அசையில கணண திரு௨வ அரிஜன்‌
தான, தனணெச . சரணமடைகத பாணடவாககுத

தா குசசைவவன கப்‌
பெருமையாகக கொணடான, போரககளதஇல அரஜுதனைத த.லவனாககின்‌
தான பாகனா௫ தேரில தடடுமாறித தாழகின மான்‌, அராஜக கணைப்‌ அபய
ராளவில மிறததிவீடடுத தானே பகைவர்கூட்ட ததை ஒழிக௪க்‌ கலகணன்‌
ஈட்டிகினறான இதைக கணட அர்ஜுன, பக அககளை போரில்‌ மவ
உறு இியெனக கண்டான்‌, தகாத விஷய இல்‌ அனபும இரககம அவ
ஜளளதஅப பெருகின எதிரே நினற உயிரிழககப போகும்‌ பக அஇவாககஜ்‌
தயும ஆசிரியாகூட்டததையும கணடு மாணமழுிுதனு ிலைகு௨க காண?
கூததிரியாகளுககுத தாமமாயுளள புக்கை அதாமமென எணணிவிட்‌
டான இங்கனம்‌ கலக கெ ாஜுுநன்‌ கணணணைஃ எசரணமடைகதான -

*ஷயனான தனககு ஈன்மையை உபதேூககுமாறு சவேணடணாண

கணணன அவன அககததைப போக்க மன்ஙகொண்டான, அவனை
மாசணமாகககொணடு பகவலதையாதகிய அ௮ழமுதத தை உலஞுகளுப்‌
பொழியக கருதினனை, அரஜாுகனுககு முதவில சாத திறகாடலும வேறு
ட்டு எமபெருமானுககு அடிமையாய நிதயமாயுளளன ஆதமஸவருபததை
டபதேசிததான, பின இததகைய ஆதமஸவளுப தனை நன்கு உணாகதவண
மாக்ஷ்கதைப பெறுவதறகுப பரமபராகாரணமாண காமபோதை அரத
யாகங்களையும்‌ கேர்காணமாக விதிககபபட்ட பக இயோகததையும அவ
மவறறின அலகஙகளுடன உபதேரிததான, அரஜு னை நணகு பரீககிகக
2வணடுமெனறு இருவுளளககொணடு, ன இன்னது மோக சிறகு காத
ம, இதையே முககயெமெனக௧கொண்டு செய்‌ ? எனறு கியமான ழு
மயக காடடாமல ' இவவுபாயஙகளில நீ விருமபுவதைக கைஃகொள்‌ எனற
உறி மிறுசஇனான அாஜுகனும கணணன தனக்கு கிலையான வழில பட்ஸ்‌
ஈடடாமல தனனே உபேக்ஷிபபதாய நினை தது முகத்தில்‌ அகமை அதுமப
ரன்மான அ௮தைககணட கணணனும மஅபடியும அதப்‌ பசதியோகததையே
அதியாக உபதேச அபயராபபோமெனக கருனை முதலில தான

41

ஸ்ரீ தேசிகடபிரபந்தம்‌ 222

உபகேசெத பகதியோகததையே இ எலலாவறநிலும மிக ரகயெம எனறு
பீடி கைபோடடுககொணடு அவன யிகக கவன ததோடு கேடகுமானு மறுபடி
உபதஜேசிததான

அதைக கேட்ட பினபு வாஜுகனுடைய சோகம இரணடு மடககா
யி பகதியோகததை அதன அஙககங்கரடைடன அஅவஷடிபப அ பிசசகடினம
ஜஞாஈமும ௫௪௧கஇயம நகிறைக இருககவேணடும நெடுங்காலம்‌ யிகக வன த
அடன அஅஷடிஎகவேணடும பலன விரைவில சடடாது அதவின அர
ஐ நன மறுபடி கலகஇனான அவனுடைய அககததைக சண்ட கணணன
அவனைத தகக பாதரமாகக கருதினனை, அவனைக காரணமாக வைததக
கொண்டு உலைக வாழவிககத திருவுளள௩ங௩கொணடான, உடனே மோக்ஷத
திறகும மறவ பலனகளுககும ஸாதமமாய, வரகுதத அககககளனறி
வேறோ அகஃயிலலாததாய யிக௫ சுலபமாய கணகாலத தில அஅவஷ்டிககக
கட்டியதாய்ப பரமரஹஸயமான பரபத தியை உபதேரிததருளினான இதைக
கேட்ட அ௮ரஜுநனும கலககம நீக கணணன அ கடடனையை௫௪ இரமேற
கொணடு டக ௮ உஜஜீவிததான

இகத வரலாறே ஸ்ரீபகவதூதையாயத திருவவதரிததஅ 18-அத
யாயம கொணட இததக தையை உபநிஷத தசசளின ஸா ரமெனதுடி
மஹாபாரதததின உயீரகில்யென அம முன்னோ சகொணடாடுவா இதறகுக
கணணனஅ திருபபவளசசெவவாயினின அ சேரில தோனறிய பெருமை
உளஅ இதன மேனமையையும அவயெததையும கணடு ஆளவநதார்‌
இதன ஸாரததைப பொதிகது கீதார்த்தஸங்காஹமெனனும ஒரு சிறிய
தஇிவயஸகதியை அருளி௪செயதாரா ஸ்ரீபாஷ்யகாரநும்‌, இசதச இதை
யின ௮அாததததை விபரீ தமாககா தப. அனைவரும உளளவானறு அறிது வாழ
வேணடுமெனற குளிாசத எணணுகொணடு ஒரு பாஷ்யமிடடருளினா
ஸ்ரீதேசிகனும்‌ இசதப பாஷயததஇதகுத தாத்பர்யசநத்ரிகை என ௮ விரிவான
ஒரு வயாககியானததை அருளிசசெயது அலை பிறமததஇினரின அாததங
களைக கணடிதஅ ஸ்ரீபாஷயகாரரின உரையே கணணன கருத அககும
வேத அககும இனைகததென ஸதாபிததருளினா கீதார்த்தஸங்கீரஹத்‌
இறகும கீதார்த்தஸங்கீரஷாக்ஷையென ஐ ஓர அழகிய உமையை டாநீ தேசி
கன அருளிசசெயதுளளா இவவாது மேககிய சதனமைவாயசது விளக
கும ஸ்ரீபகவதகிதையின ஸாராததததைத தமிழபபறறுளள ஆஸ இ.கரும
அறிக உயயுமபடி. அளவகதா£ஸ்ரீஸ-௫க.இயின மொழிபெயாபபுவடிவ த
தில அமை அளன இபபிரபசதத இல ஸ்ரீதேககென்‌ அருளிசசெயதாரா.

525 கீதார்த்தசஙகிரகம்‌- உரை

மதற்பாசுரத்தில்‌ கீதை முழவதின்‌ ஸாரார்த்தம்‌ கூறப்படு
கீன்றது-—

இபபிரபகதம மூழுதும கடடனை ககலிதஅறையால அமைகததாம
226 கருமமு ஞானமுங கொண்டேழங காதலுக கோரிலககேன்‌

றருமறை யுச்சியு ளாதரித தோது மரும்பிரம௩

திருமக ளோடு வருநதிரு மாலேனறு தானுரைததான்‌

றரும மூககதத தன்ஞ்சய ஸவனூுககவன சாரதியே 1

உரை - தருமம்‌ உகந௩த - தாமததில விருபபமுளள, தனஞ
சயனுக்கு - அரஜு னுக்கு, அவன சாரதி - அவனாடைய (ஜோபபாக
னாகிய கணணன, கருமமும ஞானமும்‌ கொணடு - காமயோகத
தையும்‌ ஜஞாகயோ௫அதையும (ஸாதநமாக5) கொணடு, எழும்‌ -
வருததியடைனெற, காதலுககு - பகதியோககதிறகு, லா இலக்கு
எனறு - ஒரே லக்ஷயம எகா, அரு மறை உசசியுள - (அறிது)
அருமையான வேதாகக ரில, ஆதரிதது ஓதும்‌ - கொணடாடிக
கூறப்படுகின்ற, அரும்‌ பிரமம்‌ - (அடைகறகு) அரிய பரஹமம;
திருமகளோடுூ வரும்‌ - (எபபொழுஅம) பெரியபிராடடியாரோடு
மீசானறுனெ ற, திருமால என்று - ஸ்ரீமகநாராயணனே எனறு,
தான்‌ உரைததான்‌ - தானே அருளிசசெயதான

முதலில காமயோகசதை அஷ தத மனசதை வஃபபடுததிக
கொணடபின ஐஞாகயோகததை அகஷடிதன அதனால ஆதமாவின
ஸாக்ஷாதகாரததைப பெறப்‌ பகதியோகததை அறஷடிககவேணடி௰ அ
பறறிக £ கருமமுஃஅ ஞானமும கொண்டெழும காதலுககு ' எனனலாயிதறு

வேதாஈதங்கள முழுஅ ௦ இசதகைய பகதியோகததிறகு இலககா
யிருபபவன ஸ்ரீ மககா.ராபணனாகிய பரபரஹமமே எனஅ கூறும தாமததில
கருததானறிய அரஜுஈனுககுக கணணன, தனனையே அததமலைய பரப. ரஹம
மாகக கூறி வெளியிடடான--- என ஐவாதறு

ஸ்ரீ பஅவ ச£ஸசயின 18-அதயாயஙகளை ஆஅ ஆற அதயாயககளாகப
பிரிதது ஞூனறு ஷடகமாகக கொளளலாம முதல ஷ௨டகதஇல காமயோக
மும்‌ ஜஞாசயோகமும, இரணடாவது ஷடசதகில பகதியோகமம, மூன
ரவ ஷடசததின முறபாதயில சேதகம, அசேதாம, அவறறின சோககை
யாதிய பசபஞ்௫சம, பரப. ஈஹமம இவகறின ஸவரூபஸவபாவங்களும, பிறபாதி
யில காமம ஜஞாகம பகதி அ௫ய இவற்றை அஅவஹஷடிககும முறை, சாஸதாத
திஐகுக கடபெப்டட தனமை முதலியனவும்‌ பிசதாகமாய்‌ விசாசசபபடுகின தன

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபக்தம்‌ 324

இபபாசத இல 'சருமமுஞானமும” எனததால முதல ஷடகததின
அாததமும, “காதலுக்கு ' எனறதால இரணடாம ஷடகததின அரததமும,
“ அருமபிரமம ' எனது சேதநாசேதநநகளைக காடடிலும வேறுபடடு

திறகும ப்.ஹமததைச சொலலியதால மூனமறாவ.த ஷடகததின முற்பாதி

பின அ௮ாததமழும, “ தருமமுகநத ' என௮ சாஸதரதஇ௰குக கடடுபபடட

தனமை சொன்னதால பிறபகுதியின ௮ாததமும கூறபபடடன 1
% ஹூ 2-தா.நபவொராம 9ஸாய கெ )கமொவாஃ
நாராயண உரு பை 7 உற மதாஸமாஷெர ஹூறி.ச£ ॥
ஜதாநக8ா.அிகெ மிஷெ யொ.ழல்க்ஷ) ஹஹஹ பெசு |
சூதாட -௫_சிஹி௰) மெ. உ -௫வ.4ஷூ.டெ_ந வொலடபெத |
ம) ஊமவ.த.தபாமாஅ)ாவாஷிஸில்யெ |
ஒதா_ந௯8_3.லி.நிவ_ ௧ பா மகியொ.ம? வேகீ.அி த ॥

பா நவ-ா ஈஷூவ) கஸவெ-பபரலிவெல_ந( |
௧2-4 யில கிறி காரி உ-௫ூவ-பெஷொ2ஹிோலி_த௦ ॥

மதல்‌ அத்யாயத்தின்‌ ஸாரம்‌ கூறப்படூகின்றது--

221 உகவை யடைநத வுறவுடை யாபொர லுறறவ௩நாட
டகவுட னன்பு கரைபுர ளததரு மததளவின
மிகவுள மஞ்சி விழநதடி சோநத விசயனுககோர
ந௩கையுட னணமை புரைகக வமைநதன ராணனே

உரை: உகவை அடைநத - களிபடையுடையமராயிருகத, :
உறவுடையா - பகதுககள, போரலுறற அந௩நாள - பேராசெயதலை
மேறகொணடுவ௩அநினற அககாலததில; தகவுடன்‌ - கருணை
யுடன, அன்பு கரைபுரள - அனபு கமைபுரணடோட, தருமதது அள
வில - தாமததைபபத.றிய ஜஞாகததில, உளம மிக அஞ்சி - மனம
மிசப பயக, விழுநது அடி சோநத - இருவடிகளில விமழுகஅ சரண

-. விசயனுககு - அ௮ரஜுகனுககு, நாரணன்‌ - (கணண

(0

5௩ எவவொரு பாசாததின உரைககுறிபபின முடிவீலும

கு மூலமான ஆளவகதாா அருளிய தோததஸத
கொடுககபபடுனெ றன

92௦5 கீதார்ததசங்கிரகம்‌-உரை

சொல்வ. அனககவனவு அஷ

னாக அவதரிதத) ஸ்ரீமககாராயணன, லா நகையுடன்‌ - ஒபபறற
புனகிரிபபுடன, உணமை உரைகக - (ஆதமாஃககளின ) உணமையை
உபதேசிகக - அமைநதனன்‌ - பொருகதிநினறுன.

பீஷமாமு விய பகஅககளூம தரோணாரமுதவிய ஆசாயயாகளும்‌
தாகளிடம மிகக அனபுடையராயிருகதனா அவாகளே இப்பொழு ௮ தங்களை
எதிதஅப்‌ பேராசெயயப பேராசகளததே வகதுகின௫சை அராஜுகன
கணைடான அாஜுமீனுஃகு அவாகளமீஅ அனபும கருணையும கமைபுாண
டோடின அதனால க்ஷ்தஇரியாகளுககு௪ சிறெகத தாமமா.புளாள யுதசததை
அதாமமென க கறுதி அஞசினான பகைவசாயகிறபவாகளை எதாசகத அணிய
விலலை விலலையும அமபையும கீழே போடடுவிடடுத தேரினடியில்‌
அயா௩௮ உடகாகதான பின கணணனை௫ சபணமடை அ தனக்கு ஈன
மையை உபதேசிககவேணடினான சணணனும புனரிரிபபுடன ஜீவாதமா
பரமாதமா இவாகளின ஸவரூபம, பகவானை அடைய உபாயம முதலிய
ஸகசலவேதாகதஙகளின ஏஹஸயாாததஙகளை இணிமை மிக எளிதில அறிக அ
கொளளககூடியவகையில அசாயாஸமாக அரஜுகனுக்கு உபதேகிககத
தஜதொடஙகனொன-எனறவாறனு 2

௪ ஹா_கஹெஹ்கரா ணய 8 8_யியா 22 ௯-ல(ம |
உரம9-௦ வூவளு8-திபம) பபாஷராவ கரண கடி ॥

2-வது அத்யாயத்தின்‌ ஸாரம்‌ கூறப்படுகின்றது

328 உடல மழிகதிடு முளளுமி ரோனறழி யாதேனைபபோல
விடூமது பறறு விடாத தடைதத கிரிசைகளே
கக வுனககுயிா காட்டு நினைவத ைளதாம்‌
விடூமய லேனறு விசயனைத தேறறினன விததகனே 3

உரை வித்தகன்‌ - ௮இசய௪செயகைய/டைய கணண
உடலம்‌ --௪ரீ.ரம, அழிநதிமே - ௮ழிகதுபோகும, உள உயிர ஒன்று -
சரீபததிறகுள இருககும்‌ ஜீவாசமாவாகிய ஒரு வஸஅ, எ(ன்னைப
போல - (பாமாதமாவாகிய) எனனைபபோல, அழியாது - காசமடை
யா இருககும்‌, பறறு - (பலன முதலியவற்றில்‌) பறஅ தல, விடூமது -
விடததஅகதாகும, அடைதத கிரிசைகள - விதிக்கப்பட்ட காமககள,
விடாதது - விடததகாதவையாகும அதனால - (பதன இலலாமல
செயத) அகதக்‌ காமயோகததால, உயிர காடடம்‌ நினைவு - ஆதமஸவ

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 226

ரூபததைக காடடககூடிய ஜஞாகயோகம, கடுக - விரைவில, உனககு
உள்தாம-உன்ஃஞகு ஏற்படும, மயல - மோஹுததை, விடு என்று -
விடடுவிடு என, விசயனை - அாஜாநனை, தேறறினன - தெளி
விசதான

ச்‌

[உடலம்‌ எனைப்போல்‌] அாஜாரனே ! ஸாவேசுவர
னாகிய கான அழிவற்றது நிதயனாயமிறபவன இவவிஷயததில சிறிதம
ஸுசேஹமிலலை இவவாறே ஜீவாதமாககளும அழியாத கிதயமாயிருபபவாக
ளெனபதில ஸததேஹமிலலை ஆனால £ இறகதான ' * பிறததான ' எனறு கூறு
வத எவவாறு பொருகதும? எனது கேடகலாம அதறகும இடமிலலை
குழவிபபருவம இளமபருவம வாலிபம முதமை முதலிய பருவஙகளில
ஒரு பருவததினின று மறறொன அுககுச சரீரததிலுளள ஜீவன போகும
போது இறகததாக நமினேத்‌அ ஒருவரும வருகதுவதிலலை இத்தகு கார
ணம ஆதமா அழிவறறவன எனத நிசசயமேயாகும இகஙனமே ஜீவன
ஒரு சரீ. ரததைவிடடு மசஜரரொனறுககுச செலவதே இறததல எனக கூறு
வதுபறறி இதறகும ஆத்மாவை கிதயனென உணாததவன வருக்தமாட
டான ஆதமாவை ஆயுத்ததால வெடடமுடியாது, தீயால எரிககமுடி
யா, நீரினால கனைககமுடியாது, சாதறினால உலாததமுடியாது ஜீவன
அழிவற்றவன, எககும ஊடுருவி௫ செலலுமாறு யிகச குக்ஷ்மமானவ ஏ
இததகைய ஆதமாவைக கொலலமுடியாது ஆதமாவைக கொலலுபவனாச
ஒருவனை கினைபபதும அதமாவைக கொலலபபடடதாகக கருதுவதும
அறிவறற செயலாம உலகைத தில “ இறததல ' எனபது நிதயமான ஆதமா
ஒரு சரீ. ததைவிடபடுப பிரிவதேயாகும இபபொழுது போரில உனனால
கொலலபபடும பகைவாசளின அத அசத அதமா ஸவாசகலோகத திறகுச
சென அ, இழத சரீரததிறகாடடிலும இறதத சரீரததையே பெறறு
உயாமத ஸுகததை அஅபவிககபபோவதால நீ மஇழசசகொளவதே முழை
யாகும கநதலாடைகளைக கழறறியெறிகஅ புதிய ஆடையை ௮ணிஉததகு
ஒருவனு ம வருகதமாடடானலலவா ?

ஜீவன அழியாவிடினும சரீசம அழிசஅபோமேயென அ ஒருகால
வருக தனெரறாயோ ? ௮அவும முறையன றத இச௫சரீரம பஞ்சபூ கஙகளாலாகி
ய அ, கிதயனான ஜீவன தான செய்த காமககளின பலனை அருபவிபபதறகு
உரிய இடமாகவே அமைஈதுளளது ஆதவின காமம கமிஈததம சரீரம
அழிசதபோம எசரீசததிறகு மாஅபாடடை அடைவதே இயறகை போரில
தீ அடிககாவிடனும அவாகள்‌ சரீரம எபபடியும அழிசசே தரும அத
லால சரீரம்‌ அழிவதறதகும வருத இடமிலலை

827 கீதார்த்தசஙகிரகம்‌-உரை

[விடூமது கீரிசைகளே] சாஸதரககளால ஆதமாவின
ஸவரூபததை கனகு தெளிக, பின சாமயோகததை அ௮அறுஷூடிககுமபோது
அதன பலனில பற்றதுவைககா அ பசவதகைககாயமெனமே ௮ுநலகதஇதது௪
செயயவேணடும பலனில பறதுதலைமடடும விடவேணடுமேயனறி விதிக
கபபடட. காமஙகளை ஒருபோதும விடசகூடாது யுததமெனபது கத இரிய
னுககுச தன கடமையாகும ஈயாயமான யுததததைக காடடிலும கத
திரியனுககு நனமையைத தருவது ஒனஅமிலலை அதலின நீயும பலனைக
கருசாது உன கடமையெனக கருதிப பகவதகைஙகாயமெனசககொணடு
ஈயாயமான யுததமெனற காமயோகததைச செய்தால கடைசியில மோக்ஷத
தையும பெ௮வாய

| கடூக உளதாம்‌] இததகைய சாமயோகததாலே மனம
வ௪பபட.௨பின ஸாவேசுவரனுககுச சரீ ரமாயுளள ஆதமாவின ஸவரூபததை
இடைவிடாது செதிததலாகிய ஜஞாகயோகம ஹிதகிசஅப பின ஆதம
ஸாகஷ£ககாரம ஏறபடும ஆதலின ஆதமஸவரூபததையும, யுததமாகிய
சாமயோகம ஆதமஸாக்ூஷாதகாரததிறகு ஸாதாமென பதையும்‌ அறிது
கொணடு * சரீரமே ஆதமா ' எனற அஜஞாஈததைப போககெகொள

இவவிஷயஙகளை இரணடாம அததியாயததில கணணன அரஜு௦த
னுக்கு உபதேசித தான எனறவா று

தேரில பாகமூயசினறபோதே ஆசராயனாகவும நினது உபதேதெத
அதிசயசசெய்கையை சினை த “ விததகன * எனனலாயிறறு

விடாதது இரிசைகள--பனமையொருமைமய சம 2

நிச ஈதாஹஸஐக_ஹாமொவரா ஹாஐ 9யொ.மய௦ |
ஜி தீயெ ஹி_தயீலகூதா ஷொகா தடெொொஹமமாளயெ H

2-வது அத்யாயத்தின்‌ ஸாரம்‌ கூறப்படுகின்றது

829 சஙக௩ தவி£நது சகஞ்சதி£ பேறற தனஞசயனே
டோங்குங குணஙகள புணாபபனைத தும்புக விட்டவறறு
ணங்கண ஸணூரைதத கிரிசை யேலாமேன வுந்கவினறா
ரேஙகும்‌ மறிவாக ளேயேனறு நாத னியம்பினனே. 4

உரை -- நாதன்‌ - ஸாவேசுவரனாகிய கணணன, சகம்‌ -
உலகததில, சதி? பேறற- பெருமை பெறறத, தனஞ்சயனே -
அ௱ஜுகனே ! சங்கம்‌ தவிரநது - (காமபலனகளில) பற விடடு,

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 528

போங்கும்‌ குணஙகள - மாறிமாதி) வருததியடைனெற (ஸ.ததுவம,
ரஜஸ, தமஸ ஆயெ மூன அ) குணஙகளால நிகழும்‌, புணாப்பு அனைத
தும்‌ - கராயஙகள எலலாவறறையும, அவறறுள புகவிடடூ - அநதக
குணஙகளுககுள வஏற்றிவைதக அ, உரைதத கிரிசை எலாம்‌ - (சாஸத
ரஙகளில) விதிககபபடட காமங்கள்‌ எலலாவறஹறையம, நஙகண -
(ஈசுவ.ரனாகிய) நமமிடத இல (ஸமாபபிககவேணடும), எனவும்‌ நவின
றா - எனன அஅஸகதிதத பெரியோகள, எங்கும்‌ அறிவாகளே
எனறு - எலலா விஷயககளையும அறிகதவாகளே (ஆவா) எனறு,
இயம்பினன - உபதேச ததான

[சகம்‌ தனஞ்சயனே] கீழ, காமயோகம அஅவஷடித அ
மனததை வசபபடுததிப பின ஜஞாகமயோகம அவி ககவேணடுமென அ
கூறபபடட த இலகு ஜஞாகயோகததை கேராகவே செய்ய அதிகாரமுள
ளவன காமயோகததை ஏன அறநுஷடிததத அனபுதவேணடும எனது
லா ஆக்ஷூபம வரக்கூடும்‌ அததகுப பரிஹா£ம--சாமயோகததைச செய்யா
விடில ஜஞாகயோகமே ஸஹிததஇசகாது பலனில்‌ பதறிலலாது காமயோகத
தைச செயது எமபெருமானஅ அனபைப பெற்வேணடும அதை பாபம
கழியும பின மனம தெளிவடையும்‌ அதனால ஆசை, பகை முதலிய
குற்றங்கள்‌ மனததினினஅ அகலும பின இசகரியஙகள வசபபடடுறிறகும
அதனால ஜஞாகயோகம ஸஹித இககவேணமிம இமமுறையனறி கேரரக
ஜஞாகயோகததையே தொடஙகுபவன, எழு மாடவகளுளள ஒரு கோபாத
தைக கடடவிருமபியவன முதலில ஏழாவன மாடததைக கட்டு
போல பரிஹஹிததறகு உரியனாவான,

மேலும பாளயம தவிர மதக காலஙகளில யாதொரு வேலையும்‌
செயயாது கூணகாலமும எவனும இருககமுடியா அ ஜீவன தன வயமினறி
ஸத தவம முதலிய குணகசனளால எதையாவஅ செயயுமபடி, தூாணடபபடு
திருன காமயோகம, செயவதறகு எளிது இதில தவனுகள கேர இதைச
செயயாமவிருககமுடியாது காமயோகததைக கைவிடடால சரீரவாழககை
பம சடைபெறாது ஜஞாகயோகத திகு அதிகாரிகளான ஜகா முதலிய
மஹானகளும காமயோகததை அறஷடி ச இஅபபோச௫தாாகள மேலும
8 உலகத்தில்‌ மிகப்‌ பேநமை பேற்று காட்டா உன கை பாரதது டக
குமபடி. பெரியோனாயிருபபதால நீ காமயோகததைக கைவிடுவதைக கண்டி
ஜஞாரயோகததில அதிகாரயிலலாதாகும ஜஞாசயோகதனதையே சொடஙட
அழி அபோவா அகதப பாபம உனனைச சேருவஅடன ஜஞாசயோகத தி
ஊினஅு உன்னைத தன்ளியுமவிமெ,

829 கீதராத்தசங்கிரகம்‌-உரை

| சங்கம்தவிர்நது | காமயோகம செய்யுமபோ அம பகவானுடைய
மடழசசியைத தவிர, ஸவாககம முதலிய ஒரு பலனையும விருமபககூடா அ

| போங்கும்‌ அவற்றுள்‌ புகவிட்டு ] ஸதஅவம, ரஜ,
தமஸ ஆயெ ஞூனஅம பரகருதியின குணங்களாம சேதநனுடைய சரீரத
இல்‌ இவை மூன அம மிகுவஅம குறைவ இமாயிருககன றன இகதக குண
கள லெ காயஙகளைச௪ செயனெறன (14-வது அதயாயததில விவரிக்கப்‌
படும்‌) ஜீவன இககாாயஙகளைச செய்பவனாகத தனனை கினைததஅககொள
னெறணோன இதறகுக காரணம சரீரததையே ஆதமாவென நினைததிருப
பதேயாகும இஙகனன நி ஆதமஸவரூபததை உளளவாறு அறிநதவன, அத
தகைய கராயஙகளை௪ செயயகதனமை ஆதமாவுககு இயகையாய அமைக
தலலவெனறும ஸததுவம முதலிய குணஙசளின ஸமபகதததால வசததே
யென்தும அருஸஈதிபபான இதுவே குணறகளில காதருதவததை அன
ஸதிததல எனபபடும

[ நங்கண்‌ அறிவர்களே] இததகைய காமஙகள அ௮னைததம
ஸாவேசுவானால செயயபபடுகின றனவென அம, ஸாவேசுவ.ரன தனனுடைய்‌
அடியனாயெே ஜீவனைசகொணடு தனனுடையவையான ஸாதகஙகளால தானே
மகழுமபொருடடுத தனனுடைய காரரயஙகளை த தானே செயவிககினறான
எனதும அறுஸகதித தக காயககளைச செயயவேணடும இத்தகைய ௮4
ஸ.நதாகமுளளவா ஸகலசாஸதரஙகளின ஸாரததையும்‌ கனகு அதிகதவராவா

இவவகையில தன கடமையான யுதததலைச்‌ செய்யுமாறு ஹூனறாம
அத்யாயத்தில்‌ அாஜுகனுககுக கண்ணன்‌ உபதேரிததான-—என அவா அ

நநகண்ணுசைதத “ எஙகும்மறிவா ' * எனவுநவின ரோ '--ணகர-
மகர- கரங்கள்‌ விரிசத அ செயயுளவிகாரம 4

குஹா லொசகரகூாயெெ முணெஷாரோொலஉ ௯௧-2 ]-தாழு
ஹஸவெ-பமரெ வா உஹொெொகா அ .கீயெ ௯2காய- தா |!

4-வது அத்யாயத்தின்‌ ஸாரம்‌ கூறப்படுகின்றது

330 பிறவாமை தந்திடத தானே பிறக்கும்‌ பேருமைகளுந்‌
தறவாக கிரிசைக மேதி தன்னாற றலங்குகையு
பிறவா வுயாான்‌ னிலைகண்‌ டிமேல கினனிலஃையு
மறைவாழு மாயவ னேயனுக கன்றறி விததனஃன, 5

42

பரீதேசிகப்பிப௩தம்‌ 330

உரை மறை வாழும்‌ - வேகத்தில (போறறபபடடு) வாழ
னெற, மாயவன்‌ - (எமபெருமானாகய) கணணன, நேயனுககு -
நணட (னாகிய அ௮ாஜுக) னுக்கு, பிறவாமை தநதிட - (தனனை
அடை௩கதவருககு) மஅபிறவியிலலாமையை அருளவதறகாக, தானே
பிறககும்‌ பெருமைகளும்‌ - (ஸாவேசுவரனாகிய) தானே (காமபூமி
யில) பிறததலால உண டாகும பெருமைகளும, துறவாக கிரிசைகள -
விடமுடியாக காமககள, தூ மதிதன்னால - பரிசுததமான (ஆதம
ஸ்வரூப தனைப்‌ பற்றிய) ஜஞாகத (சைக தமமுள அடககிககொண
டிருபப) தால, துலங்குகையும்‌ - (ஜஞாகயோகமாக) பாகாசிதத
அம, இறவா உயி - அழிவற்ற ஆதமாவின, நல நிலை - ஈலல ஸவ
பாவகை, கணடிடம்‌ எ அறி௩த, உலகின - அ இகாரியின, நிலை
யும்‌- மென்மையும்‌ (அகிய இவற்றை), அன்று - பாரதபபோரன று,
அறிவிததனன - உபதேகிசசான

| பிறவாமை பேநமைகளும்‌ ] ஸாஅககளான ஸமஸாரி
களை இககாம பூமியில மாறிமாறிப பல பிறப்பும்‌ பிறது அலலறபடாதவாற
செய்ய நினைக அ ஸாவேசுவசன தானே பல அவதாரஙகளை௪ செயது அவா
களை உஜஜீவிககசசெயனெறான அவனுடைய அவதாரரஹஸயததை அறிப
வா மஅபிறவியினறி மோக்ஷததைப பெறுவா

அவதாரரஹஸ்யம்‌ -— (1) எமபெருமானுடைய அவதாரம இததர
ஜாலமபோல பொயயான தலல, உணமையானதே (2) சமமுடைய ஜஞாதம
இககாமபூமியில சுருஙகிககிடபபதுபோல எமபெருமானுடைய ஜஞாமம அவ
தரிததிருககுஙகாலததிலும சுருககுவதிலலை அவன தனககு இயறகையாயுளள
பிறவாமை, அழியாமை, எலலாவதறுககும தலைமை முதலிய தனமைகளை
விடாதபடியே அவதாிககனறான (8) இஙகு அவதரிததுளள அவனுடைய
திருமேனி ஈமமுடைய சரீ ரததைபபோல ஸதவம, எஜஸ, தமஸ அய
மூன அ குணஙகளாலாயெதலல, சுதசஸததுவமயமானது (4) அவனுடைய
பிறப்பு கமமைபபோல்‌ காமததால வருவதலல , தன ஸஙகலபததாலேயே
கும (9) அவனுடைய பிறப்பு கமமுடையதஅபோல காமம பரி

"௬௫ காலததில வருவதலல, வாணாசசிரமதாமஙகள குறைதது அதா
“ஈு௪காலதஇல வருவதாம (6) அவனுடைய அவதாரத இறகுப்‌

ஏகள கலாத பலனை அ.றுபவிபபகலல அவனைக காணாஅ

ல அவனைப பிரிகத கஷஷ்ணகாலததையும ஆயிரம சலப

ககமகுலைஉஅ அழினெற ௪௮௦௧௦௧ பகதருககுத தன உரு

381 கீதார்த்தசங்கிரகம்‌-உரை

வததையும செயகையையும காடடுவ௮, பேசுவ முதலியவறறால அவாகள
உயி£தரிககுமாஅசெயவஅம, அவாகளுககு எதிரிகளாயுளள அவஷடாகனளை
அழிபப அம, தாமததை ஸதாபிபபதுகே அவதாரததிஐகுப்‌ பலனாம

ஆச இகத 6 அமசஙகளே அவதாரரஹஸயமெனபபடும

| துறவாக்‌ துலங்குகையும்‌] காமயோகததை ஒருவனும்‌
விடமுடியாதெனக சழக கூறபபடடது இததகைய காமயோகததைப
பலனில பதறுவைககாது செயயவேணடும பரகருஇயின ஸமபகதம நீ; ப
பரிசுததமான ஆதமஸவரூபததை ௮. நஸகதிபபஉன ஸத அவமமுதலிய குணா
களாலே செயய்பபடும காராயஙகளில அதமாவாகயே தனனைக காரணமாக
நினைககமாடடான, மேலும பரகருஇதியின குணமா௫ய ஸத௫வம முதலிய
மூனறையும, இளைததல-பருததல, வெணமை-கருமை முதலீய சா மததின
தனமைகளையும ஆதமாவைப பதுதியனவாகவும நினைககமாடடான இத
தகைய அதிகாரி பரகருதிஸமபஈ தமறதற ஆதமஸவருபததை ௮நஸகஇததுக
கொண்டே காமங்களை அருஷடிபபான அக, காமயோகம ஆதம
ஜஞாசததைத தனனுள அடகட௫ககொணடிருபபதால ஜஞாகயோகமாகவும
ஆனெறது மேலும மோக்ஷத்தை விருமபுமவன தான செய்யும ஸகல
கசாமககளையும பரபரஹமததின ஸவரூபமாகவே நினைததுச செய்யவேணடு

மாதலாலும காமயோகம ஜஞாசகஸவரூபமாகின இ

£ இறிசைகள ” எனற பனமையால தன அறிவுககும ௪கதிககும
விருபபத திறகும ஏறறவாது முககியமாயக கைககொளளப்படடனவாயக
காமயோகததின பிரிவுகளான தேவதாராதகம, இகதாியஙகளை அடகு தல,
ப.சாணாயாமம, யாகம, தானம, ஜஹோமம, தவம, புணயதாததஸகாநம,
புணயக்ஷூரயாதரளை, வேதததை ஆவருததிசெய் தல, வேதா ததபரிசயம
செய்தல்‌ முதலியன கூறப்பட்டன

[ இறவா வுயிர்‌ நிலையும்‌ ] தமக கூறியபடி ஜஞாக
யோகமாகவம ஆன காமயோக ௪இல காமம எனற ஜா அமசமும ஜஒஞாநம
எனற லா அமசமும உளவெனத நாத்தி இவவிரணடு அமசஙகளில
ஜஞாநாமசமே பரதாசமாகும எனெனில, இகத ஜஞாகாமசம தினா
தோதும பழககம செயயசசெடய உறுதிபபடடு ஆதமாவை சமாக்காத
கரிககுமபடி செய்னெற்து இரத ஸாக்ூலாதகாரததைப பெற்றவனுககு
௮அஹுகார-மமகாரஙகள கழிசஅவிடும, அகசமஸவரூபம அனைததம ஜஞாக
ஸவருபமாயிருபபஅபறறி ஸமமென அம, ௮அககனமே பரமாதமஸவருபமும

ஜீவாதமஸவளுபமும ஸமமென தும அறிது உணடாகும இத்தகைய அதி
காரி ஆதமஜஞாதமாயெ தெபபததால, அசாதிகாலமாகச செய தளள

ஸ்ரீ$ேதசிகப்பாடந்தம்‌ 332

௮ளவ௫க பாபககளாஇய கடலைக கடக அவிடுவான பெரிய சீ விறகுகளை
சரித அவிடுவஅபோல ஆதமஜஞாகம இவனுடைய புணயபாபககளாஇிய
ஸகலகாமஙகசாயும ஒழிக அவிடுகின றத இககனம இவனுடைய பெருமை
அளவீடதபாலதன னு
இவவாததஙகளை விசித திரமான அவதாரனகளால மிகக பெருமை
புடையனாக வேசாகதஙகளால போறறபபடும கணணன தன.சணபனான
அர கனுககு கானகாவது அதயாயததில உபதே௫ிததான.-- என வாது
உலஇன்னிலையம-- னகரமவிரிகதஅ செய்யளவிகா. ரம ௦
உ ஹா ஹஹுமாவொகி8 க8_ணொ௫௯8_ தாவ) த |
கெல தோ நஹ சஹாத)௦ ௨.௧ யாய ய உவ) |

5-வது அத்யாயத்தின்‌ ஸாரம்‌ கூறப்படுகின்றது
551 கண்டேளி தாஙகரு மம்முயி காடடக கடுகுதலு

மணடி யதனபடி மினமனங கோளளும வரிசைகளுங

கணடறி யாவுயி ரைக்சாண லுறற நினைவுகளும்‌

வணடூவ ரேச ஸியமபினன்‌ வாசவன்‌ மைநதனுககே 6

உரை: வண துவரேசன்‌ - வளமமிகக தவா ரகைககு
காயகனான கணணன, வாசவன்‌ மைநதனுககு- இகதிரனுடைய புத
இ.ரனான அரஜு கனுகளு, கணடு-(சாஸ அரஙகளைககொணடு) அறிக,
எளிதாம்‌ - ( அஅஷடிகக ) ஸுலபமான, கருமம்‌ - காமயோகம,
உயிரா காட்ட - அ குமாவைக காடவெதறகு, கம்குதலும _
விளைகலும, அதன்‌ படியில - அநதக காமயோகதஇன பரகாரக
கனில, மணடி - ஈடுபடடு, மனம்‌ கொளளும்‌ வரிசைகளும்‌ -
மன ததஇில நினைககவேணடி௰ டரகா.ரஙகம; கண்டு அறியா
உயிரை - (கேரில) கணடறதியமுடியா த லீவா தமாவின ஸவரூபததை,
காணலுறற - (ஏகஙகும ஜஞாகஸவரூபமாகப) பாாகஞுமபடியான,
நீனைவுகளும்‌ - (பரிபகவமடைகத) ஜஞா ஈஙகளும (ஆயெ
இவற்றை), இயம்பினன்‌ - உபகேசிததகான

[ கண்டேளிதாம்‌ கடுகு தலும்‌] காமயோகம ஜஞாகசயோகத
தைபபோலனறி அறுவடிகக மிகவும எஸிதாகும, பலனையும விரைவில்‌
தீரும்‌ எஙஙனே எனணில, காமயோகததிறகு அதிகாரியான ஒருவன்‌
சாஸதசஙகளில விதிககபபடடு எமபெருமானுககு மழசசியைத தரும
கர்மயோகததைச செயயமுயலகெரறான அதனால அவனுககு சஜோகுணரமும

888 கீதார்த்தசங்கிரகம்‌-உரை

தமோகுணமும கீங ஆசை துவேஷம முசவலியனவம ஒழினெறன அதனால
மனம தெளிவடைகனெறஅ மூன செய்து பழகிய காமயோகத இலே மனத
தைச செலுததுவதால மனம வசபபடுகன ௮ அதனால மறற இசதரியக
களூம வச௫பபடுனெறன பின ஆதமாவின உணமையான ஸவரூபததை
அறிநத இவனுககு ஜஞாகஸவளுபமான எலலா ஆதமாககளும ஒரேவித
மானவை எனற நிசசயம உணடாகினஐறஅ இவவாஅ அறிகது மிகச சலப
மான காமயோகததைச செய்பவன விரைவிலே ஆதமலாக்ஷாதசாரததைப
பெதுனமுன ஜஞாகயோகம, செய்வதற்கு மிசக கடினமாய்‌ வெகு
காலம சழிததுப பலனைத தருகின தது

| மண்டி வரிசைகளும்‌ ] கண முதலிய ஜஞாதேததரி
யவகஞம, வாககு முதலிய காமேசதரியஙகளும, பராணவாயுககளும சரீாத
தல நினது தததம காயஙககளை௪ செயயுமபோது ஜீவாசமாவாகிய தனனை
அவவேலைகளை௪ செய்பவனாக நினையாமல்‌, காமததால வத இகதரியஙகள
பராணவாயுககள்‌ இவறறின ஸமபகதததாலேயே ஜீவனுககு அவதறைச
செய்யும தனமை உளளதாகக கருதவேணடும ஐஞாகஸவளுபனாச உளள
ஜீவனுக்கு இயதகையில அடதத தன்மை இலலையென உண சவேணடும

| கண்டறியா நினைவுகளும்‌ ] ஜீவன ஆசாய்னுடைய
உபதேசத தாலே ஆத மஸவருபததை உள்ளவான அறியவேணடும பின ௮
லேயே பழடூவகதால சமீரததையே ஆதமாவெனக கருஅதலாகய விபரீத
ஜஞாகம ஒழியும, ஆதமஸாக்தாதகாரததைப்‌ பெற உறுதிபூணடு உலகத
இல தனககு பரியமானதொனமைப பெதறால மஜழொமலும அபரியமான
விஷயதஇிறகு வருகதாமலும இருககவேணடும இவவான இருககும அதி
காரி கலவிகறஅு வணககமுள ளவனிட தஅம, ஸாதாரணபராஹமணனிடத
அம, பசுவினிடதஅம, யானையினிடததும, ஈாயினிடத அம, அதைத தின
கின்ற சணடாளனிடதஅம ஆதமஸவரூபததைப பாரககுமபோது எலலா
ஆதமாககளையும ஸமமாகப பாககவேணடும அசத அகதச சார்‌ ரம வேறு
பட்டி ர௬பபினும பரிசுததமான அதமஸவரூபம அனைததும ஜஞாகஸவரூபமா
யிருபபதஇபறறி ஸமமாகும

இவவிஷயஙகளை ஐககாம அதயாயததில கணணன அ௮ரஜுநனுககு
உபதேதசான-.- என வாறு

கருமம்முயிர---மகரம விரிகக௮ செய்யள விகாசம 6

௯5 யொ.மஹ) ஹவளகய_௦ றவ) ௦ காபு_௩ தவியா |

ரஹா நவ காமா வணுாம ய உ) டத ॥

பரீதேசிகப்பீரபந்தம்‌ ௮94

6-வது அத்யாயத்திண்‌ ஸாரம்‌ கூறப்படுகின்றது

222 யோக முயறசியும்‌ யோகிற சமநிலை நாவவகையும்‌
யோகி னுபாயமூம்‌ யோகுத லைவரும்‌ பேறுகளும்‌
யோகு தனிறறன றிறமுடை யோகுதன்‌ மூககியமு
நாகணை யோகி நவின்றன ஸனன்மூடி வீரனுககே

உரை -- நாக அணை யோகி - திருவககதாழவானாயெ இரு
பளளியில யோகநிததிமைகொண்டமருளனெற எமபெருமானாகி
கணணன, நன்‌ முடி வீரணுககு - இறக கிரிடததையுடைய வீ
னாயெ அாஜுகனுககு, யோக முயறகியும - (ஜீவாகமாவைபப ற றிய
யோகாபயாஸதஇன முறையும்‌, யோகில - யோகததில, சமரி£
நால்வகையும்‌ - ஸமமாகபபாரககுகதனமையின நகானகுவனையுப
யோகின்‌ உபாயமும்‌ - யோகததின ஸாதகஙகளும, யோகுதனாஃ6
வரும்‌ - யோகககால உணடாகினற, பேறுகளும்‌ - பலனகளுப
யோகுதனில - (கீழககூறிய நானகு நிலையுளள) யோகததைககாட!
அம, தன்‌ திறமுடை - தனனைப பறறியதான, யோகுதன்‌ முககி!
மும்‌ - பகதியோகததஇின முககியததனமையும்‌ (ஆயெ இவற்றை
நவினறனன்‌ - உபகெகிததான
[யோகமயற்சியும்‌] காமயோசததைக கைககொணடவன இன
தோதும யோகமசெயய விஇககபபட்ட காலததில மன ததை ஆதமாவிணிட
தில செலு௧இ யோகதகைத தகொடகசவேணடும ஜனங்கள்‌ இலலாஅ கி
சபதமான இடததில தனியாக இருகது சவலைகளையொழி௫து ஆதமாை
யனறி வேரொனறையும விருமபாதுகின அ யோகமசெய்யவேண்டும ஒ(
வஸஅவையும தன்னுடையதெனனு உரிமைபாராட்டக கூடாது பாண!
பதிதன முதலிய அசதத மனிதாகஞககுச சொகதமான இடததிலோ, அவ
களுககுச செலவாககு உளள இடத்திலோ யோகம செயயகசகூடாது இட,
இயற்கையாகவே சுத தமாயிருககவேணடும மாம முசலியவதரால செய்ய
பட்டு அசையாதிருககும ஆஸகததைத இடமாகப பூமியில பதியுமப
*சகவேணடும மெததெனறிருககுமபடி அதன மேல ஒரு வசு 5.7.௪
£வணடும அசத வஸதமம சருககாமலிருபப தறகும பிசு சதமாவத,
மீனு மானதோலை விரிககவேணடும பினனும பரிசுததமாட
லைம ௮௫ அவகுணம வளனாவதறதகும எலலைரவறஅககும மேல தருபபையை
பரபபவேணடும, இததலைய ஆஸாததில அமாவதால மன ததெளிவு வருட

995 கீதார்த்தசஙகிரகம்‌- உரை

பினபுறததில ஒரு சாயமணை இருககவேணடும இலலாவிடின, பினபுறத
இல தாககிகிறக முயலகேரிடடு அதனால மயோகததிறதகுத தடை கேரும

நினமுல சிரமரும படுததால அூாககமும வருமாதலின இசணடும
கூடா மனததை ஒருமுகபபடுததி யோகதனைச செய்யவேணமிம மனத
இன விபரீதபபோகளுகளையும இசதரியஙகளையும அடகநிககொளளவேண
டும சரீ. ரதஇன நடுபபாசததையும தலையையும கழுததையும கோணலினறி
நேராக வைததுககொளளவேணடும, அசைககககூடாத சாயமணை
இருபபதால பினபுறததைத தான தாஙகி நிறக முயலவேணமடி௰ இலலை
ஆதலின அககம அசைவதறகு இடம இலலை இவவாறே வெகுமேமம

இருககமுடியும

வெளியேயுளள ஒரு வஸதுவையும பாராககககூடாது கணணை
மூடிககொளளஅம கூடாது அூககம வராதிருககுமானஅ தன மூசகின முனை
யையே கோசகவேணடும மனம மகிழவுறறிருககவேணடும பயமடையக
கூடாத கொங்கையுடனகூடிய மாமறபிண்டம எனனுமபடியுளள மங
கையமை விருபபததோடு சினைபப௮, காணபது, பேசுவது முதலியன
யாஅும கூடா யிகக கவனம வேண்டும பகவானிடம கருததைச செலுதத
வேணடும இதனால மனம சுததமடைகது வேறொனறையும நாடாத யிலை
யையடைபும அதனால அதமாவைபபதறிய யோகம ஈனகு சடைபெதும

யோகம செய்பவன அதிக உணவைச கொளளககூடாஅ பட்டினி
டெகசவும கூடாது அதிகமாய நஈடககககூடானஅ கடககாமலிருகசவும
கூடாது அதிகத தாககம - மூழுதும விழிததல, அதிக வேலை- வேலையே
யிலலாமை இவை கூடா எலலாம குறிபபிடட அளவுக்கு கைககொண
டால யோகம அறுஷடிகக எளிதாகும இலலாவிடின தடை உணடாகும

காறறு இல்லாத இடததில வைதத தீபம அசையா ஒளிகுனறா
திருபபஅபோல, யோகததைச செய்பவனுடைய ஆதமஸவரூபம மறற விஷ
யஙகன அனை ததினின அம மனம மீக்கப பெற்றது ஒரே ஜஞனாகஸவரூபமாய
பரகாசிககும அபபொழுது மனததிறகுப பெருமகிழச ஏற்படும, அளவதத
ஸுுகம உணடாகும அரத ௮அஅபவத திலேயே யோகி வெகுகேோம இருப
பான, யோகம ஓயகத பிறகும அவவறுபவததையே விருமபுவான யோகத
தில இருககுமபோது கறகுணமுளள புததினுடைய மாணம முதவிய
பெரிய அனபம வரதாலும அவனுக்கு உறசாகம குனறுது, யோகததிககும
தடை வராது இததகைய யோகததின சிதபபை அறி£அ முறகூறிம
முறைபபடி. யோகாபயாஸததைச செயயவேணடும

டபாநீதேசிகப்பாபந்தம்‌ 336

[யோகஃற்‌ சமநிலை நால்வனையும்‌ | யோகாபயாஸம செய்பவனுககு
அறத யோகம பககுவமாவதறகுத தககவானு நானகு கிலைகள வருகின உன
அவறஅள முகதியமிலைககுப பிகதியமிலேை பகனுவமான தாகும்‌ அவையாவன-.

(1) ஸகலமான ஜீவாதமாககளுூம பாகருதியின ஸமபகதமதற பரி
சததமான கிலைமையில ஜஞாகஸவரூபமாகத தோறறுகின றன்‌ இகத அனு
ஸகதாஈமுனன அதிகாரி, தன ஆத்மாவை மற்றது ஆதமாககள போனதாக
வும, மறற ஆதமாககளை த தன ஆதமாவைப்‌ போன அனவாகவும பாபபான
எலலா ஆதமாககளூம ஒரே தனமையனவாகவிருபபஅபறறி ஓர ஆதமாவைக
கணடால எலலா ஆதமாககளூும அனே தனமையளளனவாகப பாாககபபட
உடனவாம ஆக ஜஞனோகஸவரூபமாயிருபப இல ஆத மாககள ஒணஅககொனனஅு
ஸமமாயிருபபதைக காணப அவே ஸமதாசகததின. முதலநிலையாகும

(2) புணயபாபஙகள கழிகதஅ பரிசுததமான ஜீவன ஈசுவமனைப
போன தவனாவான ஆகவே ஸகல ஆதமாககளனும ரசுவரனும ஸமமாயிறாப்ப
சால ஜீவாதமா பரமாதமா ஆகிய இரணடினுள ஒனறைக கணடவன
மற்றொன்றையும்‌ (இதுபோனததே' எனறு பாபபான ஆஅ, பரிசுசதமான
ஜீவாகமாசகளைப பாமாதமாவுககுச சமமாசபபாபபதுவே இரண்டாவ
திலையாகும இஅ முஈதிய நிலையைக காடடலும பரிபககுவமான நிலையாகும

(3) காமஸமபகதயிலலாமலும சருங்குதலிலலா த ஐஞாகஸ்வசூபமாக
வம கிறகும ஜீவாதமா பசமாதமாவைபபோன௫வரமுூவான இவவானு யோக
தசையில அந்ஸகதிபபவன இதன ஸமஸகாரதனை யிகபபெறஅு யோக
கலைகத காலததிலும இவவறுஸகதாகம தொடாகது மிறதகய பெதவான இவ
வாஅ தன ஆதமாவையும பிற அதமாகைளையும யோகம்‌ கலைகதலாலததிலும
ஈசுவானுகளு௪ அமமா அறுஸதஇபபதுவே மூன்றும்‌ கிலையாகும இது
மூசதிய கிலையைககாடடிலும பரிபககுவமானதாகும

(4) ஸகலஆதமாககச௫நம குறைவுபடாத ஜஞாகஸவளுபமாயிருப்ப
தால கக அககஙகளை ஸமமாகப பாவிககவேணடும அதாவ உலகில
ஒருவனுககுப புதஇசன பிறகதால மதறொருவனுககு மகிழசசியும, ஒருவ
னுடைய புததிரன இறகதால மதறொருவணுககு வருதிதிமும உணடாவ
இலலை ஆனால்‌ யோ இவவகையின பமும அனபமும தனககு வக இடி.
னும முறையே மழெசசியும வருததமும கொளளாதிருபபான இவவாற
ஸுக ுககஙகளை ஸமமாகப பாவிபபசே நானகாம நிலையாகும இனவே
ஜீவாதமாவைப பதறிய யோகத்தின உ௫சமிலையாகும

இவவாஅ ஸமஜாசனம சாலவகலைபைபடும

887 கீதராத்தசஙகிரகம்‌-உரை

| யோகினுபாயழம்‌ ] சேதகனுடைய மனம கெடுககாலல அதப்‌
விகூயஙககளிலேயே ஒன அபடடுப பழஇவிடடபடியால அதை அட கதி ஆதீமா
விணிடததில செலு. யோகம செய்வது யிகக கடினமே ஆயினும்‌,
ஆதமா இயற்கையாக அழிவறதிருபபதையும, ஜஞாசம ஆககதம இவறறின
ஸவரூபமாயிருபபதையும, காமத இறகு வசபபடாதிருபபதையும, தோஷங்கள்‌
தடடாதிருபபதையும ஆராய அபா தஅப்‌ பழனொல மனம ஆதமாவினிடத
இல ஈடுபடடு யோகததிறகு அற்கூலமாதிவிடும அவவாறே ஆதமாவலைத
தவிர மறற வஸதககளில உளள தோஷங்களைச சிெதிததால வை. ராகயம
எற்பட்டு ஆதமாவைபபகறிய யோகதஇல மனம ஈடபெடஃவிடும. இதுவே
யோகதஇன உபாயமாகு.ம

[ யோகுதனுல்‌ வநம்‌ பேறுகளும்‌ ] சிததையோடு யோகததை௫௪
செய்ய ததொடகயெவன, பிறகு அதில மிகத இடமான பழககமிலலாமை
யால தொடஙகுமபோதே யோொகததிலிருகஅ தவறிவிடடாலும அவனுககுத
திஙகு ஒனம வருவதில்லை எவவகலகையான போகங்களை அஅபவிகக ஆசைப
படடிருகத பின யோகதகதிவிருக௮ தவறினானோ, அவவகசைப போகங்களை
மஹாபுணயசாலிகன அறுபவிக்கும புணயலோகநகளில பல வாஷலகள
இருக ௮அ அவவாசை திருமவமையில யோககதஇன்‌ மஹிமையால அஅபவிதஅட
பிறகு பெரியோகளின குலததில வகது பிறகதஅ அப பெரியோரின சோக
கையால மறபடியும யோகாபயாஸசதைக தொடககுவான

யோகம்‌ பரிபகனுவமான நிலையில ஹிசதி பெறுவதற்கு மூன தவறி
னானேயாகில யோகாபயாமை செய்துகொணடிருபபவாகளும யோகததை
உபதேளிகக வலலமையுடையவாகளுமான பெரியோகளுககுட புதி
னாகவோ மறற உறவினனாகவேோ பிறபபான அதனால முதிய தேஹத இ
லிருகதபடி யோகததைபபறறிய உணாசசயே உணடாதெ தாக்கி விழித
தவனைபபோல்‌ மதுபடியும ஹிததி பெற முயலவான, பின இடைய
இலலாமல ஊஹிததிபெனவான இவையனெதஅம யோகதஇன மஹிமை

யாலேயேயாம

யோகம்‌ ஆசமபிகசாமல ஆரமபிகக விருமபியபொழுதே அசதவிருபபத
தஇிவிருசகஅ கழுவிவிடடால யோகததின மஹிமையால மஅபடியும அவ
விருபபம உணடாகபபெறஅப பின காமயோகம ஜஞாகயோகஃம இவைன
செயது ஜஞாசாகசதஸவரூபனான ஆதமாலை ஸாக்ஷாதகரிககப பெனுவான
இவவாது யோகத இன ஸமபகசதரமூளாள ஓவவொருவனும எக
கீலையில வழுஸலினாலும இறுஇயில ஊிததியைப்‌ பெ௫அவிவோொன,
42

ஸ்ரீதேசிகடபிரபந்தம்‌ 338

[யோகுதனில்‌ மக்கயமழம்‌ ] பகதியோகததைச செய்ப
வன அளவற்ற பகதியோடு எமபெருமானை க்ஷ்ணம பிரிரதாலும உயி£தரிகக
மாட்டாத நிலையுடையனாய, பகவானே அடைகஅ அறுபவிககப பேராவல்‌
கொணடு மிக விரைபவனாயை, எமபெருமானையே சேறில உபாஹிபபவனணாத
வின அவனே கீமசகூமிய யோடகிகளைக காடடிலும மிகச சிெறநதவனாவன,
அவன செய்யும யோகமே முற்கூறிய யோகஙகளினும சறததாம

ஸாவேசுவமனைப்பற்றிய யோகம்‌ சிறது நிறபதிலும வஸாுதஜதேவே
பத திரனாய ௮வதரித த கணணன திருமேனியை இலசகாயககொணடு அஷ
டிககும பகதியோகமே மிசச ெததாமென னு ஸூசிெகபபடட தூாகனெற ௮,

இவவிஷயஙகசை அறுவது அதயாயததில கணணன அஜா
னுககு உடதஜேசிததான-_ என ஹவா து

காக அணை - மாகணை--தொகுததல, செயயுளவிகாசம 7

யொ.மாஹாஹவியியெடாமீ வ துய யொமஷாய_க( |

யொமவில8 ஹ்யொமவ வாற$)௦ ஷஷ உவ) ॥

539 இனி 7-வது அத்யாயத்தின்‌ ஸாரம்‌ கூறப்படுகின்றது
தானின்ற வுண்மையைத தன்றனி மாயை மறைததமையு௩
தானன்றி மாயை தனைத்தவாப பான்விர கறறமையு
மேனின்ற பததாக ணாலவரின்‌ ஞானிதன மேனமைகளுக
தேனினற செஙகழ லானறெளி வித்தனன்‌ பாாததனுககே, 8
உரை --- தேன்‌ நின்ற - தேன தககியிருகனெற, சேம்‌ கழ
லான்‌ - சவகத இருவடி (த தாமரை) யையுடைய கணணன, பாாதத
னுசகு, அ௮ரஜுநனுககு, தான்‌ நின்ற உணமையை - (ஈசுவரனாகிய)
தான (மறற வஸஅவைக காடடிலும) விலகூதணமாயநினற்‌ தத
அவத்தை தனி தனி மாயை - தனக்கு ௪சேஷவமான ஒபபதுறு ப
கருதி, மறைத்தமையும்‌ - மழஹைததுநிதபதும, தான அனறி -
தனனைத தவிர, மாயைதனைத தவிபபான்‌ - பமகருதியின ஸம்‌
பகதததை ஒழிததறகு,; விரகு அறறமையும்‌ - உபாயம ஒன
மிலலாதிருததனும, மேல நினற - (மூனனவருககுப பினனவா)
உயாகதவா எனனுமபடிகினற, பததாகள்‌ காலவரில ( ஆாததன

859 கீதார்த்தசங்கிரகம்‌-உரை

அாததாரதது, ஜிஜஞாஸ-ஃ, ஜஞாகி என்ற) பகதரகள காலவரில,
ஞானிதன்‌ மேனமைகளும்‌ மனு ஜஞாநியின ஏற தஙவகளும்‌ (ஆஃிய
இவற்றை), தேளிவிததனன - தெளிவாக உபகதேசிததான

[ தானின்ற மறைத்தமையும்‌ ] ஸாவேசுவரன சேதா
அசேதநஙககளைககாடடி லும வேஅப்டட வண, அவற்றைக்‌ தனககுச சேஷ
மாகக கொணடவன, அவறறுககுக காசணமாமிகுபபவன அவை அவணிடத
இலேயே லய ததையடைனெ தன, அவனுககு௪ சரீரமாயிரு-ன தன
அவன ஐஜஞாகம முதலிய ஸகலமான திருககலயாணகுணஙகளூககும இருப
பிடமானவன, எவவகையாலும அவனே மிகச இலஈதவன அவ்னைககாடட்‌
லுூம செறெததவன இலலை இததகைய அவனது பெருமையை௪ சேதகா அறி
யாதவாறு எமபெருமாகால படைககப்படடு அவனுககு௪ சேஷமான மாயை
மறைத அவிடுகின உ௮ இமமாயையே பசகருதியென ப்படும்‌ இது ஸததவம
ஸ்‌ தமஸ என்னும மூன குணககளடஙயெது இதுவே சரீரம்‌
இசதாியம முதவலியனவாக மாறுபாட்டை அடைகனெறத

[தானன்றி விரகற்றமையும்‌] இவவாறு எமபெருமான த
பெருமையை மறைககும மாயையைக ௧௨௧௮ அவனை உபாஹிபபததகு
உபாயம அவன ௮ திருவடியை௫௪ சசணமடைவதேயாகும இகத மாயையை
ஒழிகச எமபெருமாணனை௫ சரணமடைவதைத தவிர வேறு உபாயயிலலை.

| மேனின்ற மேன்மைகளும்‌ ] எமபெருமானை௪ ௪சண
மடைகஅ உபாஹிககும புணயசாவிகள சாலவா அவாகளாவரா- தாததன,
அாததா த, ஜிஜஞாஸுு, ஜஞாஙி எனபவா

(1) ஆர்த்தன்‌--ஐசுவாயசதை இழத பின அதை அடைய
விருமபுமவன (2) அர்த்தார்த்தி புதிதாக ஐசுவாயததைப்‌ பெற விரும்பு
மவன (8) ஜிஜ்தாஸுபரகருதிஸலமபகதமறற பரிசுததமான ஆதமஸவ
ரூபததை அடைய விருபபுமவன (4) ஜ்தாநி- பகவானுக்கு அடிமையா
யிருத தலையே இயகபாசசகொண்ட ஆத்மஸவரூபகனை அறிக, பரகருதி
ஸமபசு தமதல அதை அஅபவிபபதடன ஓயததுவிடாமல பகவதஅபவத
தையே 9௪௧2 பலனாகககொளபவண இகத சாலவகையினரும வேறு தேவ
தையை உபாஸிககாமல எமபெருமானையே உபாஹிபபவாசள இவவுலகில
பெருமபாலோ பழைய வாஸனையால அறிவுகெடடு அறப்‌ பலனுகசாக
இதன முதலிய தேவதைகளைப்‌ பூஜிகன உனா இவவாறினறி எம
பெருமானையே உபாகிககும இரத சாலவகையினரை இவவலகில காண
பஅவம அரிதேயாகும இரத காலவருளளும ஜஞாகியின மேனமை
சொலலுஈதரமன அ முதல மூனது வகையினரும தாககள விரும்பிய

ஸ்ரீ தேசிகட்பிரடந்தம்‌ 540

பலனைப பெ௮மவரை எம்பெருமானிடம்‌ எஈடபெட்டிருபபா , தாககள
பலனை விருமபியதால அதறகு௫ சாதன மாகவுளள எமபெருமாணனிடமும
அவாகள பகுதியை கொளளவேணடிய தாயிதது ஜஞாமியோ எமபெரு
மானைத தவிர வேறு பலனைக கனவிலும கருதாதவனாதவின எபபொழுஅம
அவனிடமே ஈடுபடடிருபபன, அவணிடமே பகதியைக கொண்டி ருடயபன
மேலும ஜஞானிககு எமபெருமானமீ அ உளள காதலை அளவிடடுக கூறு
வதற்கு அனைததையும அறியவும செயயவும வலலமைகொண்ட எம
பெருமானாலும முடியாது அனறியும பகவானைப பிரி. அவன க்ஷ்ண்மகூட
உயிதரிககமாடடான அவன இசெகிலையிலவிருபப அபறறி எமபெருமானும
அவனைப பிரி கஷணமும உயிா£தரிககமாடடானெனனுமபடி ஜஞாகியை த
தீனககு உயிராகக லொணளளெளான பகவானுக்கு அடிமையாயிருததலே
ஆதமாவின ஸவரூபமெனபதை அறிக. த பகவானை ௫ சாண மடைவடு சனபது
சேன பறபல புணயஜுமஙகளைத தொடாகது பெறறவனுககே வரக
கூடியதாகும்‌ இததகைய மஹாபாகயம பெற்ற ஜஞாகியை உலலெை காண
பது அரிதினும அரிதாகும்‌

இவவாத தங்களை ஏழாம அதயாயததில கண்ண அர௱ஜ- £ஈனுககு
உபகேசிததான-எனறவாறு ©

ஹயாயா ௦ வகர தாக கிரறொயி3 ணா மதி? |
௨ கஹெ௨ ஹஹ) பெர ஷு) ௦ ௨&8 உவ ர்‌

8-வது அத்யாயத்தின்‌ ஸாரம்‌ கூறப்படூகின்றது--

௦84 ஆராத சேலவமு மாருமிா காணு மரும்பயனும
பேராது தன்கழற கீழம ரும்பேரு வாழ்சசிகளுஞு
சோரா துகக்தவா தூமதி கொளவதுஞ்‌ சேயவனவு௩
தேரா விசயனுக்‌ குததிரு நாணன்‌ செப்பினனே 9

உரை:-திருநாரணன்‌ - ஸ்ரீமககாசாயணன ஆகிய கணணன,
தேரா விசயனுககு - கெளிவுபெறாச அ௮ரஜு னுக்கு, ஆராத -
போதுமென௮ தகோனரறுத, சேலவமும்‌ - ஜசுவாயதலையும, ஆர
உயிர காணும்‌ - அருமையான ஜீவனைக கண்டு அஅபவிபப தாயை,
அரும்‌ பயனும்‌ - அருமையான பனையும, தன்‌ கழல கீழ்‌ - (ஸா
வேசுவமனாயெ) தன்‌ இருவடியின கீழ, பேராது அமரும்‌ - பிரியா
கககுதலாகய, பேரு வாழ்ச்சிகளும்‌ - பெரிய வாழவுகளையும்‌,

175 பரம்தபங்கம்‌- உரை

தள்‌ அத ராகவனை என்ட

க [

உரை பிரானை ட முறைல்கு - அராதியாள வேதததிறகு, பகை
என நின்ற - விரோதி என்னும்படி நினற, 1ரமதங்கள்‌ - மிறமதஙகளை
கோண்டவர்‌ கொள்ளும்‌ - கைககொணடவசால அடையப்படுகன்‌ ற, பயன்‌
ஒன்று இலது எனும்‌ - பலன்‌ ஊணும்‌ இலலை என்று அறிநதுகூறுமபட.
பான, கூர்‌ மகிமால்‌-ஸஆமமான புததியோடி, வண்‌ துவரைக்கு அரசான
அழகிய தவாரகாககரகதின காயகனான, நம்‌ மாயே அதிசுயச்செய்கை
யுடைய நம கண்ணனை, வாறுலகில்‌ - ப. ரமபதததில, கண்டு களிப்பாது
எனும்‌ -னேவிசுது ஆநநதிப்பது எனற, காதல ஒன்றை. வல ஒன்றையே,
கருதுூவம்‌ - எண்ணுவம்‌

அநாதியான வேதததிறகு விரோதியாய்‌ நிறகும மிறமதததைப்‌
பற்றியவாகள இம்மை மறுமைப்பயன்‌ யாதுமிலாது லீண்பாடுபடுவதை
பறிக்க நாம எமபெருமானைப்‌ பரமபதததில அறுபவிததலாகிய மஹா
புருஷராாததததைப்‌ பெற ,உளல்டையோம்‌.-.. என்றவாறு. 48

ஏண சீராசிரியலிருததம்‌

202 கலந்நிகழம்‌ போகங்கள்‌ கண்டு வேன்கிக்‌
காரியங்‌ சாரணழங்‌ கடந்து நாப்போய்ல்‌
தலந்நிசழங்‌ தருக்களடி. ஆடி மான்னுங்‌
குற்றேவ லடிமாவர்தம்‌ குழாங்கள்‌. கூடி
வலநீதிகாரந்‌. நிருமகளு மற்றி பத்நே
மன்னிய மறளாரு நீளை யாரு
நலந்திகம வீற்றிரு$த நாதன்‌ பாத
நமக்கிதுலே முடியெனானா நண்ணி ஜஹேமே 4,9

உரை -- கலத்து முகம்‌ - (விஷம்‌ கலஈத தேன்போல அககத
டன) கலந௩திருநது (அதல்‌) இசழபபடுகின ற, போகங்கள்‌ கண்டு
வெள்கி-௨உலகஸுக களைப்‌ பராதது வெடகமடைநது (உபாயததை அறுக
டத்‌), காரியழம்‌ - (மஹாலா அஹ்ககாமம அலலது சரீிரம இநதரியம முத
விய) காயவகளையும்‌, காரா ௱ழம்‌ - குலப்‌ ரகருதியையும, கடநீது-தாணடி,
நாம்‌ போய்‌ - நாம ( ரீவைகுண்டததிறகு௪) சென்று, குலம்‌ திகழம்‌ தருக
கள்‌ - (ஒவகே) கூட்டமாய ப்ரகாசிக்னொறு (மம) ஆசாயாகளின்‌, அடி
சூடி - திருவடியை (கம்‌ தலைபில) ரூடி, மன்ணும்‌ குற்றேவல்‌ - நிலையான
கைஙகாயதகதைச்‌ செயகினறு, அடியவம்தம்‌ - (கிதயஸரிகளும முகதாக
ரூமாகிய) பாகவதாகனின, ருழாங்கள்‌ கூடி - கோஷடிகளில கூடியிருகத,
வலம்‌ திகழம்‌ திநமகரூம்‌ - வலப்‌ பககததில ப்ரகாசிக்கனற ஹைமியுட

941 தீதார்த்தசந்தீரதம்‌-உரர

கின ர்க்க சாரதி ஈய ராயா

சோராது - குறைவுபடாது (பெறலேண்டுமெள்ற), தந்தவர்‌ -
விரும்பிய அதிகாரிகள்‌, து மதி கொள்வதும்‌ - பரிசுத்தமான (தம்‌)
மனத்தால்‌ அறியவேண்டிபனவும்‌, சேப்வனவும்‌ - அதுஸ்டிக்க
வேண்டியஎவும்‌ (தே இவற்றை), சேப்பினன்‌ - உபதேரத்தான்‌.

| ஆராத கேவழம்‌] இந்த்ரன்‌, ப்ரஹ்மா, ருத்ரன்‌ இவர்க
நடைய போகரகளைக்காட்டூலும்‌ மிசச்‌ றர்தள்ள போகம்‌ ஐசுவர்யம்‌
எனப்படும்‌, இதை விரும்புமவர்‌ ஜசவரயார்‌ததிகிளஎஎப்படுவர்‌, இழர்த
செல்வத்தை அடைய விரும்பும்‌ ஆர்த்தரும்‌, தூதனமாள செல்வத்தை விரும
பும்‌ ஏர்த்தார்த்திகளும்‌ இங்கு ஜசுர்யார்த்திகள்‌ என்ற ஒரு துப்பாக்‌
பட்டனர்‌,

[ ஆருபீர்கானும்‌ அரம்பயறும்‌ ] பரச்ருதிபீள்‌ எம்பர்தம்‌ £60
பரிசத்தமான அதமாவை லாகாத்சரித்த அநபலிப்பத கையல்யம்‌
ஈனப்படும்‌, இலத விரும்புமவர்‌ கியொரச்நிசள எனப்படுவர்‌.

(பேரது... வாழ்ச்ச்களும்‌ | ம்பெறுமாஜடைம சிர

_ OAR ட்ட ரர்‌ ச கலி கக் மாப்‌ _ *

ஸ்ரீதேசிகப்பிர பந்தம்‌ 176

னும்‌, இடத்தே மன்னிய - இடப்பககததில நித்யவாளம செய்கின்ற, மா
மகளாநம்‌ நீளையாநம்‌ - பூமிப்‌ ரொடடிபுடணும நீளாதேயிபுட்றுற, நலம்‌
திகழ - ஆதம மிருமபடி, விழிறிருந்த நாதன்‌ பாதம்‌ - சாறாதருளியுள்ஸ
எம்பெருமானுடைய திருவடியை, நமக்கு இது ராடி (யன்ன எரமாக் கு
இதுவே இரீடமாகும'' என்னுாபடி, நண்ணினேம்‌ - பொருகமிசின்றே!ட்‌

மறறு - அளை

உலகசுகஙகளை வெறுதது, உபாயத்தை றுவஷடிகது, ணாத
னினது விடுபடமி, ஸ்ரீவைகுணடததில ஆசாயயாகஃர வணருகி, பாக
கோஷடியுள கலாது, ஸ்ரீமககாராயணன தஇிரு௨டிகரிள முடியில தரிக.தசி
கைஙகாயம செய்வோம்‌... என றவாறு 441

இனி ழன்று பாசுரங்களால்‌ புன்றேரகள்‌ காட்டிய வழிய ஆப்‌
திகர்கள்‌ ஏற்றுக்கொள்ளத்தக்‌ கதென்னட்ப டுகின்ற ஜா

கட்டணைககலிததுறை

203 மானங்க ளின்றி வதந்துரைக்‌ கின்ற மைர! சேலா

தானங்க என்று தரம (நெறிக்கென்று சாநிநியபின்‌

வானங்‌ கவர்ந்து மறைழடி நழிய மாதவத(தோர்‌

ஞானங்க ளோன்ற நடக்கின்ற நலவமி நாடிவமே. v1)

[| பாசுரம 50-முதல முடவுவரை--நிகமகாதிகாசா ]

உரை மானங்கள்‌ இன்றி - (வேதம மூதயபிய) ப்ராண கிற 4
கொளளாமல, வகுத்து உரைக்கின்ற - (தோனறியவாறப்‌ பீரித்து யி ர்க்ரு
கின ற, மதங்கள்‌ எலாம்‌ - மத கள அனைததும, தரப (றியி - நீர்ம
மாாககததிறகு, தானங்கள்‌ அன்று - இடஙசளா கம்பட்ட, என்று கார்‌
றிய பின்‌ - எனறு ஸதாமித்த பன, வானப்‌ கவர்ந்து - பதத்தை
ஆசைப்பட்டு, மறை மடி கடிய - வேதாஈதநதில ழு ரீ மூடாத,
மா தவத்தோர்‌ - பெரிய தவமாகிய ப. பதியை அ,நுலகட)ச்சவ மரண ஈம்‌
நூவாசராயாகள, ஜானங்கள்‌ ஒன்ற நடக்கப்‌ - எாஸத்ரவகள்‌ (வன்க
கொன்று விரோதமிலலா த) ஒருமுகமாயச்‌ சேறாுமப்க சஈடகீனொறு, நல்‌
வம்‌ நாடூவம்‌ _ றகத மாகசததைப்‌ பறறுவோம

வேதததைத கழுவாத எநத மததாலும்‌ தாமத்தைப்‌ போதிக்கமாம்‌
டாது என்று ஸதாமிதது, பூாவாசராயாகள சாஸதீரங்களில்‌ ஒன்றுக்‌
கொன்று வீரோதமிலலாதபடி ஒருமுகப்படுத தி அதற்குத்தக அன்தைகத்த
செழையைத கைக்கொளவோ ம- என்றவாறு, டப்‌

177 பரமதபங்கம்‌- உரை

ஆஃ

கட்டளைககலிததுறை
204 தன்னடிக்‌ கீழல கேழையும்‌ வைத்த தனித்திநுமால்‌
பொன்னடிக்‌ கேற்கன்ற புண்ணியர்‌ கேபின்‌ புகலறிவார்‌
முன்னடி. பார்த்து ழயலுத லாலவர்‌ சாயையேனப்‌
பின்னடி பார்த்து நடந்து பேநம்பத மேறுவமே 51

உரை தன்‌ அடிக்‌ கீழ்‌ - தன திருவடி௰ின கீழ, உலத ஏழையும்‌
வைத்த - ஏழுலகததையும நிறுததியாளடன்்‌ இ, தனித்‌ திநமால்‌ ௨ ஒப்‌
பறற எமபெருமானுடைய, போன்‌ அடிக்க-அழயமெொ திருவடிகளைப்‌ பெற்று
அஅபவிப்பதறகு, ஏற்கின்ற-உரிமையுளள, புண்ணியர்‌ _ புண்யசாலிகளனே!
கேண்மின்‌ / - (கமககு நன்மையானதொன்றைக கஅகினறேன்‌) கேட்டி
ராக. புகல்‌ அறிவார்‌ - உபாயககளின ஸவரூபததை அறிறத நம்‌ ஆச௪ராயா
கள, மன்‌ அடி பார்த்து - தகஙகள்‌ யெரியோ அடிச்சுவடடைக கவனிதது,
மயலுதலால்‌ - (அதன்படியே நடகக) முயலுதலால, அவர்‌ பின்‌ சாயை
என - (நாமும) அவாபின மிழல எனனுமபடி, அடி பார்த்து - (அவர்‌

கள) அடிச்சுவட்டையே கவனித்து, நடந்து - (அவ்வாறே) நடகது,
பேநம்‌ பதம்‌ ஏறுவம்‌ - மிக உயாமத தைக (மாகிய பரமபத) ததை
அடைவோம்‌

சேதநா அனைவருக்கும மோகூூததைப பெறு உசிமையுணடு ஆத
லின நம பூவாசராயாகள கைககொண்ட வழியையே பினபறறி நாமும்‌
மாககாநநகததைப்‌ பெறுவோம-—எனறவாறு. 51

எணச£ராசிரியவிருததம்‌

205 வையமேலா மீரநணீக்கு மணிவி எக்காய்‌
மன்னியநான்‌ மறைமேளலி மதியே கொண்டு
மேய்யலது விளம்பாத வியாசன்‌ காட்டும்‌
விலக்கில்லாr நல்வமியே விரைநீது செல்வி
சையமற வறுசமயக்‌ குறும்ப றுத்தோ
மணியாங்க ரடியவர்க்கே யடிமை செய்தோ
மையகடல்‌ வட்டத்துண்‌ மற்றுந்‌ தேற்றுட்‌
வாதியர்தம்‌ வாய்ப்பகட்டை மாற்றி னோமே. 52
உரை _ ஐயம்‌ அற - ஸநதேஹமிலலமைமல, அறு சமயக்‌ கறுப்பு ௨
ஐது மதங்களின்‌ வலிமையை, அறுத்தோம்‌ - ஒழிததுவிடடோம, அணி
பங்கர்‌ அடியவர்க்கே-அழயெ ஸ்ரீரகககாதனுடைய தாஸர்களுகசே,அடி மை
ச சய்தோம்‌ அ கைஈகாயம செய்யபபெறறோம, மைய கடல்‌ வட்டத்துள்‌

5௦

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 176

மற்றும்‌ தோற்றும்‌ - ஓன்றும்‌ மற

கருமையான கடல சூழதத பூமியுள,
வரமா

பட்டுள்ள, வாதியர்தம்‌ - வாதிசனாடைய, வாயப்‌
பேசசின ஆடமபம்ததை, மாழ்றினோம்‌-ஒழிதகோம,( தலால்‌ இனி) ஐயம்‌
எலாம்‌-உலகம முழுஅம(உளள), இநள்‌ நீக்தம்‌-(அஜஞாஈமாா பம) மூடப்‌
போசகுகன ற, மாணிவிகாக்காய்‌ - ரூதகதீபமாய, மன்னிய - பொருப்டிபி ம
நான்மறை மேளவி - கானகுவேதக்களிலா அநதததின்‌, மரியோ வெ

(ஸாதகமாகக) கொணடு, மெய்‌ அலவு வினம்பாத அ
ியாரன்‌ மாட்டுப்‌...
வங்க

புுட்டை. 4

ஜஞாநததையே
ஸதய(மான விஷய)ம தவிர வேறு பேசாத,

வயாளமஹாஷி (பரஹாமஸதததின்‌ மூலமா யக) எஈரட்த ய,
இல்லா - (வேத) விரோதம இலலாத, நல்‌ வழியே - மெ பாக அப்‌
திலேயே, விரைந்து செல்வீர்‌ - வேகததுடன செல லுவீீாளாக

அறுச மயம்‌. 90-வது பாகாவரையிற கானக

பாதிவாதிசளின்‌ மதஙகளைக கணாடததுத தாததுவிட்ட படியான பாலி
அவ்விஷயததில றைதேகம ஏறபட இடமிலலை வேதா ர்க பாபு
நி உலஇலுளள அஜஞாநமாகிய இருளைப போகிப்‌ ற ப ப சிவக்‌
வேதாநதததின ஸாரததைத ட்டி ப்ரஹ்ம தமாக அரே எர்பஸ்ர வா
அவா காட்டிய வழியே செலவதே சிறதததாம அ விவா, வார்‌, ர

A Lit பரா

பீக்கான்‌

ர்க

8 ம © ட்‌
ஓப்பிரபந்தத்தைத்‌ தலைக்கடீடிய வகை டேட்ட்டி (சபற நு
ஏனை சரா சிரியவிருததம

206 கோதவமோன்‌ றில்லாத தகவே கொண்ட
கோண்டலேன வந்துலகி வேக்‌ சார
தாதுவை யோநகோடி மறைக (ஊோல்லாந்‌
தோடர்ந்தோடத்‌ தனியோடித்‌ துயாந்‌ தீர்த்த
மாதவனாுர்‌ வடகொங்கில்‌ வானி ாாட்றி 3
வண்ணிகைநன்‌ னடங்கீடு மகிழ்ந்‌ வாழும்‌
போகிவைநாம்‌ போன்னயிந்தை நதின பி றட
புணசாத பாமதப்போர்‌ பூரித கோ ம. ப

உரை - கோது அவம்‌ ஒன்று(ம்‌) இல்லாத _ மூலம்‌ கேழ வன யூ
மிலலாத, தகவே கொண்ட ௨ கருணையையே (மீரா ஈக) கொணட, "கொட
டல்‌ என - மேமை என்னும்படி, உலகில்‌ வந்து _ வலில அவதி
அன்று - அககாலததில, ஜவர்க ந-ஞசபாணடவா மரு, எர குர iar tri _
நிகரஹற தாகா, ஒந கோடி மறைகள்‌ எல்லார்‌ _ ஒப்பற்ற கோடி ட்‌
கணககான வேதமகனளெலலாம, தொடர்தது ஒட (சலா பெருமையாய்‌
புகழகது)தொடாந்து ஓடிவர, தனி ஓட (அதற்கு அஃப்படாமல கானே) தணி

179 பரமதபங்கம்‌- உரை

மை அக க்கத்‌ வய மய லவை பம்‌ ம ணப ன அ வம கல்‌ அவவ ஆட அதை க வணக்க வைய,

யாகச்சென்று, நுயாம்‌ நீர்க்த-(உலகினுடைய)அுககததைபபோககிய,மாதவ
ரை-எமபெருமான, பொன்‌ அமிந்தை நகரில்‌ அழகிய திருவமிநதிரபுமததில
(கெய்வகாயககை அலதரிகது), வட (கொங்கில்‌ _ வடபுறததில, வானி ஆற்‌
றின்‌ - பெருளுகிற கருடஈதியின்‌, வண்ணிகை ௨ புகழகதகுநத, நல்‌ நடம்‌
கீடு - ஐநத நடன கதைக கணட்‌, மகிழ்நீது வாழம்‌ போது - ஸநதோ
வதி எ முநதருளியிருககபோ அ, மன்னை ட ஊாமாத ௮ முன்பு செய்யப்‌
டாத, இவை பரமதப்‌ போர்‌ - இதப்‌ பர மதபண்கஸை கதியை, நாம்‌
பூரித்தோம்‌ - நாம தலைககடடினோம

திருவயிமதிர புரத்தில்‌ ஸ்ரீகரறாஷணன தெயவநாயகனாக அவதரிதது
வடபுறகதில்‌ பெருகுறெ கருட நி பின்‌ அலைகள்‌ அசைந்து நடனமாடுவதைக்‌
கடாஷ]ிததுககொணடு மகிழகது எழுகதருளியிருகத ஸமயததில அவனைக
கணமாக கரடு களித்த நாம, பிறமதக கொளகசகைகளில ஸ்ரீபாஷயம
முதவிய [ஈரீஸ9அதிகளால்‌ கஎணடிசகப்பட்ட அமசஙகனைத தவிர, இனனும
அஆனேகூபிககக்கூடிய பல அமசங்களையும கணடித அப்‌ பரமதபகக ததைட
பூாததிசெய்தோம. என்றவாறு

| இவவாறு பதவுரையும கரு கததஅபையம பழைய வயாககியானத
தையே தாரவி இங்கு எழுதீப்பட்டலா இய சர சதிண்‌ பிறபகுதிககுப்‌
பொருளகொளவதறில சிற்சில இடாகள்‌ உள * கொங்கு ” எனுஞ்சொல
பக்கம எலாற பொருத தறாவதாகத தமிழ மிகணரிகளிலோ இலகிய
காலகளிலோ காணபபடவிலலை மேலும வாணி எனுஞ்‌ சொல பவானி
நதியையோ அமராவதிநதியையோ கூறுமேயன்றிப்‌ “யெருருகறெ' என
வும்‌ பொருளைசகருமாவெனபா தமிழா, *வணணிகை? யெனுளஞ சொல
'வாணிககத தராத” என்ற பொருளைக கொடுப்பதும ஆராயவேணடி௰
தாகும்‌. இஙவனாம்‌ இடாகள்‌ உளவாதவின பிஐபகுஇககுப பினவருமாறு
பொருளகொளளுதல அிறக்குமெனபா பலா

வடகோங்கில்‌ - கொஙருகாட்டின வடபுறததில, வானி வற்றின்‌...
பலானிகத(க்கறையின கண்‌, மாதவனுர்‌ - ஸ்ரீசீருஷணனுடைய, வண்ணி
கை நல்‌ நடம்‌ க ராடு வேலம்‌ பூண்டு ஆடுவதுபோனற கிறத நடன ததை
ஸனவித்துக்கொயடு, நாம்‌ மகிழ்நீது வாழம்போது - நாம மகிழ௫சியுடன்‌
வசிக்குஙகாலத்தில, பொன்‌ அயிந்தை நகரில்‌ - அழயெ இருவ பிநதிரபு.ர
மென்னும்‌ ஈகமததில, மன்‌ நாள்‌ பு சாராத - முன்பு .ஆரமமிகசப்பட்டுக கூடி
வரப்பெறாத, பாமதட்டயபயோர்‌ இவை-பமமதபதககம செயகன ற இநத ஸூகதி
கனை, பூரித்தோம்‌ - பூாததிசெய்தோம.

கொவ்குகாடு எனபது கோயமபுதிதூர்‌_சேலம ஜிலலாவைச சாராத
தும்‌, மைசூரிலுளள ஒரு பகுதியுமான தமிழராடு [தமிழ அகராதி. ]

ரைக்‌ அடியவ,

ஸ்ரீதேசிகபபிரபந்தம்‌ 180

பரமத்பககம, திருவயிகதிரபுமபததிலேயே ஆரம்பிககப்பட்டிருநதும
நடுவில கலாபம முதலிய இடைடூறுகளால பூாததிசெய்யப்பெறாமலிருக்கு ,
்ரீதேசிகன கொறகுநாட்டில எழுஈதருளியிரறாககமேரிட்டு அப்பொழுது
தாததிசெய்யப்பட்டிருககுமென்றும கிலா கருத்து உரைப்பர்‌.]

[இவ்வாறு , பொருள கொளளுமிடதஅம, ஸ்ரீஜேசிகன்‌ பவாணி
ததிககரையில்‌ பரமதபகஙகததைப்‌ பூாததிசெய்விகத ஸதலம இதுவென்று
விளஙகாமலிருககின்றது மேலும ௮௬௦௧ எமபெருமானணுடைய ஸ௩கிதி

இருகத வரலாறும புலனாகவிலலை. ஆதலின பின வருமாறு பொருள்‌

கொளளததகுமானெனப்‌ பெரியோ ஆய்க

வட கோங்கில்‌ வான்‌ யாற்றின்‌ - வடககேயுளளஅம்‌ பரிமளம்‌ மிகுக
கதுமான சிறாத (யமுகா)நதி(ககரறை) மின கண, மாதவனுர்‌ - கண்ணன்‌
(செய்தருளிய), வண்ணிகை நல்‌ நடம்‌ - வேஷம பூண்டு ஆடுவதுபோன்ற
சிறறத நடனததை மாஸகைரீடை முதலிய கிறுவிளையாடல்கணை), பொன்‌
அயிந்தை நகரில்‌ - அழகிய திருவயிகதிரபுசமென்னும ககரத்தில, நாம்‌
கண்டு மகிழ்ந்து வாழம்போது - நாம்‌ ஸேவிததுககொண்டு மழைகது
வஸிக்குயகாலத்தில, மன்னுள்‌ புணராத பாமதப்போர்‌ இவை கழகு
முன்பு அமையாத பரமதபககமாயெ இதக்‌ ிரறதததை, பூரித்தோம்‌ -
முறறுவிததோம.

இதனால, முன்பு இருஷணாவதாரததஇல யமுநாகதிக்‌ கரையில கான
செய்தருளிய பல திவயசேஷ்டி தஙகளையெல்லாம கதெய்வநாயகன்‌
தகிறாவயிறநதிரபுர ததிலேயே தமககுக காட்டியறாள, அவ்வறுபவத்தால்‌ மிக
மகிழ்நதிருகத நிலையில அபூாவமான இபயிரபகதம்‌ முற்அவிகஅீஅப்பெற்றதுஃ
என்றவாறு ] 53

இங்கனே பிறமதங்கள்‌ அனைத்தையும்‌ கண்டிக்குமா று அறன்‌ புரிழ்‌
துதவிய திருவாமியாட்வானுடையு பதினாறு திரக்கைகளின்‌ வாவிமையையும்‌
பேருமையையும்‌ பேசிப்‌ பிரபந்தம்‌ தலைக்கட்டப்படுகின்றது......

பதினாறுசாசசந்தவிருத்‌ தம

207 திகிரிமழ வுயர்தந்தநீ தண்டங்கு சம்பொறி
சிதறுசத மகவங்கி வாள்வேல மர்ந்ததுந்‌
தேழிபணில சிலைகண்ணி சீரங்க சேவ்விடி.

சேமியகதை மசலந்தி சூலந்தி கழ்ந்தது

181 பரமதபங்கம- உரை

மகிலவுல தகள்கண்டை யாயோர லங்கலி
லடையவடை விவிலங்க வாசின்றி நின்றது
மடியுமர கணையுமா வாமென்ன நின்றடி
யடையுமடி யரையன்பி லைத்ச லேன்பது

மகிழமம ரர்கணங்கள்‌ வானங்க வர்நீதிட
மலியுமசு ரர்புணர்த்த மாயந்து ரந்ததும்‌
வளருமணி மணிமின்ன வானந்தி கொண்டிட

மறைழறைழ றைவணங்க மாறின்றி வேன்றதுத்‌

சிகியிரவி மதியழமிம்‌ தேசுநீத வெண்டிகைத்‌
கிணிமநன்்‌ சே கவுகந்து சேமங்கள்‌ செய்ததுநீ
திகமாவ கையரங்கர்‌ தேசேன்ன மன்னிய
திர்சுதரி சனர்செய்ய வீரேலாபு யங்களே 5A

உரை -- தீசிரி - சககரமும, மழ - மழுவும்‌, உயர்‌ தந்தம்‌ -
£மனணமையொருகதிய ஈட்டியும, தண்டு - தணடாயுதமும, அங்குசம்‌ -
ஈாவெடடியும, போறி சிதறு ௪தழக அங்கி - இபபொறிகளைச சிததுகன ற
தமூகாககியும, வான்‌ - வாளும்‌, வேல்‌ - வேலும (ஆகிய ஆயு சஙகள),
மர்ந்ததும்‌ - பொருநதிய இடமும்‌,

தேம்‌ பணிலம்‌ - ஒலிக்கின்ற ச௪ஙகமும, சிலைஃ விலலும, கண்ணை
ரசுமும, சீரங்கம்‌ - கலபபையும்‌, செவ்விடி - வாத வஜராயுதமும்‌,
எழிய கதை - செழுமையுளள கதையும, முசலம்‌ - உலககையும்‌,
சூலம்‌--தரிஞூலரும (ஆகிய ஆயுதககள), திகம்ந்ததும்‌-பரகாசிககுமிடமும்‌,

அகில உலதகள்‌ - ஸகலலோகஙகளும, ஓர்‌ அலங்கலில்‌ - ஒரு
ரலையில்‌, கண்டையாய்‌ - மணிகளாய, அடைய - முழுவதும, அடை
"ல்‌ - வரிசையாக, இலங்க - பரகாசிககுமப்ம, ஆசு இன்றி - குறறம்‌

லலாது, நின்றதும்‌ - நினற இடமும,

அடியும்‌ அநகணையும்‌ ஆம்‌ - திருவடிகிலை(பாதுகை)யும பக்கத்தே
ரய்கதகொளளும அணையும ஆகின்ற, அரவு என்ன நின்று--ஆதிசேஷன்‌-
'பால கைங்காயததில சஈடுபடடவா) என்னும்படி கின்று, அடி, அடையும்‌
டியசை - திருவடிகளைச்‌ சரணமடையும பாகவதாகளை, அன்பினால்‌ -
நவாகளிடம உளள) அனயினால்‌, அத்சல்‌ என்பதும்‌ - அஞசவேண்டா
மன்று ௮பயப்ரதாராம செய்வனவும,

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம 182

மகிழம்‌ அமார்‌ கணங்கள்‌ மகழவளள தேவாகூட்டககளின, வானம்‌
கவர்ந்திட - ஸவாககலோகதைக கொளளையிடுவதறகாக, மலியும்‌ அசார்‌
புணர்த்த - ஒனறுடைடிததிரணட அணைராகள செயத, மாயம்‌ துரந்ததும்‌-
மாயசசெயகைகளை ஓதிததனவும,

வளரும்‌ அணி - நிறைநதுளள திருவாபரண௫களிலுளள, மணி
மின்ன - ரதநகனை ப்ரகாசிகக, (அநத பரகாசததால) வான்‌ அந்தி கொண்‌
டிட - ஆகாசம செவவானம கொணடாறபோல அக, மறை - வேதம்‌,
முறை முறை வணங்க - வகைவகையாசப போறறி வணஙயுகிகிறக, மாறு
இன்றி வென்றதும்‌ - பகைவா மீதமின றி ஜயிததனவும,

சிகி - அக்கியையும, இரவி - ஸலாயனையும, மதியம்‌ - எகதரனை
யம, உமிழ்‌ - கககுகின்ற, தேசுதேஜஸ்ணை, உந்த - வீசியெறிதலால,
எண்‌ திசை - எடடுத திசையிலும, திணி மநன்‌ சேக உகந்து - அடாகத
அஜஞாநம ஒ.ழியூமப,. (செய்ய) மனககொணடு, சேமங்கள்‌ செய்ததும்‌ -
உலகிறகு) கே்கமககனைச செய்தனவும,

திகழ்‌ அரவு அணை - பரகாசிககன ற ஆதிசேஷனாயெ படுககையை
யுடைய, அரங்கர்‌ - ஸ்ரீராறககா தருடைய, தேசு என்ன மன்னிய - தேஜஸ
(வடி.வெடுத்துவநதது) எனனுமபடி, ஸதிரமாயிருநத, கிரி சுதரிசனம்‌
சுழலனெற திறுவாழியாழவானுடைம!, செய்யம்‌ எண்‌ புயங்கன்‌ - சிவகத
பதினாறு திருகலைகளும்‌ ஆம

பரமதஙகளைச கணஒககுமபோது தஇருவாழியாமவாணது அருள
பெறுவதற்காக இப்பிரபநதததின்‌ முதல - உடைஇப்பாகு ரமகளிலும அவா
பெருமையே பேசப்பட்டது.

திருவாழியாழவானுடைய திருககைகளில, மாலையில மணிகள்போல
உலகமுழுவதும அ௮டகஙகியிருககினறது அததிருக்கைகள திருவநநதாழ
வானைப்போல பகவதகைஙகாயததை விருமபிச சமணமடையும்‌ பாகவதா
களுக்குக கருணையுடன்‌ அபயப்ரதாகம்‌ செய்கின்றன, தேவாகளின
செலவததைக்‌ கொனளையிடும அஸாராகளை ஒழிக றன, மறுறபா
பகைவரையும அழிகனெறன, தம தேஜஸஸால உலகில அ௮ஜஞாகததைய
போக்கி கேகமததைச கொடுககினறன, ஆதலின்‌ அவறறின பெருமை
பேசறபாலதன்‌ நு... - என றவாறு க்‌

ஸி

தரிசூலம” எனுகஞூசொல *திஞசூலம” என மருவிநின றது.

பரமதபநாகம-உரை முறறிறறு
ஸ்ர 8டெச _நிமதாஷூஷாலெபபிகாய _ஐ85

அளறு

சே
ப 9

(Oro ION 5 ரட௱ண்ுமி மா ம்‌. ரை

சீரா ரதாபபுல திருவே கடைமுடையான திருவடிகளே FIND

தனியன

[மா ந ்டியாவா ௦ ஜெம்‌

சரொனறு - வாழவு

| விஷயச்‌ சுநக்கம்‌ ]

ஸிஜ்யவ்ரதமாஹாத்ம்யம்‌ என்று ஒரு ரஹ பம்‌ பச தேசிகனால்‌ மணி
பரவாளநடையில்‌ அருளிச்செய்யப்பட்டுளது அதிற்‌ சேர்ந்த பாகாங்கள்‌
அடங்கப்பேல்றது டுப்‌ பிரபந்தம்‌ மேயலிரதம்‌ -ஸகத்யவ்ரதம்‌ இந்த
ந்ாப்‌ காசு ச புரம்‌, ஹு்நிகிரி, பெருமாள்கோயில்‌ எனவும்‌ வழங்கப்‌
மபாறும்‌ இந்த கடிநாத் நில்‌ ௮றுஸீடிநீகப்படும்‌ வ் சதங்கள்‌ முதலிய புண்ய
கர்மங்களுக்கு உடனே 1லன்கிடைப்பது நிச்சயமாதலின்‌ மெய்விரதும்‌?
ஈனப்‌ பேயர்‌ வந்தது, இந்தத்‌ திவ்யதேசத்தில்‌ போருளாளன்‌ திநவவ
ஈரம்‌ செய்த வரலாற்றை இப்‌ பிரபந்தத்தால்‌ நாம்‌ நன்கு அறியலாம்‌

மூனனொருகால ப்ரஹமா நேரில எம்பெருமானை ஸேவிககபிருமடி மூயன்‌
ரஸா, ஜகமாதரபாபததால கராய ௦ கைகூடவிலலை, மிச வருஈதிப பாரத
தச ததிற்கு வரது கடுகதவம புரிகதான அப்பொழுது ஆகாயததில தா
ஏசரிரிவாககுப்‌ பிறறதது ஸதயவரதமெனனும தரம சென்று அததி
யை யாகவேதியாகககொணமி அசுவமேதயாகம புரியுமாறு அது
ட்டனையிடடது. உடனே ப்ரஹமா தேவகிறபியான விசுவகாமாவை
ரழைசது யாகவேதியை அ௩கு அமைககக கடடபெமிடடான, கிறபியும
ரவ்வாறே செய்தமுடிததான்‌ பமஹமாவும அகறகுக காஞசியென ப
)பயரிட்டு அங்கு அசுவமேகயாகம செய்யத தொடகதகினன

ப்ரஹமாவின்‌ மனைவி ஸரஸவதி பரணமயகல்ஹததால்‌ கணவன ப
ரிது தனியே சென்று ஸரஸவதியெனலும நதியின்‌ கரையில தவமபுரிநது

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 184

த சொல. இவை க்க கணை ன்ற ன்னர்‌. ஒவ ரகைகளாள

கொண்டீருக்தாள்‌. மனைவியைப்‌ பிரிகதவனுககு யாகம்செய்ய உரிமையில்லை
யன்றோ? ஆதலால அவளை அழைததவருமானு பாரஹமா தன்‌ புத்திரனான
வஸிவகடனை அனுப்பினான்‌ அவன தன்‌ தாயிடம்‌ சென்று தந்ைதையிண்‌
கட்டளையைக கூறித தனனுடன வருமபடி, அழைததான்‌ அவள்‌ வர
மறுததாள. வஸிஷடன தஇிருமபிவநது, நிகழ்ந்ததைத தரதையிடம கூறி
னை ப்ரஹமா ஸாவிதரி முதலிய மறற மனைவியரை வைத்துக்கொண்டு
யாகததைத தொடங்கினான.

அஸ₹*ுராகள, தேவாகளின்‌ நன்மையைப்‌ பொருதவாகளன் றோ?
அவாகள்‌ இநதத யாகத்தைக கெடுக்க எண்ணி, ரைஸவதிமிடம்‌ போய்‌
* உன கணவன உனனை அவமதிதது யாகம நடததுனெருன்‌ *? என்று
கூறினா. அவளும கோமிதது ஒரு ஈதியாஃப்‌ பெருகி யாகசாலையை அழிகக
மூற்பட்டாள. இதுகணட எமபெருமான்‌ ஓா அணையாகத தானே குறுக்கே
பளளிகொண்டான. ஸஸவதியும கோபம தணிஈது தன கணவனிடம்‌
வநதாள, ப்ரஹ்மா அவளையும்‌ சோத்துககொணடு யாகததை நடத்தினான்‌.

முடிவில ப்ரஹ்மா அகநிமில்‌ வபையை ஹோமாம்செய்தான.
உடனே யாகவேதியின்‌ மததியிலிருநது ஒரு பெரிய தேஜஸ்ஸாம, அதன
நடுவில புணயகோடி. எனனும விமானமும தோன்‌ றின்‌. அவ்விமானததின
கடுவில்‌ போருளாளனும ஆவீபபவிநதான. பாஹமா ஆன நதச்கடவில
மூழ்க அவனை நன்றாயநுபவிததுத அதிததான பேரருளாளனும்‌ வேண்டிய
வரம கேட்குமாறு ப்ரஹமாவைக கடடளைமிட்டான, ப்‌. ரஹமா ௮கசேயே
எழுநதருளியிருககுமப்டி வரம கேட்டான்‌ பகவானும்‌ இசைந்தான்‌, மின்‌
ப்ரஹ்மா யாகததை முடி ௧.௮ எமபெருமானிடம்‌ விடைபெற்று ஸத்ய
லோகம சென்று பகவததியான ததிலேயே சூழகிகடடெந்தான்‌.

[இவவரலாற்றை ஸ்ரீதேசிகள அதத ஸகதாப்பததிற்கு ஏற்ற பால்‌
களில பாடயிருககும அழுகை கமமால வாணிககமுடியாது ஸரஸ்வதிதேவி
ப்ரஹ்மாமீது கோபஙகொணடு ஆவேசததுடன்‌ யாகததைக கெடுககவரும
முறையைக கூறும்‌ பாசுரததைக கவனிககுமபோது அவருடைய அஆவேசுத
தையும்‌ கோபததையும நேரில காணபதுபோலிருககின்‌ றது பேரருளாள
னின்‌ திருமேனியழகையும, அவன்‌ இருபிராட்டிமாருடன. காட்கியெளிப்‌
பதையும்‌ தகக உதாஹரணஙகளுடன்‌ வாணி ததருககும அழகு நம உள்ளத
தைக கொளளைகொள கின்றது இதனுள்‌ ஸரீபாஷயததின பதினாறு பாதச
ளின்‌ ஸாரராத்தங்களையும ஒரே பாசுரததில அமைத்து அருளிசசெய்திருக
ஒம்‌ வல்லமைக்கு ஈரேழுலகையளிததாலும ஈடாமோ 9 அதிகம கூறுவா
னேன்‌ * இதன பெருமை அறுபவிததே அறியறபாலது ]

185 மெய்விரதமான்மியம்‌-உரை

வெண்பா

208 வாமீ யரளாளர்‌ வாழியணி யகத்திகிரி
வாழி யேதிராசன்‌ வாசகத்தோர்‌ _— வாமி
சாண கதியேனுத்‌ சாரீவுடன்மற்‌ றென்றை
யாணுகக்‌ கொள்ளாதா ஈன்பு. 1

உரை -— அருளாளர்‌ - பேரறாளாளர்‌, வாமி - வாழக, அணி
த்தீகிரி - (பூமிக்கு) ௮லவகாரமான ஹஸதிகிரி, வாழி-வாழக, எதிராசன்‌
ரசகத்தோர்‌ - ஸ்ரீபாஷயகாரருடைய ஸூசதிகளில ஈடுபட்டவா, வாழி-
ழக, சரணாகதி எ(ன்னும்‌ சார்வுடன்‌ - பீரபததியென்னும உபாயத்‌
(டன, மற்று ஒன்றை - வேறு ஒன்றை, அரணாக - உபாயமாக, கொள்‌
ராதார்‌ அன்பு - கொளளாதவாகளுடைய பகதி, வாமி - வாழக

பேரருளாளனு.ம, அவன எழுகதருளியுளள ஹஸ்திகிரியும, ஸ்ரீபாஷய
ரரருடைய எமப்ரதாயஸதாகளும, பரபததியையே உபாயமாகக கொணட
ரகளுகீகுப பேோருளாளனிடமுளள ஈடுபாடும்‌ மீழிவாழக என்று
ககளாசாஸகம செய்தவாறு 1

எண£ராசிரியவிரு சதம்‌

209 எண்டீசையுங்‌ கடலேழ மலைக ளேழ
மீரேழ வையகழம்‌ படைத்தி லங்கம்‌
புண்டரிகத்‌ தயன்புணர்த்த பெரிய வேள்வீப்‌
புனிதநறும்‌ போக்கியத்தை யுவந்து வந்து
கதோண்டையெனு மண்டலத்தி னடுவிற்‌ பாரிற்‌
நாநிலமேய்‌ விரதத்துத்‌ தோன்றி நின்ற
கோண்டலநட்‌ குணமேநாங்‌ கூறு கின்றேங்‌
கூர்மதியிர்‌ குறியாகக்‌ கோண்மி னீரே, 2

உரை -— கூர்‌ மகதியீர்‌ ! _ காரமையான அறிவுபெறறவாகளே 7
௭ திசையும்‌ - எடடுத திசைகளையும, கடல்‌ ஏழம்‌ - ஏழு ஸமுத்ரககளை
5, மலைகள்‌ எழம்‌ - ஏரு குலபாவதககளையும்‌, ஈர்‌ ஏழ வையகழம்‌- பதி
மாகு லோகசகளையும, படைத்து - ஸருஷடிதது, இலங்கும்‌-பரகாசிபப
றும, புண்டரிகத்து அயன்‌ - (ஏமபெருமானுடைய நாபிக) கமலதது இருப
.னுமான பரஹமாவால, புணர்த்த - நடததபபடட, பேரிய வேள்வி
ரிய( அசுவமேத )யாகததின, புனித நறும்‌ போக்கியத்தை - பரிசுசதமான
ஸனையுளள ஹவிமணஸை( பெறுவதற்கு), உவந்து வந்து - ம௫ழகது

2

ப பெட்‌ வெது. அமர அவக அத மயடுமு அசத்வகை்‌.

(ரீதேசிகபபிர ப௩தம 166

வநது, பாரில்‌ - பூமியில, தோண்டையெனும்‌ மண்டலத்தின்‌ நடுவில்‌ -
தொண்டைமணடலமென்னும்‌ தேசத்தின்‌ நடுவில, தா நிலம்‌ - பரிசுத்த
மான ஸத௫மாகிய, மேயவிரதத்து - தையவரதமெனனும்‌ கேேகசுதிரததில,
தோன்றி நின்ற - அவதரி£அ நிலைபெறற, கொண்டல்‌ - (பேரருளாள
னெனனும) மேசகதின, அரள்‌ கணமே - சகருபையெனனும குணத
தையே, நாம்‌ கூறுகின்றேம்‌- நாம (இப பநதததில) பேசுகின்ரோ 5 நீர்‌ -
நீங்கள, குறியாகக்‌ கொணமின்‌-(இதனைக) கவனததடன அறிஈதுகொளக

எமபெருமானுடைய திருநாபிககமலததில பிறது ஸகலலோகஙகை
யம படைககவலல பரஹமா எபபெருமானைக்‌ குறிதது ஹையவ் ரதத
திரகதில செயத பெரிய அசுவமேதயாகததில ஹவிஸஸைப்‌ பபெறவுவதமலாக
அங்கு அவதரிதத பேரருளாளனுடைய பெருமையை ரஸிகாகளும பாக!
தாகளும உரிய அறிவுள்ளவாகளுமான நீககள அனைவரும்‌ கேடடு மி
கேணடும இதறகாக மனததில கருததும, வாகில்‌ ராகமும, கையில
காளமுமாகப்‌ பொருநதவேணடுமென வகுதத பரதசாஸதரததை த கழுளிப
பண்ணும்‌ இசையும அமையுமாறு பேரருளா ளனபெருமையை! பாடு
இனறோம நீசுகளஅனைவரும கருததுடன கேட்மீராக _ சான றவாறு.

எட்டுத்திசைகளை 84-வது பாசுரவுரையிலும, ஏழகடல்களை 120-
வது பாசுரவரையிலும காணக

எழமலைகள்‌- மஹேகதரம, மலயம, ஹையம, சக்திமான்‌, ௬௯௩௦௦,
விநகதயம, பாரியாத்ரம எனபன

பதினான்கு உலகங்கள்‌- அதல, விதல, ஸுதல, தராதல, மஹால,
ர்ஸாதல்‌, பாதாலககள எண்பன கீழுலகம பூ, புவ, ஸாவு, மஹ,
ஜ௩, தப, ஸதயம என்பன மேலுலகம்‌. 2

[வேதாகதவகள ஸகலலோகத்திறகும மிக்க நன்மையையே உப
தேசிபபனவாகும்‌ அவறறின பொருளைப புராணங்கள்‌ தெளிவுபடுத்த
இன்றன. அவறனுள பரஹமாணடபுராணம மிக முககியமா தலின முற்பட
எணணப்பட்டதாகும அதில தையவரதக்ஷேததிரததின மேன்மையை
விளககும வாயிலாகப்‌ பேரருளாளன பெருமை விவரிததுககைறப்பட்டுளது.]

210 செகதொடை ஃ வெண்டுறை

வம்மின்‌ புலவீ ரதளாளப்‌ (பொநமா ளென்று மநளாமி

யம்மா னேன்றுநீ திநமகனைப்‌ பெற்றுமெ னேத்சங்‌ கோயிலஃ்கொண்ட
போர ளாளரேன்‌ நும்வியப்பா விநதூ தும்படி கரைபுரண்ட
கருணைக்‌ கடலை யிவ்வண்ணம்‌ பேசுவி ர்‌ தேன்ன பாங்கே. 8

187 மெய்விரதமான்மியம்‌-உரை

ns

உரை -- புலவீர்‌ - புலவாகளே ! வம்மின்‌ - வாருககள.
ரளாளப்‌ பெருமாள்‌ என்றும்‌ - அரளாளப்‌ பெருமான்‌ எணலும்‌,
தனாழியம்மான்‌ என்றும்‌ வ அருளா பியமமர ண என்றும, இரு
னைப்‌ பேற்றும்‌ - பிராடடியைத தேவியாகககொண்டதுமன தி, என்‌
.ரூசம்‌-- என மன தகை, கோயில்‌ கோண்ட - வாஸஸதலமாகககொணட.
ராநனாளனர்‌ என்றும்‌ - பேரருனளானா எனறும, வியப்பா ஆசசாயமாய்‌,
நது ஊதும்படி - விருககளைக கூறிழுழககுமபஒ. கினற, கரை புரண்ட
ணைக கடலை - கரை புரணடுபெருகும கரு2னைக கடலான எம்பெரு
னை, இவ்வண்ணம்‌ - (காம பேசுகனெற) இமமுறை.பிலேயே, பேசு வீ$_
கம) பேசுலீாகளாக ஈது - (அகனன நி அறுபவிஷயகளைப பேசு
ற) இததனமை என்ன பாங்க - எனன கோமை 9

புலவாகளே ! வாருஙகள, போருளாளனுடைய கருணையெனும்‌
ஊததைப பறறி ஆழவா முதலிய பாமபாகவதாகள பல விருதகளைக
பி முூழஙகுகினறனா. அததகைய கருணைககடலான போருளாளன பெரு
யை காம பேசுவதுபோல நீககளும பேசி உயவீாகளாக இதஙஙனணன தி

உபமான விஷயககளில்‌ ஈடுபடுவது நோமையனறு-—எனறவாறு.

* அறாளாளப்‌ பெருமாள ? : அருளாழியமமான்‌ * போருளரலார *
“பன கருணையெனும சூணததின காரணமாக அததிிரியெமபெருமா
ஈசு வநத திருகாமககள. 2

சடடகாகசலிததறை
[ ஒன்றே புகலேன்‌ றுணர்ந்தவர்‌ காட்டத்‌ திருவநுனா
வன்றே யடைக்கலங்‌ கோண்டநம்‌ மத்தி கிரித்கிரும௩
லின்றே யமிசையி எனணையடி சேர்ப்ப ரினிப்பிறஷவேோ
நன்றே வநவ தெலாநமக்‌ குப்பா மோன்றிலகே A

இதன உரையை 18-வது யாசுரததில காணக.
பேரருளாளனதிருவ௲ஒகளில பரநயாஸதைதைச்‌ செய்து மோக்ஷூதகை
ரபராததிருக்கும காம இனிப்‌ பலணைக கருதி ஒனறையும்‌ செய்யவேண
வாயினும, இ௰௫கு இருககும நான ஈநறபொழுது போக்கி மனமகிழப
ரருனானன பெபெருமையைப யேசுகின்றோம-_— என்றவாறு 4

கட்டளைசசலித துறை

! வம்பவிழ்‌ போதமர்‌ மாத நுகந்தவம்‌ மாநிதியைத்‌
தன்பல மேகோண்டு காணக்‌ கருதிய தாமரையோன்‌
முன்பல கூற்றத்து வல்வினை மொய்க்க முகிம்மதியா
யம்புலி வேண்டிய பாவனைப்‌ போல வழதனனே

ன

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 1 68

உரை - வம்பு அவிம்‌ - வாஸனையுளள மலாந்த, போது அமர்‌ -
புஷபத்தில வஸிககின்ற, மாதர்‌ - பிராட்டியின்‌, உகந்த - அணபுக்கு
உரியனான;, அம்‌ மா நீதியை - பெரிய புதையலபோனற அவவெம்பெறா
மானை, தன்‌ பலமே கொண்டு - தன்னுடைய யோகபலததையேகொணடு,
காணக்‌ கநதிய தாமரையோன்‌ - ஸாக்தாதகரிகக நினைதத ப்ரஹமா, முன்‌
பல தநிறத்து - முனபு பல அபசாரககளால ஏறபடட, வல்‌ வினை
மொய்க்க - வலிய காமககள்‌ நெருகக, முகிழ்‌ மதியாய்‌ - அருககிய அறி
வுடையனாய்‌, அம்புவி வேண்டிய - (எடட முடியாத) சநதரனைப்‌ பிடிது
தருமபடி. விருமமிய, பாலனைப்போல - குழநதையைபபோல, அழதனன்‌-
(தன எணணம நிறைவேருமையால) அழுதான்‌.

ஸாவேசுவரன, மஹான்‌ அஹங்காரம்‌ என்ற வரிசையில ப. ரஹ
மாணடம வரையில உளளன வணதுககளையும பின ப்பஹமாவையும்‌
படைதது, ப்ரஹ்மாவாகிய சரீரததில தானே அதறுபரவேசிதது மறற
ஸ்கலவளதுககளையும படைதது, தன வயிறறுதிதத மகனாய்த தணகளு
மேரே சிஷயனான ப்ரஹமாவைப்‌ பதினான்கு உலகஙகளுககும தலைவனாக
யருளினான. இவவதிகா ரமபெறந பரஹமா,தனனுடைய உயா பிறவியையும்‌,
ஒரேகாலததில நான்குமுகககளாலும்‌ வேதககளை /பரவசகம செய்தலையும,
ஸ.ரஸவதிக்குக்‌ கணவனா பிருததலையும, நானகு வாண௫களையும்‌ படைதத
பலவகைப்பட்ட ஸாமாததியததையும கினைநது, தனக்கு நிகா ஒருவரும்‌
இலலையெனக கருதி, சுதகதிரசசெருககுகி கொணடான. இததகைய
காவமகொண்ட அவன, எலலாம்‌ யொருள்களிலும அநதாயாமியாய்‌
கிற்கும ஸாவேசுவரனணைத்‌ தன்‌ சக்தியால யோகம்‌ செயது ஸாகூகாதிகரிக்க
லாமென நினைதது முயன்றான. அப்பொழுது எம்பெருமானை ஸஹஸாக்லாத
கரிப்பதறகு விரோதியாயுளள ஒரு பிரபலமான காமம அவனை யேசகத்தி
னினறு விலக்கிவிட்டது, பின்‌ அவன து அறிவு மறவ, வான ததி
௮ளள அமபுலியைப பிடிக்க விருமபி றது கூடாமையால அழுஅமிெெகும்‌
சிறுவனைப்போல அவன்‌ புலம்பினான்‌,

நான்கு வநணம்‌-— பராஹமணா, ஆதததிரியர்‌, வைசியர்‌, சூத்திரர்‌
என்ப்ன, 3)

கட்டளை க்கலிததுறை
213 அடங்காக்‌ காணங்க ஊந்துட னறு மடக்கிழன
நெடுங்கால மிநீநில மேநிலை யாப்பூண்டு நீடுறைவான்‌
சடங்காற்‌ பேரிய தவங்கள்‌ செய்‌ தேோனென்ன தன்மைமி தேன்‌
றிடங்காத்‌ திந்த திசைழகன்‌ றன்னை யிகழ்ந்தனனே, 6

189 மெய்விரதமான்‌ மியம்‌- உரை

உரை -- இடம்‌ காத்திருந்த - (கனனுடைய ப்‌. ரஹம) பதவியை (வழு
வாது) ரகதிததுககொணடிருமத, திசைமுகன்‌ - ப்ரஹ்மா, நெடுங்‌
காலம்‌-மீணடகாலம, இநீநிலமே - இகத ப்ரஹ்மலோகததையே, நிலையாட்‌
பூண்டு - ஸதிரமாமிருப்பதாகககொணடு, நீடு உறைவான்‌ - நெடுிகாள
(அப்பதவியில்‌) வாழவிருமமி, மனம்‌ - முனபே, அடங்காக்‌ காணங்கள்‌ -
அடங்காத இகதரியககளாகிய, ஐந்துடன்‌ ஆறும்‌ அடக்கி காமேநதரியஙகளை
ஐுதுடன்‌ ஜஞாகயேநதரிய கள ஆறையும அடகு, சடங்கால்‌ பெரிய -
வ்ரதகளால பெரிய, தவங்கள்‌ செய்தேன்‌ - தபஸஸுகளைச௪ செய்தேன்‌ ,
இது என்ன தன்மை என்று - (காண்‌ செய்த) இக்காயம எததகைய அ?
(எவ்வளவு இழிவானத?) எனறு, தன்னை இகம்நீதனன்‌ - தன்னையே
வெறததுககொணடான.

இப்படிக சலககன பரஹமா *எனனே !! எனனே 17! ஸாவாந்தா
யாமியான ஸாவேசுவரனைபபறறி நான செய்யும யோகம கூடிவராத கார
ணம்‌ யாது??? எனறு ஆராய்க, கசூரஙகுபோல சஞ்சலமான மனம தெளி
வடையா இருப்பதே கா. ரணமாமெனத துணிநது இகத மனக்கலககததிறகுக்‌
காரணமான காமததைக கழிச்காமல இததசைகாளுூம்‌ எனன கராயம
செய்தேன 2 இததப்‌ பதவியையே சாசுவதமெனக கருதி இம்த்ரியயகளை
அட்ககிப்‌ பெரிய தவமபுரிநது வீணே சரீபததையும அன புறுததிக
கொண்டேன்‌ எனறு நெஞசுறாகிக கணணீா சொரிஈது நெடுகாசசெறிக்து
நிலத்தைப்‌ பாரத்திருநது தன்னையே வெறுததுககொணடான்‌-என்றவாணு.

எண்‌£ராசிரியவிருத்தம

214 விண்ணுலகில்‌ வீற்றிருந்த மேன்மை யாலும்‌
வேதங்க ளீரிரண்டும்‌ விரித்த லாலுங்‌
கண்ணனைநான்‌ கநத்துறவே காண்ப னென்னக்‌
காணுமல்‌ விலக்கியதன்‌ வினையைக்‌ காணு
வெண்ணியநற்‌ புவனங்க ளேழ மாறு
மீநழன்று தீவழுமேடீ டிடழம்‌ விட்டுப்‌
பண்ணியநல்‌ விரதமேலாம்‌ பலிக்கு மென்று
பாரதத்திற்‌ பங்கயத்தோன்‌ படிந்திட்‌ டானே. 7

உரை பங்கயத்தோன்‌- (பகவானுடைய காபிக)கமலத்தில பிறதத
ப்ரஹ.மா, விண்ணுலகில்‌ - ப்ரஹமலோகத்தில, வீற்றிநந்த மேன்மையா
ஹம்‌. பாஹமபதவி வஹிதீத பெருமையரலும, வேதங்கள்‌ ஈர்‌ இரண்டும்‌
வேதங்கள்‌ நானகையும்‌, விரித்தலாலும்‌-(உலகுககு)வெளிமிட்டமையானும,
கண்ணனை - எமபெருமானை, கநத்து உறவே - மணத்தில நிலைபெற்று

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 190

நிற்கும்படி, நான்‌ காண்பன்‌ என்ன - நாண்‌ நேரில ஸாகஷைகச்கரிப்பேண்‌
என்று நினைதது (யதகம செயது), காணமல்‌ விலக்கிய- அவ்வாறு ஸாக்ஷாத
கரிககமுடியாமல தடைசெய்த, தன்‌ வினையைக்‌ காணு - தன்னுடைய
காமததைக்‌ கணடு (அதைப்‌ போகக ஙினைதீது), எண்ணிய நல்‌ புவனங்கள்‌
ஏழம்‌ ஆறும்‌ - (சாஸதரயகளில) கூறப்பட்ட சிறநத லோகககள பதின்‌
ம ய) இரு முன்று தீவழம்‌ - ஆறு தீவுகளையும, எட்டு இடழலம்‌
விட்டு - எட்டு வாஷஙகளையும விட்டு, பண்ணிய நல்‌ விரதம்‌ எலாம்‌ -
செயயப்படும சிறநத வரதஙகள எல்லாம, பலிக்கும்‌ என்று - பலன்‌
தீருமென்று உறுகிகொணடு, பாரதத்தில்‌ - பாரததேசததில, படி நீதிட்‌
டான்‌ - வந்து கவகினான..

ஆயிரம்‌ கோடி யுகங்கள்‌ எமபெருமானை முன்பு ஆராதித்ததால
தான்‌ பெற்ற ப ரஹ்மயபதகவியாஇ.ப சேறறில அருநதிகின்று அகந்தை
கொண்டு செய்த யோகம வீணாப்‌ பகவானுடைய ஸாக்காதகாரததைப
பெருமல பச்சா ததா பததையடைகத பசஹமா, எம்பெருமானுடைய கடா
அ௲ஹ்தை முன்னிட்டு மோகஃதத்திறகூக்‌ காரணமான தவததைச்‌ செய்‌
வதற்கு உரிய இடம எது எண்று ஆராய்நதான பூமியொழிய மறற
லோகஃஙகள்‌ பதின்கூன்றும, பூமிமிலும ஜமபூதவீபம தவிர மறற தவீபவ
கள்‌ ஆறும, அதிலும்‌ பாரதவாஷம்‌ நீஙக மறற வாஷஙளை எட்டும காம
பலன்களையே அறுபவிககுமிடமாதலின்‌ மிகப்‌ புணணியகாமமாண இந்தத்‌
தவததைச செய்ய உரியன வலலவெனறு புறக்கணிதனு, எல்லாவறறுக
கும தெறகேயுள்ளதாய்‌ ஸகலதாமங்களையும அஅஹஷடிக்க எஏறறதாணன
பாரதவர்ஷத இல்‌ வகது புகுகதான்‌- என்றவாறு.

பதினான்கு. உலகங்கள்‌ 209-வது பாசுமவுரைமிற்‌ காணக.

எழ தீவிபங்கள்‌-— ஜம்பூ, ப்லகூம, சாலமலி, குசம, கீரெளஞசம,
சாகம்‌, புஷகரம --- என்பன,

ஒன்பது வர்ஷங்கள்‌-— பாரதம்‌, கிம்புருஷம்‌, ஹரி, இலாவ்ருதம,
மயம்‌, ஹிரணயகம்‌, குரு, பத்ராசுவம, கேதுமாலம்‌-—-என்பன, 7

அஅசீராசிரியவிருத்தம்‌

215 எத்திசை நீலனு மெய்தி யநநீதவக்‌ செய்த வந்நாள்‌
சத்திய விரதத்‌ செல்வா யேன்றவோ நரையின்‌ சாரீவா
லத்திசை& சென்ற ழைத்தங்‌ கமாரில்‌ லெடுப்பான்‌ றன்னை
யுத்தர வேதி செய்யென்‌ மு ரையணங்‌ கிறையு சைத்தான்‌,

191 மெய்விரதமான்மீயம்‌-உரை

எ தவை வை அசைக்க அணு

_——_—

உரை. உரை அணங்கு இறை-வாககினதேவதை(யான ஸரஸ்‌வதஇ)க்கு
நாயசனாகய ப்‌ ரஹமா, எத்திசை - எலலாததிசகிலுமுளள, நிலனும்‌ எய்தி -
ஸ.தாநனவகளுககும சென்று, அருந்‌ தவம்‌ செய்த அந்நாள்‌ _ (ஒருவராலும்‌)
செய்யமுடியாத தவததைச செய்த அக்காலததில, சத்தியவிரதம்‌ -
ஸதயவமதம என்னும கோ்ஷேததிரததிறகு, சேல்வாய்‌ என்ற. போ
என்ற, ஓர்‌ உரையின்‌ சார்வால்‌ - ஜா (அசரீரிவரததையன ஆதாரதீதால,
அத்திசைச்‌ சென்று - அநதத தினைககுச சென்று, அங்கு - அநத கேத
திரதகில, அமரர்‌ இல்‌ எடுப்பான்தன்னை அழைத்து - தேவாகளுக்குரிய வீடு
(முதலியவற்றை) அமைப்பவ (னாகிய விசுவகாம) ணை அழைதது, உத்தர
வேதி சேய்‌ - (யாகம செய்வதற்கு) உததரவேதியைக செய்து முடிப்பா
யாக, என்று உரைத்தான்‌ - என்று கடடளையிட்டான.

இப்படி பரஹமா பாரததேசததில வத புகுத தான முககியமாக
நினைத்திருகத பறபல புணயகேஷத்திரத்தில்‌ ஒரு காலால கினறுகொணடும,
கைகளை உயரத நாக௫ககொணடும, மூச்சை அடககிக்கொண்டும, வேறு
ஒருவராலும்‌ செய்யமுடியாத தபஸஸைச்‌ செய்தான்‌. இப்படி செய்தும்‌
தன மனம்‌ அஈதாயாமியான எமபெருமானைக காண வலலமையறநிருப்‌
பதைக்‌ கணடு மிக வருநதிக்‌ கிடறதான்‌. அப்பொழுது ஆகாயததில
£ ப்ரஹமாவே! நீ வெறுகசவேணடாம, பகவானைபபறறிய யோகத்திற்கு
விரோதியாய்‌ இதுகாறும உனனிடம உளள காமங்கள்‌ கழிகைக்கு ஒர்‌
உபாயத்தை உபதேகிககின்றேன. அதிகாரமெனனும ஆரகதாறுபவத்தில
அழுநதிக கிடககின்ற நீ இமிரம அசுவமேதயாகங்களை ௪ செயதாலன்றி
உன்‌ மனம கதெளிவடையாஅ. ஆனால இகத யாைகளைச்‌ செய்வது மிக்க
கடின மென்றும வெருகாலம ஆகருமேயென்றும நினைநது நீ அஞசினாயே
யாகில அதற்கும்‌ ஒரு வழியுளஅ. ஷதயவர தேேதீதிரததில செய்யப்படும்‌
ஜா அசுவமேதயாகம ஆயிரம அசுவமேதததின பலனைத தரும. இவவாறு
அளவறற பெருமையையுடைய அநத கத்திரததிறகுச௪ சென்று அதன்‌
நடுவில ஸாவேசுவரன நிததியமாய எழுநதருளியுளள ஹஸதிரிரியை யாக
வேதிகையாககி அலகு ஸகலயாகககளிலும முகயெமாயுளள அசுவ
மேதயாகததாலே, ஸகலயாக௫களின பாகததையும திருவுளளமபறறுஇன்ற
ஸாவேசுவரனை ஆராதிப்பாயாக '”? எனறு ஓரா அசரீரிவாககுப்‌ பிறகத௮,
இதைக கேட்டு மிக மகிழகத ப்ரஹமா அப்பொழுதே ஸதயவரதக்கூதாம
சென்று தேவசிறபியான விசுவகாமாவை அழைத்து 4 நாம கைலபாபக
களுககும ப்ராயசசிததமாய்‌ வேதங்களில்‌ விதிக்கப்பட்டு ஸாவேசுவரனைத
தேவதையாகக கொணடுளள அசுவமேதயாகததை இதத கெகத நிரததில்‌
செய்யக கருதியுள்ளோம, சிற்பவிததையில நிபுணனான நீ ஹஸ்தி௫ரியை
நானகு சதுரமாக வகுதனு அதையே யாகவேதியாகக யாகசாலையை

பநீதேசிகபபிரபந்தம்‌ 192

அமைப்பாயாக, மேலும மமமுடைய யாகததிற்கு வரும தேவா, அஸாரா,
யக்கா, ராஷ்ஸா, இரா, இிமபுறுவதா, ஸிதீதா, விதயாதரா, மதுஷயா
முதலிய பல திறததினரும நெருக்கமின்றிச௪ ௬கமாய வஸிக்குமாறு நீண்டு
அகன்று உயாநது மிகக அழகிய ஒரு ராஜதானியை விரைவில படைபயபா

5

யாக ” என்று மிக விவாக கடடனணையிடடான.

அஅாசசநதவிருத்தம
மைத்ததோரே மீற்றனுவி னுய்த்த
பத்துமோந கோத்தேனவு திர்த்த திறலோன்‌

மோய்த்தவேணேய்‌ வைத்ததுணு மத்த னிடமா
யத்தி கிரியே 9

210

உத்தமவ மாரத்தலம

லத்திரவ ரக்கன்ழடி

மத்துறுமி குத்ததமீர்‌

மத்திகீரி பத்தர்வின தொத்தறவ றுக்கமணி
இதன்‌ உரையை 88-வது பாகரததில காணக

இககனம பரஹ்மா கடடனையிட, விசுவகாமணன்‌ ஸகலகுணங்களா
அம சிறநதுமிறகும்‌ ஹஸதிகிரியை யாகவேதிகையாகடி இது ஸாவேசு

வான நிதயவாஸம செய்தற்கு உரிய இடமாகும எனறு நினைதது ஒரு
ப ரஹமா அகககருககுக காஞசியெனப்‌ பெய

9

கணாபா

ககரத்தையும படைததான்‌,
ரிடடான.
எண£ராசிரியவிறாததம்‌
217 திண்மணிகள்‌ பொன்னுடனே சேர்த லாலுகு
சிதையாத நாூல்வழியிற்‌ சேர்த்தி யாலும்‌
வண்மையேழ மீரிரண்டு வருணத்‌ தாலும்‌
வானவர்க்கும்‌ வியப்பான வதப்பி னலு
மோண்மையுடை வாசிவிளி யோகை யாலு
மோருகாலு மழியாத வழகி னலு
மண்மகளார்க்‌ கலங்கார மென்ன மன்னு
மதிட்கமீசி நகர்கண்டு மகிழ்ந்திட்‌ டானே, 10
உரை _. தினை மணிகள்‌ - திடமான சசநஙகள, பொன்னுடனே _
தஙகததோடு, மேர்தலாலும்‌ - சோத்து இமைககபபெறறிருபபதாலும,
சிதையாத தால்‌ வழியில்‌- அழியாத சிறபசாதைர ததின முறையில, சேர்த்தி
வாதம்‌ அமைககபபடடிருப்பதாலும, வண்மை எழம்‌-கொடை நிறைகத,
குர்‌ இரண்டு வருணத்தாலும்‌ - நானகு ஜாதியாரும நிறைநதிருப்பதாலும்‌
வானவர்க்கும்‌ வியப்பான ௨ தேவாசடகும வியக்கததகக, வகுவ்பி
லம்‌-அமைபமினாலும, ஒன்மையுடை-இயறசையழகமைநத, வாகி. நக்‌
களின்‌, விளி ஓகையாலும்‌ - கனைகளும கால்‌ ஓையினாலும, காலம்‌
அழியாத ௮ழகீனாலும்‌ - ஒருபோதும்‌ அழியாமல மில்பெறற அழகினாலும,

193 மெய்விரதமான்மியம்‌- உரை

அப்பனை கண படக ரப நகை: ச டப

மண்மகளார்கீகு - பூமிக்கு, அலங்காரம்‌ என்ன - பாணம்‌ என்னும்பழ,
மன்னும்‌ - யொருந்திய, மதிள்‌ - மதிள்களையுடைய, கச்சி நகர்‌ கண்டு -
காஞ£ீபுரத்தைக்‌ கணடு, மகிழ்நீதிட்டான்‌ - (பரஹமா)மகழச்ய்டைக்தாண்‌.

இகமனம்‌ ப்மஹமாவின கட்டணைபப்டி விசுவசாமனால்‌ படைசசப்‌
பட்ட காஞசீககாம, சிறபசாஸதமத்தை முறறும தழுவியமைநது நின்றது.
பல இடஙகளில உயாகத ரதநககன மபொனனில இழைக்கப்பட்டு ஒளி
வீசின. பராஹமணா, அஆூததிரியா, வைசியா, சூதீரா என்ற கானகு
வருணததோரும இந்நகரில்‌ தமது கடமையை வழுவாது செய்துவந்தனர்‌.
மிகச அழகு வாய்கத உயாதாகருதியரைகள கணைககுக குரலோசை இககு

கிரமபியிருமதது , எககாலததும அழியாத அழகினால தேவாகளும்‌

வியபபுறுமபடி. பூலோகததிறசே ஜா ௮அலககாரமாக அமைநத இவவழயெ

நகரை பாரஹமார கண்டு மகிழகதான-.. என்றவாறு, 10
எண£ீராசிரியவிருத்தம

218 காமங்கள்‌ பலகோண்ட வேதங்‌ கோண்டு
கைதவமே சேய்வார்க்கக்‌ காண கில்லாப்‌
பூமங்கை கேள்வனைநான்‌ கண்டு போற்றப்‌
புண்ணியத்தி னிகரில்லா விரதம்‌ பூண்டேன்‌
சாமங்கள்‌ கழிவதன்ழன்‌ சடக்கே னப்போயத்‌
தன்னுற்றிற்‌ றனியிருந்து தவஞ்சேய்‌ கின்ற
நாமங்கை வந்திடநீ யழைப்பா யென்று
நன்மகனை நான்ழகன்று னவின்றிட்‌ டானே. 11

உரை அ நான்முகன்‌ அ நான்கு முகங்களையுடைய ப்ரஹ்மா, நல்‌
மகனை - (தன்னுடைய) ஈல்ல புத்திரனான வஸிஷ்டனை (அழைதது), காமங்‌
கன்‌ பல லொண்ட காமயகாமஙகள்‌ பலவற்றை வெளிமீடுகினற,
வேதம்‌ கொண்டு - வேததனதைல்‌ கொணடு, கைதவமே செய்வாச்க்கு -
(பபசவதகைஙகாயததைச்‌ செய்யாது) சபடகராயவகளையே செய்பவர்‌
களுக்மு, காணசிலலா - ப்ரதயகஷமாய்கசாணமுடியாத, ஸூ மங்கை கேன்‌
வளை - பூவிலவாமுூம பிராட்டியின்‌ சாதனான எமபெருமானை, நான்‌ கண்டு
போங்ற - நாண நேரில ளேவிதது ஸ்கோதாமசெய்வதறகாக, புண்ணியத்‌
தில்‌ நிகர்‌ இல்லா - புணயஙகளுக்குள்‌ ஒப்பறற, விரதம்‌ பூண்டேன்‌ ன
(அசுவமேசயாசமாகிய) விரதத்ளைத்‌ தொடகசியுள்ளேணன்‌, சாமங்கள்‌
கழிவதன்‌ முன்‌ - யாமங்கள்‌ கழிவதறகு முன்‌ (நேரம தாழாத), சடக்கு
எனப்‌ போய்‌ விரைவாக (மீ) போய, தன்‌ ஆற்றில்‌ - தன (பெயருள்ள

யன்‌
ய

பக்கக்‌ ப பராவைகர் வதகவககள. அவதள.

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபக்தம்‌ 194

ஸரஸவதி) ஈதிக்கரையில, தனி இருந்து - தனியாக இருகது, தவம்‌ சேய

கீன்ற - தவம செய்பவளான, நா மங்கை - வாக்கின்‌ தேவதையான
ஸரஸவதி, வந்திட - (இ௫கு) வகதுசேருமபடி, நீ அுழைப்பாய்‌ என்று
சீ அழைதஅவரறாவாயாக என்று, நவின்றிட்டான்‌ - கடடனளையிட்டான.
தான்‌ - அனை,

பின்‌ அசுவமேதயாகத்தைச்‌ீ செய்ய முயன்ற ப்ரஹ்மா, மரீசி முதலிய!
ப்ரஹமாஷிகளை ருதீவிச்குகளாககிககொணடான.. அப்பொழுது அவா
மனைவியான ஸரஸறவதி ப்ரணயகலஹத்தால ௮வனைப பிரிரது ஸூஸ்வ
கதிககரையில தவமபுரிகதுகொணடிருநதான்‌. மனைவியிலலாமல்‌ யாகம்‌
செய்யசககடாதெனறு சாஸதாம கூறும்‌, ஆதலின பரஹமா தனை புதி
னை வணிஷடனை அழைதது “வேதததில்‌ கூறப்படிம காமய
காமஙகக£யே செய்பவா எமபெருமானை ஸா௯ஷகாஜற்கரிக்கறு டியாது.
ஆதலின்‌ நான வேறு பலனைச கருதாது அசுவமேதயாகம செயல ரை
வேசுவரனை ஸாகதாத்கரிக்ச விருமபுகின்றேன்‌ ரீ ஸ்ஸ்‌ டிக்கு
விசைவிறசெனாறு அங்குக்‌ தனியாமிருகது தவமபுரியும எண்‌ முக்யெ
மனைவியாகிய ஸாரஸ்வதியை அழைத்து வா? எண்று கட்டளையிட்டான்‌
எனறவாறு,

ப்ரணயகலஹத்தின்‌ காரணம்‌ ஒருகாலத்தில ப்ரஹமாவின ஸ்பை
யில தேவாகளும முனிவாகளும்‌ கிறைகதிருககுமயோது லமீ, ஸரவலைத்‌
ஆகிய இருவருள்‌ சறநதவள யார்‌ என்று வீவாதம வநதது. அப்பொ (து
யரஹ்மா எமபெருமானுடைய திருமா£பில வஸிக்கும்‌ பெருமை வாயகத
லக்ஷமியே சிறகதவளெனக்‌ கூறினான்‌ அதைசகேட்டு மிக வருகதிய
ஸ.ரவைதி தன அமசமாசப்‌ பூமியில்‌ பெருகுன்ற ஸரஸலதீகதயையேதும
கதிகளில சிறகததாகக கொளளவேணடுமென்றாள்‌ அதற்கு ய்ரஹ்மா
எம்பெருமான்‌ திருவடியினின்‌ று அவதரிதத கஙகாநதியமைககா டமி தும
கிறகத கதி இல்லையென்றான்‌ இதைக்கேட்டுத்‌ தன கணவன மீது கோபப்‌
கொண்ட ஸரஸ்வததேவி ஸ.ரஸ்வதிரதிக்களையில்‌ தீவமபுரிகதாள, il

[இககன ம பரஹமாவினால கடடனைமிடப்படட ஸ்ரீவஸிஷடபகவான்‌
ஸரஸ்வதிமிடம சென்று ஈமஸகைரம்‌ அபிவாதநம இவறமைச்‌ செய்னு
ப்‌. ரஹமா யாகமசெயவதையும அவனுடைய சடடனையையும கூறி
அழைததான்‌. அவள்‌ ப்ரணயகலஹம (ஊடல்‌) நீஙகாதகால வர மறுத்து
விட்டாள்‌. வஸிஷடன்‌ இவவிஷயத்தைத்‌ த௲தையான ப்ரஹ்மாவிடம்‌
தெரிவிததான்‌. ப்ரஹமா, ஸாவிதரி முதலிய மற்ற மனைவியரை
வைத அ க்கொண்டு யாகமசெய்யத தொடச௫கினா।ன யாகத்தில்‌ தேவர்கள்‌
மரியாதைசெயயப்படுவதைச்‌ கண்டு கோபககொண்ட அஹஸ-ரர்சன்‌

195 மெய்விரதமான்மியம்‌-உரை

அன்னி

அத யாகத்தைக்‌ கலைக்க நினைதது ஸரஸ்வத$தேவீடடட்‌ போய்‌
மேட்டிணா அவளும்‌ மிகக்‌ சோபககொணடு ஸாரஸைஇிநதிக்‌
திசையில வேகவதியெனனும வேறொரு பெரிய ந
ப்ரஹமாவின்‌ யாகசாலையை அழிகக முறபட்டாள்‌.]

க்‌ கலஹம்‌
தூத்‌ தென்‌
தயாய்ப்‌ பெருகி

219 பதின்‌ சூன்‌ று£ராசிரியசசநதவிருததம

அன்னவடி வாளகையு மன்னநடை யாளுயரு மன்னவா சேறி வருவா
ளத்தனய ஸனத்தனய னுத்திதனை யதீதிதென வுத்தி புரியா
ணன்னடைவி டாநடமீ தேன்னநட வாதடூவு நண்ணுதவ மீடநி மிழிவா
ணற்பதிக எற்பதிகள்‌ கந்புராள வற்புதம நற்க தியின்‌
கன்னடைவி டாவிடமி வன்னதீசி றுவிகட மன்னுகீரி கூட மீடியக்‌
கட்டவிடை யிற்றுவிழ மற்றும்விமி யுந்றடைய விட்ட நகுற
வன்னநய சீரயனி தேன்னெனவி மாவமார்‌ மன்னுபதி யேறி மகிழ
வச்சுதன ணைத்தனுவி லத்திசைவ ரத்தகைய வற்ற ஹுக்னாள்‌.

உரை... அன்னவடிவாள்‌ - ஹமஸமபோனற அழகையுடைய
வளரும, அசையும்‌ அன்ன நடையாள்‌ - அசைஇன ற ஹைமமைபோன்‌் ற
சடையையுடையவளும; உயரம்‌ அன்ன அரசு ஏறி வருவாள்‌-உயாந்க ராஜ
ஹமஸ ததின மீது ஏறிசகொண்டுவருபவளுமான ரஸ வதீதேவி,

அத்தன்‌ அயன்‌ - உயாகதவளனாகிய பீ ரஹ்மாவின்‌, அத்‌ தனயன்‌ -
தப்‌ புததிரனன வணிஷடனுடைய, உத்திதனை -- வேண்டுகோளை, இது
பத்த - இது அஸ்து (அபபழியேயாகுக), என உத்திபுரியான்‌ - எண்று
சாலலாதவளாய்‌,

இது - இவவாறு ப்ரஹமா அழைத்தது, நல்‌ நடை வீடா - கல்‌
லாழுககதீதினின அம வேறுபடாத(துபோல தோறறுகிசற) நடம்‌ என்ன.
ரட்கம எனறு /கிணைநது), நடவா - ஈடகது, நடுவு நண்ணு தவடு -
மழியிமையே எதிாபபழிஇன்ற குனறுமீது, ஏற்‌ இழிவாள்‌ - ஏறி
)றககுபவளாய,

நல்‌ பதிகள்‌ - ஈலல (ஸமமான) இடககளிலும்‌, அல்‌ பதிகள்‌ - அப்‌
மயலலாத (மேடுபளளமான) இடககளிலுமுளள, கல்‌ புரள - கறை
ரனாமபடி, அற்புத - இசசாயமான, மநற்கதியினால்‌ - வாயுவேகததால்‌,

கல்‌ நடை விடா - பாறைகள்‌ அசைந்து உருளாத, இடம்‌ இல்‌ 2.
)டமிலலாததும, உன்னதி சிற - உயரம குதையாததும்‌, விகடம்‌ மன்னு.
மடுபள்ளம பொருநதியதுமான, கீரி கூடம்‌ இடிய - மலையின்‌ இகரம
டிரதுயோகவும,

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 10

பயன க ௮௮ டக்கு நுல்‌ னை: த்‌ ஆப TOIT ப ப

அவ்‌ விடை - அங்கே, கட்டு - மலைப்பக்கம (சாழவரறை), இற்று
விழ - அடியறது இடயவும்‌, விழி ழுறிறும்‌ உற்று அடைய விட்டு - கண்‌
கணை கானாதிசையும சென்று பொருகதுமபடி செலுததி, அருகு உற (யாக
வேதியின ) ஸமீ.பத்திறளு வம,

அன்ன - அபபகடூப்பட்ட, நய சீர்‌ அயன்‌ - நன்மையையும்‌ சிறப்‌
ஊப்யுமுடைய ப்ரஹ்மதேவ்ன்‌, இது என்‌ என - இது எனன எனறு
(கிகைத்துநிறக), விழா அமரர்‌-(யாகமாகிம) உத்ஸவததிறகுவநத (மற்றைத)
தேவர்‌, மன்னு பதி ஏறி - திரமான (தங்கள்‌) தைநததிறஞான சென்று,
மகிழ - தோம உயிராபிழைதது வநததறகு) மகிழகதுநிறக,

அச்சுதன்‌ ௮ (பக்தர்களைக) சைவிடாக எம்பெருமான்‌, அணைந்தணு
வீல்‌ - அணையுறாவத்தில, அத்திசை தகைய வர - அங்கே தடுப்பதற்கு
எழுநதருள, அற்று - (வேகா) கெட்டு, அணுகினாள்‌ - மெருகு னை,

1 ஸரஸ்வததேவி, அன்னபபறவைபோனற அழகையும்‌ அதன்‌
கடையையும்‌ உடையவள, அதையே வாஹநமாகவும உடையவள்‌

2 ப்ரஹமாவினலை அனுப்பப்பட்ட வளிஷடன தன்னை யாகத்திறனு
வரும்பத வேண்டியும, 4 அ௮ஙனனமே யாகுக *
ம்மறுத்துவிடடாள,

என்று கூறுமல, இசைய

3 இயஙணம தன்னை ப்ரஹ்மா அழைத்தது உளளனபின்றி ஒரு
காப்பகதம்‌ கருதி நஉககும்‌ வெளிவேஷமாயெ ஒரு நாடகமேயாம என்று
கினைதக்து மிக்க கோபத்துடன்‌ யாகததைக்‌ கெநிகக ஈதியாயப பெரு
வருகன்டுளன அப்‌ பாது சஈடுவில எதிரப்படுகின்ற கறகுன்றுகளின்‌ மீது
ஏறியும்‌ இறஙக, பம வருனெறுள.

4 வாயுவேகம கொண்டு நதி வருமபோது ஸமமான இடங்களிலும
மேடுபனனளங்களிலும உளள கறகளெலலாம்‌ புரண்டோடுனெறன

5 பெரும்பாறைகளும்‌ ௮அசைகது உருளகினமன மிக்க உயரமாய்‌
மேடுபள்ளமான மலைசகிகரவகனெலலாம இடிகதுவிழுனெறன.

6 மலையின்‌ அடப்பாகங்களும்‌ உடைநது வீழுகன்றன அவள்‌
இவ்வாறு செய்துகொண்டு கானாதிசைகளிலும கண்களைச்‌ செலுததித்‌ தான்‌
கெடுசகவேணடி௰ யாகசாலையைத்‌ தேடி. யாகவேதியினருகே வந்தாள்‌.

7 யாகவேதியில்‌ இனை பெற்றுநிற்கும்‌ ப்ரஹமாவும்‌ இவவதிசயத்‌
மதக கண்டு இகைத்துகின்றான்‌, யாகததிறகு வநத மறறைத தேவரும
மிக்க ௮௫சண்கொண்டு தமது இருப்பிடம சென்று தாம்‌ உயிரமபிழைத்து
வகததற்கு மகிழந்துகினறனா.

197 மெய்விரதமான்மியம்‌-உரை

ஆல கன்‌ = rT அதது அ;

8 இத்தருணத்தில்‌ பக்தரைக்‌ கைவிடாத எம்பெருமான்‌ ஜர்‌
அணையுருகசொணடு எழுந்தருள அதனாகி வேகங்கெட்டு யாகசாலையை
கெருவகிஞன. 12

கேரிசைவண்பா

220 அன்று நயந்த வயமேத மாவேன்வி
பொன்ற வுரையணங்கு பூம்புனலாய்கீ---க்றிவர
வாதி யயனுக்‌ கநன்சேய்‌ தணை யானான்‌
றதை யரவணையான்‌ றன்‌. 18

உரை அன்று - அப்பொழுது, நயத்த-(ப்ரஹமாவினாலவிரும்பச்‌
செய்யப்படட, அயமேதம்‌ - அசுவமேகமமைனனும, மா வேள்வி . பெரிய
யாகம, போன்ற ௬ அதிநதுபோகுமபடி, உரை அணங்கு - வாக்னெ தேவ
தையான ஸரஸவைதி, பூம்‌ புணலாய - அழயெ நதியாக ஆகி, கன்றி வா -
கோபித்துக்கொண்டு தோனற, தாதை . (உலகுக்கே) சீதையும்‌, அரவு
அணையான்‌- ஆதிசேஷ பபளளியாகச்கொண்டவனுமாள எம்பெருமான்‌,
ஆதி அயனுக்கு அருள்‌ செய்து - ஸ்ருஷடிகாரணணாண ப்ரஹமாவினமீது
சருணையை வைத்து, தான்‌ - தானே, அணை ஆன்‌ ௮ (குறுக்கே)
அணையாகப பள்ளிகொண்டான்‌,

இக௯௫ன ம்‌ ஸரறவைதி மிக்க கோபககொண்டு அனவ மேதயாகத்தைக்‌
கேடுகக வேகவதிநதியாய்ப்‌ பெருவெர, ஸாவேசுவான்‌ ப்ரஹமாமீஅ
கருணைகெொண்டு அத வெள்ளததின நடுவில பாம்பணையோடு தானும்‌
லா அ௮ணையாகிக இடந்தான்‌... என்‌ வாறு. 13

இங்ஙனம்‌ அணையாக எழந்தநளியுள்ள எம்பெருமானை ழவுலகத்‌
தோரும்‌ ஸேவித்துத்‌ தம்‌ கண்ணும்‌ மனழம்‌ களித்து இவ்வண்ணம்‌
பேசினர்‌
சகட்டனபைக் கலித்துறை

221 தரணியின்‌ மன்னி யயனாுர்‌ தனித்தவன்‌ காத்தபிரான்‌
கநணை யேனுங்கட லாடித்‌ திநவணை கண்டதற்பின்‌
றிரணா கேண்ணிய சித்திர குத்தன்‌ றேரித்துவைத்த
சுநணையி லேறிய ஆூழ்வினை மற்றுந்‌ துறந்தனமே, 14

உரை - தாரணியில்‌ மன்னி - பூமியில ஸ்திரமாயிருகது, ௮யனார்‌ -
ப்ரஹ்மாவினுடைய, தனித்‌ தவம்‌ - ஒப்பறற தபஸ்ஸாகிய அசுவமேதத்தை,
காத்த பிரான்‌ - காப்பாறறி மஹோபகாரமசெய்தருளிய எமபெருமா
னுடைய, கரணை எனும்‌ கடல்‌ ஆடி - கீருபையென்னும கடலில நீராடி,
தீரு அணை கண்டதற்பின்‌ - அழகிப (அதி அணையை ஸேவித்தமிறகு, நாதத்‌

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ , ' 198

திரள்‌ - நரகககளின்‌ கூடடததை, எண்ணிய - கணகடைடுப்பார்ப்பவனான,
சித்திகத்தன்‌ - (சமனுடைய சுணககனான) சிதாகுப்தனால, க தெரித்து
வைத்த - கணககுப்பாதது எழுதிவைசகப்படட, சநணையில்‌ ஏறிய -
கணசகோலையில குறிததுவைககப்படட, சூழ்‌ வினை முற்றும்‌ -- (கமமை௫)
சூழநதுகிறகின்‌ ற பாபககள முழுதும, துறந்தனம்‌ - நீககப்பெறரோம.

இப பூவுலலை ஸதிரமாய எழுநதருளி ப்ரஹமாவின்‌ அசுவமேத
யாகததைக்‌ காததருளிய ஸாவேசுவரனுடைய கருணையா கடலில நாம
கீரா, அவ்வெமபெருமானாகிய தஇருவணையைக்கணணாரககாணப்பெற்றோம்‌.
ஆதலவின, சிசரகுப்தன்‌ நரகாநுபவததைக்‌ கொடுப்பதறகாகக கணகஃலெ
எழுதிவைததிருமத ஸகலபாபஙகளும இப்பொழுது நீககப்யெறறோம
14

என்றவாறு

[இப்படி வேகவதிரதியாய்‌ வநத ஸரஸவதீதேவியின்‌ கோபவேகம்‌
அடங்குமாநு திருவெஃகா என்னும திவ்யதேசத்தில பளனிகொணட எம்‌
பெருமான்‌ கடாகதிகக, அதனால அவளும மனக்கலக்கம தெனிநது வர,
அவளையும்‌ கூட்டிக்கொணடு ப்ரஹ்மா அசுவமேதயாகததை நடத்தினான்‌
முடிவில்‌ பசுவின்‌ வபையை அச்கிமில ஹோமஞசெய்தான்‌ ]

கட்டளை ககலித்‌ஏறை

222 சுகலேச மெண்ணீிய சூழ்வினை தீர்க்கத்‌ துணிந்தயணு
ரகலாத வன்புடன்‌ கோண்ட வயமேத வேதியின்மயேய்‌
புகலோங்கு பொன்மலை யன்னவொர்‌ புண்ணிய கோடியுடன்‌
பகலோன்‌ பகல்விளக்‌ காகப்‌ பாத்சுடர்‌ தோன்றியதே. 15

உரை - அயணுர்‌ - ப்ரஹமா, சுகலேசம்‌ - அறபமாண (லோக)
ஸாகத்தை, எண்ணிய 2 (பெரிதாக) எண்ணுவதறகுச்‌ காரணமா
யுள்ள, சூழ்‌ வினை ௨ சூழகதுகிறகும (தம) பாபஙகஆர, தீர்க்கத்‌
துணிந்து - ஒழிகக உ௫திசகெசணடு, அகலாத அன்புடன்‌ - நீக்காத பசி
புடன, கோண்ட - அறுஷடிசத, அயமேத வேதியன்‌ மேல்‌ _ அவ
மேத யாகவேதியிண்மீது, புகல்‌ ஓங்கு புகழ நிறை அளன, பொன்‌
மலை அன்ன - ஸ்வர்ண பாவதமயபோன ற, ஒர்‌ புண்ணிய கோடியுடன்‌ -
ஒப்பற்ற புணயகோடி. எனனும விமாநததுடன்‌, பகலோன்‌ பகல்‌ விளக்‌
காக - ஸூாயனும பகலிலவை தத விளககு என்னலாமபடி, பாஞ்சுடர்‌-
உசுதமமாணன (பேரருளானனாகிய) தேஜஸ்‌ , தோன்றியது. ஆவிாப்பவிக்க து.

199 மெய்விரதமான்மியம்‌.உரை

இங்கனம்‌ பரஹ்மா அறபமான லோகஸாுகத்தைப்‌ பெரிதாகள்‌
கருதும்‌ தன்‌ சாம;ஙகள அழிவதறகாக எமபெருமானிடம அளவறற பக்தி
யூடன அசுவமேதயாகததின வேதியினமேல அக்மியில பசுவின்‌
வபையை ஹோமம்‌ செய்தவுடன்‌, சிததிரைமாதத்தில்‌ ௬க்லபக்ஷூத்தில்‌
சஅாதத௫திதியில, ாயிற்றுக்கழமையுடன்‌ கூடிய ஹஸ்தரக்ஷூத்இரதீதில்‌
காலைகேரததில, யாகவேதிகையின நடுவிலிருந்து ஆயிரம கோடி ஸுலராயர்‌
கீள்‌ உதிததாறபோன்று ஒரு மஹா சேஜஸ்ஸ-பம அதன்‌ நடுவில்‌ பொன்னா
லாகிய மலைபோன்ற புணயகோடஉ. என்ற ஒரு விமாநமும தோன்றின.
அறத விமாநததின்‌ நடுவில ஸலூாயனைப்‌ பகலவிளகளகு என்னாலாமபடி.
தஜோமயனாயப்‌ பேரருளாளன்‌ காட்சிதமதான்‌, 15
இப்படிப்‌ போருளாளன்‌ திருவவதரித்தபடி யைக்‌ கண்டு நித்ய
ஸவூரிகள்‌, காளம்‌ வலம்புரி என்ற வாத்யங்களைத்‌ தம்‌ வாயினால்‌ ஊதி
அவன்‌ பெருமையைப்‌ பின்வநமாறட வெளியிட்டனர்‌.
எண்‌8ரா கிரியவிருத்தம
228 பெருமையுடை யத்திகிரிப்‌ பெருமாள்‌ வநீதார்‌
பேத வருன்போழியும்‌ பேநமான்‌ வந்தா
ரநமறையி ணுசீசிதணி னின்றர்‌ வந்தா
ரங்கழட னவையாத மரியோர்‌ வந்தார்‌
திருவுரையாய்த்‌ தாம்போநனாய்‌ நீற்பார்‌ வந்தார்‌
கிநவநளாற்‌ சேழங்கலைக டந்தார்‌ வந்தார்‌
மநவலர்கீது மயக்தரைக்கு மாயோர்‌ வந்தார்‌
வானேற வழிதந்தார்‌ வந்தார்‌ தாமே. 10

உரை பேருமையுடை எ (மிகப்‌) பெருமையுடையசானு அத்தி
சரிப்‌ பேநமாள்‌ - ஹஸதிதிரிகாதா, வந்தார்‌ - எழுநதருளிஞா; போநத
அருள்‌ போழியும்‌ - நீங்காத கருணையைப்‌ பொழியும, பெநமாள்‌ வந்தார்‌;
அரு மழையின்‌ உசீசிதனில்‌-அருமையான வேதத்தின்‌ சிரத்தில்‌ (வேதாமதத
தில), நின்றார்‌ - போ றறப்பட்டிகின்‌ றவர்‌, வந்தார்‌; அங்கழடன்‌ - அள்கங்‌
களுடன்‌, அவையாகும்‌ - அநத வேதஸ்வரூபமான, அரியோர்‌-- அருமையான
ஸவாமி, வந்தார்‌, திந உரையாய்‌ - மிமாட்டி சப்தஸவரூபமாய்மிற்க, தாம்‌
போருளாய-தாம அர்தத ஸவரூபமாய, நிற்பார்‌ - நிற்மவா, வந்தார்‌; திரு
அருளால்‌ - (தம) ௪ி.றஈச கீருபையினால, செழும்‌ கலைகள்‌ உயர்ந்த சாஸ்‌
ரங்களே, தந்தார்‌ - (உலகுக்குத்‌) த௲தவர்‌, வந்தார்‌; மரவலர்க்கு 4 (தம்‌
மிடம) அன்பற்ற காஸதிகருககு, மயக்கு உரைக்தம்‌ - மோஹரசாஸ்தா க
களை வெளியிடுகன்‌. ௦, மாயோர்‌ - வஞ்சகர்‌, வந்தார்‌; வான்‌ ஏற ௦ பாம

பதத்திறகுச௪ செல்ல, வழி தந்தார்‌ - உபாயத்தை உபதேசித்தனா, வந்தார்‌,
தாம்‌ - அசை, 1

ஸ்ரீதேசிகபபிரபந்தம்‌ 200

pn

எண்‌£ீராசிரியவிருத்தம

224 அத்திகிரி யநனாளப்‌ பேருமான்‌ வந்தா
ரானைபரி தேரின்மே லழகர்‌ வந்தார்‌
கச்சிதனிழ்‌ கண்கொடுக்கம்‌ பேருமான்‌ வந்தார்‌
கநுதவாத்‌ தருதெய்வப்‌ பேருமான்‌ வந்தார்‌
முூதீதிமழை போமியுழகில்‌ வண்ணர்‌ வந்தார்‌
மூுலமேன வோலமிட வல்லார்‌ வந்தார்‌
உத்தாவே திக்குள்ளே யுதித்தார்‌ வந்தா
நம்பர்தோழங்‌ கழலுடையார்‌ வந்தார்‌ தாமே. 17

உரை -- அத்திகிரி ஹஸதிவிரியிலெழுக தருளிய, அருளாளப்‌
பேநமாள்‌ - பேரருளாளபென்னும பெருமான, வந்தார்‌; ஆனை பரி
தேரின்‌ மேல்‌ - யானை குதிரை தோ ஆய வாஹநஙகள மீது (எழு
தருளும), அழகர்‌ வந்தார்‌, கச்சிதனில்‌ - காஞ்பரத்திு) கண்‌
கோடுக்கும்‌ - (ஜ்சூாகக) கண்ணைக்‌ கொடுசகும, பொநமாள்‌ வந்தார்‌,
கரத வாம்‌ தந - மனஸ்ஸினால அறுஸைைதிததால வேணடி௰ய௰வரத்தைக
கொடுக்கும்‌, தெய்வப்‌ பெநமாள்‌ - தேவசகிரேஷடா, வந்தார்‌, முத்தி
மமை பொழியும்‌ -- மோஃஅகமாகிய மழையைப்‌ பொழினெறவரும,
கீல்‌ வண்ணர்‌ - மேகமபோன்ற கிறமுடையவருமாண எமபெருமாண,
வந்தார்‌, முலம்‌ என ஓலம்‌ இட - (முதலையால பீடிசகப்பட்ட கஜேகதிரன்‌)
ஆதிமூலமே என்று கூககுரலிட, வல்லார்‌ - (அநத யரணையைக காக்க)
சகீதியுடையவா, வந்தார்‌; உத்தாவேதிக்குள்ளே - (பரஹமா வறபடுத்திய)
உத்தரவேதிககுனளே, உதித்தார்‌ - ஆனீாப்பவிததவா, வந்தார்‌, உம்பர்‌
தோழம்‌ அ நிதயஸ-௫ரிகனால தொழப்படுகின்ற, கழலுடையார்‌-திருவடி
கனெயுடைய எமபெருமான்‌, வந்தார்‌. தாம்‌ - அசை. 17

*கண்கொடுக்குூம' எண்ணும்‌ கொடா குருடரான ஹரரிதவாரணப்ராத்‌
யர்‌ எண்பவறாககுப்‌ பேருளானன்‌ கண்ணைக்‌ சொடுிததருளிய வரலாறு
றினைக்‌ குறிப்பதாகவும்‌ கசொன்ளலாம கூர்ததாழவானுடைய ஹுுநதர
வாஹ “ஸதவகதில 126-வது சுலோகததிற காண்க.

[ இபபடத திருவவதரித்தருளின பேரருளானனுடைய பெரிய
தேஜஸணைில மதிமயக ஓடிய பரஹமாவும தேவாகளும மூனிவாகளும்‌
மிசக சிரமசதுடன்‌ ஊன றி நோக்கியமண்‌ அநதப பெரிய ஜேறஸஸாக்ஞள
புண்யகோடிவிமாகத்தையும்‌, அதனா நடுவில்‌ பேரருளாளன்‌ யாகத்தின்‌
ஹலீிாப்பாகததை உட்கொணடதால அதன்‌ கறுமணம வீசும இருபபவளச்‌ி
செவவாயுடன்‌ ஒளியைப்‌ பொழியும்‌ ஒரு காளமேகமபோல கின்‌ றருளிய
பழியையும்‌ கண்டு மகிழ்ச்சி ஆச்சாயம்‌ இவற்றால்‌ பாவசமாமினார்‌ i

201 மெய்விரதமான்மியம-உரை

-

இவ்வாறு பரவசமான அவர்கள்‌ இங்வனம்‌ போழற்றினர்கவ்‌—
225 பனனிரு£ீராகிரியசச நதவிரு த்தம

இநுபரிதி யேய்ந்த மதடழ மெழின்மதிதி கழ்ந்த வதனழ
மிநுவகையி லங்கு குமைகளி லேதிர்போரவு கந்த மகாழ
மோநதகவு யர்ந்த திருமக னளோளிமறுவின்‌ மன்னு மகலழ
மநவநவு மீழ்ந்த வுதாழ மூலகடைய நின்ற கழல்களு
மநவினிடை யோங்கு புனலேன மலைதனிய நின்ற மலையென
மநனறவி ளங்த மொவியென மலாயனு கந்த பயனேன
வநவிலுறை கின்ற வூயிரோன வடியவரு கத்த வழதேன
வநமறைக னொன்றி யடிதோம வருள்வாதர்‌ நின்ற பேருமையே

உரை -- ௫ பரிதி - (கரண௫களால) பெரிய ஸூாயனை, எய்நீத
மதடழம்‌ - ஒதத கிரீடமும்‌, எமில்‌ மதி - பரகா௫ககும சநதரண்‌
போல, திகழ்ந்த வநனழம்‌ - விசஙகுகன்ற திருமுகமணடலமும,
இருவகை இலங்கு குழைகவில - இமணடுவகையாக பரகாகிககின்ற குண
டலகளில, எதிர பொர - எதிரேகினறு சணடையிடுவதறகு, உகந்த மகர
ழம்‌ -விருமமிய (னபோனற) மீனகளூம, ஒரு தகவு - ஒஓபபறற கருணை
னால, உயர்ந்த கிருமகள்‌- உயாநதுறிறகும பிராடடி, ஒளி மறுவின்‌-பமசாகிக
கனற(ஸ்ரீவதஸமென்னும)மறுவோடு, மன்னும்‌ அகலம்‌ நி சயவாமை செய்‌
யும திருமாபும, உரு ௮௬ - அசேதநததையும சேதநததையும, உமிழ்ந்த
உதாமும்‌ - ஸருஷடிதத திருவயிறும, உலகு அடைய - உலகததிலுளளவா
வநதுசாணமடையுமபடி, நின்ற கழல்கரூம்‌- நிற்கின்ற திருவடி களும்‌ ஆயெ
இஙறதறுடன, ௮ந மறைகள்‌ அருமையான வேதஙகள, ஒன்றி அடி தொழு-
ஒரேரமுகமாயநினறு திருவடிகளைத நொழ(து பேசும்படி, அநன்‌ வசதர்‌
நின்ற பெறுமை - அருளே வடிலெடுகத போருளாளா நினற பெருமை
(எவ்வாறு இருநததநெனனில), மநவின்‌ இடை - பாலெவனததின்‌ நழிவில,
ஓங்கு புனல்‌ என - எழுமபிய ஜலம எனறுமபடியாகவும, மலை குனிய -
(அததிகிரியென்னும) மலை வளையும்படி, நின்ற மலை என - நினற மலை என
னுமப்டியாகவும, மருள்‌ ௮ற - அஜஞாமம நீங்கும்படி , விளங்கும்‌ ஓவி என
பாகாகிககினற ஜேறஸ எனனுமபடியாகவும, மலர்‌ அயன்‌- (பகவானுடைய
நாபிக) கமலத தில உதிதத பபயாஹமா, உகந்த பயன்‌ என - விருமமிய பலன
என்னுமபடியாகவும, ௮நுஙில்‌ உறைகின்ற - சேதகபபொருளுககுூள வஸிக
கன்‌ ற, உயிர்‌ என - உ௰ி எனனுமபடியாகவம, அடியவர்‌ உகநீத-பாகவதா
கள விருமபுகன ற, அழத! என - அமறுரம எனனுமபடியா கவும(இருநதது),

218)

ஸ்ரீதேசிகபபிரப௩தம்‌ 202

பேரருளாளன்‌, தன கிரீடம்‌ ஸுராயனைபயபோல ஒனியை வீசவும,
திருழகமணடலம சநத பிமபததைப்போல குளிகது கிறகவம, திருககாது
களில்‌ அ௮ணிசத இபணடு குணடலககளிலும அமைநதுனள மீனுருவக
கள இரணமிம போரிட முபலவனபோல ஒன்றுககொனறு எதாமுகமாய
நிறகவும தன திருமாபில ஸ்ரீவகஸமென்னும மறுவும பெரிய பிராடடி
மம நிதயவாஸம செய்து விளஙகவும, சேதநாசேதறுங்களே பாளயகாலத
தில வைகதுக்‌ காததுப பின படைககும இருவ பிறறுடனும உலகிலுள
ளோ யாவரும்‌ வநது சரணமடையுமானு நிறனெற திருவடிகளுடனும,
வேதஙகளெலலாம அதத திருவடிகளைத தொழுது பேசுமாறு நினற
பெருமையை ஆயமது பாரககின்‌, அவவெமபெருமானை எமஸாரமாகிய
பாலைவனததில தோன றிப கெயலிசமான ஒரு நீாரிலையென தும, ஹஸதி
கரியெனனும மலையும வளைகதுபோகுமபடி அதன்மீது அழுததி நிற
கனந ஒரு மலையெனறும, உலகததுளள அஜஞாநம நீங்குமாறு விள
கும ஒரு தேஜஸ்‌ எனறும, பரஹமா அடைய விருமபிய பெருமபயன
என அம, ஸகல வளதுககளிலும நிறகனற அரதாயாமியெனறும, பாகன்‌
தாகளால விருமபப்படும திவயாம்ரு தமெனறும கூறலாகும-_— என்றவாறு.

[இவவாறு ப்‌. ரஹ.மாவும மறறைத தேவாகளும மஹரஷிஈளுூம ஆச
சாயததாலும பக திபபெருககினாலும ஏவபபடடு வணககுவதும எழுவதுமா
மிருது :பேோரருளாளனுககு அடியராகப பெறறோமே' எனறு தம பாக்‌
இயததை நினைகது நினை ஈது ஈழ தநினறாசள்‌ ]

வேநாந்தார்த்தங் களை வேளியிடுகின்ற ப்ரஹ்மஸிகித்ரங்களின்‌ பதி
னுறு பாதங்களில்‌ புநழப்படுகின்ற தணங்களைப்புகழ்ந்து அவர்கள்‌ பேசு
கின்றன*--
226 இருபததெணசராசிரியசசஈதவிருததம

* சித்த சித்தேன பி ரித்து ரைத்தனவ னைத்த மைத்துறையு மிறைவனாு!்‌
சிறிய பேரியவுந வடைய வுடலமேன நடல மீலதிலது நிலையினர்‌
சித்தி ரத்தெழிலை யொத்த பத்தரொடு மந்தர்‌ பிழ்கியெனு மணர்விஞர்‌ [ஞர்‌
சிதைவின்‌ மலைதேறியி லேறிய ௮ுரமுறைகண்‌ மறிய சிறையரிய நீறைவி

ண்கள்‌ ஆ அதக்‌ கள; பனி. mm

+

ன ரய 7 சா த்த க ரக்த வசட பயக அவ சூர சாட காக சூ சாட சரவ

ஹூஷா ெவரீ ஹமிஷொ மிரவயி8 ஹி8ரzவாஹஸபா
ய மிகா? வா தாவெரிநி 9 ,யாடெற-௩வி ௧௫௩ ௩௯௪ ஹ்ஹ
கள கனவாகி | "கெரி ஷசவாகிறகெ ர வெஹாலஜ நவர
ஹா ஹக8வ ஹாஜ்‌ வாலும்‌ தாவி மிக] கிவஹறு,

ஹா டா; கெக்‌ | _— அதிகரணஸாசாலனி

903 மெய்விர தமான்மியம்‌- உரை

ரா ரானை எய்‌ கடவை ப ட பப புட்ப

கத்து விக்கவல கத்து வித்தைவமி கற்ற வர்க்கசைஷி௯்‌ மாயா
கபிலர்‌ கமா சுகதர்‌ சமணாரர்‌ வமிக ளழியுமரு வ மோழியினுர்‌
கத்தி லக்கிலும ந்து லந்திலும சித்தி லோக்க மொரு முதல்வ 5௩
கரண மிடுகடிய பநினோ ரிநடிகழ மடைய மடிபுமடி யிநடியா

கோத்த னைந்துலரு மெற்றி பயொழ்றிவரு மிப்பா வத்திரhை டட னிகைவினா
நவ மநு வமேனு முலகின்‌ ழடுகிலதி வுவறை மிலநிலத தலைவனு
நத்த மப்படிவ குத்த வித்தைகளி வுத்க ரிக்கவுணர$ துணவன
நரிய கிரிரைகளி லரிய தொருவிரத நெரிய விரையுமவர்‌ பரிவினார்‌

எத்த சநதேனும னைத்த ணேத்தவினை தோத்த றுக்கவல துணிவிஷர்‌
சரிய மனவிலுரி யவரை யறிவரிய தமனி நேறிசெநத விரகினுர்‌
தத்து வத்நிரரூ தைந்து தைத்தடைவு தத்து விக்தமவர்‌ தலைவனுர்‌
தரலக யு ணநமவ்‌ சரண மணுகவிட லரிய வநன்வாத ஈடியமே 19

உரை - [முதல்‌ அத்யாயத்தின்‌ ஸாரார்த்தம்‌ கூறப்ப 'டுகின்ற து...]
சித்து அசித்து என- சேதநம அ௮சேதகம எனறு, விரிந்து உரைத்தன ௨
(சாஸ தரஙகளில) விளககிக கூறபபடட, அனைத்தும்‌ அமைத்து - கைலை
அககனையும படைத௮, உறையும்‌ இறைவனார்‌ - (அவற்றுள்‌ அகதாயாமி
யாய) உஸிககனறு தலைவராமிருபபவறாம,

அனைததும்‌-- அமைதது--௮அனைததமைதது, கொகுததல

இ னால, உலகததைப படைககும தனமையரயெ மேதறபாதத தின்‌
ஸாராாததம கூறப்பட்டது

சிறிய பெரிய -- ஸ ஒஆமமும்‌ ஸதாலமுமான, உரு அடைய- உருவ
மூனள (சசதமை அசேதநமெனனும்‌) வஸதுககள முமுதும, உடலம்‌
னன - (தமஃகு௫) சரரமெனனுமபடி நினது, நடலம்‌ இலது - (அவறறி
வள) கோஷம்‌ தட்டாது, இலதம்‌ நிலையினர்‌ - பரகாகிககும எவபரவ
படையவரும,

“இலதிலமும” என்னும தொடரில்‌ இலாது எனபது கு௮ுஇ “இலது”
ஈன்று பிறு அனாறி, இலதாக இலலாததாக என்றும பொருள கூறலாம,

இதனால ஸகலவஸதுககளையும சரீரமாகக கொணட கனமையாகிய
இரண்டாவது பாதததின்‌ ஸாராததம கூறப்பட்டது

எழில்‌ சித்திரத்தை ஒத்த - அழகிய சிததிரததைபபோனற,
1ந்தசோடு முத்தர்‌ - பததருககும முகதருககும (கிதயஸ ரிகளுக்கும,
எத்தி எனும்‌ - ஆதாரமான சுவா எனறு கூறபபடுகன ற, உணர்விஞர்‌ -
நவகலபததையடையவரும,

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம 204

சிததிரதலைதச சவா நாகு போல ன்‌ ஸககவபைததால ரைாவேசு
வரன்‌ உலகததைத தாகரூஇன (ஒன அனறு பொருளா

இதலை லேஞனுன் றையும்‌ தமக அகாம்மாகக கமகொளளாமையாகிய
மூன்றுலது பாதததின ஸாமாாததம வெளியிடபபடடது

சிதைவு இவ்‌ - அழி௮ இலலாத, மறை நெறியில்‌ - வேதமாாககத
தில, எறி - ஓஒதுககபபடட, ௮] ௮௫ மூலைகள்‌ - வரத அசேசரகதிலா யா
காமங்கள்‌, முறிய அ பொலிகதுபோம, சிறை பிய நிறை ர்‌ வரமபு
இலலாத பெருமையைய/ையவரும,
பிறமககடினா அசசேதசமே உலதககுக காப மெவாஆ வேதவிருகுத
மாய்‌ வமலகாட, ஷஸிததமா௩கள பல நடாயகி வினா உநவியால கேதாநத
வாகயகுகளை ஆராய, அசேல மம ஐககராரரணம ஆகாதெலவாறும, எல
லையறறு பெருடையயபுடைய ரஃவரனே ஐகதநாரணாம எனறும்‌
ஸதாபீததனா.

இதனால்‌ எலலைம கற பெருனமபிஈு டறமையா ய கான்காவது பாதை

இன்‌ ஹார ரதம்‌ விளை பட்டு
ட ட.) [e) a » [=] | 6 னி [|
[இனி இரண்டாம்‌ அத்யாயத்தின்‌ ஸாரராத்தம்‌ கூறப்படுகின்ற து--]

[2] zz
கத்துவிக்க வ(லிலஃ (எடுக்‌ இடமெலவாம றோதுவை) ஆரவாரத
தோடு கலமிககுமபடி செயயவலல, க துவித்தை வழி - ஜல்ப மென்னும்‌
விதயாமாககததை, கதிறவர து - பரிசயமசெயகவரால, துசைவு இல்‌ -
அசைக்க முடியாத, மாயனூர்‌ - விசிததிரமான சகநியையுடையவறாம,

பஹமத்மதை ஜு தருக காாணமாகக கொளவதில பிற்மதததி
னா ஜலபததைக கொண்டு வெளியிட்ட பல நோறதையகளை பீர்‌ ஹம்ம்‌ விகித
திரமான சஈகதியைக கொணடிருப்பதைக கொணடு யோகயெப்டியால
பரஹம்ம ஜகதகாரணமெடைப த அல எகர ஒயாததா சிறு

இதனால ஜகதகாரணதவததில பிறு மதத ணொ ஸம்ருதிகளுடனும
யுகதிகளூடனும்‌ கலிபிதது விரோதஙகள்‌ ஜீகயெ தீல்மையாகிய முதற
பாதததின ஸாரா ததம வெனியிடப்படடத

கபிலர்‌ - கபில கும, கணசாணர்‌ _ கணாதரும, அகதர்‌ ௬ புததரும்‌,
சமணர்‌ - ஜைகரும, அரர்‌-பாசுபதறும (சைவரும்‌) ஆமெ இவாகளூடைய,
வழிகள்‌ அமியும்‌ - மதஙகள கதொலைதறகுக காரணமான, அரன்‌ மோழி
மீனும்‌ - (ஆசரிதரிடம) அருளாலே (வநத ஸ்ரீபாஞசராதரம என்னும)
ஸ்ரீஸூம்கதியை வெளியிடடஉரு.ம,

அடு) மெய பிரநமான்மிய உரை

க வயா. உணவ யம்‌. மமம்‌ அவை வு

௬. அடைவு மய

இசன்ல சரி காகளு அறுகூல காபிறாகரும யாரைக்‌ இய ரப
ய வரப

டாவது பாதததுன. ஸாரராதகம கூறடபடடது,

ட்‌ ம ரூ ப்‌ ளி »
கத்து இலகும்‌ (கம இறத ரிய) இகசதரியக்‌- றக. இல சரள
o ரர
ஐது பூகங்களிலும, வஅுடுக்குலந்தினும்‌. - ஜீவா ம, அடித்து
ஓக்கும்‌ - (மற்றான அஹககாரம , சான ஹு) தாகு ட £
பால, ஒரு ஒதலவரும்‌ - ஒரே காரணமா ழுயபவளம்‌,

ற ௯
இரனாமல பழு பூதஙகளோை யம பவர்‌ அப்பும்‌ எசு ஆ ட, ரன்‌ அது
ந

[i

ட்‌ i
ட

தலையாகிய கணருவது பாக நின ரர கெய்‌ பட்டன,

கசம்‌ ௫0 - கூததாடுறெ, காய அ கொடிய, போரு நடிக
2ம்‌ உ (ஜரநாநே மரியம்‌ ஐது, அப மேறதுமெம வண, எனம அடிய) பதி
னொரு இரதி யாளும்‌, அடைய - மூழுதுமு, மடியும்‌ அடல தோலா
குக கணமான, இருடியாம்‌ - கேறில உலாவ மய காணல்‌

மனிவாபோன நாம,

அற்றால்‌ பிரியம்‌ நுகுவிடாவறுநு ந 5 கார எரு இன்‌ ஐம்ப இய

1ணாகாமினு ப தந்னெ கரம்பாகாாம சுறபடடடது
[இனி ழவ்றம்‌ அதியாய$ ன்‌ ஸாரா ந்தம்‌ வே ரிமிட ப்பா பபற து?

ஒந்து- ப்பொழுதும ஒரே தன மைய தாமிருகது, அணைத்‌ நு உலதம்‌-
வாகக்‌ நம்கம்‌ இவறறுககு௪ செலும்‌) ஸல ப்வாகளையும, ஒற்றி ஒற்றி
[நம்‌ - தருவித தழுவி வருனெத, ஒப்‌ பவந்து - இறுத ஸ்மஸாரதணதை
ட அதற்கு, டஇமையும்‌-எறற, இரைவினர்‌ - ஸகல சதையுபடையவரும,

இகஞுல சேசகருககு விழிப்பு, ஸவபகம, மிதரை முதலிய எல்லா
'லிமைகனில்ம மிவாஹகரரயியழகது பைஸார ததை கட சதிவலை தலாகிய

தற்பா தத்தின்‌ ஸாமளாததம லெயிடபபட்டது

உருவம்‌ அருவம்‌ எனும்‌ உலகில்‌ - அசேரம்ம சேதம எனனபபடுிம
லாகததின்‌, மூடுக இலமழில்‌ ௮ தோவூம இலலையெல்னுமெ, உவமை
லது -- மைம்‌'ஊலீாமல, இலது தலைவனாக - பாரகாகிகன்று ஹவாமிபர

'முபபவரும,

இதனால சேதநாசேதநயகளில கலநது அந்தாயாமியாமிருககும்‌
பாதும அவறறிலுள்ள தோஷம தமமிடததுத தட்டாதிருததல என்‌ம
டாவது பாசத்தின்‌ ஸாராாததம்‌ வெளியி டபபட்டது.

பல்‌

ஸ்ீதேரிகப்பிரபநதம 206 | ன

* : ச்ட்‌ ரூ.8 .
உத்தமட்‌ படி - உயாதத ப்ரசாரககளில, வகுத்த ஊத்தை ல
௪ ௫ Le} டய
(பலவகையாயட) பிரிசகபபட்ட பச இயோகங்கனில, உத்தரிக்க உணர

துணவனர்‌ - (வேறு உபகிஷ சதுசசளிலிருகது) எடுது க கொளி கருட
படட குணஙகனளையுடையவராம,

மோகத்திற்கு ஸாது மான பகதி போகம--- குஹ கி தலைமை, கர
டிலயவிகயை, பரவிதயை முதலிய பல விதயைகளாகப பிரினெறது ஜா
உபநிஷததில்‌ கூறபபடட விதயையை அநுஷடிக்குமயபோது வேறு உப
கிஷததிலும கூறப்படடுள்ள அதே விதையைச்‌ சோகத குணஙகளை பும்‌
எடுசதுக் கொணடு அவறஇடன கூடியதாகவும ப்ரஹமததை உயாஸிககு
வேணடும

இப்படிப்‌ பலவகைப்பட்ட பசதியோசகசதால உபாஸிக்கப்படும தமா
மையா மூன்றாவது பாதததின ஸாரா தத.2 இதனால வெளிர்பிடப பட்ட நு

உரிய கிசைகளில்‌ -(பசதியோகததிறகு ௮ஙகமாயதி தஙக னு தி)
தககனலான காமசசனளில, அரியது ஒரு விரத - எளிதிகஃசெய்யரூ டி பாத
ஓர உபாயததை, தெரிய விரையுமவர்‌ - அறிய விரைபவரிடம்‌, பரிவி. ம
அன்பு (டன்‌ தலைககடடி) கைப்பவராம,

பகதியோககதிறதகு அககமான திசதியநை(பிததிகசாமயஙகளா கிய
வாணாசசிரமதாமஙகளைச, செய்வதறகு அரிதான ஸாததுவிசசயாகக னுடன்‌
செயய முற்படுவோருககு அடதப்‌ பகதியோகததை எமபெருமாண்‌ தலைக

கடடிலைகஇன ரன:

ஸாத்துவிகத்யாகம்‌ --செயயம காமமும, அதன்‌ பலணும, செய்யும்‌
தனமையும தன்னுடையன வென்று நினையாமல அவற்றை எமடபெருமா
னிடமே ஸமர்ப்பிததல,

இதனால்‌ சேதகர்‌ செய்யும உரிய காமககளால மிகத்‌ அருள
புரியுகதனமையாகிய நான்காம பாதததின்‌ ஸாராாஈததம கூறப்பட்டன,

(இனி நான்காம்‌ அத்யாயத்தின்‌ ஸாரார்த்தம்‌ கூறப்படுகின்றது]

சத்து அசத்து எனும்‌-புணயம பாபம எனப்படுகனாஐ, அணைத்த -
{உபாஸிககும ஜீவனை) சோகதுளள, அனைத்துவினே ஸகலகாமஙகருநம்‌,
தோத்து - தொடாதலை, அறுக்க வ (ல்‌) ல - ஒழிககவலல, துணிவினார்‌-
உறுதியையுடையவரும,

இதனால்‌ உபாஸீபபவாகளூடைய காமக்கஇர ஒபழிககும தனமை
யாய முதற்பாதததின்‌ ஸாரராத்தம வெளனியிடபபடடது

௮7 மெ ய்விரதமான்மியம்‌.-உரை

சரியுமனவில்‌ - சரீரததை விடுஙகாலகது, உூயவரை _ (பரம
பதம செலலத) தகக ஜீவாகளை, அறிவு அரிய அறிவதறகு முடியாத, தமனீ
நெறி - பரஹமநாடி வழியில, சநத விரகிஷர்‌ _ ப்பவேசிகக௫செயயும
வலிலமையலஸ்டயவரும,

இதனால மோத சதிறகுச செல்ல தீதககவரை ப்ஹமகாடி வழியில
புகசசெய்தலாகிப இரணடாவது பாததநின ாரா௧௧௨ கூறப்பட்டது.

தத்துவத்‌ திரன்‌- (பமசருநினயர சோந; கைல அரோ தற) தததுவத
கனின கூட்டத்தை, உதைந்து உதைத்து - (காலால) உதைசது உதைதது
க தளளி), அடைவு - வரிசையாக, தத்‌ தூவிக்குமவர்‌ - (சேதநரை ஓழ்‌
ுரரதசகை விடடுத) தாணடுவிப்பவ (ரான ஆதிவாஹிக) ரு, தலைவணு$..
ுவாமியாயிருபபவரும,

இதனால ஆதநிவா ஹிகமரைக கொண்டு சேதகரை எ மஸாரமணடலத்‌
தைத தாலாடுவிசதுப பாமபதம சோததலாகிய மூனரும பாததநின்‌
மாராாததம உறப்படடது

தரலை - (எமபெருமான்‌ பலன) கொடுப்பதை, உன நமவர்‌ ௮
1/ணை(நது உபாளகம செய)பம ஜீவா, சரம்‌ அணுக - (தம) திருவடிகலை
'கருககிறி௦௪, விடல்‌ அரிய - (அவரை) விடாதவருமான, அநள்வாதர்‌
முலையே வடிவெடுத்த பேரருளாளருககு, அடியம்‌ - (நாம) காஸாகளா
ரருககின்றோம.

இதனால்‌, திருமபுகையிலலாது தம அஅபவததைத தது தமமைப்‌
பாலாககுகையாகிய நான்காமபாதததின ஸா.ரராததம கூறப்பட்டது. 19

ப்ரஹ்மா அப்பொழது பாபரப்பு, மகிழ்சி, பயம்‌ ஐகிய இவற்றையுடை
னயக்கிட்டிச சென்று நிந்யஸ கள்‌ அநுபவித்தற்தரிய எம்பேநமான்‌
நமேனியை அநுபவித்துத்‌ தான்‌ பெற்ற பலனை இவ்வாறு பேசுகிறன்‌._..

எணசீராசிரியவிரு சதம்‌

327 திநுமக ரமண்‌ மகஸீனை முதலா வேலலாத்‌
தேவியந$ தன்னுடனே திகழ்ந்து நிற்கத்‌
தரமமிரு முன்றுழத வனைத்து$்‌ தோன்றத்‌
தன்னனைய ரூரியர்தன்‌ டிக்சீம்‌ வாழ
வநமறைசே ரளூில்லா வவனி யின்க
ணரவணை மேல்‌ வீற்றிறப்பா லனைத்துங்‌ காக்குங்‌
கநமணியைக்‌ 'கரிகிரிமேற்‌ கண்டே னென்றன்‌
கடுவினைக எனைத்துந்நான்‌ கண்டி லேனே a

208

அணை ர்க்‌ தவப்‌ அவை ஸ்‌. சக்மார்வணமு ஸ்ட.

ஸ்ரீதே?பப்பிரபநதம

க (6)
உரை -- திநமகன்‌ - தமி, மல மகன்‌ - மூரிய்விராட்டி, இன
தேவியநம்‌ - முதலிய எஃலாத ே விமா,

டர்கி a
மீிளாநெவி, மடுலா எல்லாத்‌
- தன்னுடனே பரகாகிறுகடி வாலை மி,

தள்டைனே திகழ்ச்துரிற்க
நேழன்௮ு நநமம்‌ முதல்‌ - (ஜாமம்‌, சகதி, பலம, ஐரவாயமு, மிட பும்‌,
தேஜ என்னும) ஆறு குணர மூதவிய, அனைத்தும்‌ நொப் மி லலா
சண சறும பரச, நன்‌ அணைய சூரியர்‌ கனனைய போ, எற சிரஸா]
தன்‌ அடிக்‌ 3ம்‌ வாழ அ தன்‌ இருவடி ஐடா கீழ க லையை ரம்மி,
அர மறை (34 -௮அருமையாண வேதத தால புக IoD, AMT Pr
ன கலீ-அஐளவிடதுடிய! ந சேசுமாகிய பரம! தில, அரு அ ரா
எ மூறிருட்‌ா யால்‌ od (fh

ர இந்த

அவிய
மேல்‌ -
நீருளிமிருப்பதாகேயே, னைப்‌ கா
ண, கரமணியை - நீரை நகம்போனற பேர
கா்டேன்‌ - ஹஸதிகிரியினமீ நு லேவிததேன்‌. எப்றன்‌ ௯ட கா
அனைத்தும்‌ - என்னுடைய கொடிய காமஙகள முழுதையும்‌, நான்‌ க படி
லேன்‌ - நான காணவிலலை (காமங்கள்‌ தெர லைக ரன)

சதய திருப்ப ரளி மிலாமே ஸி,
நம்‌ - சைல ரம [0 சிப்‌ பவ

தூல தி குரி கா்‌

ற ௪ ௪ nD ட] ந
வரகுண டசதில ஸ்ரீபூமிசினா தேவியா மலிய ரேடியோ fh ய
ரக மணம்‌ தாமாக

நிறக, சீதயஸ எம முசதாக௫்ம தன்‌ திருவடி,
செய்‌ நிறக, திருகனல்யாண ரணகள ததும்‌ ப்ர்நமி௦ம படி தி
வரகமாப்வா யெ திருபபனனி மில வீறுறிருநதே காக்ரா ay PD
ஸகல லோகககளையும ஆகி த கரறுளுனெொற எமபெறாமானை இன்ற ய்து,
ஹு ிகிரியமில கண்ணாக கணடு சளிதது என LT LS Bor அணை க நம
கீங்கப்பெற்றேன்‌ என்று பரஹமர அனீஸதித தானை
“அணா ஒரு? என்னு? பொடரில ஈடரம செய்ய விபர ஈரம்‌

ஜீ
20

இப்படி கண சால்‌ உப ij ்‌ 7

| 13 டல ல்‌ “ஈஸ கானா அரியனாய மநோ கிமு மாமு பம
புலயைகிறமும எம அப்றுமாண அன யாஃகவலேதிமில சங்மா ஒப்ப பெர ரர
காயாம்பூ கிற? தயை காடகியஸி கக கண்ணார ககணளைட பமா அற ௫
4 = க ்‌ ்‌ ்‌
அண ச திலேயே பொறட்திய ஆஅமதககடலில்‌ ௩0௫௯ செயயவேணழு ய்து
பறியாத மிததனனான்‌, மன போருளாளனை பதிகம்‌ பெயனதாண்‌
»

அபா சினமா ஒக்தான, ுரத்தில ஓடினான்‌, ஸ.மீபத ல ்‌
தல்‌ ரம த , சில்‌ ஓடிவமதான்‌;

ல அவல இரு மெனியைத தொடடுபபாரருஃர

நனி ro சதா, சுடலிப்பராறு

த 7, அன்மின பெருகனால சறிசகாலமை இறுசத சருவிககொலைடா.?

i வரர ம டப்ப”
ப்பது, பாரஹமார மழைச்சியால கஈயங களை மீறைநவ்றிச செம சி
கேரம்‌ ஒடிக கூ தக்கை

ஐடி. டிப மினு *யஙிஷைய அடைகதான,]

209 மெ ய்விரதமான்மியம்‌-உரை
அ பப பப்ப ப

பின்பு பர்மா, பேரிய பெருமாளாகிய போநனாளன்‌ உபயநாஃசி

மாநடன்‌ எழந்தநளியிரு க்கிற நிலையைப்‌ பல படியாக அநுபவிக்கிற
228 பதினானகுசீராகிரியசசகதவிருததம
2படையி ர எடையொ னம டைநீதுடி ரிந்தி டாவகை பேசலாம்‌

பேநத மருக ளருத மருவிய பெரிய மணிவரை பிலவ
சிடியி ரண்டொடு களவ மொன்றுடி கந்த போழு கோதலாம்‌

பிரிவி லோளியோடு நிழலு மரதறு மிரஷி மிலகதல்‌ பாவலா
காடியி ரண்டோடு விடவி யோன்றுகு விர்தீத வாறுகு லாவலஈவு

குறைவில்‌ சுருதியு நினவு மிலகிய த்நும வருநீிலே மென்ன
டியி ரண்டையு மடையு மன்பர நிந்த போரு ளாளனு

ரணுகு மலர்மக ளவனி மகளோடு கரடி, கிமியினி லவிர்தலே 91

உரை -- அடி இரண்டையும்‌ - (தம) இருவக£சள்‌ இரண்டை

[டையும்‌ அன்பர்‌ - ௮டைபவாகரான பாகவதாகளால, றிந்த - அறுதை
கபைபட்ட, போரநளாளஞர்‌ - பேரருளாளா, அறுகம்‌ - நெரு௩கியுளள,
லர்மகள்‌ அவனிமகளொடு ௨ மெரியமபிராட்டியுடனும்‌ பூமிப்பிராடடி யட
௦, காடிகிரியினில்‌ - ஹஸதிகிரியில, அஙிர்தல்‌ - ப்ரகாகிததல,
ந அனம்‌ - ஓர ஆணஹமஸம, பெடை இரா டை அ இரண்டு பெண
மகனை, அடைந்து - சோகது, பிரந்திடாவகை 2 மீரியாமலிருககும
ராகாரததை, பேசலாம்‌ - (யோலுமென்‌ அ) சொலலலாம, பேநுதும்‌ ௮ரவி
ர - பெருகுகிற அருவிகளை, அநகு மநவிய - பககததே பயெற்அளளன,
ரியமணிவரை-பெரிய ரசகபாவதததை, பயிவலாம்‌-(ஒககுமென;) அ து
நதிககலாம, ஒன்று களவப்‌.- ஜா ஆணயாணை, பிடி இர எ டோரி இபண்டு
ணயானைகளுடன, பிலை த-சோந நிரு, பேர்‌ ௮அழுநு-பெரிய அழகை,
நலாம்‌ - (போலுமென௮ு) கூறலாம்‌, பிரிவு ௫ல்‌ ஒளியோடு - (தனாணே
-டுட) பிரியாத ட்டாகாசததோடு , ந்‌ மலும்‌ - ஏாயையும, அருகு உறும்‌ -
கதே பொருநதப்பெறற, இரவி-ஸரயனா, இவகததல- பரகாகிபபதை,
வலாம்‌ - (ஒசுகுமென லு) புகழவாம, ஒயாறு விடவி - ஒரு மரம, கொடி
ரக டேடூு-கொடிகள இரணமிடன, குளிம்‌£தவாறு - குளீாநதறிறபதை,
ாவலாம்‌ - (போனுமெனறு) கொணடாடல ம, குறைவு இல்‌ - குறற
லாத, சுருதியும்‌ நீனைவும்‌ - வேதததோறிம ஸமரு தியோடும, இலகிய
டிப்‌) பிராகாகிககிலாற, தரும அருந்லை - தாமததிலா ஸுூக்மம,
ரானலாம்‌ - (போலும) எனது கூறலாம்‌

TED

ப 2

ஹஸதிகிரியில பேரரு ரான பெரியமிராடடியடனும பூமிதேவி
ம ஸதிரமாக பாரகாசிககும நிலைககு, லா அண அ௮னனம

வம்‌

[மீதே கப்பிரபந்தம 210

ல இ ன கூகமிறுபபதையும, ஒரு பெரிய புயலே பிர
இப்பத்‌ மிட்ட தமர்‌ (07) வ 9 00

அஷ ign] - ட்‌ | , ர
(அட இடறி 7240 மயிர 2 மி ருயோட பிறபவ லம, து, பப AH ர 2/7. 4
த்க்‌ ந i ) டை யம்‌ மூல! ன) (7 D1 ர்‌ ட்ப G? n=} { i ut eF i ப்ப #4 J

பொதும்‌ ஓள்‌ யோடும்‌ இகழ வதையும்‌, ரு மரம இபணடு கொடி ஹா
UGA

ம்‌]
பரகாசிபபதையும, தாம ஸூ ஆமம கேத பொடம்‌
67 ர

னிராச சறபகையும்‌ உஉமானமாகக கூறலாம்‌ லாகா று.

| ஸூ ரூ டய நீர்‌
பர்மா ௮ள ௫ம்‌ ௮ கிருகீகல்யான, குரங்குக்கு ரூ பூய ப்ப்ம்‌

பேரரளாளனுடைய கிவ்யதுகங்களை துப்பிய கிற வா
எண” ராகிரியவிராத தம

சி வேரோப்பார்‌ வில்முதலாங்‌. காவுக்‌ செல்லாம்‌
வீழியோொப்பார வேநமெனுபி க ட பத்ரு
காரோப்பார்‌ கரணை மழ பொழிய நீராம்‌
கடலோப்பார்‌ ௧... டிடி லி) காணும்‌ கூழ்தா
ன சொட்பார்‌ ிலமளிகீநுந்‌ தண்மை தன்னா
ம ப்‌ ட] ர
னிலமோப்பா$ நெடூம்பிழைகள்‌ பொறுரிீது (நரா
லாசோப்பா ரிவர்தவாங்க எனைத்துங்‌ கண்டா
உருளாளர்‌ தாமேனினு$ தமக்கோல்‌ வாமா. க்‌

உன ]நனாளர்‌ _ யேோருளாளர, வின நத்லாம்‌ - ச காசம
முதலிய(உலகமாகியப), காவுக்கு எல்லாம்‌ - சோஃைகள ஆணை கதைய, (வர
ஒப்பா - வெபைபடோல (ஆதாரமாக) ஆலா, வேதம்‌ எடுடி ந ர
தனதீது - வேம எலாஆசெரலகபபதிம (௨௨8௮) கலர, ஸ்ர... ஈரிழி
ஒப்பா? _ £5 வப கருவிய பயைபயோனா றவரா வ ர) ழு லா. 1
(31 மியும்‌ ரால்‌ - பாகி LOO LL பெயபும Ar time, ஈட
ஒப்பா _ மேச பொன றவராவரர, க மரணம்‌ ௨ பொல [ரா ர
போதி ம, காக்‌ கூ்கால்‌ _ அ வருபசலை 3) முழுஅம காண்பு ட படல
பரிய அதிசம்‌ கைவ, கடல்‌ ஒப்பார்‌ கடஸ்ப்போன தவமா, ரிடரி
அரிக்கும்‌ கன்மைந்ப! பூப்‌ வ [நமி டக காப்பட்‌ கலிலி எவ ரா
கால, நீர ஒப்பா _ லத்த ஒதநிறாபயாா, மொடும்‌ பிரை வா அ (UL
முடம்‌) பெரிய இப்‌ த்த தி பொறுக்கு கோரல்‌ - பொ அர தகரதக ர
ரூம எவபாவசதால, ட்டம்‌ ஒப்பார்‌ - பூமிரேலினயைப்‌ போல ரூபாய,
பேவர்‌ தனங்கள்‌ அனைத்தும்‌ க ர டால _ இவருடைய ண்பன்‌ A (tp
த்‌ ஆலோ தெதால, ஒப்பா வர்‌ இரை ஒதிய யாரா 2, (ரு
வருமிலலை), காம்‌ எனினும்‌ - தாமே எனருலும, தமக்கு ஒவ்வார்‌ _ மக்க
ஈீதவாகமாட்டரா,

211 மெய்விரதமான்மியமஃஉரை

[வேசோப்பார்‌ . ] இப்‌ பிரபரூாம முரு உறும எமபெருமா
ர கீறா லீலாககமரக ஏறபடட கந௲ளனாவநாா போ ராறதாரு2 கநதனாவரறத இ
வால மாக்களை வேர நகமிறறு சரம உருபபநுபேோ ல பாபமும்‌ முழ

அம யம பேரருளாளன்‌ தரிநதறுதசயார.ராறிபி3 நால வோ போன்றவன்‌

ரீ

ச்சர ர ம்‌

இ

[விழி ப்பார்‌ | கணி நடவில்‌ உளள கருவிழி முக
'சசமாண தாரும்‌. வேரகைககொளபடி உ ஜெ வகாத பொருள கனையும
க்‌ அறிவகநால கமக்ரு வேகம ௬௫ டர யணிநக சகணவபோனறதாகும
உஷ்‌ போறறபபட9ி இதன நடுவில பே! ருனான எ ஸாரமாய விளங்கு
பாறி வேதமெனும கலி ணுகளு 5 கதய போன றவவகைன

சா ரொப்பார்‌ 1] மோம மேடு பனம்‌ என்பதுபோன்ற

k=
சம்‌ பாராமல மழையைப்‌ பொழி ௮ களி ரரசெய்வதுபோல, பேரரு

ட்ப

ஊச றம்‌ உபாமநவா கரு நவர ளா டமி 2750 ப அணைவாம்‌ அம

யாயே மற நபைப்‌ பொழிவு ரால்‌ பேகம்‌ போராறுவ ௩ வாண

[ கடலோப்பகர்‌ | ஈரப்‌ பைலை”... னமீபாம” கானகி3ரும
அப்‌. அதனா ஏகதேச கதைக கஙடொமேம.பனா றி முழம்‌ கண்டோ
(சாம அவவாறு பேரருளானணே நாம அதுபவிகனெறோமோாமினு 2
சு டைய இருமேனி, கும முருவியஅற் யா. எக சமி லும முழ
> காண வலகேமல்லோம,

[நீ ரோப்டார்‌ ] ஜமை பூமிமுமுஅம வாடாது காககும.
வஊமாமே பேரருளானன உலகிலிளளோர துலாபுறுதபடி உஜஜிவிகக௫௪
்சபைதுபறறி ஜலமயோனா றவ வான.

[ நீலமோப்பார்‌ ] பசூமிகதப பொறுமையே வடிவமென பது
ச்சூ அவள பாபிகன புணயசாலிகள அனவரையும பொறுமையோடு
கூ நிறனெருள ஏவராகிகளுடைய அபராதயதனெப்‌ . பொறுததுக
சால்‌ பேரருளாளன்‌ பூமிதலிறயைபபோனறவனாவா லா

ன
இபப்டி ஒவவோ அமசசதில்‌ பேரருளாளனுககு ஒவவொரு
ஊியுவமானஙகளைத தேடியெடு, தாலும வலலாக குணககளுடணும
ப நிலையில்‌ அவனுகளு ஓ! உவ மாணறும்‌ சகாணமடியபான தனகளது
ஐம்‌ கிகராகமாடடான...ஏலாறு பரமா அறுபவித ஆப்‌ பேசினுனா 22

[ இவவாறு பாஹமா பேருளாள அடைய குணஙகளைக தனிததனி

ஹம்‌ சேோரவும அதுபவி 2௮, நாலாகுத்சையினும முகமுடைய வனாதவனா
ம? சையிலுளசள முகததாலை யாகசாலைசின மேறபுறததில அ௮ணையாகக

ஸீதேசீகபபிரபநதம 212

கிடகதும எமபெருமானையும, ழகதிசையிலு ளன முகீசதாலே .
வேதி ல திருவவகரிததருளிய பேரருளாளனையும சேர அதுபவி நய
பபஞூசேரமிபாயளனளா. ஒரே வலது வேகவதியின நடுவில்‌ நினற
மாககலதக காதததால உபாயமாகவும, ஹஸ இகிரியில யாகவேதி௰ில மாக ந
தி பலன அவதரிததபடியோல பலி மவும காணபபடுனெற ர!” ம. று

LIE fs

அதுள நதிததான

இங்ஙனம்‌ பரறறமா
அசறிநத மேனி.பம ஆரா தகசைணை ணீ ரகு ய
தரம தாந்த கிலைபுமாய தன அநிகாரசசுமையை மறந்து oR

டைய கைககாயததிலவேய ஊன றிகினாறு தொடாது அரிமா
»

இக டேயிரு சதான ] ப்ப

மிக மகிரசகியின வயபபடடு மி] நகக்‌
கண்களும்‌ அழுக

கடடனைககவிததுறை

200 எந்நில மங்காத தால்தறி சேயத வெழிற்பரிகொபர

டன்ன மூயாத்தசெய யோனன்று வேன்விரசெய வேர்பில் போவம்‌

முன லை மாகிய மு$த்திய வன்ழக மழ்றுழனக்‌

கேன்ன வரந்தரு வோமென்று நாத னியப்பினனோ ப

உரை -- அன்னம்‌ உயர்த்த - மெம்ஸததைக கொடியாக 2 மாதவ

னம, ரேய்யோன்‌- செககிதமுடையலுமான பறைமா, எந்நிலபும்‌ - எலல
சிலததிலும, குரந்நால்‌ ௨ காகுளமபினல, குறி செய்த - அடையா
செய்த, எழில்‌ பரிகொடு _ அழகிய குதிறையைககொணைற, அப்று ௮
அசகாளில, வேள்வி செய வேூயிஷ மேல்‌ _ பாகம செய்த வேஸெ
பினமீது, நாதன்‌ - ஸவாமியான பேோருளாளனன, மன்னிலையாகிய மர்பி 0
யன - எதிரேகினற கிரு மேனிய/டையனாக, நான்றாக - “பரமா வே !
உனக்கு மறறும்‌ என்ன வரப்‌ தநவோம்‌ -- உண்க வேறு எநத வரத
கொடுல்கவேணடும? (கேடபாயாக??), என்று இயம்பின ஏலாறு அருவி?
செயதரன

பர்ஹமா செய்த இது தகைய அசுவமேதயாகததில யாகவெொதிகை
மில திருவவதரிததுளள பேரருளாளன பாஹமாவுககு அருளபுிய முற
பட்டு *ப்ரஹ்மானவே! உன்சகு வேணடி௰ ௨7௧௯௧௯ கேள ய எனனை நேரில
கணடவர்கள ஸைல பலனகணையும பெற வலலவராவா' எனறு அவளை
கோசிக கூறினன்‌ 2௨

களே உரியவா அககைய திருமேனியை சான்‌ கணடு அறுபவிககப

213 மெயளி)தம ான்மியம்‌-உனர

4 ட,
ர்‌

* ௬

றேன இகதப பாரகயமா நவி ஏ வான்னா வேறு ளு ரதம்‌ வேணாடு
ஹல அ. யே வெ ி3/அ/ wT உரு. மூக வறு. சுமணாரிகள
ர்‌ துத்ஞாற க, தலி ம்ம்‌ TD ல? நாகா ச்ஸ்‌ யும்‌ இகத
மசரீரதைய ம அலையாத (ட டே வரி எப்ப ட தம இயகே சமுக
ணீயிருகத, வே ழிவா ப ரு வேடிய கர கட கொடுது வாமனித
எமவணடும சோலரிா ஸ்ரீவைகுணடகடிலும ருபபா ஐசடலிறும நிதய
உ வணிதுலயபோல இநத செய்னிரநமெ பு வம சகோதர நஇலும கிய
₹ வாஸமசெய்கமுன வே பாமழிற ஹந டிய உய ராம்‌ கொண்டாடப்‌
இ விளஙகுபா ன இரிய rnb 1, A, ரால்‌ அனை
ம சபபொருறும சேவர்‌ ர கர்ப துரக கப்பமு.. ன குதி டும்‌ ??
அ விண்ணப்பம்‌ செய்தா

இஙுலாம்‌ பீரு மாவின்‌ வியப்பை செரு பகு பேரு

ரனும, “போப, விபர ககா, மாமனிடா நய இவாகளனிலா னு - கருப்‌

மம்‌ இ (யே வரி; ப pr இது ஸட்நிபம?? பூ பா துரி
(கானா [இ குல்‌ அபரா சகாரம் மு இரு ஙே பிய பையால்‌ மாகு

திட கறு 17 த நஸ்‌ ெொய்யவேெணடி௰ய முறைப்ப "போரு
னைப்‌ தாவராசா ரகு அர! இம நட ]

ப்‌ © ர ஆ ©
பா ங்மா பொழது வரி ன ரம பாகசனதரான முஸர்விகளுக்கு
& o o ௦
மதம்‌ முதலிய நஙு காலம்‌ ப !நுனானனை ஆராலிக்கும்‌ முறை
உபதேசித்து நீங்கும்‌ ுங்வனம்‌ ரெய நவாமழங்கள்‌ என்கிறன்‌

கடலை ககவி துறை

சென்று மலர்பதித்‌ நெந்நாதமா "ரேமிப்‌ போ நகந்து
(ஓ »

நன்றென நீர்சுடம்‌. நப்‌ றந வார மிலர்கொடுப் கும
கன்ன விலட்ீடுவத்‌ தோடப்‌ ணார சீடை கறிபடை மக்தப்‌
பின்க்‌ சே ஊித்குவபய ஈதம்‌ ப ணிமியாக ளேன்றனனே 24

உரை - (கென்று - எம்பெருமானிடம்‌ சென்று (ப்ரபபகதியை௫
1, மலர்‌ பாறித்து - பத்க்‌ பறி, எரு உறவா _ ஏம்ருடைய
உ வல்வாணுடைய, சே நுடிப்போருட- செருக திரு ௮ ஒமலாகளை,
- விருமடி, நன்று எனும்‌ - நல ஸ்கை ஈறு சொல லபபமுிலி, நீர்‌
சடம்‌ - தியம, நல்‌ மருவா ம்‌ ஸை ௬ நலலிதாயத இறா கமணாட
த வாஸனை தரும பண்டம்‌ வெற்றிலை நுகியவறறை, (கொடுகி ஒழ அ
தது, கன்னல்‌ இலட்டுவ தோடு - சருகீடைரைலடடிடன்‌, அன்னம்‌
ஈறி படைத்து - அனணம டை கறி ஆயெவறறை ஸமா ப்பிசுது

[2507 கபர ald

He }
ற 22 293 11 வ முரடு பா மறக ஐபாரூரய து, அவரா பாதம்‌ பாணி
[ol Li
12 படிவ ட. ட உ வறு ட்ப, தழு மப) அரும்‌, என்றன்‌ 2

சி ரவு” ன்றால்‌ ADI, ‘wr கருது” எண்று நால
யச ராம, தட்டி ல யு” ஏலாற் தால இஜுயை பம, பிர
ம மிர ப ழு டு ய, 8! பம, “அஙலாபரகம ப்கணிபரினாகள'
கிரி ட பக ப்பட்ட (54 ல ிவுனை ஸ்ரீ வணவதின சரி
உன்ட பர டப எட OD கரமாக

- ல ட ஸூ ட ns
i பத 5 7 “ய மி ர: 2 வபர கடா] 24

(த விலா

9யின்‌

[2

3 இ ரூ
32 ததி எ “வட யே த மூடித்நத

3. தர்‌ ண ட |
ப டு, ம எடை . நந ஜி மேற்‌

ரூ து! ர
ட்ட. ம ஓமு ட ழு டம ரிபு. நாப நன்று

ரு ளி
0, 1/2 20 rT புரு AIC 5 "ுடநீ வரு நனோ 25

உரை ஈரி ஈடு ட அடா நில, வானவஷர _ இரதராதி
ோவாககை, ப ரிபு ெறொருவரை நியமிப்பு னும்‌, நான்ற கன்‌
கான்கு மப்‌. மைய டய வரு மான ம்மா, அழி நிலை வினா கடல்‌
போண்ற அம அர, ஏவா பிபா குவ ற்காக, அயமேகம்‌ - அசுவ மத
யாகத்தை, மூட? கருப்பி செயது முடிக பிறகு, வேழமலை நாயகனூர்‌-
ஹஸ்தி ரியா ப்ரபு பெ ருவாளா, விடை கோொடுஃக _ உ௫தாவு கொடுகக,
விண்‌ ஏறி - பரம லெ கள்ல ரு, ஊட்யேலாமட்‌ அழியாத - கறபகாலத
திறும தியாகு ரான, emai அட இருந்தான்‌ - ப்‌ அடப்‌
தீயாகசதில மாக? ருகதரலா தப நன,

பின்பு போருளாளன னும்‌ நிக மி கனு பரஹமாவே! மூன உனக்கு
நான்‌ கெடாத பீப்‌ £விபாயெ அடுகாருில முுறதீரு ம்ப ஸ்ஸ்‌
வதி ஸாலிநரி டிபன்‌ பிம்ப ருடன்‌ உன்‌ லோக ததிறகுசசென்று
எஞ்சிய அரா ச ன ராமாக? எனறு அருளிசசெயதான இஃதக
கேட்ட பரமா, ஸா ஏனைய ஞு ளளிடட வோகககஞரைககெலலாம புறமபே
பன்ன ஸதயவேோரகம செண்று மெய்விரத மென்னும்‌ கத தடா பெரு
மையம்‌ யமான எ வ்கலப க கயிடையனனை பேசருளாளனுடைய
திருவருளைய/ம அறு? இகநுககொண்டு உ௨பக !ததிலும அழியாத ம
தாணப்கவசுநுபவததில கட கிசடஈது வாஃ்யசாலியாயிருநதான 2
bh

& ல ர ஙு m= னி * ்‌
ம்‌ மெயமி ரால்ப்‌ அரை

a ரூ —
வடட கத வானுற

ஞ்‌ ஆ]
283 து யுுந்தபண்‌ ஐ? டிய நீ

கா 7 பம்‌. கபிவ்பைத்‌ பி? - 77
த ஷீ i த) | 2 த்‌] சம்‌ ர ௮ ட்ட று
க 7) ரூ ரு ர
வாதுவர்‌. தேவ குரும்‌ வி்‌ ரு "3
2 ப்‌ ஈடு ரு ~
போதி மன்ன. ஒம்ம. 0 ந ர. நீ. பூ 25
ரூ ம்‌ ச்‌ அச
ஷம்‌ இ 5 மாரா இரு - ரர 30 பிட்ட யக மி. தபூ
௫ (a
22 படட நன்று ப ராஹ மர 27 TD த rif ii ~ அல ட்‌ ணை பி பப்ப மு! ரை
253 வஒவகொண்டட ராம ன பெர்ருவிர்னார 2 ரப்‌. 2
> 9 3 AT ஃ
மராயுகததில, காரல்‌ ஊர ந (டர) படு ம குது,
"> ஸ்ர சூ >
மறை -_ கஜேநியனணை, ஈட.,,22. ி ட கி வாருமு காப்‌
2றி அருகாபுரிகக, இவர! பல யர்‌ புல்‌, வறு உயர்‌ -

அம்பினில்‌ ௪௮௧௧, மெய நு 0௨) நடம்‌ ப்யவாலா புஸ்‌
"கனு, ங்கி - கருணையா, ஈ ம்பி வ ௬ பிட இரு, சோடி
ரநத - ஜேற்ஸ மிருகது உம்றா, மேபயாரு எற (அக நஸரண்‌”
ப்ட்‌ புத உரியா ஸம எதில, வ டங்கா ப்ஃ வ Tr 2 குது) வண்ு

ர ன்‌ -
'இவிககுமடடி, நின்றன அ றெஸணடரிய லயே 3 மபிற ௮) கின்ருர்‌

முதலடியால்‌ போருனான ப யமாகலேெநிபில வி ரிது LT DICT

த அஅஅஹம்‌ செய்தரைாகக இருபுற க கப

2-வது அடியில்‌ உட்கா ரர நலல மினிய எரா அதன்‌
உட மடியில விசில்‌ வொ ர்ச்‌ ப LT ; 2. மி.ஙினறு கண்‌
ரிக சது இறகுவருொரடமி்பள்‌. கூ ப்டுிய ப இடு எ... கவை
கன சேெவமா வறு LT od TEED OD ar
பா 7 காணே பே உண்‌ ந பிழி டமி பெ. “மாட எம்ப
௮௦ களு எதிரில்‌ விலைய இரால்‌ உ று டு வி மாய்‌ எழில்‌

வறு குல்கநால, யாரொ வழு யச மாரப்ப த ய யல பெலள
டன பலவிடபாைரில இர்கறு வரியா படு இ... நமம யப மறந்‌

(சினா ஸான் மாமல மெய போராட டாடும்‌ சி 4, பலி பூத
_ அப்பொழுது பபா பகினோவ வரு மயம்‌ வு, பி பொதி நு
0 விக விருமயி௫ அல்லி முமாகாபே க ட வரு யில மிரு
முனியா யானேோயா பெ இல்லே க சவரழி பூரி வெ புரம்‌ மெதுனு
7? பெருமையைச சொல்வி குட, அபபா அகார ய மிகச
தென்று கூறி அறகுனன அமை ந்பயறிலி மபரிய பெரு வாளனைத

திகா ல ஸலைபாப்ஙளளு ௦ ஒழியுமெனஞரா அதக கேட்ட யானையும,

ஸ்ரீதசிகப்பிரபந்தம 216

க்க ங்க

அவலாறே செய்தது, தினநததோறும 10000 தாமரைபபுஷபஙகளைப்‌
பறிததுப பேரருளாளனைப்‌ பூஜிததது திரேதாயுகததின கடைசியில மழை
பினறிப பெரிய பகூசமவமதது குளஙகள வறணடன தாமரைப்பூ கிடைக்க
விலலை பகவானே ப்‌ பூஜிகக இயலாது யானை மிகத கவிககது அப்பொழுது
சிதரகூடமலையிலிருதது தாம்ரைமணததுடன காறறு வீசியது அவவழிச

சென்று புஷ்பங்களை நிறைநத மிகப்‌ பெரியதொரு குராநறைக கண்டது
மிக மகிழநது நீரில்‌ இறுகிப்‌ புஷபககனைப பறிததக கரையேறுமபோது
அக்ருகத ஒரு பெரிய முதலே யானையின்‌ காலைப பற்றிக்கொண்டு
நீரில்‌ இழுததுச சென்றது உடனே போருளானனைத திபாலிததிச சாண
மடைய அவவெமபெருமானும கருடனமீது ஏறிக கொணடு வரது முதலை
யைச ச௪ககராயுதகதால கொன்று யானேயைக காததான யானை தன
கையிலளன புதபககளை அவன்திருவடிகளில மைாப்பிததது முதலையும்‌
சநதாவசரீரமபெறறுப புணயலோகம சோமதது யானை மனிதவடிவம
பெறறு நிறக, எமபெருமான அவனையும்‌ கருடன மீது ஏறறிககொணடு

பாரகவதாஉள்‌ லா பெருமையை வெளிபபடுததித தன்னிடம்‌ சோரதான

5-வது அடியில்‌ உன்ள வாலாறு-- முனனொருகால தேவ
ஸபைககுப்‌ பல மூனிவா வதனா அவாகளை இநகரன உபசரிதது,
அதிதிபூஜை முூதலியவறகற௪ சேயதுகொணடு வீடடில இருததல, தாதத
யாதரை செயலை அகிய இவவிரணடில எது ௪ிறககதெனக கேடடான
முனிவாகள முகலாமதே சறறததெனறனார கேஃகுருவான பருஹஸபதி
முூனிவாகளை அவமதிசதுப பேதி இபணடாமகே சிறாததாமெனறா
பருஹபைதி செரறுககுடன கூறிய இமமுபவைச சாகதிரவிரோதமெனக
கண்ட பமழுனிவா சினகது பருமஸபதியைப முமிபில பிறகது அனபுது
மாறு சபிததனரா அவரும்‌ அவயாழே நாம்தாுகெகறையிிளள ஜா
ஏஎனழையநதணலா வடடில்‌ மிறநதார, இன மவயதிலேயே பெற்றோரை
இழகது வேரு ரணை றிது காலம வளாககபபட்டார பின உடைக
கும உணவுககும வரு£பமிப பல கோயகளால்‌ அலலலபடடுத சவமபுரியக
கருதிக ௧௧௫3 எம்மில்‌ உளன பாதவாறறுனிவரை நெருஙக௪ சாண
மடைநதார முனிவரும்‌ தம ஜஞாமதருஷடியால அவருடைய மூகதிய
வரலாறை அறிக ஹஸதிகிரிககுச சென்று பேரராளாளனைக குறிததுத
தவமபுரி௩கால சாபம நீககுமெனறனா அகதணரும உடனே காஞசிகமா௪
சென்று அவவாதே செய்ய, போருளாளன பரதயகூமாகி கவாபரயுகததில
தனனை ஆராதிககுமானு கடடனையிடடான அவா அமயனே ஆராதிதது௪
பாசம்‌ நீயகி உயாபதததைப பெற்றா

217 மெய்விரதமான்மியம்‌-உரை

4-வது அடியில்‌ உள்ள வார்லாறு-_-.- மூனனொருகால எமபெருமாண
வராஹாவதாரம செயது பாதாளததில இருசத்‌ அஸாராகளைக கொன்று
பூயியைக சைதாககிவிடடான அபபொழுஅ எலலா லோகறகளையும தன
தலையால தாஙகிகிதகும ஆதிசேஷன வராஹவடிவககொண்ட எம்பெரு
மாணைச சேலிகக விருமபிப பூமியைப பிளகதுகொணடு பாதாளததிவிருகஅ
ளெமபிவகுதான அவன வநத இடததிலுளள நீரகிலை *அஈஈதஸரஸ” எனப
பெயாபெறற அ பேரருளாளன தனனைக கலியுகதஇில ஆராதிககுமபடி ஆதி
செஷனுககுக கட்டளையிடட தால அவன அநதக குளததிறகுச சமிபததி
ஓளள ஒரு புதறில வஹிதஅககொணடு பேரருளாளனை இனனும ஆரா
திக அவருனனமுன்‌ 26

எண£ராசிரியவிரு ததம

284 புண்ட ரீகழ யிர்த்தபு ராணனுர்‌

போய்யின்‌ மாமக வுத்தர வேதியிற்‌

கோண்ட லாரநண்‌ மாரிபோ மிநதிடகீ
கோண்ட தோருயர்‌ கூர்மதி யன்பினுற்‌

பண்டை நான்மறை மேளலிப டிநதயாண்‌
பாரீன்‌ மேயவிர தக்கவி பாடினேன்‌

றேண்டை மண்டல வேதியா வாழடிவே
தூய தென்மறை வல்லவர்‌ வாழவே 27

உரை பண்டை - அநாதியான, நான்‌ மறை - சானகாவேதக
ஜின, மெளலி - அகததில ( வேதாஈதததில ), படிநத யான்‌ - ஈடுபட்ட
ரான, புண்டரீகம்‌ உயித்த - நாபிததாமரை பிறபபிககப்பெறற, புராண
)ர - அஈாதியான பரஹமாவினுடைய, போய இல்‌ மா மக உத்தர
வதியில்‌ - கபடபிலலா அ அ௮ரு௨டிசசபபடட பெரிய யாகததின உததர
வதியில, கோண்டல்‌ - பேரகுளாளனாகிய மேஃம, ஆர்‌ அநண்‌ மாரி
பாழீநதிட - கிறைநத கருபையாகிய மழையைப பெய இடடுகிறக,
காண்டது - ( அதனால) உணடான, ஓர்‌ உயர்‌ - ஒபபறற உயாகத, கூர்‌
தி அன்பினால்‌ - கூாரமையுளள அறிவாலும்‌ பகதியாறும, தொண்டை
டல வேதியர்‌ வாழ - தொணடை காடடிலுளள அசதணா நீடூழி வாழ
2, தாய தேன்மறை வல்லவர்‌ வாழ - பரிசுசசமான தமிழவேதம
லலா வாழவும, பாரில்‌ - இபபூமியில, மெயவிரதக்‌ கவி - ஸதயவரத
மனனும கேேதரததைபபற்றிய பாசரககளை, பாடினேன்‌ - பாடி
டி. தேன

AQ

ஸரீதேசிகப்பிரபநதம்‌ 218 ன க

பரஹமா செய்த யாகததின வேஇகையில அவதரி தத பேரருனான
ன அருளாலே கூரிய அறிவையும்‌ பகதியையும பெறு இகத மெயில்‌
மானமியசதைப பாடினேன்‌ பேோருளானன ௮ ஸமபததம பெறுக இக பழம

Ar
தொண்டை மணடலததிலுளன பரம பாகவதாகளும, ஆ மவாாகளின அருள

செயலில ஈபெடடுகிதகும அடியாரகளும இபபிரபகுதததை அஸதின்‌

மீடூநிவாழக _ என்றவாறு

எண£8ராசிரியவிருததம

285 உயவிரத மொன்றின்றி யடைநதா நயய
வேோநவிரதந தானண்கோண்ட வுயர்நத மாலைச்‌
சேயவீரத மோன்றலுந கேனளிய கீலலாச்‌
ச்நதையினுற்‌ றினைபடைத்த தினைழ லன்றன்‌
போயவிரத நிலமேல்லாம்‌ போயே மீண்டு
புகலிதுவே புண்ணியத்துக்‌ கேனண்று சேர்நத
மெயவீரத நன்னிலத்து மேன்மை யேத்தி

வேதாநத வாசிரியண்‌ விளங்கி னனே 281

உரை -— திசை படைத்த - இககுககளை ஸருஷடி ததவனும,
திசைழகன்‌ - (நானகு ) இககுககளிலும முகததையுடையவனுமான பாதா
மா, உய விரதம்‌ - ( தாம) உஜஜீவிபபதறகு உபாயம, ஒன்று இன்றி
அடைநதார்‌ - (வேறு ) ஒன அயினஙநி௫ சரணமடைகதவாகசா, உய்ய - உஜ
ஜீவலிபபத2காக, நை விரதம்‌ - ( £ சமனாகதாகஷணம ” என்னும) பெய
வரதததை, தான்‌ கோண்ட- தானேகைககொணடவனும, உயர்நத மாலை -
(அதனால ) உயாகதமிறபவனுமான எமபெருமானை, சேய விரதம்‌ எண்று
லும்‌ - ( தனனால ) செயய்பபட்ட, வேறு ௭ஈத வரசதசாலும கேளியகில்‌
லாச்‌ சிநதையினுல்‌ - நேரில ஸா௯்காதகாிககமுடியாத சவலையினால,
போய விரத நிலம்‌ எல்லாம்‌ _ (பலனகொலடெலஃவிலலையா சவின ) வீணாகப்‌
போகும வரதங்களையுடைய 0௯௨ தீரங்களூககெலலாமல, போய்‌ மீண்டு -
போய (ப பயனஅறு) த இருமபி, இதுவே புண்ணியத்திற்குப்‌ புகல்‌-இக௪
கேேதாமே புணணிய ததைபபெற ஸாதகமாகும, என்று சோநத - எனறு
வகதடைகத, பெயவிரத நல்‌ நீலத்து - ஸதயவரதமெனனும சித சச
சின, மேன்மை ஏத்தி - வைப வததை ( இபபிரபநதததில ) பமக,
வதாநத ஆசிரியன்‌ - வேதாதத தேகென, விளங்கினான்‌ - இததது
விளஙனணை தான்‌ _ அசை ஏ - இசைகிறை

தீினனைச சரணமடை தவரை வாழவிபபதையே வரதமாகககொணட
பசகுளாளனை ஸாக்லாஅகரிகக இயலாஅ பறபல க்ஷ தரங்களில்‌ அலைக அ

219 மெய்விரதமான்மியம்‌-உரை

ஆ

தவிதத பரஹமா இறுஇயில வகது பலனபெறற புணயகசேதரமாடிய்‌ மெய
விரதததின மேனமையை வேதாஈதாசாயனான யான இபபிரபசததஇன
வாயிலாகப்‌ பாடி வீறு பெறறேன _— எனறவாறு

[| வயாஸபகவான, வடமொழி வேதங்களை வகுத அ, பரஹமஸ கதர
களை இயற்றி, பாரதததைஎசசெய அ வேதாசாயரானா அவனமே கம
சேகன்‌ (பராபகதஸாரதகில ) தமிழவேதததை வகுதஇககாடஃ, ரஹஸய
சதனாவள? முதலிய தரங்களை சசெய ஆ, இபபிரபஈதமாகிய இதிஹாஸத
தைச செய்தருளி வேதாகதாசராயனாக விளஙகனா- எனற பெரியோ
பணிபபா | 28

மகேரிசைவெணபா்‌

220 சீராநந தாப்புற்‌ நிநவேங்‌ கடழடையான்‌

றா ரநனாளர்‌ தாணயநது -- £ீராக

மேயவிரத நன்னிலத்து மேன்மை யிதுமோழிநதான்‌
கையிற்‌ கனிபோலக்‌ கண்டு 29
உரை -— சீர்‌ ஆநம்‌ - பெருமை நிறைநத, தூப்புல்‌ - தாபபுவில

அவதரிதத, திநவேங்கடழடையான்‌ - ஸ்ரீ வேக்கடசாகன எனனும தே
கன, தார்‌ ஆர்‌ அநளாளர்‌ - மாலை நிறைகநத பேோருளாளருடைய, தாள்‌
நயநது - திருவடிகளையே விருமபி, மெயவிரத நல்‌ நிலத்து மேன்மை -
ஸதயவரதமெனனும சிறந்த கேேதரததின பெருமையை, கையில்‌ கணி
போலக்‌ கண்டு - உளளஙகையில (உளள) சமெலவிககனியைபபோல அறி ௮,
சீரர்க - சிறப்புடன, இது - இசத பரபஈதததை, மோழிஈதான்‌ - வெளியிட
பான்‌

எரா தாபபுல திருவேங்கட முடையானாயெ யான பேரரூளாளண
திருவடிகளையே விருமபி மெயவிரதமெனனும கே்ஷேதரததின பெருமையை
உளளஙகையெலலிககணனிபோலக கணடு இசதப பிரபகதததை வெளியிட
டேன _—. என்றவாறு 29

மேய்விரதமான்மியம்‌ -— உரை மூறறிற்று

ஸ்ர. நிம8ரள2ஹாகெபபிகாய _ந8ூ

Lee
அமடைக்கலப்பத்து - உரை
சீராதாபபுல திருவேககடமுடையான திருவடி களே ஏரடம்‌
தீணியன
கெய்‌ நீ

rer அாாயாவா ௦

ரொனறு வாழ்வு

[| விஷயச்‌ சுநக்கம்‌ ]

ஸவாயி ஸ்ரீதேககன தாம பேரருளாளன திருவடிகளைச்‌ சாண
மடையத திருவுளளங்கொணடாா அககனே தாம அவன இருவடி.சளில
அடைககலமப்குசததசமையைப பததுபபாகரகசளால வெளியிடடமையான்‌

இபபீரபகதம இபபெயா பெற்றது

இ.தில முதலில ஸ்ரிதேகென, முன காசன விபீஷணன முதலிய
னை சரணமடைகது பயனபெறறதை விளக, 1 ஸவகிஷடை 2 உகதி
நிஷ்டை 8 ஆசராயமிஷடை 4 பாகவதரிஷடை எனறு சரணாகதி பாகுபாடு
பெறைதைக கூறி, முடிவில தாம பேசருளாளனை௪ சரணமடைநது கலைக
கடடுகிரா வடமொழியிலும்‌ இதே விஷய ததைக கொணட நயாஸதசகம்‌
என்னும ஸ்ரீஸுூகதி ஸவாமியால அருசசெயயப்படடி ரன ற அ,

[ர வணக

இபபிரபஈதம முழுவ தம கொசசகககலிபபாவினால அமைஈததாம

291 பததிமுத லாமவற்றிற பதியேனககுக கூடாம
லேததிசையு முழன்றோடி யிளைததுவிழுங காகம்போன்‌
முத்திதரு ககரேழின்‌ முககியமாங கசசிதனி
லததிகிரி யருளாளாக கடைககலநான்‌ புகுகதேனே 1

221 அடைககலடபத்து- உரை

உரை - பததி மூதலாமவறறில-பகதியோகம முதலிய உபா
வால, பதி எனக்குக்‌ கூடாமல - ( ஸாவேசுவ.ரனை ) அடைவ அ
ரன கூடாமற்போக, எத திசையும்‌ உழன்று ஒடு - உசலலர த
னைகளினுய எறறிகதிரிகஅ ஓடி, இளைததுவிழும காகமபோல ௨
'சாாகன ( ஸ்ரீராமன்‌ இருவடி.கணிலே) விழுகத காகாஸாரனைபபோல்‌,
நததிதரும ௩கா ஏழில - போனதை தரும்‌ புணயககரம வமினுன,
௦ககியமாமீ கச்சிதனில - முக்கியமான காஞசிபுமததஇில, அததிகிரி
முளாளாககு - ஹஸதிிரிகாதமான பெசருளாளரிடடி, நான்‌

படைக்கலம்‌ புகுநதேன - கான காககபபடவேணடிய வண்‌ ஆவரக௪
ரணமாடைகசேேன,

எழ முக்திக்ஷேீரம்‌ -- 1 அயோதயை 2 மதுரை 5 மாயை
காசு 5 காகூ 6௮வ௪இ 7 அவாரகை என்பனவாம்‌

பிராட்டியின்‌ இருவடி. களில்‌ பெருமபிழைசெயது இராமபிரானணுடைய
ாதி.2கு ஆனாத தனனணனைக காத அககசொளள மூவலகும திரிகன வேறு
யப பின அவனையே அரண மடைஈகது காகனைபபோல, பகதி
தலிய கடின உபாயககளால பலன பெறமுடியாத அடியேன்‌ பரப்ததி

யே உரிய உபாயமென நினேஈஅ போருளாளனை௪ சரணமடை கே கன
7றவா 1

5 சடைமுடியன்‌ சதுமுகனென றிவாமுதலா௩ தரமெல்லா
மடையவினைப பயனாகி யழிநதுவிடம்‌ படி.கணடு
கடிமலராள பிரியாத கசசி௩க ரததிகிரி

மிடமுடைய வருளாள ரிணையடிக ள்டைநதேனே, 2

உரை *-— சடைமுடியன எனற சடை தக தலையனான இவணும
மகன (என்று) - கானகு முகங்களையுடைய பாஹமாவும (ஆய)
பா முதலாம்‌ தரம எல்லாம்‌ - இவாகளை முதலாகககொண்ட
தமை முழுஅம, அடைய - சிறிஅம ஒழிவின றி, வினைப்‌ பயன்‌
- காமஙகனின பலனாக, அழிநதுவிடூம்‌ படி. கண்டு - அ பிக
ம தன்மையை ஆராயகஅபராதஅ, கடி மலராள பிரியாத - மண
னள புஜஷபஅதிலிருககும்‌ பிராடடியால பிரியயபெறாகவரும, கசசி
அத்திகிரி இட முடைய - காஞசியிலளள்‌ ஹஸதிகிரியை உறை
மாகககொணடவருமான, அருளாளா - பேரருளாளருடைய,

எயடிகள்‌ - இரண்டுதிருவடிகளையும, அடைநதேன்‌ - கரண
_ தேன.

ஸ்ரதேசிகபபிரபந்தும்‌ 222 .

தத்‌

1) 17 இ வென வி fl 677 7 கா்‌ {l SY [தன்‌] ய 7 தீன] ர
[J fl Lilt ELON 75,

மடை சசேன--- என றவாறு

299 தநதிரங்கள வேறினறித தமதுவழி யழியாது
ம௩திரஙக டமமாலு மறறுமுள வுரையாலு |
எந்தரங்கண டடிபணிவா ரனைவாககு மருள்பரியுஞ்‌
சி௩தரவேற பிறையவனூ சீலமல தறியேனே
உயர -— அநதரம்‌ கண்டு ( பசுஇககும ப்ப இிஅகுபா உன்‌ 17

வித தியாஸததை அறிக, வேறு த௩திரஙகள இனறி - (ப "A
யோகம(ுததலிய ) வ உபாய களைக கைககொளனாமல, தமது ௦ ஸ்‌
அழியாது - ( சாஸக.ககளில ) சீமககு விதிக்கப்பட்ட ( வானா ச ர
காமஙகளின ) வமியிவிருக. ௫ வழுவா அ, மநதிரஙகளதமமாலும்‌ எக
வேசமகஇரககளைககெரண்டும, ம்ற்றும்‌ உள உரையாவலும்‌ - 022. LD
உளள (ஒூரவாசாயாகனின ) வரகயககனைககொணடும, அடி. ப்ரி
வா அனைவாககும்‌ - (தம) கிருவடிகளை ௪ அரணமடைபவா வாலே
கும, அருளபரியும - அருளசெயெனெ ற, சிநதுரவெறபு இறையவ்‌
ணா - ஹ்ஸதிகிரிகா காரான பேரருளாளருடைய, சீலம்‌ அபெது -
பெருமையைத தவிர, அறியேன _ (வேறொனறை ) அ அஸ்க நக்கு
மாட்டேன

௬
-

சர

240 காகமிராக கதன்மன்னா காதலிகத திரபநது
ஈாஈகமர ஸனயன்முதலா மாக்க ரராதமககும்‌
போகமுயா வீடுபேறப போன்னருளசெய தமைகண்டு
காகமலை நாயகனா ௩லலடி பபோ தடைந்தேனே 4

உரை :-- நாகமலை ாய்கனா - ஹஸ இஇரி காரான பேச
நேனாளர, காகம்‌ _ காகன, இராககதன்‌ _ ( விபிஷணனென
ஆம) னை, மனனா காதலி -. ( பஞசபாணடவ ) ரசாகஸின்‌

228 அடைக்கலப்பத்து- உரை

மனைவியான தசெளபஇ, கததிரபநது - க்ஷகரபகதுவெளைனும அம்‌
சன, நாகம்‌ - கஜேநதமன அலல (கானியனென னும்‌ ) ஸாபபம்‌,
அரன - இவன, அயன முதலா - பரஹமா முதலிய, காகககராா தமக
கும - சேவமீலாகவாஸிகள ஆயெ அனைவருககும, போகம்‌ - ஸம
ஸாசபோகககையம, உயா வீடி - உயாரரது மோ௯்£ககையும, பெற —
பெஅமபடி, போன அருள்‌ சேயதமை கணடு - சிறகத அருளைப்‌
புரிககுனை அறி, நல அடிப்‌ போது - (அவருடைய) ௪௯௧௧ இரு
வடிமலமை, அடை௩தேன - ச௪ரணமடைகமசேசேன

பேரருளாளன, தனனை௪ சரணமடைசச காகாஸ- மான, விபீஷணன,
தெளப இ, கூ;ககரபகது எனனும அரசன, கஜேககான, காளியனெனனும
ஸாபபம, சிவன பரஹ்மா முதவிய தேவா ஆயெ அனைவருககும அவரவ
விருமபியவாறு ஸமஸாரபோகததையும்‌ மோக்சதையும அளிததலின
அசை மினைகது அவன இருவடிகளைசன ௪ரணமடை தே தன-- ஏன ௮ வாறு 4

241 உகககுமவை யுகநதுகவா வனைததுமொழி௩ துறவுகுண
மிகததுணிவு பெறவுணாநது வியனகாவ லேனவரிததுச்‌
சகததிலோரு புகலிலலாத தவமறியேன மதிடகசசி
௩காககருணை காதனைநல லடைககலமா யடைநதேனே 5

உரை - சகததில ஒரு புகல இலலா-௨உ லலெ வேறோ உபாயத
சையும்‌ செயயமுடியாதவ அம, தவம்‌ அறியேன - மறற உபாயதகதைப
றிய அறிவறறவனுமான அடியேன, உகககுமவை உகநது -
பெரருளாளன ) 'உககதவறறை௫க செய்வதையே விரும்பி, உகவா
அணைததும ஒழிநது - (அவன ) உகவாத அனைததையும்‌ செய்யாத
௯௯), மிகத துணிவு பேற - (பலன தருவதில ) மிகக உறு இயாஇய
ஹாவிசுவாஸ ததை அடைவதற்கு ( ஸாதகமாக ), உறவு குணம்‌
டணாநது - (பேரருளாளனுககும ஜீவாதமாவுசுகும்‌ உளள ) ஸம
1௧௫ கலையும்‌ (அவனுடைய) குணஙகளையும்‌ அதுஸகதிக அ, வியன்‌
வல என வரிதது - (அவனையே) அதிசயிககததகை ர௯தகனாக
'வணடுமென அ பரா£ததிகஅ, மதிள கசசி ௩ககாக கருணை நாதனை -
அய ) மதிளகைஞழ்கத காஞுசியின (கருணையே வடிவாகக
'காணட) ஸவாமியான பேரருளாளனை நல அடைககலமாய
]டைநதேன்‌ - றத கதியாகப்‌ பறுநினேன.

புகலும்‌ 4 இலலா - புகவிலலா, தொகுததல

ஸ்ரீதேசிகப்பிரடந்தம்‌ Jd I

அவை பின்வருவன ,-—

~
பரபததிககு ஜாஅ அங்கங்கள்‌ உள
இருவுளாள 54). க

7 ஆநுகூலயஸங்கல்பம்‌ - எமபெருமான
உகமதவறறையே செயவதாய உனுதிகொளளல

2 ப்ராதிகூல்யவர்ஐநம்‌ - அவன தருவுளளாதகஇலளு விபரி நமீ
௨:௨௪ செயயாகிருக௪ உறு திகொளளல, அலல்‌ அவலை? ப
எணண கொள்ளாமை அலல அவறனைச செய்யா விடுதல்‌

2 மஹாவிசுவாஸம்‌-அவன நமமை ரக்திககவலலனென று தெரிது,

தீவர ஈமமை ரகதிபபானெனறு கமபு.தல
34 கோப்த்நத்வவாணம்‌ _ பகஇியோகம
அ விடுகை சக்திய தம விஷயத்தில அருனபுஙிக த அல!
ஸதாகததில நினற பலனை கொடுககுமாறு அவனை வேண ககக
௦ கார்ப்பண்யம்‌-பகதியோகம மேதலிய உபாயங்கவ சமர அ
காரமிலலாமையையும்‌ எமபெருமானைதகவிர வேறு ட தயவை கதினிட மோ,
மோக்ஷ ததைததவிர வேறு பலணிலோ பதநிலலாமையைடம அடங்க கள

அலலது இவவ. தாகததால, தீமககு இருகத காவம ஒழியபபெ.! கல
அலலஅ எமபெருமான அ கருணை தமமிது வளாகதோக்குமப।டஉ தாப அ

ன்று அஞுஜவி கமஸகாரம்‌ முதவியவறறைச செய கல

முதவிம்‌ உ பாயுமா
வபய்‌ னியா

இப்பாகரதஇில * உகககுமனையுகக ஐ " என்‌ அதால அ_நுடலயஙகலப
42, 'உகவாவனைத த மொழி” எனறதால பரா இக கூய்வாஜ மாம, “அது
அணிவுபெறவுணாத ௮ ' எனறதால மஹாவிசுவாஸமும, 'காவலென வரி ட்டி
என தால கோப தமுதவவரண்ுகம, ்‌ புகலிலலாத தவமறியேன ” எண்சுகால
கராப்பணமமும, * அடை ககலமாயடைநகதேன * என அதால அவஅயொன்‌ தக்‌?
ஸமாப்பணமும கூறப்பட்டன அக, பேரருளாளன்‌ திருவடிகளில்‌ ண
அகைகஞஷைடன கூடிய பாபத தியை அம்‌ த்தேன்‌... என அவா நர 2

242 அளவுடையா எடைந்தராககு மதனுரையே கோணடவாகளும
வளிவுரைதக தவனருளே மனனியமா தவததேரஃஞுங்‌!
களவோழிவா ரெமரென்ன விசைநதவாககுங்‌ காவலராக
கிளவமுடி பருளவாதா துவககிலேலை வைததேனே ()

உரை - அளவுடையரா _ ( பசபகஇிவிஷய ௫ இல பேஸிக்‌ )
எ காகமுடையராய, அடைநதாக்கும்‌ _ சரணமடை௩கத ஸவகிஷட,
தேம; அதன்‌ உரையே _ அகத பபததஇிவாகய ௧ தின்‌ ௮3௧௫௭

225 அடைககலட்டத்து-உரை

னை ல்‌ கைக

ததை பிய, கோணடவாககும்‌ - ( உபாயமாக ) கொணட ௨௧இ
நிஷடருக கும, வளவுரை தநதவன ௨ பெருமையுளள ( சஹஸய )
வாயை உபமீதசதத ஆனாய அடைய, அருளே மனனிய _
கருபையிலேயே நில்பெறஅநினற, மா தவததோரசககும - மிகக
புணயசாலிகளான ஆசராயநிஷடருகஞகும, களவு ஒழிவரா - (எம
பெருமானுககே உரிய அரி மாலை ஸவதநதனாக நினைததலாடய )
இுட்கெகுறறம கீககபபெற்ற பாகவதாகள, எமா எனன - (சேத
சாகளை | எபம்மைசமிசாககவசென்று நிதா அ சமபெருமாணிடம
சப தீதியைச செயய, இசைநதவாககும - (அதை உபாயமாக )
72 (அ அதில நிலைபெற) அ நினற பாகவலகிலடருககும, காவலா
0 ச௯்க௩ரரச ஆகினறவரும, தளவ முடகிறாகஅமாயை மாடியில்‌
27 றுமாண, அருளவாதா - பேரருளாளருடைய, தவககில _
மமபகதத தில, எனை வைததேன - எனனை கிலைகி௮ ததஇினேன

ப்ரபத்தி நாலவலகைப்படும்‌ அவையாவன ,_—

1 ஸ்வநிஷ்டை--பரப௪இயாயெ அங்கியையும அ தன அஙகைகளையம
ஞு அறிது தாமே எமபெருமானை ௫ சரணமடை தல

2 உகீதிநிஷ்டை _— ஆ சடலயஸங்கைபம முதலிய அஅகஙகளில
௨௨ ஜஞாகயிலலா த அதிகாரிகள, எமபெருமானைததவிர வேறு பற
லலாதவராய, சாம பிரராாதகிததால அவன ரகவிபயானெனற தமபிககை
_ன நின, பாண பரபதஇியை வெளியிடெ தம ஆசா£யனால உபதேசெசப
-ட&.அமான வாகய ததாலே எனனைக காப்பை த உன பொறுபபாகககொளள்‌
ஸா டுமென னு தல

8 ஆசார்யநிஷ்டை _— சஸயாா ததறகளை உபதேசித்த ஆசராயன
பெருமானிடம செய்யும சரணாகஇயில அடஙகியிருததல

4 பாகவதநிஷ்டை-, மானை அதிகாரியான ஒரு பாசவதா எமபெரு
னிடம்‌ செய்யும ஏரணாகதியில அடகஇயிருததல

இதுதகைய கானகுவகைபபடட பரபததியை அஅவஷடி ததவருகளும
தம்பிய பலனை அருளின ற பேரமுளானனோடு எனனை செருகிய ஸம
கமூடையவனாககிககொண்டேன- என வாறு

[பரப ததியின வகைகளில்‌ தம ஸம௦பாதாயததைத தழுவிய விரிவு
"மெலலாம ஆசாரயாகளிடமிரு5_௮ அறிசறகொளச ] 6

29

ரு

பரு தேசிகட்பிரபந்தம்‌ 226

248 உமதடிக ளடைகின்றே னென்றோருகா லுரைத்தவரை
யமையுமினி யேன்பவாபோ லஞசலேனக கரம்வைததுக
தமதனைதது மவாதமககு வழஙகியுகதா மிகவிளங்கு

மமைவுடைய வருளாள ரடியிணையை யடைநதேனே. 1

உர... உமது அடிகள்‌ -- உய(மழடைம்‌ திருவடிகளை, அடை
கின்றேன்‌ எனறு - ( சரணமாக ) அடைனெழேனென்ற, ஒருகால்‌ -
உரைத்தவரை - ஒருமுறை உ௫சரித (அ பமந்யாஸம செய) தவரை,
இனி அமையும்‌ - இணிப ( படலன பெறுவதற்கு இஅவே)
போதும, என்பவாபோல்‌ - காண கூறஅபவாயபோல, அஞ்சல்‌ எனக்‌
கரம்‌ வைததும்‌ - அளஞ்சாஜா எனறு ( கூறும) அபய முதீசையை
வைத அம்‌, தமது அனைததும - தம்‌ செலவம முழுவதையும்‌ (தம்மை
யுளப்ட ), அவாதமககு - அகத பமபககுகுகளு, வழங்கியும்‌ - அது
பவிகஎசுகொடுஅஅம்‌, தாம்‌ மிக விளங்கும்‌ அமைவு உடைய - தாம
மிகவும பரசாசிககும யூாததியையுடைய, அருளாளா - பே.்சருளா
னருடைய, அடியிணையை அடைநதேன - திருவடிகளிமணடையும்‌
( சரணமாக ) அடைகதேன

பேரருனாளன, ஒருகால பாரபதஇயை அணஷடிதத அதிகாரியைக
குளிர சோக, * நீ பலன பெற இஅவே போதம ' எனது தனதிருவுளளக
கருதகை வெளியிடுபவனபோல அபயமுதரையுளள தன திருகலையைக
காடடியும, தன்னுடைய கல்‌ வஸதிககளையும தனனையும அவண்‌
அஅபவிககுமாஅ அபபோனே கொடுத அம பரகாகெனெரறான இபப்டி ப்ரபகக
னுக்கு உபாய்ததைத தலைசகட்டியும அபபோதே பலனைப்‌ பெறுவித அம
அருளஇனற அவன திருவடிகளை௪. சரணமடைகதேன _—. என்றவர்‌ 7

244 திணமைகுறை யாமைக்கு நிறைகைக்குக்‌ தீவினையா
லுண்மைமற வாமைககு மூளமதியி லுகக்கைககுந
தண்மைகழி யாமைககுந்‌ தரிககைககு௩ தணிகைககும்‌
வணமையுடை. யருளாளா வாசகஙகண மறவேனே; 8

உரை -— திண்மை குறையாமைககும்‌ - மனவுஅத (மஹா
விசுவாஸம) குறையாமலிருபபஅறகும, நிறைகைககும்‌-( ஜஞாகமும
பகஇயும ) நிரமபிகிற்ப தற்கும்‌, தீவினையால்‌ - (கதய) பாபகர்மதி
கால, உணமை மறவாமைககும்‌ - உணமைய௰ிவு மறகஅஇபோகாம
பபதறகும, உள மதியில உகககைக்கும்‌ - ( தனசகு) உன்ன
ஊவ ) ஐஞாகக,கால மழெவதற்கும, தண்மை கழியாமைககும்‌ -

227 அடைககலபபதது- உரை

_ வட [ _ கெகதயாள்‌

ள்‌ சக சச _

ள்‌

தாழவு (ணாசசி சனனைவிடடு) கிகா இருபப ௪றகும, தரிககைக்கும்‌ -
( மோன்்தபா பெ றுமன வம ) உமரி கரிம தி ரபப சற்கும, தணிகைக
கும்‌ - (ஸ்பஸாரசாப சடை மறக ௮) அறியிருபபதறகும, வணமை
யுடை - பெ,சசிகாடையாள மாண, அருளாளா பேசருளாளருடைய,

வாசகங்கள்‌ -- (௪௪ ச 'மீலாகாா கலிய) உபமீகுசவகளை, மறவேன
மறவா கொயிமும்போன்‌

பாபசநியை அற டி சும்பின சேதகனுககுப்‌ பலன பெறுவதில உறு இ
யான எண்ணம்‌ முசைவுபடாத£ி கு உகவேணடும ஐஞாசமும பகதியும மேன
மேலும வனர்பபெறுவேனளைடிம எமபெருமாணுககு அடியனாய வசப்பட
டிருககுஈ தஙமையைய பமைய அாமவாவனையால மறகஅவிடககூடாஅ ஸார
மான விஷய சதைப்பறறி உளள அுிவினால மழெவு பெறறிரறாககவேணடும
தாழவுணா ரசியைக கனைவிடககூ டாது மோகாூததைபபெறப பேராவல
கொண்டிருபபிறும இசசரீ ரஙகழியுமளைவும பதமா தரிததிருககவேணமடுிம
ஸமஸாரததில "கெரும அனபங்களை மறன ஆறியிருககவேணடும போரு
ளாளன எரமசுலோகம முதலிய ஸாயிகதநினின வாயிலாகககூறிய உதி
மொழிகளை அங்கை ிகதா உ இத நன்மைகளைப பெறுவது எளிதாகும ஆத
வின, அதத ஸு கதிகனை எப்போதும்‌ அநு இகணனெறேனஎனறவானு 8

210 சுருநிநிே வியையறியு௩ குணிவுடையா தூமோழிகள
பரிதிமதி யாசிரியா பாசுரளுசோர தருககணஙகள
கருநியோரு தேளிவாளாற கலககமறுக தததிகீரிப
பரிதிமதி ஈயனமுூடைப பரமனடி பணிநதேனே 9

உரை !- சுருதி -- வேசை நயம, நினைவு - ஸமருதியையும,
இவை அறியும- இறை (ஈன ரு) அறியக கூடிய, துணிவு உடையா-
மனவுறுதி பெற 9] வர சினை இர மோழிகள பரிசுததமான
இவயஸு9சுநிகளையும, பரிதி மதி-பர ச ரகெகின்‌ ற ஜஞாகததையுடைய,
ஆசிரியா - (ஸ்ரீ ஷயகாமா மூழ்விய) ஆசராயா களுடைய, பாசுரம-
ஸ்ரீ ஸூ 27, நய), சோரநது- ரச மரகப்ப ற றி, அருக்கணிங்கள்‌ கருதி-
( அதனால ௮௧:௧௧) ஸூதமாரா ககன னை தறைபும ஆசாயக
திகு, கடுதெளிவானால- 507 IID DD, நஜைஞாகமாகியவாளினால
கலககமஅறுதது - ஜரா சை பிர து, அததிகிரி- ஹஸ திகிரியில
எழுக கருளியிகுபபவஹுடி பரிதி மதி நயனம்‌ உடை - ஸ-2உரயனையம
சநதமனையும கணகளாகவுடையவளுமான, பரமனை - ஓயபற்ற

பேருளாளனுடைய, அடி பணிநதேன- இருவடிகளை, ச தொழுதேன

ஸ்ரீமேதசிகப்பிரடந்தம்‌ 228

ள்‌ பவயயைய வலய

வேசம்‌, ஸமருஇ, ஆமவாா்ரிஸ ௫௧௫, ஆசாய்ஸ்ரீஸுகத)ி ஆயெ
இவறறில பமரிசயம செய அ, அதனால வேதசாகதத இன்‌ ஸகமாாததங்களை
யெலலாம கனகு அறிது ௮52 ஒஞோகததால மணகககைகததைப்‌ போகபெ
பேோரருனாளன கிருவடிகளை எபபே! ௮.௮ கொழுளனெேேன--என௫அவாறு 9

246 திருமகளு௩ திருவடிவு௩ திருவருளு௩ தேளளறிவு
மருமையிலா மையுமுறவு மளபபரிய வடி.யாசுங
கருமமழிப்‌ பளிபபமைப்பங கலககமிலா வகைநின்ற
வருளவரதா நிலையிலககி லமபெனதா னமிழநதேனே 10

உரை -- திருமகளும்‌ - பிராடடியும, திருவடி வும்‌ - (தன)
திருமேனியும்‌, திரு அருளும்‌ - இறகு கருபையம, தேள அறிவும்‌ -
தெளிக்க ஜஞா௩மும; அருமை இலாமையும்‌ - ( அடியவாககு ) அரிய
ஒறு, தன்மை இலலா௯மயம, உறவம்‌ _ ( சேசகாசேகககககுகைடன
உளள ) ஸம பககம, அளப்பு அரிய _- அளவிடமுடியாத, அடி
அரசும்‌- பழமையான ஆட சியும்‌, அமைப்பு - படை அதல, அளிப்பு -
காக தல, அழிப்பு - அட்பித அல, கருமமும்‌ - (அமெ ) கராயககளும
(ஆகிய இவை), கலககம இலாவகை நின்ற - மா௮பாடு இலலாத
படி ( எப்பொழுதும்‌ ஸதிமமாய ) நினற, அருள்‌ வரதா நிலை இலக்‌
கில - பேசருளாள ராயை திரமான ல௯ஷயத இல. அம்பு என -
பாணம என்னுமபடி, நான்‌ அமிழநதேன்‌ - கான மேழகினேனண்‌

பேரருளாளன்‌ பிராட்டியை ஒருபோ அம பிரியாதவன , காணடவா
மனதை கவரும்‌ திருமேணியுடையவன, அடைகதலவாமி அ கிறைகத
கருணைகொண்டவன, அனை ததையும அறிபவன, பணியுமவாஃகு எளியன,
சேதநானே தநஙகளை ௪ சர்‌. ரமாகககொணடவன, அகாதியாக உலகமுமுஅம
ஆட சபுரிபவன, அனை ததையம டைத காசு அழிபபவன, இசதத
கீணனமைகள பேரருளாளனை விடட ஒருபோஅம விலசா இததகைய பெருமை
வாயகத அவனகதிருவடிகளில்‌ பிரிககமுடியாதபடி கலகதேன—என அவா அ

* உலகில்‌ ஒரு வீரன விலவில அம்பைப்‌ பூட்டி மிகக்‌ கவன த தடன
குதியைப பாது எய கடன்‌. அவவமபு அககுறியினமி அ பாயு
அ தணுடண ஒனறுபடபெயபோகின க. வேதம பரபததிககு இதத

NE ௦
உிணவொ ட _௩-௩௨ ஸமறறெெரஹ தர ப. ஹ அழுக) 8 டத |
௭வ8டெத_ந வெலவ௦ ஸபமவ த. யொ வெல |

229 அடைக்கலட்பத்து- உரை

உவமானததைக காடடுகனெற அ ப்ரணவமெனனும விலவில ஜீவனாயெ
அமபைப்பூட்டி பரஹ்மமாயெ குறியில்‌ மனவொருமையுடன பரயோகிததால
ஜீவனாயெ அமபு பரஹ்மமாயெ குறியைச சோகது கலக தவிடுமென அம,
இஅவே பரபததியெனதும வெகு அழகாக விளககபபடடுள அ இவவாததமே
£ அமபென கானமிழகதேனே " எனற கொடரால கூறப்பட்ட அ 10

247 ஆறுபயன்‌ வேறிலலா வடியவாக ளனைவாககு
மாறமதன்‌ பயனுமிவை யோருகாலும்‌ பலகாலு
மாறுபய னேனவேகண டருளாள ரடியிணைமேற
கூறியற குணவுரைக ளிவைபததங கோதிலவே 11

உரை :- வேறு ஆறு பயன்‌ இலலா - (எஏமபெருமானைததவிர)
வேறு உபாயமும்‌ பலனுயிலலாதவாகனான, அடியவாகள அனைவாக
கும்‌ - தாஸாகள்‌ எலலோருககும்‌, ஆறும்‌ - ( பசபதுஇயாகய ) உபாய
மும்‌; அதன்‌ பயனும - அவவுபாயதஇன பலனும ஆகிய, இவை -
இவவி.ரணடும (முறையே), ஒருகாலும்‌ பலகாலும்‌ --ஒருகுறை
யம பலமுறையும (செயயவேணடியதும அதுபவிகசகவேணடியன
மான ), ஆறு பயன்‌ - உபாயமும்‌ பலனும ( ஆம ), எனவே கணட
சான அ அராயகதறிகது, அருளாளா அடியிணை மேல ர பெரருளாள
ருடைய திருவடிகள இரணடையுமபறறி, கூறிய நல குணஉரை
கள - பாடபபடட சறகத குணமுடைய ஸு௫கதிகளாயெ, இவை
பத்தும்‌ - இகசப பஅஅபபாசமஙகளும, கோது இல - எவவகைக
சகூ௦றமுமிலலாமல ப.ரகாசுபபன ( கும )

பாகவதாகள, போருளாளனையே விததோபாயமாகவும பலனாகவும
கொணடவாகள அவவெமபெருமான திருவடிகளில அவாகன செய்யும
பரபதகி ஒருமுறையே அறுஷடிசகவேணடியதாகும ஆனால அதனால
இடைககும மோக்ஷமாகய பலனோ காலததின வரையறையினறி எபபொழு
தும அறுபவிகக உரியதாகும இவவிஷயஙகளை உணாகஅ, பேரருளாளன
திருவடிளைபபற்றிப பேசிய பெருமை கொணட இசதப பததுபபாகரங
கஞூம குறறயமின ஜி விளஙகககூடியனவாகும- என தவா அ. 11

அடைக்கலப்பத்து - உரை முற்றிற்று.

ஸ்ரீடெக _நிமாஷ£.ஷார கெபமிகாய _ந88

ஸ்ரீ்‌
அருத்தபஞ்சகம்‌ - உரை

ராரதாபபுல இருவேககடமுடையான திருவடி களே சரணம்‌
தணியன
ரர$ர_ந ு8ஒயாவா_த; ௦ த , ெ.பபி௯(ு 1

சொன்ன வா

| விஷயச்‌ சுநக்கம்‌ ]
இசச பரபஈதததிறகும பேரருளாளனே விஷயமாகிறான

முகதியைபபெறு விருமபுமவன அாததபஞ்சகமென்பபடும கனு
பொருளகளை முகதியமாய உணரவேணடும அவையாவன _— ] கமமால
அஅபவிஃபபடவேணடி௰ எமபெருமானாடைய ஸவரூபம 2 அஅபவிஃரும
ஜீவாதமாலாயெ சமமுடைய ஸவரூபம்‌ 8 எம்பெருமானை அடையமுடியா
கல இஅவ்ரையில உளள இடைதநு௮ 4 மோக்ஷததிற சாசன செய்யும்‌ உபா
யக 5 முககியபலமாயெ பகவதனுபவம எனபனவாம இவை இபப
பகதததில முலையே இரணடிரணடு பாக ரங்களால விளசகபபடுகின உன

இபபிரட.௧தம மூழமூ௮ம கொசசசசசலிபபாவால அமைநத அ

1, 2 பாசுரங்களால்‌ ப்ரஹ்மத்தின்‌ ஸ்வநபம்‌ விளக்கப்பட
கீன்றது
248 அமலனவி யாதசுட ரளவிலலா வாரமுத

மமலவுருக குணங்களணி யாயுதங்க ளடியவாக

ளமலவழி யாதகக ரழி௩தேழுஙகா வுடனேலலாங்‌
கமலையுட னரசாளுங்‌ கரிகிரிமேற்‌ காவலனே i

291 அருத்தடஞ்சகம்‌-உரை

உரை:- அமலன்‌ - தோஷமறறவனும, அவியாத ௨ ( ஒரு
காலும்‌) மா௮பாகு இலலாதவனும, னடா ஞாகஸவரூப னம,
அளவிலா - அளவிடமுடியா இவனும, ஆா அமுதம்‌ - நிறைகத
அழுமாய கிறபவனும, கரிகிரிமேல காவலன்‌ _ ஹஸதிகிரியின மே
லிருகன கராபபவணுமான பேரருளாளன, அமல உரு - (ரஜோகுண
மும்‌ (மாண முமாயெ) கோஷமிலலா த (௬௮௧ ஸதஅவமயைமான )
திருமேணியும, குணஙகள - (ஜஞாகம ௪௧௫ முதலிய) திருககலயாண
தேண கும, அணி - திருவாபரண ங்களும்‌, ஆயுதஙகள - (சகம்‌
முதலிய) திவயாயு ககம, அடியவாகள ௨ (கிகதயஸ-உரிகளூம மக
தருமாகய) காஸாகளும, அமல 2 (பசகருதிஸமபகதமாடிம) கறற
றறஅம, அழியாத - (எபபொழுஅம) அழியாத தமான, நதா _
(ரீவைகுணடமெனனணும) திவயலோகமும, (ஆயெஇவறறை) அழிநது
எழும்‌ - அழிகத (மஅபடி) உணடானெற, காவுடன்‌ - (பசகருதி
மணடலமாகிய) சோலையுடன, எலலாம்‌ _ முழுவதையும்‌, கமலை
புடன்‌ - பிரசரடடியுடன கூடிஙின அ), அரசாளும்‌ - அசாளவான.

இதெதஅ காமபூமியில ஜீவா தமாககளை அவவவஅறின காமததிறகுத
;ககவானு பலன பெறச்‌ செய்வதையே எமபெருமான பொழு அபோகஃகாகக
கொானவதால இதத ஸமஸாரமணடலததை அவன விளையாடுமி. மான
3சாலையாகக கூறுவ அணடு

எம்பெருமானுடைய கூணங்களூககு அளவிலலை ஒரு பொருளுககு உள
ரகக கறம குணமானஅ தனனைப பெறறிருககும பொருளுக்கு மாகு
'பாருளைக காடடிலும ஒரு பேதததைக காடடுவதால அககுணம விசேஷண
.£மனனபபடும இத்தகைய விசேஷணம “* ஸு வளுபறிரூபசவிசேஷணம
னம ““கிரூ.பிதஸவளுப விசேஷணம்‌”” என்றும இருவகைப்படும்‌ ஒரு வஸஅ
ன்‌ ஸவரூபததை ௪௧௧க குணததையுடையதாகக கூறியே விளக ஜி
'வவஸ அவினஸவளுப ததை அறியமுடியாதோ, அ தககுணம ஸ்வநபநிநபக
'சேஷ்ணமெனபபடம ஒரு வஸஅவின ஸவரூபததை விளகயெபின அதன
பருமை புல்பபடுவதறகு ௭௧௪௪ குணங்கள்‌ வெளியி பபடுகனெ றனவோ ,
வை நீநபிதஸ்வநபவிசேஷணமெனபபடும

எம்பெருமானுடைய வரப ததை ஸதய தவம, ஜஞாகதவம, ௮அகசதத
3, இச ததவ ம்‌, அமலதவம எனனும ஐது குணஙகளையிடடே. விளக்க
வுணடும ஆதவின இவவைஈ தம ஸவரூடமிரூபசமாகும இகதக குணவ
ஈ இபபாசுரததின முதலழயிற கஅல்ப்படடடன

ஸ்ர தேசிகப்பாரடந்தம்‌ 232

1 ஸதையதவம -- எபபொழுஅம மாறுபடாத தனமை இது
£ அவியாத * எனும சொலலால கூறப்பட்ட த

ல ஜகா தவம _. எபபொழு அம குறைவுபடாத ஜஞாசஸவரபனாஈ
தனமை இது “சடா” எனற சொலலால கூறப்பட்டது

8 அகநததவமா இஙகுததான இ .நுகனெரோன எனன தசேசத
தாலும, “இப்பொழு அதான இருகனெழுன” எனறு காலததாலும, * இதத
வஸஅவின ஸவரூபமாச இருக இனமான * எனறு வஸஅவினாலும அளவிட
முடியாதபடி எவவிடததிலும எககாலததிலும ௭௪௫௪ வஸஅஸவசூபனாகவும
கிறகும்‌ தன்மை இது “அளவிலலா' என அதால கூறப்பட்ட

4 ஆமகததவம அகசசதஸவரூபனாய கிறகை இத “ ஆரமுதம்‌ *

என்‌ அதால கூ அப்பட்ட த.

2 அமதைவம -- தோஷஙகளிலலாச தனமை இது “ அமனை ”
எனறஐதால கூறப்பட்டன

இவெவை அ குணங்களால்‌ எமபெருமான அ ஸவளுபததை ஒருவாறு
அறிஈதபின வஸெளலையம, காருணயம, வாதஸலயம முதலிய அளவற்ற
கிருககலயாணகுணஙகள அவன பெருமையைக சகாடடுனெறன இவை
சிரூபிதஸவரூபவிசேஷணமாகும இததகைய ஸவரூபம, இருகசலயாண
குணம முூதலியவறதறைக கொண்ட பேரருளாளன்‌ பரகருதிமணடலமாகிய
லீலாவிபூதியையும, ஸ்ரீ வைகுணடமாஇய கிதயவிபூதியையும பெருகஜேவிப
பிராட்டியுடன அரசாளனெறான-—எனறவா னு 1

249 உளளபோரு எனைததுககு மூருவரிலை கருமஙக
டேளளிசைவின்‌ வசமாககித திகழநதுமிரா யுறைகின்றா
னளளிருடாத தடியவாககு நலஙகொடூுககுக்‌ திருவுடனே
வளளலரு ளாளரேனும்‌ வாரணவேற பிறையவனே, 2

உரை வளளல்‌ - பெருக கொடையானரான, அருளாளரே
னும்‌ - பேரருனாள மென னம, வாரண வேறபு இறையவன்‌ ஹஸதி
இரி நாயகனா கிருமால, திருவுடன்‌-பிராடடியுடன, உள்ள போருள
அனைததுக்கும்‌ - உளள வஸஅககளை முழுவ இற்கும்‌, உருவம நிலை
கருமங்கள்‌ - ஸவரூபம, ஸதிதி, பரவருததி ஆயெவதறை, தேள்‌
இசைவின்‌ வசம்‌ ஆககி - ( தன னுடைய ) தெளிவான ஸககலபசு
இல அடகயெைதாக௪ செயது, திகழநது - பாகாக த, உயிராய

258 அருத்தபஞ்சகம்‌-உரை
TTT
டறைகின்றான - (தெவவஸனககளூள ) ௮5 சாயாமியாய கிதயவாஸம
சயபவனாயை, அடி யவாக்கு - தன தாஸாகளுககு, ஈள இருள தாதது-
கருக்க (ஸமஸாரமாகிய) இருளைப போகி, நலம்‌ கோடுககும்‌ -
சிமா) ஆகக தததைக கொடுபபான

டை லக ட்‌ டன

ஸ்கலவஸஅககளிலும அசதாயாயியாய ன அ, அவறறின ஸ்வரூபம்‌,
இ, பரவருததி இவைத்‌ தன ஸங்கலபததிறகு அடகு மெனவாய்க
காணடுசாள பேரருளானன தன திருவடிகளை ௪ சரணமடைபவாககு ஸம
ாரபகததகை ஒழிகத மோத ததைக கொடுகனெறான- என உவா ஓ

2-பாசுரங்களால்‌ ஜீவாத்மாவின்‌ ஸ்வநபம்‌ கூறப்படுகின்றது

20 பூதவுடல புலனகணமனம்‌ புலலாவி பகதியேனும்‌
யாதுமல ஸனாயிலகி யானேனுமின னணணறிவாயச்‌
சேதனனாு யடிமையுமா முயிககேவலாந திணணுயிராயத
தீதலின்றித திகழுஞசீ ரததிகிரித திருமாலே. 3

உரை: சா அததிகிரித திருமால-9றபபுட பொருககஇய ஹஸ இ
ரியில உளள பேசருளாளன, பூத்‌ உடல-(பூயி, லம, அகதி, வாயு,
காசம என்னும்‌ ஐ) பூககளால அமைகக அரீசம, புலன்கள்‌ _
கதரியவகள , மனம-மனஸ, புல ஆவி (தபமிகஅபோவதால) அலை
ன பராணவரய, பு௩தி — பததி, 57ம்‌ யாதும்‌ அலை - நானு
“ரலலபபடுனை ற எப்பொருளுமாகா த வேஅப்டட.வனாய்‌, இலகி -
"காக, யான்‌ எனும்‌ -- நாண எனறு சோல ௮அபவனலும, இன இ
ககனைவர௫்ப னு, நுண்‌ அறிவு ஆய்‌ அணுவும்‌ 8601 ஸ்வரூப ணும்‌
யெவனாய, சேதன்ாயை - ஜ்ஞாகதகதகைக குணமாகவுடையனாய, அடி
யும்‌ ஆம-(௪ பெருமா னுககு) அடி மையும்‌ ஆகின ற. உயிரககு எல்‌
ம்‌ - ஜீவாதமாவ௫கெலலாம, திண உயிராய்‌ - சாசவ தமான ௮௩௧௪
மியாய, தீதல இனறி - அழிலு இலலாமல திகழும-ப. ரசாகபபாண.

“” திருமால உயிககு உயிராயத திசமும '” என்று அநவயிகக

சரீரம, இகதரியஙகள, மனம, பமாணவர்‌்யுககள, ஜஞாகம ஆயெ இவ
காட்டி ஓம ஜிவாதமா கவேறனுபடடவன, £கான” எனறு கேோனறிககொண
யிருபபவன, தனககுததான கோதஅபவன, அணுவாய்‌, ஐஞாக-ஆகதத
ரூபாயை மநிறபவன, ஜராசததைக குணமாகவும்‌ கொணடவன, எரீரக
[அம வேறுபட்டு சிறபவன, எமபெருமானு கரு அடிமையாயகதிசபதையே

0

ஸ்ரீமேதசிகபபிரட௩தம்‌ 284

ஸவளுபமாகக கொண்டவன்‌ இததகைய ஜீவாதமாவுககும அகதாயாமியாய

கின பேரருளாளன்‌ பரகாகெதின றுன-எனறதவாது ப்‌

2௦1 தானடைதத குணங்கருவி தஙகிரிசை வழியோழுககி
யூனேடுததண டூமிழநதுழலு முயமிககேலலா முயிராகிக
கானட ததிக கமலையுடன கணடூகநது விளையாடு
தேனேடூதத சோலைகள்சூழ்‌ திருவததி யூரானே, 4

உரை:-— தேன்‌ எடதத - தேனை த தாககுகன ஐ, சோலைகள்‌
சூழ - சோலைகளால சூழபபடட, திரு அததியூரான - அழயெ ஹஸ.இ
ஒரிகாதனான பேரருளாளன, தான அடைதத - தான (இயற்கையாக
ஆனமாவுககுக)கொடுகக, குணம கருவி - குணககளையும இகதரியக
களையும்‌, தடம்‌ கிரிசை வழி - தம காம குலை அ அஸரிகஅ, ஒழுககி -
கடத்தி, ஊனஎடுதது- சரீ ரததைப்‌ பெற, உணடே(சாமபலனகளை)
அஅபவிதஅ, உமிழநது- (பின) களனி, உழலும-- (மஅபடியும அதை
ஏறு) உழலகின ற, உயாககு எலலாம - ஆன மாவககெலலாம, உயிர
ஆகி - அகதாயாமியாயிருகஅ, கான நடததி - (அவற்றை இகத மை
ஸசசமாகிய) காடடில ஈட ககசசெய அ (அதபவிககசசெய த), கமலை
புடன அ பெருகலிதவிபபிமாடடியுடன, கணடு உகநது - (அுதைப)
பாரத்து மகமகது, விளையாட்‌ - விளையாடுவான
அததியூரான, உயிராகி, ஈடததி, கணு, ௨௧௧௮, விளையாடும எனறு
அமவயிகக
பேரருளாளன்‌ தன ஸஙகலபததால ஜீவாதமாவுககு அருளிய குண
களா இஈதரியஙளை ஆகியவற்றை ஜீவாதமா தன காமததிறகுத தககவாறு
உபயோகெகுமபட செயகெனனான ஜீவாதமா சட்ரததைப பெறறுக காமத
இன பலனகளை அஅபவிபபஅம பின அவனை வெறுததத தளளூவ அம
பின்னும அவதறை விருமபுவதுமாய்‌ இவவாறு ஸமஸாரஸமு£தரததஇல உழல
னெரறுன., இததகைய ஜீவாதமாவுககுப பேரருளாளன அகதாயாமியா
யிருக௮ காமபலன களா அணயவிககசசெய அ பிராடடியுடன கணடு லீலா
ரஸததை அஅபவிகதினமான--எனறவானு 4

2-பாசுரங்களால்‌ மோக்ஷவிரோதி விளக்கப்படுகின்றது-—
252 உய்யுமுற விசையாதே யோததவாககே யடிமையுமாயப

டொயயருவைத தமககேறறிப புலன்சோணட பயனேகோண்‌ி

டையுறவு மாரிருளு மலவழியு மடைநதவாககு
மேயயருளசேய திநேதிருமால வேழமலை மேயவனே. 2

r

௨385 அருத்தபஞ்சகம்‌-உரை

ர ரசனை வவ ப பப ட

உரை: வேழமலை மேயவன்‌ திருமால - ஹஸ.ிஇரியில எழுக
5ருளியுளள பேரருளாளன, உயயும உறவு-உஜஜீவிப்பதறுகுக காரண
மான (சேவக தவம்‌ முதலிய) ஸமபகதததை, இசையாதே-(அறிகத)
ரறதுககொளளாமல, ஒததவாககே - தமமைபபோனற (காமவசரக
ரான ஜீ ) வாக கதே, அடி பையபமாய - அடிய ராகவம இருகஅ,
மககு- ஜீவரகளான தமககு, போய உருவை ஏறறி- அழியுகதனமை
'ளளசர்‌ த தின்‌ தனபையை ஏறிட கெகொணடு(அ தாவ அ-நிகயரான
'வாககும அநிதயமான சரி கதிறகுமுளள வேறுபாட்டை அறி
ரண மயககி), புலன கோண்ட - இநதரியககளால (சிறநத தாக)
றஐறுகசொளளபபடட, பயனே கொணடு பலனையே (தாமும ௪௦௩௮
ரய) அகீகரி அ, ஐயுறவும்‌-(ஸி,த,சாகதவிஷயஙகளில) ஸககதேஹத
தயும, ஆரா இருளும்‌-பூரணமான அஜஞாககையும (கொணடு), அல்‌
ழியும ( ௮ கனால) அகா வழியையும, அடைநத்வாக்கு -அடைகத
வருக்கு, மேய அருளசேயதிடூம்‌ - (ஜா உபாய ததின மூலம) ஸதய
ரண கருபைவைசசெய (த மோக்ஷகசைக த) இடுவான

ஜீவா தமா தனககும ஸாவேசுவரனுககும உளள ஸமபகதததை அறியா
நு௪அ தனனேபபோனற மதறெரு ஜீவாதமாவுககு அடியனாக மயமகு
எறான, ெதெயனான தனககும அழிவுளள சரீரததநிறகும உளள வேறு
ட்டை. அறியானஅ அறபமான இகதரியஸுகககளையே நறெகதனவாகக
மாண்டு அவறறில ஈடுபடு ஒனெமறான, ஆசராயகடாக்ஷ பெறாமையால்‌
ததாநதவிஷயஙகளில மனவுற இயினறி அஜஞாகம நிரமபபபெறறுத இய
நியில புகுத கெடபபராகநினறான இததகைய ஜீவனையும போரு
"ளன நலவழிபபடுததிக காகதினமுன_எனறவாதனு க

3 விதைமுளையி னியாயததா லடியிலலா வினையடைவே
சதையுடல நாலவகைககுஞ்‌ சாணளிபபா னேனததிகழ்ந்து
பதவியறி யாதுபழம்‌ பாழிலுழல கினறாககுஞ
சிதைவிலரு டருநதிருமா நிருவததி நகரானே, 6

உரை:-- திரு அததிககரான திருமால - ஸ்ரீஹஸ ரிகா
ன பேரருளாளன, விதைமுளையின நியாயததால - பீஜாககு.ச
ாயததால, அடி இலலா - அகாதியான, வினை அடைவே - கர்ம
ஈ அஅஸரிததஅு, சதை மாமஸமயமான, உடலம்‌ நாலவகைககும்‌--
எரு வகை (௪ சரீ ரம பெறற ஜீவா) சகும, சரண அளிபபான்‌ -
ஜணததை௪ செயவான, எனத திகழநது- எனன கூறும்படி

ஸ்ரீதேசிகப்பிரடந்தம்‌ 2௨0

(நினற) பசகாகசித௮, பதவி அறியாது - (ஸபஸாரபகதசதை நீககும்‌)
உபாயதனதை அறியாமல, பழம பாழில - அகாதியான ஸமரைர
மணடலததில, உழலகினறாககும ர்‌ அனப்பபடுமவாகளும்‌, சிதைவு
இல - குறைவு இலலாத, அருள தரும்‌ -கமுயையைச செய(அ ஸப
ஸாரபகததகை நிககு) வான
பீஜாங்குஈநயாயம்‌ --- விதையொனனால முளை உணடாகின ௫௮
அவவிதை, அதறகு முன. முளையினால உணடானெ ௮ இமயுதையில
பாாககன்‌ ஆதிகாரணம விதையமெனறே முளையெனறே முடிவுகட்ட. மூடி
யாது இமழுறைககுததான அபபெயா வததது இதஜதேபோல-காமததால்‌
சரீரம்‌ உணடாகனெறது அகதக காமம மூகதிய சரீரததினால எற படுனெஐஅ
இககுக காமகசதையாவது சரீரததையாவ அ முததகாரணமாக முடிவுகட்ட.
முடியாதிருபப இபறுறி பீஜாககுரசயாயதசை உவமானமாகககாடடி இரண
டையுமே அறாதியெனலன மூடிததனா பெரியோ
தாலவகசைசசரீரம _— 1 தேவசரீரம 2 மறுஷயசரீரம 8 தியகச
சரீரம்‌ 4 ஸதாவரசரீரம எனபன (தாயக மருகம பறவை முதவியன
ஸதாவாம ௪ அசையாத மரம, கல முதலியன)
ஹகலஜவராசிகளையும காததருளபவன்ன பேரருளாளன்‌. ஸமஸாச
பததததை நீகக உபாயததை அறியாது இககாமபூமியில்‌ உழனனஅு வரும
ஜீவாககு நலவழிகாடடிக காததருளனெறான- என அவா 6
-பாசரங்களால்‌ பக்திப்ரபத்திகளாகிய உடாயங்களில்‌ பக்தி
யின்‌ ஸ்வரபம்‌ விவரிக்கப்படூுகன்றது—
254 எமநியம வாசனஙக ளியலாவி புலனடகசந
தமதறியு௩ தாரணைக டாரையறா நினைவோழுககஞ்‌
சமமுடைய சமாதிஙலளு சாதிபபராக கிலககாகு
மமராதோழு மததிகிரி யம்புயததா ளாரமுதே 7
உரை: அமரா தோழும - தேவாகளால வணககபபடுனைற,
அத்திகிரி - ஹஸதிிரியில எழுகதருளியுளள, அமபுயததாள - பிராட்‌
டிககு, ஆரா அழுது - நிறைகத அமுதமாயுளள பேரருளாளன, எம்‌
நியம ஆசனஙகள - யம, நியமம, ஆஸனம ஆகியனவும்‌, இயல
ஆவி அடககம்‌ - ஸஞசரிககனெற பராணவாயுககளை அடககுவதாயமை
ப்ராணாயாமமும, உலன (அடககம்‌)- இகதரியககளை அடககுவதாகிய
ப.சகயாஹாரமாம, தமது அற்‌ யும்‌ - (ஜீவாகள) தமமுடைய மனத்தால்‌
அறினெற, தாரணைகள-- சமபெருமானுடைய திருமேனியை நினைத
தசீலாயெ காசணையும, தாரை அறா- இடைவிடாத, உனைவு ஒழுககம்‌-

87 அருத்தபஞ்சகம்‌-உரை

இ ணர்‌

இனைவின தொடாசசியாயெ தீயாகமும, சமம - மனததின அட கக
(ஆகிய இவற்றை), உடைய - (அ௫கமாக) உடையதான, சமாதி
ஸ்ம பக தயோகமாயெ அந்த தலை, சாதிபபராககு - அடிப்ப
பருகு; இலககு ஆகும்‌ - குறிபபொருளா (க மோகஷம கருவான.

£ புலனடககம்‌ ' எனனும தொடா வெளியேயுளள ஜஞாநேடதரி
திகள்‌ காமேநதரியஙகள ஆடகியவறறின அடககததையும, “ சமம' என
ரூ சொல உளளிசதரியமான மன ததின அடககததையும புலபபடுததிய
சல்‌ இரணடாலும “பரதயாஹாரம ? எனனும அகம கூறப்பட்ட து

இங்குக கூஐறபபடட பசதியோகததின அசங்களுடைய ஸவளுப
1சராககததை 84-வது பாசரவுரையில காணக

பேரருளாளன, பசதியோகததை அ்ககளுடன அறுஷடிபபவாககு
_்ஸாரபசதததை ௫௭ மோகூதசை அளிகனெறான-எனறவாறு 7

ப்ரபத்தியின்‌ ஸ்வநபம்‌ வெளியிடப்படூகின்றது....

௮ புகலுலகி லிலலாது போன்னருளகண டூறறவாக்கு
மகலகிலா வனபாககு மன்றேதன்‌ னருள்கோடூததுப
பகலதனாற பழஙகங்குல விடிவிககும பஙகயததா
ளகலகிலே னென்றுறையு மததிகிரி யருணமுகிலே 9

உரை: பஙகயததாள - திருமகள, அகலகிலேன என்று -
௩உணமும)பிரியமாடடேன எனறு, உறையும்‌-கிதயவாஸம செயயப

ச ஐறவனும, அததிகிரி அருள முகில- ஹஸ இ௫ரியிலகினறு கருணை

ய நீரைப பொழியம மேகமபோனறவனுமான பேசரருளாளன,

கில புகல இலலாது - லோகத, கில வேறு உபாயம அறுஷடிகக

௮. யாமல, போன அருள்‌ கணடு-- பிசாடடியின கருபையைப (புருஷ

ய ரபததியால) பெற்று, உறறவாககும - (தனனைச ௪ரணம)

டை தவருககும, அகலகிலா அனபாககும - (தனது ௮

ச அதை விட்டு ஆணமும) பிரிக்திருககமுடி யாத காதலுளள பாகவ

அுநக்கும, அன்றே - அவாகள வேணடிய காலததிலேயே, தன்‌

5ள்‌ கோடூதது - தன க்ருபையை வைத அ, பகலதனால- (மோக்ஷ£
வமாகிய) பகலால, பழம்‌ கங்குல - அகாதியான ஸமஸாரமாயெ
ரா சாதரியை (மீககி), விடிவிககும்‌ *- பொழுதுவிடியசசெயவான.

புரஷகாரப்‌ரபத்தி-- எமபெருமானிடம பரபததியை அறுஷடிப
ரூ முன பிராடடியைப புருஷகாரமாகககொணடு செயயும பரபததி,

ஸ்ரீதேசிகப்பிடநதம்‌ 288

புருஷகாரம்‌_— பலன தரவலல சேதகனை நெருககுவதறகாகப்‌,
பலணை விருமபுமவனால உபாயமாக வரிககப்ப்ட்ட மற்றொரு சேதன

பேசருளாளன, தருபதபரபததி ஆாததபரபததி என அ இருவகையில
கீதம்‌ விருபபததிறகேற்றவா ன ஒன்றை அநஷடிதத பரபககருககு அவா
கள வேண்டிய காலததில ஸமஸாரமாயெ இராபபொழுதைக கழிதது மோ
அவாறுபவமாகிய பலனைத்‌ தகதருளனெறான-—எனறவாறு

“புலை கண்‌ என்னு தொடா 'அனபாககும' எனபதஇலும சேரும்‌.

த்நப்கப்ரபத்தி இ௫சரீரம உளளவரையில காமபலனகளை அறு
பலவித, முடிவில மோக்ஷததைப பெற விருமபிசசெய்யும சரணாகதி

ஆர்த்தப்ாபத்‌ தி இ௫ச௪ரீரம உளளவரையிலுமகூடப பொறுககா அ
இத ஆணமே மோஃமபெறவேணடுமென அ விருமபிசசெய்யம எரணாகதி

2-பாசுரங்களால்‌ மோக்ஷஸ்வநபம்‌ வேளியிடப்படுகின்றது--

26 இருவிலஙகு விடுததிருநத சிறைவிடூுததோர நாடியினாற
கருநிலஙகள கடககுமவழி காவலராற கடததுவிததுப
பேருநிலஙகண டூயிருணாஈது பிரியாம லருளசெயயு
மு்ருகலங்கோண பறுநதிருவோ டூயரததி கிரியானே 0

உரை உரு நவம்‌ கோண்டு -(தனககேறற) திருமேனியை
மும்‌ அருகதையும்‌ கொணடு, உறும திருவோடு - (சனணிடம)
ெபாருகஇய பிராடடியுடண, உயா அததிகிரியான - உயர ௩ அநிறகும
ஹுஸதிரிகாதனன பேரருளாளன, இரு விலங்கு விடுதது - (உபா
மகதை அதஷடி த, த ஜீவனுககுப புணய மம பாபமுதமாகிய) இரணடு
ஊிலவசை நீகடு, லா நாடியினால - ஒப்பற்ற (கறதராத தய) காடியினால,
இருந்த சிறை விடுதது-(ஜீவன இதுவரை) இருகத சரீ ரமாயெ இறையி
னின்றும்‌ விடுவிக, கரு நிலஙகள - காபபவரண கைக கொடுககும
மை அாககாகிய ஸமஸாலோககளை, கடக்கும்‌ வழி - சாணஒ௫
செல்லும வமியாகிய அாசரொதிமராகக ததை, காவலரால -- ஆதி
வாஹிகாகளால, கடததுவிதது - தாணடுவிக ௮, பேரு நிலம கணட -
பெரிய ஸகாஈமாகய பரமபத தைப்‌ யாாகஅ, உயிர! உணாநது -
(ஜீவன அண) ஸவரூப ததை (உளளவாறே) அறிக, பிரியாமல -
(சசவரனாயெ தனனை விடடுப) பிரியாமல (இருககுமபடி), அருள
சசய்யும்‌ - அருளபுரிவாண

£ விடுத௮ ” “கடதஅவிதத? எனுளு சொற்கள்‌ பேரருளாளனையும,

* அசடு " * உணா £ எனபவை ஜீவணையும சேருனெறன

<9 அருத்தபஞ்சகம்‌- உரை

[4

“ கூயாதததயகாமு, ?* 4 அரகரா இமா ககம ?? 6 ஆதிவாஹிகா ”” எனப
ரன விரிலை 66, 67- வன பாகர வரையில காணக
பெருகசேவிததாயார மேரருனாளணுககேறற கிருமேனியையும
தம முதலிய திருககலயாணகுணஙகளைய ம கொணடு அவனோடு
ாஅமிலகினனுா இசதகைய பிராட்டி யடன பெருமை பெறு

கும்‌ பேரருளாளன்‌, பகதிபரபதஇிகளில ஒனலை அறுவூடிதத ஜீவ
ரப புணைய்பாபவகளாகிய காமககளைப போகு, அவனை முர்த்தநயநாடி
ரய சமீரத தினினஅ புறப்பட செய அ, ஆதிவா ஹிகரைககொணடு
சமா திமார்ககததைக கடததி, பரமபதததை அடைவி௫அ, ஜீவனாகிய
ஙவரூபதிலை உளளவாலே அவன அறியசசெய அ, பின ஒருகாலும்‌
“ப பிரியா அ மிதயலைககாயம செய்யுமபடி அழருளனெழுன என்றவாறு

கு. வாளி, விலககெப்‌ பெறு த தண்டனையை சிறையில இருக ஆ
விகதல உலஅவமுககு இறகு ஸமஸாரியான ஜீவன கு௫றவாஸியாகவும,
ரக டைபெபடுததும புணயபாபககள்‌ விலககுகளாகவும, காமபலண
அ _அபவிககுபமிடமாயை எரீரம சிறையாகவும கொளளப்படடன 9
தநதிருமா துடனேதா௩ தணியரசா புறைகினற
வ௩தமிலபே ரின்பததி லடியவரோ டேமைசசோதது
மு௩திமிழக தனவேலலா முகிழககததந தாடகோள்ளு
ம௩தமிலா வருளாழி யததிகிரித திருமாலே. 10

உரைஃ அநதம்‌ இலா - அளவற்ற, அருள ஆழி - கருணைக
இய, அத்திகிரித திருமால - ஹஸ இரச இருமாலாண போரு
", தம்‌ திருமாதுடனே - சீம்முடைய பிராடடியுடனே, தாம்‌ -
தணி அரசாய்‌ - நிக அ௪அகம்வா ச. இயாய்‌, உறைகின்ற -
ரஸம்‌ செயயு.மிடமான, அந்தம்‌ இல - அளவு இலலாத, போ
ததில்‌ - பசமாகககமயமாரண [றீவைகுணட ததில, அடியவ
(ச மியஸரிகளும்‌ மேகதாகளூமான)்கொணடர்களோடு, எமைச்‌
நு - எஙகளை ஒன னறுசோ த, முநதி இழந்தன எல்லாம்‌ -
மமபகக மகால) யாம முன பு இக்கு கையகாயவகளையெலலாம,
க்கத்‌ தது - சோனறுமா௮ கொடுத, ஆடகோளளும்‌ -
ட) உஜஜீவிககசசெயவரா.
பேரருளாளன்‌ பெருகசேவிகசாயாருடன நிதயமாய அரசாடடி
மமதா ஆமந்தமே வடி வெடுதஅறமினமுறபோன ௫தாயுளன

குணடததில, உபாயததை அறுஷூடி தத ஜவணைத தன திருவடிகளில
ஈவகாயம செய்னவரும கிதய-முகதாகரடன ஒனஅசோதஅ, அது

நகை அடப்‌ அவ ர்‌ ட்ப

ஸ்ரீதேசிகபபீரபந்தம்‌ 240

காஅம ஜீவன காமஸமபகதததால இழகதிருகத கையகாயஙகளையெலலாம
அபபொழு அ ஒன அகூடடிச செய்யுமா அருளபுரினெமுான--என ஐவா.று,

மடிவுரை கூறப்படுகீன்றது--.

295 அயனபணியு மததிகிரி யருளாள ரடியிணைமே
னயஙகளசேறி கசசி௩கா நான்மறையோ நலலருளாற்‌
பயன்களிவை யனைததுமேனப பணடூரைததரா படியுரைதத
வியன்கலைக ஸீரைநதும வேதியாகட. கினியனவே. 11

உணர: நயஙகள சேறி - நலல பயனை பொருக திய, கசசி
ஈகா - காஞ்சீபுரததில எழுகதருளியுளள, நானமறையேோ - நாண்கு
வேதஙகளையதிகத பாகவதாகளின, நல அருளால - ௧௦௧௧ ௮ நுகர
ததால்‌, இவை அனைததும்‌ - இகதப பாசை முழு,
பயன்கள்‌ என ௨ ஸகலபலனகளாயுமிருககவலலன சானணாமபடி,
பண்டு உரைததரா படி - முனபு உபதேச தத ஆசராயாகளின (மொட்டி
மின) படியே,அயன்‌ பணியும்‌ - ப. ரஹமாவினால வணங்சபபடட,
அததிகிரி அருளாளா--ஹஸதிகிரியின (காதரான) பேரருளாளருடைய,
அடியிணைமேல - இரண்டு திருவடிகளின மேல, உரைதத - ௯ நிய,
வியன்‌ கலைகள்‌ - அதிசயமான கலைகளாயெ, ஈரைநதம்‌ - இகதப
கய பாசமலகளும, வேதியாகடகு - வேதரா கதஙகளை அறிக
மஹான கஷைககு, இனியன்‌ - மகமசசியைத கருவனவாகும

அததிக௫ரியில சிசயவாஸம செயது பேரகருளானனைக சணணாசச கண்டு
களிககு.௦ பாகயமபெறற பரமபாகவதாகளின இவயா.றகரஹகதால அவவெம
பெருமானமீதஅ இயற்றப்பட்ட இபபிரபகதம முழு அம பாவாசராயாகளிண
வழியையே பின பறறியதாகும இபபாகரககளின கருததை அராயததால
இவதறுல வேது பலனை வேணடாதவாறு இபபாசரங்களே பலனானாப்‌
என்னும்படி ஸாராாததததைக கொணடுளளமை விளல்கும வே தாாசதககளை
ஈன குணாநத மஹானகளே இபபாசரநுகளின இனிமையை அறியவலலா-
என வான
இப்பிரபகதததில ஓவவொரு பாசரததிலும பிராட்டி மினா ஸமபரதம
*-உப்பட்டதால உபாயமாய நிதகுமபோஅம பலனாய்‌ அற்கும்போ, தம்‌ எ.
பெருமானோடு பிராடடிககும ஸமபகதம உண்டென்று உஅபெடடடது 11

அருத்தபஞ்சகம்‌ - உரை முறறிறறு
ஸ்ரீ. நி. மமோஷூஹாகெபமிகாய 22

எதன்‌. கயவாய்‌

ஸ்ரீ6
ப்ரநீ-வைணவ தினசரி - உரை

சீரா£தாப்புல இருவேககடமுடையான கிருவடி களே சரணம்‌

தணியன
ரூ நு8உயரா பா. கெ பப/௯( ॥

ரொன்று வாழ்வு

[ விஷயச்‌ சுநக்கம்‌ ]

[ற்‌ வைய? ண்ண தஇின்தோறும செயயவேணடிய காயங்களை
விளககுவசால இபபிரபகத ச இறகு இபைபெயா வததது ஒருகாளை ஐது
கூறாகக்‌ ந நுசாலஙகளிலும 22 அகாயஙககளை ஸ்ரீவைஷணைவண செய்ய
வேணடுமென்ப, எற சாஸகவழககு அவையாவன _

(1) அமிகமநம்‌ - அனறு மேழுஅம நடககவேணடிய கைகா
பகுகளன தடையின்‌ கடகசே வேண்டுமென்று எமபெருமாணிடம பாத
தஇிதஅ பாப சஇிசெயெதல

(2) உபாதாநம்‌—-கவாணுடைய ஆராதநததிதகு வேணடய திருக
அழாய பு பம முகவிய ஸாதறங்களை ச சேகரிததலும, பகவதாமாதகத இறஞு
மன அமுக்கிய ஙாகுதமாசையால அ அ சஈதிதமமைவதறஇகாக ஆழவாாகளும
ஆசாாயாகஞூம இருஷிய நீக கதிகளினகாலக்ஷேபத இல ரபெடுதலும

(3) இஸ்யை ப்சமாதசாஸ்தாததிலும அஹநிகஙகஸளிலும
சொல்லிய முைப்படி பகவாணுககுத திருவாராதகமசெய்தல்‌

(4) ஸ்வாத்மாயம்‌-வேதாக கபாகஙகளைப படி அப பரிசயஞ்செய தல

(9) யோகம்‌ _— ! (கலாணுடைய திருவடிகளை தயாகமசெயதலும,
சண னுடைய ிராசாலகிலம எமபெருமான இருவடி. கனில தன தலையை
வைக ுிரகுட்பதய சகுயாகமசெயனு சயனிததலுட

இவவாத ஜக மாலகாயங்களையம, போருளாளன விஷயமாகஇ
நகைய இசண்டி சலளடுி பாஈரஙகளால வெளியிடு ்ரீதேதேடுகண

இபப தம பேோறுளாளனையே விஷயமாகககொணடு அவதரித்த
போதிலும இதுல பிசாலலபபடு ட கைங்காயககளையெலலாம ம pp ம
பெருமான விய ன இலும ௮கவயிசதுகசகொளக

- வெ

௦1

ஸ்ரீ தேதசிகட்டீரடந்தம்‌ 242

இபபிசபககம மூழுதும கலிவிருததததால அமைகத தாம

2-பாசுரங்களால்‌ அபிகமநம்‌ கூறப்படுகின்றது

259 வர்யிரு ளழிவழி மனம்வரு மூணாவோடு
கரிகிரி மருவிய கரியவ னடியிணை
பரீவோடு பராவ௩ லடியவா பழவுரை
யரியரி யரியரி யரியரி யரியே 1

உரை: வரி இருள்‌ - மூடிககொணடிருகத (கிகதிசையாகிய)
இருள்‌, அழி வழி - ஓழிகக பின, மனம வரும - மனததில உண
டானெற, உணாவோடூ - கலை ஜஞாககத௨ன, கரி கிரி மருவிய -
ஸ்ரீஹைூஇகிரியில எழுக தகுளியுள ன, சரியவன- கரிய நிறங்கொண்ட
பே சருவாளனுடைய, அடியிணை - இருவடி. இசணடையம, பரிவோடு
பரவும்‌ - ௮னபுடன போறறுகன ற, நல அடியவா - இறகத பாக
வதாகள, பழ உரை - லெகுகாலமாய ( அஅஸ௩கதிககும ) ஸுக,
அரி அரி அரி அரி அரி அரி அரியே - ஹரி8 ஹமி£ ஹரி8 ஹரி8 ஹரி?
ஹம? ஹரி சன பவையே

பேரருளாளன இிருவடிகளை அனபுடன பணியும டாகவதாகள அதி
காலையில நிதமை நீஙகெயகும மனததெனிவுபெறஅ ஹரிஹர ஹாரி எனறு
ஏழுமுறை அஅஸதிபபா இது தொனறுகொடடுவகத முறையாகும்‌ 1

260 வினைவகை யொழுகிய வேறிநிலை யடையவு
நினவுடை நிகழவேதிர நிலைல மணுகிட
மனமுரை கிரிசைகண மகிழமறை நேறிகொடு
தனிமுத லடியிணை யடைபவா தமரே A

உரை -— தமா - பாகவகாகள, வினைவகை ஒழுகிய - (தம
முடைய) காமதனை அதித (அ அவரை) நட்த, வேறி நிலை
அடையவும்‌ - அஜஞாகதசை முழுவளையும, நினைவுடை நிகழவு -
நினைககும்படியான நிகழகாலததில, எதிர நிலை நலம்‌ - வருஙகாலத
தில உண்டாகும்‌ ஆகநதாதுபவம, அணுகிட - கெருககுமபம,
மகிழ மறை நேறி கோடு - மழெவைத கருகின ற வேகமாரககைைைக
கொணடு, மனம்‌ உரை கிரிசைகள - மனம வாக்கு சேஹம ஆகிய
வதமுல, தனி முதல-- ஓசோ காரணமான பேசருளாளனுடைய,
அடியிணை- இருவடியிரணடையம, அடைபவா-கசணமடைபவசாவா.

243 ப்ரூவைணவதின சரி-உரை

_————

பாகவதாகள, தமமுடைய காம இனபடி இதுகாறும வீணேகழிகத
நிலைமுழுதையும நினைக அ மனமுருடி, தெறி, பின அன அமுழுதும செய்யும
வ்கஙகாயம தடைப்டடா ன நடக அ அகம ன்‌ பெஅவதறகாக மனத இ கு
மிெவை ச கரும வேசமாககதை த ககொணடு மனம, வாக்கு, கெகம ஆகிய
மகஅரணங்களா வும்‌ பேரருளாளனை ௪ அசணமைைவா இஙவனைம செய்தலே
அபிகமநம்‌ எனபபடும 9

-- பாகங்களால்‌ உபாதாநம்‌ கூறபபடுகின்றது..-

261 மலாமகண மருவிய மறுவுடை யிறையவன
மலரடி கருதிய மனமூடை யடியவா
மலாபுன லமுதுடன்‌ வகையன வடையவு
மலாமதி யேமதல வெனவறி பவரே. 3

உரை_— மலா மகள மருவிய - மாம்ரை மலரில அ௮அவசரிகத
ிரொாடடியோடு கூடியவனுாட மறு உடை _ ( ஸ்ர வதஸமென த)
அலைய டைமய வ ணுடான , இறையவன்‌ அ ஸா 2வசவரணுடைய, LOSUT
படி. கருதிய - மலாபோன ற இருவழி களை கீயானிககினற, மனமுடை
பயவா மணனஸணையுடைய பாகவ் ககன, மலா புனல்‌ அம்துடன-
'ஹபம, இரதுகும, அமரும்‌ சானனலாமபடி நி சிவ கனமசெயய த
௧௯ வஸு) ஆகிய இவறதறுடன, வகையன அடையவும்‌ - (மறம்‌
)வ்றறின) வகையைச சோக பொழகுள்‌ கன முழுதும்‌, மலா மதி-மலா
ன (கமமுடைய) ஜஞாகததால, எமது அல -- எமாககாக அலல,
ஈம யெருமா ஹு கக ரூம), என்‌ அறிபவா - சரக அறிப்வ்ராவா

பாகவதாகளை, புஷ்பா இருகும்‌ பாஸாதம முதவிய உலகலுளள்‌
னியவஸ அக னெலலாம பேர துனா னணுகஞு ஸமாபபிக௮௮ சமமீது அவன
நுவளளம கூளிரவசககாரவே இருபா /ணவெயாறு அ௮ணிஈது அவவாறு
சய அமதநெழவமேயன நித தமன உபயோன ச.திறகாகவெனககருதமாடடாா 8

262 ௩றையுடை மலர்மக ணலமூற மருவிய
லிறையவ னினிகுற வினியவை யேணமைவ
ரறபநேறி யிலனேவ னணுகிலு மணுகிலா
துறையல தேனுமோரு துறைபடு கிலரே, 4
உரை:- இனியவை - (உ லலெ) இணிய பொருள கள, நறை
டை மலா மகள - கேன நிறைகக மலரில அவதி பிராடடி.யி
ல, நலம்‌ உற - தஙக சும வண்ட பட, மருவிய இறையவன்‌ அம

பரீதேசிகப்பிரப௩தம்‌ 244

ee

அணையபபடட ஸாவேசுவரன, இனிது உற- மழறெவுஅவதற்காகவே
(ஏற்பட்டன), எணும அவா - எனது நினைவுகொணட பாகவதாசகள,
அறநேறியிலன - தாமமராாககததகை 5 தழுவாதவன, எவன்‌ அணுகி
லும்‌ - சவவான (தமமை) கெருககினாலனும, அணுகிலா - ( தாம
அவனை) கெருககமாடடாாகள, துறை அலது எனும்‌ - (கோமையான)
வழியலல எனஅ சொல்லப்படும்‌, ஒரு துறை - ஒரு வழியில, படு

கிலா - ஈதிபடவும மாடடாரகள்‌

பாசவகாகள பேோருளாளனுடைய திருவாராதகததிறகு உரிய வஸ
அஃககளை ஸமபாதஇககுமபோது தாமமாககததஇிவிருகது பிதழகத ஒருவன
எவவாஅ நெருங்கி வேணடினாலும அவணிடமிருசஅ ஒரு வஸதுவையம
பெறமாடடாா, கோமையத௫ வழியில வஸஅககளை ஸமபாதிககமாடடாா
ஆக, சாஸதரம கூறிய வழியில பகவதாராதகத திறகுரிய வஸஅககளைச
சோததலே உபாதாநம்‌ எனபபடும 4

2-பாகாங்களால்‌ இஜ்யை கூறப்படுகின்றது--

368 ஒளிமதி யெனவோரு திருவுட ஸனுயாபவ
னளிமதி மூகககை நலநில வுகவுக
டேளிபுன லமூதன சேழுமதி யடியவா
குளிமுதல கிரிசைகள குறைகிலா வலவே 5

உரை: சேழு மதி அடியவா - செழுமையான ஜஞாகததை
யுடைய பாகவதாகன, ஒளி மதி என - நிலவும்‌ சநதானும எனனும
படி, ஒரு திருவடன உயாபவன - ஒப்பற்ற பிராடடியுடன உயாகு
நிறகும எமபெருமானுடைய, நளி மதி முகம்‌ - குளிரகத சகதரனைப
போனற இருமுகமணடலததின கண, நகை நலம்‌ நிலவு உகவு
கள - புன ௫சிரிபபாகிய அழயெ நிலவினால (வெளியாகும்‌) ஸநததோ
ஷததிறகூ (க காரணமான), தேளி புனல அமுது அன - தெஸிகத
தாததமும அடிகிலும அதுபோன்ற ( கியவேசகம செயயபபடும )
பிறவஸ அசகரநம ஆகியவற்றிலும்‌, வல - தம சகதிககுத தகக, குளி
முதல கிரிசைகள்‌ - திருமஞசனம முஅலிய உபசாசககளிலும,
குறைகிலா - குறைவுபடாஅ கடகஅகொளவா

பாகவதாகள, பேரருளாளனுககுத இருமஞசனம முதவிய ஸகல
உபசாரஙகளையும தம சகதிககுததக வழுவறதசசெய அ, போகயமான உணவுப

பணடஙகளை அவன தஇருவுளளம உகககுமபடி. ஸமாபபித அத தாமும
ம௫ழவா ல்‌

245 ப்ரீவைணவதினசரி-உரை

ஹெய்‌ க வார்‌:

264 * வருவதோ ருறவேன வளரிள வாசென
மருவுகன மகனேன வனமத கரியென
வருவிலை மணியென வடியவ ரடைபவ
ரருகணை மிறைவனை யருகணை யுடனே, 6.

உரை அடியவா - பாகவதாகள அருகு அணை இறை
வனை - (கம) ஸமீபகஇலேயே (ஸுலபனாய) எழுஈதருளியளன
எமபெருமானை, வருவது லா உறவு என - (தம விட்டிற்கு) வகக
ஒரு பகத எனனுமபடியம, வளா இளவரசு என ௨ வருககியடை
கின்ற இளவரசன்‌ எனனணுமபடியம, மருவு நல மகன என--௮ணைததுக
கொளளபபடும றத புதஇ. ரன எனனுமபடியம, வன மத கரி
என - வததஇலுனள மதக கொணட யானை சான னுமபடியும,
அரு விலை மணி என - அருமையான விலைமதிபபுடைய (பெறற
கரிய) ரதன ம எனனுமபடியும (அஅஸகதித அ), அருகணையடன-
திருவாராதஈததிறகு வேணடிய வஸனககளுடன, அடைபவா -
சரணமடைபவராவா

பாசவதாகள, பேோருளாளனைத தம வீட்டிக்கு அருமையாய வச
ஒரு பகஅவாக நினைத அ மகிழவா , காடு முழுதையும அளவலல இளவாசணே
வக இருபபதாயகசகொணடு அ௮தறகுகதக உபசரிபபா , தெடுககாலம தவக
௨௪௮ அருமையாயபபெற்ற புத இரனைபபோல நினைதஅ அனபுகொளவா ,
மதஙகொணடு அழகியதாய விளஙகும ஒரு யானையைககணடாசபோலக
கணடுகஸிபபா , பெற௮ுவதஐகரிய உயாகத ஒரு ௭தககசைப பெதறா தபோலப
பெருமிதஙகொளவா , இததகைய உணாசரசிகளூடன சாஸதரீயமான வஸ
அுககளை க்கொண்டு பாகவதாகள போருளாளனுககு ஸகல உபசாரஙகளுட்‌
ஹும்‌ பாஸாதம முதலியவற்றை நிவேதாம செய்வா இககனம செய்வதே
இஜ்யை எனபபடும 6

2-பாசுரங்களால்‌ ஸ்வாத்யாயம்‌ கூறப்படுகின்றது--

265 விரைகமழ்‌ மலாமகண மிகவுற மிறையவன்‌
குரைகழல்‌ குறுகிய குளிமதி மதியோடு
வரைநிலை யடியவா மறைகளின மறையெேணு
மூரைநிரை பரவுவ ர௬ளமமு துணவே 7

* «ய்ய புஙவாடந௦ மா8ரந௦ யயர ௮ உ ஷிடந(ு |
யா வி,யா-கிய3ி௦ ஹாவலஃ ஹமவஷஃ அமாஉ_யெ௫ |?
மயா அ வா; உயி_௧௦ _,கஷயெவொவவறெ்‌] | 27

பரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 240

உரை வரை நிலை அடியவா - மலைபோன்ற (சுலஙலாத)
நிலையுடைய பாகவதரை, விரை கமழ மலா ம்கள்‌ - பணம வீசு
ஜெற மலரில்‌ அவதரிததக பிராட்டி, மிக உறும இறையவன்‌ -
மிகப்‌ பொருககி வஸிககபபெறுனெற ளலவாமிபான சீபமருளாள
துடைய, குரை கழல குறுகிய - (சதங்கை) ஓலிககன ற இருவடி களை
நெருககியெனம, குளி மதி - குளிகத சநதரனைப்‌ போனறதஇமான,
மதியோடு - மணதகஅனடன, உளம்‌ அமுது உண - (அகத) மனஸ்‌
அமருக்ததை அ தபவிபபதறகாக, மறைகளில மறை எலிப்‌ -
வேசகசகருநுள ௪௦௧௧ ஏஹஸயககளாக சணணபபடுனெம்‌, உரை
நீரை - (இருமக தரம, தவயம முதலிய) மகதர்களின்‌ வரிசையை,
பரவுவார்‌ -- அதஸகதிபபா

பாகவதாகள பேரருளாளனுககு ஆராதகமசெய்து அகத பாஸாதத
தைத தாமும்‌ ஸவீகரிச தககொணடபின பொழுதை இனிதாகக கழித்து
மனமகிழ௮பெறவதறகாக, இருமகதகசம தவயம சரமசுலோகம ஆய

(ச

சஹஸயஙகளின ௮ாசதததை ௮நுஸதஇததுககொணடிருபபாகள ‘

266 துதிகளு மறிவரு சுருதியி னிறுதியி
னிதயமி தெனமுனி யிறையவ ருரைகளு
மதுரம்‌ வுதவிய மறைகளு மடியவா
விதிவகை பரவுவா மிகவுள மேழவே 8

உரை: அடியவா - பாகவதாகள, உளம்‌ மிக எழ - (தம)
மனஸ மிகவும உதஸாஹமடைவகறகாக, துதிகளும - (ஸஹமர
காமம முதலிய) ஸதோதகரஙகளையும, அறிவு அரு சுருதியின இருதி
யின்‌ - அறிவகறகு அருமையான வெதததினுடைய ககக இண,
இதயம்‌ இது என - தாதபாயம இது எனனுமபடி (உளள), முனி
இறையவா உரைகளும்‌ -(வயாஸா பசாசசா முதலிய) முகிசசேஷடா
களின ஸுக (களாகிய இதிஹாஸபசாணக)களையும, மன்‌ மதுரம்‌
உதவிய மறைகளும - (ஆமழுவராக அருனிசசெயத) மிக இனிமை
யைத்‌ தருகனற (தமிழ) வேதககளையும, விதிவகை - (சாஸதரய
களிலகூ றிய) முறைப்படி, பரவவா - அதுஸகதிகஅ ப ரவசசமசெயப
வராவா,

247 ஸ்ரீவைணவதினசரி-உரை

பாகவதாகள, பினனும ஸஹஸகாமம முதவிய ஸகோத.ரஙகளையும
இதிஹாஸ - புமாணமகளையும அழவராசஸின அருளிசசெயலகளையும ௮௮
ஸை தித அப பிறருககும பரவச மசெய்‌ அகொணடருப்பா இதுவே

ஸ்வாதயாயம்‌ எனபபடும &
2-பாசுரங்களால்‌ யோகம்‌ கூறப்படுகின்றது
267 அறிவிலா தலைமிசை யயனடி யேழுதிய
போறிவகை யேழுவதோ பொறிநல முகவல
ருங்வது முடையது மிதவேன வருவது
௩றுமலா மகளபதி நலமுறு நினைவே 9

உரை — அறிவு இலா தலைமிசை - ஜஞாஈமிலலாக ஜீவாக
மின தலையில, அயன அடி எழுதிய - பசஹமா ஆதகொலத தில
எழுதிய, போறி வகை எழுவது - எழுதஅககளைத தழுவி உண்டா
னெற, ஓா பொறி நலம்‌ - ஓர இஈதரியகசஸளின ஸாுகதகைை, உத
வலா - விருமபாத்வாகளான பாகவதாகள, உறுவதும்‌ - (சம ஸவ
ரூபததிறகுப) பொருகதியதாகக கொளவ அம, உடையதும-(தமககு)
உடையமையாகக கொளவஅபா, இது என - இகத யோகமே என்னு
கூறுமபடி, வருவது - தானே வருவன, நறு மலா மகள பதி -
மணரமுளள மலரில அவதரிதத பிராடடியின காகனான எம்பெரு
மானைபபறறிய தம, நலம்‌ உறும்‌ - கனமைபொருகதிய தமான,
நினைவே - தயானமே (அகும்‌)

ஜீவனுடைய பிதகாலவாழவைபபறறி பரஹமா அவண தலையில்‌
மூனனமே எழுதிவிடுனெறான அதனபடியே அமத ஜீவன போகஙகளை
இககாமபூமியில அஅபவிகனெரறான விவேசததால இசசகைய போக்கை
வெறுதஅ சலவழிபபடுபவன பரஹமா எழு தியதையம பொயயாகூவிடுணெ
ரூன பேரருளாளன திருவடிசசுவையையறிகுத பாகவதாகள இச ககசைய
அ௮தபஸுகஙகளைக சனவிலும கருதமாடடாாகள அவாகள டேருளாளண
திருவடிகளை இடைவிடாது செதிபயதையே பேறினபமாகககொளவா த
இதையே தம ஸவரூபத இறகு உரியதாயும தமஅ உடையமையாகவும கொணடு
அததலைய யோகத இல ஈடுபடுவா ட

268 பேருகிய நலநிலை பெருமையின்‌ மிகுமய
லுருகிய நிலைமன முயாமுகி ழெழுமூடல

சோருகிய விழிதிகழ சுடாமதி புகுமிறை
கருகிய வுருதிகழ கரிகிரி யரியே, 10

ஸ்ரீதேசிகப்பிரடந்தம்‌ 248

வத்‌

உரை: பேருகிய நல நிலை - (மேனமேலும) வளாகின ற
(பகவதஇயாகமாகிய) அகஈதநிலைமையில, பேருமையின்‌ மிகு மயல்‌ -
பெருமையினால மிகுகது நிறகும (பகவத்‌) பகதியினால, உருகிய
நிலை மனம்‌ - உருகிய தன்மையையுடைய மானஸ ம, உயா்‌ முகிழ
எழும்‌ உடல - (மேலே) அருமபிய மயிரககூசசெறிகத ஹம)
சோருகிய விழி - உளளே செருகிய விழிகளுமாய, திகழ - விளகஞா
கினற, சுடா மதி - பரகாசமான ஜஞாநததில, புகும்‌ இறை -
புகுஈதுநிறகும காயகன்‌ (யாவனெனில), கருகிய உரு திகழ -
கறுதத வடிவோடு பரகாசிகனெற, கரி கிரி அரியே - அததிரிப

பெருமானாகிய மப. ரருளாளனே.

பாகவதாகள, போருளாளனுடைய அழகிய திருமேனியை தயாகம
செயயுமபோது ஆசஈதமபெருகி, மனமுருக, மயிாககூசசெறிக ன, கண
விழி உளளே செருநிநிறகபபெறுவா இததசைய அககதநிஷையில பே
ளாளன திருமேனியின தயாநத தில மூழகிகக்டெபபதே யோகம்‌ எனபபடும

ஸ்ர-வைணவதீனசரி _— உரை முற்றிற்று

ஸ்பெ நிம3ரஷூ2ஹாடகெபபிகாய 528

ஸ்ரீ
தருச்சின்னமாலை-உரை
சீசாஅபபுல தஇருவேகுகட முடைமயான திருவடிகளே சரணம்‌

தனியன்‌

ஈாகா.ந&ஐ.பாவா அ;௦ . . 2 கெப்‌ ॥

சரொனறு வாழ்வு,

சிறப்புததனியன்‌-உரை

மன்னுதிரு மநதிரத்தின்‌ வாழ்துவயத்‌ தின்போதளுந
துன்னுபுகழ்க்‌ கீதைதனிற்‌ சோன்னவேண்ணான்‌ கீன்போதளு
மன்னவயற்‌ கச்சியரு ளாளர்திநச்‌ சின்னவோலி
யின்னபடி யேன்றுரைத்தா கேோழில்வேதாநத தாரியனே

எழீல்‌ வேதாநதாரீயன்‌ - அழகுபொருநதிய ஸ்ரீ கேகாகததேசி
கன, அன்ன வயல்‌ கச்சி - அனனபபறவைகள உலாவும்‌ வயகைள நிறை து
காஞ£புமத தில ( எழுகதருளியுளள ) , அநளானர்‌ திநச்சீன்ண ஒலி -
பேருளாளா (ஸரநசிதியில ஸேவிககும) இருசசினனத இன ஓசையில, மன்னு
திநமநதிரத்தின்‌ போநளும்‌ - நிலைபெதறுகிதகும கிருவஷடாக்ஷ£ரத இ
னுடைய அ௮ாததவிசேஷகஙகளும, வாழ்‌ துவயத்தின்‌ போநனும்‌ - (சேதக
ரை ) உஜஜீவிகசசசெயகின2 தவயததினுடைய அாததவிசேஷஙகளும,
துன்னு புகம்‌ - பொருகதிய புகழையுடைய, கீதைதனில்‌ - பகவதனதை
யில, சோன்ன - ( கணணன ) அருளிசசெயத, எண்ணுன்கீன்‌ - முபபத
இண்டு ௮க்ஷ.ரஙகளாலாகிய சரமசுலோகததின, போநளும்‌ - ௮ாததவிசே
ஷ௩களும, இன்னபடி - இவவாறு ( அமைகஅளளன ) என்று உரைத்‌
தான்‌ - எனது ௮ருளிசசெய்‌ தான

ஏகாநத மன்று மேழிலா லுரைசேய்து
மாகாநதஞ்‌ சேய்தநளும்‌ வள்ளலாய்‌-—சாகாந்த
தேசிகனாந தாப்புற்‌ நிநவேங்க டேசதுந
வாசகமே யெங்களுக்கு வாழ்வு

22

ஸ்ரீதேசிகட்பாபந்தம்‌ 250

ஏகாநதம்‌ முன்றும்‌ - ரஹஸயஙகள மூன ஹையும, எழீலால்‌ - அழ
கோடு, உரைசெய்து - வியாசகியாசமசெயது, மாகாநதம்‌ சேய்து -
பெருமையளசளா சகாகதமஎனனும உலோகததைபபோல பிமாமனஸதைககவாதது,
அருளும்‌ - அவா ( உஜஜீவிககுமாறன ) அருளபுமினெற, வள்ளல்‌ ஆய்‌ -
பெருககொடையாளராகதி, சாகாநத தேசிகனும்‌ - வேதாகததேகென எனறு
பிரசிததிபெறறத, தூப்புல்‌ திநவேங்கடேச்குந - காபபுல திருவேங்கட
முடையானுடைய, வாசகமே - ஸ்ரீஸ௫கதியே எங்களுக்கு வாழ்வு -
எங்களை உஜஜீவிககசசெய்வதாகும

பரீசீசின்ன மாண விநநா லேழத்தின்பல்‌ வண்மையேலாம்‌
விரிச்சு நலம்பேற வோதவல்‌ லோர்க்கிநத மேதினிக்கே
மரிச்சின்ன மீளப்‌ பிறவாமல்‌ வாழ்விக்கு மால்வாதர்‌
திநச்சீண்ண வோசை யினிமையுண்‌ டோமற்றைத்‌ தேவநக்கே

பரிச்சீன்னமான - அளவுபட்ட, இருநாலேழத்தின்‌ - அஷடா
க்ூரதஇன பல்‌ வண்மை யேலாம்‌ - பலவகைபபலனையும அளிககவலல
தனமை முழுதையும நலம்‌ பேறு - (தாம) கனமையை அடையுமபொருடடு,
விரிச்சு ஒதவலலோர்கீகு - விளக ௮றுஸததாகமசெய்யும பாகவதாகளை,
இநத மேதினிக்கே - இசதப பூமியிலேயே, மரிச்சு இன்னம்‌ மீளப்‌ பிற்‌
வாமல - இறகஅ பினனும இருமபிப பிறககாமல, வாழ்விக்கும்‌ - உஜஜீ
விசசசசெயபவரும, மால்‌ வாதர்‌ - ( பகதாகளிடம ) அனபுடையவருமான
பேோருளாளருடைய, திநச்சின்ன ஒசை இனிமை - நிருசனென த இன
சபதததின இனிமை, மற்றைத்‌ தேவநக்கு உண்டோ - மறறைத தேவா
பாற பெறமுடியுமோ ?

“ விரி௫சு ? “£ மரிசசு ” எனபன எதுகைகோசூவசச போவிசசொறகள

[ விஷயச்‌ சுநக்கம்‌ ]

எமபெருமானுடைய ஸகநிதிகளில * திருசினெனம * எனனம ஒரு
வாசயவிசேஷம ஸேவிககபபடுவஅணடு அதன ஓசையின காமபிாய ததை
யும இனிமையையும வாணிகக இயலாது பேோரருளாளன எஸகநிதியில
ஸேவிககபபடும தஇருசனென த இன ஓசை, ஸவாமி தேக கிருவுளளதனைக
சவாகதது இருமகதரம, தவயம, சாமசலோகம எனனும சஹ ஸயங
கில கூஐப்படுகிற குணவிசேஷமுளள பேசருளாளன எழுகதருளுவதைக
காடடிறஅ அவவாதயததின ஒலி ௮௧௪ வாதயததின பெய்மைமே
இட்டு இபபிசபடுதததை யருளிசசெயதா£ ஸ்ரீ தேகிகன

251 திருச்சின்னமாலை- உரை

வலைகள்‌ காக கனரக?

| மூனஹொருகால, பெரறுமாளகோயிவில கிருவீதிகளில தஇவயபசபக
தத்தை அஅஸசக இகசசகடாதெனறு 2தாக்தர தர ஆக்ஷபிததனார்‌..
ஸ்ரீதேசிகசன அவாகளை வாதததில வென பம்பகுததனை வலைதிகமென்‌ அ
ஸதாபிதஅ அசதக கோஷடியுடன பேரருளானனை த கிருவீதிகளில எழுந்‌
தீருளஎசெய்தாா அப்பொழு ஹதேசெெனிடமிருக ௮ இபப தடம்‌
அவதர] தாகும்‌ -—- எனறும்‌ பெறியோ பணிபபா ]

ஸ்ரீஜெேசிகன இதில, முதலில 6 பாசுசககளில இருமஈதாத இண்‌
ஸாரராததததையும, 7-வன பாசுரததில வயத இன விசேவஷாதததனை
யம, 6, 09-வ௮ பாசம்ஙகளில சம்மசுலோகத இண முூகயொததததையும்‌
வெளியிட்டபெ பினனும ஒரு பாசுரததால பொழறுவாகப பே சருளாளனுடைய
பெருமையைப்‌ பேரசிக கடையில ஆசாயோபதேசத இன ஸாரமடகயெ
இபபிசபசகக கன இனிமையை௫ சிறறினபததில்‌ பறறு இலலாமல எமபெரு
மானிட.ம ஈடபெமெவரே அனுபவிககமுடியமென து கூறித தலைகக_டுகிரஞா.

இதில ஒவவொரு தொடரும ரஹஸயககள மேன்றில எகத எகதப்‌
பாகததின விளககமெனபதை ரஹஸயஙகளில மிகை பரிசயததாலேயே
அறியவேணடும

ஆ

இபெபிபசதம முழுஅம எணராபடிரிய விருதகததால அமைதததாம.
2-பாசுரங்களால்‌ ட்ரணவத்திலுள்ள அகாரத்திணன்‌ அர்த்தம்‌ கூறப்‌
படுகீன்றது---

269 ஈருலகைப படைககவெண்ணி மிருந்தா வந்தா
மாழின்மலரோன்‌ றன்னையன்றே யீனரா வந்தா
மாருதமண ணீராகு மாயோர வந்தாரா
வானோடேரி தாமாகு மறையோ வநதரா
சூரியாதம்‌ முடனறலங்கு தாயோ வாதா£
சுராகளுககன்‌ றமுதருளசு௩ தரனா வந்தாரா
வாரிதிசூழ வையகம்வாழ்‌ விததா£ வநதாா
உண்மையுடன்‌ வர௩தருவா வந்தா தாமே. 1

உரை ஈரா உலகை - (சேதம்‌ அசேதகம என்னும) இரு
வகையான லோகதகையும, படைகக எண்ணி யிரு௩தா£ - ஸ்ருஷடிகக
ஸஙகலபிதஅநின றவரான பே ருளானளா, வ௩தா£ - எழுகத நுணி
னா; எழில மலரோன்தன்னை - அழயெ காபிககமல தனை அஸ்க

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 252

ன்‌ யர்‌

ஆவ சம

மாசகககொணட பமஹமாவை, அன்றே என்றா வந்தாரா - ஆதிகால
திலேயே கருவடி ததவா வகதரா ர மாருதம்‌ மண்‌ நா ஆகும்‌ - வ]
ப்ருதிவி ஜலம்‌ என்னும பூதககளாக மாறுபாட்டை அடைக த;
மாயோ வதா - அ இ௫யசசெயகையையுடை வப! வக தார்‌,
வானோடு எரி ஆகும்‌ - ஆகாச தது அகநியாகவும அஜெற, மறை
யோ வ௩தா£ - வேதச தால போற்றப்‌! னெறவா வதா , சூரியா
தம்முடன்‌ - நிதயஸஒரிகளுடன ; துலங்கு தூயேரா வ௩தரா - ப்ரகாஜிக
இனற பரிசுசுதா வக்கரா , சுராகளுக்கு - தேவாகளுக கு; அனறு -
(கடல கடைகத) அகசாலததில, அமுது அருளி அம்ருத்‌
வழகயெ, சுநதரணா வரதரா - அழகர்‌ வரதா! 2 வாரிதி சூழ - கட
லால கூழபபடட, வையகம்‌ வாழவிததார வந்தாரா - லோக கதை
வாமசசெயதவா வகதார்‌ , வணமையுடன -- கொடை ககுண ததுடன
வரம்‌ தருவாரா வ௩தா£ - வேண்டிய வரதைகை கொடுததருள்வா£

வக்கா, காம - அளை

210 அருமறையை யூழிதனிற காததாா வர்தா
ரதுதனனை யன்றயனுக களித்தா வரதா
தருமவழி யழியாமற்‌ காப்பா வாதா
தாமரையா ளுடனிலங்குக தாதை வந்தார்‌
திருவுரையாயத தாம்போருளாய நிறபரா வாதா
திருவருளாற செழுஙகலைக டதா வந்தாரா
மருவலாககு மயககுரைககு மாயோ வந்தாரா
வானேற வழிதநதா£ வந்தா தாமே. 2

உரை:--- அரு மறையை - அருமையான வேசுததை, ஊடி
தனில்‌ - பரளயகாலததில்‌, காததா£ வநதார - காபபாற்றியவர்‌ வக
தரா, அதுதன்னை - அநத வேதத்தை, அன்று - ஸருஷடிகாலக
திலே, அயனுககு அளிததா வந்தா£ - பமஹமாவுககு உபகெேசிதக
வா வகதார, தரும வழி அழியாமல- (உலலெ) தாமமார்ககம கெடா
மல, காப்பா வந்தா - (பல அவதாரங்களை ௪ செய்து) காப்பவர்‌
வக்தார்‌ ; தாமரையாளுடன்‌ - பெரிய பிராடடியுடன, இலங்கும்‌ -
ப்சகரசகனெ ற, தாதை வநதரா - (உலகுககுத) ததை வகதரா ; திரு
உரையாய்‌ - பிராடடி சபதஸவருபையாய (நிறக), தாம்‌ போருளாய்‌

258 திருச்சின்னமாலை- உரை

ர்‌

நிறபாார வ௩தா£ - தாம (அகத சபத கஇன) அரத அமரய நிறகுமவச்‌
வதா , திரு அருளால - றக அழருபையினால, சேழும கலைகள்‌ --
வருசதியடைகினற விதவைகளை (மஹாஷிகளின விபாக), தந
தா£ வ௩தா£-(உலகுக) அருளிபவா வகதரா, மருவலாக க -(சமமை)
ஆசரயிககா கவாகளுககு, மயக்கு உரைக்கும்‌ _— (பல) மாஹுகசாஸத
சகசளை கவெளிய (ட்டு அவாகளை ஈரலை விழகசெயத ) நிமவராணன.
மாயோ தாரா வஞ்சகமேடையா வககரா , வான எற பரமபததசளை
அடைய, வழி தநதா£ வநதா-உபாயதகளை உப்சேகசி கவர வகதரா 2

நான்காம்‌ வேற்றுமையுநபு, உகாரம்‌, மகாரம்‌ ஆகியவற்றின்‌
அர்த்தம்‌ கூறப்படுகின்றது...
271 அனைததுலகுங காக்குமரு ளாளா வந்தா
ரனேததுககு மதிபதியாய நிற்பரா வந்தாரா
தினைததனையு௩ திருமகளை விடாதா வந்தாரா
தேசோததாரா மிககாரு மிலலா£ வந்தாரா
நீனைகக௩மக கின்னறிவு தந்தா வ௩தா£
கிலைநினற வுயிாதோன்ற நினைதாா வநதா
ரேனககிவாரா னிவாககேனன வினியார வதா
ரேழுததோன்றிற நிகழநின்றா வதா தாமே 3
உ. அனைதது உலகும்‌ காக்கும்‌ - ஸகல சமலோககசகளை
யம சக்ஷிசுகின ற, அருளாளா வநதரா - பே ரருளாளர்‌ வககரர, அனைத்‌
துககும்‌ அதிபதியாய நிறபரா வதா - ஸகலவஸ அககளுககூம ஸவாமி
யாய நிறபவா வகதரா, தினைததனையும்‌ _ கிறி (கேமமு)ம,
திருமகளை - பிராட்டியை, விடாதா வ௩தா£ - விட்டுபபிரியா தவச்‌
வதா, தேசு - சேஜனஸில, ஒததா மிககாரும்‌ இலலா வரதா -
ஒததவரும மிகுகதவறாம ( வேறொருவா ) இருககபபெருதவர்‌
வரதரா , நினைகக - (தமமை) நினை ககுமபடி, ௩மககு - (தாஸ.சாகிய)
கமககு, இன்‌ அறிவு - இணிய ஜஞா௩தளை, தந்தா வதா - அரு
னியவா வகதரா , நிலைநினற - (அழிவற்ற) கிகயனான, உயி ஜீவன்‌,
தோன்ற - (தனனை அறிய வேறு ஜஞாகம வேணடாதபடி தானே)
ப்ரகாசிககுமபடி, நினைநதா£ வதா - ஸகலைபிததவர வகதசா ;
எனககு இவா - எனககு இவா (ஸவாமி). நான்‌ இவாககு _ நாண்‌
இவருக்கு (அடியன), என்ன - எனறு அஅஸகதிகக, இனியா வந்‌

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 254

தா - போகயமாயதகதோனறுமவா வதா , ஒன்று எழுததில -
ஓா அக்ூதரமான பரணவததில, திகழநின்றா வதா - (போறதப
பட்டு) பரகாசிபபவா வகதரா தாம - அசை 8

நமச்சப்தத்தின்‌ அர்த்தம்‌ கூறப்படுகின்றது
272 நாம்வணஙகத தாமிணஙகா நிறபாா வநதா£

நம்மையடைக கலஙகொளளு நாதா வநதா£

காமேமககாம்‌ வழககேலலா மறுததா வரதா
நமககிதுவேன்‌ றுரையாமல வைத்தாரா வதா

சேமமேணணி யேம்மையன்பாக கடைததா£ வதா
சேழுநதகவாற நிண்சாணா மீசா வந்தா

தாமனைதது௩ தீவினையைத தவிரப்பாா வநதா£

தமககேயா யேமைககோள்வாா வாதா தாமே க்‌

உரை: நாம்‌ வணங்க - நாம ஸேவிததால, தாம்‌ இணஙகா
நிற்பா£ வநதரா - தாம (கமககுப பலன கொடுக்க) உடனபடடு நிறப
வா்‌ வரலா , நம்மை அடைக்கலம்‌ கோளளும _ு நம்மைக்‌ காக்க
வேணடிய வஸ.அவாக ஏறறுககொளபவ.சான, நாதா வநதரா - ஸவாமி
வ௩தரா, நாம்‌ எமக்கு ஆம்‌-காம எமககு என அம நினைவினால ஆனைற,
வழககு எலலாம்‌ - விவரதஙகளையெலலாம்‌, அறுததா£ வநதரா-ஓழி த
தவா வகதரா ; இது ஈமககு - இரக வஸு ஈமககு (உரியது), என்று
உரையாமல்‌ - எனு கூறாமல, வைததா£ வரதா - (கலல அறி
வைக கொடுத அ) நிறுததியவா வகதரா , சேமம எணணி _ (எமக்கு)
கேஷேமததைசசெயய எணணி, எம்மை - எல்களை, அன்பாககு -
பாகவதருக்கு, அடைததா£ வாதா - அடிமையாககியவா வகதரா ,
சேழும்‌ தகவால்‌-மிகக கருபையால, திண சரண ஆம்‌ - வலிய சரண
மாக அகனைற, ஈசா வ௩தார - ஸாவேசுவரன வநதரா , தீ வினையை
அனைததம்‌ - (கம) கொடிய காமககளை மூழூதம, தாம தவிபபா£
வ௩தா£-- தாமே ஒழிபபவா வகதரா , ௭ (ம்‌) மைத தமககேயாய -
எஙகளை 2 தம பரயோஜகததிற்காகவே, கொளவா வநதரா - எற்று
கொளளுமவா வதர, காம - அசை, 4

255 திருச்சின்னமாலை-உரை

நாராயணசப்தார்த்தம்‌ கூறப்படுகின்றது...

273 உலகெலலா மேளளேவைத துமிழநதா£ வதா
ருலகுடம்பாயத தாமூயிராய நின்றா வந்தா
ரலைகடலா பானந்த மடைநதா வநதா
ரளவிலலா வருளாழிப பெருமாள வந்தா£
திலகமேறை திருமேனிச செலவா வநதா£
சேழுஙகுணஙக ளிருமூன்று முடையா வ௩தா
ரிலகுசுடா முழுகலமா மினியா£ வந்தா
ரேலலாாககுங கதியானணா வதா தாமே. ப்‌

உரை - உலகு எலலாம்‌-உலக௫௯௧௭ மூழூவதையும்‌, உள்ளே
வைத்து - (பரசளயகாலக இல கம) வயிறநினள வைக, (ரன்ஜித து)
உமிழநதரா வநதாா - (ஸருஷடிகால க தில மறுபடி) படைஅதவா வக
கரா, உலகு உடம்பாய - (சேதகாசேதகளா மெ) உலகம (முழு தம
சமககுசசர்‌ ரமாய நிறக), தாம்‌ உமீராயநின்றா வ௩தரா - சாம்‌ அந்தா
யாமியாயநின றவா வகதரா , அலைகடலாய _ (குமிழி, அரை, அலை
முதலிய பல நிலைமையில மா அனை ற) அலை (நிக௫) கடலைபபோல
இருது (காமும பலவிதமான ப. சபஞ்சமாகப பரிணமிகது அ
லை), ஆனந்தம்‌ அடைந்தா£ வநதா£ - ஸகேசோஷம அடைக்கவா
வதா, அளவு இலலா அருள ஆழிப பேருமாள வ௩தா£ - அள
வற்ற கருணைக கடலான பெருமாள்‌ வகதரா; திலகம்‌ எனும்‌ _
திலகமெனறு சொலலபபடுணெற (௪,௦௧௮), திருமேனிச செலவா
வநதா - திவயமககளவிக.ரஹமாயெ செலவ தகையுடையவா
வகதரா , சேழும்‌ குணங்கள்‌ - சிற்த இண்ஙகள, இரு மூன்றும்‌
உடையா வ௩தா£ - அனும உடையவா வகதார ; இலகு - (மாணு
படாமல்‌) பமகாகெனெற, சடா _ ஞாகஸவரூபரும, முழு நலம்‌
ஆம்‌ - பரிபாணாகஈ சஸவரூபருமாக ஆனெற, இனியா வநதார்‌ -
(அ .நுபவிகக) இனியராயிருபபவா ௨௧௮௧௭ எலலாககும்‌ கதி ஆனா
வ௩தார - ஸகலஜீவருககும அஅபவிககபபடும்‌ பலனாயிருபபவர்‌ வசு
சீரா. தாம்‌ - அசை o

ஆறு குணங்கள்‌ - 1 ஜஞாசம 2 சகதி 8 பலம & ஐசுவாயம
9 வீரயம 6 தேஜஸ்‌ : எனபன, அலலத -- 1 காககுகதனமை

யர்‌

ஸ்ரீதேசிகப்பீரடந்தம்‌ 256

5 இசதிரியகுகளின அட ககம

2 அருள 2 ஜஞாமம 4 எளிமை
6 மனததின அடககம எனபன

நாராயண எப்தத்தின்மீதுள்ள நான்காம்‌ வேற்றுமையின்‌ போ நுண்‌
கூறப்படுகின்றது

274 அருளாலே விலஙகிரண்டு மழிபபாரா வதா
ரஞ்சிறையைக கழிததருளு மன்பா வரதா
மருளவாரா வகைநமமைக சாபபாரா வதா
வானேற வழி௩டததி வைப்பா வரதா
தேருளாரு௩ தேளிவிசுமபு தருவா வதா
திணகழறகீழ வாழ௩மக கருளவார வதா
பேருவானி லடிமைகமைக கோளவாா வரதா
பிரியாமற காததளிபபாரா , வ௩தார தாமே 6

உரை அருளாலே - கருபையினால, விலஙகு இரணடும்‌ -
விலக்கு (போனற புணயபாபககளாயெ காமங்கள்‌) இரணடையும,
அழிபபா£ வதா - ஒழிபபவா வரதா , அம - (ஸமஸாரி குர ஈன்‌
காமவசகதால) அழயை (தாயக தோன அனை ற), சிறையை - (ஸம
ஸாரமாகய) சிறையை, கழிததருளும்‌ - போககியருள னெற, அன
பா வ௩தா£ - (பாகவதாகளிடம) அனபுளளவர வரதரா, மருள வாரா
வகை - (அகதஇிமகாலத இல தியநினைவுகளை ௫ கருகின 2) அஜஞூரநம
வராதபடி, நம்மைக காப்பா வநதாா - சமமைக காகு கரு பவர
வகார , வான்‌ எற - ப. ரமபதகஇதகு௪ செலைப படி க வழி நட ததி
வைப்பாரா வதா - அாசசிராதிமாககத இல ஈடததஇிவைபபவா வர
தரா , தேருள ஆரும்‌ - (அனைவரும்‌) ஜஞாகம நிறை (ரகா சிக்ஞாம
இடமாகய, தெளி விசும்பு - ௪௫ அஸகதஇவமயமாண (குகை,
தருவாரா வநதார - கொடுகதருள பவா வகார , திண கழறகீழ -
(சேமமுடைய) வலிய இருவடிகளின மழ, வாழ - (கைககாயமய செய ண)
வாழும்படி, நமக்கு அருளவா வதா - கமககு அரள புரிவரா வக
கரா, பேருவானில அடிமை - ஸ்ரீ வைகுண்ட க இல கைகா
வதை, ௩(ம) மைக கோளவா வந்தார்‌ - கமமைக (கொணடு செய
விக ஏறறக) கொளபவர வகா , பிரியாமல - (கயமை விடடு
காம ஒருபேோரஅம) பிரியாமல, காதது அளிபபா£ வதா - காத
கருளபவா வநதரா தாம - அனை ட்‌

257 திருச்சின்னமாலை-உரை

"ர எண்‌ செவ்வை வகைய கலவையை பம்‌ பம்மிய படட
ல ணை

கீழ்‌ ஆறு பாசுரங்களால்‌ திருமநத்ரார்த்தம்‌ கூறப்பட்டது இணி
தவயத்தின்‌ அர்த்தம்‌ கூறப்படுகின்றது.
278 அகலகிலாத திருமகளா ரன்பா வநதா
ரடியிரணட மாறாகத ததா வந்தாரா
புகலிலலாா புகலாகும்‌ புனிதா வதர
போனனுலகிற நிருவுடனே திகழ்வா வரதா
ரகிலமேலா மானநத மானா வதா
ரடியிணைககீழ வைததடிமை கோளவா வரதரா
பகனடவே மிரவழைகக வலலார வந்தா£
பகடலானறு மிரவழிததா வநதார தாமே 7

உரை: அகலகிலாத திருமகளார - (கதணமும) பிரியாத
பிராடடியாரிடம, அனபா வநதார்‌ - அனபுடையாா வகதரா, அடி
இரணடூம்‌ - இருவழி இர டையும்‌; ஆறாகத ததா வதா -
உபாயமாகச கொடுததவா வகார, புகல இலலார - (வே) உபாயம்‌
(அ அஷடிகக௫௪ சகதி) இலலா கவருககு, புகல ஆகும - அவவபாயத
தின ஸகாகததில நிறகினற, புனிதா வநதார - பரிசுததா வரதரா ;
போன உலகில - பசமப கதக்‌, திருவுடனே திகழவாா வநதரா -
பிராடடியுடன பரகாபெபவா வகதார , அகிலம்‌ எலாம்‌ - ( லீலா
விடூதி - நிசயவிபூ யாய ) உலகவஊகள, (அவன திருமேனி, குண
கள அகிய) அனைதஅம, ஆனந்தம்‌ ஆனூ வரதரா - ( கிகயருககும
முக கருககும ) ௮ஈஈகமாயத கோன அமாணு மிறகபபெறறவா வர
சா, அடியிணைககீழ மவத்து - (கமமைத) திருடி. இரணடின
ழும சோதஅ, அடிமை கோளவா வநதா£ - (நாம செய்யுற) கைக
காயததை ஏறறுககொளளுமவா வரதரா , பகல்‌ ௩டூவே - பகவின
கடுவிலேயே, இரவு அழைககவலலார வாதா - ( பாரதயு கத சுதில )
இரவலைக கொணரும்‌ வலலமையுடையவா வகதகரா , பகல ஒன்றாய -
( மூகதியில ) ஓ பசலாய, இரவு அழிததா£ வந்தா - (ஸமா
மாகிய) இரயைப போககியவர வதா (தாம- அசை }

பகல்நடுவே இரவழைததத-127-வ.அ பாகாக குதிபபிலே காணக, 7

23

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 258

சாமசுலோகத்திண்‌ அர்த்தம்‌ 2-பாகாரங்களால்‌ வேளியிடப்படு
கீன்றது—
276 தருமன்விடத தாநதூது போணை வந்தா
தரணிபோறாத திணபார௩ தலிததார வாதா
ரருமறையின போருளனைததும்‌ விரிததா வதா
ரஞசினநீ யேனனையடை யெனறணா வதா
தருமமேலா௩ தாமாகி நிறபார வதா
தாமேநம்‌ வீனையனைதது௩ தவாபடரா வதா
பாமேனது நீபுலம்ப லேனறா வரதரா
பாாததனுககுத தேரூநதாா வநதார தாமே

உரை... தருமன விட - சாமபுததிரன அனபப, தாம்‌ தூது
போனா வநதாா - கோயோதகணிடம்‌) தாமே தூது சென்றுவர வக
ஸாரா , தரணி போரு வ பூமியால பொஅககமுடியா த, திண பாரம்‌
(ஆசரி ச விசொதிகளாகிய) வலிய சுமையை, தவிரத்தார வ௩தரா -
ஓழிததவா வகதார , அரு மறையின்‌ போருள அனைததும - அருணை
யான வெஅததின அராகம்‌ முழுவதையும்‌, விரிததா£ பேதா -
(ஸ்ரீ கீதையினவாயிலா க) விளககயெவா வரதரா ; அஞ்சின நீ-(வெணு
உபாய அஅவஷடிககமுடியா அ) அஞ்சன கீ, என்னை அடை என்னா
வதா - எனனை சரணமடைவாயாக எனறு கூறியவா வகதார்‌ ;
தருமம்‌ எலாம்‌ - ஸகல உபாயககளூம, தாமாகி நிறபரா வநதரா -
தாமேயாகி நிறபவா வகதரா , நம்‌ விளை அனைததும்‌ - ஈம காமனகள
மழு வையும்‌, தாமே தவிபபரா வநதார - தாமே கசகொலைப்பவர்‌
கார, பரம எனது - (உனககுப பலைக கொடுத காககவேண
டிய) பொறப்பு சானனுடையஅ, நீ புலம்பல்‌ - ஜீ வருகதாகே, என்‌
ரா வ௩தூார - சான்று உற தஇிகூறியவா வகதார , பாாத்தனுககு -
அஜா கனகு; தேரூந்தா வநதா - கேரை ஓட்டியவா வகர.
(காம - அசை) (க)
217 வஞசனைசெய பூதனையை மாயததார வந்தாரா

மலலாமத கரிமாள மலைநதா£ வநதா£
கஞ்சனைபபோ கடஞ்சினததாற கடிநதா£ வந்தா
கணணுதன்முன்‌ வாணன்றோள கழிததா£ வநதார்‌

6)

229 திருசசின்னமாலை-உரை

வேஞ்சோறா வீடுசோடுத துகநதா£ வநதா£
விலககிலலா வழிநடதத விரைந்தா வந்தா£
பஞ்சவரைப பலஙகையங காததார வந்தாரா
%

பாஞ்சாலி குழனமூடிததார வதா தாமே, 9
உரை --- வஞ்சனை சேய பூதனையை - (தமமைக கொலல)
வளசணனைசெய் அவக த பனையை, மாயததாா வதார - கமலொண

வா வககரா ; மலலா - (முஷடிகன முஃலிய) மலலரும, மதகரி -
(குவலயாபீடமென அம) மகயானையும, மாள ௨ மாணடுயபோகுபபடி ,
மலைநதார வதா - பெொொசெயதவா வகார , கஞ்சனை - அமலை,
கம்‌ சினததால — கொடிய மாப தால, போ அண டையில,
கடி நதா பந்தா மை கொள றவர வகார , கணங்தலமுன்‌ — கெறறிக
கண படைகத சிவனுககுமுனனே, வாணன்‌ தோளா ௨ பாணாஸு ர
அடைய (ஆயிரம) கோளகளை, சழிததா£ வநதார - அஅுசககவர்‌
வகா , வேம சோல தர - (சசுபாலன) கொடிய (கிகசைச௪) சொற
களைக கூற, வீடு கோடூதது-(அவனுககு) மோகத்தை கொடு,
உக்ந்தாா வநதரா - (அதனால) மெ கவா வகதரா , விலககு இல்லா
வழி - தடையிலலாத (அாச௫சொதி) மாககக தாமே, நடதத விரைந
தா£ வந்தா - (சேதகனை) ஈட 5 க விரைபவர வக்கசா , பஞ்சவரை -
LIC ரபாணடவாகளை, பலவகையும்‌ ு பல வழிகளிலும்‌, காத்தா£
வாதா£ - சகூதிகதவர வகா , பாஞ்சாலி குழல முடி ததார வ௩தா£ -
தமெனபதஇியின, ( சப ககதினபட காயோதகனைக கொலவிக து
அவருடைய) கூகதலை மூடிககசசெய சவா வதா தோம்‌ - அசை) 9
2718 அததிகிரி யருளாளப பேருமாள வந்தா
ரானைபரி தேரினமே லழகா வநதா£
கசசிதனிற கண்கொடூககும்‌ பேருமாள வரதா
கருதவர௩ தருதேயவப பேருமாள வநதாா
முததிமழை பொழியுமுகில வணணா வ௩தா£
மூலமேன வோலமிட வல்லா வந்தா
ருததாவே திககுளளே யுதிததரா வநதா
ருமபாதோழுங கழவுடையா வ௩தா£ தாமே. 10

இதன உரையை 224-வ.௮ பாசரததிலே காணக 10

ணை ன்‌ ன்‌
ப்‌ வகைய ம்‌ வவட

ஸ்ரீழேசிகப்பிரடந்தம்‌ 200

219 மறைததலையி லிசையேழுத்தில வணங்கும்‌ வாககின்‌
மநதிரததி னாலெழுத்தாந்‌ திருமா மததி
னிறைததிலகு வேறறுமையி லிரணடா மொன்றி
னேடூமாறன்‌ கீதையேலா நிறைநத சோலலி

வலிறைததவாகண டூரைததபோரு ளான வேலலா
முயாவிரத வருளாளப பேருமா டேசின

றிறத்திலியை திருசசின்ன மாலை பததுஞ்‌
சேவிககினிதாஞ்‌ சிறறினப மிசையா தா£ககே 11
உரை மறைததலையில இசை -- வேக்களின்‌ (அசமபத
திலும)முடிவிலுப அமைக, எழுததில- எழுக சாகய பசணவ_ கி னும,
வணங்கும்‌ வாககில - வணககனதைச கூறும சொலலரயெ நமல்‌
சப கைதிலும, மந்திரததில நாலு எழுதது ஆம்‌ திருநாமததில- இரும க
சகதிலுளள கான்கு அ௮க்ஷசலகள அமைநக தரசாயண சப குஇலுா,
நிறைத்து இலகு - (அகத காமாயணசப கதைப்‌) யாத திசெய க
பரகாகிகனெற, வேறறுமையில - நான சாமவேறஅபையிலும,
இரணட ஆம்‌ ஒன்றில-இரணடு பாகமாயிருகஅ ஒரு மகத (மாயூுனன
திவ்ய கதஇினும, கேமோலதன - எமபெருமா னுடைய (ஸு கதியாகிய),
கீதை - ஸ்ரீ பசகவதககீகையிலுளள, எலாம்‌ நிறைநத - ஸாவாா ககங௫
ரூம தன அன்‌ அடககபபெறற, சோலலில _ ௫ரமசலோக க இ.லும,
உறைத்தவா - கனகு பரிசயம செயத ஆசாாயாகள, கண்டு -- (கரு
கள) அறிக, உரைத்த - (கமககும) உபதேதகதத, போருளான
எல்லாம்‌ - அர்கததககள எலலாவற்ையம, உயா விரதம்‌-(௪சணாக க
சண மென்னும்‌) உயாகச வாக ககைககொணடுவள, அருளாளப
பேருமாள - பேசருளாளபபெருமாஞடைய, தேசின்‌ திறத்தில
இயை - பெருமையின விஃயககிலே இயை (கதரைகனை ஐ)
திருசசினனமாலை - இருசசன்ன மாலையாகிய, பத்தும்‌ - பத ப
பாசமஙகளும்‌, சிறு இன்பம்‌ - அற்பமான (ஸமைஸார) ஸுக தகை,
இசையாதாராககு - (விரும) அவக கரிககாதவாகளுககு, சேவிககு
இனிது ஆம்‌ - காஅக்கு மன ரமாயிருககும.

இபபிரபகுதம பேரின பமான பகவ கீஅபவத தில கருதஅடையேோககே
சீஸிபபதாகும 11

இப்பிரபநதத்திலுள்ள வினேஷார்த்தங்களின்‌ சுருக்கம்‌.
1-வது, 2-வது பாசுரங்கள்‌ _ இவை கிருமாதரததில உளள
பரணவத இன அகாமாததததைக கூறுவன மேதற பாகரதஇல்‌ அணை ததை

201 திருச்சின்னமாலை.உ ஸு

க ரள

பம படைததல முதவிய தனமைசளால காரண தவம சுய ரிகா
அஅபவிகஃப்படுதல மதலியவதறா லும இிசண்டாமபசசததில வேததனை க
காததல முதலியவதறாலும ய்‌ கதவ மம விளககபபடடன

9-வது பாசுரம்‌ - அனை தஅககும அதிபசிபாம்‌ ? எனற தொடர்‌,
எலலாம எமபெருமானுககுச சேஷம என்த பொருளாக காட அகாரத இண
மிது ஏறியழிகத கானகாமவேறஅமையுருபின பொருளைககூறும 4 (5
மகளை விடாதா£ £ எனனுமஅ உகாரத தின அர்த்தத்தை ம 'தேசொததார்‌

இலலா ” எனனுமது அவனுக்கே சேஷமெனற ம்த்ஜோ உக ராரா

தையும்‌ சொலலும £ நினைக்க ததா ' கலை ௭௫ a

ப

யை நிதயனான ஜீவனுடைய ஸவஷபகதைக கூஅ்ம * எனக OY
எனுகதொடரால பரணவத தின அத்தம்‌ மம்மு தம கூஅப்பட்ட தாம
4-வது பாசுரம்‌ _— இக சமசசபதாாததததைக கூறும்‌ நரம்‌
வணங்க ' எனறதால கமஸகாரமென ற பொருளும, 6 அடைக்கவ >
என்‌ தால பரஸமாபபணமென ற பொருளும, ட்‌ அறுத்தார்‌? எண்று
கால்‌ அஹங்காரமமகாசஙகள ஓழிதல என அ அாத்தமும * நமக்கு வைக
தீரா ' எனறதால சேதசனுககு பாதையும்‌ பறற௫ சேஷிதவமிலலையென, ௮
அாததமும, * அன்பாககடைததாா' எனறதால அாசகதசால பெதழ பாக
வத சேஷதவமும, £ இணசரண * எனறதால உபாயமாக தன மையம்‌, * வீணை
யனை த இம * என 2தால அரிஷடம்கழிதல எனற டொருளும,
“ தமசகேயாய” என ததால சேதநாககுக கைங்காயத்திலும ஸ௨ததத.௪
யச செயயுசதனமையும பலனைப்‌ பெஅகதனமையம இல எனற

9-வது பாசுரம்‌ _. அ காாபய்ண சபத தின அாததததைக்‌
அம உலகு உமிழகதார எனறதால அனைத்து ககும அசாரமாக்‌
சன்மையும காரணமாநதனமையும , “உலகுடமீபாய ்‌ எனததால்‌
பஞ்சததிறகும ஈசுவரலுககும உளள சரீ. ஆதிமபாவமும £ அலைகடலாம்‌
்‌ எனறதால இரண்டு விப தகளையுடைய கீன்மையும, * இலசமெனும்‌
்‌ “செழுஙகுணஙசள ்‌” எனறதால முறையே இவயமஙகளவிக௪
மம திருககலயாணகுணஙகள ஆகிய பொருள்களும்‌, * இலகு சுடா முழு
லம” எனறதால ஞா ஆககதஸவரூபமாய ப்ரகாசிககினற திவ்‌
ஈதமஸவரூபமும, * தியானா ” எனததால தானே உபாயமாகவும
'லன்கவும நிறல எனற ாததமும்‌ கூறப்பட்டன
6-வது பாசுரம்‌ _— இதில நாராயண சபதத தின மி௫ளள நானகாம்‌
'வறஅமையுருபின பொருளான கைஙசாயம கூஅப்படுனெற்த உபாய ததை
!அஷடி தத சேதநனுககுக காமஙகளை ஒழிததல்‌ முதல, பிரியாமற காததல
னம உளளனவெலலாம பலனுடைய வகுபபிலே சேருவனவாகும
-வது பாசுரம்‌ _— இத தவயததின பொருளைககூறும 4 அகல
லா' எனனுமது ஸ்ரீ சபதததினமேலுளள மஅபவிகுதிககும, £ அடி
ரணடுமாறாக * எனுஈதொடா £ சரணெள சாணம்‌ என்னும பாகததிறகும்‌
ரிவாகும ்‌ புகலிலலரா ' எனபது * பரபதயே £ என்ற வினை மு, தறி
ளள தனமைவிகு இயின பொருளையும, “ புலலாகும £ எனபது மறல

பர
பன்னிருநாமம்‌ - உரை
சிராாதாபபுல திருவேககடமுடையான திருவடி களே சாணம்‌

பொ அததனியன

ஈாசநுயாவா ஆ. கெ 8

ரொனறு வாழவு

சிறபபுததனியன-— உரை

பன்னீந நாமந திநவத்தி யூர்ப்பரன்‌ பாதமேன்று
நன்னிற நாமம்‌ படைதிக்கி யாவையு நாமறியத்‌
தேன்னந தமிழ்த்தோடைச்‌ சீரார்‌ கவித்துறை யோதியீந்தான்‌
மின்னுறு நூலமர்‌ வேங்கட நாதனந தேசிகனே

மின்‌ உறு - பரகாசம பொருசதிய, நால்‌ அமர்‌ - யஜஞோபவிதம்‌
பொருநதிய, வேங்கடநாதன்‌ - சாபபுல திருவேககடமுடையானாயெ, நம்‌
தேசிகன்‌ - ஈம ஆசாயன, பன்னிந நாமம்‌ - பனனிரணடு ஊாதவ புணட்‌
சஙகளும்‌, திருவத்தியூர்ப்பான்‌ - பெருமைபொருக திய ஹஸதிகிறிககு
காதனான பேோருளாளனுடைய, பாதம்‌ என்று - திருவடி (வடிவ
சொணடன) எனறு ( நினைத அ), நல்‌ நீறம்‌ - ( அசத அசதப புணடரமகளின்‌
தேவதையாரிய எமபெருமானுடைய ) இறந்த நிறம, நாமம்‌ - திருகாமம்‌,
படை - ஆயுதம, திக்து - ( வஷிசகும) இசை (தம), யாவையும்‌ -
அனைததையும, நாம்‌ அறிய - சாம அறியுமபடி , தேன்னந்தமிழ்‌ - தெறகே
வழஙகும அழயெதபமிழினாலாகிய, தோடை-பாடடுககளுள, சீர்‌ ஆர்‌-ெபபுப்‌
பொருகதிய, கலித்துறை- கடடளைககலிசத தறையெனனும பாவினததால,
ஓதி ஈந்தான்‌ - அருளிசசெயஅ (காம ௮நுலகஇகசத ) தாதருளினான

கார்கோண்ட மேனியன்‌ பாதாம்‌ புயத்தைக்‌ கநத்திநத்தி
யேர்கோண்ட கீர்த்தி யிராமா னுசன்ற னிணையடிசேர்‌

சர்கோண்ட தூப்புற்‌ நிநவேங்க டாரியன்‌ சீர்மோழியை
யார்கோண்டு போற்றினு மம்மால்‌ பதத்தை யடைவிக்குமே,

ஸ்ரீ
பன்னிருநாமம்‌ _ உரை
சிராதூபபுல திருவேவகடமுடையான திருவடிகளே சரணம
பொ அததணியன
ரா8ர5ு&யாவா ௦ . கெபபிக 7

சொன்று வாழவு

சிறபபுததனியன— உரை

பன்னிந நாமந திநவத்தி யூர்ப்பான்‌ பாதமேன்று
நன்னிற நாமம்‌ படைதிக்கி யாவையு நாமறியத்‌
தேன்னந தமிழ்த்தோடைச்‌ சீரார்‌ கவித்துறை யோதியிநதான்‌
மின்னுறு நாலமர்‌ வேங்கட நாதனந தேசிகனே

மின்‌ உறு - பரசாசம பொருஈதிய, நால்‌ அமர்‌ - யதஞோபவீதம
பொருகதிய, வேங்கடநாதன்‌ - தூபபுல திருவேஙகடமுடையானாயெ, நம்‌
தேசிகன்‌ - ஈம ஆசாயன, பன்னிந நாமம்‌ - பனணிரணடு ஊாதவ புணட்‌
ரககம, திநவத்தியூர்ப்பரன்‌ - பெருமைபொருசதிய ஹூ திரிக்கு
காதனான போருளாளனுடைய, பாதம்‌ என்று - திருவடி (வடிவ
கொணடன ) என அ ( ரினைத அ ), நல்‌ நீறம்‌ - ( அசத அதப்‌ புணடரறகளின
தேவதையாகிய எமபெருமானுடைய ) றத நிறம, நாமம்‌ - திருசாமம,
படை - ஆயுதம, திக்கு - (வணிககும) திசை (ஆயெ), யாவையும்‌ -
அனைததையும, நாம்‌ அறிய - சாம அறியுமபடி, தேன்னநதமிழ்‌ - தெறகே
வழங்கும அழயெதயிழினாலாகிய, தோடை-பாடகெகளுள, சீர்‌ ஆர்‌-ஜெபபுப
பொருகதிய, கலித்துறை கடடளைசுகவித தறையெனனும பாவினததால,
ஓதி ஈநதான்‌ - அருளிசசெயஅ (காம அறஸ்கதிககத ) தகதருளிஞன

கார்கோண்ட மேனியன்‌ பாதாம்‌ புயத்தைக்‌ கநத்திநத்தி
யேர்கோண்ட கீர்த்தி யிராமா னுசன்ற னிணையடிசேர்‌
சீர்கோண்ட தூப்புற்‌ நிநவேங்க டாரியன்‌ சீர்மோழியை
யார்கோண்டு போற்றினு மம்மால்‌ பதத்தை யடைவிக்குமே

ப்ரீ தேசிகப்பிரபந்தம்‌ 204

கெளரவ
வணர்‌ ர்‌

கயா

கார்‌ கொண்ட மேனியன்‌ - மேகததை ஓதத தஇருமெணியை
புடைய போருளாளனுடைய, பாதாம்புயத்தை - தஇிருனடத்தாமரை 1
சநத்து இத்தி - மனததில உனுதியாகததியானிதத, ஏர்கொவாட -
அழகிய, கீர்த்தி - புகழையுடைய, இராமானு௪ன்றன்‌ - ஸ்ரீ பாறை யகர
ருடைய, இணையடிசேர்‌ - இரணடு திருவடிகளையும சோத, தர்கெொண்ட -
பெருமைபெறற, தூப்புல்‌ திநவேங்கடாரியண்‌ - அபபுல திருட வங்க ப
முடையானுடைய, சீர்‌ மோழியை - தஇிததத ஸ்ரிஸலிலெயை,
கோண்டு - மனதததகொணடு, ஆர்‌ போற்றினும்‌ - யா அரத பகு,
அம்‌ மால்‌ பதத்தை - அவ வெமபெருமானுடைய இருவடிகளை, அடைவிக்‌
கும்‌ - (அகத ஸ்ரீஸ௫கி) பெறுவிககும

[ விஷயகீசுநகீகம்‌ |
இட பிசபகதமும பே ருளாளன விஷயமே

ஸ்ரீ வைஷணவாகள தம சர்‌ ரததில இனகதோறும பண்ணிரண்டு இருமா
காபபுககளைச தரிசதுககொளளல மிகவும அவ௫யமாகும சொ முபல
தாமோதரனவரையில உளள 12 இருகாமககளை௪சொலலி அதத 1/0
சாபபுககளில அவவவவெமபெருமானகளை அவாகறனம செய, பஸின்‌
வேண்டும இபபிரபகதததில அவவெமபெருமானகளின ுமைையிகிறய,
அவாஃள அணிகதிருககும ஆபுதஙகள, அவாகள தலைவராய்‌ வீறறிருஅரும
இசை, ஈம சரீரததில புணடாரூபமாய அவரகள வூககு௦ பாசப்‌ ரய
வதை ஸ்ரீதேசின வெளியிடடிருகரா புணடாம தரிகரபபோழ
இடபி.சபகதம அவசியம அனுஸக இககவேணடியதாகும

இபபிரபகதம முழுவதும கடடனளைகசவிததுறையால அமை ததா

280 கேசவ னாயநின்று கீழைத திசையிலு கேகறியிவுு
தேசுடை. யாழிக ணானகுடன்‌ சேம்பசும்‌ பொன்மவையபொல்‌
வாசி மிகுததேனே மஙகாமற காககு மறையத்‌)
லாசை மிகுதத வயனமக வேதியி லறபுதனே. i

. உரை மறையதனால - வேத (சாத நிசசய) சதால,
ஆசை மிகுதத அயன - (பேரருளாளனே பான என்ற கேரி
அவணிடம) அனபு மிகுதியாகபபெறற பரஹமாவினுடைய, மக
வேதியில்‌-யாகவேதியில (அவதகரிதத), அறபுதன்‌-அ தஇிசயசசெயனை
யையடைய பேரருளாளன, கேசவனாயை - சேசவனெனலும்‌ இரு

265 பன்னிருநாமம்‌-உணரை
டட TT ன
காம்கையுடையனாய்‌, கீழைத திசையிலும்‌ நெற்றியிலும்‌ _ கிழக்கு ர ௮-4
திசையிலும்‌ (பாகவதாகஸின ) கெற தியி லுட, தேசு உடை ஆழிகள்‌
கான குடன்‌ - ப்சகாசமுளள சககராபு அம்‌ கானகுடன, சேம்‌ பசுடம்‌
போன்‌ மலைபோல - சிவகக மாற்னஅுயாகத பொனனிலையைக க rv
போல, நின்று-கிலைபெறஅஙின று, வாசி மிகதது — சிறப்பு மிசா
எனை மஙகாமல காககும - எனணைக கெடடுபபேரகாமல காப்பாண.

தேவதை -- கேசவன்‌, நிறம்‌ _ போன்‌, ஆயுதம்‌ _—. நான்கு
சக்கரம்‌ இசை -— கிழக்கு, புணடாஸதாநம தேற்றி
வத 00௯௦ நஹ ரசி கெபாவ௦ ம்கவ லட | EL

281 நாரண ஸனாயால்‌ வலம்புரி நாலு முகநதேடுதது
பரணி மேக மெனவே புதரமு மேறகுநினறு
மாரண நாற௩ தருளா லடைககலங கோண்டருளும்‌
வாரண வேறபின்‌ மழைமுகில போனின்‌ற மாயவனே.

உரை: வாரணவேறபில - ஸ்ரீஹஸ்திகிரியில, மழை முகில்‌
போல - குளிரகத மேகமபோல, நினற மாயவன்‌ _ கிறகனற அதி
சயசசெய்கையுடைய பெரருளாளன, நாரணனாய - நரராயணனா
யி குக, ந வலம்புரி பாலும்‌ - சிற்த வலமபுரிசசஐகம கானக
யும்‌, உகநது எடததும்‌-மகழக (கையில) ஏகஈஇயும, ஊரா அணி மேகம்‌
என - (கிற கதில) சஞசமரிககினற அழகிய மேக என்னும
படியாக, உதரமும மேற்கும்‌ நின்றும்‌ - வயிஐறிலும மேறகுததிசை
பினும்‌ நினறம, ஆரண நால தநது - வெகமாயெ சாஸ. ரததைப
பிரவாததிபபித அ, அருளால்‌ - கருபையாவ, அடைகசலம்‌ கோண்‌
டருளும- (௪ னனைக)காககபபடவேணடி௰ வஸஅவாக எஏற்றுககொண
டன வான
தேவதை, நாராயணன்‌, நிறம-— நீலம்‌, ஆயுதம நான்கு
சங்கம்‌, இசை-- மேற்கு. புண_ரஸதாகம _—. வயிறு
நாராயண ஊட நா 8௦ அ_த-உபுஐ.௦ ௩8௨ ஹட | ஓ

282 மாதவ நாமமும்‌ வான்கதை நான்கு மணிநிறமு
மோது முறைப்படி யேரதி யுரத்திலு மேலுமலகிப
போதலா மாதுடன்‌ புஈதியி லன்பாற புகுந்தளிககுக
வானு நாதனு மாயதோல்‌ லததி கிரிசசுடரே. 3

94

பரீதேசிகப்பிரடகதம்‌ 206

உரை: தூதனும்‌ நாணு வப (ன வருக டட ர)
அ த்னாயம ( வனைவ௪ தம) லம்‌ மு சட ராவா ட 3 ட்டன 1
சடா - காயா ப்ர ஹற்ணகக து பன ப வாரியார்‌ உமி 5.1 1 ந. ட H
ரா
ளானளன, பாதபே காமமும்‌ வை LTD add த த த்‌ இ தத்‌ re
கதை நான்கும்‌ - வளவிய அவ்‌ ககா ஷிப்டு 1 ந்‌ ‘i ப
Ay (#76 rR}

கில) சககததின நிறையும்‌, ஓரும்‌ மு ஈடு

கூறுகி முறைப்படி, சேதி: சர்ச பர பப ட்டி
பிலும மேல (சீகாககுூம) இசைய, அடல்‌ பட புட பட்டு 3
(எனணிடம) அன பில, புக தியி. (a+ ஈ) / 20 ப ண்‌ ச
மாதுடன - சரமரைபாலரில வினா பப
பாலே, அளிக்கும்‌ - சாபபான

ரந
tad Ti, ப்‌ ன | ந 8.

தேவதை, மா தவன்‌, ம்ம (பரக்‌, ச ரபாக
கதை, இசை ஊர்த்வதினை பன ரஸ்கு டாம பரந
ஊாயூவ௦ கணி ர௦ an ததை அனா ர
283 கோலிநத னேனறுங கரிமம்‌ மால்கு ர த
யேவ௩ தணுகக ருடன்ரெற வுடு. ஏழு படா
மேவுந்‌ திருவரு எாஸவினை ப்ரம்‌ வன

வன ரமோழவநதி மாமலை பெலன்‌ கர்ப த்‌

உரை: பூவன்‌ - (கரக) கமலை தல அன்ரி இர பார்ரா,
(அ.
தாழ மஸைஷி(௮,த எதி ஹபி) * 2770 அமி மட்‌ பணை 115 பத்த தய

ய ன சக்ர

ஸ்ரீ ஹஸ மஹ [இரியின மேல நிலைப்‌ EAD host Dad வப ந்‌ தத்‌ அ ப ஸர

புணயஸவரூபனுமான பேச ரராளன, நேர்ப்‌ பத்த 2 1 நர ௧
வட்ட, என்றும்‌ குளி மதி — (கிற கிவ காப்பு ஆர டக்க!
ச௪௩கரனாகவும, ஆகி - இருக, போடு யாப்‌ பாட்டம்‌ நடம்‌ ச
களைய போககுனெற, தனுக்களுடன்‌ (கானா க] வர்க்கம்‌ ண,

தேறகிலும்‌ - கெறனாகதிசையிலும, உக்ர கு தகர்‌
உடபுறததிலும, நினற - நிலை கின ற, போம்‌ நிர இட்ட
பொருஈதிய ௦௩௪ சகருணையால, விணை காத்து பாபக்‌ னப சட்ட தி
எனை ஆண்டருளும்‌ - எனனை அடியை கொள்வான்‌,
கேவதை _. கோவிந்தன்‌. ப ணை க க்க
வில்‌, சைட தெற்கு, த்‌ Hie தட்ட சன்‌ சான்சு
வ ௫. ல்ரஹ உக பாமாஜ.2௦ மொவி௫ 8 ஹு பே ரீ க்‌

ட 267 டன்‌ னிருகாமம்‌-உன? 7

பட்ட பட ப பபபல யாம டமா படா

TT

௨4 லிட்டு வலவயிற நின்கண்‌ வடக்கும்‌ விடாக ன்று
மடடவிழ்‌ தாமரைத்‌ தாதி நிறங்கோண்ட மேனியஒய்‌ 2
தொட்ட கலபபைக ஜீரிரண டாலக்‌ தயரறுக்குங
கடடேழிற சோலைக தரிதிரி மேனின்ற கறபகமே. 22

உரை கட்டு எழில்‌ சோலை - மிகக அழதளின ௮ சர அம்பி
சூழ்க, ஈரிகிரிமேல்‌ நின்ற - ஸ்ரீஹஸ திகிரியின மேல எழுத முனி
யுளள, தறபகம்‌ - கலபகல ரக்த போன்ற பேரகளாளனட விட்டே
வஷைணுவாக இருது, வலவயிறறின்‌ கண - லரிது நின வையும்‌

ஓம, வடசுகும்‌ - வடதஇசையிலு 5, விடாது ஈன்ற - றர அ

சங, மட்டு அவிழ - பென ஓ ழகுகன்‌ ற, தாமனைத்‌ தாது நிறம்‌

கோண... மேனியனாய — காமரையின த ற்காக தத்தின்‌ இறதனை
கொண்ட இருமேனியுடையனா தோட்ட கலபபைகள்‌ £௦ இரகம்‌
டாலும்‌- (கையில) ஏ அப கலப்பை களி நாணனும்‌, துய்‌! அறுக்கும்‌

(என) அ னபததைப போககுவான்‌

தேவதை விஷ்ணு, சிதம- தாமரைத்தாதின்‌ நிறம்‌ (போகு

னிறம்‌), ஆயுதம்‌ - நான்கு கலப்பை, தினை. வடக்கு; புண்ட
ஸதாநம -- வயிற்றின்‌ வலப்புறம்‌-
லிஷ-௦௦ வது ஹ.2௫௦ வறெ. உ உகினஓஹ உமி | 2
[22210 பது

௨௨5 மதுசூ தனனென உலபபுயக்‌ தேன்கிழக்‌ கென்திஉற்றி ம
பதியா யிருந்துபோன்‌ மாதுறை பங்கய வணணனுமாப
முதமா வினைக ளுக்கு மூயலங்க வீரிரண்டான்‌
மதுவா ரிளம்பொழில வாரண வெற்பின்‌ மழைமுகிலே-

உரை மது ஆ - தேன நிறைகத; இளம்‌ போயி? --
இள ஞசொலை சூழ; வாரண வெற்பில்‌ - ஸ்ரீ ஹஸ்‌ திகிரியில (எம உ

ன்ற ே
தருவியுளள); மழை முகில - வாஷாகால்‌ மகம்போன்ற பொம்‌

ளான ளட மதுசூதனன்‌ - மதஸூ தகனாக (இருக); என்‌ வலபடயடம்‌
என்று - என வலது புஜமு!ா; தேன்‌ கிழக்கு (என்று)- தென்றைக குட
( அடிய); இவறறில _ இகத ஸ தாகககளில; பதியாம்‌ இருந்து -
ஸ்‌ இிரமாய இருநது, போன்‌ மாது உறை -' லஅகதமிட! பி சாட்டி. வஸி அ
இனற, பங்கய வண்ணமைாய௰ - தாமரையின நிறமுடைய
முயலங்கள்‌ ஈ॥ இரணடால்‌ _ உலக்கைகள்‌ கான்னனால, முது மா
வினைகள்‌ _ (என னுடைய) அ௩ாதியான பெரிய கர்மங்களை, அ ௯

கும்‌ — ஒஓழிப்பான.

பரீதேசிகம்பிரபந்தம்‌ 268

தேவதை — மதுஸூதநன்‌, கிமை.-- தாமரை, ஆயுதம — நான்கு
கலப்பை, தினை -— தேன்கிழக்கு, புணடரஸதாகம _— வலது புஜம்‌
அத ௨8.2 ஹலக&ஸஷால௦ ஸபஸ்ரயெ யா ஹு நட |! 6

286 திரிவிக்‌ கிரமன்‌ நிகழதீ நிறததன்‌ றேளிவுடைவா
ளுருவிக கரஙகளி லீரிரண டேந்தி வலககழுததுஞ
சேருவிக கிரமத்‌ தரக்காதிக குஞ்சிற௩ தாளுமிற
மருவிக கரிகிரி மேல்வா௩ தந்திட மன்னவனே. 7

உரை .-- கரிகிரிமேல மருவி - ஸ்ரீஹஸ.கரியின மீது
பொருகதி, வரம்‌ சந்திடும — (2வணடி.ய) வச, சைக கொடுத த.ரள
கின்ற, மன்னவன்‌ இறை - சககரவாகதஇபாகய போருளாளன,
திரிவிக்கிரமன்‌ — கீரிவிகமனாக இருகஅ, திகழ தீ நிறததன - ஜைலிக
இனற அகநிபொனற நிறமுடையனாய, கரங்களில்‌ - இருககைகளில,
தெளிவு உடை - பரகாசம பொருகதிய, வாள ஈரிரண்டு - வாள
கரனகையும, உருவி ஏந்தி - உருவிச தாகி, வலககழுத்தும்‌ - கழுத
இன வலபபுற ததி, சேரு விககிரமத்து - பேரரில வலிபையைக
காடடுகினற, அரககா திககும்‌ - ராக்ஷஸாகளுடைய திசையாயெ
ரைரு தி இககலும, சிறநது ஆளும்‌ - இறஈத (கின்று) சக்ஜிபபான.

தேவதை தீரிவிகீரமன்‌, மிறம -— அக்நி, ஆயுதம -— நான்கு
வாள்‌, இசை.-- தேன்மேற்கு, புணட்சஸதாகம -- கழத்தின்‌ வலப்புறம்‌

ம வண வ_த- ௦6௨5௦ மாவயரதி அவிக 80 | i

287 வாமன னென்றன்வா மோதா மும்வாயு வீன்றிசையுந
தாம மடைநது தருண வருகக னிறததனுமாய்ச்‌
சேம மாககலஞ்‌ சேம்பவி யீரிரண்‌ டாறறிகழு
நாமங்கை மேவிய நான்முகன்‌ வேதியி னம்பரனே. 8

உரை: நாமங்கை மேவிய - ஸரசஸ்வதியோடு பொருகதிய,
நான்முகன்‌ வேதியில்‌ - டஹமாவின யாகவேதியில (அவதரிகக),
நம்‌ பரன்‌ - ஈம ஸாலிவசுவரனான பேரருளாளன, வாமனன்‌-வாமக
னய, என்றன்‌ வாமோதரமும்‌ - என இடவயிறறையும்‌, வாயுவின்‌
௮-௬ - புவின திசையான வ_டமேறதகையும, தாமம்‌ அடை_௩ த--
"நாணடு, தருண அருககன்‌ நிறத்தணுமாய - இளம
நிறமுடையவனாய, சேமமாககலம்‌ - (அடியராகளை

க திலிருகது கரசை சோதது ) கேேமதகைக்‌

269 பன்னிருகாமம்‌-உசை

வவர?

க

கொடுககும ஒடமாக (இரு௧௮), செம்‌ பவி ஈா இரண்டால்‌ _ வெக்க
வஜாய ௮௮0 நான அைடு, திசமுக்‌ பனு ப்ரகாசிபபரன.
தேவதை. வாமநன்‌; கிதம இளம்‌ ஸரயண்‌, அதம.
தான்கு வஜ்ரம்‌, தஇளை:— வடமேற்கு, புண ட்சஸதாகம; வயிற்றின்‌
டது புறம்‌.
வா8_ந௦ பொாலுஙய_ ௦ அதாவ ஜல விமாவபயெ ॥ ஐ
288 கீரா சிரீதர யச்சிடன்‌ றிக்கு மிடப்டயமு
மேரா ரிடஙகோண டிலங்குவேண்‌ டாமரை மனியனாய்ப்‌
பாராய பட்டய மீரிரண்‌ டாலும்‌ பயமறக்கு
மாரா வமுதததி மாமலை மேனின்ற வச்சுதனே. 9
உரை ஆரா அய்து ஸர (எவ்வளவு அஅபவிகதானும்‌)
தெவிட்டாத அமுதமாகவுளளவனணும்‌, அததிமாமலைமேல்‌-ஸ்ரீஹஸஇ
மஹாகிரியினபேல, நின்ற - கிலைபெத வனும்‌, அச்சுதன்‌ - (டிப
வாகளைக) கைவிடா கவனமான பேரருளாளன்‌, சீர்‌ ஆர சிரீதரனாயை -
சிறப்பு நிறைக்க சிரி கரனாய, சிவன்‌ திக்கும்‌ ணு சிவனுடைய கை
யாகிய வடறெககையும, இடப புயமும்‌ - இடப புஜகனையும, ஏன
ஆரா இடம்‌ சோணடூ - அழகு பொருகதிய ஸகாகமரகசக கொணடு,
இலங்கு வேண்‌ தாமரை மேனிமனாய்‌ - ப்ரகாசிககின ற வெண்மை
யான காமரையின நிறமுடையவனாய்‌, பார ஆய - பருதத, படட
யம்‌ ரா இரணடாலும்‌ - படடயம (எனனும்‌ ஒருவகை வாள்‌) கரனகி
னாலும, பயம்‌ அறுக்கும்‌ - (என) ப.பசுதைப பேசக்குவான,
தேவதை... ஸ்ரீதரன்‌. மிறம:— வேண்தாமரை; ஆய சம: நான்கு
பட்டாக்கத்தி; இசை: வடகிழக்கு, புணடாஸதாகம; இடது புஜம்‌
ப்ரீயா உணும்‌ கால௦ புகு ஷட்‌ ஹரடறுயெ | 9
289 என்னிடி கேச ஸனிறைகீ மிடக்கழுத்‌ தேன்றிவற்றி
னன்னிலை மின்னுரு வாய்நாலு மூறகரங்‌ கோண்டளிககும்‌
போன்னகில்‌ சோநதலைக குமபுனல்‌ வேகை உடகரையிற்‌
றேன்ன ுகநது தோழு௩தேன வேதியர்‌ தேய்வமோன்றே.
உரை:---டோன்‌ அகில்‌ சோநது-பொனனையும்‌ அகிறகடடையை
பம கொணடு, அலைககும்‌ டனல்‌ - அலைலமோ ஆக்‌ ற ஜல ததையுடைய,
வேகை வடகரையில்‌ - வேகவதிகதியின்‌ வட கமையில்‌, தென்னன்‌
உக௩து தோழும்‌ - பரணட்யசாஜன மகிழகது வணங்குனைற, தேன

கொச்சை, க படவ கைதக ரர சண கை

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 270

பொரி சப ர்க லா,

வேதியா - சேனமபாகசகததிலுளள வைதிகப்‌
பூர

ஒன்று தேயவம - ஒரே மெயலமாயெ பே. நளாள வா, (21 (
என்‌ இறை ணு ஹுஷ்கேசனென ணம சான னவை) 110 97 பெற,
கீழ இடககழுதது என்று -- இீமபபாகமுாம கற த இனா
(ஆகிய), இவறறில - இஈச இடஙகளில, நல நிலை மின்‌ ஐ. ய
நன்கு நில்பெறற மினனைபபோனற நிறமுடை யனா (காம்‌),
நாலு றகரம்‌ கோண்டு ஈாணகு ச௪மமடடி அன டப, சாமா சகு
கொணடு, அளிககும்‌ _ காப்பான

்‌ இருடிகேசன * எனுஞ சொல தளை கோகடு “ இழு சன்ன ' என

ய்‌ அதது கக கக

மருவிய அ
தேவதை -- ஹ்ரஷீகேசன்‌ , நிறம்‌ _ மின்னல்‌ , டம்‌:
நான்கு சம்மட்டி, இடம _ கீழ்ப்பாகம்‌, புண்டைக்‌ அழத்‌
தின்‌ இடப்புறம்‌
உ.த 528 அற [ஷீகெப௦௦ தட) ச தட
2 ப

| பெருமாளகோயிலுககு மிக௪ சமீபகுல “நேனாய்பாக்கம்‌ *
என ௮ ஒரு ஸ்ரீ கராமம இருககனெற ஐ அதைக்‌ SUP படட உடு!

யாகக கொளளலாம அவவூரில பஞ்சரான சாஸ முயங்கிய படா ன
பரமவை இிகொாகளான பாகவதாகள எழுஈதருஸியிருக து பனியன்‌,
பேரருளாளனை த மது குலதெயவமாககசொண்டு DETTE
யில வழுவாது அருவாராதகமசெய தவகதனசொன் ணும்‌, தட இ! த்‌ ப 7

௪௮௦௧௪ குணங்களை ககணட அஸதிக இசாமணியான பாரரைட்யளா ந A
அவாகளஞுககு மிகக ஸமமாகமளிது அவாகளை வ.ண௩வெக கா! ன, ன்ப
ரு வாலாறு இபபாசுமததாலும பெரியோகளின்‌ காண! (ஏப்பா ர பாயு ப
அறியக இட ககின றது

மேலும பெருமானகோயில பாணடியகாடடிலடஙகியெகாகுப ச
காலமிருக ததாகவும, அபபொழுஆ பாணடியராஜன பேரருசாவ ண பபர்‌
னால பெருமைபெற்று வாழம்‌ அவத அபறறி அவவாசன யோடு பாத
தொழுஅவசததாகவும சிலாசாஸனமுனதெனறும பெரிபயர பய, படா]

990 எம்பறப நாபணு மேன்பின்‌ மனம்பற்றி மஞ்ணிஎ்‌ “ம
வேம்போற கதிரவ னாமிர மேவிய மேயயுருபா
யமபோற கரஙகளி லைம்படை கோண்டஞச லேண்றாரி- ஞ்‌
சேம்போற நிருமதிள சூழசி௩நது ராசலச்‌ சேவகனே. 11

உரை -- சேம்‌ போன்‌ திரு மதிள்‌ சூழ்‌ சிவக்க பெரண்
லாகிய அழு மதிள சூமகக, பிநதுராசலக்‌ சேவகன்‌ - ஹஸ்தி
யில ( உளளன) மஹாவிரனான பேரருளாளன்‌, எம்‌ பற்பகாபணும்‌ எ
வமமுடைய பதிமகரபனு மாகி, என்‌ பின்‌ — சரன்‌ னுடைய பின்ப ரக ண
சையும, மனம்‌ ௨ டன்ஸஸைடம, பற்றி மன்ணி கீன்jற — பற்றி
கொணடு ஸதிரமாய நின ணு, வேம்‌ போன்‌ _ உஷ்ணமான வக
ஆயிரம்‌ கதிரவன்‌ - ஆயிரம வாயே, மேவிய மேய்‌ உஈவாய்‌ --
ஒபபான இருமேணி சிறமுடையனாய, அம்‌ போன்‌ கரங்களில்‌ --
௮ மய வத அிருகசைகளில, ஐம்படை கோண்டு ஜ$அ அபு
களை ௫ அரிது, அஞசல்‌ என்று _ அஞ்சாதே. எனறு (கூ. 3,
அளிக்கும்‌ - கரப்பான

“சகரம்‌, எங்கல்‌, வாள, வில, தணடு என்னும த! ஆயுதங்கள்‌. ஸ்தாகமா-

வணுாாய பு ௨௨ நர ௨௦ பேனா உ கறொ.விஷடு | 11

291 தாமோ தரனேன்றன்‌ றுமங்க ஸணாலு கரங்களிறகோண்‌
டாமோ தரமேன வாகததி அட்புறம பிற்கழுத்துந்‌
தாமோ ரிளஙகதி ரோனேன வேன்னு ளிருளறுக்கு
மாமோக மாறறு மதிளத்தி யூரின்‌ மரகதமே. 12

உரை ௮ மா மோகமமாற்றும்‌ - பெரிய அஒஞாகத்தைப்‌
போக்குகன ற, மதிள அத்தியூரில - மதிளசூமந்த ஹஸதிகிரியில்‌
( உளள ): மாகதம்‌ - மாகதரதகமபோனற பேரருளாளன்‌, என்றன்‌
தாமோதரன்‌ - என்‌ தாமோதானாடி, நாலு தாமங்கள்‌ - நர ன்‌.கு பா௫ண்‌
களை, கரஙகளில்‌ கொண்டு - திருககைகளில்‌ ஏக்க, தரம்‌ ஆமோ
என - (இகபை ) பெருமை ( மறறவருககு ) உணடேோ என்னுமபஒ.,
ஆகததின்‌ உள்‌ புறம்‌ - சரீரத இன உளளேயும வெளியிலும, பின்‌
கழுததும்‌ - கழுததின பின்புறத தும (நின), தாம்‌ ஜா இளம்‌
கதிரோன்‌ என - தான ஓர்‌ இளம ஸுர்யனெல்‌ அமபமடி (சி.ஐ
முடையனாபிருக்‌க), என்‌ உள்‌ இருள்‌ அறுக்கும்‌ - எனது மன்‌ அண்‌
இருககும்‌ அஜஞாகமாயை ) இருளைப்‌ போக்குவான.

ஸ்ரீதேசிகட்பிரடகந்தம்‌ 272

தேவதை -- தாமோதரன்‌ கி2ம.-- பாலஸூர்யண்‌ , ஆயுதம -
நான்கு பாசம்‌, இடம -- சரீரத்தின்‌ உட்புறழம்‌ வேளிப்புறழம்‌ ;
புணடாஸதாகம -— கழத்தின்‌ பின்புறம்‌
உ௱27உ௱௦ வ_த-ஷாமுதி க கொவ.நிவக மெ | 12
ல ச
292 கததித திரியுங்‌ கலைகளை வேலலுங கருததிலவைததுப
பததிக குறுதணை பனனிரு நாமம பயில்பவாககு
முததிககு மூல மேனவே மோழிநதவிம மூனறநானகு௩

திததிககு மேஙக டிருவததி யூரரைச சோபவாககே, 14

உரை :-- கததித திரியும்‌ - (ஸாசமிலலாது அடமபரது
தோடு) க௧கதஇககொணடே தஇரினெற, கலைகளை - ( பயனறற ) விரு
யைகளை, வேலலும்‌ - ( வாத கதில ) ஜயிககககூடிய (உறுதியை
யுடைய ), கருததில - மகஸஸில, பததிககு உறு துணை - ( பகவ)
பகதிககுத ககக ஸாதகமான, பன்னிரு நாமம்‌ - (கேசவன்‌ முமலிய)
பனணிரணடு திருகாமககளையும, வைதது - ஊனறஹி அஅஸகதிக௧௮,
பயில்பவாககு — பமிசயமசெயபவருககு, முததிக்கு மூலம்‌ -
மோக்ஷ திறகுக காரணம ( ஆகும), என மோழிநத - எனணனும
படி கூறப்பட்ட, இம்மூன்று நான்கும்‌ - இகதப பனனிரணடு பார
சிக்கும்‌, எங்கள்‌ திருவததியூரரைச சோபவாககே - காலகள்‌ பேரரு
ளாளசை அசரயிதத பாகவதாகளுககே, திததிககும்‌ - (உளளத
கிற்கு ) இன பமகொடுபபனவாகும.

பேோருளாளன திருவடிகளில ஈடுபடட பாகவதர்ககுப பரம போகய
மான இபபிரப௫தததை அஸர இடபவா பகவதபகதி பெருசபபெறறு உபா
யததை அஷ்ட தன மோக்ஷம பெறுவா _ எனறவாறு. 13
பன்னீருகாமம்‌ - உரை முற்றிற்று
ஸ்ரீூடெ நிம8ரண8ஹாகெபிகாய _நூ2

ஸ்ரீ?
ஓ 6 *
திருமந்திரச்கசருக்கு - உரை
சரா£தாபபுல திருவேககடமுடையான திருவடிகளே சாணம்‌
தனியன
ராசா 5ு&ஒயாலவா அ; ம. புமிகழ ப

சீரானது வால்வு

[| விஷயச்சுநக்கம்‌ ]

சேதன உஜழிவிபபததகு ஸாதநமான ரஹஸம கள ஜூன.
அவை-திருமநதாம, தவயம, சரமசுலோசம எனபனவாம அவறறுள ஒவ
மிவானறும ஒவவொரு வகையில மிகப்‌ பெருமைபெறறு விளக்கும்‌ ர
மஈதாம, ஸகலமகதரஙகளிலும சகது விளககுவஅ, ஸகவே தக்‌ பா
ஸாரமான அ, தீறகுகள அனைகதையும போககவலலஅ. ஸகல டவனகளை
யம அளிககவலலஅ, ஸகல உபாயறகளையும தலைககடடிவைககலல ஓரு
ஸாதகமாவ அ, ஸகலஜாஇயினரும தததம அதிசாாததிறகுத ௪௪௪௨-3
வைதிகம தாததரிகம எனறு ஸ்ரிபாஞசராதமததில கூறிட புடல்‌
அஅஸகதிகக உரிய த, சேதன அசேதசம ஈசுவரன ஆதிய ததத க்களை
வெளியிடவலல இ, வேறு மகதரங்களின உதவியினறி ஸகலபலனகளைட ம்‌
அளிககவலல அ, சிறகில்‌ மசதரஙகள சிெறசில பகவமஹாததிககு உடன
யிருததலபோலன றி ஸகலபகவாஞா த இகளுககும பொஅவான அ.
அசாயாகளறாம ஆழவாகஞம மஹாஷிகஞம இகத மதா அண
பெருமையை அளவிலா புகழ பேசியுளளனா மிகக கூறுவ னன ச
எமபெருமானால நேரில இமமகதரததை உபதேசிககபபெறற திருமாலை
மனனனபோலவாளே இதன பெருமையை அறியவலலா

இமஙனம பெருமைபெறஅவிளக்கும தஇருமகதரம எட்டு எழுத
கள சொணடதாகும அதனால இது அஷடாஆரமெனப பெயா பண்ட.
உபரிஷ., அததானே இத இருமகதாததின அ௮க்ஷரலகளைக கசணககிடடு இவ
வஷடாக்ம ஸ்ரீமாநாராயணனைக காட்டககூடியதென அ கூற! இதை
ஓதுபவனது பெருமையைப்‌ பரஃகப பேசியது
30:

பநீதேசிகபபிரடந்தம்‌ 274

இததகைய திருமகதரததைப்‌ பதம பதமாகப பிரித்த தனித
தனியே பொருளைச ௬௫௬௧௫ இததப பிரபநதததில கூ ஜவதால இது “இரு
மநதிசசுருககு்‌ எனப பெயாபூணடது இபபிரபசதம முழுவதும மமஸா.ரக
கடலில அழுகஇத தவிககும சேதநாபால மனமிரறஏ அவாகளை விளித அக
கூறு. ம உபதேசமாகும இபபிரபததததில ஸ்ரீதேகண, (1) அகாரம்‌ (2)
அதனமீது ஏறி அழிசஅடககன ௦ சானகாமவேறறுமையுருபு (8) உகாரம
(4) மகாசம (5) ஈம8 எனும பதம (6) காரசபதம (7) அயக௫பதம (9) அதன
மீதுளள நானகாமவேறஅமையுருபு- ஆயெவறறின பொருளை முறையே
கூறி, முடிவில இவவாசதஙகளெலலாம ஆசராயாகள கிதியைபபோல பரம
ரஹஸயமாகச சேயிதஅவைததவை எனறு கூறித தலைககடடுகிரா

திநமநத்ரத்தில்‌ முதற்பதமாகிம ப்ரணவம்‌ அகார உகார மகாரங்‌
களாகிய மூன்றேழத்துக்கள்‌ கோண்டதாகும்‌ அதில்‌ அகாரத்தின்‌
போநள்‌ கூறப்படூகன்றது—

இபபிரபகதம முழுவதும அஅ£ராசிரியவிருததத இல அமைக தாம

293 நாவலா மறைநா லோன்று நலநதிகழ மறையோன்‌ றோரா
தாவலிப பலைககு மோகத தழுநதிநின்‌ றலமா கின்றா
தூவலம்‌ புரியா மோன்றிற றுவககமாம்‌ வண்ண மொன்றாற
காவலேன்‌ றகரத தவவாயக கருததுறக காணமி னீரே. 1

உரை — நா அலா - (உ௪சரிபபவாகளனின ) காவிலே மாலா௩ள
நிறனெற, நால மறை ஒன்றும்‌ நலம்‌ திகழ்‌ - கான கு வே ந(ககளின
ஸா) மும்‌ பொருகதிய பெருமையுடன விளஙகுனெற, ஒன்று மறை-
ஒரு ஏஹஸய (மாகிய இருவஷடாக்௩ர) ததை, ஓராது - அர்சுகத
அடன அராயநது அ றியாமல, ஆவலிபபு அலைக்கும்‌ மோகதது -
காவததால விளைகத ௮ஜஞாகத.இல, அழு௩தி நின்று - அழுகதிக
டெ௩தஅு, அலமாகினறா - (கரையேற வழிய றியா ௮) தவிககும
சேககாகளே!, தூ வலம்பரியாம ஒனறில்‌ - பரிசுத அமான வலமபுரிச
சககமபோனற உருவமுடைய ப. ரணவததில, துவக்கமாம்‌ வண
ணம்‌ ஒனருல - முதலிலுளள (அகாரமாகிய) ஓரெழுததினால
(உணா ததபபடும பொருள), காவல்‌ எனறு-௯ூஜிககுட்‌ இன்மை எனறு
(அதனை), அகரதது அவ்வாய - அகாமகதில அவ ஏன்‌ றவினைப்பகுதி
யடியாக, நா கருதது உறக காண்மின்‌ - £ீஸகள (உங்கள) மன ௪ தில
பதியுமாறு அறிகதுகொளக

275 திருமந்திரச்சுருக்கு-உரை

ப. சணவம ஒன்றுமே ஸகலவேதஙகளின ஸாரமாகும அதன அரத
தததை நன்கு உணாககால எமபெருமானுடைய ஸவரூபததையும ஜீவனாயெ
தன்னுடைய ஸவரூபததையும கனகு அறிசஅ அதனால அஹஙகார மமகாமங
கள ஒழியபபெறனு ஸமஸாச ஸழுதாரததிலிருகது கமையேற்ப பெறலாம
இகத பாகயததைப பெருக சேதகாகளே ! பாணவதகசை தூ ஆதாரதஇல்‌
எழு.இனால வலமபுரிசசககம போவிருககும இகத பரணவதஇல அகாரமே
முதல அக்டரமாகும வடடுமாழியில * அவ” எனனும தாத ( வினைபபகு.இ )
“ காத்தல்‌ எனனும பொருளைததரும வயாகரண சாஸதரத இன்படி “அவ்‌”
எனனும வினைபபகுதியினமித தக௪ விகுதி பெறறுத தேறிய அ௮காசம
“அனைததையம காககும எமபெருமானேக கூறும அகவே அகா. ரத தால,
அனை ததையும காககவலல எமபெரகுமானைஅநுஸஈதாகம செய்க-என வாறு

அகாரத்தின்மேல்‌ ஏறி அழிநதுகிடக்கின்ற நான்காம்வேற்றுமை
யுநுபின்‌ போநன்‌ கூறப்படுகின்றது--

294 இளககமின மயகக௩ தனனா லேனக்கியா ரிய னேனை
களகசருத தோனறே கோணடு க$௩ர கடைநது நினறா
விளககுமவ்‌ வேழுததி னாலாம்‌ வேறறுமை யேறறி வாங்கித
துளககமி லடிமை பூணடூ தூயராய வாழ்மி னீரே 2

உரை இளககம இல - கெழெசசியிலலாக, (அதாவது
இணணிய கான) மயககம்‌ தன்னால்‌ - அஜஞாகததால. யான எனக்கு
உரியன்‌ என்னும - கான பவிவகநதயன எனற, களாக கருதது
ஒனறே கோணடு - களள சதனமையுளள மதஇியைமீய கொண்டு, கடு
நரகு - கொடிய ஈரகத (இறகு ஒப்பான ஸமஸாசத) சை, அடைநது
நினறா - ௮டைகது நினறவாகளே!, விளககும்‌ அவவேழுததில- (பக
வானுடைய ஸவபாவலை) விளககெகாடடுகெற அகத முகாரகு
இன மேல, நாலாம்‌ வேற்றுமை - நாணகாம வேற்இுமையுருபை,
ஏறறி வாங்கி - ஏற்றி விலகி, துளககம இல- மானபாடு இலலாத,
அடிமை பூணடு - சேதைகவதடை ஏற்றுககொணடு, தூயராய்‌ -
பரிசுதகராய, நோ வாழ்மின்‌ - நீககள வாழவீரகளாக

கெடுகாளாக வேரூனறிககிடகக அஜஞாகததாலே, எமபெரு
மானுக்கு அடிமையாயுளள ஆதமஸவரூபததை ஸவதசதரமாக கினைதது
அதனால ஸ_மஸார ஸழுதரததில ௮ழுஈஇக படெகதினற சேதநாகளே ! எம
பெருமானுடைய ஸவபாவததை வெளியிடுகின௪ அ௮அகாசதஇன மேல சானகாம

ஸ்ரீதேசிகபபீரடந்தம்‌ 270

வேறஅமையுருபு எநிப பின அழிசதிருககினறஅ அதன பொருள சேவி
யைப்‌ பெருமைபடுத அக தனமையாகும இதுவே சேஷதவமெனபபமெ
ஆகவே, ஸாவாக்ஷகனான எமபெருமானுககு கான அடியன எனத இவவாத
கததை நீங்களா ௮ நஸ5கஇத.தககொளச அதனால இதுவரை அஹஙகாரத
தால மிலைகுலைக அநின 2 நிலைமை நீஙக உஜலஜிவி௫கப பெறலாம-என இனவாத

உகாரத்தின்‌ போநள்‌ கூறப்படுகின்றது...

295 அபபோரு ளிகநது மறறு மழிததழி௩ தெழுவார தாளி
லிபபோரு ளிகநத வனபா லிரஙகினி வணங்கி வழரத்‌
ருப்போரு ளுளளி மறறோ ருயிதனக குரிமை மாறறி
யேப்போருட பயனு மீதேன றேணணினி ரெழுமி னீரே,

உரை அப போருள - அகா இன அால்தமாயெ 67
பெருமானை, இகநஈது - (சசணமடையாமல) விடட, மறறும அழிதது-
(அவனையடைவ தரல பென்‌. மறவ பலனகளையம விலகஇ ,
இப்போருள - இநதப பலனகளையம, இகநத வனபால - இலக ௪
மஹாபாபஅதால, இரஙகினிர - மன கசளாரகதவாகளாகி, அழிநது
எழமுவாா தாளில — அபிவ அம பிற்பப துமே இயற்கையாக உளள
பிற சேவதைகளின பாதஙகளில, வணஙகி வீழநதீா- வணக அகோ
கதியடை௩தவாகளே 1, உப போருள்‌ உளளி- உகா.ச௪ இன பொருளை
ஆசாயகத, மறறு ஓரா உயாதனககு - (எமபெருமானை த விர) மறற
௭௧௪ ஜீவனுககும, உரிமை மாறறி _ அடியா கதனமையை விடடு,
எப்போருள பயனும - ஸகலவிஷயககளின பலனும, ஈது என்று -
இகத அதுஸகதாநமே எனறு, எணணிணி _ (உறுஇயரக) நினைக
வாகளாய, நா எழுமின்‌ - நிசகள உஜஜீவிய/ கமா

அகாரத தின பொருளாய நிறகும எமபெருமானை௫௪ ௪.ணமடை தல
“வகேககு முறைமையாகும்‌ அதனால கைஙகாயம முதலிய உயாகத பலன
களைப பெறலாம்‌ அஙஙனம செய்யாத மஹாபாப ததால்‌ மனகதளாகது
பிறப்ப தம இறப்ப தமே இய ஐகையாயுளள அதப 0 தவதைகளின காலில
விழக வண௩கெ கெடமாகள இணி உஙகரூூககு௫ செய்ய பெட்‌
தொன்றைக கூறுனெதேன _ பரணவததில இரணடாவன அக்ரம உகாரம்‌
இதன பொருள மதரெனறினுடைய மைபக்தததை மறுததலாகும இஙகக
எமபெருமானை௪ சொலலும அகாமதஅடன உகாமததைச சோதரப

277 திருமந்திரச்சுநகத-உரை

எவவ வை டட

பொருளபடு ததிமபோ த எமபெருமானையன நி

மதறொருனாககும்‌ அடம்‌
னலலன எனறு பொருளபடும

இ5த அறுஸஈகாகமே கலை சாஸதாாத
தாகளின ஸாரமெனறு ௮றிஈக நீ௩கள அவவ

2௪ தா5;ததைககொணடு
உஜலஜீலியுககள- என வாறு

3
உகாரத்தின்‌ மற்றேந போநன்‌ கூறப்படுகின்றது
29௦
என்றுமோ ரேத மினறி யிரவியு மோளியும்‌ போல

வோன்றிநின றுலக ளிககு முகமிகந தடிமை கைததீ
ரோனறுமூன றேழுததா யோனறு மோனறிலோன்‌ டைய முனனே
மோன்றிய விரணடை யுளளி யுளரேன வுயம்மி னீரே +

உரை: எனறும்‌ - எககாலகதிலும, லா ஏதம இன்றி - ஓரு
தீககும இலலாத, இரவியும்‌ ஒளியுமபோல _ ஸுரயனும (அவ
அடைய) பரகாசமுமயோல, ஒனறிநின்று _- கூடியிருகத, உலகு
அளிக்கும்‌ - உல கதைகல்‌ காகனெற, உகம்‌ இகந்து — (எப ுமரன
பிராட்டி ஏன ந) இரு ச அவதகையும (பறறி அடியரரகதசன
மையை) விடடு, அடிமை வைததா - (எமடெருமரன ஒருவ கமக)
அடிமையை இசைஈதவாகளே ', ஒனறு மூனறு எழுததாய ஒனறும்‌ -
(உசசரிககுமபோ அ) உடுபதமாய மேன அ அர ககளாயச சோத
நிறகின ற, ஒன்றில- ஒப்பற்ற பரணவததில, ஒனறுடைய முனனே
ஒன்றிய - (மசாரமெனனும) ஜா ௮௯௧ரகஇன முனபு சோகது
நிறகினற, இரணடை உளளி - (அகார உகாரககளாகிய) இரணடு
அன்தமஙகளை (அரக ககதுடன ) ஆராய, உளா என - பிநநத
பயனபெறறவா எனனுமபடி,, நீ உயமமின_நீஜகள உஜஜீவியுஙகள

ஸுஜாய்னும அவன அ பரகாசமும பிரியாதிருபப௫ இயலபு ௮௧௩ன
மே எமபெருமானும பிராடடியும கணகோழும பிரியாது நினறு உலகத
தைக காத அவருகினதனா இவவிருவருககுமே அடியராக அஅஸகதிததல
உங்கள கடமையாகும்‌ அ௮நினம செய்யாத எமபெருமானுககுமாத தரம
அடியராகக கருதுமவாகளே ! நீஙகள இணி அகத இரணடு தத தவககளைப
பிரிதஅபபாராதா பாணவம மூனறு எழுத. இககள சோசச ஒரு சொலலா
பிருககின்றஅ அதில மூனறாவஅ அக்ரம மகாரம அதறகு மூனபு அசாரம
உகாரமாகிய இரணடு அக்ஷககள உள உகாரததிறகுப பிராடடியெனறு
ஒரு பொருள உணடு அகாரமோ எமபெருமானைக கூறும ஆக அநத

ஸ்ரீ தேசிகப்பிரடந்தம்‌ 278

இசணடு அஅஆஙகளின அாததமாதிய இவயதமப இகஞககு அடியராகஅஅஸசு
இத நீஙகள பிறநத பயனைப பெற்று உயவீரகளாக--. என்றவாறு 4

மகாரத்தின்‌ போநள்‌ கூறப்படுகின்றது.

297 தததுவ மறுகான்‌ கோடு தனியிறை யன்றி நின்ற
சித்தனை யுணரா தென்ற௩ திரடோகை யாகி நின்றா
மத்தனைத தனிவி டாதே மையிலா விளகக மாககி
யுத்தம்‌ னடிமை யான வுமிாநிலை யுணாமி னீரே 5

உரை: தத்துவம்‌ அறுநான கோடு - இருபதஅ நான்கு தத
அவங்களும்‌ தனி இறை அன்றி நின்ற - ஒப்பற்ற ஸாவேசுவரனும
ஆயெ இவறறில வெறபடடுநிற்னெற, சிததினை - சேதகனாயை
ஜிவனுடைய ஸவரூபததை, உணராது - அறியாமல., என்றம்‌ -
எபபொழுஅம, திரள்‌ தோகையாகி நினறா - ஓனமுகக திரணட பல
அ ஜிவிலாபபொருள கணின்‌ கூடடமாகநினற சேதகாகளே 1) மத
தனை - மகாரகஇன்‌ பொருளாகிய ஜீவனை, தனி விடாதே - பிரிசஅ
விடாமல, மையிலா - குற்றமற்ற, விளக்கம்‌ ஆககி - ஜஞாரக ஸவ
நூபனாக உணாகஅ, உத்தமன்‌ உயரநது நிற்கும்‌ எப பெருமானுக்கு,
அடிமையான - அடியனாககனமையாகிய, உயி நிலை - ஜீவனுடைய
ஸ்வரூப தை, நீர உணாமின்‌ - நீககள அறிவீரகளாக.

பரகருதி, மஹான, அஹங்காரம்‌, இகதரியககள பதினொன்று,
பூதங்கள்‌ ஐது, தகமாதரஙகள ஐ௫உ௮-ஆயெ இருபதஅகானகு ௮சேதகத இற
காடடிலும ஜீவன வே௮பட்டவன , அஙஙனமே ரசுவரனைக காடடிலும
வேறுபட்டவன இகஙனம அசேதகடாசவர தததுவஙகளி௪ காட்டிலும
வேஅபடடுகிறகும ஜீவனுடைய ஸவைரூபகதை நன்கு அறியாமல பூதங்கள்‌
இகுதரியஙகள இவததின குவியலாய்‌ கிறகும அசேதகமான சரீரததையே
ஆதமாவெனசுகொணடு அறிவிழகதுடடெக்கும சேதகாகளே | மகாசதஇன
அ௱ததமாகிய ஆதமாவை ஸவதகத.£னெனற௮ இணி கினையாதீ£ ; ஜஞாகஸவ
ரூபனென பதையுணாம்‌ அ எமபெருமானுககு அடிமையாயிருபபகே ஜீவாதமா
வின ஸ்வரூபமெனபதைக கண்டறிக உஜஜீவியககள-- என ஐவாறு

மகாரம்‌ ஜீவனைககூறும எவவாறெணில- தததுவஸாகரஸமஹிை
மேதலிய தாலகளில மகாரம ஜீவனைக கூ௮வதாகக கூ.ஐபபடடுளத௮ு மேலும
மக ' எனற வினைபபகு இயிலிருக அ மகாசம ஜதோனறுகிறஇ அரத வினைப
பகுதி, ஜஞா£ம என அ பொருளகொணடதாதலின அசதப பகுதியிவிருச அ

270 திருமக்‌ திரச்சருக்க-உணை
i

தோனறிய மகாரம ஜஞாகஸவரூடனாய நரிதபவன, ஜஞாநததைல்‌ குண டான்‌
கொணடவன எனற அாததஙகளைத தந, அகஙனஸலாத அசேகோாச அன்‌
காட்டி ஓம வேறுபட்டு கிறகும ஜீவனைக கூஅகினற அ

மேலும்‌ * மஸ ? எனனும வினைபபகுதியிலிருக்‌ அம்‌ மகாரம தோன அமி.
இகத வினைபபகு இக்கு அளவு எனறு பொருள மறற பரமாணககளப ல்‌
அணு எனனும அளவில நினது மகாரம்‌ அணுவான ஜீவணைக காட்டு) ௮.
இதனால எஙகும நிறை அநிறப பறறி விபு எனப்படம ஈசுவரனேககாட் கட
லும அணுவான ஜீவன வேறப்ட்டவன எனனலாயி று

ஆகவே பரணவதஇன அர்தததசை அதிகதால சடீரமே ஆதமா என்று
மயககம நீஙக, ஜீவாதமா ஸவதககதரன என அவிவேகரமும ஒழிக, அம்‌
பெருமானுககுச சேஷமென று அஅஸசதிதது உஜஜீ விககலாம-என அவா.

நம? எனும்‌ பதத்தின்‌ போதன்‌ கூறப்படுகின்றது

295 தனதிவை யனைதது மாகத்‌ தானிறை யாகு மாய
ஹனதேனு முணாததி தாரா துமககுநீ ருரிமை யுற்றீ
ரேனதிவை யனைததும்‌ யானே யிறையேணு மிரண்டுக்‌ தற
ம௩வேனு மிரணடின்‌ மாறா வலவினை மாறறு வீரே 6

உரை: இவை அனைத்தும்‌ - ££ இகத ஸகலவஸ்‌ அக்களுடம்‌,
தனது ஆக - தனக்கு௪ சேஷமாய்‌ நிற்க, தான்‌ இறையாகும்‌ — காண
(எலலாவற்ையம ஆளகின ஐ) ரசுவரனாய நிற்கின்ற, மாயன்‌ - அன
சயச்செயகையுடைய எமபெருமானே!, உனத எனும்‌ - (எல்லா)
உனகஞுச சேஷம '” எனனம, உணாததி தாராது - தினைவைச செய்‌
யாமல்‌, உமககு உரிமை உறறீர - உககளூககு நீககளே உரிகை
ப்ணடுநிறகும சேதகாகளே!, நீர - நீககள்‌, இவை அனைத்தும்‌
எனது-இ௩த ஸகலவஸதுக்களும எனகஞுச்‌ சேஷம்‌, யானே இறை --
கான ௮வதர்கரன, எனும்‌ இரண்டே தீர - என்ற இரண்டு மயக்க
மும்‌ ஒழிகதிட, ம௩ எனும்‌ இரணடில்‌ - நம எனனும்‌ இரண்டு
அன்ன (தின அரதுதததை அதுஸைதிபப) தால, மாறா வல்‌ விணை--
(வேறெனறினாலம) அழியாத வலிய கர்மனகளை, மாற்றுவீ _—

ஓழிபபீரகளாக.

சேதசாகளே ! ஸசலவஸ்தஅுச்களும எமபெருமானுககு௫ன சேஷமர
கும அவனொருவனே தனசகொரு காயகனிலலாத சுனிசாயகன அவண்‌

ஸ்ரீதேசிகபபீரடந்தம்‌ 280

௦௧ * எலலா வஸதுகககும உனக்கு சேஷமானவை என நீசள

அஅஸந திககவேணடுிம அவவாறு செய்யாத அஜஞாகம தீலைமெடுச அ
உஙகளுககு நீஙகளே உரியராகி ஸவதததாராய மயி அழினெறீரகள.

ஈிஙகன உயய தா உபாயம்‌ உளது அதாவது.

திருமஈதாததில இரணடாவத பதமாக நம எனற ஒரு பதம உளது
அன 5, ம8 எனற இரு சிறு பதம கொண்டதாகும ம8 எனகற பததஇ.லக
மகாரததால கூஐபபடுகின ஐ ஜீவனாயெ எனககு எனறு பொருள ஈ எண்று
பதத திறகு இலலையென று பொருள இதஅடன * ஒரு பொருளும்‌” எனற
அாததமுடைய *“ஞசித' எனற சொலலை வருவித துக்கொண்டு ஒரு
பொருளும எனககு௫ சேவஷவமலல எனறு பொருளபடுததவேணடும இதத
அக தாகததால எலலாப்‌ பொருளும எனனுடையவை எனற அஸ்ஞாகம
ஒழிஈஅவிமெ அக்னயே * ஸவாதஈதாயம ' என சொலலை வருஙித அக
கொணடால எனசகு௪ சுதநதிரம இலலையென அம பொருள்படும்‌ வெவ்‌.
ஸஈதாகததைப பெறறால நானே ஸவதசதரன எனற அஜஞாமும அறியும
வெவிரணடு ஆறுஸததாகமும வதாலனறி உ௫களைக மே வீழ குற
திவினை கழியாஅ ஆதலால அவவஅஸகதாகததைப பெற முயலலீராக_.
என்றவாறு ()

நாரசப்தத்தின்‌ போதள்‌ விளக்கப்படுகின்றது--

299 அழிவிலா வுயிகட கெலலா மருககனா யழியா வீசன்‌
வழியலா வழிவி லககு மதியேழ மாய ஹாததி
வழுவிலா திவைய னைததும வயமிறறிலவைத தமிழநத மாலை
ஈழுவிலா நார வாககி டிரா ௩ஈணுகு வீரே 7

உரை அழிவு இலா - அழிவு இலலாமல நிசதியயமாயுளன,
உயிகடகு எலலாம்‌ - ஜிவாதமா எலலாவறல்அ ககும, வழியலா வழி
விலககும - கலவ.ியலலா த (தீய) வழியில புகாமல விலக முஇன ற,
மதி எழ - விவேகம்‌ வருத இயாகுமபடி (செயயவலல), அருக்கணுய.-

ஸவாயனாய (கிறபவனும), அழியா ஈசன்‌ - அழிவிகலா ர பூலை
வனும, மாய ஹாததி - அதிசயமான அிருமேனியுடையணனு, இவை
அனைததும - இவவுலகம அனைகதையும, வழுவு இலாது -

குறைவுபடாஅ, வயிறறில வைத்து - (ப சளயசாலககில தன) இரு
வயிறறில ௮௨௧௫, உமிழநத மாலை - (ஸ. ரஷடி.கால இல மறுபடி.
யம) படைததவனுமான எமபெருமானை, ௩முவு இலா - (காசாயணா

2௦1 திருமக்திரச்சுருக்கு- உரை

பவனா

சப க வீனை விடடுப)பிரிடா த, நாரவாககில்‌--சாசம கானணனும பதத தாத
நாடி-அ அஸகதிதஅ,நீா ௩ணுகுவா-சீங்கள (அ வணை) அடைவிரகனா க.

ஜீவாகளுககு அழிவு உடையாது, கிததியாகளாவா அவர்கள தியஉழியில்‌

புருக௮ கெடடபெபோகாதபடி நலலறிவைக கொ £டுத க காபபவன கரவ
வசன அவனும அழிவறறவன, அதயாசசாயமான திருமெணிடடையவன்‌;
இவவுலகம முழுவதையும பாளயகாலததில தன்‌ திருவயிறறில வைது
காததுப பின ஸருஷடிகாலததில்‌ அவதலை வெளிப்படு ச அனைரான இன
தகைய சிறப்புடைய எமபெருமானை காராயணபதததிக ஒரு பாகமாயளனனை
காசசபதததில (சரபதததால) அகதி; அவனை அடைசது உயவீாக
ளாக என வாறு

நார எனனும பதததில அடங்கியுள்ள. * தர? எனற சொல்விஸ்‌
ந, எ எனறு இரணடு சிறு பதஙகள உளளன “ர” எனற பதம “ரீ ” எனன
வினைபபகு தியிலிருகஅ வகததாகும அத வினைபபகுதிககு அழிதல எனறு
பொருள “க ' எனனும சொல இலலையெனற பொருரூடையதாதலின,
அத “சீ: எனற பதததடன சோகது “க *' எனறு, அழியாத வள:
எனறு பொருள்‌ தநதது ஆகவே “ஈர்‌ எனனும பதம ஜீ௨னையம பரமாத்மா
வையும்‌ சொலலாநின ஐ இவவிஷயமே முதலடியாற கூறபபட்_ ஆ

“ஈறு ' எனனும வினைபபகுஇயிவிருசத “௪௪” என ஆகுக
போது எலலா பசாணிகளையும்‌ ஈலவழியிற செலுதஅமவண எனற பொருளா
இடைகதகின ௦௮ இவவாததமே இரணடாமடியாற கூஐப்பட்ட க

நரணனைச சோகதவை காரகுகள எனனபபடு. ப இபபொருளிஃ எம
பெருமானுடைய திருமேணி, குணஙகள முதவியனவும காரபத்தனால்‌
கூறபபடடனவாம இவவாததம “மாயமாக தி” என்னும தொடராவ ஸு சப்‌
பிககபபடடதாணனெறஅ

சானிடமிருகது பிறகதவை நாரங்கன எனனபபடும. இதனால்‌ ஈச
வரன ஸகலவஸஅுககளுசகும காரணம எனத அாத்தம ஊிததிககும இவ்‌
வாததம மூனராமடயாற கூறப்பட்டன 1

அயநசப்தத்தின்‌ அர்த்தம்‌ கூறப்படுகின்றது
300 வயனமோன றறிந்து ரைபபாா வன்கழல்‌ வணங்க வேள்கி

நயனமுன்‌ ளின்றி நாளு நளளிரு ணண்ணி நின்றி

ரயனமிவ வனைததுக்‌ குந்தா னவைதனக்‌ கயன மேன்னப்‌

பயனுமாயப பதியு மான பரமனைப்‌ பணிமி னீரே, ட்‌

26

பரீதேசிகப்பிரடந்தம்‌ 282

உரை - ஓன்று வயனம்‌ - ஒபபறத வேதச (இன அாத
தத) தை, அறிந்து உரைபபார - (,காம கனகு) அதிக்கு (பிறருககு)
உபகேசிபபவா ( களான ஆசாராயா ) களின, வன்‌ கழல - வலிய
திருவடிகளை, வணங்க வேளகி - வணஙகுவகற்கு வெடகமடை கத,
உள நயனம்‌ இனறி - (அதனால | உடகண (னாகிய ஜஞாகம)
இலலாமல, நாளும்‌ - எபமிபாதும, ளை இருள்‌ - அடாகக ( அஜ
ஞாகமாசிய ) இருளை, ந௩ணணிநீனறீாா - அடைகதிருத்ககவாகளே |,
தான்‌ - ( ஏமபெருமானாயை ) கான, இவவனைத துக்கும்‌ - இகத
ஸகல ஆதகமாககளைக்கும, அயனம்‌ - உபாயம, அவை - அக லை
சேத அசேோதநஙகளும, தனககு - (ஈசுவரனாஇய ) ண்சுகு,
அயனம - பசவேசிககபபடும வளது, எனன _ ஏ ணா னறுகூ_று ம படி,
பயனுமாய -- பலணுமாய, பதியுமான - ஆதாமமுமாகசா, பரமனை
ஸாவேஅவரனை, நீா பணிமின்‌ - கீகளை வணகளுவீர்‌ களாக

வேதாா£த தங்களை கனகு அறிது உபே தசிபபவாஅனான அஆசா£யயா
களின திருவடிகளை வணக அவாகள்‌ உபமிதசததைக கெடக வெடக
மடை௩௮, ௮ஙஙனம செய்யாஅ ஜஞாகமாயெ கணணையிழா அ, எமபெருமாள
அனைத்திலும்‌ உடபுகுகது அகதாயாயியாய நிறபதை உணரா அ மேோறாகத
காரததில விழுகதுடககும சேதநாகளே ! சாசாயண பயத்தில நார
பதமும்‌ அயமபதமும சேரதது பொருள தரும முறையை உணா அ அவவடநு
ஸதாநத கால எமடெருமானை௪ சரணமடை௰ ௮ உயவீரகளாக-. ஏன ௮வாறு

சாசாயணபதம, நார - அயசபதஙகள சோதத ஒரு பதமாகும.
இதை இவவா.அ இரணடுவிதமாய ஒன அகூட்டலாம

(1) ததபுருஷஸமாஸம | காராணாம அ௮யகம ] இஅ வேறறுமைப
புணா௫சியெனபபடும இத சாரககளுககு அயஈமாயிகுப்பவன எனற
பொருளைததரும்‌ அயகம எனும்‌ சொல உபாயம, பலன, ஆதாரம எனற
மூன அ பொருளகளைக கூறும ஈரனாயெ ஜீவாதமாவின கூட்டம்‌ * தாரம்‌ *
ஏனப்படும எமபெருமான சேதகாகளின கூட்ட சதிறகு உபாயமாகவும ௮,
பவிககபபடும பலனாகவும, 'தனனிடமிருகது பிறநத சேதநானே தகககளுகஃகு
ஆதாரமாகவும்‌ ஆனெருனெனறு கீதீபுறுஷ்ஸமாஸததால ஸஹிதஇிததது

(2) பஹுவரீஹிஸமாஸம [காரா8 அயம்‌ யஸ்ய] இது அன
மொழிததொலகை பெனபபடும இதனால காரஙகளை அயகமாஃவுடையவண
எனறு அாததம இடைககும அய்கபதம, பாவேடக்கப்படும வஸு

எனத பொருளைத தரும ஆகவே ஸாவேசுவரன சேசகாசேதநநுகளை
வேசிககபபடும வஸஅவாகககொணடவன எனது ஏபைடட_த

283 திருமந்தீரச்சுருககு-உ௨ன20

மேலும அயநம எனறசொல வசிகருமிடம்‌ எனவம பொருளபெொஅ ண்‌
சால முறகூ.றியபட்‌ முதல ஸமாஸததால சே௪த௧-அசே க க௩களுககு இருப்‌]
மானவன்‌ என்றும்‌, இரண்டாவ ஸ்மாஸததால அவற்‌ 2௫ தனக்கு இட
பிடமாகக கொணடவன எனறும பெரியேோ அநஸசைதிபப தண்டி
இவவாராயின முதிறபொருளில்‌ சேதந அசேதறநுகள இலலாதவிடத இ அம
எங்கும ஸாவேசுவரன உளனென்றும, இரணடா.ம பொருளில சண

ஸ்‌ ய ஞா
அசேதகஙகை உளளிடதலே தான லெலையெனனபெொணஞு ௪௨7298

ஸா வேசவான கடப்த ககிஐயயவனெனறம ஹிசஇதத.த =

நாராயணபகநதின்‌ மேவுளள நான்காம்வேற்றுமையுநபி வர
போநள்‌ கூறப்படுகின்றது. _—

201 உயாநதவ ரனாஈத வாறறா லுவாதகு றேவ லேலவு
மயாநதுமீ ரைமபு லனகட கடிமைபூண டலமா தினதீர்‌
பயநதிவை யனைதது மேநதும பரமரை நாம பொன்றில்‌
வியநதபே ரடிமை தோறறும வேறறுமை மேவு வீரே ஓ

உரை :-- உயாநதவா - (ஜஞாகம முதலீயவறறாவ ) சற து
நிறகும பெரியோ, உணாநதவாறறால - (சாஸ தரங்களை ஆராயகஅ)
நிசசா குக பசகாரககால, உவந்த - (ஆசராயாகள) திருவளள 45
௨௧௩௪, குறறேவல எலலாம - கைவகமியஎகளை எலலாம, அயாகது--
மதக, ஐமபுலனகடக-ஐ௩ இக கரிய ககடகும, அடிமைபூண்டு--
தொணடுபடடு, அலமாகினறா- கடுமா திகின றவாகளே |, நீா-நீககள்‌ ,
இவை அனைததும்‌ - இகத ஸகலவஸதுககளைடம, பயநது - ஸர
டூ, ஏந்தும்‌ — ரக்ஷிகனெ ற, பரமன்‌ - ஸாவேசுவரனுடை ப,
நாமம்‌ ஒனறில - ஒப்பற்ற (காராயணன எனத) திருமாமததினப்‌ அ
(கின்று), வியந்த பேரடிமை - விலக்தணமான பெரிய கைச்‌
யககை, தோறறும - அறிவிககனற, வேற்றுமை - கானகாடு
வேற மையுநுபை, மேவுவீா - இசைவிஈகளாக

சேதகாகாள ! மஹாஷிகள முதலியோ சாஸதாக்களை நனக
ஆராயஈ த நிசசயிசத முறையைததழுவி ஆசாரமாகளும பகவதலக காம்‌! க
தையே புருஷா£சதமாகக்கொணடனா அததனகைய கைங்காய் சதைக்‌
செய்ய உ௱கள அனைவருககும உரிமையுணடு திவினையின பயனாக அனை
மறநத இசதரியஸுகததையே பெரி தாகககொணடு நீகுகள மைஸாள
ஸமுதாததில அழுஈதிகிடெகனெறிராகள உ௱களுககு ஓா உபாயம்‌ ௬-௮

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபக்தம்‌ 264

காபபவனான ஸாவேச

இன றேன -- ஸகல வஸஅஅகளையும படைத்துக்‌

வரனுடைய திருநாமமான காராயணபதததின மேல நானகாம வேறஅமை

யுருபு உள ௮ இது கைஙகாயததைக காட்டும ஆகவே இமத

வேுறுமையுருபின பொருசா ஆசாயகது இசை அஅபவிகக முதபடுக்கள--

எனறவாறு 9
இவிவர்த்தங்கள்‌ ரஹஸ்யமரய்ச்‌ சேமிக்கத்தக்கவை

என்கின்றது --

302

எணடிசை பரவுஞ சீரோ ரெஙகளுக்‌ கீத வேட்டி.

லுணடவா றுரைபபா£ போல வோனபது போருளு ரைததோ

மணகோன்‌ மறையே காக்கு மாநிதி யிவைய னைததுங

கணடவா விளளாா விளளக கருதுவா காணகி லாரே 10

உரை :-- எண திசை - சடடுக இசைகளிலும, பரவும்‌

சீரோ - புகழபபடுனெற பெருமையையுடைய ஈம ஆசராயாகள,
எங்களுக்கு ஈநத - எககளுககு உபதேடிகது, எடடில்‌ - இருவஷ
டாக்ஷததில, உணடவாறு உரைபபாபோல - (தாம)
உணடமுறையை (ப பிறருககு) ௧ கூஅபவரைபயபோல, ஒன்பது
போருள - ஒன்பது அர தத௫களையும, உரைததோம்‌ ன (காம வி பி
ஸ௩கதிததபடியே ) வெளியிடடோம , மணடூ - (பெருமை) மிகக,
நானமறையோா - கானகு வேதராகதஙகளையும கற்றுணாகத ஈம
ஆசாயயாகளால, காககும்‌ - சகுதிககபபடட, 1௨11 நிதி _ பெரிய
புதையலபோனற, இவை அனைத்தும்‌ - இவவாத தங்கள்‌ முழுவதை
யம, கணடவா - (கனகு) உணாகதவாகளை, விள்ளாா - (ஸுலபமாய )
வேளியிடமாட்டார்கள்‌ , விளளக கருதுவா£ - ( ஸுலபமாய ) வெளி
யிடச கருஅமவா, காண்கிலா£ - ( இவவாததககளை கனகு ) உணர்க

தவராகமாடடாாகள

கம ஆசராயாகளின பெருமையை உலகம முழுஅம புகழகது
பேசும இததகைய அசாரயாகள பரமகிருபையுடன நஈமககுத திருவஷடா
கரததை அாததததோடு உபதஜேசிததனா அவவாததஙகளை சனகு ஆறு
ஸகதிதனு மழெொதோம உலலை தாம உணட முறையைப பிதருககுக
கூறுவதுபோல கமழமுடைய அஅஸசதாகததினபடியே அவவாததஙகளை
இபபிரபகதததில ஒனபது பாசுரஙுகளால விளகஇனோம ஆசாயாகள பெரிய
புதையலாஃச சேமிதஅவைத்த இந்த சஹஸயாாததககளை கனகு உணரகது

285 திருமந்திரச்சுருக்கு- உரை

ன்‌

அதுபவிததவாகள தகாதவாககு இவறதறைக கூத தஅணியமாட்டாாகள.
இகஙனனறி இவவாததஙகளைத தோனறியவாறு வெளியிட்டுக கடைததெருட்‌
புராணமாககுபவா இவவாததஙகளை உளளவாறு அறிசதவசாகமாட்டா£ —
என றவாறு 10

இப்பிரபநதத்தின்படியே தீநமந்திரத்தின்‌ தாற்பரியச்‌ சுநக்கம்‌ :-

ஸ்ரீமநகாராயணன அனைததையும காபபவன - பிராடடியை கண
மும பிரியாதவன , அழிவறறவன , ஸகல பராணிகளுககும ஈல்லறிவளித அ
ஈலவழிபபடுதஅமவன , விலக்ஷ்ணமான திருமேனியையும அளவ றற இருக்‌
கலயாண குணககளையும உடையவன , ஸகல வஸதககளையும்‌ படைப்‌
பவன , சேதநாககு உபாயமாகவும பலனாகவும கிறபவன , சேதநாசேதநங்‌
களுக்கு ஆதாரமா யகின அ அவதஅள பிரவேசித அ அக தாயாமியாய நிறபவன .

ஜீவாதமா ஜஞாசஸவரூபன , ஜஞாகததையே குணமாகக்‌ கொண்ட
வன , அணுவாயகிதபவன , ஈசுவரனிலும அசெதகநகளிலும வேஅபடட..
வன , இவன எமபெருமானுககும பிராட்டி ககுமே அடியனாவான, இவன்‌
குச சேஷமானது ஒன அமை இலலை ஸ்ரீ மநாரா யணனுககே வசப்பட்டு
கிறபவன , இவனுககு எவவகைச ௪தகதிரமும சடையாது இததகைய
ஜீவாதமாவாகிய அடியேன ஸ்ரீமாசாராயணனுக்கு நிசயகைகர்யம்‌
செயவேன--- என வாறு

திருமந்திரச்சுருக்கு - உரை முற்றிற்று.

ஸ்ரீூடெத நிமரரஞ8ஹாகெயிகாய _28£

ஸ்ர
தூயச்சுரும்கு.- உரை
சீராதபபுல இருவேஙகடமுடையான திருவடிகளே சரணம்‌
தனியன
ராசா 58உயாவா ௦ ம ரெடி கட |

| விஷயசசுருக்கம்‌ ]

மேன்னொருகால பிசாடடி, ஸமஸாா ஸமுதாததில ௨049 திசா |
சேதநாகளைக கணடு மனமுருக, எமபெருமானிடம ஜீவாகள உரிவி
பததகு ஸாதகமாயுளள ஒன்லைக கூறியருளுமபடி. கேடடான அ ர
செவியுற எமபெருமான உபரிஷததில தணித அகடெத இண்டு வானய
களைச சோதஅ எலலோரும எககாலததிலும அஅஸகதிககுமபமட்‌ ஒரு மாதர
மாக அருளபுரிகதான அதுவே தவயமெனபபடுகின ற. தவயம ௮
இசணடு இரணடு பாகமாயிரு5௮ முதற்பாகம்‌ உபாயததையும, இரணடாய
பாகம பலனையும வெளியிடுவதால அதறகு இபபெயா வநது (Wap
பாகம எமபெருமானை ௪ சாணமாக ஜீவன வரி ததலையும, இரண்டாம்‌ பாகம
ஜீவன தனனாடைய ஸவரூபதகையும தனனை ரக்ஷிசகும பொறுபவபையும்‌
பலனையும்‌ எமபெருமானிடம ஸமாபபிபபனை தயும வெளியிழிதலால தவம!
மெனப்‌ பெயாகொணடஅ எனறம பெரியோ பணிப்பா ) இபெபிரபாகத ப
அமமாதரத தின அாதததனதைச சுருகடி வெளியிடுவதால்‌ * அய ௪சராகரு '
எனப பெயாபூணட அ
இதில முதற பாசமத தில தவயத இன பொருள 10-எனறு சொகுத.துக
கூதி மறறப்பாசுரங்களில முறையே அப்பததாததஙகளையும காடடும உறுபபுக
களான (1) ஸ்ரீசபதம, (2) ௮சனமீதளன மனப எனனும விகுதி, (9) காரா
யண சபதம்‌, (4) கமண சபதம்‌, (5) ற. ரணசபதம (6) பர எனனுமஉபஸாக
சஈதஅடன கூடிய பத எனனும வினைபபகுஇ, (7) அதிலுளள தனமை
புரூபு, (8) பிறபகு இயிலுளள ஸ்ரீமகநாராயண ௪பதம, (9) அதன மேலுளள
கரனகாம வேறறுமையுருபு, (10) சம சப தம எனனும இவகறின பொருளை
அருளி, இவகனே கூறிய பதத அாசத௫களைபும இ௮அதியில ஒரு பாசுசதஇில
சாதக கூறி மூடிததரறாளகொ ப்ரீதேகன.

287 துயச்சுருக்கு-உரை

இபபிரபகதம முழு தம கடடளை ககலிதஅுதையால அமைசகததாம

308 இனனமூ திறபிறந தாளிதங கேடக வுரைததபிரான்‌
பொன்னரு ளானமறை மெளலியிற பூண்ட விரணடிசைததுத
தன்னுரை மிகக தனமி தேனததநத வேதகததிற
றுன்னு பொருளகளபத தநதோலை யாநிதி யாகினறவே. 1

உரை :-- இன அமுதில - இனிய ௮மருகக கில, பிறறதாள--
அ௮வகதகரிசக பிராட்டி, இதம்‌ கேடக - ( ஸமஸாரிகளுககு ) ஹிக
மாவதை (உபதேசிககுமா௮ ) கேட க, உரைதத - உபதேசித்த,
பிரான்‌ _ உபகார ககன்‌ எமபெருமான, போன்‌ அருளால்‌ - ( தன )
இறத கருணை பால, மறை - வேதமான, மெளவியில பூண்ட -
தன முடியா (௧௨) உபகிஷ கதில தரித 5, இரணடூ - இரணடு வாக
யககளை, இசைதது - ஒனறுசோதஅ, இது - “ இநத தவயம,
தன உரை - கன னுடைய ஸூகதிகளூள, மிகக தனம்‌ - கிறத
தனம ("போனற தாஞும ??, என - சனறுகூறுமபடி, தந்த - உப
கேதிசத, வேதகததில - ( சரணாகதியை ) அதறிவிககுமதான தவய க
தில, துன்னு போருளகள பததும்‌ - பொருகதிய அாததககள்‌
பதனம்‌, தோலையா நிதி - அழியாத புதையலாக, ஆகின்ற -
ஆனெைறன, ஏ - ஈறறசை

ஸமஸாரதஇல வருசதகனற சேதகாசளாகிய குழவிகளை ககணடு
பெறறதாயாயமின ன மனமபொறாத பிராட்டி அவாகள உயயுமவழி
சாடடுமாறு எமபெருமானை வேண்ட, அதறகு இசைகது அவன கடவலவியி
லிருகஅ ஒனஅதிடடி மகதரமாகடி வெளியிடடதால தவயம மறற எல்லா
ஸுூகதஇகளினும சிற அலிறகும அதன அ௱ததஙகள பதும பெரும
புதையலாகச சேமிததுவைகக உரறியனவாம-—என ஐவாறு 1

ஸ்ரீசப்தத்தின்‌ ஆறு அர்த்தங்கள்‌ விளஃகப்படூகன்றன
304 அருவுரு வானவை தன்னை யடைநதிடத தானடைகது
வேருவுரை கேட்டவை கேடபித்‌ தகறறும்‌ வினைவிலககி
யிருதலை யன்புத னாலேமை யின்னடி சோததருளுக
திருவுட னேதிகழ வாரசேறி௩ தாரேஙகள சிநதையுளே. 2
உரை !-— அரு உரு ஆனவை - சேதகம ௮சேதகம ஆயை
அனைதனும, தன்னை அடைந்திட - தனனை ௮டை கனமிறக, தான
அடைநத - ( பிசாடடியாகிய ) தான ( ஸாவேசுவமனை அலல.அ ஸகல

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 266

பப ைககவகயய கையுமா களர்‌.
கவனி வாகவகுகவைக்‌ வண

வஸ_.ககளையம ) அடைக, வெருவுரை கேட்டூ - ( சேக டர்கள்‌
பயததால கூஇம வராததைகளைக கேடடு, அவை கேடபிதது - ௮
வராததைகளை ( எமபெருமானை ) க கேடபிதனு, அகறறும்‌ வினை
விலககி - ( ஈசுவரனேோடு சேோரவொடடாது சேதநாகளை ) விலக்க
வைககும காமககளைக கழிதஅ, இருதலை அனபுதனால - ( காம்ப 3
மான சேதநாகள அகிய) இசணடுப ககஙகளிலும உளள அனபினாக -
எமை - ( ஸமஸாரிகளாயெ ) எமமை, இன்‌ அடி - (எமபெரு
மானுடைய ) இனிய திருவடிகளில, சோததருளும்‌ _ சோதகு கருக
பவளான, திருவுடனே - பிராடடியுடனே, திகழவா£ - பரகாசிபபவ
ரான எமபெருமான, எங்கள்‌ சிநதையுளே _ எஙகள மன கன,
சேறிநதரா - நிதயவாமை செய தருளினா

ஸ்ரீ எனனும பதம பிராடடியைக கூறும இபபதம வநத வழியை
ஆயகதால அஅவகையாயப பலவகைப்‌ பொருளகளை இபபதம கொடுப்ப
தாகும்‌ அவையாவன்‌-. ஸ்ரயடெக, ஸ்ரயடெக, ப ணொ._அ, ப்ராவ
ய.கி, ஸூ .ரணா..தி, பரீணா.சி.-எனபனவாம

(1) ஸ்ரீயெக--. அடையபபடு௫ள உஜஜிவிககவிறாமபுகின ௮

ஸ்கலபசாணிகளாலும அடையபபடுகிறாள

(2) ்ரயடெத- அடைனெறாள தனனையடைசதவாகளை உயவிகக

வேண்டி ஸாவேசுவரனைத தான அடைகிறாள எலலோராலும ஸேவிசசப்‌
படடுத தானும்‌ எமபெருமானை ஸேவிசதிருககிருனெனறும கூறலாம்‌
அல்லஅ--ஸ்ரயடெத என ற்தற்கு எலலாவஸஅஅகளா லிம்‌ ஆதாரமா
அடையபபடுகிருளெனறும, ஸ்ரயடெது எனறதறகு எலலாப பொருனகளை
பம பரவேசிககபபடும இடமாக அடைகிறுளெனறும பொருளாகொணடு
ஸகல வஸஅலைளிலும எமபெருமானைபபோல உள்ளும்‌ புறமும்‌ வியாபிதஅ
கிறகும பெருமை கூறப்பட்ட தாகவும்‌ சொளனளலாம

(3) ப ணொ._கி கேடகிறாள்‌ சேதகாகள *£ அபராதிகளான
எங்களை ஸாவேசுவரன திருவடிகளில்‌ சோகசவேணும ” எனறு பயன
தோடு கூறும்‌ வா£ததையைக கேடகினமுள

(4) ஸ்ராவய தி கேடகசசெயனெறாள செதநாககுடைய அத

தகைய ஈனககுரலே ஸாவேசுவான கேட்குமாறு அவனிடம்‌ விணணப்பம
செய்கனறாள அலலது சேதராகளுககு ஹிதமாக எமபெருமான கூதிய

289 துயச்சுருககு-உஷ

ணர்‌ ன்‌
i,

ாததைகளைக கேடடு, அவறழைத்‌ தக ஸமயதஇல அவனுககு நிசா
-ட௫ சேதநமைக காககின் ளான அலலஅ-ஸாவேசுவரணிடம உலகததிற்ளு
ாமைகளைக கேடடெ பின சதறாககளுூம கேட்குமாறு உபதேசிகனன முன்‌...

(9) பு ரணா கி நீககுனெறாள தனனை அடை கதவாகளுககு
ாப்திதை அஅஹஷடிகக இடையறாகவுளள காமககள்‌ மூதலி. பவ றைட்‌
ாககுனெருள

(6) ஸ்ரீணா_கி பரிபகவமிலையை உணடடாககுனெறோன தனை

0டகதவாகன கைஙகாயமசெயவதறகு த தஃகவாஅ அவாகனுடை
சஙகளைப பரிபககுவமாககுனெறாளன

இததகைய பெருமைவாயகத பிராட்டியுடண பாகாசிககும எடம்‌
மான ஈம மனததை விட்டகலா அ மநிதய்வாஸம செய்தருனனெருன-—-
தவா =

ஸ்ரீசப்தததின்‌ மேலுள்ள “மதுப்‌” என்னும்‌ விகுதிக்குப்‌ போதனா
ப்படூக்ன்ற்து-—

ஒருமி ராயநினற வோொணகட ரினப்‌ வுருத்தனிலும்‌

பேருரு வததிலும்‌ பினனதிற >ரோறறு முருககளிலு

மோருரு வான வுலகிலு மேற்கு முருககளினாற

சேருதன மன்னுசெய யாளன்பா ௩ம்மனஞ சோகதனரே.

உன்ர ஷா உயிராய நினற னு (ஸகலவஸ அககனிலும) லிய
சாயாமியாய நினற தம, ஓண சடா - விளககமுளள ஜஞாகஸவ
மானதும, இன்ப - ஆகக தஸவரூப்மாயநி றப அமான, உருத்‌
லும்‌ - தஇிவயாதமஸவளுூப திலும்‌, போ உருவததிலும்‌ - பெரிய
r (பரவாஸுதேவனுடைய) இருமேனியிலும, அதில்‌ பின்‌ தோற்‌
- அதிலிருகது பிறகு கேன ுஇன த, உருககளிலும்‌ - ( வம

முதலிய ) உருவககளிலும, ஓலா உருவான - (பகா
௧௪ ) சரீ. ரமாகவேயுளள, உலகிலும்‌ _ இகத பசபஞசககிலும ,
ம உருககளினால - (அவவவற அக்கு த தக்கபடி) எற்அககொளனா
2? உழுவககளோடு, சேருதல்‌ மன்னு செயயாள _ நிசுயமாயப்‌
நகதிகிறகும பிராடடியின, அன்பா -அன பிற்கு உரிய ஸாவே
ரா, ௩ம்‌ மனம்‌ சோதனா - கமம்டைய கெஞ்கில நிதய
ம்செய தனா

21

ஸ்ரீதசிகப்பிரபந்தம்‌ 290

ஸ்ரீமத எனற பதததில ஸ்ரீசபதததினமேலுளன * மஅப * என
னம விகுதி, பிராட்டி எமபெருமானை விடுக சணகசேோமும பிரியாமல்‌

இரும இருபபைக காடடும ஸகலவஸதககளிலும அசதாயாமியாய
ஜஞாகாககதஸவரூபமை மிதகும எமபெருமானுடைய இவயாதமஸஙவருபத
அடன பிராடடியின அததசைய இவயாதமஸவரூபமும சோகதஙகிறகணெ
2௮ ஸரீவைகுணடததில ப.ரகாஏிககும பரவாஸுஜேவவிகரஹததிலும,
வாஸுதேவன ஸஙகாஷணன முதலிய வயழுஹவிகரஹஙகளிலும, ராமன்‌
கருஷணன முதலிய விபவாவதாரககளிலும, கோயில திருமலை பெருமாள்‌
கோயில முதலிய திவயதேசஙகளில எழுகதருளியுளள ௮ா௫சாவிகரஹங
களிலும, ஒவவொரு வஸஅவிலும புகுக௮ரிககும அகதாயாமிரூபச இலும
அவவவறறுககுச தககவாறு பிராடடி எமபெருமானைப பிரியாது நிண
சோள எமபெருமானுககுரிய, ஆணபாலாகசவளள வஸூதுககருநகளுது தககவா னு
பிராடடியும தனககு உறிய பெணபாலாகவுனள வஸஅககளைக கொண்டு
கலக அநிறகனெருள இவவாறு எமபெருமானுடைய ஸவரூபம, ரூபம,
விபூதி ஆய இவறஅள பிராடடியும தன ஸ்வரூபம்‌, ரூபம்‌, விபூதி இவல
அடன கலக பிரியாதிருபபதே ஸ்ரீசபததஇனமேலுளள * மதப்‌ ”
விகுதியின பொருளாகும இததகைய பிராடடியுடன எமபெருமான மம
மனஸஹில நிதயவாஸம செயனெரான-— என்றவாறு a

தவயத்தின்‌ முற்பகு தியிலுள்ள நாராயணசப்தத்தின்‌ பொநன்‌
கூறப்படுகின்ற து--
306 காரண மாயிறை யாயககதி யாயம ரும்பதியா

யாரண மோது மனைததுற வாயக லாவுயிராயச

சீரணி யுஞசுட ராயசசெநிந தேஙகு௩ திகழநதுநின்ற

நாரண னூ௩மக காயநலகி நாநதோழ நினறன ரே. 4

உரை — காரணமாய்‌ - (உலகததித்குக) கர.ரணமாய, இறை
யாய -- ஆத்‌ ப வனாய, கதியாய்‌ -- உபாயமாய, பலய, அமரும்‌ பதி
யாய - (ஸாவவஸ அககளும கனககுள) பொருகஅமபடியான ஆதார
மாய, ஆரணம்‌ ஓதும்‌ - வேகஙகளால கூறபபடுகின்‌ ற, அனைத்து உற
வாய - ஸகலவிதபகஅவுமாய, அகலா உயிராய - விடடுப்பிரியா த
உயிராய, சீ£ அணியும்‌ சுடராய _ இஅருககலயாணகுணங்களுகளும்‌
அழகுசெயயம ஜஞாஈஸவரூடனாய, எங்கும்‌ சேறிநது - ௪ ஐகம
வியாபி,௧௮, திகழ௩துநின்ற - ப.ரகாசிகஇன ற, நாரணனா - ஸ்ரீமா
கா.ராயணனார்‌, நமக்காய்‌ ஈமபொகுடடு, நலகி - கருபைசெயத, நாம்‌
தோழ - நாம “சணமடையுமபடி, நின்றனா - நிலையாய்கின றனர்‌,

201 துயச்சுருக்கு-உரை

காராயணசபதத தில-— கரணிடமிருகது பி௫சத வஸதுசகள நாங்கள்‌
எனனுமயபோது எமபெருமான அனைத அககும காரணமென்று எற்பட்ட அ
்‌ கரு * எனனும வினணைபபகுஇயிலிருஈது £ நரன ? எனறு ஆகுமடோஅ
£ ஆனபவன * (கியசதா) எனற ஹிததிததஅ, * அயகம” எனனுஞ்சொல்‌
உபாயம, பலன, ஆதாரம எனற அ௮ாததஙகளைக கூறுவசால எலலோருக
இம உபாய்மாகவும பலனாகவும ஆ௫னெமுனெனறும எலலா வஸஅககளும
தனககுள அடஙகிகடெைககுமபடியான ஆதாரமாகன்முனென றம ஏற்பட
டது ஈரனுடையவை நாரஙகள எனனுமபோஅ, ஆருமவேதறுமையுருபி
ல ஸமபகதம தோறறுவதால உபகிஷதது மூ தலியவ௫றில--தாய ததை,
ஸஹோதரன, ஆதாரம, எரணம, தோழன, கதி எனறு சடஅப்படும ஸகல
வித ப௫அவும ஸ்ரீமசகாராயணனே என்னு முகத்த

பஹ வர்‌ ஹி (அனமொழிததொலை) ஸமாஸததால காரககளை பரவே
சகும இடமாகக கொணடவன எனத பொருள வக சேதமாசேதகக
களில்‌ உடபுகுகது அசதாயாயியாயிருகிரரொனென அ ஹிததிததஅ

கஉரனுடையவை காரஙகள எனனுமபோது ஈரனாகிய எமபெருமா
னுடைய குணஙகள முதலியன கூறப்பவெதால அவஅதையுடையனாக
தனமை கூறப்பட்டது

காரஙகளுககு இருபபிடமாயுளளவன எனனுமபோது தன திருமேனி
யின எகதேசததில ஸகலவஸதுககரம அடஙககதிடககுமபடி அவ அறை
வியாபிதது நிறபவன எனறு ஊஹிததிதத அ

இனனும இதன விரிவெலலாம 299, 300-வ.து பாசுசவுரைககுறிப
பிற காணக

தவயததின முறபகுதியிலளள கா.சாயண௫சபதம திருமகதாததிற
போல பொதவான குணங்களை அனை தனையும்‌ கூறினும, இபபகுஇி ஸாவே௯ு
வன உபாயமாகதனமையையே காடவெதால, இகத நாராயணசபதததஇிறகு
அவன உபாயமாவதஐகு அவசியமான வாதஸலயம முதலிய குணககளைக
கூஅவதிலேயே முககிய கோசகமெனத தெளிக இததலைய குணங்களின்‌
விளககததை 817-வஅ பாசாவுமைககுறிபபிற காணக 4

பரண்சப்தததிண பொருள்‌ கூறப்படுகின்றது

207 வானமா மன்னுரு வாயவகை யாலதி ஸனாலுருவாய
மனம தாமைகே ழன்முத லாம்விப வஙகளுமா
பூனம்‌ ருளளுரு வாயோளி யாத வருசசையுமா௩
தேனமா சேங்கழ லான்சோதத னன்கழ லேமமனததே.

ஸ்ரீதேசிகப்பிரடந்தம்‌ 292

அணா பசச்சுஷிட்‌. மபரும்‌ கெக்‌ ~

உரை: வான அமர்‌ - ஸ்ரீவைகுணட தில யாக தள்ளா,
மன்‌ உருவாய - நிகயமான (ரப்‌ சல அபுடைய (பமவாஸுதெவ) த்‌
அதில - அகத (ப பரவாஸுதேவ)ரூபசதிலிருக (உணடான), கால்‌
வகையால்‌ உருவாய - கான குவகையோடுகூடி ய(வயூஹ)உருவதணக
யுடையனாய, மீனமது - மதஸயாவதரரம்‌, ஆமை - கூர்மாவ னர,
கேழல்‌ - வராஹாவதாமம்‌, முதலாம்‌ விபவங்களுமாய்‌ ஞு கலிய
விபவாவ தாரககளையுமுடையனாய்‌, ஊன்‌ அமா - சரி.சகதில அடக்கி
யுள்ள, உள்ளுருவாய - ஸூ ௯தமரூபததையுடைய அகசர்யாமியாப்‌,
ஒளியாத - மறைவுபடா (௫ எலலோரும அஅபவிககத ௬௫௧) ௯,
அருச்சையும்‌ ஆம்‌ — அாசசாரூுப தகையுமுடையனாழெ, தேன்‌ யமா
தேன நிறைகதஅளள, சேம்‌ கழலான - சிவகத திருவடி சாமை
யுடைய ஸ்ரீ ம௩நாராயணன , கழல-(சன) திருவடிகளை, எம்‌ மனத்து-
எம்முடைய மகஸஸில, சோத்தனன்‌ - வைத தருனினான.

இமெமகதரததிலள்ள அ. ரண௫பதம எம்பெருமானுடைய இருவ மு கிளை
சேராகக கூறி அவவழியா௫ அவனுடைய கிருமேனியைக குறிககனெற து,

எமபெருமானுடைய திருமேனி, பரமவதழுஹம-- விபவ க
தாயாமி-அாசசை என ஐது வகைப்பமெ (1) பரநபம்‌-- ஹரிலைஞனாண
டததில எழுநதருளியுளள ப. ரவாஸுசேவனுடைய ரூபம்‌ (2) வயூஹம்‌-
வாஸுதேவன, ஙகாவ்ணன, பரதயுமசன, அகிருததன எனப்படும்‌ பல
கள. (8) விபவம்‌-— தீஸயம கூாா£மம முதலிய அவதாரங்ளை, (4) அந்‌
தர்யாமி-- எலலோருடைய ஹருகயததிலும ஸுடு௯௨மமான உடல்‌
அடன கிறகும நிலை (5) அர்சீசாவதாசம்‌-_- கோயில்‌, இருமலை, பெருமாள
கோயில முூதவிய திவயதேசஙகளிலை திருமேனிகொண்டு எழுக்கருளியுள்ள
பிலையம, மறறும பகதாகளின வேணடுகோளினபடி அவரவர்விருபபத
கிறகேறறவாறு இருமேனிகொணடடு மிறகும நிலையும

இவவாறு கிறகும எமபெருமான தன திருவடிகளை ஈம செெழுநசிலை
வைத தருளினான்‌_— என வாறு 1

“ணசப்தத்தின்‌ போதன்‌ விளக்கப்படுகின்றது.....

308 வேறோ ரணங்கு தோழும்வினை தீரத்தேமை யாண்டிடூவோ
றை மதன்பய ந்தந தளிககு மருளுடையான்‌
மாறில தாயில கும்மது மேலலடிப்‌ போதிரண்டா
று துழாயமுடி யானமக குசசா ணாயமினனே. ம்‌

ஸ்ரீதேசிகபபிரபகதம 542

மோக்ஷார்த்தி அறியவேணடியன ஒவவொரு கரமதுலையுப்‌
அஅஹஷடிககுமபோஅ இகுதான முதலிய தேவா எமபெருமானுககுச சர்‌ ரமா
யிருபபவா எனப அம அவாகளுககு அஈதாயாயியாம்‌ கிறகும ஸாவேசுவானே
அநத அதக காமததால ஆராதிககபபடுகினரறுான எனபதும ஆம இத்தகைய
எமபெருமானே அதியஜ்ளன்‌ எனபபடுவான இதத அதுஸகதாகம ஜவா
யாரததி, கைவலயராதஇ ஆயெ இவாகளுககும பொஅவான தாகும்‌

மூவகையினரும கைககொளளவேணடிய அமசஙகனாவன்‌--

ஐசுவர்யார்த்தி தனனுடைய நிதமய-கைமிததிக காமங்களுககு
விசோதமிலலாத எலலாச காலஙகளிலும பகவானை தயாசம செய அம,
இனநதோறும யோகததிறகாகக குறிதத காலததில பகதியோக கதைச
செய அம பழகவெரவேணமெ அதனால மனம வேது விஷயதஇில செலலாம
விருககும பின இறககுஙகாலத இல எமபெருமானையே தயாமம செய்ய
வேணடும்‌ அவவாது செய்வதால்‌ பாமபுருஷனே எததகைய பரகாரங்க
ஞடன கூடியவனாக மரணகாலததில நினைககினமானோ, அத தமைய
ப. சமபுருஷனுககுச௪ சமமான ஐசுவாயததைப பெதலாம

கைவல்யார்த்தி கண காஅ முதலிய ஜஞாகேசதமியஙகளை அறப்‌
விஷயஙகளில செலலாதவாறு அடகடி, ஹருதயகமலததில உளள எம
பெருமானிடம்‌ செலுததி அசையாஅ ஈடபெடடகின அ, பரணவக்தை
௮.நஸகஇதது௪ ரெஸ்ஸில்‌ பாணனை வைத்துப பின இகசவேணடும
இகஙகனம மரிபபவன பரகருதியின ஸமபகதமறப பகவானை பபோன ற
ஆத்மாவை அறஅபவிககபபெஅவான

மோக்ஷார்த்தி எப பொழு அம பகவானைத்‌ தவிர வேறெொனறிலும
மனததைச செலுசதமாடடான, எமபெருமானை கணம்‌ பிரிசசாலும உயிர
தரிககமாட்டான அவனைப பிரிய எமபெருமானாலும முடியாஅ இததகைய
அதிகாறிககுப பசதியோகதஇறகுக தடையை நீககித தலைககடடிவைத அப
பரமபதம லோததத தன கைஙகாயததை அருளு சலவமையில உளள பலனை:
யெலலாம எமபெருமான தன பொதறுபபாசசகொணடு கொடுததருளவாண

இறககுமபோஅ பகவானை தயாணிபபதே அநதிமஸ்ம்நதியெனப
படும்‌

அரசசிராதிகதியை நினைததலும (67-வஅ பாசுரவுரையில காணக)
பிகதிய இருவகை அதிகாரிகளுககும கைககொளளததககதாகும

இவவிஷயககளை எடடாம அதயாயதஇல கண்ணன்‌ அஜாத
னுக்கு உபதேசததான...- என றவாறு 9

999 மும்மணிக்சோலவ-உ ரர

பாகரலாதவீள்‌ நீயே எங்களுக்குத்‌ தச்ச புரஷார்த்தமானெறாய்‌: ரார்கள்‌
அிநிஷ்டிக்கும்‌ உபாயத்தால்‌ ஈர்கள்மீத அருஎபுரிரத பலனைத்‌ தருவதால்‌
நீயே முச்சியமாள உபாயமாய்டற்னெறாய்‌: எங்கள்‌ பாபங்கள்‌ முழவதை
பும்‌ ஒழிப்பதால்‌ நீே தர்மல்கருபியாய்‌ சிற்ின்றாம்‌: உனக்குச்‌ சமமாள
வேறொருவள்‌ இல்லாமையால்‌ நீயே எங்களுக்கு ஏற்ற எஹாயமாய்ரித்ள்‌
ரம்‌! எங்கள்மீது உளக்கு உண்டாகும்‌ மனக்ச9ச்கத்தை நக்க பெரிய
பிராட்டி உள்‌ திருமார்பில்‌ சித்பவாலம்செய்வதால்‌ மளச்சலச்சம்‌ நீர்ப்‌ பரி
சத்தஜூளறப்‌: சாராயணசப்தத்தால்‌ றப்படுவதா ரமே நகத்திக்குச
காரணமாகள்றாய்‌: உயர்ந்த ஸ்தாரமாயெ ஸ்ரீஸைதண்ட சதையும்‌ அளிப்ப
தால்‌ நீயே சிளைத்ததைத்‌ தரும்‌ கற்பகவீருகமாசன்றாய்‌: ஸ்வரபம்‌ ரூபம்‌
குணம்‌ வீபூதி தசியவற்றில்‌ ஒன்றிலும்‌ ஓர்‌ அம்சத்திலும்‌ குறைவில்லாத
ஓதலீள்‌ மே எர்சேவனாகப்‌ பிரசாரிகின்ரய்‌; எங்களுக்கு வரும்‌
திள்பத்த உடனே நீக்டிச்‌ காப்பதால்‌ ராநகள உள்ளைப்‌ பரமபோக்பமாக
அறுபவிச்கும்படி ஆசர்தல்வருபமாய்நிற்சிள்றாம்‌;. * கறந்த பாஜ ரெய்‌'
போல்‌ எந்களட்புரர்‌.த ஏர்தரயாமியாய்ரி ரபதால்‌ எங்களைச்‌ சாட்டும்‌ சப்த

௨48 கீதார்த்தசங்கிரகம்‌- உரை

ஹெம்ய.மாக்ஷரபாமாடத )ஜவவாரணாயி- நாட |

வெஷொவாடெயமாவா_நா$8ஷ 09 லெஉ உவடெக i

9-வது அதயாயத்தின்‌ ஸாரம்‌ கூறப்படுகின்றது

385 தன்மேனமை புதன்‌ பிறபபிற றளராத தனிகிலையும்‌
பன்மேனி ௩ணணினன்‌ பாறபிரி யாவன்ப ராசைகளும்‌
புன்மேனி விணணவா பாறபுரி யாததன்‌ பததிமையு
௩ன்மேனி நாரணன்‌ ரமுனர ஸனுக்கு நவின்றனனே 10

உரை :-— நல்‌ மேனி - சிற்த இருமேனியையுடைய, நார
ணன - ஸ்ரீமககா.ராயணன (கணணன ), நரணுக்கு - அ௮ரஜு நனுககு,
தன்‌ மேன்மையும்‌ - (ரசுவரனான) தனனுடைய மேம்பட்ட தனமை
யம, தன்‌ பிறபபில- தன அவதாரஙகளில, தளராத தனிநிலையும்‌ -
குறையாத பமதவமும;, பல மேனி - ( மேவா, மதுஷயர முதலிய )
பலவகைச சர்‌. ஙகளில, ௩ண்ணினன்பால - அநதாயாமியாயுளள
தனமீஅ, பிரியா அனபா ஆசைகளும்‌ - பிரியாத அனடையுடைய
மஹாதமாககள ஆசை (யோடு செயயும்‌ கைககாயக) கரும; புல்‌
மேனி - அறபமா (ய அழிகதபோவதா) ன சரீ மததையுடைய,
விணணவாபால - தஜேவாமீஅ, புரியாத - செலுததாத, தன்‌ பத்தி
மையும்‌ - தனனைப பற்றிய பகதியோகமும (ஆயெ இவற்றை),
௩வினறனன்‌ - உபதேசிததான, தான்‌ - அசை.

[ தன்‌ மேன்மையும்‌ |] எமபெருமான இகத௫௪ சேதகாசேதசஙகளுக
குள தன ஸவரூபததை மறைதஅககொணடு அ௮கதாயாமியாயிருகது இவ
றைச குழ அநிறகின றான இவறறின ஸவரூபழமும சக்ணமும எமபெருமா
னுடைய ஸவரூபததால ஏறபட்டவை தன ஸஙகலபததால ஸகலவஸஅக
களையும உணடாககிக காசு அ அவறறைக சாரியஙகளில எவுெருன , அவை
அடையும்‌ பயனகளைத தனனுடையனவாகக கொணடுளளான, ஸகலவஸஅக
களையும சரீ மமாகககொணடு கிறனெரஞுன: அனை ததையும பாளயகாலக தில்‌
தன ஸ௩கல்பததால்‌ அழித அப பின படை.ககனறான, சேதகருககு அவவா
செயத காமததிதகுத தககவானு பலன கொடுபபவனாதலின கருணேயினமை
பபா தம முதலிய ஜதோஷஙகளறதறவனாவான சேதகரின்‌ காமதனதை அறு
ஸரிதது அவன கொளளுூம ஸஙகல்பததால உலகமுழுஅம ஈடைபெற
இனறது இவையனைத அம எமபெருமானுடைய பெருமையேயாகும.

ஸ்ரீதேசிகப்பிரடந்தம்‌ ௮44

ண்‌

| தன்‌ பிறப்பில்‌ தளராத்‌ தனிநிலையும்‌ ] எமபெருமான இககாம
ூமியிலுளளோ அனைவரும தனனை அடைவதறகுத தான மநதுஷயனாக
அவதரிதஅம தன குணககளையும பெருமையையும்‌ சறஅம குறைதஅக
கொளளாதவான விளஙகுகினமுன அவனுடைய எளிமையைக கண்டு
அவனை ஒரு ஸாதாரண ம நஷயனாகக கருதககூடாஅ

| பன்மேனீ ஆசைகளும்‌ ] எமபெருமானமீது
அளவறற பகதியையுடைய பாசவதாகள தமககுளலா பகஇயினால பறபல கைய
காயஙகளைச செயவாகள அவையாவன -—எமபெருமானுடைய திருமாமத
தை அஅஸசதிததல, உடல மூழு௮ம சிலிரததல்‌, குரல தழுதழுத தல,
ஸ்ரீமகா ராயணன முதலிய விசேஷமான இருசாமககளோக கூல அசத
தல, கோயில இருககதகவகம முதலியவற்றை அமைததல, பூமியில மணல
கல சேறு முதலியவறறைக கவனியா அ ஸாஷடாகக பரணாமம செயதல,
எபபொழு அம பகவதறுபவததை விருமபுகல ஆவனவாம

ஸவாககம முதலிய அறபபலனை விருமபுமவா ஸமாபயிககும வஸு
கள எம்பெருமானுடைய திருவடிகளைச சேரும வே௮ பலனைக கருதாது
ப. ரமைகாகதியான அதிகாரி ஜா இதழையோ, புஷபததையோ, பழததையோ,
சததஜலததையோ ஸமாபபிகதாலும எமபெருமான தன முடியால ஏறது,
அவன உளளத தின சுததியைக கண்டு மகழகது, கஇடைகக அரிய வஸு
வைப பெற்று போல ௨௮௪௮ ௮௮பவிபபான

[| புன்மேனி . பத்திமையும்‌ ] பதன சரீரததைப
போஷிககவேணடிய காமஙகளையும வாணாச.ரமதாமககளையும எமடெருமா
னுடைய உவபபுககாக அவனாலே செய்விககபபடடன வென நினைக அ அவத
ட. 5 அககொணடு கீழககூறிய சோததசம அாசதிததல முதலிய கைஙககாயற
களை மகிழ்வுடன்‌ செயவான, மேலும உலகம்‌ முழு அம எமபெருமானுககு
அழடிமைபபடடதென அஅஸ, இத அககொணடு, அவனுடைய இருசசலயாண
குணஙகளையும உளளத அ கினைததுககொணடிருபபான, வேறு தெய்வததை
மனத தாலும்‌ நினையான, இததகைய பசதியோசசசை உயி உடவினினறு
சீவகுமவளை உளளபடி அறுவடிசுதுப பின பலனைப பெறுவான,

இவவிஷயககளை ஒனபதாவஅ அதயாயததில கணணன அராஜக
னுக்கு உபதேச த தான என றவா அ 10
ஹ்ஹா ௦ 5_ட- ஷூ) கெ வாகு இ ஹாஅநாழ்‌ |
விபொெொகெைா அவதி யொமொ ஊகி வ பசி i

945 கீதாரத்தசங்கீரகம்‌-உரை

10-வது அத்யாயத்தின்‌ ஸாரம்‌ கூறப்படுகின்றது--

286 எலலை யிலாததன்‌ சீலமா பின்னமூ தககடலு
மெல்லை யிலாத விபூதி யேலாநதன தானமையு
மெல்லையில்‌ பததி தனையேழு விககத திருவருளா
லேல்லையி லீச னியம்பின ஸிந்திரன்‌ மைந்தனுக்கே. 11

உரை:-எலலையில ஈசன்‌-அளவறற(பெருமையுளள )ஸாவேசு
வன, இநதிரன்‌ மைநதனுககு-இகதா னுடைய புததிரனான அாஜுத
அுககு, எலலையில பததிதனை எழுவிகக - அளவற்ற ப௫கதியையுண
டாகி வருததிசெயவதறகாக, எலலையிலாத - அளவறற, தன சீல
மாம்‌ - தன திருககலயாணகுணஙகளாகிய, இன்‌ அழமுதக கடலும்‌ -
இனிய அமருதமயமான ஸமுதாமும்‌, எல்லையிலாத விபூதி எலாம-
அளவிடடகெ கூறமுடியாத பாபஞ்சம முழுவனம, தனது ஆன
மையும்‌ - தன கியமனததுககுடபடடனவாயிருககலும (ஆகிய
இவற்றை), திரு அருளால - ௪௦௩௫௪ கருணையோடு, இயம்பினன -
உபதேகிததான.

[ எல்லையிலாத கடலும்‌] தேவாகளும மஹாவிகஞம இகதரி
யஙகளுககுப புலபபடாத விஷயஙகளையும ௮றிபவாகள, மறதவாகளை க சாட
மலும்‌ அறிவில மேமபடடவாகள இததகைய அவாகளூடைய ஸவரூபழுமம்‌
ஜஞாகமும எகதியும எமபெருமானால கொடுககபபடடனவேயாரும அகத
ஜஞாகமும அவாகளின புணயததிறகேற்றவாறது கொடுககப்படடதாதவின
அளவிட அகுரியதேயாம ஆதலின அவாகள எமபெருமானுடைய இருதாமம,
செய்கை, ஸவரூபம, ஸ்வபாவம்‌ முதலியவற்றை உள்ளவாறு அறியமுடியா அ
உலகத்தில ௮ர௪ன மறற மாணிடனைபபோல இருகதே ஒரு காமவ௫ததால
அப்பதவியை அடை னெருன இகதரன பாஹமா முதவியவாகளும மறற
ஸ.மஸாரிகளைபபோலவிருகசே காமவசததால்‌ ௮பபதவியை அடைகதுளளனா,
சமபெருமானோ சேதகாசேதகககளில உள புகு அ உயிராயகினஅு அளபவ
யை, தோஷஙகள ௮22வனாய , ஸகல கலயாண குணஙகளுககும இருபபிடமா
யிருகனெருான ஆதலின சேதநாசேதநககளைக காடடிலும வேறுபட்ட
வனானறான எமபெருமானுடைய இததகைய ஸவரூபததையும ஸ்வபாவத
தையும்‌ அறிபவன தனகருப பகதி உணடாவததகுத தடையாயிருகத
பாபஙகள நீககபபெறுறுப பகதி உணடாகப்‌ பெறுவான்‌

44

ஸ்ரீதேசிகப்பிரடந்தம்‌ 346

| எல்லையிலாத ஆனமையும்‌ ] ஸசலப. சாணிகளுககும ஒரு
காரயததைச செய்யவோ அதிலிருகஅ விலகவேோ உரியனவான மனகிலைகள
எமபெருமானுடைய ஸஙகலபததாலேயே எஏறபடுனெறன கடத மசவகதர
காலததில உலகததைப்‌ படைபபதறகாக பசஹமாவின மனததிலிருகது
பிறந்த பருகு முதலிய எழு மஹாவதிகளும, காபபதமகாக ஏதபடட ஸாவர
கிகாகளெனனும கானகு மறுகசளாம அவன ஸஙகலபபபடி. கடககக கட
மைபபட்டுளளனா எலலா கிலைமைகளிலுமுளள எலலா வஸதுககரைககும
அறத அகத நிலைமையைக கொடுககவலலனவாய நமககுப புலபபடடேோ புலப
படாமலோ இருககககூடியவை அனைததும பகவானே அவனை அகதாயாயி
யாகக கொள்ளாத வஸதுவே உலகில இலலை சேதகாசேதகங்களாகிய இவ
வுலகம காயம எனற நிலைமையிலோ சாரணம எனத நிலைமையிலோ, ஸதால
மான தனமையிலோ ஸு௫க்ஷ்மமான தனமையிலோ, உறபததியிலோ, ரக்ஷண த
திலோ, செயகையிலோ எமபெருமானுடைய ஸஙகலபததைச சிறிதம மீறி
நடககமுடியாஅ ஸாவேறவாரன தனககு உளள அடககியோாளனாம ௫௪கஇயில
கோடி கோடியில ஒரு பாகததை வைத அககொணடு அவவஸஅககளில
வியாபித.அமிறனெறான

[எல்லையில்‌ எழவிக்க] ஆக ஸாவேறவரன ஸகலகல்யாணகசுணஙக

ரூடன விளஙகுவதைபும அவனே பரபஞ்சததிறகுக காரணமாயிருகத
அனை தழையும்‌ நடதஅவதையுமஅறிநதவாகள எமபெருமானமிதேமன ததை
செலுததுவாகள, அவனுடைய அ.அபவயிலலா அ க்ஷண மகூட உயிரதரிகக
மாடடாாகள, தங்கள்‌ தஙகளால அஅபவிகஅபபடட தஇிருசககலயாண குண”
களை ஒருவருககொருவா தெளிய அறிவிதஅககொளவராகள, அதிமாஅவஷ
மாய அறபுதமாய இணியனவான அவனுடைய சரிதககளையே பிறருககு௪
சொலவிககொண்டும பிறரிடம்‌ கேடடகெகொணடும இரண்டு நிலைகஸிலும
மகிழவறறிருபபாரகள இவவாறு உணடான பகதி மேனமேலும வளாக
வருனெறல அ

இவவிஷயஙகளைப பததாவஅ அதயாயத தில கணணன அரஜுந
னுக்கு உபதேசிசதான.... என ௮வா௮

எமபெருமானுடைய இருககலயாணகுணஙகள அறஸகதிகக இணி
யனவாய அளவறறிருபபஅபறறி * இனனமுதககடல * எனனலாயிறது

தளை வழுவுமாதலின “எலலையிலாத பததி” எனற பாடம தகாஅ 11

ஹல) ண மணா க] தஹாயி_ந_தா8_கி£ |

மக) உக விவிவ ஜயா விஷீண_1ர உப௰ொடஓி சா ॥

347 கீதார்த்தசங்கிரகம்‌- உரை

11-வது அத்மாயத்தின்‌ ஸாரம்‌ கூறப்படுகின்றது.
337
எலலாந்‌ தனக்குரு வாயிலங கும்வகை தானுரைததுச்‌
சொலலா லறிநதது சோராமற கணடிட வேணடுமேன்ற
விலலாள ஸனூககன்று மேயககண்‌ கோடுத்திது வேறுமூணடோ
நலலாாகள காணபரேன றுந௩௩வின்‌ ர௭ரனஙக ணாயகனே 12

உரை: நங்கள்‌ நாயகன-ஈமமுடைய காயகனான கணணன,
எலலாம்‌ - ஸகலவஸஅககளும்‌, தனக்கு உருவாய - (எமபெருமா
னாகிய) தனககுசசர்‌ ப மாய, இலங்கும்‌ வகை-ப.சகாசிகளும விதததை,
தான உரைத்து - தான உபதேகிதஅ, சொலலால அறிநதது ணு
(தனனுடைய) உபகேசததால அதிகததுகொணட (ஜசுவாயத) தை,
சோராமல - ரூறைவபடாமல (முழுவதையும்‌), கணடிட வேண்டும்‌
என்ற - பமதுயக்மாகக காணவேணடும எனன ஆசைகொணட,
விலலாளனுககு - (சிறகநத) விலலாளியான அ௮ரஜுகனுககு, அனறு -
அபபொழுதே, மேயக கண்‌ கோடூதது - (தன ஸவளுட தகை) உளள
வாறு காணுமபடியான (தறெயவிகக) கணணைக கொடுகஅ, இது -
இவவாறு (கனனைக காணபதறகு) ஸாதகம; வேறும்‌ உணடேோ -
(பகதியைத தவிர) வேற ஏகாவது உண்டோ ? (ஒனனுமிலலை),
ஈலலாகள - (பகதிமானகளான) ஸாஅககள, சாணபா என்று -
சாகூதாதகரிககபபெனஅவராகள எனது, நவின்றான்‌-உடே தககான்‌

| எல்லாம்‌ தனக்கு உரைத்து | கீழ 10-அதயாயஙகள
வரை உபதேசிககபபெற்ற அாஜுகன கணணனை கோகடப பினஉருமாறு
விணணபபம செயதுகொணடான- “£ தாமரைககணணா | சரீரததையே

ஆத்மாவாக நகினைதது மமஙகெகிடாஈத எனமீது நீ கருணேகொணடு ஆதமா
வைபபறறிய உணமையை உபதேசிதத என கலககததைப போகிய ஸி
மை மறத வஸன்சுகள அனைதஅம பரமாதமாவாகிய உனனிடயிருகஅ
பிறவியையும காசததையும அடைகன தனவென்பதையம கேடடறிகசேன

சேதசாசேதகககளாகிய ஸகல வஸதககறாககும நீயே தலைவனென அம
ஜஞாகம பலம முதவிய திருகலையாணகுணஙகளால நீயே எஏலலோரினும
மேமபட௨வனென்தும, எவலாப பொருளகளையும சரீ ரமாகககொண்டு அவத
அககு ஆதாரமாயிருபபவனென றும்‌, உலகில நினைத தவ இமைத தல முதவிய
ஸகலமான செய்கையும உன ஸகல பததால எறதபடடனவெணஅம அறிதத
அடன இனணும உன பலவகைப்‌ பெருமையையும கேடடதிசகதேன அவை
மேழூதும உணமையேயென அ உறு திகொணடேன

பநீதேசிகப்பிரடந்தம்‌ 848

| சோல்லால்‌ வில்லாளணுக்கு ] இகஙனம உன பெர
மையை உன வாயினாலேயே பேசுக கேடகும பாகயம பெற்ற நான ௮;
தகைய பெருமைககு வற்ற உன திருமேனியை ேவிகக விருமபுேன
அததலைய விசுவரூுபமாகிய உன திருமேனியை நான வேவிககமுடியுட
எனறு நீ கருதினால, உன திருமேனி முழுவதையும்‌ எனககக காடடியருசு
வேண்டும ””

| அன்று மேய்கீகண்‌ கொடுத்து ] இஙகனம உதஸாஹததுடன
ம௫ிழசூப பெருக னால குரல தழுதமுத அச கேட்ட அஜ ஈகனைக குறிக அல
கணணன பினவருமாறு அருளிசசெய்தான-_ ** அரஜுக ! நூறு
கணககாகவும ஆயிரககணககாகவும உளளனவாயப பலவிதமாயத தெயவி£
மாயப்‌ பல நிறறுகலைக கொணட என இருமேணிகளைப பார இவவுலி
நீயும பிறரும ரேரில கணடனவும சாஸதர௩கனால அறிநதனவுமான வு
களையும, ஸசலலோகஙகளிலும ஸகலசாஸதரஙகளிலும அறியபபடாத ஆசசா
யஙகளையும என திருமேனியில்‌ பா எனனுடைய இசத௫ சரீமததின ஒரு
பாகததிலேயே ஸகல வஸஅககளையும காணபாய இனனும பாணடவாகள
கெள. ரவாகளை ஜயிதசல முதலியவறறையும என சரீ. ரதஇன ஏகதேச த இல
பார உனனுடைய கண மாமஸமயமாயிருததலால குறிபபிடட சல வஸதக
களையே காணவலல அ இககணணால என விசுவருபததைப பராககமுடியா த
தெய்வீகமான கணணைத தருனெழேன அதைககொணடு நீ நன்கு
காணமுடியும்‌”! இங்கன ம கூறிக கணணன தெய்விகக கணணைக கொடுத இத

தனனுடைய விசுவருபததை அாஜுகனுககுக காடடியருளினான

அவவுருவம மிகச பரசாசததுடன பலவகைபபடட பல முகங்களை
யம கணகளையும உடையதாய ஆசசாயமயமாயக காணபபடட அ, தெய
விகமான பல ஆபரணஙளையும உயாகத மாலைகளையும ஆடைகளையும்‌ அணிக து
பலவகைப்பட்ட. இவயாயுதஙகளைக கையில தாககப பிடிதஅகினற ௮, எலலாத
தஇிசைகளிலும முகககளையுடையதாய உயாகத சுஈதனததைப பூக
கொணடு ஆசசாயமான பல வஸதுககளுககும ஆதாமமாய விளஙகயெத குமே
ஸமயததில உதிதத ஆயிசககணசகான ஸுமாயாகளைபபோல ஜவவிககும
௮௧௪ விசுவருபசுதின எகதேசததில பலவகைபபடூடட உலகஙகளெலலாம
ஒஅஙகெ படெபபதைக கணட அ௮அாஜுகன ஆசசாயமுறது மெயசிவிதஅத
தணடமபோல விழுகஅ வணஙககக கைகளைககூபபிப பலபடிகளால எமபெரு
மானைப்‌ புகழகதான, அவனது பெருமையை அறியாது தோழனெனக
கொணடு தான செய்த அபசாதஙகளையெலலாம பொது ததருளுமாறு வேண
டினான, பயஙகரமான அகத விசுவரூபததை மறைதஅககொணடு குளிரகத

5௨49) கீதார்த்தசங்கிரகம்‌- உரை

பழைய வடிவததையே காணபிககுமாறு பராதஇததான கண்ணனும அவன்‌
வேண்டுகோளுக்கு இண௩க அவவாழறே காடசியளிததான அரத விசுவளுபத
தைக காணபதறகுத தேவாகஞும எபபொழு அம பேராவல்‌ கொண்டுன
ளனா ஆனால்‌ ௮ததப பாகயெம அவாகளுக்குச இடடவிலலை அததகைய
பாககியததைப பெததததகு அாஜுபுநனைக கணணன மிஃப புகழகதான

| இது வேறுழண்டோ ] பகதியிலலாமல செய்னெற வேதாதய
யம முதலியன, யாகம, தாம, ஹோமம, தவம ஆயெ இவற்றால்‌ பகவானை க
காணமுடியாது வேறு பலனை நாடாஅ வேறு தெயவததைப பற்றாத பக்தி
யைக கொண்டால்‌ சாஸதரதஇன உதவியால்‌ அவன அ உணமையான ஸவை
ரூபததை அறியவும, அவனை உளளவானு ஸாக்தாதகறிககவும, அவனை
அடைகது உளளவாஅ அறுபவிககவும முடியும

| நலலார்கள்‌ காண்பர்‌ ] வேதாதயயகம முதலிய ஸகலகாமஙகளை
யம பகவானுக்கு ஆசாதகமாசகககொணடு அறுஷடிப்பவனாயும, ஸகல
காமஙகளுைகஞு.ம அவனையே பலனாகக கொண்டி ருபபவனாயும, பகவாணிடம்‌
உளள அனபின பெருகஇனால அவனுககுக கைககாயம செய்தாலனறி உயிர்‌
தரிககமாடடாமல எப்பொழுதும கைஙகாயஙகளை௪ செய்பவனாயும, பகவா
னிடமே அனபுடையனாதலின மறதறரெொனறில்‌ பறஅ இலலாதவனாயும, ஸம
ஸாசச தில உளள அற்பஸு௧அகககளைப்‌ பொருடபடுததாத பகவானிடமே
விருப்பமுடையனாதலாலும தனககு வரும அனபததிறகுத தன பாபமே
காரணமென அ நினைததலாலும ஸகல பமாணிகளூும எமபெருமானுககு வசப்‌
படடவை எனஅ கருஅவதாலனும ஸகல ப.ராணிசஸிடமும பகையறறவனா
மூுளள அதிகாரி தன அஜஞாநம, விபர தஜஞாகம இவறஅககுக காரணமான
காமம முதலியன ஆகிய இவை அனைதஅம வேருடன்‌ அ௮றுககபபெத௮ப்‌
பகவானையே அறுபவிசதுககொணடிருபபான,

இவவிஷயஙகளைப பதினொனரமுவசு அதயாயததில கணணண
அாஜுகனுககு உபதேசிதசான-.- என ௪வாறு

சன அநகவின முான--தகரம விரிசதது செயயுளவிகாரம, 12

ஹஹ காஉபெச ஹயாமா க) ஹாக்ஷா_தாராவலொ௯_நட |

உத9- ௨௯௦ விசி வாடெரல.4கெ)கொவாய தா அமா |

ஸ்ரீதேசிகபபிரடந்தம்‌ 350

க்கா வைங் கைவைக்க.

12-வது அத்யாயத்தின்‌ ஸாரம்‌ கூறப்படுகின்றது.

338 தன்கழ லிறபததி தாழா ததுமதன்‌ காரணமா
மினகுண சிநதையு மீதறி யாககவ வடிமைசளுக்
தன்கரு மஙக எளறியா தவாககி லகுநிலையு௩
தனகழ லனபாககு நலலவன்‌ சாறறினன்‌ பாாததனுககே

உரை - தன்‌ கழல அன்பாககு- தன இருவடிகளில பக தியை
அலை பபவருககு, நல்லவன்‌ - அஅ கூலான கணணன, பாத்த
னுக்கு - அாஜுநனுககு, தன கழலில பததி - (ஈசுவரனான) கன
இருவடிகளி௦ செயயம பகஇயோகம, தாழாததும்‌-(பலன கொடுக்கு)
தாமதியாமையும, அதன்‌ காரணமாம்‌ - அநதப பகதியோக கதி இருக
காரணமாகினைற, இன குணசிநதையும - ( எமபெருமானுடைய )
இனிய குண நினைவும்‌ (அதாவ அ- இனிய குணங்களை நினை ப
பழகுகலும), ஈது அறியாககு - இதை (௪ செயய) அமியாரவரகளு,
அவவடி மைகளும்‌ - அநதக கைககாயககளும, தன கருமங்கள -
தனககு விதிகது பகவதகைஙகாயங்களை , அறியாதவாககு - (செயய)
அலுியாகவருககு, இலகு நிலையும-ஸுலபமான (௮அதமகயாகமாஇய)
உபாயமும்‌ (ஆகிய இவை), சாறறினன்‌ - உபகேகி தான

[தண்‌ கழவில்‌ பத்தி தாழாததும்‌ ] சரீரசாயம ஈடையெறவதறகு
வேணமடி௰ பயிரிடுதல்‌ முதலிய தொழிலகளையும, உயிவாழ முகடுய காதா
மாயுளன உணபது முதலிய செயகைகளையும, யாக தாகம ஹோமம தவம
முதலிய வைதிககசாமகசளையம பசவாணிடம ஸமாபபி சற அவனிடமே
மனததைச செலுததி வேறு பலனைக கருதாது அவனையே பலஞாமசுச
கொணடு அவனுடைய தயானம ௮ா௪சகம சஈமஸகாரம ஸசோதமம சோத
திகம முதலியவற்றைச்‌ செய்து உபாஹித தலாகிய பகதியோகததைச செய
பவனை அஅவரை மொக்ஷ பெறத தடையாயிருசத ஸமஸாரமாயெ
ஸமுதரததிலிருகஅ மிச விரைவில கரையே! ஸாவேசுவரன முகதியை
யளிபபான ஜீவாசமாவை உபாவிபபவணும ப. சகரு இஸமபஈதமிலஸலாத
ஜீவா தமாவின ஸாக்தாதகாரமாயெ பலனைப்‌ பெறறபோதிலும அவன நெடு
கானாகச சரீரததையே ஆசமாவாக நினை த இரு தவனா தவின அவன ஸகல
மான இசதரியககளின வேலைகளையும நிறுத ஆதமாவினிடம மனததைச
செலுத அவதெனபது யிகக ஈஓன்மாகும ஆதலால பலன பெறுவதறகுக
சாலவிளமபம எறதபடும ஆக, அதினும எஸிதாய௫ சிறகத பலனை விசைவில
சருவதாபுளள பகதியோகதனதை அமு சசவேணடும

551 கீதார்த்தசங்கிரகம்‌-உரை

[அதன்‌ காரணமாம்‌ _, சிநதையும்‌] உலகவிஷயஙககளிலேயே
ஈபெடடுப பழகிய மனததைப புதிதாக எமபெருமாணிடம விரைவில
ஓருமுகபபடுத அவ அ யிகக கடிகமே ஆயினும, எமபெருமானுடைய இிருககல
யாணகுணஙகளை மிகச அனபுடன மினைதஅ யமினைத அட பம னல மனம
கதிரமாய ஸமாதாகமடைஈது அவனைப்‌ பெறலாம்‌

| ஈதறியார்க்கு அவ்வடிமைகளும்‌] வெகுகாலமாகப பமழயெனவும கண
ஊுககுப புலபபடுவனவும விசைவில இடைபபதுவுமான இனிய வஸஅககளீல
ஈபெட்ட மனததை எமபெருமானமீத செலுத அவத முடியாஅ அதவின
ஏதாவது வேறு சாயககளை௪ செய்வஇலேயே பழைய வாஸனையால மனம
ஈடுபடுமெனனில- இருககோயில கடடுதல, இர௧ஈத௧வகம ௮மைததல, தீபம
ஏ தல, திருவலடுதல, ஜலம தெளிததல, மெழுகுகல, புஷபம கொணடு
வருதல, இருவாராதகம ஈடபபிததல, இருமாமததை அஅஸக தஇிததல, பனதகூதி
ணம செமதல, அதிததல, ஈமஸகறிததல முதலிய கைஙகாயஙகளை ௫௪ செய்ய
வேணடும்‌ அபபொழுது ௮௪2 அதக கைககாயஙகள்‌ மிகப்‌ பரிசுததமான
வையாதலாலும ஓவவொரு கைஙகாயத இலும எமபெருமானைபபறுறி நினைத
தேயாகவேணடுமாதலாலும விரைவில அததலைய பழக்கம்‌ உணடாூ மனம
தனறபடடுப பின அதனவழியாக எமபெருமாணை அடையலாம

| தன்‌ கநமங்கள்‌ நீலையும்‌ | தனககு வேணடி௰ கராயஙகளி
கேயே மனததைச செலுத திப பழகியவனுககுப பகதியோகத இறகு கூல
மான பகவதகைஙகாயததில மனம செலலாதாலெ வேறு பலனைக கரு
தாது எமபெருமானது உகபபி௫காகவே காமயோகததை அ௮_ுவடி சதால
அதனால பாபம நீஙக மனததிலுளள ஆசை பகை மூதலியனவும கழியும
பின ஜீவாசமாவைபபதறிய சயாகம கடைபெறறு அவிதயை முதலியன
கழிஈஅ எமபெருமானுககு அடிமையாய நிறகும ஆதமஸவளுபததை எம
பெருமானுககு௪ சமமான நிலைமையில ஸாக்ஷாதகரிககப பெறலாம்‌ பின
பகதியோகம்‌ வேஅ ஒனறையும வேணடாஅ தானே கைகூடிவரும

இஙகுக காமயோகததை ௪ செய்பவன கைககொள்ளவேணடி௰ தயை
பொறுமை அடககம முதவிய நறகுணஙககும கூதபபடடனவாகககொளக

இப்படி. மிப பெருமைவாயகத பகதியோகம மோக்ஷசஇலறகு
உபாயமாகவும, அறுஷடி ககுமபோஅ மிகவும இணியதாயிருபபதால தானே
பலனாகவம ஆனெறத இதை அறுஷூடிககூம அதிகாரிகள எம்பெருமா
னுக்குப பிரியமானவாகள என்ற அாததம * கன்‌ கழல்‌ அன்பர்க்கு நலல
வன்‌ ' என தொடசால கூறப்பட்ட அ

பநீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 852

இவவிஷயவகளைப பனனிரணடாவத அதயாயததில ௧
அ௮ாஜ னுக்கு உபதேசித தான... என ௫வாறு

௨௨0௮5 பெ ஷ)8உாயொ கியா ஆல அமி ஷூ தா
கனு காரா ஹி திய அர உபாய உ டக

13-வது அத்யாயத்தின்‌ ஸாரம்‌ கூறட்டாடுகிண்றுது---

339 ஊனின்‌ படியு முயிரின பிரிவு முயிபெறுவாா
ஞானம்‌ பேறுவகை யுஞஞான மீண்ற வுயாபபய
மூனின்‌ றதறகடி யும்முயா வேறிடு மூளவிரகுந்‌
தேனினற பாதன நேளிவித தனன்சிலைப பாததல

உரை - தேன்‌ நின்ற பாதன்‌- தேன அககுணெற இரு
தாமரை) யையுடைய கணணன, சிலைப பாத்தனுககு- விலலை,
தேம அாஜுநனுககு, ஊனின்‌ படியும்‌ - சரீ அதனுடைய எ
மம, உயிரின்‌ பிரிவும்‌-ஜீவாதமா (சரி. தனைன காட்டினும்‌) ட
கிகளுககசனமைய.ம, உயி பேறுவரா-ஆதமாலை அடைபவா, 6
பேறு வகையும்‌-அகத ஆதமஜஞாகததைட மெொஅவகற்கு கவே
உபாயககளும, ஞானம்‌ எனற - ஆதமாவை அமறிய௫எ சாக
குணங்களால்‌ அடையபபடுனெற, உயாப பயனும்‌ - இன்பமா
பலனும்‌, ஊன நின்றதறகு - சரீரம்‌ கிறபதாயெ ஸமஸாாத;
அடியும்‌ - காபணமும, உயிர வேறிடம்‌ - ஆன்மாவை (௪ அர்‌
ணினஅ) வேறுபட காண்ட அறு வேணடி௰, உள விரகும்‌ _
தால செயயவேணடிய உபாயமும்‌ (தக இவற்றை), தெளி
னன்‌ - விள ககியருனினான

[ ஊனின்‌ படியும்‌ ] ஜீவன ஓர இடத,இல இருகொக
போகங்களை அணபவிககவேணடுமா கதவின்‌ அதறகு உரிய இடமாகவிரு
சரீரம கேேதசமென வழஙகளகும உலகததில விதை விறைக்க தய பனை _
யம நிததிறகு கேேதர்மெனப பெயா உணடு காமமாய்‌ வை
பலனை ஜீவன எரீரததிவிருகதே அஅயவிபபதால அரீரம கேெதரமெ
படுகன௪து இததகைய சரிசம பூமி, ஜலம, தேஜஸ்‌ , வாயு, அகா௫௪ம்‌
ஐ2௮ பூதங்களாலும ட.ரகரு 8, மஹான, அஹககானம ஏன்ஹும தத
“னாலும்‌ உணடாககபயடுனெ ௫௮ ஜ்ஞாகேர்தரியம ஐாஅ, காமமே

558 கீதார்த்தசங்கிரகம்‌-உரை

ஜகத, மனம ஒனறு ஆகிய பதினொரு இகதரியஙகள, ரூபம, ரஸம்‌, ககதம, சட
தம, ஸபாசம ஆயெ ஐ அ விஷயங்களை ஆயெ இவறதுககு௪ சரீ. ரம இருப்பிட
மாயிருகனெறஅ இச௫சை, தவேஷம, ஸுகம, அககம ஆ௫ய்‌ சகானகும ஜீவ
னுடைய தாமபூதஜஞாகததின விகாரமேயாயினும ஜீவாதமா சரீ ரததோடு
சேருவதால உணடாவதால சரீரததின விகாரம (மாஐபாடு) எனனபபடும
ஜீவன ஸுுகதுககஙகளை அறுபவிபபதறகு உரிய இடமாயிருபபதுவே சரீரத
இன பரயோஜகமாகும ஐது பூதவகள கூடிய கூடடமே சரீ ரமெனனபபடும

[உயிரின்‌ பிரிவும்‌] சரீரததிலுளள அவயவஙகளில * என தலை

> ச்‌

“என கை எனற முறையில தனிததணி உறுபபினையும, * என சரீரம்‌
எனற முறையில்‌ சரம முழுவதையுமபறறி ஜஞாகம உணடாடபெ பின
இதை கான அறிகிறேன்‌ £
எனப அறியபபடும வஸது இரத அ௮றியபபடும வஸதவைகசாடடி ஓம

வேறுபடடுகின னு அறிபவனான ஜீவன கேேதாஜஞன எனனபபமிவான

எனறு எண்ணமும்‌ உணடாஇனைதது இது

| உயிர்‌ பேறுவார்‌ தானம்‌ பேறுவகையும்‌ ] சரீரததை விடபுெ
பரிசுததமாயகிறகும ஆதமாவின ஸவருபததை அறிவததகாச சில குணங
கள அவயெமானவையாகும அவையாவன -— 1 கலவி, கூலம, செலவம
முதலியன தனணிடம மிறைகதிருபபஅபறறிட பெரியோரை அவமதிககும
படியான சாவமிலலாமை 2 சாஸதமஙககளில விதிககப்படடுத தன
னுடைய கடமையென எணணிச செயயவேணமட௰ தாமங்களைத தனனைத
தாயிஷடனெனப பிறா புகழவேணடுமெனக கருதிச செய்யாமை 3 மனம
வாககு தேஹம ஆகிய முககரணஙகளாலனும பிதருககும தனககும்‌ துனபம
செய்யாமை 4 பிதா தனனைத அனபுஅத தினாலும அவாகளமீஅ மனம மாஅ
படாமை 5 பிறா விஷயததில மனததில ஒனற, பேசசல வேறொன்று,
செயகையில மறரொன னு எனற முதையிலலாமல முககரணஙகளா ஓம
ஓஒரேவிதமாயிருததல 6 ஆதமஸவரூபததைபபறறிய ஜஞாக ததை உபதேதசிக
கும ஆசராயணிடததில வண௩ூ வழிபடடு ஸுதேஹஙகளைக கசேடடதிகது
பகதயுடன கெடுங்காலம பணிவிடை செயதல 7 (ஆசை முதலிய தோகஉக
களால மனம அசுததமாசின றது பொயபேசுவது முதவியவறருல வாக
குககு ௮௪தஇ உணடாகினறது சாஸத.ரஙகளில விலககபபடட பண்டக
களை உடகொளவஅ முூதவியவமமுல தேஹம அசுததமானெறஅ இகத)
மூவகைக க.ஐதமும ௮றறு ஆதமஜஞாகததைப பெறுவதற்கும்‌ அதன
ஸாதநஙகளை அ. நஷடிகசவம உரியனாயிருததல (இகத உரிய தனம
ப.சதயக்ஷம முதலியவறமானைறி௫ சாஸதாததாலேயே அறியபபடவேணடும )

43

ஸ்ரீதேசிகடபிரடந்தம்‌ 354

8 வேதாகதஙகளில கூறப்பட்ட ததஅவராத தஙகளில பில மதத. இன சால
கலககமுமுதபடி ஸததேஹமசஅ௮ இருததல 9 இயதகையாக வெளிவிஷ
யஙகளில படடிபுகும மனததை ஆதமஸவரூபததைத தவிர மதறவறறி
லிருக.து இருபபுதல 10 ஆதமாவைத தவிர மதற விஷயஙகள (தககததால
ஸாதஇிசகவேணியிரு த தல தககமகலககபபெறதல அழியுகதனமை முதலிய)
தோஷமயமாயிருபபதை அடிககடி நினைக. அ அவறறில ஈடபெட அஞ்சு தல
11 சரீரததையே ஆதமாவாக நினைபபதாகிய சரீராதமபமமமும, தன
னுடையதலலாததைத தனனுடையதென்க கரு துவதாகய மமகா.மும இல
லாதிருததல 12 சரீரததடனிருககுமபோஅ பிபைபு, இறப்பு, இழபபருவம,
"கோய்‌ இவரால உணடாகும அனபமாயெ தோஷம விலககழுடியா இருப
பதைப பலகாலும ௫௪௧இததல 18 ஆதமாவைத தவிரச தனனுடையனவாகத
தோறறும வஸஅககளில பத இலலா திருததல 14 புததிரன மனைவி வீடு
முதலியவ றில்‌ சாஸதரஙகளில விதிசககபபட்ட காமங்களுககு வேண்டிய
வளவு மாததிரம பறனுககொணடு மதத வகையில அதிகப்‌ பறறிலலா
திருததல 15 தன ஸஙகலபததால வருனெற புததிரன மனைவி முதலிய விஷ
யங்களில்‌ இடமான பலனகளால மழெசசியும விருமபததகாத பலனக
சால வருததமும இலலாஅ ஒரே மனபபாஙகுடனிருததல 16 மறறைத
தேவதைகளை விட்டு ஸாவேசுவ.எனான சணண ணிடமே நிலையான பகதிகொள
ரூதல 17 ஜ௩ஙகள இல்லாத ஏகாகதமான இடததில வஸிததல 18 ஸதஅவ
குணமிலலாத ஜசகக்டடததில வெறுபபடைதல 19 ஆதமாவைப பதறிய
ஜஞாகசததை இடைவிடாது பெததிருததல 20 தததுவஜஞாசததை உண
டாககவலல ச.கதனையில ஈடபெடடிருததல--என்பனவாம இததகைய குணங
களே சேதன ஆதமாவை ஸாக்ஷாதகரிபபதறகுச சாதகமாகும
[ஜானமீன்ற உயிர்ப்பயனும்‌] மேக கூறிய ஸாததஙகளால
ஸாக்ஷாதகறிககவேணடி௰ ஜீவனுடைய ஸ்வரூபம்‌ பலவகைகளில
ஜெஸிவுபடுத தபபடுனெ உ௮--ஜீவாதமாவுககுப பிபைபும இப்பும இல
எமபெருமானுககு௪ சரீரமாதலின அவனுககு அடியனாகதனமையே ஆதமா
வுககு இயஹகையாகும சரீ. ரத இறகாடடிலும வேறுபட்ட ஜீவன ஸமஸார
பகதம மீஙயெ நிலையில்‌ சருஙகாத ஜஞாகமுடையவனாவான ஜிவஸவரூபம,
சரீ. ரம இசதரியம முதலியவற்றைப்‌ பெறஅச காரியமாயகி கும நிலைமை
பில “ஸதூ எனறும, இவறதறைப்‌ பெரூது காரணமாயநிறகும நிலையில
* அஸ்த ? எனதும்‌ கூறப்படும்‌ ஆனால ஸமஸாசபகததமினறிப பரிசுததமாய
கிறகும நிலைமையில காமததால ஏறபடட அமத இரண்டு நிலைமையுமிலலா
இருபபஅபறறி ஆதமஸவரூபம ஸத எனஅம ௮ஸத எனஅம கூதப்படாஅ
மேலும பரிசுததமான நிலைமையில ஜஞாகமும சகதியும்‌ சுருங்பை பெற

955 கீதார்த்தசங்கிரகம்‌-உரை

எமபெருமானுககுச௪ சமமாயநிறதபதால எஙகும கை, கால, கண, தலை, முகம,
காது ஆகிய இவறறின காயயககளை௪ செய்யவல்லது , தன தாமபூதஜஞாகசத
தால எலலா வஸஅககளையும வியாபிததுகிறகும பரிசுததமான ஆதமஸவ
ரூபததிறஉகு இகதரியஙகள இலலாவிடினும, இகுதரியககளின தொழிலகளைக
கொணடு அ௮ எல்லாவிஷயஙகளையும அறியத தகூதியுடையஅ, இயற்கை
யாக இகதரியககளின தொழிலகளினதியே எலலாவறதறையும அறியககூடி
ய௮, இயறகையாயத தேவா மனிதா முதவிய சரீரததில ஸமைபகதமிலலா
இருபபது , ஆலை ௮த தகைய சரீரததைத தாஙகிநிறகச சகதியுடைய அ ,
இஅ காமஸமபகதததால ஸததுவம முதலிய குணகுகளை அஅபவிககும்‌ , பரி
சததமான கிலைமையில அஅபவிககாஅ , அனால அஅபவிககும சகதியை எப
போதும பெறறிருககும பரிசுததனான ஆதமாவுககுச௪ சரீரம கடையாதாத
வின சரீாததிறகு வெளியே இருககினஐஅ , முகதனான நிலைமையில இவ
டபபடி உருவததை எடுக்‌ ககொளளுமபோ அ சாரரததிறகு உளளும இருக
கனெறஅ இயறகையாகக காலால ஈடகக வலலமையறது , சரீரததுடன
இருஈதால காலால ஈடககவலலது ஜீவாதமா சரிரததிறகுள இருகதபோதி
லும மிகச குஆஷமமாதலின சேஹதகிறகாடடிலும வேறுபடடதென்‌ ஸம
ஸாரிசளால அறியமுடியாது ஆதமாவை ஸாக்காதகரிபபதகு௫ சாதன
மாகசக இீழக கூறிய நறகுணஙகளைப பெறாது தீயகுணஙக௫ரநளளவருககுத்‌
தம தேஹததிலிருகசாலும ஆகமஸவரபததை அறியமுடியாது அததகைய
நற குணங்களைப்‌ பெறறவருககுச எமீபததிலேயே இருக ஸாக்ஷாசுகரிகக
உரியது ஜீவன சரீ ரததைத தாகஇூறிறயபதாலும ௮௧௧ம முதலியவற்றை
உணபதாலும தாககபபடும சரீ ரக இ௰காடடிலும உணணபபடும அகத திற
காட்டிலும வேறுபடடவனாக அறியலாம்‌ அகம முதவியவதறை உணட
பிறகு அவை பலவகையாமய மாறுபாடடை அடையுமபோஅ மேதஸ காபபம
முூதவியனவாகவும ஆவதற்கு ஜீவனே காரணமாவான ஆதலின்‌ மாஅபடும
வஸ.அவைக காடடிலும மாஜபாடடுககுக காரணமான ஜீவன வெறுபடட
வனே இிபம ஸுலாயன ரதகம முதலிய தேஜஸஸாுககளைசுகூட ஆதமாவே
தாமபூதஜஞாகமென ற குணததைக கொணடு பசகாடுபபிககின றது , பாகரு
இயைககாடடிலும வேறுபடடு அதை அண்பவிககககூடியதாதலின முகஇய
மாய நிறகககூடிய ௮, ஜஞாகஸவரூபமாகவே அறியப்படுவது, எலலாப
பிராணிகளுடைய ஹருதசயசதிலும தான சேராகவும மறற அவய்வஙகளில
தாமபூதஜஞாசகசாலும இருபபஅு இததலைய ஆதமஸவருபததைக மேக
கூறிய 20 குணங்களாகிய ஸாதகஙகளால ஸாக்ஷாதகரிககலாம

[ ஊன்‌ நின்றதற்கடியும்‌ ] தேவா மணிதா முதலிய சரீ ரஙகள பர
கருதியின மா௮பாடேயாகும ௮௧௩5௪ சரீ.ரலகைனில ஜீவன இருப்பதால

ஸ்ரீதேசிகபபிரடந்தம்‌ 2௦0

[a

அசசரீசததின ஸமபகதததால ஏறபடட ஸததுவம முதலிய குணஙகளால
வரும ஸாகதஇஃகஙகளில ஜிவனுககுப பசு உணடாகினறஅ அககததி
லும பறது உண டாகக காரணம அககததை ஸுகமென மயஙகுவதேயாம
அதன பின ஜீவன அதறகுச௪ சாதனமாயுளள புணயபாபஙகளைச செய
இனரான பின அததப புணயபாபஙகளின பலனை அஅபவிககச தநத
அலலது தாழகத பிறவிகளில அவன அ காமத திறகேறறவாறு பிதககினறான ,
பின மஅபடியும காமததைச செயதனெறான, மறுபடி பிறககனறான தேக
கூறிய 20 குணங்களைப்‌ பெறறு அதனால ஆதமஸாக்ஷாதகாரம பெதுமவரை
ஜீவன இவவாஅ ஸமஸாமககடலில சுழனறுகொணடேயிருபபான அகவே
ஸத தவம முதலிய குணஙகளால ஏறபடுகனத ஸுககதுசகாதஇிகளில பற்று
வைபபதே ஸமஸாரபநதததிறகுக காரணமாகும,

[ உயிர்‌ வேறிடூழன்விரகும்‌ |] உலகததிலுளள அசையாப்பொருள
அசையுமபொருள ஆகிய எலலாம, சரீரமுூம ஜீவனும ஓஒனறுசோகசதே
பிறகதவையாகும அவறறில ஜீவன தேவனாயிருசதல மனிதனாயிருத தல
முதலிய சரத தின தனமைகளைப பெதமாடடான, அரத ௮நதத தேஹம்‌
இசதரியம மனம அகிய இவறதுககுத தலைவனாயிருககனருன இததகைய
ஆதமாவை ஐஞாகமுடையவனாயிருசதல ஜஞாகமாகவேயிருககல எனற
வகையில ஒரேவிதமாக இருபபவனாகவும, சரீ ரம அழிசதபோதிலும அழி
யாதவனாகவும அறியவேணடும சேதன நீடடி. முடககிச செய்யும செய
கைகள அனை ததையும பரகருதியால செயயபபடுவனவாகவே கருதவேணடும
ஜஞாசஸவரூபனாகவே இருககும்‌ ஆதமா, காமஙகளைச செய்யும காததாவாக
மாடடானென அ அறியவேணடும ஜிவனுககு பாகருஇயின ஸமபகதம,
சரீரத தில தலைவனாயஙின அ அதை வேலையில எவுதல, அதனை உணடாகும
ஸுக இககங களை அஅபவிததல ஆகியவையெல்லாம்‌ காமததால எறபடடவை
யென று உணரவேணடும தேவததனமை மணிதத தன்மை, குறமை நெடுமை
முதலிய தனமைகள சரீததைபபறறியனவென அம ஆதமாவைபபற்றியன
வலலவென அம உணரவேணடும சேதநனுககுப புததிான பேன முதவிய
மாறுபாடுகள ஏறபடுவதெலலாம ப.ரகருதியினாலேயேயன றி ஜீவனுககு அதில
ஸமபக தயமிலலை, ஜீவன மறதறெனமால உணடாககபபடாமையால அழி
வறதவன, ஸதஅவம முதவிய குணககள ஆதமாவில இலலையாதவின ஒரு
சாயததிலும காததாவாக ஆகாமலும, சரீரததில இருககுமபோதும ௮இ
லுளள தோஷஙகள தனணிடம சேரபபெறாமலும ஜீவன நிறனெறான
ஆகாயம எலலா வஸதுககளோடும்‌ சோடதிருகதபோதிலும மறற வஸதுச
களைக காட்டிலும அது ஸுிக்மமாயிருபபதால அர்த அசத வஸ.துவின
குணமோ தோஷமோ அதில சேருவதிலலை அவவாலே ஆதமஸவரூபம

857 கீதார்‌ த்தசங்கிரகம்‌- உரை

க,

ஜேவா-மனிதர்‌ முதலிய எலலாத கேஹலகஸி லும இருப்பினும்‌ ஆகாய ஜ்‌
தைககாடடிலும மிக௪ சூூமமான தாயிருத தலால்‌ சரீரத்தின்‌ குண தோன்‌
கள ஆதமாவில சேருவதில்லை ரவை ஸுூூாயன கன பசகாசததால்‌
எலலாஅலகஙகளையம ப்ரகாசெகச்செயவ அபோல ஜீவன உள்ளும பு.ஐம௦ம்‌
ப்‌.ரகாிக௫சசெயகிெனமுன. ஆகவே பல அவயவககளின கூடடமாயெ சரீர
கிதகாடடிலும, அதை முழுவனம ஓஒருவனாய்கின ஐ அறிபவனாகவீருகளும்‌
ஜீவாதமா வேறுபடடவனெனறு ஹிததிததத

இவவிஷயஙகளைப பதினமூன வ அதயாயததில்‌ கண்ணன்‌ அர்‌
ஐ கனுககு உபதேசிததான- என றவா று.

£ வகையுஞ்ஞானம ? * அடியும்முயிர * _ ஞ்கர-மகரங்கள்‌ விரி.ச்த_து
செயயுளவிகாரம.. 14

கெஹ ஒகாதாஷிஹெ_த-ஏமா_தவிமொய (ஓ |

வைரபஹெ_த ஈவி.$வெ௯பும அயொஉப௰ உ$8மய-3 ௧ |

14-வது அத்யாயத்தின்‌ ஸாரம்‌ கூறப்படுகின்றது.

340 முக்குண மேயுயிர்‌ முறறவுங்‌ கட்டிட மூண்டமையு
மூககுண மேயனைத்‌ தும்வினை கோள்ள முயன்றமையு
முககுண மாயை கடத்தலு முக்கதி தந்தளிப்பு
முக்குண மறற பிரான்மொழிந்‌ தான்முடி யோன்றனக்கே.

உரை: முக்குணம்‌ அற்ற பிரான்‌- மன்ன குணசகளுமில்‌
லாத எமபெருமான்‌, முடியோன்தனக்கு - இரீடமணிக்த அர்ஜுக
அக்கு, முக்குணமே - (ஸதஅவம ஏஜஸ தமஸ எனனம) மாண்பு
ஞுணஙகளுமே, உயி முற்றவும்‌ - ஜீவா தமாககள்‌ அனைததையும்‌,
கட்டிட - (ஸம்ஸாசததில) அகபபடசசெயவதற்கு, மூண்டமையும்‌ -
மூயனறமையம, முக்குணமே - அகத மூன அகுணஅகளுமே, வினை
அனைத்தும்‌ கோள்ள - செயகைமுழுவதையும்‌ (தமமால செய்யப்‌
படுவனவாகக) கொள்ள, முயன்றமையும்‌ - மூயறசிகொணடமை
யும்‌, முக்குண மாயை - மூன குணககளாலாயெ பாகருதிலம்‌
பநதததை, கடத்தலும்‌ - கீககககொள்வஅம, மூக்கதி - (ஐசுவர்யம்‌

ஸ்ரீ தேசிகப்பிரடந்தம்‌ 208

கைவலயம மோசக்ஷம அகிய) மூனு கதிகளையும, தது அளிபபும -

கொடுதஅக காககுமவிதமும (ஆயெ இவற்றை), மோழிநதான -
உபதகேசிததான.

| மூக்குணமே மூண்டமையும்‌ ]

ஸத்துவகுணம்‌ வஸதுககளின உணமையை அறிவதறகும,
ஸுகதசை அஅபவிபபதறகும, ஆரோகயததைப பெறுவதறகும காரண
மாகும இகத ஸதஅவகுணம ஜீவனுககு ஜஞாகததிலும ஸுகததிலும
பற்றுதலை உணடாககுகன தழு அரதப்‌ பதறினால ஜீவன அவறறுகளு
ஸாதகமான லெளஇிகவைகஇிசகாமஙககளைச௪ செயகென முன , பின அவறறின
பலனை அஅபவீபபதறகு ஸாதநமான பிஐவிசளில பிறககனஞுன ஆக,
ஸததுவகுணம ஜிவனுககு ஸுகததிலும ஜஞாகதகிலும பற்றை உணடாக
குவதன மூலம ஜீவனை ஸமஸாரபகதததஇில அகப்பட சசெய்னெற அ

ரஜோகுணம்‌ ஆண பெண இருபாலருககுக ஒருவருககொருவா காதலை
உணடாககுனெ இ, ௪பதம முதலிய ஸகலவிஷயஙகளிலும ஆசையையும,
புததிரன கணபன முதலியவாகளிடம சேர விருபபததையும தரு
௮௮ சேதன காயங்களை செய்ய அவலகொணடு பின அவறறைசசெய்கன
ரேன அ௪செய்கைகள பாபமாகவோ புணயமாகவோ இருது அவறறின
பலனை அற்பவிபபதறகுச சாதகமான பிறவிகளில பிறககஎகசெயனெறன
ஆகவே செய்கையில்‌ பறறுதலை உணடாசககி அதன மூலமாயப பிறவியைக
கொடுத அ சஜோகுணம ஸமஸாரபகதததை ஜீவனுககுத தருனெறஅ

தமோகுணம்‌ வஸ.அககளின உணமையை அறியாது விபரீ தமாய அறி
வதால்‌ பாபம செய்ய நேரிடடு அதனை உணடாகன ௪௮ அககுணததால மன
படியும்‌ விபர தஜஞாகம உணடானெற அ இதத தமோகுணம, ஜீவனுககு௪
செயயவேணடிய கடமையை வீடடு மறதறைக காாயததில பரமவாததிககக
காரணமான அஜாகதகிரதையையும காரயம செயயாமலவிரகுககுமபடியான
சோமபலையும, இகதரியகளை விஷயஙகளிற செலுததிசசெலுததி அவை
யனைத தம களைபபடைகதபோது ஓய அமிறபதாகிய தாசகததையும ஸவப
சுததையும கொடுத அ அதன ஞூலமாய ஸமஸாரடகதததைத தருகின்ற

[ டீக்குணமே பூயன்றமையும்‌ ] ஜீவன இயறகையாகப
பரிசுத தனாயிருபபவன, செயயுகதனமை (காதருதவம) இலலாதவன, ஜஞாச

ஸ்வரூபமாக இருபபவன, இததகைய அதமாவுககுப புணய பாபககள முத
லிய காமஙகளில காதருதவம இயறகையில இலலை ஸததஅவம முதலிய

259 கீதார்த்தசங்கிரகம்‌-உரை

அ கடத வல்‌,

குணஙகளின ஸமபகதததால வருனெறது குணஙகளின்‌ ஸமபகதம
முதிய காமாவினால ஏறபடுகனெறதஅ உணமையில காதருதவம ஸத அவம
முதலிய மூன குணஙகளுககே உளது

[| மூக்குண மாயை கடத்தலும்‌ ] வேறு தேவதையை மனததால
கூட நினைசசாமல பகதியோகததால எமபெருமானையே உறுதியாக உபா
ஹிபபவன இரத ஸததுவம முதலிய குணஙகளின ஸமபததம நீஙபை
பெறுவான

[ மூக்கதி தநதளிப்பும்‌ ] எமபெருமானிடம பகதிககு அககமான
பரபத தியை அஅஷடிததப பின பகதியோகததையும அஅஷடிபபவன,
கெடககாலம அறுபவிசசபபடுவதும இகதரன பரஹமா முதலியவாகளின
போகததிறகாடடிலும மிச மேமபட்டஅமான ஐசுவர்யத்தையும்‌, ஈசுவச
னைபபோல பரிசுததமான ஆதமாவை அறுபவிபபதாயெ கைவலயத்தை
யும்‌, எமபெருமானை இடைவிடாது அறுபவிதது கிதயகைஙகாயம செய்வ
தாகிய மோக்ஷத்தையும்‌ எமபெருமாணிடமிருகது பெஅவான

இவவிஷயரகளைப பதினானசாவது அதயாய்ததில கணணன அ
ஜுதனுககு உபதேசிததான-—எனறவா அ

£ இரீடி” எனறு அராஜுஈனுககு வடமொழியிலுளள பெயரை
நினை தது “ முடியோன ' எனனலாயிறது 12

மாணவ ஈமவியா ெதஷா௦ ௯௧ 76௦ _தஹிவ_த-2_ந( |
மகி அயஹ8- ஒக வு துுஉடபம உய |

15-வது அத்யாயத்தின்‌ ஸாரம்‌ கூறப்படுகின்றது

541 மூவேட்‌ டினுமதின்‌ மோக மடைநத வமிகளினு
நாவேட்‌ டேழுததோடுூ நலவீடு நணணின ஈம்பரினு
மேவேட்டு வன்குண விணணோ களினும்‌ விசயனுககுத
தாவிட்‌ லேகள௩ தான்றனை வேறேன்று சாறறினனே.

உரை — தாவிட்டூ உலகு அளந்தான்‌ - (துரிவிகரமாவதார த
தில) தாவி உலகததை அளன௩த எமபெருமான, விசயனுககு - அர
ஜு நனுககு, மூவேடடினும்‌ - இருபததுகானகு தததுவஙகள இய
பாகருதியிறகாடடி அம, அதில மோகம்‌ அடைந்த - அந்த பாகருதி
மின ஸமபகதததால ௮ஜஞாகததைப பெறஅளள, உயிகளினும -

ஸ்ரீதேசிகட்பிரபந்தம்‌ 360

(பதத ) ஜீவாகளைககாடடி லும்‌, நா எட்டு எழுததோடூ - காவினால
உசசரிககப்படவேணடி௰ திருவஷடாகதாத (தின அஅஸகதாகக)
சால, நல வீடு கந ணணின-௫ஏ௦ஈ௫ மோக்ஷசதைப பெற்ற, நம்பர்‌ணும்‌-
உயாகதவா (களான மூகதா) களைககாடடிலும, மேவு எட்டு வன்‌
குண விணணோகளினும்‌ - பொருகதிய எட்டு வலிய குணங்களை
யுடைய நிகயஸரிகளிறகாடடி அம, த (ன) னை வேறு எனறு -

தனனை வேஅப்டடவன எனறு, சாறறினன்‌ - உபதேசிகதான

[| ழவேட்டினும்‌ ] பரகருதி, மஹான, அஹஙகாரம, ஜஞாகேக தரி
யங்கள்‌ ஐ.அ, காமேகதரியஙகள ஐச, மனம, பூதஙகள ஐகது, தசமாத
மங்கள ஐ5௮ ஆச இருபததுகானகுசசதுவககளையும தனககு௪ சரீரமாகக
கெொணடுளன எமபெருமான அதத தத அவங்களின்‌ வேறுபட்டு
மிறதின முன

| அதில்‌ மோகமடைநத உயிர்களினும்‌ ] பரகருதியின ஸமபகதம
மீகா ஸ்மஸாரமணடலத இலேயே உழனறது காமபலனகளை அறுபவித
அககசொணடிருபபவா பததமெனபபடுவா

| நாவேட்டேழத்தோடு நம்பரினும்‌ ] ஸமஸாரத இலே மு தவில
அலலலப்டடுப பின சலவழிபபடடுச திருவஷடாக்தரம முதலிய சகறஸயாாத
தஙகளைய விந உபாயத்தை அறுஷடிகது மூசஇயையடைகதவா மகத்‌
ம சனபபடுவா.

| மேவேட்டூ விண்ணோர்களினும்‌ ] ஒழுசாலும ஸமஸார
பகதயினறி எமபெருமானைபபோலவே பிறப்பு இறப்பு இலலாத எபபொழு
அம்‌ எட்டு குணங்கள்‌ விளஙகபபெறது ஜஞாகம சருங்காஅஙிறபவா கிதய
பெனபபடுவா (எடடுக குணங்களின்‌ விளககததை 84-வது பாசுரத இன
உரையிஐ காணக ) எமபெருமான கீ மககூறிய அசேசசபபொருளகளிலும
இஙஙனே மூவகை௫௪ சேதசபபொருளகளினும வேறுபட்டு அவறறுள அச
சாயாமியாயிருக௮ அவறறைத தாஙகிமின ற அவவனை த அககும ஈசவசனாய
விளககுகனருன இவவமச௫ஙகளால சுரு தி-ஸமரு இகளில புருவேதாத தமன
என அ புகழபபடுகெறுான

இவவமசஙகளைப பதினைந தாவ து அதயாயததில கணணன அரஜு௦த
னுககு உபதேசிததான-— என வாது 16

கவி கி்ரா.விம௦ஜரவ ஜெ_அ.தாதமாஹஷெொ._த88 |
வஹாஉட_நாவமணாக ஹரே ஐந்‌ 9? உணுபமெொலி 8 ॥

வ.

3861 கீதாாததசங்கிரகம்‌-உரை

16-வது அத்யாயத்தின்‌ ஸாரம்‌ கூறப்படுகின்றது

542 ஆணை மறாதவா தேவரல லாவழக கோரசுரா
கோணை மராத குணசசெலவ நீகுறிக கொண்மறையைப
பேணிய தததுவ முமபிணி யறற கிரிசைகளுங்‌
காணித னாலவிச யாவேனறு கணண ஸியம்பினனே 117

உரை -— கண்ணன்‌ - கணணன, விசயா - அ௱ஜாகனே |,
ஆணை - (எனனுடைய ) ஆஜனஞையை, மருதவா - மஅனககாதவா,
தேவா - சேவாகள (ஆவா), அலலா வழககோ - அபபடியலலாத
(எனனுடைய கடடனையை மீனுகனற |) ஈடையுடையவா, அசுரா -
அஸுஃராவா. கோணை மராத - வகரததனமை கலவாத, குணச
சேலவ - குணமாகிய செலவததையுடையவனே !. நீ மறையைக
குறிககோள - நீ வேதததையே ஆதாரமாகககொளவாயாக, பேணிய-
கொணடாடபபடுனெற, தததுவமும- பதத அவமும்‌, பிணி அறற-
( பலனில பது வைபட தாயை ) இலகு இலலாத, கிரிசைகளும-
காமககளருூம்‌ (ஆகிய இவற்றை), இதனலை- இக வேசுககசால, காண
என்ற அறிகஅகொள எனஅ, இயம்பினன - உபதேசிததான

கம மூன அ அதயாயங்களால சேதகம அ௮சேததம ஈசுவரன எனனும
மூன அ தததுவவகளின தனமை முதலியன விளககபபடடன இணி மனது
அதயாயஙகளால அஅஷடாநததைப்பறறிய விஷயங்கள முதலியன விளககப
படுனெறன இவவனைத திலும்‌ உறுதி சாஸதரஙகளாலேயே ஏற்பட வேணடும
மனிதா இததகைய சாஸதரஙகளுககுச கடடுபபடடுகட ககவேணடும ஆகவே
இவவதயாயததில தேவா ௮ஸுரா எனத பிரிவுகறிச சாஸதரததஇிறகுக
கடடுபபடுகதனமை கூறப்படுகின்ற அ

[ஆணைமறுதவர்‌ தேவர்‌) எமபெருமானுடைய கடடளையாயெசாஸத
சங்களைத தழுவிகடபபவா தேவா எனபபடுவா அவா அவவானு ஈடபபதே
தெய்வீகமான செலவமெனபபடும அததகைய செலவமுளளவருககுச௪ ல
குணஙகள உணடாகும அவையாவன-. ] பினவரும அனபததிஐகு முனவரும
காரண ததக கணடதனால உணடாகும உணாசசி பயமெனபபடும ௮து
இலலாதிருததல 2 சஜஸ தமஸ எனனும குணஙகளோடு மனம கலவாது
சுசதமாயிருததல 3 ஸமஸாமஸமபகதயின றிறிறகும பரிசுததமான ஆதம

46

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 362

ஸவரூபததைப்பற்றிய விவேகத தில நிலைபெதறிருததல 4 கயாயமானவழியில்‌
ஸமபாதிததபொருளை த தககபாதாததில கொடுததல 5சபதம முதலியவிஷயக
கஸளில மனம செலலாதிருககுமாறு பழககுதல 6 பலனைக கருதாமல்‌ பக
வானுககு ஆராதகரூபமாய நிதய-மையிததிக சாமககளை௪ செயதல (ஸா
வேசுவரனான எமபெருமானையும அவனை ஆராதிககும முறைகளையும வேதம
முழுஅம விளககுனெறதெனறு நினைதது வேதாபயாஸம செயதல 8 பக
வானை மகிழவிகக௫ செய யும்‌ காமஙகளை அழறுவடஉபபத குது மகன்‌ அதி
சாரத்தை தரும கருசசிரம சாகதராயபயனம்‌ ஏகாதசியுபவாஸம
முதலிய வாதஙகளை அஅவஷடிததல 9 பிறாவிஷயததில மனம வாக்கு
தேஹம்‌ ஆயெ முூககரணஙசஸின செய்கையும்‌ ஓரேவிதமாயிருததல 10
தமமையும பிறரையும்‌ அனபபபடுததாதிருததல 11 பராணிகளுககு கனமை
யாயுளள, தாம கணட விஷயங்களை உளளபடி உரைததல 12 பிறருககுத
அனபம விளைவிககுமபடியான மனமாறறயிலலாதிருததல 18 தமமுடைய
கனமைககு எதிரான வஸதுககளைக்‌ கைவிடுதல 14 வெளியிஈதரியஙகளை
அபை விஷயஙகளில்‌ செலலாதபடி தடுத இப பழககம செயதல 15 பிறருககு த
இலகு விளைககும வாததைகளைப பிறறிடம தெரிவியாதிருததல 16 பகை
வன தணபன எனற பாகுபாடினறி ஸகல பராணிகளுடைய அசகததையும
பொறஅககாஅ அதைபபோகச விருமபுதல 17 தகாத ௪பதம முதலிய விஷய
களில ஆசையறறிருததல்‌ 18 ஸாதுஜுககளோடு சோறதிருகக உரியா
யிருததல 19 செயயத தகாத காயஙகளை௪ செயவதில வெட்‌ கமடைதல 20
ஆசைப்படுத ஐகுரிய விஷயஙகளைக கணடும மனம சலியாமை (வீளையாடடு
பரிஹாஸம, வேட்டை, சூதாட்டம முதவியவறறில ஈடுபடாமையும இசனுள
அடககும) 21 அஷடாகளால அவமஇககபபடுமபடி. கோழையாயிலலா திருத
தல்‌ 22 பிறரால அனபமடைகதாலும அவா விஷயததில்‌ மனம மாறுபடா
திருததல 28 பெரிய ஆபதஅ ஊதிடினும சாஸதரீயஙகளான காமங்களைச
செய்வதகல உறுதி குலையாதிருததல 24 சரீரம வாக்கு மனம இவ,௫௮௪
அசுததமான புருஷனுடைய ஸமபகநதம அசுததமான வஸஅககளை உப
யோடிபபது முதலியவதறால அசததம ஏறபடுவசால சாமஙகளைசசெயய
உ௱ிமையிலலாஅ போம அ௫௱ன வராஅ பாதுகாகதல இவவுரிமை சாஸ தனத
காயே அறியபபடும. 25 பிறர்‌ தம தம இஷடபபடி நடபபதைத தடுககா

தல 26 தகாத விஷயததில சாவம கொள்ளா திருததல : என பனவாம,

லா வழகீகோர்‌ அசுரர்‌ ] எமபெருமானுடைய ஆஜனஞை
ள மீறிகடககும தனமையுடையா ௮ஸுசா எனபபடுவா
டப்பதில மிக ருயடையசாவதுபசறி அககனம ஈடபப அ

3808 கீதாரத்தசங்கிரகம்‌- உரை

செலவமெனப்படுகின றஅ அவாகள எததனமையராயிருபபவரெனப அ
விளககபபடுகின றது _ அவாகள்‌ எமபெருமானுடைய கடடனளைபயயடி
ஈடபபதெனற எணணமிலலாமல தமமைத தாயிஷடபமென அ பிதா புகழ
வேணடுமென விருமபித தாமஙகளைச செயவா£கள, உலகஸுகஙகளை அள
வுககு மீறி அறுபவிதது மெது, செயயததககது தகாத த எனற விவே
தனை இமபபா அவாகளுககு ஆசாாயனையும பகவானையும ஸேவிபபஅ
முதலியவற்றால்‌ மழெசசி உணடாவதறகு இடமேயிலலை, தம சலவிககும
குலபபிறபபுககும வீராயத திறகும ஏறறவாறினறி அளவுககு மீறிக காவமடை
வா, பிறருககுத அனபம விளைககககூடிய மனபபாஙகையடையசாய, ஸாஅக
களூம சாஸதரககளும விலககுமபடியான ஸவபாவமுடையராயிருபபா,
பிற ஆகமஙகளில பமததஅவததையும தாழாத தத அவததையும மானபடடச
சொலலியிருபபதை ஈமபியதாலும வேதததிறகு விபரீதமான அசாரஙகளை க
கைககொணடதாலும்‌ மேமபடட தததுவம ழபபடட ததஅவம, செய்யத
தககது தசாதது ஆகியவறறில விவேகமிலலாதிருபபா, ஸவாககம முதலிய
பலனுககும மோக்ஷததிறகும ஸாதநமாய வேதங்களில விதிககபபடட தா
மங்களைப பலகாலும்‌ அவாகளுககு எடுததப போதிததாலும தமோகுணத
இன மிகுதியால அவாகள அறியமாடடாகள வைதிககாமநகளை ச செயயச
சாஸதரஙசளால எஏறபடுனெற அதிகாரம பாஹயம எனஅம அஆகதரம
என அம இருவகைபபடும அவாகளிடம அசுததப பழசகததாலும அவ
யம செய்ய்வேணடி௰ காமஙகளை௫௪ செட்யாததாலும பாஹயமான
சுததியிலலை , ஆதமகுணமிலலாமையால ஆகதரமான சுததியும அவாக
ஸிடம இலலை அவவதஇகாரததைத தரககூடிய ஸகதயாவகதகம முதலிய
ஆசாசமும அவாஃளிடம கிடையா வ்ஞசனையையும ஹிமஸையையும
இயறகையாகக கொணடவாகளாதலின தாம கணடபடி பராணிகளுககு
நனமையைக கூறுவதாகிய ஸதயம அவாகளிடம இலது இவவுலகம பாஹ்‌
மததினிடமிருகது உணடாவதால பரஹ்மஸவருபமாகுமென அ அவாகொளவ
இலலை இவவுலக முழுதும பாஹமததால தாஙகபபடுகன ததென பதையும்‌
அவாகள ஏறபதிலலை இவவுல கமுழுவ அம ஸாவேசவரனுகளு
அடககியதென அம அவாகள்‌ கூறுவ இலலை, ப ரஹம ர இவன
முதலியவாகளை ஸாவேசுவரனாகக கறபிததுக கூறவா ஆணும பெணணும
கூடுவசால மறுஷயன பச முதலிய பிறவி எஏறதபடுதினறதென அம
இஙகனமிலலாச பிறவியே இல்லையென ம, ஆகையால உலகமுழுஅம
காமததையே சாரணமாகக கொண்டதெனஅம நினேப்பா இங்ஙன்‌ ம
விபரீத ஜஞாகததைக கொண்டவாகளாய, அறியபபடுனெற சரீரத
இழறகாடடிலும அறிபவனான ஆதமா வேறு எனது அறியமாடடார, தம

ஸ்ரீதேசிகப்பிரடந்தம்‌ 304

கொள்கைகளால்‌ தமமையும தமமுடன சேரும பிதரையும கெடுப்பா,
பெறமுடியாத வஸதுவைப பலனாகககருதிப பெற விருமபி அதறகாகக
களவு முதலிய அமியாயமான வழியில பொருள ஸமபாதிபபா, இனறோே
நாளையோ மரிககபபோகும அவாகள பரளயகாலமவரை செயதுமுடிகக
வேணடிய கராயஙகளைப்பறறிக கவலைகொளவா, காமபோகததையனறி வேறு
ப £மபுருஷாததம இலலையென அ அணிவுகொணடிருபபா, ஆசையாகிய தூற
அகசணசகான பாசஙகளால பிணைககபபடடுக காமம்‌ கோபம இவறஅககு
வ௪பபடடு, அகியாயமான வழியால பொருளைச சமபாதிகக விருமபுவா
மோக்ஷததிறகு ஸாதகமான பமமபுருஷனுடைய ஆ.ராதகததில கொளள
வேணடிய சிரததை அவாகளுககு அசாததததைத தருவ அம மிக அறபமாயுள
ளதும க்ஷ்ணகாலமே நிறபதமான ஒரு ஸுகாபாஸவிஷயத தில ஏற்படும
தமமுடைய ஜஞாஈம, சகதி, பொருள, குலம்‌ முதலியவ ததைப்பறறிப பெரு
மிதம கொளவா ஈசுவான அதருஷடம இவதறின உதவியினறிக காயம
செயயக கருஅவா, தஙகளைத தாககளே கொணடாடி ககொளவா, எலலா
வறறையும தாமே செய்வதாகக கருதிக கடைசியில ஒன அம செயயாதிராப
பா இததகைய அஸு. ரததனமையுடையவாகளைப பசவான எபபெபாழுதும

கஈமகததில தளளுரொன

[| கோணை மராத குணச்‌ சேல்வ ] கணணன இவவாது தேவா
அஸர எனப பிரிதத அவாசஸின தன்மைகளை ஸவிளசூயதும அாஜு
நன தான எவவகையில சோறதவனோவெனறஅு நிசசயயிலலாத, மறு படியும,
அபாரமான ஸமஸாரக கடலுள மூழகவேணடுமோவென மிக அஞசினன

சணணன அதைக கணடு “ நறகுணமாகிய தெயவீகச செலவமுடைய
பாணடுபுத இரனே ! * எனறு விளிதது, “ தாாயிகாகளுன்‌ தலைகிறநத பாண்டு
வின புததரனான நீ அஸுயததனமையுடையனாகமாடடாய ? எனறு

உணாததி அவனது ௮௪௪ததைப போககி மேலும பேசுஇனறான,

| மறையை நீ குறிக்கோள்‌, பேணிய, - இதனுல்‌ காண்‌ ]
ஆகவே, கைககொளளததககவை விலககததககவைஎன அ பிரிததறிவதறகு௪
சாஸ தரமே சைவிளசகாகவேணடும தாமசாஸதரம இதிஹாஸம புராணம்‌
-கரரம ஆதிய இவதறின உதவியால அரத தம மிஎசயிககபபடட வேதஙு

ண்டு, எமபெருமானாகிய தததுவததையும அவனை மகிழசசெய்வன

னைப பெறச சாததமாயப பலனில பறறு இலலாமல செய்ய
காம௫களையும அறிகதுகொணடு பகதியோகததை அறுவடிகக

865 கீதார்த்தசஙகிரகம்‌-உரை

இவெவிஷமஙகளைப பதினா।ாவஅ அதயாயததில கணணன அஜத
னுககு உபதேசிததான-—எனறவா அ 17
கெவாஹஸ-ஏரவிலாமொகிஉ இவிக ஸமாஷுரவப) தா |
-த_தா_நாஹஷா_நவிஜதா நவஹெ்‌ கஷெொலபபு உவ டத ॥
வ

17-வது அத்யாயத்தின்‌ ஸாரம்‌ கூறப்படுகின்றது
243
மறைபோரு௩ தாதவை வலலசு ராககு வகுததமையு
மறைபோரு௩ து௩நிலே்‌ மின்வன்‌ குணபபடி மூவகையு
மறைநிலை தன்னை வகுககுங குறிமுன்றின மேனமையுமம்‌
மறையுமிழ௩ தானுரைத தான்வாச வனறன சிறுவனுககே 18

உரை -- அம மறை உமிழநதான - அரத வேதததை வெளி
யிடடவனான கணணன, வாசவனறன்‌ சிறுவனுககு- இகதானுடைய
புததானான ௮ாஜுநனுககு, மறை போருநதாதவை - வேத (மாகிய
சாஸகர) ததிறகு விபரீதமான காமஙகள, வல அசுராககு - வலிய
அஸுஸவபாவமுடையவாககு; வகுததமையும - பிரிததுககூறப
படடமையும, வன்‌ குணடபடி. - வலிய (ஸதஅவம முதலிய) குணத
இனபடி, மறை போருகதும்‌ நிலையின - சாஸதரஙகளைக தழுவிய
காமாஅஷடாகததின, மூவகையும - மூனஅவகைபபடட தனமை
யம, மறை நிலைதனனை - வேதததிலவிதிககபபடட காமரதுஷடா
நததை, வகுககும்‌ - (மறறவறறினின அ) வேறுபடுததிக காடடு
இனெற, குறி மூன்றின - (ஓம, தத, ஸத எனற) மூன க்ஷண
களின, மேனமையும - உயாவும (ஆகிய இவை), உரைததான்‌ -
உபகேசிததான.

[மறைபோநநதாதவை வதுத்தமையும்‌] வேதததிறகு விபரீத
மாகச சல ஆகமஙகள உள அவறறில விதிககபபடட காமஙகள மறைபொ
ரூகதாதவையாகும வேதததில கூறப்பட்ட காமககளிலும, அதிகாரமிலலாத
வாகளால இடம, காலம, தரவயம, செயயுமமுறை இவறறில தழுவ
வேணடிய மாபபகதஙகளைப புறககணிததுத தோனறியவாறு செய்ய்பபடும
காமககளும மஹைபொருகதாதவையெனபபடும இததலகைய காமங்கள்‌
ஆஸுரககொளகையருககே எறதறனவாம மிகக சிரமததுடன டமபம அஹ
காம காமம சாகம பலம இவறதுடன தம தேஹசசையும பரமாதமாவின

ஸ்ரீதேசிகபபிரடந்தம்‌ 366

ல யாகரன்ப

அம்சமான ஆதமாவையும யிகுகத அனபததிறகுளளாக யாகம முதலிய
காமஙகளைசசெய்பவா ஆஸுடாச கொளகையுடையராவா அவாகளுககு ஸுக
லேசமும இடையான, கரகதஇல வீழகது தவிபபா

[மறை போநநதும்‌ மூவகையும்‌] சாஸதரககளில விதிக
படட யாகம தவம தாகம ஆகிய மூனன காமங்களில ஒஓவவொன அம
அதை அறுவடிபபவருககு ஸதஅவம முதலிய மூன அ குணஙகளில ஓவ
வொன்அ யிகுகஅகிறப பறறி மூன அவலைபபடும அககுணஙகளில ஒவ
வொனஅ மிகுகது நிறபதன காரணம ஆஹாரஙகளில உளள வேறுபாடே
யாகும்‌ ஆஹாரமும ஸாததுவிகம ராஜஸ தாமஸம என மூவலகைப்படும

ஸத்துவதுணமுளளவருககு இணிபபுடன பசையுளள தாய, பலம
முதவியவதஅடன்‌ எரீரததை ஈலல நிலைமையில வைககககூடியதாய, பாக
குமபோதே மகிழவிககககூடியதாய உளள ஸாத்துவிகஆவஹாரமே பரிய
மாம இததகைய உணவை உடகொளளுவதால ஆயுஸ ஸததுவகுணம
ஜஞாகம பலம ஆரோகயம ஸுகசம மகிழ௫௪ ஆயெ இவை வருக தியடையும

ரஜோகுணமுளளவருககுச காரம புளிபபு ௮ இகஉபபு மிகசகஉஷணம
உடையஅம, யிகக குஸிா௪௪ மிகக கொடியதனமை இவறறைக கொண
டி. ரூபபதால உபயோகுிசகமுடியாததும, பசையிலலா அ மிகககடினமான தும,
பிதசசசை மிசத தரவலலதுமான ராஜஸ ஆஹாரமே பரியமானதாம
இதனால அககம பசசாசசாபம கோய ஆயெவை உணடாகும

தமோகுணமுளளவருககு, யிகக காலம செனததும, இயறகைச
சுவையை இமககஅம, அாககததம வீசிய அம, காலம கடகததால வேது சுவை
யைக கொணட அம்‌, தசை ஆசாாயன முதலதமையன இவாகளுடைய
தலலாத எசரசிலாகிய அம, எமபெருமானுககு நிவேதகம செயயபபடா
மலும்‌ வைசுவதேவம முதவியவறறில உபயோடிககபபடாமலும உளள
மான தாஸ ஆஹாரமே பரியமானதாகும இதனால தமோகுணமே
வருததியாகும

இத தலைய உணவிறகேறறதவானு ஸதஅவம முதலிய குணங்கள்‌
மிகுமஅ, அவத ககேறறவாஅ அநுஷடி கசபபடும யாகம்‌ தவம்‌ தாநம்‌ ஆகிய
காமஙகரரம மூவகைப்படும்‌

ஸாத்துவிகயாகம்‌--- எமபெருமானது உகபபைச தவிர வேறு
பலனை விருமபாத பெரியோசளால மனதசை ஒருமுகபபடுதஇ௫ சாஸ்தாரம்‌
உறியபடி, மகதரம தரவயம செய்கை முதவியவறறை உபயோகிதது எம
பெருமானுடைய பார இயையே பலனாகககொண்டு செயயபபடும யாகம

967 கீதராத்தசங்கிரகம்‌-உரை

ராஜஸயாகம்‌-—. பலனைக கருதியும்‌ தமககுப புகழ வசவேணடுமென
நினைதஅம ட்மபததிறகாக௫ செயயும யாகம்‌

தாமஸயாகம்‌-கசலலொழுககமுளள ஷி தவானகளான அ தணாகளின
அஅமதியைப பெரறாமல தாழகத வகுபபினரி.டமிருக பொருள முதலியன
பெறு தகூவிணை கொடுககாமலும சிரததையிலலாமலும செய்யபபடும
யாகம

தவம்‌, சரீரம வாக்கு மனம ஆ௫ிய மலேக்கரணஙககசளால செய்யபபடு
வஅபற்றி மூவகைபபடும

சரீரத்தால்‌ செய்யும்‌ தவம்‌ தெய்வம்‌ அஈதணா குரு அறிவாளா
இவாகஞககு மரியாதை செயவது, புணய தாததஸகாகம முதலியன, முக
கணங்கறாம ஒருவகைப்பட்டிருததல, ஸதரிகளைக காதலோடு பா.சாதிருக
தல முதவியன, பிராணிகளைத அனபுஅ த தாமை_ எனபன

வாக்கீனுல்‌ சேயயும்‌ தவம்‌ பிறா மனம அஞசாத வகையில
கூதய்மாயும பரியமாயும கனமையைத சறேவதாயுமுளன வா£ததையைப
பேசுவ இம ஜபம செய்வ.இம

மனத்தால்‌ செயயுமம்‌ தவம்‌ பிறருக்கு த தீங்கு பிணை. யாமை
சன மைசெயயக கருஅதல, மனததால கவாக்ணெ மேய ஐயை அடககுதல,
தயாகமசெய்யவேணடிய வஸதுவினிடத.த மன சதை கிறுததல, ஆதமா
வைத தவி வேறொனறையும சிசஇயாதிருததல--எனபனவாம

இஙஙனம முகக.ரணஙகளால மூனஅவலைபபடட தவம்‌, ஸத.அவம
முதலிய முககுணஙகளாலும மூவகைப்படும்‌,

ஸாத்துவிகமான்‌ தவம்‌- பலனை விருமபாது, எமபெருமானுடைய
ஆ.ராதகம இது எனஅ நினைதஆ, மிசக ஏ ரசதையடன சரீரம முதலிய முக
சகரணககளாலும்‌ செய்யபபடும தவம

ராஜஸமான தவம்‌ பிறா தமமை மனததால போற தலையம
வாயால புகழதலையும சரீரததால வண௫௩குதலையும கருதியும, பலனை விரும்பி
பம டமபததஇிறகாகவும செய்யும தவம இ.ததவம, அழி அபோகககூடிய
ஸ்வா ககம முதலிய பலனை த நேய , பலனை அறுபவிககுமபோது காமம
மூடிஈததும கீழே விமுசஅவிடுவோமெனத அ௪ச௪ததையும தரும

தாமஸமான தவம்‌ அவிவேகிகள பிடிவாசததுடன தம சகதி
அதிகாரம்‌ இவறதைக சவணிககாமலும பிறமைத அனபுஅத அவத சரு.இயும
செய்யும தவம

பநீமேதசிகபபிரட௩தம 808

தான ழம்‌ மேறகூறியவகையில மூ வகைபபடும

ஸாத்துவிகதானம்‌--- ஸவாககம முதலிய பலனை விருமபாமல
எமபெருமான அ முகமலாசசியையே பயனாகககொணடு, குலம கலவி ஒழுக
கம இவ௫ரூல றத ஒருவனுககு, அவன தமககு உதவிசெயவதைக கரு
தாமல புணயமான இடத தில புணயமான காலததில செய்யும தானம

ராஜஸதானம்‌-— பிரதியுபகாரததைக கருதியும, பலனை விருமபியும,
சிற்த பாகததைப பிறருககுச கொடுகக மனமிலலாது தமககு வைததுக
கொணடு தாழகத பாகததைத தானமசெயவது

தாமஸதானம்‌--சலிஙககம கடம முதலிய தகாத தேசத தல, ராதரி
முதலிய அகாலககளில, பகதியைகசெடுபபவன மூடடாள திருடன சூதாடி
அதிபாடகன முதலிய அபாதரஙகளுககுப பாதமகழுவிவிடுதல முதலிய மரி
யாகையினறியும, உபசா.ரவரா சதைகளினறியும சாஸதரஙகளில ஈமபிககை
யினறிப பரலோக விஷயததில ஸகதேஹசதோடும, வா௩கககொளபவனைக

காட்டி லும தமமை உயாகதவராகக கருதிககொணடும செய்யும தானம

[மறைநிலை மேன்மையும்‌] வேதககளில விதிககபபடட
யாசம தவம தாதம ஆகிய காமககன ஓம்‌, தத்‌, ஸத்‌ எனனும மூன அ ௪பதக
களை உ௪சசரிததுப பின அற்ஷடிககபபடவேணடும

“ஓம்‌” என்ற பதத்தின்‌ ஸம்பநதம்‌--- வேதததை ஆரமபிககும
போது ஓறகாரததை அறுஸஈதிகசவேணடும ஸவாககம முதலிய பலனையா
வது மோக்ஷ்கதையாவஅ கறுதிச செயயபபடுகனற ஸகல காமஙகளின
தொடகசததிலும ஓகாரததை அறுஸக திககவேணடும இஙகனம வேதமும்‌
அதில விதிககபபடும காமககளும ஓஙகாரத தின ஸமபஈசததைப பெற்ற
படி. யால அததகைய வேதததை உ௪சரிபபவாகளும அ௮ககாமஙகளை அஷ
டிபபவாகளுமான தரைவாணிகா (பசாஹமணா க்ஷ்த தரியா வைசியா ) சளும
ஓங்காரத இன ஸமபஈதததைப பெறுனெறனா

தத்‌ எனும்‌ பதத்தின்‌ ஸம்பநதம்‌-— தத எனனும பதம பரஹமத
தைக கூ.றும வேறு பலனை விருமபாது மோக்ஷததையே விருமபுனெற அதி
காரிகள வேதாதயயகம யாகம தவம தாகம ஆகிய இவற்றைச்‌ செயற
னா “தத? எனும சொலலுககுப பொருளான பரஹமததை அடைவதற்கு
அககாமஙகள ஸாதநமாயிருபப அப அறி அசககாமஙகளும “தத' எனும பதீததாள
கூறபபடுவனவாகும மூனறு வருணததாரும அததமகைய காமஙகளை அவ
ஒபபதுபறறி ௮வாகளும “தத ' சபதததின ஸமபகதமுடைய.சானெ யனா

209 கீதாததசங்கிரகம்‌-உரை

ஒவ வகை கம,

“ஸத்‌ ' எனும்‌ பதத்தின்‌ ஸம்பநதம்‌-- உலசவழகூலும வேத
வமழககிலும ஸத எனும பதம, “இருக ' தெனற பொருளையும * மமகள
மான “ (௪௦௧2) எனற பொருளையும தரும மூவருணததாரும வேதம யாகம
மூதலியவறறில ஈடுபட்டுச ஏ௦5திருபபஅப௫றி அவாகளுககும ௮ததகைய
காமஙகளுககும “ஸத்‌ ' எனனும பதததின ஸமபகதம வருறெதஇ

இவவமசஙகளைப பதினேழாவது அதயாயததில கணணன அஜா
னுக்கு உபதேச தான... எனறவாறு

்‌ பொருகதுநறிலையின ' -- நகரம விரிகதது செயயுளவிகாரம 18

அபுமாஹுூரஹ- 5௦ ௯7-8௦ பமா ஹீரய௦ மாண ௬5 பயக்‌ |

5
்கஷணை௦ பமாஹுூஹி௰ஹ) அயா ஹவஉபெலி தடட |

18-வது அத்யாயத்தின்‌ ஸாரம்‌ கூறப்படுகின்றது

344 சததுவ வீடுடை நறகரு மநதா னுக௩தமையஞ
சததுவ மூளளது தானகுறிக கோளவகை சேயததவுஞ்‌

சததுவ நஈறகிரி சைபபய னஞசர ணாகதியுஞ
சததுவ மேதரு வானுரைத தான்றனிப பாரததனுககே 19

உரை சததுவமே தருவான - ஸதஅவளுணதகை அருள
பவன்‌ கண்ணன்‌, தனிப பாாத்தவிக்கு - ஒப்பற்ற அாஜாுாகனுககு;
சததுவ வீடு உடை - ஸாததுவிக தயாகததோடு கூடிய, நல கருமம-
சிறகத ( சாஸதர்‌ யமான ) கரமககளை, தான உகநதமையும்‌ - (ஈசுவர
னாகிய) தான விரும்பிய தனமையும்‌, சததுவமுளளது - ஸாததுவிக
மான காமத்தை, தான குறிககோள வகைசேயததுவும - தான
கைககொளவதறகுததககவானஅ (காமங்களை மூவகையாகப ) பிரித
தனவும, சததுவ நல கிரிசைப பயனும - ஸாததுவிகமான றத
காமங்களின பலனாயெ முகதியும, சரணாகதியும்‌ - பசபததியும
( ஆகிய இவறறை ), உரைததான - உபதேசிததான

| சத்துவவீடூ உகநதமையும்‌ ] காமஙகளைச௪ சேதன
அுவஃடி ககுமபோது காதருதவததையும மமதையையம பலனில ஸமபகதத
தையும விடடுவிடவேணடும இகத விடுகையின விளக்கம பின வருமா அ

கர்த்தத்வத்தை விடுகை--- ஸாவேசுவசன தானே தனக்கு அடிய

னை ஜீவனைககொணடு, தனக்கு அடகூகிககும இகதரியம சரீ சம பராணண
41

ஸ்ரீேசிகப்பிரடந்தம்‌ 870

இவறமுல தன விளையாடடையே பலனாகக கருக சாமகஙகளை ௪ செய்னா
னெனஅ அறுலகஇத௮௪ செயகையில தன உரிமையை விடடுவிடுதல

மமதையை விடுகை சேதன தான பெறவேண்டிய பலனுககு௪
சாதகமாக௫ செய்யும காமததைத சனனுடையதெனறு கருதாமல
ஸாவேசுவரன தன்‌ உகபபுககாகத தானே இககாமததைச செய்விககனரு
னெனன கரு அலகை

பலனில்‌ ஸம்பநதத்தை விடுகை காமததால வரும ஸவாககம
முதலிய பலனைத தான வேண்டாமல்‌ பலனில தன ஸமபகததுதை ஒழிததல
| பலனுக்கு சோசாரணம எமபெருமான அ அருளேயாதலின காமததைப
பலனுககு உபாயமாகக கொளளாமையாகய பலோபாயதவதயாகமும

இதனுன அடஙகும ]

ஆக இஙஙனம மூன அ தயாகஙகளோடுகூடிய யாகம்‌ தாகம்‌ தவமமுதலிய
வைதிகமான வாணாசூ ரமசாமஙகளை ஒருபோ அம விடககூடாது இககாமக
களைப பகவதாராதநமென௫ ௧௫இ இறககுமவசை விதிககபபட்ட கால
களில்‌ செய்தே இிரவேணடும இவற்றை செய்யாத விடடால்‌ சரீர
வாழககையே தகக முறையில கடைபெறாது ஏனெணில, யாமை முதலிய
வை திககாமஙகளை௪ செயது அவறறில மீதியாயுளன சுததமான அசதததை
உண டால மனம தெளியபபெ௪று எம்பெருமானை இடைவிடாது சதெதித
அப பின்‌ முகதியையடையலாம, இககனேயன றித தன வயிறகிறைவதையே
மூகசியமாககசகொணடு ௪ஸமமைததுப பகவதாராதகம முதலியன செயயாமல
உணவுகொள்பவா பாபததையே உணபவராதலின விபரீதஜஞாகம உண
டாக கெட்டழிசஅபோவா

ஸாத்துவிகத்யாகம்‌--- ஸததுவகுணம கேவிடடதனால சாஸதாக
களின அாததம தெரிது நிதயம ஹறையிததஇிகம்‌ முதலிய வாணாசசெொம தாமக
ளைப்‌ பகவதாராதகமென க கருதிக மெககூறியபடி காதருதவம, மமதை,
பலனுடைய ஸமபநதம, காமததைப்‌ பலனுககு உபாயமாகச கொளளுகை
ஆயெவதலைவிடடு அறுஷடி ததல்‌

இததகைய ஸாதஅவிகதயாகதஅடன நீழககூறியவானு அஅஷடிசு
கபபடுகி௦ காமககளே எமபெருமானுடைய திருவுளள த இறகு உகபபானவை
யாகும

ராஜஸத்மாகம்‌--காமஙகள படிபபடியாச மோக்ததைத தரவலலன
எனது அறிகதஇிருகஅம, கர்மமகள அதாமமாகுமெனற மயககம இலலா
இருக, அவை துனபபபடடுப பொருளை௪ சமபாதிகது௪ செயயவேணடி

9/1 £ கீதார்த்தசங்கிரகம்‌-உரை

யனவாயிருபபதாலும சரீரததைச மபபடுத தககொளளவேணடுமேயென ற
அ௪௫ததாலும ஜஞாகயோகம எளிதென நினைக்‌ வாணாஎ௫சிமதா மககளை
விடுகல இசத தயாகம ரஜோகுணததால வருவதாகும

தாமஸத்யாகம்‌- தமோகுணததால அஜஞாகம தலையெடுத த
கிதயம நையிததிகம முதலிய பஃவதாராதகரூபமான காமககளை ஸமஸா.ர
டாக ததை த தருவனவாக மயஙதி அககாமஙகளையே விடுவது

இகத இரணடு தயாக௫களும சாஸதரங்களுககு முணபடடனவாம
[| சத்துவழள்ளது . சேய்ததுவும்‌ ]
கர்மம்‌ குணஙகளின வகைபறறி மூவகைபபடும

ஸாத்துவிககர்மம்‌-வாணா௫ெமஙகளுககு த தககவாறும €ழககூறிய
காதருதவம முதலியவறதறை விடடும, டமபதஇறகாகவலலாமலும பலனில்‌
பலஅ இலலாமலும, கடமையெனறு செயய்பபடும காமம்‌

ரா ஜஸகர்மமபலனை விரூலபி, அதிக சரமகதோடு செயயவேண
இய இககாமம எனனாலேயே செயய்பபடுகறதெனற அஹகாரததோடு
செய்யபபடும

தாமஸகர்மம்‌-—காமஙகளைச செயயுமபோஅ நடுவில கிகழும
அனபதனையும, பணசசெலவையும, தனககும பிறருககும உணடாகும ஹிம
ஸையையும, காமததை௪ செயஅமுடிககத தனககு வலலமை உளதாவெனப
தையும யுகதிகளைககொணடும்‌ சாஸதாஙகளாலும ஆராய அபராககாமலும,
ஸாவேசுவானே செய்பவன எனது நினையாமலும செயயபபமெ காமம,

ஆதவின மோக்ஷததை விருமபுமவனால ரஜோகுணததையும தமோ
குணததையும விட்டுவிட்டு ஸக.துவகுணமே கைககொளளததககது எனறு
கூறப்பட்ட தாகினற

[சத்துவநற்‌ பயனும்‌]இவவாறு ஸாததுவிசசயாகததடன வாணா௫
சமதாமஙகளை அறவஷடி ககுமபோ இ நடுவில வரு இஈ தரன முதலிய சப
தஙகளால இகதரன முதலிய தேவதைகளைப்‌ பூஜிதததாகா ௮, இஈதான முத
லிய தேவதைகளுக்கும்‌ அஈதாயாமியாயப பிரகாகெகும எமபெருமானையே
பூஜிதததாகும இபபடி எமபெருமானை ஆராதிதததால அவனுடைய அணு
கரஹம ஏதபடுனெறஅ அதனால எமபெருமானை அடைய வழி உணடா
கினறஅ ஒவலொருபொழுஅம சாஸதாககளின படி அ௮ஷடிககபபடும காம
யோகததால மனமதெளி௫அ ஆதமததஅவததைப்பற்றிய தெளிவான அறிவு
பெறறவன உல௰விஷயதகளிலிரு௮ மனத்தைத்‌ இருபபி யோகத இறகு த

பரீதேசிகட்பிரடந்தம்‌ 572

ணக கை!

ந்சசபடி கிறுதஇககொளளவேணடும, பின இகதரியககளை ஜயிததவனையும
கலஙகஎசெய்யும உலகவிஷயஙகளினின அ ஒதஅஙகிவிடவேணடும அபபடி௫௪
செய்வதால்‌ அவறறில ஆசைய ம, அவை கடைககத தடைபடுவதால வரும
பகைமையும தாமே ஓழியும பின தயாமமசெயவதறகு விரசோதமிலலாத
எகாந தமான இடத்தில இரு ககவேணமெ அதிகமாக உணணாமலும பட்டினி
கடககாமலும மிதமான உணவை உணணவேண்டும நிலையான ஆஸகத இல
௮மாவேணடும ப.ரணவம முதலிய மாஈதாஙககளைததவிர மற்றவற்றை
அஅஸக இககககூடா அ எமபெருமானுடைய திருமேனியையே உளளத. தக
கொள்ளவேண்டும்‌. ௪ரீரம கழியுமவரை தயான ததிலேயே எபபொழு. அம
ஈபெட்வேணடும தயாகமசெய்யபபடும வஸ அவை ததவிர மறறைபபொருள
களிலுளன ஜ»ஜோஷஙகளை ஆராயாது அவறறில ஆசையை வேரோடறுகக
வேணடும அசேதநததில சேதகமென ற எணணமாயெ அஹநகாரததையும,
அத வளாவததகுக காரணமான பழையவாஸனையையும, அவற்றால்‌ ஏறபடம
கொழுப்பு காமம கோபம இவறதறையும விடவேணடும தனனுடைய தலலாத
பொருளில தனனஅ எனற எணணமாயெ மமகாரததையும விட வேண
மெ இவவாஅ இருது ஆதமாநபவததையே மஹாஸுகமாகககொண்டு
தயாகமயோகததிலேயே மூழகககடபபவன, ஸமஸாரபகதமறதுப பரிசதத
மான ஆதமஸவரூப ததைக காணபபெஅவான இப்படி ஜஞாநஸவரூடனாயப
பகவானது அழ.மையையே ஸவபாவமாசககொணட. ஜீவாதமாவை ஸாக்ஷாத
கரிசகபபெததவன, பசவானைததவிரத அருமபுமுதல பரஹமாவரையி
ஓளள ஸகலவஸதுககளையும திருணமாக கினைததுப புறககணிதது அவனை
மே இடைவிடாது அறுபவிததலாகய பாபகஇியைப பெஅவான,
இசதப பரபகதியாகிய பகதியோகததால்‌ ஸாவேசுவரனை ஸாக்தாதகறிகக
வேணடுமென அ பேரவா உணடாக, அதனால்‌ அவன இவனமீது அருள
புரிக அ அசகாலதஇல பரிபாணஸாகஷதாதகாரததைக கொடுபபான இகத
ஸாக்ஷாசகாசம பாஜஞாகமெனனப்படும இகதப ப.ரஜஞாகம வாத இம “பெரு
விடாயபபடடவன அமருதமயமான தடாகததைக கணடாற' போல இவ
னுக்கு ஸாவேசுவரனை இடைவிடாஅ முழுஅம அஅபவிததாலலலஅ உயி
தீரிககமாடடாத நிலைமை வகது எமபெருமானைக கதறிககதறியழைபபான
இரத மிலைமையே பரமபகதியெனபபடும இகத கிலைமையிலுளள இவனு
டைய ஆாததியைக கணட ஸாவேசுவரன மிக விரை ௮ மோக்ஷாகசசததை
அருளவான இதுவே ஸாதஅவிகதயாகததோடு செய்யும காமயோகம பலன
கொடிகளும்‌ முறையாகும்‌

ாணாகதியும்‌ ] சரமசுலோகத இல சாணாகதி விதிசகபபட்டிருக
யச சரமசுலோகசசருககு-உரையில்‌ தெளிவாயக காணக

8/78 கீதார்த்தசங்கிரகம்‌- உரை

இவவிஷய௩களைப பதினேடடாவன அதயாயத தில்‌ கணணன அ
ஜுுநனுககு உபதேசித தான-—எனறவாது 19
oT oo ௯.௧. காஸி ஹஸதாஉாகெய தாஃஷிெ |

ஹக8வாிணா8பா ஸமாஷுஹாரராயம- உவ டெ H

பலன்‌ கூறப்படூுகன்றது—

2452 வனபற றறுககு மருதேனறு மாயவன்‌ முனணுரைதத
வினபக கடலமு தாமென நின்றவிக கீதைதனை
யன்பாக குரைபபவா கேடபவ ராதரித தோதுமவா
துனபக கடலுட டளஙகுகை நீஙகித தலங்குவரே 20

உரை -- வன்‌ பற்று - இடமான ஸ்மஸாரபநதககை, அறுக
கும - ஒழிககககூடிய, மருநது என்று - மருகது எனற, மாயவன்‌
தான உரைதத- அதிசயசசெயகையுடைய கணணன கானே
அருளிசசெயத அம, இனபககடல - (மஹாபாரதமாகய) ஆகத
ஸமுதா ததின, அமுது ஆம என நினற- அமருதமாகும என னுமபடி
நிலைபெறறதுமான, இக கீதைதனை - இநதக தையை, அன்பாககு
உரைப்பவா - (சமமை) அனபுடன அடைகதவாககு உபதேபெப
வாகளான அசராயாகளும, கேடபவா - (ஆசராயாகளிடம்‌) கேட்ட
வாகும்‌, ஆதரித்து ஓதுமவா - அதமவைன அ ௮தயயஈமசெயப
வாகளும, துன்பக கடலுள - (ஸமஸாரமாகய) அகக ஸமுதமததிற்‌
குள, துளங்குகை நீஙகி-உழலுகை நீ௧௫, துலஙகுவா- பாகாசபபா.

ஸமஸாரததில உழலும சேதகாகளை அகத ஸமஸாரபகத.தஇவிருக.த
விடுவிசகும மருசதாகுமென று எமபெருமான தானே உரைககும
பெருமைவாயகதது இகதை ஸகல தாமஸுடுக்ஷமஙகளராமை தனனுள
அடஙகபபெறஅப்‌ படிபபவாகளுககுப பசமாககதததை விளைவிககும மஹா
பாசதம ஒரு கடலாகும இகதை அககடலுள எழுத லா அமுதமபோனற
தாகும்‌ இததுணைப பெருமைவாயகத இகதக தையைத தமமை வாத
டைஈத டோககு உபதேசிககும அசாரயாகளும ஆசராயாகளிடயமிருக அ
கேடடுத தெரி அகொளளும மாணவாகளும, யிகுகத பகதி ரெததையுடன
இதை அதயயகம செய்யும அனைவரும்‌ ஸமஸார ஸமுதரததினின து மீக
பசகாபெபொ-—-என வாது 20

பநீதேசிகப்பிரடந்தம்‌ 874

ப்ரபநதம்‌ தலைக்கட்டப்படூுக்ன்றது

346 தீதறற நற்குணப்‌ பாறகடற முமரைச சேம்மலாமேன்‌
மாதுறற மாாபன்‌ மருவவின கீதையின்‌ வணபோருளைக

கோதற்ற நானமறை மேளலிறி னாசிரி யன்குறிததான்‌
காதற றுணிவுடை யாாகற்கும்‌ வணணங்‌ கருததுடனே.

உரை: தீது அறற - குறறம அற்ற, நல குண - சிறது
குண ததையடைய (வளும), பாறகடல - திருபபாறகடலில (உண
டான), சேம்‌ தாமரைமலாமேல-சிவகத காமரைபபூவினமேல (வீற
கிருகனை றவளுூமான), மாது உறற - பெரியபிராடடி எழுகதருளி
யுளள, மாாபன்‌ - திருமராபையுடைய கணணண, மருவ - ஏதறுக
கொளளுமகடி, இன்‌ கீதையின்‌ - இனிய பகவதகினையின, வண்‌
போருனை - அழகிய தாதபர்யததை, காதல்‌ தணிவு உடையா -
பக இயையும்‌ மஹாவிசுவாஸமாகிய அஙகததை (முககியமாகவுடைய
ப. ரபத இயை) யும்‌ அஅஷடததவாகள, கருத்துடன்‌- சிரததையுடன,
கறகுமவண்ணம்‌ - கற்றது அறியுமபடி, கோது அறற - எவவகைச்‌
கும்றமும்‌ அதற, நாலமறைமெளலியின்‌ ஆசிரியன்‌ - கானஞுவேதாக்‌
கஙகளின்‌ ஆசார்யனான வேதாகதாசராாயன, குறிததான்‌ - கூறினான்‌

ஸ்ரீமககாராயணனுடைய திருவுள்ளம உகககுமபடி ஸ்ரீ பகவத
சீதையின்‌ தாதபாயததைப பகதா பசபககா அனைவரும ஏரததையோடு
ககுணருமாற௮ு இபபிரபந்தததில வேசாகதா௪காயனாகிய யான வெளியிட

டேன என வாறு 21

ஊணசக௯ாணா.த தா ஸெ குர..சிவ கஉா௨- யாகி |
அத யாநதி&௦ பஹ தி.கி தீ.தாய_ஹ௦ ம, ஹக |
7
கீதார்த்தசங்கிரகம்‌ -— உரை முற்றிற்று,

ஸூ மிம8ரனஞ8ஹாடலெபபகாய _ந98

சரா தூபபுல இருவேகசடமுடையான திருவடிகளே சரணம
மும்மணிக்கோவை உரை
கணியன்‌

ராசா நு8ஓயாவா ௦ எக சக வ வெ ப்பட ட கெரமி௯( ॥

சீரொனற, , . i ..... வாழவு

| விஷயச்சுநக்கம்‌ ]

அகவல, வெணபா, கடடளை கலித்‌ துறை என்ற மூவகைப்‌ டராகக
ளால்‌ இபபிரபசதம அமைககப்படடு மூவகைமணிகளால்‌ அமைநத ஹாரம்‌
போலிருததவின இதற்கு “ முமமணிககோவை ” எனப பெயர்‌ வாத அ,

இபபிரபஈதததில முதலில பிராடடயின பெருமையையும, ஸ்ரீ௫ப்‌
தததின ஆறு பொருளகளையும பேசி, தெய்வசாயகனுடைய தஇிருககல்யாண
குணஙகளைப புகழசஅ, எலலாப பொருளாயும எல்லாப்‌ பகஅவாயுமிருப்ப
வன அவனே எனது காரணததுடன்‌ கூறி, அவனடிகளை உபாயமாகக்‌
கொணடவா அவனுககு௪ ௪மமாகினரூசென்று வெளியிடுரொர்‌ கம தேரினை,

இதில்‌ தெயவகாயகன்மீது ஸவாமிககுள்ள அளவிலாக்காதலால ஆழ
வாகளைப்போலத தாமும அவனை நாயகனாகவும தமமை காயயொகவும்‌
கொணடு தோழி, செவிலி ஆகிய இவர்கள்‌ பேச்சாய்ப பாடிய லெ பாகர

கள ஈம மனததைச்‌ கவாஇனறன

ஸ்ரீதேசிகன்‌ தேய்வநாயகனைச்‌ சரணமடையத்‌ திநவுள்ளங்‌
கோண்டு முதலில்‌ சேங்கமலவலலித்தாயாரிடம்‌ செய்யும்‌ புநஷகார
ப்ரபத்தியை முதற்பாசாத்தால்‌ வேவியிடுகிறா

ஸ்ரீதேசிகடபாடந்தம்‌ 810

மிலைமணடிலவாசிரியபபா

341 அருடரு மடியாபான்‌ மேயயை வைததுத
தேருடர நினற தேயவ நாயகநின்‌
னருளேனுஞ சீரோ ரரிவை யானதேன
விருளசேக வேமககோ ரினனோளி விளககாய
மணிவரை யனன நீன்றிரு வுருவி
லணியம ராகத தலஙகலா யிலஙகி
நின்படிக கேலலா௩ தனபடி யேறக
வன்புட னின்னோ டவதரித தருளி
வேணடூரை கேடடு மீணடவை கேட்பித
தீணடிய வினைகண மாணடிட முயன்று
தனனடி சோத தமருனே யணுக
நின்னுடன்‌ சோநது நீறகுநின்‌ றிருவே, 1

உரை - அருள தரும்‌ அடியாபால-(உனனால) அருளபுமியப

படட பாகவதாகளமீ அ; மேயயை வைதது-மெயயாக ஒழுகுகதன
மையை இடடு, தேருள தர நினற - ஜஞாகததை அருள முறபடடு
கினற, தேயவநாயக - தெயவநாயகனே!, எமககு இருள சேக -
எமககு (அஜஞாகமாகிய) இருள ஒழியுமபடி, ஜா இன ஒளி விளக
காய - ஒப்பற்ற இனிய பமகாசததையுடைய தீபமபோனறவளாய,
மணிவரை அனன-இகதரநிலபாவதம போனற, நின்‌ திரு உருவில-
உன அழயை திருமேனியில, அணி அமா ஆகதது - திருவாபரணங
கள அமா தநிறகினற திருமாபில, அலஙகலாய இலங்கி-மாலையாக
பரகாசித அககொண்டு, நின படிககு எலலாம்‌ - உன பாகாரங்களுக
கெலலாம, தன படி ஏற்க-தன ப.ரகாசககள ஒததிருககுமாஅ, அன்‌
புடன - (உனனைப பிரியமாடடாத) அனபுடன, நின்னோடு அவதரித
்‌ தருளி - உனனோடு (தானும்‌) அவதரிததருூனி, வேணடூரை கேட்டு -
(ஆசரிகாகள) பராாததிககும உரைகளை (த தான மூகஅற)க கேடடு,
மீணடூ அவை கேட்பிதது - மறுபடியும அவவுமைகளை (கி) கேடகு
மாறசெயஅ, ஈணடி௰ வினைகள - இரணட காமககள, மாணடிட
மூயன்று-ஒழிகது போக(சசெய்ய)முயன அ, தன்‌ அடி சோகத தமா-
தன இருவடிகளை அடைக பாகவதர்கள, உனை அணுக - உனனை
அடையுமபடி, நின்‌ அருள எனும்‌ சீ-உன கருணேயெனும குணமே,

377 மும்மணிக்கோவை-உை

ப

cr ண

ஜா அரிவையானது என - ஒப்பற்ற பெணவடிவு கொண்டன எண்‌
அம்ப்டி, நின திரு - உன்க௧கும்‌ பெருமையை தகருபவனாண
பிராடடி, நின்னுடன்‌ சோ௩துநிறகும்‌ - உன்னோடு சேர்கதுகி பான்‌.

அடியவாகளாகிய எஙகளுககு அருனபுசிவதில மெயயனாய ஒழுகு
தால “அடியவாககுமெயயன ” எனப பெயாபெுதறு எககஞைககு ஐஜஞாகக்‌
கணணை அருளனெற தெயவகாயகனே ! இருவாபரண கள அனை ததும்‌
சாம கிறமபெறுவதறகாக இசத.ரீலபர்வகமபோன 2 உன திருமேனியின்‌
ஒரு பாகமாகிய திருமாபில வகது அமாகது ஒளிபெற னெ றன இததகையபா
தஇிருமாபில ஒரு இருமாலைபோல பிராட்டி அகணமும பிரியாது வாழனெ
ரள ௩ இவவுலலை அவதரிககுமபோஅ அவளும உன ஸவளூபம ரூபம்‌
முதவியவறதஅககுது தகக ஸவளுபம ரூபம்‌ மூகவியவ௫துடன அவதரிதசறான்‌
கினறாள; தான ஜா இணிய சதனதிபமாய்நின ற எங்களை அஐஞாகததைடா
போககுகெறாள, அடியாகளின வேணடுகோளுககுஎ& செவிசாயதது உண
னிடம்‌ விணணபபமசெய அ அவாகளின காமககை ஒழிக ருள்‌, தன இரு
வடிகளை அடைகதவாகளை உன இருவடிகளை அடையச்செய்து உன கருணை
யே வடிவுகொணடசெனனலாமபடி. கிணறு காககனனுள இககனமம்‌
உனககும பெருமையைத்‌ தருகின்ற பெரியபிராடடி உன னோடு கணமும்‌
பிரியாஅ நிறகினறாள-—எனறவாறு.

££ வேணடுரை ஙநினனுடன சோகஅ ” எனனம தொட
சால ஸ்ரீிசபதத இன அாததம கூறப்பட்டது விளக்கம 804-வன பாகன்‌
அரைக குறிபபிற காணக 1

தம்முடைய இநத ஸஙிக்தி தேய்வதாயகனுக்குப்‌ பரமயபோகீ்ய
மென்னப்படுகன்றது-—

தகேரிசைவெணபா

248 திருமா லடியவாககு மேய்யரை சேய்ய
திருமா மகளென்றுஞ்‌ சேரு௩-—திருமாபி
லின்மணிக்‌ கோவையுட னேற்கின்று ரேன்றனிம்‌
மும்மணிக கோவை மொழி. 2
உரை:-— திரு மால்‌ - பிராடடியிடம்‌ மயககதகதையுடைய
வரும, அடியவாக்கு மேய்யணா - பாகவதர்களுக்கு மெயயராயகடம்‌
பவருமான தெயவகாயகனார்‌, செய்ய திருமாமகள்‌-சிவக்தநிறமுடையமா
48

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 578

பெரியபிராடடி, எனறும சேரும்‌ திருமராபில-எபபொழுஅம்‌ வாஸம்‌
செய்யும்‌ (தம) திருமாபில, இன மணிக்கோவையடன்‌ - இனிய
(கெளஸஅபம முதலிய) ஏ தனஹாம தஅடன, என்றன்‌ மோமி இம்‌
முமமணிககோவை - என மொழியாக இகத முமமணிககோவை
எனனும அலையும்‌, ஏறகின்றா - சாத திககொளகனைமு

அ.ஒயவாககுமெயயன, பெரியபிராடடி பிரியாது நிசயவாஸம செய
யம தம இருமாரபில ளவெளெஸ௮பம முதலிய ரதசஙகளாலாகிய தறா.ரததை
அணிக திருபபதுபோல இததப பிரபகதகதையும மிகச அதாததுடன சுண
திருமாபில இரிதஅக கலொணடாடுனெருன [ ஆகவே, எமபெருமானும
அனபுடன ஏ௫கும இபபிரபகதம பாகவதாகளூககும மிகப்‌ போகயமாம ]-—
என வாது 2

தேசிகன்‌ நாயகியின்‌ தனண்மைனய அடைநது தோழியின்‌
வாயாஸ்‌ பேசி அநுபவிக்கிறுர்‌-..-

கடடனைககலி ச அலை

249
மோழிவாா மோழிவன மும்மறை யாகு மமிந்தையிலவக
திழிவா ரிழிகவேன்‌ நின்னமு தக்கட லாகிநினற
விழிவா ஈருண்மேயயா மெல்லடி வேண்டிய மேலலியனமேற
போழிவா ரனஙகாதம்‌ பூஙகரும்‌ புதிய பூமழையே 2

உரை:- மோழிவாா மோழிவன - பேசுபவா பேசசெலலாம,
மும்மறை ஆகும்‌ - மூன அவேதஙகளின ஸாரமானெற (பெருமை
வாய௩த); அயிந்தையில்‌ வநது - தஇருவயிகதிபுமததில அவதரித அ,
இழிவா£ -(எமமிடம) ஈபெெடு (சதக விருமபு) மவா, இழிக என்று-
ஈடெபெடுக எனன (நினைக), இன்‌ அமுதக கடலாகி நின்ற - இணிய
அமருத ழு காரமாகி நினறவரும்‌, விழி வா அருள்‌ - கடாக்ூதஅ தி
னின்று பொழியபபடுனெற கருணேயையுடையவருமான , மேயயா-
அடியவாககுமெய்யருடைய, மேல அடி வேண்டிய - மெலலிய
௦ தனை விரும்பிய, மெல்லியல்‌ மேல்‌ - மெனமைதகதனமை
வியினமேல, அனஙகா - மனமகனா, தம்‌ பூம்‌ கரும்பு
முடைய அழகிய கருமபாகிய விலலினின்‌ நு எமழுனெற,

/ஷபமாகிய (அம்பின்‌) மழையை, பொழிவா--பெயவசா.

879 மும்மணிக்கோவை-உரை

ஸத்‌ தெசிகனுககுத தெய்வகாயகனமிஅளள அளவிலாக காதல இக
ஙனே பெணதனமையைத ததன்‌ இததனமை தாமாக ஏறிடடுககொளவ
தனறித தானே பமவசமாய வருவதாகும்‌ புருஷோத தமனமுனபு சதா
லேசமுமினறிப பரதகதாமாயக இடககும உலகமுழு அம பெணதன மைய
தாகுமனறே ! இஙகனம ஸ்ரீ லேசிகன தலைமகளின தனமையை அடைகதரா
இஈதத தலைவிககுத தெய்வசாயகன திருமேனியோடு அபபொழுகதே கலா
பரிமாற அளவிலாத வேடகை சளொநதெழுகத அ, ௮து கெட பெருமை
யாலே ஆதமுமை விஞி அவள யிகத தளாசதாள இரநிலையில மன மதனும
அவளமிஅ தன அமபுமாரியைப பொழிகது காதலை வளாவிததான இற
கனம தெயவகாயகனை அடையபபெறாது வருகஅம தலைவியின நிலகணட
சோழியின பேசசாய எழுகதது இதப்‌ பாக.ரம

இஅ தமிழாகளின அ௮அசபபொருளஅமறைகளில தோழிகூதறில
£ இரங்கல்‌ ? எனனும அலையாம அதாவது தலைவியின நிலைமைகணடு
தோழி இரககிககூஅதல எனபதாம

பெணடி, சிறுவர்‌, இளி, குயில முதலிய ஸஃலஜீவராசிெகளூம பேசு
கின உ வாகயககளெலலாம ஸகலவேசஸாரம எனனலாமபட மிகப்‌ பெருமை
வாய௩தஅ இருவயிகஇரபுரம இதில தெயவநாய்கன அனைவரும ஸேவித அ
வாழுமபடி வசன அவதரிதது * எனனை அறபவிதது உஜஜீவியுஙகள ”
எனறு தனனைக காடடிககொடுததுககொணடு, அஅபவிபபவாககுத தெவிட
மான்‌ அழுதககடலாயநின று சன கடாக்ஷ்த்தால அனைவாமி அம அருள்‌
மாரியைப பொழிகினமறான அவணிடம அளவிலாக காதல்கொணடு அவனை
அணேயவிருமபி அதுபெரு௮ வருஈ திமிறகும தலைவியின மீ அ மன மதனும தன
கருமபுவிலலினின அ பூமாரியைப பெயஅ இனனும வாட்டுகனரூனே,
என செய்வ அ)-- எனது தோழி இரககெகூறியவாறு

ஸவாபதேசபபொருளில.தெய்வகாயகனை அடைக அ அற்ப விககப
பேராவலகொணட இபபெரியோருககு பசகரு திஸமபகதம உடனே அககன
செயயாது தடை செய்னெறதே எனறு பாசவதா இருக கூறியதாயக

கொளளலாம 3

இங்ஙனம்‌ தன்னை அநுபவிக்கப்‌ பாரித்துநிற்கும்‌ ஸ்ரீதேசிக
னுக்குத்‌ தேய்வநாயகன்‌ தன்‌ ஸ்வநபம்‌ நபம்‌ குணம்‌ விபூதி ஆகியவற்‌
றைக்‌ காட்டிக்கோடுகீக அவனை அநுபவித்தபடியை இரண்டு பாசுரங்‌
களால்‌ பேசுகீன்றர்‌-

பநீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 380

350

நிலைமண டி லவாசிரிய்பபா

மழையி லேழுஈத மொககுளபோல வைய
மழியவோன்‌ றழியா வடியவா மேயய
வருமறை யினபோரு ஸனாய்௩தெடுக குஙகாற
றிருவுட னமாநத தேயவ நாயக
நின்றிருத்‌ தனக்கு நீதிரு வாகி

யிந்ததன்‌ னிலவுட னிலங்குதன்‌ மையினை
௩நந்துத லில்லா நலவிளக தாகி

யநதமி லமூத வாழியாய நிறறி

பாறகட. றன்னிற பன்மணி யன்ன
சாககணஞ சோநத சீலமெல லையிலை
யடியவா பிழைக ஸணின்கருத தடையா
தடையவாண்‌ டருளு மாசை நீயே
யுயாநதர்‌ யுன்னை யேம்முடன்‌ கலநதனை
யயிநதைமா நகரி லமாநதனை யெமககாயச
சிததிர மணியேனத திகழுமன்‌ னுருவி
லததிர மணியேன வனைத்துநீ யணுகி
விண்ணு ளமாநத வியனுரு வதனா
லேணணீய வீரிரண்‌ டீருக்களு மடைதி
பன்னிரு நாமம்‌ பலபல வருவா
யின்னுரு வேங்கு மெயதிநீ நிறறி

மனோ டாமை கேழலகோ எளரியாய
வானா குறளாய மழுபபடை முனியாயப
பினணு மிராம ரிருவராயப்‌ பாரிற
இன்னிய பரஈ௩தீ துவரைமன்‌ ஸனனுமாயக
கவிதவாத தருளுங்‌ கற்கியாய மறறு
நலிவதற்‌ கேணணும்‌ வல்வினை மாறற
நானா வருவங்‌ கோணநேல லடியோ
வானா ரின்ப மிஙகுற வருதி

யோருயி ருலகுக்‌ கேன்னுநீ திருவோ
டேருமி ரேல்லா மேநதியின்‌ புறுதி
யாவரு மறியா தேங்குநீ காந்து
மேவுருச்‌ சூழ்ந்து வியப்பினான்‌ மிகுதி

891 மும்மணிக்கோவை-உரை

கோண்டிட வேம்மை யடைக்கல முலகிந்‌

கணடிலங்‌ கதியுனை யன்றிமற ஜோன்றும்‌

பலவகை நினற நின்படி யனைததினு௩

தோலவகை காட்டு துணிநதுதூ மறையே 4

உரை - மழையில எழுத மொககுளபோல - மழைகிரி
னினறு உணடானெற நிரககுமிழிபோல, வையம்‌ அழிய - உலகம
அழிய (அபபோஅம ), ஒன்று அழியா - ஒனறும (சிறிதும) அபி
யபபெரறோத, அடியவாமேயய - அடியவாககுமெயயனே !, அரு மறை
யின்‌ பொருள - அருமையான வேதஙகளின ஸாரததை, ஆய்ந்து
எடூககுஙகால - ஆராய அ சீாதூககுமபோ, திருவுடன்‌ அமாநத -
பிராடடியுடன ( பிரியாது ) நிறனைற, தெயவகாயக - தெயவ
காயகனே !, நின்‌ திருத்தனககும்‌ - உனககுப பெருமையைததரு
இனற பிராடடிககும, நீ திருவாகி - நீ பெருமையை ததருபவனாகி,
இந்து - சஈதிரன, தன நிலவுடன்‌ - தன நிலவுடன, இலங்கு
தனமையினை - பிரகாசிபபதுபோன ற தனமையுடையனாயினை :
௩ந்துதல்‌ இலலா நல விளககாகி - அவிதல இலலாத நெகத இபமாய,
அந்தம்‌ இல்‌ - எலலையிலலாத, அமுத ஆழியாய நிறறி - அமருக
ஸமூத.ரமாய நிறகினருய , பாறகடல்தனனில - இருபபாறகடலில,
பல்‌ மணி அன்ன - பலவகை ரதனஙகள ( விளககுவஅ ) போல,
சாக கணம்‌ சோநத - இருககலயாணகுணஙகளின கூடடம சோ௩த,
சீலம்‌ - ஸெனலய (மெனனும முகயெ குண ) ததிறகு, எலலை
இலை - எலலையிலலா அநினறாய ; அடியவா பிழைகள்‌ - பாகவதா
கனின அபராதஙகள, நின கருதது அடையாது - உன இருவுளள த
இல இடமபெறுாதிருகக, அடைய - அனைததையும, ஆண்டருளும்‌ -
காததருளூுனெற, அரசனும்‌ நீயே-மஹா.ராஜனும நீயே, உயாநத நீ-
உயாநதுநிறகும மி, உன்னை எம்முடன்‌ கல௩தனை - உனனை எம
மூடன ( ஒரு நீராகக ) கலஈதபரிமா நினை : எமககாய்‌ - எஙகளுகளு
அருள புரிவதற்காக, அமிநதைமாநகரில - திருவயிகதிசமஹாபுபத
தில, அமாநதனை - நிதயவாஸமசெயதனை : சிததிர மணி என -
விசிகாமான நீலரதனம எனனலாமபடி, திகழும்‌ மன்‌ உருவில -
டிகாசிககும நிதயமான (உன) திருமேனியில, அததிரம்‌ அணி
என - ௮ஸத.ரம திருவாபாணம என்னுமபடியான, அனைத்தும்‌ -

டா மத கபடரபு்தம்‌ 90K

அஸ்‌

ஸகலதகத அவங்களையும்‌, நீ அணுகி-நீ "பெடி (த ௧௧௫ ), விண்ணை
அமாநத - ஸ்ரீவைகுணடததில எழுகதருளியுளள, வியன உரூவத
லை - விலகூதணமான ப.ரவாஸ- கவரூபசஇலிருக௩ஐ, எணணிய-
( பகதாகளால ) தயானிககபபடுனெற, ஈரிரண்டு உருககளும்‌--கானகு
வழூஹரூபஙகளையும, அடைதி - அடைகதுநிறனெரறுய; பனனிரு
நாமம்‌ - பனனணிணடு திருகாமஙகளையும, பலபல உருவாய்‌ - பற்பல
திருமேனிகளை யும்‌ உடையவனாய, இன உரு எங்கும்‌ - போகயமான
(பாகவதாகளின) சரீ ரததின எலலாப பாகங்களிலும்‌, நீ எயதி நிறறி-
நி அடைக நிறகெறாய; மீனோடூ ஆமை - மனையும்‌ கூரம்‌,
கேழல-வ.ராஹமும, கோளரியாய-கரசிககமுமாகி, வான ஆா-( பின
தீரிவிகரமனாட) வானததை அளாவிய, குறளாய-வாமனனாய, மழுப
படை முனியாய - கோடரியெனனும அயுதததையுடைய பரசுராம
னய, பின்னும்‌ இராமா இருவராய-பினனும அவா திருமன
அம்பலராமனுமாயெ இருவ.ராய, பாரில-- பூமியில, துன்னிய-பொருக
இய, பரம்‌ தீ£ - பாரசதைப சேபோககுகன ௪, துவரை மனனனுமாய்‌-
அவடாகைக்கு நாதனான கணணனுமாய, கலி தவித்தருளும்‌ - கலி
யின கோலாஹலததைப போககியருளகின ற, கறகியாய-சலயெமாடு,
மறறும்‌ - மேலும, நலிவதறகு எணணும - அனபுஅதஅவ ளு
முறப்டட, வல்‌ வினை மாறற - வலிய காமககளைப போகக, நானா
உருவம்‌ கொணடு - பலவேறு இருமேனிகளைக கொணடு, நல
அடி யோோ--ஸா அககளான (உன ) அடியராகள, வான்‌ ஆரா இன்பம்‌--
ஸ்ரீவைகுணைடததில ( அடையககடவ ) பரிபூரண அக ந,
இங்கு உற - இக்கு அடையமபடி (செயய )) வருதி - மூறபடு
கன ய: உலகுக்கு ப பஞ்சமமுழுவகிறகும, லா உயி எனணும்‌
நீ - ஒரே அதமா சனனபபடுனெற நீ, திருவோடு - பிராடடியோடு,
ளா உயி எலலாம்‌ ஏதி - ஒஓதஅநிறகும ஜீவாதமாககளை சாலலாம
தாக, இன்புறுதி - ஆககதமடைனெறாுய; யாவரும்‌ அறியாது -..
ஒருவரும அறியாதபடி, நீ எங்கும்‌ கரந்து- ந எங்கும்‌ ஒஊளிகதிருக ௮,
மேவு உருச்‌ சூழ்ந்து - பொரு அனெற சரீ ககளை௫௪ சூழு, வியப்‌
பினால்‌ மிகுதி - ஆசசாயததால மிகுமபடிநினறாய; எம்மை அடைக்‌
கலம்‌ கோணடிட - எமமை எ்நிககபபடவேணடி௰ வஸதுவாக
ஏற்றுககொளள, உலகில்‌ உ (ன்னை அனறி - உலகில உனனைக
சுவிர, மற்றொன்று கதியும்‌ கணடிலம்‌ - வேறொரு கதியையும (யாம)

888 மும்மணிககோவை-உரை

காணவிலலை; பல வகை நின்ற - பல வகையாய நிலைபெற்றுநினற,
நின்‌ படி அனைததினும்‌ - உன பமகாமககள அனைதஇலும, தோல்‌
வகை - அகாதியான பரகாரகதை, தூ மறையே - பரிசுததமான
வேகமே, துணிந்து காட்டும்‌ - அணிகது விளககமுற2படும.

அடியவாககுமெயயனே ! மழைபெயயுமபோத தோனறி க்ணத
இலேயே அழினெற மீாககுயிழிபோல நிலையறதறஐ ப ரபஞசம முழுஅம பரளய
காலததில அழிகதபோதினும உன ஸவரூபம சூபம குணம்‌ முதலியவறறில
இறிதும மாறுபாடினறி நீ பரகாசெனெறாோய , ஸகல வெதாகதஙகளையும
அய அபாாததால்‌ பாரிய பதியான நீயே பரதததவமெனறு நிசசயம செய
யுமபடி நிறனெறாய, உனககுப பெருமையைத தருனெற பிராட்டிககும
நீ பெருமையைத தது, ௪கஇரன கிலவடன பிறியாதுகிறப தபோல மீயும
அவளுடன கூடின அ பரகாசிகனெருய , ஒருகாலும்‌ அவியாத எதநதிபமாய
நினது உலஜறைகு அறிவுசசனெலவததையனித அ, அசரிதாகள அஅபவிககத
தெவிட்டாத அமருதஸமுதமமாய நிறதகினறாய , கடலுள பலவகையான
௪௦௧௪ ருதனஙகள விளஙகுவஅபோல உனணிடம திருககலயாணகுணஙகள
அனை த அம இட மபெலஅஙிறக, அவறஅள நீசாகளுடனும கலகதஅபரிமானத
லாகிய ஸெனலேயமெனனும குணம எலலைய அ நிறகபபெறஇனறாய , குடி
களின பிழையைப்‌ பொத இக காகதினற மஹாராஜனைபபோல அடியவா
களின அபராதஙகளை த திருவளள ததிற. கொளளாஅ கருணையால க்ஷமிதறு
அவாகளைக காததருளகினரூய , ஸாவபரகாரக்களாலும உயாகதமிறகும நீ
பமிகத தாழ இடிறகும எமபோனற நீசாகளுடன ஒருரீராகக கலக அஙநிறக
ஒருபபடடு எங்களுககு அருளபுரிவதறகாகத திருவயிஈதிரபுாததில்‌ அாசசை
வழி வவகொணடு நிதயவாஸம செயனெஜற்னை , விதமான நீலரதனமபோல
பரகாசிககும உன திருமேனியில்‌ ஸகலதத அவங்களை யும இருவாபாணஙகளாக
ம இருவாயுதஙகளாகவும தாஙபெ பரவாஸுதேவனாக ஸ்ரீ வைகுணடத இல
கிறகினறாய, பின, பகதாகள தயானிசக எளிதாயிருககுமானு வாஸுதேவன
ஸககாஷணன பரதயுமகமன அஙிருததன எனற நானகு வழஹவடி வஙகளையும
கொளவதுடன அ௮வதறிலிருகது உணடாடிய கேசவன முதலிய பனணிரணடு
வடிவ௫களாடன பாகவதாகளுடைய ௪ரீரத இன பாகஙகளில புணடரூபமாய
நிறகினறாய, பின ஸமஸாரிகளின காமககளைபபோகக௫ச காகக நினைக
மதஸயம கடாமம முதலிய பதது விபவாவதாரஙகளையும எடுகதுககொணடு
ன்று, பாகவதாகள உன திருமேனியைககணடு ஸ்ரீவைகுணடததில அறு
பவிககும பாமாககதததை இசகாமபூமியிலேயே அறுபவிசசசசெயகெ ரூய,
பாபஞ்சததிலகெலலாம ஒரே ஆதமாவாயப பிராடடியோடு கிறகும நீ

ஸ்ரீதேசிகப்பிரடந்தம்‌ 564

வ கன்‌ ஸை.

சேதசாசேதகககளெலலாம தன தஇருமேணியின ஏசதேசததிலே ஓட்டி
இடககுமபடி, அவதமைத தாக விராடஸவரூபனாய நினது மகழனெறாய்‌,
ஒருவரும அறியாதபடி £ கறத பாலுள நெய்‌ ' போல ஸகல வஸ.துசகளிலும
அசதாயாமிவடிவஙகொணடு தங, அதையறிசதவா ௮அனைவரும அதிசயிககு
மாது நிறனெழமுய, இததகைய பெருமைமிக்க உனனையன்‌ நி எமமைக காகக
வேற கதி காணகிலோம உன ஸவரூபம ரூபம குணம விபூதி ஆகயவஐறைப
பேச அபெளருஷேயமாய அகாதியாய நிறகும வேதம ஒனறே அணிஈதஅ முற
படுமேயன றி மறறவரால முடியுமோ ? (முடியா அ)-_— எனறவா அ

இபபாசாத இல ஸ்வரூபநிரூபலதாமங கசா ஐகதும கூறப்பட்டன
அவை பினவருமாறு -_ * ககதஇதவிலலா ' எனனுமதால ஸதயதவழமும,
£ கல * எனனுமதால அமலதைவமும, “ விளககு * எனறதால ஜஞாகதவரும,
£ அசதமில ' எனறதால அக ததவமும, * அமுதவாழி ' எனறதால ஆககததவ
மும்‌ ஸஜூசெபிககபபடடன ஸவரூபகிரூபசதாமககளின விளககம 248-
வ௮ பாசரவுமைககுநிபபிற காணக

கீத அவங்கள்‌ அஸதரஙகளாகவும அணிகளாகவும நிறகும முறையை
80-வஅ௮அ பாசரவுமையிற காணக

இப்பாசுாததில தவயததின முறதபகுதியின பொருளும குறிககப
படுகின்றத_—. நின திருததனககு ” எனததால “ஸரீமத' சபதததின
அாததமும, “ சோாககணஞ சோநத ்‌ எனததால “நாராயண ' சபத்த
தின அாததமும, “மனனுருவில' எனறதால திருமேனியை ஸஒஇபபிககும
வரணசபதததின அாததமும, “ அடைககலம £ எனறதால ரண” ௪பதம,
“பரபத” வினைபபகுதி இவறறின அாததமும, ' கணடிலஙகதி” எனறதால
தினமையொருமைவிகு தியின அாததமும கூறபபடடன தவய த இன
அராததவீள ககம அய௫சருககு-உரையிற காணக

[ ஜீதேகென பெருமாளசோயிவிணின அ திருவயிக திரபுாத இறகு
எழு தருளிய பின போருளாளனும ஸவாமிககாக ௮ஙகு எழுஈதருளியதாக
வம இதைககருதியே 'அயிககைமாககரிலமாகசனையெமககாய” எனனப்படட
தாகவும பெரியோ பணிபபா ] 4],

சகோிசைவெண்பா
851 தூமறையி ளைள௩ துளஙகாத துணிவுதரு
மாமறிவா லா£நதடிமை யாகின்றோம்‌--பூமறையோன

பாரா யணததிற பணியு மயிநதைககா
நாரா யணனூாககே நாம்‌

385 மும்மணிக்கோவை-உரை

உரை. பூ மறையோன - காபிககமலததில அவதரித அ
வே தபாவஎசனபசெயெயும பமஹ்டா, பாராயணத தில பணியும-வே தங
களின ௮ தஸநதாகதகதில வணககுகனெற, அமி௩தை ஈகா நாராயண
னூககே - இருவயிகஇரபுரததில எழுகதருளியுளள ஸ்ரீமககா.ரா
யணனாருககே, தூ மறையின்‌ - பரிசுததமான வேதததின, உளளம-
தாதபாயத தில, துளஙகாத துணிவு தரும - கலககாத நிசசயாாததத
தைத தருனெற, ஆம அறிவால நாம்‌ ஆரஈது - ஏற்ற ஜஞாகத மால
காம நிறை, அடிமை ஆகின்றோம்‌ - தாஸாகளாக ஆகின்ரறேம

சாம அபெளருஷேயமான வேதாகதககளில மிகப்‌ பரிசயமசெயஅ
ஓனரு ஓம கலககமுடியாத மிசசயஜஞாகததைப பெறுமோ ம இதனால எக
காலததிலும வேதஙகளை ப.ரவசகம செயயும பமஹமாவினாலும அதத வேத
களால போததபபடுமவனெனக கொண்டாடி அடிபணியபபடும தெய்வ
காயகனுககு கிதயதாஸராயகிதகும பெருமைபெறறோ ம-—எனறதவான

இங்கு “சாராயணனாககே நாம அடிமையாகனெறோம' எனற தொட
சால தவயததில பிறபகுதியிலுளள “ஸ்ரீமதே காராயணாய' என தொட
ரின்‌ அ௮ாததமும, 'அுளஙகாத துணிக எனததால £ நம ' எனற எபதததின
அாததமும கூறப்பட்டன ல

தலைவியின்‌ நிலைமை கண்டு தோம்‌ இரங்கீப்பேசுகின்றுள்‌--
292 கடடளைககலித அறை

ஆாககுங கருண போழிவா னயி௩தையில வ௩தமாநத
காககோண டலைககணட காதற புனமயில கண்பனியா
வோககு முகிழககும விதாவிதாக கும்வேள்கி வேவவுமிாககும்‌
பாககின றவாககிது நாமேன்கோ லேனறு பயிலுவமே. 6
உரை -- ஆககும்‌ - யாவாககும, கருணை போழிவான -
கருணை (யாகிய நீரைப) பொழிவதறகாக, அமி௩தையில-திருவயி நதி.
புமததில, வநது அமாநத - எழுகதருளி நிதயவாஸமசெயனெற,
காராக கொணடலைக கண்ட - (தெயவகாயகனெனனும) கரிய மேகத
தக கணட, காதல புனமயில - காதலையுடைய மயில (போனற
சாயலையுடைய தலைவி), கண பனியா - கணணீாதஅளியருமபி,
வோககும - உடலவியாககும; மூகிழககும - (அ௪சததால) மயிாக
கூ௪செறியும, விதிவிதாககும - ஈடுககும; வேளகி - வெடஅமுறனு,
49

ஸ்ரீதேசிகடபிரபக்தம்‌ 280

வேவவுமாககும்‌- வெயய தாகப பெருமூ௫௪ விடும, பாரககின்றவாக,
(இகநிலைமையைப) பாரககன றஐவாககு, நாம்‌ இது என்‌ என்று பம
வம்‌ - காம இது எனன எனறு கூறுவோம்‌! கோல அசைக்‌

கீழே தலைவிககுத தெய்வநாயகன தன ஸவரூபம ரூபமி (10௬6
வதைக்‌ காட்டிக்‌ கொடுகஃ அவள அவத அஅபவித அ மகிழஈது
பின அவன தன வடிவததைச சடடென மறைதஅககொளள, அத
மனம பொருது மிகவும வருக திறின ஐ அவளத மெய்வேற்பாடுகு
தோழி இரகக பினவருமாறு கூ அகன்றான்‌

உயாவு தாழவு கருதாது ஆசரிதரான அனைவாமீ இம கருணையா
நீரைப பொழிகது வாழவிபபதறகாகத இருவயிசகஇரபு.ததில வக எ
தருளியுளள தெயவநாயகனாகய காளமேகத தைக ஊட மயிலபோன றவ
மிய தலைவி இபபொழுது ௮ஈத மேகததைப டிரிசஅ கணணீ த அளியரு.
உடல வியாகக, அசசததால மயி£ககூசசெறிய, மேனி ரஈடுஙக, வெ
மூற௮ வெயயதாகப பெருமூசசுவிடுகன ௫ இஈநிலைமையைப பாச
கேடபவாகளுககு இது எதனால விளைகததென அ கூறுவோம 1—எனறவா

ஸவாபதேசப பொருளில ஸ்ரீ தேசகெனுககுப பசவத_நுபவத இல ௨௨௨
ஆாவததின மிகுதியையும ௮து இடைசகப்பெருத கிலைமையில படும ப
டையும கணடு பாகவதாகள வியக௮ கூறிய தாயக கொள்ளலாம

பின்னும்‌ தேய்வநாயகனுடைய குணங்கள்‌ புகழப்படுகின்ற6
நிலமணடிலவாியபபா

353 பயின்மதி நீயே பயின்மதி தருதலின்‌
வேளியு நீயே வெளியுற நிறறலின
றாயு நீயே சாயைத௩ துகததலின
றநதையு நீயே மு௩திரின்‌ றளிததலி
னுறவு நீயே துறவா தோழிதலி
னணுறறது நீயே சிறறினப மினமையி
றை நீயே யாறறுக கருடலி
னறமூ நீயே மறநிலை மாயத்தலின்‌
றுணைவனு நீயே யிணையிலை யாதலின்‌
றுயயனு நீயே சேயயா ளுறைதலின்‌
காரண நீயே நாரண ஸனாதலின

கற்பக நீயே நற்பத௩ தருதலி

887 மும்மணிக்கோவை-உரை

னிறைவனு நீயே குறையோன்‌ நிலாமையி

னின்பமு நீயே துனப௩ துடைத்தலின்‌

யானு நீயே யேனனு ளுறைதலி

னேனது நீயே யுனதன்றி யினமையி

னல்லாய நீயே பொலலாங்‌ கிலாமையின்‌

வலலாய நீயே வையமூண்‌ டூமிழதலி

னேங்ஙன மாகு மேயயநின்‌ வியபபே

யங்ஙனே யோகக வறிவ தாரணமே 7

உரை:- பயில மதி- (உன்னை) ௮ நபவிககவலல ஜஞாகததை,

தருதலின்‌ - அருளியபடியால, பயில - அஅபவிககககூடிய, மதி
நீயே - சகதிரனும நீயே; வேளி உற நிறறலின்‌ - (ஸகலவஸதுக
கரும்‌ உனை) ப.ரகாசம அடையுமபடி நிறப தால, வேளியும்‌ நீயே
சேஜஸஸ-₹ம நீயே, சாயை தாது - (தன திருவடி) நிழலைத ௧௩௮,
உகததவின்‌ - மழெ௫௪சியடைவதால, தாயும்‌ நீயே - (பெற்ற) தாயும்‌
நியே; முந்தி நின்று - (ஸமறாஷடிககு) முனபு (தனியனாய) நின,
அளிததலின்‌ - காததலின, தநதையும்‌ நீயே - தகபபனும நீயே,
துறவாது ஒழிதலின- எமமைக கலைவிடாதிருகதலால்‌, உறவும்‌ நீயே
ஸாவவிதபகனுவும கீயே, சிறறினபம்‌ - (உலகிலுளள) அற்பஸுகம,
இன்மையின்‌ - (என ஸவரூபததஇறகுப பொருககியதாக) இலலா
மையால, உறறதும்‌ நீயே - ௪௩௪ பலனும்‌ நீயே, ஆறறுககு- உபரயத
இறகு, அருளதலின்‌ - (பலனை) அருளவதால, ஆறும்‌ நீயே- உபாய
மும நீயே; மற நிலை - பாபககனின நிலையை, மாய்ததலின்‌ - ஒடி
தலின, அறமும்‌ நீயே - தாமஸவரூபியும நீயே, இணை - (உனககு)
ஒப்பு, இலையாதலின்‌ - இலலையா தலால, துணைவனும்‌ நீயே -
(எனககு த தகக) ஸஹாயனும நீயே , சேய்யாள்‌ - பெரியபிராடடி,
உறைதலின்‌ - (இருட்ராபில) நிதயவாஸமசெயெவெதால, துயயனும்‌
நீயே - பரிசூுசதனும நீயே, நாரணனதைலின்‌ - ஸ்ரீமககாராயணனா
பிருபபதால, காரணம்‌ நீயே - ஜகதகாரணமும்‌ நீயே; நல்‌ பதம்‌ -
உயாகத ஸகாக (மா௫ய ஸ்ரீ வைகுண்ட) இதை, தருதலின்‌- கொடுிபட
கால, கறபகம்‌ நீயே - கற்ப விருது நீயே; ஒன்ற குூஸ்ற - ஒரு
குறையும்‌, இலாமையின்‌ - இலலாமையால, இறைவனும்‌ நீயே -
காாவேசுவ.சணும நீயே, துன்பம்‌ - (ஆபாரிதாகனின) அனபததை,

துடைததவின-போககுவதகால, இன்பமும்‌ நீயே - இககதமும நீயே;

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபக்தம்‌ ௨88

என்னுள்‌ - எனககுள, உறைதலின்‌ - அகதாயாமியாயிருபட தால,
யானும்‌ நீயே - யானும்‌ தினனில வேண்படாதவன , உனது அன்றி -
உனககு௪ சேஷமாயன்‌ ஜி, இன்மையின்‌ - (ஒருவஸ்அவும) இலலை
யாதலின, எனதும்‌ நீயே - எனனுடைய வஸதஅவும நீயே போல
லாங்கு - கோஷம்‌, இலாமையின்‌ - இலலாமையால, ஈல்லாய நீயே-
சிறகஅநிறபவனும்‌ நீயே , வையம்உண்டே(பசளயததில) உலககுதை
விழுக, உமிழதவின்‌ - (ஸருஷடிகாலததில) உமிழகலால, வலலாய
நீயே - ஸமர்ததனும நீயே , மேயய - அடியவாககுமெயயனே |, நின
வியப்பு - உன ஆச௫சாயஸவபாவம, எஙஙனம்‌ ஆகும்‌ - சாவவாறு
இருகனெறதோ, அஙஙனே ஓக்க - அவவாறே பொருகதுமா கால,
அறிவது - அதியவலல ௮, ஆரணமே - வேதமே (ஆரும்‌)
கழக கூறியவாறு தெயவகசாயகன ஸ்ரிதேகெனுககுத தன ஸ.வளுபம
மூதவியவைக காட்டி மறைய, ஸவாமியும மனகதளாக ன தமமை அவன
உபேக்ஷிபபததகுக காரணம அவனுககுத தமமீது கறாணையிலலாமையா,
அவனை அஅபவிககத தமககு அதிகாரம இல்லாமையா எனறு இகைதன
மனமபுணணாஒுிகினறா இதைக கணடு மனமவருகதிய தெயவகாயகனும
எதிரே வகதுகின௮ “£ உம௰ிடம கான கலவாத நிதபதறகு நீர கரும
இசணடும காரணமல்ல, மனுஷயாவதாசததில மானிடமுறையைக கடவாஅ
சடகதாகபோல்‌ அாசசாவதாசததிலும அமமுறை அழியாதிருபபதறகாக
உமமோடு அணையாது வாளாவிருககின மேன, சோகியாதா '” எனறு
ஸமாதானமசெய அ முன காட்டாத ல குணஙகளைக காட்டியருள, அவற்றை
அஅபவிதஅப பினவருமாது பேசுகின்ற
அடியவாககுமெயயனே ! உன ஸவரூபம ரூபம முதலியவற்றை
அஅபவிககுமபடி விசேஷ ஜஞாகததை நீ எமககு அருளுவதால தன கிலவி
னால்‌ உலகமுழுவ அம்‌ பமகாசிககசமெயயும குளிகத ௪கஇரனாகப பிரகாகிக
கஇனறாய; உலகில ப்.ரசாசமுளள ஸசலவஸதுசகளும நீ கொடுதத பரகாசத
தின திவலையை வைத அககொணடு பசகாசுபபதால தேஜோமயன எனப்‌
படுிினறாய, உண தஇிருவடிகிழலினே அனைததையும அ௮அடக இ
கேஷ்மமு ற௫செய்வ தால்‌ அனைததுககும பெற்ற தாமாயிருகனைசுய;
கராலததில்‌ நீ தணியாம மினன அசேதகமபோலக்‌ இட ககும ஜீவ
'சகுச சரீரம்‌ இகதரியம இவதலைக கொடுததுப படைததுக
அனைததுககும தகதையாகனெறாய, ஒருபோதும எமமைக கை
காப்பதால்‌ ஸகலவிதபகுஆவும ரீயேயாகென முய, உலூலுளாள
" மோக்ஷத்தை விருமபும எஙகள ஸவளுபததிறகு ஏனை

உ தசிகப்பிரடந்தம்‌

508

த கலயாகவாயாவளா ளலா.

தா பெனளகதா
ரானை _ வேதவிதி
அர இ... பாசாசம
ப ண௱ர்தல -- குறைதல, மதததவ
சாத _— விடாஅ
ப்‌
மந மைமை _ உலகம
த
அர்‌ அதல - ஓழித தல
அ அரை -— கருணை, குணம
அலை அலை _ சுதெதல
னம்‌ கன _. பது முமக.ராவணன
அ கானை ௫ _ கதையெனனும அயுதம
அக ௮ _ குளி£சசி, தாழவு
அத அ அ விததல - தாணடுவிகதல
அ அம்பல _— தவிசுதல
௫௯ ரம - சேனை, உபாயம
ஃகரி?நெறி _. பரஹமகாடி வழி
கடி த மறை _ திவயபரபகதம
திசா -— பராஹமணா
சீபம்‌ _— பெருமை
க .௪ னம்‌ - முத
௧௬2 அ அல _ தாககுதல, உஜஜீவிததல
ச அஅம _ யுகதிவாதம
ககம அருககன _— இளஞுகுரியன
௬௭௬௫௬௨௦712 _ உபாயம்‌, கணம்‌
தும்மல்‌ _— பூமி
தை — முடிவு
கு ைைக௯பாா ௫ _— முரதலவாசல
க லைைவைததல -- தலைவணங்கு தல
கபைெ கறி பயோசகமாரககம
கரை அப சாதம
சுர்‌ ௮ தல்‌ _— ஒழித தஸ
ச: அல -— விடுதல்‌, இழததல
கஸ்‌ -— அலி
கணைய அதல -- வளாதல
தனம்‌ -— இதழ
தண 5 அயன -— அஜா கன
கணம்‌ — செல்வம்‌
தண பகன்‌ - புதிரான
தர்‌?) மைம _ ஒப்பற்ற தண்மை
உ தஸியறற கிலைமை
கனிவான -_—- சுததஸத அவம்‌, ஸவாக
அனை -— உருவம, வில | கம
கா அனு சல - மோதுதல இழி ககல

தாதை -- தாதை
தாமம்‌ --- பாசம, ஸதாகம
தாமசையாள -- பிராட்டி
தாமரையோன - பிரமன

தாா _—- மாலை

தாரகன்‌ -— கடததுவோன, தரிபப
தாரகை _—- ஈக்கு இரம | வன
தாரணி _— பூமி

தாசணை -— பகதியோகததின ஓா
தாரம்‌ -— பசணவம | அககம
தாரு — கட்டை

தாரைய அதல — இடைவிடுத௯
தாவளம _—. வகெகுயிடம
தாவிடுதல -— தாவுதல

தாவு -— பததககோடு

தாழ்தல்‌ _—- தாமதித தல, வணங்கு தல

தாள — பாதம
தானம்‌ _- றதாகம, அவ௫பொரி
இக்கு - வழி

இகழகல — விளங்கு தல, பெருகுதல,

திகிரி _—- ௪ககரம [| சிறததல
திங்கள்‌ _— மாதம

தஇினைமுகன -— பிரமன்‌

இடா - மேடு

இணணம _ மிசசயம, இடம, உறதி
திணமை _— இடம, வலிமை, மன
திணி _— அடாஈத [ஏதி

தியககு _— சேராவு

திங்குதல -- சுருஙகுதல

கிள — கூடடம

திரிதல -- சுழலுதல

இரு -- பிராட்டி, அழகு

தரு ததம--. சோதிருததம
திருமகள்‌ -- பிராட்டி

இசை _—- அலை

திவம — பரமபதம்‌

கறம — விஷயம, ஸவரூபம, ஸவ
இதமபுதல — நிங்குதல [ பாவல
இதல --- பலம

இனை த தனை -- இனையள, இறிது
தீக்கு -- கெடுதி

இணடுதல _ தொடுதல
திதல - அழிதல, தியா அபோறல
திஅ -— குற்றம

தீயவா _— கொடியவா

ராககல _ கணா சண

௦0/0

௩ அஷ

ரவ ௮... ணன மகக

இாதல, தாவு -- நீககுதல

இவம - தீவு

திவினை -— கொடியகாமம, பாபம
அக -- பொடி

அஞ்சல --- அஜஞாகம்‌

அணிததல்‌ -- அணடி ததல

அணிதல --- கிசசயிததல, தெளிதல
அணிவு -— ௨௮௮, மஹாவிசுவாஸம,

அணுககு — பயம [ஐஞாகம
அயயன _— பரிசுததன
அயா, அயம்‌ _— அககம்‌

அரததல்‌ - ஒழிததல

அரிதம LITO

அலஙகுதல —- பரகாளிததல

துஸாம --- ஐபபி

அலே ௮ ஹம்ம்‌

ஆலையுஅ தல _— உபமானமாதல
தவககம - டுதாடகைம

அஸஃகு அ ம்பம்‌ இம
அழாயமுடியான _—. எமபெருமான
அகம்‌ _— மாஅபாடு

அசாங்குதல்‌ - உடடுலுதில, அலை தல,
தளவம்‌ _—- அளாவறி கலங்கு தல
அறததல — விலககல, விடுதல, இழத
துவைதசோ _— எசயாஹிகன | சல
தவம _— கிவறாச இதாமை

அறி -- வதுமை

அறை அ உபாயம, வழி]

அனனுதல _— பொருஈ அதல, மிகு
அணி -— அ௱ததசை [தல
தாமறை _. பரிசுததமான வேதம்‌
காயவா, தாயோ — பரிசுததா
அகம்‌ அ பருக

தஜெகு _—- தென்னை

தெருள்‌ _ விவெகம

தெழிததல -- ஓலிததல
தெளிவிசுமபு -- பனாமபதம
தென்னண _— பாணடியசாஜன

தேசு --- பசகாசம, பெறாமை
தோதல — தெளிதல

தேவகுரு _— பிருஹஸ்பதி

தேனு _— தெயவம

தேறுதலு -- தெளிதல்‌, கிசசயித தல
சே௯்கெறி -_—- இருடடுவழி
தேனவேதியா -- தேனமபாககதது
தொகை - எண [௮௧ தணா

புருட தயவை

ஆண்‌,

கொடி _—- கைவளை

தொடை _—- சாணதரம, பாகம
தொத அ — ஸமஃபகதம, ஜதொடாசசி
சொல _- அகாதி

த

ஈகைசெயதல _— பரிஹஹிதகல
ஈ௪சதல -- விருமபுதல
நடம்‌ _- நடனம, சாடகம
நடலம --- தோஷம்‌
நடை -- மாககம, பரரகா ரம
சணணுதல -— செருஙகுதல, அடை

தல, பொருகதுதல, எதாப
சணணுவிசதல _— சோததல[படுதல
கணுகுதல -- அடைதல, ஒனறிக

கலததல
ஈம அதல _—- அவிதல, அழிதல
கமபா -— உயாகதவா
நயத தல -— விருமபு தல
கயம _—- கனமை, பலன
நயனம்‌ -— கண
நல்கு தல--விறாமபுதல, அருளபுரிதல
நலம -— ஆககதம, நன மை, பெருமை

நலிதல -— அனபுஅததல

கஈலிவு --- துணபம

ஈவிலுதல -— கூறு தல
கழுவுசுல -- பிரிதல
களளிருள -- அடாசத இருளா
களி -— குளிாகத

குறவு -- தேன

நறை _—. வாஸனை, தேன

நனறி நன்மை

காகணை அ சேஷ எயனம

காகஈகா _— தேவலோசகம

நாகம -- பசமபதம, தேவலோகம,

காகமலை _— ஹஸ திகிரி [யானை
நாடுதல்‌ _— தேடுதல, பற தல,
விருமபுதல, அறுஸகதிததல

காண -— அஹககாரம
காணுதல _- வெடகுதல
காமங்கை _— ஸரஸவது
காயனாூ _— காயகா
காவணஙகு —- ஸரஸ்வதி
நா தல _— மணததல
கானமுகன -— பிரமன்‌

சானிலம _— பூமி
மிகமாநதம _—- வேதாறதம

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌

510

திகா -— ஒப்பு
மிதி -— புதையல
நியமம்‌ _— பகதியோகததின ஓரஙகம
மகிமை — வரிசை, பசுககூடடம
நிபைத தல --- வரிசையாய வீசுதல
நிலை _— நிஷடை, ஸவளருபம, ஸவபா
வம, அஅ௨டாகம, உபாயம,
கைஙகாயம, உற இ, ஸதாகம,
மாககம, மிலைததிருததல,
ணம, பரகாரம, நிலைமை
நிலைபெற தல -— உஜஜீவிததல
நிறுததல _. வியவஸனத செய தல,
திறை — பெருமை, [சாதாகசல
நிைகை — மிரமபுதல
நிறைததல -— பாத இசெய்தல
மிறைமதியோர - பூாணஜஞாசக முடை
கிறைவு -— பாததி, பெருமை [யவா
நினைவு — ஸமருதி
நீசன்‌ ணன அபன
நீடுமைதல _— நெடுகாள வாழதல
நீதிநெறி _- ஸகமாககம
நீர _ ஜலம, தனமை
காதல — உணணுதல
அட்மகுதல - அமை௫தல அவளா. தல
அண்மை _. கூடாமை
தூல -— சாஸ்தாரம்‌
கெடியவா -- உயரமானவா
நெடுமபயன -- பெரிய பலன, மோ
கெடுமால _— எமபெருமான்‌ [க்ஷம
மெடுமை -— உயாவு, மிகுதி
தெறி _ உபாயம்‌ வ
சகேயன -_—- கணபன
கோமதி -- ஸுக்ஷமபுத.இ
ட
பசகசணம ---- வேடசசேரி
பகட்டு -- ஆடமபம்ம
பகட்டுதல -— மயககுதல
பாதல்‌ அ கூ அதல
பகலோனண _ காய்ன்‌
பகவா -—- பாகவதரகள
பகை _—- விரோதி
பகைப்புலன -_—- போககளம்‌
பககயததான _ பிராட்டி
பககய தோன _— பிரமன
பககயம -— தாமரை
பசும்பொன்‌ அ மாத்அயாகதபொன,

படடகாதன _— பெரியாழவாா
படடயம _— ஒருவகை வாள
படி. — வகை, டூப்‌]
படிதல -- பொருகதுதல்‌, தஙனு தல,
ஈபெடுதல, அழு அலல
படிவிததல -_—. ஈபெடசசெய தல
படிவ _— சடுபாடு
படுதல்‌ -_— அழிதல்‌
படை -- மேனை, அயுதம
பண அ இனை
பணடு -— மமனபு
பண்டை -_— அகா
பணணுலகு -_— ஸஙகீதலோகம
பணபு -- சிப்பு, ைவபாவம, முகை
பணி -.- கைங்கர்யம்‌
பணிதல _—. சரணமடை தல
பணி -_ வாதம
பணிலம -— ௫௩
பத்தா _— பாகவதாகஃகள
பததி - பகதி, அனபு
பதம -— ஸதாம்‌
பதவி - உபாயம்‌
பகி எ இத்தா ரம்‌,
பக்தம்‌ — காரமபாசும்‌
பகதனம --- பிணிகு தல
பய்ததல -- ரு தல்‌
பயிலுதல _— பரிசயமசெய்தல, கூ
தல, ஈடுபடு சல, அஸ்க இத
தல, அஅபவிததல
ப. ரகாலன -- இருமஙகையாழவாா
ப ரஞூசுடா -— உயாகத தேஜ
ப.ரததல்‌ _ பவதல
பாத அவம்‌ _- மமேமபடட தன்மை
பம _— பொறுபபு, கடமை
பரமன்‌ -—- எமபெருமான
பசவாதியா _ பர தஇிவாதிகள
பாவுதல -- அதிததல்‌, ௪றககப பெ
அதல்‌, அற இ இல்‌
பரன்‌ -— உயாகதவனணன
பரிதல _— அனபுவை ததல
பரிதி _. ஸாயன, பிரகாசம
பரிமுகர்‌ _ ஹயகரீ வா -
பவம _— ஸமஸாரம
பவி _- வஜராயுதம்‌

கசக்கஷ்காரம, இடம,

[திம

211

பவிததிம -- பரிசுததம
பழுதாககுதல --- வீணாககுதல
பழு.௮ -- குகமை
பளள --- படுககை
ப்பு எ காம்பை
பற்று -- ஆசை, உரிமை, உபாயம்‌,
லைககொளளவ, ௧௫
பறைதல _—- வெளியிடு தல
பனனுதல -- சொல்லல
பா _ பாகம
பாகயெம --- ௮. இருவூடம
பாக்கு -— கோமை
பாசணடா _—- காஸதிகர்‌
பாஞசாவி -- தமெளபதி
பாதமிசைப பிறாதோ _- பகவானு
டைய பாதததிற பிறாத
கானகாம வருணததினர்‌
பாதாதிகேசம --- இருவடிமுதல்‌ இரு
பா. பூமி, பருமை [முடிவரை
பாராத தன -- அஜா கன
பா.சம ஃ கரை
சாவிச தல்‌ - அஸர இத தல்‌
பாலகடலோன அ எமபெருமான
பாறு தல்‌ - ஒழிததல
பாணுதல்‌ --- அழிதல
பிசசு _—- பசமம்‌
பிடி --- பெணயானை
பிணக்கு -- விரோதம
பிணி -- இங்கு, கோய, பகதம
பிணை த இல்‌ -- ஓஒனறுசோததல
பிணை தல -- சோதல்‌
பிததி --.- சவா
பிரமபுசம -- சரீசம
பிசான -- ஸ்வாமி, உபகாரி
பிரி சதல --- வேறாககுதல்‌
பிருசானம --- பிருகதாவனம
பிழை --- அபராதம, குறம்‌, பாபம
பி௫விததயா -- ஸமஸாா இககம
பினனபாகம _ தனீிச்சமையல
புகல _- உபாயம, இருபபிடம, புகழ
புகலுதல்‌ -- கூறுதல்‌
புடவை --- ஆடை
புணடரீகம -- தரமமை
புண ததல --- படைதீதல, கலபித
தல, செய்தல்‌, அடைவித தல்‌

புணாபபு —- கார்யம

ராங்க்‌ கண்னை வடவை. we

அரும்பதவுரை

புந்தி -— மனம, புததி

புயம-_— கை

புரளுதல்‌ - அகஓுதல்‌

புராணம்‌ -- அகாதி

புராணன்‌ -_—- அமாதிபுறுகன
புருடன்‌ -— ஜீவன

புலமபல -— வருகதாகதே

புலன -— இகதரியம, விஷயங்கள
புவனம்‌ _—- உலகம

புவியோ -— உல௫ஏனா

புன பகதி

புலம்‌ -— வேறு, அயல, வெளி, பிற
புன்மை -—- அற்ப ததன மை [௦ தம
புனல --- ஜலம, ஈதி

புனிதம -- பரிசுததம

புனை தல --- தரிததல

பூகரா -— அகதணா

ஸ்தபதி -- சிவன

பூமகள்‌ பூமஙகை --- பிராடடி
பூமதையோன — பிரமன

பூரிததல -- பூாததிசெய்தல

பூவன்‌ -- பிரனை

பெடை. --- பெணபடசி
பெருஞ்சோதி -- ஸவாதஇிரக்சஇரம
பெருவான -- ப. ரமபதம

பேணுதல -— அனபுசொளளல,

போ _— புகழ | சொணடாடுதல
போதல --- நீஙகுதல

பேரினபம _— மோக்௩ம

பேன _ பலன, புருஷாததம
பொக்குதல -- வளாதல, எழுமபுசல்‌
பொதிதல — மடுதல

பொயமமதி _— அஜஞாகமி

பொரல்‌ _—- சண்டையிடுதல
பொருககைருவி--- போசெயயும ஸா

பொருததம -- தகுதி [ சனடீ
பொருல்‌ _— தாமரபாணி
பொருள _—- செலவம, திதஅவாரத

தம, ஊிததாகதம்‌, புருஷாத
பொலலாககு - தோஷம|[ தம, ஸாம
பொழிதல -— பெயதல
பொழில்‌ — சோலை

பொறி _— இகதரியம
பொறை _- பொதுமை
பொனமாகு _- பிராட்டி

ஸ்ரீதேசிகப்பிரடந்தம்‌

512

பொனவெறபு — மேருமலை
பொன அதல — அழிதல
பொனனுலகு — ப நீ வைகுணடம
போதம -- ஜஞாகம
போது --- புஷ்பம்‌
போறது தல்‌ --- அதிததல
பென வம --- ௧டல
ம

மகம -- மாகம
மகம -— மீன்‌
மகுடம்‌ _—- இரீடம
ம௱குதஸ _—- கெடுதல்‌
மஞ்ச _— மேகம்‌
மட்டு - தேன, எலலை
மடல்‌ -— காது
மடிகோனுதல்‌ _— அணியை வரிகது
மண -— பூமி | கட்டுதல
மணடுதல --- ஈடெடுதல, மிகுதல
மணணவா -— பூவுலகனா
மணணு கல --- கழுவுதல
மணமகளை -- பூமிதேவி
மணி _ ராகம்‌
மணிவணணன -— எமபெருமான
மத்தன்‌ -- மகாராாததமாயெ ஜீவன
மதகரி, மதகளிறு -_— மதயானை
மதம்‌ - கொள்கை, கர்வம
மதலை -- குழாதை, அண
மதன _— வளம்‌
மதி சசஈதிரன, ஞானம, புததி
மதிகேடன _— அறிவுகெட்ட வன
மதியம்‌ _— சஈதிரன
மண -- தேன, அழுதம
மதசம -— இனிமை
மயககம —- அஜஞாாகம
மயாகதமை _ அறியாமை
மயல -— அஜஞாகம, பகதி,
மா்ககல்ம்‌ — இடபம்‌
மரு — பாலைவனம்‌
மருது -- வாயு, பராணவாயு
மருவலா --- விரோதிளை
மருவிடம -— வூக்குமிடம
மருவுதல -—- அடைதல, செருஙகுதல,

கலததல, பொருட அதல்‌
மருள —- அஜஞாகம
மருதகஇ _— வாயுவேகம
மல _— பலம

ம்பம்‌

மலாமகள, மலா
மாதா, மலரான
மலமோன _— பிரமண
மலிதல --- மிறுதல, ஒன கெல,
ஹிமவிததல, மிகுசல, சிறை
மலைதல -- பேோசெய தல [சல
மழு - கோடரி
மழை -- குஸிரசகி
ம.தஙிலை -- பாபஙிலை
மற்மெறி -.- பாபமாாககம
45:42 வை ம] பயம்‌
மறிததல - இருபபு, தல
மறிப்பு --- வளைததுவ௫பபடு ௪. தல
௦2 அதம
மனமாற்றம்‌ _—- எனிாவாதம
மறை _. வேதம
மறைமுடி, மறையகதி - வேதாஈதம
மறையவா -_— வேதாநகதிகளா
மழஹறைய௫ -- வேதாகதம
மன _—- மனனன, இடம, மிருக,
மனனுதல --- இடமாதல, கிலைபெறு
தல, பெறுசல, பொருக அகல
மனு -— மகதிரம
மா பெருமை, குதிரை
LIT ELD ——— விகாசம்‌
மாச -- குறறம
மாடு _—- செல்வம்‌
மாதவம - பெரிய தவம, எசாணைதி
மாகதா _—- மணிதா
மாய தல --- ஒழி சல
மாயககூததன அயர
மாயவன ,மாயன செயகையன
மாயாமதம - அதவைதகமகம
மாயை -— மலபரகரு இ
மாயோ -- வஞ்௫௪கா
மாயோன -— அதிசயச்செய்கை
மாரி -_—- மழை [புடையண
மாருதம-.-- காது
மால -— எமபெருமான, பகதி
மாளுதல்‌ --- அழிதல்‌
மாறஅதல - அழி தல, சண்டிடத
தல, விலககு தஸ்‌
மாறன்‌ -— கமமாழ்வாா இ
மா பலகைகளை ஸு
மாறுதல _— அழிதல்‌
மான -- மஹான்‌ எனலும்‌ அ௫்‌.௮வம

௮ பிராட்டி

கள்‌ _ க ம்‌ ஒக

மானம்‌ பரமாணம, அனவ
மானவா _—பணரிகா

மீககோர அ பெரிபியயரா

மிடை _ அம

பிசை தலை எட! (இகலி
மிண்ட்‌ - - முறபா

ஸன்ண்டு ௮ பிப டாவா தம

மிறை _ குறம்‌

மீளுதல்‌ - நஇிரும்புகஸ்‌

மீனவன்‌ அ மணி மகி

(முகியெம்‌ மகதம்‌ ஏரிககின ற
முகம _ வறை

முகவர்‌ ௪0 (முத இறு மணப்‌

| தறாவ ர

(முகில்‌ அ மெம்‌

மம சதல மயி சச. ரொ வ்‌,
சதோதோனா முதல, சு. ல

நூரஸலம அ 2 ஸ்கை

ய எ மறு

மே ட்டா -- மூடா

0 நி எக நற்ர்டூம

முடிதல்‌ -- அமில, (சாண தல
முடியோ ண இரீடி (அாஜுகன)
iT FAT - AWN FFT
(மத்‌ -- விரைவு, தொம்‌

முத்தி - கவமோர்தம
(முதல்‌ - - காரணாம்‌
முதலா சிரமம்‌ --- பஹு

£10 இலைம, பறை -ு அலமாதி
ம்பு எ ஜல நீ
பறறி கர்ப ௮4 9 யய்டு
(ண்‌ தலை அ - இதா தல
(மெயிலை ௬ (தல ஸமானம,
ரர! சிவ - - கேடயம, (கிவறுட்பு
(ன கூரை

வ இதல்‌ ௭ ண (வழ. ககன யத
மூலம... வொ, காரணம
மூலவெழுழத னி எ புரணிவய
செய்யத்தொடங்காு தல,

(ர 1) இய

இ

தூவா தலி
விருகதியடை தில, சிவரமாயக
்கொாளனளல்‌
ங்‌
பய்‌ (தவம, இம்ம, Fw

மெலலிய்ல அ பெர மையுடையவளன
மேதினி _— பூ

மீமயம _ அறியபபடுமபொருள
மேயவன அ வுறியபவன்‌

அரும்பதவுரை

|
மேவு தல-சோதல, ஊம்ற்மை தல,
பொழருகஅதல, அனபுடன செய
| தல, ஓபபாதல, அகிகரிததல
மை -— குறறதம்‌, கருமை
மக தனா - புத தரன
மையல -_— அஜஞாநம
மொகஃகுூன _ நீரகளுமிழி
மொய்கறழல _—- வலிய பாதம
மொய்ககல - நெருங்கு தல
மொழி -- பாவை, மகதரம
மெளலி -— முழி
வ
வகு தல — பிரிததல
வகுப்பு - அமைப்பு

அணை ர வனை சல்வார்‌

வகை -- உடாயம, வனாபபு
வடையரயதல -— பிரித அககாடடல
வதி ஸதாம்‌

வகூசியாகோன -— குலசேகராழவாா
வடட! -- இஹிரரீம்‌

வண்ணம அக்ஷம

வ பள வி] கைக - வாணினஎதல

வணணிகை -_—- கேமை

வண கமை கொணட, சிறப்பு, அழகு

வயு - வாசனை

வயமினா - வாருங்கள்‌

வய்னம -- வெதம

வரிசை -— பரகாசம

வாிிதகல அ சரணமடை தல, ஸகல
பிகதல, எறதல, பது தல

விதல - மூடுதல்‌
வுணம - ஹாதி

வமை வ மலை

வலம _ பலம, ஈய வலம
வலமபுி -— வலஃபுாி௪௫ஙகு
வி _ பலம

வழுக்கு -- விவாக 2, செய்கை
வழங்கல்‌ -— கொடுத தல

வழி -- உபாயம, மாாககம
வழிபபடுத தல்‌ -- பயணபபடுததல்‌
வழிமொழிதல -— பினமொழிதல,

வழுவு -— குறம்‌ [ சழுவிககூஐல
வ்ளளல -_— கொடையாளா
வனம்‌ _— செழுமை, பெருமை

வளை அ கைவளை, எஙக

| வனபு -- பாபம
025

ஸ்ரீ தேசிகப்பிரபந்தம

514

உன்மை _— இடம

வாக்கு தல -— விலககுதல

வாசகம்‌ -— ஸு்கதி, உபதேசம

வாசம _— வாஸனை

வாசவன _ இஈ௫ரன

வாசி --தாரதயியம, இபப, குதிரை

வாசெதெதல -— வாஸணனையிகுத தல

வாதகெறி _- வாதமா ககம

வாமோதரம -_— இட வயிறு

வாரதல -—பொழிதல

வாரணம — யானை

வாரி] _— லம

வாரிதி -- கடல்‌

வாழ்வு -— செலவம

வான-ஆகாய்ம, ஸவாககம, பரமபதம்‌,
பரகருதி, வலிமை, இறெபபு

வானம _—- ஸவாககம, பரமபதம

வானவா, வானோ _ தேவா, கிதய

வானுலகு — பரமபதம [ஸுூரிகளை

விசுகிரமம அ வவிமை

விகடம்‌ -- மேடுபனளம

விகறபம -- பலவகை, முரணபட்ட

விசயன -— அரஜ- ண | அம௫ம

விடம்‌ --- விஷம

வி.வி _—- மரம

விடுத தல — ஒழிதல்‌

விடை -- காளை [பரமபதம
பிரமலோகம,

விண -— ஆகாயம்‌,
விணணவா _ நிதயஸாறரிளை
விண்‌ ணுலகு -— பரமபதம
விததகன -_— ௮இ௪ய௪ செய்கையன
விதி -- கடடனளை, பரகயம, ஸுுகரு
விதிாவிதிாததல _ நடுக்கு தல [ தம
வியததல _— அதிசயிததல
வியப்பு, வியன்‌ _— ஆ௪சரியம, விலக்ஷ
வியாகரிததல -— விளக்குதல்‌ [ணம
விசகு -— ஸாதகம, உபாயம்‌, சாமாத
விரிததல -- விளககுதல [ தியம்‌
விருகம்‌ — மிருகம்‌
விருததம -- விபரீ தஜஞாக.ம

சை _— வானை
விலககு — விரோதம, தடை
விலககுதல்‌ சவக்‌ கண்டி ன தல
விலக்கு _— கு௮ககு வழி
விலை --- தணிககாரணம

விழா _— உதஸவம

விழி --- கடாக்ஷ்ம

விளாஞ சல _— வெளியிடுகல, விஸகல

விளககம -- ஜாமம்‌

விளமபுதல - சொல தல

விளி சல -— கனைத தல

விளை தல _— உண டா ஞு சல

விளைவு -— பலன

விறல்‌ ௮ வீரம

வினதை சிலவண -— கருடண

வினை -— செய்கை, கருமம்‌

வினையா -_—- காமவசா

வினைவழி -— பாபமாாககம்‌

வீடு _ மோகம்‌

வீடுசெயதல _ மோக்ஷ மனி எதுல

வீணா _—- பயன லவா

வீதல -— அழிதல

வீழவு -— விருப்பம்‌

வீ -— பெருமை, எகதி

வெஞ்சொல -— கொடிய சொல

வெமமை _— உஷணம, கொடுமை

வெருவுதல - அஞ்ச தல

வெருவுரை _— பயவார ச்சை

வெவஷஒயிாகதல--- உமர ௭ ரசு
விடுதல

வெளகு தல கூ௬தல, வெட சமன

வெளி _— தேஜஸ்‌ | கல

வெளிகாடடல -— பரா கெ செய

வெற்பு - மலை | சல

வெறி -- வாஸனை

வெறிநிலை _. அலனோாகதனை

வெறமை இலஸா ததன்‌ மை, வீ

வேண _—. வீருபபம்‌ [ தனைய

வேணடுசை-... பராாததி ஞு பெரா

வேதகம _ தவயம

வேதி _. யாகவேதி

வேதியா -— வே சாக, திகளை, னாய

வேகதன, வேக _ அன்னன்‌ [கண

வேயா _—- வேயாகுலததோர

வேலை _. கடல

வேழமம _—- யாணை

வேளவி _— யாகம

வைதிகம்‌ --- வேதவிசாசம எ

வைப்பு --. புதையல்‌

வையகம்‌, வையம்‌ ஃ- உலகம

170

ர
பப்‌
டட bl a பூக 9
பர] மா க மி போடி கமா றெ பாமிகாய _ந2£
Te * ்‌ டி
பாச பே கெப்ரெய மது -- (ரெதிபேதங்கள்‌
| இ்காறும வெணரிவகக பதிபபுககளிலும எடடுபபு ததகஙகளிலும
உளன்‌ பிரதேச மழ கொழுகடைபடுகன னன... இவறறில தளைவழு,
சாலெகவு, எமக ஈம/(ர.இ, எழுக மடை, பொரறுளபொருகதாமை முன
ஸிம பல கூறிக்‌ ரிஉகைகத பாடங்கமாம உளளன |]

| கீழவரும்‌ எணண முறையே பாசாம்‌, அடி, சா இவறறின
எணகளைக காடபேன |

ர்க ண்‌ அ ஒரம்‌ கல்‌ வ்‌

1 *) உ கார்டை 14) ய குரைசசேணில
1 சிறை திக ட புகுராத [ருகத
ரகக ப 6 யா£ககென
ப. 3 (AT 20) il 2. சமணாகள
3 1 மீரா கார.) வ்‌ 1 தாகயெ
சே சாகசப்‌ ] | 2... நூாலகளை௪
5, 4 பொறி மாதாசிதாப | 4 2,3 மனததஇ விதனேத
(2 வொர்க்‌ 21 3 2 வாகா
3) 1 மு பியா ம } டூ 1 4 வன
2 தணாகவெொடா மா ந கருத அழைதத
தாய்மை 2 2 பருமபொருள
அழாம ய்ரான 3 4 பொன தறம
பனி வை 4 அ காத
5 இரண புசு 25% 1 2 லாத, லாத
ம] ச. மழை ணி ட தடைகத
£3 முலை 0 வளவே
சு i 1 Gol wi “A ITT, pi 0 மணிசா
௬. ஸமா நததோத 7 இராக்கை
-; மாதம தா 7, 8 சிசாஙகையபோல
i 1 211 afi 8 (1 பக்‌ 6. மறையபோத
4. வினு கொழுர “3 4 இதுவென
ட. முூயாணமெனைநா | 8 படையும
தனை எ. பிகு பெ ஹூம்‌ 4 1,4 ததத, (ட்ட
ph டும்‌ 3:4௦ அுதசருடநது
1] க ன்‌ சா da or | றத தினருட அகத
“3 6 திறையுரடுவாக 4 2) 4 காண
12. 2 1 மொய்‌ | ௦ ்ரூடமபாய்சு
1 ம்‌. பதஇியணை௰ தார்‌ | A எ யொனஅமைத
ட்‌ கர்ம க TT | 25 1 2. பதமனறி
1. 1 ணெபற தி அடை வை | 3 யானென
1 3 ஸாருயாசு | 4 பதுமனதித
1௦ 3* 3 "ரோதிவிக 2 பதுமன
“க 5 பாத கனமே | 3 யானென்டா
கரிததனமே | 4 ஸனதனதித
18 88 விணையம 2 பஅமயா

ஸ்ரீதேசிகப்பிரட௩்தம்‌ 516
25 1 4 மனறி ஆகி ல்‌ 4 டசஅஇம
2 2 தன ணைமையுக 45 3 3 யெணனணனகற
26 2 2 மயொனறுமில்‌ 4.6 1 உ மெணனணற்மமை
5 0 ுனஞ்சருதிச த தாசாசேளவன
4 1 சொல்விணனை 2 38 சூமவை
௦ 0 மெொதனரமேோ 3 2 விளனளமுயண்‌
27 1 8 மழட, மதிகுடி 47 3 8 விழுகஅழலா
28 1 உ கொடுஅயர ஆக 1 2 ்‌ இவையெனன
2 1 முடணமிளசை 4 1, 2 சமையா, அரி
3 1 கடனயமினை 49 2 2. நிலாவகை
2. கணடலை 4 யெொமென்‌ ம
3 தாணக [லான | 50 4 3” யென்மணக
௦ போததபொன 53 4 9 வீடிடை, வீ
29 2 8 பாடணடா 54 3 38, 4 வினைமாய்த அ
3 ௮ ரெணடிசையாற 26 3 3 வணடக
4 4 மருக தமத 57 1 5 முூபாயமெலஸா
மறிந்தவக 2 2 அணியிற | மிரா.
80 4 2,9 மனதனதரி, தாகிய தக்‌ 2-4 தஅமயாசெகுவியபெ
மத்த, லரிசாய 59 1 4 ரிறையெனும
மணக, லரிதாக ல்‌ ல்‌ இவணறுகம
கீ, நின்றன, நினகழலே | 61 1 ௦ மடுமையெலலா
1 1 1 ஓஅமுரை 62 2 8 வகைபெரு
4 ஞூனறினுளனில 4 2 கிறத;
2 2 கசெறிவழுவாமல 62 ல 4 விமமது
32 2 2 வெனனுமிரை 64 a 3 வசர
3 ம தானகத 2 5 அறகதிழினாு
4 1 வானுதது 66 2 8-5 யாதாமரககரடி௰
23 ந 2௨ லடியிணையைத 67 1 2 வலஇபை [வா
2 இனை னா 3 9 கோமாணபிச
4 கககொணடு ந 68 3 2 சவாது
3 2 லுறாளாத 20 1 2 சனபசன
௦4 2 1 இரககுக 4 யென்ன
2 விணைய ஒயைப 71 2 2 தாஞ்செயத
ல 4 னனணிலை ல்‌ 2 ய்றிநகன
தக்‌ 1,2 "றேறகினற வகைக ௮ கெறிகொலைத
85 2 2,8 எணனசச ணேசர 72 3 2-4 இடசஇிடதகாகக
6 1 1 மதறனோ 78 1 1 உயாகதகக[ வெண்‌
2 4 மறறும்‌ 8 1,2 பயததவச காரண
3 2,8 விண்ணவ மொன்‌ 4 சோத
87 38 1 கல்லா [விரை | 74 1 9 யபிசைகதரு
A, 2 0 விணியொருக 75 3 1 பிறிதச, பிறிது
உ. காறசோதி 76 2 2 திறையவ
88 8 8 மரரகக 4 பூணடிடூ ௯
39 1 உ லகு 77 3 5” யொநஙகுபுகழன
3 7 ரிசதமே 4 3 ௪தலைல
த4 3 3 வனறஐரு 78 1 9,4 மோகத அதறக

78
109

0)

கூச.
tz

பிட

அஷ நட ரூ
ஹர இக்‌ ஹு அசன்‌

நண்‌ 279௩

பட லாலா 02 வ

wt

217
இனைபெபெ ௪௪ 94
அவார்றாகு
லஓரைத துளைக்க 05
முமுககிருவே
பெபொணடுறு
வரமா மறைவாக | 96
ஷ்ருமி கங்க
ஊட குதிமன௱ானாக
(2. ராசு 97
பிறு யாகது பக்கி
ப்‌ கை
மர.) னு 99
ஸினவு பெ! 100
கபர ம ப்ரிய
க்ப்‌ ன்‌ யாரு த
ஙினற்க கண்புதை 101
மறிய தின [யில
ம/ றணிமைத
டொ அய்‌ பே
பிமனவசமா 103
மக்கமா [விசை
தாணகரும தி, சான | 104
சென்ணினைவை
இனைனை
யானஞமுமயன ற 105
சாளனேயோ
ரு ணு சலா 106
அரடடுிஸிம
* காக தன
முடையவொரு 107
மிழக தன 108
Wp
லோடெடொக
அஙின னை 109
முறியபிறி 110
முூதியவிறா தாகத
ககாமுருகா
14, 15 சகாமுருக நாவாக | 111
தொடாகசதன,அடா
மாணமெய்ப | ஈதன
கினைவிலலாக 112
கமமை 119
தோவார கோவா
பாலென 114

மங்களா

2 4 னமாகத வாககும

இ ஷ் சேம உ

௭
a

சக்‌ இட (இ பம்‌ பு பய (சே At

இம்ம்‌ ஷ்‌. NM ODN

ஷூ 2 மொரோ

ரட்‌
2 -
ஸா

ம்‌

3

க. இ

லா

மே டெஞூஃ

ப

ஆம மே று சூ

ட ந்‌
க

Alor aT C3 Tt’

பிரதிபேதங்கள்‌

வருபிககிலேக
யிகழக இடி லுக
அணியிலுல
மிகழிலும
மழாரென னெழின
நின றவ [மதியே
கணடடையவே
தானமை
மெோனைய௫
யாடபபடுிதனத
வேனெனறு
யெனநின முன
கெறியிலலா
லேற்றியுயா
வகைபூணட
வொருவாக
அரபம இயக
தீாபபுக
அயயவாகட காண
மளா [மையு
முடை ககலமாக
எனனதுயான
தாகருமினனடிமை
யபயெனனைகய | ககுத
வாககாய மனனவா
நின றக கணபுதையில
தாய
அணையிவியென
காவணீ
குறிப்பு
மேகுகதணிசைக
வை*தா
முனனேதான ரூழ
சாபிகள
சொலலுநின றன்‌
மிராககதாக
பேறியதோ, பேரி
ரோககு [யதோ
ரோககு
பென்று
மாசெனதகொலசெய
திரளில [திடிலே
னினறஙிலை
தனபெழையைத
ணிரககயமிதக[ரிவரா

115 2,8 4, 5 ளெனனகம, கதிய

ஸ்ரீடீதசிகடபிரடந்தம

116

117

115
119
120
121

122

1

ப்‌

ந தே 0 4 வம பட்டு மர

NW

ண அ இய தட 0 P18

ஆ
©
6
1

3
6
2
6
2
D
௦
2
ல
5!
6
1

8
1

2,8
7
2
6
4

NO NAO

மே *

கூ Nn

மட்ட. பட்டம
ழூ

நிறக
விடாபிதப் பொன
யனணபாற
DUD
அரிதான
செறியுமபேோ
னுபலமயபோ௫
பினை த அயா த
னஅடலவாழம
தகிணணிருளாற
மபோமடை வே
கொலையுமென
யமுனை
மபொனகஃமழலா
திணியிருளாக
பாாககட்லோன
னெரணுன
நீாககுமரக
அல்மனன விரைவ
விகழகததொ
வமசையனைத அக
விரையனை தத
கெள அவல இன
செல்லா

4, மறிஈத, போககு

சொளியிணைககுவ
செயத[ரொளியணைய
சலைமே
சாரோ
யெமககுத
லினியெமககோ
௧.7வ.௧0.2ம௪க௫
காதண
முணடமசை௫ச,
எருவிலாரெொ, செரு
வெது | விலாரெ
வால
கடகஇலு
கவ.
கருத அறகான
மசவைப்ணா
ட்வனெண
வீணபெரிய௰
காமபெமியோ
ளாரசிலு
மாட்டி ஓ

140

145
146

47

148

149
151

IND m= N20 ODN ND

wi!

OOOH வு ம பூ

ம்‌

கழ மெருபு

ND NC மம டம

செ உழ

ரத்‌ ஈண்‌

ஷூ
ப

MANN HN 02 A ஆட

Don On இர ஷய
ஜ்‌ ட

ளு

ளா ளம்‌ 60௩ ளா ஷே வல்‌.

த்துக்கு]
CPW LY

தாழ மயபிதொ
மோ, மேலு
மோச, மொல!

நிசி

அழுகணி

மகக
கட்டமெ ச ரர ப
வடட 10D A

மறன:

கவே அணி

(விலை

CO யாக
மாதகியெம
திாகதவ்‌, [:

வெளிகச தள.
பத்மொன்றே
பெருகிய யோக
ல்டியிைசா த
மனன முதல ப
மந்றைனெ,? [ச ரர்‌
யோ௫கனை, யோன்‌
கறம | க
காகா

கிழைம... }

நிணைத அடல
சப்பவே

CW Der [கா
சோசதிட, வாதவப
மிரு னாரா, மருணா, ற
கடகி
லாற்றின உண
சமன யிலே

கும்‌ எியிலமே
வாக்கு

42௮௮) அறு

ண்ட ”ம௰

சாணி
மாலே
வைக இ
காட்டுது இ

கு

வரக ரு ந ரம மே

-

இ
*

ந்‌
3]
AON ௬ ௦௦

519

4 in

|
யரின்‌ து
fi

ர்‌ பாடி

ம தபர்‌ ஸா, ரர
1 இப, த
நகச்‌ உதவி
ட சழக

8 பாம தினா

Hi ஒப்பவிர்‌ ஙி

1 பொருவ?

்‌ தமமுணை யா

டக்‌ [அவிக
சன! தபா

ஸீ. கவடு

5 ஏத தினமே

ந. உ வியார ன

ட கூரிட்டுக்க

4. ரறேமுனனே ெயெழு
3 யாமையன[ இமினே
2 ஸரியமமினே

யஸ்ய பபா

2 இலாத

«3 கில ஃ்‌ெ ளி

3 காட்டும்‌

1. யதரினணது

தூ 4 யதரென்‌,லுஅருவ
() பலாலலான [தே

5,6 காணதொனறிலதெ
ப பெளததாகளி[னறு
2 யிதனெனறும
9 பென்ணு
(0 யமிலையெனனும
8 யென்னும
6 பிரிசதிவனென
7 கன
2 பாழமணெ

1,2 சலையிலலாகசாலூருங

6 கணடெனனு

1 னேணகொண

2 யாசோதகதகு

5 கிறகுமெனனு

2 யுடலகுறிதஅ
யுடலகுறிஆ

3 சதி

174

1/5

176

| 177

175
179
140

192

183

14

185
186

187
188

169

190

191
192

4

ட

ஆ
ஷின்‌

ப ND ம்‌ ழு po டம

நட்ட ரகு

ம்‌ ப்‌ ப)

ONAN NWN NE உ

Co Ob i i Or Or ING 00 BO ஜே 19 ரெ ஜர்‌ 000 a ND i a QD OF DD இரும்‌

பிரதிபேதங்கள்‌
சேவகபபத
அடனேகாஞ
இதைத்‌ இட

ம்பி

7,6 சிதைககனெறோமே

காக

தெலலா

பசுஷமவ
ய்மிசதஇடகா
டனனா

பகட(றிககட
பொய்யாய்‌ ௫௪
செகதஅ௫, சிலகத
கலெலாா [ தக
லா தகண்டு
கெணட அ

போகமதத }

புலமபோலக
போகமதறு
பலமபொலக }
இடைககை
மாகமுறற
ரென லற தல
சென ௫லததல
மிகழஈதொரு
அயரிலலாக
தெலலா.ம
மடிககோலும
மென்னே
குயில
நிலததரும
மபிகழுஅ
சையினையாா
இககழியா
ரககுண }
முத இயென அம
பTE DT அம
லெனனும
யில
பாரும்‌
தாரணையில
பயனுஞு
கோகனதத
கூறே

ஸ்ரீதேசிகப்பிரடந்தம்‌

520

195
194

206

209

210

211

த அதல ஜே. மவ

த்‌.

ம்‌. இட av

இ OWNS oN வட

tO
0 wD

205 டெ

bo
NOW

1

மே மேகமே 12 ம

யெனஅளு
கதுவியகூ

ய இனபலததைக
யணுகாத
யபோகமு த
தவமுமிா
அமயாவாகஃ
றுமமெவாக
பஞுசரா தரமமுக
திமுக
பொனனடிய
சசாச.இருவா
கின்று
நனனிதியா
கிரைபோல
கானென
ருகதாள

மண கன
காரணாககே
கலு, கம கு
தெஸிபணில
செவவிடி௫
முசலகதிரி
முசலக தா
மணியுமரு
கணைட,மல
வாமெனற
வாமனன்‌

ரா கொணாநத
அகத அம
வனரணி
மணிகணபயினன
மதியுயிழு
அிருஎ தரி
சாாவுடனே
மறொெனறலை
யுகக்‌
னடுவு
விரத க இல

குறிபபாகஃ
கிருமாமகளைப

அமலிய்பபாக
விருகோதும
செயெவவண ணம
ய்வவணணம

லிணைய டி

]

218
214
21௮

216

220

22"

225

229
280

m= ON DOAN NN (ND Co ON |

WAN

[லு

ON PONE

கன ஒகர அதவ. _

m= ல ல்‌
MND RMN

௩] ar ல இம்‌

ள்‌

(ய்‌

மாயப்‌ ப்்ணாடு
காணபெ
பாடாதததைப

யென அதோ

லத திசை

அமரில

மிறலனுவு மாதத
லத திதவ

சோத்த

கணண த
மணமையுடை |
வாசியொலஎர) J
சேளாவனணைதாவ
ண்ண தகு ட கோர்‌
(35

இருவகை 7

மென ததோ

மருவிலாகஞு
வாயோட
தருகதெய்வப

வத்த

2 கிருபரிதி எனத

திருபரிதி யிசைநது
குழலகளி
னொளிமருலி
அருலிலுறை
ரததொ ழிலே
மொதத

6,7 வததினை பம 700௪

11

வதகதினையுமிசைவி செ
முடூகிலெனி
மடலை தி
முடூலென
வுவமை
கெிசொருகு
தருக i
அணுவை [8
சஆரிகடண

ஊனை தனமான
களப

வி.பி
இரிகிலை

கவாதலே |

4 பொழிகதி டுவகாற

யா ககொமாத இயயுட

சமாக இயட

521

பிரதிபேதங்கன்‌

252

=I

ப்‌ மி ம்‌

பெர பூய டிம்‌ மேம்‌ ந்‌

4 CoN

3, 4 வோமெனன வேத

IN

AD ட

ப த] ட ய

JD TDD DWN

RNA AAP NAY 012 019 ம 00

கன இன
காகடாதாவ
வெள்றரிலைகொடுத
௮௪, விலைெகொடுத
சடைக
செபயிததவன
செல) ததவா
சுகம
பெருமானபதம
னென்ன
ப! \
மென்‌ ஹுங்கண
மேனிகளென்‌ ஸா J

ஆமழுஙிலை
மேடி. த த௫பின

லோகமடைக
யோகமடைட£க
அபான
பாதப்‌
டர்தசான
வாழ்கவே
வாழ்கவே
மிசைபடுதத
மெயெமமை
மெய்ம்மை
சைய தனிற
கைகொள்களி
சபோலலெக |
கணடு
லாமவறறின )
படியெணனககுக ]
௪அாமுகனென
ரெலைராவஞகு
அதசாமனனா
தனை தஅமொழிக
சவபயிவியேன்‌
கரழுவை த அ
மம்வா திமு
வமககியுகதாண
மிகவெளகு
ஓூகசகசகுகைக்குக
துணமைகுறை
விமைய மிய
தாயமொழிகள

245

247

[அக

ப வட

ச்‌

IDNA பே டட 09

ம

RC உ,

லு வ

[3
ட்டன ~

(அண ப,

LHW NN

ஸு ச

ர ஜி கூ00 OD pr OD OD மத ஜட லு dh டு ப

இ ப இம

EN oh 2 END pod ஒம்‌ (9 ND டில

ID pe G9 09 Ha a ND மெ

பரு தஇிமதி
பாசுரகுசோத
அருககுணஙகசா
பரு திமதி

னை கக்கு
மாஅ முனை
னெனவேசொண
ணையடிமே௰
டெளளிசையின
னாயூலகில

புயா்கசெசெலலவாக
தீ. தலன௰ித
தன இிசை
யமீனெடுத அண
தன ககெறநிப
பயன கொண
பபயனகொணடு

மைய ௮௮
மய றவு

உடய்ய றவ
மாறிருளு

இமெயய்வனே
காலவகையுஞு
ஜெனததவழகது
னெனததவிழகது
யமறியமோ
LIJIT FEO EI ர
விடுவிககூ.ம
மமருகிலவிகொாண
தன றிருமா
அடனே தான
முழுக த தன
னயஙகளசேோ
ளனழிவதின
னிவ தா
ள்‌ மழிவதன
தெணிட்வ (த
ர.யிணை
நிகமெதிா
வன்முமரை
யமிறையவா
வகையென்‌
வெனவரஞு
நிறையுடை.
ண்ணி

டாநீதேசிகட்பிரடந்தம்‌ 522
282 2 4 யெ |
னுமவா TT
2 2 பிலவ 520 1 5 கீழது, மேத
968 1 த இயல 5
1 அகதா] உ தக ]
LD “2
ர்‌ ்‌ லமுதென ௫ ப. அரணை
(ஆ இர்பு (ச்‌ ட ம.
2021 1 வருவதோ 3 1 நக்கு
3 4 ரமடைவாக 2 9 0 மமறதகுமினழறே
965 4 1 னளருகணை 3 1 யாரண
66 2 1 னிதையபி ன்‌ (2 ஓக லட
ற 4 2 மிகவள்‌ 4 5. மாூயெடு
67 2 ௨ ஓய ௦ 288 1 9 ஓ சால
த 4 மருவ : தரத்தெமல்ல 5
969 2 ந “கதய இத] 2. டண
8 மாயோன்‌ 2 1 திருவிக
தானாகு ‘ 2) காடுடிி
3 1 சூரியாக 289 1 1 67 ய ரிம்‌
2 டம(முடணே எண ணிருமி
oro 4 3 அலகு வார 3 fon Ds
1 மருவிலாக 4 3 தொழுக
= 3 மாயோன்‌ 5 290 1 2, காட ட்‌ சனை
afl 2 7 மிலாதாார 5 மன த்‌
2172 ்‌ 2 கன திவு | 2 1] ய்மபொற
2 தாமவணஙகா 291 2 உ. பிலை
2 8 3 4 (திக அமு
4 6 ப்பா ்‌ ்‌ சோனலெனொன
ora 2867 ளெமைககொளவார | 992 4 5 மாதாமே
85 6 வழிக்க தவைத | 298 1 ப்‌ கற யத
a ர லாஓசசிகமக [சாரா , 0 கற௩திழை மறை
பாருனான சோனா
275 2 ்‌ பொறியாமதி மணறபயெணடே பாகி
ட/க்ம்வார 2 i சாட ம்‌
பொலிவரா த ய, சாவலுப
4 6 வி சலம்‌
276 1 சவழிஅதரா க்‌ அவககமா
4 2 சானா அ 4 றல அடக்கமா
ட்‌. 8 நிபுலமபேலெனபா£ த. மணிவை,
தடு அவிகா கட்ட தவமக
278 ஓ 6 கஞ்னைபபோக 4“ 1 4, 5 லெனக
ந பட அசா 1 35 கெழு ச்சை சாலா
்‌ 4, 5 தெலா முயாவி 295 1 ஐ த கத -
1 றி லி சத ல கம
உத திலிலை | 4 மறன கழிததழி
i 1}
ஆ டப பிசு ம அபி “

295

200
207
205

990
200
01

(2
975

|
30
300)

307

308

(17
1/1

[ரம வழு அடர

ID 2

வட ல்‌ பப

ட... வட்‌ (ம

ஆ
ல

ப
கீ ல்‌. 44

ஆ

ட

[அரி

அக 3 ரூ ஆ
பத ன்‌ ப்‌

[2 QT

|

ஆற ஆ
ல்‌

க
ர்க

1 ஆஅ

923

மதக திக

ம௫ வனை கழிக்க

எரி கமழ க

விசுக்‌]

விமலை

(யி க, பீப்‌

பணை ரித்‌

மூக்க, ஸர்‌ கப்/க ழக

யின்‌,

பாயா }

னற) து [8

படர

ம தி மா

கப ப்‌

பு பப்‌

சுளகு

ட.ட்கிம் பம்‌ த

சோ: ரா பிப

பம (BIE IT ad

வினை பண்றத ந

(௮௫௪௬௪

யாசின்‌ றன்வெ

TT ர

கன மு

HTD

GIT OT IT

I(T 47207 பப

ஸை. சமன ௪. 2த

to lear Lit

(ih

(பிய Gor

orm பிக
துறவெமென, பயை

[திக

பில்ட்‌. சப

யாப்பா மய
கபன்‌

தா ம ஆட்‌
கதிசூயு

LEAL ib

கழு நட லெம
மய (6%, 9
சொன்‌ தெலொக
தனி ஜும்‌ ]
தானென்று
மனகதகொன்று, வினறது
மின

2»

இிருவாளா

314

316

310

oi

ல்‌

க இ [னு ௬-௮

to

ப மி

IN 0924

[ம டம்‌ போ

௭ 32020 0044 இ ரோட்‌ மம்‌ டது

ஆ. 03

ஷா

ரக்‌

௯
te

சோழ தேர NAAN

t

பிரதிபேதங்கள்‌

சோாப்பெரயேோக
கோகளாங

சரன்‌ க இல

ஏய க மம்‌:
னடர்ணிலை

றோக கின்ற
னளெலலாக

கேறக

ணை த தாழுகவென
ரின்‌ னி

வறுமை
ணின்‌ வை
மொட்ட. |
னினனலை ]
பெட்டக J
குதித்த
கொணை க கு ஐ
கோனை ச அற
னதிற
மெொணறைப
ளா ௫பெருளு
தமாககொரு
தன ஈடுகாரு
சளோடும
னோடு
திகழரிளன ௮ ர
விண ஹுை
லஓளவிழமுக.க
வேறோ
பரம ணு
நல னைறகே
கொண்டுகமமே 1
ன்டைவில
வெள்௮அபைத
கற கும
கட டூஙிசாற
தானென
னனணணிலை
பாண்ட வா
தோதவிலு
பாடு
யமினிசசிறித
மணை தனு
சதெலொ।ழு2
வகவககாட

பரீமதசிகடபிரட௩தம்‌ ர ர
a ம்க்‌
327 1 4 யாருற } 845 ட 5 மேன்மையையு
த 1 டை 1 844 உ 5 செயதனவுஞ
545 1 8 மரஞுகதொன்ணு
2 யணயு 5 8 கேடடவ
4 4 வமைசசனா } 4 2,8 கடலிற அளஙகுகை
5 சாசணமே 846 2 2 மாயன
328 1 4 ரெனதழி 847 1 2 மடியவாபாண
229 1 3 சகஞ்சதிாப 6 2. 53 சாக ம்வைைகலிர
2 5 விடட௨வைதறு சாக வலககலா
4 2 மறிவாாக இ 9 ணனனோ
880 2 8 டூயமஇ 848 3 1 விமமணிக
8 2, 8 ஏயிாகிலைகண 4 ரெனறணன
2 வுயிரகிலை 849 1 8 வுமமறை
3 யுககண 4, 5 யாக வயிகதையிலவக
2 இணிலையு யாக மயிகதையிலவக
4 1 மனஜைவாழி 8 5 மெலவியாமேல
3 னெயெனக 7 850 2 1 மழியவண
4 இெனெதமி 4 4 சஈாயகமி
881 1 8 மழுயி 0 1 கினறிரு
4 காடமெ 9 1 பாரககட
4 2 ரீச 10 1 எாககுணஞு
882 2 5 பேோரருனாம 16 2 வணியெண
பொருளும்‌ 17 1 விணணிணு
4 2 போகி 20 1 யெனனுரு
2௦4 2 1 பேராத 25 2 தஸளிககுற
38 8 காயமதி 26 1 மலிவதற
4 1 தோசா 2 சென்றும்‌
3985 1 5 தணிமையையும சென்ணும
3 5 பததியையு 3 நகலவினை
886 1 8 லம 28 2 ருறுவ
8 1 மெலலையி 29 4 திருவோ
2 லாதபத ] 30 1 டோருயி
8 தியெழு 29 8 கெணனஙின
3 தியயெழு 4 நிருவட
888 1 4 ததமதின 30 1 னேருயி
2 1 யமினகுணா 22 2 சூமகத
2 க தனாககு 85 4 யணைதறுக
389 2 8 யுஞான யனைக திற
8 8 யுமுயி 86 1 ரறெலவைலை
841 1 2 டிலுமதின 2 காட்டத
5 வயிரசளிலு 2 அணிகதகா
2 5 தமபறிலு 202 2 5 கணபணியா "
9 தீ கஸிலும 3258 8 ஓ மாயதுவிள ்‌
842 2 1,2 கோளை மத 19 1 னெற்கணை
4 னீகுறிக 20 8 வழிவ

350
360)

30]

1 4 வகு
8 2 கிசு கொன்‌
8 1. உ பதசயின மறகதிவெய
பி னமாக தொய்‌
5 பணபுபையேம
1 ஆ தல ஒபர
4 1.2 கின பொருடடன றி

ச
5... யென
்‌ 4 அரி நிவ (42௦
2 ௨. அமரா கைக

1 ல LID

1 Pi Me (ம
1 0, 1 7 வினை A ஸ்‌ 432
20,21 பதத அதத

3 a
ட இயலும்‌
A 7 $ (ல
1] 4 0 கடகோோ
1 4 காயசா, காயகா
2? 4A De TT CDT
3 2 தொழுமன, தொழ

$ மகனே, மதனா. [மண
1. கதணமணனறறயொபபி
மக ச தோபபிடா
வரு, ருவரே
1. 5 யுலசேழுமுண
௮. மமாணு, மய

(0 யினிமிணடே

பிணி பெட்ட

$ழ 4. காருனா
மசி மறை
மகனை
வருனைமெமொ ழியும
சருளனென
கய்‌
பொரு திலும்‌
போதின்‌
மவ டன
ப்ப பிணியென
பெறாவரு
செொதமிழமுமம
மொய்யவப்ரி
வகையாகத
லீழவாக
அருணபபிகுக த
மென்லையா

(3 வது
ஸ்ஸ்‌

2
ஆ

ம்‌ TD
ஒல்‌
தஞ்‌ த்‌ பூம்‌ அனர இன த மது ட சினத்‌ கனல்‌ த்‌ பத்‌ னு

இதே ஆடு
(ம pb i TTD

we 67.

-

ஷம்‌ வ ம ஆ பம ந 3 இ த்‌

4,

MD ம்‌ வெம்‌ இ டல்‌,

பிரதிபேதங்களன்‌

க்க வ்‌ க்காக சனக வதளாந்து பகலவனை. ணை

4 காறூஞ
்‌ செழுமபொருளை
6 யெனககருளசெய
௦ மூவருமே
1 சடுவிலுவி
2 லொருவருமனண
1 வையகத இன
௦ முழமையிலவரு
7,0 களததி௫ ரேனலி
2 பெருஙகுமூஉக
2 அயககைமால
2 தஜிருபபாவை
ல்‌ ஹ்த்்டகாாலி
2 மணவாளாக
்‌ பயெழுசடுப
2 மவிபுகழகாாத
0 லுரோகணிகா
0 கு ஹைசதைவளம
ஹூறைக தவளம்‌
நூ த௲அனமோகணி -
சாசநழையாவகது
4 னேர
1 சொலலமல, சொல்வ
6 மட றஅதனிதபாட [மல
4. கைகா
னெழிதகுறையல
சொழிஐகறையில
6 வருஙகலியா
1] பண்ணியதா
2 ஒாதெழு
6 தாறதறெழு
௦ பாணாபுகழ
2 வாழவிவை
5 வென்பவைகா
0 லாயிரமு |
7 மெரளை
3 தனயபே
3 அவி
1 பொயயிலபுகம்‌
2,8 வாரணஙக லாய
2 சதாமறையோன
2 ஸனனதுகு
2 றிவைதவிாகதா
1 வாசலலலா
2 வாசலால }
2 விழுமவைதான

பநீமேதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 520

387 1 2 முதலாளனூா. 395 1 8 கதெலலா
2 2 மீபுமுதான 3 2 பழுதுதலைமண
4 1 மனுசரெவி 396 2 8 மாமண
3868 1 6 கஈஅவிவியூக மாகு
2 3 குறிஞூதான 8 ££ கசெலலா
9” புனமுருககை 4 58 முளவனனு
3 2 கொமமடிகள்‌ 397 2 2 காயதாகு
4 தொய்யால 4 தெலலா
௦ மேதஞவை உ தாகுளூ
4 த சரீர கஞூப 8 2 ஒயவா
6 படலதினஞா ர 0 ககலகையா
2௦9 1 5 சிறுவசகோப 4 5. வருமபுனனுக
6 பெருவசளை ண்‌ 6 சதாய்தானும
3 2 னக 398 1 4 டுதலலாக
4 அவாப்புன 2 லொழிததிட வே
4 2,3 அவையென று டி கிலலாக
்‌ ல 2 சட ஜீ
390 2 த அடையிலவருக இ ்‌ நட்த
6 கறிமுதலாக 4 ணை
4 2 சலமலங்களை 4 தேலுக
7.8 லை ராலே
891 1 4 தெலலாஞ உட க இ
5 வென மு தலாற 299 3 3. கோக
2 4 தகெலலா 4 4 வேலு
5 (இதலலா 400 1 1 தயிதணணில
3 4 தெலலா 6 தாரு
6 கமமும்ளாளா 2 3. ஹுூறககழுஸி
6 செல்லா 3 1 பயிமணைைறயைப |
4 2 சளனொவவாத 2 போலெறிதத ]
292 1 1 அளிஞ்சன முதல WwW 1 பயினமமைக )
2 சுட்டசுண (கூ 2 ஸசூரையாத /j
2 4 இதலலாம ச்ம்‌ 402 1 7,8 கலக தீரா
6 கெலலாக ஸ்‌ பர 2 2 தாயதறியில
8 4 தெலலாவ டே a 8 1 சஙகையுடைய
ஓ னது 403 3 1 சுறறிவிலை
தலலாக
393 1 3, 4. வாஙகித தெலலா | ்‌ ட்ப ட |
தானை | 1 ௬றதறிலையளு
ர்‌ சோகங்கொணா
4. 5 விசை யெண எர்ல்ிகு
404 2 5 பிசுநதுதல
எல்‌ 6 திககதணைப
, 8 5 பருகலா
9942 ்‌. 405 2 85 டெ கிய ௯.
ந 35 மோரை 4 8 ளாளாவா பூ
395 “4 ௨௪. வாரசகுதெய _

|
க தீட்ட" ட்ட...

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபக்தம்‌ 288

என்னுள்‌ - எனகளுள,; உறைதலின்‌ - அகதாயாமியாயிருபபதால,
யாவும்‌ நீயே _ பப] னிடம்‌ தினனில சமவேறுபடாதவன , உனது அன்றி —
உணகளு௪ சேஷமாயன தி, இன்மையின்‌ ன (ஒருவஸஅவும) இலலை
யாதலின, எனதும்‌ நீயே - எனனுடைய வஸஅவும நீயே; போல
லாங்கு - கோஷம்‌, இலாமையின்‌ - இலலாமையால நல்லாய நீயே-
இறகதஅநிறபவனும நீயே ; வையம்‌ உண்டூ-(பமளயததில) உலகை
விழுக, உமிழ்தலின்‌ - (ஸருஷடிகாலததில) உமிழதலால, வலலாய்‌
நீயே - ஸமாததனும்‌ நீயே ; மேயய - அடியவாககுமெயயனே !, நின்‌
வியப்பு - உன ஆச௫சாயஸவபாவம, எஙஙனம்‌ ஆகும்‌ - சாவவாது
இருகனெறதோ, அஙஙனே ஒக்க - அ௮அவவாமே பொருகஅமா தருல,
அறிவது - அறியவலல அ; ஆரணமே - வேதமிம (ஆகும்‌)
ழக கூறியவாறு தெயவகாயகன ஸ்ரீதே௫கனுககு ச தன ஸவரூபம
முதவியவ௫றைக காடடி மறைய, ஸவாமியும மனஈதளாகது தமமை அவன
உபேக்ஷிபபதறகுக காரணம அவனுககுத தமமீது கருணையிலலாமையா
அவனை அ௮_நபவிகசச தமக்கு அதிகாரம இலலாமையா எனறு இகைதன
மனமபுணணாடகின றா! இதைக கணடு மனமவருக இய சதெயவகாயகனு.ம
எதிரே வகதுரினறு “*உமமிடம நான கலவாது நிறபதறதகு நீர கருஅம
இசணடும காரணமல்ல, மனுஷயாவதாசததஇல மாணிடமுதையைக கடவாஅ
சடகதாசபோல்‌ அாசசாவதாரததிலும அ௮மழுறை அழியா திருபபதறகாக
உமமோடு அணையாது வாளாவிருசகன மேன, சோகியாதா ?' எனறு
ஸமாதானமசெய்‌ அ முன காட்டாத லெ குணஙகளைக காடடியறாள, அவலை
அ நபவிததுப பினவருமாது பேசுகின்ற
அடியவாககுமெயயனே ! உன ஸவரூபம ரூபம முதலியவற்றை
அ.நபவிககுமபடி விசேஷஜஞாகததை நீ எமககு அருளுவதால தன கிலவி
னால உலசகமுழுவஅம பரகாளிககசசெயயும குளிாகத ௪கஇரனாகப பிரகாசிக
இனமுய, உலகில ப.ரகாசமுசாள ஸகலவஸதுக்களும நீ கொடுதத பரகாசத
இன இவலையை வைதஅககொணடு பசகாசபபதால்‌ தேஜோமயன எனப
படனெறாய, உன இிருவடிகிழவினழே அனைததையும அட
மமுத௫செயெவதால்‌ அனைததுககும பெற தாயாயிருகனெரறாய;
காலத்தில்‌ நீ தணியாய கினது அசேதறமபோலக இடககும ஜீவ
-௪ சரீரம்‌ இகதரியம இவறதலைக கொடுததப்‌ படைததுக
ரக. அககும தததையானெரறாய;: ஒருபோதும எமமைக கை
ரால ஸகலவிதபக அவும நீயேயாகினறாய, உலஜெசாளன
கூத்தை விருமபும எஙகள்‌ ஸவரூபததிறகு எறறணை

869 மும்மணிக்கோவை-உரை

யாசாவாதவலின நீயே எஙகளுககுத தகக புருஷா£ததமானெரோய, காககள
அருஷடி ககூம உபாயததால சுஙளைமீஅ அருளபுரிகது பலனைத தருவ தால
நீயே முககியமான உபாயமாயகிதனெ முய, எஙகள பாபஙகள முழுவதை
யம ஒழிபபதால்‌ மீயே தாமஸவரூபியாய கிறனெறாய, உனககு௪ சமமான
வேறொருவன இலலாமையால நீயே எஙகரரககு எத ஸஹாயமாயஙிதகின
ரய, எஙகளமீஅ உனககு உணடாகும மன ககலககததை நீககவலல பெரிய
பீராடடி. உன திருமாாபில கிதயவாஸமசெயவதால மனககலககம நப பரி
சுததனானெறாய, காசாயணசபதத தால கூஐபபடுவதால நீயே ஜகதஅககுக
காரணமானெறாய்‌, உயாகத ஸதாகமாயெ ஸ்ரிவைகுணடததையும அனிப்ப
தால நீயே மினைதததைத தரும கறதபகவிருக்ூமானெரறாய்‌; ஸவளுபம ரூபம
குணம விபூதி ஆயெவகறில ஒனறிலும லா அமஎசததினும குஜைவிலலாதவ
ஞுதலின நீயே ஸாவேசுவரனாகப பி.ரகா௫ிகனெருய , எஙகளுககு வரும
துனபததை உடனே நீக காபபதால நாங்கள உனனைப பரமபோகயமாக
அற்பவிககுமபடு ஆகசதஸவளரூபமாயகிககினராய, “கதத பாலுள மெய்‌
போல எஙகளூட புகுகது அகதாயாமியாயகிதபதால எஙகளைக காட்டும சபத
சளாலும நீயே கூறபபடுகெனரூய, இகதப பிரபஞ௫தஇில உனககு உரியதல்‌
லாத ஒரு வஸஅவும இலலையாதவின எமமுடையதாகக அருதசுப்படும வஸஅ
வுககும நீயே ஸவாமியானெரறாய, பசபஞ்சசதிலுளள தோஷம்‌ உனணிடம
தடடாஅ நீ கிதபதால இருசசலயாணகுணஙகளால நீயே ஈதி
ரூய, பரளயகாலதஇல பாபஞ்சம முழுவதையும்‌ உன திருவயிறறில வைததுக
சாததுப பின படைபபதால கீயே ஸாவவிதசகதியையும உடையவனானை
ரய, இவவா அதிசயிககததகக உன பெருமையைப பேசு வேதங்களே
ஒருவா முதபடும எங்களால இயலா தன அதவாது 7

அவன்‌ பேநமையைப்‌ பேச முற்பட்ட வேதங்களும்‌ அங்ஙனம்‌
சேய்யழடியாது கைவாங்குகீன்றன வேன்று கூறிப்‌ பின்னும்‌ அவன்‌
பேநமை பேசப்படுகின்றது

சேரிசைவெணபா

354 ஆரணங்க டேட வயி௩தைகா வந்துதிதத

காரணராய நின்ற கடலவண்ணா-ந௩ாரணனா

ரிபபடிககு மிககன்‌ றேடூத்தபா தங்கழுவ

மெயபபடி.கக மானதுபோன வெற்பு 6

உரை:— ஆரணஙகள தேட - வேதஙகள தேடிநிறக,
அயி௩தைநகா வ௩து உதிதத - இருவயிகஇரபு ரத. தில வன இருவவ
தரிததவரும, காரணராய நினற - (ஸகலஜகதஅககும) காரணமாய்‌
நின றவரும, கடல வண்ணா-கடலபோன ற நிறததையுடையருமான,

டநேதேசிகபட்ரட௩தம OU

நாரை - ஸ்ரீமகா ராயணனாயெ அடியவாமெயயா, அன்று -
(தரிவிகரமனாக ஆன) அனஅ, இப்படிக்கு மிககு - இபபூலோகததஇிற
கண மிகஉயாகஅ, எதேத - (டூரஹமலோகம வரையில) தாகஇய,
பாதம்‌ கழுவ - திருவடியை (ப. ரஹமா) திருமஞ்சன மசெயய,
போன வேறபு - கககமலையாகிய மேரு, மேயப்‌ படிககம ஆனது -
உணமையான (தாதததனை) ஏஈஅமபாத திரமாக ஆமிறஅ

அடி யவாககுமெய்யன, தீரிவிகரமாவதாரத தில இகதப பூமி முழு
வதையும ஒரு திருவடியால அளத மதறொரு திருவடியை பமஹமலோகத
தளவும செலலவிடடபோது பாஹமதேவன அ௮கதத இருவடிககுத தருமஞ
சனம செய்ய அவவமயம மஹாமேருபாவதம அதத தாகததததை ஏஈஅ
இனற திருபபடிககமாயகின ற அ எனனே அவனபெருமை !! வேதங்களை
அனை த.அம ஸகலஜகத காரணமான அவன அ பெருமையைக காணமுடியாது
தேடிகிறக, அவன இககரமபூமியிலுளள அடியாாகளைக காககமினைகஅ
திருவயி£திரபுரததில வாத அவதரித அ ௮னைவாககும காடசி தத நிறனெ
ரன எனனே அவன ஸெளபையம (எளிமை) !1__எனறவா அ 8

இங்ஙனம்‌ அடியவர்கீகுமெயயன்‌ தண்‌ வடிவத்தைக்‌ காட்டுவ
தும்‌ மறைவதுமாயிநகீக, பூர்ண நுபவம்‌ கீடைக்கப்பேறுத தலைவி வநந
திப்‌ பேரிய மயக்கததையடைய, தலைவியின்‌ செவிலித்தாய்‌ தலைவி
படூம்பாட்டைக்‌ கண்டூ நற்றயக்குகீ கூறுகின்றன
300 கடடனளைககவித அறை
வெறபுட னைறி யயிநதையில வேவவினை தீாாமரு௩தோன
றறபுத மாக வமாநதமை கேடடருள வேணடிநிறகப
பறபி லமாநதசேய யாளபடி காட்டிய பணபுடையேம்‌
விறபுரு வககோடிக கோவிலங காமயல பேறறனமே 0

உரை -அயிநதையில - திருவயிகதிரபுமததில, வேவ வினை
சா — (கொடிய காமஙகளைப (2 ரவைலல, ஒன்று மருந்து - ஒப்பற்ற
(தெயவநாயகனெ னும்‌) மருக; வேறபுடன ஒன்றி - (ஒளஹஷூாதரி
யென னும்‌) திருமலையோடு ஒன பட்டு, அறபுதமாக - அதயா௫சாய
மாக, அமாநதமை கேடடு - நிதயவாஸமசெயவதைக கேடடு, அருள்‌
வேணடி நிறக - (அதன) கடாக்த்ததகை வேணடி நிறக, பறபு
இல அமாநத - தாமரையாகிய ஸதாகததில எழுககருளியுளன ,
சேமயாள - பெரியபிராடடியுடைய, படி காட்டிய - பாரகாரககளை

891 மும்மணிக்கோவை-உரை

தினைவூடடிய, பணபுடை - ஸவபாவததையுடைய, எம்‌ வில புருவக
கோடிககு - விலலையொதத புருவததையுடைய கொடிபோன 2
மங்கள பெணணுககு, விலங்கா ஜா மயல - நீக்காத ஒரு மயககம,
பேறறனம்‌ - வரபபெற்றோம

உலகில, மலைகளில காணபபடும மருது மாகதரின கோய தாகக
வலலசாகும இிருவயிகதிபுரததில ஒளஷதாதரியிவிருககும அடியவாககு
மெயயனெனனும மருது காமககளையும திககவலலதாம எனற இதன
அற்புதசகதியைக கேட்டு அமமருமதை அடைய என மகள விருமபினெறாள
தாமமையாமெ ஸதாஈததில வஸஹிககும பெரியபிராட்டியைபபோல
என மகளும்‌ அடியவாககுமெயயனைப பிரிகது தரியாதவள விலலைப
போனத அவளபுறாவமும த௲கககொடியைபபோன ற அவளமேனியும கண
டோரைத தோதபிதஅ அடிமையாககுவனவன ரே ! இததகைய என மகள
சன காதலனான அடியவாமெய்யன அ கலவியைப பெறாமல பொதும

மயஙகிககடககின முள என வாறு

இத அகபபொருளில “செவிவிததாய அறததொடுகிறறல” எனனும
அறையாகும செவிலிததாய அறததொடுறிறறலாவ இ தலைவியை மணம
பேசி அயலா வர, அதை ௮றிகத செவிலிததாய தலைவியின கஅறபுககு
இழுககு சேராதவா அ தாயினிடம தலைவியின முனமிகழசச கூறி அயலாககு
உடமபடா து தடுததல

ஸவாபதேசயபொருளில ஸ்ரீதேசிகன அடியவாமெய்யன இ பரி
ூணாநுபவததைப பெறப்‌ பேராவலகொணடு பிததராயமிறகும கிலையைப
பாகவதா வியகதுபே௫ியதாயக கொளளலாம 9

அடியவர்க்தமேயயன்‌, தன்‌ விஷயத்தில்‌ இவ்வாறு அடங்காக்‌
காதல்கோண்டூள்ள இவநுக்கு இனியும்‌ ழுகங்கோடாதோழிநதால்‌ ஸர்வ
ரக்ஷ்கனான தன்‌ பேருமைக்குக்‌ குறைவு வநது இவரையும்‌ இழக்க
நேரிடுமேன்று அஞ்சித்‌ தன்னை நன்கு அநுபவிக்கச்சேயதான்‌ இங்க
னம்‌ சேய்த அவன்‌ பெருமை பேசப்படுக்ன்றது—
திலைமணடிலவாசிரியபபா

356 பேறறனை நீயே மறறுள வேலலாம
பேறுவது நின்னை யுறுவது கோளவா
நினனா லனறி மன்னா ரினப
நின்ன்‌ பொருட்டு யென்ன பொருடடிலை

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 392

த க்கல்‌

லக்க சன சை வள. கக

நின்னுரு நின்று மின்னுருத தோன்றி

நின்றனக குநிகா நின்னடி யடைலாா

நினபா லன்றி யன்பா லவயயாா

வாரண மழைகக வநத காரணனே 10

உரை வாரணம்‌ அழைகக - கஜேகதிசன அழைக, வந்த
காரணனே - (அபபோதே) வகஅகாதத காரணவஸதுவான தெய்வ
காயகனே |, மறற உள எலலாம்‌ - மறறும உளள (சேதநாசேத நவ
களை) எலலாம, நீயே பெறறனை - நீயே படைததாய; உறுவது கோள
வா£ - தகக உபாயததையும பலனையும்‌ கொளவாா, பெறுவது
மின்னை உபாயமாகவும பலனாகவும கொளவ த நினனையே, நின்னால
அனறி - உனனால அனறி (வேறொருவராஅம); இன்பம்‌ மன்னூ£ -
ஸுகததைப பெறமாடடராகள, ௩ ின்போருட்டு - கீ (செய்யும காரி
யகள) உனககாகவே, என்போருட்டூ இ(ல)லை - எனக்காக இலலை.
நின்‌ உருநின்றும்‌ - உன திருமேனியிலிருக௮, மின்‌ உரு-மின்போல
நிலயறற தாவரஜஙகமஙகள அனைஅஅப, தோனறும்‌ - பிறகனெ
ஹன, நின்‌ அடி அடைவரா - உன திருவடிகளை அடைவரா, நின
தனககு நிகா - உனககுச சமமாவரா; ின்பால அன்பால்‌ அன்றி -
உன்னிடம்‌ பகதியால அனறி, உயயரா - உஜஜீவிக/ராடடாககா

முதலையின வாயபபடடுத துனபுற௮ கஜேதரன “ஆதிமூலமே எண
அழைசகக அபபொழுதே ஓடிவகது அவனைக காத்து ரகசகாரள மென 2
பெயரை ஸதாபித அககொணட அடியவாககுமெயயனே ! சேதசாசேதகா
சளையெலலாம படைத்த உனனையே ஆசரிதாகள தம ஸவரூடத திறகுத்‌
தகக உபாயமாசவும பலனாகவும கொளூனெறாகள, பாமாஈகதமாமெ
மோக்ஷ ததைக கொடுபபவன நீயே அனறி, வேறு எவாககும அதைக்‌ கொடு,
௧௪ சகதியிலலை நீ மறதவாககாக எதைச்‌ செய்திப்‌ னும்‌ அதனால வரு!
பனை முடிவில ௮டைபவன நீயே, ஸகல வஙறுசகளும உன திரு மேணி
விரு அ பிர தவை, உணனை வணி வழிபடுமவா உனஎகுச ஈமமாவா, 2 ஐ
னிடம பகதியுளளவாகளன றி மறதறதவா உஜஜீவிகக வழியில ஏன வாறு

இதறகுப பின உளள 20 பாசு. ரஙகநும மல ளை இலி... டண
மும்மணிக்கோவை — உரை மூறறிறறு
ஸ்ர 8ெத நியூ ஹாகஙெயிகாய ௩98

சி

ஸ்ரீ
சீரா தாபபுல திருவேகசகடமுடையான திருவடி களே ௪ரணம
நவமணிமாலை - உரை

தணியன

ராகா ந-ஐஒயாவா க. உ .. கதெபலிக( |

ரொனறு வாழ்வு

| விஷயச்சுநக்கம்‌ |]

இகத பசபகதததை நவரததினமாலையென அம வழககுவனணடு
ஆனால ஸவாமி தாமே பெயரிடடுககொடுததபடி நவமணிமாலை எனற
பெயா வழககுவதே மூறையாகும வெவவேனு நிறமுடைய நவமணிகளால
இயன ற ஹா. சமபோல வெவவே௮ு செயயுளகள ஒன்பது அமையபபெறற
தாகையால இதறகு கவமணிமாலேயெனப பெயா வகதது

இபபிசபகதததில முதவில இருவயிகதிரபு சத எமபெருமானுடைய
திருவடி.கணின பெருமையைப பேசி, பின அவன பதது அவதாரககளெடுதத
வரலாறறையும, பரஹமா கழமுடன இருவககதாழவான பூமிதேவி ஆயெ
இவாகள படைதத புணயதாததங்களை அவன உகதது அவறறின கமையில
எழுஈதருளியிருபபதையும கூறி, மாசிமாதததில தெயவகாயகன கடற்‌
சரைககு எழுகதருளிச இருமணகரோோபபில கணடருளும உதஸவததைப
புகழ அ, அவவெமபெருமானுடைய வடிவழகையும அதில ஈடுபடு அதை
மறவாதவாககு ஸமஸாரபகதம மீககுமவணணததையும வெளியிட்டு, தம
முடைய அததயகாலத இல தமக்கு அபயபரதாகம செய்யுமாறு தெயவகாய
கனை வேணடிககொணடு, தெபவகாயகன தனனைப பாடுமபடி தமமை
கிமமிதததணெ ககக தாம அஇவனமிஅ வடமொழியில இரணடும தமிழில
எழுமாக ஒனபஅ பரபக தஙகளை ப பாடியதையும மொழிகத தலைககடடுஞொ
ஸ்ரீதேசிகன

௦0

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 394

தேய்வநாயகன்‌ திநவடிகளின்‌ பேநமை பேசப்படுகின்றது
பதினாஅ£ராசிரியசசஈதவிருததம

2௦1 ஒருமதி யனபரு ளங்க வாநதன

வுலகம டஙகவ ளாநத எளநதன
வோருசடை யோனறிய கங்கை தநதன
வாரகப டங்கள ரஙகு கோணடன

தருமமு யாநததி தேன்ன நின்றன
தருமனி ரநததி சைது சேனறன
சகடமு டைநதுக லஙக வேன்றன
தமாகள ருநதும ருநதி தேன்பன

திருமகள சேயயக ரஙக ளோனறின
திகழதள வுநதம ணங்க மழநதன
சேழுமணி கோணடசி லமபி லஙகின
சிலைதனி லன்றோர ணங்கு மிழநதன

வருமறை ய௩தம மாநத பணபின
வயன்முடி தனனில மாநது யாநதன
வருடா வேணணிய யீ௩நதை வநதன
வடியவா மேயயாம லாபப தங்களே 1

உரை அடியவாமேயயா - அடியவாககுமெயயருடைய,
மலாப பதஙகள- (தாமரை)மலாபோனற தஇருவடிகள, ஒரு மதி அன
பா - (தமமிடம) ஒருமுகபபடட பகதியையடைய பாகவதா
களின, உளம கவாநதன - மனததை வ௪பபடுசதிககொணடன?
உலகம்‌ அடஙக - ளகலலோகஙகளும ( சமககுள) அடங்குமா,
வளாநது அளந்தன-(பெரியனவாய) வளாகது அள தன, ஒரு சடை
ஒன்றிய - (சிவனுடைய) நிகரறற ஜடையில ஒன அபடடுநிறகினற,
கங்கை தந்தன - கஙகையைப பிறபபிததன, உரக படங்கள-(காளிய
னெனனும) பாமபின ப.டஙகளை, அரங்கு கோண்டன - கடன ஸ்தல
மாகக கொணடன, உயாநதது தரமம - சிதஈததாகய உபாயம, இது
எனன நின்றன - இகதத தஇிருவடியினையே எனறு அறியுமபடி
நினறன; தருமன்‌ இரநதது - தாமபுததிரன (தாதுசெலலுமபடி)
யாசிதகதை, இசைநது சென்றன-ஏறறு ஈகடகதன;, சகடம்‌ உடைந்து
கலங்க - (கணணனை ஈலியவகத) சகடமாயெ அஸுரன இதைநது

395 ந௩வமணிமாலை- உரை

கலஙகுமான, வேன்றன - வெமறிகொண்டன, இது - இததத
இருவடியிணை , தமாகள அமருநதும்‌ -பாவைதர்கை (ஸமஸாரகநோய தீர)
உணணககடவ தான, மருந்து என்பன - அருததம எனன சொலலப்‌
படுவன, திருமகள்‌ - பெரியபிராடடியாருடைய, சேய்ய கரங்கள்‌ -
சிவகத திருககைகளோடு, ஒன்றின — ஒன அபடடுநின றன; திகழ்‌
துளவு உநதும்‌ - பிரகாசிககினற இிருதஅறழாயினினன எழுபபப
பெற, மணம கமழநதன - கலல வாஸனை வீசபபெறறன; சேழு
மணி கோணட - செழுமையான பஏதனஙகள உளளிடட, சிலம்பு
இலங்கின - சிலமபுகளோடு விளஙனெை; அன்று - ஸ்ரீராமாவதா.ரத
இல, சிலைதனில - கலலுருவில (கினஐ), லா அணங்கு - ஊரா
பெண்ணை, உமிழந்தன - வெனிவாசசெயதன; அரு மறை அந்தம்‌
அருமையான வெதாந்தஙகளில, அமாந்த - பொருந்திய, பணபின-
௪ற்பபுடையன; அயன முடிதன்னில - பாரஹமாவின்‌ முடியில,
அமாநது - பொருதி, உயாநதன - (இனனம மேலே சென அ)
உயாநக்அநின றன; அருள தர எணணி - அருள புரியக கருதி,
அயிந்தை வதன - தஇருவயிகதிரபுரகதில வன அவதரிததன.
அடியாகளிடம மெய்யை ஒழுகும செயவசாயகனுடைய இரண்டு
அஇருவடிமலாகரரம அவற்றைக தவிர வேணு உபாயததையும பனையும
கொள்ளாத பரமைகாகதஇிகளின உளள துதைக கவா து எபபொழு அம தியா
னிசகசசெயயம பெருமையுடையன, தரிவிகரமாவதாம தில ஸகல லோகங
கம தமககுள அட ஈகியிருககுமாறன மிகப்‌ பெரியனவாய வளாகது ஓக
நின்றன, சடையனெனற பேசுபபடும வன தன பெரிய சடைமுடியில
தாககிட பரிசுததனாமபம௰ கஙகாகததியை அவதரிபபிததன, இருஷணாவதாரத
இல அஷடமிகரஹ்ம செய்யமுறப்டடுக காளியனவெனனும ஸாப்பராஜ
னுடைய படங்களை த தமககு நடனஸதலமாகககொணடு கடனமசெயனன,
அடியாகளுககு முகயெமான உபாயமாயஙகின ன பலனை அளிககவலலன ,
தாமபுததிரன வேணடுகொசூககு இணங௫த அாயோதனணிடம தாதுசெலல
அம அணிசதன; கணணனை நலியது அணிக அவத அஸாரனுடைய எகடவடி
வததைத அகளஅகனாக உடை த அ வெற்றிபெறறன, ஸமஸாரதாபததைப
போகக அபயாாகள அருகஅம அனாத அழு தமெனனு சாஸதரஙகளால
பேசபபெறதன்‌ , பெரியபிராடடி தன தஸணிரககலைகளால வருமெபோ அ
அவரோட இணைகதுகினசன ; எப பொழுஅம திருக அழாயமணம வீசப
பெற்றன ; ௪௮௦௧௪ ரதன ககளை ககொணட சிலமபுகணாம தமமுடன ஸமபகதம
பெறஅ அழகுபெதமாஅசெயத பிசகாசிததன ; ஸ்ரீராமாவதாரத தில

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 396

கெளதமசாபத தால க௯லாயகின அ மறைகதிருகத அஹலயையைப பழைய
வழவுகொளனாமாஅ அருளபுரிகதன , ஸகலவேதாஈதஙகளிலும நிச திய
மாயப்‌ போறறப்படுவன, தரிவிகரமாவதாரத இல பரஹமலோகஃம சென்ற
போஅ பரஹமா திருவாராதனமசெய்து தன தலையில சூடிகிறக அததகும
மேல உயாஈஅமினறன, இததகைய தஇதிருவடிகள தமமை இசகாமபூமியிலுளள
அனைவரும்‌ எககாலமும அஅபவிதது உயயுமாறுசெயயத , திருவயிஈ திர
புரததில வஈது அவதரிததன எனனே அவறநினலஸெளலபயம!!- என தவா அ
தசாவதாரங்களின்‌ சரித்திரழம்‌ தெய்வநாயகன் விஷயத்தில்‌
அநுஸநதிக்கப்படுகீன்றது--
௦௦6 இருபத்‌ தண?€ராசிரியசசக சவிரு த தம

மகரம்‌ வளரு மளவில பேளவ மடைய வுறற லைத்தனை
வடிவு கமட மேனவ மாநது கிரித னைதத ரிததனை
மலியு மசுர னுரமி ட௩து வசுதை போததெ டூததனை
வலிகோ ளவுண ஸூடலபி எந்து மதலை மேயககு திததனை

பகரு மூலக மடிய ளது தமாக ளுகக ளிததனை
பரசு முனிவன வடிவு கோணடூ பகைவ ரைதது ணிததனை
பணிய விசைவி றசமூ கன்றன்‌ முடிகள்‌ பதது திரததனை
படியு முருவில வருபி லமப வசுர னைதத காததனை

நகரி துவரை யேனவு ககது வரைக ரததே டூததனை
நடமோ டியலு பரியில வநது நலிவ றுகக வுறறனை
நலியும வினைகள்‌ சேகும ருநதி னலமு றைநத வெறபினை
ஈணுகு கருட நதிகி ளாநத புனலு கபபில வைத்தனை

யகர முதல வுரைகொண மஙகை கணவ னுகக ளிததனை
யடையும்‌ வினதை சிறுவ பைய வருளகோ தேது யாத்தினை
யடியு மணையு மேனும்‌ ன௩த னடிதொ ழகக ளிததனை
யவனி மருவு திருவ மிகதை யடிய வாககு மேயயனே ஓ

உரை -- அவனி மருவு - பூமிதஜேவியால அடையபபெறற,
திருவமிநதை-திருவயிகதிரபுரததில எழுகதருளியுளள, அடி யவாககு
மேயயனே - அடியவாககுமெய்யனே!, அளவில பெளவமட்‌ அடைய
அளவிலலா த கடல முழுவதம, வளரும்‌ மகரம்‌ உறறு - (பரு)
வளரும மதஸயமாபை பொருதி, அலைததனை - கலககினாய, வடிவு
கமடம்‌ என - (எடுதஅககொணட ) வடிவம்‌ ஆமையின அ எனனும

297 நவமணிமாலை-உரை

படி, அமாநது - கிலையாயதினறு, கிரிதனைத தரிததனை - மகத.சமலை
யைத தா௫கிகினருய, மலியும்‌ அசுரன - அதிககிரமிதத ஹிரணயா
அகனெனனும அஸாபனுடைய, உரம்‌ இடநது - மராபைப பிள கு,
வசுதை போதது எடூததனை - பூமியைப பெயாதது எடுததருளினாய,
வலிகோள அவுணன - பலசாலியான ஹிரணயகடிபுவினுடைய,
உடல பிளந்து - சரீரததைப பிளகதுகொணடே, மதலை மேயககு -
(அவன )புதலவனான ப.சஹலாகனுடைய ஸதயததைக காப்பதற்கு,
(மதலை மேயககு - அணுருவினகண), உதிததனை - அவதரிததாய,
பகரும்‌ உலகம்‌- (பலி தனனுடையதெனக) கூ நிய ஸசலலோகஙகளை
யம, அடி அள௩து- இருவடியால அளக அ, தமாகளுககு அளிததனை -
அடியாாகளான சேவாகளுககு (மீடடுககொடுத தனை, பரசுமுனிவன
வடிவு கோணடூ - ப.ரசு.ராமனாக ௮வதரி த, பகைவரை - சதருகக
(ளான கூதததிரியாக) ளை, துணிததனை-கொன தனை, பணிய இசைவு
இல - (ஸ்ரீராமனாக அவதரிதத உனனுடைய) இருவடியில பணியக
சமமதி இலலாத, தசமுகனறன - ராவணனுடைய, முடிகள பதது
உதிததனை - தலைகள பததையும அனத அததளனினை, படியும உர
விலவரு-(கோபாகளைபபோல)பொருகதிம வடிவகதில வத, பிலமப
அசுரனை - பரலமபாஸு ரணை, தகாததனை - (பலராமனாயகின௮)
ஒமித தனை, நகரி துவரை என உகநது - (தன வரஸத இறகு உரிய)
நகரம்‌ அவாரகையே எனறு மகக (ச அவனாய), வரை கரதது
எதேதனை - (கோவாததன) மலையைக கையில எடுததனை, ட மோடு
இயலு பரியில - ஈடனததோடு பொருகதிரிறகும குதிமையினமீ அ,
வநது - (கலகியாய) அவதரித அ, நலிவு அறுகக - (கலியினாலவரும)
அனபததை ஓழிகக, உறறனை - பொருகதினை, நலியும்‌ வினைகள-
(ஸமஸாரிகளை த) அனபுஅதஅனெற காமஙகளை, சேகும்‌ மருநதின -
ஒழிக ற மருகதுபோல, நலம்‌ உறைநத வேறபினை _- நனமை
பொருகதிய ஒளஷதரியை இடமாகககொணடனை, ௩ணுகு கருட
நதி கிளாநத - பககததிலுளள கருடகதியினின அ எழுமபிய, புனல-
(திவய) தாததததை, உதபபில வைததனை- மகிழசூககுஉரியதாகக
கொணடனை, உரை கொள மஙகை- வாககை (ச தன அ வடிவமாக)க
கொணட ஸசஸவ இதேவியின, கணவனுக்கு - நாதனான டமஹமா

வுககு, அகரம்‌ முதல-அ௮காசததை முதலாகககொணட ஸகலவேதக
களையும்‌, அளிததனை - உபதேக௫ிததகனை, அடையும - (தனனை)

ஸ்ரீ தேசிகப்பிரடந்தம்‌ 298

அவர்‌

அடை த, வினதை சிறுவன்‌ - விகதையின புத தஇிரனான கருடன,
உயய - உஜஜீவிககுமபடி,, அருளகோடுத்து - கருணைவைதது, உயாத்‌
தினை - (அவனைக) கொடியாகவும எடுததனை, அடியும அணையும்‌
மை - ஸ்ரீபா அகையம பாயலும (படுக்கை) எனன பபடுகின ற,
அனாதன - இிருவகஈதாழவான, அடி. தோழ- திருவடிகளை த கொழ,
களிததனை - (அதனால) மழெகதனை

அடியவாககுமெயயனே! பரளயகாலததில ஹயகரீவனெனனும அஸு

மண வேதககளை அபஹரி ததககொணடு கடலுள மூமியெபோஅ ரீ பெரிய
மீன வடிவஙகொணடு கடலுளப்குச இ அவனைககொன்று வேதஙகளை மீட்‌
டருளினாய, முன தேவரும அசாரும பாறகடலைக கடைகதடோ த மததாக
இருக த மகதரமலை கட லுள அழுகதிவிடாதபடி பெரிய ஆமைவடி வககொண்டு
கடட புகுகஅ அமமலையைத தன முதுனால காலதினாய, ஹிரணயாக்ஷன
எனனும கொடிய அஸுரன தன வலி யின்‌ மிகுதியால பூமியைப பாயாக௫
சுருடடிககொணடு கடலினுட புகு தகாலை வராஹவடிவககொணடு கடலி
னுளளே சென்று அவவசுரனைச கொன்று பூமியைக கோடமிறனியால
கொணடுவக அ மஅபமடயும லிரிததருளினய, உனனுடைய பகத சிகாமணி
யான பரஹலாதன “எஙகும உனன கணணன' எனது கூறியதை மெயயாகக
அவன தததையான ஹிரணயகசிபுவின மாபைப பிளஈ அகொணடே தூணி
னினஅ நரஸிம்மனாய அவதரிததாய, ஜேவராஜயததை அபஹ்ரித அக
கொண்ட பவிச௫ககரவா ததியின யாகததில வாமநனாயத தோனறி அவ
னிடம்‌ மூன டி மண யாசிதஅ வாஙகி தரிவிகரமனாக மாறி ஸகலலோசகங்களை
யம அளத தேவராஜயததை மீட்டுததசதருளினாய, பாசுராமாவதாரம
கொணடு, பகைவராயகின ஓ க்ஷ்த இரியாகளை வேோஅததாய, சக்கரவர்த்தித்‌
திநமகயை அவ தரித அ, தன அடியடையாத ராவணனதலைகளை உதிாததாய,
பலராமனயகின அ, பிருகதாவனத தில இடையனுருசகொணடு தீங்கு
செயயவசச பரலமபாஸ-5 ரை ஒழிததாய, கண்ணனய அவதரித ௪
கோவாத கனமலையை தீ திருககாததால தாகஇ ஸசலபசாணிகளைய காத
தருள்னாப, இணி வெள னாககுதிரையினமீ ௮ கல்கியாய அவதரித அக
கலியால வரு தனபததை சீககபபோதனெறாய, கெ டய வினைகளை த
ஜாககும மருக தாயகின ஐ ஒள திரியை இடமாகககொணடாய்‌, பககததே
பெருகும கருடஈதியின தெளிய நீரைக சணடு மனமக ழசனெருய, ப. ரஹம
தெவனுககு அக்ராபயாஸம செய்வித அ ஸகலவே தங்களை யும உபதேச த
தருளிய , தன திருவடிகளில வகதடைஈத கருடனுககு அஅகரஹப

செய அவனைக கொடியாகவும உயாததினாய, உனககுப பாஅகையு

பாயலுமாய கிணறு கைஙகாயம செய்யும தஇருவரசதாழவான உன திருவடி

500 ௩வமணிமாலை- உரை

ச வண வகை ககைகு அைதவவதுய வாயா

களை வணஙகிநிறக, அதனால மகன அவனுககு அறுளபுரிகதாய , பூமி
தேவிஃகுப பாரமாஃகவுளள பாபிகளைக கொன்று சுமையை க றைதததறகாக
அவள வணகிகிறகபபெற்றாய , இத்தகைய பெருமை வாயகத உணஜை
காஙகள எவவா னு புகல அபேசவலலோம?_ என அவரது

இபபாசரத தில கான காம அடியில ப ரஹமா, கருடன, ஆதிசேஷன,

பூமிதேவி ஆகிய சாலவரையும குறிக திருபபது இகத 0௯5 ரதசைபபத நிய
புசாணவமலாஐறை ஸ௫ுசபபிகனெ௨து அதன விளக்கம பினவருமாஅு

இகத க்தரத நில கானகு புணயஇிாததஙகள உள அவையாவன

1 ப்ரஹ்மதீர்த்தம்‌-— இகத ஸதலத, தில முன பரஹமா ஒரு புணய
தாததததை ஸ்ருஷ்டி ௪௧. தெய்வகாயகனாடைய ஸமமபகதததால அஈதத
தாததம விரஜாகதியைபபோல பெருமைபெற்ற த அதன கரையில பகவா
னைக குறிதஅத தவமபுரிகத பரமனுக்கு அவன வரம கொடுததருளினன

2 கநடதீர்த்தம்‌_— கருடன்‌ ஒருகால்‌ தன அலஇனால பூயியைக இறு,
அதிவிருச த பெருயெ மஹா தியே கருட்கதியெனப பெயாபெற்றுப புணய
நதியாய்த இகழனெறது

3 சேஷஷதீர்த்தம்‌-- ஆதஇிசேஷேன மூன ஒருகால தெய்வநாயகனுககு
எதிரில ஒரு புணயதாததததைப படைததான அமுதமபோனத இதன
நீரை கணடு அடியவாககுமெயயனும மிக மூழகதான இகதத தாததம
கணெறுவடிவுகொணடு இண தபு சேகதிாததமென வழஙகுஇன ௪

4 பூமிதீர்த்தம்‌_— மூன அசுசாகளின பார தாககாஅ வருகஇய
பூமிதேவி எமபெருமானை ௪ சமணமடைய, அவனும அவளத வெணடகோ
ரூககணெஙகி அசுராகளை ஓழித அப பூமியின பாரததைத தாத கருளினான
அவனைத அதிகக இகத கே்ேததிரத திற்கு வ௫த பூமிதேவி எமபெருமான
அஸராகளூடன போசெயததால ௪றறுக களைபபுறறிருபபதாயக கணட
அவன அ சிமததைப போககப புஷ்பங்கள்‌ மிறைகத ஒரு சாததததைப
படைததான பின எமபெருமானும அதன நீரால களைபபு நீக்கபபெறான
இஅவே பூமிதிாததமென வழங்குனெற அ

இசச கானகு தாததஙகளிலும எமபெருமான நீசாடிப பருகி
மகத அவாசன காலவசையும சோக “ நீங்கள காலவமும படைதத
இதத தாததஙவகளின கரையில தெயவகாயகன எனற பெயருடன எப
பொழு அம வஹிகனெறழேன இநதத தாததஙகளில ஒருகால்‌ கீராபெவன்‌
கஙகாஸகாகஈமசெயத பலனைப்‌ பெறுவான ' எனறு வரம கொடுததருளினானை

இவவ ரலாதே சானகாமடியால குறிககபபடட அ 2

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 400

அ

பின்னும்‌ அவனுடைய திவ்யசேஷ்டிதங்கள்‌ பேசப்படூகன்றன-
359 எழுசராசிரியசசகுதவிருததம

பாமு யாத்த வசுரா கடகோ புறமு ரைத்த போயயினான்‌
வரையே தேது மழைத டூதத மழையோ மொதத மெயயினான்‌
ஜிரைரி ரைதத கடலே ரிதத சிலைவ எைத்த கையினா

னருளகோ டூதது வினைத வீக்கு மடிய வாககு மேயயனே

உரை -- புரம்‌ உயாதத - ஈகரஙகளை மேலே பறககுமபமு.
கொணட, அசுராகடகு - அஸுராகளுககூ; ஓரா புறம்‌ உரைதத போய
யினான்‌-(வேதவிபரி தமான) ஒரு பிறமதககொள கையை உபதேச ௧௫
பொயயினானும, வரை எடூதது-(கோவா க கன) மலையை(க சைவிரலால)
எடு௧௮, மழை தடூதத- (இகதிரன பெயக கல) மமையைத தது,
மழையோடு ஓத்த மேயயினான - மேகமபோன ற (கிறமுளள) இரு
மேனியையுடையவனும, திரை நிரைதத - அலைகளை வரிசையாக
வீசுனெற, கடல எரிதத- கடலை எரிதத, சிலை வளைதத கையி
னான்‌ - விலலை வளைதத கையையுடையவனும, அருள்‌ கோடூதது -
கருணையை. பொழிகது, வினை தவாககும்‌ - பாபங்களை ம பாகளு
கின்ற, அடியவாககுமேயயனே - அடியவாமெயயனே (ஆவன)

முனகெருகால சிெவனைக குறித அத தவமபுரிக ௮ வரமபெறற மூன அ
அஸாசாகள ஆகாயத இல ஸஞுசரிககும மூன பட்டன ஙகளை ககொணடு தாம
நினை ௪ 5 இடககளிலெலலாம திரிகஅ யாகம்‌ முதவிய காமகுகளைக கெடுக அ
அகதணாகளுககும தேவாகருரககும யாவருககும இனனல விளைத அவக
தனா பின ஜேவாகள எமபெருமானைச சாணமடைக்னா அவன தேவா
களுககு அபயம கொடுத அத தான ஒரு பெளததனுடைய வேடம்‌ பூண்டு
அவஃஸரா இருப்பிடம்‌ சென அனு தனனைத தா£யிகனெனறு கணடவா
கமுஅமாஅ தாமகுகளை உபதேசித அககொணடிருகதான அவவஸுராகரூல
அவனை ஈமபி அவன அ உபதேசதனைக கேடச முறபடடுிகிறக, அவன அவாக
ரூககுத தாமததில உளள சசதசையைக குலைதனஅ அதனால வலியழிக
தொழிகஅ கரகில வீழசசெயதான இவவமலாஅ முதல யாலகூறப்படட அ

கணணன, கோகுலத தில இடையா வழககமாய இெதரனுககு௪ செய்‌
யம பூஜைனயக கோவாததனமலைககு௪ செய்விதததகுல னெங்கொண்ட
இச,திரன கலமழை பொழிகதான அதனால அனைத.அம படுந அன பத
தக கண்டு கணணன தனகைச ௬ணடுவிரலால அமமலையைக குடையாகப

பிடிது அனைதலையும காததருளினான இவவ ரலா இசணடாமடியா2ஐ
கூ ப்பட்ட அ

401 நவமணிமாலை- உரை

ன

ஸ்ரீ. ராமாவதாரததில ஸ்ரீராமன கடவில அணைகடட இடம கொடுககு
மானு ஸமுகசரராஜனை௪ சரணமடைஈதான அறபனான கடலரசன ஸ்ரீராம
னஅ பெருமையை அறியாது அவனஅ வேணடுகோளுகளுச செவிசாயகக
விலலை அதனால சினஙகொணட ஸ்ரீராமன தன விலலை காணேறறிக கடலை
வறதசசெயய முறப்ட்டான பின கடலரசன ஈடுசடுக வவெ அ அவன கடட
ளைககுக ழபபடிகஅகடகதான இவவரலா௮ மூன்மாமடியாற கூறப்பட்ட இ

இததகைய பெருமைவாயகத தெயவகாயகன ஈமமின கருணை
கொணடு ஈம பாபககளைப போகதியருளனவான- என வாது 3

தேய்வநாயகனது மாசிமகஉத்ஸவம்‌ பேசப்படுகின்றது
கலிவிருததம

360 தேசோத்தா ரிலலை யேறைதேயவ நாயகனா

வாசக குழன்மா மலராண மணவாளா

வாசித தேழுமன மதனா மணறற»ோப்பின

மாசிக கடலாடி மகிழந்து வருவாரே 4

உரை -- வாசக குழல்‌ - ஈனமணமுளன கூகதலையுடைய,
மா மலராள்‌ - பெரிய தாமரையில உதிதத பிராட்டியின, மண
வாளா - காயகராகிய, தேசு ஒததாா இலலை எனும்‌ - தேஜஸஸில
(தம்மை) ஒததவா இலலை எனஅசொல்லதகதகக, தெேயவநாயகனா -
தெயவகாயகா, மாசிக கடல்‌ ஆடி - மா மெகததன ண கடலில நீராடி,
வாசித்து - மணமமிகுகஅ, எழும்‌ - எழுனெற, மன்‌ மதன ஆர -
மிகக வளம்‌ நிறைகத, மணல தோப்பில்‌ - மணல (நிறைநத கடற்‌
கமை௪) சோலையில, மகிழநது வருவாரா - (உலாவி) மழெகஅ எழுக
இழு வாரா

திருமேனியின டாகாசத இல நிகரிலலானாய ஈறுமணம வீசம கூச
தலையுடைய பெரியபிராடடியின நாயகனாயறெகும தெய்வநாய்கன மாளி
மாததது மகததிருகக்ஷ்ததிரததன அ கடலுககெழுகதருஸி நீராடித தாததம
பிரஸாதித. அக கட றகரையில மணமவீசம வளமகிறைகத சோலையில பததி
யுலாவி எழுகதருளதகின முன எனறு அஸ்க திததவானு

“வாசி த தொழு மனமதனுூ மணததோபபில' என அ பாடககொண்டு
“மனமதஞா வாசிகதொழு மணததோபபில' எனறு அகவயம கொணடு,
மனமதணா வாசித தொழு-மனமதனுடைய குதிரைக (ளாயெ இளிக ஸின்‌

91

ஸ்ரீதேசிகடபீரடந்தம்‌ 402

உைவிடமாகய, மணததோபபில-மணமலீசும தோபபில எனம பொருள
கொளளலாம கிளியை மனமதனுககுக குதிசையாகககூறுவது தமிழா
வழக்கு

'வாசிததொழு மன௰தனா' எனத பாடஙகொணடு, வாத தொழுக்‌-
குதிரைகமபிரானில தொழததகக, மனமதனா - மனமதஸவரூபனாக எனது
பொருளகொணடு இததொடா, முறகாலததில கடஈதுவஈத பரஹமோதஸ
வததின அவடருததினமாடிய மாசிமகததில தெயவகாயகன கடலில தாததம
பிரஸா திதஅக கடறகமைசசோலையில பதஇயுலாவுமபோது குதிரைசமபிசா
னில எழுஈதருளியுளள அழகைக குறிககுமெனறனம பெரியோ பணிபபா

£மனமதனா வாசிததொழும” எனஅ அறவயககொணடு, இததொட
ரைத Sஜெயவநாயகனுககு விசேஷணமாகக மனமதனூா வாசிததொழும
தெயவசாயகணா - மனமதன அழலெ தனககும தெயவகாயகனுககும உளள
தாரதமயததைக கணடு தோதறுத தொழபபெறற தெயவகாயகனூா எனு
பழையவுரை கூதும

| இபபொழுஅம இவவுதஸவம சறபபுடன ஈடகதுவருனெறது ] 4

தேய்வநாயகன் விஷயமான அநதிமஸ்மிநதி வேண்டப்படுகின்றது-
அஅச8ராசிரியவிருததம

261 உருளுஞ்‌ சகட மோன்றுதைததா
யுலக மேழிண டூமிழநதளநதாய
போருளு மழலு மிறையாகப
பூணடே னடிமை யினின்மீணடே
னிருளு மருளு௩ தருமஈகா
ளேழிலா ராழி சஙகேநதி

யருஞு௩ தேருளு௩ தாவேன்பா
லடியோோ மெய்ய வஹதருளே 0

உரை -— உருளும்‌ - (தனனைக கொலல) உருணவேகது,
ஒனறு சகடம்‌ - (அஸுரனாகிய) ஒரு சகடததை, உதைததாய -
உதைத அககொனறவனே!, ஏழஉலகம-எழுலோகஙகளையும, உணடு-
வயிறறிறகொணடு, உமிழநது - படைதஅ; அளநதாய - அளத
வனே!, அடி யோமேயய - அடியவாககுமெயயனே |, போருளும்‌ —
செலவதனையும்‌, அழலும்‌ - அகனிபோல மனிதனை எரிககவலல
காமததையும, மிறையாகப பூணடேன்‌ - குறறதமுளளனவாகக

403 ௩வமணிமாலை-உரை

கொணடேன; அடிமையினில மீண்டேன்‌ - (உன) கைககாயததில
இருமபிமீனன; இருளும்‌ - (அஜஞாகமாயெ) இருளையும்‌, மருளும -
விபரீ சஜஞாககதையம, தரும்‌ - சருனெற, அந்காள- அகத (மரண)
ஸமயதகதஇல, எழில ஆரா - அழகு நிறைகக, ஆழி சங்கு - இருவாழி
மையும்‌ இருச௪கவகையம, ஏதி - (சிருககையால) காக௫இ, அருளும்‌ -
கஇருபையையம, தெருளும்‌-ஜஞாககதையும, தர - (ஏனகளகு) அளிப
பதற்காக, எனபால்‌ வநதருள - எனபகசததில வக களுளக

இளமபருவசசே தொடடிலிஉ பளளிகொணடிருஈதகாலையில தனனை
கவியவகத சகடாஸ-.ரனைத தஇிருவடியால உதைதஅ ஓஒழிததவனே! ஏழுல
கஙகளையம ப. சளயகாலகதில்‌ அழிததகு ஸருஷடிசாலசதில படைதத சரி
விசரமாவதஜாரக இல்‌ அளகதவனே! அடியவாககுமெய்யனாயத இருவயிக இ.ர
பு-கதில அவதரிதத கெயவகாய்கனே! அாததததாலும காமததாலும வரும
திஙகுகளை கினைதது அவை எனககு ஏற்பன வலலவெனக சணடு புறககணித
தேன, இபபொழுது உனககுப பணிசெயவதையே செத்‌ பயனா-ச கொண
டேன, அஜஞாகமுமம விபரீ தஜஞாகமும நிசமபிகிககபபெதும என ஆததிம
சாலததில கான உனனை கநினையாவிடிணும இப்பொழுது கான பரா£தஇப
பதையேகொணடு, அஜஞாசமாகிய எதிரியை அழிககவலல இருவாழியாழ

வானையும ஐஜஞாகததைக தாவலை தஇிருசசஙகையும ஏகஇவகது எனககு
அருளபாியவேணடும--. ஏன வாறு

“அடில்‌ எனும சொல அகனியைக கூற௮ும இஙகு இத உவமவாகு
பெயராயகினறு அ௮அசணியைபபோலத இஙகுகரும காமததைக கூறியதாம 5

தேய்வநாயகன்‌ வடிவழகை மறவாதார்‌ முகீதராவர்‌ என்கின்றது-
எண ராிரியவிருததம

362 வஞ்சனைசேய பூதனையை மலியுஞ்‌ சாட்டை
மவலரையோ மதகளிறறை வானோ ரஞ்சுங
கஞ்சனைமுன்‌ கடிஈதவனி பார௩ தீாதத
காவலனே கோவவணாய நின்ற கோவே
யஞசனமுங காயாவு மனைய மேனி
யடியவாககு மேயயனே யயி௩தை வாழு
மஞ்சேனயவே யருள்போழியும்‌ வளள லேநின்‌
வடிவழகு மறவாதரா பிறவா தாரே. 6

பநீதேசிகப்பாபந்தம்‌ 404

உரை: வஞ்சனை செய பூதனையை - (தாயவேடமபூணடு)
வஞ்சனை செயயமுறபடட பூதனையையம, மலியும சாட்டை - ஹிம
ஸிததலில மூணடுவகத சகடாஸானையும, மலலரை - (கமஸன
ஏவிய) மலலரையும, லா மதகளிறறை - நிகரற்ற மதயானையாகிய
கூவலயாபீடகையம, வானோ அஞ்சும்‌ களுசனை - தேவாகளும்‌
அஞ்சும்‌ (வீர முடைய) கமஸனையம, முன்‌ கடிநத - முூன(ஸ்ரீகருஷ
ணாவதா.ர ததில்‌) கொன்று, அவனி பாரம்‌ தாதத--பூமியின பார துனை
ஒழி தத, காவலனே-(ஸாஅ).க்ஷ்கனே!, கோவலனாய நினற கோவே-
இடை௫௪௫றுவணாய நினற ஸவாமியே/, அஞ்சனமும்‌ காயாவும்‌ அனைய
மேனி - மையைய/ம காயாமழூவையுமபோனறத (நிறமுடைய) இரு
மெனியையுடைய, அடியவாககுமேயயனே-அடியவாககுமெயயனே |,
அயிநதை வாழும்‌ மஞ்சு எனவே - தஇருவயிகதிரபுமததில நிதய
வாஸமசெயயும்‌ மேகம்‌ எனனலாமபடி, அருள்‌ பொழியும்‌
வளளலே - கருணை (யாகிய நீரை) பொழியம கொடையாளனே!,
நின்‌ வடிவு அழகு - உன திருமேனியின அழகை, மறவாதா£ -
மறவாத மஹானகள, பிறவாதாரே - ம. ரிவியொழியபபெறுவா

அடியவாககுமெய்யனே ! முன இருஷணாவதாரததில பூதனை, ௪௧
டாஸு ரன, மல்லா, முவலயாபீட ம, கமஸன ஆயெ இவாகளைக கொனஅ
பூமிககு இகதபட பாபிகளால கோத்த பாரததை ஒஈழிகஅ ஸா துககளைக
காததருளினாய; இதஅணைப பெருமையுடையனாயிருக தம இடை௪சேரி
யில கோபாலனாயஙகின அ நின எளிமையை உலகுக்குக காடடியருளினாய்‌;
இருவயிகஇ.ரபு தல நிதயவாஸமசெயயும ஒரு காளமேகம எனறு வியகத
பேசுமபடி அடியவாமிஅ கருணையெனும நீரைப பொழிகதுகிதகும உன

வணமைககுணததை எனனவென்து உரைபபேன!! மைமலையையும
காயாமபூவையும்‌ போன ௮ மிறமுடைய உன இருமேணியழகசை மதவாத
அ.அபவிப்பவா காமபகதம மீக்கப்பெறுவா- என்றவாறு G

இனி 2-பாசுரங்களால்‌ யமவாதனை மில்லாது காத்தல்‌ வேண்டப்‌

படூக்ன்றது_
எழுஎரோாசிரியவிரு ததம

363 மையுமா கடலு மயிலுமா மழையு
மணிகளுங்‌ குவளையுங கோண்ட
மெய்யனே யடியோ மேயயனே விண்ணோ
ரீசனே ரீசனே னடைநதேன்‌

405 ௩வமணிமாலை-௨உரை

கையுமா ழமியுமாயக களிறுகாத்‌ தவனே
காலனூ தமரேனைக கவரா

தையனே வதன்‌ றஞ்சலேன்‌ றருடேன்‌
னமி௩தைமா ந௩கரமா௩ தானே. 1

உரை மையும்‌-(கணணுககு இமெமையுமி, மா கடலும்‌-
பெரிய கட அம, மயிலும்‌-(பலநிறக கொணட) மயினஅ ம, மா மழையும்‌-
பெருமைபெற்ற மேகமும்‌, மணிகளும்‌- நிலமணிகளும, குவளையும்‌-
ககுகெயதலும (ஆகிய இவறறின இன்மையை), கோணட-உடைய,
மேயயனே - திருமேனியையுடையவனே!, அடியோமெயயனே -
அடியவாககுமெயயனே!, விணணோ ஈசனே - நிதயஸஉரிகளுககுத
தலைவனே, நீசனேன்‌ - DL) அடியேன, அடைந௩தேன்‌ ஸு
(உனனை௪ ச௪ரணமாக) அடைகதேன கையும்‌ ஆழியுமாய - கையில
வதிய சககரதஅடன்‌, களிறு காததவனே - கஜேகதானை ரக்ஷித
வனே!, தேன்‌ அமி௩தைமாநகா அமாநதானே- ௮ழகய இருவயிகை
எனனும பெரிய கக ததில நிதயவாஸமசெயதருளுமவனே!
ஜயனே - ஸவாமியே!, காலனூ தமா - யமனுடைய படாகள,
எ(ன)னைக கவராது-எனனைக கொணடபோகாதவா அன, அனறு வநத
(கான மரிக்கும்‌) அமககாள எழுகதருளி, அஞ்சல என்ற அருள -
அஞசாசேசே என அருளவாயாக,

மைககுவியல, கமபீ. ரமான கடல, பலகிகககலகத மேனியையுடைய
மயில, நீரைபை பொழியும மேகம, நீலரதசவகள, கறுரெய்தறபூ ஆயெ
இவையனைததஇனையம போனற தஇருமேணியையுடைய செயவசாய
கனே ! உனனை௪ சரணமடைகசேன மூன திருககையிலுளன திருவாழி
யால முதலைவாய்பபட்ட கஜேகதரனைக காதததுபோல என ௮கஇமசாலத
தில யம.தாதாகள வகது எனனை இழுத அசசென அ வேதனைசெயயா தபடி
நீ எனககு அபயமகொடுததுக காததருளவாயாக--என வாறு 7

264 ப.தஇனானகுசாசசஈதவிரு தம

மஞ்சு லாவு சோலை சூழ யிந்தை மன்னு மன்ணுசீ£
வரையே டூத்து நிரைய ஸித்த மாசில்‌ வாசு தேவனே

சேஞ்சோ லன்பா சிந்தை கோண்டு தீதி லாத தூதனாயத்‌
தேரு ஹாநது தேசு யாநத சேல்வ தேயவ நாயக

ஸ்ரீதேசிகபபிரடந்தம்‌ 406

வேஞ்சோ லாளா கால தூதா வீசு பாசம வ௩தேன்மேல
விழமுத மு௩தி யான யாநது வீழ்வ தறகு மூன்னக்‌

யஞ்ச லஞ்ச லஞ்ச லேன்ற ளிகக வேணடூ மசசுதா
வடிய வாககு மருளி யககு மடிய வாககு மேயயனே

உரை -— மஞ்சு உலாவ- மேககளை ஸஞசரிகனெற, சோலை
சூழ - சோலைகள்‌ சூழப்பெற்ற, அயிநதை மன்னும்‌ - திருவயிகதஇிம
புரததில கிதயவாஸமசெய தருளுமவனும, மன்னு சா - நிலைபெற்ற
திருககலயாணகுணககளையுடையவனும, வரை எடூதது - (கோவாத
தன) மலையை எடு௧௮, நிரை அளிதத - பசுநிமையைக காததவனும,
மாசு இல்‌ - குற்றம்‌ அற்றவனும்‌, வாசுதேவனே - வஸுமழேதவ
ுட்டார ணு ஆன வேனே 1, சேம சொல்‌ அனபா - செமமையுளள
வரா ததகைகளையுடைய அனபாகளான பாணடவாகளின, சிதை
கோணடு - எணண கதை ஏறஅககொண்டு, தீது இலாத தூதனாய்‌ -
குற்றமற்ற தாதனாகி, தேரும்‌ ஊாநது - (இோஜுஈனுககுச சாரதி
யாயநின அ) சேளையம செலுததி, தேசு உயாநத-(அதனால) சேஜஸ
மிசக,; செல்வ - செலவை (மாயகிதபவ) னே!, தேயவநாயக - தெய்வ
நாயகனே, அச்சுதா-(அடியவமைக)கைவிடாதவனே!, அடியவாக்கு -
பாகவதாகளூககு, மருள்‌ இயககும - அஜஞாகததை ஐடடுகின ஐ,
அடியவாக்குமேயயனே - அடியவாமெயயனே!, வேம்‌ சோலாளா -
கொடிய சொறகளையுடைய, காலதூதா-யமதா தாகளரல, வீசு பாசம்‌-
லீசபபடுகன்ற பாகம, என்‌ மேல்‌ வந்து விழுநது அழுநதி-எனமீது
வன விழுக்து அழுகதிகிறக, யான அயாகது வீழ்வதறகு முன்னம்‌
(அதனால்‌) நான தளாகஅ விழுவதற்கு முனனமே, ௩-8, அஞ
சல அஞ்சல்‌ அஞசல்‌ என்று - அஞ்சாதே அஞ்சாதே அஞ்சாதே
எனு (மூக்காலும கூறி), அளிக்கவேணடும்‌ - காததருளவேணமும.

மேகங்கள்‌ வரது தஙக உலாவுமபடி மிக உயாகஅரிறகும சோலை
களாலே குழபபெறற தஇருவயிகஇ.ரபுரத தில நிதயவாஸமசெய்அ அடியா
களின அஜஞாநததைப போககியருளூம அடியவாககுமெயயனே ! முன
இகதிரன பெய்த கலமாரியால வருகதிய ப௬ுககளைக காககக கோவாத தன
மலையைக கையினால தாகயெருளினாய, உணமையே பேசுகின்ற பாணட
வாகளின விருபபததை ஏறதுககொணடு அவாகளூககாகத தூதுசெனது
காத தருணினாய, பேோககளத தில அாஜுாகன போரை நடததழமுடியாமல்‌
தவிதஅ கிறகுமபோது அவனதேரிலே பாகனாயிருக௮ அவனை ஈவைழிப

407 நவமணிமாலை-உரை

படுததியதால்‌ உன பெருமை மிகுதியாயமிறகப பெற்றனை, இவவாற உன
அடியாாகளான பலரை ஆபததுக காலததில வகது காததருளினாய, இவதலை
சினை உனனை௪ ச௪ரணமடைகத அடியேன யமதாதா வாத பாசததை
வீச அதனால தளாகது வீழவதறகு முனனமே நீ வசத முககாலும அபய
ப. ரதாகமசெய்று அடியேனைக காத தருளவேணடும—எனறவா து 6

மீதேசிகன்‌ தம்மைத்‌ திநவடிகளில்‌ சேர்த்துக்கோள்ளுமாறு
தேய்வநாயகனைப்‌ பிரார்த்திக்கின்றா்‌--

265 கட்டளை ககவிச அழை

போருததம்‌ போருந்தலும போகு௩ தவற்றுடன்‌ பொயமமதிமேல்‌
விருததங கலிததுறை மேவு மழன்மதம்‌ வேறினியென்‌
நிருத்த மனததினிற சேரா வேமைததெய்வ நாயதநின்‌
வருத்தம்‌ போறுாவரு ளான்மன்‌ னடைககலங்‌ கொணடருளே

உரை:--- தேயவநாயக - தெயவகாயகனே!, பொருத்தம்‌
யொருந்தலும்‌ - (உன தஇிருவுளளத்கோடு) பொருததம்‌ (சேதகனி
டத) உணடானவளவில, தவறறுடன்‌-அபராதகஙகளுடன, பொய்ம்‌
மதி - அஜஞாகமுமம, மேல - மேலும, விருத்தம்‌-விபரீ தஜஞாகமும,
கலிதது உறை மேவும்‌ - இளாகது தஙகுதலைப பொருகஇய, அழல்‌ -
அகனிபோனற காமமும்‌, மதம்‌ - செருகசூம, போகும்‌ - விலகிப்‌
போகும. மனத்தினில திருத்தம்‌ சேரா எ(ம)மை - மனததில இருத்‌
சம அடையாத எமமை, வருததம்‌ போறா- (பிறா) அககம (காணட)
பொருத, நின்‌ அருளால்‌ - உன கருணையால, மன்‌ அடைககலம்‌
கோண்டருள்‌ - ஸதிரமாய பக்ஷிககபபடவேணடிய வஸதுவாக
வறதககொணடருளவாயாக. இனி வேறு என்‌ - இனி (இதினும)

வேறுக (யாம ) வேணடகடெபப அ என ?

தெயவகாயகனே ! உன தஇிருவுளளத இறகு ௪௫௪௫ கராயத்தையே
செயவதாய உறதிகொணட சேதகனுககு அவன செய்த அபராதஙகள,
அஜஞாகம, விபர்‌ தஜஞாகம, மேனமேலும அகணிபோல்வளாகதுவரும காமம,
காவம ஆயெ அனைததும ஒழிகதுபோம என மனமோ அததகையபரிபககுவ
பிலையைப பெறா திருசகினறது ஆயினும பிறருடைய வருததம காணச ௪௫
யாத உன கருணையால எனனை க சாகசவேணடிய வஸஅவாகககொணடு உன

இருவடியில சோத அககொளளவேணடும இதுவனறி ௮டியேன வேணடு
வதறகு வேறு யாது உளது? ஓனஅயமிலலை—எனஅ பிரார்ததிததவானு

ஸ்ரீமேதகசிகபபீரடந்தம்‌ 405

அழல்‌ - அகணி இங்கு உவமவாகுபெய ராயநினஅ தியைபபோலதி
தஙகுதரும காமததைச சடடிஙினஐ

[இபெபாசுமததிறகுப பல பெரியோரிடம பணிக தகேடடிம ஏற
பொருள காண இயலவிலலை , பழையவுரைகளும பயன தரவிலலை என
னும்‌ ஒருவா பொருள பொருந அமவண்ணம வரையபபடடுள அ இதன்‌
னும ௪௦௧த பொருள இடைபபின மறுபதிப்பிற சோககபபெறும ]

முடிவுரை கூறப்படூகன்றது-—

எண£8ராசிரிய்விருததம

366 அநதமிலசீ ரயி௩தைகக ரமாநத நாத

னடியிணைமே லடியுரையா லைம்ப தேததிச
சிநதைகவா பிராகிருத நாறு கூறிச

சேழுநதமிழமும்‌ மணிககோவை சேறியச சோததுட
ப௩துகழ லமமானை யூச லேசல

பரவகவ மணிமாலை யிவையஞ சொன்னேன்‌
முக்தைமறை மோழியவழி மோழிரீ யேன்று

மூகுநதனரு டநதபயன்‌ பேற்றே னே 1:

உரை. அநதம்‌ இல சா-எலலையஐ ற பெருமையையுடைம்‌
அயிநதைஈகா - திருவயிந்திரபுரததில, அமாநத நாதன்‌- நிதயவாஸ!
செயகனெற ¥ஜெயவநாயகனுடைய, அடியிணை மேல - இரண!
திருவடிகளினம்‌ அ; அடி உரையால - (சலலாப பாலைகளுககுட்‌
மூலமாயுளள வடமொழியால, ஐம்பது ஏததி- (ஜேவகாயகபஞ்சா௫,
எனனும) ஓமபது சுலோகங்களை (இயற்றிப்‌ புகழகது, சிநை
கவா - மனதகைக கவருனெற, பிராகிருதம்‌ நாறு கூறி - பராகரு,
பாஷையால(அசயுத௫தகம எனனும) தூறு (சுலோகங்களைக) கூறி
சேழும தமிழ்‌- வளமமிகக தமிழபபாஹலையால, மும்மணிககோவை
முூமமணிககோவை என்னும பிரபகதக3த, சேறியச சோதது
பொருளபொருகதுமா௮ சோதஅ, பநது கழல்‌ அமமானை ஊசல ௭௪6
பரவு ஈவமணிமாலை-பஈஅ கழல அ௮மமானை ஊ௫சல ஏசல(அனைவரும
கொணா்டாடும ஈவமணிமாலை அகிய, இவையும்‌ சோன்னேன்‌-இ ௩ க!
9. ரபஈககசளையம பாடினேன முக்தை மறை மோழிய _- ப்ர

என மான வெதஙககள கூற, நீ வழி மொழி என்று - தீ அவவாத,4

409 நவமணிமாலை- உரை

pr

களையே பிரபகதஙகளின வாயிலாகக கூஅக எனறு, முகுந்தன்‌ அருள்‌
தந்த பயன அடியவாககுமெயயன அருளுடன்‌ நியமிகததன
பலனை, நான்‌ பேறறேன்‌ - கான அடை௩ககேன.

பெருமையில நிகரறஅமிறகும கிருவயிகதிபபுாத தில்‌ எழுஈதருஸி
யுளள தெயவகாய கன வேதஙகள கூ அாததஙகளை ஸதோதரரூபமாகப
பாடுமபடி. அடியேனை நியமிததான ௮தை௪ சரமேதகொண்டு அவன திருவடி
களினமீ அ எலலாப பாஷைகளுககும தாயபபாஷையாகய ஸமஸகருதத
இல தேவகாயகபஞன்சா௪த எனனும ஸதோதமததையும, ஸரஸவ இதேவியின
மழலைசசொலலாதவின மன ததைக அவரககூடிய பராகருதபாவைஃயில அ௫யுத
௪தகம எனனும ஸதோதரததையும, செழுமையுளள தமிழபபாவையில ௫0௮
மணிககோவை, பகு, கழல, அமமானை, ஊ௫ல, ஏ௫ல, ஈவமணிமாலை அகிய
பிரபகதஙகளையும பாடி அவனத கடடளையைத தலைககடடப்பெமஜேன
| இவவா௮ தெயவநாயகன பாடுவிதத இபபிரபச தஙகள அனைததும ஸாதது
விகாகளுககு அஸ்க திகக உரியனவாகும]---என வாது

[| மூகுகசன எனற இிருசகாமம போகமோக்ஷ௩களையளிபபவன என
னும பொருளைச தரும மோக்ஷ்ததில பெறககடவ பசிபழாணாஅபவததை
அடியவாககுமெயயன த௮ககு இவவுலகலேயே அருனியதைக கருதி ஸ்ரீ தேசி
கன இததிருகாமததை இககு அஅஸகதிதததாகப பெரியோ பணிபபா ] 10

பகஅ, கழல, அமமானை, ஊசல, எ௭௪ல ஆூய பிரபறதவகள ஜம

அகபைபடவிலலை
௩வமணிமாலை -- உரை முற்றிற்று
ஸ்ரீ8டெச _மிமசாஷூஹஊாெபமிகாய _௪82

2

ஸ்ரீ6

சராதாபபுல இருவேஙசடமுடையான திருவடிகளே ௪சணம

ரொராந்தசரறராம்‌ - உரை
பொதுததனியன
ராகா தா&யாவா அ ந்‌ த cov. லெபபி௯(|

ரொனறு A oe உட வாழ்வ.

றெப்புததனியன-உரை
எண£ராசிரியவிருததம

ஆரணநான்‌ கின்போநளை யாழ்வார்க ளாய்நதடைவே
யன்புடனே யம்புவியோ ரனைவநமீ டேறவேன்று

நாரணனுர்‌ தாள்களிலே நாலாயி ரநதமிழா

னண்ணியுரை சேய்தவற்றை நாடிவகை தோகைசெய்தாய்‌
பூரணமா ஞானீயர்சேர்‌ போங்குபுகழ்த்‌ தாப்புலவரம்‌
புனிதனேன்றும்‌ பின்ளையென்றும்‌ புவியோர்புகழ்‌ வேங்கடவா
தாரணியோ ரிங்குககீகச்‌ சாற்றியநற்‌ ப்ரபநதசாரந

தனையுரைத்து வாழமனந தநதநளா யேன்றனக்கே 1

உரை. அம்‌ புவியோர்‌ அனைவநம்‌-அழகிய இவவுலகிலுளளவா
௮னைனரும, நாரணனஞுர்‌ தாள்களில்‌ நண்ணி - ஸ்ரீமகசாசாயணன திருவடி.
களில அடைக, ஈடேற என்று - உஜஜீவிசகவேணடும எனஅ, ஆம்‌
வார்கள்‌ - ஆழவராகள, அன்புடனே - கருபையுடனே, ஆரணம்நான்‌
கின்‌ போநனளை-கானகுவேதஙகளின தாதபாயததை, அடைவே ஆய்நது-
முறையாக ஆராயசசிசெயஅ, நாலாயிரம்‌ - காலாயிசம பாசுமஙகளையும,
தமிழால்‌ - தமிழபபாஷையால, உரைசேய்தவற்றை நாடி-அரறாளிசசெய த
வறறை ஆராய இ, வகை தோகை செய்தாய்‌ - வகுப்பாகபபிரிதத எண
ணிககை செயதவனே!, பூரண மா ஞானியர்‌ சேர்‌ - பரிபாணமான ஜஞாக
முடைய பெரியோகள நிதயவாஸமசெய்யபபெறதஜஅம, போங்கு புகழ்‌ -
(மேனமேலும)வளா இனற புகழையுடைய தமான, தூப்புல்‌ வநம்‌-தாபபுவில
அவதரிசத, புனிதன்‌ என்றும்‌ - பரிசுததன என அம, பிள்ளை என்றும்‌ -
பிளளை எனதும, புவியோர்‌ புகழ்‌ வேங்கடவா - உலகிலுளளவரால புகழப்‌
படுன த (சாபபுல) திருவேககடமுடையானே!, தாரணியோர்‌ - பூமியிலுள
ளோ, இங்கு உகக்க - இவவுலகிலேயே மகழ்சசபெ௮மபடி, சாற்றிய -

411 பாரபந்தசாரம்‌- உரை

ப

(8) அருளிசசெய்த, நல்‌ ப்ரபந்தசாரம்தனை - சிற்த பாபததஸாரததை,
உரைத்து வாழம்‌ மனம்‌-௮றஸகஇி௫௮ உஜஜீவிககுமபடியுள்ள மனததை,
என்றனக்குத்‌ தந்தநனாய்‌ - எனசகுக கொடுததருளவாயாக |

எண£ராசிரியவிருததம

ஆதிமறை யோதிமகி மயகீகீரிவர்‌ தம்மநளா
லன்புடனே தாப்புனக ரவதரித்தே யிங்குவநத
வாதியரை வேண்றுவநது வன்புவிமே லேகிராசர்‌
வாழ்வுறுநற்‌ நேரிசனத்தை வண்மையுட னேவளர்த்து
நீதிநேறி தவறம எஸிறுத்தியிடும்‌ வேங்கடவா
நேசழட னுழ்வார்க ணிலைகளையேல்‌ லாழணர்நது
சாதுசனம்‌ வாழவெண்று சாற்றியநற்‌ ப்ரபந்தசாரந
தனையுரைத்து வாழமனந்‌ தநதநளா யேன்றனக்கே 2

உரை,- ஆதி மறை - பழமையான வேதததை, ஓதி மகிழ்‌ -
(பரஹமாவுககு) உபதேசித இ மகிழகத, அயகீகிரிவர்தம்‌ அநளால்‌-ஹயகரீவ
னுடைய இருபையால்‌, அன்புடனே - (மானிடாமீ ௫) அனபுடன, தூப்‌
புல்‌ நகர்‌ அவதரித்து-தாடபுல ஈகரததில அவதரித.அ, இங்கு வநத-இபபூமி
யில வஈத, வாதியரை வேன்று உவநது - வாதமசெய்த பிறமததஇனமரைக
கணடிதத மகிழகது, வன்‌ புவிமேல்‌ - வவிமைவாயகத பூமியின மேல்‌,
வாழ்வுறு - ரிலைபெதஅநிறகினற, எதிராசர்‌ - ஸ்ரீ பாஷயகாரருடைய, நல்‌
தேரிசனத்தை - சிறதத ஸஹிததாநதததை, வண்மையுடனே வளர்த்து -
(அனைவரும வாழவேணடுமென ற) கொடைககுணததோடு வளாதஅ, நீதி
நேறி தவறுமல்‌ - வேதமாககம தவரறாமல, நிறுத்தியிடும்‌ வேங்கடவா -
ஸதாபிதத (தாபபுல) திருவேககடமுடையானே, ஆழ்வார்கள்‌ நிலைகளை
எல்லாம்‌ உணர்ந்து _ ஆழவார£களின தனமைகளை எல்லாம அறிது, சாது
சீனம்‌ வாழ என்று - ஸாதஜுுககள உஜஜீவிககவேணடும எனறு
கருதி, நேசழடன்‌ சாற்றிய_அனபுடன அருளிசசெயத, நல்‌ ப்ரபநதசாரம்‌
தனை_9 றந த பமபகதஸாரததை, உரைத்து வாழம்‌ மனம்‌ - அறஅஸகதித அ
உஜஜீவிககுமபடியுளள மனததை, என்றனக்குத்‌ தந்தநளாய்‌ _ எனககு
அருளபுரிவாயாக 2

| விஷயச்சுநக்கம்‌ ]

தேசிகன, காலாயிரதிவயபரபநதத இனமீது தமககுசாள ஈடுபாட்‌

பூன மிகுதியால இபபிரபஈகததில ஆழவாசள அவதரிதத இவயஸதலம,
மாஸம, திருகக்ஷததிரம, ௮வாகள பெருமை, அருளிசசெய த ப்ரபு தங்களின்‌

பநீதேசிகப்பிரடந்தம்‌ 412

பெயா,அவறறின பாசுர எண, அபபிரபகதநகளின உயிரநிலையான ஸாரா£த
தம அய இவ௱றை வெளியிடடுத தமமுடைய ௮றுஸநதானததிறகாக
அரதப பிசபசதஙகளைத தமககு அருளசெயயுமாது அகத அசத அழவாரகளைப
பிரராததிததக கடைசியில 9-பாசுரககளில ஆழவராகள திருநாமததையும
அவாகள அருளிசசெயத பாகர எணகளையும கூறி, ஒரு பாசரததில ஒரே
கோஷடியாக அவாகளை அறுபவித அ, அவாகளின பிரபஈதமே தமககு உஜஜீ
விகக ஸாதகமெனறு மொழி அ, திவயபாபகதததில தமககுளள பகதியின
மிகுதியால தமிழ்மறையோன்‌ எனஅ தமமைப பெருமையுடன பேசிக
கொணடு, இசத பரபகதஸாரததை அறுஸகதிபபவருககு எமபெருமான
கருணையால்‌ ஸகல கேமமுமுணடாமெனறு முடி. ததருளகிரார ஆழவாகள
அருளிய ப்ரபந்தங்களின்‌ ஸாரமான போநளை இதிலே (சிறிய வாகயத்‌
இல ௮டகககெ) கூறியபடியால இதற்கு இபபெயா வரதது

[ ஒரு வேணடுகோள்‌ -- கர்கிதியிலும திருமாளிகையிலும இவய
பரபகதுததை ஸேவிககுமபோ அ அசத அரத பரபறதத இன தனியனை ௮.நஸக
இததவுடன அகத அறத ஆழவா விஷயமாய இப பிரபகதததில தேசிகன்‌
அருளிய பாசாததையும தனியனாக அ.நுஸகஇபபது மிகவும உசிதமாகும.
புதியதாய்‌ ஒரு வழக்கததைக கைககொளளச சிலா கூசசுகடும பல புதிய
சிறநத வழககககள கைககொளளப்படடிரறாபபதையும ஒளசிதயததையும
கருதி இதையும கொளளலாம, பெரியோ ஆராய அ கிரணயிகக ]

பிரபநதம்‌ இடையூறின்றி மடிவதற்காக ஆசார்யவநதநம்‌
சேய்யப்படூகீன்றது---

இபபிரபகதம முழுவதும எணரோசிரியவிருததததால அமைகதகு,

867 ஆழ்வாக எளவதரிதத நாளா திங்க
ளடைவுதிரு நாமங்க ளவாதாஞ்‌ சேய்த
வாழ்வான திருமோழிக ளவறறட்‌ பாட்டின்‌
வகையான தோகையிலகக மறறு மேல்லாம்‌
வீழவாக மேதினிமேல விளங்க நாளும்‌
விரிததரைககுங கருததுடனே மிககோ தங்க
ணீளபாத நிரநதரமுக தொழுது வாழதது
நேசமுட னடியேன்றன்‌ னேஞசு தானே. 1

413 பிரபந்தசாரம்‌- உரை

உரை :---ஆழ்வாகள அவதரிதத - அழவார்கள (இபபூமி
யில) அவதாரமசெயதருளிய, நாள்‌ - இருக௯௨௪இ.ம, ஊா -
இிவயகேசம்‌, திங்கள்‌ - மாமமை அடைவு - (முன பின எனற)

கசமம, திருநாமங்கள்‌ - (அவாகனின) தஇருகாமங்கள, அவாதாம்‌
சேயத - அவாகள அருளிசசெயத, வாழ்வான - (உலகலுளளேரா)
உஜஜீவிககககாணமான, திருமோழிகள - இவயபமபகதஙகள,

அவற்றுள்‌ - அநத பச பகதககளூள, பாட்டின்‌ வகையான தோகை-
பாட்டின்‌ வகுப்பினபடி. எணகள, இலக்கம்‌ - (அவரவர்‌ அருளிச்‌
செய்த பாசாத்தின) கூடடிய எண, மறறும்‌ எலலாம - (அகத ௮௩௪
ப.ரபததககளில வெளியாகும்‌ ஸா.ராததம ஆகிய) பிற எலலாம,
வீழவாக - (அனைவரும்‌) விருமபு மாறு, நாளும்‌ - எந்காணாம, மேதினி
மேல விளங்க - பூமியில பமரகிெகுமபடி, விரித்து உரைககும்‌
கருததுடன்‌ - விளககிக கூறவேணடுமென்ற கோககததுடன, அடி
யேன்றன்‌ நெஞ்சு - அடியேனுடைய மனம்‌, மிககோதங்கள்‌ -
பெரியோர்களான ஆச௫ராயாகளூடைய, நீள்‌ பாதம்‌ - நீண்ட திருவடி
களை, நேசமுடன்‌ - அனபுடன, நிரநதரமும்‌ - இடைவிடாது (எப
பொழுஅம), தொழுது வாழத்தும்‌ - வணக வாழதஅம,

ஆழவராகள அவதரறிதத மாஸம, தஇருக்ஷ்ததிரம, தஇவயதேசம, இரு
காமஙகள்‌, பிரபகதம, பாகம, இவறறின எணமுதலியவதறை உலகிலுள
னோ எஈநானாம அஸ்க திதி உஜஜீவிசசவேணடுமெனபதறகாக இயல
ப்படும்‌ இப்பிசபகதஸா.ரம தடையினறி முடிவுபெற௫வதறகாகப்‌ பூாவாசாரி
யாகளின திருவடிகளை த தொழுனெதஜேன-—எனஅ மஙகளமிடடவாறு 1.

போய்கையாழ்வார்‌
968 அருண்மிகுத்த தோருவடிவாயக கச்சி தன்னி
லைப்பசிமா தத்திருவோ ணதது நாளிற
பொருணமிகுத்த மறைவிளங்கப்‌ புவியோ ருய்யப்‌
போயகைதனில்‌ வந்துதித்த புனிதா முன்னா
ளிருளதனிற்‌ றணகோவ லிடைக ழிசசேன்‌
றிருவருட னிறகவுமா லிடைகே ருககத்‌
திருவிளக்கா மேனும்வையந்‌ தகளி நூறஞ்‌
சேழும்போருளா வேனககருள்சேய்‌ திகுந்த நீயே. 2

பரீதேசிகட்பிரபந்தம்‌ 414

உரை. போருள மிகுதத - ஸாமாாததஙகள மிகுகஅகிற
னற, மறை விளங்க - வேத (ஈத) ம (உலலெ) பமகாசிககவும,
புவியோ உயய - உலகிலுளளேசா உஜஜீவிககவும, ஐபபசிமாதத
திருவோணதது நாளில - ஐபபசிமாதததில திருவோணம்‌ எனற
கானில, கச்சிதன்னில - காஞ£ீபுரததில, போயகைதனில - திருத
தாமசைபபொய்கையில, மிகுததது அருள ஒரு வடிவாய - (சேதகா
களம்‌.) மிசவளாகத கருணையே ஒரு வடிவுகொணடதெனனுமபடி,
வநது உதிதத - வகது அவதாரமசெயத, புனிதா - பரிசுதத ஸவ
ரூபனான பொயகையாழவாசே ! , முனை - மூன ஒருகாள, இரு
ளதனில - இருளில, தண கோவல - குளி£கத இருககோவலூரில,
இடைகழிச்‌ சென்று - (ஒரு திருமாளிகையின) இடைகழிககு௫
சென௮, இருவருடன்‌ நிறகவும்‌ - (கி பூதததாழவார பேயாழவா£
ஆ௫ிய) இருவருடன நிறகவும, மால இடை நேருகக - (௮பபோ௮)
எமபெருமான ஈடுவில (புரூ) கெருகக, திரு விளககு ஆம எனும்‌-
(இருளைப்‌ போககுகனெற) ௫௦௧௧ வினககாக ஆகும்‌ எனறு அருளிச
செய்த, வையம்தகளி - *வையகதகளி” என௮ தொடககுனெற,
நூறம்‌ - (முதல இருவஈதாதியாகிய) கான பாசுரங்களையும்‌, சேழும்‌
போருளா - சிறகத செலவமாக, நீ எனககுத திருந்த அருளசேய -
நீ எனககுக குறைதீர அருள புரியவேணடும

பொய்கையாழவாா ஐபபசிமாதத அத தஇருவோண ததிருகக்ததாத
தில பெருமாளகோயிவில விளககொனியெமபெருமானஸாமிதிககு வட

புறததேயுளள லா உயாதரப பொயகையில தெய்வீகமான ஒரு பொற
ரீமரையின ஈடுவே அயோகிஜராய அவதரிததருளினர பொய்கையில
அவதரிதததபத்றிப பொய்கையாழவாா எனத திருசாமம வகதது இவ
ருடைய அவதாரததால வேதா£ததஙகள உலகில ஈனகு விளக்கவும்‌ அதனால
அனை வரும உஜஜீவிககவும வழி ஏறபடட த. இவவாழவா ஒருகால திருக
கோவலூருககு எழுகதருளியிருகதபோது அககுளள மிருகணடுமுனிவா
இருமாளிகையின இடைகழியில தக௲னஞா பின பூதததாழவாரும பேயாழ
வாரும அஙகு எழுகதருள, மூவரும ௮௪றிய இடைகழியில ஒன கூடி,
நின௪னா இவாகளின இருமேனிஸமபசகததைபம திருவகதாதிகளின
இருவவதா.ரததையும விருமபிய எமபெருமானும அஙகு வகது இவாசளின
கடுவே புகுசஅ இவாகளை நெருகதகனன இவாகளும அறிவுசசடாபெறறு
அவனை ஈனகு அறுபவிதது ஒவவொறாவரும ஒவவேோ அசதாதியைப பாடி

415 பிரபந்தசாரம்‌-உரை

யருளினா அவறறில உலகுககே வழிசாடடும விளசகாய அமை£து
“ வையசசகளியா ?' எனது தொடகசபபெறது 100 பாசுரககள கொண
ளெள முததறிருவசதாதியைத தமது செஞ்சிற பதியுமாறு அருளபுரிய
வேணடுமென ௮ ஸ்ரீதேசசன பொய்சையாழவாரைப பிராததிததவாஅ. 2

பூதத்தாழ்வார்‌

369 கடன்மலலைக காவலனே பூத வேந்தே
காசினிமே லைபபசியி லவிடட நாள்வ௩
திடாகடியு௩ தணகோவ லிடைக ழிசசேன
றிணேமிலலா மூவருமா யிசைநதே நிறக
நடூவிலிவ ரொருவருமேன்‌ றறியா வணண
நளளிருளின மானேருகக ௩நநதா ஞானச்‌
சுடாவிளககேற நியவனபே தகளி யான
- தோடைநூறு மேனகசருளசேய துலங்க நீயே 3

உரை — கடனமல்லைக காவலனே - திருககடனமலலைககு
நாதனே !, பூதவேநதே - பூதததாழவரா எனனும ஸவாமியே,
தாசினிமேல - இபபூவுலகினகண, ஐபபசியில - ஐஜபபசிமாதததில,
அவிடடநாள வநது - அவிடடமெனனும திருக்க்ஷததிரததில அவ
தறிதது, இடர்‌ கடியும -(வஸிபபவரின) அனபததைப போககவலல,
தண-குளிரகத,; கோவல- தஇருககோவனுூரில, இடைகழிச சேன்று-
(ஒரு திருமாளிகையின) இடைகழியிற செனஅ, இணையிலலா
மூவருமாய - ஒப்பற்ற (ீககள) மூவரும, இசைநதே நிறக - ஒனறு
கூடிகிறகுமபோ ௮, நளளிருளில - மிகக இருளில, ௩டூவில ஒருவ
ரம இவா என்று - (இவாகளின) ஈடுவில ஒருவரும்‌ இனனாூ எனம,
அறியாவணணம்‌ - அதியாதவாஅ, மால்‌ நேருகக - எமபெருமான
(வஈதுகூடி) நெருக்க ( அவனைக காணுமபொருடடு)) நதா
ஞானச சுடா விளக்கு ஏறறிய - அழியாது ஜஞாமமாயெ பரகாசம
நிறைகத இிபததை ஏற்றிய, அன்பேதகளியான - *அனபேதகளியா'
எனறு தொடகயெ, தோடை நூறும்‌ - (இரணடாம இருவாதாதி
யாகிய) நாறு பாசுமஙகளையும, ந எனககுத துலங்க அருளசேய்‌ -
எனககு விளககுமாஅ அ நூகரஹிபபாயாக

ஸ்ரீதேசிகப்பாடந்தம்‌ 410

க

ஒதததாழவா, ஐபபசிமாததன அவிடடத திருக௯ ததிரததில திருச்‌
சடனமலலையிலே குருககத இபபூவின நடுவே அயோகிஜ.சாய அவதரித தருளி
ஞா அவர “அனபேதகளியா' எனறு தொடங்‌ அருளிசசெம்ச 100பாசுரக
கொணட இரணடாம திருவகதாதியைத தமமுடைய அ.நுஸசதாகததஇி.தகு
உரியதாககுமானு ஸ்ரிஜதேகென பூதீததாழவாரைப பிரராாததிததவானு

( சரிதவிவரம 868-வஅ பாசரவுரையிற காணக ) 3

பேயாழ்வார்‌

310 மாமயிலைப பதியதனிற றுலாமா தததில

வருஞ்சதயத்‌ தவதரிததுக கோவ ஸலூரிற
றாமுனிவ ரிருவருடன்‌ றுலங்க நின்று

துன்னியபே ரிருணீஙகச சோதி தோனறச
சேமமுட னேடூுமாலைக காணப்‌ புககுத

திருககணடே னெனவுரைத்த தேவே யுனறன்‌
பாமருவு தமிழமாலை நூற பாட்டும்‌

பழவடியே னுககருளசேய பரம நீயே. 4

உரை மா மயிலைப பதியதனில - பெருமைபெற்ற இரு
மயிலையெனனும கே்தேகாததில, துலாமாதததில வரும்‌ - பப
மாதததில வகத, சதயத்து அவதரிதது - ௪௫௧ய௧௯௨௫இதஇல அவத
ரிசஅ, கோவலூரில- இருககோவலூரில, தூ முனிவா இருவருடன்‌-
பரிசுததாகளான (பொயகையாழவாரா ஒ.௫ததாழவரா என ற) இருமுனி
வருடன, துலங்க நின்று-விள௩ஙக கின௮, துன்னிய போ இருள நீஙக-
(உலகில) பொருகதிய பெரிய (அஜஞாநகமாயெ) இருள்‌ நீக்கும்‌
படி, சோதி தோன்ற-(தெயவீகமான) கேஜஸ உணடாக,சேமமுடன்‌-
இனபதகோடு, நெமோலைக காணப்புககு - எம்பெருமானை (பாது
யக்தததால) காணததொட ௫, திருககண்டேன்‌என உரைதததேவே-ஃ
“இருககணடேன' எனறு(0 தாடககும பமபகததலை த) அருளி செயது
ஸவாமீ 1! , பரம - (எலலோரினும) ௦ஈ௫வனே | உன்தன்‌ -
உன்னுடைய, பா மருவு தமிழமாலை - பாககள நிைகக தமிழமாலை
யாகிய (மூனமாம இருவ.ஈசாதியெனும), நாறு பாட்டும்‌ - தாணு
பாசுபஙக்களையும, பழவடியேனுககு - தலைமுைகலைமுறையாக உன
தாஸனாயை அடியேனுககு, நீ அருளசெய - நீ அருள புரிவாயாக.

417 பிரபந்தசாரம்‌-உரை

cd,

பேயாழவார ஐப்பமொதத ௮௪ எதயததிருஈக்ூத இரத திலே திருமயிலை
யில்‌ ஆதிகேசவபபெருமாளஸ்கி இககு ஸமீபததிலுளள ஒரு ணெறறில்‌
மலாநத ஒரு செவவலவிபபூவில, அயோகிஜராய அவதரிததருளினா அவா
பெரியபிராடடியை முனனிடடே எமபெருமானை அஅபவிததபடியால “திருக
கணடேன' என்று தொடங்கி அருளிசசெயத 100 பாசாககொணட
மூன்றாக திருவநதாதியைத தமக்கு அருரூமாஅ ஸ்ரீதேசிகன பேயாழ
வாரைப்‌ பிராததிததவாறு

(சரிதவிவரம 868-வஅ பாகரவுரையிற காணக )

வெவாமவா காணபபுகுநத த நெடுமாலை, ஆனால்‌ (முதவில) கண
டஅ திருவை எனறு அருளிசசெயத ஸவாரஸயம காணக 4

திநமழிசையாழ்வார்‌
871 தைம்மகத்தில வருமழிசைப பரனே மறறைச்‌
சமயங்கள பலதேரிநது மாயோ ஸனல்லாற
றேய்வம்மற நில்லையேன வுரைத்த வேதச்‌
சேழும்போருணான்‌ மூகன்றொணணுற ராறு பாட்ட
மேய்ம்மிகுதத திருசசநத விருததப்‌ பாடல
விளங்கியநாற நிருபதநதப பாமன்‌ மெயயே
வையகத்து மறவாம லுரைத்து வாழும்‌
வகையடியே ஸுககருளசேய்‌ மகிழநது நீயே 5

உரை *— தை மகத்தில்‌ வரும்‌ - தைமாததது மகததிரு
5௯௨௧௫7 ததில அவதரிதத, மழிசைபபரனே - திருமழிசையாழவா
ரே!, மற்றைப்‌ பல சமயங்கள்‌ தேரிநது - மறறப பல மதங்களையும்‌
(கனகு) அறிது, மாயோன அல்லால்‌ - ௮ இசயசசெயகையை
யுடைய ஸா(வேசுவரனையன தி, தெயவம்‌ மற்று இலலை-(உபாஸிகக த
தகக) தெயவம வேறு இலலை, என உரைத்த - எனன வெளியிட்ட,
வேதச்‌ சேழும்‌ போருள - வேதததின இறநத ஸாரா£ததமாயெ,
நான்முகன்‌ தோண்ணாறறாறு பாட்டும்‌ - நானமுகன இருவகதா இ
யாகிய தொணனணா ற்று பாசுரங்களையும்‌, மேய்‌ மிகுதத - தத
வாரததஙகள நிறைநத, திருசசந்தவிருத்தப பாடல்‌ - திருசசகஈத

99

ஸ்ர தேசிகபபிடந்தம 418

Oo

விருததப்‌ பாடகெகளாக, விளங்கிய - பமகாசிகனெற, நாறறிருப
தும - அறதிருபஅபாசுமவகளையும; தபபாமல - தவருமல,
மேயயே - உளளவாVwே, வையகதது - உலகததில, மற்வாமல -
மறவாது, உரைதது வாழும்வகை - அஅஸ௩நதிக ௫ உஜஜீவிககும்‌
வணண நீ மகிழநது - கீ மூழசூகொணடு, அடியேனுககு -
தாஸனாயெ எனககு; அருளசேய - அருள புரிவாயாக,

இருமழிசையாழவாரா தைமாததது மகததிருகக்ஷ்தாததில மஹீ
ஸாரக்ஷதரமாயெ இருமழிசையில அவதரித தீருளினா இவா பிற மதக
பலவற்றிலும்‌ புகுகத ஆராய த அவற்றின்‌ க2றங்களை உணா அ 96-பா௪*
சககளகொணட மானமுகன திருவகதாதியின வாயிலாக *ஸாவேசுவானே
உபாஹிககததகை தெய்வம்‌ * எனது வேதத நின ஸாராாததததை ஸதாபித
தருளினா மேலும தஇரு௫சஈதவிருததம எனற 120-பாசுரகுகன் கொணட
பிரபகதததால * ஸகலவஸஅககளும எமபெருமானுககு௪ சரீரமாயமிறபவை”
எனம உணமைப்பொருளை விளகதியருளினா இவவிரணடு டிப தங்களை
யும்‌ தவறாது மறவாஅ உளளவாறே அ௮ஸகஇத அ உஜஜீவிககசசெயயுமா அ!
இபபாசுரத தால ஸ்ரீதேசின இருமழிசையாழவாரைப பிராததிததபடி ந

நம்மாழ்வார்‌
812 முன்னுரைத்த திருவிருதத நூறு பாட்டு
முறையின்வரு மாசிரிய மேழு பாட்டு
மன்னியநற போருடபெரிய திருவ௩ தாதி
மறவாத படியேணபத தேழு பாடடும்‌
பின்னுரைதத தோதிருவாய மொழியேப போதும்‌
பிழையறவா யிரத்தொருநூம்‌ நிரணடு பாடடு
மி௩கிலததில வைகாசி விசாக௩ தன்னி
லேழிறகுருகை வருமாறா விரஙகு நீயே. 6

உரை - வைகாசி விசாக௩தன்னில்‌-வைகாகிமாத த அத இரு
விசாகததிருக௯ததஇபததில, இநநிலததில்‌ - இவ்வுலலை, எழில்‌
குருகை வரும்‌ - அழகுபொருகஇய திருககுருகூரில அவதரிதத,
மாறா-சடகோபனே!, முன்‌ உரைதத-( கீ) முதவில அருளிசசெயத,
திருவிருததம்‌ நூறு பாடடூம்‌-திருவிருத தம எனனும பிரபகதததின
தாறு பாசுரங்களையும்‌, முறையின்‌ வரும்‌-முறையோடு அவதரிதத,

410 பிரபக்தசாரம்‌-உரை

சக்‌

ஆசிரியம்‌ எழுபாட்டும்‌ - திருவாசிரியம்‌ எனனும பிரபநதததின
எழுபாசுரஙகளையும, மறவாதபடி - (௪ நகாளனும) மற மட
யாதவானறு, நல போருள மன்னிய - ௧௦௧௪ ஸாரார்ததம்‌ பொரு
இய, பெரியதிருவநதாதி - பெரியதிருவகதாதியின, எணபததேழு
பாட்டும்‌ - எணபததேழுபாகசககளையம, பின்‌ உரைததது -
அதனபின அருளிச௫செயத, ஓரா திருவாய்மோழி - (சனகு) அஅஸந
திககததகக இருவாயமொழியின, ஆயிரததோரு நூறறிரண்டிபாட்‌
டூம்‌ - ஆயிரகது_நா உறி. ரணடுபாக.ரசகளையம, எப்போதும்‌ பிழை
அற - எககாளும பிழைநீகக (அதஅஸநதிககுமபடி), நீ இரங்கு -
கீ அருள புரிவாயாக.

கமமாழவார, வைகாடூத இருவிசாகதஇருகக௪இரசஇில பாண.
சாட்டில்‌ அஇருககுருகடா (ஆஅழவராதிருககரி) எனனும இவயசேசததில
திருவவதரிததருளினா

இவவாழவாா உலகவிஷயஙகளிலே சிறிஅம காட்டமினறித இருப
புளியாழவாரின அடியிலேயே எழுகதருளியிருகது எமபெரறாுமானுடைய
அணபவததிலேயே அமழாகஅடடெத கிலைமையிலே பறபல இவயதேசதது எம
பெருமானகளும இவா முனபே எழுகதருளிக காட்‌ தெொதனா அபபொழுது
வாயதத இவருடைய பகவதஅபவமே 100 பாசமஙகொணட திருவிருதத
மாகவும, 7 பாசரககொணட இருவாசிரியமாகவும, 87 பாசரககொணட
பெரிய திருவஈதாதியாகவும, 1102 பாசர்க்கொணட இருவாயமொழியாக

௮ம அவதரிததஅ இகதப பிபகதஙகள நானகையும தமககு அருளுமாஅ
ப்ரீ தேசிகன்‌ நமமாழவாமைப பிராததிததவாஅ

இவவாழகரா அருளிய பிரபகுதம கானகனுள முதலாவதாக திரு
விருத தததில ஆழவாா தம ஞானககணணாலே எமபெருமானைக கணட அவன
பககல இகத ஸமஸாசதஇன இழிவையும்‌ பொறுககமுடியாமையையும விண
ணபபித அ ஸமஸாரததை ஒழிததருளுமபடி பிராததிததாா பகவதற்பவத
இறகு முககயவிசோதியாயுளள பரகருதிஸமபகதம நீஙகுகையே முதலில
வேணடப்படடமைப்றறி * ழுண்னுரைத்த ' எனனலாயிகறு

இசணடாவதான திருவாசிரியசதில---இவாவேணடுகோளை௪ செவி
சாயதத எமபெருமான பரமபதததில பெறககடவதான தன அறுபவததை
இஙகேயே பெஅமபடி தன ஸவருபம திருமேனி குணம விபூதி ஆடிய
அனைததையும இவருககுக காட்டி சகொகெக, இவரும்‌ அவற்றை அறுபவிதது

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 420

அமமுறையை வெளியிட்டருளினா ஸ்ரீவைகுணட.ததில அஅபவிககும
முறையையே கைககொணடு இபபிசபகதததைப பாடியபடியால “முறையின்‌
வதம்‌ * எனனலாயிறறு

மேனறாவதாயெ பெரியதிரறுவாதாதியில மெககூறியவான அற்ப
விதத விஷயத நில மேனமேலும தமககு ஆசை கடடுகைடஙகாது பெருக
கெடுததோடுகதனமையை வெளியிடடருளினஞா ஸமஸாரிகளூககு இணி
வாபபோகும பகவதறபவத திறகு இவவா து பேோவாககொணடு அதுடிதுடித
கிறகுமகில்யே முூசயெமாய வேணடப்பவெஅபறறி “மன்னிய நற்‌
போநள்‌ * எணனலாயிறறு

கானகாவதாெ இருவாயமொழியிலே தாம விருமபியபடி பரிபூரண
மான பகவத்‌ அபவததைப பெற்றது முகதி பெறறமையை வெளியிடடரு ஸி
ஜோ எலலா நிலைகளையும ௪டஈது பரமபலமாகிய மோக்ஷா.நுபவததைப

பெறைமையைச கூறியதுபதறிப 'பின்னுளைத்த” எனனலாயிறனு Oo

மதுரகவிகள்‌

2278 தேறியமா ஞானமூடன றிருககோ ளூரிற

சிததிரையிற சிததிரைநாள்‌ வந்த தோன்றி

யாறியநல்‌ லன்புடனே குருகூா நம்பிக
னவரத மநதரஙக வடிமை சேயது

மாறனையல லாலேன்று மறநதுர்‌ தேவு
மறறறியே னேமைதுர கவியே நீமுன்‌

கூறியகண ணிநுணசிறுத்தாம்‌ பதனிற்‌ பாட்டுத்‌
குலவுபதி னோன்றமேனக குதவு நீயே 7

உரை :-திருக்கோளூரில்‌ - திருககோஞணோ எனனும இவய
தேசததில, சிததிரையில சிததிரைகாள - சிததிமைமாகத ௫ ௮
இசை௧இர௬க௧௯௨௧௫. ௧.இல, தேறிய மா ஞானமுடன்‌ - கெளிகத
சிறை அதிவுடன, வந்து தோன்றி - வகது அவதரி௪௮, ஆறிய
௩ல்‌ அன்புடனே - பணபடட சிற்த பகஇயடன, குருகடா நம்‌
பிக்கு - திருககுருகூருககு ஸவாமியான ஈமமாழவாருககு, அனவர
தம்‌ - இடைவிடாது, அந்தரங்க அடிமை செயது _ அதாங்க கைய
காயம செயது, மாறனை அல்லால ்‌ கமமாழவாரளை அன றி, என்றும்‌
எக்காலதஅம, மறநதும்‌ - தவறியும, மறற தேவு அறியேன்‌ எனும்‌ -
வேன தெயவததை அதறியேன எனறுகூறிய, மதுரகவியே - மது

421 பிரடந்தசாரம்‌-உரை

கவியே !, நீ முன்‌ கூறிய - நீ முனபு அருளிசசெயத, கண்ணிநுண்‌
சிறுத்தாம்பு அதனில்‌ - கணணிதணிஅததாம்பு எனன தொடய
கும பிரபகதததில, குலவு பாட்டு பதினோன்றும்‌-விளககுகின்ற பதி
னொருபாசரஙகளையும்‌, நீ எனக்கு உதவு - நீ எனக்கு அருள்வாயாக.

ஸ்ரிமஅிகவிகள சதெதிரைமாததஅ௫ த்‌ நிசைததிருககூ த இரத்தில்‌
திருககுருகூருக்கு அருலெ உளள திருககோணாரில்‌ அவதரிததருளினர்‌
இவா எழுகதருஸியிருகச காலத தில கணணனே இவவலகில எழுகதருஸளி
யிருஈஅம அவனை தேரில்‌ பறற மனஙகொளளா அ புதக்கணித அத தகக ஆசார்‌
யனைப பெறக காத அகமடெசதாா சமமாழவார்‌ அவதரிததபின அவர்இருவடி.
களீில ஈடுபடடு அவா தஇிவயஸ௫இக்திகளையும அவாதிருவடி களையுமே தமககுது
தாரக போஷக போக்யஙகளாசச கொணடு அவருககு இடைவிடாது கைக
காயம செய்து பசவதபச்தியினும்‌ ஆசாயபகதியே மிக௪ ச௫ததாமென்று
உலகுக்கு ஈலவழிகாட்டினா, இவர்‌ மமமாழவாாவிஷயமாய அருனிசசெயத
பாகம அடககிய “கணணிஅணஅததாமபு' என்னும பிசபகதத
தைச தமக்கு அருளூமாஅ ஸ்ரீதேசிகன மன ாகவிகளைப்‌ பிரார்ததிததவாறது

எமபெருமானவிஷயததில எத அணை ஈடபெட்டவராயினும அசாரயணை
அடையாதவா உஜ்ஜீவிககமுடியாதெனனு ஸ்ரீமதுரகவிகள்‌ தம பிரபகதத
தினவாயிலாய விளக்க, அசராயபகஇிககு உலகில முதனமுதலாக வழி
காட்டியதால்‌ “நீ பண்‌ கூறிய” எனனலாயிதறு.

ஆழவாா முதலில்‌ எம்பெருமானவிக£யதஇில்‌ ஈடுபட்டுப்‌ பினபு
பாகவ தவிஷயத தில ஈடுபட்டார்‌. ஸ்ரீமதுசசவிசன்‌ பசவான விஷயததில
ஈபொடினறி முதவிலேயே பாகவதவிஷய த தில்‌ ஈடுபடடுப பாடியபடியால்‌
“நீ ழன்‌ கூறிய” எனனலாயிறறு_ எனனம பெரியோர்‌ பணிபபா. 7

குலசேகராழ்வார்‌
874 பொன்புரையும்‌ வேற்குலசே கரனே மாசிப்‌

புனாபூசத்‌ தேழில்வஞ்சிக்‌ களத்துத்‌ தோன்றி
யன்புட்னே நம்பெருமாள்‌ சேம்பொற்‌ கோயி

லனைததுலகின்‌ பெருவாழ்வு மடியார்‌ தங்க
ளின்பமிகு பேருங்குழுவுங்‌ காண மண்மே

லிருளிரிய வேன்றேடுத்த விசையிற சொன்ன
ஈன்போருன்சோ திருமோழிநூற்‌ றைந்து பாட்டு

நன்றாக வேனக்கருள்சேய்‌ நல்கி நீயே. 8

ஸ்ரீதேசிகடபிரடந்தம்‌ 422

உரை - போன்புரையும வேல - பொனனைபபோல (ஜவலிக
கும)வேலையுடைய, குலசேகரனே - குலசேகராழவாசே!, மாசிப புனா
பூசதது - மாசமாகதஅப புனாவஸு௩௯ததஇிரததில, எழில வஞசிக
களததுத தோனறி-௮ழகிய திருவஞசிககளமெனனும கேகரததஇில
அவதரிகஅ, அன்புடனே - பகதியுடன, நமபெருமாள- ஸ்ரீரகுகநா த
னுடைய, சேம்‌ போன்‌ கோயில - சவகத பொனனினாலாயெ ஸ்ரீரங்க
ஈகரததில (வஸிகனெற), அனைதது உலகின்‌ பேரு வாழவும -
ஸகலப.ராணிகளுடைய (ஸ்ரீரககததில வாஸமாயெ) பெரிய செலவத
தையும, அடியாாதங்கள்‌ - பாகவதாகளுடைய, இன்பம்‌ மிகு —
ஆகநதம மிகச, பெருக குழுவும - பெரிய கோஷடியையும, காண -
ஸேவிகக (விருமபி), மணமேல (இருள இரிய) - இநதப பூமியில
(அஜஞாநமாயெ இருள அழிவதறகாக), இருளிரிய என்று - 4 இரு
சிரிய? எனறு தொடக்கி, எடுதத இசையில சோனன - உ௪௪ஸவ
ரததில (நீ) அருளி௪செயத, நன போருள சோ - சிறகத ஸாரா£த
தம பொருகதிய, திருமோழி நூறறைநது பாடடும்‌- (பெருமாள்‌) திரு
மொழி தூற்றைகது பாகு. ரககளையும, நீநலகி - நி (எனமி.அ) ௮னபு
கொணடு, நனறாக எனககு அருளசேய-கனகு (மனததிற பதியுமாறு)
எனககு அருளசெயவாயாக

குலசேக.ராழவா மாசிமாதப புனாபூசத திருகஆஷததிரததில சேரகாட
டில திருவஞுசிககளததில அவதரிததருளினா இவா சோகாடடில தம தா
தைசகுப பின ௮ரசாணடுவருமபோ அம, “ ஸ்ரீமககாராயணனே பாதத. தவம்‌
எனற கொள்கையையும, ஸ்ரீசாமன கணணன எனனும விபவாவதாரஙக
ளிலும, கோயில இருமலை முதலிய திவயதேசத.அ அரசசைத திருமேனிக
ளிலும்‌ மிகச ஈடுபாட்டையும உடையராயும விசேஷேமாயப பாகவதாக
ளிடம்‌ மிகச பகதியுடையராயும இருகதரா இவா இருவரசகததெமபெரு
மானது இருவடிமிழலில வசிககும்‌ பாககியமபெறற பாகவதோததமாகளின
பெருமையையும, அவாகளின கோஷூடியையும கேரில ஸேவிககவிருமபி
அருளிசசெயத 105 பாசரம அடஙூய பெருமாளதிருமொழியென
னும பிரபகதததைத தமககு அருளுமாறு ்ரீசேசிகசன குலசேகராழவாரைப
பிராததிததவாஅ

இவவாழவாருடைய ஈகாத தில ஸ்ரீரஙகயாதரையே எபபொழு அம
கோஷிககபபடும வழககுககேறப இங்கு “எடுத்த இசை எனறு அருளிக்‌

செய்த ஸவாசஸயம காணஃ,

423 பீரபந்தசாரம்‌-உரை

பேரியாழ்வார்‌
515 பேரணிநத விலலிபுதது ரானி தன்னிற்‌
பேருஞ்சோதி தனிறறோன்றும்‌ பேருமா னேமூன்‌
சீரணிஈத பாண்டியன்றன்‌ னேஞசு தனனிற
நியககறமால பரத்துவததைத்‌ திறமாச செபபி
வாரணமேன மதுரைவலம்‌ வரவே வானின
மாலகருட வாகனனாயத தோன்ற வாழ்த்து
மேரணிபல லாண்டூமூதற பாட்ட நானூற
றேழுபத்தோன்‌ நிரண்டுமேனக குதவு நீயே. 9
உரை — போ அணிநத - புகழ பெற்ற, வில்லிபுத்தா -
ஸ்ரீவிலலிபுதரரில, ஆனிதன்னில்‌ - ஆனிமாதததில, பெருஞசோதி
தனில - ஸவாதி்ஷ்ததிரததில, தோன்றும்‌ பேருமானே - அவ
தீரிதத (பெரியாழவா.ராகிய) பெரியோனே, நீ முன்‌ - 8 முன ஒரு
கால, சா அணிநத-சிறபபுப பொருகதிய, பாண்டியன்‌ தன்‌-பாணடிய
சாஜனுடைய, நேஞ்சுதனனில்‌ - மனததில, தியககு அற - சேராவு
இனறி (ப பதியுமாறு), மால்‌ பரத்துவத்தை ல்‌ ஸ்ரீமககாராயண
னுடைய (அனைவரினும) மேமபடடதனமையை, திறமாச செபபி -
ஈனறாகப போதிதது, வாரணம மேல்‌-யானையினமீஅ, மதுரை
வலம்‌ வர- மதுரைபபடடணததஇல ஊரவலம வர (அபபோது),
வானில்‌ - அகாயததில, மால - எமபெருமான, கருடவாகனனாயத
தோன்ற-கருடனமீது ஏறி வ௩அ வெளிப்பட, வாழததும்‌-(8) மகளா
சாஸனமசெயத; ஏா அணி - அழகு பொருகதிய பலலாணடு
முதல்‌ - திருபபலலாணடு முதலாயெ, பாட்டு கானூற்றேழுபத்து
ஒன்று இரணடூம்‌ - கானூதலெழுபததுமூனறு பாகுரககளையும,
எனககு உதவு - (௩) எனககு அ௮ருளவாயாக.
பெரியாழவரா ஆனிமாததது ஸவாஇித இருக்க ததிரததில ஸ்ரீவிலலி
புத.தாரில அவதரிததருளினா பாணடியசாஜனான ஸ்ரீவலலபதேவன
பொறகாசுகளைக இழிசசீரையில்‌ கடடிப பணயமாக வைததுப பாதத
அவததை நிசசயமசெயபவா அதை எடுத.தகசகொளளலாமெனப பறை
சாறறி, விததுவானகளின ஸபையைக கூடடினான அங்கு எழுஈதருளிய
பெரியாழவா ஸ்ரீமசநாராயணனே பரதத அவமென று பறபல ஆதார
சளைககொணடு ஸதாபீததா அசசமயம பணயமாக வைத்த இழி இவா
மேனனே தாழ வளைகஅ0ிற௪ அதையும அறுசதருளினூ ௮சசன

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 424

ஸகசேஹம நிககபபெறஅ இவவாழவாரைப படடதஅமானையினமீ௮அ ஏது
விதது விருஅகாடன மதமைமாககரம மேழுதும மஹோதஸவம
கொண்டாடி வலமவரசசெய்தான அவவாறன வலமவருமபோது இவவிபவத
தைக கணணாரக கணடுகளிகக எமபெருமான பிராட்டியுடன கருடனமீஅ
எறி ஆகாயத இல எழுமதருளினன ஆழவாா அவனை ஸேவிதது அஅபவித அப
£ பலலாணடு பலலாணடு எனறு மாகளாசாஸனமசெயயத தொடக்க
அருளிசசெயத 475 பாசுரசகளடஙயெ பெரியாழவாஇருமொழியைத
கமககு அருளாமான ஸ்ரீதேசிகன பெரியாழவாரைப பிராததிததவாஅ 9

கோதைப்பிராட்டி
3976 வேயாபுகழ வில்லிபுததா ராடிப பூர
மேன்மேலு மிகவிளஙக விட்டு சிததன
றாயதிரு மகளாய்வ௩ தரஙக ககுத
துழாயமாலை மூடிசூடிக்‌ கோடுத்த மாதே
நேயமுடன றிருபபாவைப பாடடா றைகது
நீயுரைதத தையோருதிங கட்பா மாலை
யாயபகழ்‌ நாறுடறாற பதது மூன்று
மன்புடனே யடியேணுக கருளசேய நீயே 10
உரை:-- வேயா - வேயாகுலததினருககு உரியஅம, புகழ்‌ -
புகழையுடையஅமான, விலலிபுத்தா£ - ஸ்ரீவிலலிபுததரரில, ஆடி ப
பூரம்‌- திருவாடிபபூாததிருககதத திம, மேனமேலும்‌ மிக விளஙக-
(கனனுடைய ௮வதாரக கால) மேனமேலும மிகபபெருமைபெறஅ
விளகரூமபடி, விட்டுசிததன்‌ தூய திருமகளாய வந்து - பெரியாழவா
ருடைய பரிச தலையான புதலவியாய அவதரிகஅ, அரங்கனூககு -
ஸ்ரீ ரககமன்னணாககு, துழாயமாலை - திருதஅமாயமாலையை, முடி
சூடிக கோடூதத மாதே - (முதலில) தனமுடியில சூடி. (ப பிறகு)
கோடுதத கோதைபபிராடடியே", கேயமுடன - ( அமககனிடம )
காதலுடன, நீ உரைதத - நீ அருளிசசெயத, திருபபாவைப பாட்டு
ஆறைகதும்‌ - இருபபாவைப பாசுரங்கள்‌ முப்பனையும, தையோரு
திஙகள பாமாலையாய - தையொருதஇிககஞூம எனறு தொடமகயெ
பாமாலையாயை, புகழ - புகழையுடைய, நூறடன்‌ காறபததுமூன்றும்‌ -
காறஅகாறபதஅமூன அ பாகு.ரககளையும, அன்புடன்‌-அனபோடு, நீ
அடி.யேனுககு அருளசெய - நி தாஸனணான எனககு அருளபுரிவாயாக

425 பிரபந்தசாரம்‌-உரை

ஆணடாள, திருவாடிபபூரத இருக ததிரததில ஸ்ரீவிலலிபுத தாரில
பெரியாழவா£ திருதஅழாயபபாததியைக கொததஅமபோஅ அமநிலததி
லிருக௮ு அவதறித தருளிளை. பெரியாழவாரும, ஜகா ஹீதையைப புதலவி
யாகக கொணட. தபோல ஆணடாளைத தமது செலவபபுதலவியாகவே
பாவிதது ஞானபபாலையூடடி வளாததுவகதாா ஆணடாளும திருவரங்க
னிடம அடஙகாககாதலகொணடு அவனையே கணவனாகக கொள்ளதஅணிக
தாள தன ததை அ௮அரஙகமனனனாககாகத தொடுததுவைதத பூமாலேயைத
தன முடியிற சூடிக கணணாடியில அவனுககேறற தன அழகைக கண்டு
மகிழ அ களைக அவைததாள அரககமனனனும்‌ அமமாலையைத தான சூடூ4
கொள்வதையே பெரூபபேறாகககொணடு மகெகதான பின அரஙகனும
அவளை அழைதஅவரசசெயய, அவள அவனோடு ஒன.றிசசலகதாள

இததகைய பெருமைவாயகத ஆணடாள எமபெருமானமீது தீராக
காதல்கொணடு பாடிய 80 பாசரககொண்ட இருபபாவையையும 148

பாகரறகொணட காயசசியாதிருமொழியையும தமககு அருளுமாறு
ஸ்ரீதேசிகன ஆணடாளைப பிராததஇிததவாறு 10

தோண்டரடிப்போடியாழ்வார்‌
571 மன்னுமதிட்‌ டிருமண்டங குடிதான்‌ வாழ
மாகழிமா தககேட்டை நாளில்‌ வந்து
துன்னுபுகழத்‌ தோணடரடிப போடியே நீமுன
றுழாயமாலைப பணியடிமை சேயது நாளு
தேனனரஙக மணவாளற்‌ கன்பு மிககுச
சேபபியநற றிருமாலை காறபத தைந்தும்‌
பன்னியநற றிருபபளளி யேழுசசி பத்தும்‌
பழவடி யே ஸனுககருளசேய பரிந்து நீயே. 11

உரை : மன்னும்‌ மதிள - ஸதிரமான திருமதிள களை
யுடைய, திருமண்டஙகுடி - இருமணடஙகுடஉ என னும்‌ இவயதேசம,
வாழ - (பெருமைபெற்று) வாழுமபடி (அநத ்ஷதாததில), மார
கழிமாதக கேட்டைகாளில்‌ - மாரகழிமாதததுக கேடடைததிரு
௧௯௨௧இ௭௧இல, வந்து - அவதரிதஅ, துன்னு புகழ்‌- மிகக புகழை
யுடைய, தொண்டாடிபடொடியே - தொணடாடிபபொடியாழவாரே!,
நீ முன்‌ - நீ முறகாலததில, தேன்‌ அரங்க மணவாளறகு - அழயெ

54

ப்ரீதேசிகபபிரபந்தம 426
ஸ்ரீரககத தில எழுகதருளியுளள ஸ்ரீ ஙககாதனுககு; நாளும்‌ — ௦7
காலத்‌ அம; துழாயமாலைப்‌ பணி அடிமைசேயது - திருதஅழாயமாஃ
அடடிச சாதஅம்‌ கைஙகாய ததைசனெய அ, அன்பு மிககு - (அதனா
அவனமீத மேனமேலும) பகதி வளாக; செபபிய - அருணி:
செயத, நல திருமாலை - சிறகத திருமாலேை்யென அம்‌ பிரபகதததின

நாறபததைஈதும்‌ - காதபததைகஅடாசுரககளையும; பன்னிய ௩௨
திருபபளளியேழுசசி பததும - (சறபபிதஅச௪) சொல்லப்பட்ட இறத
தகிருபபளளியெழு௪சியின பதஅப்பாசரஙகளையும, பழவடி மே

க்கு — தொன அதொடடு உனக்குத்‌ தாஸன்‌ என ௧; பரிந்த எ
அனபுகூாக௮, நீ அருளசேய - நீ அருளபுரிவாயாக தான - அசை

தொண்டரடி பபொடியாழவார மாரகழிமாதக கேட்டை த இரு க்ஷ £
திரததில சோழகாடடில இருமணடஙகுடியெனனும புணயகே் சரத ௫௪
அவதரிததறாளினா இயதகையிலேயே ஸததுவகுணம தலையெடுககபபெறத
இவவாழவாா ப௫வதபகதி விஞச அரங்கனை ஸேவித அப பணிசெயெய 4
கருதிக கோயிலுககுச செனஅ இருசதனவனம அமைத்து அதினின அ
புஷபஙகளை எடுத ௮ அரஙசனுககுச சாததி அவவெமபெருமானை அறுபவித௮
வகதா அவவறுபவததின டயனணாச அகத ஆழ்வாரா அருளி செயது 4£
பாசுரங்கள்‌ அடகூய இருமாலையையும, 10 பாசுசஙகள அடக்கிய திருட
பனளியெழு௫சியையும்‌ தமககு அருளுமாது ஸ்ரீ தேசிகன்‌. தொணடரடுப
பயொடியாழவாரைப பிராததிததவாது 11

திருப்பாணாழ்வார்‌
378 உலகறிமு மலிபுகழககாாத திகைமா தததி
லுரோகிணிநா ஞுறநதைவளம பதியிற நறோன்றித
தலமனள௩த தெனனரஙகா பாலு லோக
சாரங்க மாமுனிதோ டனிலே வநது
பலமறையின்‌ போருளாறபாண பேருமா ளேந்‌
பாதாதி கேசமதாயப பாடித தநத
சோலவமல திபிரான்‌ பததுப பாட்டூளு
சோராம லெனககருளசேய துலங்க நீயே, 12

உரை பாண்பேருமாளே - இருபபாணாழவாசே!, உலகு
அறிய - உலகிலுளளோர அறிவுபெறுவகறகாக, மலி புகழக்‌

427 பிரபந்தசாரம்‌-உரை

காத்திகைமாதத்தில்‌-கிஹைகத புகழையுடைய காததிகைமாதததில,
உரோகிணி நாள்‌- சோஹிணித திருகக௯்தததிரத தில, உறநதை வளம்‌
பதியில்‌ - உறைய என்ற வளமமிக்க தஇிவயகேசததில,தோன்றி -
அவதரிகஅ, தலம்‌ அளந்த - (தரிவிகாமாவதாம அதில) பூமியை
அள கத, தேன்‌ அரங்காபால்‌ - அழகிய ஸ்ரீசகககா தனஸமீபததில,
உலோகசாரஙகமாமுனி தோளதனிலே - லோகஸாரஙகமஹாஷி
யின கதோளமீது, வந்து - எழுகதருளி, பல மறையின்‌ போருளால்‌-
பல மேவேகாகதஙகளின MILT, பாதாதிகேசமதாய — (ஸ்ரீ ரகககாத
அடைய) திருவடிமுதல இருமுடிவரையில, ந பாடித்‌ தந்த - நீ பாடி
உலகுக்கு) அருளிய, சோலவு - பழமொழியாக, அமலனாதி
பிரான்‌ பததுப்பாடடும்‌ - £ அமலனாதிபிரான ' எனது தொடககும்‌
பததுபபாகரககளளையம, சோராமல துலஙக - மறவாமல விளங்கும்‌
படி, நீ எனககு அருளசேய்‌ - சி எனககு அருள்புரிவாயாக

இருபபாணாழவரா காத திகைமாதத அ ரோஹிணி த.திருகக்ஷதஇ.ச.த. இல
சோழகாடடில உறையூர்‌ எனனும க்ஷ்கஇரத இல செக்கெதபயிாககதிரில்‌
அவதரிததருளினா இவா பாணாகுலததில வளாகதுவகதா£ எமபெருமா
ன திருவருளால்‌ இயறகையிலேயே இவருககுப பகதி பெருக அரங்க
னுடைய தஇிருககுணககளைப பாட வேடகை பிகுகஅகின அன தாம தாழகத
குலத தில வளாகததுபறறி அரககன கோயிலுள புக அஞ வெளியிலிருகதே
பாணருககு உரிய யாழைக கையில ஏகஇ அரஙகணைப பாடிக்கொண்டே
அவனகுணாதுபவசஇில ஆழகதுடர்தா இவா இகமனம இருக்க, அளக
னுககுத இராத தமகொணடுசெலலும லோகஸாரங்கா எனத ஜா ௮௧ தணர்‌ மாகி
கததில கின்ற இவரைக குலததைக கருதி விலபெபோமாஅ சூறியும தமமை
மறக அ அரங்கனை அஅபவித.அகின ஐ இவா அவவாஅ செய்யாமையால பலரால்‌
அடிகதஅத அனபுஅததப்படடாா இதை மினைதஅ வருகதிய அரககன
அவ வகதணரிடம்‌ பாணரைத தோளில எழுகதருளபபணணிககொணடு தன
ஸஈநிதிககு வருமாறு கட்டளையிட்டான்‌ அமமுனிவரும அஞ அவவாஜே
செய்தா இருபபாணாழவாா அரஙகனது இருவடி முதல இருமுடி. வரையில
ஸேவிதஅ ஈடுபடு “ அமனைதிபிரான ”' எனறுதொடஙஇ 10 பாசு
களை அருளிசசெயஅ ௮ரஙசன இருவடியில ஒனறிக கலநதாா அததப
பீரபகதததைத தமககு அருளுமாறு ஸ்ரீதேசிகன இருபபாணாழவாரைப்‌
பிராததிததவாறு 12

ஸ்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 428

ரகக கர எ ண கை

திதமங்கையாழ்வா ர்‌

379 அறிவுதரும்‌ பேரியதிரு மொழிதப பாம
லாயிரததோ டேணபதது நாலு பாடுக
குறியதோரு தாண்டகநா லைநதா றைநதுங
குலாநேடந்தாண டகமெழுகூற நிருககை யொன்றஞ
சிறியமடற பாட்மேபபத தெட்டி ரண்டூஞ
சாபேரிய மடறனிறபாட்‌ டேழுபத்‌ தெடடு
மிறையவனே காததிகையிற கா£ததி கைந௩நா
ளேழிற்குரையல்‌ வருகலியா விரஙகு நீயே 18

உரை -—- கராத்திகையில்‌ கராததிகைநாள்‌ - காத திகை
மாசதனுத திருககராததிகைக௯௨தத இரத இல, எழில்‌ குரையல்‌ -
அழகிய திருககுரைய லூரில, வரு கலியா - அவதரித்த திருமங்கை
யாழவாரே !, இறையவனே - ஸவாமி |, அறிவு தீரும்‌-ஜஞாகததைக
தருனைற, பேரியதிருமோழி — பெரியதிருமொழியாயெ, ஆயிரததோடூ
எண்பத்தகாலுபாடடூம்‌ - ஆயிசசசெணப கஅகானகுபாகு.ரககளையும,
ஒரு குறியது தாணடகம - ஒப்பற்ற தகிருககுஅகதாணடகமென னும்‌
பிரப்கதமாகிய, நா லைநது - இருபஅபாசுரஊகளையும, குலா நேடூ
தாண்டகம்‌- விளஙகுனெற கிருகெடுகதாணடகமாயெ, ஆறைநதும்‌-
முப்பஅபாசுரஙகளை பும, எழுகூறறிருககை ஒன்றும்‌- இருவெழுகூ ற
அிருககையெனனும அறு பாசுர ததையும, சிறிய மடல-இ திய திருமட
லாயெை, முப்பததேட்டு இரண்டு பாடடும்‌ - காறபஅபாசுரஙகளையும,
சா பேரிய மடலதனில - சிறப்புடைய பெரிய திருமடலில, எழுபத
தேட்டூட்‌ பாட்டூம்‌- எழுபததெடபெ பாசுரங்களையும்‌, தபபாமல-- தவ
ரது (அஅஸ௩திககுமபடி), நீ இரஙகு--கி (ஏனக்கு) அருள புரிவாயாக.

திருமககையா வார, காததிகைமாதத அத திருககாத தஇிகைகக்ஷத
திததில சோ ழசாடடில இருககுசையலுூரா எனனும புணயகேேததிரத இல
அவ தாரி ததருளினா, எமபெருமானிடம கேரில திருமகதரோபகதேசமபெறற
இவா உலகஜெளளோர உயயுமபடி அருளிசசெயத 1084 பாசுரககொணட்‌
பெரியதிருமொழியையும, 20 பாசரககொணட்‌ திறுககுஅ௫தாணடகததை
யம 80 பாசுரககொணட திருகெசெதாணடகததையும, ஒசே பாகமான
கிருவெமுகூறநிருககையையும, 40 பாசுரஙகொண்ட சிறிய திருமடலையும,
78 பாசுரகொணட பெரிய திருமடலையும தமககு அருளுமாறு ஸ்ரீ தேகென
திருமவஙகையாழவாரைப பிசாததிததவாறு

420 பிரபந்தசாரம்‌-உரை

கண டை

அாசசையின பெருமையை விளககுவதிலேயே முககிய கோககுளள
பெரியதிருமொழி ௮ாசசையில மிக ஈடுபடுவதறகான ஜஞாகவிசேஷ ததைத
தீறுவதஅபறறி “அறிவுதநம்‌' எனனலாயிறது_-என அ பெரியோ பணிபபா.

[றிய இிருமடல பெரிய திருமடல ஆதிய இரணடுபிரபகதஙகளும கலி
வெணபாவீல அமைகத௮பறறித தமிழா தயிழிலககண த தினயடி ஒவவொரு
பிரபகதததையும ஓவவொரு பாசரமாகக கொளளவேணடுமெனபா ஸவாமி
ஸ்ரீதேகென முனனதை 40 பாசுரசகொணடதாசவும பினனதை 78
பாசரககொணடதாகவும சணசூடடு உறுதிபபடுததிவிடடமையால ௮ாத
தீததிறகு ஏறப௫௪ சில அடிகளை௪ சோததுப பாசுரஙகளாகக கணகூடுதல
முனனோகளின மரபென அ௮றியகடெகனெ௮௦து வடமொழியில சவீனவியா
கரணததிறகு மு ரணபடட சில பதபபிரயோகஙகளையும சில வருததஙகளையும
பிற வியாகரணததைத தழுவியனவென அம ஜாஷமெனறும கொளவது
போல வயாஸபராசராதிமமாஷிகளினும மேமபடடுகிறகும ஆழவாகளின
ஸ்ரீஸ்கதிவிஷயததிலும அமமுறையையேகொணடு வாளாவிருஈது
ஸு-9கதிரஸததைப்‌ பருக உயவதே ஈலமன றி ஸவாமி ஸ்ரீதேசிசன ஸதாபிதத
விஷயததில சிறறறிவினரான சாம ஐயமுறறு ஆராயபபுகுவது அபசாரத
திறகும பரிஹாஸததிறகும இடமாம,

இஙநனமே இவவாழவாா அருளிய பாபகதஙகளின அவதார்காமத
திலும சற்று விவாதமுணடு இநதப பாசுரததில ஸவாமி ஸ்ரீதேசிகன இவ
வாழவாருடைய பரபகதஙகளின கரமததையும மிணயிததருளியபடியால
நாம இடத விவாதததிலும ஈடுபட உரியோமலலோம ] 18

ஸ்ரீபாஷ்மகாரர்‌ - (திநவாங்கத்தழதஞர்‌)

880 தேசமேலா முகநதிடவே பேரும்பூ தூரிற
சிததிரையி லாதிரைகாள வ௩து தோனறிக
காசினிமேல வாதியரை வேன்ற ரங்கா
கதியாக வாழ்நதருளு மேதிரா சாமூன்‌
பூசராகோன்‌ றிருவரஙகத தமூத ரைன்‌
போன்னடிமே லந்தாதி யாகப்‌ போறறிப
பேசியநற கலிததுறைநூற றேடடூப பாட்டும்‌
பிழையறவே யேனககருளசேய பேணி நீயே 14

ப்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 430

உரை - தேசம்‌ எலாம்‌ - காடு முழுவதும, உகநதிடவே -
மகிழுமபடி, பெரும்பூதூரில - ஸ்ரீபெருமயூஅரில, சிததிரையில்‌
ஆ திரைநாள — சிததிமைமாகக அத திருவாதிமைத இருககஷததிரது
அல, வநது தோன்றி - வக அவதரிதஅ, காசினிமேல்‌ _ பூமியில
(உளள), வாதியரை வென்று வாதிகளை (வாதததில) ஐயித அ, அரங
கா கதியாக - ஸ்ரீரகககாதரையே கதியாக (க கொணடு), வாழகதரு
ளும்‌ வாழ்கதருளிய, எதிராசா- ௭ இகளுககு ௮.ரசனாகிய ஸ்ரீபாஷய
காசமே!, முன்‌- மூஐகாலத.இல, பூசுரா கோன - ப. ராஹமணாகமுநக
கூத தலைவரான, திருவரங்க ததமுதனாூ ணு இருவ. ரககதகமுதகனூா
(எனற பெரியேரா), உன பொன அடிமேல்‌ _ உன அழகிய திருவடி
மேல, அநதாதியாகப போறறிப பேசிய - அகதாதியாகத அஇததுப
பாடிய, நல கலிததுறை- கிற்கத கடடளைககலித அறையில அடபைகது,
நூறறேட்பேபாடடூம- (இராமா ௮௫ நாறறகதா தி எனனும) காறறெட
பெ பாசுரங்களையும்‌, பிழை அற - தவறாத (அஅஸகதிககுமபடி), நீ
பேணி - நீ (சஏனமீ அ) அனபுகொணடு, எனக்கு அருளசெய -
எனககு அருளபுரிவாயாக

ட்ரீ பாஷயகாரா,சிததிரைமாதத இத திருவாதிரைததிருகஆததித தில,
உலகததோ உஜஜீவிகக, சொணடைகாடடில ஸ்ரீபெருமபூசா எனனும
க்ஷ இரதஇல அவ தரிததருளினா ஸ்ரீபாஷயகாரருடைய இிருவடிகளில
அள்வு பகதிகொணடு அவருடைய நியமகததால கூததா மவான திருவடி
களில ஆசசிரயிதஇ உஜலீவிதத திருவரஙகத தமுதனா, ஸ்ரீபாஷயகா ர
முடைய செயமாததினமிஅ அழவாரகளின ஸமபகநதததைக குறிபபிடடு
ஸ்ரீபாஷயகாரரின மீதே கட்டனளைககவித அறையில அசதாதியாகப பாடிய
108 பாசரஙகொணட இரொமாஅச தூதறகதாதியைத தமககு அருளுமாறு
ஸ்ரிதெகென அிபாஷயகாசசைப பிரரா ததிததவாது

| இபபிரபகதம திருவாஙகத தமு தனாரால ஸ்ரீபாஷயகா.ராகியமகத
தகினபேரில பாட்ட டதாதலாலும, இது அனைவரும்‌ அறுஸக திலக உரிய
சதெனது ஸ்ரீபாஷயகாரராலேமே அககெரிககபபடடதா தலாலும, ஸ்ரீ பாம்‌
காசா தாமே இததப பிரபகதமுளபட காலாயிரததையம திருககுருகைப
பிரானபிளளானுககு உபதேசித தருளியபடியாலும ஸ்ரீதெசென, (பிரப
தத்தை அருளிசசெயத) அமுதனாரைப பிராததிககாமல ஸ்ரீ பாஷயகார
மையே நேரில பிராததிததருளினா ] 14

451 பிரபந்தசாரம்‌-உரை

2-பாகுரங்களால்‌ ஆழ்வார்கள்‌ அநளிச்சேய்த பாசுரங்களின்‌
எண்‌ தனித்தனி கூறப்படுகின்றது--

351 எணணின்முத லாழவாகண மூன்று நூறு
மேழினமழிசைப பிரானிருநாற றொருபத தாறு
முணமைமிகு மாறனமறை யாயி ரததோ
டூறறவிரு நூறறுததோண ஸஹூறு மாறும்‌
வணமையுடை மதுரகவி பதது மோனறும
வஞ்சியாகோ னறறைநதும்‌ பட்ட நாதன்‌
பண்ணியனா னூறறேழு பதது மூனறும்‌
பாககோதை நூறறேழு பதது மூன்றே, 15

282 பததரடிப போடிபாட லைம்பத தைநதும்‌

பாணாபுகல்‌ பததுடனே பரகா லன்சோ
லத்தனுயா வேஙகடமாற காயி ரததோ

டானவிரு நூறறோரைம்‌ பத்து மூன்று
முததிதரு மேதிராசா பொன்ன டிககே

மோழிநதவமு தாபாட ஷனூறு மேட்டு
மேததிசையும்‌ வாழவிவா பாடி வைதத

விவைநாலா மயிரமுமடி யோங்கள வாழவே 16

உரை:- எணணின-(ஆழவாாகளின்‌ பாசு ரததை) எணணத
தொடஙகினால, முதலாழ்வாகள மூன்று நூறும்‌- (பெொயகையாழவரா
பூதததாழவாா பேயாழவரா ஆகிய) முதலாழவராகள (மூவா) அரு
னிய 800 பாசபங்களாம, எழில மழிசைபபிரான்‌ - சதேஜஸ மிகை
இருமழிசையாழவாரின, இருநுறறோருபத்தாறும்‌ - 216 பாகாக
ரூம, உண்மை மிகு — உணமைபடுபாருள கிரமபபபெ.று ற, மாறன்‌
மறை - நமமாழவாருடைய வேதஸாரமான, ஆயிரத்தோடு உறற
இருநூறறுததோண்ணூறும்‌ ஆறும்‌ - 1000 பாசுரககளுடன கூடிய
296 பாசுரங்களூம, வணமையுடை - (உலகில ஆசார்யபக இக்கு
வழிகாட்டிய) கொடைககுணமுளள, மதுரகவி பததும்‌ ஒன்றும்‌ -
மத. ரகவிகளின 11 பாசுரககளூும, வஞசியாகோன்‌-வஞசிகாடகெகு
௮.ரசராகய குலசேகராழவாரின, நூறறைககும்‌ - 105 பாசமஙகளும,
படடநாதன்‌ - பெரியாழவார (அருளிய), பண இயல - இசைககு

ப்ரீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 432

அமைகத இலகமியமாயெ, நாணூறறேழு பததும்‌ மூன்றும்‌ - 478
பரசு. ரவகைம, பாராக்‌ கோதை - பூமியின அம்சமான ஆணடாள
அருளிய, நாறறேழு பத்த மூன்றும்‌ - 178 பாசுரங்களும்‌, 15

பததரடிபபோடி பாடல கொணடாடிபபொடியாமவரா பாட
லாகிய, ஐம்பததைநதம - தத பாசுரஙகளும, பாணா புகல்‌ - இருப
பாணாழவாரா அருளிய, பததுடனே - 10 டாக. ரககருதடன, பரகாலன்‌
சோல்‌-பகைவருககு யமனாயகிறகும்‌ திருமககையாழவரா அருளியன
வம, அததன்‌ உயா வேங்கடமாறகு - (உலகுககூக) தகநதையாய
உயர்கத இருமலையில எழுஈதகுளியுளள இருவேககடமுடையானைப
தகியனவுமான, ஆமிரததோடு ஆன இருநூறறோரைம்பதது மூன
றும்‌ -- 1253 பாகரவகளணாம, முததி தரும்‌ - (உலகுககு) மோகூ£மாக
கதுகைக்‌ காடடிககொடு ௫, எதிராசா - எ.இகருநககுக தலைவரான
ஸ்ரீ பாஷயகாரருடைய, போன்‌ அடிக்கே மோழிநத ௨ அழயெ இரு
வடிகளின விஷயமாகவே அருளிசசெயத, அமுதா பாடல நூறும்‌
எட்டும்‌ - திருவ ௩௧ தது சனாருடைய பாடலாகய 108 பாகர
ரூட்‌ (கய), எத்திசையும வாழ - எலலாத இசையினரும வாழ
வதற்காக, இவா பாடி வைதத - (கீமககூறிய பதினமூவராயெ) இவர்‌
கள்‌ அருனிசசெயத, இவை நாலாயிரமும்‌ - இகத 4000 பாக௪ரகுக
ஹேம, அடியோங்கள வாழவு - அட்ியொககள்‌ உஜஜீவிபப தற்கு
ஸாதகமாகுூம

பதினமூவா அருளிசசெயத 4000 பாசுரஙகளும நமககு உஜலீவிகக
ஸாதகமாகும-எனறவாறு 16

ஆம்வார்களின்‌ கோஷ்டி அநுபவிக்கப்படுகின்றது.-.-

383 வையகமேண்‌ போயகைபூ தம்பே யாழ்வா£
மழிசையாகோன்‌ மகிழமாறன மதுர தவிகள
போயயிலபுகழக கோழியாகோன்‌ விடட, சித்தன்‌
பூங்கோதை தோண்டாடிப போடிபா ணாுழ்வா
ரையனருட்‌ கலியனேதி ராசா தம்மோ
டாறிருவ ரோசோருவ ரவாதாஞ்‌ செய்த
துயயதமி பிருபத்து நான்கிற பாட்டின்‌
ரறோகைநாலா யிரமுமடி யோங்கள வாழ்வே, 17

433 பிரபந்தசாரம்‌-உரை

க

உரை:—- வையகம்‌ எண்‌ - உலதினரால்‌ அஅஸகதிக்கபபடு
கின்ற, பொய்கை - பொயகையாழவார்‌, பூதம்‌ - பூதத்தாழவார்‌,
பேயாழ்வார்‌ - பேயாழவாா, மழிசையாகோன்‌ - இருமழிசையாஜ்‌
வார்‌, மகிழ்‌ மாறன்‌- மகிழ்மாலையணிந்க ஈமமாழவார்‌, மதுரகவிகள்‌-
மஅ.ரகவிகள, பொய்யில்‌ புகழ - அழியாத புகழையுடைய, கோழியா
கோன்‌ - குலசேகரரழவார்‌, விட்டுசித்தன்‌ - பெரியாழ்வார்‌, பூங்‌
கோதை - ஆண்டாள்‌, தோண்டாடிப்போடி, - தொண்டாடிப்பொடி
யாழவார்‌, பாணாழ்வார்‌ - இருபபாணாழவரா, ஜயன்‌ அருள்‌ கலியன்‌-
(மக்கு) ஸ்வாமியாய அருள்நிறை க அதி ற்கும்‌ இருமஙகையாழவார்‌;

௭ தி ராசர்‌ தம்மோ ட - ஸ்ரீ பாஷ்யகார (ருடைய முக்யெ காஸரான
திருவமங்க ததமுதனா) ரோடு, ஆறிருவா ஒரோருவா - பதினமூவ
ராகிய, அவர்தாம்‌ சேய்த - அவர்களால்‌ அருளிச்செயயப்படட,

துய்ய தமிழ்‌ - பரிசுததமான தமிழினாலாகய, இருபத்தகான்கின்‌ -
24 பிரபரநதஙகளின்‌, பாட்டின்‌ தோகை நாலாயிரமூம்‌-பாசுமங்களின்‌
எண்‌ நாலாயிரமும, அடியோங்கள வாழ்வு - ௮டியோக்கள: உஜஜீ
விபபதற்கு ஸாதகமாகும்‌.

ஆழ்வார்கள்‌ பதின்மூவரும அருளிசசெய்த 24 பிரபசதஙகளின 4000
பாசுசஙகூம்‌ எம்பெருமானுக்கு கிதயகாஸராகய நாம உஜஜீவிசகச்‌ றாத
ஸாதநமாகும்‌_— என தவா _

[இப்‌ பாசததின்‌ முதலடியில்‌ 7, 8 சர்களில்‌ ஓசை குறைதனெற அ.

சுத பாடம்‌ அகப்படவில்லை. | 17

பலச்நதி கூறப்படுகிறது

3884 அந்தமிலா வாரணகா லாகி நின்ற
வதன்கருத்தை யாழ்வார்க ளாம்ந்தே டூத்துச்‌
சேந்தமிழா லருள்செய்த வகைதோ கையுஞ்‌
சிந்தாம லுலகங்கள்‌ வாழ வென்று
சந்தமிகு தமிழ்மறையோன்‌ றூப்புற்‌ றோன்றும்‌
வேதாந்த குருமோழிந்த பாபந்த சாரஞ்‌
சிந்தையின்‌ லணுதினமூஞ்‌ சிந்திப்‌ போர்க்குச்‌
சேமமதாம்‌ திருமாறன்‌ கருணை யாலே. 18
௮௦

ஸ்ரீதேசிகப்பிரடந்தம்‌ 484

உரை: நாலாகிநின்ற - (ரிக, யஜுஸ, ஸாமம, அதர்வணம
எனு) நானகாயநிறனெற, அந்தமிலா-அள விலலா த, ஆரணம்‌அதன்‌-
வேதததின, கருத்தை - ஸாரததை, ஆழ்வாகள்‌ ஆயாதெடூதது -
ஆழவராகள (பதினமூவரும) ஆ.ராயகஅ இரடடி, சேதமிழால அருள்‌
சேய்த - செமமைபெறற தமிழில அருளிசசெயத, வகை தோகை
யும்‌ - (பிரபகதககளின) வகையும (பாசுரசகளின) எணணும, சிக
தாமல - (விபரீதமாய வகுபபதால) கெடாமல, உலகங்கள்‌ வாழ
என்று- உலகிலுளளேசா வாழவேணடுமென அ (கருதி), சூதம்‌ மிகு-
அழகு மிகு௩அநிறனெற, தமிழ்‌ மறையோன்‌ - தமிழ வேதமாகிய
இவயப.ரபகதததைக கறறுணாகதவனும, தூபபுல தோன்றும்‌ -
அபபுலில அவதரிததவனுமான, வேதாநதகுரு மோழிநத- வேதாகத
தேசிகனல இயறறப்படட, பரப௩தசாரம்‌ - (இகதப)பிரபஈதஸா த
தை, சிநதையினால - (தம) உளளததினல, அனுதினமும்‌ சிகதிப
போக்கு - இனகதோறும அதுஸகஇப்பவாககு, திருமால்தன்‌
கருணையால்‌ - ஸ்ரீமககாராயணனது அ௮ருளால, சேமமதாம்‌ -
சே்ேமமுணடாம.

வேதஙகள அளவறநவை அவை ரிக - யஜுஸ - ஸாம - அதான
ணம என நானகாய வகுககபபடடுளளன அவறறின ஸாரததைத
திட்டி அழவாராகள இவயபபிசபஈதமாய நமககு ௮ருளினா இததப பிரப
துகளின எணகளையும பாசுரஙகளின எணகளையும எவரும வீபரீதமாய்க
கொள்ளாதபடி இவறறைக சகணகஇடடு இபபிரபநதத தில வேதாஈததேசிக
னாய யான வெளியிட டேன, இதை அறுஸசதிபபவா எமபெருமான
கருணையால க்ஷேமததைப பெறவா--என தவாறு.

[ உலலெ பிகரை வணஙகி அபிவாததமசெயயுமபோஅ ரிக, யஜுுஸ
முதலிய தததம சாகையைக கூறிககொளவதுபோல இஙகு ஸவாமிககு

அருளி சசெயலில உள்ள ஈடுபாடடினமிகுதியால தமமைத * தமிழமதை
யோன ' எனது பெருமையோடு கூறிககொணட ஸவாரஸயம சாணச ] 18

பிரடந்தசாரம்‌ -- உரை முற்றிற்று

ஸ்ரீ8டெத நிம8ரஞ8 ஹாகெயபிகாய ௩86

ஸ்ரீதேசிகப்பிரடந்தம்‌ 436

[| விஷயச்சுருகீகம்‌ ]

ஆஹாரவிஷயததஇிலல காம கடைபபிடி ககவேணடி௰ மூககியமான நியம
களைக சஅவதால இபபிரபச தம இபபெயாபடைததது ஆஹாரம சுதசமா
யிலலாவிடடால மனம தெளிவடைவதிலலை மனதே தீனியாதவன எதத
ஈறகாரியததையும செய்ய உரியனாகமாடடான., இபபிரபநத தில்‌ முதலில
மேனிவா சாஸத.சஙகளில கூறிய முறையைத தீழுவி கமமால உணணத
தகாத பசாததககளை எடுததுககாடடி, பிறகு உணணததகக பதாாததக
களையும்‌ வெளியிடுகமொ ஸ்ரீ தேகென

[இபபிரபச் சம அஅவஷடாகததிறகுமா ததிரம முககியமாயிருபபு
ப2.றிப பொழிபபுரைமாத தரமே வமையபபடுனெற ௮ ]

இப.பிரபகதம முழுஅம எணச£ராசிரியவிருததததால்‌ அமைகததாம.
இந்த ப்ரபநதவரலாறு கூறப்படுகின்றது

380 ஆகாரத்‌ திருவகையா நன்றந்‌ தீது

மருமறைகோண்‌ டேதிராச ரிவைமோ ழிந்தா
ராகாத வழிவிலக்கி யாககுங கணண

னனைத்துலகும்‌ வாழவிது சாறறி வைத்தான்‌
போகாது போககுவிக்கு முனிவா சொன்ன

போய்யாத மோழிகளையும்‌ பொருநதக்‌ கேண்மி
கைாதேன்‌ றவைதவாிந்தா மதுவே கொண்ட

வசகரனு மாகஙகாத்‌ தருளபேற்‌ ரானே. 1

ஸகலலிவராகெளையும்‌ தியவழியிலிரும்அ விலக ஈல்வழிபபடுததி
வாழவிததருளும்‌ கணணபிதான, ஸகலலோகததிலுளசாவாகளும சாஸ சாம்‌
விலககிய தாமஸமான உணவைத தள்ளிப பகவ தபகதியை வளாககக
கூடிய ஸாதஅவிகமான ஆஹாரததை ஏதறு வாழவதீதகாக ஸ்ரீபகவததை
யில்‌ இர்த ஆஹாசகியமசதை அருளிசசெய்தான. ரீபாஷயகாரா அமத
ஸுூகதியையும வேசகளையும அராயதது கல்லதென அம தியசெனறு ம
இருவகையான உணவுகளை ஸ்ரீமததோபாஷய.ததில்‌ " விளககியறாளினார்‌.
எளிஇில ரீஙகாத பாபலகளுககும பிசாயசசததம மூ தீலியனவ அறை விதித அச்‌
சேதசாசளின பாபஙகளைப போககுவிககும கருணை வாய்ஈத மனு முதலிய
முனிவாகள தககள ஸமருஇகளில இரத ஆஹா.ரரியமகசைப பற்றிச்‌
கூறிய தவருத விஷயஙகளையும மூலபசமாணமான வேதததிறகு “றற

487 ஆகாரநியமம்‌-உரை

வாது பொருளபடுகதி அறிவீசளாக முன அஜகான எனற அகதணன்‌
தகாத பொருளகளை விலக ஸாதஅவிகமான ஆஹாரததாலே தன சரீசத
தை ரகூதித ஆப பின எமபெருமான அ அருளபெற்அு உயகதான-_எனறவாறு,

| அஜகான எனற சொலலுககு மலைபபாமபு என்னு பொருள மலைப்‌
பாமபு, தாமாக வது விழும உணவுப பொருள களையே உட்கொணடு, பெற
அரியனவான உணவுகளைப பெதமுயலாஇருககும விவேட௫யான சேதன
தன வாழகசகைககு இமமுறழையையே கைககொளளவேண்டுமெனச சாஸத

சஙகள கூ௮ம இமமுதையில வாழகதுவக௫ லா அகசணனுசகு “அஜக ரன”
எனப பெபயா வகதஅ | 1

இனி வநமட்‌ 10-பாசுரங்களால்‌ விலகீகவேண்டிய அம்சங்கள்‌
கூறப்படுகின்‌ றண

286 வாயிலல்லா வாயிலினால்‌ வநத சோறும்‌

வாகுமுத லாகாதேன்‌ றுரைதத சோறும்‌
வாயினின்றும்‌ விழுமவைதாம்‌ பட்ட சோம்‌

வாயக்கோணட கவளததின்‌ மிகுந்த சோறும்‌
தீயவாகண்‌ படூஞ்சோறந்‌ தீதற சோறுஞ்‌

சீரையுரை தும்மலிவை படட சோறு
நாயமுதலா னவைபாரககுந்‌ தீண்டுஞ்‌ சோறு

நாயேதல லாச்சோறு நணணாச சோறே. 2

பினவரும அககதஇின வகைகளா விலைகபயட்டனவாம ,_—

உரிய வாசலாவினதிப புழைககடை முதலிய தகாத வழிகளால
முகாணடுவகதது, வரகு முதலிய தானயஙகளால்‌ ஆகயெ௮, வாயினின அ
விழுகத வஸஅவுடண ஸமபகதபபடட அ, வாயில போட்டுக்கொண்ட
கவளதச இன மீதியாயுளளஅ, கொடியவாகணணால பாாததன, தியகத
போனது, வஸதரம எ௫சில்‌ அமமல இவை படட அ, காய முதலியவத்றுல
பாாககபபடட.அ, அவை தொட்டது, எகாதசி முதலிய வரததினயகளில்‌
சமைத்த இ எனபன, 2

387 மனிசாபசு. முதலானோ மோநத சோறு
மனிசாதமி லாகாதார தீணடுஞ சோறு

மினிமையுட ஸனாதரமில்‌ லாதா சோறு
மீபபுழுநான்‌ மயிருகாக எளிருககுஞ்‌ சோறு

னி

ஸ்ரீதேசிகப்பிரடந்தம்‌ 488

வகைக்கு

முனிவரேனு௩ துறவறததோ ரீநத சோறு
மூனிவாதஙகள்‌ பாததிரத்திற பட்ட சோறு
மனிசரேலி குககுடங்கள காகம்‌ பூனை
வாயககோண்ட கறிசோறு மருவாச சோறே 3

பினவரும அரத தின வகைகளும்‌ விலககுதறதகு உரியனவாம _—

மணிதா பசு முதலியவற்றால்‌ முகா£அபாககபபடட அ, தொடத
தீகாத பதிதா ரோகெள முதலியவாகளால ஸபாசிககபபடட அ, அதத
தோடும இனிமையாகவும பேசாமல இடப்பட்ட அ, ஈ புழு தூல மயா ககம
ஆயெ இவை ஸமபநதித ௮, ஸ௫யாஹி கொடுதத அ, ஸ௫யாஸியின பாததிரத
தில்‌ பட்டது, மனிதா எலி கோழி காககை பூனை இவறறின வாயபபட

டது எனபன. 2

889 அததிகளபே ரராககிறலி வேணகத தாரி

யாலரசு நறுவிலிபுங காயி லாரை

புத்திகோல்லி குறிஞ்சிதான்றி குசும்பை வேளை
புனமுருங்கை மூருங்கைசுக முளரி யுளளி

சிறறவரை கொம்மட்டி பண்ணை தோயயில
சீங்காடன்‌ நறேறலாவை பனைம்‌ யூரன்‌

சுத்திமிலா நிலத்திலவை கடம்பு காளான்‌
சுரைபாககுச்‌ சண௩தின்றை சுருதி யோரே. 4

பினவரும கறிவகைகள பெரியோகளால விலககபபடடனவாம ...--

அததிவகைகள பேரராககு இ௫லி வெளளைககததரி ஆல ௮ சச
சஅவிலி புகு ஆயில ஆரை திகைபபூணடு குறிஞச தானறி குசுமபை
வேளை இவபபுமுரு௩கை காட்டுமாருஙகை ௪கம தாமரைககிழஙகு உளளி
சறியஅவரை அமமட்டி பணணைகஜேர தொய்யிறசிரை நேகாடன தேறற
சாய்‌ ஊவைககாய்‌ பனை நாயுருவி மப சாயககுடை சுரைசகாய பீரககு
சணதசேசை மறறும அசுததமான கிலதஇல பயிரானவை:_ எனபன

[ இககு ஸ்ரீகேகென வெணகததரியைக குறிபபிடடு விலகயெ
படியால்‌ “எவவகசை௫ கத தறியும உண, ததககதலல' வெனறு இலா கூறுவது
ஆதாரமதறதாம பொதுவாகக கததரிககாயைச இல வசகஙகளில விலகி
யிருபபினும ஸவாமியின திருவளளததைத தழுவி அககும வெணகததரி
யை அவவசநககள்‌ குறிபபதாகக கொளவதே முறையாம்‌. ] ~ 4

489 ஆகாரநியமம்‌-உரை

389 சிறுகீரை சேவ்வகத்தி முருககி ரணடூஞ்‌
சிறுபசளை பேரும்பசளை யம்ம ண௩தாள
பறிததோருவா கொடாதிருககத தானே செனறு
பாயந௩தேடுததுக கோளளுமவை பகிராக்‌ கூறுங்‌
குறித்தாலு௩ தின்னவோணாக கைப்பு வாபபுங்‌
கூாாககுமவை யழலுமவை கோடும்பு ளிப்புங்‌
கறிககாகா விவையேன்று கண்டு ரைததா£
காாமேணி யருளாளா கடகத தாரே. 5

டனெ வரும வகைகளும்‌ விலககுதறகு உரியனவாம.-

சிறுகை சிவதஅகததி, மூளமுருஙகை, புசு, சி௫பசளை,
பெருமபசளை, அமமணகதாள, பிறா தோட்டததினின அ உரியவா அமைதி
மிணறிப பறிததவை, கோஷடிககுப பொதுவாய வைதஅளள வஸஅவி
ணீன்௮ு செலவாவததகு முன தனககென்று எடுததுசகொண்டவை,
உண்ணமுடியாத கடுஙக௪பபும உப்பும உளளவை, மிகக காரமும்‌ யிகக
புணிபபும உளளவை:-— எனபன 5

390 மாலமுது சேயயாமல்‌ வந்த வெல்லாம்‌
வருவிரு௩தில வழங்காமல வைதத வேலலாங்‌
காலமிது வன்றேன்று கழிதத வேலலாங்‌
கடையின்வருங்‌ கறிமுதல கழுவா வெல்லா
நூலிசையா வழிகளினால வ௩த வேலலா
நுகராத தடன்பாகஞு சேயத வேல்லாஞ்‌
சீலமிலாச சிறியோராக கினவு நல்லோ

செலமலஙகள்‌ படடனவுநம்‌ தின்னா தாமே, 6
பினவருவனவும விலககவேணடியன --

எமபெருமானுககு அழுஅசெயவிககாதவை, அதஇிதிகளுககு அளிக
காமல தனககாக வைததவை, “ இகுதக காலததில இவை உணணததகா ”
எண்று கழிததவை, கடையினின அ வாஙவெ௫௮ கழுவாத சமைதத கறி
நே தலியன, சாஸதரங்களூககு மாறான தியவழியில ஸமபாதிததவை, உண
௭ ததகாத வஸஅககளூடன சோததுச௪ சமைததவை, ஆசாரமறற சிறுவர்‌
சமைததவை, ஜலமலஙகளுடன ஸமபகதிததவை எனபன 6

க ரஷ்‌

ஸ்ரீதேசிகப்பாபந்தம்‌ 440

291 தேவாகளுக்‌ கிவையென்று வைத்த வேலலாஞ்‌
சிவன்முதலாத தேவாகளுக்‌ கிட்ட வெலலா
மாவிமுத லானவறறுக காகா வெலலா
மதுவிதவேன்‌ றறியவரி தான வெல்லா
காவிலிடு வதற்கரிதா யிருப்ப வேலலா
கனறேன்று தம்முள்ள மிசையா வெல்லா
மோவியநா ளோவாத பூவுங்‌ காயு
முத்தமாக எட்டூப்பு மூகவா தாமே. 7

பினவருவனவும விலகக உரியன _

சேவதைகளுககு என உததேசிதஅவைததவை, சிவன
முதவிய தேவதாநதரககளூககு மிவேதாமசெய தீவை, பமாணவாயு இசதரி
யம மூதலியவறறுககு அஅகடலயினறிச திககுவிளைபயவை, “இது
இனன வஸது ' எனறு அறியமுடியாதவை, காவுககுப பொறககமுடியாத
சட காமம முதலியன உளளவை, மனத திறகு ருசெககாதவை, அகாலததில
ஒக்கும்‌ பூ- காயககும சாய ஆகிய இவை, காயசசிய உபபில அமுககான
உடபு... என்பன 7

392 கிளிஞசின்முதல்‌ சுட்டனசுண ணாம்பு தானுங்‌
கிளாபுனலி லேழுங்குமிழி நரைக டாமும்‌
விளைாநததனின்‌ முதன்மாலுக சீயா வேல்லாம்‌
விளைந்தநில மறுகாம்பென்‌ றேழுந்த வேல்லாங்‌
களைந்தமனத்‌ தா£மறறுங கழித்த வேல்லாங
கடியமுதி னியமததாா கழித்த வெல்லாக்‌
தேளிந்தபுனற நிருவேங்க டத்து மாறன்‌
றிருவாணே கடவாதா£ தினனூ தாமே ௫

பினவருவனவும உபயோடககத தீகாதவையாம ---

இிளிஞசில முதலியவற்றைச்‌ ௬டடு எடுக்கும சணணுமபு, நிரிலிருக்த
எழுமபிய குமிழி, அரைகள, கிலசதில விளைஈத பொருளகளில முதலில்‌
எமபெருமானுககு ஸம ப்பிககாதவை, பலன கொடுததபிறகு மறபடியும்‌
அதே காமபிலிருக அ விளைநதவை, பரிசுததமனததையுடைய பெரியோர்‌
களம ஆஹாமரியமததை முககியமாகககொண்ட ஸாஅசகளும்‌ கழிததவை;-
எனபன, 8

441 ஆகாரரியமம்‌- உரை

592 மோரலது சாரங்கள்‌ வாங்கிற றேல்லா
முழுப்பகலில்‌ விளங்கனியுந்‌ தானந்‌ தானு
மோரிரவி லேளளுடனே கூடிற்‌ றெல்லா
மேளளதனி லேண்ணேய்தயா தருபண்‌ டங்க
ளோதவத்தை மந்திததை யோழிப்ப வேல்லா
முணணாத நாட்களிலா ணந்திப்‌ போதூ
ணாணனா ரடிபணியு ௩ல்லோ நாளு
நள்ளிரவி லாணுமிவை யண்ணா தாமே. 9
மோமைததவிர ஸாசம எடுதத மறற வஸ்துககளை உண்ணக்‌
கூடாது விளாமபழுததையும பொரியையும பகவில உணணககூடாஅ,
எளகலகத வஸதுவை இரவில விலககவேணடும இரவில்‌ நலலெண்ணெ
மையும தயிரையும கலகது செய்த வஸ்துவை உணணககூடாஅ தவத
தையும மகதாஜபததையும கெடுபபனவாக௫ சாஸதரககளிலே கூறப்பட்ட
வறை உபயோகெகககூடாஅ ஏகாதி முதலிய வரத இனங்களில்‌ அஹா சம
கொள்னககூடாஅ அகதிமேமத திலும பாதிசாதரியிலும உணணககூடா ௮,

394 குளிமுதலா னவைசேயயா தணண மூணுங்‌

கூட்டலலாப்‌ பந்தியிலாண பிறாகை யூணு
நளிமதிதீ விளககாக வுண்ணு மூணு

௩ள்ளிரவில விளககின்றி யுண்ணு ஹணங்‌
கிளிமோழியா ளுணாநிறகக கணவ ணங்‌

கீழோரை நோககூணு மிடக்கை யூணு
மோளிமறையோ மற்றுமுக வாத வூணு

மோளியரங்க ரடிபணிவா குகவா£ தாமே. 10

ஸகாநம ஸததயை ஜபம முதவியன செய்யான்‌ உணணககூடா அ
பாகவதகோவஷடியிலே சோந்து பிரஸாததகத ஸவீகரிககவேணடுமே
யனறித தணியாக ஒரு பகுதியை அமைதஅ அதில உணணககூடா து
பிறாகையாலே பிசைஈதுபோடுவதை உடகொளளககூடா ன இபயிலலாம
லும, நிலவை அலலது கெருபபைத திபததிறகுப பதிலாகச கொணமெ
உணவுகொளள ககூசீடா அ கணவனும மனைவியும ஒமேகாலததில உணணக
கூடாத தாழததவாகளைப பாததுககொணடு உணணதல முறையன னு
இடசகையால்‌ உணவை எடுச௮ உணணககூடான மறநத ட வைதிகாகள
ஏற்காத முறைகளையெல்லாம விலககவேணடும 10

றி ௦0

பரீதேசிகடபிரபக்தம்‌ 422

ச

895 எச்சிறனில்‌ வா£ககு௩நேய யிருபா கங்க

ளிரும்பாலுங்‌ கையாலு மிடட வெல்லாம்‌
பச்சையலாற கடிததகுறை பழைய வூசல்‌

பிநரகத்தப பாகஞ்சேய தெடுத்த வன்ன
ஈச்சினவை பழிததவைமண்‌ ணாறறந்‌ தீது

௩கத்தாலே விண்டவைதாங காணு முப்பும்‌
பிச்சுளதா மவைகாடி பின்ன பாகம்‌

பிசின்கடனிற சிவநததவும்‌ பிழையூ ணாமே. 11

உணணததொடகயெபின எ௫௫லிலையில பரிமாறிய செயயையும,
இரணடுமுறை பககுவம செய்த வணதுவைபும, இருமபினாலும கையினாலும
பரிமாறிய வஸதுசசளையும உணணககூடாது பககுவமசெயயாத ப௫௪சை
யான வஸதுவை மாததிரம கையாலேயே இடவேணடும கழி தது மீதி
வைதததையும ஊ௫ூய பழைய வஸதுககளையும உபயோகெெகககூடாத பிறா
வீடடிலே சமைததுககொணடுவகத அனனம உணணத்தசகதனறு பிறா
தீமககென அ விரும்பிய உணவையும, பிறா பழிததுப பேயெ உணவையும்‌
ஏற்றுககொளளுதல முறையன்று மணணின ஈாறறம உளளவை, திதா
யுளளவை, ஈகததால விணடவை, சேரில காணும உபபு, பிததததைத தரு
மவை, காடி, விருகதினருககு வேறு தனககு வேறு எனன பிரிசதுப பாகம
செய்தவை ஆகியவற்றை உணணுதல கூடாது மரததிலிருஈத பெருகும
பாலிலே பெருஙகாய்ம தவிர மறறவதறை உபயோசெச்சகூடாத 11

இனிவநம்‌ 5 பாசுரங்களால்‌ கைக்கோள்ளத்தக்க அம்சங்கள்‌
கூறப்படுகின்றன--

996 தாதைநல்லா சிரியன்முதற்‌ றமைய னேசசி
றரணிசுரா சோமததி லருந்து மெச்சின்‌
மாதாகட்குக கணவனித மான வேச்சின்‌
மயிபுழுநூல்‌ விழுந்தாலும்‌ புனித மணணின்‌
மாதவத்துக்‌ கூவிளஙகாய முகவா சதது
மாதுளங்காய மரணம்வரிற்‌ கழிதத வேல்லா
மோதிவைத்த வுண்ணாகா ளுகந்த வேட்டு
முளவேன்றுங்‌ கழித்தவறறி னன்றா மூணே, 12
தாதை ஆசராயன முதல்தமையன ஆகிய இவாகளின எசலை
உணணககூடியஅ ஸோமயாகசதில அகதணன சாஸதாபபடி ஸோமபாத
ஷூ
இ.சததில செய்யும எசசிலுககுத தோஷமிலலை மனைவிககு௪ கணவனுடைய

448 ஆகாரரியமம்‌-உரை

எ௫௫ில்‌ ஏறக உரியது அத ௮கநத தில மயி புழு தால்‌ இவை விழுக்‌ திருநதா
லம சுததம்‌ செய்தால்‌ தோஷம போம. தவமபுரிபவாகளே விலவககாயை
உபயோடிக்கலாம மாதுளககாயை எமபெருமானுககு முகவாஸகுர்ண த
தஇிறகே உபமயோடககலாமேயன றி மறலைககாலத தில்‌ ௮துவிலககத்தககதாம
பொதுவாய்‌ விலககபபட்ட வஸஅககளெலலாம ஆபத அஃககாலததில்‌ சோக்க
உரியன உபவாஸதிநஙுகளில ஜலம்‌, இழஙகு, செய்‌, பால, யாகததின
ஹவிஸ, நிமகதரணம, குருவின்‌ உபதேசம, மருசனு ஆக இவை
வ.ரதததைக கெடுபபனவாகா 12

397 மாகரும்பின்‌ சாறுதமிா பானேய பாக்கு
வளைமிளகு தேனேலம்‌ பனிநீ ராதி
யாகாச௩ தூய்தாகு மறியா வேல்லா
மறியாதராக்‌ கறியளவு௩ தூய வாகுஞ்‌
சாகரங்க யேனவா முவாக்கள்‌ கூடிற
சலமேல்லாங்‌ கஙகையதா முபரா கத்தின்‌
மாகாங்கள பிணமுதலா மனைத்தங்‌ கோண்டு
வருபுனலுந்‌ தூயதாகும்‌ வேகத தாலே. 13

கருமபினசாஅ, தயி, பால, கெய்‌, பாககு, ௫௫௧ம மிளகு, தேன,

ஏலம, பணிமா ஆயெ இவையனைததும பரிசுததமாய்‌ உடபயோகிககத
தககனவே. எத வஸதுவும அதன தோஷத்தை அறியும வரையில உப
யோக உரியதாம பெளாணமியிலும அமாவாஸயையிலும ஸமுதாம

ஸாம்‌ செய்ய உரியதாகும இரஹணகாலததில ௪எஈத ஜலமும்‌ கங்காஜலம
போனற பெருமைய/டையதாம கதியின வெளளம, ரூ இரை கழுதை பிணம
முதலிய ௮௬௧௫௧ வஸதுககளைக கொணடுவததாலும வேகததாலே பரிசுதத
மாகிவிடுனெறத 138

398 தீயாலே நீரோழிய வேந்த வேல்லாரந்‌
தீயிடுத லோழிந்திடவே பழுதத வேல்லாரந்‌
தீயாலு நீராலும்‌ வேத வற்றிற
றேறவுலா நேலலுமுத லான வேல்லா
மூசாத மாவடக மபபஞ்‌ சீடை
யரோட்டி முத லாமவற்றிற்‌ பழைய தேனுங்‌
கூசாதே கோணடிடமின்‌ புதிய தேனுங்‌
௪ கோள்ளேன்மின்‌ றன்னிரதங்‌ குலைந்தக்‌ காலே. 14

பநீதேசிகப்பிரபந்தம்‌ 444

ஜலததின ஸமபநதமினறித தீயினால வெத வஸ.துககள, அகணியில
படம வைககாஅ தாமாகப பழுத்த பழஙகள, ஜலமசோதது தியில பாமை
செயதெடுதத புழுககலகெல முதவியன, மா வடாம அபபம சடை ரொடடி
ஆகிய பொருளகள பழையனவாயிருகதபோதிலும சுவை குறையா இிருகதால
கூசாது உபயோடிககததககனவாம புதிதாயினும சவை குறைநதிடடால
௭௧௫ வஸஅவும உடகொள்ளததகாததாம 14

399 தலைபபயனாம்‌ விகாரஙகள சாக டங்கள
சககரஙக டனககடைதத மருது தானுங
கலக்கமிலா நன்னீரில வைதத சோறுங
கறிமோகேய பாறமாகள கலநத சோறும்‌
விலககமிலா மாககன்னற கோது மததால்‌
விளைவுறவாக கியநல்வி கார௩ தானு
மிலைககறிபேோ லிவையனைததும்‌ பழைய வேனு
மேநநாளும்‌ வைததுணண விசைகின்‌ மாரே. 15

பால மூதவியவறறின ெறகத மாறுபாடுகளாயெ இரடடுபபால
முதலியனவும, சககரவடிவமுளள தேனகுழல முறுககு முதலியனவும,
வைதயாகளால குநிககபபடட மருநதுகளும, மா வெலலம கோதுமை
இவரால செய்த பக்ஷயறகளும ஆயெ இவை பழையனவாயினும வைத
இிருகது உணணததககனவாம சுததமான ஜலததில போடடுவைதத அநநத
தையும வயஞ்ஜகம, மோ, செய, பால, தயி£ ஆகிய இவை கலகத அநநத
தையும பழையனவாயினும உணணலாம 15
400 தயிதன்னின்‌ விகாரங்கள பூவிற்‌ காயிற
பழத்தில்வருஞ்‌ சாறாச நாய வாகு
முயிரழியா மைக்குணணா வூச லுணணி
லறக்கழுவி நேயதேனிட்‌ டணண லாகும்‌
பமின்மறைநூ லுரையாத பழைய வூசல
பழிபபிலதா நெயயாலேன்‌ றுரைததான்‌ சங்கன்‌
மமிமுதலா னவைபின்னும்‌ பட்ட தாகின்‌
மணணீாமற றுரைததவறறால்‌ வரங்‌% ளாமே, 16

தயி.ரால செய்யபபடும தினபணடஙகள, பூ சாய பழம இவறறின
சாறு ஆகிய இவை ௪றது ஊரினாலும பரிசுததமே ஒருகாலும்‌ உணணக
கூடாத ஊரிய பதராததஙகளை ஆபதஅககாலத தில உணணநோக தால கன்‌
ரேயக கழுவி அவதறோடு தேனையாவது செயயையாவது கலா த உணணலாம்‌

445 ஆகாரநியமம்‌-உரை

சாஸதரங்களில விலககபபடட ஊ௫றபண்டஙகளும நெய்‌ கலசதால
உணணததககனவாமென அ சஎஙஸையிருதியில கூசபபட்டுளது அவற்றி
லம மயி முதலிய ௮சுததவஸது படடால்‌ மண ஐலம முதலியவற்மால
பரிசுததமாதிவிடம 16

இனி வநம்‌ 8- பாசுரங்களால்‌ விலக்கவேண்டிய௰ பால்‌ ஜலம்‌
வேற்றிலை இவற்றின்‌ வகைகள்‌ முறையே கூறப்படூகின்றன--

401 ஒருகுளம்பி யிருகன்றி யோட்ட கப்பா

லுபபுடன்பான்‌ மோருடன்பான மாதா தம்பால்‌
கருவுடைய வறறின்பால கன்றி லாபபான்‌

மறுகனறாற கறநதிமேபா நிரிநதி டூம்பா
திருமகளா சணவனலாத தேய்வத தின்போ

சின்னமுடை யவற்றின்பால சேம்ம நிபபால்‌
பரிவதில௩ தணாவிலைபபால்‌ சேம்பி னிறபா

நீதாம்பா லிவையனைததும்‌ பருகாப பாலே 17

பினவரும பாலின வகைகள பருகத தகாதவை 3

ஓறறைககுளமபையுடைய குதிரை கழுதை இவறறின பால, இசட்‌
டைக கனதுளள பசுவின பால, ஓடடகததின பால, உபபுககலகத பால்‌,
மோகலஈத பால, ஸதரீகளின ஸதகயம, கருவு,௮௮ பசு முதலியவதறின
பால, கனறையிழநத பசுவின பால்‌, வேறொரு பசுவின எனனால கதத
பால, இரிகத பால, தேவதாகசதாஙகளின பெயரையும சனெனததையும்‌
தரிககும பசுவின பால, செமமறியாடடின பால, அகதணாகளிடம விலைக்கு
வாஙகும பால, செடபபுபபாததிரததில வைதத பாஸ்‌, காயசசுமபோது
இயக துபோனபால : எனபனவாம 17

402 கங்கையலல திரண்டாநாள வைத்த நீருங
காலகழுவி மிகுநரீருங்‌ கலங்க னீரூ௩
தேங்கினுள தாயததீயாற காயநகத நீருஞ்‌
சிறுதுழி௩ா வழிததண்ணீாப பத னீருஞ
சங்கையுடை நீாவணணான்‌ றுறையி னீரு௩
தாரையினா லேசசிலிது வென்ற நீருஞ்‌
சஙகுகல மாககோணடூ பருகு நீரக
தரையிலவிழா மழைகீரு௩ தவிரு நீரே. 18

ஸ்ரீதேசிகபபிரடந்தம்‌ 4406

அவலை.

பினவரும நீரின்‌ வகைகள பருகசகூடாதன --
கஙிகாஜலம தவிர மறுசகாளவைதத மறற ஜலம, காலகழுவியபின மீதி
யாயுளள ஜல்ம, ௬ஸஙயயெை ஜலம, தியில காய்சிய இளநீ, சித குழியில
தே. ஈய ஐமை, வழியிலுளள ஜலம, தணணீரபபகதலில தரும ஜலம,
ஸாதேஹ்த திஅ இடமான ஜலம, வணணானதுறையின ஜலம்‌, தாசையாக
வீழுமபோன எ௫லெ கலகத ஐலம, ச௪ஙகைப பாததிரமாகககொணடு குடிக
கும ஜலம்‌, தமையில விழுவ தறகு முனபுளள மழைஜலம எனபனவாம்‌ 16
403 வேறறிலைமூன்‌ நினனாதே தினனும பாககும்‌
வேற்றிலையி னடிநனியு ஈ௩டவி லீககும்‌
வேற்றிலையம்‌ பாக்குமுடன கூடடித தின்னும்‌
விதவைக்கு முதன்முடிவாச சிரமத தராககும்‌
வேறறிலையுஞ்‌ சுணணாம்பி னிலையு மறறும
விரதஙகோண டிநோளவேற நிலையும பாககும்‌
வேறறிலைதின்‌ னாநிறகப பருகு நீரும்‌
விதையேனவைத ததுதினலும்‌ விலககி னாரே 10
வெற்றிலை விஷயமான விலககு வருமாறு --
வெலறி”லையை ௫ தினனாமல முதலிலே பாககைத இனனககூடா க
வெறதிபேபயின அடி. அனர, நரமபு இவற்றைத்‌ இனனககூடாது ஒரே
சாலததில வெலறிலை பாககு இரணடையும மெலலககூடாத விதவை,
பிருமமசாரி, ஸகயாஷஹி இவாகள வெற்றிலையை உபயோூசெகககூ்டாது
சுணணாமபு வைதஇருகத வெறறிலையை உபயோகிககககூடாதி ஏகாதி
முதலிய வாசு இனெங்களில வெற்றிலை மிச நிஷிததமாம வெறநிலை போடடுக
கொளளாமபோஅ ஐலததைப பருகககூடாது விதைககாக வைத இருக்கும
வெறறிலைககெொடியையும உடயோகெகககூடா அ 19
இப்பிரயகதத்திலே கூறத அம்சங்களையும்‌ பேரியோரிடம்‌
கேட்டு அறியவேண்டுமேண்கிறது--
404 சாதிகுண மாசச்ரம௩ தேசங கால
தருமங்க ணிமிததஙகண முதலா வோதும்‌
பேதமூத லாகவோரு திரவி ய௩தான
பிரிந்துகல௩ தீங்கினையும்‌ பேறறு நிற்கும்‌
பாதமிசைப பிறந்தோககுக கபிலை யின்பால
பருகிடலா காதேனறு மறையோ சோன்னா
ராதவினா லோதியுணா௩ தவாபா லேலலா
மடிக்கடியுங் கேடடயாவு தாமி னீரே ௬ 20

447 ஆகாரநியமம்‌-உரை

அகவ க சழ

பிசாமணன முதலிய ஜாதிகள்‌, ஜ்ஞாகம அஜ்ஞாகம முதலிய கணக
கள, பிசமமசாயம முதலிய ஆசூரமஙகள, தெனனாடு வடகாடு முதலிய
பிரிவுபெற்ற தேசககள, கரஹணம பாவம்‌ முதலிய காலங்கள,
அவரவாககுத தகக தாமஙகள்‌, பாபம புணயம முதலிய கிமித்‌ கங்கள்‌
ஆயெ இபபிரிவுகளுககேறறவானு ஒரே வஸது கொளளவும விலககவும
உரியதாகும்‌ உசாஹரணமாய -- அ௮நதணாககு விலககவேண்டடாத
சபிலைபபசுவின பால ( பசவானுடைய திருவடிகளிஐத ப/றாத )
கானகாம வருணததோருககுப பருக உரியகனறு எனறு வேதாக்‌்இகள
கூறுவார்கள்‌ ஆதலின இததகைய உடபிரிவுககுத தகக முறைகனையெல
லாம சாஸதரஙகளைக கறஅணாகத பெரியோபால்‌ அடிககடி கேட்டு ௯௧5
சேஹஙககளை ஒழிதஅககொளக 20
முடிவுரை கூறப்படுகின்றது
405 கங்கிருளால்‌ விடியாத வுலகுக கேல்லாங்‌
கைவிளக்கா மிவையேன்று கண்ணன காடடூம்‌
பொங்குபுக ழாகமஙக டேளியச்‌ சோன்ன
பொருளிவைநாம்‌ புண்ணியாபாற்‌ கேட்டுச்‌ சோண்னோ
மங்குடலும்‌ போருளுமல்ல தறியா மாந்தா
வலையுளகப்‌ பட்டூுவாம்‌ பழியா தேன்றும்‌
பங்கயமா துற்றவரு ளாளா தம்பாற ்‌
பத்திமிகு பவித்திரங்கள பயின்மி னீரே. 21
அஜஞாகமே மிகுகதுகிறகும இககாமபூமியில்‌ உள்ளவாகமாரககுக
கைவிளககுபபோல்‌ தததுவாததஙகளை த தெரிவிககக கணணனால்‌ காட்டப்‌
படட சாஸதரககளில உள்ள இவவாத தங்களை ஆசாயாகளிடம கேட்ட றிகத
இபபிசபகதததில்‌ வெளியிட்டோம அகிதயமான இகதச௪ சரீரததையும
பொருளையுமே முகயெமாகககொணடு திரியும்‌ காஸஇிகாகளின சொல்லை மமபி
அவாகளின வலையுள அகப்பட்டு மனமபோனவான உணவைகொணடு
கரல விழுஈஅ அழிக போகாமல்‌ பேரருளாளன திருவடிகளில்‌ பதியை
மேனமேலும வளாக்கவலல ஸாதஅவிகமான வஸதுககளையே உபயோகிதது

உஜஜீவிபபீாகளாக 21
ஆகாரநியமம்‌-உரை முற்றிற்று
ரீ தேசிகப்ீரோந்தம்‌ - உரை முற்றிற்றூ

- ஸ்ரீூடெத நிம8ரஷூ8.ஹாகெபயெகொாய 88

அநுராநீதம்‌
ஸ்ரீ6

ஸ்ட .நிமசோஞ ஹாகெ.ரமிகாய ந28

[ அமிருதரஞசனிமுதல பரமபதசோபானமவரையிலுளள நானகு
பிரபஈ தமகளுககும ஒவவொரு பாசுரததின ப தவுரைககுக €ழ விளககமான
கரு ததுரை ௮அ௪சசிட்பபடவிலலை அகத நானகு பிரப. தறகளுககுடீ பாட்டின்‌
தொடாசசியெண கொடு தகக கழுததுரை வரையபபடுனெறது அடத
௮5தப பாசுரததின பதவுரையின£€ழ இககரு த அரையை அமைததககொளக |

அமிருதரஞ்சனி- கருத்துரை.
[ விஷயச்சுநக்கம்‌ ]

மைப.ரதாயததில பிறரால சில கலககஙகள வ௫ததைககணடு ப்ரதி
கன அவறறை நீககககருதி முதலில ஸமபரதாயபமிசுத இ எனற ரஹஸ்யத
தை அருளிசசெய அ, கததவநகளையும ரஹஸயாத தஙகளையும ஈனாகு
அறிக அ உலகம வாழப பினனும ஸாமதிபமவரையிலுளள 16 சஹஸயங களை
யம அருளிசசெய்தாா இஎஙனம மணிபரவாளகடையில ஸ்ரீ தேசிகன்‌
அருளிசசெயத 17 ரஹஸயங௩களே லெலறை ரஹஸயஙகளின முதறபாகமாக
வழஙகுசென றன

ஸ்ரீ தேசிகன பெருமபாலும ஓவயொரு ரவாஸயசதினதொடசகததி
லம முடிவிலும அத அத ரஹஸயததின விஷயததைச சருககிச லெ
பாசுரங்களை அருளிசசெய திருககிரா இவவாது 1/- ச ஹஸையஙகளி ஹம
அருளிசசெயயபபடட 59-பாசுரறகளும ஒரு பரபஈதமாகத தொகுககபபட்டு
அமருதாஞ்சனி ” எனறு வழஙகுஒனறத

அமருதததைபபோல அலலது அமருதததைககாடடி லும்‌ இபபிர
பதம அஸ்க திபபவரின உளளததை மகிழவிபபதால இது இபடெயா
ஒணடிருககலாம இதில ஸ்ரிதேசிகன ஆசராயனது அருளபெற்றுத தாம
உஜஜிவிதததைக கூறி, சேதனம அசேதனம ஈசுவரன எனனும மூன்று
தீதனவஙகளின ஸவரூபததைப பிரிததக காட்டி, இருமாதரம தவயம
சரமசலோகம எனனும மூனு ரஹஸயஙகளின அாததததைச சுரகஇ
வெளியிடுஞா

1 மிகுதத ஜஞாகததையும கமமீது அளவற்ற கருணேயை 1
மேடைய அசராயாகள ஈமமை உஜஜீவிகக௪ செயவதைத தம பொற்பபாகள்‌
கொண்டனா , ஈமககுத தததுவாததகைளை உபதேரித இ, நம மனம்‌
ஒன்முலும கலககாதவாத செயதனா , எமபெருமான மகிழகவுடன எஏதகும
பரபததியெனனும உபாயததை அஅவடி க௧௪செய த ஈம பிறவியையொழி ௫
தனா இததகைய ஆசாராயாகனுடைய ஸமபரதாயததில நாம ஈடபெடடு

அாக்ஷ£சசத்தசைப பெறும பாகயெமடைகதோம ௬, 1

449 அமிருதரஞ்சனி-கருத்து

யை

2 முனபு கடலைக கடைகத தேவாகளுககு அமுதை அளிததான
எமபெருமான அறத அழுதததைக காடடிலும மிசப போகயமாயுளள
அவன திருவ களை உபாயமாக ஆசாாயாகள கமககுக காட்டிககொடுததனா
அவாகளுடைய அறுஷடாநததை யிகச சிறகததாகப்‌ பறறி அதில ட

படடோம

5 செதசனே! மொக்ஷததிறகு சொகாரணம எம்பெருமானது
அருளேயாம அதைப பெறுவதற்கு முதலில தததுவம மூனறையும கனகு
அறிகஈது அ௮அசனமூலம உபாய ததை அறுவுடிககவேணடும 2

4 திருமஈதிரம தவயம சரமசுலோகம ஆயெ மூனது ரஹஸ்ய

களையும ௮ாததததுடன அறிததால உபாயததை அதநுஷடிதது ஸமஸார
அககததைப்‌ போககிசகசொளளலாம 4

௦ எமபெருமானுககு இததச சேதமும்‌ அசேதகமும சரீ.ரமாகும
அவன அவறறுளசா அசதாயாயியாயநகிறகனெ றான அவன கணணனயப
பிறது தயிரையும வெண்ணெயையம உணட. அபோல பரளயகாலத தில
பரபஞ்சம முழுவதையும தன வயிறறில கொளகெரூன மேலும டயிருககுக
களைபோல ஸாஅககளைத துனபுஅததும துஷடாகளைக கொன்றது துன
டீததை நீககுனெறான இததகைய பெருமைவாயகத எமபெருமானுடைய
இருககையில அணியும வளைபோல அலலஅ சஙகமபோல மம ஆசாய
ஸ்ரீஸகதுகள அ௮மைககுளளன , அகத ஸு்கதஇகளா பிறமதததினரை
வெல்வதறகுக கருவியாயமைகதமையால எமபெருமானகையில வெறறிச
சனனமாய அணியும வளையாகவும, ஜஞாசததை வளாககவலலனவா தலின
ஜஞாகததைத தமவலல ௪ஙகமாகவும வருணிககபபடடன ட,

0 ஒருவராலும இயறறப்படாஅ அபெளருஷேயமாய விளஙகும
வேதாசதககளால போறறப்படுனெற எமபெருமானுககு உபமானமாக அலை
யேயிலலாத அழுதககடல, கடலநீசை முழுதும பருகிய மேகம, விலை
மதிககமுடியாத இகதரரநீலபாவதம, வெயிலும கிலவம சோசது பரகாசிக
கும பகல எனனும அஸமபாவிதமான பொருளைக கறபிததுக சவிகள கூறு
வா அனால அவன இருவடிகளை ௮டைகச பாசவதாகளுககு உபமானமான
பொருளகள மனததால நினைபபதறதகும இல, ஆக பாகவதாகனள எமபெருமா
னிலும சிறநதவா எனனலாயிறது 6

7 மோகூஷததைத தருபவனாக வேதாநதஙகளால பேசபபடுகனெற
எமபெருமான அ பெருமையை நனகறிநத ஆசாராாயாகள, அனைததினும
சிறகத மூன று ரஹஸயஙகளிலுளள ஓனபது அாததங்களையும ஈமககு உப
தேசிததனா (ஒனபூஅ அாததஙகளைப பதவுரையின€மக காணக ) ர்‌

8, “நானே எனககு ஸவாமி, எனனைக காககும கடமையும்‌ என
னதே, அசன பலனும எனனுடையதே ”' எனற விபரீ தஜஞாகஙகள நீஙகப
பெதது அவையனை ததையும எமபெருமாணிடமே ஸமாபபிததோம அவன
திருவடிகளையே உபாயமாசவும பலனாகவும கொணடோம கணணன

01

அநுபநதம 420

அாஜுஈனுககு உபதேசிதத பரபததியையே நமககும ஏறற உபாயமெனக
கருதி அதை அறுஷூடிததோம இனனும சரணயன செய்த உப
சாரககள அனை ததையும பெறறோம பின கமககு வாபபோகும அாசசிராதி
மாரககம பகவதஹ்பவம முதலிய ஆரகதஙகளை கினைஈத மனககவலை நீஙகப
பெற்றோம்‌ இததகைய சதபபுடன நாம இணி இககாமபூயியில இருககும்‌ வாழ
வும சிதயஸுரிகளுடைய வாழவை ஒதததேயாம 6

9 கம ஆசராயாகள ஈமககு௪ செயத &பதேசததின ஸாசமாவது-
தத.தவ௫களின ஸவரூபஸவபாவஙகளை உபதேசிதத மோகேோபாயததைக
காடடிககொடுதத ஆசாாயாகளின திருவடிகளே இவவுலலை உபாயமாக
வும ஸ்ரீவைகுணடததில அறுபவிககும பலனாகவும ஆவன--எனபதாம 9

10 சேதநம அசேதமம ரசுவான எனனும தததவஙகளின ஸவ
ரூபஸவபாவஙகளை வேதாகதககள கூறுகறபடியே ஆசாயாகளிடம தம
பாகயம பரிபகவமான நாளில கேடடறிசது இருவஷடாகூரததின பொரு
ளையம கனகு உணாகத விவேகிகள வேறொெொனதையும நாடாத தாம உஜ
ஜீவிககும வழியிலேயே ஊ2௰௰கொளவா 10

1] வனைததுககும காரணமாயும அகதாயாமியாயும கினது
காககும ஸாவேசுவான கருணையாகிய நீரமைப பொழியும காள
மேகசமாயப பிராடடியுடன பிரகாசகனெருன அவனுககுச௪ சரீசமா
யளள ஜீவாகள “ காம முன, காம முன '' எனஅ போடடியிடடு ஸ்ரீவை
குணடததில எமபெருமானுககு இடைவிடா கைஙகாயம செய்ய உரிமை
யுடையவாகள பரகருதி காலம சுததஸததுவம ஆ அசேதகஙகள ஸ.தால
மான உருவமுடையனவாயநிதகினறன இசச ஞானறுதத.துவஙகளின
ஸவரூபததையும ஸவபாவததையும ஸுக்ஷமாரததததையறிகத ஆசராயா
கள ஈமககு உபதேசிததபடியே இகத ரஹஸயததில வெளியிடடோம 11

12 உலகில சஈதூான தன கிலவினால இருளைப போககுனெருன
அதுபோல ஈம ஆசா£யாகள வேதாசகதோபதேசததால ஈம அஜஞாசததை
ஓழிககினறனா அவாகள்‌ கமமால அறியமுடியாத பகவானுடைய பரகாரக
களை நமக்கு உபதேசிததபடியே இகத சஹஸயததில வெளியிடடோம 12

13 தவத பொனபோனற திருவடிகளையுடைய பெரியபிராடடி
யாரநிதயவாஸஞசெயயும திருமாபினையுடைய திருவரஙகனுடைய அடியவா
களுக்கு அடியவராயகின அ ௮கதப பாகவ தாகளின திருவடிகளை முழியிறகுடி
நிறின்றோம இகதப பாகயம பெதற காம ஆசகதத தின வடிவமெனனலாம
படியுளள மூன்று ரஹஸயஙகளின 51 அாததவிசேஷஙகளை இசச ரஹஸயத
தில விளககினோம இவை சரீரததைமடமெ காககும அமுதமபோலனறி
உயிரையும காசகும அழுதமாகும [51-அ௮ாததஙகளை ஏஹ்ஸயததிலே காணக]

14 ஜீவாதமாவாகிய நான மறதறைப பொருளகளை அறிபவனாகவும
ஜஞாநஸவருபனாகவும நிறதகினறேன , அசேதகஙகளைககாடடிலும வேறு
படடவன, ஸ்ரீமசசாசாயணனுககே எபயோதும அடியன வேறு ஒரு
வஸதவிலும எனககு உரிமையிலலை ஸ்ரீவைகுணடததஇிககு௪ சன து
எமபெருமானுககு இடைவிடாது கைஙகாயமசெயயவேணடுமெனனு

451 அமிருதரஞ்சணி-கருதது

ச்‌

அவா மிகுகது, தெவிடடாத அழுதமாயநகிறகும எமபெருமானுடைய
இருவடிகளை௪ சரணமடைகதேன 14

15 ஈம ஆசாாயாகள ஈறகுணமும நலலொழுககமும நிரமபப
பெறறவாகள அவாகள்‌ அஅஷடிசுத பாபததியின பெருமையால கம
முடைய எணணிதகத பாபஙகள அனவிவிடட பஞ்சுபபொதிபோல ஒழி த
விட்டன அஜஞாகததை மேனமேலும வளாதஅ அழியும இரதக காம
சரீரம நீநுகிப பரமபதம சென எமபெருமானுககுக கைககாயமசெயய
அவன ஸஙகலபிதத காலததை எதிபாராத அகிதனெரோம, இனி எவவகை
யாலும கமககு மறதுபிறவியிலலை 15

16 ஸாவேசுவரன அடியாகளுசகு வேணடி௰ பலனை அளவுககு
அதிகமாக அளிகஅவலல்‌ கருணை கிரமபியவன அவன ஸவரூபததையும
ஸவபாவததையும கனகு உணாநத அஆசாயாகளின உபதேசததால காம
அஜஞாகம ஒழியபபெதமறோம இதுகாறும்‌ இருகத மாழவுகீககதெ ததவ
களை அறியவலல பெருமைபெறரறோம 16

17 “ ்ரிமககாராயணனே எலலோரினும மேமபடடகன , சேத
காகளாகிய காம அவனுககு எதகாளூம அடியா, சேததம அசேதசமாகிய
பரபஞ்சம முழுஅம அவனுககு௪ சரீரம ” எனஅ வேதாததஙகளமுழுஅம
ஒருமுகமாயப பேசுனெறதன இவவாததஙகளைக கருணேையிகக நம ஆசராயா
கள உபதேசிதது கமமை சலவழிபபடுததியதால அஜஞாகததை நீககவலல
விசேஷஜஞாகததைப பெற்றோம்‌ 17

18. அ௱ததபஞ்சகததையும்‌ சரீராதமபாவஸமபநதததையும கனகு
அறிநத நம அசா£யாகள ்ரீமகநாராயணனே உபாயம எனறு தாம
அறிது ஈமககும உபதேசுதன அவன இருவடி களில ஈமமை ஸமாபபிதத
னா ஸாவேசுவரனாகிய பேருளாளன இயற்கையாக ஈமமிச உளள
அருனாலும பிராடடியின புருஷகாாததாலும கமமைக காககவேணடி௰
வஸதுவாக உடனே ஏறு ககொணடான நாம இனறைககே மோக்ஷ்ததைப
பெற இசைகதாலும அவன அளிகக முறபடடுகிறனெருன இணி ஈமககு
மஜபிறவி ஒருகாலுயிலலை இககாமபூமியில இருககும காள வரும இனப
மும்‌ இன்பமும்‌ ஈமககு அறுகூலமேயாம சாம உஜஜீவிபபதறகாக
இணிச செயயவேண்டிய ஈமககு ஒன அமிலலை

19 மனமே ! ஈம ஆசராயாகள அறபபலனை நாடாதவாகள்‌, பிறா
அககம காணச சடியாது அதைப்‌ போகக முதபடுமவாகள இவாகள
நமமை எமபெருமான கஇருவடீகளில ஸமாபபிததனா அவனும கமமை
ஏறறககொண்டான இணி நாம மறுபடியும இககாமபூமியில பிறவாது
செய௫ ஒருகாலும அழியாத ஸ்ரீவைகுணடச்‌ தில ஈமமைச சோபபான
இப்படி யிருகக, நீ ஏன மடழசடூயடையாதிருககெனமுய ? நீ இவவுலகில
இருககுமவரை உனககு ஏறததொன்றைக கூறுகனமேன சேடபாயாக
இஙகு இருககுமகாள எமபெருமானுககுச செய்யும கைஙகாய ததை
வீணெனறு நினையாதிருகதால பாமபதததிசகுப போய்ச செயய்வேணடி௰
கைஙதீஙகளை யெலலாம இககாமபூமியிலேயே பெதறுவாழலாம இவவாறு
இருபபின பகவதபசாசம முதலிய ஒருதோஷழமும ஈமமை அணுகாது,

அநுப௩தம்‌ 452

விசேஷஜஞாகமும உணடாம [இபபாசரம தம திருவுள்சாததைககு நித அ க

தேறஅவதாகும்‌ ]

20 மூபபது வாககியம அடகயெ இகத ரஹஸ்ய ததில ஸகலவேதாக
தாாததககளையும பொதி கூறினோம இனிப்‌ பெளத தா, ஜைகா, சராவாகா,
ஸாஙகயா, சைவா, தாாககொ முதலிய பிறமதததினரறின்‌ மததாலகள தலைக
காடடமுடியாஅ இததலைய ரஹஸயதகை மனததில பதியவைத அ உஙகள
அஜஞாஈததைப்‌ போகதகிககொளக 20

21 உலகில புகஇரன தன தாயிடம்‌ வெறுபபுசசகொண்டாலும
தாய அவனைப்‌ புற்ககணியா அ அவனது சனமையையே காடுவான ௮௧௩௭
மே காம எமபெருமானை வெறுததுத தளளினாலும அவன இயறகைக
கருணையால நமமைக கைவிடாத நம உளளத்திலேயே குடிபுகுசது கம
மைக காககினமான இததகைய ஸாவேசுவரனுடைய ஸவளுபஸவபாவவ
களை ஆசாாயாபால கேடடுணாததபம௦ இதில வெளியிட்டோம ஈம வித

தாகதததிறகு முனனைபபோல இருக திககுவிளைவிககபபாககும வாதி

ஆசராயாகளோடு வாதமபுரிய வரதால பெரிய வெளளத இண
21

கூசா மம்‌

நடுவே அகப்பட்ட ஈரியைபபோல கதியினறித தோதனொழிவாகள

22 பாசவதாகளின விரோதிகளை ஒழிபபதறகாகத தானே திருக
கையில ஏறிவீ௰றிருககும தஇருவாழியைக கொண்ட பகவான தன அடி
யாாகளைக காககும பொறுப்பை ஏறறதுளளான அவன கருணை தனமபக
கதை முகமாயப பாபததை௫ செயயசக்டாதென௮2 வெளியிடடான
இச ஈலலுபதேசததை ஏறதுககொணட மனம அற்கூலமாய சடபப
பற்றிப்‌ பாகவதாககு மனைவியைபபோல பிரியமானதாகு.ம அடியாரகள
தம சரீரமாடகிய போஃகளத இலகினறு மேன அ ரஹஸயஙகளின ஜஞாக
மாகிய ஆயு தததால இசதரியஙகளாயெ எதிரிகளை அடி வ௫படட ததி

வென்னுவிடுவாரகள 22

28 ஸாவேசுவான பரளயகாலத இல்‌ அழிதஅப்‌ பின படைதத
கடலமாமுமுவதையும ௮சஸதயமுனிவா தம உளளககையில அட கதி
குடிதஅவிடடாரா அதுபோல ஸல வே தாசதககளின ஸாசாததம முழு
வதையும ஈம ஆசாரயாகள தம மனததில பதித அககொண்டனா அவா
கள காம காமபாசம நீஙக உஜஜீவிககவேணடுமெனறு அருளகொணடு
ஸாமாாததததை கமககு உபதேசிததனா அதை நாம இகத சஹஸயதஇல
வெளியிடடோம 23

24 பரகராதி காலம ௬தகஸத வம ஆகிய அசேதகங்கள ஞூனறி
அள ஸதஅவம சஜஸ தமஸஎனனும முககுணங்களைககொணட மேல்பாகரு தி
பரகருதி, விகருதி, பரகரு திவிகருதி எனறு னது வகையாயப பின
இசருபத அநானகுவகையாயப பிரி த. காலததிறகு மூனதறு குண
களூம கடையா அஅவும பலவிதமாயப பிரினெற த சததஸத அவ த இன்‌
மாஅபாடுதான ஸ்ரீவைகுணடமும அதிலுளள பொருளகளுூம அக இகத
மூன அ அசேதநஙகளூம எமபெருமானுககு௪ சரீரமாயகிறபவை, அமிவென
னும குணமிலலாதவை இவவமச௫ஙகளை நம ஆசாசயாகள உபசேதசனா

453 அமிருதரஞ்சனி-கருதது

25 இகத வஸஅ எனனுடையஅ எனது நினைபபத மமகாரம
சரீரததையே அகமாவாக மினைபபஅ அஹங்காரம்‌ தனனை ஸவதகதரனாகக
கருதுவது ஸவசகதராதமபசமம இவை மனதம ஓஒழியபபெறு௮த தன
ஸவரூபம, தனனைக காககும பொறுப்பு, அதனால வரும பலன ஆகிய எலலா
வறறையும எமபெருமானபொதுபபென கினைசது அவை னைதஇலும
தன ஸமபகுதததை அடியோடறதது எமபெருமானணிடம ஸமாபபிபபவனே
உஜஜீவிசகமுடியூம 25

26 காமபாசததால கடடுணடு ஸமஸாரதஇல உழலபவா பதத
ராவா உபாயததை அ௮றுஷடிதத மோகததை அடைததவா முகதா ஒரு
போஅம காமஸமபகதம இன்றி எமபெருமானைபபோலகினறு அவனை
அஅபவிபபவா பஅதெயஸ௫ரிகள இஙகனம மூவகைபபடட ஜீவரையும
வேதாகதஙகளை ஈனகறிநத ஈம ஆசாராயாகள நமககு விளககிக காடடினா. 26

27 வேதஙகள அனை தஅம ஸாவேசுவான இருவடிசளையே போற்று
ஜனெறன அவன எலலோரினும மேமபட்ட வன, அனைத அஃகும காரணமாய்‌
பவன ஆயினும்‌, காரியபபொருளகளிலுளள தோஷம ஒனதும அவ
ணிடம தடடா மேன மேலும வளாகஅகொணடேவருனெற ஈமமுடைய
காமஙகளை ஓஒழிகக எமபெருமானதிருவடிகளில பரபததியைச செய௮
விட்டால்‌ கமமால அஅஷடிககமுடியாத பகதஇயோகம முதலிய கடின உபா
யஙகளின ஸதாகததில அவன தானே கினது மோக்ஷததைக கொடுபபான

26 பாகருதியெனனும அசேதமை சரீ ரததோடு ஓன௮படடுமின அ
ஸமஸாரஅககததைத தருகனஐ௮அ இகதச சரீரததில ஜீவாதமா புகுக௮
நடதஅனெரான இகத ஜீவனுககும அததாயாமியாய ஸாவேசுவான நிற
கினமான இகத ஞூனறு தததுவகைஞஎள ப.ரகருதி உடலபோன ஐது ஜீவாத
மாககள க௨வில௪ கணட முதஅககளபோன றவை, இவறஜஹைத தரிததுகிற
கும ஸாவேறவைரன மூததுககசாக கோபபதறகேறத த௫கததாலாகிய தரல்‌
போனதவன இதத ஸாசாததஙகளை ஆசாரயாகள தமக்கு உபதேிகக,
காம இகத ரஹஸயத தில விளககனோம 28

29 மஹாபரிசுசதாகளான ஈம ஆசாாயாகளின பெருமையை உலஇ
லளளோர அனைவரும புகழகினறனா அகத அ௮சாரயாகள உபதேசித்த
விஷயககளையே அமைதது இகுதத ததஅவதமயசுளகம எனனும ரஹஸயத
தை இயறறினோம இதை ஈனகு அ௮றிகதவா சேதன ஈசுவரன இவா
கணின ஸவரூபததையும ஸவபாவததையும அறியாது பிதறதும பாஷணடி.க
ளான பிகமதததினா வீசும வலையுள அகபபடமாடடாகள சேளாகசம

எனுஞ்சொல அசமகமுததஇிரையிலுசாள நீமைக குறிபபதபறறி அருகிய
எனுஞசொல பிர€யோகிககபபடட த) 29

2௨0 எமபெருமான ஈம ஹருதயததில நிதயவாஸம செயது காம
பகதததை நீககும மருகதாகவும அஅபவிககத தெவிடடாத அமுதமாகனும்‌
விளஙகுஒனளுன இவனுடைய திருவடிகளின பெருமையைப்‌ பாாததால
இைசிஈம மனததால நினைககவும முடியாதவை இவறறின இனிமையைப
பாததால்‌ விடவும முடியாதலையாம இகதத திருவடிகளின நிழல்‌

அநபநதம்‌ 454

ஸம்ஸார ரப்‌ ததைப போகசவலலதாகும ஆசாராகளின்‌ உபதேசததால
ஸாராதிதுவகளை அறிகத நாம இததகைய இருவடி.களையே உபாயமாகவும

பலக ம ப அறினோம 20
அருமையான அாததவிசேஷஙகளைககொணடு நமமால அறு
ஸஈதிககப பெறும்‌ ஸஹஸரகாமம முழுஅம ஸ்ரீ மக காராயணனுடைய

புகழையே பெசுனெற த இத்தகைய ெப்புககொணட எமபெரறுமான
தாமரையிஸ்‌ அமாநத பிராடடியுடன பிரியாதகினறு ஈமககு அருளபுரி
னெரறாண இவெவருனால, வேதஙகளில சிற இமிறகும ஞூனறு ரஹஸ்ய

2
களில்‌ கூ அப்பட்ட கலை நிஷடையைப பெறனேோம , 21

32 எமபெருமான ஜீவாகளுககு௪ செய்யும உதவி அளவிட
பாலதன அ முதலில சரிரததைக கசொடுச அ அழியாத ஜீவனையும கொடுத அ
௮/௪ சரீ மததிலும ஜீவனுககுளளும பிராட்டி யுடனபுகுகது அசதாயாமியாய
நி. னர ண. ஆதமாவை ஸவதகதரனெனறு நிணையாமல எமபெருமானுக
குள சேஷஉலமன 2 சிறகத ஜஞ்ாகத்தையும ஆகக தததையும அளிகதினணாணன
பின பரப்‌ ௫ இயெனனும உபாயததைக காட்டி அதனை அறுஷடிகசசசெய்து
அவனபொஅபபைத தானே ஏற்ககொணடான சரீ ரம கழிசதஅம
ஸ்ரீ வைகு ணை உடததை அடைவித அத தன திருவடி கரூககுக கைககாயம
செய அ நிதயஸாரிகளோடொகக வாழுமாஅசெயய ஸஙசலபிததவிடடான
எனனே அவன செயயும உபகாசம !!! 82

338 ஸ்ரீ மக்கா ராயணன திருவடிகளையே உபாயமாகவும பலனாசவும
கொண்ட. ஆசாரயாகள இ௫அகாஅம நமக்கு எமபெருமான அருளாத மோக்ஷ
சத்ததை காம பெறுவதறகு ஏற்ற வழியைத தேடிக காடடிததகதனா, 88

௨5.4. இதன கருத.துரையை 3814 வது பாசரததிற காணக மூன்று
மடியில “சரணை இல' எனறம, சானகாமடியில £எ றனெற வெலலைகளெலலாக
கனளையறஅு” என்றும பாடகஙகொளக 54

2௦ ரீ.மககா.சாயணன இருவம களையே உபாயமாசவும பலனாகவு2
கொணட மம ஆசாரயாகள ஈமககு தவயததை உபதேகெக, அதனை இனி
வருங்கால அ இல அஹஙகாரமமசாரஙகள நீக வாழுமவகையைப பெறறோம

36 மனமே! வேறு கதியின றி வாத சரணமடை தவா என தகைய
குதம்‌ செய்‌ இருபபினும அதை எமபெருமான பொருடபடுததமாடடான
இததகைய எாவேசுவரன இபபொழுது நம காமநகள முழுவதையும்‌ வே
சற தது மிதயஸா௫ரிகளின கோஷடியில ஈமமைஏச சோககவிரைனெரறான
இசை மிணைமகஅ இணி நீ வலையறறிரு 86

37 பகதியோகம முதலிய மறற உபாயஙுகளை அருஷடிகக௪ ௪௪இ
யற்ற எண்னை அவவுபாயஙகள கைவிடடு நீகனெ. என பரபதஇயால
மழகக ஸாவேசுவரன தானே அத அத உபாயககளின ஸதானததில
நினது பலனை அருள முறபடடான இவவெமபெருமான சரமசலோகத
தில எலலாப பாபககளையும ஒழிதஅவிடுவதாயக கூறிய உறுதியை நினைக அது
இணி ஒருககானும வருகதாதவாறு தைரியசதைமடைகதோம உ. 87

38. 80-வஅ பாகரஒரையிற காணக 26

455 அதிகாரசஙகிரசம-கருத்து

89 ஈம ஆசாாயாகள ரஹஸயஙகள மூனறிலும உபாயமே முக்கிய
மாயக கூதப்பட்டிருபபதாக உபதே௫ககனெ௪னா அவா கமமால செயம்‌
முடியாதென அவிட்ட பகதியோகததையும, கைககொளளும பம்பததியையு ம,
அதன பலனான மோ௯ததையும நனகு அறிஈதவாகள ஜஞாகமம அவ்கை
டாம வைராகயம அகிய இவதமுல பெருமைபெறறனு விளஙகும இததஸகைய
ஆசாரயாகளுடைய அருளை காம பெற்றதால்‌ எமபெருமானுடைய கரு
யும ஈம மீது மிக ஓஙகி ஸமஸாரபஈதததை வேரறததவிடடது 39

அமிருதரஞ்சனி - கருதது முற்றிறறு

Loe

ஸ்ர நிம8ூரஞ2 ஹாலெயிகாய _நூ2$

அதிகாரசஙகிரகம-—கருததுரை.
| விஷயச்சுநக்கம்‌ ]

நம ஸமபசதாயதஇல காலக்ஷ்ூபத இல பரதானமாய விளககுவ அ
“பரி மதரஹ்ஸயதரயஸாரம” எனணாம தேசிகஸ்ரிஸ கதி இது 82-அதிகா மங
கள கொணடஅ, மணிபமவானகடையில அமைசதஅ இகத அதிகாரககவனின
அாததததைச சுருககிக கூஐ௫வதால இபபிரபகதம இபபெயா பெறத்‌.

ஸ்ரீ தேசிகன்‌ இதில பதது ஆழவராகள, மஅகவிகள, எட்டு ஆசார
யாகள, இவரகளைப புகழாஅ பேசி, ஆசாரயபகதியின அவசியத்தை வென]
யிடடு, சனியே எமபெருமானா, ஆளவகதாா, காதமுணனிகள எனும்‌
ஆசாரயாகள நம ஹிததாகதததஇதகு௫ செய்த உபகாரததைக கூறி, பிண
ஓவவோ அதிகாரததின அாததததையும சருககி அகதாதிததொடையி
லமைஈத பாசரங்களால வகெளியிடடு, கோயில - திருமலை - பெருமான்‌
கோயில ஆகிய இவயதேசஙகளுககு ஓவவொரு பாசுரமிடடு, தஇிவயப்ா
படத சதைப பாடியருளிய ஆழவாகளூன முதலவரான முதலாழவாா அண்‌
காடடிய விளசசைசசொணடு இபபிரபசதம அருளிசசெயத தாகககொண்டு
அமமூவமையும விசேஷிததப புகழகது, பகதாகளால்‌ விட வொண சைத
ஸ்ரீ ஙகநாதன இருவடிசஸின பெருமையை ஒரு பாசுரத தால விளகக, இகம்‌
பிரபகதத திகு அதிகாரிகளை ஒரு பாசுரததால காட்டி, ஆசராயாகணின
உபகாரத்தை அஅஸ௩ இதத முடிககிறரோ

40 பொயகையாழவா, பூத்ததாழவாா, பேயாழவார, கமமாழ
வா, பெரியாழவா£, குலசேகராழவாா, திருபபாணாழவாா, தொண்ட.ரடி.ப
பெரபாழவா, திருமழிசையாழவார, இருமஙககையாழவார ஆகிய ப.இண்‌
மரும பகவானை கனகு அறுடவிதது ம௫ிழகது அதறகுப போககுவீடடாகப

அருபநதம்‌ 420

பாடியருளிய இவயபரபகதஙகளை நாம அாததததுடன குருமுகமாய அத
யய கமசெயது இதுவரை கமககு தனகு விளககாதகிருகத வேதபாகஙகளின
அாததஙகளையெலலாம ஈனகு அறியபபெறறோம

* தண்போநநல்‌ ' எனறு குளிஈத தாமரபாணியைக கூறியதால,
கமமாழவாரின எணணம அனைவரும்‌ வாழவேணடுமென து குளிகஅ
நின்றமை ஸுூசிககப்படட த

்‌ துயய குலனேகரண்‌ * எனறதால, பாகவதாகளிடம இவாகஞளு
உளள ஈடுபாடடைக குறைககக கருதிய மட இிரிகள, பாகவதாகள ஏதா
ஹாரதசதை அபஹுசிததாகனளென அ கூறியும அவாகளுககாகத தாம குட்ப
பாமபிற கையிடுமபடி பரிசுததமான எணணமுடைமை காட்டப்பட்ட த

மழ்சைவநத சோதி ' எனறஐதால, பெருமபுவியூரில யாகஸபைககு
இவவாழவரா எழமுகதருளியபோது அு்குளள அசதணாகள இவருடைய
சேஜஸஸைக அணடு கூசி, மேலே உசசரிகசவேணடிய வேதமகதரததையும
மறககுமபடி சோகதமை காட்டப்பட்ட த

“வையமேலாம்‌ மங்கையர்கோண்‌்‌ என அதால, இவா வாளை
யம வேலையும ௮௧௧௫ ஸாவேசுவரனபககல ஆடையாபமனாதிகளைக கவர்ட
புக, அசசமயத,தில அவன உபதேரிதத இருமகதரத தால இவா ஞான௪சடா
பெற்ற ஸகலலோகஙகளிலும வேசாததஙகள பரகாசமாமபடி, பரபடுதங்களை
அருளிசசெய்தமை கூட றபபட்டது 1

41 எமபெருமானுககும ஜீவனுககும பததுவிதஸமபகதஙகள உள
அவையாவன - 1 ஆசததரூபமான பகவானுடைய அறுபவம 2) அவனை௫
சரணமாக அடைதல 3 அவனையே தன ஸவரூபததிறகுத்‌ தகக பலனாகக
கொளளுதல 4 அவனோடு பலவகை உறவையுடைமை த தீகாத விஷய
களில்‌ ஆசையை அவனால ஒழிககபபெறுதல 6 அவனவிஷயமான பத
உணடாகபபெ௮தல 7 பாபங்களை ஒழிசகபபெறு தல 6 அவனுடைய
கருணைககு இலஃகாயிருததல. 9 அவனால தனீஅவஜஞாநகம உணடாகப
பெஅதல 10 அவன தனனைபபோலாககபபெறுதல எனபனவாம மதுர
சுவிகன தம வாழகாளில கணணன இவவுலலை எழுக தருளியிருகதபோதிலும
அவணிடம ஈடுபடாமல்‌ ஆழவாமையே பறறி இதப்‌ பத அவகையான ஸமபத
தீததையும அழவாவிஷயததிலேயே கொணடா இங்கனம்‌ ம. ரகவி
கள காட்டிய (ஆசாயனை அடைதல எனற) வழியே ௮றபஸுகஙகளை
விலககும ஸதாயமுடைய ஆஸதிகாககுச இ௫ததாம 2

42 எனககு சலலுபதேசககளைச செய்து என ஆகமாவைப பரம
புருஷனுக்கு அடியனெனஅ காடடிககொடுதத என ஆசாாயனையும, அவ
ருக்கு ஆசராயன, அவருககு ஆசராயன எனற முறையில ்ரீபாஷயகாரர்‌
வரையில உளள ஆசராயபரமபமரையையும வணகூப பின ஸ்ரீபாஷயகாரா,
பெரியகஈமபி, அளவகதா£, மணசகாலதமபி, உயயககொணடா, காதமுனி,
ஈமமாழவார, விஷவகஸேகா, பெரிய பிராட்டி. ஆகிய இவாகளை முனனிட்‌
டுககொணடு எலலாாககும பசமாசராயனை ஸ்ரீ மகமாராயணன ர வடி
களை௪ ௪சணமடைஇூனேேன ப்‌

457 அதிகாரசங்கிரகம்‌-கருத்து

48 வேதாசதஙகஞககுத தம மனமயபோனவாஅ அாததததைக
கறபித இஃ கெடுககப்பாாககும ஹைறுகாகளுககு ஸ்ரீபாஷயகாரா ஒரு மத
யானையாயகினறு அவாகளுடைய வாதமெனனும வாழையை முறிதஅத
தளளினா, அவருடைய ஸ்ரீஸூகதிகளிலேயே ஈபெட்ட காம இனித
சகாதசெயகைகளை மனததாலும கருதோம 4

44 நெடுககாலமாக இககாமபூமியில காம உழலகினறோம இமத
ஜகமததில பாகயவிசேஷததால (ஆதமா தேஹததிறகாடடிலும வேறபட
டிருசதல முதலிய) ஸாராததஙகளை அறிகத கமமை மதுபடியும இவவுல்‌
இலே பிச௫வாது செயயும கருணையுடன ஆளவதறகு வதா எனனுமப்டி
யுளள அளவததாருசகு காம தாஸாகளானோம இனித தகாதவிஷயங
களைப போதிககும பிறமதததினரின நூலகளில்‌ ஈடுபட௨மாடடோம

45 ஸ்ரீமககாதமுனிகள தமமிடம அளவதற பசதியையுடைய
இழையகததாழ்வான மேலையகததாழவான எனனும இரணடு மருகருகளுதி
தாளவிசயையாகய கநதாவவேதததையும அதில அமைதஅப பாடுவதகுத
இவயபசபகதததையும உபதேசிததருளி, யோகமாாககததையும இவவுல
நிறகுக காட்டி ககொடுததருளினா. இததகைய பெருமை வாயமத அவா
திருவடிகளையே இனநதோஅதும வணக௫௰ உஜலீவிபபோம இகதப பாககியம
பெறற நமககு கிகா இவவுலலெ யாவா உளா 9 6

46 நம ஆசாரயாகள “ஸ்ரீமசகாசாயணன இருவடிகளை௪ சரண
மடைகதால அவன ஈம பொதுபபை ஏற்றுககொணடு காபபான' எனது
அணிவுகொணடு அவன தஇருவடிகளைப பதறி அவற்றையே கமககும கைத
உபாயமாகக காடடிககொடுததனா, மேனமேலும கமமிடதது வளரும
அஜஞாஈமாயெ இருளை ஒழிககவேணடுமென அ ஈமபால கருணைகொணடு
நமககு ஜூனது ரஹஎஸயசகளின அாததததையும உபதேரசிததருளினா.
அவவாததததை இசகாமபூமியில எசகாளும அதஸகதிசது மகிழபபெற
ரேம. எனனே கம பாககியவிசேஷம பய 7

47. கடலில அவதரிதத பிராட்டி எமபெருமானுடைய திருமாபை
உறைவிடமாகககொணடாள அகனமே அவளோடு கடலில தோன றிய
செளஸதுபரதனமும அவன இருமாரபில அணியபபெற்றது அததகைய
கெளஸஅபரதநததைச சரீரமாகககொணட கி தயஸாூரியையே தமக்கு
அபிமாநிதேவதையாகககொண்ட. ஜீவாகளாகய காம்‌ அவன திருவடி களில
நிதயகைஙகாயம செய்ய உரிமையுடையோம, ஆயினும்‌ காமபரவாஹத தில்‌
அகபபடடு அதைப பெரு இருககிறோம. ஸு௯்த்மாா த தஙகளை யும அரத தபு
சகததையும அறிந்த ஈம ஆசராயாகள ஈமமீஅ கருணைகொணடு வேணடிய
அாததஙகளை உபதேச த.த உஜலீவிபபிககமுதபட்டனா இணிக கவலை வன [4

48 “எவவளவு கறமுலும போதா இனனும கறகவேணமும* எனது
அவா மிகுதஅப பதினெட்டு விதயாஸ.தாகஙகள முழுவதையுமே கத்ரு லும்‌
அவையெலலாம வீணசுமையாய எணணனளவில நிறகுமேயனறி வாழவிப
பதறசூ ஏஐறவையாகா எனறு ௮ஆசராயாகள நிசசயித அ மிதயஸஜரிகளும

ச

98

அந்பகதம்‌ 458

டை

போற்றும்‌ பெருமைவாயகத மூனு ரஹஸயங்களே உஜலீவிகக
மிசவும ஸாரமான ஸாதநமெனக கணடு அவதறைத தாமும்‌ ூறுஸநதிதது
மாமும்‌ ௮௧௫ ஸாரததையே ஏ௫குமாறுசெயதனா 9

49 அனைததையும தீரிபபவனாய பரவாத இிககஎசசெய்பவனாய எல
லாவறறின பாயோஜந சதையும்‌ பெறுபவஞைய கிகர௰து விளஙகும ஸாவேச
வானுககு௫ ௪எரீ ரமான நாம, ஒரு தனிககா.ரணமுமமின றி அவனுக்கு நிதய
தாஸராவோம எனபதே வேதாகதிகளின ஸதயமான விததாகதமாகும 10

00 (1) சம்யுறுஷாாததமாயகிறகும ஸ்ரீமகசா.ராயணன (2) அவன
இருவடிசளில நகிதயகைககாயம செய்ய உரிமையுளள ஜீவன (8) அகத
ஜீவன தனககு ஏறறததாயக கைககொண்ட பகதி-பம்பத திகளில ஜா உபாயம
(4) தன ஸவளுபததிறகு ஏற்ற மோக்தாநகதமாகிய பலன (5) அதற்கு
இடையூரூயகிககும காமமாயெ விலககு ஆயெ இதத அாததபஞ்சகததை
அறிநத ஈம ஆசாரயாகள ௩௧௦ அஜஞாகம நீககுமாது ஈமககும அதத
பஞ்சத்தை உபதேச ததருளினா 11

௦1 வேசாததசாஸதரததை உபதேசிதத அளவகதார ஸ்ரீ பாய
காரா முதலிய பூாவாசாயாகன சேதகராிய கமககு௪ சரீராதமபரமமும
ஸவதகதகராதமபரமமுமி ஒழிகத நாம வாழவேணடுமென த திருவுளளங
கொண்டு ஒவவொன அம வெவவேறு ஸவபாவஙகளைப பெற்று விசதரமாம்‌
நிறகும சேசகம அசேதகம ரசுவரன என்னும மூனது தததுவஙகளைப
பிரித்து ஹிததிதாயம ஸ்ரீபாஷயம முதலிய ஸா௫கதிகளில விளக்கி
யருளினா, 12

22 தாவாதிகள தங்களூககுத தாககததிலுளள அறிவின்‌ காவததால,
வேதஙகள சிதைகதஅ ஸாஅகளை கடுங்குமபடி பசஹமா இசதிரன முதலிய
தேவருன தததமககுத தோறறியவாஅ ஓவவொருவரை ஜகதகாரணமென் று
பிதறறினா வேதாகததஇன உணமைபபொருளையறிநத தம ஆசாாயாகள
அதப்‌ பிததறலகனைக கணடிதது பரமாணஙகளை ககொணடு ஸ்ரீமககாரா
யணனையே ஜகதகாரணமாக ஸதாபிததனா 18

98 பிராடடியைப பிரியா அமிறகும அமாதிப்ருஷனாகிய எம
பெருமானுடைய திருவடிகளை த தலையிறகுடிக கைஈகாயம செய்வ தாகிய
மஹாப்ருஷராததமே மோகமெனபபடும்‌ இது ஒருகாளும அழிவிலலா த
கடக அகொணடேயிருககும மேனமேலும வளாக தஅகொணடே வரும ஸம
ஸா.ரஸமு தரமோ அழிகதுபோவதே யெறகையாயுளன பலனைககொண்டது
இவவிசணடையும ஆசா£யாகள ஆராயகஅபராதனு முனனதே சேதசனுககூ
எறததென அம பினனஅ எஏற்றதனறெனறும உபதேசிததனா பிறரை
வாழவிபபதையே பலனாகககொண்ட ௮வாகளின அருசால ததஅவஜஞாமம
பெற்ற சேதன தன இசதரியககளை அஅபவிஷயககளிவிருக ௮ விலக
மோக்ஷ ததையே பெற விருமபுவான 14

94, இபபாசுமததிறகுப பதவுளையின கிழேயே குறிப்புரை லஓரயப
படடுள த 15

459 அதிகாரசஙகிரகம்‌- கருத்து

55 மனததை வசப்படுததவதறகு ஸாதநமாய, பகதியோகத தில
புகுவததகு இனறியமையாததாய விளக்கும்‌ காமயோகததையும, ஆதம்‌
ஸாக்ாதகாரததிறகு ஸாதகமாயுள்ள ஜஞாகயோகததையும, ஆதமஸாக்ஷ£ாசு
காரம பெறறபின கைககொளளவேணடி௰ பகதியோகததையும, இவறறில
ஒனறிலும ௪கதியறறவாகளாய மோக்ூததைப பெறுவததகுமடடமெ விரை
பவாகளுககு அனே பலன தரும உபாய்மாகிய பாபததியையும தெளிவாய்‌
அறிபவா வேதமறிதத பசாஹமண ராவா 6

96 ஸாவேசுவரன அழிவறறவன , ஜகதகாரணமாயகிறபவன அவ
னுககு ஈமமிஅ உளள அருள காம எத்தகைய குதற செயதிடினும குறைவு
படாது. நமமிடம தறசெயலாய்‌ ஏற்பட்ட புணயம முதலிய அறப்‌ வியா
ஐததையே கொணடு அவன நஈமமை உஜஜீவிபபிகக வழிதேடுகின்றான
இததலகைய எமபெருமானதிருவடிகளில்‌ பிராமணாமுதல பஞ்சமாவரையி
ஓளள ஸகலஜாதியினரும பாபததியை அ௮நஷடிகசலாம இதற்கு ஜாதி
முதலிய கியமம கஇடையாது ஸமஸாரதாபததால்‌ ௮ருகதி வேறு உபாயத
தையும வே பலனையம வேறு தெயவததையும நாடாத யாவரும்‌ இகத
பரபததிககு அஇகாரிகளாவா இவவிஷயஙகளை அறிகது ஆசாாயாகள
ஈமககு உபதேச தனா. 17

97 பகதியோகமமுதவிய உபாயககள ஈநமமாலஅறுஷடி ககமுடி யுமோ
முடியாதோ எனற ஸநதேஹததைத தருவன அவறறில சஎகதியில்லா அ
பலனை ப பெறுவ தறகுமட்டெ பேரவாககொணடு கிறகும நமக்கு எமபெருமா
ன௮ பெருமையைக கணடு அஞ விலகாது, எளிமையைக கணடு செருகி
வகுதத அககககளுடன கூமய பரபதஇயை அறுஷடிககுமவசையை ஈம
ஆசாாயாகள உபதேசிததனா. அவாகள இஙஙனம அருளாவிடில மனக
தெளியாத நாம மமககுச சமமாயஙறிறகும பாஹமா ருதரன முதலிய ஜேவாக
ணிடம போய ஸமஸாரதுசககததைப போககுமபடி யாசிகக கேரிடடிருக
கும. அவவாஅ செய்யாத ஈம அசராயாகள காததனா 16

56 எமபெருமான கமககும அவனுககும உளள நிதயமான ஸமபத
தததாலேயே ஈமமைக காககச கடமைப்படடுளளான அசாதிகாலமாக
கமமைப பெறககருதி ஈமமீது கருணையைப பொழிகன்றான இததகைய
ஸாவேசுவசன திருவடிகளில காககபபடவேணடி௰ வஸதுவாச தம ஆசா
யாகள ஈமமை ஸமாபபிததனா 19

09 தன பகதாகளூககு, (அவாகளை௪ சா£நதவாககுவகூட)
மோக்ஷமவரையிலுளள பலனைக கொடுததும திருபதியடையாத இன்னும
எனன வரததைக கொடுககலாமென அ சிரதைகொளபவன நம போருளா
ளன அவன திருவ்டிகளை௪ சரணமடைகத பரபஈநாகள ஈகமககு அரசாக
ளாகவும மிதயஸூரிகளாகவும பரமபதததிலேயே கருததைச செலுதது
பவாகளாகவும பரமஹமஸாகளாகவும ஹமஸமபோல்‌ ஸாரததையே சகனொளப
வாகளாகவும ஸகல யாகஙகளையும செய்அமுடிததவாகளாகவும அவா 20

60 திருமாதிரததில கூ.௰பபடும மூனதறு நிஷடைகளையுடையவா
தமக்கு உசிதமான கிதயகைமிததிக காமறகளையனறித தகாத காமஙகளை ௪

அநுபநதம்‌ 400

cn

செய்யத தஅணியமாட்டாாகள. ஸவநிஷடைகளின அடையாளங்களை ௪
தமயிடதஅ மிசசயமாயக கணட ப.ரபககாகள பூமியிலுளள மிதயஸூரி]ிக
ளெனக கொளளபபடுவா, 21

61 எமபெருமான பாரபககசாகளின பொறுபபை ஏறறுககொண ட...
பின தேவா முதலியோரிடம அவாகள படட கடன நீககிவிடும இத
அணைப்‌ பெருமையுடன தமிழவேதமாகிய திவய்பரபமுதததைக கறறறிக த
பாகவதோததமாகள, ஸ்ரீவைகுணடததில நிதயஸூரிகளன பனாாததித அப்‌
பெறவேணடிய கைஙகாயக்கள முழுவதையும இமமணணுலகிலேயே
அடை அவிடுனெறனா 22

62 வேதாகதவகளை ஈனகு உணாநத பாகவதாகள எமபெருமா
னுடைய இருககலயாணகுணஙகளை நினைகது கினைகது ஆசசாயமுதுவா
அவவெமபெருமானுடைய அடியாகளான நாம அ௮வனடியாாகளாண
மதமானகளாககு அனபுடன கைஙகாயததைச செயய முதபடடி சாஸதசம
கூறிய வழி பிறழாத நடகதோம 28

68 இரத ஸமஸாஎதசையாஇய இரவில ஈமககு மேனமேலும
வளாகதவருக௪ அஜஞாகமாகிய இருளைபபோகக வேதமாகிய ௪௪இ.ர
னுடைய மிலஅபோனநிருககும ஸமருதி முதலிய பரமாணககளை ச தவி.௪
வே௮ு ஸாதகம ஒனஅயிலலை ஆதலின எலலாத தேவரினும மேமபடடு
அிறகும எமபெருமான வேதமாகிய மூலததைககொணடு சாஸதரஙகளால
கனமை தீமைகளை விளக வழிகாடடுனறான ௮௩2௪ சாஸதரலகளில
கூறிய முறை வழுவாது பகவதகைககாயததை அநுஷடிதது கிதயஸ-.ரி
கலைப்‌ போன தவரானோம 24

04 தனணிடம உளள பாபஙகளுககு அஞ எமபெருமான திரு
வடிகளில பரபததியை ௮.நுவ£டி தத சேதன இஙகுளள காள பகவதகைவ
காயம முதலிய பலனுககு இடையூராயஙிறகககடவ பாபஙகளைப ப்தி
பாவமாக ஒருகாலம்‌ செய்யமாடடான அவவாறு பாபமசெயய்க காரண
மான அலிவேகம ஒருகால அவணிடம இருகதிடினும அநதப பாபததிறகு க
காரணமாயுளள பாபமும்‌ ஒழியவேணடுமென அ பரபத தியைசசெய் அவிடிணஸ
அவணிடம உளள அவிவேகமும ஒழிகஅ பாபமசெயய வழியிலலாதபோம்‌

65 வேறு பலன ஓனதையும நாடாது மோக்ஷ தையே வீருமடி
பரபததியை ௮அஷடிதத பரமைகாகதிகள வஹிககும இடமே இமயமலையி
ஓளள திவயதேசம, கஙகாதீரம, காவேரிதிரம, கடறகரையிலுளள்‌ சுவேத த
வீபம, அயோத திமுதலிய புணயகேே தரம, ப்ரீ வைகுணடம ஆகிய இவை
யனைதஅம கூடிய புணயகேஷேதரமாம பாகவதாகள நிறைநத பகவதகேே து
ரம கஇடைககபபெரறா தபொழு ௮ பாகவ தாசன வஸிககும்‌ ஷே தாமே பாபகக
னுககு வாஸததிறகா உரியதாம 26

66 பாபககனாகய ஜீவன பரஹமகாடியாகயெ தீனிகாடியின வழிக
குச செலல இ௫சரீரததை விடடுப பலப்படுவதறகு கேேதரம காலம தியித
தம அகிய இவை ௪,௦ஈ திருககவேணடுமென 2 சா பபசதமிலலை & அவை
எததகையனவாயினும ற தனவேமாம 27

461 அதிகாரசங்கிரகம்‌-கருத்து

67 மோக்ஷ்சதையடையும சேதன இசசரீரததைவிடடு வெளி
யேறி ஸ௫க்ஷமசரீரத அடன செலலுமபோறு அக்கிதேவேதை பகவின
தேவதை, சுகலபக்ஷ்தேவதை, உததராயணதேவதை, வாஷதேவதை, வாயு
தேவதை, ஸுஜாயன, சநதிரன, மினனவின தேவதை, வருணன, இகதரன,
ப ரஹமா ஆகிய ஆதிவாஹிகாகள வழிகாடடி உபசாரம செய்ய, காமததின
பலமாகவின இவன அஅஷடிதத உபாயததின மஹிமையால்‌ கடைககும
போகறகளைப பெறறுச கடைசியில ்ரீவைகுணைடததை ௮அடைவான 28

08 ஸாவேசுவரன எலலா ஜீவாகளிடமும அவாகள செய்யும
சிறிய உபாயததாலே மனமஇழ்௧ன பலனை அளிகக முறபடுனெரான அவன
இருவடிகளில நம ஆசாரயாகள திதயகைஙகாயம செய தஅவருனெறனா.
அவாகள ஈமஃககும அதக கைங்காயம இடடவேணடுமெனறு விருமபினா
அதனபடியே நாம ்ரீவைகுணடகாதனை அடைகது ம அ௮சாரயாகளின
திருவடிகளின ழே அடஙூ கின பகவதநுபவசதை இடைவிடாதுபெ.௪௮
அதிலேயே மணடியிறபோம 29

69 ஸ்ரீமககாராயணன ஸாவவிதபக த; ஈம அஜஞாக ததை ஒழிககக
கூடிய அகருணைககடல , தனஸஙகலபததாலே அனைததையும தரிதஅ
மிகரதஅஙிறபவன , பெரியபிசாடடி நமக்குப்‌ புருஷகாரமாயகின பரிகத
பேச கமமிடம பினனும கருணை வளரபபெறறவன. இததகைய ஸ்ரீமத
நாராயணனே வேறு உபாயம அ௮றுஷடிககச ௪கஇயிலலாத பரபதஇயை
அ.ந௨ஃடிபபவாகளாககு மறற உபாயததின ஸதாநததில்கின அ பலன
கொகெகும ஹிததோபாயமாஇனறுன ௨0

70 சேதன பகதி-பசபததிகருள்‌ ஒனறை அுுவடி ததபினபே
ஸாவேசுவான அவனை எஏறதுககொணடு பலன தரு௫னறான என்ன உப
நிகஉதஅக காடடுகன௧௮ ஆகவே அவஒபொயககள எமபெருமானுககு ஈம
மீத உளள மனககலககததைப போகி நமககு மோக்ம தக காரணமான
அருளை உணடாககுவதறகுமடடும உதவுவனவென அம அவனே மப்‌ ரதாகமான
ஹிததோபாயமெனறும தகெளிகது நம ௪கதிககு ௫௧௪௮௨ உபாயததை ௮றுஷ
டி.த௮ எமபெருமானால்‌ உஜஜிவிககபபெறறோம 2

71, எமபெருமான தனஅ அருளால தனனைச௪ சரணமடைஉத
ப்ரபககாகளுககுததனனைபபோன ற குணஙகளைககொடுத அ அவர்களை முகத
ராகக மிகச ஆஅவலுடையனாயிருகனெறான இபபடிக கருண எமக
நிறகும அவன கணணனாய கினதறு உடதேசிதத சரமசுலோகத தின தாதபா
யததை ஈனகு அநிகத வியாஸா முதலிய மஹாஷிகள பரபகநனுடைய பெரு
மையை௪ சாஸதாககளுககு முரணபாடாக அளவுககு மீறி இசையமாட
டாாகள இந்தத தததுவாததததை ஈம ஆசாாயாகள உபதேசிததனா. 52

72 உணமையேபேச மதன மையுடைய வேதாஈதககள எம
பெருமான அ பெருமையை அளவிடமுடியாதெனப புகழகினறன இதத
எமபெருமானுடைய இருவடிகளை*ண சரணமடை௰எத பாபக்காகள்‌ ஜாதி
முதவிகவறரறுல தாழகதவசாயினும அவாகளுககு ப.ரதாசபலனாகிய மோக்ஷ்த
இலும்‌ பகவானுடைய அபிமாதததிலும குறையிலலை ஆதவின அவர்களின

அநுபநதம்‌ 462

பெருமை அளவுபடுததிக கூஐவியலாததாம இகதத திதஅவாாத ததை
யம ஈம ஆசாாயாகளன பக்ஷபாதமினறி உபதேசிததனா மி

78. எமபெருமான ஸகலஜகததககும காரணமாய்‌ எலலோரினும
மேமபடடுசிசபவன, அனைஎதையும காப்பவன்‌ அசேதன தைக காட்டச்‌
வேஅபடடுகிறகும ஜீவராயெ நாம அவனுககே அடியராய நிறனெரறோ ம
அஹநகாரமமகாரஙக்கள கழியபபெறறஐ நாம வேறு உபாயததை அஅஷடியா
மல, உலகககளைப படை தத ஸ்ரீ மசசா.சாயணன திருவடிகளையே உபாய்மாகப
பறறி ஈம பொனுபபை ஸ.மாபபிதது ஸ்ரிவைகுணடத தில நிதயஸுரிகள
ப. மபா திய்டன செய்யும சைககாயததைப பிராததிகனெரேோம இவவாத
தஙகளைக கூஅஇனற திருமஈதிரததை ஆசராயாபால அதயயகம செயதோம

74 ஸரிமசசாராயணன கடவலலியில மிரிதது அஅஸ கதிககபபடு
கின்ற இரணடு வாகயஙகளை ஓஒனறும£சாசறு தவயமாககி ஈமககு அருள
புரிகதான பெரியபிராடடியாரோடு கூடிய அவனுடைய இருவடிகளையே
உபாயமாகபபறறி ஸ்ரீவைகுணடததிறகுச சென்ன அவனையே நெருககி
அஹககாரமமகாரககளின நிக சைககாயம செய்வோம எனகு அாத ததை
தவயததில அஅஸக இததோம 25

75 கணணபிரான, யிகக கவன ததோடு சிரமபபடடு அறுஷடி. ௬௪
வேணடிய பகதியோகம முதலிய உடபாயஙகளைக கைககொளனமழுடியா அ
தன தஇிருவடிகளை௪ சரணமஸடைகத பபபககாகளுடைய டாப்ககூட்ட ககா
அனைததையும மறுபடியம தொடராதபடி. ஒழிதஅவிவெதாகத திடமான
அருளால சரமசுலோகததில வெளீயிடடான. அதன ௮றுஸகதாகச தால
௧ம௮ அஜரரநாகம நீஙகிச சோகமொழிகஅ பலனில ஐயம நீங்கி கமமைக
காககும பொஅபபுத திஅ எபபொழு அம்‌ மஇழவுதறிருககின ரோம 36

76 அ௮ஜஞாஈலேசமுமிலலாத ஈம அசாயாகள ஏஹஸயாாத தக
கனை அபாதரததில உபதேசிககாஅ சேமிதது வைததிருகதனா தாஙகள
பமமபதமசெலலவிருமபியபோஅ௮ இகத ஸமஸாரிகள அனைவரும அஜஞாகம
நீங்கி எமபெருமான இருவடிகளில பரபததியை அறிது உஜஜீவிகக
வேணடுமென அ குளி£கத எணணஙகொண்டனா விவேகததைபபெறறுட
பகவதகைககாயததில செரததையுளள சிறஈத சகஷெயாகளிடம, ஒருகாலும்‌
அழியாத ஸமபாதாயமெனனும தீபததை எறநிவைதது உலகமெக்கும
பரவுமபபு செய்‌ தருவினா 37

77 ஆசாரயன இஷயாகளுககுச ததஅவம உபாயம புருஷா தத
ஆகிய இவ௫மை உபதேரித அ ஜஞாகமாகிம திபததை எற்றி அஜஞாகசைத
ஒழித அவிடுனெறுன இததகைய அசாரயனவிஷயததில செயயககடவ
பிெெதியுபகாரததைக காணபததகு ஸாவஜஞனாய அதிகயச்செயகையுடைய
ன ஸாவேசுவானாலும முடியாத மறதவாகளால எவவானு முடியும?
ஆயினும உலகில கெயாகள்‌ அசாரயனைப புகழசது மழெனெறனா , மனத
தால தியாணிசககன௪னா, அவனுடைய ொததியைப பே௫ப பேசி வளாக
னெறனா இவையனைததும அவணிடம உளள அனபிறகுப போசகுவீ
டாகச செயவதன றி அவனிடம பெற்ற மஹோபகாரததிறகு௪ திதனவும
ஈடாகமாடடா * 388

468 அதிகாரசங்கிரகம்‌-கருதது

70 பரபததியின பெருமையை உபதேசிககும ஆசாரயன பககல
விவேகததைப்‌ பெறவேணடுமென அ வீருமபும ஆஸதிகாகளான சிஷயா
களுககு மிகப்‌ பயனபடுமாறு இகத ஸ்ரீமதரஹஸயதரயஸாரமெனனும நூலை
இயறறினோம இதில முதலில தததவம உபாயம புருஷாததம ஆகிய
இவறறின ஸவரூபஸவபாவஙகளை ஆசாராயனிடயிருக த பெறறவாறே நஈனகு
விளக னோம பின ௮வறறில வரும ஆக்ஷ்பஙகளஞுககெலலாம பரமாணங
களைககொணடு ஸமாதா£ம கூறி அவறறை ஸதாபிததோம அதன பின
ரஹஸயஙகள மூனறிலும அாரததஙகொளளும முறைகளை விளக அவதறில
முகயெமாய்‌ ஜீவன எமபெருமானுககே சேஷமெனஅம சதஈதிரயிலலாத
வன எனஅம கூறபபடுவதாகவும வெளியிட டோம அதறகும பின ஸத
ஸமபசதாயசதைப பெறவிருமபிவக த அடிபணியும சஷயாகளாகிய நலல
பாதரததில உபதேசிககுமாறு கருணேசுரஈஅறிறகும அசராயனுடைய
பெருமை முதலியவறறை விரிததோம இததகைய ஸாரராததககளை அடக
இசகொணடிருககும இபபிரபகதததை அறுபவியாது அறபவிஷயககளில
ஈடுபடுவதால பயன யாதுமிலலை 39

79 பகவானும பாகவதாகளும ஈறகுணஙகளில வழுவாத அதிகாரிக
ளிடம்‌ மதெழகத அருளபுரிகனறனா ௮வாகளின அருளைத துணை
கொணடு வேதாசதசதில ஈனகு பரிசயமசெயது இபபாசுரஙகளை இயறறி
னோம இவை அாததமறியாமல அஅஸநதிபபினும செவீககு இனிய அழு
தமபோனறவையாம அசதாதியாய அமைநத இரத முப்பத திரண்டு பாச
ரஙகளும இயல இசை நாடகம என மூவகைபபடட தமிழபபாஷைககே
அலஙகாரமாய விளஙகுவனவாம

இங்கு “ முததமிழ சோகத” எனனும தொடருககுக கவியின
சிறப்பு, விஷயத தின பெருமை, வாகயஙகளின அழகு ஆகிய மானது அம
ச௪ஙகள மிறைஈத எனனம, சொறசுவை, பொருடசுவை, இசைக்கு ஏற்தமை
அிய மூனதும ௮மைநத எனறும ஆசுகவி, சிதாகவி இனிமை ஆயெ
மூன அம பெறற என தும பழையவுரைகள பொருளகூ அம

இஈதப பாசுரததோடு ௮நதாதிததொடை முடிவுறறது, 40

60 போருளாளன சேதூம அசேதாம எனனும தததவஙகள
அனைததையும தனககு ஆபரணமாகவும ஆயுதமாகவும்‌ கொணடு *குனறின
மேலிட்ட விளககு' எனனலா மபடி ஹஸதிரியின மேல அனைவரும கணடு
களிககுமாற நினறு உலகததைக காததருளகனருன 41

81 திருவரஙகமெனனும திவயதேசம, எவவளவு அஅபவிததாலும
தெவிட்டாத அமுதமாயக கருணையே வடிவுகொணடாற்போனத ஸ்ரீரஙக
நாதன நிதயவாஸம: செயய்பபெறறது, பாஹமாவினால இக்ஷ்வாகு எனனும
அரசனுககு அளிககபபடட அ, ஸ்ரீ ராமபிரானும வண௩கிஆராதிதத பெருமை
யுடையது , அவனுககுத தணையாயநினறு உதவிய விபீஷணாழவா
னுககுத அணையாய அ, வேறெககும பெறமுடியாத பலனகளையெலலாம
அளிககவலலது, பரணவவடிவஙகொணட விமாகததோடு சோசதுகி௫பது,
ஸகலயாபஙகளையும போககவலலஅ இததகைய ஸதாகம இவயதேசககளுள
தலைசிறந அஙிறகபபெறறதாம 42

அநுபநதம்‌ 404

82 திருவேககடமெனனும இருமலை எமபெருமானுடைய இரு
வகளை அடியாகளஞுசகுக காடடிததாவலல இ, எததகைய கொடிய பாப!
செயதவராயினும தன ஸமீபஸதலஙகளில வஹிதசதாலேயே ஸகலகாமா
களையும ஒழிககககூடியஅ,இ அவே பரமபதமென அ சொலலுமபடி பெருடை
பெற்றது, கோனேரி பாபகாசம முதலிய பல புணயதாததஙகள்‌ நிறை!
கன, புணயததின உறைவிடமெனனுமபடி யுளள ௮, பமமபதததில செனஃ
அடையககடவ பகவதஅபவஙகளையெலலாம இங்கேயே அளிகஅவலலை.
திவைகுணடததிலுளள நிதயஸுரிகளும பூமியிலுளள பாகவதாகணா।
விருமபி ஈடுபடுவது, வேதத இல புகழபபடுவஅ இததகைய பெருமையுடை
இருமலை பாகவதாகள வஹிகக உரியதாம 4

88 உலகிலேயே பெரிய ஒரு போககளததஇில நிகரற்ற விலலினா
எய தஅமபினால ராவணனுடைய பதஅததலைகளையும ஒரே கொததாக உதா,
அத தளனித தன பெருமையைக காடடியரறுளிய சககரவாததிததிருமகனுப
யசோதை கடைச அவைதத தயிமையும வெண்ணெயையும வாரியுணடு 86
எஸணிமையைக காட்டியருளிய கணணபிரானும பேரருளாளனாயநினறு அலை
வரும கணடு களிககுமாறு உழையுமிடமாகிய ஹஸதிகரியெனனும இவ!
கேசுமே அடியராகளின பாபஙகளைப போககவலல இருவாழியாழவாக
போனததாகும எமபெருமான கையில தரிதஇருபபது அழகி௫குமடடுே

4

யாம
84 இதன விளககததைப பதவுரையின ழக காணக 4

85 ஸாவேசுவரன மஹாபுணமயகே்ஷேதரமாகிய தவாரகையிலுள
வாகன தனனைக கணடு உயயுமானு வஸுாதேவனுககுச தவபபுதலவனா!
அவதரிததான, அாஜுகனுககுத தோபபாகனாய அமாகஅ தன எளிை
மின உசச௪நிலேையை வெளியிட ட_ருளினை இததகைய 5ணணன முன
தானும பிராடடியுமாய நினது ஒருமுகமான ஸைகலபததால படைத்‌
ஜீவாதமாககள்‌ அனை ௫ இம உஜஜீவிககவேணடுமெனது திருவுளளஙகொண
அரஜுுஈனை வியாஜமாயககொணடு சரமசலோகததை உலகுககு உபதேச,
தான, அதிலே கூறபபடட ஹிததோபாயமாகவும தானே நினது நமமை
காககும பொதுபபைத தானே எறதனுககொணடடாான. இணி, இஅகாஅ
மோக்ஷ்ததைப பெற்று அவனதிருவடிகளூககு இடைவிடாது கைககாய
செயவதறகு இடையூறாக பாகருதியைககொணடு கமககுத தததவதை
மறைத.இ௫ செய்த சணபுதையலவிளையாடடை.௪ கைவீட முதபடடுகி
இனரான இணி விரைவில மோக்ஷம பெறலாம்‌

86, 87 இவறறின விளசசுததை முறையே 816, 318-பாசுச

கின உமையிற காணக 47,4

88 ஸாவேசுவரன ஸங்கலபிதத விஷயததை ஒருவரும்‌ தடை
செய்யமுடியாத அவன, தனனையடையாத நாஸதிகாகளூககு எல்லாவன
ஆசைகளையும்‌ உணடாகக, அவாளை அசதப போகங்களை அடையமுடியா.
தானே தடைசெயனெரன இததகைய எமபெருமான கமமீ ௮? அரு;
புரிச.து ஈமககு ஸமஸாரத இலுளள சசையைத தாததான, தன திருவடி கள?

465 அதிகாரசங்கிரகம்‌-கருத்து

வகைய வவவைமவை

இதழே ஈம்மைக காககவேணடிய௰ வஸதுவாகககொணடான , முனபு அஹங
கார மமகாரங்களால்‌ ஈமககு ஏறபடட காமஙகளால்‌ தனக்கு உண்டான
கோபம இரகசான : ஈமககு மோக்ஷ்சதையளிக்க முதப்டடபெ பல அவ தாரங
களையும்‌ செய்து கமமோடு சகலகது பரிமாறினன இபபடியிருகஅம இகத
அருமையையறியாத காம ஸமஸாரததைவிட மனஙகொளளா அ 'இனலைககு
காளைககு ' என அ காலம தாழத்‌ இவதை க கணடு அவன பரிஹஹிககனெழுன
எனனே ஈம அறியாமை 1 49

89 ஸர்வேசுவான முதலாழவாாகளை ககொணடு மூன அதிருவஈதாதி
கனைப பாடுவித அ உலகிலுள்ள அஜஞாஈததைப்‌ போகபெ பகதிப்ரபத திக
ளாயெ உபாயங்களை வெளியிடடு உலகததை உஜஜீவிபபித தருளினான .
அகஙனமே அடியேனமூலமாய்‌ அவவெமபெருமான பரவாதஇபபிதத இகத
ஸ்ரீமகரஹஸயதகரயஸாரமெனனும ஸூகதியும தததுவம உபாயம புரு
ஷாதகம ஆகிய இவை விளக உலகை உஜஜிவிககசசெய்யும ௦0

90 பகதாகளால ஸவிடமூடியாது எபபொழுஅம்‌ அறுபவிக்கத
தெவிட்டாத அழுதமாயமகிறகும ஸ்ரீரககசாசனுடைய திருவடிகளே முன
இருஷணாவதாரததில்‌ சகடாஸாமன தொலையுமபடி உதைததனவும்‌,
இரண்டு மருதமரஙகள்‌ ஓடிசஅபோகுமானு தவழமகதனவும வெணணே
யைத திருடியதறகாக உரவிலே கட்டபபடடனவும, தாமனுடைய வேணடு
கோளறாககரஙககித தியோ தனன பால கா அசெல்ல மகிமழகது உடனபடடன
வம, பல அஷடர்களை அழிககப பிரறுசதாவன ததில ஸஞ்சரித தனவும,
பெரியபிராடடி தன தளீ£ககையால வருடுவதைககடப பொறுக்காது
புஷபங்களைககாடடிலும வெக இநின இனவும, முழுக ககனான மஹாஉதி
களின பகதிககு இலககாயநின ஐனவும, ஸ்ரீரஙகவிமாஈத தில சிதயவாஸம
செய தனவும, அாஜுகனுடைய தேரில்‌ பாகனாயஙின ஐனவும, காளிய
னுடைய படம ஈசுககுமானு உடனமாமனவும்‌, பிறமதததினருககுக இட்டகி
கருதவும்‌ மூடியாச பாமபதததில அமாகதனவும்‌, கமமாழவார தம ஸுக
களினவாயிலாகச சுவைபபதறகுத தககனவும, இருதனதுழாயை௫௪ குடி அழகு
பெற உரியனவம, உததரையின காபபததிலிருகத கரிக்கடடையைப பர்‌
கூதிதது எனனும இளஙகுமரனாககினவும, மிக வீரமுள்ள அஸாுஸேனையை
முழுஅம அழிததனவம ஆம இத்தகைய இருவடிகளையே உபாயமாகவும
பலனாகவும கொணடு அடியாாகள்‌ உஜஜீவிபபாகளாக

[ இபபாசாததில £ பெரியபெருமாள ' எனுகதொடா, ஸதயவரத
மாஹாதமயமெனற ரஹஸயததில £ பெடையிரணடை ' எனும்‌ பாசகுரத
இன அவதாரிகையில பே.ரருளாளனை யே பெரியபெருமாளாக ஸ்வாமி
தாமே அருளிசசெயததைத தழுவிப பேோருளாளனைக குறிப்பதாகவும,
£ மனுமுஜையில ... ,,உறைந்தன ” எனுகதொடா ஸ்ரீபடடா
அருளிய ஸ்ரீரஙக-ராஜஸதவம 78-வது சுலோகததை அடியொறறிப போரு
சாளனே இருவரஙகததில பளளிகொணடதைக காட்டுவதாகவும பேரரு
ளாளனணிடம மிச ஈடுபடட பெரியோ ரஸோகதியாகப பணிபபர்‌ |] ol

* 59

அநுபநதம்‌ 400

91 வேதாாததகஃளில மிசக ஈமபிககையுளள அஆஅஸதிகாகளுூம்‌,
ஸக்ஷமபுததியையுடையவாகளூம, பிறாபால அ௮ஸுூயைகொளளாதவர்‌
களூம, ஆசாராயாகளிடம ஸமபமதாயததை உபதேசிககபபெறறதவாகளுத மம்‌,
ஸாரமான விஷயங்களையே கைககொளனாமவாகளும, ஸமஸாரத்தில ஈட
படடுகிசகும பாமரரின கட்டுபபாடடுககு வசபபடாதவாகளும, அதப பல
னில பறதநிலலாதவாகளுமான அதிகாரிகள பமமஸாததுவிசாகாளான மம
ஆசாயயாகளால காட்டப்பட்ட இறத ஈலவழியில ஈட அ உஜஜவிகஅட!
பென௮வா ௮௪ எவவழியாலும ஈம ஸமபரதாயம இடையீடினறிச சான
வதமாயவீளங்கும 52

92 ஈம அ௮சாரயாகள உலசததோசால போஃயமாகககொளணட
படும அ௫பபலனகளைக தம ஸவரூபததிறகு ஏறபனவலைவென அ விலகி,
உபாயததை அறுஷடிபபதாலே உணடாகும எமபெருமானன அருசளோ
மோக்ஷ ததிறகு முகதிய உபாயமென அம மதறது அனறெனறும உற ௮
கொண்டு காம இபபொழுஅ இபபிரபசதததில விளக கூறிய பாபத தி
மார ககம சாசுவதமாக ஈடகதிடவேணடமென அ இருவுளளககொணடு, கமமை
உஜலீவிகக௫ செய வதில உளள பேராவலால கமயிடம உளள குறறககளைட
பொறுததருளி, ஈமககு இகத பாபத திமாககததையே இனிய அமுதமென
உபஜேசிததனா காம இதத பரபததிமாககததையே கைசககொண்டோம 22

95 ரஹஸயாாததஙகளை அறியபபெருத சாம எடடும இரண்டும்‌
கூடினால பசதாம எனன கூறவும முடியாத நிலைமையில பசவதபக இயின
பெருமையை அறியாது இருககிரோம ஸ்ரீமாகாசாயணன தமக்கு ஆசார
யனமுகமாய சஹஸயாராததததை உபதேசிதது ஸ்ரீவைகுணடததைத தர
முூனவகதுளளான அவன முனபு சாமசுலோகததில உகள காமம முழு
தும நீஙகுவதமகு பரபததியை அஅஷடிதஅப பயமதஅ இருபபீாகளாக
எனறு உபதேசிதததை கினைக த கவலையறறிருககிரோ ம.

[எட்மெ- இரணமெஅ பதது பதஅ எனற சொல பகதியைகஃ
குறிககும ஆகவே, பகதியை அறியாத எனதும பொருள கூ அவஅணடு 154

94 இநதப பிரபகதத திலே கூறிய நிஷடைகள இஈதசன முதவிய
தேவருககும நிதயஸுரிகளுககும எளிதில்‌ பெறககூடாதனவாம ஆசராய
சடாகூததால்‌ இநத நிஷடைகள ஈமககு வாவும இவையுடையாரைககணடு
மகிழவும்‌ இககாமபூமியில ஈமககு வாயதததே எனனே ஈம பாகதகியம !!!
இணி வகரபுத இியுடைய சிலா இபபிரபசதததிலும இசை இயற்றிய ஈமமிட
அம தோஷமிருபபதாயக கருதி வெறுததபோதிலும எமபெருமான திரு
வளளத இறகு இபபிரபகதம மிகப போககயெமாகவே அமலையும லல

95 ஸீஹயகரீவனே ஈமககு ஆசாாயனாய வடிவுகொணடு கம
உளளததில எழுதியருஸிய இவவிஷயஙகளை அனைவரும அறிகது உஜஜவிப
பதறகாக ஓலையில எழுதினோம ஆகவே, ஸ்ரிஹயகரீவனே நேரில அருளிய
இசத ஸகதிககுத தோஷம்‌ ஏ௮ம சொலல வழியிலலை அறிவாளிகளே !
இசத ஸுூகதியின அருமையைககணடு நீஙகள எற ககொணடாலும

467 அமிருதாசுவாதினி-கருதது

அதனால்‌ என மனம எளளனவம ம௫ூழாத:; அஸுமையால்‌ குததமுளள
தெனஅ வெறு ததிடடாலும என மனம உககளை எளளள அம வெறுககா௮
ஸ்ரீ ஹயகரீவனையே மூக ய காததாவாகககொணடு அவதரிதத இததூலைக
கைககொளவதில மகிழவதும, வெறுததிடுவதில மிசரஹிபபஅம ௮வனேயாம

அதிகாரசங்கிரகம்‌ -- கருதது முற்றிற்று

பர
ஸ்பெ நிம8ரஞ2ஹாடெபிகாய _ந88
அமிருதாகவாதிணி-— கருத்து
| விஷயச்சுநக்கம்‌ ]

ஸா.ரஸா.ரமமு கல முணிவாஹனபோகமவரையில மணிபசவாளகடையி
எமைகத ஸ்ரீ தேசசனுடைய சஹஸயகளை சலலதை சஹஸயதஇன மறதறொரு
பாகமா கவும ஸ்ரீ மதரஹஸஸய கரயஸாரத இன பிக தியரஹஸயககளாகவும வழககு
ெறன இவதநின விஷயம ௮௨ககஇயமைகத பாசுரஙகளைத தொகுதது
ஒரு பரபகதமாகடி “அமருதாஸவா இணி” எனப பெயரிடடனா பெரியோ
அழுதமபோன்ற விஷயங்கள தனனுள்‌ அடஙகப்பெற௮, கமமை அறு
பவிசசசசெய்வசால இ௮அ இபபெயாபெறறிருககும.

இகிலும இருமசதாம முதலிய மூன ரஹஸயஙகளின்‌ தாதபரயம
கூஐபபடுனெதஅ மேலும ீமக.ராமாயணதஇன முூககய ஸாரமான
காகசரணாகதி, விபீஷண சரணாகதி முதலியனவும பிரஸ.தாவிகசப்படுகின ௨ன
வ. ராஹபபிரானுககும பூமிபபிராட்டிககும இடையே கடகதத ஸமபாஷணை
யால்‌ அவதரிதத வராஹசரமசுலோகதஇன பொருள, அஞ்ஜலியின பெருமை
முதவியனவும இதில்‌ கூறபபடேவஅடன மறற ஏஹஸயறகளின விஷய
களூம சுமுகயெருன பபடடம, அதியறபுதமான ஸமபாஹஷணையாக அமைகத
ஒரு பாசுரததால்‌ ஸ்ரீபாஷயகாரரின சாக தி வெளியிடப்பட்டும, அமலனாதி
பிரானின ஸாராதததஅடன இது முடிவடைனெற அ

96 கம ஆசா£யாகசா ரஹஸயஙகள மூனறையும்‌ அவறநின
தாதபாயதனதஜோடு நம வாழகாட்களுள காம அ௮றிசகது உஜஜீவிககுமாஅ
செய்கனா. *

இரும இசதகசால ஸவரூபம முதலியவற்றை கனகு அறிக
பின தவயததால பரபததியை அறு வடி ககவேணடியஅபதறி அவை முறையே
வேராகவும இளையாகவம கூறபபடடன சரமசுலோகம வேறொனழறைத
சதேடவேணேடாதபடி உபாயத்தை விளகூவிதிபபதால மிக ம்றெனன
லாயித்து

அந்பநதம்‌ 468

97 ஸாவேசுவரன எலலாவறதுககும முதறகாபணமாயமிறப வன,
அனை ததையும காபபவன, பிராடடியை ஒருபோஅம பிரியாதவன, சேதா
பிய ஜீவன ஜஞாகஸவருபமாயகிறதபவன , ஜஞாகததைக குணமாகவும்‌
சொண்டவன, அசேதகததிறகாடடிலும வேறுபடடுகிறபவன இததகைய
ஜீவனாகய யான எமபெருமானுககு அடியன, அவனுடைய தாஸாகளாஇிய
பாகவதாகளுககும தானை, வேடுருருவஞககும அடியனலலனை இதுவே
அரஜுகனதோயபோன ற பசணவததின ஸாராாததமாம 2

98 ஸ்ரீமககநாராயணன “உனக்கு ஸமஸாரபகதததைப போககி முக்தி
யைககொடெடே னென்று ௪ரமசுலோகததில உறு இகூறினான அவன என
னிடமுளள அனபிலை எனனைப பாகவதாகளுககும அடியனாகஇனான, தன
அருளால பமபததியில மூட்டி ௮_ந௨டிககசசெயதான, என்னுடைய அஹறங
காரா மமகாரஙகளைப போககி “கான? “எனனுடைய அ? எனது கூறுவதறகில
லாத செயதான அவவெமபெருமானுககுப பரதகதரனான அடியேன
அவனருளனறி எனசெயயவலலேன ! 3

99 இதன பொழிபபுரையைப பதுவுமையின க காணக 4

100 ஸரீமசகாராயணன உபாயத்தை அறுஷடிதத ஜீவனுடைய
புணயபாபஙகளாகிய காமககளை ஒழிககினமான , பின, முகதிககுத
தடையாசவிருகத இ௫௪ ரததினின அ பரஹமகாடியாகஜீவாதமாவை எடு ௪௮
அராசரொதிமாககததால பரமபதததை அடைவிகனெரறான. காமஸமபகதத
தால மறை தஅடமடெகத குணஙகளைத தருகனருன, ஜீவன மனத
தாலும்‌ வலிகஅ பிடிகஅ இழுதது ஈனமைசெயெயக கட வதான தன கிரு
பையால இகத ஜீவனை நிதமஸ-டரிகோஷடியில ஒன அசோதஅத தன பரி
பூாணாஅபவததைத தருகனெறான இவவாததமே காராயணசபதத இனமே
லுளள கானகாமவேதஅமையுருபின பொருளாகும்‌ >

101 பரணவததால, ஐஞாகஸவரூபமாய கிதகும ஈமககு எமபெருமா
ஷேம்‌ எனறைககும உளள சேஷதவம எனத ஒரு ஸமபகதததை அறிதது
பெருமைபெதுரோம கமஸறபதததால அஹஙகார-மமகாரங்கள ஒழியப
பெதுதலும, சரணாகதியும, தனனை ஸவதநதரனாயமினை ததல மீங்குதலும,
பாகவதாகளுசகு அடிமையாநஈதனமையுமாயெ அாததங்களை அஅஸ்கதித
தோம காராயணசபதததால, ஸகலவிதபகதுவாய ஸகலவஸதுககளையும
ரசககிபபவனுமான ஸ்ரீமககாராயணனுடைய முணக்கள முமதவியவ௫ஹறை
அறியபபெறதறோம, மேலுளள கானகாமவேதஅமையுகுபால, ஸமஸா.ரம
ஒழிசஅ எமபெருமான திருவடிகளை த தலையிற சூடி நிசயஸுூரிகளோடு
சோக அ இடைவிடாது கைஙககாயமசெய்தலாகிய ௮ாததததை உணாகதோம

102 வேதஙகணிற கூறபபடட காமயோகம ஐஞாசயோகம பகதி
யோகம ஆயெ கடினமான உபாயங்களை அடியேன செயயததொடஙகி
வீண .அன்பமுறாதபடி செயய்வேணடுமென அ ஆசராயாகள திருஜளளக
கொணடு மிச எளிய பரபத தியை அடியேனுக்கு உபதேசிததருளினா அதை
யறிரத அடியேன ஸ்ரீமககாசாயணனுடைய திருவடிகளே ஸமஸாசத
திறகுத தகக அ௮ணையாகுமெனச அதுணிகது அவற்றை உபரீயமாஃப
பறறினேன. 7

409 அமிருதாசுவாதினி-கருதது

105 பிராடடியைவிடடு க்ஷ்ண்முமம பிரியாதுகிககும ஸரீமச
சாராயணன சேதகாகளை உஜஜீவிசசச செயதாலேயே தன இருசசலயாண
குணங்கள்‌ நிலைபெறலமெனக கணடான , ஜீவாகளை பரபததியிலே மூடடித

தன திருவடிகளின நிழக சாககபபடவேணடியவாகளாகக கொணடு
“ரக்ஷ்கன” எனற தன பெயரை நிலைநாட்டிககொளனெறுன இபடாக.ரத
இல முறபாதியிற கூறிய ஸ்ரீசபதததின பொருளவிளககததை 804-வது
பாசரவுரையிற காண, ©

104 ஸ்ரீவைகுணடததில மிதயஸ௫ூரிகளால இடைவிடாது கைக
காயம செயயபபெதத ஸ்ரீமககாராயணன, அஹககா-மமகாரங்களின நித
தனனையடைஈசதவாககுகத தன கைஙகாயததைச௪ செய்யும பாகய்ததை
அளிகககினைஈ த ஸ்ரீரகுகததில திருமேனிகொணடு கிதயவாஸம்‌ செய்தருள
இனறான , அவனுககுச சேதசாபால இயறகையாகவுளள கருணை தனதிரு
மாரபில கருணாரபிணியாய விளஙகும பீராடடியின ஸமபஈசதததால மேன
மேலும வளானெறஅ அ௮ததகைய கருணையுடைய அவன எனககுப பெறத
தாயபோலநின அ, காபபதைத தன கடமையாகககொணடு அபயமளிதஅ,
என ஸமஸா.ரதாபமெலலாம திருமபடி தன இிருவடிகிழலைத தசதருள
இன முன 9

105 இதன கருததை 85-வது பாசரததஇிற காணக 10

106 திருககையில திருவாழியைககொணடு ரக்ஷ்கனாயநிறபவனே!
விசேஷஜஞாகததையும சகதியையும பெற்ற அதிகாரிகளுககுரிய பகதி
யோகம முதலியவற்றைச்‌ செய்யும ஆறறலும உனனைததவிர வேறு கதியும
இலலாத அடியேனுககுப பலனபெறுவதிலுளள ஸதேஹததைப்‌ போகி
இணி உனணிடம அபராதபபடாசவாது செயதருளினாய உலகரமுழுதையும
தன நிழலில ஒதுககுமானு அளகதருளின உன இருவடியினகம, உபா
யதனை அஅுவஷடிதத எனனையும காககவேணமட௰ ஒரு வஸஅவாகக
கொளள வேண்டும 11

107 விசே௨£ஃஜஞாகம இல்லாத இடைபபெணகஞம தன பெரு
மையை அறிஈ௮ு ஈபெடுமானு பிராடடியோடு முனபு அவதரித அ அதனால
குறைவிலலா அ பரிபூணனாய ப. ரசா௫பபவனே ! உன இருவடிகளை௪ சரண
மடைவதறகேற்ற நலல எண்ணத்தை எனககுக கொடுததருளினாம ஸ்ரீ
வைகுணடததில நிதயஸுூரிகளும முகதாகளும இடைவிடாத செய்யும
கைஙகாயததைப பிராடடியுடன ஏதறறுகிககும உனககு அதே நிலையில,
நானும காமககள நீககபபெறனு அததகைய கைஙகாயம செய்யுமாறு ஒரு
ஈலலகாலததை விரைவில கிடடுமபடிசெயதருளவாயாக

108 எடட்‌ அக்ரககொண்ட திருமாதாம தததுவததையும உபா
யததையம புருஷாாததததையும காடமெ வேதததில தனிதஅக
இடகத இரணடு மகஇ.ரஙகளை எமபெருமான தானே ஒன்றுக அருள
புரிகத இருபததைக அ அக்ூரங்கொணட தவயம பாபததியை நாம அறவ
டி ககனேணடும முறையைக காடடும கணணன தானே அருளிசசெயத
முபபித இரணடு அக்ஷரஙகொண்ட சரமசுலோகம பகதியோகத தில சகதி

அநுபநதம்‌ 470

யற்ற பய்பககாகள சுமததிய பாரததைக கணணன எஏற்துககொணடு அதத
அகத உபாயஙகளின ஸதாநததில கிறகும நிலையைக கூறும இதத ரஹஸ
யககளின ௮ாதததசதை ஆசாரயாகள கனகு உணாகது கமககும உபதே௫த
தீருளினா 13

109 ஆசாரயாகள. ரஏஹஸயாாததஙகளை அபாத திரததில உபதே
சிககாமல சேமிததுவைதஇருககன தனா , மிகச அஆசாரயபகஇயுடன
வக பிராத இககும கமபோனற சஷயாகளாககு அவவாததஙகளை உபதே௫க
னெறதனா இவவாது அவாகள உபதேெபெபது தன சனறுககுப பாலை௪
சுரககும காமதேனுவைபபோல அருளாலமடடுமேயனறி, தம புகழ நாட்டில
பரவுவதையோ, செலவம சேருவதையோ, புணயம வருவதையோ
கரறுதியன அ 14

110 மிசச அஹுதைகொணடு பிராடடியின திருவடிகளில
பெருமபிழை செய்த காகனுககும உயிரைபபோககாது ஒரு கணணைமாததி
சம அழித அக காததருளிய ஸ்ரீராமனே ப்ரபசமாகளான கஜேஈதராழவான
விபீஷணாழவானபோலவராககும கமபோனற சேசகருககும உபாயமாவான
இஅவே ஸகல அககஙகளையும போககவலல வேதததின ஸாராததம 15

111 ஸ்ரீராமபிரான முன தன கருததைப பினவருமான வெளி
யிட்டான- “ஒருகால எனனை௪ ௪ரணமடைகதவனுககும உனககுத தாஸ
னாக ஆகின மேன எனறவனுககும்‌ ஒரு பிராணிககும ஒரு பிராணியாலும பயம
உணடாகாதபடி அபயம கொடுப்பேன இதுவே வேதம, ஸமருதி, ஸதா
சாரம, என உளளககருதது ஆசிய இவவனைததையும தழுவிய பெரிய வரத
மாகும்‌” எனறு இகஙனம சரணாகதியின பெருமையை வெளியிடட எம
பெருமானுடைய உறுதியை நினைஈ. ௮ உஜஜீவிததோம 16

112. உலூல மிருகககள பொனனைக கணடால அதை ஓதுக
தீளளிவிடடுத தம உணவுககேறற புலலையே விருமபி ஏறனஅககொளளும
ஆனால அமசாகள அபபொனனையே மிக விருமபிக கைககொளவாகள,
அதுபோல பகவானுடைய திருவடிகளின பெருமையை அறியாத அறபாகள
அவற்றை நாடாது வேது அதபபலனகசளையே கொளவாாகள. அதனால
நமக்கு எனன கஈஷடம 2 காம தனனை௪ ச௪ரணமடை௰கத அனைவருககும
அருளபுரிய முறபடடுமிறகும பகவானுடைய திருவடிகளையே தஞ்சமாகப
பததினோம 17

118 ஸகல வேதாசஈதங்களின தாதபாயததையும ஈனகு அறிகத
பூவாசாயாகள காம்யோகம ஜஞாகயோகம பகதியோகம அகிய இவறறின
ஸவரூபததை விளக வெளியிடடனா அவவுபாயஙகளை அறுஷடிககும
போ அுகாஙகு முடியாத அ௮மசஙகளில பரபததியை அ௮.நுஷடிததால
அவை நிறைவேறினவாகும இகஙணம மதத உபாயஙகளையும ஸாதிததுத
தரவலல பெருமைவாயஈது ஸகலபலனகளையும கொடுககும பரபதஇயின
நிலையை பரசணவததால ஈனகு அறிவீாாகளாக

11& பிராடடியிடம மஹாபராதம செய்த காகனமீ அ ஸ்ரீராகபிரான
அஸதாததைப பிரயோகிததபோஅ காகன தான செய்த பிழையைப பேத

471 அமிருதாசுவாதினி-கருதது

தனனை க காககுமானு உலகமுழு அம சுறறித இரிக அ அனைவரையும வேணடி
ன மஹாவதிகளும சேவாகளும அவனமிஅ கோபஙகொணடு அறததி
விடடனா ஈாடெககுற சுறுநி வேணு புகவிடம கிடைககாஅ தளாதது
ஸ்ரீராமன்‌ தருவடிகளிலேயே வகஅ விழுகது உயிபபிசனை கேடடரன.
ப.ரபககரான அனைவரையும காததலையே தனன கட மையாகககொணட
சரணயன தன அஸதரம வீணாகாஅ அவனது ஒற்லறைககணணைமாததிரம
அழிததஅ உயிரையளிததான இததலகைய பெருஙகொடையாளனாகயெ
இராமபிரானுடைய கைஙகாயமே தமககுப புருஷாரததம அதைப்பெற
முகதியமான உபாயம பரபத இயின வ௫பபடட அவன அ அருளே. இவவாத
தங்களை ஆஅசாாயாகள உபதேசிததனா அவாகளின தஇிருவடிகிழலில கின அ
மகழமவயவோமாக 19

115 இதன தாதபரியததைப பதவுமையின ழக காணக. 20

116 வராஹபபிரான பூமிதேவியிடம வெளியிட்ட வராஹ சரம
சுலோகதஇன தாதபாயம- உலகம முழுஅம எனககு௫௪ சரீரமாகும எனக
குட பிறவியும்‌ மரணமுமம இலலை எனனையே திடமான கதியாகககொணடு
சணமடைகதவன மரணகாலததில தன கினைவிமசன சட்டையபோலும
கலலைபபோலும தன சரீ. ரததில கஇடககுமபோ.து அவனை அாசிரொதிகதி
யால பரமபத ததிறகு அழைத்‌ அசசென அ எனககு ஸகல கைககாயஙவகளை யும்‌
செயயுமான செய்வேன்‌ -— எனபதாம இகஙனம வராஹபபிசான கூறிய
உறு தியை நினைஈ அ சாம கவலைகிஙகப பெற்றோ ம 21.

117 வாககுஅதி தவறாத வசாஊஹ்பபெருமாள அருளிய சரம
சுலோகம இரணடின பொருளையும்‌ ஈனகு அறிறதோம அவன அ அருளால
அவனதிருவடிகளையே உபாயமாகவும பலனாகவும பற்றினோம இகதக
காமலோகததில சருஙகெகிடமத ஈம ஐஞாகம முகதியில விகாஸததைப
பெறுவ தறகுமுனபே வீனைகள அனைத அம ஈமமை வீடடு 8௪ சேோவேண
டிய இடததைச சோ முதப்டடன எனன அச௫சாயம்‌ [1 22

116 சேதகாகளே ! சாசுவதமெனனு நாம நினைககும பெரிய
மலையும ஒரு காலத தில உருததெரியாது சிதறிபபோகன ௨தலலவா? இதை
நீங்கள அறிக திருக இம உஙகள சரீரததை ஸ்திர மென ன மயஙகி திகதி
கள உஙகசா சரீ ரததில மடிபபுககள விழுகுது தலை குமைததபினனும மர
ணததை வெறுககெறீாாகள உஙகளுூககு உளள அஜஞாகததைப்‌ போககெ
கொள்ள ஒரு வழி உளது--- பசளயகாலதஇல கடலுள அழு திய பூமியை

எடுத அக காததருளிய கருணாமாததியான ஸ்ரீ வராஹபபெருமான அரு
ளிய பரபத தியையே உபாயமாகககொணடு உஜஜீவிபபீரகளாக 28

119 எமபெருமானுடைய திருவடிகளை வணககுவதறகா௫சச செய
யும அஞ௫௪லியின பெருமை அனவிறதறததென அ அளவநதார ஒரு சுலோகத
தல அருளிசசெயதாா அதுவே உறுதியான ஸிசுதாசதமெனது நாம
நிசசயித தறிச தகொணடேோம இவவிஷயததில முரணபடட கொள்கையை
புடைய பிறா புரியும வாதஙகளையெலலாம்‌ கணடிததொழிக அ இசதகைய
அஞ்சலியை அஅஷடிததோம 24

அநுப௩தம 472

வன "ன்‌!

120 ஒஉலூல நீர நிறைஈது ஓடிவரறும ஈதிகள பல இருபபினு
எமபெருமானுடைய இருவடியிலிருசது அவதரிதத கககையே இதத
கிறனனெறது கடல ஏழினுளளும பிராட்டி. அவதரிககபபெறற இருப்பா
கடலே ஸாவேசுவாணுககுப பிரியமாயப பெருமையமிககு விளக இன 2
பலவகைப்பட்ட சககஙகளுககுளளும அவன இருககையில ஏறிகியகும பா
யம பெற்ற வமைபுரிசசககமே பெருமை மிசகதாம மணம யிகக புஷபமா
கள பலவ௫றினுளளும எமபெருமான மூழவோடு தரிககும இருதுுழா
மாலையின இறபபு மறதவதறுககு வராது இகஙனமே உலகில விளங்கு
சாஸதரககள பலவறறினுளனாம பமபகசகுலததிஐஞுத தலைவரான நமமா
வா முதவிய மஹாதமாககளுடைய ஸ்ரிஸகதிகளே மேமபடடவை என

துணிதது எற்று அவறறின படி கடககின்ற»ேோமே 4

121 ஸாவேசுவானே கருணைமிகக அசாரயனாக அவதரிதஅ !
முடைய அஜஞாஈமாகுிய இருளைப போககத தானே ஸமஸாரமெனும ௧
லுககு அணையாய நினது நமமைத தாணடுவிககனெரோான ஆதவின பஹ!
முதலிய தேவாசஸின போகமுூம நீரககுமிழிபோல அழியுகதனமைய(டு தன
கணடு அவறறில ஆசையை ஓழிததோம பசபககரரன காம இனி யாரு
கடமைபபடடவராவோம ? ஈமககும ஸாவேசுவானைததவிர வேணு யா
கடமைப்படட வரலா ஸாவேசுவானும காழமுமே ஒருவருககொருக
கடமைபபடடி ருககனறோம இவவிஷயஙகளை கமமிடம வகதடையக 6
களூககும உபதஜேசிததோம

122 பூமியிலுளள உயாகத ரதகஙகள அனை த அம பெருமையி
எமபெருமான கடலைக கடை அ அதினின அம எடுததுக தன திருமாாட
தரிதத கெளஸஅபம என்னும ரதஈததிறகு ஈடாகா காசி முதலிய புண
கே்ேதரககள அனை த இம பேருளாளனாகிய மேகம கருணையாஇய £ீை
பொழி அமிதகும இடமாகிய காஞூ2கேேதரததிறகு௪ சமமாகா. பரிச,
மான மன ததோடு மஹாஷிகள வெளியிட்ட ஸமருஇகள புராணங்கள்‌ ஆ
அணை த அம்‌ ஸாவேசுவானால கொணடாடபபெதத கமமாழவார முத
ஆசாயாகளின ஒரு ஸ்ரீஸஇகதிககு ஙிகராகா ஆஸ காகளே ! இவவா
வஸஅககளின தாரதமயததை அறிகது இகத எஹஸயததில காம கூதி
பமதாஈமான அரததகளையெலலாம ஒரு புதையலாகககொணடு மகிழவீ
ளாக

128 எமபெருமானுடைய அடியாகளாய அவனுககுப புத,
ஸதாஈததிலுளன ஈம அனைவருககும மோக்ாககதததைப்‌ பெறு உரி
யுணடு ஸாவேசுவரன இததகைய நமககு ஸவளுபததையும தாமயூதஜஞா
தையும கொடுத ஆக காகதினழுன பழைய வாஸனையாஸ ம்னு
காமஸமுதரததில மூழகாதவாஅசெயய கினைதது கமமைச 72
ஆசா£யனபககல சோதஅ அவனிடம ரஹஸயரா ததஙகளை உபசேதிக
பெற்று பரபகச இயை அறுஷடிககுமாறு செய்கினருன பின்‌ தமக்கு (
சரீரம்‌ கழிஈத அம பசமபதததிலே சோதஅ காம செயயும பரிபரூரணைகைக
யததை ஏறறுககொளசளாப பேராவலகொணடுகிறனெரறான * இக
மஹோபகாசம செயஅ த௲தையாயமிறதகும எமபெருமான திருவடிகள்‌

473 அமிருதாசுவாதினி-கருத்து

சாம தலைவணஙகபபெறறோம இததகுச காரணம அததத திருவடிகளின்‌
பெருமையைத தம ஸுஅகதியினவாயிலாகச காட்டிததசத ஈமமாழவாரின
அருளேயாம 28

124 இதன விளககவுரையைப்‌ பதவுரையின ழக காணக 29

125 போருளாளன, பாபசசெய்சைகளிலேயே ஈடுபடடுககடக
ஞூ.ம சமமைக காககககருஇ மமமுடைய பாகயம பககுவமான ஸமயத தில
ஆசாாயன இருவடிகளில ஈமமை ஆசாயிகசசசெயகினறான, பின உபாயத
தில கமமை மூடடிக காமபாஎ௫ஙகள்‌ முழுவதையும ரீக ஆதிவாஹிகாகளை க
கொணடு அாசசிராதிகதியால பரமபதம சோபபிதது மோக்தாகநநுதததைக
கொடகக மூறபடுகனமுன இததகைய ஸாவேசுவான நமககு௫ செய்யும
உதவிகளை அளவீடட றிபவா யார ? 30

126 எனககுத தலைவனான ஸாவேசுவானே ! உன அருளைத தவிர
அடியேனுக்கு வேறு கதியிலலை அகநா திகாலமாய உன திருவடிகளில்‌
அபராதமசெய அவத நிலை இபபொழுது நீககிவிடட அ உன அருனைப
பெ௫வதறதகு ஸாதகமாக உன இருவடிகளில பரபததியை அறுஷ்டி ததேன,
என அஜஞாகததை ஓழிதது நித்யஸடுரிகளின வாழவை எனககுத தருமா
உன்னை வேணடிககொணடேன இணி எனககு ஒரு பொறுபபும வைககா
மல எனனைக காககவேணடி௰ வஸதவாக எற்துககொள்வாயாக

| இட பாசுரத தில முதலவரியால காாபபணயமும, 9-வது வரியால
ட.சா.இகடல்யவாஜகமும, 8-வது வரியால அறுகூலயஸஙகலபமும, 4-வது
வரியால மஹாவிசுவாஸமும, 5, 0-வது வரிகளால கோபதரு தவவரணமும,
7, 5-வது வரிகளால ஆதமஸமாபபணமும்‌ கூறபபடடனவெனறும, ஆக
ஐது ௮௫௫ஃஙகருநடன கூடய பமபததியை இபபாகரம விளககுகன௪தன
அம பெரியோ பணிபபா அஙசஙகளின விளககம 241 வது பாசுரவுசைக
குறிபபிற காணக | 21

127 வேதங்கள்‌ முழுஅம எமபெருமானுடைய திருவடிகளைப
போறஅுதினறன அவவெமபெருமான பாரதபபோரில தன திருவாழியால
பகவிலேயே இசவை வரவழைதத பெருமையுடையவன பெரியதிருவடி-
தஇிருவகஈதாழவான முதலிய நமிதயஸாடரிகன அனேவரும அவன திருவடி
சளில பகுதியோடு கைஙகாயமசெயகின தனா அத்தகைய திருவடிகளை
நமககும அருளககரு தி, அவற்று ககுக கைககாயம செயயககூடிய மனவுஅ இ

யை தமஃகு அருளினை

[இப பாசுரீததில 8-வது அடிகளுச சேஷனும கருடனும்‌ தம வகுப்‌
பிறகு இய்றகையான பகை சிறிதம இனறி ஒருவருககொருவா அனபோடு
பவை தகைககாயம செய்வதாயும சஸமாயப பொருள்‌ கூஅவஅணடு | 8

129 பதவுரையிற காணக 38
oo 60

அந்பந்தம்‌ 414

er

129 உல$ூல வெனிடமிருஈத ஐஞாரததைப பெறலாம எனறு
ஸாதாரண அதிகாரிககுச சாஸதரம கூறுகின்றது அவவாது சிவனை உபா
ஹிததச சில அதிகாரிகள எவவளவு ஜஞாரததைப பெறறாலும அவாகள
அறியவேணடிய ஸாரார்ததம ௮னைததையும அறிநதவராகா நாம
எமபெருமானுடைய சடாகூம பெறற றத ஆசராமாசளின உபதேசத
தால லாராததகள்‌ முழுவதைபும ௮றிரத பெருமைபெறறோம ௦4

180 திரபபாணழவா அருளிய அமலனதிபிரான எனனும
பிரபரதம தமிழவேதமெனபபடும திவயபரபஈதததின ஸாரம முழுதிம
தீனனுள அடஙகபபெறறது எனனலாம இகநனம றெபபுவாயாத இரத
ஸ்ரீஸ9கதியாவ எமபெருமானையே ஸாலரக்கனாகவும ஸாலேசவானாகவும
ஸாவாரதாயாமியாகவும ஸாவகாரணமாகவும அறிரதோம, இனி முன
கணணனீடம மடடறற காதலசொண்டு கூடிககலரத இடைபபெணகளின
சிஷடையைப பெறது ஆண அனறிலைப பிரியாதகிறகும பெண அன
நில்போல நாமும எமபெருமானைச சோத, உதவியறறநிலைமை ரீஙகப
பெறரோம 00

191 வேததநில முதலில அறுஸஈ நிககபபடுகனற பரணவதநின
வடிவுசொணட த ஸ்ரீரககவிமாாம அதறகுள கருணையாகமெ நீர நிறை த
அரககனாகிய கடல, காணபலாகண குளிருமாறு நிசழினெறதி அந்தக
கடலக கணடு அற்பவிதது ஈம இருபபாணாழவா பாடிய பததப பாசுர
களைபும ஈமமை வாழவிககும கதியாகப பறறினோம பிறமதநகளைக சண்டிப

ஸ்ரீ6
பக நிம8ரஞ8ஹாடெயபிகாய _58
பரம்பதசோடானம்‌-— கருத்து

183 ஸாவேசுவரன பெரியதிருவடியை வாஹஈமாகவும ஆஸன
மாகவும கொணடவன, அறதணாககு அழியாசசெலவமாகய வேதாகதவ
களால போற்றப்பட்டு அவற்றை உறைவிடமாகககொணடவன, பிராடடி
அவதரிதத தஇிருபபாறகடவில நிதயவாஸமசெய்பவன , அயினும இகத
ஸதானஙகளைக காடடிலும ஸ்ரீரசகம முதலிய திவயதேசங்களிலேயே மன
முவக அ வாழா அ அடியாகளுககு அருளபுரிசகினறரான அவன உலகததை
வாழவிகக முனபு அருளிய பகவததையின தாதபாயததை ஸ்ரீபாஷயகாரா
தமது பாஷயததினவாயிலாக விளககியருளினா அகருககு ௮சதரஙக கைக
காயம செயது ஸாவாாததஙகளையும பெற்ற தருமடைபபளளியாசசான
வழியாக வசத ஸாராததஙகள ஈமமுடைய ஸுமிகஇகசளில்‌ அடஙதி
மிறஜனெறன

184 காம இதுகாறும தத இவங்களை பபறறிய விபரீ தஜஞாகததைமே
பெறஅக கொடிய காமஙகளை மேனமேலுமசெய அ ௮அஜஞாகமாகிய இருளில
மூழகிச ௪பதம முதலிய அறபவிஷயஙகளையே போகயமாயககொணடு
அதப்‌ பெருஞ்சேறுறில கூழகிகக்டகதோம இதசகைய ஈமமை வாழ
விகக வேதம கருணோகொணடு விவேகததை உடதேசிததது பாமபதத
திறகு உரிய ஒனபஅ படிகளுள முதலாவதாகிய விவேகததை இகத ரஹஸ
யததில முதல பாவததில விளககினேமை, 2

185 உலகில சிலா சேதகாசேதகஙகளின ஸவரூபம முதலிய
வறுறை தனகு அறிநதிருககலாம , அருமையான பல கலைகளைத தாம
கறதுப பிதருககும உபதேபெபவராயிருககலாம, பல தாமகைளசோசு தாம
அ.றுவஷடி ததுப பிறமையும அறுஷடிககுமாறு செயதிருககலாம, வேததஇன
ஸாராததஙகளைப பிறருககுப போதிபபவராயிருககலாம இருகதும எனன
பயன ? ஸமஸாரததிலிருத சேதசரைக கரையே௦௮ம ஸரீமசகாராயண
னுடைய ஸவபாவம முதலியவற்றை அறியாவிடின மோக்ஷ்ததின படியில
எறமுடியா 2

126 ஸீவசஸமெனனும மறுவையும ஸ்ரீவைஜயகஇ எனனும
வனமாலையையும பிராடடியையும தன திருமாபில தரிதத ஸாவேசுவரன
சாஸதரஙகளினவாயிலாக இட்ட கடடளையை அஜஞாநததால மீறி
ஈடபபவாகள செடிய நரகஙகளை அறுபவிககின றனா விவேக
இதை அராயஈதபாடபா, இதுகாறும தாமும ஸமஸாரததில உழன
ஐமையை நினைதஅ வெறதுத௮க கழிகத நிலைமைககு வெடகமுஅவா, பின
வேதாகதஙகளில கூறிய உபாயததை அதவஹடி௫க விமையா A

த £187 விவேகமபெறத சேதன தான பரகருகிஸமபகதத தால
அஜஞாரததில அகபபடடுத தவிககுமவகையையும, வெவாறே யுகககணக

அநபநதம்‌ 476

லெ பதபலவகைச சரீரஙகளைத தத வாடடுனெற சாமவெளளததில கரை
காணாது உழலவதையும, தேன கலகத விஷம எனது கூறலாமபடி இனி
யனவாயத தோறறுஜனெற அறபபலனகளையே சி௦கதனவாயககொணடு
தானே அறுபவித அவருவதையும ஆயஈது தானே பாரதது மனஈதளாகதா
ஞால தகக உபாயததை அ௮புவடிசசபபெறுவான இறஙனம மனகதளா
தலே இரணடாவத படியாகும

188 இச காமபூயியில மிகச சிறததவராய காம மதிககும பலா
அ.நுபவிககும பலன முழுஅம ஸுகரூபமாகவேயிருபபஇிலலை, அதன ஈடுவே
அககழமும கலஈதே நிறதினறது பாஹமதேவன தன லோகததில ஈமமால
அளவிடபபோகாத ஆககதததை அருபவிபபானெனக கருதுனறோம
அவன மது - கைடபாகளால படட தனபம எலலையறறதாம இவற்மை
ஆராயகதுபாககும விவேதிகள இகத ஸமஸாரததில ஆசைகொளளவே
மாடடாரகள 6

189 அளவற்ற சேனையையுடைய ராமப பல றெறரசா தம அடி
பணியுமாறு நினறு இவதுலகததை முன ஆணட மறு மாகதாதா முதலிய
சககாவாததிகன இபபொழுது எகசே ? அனைவறாம இறசதொழிசதனா
அவவாறே க்க்ஷ்தரஙகள, ௪கதரஸுமாயாகள, இகதரன, வன, பரஹமா
முதவிய ௮னைவரும இலலாமதபோகுஙகாலமும ஒனறு உணடு அதுவே
மஹாபரளயமென ப்படும்‌ அபபொழுதஇம அழியாதுகிறபது எமபெருமா
னத ஸதாநமாதிய ப. ரமபதம ஒனறேயாம அறிவாளிகள இதன பெருமையை
ஆராயுஙகால ஸவாககம முதலிய லோகஙகள ஈரகமேயெனற கினைதது
ஸமஸாரஸாுகதசை வெறுபபாகள இவவாறு வெறுபபடைவதே மூன

ம படியாகும

140 ைஸாரபகதததிலிருசது விடுபடுவதறகுச சாதகமான
சிறஈத தாமஙகளையே சைககொளபவாகள ஸமஸா.ரததிறகு அஞ்சாத முரு
டாகஞடன பழகமாடடாகள அதலின நாம முமுக்ஷஈசகளுடனேயே
கலஈ.தபரிமாநினோம ஈமமைப பாபமாரககததிலிறாஈ.த விலசக அஜஞா
நததை ஒழிதத ஆசாரயாகளின சடாக்ஷததால பகவதகைறநகாய ததையே
விருமபும மனவுறுதஇியைப பெறரறோம

141 ஸமஸாரிசளான சேதநா இதுகாறும ௮ருபவிதத அகநக
ஞுககு அளவிலலை இனனும வரபபோகும அனபஙகளுககும எலலையிலது
இவவாறு காமஙகளாகிய பரிய அகணி மேன மேலும தனபதனதத தாது
கொணடே சேதநாகளை விறகாகககொணடு எரிததககொணடிருககின தது
இலநனமே சேதநாகள இகத ஸமஸாரமாகிய படுகுழியில கிட அழலகின ற
னா இதற்கு அஞ்சிய கூரறிவினரான சிலா எமபெருமான விதிதத கட்டளை
ஸை ஏறறுத தமது இழிகிலையை நீகக முறபடடுத தம காமககள முழூ
தம நீஙகுவதறகு வேதஙகளில கூறிய பகதிபரபததிகளில ஈடுபடுவா,
இககனம ஸமஸாரததிதகு அஞசுவதே நானகாம படியாகும்‌ 9

142 காபபவாஸம முதலிய ஸமஸாரஅககஙகளை ஓழிசகக கரும
பாகவதாகள மேனமேலும பகவதஅபவரஸம வளாநஅவரககூடிய

477 பரமபதசோபானம்‌--கருத்து

[a

பகதியோகததை அறஷடிப்பா அதறகு௪ ௪௫தியதறவாகள எமபெருமா
னுடைய திருவடிகளில பாபததுயை அறநுஷடிபபா இவவானு உபாயத
தைச செய்துமுடி ததபின எமபெருமான தன பொறுப்பாக ஈகனமைகளைச
செயவானெனறு நமபி அவனது கருணையையே சோஃதிநிறபா 10

142 பதவுரையின ழக காணக 11

144. இகதக காமசரீரததள இருககும்‌ ஜீவாதமாவசகு, உறைககுள
செருகிய வாளை உபமானமாக வழஙகுவதுணடு உதையினுள இருக்கும
வாள ஒளிகுனறித தன காய்ததைச செய்ய வலலமைய தறிருககும.
அஙகனமே ஜீவாதமா சரீ.ரததினுள இருககுமவரை தனககு இயறகையாய்‌
உளள ஐரநாகம முதலிய குணங்கள சுருககபபெற௮அத தனககு உரிய
பரிபாணமான பகவதகைஙகாயததைச செயய்ச சக்தியின்றி கிற்கும,
இகஙனம காமததிறகு வ௪பபடடுககடகது பின பகதிபசபததஇிகளுள
ஓனறை அதஷடிதத ஜிவாதமாவுககு எமபெருமான மோக்தததை அளிககத
திருவுளளங்கொணடு சரீரமாக சிறையினின அ அவவாதமாவை வெளி
யேதறுனெறான 12

145. மரணகாலததில எமபெருமான முதலில ஜீவனுடைய
ஜஞாகசேகதரியஙகளையும காமேகதரியஙககளையும மனததில சோகனெறான,
பின அரத மனததை பராணவாயுவில ஒனறுகூடடுனறான , அதனபின
அமத பராணவாயுவை ஜலிவாதமாவிடதது௪ சோகனெருன. பிசகு இகத
கிலையைப பெறற ஜீவாதமாவை ஐது .தஙகளுடன கூடடுனெரறான இதத
குப பிகு இதனால ஜீவாதமாவுககு உணடான களைப்பு நீஙகுமாறு அதைத
தனனோடு ௮ணைததுககொளகெெறரான பின, பதினொரு தவாரமுளள தாய,
இதுகாறும்‌ அகத ஜீவனுக்குகத துனபததைத தந௲துகின2த சரீ. ரமாகிய
எஏதையினினதும அரசூராஇமாககததஇிதகுத தலைவாசலாகிய பரஹம
ரசதரதஇனவழியாய ஜீவாகளரகிய ஈமமை வெளியேறறத திருவள்ளக
கொணடான இஙகனம சரீ ரததனினற௮ு வெளியேறவதே ஆறாவத படி
யாகும 13

146 பதவுரையின ழக காணக 14

147 இதஅகாறஅம தீவினையால மோக்ஷமாரசகததில்‌ மனம செலுத
தாதிருகத ஈமமை மனமதன தேவமாதாகளின சணணாகிய வேலையும அவா
களின உடலாகிய விலலையும கொணடு அனபு௮தத, நாமும்‌ அவாகள
பேசும பே௪சையே அமுதமென ககருதஇி மயககெ இடெொொதோம இபபொழுது
ஸ.தாசாாய கடாக்ஷ்ததால அமத நிலைமை நீஙக பெறறோம கடலின கழி
கீரைக கண்டு அதையே கடலெனக கரு அம்‌ மூடரைப போல, ப்ரஹமததி
னிடமிருசது உணடான இகத உலகததைக கண்டு இதையன றி இதறகுக
காரணமாயமிதகும பரஹ்மசதை இசையாது பிதறதும பிறமதததினா
வீசம வலையில விழாத தபபினோம, இபபொழுஅ பரமபதததிற சோககும
அாசசிராதிகதியைப பெறும பெருமை பெறரறோம்‌ அகவகு அதிவாஹிகா
கள கெயயும உபசாரககளாலே ஸமஸாரததில அறுபவிசத அககஙகள மாறி
மழீபபெறரோம. இகத அாசசிரொதிகதியே ஏழாவது படியாகும, 15

478

அநுபநதம்‌

148 சாம இதகானும அதபமான உலக ஸாுகங்கரில ஈடுபட!
தமககுத தகாத வழியில ஈடகதுவசகசால பெறற பயன யாது? ஒறாகா
சாம பரஹமபசவியையே பெறமுலும ௮அதுவும எததனைகாலம கிலைததிரு.
கும? ஆதலின ஸமஸாரிகளாகிய ஈமககு எமபெருமான காடடிததசத
பகதிபமபத திகள்‌ ஒனறை காம அறுஷடிதது அதனால பெறபபோகுப
பரீவைகுணடமாகிய இவயஸதாநததை ௮_நு*இதறது மகழவோமாக
இப்படி ்ரீவைகுணடதனதைச சோவதனே எடடாவ த படியாகும்‌ 16

149 பதவுரையிற காணக 1

150 பெரியபிராடடியா எபபொழுஆஇம பிரியாதஅவாழனெ௫
ப்தி மகசாசாயணனுடைய இிவயஸதானமாயெ ஸ்ரீ வலைகுணனடததை தாம
அடை அ அங்கு கிய கைஙகாயமசெயயும கிதயஸரிகளுடனும முகதா
கஞூடனும சோகது ஸாமகாகததையும ஆழவராாஸ்ரிஸகஇகணின அறு
ஸதாகததையும செய்வோமாக 18

151 ராஹு எனனும ஸாபபம பறறி விடடபிறகு ஸுஹாயணுககுப
பிரகாசம மிச அதிகமாகும அழுககடைக மின ம ஈனமுத அ ஈனகு சததம
செயயபபடடவுடன தன இயற்கையான ஒளி வீசபபெறரின றத
கடவிஐ சென ஓடம வழிசபபிச செனது பிண கரைசோகதவுடன்‌ அதி
ளன யாதரிகாகள அடையும மமெ௫ரசிககு எலலை இலய ஒரு யானை
பெரிய காடடுத தீயில அகபபடடுத தவித த கின்று, பின செய்விகமாய அத
தி அணைய, அதினின இம வெளியேறியபின அதனமடழெஎ கூ றுநதரமன து
ஒரு தலைவன ஒரு தலைவியை அடையவிருமபி அது பெறாஅ மடவார்‌ GD
பட்டுப பின இஷடஸஹிசதஇியைப பெற்ற இம அவன பெருயி தவககொளவான
இஙகனமே தலைவனணுஃகாக மடலூரும தலைவியும்‌ தன இஷ்டம்‌ பெறனு மிக
மகிழவான லா அரசசன தன பிழையால இறிதுகாலம ஒரு சிறையில
இருககபபெற்துப பின பிழையறறவனென ௫ இிாஈத சிறைக்‌ மிணடும
சன ராஜயததைப்‌ பெற்றால அவன அககதசகடவிவ நூழகியிறபான.
அஙகவனமே இதுசகாதம கம உணமையான ஸவரூபததை அறியாமறசெய,க
மறைதஅ வசத பரகருஇயின ஸமபஈசம ரிககபபெறற தாம (நி வைகு மள
ததி ்ரிமாநாராயணனுடன கலநத அவளுமாக கையசாயம செய்யப
பெகனரோம இகவனம பறிபூண சகைங்காயம செயலே சீ ஒன்பதாவது
படியாகும்‌, இதுவே மூககியமான பலனும்‌ ஆம 19

152 இககாமபூமியில ஸதாசாய கடாக்ஷ கீதால விலவெகதறைப
பெற, அஅகாறும வீணே கழிசத காலததிறகு மனம ச சதளனிதது, மணை
ஸுகஙகளில விருபபம மீட, வரப்போகும்‌ ரகா நுபவதக திகு அஞ, உபா
ப்தனை அஷ்டமி அ, சரீரததினினறு புறப்பட்டு, ' அரசிரா தக இயொல
சென்று, ப. ரமபதம சோக, அ௮ஙகு ிசயாசரடணு மேசசாகமடனும
வேசசசை அறஸகதித ஐ ஸகதலோகத திலேயே அமையாத மிசுயுவகாகத
தால ஆழவராாஸஹ்றிஸகதிகளைப பாடிப பகவ தகுகனாறககோ ௮ ஙபடுபயபோம

158 செடுசாளாக ஈீஙகாதிருகத காமககள்‌ மூழு.கம சாமி அவத
டதத உபாயததால நீகஇவிட்டண பின பரமபதம்‌ சென்று இவய தம்பதி

479 பரமபதசோபானம்‌-கருத்து

களுககுக கைசகாயமசெய்து ஆகத ததால ஆடிப பாடி வேதஙகளின தெய்வ
காசததைக கேடடுப பின திருமபிவரா*ு ௮வவநுபவத திலேயே மழகக
கடககுமபடி எம்பெருமானது அருளைப பெறறுவிட்டோம ஆயினு.ம
உடனே அவவறுபவததைப பெரு௮ இன்னும இசகர்மபூமியில இருப்ப
ததகுக காரணம கமமைககொணடு சேதகரை உஜஜீவிபபிககத இருவுளன வ
கொணட ஸாவேசுவரனுடைய ஸஙகலபழமும, அாசசாவதாரததில ஈபெடடு
அறுபவிசசக காரணமான பாகயவிசேஷமும, ஸீபாஷயததையும அருளிச
செயலையும்‌ ஸேவித அ அஅபவிககவேணடி௰ ஸாுகரு கவிசேஷமுமேயாம 21

பரமபதசோபானம்‌ - கருத்து முறறிறறு
ஸ்ர டத நிம8ரஞ8 ஹாலெபஙிகாய _௩88

ப. .மதபதகம-.- ' கோதவமொனறிலலாத ' எனறு தொடங்கும
59-வது பாசுரத இன பிதபகுஇககுப பினவருமாதும பெசியோ பொருள
கூதறுவா --._-

பொன்‌ அயி௩தைககரில்‌ - அழயெ திருவயிக்இரபு.௪,கஇல.
மாதவனூ - அடியவாககுமெயயன, வடகோங்கில்‌ - கொக குநாட
மன வடபுறததில (உறபததியானெற), வானியாறறின்‌ - பெண்ணை
யாற்நின, வணணிகை நல்‌ நடம்‌ கண்டு - லயததோடுகூடிய
அம்யை நாடடியததைக கணடு, மகிழந்து வாழும்போது - ௪கதேச
ஷிதது நிறகுமபோஅ, முன்னாள்‌ புணராத - இதற்குமுன்‌ செயயப
படாத (வில௯தணமான), பரமதபபோ இவை - பரவா இகளை
வென்ற இகத ஸுூகதிகளை, நாம்‌ பூரிததோம - காம பூாதஇசெய
சோம

மேன ஒருகால, தைமாததஅ ஜாதாஈதின ததில அடியவாககுமெய
யன பெணணையாறது உதஸவம்‌ கணடருளுமபோ௮அ ஸ்ரிதேளிகனும அணு
யாதமையாக அககு எழுகதருளியிருகதா அபபோது பஃகததே பல ரொ
மஙகளிலுள்ள தமிழப்‌ புலவாசளான ஜைகாகள பலா ஸவாமியின பெருமை
யைக கேட்டுப்‌ பொருமைகொண்டு ஸவாமியிடம வசு வாதததிறகு அழைத
தனா ஸ்ரீ தேசிகனும அடியவாககுமெய்யன அ திருமுனபே அவாகளை
வாதததில தோறபிதஅ அசத வாதததின போசகையும இனனும பலவேறு
மதககொளகைகளைக கணடிககும முறையையும்‌ தொகுததப பரமதபஙக
மெனனும ரஹஸயமாக அமைததருளினா- எனது லா. ஐஜதிகமுள த.
அதைக காடடுனெறஅ இபபாசரம

“ பவ” எனத சொலலினினத “ பவானி * எனற சொல தேதுவது
போல “பிநாகி * எனற சொலலினின அ “ பிசாககி ' எனற சொல தேது
கினற.அ. “பவ” “பிநாகி' எனற சொறகள “ சிவண” எனற ஒரே
பொருளைக்‌ குறிபபன ஆகவே “வாணி? எனற சொலலால பிசாடியி
( பெண்ணை ) ஈதியைக கூதுவதில இடா எஏஅயமிலஅ தைமாதததில அவ்‌
வாதறின தெஸிஈக௪ ஜலம ஓமெ அழகை அடியவாககுமெயயன கடாக்தித தக

டண

அநிபநதம்‌ 880

கொணடு எழுாதருளிமிருதமையை மூனறாமடி காடடும 'முனனாள
புணராத' எனறதால அதறகு முனபு ஈடஈத வாதமகள வைதிகரான பிற
மதததினரோடு தேவபாஷையில முறைப்படி நடரதவையெனறும இப
பொழுது நடநத வாதரசள அவை நிகரான பிறமத ததினருடன தேசபாலஷ
யில தறசெயலாக ரடரதலை எனறம காடடபபடட து

அனறிபும, தமிழநிகணடு 'வானி' எனற சொல்க கொடியெனனும்‌
பொருளையுடையதாகக கூறவ தால்‌ எமபெருமாலுடைய சொடியாயெ
கருடணைக கூறிக கருடர்‌ நினைக கூறுவதாகவும்‌ கொளப,

ஸ்ரீ£

உசாதாபபுல்‌ இருவேங்கடமுடையான இருவடிகளே சரணம

ப்ரர தேசிகன்‌ விஷயமாய்‌ அவர்‌ இருக்குமாசர்‌
ஸ்ரீ௩யினாராசார்யர்‌ அருளிச்சேய்த
பிவ்ணையந்தாதி உரையுடன்‌

கணியன்‌

சிராகாப புறபிளளை யாதாதி யெனது செழுகதமிழா
னேராக வேதாகச தேசிகா தாணிணைக ஒழமொழிகதா
னேசா மறைபபொரு ளெலலா மெடுததிவ வுலகுயவே
சீரா இயவர தாரியன பாதரச துணைநமககே

உரை:-_— இவ்வுலகு உய்ய - இகத லோகம உஜஜீவிககுமபடி. ,
ஏர்‌ ஆர்‌ - சிமபபுப பொருகதிய, மறைப்‌ போநள்‌ எல்லாம்‌ - வேதன்‌
களின ஸாரா£ததம முழுவதையும்‌, எடுத்து - ஆயமதெடுதஅ, செழம்‌ தமி
மால்‌ - செழுமையுளள தமிழபபாஷையால, வேதாநததேசிகர்‌ தாள்‌
இணைக்கீழ்‌ - ்ரீவேசாக்ததேசிகனுடைய இரணடு திருவடிகளினடழ,
சர்‌ ஆர்‌ - பெருமை பொருகதிய, தூப்புற்பிள்ளையநதாதி என்று -
தூபபுல ஸ்ரீதேெனைப பதறிய “பிளளையகதாதி'' எனனும பாபநதததை,
நேராக - கோமையாக, மோழிந்தான்‌ - அருளிசசெய்தவரான, சீராகிய -
கலயாணகுணமே வழவெடுததாதபோனற, வாதாரியன்‌ - வசதாசாநிய
ரெனறு தஇருகாமமபூணட கயினாசாசாயருடைய, பாதம்‌ - திருவடிகளே,
நமக்குத்‌ துணை - கமககுத துணையாகும,

| விஷயச்சுநக்கம்‌ ]

ஸ்ரீமரநிகமாசதமஹாதேசிகன இருககுமாரராயும அவர்திருவடி
களிலே ஸகலாாத கஙகளையும்‌ கரஹிதது அவருடைய பரதாககயராயும்‌
விளஙகும வரதாசாரியரெனனும ஸ்ரீயயினராசாரியா ஸ்ரீதெசிெென இறா
வடிகளில பகதியின மிகுதியால அவாபெருமைகளைது தாம அனுபவிதது
படியே அ௮னைவருககும அறிவிதது உஜஜீவிபபிககத திருவுள்ளஙகொணடு
20 பாசரககொணட. பிளளையா தாதியெனனும இபபிசபாதசசைப்‌

01

பிள்ளையந்தாதி-உரை 482

க்க

பாடியருளினா இபபிசபசகம இசாமானுசதாகிசககாதியைப பெரும

பாலும அடி யொறறியநெனனலாம இதிலே சதல பாசு. ஙகனில உளள
அடைமொழி ( விசேஷண )னை ஸ்ரீபாஷயகாரருககும ஸ்ரீதேசிசகனுககும
பொருகதமா௮ பொதுவாய அமைக திருககனெ அன

இதில அடகஙகிய விஷயஙககளின ஸாரம்‌ _—

“ஸரீ தேசகனபுகழைப பாடினாலனறி உஜஜலீவிககமுடியான அவா
ஆராய அ கண்ட ஹிததாகதமே உஜஜீவிகக ஸாதகமாகும தகிருவேககட
முடையானே ஸ்ரிதேகெனாக அவதரிததான மசேேசிசனகுணஙகளைப பாடி,
அவரை மனதது இருத தினை பாபங்கள்‌ பதக தபோம அவரைப்‌ பறறினாலை
ஸகலகறதகுணஙகளூமுணடாகும அவர அருளன றி உபாயமிலலை”' எண
பனவாம இககனே பல விக்ஷயஙகளைக கூறி, கஇிருமாதிரததிற கூறிய
நிஷடையையும, அபபட மதத பகதியையும தமகளனு அருளவேணடுமெனறு
வேணடி, ஸவாமிதிருமேணி முழுஇஅம தம உளளதஅப பதியுமாறு பிராாத
திதஅப்‌ பலலாணபொடி, இபபிரபகதததை அஅஸ இப்பவா தமமுடியிலவ ஸ்ரீ
தேசிகன்‌ திருவடிகள்‌ விளஙகபபெறவரென அ பலன கூறிக தலைககடடுகறொ

இப பிரபகதம முழுஇம கட்டளை ககவித தமையால அமைசததாம

மாமலா மன்னிய மங்கை மகிழந்துறை மாரபினன்றாட
மேலா சூடிய தோலலருண்‌ மாறன்‌ றுணையடிககீழ
வாழ்வை யுகககு மிராமா ஸுசமூனி வண்மைபோறறுஞ்‌
சாமைய னெங்கபே புறபிளளை பாதமேன்‌ சேன்னியதே. 1

உமை மாமலா - பெரிய (காமரைப) பூவில, மன்‌
னிய - வீறறிருககும, மஙகை - மபெரியபிராடடி, மகிழகது உறை
மாபினன்‌ - மழெசகயெடன நி கயவாஸமசெயயும இருமார்பை

யுடையவனான எம்பெருமானுடைய, தாள்‌ தூ மலா-திருவடிகளாயெ
பரிசுததமான (தாமரை) மலாகளை, சூடிய - (முடியில) அணிகத,
தோல-அகாதியான, அருள்‌ மாறன்‌-கருபையைபுடைய கம்மா ம்வா
நேடைய, துணை அடிக கீழ்‌ - இரண்டு அருவடிகனினமே, வாழ்வை
உகக்கும்‌-வாழவை விருமபுனெற, இராமாணுசமூனி - பஷ பாஷய
காரருடைய வண்மை போறறும்‌ சாமையன்‌ _ ஒள கராயதகைப்‌
போறுறுவதகாகிய, மேனமைககுணம பொருகஇய, எங்கள ஆப்புற்‌
பிளளை பாதம்‌ - ௪௬௧௭ (ஸ்வாமியான) தூப்புல்‌ ஸ்ரீ கேசககணுடைய
திருவடி, என சென்னியது - என முடியினமேல கிறபதாஈகம்‌.

483 பிள்ளையந்தாதி-உரை
TT
பெரியபிராடடி கணமும்‌ பிரியாத கிருமாபிஸ நி கயவாஸம்‌
செய்யபபெறற எமபெருமானுடைய திருவடிகளை எபபோ ஆம்‌ தம முடியிற
சூடி.நிஉபவா சமமாழவரா, ஸகல ஜீவரும உஜஜீவிச்சவேணடுமெண்து கெடு

இபெபாசுரம சொமானுச தஅாறறாகதா இயின முதறபாக ரமான “பூமனனு
மாத” எனனுமதைத்‌ கீழுவியகெனனலாம சழக கூறியவாறு அமவயங்‌
கொளவதன ஙி * மாமலா . கூடிய ” £ தொலலருன ட
உகககும' “இராமா ரமையன? எனு தொடாகளை ஸ்ரினேகெனுககே
அடைமொழியாககி எமபெருமானோடும ஆழவாரோமடுிம ஸ்ரீதேகெனுககு
சேராக பதம கூ அப்பட்ட தாஅவும கொளவா, 1

சேனனி உணஙகச்‌ சிறுபனி சோரவேங கண்ணிணைகள்‌
வேர கங்களும்‌ வீய வியனகதி யினபமேவத்‌

மன்னிய காள்களு மாகுஙகொன்‌ மாநிலத தீர௩மக்கே, இ

உரை. - மா நிலததீ£ - விசாலமான குூமியிலுளளவாகளே!,
எம்‌ சேன்னி வணங்க _ எமன்‌ தலை வணவகுமபடியம்‌, கண்‌
இணைகள்‌ - கணை இ.சணடும, சிறு பணி சோர - (தேகக்கஅதால்‌)
சிறிய அளிகள அருமபுமபடியம, வேம்‌ நாகங்களும்‌ வீய - கொடிய
கலவைகள்‌ அழியுமபடியும, வியன்‌ கதி இன்பம்‌ மேவ _ அற்புத
மான "மோதக தின ஆககதம பொருகமபடியும, கன்னு புக
மூடை - மிக்க ரகலையுடைய, தூபபுல்‌ காந்தன்‌ - அபபலின்‌
ஸவா.மியரன ஸ்ரீகேகிகன ௮, வா மலாத தாள - பரிசூுகதமான மலர்‌
போனற இருவடி, மன்னிய நாள்களும்‌ - (கம முடியில)ஸதிரமாயப்‌
பொருககிவிள கும ரைம்‌, ௩மக்கு ஆகுங்கொல்‌ _ கமககு

வாயககுமோ 7

LR தகன இருவடி களை வணிக காணடேயிருககவேண்மெ அவறஅறைக

ட்ள்ளையந்தாதி- உரை 484

அ டயவமவாய காள்‌

ஆக, இபபாசசதசால ஸ்ரிதேகென திருவடிஸமபகதமே உயா
புகுஷாாததமெனனுமஅம, அதைபபெறதற பாகயவானகள இமமையிலு
மனமையிலும பெறும்‌ அனா தககளும்‌ பேச பபடடண முதறபாகளத இ
“ என சென்னியசே * என அ முடியில இருபபசாசக கூறிய இருவடி அணி
ஸமபகதததை இபபாக ரச தில * மனணிய சாளாகளும ' எனறு கிதயமா
விறுமபினராயிறனு “ காளகள ' எனுமபதம, மாதம வாஷம கலபகால
முதவியவறைக குறிபயால உணாததும

மாநிலத தோதிய மாமறை மன்னிய நறகலைக
ளானவை செப்பு மரும்போரு ளததனை யேயருளுக
தூநேறி காடடூ மிராமா னுசமூனித தோததிரஞசெய்‌
யூனமி றாபபுலம்‌ மானோ புகழன்றி யுயவிலையே. 5

உரை ஆனவை - (சேதனாகளுககு) ஹிகமானவற்றை,
செப்பும்‌ - வெளியிவெனணவான, மா நிலதது ஒதிய - _அகணற இட
க்்மியில அதயயகமசெயயபபடுகன 2, மாமறை - அளவறுற
வே.ககள, மன்னிய - (அவதனறுககுப) பொருகதியுளள, நல தலை
கள - 5௦௧௫ சாஸதரககள (ஆக இவற றில்‌) , அரும்‌ போருள
அததனையே-அருமையான ௮ாகககளை அப்படியே (மிகுதி குறை
யன), அருளும்‌ - தருபவரும்‌, தூ நேறிபரிசு க கமான (கரணாகஇ)
மாாககது$ை, காட்டும்‌ - வெளியிட்ட ருனியவளருமான, இராமானுச
மூனித தோததிரம்‌ சேய - ஸ்ரீபாஷயகாசமை ஸகோதாடம செய்ப
வரும, ஊனம்‌ இல - ஒரு குறைவும்‌ இலலாதவருமான, காப்புல
அம்மான்‌ - அாபபுவில னவதரிகசு ஸவாமியான ஸ்ரீதேகெ
அடைய, ஞா புகழ அன்றி - அபய புகழைத்‌ கவி, உயவு
இலை - வாழ்வு (வே௮) இலலை.

ஸகலஜீவசா௫களுககும ஹிதமான அம௫ச௱ களையே போ திகளுமா
வேதங்கள்‌, அவ த தழுவிமிறகும சாஸ்கரககளன்‌ ஆடிய இவயின உண

கொடுதத ஆசாயிரேவஷடசான ரீபாஷயகாரரின புக வாயவெருவிப
பேசி மூழகதுகி௫யவசான ஸாரி தேகெனுடைய சாததியை வாயாசப
புகழுவதனறி சமககு வேது வாழவு இல்லைஎன்‌ இவா னு 3

உய்யும்‌ வகையிலை யுததர வேதியுள வந்துதித்த
சேய்யவண்‌ மேவிய சீரரு ளாளரைச்‌ சிந்தைசேயயு '
மேய்யவ னேந்தை யிராமா னுசனருண்‌ மேவிவாமு

மைய னிலங்குதூப்‌ புற்பிஸ்ளை யாய்ந்த பொருளன்றியே, த்‌

485 பிள்ளையகந்தாதி-உரை

உரை: உத்தரவேதியுள - (பரஹுமா யாகமனெயதக) உத
தாவேதியில, வநது உதித்த - வகு இருவவதரிததவரும, சேயய
வள்‌ மேவிய - சவகதநிறமுளன பிராட்டி நிதயவாஸமசெயெயப
பெற்றவருமான, சீ அருளாளரை - இதப்புளள பேோருளாளமை,
சிந்தை செய்யும்‌ - (எப போனம்‌) கயாகம செய்பவரும்‌, மேயய
வன்‌ - ஸததஇயசிலரும, எந்தை - எமககு ஸவாமியாயுளளவருமான,
இராமாணுசன - ஸ்ரீபாஷயகாரருடைய, அருள மேவி வாழும்‌ -
கடாஅதததையே பறறி வாழனெறவரும, ஐயன்‌ இலங்கு - ப. சாஹ்‌
மணா ழோஷடசாய விளஙகுபவருமான, தூப்புற்பிள்ளை ஆயந்த _
தாபபுல ஸ்ரீசேசிகனை ௮.சாயகதுகூறிய, போருள்‌ அன்றி-ஸாசாக
தஙகள தவிர, உய்யும்‌ வகை இல்லை - (கமககு) உஜ்ஜிவிகக
சேற௮ுவழி இலலை.
பரஹமாவினுடைய அசுவமேதயாகவேதியில அவதரிதத பெருக
தேவிநாயகனான பேரருளாளனையே எபபொழுதும தொழும பெருமையை
உடையவசான ஸ்ரீபாஷ்யகாசருடைய இருபையையே சமககு ஆதாரமாகக
கொணடு வாழும ஸ்ரீ தேசிசன தம ஸுஒகதியில்‌ அருளிச்செய்த தாததவிசே
கலகளே ஈமககு ஸாரமும உஜஜீவிகக ஸாசமமுமாகும மறறவறறால
கடைதசே முடியாது என அவா
பறபல சாஸதிரககனைக கறதகப்‌ பொதிய அறிவும அவகாசமும்‌
இல்லாத கமககு அவற்றின்‌ ஸாராாத தங்களை ஸ்ரீ தேனின்‌ எடு அக காட்டிய
மஹோபகா ததை இப்பாசர த இல மினைவூட்டியபடி
ஸ்ரீபாஷயகா.ரருககும ஸ்ரீிதேறிகனுககும தஇிருவாராதன ததிலும
யோகததலும விஷயமாயுளள அ பேரருனானன அ தஇிவயமஙககளவிகசஹமே
யென்தும, ஆதலின்‌ “ பேரருளாளரைச சகெதை செய்யும ' எனனுககொடா
இருவரிடமும்‌ அமவயிககுமென னம பெரியோ பணிபப தண்டு
*இராமானு௪னருள மேவி வாழும' எனனுஈு தொடா £ராமாஅஜதயா
பாதாம?' எனுககதொடமைத தழுவியதென அ கூறுப. ஆ
அன்றிவ்‌ வுலகினை யாக்கி யரும்போரு ணால்விரித்து
நின்றதன்‌ னீளபுகழ்‌ வேங்கட மாமலை மேவியும்பின்‌
வேன்றிப்‌ புகழ்த்திரு வேககட நாத னெணைகுருவாய்‌
நின்று நிகழ்ந்துமண்‌ மேனின்ற நோய்க டவிரத்தனனே. 5
உரை:— அன்று-ஸருஷ்டிகாலததில, இவ்வுலகினை ஆககி-
(எம்பெருமான்‌) இரத பசபஞ்சக்தைப படைக்‌, அரும்‌ பொருள்‌
கால்‌ விரித்து நின்று - அருமையான அர்ததவகளையுடைய சாஸகரக்‌
களைப்‌ பிறபபித. அக கொடுது, நீள்‌ புகழ்‌-மிகக புகழையுடைய, தன்‌
வேங்கடமாமலை - தன்னுடைய இருவேசகடமென்னும பெரிய
மலையில, மேவியும்‌ (தொச்சாரளுபியாகப்‌) பொருக்தியும்‌, பின்‌-_அதண்‌

பிள்ளையர்தாதி-உரை 486

பின, வேன்றிப புகழ்‌ - வெற்றியா அனுணடான புகழையுடைய, த்‌
வேஙகடநாதன்‌ எனும்‌ - (தூபபுல) இருவேககடமுடையான (L
தேசிகன) எனனும, குருவாய நின்று - ஆசாராயருபியாய, நிகழந்து
அவதாரம செய (பினபே), மண்மேல்‌ நின்ற - இபயூமியில (அ
வரை) ஸதிரமாயிருகத, நோயகள்‌ - (ஸமஸாம) கோயகளை, தவி
தனன்‌ - ஒழி த கருளினான

ஸாவேசுவான பரளயகாலததில அசேதாம போலக இடத பிரா
களைக கண்டு மனமவருகதி அவறறுககுச சரீரம இசதிரியககள ஆகல
ஹறைக கொடுத அப்‌ படை சதான மேலும அஈத௪ சேதநாகள்‌ இியவழிய
பகானி கலவழிபபடடு வாழவதறசகேறப௪ சாஸ இ.ரஙகளை.க கைவிளககாக
தக; தருளினான அதனாலும தம அஜஞாகம நீகசுபபெராத ஸக
பராணிகளும தம ஊனககணணாலே கணடுசஸிதது உயயுமாறு இருவேஙசு.
மலையில்‌ அாசசாரூபியாய எழுக தருளிமினரான அபபடியும அவனை வ!
படடுச சேதநாகள திருகதா இ ஸமஸாரக தில அலலலபடுவதைக கண்டு தாப
வில திருவேககடருடையான எனனும ஆசாயனாய அவதரிததுத 26
ஸுகதிகளாலும உபதேசஙகளாலும்‌ உலகை கலவழிபபடுததி ஸமஸா
சாபததைப போகிய ரு ஸினான அதன பினபே உலகிறகு க்ேேமம எ,
பட்டது

இபைபாசசம இராமானுச தாததசசாதி 41-வது பாசரம * மணமிை
மோணீகள ” எனனுமதை பினைவட்கென ற

விததகன வேதியன்‌ வேதாநத தேசிக னேஙகேபேபுன்‌
மேயததவ ணுத்தமன்‌ வேங்கட நாதன வியனகலைகண
மோயததிடூ காவின்‌ மூழககொடு வாதியா மூலமறக
கைததவ னேன்றுரைத்‌ தேன்கணடி லேனேன்‌ கடூவினேயே (

உரை” விததகன்‌ - (எலலாபபடியாலும) ஸமாகதன்‌
வேதியன-வேதராகக௫களைய நி௩தவன;வேதாந்த தேசிகன்‌-வேஞாக்ச
சாஸதம ததிறகு ஆசாரயன; எஙகள தூப்புல மேயததவன்‌-- எக 3ள
மெய்யான தவததின பயனாய தக அபபுலில அவதரி,சகுவன; உத
தமன்‌ - (அனைவரினும) மேமபடடவன, வேஙகடராதன்‌ -- வேககட
காதன எனறு பெயாவாயகதவன, வியன்‌ கலைகள்‌ - விசிக ௧.
மான ஸகலவிதயைகளும, மோய்ததிடூம்‌ நாவின்‌ - (சோழேவ௩ ௮)
கூடடமகூட்டமாயநிந்கும காவினுடைய, முழககோடு - காளை
யாலே, வாதியர்‌ மூலம்‌ அற - வாதிகளை வோ அறுரக்துபோகும
படி, கைததவன்‌ - ஒழித்தவன, என்ற உணாககண்ட ப.

467 பிள்ளையக்தா தி-உரை

(ஸ்ரீ கேசிகன்‌ இருகாமககளையும குணஙகளையும்‌) அதஸக்தித்தேன;
என கட வினையே - என்‌ கொடிய பாபக்களில ஒன்றைக்கூட, கண
டிலேன்‌ - (யான) காணவிலலை.

ஸ்ரீ ஜதேகென - “ஸாவதகதரஸவதகதசா எனப்‌ புகழுமபடி. எல்லாப்‌
படிகளிலும்‌ ஸமாததராயகிஐபவா, ஸகல வேதாகதாரததஙகளையும கனகு
அமிககவா, வேதாகதவிசயைககு மூககய ஆசாாயனாய விளஙகுபவா,
எங்களுடைய கெடுகான தவததஇன பலனாய்த அாபபுலில்‌ தஇிருவவதரித
தவா, அனைவாினும தலைசிறக இடிறபவா: திருவேங்கட காதன்‌ எனப்‌ பெயா
வாயகதவா, வித தமான விதயைகள அனை சம போடடியிடடுக கொணடு
வக செறிக்துகிககும தம காவிவிருகது ஷவிஹமகாஜகமபோல எழுமபும
வாதஙகளால வாதிகளை வேரஅததுததளளியவா-..- எனறு இததகைய அவ
ருடைய இிவயகல்யாணகுணஙகளையும இருகாமாகளையும அஹண்ஸக திததேன
உடனே என பாபங்களை அனைதஅம செொனறவிடம தெரியாமல்‌ மறை அ
விடடன எனனே அவா பெருமை!!! _ என ௫வாறு

இபபாசரச தில ஸ்ரிதேெெனுடைய திருமாமத தின பெருமையும
பரிசததுததனமையும பேசபபட்டன இது இராமானுச தாஐறதகதாஇியின

““*ரகளும இருஅும'' எனற 48-வஅ பாசுமததைத தழுவியதாம “என றன
கடுவினைகளனை அம்‌ கான கணட லேனே '' எனற ஸரி தேளிகஸஜக தியை
பும இங்கு நினை த இடுக 6

வினைகா ளுமக்கினி வேறோ ரிடந்தேட வேண்டுமெனைச்‌

சினமேவி முன்போற்‌ சிதைக்கும்‌ வகையிங்‌ கரிதுகண்டீ

ரேனெனி லிராமா னசமுனி யின்னுரை சேருந்தூப்புற

புனிதரேன்‌ புந்தி புகுந்து திகழ்ந்து போருந்தினரே. 7

உரை:_— வினைகாள்‌ - பாபங்களே !, சினம்‌ மேவி -

(நிங்கள்‌) கோபத்தை மேற்கொண்டு, முன்போல்‌ - (இதற்ளனு)
முன்போல, எ(ன்‌னைச்‌ சிதைக்கும்‌ வகை-என்னைத அன்புத்‌ அம
வகை, இங்கு அரிது - எனனிடச்அ இயலா. இனி - (ஆதலால)
இனிமேல, உமக்கு வேறு லா இடம்‌ தேடவேண்டும்‌ - உககளுூககு
(வஸிபபதறகு) வேறு ஒர்‌ இடம சேேடிசுகொள்ளவேண்டும்‌. என்‌
எனில்‌ - ஏனெனில்‌, இராமானுசமூனி இன்‌ உரை சேரும்‌ - ஸ்ரீ
பாஷயகாரரூடைய இனிய ஸ்ரீஸூகதிகள்‌ குடிகொண்ட, தூப்புல்‌
புனிதா _ தூப்புலில அவதரிதத பரி௬த்தரான ஸ்ரீகேசிகன, என்‌
பந்தி புகுந்து - என்‌ நெஞ்சை புகுகஅ, திகழ்ந்து போருந்தினா -
பிசகாசி ௫௮ (ஸதிரமாய) அமர்க்‌ தஅவிடடார்‌.

கண்டீர்‌ _— முனணிலையசை

பிள்ளையக்தா தி-உரை 488

மைல

பாபககளே ! ்ரீபாஷயகாரருடைய இவயஸ-டுகஇகள மருக
எதில குடிகொள்ளடபெறற ்ரீதேசென எண மனத இல்‌ புகுகஅ மித
வாஸமசெய்க।றானனெருர்‌, ஆதகவின, மெனபோல்‌ இணி நீககன கோப!
கொணடு எனனைத அனபுஅதகமுழடியாரென பசை உணாகது நிங்க
வலறிகக வேறு இடம பாத அ ககொணடுசெலலுஙகள்‌_— என்றவாறு

பெபாசுரம பெரியதிருவக்‌தாதியில்‌ இஙூல்லை” யென்ற 50-வ௮
பாசுரததையும, பெரியாழவாா கிருமொழி 5-ம பதத “செய்ககுடததை
எனம தொடக்கும 2-வது பதிகததையும தழுவிமிறனெ ௮, இழ
பாகர தில “கணடிலேனெனண கடுவினையே” எண்ணு பேசி, இபபாசு. ரதத
பினனும வினைகளை விளித அப்‌ பேசியதால்‌ இலகு மேல்‌ புகவிருககும வீனை
களை விளிகததாயன கொள்ளவேணடும “போய பிழையும்‌ புகு தருவாணில
கனவும்‌” எனன வினை இருவகைபபட்டதனறோ! ஆச இவவிரணடு பாகர
களாலும்‌ ஸ்ரீதேசிகன குடிகொண்ட கெஞு௫௪மும அவாபுகழைப்‌ பேச,
காவமுடையாதிறத அப்‌ பாவககன்‌ சேரா எனனலாயித ஆ

போருந்திப்‌ புவிதனிற்‌ போய்வாழ்க்கை பூண்கின்ற பூரியாகா
ளிருந்து நாகி னிடர்கெட மாற்றை யறிகின்றிலா
போருக்தும்‌ பொருளோன்று கேளீ£பொல்‌ கும்மிவ்‌ விடாக்கடற்‌,
வருந்தாது காபபுன்மா பூருடன்‌ பாதம்‌ வணங்குமினே.

உரை: புவிதனில்‌ - இபயூவுலலை, பொருந்தி - அமாக்த
போய்‌ வாழ்க்கை - நிலையற்ற வாழக்கையை, பூண்கின்ற - (விரும்பி
அடைகின்ற, பூரியாகாள்‌ - அறபாகளே !, இருந்து - இவவலவ.
இருக்‌ அகொணடே,; நரகின்‌ இடா - நாகது அனபம, கேடு
ஆற்றை - ஒழியும்‌ உபாயனகை, அறிகின்றிலா _ அறியாமலிரு
றீர்கள்‌. போருந்தும்‌ - (உங்கள்‌ ஸவரூடததிற்கு) ஏற்றதா
ஒன்ற பொருள்‌ - 0005 விஷயகை, கேளா - கேடபடீ£ாகளாக, போ
கும்‌ - (மேன்மேலும்‌) வளாரானெற, இவ்‌ இடாக கடற்கு - இக,
(ஸமஸா.ர) அககமாயே கடலுக்கு, வருந்தாது - வகுகக வேண்டா.
படி, தூப்புல்‌ மா பூருடன்‌ - அாபபுவில அவதரிதத மஹாபு
னாகிய ஸ்ரீஜதேசிகணுடைய, பாதம்‌ வணங்குமின்‌ - ,இருவடி
வணஙகுலீ£களாக

இகத ஸமஸாரததிலே அழுஈதிக்கடெகஅ நிலையற்ற வாழலைே
இனிய தாய்‌ க்கொணடு கிதயமாண அ௫கததசை அஅபவிககமுபபடா.
இரியும அத்பர்களே ! வாப்போகிற கரகாணபவததை ஒழிககுமவழிய நியா,
கெட்ப்போனெறீாக உக்கரூககு இகத ஸமஸாசமாயெ கடலி
விம க உமலாகருக்குமான ஓர்‌ உபாயம்‌ கூஅனெழமேன. கேட்பீசா.

459 பின்ளையந்தாதி-உரை

அநத உபாயமாவ இ தூபபுவில அவதரிதத ஸ்ரீதேகெனுடைய திருவடி.
களைப்‌ பகதியுடன வணககுவதேயாம-என தவா அ S

வணகக மோடுககம்‌ வழக்க மோழுகக மிரககஞசேரு
மிணக்க முறகக மிழுககு மழுககு மிகந்துநிறகுங
குணககுல மோங்கு மிராமா ணுசன்குணங கூறந்தூப்பு
லணுககனைப பிள்ளை தனையர ணாக வடைபவாககே. 9

உரை -- குணக குலம்‌ ஓங்கும்‌ - ஈறகுணஙகளின கூட்டம்‌
வளரபபெறற, இராமானுசன்‌ - ஸ்ரீபாஷயகாரருடைய, குணம்‌
கூறும்‌ - திருககலயாணகுணமகளைப்‌ பேசுனெற, தூப்புல்‌ - தூப
புலில அவதரிதத, அணுக்கனை - பாவதசமேஷ்டனை, பிளளை
தனை - ஸ்ரீதேசிகனை, அரணாக அடைபவாக்கு - கணமாக அடை
பவாககு, வணக்கம்‌ - (பெரியோகளிடம) பணிவும்‌, ஒடுக்கம்‌ -
அட.ககமும, வழககம்‌ - ஈலல பழககவழககஙகளும, ஒழுககம்‌ -
ஸ.தாசாசமூம, இரககம்‌-(பிராணிகளிடம்‌) தயையும்‌ (ஆய குண
கள), சேரும்‌ - (தாமே) வகதடையும; இணக்கம்‌ - (அஷட) ஸஹ
வாஸமும, உறககம்‌ - அாகக(மாக்ய ௮ஜஞாக)மும, இழுககும்‌ -
(பலவகைக) குறறமும; அழுககும்‌ - அசுததமும (ஆயெ தீய
குணஙகள), இகக்துகிறகும்‌ - விலகநிற்கும

அளவ ஈறகுணஙகள நிரமபபபெறத ஸ்ரீபாஷயகாரருடைய
பெருமையையே பேசுமவரும தாபபுவில தோன்றிய பாகவதசமேஷடருமான
ஸ்ரீதெசிகனை௪ சரணமடைகத பாகயசாலிகஸளிடம்‌ பெரியோரிடததில
பணிவு, அடமகியொழுகுஈதனமை, கலல பழககம, த அறுஷடாகம,
பிராணிகணிடம தயை ஆகிய நறகுணஙகள தாமே வகதுசேரும அஷட
ஸஹவாஸம, அஜஞாகம, பலவகைத தோஷஙகள, அசததமான தனமை
ஆயெ இயகுணஙகள விலகடபோம ஆதவின ஸ்ரீதேகிகனைச எரண
மடைக த வாழவீாகளாக என அ உலகினருககு உபதேசிததவா ன

இபபாசுரம இராமானுச தூஐறகதாதி* பொருடதிய தேசும £ எனற
32-வஅ பாசுரததைத தழுவியதாம. இபபாசுரததால, உலகில தறகுணங
கள சேோவும, தோஷஙகள நீக்கவும்‌ வேறோ உபாயம தேடவேணடா
வெனவும ஸ்ரீதேசிகசன திருவடி ஸமபகசமே அவதறை௫௪ செயயுமெனவும
கூறலாயிறறு மேலும இதில புகழ, செலவம முதலிய இமமைப்பயன
களைக சீடறுது பாபடகனுககு வேணடிய அமசஙகளைப பயனாகக கூறிய
ஸவாசஸயம காணக 9

62

ப ளாளாயகதாது-உமை HU

அடைபவா தீவினை மாறறி யருடருந்‌ தூப்புலைய
விடாதரு மிபபிற விககட நன்னி லமிழ்நதவேன்னைக்‌
தடையறப பாசங கழறறிநின்‌ ருளிணை காணும்வண்ண

தாதங்கள்‌ கற்பகமே. 10

மூடையவ னேமரு எளாயுணாக்‌
உரை— அடைபவா - (கனனைச சரணமாக) அடைபவாக

தீவினை மாற்றி - பரபஙகளை ஒழிக, அருள்‌ தரும்‌ -

ருடைய,
தூப்புல்‌ ஐய - அாடபபுலில அவதர ௮

கருணையைப்‌ பொழினெற,
ஸ்வாமியே !, உடையவனே - (எ௫களுககு) காதனே !, உணாநதா£

தங்கள - (உன பெருமையை) உணா கதவர்களுக்கு, கறபகமே -
சுற்பகவிருூமாயநின தருளுமவனே !, இடா தரும்‌ - அன்பககளை க
கொடுகனெற, இப பிறவிக கடல்தன்னில்‌ - இகத ஸமஸாச ஹு
சசஇல, அமிழநத என்னை-மூழகிகடைக்கும அடியேனுக்கு, பாசம்‌
(ஸமஸாசபககமாகிய) பாசை, கடை அறக கழறறி -- வேணும்‌
படி. போக, நின்‌ தாள்‌ இணை - உன இ;நவடி. இரண்டையும்‌,
காணும்‌ வண்ணம்‌ - ஸேவி(தஅ அஅபவி)ககுமான, அருளாய -
அருளபுரிவாயாக.

திமமைச சரணமடைகதவாகளுடைய பாபஙகளைப்‌ போக, அவா
கள்மிஅ கமுணைபொழிசஅ ஈலவழிப்படுகஅம தாபபுல ஸ்வாமியே ! உம
பெருமையை உணா உபாஹிபபவரககககுக கறபகவிரனுகதமாயகின அ
வேண.ய பலனை அளிசசவலல ஸ்ரீதேிகனே ! மேனமேலும அன்பத
தையே தரவல்ல இகத ஸமஸாரஸமுத இரக தில அடியேன மூழ்கதெ அவிக
கனசேன எனககு இகத ஸமஸாரஸமபகசததை முட்வுபோக வேோ௮,௧௮௮
சேவரீரஇருவடிகளை எபபொழுஅம அகணடு ஸேவிககுமாறு அருளபுரிய
வேணடும்‌ - என வான

ீழபபாக.ரமவரை ஸ்ரிதெகெனபெருமையை உலகுக்கு உபதேசித த
இகதாலாகிரியர்‌ இப்பாகரம முதல பததுப பாசுரககளில ஸ்ரீதேசிகணையே
விளித அ அவாதிருமுனபே சில விணணபபஙககளை ௫ செய்களுா. இப்‌
பாகூரததில்‌ அடைகசலமாயகி௫பக தகு வேண்டிய குணபூாததி ஸரிசேகிக
னிடம்‌ இருபபதைப புகழ அ அவாதிருவடி களிலே ப அணடாகவேண்டும்‌
எனது பிராாததிததாராயிறஅ 10

கறபக மேயேன்று காசினி யோரைக கதிக்கமாட்டேன்‌
வேற்பிடை யேநின்று வேந்தவத்‌ தீயிலும்‌ வேவமாட்டேன்‌
பற்பல்‌ கலைவல்ல பாவல ஸனேபத்த ரேத்துந்தூப்பு

லற்புத னேயரு ளாயடி யேணுக்‌ கரும்போருளே. 11

“ச்‌

491 பின்ளையந்தாதி-உரை

ப அவைகள்‌.

உரை:- பற்பல்‌ கலை வல்ல-பலபல விதியைகளில சோசோகு;
பாவலனே - கவிவனமையுடையவனே 1, பத்தா ஏத்தம்‌--பக காளை ல
புகழப்படுகின்‌ ற, தூபபுல அறபுதனே - தாபபுலிலவதரிக.த ஆ௫௫ ரிய
மான குணசேஷ்டி தவகனுடையவனே!।, காசினியோரை - பூகியி
லுளன மானிடர்களை (கோகி), கற்பகமே என்று-கதபகவிருக்மமே
உன ழு. கதிககமாட்டேன்‌ _ சொல்லமாட்டேன்‌; வேற்பிடையே
நின்று - மலையில நினற, வேம்‌ தவத தீயிலும்‌ - கொடிய தவமாகிய
இயிலும, வேவ மாட்டேன்‌ - வெகதுபோகமாடடேன்‌; (ஆதலின்‌)
அடியேனுக்கு - அடியனாயெ எனக்கு, அரும்‌ போருள - பெறற்கரிய
பலனாகிய மமோாக்தை, அருளாய்‌ _— (பெறும்படி) அதுகரஹிப்பா

யாக

உலகுிலுளள ஸகல விதயைகளையும ௧௮௮, பாவலரெனது பகதர்க
, அனைவரும்‌ அதிசயிககுமாஅநிறகும ஸ்ரீதேிகனே !
இவவுலகலுளள மாணிடரி௨ம அறபப்பலனைப பெறவிருமபி அவர்களை க

சால்‌ புகம்பபட

கறபகவிருகஷமே எனத புகழகது பேசி என வாயைக கெடுத அககொள்ளன
மாட்டேன ஸவரககஸுுகம முதலியவை விருமபி மலையில்‌ ஏறிகின த
கொடிய தவததைச௪ செயயமுறபடமாடடேன கான வீருமபும்‌ பலன்‌
மோக்ஷ தம ஒன்றேயோாம, அதை கான பெறுமபடி. செய்யத சேேவரீமேோ
வலலவர்‌. ஆதலின அகத மோக்ஷ£ககதததை அடியேன அடையுமா சேவர்‌
அருளவேணடும-- -எனதவாறு.

இபபாசாததில்‌ முதலடி. இராமானுசதூறறதகதாஇ- “கிதியைப்‌ பொழி
யம சயவேன” எனற 21, 85-வன பாசுரககளையும, இரணடாமடி “க.இக்குப்‌

பதறி' எனற 14-வது பாசுசத்தையும அடியொறுதியனவாம்‌ “அற்புதன்‌
எனும்‌ பசயோகம இவவிரணடு அகதாதிகளிலும உளஅ ஸாவேசுவசனைப்‌
போல்‌ இவவாசராயர்களும விசிதாசகதிவாய்கதவாகளே. இல்லையேல்‌ ,

ஸமஸாரிகளை எப்படி அட்கொளவக ? ஆச இப்பாசுரததில நூலாகிரியா
உலகைததோ கொடுிகஞகும்‌ தாழகத பயனகளிலும, கடுகதவததால பெலக்கடவ
ஸவாககா இஸ கஙகளிலும ஆசையினமையைக கூறி அமமுகமாய வேணு
பலன களில்‌ ஈநாடடயின மையை வெளியிடடு மோகஷம பெறத தமது உரிமை
யைப்‌ பேசி மோகேோபாயததைககாட்டிகத வேண்டுமென அ பிரார்த்திகததா

ராயிறனு 11

பொருளான தோன்றுமேன்‌ னிற்போருந்‌ தாதது மன்றியந்தோ
மருளே மிகுத்து மறையவா நல்வழி மாறறிநின்றேன்‌
றெருளா மறைமுடித்‌ தேசிக னேயேஙக டூப்புறறேவே

படர கச்சா பகு ier row (Corie TAO 1

பிள்ளையந்தாதி- உரை 492

உரை — தேருள ஆா - ஜஞாகம்‌ நிறைகத, மறைமூடித
தேசிகனே - ஸ்ரீவேதாகததேசிகனே |, எஙகள தூபபுல தேவே -
ஏஎககளூககாகத தூபபுலில அவதரிதத தெயவமே!, எனனில - என
னிடசதில, பொருளானது ஒனறம்‌ - ஸா சமான உபாயம எனவும்‌,
போருநதாது-இலலை, அதுவும அனறி-அஅவும அலலாமலும, மருளே
மிகுதது - அஜஞாகமீம ௮ இகமாகபபயெ ற, மறையவா நல்‌ வழி -
வைதிகாகளின கலல அதுஷடாகததுககு, மாறறி நின்றேன்‌ - கேர
விரோதமான நடசையைப பினபறலிகின்‌ றேன, அநதோ-ஜயோ!।,
எனககு - (இககிலையிலுளள) எனககு, இனி - இனிமேல, உன
அருளே அன்றி - உன கிருபையைத தவிர (வேஅ), ஆறு இல்லை -
உபாயம்‌ இலலை, (ஆதவின), அருளாய - அருளபுரிவாயாக
ஜஞாகம பிகுத அகிறகப பெற்று வேதாகதவிசயைககு முகயெ
ஆசாரய.சாயவிளஙகும ஸ்ரீ தேசிகனே ! எஙகன்பாசய ததால தாபபு வில
அவதரிததருளிய எஙகளகுலதெயவமே | அடியேன்‌, உயாகதியை அணடைவ
தறகு ஸாதஈமான உபாயஙவகளில ஒன்றையும அ_ஙஅஉஃடியாதவன, அஜதாக
மே நிறை, வைதிகாகளின அஅவஷடாகததில வஃதஜேசததையும கலைக
கொளளாது தோனதியவாறு திரிினறஜேன இணி அடியேன்‌ உஜஜீவிப்ப
திறகுத தேவரீருடைய இருபையைத தவிர வேணு ஸாததம இலலை இத
தலைய அடியேனது கிலையை மினைஈஅ அருளபுாியவவேணடும-. என வான
இபபாசுரமமுதல மூன பாசுரககனால அலாரிறியா தம தாமழ்நத
நில்யை (ஆஜுசமயததை) வெளியிடுகின ரூ. ராயிஐு
அஅவும -- அனறி - அஅமனறி, தொகுததல -- செயயுள விசா ம
ஆறாக வேண்ணு மருஙகரு மஞஞானங காதலகோணடு
வேறாக நிற்கும்‌ விரகேனக கில்லை விரத்தியிலலை
தேறாது திணமதி சீரா கதியிலுஞ்‌ செம்பொன்மேனி
மாறாத தூப்புன்மா லேமற வேனினி நின்பதமே 13
உரை மாறாத - வேஅபடாத (அழகு குன்றாத), செம்‌
போன்‌ மேனி -- சிவகத பொன்போன்ற கஅிருமேனியையுடைய, கப்‌
புல்‌ மாலே-அபபுல எமபெருமானே!, ஆறாக எணணும்‌-(மோனஉ த
திற்கு) உபாயமாக (௪ சாஸ தம வகளில) எண்ணடட்டட, அரும்‌ ௧௫௬
மம்‌ - அருமையான காமயோகததையும, ஞானம்‌ - ஜஞாகயோகஅது
றையும்‌; காதல - பகதியோகததையும, கோண்டு - கைக்கொண்டு,
வேறாக நிறகும்‌ விரகு - தனிதது (வேணு ஸஹாயம வேண்டா)
நிறகும ஸாமாத இயம, எனககு இல்லை - எனனிட சதிலிலலை;
விரததி இல்லை - வைராகயமும இடையான, சீ ஆர - (பலவகை
யிலும்‌) கறப்புப பொருகதிய, கதியிலும்‌ - (பசபததியாயெ) உபா

493 பின்ளையந்தாதி-உரை

யததிலும, திண்‌ மதி-திடமான புததி (மஹாவி௬வாஸம), தேறாது
ஸிசதிதததாகவிலலை; (பினனை எனசெயவேனெனின), இணி - இணி
மேல, நின்‌ பதம்‌-உன திருவடிகளை, மறவேன்‌-மறககமாடடேன.
ஒருபோதும்‌ நிறமமாறாத சவத பொனபோல விளஙகும திருமேனியை
யுடைய அாபபுறகுலதெயவமே ! உலக மோக்ஷததிறகு உபாயமாக
விஇகஃபபடடளள காமயோகம ஜஞாகயோகம பகதியோகம ஆகிய உபாயங
களை ௮ நஷடித்‌ அ வேறொரு துணை ஈநாடாதபடி தனிததுகிககும யோகயதை
எனககு இலலை ம௰ஐைப பலனகளில விருபபமிலலா இரு ததலாகிய வைராக
யததைப்‌ பெறும்‌ பாகயமும எனககு இலலை முத உபாய்ஙகளைக காட்டி
லும பலபடிகளிற சிக தமிறகும்‌ பரபததியை ௮றுஷடிபபதசகும, அதன
முககிய அககமாடிய மஹாவிசுவாஸம உணடாகவிலலையாதலின முடிய
விலலை இசுகிலையிலுளள அடியேன இபபொழு ௮ மி௫யய ககூ டிய அ
ஒனமழறே. அதாவஅ தேவராதிருவடிகளை ஓருபோதும மதவாது தயானிதத
லாம இதைககொணடே தேவரீர எனமீது அருளபுரியவேணடும--
என தவாறு
இபபாகரத இல தூலாசிரியா ீதேசெனஇருவடிகளையன நித
தமககு வேறோ உபாயமினமையை வெளியிட்டாராயிஐஅ
கருமஞ்ஞானம- ஞகரம விரிசதஅ, செயயுளவிகாரம 12
நின்பதந்‌ தனனிலும நேரே யெனக்கில்லை யன்பகண்டாய்‌
நின்பத மொனறிய வன்டரி லந்நேச மிலலையந்தோ
வேன்படி கணடினி யென்பய னேதமி றாப்புலேந்தா
யுன்படி யேயரு ளாயுத வாயேனக குன்னருளே. 14
உரை -— ஏதம்‌ இல்‌ - எகதத தோஷமும்‌ இலலாத, தூப்‌
புல்‌ எ௩தாய - அபபுல ஸவாமியே |, எனக்கு - அடியேனுககு, நின்‌
பதம்‌ தன்னிலும்‌ - உன்‌ இருவடிகளிலும ௯.௨, நேரே - கேரோக,
அன்பு - பகதி, இல்லை - இலலை, நின்‌ பதம்‌ - உன திருவடிகளை,

ஒன்றிய - சோத, அன்பரிலும்‌ - அடியராகளிடதஅம, நேசம்‌
இல்லை - பிரீதி இலலை, அந்தோ - ஐயோ; இனி - இனிமேல,
என்‌ படி கண்டு - (இததகைய) என தன்மையை நினைகஅ, என்‌

பயன்‌ - எனன லரபம; உன்‌ படியே அருளாய்‌ - உனக்கு அஅளுூப
மான ரீதியிலே கிருபைசெய்வாயாக, உன்‌ அருளே - உன்‌ கிருபை
யையே, எனககு உதவாய - அடியேனுகளுத அக்தருளவாயாக.
கண்டாய்‌ -— முனனிலையசை அனடரிலுந்தேசம - ஈகரவிரிததல்‌,
செயயுச்விகாசம
்‌ ஒருசாலும தோஷலேச௫முமினறித இகழும தாபபுலெமபெருமானே!
அடியேன தேவராதிருவடிகளில்‌ மேரே பகதி உணடாகபபெறநிலேன,
சேவா ஜொலவட்களைப்‌ பணிக தஅநிறகும பாகய்ம பெற்ற மஹாுநபாவாகளிட

பிள்ளையந்தாதி-உரை 494

ட

மும்‌ பகதிகொளளா த நீசனாயமிறனறேன இததனைய எனணிடம
௪௧த௪ குணததைக கணடு தேவரா அருளபுரிவீா ? இதனால அடியேனைப்‌
புறககணிககா அ மேடடுநிலககளிலும ஏறிப்‌ பாயவலல தேவரிருடைய்‌
இயறகைககருணைவெளள ததை அடியேனமி அம சிறித பாயவிடடாகன றி
அடியேன உஜஜிவிபபத௫கு வேஅ வழியிலலை-—என 2வாஅ
இபபாசரததால அலாசிரியா ஸ்ரீ ஜதேகெனையே உபாயாகதரஸதாகத
இலும கினறு தமககுப பலன தருமப. பிராதஇததா.ரசாயிகறு இவருக்கு
ஊிததோபாயமும ஸ்ரீசேிகனேபோலும 1! 14
உன்னரு ளன்றி யேனககோரு நறறுணை யினமையினா
லேன்னிரு வலவினை நீயே விலககி யிதஙகருதி
மன்னிய நறறிரு ம௩திர மோதும்‌ போருணிலையே
போன்னரு ளாலரு ளாயபுகழ தாபபுற குலவிளககே 15
உரை புகழ - (அனைவரா னும்‌) புகமபபடுகின ற, தூப
பற குலவிளககே- அப்புற குலத்திற்கு இீபமான ஸ்ரீகெசிகனணே 1,
எனக்கு - அடியேனுக்கு, உன்‌ அருள அன்றி-உனஅ இருபையைகு
தவிர, ஒரு ௩ல்‌ துணை - வேறொரு கலல ஸஹாயம (உபாயம்‌), இன்‌
மையினால - இலலாமையால, நீயே இதம கருதி - நீயே (அடியே
னுடைய) கக்ஷஷேமததைக இ௧௫௪௮, என்‌ இரு வல வினை - அடியே
அடைய (புணயம பாபம ஆ௫ய) இசணகுி வலிய காமககளைய/ம,
விலக்கி - நீக, மன்னிய - ஸஇ.ரமான; நல திருமகதிரம்‌-உயாக்கு
இருவஷடாகூ.ரமாகிய மூலமகதிரம, ஓதும்‌-கெரிளிக்கும, போருள
நிலையே - ஸாமமான நிஷடையையே, போன அருளால - போற்றக
தகை இருபையால; அருளாய - அருள்புரிவாயாக.
அாபபுதகுலத திறகுத இியமென அ ஸல லோகஙகளாலும புகழபபடு
னெற ஸ்ரீதே௫ிகனே ! அடியேன்‌ தேவரீருடைய இருபையைத தவீர வேணு
கதியையுடையேனலலேன எனஅ ஈனமையை அறியவும்‌ யோசயதைய ௪௪
அடியேணுககு ஹிசமாவதொனதைத தேவரீசே மிசசயிககவேணடும
அடியேனுடைய புணயம பாபம என இரணடு காமககளையும போகூய௫ள
வேண்டும இருமகஇரசசால சகாடட௨பபடுகி௦௪ ஸவரூபகிஷடை, உபாய
நிஷ்டை, புருஷா ததகிஷடை எனற மூனு கிஷடைகளையும அடியேண
பெ௮௮ உயயுமாறு அருளபுரியவேணடும--எனறவா ஹன்‌ (8 நிஷடைகளின
விளககததை ஸ்ரீதேசிகபபிரபச தம 60-வஅ பாசுரவுமைக குறிபபிற காண.
£தாயநினைகத கனலேயொகக?' எனத இிருமகைமனனனபாசாக
தையும பப மம ஹை 52 ஹி.த௦ _ தாவா உ௰யா?? எனற ஸ்ரீதேகெ
௯ ௫க்தியையும அடியொறறித்‌ தம்முடைய ஈனமையைச செதிககுமாணு
பதி தேகெனையே பிசாததிச்த ஸவாரஸ்யம காணக 12

195 பிள்‌ ளையந்தாதி-உரை

வளககாகி வேஙகட வேறபினில வாழும்‌ விரைமலராள்‌
௨ளககாதல கோணடூறை மாபன நிறதது முனதடியரா
துளககாத லிலலவா தங்க டிறததிலு௩ தூய்மையெணணிக்‌
களககாதல சேயயு நிலைகடி யாயதூப்புற காவலனே 16
உரை --- தூபபுல காவலனே - அாபபுலில அவதரிக்க
ஸாவஅதகனே !, வேஙகடவேறபினில - திருவேககடமலையில,
விளக்காகி வாழும்‌ - (சதக) திபமபோல வாழபவனும, விரைமல
ராள -- மணம்‌ மிக்க (காமரை) மலரில எழுகதருளியுளள பெரிய
பிராட்டி, வளக காதல கோணடு - மிகக காதல கொணடு, உறை
மாாபன திறததும - நிதயவாஸமசெயயும இருமாரபையுடையனு
மான இருவேசகடமுடையானுடைய விஷயகஇலும, களககு ஆதல்‌
இலலவா - கலககமடைதல இலலாதவாகளான, உனது அடியா
தஙகளதிறததிலும்‌-உன தாஸாகளவிஷய த.திலும, தாயமை(க காதல்‌)
எண்ணி - பரிசுகததமான பகதியை (அடியேனுககு) ஸககலபிது,
களக காதல-கபடமான பசதியை, செயயும்‌ நிலை-செயயும தனமை
மை, கடியாய - (அடியேனுககுப) போகயெருளுூவாயாக.
தாபபுலில அவதரிதஇ ஸகல லோகஙகளையும உஜஜீவிகசசசெயயும்‌
ஸ்ரிதேகெனே ! தனககு பாகாசததின ஸதாகததிலுளன பெரியபிராடடி
மிகக காதலகொணடு திருமாபில நிதயவாஸமசெயயபபெறறவனாய த
தஇருவேககட மலையின்‌ உ௪சியில நினது “குனறினமேவிடூட விளசகு” என
னுமபடழி. ஸகல லோகககளூம பரகாசிககுமபடியான ரதநதிபமாயகிறகும
இருவேஙகடமுடையானுடைய விஷயததிலும, ஒருகாலும கலக்காத உள
ளதஅடண தேவரீறாககு அடிய ராயகிறகும மஹாறுபாவாசள விஷயததி
ஓம எபபொழுதும பரிசுசதமான எணண ககசைசகொணடு கபடமறற பகதி
யைச செயயுமாறு தேவரீ£ அடியேனுக்கு அளருளபுரிவீராக என ஹவா
இட்பாகரது இல பகவதகைககாயமும பாவை தகைஙகாய்மும தமக்கு
கஇடைககசசெய்யுமான பிரா சதிபபதால்‌ இருமகஇரம காட்மெ புருஷா
சாஷடையைப பிரராததிதததாயிறது
இஙகு ஸ்ரீதேசிகபகதியைப பிராததியாமைககுக காரணம திரு
வேஙகடமுடையானுடைய அவதாரவிசேஷமான ஸ்ரீிகேசகிகனைத தணிதஅக
கூஐவேணடாமெனத தஇருவுளளமபோலும “தோய்மையெண்ணி” எனனும
போது “காதல” எனுஞ சொலலை வருவித இப்‌ பொருள கொளஃ 16
காவல ரேஙகள கடாம்பிக்‌ குலபதி யபபுளாதந
தேமலாச சேவடி சோநது பணிநதவா தம்மருளா
வைல ரு௩தேன்‌ வடமொழி ௩றபோருள்‌ பேறறநம்பி
காவல தூப்புற குலததர சேயேமைக்‌ காததருளே, 17

lms A

ட ற்‌

Ti LET
பப்பி தழி - பாமிம்$ர்தச்‌ நிறு ம்‌

ரி - gia நய தபார்‌: Ti =
tt rua atu ius aah பந்த
181 - எம்‌ சப்ரி - ப ப
பி ij ர - 1188 கயட்ட ரி 1 - ட

a இண! நி ரி ட ரிக.

497 பின்ளையந்தாதி-உரை

கைட

கேடடருளவாயாக, உண்‌ தோணடரையே -- உன பகதாகளையே,
எண்ணும்‌ உளளம்‌ - நினைககும மன ததை எனக்கு அருளாய்‌ -
அடிமேனுககுக கொடுகதரகுளவவேணடும

ஸகலலோகஙககும வாழவேணடுமென அ இயறலையாகக கருணை
சும அநிறகும ஸ்ரீ வேதாசததே௫கனே ! தாூபபுவில அவதாிதது அனைவ
ரூம ஸேவிககுமபடிகின௪ எககசாதெயவமே ! சவிதாககிகசஹவிமமமே |
பிரதிவாதிகளின வாழவை ஒழிததவரே ! அடியேன இப்பொழுது இகு
கையக கூபபிச செய்யும விணணப்பததிறகுச செவிசாயதது அடியே
னுக்கு ஒரு வரம தகதருளவேணடும அதாவ இ தேவரீரஇருவடிகளையே
தஞ்சமாகப பற்றிய மஹாறுபாவாகளிடம அடி யேன மனம ஈடுபமெபடி.
செய்தருளவகேயோம-—எனதவா அ

இராமானுச நூறறகதாதியில * உன தகொணடாகடகேய்னபு2றிருக
குமபடி எனனையாகடகியஙகாடபதெசதே ' எனன பிரசாாததிததஅபோலஸ
இங்கும்‌ £ எனககருளாய எணணுமுளளமுன சொணடரையே” எனறு
புருஷாாததகாஷடையைப பிராததிததாராயிறஅ.

நமமாழவாா திருவிருததததில £மெய்கஙின ன சேடடருளாய
அஒயேன செயயும விணணபபமே” எனன தாழ்மை மிகுகது விணணட
பிதததைத தழுவி அதிலும தாழ்மை தோண இவா இங்கு “ இருகையு
கூபபியுரைககுயிவவிணணபபமொன அ கேளாய * எனரோபோலும 18
தோண்ட ருகக்குந்‌ தணையடி வாழிநின்‌ றாமூறுவல்‌
கொண்ட மூகம்வாழி வாழி வியாககியா மூததிரைககை
வண்டிரு நாமமும்‌ வாழி மணிவட முப்புரிநால
கோணடசாத தூபபுற குலமணி யேவாழி நின்வடிவே. 19

உரை -— மணி வடம்‌ -- துளஸிமணிமாலையையம தாமரை
மணிமாலையையும, முபபுரிறூல்‌-யஜதஞோரோபலீ தததையும, கொணட -
தரிததிருககிற, சாத தூப்புல்‌ குல மணியே - இறப்புப பொருகதிய

அாப்புறகுலத திற்கு எதுமே |, தோணடா உகககும்‌ - பகதாகளை
விரும்பும்‌, நின்‌ துணை அடி வாழி - உன இ.எணடு தஇிருவடிகளுூம
வாழ்க, தூ முறுவல கொணட - பரிசுததமான புன்கிரிபபுளள,

முகம்‌ வாழி - (உனஅ) திருமுகமணடலம்‌ வாழக; வியாககியா
முத்திரைககை வாழி - வயாககயொறமுதமையுடன கூடிய இருக்கை
வாழக; வண திருகாமமும வாழி - அழயை இருமணகாபபும (உன
அடைய பெயரும) (புகழும்‌) வாழ்க, நின வடிவு வாழி - (உனஅ)
திவயமககளவிகாஹம்‌ வாழ்க

அளஸிமணிகளாலும்‌ தாமரைமணிகளாலும ஆகிய மாலைகளையும
யஜஞோபவீதததையும தரிதது பாஹமதேஜஸ யிஸளிரபபெறற ஸ்ரீதேசிக
னே ! அடியாகள எப்போதம ம௫ழகது வணஙகும இரணடு இருவடி
கஞம, அடியாாகளிடம உளள கருபையினால தோனறிய புனூரிபபைக
கொஷ5£ளெள இருமுகமணடஉலமும, டாகளின உள்ளத அள ஸகலததறு
வாஈததஙகளையும கனகு பதிவிககும சென மாஇய லவியாககியாகமுூத இரை
யால அழகுபெறறவிளஙகும திருககையும, எமபெருமானுடைய திருவடி

63

பிள்ளையந்தாதி- உரை 498

_————————

A வால சனக. ௮4

வடிலமுனன இிருமணகாபபும தேவர்‌ ருடைய இவயமஙகள விக ரறைமும
எபபொழு௮ம அடியேனது உனளதஅப பதிக ஒருபோதும்‌ அசலா ந
வாழக என அவா
இபபாசரததால ஸ்ரிதேசிகன அ இருவடி, இருகை, திருகாமம,
இருமேணி ஆயவ கறுககுப பலலாணடபொடி௰ தாகவும்‌ பெரியோகொளவா
வடிவழ காாநதவண பேபுலவள ளனமேன மலரடி_மமே
லடியவ ரோதவ௩ தாதி யிருபது மாய௩தரைததேன்‌
நிடமுட னீதைத தின௩தோறு மாதரித தோதமன்பா

முடியிடை நோபடூே தூபபுலம மானபத மாமலரே 50
உரை! வடிவு அழகு ஆரநத - இருமேனியின ஸெள க
தாயம்‌ நிரமபபபெறற, வண தாபபுல வளளல - ஒஓளிபொருகயெ

தாபபுவில ஜதோனறிய கொடையானனை பஸ்ரீஜெசிசணுடைய,
மெல மலா அடி மேல - மெலலிய தாமரைமலாயபோலும இருவடு
விஷயமாக, அடியவா ஓத - அடியராகன அஅிஸதியப ககா,
அநதாதி இருபதும-அகதாதியாக அமைக இருப அ! TEC ய/ம,
ஆம்நது உரைததேன - ஆராயக்‌! கூறினென திடமுடன்‌ _ பன
வுஅதியுடன, ஈதை-இகதபபிரபஈ சதை, ஆதரிதது-பொறு 20, தின
தோறும்‌ - ஓவவொருகாளும, ஓதும்‌ அனபா-அ தஸ திகு தா
களின்‌, முடியிடை - தலையில, தூபபுல அம்மான - தூபபுல கலைவ
னை ஸ்ரீ தேகிகணுடைய, பத மா மலா - இருவடிகள கய ௩
புஷபகஃன, நோபடும்‌ - (௮அலவகாசமரய௫௪) சேரும

அடியா£களின உளசாசைக கவரும அழகுவாமகத இருமேணினய௰
யுடைய ஸ்ரீதேகென இருவ ௨களின பெருமையைப்‌ பேச எலலையே
மிலலையாயினும, அடியாகள தஇினாதஜதோனஅம அறுக தஇபபதறகு ஏ தவான்‌
சாஸதராரசதஙகளின ஸாரதனை அமைத்து இருப அபாசரங்களைப்‌ யாடி
னேண மனவுஅதியடனும அனபுடனும இகதப பிரபகுசுததைது இனக
கோறும அறுஸகதிபபவாகளின மஹாபாகயவிசேஷதமை எவவாறு சொல
வது? அவாசனமுமடி.மீ௮ு ஸ்ரீசேசிகனஇருவடி சதாமமைகள குடிபுகுகறு
எககாளும விலகாதிகுபபனவாம இதைககாடடிலும சிகை புருஷா தம
வேறு என 9 என ௮வா௮

இகஙனம இபபாகரககில நூாறபயனை௪ சொலலிப பிரபமதுததைத
தலைககட்டின‘ா “மென்மலாடிமேல உயமைததேன்‌' எனாதால்‌
அமத மெலவிய தஇிருவடிககுககேறற மெலலிய பூமாலையைச குடனேன
என அ தவனிககிெ ஆ _

“வெண்குடை நீழலின௫ம விரிநரீருலகாணடு" எனறு அழியும பஸ
னைக கூறிய மற்றைபபிரபகதஙகளடோலனை றிககே, “முூடியிடை சோபடுக காப
புலமமான பதமாமலமே' எனறு ஆசாாயோத தமன இருவடி ஸமைக தத இன
மேற்பட்ட பலனிலலையெனககாடடிப பிரபமுதததை இணி முடிததருனிய

ழ்‌ 20

கு காணக்‌
பிளளையந்தாதி-உரை முறறிறறு ்‌

ரீக _மி.மகாஷூ.ஷஊாெபிகாய ௨52

ட
©

ஸ்ர நிம29ரஞ2 ஹா கெபி காய _ந28
பச) தெசிகப்பிரபத்தமசெயயுளகரா தி

[a

அஃலகிலாத
அட.ககாக
அட லுரகம
அட புள்‌
அச திகள
அத திகிரி
அட தணா
அசதபிகளா
அகசதமிலாஇ
அகசதயிலாப

அ தமிலாவாரணம

அப்படி பின
அபபொருள
அமலனவியாத
அமையாவிவை
அயனபணியும
அருடரும
அருணமிகுதத அ
அருமறையா அக
அருமையை
அருவுரு-தனணை

அருவுரு-யனைத அம

அருளாலே
அலா இவம்புயத து
அலைய அற
அழிவிலா
அளவுடையா
அறவேபரம
அறியாத
அறிவிக தனா
அறிவிலா

அறிவ தரும
அறிவுமனை த அம
அன அநயகத
அனனவடிவாள

அனை த அலகு

ஆதஇமறையென
ஆதியுகத அ

200,

257

| எணசள பககஙகளைக குறிககும்‌ ]

ரீல்‌ கு

ஆரணஙகடேட 889| உறையிடட 111
ஆரணஙகனெலலாம்‌ 17 ஊனு அ 20
ஆரண அலவ பழி௪ 28| ஊணிவிணை த அ 310
ஆராதசெலவமும 240) ஊணனின படியும்‌ 352
ஆராதவருளமுதம 58 எ௫றெணில 442
ஆழவாாகள 412|எடடிஸாறிரணடில்‌ 28
ஆபிகிலைவினை 214 எடமொகாத இ ஐல
ஆளுமடைககலம 80| எடடுயிரணடும 66
ஆஅபயண 229|எணடள 122
(அ௨மபெதருா 64) எண டிசைப வரு 284
இ அவி 66|எணடி சைய 185
இ. சணடுரையாத 85 எணணின முதல 45]
இருபரிதி 201| எததஇசைகிலனும 190
இருவிலககுகழிதது 72) எககிலமு 212
இருவிலககுவிடுதத 288) எமபதபகாபனும்‌ 270
இள சகமில 9175 । எமகியம 226
இனபத தில 26| எலலாததருமமும 28
இனனமுஇற 287।) எலலாகதனககு 347
௫ணிலன 1 69| எலலராககும 173
ஈருலகைப 251 எனறமோ 277
உ௫ககுமவை 223 எனன இயான 76
எனனிடிகேசன 269
உகவையடை கத 324 என்னயா கக oT
உடலமழிகஇடும 8252 ல கதி 5
உணமையுமைககும 47 ௦௨ ண்‌ 16
உததமவமர்ததல 55,192 என தன 03௮02௮
உததிதிகமும 4 ஏகாசஇகம 147
உமதடிகள 296 எலறிமன த ௮ 50
உயயுமும ஐவு 294 எமியெழிற 45
உய்விரதம 218। எண்டொடியாள 55 77
உயாகதவா 285) ஒருககாலே 60
உயாஈதனன 48| ஒருகுனமபி 445
உயிருமுடலும 8| ஒருமதியன டா 2394
உருளுளுசகடம 402| ஒளிமதியென 244
உலசததுயாகதவா 106| ஒன ஜெனவும 148
உலகைறியமலி 4.26|ஒனஜேபுகல 11, 187
உலகெலலாம 22௦) ஒஅமறை 19
உளளபொருள 2822) ஓஅயிரணடை 49
உளகக இயை 186 | ஓருயிராயகின ஐ 289
உள தான 42| கககருளால 4.47
| உ௨௫வையிசை௩ ஆ 78 கஙககையலல அ ஆஃ

ஸ்ரீதேசிகடபிரபக்தம்‌ 500

கடன மலலைக

கழு. சூடுமூன ற ங்‌
கடுவினை. காம
சண்டதலாதன
கணட தனாற
கணட தமெய்‌
கண்டெஸிதாக
கணணன கழல
சண ணன டியிணை
கத இததிரியுக

கத கமலாமகள்‌
கருமமுஞானகு வ
கரும்மென
கருமாலையில
கலலாரகலுக
கல இ கலக
கலக.இகழுக
கழியாத கரு
களளமன ௫ அடன
கனைகடலபோல
காகயிராககதன
கா௫ணியின
காடுகளோ
காணனெறவனிலை
காணபனவும்‌
காணா திலகெனுக
காமஙகள பல
காரணமாயிறை
காரணமாயபமயிா
காரணமுஙு
காசணனாயலகு
காளமவலமபுாி
கானெனற
ளிஞ்னணெழு சல
கடன பிசை
குமபிடுவார
குளிமுதலானவை
குறிபபுடன மேவு
கேசவனாயகின அ
கோதமதூல்‌
கோதவமொனது
கோவி தன
சுங்க தவிர த
சடைமுடியன
சடையனறிறல
சத அவவிடுடை

415
297

சாககயொனசைனா 13| தனதன அ 298
சாதன மும 60| தன திவை 279
சா இகுணம 440) தாதைஈல 44.2
சா த சனஙககள 166, தாமோதரன 271
சாயாமகலைகளிக 150 தாவிபபுவனங 164
சிததசிததென 202) தான னக்கு 91
சித அமசித தம 125 தானடைதத 234
சிரை 4380 தாணினற 338
றுபயனி௫ 12) இ௫ரிமமு 180
சிதைநிலையாம 128| திணமணிகள 192
ஜா ககடவின 88| திணமைகுறை 226
சிராரளிரீ தர 269| இரிவிககரமண 28
எராருஈ தாபபுல 219) திருததயபெரியவா 88
சீலஙகவாக இடுக 10) இருகாரணன 7

சுகலேசமெண ணிய 198| திருமசண மண

சருகஙகாவலெம
௬ருதிகினைவு
செபப௪செவிககு
செமபொறகழல
செயயேனமதம
செொனறமலா
செனறயாவான

சோககுகதிரு 21,

சொனனாதா ஞூ
சோக சவிககுஞ
சோதனைவீடடு
தகவாற

ச அவங்கள

சீத அவறதனனில்‌
எனி அவமறு

தத அவமுஞ
தஇிரககள வேறு
தச.திரஙகளளவு
த௪திருமாஅ
தமபாமென று
தியி சனணில
தரணியின்‌ மனி
திருமனவிடத
திலைபபயனாம
கள்ள த அணியினுக
தன கழவி

தீன மேன்மை
தனனடி௰௰ 772]
கனனருளா ௮
தனணிலைகாட்டி த

207
29௮) திருமகரரக இரு 228
227] இிருமாலடியவாககு 877
21) இருமால யிணைசோ 21
“| திருமாலடியிணையே 21

14 இருவுடனவகத 30
218 திதறறகறகுணப 3874
816| தீயாலே 44.3
290) திவகைமாறறி 127
140) அதகளுமதிவரு 24 6

50) அயயமன ததா 7
145] அறவறமே 108

47| காமறையின 684

6 தெருளா£ 113

18 சேசமெலாம 429

278 தேசொததாா 401

78 தேவாகமரககு 440
229| சேறவியமபினா 33
107| தேறியமா A20
239| தேனாகமலத 43

2| தைமமகததில 417
444 நடைபெறவகட 4.4
197| சமககாா துணை 171

444 சனணிலமாம 4.3
18| சாகியெலும 126
350 காமவணஙக த 254

543) சாரணனய்‌ ... 965
177) சாராயணனபரன - 17

802) சாவலாமை 2 2174
813 சானமஜைககுத 155
81 He "1

501

நிலையிலலாப

கினதரிலைககு 3௦
மினதபுராணன 34
மின ஜனம்‌ 41
கினனரு IY, 93
நீளவ இன்று 29
பணஸைமறை 174
பணடையிரு 116
பததரட்பபொடி 431
பததிமு தல 220
பயினமதி 386
ப.ரககுமபுகழ 79
ப.ரவு மமறைகள 94
பலவினை வன 17
பலததிலொரு 172
பாடகெகுரிய 62
பாவளருக 97
பிரிவிலலா 148
பிறவாமை 329
புகலுலகில 237
புணடரீ கம 217
புரமுயாத த 400
புருடனமணி 22
பூதவுடல 2௦58
பூவலருக 170
பூவளருஈ 117
பெடையிரணடை 209
பெருகிய 247
பெருமையுடை 199
பெததனை நீயே 291
பெறுவ அதாம்‌ 293
பேரணிகத 4238
பொங்குபுனல்‌ 67
பொய்கைமுனி 29
பொருத தம 407
பொருளொன றில.த187
பொருளொனறென 82
பொனபுரையும ௨421
பொனனையிகழகது 81
போழுமைககும 124
மகரமவளரும்‌ 396
மஞசலாவு 405
மணழணுலகில்‌ 119
மஅகுதனன 267
மருளதற 20

மலாமகசா
மலையுஙகுலையம
மழையிலெழுகத
மறதறொருபறஅ
மஅததா£ இறா
மறைததலே

மறையபொருகதாத

மறையுரைககும
மனனவா
மனனுமநிட்டிரு
மனனுமனை தது
மணிகரபசு
மாகருமபின
மாதவசகாமமுமம்‌
மாதவனேப. ரன
மா.மயிலைப
மாலமுது
மாளாத
மானஙகளின றி
மான யிலை
மபி்ணடுமாகக
மேசுகியமக திரங
முககுணமாய
முககுணமாயை
முககுணமே
முததிககருள
முததினவடங
முததுஞ்சகதது
முனகருவி
மூனசெயத
முன்பெற்ற
மேனனுமைத த
மூணடாலும
மூலஙதிளை
மூலக
மூவெடட்னும
மூன றிலொரு
மையுமாகட லும்‌
மொழிவாா
மோரலஅ
யாதாமிவை
யாதஅமிலாத
யான றியுஞ்சுடா
யானென அ

யோகமுய த

மசய்யளாகராதி

248 | வஞ்சனை-மவியுஞ 408
86 |வள்சனை-மாயததார 258
260 (வணமையுககத 10
22 |வகுதன போல்‌ 108
105 /வமபவிழயபோது 187
260 வமமினபுலவீ£ 186
265 |வயனமொனறது 251
65 (வரிக௫ன மனன 46
22 வ ரியிருள 242
425 (வருவதா 245
45 |வனபறறதுக்கும 578
4.87 வனபலதறுடணன 115
44.3 வாதியாமன னு த
265 வாமனன 268
167 (வாயிலலலா 427
416 வாரிதிவிடடு்‌ 305
489 வாழியருளாளா 185
120 [வான படட 105
176 (வானமா 291
18௦ |வானுளமாகத ரு
129 விடடுவலவயிஐ 267
89 (விடுகெறியஞசி 123
162 |விணணவாவேணடி 40
15 விணணுலகில்‌ 189
857 |விதைமுளையின 985
3 விரைகமழ 245
126 |விழியலலால 114
185 வினைததிாள 19, 28
112 (வினைவகை 242
110 |வினைவிடுத்‌ அ 75
51 (வெள்ளைபபரிமுகா 67
418 வெற்புடனொனறி 890
29 (வெதநிலை 446
69 வெகியார்‌ 129
82 லெறமை 2038
3859 வேணடுமபெரும 35
9 வேதஙகணமெளலி 142
404 வேதததிளின 62
878 வேதமறிகத 41
441 (வேயாபுகம்‌ 494
71 வேரொப்பரா 210
169 வேலைபபு மம 127
9 வேளறொரணஙகு 2992
71 (லையகமெண்‌ 432
284 வையமெலாம்‌ 177

ஸ்ரீ£

ஸ்ரீூடெத நிமூ9ராஞ2ஹாடெபடிகாய _ந28
ஸ்ரீதேசிகப்பிரபத்தம்‌-— அரும்ப தவுரை

| இபபிரபகததஇிலுளள கடின ப தங்களூககு இவழைரையிலே ஆணட
பொருன களமா ததிரமே வரையப்படுகணெ அன ]

அ
அம உடபுதம
அஃலம்‌ _— மராபு
அகலுதல _— நீங்கு தல
அகவாய -— தாதபாயம
அறுதல்‌ போககு தல, விலககு தல
அதில -— அறெகட்டை
அலெம _— பரபஞ்சம, உலகம
அகஇ - அகதி
அககுசம -— மாவெடடி
அசகரன-மலைபபாமபு, ஓர௮அ௫தணன
அசதஅ -— தியஅ (பாவம)
அசித்‌ -- அசேதநம
அஞ்சல -_— அபயம்‌
அஞ்சனம -. மை
அடடுப்பு -— காயசசிய உப்பு
அடங்க _— முழு அம
அடம்‌ -— இடம
அடாததல -— அட களுதல
அடல -—- வலிமை, பலம
அடி காரணம, ஆரமபம, பாதுகை,
அடிமை -— கைககாயம [திருவடி
அடி.யுரை--மூலபாஷை (வடமொழி)
அடைககலம்‌- காககவேணடியவஸ்‌ அ
அடைததல -— ஸமாபபிசதல, விஇித
தல, படைததல, அடிமையாககு
தல, கொடுததல
அடைய - முழுவதும
அடைவு — வரிசை
அணங்கு --- தெய்வம, பெண
அணி _— அலககாசம, ஆபமணம,
அணுகுதல - கெருக்குதல [அழகு
அணை _— படுக்கை
அத்தன ததை ஸவாமி உயாச தவன
௮2௮ (அஸஅ) _— ஆகுக
அதிபதி _ ஸவாமி
அச தணா — பராஹமணா
அ௫தம - எலலை, அழிவு, அளவு
அதாம்‌ _— விததியா௫ம
அகதி -_ ம்டிவு, மாலைகேம

அசதியா -— சண்டாளா
அடமசதம்‌ - ஏலலை பத

அம -— அழஇய

அமபுயகதாள -—- தாமரையிலுளன
சொட்டி

அம்புய தோன -—- தாமரையிலளள
பிரமன்‌

அடட்புயம _ தூமை

அமாததலம _— பேோககளம

அம்ரா _- தேவா

அமலன்‌ -— மேோதோகஉம வண

அமைததல _— படைப்பு

அமைதல _ பொரு அதல

அமைப்பு -- படை அதல

அமைவு -— நூத்தி

அயமேதம -— அசுவமேதம

அயாதல - மதத தஸ, தீரதல

அயாவு -— மறதி

அயன - பிரமண

அயன த திம -— ப்ரஹமாஸதரம

அய்னம — உபாயம்‌, பாரவே௫ககப
படும்‌ வஸ்து

அங்கு -— ஈடனஸ்‌ தலம்‌

அரண -— பாதுகாப்பு, உபாயம்‌

அரவு -— ஸாப்பம, ஆதிசேஷன்‌

அரிதல - போகு தல

அரியோ _— அருமையானவா

அரிவை -— இளமபெண

அரு -— ஸ௫ூக்ஷமம்‌, லீவண

அருககன _- ஸூர்யன்‌

அஃகுதல்‌ - குறைதல்‌

அருகணை-—-பூஜாத வயம்‌, சாயமணை

அருகு -— ஸமீபம

அரு5௮தல - பருகு. சல, அஅபவித
தல, உடகொள்ளல

அருறிலை _ ஸு௫ுஆஉமதிலை

அல - இருள ட
அலவழ்ககு -— தகாத ஒழு ககம,”
தகாத வழககு

அலவி -- தகாத வழி

௦02

அரும்பதவுரை

அல்கு ---- அளவ

அலஙகல — (பூ) மாலை

அலத்தல -- வருகனுதல

அலமாதல்‌ --- தவிததல

அலாதல --. மலாதல, விரிதல்‌
அலல _— சுதறு தல

அலைக த௮--அலைமோதல, கலககு தல
அவம -- சேடு, குறமம

அவனி _— பூமி, தேசும

அவா தல _— பரகாசிததல்‌

அவிழதல _—- மலாதல

அவுணன _— ராக்தஸணனை

அழல -— அககி, தாபம

அழுகு - ௫௮ம்‌

அளளல --- சேறு

அளவ -- ஜருூராகம

அளித தல --- ரக்ஷிததல, உஜஜீவிப
அறம்‌ -- புணயம, தருமம [பிததல்‌
அனனவா -— பரமஹுமஸா

அனஙகன _— மனமதன
அன௩தண _— அதிசேஷன
அனவாதம -— எட பொழு அம

அனுதினம -- இனக்தோறும
அனுமிக தல -- ஊஹிததல
அனைய -- போனற

ஆகணடலன -— இசதிரன

ஆகம -— சரீரம, மாாபு

ஆகமம -— சபதபமமாணம

அகாதா£ -—- தகாதவா

ஆசனம _— பகதியோகததின ஜா

ஆசு -- கறம [அகம்‌

ஆசை --- திசை

ஆட கொளளல -- ௮டிமைகொளளல,
உஜஜீவிபபித தல

ஆடபடுத தல்‌ -- தாஸனாககு தல

அணடு — வாஷம

ஆணை -— கட்டளை *

ஆதம்‌ --- அனப்‌,

ஆதி -- காரணம

ஆதியா -— முனனோ

ஆயன _- கோபாலன .

ஆாகல --கிறஜைதல, பொரு அதல

ஆசண நூல — வேதாகதசாஸத.ரம

ஆரணம்‌ --- வேதம்‌

அலுதல -— அசைதல்‌

ஆவல்‌

ஆவலிபபு -— காவம, அ௮ஜஞாகம

ஆவி -- பராணவாயு

ஆழி -- கடல, ச௪ககரம

ஆஅ - உபாயம, ஈதி

ஆஅதல்‌ _— பணபடுதல, தாதல,
இ | தணிதல்‌

இருடிகம -— இசதரியம்‌

இரு தலே _— இருடககம

இருமிலம -— அகன்ற பூமி

இருவினை -— புணயமும பாபமும்‌

இல -— வீடு, ஸதானம

இலககணம --- அடையாளம்‌
இலககம — எண

இலககு — லயம்‌

இலகு --- ஸலபம

இலகுதல, இலககுதல்‌ - ப்ரகா௫ுததல
இலசூனை -- அடையாளம்‌

இழிதல - விழுதல்‌, இரங்கு சல்‌,

இள ககுதல---அசைத தல்‌ | ஈடுபடுதல

இளககம -— கெழெஎ&ஜி

இளை தாமகிலை -— தாழகதறிலை

இஅதி - முடிவு

இறை — ஆளபவன, காயகன,
ஈசுவான, கணம்‌

இணறைஞச தல்‌ -— சரணமடை தல

இறைவா -— தேவா

இறைவன ஸவாமி, எமபெருமான

இனபத தொகை -— ஆகததககூட்டம

இனகாள -— இததனைகாள
FF

ஈணடுதல -— ஓஒனறுகூடுதல்‌
ஈாததல்‌ -— இழுதது௪செல்லுதல

ரஈன்ம — தர ழ்வி
ஈனுதல --- படை ததல்‌
௨
உகததல்‌ -— ஏறஅககொள்ளல,
மகிழதல்‌, விரும்புதல்‌
உகம — இசணடு
உனா -— ககம
உட்கண _—- ஞான க௧கண

உடலம்‌ — சரீரம

உணாதஇ _— நினைவு

உணாவு —- ஸஙகல்பம்‌

உததரவேதி -- யாகவேதி
உததரிததல _ எடுதஅக்கொளளல்‌
உதரம _— வயிறு

ப்ரீ தேசிகப்பாடந்‌ தம்‌

வ வைகு

504

உக _— காபி
உற௫௮ தல _ வீசியெறிஅல, எழுப்புதல்‌
உபமாகம(ஸுலாய௫ ௫.2) கரஹணம
உடலம்‌ _—- லை
உபா தி _ காரணம
உடைமபர ௨. தேவா, கிதயஸரிகள
உபபிழதகல _ படை. கல, வெளிப
உய தனல - செலுததல [படுததல
உயதல -— உஜஜீவித தல
உயி அல்‌ _ பிறபடி ௫ தல
உயோலமை _— தயாகம
உனகம்‌ ]— பாமபு
உரம்‌ -— மராபு
உரிமை _— அடிமை
உரு - அசேதமம, பெரிஅ, சரீரம்‌
உனை -— உபகேசம, எ௫லை
உணரைகொள மங்கை
உரையணஙகு $- ரவி
உலோகாயதா _— சாரரஈவாரகா
உவா - பருவகளை
உழுதல்‌ --- அன்புறு தல
உனனம -- தாதபாயம, மனம
உன அவ ௭ பாயு இல
உனகக _. மனபபோகளு
உத ௬ உறைதூா
உறவ _— ஸமபமதம
உண த __ அடை கல, அனு வடி த
தல்‌, பொருகததல
உலைக தல — பரிசயமசெயதல
உறைதல்‌ _— வூதெதல
உன்ன ரு இடப
ஊ
ஊட இதல்‌ _ ஒழித்தல்‌,
இடையறபயபோகசைசெய தல
யா தல - ஓட்டுதல, ஸஞ௫ரிததல
ஊழி _- பமளனயம, யுகம, கலபம
ஊனு _ சரீரம, WTWMWWD
எ
எட்டு இை-எடடுத கிகபாலகா
சடட்டுதல _- இடடுதல
எட்டிமாமாததி எ தர (த
முடைய சிவன
எடுத்த இசை _— இடியட்‌
இ அ ஸமைன்தல
றா LL

உழவ

அவா தட வெய்‌ மெம்‌

எணணிறததல _— அளவ அஅமிறறல

எதிராசா -- ஸ்ரீபாஷயகாரா

எதை -— எம ஸ்வாமி

எமம - பகதியோசகததின லா௮ஙகம

எழுனைததுறைவா -- ஆளவகதா£

எய அதல -- செலலுதக, அடைதல

எரி --- அககி

எழில -- அழகு, பரகா௫ம

எழுதல -— விரு சதியடை தல,
ஸாகமடை_தல

உ௫

J
ஏகாகதி-ஒனறிலே உறுதியுடை
யன, ஒரே நில்மையணன
வகா திம -— ஒரே தனமையது

வதஅதல -— புகமதல
ஏதம _— இங்கு
ஏதிராசா -. ்ரீபாஷயகாரா
ஏக அதல -- ரக்ஷிதுதல
அய தல -- ஓததல, பொருகததல
வா - அழகு, பெருமை
ஏாதல -— பொரு இதல,
பெயல்‌ _— மகக காய்ம
ஏவுதல -— ஓழிததல
எலல -- தசூதியாயிருததல
து... காளை
எனம -—- பனறி

மே

ஐத, திராத
[தல

ஐ -- அதிசயம
ஐஅகா -- காரணமகேடடபவா
இயம, ஐயுறவு _—- ஸநதேசம
82

ஒணமை --- இறெப்பு, அழகு
ஒருககுகல --- ஒனஅசோததல
ஒருமை -. ஒபபறறதனமை
ஒழுககம -— கடை
ஒழுககு --- வெளளம்‌
ஒழுக்முதல - டடத அதல
ஒழுகுதல - செலலுதல, அழகன,
ஒள? - பசகா௫ம, ஞானம[செலலுதல
ஒளிகாள - சுகலபக்ஷ்ம
ஓன்‌ அதல -- ஓஒனறுகடடுதல, அஜத

தல, நிதைவேஅ தல, வசிததல

பப
ஓககம -— உயாவு, அபிவிருத தி
ஓஙகுதல -— எழுமபுதல, உயாதல்‌
ஓதம — ஜலம

௦05

அரும்பதவுரை

ஓ.அவித தல --- உபதேச தல
ஜாதல _— ஆசாயதல, கிசசயித தல,
அறிதல, தெனிதல
ஓலம்‌ _ கூககுமல
க
கநகிருள -— அடாகத இருள
கஙகுல --- இரவு

கசசபம --- அமை
கடடம -- கடம
கடடளை -- பாசாசம

கட்டு _—- தாழவரை வலிமை

கடடுதல -- கலபிததல

கடத்தல்‌ -- மி௮அதல, தாணடுதல

க௧டதத தல கமைகசோத தல

கட லவட்டம அ கட்ட லஞுழ்கத பூமி

கடன _— கடமை

கடி — வாஸனை, மிகுதி

கடி சல - கணடிததல, போககு தல,
வெறுததல்‌, கெகொலலுதல,

கடுகுகல்‌ -- விரைதல [அழிததல

கடுவினை -- கொடிய காமம்‌

கண -_— கி

கண்டக _— முசா

கண்டை — மணி

கண்ணான - எல்லை

கணணி _— பாம

கண ண கல சகெற்றிககணணுடைய௰ய
வென

கணடனிததல _— சகணணிீவிடு தல

கணபுதையல _—- கஅணனாதமபூ௪சி

கணக்கு — முறை

கணசரணாரா _—- கணாதா

கணம _— கூட்டம்‌

கணனை _— கணககிடிதல

கணிசகை -_— கினைததல

கணை _—- அமபு

கதது -- பிதததல

கதகா -- வாதிகள *

கதலி _—- வாழை

கதி-உபாயம, பலன, வழி, பமகாரம

கதிததல -— அஅஸக இக அல

கதிரவன்‌ _— மி பனா
கதிரோன
கதுவுதல _— பறறிககோொள்சால

கநதம -—- வாஸனை

கம -.- இதகரியம

கமடம -—- அமை

கமலம --- தாமரை, ஓர்‌ ஆயுதம்‌
கமலை _— லக்ஷம்‌

கமழதல -— பரிமளிததல

காடி —- யானை

காடிரி _. அஅதிரி

கரணம்‌ — இசதிரியம, கூ ௧௮
கன்லதக -—- மலைத்த

கர்ம — கழுதை

கமனம்‌ _— விம

கரிகிரி _ ஹஸ.இிகிரி

கரு — காபபம

கருத அ _—- ஸக௬கறபம, சதை
கருமம்‌ _— கடமை, கருமயோகட
கருமாலை -—- காபபவரினை
கருவி -— இகசதரியம

கருவினை -— பாபம்‌

கலவி -- கொள்கை விதயை
கலகம்‌ -_-- ௪ண்டை
கலகம்‌ --- ஓடம்‌

கவித தல _ தல

கலி திரன்‌ — சவிபுருஷாகஸளின கூட

கவியன...... இருமகையாழவாா [டம

கலை -.- சாஸதரம

கவச தன --- தலையிலலாத முணடடம்‌

கவா தல --- பலனைசகொண்டிரு க. தல,
விருமபு சல, அஅபவித தல, கைக
கொளனளல, வச்மாககுதல, ஏத
அககொளளல,கொளனையிடு தல

கழல்‌ -— திருவடி

கழ, தல - ஒழிததல

கழி] -_—- உபபககழி

of t _— ஆணயபனை
கவை —- பசு

சன தல --- கோபித தல
கனனல _ ௪ருககரை

கனை ததல்‌ --- சடதித தல
கா _- சோலை
காசினி -— பூமி
காடன்‌ -— அதிதல,
காணன _— குருடன

காணி -—- நிலம

காதஸ _- பகதி, ஆனை

பெருமை

64

ஸ்ரீேதசிகயபிரட௩தம

500

காயதல --- கொல்லுதல்‌

சாயா வண்ணன்‌ - காயாமயுவவளி ண
னான எமபெருமான

கா _— கருமை, மேகம

காலதாதா —- மமதாதா

காலன _— யமன

காவல _— ஏகுதிததல

காவலன்‌ _— ரக்ஷ்கணன

காளம -— காஹனம (ஒரு வாதயம)

கான _—- காடு

இரி -_— மலை

சிரிசை -— கருமம

னொ தல _ எழுமபுதல

குககுடம - சேோவல

குடல — சரீ.ஈம

கு௫திசம ட இயம

குதாககம -.- குயுகதி

௬2தம - ஈட்டி

ஒமரன -_—- இளைஞன்‌

குயி] -_— நீரசகுமி_மி

ஒரம்‌ - காதகுன ம]

கரவை -— சாஸகரீடை,
காமமே கூதது

குரைத தல -— ஒலித தல

குலபதி -— கூடஸதா

சூலம்‌ — கூட்டம்‌

குலவுதல -— விளங்கு தல

குலாவுதல _—- கொணடாடுதல

குலைதல _—- கெடுதல, சிதைதல,
சித அதல, சடுககு தல

குவடு. குனஅ

குவளை _— கருசெயதல்‌

குழல -- கூஈுதல

குழவி -- குழகதை

குழாம ] ட கூட்டம்‌

CIC

குழை _— குணடலம

குற்றேவல்‌ _— கைகசாயம

குள _— வாமகன

குறி -- அடையாளம, கவனம,
உபாயம, இலககு

குறிககொளளுதல ௭ ஆதாரமாகக
கொள்ளல்‌

குறிததல _— இலககுலைத தல, எதா
பராததல, கூஅதல, அமை

கிதை

கைகோத

குறிப்பு -— கவனம, உளளசகருகது,
ஸுிக்மாததம
குறியவன _ குளளன
குனியா -— குளளா
குஅகுதல --- விரைசல, சோதல
கு௮மபு - இமபு, பலம
கு.றுமை — சிறுமை
கூட்டு — ஸஹாயம
கூட ம -_ இகரம
கூடாமை -.. பெருமை
கூறு - அதிசயம
கூறு _— பங்கு
கூன்‌ -— வசஇரம
கேழல _—- பனதி
கேசாவன -_— கணவன
கைதவம்‌ -— வஞ்சனை, கபடம்‌
கைமமாது _— பிசஇயபகாரம
சைவளாதல -— மேமபாடடை தல்‌
கொடுமோகம--. கொடிய அறஞாகம
கொண்டல -- மேக
கோ --. ஸவாமி, பச
கோசனகம _— தாமரை
கோண
கோ ] _—- வரத தனமை
க~லோணை -— அனபம
கோஅ -— குறம்‌
கோதை _— ஆணடாஸ
கோமான -.. இடையண
கோயில -— வாஸஸதாஈம, இருவ சகா
கோ. ரணி _— கோமாளிககூ த [கம
கோலம்‌ -— வேஷம, சரீ ரம
கோவியா _— இடைபபெணகண
கோனை _— ஹாரம்‌
கோளரி -— கரகெனை
கோனாரை _— புதஙகூஐ
கோன்‌ _— தலைவன்‌
க
சகம்‌ -— உலகம “
சஙகம -— பூதது
சஙுகேதம _— கடடபெபாடு
௪௫சை _— அஸாரம
சடங்கு ய விரதம

~
சடைமுடியன | சடை ஊரி அது
சடையன்‌ வண
௪௧௮ -— பணணியம
சக அவ்லஸீமி ட ன ட

507

அரும்பத வுரை

௪தருகஅ௮ஙகி _ நாூறுமுகமுள ல

௪திா - பெருமை [ஒா ஆயுதம
௪திததல -— 82௫ தஸல
சதுமுமணை _—- கானக முகமுளளன

பிரமன்‌
௫௧௧௫ -— வரிசை, மாப, குலை
எநதமெறி _ வேதமாககம
சகதம -— அழகு, வேதம
சமணா _—- ஜதைகா
மம _ பகதியின ஓரா ௮ஙகம
சமயம்‌ _— மமை
சமா - போ

சமாதி _— பகதஇயோகம
சயம -—- வெற்றி
சரண - உபாயம, பாதம

சாணறெறி -— அரணாக

சரிதல -— மரிததல

சரிவு - தனாதல

சல்ம -- வாதுதஇன ஓாவகைக குற

௪ஐ௮ -- ஸவலபம, [ அம, தியசெயல
சாககயொ -— யெளததா

சாகரம்‌ -— கடல

சாடு — சடைம (அசுசன)
சாடுதல -— ஜயித தலி, உதைததல
சாதகன்‌ _— அ௮றுவஷூடி பபவன

அ தனம்‌ _— உபா யம்‌

சாய தல்‌ _— தவணதல

சாயை — கிழல

சாதல்‌ -— அடை தல

சாவ — உபாயம, ஆதாரம

சாதி _—- ஜதோப்பாகன
சாதல்‌ _— கூ. அதல, வெளியிடுதல்‌
௬௫ _- அகம்‌

கடடா - யெரியோ
ரககம -— மனம

2௧௯ -- சேேதகம

சதைததல -- கெடுததல
தைதல -— அழிதல்‌

இதைவு - அழி, குறைவு
சிகஅதல --- கெடுதல
எஅமவெறபு $ _.

௪ அிசாதில்ம ்‌ ஹஸகிவிரி
சிகை —- மனம, நினேவு

இலை --- வில, கல்‌

சிற்றின பம —- அறபஸாகம்‌

(ல ப்பட பட ௭ சிர்சூரி 7

சன -— ௮௫பவிஷயம

சனம தியோ -— அறபபுததியுடை
சன நெறி - ஜைகமதம [யோ
னம _—- கோபம

சா -- குணம, பெருமை, இழப்பு
சாமை _— இலபபு

ரங்கம்‌ -— கலபபை

சீரை — அணி

லம -— பெருமை, எளிமை, குணம்‌
சதா -— புததா [சலலொழுசகம
ச கலே௫ம -— அறபஸாுகம

சடா — இீபம, தேஜஸ்‌, ஞாகம

சரா —- தேவா

சரவி _ காமதேனு

சுருணேை -—- ஓலைத திரள

சுருதி -— வேதம

சருளதல -— சுழலதல

அமல்‌ _ இர மிய

சுழிதல -— இருமபு தல

சூரியா -— நிதயஸ௫ரிகள

சூழகல -—- வனைததல

செகுததல -- ஒழிததல

செகுதல -— ஒழிதல

செம்மை -- ருஜுு த தனமை

செயயாள _ பிராட்டி

செயமயோன _—. வெகதவன

செரு -— போ

செசருககு -- காவம

செவ்வழி -- அறத வழி

செவ்வை _— தோமை

செவி —- காது

செவிகதல _— ஜபமசெய தல

செழுமதி -- தூாணசகஇசன

செறறல --- ஒழித தல

செறிதல --- பொரு அதல, வஹித
தல, நிறைதல்‌, அடாகல

செறிவு -— சோதல, ஈடுபடுதல, வியா

சேணமை _— கெடுமை [பிததல

சேதனை -— ஞானம்‌

சேது _— அணை, உபாயம

சேமம _— கேமம, இனபம

சேயிததல -— காபபாஜறதல

சேவகம்‌ — வீ ரம

சேவடி _- வகதபாதம

சேவல்‌ -— ஆணபகதி

சொலவ _— பமமொழி