Skip to main content

Full text of "Strabonis Geographica"

See other formats


Τΐιΐδ ΐδ α άΐ^ΐΐαΐ οοργ οί α ΐ3θθ]<: Ιΐιαΐ \ναδ ρΓ^δεΓνεά ίοΓ ^εηεΓαΙΐοηδ οη ΙΛιαΓγ δΐιείνεδ ΐ3£ίθΓ6 ΐΐ \ναδ οαΓείιιΠγ δοαηηεά \)γ Οοο^ΐε αδ ραΓί οί α ρΓθ]£θΙ 
ίο ιηα]<:6 Ιΐιε χνοΓίά'δ ΐ3θθ]<:δ άΐδθον6Γαΐ3ΐ6 οηΐΐηε. 

ΙΙ Ιιαδ δΐίΓνΐνβά 1οη§ εηοιι^ΐι ίοΓ Ιΐιε οοργή^ΙιΙ ίο εχρίΓ© αηά Ιΐιε ΐ3θθ]<: ίο εηΙεΓ Ιΐιε ριιΐ3ΐΐο άοιηαΐη. Α ριιΐ3ΐΐο άοπιαΐη ΐ3θθ]<: ΐδ οηο ΙΙιαΙ \ναδ ηενεΓ δΐιΐ3]60ΐ 
ίο οοργή^ΙιΙ ΟΓ \ν1ΐ0δ6 Ιε^αΐ οοργή^ΙιΙ Ιεηη Ιιαδ εχρίΓεά. λΥΙιεΙΙιεΓ α ΐ3θθ]<: ΐδ ΐη Ιΐιε ρπΐ3ΐΐο άοιηαΐη ηιαγ ναιγ οοπηίΓγ ίο οοιιηίΓγ. Ριιΐ3ΐΐο άοηιαΐη ΐ3θθ]<:δ 
αΓ6 οπΓ §αΐ6\ναγδ ίο Ιΐιε ραδί, τερΓεδεηΙΐη^ α λνεαίΐΐι οί ΙιΐδΙΟΓγ, οπΙΙιίΓε αηά ]<:ηο\νΐ6(1§6 Ιΐιαί'δ οίΐεη άΐίβοιιΐΐ ίο άΐδοονεΓ. 

ΜαΓίίδ, ηοΐαΐΐοηδ αηά οΙΙιεΓ ηιαΓ^ΐηαΙΐα ρΓβδεηΙ ΐη Ιΐιε οή^ΐηαΐ νοίπηιε \νΐ11 αρρεαΓ ΐη Ιΐιΐδ βίε - α τεηιΐηάεΓ οί Ιΐιΐδ ΐ3θθ]<:'δ 1οη§ ]οιΐΓη6γ ίΓοηι Ιΐιε 
ρπΐ3ΐΐδ1ΐ6Γ ίο α 1ΐΐ3ΓαΓγ αηά βηαΐΐγ ίο γοιι. 

υ83§6 ^αίάεϋηεδ 

Οοο^ΐβ ΐδ ρΓΟίιά Ιο ραΓίηεΓ \νΐ1β 1ΐΐ3ΓαΓΪ£δ Ιο άΐ^ΐΐΐζε ριιΐ3ΐΐο άοηιαΐη ηιαίεήαΐδ αηά ηια]<:6 Ιβεηι χνΐάεΐγ αοοεδδΐΐ)!©. ΡιιΙ)1ΐο άοηιαΐη ΐ3θθ]<:δ ΐ36ΐοη§ ίο Ιβ© 
ρπΙ^Ηο αηά \ν6 αΓ6 ηιειείγ ΙβεΐΓ οιΐδίοάΐαηδ. ΝενεΓίβεΙεδδ, Ιβΐδ \νοΓ]<: ΐδ εχρεηδΐνε, δο ΐη ΟΓάεΓ ίο Ι^εερ ρΓονΐάΐη§ Ιβΐδ ΓεδοιίΓοε, \ν6 βάνε Ιαΐ^εη δίερδ ίο 
ρΓενβηΙ αβπδε βγ οοηιηιεΓοΐαΙ ραΓίΐεδ, ΐηο1ιιάΐη§ ρ1αοΐη§ Ιβοβηΐοαΐ ΓεδΙήοΙΐοηδ οη αιιΐοηιαίβά ςπεΓγΐη^. 

λνε αίδο αδ]<: ΙβαΙ γοπ: 

+ ΜαΙίβ ποη-αοηιπιβΓοίαΙ Η5β ο/ίΗββΙβ^ λΥε άεδΐ^ηεά Οοο^ΐε Βοο]<: ΞεαΓοβ ίοΐ ιίδε βγ ΐηάΐνΐάιιαίδ, αηά \ν6 τεςπεδί ΙβαΙ γοιι ιίδε Ιββδε βίεδ ίον 
ρεΓδοηαΙ, ηοη-οοηιηΐ6Γθΐα1 ριίφΟδεδ. 

+ Κβ/Γαίη/Γοηι αηίοηιαίβά ρΗβΓγίη§ Όο ηοΐ δεηά αιιΐοηιαίβά ςιιεήεδ οί αηγ δΟΓΐ ίο Οοο^ΐε'δ δγδίεηι: Ιί γοπ αιε οοηάποΐΐη^ τεδεαΓοβ οη ηιαοβΐηε 
ΐΓαηδΙαΙΐοη, ορίΐοαΐ οβαΓαοΙεΓ Γεοο^ηΐΙΐοη ογ οΙββΓ αιεαδ \νβ6Γ6 αοοοδδ ίο α ΙαΓ^ε αηιοιιηΐ οί ΙεχΙ ΐδ βείρίιιΐ, ρΐεαδο οοηίαοί ιΐδ. λν© οηοοιίΓα^β Ιβε 
ιίδε οί ριιββο άοηιαΐη ηιαίεπαΐδ ίοΓ Ιβεδ© ριίφΟδβδ αηά ηιαγ β© αβί© ίο ββίρ. 

+ Μαίηίαίη αίίήΒηίίοη Τβ© Οοο^ΐε "\ναΐ6ΓηιαΓ]<:" γοιι δε© οη εαοβ βίε ΐδ εδδεηΐΐαΐ ίοΓ ΐηίθΓηιΐη§ ρεορίε αβοιιΐ Ιβΐδ ρΓθ]60ΐ αηά βείρΐη^ Ιβεηι βηά 
αάάΐΐΐοηαΐ ηιαΐ6ΓΪα1δ ΙβΓΟίι^β Οοο^ΐε Βοο]<: ΞεαΓοβ. ΡΙεαδε άο ηοΐ Γεηιονε ΐΐ. 

+ Κββρ ίί Ι6§α1 λΥβαΙεν^Γ γοιίΓ ιίδε, τεηιεηιββΓ ΙβαΙ γοιι αΓ© τεδροηδΐβίε ίοΓ εηδίιήη^ ΙβαΙ \νβαΙ γοιι αΓ6 άοΐη§ ΐδ Ιε^αΐ. Βο ηοΐ αδδΐιηιε ΙβαΙ ]ιΐδΙ 
βεοαιίδε \ν6 βεβενε α βοο]<: ΐδ ΐη Ιβε ρπββο άοηιαΐη ίοΓ ιΐδεΓδ ΐη Ιβε ΙΙηΐΙεά δίαΐεδ, ΙβαΙ Ιβε \νοΓ]<: ΐδ αΙδο ΐη Ιβε ριιββο άοηιαΐη ίοΓ ιΐδεΓδ ΐη οΙβεΓ 
οοιιηΐήεδ. λΥβεΙβεΓ α βοο]<: ΐδ δΙΐΠ ΐη οοργή^βΐ ναήεδ ίΓοηι οοιιηΐΓγ ίο οοιιηΐΓγ, αηά χνε οαη'Ι οίίεΓ ^ιιΐάαηοε οη χνββΙβεΓ αηγ δρεοΐβο πδο οί 
αηγ δροοΐβο βοο]<: ΐδ αΠοχνοά. ΡΙοαδο άο ηοΐ αδδΐιηΐβ ΙβαΙ α βοο]<:'δ αρρβαΓαηο© ΐη Οοο^Ι© Βοο]<: ΞοαΓοβ ηιοαηδ ΐΐ οαη β© ιΐδεά ΐη αηγ ηιαηηοΓ 
αηγ\νβ6Γ6 ΐη Ιβο \νοΓΐά. Οοργή^βΙ ΐηίήη^οηίβηΐ ΗαβΐβΙγ οαη βο ςιιΐΐο δονοΓο. 

ΑβοαΙ Οοο§ΐ6 Βοοίί δεαΓοΗ 

Οοο^ΐο'δ ηιΐδδΐοη ΐδ ίο ΟΓ^αηΐζο Ιβο \νοΓΐά'δ ΐηίοΓηιαΙΐοη αηά ίο ηια]<:ο ΐΐ ιιηΐνοΓδαΠγ αοοοδδΐβίο αηά πδοίιιΐ. Οοο^ΐο Βοο]<: δοαΓοβ βοΐρδ ΓοαάοΓδ 
άΐδοονοΓ Ιβο \νοΓΐά'δ βοο]<:δ χνβΐΐο βοΐρΐη^ αιιΙβοΓδ αηά ριιββδβοΓδ Γοαοβ ηοχν αιιάΐοηοοδ. Υοιι οαη δοαΓοβ ΙβΓΟίι^β Ιβο ίηΠ ΙοχΙ οί Ιβΐδ βοο]<: οη Ιβο χνοβ 



αί |]ιίίρ : //]οοο1^3 . α^οοα^ΐβ . οοιη/ 



20 ΐε €.. 39 

4 



Οί9ί{ίζ άύγ^ΟΟθ[(^ 



ϋφζβά ύγ ν^ΟΟζξΙ^ 



ϋφζβά ύγ ν3005ΐ€ 



ϋφζβά ύγ ν^ΟΟζξΙ^ 



ϋφζβά ύγ ν^ΟΟζξΙ^ 



ηΚΑΒΟΝΗ 

6Ε0βΚΑΡΗΐεΑ 

ΚΕΟΟβΝΟνίΤ 

ιυβυδτυβ ηεινεκε 



ΤΟΙΟΜΕΝ βΕεΟΝΒΐΗ 







Ι,ΙΡδΙΑΕ 

8ϋΜΡΤΙΒϋ8 ΕΤ ΤΥΡΙ8 Β. Ο. ΤΕϋΒΝΕΚΙ 

ΜΒΟΟΟΙ-ΧΧνίΙ 



ϋί9ίΐίζβύ ΐιν ί^οο5ΐε 



ϋφζβά ύγ ν^ΟΟζξΙ^ 







ΡΚΑΕΡΑΤΙΘ 

Νθ8(Γ8β ΙβοΙίοηίβ 8 ΚΓ&ιη6Π8η8 ίη ϋβ, ςαθ8 δβοαηάαπι νοίαιηβη 

δ(Γ8ΐ)0ηίβ ΟΟίηρΙθΟίΚΟΓ, 1ί1)Π8 1ΐ860 68ΐ (1ί80Γ6ρ8η(ί8 : 

397, 28. λέγομεν 398, 8. 9. διό δ{%αιά μοι 31. μέρη 
399. 8. Αονίους 9. -ΣΊ^^νον^ 26. Γαμαβ^ίουοι 400, 17. 
δίΒ^χον 29. Ουαρον 401 ,1.2. Ονιιρομίρον 9. ^Γα^νΖχω1' χο^Ι 
Άμ'ψάνων 22. -|• τρ^αχοσ/ων 402, 2. Ον^νί ολικοί Ι καΙ ^ £οΓωι^ 

5. !<ίλΛ^ων 8. ^λΙ ταί8]Κβοαιΐ8 έπίταδε Ι^. ^ξ8Xασ^Βίεν 31. 32. 
7οσαντα$ 403, 13. Τανταί^ ί^κα/ως ]6. καΐ^ 19. ΰο/ονς] Ιι&η1)ί- 
ιΐαβ 8οηρ8ΐ νβΐ 80Γί5βΓβ νοίαί ρΓΟ Βοΐονς 404, 7. άναβάσα νπερπετης 
)6. ηαρηίίονσί 21. ον$ένα 21. 22. πεποιημένον 405, 28. Φοίβου 
τε παΧαίόν 30. Ζώκρατΐ^^] ΡοΠ. αάά. ^οί 406, 11. [^^] όρ^ώς 

19. Τ^ωάδι 25. τοι)? •|• μ^ οπια&εν 407 , 25. 26. χρημάτων \ 
ί'κτίμηΰΐν 410, 10. απο^εν 411, 10. Παγχοίίαν 11. άμμου, 
ί% δϊ 15. «^ ^^'^^ί "^^ %9ν'^^^ 412, 7. τά νπο] τα άβίβΐ δρβη^β- 
11118 23. προτβροΐ' 28. 9Γλι}ι^ ^ φόρτοι^ 413, 15. 16. κακο- 
τεχνίαςείς ηλεονεξίας 414, 9. ^^ 20. ούδένα 415, 28. ^««'ίί^ 

19. [^^] ^ί' 27. ην ^ευξε ^αρεΓος] Η»βο 8α8ρβοΐΗΐ ΚΓΛπιβΓαβ, ΓοΛ. 
Γ60ΐ6 416, 3. καΐ §ητά αοφών ^να τελείψ 4. ευρέματα Ί.ουτε 
αληθέστατα 8. ευρεμα 11. υοτερον 17. Λλασματα 417, 27. 
τεσσάρας 418, 4. ^αοι 24. ΜνσοΓς 27. Ι? 419, 2. εΓκοσ^ 
μυριάδας ίηπεμπείν •|• στρατί/Γας 24. βΓκοσι 420, 2. έννα%6σιοι 
7. τεβσαράηοντα 422, 3. Φανα^ορ/αν 4. καΐ •|• πΐίλον ίίναι 
4. Νεοπτόλεμον — 7. ΐπηομαχία ροβΐ το μέγεϋ•ος 10. 25. τίσ- 
σαρωι/ 423, 1. τον μνχον••}• καλοννται 4. 5. σταδίων τέσσαρα- 
%οντα 16. καΐ αΗο^ Χιμην] Ργο αΗο? ΓογΙ. αμα 424, 2. αντ^ 
15. Παρισάδου, βΐ βίο βΐίαιη ίη βςς. 425, 11. ευγαιον 14. βν- 
^α^ο^ 17. στάδίΟί περί πεντακόσιοι 19. Νυμφαιον 31. ο? οιη. 
426, 9. ΦανανορΛίν 29. έννατιισχιλίων 427, 15. 16. + τρϋ3ί- 
κοί'τα γοϋν άποδίδωσι ^^428, 11. καθίσταιντο δρβη^εΐίιΐδ 12. 
στάδιον δέ%α 22. /ίιοφάντου, Μιθριδάτου στρατηγουντα 430, 
14. 15. ^φ' ε%άτερα δ' αυτής, ίπΐ μϊν τά Θρφ%ια η ^Ροδόπη, ομο- 
ρονυ'ψηλον ορός 21. ^Ραιτους τιαΐ Τοινίους 431, 6. πολύν] 
ΚβοΙβ ΟοΓΗββ πολλοί 8. νπερΟ'εϊσι 18. Σαΰον 20. Νόαρος πλή- 
ξει 433, 4. Φάρ^ο^. καΐ η των 8. Πριάμωνα 10. /ίάλμιον 
17. μτβσοί' 29. το Ι<9')Ό? οτη. 434, 1. Αυταριάται βΐ Ιιίο βΐ 
ίη 8(ΐ<}. 6. ό Ι *Ριξαίων τιόλπος 13. 14. Θονί^αται] ΚθοΙίαβ 

α* 



IV ΡΚΑΕΓΑΤΙΟ 

ίοΓί. Θοννάται 435, 29. τά πελάγη άπό] Ιηάΐο&νί Ι&οαηαιη «ηΐβ 
άπό. 6X61(11886 νΙάβΙυΓ τεαμαιρόιιενος νβΐ δίιηϋβ νβιϋιιιη 436 , 11. εί 
ηον τι 437, 23. 24. ηΒ(μ τον Αίμον καΐ οΓ υπ' αντον 26. ^« 
νπϊρ 438, 2. 'Τβ(ξΐάνες 26. δπου οιη. 439, 5.^ 6. Σηλυβρία 

6. ΠολτνοΙϊρ^'α 8. η &άά. ροβΐ αντί} ί5. έστϊ %αΙ η 30. προαεχίς 
440, 10. ΦαρίΌίκ^ας ίϋ. πρότερον 29. ττροτβρο); πλενσαντες 

Ιείς] τους 441 , 10. ορ£σ& 'ΐίλνριτιοίς 12. ίχρξαμ^ι^ωΐ' 442 , 2. 
^Γκλοί^ 15. ΛεΧεγια 443, 4. ^α^'^ϊί Ι άΖίονς 21. ^' ονν 444, 

16. Έορ&ων 449, 9. 10. /ίαμ,αατίφ, Τίεριαάβυές τε οννεστησαντο 
10. καΐ Ι Έ7;υ€λ^ου5 καΐ 11. Λυγίίησταί 12. τριπολίτις Πε- 

λαγονια καΐ "Έορίοι 14. Έ^ίΚ^'^'^^^^ί 17. ^ν^'*^*^*^*^^ 1^• "-^^Ρ^*•^ 

21. ΝεοπτοΧέμφ] Οβ ΡγτΛο ΝβορΙοΙβιηΊ &1ίο ν. νίη(1ίο. ρ. 89. αΜ Λάάβ 
8θ1ιο1. αά Εαπρί(1ί3 ΑηάΓΟίη. 24. 26. Αυγτιηοτόν 28. Κερκύρας 
450, 1. ^Ρωμαίοις 10. τριπολιτις ' 13. Στύμβαρα' Κν^ριαι 451, 

22. 23. Σθλληεντος . . , , ^ν 8ε ΘεσπρωτοΙς 452, 1. τε 15. Ιπι- 
τετμΊ^μ^ΐΌβ Ι τμάρονς οΓοί' 17. κατα;|^ρ77<^ι^^^<>ό^? [<^?] ^^^ 25. μβι^ 
τοίς 28. ϋδλασ^^αί] Μαϋιη Θ£ττ<χ;ΐ/£Κ^ 29. Θεσσαλίας] Ηοο ίοΠ. 
άβΐ. ίΙ>. ^^ 453, 8. Σκότονσσαν 28. τιρατονντα] δρβη^βΐίαβ κρο- 
τονι/τα. τβοίβαοατουντα ί. β. ιηαη{< {βηβηίβηι 26. 27. 31. ααλκεΓον 

454, β. υπερτίειταιΊ Κβοϋαβ 68861 κεΓτα^ 7. ^πΐ τά προ^] Οιιαβ 
ΒβςυίΙαΓ άβοειη ΙίΐβΓ&ηιιη Ι&οαηα, ίη 6& στενά βοτίρίαιη Γαίβδβ, ηβδοίο 
α ςαο ηοΙ&Ιαιη ηιβιηίηί 27. γελάται\ λέγεται'ί 30. 31. τ^ι^ωι^] δρβα- 
ςβίίαβ δεινών 455, 24. Ιονστι 26. παραλληλογράμμον 456, 7. 
ϊί<ϊωί/ε?] "'Λίονβίΐ 9. ^^] δρβη^^βΐίαβ ^άρ 457, 16. Ιν ^« βε^ι^ 
\ην "Οσσαν, έγγνς οτα, 22. Θρ^%ης 458, 12. 13. οιη. 20. φάσι 

23. μείζονα 459 > 1. τή^? ! Πελλαίας 8. οι^ομα^ονσι 460, 
2. -4^ν6α 461 , 5. κά;ΐΑίστο)^ ί τής 7Ϋ? ^ί ^'Ψ^'- %ίβναται αλλά 
το της ητίγης τω Άξιω] 8ρβη§β1ία8 %άλλιστον τ^ ο'ψει ^πι~ 
κίΤ^νατα^, αλλά το της Άΐης τω Ά^ιφ ^ 24. Αΐνεαν 462, 27. 
Μη-Λυβερνα 31. ηέριΐ της 464, 11. άγα^ί&ες 14. ^^ρνσβια^ 
15. αρννρδία 465, 25. άγαϋ•£$ας 466, 25. καΐ Γ^άρΐ αΰτονς 
δρβη^βϋαβ 466, 32. Πελαγόνες 467, 28. Ισμαρα] Ιωο 
"Ισμαρα 468, 11. «ίκοσ* 15. 'Ορ&αγορία 17. ;|ταρακα)μα 
18. άηο^εν 19. ^αρακαμοητο^ ^ 469, 25. £νρονοτοι/] λιβονο^ 
τον'ί 470, 9. ΈΪίον^ 19. |3άλλ£*] Οοτή^β ορβΓ&ηιιη 6ΓΓ0Γβιη 
^κ βάλλει ρΓο ίτιβάλλει 22. 23. Λνσιμαχία 24. Έλβον^ 26. 
Έλεονντα ΑΊ2,η.μέμηλε 26 — 32 οιη. 473 , 5. πάντα] πάντα 
τά δρβη^βΐίαδ 6. μ£Ρ0$ | τι^^ Μακεδονίας άποδώσομεν 474, 3. 
[Τ^ί] *Ελλάδος μίν ουν 5. τεσσάρων 7. /ων£ς] Οοιτ. *ϊων£? 

17. μεν είναι] /Μτ£Γνα4? 18. φι^σΐν ό βονκνί^^ι^ς] Η&βο ΓογΙ. άβΙβηάΑ 
21- ετεροέ^νους 29. Αίολιτιιοΰ ϊ&νονς] Υ.' Ηβγηβ Ορ. Αο. 2 ρ. 

7. 475, 9. δ' ξτι 11. το^αντα 12. 13. δη Ιδία λαβόντες 18. 
γην αρχήν ί5. ^ά^ασσαν 26. ^^ ταντα δύο 28. έκτος ί ΙΓι;- 
λαίν μ£;ι;ρ^ της εκβολής τον Πηνειον* καΐ τοντο ^* έστΙ το Θετταλι- 
%όν' ξστι δ^ 476, 14. ^' οηι. 16. τήν μίν Βοιωτίαν] την μίν 
\^Αττικήν κα\] ΒοιωτίανΊ ΥϊάΗ βϋ&ιη δρβη^^βϋαβ. οί. νίηάίο. ρ. XII, 



ΡΚΑΕΓΑΤΙΟ ν 

477, 16. αι οτα. 30. η ονα, 478, 12. καΐ οιη. 16. τέρμοσιν 
479 , 7. ί ηόλιν ίΐ). * την δΐ παρ' 20. ϋχε^ον δϊ] Αάά. νίάβΙαΓ 
τί 23. όνομάξη ίϋ. $6^ οιη. 31. προσκτ^σΐ^είσών] 481 , 14. 
τ'ϋ ^ επι^αλαούίωνα 15. Βο^ωι^ω^ 19. 20. έπει — ατρατε^αι ααΐβ 
τήν οίγετ' εξ 21. ^ί 24. ι} ^ί-Οτ^νά οηι. 31. άνδρα, φησας, 
* άνδρα Μονλιον 482 , 4. χαΐ &άά. ααΐβ Κραννώνιοί 20. χαί 
ηερί] τίαϊ το περί? 21. οι;!^] ΓοΠ. άείβηάαιη 25. άοιδής ' φησϊ γαρ 
ΟΙχαλίη&εν Ιόντα ηαρ' Ευρντου Οίχαλιήος. εΐ μεν γαρ ην Θεττα- 
λι%η 483, 1. ^^ τηζ τον Πηνειον %αϊ τον Σελλήεντος] ΟοΓΓβχίι 
ΕπιβδΙυβ ΟκΓΐΊαδ , ηίδΐ ςιιοά καΐ της τον Σ. βοπρβΗ. ςυοά ββςηίΙιΐΓ ^κ- 
βολής, ίάβϊΏ. Γβοΐβ ΒοπρβΗ εμβολής 32. οογγ. εφ* 484, 6. 13. τέσ- 
σαρα βΐ τεσσάρας 485, 2. Αίσχνλος] Άρχίλοχος'ί 17. ενέμοντο 
πολιτείαν 486, 4. έχόμενον — Λαμηείας] Ηαβο τβοΐβ άβίβιβ νίάβίυΓ 
ΟιΐΓΐΊαβ 487, 4. ΙΤωοοίο] δοήΐ^βηάιιιη νίάθΙαΓ Πιέροιο 10. Λέπρεον 
νχ ίη 8<ις. 21. τ^ εγγντάτφ 22. ΙστΙ 488, 12. Γν^ίον 13, 
τοί' τ£ ΚεΧάδοντα 18 6ΐ 26. '^^Φε^οι^^'α^] δοΓίρβί Άλφειωνίας 
ρΓ&βδΙαΙ ίοΓί&δδβ '^φειφο;^ 24. άι^ί^θων ώ? το 489, 7. Φέλλωνΰ 

10. ο οπ). 12. Ικ τώι» Ιπωι» Τϋο^ι^ Όμηρον τετιμαίροίτο 14. χα) 
'^ρκα^^κό^] Ηαεο ίοΓί. ΐΓ&ηδροηβηάα 10. ροδί Αεηρεατιν,ός 21. άπα^ 
τη&εΐσαν 490, 1. πολεζδια] Οιιοά Γβνοο&ηάαιη 24. ♦ί'* βΐ Ηγρο- 
δΐί^ιηα ροδί διήγησιν, άβίβηάα ροΐίαβ ν6Γΐ)& το ^' άπέχεσ&αί προσήψε 
μάλλον 491, 30. μ^ΐ'] Όβίβηάααι νίάβΙυΓ 11). Σωτάδη 492, 2. 
ηορενεσΟ'αι 29. Ιαοαηαιη οιώ. 493, 22. Μιννηιον] 'Ελιννηιον'ί 
30. ^Τπαισία 494, 4. απέδειξαν 7. καΐ τάφος• καΐ Άχαιαί είσΐ 
δε] καΐ τάφορ καΐ α£ ΛΓαα/^• £^σΙ δέ'Ι 17. 'Ρα^^νι} 19. λί^*^ ίΐ)• 
άοίδάς, ίρατών νμνονς 21. ^Ροίδινην 495, 11. Κελάδοντι 23. 
Κνηαρισσενσι 496, 1. "Ερανα] Κβοΐίιΐδ νίάβΙαΓ "Έραννα 2. καΐ ι} 
άκρα οιη. 30. μίν] Οβίβηάιιτη νίάβΙιΐΓ 497, 3. φνσί-Λωςλ Ηοο 
&1)68δ6 ιηαΐίιη 17. 18. όμωννμως μίν ονν 24. 25. Πτελεασψον 

28. Ηλείας 30. οΓ ^^ πολίδίον (βίνβ ροΐίιΐδ ηολεέδιον) οιη. 
498, 22. ^νίίίτο' 501,^17. νηήρχε 504, 9. δίρβμα] Οαοά £ογ- 
Ι&δδβ Γβνοοαηάιΐϊη 22. οντε 505 , 16. Λέπρεον 19. όσας -9•* 27/ 
δίά οιη. ^ 30. πολλά | καΐ νομίζονσιν 506 , 7. ΙΙίσαν &Χ δίο ίη βςς. 

9. ορωί' ^ 25. ροδΙ φησί νβΓϋει ίη ιη&τ^ίηβ ροδίΐα 26. τέσσαρα- 
κοντά ^ 31.^Έν4σ/α] δοήρδί Έλ^ίΤία , αΐ άβ5β1)8ηι Έλιπέα, ΗβδγοΗίιΐδ: 
ΈλίΛδνβ' ό Έν^πενί ποταμός, Οιιοά οοηβΓΠίβί; Ιίΐαΐυδ ΤΙιβδβ&Ιίοιίδ βάί- 
Ιιΐδ &1) ϋδδίη^ο ΙπδΟΓ. αν, 2, 7. ^κ τον Ενρωπον ίν τον Έλιπή, από 
τον Έλιπέος έν το νεμος. Ιΐαςυβ Έλιπενς ρΓΟ Ένιπενς άϊοέϊ)αίητ, υΐ 
λίτρον ρΓΟ νίτρον, βΐ α1ί&. Ηίηο οοΓΠ^βηάα ςηαβ άίχΐ ίη νίηά. δΐιαΐ). 
ρ. 111 8^. 507, 3. Φηραίαν ί1). ροδΙ Ιόντων ν6Γΐ)£ΐ ίη ηιαΓξ^ίηο 
ροδίΐα, ςυοΓηηι ρ&Γίβηι (ίηάβ &1) νπέρ%ειται) δΐιβρβοΐανίΐ ΚΓ&ηαβηΐδ ίη 
αοίίβ 5. έίηλείφ&η 508, 10. \ Αχαιοί 510, 8. καΐ η Κυπα- 
ρισσία βάά. ροδί ί^ορνφασ^ον 14. καΤ ρΓο έπϊ 16. προσκείμενη 

511 , 8. Κιναίδιον 10. ϋα^τνλοδ 18. Θαλάμονς 20. αγόμε- 
νος 22. της βάά. βηΐβ Ά&ηνάς 23. καΐ βΐ 25. Τράγιον βίηβ ΛδΙβ- 
Πδοίβ; ηοη νίάβηίαΐ' Ιιαβο 8ΐΓ£ΐ1)οηί8 βδββ 512, 19. Ερανα] Μ&ϋπι 



\ι ΡΚΑΕΓΑΤΙΟ 

^Εραννα^ 513, Π. άμφοί^ν ρΓΟ κρατών 514, 11. 12. έΐ^ών έξ 
*Εριν8θν οπ). 515, 31. %ατά τοντον] Υοΐβΐι&ιη χαΐ τούτου οαηα 
ΟοΓββ 516, 8. Άμαϋ•ονς 9. Αίτιον υΐ ία ββί^ς. 26. τόν[Θρ^]κα. 
8€Γί1)βηάαιη νίάίίΐιΐΓ κατά τον [Θορΐ'θί]χο( 28 — 517, 7. ηοή ν1- 
άβηΙιΐΓ δΐΓ&1>οηί8 6886 517, 13. ρο8ΐ προσηγορεν^ησαν 8βο[ΐιυη(ηΓ βα 

([Η&6 6^0 ίη ιη&ι^Ίηβ ρο8ΐι1 24. 25. ηοΧε γαρ 25. Φεραίγ 

9 άπο εντός] νο1β1)8ΐη έ%τός, V. νίηά. δίΓβΙ). ρ. 1 15. ιιΙ)1 

ΓβοΙθ ρΓθ6&νί Φαραίψγ ρΓΟ ςαο ρβΓ βΓΓΟΓβιη Φάριδι βάϋηιη ββΐ. ίΙ)ίάβιη 
πολεμίους οοηίβοί, ηοη πολέμους 520, 3. άπο9ί9οται β. ί^βαλ- 
λούσης 19. γαίης 29. ηροαω βίηβ αβΙβΓ. 29. 30. κα'Ο'ΐ^τα^ 
521, 4. των ΙΑεπρεά]ων^ ίΐ). Μεσσαίων] Μα^ιατίων'ί 8. τωι» 

τ£ 522 , 12. 6ο%ει: ηίητειν 523 , 9. τεσσαράτιοντα 27. 

Άοίνης 8ίηβ &8(. 524, 2. Σαρωνίτίάν. καλείται δΐ πάς 11. άΗά 
νυν τά^μίν 15. Άχαϊτίον 25. *Α%αιι%6ν οιη. 525, 25. 26. 
"Αργός ανυδρον &8θΙ δ' αν ^εσαν "Αργός ανυδρον] Ργο -β'βοί δ' αν 
βοηρβί ιιΐ ρδΓ βΓ&Ι ^6ν /ίανααί, εΧ 81γλΙ)ο ηοηηίδί ρηοΓ» "Αργός ανυ- 
δρον &ρρο9ΐιί886 νίάβΙυΓ. ϋί/αναοί 6ΙΤ0Γ 681 Ιγρο^ρταρΗίοαβ 29. δη 
526, 8. δέχονται κατά την ϋυναλοιφην 9. ΰ^.έγ%ι1!τον'] ΡογΙ. βιτοΓβ 
ορβΓ&Γαιη , ςιι&ιηςιι&ιη Ρα6ηιηΙ ςαί ίία 86ΓίΙ)6Γ6ηΙ 16. όρνις 28. χω- 
ρέψ μ^ν κ£Γ<τ^α» 29. οιη. ρ&Τ6η11ΐ68βο9 βίς^ηα, ςαί&ηβ <ιιιαβ ίηο1η8ΐ 
ν6Γΐ)& £θΓΐ&886 πβ 8ΐιηΙ ςαί(ΐ6ΐη δΐΓ&1)οηί8 527, 1. είπε£ν] Υοτί. ^%πε- 
οεϋν 4. Ι ^ν εύπορίοί 11. Πάλιν^Ός 29. ήγεμονίδας ουαας 
528, 9. Αατιωνιτιην 15. συνέβη οιη. 529, 4. τή^ς ΤνανΛλ/ας 7. 
Μίδεα ρΓο Μίδεια 8. Πρόσυμνα [καΐ] αντι^ Π.. οΓ ^^'^[| *Ερ- 
μιόνης] εΙς 12. Ιστιν ανττ^ 14. θ3Τον οπι. 23. ονί^Τ 25. καΐ 8ίη6 α8ΐ. 

32. Νισαίαν 530, 6. αυτή 531, 2 οι/] ΡογΙ. [9Γ;ΐατντ£ρ]θ)' 

3. η αηΐ6 Επίδαυρος &1)688β ιη&Ιίιη ίΐ). φι^σΐ γαρ 23. Τροίίή')/» 

25. τον οιη. 532, 4. νβτ' αντοι^ 534,5. γραΐδίου 26. Τρ^κο- 
ρι;^09 535, 18. ων οιη. 20. 1&ουη&6 8Ί^η& οηι. 27. τον έπϊ 
27. εΙς Κόριν^ον βάά. ροβΐ πλουν .28. τον φόρτον αυτ6ϋ•ι καΐ 

#€ί^ Ϋ ν€ των ίιι%ομιζομένων 536, 11.^ ^^ο? οηι. 537» 
23. 24. φρέατα 8ΐηβ »8ί. Αη φλεβίαΐ 31. υποπεσοΰσαν] δοΓίρβΙ 
υπουσαν οιιπι Ρΐβΐΐιοηβ, ηίβί ρπΐ68(&1 υποπεπτωσαν 32. λ£ν- 
κ(ο λέΟ-φλ ΡοΓί. ίΐβνκον ^^'&ον 538, 5. Βοιωτίδος 17• τ^9 ^βρ^ 
το 539 , 16. Ζφίον 30. ίγένοντο ίΐ). Ιν αΑ;ΐθί9] ΡοΠ. εΙς άλ- 
λους 540, 14. άφΓκτα» δρ6η^ε1ία8 541, 3. 4. κατορ^ονμ^νων 
11. πάντες] Αη 3Ρα[^ο]ντ«5? 15. Ευφρόνιος 24. Σιαυωνιαν 

26. Τανάγραν 542, 2. Αΐνιαλους 'ώ, άνφν,ίσ^αι 3. σταδίους 
4. /ίημητρος 27. Τρ^κορν^ον 543 , 1. φνλάς] ΡογΙ.^ (^^ί;5 

2. |3^ν9] ΡοΓί. φνΖά; 544, 4. συνοΰσαι β. ον συνΰΧ^θΌν^η^] Οιιγ- 
Ιίη3 Ρβίορ. Ι ρ. 451. ον συνεστωβης^ ςαο ββηβη ου% ετι συνεστωσης 
Γ6ς[υίΓ6Γ6ηι. ηίΐ ηιηΐ&ηάαιη γίΑοΙαΓ 9. ο 30. ίστήαει] ΡοΠ. 
ϊστη%εν νβΐ ίστηχοι 545, 1. ϋ'αλάσσης 12. 13. Ησίοδος — 
βετταίΐ^κι;^ ίη πι&τς^ηβιη τβίοίβη^ νίά6η1υΓ 546, 2. ροβ^ βουλο- 
μένων αάά. ςαββ ίη η&Γ^^ίηβ ροβηί 10. παρ' δν [ΠεΓρος] ποταμός 
15. μέγας * Μέλας] Μέλας ΟηΠίαβ Ρθίορ. Ι ρ. 450. 547, 22. 



ΡΚΑΕΡΑΤΙΟ να 

ηόλιν ρΓΟ χωράν 548, 7. ρο8ΐ Φαρι,Βΐς ςη&β ίη ιη&Γ^ίηβιη Γβίβοί, Ια 
^ιιίϋαβ Βονραν [χα]^' 8οη5βηάαιη νίάβΙυΓ 549 , 3. Φα(^άται, 7. χριώ- 
κοντά οιη, 30. αντη 550, 17. ηεντηκοντα] πέντε Μύϋβηΐδ Όογ, 
II ρ. 439. 32. ηερί Στνμφαλον 551* 13. εις Θανμα%ονς οιη. 
14. %αϊ τον Πηνειόν οίο. 552 , 7. 8. ώστε — Κορινθίων ροβΐ ^ο- 
%ρών 10. 11. ίΐ£ΧΤ^ο«^ οιη. 13. έηΐ] ΡογΙ. χαλ 18. σφοάρα ρΓο 
όντως 21. ποωϋντα τον %όληον τον οηι. 22. ον^' ««^ οηα. 25. 

ο«ον το ρΓο £/ /[^97 ΤΟ 26. ίηοέει οιη. 27. τά ηερί τον 

μνχον 553» 9. ^θ οηι. 11. ή * Αττική οηι. 28. Ι&ουηα ρνο πά- 
λιν από της 30. *Αττικής] ΡοΠ. ακτής 554, 4. δν τβοΐβ ροβί 
Ό'ψηλον &άά, ΟοΓαββ 5. λψζομένων 9. Μίΐ^ωα 6ί βίο οοηΒίαηΙβΓ 
10. Νισαία 555» 3. τβσσάρων 3. Νίαος 12. ι^€ήια$...οί 13. 
νεμων 26. παροξυνάντων 32. βηΐβ εποίησαν ΐοτί, βχοίάϋ χαίΙ^Γ- 
σ^α», ςηοά ίη 8ίηιί1ίΙ)ΐΐ8 Ιοοίβ αάάβΓβ βοΐβΐ δΐΓ&1)ο 556» 15. Νισαίαν 

21. 22. χοί'Ο'άπθρ — πνοάς ηοη νίάβηΙαΓ δ(Γ&1)οηί8 β886 25. 26. 
Κνχρεία 31. ^ήμητραν 557 , 8. 9. ΐωχαοος — τιαΧονμενος ηοη 
νίάβηΙαΓ δΐΓ&1)οηί8 6886. ρο8ΐΓβηι& ο ι^ν«^ — καλούμενος δΐΐδρβοΐανϋ βΐίαηι 
ΚΓ&πιβΓα8 ίη &άά6η<1ί8 558» 15. Έλενσϊν 30. ΨντταΧία 559» 
1. Φντταλ^(5^ 6. στομίω] ίσ&μίφ? 16. το] το' τε? 560, 1. 2. 
ΛβρΙ τής 2. ^χβΓ τ* ' 5. αντοί^ς [!!άρνσιν] καταλαβόντων^ 6. 
ήρωων [ΙστΙν Γίρ6ν]? 26. χαΐ εΙς το 27. βι^σβίόν . . . . ν^ Ι;ι;6* 

27. 28. καϊ το /^ιοννσιακόν, [καϊ $ή καΐ τ]ό Όλνμπιον'^ 31. 
πλείστα οηι. 561 , 4. Άκτικήν 12. φ^λοτ^μον] Ι.ΊΙ)Γί φιλόδημον• 
ΛΠ φιλε£άημον? 18. [αλλ'] δ^σ^? 28. προσ^σειν , οτι 562, 5. 
οί οηπ. 563» 8. βορ€Γ$ 12. Θορέας 13. Φάβρα] &η Φάγρα'ί 
ίΐ). ΈλίΟίίσσα 19. φρ^Ιονσι 24. 25. Πρασία 564» 5. τετραορί- 
στω 565, 6. ^Γι7φ^σσο9^ 0656ΐ>&ηι Κηφισός 22. [χβ/μΰΐ^α . . .]77 
ίτρό? 24. ι} '^ττιχι} σνν τρ οηι. ^ 27. 28. Πηγάς 28. ορών ρΓο 
τόπων 29. από του ρρο τι^ν από 566 , 20. χρησαμένους έπιΐμε- 
Χει^ μηάϊ^ 21. τ£ οπ). 569, 14. αί οηι. ίΐί. ανάλογον] Ηοο Γβ- 
νοοδηάηπι 570, 9. σνριγξ 20. 0'αλάσσης 25. ^λ^ί^λον] Ιπιο Σι- 
γήλου 30. Άυ,φιάρειον 571 , 1. τ^^ ^χ οηι. ί5. ροβΐ Χαλχ^^α 
Εάά. ΐίαλονσι σ^ Βοιωτιακώς ΜνκαΧηττόν, φιοά Μονκαληττόν βοπ- 
1)6ηάαπι 3. Μνκαληττόν 23. άπιόντί 24. Τανάγρα χίωμι^• ή 9^ 
ΦαραΙ κώμη] έν δεξια? 572, 14 — 17. $ίαρμα — πολν ίλαττονς] 
Η» 60 ίοη&886 ρο8ΐ 'Οροβιαι ΐΓΕηβροηβηά», Λα! ςα&β 8β<ιυπηίιΐΓ 17. χβΓτα* 
--'Ορόβιαι άβίβηάβ 32. ην γαρ 6[μωννμος^ πόλις τ^] Μεγαρική'ί 

573» 1. πρόσχωρος τον οηι. 575, 10. νπήρ^ε 576» 10. ο-ίτε 

24. 25. τ6ηω{ν σημήναιντ αν ώστε τω] λόγφ 27. άζί[ων 
μνήμης καϊ των μή•] χαλεπόν [ά'] ίν 577, 2. πειρώμίε^α τάς 
αρχάς λαβείν} ^νταν-Ο-α 4. 5. χρήσιμον ή [ληφ^^ν έξ αλλω]ν 
ήμΓιτ 20. ρο8ΐ (ει &άά. είσϊ [$ε] καϊ — τοντφ, <ια&β Ιη πι&Γ§ίηβ ρο- 
8ηΙ 578, 19. αντός Ι τον πατρός 20. ιι τερον 

579, 1. εΙ^κοσι 21. &έαν 580, 5. [νφ' ετέρ]ων β β1 10. 
'Λκάλαι 581 , 10. Κορώνειας] 1^\\)τ\ Κορωνίας, ΡογΙ. Κορωνίδας 
ίΐ), ΐΛίΖαίω] ΟρβΓΛΓοπι ογγογ ρΓο ίπϊ λαΐω, Χάϊον Ιοοί ηοπιβη Γαίβββ 



VIII ΡΕΑΕΡΑΤΙΟ 

νίάβΙαΓ ρΓορβ ΟοΓοαβαιη. €ί. ΗίρροοΓ&Ιββ Ερίά. III ρ. 134 6ΐ 142 β^ 
ΙιίΙΐΓ. έπΙ τον Αηΐον, άβ ςιιο άίχί ηιιρβΓ ία Οοιηιηβηΐ&ϋοηβ άβ Ηίρρο- 
ΟΓ&Ιίβ Έρί<Ιβιηϋ8 ίη ΕβΙ&ΙΙ. ιηβηδίΓ. Αβ&ά. ΒθγοΙ. 1852. 25. Βοιαοτίας 
ρΓΟ Μβγα(ίίδος ί1). ριο α£ ΙβουπΕ 582 , 8. ποΧείάιον] Ηοο τβνο- 
οδηάαιη 23. Ιηι]νη&8ΐς 583 , 2. 6. Πτώον 4. Πτωον 17. ούτε 

21. τίπτονος 585 ^ 12. 13. πολνχρημαΐ^βαντας 27. οντε μη 
οιη. 586 , 3. ων ρΓο ον 26. καΐ ^ίάγωαν 29. «λείοτην ονα. 
587 , 1 2. κα-ζϊ^κ^^ν 15. '-ίίντιΓκυρα 588 , 5. Λάσα οιη. 589 , 12. 
Πηλψα^εω αναητος 590, 7. (5 ρβΓ βΓΓΟΓβιη ίΓτβρβϋ ίΐ). Κίρφί 
591 ,^ 1. ίτψτι^ ΟΜ. 592 , 31. Γί^ον • χρημάτων δΐ χάριν των άνα- 
βημάτων 593 , 22. ^ατωρυχ^οα 594 , 16. άνάν,ροναν 19. Ιττ^- 
παιωνισμον 21. ως καΙ το Ιαμβίζειν αάά. ρο8ΐ χαχι<τμοΓς 23. £^ς 
Αάά. &ηΐ6 έσχατους ^ 595 , 27. ηαιωνισμον 596, 11. Άλ%μαίωνος 

13. Έ| αρ;ριϊ? 7<=^? 14. οηισΟ'εν 6 Μάρα&ος 23. Θουκυδίδης 
δ' ίν Μεγάροις φησί αάά, ρο8ΐ μυ&ενουσί 597, 7. οΓ ^' ένοί- 
τίουντες Τραχίνιοι λέγονται] Η&βο ίοπ. άβίβηάα 21. εκείνης 59ξ 
11. Πανόπην Γληχωνα 18. ροβΐ Σκύρφ αάά. <)ΐΐ86 ηο8 Ιη ιη&Γ^ίηβ 
ροδυίιηπβ 599, 13. κατελη^εν 18. τοιί<τίί λςοτ^ φ-Ο*. 19. 20. 
Λο%ρών %Βύ%•ει ομώς Όπόεις 600 , 16. εΗοσι βΟΙ , 7. οικείται, 
[αλλά νυν εύηροτόν] τι πεδίον 8. καλοϋσιν ούτως 9. 10. [αί 
^ν^ε^α^, ων την χω]ραν 11, 16. σίγμα 14. άγνοών .... Λάηην] 
Εχοίθί88β νίάβΐυΓ ονχ €ν. ΟβΙβηιιη νίάβ ηβ ίηίιΐΓί& βΓΓΟήβ &οοιΐ86ΐ δΐΓ&1)ο 
(δί Ιαιηβη Η&ββ δΐΓ&1)οηί8 βηηΐ) ΗβΙΙαηίουιη ; Λάπη βηίιη άίοί ροΐιιίΐ ς[ΐι&β 
αΐϋβ Νάτίη, ιιΙ Έλιηευς άϊοβϊίΑίΜν ΤΗβδδΕίίδ, ςαί αΐϋβ Ένιηενς, νίάβ 
δϋρΓ» ρ. V. 27. άλλ' ουποτε άλλων 604, 10. Άντίκυραν 29. άπαντα 
τ£λ£'ΐ;τέί πασ& 605, 32. εφα 607, 5. παΐ ο Γ [ΘθτταΧ^ωτα^] Ιφβ- 
Ι^ς Βιίηιηαιιηιιβ Μ^ΐΗοΙ. νοί. 2 ρ. 277. 608, 4. ροδί στρατε/ας βάά. 
^αΓοί' ^' ^<τ;ΐ^ατ&7})' /ίολόπεσσιν άνάσσων 5. αντςι οιη. 6. ροδΙ μο- 
νον Εάά. ολίγων έστϊν 12. 7<^? οπι, οΓ μβ»» οιη. ηβο ηβοεβδατίβ 
βιιηί 22. Βταν ούτως οπι. 29. Θετίδιον 30. Θετιδίου 610, 
17. ίντεΰΟ-εν δϊ 21. σννοϊκ^ίταν Φαρσαλιο^] ΙΙλ Ιι&βο βυρρΙβνβΓαηΐ 
€πΐίοί ; ηοη ηιίαυδ ΓβοΙβ ροδβίδ συνφκισεν Φίλιππος 611 , 2. Τρα- 
^^Γι/α] Γρα^*ν/^αν? 13. ^αμί'αα/ 613, 3. προς ?ω ^^ οιη. 18. την 
Οίταίαν οιη, 22. θαλάσσης 25. μεσογείφ 614, 25. Φνλλα^ν 
615, 8. ^ννίνιίκοντα 9. εΗοσι• \%,Νηλίας^Χ2(^, Νηλίαν 616, 
10. Μεθώνη 617, 2. καΐ της /ίευκαλλίας] Ηαβο άβίβηάα νίάβηίαΓ 

3. ^^Ιεραπολιτικης] Ηοο άβ1β3ΐ(1ιιηι νίάβΙιΐΓ^ 5. λι9•ίας^ νφ' ης 

618, 6. μυΟ-εΐσΟ-αι δίηβ αβί. 10. 11. ονούριον 21. αΗοι οηα. 

619, 4. εΗοσιν 10. ^Γβρκάφον 620, 5. λευκόγαιον 14. ροδί 
εκείνους αθά. €^ς τι^ν «ν τ^ μεσογαίψ ποταμίαν 621 , 13. πεδίον 
νυν] Οοά. Α πεδίον ίστίν 6 νυν. ΓογΙ. ί^ίΐαΓ πεδίον, ϊτι νυν 18. 
19. καΐ [^] Ιν Συρία 21. καΐ — ^άρ^σα] Η&βο ίοιί. άβίβηάα 29. 
καΐ Όδτισαου οιη, ^ 30. 'Ολοοσών 622, 10. ^πίίλι/φο'τας] ΓογΙ. 
Ιπειληχότας ί1. νπό] ΓογΙ. [οΓ] νπό 11. 12. Πίρρα^^ικαΙ] Γοη. 
ΠερραιβικοΙ 623, 11. τοιοντοΐ' 624, 5. ^^ Ιδίοις] Ροπ. ^ιδύ-^ 
μοις 7. κολωι/ονς] ΓοΠ. Κόρωνις 29. καΐ οπι. 626 , 13. Έπειδη 



ϋφζβό ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



ΡΚΑΕΓΑΤ10 IX 

71 Εύβοια 627, 15. τον οιη. 20. ΑίηΙου 24. ΠίρΜόα 26. ^ν 
φ] ΡοΓί. ίν^α 26. %αΙ αάΑ. &ιϋ« τον 628, 24. χλησίον οιη. 
28. ΐΓοΖ^^Φιοΐ'] Οηοά Γβνοοαηάαιη 629 > 6. τον π£νον 8. Μα- 
Ι(ΐη£09 24. Μ%Χ6ς 630, 16. 17. ωαχερ — τάργυρ^ι^α οιη. 23. 
Εύβοΐάά] Ιαιο Ευβοιόα ί5. χαμχΐ|ν] ΡοΠ. «οίμ^ητοιτ 631 , 1. 
ρο5ΐ ΈρέτρίΜ Λάά. ίν δϊ τ^ Ερέτρια^ πόΐπ ην Ταμνναι, ςα&6 οαιη 
πλησ&ον τον 'ΧορΟ'μον οοηίιιοοΙ& (ία Ιίίιιβ Ιιαοο Ιβ^ααΙαΓ ρο5ΐ αντον 3.) 
ρο8( %&ίωιιψ97ΐνται 19. (Γ&ιΐ9ροηβαά& ββββ νίιΐϋ Κτ. 1η ηοΐΐβ 3. αν- 
τον] ΓοΓί. Ιν^αντον 19 — 21. ίν δί — «ορθμοοΙΟβ Ιιίβ νίάβ »(! 1. 
632, 1. ο? ν^ «αΐ^ 4 61 5. ΐΑοααοδ οοα. 5. ωατΒ τω 6. ^ρ^ν] 
βοΓτί^β 9ραν 27. ον^Βν 32. Ι&οαηα οηι. 633, 10. Αβαντες ρΓο 
άποβαίνονχΒζ 634, 10. Ααμίαν ^ 21. Παλαιρός 636, 31. Γαρ• 
γάοον 637, 13. τι^λ^φανονς * άΧΖα χατ' 24. Άλ%μαιωνί6α 
^^8, 2^. ηοίεισ^αι 642, 1. Ταφ&ονς 10. ΚεφαλΙηνες, καΙ [οΓ 
|[4^ν] νττ' Όάνασει 26. .^Ινος &άά. ρο8ΐ αντ^ 644, 5 — 7. μέμ^νη- 
ταί --- ίϋ•£λων] Ηα6ο ΓογΙ. βχ 115. 12 ρ. 549 &€ΐ<111& βαηΐ 11. ίστιν 
ό %Ό%λος 15. τριαχο'σίοι 22. πΧείονς είσΐ 23. χαΐ αάά. &α(θ 
ηρο 645, 9. βοντίρωρος 30. Ταφιους 646, 14. 15. Κρί&ωντ 

15. α[ οηι. 16. Βνιΐίως λεγομένη αάά. ροβΐ κοΛττον 647 , 4. ονχ 
&ηΙβ οντω οηι• 21. Λνσψαχία, η( ία βς^. 649, 15. έηψειναί 
25. *Αλ%μαέωνα Ιιίο βΐ Ιη βςς. 653 , 16. •]• ίΐ^^ω»^ ροβΐ Έπειων 19. 
πιστον^ οηι. 24. . άττβλ'Ο'οντοβ 654, 12. Ι&ο. 8ί^α& οηι. Εχοΐάίΐ 
ίοΠ. «^«ν^^ν 656, 25. χαΐ — ^μ^πλίκ^σ^α^ οηι. 658, 3. γενηται 
659, 22. "Αγδιατιν] "Αγγδιστιν Ο. ΚβίΙΙυβ 24. ΣιηνΧηνην 24. 
25. καΐ Κνβηβην οηι. 660, 10. ^^ά τε'Όμηρον 11 — 13 ας ^κ 
— μητρός οπι. 13. ρΓΟ μητρός ροηε μι^τρο^] 14. ρο8ΐ «νρι^^ατα 
άβΐβ ρ&Γ6ηΐΙιβ8θ08 ηοΐααι 29. Παλημηδ'η 30. ον ΰνν] ¥οτί, Οναων 

^5. %ωμάν, ος] ΡοΠ. χοιίίαν 6ς 661, 24. 25. Λοτντ^α 28 
9Βμνά Κότνς"] V. ΗβΓηι&ηηαηι Αββοΐιγί. 31. δαν,τυΧόδειιιτον 662) 
22. ράοοων"] ΡογΙ. άρασσωι^, αϊ βϋ ρ&ΓΟβηιί&οηβ 663, 4. €νρο& οηι. 
9. ορειαι ίΐ). έγβνοντο^ 665 , 4. Κορνβάντιον 10. ί^ΓΌ-ίο* 

667 , 4. αντί} 25. νηο το μεγε&ος] ΡοΠ. υ οτκον 'ατϊ μεγιστον 

668, 5. Λν%τίων 669, 9. ΰοΓον 23. 27. 30. -ίΐιίκτον 670, 5^. 
όμοίννμος] Μαΐίηι ομωννμως . 671, 2. Ζ^νς οιη. 673, 14. λο^ω* 
-^άΟ-λων 15. φι^σΐν 674^, 21. 22. καΐ Όλίασην 675, 14. ποιη- 
τής] ΡοΓί. Νέστωρ 21. [οντβ] κατά τι)ν στρατείαν — ί%εί^εν &άά, 
ροδί αντβί 676, 7. + ^ΐ' 8. ανδρεία σνσσίτία^ όπως 677, 8. 
Χρης 19. πι&ΐίηι Κισσού 680, 11. 1»ο. βί^ηα οπι. 26. αίσχρόν 
ροΒίτνχειν 681, 18. Θιίρίί 682, 18. ^ττ^Ι^α^ν^ν 27. ^* ονν 

πεντεηαίδεύα οιη. 683 . β. ^αίμιον] Οαοά Γονοο&ηάαπι 14. η 
ι^ιε] ¥οη. ον με 15. δειλή η] ΡογΙ. ί^ ίβιλ^ 30. 31. 'Ρτίνα^α] Ιπιο 
Ρηνεια, ηΐ πιοηαϋ ΙιθΙ)6θΐ£Ία8 ίΐ). τετρασι] Οηοά ίθΓ(&886 οαρίάιαβ 
Γ6Ίβοί ςηαηι €ΐ6ΐ)6ΐ>&ηι 684, 6. 7. Κορησσέα Ιιίο βΐ 1η βς^. 685, 3. 
μη%ννονσι-- σνλλαβήν Ιη ρ»Γβη11ι. 686, 2. -48ρ^α 12. ροβΐ -4ίρθί 
&ά€ΐ. ςη&β ηο8 ίη ηΐΑΓς^ίηο ρο3αίπιη8 689, 12. πλησιάζοντα] Ροη. 
έπιπολάξοντα 690, 16. ές 691, 2. καΐ οπι. 25. νπερ%εινταΐ 



\ 



Οί9ίίίζθά ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



ζ ΡΚΑΕΓΑΤΙΟ 

693 , 12. έλάασων 694 , 20. φ αηΐβ όνομα Λάά. ί\). "Ακρα 
695, 2. Φαναγορία βί βίο οοηβίαηΐβΓ 24. Το^εάται 696, 17. 
^Ρετίας 697, 13. Ζνγ£ων 24. τον] Μβΐίιη τφ, νΒΪτφ τον 29 
μέγαν] λίμίνα? 699, 6. ρντω άει δέξασ&αί ρο9ΐ άρόμος 7. 700, 

3. ηολλην τδ β. 7. ^ηΒ%6μιζον 14. 15. ^ίαπω&είαης — - Ενοιηί- 
δης] Η&60 ίοΓ(. άβίεηάα 701 , 4. ■ ττ^ρΐ ^1 τι^ι^ ^ιούτιουριάδα ρβΓ 6 
Χαζής ποταμός Βάά. -ροΒί Κολχίδος 14. ί^ οιη. 21. 22. ϋ'ανμα- 
στοίς, [α] %αϊ τονς φ(χζμά%θίς τετρωμενονς 26. μίν οιη. ηβο πεοεβ* 
βαήτιπι ββΐ 29. ιιαΐ ίι} χαΐ 17 7^ Οοτήζ^ ορβΓΛπιιη βΓτοΓβιη δη καΐ 
ί1). δη %' η γβ ογβτΛτηνα θγγογ ρΓο δη η γε ί5. Ιβηρία ♦καΐ* οΙτίΒΐ- 
ταί 702, 10. Άράγωνα 14. αΧΧον^ οιη.^ 29. γενόμενος 703, 

4. ^3Γ* αντβί 24. ά7ί;^<^^ίί^αν] ί^Γί• 8<1<ϊ. ««^ 704, 16. ηροπί^ 
ητουϋα'ί 22. έπίγελώντα] Υοτί. Ιηίπεδα οντά 705, 2. αλλά τα- 
γα&ά ασπαρτα 3. αηαντα 5. /ο ν ν 11. ί%ε£νφ 12. ί^ ρΓο ί' 
αί 13. ^£ οιη. 27. ατρατιάς 28. διαμν^ίονς 706, 13. ^Γκοσ» 

707, 4. ιιαΐ βάά. αηΐβ το 708, 28. τβί ομ. 710, 1. 2. Ό-ρν- 
ληϋ•εντα •|• καν ώμολόγηται 5. Ιβίαν 7.' καΐ ββΐ. ίηοΐ. 711 , 12. 
ΧανανοΓται 18. Ιαβ. ονα. 21. ^στ€^Χ£ 712, 24. π^οσβό^ονς 
26. ττρο'τϊρον] ^τορρωτερω Ηβπηαηηυβ βά ΑββοΗγΙυηι νοί. 11 ρ. 163. 

30. ά%ριβώς 713, 8. μήτε οπι. 8. 9. πάρα γε είδότων, ή^ σ%0' 
πούντες δ' αυτό δΐ μόνον τοντο, οτι 714, 22. τετρακοσ^ν^. καΐ 
Ί" δίά το μίν εϊδος της ευδαιμονίας σημεία ήγοννται η μίν γαρ 
715, 5. καΐ ρΓο άλλ', ςυοά ηυηο Γβνοο&νβΓίοι , άβίβία ουηι ΟοΓαβ ραΓ- 
ιίοιιΐίΐ μίν 716, 1. ονν Λάά. βηΐβ σννήγον β. προσφέρεται 14. 
προσε&εσαν^ * καΐ * τοντφ 717 » 6. 7. ηλιαζόμενοί' άλλως δ' άλλοι 

13. άρξάμενον ^7ΐ9, 2. ζ/αα^ 720, 2. αμα τε] Μ&ΐίηι αιιΐ 
αμα 8ϊηβ τε &α( τ£ αμα 4. ωΐ' 721, 8. 17 <ΐ(1^• »η(β δίαιτα 10. 
11. σκαίο^ ^^ 722, 8. 9. δισχίλιοι δισμνριοι] ΤΓ&πβροβαϋ εϋβπι 
δρεης^βϋαβ 723, 14. '\' άλληλοις 724, 20. ^^αρρβιτα^- ποτέξονσι 
δ' αντά] δοιΐ^εηάαηι ^^αρρ^Γτα^ ποτίξουσιν αυτά 725, 1. *^;υαΓα] 
ΟοΓΓαρΙυηι νίάεΙοΓ 19. Ισάμου 21. Πατταληνην ^ 28. 29. Ικ^αλ- 
Χωι^] Οοιτί^αηΐ έμβάλλων. ιη&Ηπι εΙσβάλλων 29. ζ/αραι/>α 30. £ν- 
•Λρατιδία 726, 2. 3. Τοριοναν 10. ^Ό-ίσ* 26. ΛΟί^Γν] ΤΙιγΓ- 
ΐ¥ΐιίΐίυ8 νοειν. οιαίίαι νπονοειν, ψίΛτηφίΛπι είπιαι &Ιί& Ιιίο τηίβεΐΎΐιηε 
βοηηιρΐ& δΐιηΐ 727 , 8. *Οέον 22. οπι. Ι&ουηαε βί^α 23. τουνομα 
οιη. 728, 20. ^έω 729, 1. 9. Ίμάϊον 5. μείονρον ε1 1)ίο εΐ ίη 
βςς. 730, 26. δύνανται 31. ΤαπνρΛβν] Ηοο ΓοΓίβββε εχ Ταπνρων 
δ' ίδιον οοΓΓπρίυηι εβί 781, 11. ονν οπι. 27. ^'^ιτεινόμενος 
732, 14. 15. προσβόρφ 733, 13. πρόσβορα 21. α£ αίίά. ιιηίε 
τοτ; 734, 21. Τιγρι 735, 19. χειμερινόν δ^ οπι. ί1). Ουερα 
736, 8. ί^κο5 22. ;υ«μά^ίθν] ΓογΙ. χρηματιστηριον 737, 15. 
*Ρα'^α*5] Αη *Ρανα? 16. *Ηράκλ€»α οπι. 738, 8. Μηδι%ην 17, 
9τΖατο$ 740, 3. νεμειν] ΓοιΙ, νίνΓ^^^^^^ί ^Ζ]***^» ^ί*™ πιοηβίΓ&ηίβ 
ΚΓΛΠίεΓο ςαί οοηί. έχοντας νεμειν 742, 3. θάλασσαν 10. προσ- 
βορωτατοί 15. α^ οπι. 19. περιέχουσας] Οβ Ιιίβ γ. νΐηάίο. ρ. 190 



Οί9ίίίζθά ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



ΡΚΑΕΚΑΤΙΟ XI 

743 , 15. ϊχονοα οιη. 20. Άρτάγη^ας 21. "Αδωρ 744, 19. 
'Τύπιράτιδι 21. άπηχ&η 749, 10. Ι&βυη&β βί^ηα οιη. 15. ^ οιη. 

752, 9. ο ρΓΟ ην 753, 2. •\•άπΧωτφ^ 16. όχτετον ηλάτει] 
ΚβοΙβ, υ1 γίάβΙαΓ, ΕΓΒΐηβπιβ ίη ηοΐίβ όχετφ ον πλατεί 24. ευρνοάί- 
νης 30. ρο8ΐ Αίγνητφ αάά. τρ^τι; — φαΐ'ΐ^ο^ΐ' , ςπ&β 754, 24. ρο9ΐ 
ί%ΒΪνον ΐΓ&ηβροηβηάα 6886 Εγ. γίάΊΐ ίη ηοΐίβ 754, 17. ^' οπι. 22. 
9' ^ οπι. 24. 25. /ίιοζ /ίατΛέη ον λείπομίν^η 31. ζ/νο ί^ βχοναι 
μόνον στρατηγίαι ηόλεις 755, 31. χαΐ φ/^ΑίθΓ^] ΡογΙ. αάνεμβε- 
λεις νβΐ καΐ έτίβελεις 756, 25. λ^Ό'ί'αν 757, 18. αντών 19. ^% 
ρΓΟ χαΐ ίΐ). τωΐ' αάά. ηηΐβ έν 24. Κυρίνον 758, 7. χαΐ βάά. 
&ηΐ6 χαρττοΓ^ 9. Βαγαάαονία 24. αλΖο^ ^' [£^$] τα^ δίόητρας 
759, 30. μ^ί/] ΓοΓί. μέντοι, νβΐ ί*^ν ίή 760, 2. τβ 761, 9. 
^Ηίνδεν 764, 4. μεσημβρίας 5. έξίησι 'ώ. είς 13. ^ΐΐΓττοϊ' 
765, 1β. ίχατον] Ηοο οοΓΤϋρΐυπι 767, 27. η ομ. 32. ΓαδιΧο)- 
νίτις 768, 13. ΓαδίΧώνα 14. ίννα%οσίονς 27. 28. Χύ^ι^^^^^' 
η1 ίη 8ςς. 769» 29. εΰφορίαν 770, 4. 5. τφ '(' '!Γχ£ΐα γεωμέτρι^ 

Ιδ. «Γτα •{• Αντωρος 26. !<ίίΤΛαΓτα4 771, 28. προαλέστερον• 
δείεαίομενους μόνοι οντοι\ V. λΊπάίο. ρ. 193^ "372, 14. Βρνγοι 
22. ονν οχη, 773, 2. ων οπι. 17. χαΐ πω^] Ββίεηάαπι νΙόβΐυΓ κοίΐ 

22./^Χα?^9^] Μ&Ιίπι '^λαί^ι/ 23 βΐ 26. ^Οδρνασης ^ 774, 1. 2. 
Αμαζόνων 2. ^' Ιν ρΓΟ ί^ 775, 4. ον-θ"* 7. *Ενίαν 27. πο- 
Χεμηααντας 30. συμμαχηααντας 32 βΐ βςα. Φρνξ£ν. οΐ (α τότ' 
ηΧ&ον Αμαζόνες 776, 3. ονί' 5. ον^' 20. Βαμωνέτιδι 

21. ΠιμοΧίτιδι χ^Ι τ^ ΓαζαΧουίτιδι 31. ν,αίηερ 777, 12. £?!' 
πάά. αηΐβ ^ιά 15. αΐ' οπι. 778, 2. τοντωι^ χαΐ οπι. 18. χαΐ 
Σάμον αάά. ροδί Χεγων 779, 9. ί«χίΊ;ΐ7τα4 780, 16. Φαρνα- 
χ/α$] Κβοΐίυβ ΓυβΓϋ Φαρι^αχρ/α^ 781, 24. ηερί τε 786, 6. %αϊ 
ή του 28. ποίΐ^ΐ' οπι. 787, 1. ΓαξίηΧωτος 30. 31. ηόΧεως αμα 
τε χαΐ ^ 788, 24. ^ψηνης 21. Τρο%μων 28. ΐΕίψην^ 789, 
11. ον^' 16 βΐ 20. -Ζ^ανίαρακονρ^^ον 792, 19. το 8<1(1. βηΐβ 
φνΧοζ' 20. τε 31. τ* οπι. 794, 10. οΓίται. ρΓΟ οϊ* Ιστ* 19 
Άντιγονίαν 795, 14 — 16. Κλεοφάνης τε ρητωρ^ 6 ΜνρΧεανός, 
ΆστίΧηπίάδης τε ιατρός, ο Προνσιενς] ΟοΓΓβχίΐ βΐ βϋρρίβνίι ΙϋβΙΐΓβίυβ 
796, 19. Τρό'αμοι, ψιοά υ1)ί^ιιβ οοΓΓβχί 24. * Βογοδίατάρω] Βρογι- 
τάρφ β. Κβίϋαβ 25. δε πως/ίαναΧα] Ο πω ρΓο πως. ΡογΙ. ^£ Πωοανάλα 
797, 7. *'^7^*<^^^«'] "Αγγδιστιν 0. Κβϋίηβ 23. Σαω%ονδαρίου 798, 7. ίΐί- 
τνΐϋον II, ή^ Γορσαβόρων 24. -Ι• Γαρβα-^νρωί' 28. τά ^Ίίτανρα] 
ΓοΓί. τά 'ΐσανρα ηιιπιβΓο άιιβίί 29. [την δΐ] Ενεραή 799, 10. 
Ίαανρ£αν] ΡπιβΒίΑΐ ίοΓί. Ίσανραν ρΓο 60 ςηοά ροδυί "Ιαανραν 19. 
χαΐ •[ ΚιΧί'Μον βάά. ροδί ονσαΐ' 800 « 29. προαβόροις 801 , 20. 
όρ^ι^λοΐ'] Εχ όρ^οχανΑο' οοιτυρίιιπι ίβ 8 βηβρίο&ΐυΓ 1οΙ>6θ^1υ8 803, 
14. ρο8ΐ άΧΧηΧους αάά. προς μεν άΧΧηλονς 805, 26. αί αηΐβ Κιμ- 
μερίων ΐογί. άβίβηάιιπι 27. τε οπι. 809, 24. ^ορνΧάϊον 810, 
29. μικράς 811, 10. %ατωφερε£ 13. γενο'μίΐΌί [ρ/'^Υ^^ί] Μαίαν- 
δρος 24, α7Γί^β4|ίν? 30. νποΧείβεσ^αι 812, 22. •^ συνέπεσεν 



ϋφζβό ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



XII ΡΚΑΕΓΑΤΙΟ 



813 > 12. μεσόγαίαν 18. όμωνυμον 29. δίά τον Χί&ον χαΐ 
την άπο 814, 13. νπόνομον 20. αννίστη%ε 24. τι σνμβαίνει 

36. βρυχημασιν ^ρττονσί πάν 9' ίρεχϋ'ει] πάν τ' Έρέχ&Ηον 
πΒ9ον? βη πάν ό' ί^έχΟ'Βται πίάονί 

ΒθΓοϋηί ά. XXVI. ιη. Ιβηιΐθπί 8. ΜΟΟΟΟΙΙΙΙ. 

Αΐ1£α8(η8 ΐ6ίΒ6ΐ[6. 



ϋφζβά ύγ ν^ΟΟζξΙ^ 



— ζ 



Ιδιρι^κοσ* ί' ημξν περί τής*ΙβηρίαςκαΙ των Κελ•- ' 



τίχών έ^νών καΐ των Ιταλικών ονν ταις πληόίον νή- 
θοΐ£ έφεζήξ αν είτ^ λέγειν τα λειπόμενα της Ευραόπης 
όμέρη^ δι,ελοϋαι τον ένδεχόμενον τρόπον, λείπεταιδε 
τά ηρος εω * μεν τα πέραν τον Ρήνου μέχρι τον Τανάι- 
βος καΐ του ύτόματοζ της Μακάτιδος λίμνης^ καΐ ούα 
μεταξύ του ^Αδρίου καΐ των άριύτερών της Ποντικής 
^αλάττης μερών απολαμβάνει προς νότον μέχρι της 

Ιο'Ελλάδος καΐ της Προποντιδος ο 'Ίύτρος- διαιρεί γαρ 
ούτος απαύαν ως έγγυτάτω δέχα την λεχϋ'εΐοαν γήν^ 
μέγιοτος τών κατά την Εύρώπην ποταμών , ^έων προς 
νότον κατ αρχάς ^ εΐτ' έπιύτρέφων εύ^νς από της δν~ 
ΰεως έπΙ την άνατολην και τον Πόντον, άρχεται μίν 

15 ου ν από τών Γερμανικών άκρων τών έύπερίων, πλη- 
σίον δε καΐ του μυχού τοϋ'Αδριατικοϋ^ διέχων αύτοΰ 
περί χίλιους οταδίους- τελευτα δ' εΙς τόν Πόντον ου 
πολύ απω^εν τών του Τύρα και του Βορυΰ^ένους 
εκβολών^ έκκλινων, πως προς άρκτους, προαάρκτια 

20 μεν ούν έότι τώ *Ίύτρφ τά πέραν του 'Ρηνου και της 
Κελτικής- ταύτα ί' έύτΐ τά τε Γαλατικά έ^νη και τά 
Γερμανικά μέχρι Βαύταρνών και Τυρεγετών καΐ του 
ποταμού του Βορυΰϋ'ένους^ και οΰα μεταξύ τούτου και 
Τανάιδος καΐ τού ατόματος της Μαιώτιδος εί'ς τε την 

2δ μεΰόγαιαν άνατείνει μέχρι τού ωκεανού καΐ τ^ Πον^ 
τικχΐ κλύζεται ^αλάτττ^' μεοημβρινά δ\ τά τε ^Ιλλυ- 
ρικά και τά Θράκια και 00α τούτοις άναμέμικται τών 

Κελτικών η τίνων αλλων^ μέχρι τής'Ελλάδος. λέγωμεν 
δτκΑΒο II. 1 



€.290 



— Ζ — 

δ£ πρώτον χερΙ των έκτος του "Ιστρου* ηοΚύ γαρ 
άπΚούατερα των έπΙ %άτΒρα μερών έΰτίν, 

2 Εύ^'ύς τοίνυν τα πέραν του 'Ρηνου μετά τους 
Κελτούς προς την εω κεκλιμένα Γερμανοί νέμονται, 
μικρόν έξαλλάττοντες του Κέλτικου φύλου τω τε πλε~ 5 
οναύμώ της άγριότητος καΐ του μεγέϋΌυς καΐ της ξαν- 
&ότητος, ταλλα δε παραπλήσιοι χαΐ μορφαΐς καΐ η^ε6ι 
χαΐ βίοις οντες^ οίους είρήκαμεν τους Κελτούς. άιο δη 
και μοι δοκοϋύι 'Ρωμαίοι τούτο αύτοίς θ•έ(ίθ•αι του- 
νομα ως αν γνηόίους Γαλατάς φράξειν βουλόμε-ΐο 
να^ • γνηβιοι γαρ οί Γερμανοί κατά την 'Ρωμαίων διά- 
λεκτον. 

3 "Εύτι δ} τα μίν πρώτα μέρη της χωράς ταύτης τα 
προς τω ^Ρηνω μέχρι τών εκβολών από της πηγής άρ- 
ξαμένοις' ύχεδόν δέ τι χαΐ τοϋτ ίστιτο έ(ίπέριον της \β 
χωράς πλάτος, η ποτάμια παΟα. ταύτης δ^ τα μ^ν εις 
την Κελτικην μετηγαγον ^Ρωμαίοι, τα ί' ίφ^ μετά- 
βτάντα εΙς την έν βά9•ει χώραν, κα^άπερ Μαρ6οί' 
λοιποί δ' είοΐν ολίγοι καΙ τών Σουγάμβρων μέρος, 
μετά δ^ τους παραποτάμιους τάλλά έστιν Ιϋ'νη τά με- 20 
ταξύ του 'Ρήνου καΐ του "Αλβιος ποταμού, ος παράλ- 
ληλος πως έκείνω ^εϊ προς τον ώκεανόν , ούκέλάττω 
χώραν ^({ξ^ώι/ ηπερ έκεϊνος, εΐαΐ δΐ μεταξύ και άλλοι 
ποταμοί πλωτοί {ων έν τω Άμααία ^ροϋαος Βρουκτέ- 
ρους κατεναυμάχη6ε), φέοντες ώβαύτως άπο νότου 2ό 
προς βορράν χαΐ τον ώχεανόν, έξήρται γάρ η χωρά 
προς νότον καΐ Συνεχή ταΐς "Αλπε6ι ττο^εΓ ^άχιν τινά 
προς εω τεταμένην, ως αν μέρος ούύαν τών "Αλπεων 
καΐ δη καΐ άπεφηναντό τίνες οΰτως διά τε την λεχϋ'ε!^ 
0αν ϋ'έϋΐν καΐ διά το την αύτην ύλην έκφέρειν • ον μην 30 
έπΙ τοσούτο γε ΰψος άνίβχει τά ταύττ] ορη, ενταύθα 
ί' έατίν ό'Ερκννιος δρυμός καΐ τά τών Σοηβων έ^νη, 



— ζ — 

τά μεν οίκονντα έντος του δρυμού, έν οίς ίύτι, τίαΐ το 
Βουίαιμον το του Μαροβόδου βαύίλειον^ είςονέχίΐ^ 
νος τόπον άλλους τε μετανέύττ/όε πλείους κάΙ δη κάΙ 
τους ομοεθνείς έαυτω Μαρχομμάνους. έπέϋτη γαρ 

5 τοΙς «ράγμαανν ούτος έξ Ιδιώτου μετά την έκ 'Ρωμης 
έπάνοδον νέος γαρ ην έν^άδε καΐ εύεργετείτο υπό 
του Σεβαύτοϋ, έπανελ^ών δϋδυνάύτευοε καΐ κατε- 
κτήύατο προς οϊς είπον Λουγίους τε, μέγα Β&νος, καΐ 
Ζούμους καΐ Γοντωνας καΐ Μουγίλωνας καΐ Σιβίνους 
10 καΐ των Σοήβεον αυτών μέγα ί^ος, Σέμνωνας. πλην 
τά γε των Σοηβων, ως £φην , ί^^ τά μίν έντος οΙκεΙ, 
τά δ\ έκτος του δρυμού, όμορα τοις Γέταις, μέγιοτον 
μίν ούν το των Σοήβων ί^νος' δίηκει γάρ άπο του 
Ψήνον μέχρι τού'Άλβίος • μέρος δέ τι αυτών και πέραν 

15 τοϋ'Άλβνος νέμεται, κα^άπερ'Ερμόνδοροι καΐΑαγκό- 
βάρδοι ' νυνί δϊ καΐ τελέως εις την περαίαν ουτο/ ^^^ 0.291 
έκπεπτώκαΰι φεύγοντες. κοινόν ί' έότΙν απαόι τοις 
ταύττ] το περί τάς μεταναότάόεις εύμαρίς διά την λι- 
τότητα τού βίου καΐ διά το μη γεωργεΐν μηδέ ^ήβαυ- 

^ϋρίζειν, άλλ^ ένκαλυβίοις οίκείν έφημερον Ιχουβι πα-- 
ραύκευην τροφή δ* άπο των ϋ-ρεμμάτων η πλείοτη 
καϋ'άπερ τοΙς ι/0|ΐλα(7Μ/, ωστ' εκείνους μιμούμενοι τά 
οικεία ταΐς αρμαμάξαις έπάραντες οπί] αν δόξι^τρέ- 
πονται μετά των βοοκημάτων. άλλα δ* ένδεέοτερά 

2δ έοτιν ί^νη Γερμανικά Χηρούακοί τε καΐ Χάττο& καΐ 
Γαμαβρίβιοι καΐ Χαττουάριοΐ' προς δε τφ ώκεανώ 
Σούγαμβροί τε καΐ Χαϋβοι και Βρούκτεροι και Κίμ- 
βροι Καύκοί τε καΐ Καούλκοι καΐ ΚαμψιανοΙ και αΑ- 
Λο^ πλείους. έπΙ ταύτα δ^ τφ Άμαϋίοι: φέρονται Βί- 

^οουργίς τε καιΑουπίας ποταμός, διέχων 'Ρήνου περ) 



1. ροβΐ δ(^μθΌ: παϋΊχηερ τα των αολδονων {Κοαδουων) 

1* 



Οί9ίίίζθά ϋγ ν^ΟΟζξΙ^ 



400 -^ Ζ — 

ίΐαχούίονς άταδίονς^ φεων δίά Βρονχτερων των έλατ^ 
τόνων, ίατν δε χαΐ Σάλας ποταμός , ου μεταΐ^ν χαΐ του 
θρήνου πολέμων χαΐ χατορΰ'ών ^ροΰΰος έτελεντηΰεν 
ό Γερμανιχός. έχειρώόατο δ' ου μόνον των έ^νών τα 
πλεΐύτα^ άλλα χαΐ τάς εν τφ παράπλφ νηύονς^ ων έϋτι 5 
χαΐ η Βυρχανίς, ην έχ πολίορχίας εϊλε, 
4 ' Γνώριμα δΐ ταύτα χατέοτη τα ί&νη πολεμοϋντα 
προς "Ρωμαίους^ είτ' ένδιδόντα χαι πάλιν άφιύτάμενα 
η χαΐ χαταλείποντα τάς χατοιχίας ' χαν πλείω δΐ γνώ- 
ρίμα ύπήρξεν , ει επέτρεπε τοζς βτρατηγοΐς 6 Σεβαοτος 10 
διαβαίνειν τόν'Άλβιν μετιοϋΰΐ τους έχεί^ΰε άπανιοτα- 
μένους, νυνί ί' εύπορώτερον ύπελαβε ύτρατηγείν τον 
έν χεροί πόλεμον^ ει των εξω τοϋ'*Αλβιος καθ' ηΰυχίαν 
όντων άπέχοιτο χαΐ μη παροξύνοι προς την χοινωνίαν 
της ίχ^ρας, ηρξαντο δ^ του πολέμου Σούγαμβροι πλη- 15 
οίον οίχοϋντες του 'Ρηνου^ Μέλωνα ίχοντες ηγεμόνα • 
χάχεΐϋ•εν ηδη διεδεχοντο αλλοτ άλλοι δυναΟτεύοντες 
χαι χαταλυόμενοι^ πάλιν δ' άφκίτάμενοι, προδιδόντες 
χαΐ τα ομηρα χαΐ τάς πίοτεις. προς ους η μίν άπιύτία 
μέγα όφελος^ οί ί^ πιύτευ%έντες τα μέγιοτα χατέβλα- 20 
ιΙ>αν^ χα^άπερ οί Χηροϋύχοι χαΐ οΐ τούτοις ύπήχοοι^ 
παρ' οίς τρία τάγματα ^Ρωμαίων μετά τόϋ Οτρατηγοϋ 
^βάρου Κουιντιλλίου παραβπονδη^έντα άπώλετο έ^ 
ενέδρας, έτιβαν δε δίχας άπαντες χαΐ παρέσχον τω 
νεωτέρφ Γερμανιχω λαμπρότατον %'ριαμβον^ εν φ^ 
έ^ριαμβεύϋ'η των έπιφανεύτάτων ανδρών ύώματα χαΐ 
γυναιχών^ Σεγιμοϋντός τεΣεγέύτου υΐός^ Χηρούοχων 
ηγεμών^ χαΐ άδελφη αύτοϋ^ γυνή ί ' ^Αρμενίου του πο^ 
λεμαρχηΰαντος έν τοις Χηρούοχοις έν τγι προς ^βάρον 
0.292 Κουιντίλλιον παραύπονδηαει χαΐ νυν Ιτι ϋυνέχοντος^ 
τον πόλεμον^ δνομα Θουανέλδα^ χαΐ υΙός τριετής βον- 
μέλιχος ' έτι δΐ Σεΰίϋ-αχος^ Σεγιμηρου υίος των Χη- 



— ζ — 401 

φούόκων ηγεμόνας^ καίγυνη τοιίτον 'Ράμίς^ Ουχρομη-- 
ρον ί&νγάχηρ ηγεμόνας Χάττων^ χαΐ ^£τ;<ϊορ&ξ, Βαιτό- 
φίγος τον Μέλωνος αδελφού νΐός^ Σονγαμβρος. Σε^- 
γέότης δε 6 ηεν^ερόςτοϋ ^Αρμενίου καΐ έξ αρχής διέστη 

5 η^ός την γνώμην αντον χαΐ λαβών χαιρόν ηντομόληοε 
χαΐ τω %ριάμβφ ηαρήν των φιλτάτων^ έντιμη αγό- 
μενος, έπόμηενβε δε καΐ Αίβης των Χάττων Ιερεύς^ 
χαΐ άλλα δ^ όώματα έχομηεν&η έχ των ηεΛορ^μένων 
έΟ-νών^ Καονλχων Καμπάνων Βρονχτερων Ούαίπων 
10 Χηρονύχων Χάττων Χαττοναρέων Αανδών Τονβατ- 
τίων. δίέχεί δΐ του *Άλβιος Ό 'Ρήνος περί τριαχιλίονς 
αταδίονς^ εϋ τις ενϋ•νπορον6ας Ιχοι τάς οδούς• νυνί 
δε δια σχοΛια^ χαΐ ελώδονς καΐ δρυμών χυχλοΛορείν 
ανάγκη. 

15 Ό δε Έρχννιος δρυμός πυκνότερος τέ έοτι καΐ με- 5 
γαλόδενδρος έν χωρίοις έρυμνοΖς χύκλον περιλαμβά- 
νων μέγαν^ έν μέΰω δε ΐδρυται χώρα καλώς οίκεΐβ^αι 
δυναμένη^ περί ης είρήκαμεν. ίοτι δ% ηληύίον αυτής 
η τε του ^Ιατρού πηγή καΐ ή του ^Ρηνου καΐ η μεταξύ 

20 άμφοίν λίμνη καΐ τα ελη τα έχ του 'Ρήνου διαχεόμενα. 
Ιΰτι δ* ή λίμνη την μϊν περίμετρον βταδίων πλειόνων 
η πεντακοοίων^ δίαρμα δϊ εγγύς διακοοίων. Ιχει δε 
καΐ νηβον^ η έχρήβατο ορμητηρίψ Τιβέριος ναυμαχών 
προς ^βινδολικούς. νοτιωτέρα ί' έύτι τών του "ΐ6τρου 

2δ πηγών καΐ αυτή , ωβτ ανάγκη τω έχ της Κελτικής έπΙ 
τον ^Ερκύνιον δρυμόν Ιόντι πρώτον μ\ν διαπεράΰαι 
την λίμνην^ ίπειτα τον'Ίστρον^ είτ' ήδη δι* εύπετεΰτε- 
ρων χωρίων έπΙ τον δρυμόν τάς προβάύεις ποιεΖο^αι 
δι οροπεδίων, ήμερήαιον ί ' άπο της λίμνης προελ6•ών 

300401/ Τιβέριος είδε τάς τοϋ*Ίΰτρου πηγάς. προβάπτον- 



26. ρο5ΐ ΰΛτη: χοτΐ ο *Ε(^%υνίθζ δρυμός 



402 — Ζ — 

ΤΛί όΐ της λίμνης έπ' ολίγον μ^ν οΙ'Ραιχοί^ χ6 δ\ πλέον 
^Ελβηχτίοι καΐ 'βίνδολικοί . . . κάΙ ή Βοίων έ(^μία. 
μΒχρν Παννονίων πάντες , το πλέον ί' Έλαήττιοι καΐ 
'βίνδολΜοί^ οίχονόιν οροπέδια. ^ΡαιτοΙ δΐ κάί Νωρι- 
κοί μέχρι των Άλπείων υπερβολών άνί6%ον6ι καϊ προς 5 
την'ΐταλίαν περινενονόιν , ο[ μίν Ίνόούβροις ύννά- 
πτοντες οΐ δ) Κάρνοις καϊ τοϊς περί την Άκυληίαν χω- 
ρ(οις, ί6τι δϊ καϊ άλλη νλη μεγάλη Γαβρητα έπΙ τάδε 
των Σοηβων^ έπέκεινα ί' ο Έρκυνιος δρυμός ' Ιχεται 
δ} κάκείνος υπ* αυτών, 10 

2 Περί δ^ Κίμβρων τα μίν ουκ ευ λέγεται^ τα δ* 

έχει πιθανότητας ου μετρίας, οϋτε γαρ την τοιαύτην 
αΐτίαν τοΰ πλάνητας γενέαϋ^αι κοΧ λχ^οτρικούς αποδέ- 
\αιτ αν τις^ οτι χερρόνηαον οίκοϋντες μεγάλχι πλημ- 
μυρίδα έ\ελα^εϊεν ίκ των τόπων καϊ γαρ νυν έχουΰι 1δ 
0.293η} ν χωράν ην είχον πρότερον^ καϊ Ιπεμψαν τφ Σε- 
βαύτώ δώρον τον Ιερώτατον παρ* αύτοϊς λέβητα^ αι- 
τούμενοι φιλίαν καϊ άμνηβτίαν τών υπηργμένων, τυ- 
χόντες Λ (ίν ήξίουν άπήραν γελοΐον δ\ τω φυβικώ 
καϊ αΐωνίω πάϋ•ει δΙς έκάότης ημέρας αυμβαίνοντι^Ο 
προβοργιβϋ'έντας άπελ^εϊν έκ του τόπου, έοικε δε 
πλάσματι το όυμβήναί ποτέ ύπερβάλλου6αν πλημμυ- 
ρίδα- έπιτάβεις μ\ν γαρ καϊ άνέαεις δέχεται^ τεταγμέ- 
νας δϊ καϊ περιοδιξονόας^ 6 ωκεανός έν τοΙς τοωντοί^ 
πάϋ^εύιν. ουκ ευ δ* ούδ^ 6 φήβας όπλα αϊρεο^αι, προς 26 
τάς πλημμυρίδας τους Κίμβραυς^ ούδ' δ« άφοβίαν οΐ 
ΚελτοΙ άόκοϋντες κατακλύζεβ^αι τάς οικίας ύπομέ- 
νουβιν^ είτ* άνοικοδομοϋαι ^ καϊ οτν πλείων αύτοίς 
βυμβαΐνει φθόρος έξ ύδατος η πολέμου^ οπερ'Έφορός 
φηόιν. η γαρ τάξις η τών πλημμυρίδων καϊ το την 30 
έπικλυξομένην χωράν είναι γνώριμον ουκ έμελλε τοι- 
αύτας τάς άτοπίας παρέξειν. δΙς γαρ ίκάατης ημέρας 



— ζ— 403 

τοντον Συμβαίνοντος το μηδ^ άπαξ αΙύ^άνεϋ%^αί φν- 
^ιχην ονόαν την χαλίρροίαν καΐ αβλαβής καΙ ον μο- 
νοις τοντοίς ύνμβαίνονόαν άλλα τοΙς τίαρωκεανίταις 
7ίά6ι^ πώςονχ άηέ^ανον\ ούΟϊ Κλειταρχος εύ' φι^Ι 

&γαρ τους Ιηπέας Ιδόντας την ίφοδον του πελάγους 
άψίππάΰοα^αι καΐ φεύγοντας εγγύς γενέύ^αν του πε-- 
ρικαταληφ^ναι. οϋτε δΐ το^ούτω τάχεν την έπίβαΰι,ν 
ορμωμένην Ιύτοροϋμεν , άλλα λελτ^^ότως προόιοϋααν 
την ^άλαττάν' ούτε το κα^^ ήμεραν γινόμενον καΐ 

ιό πά^ίν ίναυλον ηδη δν το!:ς πληύιάζειν μέλλουύ^ πρΙν η 
ϋ'Βάόαο^ι., τοιούτον ίμελλε παρέξεό^αι φόβον ωύτε 
φεύγε^ν, ως αν εΐ έξ αδόκητου προύέπεΟΒ. 

Ταϋτά τε δη δικαίως έπηιμ^ τοϊς αυγγραφεύΟί 2 
Ποόειδώνιος καΐ ου κακώς εικάζει^ δωτι λτιύτριχοί ον- 

15 τες καΐ πλανήτες οΐ Κίμβροί καΐ μέχρι* των περί την 
Μαίώτιν ποίηααίντο οτρατείαν^ άπ* εκείνων δΐ καΐ 6 
Κιμμέριος κλη^είη Βόοπορος, οίον Κιμβρικός^ Κιμμε- 
ρίους τους ΚΙμβρους όνομαΰάντων των Ελλήνων, 
φηόΐ δ^ καΙ Βοίους τον ^Ερκύνιον δρυμον οίκείν προ- 

ΙΟτερον^ τους δ% Κίμβρους 6ρμή6<χντας έπΙ τον τό- 
πον τούτον ^ άποκρουβ%έντας ύπο των Βοιών έπΙ τον 
"ΐότρον καΐ τους Σκορδίακους Γαλατάς καταβήναι, είτ' 
έπΙ Τευρίΰτας καΐ Ταυρίσκους^ καΐ τούτους Γαλατάς, 
έΐτ* έπΙ Έλβηττίους, πολυχρύόους μίν άνδρας είρη- 

25 ναέους δέ' ορώντας δ^ τον έκ των λτ^τηριων πλούτον 
υπερβάλλοντα του παρ' εαυτοίς τους Έλβηττίους 
έπαρϋ^ναι, μάλιστα ί ' αυτών Τιγυρίνους τε καΐ Τωυ- 
γένους^ ώβτε καΐ 6υνεξορμή4ίαι. ίιάντες μέντυι κατε-€Λ9^ 
λνϋ^ιόαν ύπο τών "Ρωμαίων αυτοί τε οΐ Κίμβροι καΐ 

30 οί ουναράμενοι τοντο^ς, οί μίν ύπερβαλόντες τάς^Αλ- 
πεις εΙς την Ίταλίαν οί ί' έξω τών'Άλπεων, 

*Έ^ος δέ τι τών Κίμβρων διηγούνται τοιούτον^ 3 



404 ~ Ζ — 

οτι ταΐς γνναιξίν αυτών 6υ6τρ{χτ6νον0αις παρηχολον- 
^ονν προμάντΒΐς Ιέρειας πολωτρι^χες^ λενχείμονες^ 
χαρπα0ίνας έφαπτίδας έπιπεπορΛημεναί^ ζώαμα χαλ- 
χουν Ιχουβαι , γυμνόποδες ' τοις ορν αίχμαλωτοις δια 
του. ϋτρατοπέδον 6υνηντων Ι^φήρεις^ χαταβτέψαβαι ί ' 5 
αυτούς ηγον έπΙ κρατήρα χαλκοϋν ο<ίοι/ αμφορέων εί- 
χοαν • είχον δε άναβάϋ'ραν,ην άναβάύα .... ύπερπετής 
του λεβητος έλαψοτόμει εχαβτον μετεωριύξ^έντα * έχ 
δε του ηροχεομένου αίματος εΙς τον χ^ατήρα μαν- 
τείαν τινά ίποίοϋντο^ αλλαι δΐ διαβχίβαβαι έβπλάγ-ΙΟ 
χνευον άναφ^εγγόμενάί νΐχην τοϊς οίχείοις, έν δε τοις 
άγώύιν ίτυητον τάς βύρ6ας τάς περιτεταμένας τοΙς 
γέρροις των άρμαμα^ών, ωατ αηοτελεϊ^^αι ψόφον 
έξαίΰων. 

Των δί Γερμανών^ ώς εΪΛον , ο[ μεν προύάρχτιοι 15 
παροίχοϋύι τω ώχεανω^ γνωρίζονται δ^ άχο των εκ- 
βολών του 'Ρήνου λαβόντες την αρχήν μέχρι του "Αλ- 
/9&ο^. τούτων δ* είοΐ γνωριμώτατοι Σούγαμβροί τε καΐ 
Κίμβροι, τα δε πέραν του "Αλβιος τα ηρός τφ ώχεανώ 
ηαντάηαβιν αγνωδτα ήμϊν έότιν. οΰτε γαρ τών προ- 20 
τέρων ούδένας [σμεν τον Λαράπλουν τοντον πεηοιη- 
μένους προς τα εω^ινα μέρη τα μέχρι του ύτόματος 
τής Κασπίας ^αλάττης^ οϋϋ•' ο[ ' Ρωμαίοι πω προήλ^ον 
εΙς τα περαιτέρω του "Αλβιος- ώς δ' αΰτως ούδΐ πεζ'^ 
παρωδεύχασιν ούδένες, αλλ* οτι μίν κατά μήκος ίοϋ- 26 
0ιν έπΙ την εω τα καχά τον Βορυ^&ένη καΐ τα προς 
βορράν τοϋ Πόντου χωρία άπαντα ^ δήλον έκ τών κλι- 
μάτων καΐ τών παραλλήλων διαστημάτων, τΐ δ' έ6τΙ 
πέραν τής Γερμανίας καΐ τί τών άλλων τών ίξης ^ είχε 
Βα^τάρνας χρή λέγειν^ ώς οίπλείους υπονοοϋβιν^ είτ 30 



27. τροΒΐ βθ(^ράν : μίρη 



— ζ — 405 

αλλονς ρεταξν η Ίάζνγας η 'Ρωξολανονς η χινας «Α- 
λονς τώναμαξοίκων ον φάδιον ΒΐηΒΪν^ ονδ* ει μέχρι, 
τον ώχεανον Λαρήχον^ι Λαρά πάν το μήχος , η Ιύτι τι 
άοίχψον ύηο ψύχους η άλλης αίτιας ^ η εΐ καΐ γένος 
5 άν%•ρώηων άλλο διαδέχεται μετάξν της %•α^άττης καΐ 
των εωων Γερμανών Ιδρυμένον, τούτο δΐ το αντο 
άγνόημα χαΐ περί των άλλων των εφεξής προβαρχτίων 
επέχει, οντε γαρ τους Βαβτάρνας οντε τους Σανρομά-' 
τας χαΐ απλώς τους ύπ^ρ του Πόντου οίχοϋντας ξσμεν^ 

10 ονθ' οποίον άπέχουβι της Ι4τλαντιχής %•αλάττης^ οϋτ 
εΐ ϋυνάπτουύιν αύττ}. 

Το δΐ νότιον μέρος της Γερμανίας το πέραν του 8 
"όλβιος το μεν 6υνεχες αχμην υπό των Σοήβων κατέ- 
χεται • είτ* εύϋ^ς ή των Γετών αυναπτει γη , κατ άρ-0.296 

\ζ»χας μίν ΰτενη^ παρατεταμένη τω'Ίί5τρω κατά το νό- 
τιον μέρος ^ κατά δε τουναντίον τ^^παρωρεία του 'Ερ- 
χννίου δρυμούς μέρος τι των ορών καΐ αύτη κατέ- 
χουσα, είτα πλατύνεται προς τάς άρκτους μέχρι Τυρέ- 
γετών τους δΐ ακριβείς δρους ουκ ίχομεν φράξειν. 

20 δια δΐ την αγνοιαν των τόπων τούτων οί τα 'ΡιπαΙα δρη 
καΐ τους 'Τπερβορείους μνϋΌποιοϋντες λόγου ήξίωνται, 
καΐ α Πυ%•έας ο Μαΰύαλιώτης κατεψεύόατο * ταύτα 
της παρωκεανίτιδος , προσχηματι χρώμενος τχί περί τα 
ουράνια καΐ τά μαϋΐ]ματικά Ιστορία, εκείνοι μίν ούν 

^ξίέάβϋ'ωύαν' ούδ^ γάρ είτινα Σοφοκλής τραγωδεΐ περί 
της ^Λρειϋ'υίας λέγων ως άναρπαγεϊαα ύπο Βορέου κο- 
μιύϋ^είη ,,ύπέρ τε πόντον πάντ' έτί Ιέσχατοί χιόνος 
,,νυχτός τε πηγάς ουρανού τ αναπτυχάς, Φοίβου πα- 
,,λαιον χήπον ,'^ ούδΐν αν εϊη προς τά νύν, άλλ' έα- 

30 τέον, ωσπερ χαΐ έν τω Φαίδρω ο Σωκράτης, α δε ίκ τε 
της παλαιάς Ιστορίας καΐ τής νύν παρειλήφαμεν, ταύτα 
λέγωμεν. 



40β .-. Ζ - 

2 Οί τοίννν'ΊΕλληνες τους Γέταζ θράκας ώπίλάμ- 

βανον φκονν ί' έφ* έκάτΒρα τοϋ'Ίΰτρον καΐ οντοί 
καΐ οΙΜνύοΙ θράκες οντες καΐ αντοί καΐονς νυν Μοίτ- 
αονς καλονύιν^ αφ* ων ώρμ,η%^0αν καΐ ο[ νυν μετα- 
ξύ Αυδών καΐ Φρυγών καΐ Τρώων οίκοΰντες Μν6οΙ. 5 
καΐ αντοί δ' οίΦρύγες Βρίγες είΰί, θράκιόν τι ίΟ^νος^ 
κα^άπερ χαΐ Μνγδόνες καΐ Βεβρυκες καΐ Μαιδοβι- 
Ο^ι/οΙ καΐ Βιθυνοί καίθυνοί^ δοχώ δϊ καΐ τους Μα- 
ριανδυνούς. ούτοι μίν ούν τελέως έκλελοίπαοι πάντες 
την Εύρώπην^ οΐ δΐ ΜυσοΙ ϋυνέμειναν, καΐ "Ομηρον 10 
ί' ορ^ώς εΐκάζειν μοι δοκεί Πο0ειδώνιος τους έν τ^ 
Εύρώπτι Μυύούς κατονομάζειν {λέγω δε τους έν ττι 
θράκτι) όταν ψη ^^αύτός δε πάλιν τρέπεν ο66ε φαεινών 
,^νόόφιν έφ^ Ιηποηόλων θρτικών κα^ορώμενος αίαν 
,^Μυύών τ άγχεμάχων,'^ έπεί εί γε τους κατά την 15 
*ΑΰίανΜυ6ούς δέχοιτό τις^ άπηρτημένος αν εϋη 6 λό~ 
γος. το γαρ άπο των Τρώων τρέψαντα την οραύιν έπΙ 
την θρψκών γήν ουγκαταλέγειν ταύτ'η την των Μυ- 
αών, των ου νόύφιν όντων αλλ* ομόρων τ^ Τρωάδι 
καΐ οπΐ0ϋ•εν αυτής Ιδρυμένων καΐ εκατέρωθεν ^ διειρ-^Ο 
γομένων δ* από της Θράκης πλατεΐ'Ελληύπόντφ^ ουγ- 
%εοι/το$ αν είη τάς ηπείρους κάί αμα της φράΰεως ουκ 
άκούοντος. το γαρ ^^πάλιν τρέηεν^^ μάλιΰτα μεν έΰτιν 
εις τούπίύω' 6 δ* άπο των Τρώων μεταφέρων την 
Οψιν έπΙ τους μη οπιϋθεν αυτών η έκ πλαγίων οντάς 25 
προ0ωτέρω μ^ν μεταφέρει ^ εις τούπίόω δ* ^ύ πάνυ. 
€.296^^^ ^^^^ έ^^φερόμενον & αύτοϋ τοιήτοι; μαρτύριον^ οτι 
τους Ιππημολγούς καΐ γαλακτοφάγους καΐ αβίους αυν- 
ήψεν αύτοίς^ οΐπερ εΐύΐν οί αμάίξιοικοι Σχύθαι καΐ 
Σαρμάται. καΐ γαρ νυν άναμέμικται ταύτα τα έθνη 30 
τοις θρα& καΐ τα Βαόταρνιχά^ μάλλον μ^ν τοΙΙς έκτος 
'Ίβτρου^ άλλα καΐ τοις εντός, τούτοις δ^ καΐτά Κελ- 



— ζ— 407 

τιχά , οΐ ΤΒ Βόίοΐτ χαΐ Σκορδίβχον χαΐ Τανρίσχο^. τους 
δΐ Σχορδίβχονς ξνίοι Σχορδί6τας χαλονύί ' χάΐ τους 
Τανρίόχονς δ^ Τευρίύχονζ χάΐ Τανρίύνας φαόί. 

Λέγει δϊ τους Μνΰονς 6 Ποόειδώνιος χαΐ έμψν- 3 

^ χων άπέχεόϋ'αι χατ εύβέβειαν^ δια δΐ τοί)το χάί ϋ'ρεμ- 
μάτων ^€Λ(τ( ^^ χρήαϋ'αι χάΙ γάλαχχιχαίχνρφ ζών- 
τας κα-θ-' ΎΐΟνχίαν^ δια δϊ τοϋτο χαλεΐα^αι ^εοβεβεϊς τ ε 
χαΐ χαπνοβάτας- είναι δε τινας των θρακών οι χωρίς 
γνναιχος ζώύιν^ ους χτίύτας χαλεΐΰϋ'αι^ άνιερώο^αί 

ΙΟτε δια τψην καΐ μετά αδείας ζην τούτους δη αυλλη- 
βδην απαντάς τον πούΐ^τ^ι/ εΙπεΙν άγανούς ίππημολ- 
γονς γλαχτοφάγους αβίους τβ, δικαιότατους άνϋ'ρώ- 
πους. αβίους δϊ προ6αγορεύειν μάλιβτα οτι χωρίς γυ- 
ναικών ^ ηγούμενον ημιτελή τίνα βίον τον χήρον^ κα- 

Ιό ^άπερ χαΐ τον οΐκον ημιτελή τον Πρωτεσίλαου διότι 
χήρος ' αγχέμαχους δΐ τους Μυαούς^ οτι άχόρϋ-ψοι^ 
χαϋ'ά οίάγαϋΌΐ ηολεμιβταί' δεϊν δϊέν τφ τριβκαιδεκά- 
τφ γράφειν άντΙ του ^^Μυ6ών τ άγχεμάχων^' ,^Μοι- 
βών τ άγχεμάχων.^' 

30 Το μ\ν ουν την γραφην κινεΐν έχ τοόούτων ετών 4 

εύδοκιμή(ία0αν περιττό ν ίσως' πολύ γαρ πι^ανώτε- 
ρον ωνομάοϋ'αι μ^ν έξ αρχής Μύθους ^ μετωνομάύ^αι 
δ\ ώς νυν. τους άβιους δΐ τους χήρους ου μάλλον ή 
τους άνεατίους και τους άμαξοίκους δεξαιτ αν τις* μα- 

^λιβτα γάρ περί τα, ουμβόλαια καΐ την τών χρημάτων 
χτήβιν 6υνι6ταμένων τών αδικημάτων^ τους οΰτως απ 
ολίγων εύτελώς ζώντας δικαιότατους εΰλογον χληϋτΐ- 
ναι ' έπεί και οί φιλόβοφοι τ^ 0ωφρο(ίύν{] την δίκαιο- 
ούνην έγγυτάτω τι^έντες το αϋταρκες καΐ το λιτον έν 

^τοΐς πρώτοις έζήλωααν άφ^ ούκαίπροεκπτωαειςτι- 
νάς αυτών παρίωόαν έπΙ τον κυνι6μόν. το δΐ χήρους 
γυτ»αιχών οίχείν ούδεμίαν τοιαύτην ίμφαύιν ύπογρά- 



408 — Ζ — 

φει^ καΐ μάλι,ατα παρά τοις ΘραξΙ χαΐ τούτων το^ξ 
Γέταις. δρα δ' α λέγει Μένανδρος περί αυτών ου 
0.2973Τλασα^, ως εικός ^ άλλ' ίξ ιστορίας λαβών ^^χάντες 
^^μίν οΐ Θράκες^ μάλίότα δ^οΙΓέταν ημείς απάντων (καΐ 
,,/άρ αντος εύχομαι έκεΙ^εν είναι το γένος) ου σφόίρ' δ 
^^έγκρατεΐς έΰμέν.^' καΐ ύποβάς μικρόν της περί τάς 
γυναίκας άκραβίας τίϋΐίίοι τα παραδείγματα ^^γαμεΙΙ 
^^γάρ ημών ούδε εϊς^ ει μη δέκ η ένδεκα γυναίκας δω- 
^^δεκά τ' η πλείους τινά ς, αν τέτταρας ί ' η πέντε γε- 
^^γαμηκώς τύχη καταστροφής τις ^ άνυμέναιος αϋ•λιος ^0 
,^ανυμφος ούτος έπικαλεΐτ έν τοίςέκεΐ,^^ ταύτα γαρ 
ομολογείται μ^ν καΐ παρά τών άλλων ^ ούκ εΙκός δε 
τους αυτούς αμα μίν α%λιον νομίζειν βιον τον μη 
μετά πολλών γυναικών^ αμα δί απουδαΐον και δίκαιον 
τον τών γυναικών χήρον. το δΐ δη και ϋ-εοΰεβεΐς νο- 15 
μίζειν καΐ καπνοβάτας τους έρημους γυναικών σφό- 
δρα έναντιοϋται ταϊς κοιναΐς ύπολήφεσιν. άπαντες 
γάρ της δεισιδαιμονίας αρχηγούς οΐ'ονται τας γυναί- 
κας ' αύται δΐ καΐ τους άνδρας προκαλούνται προς τάς 
έπΙ πλέον ϋ-εραπείας τών ϋ•εών καί ίορτάς καΐ ποτνι- 20 
ασμούς* σπάνιον ί' εϊτις άνηρ καϋ-' αυτόν ζών ευρί- 
σκεται τοιούτος, όρα δε πάλιν τόν αυτόν ποιητήν α λέ- 
γει είσάγων τόν άχ%όμενον ταίς περί τάς θυσίας τών 
γυναικών δαπάναις καί λέγοντα ,^έπιτρίβουσι ί' ημάς 
5,οί ϋ-εοί μάλιστα τους γήμαντας • άεΐ γάρ τίνα αγειν 25 
^^ορτήν έστ' ανάγκη. " τόν ίέ μισογύνην αυτά ταύ- 
τα αΐτιώμενον ^^έϋ-ύομεν δε πεντάκις της ημέρας^ έκυμ- 
^φάλιζον δ' επτά ^εράπαιναι κύκλω ^ αΐ ί' ώλόλυ- 
„ζον." τό μ\ν ούν Ιδίως τους άγύνους τών Γετών 
ευσεβείς νομίξεσϋ'αι παράλογόν τι εμφαίνει ' τό ί 30 
ίσχύειν έν τω έ&νει τούτω την περί τό 0•εΐον σπουδην 



ϋφζβά ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



- ζ — 409 

Μκ τε ων είπε Πούείδώνιος ούχ άηιατψέον καΐ έχ της 
άλλης [ότορίας. 

Λέγεται γάρ τίνα των Γετών όνομα Ζάμολξιν δον^ 6 
λεύααί: Πυ&αγάρα χαί τίνα των ουρανίων παρ* έχεί- 

5 νου μα^εΐν^ τα δϊ χαΐ ηαρ* Αιγυπτίων πλανη^έντα 
χαΐ μέχρι δεϋρο ' έπανελ^όντα δ' εις την οίχείαν ύηου^ 
δαο^ναι παρά τοΙς ηγεμόύι χαΐ τω 1%'νει προΚέγοντα 
τας έπιόημαοίας ^ τελευτώντα δ^ ηεΐόαι τον βαύιλέα 
χοινωνον της αρχής αυτόν λαβείν ως τα παρά των 

10'9'£«5^ έξαγγέλλειν Ιχανόν καΐ κατ* αρχάς μ^ Ιερέα 
χαταύταϋ'ήναι του μάλνΰτα τιμωμένου παρ* αύτοίς 
%εοϋ^ μετά ταύτα δ^ χαΐ ^εον προόαγορευ^ήναι^ χαΐ0.29ί 
χαταλαβόντα άντρώδές τι χωρίον αβατον τοις αλ- 
Αο&$ ενταύθα διαιταύ^αι , ύπάνιον έντυγχάνοντα τοις 

Χ^έχτος πλην του βασιλέως και των θεραπόντων αυμ-- 
πράττειν δ% τον βαϋιλέα όρώντα τους ανθρώπους 
προσέχοντας εαυτω πολύ πλέον η πρότερον, ως έκφέ- 
ροντι τά προστάγματα κατά συμβουλήν θεών. τουτι 
δε το Ιθος διέτεινεν άχρι και εΙς ημάς, αεί τίνος εύρι- 

20 σκομένου τοιούτου τό ήθος , δ^ τω μεν βασιλεΐ σύμ^ 
βουλος υπήρχε^ παρά δϊ τοις Γέταις ώνομάζετο θεός* 
καΐ τό ορός ύπελήφθη ιερόν ^ και προσαγορεύουσιν 
ούτως* όνομα ί' αύτφ Κωγαίονον όμώνυμον τφπα- 
ραρρέοντι ποταμφ. καΐ δη οτε Βυρεβίστας ηρχε τών 

25 Γετών, έφ ον ηδη παρεσκευάσατο Καΐύαρ 6 θεός στρα-- 
τεύειν, ^εκαίνεος είχε ταύτην την τιμήν , καίπωςτό 
τών έμψυχων άπέχεσθαι Πνθαγόρειον του Ζαμόλ^ιος 
έμεινε παραδοθέν. 

Τοιαύτα μεν ούν[ού] κακώς αν τις δάκποροίη περί 6 

30 των κειμένων παρά τψ ποιητή περί τε Μυσών καΐ 



1. ρο3( άηιατητέον : χ«1 ^μ'φνχων άηέχεσθαι δι* εναέβειαν 



410 — Ζ — 

άγαυών ΙπΛημοΧγών * α δ' ^^πολλόδωροξ έν τω δεν-- 
τερφ ΛΒρΙ νεών προοψιαζό μένος εΐ^ρηκεν ηκιοτα λέγοιτ 
αν, έκαννεΐ γαρ 'Ερατοα^ένονς άπόψαύιν^ οτι φηαΐν 
εκείνος καΐ "Ομηρον καΐ τους αλλονς τους παλαιούς τα 
μ^ν Ελληνικά εΐδέναι των δί «όρρω πολλην ίχειν & 
άπειρίαν^ απείρους μίν μακρών οδών οντάς απείρους 
δΐ του ναυτίλλε6ϋ•αι. συνηγόρων δ^ τούτοις'''Ομηρόν 
ψηβι την μίν Αυλίδα καλεΐν πετρηεϋΰαν , ώόχερ και 
Ιστ(, πολύκνημον δ^ τόν'Ετεωνόν^ πολ%η:ρηρωνα δ^ 
την Θίοβην^ ποιηεντα δε τον Άλίαρτον ' τα δ' ίπω^εν 10 
οΰτ αύτον εΐδέναι ούτε τους άλλους, ποταμών γοϋν 
περί τετταράκοντα ^εόντων εΙς τον Πόντον μηδΐ τών 
ενδοξότατων μηδενός μεμνήο^αι^ οΙον1[0τρου Τανάΐτ- 
δοςΒορυο^ένους'Τπάνιος Φάύιδος ΘερμώδοντοςΖ^λυ- 
ος' Ιτι δε Σκυ^ών μεν μη μεμνηο^αι^ πλάττειν δϊΐ^ 
άγαυούς τινας [ππημολγούς καΐ γαλακτοφάγους' άβίτ- 
ους τε , Παφλαγόνας τε τους εν τ^ μεΰογαία Ιϋτορηκέ^ 
ναι παρά των πεζχιτοΐς τόποις πληϋιαοάντων^ την πα-- 
ραλίαν δΐ άγνοεΐν * και εΐκότως γε, απλούν γάρ είναι 
τότε την ^άλατταν ταύτην χαΐ καλεΐύ^αιΆξενον δια 20 
το δυβχείμερον κα2 την αγριότητα τών περιοικονντων 
ί%νών καΐ μάλιοτα τών Σκυ%•ικών^ ξενο^υτούντων 
χαΐ όαρκοφαγούντων καΐ τοξς κρανίοις έκπώμαΰι χρ(ο- 
0.299|^ώ/ων• ύστερον ί' Εΰξεινον κεκλήοϋ'αι τών Ιώνων 
έν τ^ παραλίΰ^ πόλεις κτισάντων ομοίως δ' άγνοεΐν 25 
καΐ τά περί Αζγυπτον καϊ Αφύην^ οίον τάς αναβάσεις 
του Νείλου καΐ προσχώσεις του πελάγους^ ων ούδα- 
μοϋ μεμνήσ^αι^ ούδϊ του Ισθμού του μεταξύ της Έρυ- 
ϋ'ράς καϊ της ΑΙγυπτίας ^αλάττης^ ούδί τών κατά την 
^Αραβίαν καΐ ΑΙΟ^ιοπίαν καϊ τον ωκεανόν^ ει μη Ζη-^ 
νωνι τφ φιλοσοφώ προσεκτέον ^ρέΐίφοί'τ^ ^^ΑΙ^ίοπάς 
,,^' Ικόμην και Σιδονίους "Αραβας τδ.'' ου %αυμαστόν 



— ζ — 411 

^ Βίνοα, περνΟμηρον καΙ γαρ τους Ιτι νεωτέρους έτιεί^ 
νου πολλά άγνοείν καΐ τερατολογΒΐν ^ Ήύίοδον μεν 
Ήμίκννας λέγοντα καΐ ΜΒγαλοκεφάλους χαΐ Πνγμαί- 
ον5, '^λκμανα δ^ ΣτεγανοΛοδας^ ΑΙύχύλον δϊ κυνο- 
5 κεφάλονς καΐ οτερνοφ^^ίλμονς χαΐ μονομμάτονς καΐ 
άλλα μυρία, άπο δδ τούτων ίπΐ τονς συγγραφέας βα- 
δίζει 'Άπαΐα δρη λέγοντας καΐ το 'Λγύίον ορο^ καΐ την 
τώνΓοργόνααν καΐ ΈύΛερίδων κατοικίαν^ καΐ την παρά 
Θεοπόμπφ Μεροπίδα γήν^ παρ* ^ΕκαταΙφ δε Κίμμε-- 

^Ορίδα πόλιν^ παρ* Εύημέρφ δ^ την Παγχαίαν γην^ παρ' 
^Αριοτοτέλει δ\ ποτάμιους λίγους έ^ άμμου ,,.έκδϊ των 
ομβρων τηκεα%•αι^ έν δ% τι; Λιβυτι Αιονναου πόλιν εί- 
ναι^ ταύτην ί' ουκ ένδέχεΰ^αι δις τον αύτον έξευρεΐν, 
επίτιμα δ^ καΐ τοις περί Σικελίαν την πλάνην λέγουαι 

1δ καθ* "Ομηρον την 'Οδυααέως ' ει γαρ * αύ χρηναι την 
μίν πλάνην έκεΐ γεγονέναι φάόκειν^ τον ΰ^ ποιητην 
έ^ωκεανικέναι μυϋΌλογίας χάριν, και τοις μεν άλλοις 
αυγγνώμην είναι , Καλλιμάχω δΐ μη πάνυ μεταποιοχ)- 
μένφ γε γραμματικής^ ος την μίν Γαϋδον Καλυψοϋς 

20 νήϋόν φηοι , την δΐ Κόρκυραν ΣχερΙίχν. άλλους ί ' αί- 
τιαται ψεύοαύ^-αι περί Γερηνων καΐ του Άκακη0ίου 
καΐ Αήμου έν*Ι%άκ% Πελε^ρονίου δ* ένΠηλίω^ Γλαυ- 
κωπίου 6* έν ^Α^ναις. τούτοις δε μικρά τίνα προαϋ-είς 
τοιαύτα παύεται^ τα πλεΐβτά μετενέγκας παρά του 

2ό*Ερατο6^ένους^ ώς καΐ πρότερον έμνήΰ^μεν^ ουκ ευ 
είρημένα. το μ^ν γαρ τους ϋοτερον εμπειρότερους γε-^ 
γονέναι των πάλαι περί τα τοιαύτα καΐ Έρατοαϋ'ένει 
καΐ τούτω ^οτ^οι/- το δ* ούτω πέρα του μετρίου προά- 
γειν καΐ μάλιατα έφ' Όμηρου ^ δοκεΐ μοι καν έπιπλψ- 

^\αί τις δικαίως καΐ τουναντίον είπεϊν^ ως περί ων 



5. ρο8( μονομματους: ίν τφ Προμη^δίφασι, 



412 — Ζ — 

Ο^^ΟΟάγνοοϋΟΐν αυτοί ^ χερΙ τούτων τφ ηοίητ^η προφεροναι. 
τα μεν ονν άλλα έν τοϊζ κα%^ ίχαύτα οικείας μνήμης - 
τυγχάνεις τα δ' έν τοί^ χαϋ'όλον. 
7 ΝννΙ δϊ περί Θρακών έλέγομεν ^^Μνοών τ άγχε-^ 
^^μύχων καΐ άγαυών [ππημολγών^ γλακτοφάγων άβί^5 
,,ωι/ τ£, δικαιοτάτων άν^ρώπων^^' βουλόμενοι ανγκρΐ- 
ναι τά τε ύφ' ημών καΐ τα νηο Ποΰειδωνίου λεχθέντα 
καΐ τά υπό τούτων* πρότερον δ' οτι την έπιχείρηοιν 
υηεναντίαν τοΙς ηροτε%•εϊαι πεποίηνται. προνϋ•εντο 
μίν γαρ διδάξαι διότι των πόρρω τής'Ελλάδος πλείων ιο 
ην άγνοια τοις πρεαβντέροις η τοις νεωτέροις^ έδειξαν 
δΐ τάναντία^ καΐ ου [κατά] τά πόρρω μόνον αλλά και 
τά έν αυττι τβ Ελλάδι. άλλ\ ώς εφην, τά άλλα μεν 
νπερκείο^ω^ τά δϊ νυν ύκοπώμεν. Σκνϋ'ών μεν γάρ 
[μη] μεμνήύ^αι κατ άγνοιάν φαοι^ μηδΐ της περί τους 15 
ξένους ώμότητος αυτών , καταΰ^υόντων και ααρκοφα- 
γούντων καΐ τοις κρανίοις έκπώμαΰι χρωμένων^ δι* 
οΰς^^ίξενος ώνομάξετο 6 πόντος^ πλάττειν δ' άγαυούς 
τινας Ιππημολγούς γαλακτοφάγους αβίους τε^ δι- 
καιότατους άν^ρωΛους^ τους ούδαμοϋ γης οντάς, πώς 20 
ούν "Αζενον ώνόμαζον , εί μη ι^δειοαν την αγριότητα^ 
μηδ' αυτούς τους μάλιοτα τοιούτους; ούτοι δ' είόΐ δη- 
που οΐ Σκύ^αι, πότερον δ' ούδ' ιππημολγοϊ ηύαν οι 
έπέκεινα των Μυαών και Θρακών καΐ Γετών ^ ούδε 
γαλακτοφάγοι καΐ άβιοι ; αλλά καΐ νυν είΰιν άμάξοι- 26 
κοι καΐ νομάδες καλούμενοι^ ζώντες από Θ'ρεμμάτων 
καΐ γάλακτος καΐ τυροϋ και μάλιΰτα ίππείου^ ϋΊ]0αυ- 
ριϋμόν δ' ουκ είδότες ούδ^ καπηλείαν πλην εί φόρ- 
τον άντΙ φόρτου, πώς ούν ήγνόει τους Σκύϋ'ας 6 ποι- 
ητής^ [ππημολγούς καΐ γαλακτοφάγους τινάς προ6α-^ 
γορεύων; ότι γάρ οί τότε τοντον^ Ιππημολγούς έκά- 
λουν^ καΐ Ήοίοδος μάρτυς έν τοις ύπ' Ερατοσθένους 



— 2 — 413 

παρ(χτΒ^εΚίίν Ιπεόίν ^,ΑΙΰ•£οΛας τε Αίγνς τε ΙδΙ Σχν^ 
,,-θ-α^ ίππημολγονς.^' τί δΐ ϋ-αυμαότόν^ εΐ δια το πλεο- 
νάζειν ηαρ' ημΐν την περί τά ανμβόλαία άδιηίαν δί- 
χαίοτάτονς είπεν άνϋ'ρωπονς τους ηκιότα έν τοίζ 0νμ- 
5 βολαίοίς καΐ τω άργνρυαμω ζώντας^ άλλάχϋΛ κοινά Μ£- 
χτημίνονς πάντα πλην ξίφονς καΐ ποτηρίον, έν δΐ τοΙς 
πρώτον τάς γυναίκας πλατωνικός Εχοντας κοινάς καΐ 
τέκνα ; καΐ Αίόχύλος ί ' εμφαίνει ϋυνηγορών τφ ποι- 
ητ'^ φη(ίας περί των Σκν%ών ,,οίΛΛ' ίππάκης βρ€ίηήρες^^^^ι^ 

10 ^^εννομοι Σκνϋ'αι,'^ αντη δ* ή νπόληψιςκαΐ νυν Ιτι βνμ- 
μένει παρά τοΐς"Ελλη0ιν* απλουύτάτονςτε γάρ αυτούς 
νομίζομεν καΐ ηκιοτα κακεντρεχείς ευτελέστερους τε 
πολύ ημών καΙ αύταρκεύτέρους - καίτοι ο γε κ«θ' ημ^^ς 
βίος εΙς πάντας ΰχεδόν τι διατέτακε την προς το χε!:ρον 

ϊόμεταβολην, τρυφην καΐ ήδονάς καΐ κακοτεχνίας καΐ 
πλεονεξίας μυρίας προς ταϋτ' είσάγων, πολύ ούν της 
τοιαύϊης κακίας καΐ εΙς τους βαρβάρους έμπέπτωκε τους 
τε άλλους καΐ τους νομάδας • καΐ γάρ ϋ'αλάττης άψάμε- 
νοι χείρους γεγόναοι λΐ]0τεύοντες καΐ ξενοκτονοϋντες^ 

20 χ^ί έπιπλεκόμενοι πολλοίς μεταλαμβάνουβι της εκεί-- 
νων πολυτελείας καΐ καπηλείας- α δοκεΖμεν είςημε- 
ρότητα αυντείνειν^ διαφθείρει δΐ τά ηϋτι καΐ ποικι- 
λίαν άντΙ της απλότητος της άρτι λεχθ-είύης είαάγει, 

Οί μέντοι προ ημών καΐ μάλιατα οΐ εγγύς τοις 8 

%'Ομήρου χρόνοις τοιοϋτοί τίνες ηοαν καΐ ύπελαμβά- 
νοντο παρά τοΐς^Έλληβιν οποίους'^Ομηρός φηβιν, ορα 
δΐ α λέγει Ηρόδοτος περί του τών Σκυ%'ών βαύιλέως^ 
έφ^ ον έύτράτευύε Δαρείος ^ καΐ τά έπεόταλμένα παρ' 
αύτοϋ. ορα δε καΐ α λέγει Χρύσιππος περί τών τοΰΒο- 

30 απόρου βασιλέων τών περί Αεύκωνα, πλήρεις δ\ καΐ 
αΐ ΠερΰικαΙ έπιύτολαΐ της απλότητος ης λέγω ^ καιτά 
υπό τών Αιγυπτίων καΐ Βαβυλωνίων καΓίνδών άπο-- 

δτΚΑΒΟ II. 2 



414 — Ζ — 

μνημονευόμενα. δίΜ τοντο δΐ καΐ 6 ^Ανάχαρΰίς χαΐ 
"Αβαρις καί ηνες αΚλοί τοιούτον παρά τοίζ "Ελλησιν 
ευδοκιμούν^ οτι έ^νικόν τίνα χαρακτήρα έπέφαινον 
ευχολία^καΐ λιτότατος καί δίΜαιοϋννης. καΐτίδείτούς 
πάλαι λέγειν; Αλέξανδρος γάρ ο Φιλίππου κατά τήν^ 
έπΙ Θράκας τους ύτζερ του Αίμου βτρατείαν εμβαλών εις 
Τριβαλλούς^ όρων μέχρι τον "Ιβτρου κα^κοντας και 
της έν αύτφ νηύουΠενΛοης, τά πέραν δεΓέτας έχοντας^ 
άφϊ%^αι λέγεται μέχρι δενρο^ καί εις μεν την νηοον 
άποβήναι μη δνναο^αι σπάνει πλοίων {έκεϊϋε γάρ κα- 10 
ταφυγόντα τον των Τριβαλλών βασιλέα Σύρμον αν- 
τιοχείν προς την έπιχείρηΰιν)^ εΙς δΐ τούςΓέτας δια- 
βάντα ελεΐν αυτών πόλιν καί άναοτρέψαι διά ταχέων 
εις την οίκείαν^ λαβάντα δώρα [παρά] των έ%νών καΐ 
παρά του Συρμού, φηύΐ δϊ Πτολεμαίος 6 Αάγου κατά^^ 
ταύτην την στρατείαν Ουμμίξαι τφ 'Αλεξάνδρω Κελτούς 
τους περί τον ^Αδρίαν φιλίας^ καΐ ξενίας χάριν ^ δεξάμε- 
0^02^^^ ^^ αυτούς φιλοφρόνως τον βασιλέα ^ρ^^^α^ παρά 
πότον^ τί μάλιστα εΐη ο φοβοΐντο^ νομίξοντα αύτον 
ερείν • αυτούς ί ' άποκρίνασ^αι οτι ούδεν πλην εΐ άρα 20 
^1^ δ ουρανός αύτοίς έπιπέσοι^ φιλίαν γε μην ανδρός 
τοιούτου περί παντός τί^εσ^αι, ταύτα δε άπλότητος 
της των βαρβάρων έστΙ σημεία ^ του τε μη συγχωρη-- 
σαντος μίν την άπόβασιν την είς την νησον^ δώρα δ^ 
πέμψαντος καΐ συνδεμένου φιλίαν^ και των φοβεϊσ^αι 26 
μεν ούδένα φαμένων^ φιλίαν δϊ περί παντός τίϋ'εσ^αι 
μεγάλων ανδρών, δ τε Αρομιχαίτης κατά τους διαδό- 
χους ην Γετών βασιλεύς* εκείνος τοίνυν λαβών ζω- 
γρίίχ Αυσίμαχον έπιστρατεύσαντα αύτφ^ δείξας την 
πενίαν την τε εαυτού καΐ του έθνους ^ ομοίως δΙκϋΛ^ 



28. ^<Μ\ '^ν:τονςΆλ8ξμν9ξ^ 



~ 2 — 41& 

την αύτάρκααν^ έπίλενσε τοΙ^ξ χοίοντοις μη πολ€μ^Ιν^ 
άλλα φίλους χρήσ^κί' χανχα δ' είΛων^ ξενίσας χαΐ 
ονν^ίμενος φΜαν άΐί4λυ0€ν αυτόν. 

"Εφορος ί' έν χ^ χΒχάρττι μ^ν χής ίόχορίας Εν- 9 

5ρωατΐ7 *' έπιγραφομένη βίβλφ^ πΒριοδδνόας χην Εν- 
ρώπην μέχρι Σην^'ών έπΙ χέΚει φηόΐν είναι χών χβ αλ- 
Ι&ν Σκν^ών χαί χάν Σανρομαχών χονς βίονς αι/0/ΐΑ0^ 
ονς ' χονς μίν γαρ είναι χαλεηονς ωΰχε καΐ άνθρωπο- 
φαγεΡν^ χονςδϊ χαΐ χών άλλων ζωών άηέχεο^'αι. οΐμεν 

10 ονν άλλοι, φηΰΐ^ χα ΐίερί χης ωμάχηχος αντών λέγονσιν, 
είδόχες χ6 δεινόν χε καΐ το ^ανμαβχον έχπληκχιχον δν * 
δεΐν δ^ χάνανχία χαΐ λέγειν χαΐ ηαραδείγμαχα ηοιεί^ 
0%'αι ' χαΐ ανχόξ ονν ηερί χών διχαιοχάχοις ηϋ'εόι χρω^ 
μένων ποιηόεο^'αι χονς λόγονς * είναι γαρ χινας χών 

15 νομάδων Σχν%ών γάλακτι χρεφομένονς ίππων τ^ χε 
διχαιοόνν^ ηάνχων διαφέρειν* μεμνηόϋ-αι <)' ανχών 
χονς πο^ι^τιχ^, '^Ομηρον μεν ^,γλαχχοφάγων αβίων χε, 
,,δικαιοχάχων αν^ρώπων^* φήύανχα χήν γήν κα^οράν 
χον ^άΐα, ^Ηαίοδον δ' έν χτ\ χαλουμέντ^ γης περιόδψ 

20 χον Φινέα νηο χών^Αρπνιών αγεόϋ'αι ,,γλακτοφάγων 
.,είς γαΐαν άπηναις οίκί έχόνχων}^ εΐχ' αίχωλογεί 
έιοτ^ χαί^ς διαίχαις ενχελείς ονχες καΐ ον χρημαχιΰχαΐ 
προς χε άλλήλονς εννομοϋνχαι, κοινά πάνχα έχονχες 
χά χε άλλα καΐ χάς γνναϋκας καΐ χέκνα καΐ χην ολην 

25 ύνγγένειαν, προς χε χονς έκχος άμαχου εΐϋι καΐ άνίκη-0.3(ϊ^ 
το^ , ονδ^ν Ιχονχες νπίρ ον δονλενΰοναι. καλεί δΐ καΐ 
Χοιρίλον είπάνχα έν χγ^ διαβάύει χης σχεδίας ην Ιξενξε 
Δαρείος ,^μηλονόμοι χε Σάκαι, γενετή Σκν%αι * ανχάρ 
,,εναιον ^Αύίδα πνροφόρον - νομάδων γεμίνηβαναποι- 

3. ρο8ΐ αντόν : χαΐ Πλάτων δ^ έν τη ηολίτεί^ την ^άΧατταν 
ώς πονη(ίθ9ίδάσ%οίλον ψΒνγπν οΡίται οΒίν οτι «ορί^ωτάτω τονς 
ευ πολιτεναομένονς καΙ μη οΐ^ειν έη' αντ'ξ, 

2* 



416 —Ζ — 

„κο^, άν%^ώηφν νομίμων}^ κ«1 τον Άνάχαρΰιν δε σο- 
φον καλών 6"Εφορος τούτου του γένους φησίν είναι - 
νομιαϋ^ήναι δΐ καΐ των έητά αοφών ίτί ευτέλεια ύωφρο- 
αύντ^ καΐ ουνέύει • ευρήματα τε αύτοϋ λέγει τά τε ζώ- 
πυρα χαΐ την άμφίβολον αγκυραν καΐ τον κεραμικον 6 
τροχόν. ταϋτα δε λέγω Οαφώς μ^ν είδώς οτι καΐ ούτος 
αυτός ου τάλη^εΰτατα λέγει περί πάντων^ καΐ δη καΐ 
το του ^Αναχάρΰιδος • πώς γαρ 6 τροχός εύρημα αύ- 
τοϋ^ ον οΙδεν"Ομηρος πρεσβύτερος ων \ άλΧ εκείνα δια- 
ίίημήναι βουλόμενος δτι χοα)/^ τιν* ^^^Τ^Ώ ^^^ ^^^ '^^'^ ^^ 
παλαιών και υπό των ύστερων πεπιΰτεϋσϋ'αι ύυνέβαι - 
νε το των νομάδων , τους μάλιύτα απφκιομένους από 
τών άλλων ανθρώπων γαλακτοφάγουςτε είναι καΐ αβί- 
ους και δικαιότατους^ άλΧ ούχ υπό Όμηρου πεπλάύ&αι, 
10 Περί τε τών Μυαών δίκαιος έύτιν ύποαχεΐν λόγον 16 

τών έν τοΓ$ ίπεύι λεγομένων Απολλόδωρος^ πότερα 
ηγείται καΐ τοννον? είναι πλάϋμα^ όταν φη 6 ποιη- 
τής ^^Μυοών τ αγχεμάχων καΐ άγαυών Ιππημολγών^" 
η τους έν τη Άΰία δέχεται, τους μίν ουν έν τη Άβία 
δεχόμενος παρερμηνεύσει τόν ποιητήν^ ως προείρηται^ 20 
πλάομα [δ\] λέγων ^ ως μη όντων έν τη Θρφκη Μυαών, 
παρά τά όντα [έρεί], έτι γαρ έφ ημών ΑΙλιος Κάτος με- 
τφκιύεν έκ της περαίας τού^Ιότρου πέντε μυριάδας 
οωμάτων παρά τών Γετών ^ όμογλώχτου τοΐςθρα^ιν 
έϋ•νους^ εις την Θράκην καΐ νυν οίκοϋΰιν αύτό^ι^^ 
ΜοιΟοι καλούμενοι , ήτοι καΐ τών πρότερον οΰτω κα^ 
λουμένων^ έν δΐ τη Άοίο/ί Μυαών μετονομααϋ'έντων^ 
ή όπερ οίκειότερόν έύτι τη Ιότορία και τη αποφάοει 
του ποιητοϋ^ τών έν τη Θράκη Μυαών καλουμένων 



9. ρο8ΐ ων : ,,ώς δ' οτΒ τις αε^αμεύς τ^οχον αρμίνον Ιν ηα- 
Χάμ'βαι** %αϊ τά ίζής• 



ϋφζβό ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



— ζ — 417 

πρότερον. περί μ^ν δη τούτων αλις * έπάνειμι ίε έπ\ 
την ίξής πε^ίήγηοιν. 

Των δη Γετών τά μίν παλαιά άφείΰ^ω^ τα ί' εις 11 
ημάς ηδη τοιαύτα υπήρξε. Βοιρεβι'ότας άνηρ Γετης^ έπι- 
5 0τάς έπΙ την του Ιϋνους έπιότααίαν, ανέλαβε κεκακω- 
μένους τους άνϋ'ρώπους υπο Συχνών πολέμων και το- 
6οϋτον έπήρεν άΰκηόει καΐ νήφει καΐ τω προΰέχειν τοΙΙς 
τίροϋτάγμαόιν ^ ωϋτ ολίγοαν ετών μεγάλην αρχήν κα- 0.304 
τεΰτήόατο καΐ των ομόρων τους πλείστους υπέταξε τοις 

ΙΟΓέταις' ηδη δΐ καΙ'Ρωμαίοις φοβερός ην^ διαβαίνων 
άδεώς τ6ν*Ί6τρον καΐ τηνΘράκην λεηλατών μέχρι,Μα- 
κεδονίας καΐ της Ίλλυρίδος^ τους τεΚελτούς τους ανα- 
μεμιγμένους τοις τε Θρ^ξΙ καΐ τοξς Ίλλυριοΐς έξεπόρϋ-η- 
αε , Βοίους δΐ καΐ άρδην ήφόνιαε τους υπο Κριταύίρω 

1δ καΐ Ταυρίύκους. προς δ\ την εύπείΟ'ειαν του ίχνους 
ϋυναγωνιότην ίϋχε/ίίεκαίνεον άνδρα γόητα^ πεπλανη- 
μένον κατά την Αϋγυπτον καΐ προοημαόίας έκμεμα- 
ϋΊί]κότα τινάς^ δι* ων ύπεκρίνετο τά ^εΐα * καΐ δι' ολί- 
γου κα^ίότατο ϋ-εός, κα^άπερ ίφαμεν περί του Ζα- 

20μόλξεως διηγούμενοι. της δ' εύπεφείας όημεΐον έπεί- 
αΘ•η6αν γάρ έκκόψαι την αμπελον καΐ ζην οίνου χωρίς. 
6 μίν ούν Βοιρεβίοτας Ιφϋ'η καχαλυ%'ε\ς έπαναοτάν- 
των αύτω τίνων πρΙν η Ρωμαίους βτεϊλαι ατρατείαν 
έπ* αυτόν • οί ί^ διαδεξάμενοι την άρχην εΙς πλείω μέρη 

^όδιέΰτησαν. καΐδήκαΐνΰν, ηνίκα ίπεμφεν έπ' αυτούς 
σχρατείαν 6 Σεβαστός Καίσαρ^ εις πέντε μερίδας^ τότε 
δ^ εΙς τέτταρας διεΰτώτες έτύγχανον ' οΐ μίν ούν τοι^ 
οϋτοι μεριύμοί πρόσκαιροι και αλλοτ άλλοι, 

Γέγονε δΐ καΐ άλλος της χώρας μερισμός συμμέ- 12 

^νων έκ παλαιού* τους μίν γάρ /ί ακούς προσαγορεύ^ 
ον<ί* τους δεΓέτας^ Γέτας μεν τους προς τον Πόντον 
κεκλιμένους καΐ προς την εω^ /ί ακούς δ% τους εΙς τά^ 



418 — Ζ — 

ναντία αρος τηνΓερμανίαν παΐ τάς του 'Ίύτρου Ληγάς^ 
ους οΐμαί /^ίάονζ καλδΐύ^αι το τίολαων* άφ' ο ν χαΐ 
ηαρα χοΐ^ ^ΑττνκοΙ^ έπεπόλαϋ^ τα των οίχετων οι/ο- 
ματα Γέναί κάΙ ^άοι, τοϋτο γαρ Λΐ^ανωτερον η από 
τών Σχν^ών ονς καλονΰι /ίάαβ ' πόρρω γαρ ίκεΐνοι 5 
ΛΒρΙ την 'Τρχανίαν^ κάΙ ονκ Βίκος έκεζ^εν κομέζΒ0^αι 
άνβράποδα εΙς την Άττικήν. έξ ων γαρ έκομίζετο^ η 
τους ί^ΒΟΐν έκείνονς ομώνυμους έκάλουν τους οΐκέ- 
τας^ ως Αυδον καΐ Σνρον^ η τοί& έπιπολάζονύίν ίκεϋ 
ονόμαϋί προίίηγόρΒνον ^ ώς Μάνην η Μί9αν τον Φρν- 10 
γα^ ,Τίβιον δ^ τον Παφλαγόνα. έπΙ τοΰουτον δ' ύπο 
τον Βοιρεβίοτα το Β^νος έ^αρ%'εν έταηΒΐ,νώ%'η τελέως 
νΛΟ τδ τών ότάύεων καΐ τών'Ρωμαίων ' Ικανοί δ* όμως 
εΐόΐν ίνί καΐ νυν ατέΚλειν τέτταρας μυριάδας. 
13 ^Ρεΐ δΐ δι' αυτών Μάριΰος ποταμός εις τον /^Ια- Ι δ 
νούιον^^ φ τάς ηαραόκευάς άνεκόμιζον οί Ρωμαίοι τάς 
προς τον πόλεμον ' καΐ γάρ τον ποταμού τά μίν ανω 
καϊ προς ταϊς πηγαϊς μέρη μέχρι τών καταρακτών /ία- 
νονιον προοηγόρευον ^ α μάλιύτα δια τών ^ακών φέ- 
0.305(>*ι?«^5 ^α ί^ οίάτω μέχρι χον Πόντον τά παρά τονς ΙΥ- 20 
τας καλοϋύιν "Ιβτρον • όμόγλωττοι ί ' εΐαΐν οΐ ^ακοί 
τοΙς Γέταις. παρά μεν ουν τοϊς 'Έλληύιν οΐ Γέται γνω-- 
ριζονται μάλλον δια το ουνεχεΐς τάς μεταναότάόεις 
έφ^ έκάτερα του 'Ίΰτρου ποιεϊβ^αι καϊ τοις Μονβοΐς 
άναμεμϊχ^αι • καϊ το τών Τριβαλλών ί' ί^ος^ θρϋ^κι- 25 
κόν ον, το αντο πέπον^ε τοντο. μεταναύτά^εις γάρ 
δέδεκται^ τών πληοιοχώρων εΙς τους άο^ενεοτέρους 
έξαναβτάντων ^ τών μεν έκ της περαίας Σκυ^ώνκαΙ 
Βαΰταρνών κάΙ Σαυροματών επικρατούντα^^ πολλά- 
κις^ ώΰτε καΐ έπιδιαβαίνειν τοΙςέ^ελα^εΤαικαΙκατα-^ 
μένειν τινάς αυτών η έν ταΐς ιι^'σο^^ η έντ'^Θρ^κψ 
τών δ' έκ Πάτερου μέρους νπ^ Ιλλυριών μάλιότα κα- 



— ζ — 419 

η^χνομίί^ων, ανξη^εντΒξ V ούν έηΐ ηλεϊύτον ο7 χ$ 

(ηρατείας , νϋν ούον εις τέτταρίκς μυριάδας ύυνΒύταΚ^ 
μενοί τυγχάνονοι,^ χαΐ εγγύς μίν ηκοναι τον υΜακον- 
5 δίν 'Ροαμαίων^ οϋηίύ δ* είοΐν υποχείριοι τελέως δια τάς 
/χ τών. Γερμανών ίληίδας ΛοΙεμίων όντων χοϊς'Ρω^ 
μαϊοις. 

Μεταξύ δΐ της Ποντικής ϋ-αΐάττης της άχό'^Ιάτρου 14 
έηΐ Τύραν, καΐ ή των Γετών έρημία πρόκειται πεδιάς 

10 πά^ία καΐ &νυδρος , ίν ^ ^άαρείος άποληφ^είς 6 'Τστά" 
όπεω , «αθ' ίν καιρόν διίβη τόν'Ίότρον έηΐ τους Σκύ^ 
&ας^ έκινδύνευΰε πανΰτρατι^ δίψη διαΚυθηναι ' όυν- 
ήκε δ* όψ^ καΐ άνέΰτρεφε. Αυϋέμαχος δ* ΰατερον 
6τρατεύϋας έχΐ Γέτας ^άί τον βαόιλεα /ίρομιχαίτιγν 

15 ούκ ίκινδύνευιίβ μόνον ^ άλλα καΐ έάλω ζα^γρία ' πάλιν 
δ' έαίά^η τυχών ευγνώμονος του βαρβάρου^ κα%•άπερ 
είπον πρότερον. 

Προς δίε ταΐς έκβολαΐς μεγάλη νησός ίότιν η Πευ- 15 
κη' κατα6%6ντες δ^ αυτήν ΒαβτάρναιΠευκϊνοι προόη- 

^γορεύ^ϋαν εΐοΐ δε καΐ άλλαι ν^<ίθί πολύ ίλάττους^ 
αίμ^ν ανωτέρω ταύτης αΐ δε προς τ^ ^αλάττΐ/. £πτά- 
ότομος γάρ έότι ' μεγιΰτον δΐ το Ιερον βτόμα καλού- 
μενον^ δι ου ΰταδίων άνάπλους έπΙ την Πεύκην ί»α- 
τον εϊκοϋιν^ η;ς κατά το κάτω μέρος ίποίηόε το ζεύγμα 

^ /Δαρείος ' δύναιτο δ* αν ζευχ^ήναι κικί κατά το ανω, 
τοϋτο δΐ καΐ πρώτον έϋτι οτόμα ίν αριστερά είσπλέ- 
οντι εΙς τον Πόντον • τα δ* εξής έν παράπλω τφ έπΙ τον 
Τύραν διέχει ί* απ* αύτοϋ το εβδομον ύτόμα περί 
τριακόσιους σταδίους. γίνονται ούν μεταξύ τών στο- 

30 μάτων νησίδες, τα μϊν δη τρία στόματα τα εφεξής τω 
Ιερώ στόματί έστι μικρά ^ τα δ\ λονηά του μ^ πολύ 
έλάττονα τών δΐ μείζονα* "Εφορος δΐ πεντάστομον 



420 _ Ζ — 

€{ρψίε τον 'Ίότρον. έντενΟ^Βν δ' έπΙ Τνραν ποταμοί^ 
ϋ,^βπλωτον έναχόύίοι Οχάδιοι, ' έν δϊ τω μεταξύ δυο λχμναι 
μεγάλαι^ η μεν άνεωγμένη προς την %άλατταν ωύτε 
χίχΐ λιμάνι χρήα^'αι^ η δ' αύτομος. 

16 ΈπΙ δε τω ύτόματι τον Τνρα πύργος έύτΐ Νεοπτο- 5 
λέμον καλούμενος καΐ κώμη Έρμώνακτος λεγομένη, 
άναπλενΰαντι δε εκατόν τετταράκοντα αταδίονς έφ' 
έκάτερα πόλεις^ η μίν Νικωνία ήδ' έν άριατερα \)φι-τ 
ονόαα' οΐ δϊ προβοικονντες τω ποταμω * πόλιν φαόΐν 
άνιόντι ίκαχον και είκοϋι αταδίους, διέχει δε τον ατό- 10 
ματος η νηύος η Αενκη δίαρμα πεντακοσίων ύταδίων, 
νερά τον ^Αχιλλέως^ πελαγία, 

17 Είτα Βορνα&ένης ποταμός πλωτός έφ εξακοβίονς 
οταδίονς καΐ πληΰίον άλλος ποταμός"Τπανις καΐ,νη- 
0ος προ τον Οτόματος τον Βορνύ^ένονς έχονοα λ^τ- 16 
μένα. πλενβαντι δΐ τον Βορνο^'ένη Οταδίονς διάκο- 
ΰίονς ομωννμος τψ ποταμω πόλις ' η ί ' αύτη καΐ "Ολ- 
βια καλείται^ μέγα έμπόριον ^ κτίβμϋκ Μιληοίων, η δε 
υπερκείμενη πάύα χωρά τον λεχθέντος μεταξύ Βορν- 
ο^ένονς κανίύτρον πρώτη μέν έϋτιν η των Γετών έρη- 20 
μία^ έπειτα οΐ Τνρεγέται^ μεϋ^' ονς οΐ Ίάζνγες Σαρμάται 
καΐ οί Βαοίλειοι λεγόμενοι καΐ * Ονργοι^ το μεν πλέον 
νομάδες, ολίγοι δ^καΐ γεωργίας έπιμελούμενοΐ' τον- 
τονς φαόΐ καΐ παρά τον "Ιατρον οίκείν, έφ* έκάτερα 
πολλάκις» έν δΐ τ^ μεύογαί^ Βαοτάρναι μίν τοΙς Τν- 25 
ρεγέταις όμοροι καΐ Γερμανοζς, ΰχεδόν τι καΐ αύτοΙ 
τον Γερμανικού γένονς οντες^ εΙς πλείω φνλα διαιρη- 
μένοι, καΐ γάρ'Άτμονοι λέγονται τίνες καΐ Σιδόνες^ οΐ 
δϊ την Πεύκην καταοχόντες την έν τω 'Ίΰτρφ νηΟον 
ΠενκΙνοι, 'ΡωξολανοΙ δ' άρκτικωτατοι τά μεταξύ τον ^ 
Τανάιδος καΐ Βορνϋ^'ένονς νεμόμενοι πεδία, η γάρ 
προαάρκτιος πάΰα από Γερμανίας μέχρι της Κααπίας 



— ζ ~ 421 

ΛΒδιάς έοτίν^ ην ϊόμεν νηερ Λ των ^Ρωξολανών €( 
τίνες οίχονόιν ονχ ε&μεν, οί δ^ 'ΡωΙ^ολανοΙ χαΐ ηρος 
τους Μι^ριδάτον τον Ενχάτορος ατρατηγούς έηολέ^ 
μουν Ιχοντες ηγεμόνα Τάοιον • ηκον δί Παλάπφ όυμ- 
δ μαχηύοντες τω Σκιλούρον , χαΐ ίδόκουν μίν είναι μά- 
χιμοι , ηρος μέντοι όνντεταγμενην φάλαγγα ϋαΐ ώπλι^ 
ϋμένην καλώς το βάρβαρον φϋλον ά^ί^εν^ς η&ν έότι 
καΐ το γνμνητικόν. εκείνοι γονν ηερί ηεντε μυριάδας 
ηρος έξακιΟχιλίονς τους ^ιοφάντφ^ τω τον Μί^ριδά- 

10 τον ϋτρατηγφ^ όνμπαραταξαμ^νονς ονκ άντίσχον^ 
αλλ* οί ηλεϊοτοι διεψ^άρηύαν, χρώνται δ^ ωμοβοίνοις 
κράνεϋι καΐ ϋ-ώραξι^ γερροφόροι, άμνντήρια ί' Βχοντες 
καΐ λόγχας καΐ τόξον καΐ ξίφος ' τοιούτοι δί καΐ των 
άλλων οΐ πλείονς. των δϊ νομάδων αζ όκηναί πιλωταΙθ,307 

15 πεπήγα^ιν έπΙ ταϊς αμάξαις, εν αίς διαιτώνται' ΛερΙ δ\ 
τας ίίκηνάς τα βοόκήματα, άφ' ων τρέφονται κα\ γά- 
λακτι καΐ τνρω χαΐ κρέαϋιν • άκολον^οϋοι δε ταΐς νο- 
μαΐς μεταλαμβάνοντες τόηονς άεΐ τους Ιχοντας ηόαν^ 
χειμώνος μ^ έν τοις ίλεόι τοζς ηερί την Μαιώτιν^ ^ε- 

20 ρονς δ} καΐ έν τοϊς ηεδίοις. 

"Απαβα δ* η χωρά δνύχείμερός έϋτι μέχρι των έπΙ 18 
θαλαττρ τόπων των μεταξύ Βορνό^ένονς καΐτον <Ττο- 
ματος της Μαιώτιδος• αντών δ^ των έπΙ ^αλάττχιτά 
άρκτικώτατα τό τε ότόμα της Μαιώτιδος καΙ Ιτι μ&λ- 

25 λον το τον Βορνό^ένονς [καΐ] ό μυχός τον Ταμνράκον 
κόληον^ [τον] καΙ Καρκινίτον^ καΟ'* ον 6 Ια%μος της 
μεγάλης χερρονήαον, δηλοζ δί τα ψνχη ^ καιπερένηε^ 
δίοις οίκονντων ' ονονς τε γαρ ον τρέφονοι {δνύριγον 
γαρ το ζφον^ , οΐ τε βόες οί μίν ακερω γεννώνται^ των 

30 δ' αΛορρινώ^ι τα κέρατα {καΙ γαρ τοντο δνΰριγον το 
μέρος), οΐτε ίπποι μικροί, τα δΐ πρόβατα μεγάλα - φητ- 
τονται δΐ χαλκαΐ νδρίαι ^ τα δ* ενόντα ονμπηττεταΐ' 



422 _ Ζ - 

%&ν δβ ηάγων η αφοδρότης μάλιστα έχ τ&ν όυμβαι,- 
νόντων Λ^ρΙ χ6 άτομα της Μαιωτιδος δήλος έΰχίν. 
άμαξδνεται, γαρ 6 διάπλονς 6 εζς Φαναγόρδίαν έχ τον 
Πηντιχαηαέον ^ ωύτε χαΐ ΐίλοϋν είναι χαΐ οδό ν Νε- 
οπτόλεμον δε φαοι τον τον Μι^ριδάτον ϋτρατηγόν έν 5 
τω αντω πόρφ ϋ-ερονς μϋν νανμα^υίϋ^ περιγενέύ^αι 
των βαρβάρων ^ χεψώνος δ* [Λπομαχίψ, ορνχτοί τέ 
είόιν ΙχΟ^ες οΐ άποληφϋ'έντες έν τφ χρνατάλλω ττ} 
ηροϋαγορενομένχι γαγγάμι^^ χαί μάλιστα οίάνταχαΐοι^ 
δελφΡίι Λαριαοι το μέγεθος, φαόΐ δε χάι την αμπελον 10 
έν τφ Βοΰηόρω χατορνττεο^αι χειμώνος^ έηαμώντων 
Λολν της γης, λέγεται δϊ χαΐ τα χανματα σφοδρά γι- 
νεαϋ'αι^ τάχα μίν των σωμάτων άη^Ίζομένων^ τάχα δε 
των πεδίων άνηνεμονντων τότε, η χαί τον πάχονς τον 
αέρος έχ^ερμαινομένον πλέον ^ χα^άηερ έν τοΙς νέφε-- 16 
αιν οΐ Λαρηλωι ποιοναιν. ^Ατέας δε δοχεΐ των πλεί- 
στων αρξαι των ταντ^ βαρβάρων ο προς Φίλιππον 
πολεμησας τον ^Αμνντον, 
19 Μετά δϊ την προ τον Βορνσ^ένονς νησον έξης 

προς άνίσχοντα ηλιον ο πλονς έπΙ άχραν την τον Άχιλ- 20 
λείονδρόμον^ ψιλόν μίν χωρίον χαλονμενον δ' άλ- 
σος^ ίερον Άχιλλέως- εΐ^* ο Αχίλλειος δρόμος, άλιτε- 
νης χερρόνησος • έστι γαρ ταινία τις όσον χιλίων στα- 
δίων μήχος έπΧ την !ω^ πλάτος δΐ το μέγιστον δνεϊν 
σταδίων^ ελάχιστον τεττάρωνπλέ^ρων, διέχονσατής25 
εχατέρω^'εν τον ανχένος ηπείρον σταδίονς έξήχοντα^ 
Ο,^Ο^άμμώδης^ νδωρ Ιχονσα όρνχτόν * χιχτά μέσην δ^ 6 τον 
ίσ^μον ανχην όσον τετταράχοντα σταδίων τελεντ^ 
δ^ προς αχραν ην Ταμνράχην χαλούσιν, ίχονσαν 
νφορμον βλέποντα προς την ηπειρον με^* ην ό £αρ-90 
χινίτης κόλπος ενμεγέ^ς, άνέχων προς τάς αρκτονς 
όσον έπΙ σταδίονς ^(Λ^ι;^, οί δ^ χαΐ τριπλασίονς φασί 



.-ζ - 423 

μήτρ& τον μνχσϋ χϋίλοννται δΐ Τάφριοι^. νόι/ ^ 

χόληον χαΐ Ταμνράχνιν χαλονσιν ομωννμ,ως τ^^ &χο^, 

^Εντανϋ'α ί' έότίν ό ίό^μος 6 δι^ίργων την 6α- 4 
πράν λεγομίνην λίμρην αχό της ^αλάττης σταδίων 
5 [Αν] τετταράκοντα χεΛ ηοιύν την Τανριχην χαΐ Σχν^ 
&ικην λεγομένην χερρόνη^σν' οΐ δ^ τριαχοΰίων Ι&ί- 
χοντα το πΑάτο^ τον ΐ6ϋ'μον φαόιν, η δΐ βαχρά λίμνη 
6ταδΙων μ^ χαΐ τετραχιαχνλίων λέγεται,^ μίρος ί' έΰτΐ 
της Μαιωτιδος το ηρός δνϋιν 6ννε6τόμωταί γαρ αντχί 

ΙΟϋτόματν μεγάλφ. ίλώδης δ' έ6τΙ όφόδρα χαΐ ^αητοίς 
πλοίοΐζ μόγις ηΧόιμος* οί γαρ άνεμοι τα τενάγη φα- 
δίως αναχαλνητονύιν ^ είτα πάλιν χληροϋ0ΐν^ ωότε τα 
ελη τοΙς μείξοόι 6χάφεϋινον ηεράύΐμά έύτιν, Βχει δ^ 6 
χόλπος νηβίδια τρία χαί ηρο^βραχή τίνα χαΐ χοιρα- 

15 δώδη ολίγα χατά τον παράηλονν. 

Έκπλεοντι ί' έν άριατερψ πολίχνη χαΐ * άλλος λίτ- 2 
μην Χερρονησιτών. Βκχεηαι γαρ έπί την με€ημβρίαν 
άκρα μεγάλη χατά τον παράπλονν εφεξής ^ μέρος ονόα 
της όλης χερρονηόον^ έφ' ^ ΐδρνταίπόλις Ήρακλεω- 

20 των άποικος των έν τω Πόντω , ανχο τούτο καλονμένη 
Χερρόνηόος, διέχονόα τον Τνρα παράπλονν ύταδίων 
τετρακιοχιλίων τετρακοόέων έν ^ το της Παρ^ένον 
ίερόν^ δαίμονος τ^νο^, ης έπώννμος χαΐ η άκρα η προ 
της πόλεως έ^τιν ίν αταδίοις εκατόν ^ χαλονμενη Παρ- 

^ ^ένιον^ έχον νέων της δαίμονος χαΐ ξόανον. μεταξύ δ% 
της πόλεως καΐ της αχρας λιμένες τρεις * εΙ&^ ή παλαιά 
Χερρόνηοος χατεϋκαμμένη καΐ μετ αντην λιμην ύτε- 
νόβτομος^ «αθ' ονμάλιϋταοΙΤαϋροι^Σχν^ικον^Η^ος^ 
τάλΐ]6τήριαϋννί<ίταντο τοΓυ καταφενγονΰιν έ% αντόν 

30 έπιχειρονντες* καλείται δΐ όνμβόλων λιμην. ο^ο$ $έ 
ποιεί προς άλλον λιμένα Κτενονντα χαλονμενον τεΧ" 
ταράκοντα όταδίων ίβ^μόν οντος ί' έότίν 6 Ιοϋ'μός ο 



424 — Ζ ~ 

χλείωντην μακράν χερρόνη0ον, ην Ιφαμεν της μεγά•- 
λης χερρονήσον μέρος ^ Ιχονόαν έν αντ'^ την ομωνν^ 
μως λεγομενην ηόλνν Χερρόνηόον. 
3 ^ΰτη ΰ' ην πρότερον αυτόνομος , πορ%•ονμένη 6ε 

νπο των βαρβάρων ήναγκά^^η ηροβτάτην ίλέ0^αι(> 
€.^09Μιϋ•ριβάτην τον Ενπάτορα^ οτρατηγιώντα ίτίΐ τους 
νηΐρ τον Ιύ^μον μέχρι Βορνΰύ'ένονς βαρβάρους - ταντα 
ί ' ην έπΙ 'Ρωμαίονς παραϋχενη. εκείνος μ^ν ονν κατά 
ταύτας τάς έληίδας αΰμενος πέμψας εΙς την Χερρόνη- 
βον βτρατιάν Άμα προς τε τους Σκύλας έπολέμει ΣκΙ- 10 
λονρόν τε καΐ τους Σκιλονρον Λα0ας τους περί Πά- 
λακον^ ους Ποαειδώνιος μεν πεντήκοντα φηΟίν^Απολ- 
λωνέδης δε όγδοήκοντα • αμα δΐ τούτους τε έχειρϋάΰατο 
βία καΐ Βύόπόρον χατεότη κύριος παρ^ έκόντος λαβών 
Παιριοάδου του κατέχοντος, έ^ εκείνον δη τον χρόνου 16 
τοϊς τον Βοόπόρον δννάσταις η των Χερρονηύιτών 
πόλις νπηκοος μέχρι ννν έβτι. το ί' ΐ6ον 6 Κτενονς 
διέχει της τε των Χερρονη0ΐτών πόλεως και τον βνμ- 
βόλων λιμένος. μετά δΐ τον ονμβόλων λιμένα μέχρι 
Θεοδοσίας πόλεως η Τανρικη παραλία^ χιλίων πον 0τα- 20 
δίων το μήκος ^ τραχεία καΐ όρ^^νή καΐ χαταιγίζονοα 
τοϊς βορέαις ΐδρνται. πρόκειται ί' αντής άκρα πολύ 
προς το πέλαγος και την μεαημβρίαν έκκειμένη κατά 
Παφλαγονίαν καΐ *Άμαθτριν πόλιν^ καλείται δ^ Κριοϋ 
μέτωπον, αντίκειται δ' αύτν} το των Παφλαγόνων^ 
άκρωτηριον η Κάραμβις το διαιρούν εΙς πελάγη δύο 
τον Εΰ^εινον πόντον τφ εκατέρω%•εν ύφιγγομένω 
πορ^μω, διέύτηκε δ' η Κάραμβις της μίν των Χερρο- 
νηύιτών πόλεως ϋταδίους δισχιλίουςκαίπεντακοόίους, 
του δΐ Κριού μετώπου πολύ έλάττους τον αριθμόν 'ΒΟ 



7. ρο8ΐ βαρβάρους: χοτΐ του Άδρϊον 



— ζ— 425 

ύνχνοί γονν των δία^λ€νσάντων τον πορ^μόν αμα 
φαοΐν ΙδΒϊν άμφοτέρας ίχατίρω^ίν τάς άκρας, έν δ^ 
ττί ορεινή των Ταύρων χαΐ το ορός έύτίν 6 Τραπεζονς^ 
ομώννμον ττ} πόλεί τή ηερί την Τιβαρανζαν χαΐ την 
^Κολχίδα* χαΐ άλλο δ' έατίν ορός Κιμμέριον κατά την 
αννην ορεινην, δνναβτενβάντων ποτ\ των Κιμμερίων 
έν τφ Βοϋπόρφ * χαθ' ο χαΐ Κιμμερικος Βόϋπορος κα- 
λείται του πορύ'μον πάν ο επέχει το ύτόμα της Μαι-- 

10 Μετά δϊ την όρεινην την λε%%•εΐ6αν η θεοδοΰία 4 
κείται πόλις^ πεδίον ενγεων ίχονΰα χαΐ λψένα νανοι 
καΐ εκατόν άτ^ηίίίίοι/• οντος δ\ ορός ην πρότερον της 
των Βοϋποριανών καϊ Ταύρων γης' καΙ η έξης δ^ έύτίν 
ενγεως χώρα μέχρι Παντικαπαίον , της μητροπόλεως 

Ι^τών Βο6ποριανών ιδρυμένης έπϊ τφ ύτόματι της Μαι- 
ώτιδος, Ι6τι δΐ το μεταΐ^ύ της Θεοδοόίας καΐ του Παν-- 
τικαπαίου ύταδίων περϊ πεντακούίων καΐ τριάκοντα^ 
χώρα πάόα αιτοφόρος^ κώμας §χου6α και πόλιν εύλί- 
μενον το Ννμφοίΐον καλούμενον. το δΐ Παντικάπαιον 

^ λόφος έβτΐ πάντη περιοικούμενος έν κνκλφ ύταδίων 
εϊκοΰι* προς εω δ* ίχει λιμένα καΐ νεώςΛα ούον τρι- 
άκοντα νεών, §χει δ^ καΐ άκρόπολιν κτίΰμα δ' έ6τι 0.310 
Μιληόίων, έμοναρχειτο δ^ πολύν χρόνον υπό δυνα- 
6τών των περί Αεύκωνα και Σάτυρον και Παιριβάδην 

26 αυτή τε καΐ αΐ πληβιόχωροι κατοικιαι πάύαι αΐ περϊ το 
ότόμα της Μαιώτιδος εκατέρωθεν μέχρι» Παιριαάδου 
τοϋ Μιθριδάτι^ παραδόντος την άρχην. έκαλοϋντο δε 
τύραννοι, καίπερ οΐ πλείους επιεικείς γεγονότες, άρ^ά- 
μ£ΐ/ο^ από Παιριύάδου καΙ Αεύκωνος, Παιριύάδης δΐ 

30χαΙ θεός νενόμιόταΐ' τούτφ δΐόμώνυμος καΐ 6 ΰότα- 
τος, ος ούχ οΐόςτε ων άντέχειν προς τους βαρβάρους 
φόρον πραττομένους μείζω τοϋ πρότερον Μιθριδάττι^ 



426 _ Ζ — 

τώ Ενχάτορί Λα(^δωχδ την άςίχην * ίξ εκείνου δ' η /3α- 
Οίλεια γεγενηταί'Ρωμαίίοις υπήκοος, χό (ύν ούν^υ^ν 
αχηής μέρος έ(ίτΙν έπΙ της ΕύρωΛης^ μέρος ΟΒ τν χ(ά ε%ϊ 
της ^Αΰίας. 

ι Το 61 ΰτόμα της Μαιωτιβος καλείται μεν Κιμμε- & 

ρικος Βόαηορος^ άρχεται 6$ από ^£^οι/ο^ πλάτους 
εβδομηκύντά που Σταδίων κα%'^ ο διαίρου0ΐν έκ των 
περί Παντικάπαιον τόπων εις την έγγντάτω πόλιν της 
^Α6ίας την Φαναγόρειαν ' τελευτα ί' εις πολύ βτενώ- 
τερονπορϋ'μόν. διαιρεί δ' 6 ΰτενωπός οντο^ την ^Αβίαν ίο 
από της Ευρώπης κα\ 6 Τάνανς ποταμός ^ καταντικρύ 
φεων από των άρκτων είς τε την λίμνην καΐ τό ύτόμα 
αυτής ' δύο δ' έχει τάς εις την λίμνην έκβολάς διεχού- 
όας αλλήλων όβον βταδίους έξηκοντα» ίΰτι δε καΐ πό- 
λις ομώνυμος τω ποταμω^ με^^Μίτοι^ των βαρβάρων ι^ 
^μττόρ&οι/ μετά τό Παντικάπαιον. εν άριβτερά δ* είσ- 
^ΛΰΌι/τί τόν Κιμμερικόν Βόβπορον πολίχνιόν έότι 
Μυρμηκιον έν εϋκο^ι όταδίοις από του Παντικαπαίου. 
του δ^ Μυρμηκίου διπλάαιον διέχει κώμη Παρθένων, 
καθ•' ην ότενώτατος 6 ε£απλους έότίν ο^ον ε1κο0ι 6τα-^ 
δίων^ έχων ά^ηικειμένην έν τχι^Αύία κώμην'Αχίλλειον 
καλουμένην. έντεϋ9•εν δ* εύ&υπλοία μεν έπΙ τόν Γ«- 
ναΐν καΐ την κατά τάς έκβολάς νηύον ΰτάδιοι διόχίλιοι 
διακόϋιοι^ μικρόν ί' υπερβάλλει του άρι&μοϋ τούτου 
πλέοντι παρά τήν'Ααίαν πλέον ί' η τριπλάσιον «/25 
άριβτερα πλέοντι μέχρι του Τανάιδος^ έν ω παράπλω 
καΐ ο ίό&μός ΐδρυται. ούτος μϊν ούν ο παράπλους έρη^ 
μος πάς 6 παρά την Εύρώπην, ο δ' έν δεξιά ουκ έρη- 
μος' 6 ίί αύμπας της λίμνης κύκλος ένακιύχιλίωνίβτο- 
ρεΐται σταδίων, η δ^ μεγάλη χερρόνηύος τ^η Πελοπον• 30 
νηύψ προβέοικε καΐ τό 0χήμα καΐ τό μέγε^ς. έχουϋι 
δ' αύτην οι του Βο0πόρου δυνάοται κεκακωμένην πα-- 



— ζ — 427 

6αν νηο των όννεχών ηολέμων. πρόχ^ρον ά' είχον 
ολίγην μεν την ηρος τφ ϋτόματί της Μαίύτιδος καΐ 
τφ ΠαντίκκΛαίφ μέχρι θΒοδούίας τών Βούηορίοαν τι;-€.311 
ραννοι^ την 6ί πλείατην μέχρι του Ιύ^μον ναΙ τον χόλ- 
δίτον τον Καρχινίτον Ταύροι^ 2^χι;θ^χόι/ Ι^νος• χαΐ 
εκαλεΐτο ή χ(άρ(χ Λκϋα αντη^ 6χεδ6ν όέτι χλΙ ή ίξω τον 
ίσϋ^μον μέχρι Βορναϋ'ένονς, μιχρα Σχν^ία' διάύ^το 
ηλήϋΌς των ένϋ'ένβε τιεραιονμένων τον τε Τνραν χαΐ 
τον 'Ίοτρον χαΐ έπόιχονντων την γην χαϊ ταντης ονχ 

10 ολίγη μιχρά προϋηγορεν^η Σχνϋ'ία , των θρακών τά 
μεν τρ βία 0νγχωρονντων τά δί τη κακίες τή$ χωράς* 
έλώδης γαρ έότινή πολλή αυτής. 

Της δε χερροι/ηΰου^ πλην της ορεινής της έπΙ τη 6 
^αλάτττι μέχρι Θεοδο<ί£ας, η γε άλλη πεδιας καΐ εϋγεώς 

Ι^έοτι πά6α^ 6ίτω δίκαι σφόδρα ευτυχής, τριάκοντα^- 
χουν αποδίδουσα δια του τυχόντος όρνκτοι; σχιζομένη. 
φόρον τε έτέλουν οκτωκαίδεκα μυριάδας μεδίμνων 
Μιϋ'ριδάτη , τάλαντα ί ' αργυρίου διακόσια συν τοΖς 
^ΑσιανοΙς χωρίοις τοΙς περί την Σινδικήν. καν τοις 

20 ηρόσϋ'εν χρόνοις εντεύθεν ην τά σιτοπομπεΐα τοϊς^Ελ- 
λησι, κα^άπερ έκ τής λίμνης αΐ ταριχεΐαι. Αεύχωνα 
δέ φασιν έκ τής Θεοδοσίας* Α%•ηναίοις πέμψαι μυριάδας 
μεδίμνων διακοσίας καΐ δέκα. οι δ* αύτοΙ ούτοι καΐ 
γεωργοί έκαλοϋντο Ιδίως δια το τους υπερκείμενους 

^νομάδας είναι , τρεφόμενους κρέασιν άλλοις τε και [π- 
πείόις^ Ιππείω δϊ καΐ τυρω καΐ γάλακτι καΐ οξυγάλακτι 
(τοϋτο δΐ καΐ οψημά έστιν αύτοΐς κατασκευασ^'έν 
πως)' διόπερ 6 ποιητής απαντάς είρηκε τους ταύτη 
γαλακτοφάγους. οΐ μϊν ουν νομάδες πολεμισταΐ μάλ- 

30 λόν είσιν ή ληστρικοί, πολεμοϋσι δ^ υπίρ των φόρων, 
έπιτρέψαντες' γαρ έχειν την γην τοΙς έ%έλουσι γεωρ- 
γεΐν άντΙ ταύτης άγαπώσι φόρους λαμβάνοντες τους 



428 — Ζ — 

βυντεταγμένονς μετρίους τινάς^ ονκ εις ^εριουβίαν 
άλλ^ εις τά εφήμερα καΐ τα αναγκαία του βίου* μη δι- 
δόνχων δί αντοΐς πολεμονύνν. ούτω δ% καΐ δικαίους 
αμα και άβιους 6 ;το&3}τΐ}$ είρηκε τους αντοι)^ τούτους 
άνδρας^ έηεΐ των γε φόρων άηευτακτουμένων ούδ' 6 
αν κα%•ί6ταντο εΙς πόλεμον. ουκ άπευτακτοϋοι δ' οΐ 
δυνάμει ηεποι&ότες, ωύτε η άμύναα&αι ^ΰ^δίως έηιόν- 
τας η κωλϋύαί την Ιφοδον ' κα^άπερ'Άβανδρον ^το^ΐ}- 
ύαΐ φηύιν 'Τψικράτης^ άποτειχίύαντα τον Ι0^μ6ν της 
χερρονηοου τον προς τ^ Μαιώτιδι τριακοσίων οντά ΙΟ 
καιέ^ήκονταοταδίων^ έηιοτηβαντα πύργους^ κα&* ίκα- 
6τον ΰτάδιον ενα, οΐ δ\ γεωργοί ταιίτ^ μϊν ημερωτε- 
ροί τε αμα και πολιτικώτεροι νομίζονται είναι , χρήμα- 
τιΰταί δ' οντες καΐ ^αλαττης απτόμενοι λτ^ατηρίων 
0.312 ονχ ατιεχονται^ ούδ^ των τοιούτων αδικιών καΐ πλεο-ΐ5 
νεξιών» 
7 Προς δε τοις καταρι^μη&εΐΰι τόποις έν τη χερ- 

ρονήαφ καΐ τά φρούρια ύηήρξεν^ α κατεόκεύαβε Σκί- 
λουρος και οί Λαίδες ^ οΐύηερ καΐ ορμητηρίοις έχρώντο 
ηρος τους Μι^ριδάτου ότρατηγούς, Παλάκιον τβχαΐ20 
Χάβον καΐ Νεάπολις- ην δε καΐ Εύπατόριοντι^ κτί- 
ααντος ^ιοφάντου^ [του] Μι^ριδάτου ύτρατηγοϋ, 
' εύτι ί ' άκρα διέχουβα του των Χερρονηύιτών τείχους 
ο(ίον ηεντεκαίδεκα αταδίους, κόλπον ποιοΰαα ευμε- 
γέθη νεύοντα προς την πάλιν τούτου δ' υχέρκειται2ό 
λιμνοθάλαττα άλοπηγιον ^χουβα' ενταύθα δϊ καΐ 6 
Κτενοϋς ην. ΐν' ούν άντέχοιεν, οΐ βαβιλικοϊηολιορ- 
κούμενοι τ^ τε άκρα τ^ λεχθείβτι φρουράν έγκατέατη- 
ΰαν τειχίοαντες τον τόπον ^ καΐ το ατό μα του κόλπου 
το μέχρι της πόλεως διέχωβαν, ωύτε πεξεύεοθαι $α- ^ 
δίως και τρόπον τινά μίαν είναι πόλιν έξ άμφοΐν • έκ 
δΐ τούτου ζ^ον άπεκρούοντο τους Σκύθας. έπεί δΐ καΐ 



Οί9ίίίζθά ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



— ζ — 429 

τω διατειχίβματι τον ίβ^μον τον ηρός τω Κτενονντι 
προσεβαλον καΐ την τάφρον ένέχονν καλάμφ, το μεϋ'' 
ημέραν γεφνρω%'ϊν μέρος ννκτωρ ενεηίμηραϋαν ο[ 
βα0ΐλικο1 κάΙ άντεΐχον τέως εως έπεκράτηοαν» και ννν 
δ νΛο τοίς των Βοσπορανών βαοιλεν(ίίν, ονς αν'ΡωμαΙοι 
κατα0τή0χύ0ιν ^ αηαντά έβτιν, 

"Ιδιον δ% τον Σκν^ικον καΐ τον Σαρματικον παν- 8 
τος Ιϋ'νονς το τονςΐηπονς έκτέμνειν ενπει^είας χάριν ' 
μικροί μ^ν γάρ εΐβιν^ ο^εΐς 6ί βφόδρα καΐ δνσπει%'εΐς. 

10 ^ηραι δ' εΐβΐν έν μ\ν τοις ελεβιν έλάφων καΐ ονάγρων^ 
έν δΐ τοζς ηεδίοις ονάγρων καΐ δορκάδων. ίδιον δέ τι 
και το άετον μη γίνεο^αι έν τοΙ^ς τόπο^^ τούτοις. Ιβτι 
δε των τετραπόδων ο καλούμενος κόλος^ μεταξύ έλά-- 
φον και κριον το μέγεϋ-ος, λενκός^ οξύτερος τούτων 

15 '^φ δρόμω^ πίνων τοις φώ&ωβιν εις την κεφαλήν^ είτ' 
έντεν%•εν εις ημέρας ταμιεύων πλείονς ωοτ έν τη άνύ- 
δρω νέμεύ%•αι φαδίως. τοιαύτη μεν η έκτος 'Ίϋτρον 
πάβα η μεταΐ^ν τον 'Ρηνον καΐ τον Τανάιδος ποταμού 
μέχρι της Ποντικής ^αλάττης καΐ της Μαιώτιδος, 

20 Αοιπη ί' έβτΐ της Ευρώπης η εντός "Ιατρον καΐ 5 

της κύκλω ^αλάττης, άρξαμένη από τον μνχον τον 
^Αδριατικον μέχρι τον [ερον ύτόματος τον "Ιβτρον^ έν 
^ Ιύτιν η τε Ελλάς καΐ τα των Μακεδόνων καΐ των 
^Ηπειρωτών ί^νη καΐ τα νπ\ρ τούτων προς τόν'Ίβτρον 

2δ καθήκοντα και προς την έφ* έκάτερα %'άλατταν την τε 0.315 
^Αδριατικην και τηνΠοντικην^ προς μίν τηνΆδριατι- 
κην τα 'Ιλλνρικά^ προς δε την ετέραν μέχρι Προποντίδος 
καΐΈλληαπόντον τα ® ρακιά καΐ εϋτινα τούτοις αι/α- 
μέμικται Σκνϋ•ικά η Κελτικά, δει δ' από τον "Ιύτρον 

30 "^ην άρχην ποιήβααϋ^αι τα εφεξής λέγοντας τοις περιο- 
δενϋ•εΐοι τόποις ' ταντα ί' Ιβτι τα όννεχή τή ^Ιταλία τε 
καΐ ταΐς "Αλπεβι καΐ Γερμανοί^ς καΐ Αακοΐς καΐ Γέταις, 
δτκΑΒο II. 3 



430 — Ζ — 

δίχα ό' αν τΐξ και ταντα διελοί' τρόπον γάρ τίνα τω 
'Ίότρω παράλληλα έύτι τά τ€ Ιλλυρικά καΐ τα Παιο- 
νικά χαΐ τά Θράκια ορη^ μίαν ηως γραμμήν αποτε- 
λούντα διηκουοαν άπο του Άδρίου μέχρι προς τον 
Πόντον ' ης προβάρκτια μεν έΰτν μέρη τά μεταξύ τον 5 
"ΐ6τρου καΐ των ορών , προς νότον ί' η τε'Ελλάς καΐ η 
αυνεχης βάρβαρος μέχρι της ορεινής, προς μεν ούν 
τφ Πόντω το ΑΪμον ίοτιν ορός , μέγιβτον των ταύττι 
καΐ ύψηλότατον , μέαην πως διαιρούν την Θράκην* αφ 
ου φηΰι Πολύβιος άμφοτερας κα&οράοΰ'αι τάς ^αλάτ- 10 
τας^ ουκ άληΘ^ή λέγων καΐ γάρτο διάβτημα μέγα το 
προς τον '^^δρίαν καΐ τά έπιΰκοτοϋντα πολλά, προς δε 
τώ^Αδρία παβαη ^Αρδία 0χεδόν τι, μέβη δ' η Παιονία 
καΐ αύτη πάβα νψηλψ έφ' εκάτερα δ' αυτής έπΙ μϊν τά 
Θράκια η "Ροδόπη όμορεζ^ ύψηλότατον ορός μετά τον 15 
Αίμον^ έπΙ δΐ %•άτερα προς αρκτον τά ^Ιλλυρικά ήτε 
των Αύταριατών χώρα καΐ ή Ααρδανική, λέγωμεν δη 
τά Ιλλυρικά πρώτα βυνάπτοντατφ τε'ΊϋτρωκαίταΙς 
Άλπεύιν^ αϊ κ^Γι/τα^ μεταΐ^ύ τής ^Ιταλίας καΐ τής Γερμα- 
νίας^ άρξάμεναι άπο τής λίμνης τής κατά τους ^βινδο-- 20 
λικούς καΙ'Ραιτούς καιΈλβηττίους. 
2 Μέρος μϊν δη τι τής χώρας ταύτης ήρήμωσαν οί 

^ακοί καταπολεμψίαντεςΒοίους καΐ Ταυρίόκους^ ίϋ'νη 
Κελτικά τά υπό Κριταΰίρφ, φάόκοντες είναι την χω- 
ράν ύφετέραν^ καίπερ ποταμού διείργοντος του Πα- 25 
ρίϋου^ ρέοντος άπο των ορών έπΙ τον "Ιβτρον κατά 
τους Σκορδιβκους καλουμένους Γαλατάς ' καΐ γάρ ού- 
τοι τοΙς ΊλλυριχοΙς §ΰνεύι καΐ τοίς Θρακίοις άναμϊξ 
φκηααν άλλ' εκείνους μϊν οΐ Αακοι κατέλυόαν ^ τού- 
τοις δϊ καΐ όυμμάχοις έχρήόαντο πολλάκις, το δε λοι- 30 
πόν Ιχουόι Παννόνιοι μέχρι Σεγεβτικής καΐ "Ιβτρου 
προς αρκτον καί εω * προς δϊ ταλλα μέρη έπΙ πλέον 



— ζ— 431 

διατ(£νονόιν. η όΐ ΣεγεότΜη ΛΟλί£ έοτΐ Παννονίων έν 
ανμβολ'^ ποταμών πλεωνων, απάντων πλωτών, εν^ 
φυες ορμητήρων τψ πρ6$ ^αχού$ πολέμφ * νποπέ- 
πτωκε γαρ ταΐς "^ίληεβίν, αϊ διατείνονόι μέχρι των Ία- 
5 πόδων^ Κέλτικου τε αμα κανίλλυρικοϋ ίϋ'νονς • ^ντίΐ5-0.314 
ϋ-εν δ^ χαΐ ποταμοί ^έονΰι πολύν καταφέροντες εΙ$ αν^ 
την τον τε άλλον καΐ τον έκ ττ^ς ^Ιταλίας φόρτον. εΙς 
γαρ Νανπορτον ίξ ^^ίκνληίας νπερτιΛεΙόι την 'Όκραν 
είοΐ ΰτάδίοι τριακόύιοι πεντήκοντα , εΐζ ην αΐ αρμάμα- 

ίΟξβΐ κατάγονταν, των Τανρίΰκων ονβαν χατοικίαν 
ενιοί δΐ πεντακοαίονς φαβίν, η Λ* "Οκρα ταπεννότατον 
μέρος τώνΖ/ίλπεών έΰτι τών διατεινονόών από της 
'Ραιτικης μέχρι- Ιαπόδων εντεύθεν ί' έ^μίρεται τα ορη 
πάλιν εν τοϊς ^1άπο6ΐ καΐ καλείται "Αλβια, ομοίως δϊ 

15 καΐ έκ Τεργέβτε κώμης Καρνικής νπέρΰ^εΰίς έοτι δια 
τής'Όκρας εΙς έλος Αονγεον καλού μενον. πληύίον δΐ 
τον Νανπορτον ποταμός έ6τι Κορκόρας 6 δεχόμενος 
τα φορτία' οντος μεν ούν εις τον Σάβον εμβάλλει, 
εκείνος θ' εις τον Αράβον, ο δϊ εις τον Νόαρον κατά 

20 την Σεγεΰτικήν. εντεύθεν ί' ήδη 6 Νόαρος * πλήΘ^ει 
προΰλαβών τον δια τών 'Ιαπόδων ^έοντα έκ τον Άλ- 
βίον ορονς Κόλαπιν ονμβάλλει τφ ΑανονΙφ κατά τονς 
Σκορδΐ0κονς, 6 δΐ πλους τά πολλά τοις ποταμοΐς έπΙ ^ 
τάς άρκτους έΰτίν οδός ί' από Τεργέϋτε έπΙ τόν Αα- 

25 νονιον σταδίων ο6ον χιλίων καΐ διακοόίων. έγγνς δΐ 
της Σεγεότικής έβτι και ή Σιΰκία φρονριον και Σίρ- 
μιον έν όδώ κείμεναι τι^ εΙς ^Ιταλίαν, 

"ΕΖ&νη ί' έ0τι τών Παννονίων Βρενκοι καΓΑνδι- 3 
ζήτιοι καΐ Αιτίωνες καΐ Πειρονβται καΐ Μαζαΐοι καΐ 

30 /άαιβιτιαται , (ύν Βάτων ήγεμών, καΐ άλλα άόημότερα 
μικρά, α διατείνει μέχρι Δαλματίας όχεδόν δέ τι καΐ 
Άρδιαίων Ιόντι προς νότον απαΰα ί' ή από τον μν- 

3* 



432 — Ζ — 

χον τον *Α^^^ον παρηκον0α ορεινή μέχρι τον 'Ρίζονι- 

κον κόλπον καΐ της ^Αρδιαίων γης μεταξν Λί- 

ητονϋα της τε ^αλάττης κάΙ των Παννονίων έ&νών. 
ΰχεδον δε τι κάΙ έντεν%'εν την άρχην ποιητέον της ΰνν- 
εχονς περιοδείας άναλαβονόϊ μικρά των λεχθέντων 5 
πρότερον. ίφαμεν ά' έν τ^ περιοδεία της Ιταλίας 
^Ίατρονς είναι πρώτονς της 'Ιλλνρικής παραλίας βννε- 
χεις τχι Ιταλία καΐ τοις Κάρνοις^ και διότι μέχρι Πόλας^ 
Ιϋτρικης πόλεως^ πρ'οήγαγον οί νϋν ηγεμόνες τονς 
της Ιταλίας ορονς. οντοι μίν ονν περί οκτακοοίονς 10 
αταδίονς εΐοΐν άπο τον μνχον, τοϋοντοι δ* εΐύΐ καΐ από 
της άκρας της προ των Πολών έπΙ Αγκώνα έν δε^ια 
έχοντι την ^Ενετικήν. 6 δε πας Ιατρικός παράπλονς 
χίλια τριακόβια. 
4 Έί,ης δ' έΰτίν 6 Ίαποδικός παράπλονς χιλίων ατα- 15 
δίων ΐδρννται γαρ οΓΐάποδες έπΙ τω^Αλβίφορειτε- 
λενταίω των "Αλπεων όντι νψηλω όφόδρα , τ'η μΙν έπΙ 
τονς Παννονίονς και τόν'Ίύτρον κα^ηκοντες τχ^ δ' έπΙ 
τον Άδρίαν^ αρειμάνιοι μΙν έκπεπονημένοι δε νπό 
τον Σεβαστού τελέως' πόλεις δ' αντών Μέτονλον20 
ΟΜδ^Αρονπξνοι Μονήτιον 'βένδων * λνπρά δε τα χωρία, και 
ζεια καΐ κέγχρω τα πολλά τρεφομένων 6 δ' οπλισμός 
Κελτικός ' κατάστικτοι δ' ομοίως τοΙς Άλλοις Ίλλνρι- 
οΓ5 καΐ Θραξί. μετά δε τον των Ίαπόδων 6 Αιβνρνικός 
παράπλονς έβτί^ μείζων τον προτέρον σταδίοις [πεν- 2δ 
τακοβίοις] , έν δ\ τω παράπλψ ποταμός φορτίοις ανά- 
πλονν έχων μέχρι Ααλματέων, καΐ Σκάρδων Αιβνρνη 
πόλις, 
δ Παρ' ολην δ' ην είπον παραλίαν νηβοι μεν αΐ 

'Αφνρτίδες, περί ας η Μήδεια λέγεται διαφϋ'είραι τόν^ 
άδελφόν^Αψνρτον διώκοντα αντήν. έπειτα η Κνρι- 
κτικη κατά τονς 'Ιάποδας ' εΙ&•' αι Αιβνρνίδες περί τίτί- 



— ζ - 433 

ταράκοντκ τον αριθμόν είτ αλλαν νη0οι, γνωριμώ-- 
ταται ί' "Ιβαα^ Τραγούρίον^ 'Ιββέων χτίομα^ Φάρος η 
ηρότερον Πάρος ^ Πάριων κτίσμα , ίξ ης ^ημήτρως 6 
Φάριος. είτα η των ^αλματέων παράλια καΐ το εηΐ" 
5 νειον αυτών Σάλων, Ιότι δΐ των πολύν χρόνον πόλε- 
μηοάντων προς^Ρωμαίονς το ί^νος τοντο' κατοικίας 
ί' 1(ίχεν αξιόλογους εις πεντήκοντα^ ων τινάς καΐ πό- 
λεις^ Σάλωνα τεκαίΠρώμωνα καΐ ΝινΙαν και Σινώ- 
ηον τό τε νέον καΐ το παλαιόν , ας ένέπρηΰεν 6 Σέβα- 

10 ΰτός. Ιβτι β^ καΐ Άνδήτριον έρυμνον χωρίον^ ^έλμιον 
δ^ μεγάλη πόλις^ ης έπώνυμον τό ίϋνος' μικράν Λ' 
έποίηβε Νααικας καΐ το πεδίον μηλόβοτον δια την πλε- 
ονεξίαν των άνϋ'ρώπων. Ιδιον δε των ^αλματέων το 
δια οκταετηρίδος χώρας άναδαΰμόν ποιεΐβ^αΐ' το δε 

\όμη χρή6%αι νομίβμαβι προς μ\ν τους εν τ^ παραλία 
ταύττι Ιδιον ^ προς άλλους δ\ των βαρβάρων πολλούς 
κοινόν, "Αδριον δϊ δρο^ έβτΐ μίύην τέμνον την ^αλμα- 
τικήν , την μίν έπι^αλάττιον την ί' έπΙ ϋ'άτερα. «ίθ' 
ό Νάρων ποταμός και οίπερί αυτόν ^αόριξοι καΓ^ρ- 

20διαΐοι καΐ Πληραΐοι^ ων τοις μεν πληβιάζει νή0ος η 
μέλαινα Κόρκυρα καλούμενη καΐ πόλις^ Κνιδίων κτί- 
σμα 5 τοις δ^ ^Αρδιαίοις η Φάρος^ Πάρος λεγομένη προ- 
τερον ' Πάριων γάρ έβτι κτίομα. 

^βαρδαίους ί ' οί ΰβτερον έκάλεααν τους ^Αρδιαί- 6 

25 ους ' άπέωααν ί ' αυτούς εΙς την μεβόγαιαν από της 
%αλάττης ^Ρωμαίοι , λυμαινομένους αυτήν δια των λτ^ 
ύτηρίων^ καΐ ήνάγκαόαν γεωργεΐν. τραχεία δε χωρά 
χαΐ λυπρά καΐ ου γεωργών ανθρώπων ^ ώότ 'έξέφϋ^αρ- 
ται τελέως [τό ε^νος] , μίκ(>οί) ά^ καΐ έκλέλοιπε. τούτο 

30 ί^ καΐ τοις άλλοις ί%νεβι τοΙς ταύττι όυνέβη * οί γάρ 
πλείστον δυνάμενοι πρότερον τελέως έταπεινώ^ηΰαν 
καΐέξέλιπον^ Γαλατών μ^ν ΒοΐοικαΙ Σκορδί<5ται, '/λ- 



434 — Ζ — 

λυριών δε Ανταρι&ταί χαΐ Άρδίαΐοί καΐ ^αρβάνιοι, 
Θρακών δΐ Τριβαλλοί^ νπ αλλήλων μεν έξ αρχής, 
Ο,^Ιβνατερον δ* νπο Μακεδόνων καΐ 'Ρωμαίων έκπολεμον- 
μενοι. 

7 Μετά ί ' ονν την των ^Αρδιαίων καΐ Πληραιων 5 
παραλίαν 6 ^Ριζονικος κόλτίος έότΐ χαΐ 'Κξων χόλις 
καΐ άλλα ηολίχννα^ κάί ^ρίλων ποταμός άνάπλονν 
Ιχων προς εω μέχρι της ^αρδανικής, η ύυνάπτει 
τοϊς Μακεδονικοΐς ξ%'νεΰι καί τοϊς Παιονικοΐς προς 
μεΰημβρίαν^ κα^άπερ κάί οΐ Ανταριάται καΐ ^ααα- 10 
ρήτίοι, άλλοι κατ άλλα μέρη ύννεχείς «ΛΑι^Άο^^ ον- 
τες καΐ το% Αύταριάχαις. των δ^ /Ιαρδανιατών είόι 
καΐ οΙΓαλάβριοι^ παρ οίς ... πόλις αρχαία, καΐ οί βον- 
νάται, [οΐ] Μαίδοις 19'νει θρακίω προς ίω ύννάπτον- 
6ιν. άγριοι ό' δντες οΐ /Ιαρδάνιοι τελέως, ώ<τθ' νΛ015 
ταΐς κοπρίαις 6ρν%αντες 0πήλαια έντανθ^α δίαιτας ποι- 
έΐΰϋ'αι, μοναικής ί' όμως έπεμελήϋ'ηύαν άεΐ χρώμε- 
νοι και ανλοΐς και 7θΓ|? ένταχοΐς οργάνοις. ούτοι μ\ν 
ονν έν ττΐ μεβογαία' μνηό^ηΰόμεϋ^α ί' αυτών καΐ 
ν0τερον. 20 

8 Μετά δε τον'Ριξονικον κόλπονΑίύόος έατί πόλις 
καΐ *Ακρόλι06ος και *Επίδαμνος Κερκυραίων κτίαμα, ή 
νυν ^υρράχιον ομωνύμως τ^ χερρονή0φ λεγομένη 
ίφ' ηςΐδρυται. εΐ^"^ ο^Αψος ποταμός καΐ 6 ^Αωος, έφ' 

φ ^Απολλωνία πόλις εύνομωτάτη, κτίσμα Κορινθίων 2ό 
καΐ Κερκυραίων, του ποταμού μίν απέχουσα βταδίους 
δέκα της ^αλάττης δ% εξήκοντα. τον δ ' *Άωον ΑΙαντα 
καλεϊ ^Εκαταίος καί φησιν άπο τον αύτον τόπου τοϋ 
περΙΑάκμον , μάλλον δ% τοϋ αυτού μυχού, τόν τε'Ίνα- 
χον φεΐν εΙςΆργος προς νότον καΐ τον ΑΙαντα πρός^ 



17. αηΐ6 ΜΪ: μουσιιωις 



— ζ - 435 

έόχέραν καΐ προς τον Άδρίαν. έν δε τ^ χώρα των ΆλοΧ- 
λωνιατών χαλΒΪταί τι ννμφαΐον πέτρα 4' έοτΐ ηϋρ 
άναδνδονύα^ νπ^ ανττ^ δ\ χρήναι ^ίουόι χλιαρού καΐ 
άύφάλτον , καιομένης, ώς είχός^ της βώλου της άαφαλ" 
5 τίτιδος ' μέταλλον δ' αυτής ίοτι πληβιον έπΙ λόφου • 
το δί τμη%•ϊν έκηληροϋται, ηάλιν τω χρόνφ^ της έγχων- 
νυμένης εις τα ορύγματα γης μεταβαλλούαης εις αόφαλ-^ 
τον^ ως φηβι Ποόειδώνιος. λέγει δ^ εκείνος καΐ την άμ- 
πελΐτιν γην άόφαλτώδη την έν Σελευκείί^ ττ} Πιερία 

10 μεταλλευομένην ακος της φ^ειριώϋης αμπέλου * χρι- 
ύ^εΐόαν γαρ μετ ελαίου φϋ'ειρειν το %•ηρίον ηρίν έπΙ 
τους βλαστούς της ^ίζης άναβήναι* 'τοιαύτην δ' εύρε- 
ση ναι καΐ έν 'Ροίω πρυτανεύοντος αυτούς πλείονος 
δ' ελαίου δείβ^αι, μετά ί' Άπολλωνίαν Βυλλιακή και 

Ιξ^^Λρικον κίά το έπίνειον αυτού 6 Πάνορμος καΐ τα Κε- 
ραύνια δρη , η αρχή του στόματος του Ιονίου κόλπου 
καΐ του ^Αδρίου, 

Το μϊν ούν βτόμα κοινόν αμφοίν έύτι , διαφέρει 9 
ΰί ο Ιόνιος διότι του πρώτου μέρους της ^αλάττηςΟΜ7 

^ταύτης όνομα τοϋτ' έότίν^ 6 δ* ^Αδρίας της εντός μέχρι 

του μνχοϋ, νυνί δε καΐ της ϋυμπάϋης. φηαΐ ί' ο Θεό- 

' πομπός των ονομάτων το μίν ηκειν από ανδρός ηγη- 

ύαμένου των τόπων έξ'Ίόύης το γένος, 1;όν ^Αδρίαν 

δϊ ποταμού έπώνυμον γεγονέναι. ύτάδιοι δ* από των 

25 Αιβυρνών έπΙ τα Κεραύνια μικρφ πλείους η διβχίλιοι, 
Θεόπομπος δί τον πάντα από τού μυχού πλουν ημε- 
ρών ^ξ είρηκε, πεζτ} δ^ τό μήκος της ^Ιλλυρίδος καΐ 
τριάκοντα ' πλεονάξειν δέ μοι δοκεΐ. καΐ άλλα δ' ου 
πιβτά λέγει, τό τε βυντετρήό^αι τα πελάγη από 

30 τον εύρίόκεό^'αι κέραμόν τε Χϊον καΐ Θάόιον έν τω 
Νάρωνι , καΐ τό αμφω κατοπτεύεϋ&αι τα πελάγη από 
τίνος ορούς, καΐ των νή^ων των Αιβυρνίδων * τιϋ•είς, 



436 — Ζ — 

ωατε κνκλον Ιχαν όταδίων καΐ πεντακοόίων, και το τον 
'Ίβτρ9ν ένΐ των ότομάτων εις τον ^Αβρίαν έμβάλλειν. 
τοιαύτα 6ε καΐ του Έρατοαϋ^ενονς Ινια ηαρακούοματά 
έβτι λαοδογματικά ^ κα^άτιερ Πολύβιος φηύι καίπερί 
αυτού καΐ των άλλων λέγων όυγγραφεων, 5 

10 Τον μίν ούν ηαράηλουν άπαντα τον ^Ιλλυρικον 
ΰφόδρα εύλίμενον είναι ύυμβαίνει και έξ αυτής της 
αυνεχοϋς ^ηόνος και έκ των πληόίον νήόων ^ υπεναν- 
τίως τφ ^Ιταλικψ τφ άντικειμένψ άλιμένφ οντί' άλεει- 
νο\ δ\ καί χρηατόκαρποι ομοίως ' έλαιόφυτοι γαρ καΐ 10 
εύάμπελοι^ πλην εΐ τίπου 0πάνιον έκτετράχυνται τε- 
λέως, τοιαύτη δ^ ούόα ώλιγωρείτο πρότερον η 'Ιλλυ- 
ρικη παραλία ^ τάχα μίν καΐ κατ αγνοιαν της αρετής^ 
το /κει/το^ πλέον δια την αγριότητα των ανθρώπων και 
το λγιοτρικον ΙϋΌς, η δ' υπερκείμενη ταύτης πάσα 15 
ορεινή καΐ ψυχρά καΐ νιφόβολός έβτιν ^ ήδϊπροΰάρ- 
κτύο^ καί μάλλον , ωβτε κα\ των αμπέλων ΰπάνιν είναι 
καί έν ταΐς ύφώόεόι καί έν τοίς έπιπεδωτέροις. οροπέ- 
δια ί' έοτΐ ταύτα α κατέχουύιν οΐ Παννόνιοι^ προς 
νότον μεν μέχρι ζίαλματέων καί ^Αρδιαίων διατείνοντα^ 20 
προς αρκτον δ^ έπΙ τον'Ίβτρον τελευτώντα^ προς εω 

δ\ Σκορδίόκοις 6υνάπτοντα τ^ ίΙ παρά τά ορη 

των Μακεδόνων καΐ Θρακών. 

11 Αύταριάται μ\ν ούν το μέγιατον καΐ αριύτον των 
Ιλλυριών ίϋ'νος ύπήρξεν ^ ο πρότερον μίν προς^Αρδι- 20 
αίους βυνεχώς έπολέμει περί αλών έν με^ορίοις πη- 
γνυμένων έ^ ύδατος ^«Όι/το^ υπό αγκει τινί τού Ιαρος ' 
άρυόαμένοις γάρ καί απο^εΐβιν ημέρας πέντε έξεπή- 
γνυντο οι αλες. βυνέκειτο δΐ παρά μέρος χρή0ϋ'αι τω 
άλοπηγίφ^ παραβαίνοντες δε τά Συγκείμενα έπολέ-^ 

Ο,^ΐΒμουν καταότρεψάμενοι δέ ποτέ οΐ Αύταριάται Τρι- 
βαλλούς από Αγριάνων μέχρι τον ^Ιότρου κα^ήκοντας 



— ζ ~ 437 

'ημερών ηεντεκαίδεκα οδον επήρξαν καΐ των άλλων 
Θρακών χβ καΐ Ιλλυριών • κατελνΟ^ηβαν δ' υπό Σκορ- 
δίακων πρότερον^ νβχερον δ^ νηό ^Ρωμαίων ^ οϊ καΐ 
τους Σκορδίύκους αυτούς κατεπολέμηααν πολύν χρό- 

5 νον Ιϋχύααντας. 

^Ώιΐκηβαν δ' οντοί- παρά τον'Ίβτρον δι^ηρημένοί 12 
δίχα, οΐμεν μεγάλοι, Σκορδίοκοί καλούμενοι οΐ δΐ μι- 
κρού ' οΐ μϊν μεταξύ δυείν ποταμών έμβαλλόντων εις 
τόν'Ιατρον^ του τε Νοάρου του παρά την Σεγεατικην 

10 ρέοντος καΐ τοϋΜάργου (τίνες δεΒάργον φααίν) , οί ίέ 
μικροί τούτου πέραν ^ αυνάπτοντες Τριβαλλοΐς καΐ 
ΜυΰοΖς, είχον δΐ κάί των νήαων τινάς οί Σκορδίύκοι ' 
έπΙ τοΰοϋτον δ' ηύξήΟι^οαν ώ0τε και μέχρι των ^Ιλλυ- 
ρικών καΐ τών Παιονικών καΐ Θρακίων προήλ^ον 

Ιδόρίον κατέοχον ούν καΙ τάς νήαους τάς έν τφ'ΐΰτρω 
τάς πλείους^ ηααν δε καΐ πόλεις αύτοϋς'Εόρτα καΐ Κα- 
πέδουνον. μετά δε την τών Σκορδίόκων χώραν παρά 
μεν τον 'Ί^τρον η τών Τριβαλλών καΐ Μυΰών ίύτιν^ 
ων έμνηβ^ημεν πρότερον^ καΐ τά ελη τά της μικράς 

20 καλούμενης Σκυ^έας της έντός"ΐ6τρου ' και τούτων 
έμνήό^μεν. ύπεροικοϋύι δ' ουτοΙ τε καΐ Κρόβυξοι 
καΐ οΐ Τρωγλοδύται λεγόμενοι τών περί Κάλλατιν καΐ 
Τομέα καΐ 'Ίβτρον τόπων, εΐ^^ οΐ περί το ΑΪμον και 
οΐ ύπερ αύτοϋ οίκοϋντες μέχρι του Πόντου Κόραλλοι 

25 καΐ Βέόόοι καΐ Μαίδων τίνες καΐ ^αν^λητών, πάντα 
μεν ούν ταϋτα ληατρικώτατα Ι&νη , Βέ0θοι δέ^ οϊπερ 
το πλέον τού δ ρους ι/εμοι/τα^ του Αίμου ^ και υπό τών 
λτιΰτών λγί^ταΐ προύαγορεύονται^ καλυβίταί τίνες καΐ 
λυπρόβίΛΐ^ όυνάπτοντες τχί τε 'Ροδόπΐ] καΐ τοϊςΠαί- 

30 001 καΐ τών Ιλλυριών τοίς τε Αύταριάταις χαΐ τοίς 



8. ρο8ΐ ποταμών: οΙ^Βΐν 



438 — Ζ — 

^αρδανίοις, μεταξύ δΐ^ τούτων τε χαΐ των ^Αρδιαίων 
οί ^Μαρ'ήτιοι εΐύΐ χαΐ '^4γριάνες χάΐ άλλα αΰημα §^νη^ 
α έπόρ9•ονν οί Σϋορβίαχοι μύχρί' ηρήμωύαν την χω- 
ράν χαΐ δρυμών άβατων έφ' ημέρας τίλείονς έποίηύαν 
μεότην, 5 

β ^ίοιπη ί' έότΐ της μεταΙ^ύ'Ίΰτρον χαΐ των ορών 

των έφ' ίχάτερα της Παιονίας ηΠοντιχη παραλία^ η 
άπο τον ιερού ατόματος τοϋΎΰτρου μέχρι της ηερί τον 
Αϊμον ορεινής χαΐ μέχρι τον ϋτόματος τον χατά Βν- 
ζαντ^ον. χα^άπερ [δΐ] την Ίλλνριχήν ηαραλίαν έπιόν- 10 
' τες μέχρι των Κεραννέων ορών ηρονβημεν έξω της '/Λ- 
λνριχής πιπτόντων ορεινής ^ εχόντων δ έτι οίχεΐον πέ- 
ρας^ ταμεβόγαια δ* Β%'νη τούτοις άφωρίόμε^α^νομι- 
ζοντες ΰημειωδεύτέρας ίόεόϋ^αι τάςτοιαύτας τίεριγρα- 
φας χαΐ τίρος τα νυν χαΐ προς τα νότερον^ οντω χάν- 16 
ταν%•α ή παραλία^ καν νηερπίπτχι την ορεινήν γραμ- 
μήν^ όμως εΙς οίχείόν τι ηέρας τελεντήόει το τον Πόν- 
0.^19'^ον στόμα καΐ ηρος τα ννν χαΐ ηρος τα έφεζής. έΰτιν 
ονν άπο τον Ιερον στόματος τον'^στρον έν δε%ια Ιχον- 
τι την βννεχή παραλίαν "Ιστρος πολέχνιον έν Λεντα-20 
χοσέοις σταδέοις^ Μιλησίων χτίσμα ' είτα Το μις ^ ετε^ 
ρον πολίχνιον έν διαχοσίοις πεντήχοντα σταδίοις- είτα 
πόλιςΚάλλατις έν διαχοσίοις όγδοήχοντα, Ήραχλεαο^ 
τών αποιχος- είτ Απολλωνία έν χιλίοις τριαχοσίοις 
σταδίοις ^ αποιχος Μιλησίων^ το πλέον του χτίσματος 25 
ίδρνμένον έχονσα έν νησίω τινί^ [οπον] Ιερόν τού 
^Απόλλωνος , έξ ού Μάρχος Αενχολλος τον χολοσσόν 
ηρε χαΐ άνέ%•ηχεν έν τφ Καπετωλίω τον τον Απόλλω- 
νος^ Καλαμίδος έργον, έν τω μεταξύ δ^ διαστήματι 
τω άπο Κηλλάτιδος εΙς^Απολλωνίαν Βιζωνη τέ έστιν^^ 
ης χατεπό%•η πολύ μέρος νπό σεισμών^ χαΐ ΚροννοΙ 
χαι "Οδησσός Μιλησίων αποιχος^ χαΐ Ναύλοχος Με- 



— ζ - 439 

ύημβριανών πολίχνιον βίτα το ΑΪμον ορός μέχρι της ^ 
βενρο 9^χλάττης διήκον είτα Μεσημβρία Μεγαρέωι* 
αηοικοζ^ ^ρότερον ίέ * Μενεβρία^ οίον* Μένα πόλις, 
τον ατίύαντοζ* Μένα καλουμένου^ της ί> πόλεως βρίας 
5 καλούμενης ^ραχιύτί' ως καΐ ή του Σηλυος πόλις Ση- 
λνμβρία Λρο0τί)γόρευται^ ητε Αίνος Πολτυμβρία ηοτε 
ώνομάζετο ' είτ ^Αγχιάλη πολίχνιον'Απολλωνι,ατών καΐ 
αντη ^Απολλωνία^ έν δε ταντ'ζΐ τ^ ηαραλία έότίν η 
Τίριζιςακρα^ χωρίον έρυμνόν ^ ω ηοτε καΐ Αυύίμαχος 

10 έχρηόατο γαζοφυλακίω. πάλιν ί ' άπο της ^Απολλωνίας 
έπΙ Κυανέας ύτάδιοί εΐαι περί χίλιους και πεντακοόίονς, 
έν 8ε τω μεταξύ η τε θυνιάς των ^Απολλωνιατών χώρα^ 
κ€ίΙ Φινόπολις καΐ ^Ανδριακή^ ϋυνάπτουβαι τφ Σαλμυ- 
δη66ω. Ιότι ί' ούτος έρημος αιγιαλός καΐ λι^ώδης^ αλί- 

15μ£ΐ^ο$, άναπεπταμένος πολύς προς τους βορέας^ ότα- 
δίων ούον επτακοσίων μέχρι Κυανέων το μήκος ^ προς 
ον ο[ έκπίπτοντες ύπο των Άότών διαρπάζονται των 
υπερκειμένων^ θρακίου έϋι/ους, αΐ δϊ Κυάνεαι προς 
τω ϋτόματι του Πόντου είϋΐ δύο νηόίδια^ το μϊν ττ} 

20 Εύρώπτι προ6εχίς το δ^ ττ} Άόία , πορ^μω διειργόμενα 
ο6ον είκοσι σταδίων, τοσούτον δϊ διέχει καΐ του ίερον 
του Βυζαντίων καΐ τον Ιεροϋ του Χαλκηδονίων^ όπερ 
έστΙ τον στόματος του Ευξείνου το στενώτατον • ττροΓ- 
όντι γαρ δέκα σταδίους άκρα έστΙ πενταστάδιον ατοί- 

26 ούσα τον πορ^μόν, είτα διίσταται έπΙ πλέον καΐ πτοΐ£Γί/ 
άρχεται την Προποντίδα, 

^Απο μεν ούν της άκρας της το πενταστάδιον ποι- 2 
ούσης έπι τον ύπο ττ} Συκ^ καλούμενον λιμένα ότύ- 
ία)ί πέντε και τριάκοντα^ έντεύΰ•εν δ* έπι το Κέρας τόο.320 

30 Βυζαντίων πέντε, Ιστι δε το Κέρας προσεχής τω Βν- 



12. ρο8ΐ χωρά : Αγχιάλη παΐ αντη ΆτίολΙωνιατών 



440 - Ζ - 

ζαντίων τείχει κόλπος άνέχων ως προς δύύιν έπ\ ^τα- 
δίονς έξήκοντα^ βο^χώς έλάφον κέραη- είςγάρπλεί- 
ύχονς αχζζΒχαι κόλπους ώς αν κλάδους χννάς^ εΙς ους 
έμπίπτουύα η πηλαμύς άλίοκεται φαδίως διά τε το 
πλήΰΌς αυτής καΐ την βίαν του ουνελαύνοντος ^οϋ κα\ 5 
την ατενότητα των κόλπων^ ώατε καΐ χεροΐν άλί0꧕' 
ο^αι, γεννάται μεν ούν το ζωον έν τοις ελεαι της Μαι- 
ώχιδος^ Ιόχϋοαν δ\ μικρόν εκπίπτει διά του βτόματος 
άγεληδόν καΐ φβρ^τα^ παρά την Άόιανήν τ^όνα μέχρι 
Τραπεζοϋντος καΐ Φαρνακείας* ένταϋ^α δ\ πρώτον 10 
βυνίΰταό^αι όυμβαίνει την ^ραν^ ου πολλή ί' έβτίν: 
ου γάρ πω το προβήκον Ιχει μέγεθος• εΙς δί Σινώπην 
προΐοϋόα ωραιότερα προς τε την ϋ^ραν καΐ την ταρι- 
χείαν έύτίν - έπειδάν δε ήδη ΰυνάψ'η ταις Κυανέαις καΐ 
παραλλάξΐ] ταύτας^ έκ τής Χαλκηδονιακής ακτής λευκή 1δ 
τις πέτρα προπίπτουΰα φοβεΐ το ζωον ωβτ^ εύΰ'ύς εις 
τήν περαίαν τρέπεό^αΐ' παραλαβών ί' 6 ενταύθα 
ρους , αμα καΐ των τόπων ευφυών όντων προς το τον 
εκεί φοϋν τής ϋ'αλάττης έπΙ το Βυζάντιον καΐ το προς 
αύτω Κέρας τετράφϋ•αι^ φυόικώς βυνελαύνεται δεϋρο 20 
καΐ παρέχει τοις Βυζαντιοις καΐ τω δήμω τών'Ρωμαιων 
πρόαοδον άξιόλογον. Χαλκηδόνιοι ί' έπι τής περαίας 
Ιδρυμένοι πληόίον ου μετέχουόι τής εύπορίας ταύτης 
διά το μη προόπελάζειν τοΐς λιμέόιν αυτών τήν πηλα- 
μύδα ' χι δη καΐ τον ^Απόλλω φααΐ τοις κτίόαΰΐ το Βυ- 25 
ζάντιον ΰότερον μετά τήν υπό Μεγαρέων Χαλκηδόνος 
κτίόιν χρηατηριαζομένοις προστάξαι ποιήσαόΟ'αι τήν 
ΐδρυόιν άπεναντίον τών τυφλών^ τυφλούς καλέσαντα 
τους Χαλκηδονίους ^ οτι πρότεροι πλεύααντες τους τό- 



7. ρο9ΐ άλίσ%§α9'αι : διά τήν στενοχωρίαν. 



- ζ — 441 

Λονς^ αφέντες την πέραν κατααχείν τοΰοϋτον τίλοντον 
εχουύαν^ εΐλοντο την λυπροτέραν. 

Μέχρι μ^ν δη Βυζαντίου προήλ^ομεν , επειδή πο- 
λις επιφανής πλησιάζουσα μάλιστα τω στόματι εΙς γνω- 
5 ριμώτερον πέρας από του "Ιστρου τον παράπλουν τε- 
λευτώντα άπέφαινεν, νπέρκειται δε του Βυζαντίου το 
των ^ Αστών Ιϋ•νος, έν φ πόλις Καλύβη , Φιλίππου του 
^Αμύντου τους πονηρότατους ένταϋ^α ιδρύσαντος. 

Τα μίν ουν άφοριζόμενα §ϋ•ρη τω τε "Ιστρω καΐ ϊ 

ΙΟ'^οίΙς 'Ιλλυρικοΐς ορεσι καΐ Θρακίοις ταϋτ Ιστιν ων 
άξιον μνησϋ•ηναι^ κατέχοντα την Άδριατικήν πάρα- 
λίαν πάσαν από του μυχον άρξάμενα^ καΐ την τα 
αριστερά του Πόντου λεγομένη ν από "Ιστρου ποταμού 
μέχρι Βυζαντίου, λοιπά δέ έστι τά νότια μέρη της λδ-0.321 

\ζ}%^^ί^ης ορεινής καΐ έξης τά ύποπίπτοντα χωρία ^ έν 
οίς έστιν η τε Ελλάς και ή προσεχής βάρβαρος μέχρι 
των όρων. 

Εκαταίος μεν ουν 6 Μιλήσιος περί της Πελοπον- 
νήσου φησίν διότι πρό των ^Ελλήνων ωκησαν αυτήν 

'^ΐύ βάρβαροι, σχεδόν δέ τι καΐ ή σύμπασα* Ελλάς κατοι- 
κία βαρβάρων υπήρξε το παλαιόν^ άπ' αυτών λογιζο- 
μένοις των μνημονευομένων^ Πέλοπος μεν έκ της 
Φρυγίας έπαγαγομένου λαόν εις τήν άπ' αύτοϋ κλη- 
Ο-εΐσανΠελοπόννησον^ Δαναού δε έξΑΙγύπτου^ ^ρυό- 

25 ^^ν τε καΐ Καυκώνων καΐ Πελασγών καΐ Αελέγων και 
άλλων τοίοιίτωι/ κατανειμαμένων τά εντός ^Ισϋ^μοϋ- 
καΐ τά εκτός δέ* τήν μεν γάρ'Αττικήν οί μετά Εύμόλ- 
που θράκες έσχον^ της δί Φωκίδος τήν ^αυλίδα Τη- 
ρεύς^ τήν δΐ Καδμείαν οί μετά Κάδμου Φοίνικες^ αι5- 

ΖΟτήν δ\ τήν Βοιωτίαν'Άονες καίΤέμμικες καΓΤαντες' 

30. ρο8ΐ ''*Γαντ£^ ; ώς δ^ Πίνδαρος φησιν ,,ην οτε σνας Βοί- 
ώτιον ^^νος ^'ννεπον,^* 



442 — Ζ — 

καΐ άπο των ονομάτων δε ενίων το βάρβαρον εμφαί- 
νεται^ Κεκροψ χαΐ Κόδρος χαΐ ^ΑικΙος χαΐ Κό%ος 
χαΐ ^ρύμας χαίΚρίναχος. οι δε θράκες χαΓίλλυριοΙ 
καΐ Ήπείρώται χαΐ μέχρι νυν εν πλευραΐς εΐΰιν ίτι 
μ^ντο^ μάλλον πρότερον η ννν^ οηον γε καΐ της έν τφ 5 
ηαρόντί ^Ελλάδος άναντιλέκτως οϋόης την πολλην οι 
βάρβαροι Ι';|^οι;(ίί, Μακεδονίαν μ\ν Θράκες και τίνα 
μέρη της θετταλίο^^ ^Ακαρνανίας δε καΙ ΑΙτωλίας [τα] 
ανω θε6χρωτοΙ καΐ Κα66ωηαΐοι και ^Αμφίλοχοι καΐ 
ΜολοττοΙ καΐ Άϋ-αμάνες , Ηπειρωτικά ίϋ-νη. 10 

2 Περί μ^ν ούν Πελα^γ^ν εϊρηται^ τους δ% Λέλεγας 

τινίς μϊν τους αυτούς ΚαραΙν εΐκάζουαιν^ οί ί^ 6υνοί- 
κους μόνον καΐ συότρατιωτας' διόηερ έν ττ^Μιληβια 
Αελέγων κατοικίας λέγεύΟ-αί τινας^ πολλαχοϋ δε της 
Καρίας τάφους Αελέγων καΐ έρύματα Ιρημα Αελέγεια 15 
καλούμενα, η τε Ιωνία νυν λεγομένη πάύα υπό Κά- 
ρων ωκεΐτο καΐ Αελέγων • έκβαλόντες δε τούτους οί 
'Ίωνες αύτοΙ την χώραν κατέόχον, ίτι δΐ πρότερον οΐ 
την Τροίαν ελόντες έξηλαααν τούςΑέλεγας έκ των περί 
την'Ίδην τόπων των κατάΠηδααον καΐ τον Σατνιό-^ 
εντα ποταμόν. οτι μένουν βάρβαροι ηύαν ούτοι, κάΙ 
αύτο το κοινωνήοαι τοις ΚαροΙ νομίζοιτ αν ύημείον ' 
οτι δ^ πλανήτες καΐ μετ* εκείνων καΐ χωρίς καΐ έκ πα- 
λαιού, καΐ αί'Αρίότοτέλους πολιτεΐαι δηλοϋσιν, έν μΙν 
γαρ τχι Άκαρνάνων φηόΐ το μΙν ίχειν αυτής Κουρήτας, 25 
α322το ίέ προόεόπέριον Αέλεγας, είτα Τηλεβόας- έν δΐ τη 
Αιτωλών τους νυν Αοκρούς Αέλεγας καλεί, καταβχεΐν 
δΐ καΐ την Βοιωτίαν αυτούς φηόιν * ομοίως δ^ καΐ έν 
τ^ ^Οπουντίων καΐ Μεγαρέων έν δί τχι Αευκαδίων 
καΐ αύτόχ%χ)νά τιναΑέλεγα ονομάζει, τον'τον ί^^-30 
γατριδοϋν Τηλεβόαν, του δί παΐδας δύο καΐ είκοόι Τη- 
λεβόας, ων τινάς οΐκήΰαι την Αευκάδα, μάλιστα δ* 



ϋφζβό ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



- ζ — 443 

αν τις Ήύώδφ πΐ6τΒν<$ΗΒν όντως πεςΐ αυτών ΒίΛοντι 
,,^'το* γά^ Αοκρός Αελέγων ηγηύατο Λα,ωι/, τους φά 
,,^Γοτε Κρονίδης, Ζευς αφ^ιτα μήδεα είδώς^ λεχτονς 
,,^κ γαίης λάους πόρε ^ευχαλίωνι^' τ^ γάρ έτνμολο^ 

5 γία το 0νλλεχτονς γεγονέναι τινάς έχ παλαιού χαΐ μίτ- 
γάδας αίνίττε6ϋ•αί μοι δοχεΐ χαΐ δια τούτο έχλελοιπεναι 
το γένος- απερ&ντις καΐ περί Καυχώνων λεγοι^ νυν 
ονδαμον όντων πρότερον δ' έν πλείούι τόποις χατφ- 
Ηίύμένων. 

10 Πρότερον μ^ν ουν χαίπερ μικρών καΐ πολλών καΐ 3 
άδόξίον όντων τών έ^ών^ όμως δια την ενανδρίαν 
καΐ το βαόιλενεύΟ'αι κατά 0φάς ορ πάνυ ην χαλεπον 
διαλαβειν τους δρους αυτών , νυνί δ' έρημου της πλεί- 
στης χωράς γεγενημένης καΐ τών κατοικιών και μάλι- 

15 στα τών πόλεων/ ηφανιύμένων ^ ούδ' ει δύναιτό τις 
άκριβούν ταύτα ^ ούδ^ν αν ποιοίη %ρη6ιμον δια την 
άδοξίαν καΐ τον άφανΐ6μόν αυτών ^ ος έκ πολλού %ρο- 
νου λαβών την άρχην ούδΐ νυν πω πέπαυται κατά 
πολλά μέρη δια τάς άπούτάύεις^ άλλ' ένΰτρατοπεδεύ- 

^ου0ΐν αύτοί^'Ρωμαΐοι τοίς οίκοις^ καταατα^έντες υπ' 
αυτών δυνάΰται. τών γονν Ηπειρωτών ίβδομηκοντα 
πόλεις Πολύβιος φη6ΐν άνατρέφαι Παύλον μετά την 
Μακεδόνων καΐ Περύέως κατάλυύιν (Μολοττών δ' 
ύπάρξαι τάς πλε{0τας)^ πέντε δΐ καΐ δέκα μυριάδας 

25 άνθ'ρωπωρ έξανδραποδίααα^αι. όμως δ' ουν έγχειρη- 
όομεν, έφ^ Ο0ον τ^ γραφή τε προσήκει καίημΐν έφι- 
κτόν^ έπελ^εΡν τά κα^' έκαστα, άρξάμενοι από της 
κατά χόν Ίόνιον κόλπον παραλίας • αύτη ί ' έστΙν εΙς 
ην 6 έκπλους 6 έκ του Άδρίου τελευτ^, 

80 Ταύτης δη τά πρώτα μέρη τά περί Έπίδαμνον καΐ 4 
^Απολλωνίαν εστίν, έκ δΐ της Απολλωνίας εΙς Μακε- 
δονίαν η "Εγνατία έστΙν οδός προς εω , βεβηματισμένη 



ϋφζβό ϋγ ν^οοζξΐ^ 



444 — Ζ — 

κατά μίλιον καΐ κατεοτηλωμ^νη μέχρι Κυψέλων καΐ 
^Εβρου ποταμού- μιλίων ί' έοτΐ πεντακοσίων τριά-- 
κοντά πέντε ' λογιζομένφ δέ^ ώς μεν οί πολλοίς το μί- 
λιον όκταότάδιον τετρακιαχίλιοι αν εΐεν ότάδιοι και 
επ' αντοΐς διακόαιοι όγδοηκοντα^ ώς δ^ Πολύβιος^ 
προότι^είς τώ όκταΰταδίω δίπλε^ρον^ ο έότι τρίτον 
αταδίου^ προο%•ετέον αλλονς όταδίονς εκατόν έβδομη- 
0.323κοντα οκτώ , το τρίτον τον των μιλίων άριΰ'μού, 0νμ•- 
βαίνει 5* από ϋόον διαότηματος ΰνμπίπτειν εΙς την αυ- 
τήν οδον τους τ έκ της^Απολλωνίαζ όρμη^έντας καΙΙΟ 
τους έξ Έπιδάμνου. η μίν ούν πά6α Εγνατία καλείται, 
η δε πρώτη έπΙ Κανδαβίας λέγεται δρους ^Ιλλυρικοϋ^ 
δια Ανχνιδοϋ πόλεως και Πυλώνος τόπου ορίζοντος ίν 
ττ} οδώ την τε Ίλλυρίδα καΐ την Μακεδονίαν ' έκεΐϋ•εν 
δ' έατί παρά Βαρνοϋντα διά Ήρακλείας καΐ Αυγκη- 1δ 
0τών καΐΈορδών είς'Έδεασαν καΐ Πέλλαν μέχρι Θεά- 
ααλονικείας ' μίλια ί ' έΰτί^ φηΰΐ Πολύβιος^ ταϋτα δια- 
κόΰια έξήκοντα επτά, ταύτην δη την οδον έκ των περί 
την^Επίδαμνον και τήν'Απολλωνίαν τόπων ίοϋύιν έν 
δεξιά μέν έύτι τά Ηπειρωτικά έ^νη κλυζόμενα τω Σι- 20 
κελικώ πελάγει μέχρι του Αμβρακικού κόλπου, εν άρι- 
ύτερα δ\τά ορη τά τών'Ιλλυριών α προδιήλϋ•ομεν, καΐ 
τά ί^νη τά παροικονντα μέχρι Μακεδονίας και Παιό- 
νων. είτ από μίν Αμβρακικού κόλπου τά νεύοντα 
εφεξής προς εω , τά άντιπαρήκοντα τ^ή Πελοποννηόφ, 2ό 
τής'Ελλάδος έύτίν εΙτ* εκπίπτει [εΙς] το Αιγαίον πέ- 
λαγός άπολιπόντα έν δεξιά την Πελοπόννηύον ολην. 
από δ^ της αρχής των Μακεδόνικων ορών καΐ των 
Παιονικών μέχρι Στρυμόνος ποταμού Μακεδόνες τε 
οίκούαι καΐ Παίονες και τίνες των ορεινών Θροίκών ' 30 
τά δ^ πέραν Στρυμόνος ήδη μέχρι του Ποντικού ύτό- 
ματος και τον Αίμου πάντα Θρακών Ιΰτι πλην της 



— ζ - 445 

Λαραλίας • αντη ί ' ώφ' ^Ελλήνων οΙκΒϊχαι^ των μεν έτά 
τ^ Προποντίδι ιδρυμένων^ των δε έφ* Έλληόπόντω 
καΐ τω Μελάνι κόλπω^ των δ' έηΐ τω ΑΙγαίω, το δ^ 
ΑΙγαζον πέλαγος δύο κλνζει πλευράς τής'Ελλάδος^ την 
ξίμεν προς εω βλέπονόαν^ τείνονβαν δ% άπο Σουνίου 
προς την αρκτον μέχρι του Θερμαίου κόλπου κάί θεα- 
ύαλονικείας Μακεδόνικης πόλεως , η νυν μάλι0τα των 
άλλων εύανδρεί^ την δ% προς νότον την Μακεδονικην 
άπο Θε60αλονικείας μέχρι Στρυμόνος ' τίνες δί καΐ την 

10€ί^ό Στρυμόνος μέχρι Νέύτου τη Μακεδονία προΰνέ- 
μουαιν\ έπειδη Φίλιππος έΰπούδαόε διαφερόντως περί 
ταύτα τα χωρία ωότ' έξιδιώΰαό^αι^ καΐ αυνεατηΰατο 
προσόδους μεγίύτας έκ των μετάλλων καΐ της άλλης 
ευφυΐας των τόπων, άπο δ^ Σουνίου μέχρι Πελοπον- 

15 νηόου το Μυρτώον έότι καΐ Κρητικόν πέλαγος καΐ Αι- 
βυκόν όύν τοις κοΛττο^^ μ^%ρ( του Σικελικού- τούτο δε 
καΐ τον ^Αμβρακικον καΐ Κοριν&ιακον καΐ Κριααϊον 
έκπληροί: κόλπον. 

Των μ^ ουν ^Ηπειρωτών έϋ'νη φησίν είναι Θεό- 5 

20 κόμπος τετταρεβκαίδεκα^ τούτων^ ενδοξότατα Χάονες 
καΐ ΜολοττοΙ διά το αρξαι ποτέ πάαης της Ήπειρώτΐ' 
δος πρότερον μίν Χάονας ^ ϋΰτερον δε Μολοττΰύς ^ οϊ 0.324 
καΐ διά την αυγγένειαν των βασιλέων έπι πλέον ηύξή- 
%'ηϋαν {των γαρ ΑΙακιδών ηύαν\ και διά το παρά του- 

25 '^οις είναι το έν Αωδωνη μαντεΐον^ παλαιόν τε καΐ όνο- 
μαύτόν οι/. Χάονες μεν ουν και ©εϋπροατοί καΐ μετά 
Ίοούτους εφεξής Καύαωπαΐοι (καΐ ούτοι δ' εΐόι Θεοπρω- 
τοί) την από των Κεραυνίων όρων μέχρι του Αμβρα- 
κικού κόλπου παραλίαν νέμονται χώραν εύδαίμονα 

30 έχοντες ' 6 δ^ πλους άπο των Χαόνων άρξαμένω προς 
άνίόχοντα ηλιον και προς τον Άμβρακικόν κόλπον καΐ 
τον Κοριν%Ίακόν^ έν δεξιά Ιχοντι το Αύαόνιον πέλα- 

δτΚΑΒΟ Π. ' 4 



446 — Ζ — 

γο£^ έν άρΐ0Ζ€^^ δε την'Ήπίΐρον^ είβΐ χίλιοι χαΐ τριοτ- 
κόαιοί οτάδιον άηο ζών Κεραννίων έπΙ το ύζόμα τον 
^Αμβρακικού χόλΛον, εν τοντφ ί' έ^τΐ τφ διαατήματι 
Πάνορμος τε λιμην μέγας έν μέύοις τοίί? ΚεραυνΙοις 
ορεόι^ καΐ μετά ταϋτα'Όγχη0μος λιμην αΛΛο^, χα^' ον 5 
τά δνύμιχά άκρα της Κορχνραιας αντίκειται , χάί ιτά- 
λιν άλλος Καύ0ΐόαη^ άφ^ ου έχΐ Βρεντεόιον χίλιοι 
έητακόϋιοι ύτάδιοι- οίδ^ ίΰοι και έπΙ Τάραντα από 
άλλου ακρωτηρίου νοτιωτέρου της Κα00ιόπης ο χα- 
λοϋΰι Φαλακρόν, μετά δ% 'Όγχηΰμον Ποόείδιον χαΐ 10 
Βου^ρωτόν έπΙ τφ 0τόματι του Πηλώδους καλουμέ- 
νου λιμένος ίδρυμβνον εν τότοω χερρονηύίξοντι^ εΛόί- 
κους Ιχον "Ρωμαίους^ και τά Σύβοτα. είαΐ δενηόΐδες 
τά Σύβοτα της μ^ν Ηπείρου μικρόν άπέχουύαι^ κατά 
δε το έφον άκρον της Κορκυραίας την Λευκίμμαν κεί- 15 
μ£ΐ/α(. καΐ αλλαι δ^ έν τω ηαράηλφ νηαΐδες είΰΐν ουκ 
αξιαι μνήμης. Ιηειτα άκρα Χειμέριον καΐ Γλυκύς λι- 
μήν^ εις ον εμβάλλει 6 ^Αχέρων ποταμός^ ρέων έχ της 
^Αχερουσίας λίμνης καΐ δεχόμενος πλείους ποταμούς 
ώβτε και γλυκαίνειν τόι/ κόλπον φεΐ^δ^καΙοθύαμις^Ο 
πλησίον, ύπέρκειται δ^ τοντον μεν του κόλπου Κίχυ- 
ρος^ η πρότερον Έφυρα^ πόλις Θεΰπρωτών του δε 
κατά Βου^ρωτον η Φοινίκη, εγγύς δΐ της Κιχύρου 
πολίχνιον Βουχέτιον Κασσωπαίων μι9^ρ6ν υπέρ της 
Ο'αλάττης ον , καΐ Έλάτρια καΐ Πανδοσία καΐ Βατίαι έν 25 
μεσογαία^ κα^ηκει δ' αυτών η χωρά μέχρι του κόλπου, 
μετά δϊ Γλυκύν λιμένα εφεξής είσι δύο αΑΛο^ λιμένες^ 
6 μ^ν έγγυτέρω χαΐ ^λατταη/ Κόμαρος ΙσΟ'μον ποιων 
έξήκοντα σταδίων προς τοί' Άμβρακικόν κόλπον καΐ 
το τον Σεβαστού Καίσαρος κτίσμα την Νικόπολιν 630 
^^ άπωτέρω κάΙ μείζων καΐ άμείνων πλησίον τοϋ στό- 



ϋφζβό ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



- ζ - 447 

ματος τον κόλπου^ δνεχων της Νιχοαόλεως ο<ίον δοί- 
δέκα βταδάονς, 

Έφεΐ^ής δ^ το ατόμα τον ^Αμβοακικον κόλπον • το ιί- ' 
τον δ^ τον κόλτίον το μϊν ότόμα μίχρφ τοΰ τετραότα- 
5 δίον μεϋζον , ό δ^ κύκλος καΐ τριακοαίων σταδίων , εν- 
λίμενοζ δε πάς, οίκονύι, δε τα μεν έν δείλια εΐύηλέοναι, 
των Ελλήνων Άκαρνάνες ' καΙ ΐερον τον ^Ακτίον ^Απόλ-- 
λωνος ένταν^ά έατι, ηλη^ίον τον βτόματος^ λόφος 
τις έφ' ω 6 νεώς, καΐ νπ αντω πεδίον &λοος έχον κάΙ 

10 νεώρια^ έν οίς άνεΟ^κε Καΐύαρ την δεκαναίαν άκρο- 
^ίνιον^ άπό μονοκρότον μέχρι δεκήρονς- νπο πνρός 
δ' ηφάνίύ^αι καΐ οΐ νεώοοικοι λέγονται καΐ τα πλοία ' 
έν άριΰτερα δΐ η Νικόπολις καΐ των ^Ηπειρωτών οΐ 
Καύβωπαΐοι μέχρι τον μνχον τον κατά ^Αμβρακίαν 

15 νπέρκειται δε αντη τον μνχον μικρόν , Γόργον τον 
Κνφέλον κτίόμα • παραρρεΐ δ' αντην 6 "ΑρατϋΌς πο- 
ταμός άνάπλονν ίχων εκ ^αλάττης εις αντην ολίγων 
όταδίων^ αρχόμενος έκ Τνμφης ορονς καΐ της Πάρω- 
ραίας. ηύτνχει μίν ονν καΐ πρότερον η πόλις αντη δίο- 

20 φερόντως (την γονν έπωννμίαν έντεν&εν έϋχηκεν δ 
κόλπος) , μάλιότα ί ' έκόύμηύεν αντην Πνρρος βαόι- 
λείφ χρηόάμενος τω τόπφ ' Μακεδόνες δ' νότερον καΐ 
"Ρωμαίοι καΐ ταντην και τάς άλλας κατεπόνηόαν τοις 
αννεχέύι πολέμοις διά την άπεί^ειαν , ω(ίτε το τελεν- 

25 ταΓοί' 6 Σεβαύτος ορών έκλελειμμένας τελέως τάς πό- 
λεις εΙς μίαν αννφκιόε την νπ^. αντον κληΘ'εΜαν Νι- 
κόπολιν έν τψ κόλπφ τοντφ , έκάλεοε ί ' έπώννμον της 
νίκης ^ έν 17 κατενανμάχηύεν ^Αντώνιον προ τονύτό- 
ματος τον κόλπον καΐ την Αίγνπτίων βαύίλιύόαν 

30 Κλεοπάτραν παρονύαν έν τω άγώνι και αντην. η μίν 
ονν Νικόπολί^ ενανδρεί καΐ λαμβάνει κα%'^ ημέραν 
έπΙδο6ΐν^ χωράν τ ε έχοναα πολλην καΐ τον έκ των λα- 

4* 



448 — Ζ — 

φνρων κό^ίμον^ χο τε καταΰχευαό^Ιν τέμενος έν χω 
ηροα^τεΐψ το μ\ν είς τον αγώνα τον πεντετηρικονεν . 
αλοεί Ιχοντί γνμνάοιόν τε καΐ σταδίοι/, το δ^ έν τω 
νπερκεψενφ τον αλόονς [ερφ λόφω τοϋ^ Απόλλωνος, 
αΛοδεδεικταίδ^ 6 άγων "Ολύμπιος, τα^Ακτια^ Ιερος τον 6 
"Ακτίον^ Απόλλωνος^ την δ' έηιμέλειαν ίχοναιν αντον 
Αακεδαιμόνιοι. αΐ δ' αλλαι κατοικία^ περιπόλων της 
Νικοπόλεώς είαιν, ηγετο δ% κάΙ πρότερον τά'Άκτια τω 
ϋ•εφ^ ύτεφανίτης άγών^ νπό των περιοίκων ' νννίδ' 
έντιμότερον έποίη6εν 6 Καΐύαρ, 10 

7 Μετά δΐ την ΆμβρακΙαν το "Αργός έύτΐ το ^Αμφι- 

λοχικόν^ κτίβμα^Αλκμαίωνος καΐ των παίδων, "Εφο- 
ρος μίν ονν φηαΐ τον *Αλκμαίωνα μετά την Επιγόνων 
έπΙ τάς Θήβας ατρατείαν παρακληϋ'έντα νπό Αιομή- 
δονς 6ννελϋ•ειν εις Αίτωλίαν αντω καΐ όνγκατακτη- 15 
ύα6%'αι ταντην τε καΐ την'Ακαρνανίαν καλούντος ί' 
αντονς έπΙ τον Τρωικον πόλεμον ^Αγαμέμνονος^ τον 
0.^26μεν Αιομηδη πορεν^ναι^ τον ί ' Άλκμαίωνα μείναντα 
έν τ'^Άκαρνανία τ6"Αργος κτίβαι^ καλέύαι ί ' Άμφιλο- 
χικόν έπώννμον τον άδελφον^ "Ιναχον δΐ τον διά της 20 
χώρας ρέοντα ποταμόν εις τον κόλπον άπο τον κατά 
την Άργείαν προ6αγορεν0αι. Θονκνδιδης δε ψηύιν 
αντόν Άμφίλοχον μετά την έκ Τροίας έπάνοδον δνόα- 
ρεΰτονντα τοις ένΆργει παρελ^εΐν είς την'Ακαρνα- 
νίαν^ διαδεξάμενον δε την τάδελφον δνναύτείαν κτίβαι 25 
την πόλιν έπώννμον έαντον, 

Ήπειρώται δ^ εΐαΐ καΙΆμφίλοχοι καΐ οί υπερκεί- 
μενοι καΐ 6ννάπτοντεςτοί^ςΊλλνρικοΐς ορεόι^ τραχεΐαν 
οίκονντες χώραν^ Μολοττοι τ ε καΐ 'ΑΘ'αμάνες καΐ Αϊ- 
%ικες και Τνμφαΐοι καΐ 'Ορέσται ΠαρωραΖοί τε καΐ 30 
Άτιντάνες, οί μ^ν πλησιάζοντες τοΙς Μακεδόύι μαλ-- 
λον οί ί^ τω 'Ιονίω κόλπω. λέγεται δϊ την 'Ορεβτιάδα 



— ζ— 449 

χαταύχίϊν χστ$ Όρέ^της ψΒνγων τον της μητρός φο- 
νον χάΐ καταλιπ€ξν έπώννμον έαντοϋ την χώραν^ χτί^ 
ααι δΐ χαΐ πόλιν^ χαλεΐύ^'αι, δ' αντην^^^ργος^Ορε^ίτι- 
χόν, άναμέμιχταί δ^ τούτοις τα Ίλλνρίχά ί^νη τα προς 
5 τφ νοτίφ μέρει της ορεινής χαΐ τα νηερ τον Ιονίου 
χόληον * της γαρ Έηιδάμνον χαΐ της ^Απολλωνίας μέ- 
χρι τώνΚεραχη/ίων νπεροιχονόιΒνλλίονές τ ε χαΐ Ταυ- 
λάντιοι χαΐ Παρ^Ινοι χαΐ Βρϋγοι * πληοίον δέπου χαΐ 
τα άργυρεία τα έν^αμαατίφ^ περί α^υέ<ίται ^υνε^τη- 

10 όαντο την δυναότείαν χαΐ 'Εγχέλειοι^ ους χαΐ Σεύαρη-- 
^ίους χαλοϋόί' προς δΐ τούτοις Αυγκήβταί τε χαΐ η 
^ευρίοπος χαΐ η τρίπολις Πελαγονία χαΐ ^ρδοί χαΐ 
Ελίμεια χαΐ Έράτυρα. ταύτα δε πρότερον μίν χατεδυ- 
ναατεύετο εχαστα^ ων εν τοις 'Εγχελείοις οΐ Κάδμου 

15 και Αρμονίας απόγονοι ηρχον^ χάΐτά μυ^ευόμενα περί 
αυτών έχεΙ δείχνυται, ούτοι μίν ούν ούχ υπό Ιθαγε- 
νών ηρχοντο • οΐ δεΑυγχήαται υπ ^Αρραβαίφ έγένοντο 
του Βαχχιαδών γένους οντί' τούτου δ^ ην θυγατριδή 
η Φιλίππου μήτηρ του Άμύντου Ευρυδίκη , Σίρρα δε 

20 %υγάτηρ * καΐ των ^Ηπειρωτών δε ΜολοττοΙ υπό Πύρ- 
ρω τω Νεοπτόλεμου του Άχιλλέως και τοις άπογόνοις 
αυτοϋ Θετταλοϊς ουβι γεγονότες ' οΐ λοιποί δΐ υπό ίθ•α- 
γενών ηρχοντο • είτ' έπικρατούντιον αεί τίνων κατέ- 
ϋτρεψεν άπαντα εις την Μακεδόνων αρχήν ^ πλην ολί- 

25 γων των υπίρ του ^Ιονίου κόλπου, καΐ δη και τα περί 
Αύγκον καΐ Πελαγονίαν καΐ ^Ορεύτιάδα καΐ ^Ελίμειαν 
την ανω Μακεδονίαν έκάλουν^ οΐ δ* ΰύτερον και ίλευ- 
θέραν ίνιοι δϊ καΐ ούμπαβαν την μέχρι Κορκύρας 
Μακεδονίαν προόαγορεύουόιν ^ αΐτιολογοϋντες αμαΟ.327 

30 οτ^ ΧίχΙ κουρ^ καΐ διαλέκτω καΐ χλαμύδι καΐ άλλοις 
τοιούτοις χρώνται παραπληαίως ' Ινιοι δϊ καΐ δίγλωτ- 
τοί είβι, καταλυθείαης δΐ της Μακεδόνων αρχής υπό 



450 — Ζ — 

^Ρωμαίους ίΛεόε. δια δε τοντων έΰτΐ των ί^ών η 
'Εγνατία οδός έξ Έηιδάμνον κάΙ Απολλωνίας ' ηερί δε 
την έπΙ Κανδαβίας οδόν αϊ τε λίμναι εΐαΐν αΐ περί Αν-- 
χνίδον ταριχείας ίχϋ•νων αυτάρκεις Ιχονϋαί, καΐ ηοτα^ 
μοί οι τε εΙς τον Ίόνων κόληον ίκπίπτοντες καΐ οΐ έπΙ δ 
τα νότια μερη^ δ τ' "Ιναχος καΙ 6 "Αρατ^ος καΐ 6 ^Αχε- 
λώος καΧ 6 Ενηνος 6 Ανκόρμας ηρότερον καλούμενος, 
ο μ^ν εις τον κόληον τον Άμβρακικον έμβάλλων 6 δε 
εΙς τον Άχελώον, αυτός δ^ 6 Αχελώος εΙς την ^άλατ- 
ταν καΐ 6 Εύηνος, 6 μίν την Άκαρνανίαν διεξιών 6 δΐ 10 
την ΑΙτωλίαν ο δ% Έρίγων πολλά δεξάμενος φεύματα 
έκ των Ιλλυρικών ορών καΐ Αυγκηατών καΐ Βρύγων 
και Αενριόπων καίΠελαγόνων εΙς τον'Αξιόν έκδίδωΰι. 
9 Πρότερον μϊν ουν και πόλεις ηύαν έν τοΙς έ^νεαι 

τούτοις ' τρέπολις γούν η Πελαγονία έλέγετο, ηςκαΐΐζ^ 
Άζωρος ην, καΐ έπΙ τφ ΊΖρίγωνι πά6αι αϊτών Αευριό- 
πων πόλεις ωκηντο , ων το Βρνάνιον καΐ Άλαλκομε- 
ναΐ καΐ Στύβαρα• Κύδραι δ% Βρύγων, Αίγίνιον δε 
Τνμφαέων, όμορον ΑΙ%Ίκνα καΐ Τρίκκγΐ' πλησίον δ' 
ηδη της τε Μακεδονίας καΐ της Θετταλίας περί το Ποίον 20 
ορός καΐ την Πίνδον ΑΙ%Ίκές τε καΐ τοϋ Πηνειού πη- 
γαί, ων άμφιαβητοϋύι Τυμφαΐοί τε καΐ [οί] υπό τ^ 
Πίνδω ©ετταλοί' καΐ πόλις'ΟΙύνεια πάρα τόν'Ίωνα 
ποταμόν απέχουσα *Αζώρου της τριπολίτιδος ύταδίους 
εκατόν ^Γχοβτ^' πλησίον δΐ κανΑλαλκομεναΙκαΙ Αίγί-^ 
νιον καΐ Εϋρωπος καΐ αΐ τοϋ 'Ίωνος εΙς τον Πηνειόν 
ύυμβολαί. τότε μεν ουν, ώςείπον, καίπερ ούβατρα- 
χεϊα καΐ ορών πλήρης, Τομάρου καΐ Πολυάνον και 
άλλων πλειόνων, όμως εύάνδρει η τε'Ήπειρος πάόα 
καΙ η Ίλλυρίς ' νυν δϊ τα πολλά μ\ν έρημία κατέχει, τα 30 
δ* οίκούμενα κωμηδόν καΐ έν έρειπίοις λείπεται. 
10 Έκλέλοιπε δέ πως καΐ το μαντεϊον το έν ζΙωδώντι, 



- ζ — 451 

χαϋ-άτ^ερ τάλλα, Ι6χι δ\ ως ψηοιν *Έφορος^ Πελα- 
όγών ίδρυμα • οί Λ ΠελαόγοΙ των περί την ^Ελλάδα 
δνναϋτευ^άντων αρχαιόχαχοί λέγονται* καΐ 6 ποιη- 
τής φηΰιν οντω ,,Ζδν ανα δωδωναίε ^ Πελαϋγικέ^^' 
δό ί* Ήόίοδος ^^^ωδώνην φηγόν Τί, Πελαύγών ίδρα- 
,^νον 5δν." περί μ^ ονν των Πελαύγών έν τοί'^0.328 
Τνρρηνικοΐς εΙ^ρηταν^ περί δΐ/ίωδώνης τονςμίνπε- 
ριοίΗοϋντας το Ιερόν διότι βάρβαροι διαύαφεϊ χαΐ 6 
'^Ομηρος έκ της διαίτης^ άνιπτόποδας χαμαιεννας λέ- 

ΙΟγων πότερον δ\ χρη λέγειν^Ελλονς ^ ώς Πίνδαρος^ η 
Σελλονς^ ως νπονοονοι παρ* 'Ομήρω κεΐσϋ'αι^ η γρα- 
φή αμφίβολος ονόα ουκ ία διΐ0χνρι^εαΰ•αι. Φιλόχορος 
δε φη6ΐ καΐ τόν περί ^ωδώνην τόπον ^ ωύπερ την Εν- 
βοιαν^ ^Ελλοπίαν κληΰ^ναι* καΐ γαρ Ήόίοδον οντω 

Ιβ λέγειν ^^Ιατι τις'Ελλοπίη^ πολνληιος ηδ' ένλείμων 
^^ίνϋ'α δε Δωδώνη τις έπ^ έύχατιγ} πεπόλιϋται.'^ θίγον- 
ται δέ^ φηοΐν ο * Απολλόδωρος ^ από των ελών των περί 
το Ιερόν οντω καλεΐβ%'αΐ' τόν μέντοι ποιητην [ονχ] 
οντω λέγειν ^Ελλονς άλλα Σελλονς νπολαμβάνει τους 

^περί το Ιερόν ^ προόΰ'είς οτι καΐ Σελλήεντα τινά 
ονομάζει ποταμόν. ονομάζει μίν ονν^ όταν φ^ ,,τι^λο- 
^^ϋ•εν έξ'Εφνρη^ ποταμού απο Σελληεντος}^ [ον μέν- 
τοι, ο Σκηψιός φηαι, της] έν Θεβπρωτοϊς ^Εφνρας^ 
άλλα της έν τοΤς^Ηλείοις' έκείγάρ είναι τόν Σελλήεντα^ 

25 ά/ ί^ Θεαπρωτοΐς ονδένα, ονί' έν Μολοττοΐς, τά δ% 
μν^ενόμενα περί της δρνός καΐ των πελειών καΐ εΐ 
τίνα άλλα τοιαύτα , κα&άπερ καΐ [τά] περί Δελφών ^ τά 
μ%ν ποιητικωτέρας έΰτΐ διατριβής τά δ* οικεία της ννν 
περιοδείας. 

30 Ή Δωδώνη τοίννν τό μίν παλαιόν νπό θεόπρω- 11 
τοις ην καΐ τό ορός ο Τόμαρος η Τμάρος (άμφοτέρως 
γάρ λέγεται), νφ* ω κείται τό Ιερόν καϊ οι τραγικοί 



452 -- Ζ — 

δε χαΐ Πίνδαρος Θεύπρίχηίδα είρηκαϋί την ^ωδώνην 
ύστερον δε ύπο Μολοττοΐς έγένετο, άπο δ^ τον Γο- 
μάρον τους ύπο τον ΛΟΜ^τον λεγομένονς νποφήτας 
τον ^ιός^ ονς καΐ άνιητόποδας χαμαίεννας καλεξ^ το- 
μοι;ρον$ φΜΐ λεχϋ^να^ * χαΐ έν μϊν τ^ 'Οδνόΰείφ οντω 5 
γράφονβι τίνες α φηύι,ν ^^ίμφίνομος^ σνμβονλενων 
τοί^ μνηότήρσι μη ηρότερον έπιτί%ε6%^αί τω Τηλε- 
μάχφ πρΙν αν τον /Ιια ίρωνταί „βί μέν κ' αίνήύωαί 
^^/Ιιος μ^τ^ιχίΐοίο τομονροί^ αντός τ ε κτανέω^ τονςτ* 
^^αλλονς πάντας άνώξω' ει δε χ' άηοτρεηέτιόι, ^£ος, 10 
^^πανε6%αι ανωγα.^' βέλτιον γαρ είναι τομονρονς η 
^έμίύτας γράφειν ' ονδαμον γονν τα μαντεία ^έμιότας 
λέγεα%•αί ηαρά τω ποι,ητ'^^ άλλα τάς βονλάς καΐ τα λο- 
λιτενματα καΐ νομοθετήματα ' τομονρονς δ' εΙρηύΟ'αι 
(^Μ^έηι^τετμημένως οίον τομαροφν λάκας, οΐ μεν ονν νεώ- 15 
τ^ρο^ λέγον^ IV τομονρονς ' [παρΥΟμήρφδ^ απλονότε- 
ρον δεΙ δέ%εα%'αι %^έμΐ6τας καταχρηστικώς καΐβονλάς^ 
τα Λρούτάγματα καΐ τα βονλήματα τα μαντικά ^ κα- 
ϋ^ώχερ καΐ τα νόμιμα • τοιούτον γαρ και τό „^κ δρνος 
νψικόμοιο ^ιός βονλην επακοϋσαι^' 20 

12 Κατ^ αρχάς μϊν ονν άνδρες ήσαν οί προφητεύον- 

τες ' και τοντ Ι6ως καί ο ποιητής εμφαίνει • νηοφήτας 
γαρ καλεϊ^ έν οίς τάττοιντο καν οΐ ηροφήται * νύτερον 
δ* άπεδείχ^ύαν τρεις γραΐαι^ επειδή καΐ όννναος τω 
^ιΐ προύαπεδείχΰ•η καΐ η ^ιώνη. Σονίδας μει/το^ θετ- 25 
ταλοΐς μνϋ•ωδεις λόγονς προΰχαριζόμενος εκείθεν τέ 
φηοιν είναι το Ιερον μετενηνεγμένον έκ της περί Σκο- 
τονύόαν Πελαϋγίας (Ιότι ί ' ή Σκοτονοαα της Πελαύ- 
γιώτιδος ®ετταλίας)^ ύννακολονθηόαί τε γνναϊκας 
τάς πλείύτας^ ων άπογόνονς είναι τάς ννν προφήτι^^ 



15. ρο5( Ιπιτίτμημένως : τμαρονς 



— ΕΚ ΤΟΤ Ζ — 458 

βας- άχό δ^ τούτου και Πελαΰγιχον ^ία χεχλήσ^οα^ 
Κινέας ί' Ιτι μνΰ'ωό^ύτερον. 

— ΕΚ τον Ζ — 

5 Κινέας δε ψη0ΐ πόλιν εν Θεόΰαλίοί είναι καΐ φη- 1 
γον χαΐ το του ^ιος μαντεΐον εις 'Ήηειρον μετενεχϋ^- 
ναι, δίβρίιαηυδ ίη Δωδώνη. 

^Ην δε τιρότερον περί Σχοτούύοαν πόλιν της Πε- V 
λαόγιαίτιδος το χρη^τηριον ' έμπρη6ΰ•έντος ί' ύηό τι^ 

ΙΟνων του δένδρου μετηνέχϋ•η χατά χρηΰμόν τοϋ^ΑΛολ-- 
λωνος έν ^^ωδών^. έχρηόμφδει δ' ου δια λόγων , άλλα 
διά τίνων ΰυμβόλων^ ωύηερ το έν Αιβύτι Άμμωνιαχόν ' 
£6ως δέ τίνα πτησιν αΐ τρεις περιότεραΐ έηέτοντο έξαί- 
ρετον^ έξ ων αΐ ίέρειαι ηαρατηρούμεναι ηροε^έόπιζον, 

ΙόφαόΙ δί χαΐ χατά την των Μολοττών χαΐ θεόπρωτών 
γλώτταν τάς γραίας πελίας χαλεΐ6%^αι χαΐ τους γέρον- 
τας πελίους ' χαΐ Ι6ως ουκ ορνεα ηύαν αΐ %ρυλούμεναι 
πελειάδες^ άλλα γυναίκες γραΐαι τρεις περί το ίερον 
ϋχολάζουΰαι. £ρίΐ. (ί. 6. βρίίοιηβ βάίΐα). 

20 "Οτι κατά Θεοπρωτούς καΐ Μολοττούς τάς γραίας 2 
ηελίας καΐ τους γέροντας πελίους^ κα^άηερ χαΐ παρά 
Μακεδόύΐ' πελιγόνας γοϋν χαλοϋΰιν εκείνοι τούςέν 
τιμαΐς^ κα^ά παρά Αάκωοι καΐ Μαόόαλιώταις τους 
γέροντας- οΟ'εν καΐ τάς έν τι^ ^ωδωναίε^ δρυΐμεμυ- 

25 ^εϋ6ΰ•αι πελείας φααίν. Ε. (Ι. β. βρίίοιηβ ν&Ιίοαηα). 

"Οτι η παροιμία ,,τό έν ^ωδωντ} χαλκίον^' έντεϋ- 5 
^ενώνομάό^ • χαλκίονηνέν τω ίερρ έχον ύπερκείμε- 
νον ανδριάντα κρατούντα μόότιγα χαλκήν , άναμμα 
Κορκυραίων ή δΐ μάύτιξ ην τριπλή αλυσιδωτή άπηρ- 

Στημένους εχουύα έζ αυτής ά<ίτραγ<ΐλους^ οι πλήττοντες 
το χαλκίον ύυνεχώς^ οπότε αίωροΐντο ύπο των άνέ^ 
μων , μακρούς ήχους άπειργάζοντο , εως ο μέτρων τον 



454 — ΕΚ ΤΟΤ Ζ — 

χρόνον άπο της αρχής του ήχου μέχρι τέλους καΙ έπΙ 
τετρακόσια προέλ^οΐ' ο^εν καΐ η ηαροψία έλέχΟΐίΐ 
„ι} Κερκυραίων μάΰτιξ.'^ ΕρίΙ. 

4 Ή δΐ Παιονία τούτοις μίν Ι6τι προς εω τοις ί- 
%'νε6ι^ προς δύόιν δ^ τους Θρακίοις ορεΰι^ προς αρκτον δ 
ί' ύπέρκειται τοις Μακεδόύι^ δια Γορτυνίου πόλεως 

καΐ Στόβων Ιχουόα τ^ς είαβολάς έπΙ τα προς 

Λ' ων 6 '-^|ώ5 φέων δυβεί6βολον ποιεί την Μακεδο- 
νίαν έκ της Παιονίας^ ως 6 Πηνειός δια των Τεμπών 
φερόμενος από τής' Ελλάδος αύτην έρνμνοΐ' προς νό- 10 
τονδί τοις Αυταριάταις καΐ^αρδανίοις καΙ^ΑρδιαΙοις 
ομορεΐ' έκτέταται δ\ καΐ μέχρι Στρυμόνος η Παιο- 
νία, Ε. 

δ "Οτι 6 ^Αλιάκμων εΙς τον Θερμαΐον κόλπον ^Γ. Ε. 

6 Ή ί' ^ΟρεβτΙς πολλή καί ορός ίχει μέγα μέχρι του 1δ 
Κόρακος της Αιτωλίας καθήκον καΐ του Παρνα6(5οϋ. 
περιοικοϋ6ι δ^ αυτοί τ ε Όρέύται καΐ Τυμφαΐοι καΐ οΐ 
έκτος 'Ιΰ^,μοϋ "Ελληνες οι περί Παρναβΰον καΐ την 
ΟΙτην καΐ Πίνδον, ενί μίν δη κοινω ονόματι καλείται 
Βοΐον τό ορός , κατά μέρη ίϊ πολυώνυμόν έότιν, φαόΐ 20 
ί' άπο των υψηλοτάτων βκοπιών άφοράόϋ'αι τό τε 
Αιγαίον πέλαγος καί το Άμβρακικον καΐ το Ίόνιον^ 
προς ύπερβολήν οΐμαι λέγοντες, καΐ τό Πτελεόν ίκα- 
νώς έβτιν έν ΰψει το περικείμενον τω Άμβρακικφ κόλ- 
πω 5 τ^ μίν έκτεινόμενον μέχρι της Κερκυραίας τη δ* 25 
έπΙ την κατά Αευκάδα %'άλαα€αν, Ε. 

7 "Οτι έπΙ γέλωτι έν παροιμίας μέρει *γελάται Κέρ- 
κυρα ταπεινωϋ'εξΰα τοΙς πολλοίς πολέμοις. Ε. 

8 "Οτι η Κόρκυ^α τό παλαιόν ευτυχής ην καΐ ίν- 
ναμιν ναυτικήν πλείβτην είχεν^ αλλ* υπό πολέμων τι- 30 
νών καΐ τυράννων έφϋ-άρη • καΐ ϋότερον υπό 'Ρωμαίων 
έλευϋ'ερωϋ^εΐσα ουκ έπηνέ^ , άλλ' έπΙ λοιδορία παροι- 



— ΕΚ ΤΟΤ Ζ — 455 

μάχν Ιλαβεν ^^έλενϋ'ερα Κόρκνρα^ χε^ οηον %'έλείξ}^ 
ΕρίΙ. 

Αοιπη ί ' έόχΐ τήξ Ευρώπης η τε Μακεδονία καΐ 9 
της Θράκης τα συνεχή τανττι μέχρι Βυζαντίου καΐ η 
5Έλλάς καΐ αΐ προσεχείς νήϋοι, Ιΰτι μίν ούν^Ελλάς καΐ 
η Μακεδονία • νυνί μέντοι τ^ φύαει των τόπων άκο- 
λουΰ•οϋντες καΐ τω βχηματι χωρίς ίγνωμεν αύτην άπο 
της άλλης Ελλάδος τάξαι καΐ όυνάψαι προς την ομο- 
ρον αύτ^ Θράκην μέχρι του στόματος του Ευξείνου 

10 καΐ της Προποντίδος, είτα μετ* ολίγα μέμνηται Κυ- 
ψέλων καΐ του "Εβρου ποταμού, καταγράφει δε καίτι 
σχήμα παραλληλόγραμμον , ένω ή σύμπασα Μακεδο- 
νία εστίν. Ε. 

"Οτι ή Μακεδονία περιορίζεται έκ μ^ν δυσμών τή ίο 

Ι^ παραλία του ^Αδρίου^ ε% ανατολών δϊ τχι παραλλήλω 
ταύτης μεσημβρινή γραμμή τή δια τών έκβολών'^Εβρου 
ποταμού καΐ Κυψέλων πόλεως, έκ βορρά δ^ τή νοου- 
μέντ} ευθεία γραμμή τή διάΒερτίσκου ορούς καΐΣκάρ- 
δου καΓΟρβήλου και "Ροδόπης καΐ Αίμου ' τα γαρ ορη 

20 ταύτα αρχόμενα από τού ^Αδρίου διήκει κατά εύ%'εΙαν 
γραμμήν εως τού Ευξείνου, ποιούντα χερρόνησον με- 
γάλην προς νοτον, την τε Θρφκην ομού και Μακεδο- 
νίαν καΥΉπειρον καΐ ^Αχαΐαν ' έκ νότου δϊ τή ^Εγνατία 
οδφ από Αυρραχίου πόλεως προς ανατολάς Ιούσιν 

2δ εως Θεσσαλονικείας • καΐ Ιστι το σχήμα τούτο της Μα- 
κεδονίας παραλληλογράμμων Ιγγιστα. ΕρίΙ. 

''Ότι Ήμαϋ-ία έκαλεΐτο πρότερον ή νύν Μακεδο- 11 
νία. Ιλαβε δ% τουνομα τούτο άπ αρχαίου τινός τών 
ηγεμόνων Μακεδόνος» ην δ% καΐ πόλις Ήμαϋ'ία προς 

^Οϋ'αλάσσί], κατεΐχον δΐ την χώραν ταύτην ^Ηπειρωτών 
τίνες και ^Ιλλυριών, το δΐ πλείστον ΒοττιαΙοι καΐ θρά- 
κες* οΐμίν έκ Κρήτης, ως φασ^, το γένος όντες, ήγε- 



456 — ΕΚ ΤΟΤ Ζ - 

μόνα ίχοντ/Βξ Βόττωνα, Θρακών δε ΙΚε^βζ μεν ένέ- 
μοντο την Πιερίαν καΐ τα περί τον "Ολνμηον , Παιονες 
δϊ [τα] περί τον^ Αίτιον ηοχαμον χαΐ την καλονμίνην δια 
τοντο ^Αμφαξ,Ιτιν, ΉδωνοΙ δ} χαΐ Βι,βάλται την λοιπην 
μέχρι Στρυμόνος- ων οί μίν αντο τούτο προΰηγο-5 
ρενοντο Βίοάλται ^ Ήδωνώνδ' οί μεν Μνγδόνες οΓ Λ 
"^Ίΐδωνες οί δ^Σίΰ'ωνες. τούτων δΐ πάντων οί ^Αργεά- 
δαι καλούμενοι κατέοτηβαν κύριοι καΐ Χαλκιδεις οί έν 
Εύβοια, έπήλϋ^ον δϊ καΐ Χαλκιδεΐς οί έν Εύβοια έπΙ 
την τών Σι^ώνων κα\ αννωκιόαν πόλεις έν αύτ'^ περί 10 
τριάκοντα , έξ ων νβτερον έκβαλλόμενοι ΰννήλ^ον εΙς 
μίαν οί πλείονς αυτών , εΙς την*Όλνν%Όν • ώνομάζοντο 
δ' οί έπΙ Θράκης Χαλκιδεΐς. Ε. 
11* Γό ίέ έ&νικόν του Βόττεια δια τον ϊ, ώζ Στρά- 

βων έν ζ, καλείται δ\ άπο Βόττωνος τον Κρητός. Εΐγ- 15 
ιιιοΐ. Μ. ρ. 206, 6. 

12 Ότ* Πηνειός μίν ορίζει την κάτω καΐ προς ^α- 
λάττχι Μακεδονίαν από Θετταλίας και Μαγνησίας, 
Άλιάκμων δε την ανω, και έτι τονς ^Ηπειρώτας καΐ 
τονς Παίονας και αυτός και ο Έρίγων και ο ^Αΐ^ιός καΐ 20 
έτεροι. Έ. 

13 Ότ* έοτΐ της παραλίας της Μακεδόνικης από τον 
μνχον τον Θερμαίον κόλπον και ΘεύΟαλονικείας η μεν 
τεταμένη πρόςνότον μέχρι Σοννίον, η δ% προς εω μέχρι 
της Θρακίας χερρονηΰον, γωνίαν τινά ποιονΰα κατά 25 
τον μνχόν. εΙς έκάτερον δΐ κα^κούβης της Μακεδο-• 
νίας^ άπό της προτέρας λεχ%•είβης άρκτέον, τάμίνδη 
πρώτα μέρη τά περί Σούνιον νπερκειμένην έχει την 
*Αττικην ονν τ^ Μεγαρικτ] μέχρι τον Κριΰαίον κόλ- 
πον μετά δ^ ταύτην ή Βοιωτική έ6τι παραλία ή πρός^ 
Ενβοιαν νπέρκειται δ' αυτής η λοιπή Βοιωτία έπΙ 
δύόιν παράλληλος ττ} Αττική, λέγει δΐ καΙ την ^Εγνα- 



— ΕΚ ΤΟΤ Ζ — 457 

τίαν οδόν τελεντάν εΙς Θε(ί6αΙον£χειαν άηό τον ϊο- 
νίον κόληον. £. 

Των ταινιών^ φηαέν^ άφοριον μεν πρώτους τους 14 
περί Πηνειόν οίκονντας καΐ τον'Αλίάχμονα προξ^'α- 
5 λάττγ], φεί ί' 6 Πηνειός έκ τον Πίνδου ορούς δια με- 
6ης της Θετταλίας προς εω. δίελϋ'ών δ^ τάς των Αα- 
πιϋ'ών πόλεις καίΠερραιβών τινας βννάπτει τοϊς Τέμ- 
πεβι^ παραλαβών πλείονς ποταμούς ^ ών καΐ 6 Ενρω- 
πος^ ον Τιταρήΰιον εΐπεν 6 ποιητής ^ τάς πηγάς ίχοντα 

10 άποτον Τιταρίον ορονς όνμφνοϋς τω 'Ολύμπω^ ο καν- 
τεύϋ'εν άρχεται διορίζειν την Μακεδονίαν άπο της 
Θετταλίας. ίύτι γαρ τα Τέμπη ύτενος αυλών μεταξύ 
^Ολύμπου και "ΟύΟης, φέρεται ί' 6 Πηνειός από των 
βτενών τούτων έπΙ όταδίους τετταράκοντα ^ έν άριΰτε-- 

15 ρ^ μ^ν Ιχων τόν'Ολυμπον^ Μακεδονικόν ορός μετεω- 
ροτατον, [έν δ^ δεξιά την^Οασαν , εγγύς] των εκβολών 
τοϋ ποταμού, έπΙ μ^ν δη ταΐς έκβολαϊς τον Πηνειού έν 
δεξιά Γυρτών ιδρυται^ Περραιβικη πόλις καΐ Μαγνη- 
τις^ έν γι Πειρί^Όυςτεκανίξίωνέβαΰίλευβαν απέχει 

20 ί ' ο6ον αταδίους εκατόν της Ρυρτώνος πόλις Κραν- 
νών^ και φαβιν^ όταν εϊπχι 6 ποιητής ^^τώ μίναρ' έκ 
„ Θρ'ήκης'^ καΙ εξής, ^Εφύρους μίν λέγεΟϋ'αι τους Κραν- 
νωνίους , Φλεγύας δ^ τους Γνρτωνίους • έπΙ δε πάτερα 
η Πιερία. Ε. 

2δ "Οτι δ Πηνειός ποταμός^ φέων δια των Τεμπών, 15 
χαΐ αρχόμενος από τοϋ Πίνδου δρους^ καΐ διάμέβης 
Θεββαλίας και των Ααπι%•ών καΐ Περραιβών^ δεχό- 
μενος τε τόν Εϋρωπον ποταμόν , ον'Χ)μηρος Τιταρή 
0ΐον ώνόμαύε, διορίζει Μακεδονίαν μϊν προς βορ- 

^ραν^ Θε6ΰαλίαν δ^ προς νότον. αί'δ\ τοϋ Εύρώπου 
πόταμου πηγαΐ έκ τοϋ Τιταρίου ορούς άρχονται, δ 
έβτι 6υνεχΙς τω Όλύμπω. καΐ εατιν 6 μ^ν 'Όλυμπος 



458 — ΕΚ ΤΟΤ Ζ — 

της Μακεδονίας^ ή δε ^Ό^σα της Θεοοαλίας καΐ το Πη 
λιον. £ρΗ. 

16 "Οτι ύπο ταΐς ύπωρενα^ς του Όλνμπον παρά τον 
Πηνεών ποταμον Γυρτών Ιϋτι^ πόλις Περραιβίζη καΐ 
Μαγνήτις^ έν ^^ Πειρί^ους τε καΙΊξίων ηρξαν, άπεχει^ 

€.3^^' εκατόν της Γυρτώνος πόλεως Κραννών^ καίφαόνν^ 
όταν είπχι ο ποιητής ,^τώ μϊν αρ έκ Θρ'^κης," Έφύρους 
μεν λεγεο^αί τους Κραννωνίους^ Φλεγύας δ\ τους 
Γνρτωνίονς- ΕρίΙ. 

16* ^Απέχει, δ\ ύταδίους εκατόν Γυρτώνος η Κραννών 10 
πόλις^ ώς φησι Στράβων. δΐ6ρ1ι&ηιΐ8 ίη Κραννών. 

1 6** 'Ομόλίον πόλις Μακεδονίας καΐ Μαγνηοίας, Στρά- 
βων εβδόμτί, δίβρίιαηαδ ν/Ομόλίον. οΐ. δΙταΙ>ο 9 ρ. 443. 

17 "Οτν το ^ΐον η πόλις ουκ έν τφ αίγιαλώ του Θερ- 
μαίου κόλπου έότίν έν ταΐς υπωρείαις του "Ολύμπου^ 15 
άλλ' ο6ον επτά απέχει ύταδίους- Ιχει ί' η πόλις το 
^άϊον κώμην πλησίον Πίμπλειαν, Ιν^α Όρφεύς διέ- 
τριβεν. ΕρίΙ. 

18 "Οτι υπό τω 'Ολύμπφ πόλις ^ΐον, Ιχει δε κώμην 
πληόίον Πίμπλειαν ένταϋ^α τόν Όρφέα διατρΐψαί^Ο 
φηβι τόν Κίκονα^ άνδρα γόητα^ από μουσικής αμα καΐ 
μαντικής καΐ των περί τάς τελετάς οργιαβμών άγυρ- 
τεύοντα τό πρώτον, είτ* ηδη καΐ μειζόνων άζιοϋντα 
εαυτόν καΐ δχλον καΐ δύναμιν καταβκευαζόμενον ' τους 
μίν ούν έκουύίως άποδέχεαϋ^αι^ τινάς δ' ύπιδομένους25 
έπιβουλην καΐ βίαν έπιβυατάντας διαφ^είραι αυτόν, 
ένταϋϋ'α πληβίον καΐ τα Αείβη%'ρα, Έ. 

19 "Οτι τό παλαιόν οΐ μάντεις καΐ μουσικην είργά- 
ζοντο. ΕρίΙ. 

20 Μετά δΐ τό Αΐον αΐ του * Αλιάκμονος έκβολαί' είτα 30 
Πύδνα Μεθώνη Ά λώρος καΐ ο Έρίγων ποταμός καΐ 
Αουδίας^ 6 μίν έκ Τρικλάρων ρέων δι ΌρεύτώνκαΙ 



— ΕΚ ΤΟΤ Ζ - 459 

της ΠεΙαγονίας ίν άριαζερφ άφι^Ις την πόλιν χαΐ ϋνμτ- 
βάλλων τώ ^Αξιώ * ό ίέ Αονδίας εΙς Πέλλαν άνύπλονν 
ίχων αταδίων εκατόν χαΐ €ΐ!κο6ι, μέαη ί' ονόαη Με-' 
^ωνη της μίν Πύδνης δοον τετταράκοντα ΰταδίων 
^άηέχεί^ της Άλώρον δε εβδομήκοντα. ίύτι, δ' η'Αλω- 
ρος το μνχα£τατον τον θερμαίον κόλπου • * λέγεται δΐ 
Θε00αλονίκεια δίά την έταφάνείαν. την μεν ουνΆλω- 
ρον Βοτταϊκην νομίζονσι^ την δ^ Πύδναν Πιερικην, 
Πέλλα έβτΐ μ}ν της κάτω Μακεδονίας ην Βοττίαΐοι 

10 κατεΐχον ένταϋΰ^' ην πάλαι το της Μακεδονίας χρη-* 
ματνύτηρνον ηϋξη(ίε την πόλνν έκ μικράς Φίλιππος 
τραφείς έν ανττ}, ίχει δ'^ακραν έν λίμνη τη καλούμενη 
Λουδία * έκ ταντ^ης 6 Λουδίας έκδίδωόι ποταμός^ αυτήν 
δε πληροί του Άξιου τι άπόύπαύμα. 6 δε Άξιος έκδί- 

15 δωβι μεταξύ Χαλάστρας καΐ ©έρμης ' επίκειται δ^ τφ 
ποταμω τούτψ χωρίον έρνμνόν^ ο νυν μϊν καλείται 
Αβνδών^ "Ομηρος δ' 'Λμυδώνα καλεί, και φηοι τους 
Παίονας έντεϋϋ'εν εις Τροίαν επικούρους έλ^εΐν ,,τι?- 
,^λό&εν έξ 'Λμυδώνος απ Άξιου εύρυρέοντος}^ κατε- 

20 6κάφη δ ' ύπο των Άργεαδών. Ε. 

"Οτι 6 Άξιος ϋΌλερος φεΐ' 6 ί' "Ομηρος Άξιου καλ- 21 
λΐίίτον νδωρ φηύίν^ ίύως δια την πηγην την καλούμε- 
νην Λίαν, η κα^αρώτατον έκδιδοϋύα ύδωρ εις τούτον 
ελέγχει φαύλην ύπάρχουοαν την νυν φερομενην γρα- 

25 φνν παρά τψ ποιητή, μετά δϊ Άξιον Έχέδωρος έν ύτα- 
ίΛ)^5 εϋκοβιν είτα Θεαααλονίκεια Καΰάνδρου κτίαμα 
έν άλλοις τετταράκοντα καΐ η Εγνατία οδός. έπωνό- 
μααε δϊ την πόλιν από της εαυτού γυναικός Θεύοαλο- 
νίκης, Φιλίππου δϊ του Άμύντου ^υγατρός, καϋ'ελών 

30 τά έν τη Κρονόίδι πολίοματα χαΐ τά έν τφ Θερμαίφ 
κόλπφ περί %ξ κάΙ ^Γχοσ^ κάΙ αυνοικίβας εις ίν η δΐ 
μητρόπολις της νυν Μακεδονίας έύτί, των δε 0υνοι- 



4β0 —ΕΚ ΤΟΤ Ζ — 

χιόϋ•6ΐ6ών ην ^Απολλωνία καΐ Χαλάότρα κάΙ θίρμακάΐ 
ΓαρηΟκος καϊ ΑΙνεια και Κίΰΰός , ων την Κισοον νΛο- 
νοήοείεν αν τΐζ τω Κιβσίι προβήκειν^ ονμέμνηταιο 
ποιητής ^^Κι60ής τον γ' ί#ρ6ψ£," τον Ίφιδάμαντα Λβ- 
γων. Ε. 5 

22 "Οτι μετά το ^ϊον πόλιν ο Άλιάκμων ηοταμός 
Ιοτιν^ έκβάλλων εις τον Θερμαΐον κόλπον ' καϊ το άπο 
τούτον η προς βορράν τον κόλπον παραλία Πιερία κα- 
λεΖται εως τον *^ίξιον πόταμους έν 'η καϊ πόλις Ιΐνδνα^ 

η ννν Κίτρον καλείται • είτα Μεΰ•ώνη καν'Αλωρος πό- 10 
λεις ' είτα ^Ερίγων καΐ Αονδίας ποταμοί* άπο δΐ Αον- 
δίον εΙς Πελλαν πόλιν άνάπλονς ατάδια έκατον εϋκο- 
όιν. απέχει δ' η Μεθώνη της μίν Πνδνης στάδια τετ- 
ταράκοντα^ της '^ίλώρον δΐ έβδομήκοντα στάδια, η μίν 
ονν Πνδνα Πιερική εστί πόλις^ η δΥΆλωροςΒοτταϊκη. 15 
έν μ\ν ούν τω προ της Πνδνης πεδίω "Ρωμαίοι Περσέα 
καταπολεμήσαντες κα^εΐλον την των Μακεδόνων βα- 
σιλείαν^ έν δ\ τφ προ της Μεθώνης πεδίω γενέσθαι 
σννέβη Φιλίππω τω ^Αμνντον την έκκοπην τον δεί,ιον- 
οφθαλμού καταπελτικω βέλει κατά την πολΐορκίαν20 
της πόλεως, ΕρίΙ. 

23 '^Οτι την Πέλλαν ονσαν μικράν πρότερον Φίλιπ- 
πος εΙς μήκος ηνξησε τραφείς έν αύτη ' Ιχει δΐ λίμνην 
προ αντής^ έξ ης 6 ΑονδΙας ποταμός ξεϊ' την δϊ λίμνην 
πληροί τον ^Αί,ιον τι πόταμου απόσπασμα, είτα 6 Άξιος 25 
διαιρών την τε Βοττιαίαν καϊ την 'Αμφαξΐτιν γην^ καϊ 
παραλαβών τον ^Ερίγωνα ποταμόν έξίησι μ&ναξν Χαλά- 
στρας καϊ Θέρμης* επίκειται δ\ τω Άξιω ποταμφ χωρίον^ 
δπερΎ>μηρος Άμνδωνα καλείς καί φησι τονς Παίονας 
έντενϋ-εν εις Τροίαν έπικονρονς έλ%•εϊν ^^τηλό^εν έζ 30 
^^Αμνδώνος άπ' Άΐ^ιον ενρνρέοντος^^ άλλ^ έπεί 6 μϊν 
Άξιος ϋ•ολερός έστι. κρήνη δέ τις έξ Άμνδώνος άνίτ- 



— ΕΚ ΤΟΤ Ζ — 461 

0χου0α Ηοί έπιμιγννμένη αντώ καλλίΰζου ύδατος, δια 
τούτο τον έξης βτίχον ,,'^ξίον, ου κάλλιατον νδωρ 
,,έπίχίδναταί Αϊαν^' μεταγράφονβιν όντως ^^Α^ιον, φ 
^,κάλλιότον νδωρ έπικιδναται Αϊης* '' ον γαρ το τον 
^^Α^ίον νδωρ ΐίάλλίύτον τ'^ ηηγ'^ έπιχίδναται, αλλά το 
της Ληγης τψ Άξίψ. ΕρίΙ. 

'Εν δ^ τω ,,έπιχίδναται αίτι'^ η ,,αΐαν'^ (διττώς γαρ 23 
ή γραφή) αίαν τίνες ού την γήν ένόηόαν, αλλά τίνα πη- 
γην^ ως δήλον έξ ων 6 γεωγράφος φηόί, λίγων οτι η 

10 3Ραρ' Όμήρφ Άμνδών Άβνδών νότερον ίχλή^Ί], χατε- 
αχάφη δε. πηγή δϊ πλησίον Άμνδώνος Αία χαλον- 
μένη χα^αρώτατον νδωρ έχδιδονβα εις τον Άξιον , ο^ 
εκ πολλών πληρονμενος ποταμών ϋ•ολερός φεει, φαύλη 
ονν^ φη0ίν, ή φερομένη γραφή Άξιον χάλλιότον νδωρ 

16 έπιχίδναται αϋ^], ώς δηλαδή ον τον Άξιον έπιχιδνάντος 
το νδωρ τγί πηγ^^ , αλλ* άνάπαλιν είτα νποδνόχόλως 
αΐτιώμενος 6 γεωγράφος χαΐ το νοήόαι την αΙαν επΙ 
της γης Ιοικε παντελώς έ^έλειν έχβαλείν τον'Ομηρι- 
κον Ιπονς την τοιαντην λέξιν. Εαδίαΐΐιίαδ αά II. β 850. 

20 ΤΟγ* μετά τον Άξιον ποταμόν η Θεΰόαλονίκη έότΐ 24 
πόλις, η πρότερον Θέρμη έχαλεΖτο • χτιύμα ί' έοτΙΚαα- 
όάνδρον, ος έπΙ τω ονόματι της έαντον γνναικός, παι- 
δος δε Φιλίππον τονΆμνντον^ ώνόμαβε' μετωχισε δΐ 
τά πέριξ πολίχνια εΙς αντην, οϊον Χαλάΰτραν Αϋνειαν 

26 Κιοαόν καί τίνα χαΐ άλλα. έχ δϊ τον Κιοοον τούτον 
νπονοήαειεν αν τις γενέο^αι καΐ τον παρ* 'Ομήρω Ίφι- 
δάμαντα^ ον ό πάππος Κιαβενς Ιϋ-ρεψεν αντον (φηαΐν) 
εν Θρ^χτί, η ννν Μακεδονία καλείται. ΕρίΙ. 

''Ότι αντον πον χαΐ το Βέρμιον (ίρος, ο πρότερον 26 

^κατείχον Βρίγες Θρακών ^%νος, ων τίνες διαβάντες 
εις την Άσίαν Φρύγες μετωνομάο^όαν • μετά Λ Θεό^ 
όαλονίχειάν έύτι τά λοιπά τον θερμαίον κόλπον μέχρι 
δτκΛΒΟ II. 5 



462 — ΕΚ ΤΟΤ Ζ — 

τον Καναατραίον. τούτο ί ' έατίν άκρα χερρονηβέζον^ 
βα^ άνταίροναα τ^ Μαγνήτίβι • δνομα δΐ τ'^ χερρονηοω 
Παλλήνη • ηενταύτάδων ί ' Ιχει τον Ιόΰ-μόν διορωρνγ- 
μενον χεΐταί δ* έπ αυτφ ηόλίξ η πρότερον μεν Ποτί- 
δαια , Κορινθίων χτίομα , νοτερον δ^ Καόάνδρεια άπο 5 
τον αντον βαΰιλεως Καόάνδρον άναλαβόντος αντην 
άνατετραμμένην * ο περίπλονς ταύτης της χερρονηϋον 
πεντακοσίων καΐ έβδομήκοντα. 'Ιτν δε πρότερον τονς 
Γίγαντας ενταύθα γενέϋ^'αι ψαΛ και την χώραν όνο- 
μάζε(ί^αί ΦΛ^ι^ραΐ' οί μ^ν μνϋ•ολογονντες οΐ δϊ τα^'α- ίο 
νώτερον Ι^νος τι βάρβαρον καΐ άΰεβίς άηοφαίνοντες 
το κατέχον τον τόπον ^ καταλν^Ιν δ' νποΉρακλέονς^ 
ηνίκα την Τροίαν ελών άνέπλει εΙς την οίκείαν. κάι>^ 
ταν^α δε της λύμης αΐ Τρωάδες αΐτιαι λέγονται^ έμ- 
πρήααόαί τάς νανς, ίνα μη ταΐς γνναιξί των έλόντων ι^ 
αντάς δονλεύοιεν. Ε. 

26 '^'Οτι η Βέροια πόλις έν ταΐς νχωρείαις κείται τον 
Βερμίον ορονς. £ρίΐ. 

27 '^Οτι η Παλλήνη χερρόνησος^ ης έν τψ Ια^μω κδί- 
ται ή ηρίν μίν Ποτίδαια ννν δε Καοοάνδρεια, Φλέγρα 20 
το πρΙν έκαλεΖτο ' ωκονν ί' αντην οΐ μν^ενόμενοι Γί- 
γαντες^ έ^νος άβεβίς καΐ ανομον, ονς'Ηρακλής διέ- 
φϋ^ειρεν ίχει δΐ πόλεις τέοοαρας^'Άφντιν Μένδην 
Σκιώνην Σάνην, ΕρίΙ. 

28 "Οτι διείχε Ποτιδαίας'Όλνν^ος έβδομήκοντα στα- 25 
δίονς. Κ 

29 "Οτι της ΌλύνϋΌν έπίνειόν έβτι Μηκύπερνα έν τω 
Τορωναίω κόλπω, ΈρίΙ. 

30 'Ότι πλησίον Όλύν^ον χωρίον έβτΙ κοίλον, καλού- 
μενον Κανϋ'αρώλε^ρον έκ τον σνμβεβηκότος- το γαρ 30 
ζώον 6 κάνϋ-αρος της πέριξ χώρας γινόμενος, ηνίκα 
ψαύοτι τον χωρίον εκείνον, διαφθείρεται, ΕρίΙ. 



— ΕΚ ΤΟΤ Ζ — 463 

Μετά δε Καοάνδρειαν εφεξής ή λοιπή τον Γορω- 31 
νίχον κόλπου παραλία μέχρι ^έρρεως ' αχρα ί* εούν 
άνταίρονβα τω Καναοτραίω και ποιοϋόα τον χόλπον. 
άπαντικρν δε τήξ ^άερρεως προς εω τα αχρα τονωθώ, 
5 μεταξύ δε 6 Σιγγιχος κόλπος άπο της εν αύτω πόλεως 
άρχα(ας κατεβκαμμένης Σίγγον τοννομα, με&^ ην 
"Αχαν%Ός έπίτώ Ιύ^μώ τοϋ"Α%ω κειμένη πόλις^ ^Αν- 
δρίων κτίΰμα^ αφ ης ονχνοί καΐ τον κόλπον ^ΑκάνΟ^ιον 
καλονόι. Ε, 

10 "Οτι αντικρύ Κανάότρον^ άκρον της Παλλήνης^ 32 
η Αέρρις έατίν αχρα πληβίον Κωφοϋ λιμένος^ καΐ ο 
Τορωναΐος κόλπος νπό τούτων αφορίζεται, καΐ προς 
ανατολάς αν^ις κείται το άκρον τον*Α^ωνος^ ο αφορί- 
ζει τον Σιγγιτικόν κόλπον^ ώς είναι έφ εξής κόλπονς τον 

Ιο Αιγαίον πελάγους προς βορραν^ αλλήλων απέχοντας 
ούτως ^ Μαλιακόν Παγαοιτιχόν ΘερμαΙον Τορωναΐον 
Σιγγιτικόν Στρυμονικόν, τα δ% αχρα Πούείδιον μίν το 
μεταξύ Μαλιακόν και Παγασιτικον^ το δΐ εφεξής προς 
βορράν Σηπιάς , είτα το έν Παλλήνχι Κάναϋτρον , είτα 

20 ^έρρις^ εΙταΝνμφαΐον έν τψΆ^ωνι προς τω Σιγγιτι-- 
κω, το ίί προς τω Στρνμονικω Άκρά^ως ακρον^ ων με- 
ταξύ οΆ^ων^ ον προς ανατολάς ή Αήμνος ' προς δ^ βορ- 
ράν αφορίζει τον Στρνμονικόν κόλπον ή Νεάπολις. ΕρίΙ. 
"ΟτιΆχαν%^ος πόλις έν τω Σιγγιτικω κόλπω έστΙ «^ 

2δ παράλιος πληβίον τής τον ^έρξον διώρνχος ' έχει δ^ 
οΆ^ων πέντε πόλεις , ζ^Γοι/ Κλέωνας Θνΰοον 'Ολόφν- 
ξιν ^Ακρο^ώονς • αντη δΐ προς τ^ κορνφ'ή τον Άφω- 
νος κείται. Ιατι ί ' 6 Άϋ^ων δρο^ μαΰτοειδες όξντατον 
νψηλότατον ' ον οί την κορνφήν όίχονντες ορώόι τον 

30 ηλιον ανατέλλοντα προ ωρών τριών τής έν τη παραλία 
ανατολής, καΐ έατιν από πόλεως τής'Ακάνϋ^ον 6 περί- 
πλονς τής χερρονησον εως Σταγείρον^ πόλεως τον 

5* 



464 — ΕΚ ΤΟΤ Ζ — 

Αριστοτέλους^ ύτάδια τετραχόανα^ έν ^ λψην όνομα 
Κάπρος καΐ νηόίον ομώννμον τφ λιμένν είτα αΐτον 
Στρυμόνος έκβολαί' είτα Φάγρης Γαληφός Άτωλλω- 
νία^ πάΰαι πόλεις ' είτα το Νέύτου οτόμα του δωρύ- 
ζοντος Μακεδονίαν χαΐ ®ρφχην, ώς Φίλίτΐπος χαΐ ^Αλέ- 5 
^ανδρός 6 τούτου παις διώρίξον έν τοις χατ^ αυτούς 
χρόνοις, είόΐ δε περί τον Στρυμονιχον χόλπον πόλεις 
χαΐ ετεραί, οίον Μύρχυνος*Άργνλος ^ραβήαχος ζ^άτον^ 
οηερ χαΐ άρίΰτην ίχει χωράν χαΐ εύχαρπον χαΐ ναυ- 
πηγια χαΐ χρυαοϋ μέταλλα- αφ ου χαΐ παροιμία „ζ^α- 10 
,,τοι/ ά^α<^ώι/," ώς χαϊ ^^αγα^ών άγα^Ζδας,'^ ΕρίΙ. 

34 Ότι πλεΐ0τα μέταλλα έβτι χρυύοϋ έν ταΐς Κρηνί- 
0ΐν^ οπού νυν οΐ Φίλιπποι πόλις ΐδρυται^ πληβίον του 
Παγγαίου ορούς ' χαϊ αύτο δϊ το Παγγαϊον ορός χρυόεΐα 
χαϊ άργυρεία έχει μέταλλα χαΐ η πέραν χαϊ ή εντός του 1δ 
Στρυμόνος ποταμού μέχρι Παιονίας • φααΐ δΐ χαϊ τους 
την Παιονίαν γήν άροϋντας ευρίύχειν χρυύοϋ τίνα 
μόρια. Ερίΐ. 

3δ "Εβτι δ' οΆ%ως ορός ύψηλον χαϊ μαβτοειδές^ ώατε 
τους έν ταΐς χορυφαΐς ηδη άνίύχοντος ηλίου χάμνειν 20 
άροϋντας ^ ηνίχα άλεχτοροφωνίας άρχη παρά τοΐς την 
άχτην οίχοϋαίν έβτιν. έν δ\ ττ} άχτχι ταύττ^ Θάμυρις 6 
Θραξ έβααίλευΰε , των αυτών επιτηδευμάτων γεγονώς 
ών χαϊ 'Ορφεύς. ενταύθα δε χαϊ διώρυ% δείχνυται η 
περί την"Αχαν%Όν^ χα^' ην Ξέρξης τόν*Ά%'ω διορύ^αι^ζ^ 
λέγεται χαί διαγαγεΐν έχ του Στρυμονιχού χόλπου δια 
του ίαϋ'μοϋ^ δεξάμενος την &άλα06αν εις την διώρυγα. 
Δημήτριος ί' ό Σχηψιος ούχ οίεται πλευύ&^ναι την 
διώρυγα ταύτην * μέχρι μεν γαρ δέχα όταδίων εϋγεων 
χαΐ όρυχτην είναι ^ διορωρύχ^αι δ' έπΙ πλάτος πλεδ•ρι^^ 
αΐον^ εΐϋ•^ υφηλόν είναι πλαταμώνα ΰταδιαίον όχεδόν 
τι το μήχος^ ο0ον ούχ ενόν έχλατομηϋ^ναι δι' όλου 



— ΕΚ ΤΟΤ Ζ — 465 

μέχ^ι Ο'αλάϋβηζ' εΐ δΐ καΐ μέχρι δεϋρο^ ον γε χαΐ κατά 
βν%Όν ΰύτε πάρον γενέα^αι πλωτόν • οΛον Άλέξαρχον 
τον ^Αντιπάτρου χόλιν ύηοδεέμαοϋ'αι την ΟύρανοΛο- 
λιν τριάκοντα αταδίων τον κνκλον ίχονβαν, ωκηΟαν 
δ ίέ την χερρόνηόον ταντην των έκ Λήμνου Πελασγών 
τίνες , εις πέντε διηρημένοι πολίοματα^ Κλέωνας Όλό- 
φυξινΆκρο^ώους^ΐόνθύόβον. μετά δε'Άϋ'ω 6 Στρυ- 
μονικός κόλπος μέχρι Νέβτου του ποταμού του άφορι- 
ζοντος την κατά Φίλιππον καΐ Άλέξανδρον Μακεδο- 

10 νίαν ' εις μέντοι τάκριβες άκρα τις έοτιν η ποιοϋύα τον 
κόλπον προς τον'Ά^^ω , πάλιν έβχηκυία την Άπολλω- 
νίαν, έν δ^ τω κόλπω πρώτη μετά τον ^Ακανϋ'ΐων λι- 
μένα Στάγειρα, έρημος^ καί αύτη των Χαλκιδικών^ 
^Αριστοτέλους πατρίς^ καΐ λιμην αυτής Κάπρος και 

15 νηΰίον όμώνυμον τούτω ' «ίθ' ο Στρυμών καΐ 6 ανά- 
πλους εις Άμψίπολιν είκοσι αταδίων' Ιύτι ί' ^Α%η'- 
ναίων κτίσμα έν τω τόπω ιδρυμένον τούτω , δ^ καλεί- 
ταιΈννέα οδοί' εΙταΓαληψος καΐ Απολλωνία^ κατε- 
βκαμμέναι υπό Φιλίππου. Ε, 

20 Άπο Πηνειού φηβΐν εΙςΠύδναν ΰταδίους * εκατόν 36 
είκοοι, παρά δ% την παραλίαν του Στρυμόνος καΐ Αα- 
τηνών πόλις Νεάπολις και αύτο το Αάτον^ εύκαρπα 
πεδία καί λίμνην και ποταμούς και ναυπηγια και χρυ- 
θεία λυοιτελή Ιχον^ αφ* ου καί παροιμιάζονται,^Αάτον 

25 άγα^ών^' ως καί ^^άγαϋ'ών άγα^ΐδας^' έατι δ* ή χώρα 
ή προς το Στρυμόνος πέραν ^ η μεν έπϊ τ^η ^αλάτττ] καί 
τοϊς περί Αάτον τόποις 'Οδόμαντες καί ^ΗδωνοΙ καί ΒιΑ 
αάλται^ ο? τε αύτόχθ^ονες καί οί έκ Μακεδονίας δια- 
βάντες , έν οίς 'Ρήαος έβααίλευθεν. ύπίρ δ\ της Άμφι- 

3ϋ πόλεως Βιαάλται καί μέχρι πόλεως'Ηρακλείας^ έχοντες 
αύλώνα εϋκαρπον^ ον διαρρεΐ 6 Στρυμών ώρμημέ-- 
νος έκ των περΙ'Ροδόπην ^Αγριάνων ^ οϊς παράκειτα^ 



466 — ΕΚ ΤΟΤ Ζ — 

τήζ Μακεδονίας η Παρορβηλία^ εν μεϋογαέα ίχονβα 
κατά τον ανλώνα τον από Ειδομένης Καλλίπολιν Όρ- 
^όπολιν ΦίλίΛΛουΛολιν Γαρηαχόν. έν δε τοις Βιοάλ- 
ταις ανά ποταμό ν ίόντι τον Στρυμόνα χαΐ ή Βεργη 
ΐδρυταί^ χω μη άπέχονβα ^Αμφιπόλεως περί διαχούίονς 6 
όταδίονς, έπΙ δε αρχτονς Ιόντί άπο^ Ηράκλειας χαΐ τα 
ύτενα δι ων 6 Στρνμών φέρεται^ δεί^ιον ίχοντι τον 
ποταμον εχ μεν των ευωνύμων ίβτίν η Παυονία και τα 
περί τον ^όβηρον καΐ την ^Ρόδόπην καΐτόν Αίμον 
ορος^ ίν δείλια δΙ τα περί τον Αϊμον. ίντός δί του ι ο 
Στρυμόνος προς αύτω μεν τφ ποταμω η Σκοτοΰβαα 
Ιότί^ προς δΐ τ^ λίμνι^ τη Βόλβ'ηΆρέϋ'ουαα, και δη και 
μάλιότα λέγονται Μυγδόνες οΐ περί την λίμνην, ου μό- 
νον δ* 6 ^Α%ι6ς έκ Παιόνων §χει την φύόιν^ άλλα και ο 
Στρυμών • ^ξ ^Αγριάνων γάρ διά Μαίδων και Σιντών \ δ 
είς τά μετάξ,ύ Βιύμλτών καΐ 'Οδομάντων εκπίπτει, Ε. 

37 ^Οτι 6 Στρυμών ποταμός άρχεται έκ των περί την 
'Ροδόπην* Αγριάνων. Ερϋ. 

38 Τους δ^ Παίονας αί μεν α^οώ(θΐ;$ Φρυγών οί 
δ* άρχηγέτας άποψαίνουβι^ και την Παιονίαν μέχρι ^0 
ΠελαγονΙας καΐ Πιερίας έκτετάο^αι φααί' καλεΐβ^αι 
δε πρότερον Ορεβτίαν την Πελαγονίαν^ τόν δε Άότερο- 
παίον, ενα των έκ Παιονίας βτρατευοάντων έπ* 'Ίλιον 
ηγεμόνων^ ουκ άπεικότως υΐόν λέγε6ΰ•αι Πηλεγόνος, 
καΐ αυτούς τους Παίονας καλείο^αι Πελαγόνας, Ε. 25 

39 "Οτι 6 παρ' Όμηρω ^Αοτεροπαϊος υΙός Πηλεγόνος 
έκ Παιονίας ων της έν Μακεδονία [6τορεί:ταΐ' διό και 
Πηλεγόνος υΐός' οΐγάρ ΠαίονεςΠελαγόνες έχαλοϋντο, 
ΕρίΙ. 

40 ΈπεΙ δ^ 6 παιανιβμός των Θρακών τιτανιβμός υπό 30 
τών^Ελληνων λέγεται κατά μίμηόιν της έν παι3ΐ3ΐ φω- 
ντ^ς^ καΐ οΐ Τιτάνες έκλη^οαν Πηλαγόνες. Ε, 



— ΕΚ ΤΟΤ Ζ — 467 

"Οη καΐ πάλαι χάί νυν οί Παίονες' φαίνονται 3Τθλ- 41 
λην της νυν Μακεδονίας χατεόχηχότες^ ώς καΐ Πέριν- 
ϋΌν πολιορκήόαι^ καΐ Κρηΰτωνίαν καΐ Μνγδονίδα πα- 
όαν καΐ την Αγριάνων μ^χρι Παγγαίου υπ αύτοΐς γε- 

5 νε6ϋ•αι, της ί ' έν τω Σζρυμονικψ κόλπω παραλίας της 
άπο Γαληνού μέχρι Νέατου ύπέρκεινται οΐ Φίλιπποι 
και τα περί Φιλίππους, οΐ δΐ Φίλιπποι Κρηνίδες έκα- 
λοϋντο πρότερον^ κατοικία μικρά - ηύξηϋ^η δ^ μετά την 
περί Βροϋτον καΐ Κάααιον ητταν. Ε. 

10 "Οτι οΐ νυν Φίλιπποι πόλις Κρηνίδες έκαλοϋντο 43 
το παλαιόν. ΕρίΙ. « 

Πρόκεινται δ\ της παραλίας ταύτης δύο νήβοι^ 44 
Λήμνος καΐ θάαος. μετά δΐ τον εΙς Θάόον πορ^μον 
"Αβδηρα και τα περί ^Αβδηρου μυ^ευόμενα. ψκηβαν δ^ 

Ι^αύτην Βίΰτονες Θράκες ^ ων Αιομήδης ηρχεν ου μεί- 
νει δ* 6 Νέΰτος έπΙ ταύτοϋ φεί^ρου δια παντός^ αλλά 
κατακλύζει την χωράν πολλάκις, είτα Αίκαια πόλις έν 
κόλπφ κειμένη καΐ λιμήν ' ύπέρκειται δΐ τούτων η Βι- 
ατονίς λίμνη κύκλον ίχουοα οβον διακοβίων όταδίων. 

20 φαόΐ δ^ του πεδίου κοίλου παντάπαβιν οντος καΐ τα- 
πεινότερου της %•αλάττης Ιπποκρατούμενον τον Ήρα-- 
κλέα^ ηνίκα ηλ^εν έπΙ τάς του Αιομηδους ίππους^ διο- 
ρύ\αι την ηόνα καί την %άλατταν έπαφέντα τω πεδίω 
κρατηόαι των εναντίων, δείκνυται δΐ καΐ το βαύίλειον 

^Αιομηδους άπο ΰυμβεβηκότος κάλούμενον Καρτερά 
κώμη δια την έρυμνοτητα. μετά δε την ανά μέόον λί- 
μνην ΙΒΙάνΰ'εια Μαρώνεια καΙ'Ίΰμαρος^ αΐ των Κικό- 
νων πόλεις ' καλείται δ^ νυν 'ΐόμάρα πληΰίον της Μα- 
ρωνείας ' πληβίον δΐ καΐ ή ^Ιβμαρις έξίηαι λίμνη ' κα- 

^λεΐται δΐ το φεΐ^ρον ηδύ .... γειον αύτοϋ δΐ καΐ αΐ 
Θαόίων λεγόμεναι κεφαλαί. ΣαπαΙοι <$' είόΐν οί υπερ- 
κείμενοι. Ε. 



468 — ΕΚ ΤΟΤ Ζ — 

45 "Οτι τα Τόπειρα Ιοτι προς 'Αβδηρονς κάί Μαρω^ 
νεία, Ε. 

46 '^Οτι ΣίντοΙ ί^νος θραχικον χκτωκει ζην ^ήμνον 
νηβον 0%'^ν '^Όμηρος Σίντιας αυτούς χαλεΐ λέγων 
^^ενϋ^α με Σίντιες ανδρες^' ΕρίΙ. 5 

47 "^'Οτι μετά τον Νέότον ποταμόν ηρός ανατολάς 
^Άβδηρα ηόλις^ έπώννμος'Αβδηρον ^ ον οΐ τον ^ωμή- 
δους ΐτίηοι ίφαγον είτα δίκαια πόλις πλησίον ^ ης 
ν%ερκειταν λίμνη μεγάλη η Βιϋτονίς ' είτα Λολις Μα- 
ρώνεια* £ρί(. 10 

48 "Εβτι δ^ η Θράκη 0νμπα0α έχ δνεϊν χαΐ εϋχοβίν 
έ&νών οννεοτώοα- δύναται δΐ ότέλλειν χαίπερ ονόα 
περιϋαώς έχηεηονημένη μνρίονς χαΐ %ενταχι0%ιλίονς 
Ιππέας^ πεζών δΐ χαΐ είχοβι μυριάδας, μετά δΐ την 
Μαρώνειαν 'Ορ^αγόρεια πόλις χαΐ τα περί Σέρριον^ 15 
παράπλους τραχύς^ χαΐ το τώνΣαμοϋ'ρ^χων πολίχνιον 
Τεμπυρα χάΐ άλλο Χαράκωμα ^ ου πρόκειται η Σαμο- 
θράκη νήόος , και 'Ίμβρος ον πολν απωθεν ταύτης ' 
πλέον ί' η διπλάοιον η Θάβος. άπο δΐ Χαρακώματος 
^ορίόκος^ οπον έμέτρηοε βερξης της ότρατιας το πλη- 20 
θος. εΐ^' "Εβρος άνάπλονν ίχων εις Κνψελα εκατόν 
εΐχούι* της Μακεδονίας φηόΐ τούτο οριον^ ην άφεί- 
λοντο Περβέα "Ρωμαίοι καΐ μετά ταύτα τον Ψενδοφί- 
λιππον, Παύλος μίν ονν 6 τον Περ6έα ελών βννά'ψας 
τη Μακεδονίς^ καϊ τά Ηπειρωτικά 1%'νη εΙς τέτταρα 25 
μέρη διέταξε την χώραν , καΐ το μεν προΰένειμεν ^Αμ- 
φιπόλει^ το δ^ Θεσοαλονικεία ^ το δΐ Πέλλ'η^ το δ^ Πε- 
λαγόύι. παροικούόι δ^ τον "Εβρον ΚορπΙλοι καΐ Βρέ- 
ναι ^ι ανωτέρω^ είτ £(ίχατοι Βέ66οι * μέχρι γαρ δεύρο 

6 άνάπλους. άπαντα δΐ τά Ιϋ'νη ληατρικά ταύτα , /*«- 30 
λι0τα δ* οΐΒέύΟοι^ ονς λέγει, γειτονενειν Όδρνόαις χαΐ 
Σαπαίοις. Άύτώ'» δ\ βαύίλειον ην Βιζνη, Όδρνόας δΐ 



— ΕΚ ΤΟΤ Ζ — 469 

χαλονοιν §νίοι πάντας τους αΛοΈβρου καΐ Κυψέλων 
μεχρί ^Οδη06ον της παραλίας υπεροίχοϋντας ^ ων έβα- 
βίλενΰεν ^Αμάδοκος χαΐ Κερσοβλέπτης χαΐ Βηριόάβης 
χαΐ Σεν^ης χαΐ Κότνς, Ε. 
5 ΤΟτ^ ό νυν ποταμος^Ριγινία έν Θράκτι καλούμενος 49 
Έρίγων ην καλούμενος. ΕρίΙ. 

"Οτί την Σαμοϋ•ροίκην Ιασίων και /ίαρδανος άδελ- 50 
φοί ωχουν' χεραννωΟ'έντος δ\ ^Ιαύίωνος δια την εις 
Δήμητρα αμαρτίαν^ 6 ^άρδανος άπάρας ίχΣαμοϋ'ρά- 

10 χης^ ίλ%^ών ωκη0εν έν τ'η νπωρεία της"Ιδης^ την πόλιν 
^άαρδανίαν καλέαας^ καΐ έδίδαξε τους Τρώας τα έν 
Σαμο^ράχΎΙ μυστήρια ' έκαλείτο δ\ η Σαμοθράκη Σά- 
μος πριν. ΈρίΙ. 

"Οτι τους έν ττ} Σαμο%•ράκΎΐ τιμωμένους ϋ•εούς ει- 51 

Ιζ^ρήχασι πολλοί τους αυτούς τοΐςΚαβείροις^ ούδ* αυ- 
τούς έχοντες λέγειν τους Κάβειρους οΐτινές είσι, χα- 
%'άπερ τους Κύρβαντας χαΐ Κορύβαντας^ ως δ^ αΰτως 
Κουρήτας και Ίδαίους /δακτύλους. Ε. 

Προς Λ τ'η έκβολ'^ τον Τ5?]5ροι; διστόμου οντος πό- 52 

^λις Αίνος έν τω Μέλανι κόλπω κείται^ κτίσμα Μιτυ- 
ληναίων καΐ Κυμαίων^ έτι δ^ πρότερον ^Αλωπεκοννη- 
σΐων είτ άκρα Σαρπηδών* εΐ^^ ή Χερρόνησος η Θρα- 
κέα καλούμενη , ποιούσα την τε Προποντίδα καΐ τον 
Μέλανα κόλπον καΐ τόν^Ελλησποντον άκρα γαρ Ιχ- 

2ό κείται προς εύρόνοτον^ συνάπτουσα την Εύρώπην 
προς την ^Ασίαν έπτασταδίω πορ^μω τω κατά ^Αβυδον 
καΐ Σηστόν^ έν αριστερά μ^ν την Προποντίδα έχουσα^ 
έν δεξιά Λ τον Μέλανα κόλπον καλούμενον ούτως άπο 
του Μέλανος εκδίδοντος εις αυτόν ^ καϋ'άπερ'Ηρόδο- 

30 τος καΐ Ενδοξος ' εΐρηκε δέ^ φησίν^ 6 ^Ηρόδοτος μη άν- 
ταρκέσαι το φεϋ^ρον τ'ή δέρξον στρατί^ τούτο * Ισ^μω 
δϊ κλείεται τετταράκοντα σταδίων η λεχ^εϊσα άκρα 



470 — ΕΚ ΤΟΤ Ζ — 

έν μέαφ μ\ν ονν τον Ι0ϋ•μοϋ Ανΰψάχεια πόλίς ΐβρνταί 
επώνυμος τον κτίααντος βαοιλέως • έχατερωϋ'δν δ' έπΙ 
μίν τω Μελάνι κόλτίω Καρδία κείται μεγίατη των έν 
τ'η Χερρονήσω πόλεων^ Μιληαίων καΐ Κλαζομενίων 
κτίύμα^ νβτερον δΐ καν^^ναίων εν δϊ τ•^ Προηον- ^ 
τιδι Πακτνη. μετά δΐ Καρδίαν Τράβας καΐ Αίμναν 
είτ Άλωπεκόννησος, εις ην τελεντα μάλιύτα ο Μέλας 
κόλπος- είτ' άκρα μεγάλη Μαζονσία• εΙτ έν κόλπω 
Έλαιονς^ ΟΛίον το Πρωτεοιλάειον ^ καθ' ο το Σίγειον 
άπο τετταράκοντα οταδίων έύτίν, άκρα της Τρωάδος * 10 
καΐ σχεδόν τούτ έστι το νοτιώτατον άκρον της Χερ- 
ρονηοου^ οχαδίονς μικρφ πλείονς των τετρακοσίων 
από Καρδίας ' καΐ οί λοιποί ί' έπΙ %'άτερον μέρος τον 
Ια^μοϋ μικρω τον διαστήματος τούτον πλείονς περι- 
Λλί'οντ^. Ε. 15 

53 "Οτι η έν Θρακ^ Χερρόνηύος τρεις ποιεί θάλασσας • 
Προποντίδα έκ βορράς Έλλη6ποντον έ^ ανατολών και 
τον Μέλανα τωλπον έκ νότον, οΛον καΐ 6 Μέλας πο- 
ταμός έκ βάλλει^ όμώννμος τω κόλπω. ΕρίΙ. 

54 "Οτι έν τω Ιΰϋ'μω της Χερρονήαον τρεΙς πόλεις %^ 
κεΐνταΐ' προς μ^ν τω Μελάνι κόλπω Καρδία^ προς δϊ 
τη Προποντίδι Πακτνη , προς δϊ τη μεβογαίε^ Ανοιμά- 
χεια ' μήκος τον Ιβ^μον βτάδια τετταράκοντα. ΕρίΙ. 

55 "Οτι η πόλις 6 Έλαιονς άρΰενικώς λέγεται • τάχα 
δΐ καΐ 6 Τραπεζονς. ΕρίΙ. 25 

56 *Έ0τι δ^ έν τω περίπλω τοντφ τω μετά ^Ελαιονντα 
η εΐαβολη πρώτον η εΙς την Προποντίδα δια τών στε- 
νών 5 ην φαΰιν άρχην είναι του Ελλησπόντου • ένταΰ-- 
θα ί' έατί τό Κυνός σήμα ακρα^ οΐ δ' Εκάβης φασι- 
κοί γαρ δείκνυται κάμ'φαντι την ακραν τάφος αυτής, 30 
εΙταΜάδυτος καΐ Σ}ηστιας ακρα^ καϋ•" ην τό ΐΒΙέρξου 
ζεϋγμα^ κάΙ μετά ταϋτα Σηστός, από δΥΕλαιοϋντος 



Οί9ίίίζθά ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



— ΕΚ ΤΟΤ Ζ — 471 

έπΙ το ζεϋγμα έχατον εβδομήκοντα * μετά δ^ Σηΰτορ 
έπίΑΙγόζ ποταμούς διαχό(ίίθΐ όγδοηχοντα ^ Λολίχνην 
χατεσχαμμένην , δπον φασί τον λίϋΌν πεαεΐν χατά τα 
Περόιτίά' είτα ΚαλλίΛολις^ αφ* ης εέςΑάμψαχον δι- 
δ άρμα εές την ^Αΰιαν τετταράχοντα- είτα πολίχνιον χα- 
τεβχαμμένον Κρι^ωτη ' είτα Παχτνη • είτα το Μαχρον 
τείχος χαΐ Αενχη άχτη χαΐ το Ίερον ορός χαΐ ΠερινϋΌς, 
Σαμίων χτίσμα- είτα Σηλνβρέα. νπέρχειται δ' αυτών 
Σίλτα , χαΐ το Ίερον ορός τιμάται νπο των εγχωρίων 

10 χαΐ ίβτνν οίον άχρόπολις της χώρας, ααφαλτον δ* έξίη- 
0ιν εΙς την ^άλαοβαν^ χα%'^ ον τόπον η Προχόννηοος 
έγγντάτω της γης έατι από εκατόν είκοσι σταδίων ^ το 
μεταλλον Ιχονΰα της λενχής μαρμάρου πολύ τε χαΐ 
απουδαΐον, μετά δ^ Σηλυβρίαν ^Αϋ•ύρας έβτΐ ποταμός 

Ιζ^καΙ Βα%'υνίας' είτα Βυζάντιον καΐ τά εφεξής μέχρι 
Κυανεων πετρών, Ε. 

"Οτι ίκ Περινέου εΙς Βυζάντιον εΐ0ιν εξακόσιοι 57 
τριάκοντα ' από δΥΈβρου χαΐ Κυψέλων εΙς Βυζάντιον 
μέχρι Κυανέων τριαχίλιοι εκατόν, ως φηΰιν ^Αρτεμίδω-- 

20 ρο? • το ί^ σύμπαν μήκος από ^Ιονίου κόλπου του κατά 
Άπολλωνίαν μέχρι Βυζαντίου §πτακΐ6χίλιοι τριακόσιοι 
είκοσι ' προστί^ησι ί' 6 Πολύβιος καΐ άλλους εκατόν 
όγδοήκοντα, τό τρίτον του σταδίου προσλαμβάνων 
έπΙ τοΙς οκτώ του μιλίου στάδίοις. Αημήτριος ί' 6 

25 2]!χΐ7^ω^ έν τοίς περί του Τρωικού διακόσμου τό μίν 
έκ ΠερίνϋΌυ μέχρι Βυζαντίου φησίν εξαχοσίους σταδί- 
ους, τό ί* ίσον μέχρι Παρίου. την δΟΐροποντίδα μηκει 
μ\ν χιλίων καΐ τετρακοσίων . άποφαίν ει σταδίων, εΙς 
εύρος Λ πεντακοσίων, του δ^Ελλησπόντου τό στενώ- 

30 τατον επταστάδιόν φησι, μήκος δΐ τετρακοσίων, Ε. 

"Οτι ^Ελλήσποντος ούχ ομολογείται παρά πάσιν ο 58 
αυτός, αλλά δόξαι περί αύτοϋ λέγονται πλείους, οι 



472 — ΕΚ ΤΟΤ Ζ — 

μεν γαρ ολην την Προποντίδα χαλονύνν^ΕΙλήοΛοντον^ 
Οί δ^ μ^ρος της Προτεονζίδος το ένζος Περινέου • οί ί^ 
ηροοΧαμβάνουβί κ«1 της ίξω ^αλάβϋης της προς το Αί- 
γαΐόν πέλαγος χάί τον Μέλανα κόλπον άνεωγμένης, καΐ 
οντοι άλλος άλλα άποτεμνόμενος * οΐ μίν το άπο Σιγεί- 5 
ου έπΙΑάμψαχονχαΙΚνζιχον η Πάριον η Πρίαπον^ ο δΐ 
προσλαμβάνων χαΐ το άπο Σιγρίον της Αεόβίας. ονχ 
όκνονσ* δέ τίνες χαΐ το μέχρι τον Μνρτώον πελάγους 
άπαν χαλεϊν Έλλήοποντον^ είπερ^ ως φηόιν έν τοις 
ΰμνοις Πίνδαρος^ οΐ με^'Ηραχλέοΰς έχ Τροίας πλέον- ιο 
τ£^ ^^ά παρ%^ένιον"Ελλαςπορ%μόν^ έπεΙτψΜυρτφω 
βυνηψαν^ είςΚών έπαλινδρόμηϋαν ζέφυρου άντιπνεύ- 
ΰαντος, ούτω δΐ χαΐ το Αιγαίον πέλαγος μέχρι του Θερ- 
μαίου χόλπου χαΐ της χατά ©ετταλίαν χαΐ Μαχεδονίαν 
ϋ'αλάοαης άπαν άξιονΟΐν'Ελληΰποντον προΰαγορεύειν χ^ 
δ είν^ μάρτυρα χαΓΌμηρον χαλοϋντες. φηόΐγάρ ^^οφεαι^ 
^,ην έϋ'έλτ^αϋ'α χαΐ αΐχέν τοι τα μεμηλτ^, ηρι μάΧ Έλλη- 
^,οποντον έπ Ιχ^υοέντα πλεούόας νήαςέμάς.^' ελέγχε- 
ται δε το τοιούτον έχ των έπων εκείνων ^^ηρωςΊμβρα- 
^^ύίδης, οςαρ Αίνό&εν είληλούϋ'ει " ούτος ί> των Θρα- 20 
χών ηγείτο ^^οσσους'Ελλήβποντος α^/άρροο^ έντος έέρ- 
^,γει ' " τους γαρ εφεξής τούτων έκτος αν καΐ τοϋ^Ελλη- 
απόντου κα^Ίδρυμένους άποφαίνοι. ή μεν γαρ Αίνος 
κείται κατά την πρότερο ν Άψυνϋ'ίδα νυν δΐ Κορπιλικήν 
λεγομένην^ η δΐ των Κικόνων εφεξής προς δύαιν. Ε. 26 

58* ΤετραχωρΙται^ οΐ Βεβοοί^ ώς Στράβων εβδόμη, 

ούτοι λέγονται χαΐ Τετράκωμοι. δίβρίιαηιΐδ ν. Τετρα- 
χωρΐται. 

58 "^ Αέγει γαρ {Στράβων) αυτόν έν τη εβδόμη {των 

γεωγραφουμένων) έγνωκέναιΠοβειδώνιον τον από της 3ο 
βτοάς φιλ06οφον .... 6υγγενομένου 27χ^9Τ^α>ι/^ τω την 
Καρχηδόνα έλόντι. ΑΐΙιβη»βιΐ8 14 ρ. 657 Γ. 



ϋφζβό ϋγ ν3005ΐ€ 



— Η— 473 

— Η — 

Εχ$1 9 έΛίόντες άηο των έααερίων της Ενρωηης 4 
μερών^ οΟα τ^ ^αλάτττι περιέχεται τρ εντός καΐ τ^ εκτός, 

5 τά τε βάρβαρα Ι^νη Λεριωδεν0αμεν πάντα έν αντ^ μέ- 
χρι τον Τανάιδος και τής'Ελλάδος ον πολύ μέρος, άπο- 
βώσομεν νννΐ τά λοιπά της Ελλαδικής γεωγραφίας, 
απερ ''Όμηρος μίν πρώτος, έπειτα καΐ άλλοι πλείονς 
έπραγματενύαντο , οΐ μ^ν Ιδία λιμένας η περίπλους η 

10 περιόδους γης η τι τοιούτον άλλο έπιγράψαντες, έν οίς 
καΐ τά ^Ελλαδικά περιέχεται, οί ί' έν ττί κοινχ^ της Ιύτο- 
ρίας γραψη χωρίς άποδεί^αντες την των ηπείρων το- 
πογραφίαν, κα&άπερ'Έφορός τε έποίηαε καΐ Πολύ βίος ' 
άλλοι δ^ εΐ^ τον φυαικον τόπον και τον μαΙ&ηματικόν 

Ι^προΰέλαβόν τίνα και των τοιούτων, καϋ'άπερ Ποαει- 
δωνιός τε καΙ"Ιππαρχος, τά μίν ούν των άλλων εύδι- 
αίτητά έϋτι, τά ί' ^Ομηρου σκέφεαος δεϊται κριτικής, 
ποιητικώς τε λέγοντος καΐ ου τά νυν άλλα τά αρχαία, 
ων 6 χρόνος ημαύρωκε τά πολλά, ως ί ' ουν δυνατόν 

20 έγχειρητέον άρξαμένοις αφ* ώνπερ άπελίπομεν • έτε- 

λεύτα ί' ημΐν 6 λόγος άπό μίν της έαπέρας καΐ των 

άρκτων εις τά Ηπειρωτικά έ&νη καΐ τά των Ιλλυριών, 

- άπό δΐ της εω εις τά τών Μακεδόνων μέχρι Βυζαντίου, 

μετά μεν ούν τούς*Ηπειρώτας και τούς^Ιλλυριούς τών 

^^Ελλήνων ^Ακαρνανές είβι καΐ ΑΙτωλοΙ καΐ ΑοκροΙ οΐ 
'Οζόλαΐ' προς δε τούτοις ΦωκείΙςτεκαΙ Βοιωτοί ' τού- 
τοις δ* άντίπορ^μός έατιν ή Πελοπόννησος , απολαμ- 
βάνουσα μεταΐ^ύ τον Κοριν&ιακόν κόλπον καΐ σχημα- 
τίζουσα τε τούτον καΐ σχηματιζόμενη υπ* αυτού ' μετάΟΜ^ 



6. ρο8ΐ ΐίέξ^ος : της Μ(χ%6δον£α$ 



ϋφζβό ϋγ ν^οοζξΐ^ 



474 —Η — 

δΐ Μαχεδονίαν ΘδτταλοΙ μ^%^ι Μαλιέων και των αΑ- 
λων των έκτοςΊσΰ'μοϋ καΐ αντών των εντός. 
2 *έπιδουο μεν ονν πολλά ί^νη γεγενηται, τα ά' 

άνωτάτω τοόαντα οΰας κάΙ διαλέκτους ηαρείλήφαμεν 
τάς^ Ελληνίδας ' τούτων ί' αυτών τεττάρων ούύών την 5- 
μ\ν 'Ιάδα ττ^ παλαιή ^Ατ^ίδι την αυτήν φαμέν (καΙ γαρ 
Ιωνες έκαλοϋντο οΐ τότε* Αττικοί^ καΐ έκεΙ^έν είοιν οΐ 
την Άαίαν έποικηααντες'Ίωνες και χρηόάμενοι τ^ νυν 
λεγομένη γλώττ^η 'Ιάδι)^ την δε λωρίδα τ^ ΑΙολίδΐ' 
πάντες γαρ οί έκτος Ία^μού πλην ^Α^ηναίων καΐ Με^ ίο 
γαρέων καΐ των περί τον Παρναΰοον Δωριέων καΐ νυν 
έτι Αιολείς καλούνται ' χαΐ τους ^άωριέας δΐ ολίγους 
οντάς καΐ τραχυτάτην οίκοϋντας χώραν εικός έατι τφ 
άνεπιμίκτω παρατρέψαι την γλώτταν και τα άλλα έ%•η 
προς το μη ομογενές^ ομογενείς πρότερον οντάς, τούτο ΐδ 
β' αυτό καΐ τοΐς^Αΰψ/αίοις όυνέβη ^ λεπτόγεών τε καΐ 
τραχεΐαν οίκοϋντας χώραν απορρήτους * μίν είναι δια 
τοϋτο καΐ αύτόχ&Όνας νομιόϋ^ναι φηόΐν 6 Θουκυδί- 
δης, κατέχοντας την αύτην αεί, μηδενός έξελαύνοντος 
αυτούς μηδ' επιθυμούντος Ιχειν την εκείνων • τούτο 20 
τοίνυν αυτό καΐ του έτερογλώττου καΐ τού ετεροε&ούς 
αίτιον, ώςεΐκός, υπήρξε καίπερ ολίγοις ούαιν. οΰτω 
δΐ τού ΑΙολικού πλήθιους επικρατούντος έν τοΙς έκτος 
Ίΰ9•μού, καΐ οί εντός Αιολείς πρότερον ηΟαν, είτ έμί- 
χϋ'ηΰαν, Ιώνων μ^ν έκ της Αττικής τόν Αίγιαλόν κα-^ 
τααχόντων, των ί' Ηρακλείδων τους ^ωριέας κατά- 
γαγόντων, ύφ* ων τά τε Μέγαρα ωκίΰ%η και πολλοί 
των έν τ'η Πελοποννήύω πόλεων, οΐ μεν ουν'Ίωνες 
έξέπεύον πάλιν ταχέως υπό *Αχαιών^ Αιολικού έθνους • • 
έλείφθη δ* έντή Πελοποννήοφ τα δύο έθνη , το τε Αϊ- 30 
ολικόν κάΙ τό ^ωρικόν. οοοι μεν ουν ήττον τοΙς Αω- 
ριεύΰιν έπεπλέκοντο {καθάπερ ΰυνέβη τοις τε ^Αρκάοι 



Οί9ίίίζθά ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



— Η— 475 

τίάΐ τοις ΉλδίΟίς^ τοΙς μεν ορεινοΐς τίλεως ονοι χαΐ ονχ 
έμπεπτωχόΰιν εΐξ τον χλήρον, τοις δ' Ιεροίςνομιοϋ'εΐΰΐ 
τον ^Ολυμπίου ^ιος χαΐ κα-θ-' αυτούς είρηνην αγουοι, 
πολύν χρόνον, άλλως τε καΐ του ΑΙολικοϋ γένους ονοι 
5 καΐ δεδεγμένοις την 'Οξνλω όνγκατελ&οϋόαν ΰτρατιαν 
περί την των Ηρακλείδων κά^οδον) , ούτοι αίολιατί 
δίελεχ^οαν^ οΐ ί' άλλοι μικτ'^ τ^ν^ έχρηϋαντο έ^ άμ- 
φοΐν^ οί μεν μάλλον ο[ δ' ήττον αίολίξοντες*^ αχεδον 
δέ τι καΐ νυν κατά πόλεις άλλοι άλλως διαλέγονται^ δο- 

10 χοΰ(7& ^^ δωρίξειν άπαντες δια την ΰυμβάααν έπικρά- 
τειαν. τοβαϋτα μεν ούν τα των ^Ελλήνων ί^νη και ον-0.334 
τως^ ώς τύπω ειπείν^ άφωριομένα. λέγωμεν δη διαλα-\ 
βόντες δν χρη τρόπον ττ} τάξει περί αυτών. 

"Εφορος μίν ούν αρχήν είναι της Ελλάδος την 3 

Λό^Ακαρνανίαν φηοΐν από των εοπερίων μερών ταύτην 
γαρ αυνάπτειν πρώτην τοΓιί Ήΐπτ£ίρωτ(ΧθΓ^ έϋ•νε0ΐν, 
αλλ* ωβπερ οι;το^ τ^ παραλία μέτρω χρω μένος εντεύ- 
θεν ποιείται την άρχην^ ηγεμονικού τι την θάλατταν 
κρίνων προς τάς τοπογραφίας, έπεί άλλως γ' ένεχωρει 

20 κατά την Μακεδόνων και Θετταλών την αρχήν άπο^ 
φαίνεοθαι της Ελλάδος ' ούτω καΐ ήμΐν προαήκει αχο- 
λονθοϋοι τγι φύύει τών τόπων ούμβουλον ποιεϊοθαι 
την %άλατταν. αύτη δ' έκ του Σικελικού πελάγους 
προαπεοούϋα τ^η μίν άναχείται προς τον Κορινθιακόν 

2^χόλπον, τ^ δ' αποτελεί χερρόνηόον μεγάλην τήν Ιΐε- 
λοπόννηοον , ίβθμω στενώ κλειομένην, Ιοτι δΐ τα δύο 
μέγιΰτα συατήματα της Ελλάδος τό τε εντός 'Ισϋ^μού 
καΐ το έκτος μέχρι της εκβολής τον Πηνειού ' ίύτι δΐ 
καΐ μείζον καΐ έπιφανέοτερον τό εντός 'Ιοθμού' οχε- 



28. ροβίίχτό;.- πνλών ροβΐ Πητ/Ηον: χαΐ τοντο 9' έατί 
το θετταλικόν 



ϋφζβό ϋγ ν^οοζξΐ^ 



476 — Η^ 

δον δέ η χαΐ ακρόπολις έότιν η Πελοπόννηΰος της 

όνμπάαης ^Ελλάδχ>ς χ^ρίς γάρ της λαμπρότη- 

τος καΐ δυνάμεως των ένοίκηΰάντων έ^νών αύτη η 
των τόπων ^έαις υπογραφεί ^ην ηγεμονίαν ταντην, 
κόλποις τε καΐ ακραις πολλα!^ καΐ τοΐ:ς όημε^ωδεΰτά-^ 
τοις^ χερρονηύοις μεγάλαις^ διαπεποικίλμένη ^ ων εκ 
διαδοχής ετέρα την ετέραν Ιχει. ίύτι δ\ πρώτη μίν των 
χερρονηαων η Πελοπόννηΰος^ ίΰ^'μω κλειομένη τεττα- 
ράκοντα ϋταδίων. δευτέρα δΐ η καΐ ταύτην περιέχουαα, 
ης ί0ϋ•μός έότιν 6 έκ Παγών των Μεγαρικών εΙς Ν£- 10 
ύαιαν^ το Μεγαρέων έπίνειον^ υπερβολτι ύταδίων εκα- 
τόν είκοαν από %'αλάττης έπΙ %'άλατταν. τρίτη δ' η 
καΐ ταύτην περιέχουσα , ης Ιο^μός από του μυχοϋ του 
Κριβαίου κόλπου μέχρι Θερμοπυλών η δ' έπινοου- 
μένη εύϋ'εΐα γραμμή ο0ον πεντακοσίων οκτώ σταδίων 15 
την μ^ν Βοιωτίαν άπασαν εντός απολαμβάνουσα, την 
δε Φωκίδα τέμνουσα λοξην καΙ τους ^πικνημιδίους, 
τετάρτη δε η από του ^^ίμβρακικοϋ κόλπου δια της 
Οίτης καΐ της Τραχινίας εις τον Μαλιακόν κόλπον κα- 
θήκοντα έχουσα τόν Ισθμόν κάΙ τάςθερμοπύλας^ όσον 20 
οκτακοσίων οντά σταδίων πλειόναη/ δ' η χιλίων άλλος 
έστΙν από του αύτοϋ κόλπου του Αμβρακικού δια Θετ^ 
ταλών καΐ Μακεδόνων εις τόν Θ^ρ/ιιαΓοι/ διήκων μυ- 
χόν. υπαγορεύει δη τίνα τάξιν ου φαύλην ή των χερ- 
ρόνησων διάδοχη • δει δ* από της ελαχίστης αρξασϋ^αι^ 2δ 
επιφανέστατης δέ, 
•^ "Εστί τοίνυν η Πελοπόννησος έοικυΐα φύλλφ ατλα- 
τάνου το σχήμα, ϊση σχεδόν τι κατά μήκος καΐκατά 
πλάτος δσον χιλίων καΐ τετρακοσίων σταδίων, το μ\ν 
από τής εσπέρας έπΙ την εω, τοϋτο ί' έστΙ τό από τον 30 
Χελωνάτα δι' ^Ολυμπίας καΐ τής Μεγαλοπολίτιδος έπΙ 
Ισ%'μόν τό ί' από του νότου προς την αρκτον^ ο έστι 



Οί9ίίίζθά ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



— Η - 477 

το από Μαλεώνβι,' Αρκαδίας εις Α^γιον τι δβ περιμε- 
τρος μη κατακολπίζοντί τεχρακιύχιλίων οταόίων, ως 
Πολύβιος ' ^Αρτεμίδωρος δ^ και τετρακόσιους προοτί- 
^01 ' κατακολπίζοντι δΐ πλείονς των εξακοσίων έπΙ 
5 τοϊς πεντακιΰχιλίοις. Ό ί' Ίαϋ'μος κατά τον διολκόν, 
βι' ου τα πορθμεία νπερνεωλκούαιν από της ετέρας 
εές την ετέραν %'άλατταν^ εϋρηται δτι τετταράκοντα 
σταδίων έβτίν, 

^Εχονΰι δε της χερρονήΰον ταύτης το μ^ν £^π£ρ&οι/ 2 

10 μέρος Ήλεΐοι και Μεούήνιοι , κλνξόμενοι τω Σικελικω 
πελάγει • προύλαμβάνονβι δ^ και της εκατέρωθεν πα- 
ραλίας^ η μ\ν ^Ηλεία προς αρκτον επιστρέφουσα και 
την άρχην του Κορινθιακού κόλπου μέχρι άκρας ^Αρά- 
ξον, καθ^ ην άντίπορθμός έστιν η τε Ακαρνανία και 

15 α[ προκείμεναι ι/ι^^'^^^» Ζάκυνθος καΐ Κεφαλληνία και 
Ιθάκη καΐ [αΐ] Έχινάδες, ων έστι και το ^άουλίχιον • της 
δ\ Μεσσηνίας το πλέον άνεφγμένον προς νότον καΐ το 
Αιβυκον πέλαγος μέχρι των καλουμένων Θυρίδων 
πλησίον Ταινάρου, εξής δ^ μετά μ^ν την ^Ηλείαν έστΙ 

20 το των Αχαιών ίθνος προς άρκτους βλέπον καΐ τω Κο- 
ρινθιακό κόλπω πο^ρατεϊνον^ τελευτα δ' εις την Σι- 
κυωνίαν ' εντεύθεν δϊ Σικυών καΐ Κόρινθος έκδέχε- 
ται μέχρι του ^Ισθμού * μετά δϊ την Μεσσηνίαν η Λα- 
κωνική κάΙ ή ^Αργεία^ 1'Ή9'' τοί5 ^Ισθμού καΐ αύτη, κο'λ- 

25 ^01 δ* είσΐν ενταύθα ο τε Μεσσηνιακός καΐ 6 Λακωνι- 
κός καΐ τρίτος 6 Αργολικός^ τέταρτος δ' 6 Έρμιονικός 
καΐ Σαρωνικός (ρΐ δϊΣαλαμινιακόν καλούσιν\ ων τους 
μ\ν η Λιβυκη τους δ' η Κρητική θάλαττα πληροί και 
τό Μυρτωον πέλαγος ' τινϊς δ\ καΐ τόν Σαρωνικόν πό- 

30 ρον [η] πέλαγος όνομάζουσι, μέση ί ' έστιν η Αρκαδία 
πάσιν επικείμενη και γειτνιώσα τοϊς άλλοις Βθνεσιν, 
Ό δΐ Κορινθιακός κόλπος άρχεται μεν από των 3 

δτΠΑΒΟ II. 6 



478 — Η — 

εκβολών τον Ευήνου {τινίς δε φα0ιν ιτού ^Αχελώου τοϋ 
ορίζοντος Άχαρνάνας και ζούς Αιτωλούς) καΐ του Άρα-- 
|ον. ένταϋ&α γαρ πρώτον άξιόλογον βυναγωγήν λαμ- 
βάνουΰί Λρός άλλήλαζ αΐ εκατέρωθεν άχταί' ητροΙΓοτ^- 
όαί δΐ πλέον τελεως αυμπίπτουαι κατά το ^Ρίον καΐ 6 
το^Αντίρριον^ οβον δη πέντε οταδίων άπολείπουοαι 
πορϋ'μόν. έύτν δϊ το μϊν 'Ρίον των *Αχαιών άλιτενής 
ακρα^ δρεπανοειδή τίνα έπίΟτροφήν εις το έντος Ιχου- 
€.Β36<^α' καί δη καΐ καλείται ^ρέπανον κείται δΐ μεταξύ 
Πατρών καΐ Αιγίου Πούειδώνος Ιερον έχουΰα- το ί' 10 
Άντίρριον έν με%•ορίοις της ΑΙτωλίας καΐ της Αοκρίδος 
ϊδρυται^ καλοϋβι δΐ [καΐ] Μολύκριον 'Ρίον, εΐτ' έντεϋ^ 
θεν διίόταται πάλιν η παραλία μετρίως εκατέρωθεν^ 
προελθοΰ6α δ^ εις τον ΚριΰαΙον κόλπον ενταύθα τε- 
λευτά^ κλειομένη τοις προύεβπερίοις της Βοιωτίας καΐ 15 
της Μεγαρικής τερμόΰιν, Ιχει δΐ την περίμετρον 6 
Κορινθιακός κόλπος από μίν τοϋ Εύηνου μέχρι^Αρά- 
ξου οταδίων διόχιλίων διακοϋίων τριάκοντα - ει δ' από 
τοϋ Αχελώου^ πλεονάζοι αν εκατόν που στα&Ό^^. από 
μέντοι *Αχελώον έπΙ τον Εϋηνον 'Ακαρνάνές είαιν^ είθ ' 20 
έξης έπΙ το ^Αντίρριον Αιτωλοί^ το δΐ Λο^ττοι/ μέχρι 
Ίόθμοϋ Φωκέων έ0τ1 καΐ Βοιαηών καΐ της Μεγαρίδος^ 
ύτάδιοι χίλιοι εκατόν είχοοι δυεΐν δέοντες ' η δΐ από 
τοϋ ^Αντιρρίου μέχρι 'Ιαθμοϋ θάλαττα .... ^ΑλκυονΙς 
καλείται^ μέρος ουύα τοϋ Κριΰαίου κόλπου* ά[πό ^^25 
τοϋ] Ίύθμοϋ έπΙ τόν "Αραξον τριάκοντα έπΙ τοΙς [χι- 
λίοις], ως μ^ν δη τύπφ εΙπεΙν τοιαύτη τις και τοοαύτη 
η της Πελοποννήσου θέοις καΐ της άντιπόρθμου γης 
μέχρι τοϋ μυχοϋ, τοιούτος δε καΐ 6 μεταξύ άμφοίν κόλ- 
πος, είτα καθ* έκαστα έροϋμεν^ την αρχήν από τής^ 
^Ηλείας ποιηβάμενοι. 
8 Νϋν μίν δη πάύαν ^Ηλείαν όνομάζουσι την μεταξύ 



- Η - 479 

^Αχαιών τε και Μεααηνιων παραλίαν, άνέχονβαν εις 
την με^όγαιαν την προς Αρκαδία τη κατά Φολόην 
κάΙ 'Αζανας χαΐ Παρραύίονς. τοντο δε το παλαιον είς 
ηλείονς δνναβτείας διηρητο ^ είτ είςδύο^ την τε των 
ξ^^Επειών χαΐ την υπό Νέότορι τω Νηλίως- καϋ'άπερ 
καΐ "Ομηρος εΐρηκε^ την μίν των Έπείών ονομάξων 
^Ηλιν ^^ηδϊ ηαρ^ "Ηλιδα δΐαν^ ο%ί κρατέουβιν^Επειοέ^^' 
την ί ' υπό τφ Νεΰτορι Πνλον, δί ης τον Άλφειον φεΐν 
φηύιν^ ^^ Αλφειού^ ος τ ευρν ζέει Πνλίων δια γαέης}^ 

10 Πνλον μεν ονν καΐ ηόλιν οίδεν 6 Λτο^ι^τι^δ „οί ίέ Πν- 
,,λοι/, Νηλήος έυκτίμενον πτολίε^ρον^ Ιξοι/." ου δια 
της πόλεως δε ούδΐ παρ^ αύτην φεΐ 6 Αλφειός^ άλλα 
παρ* αυτήν μεν έτερος , ον οι μεν Παμιύόν οΐ δε "Αμα- 
ϋ•ον καλοϋοιν^ άφ' ου καΐ 6 Πύλος^Ημα^όεις είρηβ^αι 

15 ούτος δοκεΐ^ δια δε της χώρας της Πυλίας 6 Αλφειός. 

^Ηλις δΐ η νυν πόλις οΰπω Ικτιβτο κα%' "Ομηρον^ 2 
αλλ' η χώρα κωμηδον ωκεΐτο • έκαλεΐτο δ% κοίλη^Ηλις 
άπο του αυμβεβηκότος • τοιαύτη γαρ ην η πλείβτη καΐ 
άρίβτη ' όφε δε ποτέ αυνήλ^ον εΙς την νυν πάλιν ^Ηλιν^ 

20 ^£7^ •ί^« Περαικά^ έκ πολλών δήμων, σχεδόν δ^ και 
τους άλλους τόπους τους κατά ΠελοπόννηΟον πλην 
ολίγων^ ους κατέλεξεν 6 ποιητής^ ου πόλεις άλλα χώ-0.^^7 
ρας νομιζειν [δεΐ]^ ΰυστηματα δήμων ίχουσαν ίκάατην 
πλείω, έί ων ϋΰτερον αΐ γνωριζόμεναι πόλεις ύυνωκί- 

2ό(ί^σαν^ οίον της ^Αρκαδίας Μαντινεία μεν έκ πέντε 
δήμων ύπ' Άργείων αυνωκίΰϋη , Τεγέα δ* έξ εννέα ^ έκ 
τοσούτων Λ καΐ Ηραία υπό Κλεομβρότου η υπό 
Κλεωνύμου' ώς ί' αύτως Αϋγιον έ^ επτά η οκτώ δή- 
μων συνεπολίο^^ Πάτραι δΐ έξ επτά, Αύμη δ\ ^ξ 

30 οκτώ • ούτω δ% καί η ^Ηλις έκ των περιοικίδων συνε- 

πολίο^η ' μία τούτων προοκτιύ ^Αγριάδες, ζει 

δΐ διά της πόλεως ό Πηνειός ποταμός παρά το γυμνά- 

6* 



480 — ίΤ — 

ύιον αύτης • ίπρά^άν τε τοντο ΉλεΙοι χρόνοίς νΰτερον 
πολλοίς της εις αυτούς μεταύτάαεως των χωρίων των 
νπο τω Νέοτορι. 

3 ^Ην ί^ ταντα η τε ΠιΟάτις^ ης η Όλνμπία μέρος^ 
καΐ η Τριφνλία χαΐ η των Κανκώνων. Τρίψύλιοι ί' 6 
έχληϋ'ηααν άπο τον ΰνμβεβηκότος^ άπο τον τρία φύλα 
Οννεληλν^έναί^ το τε των άπ' «(>3^ή? ^Εηειών χάΐ το 
των εΛΟίχηαάντων νύτερον Μίννών κάί το των νατατα 
έπικρατηβάντων ^Ηλείων ' οί ί' αντί των Μιννών ^Αρ- 
κάδας φαβίν 5 άμφιββητηΟαντας της χώρας πολλάκις^ 10 
αφ* ου καΐ' Αρκαδικός Πύλος έκληϋ'η 6 αντος καΐ ΤρΙ- 
φνλιακός, "Ομηρος δΐ ταύτην απαοαν την χωράν μέ- 
χρι Μεοβηνης καλεί Πύλον ομωννμως τη πόλει. οτι 
δΐ διώριΟτο η κοίλη ^Ηλις άπο των νπό τω Νέύτορν 
τόπων ^ ο των νεών κατάλογος δηλοϊ τοις των ηγεμό-^^ 
νων καΐ των κατοικιών ονόμααι, λέγω δΐ ταύτα ανμ- 
βάλλων τά τε ννν και τα ύφ' ^Ομήρον λεγόμενα- 
ανάγκη γαρ άντεξετάξεσ^αι ταντα έκείνοις δια την τον 
ποιητον δόξαν και βνντροφίαν προς ημάς^ τότε νομί- 
ξοντος εκάοτον κατορ^ονο^αι την παρονααν πρό^ε- 20 
αιν^ όταν ^ μηδ^ν άντιπΐπτον τοις οντω 6φόδρα πι^ 
ατεν%'εΐ6ι περί των αντών λόγοις ' δεί δη τά τε οντά 
λέγειν καΐ τά τον ποιητον παρατι^ένταςέφ ο0ον προσ- 
ήκει προβοκοπείν, 

4 "Εατι δε τις άκρα της Ηλείας πρόΰβορρος από έξη- 25 
κοντά ^άνμης Αχαϊκής πόλεως ^Άρα^ος. ταντην μ\ν 
ονν άρχην τί^εμεν της των Ηλείων παραλίας* μετά 
δΐ ταντην έοτίν έπΙ την εβπέραν προΐ'οναι το των ϊίλ£4- 
ων έπίνειον ή Κνλλήνη , αι^α/3α<7ίΐ/ Ιχονσα έπι την ννν 
πόλιν εκατόν και εΐκοοι Οταδίων. μέμνηται δ\ τήςΚνλ- 30 
λήνης ταύτης καΥΌμηρος λέγων ^ίΐτον Κνλλήνιον άρ- 
χόν ^Επειών, ον γαρ από τον ^Αρκαδικού ορονς οντά 



^ Η— 481 

Ιμελλεν ηγεμόνα των Έπειών αΛοφήναί * εΰη δ^ κώμη 
μετρία , τον ^Αύκληπιον ίχονΰα τον Κολώτον , ^ανμα- 
βτον Ιδεΐν ξόανον έλεφάντινον. μετά ίέ Κνλλήνην 
άκρικιτηρων έύτιν οΧελωνάτας^ δνύμικώτατοντηζΠε- 

δ λοποννηΰον ύημείον. πρόκειται β' αντον νηΰίον καϊΟ»^ 
βραχέα εν μεϋ•ορίοις της τε κοίλης 'Ήλιδος [καΐ της] 
Πιοατών^ ο^εν εις Κεφαλληνίαν πλέοντι ε[ΙοΙν ον 
7ίλεί]ονς βτάδιοι όγδοηκοντα, αντον δε πον και 6 Έλί- 
0ων η "Ελιύα φεΐ ποταμός έν τή λεχ^είαη μεθόρια. 

10 Μεταξύ δΐ τον Χελωνάτα και της Κνλληνης δ τε 5 
Πηνειός εκδίδωΟι ποταμός και 6 Σελλήεις νπό τον ?Γ049ί- 
τον λεγόμενος^ φέων έκ Φολόης ' έφ' ω^Εφνραπόλις^ 
ετέρα της Θεοπρωτικης και Θετταλικης καΐ της Κορίν- 
&ον^ τετάρτη τις έπΙ τη οδω κειμένη τη επΙ Ααοίωνα^ 

15 ή'το^ η αντη οναα τη Βοινώα (την γαρ ΟΙνόην οντω 
καλείν είώϋ'αβιν) η πλησίον εκείνης^ διέχονΰα της 
^Ηλείων πόλεως οταδίονς εκατόν, εϋκοόιν * έξ ης η τε 
Τληπολέμον τον Ήρακλέονς δοκεΐ λέγεο^αι μητηρ 
^^την αγετ^ εξ'Εφνρης ποταμού απο Σελληεντος" {εκεΖ 

^Ογάρ μάλλον αΐ τον^Ηρακλέονς Οτρατεζαι, πρόςέκει- 
ναις τε ονδεΧς ποταμός Σελληεις)^ καΐ ο τού Μέγητος 
['θ'ώραΙ] ,,τον ποτέ Φνλενς ηγαγεν εξ Έφνρης ποτά- 
„/ϋον απο Σελληεντος," έξ ης και τα φάρμακα τα αν- 
δροφόνα. εΙς'Εφνρανγάρ άφίχϋ^αι [ή Ά^νά]φη0ΐ τον 

2^Όδν0ύέα ^^φάρμακον άνδροφόνον διζημενον^ όφραοί 
^^εζη Ιούς χρίεϋ^αι^' και τον Τηλέμαχον οίμνηβτηρες 
^^ηε καΐ εΙς Έφνρην έ&έλει πίειραν άρονραν έλ^είν^ 
,,οφρ' εν^εν ^νμοφ^όρα φάρμακ ενείκη," και γαρ την 
Ανγέον ^νγατέρα τον τών^Επειών βααιλέως 6 Νέοτωρ 

30 έν τη ί ίΐ^^/ι^σει τον προς αυτούς πολέμον φαρμακίδα 
εΐΰάγει ,^πρώτος έγών ελον ανδρα^' φηόας ^^Μονλιον 
^^αίχμητην^ γαμβρός ά' ηνΑνγείαο^ πρεαβντάτην δϊ 



482 — β- — 

,,θιίτ'ατρ' είχεν , η τόοα φάρμακα ^^δη , οΰα τρέφει εν^ 
^^ρεΐα χ^^αίν.'^ ίοτι δί χαΐ περί Σίκνώνα Σελληεις 9Τ0- 
χαμός καν Έφνρα πληΰίον κώμη^ καΐ έν χγι ^Αγραία της 
Αιτωλίας Έφνρα κώμη^ οί ί' άπ' αυτής ^Έφνροί' καΐ 
άλλοι οΐ Περραιβών προς Μακεδονία^ οΐ Κραννώ-^ 
νιοί^ καΐ οΐ ΘεβπρωτικοΙ οΙεκΚιχύρου τήςηρότερον 
^Εφύρας. 
6 Απολλόδωρος δΐ διδάσκων ον τρόπον 6 ποιητής 
είω&ε διαΰτέλλε6%'αι τάς ομωνυμίας^ οϊον έπΙ τον ^Ορ- 
χομενού τον μεν ^Αρκαδικον πολύμηλόν καλών τον δΐ 10 
Βοιωτιακον Μιννειον, και Σάμον Θρψκίην (ίνντιϋ'είς 
€.^9,^με0β'τιγνς τε Σάμοιο καΐ "Ιμβρον^'^ ίνα χωρίύχι άπο 
της Ιωνικής, οντω φηϋΐ και την Θεσπρωτικήν'Εφύ- 
ραν δια6τέλλεθ%'αι τω τε ^^τηλό^εν'^ και τω ,^ποταμον 
^^απο Σελλήεντος.^' ταντα ί' ονχ ομολογεί τοις υπό τον 15 
Σκηφίον ^άημητρίον λεγομένοις^ παρ^ ον μεταφέρει τα 
πλεΖοτα, εκείνος γαρ ον φηοιν είναι Σελλήεντα έν 
Θεβπρωτοϊς ποταμόν^ άλλ' έν τί} Ηλεία παρά την έκεΐ 
^Εφνραν, ώς προείπομεν, τοντό τε ονν ε^ρηκε ύκέψεως 
δεόμενον καΐ περί τής Οιχαλίας δτ^ φηΟιν ον μιας ον- 20 
σης^ μίαν είναι πόλιν Ενρντον ΟΙχαλιήος' δήλονονν 
δτι την Θετταλικήν^ έφ^ ης φηοιν ,,οΓτ έχον ΟΙχαλίην^ 
,,πόλιν Ενρντον Οίχαλιήος.^' τις ονν έβτιν ^| ης 6ρ- 
μη^έντα αΐ Μοϋααι κατά Χωρίον ^^άντόμεναι θάμν- 
,,ρ^ν τον Θρήικα παϋσαν αοιδής ;" ει μεν γάρ η Θεττα- 25 
λική , ονκ εν πάλιν 6 Σκήψιος Άρκαδικήν τίνα λέγων, 
ην ννν^Ανδανίαν καλονΰιν εΐ ί' οντος εν , και ή ^Αρ- 
καδική πόλις Ενρντον είρηται, ωατ ον μία μόνον 
έχεΐνος δϊ μίαν φηύί, 

25. ρο9ΐ άοίδης: φησϊ γάξ( ^,ΟίχαΧίηΟ^ίν Ιόντα παρ Εν- 
^ντον ΟΙχαΧίήος** 



— Η— 483 

Μεταξύ ίέ του Πην€ίθν χαΐ της Σελληεντος έχ- 7 
βολής Πύλος φχίίΖτο χατά το Σχολλιον^ ονχ η τον 
Νεοτορος πόλις^ «Λλ' ετέρα τις ^ '^ προς τονΆλφεών 
ουδέν έύτι χοινώνημα^ ούδε προς τόνΠαμίοόν^ είτε 
ξΓΑμα%Όν χργι χαλεΐν. βιάζονται ί ' ίνιοι μνηοτευόμενον 
την Νέστορος δόξαν χάΐ την εύγένειαν • τριών γαρ Πυ- 
λών [οτορουμένων έν Πελοποννηαω — χαϋ'ότι χαΐ το 
ίΛος εϋρηται τουτί ^^ίύτι Πύλος προ Πύλοω • Πύλος γ ε 
μέν έϋτι χάΐ αλλος^' — τούτον τε χαΐ του Αεπρεατιχοϋ 

10 τον έν τγι Τριφνλία χαΐ τ^η Πισάτιδι^ τρίτον δΐ του 
Μεβοηνιαχον του χατάΚορνφάοιον^ εχαβτοι τον παρά 
0φιαιν ημαϋ•όεντα πειρώνται δειχνύναι^ χαΐτηντοϋ 
Νέστορος πατρίδα τοι;τοι/ άποφαίνονοιν, οΐ μ\ν ούν 
πολλοί των νεωτέρων χαΐ σνγγραφέων χαί ποιητών 

15 Μεΰοηνιόν φαβι τον Νέβτορα^ τω ΰωζομένω μέχρι εΙς 
αντονς προΰτΦέμενοι • οί ί ' 'Ομηριχώτεροι τοϊς Ιπεοιν 
άχολονϋΌνντες τούτον είναί φαΰι τον τον Νέοτορος 
Πύλον^ ον την χώραν διέξειοιν 6 ^Αλφειός ' διέζειβι δΐ 
την Πιΰάτιν χαί την Τριφνλίαν. οί ί ' ονν έχ της χοί- 

20λης*Ίίλιδος χαϊ τοιαύτην φιλοτιμίαν προαετί&'εααν τφ 
παρ* αντοΐς Πύλω , χαΐ γνωρίαματα δειχνύντες Γέρη-€.^40 
νον τόπον χαΐ Γέροντα ποταμόν χαΐ άλλον Γεράνιον^ 
είτ* άπο τούτων έπι%έτως Γερηνιον εΙρηύ%•αι πιΰτού- 
μενοι τον Νέότορα. τοντο δε ταντο χαΐ οΐ Μεοοήνιοι 

^ζ^πεποιηχαβι^ χαί πι^ανώτεροί γε φαίνονται- μάλλον 
γαρ γνώριμα φαβιν είναι τα παρ* έχείνοις Γέρηνα^ 
οννοιχονμένην ποτέ εν. τοιαύτα μίν τα περί την χοί- 
λην^Ηλιν υπάρχοντα νννί. 

Ό ί^ ποιητής εΙς τέτταρα μέρη διελών τήνδε την 8 

30 χωράν 5 τέτταραςδίχαΐ τους ηγεμόνας ειπών, ου όα- 
φώς εϊρηχεν „οΓ ί ' αρα Βουπράβιόν τε χάΙ^Ηλιδα δϊαν 
^,Ιναιον, οαοον έφ* 'Τρμίνη χαϊ Μύρύινος έβχατόωΰα 



484 — Η — 

,^πέτρη τ 'ίΐλενίη καΐ ^Αλείΰιον έντος βεργει^ των αύ 
^^τεβΰαρες άρχοΙ εόαν^ δεχα ί' άνδρΐ έχά0τω νήες 
^^εηοντο ^οαί' πολέες ί' ίμβαινον Έπειοί}^ τω μϊν 
γαρ Έηείούζ αμφότερους προααγορεύει,ν τούζ τε Βον- 
ΛραΰιεΙς καΐ τους Ηλείους^ Ηλείους δϊ μηκέτι καλείν^ 
τους Βουπραοιεζς , ου την Ήλεέαν δόξειεν αν είςτέτ- 
τάρα μέρη διαίρεΐν^ αλλά την των ^Επειών^ ην εΙς δύο 
μέρη διεϊλε πρότερον ' ούδ' αν μέρος είη της 'Ήλιδος 
το Βουπράϋίον ^ άλλα των ^Εηειών μάλλον, οτί γαρ 
Έπείούς καλεί τους Βουπραβίους^ δήλον ^^ώς 6π;οτ£ΐΟ 
^^κρείοντ' ^Αμαρυγκέα ^άητοτ) ΈπείοΙ Βουπρααίω}' 
πάλίν δε τω 0υγκαταρι%μεΐ0%^αί Βουηράΰίόν τε καΐ 
"Ηλιδα δίαν λέγοντα^ είτ είς τέτταρας δίαιρεΐν μερίδας^ 
ως αν κοινω δοκεϊ τφ τε Βουπρααίφ καΐ τη 'Ήλίδι αύ- 
τάς ύποτάττενν, ην δ\ ώςίονκε, κατοικία της Ηλείας 15 
το Βουπράόίον άΐ^ιόλογος^ η νυν ούκέτ έβτίν η δ\ 
χώρα καλείται μόνον οϋτως η έπΙ της οδοϋ της έπΙ Δύ- 
μην έξ'Ήλιδος της νυν πόλεως, υηολάβοι ί ' αν τις καΐ 
υηεροχην τίνα Ιχειν τότε το Βουπράΰιον παρά την 
^Ηλιν^ ωΰπερκαΐ οι ΈπειοΙ παρά τούτους ' ΰΰτερονδ'^Ο 
άντ Έπειών ^Ηλείοι ύκλή^ηύαν, καΐ το Βουπράύιον 
μϊν δη μέρος ην της 'Ήλιδος. ποιητικω δέ τινι βχήματι 
ουγκαταλέγειν το μέρος τω δλω φαύΐ τ6νΎ)μηρον ^ ως 
τό ,,άν' ^Ελλάδα και μέϋον'Άργος^^ καί ,,αν' ^Ελλάδα 
τ Β Φ^ίην τ£" ^^Κουρήτές τ έμάχοντο καΐ Αίτωλοί^^ „οί 25 
ί' εκ ^ουλιχίοιο ^χινάων^ ίίραων." καΐ γαρ τό^ου- 
λίχιον των ^Εχινάδων. χρώνται δ^ καΐ οί νεϋίτεροΐ' 
Ιππώναξ μέν ^,Κυπρίαη/ βέκος φαγοϋύΐ καΐ ^Αμα&ου- 
^^αίωνπυρόν'^ Κύπριοι γάρ καΐ οί ^Αμα^ούόιοΐ' και 

11. ρο8ΐ Βουπραϋίφ: τό δϊ Βονπράϋΐον είναι τίνα χωράν 
της *Ηλείας, αατοιαέαν οντι ^χονααν ομωνυμον ' νυνϊ φαίνεται 
τής^ΗΙίδος ον μέρος τιαΐ τοντο. 



— ίΖ - 485 

'^λκμάν δέ ^^Κύπρον ίμερτάν λίποΐ0α καΐ Πάφον ζε- 
,,ρ^ρρνταΐ/" καΐ ΑΙβχνλοζ .^Κύπρου Πάφου τ^ ίχον0αθ.^4ά 
„π:αι/χα κληρον^' ει δ' ουκ είρηκεν Ηλείους τούςΒου- 
πρααίους^ ονδ' άλλα τίολλά των οντων^ φη^ομεν άλλα 
δτουτ' ουκ έβτιν άπόδεν^ις του μη είναι ^ άλλα του μη 
ειπείν μόνον. 

Εκαταίος δ' 6 Μιληΰιος έτερους λέγει, των ^Ηλείων 9 
τους Έπειούς • τω γοϋν Ήρακλεΐ αυΰτρατενβαί τους 
Έηενούς επί Αύγέαν καΐ αυνανελεΐν αυτφ τόν τε Αυ- 

10 γεαν καΐ την Ήλιν ' φηΰΐ δε καΐ την ^ύμην Έπεινδα 
χαΐ Άχαιίδα, πολλά μίν ουν καΐ μη οντά λέγουΟίν οΐ 
αρχαίοι ύυγγραφείς^ αυντε^ραμμενοι τω ψεύδει διά 
τάς μυ^ογραφίας' δια δε τούτο καΐ ούχ ο/χολο^ΌνσΛ 
προς αλλήλους περί των αυτών, ου μ£ΐ/το^ απιύτον 

16 ούδ^ εΐ ποτέ διάφοροι τοί^ς Ήλείοις οντες οΐ ΈπειοΙ καΐ 
εζεροε^'νεϊς εις ταύτό ΰυνήρχοντο κατ* έπικράτειαν^ 
καΐ Ηοινην Ινεμον την πολιτειαν ' έπεκράτουν δ^ καΐ 
μέχρι Αύμης. 6 μϊν γάρ πο^ι^τΐίί ουκ ώνόμακε την /Ιύ- 
μην^ ουκ άπεικός ί' έατί τότε μεν αύτην υπό τοΙς 

^οΈπειοΐς ύπάρξαι^ ΰοτερον δΐ τοις 'Ίω0ΐν^ η μηδ^ εκεί- 
νο45 αλλά τοις την εκείνων χώραν καταύχοϋβινΆχαι- 
οΐς' των δ^ τεττάρων μερίδων^ ων εντός ε0τι καΐ το 
Βουπράοιον^ η μΙν'Τρμίνη καΐ η Μύρΰινος τής^Ηλείας 
εΰτίν^ αΐ λοιπαΐ δ^ έπΙ των ορών ηδη της Πιοάτιδος^ 

25 ως οί'ονταί τίνες. 

'Τρμίνη μεν ουν πολίχνιονην^ νυν δ^ ούκΐΰτιν 10 
άλλ' άκρωτηριον πληοίον Κυλλήνης ορεινόν έΰτι , κα- 
λούμενον "Ορμινα η "Τρμινα • Μύρ0ινος δΐ το νυν 
Μυρτούντιον^ έπΙ ^άλατταν κα^ήκου0α κατά την έκ 

Μ>^ύμης εΙς^Ηλιν οδόν κατοικία^ ΰτάδια της Ηλείων πό- 
λεως διέχουβα εβδομήκοντα. πέτρην ί' ^ίίλενίτίΐν εΐκά^ 
ζουαι την νυν Σκόλλιν ' ανάγκη γάρ εικότα λέγειν , καΐ 



Οί9ίίίζθά ϋγ ν^ΟΟζξΙ^ 



486 — -Η- — 

των τόηων καΐ των ονομάτων μεταβεβλημενων , εκεί-- 
νον τε μη ύφόδρα έπΙ πολλών όαφηνίξοντος ' Ιατι ά' 
ορός πετρώδες χοινον /Ινμαίων τε και Τριταιέων καΐ 
Ήλενων, έχόμενον έτερον τινός Αρκαδικού ορονςΑαμ- 
πείας^ δ τής'Ήλιδος μ^ν διέ^τηκεν έκ[ατ6ν καΐ] τριά- 5 
κοντά ΰταδίονς, Τριταίας δε εκατόν^ [καΐ ^νμης] τονς 
ϋόονς^ ^Αχαϊκών πόλεων, το ί' ^Αλείύιον ε0τι το ννν 
^Αλεβιαΐον^ χώρα περί την Άμφιδολίδα^ εν ^ καΐ κατά 
μήνα άγοράν αννάγονΰιν οΐ περίοικοΐ' κείται δΐ επί 
της ορεινής οδον της έξ*Ήλιδος εΙς'Ολνμπίαν ίτρόιτί-ιο 
ρον ί' ην πόλις της Πιαάτιδος^ αλλοτ' άλλως των ορών 
επαλλαττόντων δια τάς των ηγεμόνων μεταβολάς ' το 
δ' ^Αλείοιον και Άλειαίου κολώνην 6 ποιητής καλεϊ 
0.342οταί/ φτί ^φέοφ' έπι Βονπραύίου πολνπνρον βήύαμεν 
^^ΐππονς πετρης τ' ^ίΐλενίης καΐ Άλει0ίον έν&α κολώνη 15 
^^κέκληται,^' νπερβατώς γάρ δεΙ δέξαοθ^αι Ι0ον τω „καΙ 
^^ν^'Άλειαέου κολώνη κεκληται,^' ενιοι δε καΐ ποτα- 
μό ν δεικννουβιν Άλείοιον. 
11 Αεγομένων δε τίνων έν ττι Τριφνλία Κανκώνων 

προς τη Μεβαηνία , λεγομένης δ^ καΐ της Αύμης Καν- 20 
κωνίδος νπό τίνων ^ οντος δϊ καϊ ποταμού έν τη Αν- 
μαία μετα%ν Ανμης καϊ Τριταίας ος καλείται Κανκων^ 
ξι^τΓοίσ^ περί τών Κανκώνων- μη διττοί λέγονται^ ο[ 
μ^ν περί την Τριφνλίαν οι δε περί Ανμην καϊ ^Ηλιν 
και τον Κανκωνα' εμβάλλει ί' οντο^ είς έτερον, ο^25 
Τεν&έας άραενικώς καλείται, 6 μώννμος πολίχνη τινί 
τών είς την Ανμην ύννωκιύμένων^ πλην ότι χωρίς τού 
ύίγμα Τεν^έα λέγεται ^ηλνκώς αντη, έκτεινόντων την 
έΰχάτην ύνλλαβήν, όπον το της * Νεμνδίας^Αρτέμιδος 
Ιερόν. 6 δε Τεν^έας εΙς τον Άχελώον εμβάλλει τον 30 



22. ροδΙ Κάντιων: ^ηλυ%ώς 23. ηηΐβ μη: ώς 



-Ή— 487 

κατά Ανμην ρέοντα ^ ομώννμον τφ κατά Άχαρνανίαν^ 
καλουμ^νον καΐ ΠεΙρον, του δ' 'Ηοιόδον είπόντος 
,,ωχ££ ί' 'ϋλενίην πετρην ποταμοΐο τίαρ οχ^ας ενρεΐος 
,,ΤΙίίροίΟ," μεταγράφοναί τίνες Πώροιο ουκ εν. οντε 

6 γαρ την ^νμην οπόθεν Κανκωνίδα είρήό^αι όυμβέ- 
βηκε παραλί,ηεΐν αξίον^ ουτετονποταμον οπόθεν Καν- 
κων εϊρηται , δια το τονς Κανκωνας τναρεχειν ζήτηοιν^ 
οι τίνες ηοτέ είαιν, οπον φηόΐν η ^Α^ηνά βαδίζειν κατά 
την τον χρεονς κομίδην, ει γάρ δη δεχοίμεϋ-α τους εν 

10 τ^» Τριφνλία λεγεβ^αι τονς περί Λέπρειον^ ονκ οίδ^ 
όπως πιθανός ίβται 6 λόγος ' διο και γράφονοί τίνες 
^^νϋ^α χρείός μοι οφείλεται'Ήλιδι δίτ]^ ονκ ολίγον}^ 
ααφεύτέραν δ* εζει την βπίύκεψιν τούτο ^ έπειδάντην 
εί,ης χώραν περιοδενόωμεν την τ ε Πιοάτιν κάΙ την 

ϊ5 Τριφνλίαν μέχρι της των Μεΰβηνίων με&οριας. 

Μετά δε τον Χελωνάταν 6 των Πιβατών έΰτιν 12 
αΙγιαλός πολύς ^ είτ' άκρα Φειά- ην δε καΐ πολίχνη 
^^Φειας παρ τείχε06ΐν ^ 'Ιαρδάνον άμφΐ φέε^ρα•'' ^6τι 
γάρ καΐ ποτάμιον πληύίον. ίνιοι ί' άρχην της Ι7ί<?α-0.343 

^Οτ^ίο^ την Φειάν φα0ΐ' πρόκειται δ^ καΐ ταύτης νηβίον 
και λιμην, Ιν^εν εΙς^Ολνμπίαν το έγγντάτω εκ ^αλάτ- 
της εΐβΐ (ίτάδιοι εκατόν βίκοίίίΐ/. «Γτ' άλλη άκρα εν%'νς 
έπΙ πολύ προνχονοαέπΐ την δνβιν, κα%•άπερ ο Χελω- 
νάτας, αφ ης πάλιν έπΙ την Κεφαλληνίαν ΰτάδιοι εκα- 

2δ τον εϊκοβιν. εΙ%^ ο ^Αλφειός έκδίδωΰι^ διεχων τον Χε- 




„τ« καΐ ν^Η • δος δέ οί ΐππονς," δο%8ί αημαίνεα^'αι χωρά τι^ έν 
τί} των Έπειών , ην οί Καντιωνες ΒΪχον , έτεροι οντες των ίν τγ^ 
Τριφνλία^ έπ8ίίτε£νοντΒς καΐ μέχρι της άυμ,αίας τνχόν. 



488 —Η — 

λωνάτα αταδίονζ διακοοίους όγδοηκοντα , '^ίρά^ον δε 
πεντακοαίονς τετταράκονχα ηέντε, ζεΙ δ' εκ των αυ- 
τών τόπων έξ ων καΐ 6 Ευρώτας • καλεΐταν δϊ ^Α0έα^ 
κώμη της ΜεγαλοΛολίτιδος , Λληαίον αλλήλων εχου0α 
δύο πηγάς^ έζ ων ^εουΰιν οί λε%%^έντες ποταμοί* δύν- 5 
τες ί' υπό γης έπΙ ύυχνούς όταδίους άνατέλλουύι πά- 
λιν^ εΐ^•" 6 μ^ν εις την Αακωνικην 6 5' εις την Πιύατιν 
κατάγεται. 6 μ\ν ουν Ευρώτας κατά την αρχήν της 
Βλεμινάτιδος άναδείξας το φεΐ^ρον^ παρ" αυτήν τήν 
Σπάρτην ρυείς καΐ διεξιών αύλώνά τίνα μακρόν κατά ΙΟ 
το ^Έλος^ ου μεμνηται και 6 ποιητής^ έκδίδωΰί μεταξύ 
Γυθείου του της Σπάρτης επινείου καΐ Ακραίων, 6 δ' 
^Αλφειός παραλαβών τόν τε Αάδωνακαϊ τον'Ερύμαν- 
%^ον και άλλους άβημοτέρους δίά της Φρίξης καΐ της 
Πιαάτιδος και Τριφυλίας ένεχ^είς παρ' αυτήν τήνΐξ) 
Όλυμπίαν έπΙ ϋ^άλατταν τήν Σικελικήν εκπίπτει με- 
ταξύ Φενάς τε και Έπιταλίου. προς δ^ τη έκβολη το 
της ^Αλφειωνίας ^Αρτέμιδος ή ^Αλφειούαης άλαος έΰτΐ 
(λέγεται γαρ άμφοτερως)^ άπεχον της "Ολυμπίας εις 
όγδοηκοντα όταδίους. ταύτη δ^ τη θεω καΐ έν'Ολυμ^ 20 
πια κατ' ίτος ουντελεϊται,πανήγυρις^ κα^άπερκαιτη 
Έλαφία και τη ^αφνία, μεστή δ' έατίν ή γη πάύα άρ- 
τεμιΰίων τε καΐ αφροδισίων καΐ νυμφαίων έν άλβεύιν 
ανθέων [πλέ]ως το πολύ διά τήν εύυδρίαν^ ϋυχνά δΐ 
καΐ έρμεΐα έν ταΐς όδοΐς, ποαείδια δ' έπΙ ταϊς άκταΐςΛ^ 
έν δϊ τω της Άλφειωνίας ίερω γραφαΐ Κλεάνθους τε 
καΙΆρήγοντος^ ανδρών Κορινθίων ^ του μεν Τροίας 
αλω0ΐς καΓΑϋτ^νάς γοναί^ του δ* "Αρτεμις αναφερο- 
μένη έπΙ γρυπός^ βφόδρα ευδόκιμοι, 
13 Εϋτα το διεΐργον όρος της Τριφυλίας τήν Μακι- 30 

0τίαν από της Πιΰάτιδος• είτ άλλος ποταμός ΧαλκΙς 
καΐ κρήνη Κρουνοί καΐ κατοικία Χαλκίς^ καΐ το Σαμυ* 



Οί9ίίίζθά ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



— Η — 489 

χον μετά ταντα^ οΛου το μάλιβτα τιμώμενου τον Σα-- 
μίου Ποαείδώνος Ιερόν εβτί ί' &λ0ος άγριελαίών 
πλέων • έπεμελονντο ά' αντοϋ Μακίύτιοι • οντοι δε χαΐ 
την έκεχειρίαν έηήγγελλον^ ην καλοναι Σάμιον* ύνν- 

5 τελον0ί ί' είζ το Ιερόν πάντες ΤριφνλίΟί, καΐ το της 
Σκιλλονντίας δε Άϋ•ηνάς Ιερόν το περί Σκιλλονντα των 
επιφανών έατιν, ^Ολυμπίας πληΰίον κατά τον φελλώνα. 

Κατά ταντα δέ πως τά Ιερά ύπερκειται της ϋ'α- 14 
λάττης εν τριάκοντα η μικρω πλείο0ΐ αταδίοις δ Τρι- 

10 φυλιακός Πύλος [ο] καΐ Αεπρεατικάς^ ον καλεί 6 ποιη-Ο.ό^ί 
της ήμαθ^όεντα καΐ παραδίδωΰι τον Νεατορος πατρίδα, 
ώς αν τις έκ των έπων τεκμαίροιτο ' είτε τον παραρ- 
ρ^οντο^ ποταμού προς αρκτον ^Αμά%Όν καλονμένον 
πρότερον, ος ννν*Μάμαος και ^Αρκαδικός καλείται^ 

15 ω0τ έντεν%'εν ήμα&όεντα κεκληα^αι • εϋτε τούτον μεν 
Παμιΰον καλονμένον όμωνύμως τοις έν ττί Μεύβηνία 
δνβί^ της δΐ πόλεως αδηλον έχονύης την,έτνμολογίαν 
τον έπι%'έτον • καΙ γαρ τό άμα^ώδη τον ποταμόν η την 
χώραν είναι ψευδός φα0ι, προς εω δ' έΰτίν δρος τον 

2θΠύλον πληΰίον έπώννμον Μίν^ης, ην μν&ενονΰι 
παλλακην τον "Αιδον γενομένην πατη^εΐ0αν νπό της 
κόρης εις την κηπαίαν μίν^ην μεταβαλείν^ ην τίνες 
ηδύοομον καλονύι, καΐ δη καΐ τέμενος έότιν "Αιδον 
προς τω ορ£^ τιμώμενον καΐ νπό Μακιύτίων, και ^ή- 

2δ μητρός άλβος νπερκείμενον τον Πνλιακον πεδίον, τό 
δε πεδίον ενγεών έΰτι τοίϊτο , τη ^αλάττη δϊ όννάψαν 
παρατείνει παρ^ άπαν τό μεταξύ τον τε Σαμικον καΐ 
ποταμού Νέδας διάϋτημα. ϋΊνώδης δ^ καΐ βτενός έ(ίτιν 
ο της ^αλάττης αιγιαλός, ωβτ ούκ αν άπογνοίη τις 

30 εντεύθεν ήμα^όεντα ώνομάΰ^αι τον Πύλον, 



12. ρο8ΐ ίηών: των Όμηρου 



490 — Η~ 

15 Π^οζ αρχτον ί' όμορα ην τφ Πύλω δυο ηολίδια 
Τριφνλιακά "Τπανα καΐ Τνμπανέαι^ ων το μ\ν εΙς 
^Ηλίν 0ννωχί6^η το δ' ίμεινε, χαΐ ποταμοί δδ δνο έγ^ 
γνς φέονβιν ο τε Καλίων καΐο^^χέρων^ έμβάλλοντες 
εις τον 'Αλφειόν, 6 δ^ Άχαρων κατά την προζ τον "Αι-- 5 
δην οίκεωτητα ώνόμααται • έκτετίμητα^ γαρ δη Σφό- 
δρα τα τε της /Ιήμητροζ καΐ της κόρης Ιερά ένταν^α 
καΐτάτον "Αίδον^ τάχα διά τάς νπεναντιότητας ^ ως 
φηαιν 6 Σκηψίος ^άημητρως, καΐ γαρ ενκαρπός έατι 
κάΙ έρνοίβην γεννά καΐ %ρνον η Τριφνλία* διόπερίο 
άντΙ μεγάλης φοράς τίνκνάς άφορίας γίνε^^αν συμβαί- 
νει κατά τους τόπους, 

16 Του δ^ Πύλου προς νότον έύτΐ το Αεπρειον. ην δε 
καΐ αύτη η πόλις ύπίρ της ^αλάττης έν τετταράκοντα 
ΰταδίοις ' μεταΙ^ύ ίί του Αεπρείου καΐ του **Αννίου το 15 
Ιερόν του Σαμίου Ποοειδώνος Ιύτι,ν ^ εκατόν βταδίους 
εκατέρου δίέχον. τοϋτο ί' έ0τ1 τό Ιερόν έν φ καταλη- 
φ^ηναί φηόιν 6 ποιητής υπό Τηλεμάχου την ϋνοίαν 
βυντελοϋντας τους Πυλίους „οί ί^ Πύλον^ Νηλήος 
^^έυκτίμενον πτολίε^ρον^ ϊξον τοίδ^ έπ1^ινιϋ^αλά0'2Ο 
^^Οης [ερά φεζον^ ταύρους παμμέλανας^ ^Ενοοίχ^ονι 

€.34δ>5ίί^ανοχ«6τ5." πάρεατι μεν γάρ τω ποιητή καίπλάττειν 
τά μη όντα^ όταν δ' η δυνατόν, έφαρμόττειν τοΙς ουοι 
τά επη καΐ αώζειν την διηγηοιν. τό ί' άπέχεβΟ'αι 
προοήκε μάλλον, χώραν ί' είχον εύδαίμονα οί Αε- 25 
πρεάται • τούτοις δ' όμοροι Κυπαρΐ0βιε1ς. άμφω δε τά 
χωρία ταϋτα Καύκωνες κατεΐχον, καΐ τόν Μάκιβτον 
δε, ο ν τίνες Πλατανιβτοϋντα καλοϋοιν. όμώνυμον τη 
χώρα [δ'] έ0τ1 τό πόλΐ0μα. φαύΐ δ' εν τ^η Αεπρεάτιδι 
καΐ Καύκωνος είναι μνήμα, είτ άρχηγέτου τινός εϊτ ^ 
άλλως ομωνύμου τω ί^νει. 

17 Ηλείους ί' εΐοΐ λόγοι περί των Καυκώνων καΐ 



— Η - 491 

γαρ ^Αρκαδικον 1%νος φααί^ καΰ'άχερ το Πελαΰγικόν, 
καΐ ϋΐλανητικον άλλως ^ ώ^περ έκεΐνο. Ιστορεί γοϋν ο 
ποιητής καΐ τοΙς ΤρωβΙν άφιγμενονς 0νμμάχονς^ ηό- 
%εν δ' ον λέγει ' δοκοναι δ' έκ Παφλαγονίας- έκεΐγάρ 
βονομάξονοι Κανκωνιάτας τινάς Μαριανδννοϊς ομό^ 
ρονς^ οϊ καΐ αντοί Παφλαγόνες είσί. μνηϋ^όόμε^α 
ί' ανταΐν έπΙ πλέον ^ όταν είς εκείνον περιότχι τον το- 
«ον η γραφή, νννΐ δΐ περί των έν τ^ Τριφνλία Καν- 
κώνων Ιτι καΐ ταύτα προ0ΐ6τορητέον. οΐ μ^ν γαρ καΐ 

10 ολι^ ν την νυν ^Ηλείαν άπο της Μεβσηνίας μέχρι ^ύ- 
μης Κανκωνίαν λεχ^ναί φαΰιν • ^Αντίμαχος γονν καΐ 
^Επειονς καΐ Καύκωνας απαντάς προβαγορενει. τινίς 
δϊ ολην μ^ν μη καταύχεΐν αυτούς^ δίχα δ^ μεμερι- 
αμένονς οίκεΐν^ τους μϊν προς τ^ Με06ηνία κατά 

15 την Τριφνλιαν τους δϊ προς τη ^νμη κατά την Βον•- 
πραΰίδα καΐ την κοίλην ^Ηλιν ' ^Αριστοτέλης ί' ένταν^ 
%'α μάλιοτα οίδεν Ιδρυμένους αυτούς» και δη τοις ύφ 
Όμηρου λεγομένοις ομολογεί: μάλλον η ύατάτη άπόφα- 
ϋις^ τό τε ξητούμενον πρότερον λαμβάνει λύβιν. 6 μ^ν 

30 γαρ Νέστωρ υπόκειται τον Τριφυλιακον οίκων Πύ- 
λον^ τά τε προς νότον καΐ τά εω^ινά {ταύτα δ* έατί τα 
βυγκυρούντα προς την ΜεύΟηνίαν καΐ την Αακωνι- 
κην) ύπ^ έκείνω έϋτίν^ Ιχουύι ί' οΙΚαύκωνες^ ωατε 
τοις από του Πύλου βαδιξου0ΐν εΙς Αακεδαίμονα άνάγ- 

^κη δια Καυκώνων είναι την οίον. το ίέ Ιερόν τού 
Σαμίου Ποσειδώνος καΐ 6 κατ' αυτό ορμος^ εΙς ον κα- 
τηχώ Τηλέμαχος^ προς δύβιν καΐ προς αρκτον άπο- 
νεύει. εΐ μίν τοίνυν οί Καύχωνες ενταύθα μόνον οι- 
κούόιν^ ου ΰωζεται τω ποιητή 6 λόγος, κελεύει γαρ η 

30 μ^ν ^ΑΟηνα κατά τόνΣαηάδην τφΝέϋτορι^ τον μ\ν Τη- 
λέμαχον εΙς την Αακεδαίμονα πέμψαι ϋύν δίφρω τε 
καΐ υΐέι εΙς τά προς εω μέρη ' αυτή ί ' έπΙ ναύν βαδιεί- 



492 —Η-. 

σ#α6 νυκτερενοονοα φηβίν έηΐ την δνΟί,ν κάΙ ίίς του- 
πίύω^ ,,άτάρ ηώ^εν μετά Κανχωναζ μεγάθυμους" 
πορε'ύύεόθαν έπΙ το χρέος πάλιν εις τούμηροαθεν, τις 
Ο.346οι5ι/ ό τρόπος \ παρήνγάρ τφ Νέβτορι λέγειν ' άλλ' οΖ 
γε Καύκωνες υπ* έμοί εΐόι καΐ προ όδοϋ τοΙς εις Αακε- 5 
δαίμονα βαδίζουβιν ωύτε τι ου Συνοδεύεις τοίςπερί 
Τηλέμαχον^ αλλ* αναχωρείς είς τούπίβω; αμα δ* οί- 
κεΐ:όν ην τφ βαδίξοντι έπΙ χρέους χομίάι}!^ ουκ όλι^ον, 
ως φηύι^ προς άνϋ•ρώπους υπό τω Νέβτορι όντας ^ αΙ- 
τηοαβ^αί τίνα παρ αύτοϋ βοήθειαν, εϋτι αγνωμονοίτο 10 
{ώβπερ εΐ^ωθε) περί το ϋυμβόλαιον ου γέγονε δΐ 
τοντο. εΐ μίν τοίνυν ενταύθα μόνον οίκοϊεν οΐ Καύ- 
κωνες ^ ταϋτ* αν ΰυμβαίνοι τα άτοπα ' μεμεριβμένων 
δ\ τινών καΐ είς τους προς ^ύμτ] τόπους της *Ηλειας^ 
έκεΐαε αν είη λέγουβα την έφοδοι/ η* Αθηνάς καΐούκ 15 
αν ετι οϋθ' η είς την ναϋν κατάβαβις ίχο* τι άπεμφαΐ- 
νον οϋθ' 6 της ουνοδίας άποόπαόμός^ είς τάναντία 
της όδοϋ οΰοης, παραπληϋίως ί' αν καΐ τα περί του 
Πύλου διαπορούμενα τύχοι της προοηκούόης διαίτης 
έπελθοϋαι μικρόν ίτι της χωρογραφίας μέχρι του Πύ- 20 
λου του ΜεόΟηνιακοϋ. 

18 *Ελέγοντο δε Παρωρεάται τινίς των έν τ^ Τριφυ- 
λία κατέχοντες όρη περί το Αέπρειον καΐ το Μάκΐ0τον 
καθήκοντα έπΙ θάλατταν πληβίον του Σαμιακού ττο- 
σί^ίών. ' 2δ 

19 'Τπο τούτοις έβτίν έν τη παραλία δύο άντρα ^ το 
μεν νυμφών Άνιγριάδων το δε έν ω τα περί τάς *Α- 
τλαντίδας κ«1 την ^αρδάνου γένεΰιν. ενταύθα δε καΐ 

τα αλόη τό τε 'Ιωναΐον καΐ το Εύρυκύδειον το μίν 

ούν Σαμικον Ιατιν έρυμα^ πρότερον δ^ καΙ πόλις Σά- 30 
μος προααγορευομένη δια τό ύψος Ιβως^ επειδή 0ά- 
μους έκάλουν τα ΰψη • τάχα Λ της *Αρηνης ακρόπολις 



— Η — 493 

^ν τούτο , ι^^ έν τφ χαταλόγφ μέμνηται 6 χοιψής „οΡ 
„ί^ Πνλον τ έι/£μοι/το καΐ Αρηνην έρατεινήν.'^ ου- 
δαμον γαρ ύαφώζ βυρίακοντες ενταύθα μάλί0τα είκά- 
ζουόντην'^^ρηνην, οπονχαίο παρακείμενος "Ανιγρος 
5 ποταμός^ καλούμενος πρότερον Μιννειος^ δίδωοιν ου 
μικρόν ύημείον* λέγει γαρ 6 ποιητής ^^ί0τι δέ τ^ς πο^ 
^^ταμος Μιννηιος εις α λα βάλλων έγγν^εν Άρήνης^' 
προς γαρ δη τφ αντρφ των ^Ανιγριάδων νυμφών έύτι 
πηγή , υφ' ης βλ^ων και τιφώδες το ύποπϊπτον γίνεται 

10 χωρίον ' υποδέχεται δ\ το πλεΐ0τον του ύδατος 6 "Ανι- 
γρος βα%•ύς καΐ υΛΤίο^ ων ώβτε λιμνάξειν • ^ινώδης 
ά' ων 6 τόπος έξ είκοβι όταδίων βαρεϊαν οΰμην παρέ- 
χει καΐ τους ίχ^ϋς άβρώτους ποιεί, μυ^εύουόι δ' οί 
μϊν από του των τετρωμένων Κενταύρων τινάς έν- 

15 ταϋ^^ άπονίψαϋ^αι τόν έκ της^Ίδρας Ιόν^ οΐ ί' από 
του Μελάμποδα τοϊς υδαύι τούτοις καϋ•αρ6ίΌΐς χρηοα- 
ύ^αι προς τόν τώνΠροιτίδων κα^αρμόν* άΛφού^ ^ίθ.347 
καΐ λεύκας καϊ λειχηνας Ιαται το εντεύθεν λουτρόν. 
φαοί δΐ καΐ τόν ^Αλφειόν από της των άλφών ΰ-ερα- 

20 πείας οϋτως ωνομάο^αι. έπεί ούν η τε ύπτιότης του 
Άνίγρου καϊ αΐ άνακοπαΐ της ϋ'αλάττης μονην μάλλον 
η φύόιν παρέχουσι τοις ϋδαβι^ * Μινυηιόν φαύιν είρη- 
ό^αι πρότερον^ παρατρέψαι δέ τινας τοΰνομα καϊ άντ 
αύτοϋ ποιη6αι Μινυήιον. έχει δ^ η έτυμότης καΐ αλλάς 

2&άφορμάς, εϊτ από των μετά Χλωρίδος της Νέΰτορος 
μητρός έλ^όντων έ^ ^Ορχομενού του Μινυείου, [εϋτε] 
Μινυών , οϊ των * Αργοναυτών απόγονοι όντες έκ Αη- 
μνου μ^ εΙς Αακεδαίμονα έξέπε0ον εντεύθεν ί* εις την 
Τριφυλίαν^ καΐ ωκηααν περί την'Αρήνην έν τχι χώρα 

30 ττι νυν ΑΙπαβία κε λουμέν^ι, ουκ έχούόη ούκέτι τα τών 
Μινυών κτίβματα * ων τιν^ς μετά Θήρα του Αύτεβίω- 
νος (ην ί' οντο^ Πολυνείκους απόγονος) πλεύβαντες 

δτΚΑΒΟ II. 7 



494 - Η — 

εις την μεταξύ ΚνρηναίαςκαΙ της Κρήτης νήόον ,,ίΤαλ- 
^^ίίότην το πάροικε ^ το ί' ϋότερον οννομα Θηρην^'^ 
ως φηοι Καλλίμαχος ^ Ικτισαν την μητρόηολιν της Κν^ 
ρηνης Θηραν^ ομώννμον δ' απέδειξαν τη ηόλει καΐ την 
νη0ον, 5 

20 Μεταξύ 91 τον ^Ανίγρον καΐ τον ορονς^ έξ ον φεί^ 

6 τον^Ιαρδάνον λεψών δείκννταί καΐ τάφος * καΐ ^Αχαΐτ- 
αΐ εΐόΐ δί πετραι απότομοι τον αντον ορονς^ νπίρ ων 
η Σάμος ^ ως Ιφαμεν, γεγονε πόλις' ου πάνυ δίνπό 
των τους περίπλους γραφάντων η Σάμος μνημόνευε- 10 
ταί^ τάχα μέν γε δια το πάλαι κατεαπάβ^αι^ τάχα δε καΐ 
δια την &έ0ιν. το μίν γαρ πούείδιον ίότιν αλ6ος^ ως 
είρηται^ προς τη %'αλάττΎΐ* ύπερκειται ά' αύτοϋ λόφος 
υψηλός έπίπροο^εν ων τον ννν Σαμικον έφ* ον ην 
η Σάμος, ω0τ έκ %'αλάττης μη οράύ%•αι. κάΙ πεδίον δ* 15 
αντό%ι καλείται Σαμικόν * έξ ον πλέον αν τις τεκμαί^ 
ροιτο νπάρξαι ποτϊ πόλιν την Σάμον. καΐ η 'Ραδίνη 
δί ην Στησίχορος ποιήϋαι δοκεΐ {ης άρχη ,^αγε Λίου- 
,,<τα λίγει, αρξον άοιδάς, Ερατώ, νόμους Σαμίίύν περί 
,,παίδων έρατα φ^εγγομένα λύρα^') εντεύθεν λέγει ^ 
τους παίδας. έκδο^'εζόαν γαρ την'Ραδίνην εΙς Κόριν^ 
^ον τνράννω φηβΐν έκ της Σάμον πλενβαι πνέοντος 
ζέφυρου, ου δηπου9•εν της ^Ιωνικής Σάμου* [τφ] ί' 
αύτω άνέμφ καΐ άρχι^έωρον εις Δελφούς [τον αί]ίλ- 
φον αύτης έλ^εϊν καΐ τον άνεψιόν έρώντα αυτής αρ- 25 
ματ£ εΙς Κόριν^ον έξορμή^αι παρ* αυτήν ο τε τύραν^ 
νος κτείνας αμφότερους αρματι αποπέμπει τα πώματα, 
μεταγνονς δ' ανακαλεί καΐ θάπτει. 
0.348 '^3τό ίέ του Πύλου τοντον καΐ τον Αεηρεέον τε- 
τρακοσίων πον ϋταδίων έότΐ διάστημα έπΙ την ΜεΜη- 30 



18. ΑηΙθ ^1^: Βίς 



^ Η — 495 

νιακήν Πνλον καΙ τοΚορνφάόίον έπΙ ^αλάττΐ[ΐ κείμενα 
φρούρια^ καΐ την παρακειμώ/ην Σφαγίαν νή0ον ^ από 
δ^ ^Αλφειού εηταχούίων ηεντήχοντα, κλο δετον Χε- 
λωνάτα χιλίων τριάκοντα, έν δε τφ μεταξύ το τε του 
5 Μακιΰτίον ^Ηρακλέους Ιερόν έότι και 6 ^Ακίδων ποτα- 
μός. ^£Γ ά^ παρά τάφον Ίαρδάνον καΐ Χάαν ηόλιν ΛοτΙ 
νηάρξαβαν πληΰίον Αεπρείον , ΟΛον και το πεδίον το 
ΑΙηάβιον. ηερί ταντηζ δΐ τήξ Χάας γενεύ^αι φααΐν 
Ινωι τον ηόλεμον τοϊζ ^Αρκάαι προς τους Πνλίονς , ον 

\0 ίφρα^εν^Ομηροζ^ καΐ δεϊν θίγονται γράφειν ^^ηβφμ\ 
,,ώ^ οτ' έπ' ώκνρόω Άκίδοντι /ΐΜί;|^ονΐΓθ άγρόμενοι Πν- 
^^λιοί τε καΐ Άρκάδες Χάαζ παρ τείχεόοιν^^' ου Κελά-- 
δόντι ^ ονδε Φειάς' τφ γαρ τάφφ του Ίαρδάνου τού- 
τον πληβιάζειν καΐ τοις ^Αρκάόι τον τόπον μάλλον η 

15 εκείνον. 

Κυπαρκίΰία τέ έατιν ίπΐ τχι ^αλάτττι ττΐ Τριφυ-- 22 
λιακ^η καΐ Πύργοι καΐ 6 Ακίδων ποταμός καΐ Νεδα, 
νυνί μίν ούν ττ^ Τριφυλία προς την ΜεΟύηνίαν οριόν 
εότι το της Νέδας φεϋμα λάβρον έκ του Αυκαίου κα- 

20 τιον ^Αρκαδικού ο(»οι;$, έκ πηγής ην άναρρήξαι τεκοϋ- 
0αν τον Αία μυ%•εύεται 'Ρέαν νίπτρων χάριν, ^εϊ δε 
παρά Φιγαλίαν^ καϋ^^ ο γειτνιώοι Πυργΐται Τριφυλίων 
εΰχατοιΚυπαριβΰιεϋόι πρώτοις Μεοΰηνίων. το δΐ πα- 
λαιον άλλως διώριατο^ ώς καΐ τινάς των πέραν της 

ΊόΝέδας υπο τωΝέοτορι είναι ^ τόν τε Κυπαριβύήεντα 
καΐ άλλα τινά έπέκεινα^ κα^άπερ καΐ την ^άλατταν 
την Πυλίαν 6 ποιητής επεκτείνει μέχρι των ίπτά πό- 
λεων ων υπέΰχετο ^Αγαμέμνων τφ ^Αχιλλεί ^^πάααι δ* 
^^έγγύς αλός νέαται Πύλου ήμαϋ-όεντος^' τούτο γάρ 

30 Γ<ίον τφ ^^έγγύς αλός της Πυλίας,^' 

*Εφεξής δ* ούντφ Κυπαριϋβήεντι έπΙ τηνΜεόβη- 23 
νιακην Πύλον παραπλέοντι [καϊ] το Κορυφάύιον η τε 

7* 



496 —Η — 

"Ερανα ίοτιν, ην τιν€ξ ουκ ενΆρήνην νο^ι^ίζοναιν κε- 
κλήί5^αι πράτερον ομωνύμως ττ} Πνλίακγι^ [και η άκρα] 
Πλαταμώδης, αφ* ηζ έτΛ το Κορυφάαιον καΐ την νυν 
καλονμενην ΠύΧον εκατόν εΙΟί 0τάδιοι. Ι^τι δε καΐ 
νηύίον καΐ πολιχνών έν αντφ ομώνυμον Πρώτη, ουκ 5 
αν δ' έξηταζομεν ία ως έηΐ τόσο ντον τα παλαιά, αλλ' 
ηρκει λέγειν ως έχει νϋνεκαατα, ει μη τις ην έκ παί- 
δων η μϋν παραδεδομένη φήμη περί τούτων άλλων δ* 
&λλα είπόντων ανάγκη διαιτάν. πιστεύονται δ' ώς 
έπΙ το πολύ οΐ ενδοξότατοι τε καΐ πρεΰβύτατοι καΐ κατ* 10 
έμπειρίαν ^τρωτο^' Όμηρου δ' εις ταϋτα νπερβεβλη- 
0Μ9μένου πάντας, ανάγκη ΟυνεπιάκοπεΙν καΙ τα νπ* εκεί- 
νου λεχθέντα καί βυγκρούειν προς τα νυν, κα&άπερ 
καΐ μικρόν ίμπροο^'εν Ιφαμεν, 
24 Περί μ^ν ουν της κοίλης'Ήλιδος καΐ του Βουπρα- 15 
οίου τα λεχ^'έντα ύφ' Όμηρου προεπέύκεπται ημΐν. 
περί δί της υπό τφ Νέύτορι ούτω φηαίν ,,οϊ δϊΠύλον 
,,τ' ένέμοντο καΐ *Αρηνην έρατεινην καΐ Θρύον , *Αλ- 
,,φειοΖο πόρον, καΐ ^ι;κτ*τοι/ Αΐπυ καϊ Κυπαρίοαήεντα 
,^καΐ ^Αμφιγένειαν ίναιον καΐ Πτελεόν καΐ "Ελος καΐ 20 
^,Αώριον, ίν%'α τε Μού^αι άντόμεναι Θάμυριν τον 
,,Θρήικα παϋβαν άοιδής, Οίχαλίη^εν ιόντα παρ* Εύ- 
^,ρύτου ΟΙχαλιήος^' Πύλος μ\ν ουν ίβτι περί ης η ζή- 
τηαις' αύτίκα δ* έπιόκεψόμε&α περί αυτής, περί δε 
της Άρήνης είρηται ' ην δ\ λέγει νυν Θρύον , έν άλλοις 25 
καλεί Θρυόε06αν ,,Ιβτι δέ τις θρυόεϋόα πόλις, αίπεία 
.,κολώνη, τηλοϋ έπ Άλφειφ,^^ * Αλφειού δϊ πόρον φη- 
οίν, ότι πεζ^ πέρατος είναι δοκεϋ κατά τούτον τον το- 
ύτοι/ * καλείται δ^ νυν *Επιτάλιον της Μακιότίας χωρίον. 
το εϋκτιτον δ* Αΐπυ §νιοι μ^ν ζητούϋι πότερον ποτέ- ^ 
ρου έπίϋ^ετον , καΐ τίς η πόλις , καΐ εΐ αΐ νυν Μαργάλαι 
της *ΑμφιδολΙας * αύται μίν ουν ού φυύικόν Ιρυμα^ 



— Η— 497 

έτερον 8% δείτινυται, φνΰικον έν τ^ Μακιότία. 6 μεν 
ονν τον^' ι5Λθΐ/οώι/ φράζε^Θ-αί ονομά ψηΰι της ηό^ 
λεως το Αΐπν άηο του ονμβεβηκότος φνόι^κώς^ ώς 
"Ελοζ κάΙ Αίγιαλον χαΐ άλλα πλείω * ό ^^ την Μαργοί- 
5 λαν τονμπαλιν ϊοως, θρνον Λ χαΐ θρνόεϋΰαν το Έπίτ- 
τάλιόν φα(ίιν^ οτι ηαβα μεν αντη η χώρα ^ρνώβης, 
μάλι6τα δ' οΐ ποταμοί* έηΐ πλέον 8\ διαφαίνεται τοντο 
κατά τονξ περατονς τον φεί&ρον τόπους, τάχα δέ φα6ΐ 
Θρύον μ^ν είρή6ϋ•αι τον «όρον , εϋκτιτον δ* Αΐπυ το 

ΙΟ^πιτάλιον ε0τί γαρ έρυμνον φύβεΐ' καΐ γαρ έν αλ- 
λοίζ αίπείαν κολώνην λέγει ^^Ιϋτι δέτις ®ρυ0€00α ττο- 
,,λί^, αίπεία κολώνη , τηλοϋ επ* Άλφειω^ πυμάτη Πύ- 
,,λου ήμα^όεντος^^ 

Ό ίέ Κυπαρισαήεις Ιβτν μ^ν περί την πρότερον 25 

15 Μακι6τίαν , ηνίκα καΐ πέραν της Νέδας έτι ην Μακίτ- 
0τία^ άλλ' ουκ οικείται^ ώς ούδ^ το Μάκΐ0τον ' άλλη 
δ' έΰτίν η ΜεΟύηνιακη Κυπαρι60ΐα^ ομώνυμος μϊν 
ου , ομοίως δε νυν κάκείνη λέγεται Κυπαριοοία ενικώς 
τε και &ηλυκώς^ 6 δ^ ποταμός Κυπαριβσήεις, καΐ ^Αμ- 

20 φιγένεια δΐ τηςΜακνοτίας έ0τ1 περί τ6ν'7}φόεντα, οπ;οι; 
το της Αητοϋς Ιερόν, το δεΠτελεον κτίσμα μ\ν γέγονε 
των έκ Πτελεοϋ του Θετταλικοϋ έποικηύάντων λέγε- 
ται γαρ κάκεΐ ^^Αγχίαλόν τ Άντρώνα ΙδϊΠτελεον λε-0.350 
^^χεποίην,'^ έβτι δ\ δρυμώδες χωρίον άοίκητον^ Πτελε- 

^άΰιον καλούμενον. "Ελος δ' οΐμ^ν περί τον Άλφειον 
χώραν τινά φαβιν^ οί ί^ καΐ πυλιν^ ώςτην Αακωνι- 
κην ^^Ελος τ Ιφαλον πτολίεΰ•ρον.'' οί δ^ περί το *Αλώ^ 
ριον ελος^ ου το της Έλείας ^Αρτέμιδος ίερόν της υπο 
τοϊς Ι/ίρχάΰιν • εκείνοι γαρ Ιΰχον την Ιερωαύνην. -«ί/ώ- 

30 ρΐΌν ί ' οί μίν ορός , οί ί^ πεδίον , [οί ίέ πολίδιον] φα- 
6ίν ' ονδίν δΐ νυν δείκνυται • όμως ί ' Ινιοι την νυν 
"Ολουριν η "Ολουραν έν τω καλουμένω αυλώνι της 



498 — Η — 

Μ^βοηνίας χ€ψ^νην ^ώρίον λέγουόιν. αντον 9έ ηον 
χαΐ 1} Οιχαλία έΰτίν ή του Εύρντον η νυν ^Ανδανία^ 
Λολ£χνιον*Αρκαδικ6ν ομωννμον τω θετταλιχώ καΐ τφ 
Ενβοϊχω * 0%'Βν φηαΐν ό ποιητής ές το ^ίάριον άφικό^ 
μενον Θάμνρίν τον θράκα νΛο Μοναών άφαιρ€&ηναί 5 
την μουβικην. 
26 ^Εκ δη τούτων δήλον ώς έφ* ίκάτερα του ^Αλφειού 

η υπό Νέατορι χώρα έατίν^ ην «ά0αν ονομάζει Πυλέων 
γήν • ούδαμοΰ δε 6 Άλφεώς ούτε τήζ Μεΰόηνίας εφά- 
πτεται ούτε της κοίλης'Ήλιδος, έν ταύττι γαρ τη χωροί ίο 
έ0τ1ν η πατρίς του Νέβτορος^ ην φαμεν Τριφυλιακόν 
Πύλον κάΙ Άρκαδικον καΐ Αεπρεατικόν. καΐ γαρ δη οι 
μίν άλλοι Πύλοι ίπΐ ^αλάττη δείκνυνται^ ούτος δε 
πλείους η τριάκοντα βταδίους υπϊρ αυτής ^ όπερ καΐ έκ 
των έπων δήλον. έπίτε γαρ τους Τηλεμάχου εταίρους 15 
άγγελος πέμπεται προς το πλοΐον καλών έπΙ ξενίαν^ δ 
τε Τηλέμαχος κατά την έκ Σπάρτης ^Λαι/οίον τον Πει- 
ίίίοτρατον ουκ έα προς την πόλιν έλαύνειν^ άλλα πα- 
ρατρέφαντα έπΙ [την] ναΰν 0πεύδειν^ ώς ου την αυτήν 
ουβαν έπϊ την πόλιν καΐ τον ορμον. ο τε απόπλους 20 
του Τηλεμάχου οΰτως αν οίκείως λέγοιτο ^φάν δ\ πάρα 
,^Κρουνούς κάΙ Χαλκίδα καλλιρέε^ρον, δύετό τ* ήέ- 
^^λιος^ ακιόωντό τε παβαι άγυιαί' η δ^ Φεάς έπέβαλλεν, 
^^άγαλλομένη ^ιός οϋρω^ ήδ^ παρ"Ήλιδα δΐαν^ ο•θ'& 
^^κρατεουόιν Έπειοί,'^ (^έχρι μ^ν δη δεϋρο προς την^ 
αρκτον 6 πλοϋς^ εντεύθεν δ* έπϊ το προς εω μέρος έπι- 
βτρέφει, παρίηβι δϊ τον εύ^'ύν πλουν η ναϋς καΐ τον 
έξ αρχής καΐ τον εις 'Ι&άκην δια το τους μνηβτήρας 
εκεί την ένέδραν %έΐ3%•αι ^^έν πορ^'μφ Ιθάκης τε Σα- 
,,μοιό τε' ίν^εν ί' αύ νήοοιύιν έπιπροέηκε %'θή0ι}'^ 
^^^ξ^ι^οάς δϊ είρηκε τάς όΙ^είας- τών^Εχινάδων ί' εΐόΐν αύ- 
ται^ πλη(ίιάζου6αι τη αρχή του Κορινθιακού κόλπου 



- Η— 499 

χαΐ ταΐξ έκβολαΐς του ΆχΒλώον, πα^αλλάΐ^αξ 6ϊ την 
^Ι^άχην^ ωύτε χατά νώτου γενδόϋ^αν, χάμπτεν πάλιν 
προς τον οίταΐον βρρμον τον μεταξύ τής'Ακαρνανίας 
χαΐ της Ί^άπης^ καΙ χατά πάτερα μέρη της νηόου λοιτ- 
5 εΐταί την χαταγωγην , ού χατά τον ηορ^μον τον Κε^ 
φαλληνιακόν^ ον έφρούρουν οΐ μνηότήρες, 

ΕΙ γονν τον ^Ηλιακον Πύλον είναί τις τον Νέύτο- 27 
ρος ίηινϋηύειεν^ ούχ αν οίχείως λέγοντο η έντεϋ%•εν 
αναχ^εΐϋα ναϋς ηαρά Κρουνούς ένεχ^ναν χαΐ Χαλ- 

10 χίδα μέχρι άύαεως, είτα ΦεαΙς έηιβάλλειν νύχτωρ , χαΐ 
τότε την^Ηλείαν παραπλείν ούτοι ^άρ οί τοπο^ ^τρο^ 
νότον της Ηλείας εΐϋί^ πρώται μ^ν αΙΦεαί^ εΙ%^* ηΧαλ'^ 
χίς, εΐ^•* οΐ Κρουνοί^ εϊ^' 6 Πυλός 6 Τριφυλιαχος χαΐ 
το Σαμικόν. τω μεν ούν προς νότον πλεοντι έκ του 

Ιβ^Ηλιακοϋ Πύλου ούτος αν 6 πλους εΐη • τω δε προς ά'ρ- 
χτον^ οπού ί6τινη^Ι%•άκη^ ταντα μ\ν πάντα όπίύω 
λείπεται^ αύτη δ' η Ηλεία παραπλευβτέα ην^ χαΐ προ 
δύύεοίς γε* 6 δέ φηόι μετά δύοιν, χαΐ μην εΐ καΐ πάλιν 
ύπό9•οιτό τις τον Μεααηνιαχόν Πύλον χαΐ το Κορυ^ 

^φάόιον αρχήν του παράΝέϋτορος πλοϋ^ πολύανεΐη 
το διάστημα χαΐ πλέονος χρόνου• αύτο γοϋν το έπΙ 
τον Τριφυλιαχον Πύλον και το Σαμιακον ποόείδων 
τετρακοϋίων έατί όταδίων * καΐ 6 παράπλους [ού] παρά 
Κρουνούς κάΙ Χαλκίδα καΐ Φεάν^ άδοξων ποταμών 

25 ονόματα μάλλον δ^ οχετών^ άλλα παρά την Νεδαν 
πρώτον^ είτ'^/ίκίδωνα^ είτα τον ^Αλφειόν χαΐ τόπους 
τούτων τους μεταξύ ' ύότερον δ\ εΐ αρα, χάκείνων 
έχρην μνηό^ναι* χαΐ γάρ παρ* εκείνους ύπήρχεν 6 
πλους. 

30 ΚαΙ μην η γε τοϋ Νεότορος διήγηΟις , ην διατί^ε- 28 
ται προς Πάτροκλον περί τοϋ γενομένου τοζς Πυλίοις 
προς ^Ηλείους πολέμου , 6υνηγορεΙ τοΙς ύφ ' ημών έπι- 



500 — Η — 

χειρονμένοις ^ έάν ύκοπ^ τις τα Ιπψ φησί γάρ έν αι5- 
τοΐξ^ οτι Λορϋ-ηααντος* Ηρακλέους την Πυλίάν ωοτΒ 
την νεότητα έκλειφ^ναι πά6αν, δώδεκα δη παίδων 
όντων τω ΝηλεΙ^ μόνον αύτω Λεριγενέύ^αι τον Νέ^ 
ατορα νέον τελέως • χαταφρονηόαντες ί' οΙ^ΕπειοΙ του 5 
Νηλέως δίά γήρας καΐ ερημίαν υπερηφάνως καΐ υβρι- 
(ίτικώς έχρώντο τοις Πνλίοις, άντϊ τούτων ούν ο Νέ- 
ύτωρ ύυναγαγών τους οικείους ο6ους οΙός τε ην έπελ- 
%'εΐν φηοιν έπΙ την^Ηλείαν^ και περιέλαβαν παμπόλλην 
λείαν ^^πεντηκοντα βοών άγέλας^ τ06α πώεα οίών^ ιθ 
^^τόβ0α αυών αυβόόια^^' τοΰαϋτα δΐ καΐ αΐπόλια , ^,ΐπ- 
πους δε ξανϋ'άς εκατόν καΐ πεντηκοντα^^' ύποπώλους 
0.352^ά5 πλείΰτας, „καί τα μίν ήλαύάμεόϋ'α Πύλον'^ φηβί 
^^Νηλήιον εΐύω , έννύχιοι προτΐ «<Ττν," ώ^ μεϋ•^ ημέραν 
μεν της λεηλαβιας γενομένης καΐ της τροπής των εκ- 15 
βοη^ηοάντων^ οτε κτανεΐν λέγει τον 'Ιτυμονέα^ νύ- 
κτωρ δε της άφόδου γενομένης ώστ' έννυχίους προς 
τω αότει γενέβΟ-αΐ' περί δ^ την διανομην καΙϋ•υΰίαν 
όντων οί ΈπειοΙ τ^ τρίτΐ] των ημερών κατά πλή- 
ϋΌς άΰ-ροια^έντες πεζοί τε καΐ ιππείς άντεπεξήλ^ον 20 
καΐ το Θρύον έπΙ τω Άλφειώ κείμενον περιεβτρατοπέ- 
δευααν, αίό^όμενοι ί' εύΰ^ύς οΙΠύλιοι βοηΟ'εϊν ώρ- 
μηόαν* νυκτερεύααντες δε περί τον Μινυηιον ποτά- 
μόν έγγύ^εν^Αρηνης^ έντεϋ%εν ένδιοι προς τόν^Αλ- 
φειόν άφικνοϋνται • τοϋτο ί' έότΐ κατά μεοημβρίαν • 25 
ϋ"νααντες δ^ τοΐς ϋ^εοΐς καΐ νυκτερεύβαντες έπΙ τφ λο- 
ταμω ύυμβάλλουβιν εις μάχην εύ^ύς εω^εν* λαμπρας 
δε της τροπής γενομένης ουκ έπαύΰαντο διώκοντές 
τε καΐ κτείνοντες πρΙν Βουπραόίου έπέβηύαν ^^πέτρης 
,,τ 'Ωιλενίης καΐ Άλειύίου Ιν%•α κολώνη κέκληται^ ο%εν 30 
αυτις άπέτραπε λαόν ^Α^νη.^' καΐ ύποβάς ^^αύτάρ 



ϋφζβό ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



— 1Γ -^ 501 

^^ΑχαίοΙ αψ αχό Βονπραόίοιο Πνλονά' Ιχον ώκεαζ ΐη- 

Έχ τούτων δη πώς αν η τον ΉλιακόνΠνλον ύ^ο- 29 
λάβοι τις η τον ΜΒ06ηνιακ6ν λέγε6^αι\ τον μεν Ήλια- 
5 κόν, οτί τούτον ηορϋΌνμένον 6ννΒΛορ%•ΒΪτο χαΐ ή των 
ΈχΒίών νπο ^ον ^Ηρακλέους* αντη δ' έύτίν η Ηλεία, 
«ως ονν ημελλον οΐ όυμπεπορ^ημενοι- καΐ ομόφυλοι 
τοιαύτην ύπερηφανίαν καΐ νβριν κτηβαά^αι κατά των 
ΰνναδικη^εντων; πώς δ* αν την οίκείαν κατέτρεχον 

ΐΟκαΙ έλεηλάτονν*, πώς δ^ αν αμα καΐ Ανγέας ηρχε των 
αυτών καΐ Νηλενς έχ^ροΙ δντες αλλήλων; είγε τω 
Νηλεΐ ^^χρείος μέγ' οφείλετ ^ι/Ήλ^ί^ δίχι^ τέύβαρες 
^^ά^λοφόροι ιττττοι αύτοίοιν οχε^φιν, έλ^όντες μετ 
,^αε^λα' «ερί τρίποδος γαρ ίμελλον ^εύοεα^αι* τους 

15 ,,ί* αν^ι αναξ ανδρών Αυγείας κάόχε^ε^ τον ί* έλατηρ 
^^άφίει." είδ' ένταϋ^α φκει οΝηλεύς^ ένταν^α καΐ 
6 Νεότωρ έπηρχε, πώς ονν τών μίν Ηλείων και Βον- 
πραϋίων ^^τέόύαρες άρχοΙ Ισαν^ δέκα δ* άνδρΐ εκάότφ 
^^νηες εποντο %οαΙ^ πολέες δ* ίμβαινον'Επειοί;^^ εις 

20 τέτταρα δϊ καΐ ή χώρα δι^ρητο , ων ούίβι/ο^ έπήρχεν 6 
Νέ6τωρ^ ,,οΐ δϊΠύλον τ ένέμοντο καΙ'Αρήνην έρα- 
τεινην^' καΐ τα έξης τα μέχρι Μεαόήνης; οΐ δϊ δη αν- 
τεπεξιοντες *ΕπειοΙ τοΙς Πνλίοις πώς έπΙ τον ^Αλφειόν 
έξορμώΰι καΐ το Θρύον; πώς ί' έκεΐτής μάχης γενομέ- 

^νης τρεφϋ•έντες έπΙ Βονπραόίου φεύγουαι; πάλιν ^',0.353 
εί τον ΜεύΟηνιακόν Πύλον έπόρ^6εν 6 ^Ηρακλής^ 
πώς ο[το0οϋτον άφεότώτες νβριζον είς αυτούς^ καΐ έν 
όνμβολαίοις ηύαν 3ΤοΑΛοΙί?, καΐ ταϋτ άπεϋτέρονν χρεο- 
κοποΰντες^ ωύτε δια ταϋτα ύνμβηναι τον πό λεμονή 

30 πώς δε έπΙ την λεηλα6ίαν έξιών Νέότωρ τοόαύτην πε- 
ριελάύας λείαν όνων τε καΐ προβάτων^ ων ονδίν ώκυ-- 
πορεϊν ούδ\ μακροπορεϊν δύναται^ πλειόνων η χιλίων 



502 — Η - 

ύταδίίον οίον διηννόΒν εΙς χην ηρός τω Κορνφαοίω 
Πνλον, οΐ δΐ τρίζω ηματί πάντες έηΐ την ΘρνΟΒ66αν 
χαΐ τον ηοταμον τον ^ΑλψΒίον ηχονύί πολιορκήόοντες 
το φρονριον; πώς δ\ ταντα τά χωρία προόηχοντα ην 
τοις έν τχι Μεΰύηνία δνναβτεύονύιν εχόντων Κανκώ-- 5 
νων χαΐ Τριφνλίων χάΐ Πιόατών; τα άί Γέρηνα η την 
Γερηνίαν {αμφοτέρως γαρ λέγεται) τάχα μϊν επίτηδες 
ώνόμααάν τίνες• δύναται δ% χαΐ κατά τύχην όντως 
ώνομάΰ^αί το χωρίον, το δ^ ολον^ της Μεό&ηνίας νπο 
Μενελάω τεταγμένης^ νφ' ω καΐ η ^ίάκωννκη έτέτακτο 10 
(ώ^ δήλον ίόται καΐ έκ των νότερον) , καΐ του μ^ν Πα-- 
μιΰον ρέοντος δια ταύτης καΐ τονΝέδωνος^ '^ίλφειοϋ 
ί' ουδαμώς „05 τ' ευρύ φέει Πνλίων δια γαίης^^' ης 
έπήρχεν 6 Νέστωρ, τις αν γένοιτο πΦανος λόγος εΙς 
την άλλοτρίαν άρχην έκβιβάζων τον άνδρα ^ άφαιρον- 15 
μένος δΐ τάς όυγκαταλεγείαας αύτω πόλεις * πάνϋ•' 
υπ* έκείνω ποιών; 
30 Αοιπον δ* έΰτίν είπεϊν περί της ^Ολυμπίας και της 

εΙς τους Ηλείους απάντων μεταπτώβεως. Ιύτι δ' έν τ^ 
Πιύάτιδι το Ιερόν οταδίονς τής'Ήλιδος έλάττονς η τρίτ- 20 
ακοβίους διέχον πρόκειται δ* αλ(ίος άγριελαίων έν 
ω το οτάδιον παραρρεΐδ* ό ^Αλφειός έκ της * Αρκαδίας 
ρέων εΙς την Τριφυλιακην ϋ•άλατταν μεταξύ δύόεως 
καΐ μεβημβρίας, τήνδ' έπιφάνειαν Ι6χεν έξ αρχής μ^ν 
δια το μαντεΐον του ^Ολυμπίου^^ιός * εκείνου δ' έκλει- 26 
φ%•έντος ούδεν ήττον βυνέμεινεν η δόξα του Ιεροϋ^ καΐ 
την αϋξη0ιν ο6ην ί6μεν έλαβε διά τε την πανηγυριν 
καΐ τον αγώνα τόν^Ολυμπιακόν^ ότεφανίτην τ$ καϊ 
ίερον νομισϋ•έντα, μέγιβτον τών πάντων, έκο6μη0ιι 
δ* έκ του πλήθους τών αναμμάτων ^ απερέκπάόης^ 
άνετί%•ετο τής'Ελλάδος' ων ην καΐ 6 χρυυοΰς όφυρη-- 
λατος Ζεύς^ άναμμα Κυψέλου του Κορινθίων τυράν - 



— Η— 503 

νον. μέγιβτον 9\ τούτων νπηρξε το τον ^^ιός ξόανον, 
ο έηοΐΒΐ Φειδίας Χαρμίδον ^^ί^ηναΐος έλεφάντίνον^ τη- 
λικοντον το μέγε^Όζ ως καίπερ μεγίβτον οντος τον ^ 
νεώ δοκείν άΰτοχήβαι της βνμμετρίας τον τεχνίτην^ 
5 χα&ημενονηοίήααντα^ άπτόμενον δ^ 6χεδόν τι τχΐ κο- 
ρνφ^ της οροφής ώύτ ίμφαοιν ηοιείν^ έάν όρϋ'ος γε- 
νηται διαναύτάς , άποατεγάύειν τον νεών. άνεγραψανΟ.^ξ»^ 
δέ τίνες τα μέτρα τον ζοάνον , καΐ Καλλίμαχος έν Ιάμ- 
βφ τινί έλειπε, πολλά δ^ όννέπραξε τω Φειδία Πάναΐτ- 

ΙΟνος 6 ζωγράφος^ άδελφιδονς ων αντον καΐ ύννεργολά- 
βος 5 ηρός την τον ξοάνον δια των χρωμάτων κόομη- 
6ιν καΐ μάλιότα της έα^τος, δείκνννται δ^ καΐ γρα- 
φαί ηολλαί τε καΐ ^ανμααταΐ περί το ίερόν εκείνον 
Ιργα. άπομνημονενονοι δε τον Φειδίον^ διότι προς 

16 τον Πάναινον είπε πχτνϋ•ανόμενον προς τί παράδειγμα 
μελλοι ποιηύειν την εΙκόνα τον ^ιός^ οτ^ προς την 
'Ομηρον δι* έπων έκτε^εΐΰαν τούτων „ι| καΐ κνανετ^ϋιν 
,,^λ' όφρύύι νεναε Κρονίων* άμβρ00ιαι δ* αρα χαΐται 
^^έπερρώοαντο ανακτος κράτος άπ' ά^ανάτοιο , μέγαν 

30,,** έλέλύ^εν'Όλνμπον}^ άξιοι δ\ μάλιύτα την αίτίαν 
ίχειν της περί το ^Ολνμπίαβιν ίερον μεγαλοπρεπείας 
τε και ημής^ΗλεΙοι. κατά μ\ν γάρ τα Τρωικά και ίτι 
προ τούτων ονκ ηντύχονν^ νπό τ ε των Πνλίων ταπει- 
νω%'εντες καΐ νφ'Ήρακλέονς νβτερον , ηνίκαΑνγέας 



20. ρο3ΐ"ΌΛνμποι/: είρήσϋ'αί ^αρ μάΙα όοΜΐ καλώς Ι'κτ£ 
των άΐλων χαΐ των όφ(^ων, οτι ηροκαλεί^ται, την όιάνοιαν 6 
ποιητής «ναξωγραωειν μέγαν τινά τΐ}πον χαΐ μεγάλην βννα^ 
μιν άξιαν τον ^ίος, κα^άπερ %αϊ έπΙ της '^ραί, αμα φν- 
λάττων το (φ* ίκατέ^φ ηρέπον' ίφη μ^ν γάρ ^,σειβατο δ' είνϊ 
^9•ρόνφ, §Χέλίξε 61 μαίοόν'Όλνμπον.** το δ ίπ' εκείνης ανμβάν 
ολ'η ιανη^είατυ, τούτ' επϊ του ^ιος άπαντήβαι ταΐς οφρνϋΐ μό- 
νον νενοαντος^ σνμηα&ονσης δέ τι καΐ της κόμης ' χομ'ψώς δ* 
είρηται χαΐ το 6 τάς των %•εών εικόνας η μόνος Ιδώ ν η μόνος 
όείξας. 



504 — •^ — 

ο βαΰίλενων αυτών χατελν&η, οημεών δέ' εις γαρ 
την Τροίαν εκείνοι μίν τετταράχοντα ναϋς Ιατειλαν^ ' 
Πνλιοι δ^ χαΐ Νέστωρ ένενήχοντα, νύτερον δΐ μετά 
την τών'Ηραχλειδών χά^οδον όυνέβη τάναντία. ΑΙ-- 
ιτωΛοΙ γαρ αυγχατελΰ-όντες τοϊς Ήραχλε£δαις μετά 6 
Όξυλον καΐ βννοιχηϋαντες ΈπειοΙς κατά αυγγένειαν 
ηαλαιάν ηνζηόαν την χοίλην ^Ηλιν καΐ της τε Παίάτίτ- 
δος άφείλοντο πολλην^ καΐ ^Ολυμπία νπ έκείνοις έγ ε- 
νετό • και δη καΙ 6 άγων ενρημό έατιν εκείνων 6 'Ολυμτ- 
Λίακός^ καΐ τάς'Ολνμπιάδας τάς πρώτας ίκεΐνοι ^ννε-- 10 
τέλονν. έάύαι γάρ δεϊ τά παλαιά και περί της κτίαεως 

€.355τοι; [ερον καΐ ηερί της ^έβεως τον αγώνος^ των μ^ν 
ενα τών'Ιδαίων δακτύλων ^Ηρακλέα λεγόντων άρχη- 
. γετην τούτων , των Λ τον ^Αλκμήνης καΐ Α ιός , ον και 
άγωνίβαΰ^-αι πρώτον καΐ νικηβαΐ' τά γάρ τοιαύτα Ι^ 
πολλαχώς λέγεται καΐ ον πάνν ηιάτεύεται, έγγντέρω 
δε πίστεως^ οτι μέχρι της έκτης καΐ εικοστής ΌλνμΛίά-- 
δος άπο της πρώτης^ εν ^ Κόροιβος ένίκα στάδιον 
Ηλείος ^ την προστασίαν είχον τον τε Ιερον καΐ τον 

' αγώνος Ήλεΐοι. κατά δΐ τά Τρωικά η ονκ ην άγων 20 

στεφανίτης η ονκ ^νδοξος^ ονθ' οντος οντ άλλος ον- 
δεΙς τών ννν ένδοξων • ονδ^ μέμνηται τούτων"Ομηρος 
ονδενός, αλλ* ετέρων τινών επιταφίων, καίτοι δοκεΐ 
τι6ι τον Όλνμπιακον μεμνήβ^αι^ όταν φγ} τον Ανγέαν 
άποβτερήααι τέβσαρας ά^λοφόρονς ΐππονς^ έλκοντας 25 
μετ* αε^λα' φασί δ^ τονςΠίοάτας μη μετασχεϊν τον 
Τρωικού πολέμον ίερονς νομιβ^έντας τον Αιός. άλλ* 
ον^' ηΠιαάτις νπο Ανγέα το^' νπήρχεν^ έν ^ έβτι 
καΐ ηΟλίίμπία^ αλλ* ή *Ηλεία μόνον ^ οντ έν Ηλείος 
σννετελέσ^ 6 ^Ολυμπιακός άγων ούί' απα%^ αλλ* άεΐ 30 
έν *Ολνμπία, 6 δ^ ννν παρατεϋ•εΙς έν ΉΑ^Λ φαίνεται γε^ 
νόμενος , έν ^ καΐ το χρέος ώφείλετο ^^καΐ γάρ τω χρείος 



— Η— 505 

^^[μεγ'] οψΗλετ έν'^λιάν ί/]?, τεύβαρες άϋ-λοφόροί 

. Γ3Τ3Τ04." χαΐ οντος μ^ν ου ότεφανίτηζ {περί τρίποδος 
γάρ Ιμελλον Ο'εύ^εόϋ'αί) ^ εκείνος δε. μετά [δϊ] την 
εχνην καΐ είχοβτην Όλνμπιάδα οΙΠιυαταν την οίχείαν 
&άπολαβόντες αντοί βυνετέλοΌν^ τον αγώνα ορώντες 
ενδοχιμονντα • χρόνοις ί ' νΰτερον μεταπεαούβης ηά- 
λίν της Πιΰάτιδος εις τους Ηλείους μετέηεύεν εις αυ- 
τούς πάλιν χαΐ η άγωνοϋ•ε<ίία, αυν^πραξαν δ^ χαΐ οί 
Λακεδαιμόνιοι μετά την έυχάτην κατάλυύιν των Μεβ- 

ΙΟύηνίων 6υμμα%η6α6ΐν αύτοϊς τάναντία των Νίότορος 
άπογόνίον καΐ των Άρκάδων ΰυμπολεμηοάντων τους 
Μεοόηνίοις ' καΐ έπΙ τοΰοϋτόν γε Συνέπραξαν ω6τε 
την χώραν απαόαν την μέχρι Με66ηνης Ήλείαν φη- 
ϋτίναι καΐ διαμεΐναι μέχρι νυν ^ Πιόατών δ^ και Τρι- 

15 φυλίων καΐ Καυκώνων μηδ' όνομα λειφ^ναι, και 
αύτον δ^ τον Πύλον χόν ήμαΰ'όεντα εις το Αέπρειον 
ϋυνφκιααν^ χαριξό μενοι τοις Αεπρεάταις κρατήοααι 
πολέμφ^ και αλλάς πολλάς των κατοικιών κατέίίπαύαν^ 
ο6ας γ^ εώρων αύτοηραγεϊν έ^ελούαας^ καΐ φόρους 

^έπράξαντο, 

^ιωνομάό^ δϊ η ΠιΟάτις το μ\ν πρώτον δια 31 
τους ηγεμόνας δυνηΟ'έντας πλειύτον^ ΟΙνόμαόν τε καϊ0.3δ6 
Πέλοπα τον έκεϊνον διαδεζάμενον καΐ τους παΐδας αυ- 
τού πολλούς γενομένους- χαΐ 6 Σαλμωνεύς ί' ένταϋ^ 

26&αβαόιλεϋ6αιλέγεταΐ' εΙς γοϋν οκτώ πόλεις μεριζο- 
μένης της Πιβάτιδος^ μία τούτων λέγεται καΐ η Σαλ- 
μώνη. δια ταϋτά τε δη και [διά] το ιερόν το 'Ολυμπίαοι 
διατε^ρύληται όφόδρα η χώρα. δεί δΐ τών παλαιών 
ιι^ιτο^^ωι^ άκούειν οΰτως ώς μη ομολογουμένων 6φό- 

30 δρα * οΐ γάρ νεώτεροι πολλά κεαν^ουίίιν , ώΰτε και τα- 



21. ρο&Ι ^^: πΐΒΐϋταν 



506 ~ 1Γ — 

ναντία λέγπν^ οίοι/ τον μ%ν Ανγέαν τήζ Πίΰάχιδος 
αρ%αν τον δ' Οίνόμαον κάΙ τον Σαλμωνέα της Ηλείας* 
ίνιοί δ' δις ταύτο βννάγοναι τά Ι^νη, δεΐδΐ τοις ομσ- 
λογουμενοις ώς έπΙ πολύ άχολονΰ-είν ^ έπείούδ^τοϋ- 
νομα την Πίύ&τιν έτνμολογοϋύιν ομοίως- οΐ μεν γαρ 5 
άηο Πέύης ομωνύμου τ^ κ^ν^ πόλεως^ τηνδεχρη" 
νην Πΐ6αν είρηύ^αι^ οίον πέατραν^ όπερ έ6τΙ ηοτίτ- 
βτρα * την δε ηόλιν Ιδρνμένην έφ* νψονς δεικνύονβι 
μεταί^ύ δυεϊν οροΐν , 'Όααης καΐ ^Ολύμπου , ομωνύμων 
τοΙς έν θετταλία, τίν^ς δ^ ηόλιν μίν ονδεμίαν γεγονέ- 10 
ναν Πΐύαν φαβίν (είναι γαρ αν μίαν των οχτβί), Χξή" 
νην δε μόνην^ ην νυν καλεϊϋΟ-αι Βΐ0αν^ Κιχυβίου πλη- 
βίον πόλεως μεγίότηςτων οκτώ • Στηβίχορον δϊ καλεΐν 
ηόλιν την χώραν Πζβαν λεγομένην^ ως 6 Λο^ι^τι^δ την 
Αέύβον Μάκαρος ηόλιν. Εύριηίδηςδ' έν'Ίωνι ^^Εύ»^^ 
,5/3ο*' ^Α^ναις έότί τις γείτων ηόλις^' καΐ έν ^Ραδα- 
μάνϋ'υι ,,οΓ γην ίχουό' Εύβοΐδα ηρόόχωρον ηόλιν^' 
27οφοχΛ^^ δ' έν ΜυόοΙς ^^Ααία μίν η ύύμηαόα κλη- 
,,ζίταί, ξένε, ηόλις δΐ Μυβών Μυαία ηροβηγορος,'^ 
32 Ή δΐ Σαλμώνη ηληΰίον έβτΐ της ομωνύμου κρή- 30 

νης έξ ης φεΐο^νιηεύς' εμβάλλει δ' εις τον Ι^λφειόν. 
τούτου ί' έραο^ναι την Τυρώ φαοιν ,,η ηοταμού 
,,ηρά^ΰατ Ένιηηος ϋ•είοιο^' ένταϋ^α γαρ βαύιλεϋααι 
τον ηατέρα αυτής τον Σαλμωνέα , καϋ'άπερ καΙΕύρι- 
ηίδης έν ΑΙόλψ φηοί. εγγύς δε της Σαλμώνης Ήρα- 2δ 
κλεια, καΐ αύτη μία των οκτώ, διέχουόα ηερι τετταρά- 
κοντά αταδίους της'Ολυμηίας, κειμένη δ^ ηαρά τον 
Κυθήρων ηοταμόν, ου το των ^Ιωνιάδων νυμφών 
Ιερον των ηεηιατευμένων %'εραηεύειν νόύους τοις 




?χ9^ντ(κ ί% Φαραάλου. 



— Η— 507 

νδαόι. Λαράδ^τήν^Ολνμπίαν ίότΙχαΙη'ΆρΛίνα^ χαΐ 0.357 
αντη χών οκτώ, 9ι ης φεϋ ποταμός Παρ9'€ν£ας ώς ίίς 
^Ηραίαν Ιόντων * αντον <)' Ιύχί χαΐ το Κικναιον τών 
οκτώ καΐ το ^νόπόντων κατά την όδον την έξ "Ηλιβος 
βείς'Ολνμπίαν έν πεδίφ κείμενον έξελείφϋτι δέ^ καϊ 
άπήραν οι ηλείονς εις Έπίδαμνον καΐ ^ΑπολΚωνίαν * καϊ 
η Φολόη δ' νηέρκειται τής*Ολυμπίας έγγντάτω^ δρος 
^Αρκαδικόν, ώότε τάς ύηωρείας της Πιύάτιδος είναι, 
καϊ πααα δ* η Πίύάτις καΐ της Τριψυλίας τα πλεΐότα 

ΐοόμο^^^ί* ττί * Αρκαδία* δια δΐ τοντο καΙΆρκαδικά είναι 
δοκεΐ τα ηλεϊϋτα τών Πνλιακών έν καταλόγω φραζο^ 
μένων χωρίων * ον μέντοι φαόΐν οΐ ίμηειροι * τον γαρ 
ΈρνμανϋΌν είναι τον ορίζοντα την Άρκαδίαν τών εΙς 
*Αλφειόν εμπιπτόντων ποταμών, ίξω δ' εκείνον τα χαπ 

15 ρία Ιδρύομαι ταύτα. 

άφορος δέ φηύιν ΑΙτωλον έκπεόόντα νπο ΣαΙ- 33 
μωνέως τον βαΰιλέως Έπειών τε καϊ Πιόατών έκ της 
^Ηλείας εΙς την ΑΙτωλίαν, όνομάόαι τε άφ' αντον την 
χώραν καϊ όννοικίόαι τάς αντόϋ•ι πόλεις ' τούτον δ* 

2θάπόγονον νπάρξαντα'Όξνλον φίλον τοις περί Τημε^ 
νον^Ηρακλείδαις ηγηθαύ%•αίτε την όδον κατιονϋιν εΙς 
την Πελοπόννηόον καϊ μερίόαι την πολεμίαν αντοίς 
χώραν καΐ τάλλα νπο&έο^αι τα περί την κατάκτηΰιν 
της χώρας, άντΙ δί τούτων λαβείν χάριν την εις την 

2όΉλείαν κά^οδον, προγονικηνον6αν, κατελ^εΐν δΐ 
ά^ροίόαντα 6τραχιάν έκ της Αιτωλίας έπΙ τονς κατέ- 
χοντας Έπειονς την ^Ηλιν άπαντη^άντων δΐ τών 
^Επειών με^* όπλων, έπειδη αντίπαλοι ηβαν αΐ δννά-- 
μεις, εις μονομαχίαν προελ%εϊν κατά Ι^ος τι παλαών 

3. ρο8ΐ Ιόντων, ^ δΙ*Η^οίία ίατϊτής'Αρτιαάίας'^οηερίίει- 
ται 9\ της ^νμα£ας χαΐ Βονπ^αοίον %αϊ *^λίβος * απερ ^^τϊ 
προς αρητον τ^ Πιαάτιβι, 



508 — Η — 

τών'Ελλήνων Πυραίχμην ΑΙτωλον ^έγμΒνόν τ ΈηΒΐόν^ 
τόι/ μϊν ^έγμΒνον μετά τό^ου ψνλόν , ώ^ περιεβόμενον 
φαδίως οπλίτον δια της έχηβολίας, τον δ^ μετά 6φεν~ 
δόνηςκαΐ πήρας λί^ων^ έπειδη καχεμα^'ετόν δόλον 
χνχείν δε νεωόχΐ νηο των Αΐτωλών εύρημίνον χό χής 5 
σφενδόνης είδος- μαχροβολωχέρας δ' οναης χής ϋφεν- 
δόνης ηε6εΐν χον ^έγμενον^ χαΐ χαχαϋχεϊν χους ΑΙ- 
χωλούς χην γήν έχβαλόνχας χους Έτΐειονς ' παραλα- 
βεϊν δϊ καΐ χην έηιμελειαν χον ί^ρου χοϋ Όλνμπίαόιν^ 
ην είχον οΐ^ Αχαιοί- δια δϊ χην χον Όξυλον φιλίαν προς 10 
χονς'ΗραχλεΙδας όννομολογη^ήναι φαδίως έχ πάνχων 
€.358^δ^' ορχον χην Ήλείαν ίεράν είναι του ζ/ίθ$, τονί' 
έπιόνχα έπΙ χην χώραν χαντην μεϋ^ οπλών εναγή είναι^ 
ώς δ' ανχως εναγή χαΐ χον μη έπαμννονχα εΙς δύνα- 
μιν- έχδΐ χονχονχαίχονςχχίβανχας χην Ηλείων πό^1& 
λιν ναχερον άχείχιύχον έάβαι^ χαΐ χονς δι' ανχηςχής 
χωράς ίόνχας όχραχοπεδω χα όπλα παραδόνχας άπο- 
λαμβάνειν μεχά χην έχ χών ορών ίχβαύιν - "Ιφιχόν χε 
^εϊναι χον 'Ολνμπιχον αγώνα ^ Ιερών ονχων χώνΉλεί- 
ων. έχ δη χών χοιούχων ανξηύιν λαβείν χονς άνϋ•ρώ-^0 
πους - χών γάρ άλλων πολεμοννχων άεΐ προς άλλί]-• 
λονς^ μόνοις νπάρξαι,πολλην είρηνην^ ονχ ανχοΡς μό- 
νον αλλά χαΐ χοίς ξένοις, ωαχε χαΐ ενανδρή6αι μα- 
λιϋχα πάντων παρά χονχο, Φείδωνα δϊ χον ΑργεΙον^ 
δεκαχον μεν ονχα από Τημένον , δννάμει δ* νπερβε- 25 
βλημένον χονς χαττ' ανχόν^ άφ' ης χην χε λήΐ^ιν δλην 
ανέλαβε χην Τημένον διεβπαύμένην εΙς πλείω μέρη^ 
καΐ μέχρα έξενρε χά Φειδώνια καλούμενα χαΐ 6χα^- 
μονς χαΐ νόμισμα κεχαραγμένον χό χε άλλο και χό άρ- 
γνρονν^ προς χονχοις έπι%'έα%αι καΐ χαϊς νφ* !£/ρα-30 
κλέονς αίρεϋ'είύαις πόλεαι, καΐ χονς αγώνας άξιονν 
χι&έναι ανχόν^ ονς εκείνος έ^ηκε • χονχων δΐ είναι καΐ 



ϋφζβό ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



- £^ ~ 509' 

τον ^Ολνμχικόν ' καΙ δη βιαβάμενον έηελ^όντα^^Βίναι 
αυτόν ^ οντ€ τών Ηλείων εχόντων δπλα ωύτε χωλνειν 
δια την Βίρήνην τών τε άλλων κρατουμένων τ^ δυνα- 
ατεία • ου μην τούζ γε Ηλείους άνα'^^ά'ψαι την ϋ'έϋιν 
5 ταύτην^ άλλα χαΐ όπλα κτη0α6ϋ•αι δια τοϋτο καΐ άρξα- 
μένους επικουρείν ύφίαιν αύτοΐς * όυμηράττειν δε χαΐ 
Λακεδαιμονίους^ είτε φ^ονψίαντας τ^ δια την είρηνην 
εύτυχί^ εϊτε και συνεργούς εΙ^ειν νομίΰαντας προς το 
καταλϋόαι τον Φείδωνα^ άφτιρημένον αυτούς την ηγε- 

ϊΟμονίαν τών ΪΙελοποννηβΙων ^ [ην έκεϊ]νοι προεκε- 
κτηντο * καΐ δη και βυγκαταλϋοαι τον Φείδωνα ' τους 
δε ουγκαταύκευΜαι τοις ^Ηλείοις την τε Πιοάτιν καΐ 
την Τριφυλίαν, 6 δΐ παράπλους άπας ο της ννν ^Ηλείας 
μη κατακολπίζοντι χιλίων όμοϋ καΐ διακούίων εατι 

15 Οταδίων, ταϋτα μ\ν περί της ^Ηλείας. 

Ή δ\ Μεΰβηνία βυνεχής έατι ττ^ Ηλεία , περινεύ- 4 
ουΰα το πλέον έπΙ τον νότον καΐ το Αφυκόν πέλαγος, 
αύτη ί ' έπΙ μεν τών Τρωικών ύπο Μενελάφ έτέτακτο^ 
μέρος ούόα της Λακωνικής^ έκαλείτο ί' ή χωρά Με6- 

30 (ίηνη ' την δϊ νυν όνομαζομένην πόλιν Μεβαηνην^ ης 
ακρόπολις η Ί^ώμη ύπήρξεν^ οΰπω ύυνέβαινεν έκτί- 
αϋ'αΐ' μετά δ^ την Μενελάου τελευτην^ έξαόϋ-ενηϋάν-Ο,^'Λ 
των τών διαδεζαμένων την Αακωνικήν^ οί Νηλεϊδαι 
της Μεβύηνίας έπηρχον. καΐ δη κατά την τών *Ηρα- 

^κλείδων κά%Όδον καΐ τον τότε γενη^έντα μεριύμόν 
της χώρας ην Μέλαν^ος βαοιλεύς τών Μεϋοηνίων 
καθ' αυτούς ταττομένων^ πρότερον δ* υπήκοοι η6αν 
τοϋ Μενελάου, ύημείον δέ' εκ γάρ του Μεβαηνιακοϋ 
κόλπου καΐ τοϋ βυνεχοϋς ^Αΰιναίου λεγομένου από της 

30 Μεοοηνιακής *Ααίνης αΐ επτά ήσαν πόλεις^ ας ύπέύχετο 
δώσειν 6 ^Αγαμέμνων τφ ^Αχιλλεΐ ^^Καρδαμύλην^Ενό^ 
^^πην τε καΐ 'Ιρην ποιηεόβαν Φηράς τε ζα^έας ήδ' "Αν- 
δτκΑΒο ΙΤ. 8 



510 — Η — 

.^%Βΐαν βαϋ'ύλειμον καλην τ' ΑίΛΒίαν καΐ Πήδαύον 
^. άμπελο ΒόΟαν^'^ ουκ αν τάς γε μη Λρο^ηκούύας μητ' 
αντω μήτε τω αδελφό νποΰχόμενοζ. έκ δί των Φηρών 
καΐ ΰνβτρατενόαντας τω Μενελάφ δηλοΙ 6 ποιητής, 
τον δ^ [Οίτνλον] καΐ ανγκαταλέγεν τω Αακωνικω κα- 5 
ταλόγω , Ιδ[ρυμένον] έν τω Μεϋβηνιακω κόλπω. Ιβτί 
ί' η Μεβόήνη μετά Τριφνλίαν • κοινή ί ' έύτίν άμφοΐν 
ακρα^ μεϋ-^ ην το Κορνφάΰιον νπερκενται δ' ορός έν 
επτά ύταδίοις το ΑΙγαλέον τούτον τε και της %-αλάττης. 

Ή μίν ονν παλαιά Πύλος η Μεοαηνιακη νπο τω 10 
Αίγαλέω πόλις ην^ κατεαπαομένης ίέ ταύτης έπΙ τω 
Κορνφαβίω τιν^ς αυτών ωκηΰαν * προαέκτιύαν ί ' αυ- 
τήν ΆΟ-ηναΐοι το δεύτερον έπΙ Σικελιαν πλέοντες μετ 
Εύρυμεδοντος έπΙ Στρατοκλέονς, έπιτείχιΟμα τοις Αα- 
κεδαιμονίοις. αύτον ί' έότΐ καΐ η Κνπαριααία ή Μεα- 15 

βηνιακη καΐ ή χαΐ η προκειμένη πληβίον 

του Πύλου Σφάγια νήσος ^ ή δ' αύτη καΐ Σφακτηρία 
λεγομένη^ περί ην άπέβαλον ξωγρία Αακεδαιμόνιοι 
τριακόσιους έξ εαυτών άνδρας νπ ^Α^ηναίων έκπο- 
λιορκη^έντας. κατά δε την παραλίαν ταύτην των Κυ- 20 
παριβοιέων πελάγιαι πρόκεινται όύο νησον προσαγο- 
ρευόμεναι Στροφάδες^ τετρακόσιους άπέχουσαι μά- 
λιστα πως της ηπείρου σταδίους έν τω Αιβυκω καΐ με- 
σημβρινφ πελάγει, φησί δ^ Θουκυδίδης ναύσταϋ-μον 
ύπάρξαι των Μεσσηνίων ταύτην την Πύλον διέχει^δ 
ίε Σπάρτης τετρακόσιους. 

Έξης ί ' έστί Μεθώνη • ταύτην δ* εΙναΙ φασι την 
υπο του ποιητοΰ Πηδαοον προσαγορευομένην ^ μίαν 
τών επτά ων νπ^<τ;ι;£το τω ΆχιλλεΙ 6 ^Αγαμέμνων έν- 
ταϋϋ-α Άγρίππας τον τών Μανρουσίων βασιλέα της 30 



8. γοΒΐ Κορνφάαιον : χαΐ ή Κυπαριασία* 20. ηηΐβ τών: αί 



— Η— 511 

^Αντωνίου 6τά<ί€ως οντά Βόγον κατά τον πόλεμον τον 
^Αχτιακον διίφ^ειρε^ λαβών ίξ επίπλου το χωρίον, 

Ττ} δ^ Με^ώντι συνεχής έότιν 6 Ακρίτας^ αρχή 4 
του Με0(ϊηνίαχοΰ κόλπου • καλοϋΰι ί ' αυτόν καΐ ^Αύι- 
5ναΐον από ^Αύίνης^ πολίχνης πρώτης έν τω κόλπω, 
ομωνύμου ττ} Έρμιονιχτί, αϋτη μ^ν ούν η άρχη πρόςΟ,ΜΟ 
δύΰίν του κόλπου έβτί^ προς εω δε αΐ καλούμεναι Θυ- 
ρίδες^ όμοροι ττΐ νυν Αακωνικχι ττ} κατά Κιναί^ιον κάΙ 
Ταίναρον. μεταξύ δΐ από των Θυρίδων άρξαμενοις 

10 Οϋτυλός έοτι • καλείται ί ' υπό τίνων Βοίτυλος • είτα 
Αεϋκτρον των έν τ^ Βοιωτία Αεύκτρων άποικος^ είτ 
έπΙ πέτρας έουμνής ΐδρυται Καρδαμύλη^ είτα ΦηραΙ 
όμορος Θουριοί καΐ Γερηνοις^ άφ' ου τόπου Γερήνιον 
τον Νέατορα κλη&ήναί φα6ι δια το ένταϋ&α 6ωΰ'ήναι 

Ιό αυτόν ^ ώς προειρήκαμεν. δείκνυται δ' έν τ'^ Γερηνία 
Τρικκαίου ιερόν ^Ααχληπιοϋ^ άφίδρυμα του έν τ^ ®ετ- 
τ«λίκ5 Τρίκκτ], οΐκίοαι δί λέγεται Πέλοψ τό τε Αεϋ- 
κτρον καΐ Χαράδραν καΐ Θαλάμας, τους νυν Βοιωτούς 
καλουμένους^ την άδελφην Νιόβην έκδούς ^Αμφίονι 

20 χάΐ έκ της Βοιωτίας άγαγόμενός τινας. παρά δ^ Φηράς 
]^έδων έκβάλλει φέων δια της Αακωνικής , έτερος ών 
της Νέδας • ίχει δ' ιερόν έπίοημον Αθήνας Νεδουσίας. 
'^καΙένΠοιαέααΐ] δ' έοτίν ^Α%^άς Νεδονσίας Ιερόν, 
έπώνυμον τόπου τινός Νέδοντος ^ έξ ου φααιν οΐκίααι 

25 Τηλεκλον Ποιάεϋβαν και Έχειάς καΐ Τράγιον* 

Των δΐ προταΰ^ειαών επτά - πόλεων τω ΑχιλλεΙ 5 
περί μίν Καρδαμύλης καΐ Φηρών είρήκαμεν και Πη- 
δάΰου, Ένόπην δε οί μεν τά Πέλλανά φαϋιν^ οί ίέ τό- 
πον τινά περί Καρδαμύλην, οί δ^ την Γερηνίαν την 

30 ίέ *Ιρην κατά τό όρος δεικνύουΰι τό κατά την Μεγαλό^ 
πολιν τής^Αρκαδίας ώς έπι την Ανδανίαν ιόντων , ην 
Ιφαμεν ΟΙχαλΙαν υπό του ποιητοϋ κεκληο^αΐ' οί δί 

8* 



514 - ΰ - 

το έν ττ] Σπάρτχι Αίμναΐον εϋρηταν της Αρτέμιδος 
ιερόν, 

10 Πλεονάκις ί ' εΛολεμηύαν διά τάς άποατάβεις των 
Με60ηνίων. την μεν ονν πρώτην κατάκτηόιν αυτών 
φηόι Τυρταίος έν τοίΐς ηοιήμααι κατά τους των ηατέ- 5 
ρων ηατέρας γενέό^αι ' την δε δευτέραν^ κα-θ-' ην έλό- 
μενοι αυμμάχονς ^Αργείους τε καΐ ^Αρκάδας καΐ Πιόά- 
τας άηέβτη<5αν ^ Άρκάδων μ^νΆρι6τοκράτην τον Όρ- 
χομενοϋ βαόιλέα παρεχομένων ότρατηγόν , Πιαατών 
δε Πανταλέοντα τον ^Ομφαλίωνος • ηνίκα φησίν αυτός 10 
ϋτρατηγηοαι τον πόλεμον τοΙΙς Αακεδαιμονιοις [έλ- 
^ών ^ξ Έρινεοϋ]- καΐ γαρ είναί φηόιν έκεΐϋ^εν έν 
τχι ελεγεία ην έκιγράφουαιν Εύνομίαν ^^αύτός γαρ 
^^Κρονζων^ καλλιβτεφάνου πόαις "Ηρης^ Ζευς Ήρα- 
^,κλείδαις τήνδε δέδωκε πόλιν οΐύιν αμα ηρολιπόν-Ιό 
^,τες Έρινεόν ηνεμόεντα^ εύρεΐαν Πέλοπος νήόον άφι- 
^^κόμεϋ'α." ωύτ' η ταϋτα ήκύρωται τα ελεγεία^ η Φι- 
λοχόρω άπιΟτητέον τω φήααντι ^Α%^ναΐόν τε καΐ ^Αφι- 
δναΐον^ καΙΚαλλιαϋ-ένει καΐ αλλο>ί? πλείούι τοΙς είποϋ- 
σιν έξ Α^νών άφικέΰ^αι δεηϋ'έντων Αακεδαιμονίων 20 
κατά χρηβμόν^ ος έπέταττε παρ *Αϋ'ηναιων λαβείν ηγε^ 
μόνα. έπΙ μϊν ουν του Τυρταίου ο δεύτερος υπήρξε 
πόλεμος ' τρίτον δε καΐ τέταρτον 6υ6τήναί φαβιν^ έν 

φ κατελύ^ΰαν οΐ Με66ηνιοι. 6 δΐ πάς παράπλους 
6 Με00ηνιακ6ς στάδιοι οκτακόσιοι που κατακολπί--^ 

11 Άλλα γάρ εις πλείω λόγον του μετρίου πρόιμεν 
άχολουϋ•ούντες τώ πλήξει των ιύτορουμένων περί χώ- 
ρας έκλελειμμένης της πλε/ατης' οπού γε και η Αακω- 
νικη λειπανδρεί κρινομένη προς την πάλαιαν εύαν-^Ο 
δρίαν. α^ω γάρ της Σπάρτης άίλοιπαι πολίχναι τινές 
εΐύι περί τριάκοντα τον αριθμόν • το ί£ παλαιόν ίκ«- 



— Η — 515 

χόμΛολίν φαοιν αντην χαλεΐα^αν^ καΐ τα έχατόμβαία 
δια τοντο ϋ•ν€β^αι, ηαρ* αντοίς κατ* ίτος. 

"Ε6τί δ' ονν μετά τον Με66ΐ]νιαχόν κόλπον 6 Αα- 5 
κωνικός μεταξν Ταινάρου και Μαλεών^ έκκλίνων μι- 
5 κρον άΐίο μεύημβρίας προς εω * διεχονύι δ^ όταδίους 
εκατόν τριάκοντα α[ Θυρίδες του Ταινάρου έν τω Μεα- 
βηνιακω ουΰαι κόλπω^ φοώδης κρημνός, τούτων ΰ'€363 
ύχέρκειται το Ταΰγετον • ίΰτι δ' όρος μικρόν υπέρ της 
^αλάττης ύψηλόν τε κάΙ ορϋΊον^ αυνάπτον κατά τα 
ίθπρο6άρκτια μέρη ταΐς ΆρχαδικαΙς ύπωρείαις, ωότε 
καταλείπεύ^αι μεταξύ αύλώνα^ καθ' ονη Μεααηνία 
βυνεχής έύτι ττ} Αακωνιχ'η. ύποπέπτωκε δε τφ Ταϋ- 
γέτφ η Σπάρτη εν μεβογαίψ και Άμύκλαι , ου το του 
^Απόλλωνος Ιερόν^ καΐ ή Φάρις, ίαη μίνούν έν κοίλο- 
υ τέρω χωρίφ τό της πόλεως ^^αφο^ καίπερ άπολαμβά- 
νον όρη μεταξύ * άλλ' ουδέν γε μέρος αύτοϋ λιμνάζει^ 
τό δε παλαιόν έλίμναζε τό προάατειον, και έκάλουν 
αυτό Αίμνας * καΐ τό του Διονύσου ιερόν έν Αίμναις 
εφ^ ύγροϋ βεβηκός ετύγχανε^ νυν ί' έπΙ ξηρού την 
20 ΐδρυβιν Ιχει. έν δε τω κόλπφ της παραλίας τό μεν Ταί- 
ναρον ακτή έατιν έκκειμένη τό Ιερόν ξχουϋα του Πο- 
σειδώνος έν αλύει Ιδρυμένον πλησίον δ' έύτίν αν- 
τρον^ δι ου τόν Κέρβερον άναχ^ναι μυ^εύουαιν ύφ' 
Ηρακλέους έξ ^δου. έντεύ^-εν δ' εις μίν Φυκοϋντα 
^"ακραν της Κυρηναίας προς νότον δίαρμά έβτι σταδίων 
τριοχιλίων ' εις δε Πάχυνον προς δύαιν, τό της Σικε- 
λίας άκρίχηήριον , τετρακιβχιλίων εξακοσίων ^ τινίς δ^ 
τετρακισχιλίων φασίν * εΙς δΐ Μαλέας προς εω εξακο^ 
σίων εβδομήκοντα κατακολπίζοντι • εις δε "Ονου γνά- 
30 '^οι/, ταπεινην χερρόνησον ένδοτέρω των Μαλεών^ 
πεντακοσίων εϊκοσι {πρόκειται δ\ κατά τοντον Κύ- 
θηρα έν τετταράκοντα σταδίοις , νήσος εύλίμενος^ ίτυ- 



51β — Η - 

λιν Ιχονβα ομώννμον^ ην ίύχεν Ενρνχλής έν μίρ€ΐ 
χτηύεως Ιδίας 6 καθ* ημάς των Λακεδαιμονίων ηγε- 
μών ' περίκείταί δε νηβίδια ηλείω τα μεν εγγύς χα δ\ 
χαΐ ρ^ίχρον άηωχέρω)' είς δί Κώρυχον αχραν της 
Κρήτης έγγντάτω πλονς έοτι οταδίων έπταχΌΟίων^ 
ηεντήχοντα. 

2 Μετά δ^ Ταίναρον πλέοντι έπΙ την "Ονον γνά^ον 
καΙ Μαλέας Ψαμα^ονς έβτι πόλις * είτ ^Αβίνη χα\ Γν- 
%'ενον το της Σηάρτης έπίνειον έν διαχο^οις χβΐ τετ 
ταράχοντα 6ταδίθίς Ιδρνμένον ίχειδ\ ως φαύι^ το ία 
νανοτα^μον ορνχτόν εΙ%'^ 6 Ευρώτας έχδίδωαι με- 
ταξύ Γυθείου χαΐ Άχραίων, τέως μίν ονν ό πλους έ6τι 
ηαρ" αίγιαλον οΟον διακοσίων χαΐ τ ετταράχονχα 6τα- 
δέων εΐϋ'^ έλώδες ύηέρχειται χωρίον καΐ κώμη"Ελος' 
ηρότερον δ^ ί^ν πόλις ^ καΌ-άπερ καΐ 'Όμηρός φησιν ,,06 16 
„τ' αρ' ^Αμυκλάς είχον "Ελος τ^ Ιφαλον πτολίε^ρον,^' 
κτίβμα δ* Ελίου φαόΐ του Περύέως. Ι6τι δε καϊ πεδίον 
καλούμενον Αεύκη • είτα πόλις έπΙ χερρονηαου [δρυ- 
μένη Κυπαριοαία λιμένα Ιχουύα • είτα η ^Ονου γνά- 

^ΜΦος λιμένα ίχου^α' είτα Βοία πόλις^ είτα Μαλέαΐ' 6τά-^0 
διοι ί' είς αύτάς από της 'Όνου γνά%Όυ πεντήκοντα 
καϊ εκατόν ' §θτι δΐ χαΐ Άοωπος πόλις έν ττ} Λακωνική. 

3 Των ί* ύφ Όμηρου χαταλεγομένων την μϊν Μέύ- 
ύην ούδαμοϋ δείκνυο^αί φαοΐ' Μεοσόαν ά* ου της 
χώρας είναι μέρος [αλλά] της Σπάρτης^ κα^'άπερ καΐ^^ 
το Λιμναΐον^ κατά τον . . . . κα. Ινιοι δε κατά άποκο- 
πην δέχονται την Μεϋύήνην ' «Γρι^το;^ γαρ οτ* καΐ αυτή 
μέρος ην της Λακωνικής, παραδείγματι δ^ χρώνται 
του μίν ποιητοΰ τω κρί καΐ δω καϊ μάψ, καΐ ίτι ^^ηρως 
.,ί' Αύτομέδων τε και "Αλκιμος^^^ άντΙ τοϋ^Λλκιμέ-ΤΛ 
δων ' Ήύιόδου δέ^ οτι το βρι^ύ καΐ βριαρόν βρί λέγει * 
Σοφοκλής δΐ καΐ "Ιων το φαδιον ρα ' Επίχαρμος δΐ το 



- Η — 517 

λίαν λΐ^ Σνρακώ δε τάς; Σνραχονΰΰας' παρ ^Εμπεδο- 
κλξζ δέ^^μία γένεται αμφοτέρων οψ'^ η οψις- καΐ παρ' 
^Αντιμάχω ^^ζίημψρός τοι Έλενβινίης Ιερή ό^." οίαΐ 
το αλφιτον αλφι * Ευφορίων δϊ καΐ τον ηλον λέγει η λ * 
5 ηαρά Φιλήτα δε ^^δμωίδες εις ταλάρονς λενκον αγον- 
„(Τίΐ/ έρι^' [το έριον] • „«/§ ανεμον δε τα ινηδά " τα πψ- 
δάλια'Άρατός φτΐ^ι^ ^ωδώ δ^ την ^ωδώνην Σιμμίας. 
Των ί' άλλων των νπο τον ποιητον χατωνομα- 
όμένων τα μ%ν άν^ρηται^ των ί' ίχνη λείπεται^ τα δΐ 

ΐομ^τωνόμαϋται^ κα^άηερ αΐ ΑνγειαΙ Αίγαιαί' [αΙ]γάρ 
έν τη Αοκρίδι ούδ* όλως ηερίειαι. την δεΑάν οΐ^ιόϋ- 
κονροί Λοτε έκ πολιορκίας ελείν Ιβτοροννται , αφ' ου 
δη Ααηέρβαι προ0ηγορεύ%ηβαν. 

ΦηοΙ δ' "Εφορος τους χαταύχόντας την Αακωνι- 4 

15 κήν Ήρακλεέδας Εύρυύ^ένη τε καΐ Προκλή διελείν 
εις ^ξ μέρη καΐ ηολίύαι την χώραν * μίαν μ^ν ονν των 
μερίδων^ τάς ^Αμυκλάς ^ έξ/αίρετον δοι)ι/α^ τω προδόντι 
αντοΐς την Αακωνικήν καΐ πεύϊαντι τον κατέχοντα αυ- 
τήν άηελ^εϊν νχόύχονδον μετά των Αχαιών εΙς την 

^Ίωνίαν την δΐ Σηάρτην βαύίλειον άηοφήναι αφίαιν 
αντοΐς' εΙς δ\ τάς αλλάς πέμψαι βαύιλέας^ έπιτρέψαν- 
τας δέχε6^αι ίίννοίχονς τους βονλομενονς των ξένων 
διά την λειπανδρίαν ' χρηβϋ'αι δ^ Ααϊ μεν να[ν0τά%μω 
διά το εύ]λίμενον^ Αϋγνιδϊ προς τους πολέ[μονς ορμή- 

^τηρίφ- καΐ] γάρ ομορεξν τοΐ:ς κύκλφ^ Φάριδι ^[^άρ~ 
χείφ^ πλείατην] από των εντός άύφάλειαν έχούύη^ 
τ ντίατιονοντας ί' απαντάς τους περιοί- 
κους Σπαρτιατών δμως Ιβονόμονς είναι ^ μετέχονταςΟΜ^ 
και πολιτείας και αρχείων ' ^Αγιν δϊ τον Εύρναϋ'ένονς 

13. ρο84 ηροσηγορεν&ησαν : καΐ ΣοφοηΧήζ λίγη που „νη 
, ,,τώ Λαπέροα , νή τον Ενιωναν τρίτον , νή τους έν "Αργεί ι^κΐ,.,.^ 
,,κατά Σηάρτην ^εονς.^* ^"Ον Λ ν 



ν>^ 



518 — Η - 

άφελέ(ίϋ•αν την Ιαοτιμίαν κάΙ ουντελβίν ηροοχάί,αι τι] 
Σπάρττ]. τούζ μεν ονν άλλους νπακονσαν^ τους δ* 
^Ελενονς τον$ Ιχοντας το "Ελοζ (χαλεΐβϋ•αι δε Είλωτας) 
ηοιη0αμενονς άπόύταΟιν τίατά κράτος αλώναι πολεμώ 
καΐ κρίϋ•ηναι. δούλους επΙ ταχτοίς τιύιν^ ώύτε τον 5 
έχοντα μήτ^ έλευ9•εροϋν έξεΐναι μήτε πωλεΐν §ξω των 
ορών τούτους • τούτον δ^ λεχ%ήναι τον προς τους Εί- 
λωτας πόλεμον, αχεδον ίε' τί και την εΙλωτείαί> την 
ΰΰτερον ύυμμείναόαν μέχρι της ^Ρωμαίων επικρατείας 
οί περί ^Αγιν είοΐν οΐ καταδεΰ^αντες * τρόπον γαρ τίνα 10 
δημοσίους δούλους είχον οΐ Λακεδαιμόνιοι τούτους^ 
κατοικίας τινάς αύτοΐς άποδείξαντες καΐ λειτουργίας 
ιδίας, 
6 Περί δε της Αακωνων πολιτείας καΐ των γενομέ- 

νων παρ' αυτοΧς μεταβολών τα μ^ν πολλά παρείη τις Ιό 
αν δια το γνώριμον^ τινών δ^ άξιον ϋόως μνηΰ&ήναι. 
^Αχαιούς γαρ τους Φ^ιωτας φασί βυγκατ έλκοντας Πέ- 
λοπι είς την Πελοπόννηόον οΐκήόαι την Αακωνικήν^ 
τοΰοϋτον ί' άρετ'^ διενεγκεΙΙν ωστετήνΠελοπόννησον, 
έκ πολλών ηδη χρόνων "Αργός λεγομένην^ τότε ^Αχαϊ- 20 
κον*Αργος λεχϋψ/αι^ καΐ ου μόνον γε την Πελοπόν- 
νηύον άλλα και Ιδίως την Αακωνικην οΰτω προσαγο-- 
ρευ&ήναι * το γοϋν του ποιητοϋ ,,ίτου Μενέλαος ίην ; 
,,^' ούκΆργεος ηεν Άχαιικοϋ ;^' δέχονταί τίνες ούτως 
„ΐ7 ο^κ ην έν τη Αακωνικ^^^' κατά δε την των Ήρα- ^ 
κλείδων κά^οδον Φιλόνομου προδόντος την χώραν 
τοις ^ωριεύύι μετανέοτηόαν έκ της Αακωνικής είς 
την τών Ίωνων την καΐνϋν Άχάίανκαλουμένην * έροϋ- 
μεν ί> περί αυτών έν τοΙΙς ^ΑχαϊκοΙς, οί δ% καταβχόντες 
την Αακωνικην κατ αρχάς μ\ν έΰωφρόνουν, έπείδ' ^ 



30. ρο8ΐ Λ€ί%ωνι%ήν : %αϊ 



-Η— 519 

ονν Ανκονργφ την πολιχείαν επέτρεψαν , τοοοΰτον ν- 
χερεβάλοντοτονςαλλονςώ^τεμόνοί τών' Ελλήνων καΙ 
γης χαΐ ^αλάττης έπήρξαν^ διετέλεοάντε άρχοντες των 
Ελλήνων εωςάφείλοντο αντονς την ήγεμονίαν Θηβαίοι 
5 χαΐ μετ* εκείνους εν&ύς Μακεδόνες, ον μην τελέως γ ε 
ονδε τούτοις εΐ^αν^ αλλά φνλάττοντες την αντονομίαν 
εριν είχον περί πρωτείων αεί προς τε τους άλλους "Ελ- 
ληνας καΐ προς τους των Μακεδόνων βαΟιλέας ' κατά-- 
λυ^έντων δϊ τούτων ύπο ^Ρωμαίων ^ μικρά μέν τίνα 

10 προσέκρουσαν τοις πεμπομένοις υπό "Ρωμαίων στρα- 
τηγοίς τυραννούμενοι τότε καΐ πολιτευόμενοι μοχ^η- 
ρώς' άναλαβόντες δϊ οφάς έτιμή^βαν διαφερόντως 
καΐ ίμειναν έλεύ%•εροι^ πλην των φιλικών λειτουργιών 
άλλο βυντελοϋντες ουδέν, νεωβτι δ' Εύρυκλής αύτούςθ.^66 

15 έτάραΙ^ε δόξας άποχρήοασϋ^αι τ^ Καίααρος φιλία πέρα 
του μετρίου προς την έπιαταΰίαν αυτών ^ έπανύατο δ' 
ή αρχή ταχέως^ εκείνου μεν παραχωρήοαντος εις το 
χρεών ^ του ί' υίοϋ τήν φιλίαν άπεβτραμμένου την 
τοιαύτην πάόαν συνέβη δ\ καΙτους^Ελευ^ερολάκω- 

20 νας λαβείν τίνα τάξιν πολιτείας, έπειδη 'Ρωμαίοις προσ- 
έ^εντο Λρώτοι οΐ περίοικοι τυραννουμένης της Σπάρ^ 
της, οι τε άλλοι καΐ οι Είλωτες, Ελλάνικος μ^ν ουν 
Εύρυθ%•ένη καΐ Προκλέα φηόΐ διατάξαι τήν πολιτείαν, 
*Έφορος δ\ επιτιμά φήαας Λυκούργου μ^ν αυτόν μηδα- 

2δ μου μεμνηαϋ'αι, τά ά' εκείνου ίργα τοΙς μή προΰήκου- 
αιν άνατΦέναι * μόνω γοϋν Αυκούργφ ιερόν [δρϋύ&αι 
καΐ ϋ'ύεαϋ'αι κατ* έτος, έκείνοις δε καίπερ οίκιβταΐς γε- 
νομένοις μηδ^ τούτο δεδόύϋ-αι ώστε τους άπ^ αυτών 
τους μίν Ευρυσ^ενίδας τους δε Προκλείδας καλεΐ- 

30 σ&αι, ά[λλά'τούς μίν] ^Αγιδας άπο'Άγιδος του Εύρυ- 
σθένους τους ί' [Εύρυπωντίδας ά]πό Εύρυπώντος 
του Προκλέους ' τους μίν [γάρ δυναστεϋ]σαι δικαίως^ 



524 — Η — 

6ΐν^ οι δί πόρον^ καθ•* ο χαΐ ηέλαγος λίγ€ται Σαρίύ^ 
νιχον ηάξ 6 αννάιατων πόρος άπο της Έρμίονικής κάί 
της περί τον 'Ιαϋ^μόν 9•αλάττης τω τε Μνρτωω πελά- 
γει καΐ τω Κρψίχω. τον δΐ Σαρωνικού Επίδαυρος τε 
έύτι κάί η προκειμένη νήσος Αζγινα • είτα ΚεγχρεαΙ το 5 
των ΚορινΟ•ίων επί τα προς εω μέρη ναν6τα%μον * είτα 
λιμήν Σχοινονς πλενύαντι τετταράκοντα κάΙ πέντε 
αταδίονς- από δΐ Μαλεών τους πάντας περί χίλιους 
καΐ όκτακοοίους, κατά δ^ τόν Σχοινούντα ο δίολκος 
το ατενώτατον του 'ΐ0ϋ•μοϋ , περί ον το του 'Ιύ^μίου ίο 
Ποσειδώνος Ιερόν* άλλα [ταϋ]τα μϊν νπερκεΐσ^ω' 
Β%ω γάρ έατι της ^Αργείας, άναλαβόντες δ* εφοδεύοω^ 
μεν πάλιν τα κατά τη ν ^ΑργεΙαν, 
δ ΚαΙ πρώτον ποσαχώς λέγεται παρά τω ποιηττ} το 

*ΑργοςκαΙ κα^' αυτό καΐ μετά του επιθέτου ^ Άχαιν^ΐζί 
κόν Άργος καλούντος η^Ίαύον η ιππιον η Πελαογι- 
κόν η Ιππόβοτον. καΐ γάρ η πόλις "Αργός λέγεται 
^^Αργος τε Σπάρτη τε, '' „οί ά' "Αργός τ είχον Τί- 
,,ρννβ-ά τε.^' καΐ ή Πελοπόννησος ,^ημετέρω ένΐ οίκω 
,,51/ "Αργεϊ. " ου γάρ η πόλις γε ην οίκος αύτοϋ. και όλη 20 
η Ελλάς ' ^Αργείους γοϋν καλεί πάντας κα^άπερ καΐ 
Ααναούς καΐ ^Αχαιούς, την δ' ούν όμωνυμίαν τοΙς 
επιϋ-έτοις διαστέλλεται^ την μ^ν Θετταλίαν Πελασγι- 
κόν Άργος καλών ^^νϋν αυ τους όσσοι τό Πελασγικόν 
^"Αργος Ιναιον," την δ^ Πελοπόννησον ^Αχαιικόν] ,,5^25 
^^δέ κενΆργος Ικοίμε^^^Αχαιικόν^' ,,^ ούκ*Άργεος ηεν 
^^Αχαιικοϋ.^' σημαίνων ενταύθα ^ οτι καΐ' Αχαιοί Ιδίως 
ώνομάζοντο οΐ Πελοποννησιοι κατ' αλλην σημασίαν, 
'Ίασόν τεΆργος την Πελοπόννησον λέγει ^,εΐ πάντες 
,,Τ'* έσίδοιεν άν 'Ίασον "Αργός Άχαιοι^' την Πηνελό- 30 



2. ρο8( Σαί^ωνικον : ΐίαλΒίται δε 



— Η— 525 

ηην^ δη πλείονς αν λάβοι μνηστήρας* ον γάρ τονς0.^7(' 
έξ όλης τής'Ελλάδος Βΐχός^ αλλά τους έγγνς, [ππόβο- 
τον δϊ %αΙ ΐπΛίον κοινώς είρηκε. 

Περί δΐ τής'Ελλάδος καΓ Ελλήνων καΐ Πανελλή- 6 
5 νων άντιλέγεχαι, Θουκυδίδης μίν γαρ τόι^ ηοιητην 
μηδαμοϋ βαρβάρους είχεΐν φηύι διά το μηδΙ^Ελληνάς 
πω το άντίπαλον εις £τ δνομα άποκεκρία^'αι, τοαΐ ^Απολ- 
λόδωρος δΐ μόνους τους έν θετταλία καλεϊβ^αί φηΰιν 
"Ελληνας ,,Μυρμιδόνες δΐ καλεΰντο καΐ '^Ελληνες." 

ΙΟ^Ηΰίοδον μέντοι κανΑρχίλοχον ηδη εΐδέναι καΥΈλλη- 
νας λεγόμενους τους ΰύμπαντας καΐ Πανελληνας , τον 
μεν περί τώνΠροιτίδων λέγοντα ώςΠανέλληνες έμνη- 
οτευον αύτάς, τον δ^ ^^ώς Πανελλήνων όιζύς ές®ά- 
,,<?ον αυνεδραμεν.'' άλλοί δ* άντιτιΟ'έαύι,ν δτι καΐ βαρ- 

Ιξ, βάρους εϋρηκεν^ ειπών γε βαρβαροφώνους τους Κά- 
ρας^ καΐ "Ελληνας τους πάντας ^^άνδρός^ του κλέος 
„«νρύ καθ•' Ελλάδα καΐ μέϋον'Αργος * " καΐ πάλιν ,,βί 
,,ί* έϋ'έλης [τραφ^ναι] αν Ελλάδα καΐ μέΰονΆργος^' 
'Η μεν ούν πόλις η των Άργείων έν χωρίονς έπΐτ- 7 

20 ^έδοις ΐδρυται το πλέον^ ακραν ί ' Ιχει την καλουμένην 
Αάριύαν^ λόφον εύερκή μετρίως έχοντα ιερόν ^ιός' 
φεϋ δ' αυτής πληβέον ο "ΐναχος χαραδρώδης ποταμός 
τάς πηγάς Ιχων έκ Αυρκείου. περί δε των μυϋ'ευομέ- 
νων πηγών είρηται διότι πλάσματα ποιητών έβτί' πλά- 

25 <^ί*« ί^ ^άΐ το ^^Αργος άνυδρον έόν ^άαναοί ^έσαν^Αρ- 
^,γος Ινυδρον ^'' της τε χώρας κοίλης οϋβης καΐ ποτά- 
μοίς διαρρεομένης καΐ ελη καΐ λίμνας παρεχομένης, 
και της πόλεως εύηορουμένης ϋδαοι φρεάτων πολλών 
καΐ επιπόλαιων, αίτιώνται δ^ της απάτης τό ,,καί κεν 

30 ^,έλέγχιβτος πολυδίψιον Αργός Ικοίμην}^ τοϋτο ί' ήτοι 

23. ρο8ΐ Λν^ΆΒίον : ταυ κατά; την Κυνονρίαν δρονςτήζ Αρ- 
καδίας. 

δτκΑΒΟ Π. 9 



526 — Η — 

• 

άντΙ τον ηολνΛΟ&ητον κεϊχαι^ η χωρίς του β ποβ.ν£ψίον- 
ώς ^.πολνφ^ορόν χβ δώμα Πελοπιδών τόδΒ^' φηαΐ ΖΌ- 
φοκλής ' το γαρ ϋψααϋ'αι φθΌράν τίνα χαΐ βλάβην ύη- 
μαίνεί ^^ννν μίν πειράται^ τάχα ί ίψεται υΙαςΑχαΐΑύν^' 
άλλως τε ον την ηόλιν λέγει το "Αργός (ου γαρ έκεΐαε 5 
εμελλεν άφί^εσ^αι) άλλα την Πελοαόννηΰον ^ ον δη- 
που χαΐ ταντην δνψηράν ονααν, χαΐ 6νν τω δ δ^ νπερ- 
βατώς δέχονται [τίνες κατά] ύνναλοιφην μετά τον 6νν- 
δέύμον τον δέ^ Ιν* ^ όντως ,,κα* κεν έλέγχιστος πολύ <? 

^^Ιψιον ^Άργος [κοίμην^'^ πολνί]ψιον '^Αργοσδε ΐο 

Ικοίμην άντΙ τον ^,είς'Άργος^' 
^•^71 £^^ ^^^ δη'Ίναχός έοτιν 6 διαρρέων την Άργειαν • 
άλλος δ^ ποταμός ΈραβΙνος έν τή ^Αργεία έότίν οντος 
δ^ τάς αρχάς έκ Στνμφάλον της Αρκαδίας λαμβάνει 
καΐ της εκεί: λίμνης της καλονμένης Στνμφαλίδος^ ένι^ 
χι τάς δρνεις μν^-ολογοϋοι τάς νπο τονΗρακλέονς το- 
\ενμα6ι καΐ τνμπάνοις έ^ελαΟ'είύας^ [ας] καΐ αντάς κα- 
λονϋι Στνμφαλίδας ' δνντα δ* νπο γης φασί τον ποτά- 
μον τούτον έκπίπτειν εις την Άργείαν καΐ ηοιεΐν έπίρ- 
ρντον το πεδίον $εζ δΐ καΐ άλλος ομώννμος έκ της^ί^ 
^Αρκαδίας εις τον κατά Βονραν αίγιαλόν ' άλλος <}' έατίν 
6 Έρετρικός^ καΐ 6 έν τ^ * Αττική κατά Βρανρώνα, δεί- 
κννται δί καΐ ^Αμνμώνη τις κρήνη κατά Αέρνην. η δε 
Αέρνη λίμνη τής^Αργείας έύτΐ καΐ της Μνκηναίας^ έν 
3 τήν^Τδραν Ι^τορονβι* διά δ\ τονς γινομένονς κα-^ 
δαρμούς έν αντ^ παροιμία τιςέξέπεϋε ^^ Αέρνη κακών. '' 
την μίν ονν χώραν ΰνγχωρονϋιν εννδρείν, αντήν δε 
την πόλιν έν άνυδρφ χωρίφ κείο^αι^ φρεάτων δ' εν^ 
πορεΐν (α ταϊς ^άανοΛ6ιν άνάπτονβιν^ ώς εκείνων έ^εν- 



3. ρο8ΐ ναρ .• ηΐίοΧά'φαι %άί Ιάι^αι χαΐ 4. ροβΐ Αχαιών : τΜτά 
χρόα ηαλον Ιά^. "Αϊδι προΓα^βν. 90. ροβΐ ταδίον : τον δ' %ρα.- 
α^νον %€ίλοναί «αΐ ^(^αινον. 



ϋφζβό ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



— Η— 527 

ρουβών^ άφ' ου χαΐτό Ιπος * ειπείν τούτο ^^Αργοςανν- 
άρον έόν Δαναοί ^ΒΟαν'^ίργοςίννδρον")^ των δΐ φρε- 
άτων τέτταρα καΐ Ιερά αΛοδειχϋ^ναί χαΐ τψάό&αι δια- 
φερόντως^ έν ενπορί^ υδάτων άπορίαν είαάγοντες. 
5 Τ^ν δ^ άκρόπολιν των ^Αργείων οίκίοαι λέγεται 9 

Δαναός ^ 0£ τούοϋτον τους προ αυτού δυναύτεύοντας 
εν τοΙς τόποις ύπερβαλέαϋ•αι δοκενωύτε κατ' Εύριπί- 
δην ,^Πελαύγιώτας (ονομαβμένους το πρΙν ^άαναούζ 
^^καλεϊα%^αί νόμον ίϋ'ηκ^ αν ^Ελλάδα." ίατί δε καΐ τα- 

10 φος αυτού κατά μέβην την των ^Αργείων άγοράν • κα- 
λείται δΐ πλίνθος, οΐμαι δ' οτ6 καΐ Πελαογιώτας καΐ 
Δαναούς, ωβπερ καΐ ^Αργείουζ^ η δό^α τήζ πόλεως 
ταύτης απ αυτής καΐ τους άλλους '^Ελληνας καλεΐ0ϋ•αι 
παρεύκεύαβεν • οΰτω δΐ καΐ ^Ιαβίδας καΐ 'Ίαΰον *Άργος, 

15 καΐ Άπίαν καΐ Άπιδόνας οΐ νεώτεροι φαβιν ' '^'Ομηρος 
δ\ ^Απιδόνας μεν ου λέγει^ άπίαν δε την πόρρω μάλλον, 
ΟΓΛ δ^ "Αργός την Πελοπόννηοον λέγει ^ προβλαβεϊν 
εύτι καΐ τάδε ^^Αργείη ί' Ελένη" καΐ „ίστ6 πόλις 
^^Εφύρη μυχφ Αργεος" καΐ ^^μέαονΆργος^' και „λ:οΛ- 

^Ο^^λ'^^ιν νηύοι6ι κάί 'Άργεϊ παντι άνάβΰειν." άργοςο,,^ι^ 
δϊ καΐ το πεδίον λέγεται παρά τοϊς νεωτέροις^ παρ* 
Ο μη ρω δ' ούδ* άπα%' μάλιβτα ί' οϊονται Μακεδονι- 
κόν καΐ Θετταλικόν είναι. 

Των ί ' απογόνων τού Αίαναού διαδεξαμένων την ίο 

25έν^Άργει δυναατείαν^ έπιμιχ^έντων δ^ τούτοις τ ών 
Άμυϋ'αονιδών ώρμημένων έκ της Πιύάτιδος καΐ της 
Τριφυλίας^ ουκ αν %'αυμάύειέ τις ει βυγγενείς οντες 
ούτω διείλοντο την χώραν εις δύο βαϋιλείας το πρώ- 
τον^ ωύτε τάς ηγεμονεύουσας έν αύταΐς δύο πόλεις 

30 άποδειχϋ'ήναι πληύιον αλλήλων Ιδρυμένας έν έλάττο- 
0ΐν η πεντήκοντα ύταδίοις^ τότε'Άργος κοιτάς Μυ- 
κήνας^ καϊ το Ήραΐον είναι χο(ΐ/οι; Ιερόν το προς ταΐς 

9* 



528 — Η — 

Μνκήναις άμφοΐν^ έν φ χα Πολυκλείτου ξόανα τ'η μίν 
τέχντι χάλλιατα των πάντων πολυτελεία δε κάΙ μεγέ^ει 
των Φειδίου λειπόμενα. κατ* ο^^χ^ίζ μ^ν ουν το ^'^^ργοξ 
επεκράτει μάλλον, εΐ^' αΐ Μυκηναι μείζονα έηίδοαιν 
λαβοϋβαι δια την των Πελοπιδών εις αύτάς μεϋ•ίδρυ~ 6 
6ΐν ' τίεριΰτάντων γαρ είξ τούζ ^Ατρέωζ ηαΐδαξ απάν- 
των^ ^Αγαμέμνων ων ηρεΰβντερος παραλαβών την 
έξουύίαν αμα τύχτι τε καΐ άρετ^η προς τοις ούαι πολλην 
προαεκτηβατο της χώρας, καΐ δη καΐ την Άργολικήν 
τη Μυκηναία προ6έ%^κε, Μενέλαος μίν δη την Αακω- 10 
νικην Ιΰχε , Μυκήναβ ίί καΐ τα μέχρι Κορίνθου και 
Σικυώνος καΙ της'Ιώνων μίν τότε καΐ ΑΙγιαλίων κα- 
λούμενης * Αχαιών δΐ ϋβτερον ^Αγαμέμνων παρέλαβε, 
μετά δ% τα Τρωικά της Αγαμέμνονος αρχής καταλυ- 
ϋ'είαης ταπεινωϋ'ήναι [ύυνέβη] Μυκήνας καΐ μάλιστα 1δ 
μετά την των Ηρακλείδων κά^οδον. καταβχόντες γάρ 
ούτοι την Πελοπόννηαον έξέβαλον τους πρότερον κρα- 
τοϋντας ώσϋ'' ο[ το "Αργός έχοντες είχονκαΐτά ς Μυ- 
κήνας ύυντελούαας εΙς εν ' χρόνοις δ' ύστερον κατε- 
σκάφησαν υπ* ^Αργείων ώστε νυν μηδ* ίχνος εύρίσκε-^0 
σ^αι της Μυκηναίων πόλεως, οπού δ% Μυκηναι τοι- 
αύτα πεπόν^ασιν , ου δεΐ^αυμάζειν ούδ* εί τίνες των 
ύπο τω "Αργεί καταλεγομένων αφανείς νυν είσιν, ο 
μεν δη κατάλογος έχει οΰτως „οϊ δ* "Αργός τ' εΐχον Γι- 
,,ρυνϋ•ά τε τειχιόεσσαν'Ερμιόνην τ *Ασίνην τε^ [/?«-25 
„θ•ι)]ν κατά κόλπον έχουσας, Τροιξήν* Ήιόνας τε και 
,,άμπελόεντ' Έπίδαυρον, οι τ* έχον Αίγιναν Μάσητά 
,,τε, κούροι Αχαιών .'^' τούτων δΐ περί μίν τοϋ"Αργους 
είρηται, περί δε τών άλλων λεκτέον. 
11 Τη μίν ουν Τίρυν%Ί ορμητηρίφ χρησασ^αι δοκεΙ^Ο 

Προϊτος καΐ τειχίσαι δια Κυκλώπων, ους επτά μίν εί- 
ναι καλεΐ^^αι δΐ γαστερόχειρας τρεφόμενους εκ της 



— Η— 529 

τέχνης ^ηκΒίν δϊ μεταπέμπτους έκ Λυκίας- καΐ ίίσω^Ο.373 
τά ύπήλαια τά ηερί την Νανηλίαν και τα έν αντοΐς 
§ργα τούτων επώνυμα έβτιν. η δΐ ακρόπολις Αίκυμνα 
επώνυμος Αικυμνίον^ διέχει δϊ της ♦ Ναυπλίους περί 
5 δώδεκα βταδίους- έρημος δ' έστΙ κακείνη καΐ η πλη- 
αίον Μιδέα^ ετέρα ούύα της Βοιωτικής- εκείνη γαρ 
έότι Μίδειαώς πρόνοια^ αυτή δϊ Μιδέα ως Τεγέα' 

ταύττι δ' όμορος Πρόϋυμνα αΰτη Ιερόν ίχουόα 

"Ηρας * ηρήμωβαν δ^ τάς πλείύτας οΐΆργεΙοι άπει^Όυ- 

10 ύας. οί ί' οίκητορες οΐμίν έκ [της] ΤίρυνϋΌς απήλ^ον 
είς Έπίδαυρον , οί ί^ έ[κ της ]εΙς τους Άλιεϊς κα- 
λουμένους^ οΐ δ' έκ της Ά[(5ίνης {ββτιδ'] αΰτη κώμη 
της Άργείας πληΰίον Ναυπλίας) ύπο Λακεδαιμονίων 
είς την Μεβ6ηνίαν μετφκί0^[η6αν ^ δπου] καΐ η ομώ- 

15 νυμος ττί ^Αργολικτί Άύίνΐ] πολίχ[νη]. οΐ γαρ Λακεδαι- 
μόνιοι ^ φηΰΐν 6 θεόπομπος ^ πολλην κατακτηύάμενοι 
της άλλοτρίας είς ταύτην κατφκιζον ους αν ύποδέξαιν- 
το των φυγόντων έπ* αύτο[ύς • καΐ οί] έκ της Ναυπλίας 
έκείβε ανεχώρηβαν, 

20 Ερμιόνη δ' έ0τ1 των ουκ άσημων πόλεων^ ης την 12 
παραλίαν ίχουύιν* Αλιείς λεγόμενοι ^αλαττου^γοί τίτ 
νες άνδρες, παρ^ Έρμιονεϋβι δΐ τεϋ'ρύληται την είς 
"Αιδου κατάβαοιν βύντομον είναΐ' διόπερ ουκ έντιΟ'έ- 
αβιν ένταϋϋ'α τοΙς νεκροίς ναϋλον. 

25 Αρυόπων ί* οίκητηριόν φαβι * καΐ την Άαίνην^ 13 
εϋτ' έκ των περί Σπερχειον τόπων οντάς αυτούς Αρύ- 
οπός του Αρκάδος κατοικίοαντος ένταϋ^α^ ως Αρι- 
στοτέλης φηοίν , εϋ^' Ηρακλέους έκ της περί τον Παρ- 
ναΰύόν Αωρίδος έξελάσαντος αυτούς, το δΐ Σκύλ- 

30 λαιον το έν Έρμιόνχι ώνομάό^αι φαβίν άπο Σκύλλης 
τήςΝίαου ^υγατρός, ην έξ έρωτος προδοϋύαν Μίνω 
την Νέύαιαν καταποντω^ήναί φαύιν υπ αυτούς δεύρο 



530 — 1Γ — 

ί ' έχκυμανϋ'Βΐΰαν ταφής τυχεΐν» Ίίωνες β^ κώμη τις 
ην, ην έρημώααντεξ Μυκηναίοι νανβχα^μον έηοίηΟαν^ 
άφαν[ι6^εΐ0α δ' νότερον] ονδ^ νανότα^μόν έοτιν. 
14 Τροιζήν δΐ Ιερά έατι Πο^ειδώνοζ^ άφ' ον καΐ /2ο- 

αείδωνία ίτοτ^ έλέγετο • νπέρκειχαι δ\ της ^αλάττης εις 5 
ηεντεκαιδεκα αταδίονς^ ονί' αντη α6ημος πόλίς. ηρό- 
κείται δ\ τον λιμένος αυτής Πώγωνος τοϋνομα Κα- 
λαυρία νηβίδιον ο6ον τριάκοντα σταδίων ίχον τον κν- 
κλον ' ένταϋϋ'α ην αόυλον Ποσειδώνος Ιερόν • και φασι 
τον ^εόν τοντον άλλάξααϋ'αι προς μ}ν Λητώ την Κα- 10 
^Ά14:λαυρίαν άντιδοντα ^ήλον ^ προς^ Απόλλωνα δ\ Ταίνα- 
ρον άντιδόντα Πυϋ-ώ. *Βφορο5 ί^ καΐ τον χρηβμόν λέ- 
γει ^^αόν τοι ^ήλόν τε Καλαύρειάν τε νέμεύ^αι , Πν- 
,,θώ τ' ήγαϋ'εην καΐ Ταίναρο ν ήνεμόεντα,^' ην δε καΐ 
'Αμφικτυονία τις περί το Ιερον τούτο επτά πόλεων αϊ 16 
μετείχον τής θυσίας* ήσαν δΥΕρμιών ^Επίδαυρος Αϊ- 1 
γινα Αθήναι Πραβιεΐς Ναυπλιεϊς "Ορχομενός 6 Μινύ-Α 
ειος ' ύπϊρ μίν ούν Ναυπλιέων ^ΑργεΙοι ύυνετέλουν^ 
ύπερ Πράσινων δΐ Αακεδαιμόνιοι. οϋτω δ" έπεκράτη- 
ύεν η τιμή του ^εοϋ τούτου παρά τοΙς"Ελλη6ΐν ώστε 20 
καΐ Μακεδόνες δυνασχεύοντες ήδη μέχρι δεϋρο έφύ- 
λαττόν πως την άσυλίαν^ καΐ τους Ικέτας άποσπάν 
ι^δοϋντο τους εΙςΚαλαυρίαν καταφυγόντας ' οπουγε 
ούδΐ ^ημοσ^ενη έ^άρρησεν'Αρχίας βιάσασϋ'αι στρα- 
χιώτας Ιχων , φ προσετέτακτο υπό ^Αντιπάτρου ζώντα 2δ 
άγαγεϊν κάκείνοι/ καΐ των άλλων Ρητόρων ον αν εΰρΐ] 
των έν ταΐς αίτίαις όντων ταΐς παραπλησίοις ^ άλλα 
πεί^ειν έπειράτο' ου μήνίπεισέγε^ αλλ" ίφ^ηφαρ- 
μάκω πάραλύσας εαυτόν του ζήν', Τροιζήν δΐ καΐ Ωιτ- 
&εύς οι Πέλοπος όρμη^έντες έκ τής Πισάτιδος 6 μεν^ 
τήν πόλιν όμώνυμον εαυτού κατέλιπεν^ ό ί^ Πιτ^εύς 
έβασίλευσεν εκείνον διαδεξάμενος. Άν&ης δ* ό προ- 



— ίΤ - 531 

κατέχων πλεναας '^ίλι,καρναϋον ίκτιοεν ίρουμεν δ' 

έν τοις Καρικο!^ ον καΐ τοις Τρωίκοΐς, 

Ή ^Επίδαυρος δ' έκαλείτο Έπίτανροζ' φησί δε 15 
^Αρΐ6τοτέληζ καταύχεϊν αντήν Κάρας ^ ωΰηερ καΐΈρ- 
^μιόνα^ των δί^Ηρακλειδών κατελ^όντων'Ίωναζ αν- 
τοις (ίννοικήόαί τονς έκ της ^Αττικής τετραχόλεως ουν- 
επόμενους είςΆργος. καΐ αντη ί' ουκ αύημος ή πόλις 
καΐ μάλίΰτα δια την ίπιφάνειαν τον Άβκληπιον %•ερα- 
Λενειν νόαονς Λαντοδαηάς ηεηιβτενμένον ^ καΐ το [ε- 

10(^01/ πλήρες Ιχοντος άεΐ των τε καμνόντων καΐ των 
άνακεψενων πινάκων , έν οίς άναγεγραμμέναν τνγχά- 
νονοιν αΐ θεράπευαν ^ κα^άπερ έν Κω τε καΐ Τρίκκτ]. 
κεϊται ί' η πόλις έν μνχω τον Σαρωνικού κόλπον^ τον 
περίπλονν έχοντα ύταδίων πεντεκαίδεκα^ βλέπονϋα 

16^9ος ανατολάς θερινά ς ' περικλείεται δ' ορεόιννψη- 
λοζς μέχρι προς την ^άλατταν^ ω6τ έρνμνή κατεβκεν- 
αοται φνβικώς πανταχόϋ'εν, μεταξύ δ^ Τροιξήνος και 
Έπιδανρον χωρίον ην έρνμνον Μέθανα καΐ χερρόνη- 
6ος ομώννμος τοντφ' παρά Θονκνδίδγ^ δΐ έν τιοιν 

20 άντιγράφοις Μεθώνη φ^ρ^ται ομωννμως τ^ Μακεδο- 
νικχι^ έν τι Φίλιππος έξεκόπη τον όφ^αλμον πολιορ- 
κών διόπερ οίεταί τινας έξαπατηϋ'έντας 6 ΣκήψιοςΟ.ΆΊ^ 
Δημήτριος την έν τ]5 Τροιζηνία Με^ώνην νπονοεϊν^ 
κα^^ ης άράύαα&αι λέγεται τονς νπ* ^Αγαμέμνονος 

^^πεμφ^έντας ναντολόγονς μηδέποτε πανόαΰϋ'αι [τον] 
τειχοδομείν^ ον τούτων άλλα των Μακεδόνων άνα- 
νενοάντων^ ώς φηΰιΘεόπομπος' τοντονς ί' ουκ ει- 
κός έγγνς οντάς άπειϋ'ή^αι, 

Αίγινα δ* έότι μίν και τόπος τις της Έπιδανρίας^ 16 

^Ιστι δΐ καΐ νήσος προ της ηπείρον ταύτης ^ ηνέντοΐς 
άρτίως παρατεϋ'εΐύιν 1πε0ΐ βούλεται φράξειν 6 ποιη- 
τής ' διό καΐ γράφοναί τίνες ^^νηϋόν τ Αϊγιναν^* άντΧ 



Οί9ίίίζθά ϋγ ν^ΟΟζξΙ^ 



532 —Η- 

τοι) ,,οΡτ' Β%ον Αίγιναν^^^ διαόζελλόμενοι την ομωνν- 
μίαν, ΌΧΙ μ^ν ονν των ύφόδρα γνωρίμων έϋτίν η νή" 
αος^ τίδεί λέγειν \ έντεν^εν γάρ Αιακός τε λέγεται χαΐ 
ο[ απ* αντον. αντη ό* έβτίν η καΐ ^αλαττοχρατήύαΰά 
ποτέ χαΐ περί πρωτείων άμφιόβητήσααα προς ^Α^- 5 
ι/α^'ον^ έν τ^ περί Σαλαμίνα ναυμαχία κατά τα Περ- 
αικά. λέγεται δΐ οταδίων εκατόν όγδοηκοντα 6 κύκλος 
της νή^ον^ πόλινδ' όμωννμον ίχει τετραμμένην προς 
λίβα- περιέχοναι ί' αύτην η τε* Αττική και η ΜεγαρΙς 
καΐ της Πελοποννηβον τα μέχρι ^Επιδαύρου , βχεδόν χι 10 
εκατόν ϋταδίονς έκάύτη διέχονύα ' το δε εω^ινον μέ- 
ρος καΐ το νότιον πελάγει κλνζεται τφ τε Μνρτφφ καΐ 
τφ Κρητικω' νηύίδια δε περίκειται πολλά μίν προς 
τχιηπείρφ^ Βέλβινα δΐ προς το πέλαγος άνατείνονΟα, 
η δε χώρα αυτής κατά βάθους μίν γεώδης εστί, πε- 15 
τρώδης δ* ^^£3Εθλΐ}$ και μάλιστα η πεδιάς * διόπερ ψιλή 
πάσα έστι^ κρι9•οφόρος δ^ Ικανώς. Μυρμιδόνας δ\ 
κληϋηναί φασιν ούχ ώςομϋ^ος τους ΑΙγινητας ^ οτ* 
λοιμού μεγάλου ουμπεύόντος οΐ μύρμηκες άνθρωποι 
γένοιντο κατ* εύχην Αιακού , αλλ* οτι μυρμηκων τρό- 20 
πον όρύττοντες την γήν έπιφέροιεν έπΙ τάς πέτρας 
ωοτ* ίχειν γεωργείν^ έν δε τοΙς όρύγμασιν οίκεϊν φει- 
δόμενοι πλίνθων, ωνομάζετο δ* ΟΙνώνη πάλαι, έπφ- 
κησαν δ* αυτήν *ΑργεΙοι καΐ Κρήτες καϊ Έπιδαύριοι 
καΐ ΑωριεΙς , ύστερον δΐ κατεκληρούχησαν την νησον 25 
*Α%ηναΙοΐ' άφελόμενοι δΐ Αακεδαιμόνιοι τούς'Α^η- 
Ο,^η^ναίους την νησον άπέδοσαν τοις άρχαίοις οίκητορ- 
σιν. αποίκους δ* έστειλαν ΑΙγινη^ται εϋς τε Χνίω- 



23. ρο8ΐ πάλαι : ομωννμως δναϊ δημοι,ς της ^^ττί%ής^ τφ τΒ 
προςΈλενϋ-ε^αίς ^Οίνωνη σνγχορτα ναίπν πεδία ταις σΈίίυ^ 
ϋ'Βραις,^^ χαΐ μίψ των Ιχ τβτραποΧβωβ τήςπεςιΐ Μα^α^ώνα^ ιια^' 
ης η παροιμία ,/^ίνωνη την χα^άδραν,** 



— Η— 533 

νίαν την έν Κρηζτι χαΐ βίς Όμβρίχονς. "Έφορος δ' έν 
ΑΙγίνχι αργνρον πρώτον κοπήναί φηαν νπο Φείδω- 
νος- έμπορων γαρ γενέα^αι ^ δίά την λνπρότητα τήζ 
χώρας των ανθρώπων ^αλαττουργονντων έμπορνκώς^ 

5 αφ* ον τον ρώπον ΑΙγιναίαν έμπολην λέγεύ^αι. 

Ό δδ ηοιητης ίνια μ^ν χωρία λέγει, ΰννεχώς ωβπερ 17 
καΐ κείται „ο? %^* 'Τρίην ένέμοντο καΐ Αύλίδα'^ „οΓ ί' 
^^Αργος τ είχον Τίρννϋ'ά τ«" ,^Ερμιόνην τ Άαίνην τ£" 
^,Τροιζήν* Ήιόνας τε.^' άλλοτε ί' ονχ ως Ιϋτν ττ^ τάξει 

10 ^^Σχοινόν τε Σκώλόν τε'^ ^^ΘέοΛειανΓραΐάν τ£." τά τ 
έν ηηείρφ τανς νηόοις ΰνμφράζει ^^οΐφ' 'Ι^άκην είχον^ 
,,χαΐ Κροκνλει' ένέμοντο.^^ τα γαρ Κροκνλεια έν τοΙς 
^Ακαρνάύιν. οντω δΐ καΐ νυν τ^^ ΑΙγίνχι τον Μάβητα 
βννηψεν οντά της Αργολικής ηηείρον, Θνρέας δΥΌμη-- 

Ι^ρος μεν ουκ ώνόμαϋεν^ οΐ δ' άλλοι ^ρυλονϋΐ' ηερί 
ών Άργείοις τιαΐ Αακεδαιμονίοις ΰννέότη άγων τρία- 
κοαίοις προς τριακούίους' ένίκων δΐ Αακεδαιμόνιοι 
ατρατηγονντος 'Ο^ρνάδα • είναι δε φηαι το χωρίον του-- 
το Θουκυδίδης έν ττΐ Κυνουρία κατά την με^ορίαν της 

^Άργείας καΐ της Αακωνικής. εΐόΐ δΐ καϊΤόίαι τόπος 
>/ι/ώρ^μο$ της Αργολικής και Κεγχρεαί^ αϊ κείνται έπΙ 
τ^ οδφ τ^ έκ Τεγέας είςΆργος δια του Παρθενίου 
ορούς. "Ομηρος ί ' αύτάς ουκ οίδεν. 

Των [δη] κατά Πελοπόννηΰον πόλεων ένδοξότα- ΐ3 

2δ ται γεγόναβι καΐ μέχρι νυν είοιν ^^Αργος τε Σπάρτη 
„τ£,^^ διά δε το πολυϋ'ρύλητον ηκιότα δεί μακρολογείν 
περί αυτών τά γάρ ύπο πάντων είρημένα λέγειν δό- 
Ι^ομεν. το παλαιόν μεν ούν ηύδοκίμει το "Αργός μάλ- 



23. ρο8ΐοροι;ς: ααϊτον ΚϋΒοπωΧον, 11)• ροβΐ οϊδ^ν: ον$\ 
το ΑνρηΗον, ούϋ^ Όρνεάς * ΐίώμαί δ^ ίΐσϊτής Άργειας, ή μίν ομώ- 
νυμος τω ορΒί τω\Λν^%Βέω] , αί δϊ ταΓς 'Ο^νεαίς ταίς μεναξν Κο- 
ρίν^νν τίαΐ Σίηνωνος ίδ^υμέναις. 



Οί9ίίίζθά ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



534 —Η- 

ΛΟΙ/, ί;<ίτ£(>οι/ ^6 χαΐ μεχρ^ παντός νχερεβάλοντο Αα^ 
κεδαψόνιοί χάΐ δίετέλεΰαν την αντονομίαν φνλάττον- 
τες , πλην εϊ χΐ ηον μικρόν προβπταίειν αυτούς συνε- 
βαί,νεν, ^Αργεϊοι δί Πνρρον μίν ονχ έδέξαντο (αλλά 
χαΐ Λρό τον τείχους Ιπεβε γραδίου τινός , ώς ίοικε^ 5 
κεραμίδα αφέντος άνωθεν έπΙ την κεφαλήν) νπ αλ- 
€.^77λοις δ' έγένοντο βαύΐλεϋβι^ μετααχόντες δε του των 
^Αχαιών συστήματος συν έκείνοις εις την τών'Ρωμαίων 
έ^ουσίαν ηλ^ον^ καΐ νυν συνέστηκεν η ηόλις δευτε- 
ρεύουσα τί] τάξει μετά την Σηάρτην. 10 
19 Έξης δ% λεγωμεν περί των υπό Μυκήναις καΙ τω 
^Αγαμέμνονι τεταγμένων τόπων έν τω καταλόγψ των 
νεών • Ιχει ί ' οΰτω τα §πη „ο? δε Μυκήνας είχον^ έυ^ 
^^κτίμενον πτολίε^ρον^ άφνειόν τε Κόριν^ον ευκτιμέ- 
^.νας τε Κλέωνας^ *Ορνειάς τ' ένέμοντο ^Αραι^υρέην 15 
,,[τ έρατεινην] καΐ Σικυών^ δθ' [αρ*ΥΑδρηστος πρώτ 
^^έμβασίλευεν ^ οΖ ^* 'Τπερησίην τε καΐ αίπεινην Γο- 
^^νόεσσαν Πελλήνην τ είχον^ ηδ' Αΐγιον άμφενέ- 
,^μοντο 5 ΑΙγιαλόν τ* ανά πάντα καΐ άμφ^ Έλίκην ευ- 
,,ρίΓαν." αΐ μίν ουν Μυκηναι νυν ούκετ είσίν^ Ικτισε 20 
ί' αύτάς Περσεύς ^ διεδέξατο δϊ Σ%'ένελος^ είτ Εύρν- 
σ%'εύς * οί ί ' αύτοΙ καΐ τοϋ'Άργους ηρζαν, Εύρυσ^εύς 
μίν ουν στρατεύσας εις Μαραθώνα έπΙ τους Ηρακλέ- 
ους παϊδας καΐ ^Ιόλαον βοη%^ησάντων Ά^ναίων Ιστο- 
ρείται πεσείν έν τ^η μάχ^η, χαΐ το μ^ν άλλο σώμα Γαρ- 2δ 
γηττοί ταφήναι^ την δ\ κεφαλήν χωρίς έν Τρικορύν%•ω^ 
άποκόψαντος αύτην^Ιολάου περί την χρηνην την Μα- 
χαρίαν υπό ά/ϋαζ^τοι/ * χαϊ 6 τόπος καλείται Εύρυσ%έως 
κεφαλή, αΐ δΐ Μυκηναι μετέπεσον εις τους Πελοπίδας 
ορμη^έντας έκ της Πισάτιδος ^ εϊτ εΙςτούςΗρακλεί-^ 
δας καΐ το "Αργός έχοντας, μετά δΐ την έν ΣαλαμΙνι 
ναυμαχίαν Άργεϊοι μετά Κλεωναίων καΐ Τεγεατών 



~ Η — 535 

έηελ&όντες άρδην τάςΜνκηνας άνείλον χαΐ την χώραν 
διενείμαντο. διά δϊ την εγγύτητα τάς δυο πόλεις ώς 
μίαν οί τραγικοί ϋννωννμως ηροϋαγορενονϋιν ^ Ενρι- 
πίδης δ^ καΐ εν τω αντω δράματι τοτΐ μ^ν Μνχηνας 
βχαλών τότε δ^ "Αργός την αύτην πόλιν^ χαϋ•άπερ έν 
^Ιφιγένεια κάΙ Όρεϋττι. ΚλεωναΙ δ' είσΐ πόλιαμα έπΙ 
τχι οδω χείμενον τ^ ίξ'Άργους εις Κόριν^ον επΙ λόφου 
περιοιχονμενον πανταχόθεν χαΐ τετειχιύμένον χαλώς^ 
ωατ οίχείως είρηαϋ'αίμοι δοχείτό ενχτιμένας Κλεω^ 
ΙΟνάς. ενταύθα δ\ χαΐ η Νεμέα μεταξύ Κλεωνών χαί 
Φλιούντος χαί το αλύος , έν ω χαί τα Νέμεα ϋνντελεΐν 
έϋ•ος τοΙς^Αργείοις^ χαΐ τα περί τον Ν εμεαίον λέοντα 
μνθενόμενα^ χαί η Βέμβινα χώμη ' διέχοναι δ^ αΐ Κλε- 
ωναΙ τον μενΆργονς ύταδίονς εχατον εΙχο6ΐ , Κορίν- 
1δ θου δ^ όγδοηχοντα, χαΐ ημείς από τον Άχροχορίνθον 
χατωπτεύύαμεν το χτίσμα. 

Ό δ^ Κόρινθος άφνειός μεν λέγεται διά το έμπό- «λ 
ρ^οι/, έπΙ τω ^Ιαθμω κείμενος χαΐ δνειν λιμένων [ων] 
χύριος^ ων ο μϊν της^Ααίας 6 δ% της Ιταλίας εγγύς 

20 έοτι χαί φοίδίας ποιεί τάς έχατέρίοθεν άμοιβάς 

των φορτίων προς αλλήλους τους τοϋοϋτον άφεβτωύιν, 
ην ί' ωόπερ 6 πορθμός ούχ εΰπλους 6 κατά την Σικέ- 
λίαν το παλαιόν^ οντω χαΐ τα πελάγη κάί μάλιύτα το 
ύπίρ Μαλεών διά τάς άντιπνοίας • αφ* ου και πάροι- 
κο μιάζονται ^^Μαλέας δϊ χάμφας έπιλάθου των οίκαδε.^' 
άγαπητόν ουν Ικατέροις ην τοΙς τε έκ της ^Ιταλίας καΐ 
έκ της Άόίας έμπόροις^ άφεΐαι τον περί Μαλέας πλοϋν^ 
κατάγεβθαι τον φόρτον αυτόθι ' κάί πεζτι δ\ των έχχο- 
μιξομένων έκ της Πελοποννηόου κάί των εΐααγομένων 
30^^£:ντ£ τά τέλη τοΓ|? τά κλείθρα Ιχουόι, διέμεινε δε 



27. ρο8( ηΚονν: ύς Κόρινθον 



536 ~ Η — 

τοϋτο χαΐ εις νΰτερον μέχρι παντόζ* τοΙς ί' νότερον 
καΐ πλείω προύεγίνεχο πλεονεκτήματα ' χαΐ γαρ 6 
Ίο%μνκ6ς άγων έχεΐ βνντελονμενος όχλους έπηγετο^ 
χαΐ οί Βακχιάδαι τνραννησαντες^ πλοναι,οί καν πολλοί 
καΐ γένος λαμπροί^ διακόόία Ηη όχεδόν τι κατέόχον^ 
την άρχην καΐ το έμπόριον άδεώς έκαρπώύαντο ' του- 
τους δε Κύψελος καταλύαας αύτος έτυράννηβε^ καΐ 
μέχρι τριγονίας ο οίκος αυτού όυνέμεινε • του δε περί 
τον οίκον τούτον πλούτου μαρτύρων το Όλυμπία- 
αιν άνάϋ-ημα Κυψέλου^ αφυρηλατος χρυόοϋς άνδριάς 10 
εύμεγέ^ς [^ιός], Δημάρατος τβ, εϊς τφν εν Κορίν^ω 
δυναατευόάντων ^ φεύγων τάς έκεΐ ύτάόεις τοοοϋτον 
ηνέγκατο πλοϋτον οϋκοϋ^εν εΙς την Τυρρηνίαν ωατε 
αύτος μίν ηρξε της δεξαμενής αντον πόλεως^ 6 δ' υίος 
αυτού και "Ρωμαίων κατέύτη βασιλεύς, τό τε της Άφρο- 15 
δίτης ίερον ούτω πλούΰιον ύπήρξεν ωότε πλείους η 
χιλίας Ιεροδούλους έκέκτητο εταίρας^ ας άνετί^εβαν τ^ί 
^εω καΐ άνδρες καΐ γυναίκες, και δια ταύτας ούν πο- 
λυωχλεΐτο η πόλις και έπλουτίζετο ' οίγάρναύκληροι 
φαδίως έξανηλίβκοντο^ καΐ δια τοϋτο ή παροιμία φηβιν 20 
.,ον παντός ανδρός ες ΚόρινΟ^όν έό^^ 6 πλους," καΐ 
δη καΐ μνημονεύεται τις εταίρα προς την όνειδίζουοαν• 
δτι ου φίλεργος εϊη ονδ' έρίων απτοιτο , εΙπεΖν ^^έγω 
^^μέντοι η τοιαύτη τρεις ηδη κα%'ειλον [ατούς έν βραχεί: 
χρόνω τούτω, '' 2δ 

21 Την δε τοποϋ'εβίαν της πόλεως^ εξ ων'Ιερώνυμός 

0.379τ£ εϊρηκε και Εΰδοξος και άλλοι καΙ αύτοΙ δε είδομεν 
νεωΰτι άναληφ%'εί6ης υπό τών'Ρωμαιων^ τοιάνδε εί- 
ναι ύυμβαίνει, ορός ύφηλόν δίΤον τριών ημι6υ ότα- 
δίων έχον την κάϋ'ετον^ την ί* άνάβααιν και τριάκοντα 30 
ύταδέων^ εις όξείαν τελευτα κορυφην καλείται δ^ 
'^κροκόριν^ος ^ ου τό μ^ν προς αρκτον μέρος έότΐτό 



^ Η — 537 

μάλίΟτα ορ&ιον^ νφ' ω κείται η πόλις έπΙ τραπεζώδονς 
επίπεδου χωρίον προς αντή ^5 Φ'^ίΙ ^^^ Ακροκορίν- 
θου, αυτής μεν ονν της πόλεως 6 κύκλος καΐ τετταρά- 
κοντά αταδίων ύπήρχεν έτετείχιότο δ* οοον της πό- 

^λεως γυμνον ην του ορούς ' βυμπεριείληπτο δ\ τω 
περφόλω τούτω καΐ το ορός αύτο 6 ^Ακροκόριν^Ός τι 
δυνατόν ην τειχιομον δε^αοθαι , καΐ ημϊν άναβαίνου- 
ΰιν ην δήλα τα ερείπια τής βχοινίας • ώσθ•* η πάαα πε- 
ρίμετρος έγίνετο περί πέντε καΐ όγδοήκοντα βταδίων, 

ΧΟ <^^ο δ^ των άλλων μερών ήττον ορθιόν έότι το ορος^ 
άνατεταται μέντοι ένθένδε Ικανώς καΐ περίοπτόν έοτιν, 
ή μίν ουν κορυφή νοίδιον Εχει* Αφροδίτης^ ύπο δί τη 
κορυφή την Πειρηνην είναι όυμβαίνει κρήνην^ έκρυ- 
όιν μίν ουκ ίχουΰαν μεατήν ί ' άει διαυγούς καΐ ποτί- 

15 1'Όυ ύδατος, φαοί δ^ καΐ ένθίνδε καΐ έξ άλλων υπονό- 
μων τινών φλεβίων 6υνϋ•λίβεύ•9•αι την προς τή φίξη 
του οροι;^ κρήνην έκρέουααν εΙς την πόλιν ω<5%•' Ικα- 
νώς απ* αυτής νδρεύεόΘ'αι. Εότι Λ καΐ φρεάτων εύ- 
πορία κατά την πόλιν ^ λεγουύι δΐ και κατά τον ^Ακρο- 

20 κόρινθον ' ου μην τιμείς γε είδομεν» του ί ' αύν Ευρι- 
πίδου φηόαντος ούτως ,,^χω περίκλυϋτον προλιποϋβ* 
^^Ακροκόρινθον ^ Ιερόν ο%%Όν ^ πόλιν'Αφροδίτας," το 
περίκλυότον ήτοι κατά βά%Όυς δεκτεον^ έπεί καΐ * φρέ- 
ατα κα} υπόνομοι λιβάδες διήκουϋι δι αύτον^ ή το πα- 

2δ λαιόν υποληπτέον την Πειρηνην έπιπολάζειν καΐ κα- 
τάρρυτον ποιείν το ορός, ενταύθα δε φαόι πίνοντα 
τον Πήγαόον άλώναι νπό Βελλεροφόντου ^ πτηνον 
ΐππον έκ του τραχήλου του Μεδούΰης άναπαλέντα 
κατά την γοργοτομίαν; τον ί' αυτόν φααι καΐ την 

2^Ιππου κρήνην άναβαλεϊν έν τω Έλικώνι πλήξαντα 
τω ονυχι την υποϋοαν πέτραν. νπό δ% τή Πειρήνη το 
Σιΰύφειόν εύτιν , [ερον τίνος ή βασιλείου λευκών λί- 



538 — Η — 

%'ων πεχοιημένον διαόώζον ερείπια ουκ ολίγα, απο δϊ 
της κορυφής προς αρκτον μ\ν άφοράται δ τε Παρναό- 
αός καΐ ο Ελικών^ δρη υψηλά καΐ νιφόβολα^ καΐ 6 Κρν- 
όαιος κόλπος ύποπεπτωκώς αμφότερους ^ περιεχόμενος 
υπό της Φωκίδος καΐ της Βοιωτίας καΐ τή$ Μεγαρίδος ^ 
καΐ της άντιπόρ^μου τ^ Φωκίδι Κορινθίας καΐ Σικυω- 

νίας' προς εοπέραν δ^ ύπέρκειται δε τούτων 

ΟΜΟάπάντωΐ' τα καλούμενα "Ονεια όρη διατείνοντα μέχρι 
Βοιωτίας καΐ Κιϋ'αιρώνος από των Σκειρωνίδων πε- 
τρών^ από της παρά ταύτας όδον προς την ^Αττικην, 10 
22 '^ρχ^ ί^ '^ής παραλίας εκατέρας της μίν το Αέ- 
χαιον της δε ΚεγχρεαΙ κώμη καΐ λιμήν απέχων της 
πόλεως δύον εβδομηκοντα οταδίους* τούτφ μεν ουν 
χρώνται προς τους έκ της Άαίας προς δΐ τους εκ της 
Ιταλίας τω Αεχαίφ, τό δε Λέχαιον νποπέπτωκε τ^ πό- 15 
λει κατοικίαν έχον ου πολλην ' ακέλη δ^ καϋ'είλκναται 
σταδίων περί δώδεκα εκατέρωϋ'εν της όδον της έπΙ τό 
Αέχαιον. έντεϋϋ'εν δε παρεκτείνονβα η ^ών μέχρι 
Πάγων της Μεγαρίδος κλύξεται μίν νπό τον Κοριν- 
βΊ^κον κόλπου^ κοίλη δ' έβτΐ καΐ ποιεί τόν δίολκον^Ο 
προς την ετέραν '^όνα την κατά Σχοινοϋντα πλησίον 
όντα των Κεγχρεών, εν δ^ τω μεταξύ τον Αεχαίον και 
ΙΙαγών τό της* Ακραίας μαντεΧον^Ηρας υπήρχε τό πα- 
λαιόν , καΐ αΐ 'Ολμιαι τό ποιούν άκρωτήριον τόν κόλ- 
πον έν ω ή τε Οινόη καΐ Παγαί^ τό μ^ν των Μεγαρέων 26 
φρούριον η δ^ Οινόη των Κοριν&'ίων, από [δΐ] των 
Κεγχρεών ό Σχοινοϋς^ καθ' ον τό ότενόν του διόλ- 
κον ΙπειΟ•^ ή Κρομμνωνία. πρόκειται δΐ τής '^όνος 
ταύτης δ τε Σαρωνικός κόλπος καΐ 6 Έλενβινιακός^ 
τρόπον τινά 6 αντός ων , συνεχής τφ ^Ερμνονικφ. έπ\ 30 
ί^ τφ Ίσ0•μω καΐ τό τον Ίσ^μίον Ποσειδώνος Ιερόν αλ- 
σει 9Τ(ττ;ωί£( σννηρεφές^ δπον τόν αγώνα τών ^Ισ%•μίων 



— Η— 539 

Κορίνθ^ιοι συνετελουν. η δΐ Κρομμνών Ιόχί κώμη της 
Κορινϋ'ίικς^ πρότερον δ^ της Μεγαρνδος ^ ένημν^-εν- 
ουύι τα ηερί την Κρομμνωνίαν νν^ ην μητέρα του Κα-- 
λνδωνίον κάπρου φααί' καΐ των Θηοέως α^λων ενα 
5 τούτον χαραδνδόαΰι την της ύρς ταύτης έξαίρεΰι^ν. καΐ 
η Τενέα δ' έότΐ κώμη της Κορινθίας ^ έν ρ του Τενεύ- 
του^Αηολλωνος Ιερόν λέγεται δΐ καΐ ^Αρχίατφ ΰτεί- 
λαντί την εΙς Συρακούαας άποικίαν τους πλείϋτους 
των εποίκων εντεύθεν αυνεπακολου^ααι ^ καΐ μετά 

10 ταϋτα εύ^νεϊν μάλιστα των άλλων την κατοικίαν 
ταντην, τα δ'. ΰύτατα καΐ κα^* αυτούς πολιτεύεαϋ'αι^ 
προα^έβ^αι τε τοξς 'Ρωμαιοις άηοοτάντας Κορινθίων 
καΐ καταοκαφείϋης της πόλεως όυμμεΐναι, φέρεται δϊ 
καΐ χρηύμός 6 δοθείς τινι των έκ της Άβιας έρωτώντι 

1δ εΐ λωον ε£η μετοικείν εις Κόριν^ον ^^εύδαιμων ο Κό~ 
^^ριν^ος^ έγω ί' είην Τενεάτης.^' όπερ κατ' αγνοιάν 
τίνες παρατρέπουβιν ^^έγώ ί' εΐ^ην Τεγεάτης.'^ λέγεται 
δ^ ενταύθα έκϋ'ρέψαι Πόλυβος τον ΟΙδίπουν, δοκεΐ δ\ 
καΐ συγγένεια τις είναι Τενεδίοις προς τούτους άπο 

20Τέννου του Κύκνου^ κα^άπερ εΐρηκεν^Αριβτοτέλης' 
καΐ η του Απόλλωνος δ^ τιμή παρ' αμφοτέροις όμοια - 
ου0α δίδωύιν ου μικρά ϋημεΐα. 

Κορίνθιοι ί ' νπο Φιλίππω οντες έκείνω τε βυνε- ^ 
φιλονείκηβαν καΐ ίδια προς "Ρωμαίους ύπεροπτικώς 

^είχον^ ώότε τίνες και των πρέσβεων παριόντων την 
οίκίαν αυτών έ^άρρηόαν καταντλήύαι βόρβορον, άντΙ 
τούτων μίν ούν καΐ άλλων ων έξημαρτον Ιτιβαν δίκας 
αύτίκα' πεμφϋ'είβης γάρ αξιόλογου ύτρατιάς^ αύτη 
τε κατέόκαπτο υπό Αευκίου Μομμίου καΐ ταλλα μέχρι 

30 Μακεδονίας υπό'Ρωμαίοις έγένετο^ έν άλλοις άλλων 
πεμπομένων στρατηγών * την δί χώραν Ισχον Σικυώ- 
νιοι την πλείότην της Κορινθίας. Πολύβιος Λ τά ύυμ- 



542 — Η — 

25 Την δε Σικνώνα πρότερο ν Μηχώνην έχάλονν^ 

ίτι, δε ηρότερον ΑΙγναλεϊζ • άνωχιόε ί ' αυτήν από ^α- 
λάττης οβον εϋχοΟί αταδίοίς (οί ίέ δώδεχά φαύιν) επΙ 
λόφον έρνμνόν Δημήτριος ' το δ^ παλαιόν χτίαμα έπί- 
νείόν έύτιν Ιχον λιμένα, ορίζει δε την Σιχνώνίαν χαΐ 6 
την Κοριν^ίαν ποταμός Νεμέα ' έτνραννηϋ'η δ^ πλευ^ 
ύτον χρόνον^ αλλ* άεΐ τους τυράννους έπιειχεΐς άνδρας 
εβχεν^ "Αρατον δ' έπιφανέβτατον ^ ο ς χαΐ την πόλιν 
ηλευϋ'έρωσε^ χαΐ ^Αχαιών ηρξε παρ* εχόντων λαβών 
την έξ,ουαίαν^ χαΐ το αύατημα ηϋξησε προόΟ'εΙς ούτω 10 
€,38^τ^ήν τε πατρίδα χαΐ τας αλλάς πόλεις τας εγγύς, 'Τπε- 
ρηύίην δε χαΐ τάς εξής πόλεις ας 6 ποιητής λέγει ^ χαΐ 
τον Αίγιαλόν τώνΆχαιών ηδη ΰυμβέβηχεν είναι μέχρι 
Ανμης χαΐ των δρων της ^Ηλείας, 
*] Ταύτης δε της χώρας το μεν παλαιόν 'Ίωνες έχρά- 15 

τουν^ έξ*Αϋ•ηναίων το γένος όντες ^ έχαλεΐτο δε τό μ^ν 
παλαιόν Αιγιαλεία καΐ οί ένοιχονντες ΑΙγιαλεΐς^ ΰοτε- 
ρον δ' απ* εκείνων *Ιωνία^ χα^άπερ χαΐ ή *Αττιχή^ από 
*Ίωνος του ΐΞΙούϋ-ου, φααΐ δ^ Αευχαλίωνος μ^ν"Ελληνα 
είναι , τούτον δΐ περί τήν Φ^ίαν των μεταξύ Πηνειού 20 
χαΐ Άύωπού δυναατεύοντα τω πρεοβυτάτω των παί- 
δων παραδούναι τήν αρχήν , τους δ* άλλους Ιξω δια- 
πέμφαι ζητή(5οντας ΐδρυβιν εχαότον αυτω • ων Αωρος 
μεν τους περί Παρναβαόν Αωριέας βυνοιχίϋας χατέ- 
λιπεν επωνύμους αυτούς ^ύ%Ός δΐ τήν Έρεχϋ-έως θυ- 25 
γατέρα γήμας ωχιύε τήν τετράπολιν της * Αττικής , 01- 
νόην Μαρα%'ώναΠροβάλιν%ον καίΤρικόρυν^ον, των 
δε τούτου παίδων * Αχαιός μεν φόνον άχούϋιον πράξας 
Ιφυγεν εις Ααχεδαίμονα χαΐ *Αχαιούς τους έχεΖ χλη- 
^ήναι παρεύχεύαβεν^Ίων δε τους μετ Ευμόλπου ι/ι-30 
κήΰας Θράκας ούτως ηύδοχίμηόεν ώότ' έπέτρεφαν 
αύτω τήν πολιτείαν *Α^ηναΙοι, 6 δ^ πρώτον μ^ν εις 



~ Η— 543 

τέτταρας φνλάζ άιείλδ το πλή&οζ^ Βίτα εΙς τέτταρας 
βίους • τους μίν γαρ γεωργούς απέδειξε τους βί δημίτ- 
ονργονς τους δΐ Ιεροτίοιονς , τετάρτους δ^ τους φύλα-- 
χας ' τοίαϋτα δ\ πλείω διατάξας την χώραν έηώνυμον 
5 εαυτού χατελίπεν. οΰτω δΐ ιζολυανδρήοαι την χώραν 
τότε όυνεπεοεν ω6τε χαΐ άποιχίαντών'Ιώνων Ιβτειλαν 
εΙς Πελοηόννη6ονΆ%ηναΖοι^ χαΐ την χώραν ην χατε^ 
όχον έηώνυμον εαυτών εΛοιηβαν'Ιωνίαν άντ Αιγιαλού 
χλη^εΐααν^ οίτε άνδρες άντΙ ΑΙγιαλέων "Ιωνες προϋ- 

10 ηγορεύ^ύαν εΙς δώδεκα πόλεις μερι6θ^έντες. μετά δΐ 
την Ήραχλειδών χά%Όδον υπ* Αχαιών έξελαϋ'έντες 
έπανηλϋΌν πάλιν εις *Α^νας • έχείθ'εν δ^ μετά των 
Κοδριδών. Ιότειλαν την Ίωνιχην άποιχίαν εΙς την Άοί- 
αν Ιχτι6αν δϊ δώδεκα πόλεις έν τ^ ;εα(>αΛ^ς( της Κα-- 

15 ρίας χαΐ της Λυδίας^ εις τούαϋτα μέρη διελόντες αφάς 
ο(5α χαΐ έν ττ] Πελοποννήοω χατεϊχον, οΐ δ' ^Αχαιοί 
ΦϋΊώται μεν ηόαν το γένος ^ ωχηΰαν δ' έν Ααχεδαέ- 
μονι^ των δ' Ηρακλείδων έπιχρατηόάντων αναλη- 
φθέντες υπό Τισαμενοϋ του Όρέβτου παιδός^ ώς προ- 

20 ειρηχαμεν^ τοΙς'Ίωαιν έπέθεντο , καΐ γενόμενοι χρείτ - 
τους τους μίν έξέβαλον , αύτοΙ δΐ κατέβχον την γήν^ 
χαΐ διεφύλαξαν τον αυτόν της χώρας μεριά μό ν όνπερ 
καΐ παρέλαβον. οΰτω δ' ϋαχυΰαν ωοτε την άλλην ΖΖί-0.384 
λοπόννηϋον εχόντων των Ηρακλείδων ων άπέύτη^ 

25 βαν^ άντείχον όμως προς απαντάς Άχαΐαν όνομάβαν-- 
τες την χώραν, από μϊν ουν Τιααμενοϋ μέχρι 'Ω/γύγου 
βαόιλευόμενοι διετέλουν είτα δημοχρατηθέντες το- 
^οντον ηύδοχίμηΰαν περί τάς πολιτείας ώατε τούςΊτα- 
λιώτας μετά την ϋτάΰιν την προς τους Πυθαγορείους 

30 τά πλειότα των νομίμων μετενέγχαοθαι παρά τούτων 
όυνέβη ' μετά δ^ την έν Αεύχτροις μάχην επέτρεψαν 
Θηβαίοι τούτοις την δίαιταν περί των αντιλεγομένων 

10* 



544 — Η — 

ταΐς πόλεόι προς άλληλας ' νατΒρον δ' νπό Μαχεδό^ 
νων λνϋ'είόης της κοινωνίας άνέλαβον βφάς πάλιν 
κατά μικρόν ηρξαν δε Πυρρού ύτρατενύαντος εις 
^Ιταλίαν τέτχαρες όννιονύαι πόλεις^ ων ηοαν Ωάτραι 
και ^νμη' είτα προύελάμβανόν τινας των δώδεκα 5 
πλην*Λλένον και* Ελίκης ^ της μ^ν ου αννελ&ονόης της 
2 δ^ άφανιΰ&είβης υπό κύματος, έξαρϋ-εν γαρ υπό ύείτ- 
βμού το πέλαγος κατέκλυσε καΐ αύτην καΐ το Ιερόν τοϋ 
ΈλικωνίονΠοβειδώνος^ ον καΐ νυν ίτι τιμώαιν'Ίωνες^ 
και %•νοναιν εκεί τα Πανιώνια, μέμνηται δ\ ως νπο~ιο 
νοοϋοί τίνες ^ ταύτης της ^υΰίας Όμηρος όταν φτι 
^^αντάρ 6 %'νμόν αια^ε καΐ ηρνγεν^ ώς οτε ταύρος 
^^ηρνγεν έλκόμενος'Ελικώνιον άμφΐ ανακτα,^' τεκμαί- 
ρονται τε νεώτερον είναι της Ιωνικής αποικίας τόν 
ποιητήν^ μεμνημενον γε της Πανιωνικής ϋ'νΰίας ην έν 15 
ττ] Πριηνέων χώρα αυντελονβιν 'Ίωνες τω ^Ελικωνιω 
Ποαειδώνι^ έπεί και αντοί οι Πριηνεΐς έ^Έλίκης είναι 
λέγονται • καΐ δη προς την ^όίαν ταύτην κα^ιύτάαιν 
άνδρα νέον Πριηνέα τόν των Ιερών έπιμεληβόμενον. 
τεκμηριοννται δ' Ηι μάλλον το προκείμενον έκ των 20 
περί τον ταύρου πεφραϋμένων • τότε γαρ νομιζουύι 
καλλιερεΐν περί την &νσίαν ταύτην "Ιωνες , όταν θνο- 
μενος 6 ταύρος μνκηοηται. οΐ ί' άντιλέγοντες μετα- 
φέρονύιν εΙς την ^Ελίκην τα λεχθέντα τεκμήρια περί 
τον ταύρου καΐ της ϋ'υαίας^ ώς έκεΐ νενομιόμένων τού- 25 
των καΐ τοϋ ποιητοϋ παραβάλλοντος τα έκεΐ όυντελού- 
μένα. κατεκλύα^η δ' η ^Ελίκη δυΰΐν Ιτεύΐ πρό των 
Αευκτρικών, Έρατοο^ένης δε καΐ αυτός ΙδεΖν φηοι 
τόν τόπον, καί τους πορ^μέας λέγειν ώςέντωπάρω 
όρϋ'ός εότηκει Ποόειδών χάλκεος^ Ιχων ίππόκαμπον^ 
έν ττ] χειρί κίνδυνον φέροντα τοις δικτυεϋόιν. Ήρ«- 
κλείδης δέ φηαι κατ αυτόν γενέύϋ'αι τό πά^ος νύκτωρ^ 



- Η - 545 

δωδεχα 6ταδ£ονς δι,εχοναης της πόλεως άπο ^αλάττηςΟ.^^ 
κάΙ τοντου τον χωρίον παντός ονντ'η πόλει καΐνφ^-έν- 
τος^ διαχιλίονς δ\ παρά χών^Αχαιών πεμφ^'έντας άνε- 
λεϋ^αι, μ\ν τονς νεχρονς μη δνναύ^αι^ τοις δ* ομορο^^ 
5 νεΐμαι την χώραν. όνμβήναι ίέ το πάΰ•ος κατά μηνιν 
Ποόειδώνος - τονς γάρ έχ τής^Ελίχης έχπεύόντας "Ιω- 
νας αΐτεϊν πέμψαντας παρά τών'Ελίχέων μάλιύτα μεν 
το βρέτας τον Ποόειδώνος ^ εΐ δε μη, τον γε Ιερον την 
άφίδρνύιν ον δόντων δ^ πέμφαι προς το χοινοντών 

Ιθ'^4χαιών των δΐ ψηφιύαμενων ονί' ά^ νπαχονοαι- 
τω δ' έξης χειμώνι ΰνμβηναι το πά^ος, τονς δ' Άχαί- 
ονς νότερον δούναι την άφίδρναιν τοΐς'Ίωύιν, Ήοίο- 
δος δΐ χαΐ άλλης Ελίκης μέμνηται Θετταλιχής, 

Εϊχοόι μϊν δη έτη διετέλεσαν γραμματέα χοινον 3 

{^έχοντες χαΐ στρατηγούς δύο κατ' ένιαντον οΐ ^Αχαιοί, 
καΐ χοινοβονλιον εΙς ενα τόπον όννηγετο αντοΐς (έκα- 
λειτο δΥΑμάριον) έν φ τά κοινά έχρημάτιζον καΐ οντοι 
καν "Ιωνες πρότερον * είτα Μδοξεν ενα χειροτονεΐΰ^αι 
ότρατηγόν. "Αρατος Λ ότρατηγηόας άφείλετο ^Αντίγο- 

^Ονον τόν*Ακροκόριν%Όν^ καΐ την πόλιν τοΙς Άχαιοΐς 
προαέ^κε καϋ•άπερ καΐ την πατρίδα * προοελάβετο δ^ 
καΐ Μεγαρέας• καΐτάς παρ* έκάΰτοις τνραννίδας κα- 

ταλνων Αχαιούς έποίει τους έλεν^ερω^έντας 

την δΐ Πελοπόννηόον ήλενδ'έρωύε τών τνραννίδων, 

25 ωοτε καΐ Άργος καΐ ^Ερμιών καΐ Φλιοϋς καΐ Μεγάλη 
πόλις, η μεγίύτη τών έν Αρκαδία, προβετέ^ τοις 
^ΑχαιοΙς , οτε δη καΐ πλεϊότον ηνξηντο. ηνδ' 6 καιρός 
ηνίκα 'Ρωμαζοι Καρχηδονίονς έκ της Σικελίας έκβα- 
λόντες έΰτράτενύαν έπΙ τονς περί τον Πάδον Γαλατάς. 

^ μέχρι δΐ της Φιλοποίμενος ότρατηγίας ανμμείναντες 
[κανώς οΐ ^Αχαιοί διελν%^0αν κατ ολίγον, ηδη'Ρω- 
μαίων εχόντων την Ελλάδα όνμπαύαν καΐ ον τον αυτόν 



546 - — Η — 

τρόπον εχάότοίς χρωμένων^ άλλα τους μίν ϋυνέχειν 

τους δε καταλνειν βονλομένων 

4 ΉδΙ τάξις των τόπων, ους Λατφκονν εις δώδεκα 

μέρη διχιρημενοι, τοιαύτη τις έ(5τι ' μετά Σιχνώνα Πελ- 
ληνη κείται- εΙταΑΙγειρα δευτέρα- τρίτη Αίγαί, Πο-^ 
βειδώνος ίερόν Βχουύα* τετάρτη Βοϋρα- μετ^ αύτην 
Ελίκη , εις ην καταπεψεύγειύαν'Ίωνες^ μάχη κράτη- 
Μέντες υπ ^Αχαιών, και το τελευταΐον έξέτιίεοον ένϋ-έν- 
0.386ί« ' μενά δ^ Έλίκην Αϋγιον και 'Ρυπες καΐ Πατρεΐς καΐ 
Φαρείς * εΙτ'*'£Ιλενος, παρ ον ποταμός μέγας * Μέλας • 10 
είτα Αύμη και ΤριταιεΙς. οΐ μ\ν ουν 'Ίωνες κωμηδόν 
ωκουν, οίδ' ΆχαιοΙ πόλεις ίκτιύαν, ων εΙς τ ίνας ϋότε- 
ρον ουνωκιύαν καΐ εκ των άλλων μερίδων ένίας^ κα- 
^άπερ τάς Αίγας εις Αϋγειραν {Αιγαίοι ί ' έλέγοντο ο[ 
^νο^κονι/τ^^) ,'ιΩ,λενον δε εις Αύμην. δείκνυται ί' ίχνη 15 
μεταξύ Πατρών καΐ Αύμης του παλαιού των ^Ω,λενίων 
κτίσματος ' αυτού δ^ καΐ το του ^Αΰκληπιοϋ Ιερόν έπί•- 
σημον, [ο] Αύμης μεν απέχει τ ετταράκοντα σταδίους^ 
Πατρών δε όγδοηκοντα. ομώνυμοι δ' είύΐ ταις μεν Αι- 
γαΐς ταύταις αΐ έν Εύβοί^ , τω δ^ 'ίΐλένω το έν Αίτω- 20 
λία κτίύμα καΐ αυτό ίχνη οώζον μόνον. 6 δΐ ποιητής 
του μ}ν έν * Αχαΐα 'ίΐλένου ου μέμνηται, ωβπερ ονί' 
άλλων πλειόνων τών περί τον Αίγιαλόν οίκούντων, 
άλλα κοινότερον λέγει ,, Αίγιαλόν τ άνά πάντα και 
^,άμφ* Έλίκην εύρεΐαν,^' του δ' Αιτωλικού μέμνηται 25 
όταν φτι „οΓ Πλευρών ένέμοντο και 'Ώιλενον." τάς ί ' 
Αίγας άμφοτέρας λέγει , την μίν ^Αχαϊκην ,,οί δέ τοι 
,,είς'Ελίκην τε καΐ Αίγας δώρ* άνάγουβι.^' όταν δΐ ψη 

2. ρο3ΐ βονλομένων: είτα Ιίγει αίτίαν τον έμπλατννεο&αί 
τοις περί Αχαιών λόγοις το ίπΐ τοσοντον ανξηϋ•έντας , ώ^ τιαΐ 
Αα%ε$αψον£ονς νπερβαλέϋ&'αι, μη άξίως γνωρ^εοϋ•αι. 



ϋφζβό ϋγ ν^οο^Ι^ 



— Η - 547 

^^ΑΙγάς^ ίν%α τέ οΐ χλντά δώματα βέν^εσι λίμνης* 
,,ή/'θ-' ϊππονς Ι^τηΰΒΠοαενδάων^^' /ίί'λτ^οι/ δέχεοϋ-αι τάς 
έν Εύβοια^ άφ' ων είκος χαΐ το* πέλαγος Αιγαίον λε- 
χ^ήναί' έχει δε καϊ τω Ποβειδώνν η πραγματεία πε- 
5 ποίηται η περί τον Τρω^ον πόλεμον, προς δ^ ταϊς 
^Αχαϊκαϊς ΑΙγαΐς 6 Κρα^^ ^εΐ ποταμός έκ δνείν ποτα- 
μών ανξόμενος^ από τον κίρναύ^αι την όνομαόίαν 
ξχων ' αφ* ον καϊ ο έν 'Ιταλίύί Κρά^ις. 

Έκάότη δε των δώδεκα μερίδων έκ δήμων αννεΐτ- 5 

10 0τήκει επτά καΐ οκτώ • τοαοντον ενανδρείν την χώραν 
αννέβαίνεν. ίατι ά' η Πελλήνη στάδια εξήκοντα της 
%'αλάττης υπερκείμενη^ φρουρών έρυμνόν, ίστι δϊ καϊ 
κώμη Πελλήνη^ 0%'εν καϊ αΐ ΠελληνικαΙ χλαΐναι^ ας 
καϊ α%λα έτίΟ'εόαν έν τοΙς άγώΰι * κείται, δε μεταξύ Αι- 

16 γίον και Πελλήνης ' τά δΐ Πέλλανα έτερα τούτων έοτί^ 
Αακωνικον χωρίον^ ως προς την Μεγαλοπολΐτιν νενον. 
ΑΙγειρα δ\ έπΙ βουνού κείται, Βοϋρα δ* ύπέρκειται 
της^αλάττης έν τετταράκοντά πως βταδίοις^ ην υπό 
αειύμοϋ καταπο^ναι όυνέβη. άπό δΐ της ένταν^α 

20 κρήνης Συβάριδος τον κατά την Ίταλίαν ποταμόν ονο- 
μαΰ^ήναί φαοιν, η δ' ΑΙγά (καΐ γαρ οϋτω λέγονύι τ«ςο.387 
Αίγας) νυν μϊν ουκ οίκεϊται^ την δε χώραν ΙχουβινΑΙ- 
γιείς. ΑΙγιον δϊ Ικανώς οικείται* ιατοροϋσι ί* ένταν%•α 
τον Αία υπ αίγός άνατραφήναι^ καϋ'άπερ φηύΐ καΐ 

^"Αρατος „«?§ ί^οή^ '^ήν μεν τε λόγος Αά μαξόν έπι- 
„<?%£Γν." επιλέγει δε καΐ δτ* ^^^λενίην δέμιν αίγα Α ιός 
καλέουα' ύποφηται" δηλών τον τόπον διότι πληαίον 
'Ο,λένη. αυτού δ^ καϊ ή Κερύνεια έπΙ πέτρας υψηλής 
ιδρυμένη. Αίγιέων δ' έατί καϊ ταϋτα καΐ' Ελίκη καϊ το 

^τοϋ Α ιός άλΰος τό^Αμάριον ^ οπού ύυνήεόαν οΐ^ Αχαιοί 
βουλευύόμενοι περί τών κοινών» φεϋ δ^ διά της Αί- 
γιέων ο Σελινονς ποταμός^ ομώνυμος τω τε έν'Εφέσω 



548 — Η — 

χαρά το ^Αρτεμίόιον φέοντι^ καΐ τω έν τ^ ννν Ηλεία τω 
παραρρέοντι το χωρίον δ φηόίν ώνΎ^0α6%•αι τ'η ^Αρτέ- 
μιδί είενοφών κατά χρηομόν άλλος δΙ Σελινονς ο 
πάρα τοΙς'Τβλαιοις Μεγαρενοιν^ ονς άνεότησαν Καρ- 
χηδόνιοι των δ^ λοιτνών πόλεων των ^Αχαϊκών είτε 5 
μερίδων'Ρύπες μ^ν ουκ οικούνται ^ την δ^ χώραν^Ρν- 
πίδα καλονμένην ΒϋχονΑΙγιεΙς καΙ^Φαριεΐς- έκ δί των 
'Ρνπών ην 6 Μύακελλος 6 Κρότωνος οίκι&τής' της ίέ 
'Ρυπίδος καΐ το Αενκτρον ην^ δήμος των 'Ρνπών. μετά 
δ} τούτους Πάτραι πόλις αξιόλογος • μεταΐ^ύ δ% το Ρίον ίο 
άπεχον Πατρών βτάδια τετταράκοντα. 'Ρωμαΐοι δε νε- 
ωβτΐ μετά την Άκτιακήν νίκην ϊδρνβαν αντόϋ^ι της 
ότρατιάς μέρος άξιο λογον^ καΐ διαφερόντως ενανδρεί 
ννν άποικία'Ρωμάίων ον0α' Ιχει δΐ νφορμον μέτριον. 
έφ^ζήδ δ' έοτίν η ^νμη^ πόλις άλίμενος^ παθών δυο μι- 15 
κωτάτη^ αφ' ου καΐ τοΰνομα' πρότερον ί' έκαλεΐτο 
Στράτος • διαιρεί δ* αυτήν από τής ^Ηλείας κατά Βου- 
πράβιον ο Αάριϋος ποταμός^ φέων έξ όρους ' τοϋτο 
δ* οί μ\ν Σκόλλιν καλοϋαιν^ '^Ομηρος δε πετρην^Ω,λε- 
νίην. του δ* Αντιμάχου Καυκωνίδα την ^ύμην είπόν- 20 
τος^ οΐ μ\ν έδέξαντο άπό των Καυκώνων έπιϋ'ετως εΙ-- 
ρήα^αι αυτό μέχρι δεϋρο καθηκόντων ^ καθάπερ επά- 
νω προείπομεν * οί ί ' άπό Καύκωνος ποταμού τινος^ 
ως αΐ Θήβαι /ΙιρκαΙαι καί Άόωπίδες^ 'Άργος δ* '/να- 
χειον^ Τροία δ^ Σιμουντίς. δέδεκται Λ' οίκήτορας καΐ25 
ή ^νμη μικρόν πρό ημών ανθρώπους μιγάδας^ ους 
0.388«3ΓΟ τού πειρατικού πλήθους περιλιπεϋς Ε0χε Πομπή- 
ιος^ καταλνόαςτά λΐ}6τήρια καΐ Ιδρύβας τους μ\ν έν 
Σόλοις τοΙς Κιλικίοις τους ί' άλλοθι καί δη καΐ έν- 

7. ρο3ΐ Φαριείς : κοτΐ Αίβχνλος 91 λέγΒΐ που ,^Βονραν θ 
,,Γίρίχν καΐ χίραννίας'Ρυτίας.'* 10. ροβΐ 'Ρίον: τιαΐ τοΆντίρ- 
ριον 



— Η — 549 

ταν^α. ύι δ\ Φάρα όννορεΐ μίν τ^ /ίνμαίϋ^, καλούνται 
Λ οί μίν έκ ταύτης της Φάρας * Φαριεζς^ οΐ ί' ίκ της 
Με60ηνιακής Φαραιαται • ίύτι ί * έν ττ] ΦαραΙκτ^ ^ίρκη 
κρήνη ομώνυμος τ^ έν Θηβαις, η ί * "Ω,λενος ίοτι μϊν 
^Βρημος^ κείται δ^ μεταξύ Πατρών καΐ /Ιύμης' Ι;;|(θΐ;σ& 
δϊ/ΐνμαϊοι την χώραν. είτ "Αρα\ος^ το άκρωτήριον 
ΐίής Ηλείας^ άπο ^10%'μον στα^&ο^ χίλιοι [τριάκοντα]^ 

^Αρκαδία δ^ έατίν έν μέόφ μ\ν της Πελοποννήόου^ 8 
πλείύτην δϊ χώραν ορεινην άποτέμνεται. μ€ν^<7τοι/ δ' 
ΐοδρο^ έν αντ^Κνλλήνη* την γονν κά^ετον οί μϊν εζ- 
κο0ι αταδίων φασίν ο[ δ* ο<Τοι/ πεντεχαίδεκα. δοκεί δΐ 
παλαιότατα Ι^νη των Ελλήνων είναι τα *Αρκαδικά^ 
^Αζάνές τε καΙΠαρράΰιοι καΐ άλλοι τοιούτοι, δια δε την 
της χώρας παντελή κάκωαιν ουκ αν προΰήκοι μακρο- 
ί^ λογείν περί αυτών * αϊ τε γαρ πόλεις υπό τών ουνεχών 
πολέμων ήφανίύ^ηόαν ένδοξοι γενόμεναι πρότερον^ 
τήν τε χώραν οί γεωργήβαντες έκλελοίπαβιν έξ εκεί- 
νων έτι τών χρόνων έξ ων εΙς τήν προ(ίαγορευ9•εΐ6αν 
Μεγάλην πόλιν αί πλεΐύται αυνωκίύ^ηόαν. νυνί δΙ 
20 καΐ αυτή ή Μεγάλη πόλις το του κωμικού πέπον^ε καΐ 
^^έρημία μεγάλη 'βτίν ή Μεγάλη πόλις,^' βο<5κήμααι ό' 
είαΐ νομαΐ δαψιλεΐς^ καΐμάλιύτα Ίππους καΐόνοις τους 
Ιπποβάτοις * έβτι δΐ και το γένος τών ίππων άριβτον 
το Άρκαδικόν^ καϋ'άπερ κάΙ το *Αργολικόν καΐ το ^Επι- 
25 δαύριον, καΐ ή τών Αιτωλών δε καΐ Άκαρνάνων ερη- 
μιά προς Ιπποχροφίαν ευφυής γέγονεν ούχ ήττον της 
Θετταλίας, 

Μαντίνειαν μ^ν ουν έποίηβεν ένδοξον Έπαμεινών- 2 

δας^ τ'ζί δευτέροί νικήοας μάχτ^ΑακεδαιμονΙους ένζκαΐ 

30 αυτός έτελεύτα, καΐ αύτη δε καΐ "Ορχομενός καΥΗραΙα 

καΐ Κλείτωρ καΐ Φενεός καΐ Στύμφαλος καΐ Μαίναλος 

καΐ Μεΰ'ύδριον καΐΚαφυεΐς καΙΚύναιϋ'α ή ούκέτ εΐόΐν 



550 — Η — 

η μόλις αυτών Ιχνη φαίνεται χαΐ ΰημεΐα. Τεγέα ί ' ετι 
μετρίως 0νμμένει κάί το [ερον της ^Αλέας Αθηνάς- 
τιμάται δ^ έπΙ μικρόν χαΐ το του Αυχαίου ^ιος Ιερόν 
χατά το Αύχαιον [μέγι6τον] δρος. των δ' νπό του Λοι- 
ητοϋ λεγομένων ^^Ρίπην τε Στρατίην τε χαΐ ηνεμόεύ^ 5 
55<?αι/ Ένίοπην'^ εύρεΐν τε χαλεηον χαΐ εύροϋαιν ούδεν 
όφελος δια την έρημίαν. 

3 "Ορη δ' επιφανή προς τ^ Κυλληνΐ] Φολόη τε χαΐ 
€.^9Αύχαιον χαΐ Μαίναλος χαΐ το Παρ^ένιον χαΛοι;/ΐ£ΐ^ον 

χα^χον ίπΐ την ^Αργειαν άπο της Τεγεάτιδος. 10 

4 Περί δϊ τοϋ'Αλφειοϋ χαΐ του Ευρώτα το αυμβε- 
βηχος παράδοξον εϋρηται χαΐ το περί Έραύϋνον τον εχ^ 
δίδοντα εχ της Στυμφαλίδος λίμνης εις την Άργείαν 
νυνί^ πρότερου δ* ούχ Βχοντα έχρυόιν^ των βερέ^ρων, 

α χαλοϋύιν οΐ ^Αρχάδες ζέρε^ρα^ τυφλών όντων χαί μη 15 
δεχόμενων άπεραύιν ώοτε την τών Στυμφαλίων πόλιν 
νυν μεν χαΐ πεντήκοντα διέχειν αταδίους από της λί- 
μνης^ τότε δ' έπ^ αυτής χεΐα%αι, τάναντία ί' ό Αάδων 
ξπα^ε τοΰ' φεύματος έπιύχεΰ'εντος ποτέ δια την Ιμ- 
φραξιν τών πηγών * ουμπεαόντα γαρ τα περϊ Φενεόν 20 
βερεΟ^ρα υπό βειύμοϋ^ δι' ων ην η φορά^ μονην έποι- 
ηόε του ρεύματος μέχρι τών κατά βάθους φλεβών της 
πηγής, καΐ οι μ^ν οϋτω λέγουύιν ^Ερατούϋ'ένης δε 
φησι περί Φενεόν μϊν τόν Άνίαν καλούμενον ποταμόν 
λιμνάξειν τα πρό τής πόλεως^ καταδύεο%αι ί ' εΙς τινας 25 
ή%^μούς ους καλεϊο^αι ζέρεΰ'ρα' τούτων ί' έμφρα^ 
χ%•έντων εβ^' οτε ύπερχείαΰ'αι τό ύδωρ εΙς τα πεδία, 
πάλιν δ' άναατομουμένων αίρουν έκ τών πεδίων εκ-- 
πεοόν εΙς τόν Αάδωνα καΐ τόν ^Αλφειον έμβάλλειν^ 
ώ0τε χαΐ τής ^Ολυμπίας κλυύ&ήναί ποτέ την περί τό 30 
ιερόν γήν, την ίέ λίμνην συύταλήναι ' τόν^Ερααΐνον 
δΐ παρά Στυμφάλου ρέοντα ύποδύντα υπό τό ορός εν 



— Η — 551, 

τ^Ι ^^ίργεία πάλιν άναφανηναΐ' διό δη χαΐ Ιφικράτη 
πολίορχονντα τον Στνμφαλον καΐ μηδίν περαένοντα 
έπίχείρήααι την κατάδνύιν αποφρά^αι σπόγγους λο- 
ριόάμενον πολλούς ^ παύσαύ^^αί δε δίοόημίας γενομέ- 

6 νης, περί Φενεον δ^ ίϋτι καΐ το καλού μενον Στνγος 
νδωρ, λιβάδων όλε^ρίον ΰδατο^ νομιζόμενον ιερόν, 
τοΰαντα κάΙ περΙΆρκαδίας είρήα^ω. 

Πολυβίου δ' είρηκότος το άπο Μαλεών έπΙ τάς 5 
άρκτους μέχρι τοϋ'Ίύτρου δίΜβτημα περί μύριους στα- 

10 δίους , εύ^ύνει τρϋτο 6 ^Αρτεμίδωρος ουκ άτόπως , έπΙ 
μ^ν ΑΙγιον ;|^&Αώ)ΐ;^ και [τετρακο0\ίους είναι λέγων έκ 
Μαλεών οδόν , έν^ένδε εις [Κιρρα% πλουν] διακοσίων, 
έν&ένδε δια Ηράκλειας [εις Θαυμακούς] πεντακοσίων 
οδόν^ είτα εΙςΑάριϋαν [και τον Πηνειον] τριακοσίων 

15 τετταράκοντα^ είτα δια [των Τεμπών έπΙ τάς Ι1η]νειού 
έκβολάς διακοΰίων τετταράκον[τα^ είτα εΙς την Θεααα}- 
λονίκειαν εξακοσίων έξηκοντα^ έντεϋ[%'εν έπ^'Ίβτρον 
δι Είδομ]ένης καΐΣτόβων καΐΑαρδανίων τριαχι[λίους 
καΐ διακο6ίο]υς, κατ^ εκείνον δη συμβαίνει το έκ [του 

^*Ίότρου έπΙ τάς Μαλ]έας έζακισχιλίων πεντακοσίων, 
αίτιον δε τούτου το μη την σύντομον καταμετρείν^ 
άλλα τηντυχοϋσαν ην έπορεύ%'η τών στρατηγών τ^^. 

Ουκ άτοπον δ' ίσως και τους οίκιστάς προσ^εΐναι 
τών την Πελοποννησον οίκούντων^ ους εΙπεν'Εψορος^ 

25 '^^ούς μετά την Ηρακλείδων κάϋ-οδον * Κορίνθου μεν 
Άλητην^ 2?ιχι;ώι/ο^ δέ Φάλκην^ Αχαΐας δΐ Τισαμενόν^ 
'Ήλιδος δ' "Οξνλοι/, Μεσσήνης δί Κρεσψόντην^ Λακε- 
δαίμονος ί' ΕύρυσΌ'ένη καΐ Προκλή^ "Αργούς δε Τη- 
μενον κ[αΙ Κισσόν^ τώνδΐ] περί την Άκτην Άγραΐον 

ΖΟχαΙ Αηιφόντην, 



ϋφζβό ϋγ ν^οοζξΐ^ 



652 -- Θ — 

— Θ — 

' 1 Πδριωδ£υκ00ί δΐ την Πδλοπόννηβον , ^ν ^(^(ιίτι^ν 

Ιφαμεν καΐ έλαχίότην των Ουντι^ει^οον την Ελλάδα 
χερρονήοων , εφεξής αν εξη τάς ύννεχείς έπΒλ%•εΐν, ην 5 
ίέ δευτέρα μ^ν ή προ0τι%•εΐβα ττ} Πελοποννήόφ την 
Μεγαρίδα^ ωβτε τον Κρομμυώνα Μεγαρέων είναν καΐ 
μη Κορινθίων τρίτη δ^ η Λρος ταύτη προύλαμβά- 
νουύα την^Αττικην καΐ την Βοιωτίαν και της Φωκίδος 
τι μέρος καΐ τών'Επικνημιδίων Αοκρών. περί τούτων ϊο 
ονν [λεκτεον]. φηβΐ δ' Ενδοξος^ ευ τις νοηαειεν αχό 
των Κεραυνίων ορών ίπΐ Σούνιον το της ^Αττικής 
άκρον έπΙ τα ηρος εω μέρη τεταμένην εν%•εΙαν^ έν δε- 
ξιά μίν αηολείφειν την Πελοηόννηύον ολην ηρός νό- 
τον , έν άριβτερα δΐ καΐ χρος την αρκτον την άπο των ΐδ 
Κεραυνίων ορών βυνεχή παραλίαν μέχρι τοϋΚριβαίου 
κόλπου καΐ της Μεγαρίδος καΐ ουμηάοης της ^Αττικής ' 
νομίζει ί ' 0ί5ί ' αν κ[οιλαίνεβ%•αι οϋτως\ την ηόνα την 
άπο Σουνίου μέχρι [του 'Ιαϋ^μοϋ ωβτε μεγάλην] έχειν 
έπιβτροφην^ εΐ μη προβήν τη [ηόνι ταύτη καΐ] τα βυν- 20 
εχη τω Ίαϋ•μώ χωρία τα [ποιοϋντα τον κόλπον τον] 
Έρμιονικον καΐ την ^Ακτην ' ώς δ' αϋ[τως ούδ' αν την 
άπο τών Κεραυν]ίων έπΙ τον Κοριν%•ιακ6ν κόλπον 
έχειν τινά το0αύ[την έπΐ6τρο]φην ωβτε κοιλαίνεβ%•αι 
κολποειδώς καθ' αύ[τήν^ ει μη το] Ήον καΐ το !^ν-25 
τίρριον βυναγόμενα εις βτενον [έποίει την] Ιμφαβιν 
ταύτην • ομοίως δε καΐ τα περι[έχοντα] τον μυχόν^ εΙς 
α καταληγειν βυμβαίνει την [ταύτη] %•άλατταν. 
2 Ούτω δ* είρηκότος Εύδόξου^ μα^ματικοϋ άν- 

Ο.Β9ΐδρός καΐ βχημάτων έμπειρου καΐ κλιμάτων καΐ τους 30 
τόπους τούτους είδότος^ δει νοεΐν τηνδε την πλευράν 
της ^Αττικής βύν τη Μεγαρίδι την από Σουνίου μέχρι 



— Θ ^ 553 

'Ιά^μον κοίλην μίν «Αλ' έχΐ μικρόν, ενταν^α δ' έύτΐ 
κατά μέόην πον την λδχ^εΐσαν γραμμην 6 Πείραίενς 
το των *Αϋ'ηνών έηίνειον. διέχει γαρ τον μεν Σχοΐτ- 
νονντος του κατά τον ^Ια^μον ηερί τριακοοίονζ πεντη•- 
ξ^ κοντά αταδίονς^ τον δΐ Σουνίου τριάκοντα καίτρια-- 
κοόίους * [τόο]ον πώς έβτι διάατημα καΐ το έπΙ Πηγάς 
άπο του ηεν[ραιώς\^ οόονηερ καΐ έπΙ Σχοινουντα* 
δέκα δ' όμως στα[δίοις] πλεονάξειν φααί. κάμψαντι δ^ 
το Σούνιον προς αρκτον μίν 6 πλους ^ έκκλίνων[δί] 

ΐοπρόςδύόιν, 

^Ακτή δ* έότίν [η Άττικη] άμφι^άλαττος ^ ατενη το δ 
πρώτον^ είτ' εΙς την με00γαιαν πλατύνεται^ μηνοειδή 
δ^ ούδεν ήττον έπιοτροφην λαμβάνει προς ^Λρωπον 
της Βοιωτίας το κυρτόν Ιχονόαν προς ^αλάττχι ' τούτο 

1δ δ* έύτΐ το δεύτερον πλευρόν εφον της ^Αττικής, το δϊ 
λοιπόν ηδη το προύάρκτιόν έότι πλευρον άπο της 
'ίίρωπίας έπΙ δύβιν παρατεΐνον μέχρι της Μεγαρίδος^ 
η ^Αττική ορεινή^ πολυώνυμος τις^ διείργουσα την 
Βοιωτιαν άπο τής'Αττικης- ώα^\ όπερ είπον έντοίς 

20 πρόό^εν^ Ιβ^μον γίνεο^αι την Βοιωτίαν άμφι^άλατ- 
τον ούύαν της τρίτης χερρονηόου της λεχ^είοης^ άπο- 
λαμβάνοντα εντός τα προς τη ΠελοποννηΟφ την τε 
Μεγαρίδα καΐ την ^Αττικήν. δια δ\ τοϋτο καΐ Άκτήν 
φααι λεχ^ναι το παλαιόν και Άκτικήν την νυν ^Αττίτ- 

25 κην παρονομαϋΟ'εΙύαν ^ ότι τοϊς όρε0ΐν υποπέπτωκε το 
πλεϊότον μέρος αυτής άλιτενίς καΐ ότενόν, μήκει δ' 
αξιολογώ κεχρημένον^ προπεπτωκός μέχρι Σουνίου, 
ταύτας ούν διέξιμεν άναλαΐβόντες πάλιν άπο της π;]«- 
ραλίας άφ' ηύπερ άπελίπομεν, 

30 Μετά δη Κρομμυώνα ύ;Τ6ρχ£(ΐηΓα^ της * ^Αττικής 4 
α[ Σκειρωνίδες πέτραι πάροδον ουκ άπολείπουααι προς 
%'αλάττι;ΐ* ύπερ αυτών δ* έύτίν η οδός η έπΙ Μεγάρων 



554 - θ — 

κάΙ της ^^ττικής από τον Ία^μον* οΰτω δΐ όφόδρα 
πληόίάξει ταΐς^πέτραις η οδός ώΰτε πολλαχοϋ χαΐ πα- 
ράκρημνός έοτν δια το υπερκενμενον δρος δνΰβατόν τε 
καΐ νψηλόν • ύνταν^α δ\ μν^ενεταν τα ηερί τον Σκεί- 
ρωνος καΐ τον Πιτνοκάμητον των λΐ]ζομένων την λε- δ 
χθ•εί0αν όρεινην^ ονς καϋ'εΐλε Θηβενς, από δε των 
άκρων τούτων καταιγίζοντα βκαιόν τον άργέΰτην ακείτ^ 
ρωνα προοηγορενκαύΐνΆ&ηναΙοι. μετά δί τάςΣκει- 
ρωνίδας πέτρας άκρα πρόκειται Μίνωα ποιονβα τον 
έν τ^ Νιϋαία λιμένα, η δε Νίύαια έπίνειόν έΰτιν των 10 
Μεγάρων δεκαοκτώ Οταδίονς της πόλεως διέχον , σκε- 
€,^92λε(ίιν εκατέρωθεν βνναπτόμενον προς αντήν* έκα- 
λείτο δΐ καΐ τοντο Μίνωα, 

5 Τό παλαών μεν ονν 'Ίωνες είχον την χωράν ταν- 
την οΐπερ καΐ την ^Αττικην^ ονπω των Μεγάρων έκτι- 16 
υμένων διόπερ ονδ' ο ποιητής μέμνηται των τόπων 
τούτων ιδίως ^ άλλ' Ά%Ύΐναίονς καλών τονς έν ττι Άτ- 
τικτι πάντας ανμπεριείληφε καΐ τούτονς τω κοινω ονό- 
ματι ^Α%^ηναιονς νομίζων^ ώς όταν φη έν τφ καταλό^ 
γω „οϊ ί' αρ* Ά^νας είχον^ ένκτίμενον πτολίεϋ'ρον'^ 20 
δέχεα%•αι δεΙ καΐ τονς ννν Μεγαρέας, ώς καΐ τούτονς 
μεταβχόντας της βτρατείας, ϋημεΐον δέ' η γάρ^ Αττική 
τό παλαιόν ^Ιωνία καΙ^ΐάς έκαλεΐτο^ καΐ ο ποιητής όταν 
ψν ^^Ινθα δ^ ΒοιαηοΙ καΐ 'Ιάονες^' τονς Άΰηναίονς 

6 λέγεί' ταύτης δ' ην μερίς καΐ ή Μεγαρές, καΐ δη καΐ2β 
των ορίων αμφισβητούντες πολλάκις οι τε Πελοπον- 
νήαιοι καΙ 'Ίωνες , έν οίς ην καΐ ή Κρομμνωνία , βννέ- 
βηοαν καΐ βτηλην Ιοτη&αν έπΙ τον βννομολογηθέντος 
τόπον περί αντόν τον Ί0ϋ•μόν, έπιγραφήν ίχονύαν 
έπΙ μ^ν τον προς τήν Πελοπόννηόον μέρονς ,,τέίό' έ0τ1 50 
^^Πελοπόννηϋος ονκ Ίωνία^^' έπΙ δ^ τον προς Μέγαρα 
„ταί' ονχΐ Πελοπόννηόος αλλ* Υων^α." οΓ τε δή τήν 



— θ - 555^ 

^Ατ^ϋα 0νγγράψαντΒς Λολλά διαφωνούντες τοντό γδ 
ομολογοναιν οι γε λόγου αξωι , δωτι των Πανδίονί- 
δών τεττάρων όντων ^ ΑΙγέως χ ε χαΐ Ανκον καΐ Πάλ- 
λαντος καΐ τετάρτου Νίύον^ χαΐ της ^Αττικής είςτέτ- 
5 τάρα μέρη διαιρε^εέβης^ ο Νΐβος την Μεγαριδα λά- 
χοί καΐ κτίβαι την Ν{<5αιαν. Φιλόχορος μϊν ονν άπο 
'Ιό^μον μέχρι τοϋΠυ%•ίον διηκει,ν αύτοϋ φηβι, την αρ- 
χήν 5 "Ανδρών δϊ μέχρι ^Ελενύϊνος και τον Θριαϋίον 
πεδίον, την δ' εΙς τέτταρα μέρη διανομήν άλλων αλ- 

ΙΟλως είρηκότων αρκεϊ ταντα πάρα Σοφοκλέους λαβείν 
φηΰΐ δ' 6 ΑΙγενς οτ6 6 πατήρ ωριύεν έμοί μίν ά^πελ- 
^εί:]ν εΙς άκτάς τήβδε γης πρεσβεία νείμας ' [εΙτ]α Αν- 
κω „τόι/ άντίπλενρον κηπον Εύβοιας νέμει, Νέ(5ω δε 
„τι)ι/ ο μανλον εξαιρεί χϋ•όνα Σκειρωνος άκτης, της δε 

1δ ^'ίγής το προς νότον 6 σκληρός οντος καΐ γίγαντας εκ- 
^,τρέφων εϊληχεΠάλλας^' οτι μεν ονν η ΜεγαρΙς της 
' Αττικής μέρος ην , τοιίτοι^ χρώνται τεκμηρίοις. 

Μετά δ^ την των ^Ηρακλείδων κά^οδον καΐ τον η 
της χωράς μεριύμόν νπ^ αντών καΐ των σνγκατελϋ^όν- 

20 των αντοΐς Αωριέων έκπεαεΐν της οικείας ύννέβη ?Γθλ-ο.393 
λονς εΙς την '^τηκτ^'ι/, ων ην καΐ 6 της Μεσσήνης βασι- 
λεύς Μέλαν%Ός • οντος δϊ και των Ά^ναίων έβασί- 
λενσεν έκόντων, νικησας έκ μονομαχίας τόν των Βοι- 
ωτών βασιλέα ^άν%•ον, εύανδρονσης δ^ της ^Αττικής 

Ίόδιά τους φνγάδας φοβη^έντες οί'Ηρακλεΐδαι, παρο- 
ξννόντων αυτούς μάλιστα των έν Κορίν^ω καΐ των έν 
Μεσσήνη, των μεν δια τήν γειτνίασιν, των δε οτι Κό- 
δρος τής'Αττικής έβασίλενε τότε 6 τον ΜελάνϋΌν παις, 
έστράτενσαν έπΙ τήν Άττικήν • ήττη^έντες δ^ μάχη της 

30 ^^ν άλλης έξέστησαν γης, τήν Μεγαρικήν δε κατέσχον 
καΐ τήν τε πόλιν έκτισαν τα Μέγαρα καΐ τούς άν%•ρώ- 
πονς Αωριέας άντί Ιώνων εποίησαν • ήφάνισαν δϊ καϊ 



556 — Θ — 

την ατήλην την ορίζονααν τους τε^Ίωνας κάί τσν$ Λ*- 
λοΛοννηαέους. 

8 Πολλαΐς δΐ κέχρηται μεταβολαΐξ η των Μεγαρέων 
ηόλΐζ^ ανμμένεί δ' δμως μέχρι νυν. ίαχε δε ποτέ καΐ 
φιλοσόφων διατριβάς των προύαγορενΟ^έντων Μέγα- 5 
ρικών^ Ενκλείδην διαδεζαμενων άνδρα Σωκρατικόν^ 
Μεγαρέα το γένος ' κα^άπερ καΐ Φαίδωνα μ^ν τον 
Ήλεΐον οί ΉλείακοΙ δίεδέξαντο , καΐ τούτον Σωκρατι- 
κόν^ ων ην καΐ Ώνρρων^ Μενέδημον δϊ τον Έρετρίέα 
οί Έρετρικοί, ίότι ί' η χωρά των Μεγαρέων παράλν- 10 
προς κα^άπερ καΐ η ^Αττι,κη^ καΐ το πλέον αυτής επέχει 
τα καλούμενα "Ονεια ορη , φάχις τις μηκυρομένη μίν 
άπο των Σκειρωνίδων πετρών έπΙ την Βοιωτίαν καΐ 
τον Κιϋ•αιρώνα ^ διείργονβα δε την κατά Νίβαιαν ^ά- 
λατταν από της κατ[ά τάς Παγάς] ^Αλκνονίδος προο- 15 
αγορενομένης. 

9 Πρόκειται δ' άπο ΝιΟαιας πλέοντι εΙς την Άττι- 
κην πέντε νηόία, είτα ΣαλαμΙς έβδομηκοντά που ότα- 
δίων ονΰα το μήκος ^ οίί' όγδοήκοντά φασιν Ιχει δ' 
ομώννμον πόλιν την μίν άρχαίαν Ιρημον προς Αίγι- 20 
ναν τετραμμένην καΙ προς νότον (καϋ'άπερ καΐ Αίαχύ- 
λος είρηκεν ^^Αϋγινα ί' αντη προς νότον κείται ίτνοάδ"), 
την δΐ νυν έν κόλπω κειμένην έπΙ χερρονηύοειδοϋς 
τόπου βυνάπτοντος προς την Άττικην. έκαλείτο ί' 
έτέροις ονόμαύι το παλαιόν και γαρ Σκιράς καΐ Κύ-2ό 
χρεία από τίνων ηρώων ^ άφ' ου μΙν'Α^νά τε λέγεται 
Σκιράς καΐ τόπος Σκίρα έν τχι Άττικη καΐ έπΙ Σκιρψ' 
ιεροποιία τις καΐ 6 μην 6 Σκιροφοριών^ άφ' ον δϊ καΐ 
Κυχρείδης οφις^ ον φηόιν^Ηβίοδος τραφέντα υπό Κν- 
χρέως έξελαϋ^ναι υπό Εύρυλόχον λυμαινόμενον την^ 
νήαον^ ύποδέξαα^αι δε αυτόν την Αήμητρα είςΈλευ- 

0,^9¥ίίνα καΐ γενέβ^αι ταύτης άμφίπολον. ώνομάο^ δϊ 



— Θ - 557 

χαΐ Πίτνονόόα άπο τοϋ φυτού * επιφανής δ^ η νη<ίος 
υπήρξε δια τε τους ΑΙακίδας έπάρξανχας αυτής ^ χαΐ 
μάλίότα δι Αϋαντα τον Τελαμώνιον^ χαΐ δια το περί 
την νή0ον ταύτην χαταναυμαχη^ναι^έρξην υπό των 
β^Ελλήνων καΐ φυγείν εις την οίκείαν, όυναπελαυααν δ^ 
καΐ ΑΙγινήται τής ηερί τον αγώνα τούτον δόξης ^ γεί- 
τονες τε δντες καΐ ναυτικόν άξιόλογον Λαρα6%όμενοι. 
Βώκαρος δ' έότίν έν Σαλαμΐνι ποταμός^ 6 νυν Βωκα- 
λία καλούμενος. 

10 ΚαΙ νύν μεν έχουΰιν ^Α%^ηναϊοι την νήαον^ το δϊ 10 
παλαιόν προς Μεγαρέας ύπήρξεν αύτοΐς Ιρις περί αυ- 
τής- και φαδιν οΐ μϊν Πειύίβτρατον οί ί^ Σόλωνα 
παρεγγράψαντα έν τω νεών καταλόγω μετά το Ιπος 
τούτο ^^Α(ας δ' ίκ Σαλαμίνος αγεν δυοκαίδεκα νήας^' 

15 εξής τούτο ^^ϋτήύε ί* αγων^ ΐν ^ Αθηναίων ΐοταντο φα- 
^^λαγγες^^^ μάρτυρι χρήϋαό^αι τψ ποιψή τού την νήαον 
έξ άρχής^Α^ναίων ύπάρξαι, ου παραδέχονται δ^ τού^ 
οΐ κριτικοί δια το πολλά των έπων άντιμαρτυρείν αύ- 
τοΙς. δια τί γάρ ναυλοχών έσχατος φαίνεται 6 ΑΙας^ ου 

20 μετ ^ Αθηναίων αλλά μετά των υπό Πρωτεβιλάω Θετ- 
ταλών ; „ίνθ' Ιοαν Αϋαντός τε νέες καΐ Πρωτεϋιλάου'^ 
καΐ έν τή έπιπωλήύει 6 Αγαμέμνων ,,ίυρ' υίόν Πετεώο 
^^Μενε6%ήα πλή[ξιππον έ6τα\6τ\ άμφΐ ί' ^ΑΌτιναΐοι^ 
^φήότωρες αυτής, αύτάρ 6 πλησίον έ&τήκει πολύμη^ 

2ό^^τιςΌδυ0αεύς^ πάρ δΐ Κεφαλλήνων άμφΐ βτίχες}^ 
έπΙ δΐ τόν Απαντα καϊ τους Σαλαμινίους πάλιν ,,^λθθ 
„ί' έπ' Αίάντε0<ίι^'' καΐ παρ' αυτούς ^^Ιδομενεύς δ^ 
^^έτέρω^εν ,'' ου Μενεύ^εύς, οί μίν δη ^Α%•ηναΐοι τοι- 
αύτην τινά ύκήψαβ^αι μαρτυρίαν ίταρ' Όμηρου δο- 

^κούοιν^ οί δϊ Μεγαρείς άντιπαρωδήααι όντως ^^ΑΙας 
„(?' έκ Σαλαμίνος αγεν νέας^ έκ τε Πολίχνης^ Ικ τ' 
^^ΑΙγειρούββης Νιύαίης τε Τριπόδων τβ." α έϋτι χωρία 

8ΤΒΑΒ0 Π. 11 



558 — Θ — 

Μεγαριχά^ ων οί Τρίποδες Τριποδίύκίον λέγονται^ 
κα^^ ο η νυν αγορά των Μεγάρων κείται. 

11 Τιν^ς ί ' άπο τοϋ την Ιέρειαν της Πολιάδος Άϋ'η- 
€,^%νας χλωρον τυρον τον μ^ν έπιχωρίον μη απτεβ^αι^ 

Ιενικον δε μόνον προόφερεό^αι^ χρήό^αι δε καΐ τω 5 
ΣαλαμινΙφ^ ξένην φαοί της ^Αττικής την 'ΣαλαμΖνα 
ουκ εν * καΐ γαρ τον άπο των άλλων νηύων των όμοΛο- 
γονμένωςτχι^Αττικ'^ ηρούχώρων προσφέρεται^ ^ενικον 
πάντα τον διαπόντιον νοηοάντων των άρξάντων τον 
Ι&ονς τούτον, Ιοικε δη το παλαών η νννΣαλαμΙς χα^' 10 
αντην τάττε6%'αι^ τα δΐ Μέγαρα της ^Αττικής νπάρξαι 
μέρος, έν δε τχΐ παραλία τ^η κατά Σαλαμίνα κεία^αι 
όνμβαίνει τά όρια της τε Μεγαρικης και της ^Ατ^ίδος, 
ορη δύο α καλονβι Κέρατα. 

12 Είτ ΈλενόΙς πόλις^ έν ζ το της Αημητρος Ιερον 15 
της*Ελεναιν£ας και 6 μνοτικος όηκός , ονκατεβκενα- 
αεν Ικτίνος ο;ι;Λοι/ ^εάτρον δδ^αα^αι δννάμενον^ ος 
καΐ τον παρ^ενώνα έποίηοε τον έν άκροπόλει τ^ ^Α^η^ 
1/α, Περικλέονς έπιοτατονντος των έργων ένδίτοίς 
δι^μού^ καταριθμείται η πόλις. 20 

13 Είτα το Θριάόιον πεδίον κώ ομώννμος αιγιαλός 
καΐ δήμος - εϊ^' η άκρα ή Αμφιάλη κάΙ το νπερκείμε- 
νον λατόμιον καΐ 6 εις Σαλαμίνα πορθμός οόον ^^- 
ότάδιος^ ον διαχοϋν έπειράτο ^ρξης^ έφ^ δ^ η ναυ- 
μαχία γενομένη καΐ φνγη των Περόών. ένταν&α 4^25 
καΐ αίΦαρμακονββαι^ δύο νηοία ων έν τφ μείζονι Κίρ- 
κης τάφος δείκννται. 

14 'Τπ^ρ δ^ της ακτής ταύτης ορός έότίν ο καλείται 
Κορνδαλλός^ καΐ 6 δήμος οί Κορνδαλλεΐς' εΐ&' οΦώ- 
ρων λιμήνκαΐή Ψνττάλεια^ νηόίον έρημον πετρώδες ^ 
ο τίνες είπον λήμην τον Πειραιώς* πληβίον δΐ καϊ ή 
Αταλάντη ομώννμος τ^ περί Ενβοιαν και Αοκρούς^ 



ϋφζβό ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



— Θ— 559 

καΐ άλλο νηόίον δμοιον τ§ ΨντταλΒία χαΐ τοντο ' βΡ^' 
ό Πείτρΰα^νς καΐ αντος έν τοις δήμοΐζ ταττόμ$νος καΐ 
η Μοννυχι^α. 

Αόφοζ δ* έοτίν η Μονννχία χβρρονηόιάζων χαΐ 15 
5 κοϋλος χοΛ υπόνομος πολν μέρος φύαει τδ χαΐ επίτηδες 
ω<Ττ' οίχήόεις δεχεο^αί^ ατομίφ δ^ μιχρφ την είοοδον 
έχων . νποπίπτονβί.δ^ αντω λιμένες τρεις, το μεν ουν 
παλαών έτετείχιβτο χαΐ βυνφχιατο η Μονννχία πάρα- 
ηληύίως ωόπερ η τών' Ροδίων πόλις^ προ6ενληφνΙα τω 

ΙΟπεριβόλω τον τε Πειραιά χαΐ τονς λιμένας πλήρεις 
νεωρίων^ έν οϊς χαΐ η αττλο^'κι^ Φίλωνος έργον * αξιόν 
τε ην ναν<5τα%•μον ταΐς τετραχοαίαις νανβίν ^ ων ουκ 
έλάττονς έβτελλον * Αθηναίοι, τω δΐ τείχει τοντφ.βννη- 
πτε τα κα%ειλκν<5μένα έκ τον αΰτεοςόκέλη ' ταντα ί' 

15 ^^ μακρά τείχη τετταράκοντα ΰταδίων το μήκος ^ (ίνν- 
άπτοντα το αύτν τω Πειραιεΐ, οΐ δΐ πολλοί πόλεμοι το 
τείχος χατήρειψαν καΐ το της Μονννχίας ίρνμα^ τόν τε 
Πειραιά αννέατειλαν εις ολίγην χατοικίαν την περι^Μ^% 
τονς λιμένας και τό ίερόν τον ^ιος τον ύαηήρος ' τον 

20 ί« ίερον τα μ^ν ύτοΐδια έχει πίνακας ^ανμαδτονς^ έργα 
των επιφανών τεχνιτών ^ τό ί' νπαι^ρον ανδριάντας, 
κατέόπαύται δΐ καΐ τα μακρά τείχη, Λακεδαιμονίων 
μ^ν κα%•ελόντων πρότερον'Ρωμαίων ί ' νύτερον , ηνίκα 
Σνλλας έκ πολιορκίας εΐλε και τόνΠεΙ^αιά και τό αστν. 

25 Τό δ' αβτν αντό πέτρα έότίν έν πεδίφ περιοικον- ΐβ 

μένη κνκλφ • έπΙ δ\ τγ} πέτρα τό της Άϋηνάς Ιερόν δ 
τε αρχαίος νεώς ό της Πολιάδος έν φ 6 αόβεοτος λν- 
χνος^ καΐ ό παρθένων ον έποίηύεν Ικτίνος^ έν φ τό 
τον Φειδίον έργον έλεφάντινον ή ^Α^ηνά. αλλά γάρ 

^είς πλή%Ός εμπίπτων τών περί της πόλεως ταύτης 
νμνονμένων τε καΐ διαβοωμένων όκνώ πλεονάζειν^ μη 
ονμβη της προ^έύεως έκπεοεΐν την γραφήν, έπειαι 



560 — θ — 

γαρ ο φηΰιν Ήγη0ί(χς ,,ορώ την άκρόπολιν καΐ το Λε- 
^^ρίττής τριαίνης έκεΐ^ι αημεΐον^ ορώ την Έλενβΐνα^ χαΐ 
„τώι/ ιερών γέγονα μνοτης' εκείνο Αεωκόριον^ τούτο 
^^®η0εΐον' ον δνναμαι δηλώΰαί «α-θ•* ?ι/ εκαΰτον η 

^^γάρ Αττική ΰ'εών αντοΐζ καταλαβόντων καϊ 5 

,,τίον προγόνων ηρώων '' ούτος μεν ουν ενός 

έμνήο^η των εν άκροηόλει Οημειων ^ Πολέμων δ' 6 πε- 
ριηγητής τέτταρα βιβλία βννέγραφε περί των άνα%^- 
μάτων των έν άκροπόλει ' το δ' άναλο^ον συμβαίνει 
και έπΙ τών άλλων της πόλεως μερών και της χώρας' 10 
Έλεναΐνά τε ειπών ενα τών εκατόν εβδομήκοντα δή- 
μων προς δ^ καΐ τεττάρων^ ως φαβιν^ ονδένα τών 
άλλων- ώ νόμακεν, 
17 "Εχονοι δε καν ει μη πάντες ο? γε πολλοί μν^οποι- 
ίας βνχνάς καϊ Ιοτοριας • κα%•άπερ^Αφιδνα μϊν τήν της 1δ 
^Ελένης αρπαγήν υπό Θηΰεως και τήν υπό τών ^ίίιοϋ- 
κούρων έκπόρ^οιν αυτής καϊ άνακομιδήν της αδελ- 
φής , Μαρα^ών δε τον Περόικόν αγώνα , 'Ραμνονς δε 
το τής Νεμέοεως ξόανον , δ τίνες μεν ^ιοδότου φαΰΐν 
Ιργον τινίς δ% ^ΑγορακρΙτον τον Πάριου ^ και μεγέ^ει 20 
καΐ κάλλει αφόδρα κατωρ^ωμένον καϊ ένάμιλλον τοις 
Φειδίου Ιργοις. οντω ί^ καΐ Αεκέλεια μ\ν το όρμητή- 
ριον τών Πελοποννηβίων κατά τον Αεκελεικόν πόλε- 
μον 5 Φυλή δϊ οϋ^εν επήγαγε τον δήμον Θρααύβουλος 
εις Πειραιά κάκεΐϋ^εν εις αύτυ, ούτω δϊ και έπ^ άλλων 25 
πλειόνων εατιν ιότορείν πολλά * καΐ ετι το Αεωκόριον 
καΐτό Θη[0εΐον μύ%•ο']νς ίχει^ κάί το Ανκειον καΐ το 

'Ολυμπικόν ό το Όλύμπιον^ όπερ ημιτελές 

κατέλιπε τελευτών 6 άναϋ^είς βααιλεύς ' ομοίως δΐ και ή 
Ακαδημία καϊ οι κήποι τών φιλοόόφων καϊ το ^ίίιδεΐον^ 
και ή ποικίλη ότοά και τα ιερά τά έν τ^ πό[λει πλείονα] 
έχοντα τεχνιτών έργα. 



— θ — 561 

Πολύ ί' αν πλείων €ίη λόγος ^ ει τους άρχηγέτας^'^^'^ 
του κτνΰματος ^ξΰταξού ης άρξάμενος άηο Κεκροηος ' 
ονδε γαρ ομοίως λέγονΰΐν ατζαντες, τοντο δε χαΐ από 
των ονομάτων δήλον '^Ιχτην μεν γάρ άηο ^Ακταίω-• 
δ νος φαβίν^ ^ Ατθίδα δε καΙ Άττικην από Άτϋ^ίδος της 
Κραναού^ αφ' ονκαίΚραναοΙοΙίνοικοι^ Μοψοπίαν 
. ί£ άπό Μοφόπον^ Ύωνίαν δΐ από 'Ίωνος τον ^ν%•ον^ 
Πούειδωνίαν δ% καΓΑϋ^ήνας άπό των επωνύμων %'εών, 
εϊρτ^ται ί' οτ^ κάνταν%α φαίνεται τό των Πελαϋγών 

10 Ι^νος έπίδημήόαν^ καΐ διότι υπό των ^Αττικών Πελαρ- 
γοί προ^τιγορεύ^ΐί^ΰαν δια την πλάνην. 

''Ό6ω δΐ πλέον ίύτΐ τό φιλότιμον περί τα ίνδοξα 19 
και πλείους οί λαληόαντές τι περί αυτόν , τοόφδε μεί- 
ζων 6 Ιλεγχος^ έάν μη κρατί} τις της Ιότορίας- οίον έν τ§ 

15 βυναγωγτ^ των ποταμών 6 Καλλίμαχος γελάν φηβιν^ 
εϊ τις %'αρρεϊ γράφειν τάς των Άϋτιναίων παρθένους 
^^άφύόαεό^αι κα^αρόν γάνος^Ηριδανοΐο^'^ ου καΐτά 
βούκηματα «ατοίίχοιτ' αν. είύΐ μεν νυν αΐ πηγαΐ κα- 
θαρού καΐ ^οτ^μοι; ύδατος^ ως φαβιν^ έκτος των Αιο- 

20 χάρους καλουμένων πνλών πλησίον τονΑυκείου • Λρο- 
τερον δε καΐ κρήνη κατεύκεύαατό τις πληαίον πολ- 
λού καΐ καλοϋ ύδατος ' εΐ δε μη νύν^ τί αν εΐη^αν- 
μαβτόν , εΐ πάλαι πολύ καΐ κα^αρόν ην ωοτε καΐ πότι^ 
μον είναι ^ μετέβαλε δΐ ύβτερον \ έν μεν ουν τοις κα%'^ 

25 εκαβτα τοβοντοις ούοιν ουκ ενδέχεται διατρίβειν , ού 
μην ούδ^ Οιγ^ παρελ^εΐν ωΰτε μηδ^ έν κεφαλαίω μνη- 
β^ηναί τίνων. 

Τοβαϋτ ούν άπόχ^ προβ^εϊύιν οτ^ φηαΐ Φι- 20 
λοχορο^ πορ%•ουμένης της χώρας έκ %'αλάττης μεν υπό 

30 Καρών έκ γης δ% υπό Βοιωτών^ ους έκάλουν "Αονας^ 
Κέκροπα πρώτον εΙς δώδεκα πόλεις βυνοικίόαι τό πλή- 
θος ^ ων ονόματα Κεκροπία Τετράπολις^Επακρία Αε- 



562 — θ — 

χδλεια ^ΕλΒνύΙς "Αφιδνα (λέγονύι δϊ και πλη^νντικώς 
Άφίδνας) Θόρνχος Βραυρών Κύπρος Σφηττός Κηφι•- 

6ίά πάλίν ί* ύστερον εΙς μ£αν τΰόλιν ϋνναγα- 

γΒΪν λέγεται την νυν τάς δώδεκα θηΟεύς, έβαβιλεν- 
οντο μϊν [ονν οΐ '^ί^ναίοι] πρότερον, είτ εις δημοκρα- δ 
τίαν μετ έστησαν τυράννων ί' έηι9•εμένων αύτοΐς^ 
Πεισιστράτου καΐ των παίδων , ύστερον τε ολιγαρχίας 
γενομένης της τε των τετρακοσίων καΐ της των τριά- 
κοντα τυράννων^ ους επέστησαν Λακεδαιμόνιοι, τού- 
τους μίν διεκρούσαντο φαδίως^ έφύλαξαν δ^τηνδη^ιο 
0.^%μοκρατίαν μέχρι τής'Ρωμαίων επικρατείας, καί γαρ εΐ 
τι μικρόν ύπο των Μακεδόνικων βασιλέων παρελυπή-- 
^•ησαν ωσ^* υπάκουε ιν αυτών άναγκασϋ^ναι^ τόν γ ε 
6Αο<7%£ρΐ7 ί^νποι/ της πολιτείας τον αυτόν διετηρουν. 
ξνιοι δέ φασι καΐ βέλτιστα τότε αυτούς πολιτεύσασ^αι ΐ5 
δεκαετή χρόνον ον ηρχε Μακεδόναη^ Κάσανδρος, ού- 
τος γαρ ο άνηρ προς μίντοεαλλαδοκεΐτυραννικώτε- 
ρος γενέσθαι , προς ^Α&ηναίους δΐ ευγνωμόνησε λα- 
βών υπήκοον την πόλιν * ^επέστησε γαρ των πολιτών 
/Ιημήτριον τόν Φαληρέα των Θεοφράστου του φίλο- 20 
σόφου γνωρίμων^ ος ου μόνον ού κατέλυσε την δήμο- 
κρατίαν άλλα καί έπηνώρ^ωσε. δηλοΖ δ\ τά υπομνή- 
ματα α συνέγρα-φε ιηρΐ της πολιτείας ταύτης εκείνος. 
άλλ' ούτως 6 φθόνος Ισχυσε καΐ η προς ολίγους απέ- 
χθεια ώστε μετά την Κασάνδρου τελευτην ηναγκάσϋΐ] 2ά 
φυγείν εΙςΜγυπτον τάς ί' εικόνας αύτοϋ πλείους η 
τριακοσίας κατέσπασαν οΐ έπαναστάντες χαΐ κατεχώ- 
νευσαν^ ^ι/»ο( ι)^ καΐ προστιθέασιν οτι καΐ εΙς άμίδας, 
^Ρωμαίοι δ* ούν παραλαβόντες αυτούς δημοκρατουμέ- 
νους έφύλαΐ^αν την αύτονομίαν αύτοίς καΐ την έλευ- 30 
θερίαν. έπιπεσών δ* ο Μιθριδαχικός πόλεμος τυράν- 
νους αύτοίς κατέστησεν ους ο βασιλεύς έβούλετο * τόν 

ϋφζβό ύγ ^ΟΟθ[(^ 



- Θ — 563 

ί' 1<ί%ν6αντα μάλίϋχα τον ^Αρίβτιωνα χάΐ ταύτην βία- 
σάμενον την πόλιν έκ πολιορκίας ελών Σνλλας 6 των 
"Ρωμαίων ηγεμών έκόλαόε^ χ^ Λ πόΚει 0υγγνώμην 
ένεψε ' καΐ μέχρι νυν έν ελευθερία τέ έβτι καΐ χψΎΐ 

5 παρά χοΐζ 'Ρωμαίοις. 

Μετά δϊ τόι/ Πειραιά Φαληρεξζ δήμος έν τ^ έφε- 21 
ξής παραλία • ίΖθ' Άλιμον6ιοι Μξωνεΐς Άλαιεϊς οζ ΑΙ- 
ξβίϋνικοί ^Αναγνράόιοΐ' είτα Θοραιεΐς Ααμπτρεϊς ΑΙγν- 
λιεϊς Άναφλνατιοι Άξηνιεϋς* οντοι μϊν οΐ μέχρι της 

10 άκρας τον Σουνίου, μεταζν δϊ των λεχθέντων δήμων 
μακρά ακρα^ πρώτη μετά τους Αίξωνέας Ζω&τηρ^ ύτ 
άλλη μετά Θοραιέας *Α6τνπάλαια - ων της μ^ν πρόκει- 
ται νηόος Φάβρα της ί* ^Ελαιοϋΰόα • καΐ κατά τους Αϊ- 
ξωνέας ί' έατιν'Τδροϋαβα' περί δΙ^Ανάφλυβτόν έβτι 

15 καΐ το Πανεΐον καΐ το της Κωλιάδος Αφροδίτης Ιερόν, 
εις ον τόπον έκκνμαν^ήναι τά τελευταία τά έκ της περί 
Σαλαμίνα ναυμαχίας τηςΠερύΐκης ναυάγια φα6ι, περί 
ων καΐ τον ^Απόλλω προειπεϊν ,^Κωλιάδες δϊ γυναίκες 
^^ρετμοΐ0ΐ φρυ^ουύι,^' πρόκειται δ^ καΐ τούτων των 

20 τόπων Βέλβινα νηύός ου πολύ απ<ο^εν καΐ 6 Πατρό- 
κλου χάραΐ^ * έρημοι δ^ αΐ πλεΐϋται τοι^τωι/. 

Κάμφαντι δΐ την κατά το Σούνιον ακραν άξιόλο- 22 
γος δήμος Σούνιον, είτα 6^ο(>ιχο^, είτα Ποταμός δήμος 
οΰτο καλούμενος, έξ ου οΐ άνδρες Ποτάμιοι, είτα 7Ιρα-0.399 

25 6ΐά Στειριά Βραυρών , οπού το της Βραυρωνίας ^Αρ- 
τέμιδος Ιερόν , (ΑλανΑραψη\νίδες, οπού το της Ταυ- 
ροπόλου, Μυρρινονς Προβάλιν^ος Μαρα^ών , δπου 
Μιλτιάδης τάς μετά ^άτιος του Πέρόου δυνάμεις άρ- 
δην διέφ^ειρεν ου περιμείνας ύύτερ^οντας Αακεδαι- 

30 μονίους διά την πανόέληνον • ένταϋ^α μεμυϋ'εύκαοι 
καΐ τ^ν Μαρα^ώνιον ταϋρον ον άνείλε Θηϋεύς. μετά 
δε Μαραθώνα ΤρικόρυνβΌς, εΙτα'Ραμνοϋς, [οπού] το 



564 - Θ - 

της Νεμέαεως Ιερόν ^ είτα ΨαφΙς η των ^ίίρωπίων εν- 
τανϋ-α δε ηον χαί το ^Αμφιαράειόν εβτι τετίμημένον 
ποτέ μαντεϋον^ οπον φνγόντα τον ^Αμφιάρεων^ ως φηύί 
Σοφοκλής^ ^^έδεξατο φαγεΐαα Θηβαία χόννς αντοΐοιν 
^^οπλοις χαΐ τετρωρίοτω δίφρω,'' ^ίίρωπος δ^ εν άμφιΟ- 5 
βητηαίμω γεγένηται ^τοΛΛακ^^ ' ΐδρνται γαρ έν με^ορίω 
της τε ^Αττιχης καΙ της Βοιωτίας, πρόκειται δε της παρα- 
λίας ταύτης προ μεν τον Θορικού και τον Σουνίου νψ- 
όος'Ελένη τραχεία χαΐ Ιρημος^ παραμηκης ο0ον εξή- 
κοντα ύταδίων το μήκος ^ ης φαύι μεμνήο^αι τον Λοι- 10 
ητην έν οίς ^ Αλέξανδρος λέγει προς την Έλένην ,,ονί ' 
„οτ£ οε πρώτον Αακεδαίμονος έξ ερατεινής [έπλεον] 
^.αρπάξας έν ποντοπόροιύι νέεβοι^ νή(ίω δ' ένΚρα- 
„ι/α?^ έμίγην φιλότητι και εύνή," ταύτην γαρ λέγει 
Κρανάην την ννν'Ελένην από του έκεΖ γενέύ^αι τήνΐξ^ 
μί^ιν. μετά δε την Έλένην η Ενβοια πρόκειται τής 
εξής παραλίας^ ομοίως στενή καΐ μακρά και κατά μή- 
κος τ^ ήπείρω παραβεβλημένη κα^άπερ ή Ελένη. ε<5τι 
δ' από του Σουνίου προς το νότων τής Ευβοίας ακρον^ 
ο καλοϋβι Αευκήν άκτήν , όταδίων τριακοσίων πλους * 20 
αλλά περί Ευβοίας μί[ν λέξομεν ΰΰτερον] ^ τούςδ' έν 
τ^ μεδογαία δήμους τής Αττικής μακρόν εΙπεΐν διά το 
πλήθος. 
23 Των δ' όρων τά μίν έν ονόματι μάλιστα έστιν ο τε 

'Τμηττος καίΒριλησσός καίΑυκαβηττός^ έτιδϊΠάρ-^ 
νης καΐ Κορυδαλλός, μαρμάρου δ\ έστΙ τής τε'Τμητ- 
τίας καΐ τής Λεντελικής κάλλιστα μέταλλα πλησίον τής 
πόλεως ' 6 δ' 'Τμηττος και μέλι άριστον ποιεί, τά δ* 
άργυρεΐα τά έν τ^ Αττική κατ αρχάς μεν ην αξιόλογα, 
νυνί ί' εκλείπει- καΐ δη καΐ οΐ εργαζόμενοι^ τής με- 20 
ταλλείας ασθενώς υπακουούσης^ την πάλαιαν έκβο- 
λάδα καΐ σκωρίαν άναχωνεύοντες €ΐ!ρ((;χοι/ έτι έξ αυτής 



ϋφζβό ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



— θ — 565 

άχοκαϋ'αίρόμενον άργνριον^ των αρχαίων απείρως χα-- 
μινΒνόνχων» τον δε μέλιτοζ άρίοτον των πάντων ον- 
τοζ τον ^Αττικού πολύ βέλτιύτόν φα<ίί το έν τοις αρ-0.400 
γνρείοις^ ο χαί ακάπνιοτον χαλονοίν άπο τον τρόπον 
6 της όχεναοίας. 

Ποταμοί δ' εΐαΐν 6 μεν Κηφισαος έχ Τρινεμεων 24 
τάς αρχάς ίχων φέων δε δια τοϋ πεδίου^ έφ' ον χαί η 
γέφυρα χαί οΐ γεφνριαμοί^ δια δ^ των όχελών των από 
τον αότεος εις τον Πειραιά καθηκόντων έκδίδωόιν εΙς 

ΙΟτόΦαληρικόν^ χειμαρρώδης το πλέον , θέρονςδ^μει- 
ονται τελέως, έύτι δ^ τοιούτος μάλλον ό Ιλιόσός, έχ 
θατέρον μέρους τον αύτεος φέων εις την αντην πάρα- 
λίαν έχ των νπϊρ της "Αγρας καΐ τον Ανχείον μερών 
χαΐ της πηγής ην νμνηχεν έν Φαίδρφ Πλάτων, περί 

16 μ^ν της ^Αττικής ταύτα. 

Έξης δ^ έατίν ή Βοιωτία^ περί ης λέγοντα χαΐ περί 2 
των ύννεχών έϋι/ών άνάμνηβιν ποιηύαοθαι χρή τοϋ 
οαφονς χάριν ων είπομεν πρότερον. (έλέγομ]εν δε 
την άπο Σοννίον παραλίαν μέχρι ®ετταλο[νικείας] έπΙ 

^τάς αρκτονς τετάαθαι^ μικρόν έκχλίνον6αν [προς δν- 
ϋινκαΐ] Ιχονύαν την θάλατταν πρόςεω^ τα ί' νπερ- 
[κείμενα μέρ]η προς δνύιν ως αν ταινίας τινάς ^^α της 
[πάαης χίόρας] τεταμένας παραλλήλονς' ων πρώτη 
έότϊν [η Άττικη όνν τ^] Μεγαρίδι ως αν ταινία τις^ τό 

26 μ^ν ε(οθι[νόν πλενρόν £χον]βα την από Σοννίον μέ- 
χρι ^Λρωπον καΐ ίας^ τό ί' έόπέριον τον τε 

^Ιόθμόν καΐ την, [^Αλκυονίδα %άλ]ατταν την κατά Πα* 
γάς μέχρι των [τόπων της Βοιωτί]ας των περί Κρέον- 
όαν ' τά δ^ λοιπά [την από Σοννίον] μέχρι ^Ιοθμον πα- 

30 ρ€ίλίαν καΐ την ώς αν ς όρεινήν την διείρ- 

γονοαν από της [Βοιωτίας την Ά]ττικην. δεντέρα δ' 
έοτίν ή Βοιωτία από της εω έπΙ δύύιν τεταμένη ταινία 



566 - θ — 

τις άπο της κατ' Ενβοιαν ^αλάττης έπΙ ^άλατταν την 
κατά τον ΚρίβαΙον χόλπον, ίάομηχης πως τ^η *Αττιχίΐ 
η χαΐ έλάττων κατά μήκος ' άρετ"^ μέντοι της χώρας 
πάμπολν διαφέρει, 
2 "Εφορος δ^ χαΐ ταντί] κρείττω την Βοιωτίαν άΐίο- δ 
φαίνει των ομόρων έ^νών χαΐ δτι μόνη τρι^άλαττός 
^<Ττ( καΐ λιμένων εύηορεϊ πλειόνων^ έπΙ μίν τφΚρι- 
ύαίφ κόλπω χαΐ τω Κοριν^ιαχφ τά έχ τής'ΐταλίας χαΐ 
Σικελίας χαΐ Λιβύης δεχόμενη^ έπΙ δ\ των προς Ενβοιαν 
μερών εφ* έκάτερα τον Ενρίπον όχιξομενης της πάρα-- 10 
λίας τγι μ\ν έπΙ την Ανλίδα χαΐ την Ταναγριχην τ^ ί ' 
έπΙ τον Σαλγανέα χαΐ την Άν^δόνα^ τρ μ^ν είναι ανν- 
εχή την κατ* Αίγνπτον καΐ Κνπρον καΙ τάς νηόονς %•ά- 
λατταν ττϊ δϊ την κατά Μακεδόνας χαΐ την Προποντίδα 
χαΐ τον Έλληβποντον, προβτίϋτιβι δΐ οτι καΐ την Εν^ 15 
βοιαν τρόπον τινά μέρος αντής πεποίηκεν 6 Εύριπος 
οΰτω ατενός ων καΐ γεφνροί βννεξενγμένος προς αν- 
ΟΜΙτην διπλέ^ρφ. την μϊν ονν χώραν επαινεί διά ταντα^ 
καί φηύι προς ηγεμονίαν ενφνώς Ιχειν^ άγωγχΐ δϊ καΐ 
παιδεία μη χρηοαμένονς * έπεί μηδϊ τονς αεί προνατα- 20 
μένονς αντής^ εΙκαί[τί] ποτέ χατώρ%ω6αν^ έπΙ μικρόν 
τον χρόνον ονμμεΐναι^ κα^άπερ ^Επαμεινώνδας ίδειξε ' 
τελεντησαντος γαρ εκείνον την ηγεμονίαν άποβαλεϊν 
εν^νς τονς θηβαίονς γενύαμένονς άντής μόνον ' αί- 
τιον δΐ είναι το λόγων και ομιλίας της προς άνϋ'ρώ-^ 
πονς όλιγωρήόαι^ μόνης δ* έπιμεληϋψ^αι της κατά λο- 
λεμον αρετής. Ιδει δ^ προό^εΐναι διότι τούτο προς 
"Ελληνας μάλιότα χρηόιμόν ^στ^ν, έπεΙ προς γε τονς 
βαρβάρονς βία λόγον χρείττων έότί, καΐ "Ρωμαίοι δΐ 
το παλαιόν μίν άγριωτέροις έ^νεύι πολεμοϋντες ονδ^ν 30 
έδέοντο των τοιούτων παιδενμάτων^ αφ* ον ίί ηρ- 
ξαντο προς ημεροίτερα ί^νη καΐ φύλα την πράγμα- 



— θ - 567 

τείαν ^χειν, έηέ^εντο «αΐ ταντχι τ^ άγωγτ^ κάΙ χατεΰτψ- 
ααν ηάντων χνριοι. 

Ή β* ονν Βοιωτία ηρότβρον μ^ν ύπο βαρβάρων 3 
ωχ£ί^ο ^Αόνων και Τεμμίκων έχ τον Σοννιον ηεηλα^ 
5 νημένων χαΐ Αελεγων χαΐ 'Τάντων * είτα Φοίνικες 
ίαχον οί μετά Κάδμου^ ος την τε Καδμείαν έτείχιόε 
καΐ την άρχην τοΤς έκγόνοις άπέλιηεν, εκείνον δ\ τάξ 
Θήβας τ^ Καδμεία ηρούέκτιβαν^ καΐ όυνεφυλαξαν την 
άρχ'^ν ηγούμενοι των ηΧείότων Βοιαηών εως της των 

ΙΟ^Επιγόνων ϋτρατείας. κατά δ\ τούτους ολίγον χρόνον 
εκλιπόντες τάς Θήβας ίηανηλ^ον πάλιν • ώς ί ' αντως 
νπο θρακών καΐ Πελαργών έκπεοόντες ίν Θετταλία 
όννεότήααντο την άρχην μετά Άρναίων έπΙ πολύν 
χρόνον^ οίύτε και Βοιωτούς κλη9ηναι πάντας. είτ 

15 άνεοτρεψαν εις την οίκείαν^ ηδη τον Αιολικού ότόλον 
παρεύκεναύμένου περί Αυλίδα της Βοιωτίας^ ον ίβτελ- 
λον εις την Άύίαν οΐ Όρέϋτον παίδες. προΰΟ'έντες δΐ 
τ^ Βοιωτία την Όρχομενίαν (ον γάρ ηοαν κοιν^ προ-- 
τερον^ ονδ^'^Ομηρος μετά Βοιαηών αυτούς κατέλεξεν 

2θάΛΛ' ίδία^ Μινύας προ0αγορεύύας) μετ^ εκείνων έζέ-- 
βαλον τους μίν Πελαβγούς είς'Α^νας^ άφ' ων έκλή^ 
^η μέρος τι της πόλεως Πελαόγικόν {ωκηϋαν δϊ υπό 
τφ ^Τμηττω)^ τους δί Θράκας έπΙ τον Παρναόΰόν. 
"Ταντες δε της Φωκίδος^Ταν πόλιν ωκισαν. 

25 ΦηύΙ δ* "Εφορος τους μ^ν Θράκας ποιησαμένους 4 
ύπονδάς προς τους Βοιωτούς επι^86^αι νύκτωρ ότρα-- 
τοπεδεύουόιν ολιγωρότερον ώς ειρήνης γεγοννίας' 
διακρουβαμένων [δ^] αυτούς αΐτιωμένων τε αμα δτι 
τάς όπονδάς παρέβαινον^ μη παραβήναι φάϋκειν εκεί- 

δΟνον^• αυν%'έ6^αιγάρ ημέρας, νύκτωρ ί' έπι^ε6^αιΌΜ2 
άφ ου δη κάΐτην παροιμίαν είρήόϋ-αι ^^Θρε^κία παρεύ- 
^^ρεϋις.^' τους δ% Πελαύγούς μένοντος Ηι του πολέμου 



568 — Θ — 

χρηΰζηρίαοομΒνονς άπελ^εΐ^ν^ άπ^λ^εΐν δΐ καΐ τους Βοι- 
ωτούς ' τον μίν ούν τοΙς ΠελαόγοΙς δοθέντα χρηβμορ 
εφη μη §χΒΐν δίηδΐν, τοΙς δε ΒοίοιηοΙς άνελείν την προ- 
φητιν άοεβήοαντας εν πράξενν • τους δε θεωρούς νπο- 
νοηόαντας χαριζομενην τοις Πελαύγοΐς την ^τροφ^τ^ι/ 5 
κατά το ύνγγενίς {έηειδη καΙ το Ιερον Πελαΰγιχόν εξ 
αρχής νπήρξεν) όντως άνελείν^ άρπάοαντας την αν^ρω- 
ηον εις πνράν έμβαλεΐν έν^νμη^έντας^ είτε κακονργη- 
οαβαν είτε μή^ Λρος αμφότερα όρ^ώς έχειν^ ει μ^ν πα-- 
ρεχρηατηρέααε ^ κολα6ϋ•είαης αυτής ^ ει δ' ούδ^ν έκα-ιο 
κονργηβε , το προοταχ^ίν αυτών πραξάντων. τους δΐ 
ηερί το [ερον το μεν άκριτους κτείνειν τους πράξαν- 
τας^ κα\ ταϋτ^ έν Ιερω ^ μήδοκιμάόαι^ κα^ιατάναιδ' 
εις κρίβιν^ καλείν δ' έπΙ τάς ίερείας, ταύτας δΐ είναι 
τάς προφήτιδας αϊ λοιποί τριών ούόών περιήόαν λε- 15 
γόντων Α' ως ούδαμοϋ νόμος εΐη δικάζειν γυναίκας^ 
προΰελέο^αι και άνδρας ί'αους ταξς γυναιξί τον αριθ- 
μόν* τους μίν ουν άνδρας άπογνώναι^ τάς δε γυναί- 
κας καταγνώναι^ ίύων δϊ τών ψήφων γενομένων τάς 
άπολυούϋας νικήβαι * έκ δϊ τούτων Βοιωτοίς μοι/ο^ς 20 
άνδρας προ%εοπίζειν έν ^ωδώντ^. τάς μέντοι ηροφη- 
τιδας έξηγουμενας το μαντεϊον είπεϊν^ δτι προότάττοι 
6 Ο'εος τοΙς Βοιαηοΐς τους παρ* αυτοΐς τρίποδας * αυλ•- 
λέγοντας είς^ωδώνην πέμπεινκατ έτος* καΐ δη καΐ 
^ΟΑ^Γι/ τοιητο * άεΐ γαρ τίνα τών άνακειμένων τριπόδων 25 
νύκτωρ κα^αιροϋντας καΐ κατακαλύπτοντας Ιματίοις 
ως αν λά^ρα τριποδηφορεϊν Βίς ^ωδώνην. 

Μετά δϊ ταύτα την ΑΙολικήν άποικίαν συνέπρα-- 
ξαν τοις περί Πεν&ίλον, πλείατους έξ εαυτών αυμπεμ•- 
ψαντες , ώατε καΐ Βοιωτική ν προααγορευ^ναι. ΰστε-- 30 



9. ρο8ΐ %€ηίον(^ήααϋαν : ττ^ρΐ τών γνναιηών των 9ι%€ίστών 



— β — 569 

ρον δε χξ^νοις πολλοίς 6 Περόιχος πόλεμος ηερί Πλα- 
τειάς γενόμενος διελυμήνατο την χώραν. είτ ανέλα- 
βαν 0φάς πάλιν έπΙ το6οντον ω6τε καΐ της τΰονΈλλή- 
νων αρχής άμφιαβητήΰαι Θηβαίους δνόΐ μάχαις κρα- 
5 τηόαντας Λακεδαιμονίους. ^Επαμεινώνδα δε πεΰόντος 
έν τ^ μάχί! ταύτης μεν της ελπίδος διεόφάληόαν^ νπϊρ 
δε τών'Ελλήνων όμως επολεμηόαν προς Φωκεας τους 
το [ερόν 6νλη0αντας το κοίΐ/όν. κακω^εντες δ' υπό τ£θ.403 
τούτου του πολέμου και των Μακεδόνων έπιΌ'εμένων 

10τοΐς"Ελληβιν^ ύπο των αυτών τούτων καΐ άπέβαλον 

. την πόλιν καταύκαφεϊύαν καΐ άνελαβον ανακτιβΟ^εΖ- 
0αν. έ^ εκείνου δ' ηδη πράττοντες ένδεέότερον άεΐ 
μέχρι εΙς ημάς ούδε κώμης αξιόλογου τύπον <Τωζοι;<Τ( * 
καΐ [α[\ αλλαι δΐ πόλεις ανά λόγον πλην Τανάγρας καΐ 

ϊβΘεόπιων αύται δ' ίκανώς <ίυμμένου6ΐ προς έκείνας 
κρινόμεναι. 

Έξης δε την περιήγηαιν της χώρας ^τοιι^γ^οι/ αρ- 6 
ξαμενους από της προς Εϋβοιαν παραλίας της όυνε- 
χους τ^ ^Αττική, άρχη δ^ ο ^ίίρωπός καΐ 6 ίερός λιμην 

20 ον καλοϋόι δελφίνων , κα%^ ον η παλαιά Ερέτρια έν 
τ^ Ενβοίΰί , ά^αττΛοιη/ §χουσα εξηκοντα αταδίων, μετά 
δε το ^ελφίνιον 6 ^ίίρωπός έν είκούι ύταδίοις' κατά δ^ 
τοϋτόν έότιν η νυν Ερέτρια^ άαχ^Αοι;^ ί' έπ^ αύτην 
βτάδιοι τετταράκοντα. 

25 Εϋτα ^άηλιον το Ιερόν τον ^Απόλλωνος έκ ^άήλου 7 
άφιδρυμένον^ Ταναγραίων πολίχνιον Αυλίδος διέχον 
βταδίονς τριάκοντα^ όπου μάχ^ λειφ^έντες ^Α^ναϊοι 
προτροπάδην έφυγον έν δ^ τη φυγή πεΰόντα «φ' ίπ- 
που Ξενοφώντα Ιδών κείμενον τον Γρύλλου Σωκρά•- 

^ της ο φιλόϋοφος ότρατεύων πεζός του ίππου γεγονό- 
τος εκποδών ανέλαβε τοις ώμοις αυτόν ^ καΐ Ιύωαεν έπΙ 
πολλούς οταδίους εως έπαύ^ατο η φυγή. 



570 - β - 

β Μτα λψήν μέγας ο ν καλοϋοι Βα^νν λιμένα ' «Γ^' 

η ΑνΛζ πετρώδες χωρίον χαΐ κώμη Ταναγραίων λι- 
μην δ* έ<5τΙ πεντήκοντα πλοίοις ^ ωοτ είκοςτονναν^ 
6τα%•μον των ^Ελλήνων έν τφ μεγάλφ ύπάρ^αι λιμένι. 
καί 6 Ενρνχος δ' έότΐ ηληΰίον 6 Χαλκίδος^ εΙς ον από 5 
2?ουι;ώ)ν ατάδωι * έβδομήκοντα ' ίατί ί' έπ* αντώ γέ- 
φυρα δίπλε^ρος^ ώς εΐρηκα- πύργος δ' εκατέρωϋ'εν 
έφέότηκεν 6 μίν έκ της Χαλκίδος 6 δ^ έκ της Βοιωτίας ' 
διωκοδόμηται δ' εις αυτούς όϋριγξ. περί δΐ της παλίρ- 
ροιας του Ευρίπου τοιούτον μόνον εΙπεΐν Ικανόν^ οτι 10 
επτάκις μεταβάλλειν φαύΐ κα^* ήμέραν ίκά^την καΐ 
νύκτα • την ί' αΐτίαν έν άλλοις 6κεπτέον. 
9 Πληβίον ό' έύτίν έφ ΰφους κείμενον χωρίον Σαλ- 

γανεύς, έπώνυμον του ταφέντος έπ^ αύτφ Σαλγανέως 
ανδρός Βοιωτίου , κα^ηγηόαμένου το(^ Πέροΐις εΐύ- 15 
πλέουβιν εΙς τον διάπλουν τούτον έκ του Μαλιακοϋ 
κόλπου^ ον φααιν άναιρεΰ^ναι πρΙν η τφ Ευρίπφ 
αυνάπτειν υπό του ναυάρχου Μεγαβάτου νομιύ^έντα 
κακοϋργον^ ώς έ^ απάτης έμβαλόντα τον ότόλον εις 
τυφλόν της ^αλάττης ύτενωπόν αΐύ^όμενον δΐ τόν^ 
βάρβαρον την περί αυτόν άπάτην μεταγνώναί τε καΐ 
ταφής άξιώ6αι τον άναιτίως αποθανόντα, 

' ^ Καί η Γραία 4' έβτΐ τόπος 'ίίρωποϋ πληαίον καΐ 
το Ιερόν του ^Αμφιάραου κα\ τό Ναρκίααον του Έρε- 
τριέως μνήμα ο καλείται Σιγηλοϋ^ επειδή 6ΐγώ0ΐ πα- 25 
ριόντες' τινίς δ^ τ^ Τανάγρ€^ τήν αυτήν φαόιν ή 
ΠοιμανδρΙς ί' έότΐνήαντήτ^ Ταναγρικψ καλούνται 
δ\ καΐ ΓεφυραίΙοι οΐ ΤαναγραΙοι. έκ Κνωπίας δ^ της 
Θηβαϊκής μεθιδρύ[^ κατά χρη6μόν] δενρο τό Άμ^ 
φιαράειον. 30 

11 ΚαΙ δ Μυκαληύΰός δ% κώμη της Ταναγραϊκής* 



Οί9ίίίζθά ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



— β — 571 

κίΐται βΐ παρ' οδόν [την έκ] Θηβών εΙς Χαλκίδα* ώζ 
δ' αντως καΐ τό'Άρμα^ της Ταναγρανκής κώμη ^ρημο$ 
ηερί την Μνκαλη060ν^ άπο τον ^^μφιαράον άρματος 
λαβονύα τοννομα^ ένίρα ούαα τονΖίίρματος τον κατά 
6 την ^Αττικην^ ο έότι ηερί Φνλήν , δημον της ^Αττικής 
ομορον τ^ Τανάγρα. ίντΒν9•εν δ\ η παροιμία την αρ- 
χήν ίόχΒν η λέγονβα ^^οχόταν δι "Αρματος άατράψΐ]^^^ 
άύτραπήν τι,να ύημειονμίνων κατά χρηύμον των λε- 
γομένων Πνϋ-αΐΰτών, βλεπόντων ως έπΙ τό'^Αρμα καΐ 

ΧΟτότε πεμπόντων την ^νΰίανείς Δελφούς όταν άΰτρά- 
ιΙ^αντα ίδωύίν έτηρόννδ' έπΙ τρεις μήνας, κα^' ίκα- 
ύτον μήνα έπΙ τρεΙς ημέρας καΐ νύκτας^ από της έϋχά-- 
ρας τον άατρατναιον /ίιός ' ίύτι ί' αντη έν τω τείχει 
μεταξύ τον Πν^ίον καΐ τον 'Ολνμπίον. περί δΐ τον 

Ιξ/Άρματος τον Βοκύτιακον ο[ μεν φααιν έκπεόόντος έκ 
τον άρματος έν τή μάχτι τον Άμφιαράον κατά τον τό- 
πον^ δπον ννν έατί το [ερον αντον^ το άρμα έρημον 
ένεχ^ήναι έπΙ τον όμώννμον τόπον οΐ δΐ τον Αδρά- 
οτον όνντριβήναι το άρμα φενγοντός φαβιν ένταν9•α^ 

20 τον ίί δίά τον Άρείονος (ί(οϋήναι. Φιλόχορος δ' νπό 
των κωμητών ύωϋήναί φηοιν αντόν^ καΐ διά τοϋτο 
ίόοπολιτείαν αντοζς παρά τών^Αργείων νπάρξαι, 

ΤΕότι δε τω έκ Θηβών εΙς * "Αργός άνιόντι έν άρν- 12 
6τερά ή Τανάγρα κ έν δεί^ιφ κείνται ' καΐ 

^ή'Τρία δ^ τής Ταναγραίας ννν έβτί, πρότερον δϊ τής 
Θηβαΐδος' όπον 6 'Τριενς μεμν^ενταν καΐ ή τον 'Λρί- 
ωνος γένεΟίς , ην φηύι Πίνδαρος έν τοις δι%νράμβοις ' 
κείται ί* έγγνς Αυλίδος, ίν*ο^ ίί τάς'Τόιάς'Τρίην λέγε- 
ϋ^αί φαόι^ τής Παραύωπίας ονΰαν νπό τω Κι^αιρώνι 

^πληύίον 'Ερν9•ρών έν τήμε(ίογαία, απονκον 'Τρνέων^ 



1. ρο8ΐ Χαληίδα: ηαλοΰσι $1 βοκατιιιηίως ΜνηΰΛτιντόν, 



572 — θ - 

κτίομα δε Νυκτέως τον Άντίόπης πατρός, είοΐ δ^ χαΐ 
έν ττΐ '/^ργβία 'Τβίαι κώ[μτ[\ , οΐ ί ' ί^ αυτής 'Τβιάται λέ- 
γονται, των δ^ ^Ερυϋ'ρών τούτων άποικοι αΐ έν Ιωνία 
Έρν^ραί. και οΈλεών ί' έΰτΐ κώμη Ταναγρική^ από 
των ελών ώνομαϋμένψ 6 

13 Μετά δε Σαλγανέα ^ Ανόδων πόλις λιμένα Ιχον- 
ΰα , έόχάτη της Βοιωτιακής παραλίας της προς Ενβοία^ 

ΟΜόκαϋ'άπερ καΐ 6 ποιψής εΐ^ρηκεν ^^Αν^ηδόνα τ έΰχατό- 
„ωσαι/.*' εΐοΐ μέντοι έτι προϊόντι μικρόν πολίχναι δύο 
των Βοιωτών ^ Αάρυμνά τε^ παρ' ην 6 Κηφΐ060ς έκδί- ίο 
δω0ΐ^ καΐ έτι έπέκεινα'Αλαί^ ομώνυμοι τοΙς^Αττικοΐς 
δημοις. κατά δ^ την παραλίαν ταύτην κεΐύ^αί φαβιν 
Αίγας τάς έν Εύβοία , έν αίς τό του Ποσειδώνος Ιερόν 
του Αιγαίου ' έμνήοϋΐίΐμεν ί ' αύτοΰ καΐ πρότερον, δί- 
άρμα ί ' έατίν από μίν της ^Αν%ηδόνος εΙς ΑΙγάς εκα- ΐδ 
τόν €Γκο<Τ( Οτάδιοι^ από δ% τών άλλων τόπων πολύ 
έλάττους' κείται ί' έπΙ ορούς υψηλού τό Ιερόν ^ ηνδέ 
ποτέ και πόλις* εγγύς δ\ τών [Αίγών] καΐ α^Ορόβιαι, 
έν δΐ τ^ ^Αν%ηδονία Μεβϋάπιον ορός έβτίν από Μεα- 
οάπου^ ος εί^ την ^Ιαπυγίαν έλϋ'ών Μεούαπίαν την 20 
χώραν έκάλεόεν. ένταν^α δε καΐ τα περί τόν Γλαϋκον 
μυδ'ενεται τόν Άν&ηδόνιον, ον φααιν εις κήτος μετά- 
βαλεΐν. 

14 Πληβίον ί' έότίν Άν^ηδόνος ιεροπρεπής τόπος 
της Βοιωτίας^ Ιχνη πόλεως έχα^, 6 καλούμενος*Ί6ος 25 
ύυοτέλλοντι την πρώτην ουλλαβήν, οίονται δέ τίνες 
δεΐν γράφειν ^^Ιοόν τε ζα^έην ^Αν&ηδόνα τ έΰχατόω- 
^,ΰαν^' έκτείνοντες την πρώτην αϋλλαβήν ποιητικώς 
διά τό μέτρον, άντΙ του ,^Νΐόάν τε ζα^έην,'^ ή γάρ 
Νϊ<5α ούδαμοϋ φαίνεται της Βοιωτίας^ ως φηόΐν^ΑποΛ- ^ 

λόδωρος έν τοίς περί νεών [ε]ϊη , εΐ μη την 

Νΐααν ούτως εΐρηκεν • ην γάρ ο Μεγαρίκή. 



- θ — 573 

έΗΒΪ^Βν άηωκκίμένη ηρ6<ί[%ω^οζ τον Κι^α]ίρώνοζ^ 
έκλέλίίηταν δε ννν, τινϊζ 61 γράφονόί ^^Κρεϋοάν χβ 
^^ζα%'έην^'' την ννν Κρεονοαν δεχόμενοι^ τοτώνθε- 
όηιέων ίπίνειον έν τω Κ^ίύαέφ χόλπω [δρνμενον* αλ- 
5 λοί δ\ ^^Φαράς τε ξαϋ'έας^^ Ι0τί δ\ της τετραχωμίας της 
περί Τάναγραν^ Έλεώνος "Αρματος Μνχαλη60ον Φα- 
ρών, γράφουύι δΐ χίά τούτο ^^Νϋόάν τε ζα^ίην.'^ 
κώμη δ* έ0τ1 τον ^Ελικώνος η Ννόα, η μεν ονν πάρα- 
λία τοιαύτη τις ή χρός Ενβοιαν, 

10 Τα δ* έξης έν τ'η μεαογαία πεδία έβτΐ χοξλα πάν- 16 
το9•εν ίχ των άλλων μερών ορεόι περιεχόμενα^ τοΙς 
^ΑττιχοΙς μϊν προς νότον, προς αρκτον Λ τοΙς Φωχι- 
χοίς- άπο δϊ της εσπέρας 6 Κι%•αιρών λο^ος εμπίπτει 
μικρόν νπϊρ της Κριμαίας ^αλάττης ^ Ιχωντηνάρχην 

15 όννεχή τους Μεγαρικοϊς και τοις ^ΑττικοΙς ορεύιν^ είτ 
έπιβτρέφων εΙς τα πεδία ^ πανόμενος δ^ περί την Θη-ΟΛΟδ 
βαίαν, 

Τών δ^ πεδίων τούτων τα μίν λιμνάζει, ποταμών 16 
αναχεομένων εΙς αυτά, τών ^ εμπιπτόντων, είτα έκρύ- 

206εις λαμβανόντων τα δ* άνέψυκται καΐ γεωργεϊται 
παντοδαπώς δια την ενχαρπίαν, νπάντρον δ^ χαΐ ύη- 
ραγγωδονς ονβης κατά βά&ονς της γης, ΟειαμοΙ γενό- 
μενοι πολλάκις έξαίΰιοι τονς μίν Ιφραξαν τών πόρων 
τονς δε άνέφξαν, τους μϊν μέχρι της επιφανείας τονς 

25 ί^ δι* υπονόμων ' βνμβαίνει δη καΐ τοις νδα6ΐ τοΙς μίν 
δι* υπονόμων φέρεο&αι τών φεί^ρων τοις δ* έπιπολής, 
τοις τε λιμναίοις καΐ τοζς ποταμίοις. εγχωα^έντων δί 
κατά βά^ονς τών πόρων αϋ^εϋ^αι τάς λίμνας ύνμ- 
βαίνει μέχρι τών οίκονμένων τόπων ωύτε καΐ πόλεις 

30 καταπίνεό^αι καΐ χώρας, άνοιχ^έντων δε τών αντών 
η άλλων άνακαλύπτεΰ^αι, καΐ τονς αντονς τόπονς 
ποτέ μεν πλεΐα%^αι ποτέ δε πεζεύεϋ^αι, και τάς αν- 
δτκΑΒο II. 12 



574 - θ — 

τάς πόλεις ποτ^ μ^ν έπΙ τ^ λίμντι χοτΐ δΐ &Λω^Βν 
ΗΒΪ0^αι, 

17 ^άιχτώζ δΐ τούτο γίνεται ' καΐ γαρ μενονβών ακί- 
νητων των πόλεων^ όταν η ανξηύις των υδάτων ήττων 
^ της ύπερχ;ύ6εως δια νψος των οικήσεων η δια από- 5 
βταοιν^ και δια άνοικιαμόν^ όταν τω πληύιαβμω κίΡ-' 
δννενσαντες ττοΛΛαχ^^ άπαλλαγην ηορίύωνται τον φο- 
βον την μετάληψιν των χωρίων των αηωΟ'εν η των έν 
νφει. Λαρακολονϋ'εΐ δε τοις όντως άνοικίΟ^εΓσι το την 
αυτήν ηρο6ηγορίαν φνλάττουβιν^ έτύμως πρότερονΙΟ 
λεγομενοις άπο τον όυμβεβηκότος τοπικώς , νυν μη- 
[κέτι] λεγε<5^αι έτύμως * Πλαταιάς γαρ άπο της πλά- 
της των κωπών είρησϋ^αι πιθανόν κάί Πλαταιέας τους 
άπο κωπηλαόίας ζώντας , άλλα νυν απωΌ•εν της λίμνης 
οίκοϋντες ούκέτ' αν προβαγορεύοιντο έτύμως. "Ελος 15 
τε καΐ Ελεών και ΕΙλέβιον έκλήθτι δια το έπι τοις ελε- 
0ΐν Ιδρϋα^αι • νυν δε ούχ ομοίως Ιχει ταϋτα^ ή άνοικι- 
6^έντων ή της λίμνης £';τ£9ΤθΑύ ταπεινωϋ-είΰης δια τάς 
ΰατε^ον γενομενας έκρύαεις • καΐ γαρ τούτο δυνατόν. 

18 ^ηλοί δ% και 6 Κηφιύύός τούτο μάλιβτα την Κω-^0 
παΐδα λίμνην πληρών, αύξομένης γαρ αυτής ω<ίτε κιν- 
δυνεύειν καταπο^ναι 'τάς Κώπας ^ [ας] δ τε ποιητής 
ονομάζει^ καϊ απ αυτών ή λί^νη τήν έπωνυμίαν εΐ- 
ληφε^ χάϋμα γενη%Ίν προς τχι λίμντι πληύίον των Κα}- 
πών άνέωξεν υπό γης φεΐ^ρον ό<5ον τριάκοντα σταδίων 2δ 
καΐ έδέ^ατο τον ποταμό ν ^ είτα έξέρρηξεν είςτήν έπι- 
φάνειαν κατά Αάρυμναν της Αοκρίδος τήν ανω • καϊ 
γαρ έτερα έβτίν^ ης [έμνήβ^'Ιμεν ^ [ή] Βοιωτιακη^ 
έπΙ τ^ ϋ•αλάτττι , 17 προόέ^εααν 'ΡωμαΙ^ι τήν ανω. κα- 

€Λ07λεΐται ί ' 6 τόπος ^Αγχόη • Ι6τι δε καϊ λίμνη ομώνυμος ' 30 
έιηεύ^εν ί' ήδη 6 Κηφιόΰός έκδίδωόιν έπι τήν %'ά- 
λατταν. τότε μεν ούν παυβαμένης της πλημμυρίδος^ 



— β — 575 

χανλα χαΐ του κίνδυνου τοις χαροίχονϋιν νχήρξε, 
χλην των η&η χαταηο^Ηόών ^τοΛ^οι/. χάλιν & έγχον- 
μένων των «όρων^ 6 μεταλλευτής Κράτης άνηρ Χαλ- 
χιδεύς άναχαϋ^αίρειν τά εμφράγματα έχανόατο ότα- 
5 όιαόάντων των Βοιωτών^ χαίπερ , ό^ αντόζ ίν ττί προς 
*Αλέξανδρον έπιοτολ'^ φηόιν^ άνεφυγμενων ηδη πολ- 
λών, έν οΐς οζ μεν τον Όρχομενόν οίχείό^αι τόνάρ- 
χαϊον νηελάμβανον^ οί δ' ΈλενΰΙνα χαΐ *Α^ήνας χαρά 
τον Τρίτωνα ηοταμόν ' λέγεται, [δ' οΐχίϋαί] Κέχροπα^ 

ΙΟηνιχα της Βοιωτίας έπήρξε χαλονμένης τότε *£1γνγίας, 
άφανίτό^ναί δε ταύτας έπιχλνόδ'είόας νότερον. γενέ- 
όϋ'αι δέ φαόιν χαΐ χατά'Ορχομενον χά0μα^ χαΐδέζα- 
0%'αί τον Μέλανα ποταμον τον φέοντα δια της^Αλιαρ- 
τίας χαΐ ποιονντα ένταϋ^α το έλος το φνον τον ανλη- 

ατίχον χάλαμον. αλλ* οντο^ ηφάνι^ται τελέως, είτε 
τον χάβματος διαχέοντος αντον εις άδηλους πόρους, 
είτε των περί ^Αλίαρτον ελών χαΐ λιμνών προαναλίτ- 
6χόντων αυτόν, άφ' ων ποιηεντα χαλεϊτον [τόπον] 6 
ποιητής ,,χαΐ Λο^ι^'ίνθ' Άλίαρτον^' λέγων. 

20 Οντοι μίν ονν έχ των Φωχιχών ορών ο[ ποταμοί 19 

χαταφέρονται , ων 6 Κηφιαβός έχ Αιλαίας Φωχιχης 
πόλεως την άρχην λαμβάνει, χα^άπερ χάΓΟμηρός φη- 
6ιν ,,οΐ τε Αίλαιαν ίχον πηγ^ς £πι Κηφιβόοΐο '^' δι 
Ελάτειας δε φύεις μεγίβτης τών έν Φωχεϋόι πόλεα)ν^ 

25 χαΐ δια Παραποτάμιων χαΐ Φανοτέων ομο^ω^ Φωχί- 
χών πολιόμάτων , εΙς Χαιρώνεΐαν της Βοιωτίας πρό- 
ειύιν, είτα δια της ^Ορχομενίας χαΐ της Κορωνειαχής 
είς την Κωπαΐδα λίμνην έξίηόΐ' χαΐ 6 Περμηββός δε 
χαΐ ο^Ολμειός, έχ τοϋ^Ελιχώνος βνμβάλλοντίς άλλή- 

3θΛθ£$, εΙς την αύτην έμπίπτουόι λίμνην την Κωπαΐδα 
του Αλιάρτου πλη[αίον • χαΐ άλλα] δ\ φεύματα εις αυ- 
τήν εμβάλλει, Ιύτι μεν ουν μεγάλη, την περίμετρον 

12* 



576 — β — 

Ιχονοα ογδσηκοντα χάί χριακοοίων όταδίων^ αί οβ 
δχρνοείζ ονύαμον φαίνονται πλην του δεχόμενου τον 
Κηφι660ν χάρματος καΐ των ελών. 

20 [Των δΐ περήκειμίνων λιμνών έύτιν ητβ* Τρε- 
φία χαΐ η Κ[ηφια6ές^ ης] μέμνηται καΐ '^Ομηρος ,,ο^ ^' 5 
^έν^Τλΐ] ναΐΒβχΒ μέγα ηλούτοιο μεμηλώς^ λίμντι χε- 
^^χλιμένοξ Κηφι0ύίδι.'^ ου γαρ λίμνην την Κωηαΐδα 
βούλεται λέγειν, ώς οϊονταΐ τίνες ^ άλλα την 'Τλικην 
προύαγορευομένην από της πληαιον χώμης ην χαλοϋ^ 
0ΐν"Τλας^ ούδ^^Τδην^ ώς Ινιοι γράφουύιν ^^δςφ^ εν 10 
^^Τδγι ναίεοχεν^^ η μϊν γάρ έότιν έν Λυδία ^^Τμώλω 

0.40855^^0 νιφόεντι^"Τδης έν πίονι δήμω^^' η δ^ Βοιωτιαχη • 
επιφέρει γοϋν τω ^^λίμνγι κεκλιμένος Κηφι66ίδι^^ το 
^^πάρ δί οΐ άλλοι ναΐον Βοιωτοί.^^ η μ%ν γάρ έΰτι με- 
γάλη χαΐ ουκ έν τ^Θηβαΐδι^ η δ^ μικρά ^ έκείΟ-εν δι* \^ 
υπονόμων πληρουμένη^ κειμένη μεταΐ^ύ Θηβών καΐ 
*Αν%Ίίΐδόνος. "Ομηρος δ' ενικώς εκφέρει τοτΐ μεν έκτεΐ- 
νων την πρώτην 0υλλαβην^ ώς έν τφ καταλόγω ,,ι^ί' 
^Τ^λην καίΠετεώνα^^^ ποιητικώς^ τοτ} Λ όυότέλλων 
?)0$ ^' έν"Τλη ναίεύχε^^ ,^όχυτοτόμων οχ αριΰτος^Τλι^'ίΧ^ 
^^Ινι οΙκία ναίων,'^ ονί' ένταϋϋ-α ευ γραφόντων τι- 
νών "Τδτι ξνι • ου γάρ 6 Αίας έχ Λυδίας το όάκος μετε- 
πέμπετο. 

21 [Αύται ί ' αΐ\ λίμναι την τάξιν τών έφεξης τόπω[ν 
ύπογράφουΰιν ώότε] λόγω περιληφ^ναι ααφώς^ δτ^25 
6 [ΛΟίΐ^τι^ς ατάκτως χρήται] τοις ονόμαοι τών τόπων 
τών τε άξ[ιολόγων κάΙ τών μη • καΐ] χαλεπόν έν το- 
ϋούτοις καΐ άαημοις τοις πλείβτοις καΐ έν μεαογαία μη- 
δαμοϋ τρ τάξει διαπεόεΐν η παραλία ί' έχει τι πλεο- 
νέκτημα πρόςτοϋτο' καΐ γνωριμώτεροι οί τόποι ^ χαΐ30 

9. ροδΙ ηροσαγορευομένην : τ^ προσφδίοι ώς λνριτιην 10. 
ροδΙ "ΤΙας : ώς λνρας καΐ ^ΰ^ρας 20. ροβΐ ναί(σ%Β: Τνχιος 



— β — 577 

η ΰ'άλαττα το γε ε^ής νηαγο^ΒνΒΐ, /$^Ληοι/ • διάπερ καΐ 
ημείς εκείθεν ηειρώμίε^α ηεριοδενειν]- ένταν^α δ' 
έάϋανχες τοντο τφ η[οιηχ'^ άχολον^ονντες ηοίήΰομεν 
την] δίαρί%μη6ιν^ προύτι^εντες ο τι αν χφήαιμον ^ 
6 [ηρός την νηό^ε0ι]ν ημϊν^ υπ εκείνου δΐ Λαραλειφϋ^εν. 
άρχεται [ί' άχο τής'Τρ£}ης καΐ της ^ίύλίδος , περί ων 
είρήκαμεν. 

Σχοϋνος δ' έβτΐ χΰίρα της θηβαϊκής κατά την οδον 22 
την έπΙ Άν^δόνος^ διεχουβα των Θηβών ο<ίον πεντη- 

10 κοντά όΐαδίους• φεί δϊ καΐ ποταμός δι αυτής Σχοινοϋς. 

Σκώλος δ' έότΐ κώμη τής Παραΰωπίας ύπο τφ 23 
Κι^αιρώνι^ δυύοίκητος τόπος καΐ τραχύς ^ άφ' ουκαΐ 
^ παροιμία ^,είς Σκώλον μητ αντό^Λ'α^, μήτ' άλλφ 
^πεβ^αι}^ καΐ τον Πεν^-έα δϊ έν^ένδε καταγόμενον 

15 διαύπαο^ναί φαύιν. ην δϊ κ(ά των περί *Όλνν9•ον 
πόλεων ομώνυμος αυτή Σκώλος, ειρηται δ' οτι Πα- 
ραόώπιοι καΐ κώμη τις καλείται έν^Ηρακλεία τή Τρα- 
χινία^ παρ' ην φεί Άοωπός ποταμός^ καΐ οτι εν Συ- 
κυωνία άλλος έοτΙν'Αοωπός καΐ ήχώρα'Αοωπία^ δι 

^Οηςφεζ! 

Ό Έτεωνός δϊ Σκάρφη μετωνομάα^η , και αΰτη 24 
ίέ τής Παραόωπίας. 6 γαρ Άαωπός καΐ ο Ίύμηνός ίίά 
του πεδίου φέουσι του προ των Θηβών εστί δϊ καΐ ή 
^^ίρκη κρήνη καΙΠότνιαι^ έφ' ων μυ^εύεται τα περΙΟΜ9 

25 τον ΠοτνιέαΓλαύκον τον δίαοπαύ^έντα υπό των Ποτ- 
νιάδων ίππων τής πόλεως πληαίον, καΐ 6 Κιθαιρών δε 
ουκ απω^εν των Θηβών τελευτ^' παρ' αυτόν δΐ 6 
Άβωπός φεΐ^ την υπώρειαν αυτού κλύξων καΐ ποιών 
τους Παραόωπίους εις κατοικίας πλείους διτιρημένους^ 

30 απαντάς δ' υπό θηβαίοις οντάς (έτεροι δ' έν τή Πλα- 

20. ρο3( (&ί: είσΐ χαΐ αίλοί ποταμ,οϊ ομώνυμοι τφ ηοταμφ 
τούτω. 



Οί9ίίίζθά ϋγ ν^ΟΟζξΙ^ 



578 - θ - 

ταιέων φαοί τόντε Σχώλον χάΐ τόν'Ετεωνον καΐ τάς 
^Ερνϋ^ρας ' χάί γάρ παρα[ρρεΐ] Πλαταιάς χαΐ παρά Τά- 
ναγραν έχδίδωΰιν) ' έν δΐ τι] ©ηραίων εΐοΐ και αϊ Θε- 
ράπναν χαΐ 6 Τενμηααός^ ον έχόομη0εν ^Αντίμαγρζ 
δια πολλών έπων ^ τάς μη προΰοναας άρετάς δναρι^-ξ> 
μονμενος ^^£ατο ης ηνεμόεις ολίγος λόφος^^ γνώριμα 
δε τά ίπη, 
25 Θεόπειαν δΐ λέγει τάς ννν θεβπιάς^ πολλών ονο- 

μάτων τών μεν άμφοτέρως λεγομένων χαι ένικώς χαΐ 
πληϋ^νντιχώς^ χα^άπερ χαΐ άρρενικώς χαΐ ϋΎίλυχώς^ 10 
τών δ' οποτέρως, ίατι δΐ πόλις προς τω ^ΕΑ(Χ£5ι^& νο- 
τιωτέρα αντον , επικείμενη δΐ τώ ΚριϋαΙω κόλπω και 
αυτή και 6 ^Ελικών ' έπίνειον δ^ ίχοναιν αΐ ΘεΟπιαί 
Κρέονβαν^ ην καΐ Κρεονύίδα καλονβιν, έν δε ττι Θε- 
οπιέων έότΐ καΐ η'Άόκρη κατά το προς'Ελικώνα μέρος, 15 
η τοϋ'Ηοιόδου πατρίς* έν δείλια γάρ έύτι τον Ελικώ- 
νος, έφ^ νψηλον καΐ τραχέος τόπον κειμένη , απέχοντα 
τών Θεόπιών δΰον τετταράκοντα ΰταδίονς, ην καΐ κε- 
κωμωδηκεν αντος έ[πιλαβό μένος] τον πατρός, δτι έκ 
Κύμης της ΑΙολίδος μ[ετέθτη, ^ραβν]τερον λέγων 71^ 
,,νά<50ατο ί' αγ%** Ελικώνος όιζνρ^η [ένι κώμτΙ] , Άύκρχι 
χείμακακτ], ^έρει άργαλέΐ] , ονδέποτ^ [έΰ^λ'^]." 6 δε 
^Ελικών ΰννεχης έύτι τ'^ Φωκίδι έκ τών προς αρκτον 
αντον μερών - μικρά δ% καΐ έκ τών προς έαπέραν κατά 
τον νοτατον λιμένα της Φωκίδος^ ον καλοϋαιν από 25 
τον ανμβεβηκότος μνχόν νπέρκειται γάρ κατά τού- 
τοι; μάλιστα τον λιμένα τον Κριόαίον κόλπον καΐ 6 
Ελικών και η "Αύκρη καΐ έτι αΐ ΘεαπιαΙ και το έπίνειον 
αντής η Κρέονοα. τοντο δ^ και κοιλότατον νομίζεται 
το μέρος τον Κριϋαίον κόλπον καΐ απλώς τον Κοριν'-ΒΟ 
^ιακοϋ' Οτάδιοι ί' εΐοΐ της [παραλίας] της από τον 
μνχον τον λιμένος εΙς Κρέονααν ένεΐνήκοιτα •] έντεν- 



— β — 579 

^Βν δε εκατόν εϋχοίίν Ιως της αχρας ην [Όλμίάς] χα- 
λοϋύιν * έν δ\ τω χοιλοτάτφ τον χόλπον του [Κριϋαίου 
ύυμ]βφηκε τάς Πηγάς χεΐα^αι χαΐ την ΟΙνόην^ ηΒ[οί 
ων £ί\ρήκαμ€ν. 6 μ^ν ούν'Ελιχών ον χολν δίεύτηχώς 
^τον Παρναααον ένάμιλλός έατιν έχείνω κατά τε νψος 
χαΐ περίμετρον αμφω γαρ χιονόβολα τα δρη χαΐ ηε-ΟΛΙΟ 
τρώδη , περιγράφεται δ^ ον ηολλτι χώρα, έντανϋ-α δ^ 
έατί το τε των Μονύών ιερόν χαΐ η^Ιππον κρήνη χαΐ 
το των Αειβη^ρίδων ννμφών αντρον * έξ ον τεχμαί- 

10 ροιτ αν τις Θράκας είναι τονς τόν'Ελικώνα ταΐς Μον^ 
0αις κα^ιερώόαντας ^ οι καΐ την Πιερίδα καΐ το Αείβη-- 
%'ρον τιαΐ την Πίμπλειαν ταΐς ανταΐς ^εαΐς ανέδειξαν * 
εκαλονντο δε Πίερες' εκλιπόντων δ* εκείνων Μακε- 
δόνες ννν Ιχονοι τα χωρία ταντα. εϋρηται δ^ ότι την 

ΙξίΒοιωτίαν ταντην έπφκηύάν ποτέ Θράκες βιαοάμενοι 
τονς Βοιωτούς καΐ ΠελαύγοΙ και άλλοι βάρβαροι, αϊ 
δε ΘεόπιαΙ πρότερον μ^ν εγνωρίζοντο δια τον "Ερωτα 
τον Πραξιτέλους , ον ίγλνφε μεν εκείνος^ άνέ%•ηκεδϊ 
Γλυκερά η ίναίρα Θεοπιενΰιν έκει&εν ονόα το γένος^ 

20 λαβονόα δώρον παρά τον τεχνίτον, πρότερον μεν ούν 
όψόμενοι τον "Ερωτά τίνες άνεβαινον 4πΙ την Θέΰπειαν 
άλλως ονχ ονααν άξιο^έατον , νννΐ δ^ μόνη όννεύτηκε 
των Βοκοτιακών πόλεων καΐ Τανάγρα ' των δ* άλλων 
ερείπια καΐ ονόματα λελειπται. 

25 [Μετ]ά δΐ Θεΰπιάς καταλέγει Γραΐαν καΐ Μνκα- 26 
[λη660ν^ 3τερ]1 ων είρήχαμεν ως δ' αντως και περί 
των [άλλων „οΓ τ'] άμφ^ '^'^ρμ' ένέμοντο καϊΕίλέύιον 
^^καΐΈρύ^ρας ^ [οι τ Έλεών'] εΐχον ήδ^^Τλην και Πε- 
.^τεώνα.'' Πετεών δε κώμη της Θηβαΐδος έγγνς της 

30^3τ' ^Αν^ηδόνα οδον, η δ^ 'Λκαλέη μέοη^ Αλιάρτου και 
Άλαλκομενίον εκατερον τριάκοντα ΰταδίονς άπεχον- 
ύα • παραρρεΖ δ' αντην ποτάμιον ομώννμον, Μεδεών 



580 - Θ - 

δ' ο μίν Φωκίχός έν τω Κριοαίφ χόλπω, διέχων Βοιω^ 
τίας αταδίονς εκατόν έξήχοντα^ 6 δϊΒοιωτιαχός άπ' 
έχείνον χέχληται, ηληόίον δ* έατΙν'Ογχηΰτοϋ υπό τφ 
Φοίνίχίφ ορ€ΐ^ άφ* ον χαΐ μετωνόμαόται ζ^οινίΜίς- της 
δΐ Θηβαίας χαΐ τοιητο λέγεται, [νπ* έν£}ων δ^ τής^Αλίτ- & 
α^ίας χαΐ Μεδεών χαΐ ^ίίχαλέα. 

27 Είτά φηΰι ,,Κώχας Εΰτ(^αίν τε χολντρηρωνά τε 
,,Θί0βην.'' «ερί μεν ονν Κωηών εί^ηταΐ' χροαάρχτιος 
δε έστιν ίπΐ ττ} Κωηαΐδι λίμντι • αΐδ* αλλαι χνχλφ εΐη 
αΐν αΐδε, ^ΑχραιφίαίΦοινίίά,ς 'Ογχηύτός^ Αλίαρτος ^χα- 10 
λέα ^ΑλαλχομεναΙ Τιλφονόιον Κορώνεια, χαΐ τό γε 

Κ^ΛΙΐηαλαιον ονχ ην της λίμνης χοινονδνομα, άλλάχα^^ 
εχάύτην προς αύνη χατοιχίαν εκείνης επώνυμος έλέ- 
γετο , Κωτναΐς μίν των Καηιών, ^ΑλιαρτΙς δΙ^Αλιάρτον, 
καΐ όντως έπΙ των άλλων, νότερον δ' η Λαβα ΚωηαΙς 16 
ελέχ^ κατ έπικρατειαν * κοιλότατον γαρ τούτο το χω-- 
ρίον» Πίνδαρος δ^ χαΐ ΚηφιύβίδακαλεΖταντην ηα- 
ρατίϋτιΰι γονν την ΤιλφωΟΟαν κρηνην νπο τφ Τιλ- 
φωοοίφ ορ^^ ^έονόαν ηληόίον^Αλιάρτον χαί *Αλαλκό- 
μενών, έφ* ^ ^^ Τειρεΰίον μνήμα- αντον δ^ καΐ το 20 
τον Τιλ[φω6(ίίον ^Αηόλλω]νος Ιερόν, 

28 <0 ^^ ποιητής έφεΙ^ής ταϊς Κώπαις Εντρηοιν τί- 
^61 κωμίον Θεαπιέων ένταν^ά φα0ΐ Ζή^ον χαΐ 
Άμφίονα οΐχήόαι πριν βαβιλενόαι Θηβών, ή δε Θίαβη 
θίύβαι ννν λέγονται, οικείται δε μικρόν νπϊρ τής Θ^α- 2δ 
λάττης ομορον Θεόπιενόΐ το χωρίον και τχι Κορωνείτ- 
ακή , νποπεπτωκός έκ τον νοτίον μέρονς τω ΈΛικων^ 
καΙ αντό' έπίνειον δ' ίχει πετρώδες περιστερών με- 
ότόν, έφ* ον φηύιν 6 ^το^ι^τι^^ ^,πολντρήρωνά τε Θί- 
^^όβην.^' πλονς δ' έΰτίν έν^ένδε εΙς Σικνώνα ϋταδίων^ 
εκατόν ε^ήκοντα. 

29 Έΐή£ δ^ Κορώνειαν καταλέγει χαΐ Άλίαρτον καΐ 



- β - 581 

Πλαταιάς καΐ Γλίόϋαντα. η μεν ονν ΚορωνΒία εγγύς 
του ^Ελικώνος έαην έφ' ΰφονς [βρυμ^νη , καχελάβοντο 
δ* αυτήν έπανιόντες έκτή$Θε$ταλιχής*!/ίρνηςοίΒοΐτ' 
αηοΐ μετά τα Τρωικά^ δτε ηερ χαΐ τον ^Ορχομενον 
5 Ι^χον κρατηόαντες δε της Κορωνείας έν τφ προ αν- 
της ηεδιφ το της ^Ιτωνίας '^ί^ψ^άς Ιερόν ίδρύόαντο 
ομωνυμον τφ Θετταλικώ^ καΐ τον ηαραρρέοντα ποτά- 
μονΚουάριον τίροόηγόρευόαν όμοφώνα}ς τφ έκεΐ, !^Λ- 
καίος δ^ καλεί: Κωράλιον λέγατν ,,[ω 'ν]α6(ί' ^Α%^νάα 

10 ^^Ίίολε^μηδοκος^^ α τίοι Κορωνίας έπιλαΐω ναύω ηάροί- 
,^9•εν άμφι[βαίνεις] Κωραλίω ττοταμώ παρ* οχ^αις.^' 
ένταϋ^α δ^ καΐ τα ΠαμβοιάιΐΜ ϋυνετέλουν* <$υγκα%£τ 
δρυται δ^ τ^ ^^ί&ηνά ο"Αιδης κατά τΐΛ^α^ ως φαΰί^ μυ- 
βτικήν αΐτίαν. οΐ μϊν ούν έν τ^ Κορωνεί€^ Κορώνιοί 

15 λέγονταί^ οΐ δ^ έν τ^ Μεόσηνιακ^^ Κορωναεΐς, 

Αλίαρτος δε νυν ούκέτι έΰτΐ καταόκαφείύα έν τω 30 
προς Περόέα ηολέμφ , την χώραν ί ' έχουοι,ν ^Α^ηναϊον 
δόντων "Ρωμαίων. Ικειτο δϊ έν ατενω χωρίω μεταξύ 
υπερκειμένου ορούς καΐ της Κωπαίδος λίμνης πληαίον 

20 του Περμηόόοϋ καΐ του 'ΟΛ^δίοι; καΙ του έλους του 
φύοντος τον αύλητικον κάλαμον. 

ΠλαταιαΙ δέ^ ας ένικώς είπεν ο ποιητής^ υπο τω 31 
Κί^αιρωνί είάι, μεταξύ αύτοϋ καΐ Θηβών κατά την 

» 6^01^ την εις Ά^νας καΐ Μέγαρα έπΙ των ορών τώνΟΛϊ2 

25 της ^Αττικής κάί της Βοιωτίας, [αί] γαρ ^Ελευ^εραΙ πλη-- 
οίον, ας ο[μεν[τήςΆττικής^ ο[ δΐ] της Βοιωτίας φα- 
όίν. εϋρηται δ* οτι παραρρεί τάς Πλαταιάς 6 Άοωπός. 
ένταϋϋ^α Μαρδόνιον καΐ τάς τριάκοντα μυριάδας Περ- 
όών αΐ τών'Ελληνων δυνάμεις άρδην ηφάνιοαν • ίίριί- 

^όαντό τε ελευθερίου ^^υός ΐερον καΐ αγώνα γυμνικόν 
ΰτεφανίτην απέδειξαν^ ^Ελευθέρια προααγορεύόαντες' 
ταφή τε δείκνυται «ϊι^μοσί^α των τελευτηΰάντων έν ττ} 



582 — Θ -. 

μάχη, ίότι 03 κάΙ έν τ^ Σίκνωνία δήμος Πλαταιαι, 
δ^ενπερην Μναύάλκης 6 ποιητής* Γλίύοαντα δΙ λέγει 
χατοιχιαν ίν τω ^Τηάτφ ο(>£& ο έύτιν εν τ^ Θήβα- 
ϊχύΙ ηληαίον Τενμηύ<ίον καΐ της Καδμείας^ ω υπο- 
πίπτει το ^Αόνιον καλού μενον πεδίον^ ο διατείνει [εΙς 6 
την Καδμεία]ν από τον ^Τπάτον ο()οι;$. 

32 Το ί' οντω φη^εν ,,οΓ ^' νπο Θήβας είχον^' οί 
μεν δέχονται πολίδιόν τι'Τπο^βας καλούμενον^ οι δΐ 
τάς Ποτνίας ' τάς γαρ Θήβας έκλελεζφϋ-αι δια την των 
Επιγόνων οτ^ατείαν καΐ μη μεταύχειν τον Τρωικού 10 
πολίμον ' οί δ^ μετααχεΐν μεν οίκεϊν δϊ νπο τχι Κα- 
δμεία τότε έν τοΙς έπιπέδοις χωρίοις μετά την τών^ Επι- 
γόνων αφοδον^ την Καδμείαν άδννατονντας άνακτι- 
ύαΐ' έπεί δ^ η Καδμεία έκαλεΐτο Θήβαι^ νπο Θήβας 
ειπείν άντΙ τον νπο τ^ Καδμεία οίκονντας τον ποιητήν 15 
τους τότε Θηβαίονς, 

33 Όγχηατός δ* εστίν , οπον το '^μφικτνονικόν όνν- 
ήγετο έν ττ} Άλιαρτία προς τ^ Κωπαΐδι λίμνί] και τω 
Τηνερικω πεδιω^ έν νψει κείμενος φιλός^ ΙχωνΠοαει- 
δώνος ίερον και αντο φιλόν. ο[ δε ποιηταΐ κοόμοϋριν^ 20 
αλόη καλονντες τά ιερά πάντα κάν^'ψιλά' τοιούτον έότι 
καΐ το τού Πινδάρον περί τού ^Απόλλωνος λεγόμενον 
^^[δι]νη%'εΙς έπ'ήει γάν τε καΐ^άλαόσαν , καΐ ύκοπιαΐόιν 
^^[μεγάλαι]ς ορέων νπερ έ0τα^ καΐ μνχονς ♦ δεινάύατο ^ 
^φαλλό[μενος] κρηπίδας άλύέων.^' ονκ εν ό' 6 Άλ-2ό 
καΐος^ ωαπερ το τού ποταμού όνομα παρέτρεψε τον 
Κοναρίον^ οντω και τού ^Ογχηότον κατέψενύται προς 
ταΖς έύχατιαίς τού Ελικώνος αντόν τι^είς ' 6 ί* έύτίν 

(^^Ι^απω^εν Ικανώς τούτον τον ορονς. 

34 Το δ^ Τηνερικον πεδίον άπο Τηνέρον προαηγό- 2ύ 

2. ρο8ΐ ποιητής: ΜνασάΙιαος το μναμα τώ Πλαταίάδα. 
4. ρο8ΐ Καδμείας: γβωλοφα παλειται δρία 

\. 

\ 



- θ - 583 

ρενταί μν^Βνξται ί' ^ Απόλλωνος νίός έχ Μβλίας^ 
προφήτης τον μαντείου κατά το Πτωον δρος , ο φηόιν 
είναι τριχόρνφον 6 αντος ποιητής „κα^' ποτέ τον τρι- 
.^χάρανον Πτωίον χευ&μώνα χατε'αχε&ε " χαΐ τον Τη- 
5 νερον χαλεϊ ^^ναοπόλον μάντιν δαπέδοΐύιν ομοχλέα." 
νηέρχειται δε το Πτφον τον Τηνεριχον πεδίον χαΐ της 
Κωπαΐδος λίμνης προς ^Αχραιφίω • Θηβαίων ί ' ην τό 
τε μαντεΐον χαΐ το ορός- τό ί' Άχραίφιον χαΐ αντο 
κείται έν νψει. φααΐ δε τοντο χαλείο&αι "Αρνην νπο 

10 τον πριητον^ ομώννμον τη Θετταλιχη. 

01 δέ φαόι χαΐ τήν'Άρνην νπο της λίμνης κατά- 35 
πο&ήναι και την Μίδειαν, Ζηνόδοτος δ% γράφων „οΕ 
„ίέ πολν0τάφνλον Άβχρην έχον ," ονχ εοικεν έντν- 
χόντι τοις νπο Ήΰιόδον περί της πατρίδος λεχϋ^εΐΰι και 

1δ τοις νπ Ενδόξον πολύ χείρω λέγοντος περί της'Άόχρης. 
πώς γαρ αν τις πολνΰτάφνλον την τοιαντην νπο τον 
ποιητον λεγεα^αι πιατενύειεν ; ονχ εν δ^ ονδε οι Τάρ- 
νην άντΙ τηςΆρνης γράφοντες • ονδϊ γαρ μία δείκνν- 
ται Τάρνη παρά τοΙς ΒοιαηοΙς, έν δεΑνδοΙς εύτιν^ ης 

^καΐ "Ομηρος μέμνηται ^^Ιδομενενς ί' αρα ΦαΙ(5τον 
^^νήρατο ΜηονοςνΙόν Βώρον^ ος έκ Τάρνης έριβώ- 
,^λακος είληλον^ει.^' λοιπαΐ ί ' είαΐ των μ^ν περικειμε- 
νων τη λίμνη αϊ τε ^ΑλαλκομεναΙ και τό Τιλφωθ(ίιον^ 
των δ' άλλων Χαιρώνεια και Αεβάδεια καΐ Αενχτρα^ 

25 Λ^ρΙ ων άξιον μνηό&ήναι, 

^Αλαλκομενών τοίννν μέμνηται 6 ποιητής^ «Αλ' 36 
ονκ έν καταλόγφ ^"Ηρη τ Άργείη καΐ ΆλαλχομενηΙς 
Ά^ήνη/^' Ιχει ά* άρχαΐον Ιερόν ^Αϋ•ηνάς όφόδρα τιμώμε- 
νον^ καί φαύί γε την ^εόν γεγενηύ^αι έν^άδε^ καϋ-ά- 

30 π:ερ και την'^Ήραν έν^Άργει^ καΐ δια τοντο τόν ποιητην 
ώς από πατρίδων τούτων άμφοτέρας όντως όνομάύαι. 
δίά τοντο ί' ϋ6ως οι5ί' έντω καταλόγφ μέμνηται των 



584 — θ — 

ένχαν^α ανδρών^ έπειόη [εροί οντεζ παρεΐντο της 
ατρατδίαζ, καΐ γαρ χαΐ άπόρΟ'ητος άεΐ δίδτέλεύδν η ηό^ 
λίς^ οντΒ μεγάλη ονύα οντ ίν εύερχείχωριφ κειμένη^ 
άλλ' έν ηεδίψ • την δΐ ϋ'εόν ύεβόμενον πάντες άπεί- 
%07/το ηάβηζ βίας^ ώοτε χαΐ θΐ}/3αΓοί χατά την των 5 
Επιγόνων ύτρατειαν εκλιπόντες την πόλιν έκεΐΰε λέ- 
γονται καταφενγειν καΐ εΙς το νπερκείμενον ορός 
έρνμνόν το Τιλφώύόιον^ νφ* ω Τίλψώβοα κρήνη χαΐ 
το του ΤειρεαΙον μνήμα έκεΐ τελεντήύαντος κατά την 

37 Χαιρώνεια δ* έύτίν ^Ορχομενού πληύίον^ οπον 
Φίλιππος 6 ^Αμνντου μάχτι μεγάλτι νικήοας *Α^ναίονς 
τε καΐ Βοιωτούς και Κορινθίους κατέοτη τής'Ελλάδος 
κύριος* δείκννται δϊ τίάνταϋθα ταφή των πεύόντων 
εν τη μάχη δημοόία * περί δΐ τους τόπους τους αντονς 16 
τοαΓΡωμαΐοι τάς Μιθριδάτου δυνάμεις πολλών μυριά- 
δων κατηγωνίόαντο ^ ωβτ ολίγους έπΙ Ο-άλαχτανύω- 
τέντας φυγείν έν ταΐς ναυΟί^ τους δ* άλλους τους μεν 
άπολεύθαι τους δε καΐ άλώναι. 

38 Αεβάδεια ί* έότίν^ οπού /Ιιος Τροφωνίου μαι^2α 
τεϊον ΐδρυται^ χάόματος υπονόμου χατάβαΰιν ίχον, 
καταβαίνει ί* αυτός 6 χρηύτηριαζό μένος ' κείται δΐ με- 
ταξρ του Ελικώνος καΐ της Χαιρώνειας^ Κορώνειας 
πληοίον, 

39 Τα δ^ Λεύκτρα έότιν^ οπού Λακεδαιμονίους μέ- 2δ 
γάλη μάχΐί νικήύας Επαμεινώνδας αρχήν εΰρετο της 
καταλύσεως αυτών ούχ^τ^ γαρ έϊ, εκείνου τήν τών 
^Ελλήνων ήγεμονίαν άναλαβεΐν Ιύχυβαν ην είχον πρό- 
τερον^ καΐ μάλιότ επειδή καΐ τη δευτέρα ύυμβολη τη 
περί Μαντίνειαν κακώς έπραξαν, το μέντοι μή υφ* ^ 
ετέροις είναι καίπερ ούτως έπταικόοι συνέμεινε μέχρι 
τής'Ρωμαίων επικρατείας- καΐ παρά τούτοις δ^ τιμώ^ 



- β — 585 

μενοι διαχελοϋ^ν δια την της ηολιχείας άρετην. δεί- 
χνντα^ δ^ 6 τόπος οντος χατά την ίκ Πλαταιών εΙς 
Θεαπιάζ οδόν. 

Έ|ΐ25 ί' 6 ηοιητης μίμνηταν τον τών^Ορχομε- 40 
5ΐ/ώοι/ καταλόγου^ χωρίζων αντονς από τον Βοί^ωτια- 
κον Ιϋνονς. καλεΖ Λ Μιννειον τον Όρχομενόν από 
ίχνους του Μιννών • εντεύθεν Λ άποικήοαί τινας 
των Μιννων εΙς 'ΐωλκόν φαανν^ 0%'εν τονς ^Αργο- 
ναντας Μιννας λεχϋ^ναι. φαίνεται δΐ τό παλαιόν 

10 χαΐ πλοναία τις γεγοννία πόλις καΐ δνναμενη μέγα • 
τον μίν'ονν πλοντον μάρτνς και Ύ>μηρος* δια- 
ρι^μονμενος γαρ τονς τόπονς τονς πολνχρηματή" 
6αντάς ψη^ιν „ονί ' δν ές ^Ορχομενόν ποτινίόαεται^ 
,,οΰί ' δσα Θήβας ΑΙγνπτίας, " της δννάμεως δέ^ οτι 

15 Θηβαίοι δαύμόν έτέλονν τοις 'Ορχομενίοις κάΙ 'Εργίνφ 
τω τνραννονντι αντών^ ον νφ' ^Ηρακλέονς καταλν- 
Οηναί φαβιν, ^Ετεοκλής δε, των βασιλενσάντων έν 
Όρχομενφ τίς, Χαρίτων [ερόν Ιδρναάμενος πρώτος 
αμφότερα εμφαίνει , καΐ πλοντον καΐ δνναμιν, ος 

20 ίήτ' έν τω λαμβάνειν χάριτας εϊτ^ έν τφ διδόναι 
κατορ^ών είτε καΐ αμφότερα , τάς &εάς έτίμηϋεΟΛΙ^ 
ταύτας, λέγονύι δ^ τό χωρίον, όπερ ή λίμνη κατέ- 



22. ρο8ΐ ταυταζ: ανάγκη γάρ ηρος Βυεργεσίαν ενφυη^γε^ 
νόμενον Β-κεινον προςτ-ίΐν των &εών τοντων όρμήσαί τιμ/ήν, ώστε 
ταντην μ^ν έτίέτιτητο η^η την ^νναμιν. αλλά προς ταυττβ %αΙ 
χρημάτων ϊδει. • οντ« ^γάρ μη ^χων τις πολλά διδοίη αν πολλά^ 
8 τε [μη] λαμβάνων πολλά οντιαν^χοιπολλά- είδ' αμφότερα συν- 
έχει, την άμοιβήν ^χει. το γάρ %ενονμενον άμα καϊ πληρούμενον 
προς την χρείαν αεί πλήρες έατιν , ό ^^ δι9ονς μεν μη λαμβάνων 
δΐ ουδ* αν έπϊ πάτερα %ατορ&οίη' πανσεται γάρ διδους έπι- 
λείποντος του ταμείου , παύσονται δΐ καΐ οί δίδοντες τφ λαμβά- 
νοντι μόνον, χαριζομένω δΐ μηδέν, ωατ ούδ' ούτος ετερως αν 
ΐίατορ^οίη, όμοια δΐ %αϊ περί δυνάμεως λέγοιτ αν, χωρίς δΐ 
του κοινού λόγου διότι ,,τά χρηματ άν^ρωποισι τιμιωτατα, δύ- 
„ναμ£ν τε πλείστην των έν άν&ρωποις ^'χει," καΐ έτι των καΌ•* 



586 - Θ — 

χει, νυν η Κωπαίς^ ανεψνχ^αί πρόνερον χαΐ γεωρ- 
γεΐ0ΰ•αι παντοδαΛώς υηο τοις ^Ορχομενίοις ον Λλψ- 
οίον οίκού0ί' καΐ τονζ ονν τεκμήρίον του Λλοντον 
τν%'έα0ΐ. 

41 χ^ι; ί ' ^Αΰτΐληδόνα χωρίς της πρώτης αυλλαβής 5 
έχάλονν τίνες ' είτ' Ενδείελος μετωνομάύΟ'η χαΐ αύτη 
κάί η χώρα^ τάχα τν Ιδίωμα προσφερόμενη έκ του δει- 
λινον χλίματος οίκεϊον τοις %ατοικονθι^ χαΐ μάλίότα 
το ενχείμερον, δίεχεί δΐ τον^Ορχομενον ότάδια είχοσί' 
μεταξύ ό' 6 Μέλας ποταμός. 10 

42 'Τπερχείτα^ ί* Όρχομενίας 6 Πανοπεύς^ Φωχιχη 
πόλις, χαντάμπολις- τούτοις δ'όμορεί'Οπονς^ή των 
Αοχρών μητρόπολις τών'Επιχνημιδίων. πρότερον μϊν 
ονν οίχειύ^αι τον ^Ορχομενόν φαβιν έπΙ πεδιω , έπιπο- 
λαζόντων δϊ των υδάτων άνοιχιοϋ^ναιπροςτό ^Αχόν- 15 
τιον όρος^ παρατεΐνον έπΙ ίξηχοντα αταδίους μέχρι 
Παραποτάμιων των έν τ^ Φωχίδι, ίότοροϋοι δ^ τους 
έν τφ Πόντω καλουμένους ^Αχαιούς αποίκους Όρχομε-- 
νιων είναι των μετά Ίαλμένου πλανη^'έντων έχεΐαε 
μετά την της Τροίας αλωβιν. χαΐ περί Κάρυατον δ* ην 20 



ξϋΰίΐηα ϋΐίοπειν Θβι. μάλΐϋτα γάρ τους βασιλέας δννασϋ'αί φα- 
μ,εν * Θίόπερ χαΐ δννάστας προσαγορΒυομεν, δύνανται δ ' άγον- 
τες ίφ ' α βονλονται τάηλη&η διά πειϋΌνς η βίας, πεί^ουσι αΐν 
ονν δι* ευεργεσίας μαΖιστο;* ου γαρ η γε διά των λόγων εστί 
βασιΐιηη, αλλ* αντη μ^ν (ητοριτιη' βασιΛίχι}^ ^^ «ει9^ώ λέγομεν, 
όταν ενεργεβιαις φέρωσι χαΐ &γωσιν §φ' εί βονλονται * ηεί^Όνσι 
μ^ν δη δι* ευεργεσιών , βιάζονται δ^ διά των οηλων. ταύτα δ' 
αμφω χρημάτων ωνιά ίστι * ααϊ γαρ στρατιάν έχει πλείστην 6 
{ηΧείστην^ τρέφειν δυνάμενος, ηαί ενεργετειν δύναται ηλειστον 
ο πλείστα ίίετιτη μένος. 

9. ρο3ΐ ευχείμερον: ιρυχροτατα μ^ν γάρτά ααραττίς ήμέ- 
οας εστί, τούτων δε το δειλινον τον ίω^ινον ψοχρότερον • εΙς 
εηίτασιν γαρ άγει πλησιάζον τ^ί ννκτί^ το δ' είςανεσιν άφιστά- 
μενον της νυκτός, ϊαμα δ% τον "ψύχους 6 ηλυος ' το ουν ήλιαξό- 
μενον πλείστον ίν τω ^χροτάτω %αιρω ενχειμερωτατον. 



— Θ — 587 

τις Όρχομηνός, «ν γαρ την τοιαντην νλην νποβίβλη^ 
χαόιν ημΐν οί τα περί των νεών ανγγράψαντες , οϊς 
άχολον9•ονμεν όταν οικεία λεγωύι ηρός τηνημετέραν 
ντΐό^εοιν, 
5 Μετά δ^ την Άηωτίαν καΐ τον Όρχομενον η Φω- «$ 

χίς εοχί Λρος αρχτον παραβεβλημενη τ^ Βοιωτία πα- 
ραπληαίως άηο ^αλάττης εις ^άλατταν το γε ηαλαιόν. 
6 γαρ /ίαφνονς ην τότε της Φωχίδος^ <ίχίζων έφ* ίχά- 
τερα την Λοκρίδα χαΐ μεύος ταττόμενος τον τε Όπονν- 

10 τίον κόλπου καΐ της τώνΕπικνημιδίων παράλιας ' νυν 
δΐ Λοκρών έΰτίν η χώρα (το δε πόλιύμα χατέ0καπται\ 
ω0τ ονί' έκεϊ χάσκει ονκέτι μέχρι της προς Εύβ9ία 
^αλάττης ή Φωκίς^ τψ δΐ Κριύαίω κόλπφ ΰυνηπται. 
αύτη γαρ η Κρΐοα της Φωκίδος εΰτϊν έπ αυτής Ιδρν- 

Χαμένη της ^αλάττης και Κίρρα καΐ ^Αντίκυρα και τα 
ΰπερ αυτών εν τ^ μεοογαία Ουνεχή κείμενα χωρία προς 
τω Παρναΰόω , Δελφοί τε χαΐ Κίρφις χαΐ ^αυλίς καΐ 
αύτος 6 Παρναόβος της τε Φωκίδος ων καΐ άφορίζων 
το έΰπεριον πλευρό ν, δν τρόπον ί ' η φωκίς ττί Βοιω- 

^τία παράκειται^ τούτον καΐ η ΛοκρΙς τηΦωκίδι έκα- 
τέρα, διττή γαρ εΰτι διτ^ρημένη υπό του Παρναύ0οϋ 
δίχα^ η μεν εκ του εαπερίου μέρους παρακείμενη τω 
Παρνασ6φ χαΐ μέρος αυτού νεμομένη^ κα^ήκουόα δ' 
επΙ τον ΚριΟαΖον κόλπον^ η δ' έκ τού προς εω τελευ- 

25 τώόα έπι την προς Εύβοια ^άλατταν, καλούνται δ' οί 
μίν εόπέριοι ΑοκροΙ καΓΟξόλαι^ Ιχουύί τε επί τή δη- 
μοαία ΰφραγζδι τον εβπερον άύτέρα εγκεχαραγμένον* 
οΐ δ' έτεροι δίχα πως καΐ αύτοΙ διχιρημένοι^ οΐ μεν 
'Οπούντιοι από της μητροπόλεως^ όμοροι Φωκεύΰι και 

^ΟΒοιωτοζς^ οι δ* Έπικνημίδιο^ από όρους ΚνημΙδος^ 
προσεχείς Οίταίοις τε καΐ Μαλιεύόιν. έν μέόω δΐ άμτ- 
φοΐν των τε Έοπερίων καΐ των ετέρων Παρναΰβόςγ 



588 — θ - 

Λαραμηκης εΙς το προύάρκτιον μέρος έχτεινόμενος 
β *17αΛ?ό των περί Δελφούς τόπων μέχρι της 6υμβολής των 
τ$ ΟΙταίων ορών χαΐ των ΑΙτωλικών καΙ των ανά μέ- 
σον Δωριέων, πάλιν γαρ ωόπερ ηΑο[κρΙς διττή ον]σα 
τοις Φωκεΰαι παραβέβληται^ οΰτω [κάΙήπάόαΟΙταία] 5 
μετά της Αιτωλίας καί τίνων ανά μέοον τ[6πων της 
^ω]ρικης τετραπόλεως τ^η Αοκρϋι έκατέρψ [καΐ Παρ- 
ναύ]6ω καΐ τοΙς Αωριενύιν, νπϊρ τούτων 9^ ηδη [οί 
ΘετταλοΙ] καΐ των Αιτωλών οΐ προόάρκτιοικανΑκαρ- 
ν[άν€ς καί τίνα] των ηπειρωτικών έ^νών καΐ των 10 
Μακεδόνικων * [δεί δέ,] όπερ Ιφαμεν καΐ πρότερον^ 
ίΛίραλληλονς ω0[περ ταινίας] τινάς τεταμένας άπο 
της εόπέρας έπΙ τάς ά[νατολάς] νοήΰαι τάς λεχθεί- 
0ας χωράς. Ιεροπρεπής δ^ έοτΐ πάς 6 Παρναόόός^ 
Ιχων άντρα τε καΐ άλλα χωρία τιμώμενα τε καΐ}^ 
άγιατενόμενα ' ων έστι γνωριμώτατόν τε καί κάλ- 
λιύτον το Κωρνκιον νυμφών αντρον 6μωιη;μοι/ τω 
Κιλικία), των δ^ πλευρών του Παρνα60οϋ το μ\ν 
εσπέριον νέμονται Αοκροί τε οί'Οζόλαι καί τίνες τών 
Δωριέων καί ΑίτωλοΙ κατά τον Κόρακα προ6αγορεχ)-^ο 
όμενον ΑΙτωλικόν ορος^ το δΐ Φωκεΐς καί Αωριεϊς οΐ 
πλείους^ Μχοντες την Τετράπολιν περικειμένην πως 
τω Παρνασΰφ^ πλεονάζουόαν δε τοις προς ίω. αίμ^ν 
ουν κατά το μήκος πλευ[ραΙ τών] λεχϋ•εΐ0ών χωρών τε 
καί ταινιών εκάστης παρ[άλληλου] απασαί είύιν^ η μ^ν 2δ 
ούσα ;Γρο<7αρχτίθ$ ή [δε προς νότον]. αΐ δί λοιποί 
έσπέριοι ταΐς εωαις ουκ είσι π[αράλληλοΐ' ού]δ\ η 
παραλία εκατέρα^ η τε του Κρι[σαίου κόλπου μέ]χρι 
^Ακτίου καΐ η πρόςΕϋβοιαν μέχρι της [Θεσσαλονικείας] 
παράλληλοι άλληλαις είσύν^ εις ας τελ[ευτα ταύτα τά] 30 
ί^η • άλλ' οΰτω δέχεσ^αι δεϊ τά σχήματα* [τούτων 
τών χω]ρίων ως αν έν τ ριγώνω παρά την [βάαιν τε~ 



— Θ — 589 

χαμένων] γραμμών πλειόνων ' τα γαρ άίίοληφ[9'εντα 
οχήματα Λα]ράλληλα μίν άλληλοίς ίβται^ καΐ τας [κατά 
μήκος έναν]τάον πλευράς εξει παραλλ7}λονς ^ τ[άς δε 
κατά πλάτος ον\κέτι. 6 μϊν ονν^λο^5χερ^ις τύπος οντος 

5 της λοιπής καΐ εφεξής περιοδείας, τά κα^' εχαστα ί' 
εξής λίγωμεν από τής Φωκίδος άρξάμενοι. 

Ταύτης δ^ έπιφανέύταται δύο πόλεις Δελφοί τε 2 
καΐ ^Ελάτεια* ^ελφοϊ μϊν διά το Ιερόν τον Πν^ίον 
Απόλλωνος καΐ το μαντείον άρχαΐον ον , είγε^Αγαμέ- 

ΪΟμνων άπ^ αντον χρηΰτηριάύαβ^αν λέγεται υπό τον 
ποιητοϋ' 6 γαρ κιϋ•αρωδός αδων είαάγεται .^,νεικος 
^^Οδνββήος και Πηλείδεω Άχιλήος, ώς ποτε δηρί- 
,,σαντο. — αναξ ί ' ανδρών "Αγαμέμνων χαίρε νόω." 
,,ώς γάρ οΐ χρείων μν^βατο Φοίβος ^Απόλλων Πυ-Ο.Α\% 

15 ,,'Ο'οΓ*^^ Δελφοί μϊνδή διά ταντα, ^Ελάτεια δε οτι παΰών 
μεγίότητών ένταν^α πόλεων καΐ έπικαιριωτάτη διά το 
έπικεΐΰΰ'αι τοίς ότενο^ς καΐ τόνίχονταταύτηνίχειντάς 
είοβολάς τάς εις την Φωκίδα καΐτήν Βοιωτίαν, ορη γάρ 
έατιν ΟΙταΐα πρώτον, Επειτα τά των Αοκρών καΐ τών 

20 Φωκέων , ον πανταχού ύτρατοπέδοις βάύιμα τοΓ^ έκ 
Θετταλίας έμβάλλονύιν, άλλ' Ιχει παρόδονς ότενάς 
μεν άφωριαμένας δέ, ας αΐ παρακείμεναι πόλεις φρον- 
ροϋαιν άλοναών ΐ' εκείνων κρατειό&αι βνμβαίνει 
και τάς παρόδονς, έπεί β' ή τον ιερόν επιφάνεια τον 

25 έν ^ελφοίς Εχει πρεόβεΐον, και αμα η %'έοις τών χω- 
ρίων αρχήν υπαγορεύει φνόικήν (ταύτα γάρ έότι τά 
έύπεριώτατα μέρη τής Φωκίδος), έντεν&εν άρκτέον. 

Εί'ρηται ί' οτι καΐ 6 ΠαρναΟόός έπΙ τών εαπε- 3 
ρίων ορών ΐδρνται τής Φωκίδος, τούτον δη τό μεν 

2ί0^ρός δύσιν πλενρόν οΐ ΑοκροΙ κατέχονβιν οι'Οζόλαι, 
τό δε νότιον οί ζίελφοί, πετρώδες χωρίον ^εατροειδές^ 
κατα κορνφήν Ιχον τό μαντείον καΐτήνπόλιν, ατα- 
δτκΑΒο II. 13 



590 - β — 

δίων έχκαίδβχα χνχλον πληρονόαν. νπέρχΒίται 4' αύ- 
χήζ η ΑνχώρείΜ^ έφ' ον τόπου πρότερον ΐδρνντο οΐ 
Δελφοί νπίρ του [εροϋ * νυν δ* έπ αύτφ οίχοϋβι περί 
την χρηνην την Καύτοίλίαν. πρόχεηαι δϊ τηζ πόλεως 
η Κίρψίς έχ του μοτώι; μέρους^ ορός άπότομον^ νάπην5 
άπολιπόν μεταξύ^ δι ηςΠλείΰτος δίαρρεί ποταμός, ύπο- 
πέπτωχε δΐ τ^ 6 Κίρφει πόλις αρχαία Κνρρα^ έπΙ τ^ ϋ-α- 
λάτττ] ιδρυμένη ^ άφ' ης άνάβαΰίς εις ^άεΚφούς όγδοη- 
χοντά που όταδίων ΐδρυτα^ δ' άπαντνχρύ Σιχυώνος, 
πρόκειται, δ^ της Κίρρας το ΚριόαΙον πεδίον εϋδαιμον. 10 
πάλιν γαρ εφεξής έϋτιν άλλη πόλις ΚρΙβα^ άφ' ης 6 
χόλπος ΚριόαΙος ' είτα ^Αντιχύρα , ομώνυμος τ^ χατα 
τον Μαλιαχόν χόλπον χαΐ την ΟΙτην. χαΐ δη φαύιν 
έχει τον ελλέβορον φύεύ^αι τον άότεζον ^ ένταϋ&αδί 
όχευάζεό^αι /{θΑτ^οι/, χαΐ δια τοϋτο άποδημεϋν δεϋρο Ι^ 
πολλούς χα^άρύεως χαΐ θεραπείας χάριν γίνεα^αι 
γάρ τι ύηύαμοειδϊς φάρμαχον έν τ^ Φωχιχ'ή , με^* ου 
όχευάζεοϋ^αι τον ΟΙταΐον ελλέβορον. 
4 Αΰτη μεν ούν ύυμμένει , η δϊ Κίρρα χαΐ η Κρίαα 

χατεΰπάΰ^σαν , ή μεν ΰύτερον νπ' ^Βύ-20 

ρυλόχου του Θετταλοϋ χατά τον Κριόαΐον πόλεμον 
εύτυχησαντες γάρ οΐ ΚριααΙοι δια τά έχ της Σικελίας 
καΐ της Ιταλίας τέλη , πικρώς έτελώνουν τους έπΙ το 
^1^19[£ρόν άφιχνουμένους καΐ παρά τά προύτάγματα των 
Άμφικτυόνων. τά δ^ αυτά καΐ τοις ^Αμφιοβεύβι ύυν- 25 
έβη, Αοκρών ί' είοΐν ούτοι τών^Οζολών. έπελ^όντες 
γάρ και ούτοι την τε Κρΐααν ανέλαβον ^ και το πεδίον 
το υπό των *Αμφικτυόνων άνιερω%ϊν αύ^ιςκατεγεώρ- 
γουν^ καΐ χείρους ηύαν περί τους ξένους των πάλαι 
Κριόαίων. καΐ τούτον^ ουν έτιμωρηόαντο ο[*Αμφι-30 
κτύονες^ καΐ τω %εω την χώραν άπέδοσαν. ώλιγώρηται 
δ' [κανώς καΐ το Ιερόν ^ πρότερον δ* υπερβαλλόντως 



- θ — 591 

[έτψη^]. δηλον0ί δ' οΐτε ^αανροί ους καΐ δήμοί χάΐ 
δννάόται κατίβκεύαααν , εΙς ους καΐ χρημ,ατα άνετί- 
ϋ•εντο καϋ-νερωμενα καΐ Ιργα των άρίΰταη/ δημι,ονρ^ 
γών, καΐ 6 άγων 6 Πν^ικο^ καΙ το πλήϋΌς των ίοτο- 
5 ρουμάνων χρησμών. 

ΦαβΙ δ* είναι, το μαντεΐον ανχρον κοίλον κατά 5 
βάϋΌνξ ου μάλα ενρνατομον^ άναφέρεα%•αι ό' ^ξ 
αυτοϋ ηνενμα έν%Όυ6να6τι,κόν ^ νπερκείο^αι, δϊ τον 
6τομίον τρίποδα νφηλόν^ ίφ* δν την Πνϋ^ίαν άναβαί- 

10 νονααν δεχομενην το πνεύμα άποθ'εύπιζείν Ιμμετρά τε 
καΐ άμετρα • έντείνειν δϊ καΐ ταύτα εΙς μέτρον ποιητάς 
τινας νπουργούντας τφίερφ. πρώτην δε Φημονόην 
γενέό^αι φααΐ Πνϋ•£αν^ κεκλήοϋ-αι δ^ καΐ την προφη- 
τιν οντω καΐ την πόλιν άηο του πυ^έό^αι , εκτετά- 

15 6%αν δΐ την πρώτην συλλαβήν^ ώς έπΙ τού αθανάτου 
καΐ ακαμάτου καΐ διακόνου, 

Ή μεν ουν έπΙ το πλεΐον τιμή τω [ερω τούτω δια 6 
το χρηστηριον Συνέβη δό^αντι άψευδεύτάτω των πάν^ 
τωνυπάρξαι^ προόελαβε δά τι καΐ η ϋ-έόις τού τόπου. 

20 ^ί? ?^9 Ελλάδος εν μεύφ πως έβτι της βυμπάβης , της 
τ ε εντός 'Ιΰϋ'μού καΐ της έκτος ^ ένομίαϋ-η δΐ καΐ της 
οικουμένης , καΐ εκάλεύαν της γης όμφαλόν^ προόπλά- 
όαντες καΐ μύϋΌν ον φηόι Πίνδαρος^ οτι όυμπεόοιεν 
ενταύθα οΐ αετοί οΐ άφε^έντες ύπο τού /ίιός^ ο μίν 

25 άπο της δύύεως ο ί' άπο της ανατολής ' οί δΐ κόρακάςθ.4^ 



16. ρο8ΐ δία-κόνον: ή μ,Ιν ουν ίπίνοια αΰτη της τετών πό- 
λεων ΤΛΈίσεωςηαΙ της των τιοινών Ιερών ίατιμησεως. %αΙ γάρ τίίχτά 
»όλεις αννηεσαν ααϊ ηατά έ'ϋ'νΌς , ωνσιχώς αοινωνίΆΟΪ οντες, %άί 
αμα της παρ* αλλήλων χρείας χάριν ^ καΙ εΙς τα ιερά τα αοινά 
άπηντων διά τάς αντάς αίτιας, εορτάς καί πανηγύρεις σνντε- 
λοϋντες. φιλιιιον γάρ πάν το τοιούτον , απο των ομοτράπεζων 
άρ^άμ,ενον ααϊ ομοαπόνδων χοίΐ ομωροφίων. οσφ δε πλειον κοά 
/χ πλειόνων ίπεδηαει^τοαώδε αεΖζον %αϊ το όφελος ένομίξετο. 

13* 



592 — β - 

φαόί, δΒίκννταν δί καΐ ομφαλός τις έν τφ ναφ τεται- 
νιωμενος χαΐ έπ αντψ αΐδνο εΐκόνεζ τοϋ μύ^ον. 

7 Τοιαύτης δε της £νχαιρ£ας οϋΰης της περί τον^ 

^ί^ελφονς^ ανν^εσάν τε ραδίως έχείΰε, μάλιοτα δ* οΐ 
έγγύ^εν^ καΐ δη χαΐ το Άμφιχτνονιχον όνότημα εχ 5 
Τϋΐίτωι/ βννετάχ&η περί τε των κοινών βονλευβόμενον 
χαΐ τον Ιερον την έζψελειαν εξόν χοινοτεραν^ ατε χαΐ 
χρημάτων αΛοχειμένων πολλών καΐ άναΰ'ημάτων φι;- 
λακής καΐ άγκίτείας δ^ομενων μεγάλης, τά ηάλαι μίν 
ούν αγνοείται^ *Ακρί6ΐ,ος δε των ^ι/ΐ}μοι/£«;ο^^^ωι/ ίο 
πρώτος διατάζαι δοκεΐ τά περί τονς^Αμφιχτνονας καΐ 
πόλεις άφορίύαι τάς μετέχουσας του* όννεδρίου και 
ψήφον έχάβτ'η δούναι ^ τ^ μεν καθ' αντην τη δΐ με^^ 
ετέρας η μετά πλειόνων^ άποδεϊ^αι δϊ χαΙτάς^Αμφι- 
χτνονιχάς δίχας ο0αι πόλεβι προς πόλεις εΐόίν * νατ6- 15 
ρον δ^ αλλαι πλείονς διατάζεις γεγόναβιν^ εως χατε- 
λνΟ'η καΐ τοντο το ύύνταγμα^ κα^άπερ το των ^Αχαιών, 
αΐ μίν ούν πρώται δνοχαίδεκα συνελ&εζν λέγονται 
πόλεις- έχάστη ί' Ιπεμπε πνλαγόραν^ δΙς κατ* &οί ου- 
0ης της συνόδου έαρος τε χαΐ μετοπώρου• νύτερον δε 2ο 
καΐ πλείονς προσήλ^ον πόλεις, την δ^ αύνοδον Πν- 
λαίαν έκάλονν την μ^ν έαρινήν την δε μετοπωρινην^ 
επειδή έν Πύλαις όυνηγοντο , ας καΐ θερμοπνλας κα- 
λοϋσιν ' έ^υον δΐ τη /ίήμη^νρι οί πνλαγόροι. το μεν 
ούν έξ αρχής τοις εγγύς μετήν * καΐ τοιίηοι/ χαΐ του 25 
μαντείου^ ύστερον δε χαΐ οΐ πόρρω&εν άφικνοϋντο 
καΐ ^χ()ωι/το τφ μαντείω καΐ έπεμπον δώρα καΙ&Ί^σαν- 
ρονς χατεσχεναζον ^ κα^άπερ Κροϊσος καϊ 6 πατήρ 
^Αλνάττης καϊ Ίταλιωτών ηι/£^ καΐ Σικελοί. 

β ^ΕπίφϋΌνος δ' ών 6 πλούτος δνσφνλακτός έστι^ 

καν ίερος η. νυνί γέ τοι πενέστατόν ^(ίτ* το έν Αελφοϊς 
Ιερον χωμάτων γεχάριν^τώνί^ αναμμάτων τά μίν 



— β— 5β3 

ηρται τα δϊ πλείω μένει,, πρότερον δ^ πολνχρήματον 
ην το ιερόν ^ χα^'άηερ'Όμηρός τε εϋρηχεν ,,ούί' οσα 
^^λάίνος ονίο^ άφητορος έντοζ έέργει ΦοΙβου^Απόλ- 
^,λωνοζ Πν^οϊ ένΐ πετρηέϋΰ'η^'^ καΐ οι ^ηύαυροί δη-- 
5 λονύι καΙ η βνληόίς η γενη^'εΐύα νπο των Φωκέξον , έ% 
ης 6 Φωκικος καΐ [ερος καλούμενος έξηφϋ'η πόλεμος, 
αϋχη μ^ν ονν η 0νλη0ις γεγένηταν κατά Φίλίππον τον 
Άμνντον ηροτεραν δ^ αλλην νηονοονΟιν άρχαίαν ^ η 
τον ύφ Όμηρου λεγόμενον ηλοντον έξεφόρηύεν ονδΙθΑ21 

10 γαρ ίχνος αυτού 6ω^ναι προς τους ΰατερον χρόνους 
έν οίς οί περί Όνόμαρχον καΐ Φάυλλον έΰύληΰαν το 

Ιερόν 5 άλλα τα μ^ν άπενεχ^έντα νεώτερα εκείνων 

είναι των χρημάτων άηοκεϊϋ^αι γάρ έν ^Οανροίς^ 
άΐίό λαφύρων άνατεΰ'έντα^ έηιγραφάς όώξοντα έν 

15 αίς καΐ οΐ άνα^έντες- ,,ΐν^/ον" γάρ καΐ ,,ίΤροώΤοι;" καΐ 
,^Συβαριτών^' καΐ ^^Σπινητών των περί τον ^ΑδρΙαν^^ 
καΐ οϋτως έπΙ των άλλων, οϋτ ηκοι τα πα- 
λαιά χρήματα άναμεμΐχ9•αι ' [ως] και άλλοι τόποι δια-- 
ύημαίνουαιν υπο τούτων όκευωρηϋ'έντες των ανδρών. 

20^ν&ο& δ^ τον άφητορα δεξάμενοι λέγε0%αι ^όαυρόν^ 
άφητορος ί' ουδό ν κατά γης %^6αυρι6μόν^ έν τω ναφ 
κατορωρύχ^αι φαΰΐ τον πλοϋτον εκείνον^ καΐ τους περί 
τον Όνόμαρχον έπιχειρηοαντας άναΰκάπτειν νύκτωρ 
6ει0μών γενομένων μεγάλων ίξω του ναοϋ φυγείν καί 

25 παύβαα^αι της ανασκαφής^ έμβαλεϊν δ^ καΐ τοις άλ- 
λοις φόβον της τοιαύτης επιχειρήσεως. 

Των δ^ ναών τον μ^ν πτέρινον εΙς τους μύϋΌυς 9 
τακτέον^ τον δϊ δεύτερον Τροφωνίου καΙΆγαμήδους 
έργον φαύί^ τον Λ νυν *Αμφικτύονες κατεακεύαύαν. 

30 δείκνυται δ* έν τω τεμένει τάφος Νεοπτόλεμου κατά 
χρηύμόν γενόμενος^ Μαχαιρέως /ίελφοϋ ανδρός άνε- 
λόντος αυτό ν ^ ως μ}ν 6 μϋ^ος^ δίκας αΐτοϋντα τον 



594 ~ β ~ 

θίον τον Λατρφον φόνου, ώς δΐ το Βΐχός^ έηι^έμΒνον 
τω [ερω. τον δ^ Μαχαιρέως άπόγονον Βράγχον φααΐ 
τον προΰτατηόαντα τον έν ^ίδυμοις Ιερον, 
10 ^Αγών δϊ 6 μ\ν αρχαίος έν ζίελφοΐζ κιθαρωδών 

έγενη&η παιάνα άδόντων εις τον ^εόν Ι&ηχαν δ€ζ> 
Δελφοί* μετά δ\ τον ΚριϋαΙον ηόλεμον οΙ^Αμφιχτύο- 
νεξ [πηιχόν καϊ γνμνικον έπΕνρνλόχον διέταξαν ατε- 
φανίτην καΐ Πν&ια έκάλεοαν. προϋέ^εϋαν δε τοϊζ κι- 
ϋ'αρφδοΐς ανλητάς τε καϊ κι^αριΰτάς χωρίς ωδής^ άηο- 
δώ(5οντάς τι μέλος ο καλείται νόμος Πν^Ίκός, πέντε ίο 
ί' αντον μέρη έΰτίν, αγκρον0ις αμπειρα κατακελεν- 
0μ6ς Ιαμβοι καϊ $£ΐίχτι;Λθ6 όνριγγες. έμελοποίηόε μεν 
ονν Τιμο6ϋ•ένης^ 6 ναύαρχος τον δεντέρον Πτολεμαίου 
6 καϊ τονς λιμένας σνντάξας έν δέκα βίβλοις. βούλεται 
δ^ τον αγώνα τον Απόλλωνος τον προς τον δράκοντα |5 
δια τον μέλονς νμνεΐν^ άγκρονΰιν μίν το προοίμιον 
δηλών, άμπειραν δ\ την πρώτην κατάπειραν τον αγώ- 
νος, κατακελενύμον δε αντον τον αγώνα, Ιαμβονδε 
καϊ δάκτνλον τον έπιπαιανιαμόν τον [γινόμενον] έπΙ 
0.422Τ}} νίκτ^ μετά τοιούτων ρνΰ'μών, ων 6 μ^ν ϋμνόις έ^τίν 20 
οικείος ο δ' ίαμβος κακιύμοίς, ΰύριγγας δΐ την Ικλει^ 
ψιν του θηρίου, μιμούμενων ώς αν καταύτρέφοντος 
έύχάτους τινάς Συριγμούς, 
ι ] "Εφορος δ\ ω το πλεΐατον προ6χρώμε%α δια την 

περί ταύτα έπιμέλειαν, κα^άπερ καϊ Πολύβιος μαρτν-^ 
ρών τυγχάνει, άνήρ αξιόλογος, δοκεΐ μοι τάναντία 
ποιείν ίΰ^^ οτε τ]^ προαιρέβει καϊ ταΐς έξ αρχής νπο- 
αχέσεόιν. έπιτιμήαας γοϋν τοις φιλομυ^οϋύιν έν τ^ 
της [ότορίας γραφ^ και την άλήϋ'ειαν έπαινέσας προό-- 
τίΟ'ηΰι τφ περί του μαντείου τούτου λόγω ύεμνην τίνα 30 
ύπόαχεύιν, ώς πανταχού μεν αριβτον νομίζει τάλη^ές^ 

21. ρο3ΐ %α%ίσμοΓς: ώςχαΐ το Ιαμβίζειν^Ζ. &η1β §σχάτονς: βΙ^ 



— θ — 595 

μάλιϋτα δ^ κατά την νηό^Ββιν ταντην, ατοηον γαρ βΙ 
ΛδρΙ μεν των άλλων τον τοιούτον άεΙ τρόηον διωκό- 
μενη φηόί^ περί δε τον μαντείον λέγοντες ^ ο πάντων 
έΰτίν άφενδέύτατον^ το!:ς όντως άπίβτοις κάΙ ψενδεοι 
^χρηαόμε%'α λόγοις. ταύτα ί' εΐηών επιφέρει πάρα-- 
χρήμα ^ οτι νπολαμβάνοναι καταβκενάβαι το μαντείου 
^Απόλλωνα μετά ^Θ£^^<}ο^ ώφελ^ύαι βονλόμενον το γέ^ 
νος τιμών, είτα την ωφέλειαν εΙπών οτι είς ημερότητα 
προνκαλεΐτο "καΙ έβωφρόνιξε^ τοις μ^ν χρηατηριάζων 

10 καΐ τά μίν προύτάττων τά ί' άπαγορενων^ τονς δ' ονδ" 
όλως προόίέμενος, ταντα διοικείν νομζζονύι ^ φησίν, 
αντόν^ οί μίν αντον τον ^εόν οωματοειδή γινόμενον^ 
οίδ^ άν^ρώποις ίννοιαν παραδίδοντα της εαντον βον- 
λήύεως. 

15 'Τποβάς δί περί των Δελφών οΐτινές εΐ6ν διαλε- ΐ2 
γόμενος φηβΐ το παλαιον Παρναβαίονς τινάς αυτό- 
χϋ-ονας καλονμενονς οίκείν τον Παρναοοόν - καΟ'^ ον 
χρόνον Απόλλωνα την γήν έπιόντα ημερονν τονς αν- 
Ο'ρώπονς από τ ε των ημέρων καρπών καΐ των βίων, έξ 

^*/4^νών δ' ορμηΰ'έντα έπΙ ^ελφονς ταντην ίέναι την 
οδόν , 5 ^^^ Ά^ναΐοι την ΠνΰΊαδα πέμπον6ι • γενό^ 
μενον δΐ κατά Πανοπέας Τιτνον καταλνόαι ίχοντα 
τον τόπον, βίαιον άνδρα καΐ παράνομον ' τονς δ% Παρ- 
ι/α<Τ<Τ^ι;ς βνμμίξαντας αντω καΐ άλλον μηνϋσαι χαλέ- 

25 ^ον άνδρα Πύθωνα τοννομα^ έπίκληόιν δε^ράκοντα^ 
κατατο^ενοντος δ' έπικελενειν ΐε παιάν^ άφ' ο ν τον 
παιανιόμον όντως έξ Ι^ονς παραδο^ναι τοις μέλ- 
Λοι;σ4 ανμπίπτειν είς παράταξιν * έμπρηαϋ^ήναι δΐ καΐ 
0κηνην ιοτί τον Πν^ωνος νπό των Δελφών, κα^ά- 

^ περ καΐ ννν Ιτι * καΐ άεΐ υπόμνημα ποιονμένονς τών 
τότε γενομένων, τι δ* αν εΐη μν^ωδέΰτερον η ^Απόλ- 
λων το^ενων κάί κολάζων Τιτνονς καΐ Πνϋ-ωνας χαΐβ.433 



596 — θ — 

6δ€νων έΐζ Ά&ηνών εις ^ελφονς καΐ γήν πάβαν επιών \ 
εΐ ίί ταϋτα μη ύπελάμβανε μνϋΌνς είναι , τί έχρήν την 
μνϋ-ενομένην Θεμιν γυναίκα καλεζν^ τον δ^ρν^ενό- 
μενον δράκοντα αν&ρωηον ; πλην εΐ ΰνγχείν έβονλετο 
τσν τε της ίατορίας χαΐ τον τον μν^ον τύπον, πάρα- ^ 
πληύια τούτοις χαΐ τα περί των Αιτωλών είρημένα, 
φήόας γαρ άπορ^τους αυτούς έχ παντός του χρόνου 
τοτΐ μϊν ΑΙολέας φηύΐν οίχήΰαι τους κατέχοντας βαρ- 
βάρους έκβαλόντας, τοτ^ δ' Μτωλόν μετά των έ^^Ήλίτ- 

δος Έπειών των έχθρων ' τούτους δ' ύπ' 10 

Άλκμέωνος χαΐ ^ιομηδους. άλλ' έπάνειμι έπϊ τους 
Φωκέας, 

13 *^^ης γάρ εν ττί παραλία μεχϋ^ την Άντικύραν πο- 
λιχνών έότιν Όπιο^ομάραϋ^ος ' είτ' αχρα Φαρύγιον 
εχουΰα ΰφορμον εΐϋ'^ 6 λιμήν νατατος 6 προΰαγορεν- 15 
^είς μυχός από του όυμβεβηχότος ^ υπό τφ Έλικώνι 
καΐ τχι'Άβχρτι κείμενος, ούδ' αΐ Άβαι δ\ τό μαντεΐον 
απω^εν των τόπων τούτων εύτίν ^ όύδ' η'Άμβρυαος^ 
[ούδ' η Με]δεών όμ(όνυμος τ^ Βοιωτιακ^, ίτι δΐ μάλ- 
λον έν ττί με^ογαίΰ/ί μετά Δελφούς ως προς την εω 20 
ζίαυλίς πολίχνιον^ οπού Τηρέα τον Θράκα ςρα<Τ^ δυ- 
ναότεϋόαι * καΐ τα περί Φιλομηλαν και Πρόκνην εκεί 
μυ&εύουύι. τοϋνομα δ^ τω τόπφ γεγονεναι από τον 
δάβους' δαυλούς γαρ χαλοϋσι τα δάβη, "Ομηρος μεν 
ουν ^αυλίδα είπεν, οΐ δ* ΰΰτερον ^αυλίαν. καΐ 70 25 
„[ο?] Κυπάριύόον ίχον^' δέχονται διττώς, οίμίν 6μ<ο- 
νύμως τφ φυτω οι δ^ παρωνύμως κώμην υπό τ^ Αυ- 
κωρεία, 

14 Πανοπεύς δ' 6 νυν Φανοτεύς^ ομορος0θ1ς περί 
Αεβάδειαν τόποις, ή του Έπειοϋ πατρίς, και τα περί 30 



23. ρο8( μνϋ'ενουσι : θον%ν9£όης $*§ν Μίγά^οις φη^ί 



— Θ — 597 

τον Τιτνον δ\ ένταϋϋ•α μν^ενονοιν. "Ομηρος δε φηύιν 
οχί οί Φαίηκες τόν'Ραβάμαν^νν εις Ενβοίαν ^^ηγαγον^ 
^^όψόμενον Τιτυόν γαιηϊον νίον." καΐ Έλάριόν τ* 6πη^ 
λαιον άηο της Τιτνον μητρός ^Ελάρας δδίχννταί κατά 
5 την νηβον καν ηρωον τον Τιτνον καΐ τιμαί τίνες, ηλη-- 
0ίον δΐ Αεβαδείας καΐ η Τραχίν^ όμα>νι;μο^ τ^η ΟΙταία^ 
Φωκικη ηολίχνη - οίδ^ ένοικοϋντες Τραχίνιοι λέγονται» 

Ή δ' Άνεμώρεια ώνόμαβται άπο τον όνμβαίνον- 15 
τος ηά^ονς' καταιγίζει γαρ εΙς αντην 6 καλούμενος 

10 Κατοπτηριος χάρος^ κρημνός τις άπο τον Παρνα00οϋ 
διήκων οριον δ* ην 6 τόπος οντοςζίελφών τ ε καΐ Φω- 
κεων^ ηνίκα άηέβτηύαν τονς Δελφούς άηο τον κο&ι/οι; 
ύνύτηματος των Φωκεων Λακεδαιμόνιοι καΐ έτίέτρε- 
φαν καϋ•* αντονς πολιτενεοΰ'αΐ' τιν^ς δ^*ΛνεμώλειανΟΛ2^ 

Ι^καλονόιν. εΐϋ'* 'Τάμπολις (^Τα μετά ταντα έκλη^ 
νηό τίνων) , εΙς ην έκ Βοιωτίας έκηε^είν Ιφαμεν τονς 
"Ταντας- ίβτι ί' έν τ^η μεύογαία μάλιστα και αντη^ 
πλη0έον των Παραποτάμιων^ ετέρα ον6α της έν τφ 
Παρνα<ί6ω'ΤαμΛε([ας]^ καΐ Ελάτεια η μεγίύτη πόλις 

20 των Φωκικών^ ην "Ομηρος μ^ν ονκ οίδε (νεωτέρα γάρ 
έοτι της ηλικίας εκείνον) , έηικαιρίως δ' ΐδρνται προς 
τάς έκ της Θετταλίας εΐόβολάς. δηλοΙ δ^ την ενφνίαν 
ταντην καΐ ^ημοϋ^ένης^ φράζων τον %'όρνβον τον γε- 
νη^έντα ^Α^ηνηοιν αιφνιδίως^ έπειδη ηκέ τις άπαγ- 

25γέλλων ως τονς πρντάνεις ώς'Ελάτεια κατείληπται. 

Παραποτάμιοι ^ εΙΛ κατοικία τις έτά τφ Κηφιοΰω 16 
Ιδρνμένη ηληβίον Φανοτενΰι καίΧαιρωνενΰι καΐΈλα- 
τεία. φηοΐ δΐ Θεόπομηος τον τόπον τούτον Λή^β^ν της 
- μ%ν Χαιρωνείας ο6ον τετταράκοντα όταδίονς^ διορί- 

30 ζειν δΐ τονς ^Αμβρνύέας καΙ Πανοπέας καΐ Αανλιέας ' 
κείσ&αι δ* έπΙ της εμβολής της έκ Βοιωτίας εΙς Φωκέας 
έν λόφφ μετρίως νψηλώ , μεταξύ τον τε Παρναΰΰον 



598 — θ — 

καΐ τον (Αδνλίον ο]ρονς πενταΰτάδιον (ίχεδόν %ν «λο- 
λείΛοντων αν[α μέύον %<»](>ώ)ν, διαιρεΐν δε τον Κη- 
ψι66ον στενην εκατέρωθεν δίδοντα πάροδον^ τάςμίν 
άρχας έκ Αιλαίαζ Ιχοντα Φωκικής πόλεως (καθάπερ 
καΐ ^Ομηρος φη6ιν ,,οΓ τε Αίλαι,αν ίχον ηηγ^ς Ιπι Κη- 5 
,,φίσσοΓο") 5 εις δΐ την Κωχαΐδα λίμνην εκδίδοντα • το 
δ^Αδυλιον παρατείνειν έφ' έξηκοντα όταδίονς μέχρί 
τοϋ*'Τφαντε£ον, έφ ω κείται 6 Όρχομενός. καΓΗοίο- 
δος δ^ έηΐ πλέον περί τον ποταμού λέγει και της ^ν- 
αεως^ ώς δι^ όλης ρέοι της Φωκίδος <;χοΛ((»^ και δρα- 10 
κοντοειδώς ,^παρίκ Πανοπήα δια Γληχωνά τ έρνμνην 
,,κα^ τε δι* "Ορχομενού είλιγμένος εΐ^ι δράκων ως.^^ 
τα δί 6τενά τα περϊ τονς Παραποταμίονς η την Παρα- 
ποταμίαν (λέγεται γαρ άμφοτέρως) περιμάχητα νπήρ- 
ξεν έν τ[ω Φωκικφ πολέ]μφ , μίαν εχόντων ταντην έμ- 15 
βολην [εΙς την Φωκίδα] • ίοτι δ^ Κηφιαοος ο τε Φωκι-- 
•Ηος καΐ ο ^Αθήνηαι καΐ 6 έν ΣαλαμΙνι^ τέταρτος δί καΐ 
πέμπτος ό έν Σικνώνι και 6 έν Σχνρω , έν ^Απολλωνία 
δ^ ττ^ προς ^Επιδάμνω πηγή έότι κατά το γνμνάόνον^ 
ην καλούύΐ Κηφΐ6βόν. 20 

17 Ααφνούς δ^ ννν μεν κατέβκαπται * ην δέ ποτέ 

της Φωκίδος πόλις άπτομένη της Ευβοϊκής θαλάττης^ 
διαιρούσα τονς Έπικνημιδίονς Αοκρονς^ τονς μεν έπΙ 
το προς Βοιω[τίαν μέρος τονς δε προς] Φωκίδα την 
ΟΛ2όάπ6 θαλάττης κα&ηκ[ον6αν τότε έπΙ θάλατταν]. τί-25 
κμηριον δΐ το έν αντω Σχεδιεϊον , ο φα6ιν είναι τάφον 
Σχεδίον, [εΙ!ρη]ται δΐ 6 Ααφνούς έφ* έκάτερα την Αο" 
κρίδα [οχί^αι , ώ(ίτ]€ μηδαμού απτεόθαι αλλήλων τονς 
τ Έπικνημι[δίονς καΐ το]νς*Οπονντίονς' νοτερονδε 



18. ρο3ΐ Σπυρφ : Ικτος *Ι 6 ίνΖίργει τας πηγάς ίχων ίχ Αυρ- 
χείον 



ϋφζβό ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



— θ — 599 

ηρο0ωρ£6%Ί] τοίς [Όπουντίοις ο τό]Λος. ηερί μίν δη 
της Φωχέδος άπόχρη, 

Εφεξής δ* έβτίν η Αοκρίς^ ωβχΒ περί ταύτης λί- 4 
κτέον, διτιρηται, δε δίχα' το μίν γαρ αυτής έΰτιν οί 
δ ηρος Ενβοιαν Αοκροέ^ [ους έλέ\γΌμεν 6χίζε6%αί ποτέ 
έφ^ εκάτερα τον ^!ίίαφνΌνντος * έηεκαλονντο δ^ οίμεν 
'Οηονντίοι άηο τής μητροπόλεως^ οίδ^ ^ΕΛίκνημίδιοι 
από ορον^ τίνος ΚνημΙδος * το δ% λοιπόν οί έΰπεριοί 
εΐ0ν Αοκροί^ οΐ δ* αντοί καΐ 'Οζόλαι καλούνται, χωρί- 

10 ζει δ* αυτούς από των Όπονντίων καΐ των ^Επικνημι-- 
δίων ο τε Παρνα^βός μεταξύ Ιδρυμένος καΐ η των Α ω- 
ριέων τετράπολις. άρκτέον δ* από τών^Οπουντίων, 

^Εφεξής τοίνυν ταΐς ^Αλαΐς^ εΙς ας κατέληγεν η 2 
Βοιωτιακή παραλία η προς ΕυβοΙα^ τον ^Οπούντιον 

15 κόλπον κεΐ6^αι ονμβαίνει. 6 δ' Όποϋς ίότι μητρόπο- 
λις^ κα^άπερ καΐ τό επίγραμμα δηλοΐτό έπΙ τή πρώτη 
των πέντε 6τηλών των περί Θερμοπύλας έπιγεγραμ- 
μένον προς τω πολυανδρίω ^^τούβδε πο^εΐ φ^ιμένους 
,^υπ^ρ^Ελλάδος άντίαΜηδων^ μητρόπολις Αοκρών ευ- 

20 ,,θννομων ^Οπόεις}^ απέχει δϊ τής ^αλάττης περί πεν- 
τεκαίδεκα αταδίους^ του δ* επινείου καΐ εξηκοντα. Κϋ- 
νος ί' έβτΐ τό ίπίνειον^ άκρα τερματίζουσα τόν^Οπούν- 
τιον κόλπον όταδίων οντά περί τετταράκοντα • μεταξύ 
δ^ Όποϋντος και Κύνου πεδίον εΰδαιμον • κείται δε 

^κατά ΑΙδηψόν τής Ευβοίας^ οΛον τα Θ'ερμά τα Ηρα- 
κλέους^ πορ9•μω διειργόμενος σταδίων έξήκοντα καΙ 
εκατόν, έν δί τω Κύνω Δευκαλίωνα φαΰιν οΐκήβαι^ 
καΐ τής Πυρράς αυτόθι δείκνυται βήμα^ του δί Δευ- 
καλίωνος Άϋ'ήνησι. διέχει δί τής Κνημίδος 6 Κϋνος 

30 οβον πεντήκοντα σταδίους. καΐ ή * Αταλάντη δε νήσος 
κατά ^Οπονντα ΐδρυται , ο/^^ώνυμο^ τη προ τής ^Αττι- 
κής, λέγεσΰ'αι δ' Όπουντίονς τινάς καΐ έν τη Ηλεία 



βοο — β - 

φαβίν^ ων ονη «ξΐοι/ μεμνηό^αί^ πλην οχί όυγγενειαν 
αυτών έξανανεοννταί τοΓ§ Όπουντίοίς ναάρχουόαν. 
Ότι δ^ έξ Όπονντος ην ο Πάτροκλος λέγει^Ομηροζ ^ καΐ 
ΰίότι φόνον άχονβίον ηράξας Ιφνγεν εΙςΠηλέα^ ο δϊ 
πατήρ Μενοίτιος ίμεινεν έν τ^η πατρίδι ' έχείόε γάρ 5 
ψηί5ΐν ο ^Αχιλλενς νποόχεα^αι τψ Μενοιτίφ κατάξειν 
τονΠάτροκλον έκ της ΰτρατείας έπανελ^όντα» ον μην 
έβαοίλενε γε έκεϊνος των ^Οπονντίων^ άλλ' Αίας ο 
Αοκρός^ πατρίδος ων, ως φαβι^ Ναρύκον. ΑΙάνην 
δ' ονομάζονϋί τον άναιρε^έντα νπο τον Πατρόκλου, 10 
αφ' ο ν καΐ τέμενος Αίάνειον δείκνυται καΐ κρήνη τις 
ΑΙανίς, 
€.426 'Είης μετά τον Κϋνον Άλόπη ίβτΐ καΐ 6 Αίαφνοϋς, 
ον Ιφαμεν κατεΰπάό^αΐ' λιμην δ' έ6τΙν αυτόθι διεχων 
Κύνου περί ένενηκοντα βταδίους, ^Ελάτειας δ% πεζεύ^ 15 
οντι εις την μεβόγαιαν εκατόν εϋκούνν. ηδη δ^ έβτΐ 
ταϋτα του Μαλιακού κόλπου * μετά γάρ τον ^Οπούν- 
τΐΛν όυνεχής έοτιν ούτος, 
4 Μετά δ^ /Ιαφνουντα ΚνημΙδες χωρίον έρυμνον 

δσον βταδίους είκο0ι πλεύύαντί' καθ* ο το Κηναιον^ 
έκ της Ευβοίας αντίκειται άκρα βλέπουσα προς έόπέ- 
ραν καΐ τον Μαλιέα κόλπου, πορ&μφ διειργομένη βχε- 
δον εΙκο6ααταδίφ. ταύτα ά' ηδη των Έπικνημιδίων 
έοτΐ Αοκρών. ένταϋ%•α καΐ αΐ Αιχάδες καλούμεναι 
τρεΙς ι/^<ΐο& πρόκεινται από Αίχα τοϋνομα έχου6αι.^& 
καΐ αλλαι δ' εΐβΐν έν τφ λεχ^έντι παράπλψ, ας έκόντες 
παραλείπομεν, μετά δΐ είκούι όταδίους από Κνημίδων 
λιμην, ύπίρ ου κείται το Θρόνιον έν 6ταδίοις τοϊς ζόοις 
κατά την μεβόγαιαν. εΙΟ•^ ο Βοάγριος ποταμός έκδί- 
δω6ιν ο παραρρέων τό Θρόνιον, Μάνην 4' έπονομά^^ 
ζου6ιν αυτόν Ι6τι δε χείμαρρους ω6τ αβρόχοις έμτ- 
βαίνειν το1!ς ποοίν, άλλοτε δϊ καΐ δίπλε^ρον Ι6χειν 



— θ— 601 

πλάτος, μετά δΐ ταντα Σχάρφεια 6τα9ίοίς υπερχει^ 
μένη της ^αλάττης δέχα^ διέχοναα δϊ τον Θρονιού τρ*- 

άχοντα , έλάττο6ι δ\ μιχρφ §πΒΐτα Νίχαιά έύτι 

χαί αϊ Θερμοπνλαι. 
5 Των δΐ λοίΛών πόλεων των μ^ν άλλων ούχ αξίον 5 

μεμνηα^αν • ων ί ' '^Ομηρος μέμνηταν Καλλίαρος μεν 

^ ονχέτι, οίχεϊται^ [ενηροτον δε ννν έβ\τι, πεδίον χα-- 
λονΰν ί' όντως άπο τον [βνμβεβηχότος' χαί Βηββα 
ί'] ούχ ίατι^ δρνμώδης τις τόπος ' ονδ^ [αί Ανγειαί^ 

10 την δ\ %ω\ραν ίχονβι Σχαρφιε^ ' ταντην μ^ν ονν την 
Βήοααν έν τοις δνβΐ γραπτέον αίγμα {από γαρ 
τον δρνμώδονς ώνόμαύταν όμωννμως^ ωβπερ χαΐ 
Νάπη έν τω Μη^νμνης πεδίφ , ην Έλλάνιχος άγνο- 
ών Αάπην ονομάζει) ^ τον δ* έν τγ} ^Αττιχ'ζΙ δη- 

15^01/, «φ' ον ΒηΟαιεΐς οίδημόται λέγονται^ έντίβένΐ 
ϋίγμα. 

Ήδ% Τάρφη χείται έφ' νψονς^ διέχοναα [Θρονίον] 6 
σταδίονς ^Γκοσ^, χώραν ί' ενκαρπόν τε χαΐ ενδενδρον 
έχει • ηδη γαρ χαΐ αντη από τον δάοονς ώνόμαΰται. χα-- 

20 λίΓτα^ ίΐ ννν Φαρνγαι * ΐδρνται δ' αυτόθι "Ηρας Φα- 
ρνγαίας Ιερόν άπό της έν Φαρνγαις της ^Αργείας ' χαΐ 
δη χαί αποιχοίφαόιν εΙναιΆργείων. 

Των γε μην έΰπερίων Αοχρών'Ομηρος ον μέμνη- 7 
ται^ η ον φητώς γε^ αλλά μόνον τφ δοχείν αντίδια- 

25 οτέλλεό^αι τούτοις έκείνονς περί ων είρήκαμεν ^^Αο- 
^^χρών^ όΐναίονΰι πέρην Ιερης Ενβοίης^^' ως χαϊ ετέ- 
ρων όντων, άλλ' ονδ* νπό των άλλων τεΘ•ρύληνται 
πολλών πόλεις δ' έοχον "Αμφιαοάν τε χα\ Νανπα-- 
χτον , ων η Νανπαχτος 6νμμένει τον ^Αντιρρίον πλη- 

30 6ίον^ ώνόμαβται δ* άπό της νανπηγίας της έχεϊγενο- 
Ι^ένης, είτε των ^Ηραχλειδών έχει νανπηγη<ίαμένωνθ>ΑΥί 
τόν στολον, «Γθ* {ως φηαιν*Έφορος) Αοχρων έτι πρό^ 



602 - θ - 

τερον παραοκενααάντων ίοτν δϊ νυν Αιτωλών Φι- 
λίππου προόχρίναντος. 

θ Αυτού όΐ χαΐ η Χαλκίς^ ης μεμνηται χαΐ 6 ποιητής 

εν τφ Αίτωλιχφ καταλόγψ^ ύποχάτω Καλυδώνος* αυ- 
τού δε χαΐ 6 Ταφιαββος λόφος ^ εν φ το τού Νεβ0ου^ 
μνήμα χαΐ των άλλων Κενταύρων^ ων από της σηπε- 
δόνος φασί το υπο τη φίζη τού λόφου προχεόμενον ίνσ- 
ώδες χαΐ θρόμβους ίχον ΰδωρ ^εΐν • δια δε τούτο καΐ 
'Οζόλας χαλεΐο%^αι το ί^νος, χαΐ η Μολύχρεια δ^ έατί 
χατά το Άντιρριον^ Αίτωλιχόν πολιχνών, η ί' Άμ- 10 
φιούα έπΙ τοις ακροις ΐδρυται τού Κριύαίου πεδίου^ 
χατέοπαόαν δ' αυτήν οΐΆμφιχτύονες^ χα^άπερ είρη- 
χαμεν ' ,[χαΙ Οίάν^ει]α δε καΐ Εύπάλιον Αοκρών εΐΰίν. 
6 δ^ πάς παράπλους 6 Αοχρικός μικρόν υπερβάλλει 
των διακοαίων αταδίων, 15 

^ Αλόπην δε και ένταύΰ•α καΐ έν τοΙς Έπιχνημιδίοις 

όνομάζουαι και έν τη Φ^ιώτιδι • ούτοι μεν ουν άποι- 
κοι τών'Επιχνημιδίων εΐόίν^ οί ί' Έπιζεφύριοι τούτων. 
10 Τοις δΐ Αοχροΐς τοις μεν εβπερίοις συνεχείς είΰιν 

Αιτωλοί ^ τοις ί' Έπικνημιδίοις ΑΙνιανες βυνεχεΐς οί20 
την Οϊτην ίχοντες^ χαΐ μέόοι ΑωριεΙς, ούτοι μεν ουν 
είβιν οΐ την τετράπολιν οίκηααντες^ ην φαΟιν είναι 
μητρόπολιν τών απάντων Αωριεων^ πόλεις ί' Ιαχον 
Έρινεόν Βοΐον Πίνδον Κυτίνιον * ύπέρχειται δ' η Πίν- 
δος τού 'Ερινεού^ παραρρεϋδ' αυτήν ομώνυμος ποτά- 2δ 
μός εμβάλλων.εί^ τον Κηφιαβον ου πολύ της Αιλαίας 
απω^εν • τίνες δ' Άχύφαντα λεγουΰι τήν Πίνδον, τού- 
των 6 βασιλεύς ΑΙγίμιος έκπεβών της αρχής κατήχ^η 
πάλιν, ως [ΰτορούσιν^ ύφ' Ηρακλέους- απεμνημόνευ- 
σεν ουν αύτω τήν χάριν τελευτήααντι περί τήν Οϋτην ' 30 
'Τλλον γαρ είαεποιήύατο τον πρεαβύτατον τών εκείνου 
παίδων^ και διεδέξατο εκείνος τήν αρχήν καΐ οι άπό- 



— Θ — 603 

, γονοί. εντεύθεν ορμη&εΐύν τοΙς Ήραχλείδαίς υπήρξεν 
η εΐζ Πελοχόννηβον κάθοδος. 

Τέως μεν ούνηααν εν άξιωματί α[ πόλεις ^ χαίπερ ιΐ 
ούααι μιχραΐ χαΐ λνπρόχωροι ^ επειτ ωλιγωρη^ααν* 
5 έν δ^ τφ Φ&χιχφ πολέμφ χαΐ τ^η Μαχεδόνων έπιχρα- 
τεί^ χάΐ Αιτωλών χαΐ Ά^αμάνων %•ανμα0τ6ν εΐ χάΐ 
ίχνος αυτών είς'Ρωμαίονς ηλϋ^ε» τα δ' αυτά ηεηόν^αβί 
χαΐ ΑΙνιάνες- χαΐ γαρ τούτους έξέφϋ^ειραν Αιτωλοί τε 
χαΐΆϋ-αμάνες^ Αιτωλοί μίν μετά Άχαρνάνων πόλε- 

10^οι;ι/τ£9 χαΐ μέγα δυνάμενοι , Άϋ'αμάνες δ^ ϋότατοι 
των Ήπειραηών εις αξίωμα προαχ^έντες^ ηδη των αλά- 
λων άπειρηχότίον^ χαΐ μετ Άμυνάνδρου τον βαοίτ- 
λέως δνναμιν χαταβχευαβάμενοι. ούτοι δΐ την Οατηνο,4!28 
διαχατεΐχον. 

15 Το δ^ ορός διατείνει άπο Θερμοπυλών χαΐ της 12 

ανατολής μέχρι προς τον χόλπον τον ^Αμβραχιχον χαΐ 
την εοπεραν ' τρόπον δέ τίνα χαΐ προς ορϋ^άς τέμνει 
την από του Παρναβαοΰ μέχρι Πίνδου χαΐ τών υπερ- 
κειμένων βαρβάρων όρεινήν το ορός τούτο, τούτου δη 

20 το μίν προς Θερμοπνλας νενευχός μέρος Οίτη καλεί- 
ται 6ταδίων διακοσίων το μήκος ^ τραχύ χαΐ ύχίτηλόν^ 
υφηλότατον δΐ κατά τάς Θερμοπύλας * κορυφούται γαρ 
ένταν&α και τελευτ^ προς οξείς και απότομους μέχρι 
τής ^αλάττης κρημνούς, όλίγην δ' απολείπει πάροδον 

26 τοις από τής παραλίας έμβάλλονΰιν εις τους Αοκρονς 
έκ τής Θετταλίας, 

Την μ^ν ούν πάροδον Πύλας καλούΰι καΐ ύτενά 13 
καΐ Θερμοπύλας ' Ιβτι γαρ καΐ ^ερμά πληβίοννδατα 
τιμώμενα ως ^Ηρακλέους Ιερά * το δ^ υπερκείμενον 

30 ό^ος Καλλίδρομον * τινίς δΐ χαΐ το λοιπόν τό δι' Αιτω- 
λίας καΐ τής Ακαρνανίας διήκον μέχρι τού Αμβρακι- 
κού κόλπου Καλλίδρομον προύαγορεύουύι. προς δε 



604 — Θ — 

ταΐς Θερμοπυλαις έατί φρούρια έντος των ΰτενών^ ^V^- 
χ<χια μεν έηΐ %άλαχχαν Αοχρών^ Τειχωνς δε χανΗρά-^ 
κλδία νπϊρ αυτής, η ΤραχΙν χαλονμένη πρότερον^ Λα- 
κεδαιμονίων κτίύμα • δ(^%£( ί^ χήζ αρχαίας ΤραχΙνοξ 
περί ?| όχαδίονς ή Ηράκλεια • εξής δ^ ή 'Ροδονντία^ι 
χωρίον έρνμνόν. 

14 Πονεΐ δΐ δναείσβολα τα χωρία ταύτα ή τε τραχύ-- 
της καΐ το πλή^Ός των υδάτων φάραγγας ττο^ουιητίΰΐ/, 
ας ^^£§£«7^. προς γαρ τω Σπερχειω τφ παραρρέοντν 
την ^Αντικύραν καΐ ο ^ύρας έότίν^ ον φαΰιν έπιχειρή- ίο 
ααι την Ηρακλέους 0βε<ίαι πυράν καΐ άλλος Μέλας 
διέχων ΤραχΙνος είς πέντε αταδίους. προς δΐ μεοημ- 
βρίαν τής ΤραχΙνος φηάΐν ^Ηρόδοτος είναι βα^εΐαν 
διασφάγα, δι' ης ^Ασωπός ^ ομώνυμος τοίς είρημένοις 
^Αοωποϊς^ εΙς την 9'άλατταν εκπίπτει την έκτος Πυλών^ ΐ5 
παραλαβών καΐ τον Φοίνικα έχ τής μεόημβρίας συμ- 
βάλλοντα αύτω^ όμώνυμον τω ήρωι^ ου καΐ τάφος 
πληοίον δείκνυταΐ' 6τάδιοι ί' εΐοΐν έπΙ Θερμοπύλας 
άπο του ^Αβωποϋ πεντεκαίδεκα. 

15 Τότε μίν ουν ην ενδοξότατα τα χωρία ταύτα, 20 
ήνίκα των κλείθρων έκυρίευε των περί τα <5τενά , καΐ 
τοΙς ίξω των ότενών προς τους εντός ηοαν αγώνες 
πρωτείων • καΰ^άπερ καΐ πέδας έκάλει Φίλιππος τής 
Ελλάδος την Χαλκίδα καΐ την ΚόρινϋΌν^ προς τάς έκ 
τής Μακεδονίας άφορμάς βλέπων έπιδέβμους δ* οίίδ 
ΰατερον προοηγόρευον ταύτας τε καΐ ίχι την Δημη- 
τριάδα • καΐ γαρ αΰτη παρόδων ην κυρία των περί τα 

ΟΛ29Τέμπη, τό τε Πήλιον Ιχουβα καΐ την ^Όαόαν. ΰβτερον 
δε πάντων υπό μίαν έξουόίαν ύπηγμένων, απαντ ατε- 
λεύεται πάβι καΐ ανέωγε, ^ 

16 Περί δ% τα στενά ταύτα οΐ περί Αεωνίδαν μετά 
ολίγων των ομόρων τοις τόποις άντέβχον προς τάς το- 



— θ — * 6Θ5 

ζάντας των Πε^ών δυνάμεις ^ ^^Χ9^ τίερι^λϋ'όντβ.ς ΰι^ 
ατραπών τα ορη κατέιαο^^αν αντούζ οΐ βάρβαροι,, καΐ 
ννν το πολνάνδριον έχβίνων έ<ίτΙ καΐ Οτήλαι κώ η 
^ρυλονμενη έχύγραφη ττ} Αοχεδαιμον^φν^ όίέήλ'υ ον- 
6 τω$ Μ%ον6α ,,ω ^έν^ άτίάγγειλον Αακεδαψονίοίς στι 
^^ττ}δΒ χείμε%α τοΙς κείνων ηει^όμενοί νομίμοις.'^ 

^Εατι δί χαΐ λιμην μέγας αυτόϋ'ί χάΐ Λίημψρος {ε- η 
ρόν^ έν φ χατά ηάΐίαν Πνλαίαν .%ν6{αν έτέλονν οΐ 
Άμφίχτύονες* ίχ δϊ τον λψενος εις Ήράχλεααν τ^ν 

ΜΤραχξνα πεζ'η βτάδιοι νενταράχοντα^ πλονς δ* έπΐτό 
Κ^ναιον εβδομφίον^α* ^ξ» δ^ Πυλών εύ^ύζ 6 Σηερ- 
%εώς έχδίδω^ν, ίτίΐ δϊ Πνλας άπο ΕνρίΛόυ ατάδωι 
πενταχόΰίοί τριάχοντα. ' χαΐ ^ μίν ΑοχρΙς τέλος ίχει. 
τα ά' £ξω Θετταλών έΰτν τα "χρός εω χαΐ τον Μαλναχον 

Ι^χάλπον^ τα δ\ ηρσς δνα^ν Αίτωλών χάΙ^Αχαρνάνων. 
Άϋ•αμάνεξ δε χαΐ αντοί έχλελοίηαϋν, 

Μέγίύτον δ^ καΐ ηαλαώτατον των θετταλών ϋν- ΐ8 
ατημα , ων τα μϊν"Ομηρος ^ρψίε τα δ^ άλλοι Λλείονς. 
Αιτωλούς δ* "Ομηρος μϊν άεΐ ένΐ ονόματι λέγει ^ πόλεις 

20 ονχ ί^νη τάττων ν»^ αύτο^ , πλην ει τους Κουρητας^ 
ονς έν μέρει ταχτέον ΑΙτωλιχών. άπο Θετταλών δ^ άρ- 
χτέον^ τα μϊν όφόδρα πέΛαιά χαΐ μυϋ'ώδη χαΐ ον% ομο- 
λογονμενα τα πολλά έώντες, κα&άηερ χαΐ έν το!:ς 
άλλοις έηοιη^αμεν^ τα δε φαινόμενα ημΐν χαίρια λέ- 

25 γοντες. 

^Έΰτί δ' αντης προς ^αλάτττι μϊν η άπο Θερμοπν- ^ 
λών μέχρι της εκβολής τον Πηνειού χαΐ των αχρων 
τον Πηλίου παραλία βλέπουσα προς ^ χαΐ προς χά 
αχρα της Ευβοίας τά βόρεια, ί'ί^νβι δΐ τά μ^ προς Εν- 

30 βοία χαΐ Θερμοπνλαις ΜαλίξΙς χαΐ οι ΦϋΊώται Άχαιοι\ 
τά δΐ προς τω Πηλίφ Μαγνήτες, αντη μϊν ονν ή πλεν- 
ρά τή^ Θετταλίας εωα λεγέύ^ω χαΐ παραλία» έχατέρω- 
,δτκΑΒΟ II. 14 



606 — β — 

θ«ν ί' άπο μ^ν Πηλίου καΐ Πηνδίϋϋ προς την μεβό- 
γαιαν Μαχβάόνδς ηαρύχ€ΐνται> μέχρι Παίοννας τιαΐ των 
Ήπειρωτιχάν έ^ών^ άπο δ^ των Θερμοπυλών τά πα- 
ράλληλα τοΙς ΜαηΒβόύιν ορη τα ΟΙχαΙα χάΐ Α1τ4ύλΐίΐά^ 
τοΖ£ Αωριεϋόί καΐ τφ ΩαρνΜύω ύυνάπτοντα. καλεί- 5 
6%ω δί το μίν πρόςτοΐς Μαχεδόϋι πλευρον άρχτικόν^ 
το δ[ ετερύν νότιον. λοιπόν δ' ίύτΐ το έαπέριον^ ο πε- 
ρικλείου6ιν Αιτωλοί καΐ ^Ακαρνάνες καΐ Άμφίλοχοι 
0.430^<ΐ(ί τ(θΐ^ Ήπειραηών Ά&αμάνες χαΐ ΜολοττοΙ καΐ η 
των Αίϋ'ίκων ποτ^ λεγομένη γη χαΐ απλώς η περί Πίν^ ίο 

9^^ πλην του Πηλίου χάί της'Όίίίίης. ταϋτ ί^ρ- 

ται μ^ν Ικανώς^ ου μην γε πολλην περιλαμβάνει κύχλφ 
χωράν ^ άλλ* εΙς τα πεδία τελευτψ. 

2 Ταύτα δ* ί^τΐ τά μ&βα της Θετταλίας ^ εύδαιμονε- 
ατάτη χωρά πλην ούη ποταμόκλυότός έότιν* 6 γάρίζ^ 
Πηνειός δια μέσης φε(ον χαΐ πολλούς δεχόμενος ποτα- 
μούς υπερχείται πολλάκις ' το δ^ παλαιον χαΐ έλιμνά- 
4ετο^ ώς λόγος, το πεδίον £χ τε των άλλων μερών δρεοι 
περιειργόμενον καΐ της παραλίας μετεωρότερα των πε- 
δίων έχούαης τά χωρία, υπό δε ύειβμών ^γματος γε- ^ο 
νομένου [χατά] τά νυν καλούμενα Τέμπη χάί την'^Οο^ 
βαν άπούχίόαντος από του "Ολύμπου^ διεξέπεύε ταύτχι 
προς 9'άλατταν 6 Πηνειός καΐ άνέψυξε την χώραν ταυ- 
χην. υπολείπεται δ* όμως η τεΝε06ωνΙς λίμνη μεγάλη 
χαΐ ή ΒοιβηΙς έλάττων εκείνης καΐ πλησιεστέρα τ^ 9τα-25 
ραλί€^. 

3 Τοιαύτη δ* ούσα εΙς τέτταρα μέρη διι^ρητο ' έκα- 
λείτο δΐ το μϊν Φ^ιώτις το δϊ 'Εστιαιώτις το όΐ Θεττα- 
ί1^ωτ*5 το ίέ Πελασγιώτις. ίχει δ' η μεν Φ^ιώτις τά 
νότια τά παρά την Οίτην άπο τοΰ Μαλιαχού κόλπους 
χαΐ Πυλαϊκού μέχρι της ^ολοπ(ας και της Πίνδου δια- 
τείνοντα, πλατυνόμενα δ\ μέχρι φαρσάλου καΐ των 



— θ — 607 

χίΛ τά μΒζαξν Πίνδου χαί της ανω Μακεδονίας * τά δΐ 
λοιηά οι ΤΒ νπο τ^ Έαπαίώτ^δι. ν$μόμ€νοί τά τίεδία^ 
καλούμενοι δ^ Πελαύγνώται^ οννάπτοντες ηδη τοις 
& κάτω Μακεδόόί^ καΐ οΐ έφεζής τά μέχρι Μαγνητικής 
παραλίας έκπληρονντες χωρία, κάνταν%^α δ' ένδοξων 
ονομάτων έαται άρί&μη^ις καΐ άλλως [και] διά την 
^Ομηρου ποίτμίιν; των ^ πόλεων όλίγαι ΰώζουοι το 
πάτριον αξίωμα^ μάλι6τα δε Αάρίξία, 

] Ο Ό δ\ ποιητής εις δέκα μέρη και δυναστείας διελών 4 
την όύμπαύαν γην ην νυνΘετταλίαν προααγορεύομεν^ 
προβλαβών τίνα και της ΟΙταίας και της Α^κρικής^ ώς 
δ' αΰτως κάί της υπο Μακεδόοιν νυν τεταγμένης^ υπο- 
γράφει τ« ^ίΟύΐ^οι/ καΐ πάβτι χώρα Συμβαίνον ^ το μετα- 

16 βάλλεσϋ'αι καΐ τά ολα και τά κα9'* ^Χ4Χ<7ΐΓα παρά τάς 
των επικρατούντων δυνάμεις. 

Πρώτους δη καταλέγει ι?ον§ νπ^ ΆχιλλεΖ τον^ το 5 
ι/όηοι/ πλευ^ν κατέχοντας και παρακειμένους τ^ τε 
ΟΙτχ^ χαΐ τοΐς'ΕπικνημιδίοιςΑοκροΐς ^^οόϋοι τοΠελαα- 

^Ο^',γιχον'Άργος ή^ίον/',,οΓτ' 'Άλον οΐτ' Άλόπην οΐτε 
^^Τρηχΐν' ένέμοντο^^' ^^οΐ τ^ είχον Φ^ίην ηδ^ Ελλάδα 
^^καλλιγυναικα^'^ ^^Μυρμιδόνες δΐ καλεϋντο καΓΈλλη- 
^^νες κανΑχαιοί^^ αυζεύγνυσι δε τούτοις καΐ τους νΛο 0.431 
τφ Φοίνικι καΐ κοινον άμφοίν ποιεί: τον Οτόλον, 6 μεν 

25 ούν ποιητής ούδαμοΰ μέμνηται ^ολοπικης οτρατιάς 
κατά τους περΙ'Ίλιον αγώνας * ούδΐ γάρ αυτών τον ηγε- 
μόνα Φοίνικα πεποίηκεν είς τους κινδύνους έΐ^ίόντα^ 
κα&άπερ τον Νέατορα' άλλοι δ^ είρηκαΰι^ κα%•άπερ 
καΐ Πίνδαρος μνη0^ε1ς του Φοίνικος ^^ος ^ολόπων 

30 ^^αγαγε %'ραύύν ομιλον οφενδονάύαι^ ίπποδάμων ^α- 



17. Λπΐβ τονί ; %αΙ 

14* 



Οί9ίίίζθά ϋγ ν^ΟΟζξΙ^ 



608 ^ β ~ 

^^ναών βέλεαι πρόοφορον,^' τούτο άη κάί ηαφά τφ ηοίτ- 
ηττΙ κατά το αωπώμίνον ^ ώς είΰί0'α0ί λδγ£ΐν οί γραμ- 
ματνχοι^ βννντίακονότέον, γβλοΐον γάρ το τον βα^ί,λέα 
μετέχε^ν της ατρατείας^ τους δ^ νΛηκόους μη παρείναί 
[αύτω] • ονδΐ γάρ ανότρατεύείν αν τφ Άχιλλει βόξβίεν^ 5 
άλλα μόνον έπιότάτης χαΐ φητίορ ίπεβ^αι^ είδ' αρα, 
ονμβονλος, τα ί' ίπ^ή βονλεται καΐ τοντο όηλονν τοίτ- 
οντον γάρ το ,,μνθ'ωι/ τε ^ητήρ* ίμεναι πρηπτηρά τε 

^^ργων.'' ταύτα λέγων, 

\ Είρψαί το τε νηο τφ ^ΑχνλλεΙ [χαί τφ Φο{\νιχ^ 10 

αυτά δε λεχ^έΡτα περί των υπ ^Αχνλλεζ] έν άντιλογια 
έοτί. το τε [γάρΥΑργος το Πελαόγίκόν [οί μϊν] χάΐ λο- 
λιν δέχονται Θετταλικήν ηερίΑάριααν Ιδρυμένην Λοτϊ 
νυν δ* ουχέτι ούόαν • οίδ^ ου «όλαν αλλά το των Θετ- 
ταλών ηεδίον οΰτως όνοματικώς λεγόμενον^ δεμένου 15 
τοϋνομα Άβαντος έξ Άργους δενρ^ άηοιχήόαντος . 
Φ^ίαν τε οΐ μ^ν την αύτην εϊν<α τ^ 'Ελλάδί καΐ -Αχαΐα^ 
ταύτας δ' είναι διατεμνομένης της αυμπά^ης Θεττα- 
λίας ϋ'άτερον μέρος το νότιον ' οί δί διαιρσύβιν. εοικε 
ί' ο ποιητής δύο ποιεϊντήντε Φ&ίανκαΙτήνΈλλάδα20 
όταν οΰνως φτΐ „ο? τ εΐχονΦ^ίην ήδ' Ελλάδα ^^' ώς 
δυεΐνονόών καΐ όταν όντως ^'ίψ^ύίγον] ίπειτ άπα- 
^^νεν0•ε δι ^Ελλάδος εύρυχόροιο^ Φ&ίην δ' έξιχόμην^^' 
κάί οτι ^^πολλαΐ [ΆχαΜε]ς εΐύΐν άν' *Ελλάδα τε Φ^ίην 
,,τί." ό μεν ουν ποιητής δύο ποιεϊ^ πότερον Λ πόλεις 25 
η χώρας ου δηλοΐ. οί δ' ϋότερον τήν'Ελλάδα οί μεν ει- 
πόντες χώραν διατετάσ^αι φα0ΐν [εΙς] τάς Θήβας τάς 
Φθιώτιδας από Παλαιφαρδάλον (βν δε τ^η χωρά ταύττι 
καΐ το Θετίδειον Ιότι πληβίον των Φαρύάλων άμφοΐν 
της τε παλαιάς καΐ της νέας, κάκ τού Θετιδεύον τεκμϋα- 30 

4. ροβί ατρατειας: ναιον 9* έσχατιήν Φ^ίης ^ολόηΒασιν 
άνάσαων 6. ρο3ΐ μόνον : ολίγων ίστϊν 



— θ— 609 

ρόμενον της νπο τω ^ΑχιλλεΙ μέρος είναι καΐ τηνδε την 
χώραν)^ οί ί' είπόντες πόλίν Φαροάλωι μεν δειχνν- 
ουόίν άχο εξηχοντα όταδέων της εαυτών πόλεως κατε- 
όχάμμενην ηόλίν ην ηετα^τεύχαόνν είναι την Έλλάδα^,^ι 
5 καΐ δύο χρηνας πλησίον Μεβϋηίδα χαΓί^ρειαν^ Μέλι- 
ταιείς δ* αΛΟί&εν εαυτών οβον δέχα <ίταδίους οίχεϊύ^αι 
την^Ελλάδα πέραν τοϋ*Ενιπέως^ ηνίχαη εαυτών λο- 
λιςΠνρρα ώνομάζετο^ έκ δΐ τής'Ελλάδος ένταπεινφ 
χωρίφ κειμένης εις την εαννών με%οική0αι τούς'Ελλη- 

ΙΟνας' μαρτύριον δ' είναι τον έν τ^ άγορφ τ^ηόφετέρα 
τάφον τοϋ"Ελληνος του Δευκαλίωνος νϊοϋκαΐ Πυρ- 
ράς. ί^τορεΖται γαρ 6 Δευκαλίων της Φ^ιοίτιδος αρ- 
ξαι καΐ άηλώς της Θετταλέας ' ό δ' Ένιπεύς άτζό της 
'Ό^ρυος παρά Φάροαλον φυεΙς εις τον'Απιδανόν πάρα-- 

15 βάλλει^ 6 δ' εις τονΠηνειόν. περί μεν'Ελ^νων ταύτα. 

Φ^Ζοι δ^ καλούνται οι τε υπ* Άχιλλεζ χαΐ υπό 7 

Πραηεοιλάω καΙΦιλοκτητί]* 6 δε ποιητής τούτου μάρ-- 

τνς- ειπών γαρ έν τψ καταλόγω τών υπ ^Α%ιλλεΙ ,,οϊ 

„τ' εΙχονΦ^ίην^^' έν τ^ έπΙ ναυΰΐ μάχτ^ τούτους μεν 

20 υπομένοντας έν ταΐς ναυΰΐ πεποίηχε μετά τού ^Αχιλ-- 
λέως χαΐ κα%'* {{αυχίαν οντάς ^ τους ί' υπό Φιλοκτψ 
τ^ μαχόμενους έχοντας Μέδον[τα ηγεμόνα] και τους 
υπό Πρωτεβιλάφ^ Ποδάρκους : πε](^ ων κοι- 
νώς μίν ούτω φη0ίν ^^Ιν^α δΐ ΒϋιωτοΙ καΐ ^Ιάονες 

^^^,ίλχεχίτωνες^ ΑοκροΙ παΐ ΦθΓο» καΐ ψαιδιμόεντες 
„Έπ€*ο/•" Ιδίως δέ ^πρό Φ&ίων δ^ Μέδων τε μένε- 
^^πτόλεμός τε Ποδάρκης. οί μεν πρό Φ^ίων μεγαϋ^ύ- 
,,μοη/ ϋ^ωρηχ^'έντες ναύφιν αμυνόμενοι [μετά Βοιω]- 
^^των έμάχοντο.'^ τάχα δε καΐ οί αύν Εύρυπύλφ Φ^ζοι 

^έλέγο(ντο^ όμοροι τούτοις οντες- νύν μέντοι Μαγνη- 
οίας ιιομ^ξοΰσ» της τε υπ* Εύρυπύλω τά περί Όρμένιον 
καΐτην υπό Φιλοκτήτη] παόαν^ την δ* υπό [Πρώτε- 



612 - β - 

τ^ Εύβοίχ^^ ΠαραχελωΙχας κάΙ τούτους 6μωννμ4}νς 
τοίς Αίτωλίχοας * χαΐ γαρ ένταϋ^ά έύτιν ^Αχελ,ύΙος ηοτα-- 
μος τίλν^ύίον Ααμύας^ τιαρ^ ον οέπου^ιν οΙΠαραχ^λΰΛ^ 
ται, Λαρέτ8^ν8 6* η χώροί αΰτ^η προς αρχτον μεν τ^ 
των ΆόκληπΙίαδόίν των μά]^ύτα «ρο6£<ί9ν£ρ£ων χαΐ τφ 5 
Ενρνηνλον καΐ [Ιτι τ^] ΠρωτεβίΙάον^ ταΐς «ρος εω «£- 
κλιμέναις^ ΐερ6ς νάτον ϋ^ τ^ζΟίταέψ εις τ^ταρεβχαέ^ 
δέκα δήμους διι^ρημέν^ , Ήράκλειάν τ ε καί τψ^ /^ρυο^ 
ηίδα^ τετράχολιν γεγοννίάν ηοτε καξ^άπερ καΐ την 
^ί^ωρίδα^ μητρόπολιν δί των έν Πελοχο9^(9φ ^ρυό-- ίΟ-. 
πων νομίζομένην. της δ^ ΟΙταΙας καΐ ο 'Ακύφας έότΐ 
καΐ Παραβωπιας κίά Οίνειύδαν καΙ ^Αντίκυρα , όμώνυ^ 
μος τ^ ένΑοκροϊς τοίζς εύχερίοίς. λέγω δίτάς δΐ4ηάΙε^ς 
ταύτας ούη άεΐ μεμενηκυίας τάς αύτάς, άλλα ποικίλως 
μεταβεβλημένας' ίζί δ* έηιαημότατα^ μάλιστα αξιαίΐό' 
μνήμης είόί, 

11 Τους δ^ ^λοΛύίς φράξει καΐ 6 ποιητής ίκανώς 
δτι έπΙ ταξς έσχατιαίς εΐόΐ τήςΦ^ίας^ καίοτιύποτφ 
αυτφ ήγεμόνι ήσαν τψ ΠηλεΙ οντοέ τε καΐ οΐ. Φ^ιωται* 
ίναιον γάρ^ φηϋίν^ ίοχατιήν Φ^ίης 4ολόπεσσιν άνάύ-- 20 
σων^ δόντος τον Πηλέως, γειτνι^ δΐ τ^ Πίνδφ καΐ 
τοΙς περί αυτήν χωρίοις Θετταλιτίρϋς οιλτ* τοις ηλεί^ 
στοις. δια γαρ τήν έπιφάνειάν τε καίχήν έπικρατειαν 
των θετταλών καϊ των Μακεδόνων οί πλησιάζοντες 
αύτοίς μάλιστα τών ^Ηπειρωτών ^ οΐ μ^ι> έχοντες οίδ' 25 
άκοντες ^ μέρη κα^Ισταντο Θετταλών ή Μακεδόνων, 
κα^άπερ ^Α^μάνες καΐ ΑΙ&ικες καΐ Τάλαρες Θεττα- 
λών^ Όρέσται δΐ καϊ Πελαγόνες κανΚλιμιύται Μακε- 
δόνων. 

12 *Ηδ% Πίνδος ορός ίστί μέγα , προς αρκτον μίν τήν20 



20. ρο8ΐ Φ^ίης: ζ Φοίνιξ 



— θ — 613 

Μαχίύόνων^ προς έόπέραν δ^Περοαιβονς μετανάότας 
ανθρώπους [ίχον], προς δε με6ημβρίαν ^όλσπας^ 
[προς Ιίο ϋ. , . αΰαη ί' έοτΐ της Θετταλίας- έπ* αντ^ 
Λ τ^ Πίνδφ ωηονρ Τάλκρες Αίόλοττιχον φϋλον, των 
5αερΙ τον Τόμαρον απόσπασμα ^ ΗαΐΜϋ•ικες^ [εις] ονς 
έξελα&ψ/αί φηύιν νπά Πειρί^ου τους Κενταύρους 6 
ποιητής- ίκλελοιπέναι Λ νυν ίβτοροϋνταν, την δ' 
ί%λενφιν δι/ετάς άκονότέον ' η γαρ άφανκί^έντων των 
ανθρώπων χ«ί της χωράς τείέως ηρημωμένης^ η του 

10 ονόματος τον ^'θ'V^xο^; μηχέτι βι/ιτο^, μηδ^ του ύυβτή- 
ματος διαμένοντος το(4>ύτου. όταν ούν ααημον τελέωςΟ.^^ 
χι το λειπόμενον νν^Λ βν&νημα^ ουκ αίαον μνηνης τύ- 
%'εμεν οϋτ' αυτό ούτε τοΰνομα το μεταληφ0•^ν , όταν 
δ' Ιχτ] του μβμνηό^'αι διχαίαν πρόφαόιν^ λέγειν άναγ- 

15 καίον την μεταβολην. 

Λοιπόν ί ' εΙπεΙν της παραλίας την τόξιν της υπό 13 
τω ^Αχιλλεϊ άπο Θερμοπυλών άρξοφενους' την γαρ 
Αοχρικήν χαΐ [την ΟΙταία]ν είρηηαμεν, αΐ τοίννν 
θ^^μο^τνΛα» του μ^ Κηνΰίίου διεϋτηκαϋιν έβδομη- 

20 χοντα&ζαδίω πορ^μφ^ παράπλέαντι δτ ί^φ Πυλών του 
Σπερχειού ως όταδίους^δίχα- έν&εν δ' εις Φάλαρα 
εΙχο6ΐ* τών δΐ Φαλάρων άπο ^αλάττης ύπερκειται 
πεντήκοντα βταδίους η των [Λαμ^εων^^ πόλΐ\ς. εΐ^^ 
^ς παραπλεύύαντι αταΐδίοις εκατόν ό Έχί^ος ύπερ- 

2δ κείται, της ό' £1ής παραλίας ίν μεόογαία έατϊν η Κρε-- 
μα6τή Αάριόα <^ο<7£ βχαδίσυς αύτης- διέχρυαα^ ή δ\ 
αύτη χαΐ ΙΤελα6γία λεγομένη Αάριΰα. είτα Μυόννη- 
6ος νηόίον^ εϊτ' ^Αντρων ' ην Λ αντη ρποΠρωτεόιλάφ. 
τοόαϋτα μεν περί της ύπο τω ΆχιλλεΙ με[ρ{δος], 

30 ΈπεΙ δ' ο ποι/ήτης εις πολλά χαΐ γνώριμα μέρη 14 
διε[λών δι]ά το όνομάζειν τονς τε ηγεμόνας χαΐ τάς υπ 
αύτοίς [πόλεις] τον ύύμπαντα της Θετταλιας κύκλον 



614 - θ — 

διέταξεν^ [ημΒΐς άχοΙ]ονϋ•ονίηΒς χονχφ πάλιν ωύχερ 
έν τοίςέηάνω [πφο]6δκηληρώαομεν την ίοιπήν περιο^ 
δξίαν της %ω[ρο(]^. καταλέγει τοίννν έφεσης το2|? νη 
^Αχιλλεϊ τους νηο Πρωτεαιλαω * οντοι δ^ εΐάΐν οΐ καΐ 
εφεξής οντες ττί νηο τφ 'ΑχίλλεΖ παραλία μέχρι ^Αν-- 5 
τρώνος, οριζόμενη τοίνυν [της έφ]εξής έστΙν ή νηο τω 
Πρωτε0ιλάω , Ιξω μ^ν ούόα τον [Μαλιακ]ον κόληον^ 
ίτι δ* έντος της Φ&Ίΰίτιδος^ ον μην της [νηο τφ Άχιλ-^ 
λεΐ]. η μίν ονν Φνλάκη εγγύς Θηβών έοτι των Φ&ιω- 
τΐδων^ αϊπερ εΐίή καΐ ανταΐ νηο τω Πρωτε^ιλόω ' καΐ ίο 
"Αλός δ\ και Αάριβα η Κρεμαϋτη %αί το ^ημήτριον νπ 
έκείνω , ηάΰαι ηρος Βω τής*Ό^ρνος, το δϊ Αημήτριον 
Αημητρος εϋρηκε τέμενος καΐ έκάλεϋε Πνραόον. ην δ^ 
ηόλις ενλίμενος ηΠνραβος έν δνβΐ 6ταδίοις ^ ίχον6α 
^η μητρός αλ0ος καΐ Ιερον αγιον^ διέχονύα Θηβών ί^ 
βταδέονς εΙκο6ΐ* νηέρκεινται δ^Πνράύον μ^ν αίΘη- 
βαι, τών Θηβών δί έν τη μεΐίογαία το Κρόκιον ηεδίον 
ηρος τω καταληγοντι τής'Ό^ρνος^ δι ον οΆμφρνόος 
ρεί τούτον δ* νηέρκειται όΤτοι/ο^ , οηον το της 'Ιτω-- 
ι/&'ο(^ Ιερόν , ^φ* θν καΐ το έν τ^ Βοιαηία , τιαΐ 6 Κονά'- 2ο 
ρω$ ηοταμός* είρψαι δ^ η[ερΙ τούτον ΗαΙ]τήςΆρνης 
έν τοις Βοιωτιακοΐς. ταύτα δ^ έΰτΐ της Θετταλιώτι- 
δος μιας τών τεττάρων μερίδων της 6νμηά0ης Θεττα-- 
λίας^ ί^ς χαΐ τα νη^ Ενρνηύλφ καΙ 6Φύλλ[ος, οηον 
*Αηόλλω]νος τον Φνλλίον ίερόν^ χ(Λ'7χναι^ οηον ηΘέ- 2δ 
μις 'ΙχναΙα τιμάται. καΙ Κίερος δ' είς αντην ^νντελεΐ 
καί [ταλλα μέχρι} τής *Α%ημανίας. κατά δ^ τον Άν- 
τρώνα έρμα νφαλον έν τω ηρος Ενβούχ έότΐ ηόρω κα- 
λού μενον δι/0|? Άντρώνος. είτα Πτελεόν κάΙ ο^Αλος- 
εΙτα το της Αημητρος Ιερον καΐ 6 Πύρα0ος κατεόκαμ^ 3ο 
μένος ^ νηΐρ αντον δ\ αΐ Θήβεα' είτα άκρα Πύρρα και 



Οί9ίίίζθά ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



— θ - 615 

δύο νηύίά πληβίον^ ών το μίν Πνρρα το δΐ ^€νχαλίων 
καλείται • ενταύθα δ% καΐ η Φϋ'^ωτίς χως τελευτψ, 

Έξης δε τους νπο τω Ενμήλω καταλύει, την βυν- ^^ 
εχή ηαραλ£αν^ ηηερ ί&τίν ηδη Μαγνηοίας καΐ της Πε- 
6 λαβγίίάτιδος γης, ΦεραΙ μεν ονν εΐ0ί ηέρας των Πε- 
λασγικών πεδίων ηρος την Μαγνηύέκν^ & παρατείνει 
μέχρι τον Πηλίον 6ταδίσνς εκατόν ^ηχοντα, έηίνειον 
δ^ των Φερών Παγαΰαι δ^έχον ένενηκοντα 6ταδίονς 
αυτών ^ ^Ιωλκον Λ εϋκο^ιν, η δ' Ίωλκος κατέβκαπται 

ΙΟμΙν έκ παλαιού^ ίντεϋ^εν δ' Ι^τειλε τονΊάΰονα καΐ 
την ^Αργώ Πελίας* άηό δ^ της ναυηηγίας της'Αργονς 
καΐ Παγαοάς λέγε6%^αι μυ^εύονβι τον τόπον ^ οί ί^ πι- 
^ανώτερον ηγούνται τοννομα τω τόπω τε&ηναι τούτο 
από των πηγών αϊ πολλαίτε καΐ δα^φιλεϊς φίοναι • πλη- 

15 6ίον δ^ καΐ ^Αψεται ως αν άφετηριόν τι τών * Αργοναυ- 
τών, της δ\ ^άημητριάδος επτά αηαδίονς νπέρκειται 
της ϋ'αλάττης 'Ιωλκός, Ικτισε δ^ Δημήτριος ό πολιορ- 
κητής έπώννμον εαυτού την /Δημητριάδα μεταξύ Νη- 
λείας καΐ Παγαϋών έπϊ $•αλάτττ] τάς πληαίον πολίχνο^ 

^είς αύτην βυνοικίόας^ Νηλειάν τε και Παγααάς καΐ 
^Ορμένιον^ Ιτι δϊ^Ριξοϋντα 2}ηπιάδαΌλιξώνα Βοίβην 
'Ιωλχόν^ αϊ δη νυν εΐ6ι κώμαι της /Δημητριάδος, χαΐ 
δη καΐ ναύύτα%μον ην τούτο και βαϋίΧειον μέχρι πολ- 
λού τοις βα0ΐλεύϋι τών Μακεδόνων ^ έπεκράτει δ^ καΐ 

25 τών Τεμπών χαΐ τών ορών άμφοΙΙν, ωϋηερ εϊρηται^ 
του τε Πηλίου καΐ της'Όύ<ίης' νύν ίέ ϋυνέβταλται 
μέν^ τών δ* έν τί} Μαγνησία πασών όμως ^^0ί9>^(>£(* η 
δΐ ΒοιβηΙς λίμνη πλησιάζει μ^ ταΐς Φεραΐς^ συνάπτει 
δΐ καΐ τοΙς άϋολήγουσι τού Πηλίου πέρασι καΐ της Μα- 

30 γνήσιας • Βοίβη δε χωρίον έπΙ τη λίμνί] κείμενον, κα- 
&άπερ δΐ την*Ιωλκόν αύξιη^εΐσαν έπΙ πλέον κατέλυσαν 
αϊ στάσεις καΐ αΐ τυραννίδες , όντως καΐ τά^ Φεράς 



61β - . β _ 

ύννέΰΤΗλαν ίξαρϋ'είοας πού χαΐ ύνγκαν€ίλν9•6ί6ας 
τοις τυράννοις, χληοιον δ^ της Δημητριάδος οΆναυ- 
ροςρδί. χαλ^Ρζα^δ^κάίβννΒχης αιγιαλός ΊαΛκός' εν- 
ταύθα δε ΗοΙ την * Πυλαϊηην ηανήγνριν ύννετέλονρ. 
6 δ* ^Αρτεμίδωρος άπωτέρω της Δημητριάδος τί%ψίι^ 
τον Παγαόιτικον χόλ^ον εΙς τους νπό Φιλοχτητ'ζΐ το- 
πους • ^δίτφ χόληφ φηβΐν είναι την Κικύνη^ον νη- 
0ον καΐ πολίχνην ομώνυμον, 
16 Έξης δ' α[ υπό Φιλοχτητι^ πόλεις καταλέγονται, 
η μεν ονν Μη^ώνη ετέρα έοτΐ της θρακίας Μεθώνης, 10 
ην κατέύκα'ψε Φίλιππος * έμνη6%ημεν δ\ καϊ πρότερον 
της των όι/ο/^τω^^ τούτων καΐ των έν Πελοποννηβω 
.... τροπής - τ^λλα δί [δφιρίΌ'μηται^ η τε Θανμακία 
καΐ [6 Όλιζ]ών καΐ η Μελίβοια, [α] της έξης παραλύεις 
εοτίν. πρόκεινται δ^ των Μαγνητών νψίοι ουχναί μέν^ 15 
αΐ δ' έν ονόματι Σκία^ός τ ε καΙΠεπάρη^ος καϊ Ίκος 
^ Αλόννησος τε καϊ Σκύρος^ ομώνυμους ξχουβαι πόλεις. 
μάλιύτα δ' έότίν έν ονόματι Σκϋρος δια την Αυκομη- 
δους προς Άχι^λλέα οίκειότψα και την Νεοπτόλεμου 
€.437τοι; Άχιλλέως ένταϋ^α γένεύίν τε καΐ έκτροφην, ϋατε- 20 
ρον δε Φίλιππος αυξηθείς ^ ορών^Αξ^ν.αίους έπικρα- 
τοϋντας της ϋ•αλάττης καϊ των νηόων άρχοντας και 
τούτΰτν καϊ των άλλων, έποίηβε τας πλησίον εαυτφ 
μάλιστα ένδοξους, πολέμων γαρ περί της ηγεμονίας 
έπεχείρει πρώτοις άεΐ τοϊς έγγύ^εν^ καϊ καϋ'άπερ αι>-25 
της τής,Μαγνήτιδος τα πολλά μέρη Μακεδονίαν έποί- 
ησε καΐ της Θράκης καϊ της άλλης της κνκλφ γης^ οϋτω 
καΐ τάς προ της Μαγνησίας νήσους άφ'ηρείτο^ χαΐ τάς 
υπ' ούδενός γνωρ$ζομένας πρότερον περιμαχήτους καϊ 
γνωρίμους έποίει, την δ* ούν Σκύρον καΧ μάλιστα μεν ίΜ> 
αΐ άρχί(Μλογίαι συνιστώσιν, αλλά καΐ τά τοιαύτα ^ρυ-* 
λεΐσ^αι ^οα^Γ, οίον αΐ των αΙγών άρετάί των Σκυρίων^ 



. - θ - 617 

χαΐ τά μέταλλα της ποικίλης λί^ον της Σκυρίας ^ χα- 
^ύπερ της Καρνστίας καΐ της * ^ευχαλλίας καΐ της 
Σνννα6ΐΜής*ΊεραΛολίτίκής, μονολί^ους γαρ κίονας 
καΐ πλάκας μεγάλας όράν ίίίτιν έν τ^'Ρωμψι της «οικί-^ 

5 λης λι&είας^ αφ* ης ή πόλίς κοβμΒΡζαι, όημοΰ^ τβ καΐ 
ίδία, τίΒΛοίηκέτε τα λ$νκόλί%•α ον ηιοΛΑαν αξλα. 

Ό δ' ονν ποίησης μίχρι.δίΰρο προελ^ών της Μα- 17 
γνητίκης παραλίας έηάνείίίι,ν έηϊ την ανω Θετταλίαν * 
καΐ γαρ τα παρατδίνοντα τ^ Φ[0Ίώτιδί] , άρξάμενος 

ΐοιί^ο της /Ιολοτιίας καΐ της Πίνδου^ ίΗ'^Χ9'' ^^^] κάτω 
Θετταλίας δίέξει^ιν ,,ο£ <}' είχον Τρίκκην καΐ Ίϋ-ώμην 
^^κλω($ακ6ε00αν^' ταύτα τα χωρία ίατί μεν τήςΊ^ηαν- 
ώτνδος , ^χαΑ^ΓΓΟ δ\ ως φαβι , πρότερον /Ιωρίς * κατά- 
οχόντων δΐ των Περραιβάν αύτην, οΐκαΐ της Ευβοίας 

Ιό την Ίοτιαιωτιν κατεστρέψαντο καΐ τους άν^ώπονς 
€ΐς την ηπειρον άνέ$πα(ίαν^ δια το πλήθος των έποι- 
κηΰάντων'ΐβτναίξον την χώραν απ εκείνων όντως έκά- 
λεΰαν. καλοϋόι δ^ καΐ [αντην καΐ] την /Ιολοπίαν την 
ανω Θετταλίαν ^ ίπ ευθείας Όν6α[ν τ^ ανω] Μακεδο- 

^νί€^^ κα%'άπερ καΐ την κάτω τη κάτω. ίΰτν δ* ή μ^ν 
Τρίκκη^ οηίον το ίερον τον^Αακληπιον το άρχαιότατον 
καΐ έπιφανέστατον ^ όμορος τοις τε^όλοψιν καΐ τοις 
περί την Πίνδον τόποις. την δ' 'Ι^ώμην ομωννμως ττ} 
ΛίΒόΰηνιακ"^ λεγομένην ου φαύι δεΙ!ν ούτως έκφέρειν^ 

^άλλά την πρώτην ύυλλα^ν άχραιρεΐν οντω γάρκα- 
λείσϋ'αι πρότερον^ νυν δε * ΘαμαΙ μετωνομάόϋ'αι^ χω- 
ρίον έρυμνον καΐ τφ οντικλωμακόεν^ ίδρυμένον με- 
ταξί) τεττάρων φρουρίων ωύπερ έν τετραπλεύρφ κει- 
μένων^ Τρίκκης τε καΐ Μητροπόλεως καΐ Πελινναίον 

^καΐ Γόμφων, της δε δη Μητροπολιτών έύτι χωράς η 
'Ι^ώμη. η δϊ Μητρόπολις πρότερον μ\ν έκ τριών συν- 
ωκιΰτο πολιχνίων άαημων^ ϋΰτερον δε καΐ πλείους 



618 — θ ~ ^ 

προσελήφθησαν ^ ων ην παΐ η Ιθώμη. Καλλίμαχος μ^ν 
ΟΛ^ονν φηόίν έν τοΙς Ιάμβοίς τάξ '^ίψροδίτας {η θεός γάρ 
ον μία) τηνΚξΧύτνιηχίν νπ^ρβάλλεύθαι πάσας τφ φρο- 
νείν^ ΟΧΙ μόνη παραδέχεται την των νών θυσίαν^ χαΐ 
μήνπολνιστώρ^ είτιςαλλος^ χαϊ πάντα τον βίον ^ ώς^ 
αντοζ είρηηεν , ό ταντα * μυθεϊσθαι, βονλόμενος, οί δ' 
ύστερον ηλεγξαν ον μίαν ^Αφροδίτην μόνον αλλά και 
πλείονς άποδεδεγμένας το Ιθος τούτο ^ ων εϊναι χαΐ 
την έν τ^ Μητροπόλει* ταύχτ^ δε μίαν των σννοΜξΐ- 
σθεισών είς αντην πόλεων παραδονναιτό ίθος'Ονθν- 10 
ρ^ον. ίση δ^χαΐ Φαρκαδών έν ττΐ'Ιστιαιώτιδι , καΐ φεί 
δι αυτών ο Πηνειός καΙ 6 Κονράλιος * ων ό Κονράλιος 
^υείς παρά το της Ίτωνίας Αθηνάς Ιερόν είς τον Πη- 
νειόν έξίησιν^ αντος ί' ο Πηνεώς άρχεται μ%ν έκ Πέν- 
δον^ καθάπερ εϋρηται^ έν αριστερά δ' άφείς Τρίκκην Ιό 
τε καΐ ΠελινναΙον καΐ Φαρκαδόνα φέρεται παρά τε 
"Ατρατία καΐ Αάρισαν^ καΐ τονς έν τ^ Θετταλί^τιδι δε- 
ξάμενος ποταμούς πρόεισι δνα των Τεμπών έπΙ τάς 
έκβολάς. την ί' ΟΙχαλίαν πόλιν Ενρύτον λεγομένην 
ίν τε τοζς τοατο^^ τούτοις Ιστοροϋσι καί έν Ενβοίοί καΐ 20 
έν ^Αρκαδία , καΐ μετϋνομάξονσιν [άλλο*] άλλως ^ ο καΐ 
έν τοΙς Πελοποννησιακοί^ εϊρηται. περί δε τούτων ζη- 
τοϋσι καΐ μάλιστα τίς ην ή ύπό^ Ηρακλέους άλοϋσα, και 
περί τίνος συνέγραψεν ό ποιήσας την Οιχαλίας αλω- 
σιν. ταϋτα μίν δη τα χωρία τοΐς'Ασκληπιάδαις ύπέ-^ 
ταξεν. 
1 8 Έξης Λ λέγει την νπ Ενρυπύλω „οϊ & ίχον Όρμε- 
.^νιον οι τε κρηνην^Τπέρειαν^ οι τ Ιχον *Αστέριον Τιτά- 
,,νοω τε λευκά κάρηνα.^^ το μεν ούν 'Ορμένιον νυν Όρ- 
μίνιον καλείται^ ίστι δ^ υπό τω Πηλίω κώμη κατά τόν^ 
Παγασιτικον κόλπον των συνωκισμένων εΙςτηνΑημη- 
τριάδα πόλεων^ ώς είρηται, ανάγκη δ\ καΐ τηνΒοιβηίδα 



- θ — 619 

λίμνην είναι Λλη6£ον^ έηειδη καΐ η Βοίβη των περιον- 
Ηί$ων ην της Δημητριάδος τιαΐ αυτό το Χ>ρμένιον. το 
μεν ονν 'Ορμένιον απέχει της ^Δημητριάδος πεξ'ή οτα- 
δίονς επτά κα1.εί}κο0ιν^ 6 δϊ τής'ΐωλχον τόπος έν οδφ 
ό κείμενος της μίν Δημητριάδος επτά αταδίονς διέύτηκε^ 
τον δ' ^Ορμένιου τους λοιπούς βταδιονς εΙκοΟι, φηοΐ 
δ' 6 Σκηφιος έχ τον Όρμενίον τον Φοίνικα είναι^ και 
φενγειν αντον έν^ένδε παρά τον ^^πατρός 'Δμνντορος 
^^Ορμενίδαο^' εις τηνΦ^ίαν ,^έςΠηλήα ανακτά," έκτί- 

10 Μαι γαρ νπό 'Ορμένον το χωρίον τοντο τον * Κερφίον 
τον Αίόλον ' παΐδας βέ τον Όρμένον γξνεύϋ'αι τόν τε 
Άμνντορα καΙΕναίμονα^ ων τον μίν εΙναιΦοίνικα τοι;6.439 
δ^ Ενρνπνλον ' φνλαχ&ηναι δε τω Ενρνπνλω την δια- 
δσχην κοινην^ ατε αν απελθόντος τον Φοίνικος εκ της 

16 οικείας * καΐ δη καϊ γράφει όντως ^^οίον οτε πρώτον λί- 
^^πον'Ορμένιον πολνμηλον^" άντίτον ,^λίπον'Ελλάδα 
^^καλλιγνναικα." Κράτης δε Φωκέα ποιεί τον Φοίνικα^ 
τεκμαιρόμενος έκ τον κράνονς τον Μέγητος ω έχρη- 
0αχο 6 Όδν00ενς κατά την ννκτεγερόίαν , περί ον φη- 

^ύιν 6 ποιητής οτι ,^έξΈλεώνοςΆμύντορος^Ορμενίδαο 
^^έξελετ Αύτόλνκος^ Λνκ*νον δόμον άντιτορηρας}' τόν 
τε γαρ Έλεώνα ίν τφ. Παρνα6όω πολίχνιον είναι ^ τόν 
τε Όρμενίδην ^Αμνντορα ονκ άλλον τινά λέγεβθαι η 
τόν τον Φοίνικος πατέρα^ καΐ τόνΑντόλνκον οίκονντα 

35 έν τφ Παρναύαψ τοιχωρνχεΖν τα των γειτόνων^ όπερ 
κοινόν έστι τοιχωρύχον παντός^ ον τά των πόρρωθεν, 
6 δε Σκηψιός ψηβι μήτε Έλεόνα μηδένα τόπον τον 
Παρνααοοϋ δείκννόθαι^ άλλα Νεώνα, χαΐ ταντην οί- 
κΐ0θεϊ6αν μετά τά Τρωικά^ μήτ έκ γειτόνων τάςτον- 

30 χωρνχίας γίνεύϋ•αι μόνον, και άλλα δ' έΰτίν α Αε^ο^ 
τις αν ^ άλλ' ονν όκνώ διατρίβειν έπΙ πλέον, άλλοι δε 
γράφοναιν ^ξ ^Ελεωνος • Ταναγρικη δέ έότιν αντη ' καϊ 



620 — β — 

μάλλον έλεγχοι, άτόπα^ς αν λεγόμενον το ^^φευγον ε^ιειτ 
,,άπάνεν^ε 6ί' "Ελλάδος^ Φ^ίην ί' έξιχόμην." η ί' 
'Τχερεια χρηνη έν μέ&'^ί.έότΐ Χ'^Φεραίων τΐόλεν Ενμηλον 
ονΰτ]' άτοπον τοόννν [δονναί Ενρνπν]λφ. Τίτανος 
δ^ άηό τον ύνμβεβηηότος ώνομάο^τ^' λενκόγε(ον γάρ ό 
έοτι το χωρίον "Αρντ^ς πληϋίον χαΐ [των '^ίφε]τών * χαΐ 
το 'Αϋτερνον δ* ούχ αηωϋ'εν τούτων έότί. 
19 Συνεχείς δ^ τ^} μερίδι. ταντχι λέγοντα οΐ νηο τω 

Ώολυποίττι ,,οϊ ί ' "Άργιοααν ίχον χαΐ Γνρτωνην ένέ- 
^φοντο , 'Όρϋι^ν Ήλώνην τε ηόλιν τ Όλοο600να λεν- ίο 
„κιρ.'' ταντην την χώραν ηρότερον μ^ν φχονν Περτ- 
ραιβοί^ το «ρος ϋ'αλάττγι μέρος νεμόμενοι χαΐ τφ Πη- 
νενω μέχρι της έχβολής αντον χαΐ Ρυρτέανος Λολεως 
ΊΊερραιβίδος, είτα ταπεινώόαντες έχείνονς Ααπ£%αι 
χατέϋχον αύτοΙ τα χωρία ^ Ίξίων χαΐ 6 νίος ΠειρίΰΌνς^ 15 
09 χ^ίΐ το Πηλίον χατεκτη0ατο βίασάμενος τους χατα- 
όχόντας Κενταύρους ^ αγριόν τι φϋλον. τούτους μεν 
ονν ^^έχ Πηλίον ωϋε χαΐ ΑΙ^ίχεύ^ν Λέλα66ε^'^ ϋοΐ^ δε 
Ο.^^Ααπί^αις τα πεδία ηι^έδωχε * τινά δ' αντών χαΐ οΐ 
ΠερραιβοΙ χατείχον^ τα προς τφ *Ολύμπφ * έοτι δ οπον 20 
χαΐ ολοιαναμίξ τοΙς Ααπί^αις φχονν. η μίν ονν ^Αρ~ 
γι0βα, η νννΆργονρα^ &ει τφΠηνειφ χεϊται ' ύπέρχείτ- 
ται δ' αντής'Άτραξ έν τετταράχοντα ύταδίοις^ τφ πο- 
ταμό πληύιάζονύα χαΐ αντη • την ί ' άνα μέοον ποτά- 
μίαν είχον Περραιβοί, "Ορ%η;ν δίτιν^ς την άχρόπολιν ^ 
των Φαλανναίων είρηχαόιν * η δΐ Φάλαννα Περραι- 
βιχή πόλις προς τω Πηνειω πλησίον των Τεμπών, οί 
μεν ονν Περραιβοί χαταδνναύτενΰ'έντες υπό των Αα- 
πι^ών εις την ορεινην άπανέβτηύαν οΐ πλείονς την 
περί Πίνδον χαΐ Άδ'αμάνας χαΐ ^όλοπας^ την& χώραν 3ο 

14. ρο8ΐ ίτίΒίνονς: εΙς την ίν τ'^μεσογαίψ ποτίψίαν 



- θ — 621 

χαΐ τους νπολειφϋ'Βντας τώνΠΒρραφών κατέβχον Αα-- 
ρίβαίοι^ ηληΟίον μ^ν οίχοϋντες τον Πηνειού^ γειτνιών- 
τες δ' ίχείνοίζ^ νεμόμενοι δ^ τα ενδαψονέβτατα μ^ρη 
των πεδίων , πλην εΐ τι 6 φόδρα κοίλον προς τχΐ λίμνχι 
5 τχι Νε66ωνίδι^ εΙς ην νπερχλνξ(ον 6 ποταμός άψηρεΐτό 
τι της άροαίμον τονς Ααριύαίονς • «Αλ' νύτερον πάρα-- 
χώμα0ΐν έπηνωρ&ωβαν Λαρισαίοι, οντοι ί* ονν κ«- 
τεΐχον τέως την Περραιβίαν καΐ φόρους έπραττοντο^ 
εως Φίλιππος κατέοτη κύριος των τόπων. Αάριοα δ^ 

Ϊ(ϊέ<ίτ1κα1ένττ1"θ06ΐ[1 χωρίον* καΐ η Κρεμαύτη ^ υπό τί- 
νων δ% Πελαογία λεγομένη ' καΐ έν τ'η Κρητγ^ πόλις η 
νυν είς'ίεράπντναν ί5ννοικι6%'εϊύα^ άφ' ης κ<χΙ το νπο^ 
κείμενον, πεδίον νυν Ααρίαιον καλείται ' καΐ έν Πελο- 
ποννηΰω η τε των Άργεέων άκρα καΐ 6 τήν^Ηλείαν από 

15 ^νμης διορίζων Αάριϋος ποταμός. Θεόπομπος δε χαΐ 
πόλιν λέγει έν ττ\ ανττΐ με^Όρία κειμένην Αάριΰαν • καΐ 
έν ττ^ Άβια η τε ΦρικωνΙς η περί την Κνμην χαΐ ή κατά 
Άμαξιτόν της Τρφάδος • και η Έφεοία Αάριβά έβτι καΙ 
έν Σνρία • της δ% Μιτνληνης από πεντήκοντα ΰταδίων 

20 εΐύΐ ΑαριύαΙαι πέτραι κατά την έπΙ Μη^νμνης όδόν * 
καΐ έν ττί Άττικ'ή δ* έύτΐ Αάριβα * καΐ των Τράλλεων 
διέχονΰα κώμη τριάκοντα όταδίονς νπίρ της πόλεως 
έπΙ Καν0τρον πεδίον δια της Μεύωγίδος Ιόντων κατά 
το της Ίΰοδρόμης Μητρός Ιερόν ^ ομοίαν την %'έύιν και 

2δ την άρετήν έχονοα ττ} Κρεμαατ^η Ααρί6τ[ΐ • και γαρ ευ- 
υδρος καΐ άμπελόφυτος- ίύως δ\ καΐ ο Ααρίύίος Ζευς 
έκεΐϋ'εν έπωνόμαβται* καΐ έν τοΙ^ς άριοτεροϊς δε του 
Πόντου κώμη τις καλεϊται Αάριοα μεταξύ Ναυλό[χου 
καΐ ϊ)δη66οϋ] πληύίον των άκρων του Αίμου. 

30 Κα\ Όλούοών δϊ λενκη προσαγορευ^εΐαα από 
τον λενκάργιλος είναι^ καΐ Ήλώνη ΠερραιβικαΙ πόλεις, 
καΐ Γόννος. η δ* ^Ηλώνη μετέβαλε τοϋνομα Αειμώνη 
δτκΑΒο II. 15 



μετονομαοΰ'βΐόα' κατέύχαπται δΐ ννν αμφω 4' όλο 
ΟΜίτφ 'Ολνμπφ κείνται ον «ολν &ηω%•Βν τον ΕνρωΛον 
Λοταμοϋ , ον ο 9Τ0(ΐ]τ^^ Τιτα^όων καλβΐ, 
20 Αέγει δΐ καΐ ηερί τούτον καΐ περί των Περραίβων 
εν τοΐξ έξης 6 ποιψης όταν φ^ ^^Γοννενς ^' έχ Κνφον 5 
^^ηγε βνω κάί εΐκούι νήας. τφ β' Ένιήνες εποντο μ«- 
^^νεπτόλεμοίτε Περαιβοέ^ οι περί ^ωδώνην δν6χεΙμε- 
,^ρον οίκι ί%•εντο , [οϊ τ] άμφ' Ιμερτον Τιταρηύίον 
^^ργ' ένέμοντο}^ λέγει μ^ν ονν τούτον^ τονς τόπον^ 
των Περραιβών^ από μέρονς τής'Εστιαιώτιδος έηειλη- 10 
φότας * ηύαν δε καΐ νηο τω Πολνποίτ'^ έκ μερονς Περ- 
ραφικαί^ τοΓς μέντοι Λαπί^αις προύένειμε δια το άνα- 
μίξ οίκεϊν καΐ τα μ^ν πεδία κατέχειν τονς Ααπί^ας καΐ 
το έντανϋ'α Περραιβικόν νπό τούτοις τετάχΟ'αι ώ$ έπΙ 
πλέον ^ τα δ' ορεινότερα χωρία προς τω'Ολνμπφ καΐ 15 
τοις Τέμπεύι τονς Περραιβονς, κα^άπερ τον Κνφον 
και την /ίίωδώνην καΐ τα περί τον Τιταρησιον^ ος έξ 
ορονς Τιταρίον 6νμφνονς τω Όλνμπω ^έων εΙς τα 
πληΰίον των Τεμπών χωρία τήςΠερραιβίας αύτον πον 
τάς ανμβολάς ποιείται προς τον Πηνειόν. το μεν ονν 90 
τον Πηνεων καϋ'αρόν έύτιν νδωρ^ το όΐ τον Τιταρι/ι- 
ΰίον λιπαρόν ίκ τίνος νλης ωύτ ον ΰνμμίύγεται ^^άλλά 
„τ£ μιν καϋ'ύπερϋ'εν επιτρέχει ηντ' ίλαιόν.^' δια δΐ το 
άναμίξ οΙκεΙν Σιμωνίδης Περραιβονς καΐ Ααπίϋ'ας κα^ 
λεΐτονς Πελαύγιώτας απαντάς^ τονς τα εψα κατέχον- 25 
τας τα περί Γνρτώνα καΐ τάς έκβολάς τον Πηνειού και 
Οόΰαν καΐ Πηλιον και τα περί ^ημψριαόα καΐ τα έν 
τω πεδίφ^ Λάριοαν Κραννώνα Σκοτονύύαν Μόψιον 
Ατρακα^ καΐ τα περί την Νεϋόωνίδα λίμνην καΐ [την] 
Βοιβηίδα ' ων 6 ποιητής ολίγων μέμνψαι δια το μη οΙ- 30 
κιόϋ'ήναό πω ταλλα η φανλως οίκιΰ^ναι ίιά τονς χα-- 
ταχλνσμονς αλλοτ' αλλονς γινομένονς- έπεί ονδΐ της 



- θ — 623 

Νβ^βωνϋος μ,έμνψαι λίμνης, άλλα της Βοιβηίδος μό- 
νον %ολν έλάττονος ον^ης, ταύτης ίέ μόνης μενον- 
0ης ^ εκείνης δε ως εικός τοτΐ μίν πληρονμενης ατά-- 
κτως^ τοτ^ δ' έκλειπομενης. της δε Σκοτούααης έμνή- 
5 ο^ημεν καΐ έν τοΙς ηερί Δωδώνης λόγοις χαΐ τον μαν~ 
τείον τον έν®ετταλίψ, διότι, ηε^Ι τούτον υπήρξε τον 
τόπον. ί6τ(, δ' έν τ^ Σκοτονούη χωρίον τι, Κννος κε- 
φαλαΐ καλονμενον, χερΙ δ "Ρωμαίοι μετ' Μτωλών καΐ 
Τίτος Κοΐντως ένίκων μάχτι μεγάλτι Φίλιππον τον *^η^ 

10 μητρίον. Μακεδόνων βασιλέα. 

Πέπον&ε δέ τι τοιοντο και η Μαγνητις- κατή- 21 
ρι^μημένων γαρ ηδη πολλών αντής τόπων ονδένας 
τούτων ώνόμακε Μάγνητας "Όμηρος , άλλ' έκείνονςΟΛ^Ί 
μόνονς ονς τνφλώς καΐ ον γνωρίμως διασαφεί ,,οΓ περϊ 

15 ,^Πηνειόν καΐ Πηλιον είνοσίφνλλον ναίεΰκον^' άλλα 
μην περί τον Πηνειόν καΐ το Πηλιον οίκονβι καΐ οΐ την 
ΓνρτώναΙχοντες^ ονς ηδη κατέλεξε , καΙτό'Ορμένίον 
χέ)(1 άλλοι πλείονς^ καΐ ίτι άπωτέρω τον Πηλίον όμως 
Μαγνήτες ηόαν άρξάμενοι άπό των νπ Εύμηλψ, 

30 κατά γε τονς ϋστερον άν^ρωπονς. έοίκααιν ονν δια 
τάς ύννεχείς μεταστάσεις καΐ έξαλλάξεις των πολιτειών 
καΐ έπιμίξεις σνγχείν καΐ τα ονόματα και τα §ΰ•νη, ώστε 
τοις ννν Ισ^^ ότε άπορίαν παρέχειν, καΟ'άπερ τοϋτο 
το πρώτον μεν έπΙ Κραννώνος και της Γνρτώνος γεγέ- 

25 νηται, τονς μίν γαρ ΓνρτωνΙονς Φλεγύας πρότερον 
έκάλονν άπό Φλεγνον τον 'Ι^ίονος αδελφού, τονς δε 
Κραννωνίονς Έφύρονς, ώστε διαπορείν, όταν φ^ 6 
ποιητής ,,τώ μεν αρ' έκ ©ρτ^κης Έφύρονς μέτα θω- 
,,ρήσσοντο ή^ μετά Φλεγύας μεγαλήτορας^^^ τίνας ποτΐ 

30 βούλεται λέγειν * ίπειτα τούτο και έπι των Περραιβών 22 
καΐ των Μνιάνων σννέβη • "Ομηρος μεν γαρ σννέζεν- 
ξεν αντονς ώς πλησίον αλλήλων οίκονντας' καΐ δη 

15* 



624 — θ — 

καΐ λέγεται νπο των νατερον έπΙ χρόνον αυχνον η 
οϋχηβνς των Αίνιάνων έν τω ^άωτίφ γενέό^αν ηεδίω^ 
τούτο ί ' έ6τΙ πληόέον τήζ άρτι λεχ%'εί6ης Περραιβίας 
χάί τήζ*ϊ)00ης χαΐ §τι τήςΒοίβηίδος λίμνης^ έν μέοτ] 
μέν πως ττ] Θετταλία λόφοις δ^ ιδίοις περικλειόμενον^ 6 
ΛερΙ ου Ήΰίοδος οΰτως είρηκεν ,,ι^ οΐη διδύμους ιε^ 
,,ρού^ ναίονύα πολωνούς ^^ωτίφ έν πεδέω , πολυβό- 
„τρνθ5 &ντ ^Αμνροιο^ νίψατο Βοιβιάδος λίμνης πόδα 
^^παρ^ένος άδμής}^ οί μ%ν ονν ΑΙνιανες οΐ πλείονς εΙς 
την Οΐτην έξηλάθΎ^οαν νπο των Ααπι^ών^ κάντανϋ'α 10 
ί^ έδννάότενόαν άφελόμενοι των τε Δωριέων τίνα 
μέρη καΐ των Μαλιέων μέχρι Ήρακλείας καΐ Έχίνον^ 
τιν^ς δ^ αυτών ^/ιι^^ι/αι^ περί Κνφον, Περραιβικονορος 
ο^ωη^μοι/ κατοικίαν Ιχον, όΐ δϊ ΠερραιβοΙ τιν^ς μϊν 
όναταλέντες περί τα εΰπέρια τον'Ολνμπον μέρη κατέ- 15 
μενον αντό%Ί πρ00χωροι οντες Μακεδ00ΐ^ το δϊπολύ 
μέρος εις τα περί την Άΰ'αμανίαν ορη καΐ την Πίνδον 
έξέπεΰε • νυνί δΐ μικρόν η ούδΐν αυτών ίχνος οώζεται, 
τους ί' ουν υπο του ποιητοϋ λεχϋ'έντας Μάγνητας 
υύτάτους έν τφΘετταλικώ καταλόγφ νομιΰτέον τούς^ 
^Α^'^έντος των Τεμπών άπο του Πηνειού καΐ της^Όϋβης εως 
Πηλίου^ Μακεδόνων τοις Πιεριώταις όμορους τοις 
έχουοι την τον Πηνειού περαίαν μέχρι της ^αλάττης, 
το μίν ούν'Ομόλιον η την^Ομόλην (φλέγεται γαρ άμφο- 
τέρως) αποδοτέον αύτοίς ' εϋρηται δ* έν τοΙς Μακεδο- 25 
νικοϊς οτι έότΐ προς τι^ί ^Οβύτι κατά την άρχηντής του 
Πηνειού δια τών Τεμπών διεκβολής. ει δ^ καΐ μέχρι 
της παραλίας προϊτέον της έγγυτάτω τού'Ομολίον^ λό- 
γον ίχει ωβτε [καΐ] τόν'Ριξούντα προονέμειν καΐ Έρν- 
μνάς έν ττ} υπό Φιλοκτήτχι παραλία κειμένας τίοί τ^ 30 
υπό Εύμήλφ. τούτο μεν ουν έν άΰαφεΐ κείο^ω, καΐη 
τάξις δΐ τών εφεξής τόπων μέχρι Πηνειού ου διαφα-- 



- θ — 625 

νώ$ λέγεται, άδοξων ί' όντων των τόπων ονί' ημίν 
περί πολλού %'Βτέον, η μέντοι Σηπι,άς άχτή χαΐ τετραγω- 
δηται μετά ταντα κάΙ έξνμνψαι δια τον ένταν^α άφα-- 
να5μον τον Περσικού ΰτόλον ' ίύτι δ^ αϋτη μ^ άχτη 
5 πετρώδης^ μεταξύ δ^ αυτής χαΐ Καύ^αναίας χώμης 
νπο τω Πηλίω κειμένης αιγιαλός έϋτιν^ έν φ 6 ΐΒΙερξον 
στόλος νανλοχών άπηλιώτον πολλού πνεύΰαντος ο 
μ\ν ενϋ'νς αυτού προς το ξηρον έξώκειλε καΐ διελύϋτι 
παραχρήμα, 6 δ' εις Ίπνούς τόπον τραχνν των περί το 

ΙοΠήλων παρενεχ^είς 6 δ' εΙς Μελίβοιαν ο δ' εις την 
Καα^αναίαν διεφ^άρη. τραχύς ί ' έύτίν 6 παράπλους 
πας 6 του Πηλίου οοον σταδίων ογδοήκοντα ' τοσού- 
τος δ' έστΙ καΐ ιτοίοντο^ καΐ 6 τής'Όσσης. μεταξύ δε 
κόλπος σταδίων πλειόνων η διακοσίων , έν ω ή Μελί- 

15 βοια. 6 δ^ πάς άπο Δημητριάδος έγκολπίξοντι έπΙ τον 
Πηνειον μείζων των χιλίων, [άπο δϊ Σπε]ρχειοϋ καΐ 
άλλων οκτακοσίων, άπο δϊ Ευρίπου δι^χιλίων τριακο- 
σίων πεντήκοντα, ^Ιερώνυμος δϊ τής πεδιάδος ©εττα- 
λίας καΐ Μαγνήτιδος τον κύκλον τρισχιλίων άποφαί- 

^ ν εται σταδίων, φκήσϋ•αι δ' ύπο Πελασγών , έξελα^ή- 
ναι δΐ τούτους είς την 'ΐταλίαν υπό Ααπι^ών * είναι δε 
το νύν καλούμενον Πελασγικόν πεδίον, έν [ω] Λάρισα 
καΐ Γυρτώνη καΐ Φεραι και Μόψιον καΐ ΒοιβηΙς καΐ 
'Όσσα καΐ 'Ομόλη καΐ Πήλιον καΐ Μαγνήτις * Μόψιον 

25 ί' ώνόμασται ουκ άπο Μόψου τού Μαντοϋς τής Τει- 
ρεσίου, άλΧ* από τού Ααπί&ου τού συμπλεύσαντος 
τοΐς'Αργοναύταις' άλλος δ' έστΙ Μόφοπος , άφ' ου ή 
^Αττική Μοφοπία. 

Τα κα^' έκαστα μίν ϋαύτα περί Θετταλίας, κ«^* 23 

βΟοΛοι; δ'^τι Πυρραία πρότερον έκαλεΐτο άπο Πυρράς 
τής Δευκαλίωνος γυναικός, Αίμονία δί άπο Αίιμονος, 
Θετταλία δε άπο θετταλού τού Αΐμονος. /νιοί ί^ ίΐί- 



626 — Ι — 

λόντες ύίχα την μεν προς νότον λαχέΐν ψα0ί ζ/ίνκα- 
λίοονν καΐ καλέύαί Πανδώραν άπο τή9μΐ]τρός^ τηνδ' 
ϋ,4^έτέραν ^ίΛμονι^ άφ' ον Αίμονίαν λεχϋ-ηναι• μετωνο^ 
μά0%'αι δϊ την μΙν^Ελλάδα άπο^Ελληνος τον Δευκα- 
λίωνος^ την δΐ ®ετταλίαν άπο τον νίον ΑΙμονος* τίνες 5 
ί^ από Εφύρας της Θεύπρωτίδος απογόνους Άντίφον 
καΐ Φειδίππον^ των Θετταλοντοϋ^ί^ρακλέονς^ έπελ^όν- 
τας άπο Θετταλον τον ίαντών προγόνον την χωράν 
ονομάααι, εΙρ[ηται]δ\ καΐΝε0αωνΙςόνομα0^ηναίποτε 
άπο Νέόύωνος τον ®ετταλον , κα^άπερ καΐ η λίμνη. 10 

— ί — 

\ ^ΕπεΙ δΐ η Εύβοια παρά πάοαν την παραλίαν ταν- 

την παραβίβληταί την άπο Σοννίον μέχρι ΘετταλΙας^ 
πλην των άκρων έκατέρωϋ•εν^ οίκεΐόν αν είη 0ννάψαι 15 
τοΙς είρημενοις τα περί την νηύον^ εΐϋ'* οντω μεταβη- 
ναι προς τε τά ΑΙτωλικά καΐ τα Άκαρνανικά , απερ 
λοιπά έβτι των της Ευρώπης μερών. 

2 Παραμήκης μίν τοίνυν έΰτίν η νηβος έπΙ χίλιους 

ΰχεδόν τι καΐ διακοϋίονς ^ταΛΌν^ άπο Κηναίου προς 20 
Γεραιατόν , το ί^ πλάτος ανώμαλος , κατά δ^ το πλέον 
οίίον πεντήκοντα καΐ ίκατον Σταδίων, το μ^ ονν Κή- 
ναιον ίύτι κατά Θερμοπνλας καΐ τά Ιξω θερμοπνλών 
έπ οΛ^;^ον, Γεραιϋτος δ\ καΙ Πεταλία προς ΣοννΙω, 
γίνεται ονν άντίπορϋ'μος τ^ τε ^Αττική καΐ Βοιωτία καΐ 25 
Αοκρίδι κάί τοις Μαλιενόι, διά δ^ την ότενότητα και 
το λεχϋΊν μήκος υπό των παλαιών Μάκρις ώνομάΰ^. 
ΟΜ^^'^νάπτει δΐ τχι ηπείρω κατά Χαλκίδα μάλιστα ^ κνρτή 
προπίπτονύα προς τονς κατά την Αυλίδα τόπους της 
Βοιωτίας τιαΐ ποιούσα τον Ενριπον^ περί ον διά πλει•- 30 
όνων είρήκαμεν^ ΰχεδον δέτι καΐ περί των άντιπόρ^- 
μων άλλήλοις τόπων κατά τε την ηπειρον κάί κατά 



— Ι — 

την νηόον έφ' έκάζερα τον Ευρίπου^ τά τΒέντο^ και 
τα έκτος, εΐ δέ τι έΚλέλΒίπται^ ννν Λρούδναύαψήϋομεν» 
καΐ ηρώτον^ οτν της Ευβοίας τά Κοίλα λέγουβι, τά με^ 
τάξν Αυλίδος χαΐ των περί Γεραιύτον τόπων * κολ" 
ξ^ηονται γάρ η παραλία, ηληόίάζονβα δΐ τ$ Χαλκίδί 
κυρτονταν πάλιν προς την ηπειρον, 

Ον μόνον δΐΜάκρις έκλη^η η νηοος, αλλά καΐ 3 
^Αβαντίς, Ενβοιαν γούν εΙπών 6 ποιητής τους άπ' αν-- 
τήςΕνβοέας ουδέποτε είρηκεν, άλλ"Άβαντας άεί^^όΐ^ 

10,, Ενβοιαν Ιχον μένεα πνείοντεςΆβαντες.^' „τω ί' αμ 
,^Αβαντες ίποντο.^^ φηαΐ δ' ^Αριστοτέλης έξΆβας της 
Φωκικής Θράκας ορμη%'έντας έποική6αι την νήϋον καΐ 
έπονομάβαι "Αβαντας τονς έχοντας αυτήν • οΐ δ' από 
ήρωός φαύι, κα^άπερ καΐ Ευβοιαν από ηρωίνης, τάχα 

16 ί' ωοπερ βοος αυλή λέγεταίτι αντρον έν τη προς [τόν] 
Αιγαίον τετραμμένη παραλία, όπου την Ίώ φαύι τεκεΐν 
"Επαφον, καΐ ή νηβος άπό της αυτής αιτίας Ι6%ε τούτο 
τοϋνομα, καΥΌχη δΐ έκαλεϊτο ή νηύος, καΐ Ιύτιν ομω- 
νυμον αύτγ} το μέγι0τον των ένταϋϋ'α ορών. καΐ Έλ- 

20 λοπία ί ' ώνομάΰϋΐ] άπό^Ελλοπος τοϋ'Ίωνος * οΐ δϊ ^Αί- 
κλου καΐ Κόϋ^ον άδελφόν φαόιν, ος καΐ τήν Έλλοπίαν 
κτίόαι λέγεται, χωρίον έν τη 'ίΐρϊεία καλούμενη της 
Ίϋτιαιωτιδος προς τφ Τελε^ρίω όρει, καΐ τήν'Ιύτίαιαν 

• προ0κτήΰα0^αι καΐ τήν πεδιάδα καΐ Κήριν^ον καΐ ΑΙ- 

2δ δηψόν καΐ ϊ)ροβίας, έν ω μαντεϊον ην άφευδέύτατον ' 
ην δ^ μαντεϊον του Σελινουντίου^ Απόλλωνος ' μετω•- 
κηόαν ί' εΙς τήν^Ιατίαιαν οΐ ^Ελλοπιεΐς , καΐηϋξησαν 
τήν πόλιν Φιλιϋτίδου του τυράννου βιαύαμένου μετά 
τά Αευκτρικά. Αημού^ένης δ* υπό Φιλίππου κατά- 

30 ατα^ήναι τύραννόν φη6ι καΐ των 'ίίρειτών τόν Φιλι^ 



26. αηίΛτοϋ: χαΐ 



628 — ι — 

ύτόδην ονχω γάρ ώνομαύδ'ηόαν νοχερον οΙ^Ιύτιοίν- 
ίΓ|?5 %αΙ 71 Λολις άντνΐ0τιαία£ ^ίίρεός • Ινιοί ί' ύπ^ ^Α%"η- 
ναίων άποικιΰϋ^ναί φαβι την ^ΙύτΙαιαν άηο τον δημον 
τον 'Ιύτιαίέων , ώς χαΐ άηο τον ^Ερετριέων την ^Ερέ- 
τριαν, Θεόπομπος δέ φηύν Περιχλεονς χειρονμένον & 
Ενβοιαν τονς'ΐύτιοίίΒίς χα^' ομολογίας εΙς Μαχεδονίαν 
μεταατήναι^ δαίχΜονς ί' εξ Ά^ναίων έλκοντας τον 
'Ω,ρεονοίχήόα^^ δήμον οντά πρότερον τών'ΐύτίΜΐέων. 

4 χεΐται δ* νπο τφ Τελε^ρέφ ορεν έν τφ ^ρνμω χα- 
ΟΜδλονμενω παρά τον Κάλλαντα ποταμό ν έπΙ πέτρας 10 
νψηλης^ ωΰτε τάχα χαΐ δια το τονς^Ελλοπιεΐς ορ^ών^ 
εΙναί τονς προοίχηΟαντας έτέ^η τοννομα τούτο τ^ πό- 
λει • δοχεΐ δ% χαΐ 6 'Ω,ρίων ένταν^α τραφείς όντως όνο- 
μαοθ^ναν ' ίνιοι δ^ τονς ^ίίρεέτας πόλιν ίχοντας Ιδίαν 
φααΐ πολεμονμένονς νπο των Έλλοπιέων μεταβήναν 15 
χαΐ σννοιχήβαι τοΐςΊΰτιανενύι^ μίαν δ\ γενηϋ'εΐόαν πά- 
λιν άμφοτέροις χρη0α(5^αι τοις όνόμαΰί^ χα^άπερ Αα- 
χεδαίμων τε χαΐ Σπάρτη η αύτη. εΐρηται ά' οτι χαΐ έν 
Θετταλίαΐύτιαιώτις άπο των άναύπαα^έντων έν%^ένδε 
νπο Περραφών ών6μα0ται, 20 

δ ΈπεΙ ί' η ^Ελλοπία την άρχην από τής'ΐΰτναίας 

χαΐ τον 'ίίρεον προβηγάγετο ημάς ποίη0αβ%αν^ τα ύνν- 
εχή λέγωμεν τοΙς τόποις τούτοις, Ιατι δ* έν τφ 'Ω,ρεώ 
τούτω το τεΚηναιον πληΰίον χαΐ έπ αντφ το ΑΧον χαί 
^ Αθήναι αΐ/ίιάδες^ χτίύμα^Α&ηναίων^ νπερχείμενον^ 
τον έπΙ Κννον ^ορ'Ο'μοί) • έχ δΐ τον ^ίον Κάναι της 
Αίολιδος άπωχίό^ηβαν ταντά τε δη τα χωρία περί 
την'ΐατίαιάν έβτι χάι έτιΚηριν%Ός πολίδιον έπΙ τχι Ό•α- 
λάτττβ • έγγνς δ\ Βούδορος ποταμός ομώννμος τω χατά 
την Σαλαμίνα ορει τφ προς τη Άττιχη, 30 

6 Κάρνΰτος δε έύτιν νπο τω ορει τ^Ι'Όχη ' πληϋίον 

δ% τα Στύρα χαΐ το Μαρμάρων ^ έν φ το λατόμιον των 



— Ι— 629 

Καρυΰχίων κιόνων^ Ιβρύν ίχον ^Απόλλωνος Μαρμαρά 
νου^ ο^εν διάπλους εις ^Αλάς τάς Άραφηνίδας. έν δΐ τ§ 
Καρνύτφ καΐ η λί%Ός φύεται η ξαινομενη καΐ νφαινο- 
μένη , ωΰτε τα νψη χειρόμακτρα γίνεο&αι, φνπω^έντα 
6δ^ εις φλόγα βάλλεΟΟ'αι καΐ άποχα^αίρεΰ^αι τχΐ ηλνύει 
των λίνων παραπληΰίως' φχίβ^αν δε τα χωρία ταΰτά 
φαύιν νπο των εκ τετραηόλεως της περί Μαραθώνα καΐ 
Στειριέων ' κατεατράφη δε τα Στύρα έν τω Ααμιακω 
πολεμφ νπο Φαίδρον του ^Αϋτ^ναίων ατρατηγον "' την 

10 ίέ χώραν έχουβιν Έρετρ:εΐς. Κάρυστος δε έύτι καΐ εν 
τχιΑακωνικγι τόπος της Αϋγυος προς ^Αρκαδίαν^ άφ' 
ου Καρύατιον οίνον ^Αλκμάν εϋρηκε. 

Γεραιβτος δ* έν μίν τφ καταλόγφ των νεών ουκ 7 
εϋρηται^ μέμνψαν ί' 6 ποιητής όμως αυτού ^^ές δ^ Γε^ 

Ιόραιστον έννύχιοι κατάγοντο^'^ καΐ δηλοΙ διότι τοΙς 
διαίρουοιν έκ της Άΰίας εις την ^Αττικην έπικαιρίως 
κείται τφ Σουνίφ πληαιάζον το χωρίον • έχει ί ' Ιερόν 
Ποαειδώνος έπιβημότατον^ των ταύτγι καΙ κατοικίαν 
άξίόλογον, 

20 Μετά δε τόνΓεραιατόν Ερέτρια πόλις μεγίστη της 8 
Ευβοίας μετά Χαλκίδα, ίπει&' η ΧαλκΙς μητρόπολις 
της νηοου τρόπον τινά, έπ αντω τφ Εύρίπω Ιδρυ- 
μένη • άμφότεραι δε προ των Τρωικών υπ' ^Α^ηναίωνΟΜΊ 
έκτία^αι λέγονται, καΐ μετά τά ΤρωικάΆικλος καΐ Κό- 

25 ^ος έξ Ά^νών ορμη&έντες 6 μΙν την Έρέτριαν φκιύε 
Κό%•ος δ^ την Χαλκίδα • καΐ των ΑΙολέων δέ τίνες άπό 
της Πενϋ'ίλου ύτρατιάς κατέμειναν έν τίί νήοω , το δΐ 
παλαιόν καΐ ^Άραβες οΐ Κάδμφ συνδιαβάντες, αί ί' 
ουν πόλεις αύται διαφερόντως αύ%η^εϊ6αι καΐ άποίτ- 

^κίας Ιΰτειλαν αξιόλογους εις Μακεδονίαν Ερέτρια 
μΙν γάρ συνφκισε τάς περί Παλληνην και τον "Α^ω 
πόλεις, η δΐ ΧαλκΙς τάς υπό Όλύν^φ, ας Φίλιππος 



630 - Ι — 

βίελνμηνατο. καΐ ζής ^Ιταλίας δ\ παϊ ΣικεΜας πολλά 
χωρία Χαλκ^ϋων έϋτίν • έΰτάληύαν Λ αί άηοιχίαι αν- 
ται^ χαϋ-άηερ είρηχδν'ΑριύτοτΒλης^ ήνίκα ήτών'ΐατ- 
Λοβοτών καλονμίνη έπεκράτει ηολιχεία * ηροεϋτηύαν 
γαρ αντης από τιμημάτων άνδρες άρι6τοχρατίχώς αρ-5 
χοντες. κατά ίί την ^Αλεξάνδρου δίάβαϋιν καΐ τον ηε- 
ρίβολον της πόλεως ηΰξηύαν ^ έντος τείχους λαβόντες 
τόν τε ΚάνηϋΌν καΐ τον Εϋριπον, έπιΰτηόαντες τ^ γε-- 
φνρα πύργους καΐ πνλας χαΐ τείχος, 

9 'Τπέρκειται δ^ της των Χαλχίδέων πόλεως το Αη- 10 

λαντον καλούμενον πεδίον, έν δε τούτφ Ο-ερμών τε 
υδάτων εΐοΐν έχβολάΐ προς ^εραπείαν νόβων ευφυείς^ 
οίς έχρηβατο χαΐ Σύλλας Κορνήλιος 6 των ^Ρωμαίων 
ηγεμών χαΐ μέταλλον δ* υπήρχε %'αυμα0τ6ν χαλκού 
χαΐ βίδηρου κοννόν^ όπερ ούχ Ιοτοροϋβιν αλλαχοϋΐϊ^ 
συμβαίνον νυνί μέντοι αμφότερα έχλέλοιπεν^ [ωβπερ 
καΐ ^Α^νηβι τάργυρεΐα.] §6τι δϊ καΐ απαΰα μίν η Εύ- 
βοια εϋύειατος^ μάλιύτα δ^ η περί τον πορϋ'μόν ^ χαΐ 
δεχόμενη πνευμάτων ύποφοράς, χα%•άπερ και ή Βοκο- 
τΐα καΐ άλλοι τόποι^ περί ων έμνησ^μεν δια πλειόνων 20 
πρότερον. υπό τοιοΰδε πάγους κάί η ομωι/νμο^ τή 
νη0ω πόλις χαταπο%ηναι λέγεται^ ης μέμνηται κάί ΑΙ- 
ϋχύλος έν τωΠοντίω Γλαύκφ ^^Εύβοΐδα καμπτην άμφΐ 
^^Κηναίου ^ίίιός άκτην^ χατ αυτόν τύμβον άθλιου 
^^Αίχα,'^ ΧαλχΙς δ* όμωνύμως λέγεται χαΐ έν Αιτωλία 25 
^^Χαλχίδα τ' άγχίαλον^ Καλυδώνα τε πετργιεββαν^'^ 
καί έν ττ} νυν ^Ηλεία ,,/ϊάν ί^ παρά Κρουνούς καΐ Χαλ- 
^^κίδα πετρηεΰοαν^^ οΐ περί Τηλέμαχον άπιόντες παρά 
Νέϋτορος εις την οίκείαν, 

10 Έρέτριαν ί' οί μΐνάπό Μαχίβτουτης Τριφυλίας^ 
άποιχιύ%ηναί φα6ιν ύπ' ^Ερετριέως^ οί δ^ από της 
Άΰ•ηνη6ιν ^Ερέτριας, η νυν έύτίν αγορά ' Ιατι δΐ καΐ 



— Ι — 631 

ηΒρΙ Φάρύαλον^Ερίτρια^ Ιερά τον* Απόλλωνος. *Αδμή^ 
τον ί* ΐδρνμα λέγΒχαν το Ιερόν ^ παρ* ω^τενύαι λε- 
γονυι τον ϋ•εόν * αντόν. ΜελανηΙς ί ' εχαλείτο πρότε- 
ρον η *Ερίτρια καΐ ^Αρότρια- ταύτης δ* έατί κώμη ι}θ.448 
5*ΑμάρννϋΌς αφ* επτά σταδίων τον τείχονς, την μεν 
ονν άρχαίαν πόλιν χατίβκαφαν Πέρί5αι^ σαγήνευσαν- 
^ί?5 ω& φησιν^Ηρόδοτος^ τονςάν^ρώπονς τω πλή&ει^ 
περιχνϋ•εντων των βάρβαρων τω τείχεί • καΐ δεικννον-- 
σινίτί τονς θεμέλιους, καλοϋσι δ^ πάλαιαν Έρέ- 

10 τριαν , η δΐ ννν έπεκτισται. την δΐ δνναμιν την *Ερε- 
τρνέων ην Ισχον ποτέ μαρτυρεί η στήλη , ην ανέθε- 
σαν ποτέ έν τω Ιερω της *Αμαρνν%ίας * Αρτέμιδος ' γέ- 
γραπται δ* έν ΐκντ^ τρισχιλίοις μίν οπλίταις ίξακο- 
σίοιςδ* Ιππεϋσιν έξήκοντα δ* ίίρμασι ποιεΐν την πομ- 

Ι^πην' έπήρχον δε χαΙ'Ανδρίων καΐ Τηνίων καΐΚεέων 
καΐ άλλων νήσων, έποίκονς δ* Ισχον άπ*'Ήλιδος^ αφ* 
ον καΐ τω γράμματι τω φώ πολλω χρησάμενοι ονκ έπΙ 
τελεί μόνον των φημάτων αλλά καΐ έν μέσω κεκωμω^ 
δηνται. έν δ^ τ^ *Ερετρικ7Ϊ πόλις ην Τάμνναι πλησίον 

20 ^ον πορθμού, Ιστι δ^ καΐ Οιχαλία κώμη της*Ερετρΐ'' 
κης\ λείφανον της αναιρεθείσης πόλεως νπό ^Ηρα- 
κλέονς^ ομώννμος τη Τραχινία καΙ τ^ περί Τρίκκην 
καΐ τη* Αρκαδική^ ην*Ανδανίαν οί ύστερον έκάλεσαν^ 
καΐ τγι έν Αιτωλία περί τονς Ενρντανας, 

2δ ΝννΙ μίν ονν ομολογονμένως η ΧαλκΙς φέρεται \\ 
τά πρωτεία καΐ μητρόπολις αντη λέγεται τώνΕνβοέων^ 
δεντερενει δ* η *Ερέτρια, άλλα καΐ πρότερον ανται 
μέγα είχον αξίωμα και προς πόλεμον καΐ προς είρηνην^ 
ώστε καΐ φιλοσόφοις άνδράσι παρασχείν διαγωγην 

30 ηδεΐαν καΐ άθόρνβον, μαρτυρεί δ* η τε των *Ερε- 
τρικών φιλοσόφων σχολή των περί Μίνέδημον έν τ^ 
*Ερετρία γενομένη^ καϊ ίτι πρότερον η *Αριστοτέλους 



632 _ Ι _ 

έν τ^ ^αλκ^Α δίατριβη^ ος γ€ κάκεΐ χατελναε τον 
βίον. 

12 Γό μ^ν ουν πλέον ώμολόγονν άλληλαίζ αΐ πόλεις 

αυταί^ περί δίΑηλάντον δίενεχ^εΐοαι ονί* οντω 

τελέως έπαύβαντο ωβτ' έν τω πολέμφ χαζά αν- ^ 

ϋ'άδειαν δραν εχαβτα , άλλα ίΐννέϋ'εντο έφ* οίς βυύτη- 
ϋονταί τον αγώνα, δηλοΐ δΐ χαΐ τούτο έν τω ^Αμαρνν- , 
%ίω στήλη τις φράζουύα μη χρηοϋ-αι τηλεβόλοίς. 

13 Οι δ' Ενβοεΐς άγα^οΙ προς μάχην υπήρξαν την 
βταδίαν^ η χαΐ βνΰτάδην λέγεται χαΐ έκ χειρός, δόραβι ^^ 
ί' έχρώντο τοις όρεχτοις, ως φησιν 6 ποιητής ^^αίχμη- 

€Μ%^ταΙ μεμαώτες ορεκτηβι μελίγ^ύι ^ώρηκας φήύύειν.^' 
' άλλοίων Ιβως όντων των παλτών^ οΐαη εικός είναι την 
Πηλιάδα μελίην ήν^ ως φηΰιν 6 ποιητής ^,οΐος έπί- 
^^ατατο πήλαι ^Αχιλλενς^' καΐ 6 ειπών „όονρί ί' άκον- 1δ 
^^τίζω , δβον ουκ άλλος τις όιβτψ^'^ τφ παλτω λέγει ίό- 
ρατι, καΐ οΐ μονομαχοϋντες τοις παλτοΐς χρωμενοι ίο- 
ραβιν εΐβάγονται πρότερον, είτα έπΙ τά ξίφη βαδίζον- 
τες ' αγχέμαχοι δ* εΐβΐν ούχ οι ξίφει χρωμενοι μόνον^ 
άλλα καΐ δόρατι έκ χειρός^ ως φηαιν ^^οϋτηαε ξνβτφ^ 
^^χαλκήρεΐ^ λΰβε δΐ γυΐα.^' τους μίν ουνΕυβοέας τούτφ 
τω τρόπφ χρωμένους είαάγει^ περί δε Αοκρών τάναντία 
λέγει ώς ,,ον ύφιν ύταδίης ύύμίνης ίργα μέμηλεν, 
„αλλ' άρα τόξοιοι καΐ έυστρόφω οίος άώτφ^Ίλιον εΙς 
„α^' εποντο.'^ περιφέρεται δ^ καΐ χρησμός έκδο^είς^ 



8. ρ 081 τηΙεΒόΙοίς: καΐ γάρ 9η χαΐ των ηολεμιπών ί^ών %αϊ 
των οπλισμών ουχ^ν οϋτ' ^ατιν οντ' ην ^ϋ^ος' άλΧ' οί μίν τη- 
λεβόΧοίς χρώνταί ^ κα^άπερ οί τοξόται τίαϊ οζ σφ8ν9ονήται ιμϊ 
οι άκοντιαταί, οί δ* άγχεμάχοις^^ πα^άπερ οί ξίφει χαΐ δορατι τω 
ορεκτω χρωμενοι ' διττή γάρ ή των δοοάτων χρήσις^ ή μ^ν ΐ% 
χειρός η δ ώς ηαλτοΐς^ τια&άηερ καΐ 3 Μντός άμφοτέραςτάς 

χρείας ^αηοδίδωοι • καΐ γάρ ουστ 'δην ιιαΐ κοντοβοΐονν- 

των όπερ χαΐ ή οάριααα δύναται χαΐ 6 νσσός. 



— Ι - 633 

ΑΙγίΒνΰιν ^^πηον Θεΰύαλιχόν , Αακεδαιμονίαν δ\ γν- 
^^ναΐχα^ άνδρας -9•* οϊ πίνονύιν νδωρ Ιερής Άρβ^σν- 
„<Λ/55" '^^'^^ Χαλκιδέας λέγων ώς άρίβτονς- έχείγάρ η 
Αρέθουσα. 
5 ΕΙαΙ δε νννΕνβοΐταν ποταμοί Κηρενς χαΐ Νηλεύς^ 14 

ων άφ' ον μίν πίνοντα τα πρόβατα λενχά γίνεται^ άφ' 
ού Λ μέλανα- χαΐ περί τον Κρα%Ίν δ\ είρψαι τοιού- 
τον τι βνμβαΐνον. 

Των ί ' έχ Τροίας έπανιοντων Εύβοέων τινίς εΙς 15 

ΐο'ίλλνριονς έχπεβόντες^ άποβαίνοντες οίχαδε δια της 
Μαχεδονέας περν'Εδεββαν έμειναν ύυμπολεμηΰαντες 
τοϊς νποδεξαμένοις ^ χάΐ έχτιοαν πόλιν Ενβοιαν ην 
δΐ καΐ έν Σιχελία Ενβοια Χαλχιδέων των έχει χτίϋμα^ 
ην Γέλων έξανέατηαε^ χαΐ έγένετο φρούριον Συραχον- 

15 6ιων ' καΐ έν Κερχνρα δ^ καΐ έν Αημνω τόπος ην Εν- 
βοια χαΐ έν τ'η^Αργεί^ λόφος τις, 

^ΕπεΙ δ^ τοις ΘετταλοΙς χαΐ Οίταέοις προς εύπέραν 16 
ΑΙτωλοΙ χαΐ Άχαρνανές εΐαι χαΐ Άϋ•αμανες^ είχρη χαΐ 
τοντονς'Έλληνας ειπείν ^ λοιπόν έξηγηβαβ^αι περί τον- 

70 των, ?ι/' Ιχωμεν την περίοδον απαύαν την τής'Ελλά- 
δος' προαϋ-εΐναι δ^ χαΐ τάς νηβονς τάς προβχώρονς 
μάλιβτα τχι Ελλάδι χαΐ οίχονμένας νπό τών'Ελλήνων 
οΰας μη περιωδενχαμεν, 

Αιτωλοί μίν τοίννν χάί ^Αχαρνάνες 6μοροί;σ(ΐ; 2 

25 άλληλοις , μέβον έχοντες τον ^Αχελώον ποταμόν ρέοντα 
από των αρχτων χαΐ της Πίνδον προς νότον δια τε 
^Αγραίων Αΐτωλιχοϋ έ^νονς χαΐ ^Αμφιλόχων, Άχαρ-ΟΑζ^Ο 
νάνες μ^ν το προς έύπέραν μέρος έχοντες τον ποταμού 
μέχρι τον Άμβραχιχον χόλπον τον κατά ^Αμφιλόχονς 

ΒΟκαΙ το Ιερόν τον ^Αχτίον ^Απόλλωνος, Αιτωλοί δ^ το 
προς ίω μέχρι των ^Οζολών Αοχρών χαΐ τον Παρναύ- 
0ον χαΐ των ΟΙταίων, νπέρχεινται ί' έν τ^ μεαογαία 



634 — Ι - 

καΐ τοΓ^ προύβορείοις μέρΒύί των μίν '4καρνάνων '^^- 
φ^Λο%θ(, τούτων δΐ ^^όλοΛες κάί η Πίνδος ^ των ί' Μ- 
τωλών Περραιβοί τδ καΐ ^Α%αμάνες καϊ ΑΙνιάνων τν 
μέρος των την Οϋτην εχόντων το δε νότιον ηλενρόν^ 
το τεΆκαρνανικον ομοίως κάί τοΑΙτωλικόν^ κλύζε--^ 
ται τ^ ηοιούβι^ ^•αλάττ'υ τον Κοριν%'ΐακ6ν κόλπον^ εΙς 
ον καϊ ο ^Αχελώος ηοταμός έζίηΰιν^ ορίζων την των 
Αιτωλών παραλίαν κάΙ την ^Ακαρνανικην • έκαΚεϊτο δε 
Θόας 6 ^Αχελώος ηρότερον, Ιύτί δ^ καϊ 6 χαρά Ανμην 
ομώνυμος τούτω, κα^άπερ είρηταί^ καϊ ο περί Αάμιαν, 10 
εΐ'ρηταί δΐ καΐ οτι αρχήν τον Κορινθιακού κόληον το 
ΰτόμα τοϋδε τον αοταμον φαοι. 

2 Πόλεις δ' εΐαΐν έν μίν τοίς ^Ακαρναύιν Άνακτό^ 
ριόν τε έπΙ χερρονήοον Ιδρνμένον ^Ακτίου πληβίον^ ή^- 
πόριον της ννν έκτιβμένης έφ* ημών Νικοχόλεως^ καΐ 15 
Στράτος^ άνάπλονν ίχονβα τφ ^Αχελώφ ηλειόνων η 
διακοαίων ύταδίων, καϊ ΟΙνειάδαι^ καϊ αντή έπΙ τφ πο^ 
ταμφ^ ή μ\ν παλαιά ον κατοικονμένη , ί6ον άηέχονύα 
της τε θαλάττης καϊ τον Στράτον^ ή δϊ ννν δΰον έβδο- 
μήκοντα <7τα^ώι;$ νπ\ρ της εκβολής διέχοναα ' καϊ αλ- 20 
λαι δ* είύί^ Πάλαιρός τ ε καϊ *Αλνζία καΐΑενκάς καϊ" Αρ- 
γός το ^Αμφιλοχικόν καΓΑμβρακία^ ων αΐ πλεϋβται πε- 
ριοικίδες γεγόναβινη καϊ πάβαι της ΝικοΛολεως ' κείν- 
ται δ' 6 Στράτος κατά μέύην την έξ Άλνξίας οδον εις 
Ανακτόριον, 25 

3 Αιτωλών δ* είβΐ Καλνδών τ ε καϊ Πλενρών^ ννν 
μίν τεταηεινωμέναι^ το δε ηαλαιον πρόοχημα της 
Ελλάδος ην ταύτα τα κτίόματα. καΐ δη καϊ διγιρηΟ^αι 
οννεβαινε δίχα την Αίτωλίαν, καΐ την μεν άρχαίαν λέ- 
γεοϋ-αι την δ^ έπίκτητον άρχαίαν μϊν την άπό τον^ 
Άχελώον μέχρι Καλνδώνος παραλίαν έπΙ πολύ καΐ της 
μεβογαίας άνηκονύαν εύκάρπον τε καϊ πεδιάδος ^ ^ 



ϋφζβό ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



— ί— 635 

έοτΐ χάίΣ^ίρράχος χαΐ το Τριχώνιον άρί&την έχον γην 
έπίχζηζον δΐ την τους Αοχροΐς ουνάπτονύαν ώς έηΐ 
Νανη^αχτόν τε χαϊ Ενπάλνον^ τραχντέραν τ ε ονΰαν 
χαΐ λυπροτεραν^ 1'^%9^ '^'ή9 Οίταίϋίς χαΐ της ^Α^αμάνων 
^χαΐ των έφε^ήζ έπΙ την αρχτον ηδη Λεραοταμενων 
ορών τε χαϊ έ^νών. 

"Εχεί δΐ χαΐ ή Αιτωλία ορός μέγιβτον μεν τον ϋΤο- 4 
ραχα^ αυνάητοντα τ^ Οΐτι^^ των δ' αλλατν έν μέοφ 
μίν μάλλον τον ΆράχυνΰΌν^ ΛερΙ ον την νεωτέραν^^Μ^ 

10 Πλενρώνα ΰυνφχιοαν αφέντες την πάλαιαν έγγνς χείτ' 
μένην Καλυδώνος οΐ οΐχήτορες^ ενχαρηον ονόανχαΐ 
πεδιάδα , «ορ^ονντος την χώραν /ίημητρίον τον έπί- 
χλη^έντος Αίτωλιχοΰ' ιηώρ δε της Μολνχρείας Τα- 
φιαβοόν χαϊ Χαλχίδα, δρη Ιχανώς υψηλά ^ 4φ' οίς λο^ 

1ξ>λίχνία ΐδρυτο Μαχννία τε χαΐ Χαλχίς^ ομώνυμος τφ 
ορεί^ ην χανΤΛοχαλχιδα χαλοϋΰν Κούρων δ^ πλη- 
οίον της παλανάς Πλενρώνος , άφ' ον τονς Πλενρω- 
νίονς Κονρητας ονομαό^ηναί τννες νπέλαβον, 

^Ο δ* Ενηνος ποταμός άρχεται μϊν έχ Βωμι4ων 5 

26 τών έν 'Οφιενύίν Αΐτωλνχω έ%'νει (χα^άπερ χαϊ οΐ Εν- 
ρυτανες χαΓΑγραΐοι χαΐΚονρήτες χαϊ άλλον) ^ φείδ' 
ον δια της Κονρητιχής χατ αρχάς ^ ήτις έβτίν η αύτη 
τ^ Πλενρωνίΰΐί , αλλά δια της προβεφας μάλλον παρά 
την Χαλχιδα χαϊ Καλνδώνα' είτ' άναχάμφας έπΙ τα 

25 της Πλενρώνος πεδία της παλαιάς χαϊ παραλλά^μς εις 
δύύιν επιστρέφει προς τάς έχβολάς χαϊ την μεϋημ-- 
βρίαν ' έχαλεΐτο δϊ Ανχόρμας πρότερον ' χαΐ 6 Νέύΰος 
έντανϋ'α Λΰ^θτα^ πορϋ•μεύς αποδεδειγμένος νφ' ϊίρα- 
χλέονς άπο^ανεϊν^ έπειδη πορεμένων την /^ηιάνειραν 

30 έπεχείρει βιάυαα^αι. 

ΚαΙ "Λλενον δΐ χαΐ Πυληνην ονομάζει πόλεις 6 6 
ποιητής ΑΙτωλιχάς^ ων την μίν^'ίΐλενον ομωνύμως τί} 



636 — Ι - 

^ΑχαϊκχΙ λεγομενην ΑΙαλεΙ^ς χατεύκαψαν^ Λληοίονον- 
σαν της νεωτέρας Πλενρώνος, της ίέ χώρας ημφισβη- 
τονν^Ακαρνανες' την δΐ Πυληνην μετενέγκαντες εΙς 
τους άνάτερον τόπους ηλλαξαν αυτής καΐ τοΰνομα 
Πρόόχίον καλέΰαντες, Ελλάνικος δ' ούδ^ την περί β 
ταύτας ΐατορίαν οΐδεν, άλλ' ώς ίτν καΐ αυτών ούαών 
έν τίι αρχαία καταατάβει μέμνηται^ τάς ί' ϋατερον καΐ 
της των Ηρακλείδων καϋ-όδου κτΐ0ϋ•εί0ας Μάκυνίαν 
καΐ Μολύκρειαν έν ταΐς άρχαίαις καταλέγει^ ηλείβτην 
εύχέρειαν έπιδενκνύμενος έν ηάοχι βχεδόν τι ττ} γραφτή, ίο 

7 Καρόλου μ^ν ούν ταύτα περί της χώρας έβτΐ της 
των ^Ακαρνάνων καΐ των ΑΙτωλών , περί δϊ της παρα- 
λίας καΐ των προκειμένων νήαων έτι καΐ ταϋτα προΰ- 
ληπτέον άπο γαρ τ^ϋ ύτόματος άρξαμένοις τοϋ'Αμ- 

. βρακικοϋ κόλπου πρώτον έατιν ^Ακαρνάνων χωρίον το 15 
^Ακτιον. όμωννμως δΐ λέγεται το τε [ερον του Ακτίου 
Απόλλωνος καΐ η άκρα η ποιοϋΰα το ΰτόμα του κόλπου^ 
έχουύα καΐ λιμένα έκτος, του ί' Ιερού τετταράκοντα 
μεν οταδίους απέχει το Άνακτόριον έν τω κόλπω [δρυ- 
μένον^ διακοΰίους δΐ καΐ τετταράκοντα η Αευκάς. 20 

8 Αΰτη δ' ηντό παλαιόν μίν χερρόνηΰος της Άκαρ- 
νάνων γής^ καλεί δ^ 6 ποιητής αύτην άκτην ήπείροιο, 
την περαίαν της 'Ιϋ'άκης και της Κεφαλληνίας ή'ττ^&ροι/ 

ΟΛό^καλών αΰτη ί' έοτίν η Ακαρνανία- ώατε^ όταν φ^ 
άκτην ήπείροιο , της ^Ακαρνανίας άκτην δέχεαϋ'αι δει, 25 
της δε Αενκάδος η τε Νήριτος^ ην ψηβιν ίλεϊν 6 Αα- 
έρτης ,^η μίν Νηριτον είλον έυκτίμενον πτολίε^ρον^ 
^^άκτην ήπείροιο, Κεφαλλήνεύαιν άνάούων^'^ καΐ αςέν 
καταλόγφ φηαί,,καΐ Κροκύλει* ένέμοντο καΐ Αίγίλιπα 
,^τρηχείαν^' Κορίν%Ίθΐ δί πεμφ^έντες ύπο Κυψέλου^ 
καΐ Γόργου ταύτην τε κατέβχον την άκτην καΐ μέχρι 
του Αμβρακικού κόλπου προήλ%Όν, καί η τε ^Αμβρακία 



— Ι — 637 

0ννφκί0^ χαΓ Ανακτόρων ^ χαΐ της χερρονη0ου δω- 
ρνξηντες ιί6ν Ιοϋ'μον εποίησαν νηβον την Λευκάδα, 
χαΐ μετενεγχαντες τηνΝήριτον έπΙ τον τόπον, δςην 
Λοτϊ μεν Ιΰ^μος νυν δΐ πορθμός γεφνρε^ ξενχτός, με- 
5τωνόμα0αν Λευκάδα, έχώνυμον δοχώ μοί του Αευ- 
χάτα* πέτρα γάρ έβτι λευχη την χρόαν, προκειμένη 
της Λευκάδος εΙς το πέλαγος καΐ την Κεφαλληνίαν, ως 
εντεύθεν τοϋνομα λαβείν, 

^χει δ^ το του Λευκάτα ^Απόλλωνος Ιερόν καΐ το 9 

10 άλμα το τους Ιραηας παύειν πεπιότευμένον * ,,ού δη λέ^ 
,,γεται πρώτη Σαπφώ^' ως ψηϋΐν ο Μένανδρος ,,τόν 
,,υπέρκομπον ϋηρώβα Φάαη/* οΐύτρώντί πό%^φ φξψαι 
,,πέτρας από τηλεφανοΰς άλμα κατ* εύχην ϋήν, δέ- 
,,βΛοτ' αναξ." δ μ^ν ουν Μένανδρος πρώτην αλέ(ί^αν 

Ιξ, λέγει την Σαπφώ, οίδ* §τι άρχαιολογικώτεροι Κέφα- 
λόν φαόιν έρα<ίΰ'έντα Πτερέλα τόν Αηιονέως. ην δΐ 
καΐ πάτριον τοις Λευκαδίοις κατ ένιαυτόν έν τ^ ϋνόία 
-ίου* Απόλλωνος από της άκοπης φιπτεΐ6^(χί τίνα των 
έν αΐτίαις όντων αποτροπής χάριν, εφαπτόμενων ^ξ 

30 αυτοϋ παντοδαπών πτερών καΐ όρνέων άνακουφίζειν 

δυναμένων τ^η πτησει τό άλμα, ύποδέχεόΰ'αι δΐ κάτω 

μιτιραΐς αλιάόι κύκλφ περιε<3τώτας πολλούς καΐ περί- 

όώξειν είς δύναμιν των ορών Β^ω τόν αναληφθέντα, 

Ό δ^ την^Αλκμαιονίδα γράψας, Ίκαρίου του Πη^ 

25 νελόπης πατρός υ[εΐς γενέσθαι δύο, *Αλυζέα κάί Αευ- 
κάδιον, δχη/αότεϋααι ί* έν τή *Λκαρνανία τούτους μετά 
του πατρός' τούτων ουν επωνύμους τάς πόλεις "Εφο^ 
ρος λέγεΰθαι δοκεΐ. 

Κεφαλλήνας δ^ νυν μίν τους έκ της νηβου της ίο 

^Κεφαλληνίας λέγουϋιν, '\)μηρος δΐ πάντας τους υπό 
τω *0δυ66εΐ, ων εΐΰι και οί Άκαρνάνες' ειπών γάρ 
,^αύτάρ^Οδυβόεύςηγε Κεφαλλήνας, οι φ* ^Ιϋ'άκην είχον 
8ΤΒΑΒ0 II. 16 



638 — Ι — 

^^κίύ Νηρηον ΒίνΌ6ίφνλλον'' (το έν ταύττι ορός έπιφα-- 
6•453ν£ν9 ^ ^^^ ν^^ '' ^^ ^ονλίχίοιο'Εχίράων^' ίεράων^' 
οαά αντον τον ^άουλιχίον των Έχινάδων ονχος • καό 
,,οί δ' αρα Βονχράοιόν τε καΐ 'Ήλίδα'^ χαΐ του Βου^ 
ηρΜίου ίν*Ήλνδυ οντος- [««^ ,,οΓ 9' Ενβοίαν έχον χ^ίί 6 
γ^ΧαΚκίδα %* Είρέτριάν τε^' καΙ τούτων έν Ενβοία ού- 
0ών* τίαί ^^ΤρωίΒίς καΐ Ανχ,ίοι, παν ^άρδανοι." ώς χαΐ 
εκείνων Τρώων όντων) • πλην μετά γε Νηριτον φηβί 
^^κάΐ Κροκνλεν* ένέμοντο καΐ ΑΙγίλίΤία τρηχεΐαν, οΐτε 
,^Ζάκνν^ον έχον ήδ' οϊ Σάμον άμφερ4μοντο, οι τ ίο 
^^ψίειρον Ιχον ήδ' άντιηέραι ένέμοντο.'^ ηπει,ρον μ^ν 
ονν τα αντίπερα τώννήύων βούλεταο λέγειν ^ αματ^ 
Λ^υκάδι χαΐ την αλλην ^Ακαρνανίαν ϋνμπερίΐαβείν 
βουλόμενος^ περί ης καΐ οντω λέγει ^^δοίδεκ' έν ήπείρφ 
άγέλαι^ τ06α πώεα μηλεον ,^^ τάχα της ^Ηπειρώτιδος το 15 
παΚίϋον μέχρι δενρο διατεινοναης καΐ ονόματι κοινφ 
ηπείρου λεγομένης* Σάμον δ^ την νυν Κεφαλληνίαν^ 
ώς χαΛ όταν φ^ ,^έν πορ^μφ Ιθάκης τε Σαμοιό τε ποΛτ- 
^^παλοέό^ης." τφ γαρ έπι^έτφ την ομωνιψίαν διέ-- 
αταλται^ ώς ουκ έηΐ της πόλεως αλλ* έπί της νηυον τι- 2ο 
^είς τοννομα, τεχραπόλεως γαρ οϋβης της νη^ου μέα 
των τεττάρων έότίν η καΐ Σάμος καΐ Σάμη καίλονμένη 
χαθ' έχάτερον τουνομα ^ ομιχίννμοϋόα τ^ νη<ίφ. όταν 
δ' είπ^ ^,οΜοι γαρ νηύοι^ιν έπικρατέονόιν άριΰτοι 
^^Αονληαίω τε Σάμχ^ τε καΐ ύληεντι Ζακύνθψ ," των 26 
νηύων άρφμόν πο^αΙν δήλος έϋτι καΐ Σάμην καλών 
την νη6ον^ ψ/ πρότερον Σάμον έκάλεύεν, ^Απολλόδω- 
ρος δ\ τοτϊ μ^ν τφ επιθέτω λέγων διεβτάλ^αι την άμ- 
φιβολίαν είπόντα ^^Σάμοιό τε παιπαλοέύ^ης^'^ ώ$ την 
νήβον λέγοντα^ τοτΙ δΐ γράφεβ^αι δεζν ^^ουλιχίφ τε 30 
,^Σάμφ τ^" άλλα μη ^^Σάμτ^ τ«" δήλος έβτι την μϊν 
πόλιν Σάμην κίύ Σάμον όυνωνύμως υπολαμβάνων 



- Ι- «89 

έχφερ£0^€α^ την όΐ νηόον Σάμον μόνον * οτι γαρ Σάμη 
λέγεται η χόλις δήλον είνοα Ικ χβ τον βιαρν^μούμενον 
τον$ 4ξ εκά6της πόλεως μνηστήρας φάναί ,,^χ βΐ Σά- 
9#!}9 ηΐύνρές χβ χαΐ εϊχο^ι, φώτες ίαβν^^^ χαΐ έκ χογ 

5 ΛΒρΙ χηζ Κχιμενης λόγου ^^χην μεν ίΛειχα Σάμηνδ' 
,^#ίο(ίαι/," Ιχει άε χανχα λόγον. ου γαρ ενκρίνΰζ «^0-0.454 
δϋωαν 6 ποίηχης ονχε αερΙ χής Κεφαλληνίας ούτε 
ΛερΙ χη£ Ί%άκης κάί χών άλλων πλησίον χόπων^ ωϋτε 
καΐ οΐ έξτιγονμενοί δναφέρονχαι καΐ ο[ [βχοροϋντες, 

10 Αντίκα γάρ έήΐ της Ιθάκης όταν φί) ,,οί^' '/#α- 11 
^^ην είχον καΐ Νηριτον είνο0ίφνλλσν ^'^ οτι μ^ν το 
Νηριτον ορός λέγει τω έπν^έτφ δηλοΐ.' έν άλλοις δϊ 
καΐ ^ώς ορός ^^ναιετάω δ' Ί^άκην ενδείελον ' ίνδ' 
^^ορος €ίντ^^ Νηριτον είναοίφνλλον άριτίρεπές}^ Ϊ9•«- 

15 κην ί' είτε την πόλιν είτε την νψίον λέγει ^ ον δηλον 
έν τοντφ γε τω Ιπει ^,ο? ^ ' Ίϋ-άκην εΙχον καΐ Νηριτον." 
κνρίως μεν γάρ άκονων τις την ηόλιν δέ^αιτ αν^ ως 
τίάΐ ^Α^νας καΐ Ανκαβψτον εϊ τις Λ^Ιρο^, καΙ'Ρόδον 
καΙ^Ατάβνριν^ καΧ έτι Αακεδαιμονα και Τανγετον 

30 ηοιητικως δΐ τουναντίον, έν μέντοι χφ ^^ναιετάω δ' 
^^^άκην ενδείελον έν ί' ορός αντ^ Νηριτον'^ [δψ' 
λον] * έν γάρ τ^ νηβω ουκ έν τ^ πόλει το ορο^. όταν 
δε οντω φζ ^^ημ^^ έξ ^Ιϋ'άκης νχο Νηίον είληλου^- 
„μδΐ/,'• αδηλον^ είτε το αντο τφ Νηρίτφ λέγει το Νη- 

25 ιον είτε έτερον η ορός η χωρίον. 

ΚαΙ τοΰτο δ^ δοκεΐ νπεναντιότητά τίνα δηλοϋν 12 
,^αντη δε χ^αμαλη παννπερτάτη είν άλΙ κεΙται.'' χ-Ο•»- 
μαλη μεν γάρ η ταπεινή καΐ χαμηλή ^ παννπερτάτη δε 



26. ρο8ΐ χωρίον : 6 μέντοι άντϊΝηοίτον γί^άφων Νί^ριαον^ 
η άνάηαλίν , ηαραπαίει τ^λέως ■ το μ^ν γάρ είνοαίφνλλον χα- 
λΒ£ 6 ποιητής, το ί^ίνατίμενον «τολΛ'θ'ρον, καΐ το μ%νίν Ί%•ά%'^^ 
τ^9* άηνην ηπΒία^ιο. 

16* 



640 — ί — 

η νψηλη^ οΐαν δια πλειόνων βημαίνεν, Κραναηνκα'^ 
λών ' κάΙ την όδον την έχ τον λψένος ^^τρηχεΐαν άταρ- 
,,^ον χώρον άν' νληεντα'^ χαί ,,ον γάρ τις νηύων εν- 
^^δείελος^ ονδ^ ενλείμων, αΐ^^ άλΐηεκλίαταΐ' 'Ι^άχη 
„ίδ τε και περί ηαόέων.^' §χει μίν ονν άπεμφάύεις τοι- 5 
αντας η φράύΐζ^ εξηγούνται δ^ ον κακώς ' οντε γάρ 
χ&αμαλην δέχονται ταπεινην ένταν^α^ άλλα ηρό^χοΗ 
ρον ττ] ηηείρφ εγγντάτω ονύαν αντης' οντε παννπερ- 
τάτην νφηλοτάτην άλλα παννπερτάτην προς ζόφον^ 
οίον νπίρ πάαας έ6%άτην τετραμμενην προς αρχτον • 10 
τούτο γάρ /ίουΛ^τα^ λέγειν το προς ξάφον^ το δ' έναν- 
ΟΛβξ>τίον προς νότον „αί δέ τ ανεν^ε προς ηώ τ ηέλιόν τε,'^ 
το γάρ άνεν&ε πόρρω καΐ χωρίς §6τιν^ ώς των μεν άλ- 
λων προς νότον κεκλιμένων καΐ άπωτέρω της ηπείρον^ 
της ί ' Ιθάκης έγγν^εν χαΐ προς αρκτον. οτι ί' οντω Ιδ 
λέγει το νότιον μέρος καΐ έν τοϊύδε φανερόν ,,ίΓιτ' έπΙ 
,,^φ" ϋωϋι^ προς ηώ τ ηέλιόν τε^ είτ έπ άριϋτερά τοίγε^ 
^^ποτΐ ζόφον ηερόεντα" κα\ έτι μάλλον έν τοίαδε ,,βί φ£- 
„λο^, ο ν γάρ τ Ιδμεν^ οπη ζόφος^ ούί οπη ήώς^ ονίόπη 
^^ηέλιος φαεοίμβροτος εΐ6^ νπο γαΐαν, ονδ' οπη άννεΡ-ΤΟ 
^^ται}' έοτι μ\ν γάρ δέξαό^αι τά τέτταρα κλίματα την 
ηώ δεχομένονς το νότιον μέρος ^ έχει τέτινα τοντ έμ- 
φα6ιν' άλλα βέλτιον το κατά την πάροδον τον ηλίον 
νοεϊν άντιτιΟ'έμενον τφ άρκτικω μέρει * έξάλλαξιν γάρ 
τίνα τών ουρανίων πολλην βονλεται ϋημαΐνειν 6 Λό-25 
γος^ ονχ}, ψιλήν έπέκρνφιν τών κλιμάτων, δει γάρ κατά 
πάντα ονννεφη καιρόν^ αν ϋ•^ ημέρας αν τε ννκτωρ 
0νμβ^^ παρακολον^εΙΙν * τά δ* ουράνια έΐ^αλλάττει έπΙ 
πλέον τφ προς μεαημβρίμν μάλλον η ήττον παραχω- 
ρεϊν ημάς η εΙς τουναντίον, τούτο δΐ ον δύοεως καΐ 30 
ανατολής έγκαλνψεις ποιεί (καΐ γάρ αΐ&ρίας ονΟης 
ύνμβαίνει), άλλα μεσημβρίας καΐ αρκτον. αάλιύτα 



— Ι - 641 

^«ρ αστικός έοτνν ο πόλοζ' τούτου δε κινουμένου^ 
χαΐ ητοτ^ μ€ν χαζά χορυφην ημΐν γινομένου ηοτε δί 
υΛΟ γης οντος, χάΐ οΐ άρχτικοί ύυμμεταβάλλουΰι^ ποτ^ 
δΐ αννΒχλείηουϋι χαζά τάς τοιαύτας παραχωρηύεις^ 

5 ω6τΒ ούχ αν είδείης οηου έϋτΐ το άρχτιχόν κλίμα ^ ούδ* 
εΐ άρχην έ&τίν • εΐ Λ τοϋτο^ ούδΐ τουναντίον αν γνοίης. 
Κύκλος δΐ της ^Ιϋ-άκης εϋτίν ώς ογδοήκοντα ατα- 
δίων, περί μεν^Ιΰ'άκης ταύτα. 

Την δϊ Κεφαλληνίαν τετράηολιν ούΰαν ούτ αν- 13 

1(^την εϋρηκε τω ννν ονόματι ούτε των πόλεων ούδεμιαν, 
πλην μιας είτε Σάμης είτε Σάμου ^ η νυν μίν ούκέτ* 
εϋτίν. Ιχνη 6* αυτής δεικνυται κατά μέϋον τον προς 
'Ι^άκΐ] πορθμό ν οι δ' απ* αντής Σαμαξοι καλούνταν 
αί δ* αλλαι καΐ νυν εΐαΐν ίτι μικραΐ πόλεις τινές^ [Πα- 

15 ^^ΰ] Πρώνηόος και Κράνιοι. έφ* ημών δΐ και αλλην 
προόέκτιοε Γάιος ^Αντώνιος ^ 6 ^εΐος Μάρκου ^Αντω- 
νίου ^ ηνίκα φυγάς γενόμενος μετά την ύπατείαν, ην 
ύυνηρξε Κικέρωνι τω ^τορ^, έν τ^ Κεφαλληνία διέ- 
τριφε καΐ την ολην νηύον ύπήκοον Ιύχεν ώς ίδιον 

^ κτήμα- ούκ ίφ^η μέντοι στη/ο^χ&<7α^, άλλα καθόδου 
τυχών προς άλλοις μ^^'ζοσ^ι/ ών κατέλυσε τον βίον. 

Ουκ ωκνηβαν δέ τίνες την Κεφαλληνίαν την αν- 14 
την τω Αουλιχίω φάναι^ οίδ^ τ^ Τάφω^ και ΤαφίουςΟ,Λξ^^ . 
τους Κεφαλληνίους, τους δ* αυτούς καΐ Τηλεβόας^ καΐ 

25 τον^Αμφιτρύωνα δεύρο βτρατεύΰαι μετά Κεφάλου του 
^ηιονέως έ^ ^ΑξΗ^νών φυγάδος παραληφϋ-έντος ^ «α- 
ταόχόντα δ^ την νήαον παραδοΰναι τφ Κεφάλφ ^ καΐ 
ταύτην μίν έπώνυμον εκείνου γενέσθαι τάς δε πόλεις 
των παίδων αυτού, ταύτα ί' ούχ ομηρικά* οί μεν 

^γάρ Κεφαλλήνες υπό ΌδυαΰεΐκαΙ Ααέρτι^^ ή δε Τάφος 
υπό τφ Μένττ^ ,^Μέντης^Αγχιάλοιο δαΐφρονος εύχομαι 
^^είναι υΐός^ άτάρ Ταφίοιαι φ4λι?ρώτ(*0ίσ4ΐ/ άνά66ω,'' 



64£ — Ι — 

χαλεΐ'Βαί δί ννν Ταφιάζ η Τάφος, ούϋί* ΈλΧάνίκος^ ομη- 
ρικός ^ονλίχ/χ>ν την Κεφαλληνίαν λέγων, το μϊν γάρ 
ν%6 Μίγηη είρηηα χαΐ αΐ ΛομταγΙ ^Εχινάίες^ οι τε έν&ι-- 
χούντες 'ΕπειοΙ εξ'Ήλνίος άφνγμένοΐ' διόχερ κοΛτον 
^^τον τον Κνλληνιον ,^Φνλεί&εω εταρον μεγαϋ-ύμων^ 
,,άρχόι/ Έπείών^^ καλεί, ^^αντάρ 'Οδνϋ&εύς ηγε Κεφαλ- 
^^ληνας μεγα^νμονς.^' οϋτ ούν ^ουλίχων η Κεφαλ- 
ληνία κα%^ ^Ομηρον οΰτε της Κεφαλληνάκς το /^ονλί- 
%ιον^ ώς "Ανδρών φη^ί' το μ^ν γαρ *ΕχειοΙ κατεΐχον^ 
την δ\ Κεφαλληνίαν ολην Κεφαλλήνες νπο Όάυα^εν^ 10 
οί4' νποΜέγητι. ονδ^ ΠαλεΙς ^ουλίχιον νφ^'Ομηρον 
λέγονται , &ς γράφει Φερεκύδης, μάλιβτα δ* έναντι- 
οϋταιΟμηρω ο την Κεφαλληνίαν την αύτηντω^ον- 
λιχίω λέγων, εΐηερ τών μνηστήρων ,,^κ μϊν^νλιχίοιο 
,,δύω κίά ηεντήκοντα^^ ηοαν ^ έκ δ% Σάμης ,^ηίσυρές τε 15 
,,καΐ εϋοωΰιν.'^ ου γαρ τοϋτ άν είη λέγων, ^ όλης μεν 
τόϋονς έκ δ^ μιας τών τεττάρων χαρά δύο τους ημί- 
ύεις. εΐ ί' αρα το ντο δώβει τις, έρηΐ50με9α τ(ς οίν εΐη η 
Σάμη, όταν οντω φη ^,Αονλίχιόν τε Σάμην τ^ ηδ* 
,^νληεντα Ζάκυν^Όν." 30 

15 Κείται δ^ ή Κεφαλληνία κατά ^Ακαρνανίαν, διέ- 

χουύα τον Λενκάτα περί ηεντήκοντα {οΐ δϊ τετταρά- 
κοντά φαύι) ύταδίονς, του δ^Χελωνάτα περί όγδοη- 
κοντά, αυτή δ' έαύν ώς τριακοσίων την ηερίμετρον, 
μακρά δ' ανήκοντα προς&υρον, ορεινή- μέγιατονδ'^ 
ορός έν αντ^ έν φ το ^άιος ΑΙνησίου Ιερόν • κα^' ο δε 
στενωτάτη έότίν ή νήσος, ταπεινόν Ιβ^'μον ποιεί ώ'σ-θ•* 
νπερκλνζεύϋτίΐ πολλάκις έκ ^αλάττης εις ^άλατταν • 
πλησίον ί' είσΐ τών στενών έν κόλπφ Κράνιοί τεκαΐ 
Παλεϊς. 30 



10. Αΐϋβ νηο! %αΙ 



- Ι— 648 

Μεταξύ δ^ της Ιθάκης %αΙ της Κεφαλληνίας η 16 
^Ακίτεοία νηβίον {^Αοχε^ ύ^ νηο τοϋ «οιητον λέγειια^) 
ην Ό μεν Σχη^ηος μη μενενν τοιαντην όίαν φη0ΐν ο 
ποιητής ^^λιμίνες δ* ίνι ναύλοχοι αύτ'^ άμφίδνμοί.^' 6 
δ 4^ ^Απολλόδωρος μένειν χαΐ νϋν^ καΙ ηολίχνιον λέγειΟΛξ^Ι 
έν αύτ^Άλαλκομ^άς το έη ανχφ %φ Ια^μψ κείμενου. 

Καλεί δ^ 6 ποίητης Σάμον κλΙ την Θραχίίχν^ ην 17 
νϋν Σαμο^ρόίπην ηαλονμεν, την δ' Ίωνοχήν οίδε μέν^ 
ώς είχός* χΰΛ γαρ την^ΰονιπην άποιχίαν είδένα^φαί-^ 

ΙΟνεταΐ' ούκ [αν] άνχίίνέοτειλε δΐ την ομωννμίαν^ ηερί 
τήςφΕαμο^ρψκης λίγων, τότε μίν τ^ ίπα&ετφ ,,νψον 
,^ιί άΐίροτάτης κορυφής Σάμον ύληία^ς^ θρηικέης^' 
τοτ^ ^^ τ'η συζυγία των πλησίον νηόων ^ίς Σάμον ίς 
^φ' "Ιμβρον καΐ Αήμνον άμιχ^αλόεόύαν^' καΐ πάλιν 

15 ,,με(ΗίΨΐγνς τε 2^Ρφΐοω καϊΊμβρον παιααλοεσ6ης.'' ηδει 
μίν ονν^ ούκ ώνόμακε δ* αύτην ονδ* ίκαλεϊτο τφ 
αύτω ονόματι πρότερον, αλλά Μελάμφυλλος, εΙτ^^Αν-^ 
ϋ'εμίς, είτα Παρθενία άπο τον ποταμού τον Παρ^^^ε- 
νίον, 0$ 'Ίμβρα^ος μετωνομάό^. έπεί ονν κάνα τα 

ΊΚ^ ΤρωΜα Σάμος μίν καΐ η Κεφαλληνία έκαλείίτο καΐ η 
Σαμοθράκη {ού γαρ αν Εκάβη εΙ(ίήγετο λέγουβα οη 
τονς παΐδας αυτής ,,πίρναβ% δν κε λάβσ^ ές Σάμον ίς 
,,τ' 'ΊμβροΊ^) , ΊωνΐΛ$η δ^ ούκ άπφία^νό πω^ δήλον οτ^ 
άπο των προτέρων τίνος την ομαηηβμίαν ί^χεν ίξάν 

25 τίάκεΐνο δήλον, ^ι παρά την άρχαίύί/ν ίίίτορίάν ο Λε«- 
7Ότ;<7(ν ο[ φηύαντες, μετά την *Ιωνικήν άποικίαν καΐ 
την Τεμβρίωνος παρου6ίαν αποίκους έλ^εξν έχ Σάμου 
χαϊ όνομάύαι Σάμον την Σαμο^ρφκην, ώς οΙΣάμιοι 
Γοΰτ' έπλά^αντο δόΐ^ς χάριν, πι^αναίτεροι δ^ εΐϋΐν 

30 [οί] άπο του όάμονς καλεΐό^αι τα ύψη φΐ}<ηηη?£$ ετ^^ή- 
β%αι τούτο τουνομα την νηΟον εντεύθεν γάρ ,,έφαί^ 
,,νετο πα4ία μΙνΎδη, φαίνετο δΙΠριάμοιο πόλις καΐ 



644 — Ι — 

^^νήες ^ Αχαιών. '' τινί^ δϊ Σάμον καλεϊόθ'αί φαύιν άπο 
Σάίων^ των οίχονντων Θρΰ/ίκών πρόζερον ^ οΐκαΐτήν 
ηΐίΒίρον Ιύχον την προύεχή , εϋτβ οΐ αντοί τοίζ Σαχοίί-- 
οΐζ οντες η τοΙς Σνντοΐς^ ους Σίντιας καλεί 6 τίοιητης, 
€^' έτεροι, μεμνηταν δΐ των Σαΐων "Αρχίλοχος ^^άύπί^ 5 
^^δα μ%ν Σαΐων τΐζ άνείλετο , την πάρα ^άμνφ ίντος 
^^άμώμητον κάλλίΛον ουκ έθ'ελων.^' 

18 Αοιπη δ' έύτΐ των ύπο τω ^ΟδνββεΙ τεταγμένων 
νηβων η Ζάκνν&ος^ μικρω πρόξ έ^πέραν μάλλον της 

^ξί8Κεφαλλην£α£ κεκλιμένη της Πελοποννήσου, ϋυνά-ΐΟ 
πτουύα δ' αύτ^} πλέον, ίοτι δ' 6 κύκλος της ΖακνιφΌν 
ύταδίων εκατόν εξήκοντα' διέχει δ^καΐ της Κεφαλλη-- 
νιας οβον εξηκοντα ύταδίονς^ νλώδης μ^ν εΰκαρπος 
δέ' καΐ η πόλις αξιόλογος, ομώνυμος, εντεύθεν εΙς 
^Εύπερίδας της Λιβύης βτάδωι τριϋχίλιοι εξακόύιοι. 15 

19 ΚαΙ ταύτης δΐ και της Κεφαλληνίας προς εω τάς 
Έχινάδας Ιδρϋα^αι νή<ίους ύυμβέβηκεν^ ων τό τε ^ον- 
λίχων έύτι (καλονβι δΐ νυν ^ολίχαν) και αΐ ^ΟΙ^εΐαι κα- 
λούμεναι^ αςθοάς ο ποιψης είπε- και ημεν^ολίχα 
κείται κατά Οίνιάδας καΐ την έκβολήν του Αχελώου^ 2ο 
διέχουύα Άράξον της των ^Ηλείων άκρας εκατόν^ αΐ 
λοιποί δ' ^Εχινάδες (πλείονς δ* εΐΰί, παύαι λυπραΐ καΐ 
τραχεΐαι) προ της εκβολής τοϋ^Αχελώου^ πεντεκαίδεκα 
βταδίους άφεβτώβα ή άπωτάτω, ή δ* έγγντάτω πέντε^ 
πελαγίζονύαι πρότερον^ άλλ' η χους τάς μ^νέξηπεί-2& 
ρωκεν αυτών ηδη^ τάς δε μέλλει πολλή καταφερομένη ' 
ηπερ καί τήν ΠαραχελωΙτιν καλονμένην χώραν^ ην 

6 ποταμός έπικλύζει, περιμάχητον έποίει το παλαιον 
τους ορούς ύυγχέουϋα άεΐ τους άποδεικνυμένους το!^ 
*Ακαρνα6ΐ καΙ τοΐςΑίτωλοΙς' έκρίνοντο γάρ τοις οπλοις 30 



10. Αηΐβ της: %άΙ 21. &ιι(6 αζ: χαΐ 23. αιιΐβ ^^ό : χαΐ 



— Ι — 645 

ονχ έχοντες δίαίτητάς^ ένίκων δ* οΐ πλέον δυνάμενοι ' 
άφ^ ^ζ αίτιας χαΐ μϋθΌς ίπλάύ^τίς, ώςΉρακλέονς 
καταπολβμηόαντος τον *Αχελώον καΙ ένεγκαμένον της 

" νίκης ά^λον τον ^ηιανεέοας γάμον της ΟΙνεως &ν- 

δγατρός^ ην ηεΛοίηκε Σοφοκλής τοιαύτα λέγουύαν 
^φνηβτηρ γαρ ην μον ποταμός^ ^Αχελώον λέγω ^ ος μ* 
„έι/ τριβίν μορφαΐύνν έξ^τει πατρός, φοιτών εναργής 
^,τανρος, αλλοτ' αΐόλος δράκων ελικτός, αλλοτ αν- 
δρείφ κντει βονπρφρος.^' προβτι^έαοι ί* ίνιοι καΐ 

ΙΟιτό τής^Αμαλ&είας τοντ είναι λέγοντες κέρας ^ ο απέ- 
κλαϋεν ο ^Ηρακλής τον^Αχελώον καΐ ίδωκεν ΟΙνεΙτών 
γάμων εδνον ' οΐ ί' εΐκάζοντες έξ αυτών τάλη^^ςταύ- 
ρφ μ^ν έοικότα λέγεο%^αι τον ^Αχελώόν φα^ι, κα^άπερ 
καΐ τους άλλους ποταμούς, από τε τών ήχων καΐ των 

15 κατά τα ζεΐ^ρα καμπών, ας καλοΰβι κέρατα, δράκοντι 
δ\ δια το μήκος καΐ τήν ύκολιότψα, βούπρφρον δε δια 
την αυτήν αΐτίαν δι ην κα\ ταυρωπόν * τον *Ηρακλέα 
δε καΐ άλλως εύεργετικόν οντά κάΙ τω ΟΙνεΐ κηδεύ- 
ύοντα παραχώμαΰί τε καΐ διοχετείοίΐς βιάααβ^'αι τον 

20 ποταμον πλημμελώς ρέοντα καΐ πολλήν της Παραχε~0.4&9 
λωΐτιδύς άναφύξαι χαριζόμενον τω ΟΙνεΐ' καΐ τοϋτ* 
είναι το της Άμαλ^είας κέρας, τών μ^ ούν ^Εχινάδων 
καΐ τών ^Οξειών κατά τά Τρωικά Μέγητα αρχειν φηυΧν 
"όμηρος ,,δν τίκτε ^ιΐ φίλος ίππόταΦυλεύς, οςποτε 

25 ,^ουλίχιόν^ άπενάύβατο, πατρί χολωϋ•είς^' πατήρ ί' 
ηνΑύγέας ο της Ηλείας και τών^Επειών άρχων * &6τ 
^ΕπειοΙ τάς νηβους ταύτας είχον οΐ ^υνεξάραντες εΙς το 
Αουλίχιον τφ Φυλεΐ, 

ΑΙ δ^ τών Ταφίων νηύοι, πρότερον δε Τηλεβόων, 20 

30 ών ην καΐ ή Τάφος νυν δ^ Ταφιάς καλούμενη , χωρίς 
ήύαν τούτων ου τοις διαύτήμααιν (εγγύς γάρ κείνται) 
άλλα ύφ' έτέροις ήγεμόύι ταττόμεναι, Ταφίοις καΐ 



646 - I- 

ΤηλΒβόϋίίς • ηρότερον μ^ν ονν ^Αμφιχρνων έηΐότρα^ 
τεναας αντοΙ^ μετά Κεφάλου ττοί) /ίηί,ονέ&ζ ^ξ ^Α^ψ- 
νών φνγάδος^ έπείνφ την άρχην ηαρϋωκερ ανχών 
6 91 τίο^ηνης νΐίο Μέντγ] τεχάχ^^ φηβΐ λτ^βτάς καλών • 
αυτούς ^ χα^άΛερ κάί τονς Τηλεβόας απαντάς φαύι. 5 
τα μ^ν ΛερΙ τάς νηβονς τάς χρο τή^^Ακαρνανίας χαντα. 
21 Μεχα!^ν 6\ Λευκάδος καΧ τον Άμβ^κ^κον κόλπου 

λψνοϋ-άλαχχά ίΦϊί. ,Μνρτούντίον λεγομένη, αηο 9% 
Αενκάδοξ ^ής Πάλα^ρος καΐ Άλνξία της Ακαρνανίας 
είϋΐ πόλεις , ων ή ^Αλυζία πενχΒκαίδεκα άπο ^αλάτχης 10 
διέχει (ίχαδίους^ κα%'' ην έϋ-η λιμην^Ηρακλέους Ιερος 
καΐ χέμενος^ έξ ου χούς^ Ηρακλέους άθλους ^ Ιργα Αν-- 
βίππου^ μετηνεγκεν εις 'Ρώμην χών ηγεμόνων τις, 
παρά χόπον κείμενους δια χήν έρημίαν, είχα άκραΚρι^ 
%'ώχη καΐ [αί] Έχινάδες καΐ πόλις'Α^χακός^ ομώνυμος 15 
χτί περί Νικομηδειαν καΐ τον ΆκΗακηνον κόλπον (καΐ 
η Κριϋ'ωτη ί' ομοίννμος πολίχνη χών έν χ^ Θρακία 
Χερρονή6ω)' πάνχα ί' εύλίμενα χάμεχαξν* είχ^ Οί- 
νιάδαν καΐ ο ^Αχελώος • είχα λίμνη χών (Ηνιαδών Με^ 
λίχη καλούμενη^ μήκος μίν ^ονϋαχριάκοντα ΰχαδίων 30 
πλάχος δϊ είκοβι^ καΐ άλλη Κννία διπλααία χαύχης 
καΐ μήκος χαΐ πλάχος ^ τρίτη δ' Ονρία^πολλφ χούτωιν 
μικρότερα ' η μ^ν ονν Κννία καΐ έκδίδωβιν εΙς την ϋ-ά^ 
λατταν^ αί Αο»9ταί δ' ύπέρκεινται, ούον ημ^χάδι^ν^ 
«ίθ** 6 Εύηνος^ εις ον άπο του* Ακτίου αχάδιοι ^ξαχο- 25 
0101 ίβδομ/ηκονχα ' μεχά δΐ χόν Εϋηνον χ6 ορός ή Χαλ- 
κίς^ ήνΧαλκίαν είρηκεν^Αρτεμίίωρος* εϊ^ η Πλευρών, 
εΐ^' ηΑλίκυρνα κώμη, ης ύπέρκειχαι Καλυδ&ν έν τ^ 
μεαογαία αταδίοις τριάκοντα* περί δ^ την Καλυδώνα 
έ6χι το τοϋΑαφρίου ^Απόλλωνος Ιερόν * εΐ^^ ο ΤαφιαΦ- 30 



16. ρο9ΐ %όληύψ ζ (ψι%ως λεγομένη 



- Ι - 647 

0ος το δρος, άτα Μακννύχ «όλις, είτα Μολνχρεια καΐΟ.460 
Λληαίον το ^ΑντίρρίΌν το της Αιτωλίας ορνον %όΑ της 
Αοχρίδος^ 9ΐςο άπο τον Ευήνου βτάδιου περί εκατόν εί- 
κοβιν. Άοχ^α^ωρος μεν [ονχ] ούτω ΛερΙ της είτε Χαλ- 
5 κίίος είτε Χαλκιάς του ορους^ μεταξν τον ^Αχελώου καΐ 
τήςΠλευρώνος Ιδρύων αυτήν ^ Απολλόδωρος ί«, ως 

' ηρά'^ερον εΐηον^ νπίρ της Μολυκρείας καΐ την Χαλ- 
κϋη κα\ τον Ταφια^αόν καΐ την Λ Καλυδώνα με- 
ταξύ ίδρϋΰ^αέ φηβι της ΤΒ Πλευρώνος καΐ της Χαλκί- 

10 δος ' εΐ μη &ρ« Βτερον ϋ'ετέον το προς Πλευρώνι ορός 
Χαλκίαν καλούμενον^ Βτερον δΐ την Χαλκίδα την προς 
Μολνκρεία, ί&ΐίΐ δέ τίς καΐ προς τη Καλυδώνι λί- 

• μνη μεγάλη καΐ «νο^ο^, ην Ιχουύνν οΐ έν Πάτραις ^Ρω- 
μαίοι. 

15 Της δϊ μΒβογαίας κατά μεν την ^ΑκαρνανΙαν ^Ερυ- 22 

βίχαίουςτίνάς φηβιν Απολλόδωρος λέγεσαι ^ ώνΆλ- 
κμάνμ4μνηταν^^ονδ^Έρυΐίι%αΐος^ ούδίποψήν^ αλλά 
^^Σαρδίων απ άκράν,'^ «ατα ίλ τηνΑίτωλίαν ην'Ώ,λε-- 
νος, ης έν τφ ΑΙτωλικφ καταλόγψ μέμνηταιΌμηρος^ 

20 Ιχνη δ' ανζης λθίπεταΰ μόνον έγγνς της Πλευρώνος 
ύπο τφ ^Αρακνν^φ' ην δ% τ^αΐ Αυϋιμάχεια' πλη<ίά>ν^ 
ήφανιύμένη καΐ αντη^ κειμένη προς τ^ λίμνη τη νυν 
μίν Αν^ιμαχεία 9ΤροΐΓ£ρο«/ 9' "'^δροί<^ μεταξν Πλευρώ- 
νος καΙ*Αρ6ΐνόης πόλεως, η κώμημ^ν Ί^ν πρότ€ρον κα- 

^λουμένη Κώνωπα^ κτί^^μα <)' ύπηρξεν *Αρόινόης της 
Πτολεμ^^ίου τον δευτέρου γυναικός αμα καΐ αδελφής^ 
εύφνώς έπικεψένη πως τη τον Αχελώου διαβάύπ' 
παραπλήβιον δέτι καΐ η Πυληνη τφ 'ίΐλένω πέπον^εν. 
όταν δ^ φη την Καλυδώνα αίπείάν τε καΐ πετρηεοϋαν^ 

3θά3Γθ της χώρας δεκτέον «ίρι^τκ^ γαρ οτι την χώραν 



17. ροβΐ *Ε(ίνβι%αιος: ΚαΧυΒωναϊ 



648 — Ι — 

δίχα δίελόντες την μίν σρεινήν χάΐ έπίχτητον τ^ Χα- 
λνδώνί προύένεψαν , την πεδιάδα δε τχί Πλενρώνι. 

23 ΝννΙ μίν ονν έχπεπόνηται κάί άπηγόρενχεν ύπο 

των όννεχών χολέμων η τ ^Ακαρνανία καΐ Αιτωλοί^ 
χα^άπερ χαΐ πολλά των άλλων έϋνών πλεϊύτον μέν- 6 
τον χρόνον αννέμειναν Αιτωλοί μετά των^Αχαρνάνων 
προς τε τους Μακεδόνας καΐ τονς άλλους "Έλληνας, * 
νατατα δ^ καΐ προς ^Ρωμαέονς περί της αυτονομίας 
αγωνιζόμενοι, έπεί δ% κα^Ομηρος αυτών έπΙ πολύ με^ 
μνηται καΐ οι άλλοι ποιηταέτε και βυγγραφεϊς, τά μϊν 10 
εύύήμωςτε καΐ ομολογουμένως^ τά δ' ήττον γ^ιιωρίμως 
{χα%'άπερ τούτο καΐ έν τοις ηδη λεχϋ'είαι περί αυτών 
άποδέδειχται), προαληπτέον καΐ τών παλαιοτέρων τινά 
τών αρχής εχόντων τάζιν η διαπορουμένων, 

' 2 . Εύ&ύς έπΙ της ^Ακαρνανίας οτι μ^ν αύτην ο Ααέρ- 15 

της καΐ οίΚεφαλλήνες κατεκτηβαντο είρηταιημϊν^ τί- 
νων δ\ κατεχόντων πρότερον πολλοί μεν είρηκααιν* 
ούχ ομολογούμεναδ^ είπόντων επιφανή δε, απολείπε- 
ται τις λόγος ήμΐν διαιτητικός περί αυτών, φαοί γάρ 
τους Ταφίους τε καΐ Τηλεβόας λεγόμενους οίκεΐν την 20 
Άκαρνανΐαν πρότερον , κάί τον ηγεμόνα αυτών Κέφα^ 
λον τον καταστα^έντα υπό *Αμφιτρύωνος κύριον τών 
περί την Τάφον νηόων κυριεϋβαι καΐ ταύτης της χίό- 
ρας'^ντεϋθ'εν δε καΐ το από του Αευκάτα νομίζόμε- 
νον άλμα τούτφ πρώτω προβμυ^εύουύιν , ώςπροεί-^ 
ρηται. ο δ% ποιητής ότι μ\ν ηρχον οΐ Τάφιοι τών 
Ακαρνάνων πρΙν η τους Κεφαλλήνας καΐ τον Ααέρτην 
έπελ^είν ου λέγει, διότι δ* ήύαν φίλοι τοϊςΊ%'ακηβί- 
οις λέγει, ώΰτ' ή ούδ' όλως έπήρξαν τών τόπων κατ* 
αυτόν ^ ή εκόντες παρεχώρηβαν η καΐ ύύνοικοι έγέ-^ 
νοντο. φαίνονται δ\ καί έκ Αακεδαίμονός τίνες ^^0£- 
κήΰαι τήν*Αχαρνανίαν^ οί μετ^Τκαρίου του Πηνελό- 



— ] — 649 

ηης Λατρός ' χαΐ γαρ τούτον χαΐ τους αδελφούς αυτής 
ζώντας παραβέδωοιν 6 ηοιητής κατά την ^Οδύόΰειαν 
^^οϊηατρος μίν ές οίκον άπερρίγαβι νέΒθΟ•αίΊκαρίον, 
,,ω^ χ' αντος έεδνωααιτο ϋιίγατρα^' καΐ χερΙ των 
6 αδελφών ^^ηδη γάρ φα χατηρ τε καύίγνητοί τε κέλον-- 
„τα^ Ενρνμάχω γημαύ%'αι}' οΰτε γαρ έν Αακεδαιμονι 
ηι^ανόν αντονς οίκείν (ρν γάρ αν 6 Τηλέμαχος ζαρά 
Μενελάω κατηγετο άφιγμενος έκεΐύε)^ οντ' αλλην οϊ- 
κηβίν Ίίαρειληφαμεν αυτών, φαύΐ δϊ Τυνδάρεων κάΙ 

ΙΟτόι^ άδελφοναύτοϋ τον ^Ικάρων έκΛεβόντας υπο^Ιη- 
ηοκόωντος της οικείας έλ^εΖν παρά θέβτιον τον τών 
Πλευρωνίων άρχοντα^ καΐ ονγκατακτήοαβ^αι την πέ- 
ραν του ^Αχελώου πολλην έπΙ μίρει ' τον μ^ν ούν Τυν- 
δάρεων έηανελ&εΐν οίκαδε γήμαντα Ληδαν την του . 

15 θεβτίου &υγατέρα^ τον ^ Ίτίάρίον ύπομεΐναν της * Ακαρ- 
νανίας ίχοντα μέρος , καΐ τεκνοΛοιηύαύ^αι την τε Πη- 
νελόχην έκ Πολυκάβτης της Αυγαίου ^υγατρος καΐ 
τους αδελφούς αυτής, ημείς μ^ν ούν άπεδείξαμεν έν 
τφ καταλόγφ τών νεών καΐ τους Άκαρνάνας καταριϋ'- 

^μουμενους καΐ μεταοχόντας της έπΙ'Ίλιον βτρατεέας^ 
έν οίς κατωνομάζοντο οι τε την άκτήν οίκοϋντες καΐ 
ίτι „ο? τ ' ήπειρον Ιχον ηδ* άντιπέραί ένέμοντο.^' ούτε 
β' ή ήπειρος ^Ακαρνανία ώνομάξετό πω ού^* ή ακτή . 

Αευκύς. ^ ^ , , , 0.462 

25 *'Εψορος δ^ ου φηύι 6υ0τρατεϋβαι * Άλκμέωνα γάρ ^ 
τον ^Αμφιάρεω βτραζεύόαντα μετά Αιομήδους καΐ τών 
αλλων'Εηιγόνων καΐ κατορ^ώβαντα τον ηρος Θηβαί- 
ους ηόλεμον ουνεΜεΙν ^ιομήδει καΐ τψωρήοαα^αι 
μετ αύτοϋ τους ΟΙνέως έχ&ρούς, ηαραδόντα δ' εκεί-- 
^νοις την Αίτωλίαν αυτόν είςτήν Άκαρνανίαν Λαρελ- 
&εΙν κα\ ταύτην καταότρεφεο^αι. Αγαμέμνονα δ* έν 
τούτφ τοΖς ^Αργείοις έηι^έμενον κρατήοαι φαδίως^ τών 



650 — Ι — 

ηλΒίύτων τοζς ηερί ^^ιομηδη 0ννα9ίολον^<ίίίντων. μ^ 
κρον ί' νόχερον έταηΒΟονύκι^ της έτε'Ίλιον έζόύον^ άείτ- 
ΰαντα μη άηόντος αντοΰ κατά %ην ατρατείαν έχανελ- 
^ντες οίκαδε οίχερί τον Διομήδη (κάΙ γάράκούεο^ίκν 
μεγάλην περί αυτόν 6υνε0τ4^μμενην δνν(κμ(/ι/) κατά-- 5 
ύχοιεν την μάλίΟτα ηρούήκονϋαν αντίΛ^ ^^Χν'^ ("^ν 
μίν γαρ Άδράβτον τον δϊ τον πατρός είναι κληρονό^ 
μον) , ταύτα δη δίανοηϋ'έντα καλεΐν αύτονς έπί τε την 
του "Αλγους άηόληφιν καΐ την κοινωνίαν του πολέμου * 
τον μίν ούν Διομήδη πεισ^έντα μεταύχεϋν της ύτρα^ 10 
τείας , τον δΐ ΐΑλκμέωνα άγανακτουντα μη^ φροντίσαι ' 
δια δΐ τούτο μηδ^ κοινα^νή^αι της 0τρατείας μόνους 
τους ^Ακαρνανας τοΙς^Ελληοι* τούτοις δ\ ώς είκός^ 
τοις λόγοις έπακολου%η0αντΒς οΐ Άκαρνάνες ύοψί- 
ααό^αι λέγονται "Ρωμαίους καΐ την αντονομιαν παρ 15 
αύτων έξανυ<ίαο^ι^ λέγοντες ώς ου μετάόχοιεν μό^ 
1/0& της έπΙ τους προγόνους τους εκείνων ατρατείας* 
ούτε γαρ έν τφ ΑΙτωλικφ καταλόγφ φράζοιντο ούτε 
ίδίοί' ούδ^ γαρ όλως τοϋνομα τούτ^ έμφέροιτο έν τοϊς 
Ιπεΰιν, 20 

26 Ό μ^ν ούν ^Εφορος προ των Τρωικών ηδη την 

Άτιαρνανίαν υπό τφ Άλκμέωνι ποιηΟοίς^ τό τε^Αργος το 
^Αμφιλοχικον εκείνου κτίύμα αποφαίνει^ καΐ την Άκαρ - 
νανίαν ώνομάύ^αι φηβΐν άπο τού παιδός αυτού ^Ακαρ^ 
νάνος ^ Άμφιλόχους δΐ από τού αδελφού ^Αμφιλόχου- 2& 
ώ(ίτε εκπίπτει είς τα παρά την όμηρικην Ιύτορίαν λεγό^ 
μένα, Θουκυδίδης δϊ καΐ άλλοι τον Άμφίλοχον από της 
οτρατείαςτής Τρωικής έπανιόντα^ ουκ άρεΰκόμενον 
τοις έν "Αργεί , ταύτην οίκήβαί φα0ι την χώραν^ οΐ μεν 
κατά διαδοχην ηκοντα της τού αδελφού δυναστείας ^ οί 30 
δ' άλλως, «ένΐ ιδία μ^ν περί Άκαρνάνων ταύτα Λβ^Ό^τ' 
αν^ κοιν^ δ' οβακαΧτοΙςΑΙτωλικοΧςέπιπλέκεταινύν 



— Ι — 651 

έρονμεν^ τάΜτωλικά λέγοντες εφεξής ο<?« προύλα^ 
βεΖν τοΙς είρημένο^ς Ιγνωμεν. 

Τονς ίε Κονρψίας των μίν ^Μκαρν&όΒ των δ* ΑΙη 8 
τωίοΐς Λρο<ίνεμόντων^ χίΛ χώνμίν έ% Κρήτης των δ* 

5 εξ Ευβοίας το γένος είναι φα^χόντων^ έπειδη χαΓΟμη^ 
ρος αυτών μέμνψαι^ τα Λαρ * εκείνον πρώτον έτζίϋκε-Ο,^β^ 
πτέον. οίονται δ' αντον λέγειν Αιτωλούς μάλλον η 
^Αχαρνανας^ εϊηερ οί Πορ&αονίδαί η^αν ^^Αγριος ηδε 
^^Μέλας, τρίτατος δ* ην [ΛπόταΟίνενς- φχεον δ^ έν 

10 ,^Πλενρώνι χίά αίπειν^ Καλυδώνι." ανται δ' είάΐν 
ΑΙτωλιχαΙ πόλεις άμψότεραι χαΐ φέρονται έν τφ ΑΙτω- 
λιχφ χαχϋίλόγφ ωϋχε^ έχεΙ την Πλενρώνα οίχονντες 
φαίνονται χοΛ χατ' αντον οΐ Κονρήτες^ ΑΙτωλοΙ αν 
εΐεν, οΐ ί' άντιλέγοντες τφ τρόπφ της φράβεως παρά- 

ϊ^γονται όταν φ^ ^^Κονρήζες τ' έμάχοντο χαΐ Αιτωλοί 
^^μενεχάρμαι άμφϊ πόλιν Καλνδώνα.^' ονδϊ γαρ αν 
κυρίως είπεν όντως ^^έμάχύντο Βοιωτοί χαΐ Θηβαίοι 
προς άλλήλ<ηβς'' ονδ' ^ζΛργεΙοι χ(ά Πελοποννηΰιοι,^' 
έδεί%%η δ' έν τοίς Ιμπροό^εν δτι έ^τΐ χαΐ όμηριχόν το 

30Ι0ό$ τοντο της φράόεως βίοτΐ νπο τών άλλων ^τοίΐ^τωι^ 
τ^ριμμένον- τούτο (ύν ονν εναπολόγητον. έχεϋνοιδϊ 
λεγέτωόαν πώς αν μη ομοεβ-νεξς δντας μηδ* Αιτωλούς 
τονς Πλενρωνίους έν τοίς ΑΙτωλοΐς ^ατέλεγεν. 

^Έφορος Λ τους Αίτωλονς είπών έ^νος είναι μη- 2 

^δεπώποτε γεγενημένον νφ' Μροις^ άλλα πάντα τον 
μνημονενόμενον χρόνον μεμενηχος απόρρητον διά τε 
τάς δν^χωρίας τών τόπων χα\ δια την περί τον πόλε-* 
μον ασχηόιν, έξ αρχής μέν φηΰιν απαόαν την χώραν 
Κονρήτας χατααχείν^ άφικομένον ά' έξ'^λιδος ΑΙτω- 

^ λον τον 'Ενδνμίωνος χάΐ τοΙς πολέμοις κρατούντος αυ- 
τών^ τονς μίν Κονρήτας εις την νυν καλονμένην ^Αχαρ-- 
νανίαν νποχωρήααι^ τονς ί' Αίτωλονς βνγχατελ^όν• 



652 _ Ι _ 

χαζ ΈηείοΤς τάς άρχαίοτάτας κτίύαι των έν Αιτωλία 
πόλεων^ δεκάττί ί' νϋτερον γενεά την^Ηλνν υπό Όξιί- 
λον του ΑΙμονοζ αυνοικίύ^ναν ηεραιω%'εντοζ έχ τή$ 
Αιτωλίας, ηαρατί^β^ δϊ τούτων μαρτύρια τα έχί- 
γράμματα^ το μίν έν θέρμοΐζ της Αίτωλίας ^ οπού τάς 5 
άρχαιρεΰίας ποιείαθ-αι πάτρων αύτοΐςέβτιν, έγκεχα-- 
ραγμένον ττ} βά^ει της Αιτωλού εικόνος ,, χωρης οίκν- 
^^<5τηρα^ παρ* ^Αλφειού ποτεδίναις^ρεφ%•έντα^ 6τα-- 
^^δίων γείτον' ^Ολυμπιάδος ^ ^Ενδυμίωνος παίδ* ΑΙτω^ 
,,Λοι/ τόνδ* άνέ%^καν Αιτωλοί^ ϋφετέρας μνήμ' άρε- 10 
,^τής έβοραν}^ το δ' ίν τ'η άγορψτώνΉλείαη; έπίτφ 
^Οξύλου άνδριάντν ^,Αίτωλός ποτέ τόνδε λιπών αύτό^ 
^,χ^ονα δημον κτή^ατο Κουρήτιν γην δο(^ πολλά κα- 
€.464,#ωι/' της δ' αυτής γενεάς δεκατόόπορος Αΐμονος υίός 
,ζΟξυλος άρχίχίην Ικτισε τηνδε πόλνν.^' 1δ 

3 Την μεν ουν ^υγγένειαν την προς αλλήλους των 

τε ^Ηλείων καΐ των ΑΙτωλών όρϋ'ώς επισημαίνεται δια 
των επιγραμμάτων^ έξομολογουμενων άμφοίν ου την 
ουγγένειαν μόνον άλλα καϊ το άρχηγέτας άλλήλ(σν εί- 
ναι • δι ου καλώς εξελέγχει ψευδόμενους τους φάυκον- 20 
τας των μ\ν ΑΙτωλών αποίκους είναι τους ^Ηλείους^ 
μη μέντοι των Ηλείων τους ΑΙτωλούς, την δ* άνομο- 
λογίαν της γραφής καϊ της άποφάβεως φαίνεται την 
αύτην έπιδεδειγμενος κάνταΰ^α ηνπερ έπΙ του μαν- 
τείου του έν ΑελφοΙς παρεβτη^αμεν, εΙπών γάρ άπόρ- 26 
%ητον έκ του μνημονευομένου χρόνου παντός την Αϊ- 
τωλίαν^ εΙπών δ% καΐ έξ αρχής την χώραν ταύτην τους 
Κουρήτας καταύχείν ωφειλε μϊν τοις είρημένοις άκό- 
λουϋΌν τούτο [έπι]φέρειν, οτι οί Κουρήτες διέμεινίχν 
εως εΙς αυτόν κατέχοντες την ΑΙτωλίαν γην ' ούτω γάρ 30 



28. γο9Χ μίν : τοίγε 



~ Ι — 633 

ΙμΒλλεν άπόρΟι^τόζ τ€ καΐ ουδέποτε νη αλλοίς γεγο- 
ννΐα όρΟ•ώ$ λεχ^ήόεσ^αί' 6 ί' έχλα^όμενο^ της νπο^ 
οχέβεως ου τοντ* επιφέρει άλλα τουναντίον ^ ώςάφι- 
Ηομένου έξ Ήλιδος Αιτωλού και τοίζ πολέμοΐξ κρα- 
5 τούντοζ αυτών οΐ Κουρήτε$ οΛήλϋ-ον εΙ$ την ^Ακαρνα- 
νίαν τι ούν άλλο πορΰ^6εω$ ίδιον η τφ πολεμώ 
κρατη^ήναι καΐ την χώραν έκλιπεΐν\ τούτο δεκαΐτο 
επίγραμμα μυρτυρείτο παρά τοΐς'Ηλείοις ' 6 γάρ „^ί- 
τωλρ^" φηβί ,^κτήαατο Κουρήτιν γήν δορί πολλά κα- 

"Ιύω^ δη τΐζ αν φαίη λέγειν αυτόν απόρρητον την 4 
Αίτωλίαν άφ' ου τοϋνομα τοϋτ' εΰχε μετά την Αιτω- 
λού παρουαίαν άλλ' άφ'^ρηται και [τούτου] του νοή-^ 
ματος τον λόγον, φήοας έν τοΐ£ εφεξής το μεν πλεΐύτον 

16 του λαού τον διαμένοντος εν τοΐ$ Αίτωλοΐς τούτο εΐ^ 
ναιτο τών'Επειών^ βυμμιχ^έντων δ' αύτοις ΰοτερον 
Αιολέων των άμα Βοιωτοΐξ εκ Θετταλίας άναύτάντων 
κοιντι μετά τούτων την χώραν καταβχεϊν, άρ' ούν ίότι 
[πιοτον] χωρίς πολέμου την άλλοτρίαν έπελ&όντας 

20 αυγκατανείμαα&ϋα τοις ίχουύν μηδέν δεομένοις κοινω- 
νίας τοιαύτης; η τούτο μίν ου πι0τόρ^ το δ)κρατου- 
μ^ι/ο^ς τοις οπλοις ίπ ϋαοις αυμβήναι πιοτών; τι ούν 
άλλο πόρβ'ηαις η το κρατεΐ0^αι ιγοΓ|? οπλοις; καΐ Απολ- 
λόδωρος ί ' εΐρηκεν έκ της Βοιωτίας έπελ^οντας"Ταν- 

25 τας ιβτορεΐο^αι καΐ έποικους τοΙς ΑΙτωλοΙς γενομέ- 
νους ' 6 δ' ώοπερ χατωρ^ωχώς επιλέγει διότι ταύτα 
χαΐ τά τοιαύτα διακριβούν εΐώ^αμεν^ όταν ^ τι των 
πραγμάτων η παντελώς άπορούμενον η ^^ευδή δό- 
ξαν έχον. ^ ^ ^ ^ ^ 

30 Τοιούτος ί' ων ^Έφορος ετέρων όμως κρείττων 



5 



16. ροβΐ Έπειων: λέγω* 

δτΗΑΒΟ II. 17 



ϋφζβό ϋγ ν^οο^Ι^ 



654 — Ι — 

έοτί' χάΐ αντος ό εόΛονδααμενως όντως έπαινέύαζ αύ^ 
τον Πολύβιος χαΐ φηαας ηερί των Ελληνικών 9ίαλώς 
μεν Ενδοξον^ κάλλιστα ό' ^Κφορον έξηγεΐ0ΰ•αι περί 
κτίαεων συγγενειών μεταναστάαεων άρχηγετών ^^ημενς 
„ί5" φηόί ,,τά νυν οντά δηλώύομεν καΐ ΛερΙ ϋ^έόεως 5 
„τοΛων καΐ διαότημάτων τοντο γάρ έύτιν οίκειότκ- 
5,τοι/ χωρογραφία}^ αλλά μην όν γε^ ώ Πολύβιε^ 6 τάς 
λαοδογματικάς άηοφάύεις τίερι τών διαστημάτων εΐύ- 
άγων ουκ εν τοις ί|ω της Ελλάδος μόνον ^ άλλα καΐ εν 
τοΐς'Ελληνικοίς^ * και διδοϊς εν%'ύνας τάς μεν Ποόει- ίο 
δωνίω τάς ί' '^ρτεμιδώρω τάς δ^ άλλοις πλείούι, και 
ημίν ονν ανγγνώμην — καΐ ου δυσχεραίνειν δεϊ παρά 
τών το^οντων μεταφερονοι την πολλην Ιΰτορίαν έάν 
τι πταίωμεν^ άλλ^ Αγατίάν έάν τά πλείω τών είρημέ- 
νων ετέροις αμεινον λέγωμεν η τά ηαραλειφ^εντ'α κατ 15 
αγνοιαν ηροοτι^ώμεν. 

Περί δε Κουρητών ίτι καΙ τοιαύτα λέγεται^ τά μίν 
έγγυτερω οντά της περί Αιτωλών χαΐ Άκαρνάνων 
[ύτορίας τά δ' άπωτέρω' έγγυτερω μί^ν τά τοιαύτα 
οία ηροείρηται , οτι την χώραν η νύν Αιτωλία καλείται 2ο 
Κουρήτες φκουν^ έλ^όντες δ' οΐ Αιτωλοί μετά Αίτω- 
λού τοιίτον^ έ^εβαλον εις την Ι^καρνανίαν • καΐ ίτι τά 
τοιαύτα^ οτι την Πλενρωνίαν ύπο Κουρητών οίκουμέ- 
νην καΐ Κουρήτιν προβαγορευομένην Αίολεΐς έπελ- 
κόντες άφεέλοντο , τους δΐ κατέχοντας έξέβαλον, Άρ- 2δ 
χέμαχος ί ' 6 Εύβοενς φηαι τους Κουρήτας έν ΧκΑχ&'(ί£ 
αυνοικήόαι^ συνεχώς δ^ περί τού Αηλάντου πεδίου 
πολεμούντας^ έπειδη οΐ πολέμιοι της κόμης έδράτ- 
τοντο της 1μπρο0ΰ•εν καΐ κατέύπων αυτούς , οπιοϋ'εν 
χομώντας γενέό^αι^ τά δ' ίμπρούϋ^εν κείρεό^αΐ' διο^ο 
καΐ Κουρήτας άπο της κούρας κληϋ^νεα' μετοίκησαν 
ί' εΙς την ΑΙτωλίαν^ καΐ κατάσχοντας τά περί Πλευ- 



— Ι - 655 

ρώνα χωρία τονς ηέραν οίκονντας τον ^Αχελώου δια το 
άχούρονς φνλάττείν τάς κεφάλας ^Ακαρνάναζ καλέύαι ' 
ενιοι ό' άπο ηρωος τοννομα ύχεϊν εκάτερον το φνλον 
οί ί ' από τον οροι;ς τον Κονρίον τονς Κονρήτας όνο- 
5 μαΰ^ήναί τον νηερκενμένον της Πλενρώνος , είναέ τε 
φνλόν τί Αίτωλικον τοντο^ ώς 'ΟφιεΙς καΐ 'Αγραίονς 
και Ενρντάνας καΐ άλλα πλείω. ώς ί ' εϊρψαι^ της ΑΙ- 
τωλίας δίχα διαιρημένης τα μεν ηερί Καλνδώνα τον 
Οίνέα Ιχειν φαύί^ της δϊ Πλενρωνίας μέρος μέν τι καΐ 

10 τονς Πορ^αονίδας ίχειν τονς περί τον **Αγριον , εΐηερ 
^^ωκεον έν Πλενρώνι καΐ άίπεινη Καλνδώρι.^' ίηι-ΟΛ^β 
κρατείν μέντοι Θέύτιον της Πλενρωνίας ^ τον πενϋ'ε- 
ρόν τον Οίνέως^Αλ^αιας δε πατέρα^ ηγονμενον των 
Κονρητων ηολεμον δ* έμπεύόντος τοις Θεοτιάδαις 

ΙόπροςΟινέα κάΙ Μελέαγρον , ώς μίν 6 ποιητής ,^άμφΐ 
6ν6ς κεφάλι} καΐ δέρματι^' κατά την ηερΙ τον κάπρον 
μν^ολογίαν , ώ^ ί^ το εικός περί μέρος της χώρας^ 
οντω δη λέγεται ^^Κονρητές τ έμάχοντο καΐ Αιτωλοί 
^^μενεχάρμαι^' ταύτα μ^ν τα έγγντέρω. 

20 Τα δ' άηωτέρω της νπο&έαεως ταύτης ^ αλ^ως δ^ 7 

διά την όμ&η/νμίαν εις ταντόν νπό των Ιστορικών αγό- 
μενα ^ απερ Κονρητικά μεν και περί Κονρητων λέγε- 
ται , ομοίως ωύπερ καΐ τα περί των την ΑΙτωλίαν και 
την Άκαρνανίαν οίκηοάντων^ εκείνων μ\ν διαφέρει^ 

25 Εοικε δϊ μάλλον τφ περί Σατύρων και Σειληνών και 
Βακχών καΐ Τιτνρων λόγω * τοιούτονς γάρ τ ίνας δαί- 
μονας η προπόλονς %τεών τονς Κονρητάς φαοιν οί πα- • 
ραδόντες τα Κρητικά καΐ τά Φρύγια^ ίερονργίαις τιοΐν 
έμπεπλεγμένα ταΐς μίν μνότικαΐς ταΐς ί' αλλαις περί 

30 τε την τον ^ιός παιδοτροφίαν την έν Κρήτη καΐ τονς 
της μητρός των ϋ'εών όργιαβμονς έν τγι Φρνγία καΐ 
τοις περί την*Ίδην την Τρωικην τόποις, τοόαύτη δ' 

17* 



656 — Ι — 

έβτίν έν τοΐζ λόγοι^ τούτοις ποικιλία^ των μϊν τού§ αυ- 
τούς τοΓ^ Κουρήον τούζ Κορνβανταζ χαΐ Κάβειρους 
χαΐ 'ϊδαίους δαχτύλους και ΤελχΖνας αΛοφαινόντων^ 
των δ\ ύυγγενείς αλλήλων χαΐ μνχράς τινας αυτών 
προς άλλτ^λους διαφοράς διαύτελλομένων ^ ώς δε τύπω 5 
ειπείν χάί κατά το πλέον ^ απαντάς ένϋ^ουόιαότιχούς 
τινας χαΐ βακχικούς καΐ ένοπλίψ κινήαεί μετά θο- 
ρύβου και ψόφου και χυμβάλων καΐ τύμπανων καΐ 
οπλών ^ ίτι δ^ αυλού καΐ βοής εκπλήττοντας κατά τάς 
ιερουργίας έν ΰχήματι διακόνων , [ω0]τε χάί τα Ιερά ίο 
τρόπον τινά κοινοποιείύ^αι ταϋτά τε χαΐ των Σάμο- 
δράκων και τα έν Αήμνφ καΐ άλλα πλειω διά το τους 
προπόλους λέγεύ^αι τους αυτούς, ίύτι μίν ούν θεο- 
λογικός πας 6 τοιούτος τρόπος της έπιακέψεως και ουκ 
αλλότριος της τού φιλοβόφου θεωρίας, 16 

8 ^Επει δε δι ομωνυμίαν των Κουρητών καΙ οΐ Ιατο- 

ρικοί αυνήγαγον εΙς ?ν τα ανόμοια^ ονά' αν αυτός 
όκνήόαιμ' αν ειπείν περί αυτών έπΙ πλέον έν παραβά- 
αει^ προαθείς τον οίκεΐον τ^ Ιβτορία φνσ^χοι/ λόγον. 
καίτοι τίνες καΐ ουνοικειοϋν βούλονται ταϋ'τ' έκείνοις^ 20 
και τυχόν ιβως ίχονταί τίνος πιθανού- θηλυατολούν- 
τας γαρ ώς αΐ χόραι τοϋνομα αχεΐν τούτο τους περί 
την ΑΙτωλίαν φαοίν ' είναι γάρ και τίνα τοιούτον ζή- 
λον έν τοΐς^Έλληοι^ καΙ'Ιάονας έλκεχίτωνας είρήΰθαι 
€Λ67[καΙ κρώβυλον καΐ τέττιγα έμπλέκεύθαί], καΙ τους περΐ25 
Λεωνίδαν κτενιζομένους ^ δτ' έξψόαν είςτήνμάχην^ 
καταφρονηθήναι λέγουαιν υπό τώνΠερύών^ έν δΐ τ^ 
μάχτι θαυμαβθήναι, απλώς ί ' ή περί τάς χόμας φίλο- 
τεχνία αυνέστηχε περί τε θρέψιν και κουράν τριχός, 
αμφω δε κόραις καΐ κόροις έϋτίν οΙκεΖα^ ω^ε πλεονα- 30 
χώς το έτυμολογεΐν τους Κουρήτας έν εύπόρφ κείται. 
εικός δ^ καΐ την ένόπλιον όρχη0ιν νπό τών ήύτίημένων 



~ Ι — 657 

οντω περί χόμην χαΐ ότολην πρώτον ΒίΟαχ^Βΐύαν^ εκεί- 
νων Κουρητών καλουμένων^ παραΟχεΐν προφαοιν χαΐ 
τοις ατρατίϋΐηνκωτέροις έτερων καΐ τον βίον ένόπλι,ον 
Ι%ον<?ιι/, ωό^ όμφνύμως κάΙ αυτούς Κουρήτα§ λεχ&ή^ 
5 ναι, τους έν Ενβοίψ λέγω καΐ ΑΙτωλίο/, καΐ Ακαρνανία, 
καΐ "Ομηρος δ^ τους νέους ότρατιώτας οΰτω προβηγό- 
ρευαε^^κρνναμενοςκούρητας άρίβτήας Παναχαιών^ δώ- 
,,ρα ϋΌης παρά νηος ένεγκείν, οαα' Άχιλψ χ^ιζοί ύπέ- 
^^ότημεν^' και πάλιν ^,δώρα φερον κούρητες^Αχαιοί^' 

10 ^ερί μεν ούν της των Κουρητα}ν ετυμολογίας ταύτα. 

Το δ^ εις ^ βυμφερεόϋ^αι τα τούαϋτα ονόματα καΐ 9 
την ενοϋόαν ^εολογίαν έν τ^η περί αυτών ίότορίο/ί νυν 
έπιύκεπτέον. κοινό ν δη. τούτο και τών Ελλήνων καΐ 
των βαρβάρων έύτΐ το τάς Ιεροποιίας μετά άνέΰεως 

15 έορτα0τικής ποιεϊό^αι^ τάς μϊν ούν ένϋ-ουοιαόμώ τάς 
δε χωρίς ^ καΐ τάς μϊν μετά μουΰικης τάς δΙ μη , και τάς 
μεν μυύτικώς τάς δε έν φανερω • καΐ τονθ' ή φύοις 
οΰτως υπαγορεύει, η τε γάρ ανεοις τον νουν απάγει 
από τών άν%ρωπικών ά($χολημάτων ^ *τόν δε δντως 

20 νουν τρέπει προς το ^εΐον • δ τε έν^ουοιαύμός έπί^ 
πνευΰίν τίνα ^είαν Βχειν δοκεϊ και τω μαντικφ γένει 
πληύιάζειν • η τε κρύψις ή μυύτική τών ιερών όεμνο^ 
ποιεί το ^εΐον^ μιμούμενη την φύοιν αυτού φεύγου- 
0αν ημών την αϊβΟτηύιν ' η τε μουΰική περί τε ορχηύιν 

25 ούβα καΐ ^υϋ-μόν καΐ μέλος ήδοντ^ τε αμα καΐ καλλι- 
τεχνία προς το ^ειον ημάς αυνάπτεν κατά τοιαύτην 
αίτίαν. ευ μ^ν γάρ είρηται και τοντο, τους ανθρώπους 
τότε μάλι6τα μιμείαϋ^αι τους ϋ'εούς όταν εύεργετώαιν 
άμεινον δ^ αν λέγοι τις ^ όταν εύδαιμονώΰν τοιούτον 



10. ροβΐ ταντα: ή δε Μπλίος ορχηαις στ^ατιωτίϋη , χαΐ ή 
νρρίχη δτιλοί %αΙ 6 Πνρρίχος , ον ψααιν Βυ^ΐτΎιν είναι τ^$ τοι- 



αύτης αϋπηοεως τών νέων ιιαΐ τά οτρατιωτιτιά, 



658 - Ι - 

ίί το χαίρειν καΐ το εορτάξείν και το φιλοσοφείν %α\ 
μονβιχής ατίτεβ^αι * μη γαρ ει* τις Ικπτωαις προς το 
χείρον [γε]γένηται , των μονόικών εις ηδνπα^είας τρε- 
ΟΛ68ηόντων τάς τέχνας έν τοις ύνμπο^ίοις και ^νμελαις καΐ 
ΰκηναΐς καΐ άλλοις τοιοντοις^ διαβαλλεό^ω το πράγμα, 6 
άλλ' ή φνόις η των παιδενμάτων έξεταζέύ^ω την αρ- 
χήν εν^ενδε Ιχοναα. 

10 Και δια τούτο μονόικην εκάλεβε Πλάτων καΙ §τι 
πρότερον οί Πυθαγόρειοι την φιλούοφίαν^ και καθ^ 
άρμονίαν τον κ06μον όννεότάναι φααέ^ πάν το μονΰι- 10 
κον είδος θεών Ιργον νπολαμβάνοντες. οντω δε καΐ 
αΐ Μονΰαι θεαΐ και ^Απόλλων μονΰηγέτης και η ποιη- 
τική πάβα υμνητική, ώΰαύτως δε και την των ηθών 
καταόκευην τχι μουόικτ] προύνέμουοιν^ ως πάν το έπα- 
νορθωτικον του νου τοϊς θεοΐς εγγύς ον. οΐ μεν ουν 1δ 
'^Ελληνες οΐ πλείβτοι τω ^^ιονύβφ προβεθεοαν καΐ τω 
^Απόλλωνι καΐ τη Εκάτη κάί ταϊς Μούοαις και ^ημη- 
τρι^ νη ζίία^ το οργιαότικον πάν και το βακχικόν καΐ 
το χορικον κάί το περί τάς τελετάς μυστικόν ^ "Ιακχόν 
τε καΐ τον ^ιόνυΰον καλούόι κάΙ τον άρχηγέτην των 20 
μυστηρίων^ της ^^η μητρός δαίμονα- δενδροφορίαι τε 
καΐ χορεΐαι καΐ τελεταΐ κοιναί των θεών εΐόι τούτων ' 
αΐ δϊ Μούΰαι καΐ 6 ^Απόλλων αΐ μϊν των χορών προε- 
βτάβιν ο δ% καί τούτων και τών κατά μαντικην ' προ- 
πόλοι δε τώνΜουΰών οι πεπαιδευμένοι πάντες^ καΐ25 
ιδίως οί μουόικοί^ του δ^ Απόλλωνος ουτοί τε καΐ οι 
περί μαντικην, ζίημητρος δε οΐτε μύαται και δαδοϋχοι 
καΐ Ιεροφάνται , ^ιονύύου δε Σειληνοίτε και Σάτυροι 
καΐ Τέτυροι καΐ Βάκχαι, Ληναί τε καΐ θυΐαι καΐ Μι- 
μαλλόνες καΐ Ναΐδες κάί Νύμφαι προύαγορευόμεναι. 30 

1 1 Έν δε τη Κρήτη και Ύαϋτα καΐ τα του ^ιος ιερά 
ιδίως επετελεΐτο μετ οργιαύμού και τοιούτων προπό- 



- Ι— 659 

λων οΙοί περί τον^ίόνναόν είΰίΡ οί Σάτυροι • τούτον^ 
δ' ώνόμαζον Κονρήτας, νεονς τινάς ένόπλιον κίνη0ίν 
μετ 6ρχη0εωζ αποδίδοντας^ προ0τη0άμενοί μϋϋΌν 
τον περί της τοϋ ^άώς γενεοεως , εν ω τον μεν Κρόνον 

5 είύάγονύιν εΙ^ίΟμένον καταπίνειν τα τέκνα από της 
γενέοεωζ εν&νς^ την δε'Ρεαν πειρωμένην επικρυπτε- 
α^αί τάξ ώδΐνας καΐ το γεννηϋΊν βρέφος εκποδών ποι- 
είν καΐ περιόώζει,ν εΙς δύναμιν^ προς δε τοντο βννερ- 
γονς λαβείν τους Κονρήτας^ οϊ μετά τύμπανων καΐ 

10 τοιούτων άλλων ψόφων και ένοπλίον χορείας καΐ ^ο- 
ρνβον περιέποντες την ϋ-εόν έκπλήξειν ^μέλλον τόν 
Κρόνον καΐ λήύειν υποοπάοαντες αντον τόν παίδα^ τη 
δ' ανττ} επιμέλεια καΐ τρεφόμενον νπ αυτών παρ^δί- 
δοα^αι ' ωα&' οΐ Κουρήτες ήτοι δια τό νέοι καΐ κόροι 

15 όντες ύπουργείν^ δια τό κουροτροφεΐν τόν άία {λέγε- 
ται γαρ άμφοτέρως) ταύτης ήξιώ^τι^αν της προύηγο- 
ριας , οΙονεΙ Σάτυροί τίνες όντες περί τόν ^ία. οι μενθ.^69 
ούν'^Ελληνες τοιούτοι περί τους όργιαομούς. 

01 δ\ Βερέκυντες Φρυγών τι φϋλον χαΐ απλώς οί 12 

20 Φρύγες και τών Τρώων οι περί τηνΊδην κατοικοϋντες 
'Ρέαν μεν και αύτοΙ τιμώοι κοίΐ όργιάζουύιταύττι^ μη- 
τέρα καλούντες ϋ'εών καΐ "ΑγδιΟτιν και Φρυγίαν %'εόν 
μεγάλην^ από δΐ τών τόπων Ίδαίαν καΐ^ινδυμήνην 
καΐ Σιπυληνην καΐ ΠεΟΟινουντίδα και Κυβέλην [και 

25 Κνβήβην], οΐ δ' "Ελληνες τους προπόλους αυτής όμω- 
νύμως Κουρήτας λέγου0ιν, ου μην γε από τής αυτής 
μυ%οποιιας^ αλλ' έτερους ώς αν υπουργούς τινας^ τοις 
Σατύροις ανά λόγον • τους ί ' αυτούς και Κορύβαντας 
καλούΟι. 

30 Μάρτυρες ά' οι ποιηταΐ τών τοιούτων υπονοιών 13 
ο τε γάρ Πίνδαρος έν τω δι^υράμβω ου η αρχή ,,πρίι/ 
^^μεν εΐρπε οχοινοτένεια τ άοιδά διθυράμβων ^^^ μνη- 



660 — Ι — 

όϋ-είς των τναρί τον ^ιόνυβον νμνων των τε παλαιών 
καΐ των ΰβτερον^ μεταβάς άηο τούτων φηβί ^,ύοΐμεν 
^^χατάρχεον, μάτερ μεγάλα^ πάρα ρόμβοι χνμβάλων, 
,5^1/ ί^ κεχλάδειν κρόταλ\ αΐϋ-ομε'να τε δάς νπο ξαν- 
,,θαΓσι πενχαις^^' την χοινωνίαν των περί τον ^ιόνν- 5 
0ον άποδειχΘ•εντων νομίμων παρά τοΐς^Ελληαν χαΐ των 
παρά τοις Φρνξί περί την μητέρα των ϋ^εών αννοι- 
χειών άλλήλοις. Ευριπίδης τε έν ταΐς Βάχχαις τά πα- 
ραπληΟια ποιείς τοις Φρνγίοις αμα καΐ τά Ανδια συμ- 
φέρων διά το ομορον ,,άλλ' ω λιποΰϋαι Τμώλον^ ίρυμα 10 
^^Αυδίας, %'ία0ος έμος γυναίκες^ [ας εκ βαρβάρων έκό- 
^^μιϋα παρέδρους καΐ ξυνεμπόρους έμοί^ αΐρεβ^^ε τά- 
^^πιχφρι έν πόλειΦρυγών τύμπανα , 'Ρέας τε μητρός 
„^μά ^^ εύρηματα.^^] και πάλιν „οί μάκαρ^ οΰτις εύδαέ- 
^^μων [τελετάς ϋ'εών είδώς]^ βιοτάν άγιοτεύει. τά τεί^ 
^^ματρος μεγάλας οργιά Κυβέλας ϋ-εμιύτεύων ανά ϋ'ύρ- 
„<Τον τε τινάϋΟων^ κιύβω [τ ε] 0τεφανω%•εις [^ιόνυ- 
^^θον]ϋ'εραπεύει, Ιτ ε Βάκχαι, [ϋτε Βάκχαι,] βρόμων 
,,παΐδα ϋ-εόν ϋ'εοϋ ^ιόνυαον κατάγουΰαι Φρυγίων έξ 
,,όρέων Ελλάδος εΙς ενρυχόρους άγυιάς,'^ πάλιν δ' 20 
έν τοις έξης καΐ τά Κρητικά Συμπλέκει τούτοις ,,(5 ^α- 
,,λάμευμα Κουρητών, ζάϋ-εοί τε Κρητας διογενέτορες 
,,ίναυλοι, Ιν%•α τρικύρυ^ες αντροις βυρΰότονον κύ- 
0Λ70,,κλωμα τόδε μοι Κορύβαντες ενρον, ανά δΐ βακχεία 
^,βυντόνφ κέραοαν άδυβόα Φρυγίων αυλών πνεύματι, 26 
,,ματρός τε 'Ρέας εις χέρα ϋ^καν κτύπον ενάαμαοι 
,,Βακχάν, παρά Λ μαινόμενοι Σάτυροι ματέρος έξα- 
,,νύοαντο 'Ρέας, εις Λ χορεύματα προαήψαν τριετη- 
,,ρίδων, αίς χαίρει ^^ιόνυύος,^' και έν Παλαμήδει φη- 
αΐν 6 χορός ,,ον &ύν ^ιονύαω *κωμαν, ος άν'Ίδαν^ 
,,τέρπεται αύν ματρί φίλα τύμπανων ίάκχοις.^' 
14 Και Σειληνον και Μάραναν καΐ "Ολυμπον αυνά- 



- Ι — 661 

γοντες εΐζ ?ν καΐ ενρετάζ αυλών ΙατοροΰίηΒς πάλιν 
κάΙ όντως τά ^άιονυβιακά καΐ Φρυγία εΙς ίν βνμφέ- 
ρονόι^ την τε^Ίδην χαΐ τον'Όλυμπον αυγκεχυμένως 
ηολλάκις ώς ττο αυτό δρος κτνποϋαιν, εΐ6ΐ μεν ονν λο- 
δφο* τετταρες'Όλνμποί καλούμενοι τήξ'Ίδης κατά την 
Αντανδρίαν^ Ιατι δε καΐ ό Μυαος 'Όλυμτζο^^ όμορος 
μ^ν ονχ 6 αυτός δ^ τχι 'Ίδΐ}. ο δ* ούν Σοφοκλής Λοιψ- 
βας τον Μενίλαον ίχ της Τροίας άπαίρειν απεύδοντα 
έν τ^^ Πολυξ^ντ] , τον δ^ ^Αγαμέμνονα μικρόν ύηολει- 

10 φΰηναι βουλομενον του έξιλάβαϋ^αι την Άφηναν χα- 
ριν, εΐόάγει λέγοντα τον Μενελαον ,,οτύ ί' αυ%•ι μί- 
^^μνωνηου κατ ^Ιδαίαν χ^όνα ηοίμνας ^Ολύμπου ύυν- 
^^αγαγών %υηηόλει}^ 

Τω δ' αύλώ καΐ κτύπω κροτάλων τε καΐ κυμβά- 15 

15 λων χαΐ τύμπανων καΐ ταϊς έπιβοηβεβι καΐ εύαϋμοΐς 
καΐ ποδοκρουύτίαις οίκεΐ^ έϊ,εύροντο καί τίνα των 
ονομάτων^ ατούς προπό λονς κάΙ χορευτάς και ϋ'ερα- 
πεντάς των Ιερών εκάλουν^ Κάβειρους καΐ Κορύβαν- 
τας καΐ Πάνας και Σατύρους καΐ Τιτύρους καΐ τον 

^^εονΒάκχον καΐ τήν'Ρέαν Κυβελην και Κυβήβην καΐ 
^ινδυμηνην κατά τους τόπους αυτούς. κάΙ 6 Σαβά- 
ζιος δί των Φρυγιακών έατι καΐ τρόπον τινά της μη- 
τρός τό παιδίον παραδούς τά τοΰ^ιονύοου και αυτός. 
Τούτοις δ' Ιοικε καΐ τά παρά τοΙς ΘραξΙ τά τε Κο- 16 

25 τύττια και τά Βενδίδεια, παρ' οίς καΐ τά'Ορφικά την 
καταρχήν Ιαχε. της μίν ούν Κότυος της έν τοις Ήδω- 
νοίς Αισχύλος μέμνηται καΐ τών περί αυτήν οργάνων, 
εΙπών γάρ ^^ϋεμνά Κότυς^' έν τοΐς'Ηδωνοις ^^δρεια ί* 
,^οργαν' Ιχοντες^^' τους περί τόν ^άιόνυβον εύ%•έως 

^επιφέρει „ό μ^ έν χερβίν βόμβυκας Ιχων^ τόρνου 
^^κάματον^ δακτυλόδικτον πΐμπληϋι μέλος ^ μανίας 
^^έπαγωγόν όμοκλάν ' 6 δ^ χαλκοδέτοις κοτύλαις οτο- 



662 - / - 

€.471)5/3«ί•" ίί«^ Λαλίν ,^ψαλμοζ δ' άλαλάζευ' τανρόφϋ-ογγοι 
,,ά' νπομνχώνταί ποϋ^εν έξ αφανούς φοβεροί μίμοι^ 
^^τυπάνον ί' είτίών ώό^' νπογαίου βροντής φέρεται 
^φαρνταρβής.^' ταύτα γαρ εοικε τοΙς Φρνγίοις' χαΐ 
ουκ άπειχός γε, ωΰπερ αντοί οΐ Φρνγες Θρακών αποι- δ 
κοίείοιν^ οντω καΐ τα [ερά έκεΐϋ-εν μετενηνέχ§•αί. καΐ 
τον ^ιόνναον δε κιχΐ τον Ήδωνόν Λυκονργον ύννά- 
γοντες εις 'έν την ομοιοτροπναν τών Ιερών αίνίττονται. 

17 Άτίο δΐ τον μέλους και τον φυϋ^μού χαί τών ορ- 
γάνων και η μουσική τίάαα Θρακία και Άβιάτις νενό- 10 
μιΰται. δήλον δ' έκ τ ε τών τόχων εν οΐς αΐ Μονϋαι 
τετίμηνται • Πιερία γαρ καΐ "Ολνμπος καΐ Πίμπλα καΐ 
Αείβηϋ'ρον το παλαιόν ην Θράκια χωρία καΐ ορη , νυν 
δΐ έχουαι Μακεδόνες ' τον τε Ελικώνα κα^ιέρωΰαν 
ταΐς Μονααις Θράκες ο[ την Βοιωτίαν έποικηοαντες^ 15 
οΐπερ και το τών Αειβηϋ'ριάδων νυμφών αντρον κα- 
ΌΊερωΟαν. οϊτ^ έηιμελη^έντες της αρχαίας μονΰικής 
Θράκες λέγονται , 'Ορφενς τε καΐ Μουβαΐος καΐ Θάμυ- 
ρις^ καΐ τω Ενμόλπω δε τοννομα έν^ένδε^ και όΐτώ 
^ιονύαω την ^Αβίαν ολην κα%•ιερώααντες μέχρι της 20 
^Ινδικής εκείθεν καΐ την πολλην μουΰικην μεταφέρον- 
Οΐ' και ο μέν τίς φησιν ^^κι^άραν Άΰιάτιν ^άααων^^' 6 
δε τους αυλούς Βερεκυντίους καλεί και Φρυγίους- καΐ 
τών οργάνων ενια βαρβάρως ώνόμαύται νάβλας καΐ 
ααμβύκη καΐ βάρβιτος καΐ μαγάδις καΐ άλλα τίλείω* 26 

18 ^Α^'ηναΐοι δ' ώοπερ περί τα άλλα φιλοξενούντες 
διατελούΰιν ^ οϋτω και περί τους ϋ^εούς, πολλά γαρ 
τών ξενικών Ιερών παρεδέξαντο ώστε και έκωμφδη- 
ϋ•ηααν ' καΐ δη καΐ τα Θράκια καΐ τα Φρυγία, τών μεν 
γαρ Βενδιδείων Πλάτων μέμνηται^ τών δε Φρυγίαη/30 
Αημοαϋ'ένης διαβάλλων την Αίοχίνου μητέρα καΐ αυ- 
τόν ως τελούοΎΐ τ^ μητρί βυνόντα καΐ ουν^ιαβεύοντα 



~ Ι — 663 

καΐ βΛίφ^Βγγόμενον „«νοί ϋαβοξ^' πολλάκΐζ καΐ ^^νης 
„ατη^ [αττης] νης,'^ ταντα γάρ έοτί ααβάζια και 
μητρφα. 

'Έτι δ* αν τις καΐ ταντα [ενροι] ΛερΙ των δαιμόνων 19 
5 τούτων καΐ της των οι/οματαιι/ ποικιλίας , καΐ οτι ον 
ηρόπολοι ϋ^εών μόνον άλλα καΐ αύτοΙ ϋ•εοΙ προύηγο- 
ρεν^ηϋαν. *Ηαίοδος μϊν γαρ *Έκατερω καΐ της Φο' 
ρωνέως %Λ)γατρός τίέντε γενέοϋ'αι .ϋ'νγατέρας φηοίν 
„^ξ ών οΰρειαι Ννμφαι ^εαΐ [έξ}δγενοντ.ο^ καΐ γένος 

10 ^^οντιδανών Σάτυρων καΐ άμηχανοεργών, Κουρήτες 
„τ£ ^εοΐ φιλοπαίγμονες όρχη0τήρες." 6 β την Φο- 
ρωνίδα γράφας αύλητάς καΐ Φρύγας τους Κονρητας^,^^9 
λεγεί, άλλοι δε γηγενείς κάΙ χαλκάβπιδας' ο[ ί* ον 
τους Κουρήτας^ άλλα τους Κορνβαντας Φρύγας, εκεί- 

Ιξ>νονςδεΚρήτας, περι^εύ^αι ί' δίτλα χαλκά πρώτους 
εν Ενβοια' διό καίΧαλκιδέας αυτούς κλη^ήναΐ' οΐ 
ί' νπό Τιτάνων 'Ρέϋ^ δοϋ^ναι προπόλονς ένόηλονς 
τους Κορύβαντας έκ της Βακτριανής άφιγμένους , οί 
ά* εκ Κόλχων φαϋίν. έν Λ τοις Κρητικοΐς λόγοις οί 

"ίΟ Κουρήτες ^ιός τροφεις λέγονται καΐ φύλακες, εις 
Κρήτην έκ Φρνγίας μεταηεμφ^έντες νπό τής 'Ρέας • οί 
δε Τελχίνων έν 'Ρόδω εννέα όντων τους 'Ρέψ ύννακο- 
λον^βαντας εις Κρήτην και τον ^ία κονροτροφήΰαν- 
τας Κουρήτας όνομαό^ήναΐ' Κνρβαντα δε τούτων 

25 έταΐρον Ίεραηντνης δντα κτιϋτην παρά τοις 'Ρύδίοις 
παρασχειν πρόφααιν τοις Πρααίοις ώατε λέγειν, ώς 
εΐεν Κορύβαντες δαίμονες τίνες 'Α&ηνάς καΐ Ήλίον 
παίδες, έτι δΐ Κρόνον τινές, άλλοι δΐ ^ιός κα\ Καλ- 
λιόπης φαοί τονς Κορύβαντας τονς αυτούς τοΙς Κα^ 

^βείροις οντάς, άπελ^είν δε τοντον^ εις Σαμοϋ•ρφκην 



28. ρο9ΐτινΙς: τονς Κορνβαντας 



664 — Ι — 

χαλονμενην πρότ^ρον Μελίνην , τάς δε πράξεις αυτών 
μυΰτικάς είναι. 

20 Ταύτα β' ουκ άπόδεξάμενος 6 Σκήφως 6 τονς μν- 
ΰΌνς ΰνναγαγών τοντονς , ώς μηδενός έν Σαμοθράκη 
μνϋτικον λόγον περί Καβείρων λεγομένου^ παρατί^η^ 5 
οιν ομοίως καΐ Στηύίμβρότον τον Θοίΰίον δό^αν^ ώς 
τα εν Σαμοϋ'ρακί] Ιερά τοις Καβείροις έηιτελοΐτο • κα- 
λεΐο^αι δέ φηόιν αύτονς εκείνος από τον δρονς τον έν 
ττι Βερεκνντέα Καβείρον. οί ί' Εκάτης προπό λονς 
νομίξον&ι τονς Κονρήτας τονς αύτονς τοΐς Κορνβα- ίο 
0ίν όντας, φηαΐ Λ πάλιν 6 Σκηφιος έν Τ'η Κρήττι 
τάς τής'Ρέας τιμάς μη νομίζεαΰ'αι μηδ^ έπιχωριά- 
ξειν^ νπεναντιονμενος τω τον Ενριπίδον λόγω ^ άλΧ 
έν τη Φρυγία μόνον χαΐ ττ} Τρωάδι^ τονς δε λέγοντας 
μν%•ολογεΐν μάλλον η Ιβτορεϊν^ προς τοντο δΐ καΐ την 15 
των τόπων όμωννμίαν ύνμπράξαι τνχον Ϊ0ως αντοϊς* 
'Ίδηγάρ το όρος τό τε ΤρωικόνκαΙ τό Κρητικόν^ καϊ 
^ίκτη τόπος έν ττ} Σκηφία καϊ όρος έν Κρήττί' της δ^ 
'ΐδης λόφος Πντνα . . . άφ ον'ίεράπντνα η πόλις^ Ίππο- 
κόρωνα τε της Άδραμνττηνης καϊ 'Ιπποκορώνιον έν 20 
Κρητί] , Σαμώνιόν τε το εω^Ίνόν άκρωτηριον της νη- 
6ον καϊ πεδίον έν τί} Νεανδρίδι καϊ τν} Άλεξανδρέων. 

21 ^/ίκονσέλαος δ' 6 ΆργεΙος έκ Κάβειρους καΐ Ηφαί' 
βτονΚάμιλλον λέγει ^ τον δΐ τρεις Καβείρονς^ *οΐς 
ννμφας Καβειρίδας • Φερεκύδης ί' έξ Απόλλωνος καϊ 25 
Ρητίας Κύρβαντας εννέα , οίκηϋαι δ' αύτονς έν Σα- 
μοϋ-ρφκη- έκ δε Κάβειρους τηςΠρωτέως καΐΉφαί- 
6τον Καβείρονς τρεις καϊ ννμφας τρεις Καβειρίδας, 

ΟΛΊ^εκατέροις ί' Ιερά γίνεΰϋ•αι. μάλιϋτα μίν ονν έν'Ίμ- 
βρω και Αημνω τονς Καβείρονς τιμάα^αι βνμβέβη-' 30 
κεν, αλλά καΐ έν Τροία κατά πόλεις- τα ί' ονόματα 
αυτών έΰτι μνοτικά, "Ηρόδοτος δϊ καϊ έν Μέμφει λέ- 



- Ι - 665 

γεί των Καβείρων Ιερά κα&άπερ καΐ τον ^Ηφαίβτον^ 
διαφ^είραι δ' αυτά Καμβύβην. ίατι ά' άοίχητα τά 
χωρία της των δαιμόνων τούτων τιμής ^ τοτεΚορν- 
βαντεΐον το έν ττι Άμαΐ,ιτία της νυν 'Αλεξανδρεων χώ- 
5 ρας εγγύς τον Σμινϋ'ίου, καΐ η Κορύβιύύα εν τ^ Σκη- 
ψία Λερϊ ηοταμον Εύρηεντα καΐ κώμην ομωννμον καΐ 
έτι χείμαρρον ΑΙ&'αλόεντα. πιθανόν δε φηύιν 6 Σκη- 
ψιος^ Κουρήτας μεν κάΙ Κορύβαντας είναι τους αυ- 
τούς^ οϊ περί τάς της μητρός των %εών άγιΰτείας προς 

ΐοένόπλιον ορχηΟιν ^%εοι και κόροι τνγχάνονύι παρει- 
λημμενοι. και Κορύβαντες δΐ από τον κορύπτοντας 
βαίνειν ορχηΰτικώς^ ονς κίύ βητάρμονας λέγει 6 ποιη^ 
της ,^δεντ' αγε Φαιήκων βτιτάρμονες^ δσόοι αριστοι.'^ 
των δϊ Κορυβάντων όρχηοτιχών καΐ έν^ονσιαότικών 

Ι^ όντων καΐ τους μανικώς κινούμενους κορυβαντιάν 
φαμεν. 

^άακτύλους ί ' Ίδαίους φαΰί τίνες κεκλήαϋ'αι τους 22 
τίρώτονς οίκήτορας της κατά την 'Ίδην νπωρείας- πό- 
δας μεν γαρ λεγε<5%αι τάς νπωρείας ^ κορνφάς δίτά 

20 άκρα των όρων αϊ ονν κατά μέρος έαχατιαΐ και πα- 

0αι της μητρός των ^εών ΙεραΙπερΙτην'Ίδην 

Σ^οφοκλής δ% οίεται πέντε τους πρώτονς αρόενας γε^ 
νέύ^αι^ οϊ σίδηρόν τε έξενρον καΐ είργάόαντο ^τρο^το^ 
καΐ άλλα πολλά των προς τον βίον χρησίμων ^ πέντε 

25^^^^^ άδελφάς τούτων^ από δε τον αριθμόν δακτύ- 
λους κλη^ναι. άλλοι δ^ άλλως μν^εύονύιν άπόροις 
άπορα βννάπτοντες, διαφόροις δ^ καΐ τοις όνόμα6ι 
καΐ τοις άριΌ'μοϊς χρώνται^ ων Κέλμιν όνομάξονοί 
τίνα καΐ ^αμναμενέα καΙΉρακλέα καΥΆκμονα' καΐ 

30 οί μ\ν έπιχωρίους τής'Ίδης οΐ δΐ έποικους ^ πάντες δε 
οίδηρον εΙργάϋ%'αι νπό τούτων έν'Ίδ^ πρώτον φαοι, 
πάντες δ\ καΐ γόητας νπειληφαΰι χαΐ περί την μητέρα 



666 — Ι — 

των %^ξών χαΐ εν Φρυγία ωχηκότας περί την'Ίδην^ 
Φρνγέαν την Τρωάδα χαλονντ6$ δια το τους Φρνγας 
έπικρατήοαι πληΰίοχώρονς οντάς της Τροίας έχπεηορ- 
ψημένης, νπονοονύι δε των Ίδαίων δαχτύλων έχγό- 
νονς είναί, τους τε Κονρήτας χαΐ τους Κορύβαντας- 5 
τους γοϋν ηρώτονς γεννη^έντας έν Κρήτ^ι εκατόν άν- 
δρας 'Ιδαίους δαχτύλους χληϋΊ^ναι, τούτων δ' απο- 
γόνους φαβί Κουρητας εννέα γενέο%^αι^ τούτων ό' 
εκαΰτον δέκα παΐδας τεχνώααι τούςΊδαίους χαλούμε- 
νου^ δαχτύλους, 10 

^ Προήχ&ημεν δΐ δια πλειόνων ειπείν περί τούτων 

χαίπερ ηχιότα φιλομυ%•οϋντες^ οτι του 0-£θΛο^ικοτ; 
γένους εφάπτεται τα πράγματα ταύτα, πάς δε 6 περί 
των %εών λόγος αρχαίας εξετάζει δόΐ^ας χαΐ μύϋΌυς^ 
αΐνιττομένων των παλαιών ας είχον εννοίας φυΟιχάς 15 
περί των πραγμάτων χα\ προύτιϋ-έντων άεΙ τοις λό- 
γοις τον μϋ^ον, άπαντα μεν ουν τα αινίγματα λύειν 
έπ' άχριβίς ούφάδιον, τοϋδΐ πλη^Όυς των μυϋ'ευο•- 
μένων έχτεϋ'έντος εΙς το μέ6ον, των μεν ομολογούν- 
των άλληλοις των δ^ έναντιουμένων ^ εύπορώτερον 20 
αν τις δύναιτο είχάζειν εξ αυτών τάληϋ'ές' οίον τάς 
όρειβαβίας τών περί το ϋ•εΙον σπουδαζόντων χαΐ αυ- 
τών των &•εών χαΐ τους έν%Όυ6ΐα6μούς είχότως μυ- 
^εύουΰι κατά την αύτην αΐτίαν καθ•* ην καΐ ούρανίους 
νομίζουοι τους ΰ-εονς χαΐ προνοητικούς τών τε άλλων 25 
χαΐ τών προύημαΰιών τχΐ μϊν ουν ορειβασία το με^ 
ταλλευτιχόν και το %^ρευτιχόν [και] ξητητιχόν τών 
προς τον βίον χρησίμων έφάνη συγγενές^ τών ί' εν- 
θουσιασμών καΐ θρησκείας χαΐ μαντικής το άγυρτιχον 
καΐ γοητεία εγγύς, τοιούτον Λ καΐ το φιλότεχνον μά- 30 
Λ&στο( το περί τάς ^ιονυσιαχάς τέχνας χα\ τάς ^Ορφι- 
κάς, άλλ' άπόχρη περί αυτών. 



- Ι — 667 

^Επεϊ δϊ πρώτον περί των της Πελοποννηαον νη- 4 
0ων των τε άλλων διηλ9•ον χαΐ των έν τω Κοριν%ιακώ 
κόληω χαΐ των προ αντον , περί της Κρήτης έφεσης 
ρητεον (χαΐ γαρ αΰτη της Πελοποννήσου εστί) χαί εϊ 

5 τις περί την Κρητην έν δε ταύταις αϊ τε Κυκλάδες 
εΐβΐ χαΐ αΐ Σποράδες ^ άΐ μεν άξιαν μνήμης αΐ δ' άύη- 
μότεραι. 

ΝυνΙ δΐ περί της Κρήτης πρώτονΛεγωμεν. Εν- 2 
δο^ος μ^ν ονν έν τω ΑΙγαίω φηύΐν αύτην [δρϋα^αΐ' 

10 ^{ί*^^ μη οΰτως^ άλλα χεΐ6&•αι μ^ν μεταξύ της Κύρη- 
ναίας χαΐ τής^Ελλάδος της από Σουνίου μέχρι τής^Αα-- 
κωνικής, έπΙ μήκος ταύταις ταΐς χώραίς^παράλληλον 
άπό της εβπέρας έπΙ την ίω' κλύξεοϋ•αι δΐ άπο μεν 
των άρκτων τφ ΑΙγαίω πελάγει καΐ τω Κρητικω^ άπο 

15 ίέ του νότου τφ Αιβυκω τω αυνάπτοντι προς το ΑΙ- 
γύπτιον πέλαγος, των δ\ άκρων το μ\ν εΰπέριόν έατι 
το περί Φαλάααρνα^ πλάτος Ιχον διακοσίων που ατα- 
δίων καΐ εΙς δύο ακρωτήρια μεριξόμενον (βν το μεν 
νότιον καλείται Κριού μέτωπον το δ' άρκτικόν Κίμα- 

20 ρος\ το ί ' έφον το Σαμωνιόν έατιν ύπερπΐπτον του 
Σουνίου ου πολύ προς εω. 

Μέγεθος δε Σωύικράτης μέν, ον φηϋιν άκριβούν 3 
Απολλόδωρος τά περί την νήσον^ αφορίζεται μήκει 
μεν πλειόνων ή διύχιλίων σταδίων καΐ τριακοσίων^0Λ7ό 

25 πλάτει δϊ * υπό τό μέγεθος , ώ^θ-' 6 κύκλος κατά τού- 
τον γίνοιτ αν πλέον ή πεντακιβχίλιοι ΰτάδιοΐ' ^Αρτε- 
μίδωρος δΐ τετρακισχιλίους και εκατόν φησιν. Ιερώ- 
νυμος δε μήχος δισχιλίων φήσας τό δΐ πλάτος άνώμα- 
λον, πλειόνων αν εΐη λέγων τόν κύκλονή δβων Ι^ρ- 

30 τεμίδωρος. κατά δΐ τό τρίτον μέρος του μήκους . . . 

τό ί^ Ινϋ-εν Ισϋ'μος έβτιν ώς εκατόν σταδίων Ιχων κα- 



668 - / — 

τοικίαν Λρος μ^ν τ^ βορείω ^αλάτττι '^μφίμαλλαν^ 
ηρος Λ τ^ νοτίω Φοίνικα τον Ααμηέων Λλατντάτη 
δ^ κατά το μέύον έοτΐ^ πάλιν ί ' έντεν^ξν εΙς ατενω- 
τερον τον προτέρου βυμπίπτουαιν Ίο^μον αΐ ι^όνες 
περί έξήκοντα αταδίων^ τον άπο Μίνωας τήζ Ανττίωνζ^ 
εΙς Ίεράπυτναν καΐ το Αιβνκον πελαγος' ίν χόλπω ί ' 
έΰτϊν η πόλις, είτα πρόειβιν εις οξύ άκρωτηριον το Σα- 
μωνιον έπΙ την Αιγυπτον νενον καΐ τάς'Ροόίων νήΰονς. 

4 ^'Εοτι δ* ορεινή καΐ δαύεΐα η νηβος^ ίχει δ' αύλώ- 
νας ενκάρπονς, των δ' ορών τα μ^ν προς δνΰΐν κα- ]ο 
λεί^ψίΐ Αενκά^ ού λειπόμενα τον Τανγέτον κατά το 
νφος^ επΙ το μήκος ί' εκτεταμένα ο<Τον τριακοσίων 
αταδίων καΐ ποιονντα φάχιν τελεντώβάν πως έπΙ τά 
Οτενά. έν μέΰω ί' έϋτΐ κατά το ενρνχωρότατον της 
νήαον το ^Ιδαίον ορός νψηλότατον τών έκεϊ^ περιφε- 1 5 
ρί^ δ^ εν κύκλω αταδίων εξακοσίων περιοικείται δ* 
νπό τών αρίστων πόλεων, άλλα δ^ έστΙ πάρισα τοΧς 
Αενκοϊς^ τά μίν έπΙ νότον τά ί ' έπΙ την ίω λήγοντα, 

δ "Εστί ά' από της Κνρηναίας έπΙ το Κριον μέτω- 
πον δνείν ημερών καΐ νυκτών πλους , από δε Κιμάρον 2ο 
[έπ\ Ταίναρον] είσΐ στάδιοι επτακόσιοι {μεταξύ δε Κν~ 
θ^ρα), άπο 6ϊ τονΣαμωνίον προς Αΐγνπτον τεττά- 
ρων ημερών καΐ νυκτών πλους ^ ο[ δ^ τριών φασι* 
σταδίων ί ' είναι τοϋτόν τίνες πεντακισχιλίων είρήκα- 
σιν^ οί δ\ Βτι έλαττόνων. ^Ερατοσθένης ί' από μεν^ό 
της Κυρηναίας μέχρι Κριού μετώπου δισχιλίους φη- 
σίν , ίνϋ^εν ί ' εΙς Πελοπόννησον έλάττους 

6 ^^Αλλη δ* άλλων γλώσσα μεμιγμένη'^ φησίν 6 

ποιητής ^^έν μΙν'Αχαιοί^ ένδ^ Έτεόκρητες μεγαλήτο- 
9^ρες^ έν δΐ Κνδωνες^ ^άωριέες τε τριχάικες δϊοί τ^δΟ 
^^Πελασγοί}^ τούτων φησί Στάφυλος τό μίν προς εω 
Αωριεΐςκατέχειν^ τό δΐ δυσμικόν Κύδωνας ^ τό[δε] 



— ί — 669 

νότων Έτεόκρητάς]^ ων είνα^ πολίχνίον Πρ&ϋόν, οτζόν 
το τον /ίίΗταίον ^ώς Ιερόν τους .ί* άλλους ^ίοχύοί/^ 
ναζ ηλέον^οίχίίααι, τά πεδύα. τους μεν ονν. Έζεόχρητας ^ 
μΙ τους Ιζνδωνας αντόχ&ονάς νπάρξαΐ είκόξ, 'τονς δε 

(^ λοιπούς ετίιίλνδας ,'Ονς^^κ Θετταλίας φηϋΐν έλ^εϊν^Αν- 

δρων τή$ /ίωρίδος μεν πρότερον' νυν δΥΕατίαίώζιδος 

λεγομΒν^ι$\ έΐηξώρμή^ηόάν,ωςφηόΐν, οίχερίτον 

Ίί,αρνηόβον οίχηύαν^ες '^^ονρίεΐς κάί έκτνΟαν τήν/τ^ΟΛΊ^ 

Έρινεόν κάί.Βοιόν κ(ά Κυτίνιον, άφ' ου καΐ τρίχάικ'ες 

^Ονηο του Λοιητοϋ λέγονται, ου πάνυ δε τον του'Αν- 
δρωνος λόγον αποδέχονται^ την μεν τετράπολιν ^ω-τ 
ρνδα τρίπολίν μποφαίνοντος ^ την δε μητρόπολιν των 
'^ωριεων ϋποικον Θεττβκλων - τριχάικας Μ δέχονται 
ητο(, ά^ό,τής τριλοφιας η αιπό του τρίχινους είναι τους 

λδ λόφους. ,'[.', /.'',,' 

' Πόλεις δ' ξίοΐν έν τ^^Κρήτχι, π^είόνς μέν^ ^«^^ 7 
άται δε καΐ έπί^φανίβϊαται τρεΙς , ί^νωί^αας Γόρτυνα 
-Κ^δωνΙο^,, διαφερόντως δε την Κνωοοόν καΐ '^Ομηρος 
νμνβΐ μεγάλην καλών καΐ βααίλειοντού Μίνώ καΐ ο[ 

βΟ νάτερόν: κοζΐ δη καΐ διετέλ^βε μίχρί πολλού φερομένη 
τα. πρώτα ^ είτα έταπ^ινίό^η κ(ύ πολλά των νομίμων 
αφηρέ^^ μετέ0τη δ^ το αξίωμα ε(ς τε Γόρτυναν κάί 
Άύττον^ ύύτερον ί' ανέλαβε πάλιν το παΧμι^ν όχημα 
'ύό της μητροπόλεως, κείται δ[ εν πεδίψ κύκλον εχρυρα 

25 η Κνώΰ0ος τον άρχαΐόν τριαχρντα ύταδίων^ μεταξύ 
Ί:ής Αυκτίας καΐτής Τορτυνίας^ [δίέχουσα της μενΓρρ- 
'^ύνης] άταδίους διακο^ίόυς^ της ϋ^.Ανττου, ην οποιη• 
^ης'^Αύκτον ώνόμαίίεν^ εκατόν εικούΐ' της δε ϋ'αλάτ-' 
της Κνωοΰος μίν της βορείου πέντε και εϊκούι^. Γόρ- 

30 τυνά δ^τής Αιβυκής ένενηκοντα^ Αύττος δε καΙ αύτη' 



15^ ρο8ΐ Χόφονς: ίύο(μί<ΐ[θΧόφος. 
ΒτκΑΒΟ II. ' 18 



ϋφζβό ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



670 — Ι — 

της ^ίιβνκής ογδοηχοντα. έχει, ί ' έπίνειον το Ήρα- 
χλξίον ή Κνωοοός, 
8 Μίνω δε φαόίν επινείω χρηόαα^αι τω ^Αμνιύώ^ 

ΟΛΤον το τηζ ΕΙλε^^ίας ιερόν, έκαλείτο ί ' ή Κνωαοός 
Καίρατοζ πρότερον ομώνυμος τ φ ηαραρρέονΧί πο^ 5 
ταμφ. ιοτόρψαι δ' ο Μίνως νομο%•έτης γενέύ^αι 
βπονδαΐος ^αλαττοκρατηϋαί τε πρώτος^ τριχή δ^ διε^ 
λών την νήόον έν εκάοτφ τφ μέρει κτίΰαι ηόλιν^ την 

μίν Κνωόοόν έν τω 

10 

καταντικρύ της ΠελοΛοννήΰον καΐ αύτη ί' εϋτΐ προα- 
^ορδ^ο^. ως δ' είρηκεν ^Έφορος ^ ζηλωτής 6 Μίνως 
αρχαίου ηνος^Ραδαμάνΰ^ος δικαιοτάτου ανδρός 6μω-- 
νύμου του αδελφού αύτοϋ, ος πρώτος την νήΰον έξη-- ΐδ 
μερώύαι δοκεϊ νομίμοις καΐ ουνοικιβμοΐς πόλεων καΐ 
πολιτείαις^ ακη-φάμένος παρά ^ιός φέρειν εκαΰτα των 
τι^'εμένων δογμάτων εΙς μέύον. τούτον δη μιμούμε' 
νος καΐ 6 Μίνως δι* εννέα έτών^ ως Βοικεν^ άναβαι^ 
νων έπΙ το τοϋ ^ιος αντρον καΐ διατριβών ένϋ'άδε^ 20 
άπ^ει Συντεταγμένα ίχων παραγγέλματα τίνα , α Ιφα- 
βκεν είναι προστάγματα τοϋ ^ιός- αφ' ης αιτίας και 
τον ποιητή ν οΰτως είρηκέναι ^^ν^άδε Μίνως έννέω- 
^,ρος βασίλευε /Ιιος μεγάλου όαριστης." τοιαύτα δ' 
είπόντος οΐ αρχαίοι περί αυτού πάλιν άλλους είρηκαόι 25 
λόγους ύπεναντίους τούτοις^ ώς τυραννικός ζε γέ- 
£,^Τξνοιτο καΐ βίαιος καΐ δαομολόγος^ τραγφδούντες τα 
9Τ£(>Ιτοι/ Μινώταυρον χαΐ τον λαβύριν%Όν και χα 
Θηόεϊ συμβάντα τ^αΧ ^αιδάλφ. 
9 Ταύτα μ^ν ουν οποτέρως έχει χαλεπον είπεζν.^ 

Ιστι δΐ καΐ άλλος λόγος ούχ όμολογούμενος^ των μεν 
ξένον της νήσου τον Μίνω λεγόντων των δ* έχιχώριον. 



- Ι — 671 

ό μέντοι ηοιητής τ^η δβυτέρψ δοκεΐ μάλλον αννηγορεϊν 
άποφάόει^ οχαν φχι οτι [Ζενς] ^^ηρώτον Μίνωα τίκε 
^^Κρηττ} έηίόνρον^^ νπϊρ τήξ Κρήτης ομολογείται 
διότι κατά τους παλαιούς χρόνους έτύγχανεν έννομου* 
ξυμένη καΐ ξηλίύτάς εαυτής τους αρίστους τών'Ελληνων 
άΐίέψφ^εν^ έν δ% τοΙς πρώτοις Λακεδαιμονίους ^ καϋ'ά-- 
ηερ Πλάτων τε έν τοις νόμοις δηλοϋ καΙ'Έφορος έν τ^ 
Εύρώπγι άναγέγραφεν ύστερον δΐ προς το χείρον με- 
τέβαλεν έπΙ πλεΐβτον. μετά γαρ τους Τυρρηνούς, οϊ 

ΙΟμάλιύτα έδ^^ωϋαν την κα^^ ημάς ϋ'άλατταν^ ούτοί 
εΐΰιν οΐ διαδεξάμενοι τά ληότηρια ' τούτους ά' έπόρ- 
%ηύαν υΰτερον οΐ Κίλικες • κατέλυααν δε πάντας 'Ρω- 
μαΐοι την τε Κρήτην έκπολεμηααντες και τά πειρατικά 
των Κιλίκων φρούρια, νυν δε Κνωύσός καΐ "Ρωμαίων 

15 άποικίαν έχει. 

Περί μϊν ούν Κνωϋβοϋ ταϋτα ^ πόλεως ουκ άλλο* 10 
τρίας ημϊν , διά δϊ τάν^ρώπινα καΐ τάς έν αύτοίς με- 
ταβολάς καί όυντυχίας έκλελειμμένων των συμβο- 
λαίων των ύπαρξάντων ημΐν προς την πόλιν. ^ορύ- 

^λαος γάρ ην άνηρ τακτικός^ των Μι^ριδάτου τον 
Ευεργέτου φίλων ούτος διά τηνέν το^ πολεμικοίς 
έμπειρίαν ^ενολογεΐν άποδειχϋ'είς πολύς ην ίν τε ττί 
Ελλάδι καΐ τρ Θράκη ^ πολύς ίέ καΐ τοις παρά της 
Κρήτης ίοϋ0ΐν, ονπω την νήβον έχόντω'ν "Ρωμαίων^ 

26 ονχνον δΐ οντος έν αύτη του μιαΘ•οφορικοϋ καΐ στρα- 
τιωτικού πλήθους ^ ^ξ ο^ καΐ τά ληβτήρια πληρονα^αι 
συνέβαινεν. έπιδημοϋντος δΐ του ^^ορυλάου κατά τν- 
χηνένέύτη πόλεμος τοϊς Κνωσσίοις προς τούςΓορτυ• 
νίους* αίρε^είς δ^ στρατηγός καΐ κατορϋ-ώαας διά τα- 

^χέων ηρατο τιμάς τάς μεγίβτας^ καΐ έπειδη μικρόν 



8. ρο8ΐ Ενγωπ'β: τ^ νολιτΒία 19. ΛηΙβ των: χαΐ 

18* 



ϋφζβά ϋγ ν^ΟΟζξΙ^ 



672 — Ι - 

ΰο^τ^ροι/ έξ έηφονί^ζ δολοφονηθ-έντα Ιγνω τον Ενερ- 
γετην νπο χών φίλων έν Σινώηγι , τήν δναδοχήν δε εΙς 
γυναίκα κάΙ ηαιδία ηκονααν ^ άηογνονς των ^κίΓκα- 
τέμεινεν [έν] τχι Κνωοοψ' τεκνοηοιεϊταν ί ' έκ Μακέ^ 
τιδοξ γνναικόξ Στερόπης τοννομα δύο μίν νίείς Ααγέ^ 5 
ταν καΐ Στρατάρχαν^ ών τον Στρατάρχαν έΰχατόγη- 
ρων καΐ ημείς ηδη είδομεν , ϋ'νγατέρα δ^ μίαν. δυεϊν 
δε όντων νΙών τον Ευεργέτου δ^εδεξατο την βαύιλείαν 
Μιθριδάτης 6 προ0αγορευϋ•εις Εύπάτωρ ένδεκα ίτη 
γεγονώς' τούτφ ύύντροφος ύπήρζεν 6 του Φιλεταί- Μ\ 
ΟΑΊ^ρου ^άορύλαος* ηνδ^ 6 Φιλέταιρος αδελφός του τακτι-- 
κοϋ /^ορυλάου. ανδρωθείς δ' 6 βασιλεύς έπΙ τοΰούτο 
χΙρητο ττ} ΰυντροφία τη προς τον ζίορύλαον ωύτ ουκ 
εκείνον μόνον εΙς τιμάς ηγε τάς μεγιΰτας^ άλλα καΐ 
των συγγενών έπεμελεΐτο και τους έν ΚνωΰΟω μετε- 15 
πέμΛετο' ήσαν δ' οΐ ΛερΙ Ααγέταν^ του μίν πατρός 
ηδη τετελευτηκότος^ αυτοί δ' ηνδρωμένοι^ και ηκον 
αφέντες τα έν Κνωοσω • του δϊ Λαγέτα θυγάτηρ ην η 
μητηρ της έμης μητρός, εύτυχοϋντος μ^ν δη εκείνου 
όυνευτυχενν και τούτοις συνέβαινε^ καταλυθέντος δε^ 
(έφωράθη γάρ άφιβτάς τοις 'Ρωμαίοις την βαΰιλείαν 
έφ' ω αυτός εΙς τηνάρχην καταστήσεταί) συγκατελύθη 
καΐ τα τούτων και έχαπεινώθηοαν - ώλιγωρηθη δ\ καΐ 
τα προς τους Κνωοαίους συμβόλαια κάΙ αυτούς μυ- 
ρίας μεταβολάς δεξαμένους, 26 

11 ^Αλλά γάρ 6 μεν περί της Κνωσσοϋ λόγος τοιού- 

τος, μετά Λ ταύτην δευτερεϋσαι δοκεΐ κατά την δύ- 
ναμιν η των Γορτυνίων πόλις, συμπράττουσαί τε γάρ 
άλλήλαις απαντάς υπηκόους είχον αύται τους άλλους^ 
στασιάσασαίτε διέστησαν τά κατά τηννησον Λροσ-30 
θΎ^κη δ' ην η Κνδωνία μεγίστη όποτέροις προσγέτ- 
νοιτο, κείται δ' έν πεδίω καΐ ή των Γορτυνίων πόλις^ 



— Ι — 673 

το ηαλαίον μεν £ΰως τεχΒίχιαμένη (κα^άπερ καΓΌμη- 
ρος εΐ^ρηκε ^^Γόρτννά τε τείχηε00αν'% νοτερον ί' αατο- 
βαλοναα το τείχος έκϋ•εμελίων κάΙ πάντα τον χρόνον 
μείναΰα ίτείχιύτοζ- καΐ γαρ 6 Φίλοπάτωρ ΠτοΙε- 
5 μαΐος άρξάμενοζ τείχίζειν δ0ον έπΙ όγδοήκοντα ότα- 
όιονς παρήλϋ-ε μόνον «ξωΑο^^ον ί' ονν έξεπλήρου ' 
9Γθτ^ κνκλον η οίκη&ις οβον πεντήκοντα αταδίων διε- 
χείδ^ τήξΑιβνκής ^αλάττη$ κατά Αεβήνα το έμπόριον 
αυτής ένενηχοντα • Ιχεί δέτί καΐ άλλο έηίνειον το Μά- 

χοταλον^ δίέχειδ^ αντής εκατόν τριάκοντα, διαρρεΐ δ' 
αντην ολην ο Αη^αϊος ποταμός, 

Έκ δ^ Αεβήνος ην Αενκοκόμας τε καΐ 6 έραΰτης 12 
αντού Εύξννϋ-ετος^ ους Ιύτορεϊ Θεόφραστος έν τφ 
περί ίρωτος λόγφ^ α^λων ων 6 Αευκοκόμας τω Ειη 

Ιζί^υν^έτφ προύέταξεν ξνα φηοας είναι τούτον , τον έν 
Πράΰφ κύνα αναγαγείν αύτφ' όμοροι δ' είσΐν αύτοΐς 
οί Πράοιοι , της μίν Θ•αλάττης εβδομήκοντα Γόρτυνος 
δ^ διέχοντες εκατόν καΐ όγδοήκοντα. είρηται δϊ οτι 
τώνΈτεοκρητατν ύπήρχεν η Πράαος καΐ διότι ένταϋ%'α 

20 "^ό του Αικταίου ^ιός Ιερόν • καΐ γαρ η ^ίκτη πλη^ 
αίον^ ούχώς'Άρατος ^^ορεος βχεδόν^Ιδαίοιο}^ καΐ γαρ 
χίλιους η ^ίκτη τής'Ίδης απέχει^ προς άνίΰχοντα 
/^Αωι/άίτ' αυτής κείμενη ^ του δΐ Σαμωνίου εκατόν, 
μεταξύ Λ του Σαμαη/ίου καΐ τής Χερρονηύου η Πρά- 

25 ^ος ΐδρυτο υπ%ρ της ^αλάττης έξήκοντα βταδίοις' κα-α479 
τέακαψαν δ* ^Ιεραπύτνιοι* ουκ ευ Λ ούδ^ τον Καλλί- 
μαχον λέγειν φαοίν^ ώς ή Βριτόμαρτις φεύγουαα την 
Μίνω βίαν απο της Αίκτης αλοιτο εις αλιέων δίκτυα^ 
καΐ δια τούτο αύτη μίν ^Αίκτυννα υπό των Κυδωνιά-- 

^τών προόαγορευϋ'είη ^ ^(κτη δϊ το ορός- ούδΐ γαρ 
όλως έκ γειτόνων έΰτΐ τοις τοΛΤο^^ τούτοις ή Κυδωνία^ 
προς δΐ τοις εϋπερέοις κείται τής νηϋον πέραοι. τής 



674 - Ι - 

μέντοί Κνϋωνίας ορός ίστί Τίτυρος^ έν φ Ιερόν έ0ην 
ον ^ικταζον άλλα ^ιχτννναιον. 

13 ΚνίωνΙα δ' έπΙ ^αλάττ^ί μ^ν ΐδρνταί βλέπουύα 
Λρός την Ααχωνιχην ^ διέχει δ' έκατερας το Ιύον της 
τε Κνωυαον κάΙ της Γόρτννος οίον οχταχούίονς στα- 5 

' δίονς^ Άπτέρας δϊ όγδοήχοντα^ της τανττι δε -©•αλάτ- 
της τετταράχοντα, Άπτέρας δ' έπννεων έύτι Κίααμος* 
προς έβΛέραν & σμοροίτοίς ΚνδωνιάταιςΠολνρρήνωι^ 
ίταρ' οίς έύτι το της ^ιχτνννης Ιερόν άηέχοναι δϊ 
της %'αλάττης ως τριάκοντα ύταδίονς^ Φαλααάρνης Λ ίο 
εξηχοντα, κωμηδόν δ' ωκονν πρότερον είτ ^ΑχοΛχίί 
κώ, Αάχωνες ύυνφχηααν τειχί6αντες έρυμνον χωρίον 
βλέπον προς μεύημβρίαν. 

14 Των δ' νπο Μίνω 6ννωκί6μένων τριών την Αοί- 
πην (Φαιατος ί' ην αντη) χατέύκαψαν Γορτννιοι^ της Ι5 
μ^ν Γόρτννος διίχονόαν έξηχοντα^ της δε &αΙάττης 
είκοϋι , τον δί Ματάλον τον έπινείον τετταράκοντα- 
την δ^ χώραν ίχονϋιν οί χαταακάψαντες, Γορτννίων 
δ* έατί καΐ τό^Ρντιον 6νν τ^ Φαιύτφ ^^ΦαιΟτόν τε 'Ριί- 
τιόν τβ.Η έχ δϊ της Φαΐ4$τον τον τονς καθαρμούς ποιη^ 20 
ύαντα δια των έπων Έπιμενίδην φαοΐν είναι, καΐ ο 
Αιββην δ^ της Φαιύτίας. Ανττον δέ^ ης έμνηα^μεν 
καΐ πρότερον , επίνειο ν έ0τιν η λεγομένη Χερρόνη0ος^ 
έν χι το της Βριτομάρτεως Ιερόν αΐ δΐ βνγκαταλεχ%'εΐ'' 
ύαι πόλεις ονχέτ^ εΜ Μίλητος τεκαΙΑύκαϋτος^ την2& 
δΐ χωράν την μϊν ένείμαντο Ανττιοι την δ^ Κνώΰοιοι 
κατα0κάψαντες την πόλιν. 

15 Τον δ\ ποιψον το μεν έχατόμπολιν λέγοντος την 
Κρητην το δΐ ένενηκοντάπολιν ^ "Εφορος μϊν νύτερον 
έπιχτιόϋ^ναι τάς δέκα φησί μετά τα Τρωικά νπο τών^ 



15. ΛηΧβ ηατέύτΜ'ψαν : ην 



— Ι — 675 

^Αλ^αψένΒΐ τφ ^Αργείφ βννακολον^ϋάντων ^ωρι^ 
έων ' τον μίν ούν ^Οδυαβεα λέγει ένΒνψίοντάζολιν όι/ο- 
μάΰαι • ουτοζ μεν ονν πΦανόζ έύχι,ν 6 λόγοζ. άλλοι ί ' 
νΛο τών Ιδομενέως έχθρων χατα<ίχαφήνα( φαύι τάς 

5 δέκα ' αΛΛ' οϋτε χατά τα Τρωικά φηοιν 6 ποιητής εκα-- 
τοντάχολιν υηάρξαι την Κρήτην, άλλα μάλλον κατ* 
αυτόν \έκ γαρ τον Ιδίου 2Γρο<Τ€93Τοι; λέγει * εΐ δ^ έκ τών 
τότε όντων τινός ην ο λόγος^ κα&άπερ έν τ^ ^Οδυ00εί€^^Ο.4&> 
ηνίκα ένενηκοντάπολιν φράζει, καλώς είχεν [αν] οΰτω 

10 δέχε6^αι)^ οϋτ εΐ αυγχωρήΰαιμεν τοϋτό γ ε, 6 έξης λό- 
γος αώξοιτ' αν, οϋτε γαρ κατά την ατρατείαν οϋτε 
μετά την έπάνοδον την έκεΐϋ-εν του Ιδομενέως εΙκός 
έοτιν υπό τών έχθρων αυτού τάς πόλεις ηφανίσϋ'αι 
ταύτας • 6 γάρ ποιητής φήαας ,^πάντας ί ' Ιδομενεύς 

Ι^,^Κρητην είΰήγαγ* εταίρους^ οι φύγον έκ πολέμου^ 
.^πόντος δέ οΐ οϋτιν^ άπηύρα,^' καΐ τούτου του πάγους 
έμέμνητ' αν ου γάρ δήπου ^ΟδνΰΟεύς μεν έγνω τον 
άφανιομόν τών πόλεων 6 μηδενΐ συμμίξας τώνΈλλή-- 
νων μήτε κατά την πλάνην μή^' ύστερον, 6 δΐ ίΛΐ 0υ- 

20 στρατεύοας τφ ^Ιδομενεΐ καΐ ύυναναοω^^είς ουκ Ιγνω 
τά συμβάντα οίκοι αντφ. άλλα μην ούδε μετά την έπά- 
νοδον ' εί γάρ μετά πάντων έσώ&η τών εταίρων , ίΰχυ- 
ρός έπανήλ%•εν, ωύτ ούκ ίμελλον Ιοχύοειν οί ή^-θ^ροί 
τοαοϋτον ο6ον δέκα άφαιρείσ^αι πόλεις αυτόν. 

2δ Της μεν οϋν χώρας τών Κρητών τοιαύτη τις η πε- 16 
ριοδεία, της δ^ πολιτείας ης'Έφορος ανέγραφε τά κυ- 
ριώτατα έπιδραμεΐν άποχρώντως αν έχοι. δοκεΐ δέ, φη- 
αίν, ό νομοΰ^έτης μέγιοτον ύποϋ^έα^αι ταϋς πόλεαιν 
αγαθόν την έλευ^ερίαν • μόνην γάρ ταύτην Ιδια ίΤΟί^Γν 

30 τών κτηβαμένων τά άγα^ά , τά ί ' έν δουλεία τών άρ- 

12. 9ΛΛ^ίΙ•Μς: άς 21. ρο9ΐ αντφ* %Λτά την στ^ατείαν 
ούτε την ίηάνοΒον την §'ΜΓϋ'Βν. 



676 — ί — 

χόντών άλλ^ ονχϊτών άρχομΒνφν ίΐναΐ' ί:οϊς ί' Ιχουϋί 
ταντην ψνλαχής δεΐν • ττ^ν μίν ονν ομόνοιαν.διχ^στα•^ 
βίας αί0\)μ4νηςάπαντάν^ η γίνεται -δια Λλεον^ίαν καίί 
τρΌψήν'κ'όωφρόνως γά^^ καΐ Τ,ηΰοξ ζώόιν. αΛαβιν^οντέ 
φ%•όνον ονθ' νβρίίΑ οΰτ^ .μΓ(Το$ άπάνταν ΰ(ρ6ς τονς^ 
ομοίους- διάπερ '^νς ^ίν/ιΐίαΐίάς είςτά^ ονομαζομέ^ 
νας'αγίΐαφΗελεϋ\ίαι ψοιτάν^ χους δΐ τελείου^ έν τοϊς 

ι ^ βνβύιτίοις α καλονβιν &νδρεΐά βυββιτεΐν^ οΐίως τώΌ 
ϊβων μετίαχοιεν τοΐς^ ενπόροις οΐ ηενέρτεροι δημοοίάί 
τρεφόμενόί ' Λρος δΐ το. μη δειλίαν άλλ' άνδρείαν «ρ«- ΐΑ 
τεΐν^έκ παίδων οπλοις καΐ ηόνοις 6υντ^εφειν^ βότέ 
καταφρονεΐν κο^μαίος καΐ φύχονς καΐ τραχείας οδού 
καϊ ανάντ\)νς καΥ-Λλη^ών των έν γνμναϋίοις Λα\ μά^ 
χαις ταϊς κατά σύνταγμα ' αβκείν δϊ κάΙ τοζικίί καΐ ένο^ 
πλίωορχηβεν^ ην κ^)^τ^^δειξαι Κονρητα Λ^τον^ νίίτϊ- ΐ4 
ρον δ^καΐ ΰνντάζάντα^την κλη^εΐύανάη αντοϋ ηνρ-^ 
ρί^ίην , ωϋτε μηδ^ την η&ιδιάν ^μοιρον ύναίτων προς 
πόλε^ον χρτιοίμων * ως δ αΰτως καΐ τοις ^Ο'μοϊς Κρη- 
τικοΐς χρήϋ^^αί 4ίατά τάςωδάς ϋυντονωτάτοις ονβιν 

^^ΐονς Θαλήτα άνενρείν , φ καΐ τους Λαίανάς καϊ τάς αλ- 2θ 
λας τάς έπιχωρίονς ωδάς άνατι^έαϋι καΐ πολλά των 
νομίμων κάΙ έόϋι^τι δΐ και νποδέαει πολεμικτ} χρη^ 
0&αι^ κάίτφν δώρων τιμιώτατα αντόΐς είναι τά οΛλα.- 
17 Αέγεύ%•αι δ' νπδ τίνων ώς Λακωνικά είη τά πολλά 

' τών-νομιζομένων Κρητικών^ το δ^ άληϋ^Ις ενρ^6ϋ'αι2& 
μίν νπ' εκείνων^ ηκριβωκέναι δ^ τους Σπαρτιάτας^, 
τους δί Κ^ή^ας αλιγωρήσαι , κακω^εισών των πόλεω^ 
καϊ μάί:ι0τα\ης Κνωσαίών^ των πολεμικών μεΛ/αι δί 
τίνα των νομίμων πάρα Αυττίοις καΐ Γρρτννίοις κΛ 
άλλοις τιύΐ πολιχνίοις βάλλον η^παρ" έκείνοις' καϊ ίή30 
καϊ τά Α^ττίων^ νόμιμα τ^ριεΐ^^αι μαρτυρία, τονς τά 
Λακωνικά πρεΰβύτερα άποφαίνοντας* αποίκους γάρ 



— Ι ^ 677' 

ον,νας φνλάγτέιν ταττι^έ μητροπόλεως^ ί^)ιι , έτ^Ι «ίλωβ 
γδ' δνηϋ-βζ. είναί ^τ6 χον$ βέλγων αυνέότίοτα^ κάΙ α^ολ^-^ 
ΤΒνο μένους των ^(Ι^ίρόνων ιξηλωτάς έζοφίίίνέιη' 0^ 
εν <β ταί^τα ^Ιέγδ6%^ύ* Όϋτεγάρ έκ'ιίίχίϋρϋνίαχ&Βΰτη^:, 

5^'^ίότων τίί. τίαλα^ά' τεχμτιριονό^άί ,9Βΐε§/^' εϋ τρίνίχντ^ 
ίκμτ^ρων μενατηΛτωκψτων χαΐγάρ η^^νxΫα^^ΐν^|ί^^^ 
τέρο^ το'νς^ Κρήτας^ ωΰτε Χ€ίΙ ηαρ^I4^ζ$6^α^ πρύς: 
τονς προσποιαυμίνούς μη είδΒναΐτΜ ξΰαψίν\^6 Κρης, 
^^άγνοεί: την -θ-αλατται/," νυν ά' άποβεβληκέι/α^ το, 

ΙΟνάνταιόν' [οϋτε] &6 αηοιϋοί 'τΐή/έςΊ§(3^ πόλεαψ^Βγό" ^ 
νάβν των έν Κρητ'η Σπαρτιατών^ έν τοΙς έκ^είνων νο•^ 
μίμύι^ δναμίνειν ίπηναγκάύ^ν ' 9θλλα$ γοΰν ^ώ% 
άποικϋων μη φνΐάττ^ιν τα πάτρια ^ ποΛ^α^ 4^ κα\ 
των μη άτ^^Μδών ίνΚρΙίττ^τά αυτά {%§νν τοις Αποί-τ^^ 

ώχόις έ^ίή. '^\ ; • ' ^, , ν ■ ^ ^ ^ ' " — : '•. 

Τώί/ τε ^ίΣπ^ρτΙατών τον νομφετην ΑνκρνργοΊ^ 18 
πέντε γενεάς νεώτ^ον Άλ&αψέγοϋς ^Ιν<α' τοι^ ύφεί^ 
^άντό$ την εΙς Κρητην άποικίαν * ^ίι,ν μίν ^ά^ί^τορ^εΐ^ 
6^αι Κίύϋου πάϊδα τ6ντοΆρ^ο$ Μτίΰ$^ν%ο^ περί χον^ 

20 ανζον χρόνον ηνίκϊί Προκλής χην ^πάρ^:η^ υννΰψιζε^ 
Ανκονργόν δ* δμολο'Ρεΐο^αι τίίΐρί ψάνΧων^ εκτονάπ^ 
ΐϋ^οόΰλίρνς γεγρνένάϊ' >Γα; ^ί μψημάχα μ'^ εΐν^ί-πρότ 
τερα τών τιαραδειγμάΊιων μηδϊ τα \^άχερα χών ^ρε-τ 
6βίιτέρ€0(ν' ττ{ν τε ορχη^ίν χψ^ παρά τοϊς^Αο^εδμψΟη^ 

^νίόίζ έπίχώριί^ονσαν κάΙ χον^ ^^μ^ύς καΐ πμιαναζ 
τους κατά νόμόν φ$0μίβ/(>ν$ κά), άλλα Λολ^ των νομί^ 
μωί( Κρηχϊκά καλερσ^ί^ι πα(^^ άι^τοίς^^ξ μν έμεΙΙψεν^γ 
μωμενα' των^ ί' άξ^χέίων τα μίν' καΐ' τά$ δκ^ική^είζ 
ίχέΒντά$'ανχά'ς χίΛ τά$ επωνυμίας ^ φ^περ κα\ τψ^τώ^ 

^γερόντων ά^χην κϊχΐ 'χηνγών Ιππέων (πλην Ότί\τοχφ 
ίν Κρητ)] ίππέ^ ΙπαΙ ΐ^πονς^•κεκτ^}δψα/ί ύγμβέβτξκεν^Ο^Α&Ι 
Ιξ Χ>υ-τεκμαί^ονται-π!{^6βντέραν^Ινα%τ&ν ,ένΚρτφοβ 



678 — Ι — 

ΐΛπίων την αρχήν όώξειν γαρ την ίτνμότητα της 
προσηγορίας ' τους δ^ μη Ιπποτροφδϋν)^ τονςέφόρονς 
δ^ τα αυτά τοίς έν Κρήτϊΐ κόΰμοις δαονκονντας ίτέρως 
ώνομάσ^αί' τα δ^ 6υ06ίτια ανδρεία παρά μ^ν τοίς 
ΚρηαΙν χαΐ νυν ΐνι καλεΐσ^αί , παρά δε τοΙ^ Σηαρτιά^ 5 
ταΐζ μη διαμεΧναν καλούμενα ομοίως πρότερον 9ταρ' 
^Αλκμανι γονν οντω κείσ&αο ^,φοίναίς δ^ καΐ έν ^ιλ- 
^^6οα5νν ανδρείων παρά δαιτυμόνεΰύι πρέπει παιάνα 

19 Αεγε0%αι ί' νπο των Κρητών ώς καΐ παρ* αυτούς 10 

άφίκοιτο Λυκούργος κατά τοιαύτην αΐτίαν* αδελφός 
ην πρεσβύτερος του Λυκούργου Πολυδέκτης • ούτος 
τελευτών ίγκυον κατέλιπε την γυναίκα * τέως μ^ν ούν 
έβαύίλευεν 6 Λυκούργος άντΙ του αδελφούς γενομένου 
δΐ παιδος έπετροπευεν εκείνον, εΙς ον ή αρχή καϋή^Ιό 
κουσα ετύγχανε ' λοιδορούμενος δή τις αύτω ύαφώς 
έίπεν εΐδέναι δι4τι βαοιλεύΰοΐ' λαβών ί' ύπόνοιαν 
εκείνος ως έκ του λόγου τούτου διαβάλλοιτο επιβουλή 
έξαύτοΰ του πα^δός, δείύας μη έκ τύχης άποΟ-ανόν^ 
τος αίτίαν αύτος Ιχοι παρά των έχθρων , άπήρενείςίΟ 
Κρήτην, ταύτην μ\ν δή λέγεσ%•αν της αποδημίας αί- 
τίαν * έλ^όντα δ% πληύιάσαι Θάλητι μελοποιφ άνδρΐ 
καΐ νομοϋ-ετικω , ίστορήααντα δΐ παρ* αυτού τον τρό- 
πον ον 'Ραδάμαν^ς τε πρότερον καΐ ύστερον Μί~ 
νως, ώς παρά τον^ω^, τους νόμους έκφέροι είς άν^ ^ 
9'ρώπους, γενόμενον δε καΐ έν ΛΙγύπτφ καΐ κατα^- 
μαϋ'όντα καΐ τα έκεϊ νόμιμα^ έντυχόντα δ\ ωςφασί 
τίνες, καί'Ομήρφ διατρίβοντι έν Χίφ , καταραί πάλιν 
εΙς την οίκείαν, καταλαβεϊν δϊ τον του αδελφού υΐόν 
τον Πολυδέκτου Χαρίλαον βασιλεύοντα * εΐ^* όρμήσαιΒΟ 
δια^εΐναι τους νόμους φοιτώντα ως τον ϋ'εον τον έν 
ΛελφοΙς, κάκεΐ^εν κομίζοντα τα προστάγματα, κα^ά- 



- Ι ~ 679 

περ οίηΒρΙΜίνω έκ τον άντρου τον ^άιος παραχληβί^ 
ίκείνοΐξ τα πλείω. 

Των Κρητικών τα κνριώτατα των χαθ' 6χαατα 20 
τοί€^τα εϋρηκΒ, γαμζΐν μίν αμΜ πάντες άναγκόζοντία 
5 ίταρ' αντοίς οΐ κατά τον αντον χρόνον έκ της των παί- 
όων αγέλης έκκρι^εντες ^ ονκ ενϋ^^ς δ* άγονται παρ* 
εαυτούς τάς γαμή/ι9'ε£αας παζδας^ άλλ' έπαν ηδη διοι- 
χεΖν Ικανοί ωύι τα περί τονς οίκονς' φερνη δ* έ6τίν^ 
αν αδελφοί ωύι^ το ημιΰν της τον αδελφού μερίδος ' 

10 παίδας δΐ γράμματα τε μανϋ'άνειν καΐ τάς έκ των νό- 
μων ωδάς καΐ τίνα είδη της μουύικής. τονς μ^ν ούν ίΓ^Ο.488 
νεωτέρους εΙς τα ύν66ίτια αγοναι τά ανδρεία* χαμαΐ 
δΐ κ€6^μενοί διαιτώνται μετ αλλήλων έν φανλοις 
τριβωνίοις καΐ χειμώνος καΐ 9'έρονς τά αυτά, διάκο- 

15νοϋ6ί τε καΐ έαυτοΙ^ς καΐ τοί^ άνδράσι* ύυμβάλλουόι 
δ' είς^μάχην καΐ οΐέκ τού αυτού αυσβιτίου προς αλλή- 
λους, καΐ προς έτερα ουβύίτια' καϋ•* Ικαβτον δ^άν^ 
δρ&ον έφέύτηκε παιδονόμος* οΐ δϊ μείζους εΙς τάς άγέ- 
λας άγονται- τάς ί' άγέλας ουνάγουόιν οί έπιφανέ- 

^0τατοι τών παίδων καΐ δυνατώτατοι εκαύτος οαους 
πλείστους οΙός τέ έ(ηιν ά^ρο^ων * ε7^ά0της δΐ της αγέ- 
λης άρχων έΰτίν ώς το πολύ 6 πατήρ του ύυναγαγόν- 
τος , κύριος ων έξάγειν έηΐ ϋήραν καΐ δρόμους ,τονδ* 
άπει^ούντα κολάζειν ' τρέφονται δΐ δημοαύ^ ' τακταΐς 

25 δέ τι6ιν ήμέραις αγέλη προς άγέλην συμβάλλει μετά 
αυλού καΐ λύρας εις μάχην έν φυ^μω, ωαπερ καΐ έν 
τοΙς πολεμικούς είώ^αϋιν, έκφέρουύιδί καΐτάςπλίΐ- 
γάς τάς μ^ν διά ;|^£(ρο9 τάς δ^ καΐ δι' δπλων 0ιδηρών. 
'Ίδιον δ* αύτοί^ς το περί τους έρωτας ι/όμ^μοι^' ου 51 

30 ^^ρ πει^οΙ κατεργάζονται τους ερωμένους άλλ^ αρ- 
πάγη* προλέγει τοΙς φίλοις προ τριών ή πλειόνων ήμε- 
ρων 6 εραστής οτι μέλλει τήν άρπαγήν ποιεϊα^αι * τοϊς 



680 ^ Ι — 

ά' άποχρνΛΤδίν μίν τον παΐδα η μη έάν ηορ^νδα^αι 
την τεταγμενην οδόν των αίαχίατων έατίν ^ ώζέξομο- 
λογονμενοις οτι ανάξιος 6 παις ε^η τοιούτον έραβτοϋ 
τνγχάνειν ' 6%η/ι6ντεζ δ\ αν μεν των ΐβων η των ύΐίερ- 
εχόντων τις ^ ^ο^ ^€αδός τιμ'η καΐ τοΙς άλλοις 6 άρπα- β 
ζων^ εΛίδιώκοντες άν^ηφαντο μόνον μετρίως το νό- 
μιμον έχπληρονντες^ ταλλα δ' έπιτρεΛονύιν αγειν χα£^ 
ροντες' αν δ' ανάξιος^ αφαιρούνται* πέρας δΐ της 
επιδιώξεως έ(ίτιν εως αν άχϋ"η 6 ηαίς εις το τον άρπα-- 
όαντος ανδρείον. έράβμιον δ^ νομίζονόιν ον τον χάλ- 10 

λβΐ διαφέροντα , άλλα τον ανδρείο: καΐ χο0μιότητι 

χαΐ δωρηαάμενος απάγει τον παΐδα της χώρας εις ον 
βονλεται τόπον • έπαχολον%Όν0ΐ δ% τ^ αρπαγτ^ οί πα- 
ραγενόμενοι , ε0τια%έντες δε χαΐ ^νν^-ηρενΰαντες δί- 
μηνον (ρν γαρ Ιξεότι πλείω χρόνον χατέχειν τον παΐδα) 15 
εις την πόλιν χαταβαίνονβιν. άφιεται δ' 6 παΙς δώρα 
λαβών ατολην πολεμιχην χαΐ βονν χαΐ ποτηριον. ταύτα 

μίν τα κατά τον νόμον δώρα χαΐ άλλα πλείω 

και πολντελή , ώΰτε ύννερανίξειν τους φίλονς δια το 
πλήϋ^ος των άναλωμάτων. τον μ^ν ονν βονν ^ει τω 20 
^ιΐ καΙεβτιατονς(ίνγκαταβαίνοντας^ είτ αποφαίνε- 
ται περϊ της προς τον ίραύτην ομιλίας εΙτ ά^μενίζων 
0.48^τετνχηκεν είτε μη^ τον νόμον τούτ* έπιτρέφαντος^ ?ν' 
εζτις αντω βία προοενήνεκται κατά την άρπαγην^ έν^ 
τανϋ'α παρτ} τιμωρεϊν εαντφ καΐ άπαλλάττε0%'αι. τοϊς 26 
^£ καλοίς την Ιδέαν χαΐ προγόνων επιφανών [αίαχρον] 
έραότών μη τνχεϊν^ ως δια τον τρόπον τούτο πα%ού- 
0ΐν. Ιχοναι δ\ τιμάς οΐ παραύτα%^έντες (ρντω γάρ χα- 
λοϋϋΐ τονς άρπαγέντας) • Ιν τε γάρ τοΙς χοροζς χαΐ τοξς 
ίρο/Λθ45 ίχονύι τάς έντιμοτάτας χώρας ^ τ^ τε 6τολη^ 
χοαμεΐό^αι διαφερόντως των άλλων έφίεται τγ} ίο- 
^'είΰη παρά των εραστών , καΐ ον τότε μόνον άλλα καΐ 



- Ι — 681 

χέλΒίοι γενόμ€νθί δίάόημον έύϋ^τα φερονύι,ν^ αφ' ης 
γνωοϋ^Οεταί ίκαατος χλεννός γενόμενος - τον μίν γαρ 
ερώμενον χαλονόί κλεινόν τον δ^ έραατην φιλητορα. 
ταντα μ\ν τα ηερί τους Ιρωτας νόμιμα, άρχοντας δε 22 
^δέχα αίροννταΐ' ηερί δε των μεγίβτων ύνμβονλοις 
χρώνται τοις γέρονύι καλουμένοις- χα^ίατανται δ' εις 
τούτο το ανν^δριον οί της των κόσμων άρχης ήξιωμέ^ 
νοι χαΐ ταλλα δόκιμοι κρινόμενοι, άξίαν δ' αναγρα- 
φής την των Κρητών ηολιτείαν ύπέλαβον δια τε την 

10 Ιδιότητα και την δό^αν * ου πολλά δ^ διαμένει τούτων 
των νομίμων , άλλα τοις Ρωμαίων διατάγμαύι τα χλεξ- 
βτα διοικείται, καϋ'άηερ καΐ έν ταΐς αλλαις έπαρχίαις^ 
αυμβαίνει. 

Περί δ\ την Κρήτην είσΐ νήσοι, Θήρα μεν ή των 5 

15 Κνρηναίων μητρόπολις, άποικος Λακεδαιμονίων, καΐ 
πλησίον ταύτης Ανάφη, εν >§ το τον ΑΙγλήτον Απόλ- 
λωνος Ιερόν, λέγει δΐ καΐ Καλλίμαχος τοτϊ μεν όντως 
,,ΑΙγλητην Άνάφην τε Αακωνίδι γείτονα Θηρη,^' τοτΐ 
δΐ της θήρας μνηαθ'είς ^^μήτηρ ενίππον πατρίδος ημε- 

90 ,,τέρης.^^ ίοτι δε μακρά η Θήρα, διακοσίων οναα την 
περίμετρον σταδίων^ κειμένη δ^ κατά ^ίαν νήΰον την 
προς^Ηρακλείω τω Κνωβσίφ , ί4ί%«* ίέ της Κρήτης εΙς 
επτκκο,σίονς • πλησίον δ' αντής η τε Ανάφη χαΐ Θήρα- 
σία. ταύτης δ* εις εκατόν απέχει νησίδιον'Ίος^ έν ω 

25 κεκηδενσ%αί τινές φασι τον ποιητην'Όμηρον* άπό Λέ 
τής'Ίου προς έσπέραν Ιόντι Σίκινος καΐ Αάγονσα και 
Φολέγανδρος , ην "Αρατος σιδηρείην ονομάζει διά την 
τραχύτητα- έγγνς δε τούτων Κίμωλος, ό^εν ή γή ή 
Κιμωλία * εν^εν η Σίφνος έν όψει εστίν, έφ' ^ λέγονσι 

30 Σίφνιον άστράγαλον διά την εντέλειαν. £τι δ' έγγν^ 
τέρω καΐ της Κίμωλου καΐ της Κρήτης η Μήλος άξω- 
λογωτέρα τούτων, διέχονσα τον Έρμιονικον άκρωτη-- 



682 — Ι — 

ρίου τον Σκνλλαίον όζαύίους έπταχοοίονς • τοβούτονς 
δ^ 6%Βδ6ν η καΐ του ^ικτννναίον *Α%^ναϊον δέηοχ^ 
πέμφαντες ϋτρατείαν ηβηδόν χατ^ΰφαξαν τους χλεί-- 
&485ον$. ανται μ^ν ονν έν τω Κρητικφ τίΒλάγει , έν δ\ τω 
ΑΙγαίφ μάλλον αύτη τε ή ^ήλος καΐ αΐ περί αύτ'ην Κν^ 5 
κλάδες καΐ αΐ τανταις προύκείμεναι Στωράδες, ων εΐα^ 
καϊ αίλεχ^εΐααν τίερί την Κρητην. 

2 *Η μίν ονν /ίήλος έν πεδίω κειμενην ίχεί την λο- 
λιν κάί το Ιερόν του ^Απόλλωνος καΐ το Αητωον ' ύπέρ^ 
κείται, δί της Λολεως ορός ψίλον 6 Κνν^οςκμΙ τραχύ, 10 
ποταμός δΐ διαρρεϋτην νηύονΊνωπός ου μέγας ' καΐ 
γαρ η νηύος μικρά, τετίμηται δΐ έκ ηαλαιοϋδνα τους 
ϋ•εονς από των ηρωικών χρόνων άρξαμίνη ' μυ^ευΘίαι 
γαρ ενταύθα ή Αητώ τάς ώδίνας άποϋ'έύθ'αι τον τε 
^Απόλλωνος καΐ της ^Αρτέμιδος, ,,ην γαρ τοπάροί&ε 1δ 
,,φορι^τα" φηαΐν 6 Πίνδαρος ,,κνμάτεΰ0ιν παντοδα- 
,,ηών τ ανέμων ριηαϊΰιν «λλ' α Κοιογενης οπότ 
,,ώδίνεϋϋί %ύοιό* αγχιτόκοις έπέβα νιν, δη τότε τέ^- 
,,ύαρες όρϋ'άΐ ηρέμνων άπώρονϋαν χθονίων, αν δ^ 
,^έπικράνοις οχέ^ον πέτραν άδαμαντοηέδιλοι κίονες '^ 
,,εν^α τεκοΐα' ενδαίμον^ έπόψατο γένναν.^ ένδοξιον 
δ' εποίησαν αύτην αΐ περιοικίδες νηβοι^ καλούμε^ 
ναι Κυκλάδες, χατά τιμήν «έμπουΟαι δημοσία ^εω^ 
ρους τε και ^αίας καΐ χορούς «αρί^ένων πανηγύρεις 
τε έν αύτ^ ύννάγονύαι μεγάλας. 25 

3 Κατ αρχάς μϊν ονν δώδεκα λέγονται * προόεγέ- 
νοντο δΐ καϊ χλείους. Αρτεμίδωρος γούν [πεντεκΜε^ 
κα] διαρφμεΐται , περί τής'Ελένης εΙπών οτι από θο ρίσ- 
κου μέχρι Σουνίου παράκεααι μακρά αταδίων όαον Ιξι^ 
χοντα το μήκος, από ταύτης γάρ, φηαίν, αίκαλούμεναι^ 
Κυκλάδες εί^ίν ονομάζει δ^ Κέω την έγγυτάτω τή 
^Ελένι^, καΐ μετά ταύτην Κύ^νον καϊ 2^£'ρ((ροι/ καϊ Μη- 



— Ι — 

λον χάί Σίψνον χάί Κίμωλον καί ΠρδπεΰίίΦον καΐ 
^Λλίαρον^ καΐ «ροζ τανταις Πάρον Νάξον Σνρον Μν^ 
κονον Τηνον *Άνδρον Γναρον. τάς μ^ν ονν αλλάς των 
δώδεκα νομίζω , την δε Πρεηέοινξ^ν καΐ ^Λλίαρον καΐ 
ζ)Γναρον ήττον ων τ^^Γνάρφ ηρούορμιαϋ'εΐζ Ιγνων 
κωμίον νπο αλιέων (ίννοικονμενον' άπαίροντες /ί ίδε^ 
Ιάμε^α πρεόβευτην έν^ένδε ώς Καύίαρα ηροκεχειρίτ- 
βμένον των αλιέων τινά (ην δ' ίν Κοριν^φ ΚαΙόαρ 
βαδίζων ε«ι τον 4^ρίαμβον τον'^κτιακόν)- ανμηλέων 

10 δη ίλεγε Λρος τονς πυ^Όμένονς οτί ηρεββενοι περί 
κονφι&μον τον φόρον τελοΐεν γαρ δραχμάς ίκατον 
πεντήκοντα καΐ τάς εκατόν χαλεπώς «ν τελούντες. 4ι^€.488 
ΛοΓ #ί τάς απορίας αυτών κοϋ "Αρατος έν τίΛς κατά λε-^ 
πτόν ,,ω Αητοζ, 6ν μίν η με οιδηρεί^ι Φολεγάνδρω 

1δ η^ειλην η Γυάρψ παρελεν0εαι αντίχ ομοίην.^ 

Την μεν ονν ^ηλον Ινδοξον γ^νομέι/ην όντως Ιτι 4 
μάλλον ηΰξηοε καταύκαφείοα νπο ^Ρωμαίων Κόριν- 
θος* εκεΐΰε γαρ μετεχώρηόαν οΐ Ιμποροι^ κοίτης ατέ- 
λειας τον Ιερού προκαλονμένης αντονς καΐ της ενκαι- 

20 ρίας τον λιμένος- έν καλφ γάρ κείται τοις έκ της'Ιτα-^ 
λίας καΐ της Ελλάδος εις την ^Αύίαν πλέουίίΐν ' η τε πα- 
νηγνρις έμπορικόν τι πράγμα εότι^ καΐ ^ννηθεις ήΰαν 
ανν^ κ(ύ 'Ρωμαϊοι των άλλων μάλκίτα^ καί οτε 0ννει0τψ 
κει η Κόριν%Ός * ^Αί^ηναΐοί τε λαβόντες την νηβον κάΙ 

25 των Ιερών α μα καΐ τών έμπορων ίπεμίλοϋντο ίκανώς ' 
ίπελθόντες δ* οΙτονΜιθριδάτον ότρατηγοί καί ο άπο- 
ύτήύας τύραννος αντήν διελνμήναντο πάντα ^ κάΙ πα^ 
ρέλαβον έρημην οί'Ρωμαΐοι πάλιν την νη^ον ^ άναχω- 
ρήύαντος εις την οίκείαν τον βαοιλέως^ καΐδιετέλεβε 
* 30 μέχρι ννν ένδεώς πράττονύα. Ιχονύι ί' αντήν Ά^- 
ναϊοι, 'Ρήναια δ* Ιρημον νηοίδιόν έ&τιν έν τέτταροι % 
της ^ήλον ύταδίοις^ δπον τά μνήματα τοις ^ηλίοις 



•84 — Ι — 

φπν^ ώνομαζδνο',δ^ χαΐ "Ορτυγία ηρόζ£(κ>ΊΚ \ 
6 \ Κ4ώς δΐ 'τίτράήίολις μϊν'ν^έή^ρξ^^ λ^έΐίρνγαι ύϊ δνο^ 
^ τ^^ο^Αίέ ^ν Καρδία ^ "^βίό^α^ύννεπολί^^ύ^νοΛ 5 
Λοΰταλ',; 17 Ι^^^ν Πάιηδύύα είςττην Καρύ-αΐάνη ϋΚορη^ 
6ία δ^ την Ίονλίδα. έκ δε^ής Ίανλί$ο$ ο γε ^ψωνί^ηζ 
ην 6 μβλο^οώ^ς.καϊ βακχ'ΐ^λίδης άδϋφιδούς έπείνορ^ 
χαΐ/μδτα χαί^α Έραόώτρατος 6 ίοη^^οςχαΐ των έ^ τον 
!αΒρι,7Μ^το\)^ φιλοαόφο^ν Ι4ρίατ.ων α τον ';Βορνβ^£νίτ^^ν Ιο 
ϋίωνός ζηλωτής, γ 'π^ρά τόντοοζ δρ δρκείτδ^ναν ψίοτΒ 

ς " νφμο^^ αν μεμν,ίμφ χαί Μένανίρί^ ^^ίαλόν το ^είων 
^^νόμψόν.έ^τί^. φανίά' & μη.δννίάμ§νο^ ζηνΗολωςον 
^^.κατ^ώζ,^ ^ρορέταττε γαρ^ 'ώ$ ωικεν, ^νόμο$Ύονς 
νπβρ έξηχί^ντα ίτ^ γεγονότα^ κ/ονεψζεό^ο^ν κμΐ τον ι^ 
χ διαρκείν χορς.ΰίλλοι$ Χ'^ν τροφήν^ χαΐ Λόλιο^^κονμέ^ 
νον$.δέ^6τε νϋΐ "Α^ηνιιίων ψηφί0α0>Οταί φαΰί», τον^ι 
πρε0βντάτον^ έξ αντ^ν ^πο^άνείν^ όρ^ΰ^Μντός π^η- 
#1)1;^ έναν ^χούβ,δε παν0ά0^Μπολι^ρρκονντάζ, κ;£ΐταΙ 
ί' έν,ορε% τ^ς ϋ^αλάττη^ ^ί^ίχονΰά η^όλιςοαον π4ντε το 
καΐ ε{κ€ΐ0ΐ0τίχύίονς^. έηύνΗον ά' ^<κτίι/ αντη^ς το .χωρίον 
εν ω ^ρ^ο η^Κορηοία κατοΙχίανΌνδε κώμης εχρνφα* 

0.487^('^ ^^ ^Μ πί^ος^τη Κορηοί^ Σμίν^αίον 'ΑπόλΚίρνος 
ίε4^6νχά1.7ΐ:ρ6ς^]^ίηέ00τΐί, μεΊίαξυ ^ε του [ερον κάΙ των 
της Ποηιμ0ΰηί ερειΗέ&ν το τή4 Ν£δου0Ϊας !4^ι/α$2& 
ίερόν^^ '.ίδρ'νύαμένου Νέοτορος' κατά \την .έχ Τροίας 
ίπάνοδοη. Μάτι δϊ καϊ''^Ιί1ίος ηρταμος ΛερΙ την Ι^ο- 
ρηί^ίαν. ,\ , . ;, ^ . 

η '^ Μετοί δε ταντην Νμξος κάΥΆνδρρς ά^Ιογοι κμΐ 
Πάρος ^, έντεν^ν ην 'Αρχβοχος ο ποιητής, ύηο δϊ ίΐα^, 30 
ρίων έκτία^ηίθάΐίος καΐ ΠάρΑονίίΓττ}(Προπφ;τϋΙΙι λ:ο- 
λις. ένχαύτγ^ μένουν 6 βωμός λέγεται %'έαζ αξίο$γ0τά^ 



— Ι — 685 

δίαίας Ιχων τάς πλευράς* έν δΐ τ^ Πάρφ η Παρία λί- 
^ος λεγομένη άιρίύτη ίίρος την μαρμαρογλνφίαν. 

Σνροξ δ' έύτΐ μηκννονοι την πρώτην ανλλαβην^ 8 
έξ ης Φερεκύδης ό Βάβνος ην νεώτερος δ' έΰτίν ο 
^*ΑϋΎΐνα!:ος εκείνον, ταύτης δοκεΐ: μνημονεύειν ό ποιη^ 
της Σνρίην καλών ^^νηύός τις Συρίη κικλή^κεται Ό(η 
,^τυγίης καφ'ύπερϋ'ε." 

Μύκονος δ' έβτΧν ύφ' η μν^ενονύι κεϋόϋ^αι των 9 
γίγάντων τονς νΰτάτονς νφ' Ηρακλέους καταλύουν- 

ΙΟτας^ αφ ων ή παροιμία ^^πάν&' υπό μίαν Μύκονον^' 
έπΙ των υπό μίαν έπιγραφην αγόντων καΐ τα διηρ- 
τημένα τη φύΰει. καΐ τους φαλακρούς δε τίνες Μυκο^ 
νίονς καλοϋαιν από τον το πά^ος τοντο έπιχωριάξειν 
τη νήοω, 

16 Σέριφος δ' έστΙν έν ^ τά περί τον ^ίκτνν μεμύ^ 10 
^ενται τον άνελχνααντα την λάρνακα τοξς δικτύοις 
την περιέχου0αν τον Περ(ίέα καΐ την μητέρα ^άανάην^ 
καταπεποντωμένους υ% Άκριύίου του πατρός τής^ί^ία- 
νάης * τραφηναί τε γαρ ένταϋ^α τόν Περόέα φαβί^ λαΐ 

^κομίοαντα την της Γοργόνος κεφαλήν^ δείξαντα τοις 
Σεριφίοις άπολι^ώααι πάντας' τοΰτο ^^ πράξαι τιμώ- 
ροϋντα τη μητρί^ οτι αυτήν ΙΊολνδέκτης 6 βασιλεύς 
ακου0αν αγεαϋ'αι προείλετο προς γάμον συμπραττόν- 
των εκείνων, ούτω δ' έΰτΐ πετρώδης η νηϋος ωύτε υπό 

2δ της Γοργόνος τούτο πα%εΐν αυτήν φαΟιν οΐ κωμφ- 
δοϋντες. 

Τήνος δε πόλιν μ^ν ού μ^άλην Ιχει^ τό δ' Ιερόν 11 
του Ποσειδώνος μέγα έν αλϋει της πόλεως έ^ω %'έας 
άξιον ^ έν ω καΐ εστιατόρια πεποίηται μεγάλα^ όημείον 

30 του συνέρχεα^αι πλήθος Ικανόν των συν%νόντων αν- 
τοϊς άβτυγειτόνων τα Ποσειδώνια, 

'Έστι δϊ καΐ Αμοργός των Σποράδων^ ό^εν ην 12 
δτΚΑΒΟ II. 19 



686 — Ι - 

Σιμωνίδης 6 των ιάμβων Λοιητής, καΐΑέβιν^ος χαΐ 
Αέ^οζ .... ,,καί χο9β Φωκνλϋον Αέριοι χακοί^ ον% 
,,ο μ^ι/ο^^'ον, ηάντεζ^ ηλήν Προκλέονς^ χαίΠρο- 
0.^^^κλέης Αέριος.'' δίδβέβληντο γαρ ώς κακσηϋ•6ΐς οΐ έν- 
&ένδ€ Άν^ρωηοι, 5 

13 Πλη<5έον δ' έύνΐ κάΙ η Πάτμος κάί Κοραΰύίαι προς 
δύΰιν κβίμδναι ζ'η Ικαρία, αντη δϊ Σάμφ. ημϊνονν 
^Ικαρία Ιρημός έβτι, νομάς δ* ΙχΒΐ καΐ χρώνται ανταΐς 
Σάμιοΐ' τοιαύτη δ' ονσα ίνδοξος ομωςέοτί, καΐάπ* 
αυτής Ίκάριον καλείται το ηροκείμενον η:έλαγος^ έν φ 10 
και αντη καϊ Σάμος καΐ Κως έ0τι καΐ αί άρτι λεχ^εΐόαι 
Κοραοσίαι καϊ Πάτμος καϊ Αέρος, συνάπτει δϊ τφ Ικα- 
ρΐφ το Καρπά^ιον πέλαγος ηρός νότον, τοντψ δ^τό 
ΑΙγύπτιον^ προς δε δύοιν το τε Κρητικόν καΙτοΑίτ^ 
βυκόν. 15 

14 Καϊ έν τφ Καρπα%ίφ ^ εΐόΐ πολλαΐ των Σποράδων 
μεταξύ της Κω μάλιστα καΐ 'Ρόδον καΐ Κρήτης * ων είαιν 
Άϋτυπάλαιά τε καϊ Τήλος καϊ Χαλκιά καϊ ας '^Ομηρος 
όί/ύμάξει έν τωκαταλόγψ ,,οΐ'ά' αραΝΙ^υρόντ είχον 
^,Κράπαϋ'όν τε Κάύον τε καϊ Κών, Εύρυπνλοιο «0-30 
„λ^ν, νηοους τε Καλύδνας,^' έξω γαρ τής Κω καϊ χής 

' Ρόδου, περί ων έροΰμεν ύστερον, τάς τε αλλάς έν ταΐς 
Σποράΰι τίϋ'εμεν καϊ δη καΐ ένταϋ^α μεμνήμεϋ'α αύ-- 
των, καίπερ τής ^Ααίας ου τής Ευρώπης έγγνς ονόών, 
επειδή τή Κρητί} καΐ ταΐς Κυκλάβι καϊ τάς Σποράδας 25 
βυμπεριλαβεΐν ήπείγετό πως ο λόγος' έν δί τη τής 
Άοίας περιοδεία τάς προσεχείς αύτη των αξιόλογων 
νήσων προσπεριοδεύσομεν , Κύπρον καϊ 'Ρόδον καϊ 
Κών καϊ τάς έν τη εφεξής παραλί^ κειμένας, Σάμον 

12. ρο8ΐ Αέ(ίθς : ενδοξον δΐ χαΐ το έν αντ^ ο^ος 6 Κεραί- 
τεύς, μάλλον τής Αμπέλου- αντη δ* υπέραειται τής Σαμίων 
πόλεως. 



ϋφζβό ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



— Ι — 687 

Χίον Μόβον Τίνεδΰν νυν δ^ τας ΣΛοράδας ων αξίον 
μνη(ί^ναί λοιηον Ιηιμεν. 

ΉμΙνοΌν^ΑϋνυπάλϋοαίκανώςέύτίΛεΧαγία, πό^ 15 
λιν Ιχονύα. η δΐ Τήλος έητέζαται παρά την Κνιδίαν 
^μαηρά νψηλη ^ηνη^ ζην τίερίμετρον Ο0ον εκατόν καΐ 
τετταράκοντα οχαδίων^ Ιχονβα νφορμον. η δ^ Χαλκιά 
της Τήλου διέχει οταδίονς όγδοήκοντα^ Καρπάθου δ% 
τετρακοΰίονς^ ^Α^τνηαλαίας δί ηερί διηλαοίονς' ίχει 
δ^ καΐ κατοικίαν ομώνυμον καΐ ίερον^Αηολλωνος καΐ 

10 λψένα, 

Νίΰνρος δϊ προς αρκτον μέν εύτι Τήλου διέχουοα 16 
αυτής οοον έξηκοντα ύταδίους ο6ους καΐ Κω διέχει^ 
ότρογγύλη δΐ καΐ υψηλή και πετρώδης του μυλίου λί^ 
θον • τοίςγοϋν άοτυγειτοβιν έκεΐ&εν έ^τιν ή των μύλων 

15 εύπορία. ίχει δε καΐ πόλιν ο^ω'ι/ι^μοι/ καΐ λιμένα καΐ 
^ερμά καΐ Ποσειδώνος Ιερόν περίμετρον δε αυτής 
όγδοήκοντα βτάδιοι, ίΰτι δΐ καΐ νηόία προς αυτί] Νιθυ^0Μ9 
ρέων λεγόμενα, φααΐ δ} την Νίαυρον άπό^ραυϋμα εΐ-- 
ναι τήςΚώ^ πρού^έντες καΐ μϋϋΌν^ οτιΠοοειδών διώ- 

20 κων ενα των γιγάντων Πολυβωτην άποϋ•ραύααςτ^ί τρίτ- 
αίνχι τρύφος της Κω έπ αυτόν βάλοι^ καΐ γένοιτο νήΰος 
το βλη^εν ή Νίαυρος ύποκεΐμενον Ιχου^α έν αυτή τον 
γίγαντα* τινίς δϊ αυτόν ύποκεΐύ^αι τή Κω φαϋιν» 

*Η δ%Κάρπα%Ός^ ήνΚράπα^ον είπεν ο ποιητής^ 17 

^βνψηλή'έοτι, κύκλον Ιχουΰα ΰταδίων διακούίων. τε- 
τράπολις δ' υπήρΐ^ε καΐ όνομα εΐχεν άξιόλογον^ αφ' 
ου καΐ τω πελάγει τοϋι^ομα έγένέτο. μία δΐ των πό- 
λεων έκαλείτο Νίβυρος ομώνυμος τή των Νιΰυρίων 
νή0ω, κείται δΐ της Λιβύης κατά Αευκήν άκτήν^ ή της 

30 μεν ^Αλεξανδρείας περί χιλίους διεχει ϋταδίους^ της δ^ 
Κάρπαθου περί τετρακιύχιλίους. 

Κάΰος δ^ ταύτης μίν από εβδομήκοντά έατι ύτα- 18 

. 19* 



690 — Ι^ - 

Μαιώτίβί μεχρί τον ΒοΟΛορου καΐ της τον Ευξείνου 
παραλίας της τΒλευγώΰης εις την Κολχίδα ' έκ δ^ των 
αρκτ<ον τφ ^ίίτίεανφ μεχρν του ύτόματος της Καύπίας 
%'αλάττης ' ί<ο9'εν δΐ αντχϊ ταύττ^ νη %αλάττχι μέχρί' 
των μεθορίων της τε * Αλβανίας χαΐ τήςΆρμενίας^ κα^ 6 
α 6 Κϋρος χαΐ 6 Άράξης έχδιδούόι ηοταμοί^ φέοντες ό 
μεν δίά της "Αρμενίας Κύρος δ^ δια της Ιβηρίας καΐ 
της Αλβανίας* έχ νότου δί τ^ αχό της εκβολής τον 
Κύρου μέχρι της Κολχίδος^ ούον τριύχιλίων οΰύγι Στα- 
δίων άηό %-αλάττης έπΙ %'άλατταν^ δι "Αλβανών καΐ 10 
"Ιβν^ρων, ώύτε ίβ^μοΰ λόγον Ιχειν. οΐ δ" έπΙ τοσού- 
τον όυναγαγόντες τον ίοϋ'μον έφ\ο6ον Κλείταρχος^ 
έηίκλυύχον φηΟας έξ έχατέρου του πελάγους^ ούδ" αν 
λόγου άξιοΐΐντο. Πούειδωνιος δϊ χιλίοη^ χϋίί ηεντοίχο- 
ύίων Βίρηχε τον Ιύ^μόν, οΰον καΐ τον από Πηλουαίον 15 
ίό^μόν εΙςτην'Ερν^ράν. ^^δοκώδέ^' φηαί,φή Λολύ δια- 
φέρειν μηδέ τον από της Μαιώτνδος εΙς τόν^Ω,κεανόν^' 
6 Ουκ οίδα δ\ πώς αν τις περί των άδηλων αυτφ 

πιύτεύύειε μηδέν εικός ίχοντι εΙπεΙν περί αύτών^ 
όταν περί τών φανερών ούτω παραλόγως λέγι^^ χαΐ20 
ταϋτα φίλος Πομπηίφ γεγονώς τω οτρατεύοαντι έπΙ 
0.^2τούς'Ίβηρας καΐ τους "Αλβανούς μέχρι της έφ" έκάτε^ 
ρα ϋ^αλάττης της τε Καόπίας χαΐ της Κολχικής. φα0ΐ 
γοϋν εν 'Ρόδφ γενόμενον τον Πομπήιον^ ηνίχα έπΙ 
τόν λτ^ατρικόν πόλεμον έξήλ^εν (εύΰ•ύς δ" Ιμελλε καΐ 25 
έπΙ ΜΦριδάτην ορμήοειν καΐ τα μέχρι της Καόπίας 
Ι^νη)^ παρατυχεϊν διαλεγομένω τω Ποβειδωνίφ^ άπι-' 
όντα δ" ίρέϋ^αιείτι προύτάττει^ τόν δ" ειπείν ^^αί^ν 
άριύτεύειν καΐ ύπείροχον ίμμεναι αλλων,^' προ6τί^ει 
δϊ τούτοις οτι καΐ την ίύτορίαν συνέγραψε την περί^ 
αυτόν, δια δη ταϋτα έχρήν φροντίύαι τάλη^οϋς 
πλέον τι. 



— ΙΑ - 691 

δεύτερον δ' αν εΐη μέρος το νπ^ρ τή§ 'Τρκανίας 7 
ϋ'αλάττης, ην [χαι] Κκοηίαν χαλονμεν^ {"Ή^'* ^^^ ^^'^ 
^Ινδούς Σχν9•ών. τρίτον δ^ μέρος το Ουνεχ^ς τω λ£- 
χ^έντί Ιύ^μφ καΐ τά έξης τοντφ καΐ ταΐς Καοπίαις πύ- 

βλαί^, τωνέντος τον Ταύρου καΐ της Ευρώπης έγγν- 
τάτω' ταντα δ' έατί Μηδία καΐ Αρμενία καΐ Καππα- 
δοκία καΐ τά μεταξύ, τέταρτον β' ή έντος "Αλνος γη 
χαΐ τά έν αύτφ τω Ταύρφ καΐ έκτος οβα εΙς την χερρό' 
νη^ον εμπίπτει^ ην ποιεί 6 διείργων Ιο^μος την τε 

10 Ποντνκην καΐ την Κνλικίαν ^άλατταν. των δε άλλων 
των ίξω του Ταύρου την τε Ίνδίκην τί%'εμεν κα\ την 
^Αριανην μέχρι, των έ%νών των κα^κόντων προς τ ε 
την κατά Πέρύας %'άλατταν και τον *Αράβίον κόλπον 
καΐ τον Νεΐλον καΐ προς το ΑΙγύπτιον πέλαγος καΐ το 

Ιβ^Ιοοικόν. 

Ούτω δ% διακειμένων το πρώτον μέρος οίκονοιν 2 
έκ μίν των προς αρκτον μερών καΐ τον 'Ω,κεανον Σκύ- 
λων τινίς νομάδες καΐ άμάξοικοι, ένδοτέρω δ^ τούτων 
Σαρμάται^ καΐ ούτοι Σκύ^-αι^ Άορβοι καΐ ΣιρακοΙ 

^ μέχρι των Κανκαβίων ορών έπΙ μεαημβρίαν τείνον- 
τες^ οΐ μίν νομάδες οί δΐ καΐ ακηνιται καΐ γεωργοί^ 
περί δε την λίμνην Μαιώται ' προς δΐ τρ ^αλάττΐ] του 
Βοσπόρου τά κατά την ^Ααίαν έότΐ καΐ η Σινδικη' 
μετά δϊ ταύτην^ Αχαιοί καΐ ΖνγοΙ καΐ' Ηνίοχοι Κερκέται 

25 τ£ καΐ Μακροπώγωνες. νπέρκειται δΐ τούτων καΐ 
τά τών Φΰ'ειροφάγων ύτενά • μετά δϊ τους ^Ηνιόχους 
η Κολχίίς ύπο τοϊς Καυκαοίοις ορεαι κειμένη και τοίς 
ΜοαχικοΙς. έπεί ΐ' δριον υπόκειται της Ευρώπης καΐ 
τής'Ααίαςο Τάναϊς ποταμός ^ εντεύθεν άρξάμενοι τά 

30χ«'^' εκαοτα ύπογράψομεν. 



4. ρο8ΐ χαΐ : άεΐ 



692 - ΙΑ -- 

2 Φέρεταί μ,εν ονν από των αρκτικών μερών, ον 
μην ως αν κατά διάμετρον άντίρρονς τω Νείλω , κα- 
%άπερ νομίζονβιν οΐ πολλοί, άλλα εω%Ίνώτερος εκεί* 

0.493 νου, παραπληόίως έκείνφ τάς αρχάς άδηλους ξχων* 
αλλά του μεν πολύ το φανερόν χώραν διεξιόντος πα* 5 
ααν εύεπίμίκτον και μακρούς άνάπλους Βχοντος, τοϋ 
δ^ Τανάίδος τάς μϊν εκβολάς Ιαμεν (δύο ί' εΐύΐν εις 
'ίά άρκτικώτατα μέρη της Μαιώτιδος έξηκοντα οταδίους 
αλλήλων διέχουβαν) , τον ά' ύπίρ των εκβολών ολίγον 
το γνώριμόν έβτι διά τα φύχη και τάς απορίας της χω- 10 
ρας, ας οιμίν αυτόχθονες δύνανται φέρειν ύαρξί καΐ 
γάλακτι τρεφόμενοι νομαδικώς, οΓ δ' άλλοεθνεί:ς ούχ 
ύπομένουαιν. άλλως τε οί νομάδες (ϊτ;<^£»^μ(χΐΓ0£ τοις 
άλλοις οντες καΐ πλη%•ει καΐ βία διαφέροντες άποκε- 
κλείκαοιν εΐ και τι πορεύύιμον της χώρας έύτίν η εΐΐβ 
τινας τετύχηκεν άνάπλους ίχων ο ποταμός, από δ\ 
της αιτίας ταύτης οί μ£ΐ/ ύπέλαβον τάς πηγάς Ιχειν αυ- 
τόν έν τοις Καυκαοίοις όρεύι, πολύν 6* ένεχθέντα έπΙ 
τάς άρκτους είτ άναβτρέψαντα έκβάλλειν είζ την 
Μαιώτιν (τούτοις δΐ ομοδοξεΐ καΐ Θεοφάνης 6 Μιτυ- 20 
ληναίος), οί ί' από τών ανω μερών τοϋ "Ιατρού φέ- 
ρεα^αΐ' ύημεΐον δ% φ^ροι;<Τ(ΐ/ ούδεν της πόρρωθεν 
ούτω ^νύεως καΙ άπ άλλων κλιμάτων, ωαπερ ου δυ- 
νατόν ον καΐ έγγύ%•εν και άπό τών άρκτων. 

3 ^ΕπΙ δ\ τφ ποταμώ καΐ ττί λίμντι πόλις ομώνυμος 25 
οίκεϊται Τάναϊς, κτίύμα τών τόν Βόύπορον εχόντων 
Ελλήνων, νεωατί μϊν ουν έξεπόρ^οεν αύτην Πολέ- 
μων ο βαύιλεύς άπεΦοϋβαν, ην δ^ έμπόριον κοινόν 
τών τε ^Αβιανών καΐ τών Ευρωπαίων νομάδων κάΙ 
τών έκ τοϋ Βοσπόρου την λίμνην πλεόντων, τών μ^ν^ 
άνδράποδα αγόντων και δέρματα καΐ εϊ τι άλλο τών 
νομαδικών, τών ί' έύθήτα καΐ οίνον καΐ τάλλα ούα 



Οί9ίίίζθά ϋγ ν^ΟΟζξΙ^ 



^ ΙΑ — 

της ημέρου διαίτης οικεία άντιφορτίζομένων. Λρόκε^ 
ται ί' έν εκατόν 6ταβίοίς τον εμπορίου νηΟος^Αλωπε- 
κ£α^ κατοικία μιγάδων άνϋ'ρώπων Ιύτι δίκαίαλλα 
νηοίδια ηληβίον έν τ^ λίμν^, Λή^ί^ Λ τον ΰτόματος 

5 της Μαιώτιδος εν^ηλοονόιν έπΙ τα βόρεια διύχιλίονς 
καΐ διακοαίονς ύταδίονς 6 Τάναϊς^ ον πολύ δϊ πλείονς 
είόΐ παραλεγομένφ την γην. 

Έν δε τω παράπλφ τω παρά γην πρώτον μέν 4 
έΰτιν από τον Τανάιδος προϊοϋύιν έν όκτακοόίοις ύτα- 

10 δίοις 6 μέγας καλούμενος 'Ρομβίτης^ έν φ τά πλεΐύτα 
αλιεύματα των εΙς ταριχείας ίχϋ'ύων • Ιπειτα έν άλλοις 
όκτακούίοις 6 έλάττων'Ρομβίτης [καΐ] άκρα Ιχονύα καΐ 

αύτη αλιείας έλάττονς' Ιχονύι δ% οΙμ\ν πρό•- 

τερον νηύία ορμητήρια^ οί δ^ έν τφ μικρω'Ρομβίττι 

1ξ> αυτοί εΐύιν ρΙΜαιώται εργαζόμενοι* οίκοϋαι γάρ έν 
τω παράπλω τούτω παντί οΐ Μαιώται^ γεωργοί μΙν^Λ%^ 
ούχ ήττον δ^ των νομάδων πολεμιύταί, διιτ^ρηνται δε 
εις §%•νη πλείω τά μ^ν πληύίον του Τανάιδος άγριώ- 
τερα^ τά δϊ όυνάπτοντα τω Εοβπόρφ χειροηϋ^ μάλλον. 

20 άπο δϊ τοϋ μ^χροΰ ^Ρομβίτον ύτάδιοί εί0ιν εξακόύιοι 
έπΙ Τυράμβην καΐ τον^Αντικείτην ποταμόν* ίίθ' εκα- 
τόν καΐ είκοόιν έπΙ την κωμην την Κιμμερικην ^ ήτις 
έατίν άφετηριον τοΙς την λίμνην πλέουύιν ένδετω 
παράπλφ τούτφ καΐ ύκοπαί τίνες λέγονται Κλαζο- 

25 μενίων. 

Τό δΙ Κιμμερικόν πόλις ην πρότερον έπΙ χερρο- 5 
νηΟον Ιδρυμένη^ τόν ίύ^μόν τάφρωκαίχώματικλείου^ 
6α' έκέκτηντο ί' οί Κιμμέριοι μεγάλην ποτΐ έν τφ 
Βο0πόρφ δύναμιν^ διόπερ καΐ Κιμμερικός Βόΰπορο^ 

30 ώνομάοϋ^* ούτοι ά' εΐόΐν οί τους την με00γαιαν οΐ- 
κοϋντας έν τοΙς δε^ιοϊς μέρεβι του Πόντου μέχρι Ιω- 
νίας έπιδραν^όντεα. τούτους μϊν ούν έξήλα0αν έκ των 

• 



— ΙΑ — 

ζόηων Σχύ9•αν, χονς δΐ ΣχνΟ'ας'^λληνες οΐ Παντι- 
χάπαίον κάΙ τάς αλλάς οΙκίααντΒς πόλπς τάς έν Βοσ- 
ηόρφ. 

6 Είτ έπΙ την "Αχίλλειον χωμην Βίκούιν^ έν ^ το 
"Αχιλλέως Ιερόν * ένταν^α δ" έόνΐν 6 ύτενώτατος ηορ^' 5 
μος τον ίίτόματος της Μαιώτιδος ούον είκοΰι ότα- 
δίων η πλειόνων ^ §χων έν χτι κεραία κώμην το Μνρ- 
μηκιον {ηληύίον δ' ^<^τΙ τον^Ηρακλείον) καΐ το Παρ- 
θένων. 

7 'Εντεν9•εν δ" έάΐ το Σατύρου μνήμα ένενηκοντα 10 
(^τα^ίο^* τοντο δ' έότίν έπ άκρας τινός χωότον αν- 
δρός των έπιφανώς δννα6τενβάντων τον Βο^πόρον. 

8 Πληοίον δ^ κώμη Πατραενς^ αφ* ης έηΐ κώμην 
Κοροκονδάμην εκατόν τριάκοντα * αντη δ* έβτΐ τον 
Κιμμερικον καλουμένον Βο0ηόρον πέρας, καλείται 15 
δί οΰτω^ 6 ότενωπός έηΐ τοι; Στόματος της Μαιώτιδος 
άηό των κατά τό "Αχίλλειον καϊ το Μνρμήκιον ϋτε- 
νών διατείνίον μέχρι ηρός την Κοροκονδάμην καϊ τό 
άντικείμενον αιτνη κωμίον της Παντικαηαίων γης 
όνομα "Ακραν έβδομήκοντα Σταδίων διειργόμενον ^ 
ηορϋ•μφ' μέχρι γαρ δενρο καΐ 6 κρύσταλλος διατείνει^ 
ηηττομένης της Μαιώτιδος κατά τον^ κρνμονς ωοτε 
πεζεύε69•αι. άπας δ" έοτίν εύλίμενος 6 βτενωχός 
οντος. 

9 ^Τπέρκειται δ^ της Κοροκονδάμης ευμεγέθης λί- 25 
μνη^ ην καλονβιν άπ' αντής Κοροκονδαμίτιν έκδί- 
δωοι δ" από δέκα σταδίων της κώμης εΙς την θάλατ- 
ταν • εμβάλλει δί εις την λίμνην άπορρώξ η^ τον "Αν- 
τ^^ί^^τον ποταμού , καΐ ποιεί νήόον περίκλνβτόν τίνα 
ταντ'ξΐ τε τ^ λίμνη καΐ τ^ Μαιώτιδι καϊ τφ ποταμφ. 3ο 
τ^ι/ί^ ά^ καΐ τούτον τόν ποταμόν^'Τπανιν προβαγορεύ- 
ον6ΐ^ καθάπερ καί τόν προς τφ Βορνβθένει. 



Οί9ίίίζθά ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



— Ι^ — 695 

ΕΙαηΧενύαντι δ* εις τηνΚοροχονδαμΐτιν η τβ Φα- 10 
ναγόρείά έανί αόλις αξιόλογος καΐ Κήποι χαΐ 'Ερμώ-ΟΛ^^ 
να60α κάΙ το Άηάτονρον το της Αφροδίτης ιερόν ων 
η φφίναγόρΒία και οί Κήποι κατά την λεχ%'ΒΪ6αν νήόον 

ξίΐδρννται εΐύπλέοντι έν αριστερά ^ αΙδ% λοιπαΐ πόλεις 
έν δεξιά πέραν 'Τπάνιος έν τή Σινδική. ίϋτι δ\ και 
Γοργιπία έν τήΣινδική^ το βαύίλειον των Σινδών 
πληδίον ^αλάττης , καΓΑβοράκη, τοις δ^τοϋΒούπό- 
ρον δννάΰταις υπήκοοι οντες άπαντες ΒοβπορανοΙ 

%0 καλούνται- και έβτι των μίν Ευρωπαίων Βοαπορα- 
νών μητρόπολις το Παντικάπαιον ^ των ί' ^Αύιανών 
το Φαναγόρειον (καλείται γαρ καΐ οϋτως ή πόλις)^ καΐ 
δοκεϊτών μεν έκ της Μαιώτιδος καΐ της υπερκείμενης 
βαρβάρου κατακομιζομένων έμπόριον είναι τά Φανα- 

15 γόρεια^ των δ^ έκ της ^αλάττης αναφερομένων έκεΐαε 
το Παντικάπαιον, έύτι δϊ καΐ έν τή Φαναγορεία τής 
Αφροδίτης Ιερόν έπίύημον τήςΑπατούρου* έτυμολο-- 
^ονίί^ ί^ το έπί^'ετον τής ϋ•εοΰ μϋ^όν τίνα προΰτη- 
οάμενοι, ώς έπι^εμένων ενταύθα τή ϋ•εω των γιγάν^ 

^ των έπικαλεϋαμένη τον ^Ηρακλέα κρύψειεν έν κευϋ•-- 
μώνί τ^νί , είτα των γιγάντων εκαύτον δεχόμενη %α%^ 
ενα τώ^Ηρακλεΐ παραδιδοίη δολοφονεΖν έξ απάτης. 

Των Μαιωτών ί' εΐύΐν αυτοί τε οΐ ΣινδοΙ καΐ 11 

. Αανδάριοι και Τορέται καΐ 'ϋ^τ'ρο^ και Άρρηχοί^ έτι δΐ 

25 Τάρπητες ϊ^βιδιακηνοί Σιττακηνοι /Ι06κοι^ άλλοι 
πλείους' τούτων ά' είβί και οΐΆϋπουργιανοΙ μεταξύ 
Φαναγορείας οίκοϋντες και Γοργιπίας έν πεντακοβίοις 
όταδίοις^ οίς έπι^έμενος Πολέμων 6 βαΰιλεύς έπΙ προΰ- 
3Τ06ΐ^<?£ί φιλίας ου λαϋ'ών άντε0τρατηγή%^ και ζωγρία 

30 ληφθείς απέθανε, των τε ύυμπάντων Μαιωτών των 
Άαιανών οί μίν νΛΐ^κονον των το έμπόριον εχόντων 
το έν τφ Τανάιδι οί δ% των Βοβπορανών • τοτΐ ί ' αφί- 



696 -- ΙΑ -- 

ϋταντο αλλοτ αλλοί. πολλάκις δ* οΐ των Βαίπορανών 
ηγεμόνες χάΐ τά μέχρι τον Τανάιδος χατεΐχον χαΐ μά- 
λιΰταοΐϋβταχοι, Φαρνάκης κανΑύανδρος καΐ Πολέ- 
μων. Φαρνάκης δέ ποτέ καϊ τον^Τπανιν τοϊς ^ανδα-- 
ρίονς έπαγαγείν λέγεται διά τίνος παλαιάς διώρνγος 5 
άνακα%άρας αντην [καί] κατακλνύαι την χώραν, 
12 Μετά δΐ την 27£ΐ/δ£κ^ι/ καϊ την Γοργιπίαν έπ\ τη 

ϋ•αλάττη η των ^Αχαιών καϊ Ζυγών καί ^Ηνιόχων πα- 
ραλία το πλέον άλίμενος καϊ ορεινή ^ τον Κανκάβον 
μέρος ονβα. ζώύι δ% άπο των κατά ^άλατταν ληύτη- 10 
ρίων^ ακάτια Εχοντες λεπτά ύτενά καΐ κοϋφα^ ο0ον 
άν^ρώπονς πέντε καϊ είκοβι δεχόμενα^ ύπάνιον δϊ 
τριάκοντα δέζαό^αι τονς πάντας δννάμενα * καλονβι 
ά' αντά οΐ "Ελληνες καμάρας, φαύι δ* άπο χής'Ιάύο^ 
νος βτρατιάς τους μίν Φ^ιώτας*Αχαιονς την ένϋ'άδε 15 
0Λ96Άχαΐαν οίκίβαι , Αάκωνας δ% την Ήνιοχίαν^ ων ηρ- 
χον Κρέκας καϊ Άμφίύτρατος οΐ των ^ιούκονρων 
ηνίοχοι^ καΐ τονς ϊί^ίο^υον^ από τούτων εΙκος ώνο- 
μάύ^αι, των δ* ονν καμάρων στόλους καταύκενάζό- 
μενοι καϊ έπιπλέοντες τοτί μ\ν ταϊς όλκάΰι τοτΐ δ^ 20 
χώρα τινί η καΐ πόλει ^αλαττοκρατοΰβι. προΰλαμβά- 
νονύιδ' Ιβϋ•^ οτε καΐ οί τον Β06πορον Ιχοντες νφόρ- 
μονς χορηγονντες καΐ άγοράν καϊ ^(«Τ'9'£<Τ£ΐ/ των άρπα- 
ζομένων έπανιόντες δϊ εις τά οικεία χωρία ^νανλο-- 
χεϊν ονκ έχοντες^ αναδεμένοι τοϊς ώμοις τάς καμάρας 25 
άναφέρον6ιν έπΙ τονς δρνμονς έν οΐόπερ καϊ οίκοϋϋι^ 
λνπράν άρονντες γην • καταφέροναι Λ πάλιν όταν η 
καιρός τον πλεΐν. το δ' αντο ποιον6ΐ καϊ έν τη άλλο- 
τρίοί γνώριμα Εχοντες νλώδη χωρία ^ ένοΐςάποχρν- 
ψαντες τάς καμάρας αντοί πλανώνται πεζή ννκτωρ 30 
καΐ μεϋ'* ήμέραν άνδραποδίίίμον χάριν, α δ* αν λά- 
βωύιν έπίλντρα ποιονβι φ^δίως μετά τονς άνάπλονς 



^ ΙΑ — 697 

μηνυονν€£ τοίΐς &%οΙέ0α6ιν, έν μεν ονν τοις δυνα- 
6τΒνομένοις τόηοις έύτί τις βοήθεια έκ των ηγεμόνίον 
τοίς άδίχουμενοίς• άντεηιτΙ%'ενται γάρ πολλάκις κάί 
κατάγονύιν αντάνδρονς τάς καμάρας • ή ί ' νπό 'Ρω- 

5 μαίοις άβσηϋψίοτέρα έύτϊ δια την όλιγωρίαν των πεμ- 
Λομένων. 

Τοιούτος μίν 6 τούτων βίος • δυναστεύονται δ\ 13 
καΐ οντοι νπο των καλουμένων Σκηπτούχων καΐ 
αύτοΙ ίέ ούτοι ύπο τυράννοις η βαοιλεϋύίν είοιν, οί 

10 γοϋν'Ηνίοχοι τέτταρας είχον βασιλέας^ ήνίκα Μιθρι- 
δάτης 6 Εύπάτωρ φεύγοον έχ της προγονικής εις Βόό- 
;τοροι/ δΐ'^ει την χώραν αυτών • καΐ αΰτη μ^ν ην πο- 
ρεύσιμος αύτω^ της δΐ των Ζυγών άηογνούς διά τε 
δυΰχερείας και αγριότητας τ^ παραλί^ χαλεπώς ψι, τα 

15;ΓθΛΑα ίμβαίνων έπΙ τηνθάλατταν^ εως έπΙ την των 
^Αχαιών ηκε- καΐ προύλαβόντων τούτων έξετέλεοε 
την οδον την έκ Φάύιδος ου πολύ των τετρακιΰχΜων 
λείπουβαν οταδίων. 

Ευ%^ ί' ουν άπο της Κοροκονδάμης προς εω 14 

20 μϊν 6 πλους έύτιν, έν δΐ ύταδίοις εκατόν ογδοήκοντα 
6 2)^1/^^x0$ έ(ίτι λιμήν καΐ πόλις^ είτα έν τετρακοβίοις 
τα καλούμενα Βατά κώμη καΙ λιμήν , κα%'* δ μάλιβτα 
άντικεϊύθαι δοκεϊ προς νότον η Σινώπη ταύτγι τ^ ;ηκ- 
ραλί^^ καθάπερη Κάραμβις εϊρηται του Κριοϋ με- 

25 τώπφ * άπο δΙ των Βατών 6 μ^ν ^Αρτεμίδωρος ^ήν 
Κερκετών λέγει παραλίαν ύφόρμους Ιχουόαν καΐ κώ- 
μας δίίον έπΙ βταδίους όκτακοαίους καΐ πεντήκοντα^ 
είτα την των ^Αχαιών ύταδίων πεντακοσίων^ είτα την 
τών'Ηνιόχων χιλίων^ είτα τον Πιτυοΰντα τον μέγαν 

^τριακοαίων έξήκοντα μέχρι ^ιούκουριάδος* οΐ ί£ τάΟ.497 
Μιθριδατικά 0υγγράψαντες ^ οίς μάλλον προβεκτέον^ 
^Αχαιούς λέγουΰι πρώτους^ είτα Ζυγούς^ εΙτα^Ηνιό- 



698 — Ι^ — 

χονς^ είχα ΚερχΒτας χαΐ Μόύχονς ηαΐ Κόλχον$ καΐ 
τους νηΐρ τούτων Φ^ε^ροφάγους χαΙΙ^άνας καΐ άλλα 
μίκρά ί^νη χα περί χονΚανκα0ον. κατ αρχάς μεν 
ονν η παραλία , κα^άηερ είπον^ έπΙ την €ω τείνεί καΐ 
βλέπΒίχροζ νότον, αΛο δ^ χών Βαχών έπν^χροφήνβ 
λαμβάνεί καχά μι,κρόν^ είχ^ άνχνπρόβωπος γίνεχαι χτ} 
δύβει καΐ χελενχα Λρος χον Πιχνοννχα καΐ χην ^ωύ- 
κονριάδα- χανχαγάρ χα χωρία χήζ Κολχίδος ^ννά- 
ηχεί χ^Ι λεχ9'εί6'{ΐ «ίΐραλία, μεχά δ^ χην ^ωΰκονρνάδα 
η λοίΛΐ) χής Κολχίδος έ^χΐ παραλία καΐ η ύννεχης Τρα- ΐθ 
Λεζονςκαμπήν άξιόλογον πονηβαβα^ είχα εις ευθείαν 
χα^ε1!αά πως πλενράν χην χα δεξιά χον Πόνχον ποιου- 
ΰαν χά βλέηονχα προς αρκχον. απαύα δ^ ή χών ^Αχαν- 
ών καΐ χών άλλων παραλία μέχρι /ίιο6κονριάδος καΐ 
χών έπ* ευθείας προς νόχον έν τ^ μεοογαίε^ χόπων 15 
νποπέπτωκε χφ Κανκάΰω. 
15 "Εύχι ί ' ορός χοϋχο νπερκείμενον χον πελάγονς 
εκαχέρον τον χ ε Πονχικον,^ καΐ χον Καΰπίον , δίΜχειχί- 
ζον χον Ιΰ^μον χον διειργονχα ανχά, αφορίζει Λ προς 
νόχον μίν χην τε ^Αλβανίαν καΐ την Ίβηρίαν^ προς^ 
αρκτον δ^ τά τών Σαρματών πεδία* ενδενδρον ί' 
έατίν νλγι παντοδαπ^ τ^ τε αλλ'η καΐ τ^ νανπηγηΰίμω. 
φηβΐ ί' Έρατο6ϋ•ένης νπο τών έπιχωρίων καλεΐ0^αι^ 
Κάβπιον τον Κανκαύον^ Ιβως άπο τών Κα6Λίων πα- 
ρονομα6%έντα. αγκώνες δε τίνες αντον προπίπτον-2& 
ΰινέπΐ την μεόημβρίοη/ , οϊ την τε Ίβηρίαν περιλαμ- 
βάνονύι με6ην καΐ τοϊ^ς Αρμενίων ορεβι αννάπτονβι 
καΐ τοΙΙς ΜοόχικοίΙς καλονμένοις^ Ιτι δ^ χφ Σχνδίύτ/ 
καίχφ Παρνάδρχί' χανχα δ* έύχΐ μέρη χον Τανρον 
πάνχα χον ποιοννχος χ6 νόχιον χής Αρμενίας πλεν-- 30 
ρον, άπερρωγόχα πως εκείθεν προς αρκτον κιΛ προό- 
πίπχοντα μέχρι χον Κανκάοον καΐ χής χον Ενξείνον 



^ ΙΑ ^ 699 

«αραλίας της έπΙ Θ$μί6χνραν δίαν$ίνον6ης από της 
Κολχίδος. 

Ή δ' ονν ^ιο6κονρίάς έν χόληφ τοωντφ κ$ιμένη 16 
χαΐ το έω^^νώτατον αημεζον επέχοντα τοϋ ανμΛαντος 

5 ηελάγους, μνχός τε τον Ευξείνου λέγεται χαΐ Ιβχατος 
«λονς- τό τε ηαροιμιακώς λεχϋ•Ινοΰτω δεί δεΙία60•αί 
^^είς Φαύιν ίν^α νανβΐν Ιύχατος δρόμος^^' ούχ ως τον 
ηοταμόν λέγοντος τοϋ ηονήόαντος το ΙαμβεΙον^ ούδ^ 
δη ώς την ομώνυμον αύτφ Λολίν χειμένην έπΙ τφ ατο- 

ΙΟταμψ^ άλλ' ώς την Κολχίδα άπο μέρους^ έΛεΙάπόγε 
τοϋ «οταμοϋ χαΐ της πόλεως ουκ ίλάττων εξακοσίων 
ύταδίων λείχεταν ηλοϋς Ιη^ ευθείας εΙς τον μυχόν, η 
ί' αύτη ^ιοΰκονριάς έ0τν καΐ άρχη τοϋ ίαϋ'μοϋ τοτ;β.498 
μεταξύ της Καύχίας καΐ τοϋ Πόντου καΐ έμπόρίον των 

1^ υπερκείμενων καΐ σύνεγγυς έ^νών κοινόν 0ννέρ^ 
χεαΘ'αι γοϋν εις αύτην έβδομήκοντα^ οί Λ καΐ τριάπ- 
κ06ΐα 1%'νη φάύίν^ οίς ούδΐν των όντων μέλει ^ πάντα 
δϊ ένερόγλωττα δια το ύποράδην καΐ άμίκτως οίκείν 
νπο αύ^αδείας καΐ άγριότητος' Σαρμάταιδ' είαΐνοί 

20πλείονς^ πάντες δΐ Κανκάβιοι, ταϋτα μ^ν δη τα περί 
την ^ιούκουριάδα. 

ΚαΙ η λοιπή δϊ Κολγ!ίς έπΙ τ^ θ'αλάττ'η η πλείων 17 
ίατί' διαρρεΐ δ^ αύτην 6 Φαύις^ μέγας ποταμός έξ ^Αρ- 
μενίας τάς αρχάς ίχων^ δεχόμενος τόν τε Γλαϋκον καΐ 

^τον ^ππον έκ των πληβίον ορών εκπίπτοντας* άνα- 
πλείται δ^ μέχρι Σαραπανών έρύματος δυναμένου δέ- 
ξαβ^αι καΐ πόλεως αυνοικιΰμόν^ ο^εν πεζεύουαιν έπΙ 
τόν Κϋρον ημέραις τέτταρΰι δι αμαξιτοϋ. επίκειται 
δΐ τω Φάΰιδι ομώνυμος πόλις^ έμπόριον των Κόλχων, 

30 τί} μίν προβεβλημένη τον ποταμόν τ^ ίέ λίμνην τ^ δε 
την ^άλατταν, έντεϋϋ'εν δ^ πλους έπ *Αμι6οϋ καΐ 
Σινώπης * τριών ημερών η δύο δια τό τους αΙγιαλούς 



700 —ΙΑ — 

μαλακούς ΒΪναι χαΐ τάς των ποταμών έκβολάς. άγαϋ^ι 
δ* έύτίν η χώρα χαΐ χαρχοΐζ πλην τον μέλιτος (πικρίξει 
γαρ το πλέον) καΐτοίς προς ναυπηγίαν πά0ιν * ΰλην τε 
γαρ καΐ φύει καΐ «οταμοϊς χατακομίξει^ λίνον τε ποιεί 
πολύ χαΐ κάνναβιν καΐ κηρον χαΐ πίτταν. η 9Ϊ λινονρ^ 5 
για καΐ τεϋ•ρνληταΐ' χαΐ γαρ εις τους ίξω τόπους έξε^ 
χόμιζον^ και τίνες βουλόμενοι 6υγγένειάν τίνα τοις Κόλ- 
χοις προς τους Αιγυπτίους έμφανίζειν από τούτων πι•- 
ύτοϋνται, ύπέρχειται δ^ των λεχθέντων ποταμών έν 
ττ] Μοσχικί] το της Αευκοΰ'έας Ιερόν Φρίξου ίδρυμα, ίο 
καΐ μαντείον εκείνου^ όπου κριός ου λύεται ^ πλούύιόν 
ποτέ ύπάρξαν^ αυλη^^ δε υπό Φαρνάκου «αθ' ημάς 
και μικρόν νβτερον υπό ΜΦριδάτου του Περγαμηνον. 
κακω^είόης γαρ χώρας ,^νούεί τα τών ϋ•εών ούδΐ τ^- 
,φαβ^αι ^έλει ," φηβΐν Ευριπίδης* 15 

18 * Το μ%ν γαρ παλαιόν όύην έπιφάνειαν Ιϋχεν η χώ- 
ρα αύτη δηλοΰΰιν οΙμν%•οι, την'ΐάύονος ατρατείαν αί- 
^(ττόμ£ΐ/ο& προελ&όντος μέχρι καΐ Μηδιας^ έτι δε πρό- 
τερον την Φρίξου, μετά δε ταύτα διαδεξάμενοι βαύι- 
λείς εις ύκηπτουχίας διτιρημένην Ιχοντες την χώραν^ 
μέαως ίπραττον • αύξη^έντος δ^ έπΙ πολύ Μι^ριδάτου 
του Εύπάτορος^ εις εκείνον η χώρα περιέύτη' έπέμ- 
0.499ίΓ€το ί' αεί τις τών φίλων ύπαρχος καΙ διοικητής της 
χώρας, τούτων δϊ ην καΐ Μοαφέρνης^ 6 της μητρός 
ημών ^εΐος προς πατρός • ην ί ' ένϋ•εν ή πλείύτη τω 25 
βαύιλεΐπρός τάς ναυτικάς δυνάμεις υπουργία, κατά-- 
λυ&εντος δε Μι^ριδάτου ΰυγκατελύ^η καΐ η υπ* αύ- 
τω πάαα καΐ διενεμη^η πολλοίΐς' ύΰτατα δϊ Πολέμων 
§0χε την Κολχίδα^ κάκείνου τελευτηοαντος η γυνήΠυ- 
^οδωρίς κρατείς βαβιλεύουοα καΐ Κόλχων καΐ Τραπε- 30 
ζοϋντος χαΐ Φαρνακίας καΐ τών υπερκειμένων βαρβά- 
ρων , περί ων έρονμεν εν τοΙς ύύτερον, η ί ' ούν Μο- 



— ΙΑ — 701 

όχι^χη^ ένητό Ιερόν , τρψβρής έΰτι • το μεν γάρ Μχον- 
0ΐν αντήζ Κόλχοΰ το δε'Ίβηρες το ίέ ^Αρμένιοι, ίοτι δΐ 
παΐ Λολίχνων έν χχΐ Ίβηρίο: Φρίξου πόλι^ζ ή νυν Ίδη- 
ε0ύα^ εύερχεζ χωρίον έν με^ορίοις της Κολχίδος. 
δ Των δ^ 0υνερχομένων έϋ^ών εις την ^ιοαχουρι- 19 

άδα κάΙ οΐ Φ^ειροφάγοι εΐύίν^ από του αν;ι;μοι; καΐ του 
ηίνου λαβόντες τοϋνομα, ηληοίον δε και οΐ Σοάνες, 
ούδΐν βελτίους τούτων τφ πίνφ δυνάμει δε βελτίους^ 
6χεδόν δε τι καΐ κράτιότοι κατά άλκην χαΐ δύναμιν 

10 δυναβτεύουόν γοϋν των κύκλω τα άκρα του Καυκάόου 
κατέχοντες τα* ύπϊρ της ^ιοβκουριάδος' βαϋΐλέα δ' 
εχουβι καΐ ύυνέδριον ανδρών τριακούίων ^ ΰυνάγουΰι 
δ' ως φαύι βτρατιάν καΐ είκούι μυριάδων ' αηαν γάρ 
ε0τι το πλήθος μάχιμον ^ ου ύυντεταγμενον [δε\, παρά 

15 τοντΜ^ ί^ λέγεται καΐ χρυΰόν καταφέρειν τους χεί- 
μαρρους ^ υηοδέχεΰ^αι ί' αυτόν τους βαρβάρους φάτ- 
ναις κατατετρημέναις καΐ μαλλωταΐς δοραΐς* αφ* ου 
δη μεμυ^εϋύϋ'αι και το χρυαόμαλλον δέρος ' * ει μη 
καΙ'Ίβηρας ομωνύμως τοΙς εβηερίοις καλοϋαιν άπο 

20 των έκατερω^ι χρυβείων, χρωι/ται ί ' . οΐ Σοάνες φαρ- 
^άκού^ προς τάς ακίδας * ϋ'αυμαΰτώς και τους άφαρ^ 
μάκτοις τετρωμένους βέλεόι λυπεί κατά την όσμην. τα 
μίν ουν άλλα Ι9'νη τα πληβίον τα περί τον Καύκαΰον 
λυπρά καΐ μικρόχωρα, το δετών^Αλβανών Ιϋ'νοςκαΙ 

25 το τών'Ιβηρων^ α όη πληροϊ μάλιβτα τον λεχθέντα 
Ιύ%'μόν^ Καυκάοια [μ^ν] καΐ αυτά λέγοιτ αν^ εύδαί- 
μονά δΐ χώραν ίχει καΐ ΰφόδρα καλώς οίκείΐαϋ'αι δυ- 
ναμένην. 

ΚαΙ δη χ' η γε ^Ιβηρία κατοικείται καλώς το πλέον 3 

ΖΧ^πόλεύίτε καΐ έποικίοις, ωύτε και κεραμωτάς είναι 6τέ- 

4. ρθ3ΐ ΚοΧχίϋοζ : π^ι^Ι τι}ν ^ιοοίουριάδα (είό Χάρης πο- 
ταμός, 

8ΤΚΑΒ0 II. 20 



702 — ΙΑ — 

γας χαΐ άρχίτεκτονίκην νηρ των οΙκησεων τζϋεχαβκίνην 
καΐ αγοράς καΐ ταλλα κοινά. 

2 Της δΐ χώρας χα μϊν κύκλω τοϊς Κανκαβίοί^ ορεόι 
£.ξ>Ο0ΛΒρίέχεταΐ' ΛροΛεητώκαΰι γάρ^ ως είπον^ αγκώνας έχΐ 

την μΒύημβρίαν Βνκαρτίοι^ πδριλαμβάνοντες την βνμ- 5 
Λαβαν Ίβηρίαν καΐ όννάπτοντδς προς τε την Άρμε- 
νέαν καί την Κολχίδα * έν μέβφ ά' έΰτΐ πεδίον αοταμοΐς 
διάρρντον , μεγί^τφ δϊ τω Κνρω^ ος την άρχην Ιχων 
αηο της "Αρμενίας^ εΐββαλών εν^ς εις το πεδίον το 
λεχ^εν^ παραλαβών καΐ τον'Άραγον έκ του Κανκάύου ίο 
ρέοντα καΐ άλλα νδατα διΛ βτενης ποταμίας εΙς την 
'Αλβανίαν εκπίπτει ' μεταξν δ^ ταύτης τε κοίτης^ Αρ- 
μενίας ένεχ^είς πολύς δια πεδίων ενβοτονμίνων <ίφό~ 
δρα^ δεξάμενος καΐ [άλλους] πλείους ποταμούς ^ ών 
έβτιν ο τε Άλαζόνιος καΐ 6 Σανδοβάνης καΐ 6 'Ρόιτάκης 15 
καΐ Χάνης πλαηοΐ πάντες εις την Καΰπίαν εμβάλλει 
ϋ'άλατταν, έκαλεί^το δ^ πρότερον Κόρος. 

3 Γό μίν ούν πεδίον των Ιβήρων οί γεωργικώτεροι 
καΐ προς είρηνην νενευκότες οίκούαιν άρμενίότίτε χαΐ 
μηδιότΐ έακευαΰμένοι ^ την δ* όρεινην οΐ πλείους χαΐ20 
μαχίμου κατέχουύι Σκυϋ'ών δίκην ζώντες καΐ Σαρμά-- 
τβ5ν, ώνπερκαΐ όμοροι καΐ συγγενείς είαιν άπτονται 
ί' όμως καΐ γεωργίας^ πολλάς τε μυριάδας 6υνάγου- 
βιν,καΐ ^ξ εαυτών καΐ έξ εκείνων, έπειδάν τι ουμτίέβτι 
θορυβώδες, 25 

4 Τέτταρες ί ' εΐαΐν είς την χώραν εΐόβολαί' μία μεν 
δια Σαραπανών φρουρίου Κολχικοϋ καΐ τών κατ αύτο 
Οτενών^ δι ων ο Φά6ΐς γεφύραις εκατόν καί είκοσι 
πέρατος γινόμενος δια την 6κολιότητα καχαρρείτρα-- 
χύς καΐ βίαιος είς την Κολχίδα, πολλοίς χειμάρροις^Ο 
κατά τάς επομβρίας εκχαραδρουμένων τών τόπων, 
γεννάται ί' έκ τών υπερκείμενων ορών πολλαΐς ουμ- 



Οί9ίίίζθά ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



— ΙΑ— 703 

πλη^ονμΒνος πηγαΐς^ έν δΐ τοΙς ηΒδίοίς χάί άλλους 
Λρούλαμβάνει ποταμούς, ων έΰτιν ο χβ Γλαύκος χαΐ 
ο'Ίπηος- πληρωθείς δε χαΐ γενόμενος πλωτός έ^ίηαιν 
εις τόν Πόντον χαΐ Ιχεί πόλιν ομώνυμου έφ' αυτφ χαΐ 
δ λίμνην πληΰίον, η μ^ν ούν έχ της Κολχίδος εΙς την 
'Ιβηρίαν έμβολη τοίαύτη , πέτραις χάί έρύμα<ίί χαΐ πο^ 
ταμοίς χαραδρώδεύν διαχεχλει^μένη. 

Έχ δ^ των προς αρχτον νομάδων έτά τρεϊς ημέρας 5 
άνάβαϋις χαλεπή^ χάΙ μετά ταύτην ποταμία ύτενη έηΐ 

10 του ^Αράγου ποταμού τεττάρων ημερών όδόν Ιχουόα 
έφ" ενα^ φρουρεί δΐ το πέρας της οδού τείχος δύομα- 
χον ' από δ^ της Αλβανίας δια πέτρας πρώτον Αίκτο- • 
μητη είόοδος^^ είτα δίά τέλματος ο ποιεί υ ποταμός 
\^Αλαζόνιος] έχ τού Καυχάύου χαχαπίπτων, από δ\ της 

1ζ>^Αρμενίας χα έπΙ τω Κύρφ βτενά χαΐ τα έπΙ τψ * !^ρα- 
γφ • πρΙν γαρ εις αλλήλους ουμπεβεϊν^ Ιχουϋιν έπιχείτ- 
μένας πόλεις έρυμνάς έπΙ πέτραις διεχούύαις άλληλωνο,,ξ^χ 
όαον εχχαίδεχα ύταδίους^>έπΙ μεν χφ Κύρφ χηνΆρμο- 
ζίχην έπΙ δϊ ^αχέρφ Σευοάμορα, χαύχαις δε έχρηααχο 

20χαΙς είαβολαΐς πρόχερον Πομπήιος έχ χών Αρμενίων 
ορμηθείς ^ χαΐ μεχά χαύχα Κανίδιος. 

Τέχχαρα δϊ χαΐ γένη χών ανθρώπων οίχεϊ χην 6 
χωράν ^ν μ\ν χαΐ πρώχον έί ου χους βαύιλέας χαϋ^ΐτ- 
6χά0ι χαχ άγχιαχείαν χε χαΐ ηλιχίαν χόν πρεόβύχα-- 

25 χον^ 6 δ^ δεύχερος διχαιοδοχεε χαΐ βχραχηλαχεί, δεύ- 
χερον δ^ χό χών Ιερέων οϊ έπιμελούνχαι χαΐ χών προς 
χους όμορους διχαίων. χρίχον δ^ χό χών αχρατευομέ- 
νων χαϊ γεωργούνχων, χέχαρτον δΐ χό χών λαών, οϊ βα- 
αιλιχοί δοϋλοί εΐΰν χαίπάνχα διαχονούνχαν χα προς χόν 

30 βίον, χοιναί δ' εΐόΐν αύχοζς αΐ χχηαεις χαχά ύυγγένείτ- 
αν, άρχει δ% χαΐ ταμίθνΰ^ εχάύχην 6 πρεύβύχαχος, χοΐτ^ 
ούχοι μεν οΐ "Ιβηρες χαΐ ή χώρα αύχών, 

20* 



704 — ΙΑ — 

4 ^Αλβανοί δΐ ποψενικώτεροί καΐ τον νομαδικοϋ 
γένους έγγυτέρω , πλην άλλ' ουκ άγριοι • τανττ] δΐ χάΐ 
ηολεμικοί μετρίως, οίκονύι δ\ μεταξύ των Ιβήρων καΐ 
της Κασπίας %'αλάττης^ ηρος εω μϊν άπτόμενοι της 
^αλάττης^ προς δναιν δε ομοροϋντες τοί)? 'Ίβηρόι ' των 5 
^^ λοιπών πλευρών το μίν βόρειον φρουρείται τοις 
Καυκαοίοις ορεΟι (ταϋτα γαρ υπέρκειται των πεδίων^ 
καλείται δε τα προς ττ) ϋ'αλάττ'η μάλιβτα Κεραύνια), 
το δ^ νότιον ποιεί η Αρμενία παρηκουοα , πολλή μεν 
πεδιας πολλή δ^ καΐ ορεινή , κα^άπερ ή Καμβυαηνή^ 10 
χαΟ•* ην αμα καΐ τοΐς^Ιβηρσι καΐ τοΐς'ΑλβανοΙς οι'Αρ-- 
• μένιοι αυνάπτουοιν. 

2 Ό δε Κύρος 6 διαρρέων την ^Αλβανίαν καΐ οί άλ- 
λοι ποταμοί οί πληροϋντες εκείνον ταΐς μεν της γης 
άρεταΤς προαλαμβάνουσι, την δ^ ϋ'άλατταν άλλοτρι-•!^ 
οναιν, ή γαρ χους προσπίπτουσα πολλή πληροί τον 
πόρον^ ωΰτε καΐ τάς έπικειμένας νηύΐδας έξηπειροϋ- 
αϋ'αι και τενάγη ποιεϊν ανώμαλα καΐ δυ0φυλακτα • τήν 
δ^ άνωμαλίαν έπιτείνονοιν αΐ έκ των πλημμυρίδων 
άνακοπαί. καΐ δη καΐ εις στόματα δώδεκα φαύι μεμε- 20 
ρίαϋ•αι τάς έκβολάς, τα μίν τυφλά τά δϊ παντελώς 
*έπιγελώντα καΐ μηδΐ ϋφορμον άπολείποντα • έπΙ πλεί- 
ους γοΰν ή έξήκοντα Οταδίους άμφικλύβτου της χιόνος 
οϋβης ττΐ ^αλάττχι ^^^ ^^^? ποταμοΐς^ άπαν είναι μέρος 
αυτής άπρούπέλαβτον ^ τήν δΐ χουν καΐ μέχρι Λεντα-25 
κοοίων παρήκειν βταδίων ^ινώδη ποιοϋύαν τον αίγια- 
λόν. πληοίον δϊ καΐ 6 Άράξης εμβάλλει τραχύς έκ της 
^Αρμενίας έκπίπτων ην δε εκείνος προωθεί χουν πο^ 
ρευτον ^τομοι' το φεί&ρον^ τηύτην 6 Κύρος άναπληροί. 

3 Τάχα μίν ούν τφ τοιούτφ γένει των ανθρώπων 30 
0.502ονί^ι/ δει ^λάττης • ουδί γάρ τ^ γχί χρώνται κατ άξίαν, 

πάντα μίν έκφερού0ι^ καρπόν και τον ήμερώτατον^ 



- ΙΑ -^ 705 

ηάνδεφυτόν κάΙγάρτάάει^αΛη φ^ρεί' τυγχάνει δ* 
έηψεΚείαξ ονδε μικράς ^,άλλά τάγ' αοηαρτα καΐ άνψ- 
,,ροτα ηάντα φύονται ^^' καϋ'άτνερ οΐ ΰτρατενοαντες 
φαόι^ Κνκλώπειόν τίνα διηγονμενοι βιον ' πολλαχον 

5 γαρ 0Λαρεϊ0αν άπαξ δΙς έκφέρειν καρπόν η καΐ τρίς, 
τον δε ηρώτον καΐ «εντηκοντάχουν ^ άνέαϋτον καΙ 
ταύτα ονδΐ ύιδηρω τμηϋ'εΐΰαν αΛΛ' αντοξνλφ άρότρφ. 
Λοτέζεται δ\ πάν το πεδίον τον Βαβυλωνίου καΐ του 
Αιγυπτίου μάλλον τοξς ποταμοξς καΐ τοΙς άλλοις ΰδα- 

10<^(^ <2<ίτ* άεΐ ποώδη φυλάττειν την ο'φιν* δια δΐ τούτο 
καΐ εϋβοτόν έβτι * πρόΰεύτι δε καΐ το ευάερον εκείνων 
μάλλον, αύκαφοι δ^ αΐ άμπελοι μένουααι δια τέλους^ 
τεμνόμεναι δΐ δια πενταετηρίδος , νέα\ μίν διετείς έκ- 
φερουύιν ηδη καρπόν, τελειαι δ' άποδιδόαβι τοβούτον 

15 ω0τ άφιάόιν έν τοις κλήμα^ι πολύ μέρος, εύερνή δ' 
έ6τΙ καΐ τα βο6κηματα παρ* αύτοίς τά τε ήμερα καΐ τα 
άγρια. 

ΚαΙ οΐ άνθρωποι κάλλει καΐ μεγέ%ει διαφέροντες, 4 
απλοί δε καΐ ου καπηλικοί' ούδΐ γαρ νομίόματι τά 

20 ηολλά χρώνται, ούδΐ αριθμόν Ιβαβι μείζω των εκατόν, 
αλλά φορτίοις τάς άμοιβάς ποιούνται * καΐ προς τάλλα 
δΐ τά τού βίου ^€^ϋνμως Ιχουοιν. άπειροι δ^ εΐβΐ καΐ 
μέτρων των έπ* άκριβϊς καΐ 6τα%'μών, και πολέμου δΐ 
καΐ ;τοΑ(τ£(0ί^ ίιαΐ γεωργίας άπρονοήτως ίχουβιν όμως 

^δϊ καΐ πεξοί καΐ άφ^ ίππων αγωνίζονται, ψιλοί τεκαΐ 
κατάφρακτοι, κα^άπερ ^Αρμένιοι, ότέλλουαι δΐ μείζω 5 
της Ίβηρων 0τρατιάν. όπλίζουόι γάρ καΐ ^ξ μυριάδας 
πεζών. Ιππέας δ^ μυρίους κάΙ διόχιλίους , δοοιςπρος 
Πομπηιον διεκινδύνευϋαν. και τοντο^^ δέ ΰυμπολε^ 

30 μούόιν οΐ νομάδες προς τους ίξωθ'εν, ωύπερ τοϊς'Ίβηρ^ 
01, κατά τάς αύτάς αΙτίας. άλλως ^ έπιχειρούόι τοΙς αν- 
'&ρω^ο^^ πολλάκις ωότε καίγεωργείν κωλύουύιν. άκον- 



706 - Ινί — 

τιαταΐ δε βΙοι και τοί,ότοίΐ^ ρ•ώροίχας Ιχοντες χάί ϋ-νρε* 
ονς^ περίκρανα δ^ ϋι^ρεια ηαραηληβίως νοΐς "Ιβηροιν, 

"Εοτν δί τήςΆλβανών χωράς κάΙ η Κααηιανή , τον 
Κίΐϋΐίίον Ιχνους επώνυμος^ ουπερ καΐ η ϋ'άλαττα, 
άφανονς οντος νυνί. η δ' έκ τής'Ιβηρίας εις τ^ν'^λ-5 
βανίαν εισβολή δίά της Καμβνβηνης άνυδρου τε καΐ 
τραχείας έηΐ τον ^Αλαξόννον Λοταμόν, 

ΘηρεχβτΐΗοΙ δ^ καΐ αύτοΙ και οΐ κννες αυτών εις 
νπερβολην^ ου τέχνχι μάλλον η οπονδΐ} ττ] ηερί το ντο. 
^-^^ ^ίαφέρουΟί δί και οΐ βασιλείς- νννΐ μ^ ονν εΙς 10 
αηάντων άρχει ^ πρότερον δ^ καΐ κα^' εκάατηνγλώτ- 
ταν Ιδία έβααιλεύοντο εκαύτοι. γλώτται ά' εΐαΐν ?| καΐ 
^Γκοσ^ι/ αύτοίΐς ίιά το μη εύεΐίίμικτον προς αλλήλους. 

Φέρει δ' η γη καΐ των ερπετών Ινια τών ^αναοί^ 
μων και ΰκορπίονς καΐ φαλάγγια • τών δΐ φαλαγγίων 15 
τα μεν ποιεί γελώντας άποΰ'νησκειν ^ τα δ^ κλαίοντας 
πό^ω τών οικείων, 
7 Θεούς δΐ τιμώβιν ηλιον καΐ δία και ΰελήνην , δια- 

φερόντως δί την ΰελήνην, Ιοτι δ' αυτής το Ιερον 
της Ιβηρίας πληΰίον Ιεραται δ' άνηρ εντιμότατος "ίχ^ 
μετά γ ε τον βαοιλεα^ προεοτώς της Ιερας χωρας^ πολ- 
λής καΐ ευάνδρου^ καΐ αυτής και τών ιεροδονλων , ων 
έν^ουαιώϋι πολλοί καΐ προφητεύουβιν ος δ' αναν- 
τών έπΙ πλέον κατάοχετος γενόμενος πλανάται κατά 
τάς ϋλας μόνος ^ τούτον συλλαβών ο ιερεύς άλναει δή-2ό 
σας Ιερα τρέφει πολυτελώς τον ένιαυτόν εκείνον^ Ιπει- 
τα προαχϋ^εΐςεΐςτήν&νσίαντήςϋ'εοϋ^ σύν άλλοις Ιε- 
ρείοις %'ύεται μυρισϋ'είς, τής δ^ %^σίας 6 τρόπος ού- 
τος • §χων τις ΐεράν λόγχην ζπέρ έστι νόμος άν^ρω- 
πο&υτείν^ παρελ^'ών έκ του πλήθους παίει δια τής^ 
πλευράς εΙς την καρδίαν^ ουκ άπειρος τοιούτου ' πε- 
σόντος δ^ σημειοϋνται μαντεία τίνα έκ του πτώματος 



- ΙΑ — 707 

χαΐ €ΐς το χοινον άΛοφαένονβι^ χομίβ^έντος δ^ τον 
0ωματος είς τν χωρίον έηφαίνονϋιν άπαντες κα^αρ- 
όίφ χρώμενοι. 

'Ττί^ρβαλλόντως δΐ το γήρας τψώύιν Αλβανοί καΐ 8 
5 το των άλλων ^ ου των γονέων μόνον • τϋϋ•νηχότων δε 
ονχ οβιον φροντίζειν ονδΐ μεμνήό^αι. ύυγκατορντ- 
τονΟί μέντοι τα χρήματα αντοΐς^ χαΐ δια τούτο χένη-- 
τες ζώβιν ονδίν ηατρψον ίχοντες. ταϋτα μϊν περί 
^Αλβανών, 

10 Λέγεται δ' Ίάοονα μετά Άρμενου του Θετταλοϋ 
κατά τον ηλοϋν τον έπϊ τους Κόλχους ορμή^αι μέχρι 
τήςΚαόπίας %'αλάττης^ και την τε'Ιβηρίαν καΐ τήν'Αλ- 
βανέαν έηελ^είν κάΙ πολλά της Αρμενίας καΐ της Μτ^ 
δίας^ ως μαρτυρεί %ά τε'ΐαόόνια καΐ άλλα υπομνήματα 

15 πλείω, τον δϊ "Αρμενον είναι εξ αρμενίου πόλεως των 
περί την Βοιβηίδα λίμνην μεταξύ Φερών καΐ Ααρίΰης^ 
τους αύν αύτφ τε οίκίϋαι τήν τε Άκιλιοηνην καΐ την 
ΣυύπιρΙχιν εως Καλαχανής χαΐ 'Αδιαβηνης^ καΐ δη καΐ 
τήν *Αρμενίαν έπώνυμον καταλιπειν, 

30 Έν δ\ τοζς ύτάρ τής ^Αλβανίας όρεοι καΐ τάς ^Αμα-- 3 
ξ^νας οίκειν φαόι, Θεοφάνης μίν ουν ο ύνατρατενύας 
τω Πομπηίφ καΐ γενόμενος εν τοΐς^λβανοίς^ μεταξύ 
των Αμαζόνων καΐ τών'Αλβανών ψηΰι Γήλας οίκειν 
καΐ Αήγας Σκύλας, χαί ρεΐν ένταύΟ'α τον Μερμάδαλιν 

25 ποταμόν τούτων τε καΐ των Αμαζόνων ανά μέαον. αλ-0,ξ>01 
λοι δέ, ων καΐ ο Ι^χι^ψ^ο^ Μητρόδωρος κάιΤψικράτης^ 
ούδί αύτοΙ άπειροι των τόπων γεγονόνες^ Γαργαρεϋ^ 
6ΐν όμορους αύτάς οΙκεΙν φαΰιν εν ταΐς ύπωρείαις ταΐς 
προς αρκτον των Καυκαοίων όρων α καλείται Κεραύ- 

^νια , τον μεν άλλον χρόνον κα^' αύτάς ^ αύτουργούύας 
εκαατα τά τε προς αροτον και φυτουργίαν καΐ τά προς 



ϋφζβό ϋγ ν^οοζξΐ^ 



708 ~ ΙΑ -^ 

τάς νομάς καΐ μάλιότα των ΐπχων^ τάς δ* άλχιμωτάτα^ 
χννηγεοίαίς πλεονάξείν και τά ηολέμια άύχείν ά%ά-: 
0ας ί' έηικεκανΰϋ-αι τον δεξιόν μαβτόν έκ ν^ηίαν^ 
ωοτε ενπετώς χρήϋϋ'αί %φ βρΰίχίονι χρόζ έκάοτην χ^εύ^ 
αν^ έν δΐ τοΓ$ ^ρώτοίς προς άκοντίύμόν ' χρη09•αίβ^β 
κάί τό%φ καΧ βαγάρεν καΐ πελττ^^ δοράς δ^ θηρίων λγολ- 
εΐ6%'αν περίκρανά χε και βκεπάΰματα καΐ διαζώματα ' 
δύο δΐ μήνας εξαίρετους ίχειν τον §αρος^ κα^ ονς άνα- 
βαίνονύιν εις το ηληαίον ορός το διορίζον αύτάς τε καΐ 
τους Γαργαρέας. άναβαίνονΰι δ^ κάκεΐνοι κατά Ι^ος 10 
τι πάλαιαν ^ 6υν%'ν6οντέςτε καΐ βννεόόμενοι ταΐς γυ^ 
ναιξί τεκνοποιίας χάριν άφανώς τε καΐ έν ακότει^ 6 τν^ 
χών τ^ τϋχονϋγι^ έγκνμονας δε ποιηΰαντες άποπέμ- 
πουβιν αΐ ά' δ τι μεν αν ^ήλν τέκωαι κατέχουβιν «ν- 
ταί^ τά δ' άρρενα κομίζονβιν έκεΐνοις έκτρεφειν φκεύ- 15 
ωται ί' εκαατος προς εκαατον νομίξων νίον δια την 
αγνοιαν, 

2 Ό δε Μερμόδας καταράττων από των ορών διά 
της των Αμαζόνων καΙ της Σιρακηνής καΐ ο0η μεταξν 
Ιρημος, εΙς την Μαιώτιν έκδίδωβι. τους δϊ Γαργαρέας 20 
αυναναβήναι μίν έκ Θεμιβκύρας φαύΐ ταΐς Άμαζόβιν 
εΙς τονοδε τους τόπους^ είτ άποοτάντας αυτών πολε^ 
μεϊν μετά θρακών καΐ Ενβοέων τινών πλανη^έντων 
μέχρι δεϋρο προς αντάς ^ ύστερον δΐ καταλυοαμένους 
τον προς αντάς πόλεμον έπΙ τοξς λεχ^είσι ποιηόαύ^αι^^ 
όυμβάύεις^ ωατε τέκνων 6νγκοινωνεΙν μόνον ^ ζηνδϊ 
κα%'^ αυτούς εκατέρονς. 

3 "Ιδιον δέ τι βυμβέβηκε τφ λόγφ [τφ] περί τών ^Αμα-- 
ζόνων οΐ μϊν γάρ άλλοι το μν^ώδες καΐ το Ιότορικον 
διωρίύμένον ίχονβι * τά γάρ παλαιά και ψευδή καΐ τε^ 30 



1. ρο8( άΧτιψίοτάτας : τών ΐππων 



— ΙΑ— 709 

ρατώδη μν^Όΐ καλούνται^ η ί' Ιαίτορία βουλεται τάλη-- 
&ές, &ν ΧΒ ηαλαών αν χβ νέον^ παϊ χ6 χεραχώδΒς η ουκ 
Ιχει η'όχάνιον ΧΒρΙ δΐ χών^Αμαζόνων χά αύχά λέγε- 
χαι καΐ νυν καΐ τεάλαι^ ΧΒραχώδη χβ ονχα καΐ αίόχεως 
5 Λορρω, χίς γαρ αν πιβΧΒναΒίεν^ ώς γυναικών 6χραχ6ς 
η πόλις Ί} §^ος βνβχαίη αν ποχε χωρίς ανδρών; καΐ ον 
μόνον γΒ 6ν0χαί% αλλά καΐ εφόδους ηοίηόαίχο έπΙ χην 
άλλοχρίαν καΐ κραχήοείΒν ου χών εγγύς μόνον ωβΧΒ 
καΐ μέχρι χής νϋν*Ιωνίας ηρθΒλ%Βΐν^ άλλα καΐ δναπόν-Ο»^^ 

ΙΟχιον αχείλαιχο οχραχείαν μέχρι χηςΆχχικής; τοντο γάρ 
ομοιον ώς αν βΙ χις λέγοι , χους μϊν άνδρας γυναίκας 
γεγονέναι χους χόχε χάς δ^ γυναίκας άνδρας, άλλα μην 
χαϋχά γΒ αύχά καΐ νυν λέγεχαι χερΙ αύχών. έπιχείνει 
δΐ χην ίδιόχηχα καΐ χό ηιΟχεύεύ^αι χά παλαιά μάλλον 

15 η χά νυν • κχίύΒΐς γοϋν πόλεων καΐ έπωνυμιαι λέγον- 4 
χαι^ κα^άπερ 'Εφέύου καΐ Σμύρνης καΐ Κύμης και 
Μυρίνης^ καΐ χάφοι καΐ άλλα ύπομνημαχα • χην Λ ®ί- 
μίϋκυραν καΐ χά περί χόν Θερμώδονχα πεδία καΐ χά 
υπερκείμενα όρη απανχες^ Αμαζόνων καλοϋαι^ και φα-- 

20 (ίίν έζελαϋ'ήναι αύχάς ένΟ'ένδε. οπού δε νυν εΐΰίν^ ολί- 
γοι χε καΐ άναποδείκχως καΐ άπίβχως άποφαίνονχαΐ' 
κα^άπερ καΙ περί ®αληβχρίας ^ ην'Αλε^άνδρφ ύυμμΐ-- 
ξαίφαΰιν έν χγι'ΤρκανίακαΙουγγενέο^αιχεκνοποιίας 
χάριν ^ δυναόχεύουόαν χών ^Αμαζόνων ού γάρ ομο- 

2δ λογεΐχαι χοϋχο • αλλά χών συγγραφέων χούούχων ον- 
χων οι μάλιόχα χής αληθείας φρονχίβανχες ούκ είρη•^ 
καόιν, ούδ* οΐ πιδχευόμενοι μάλιόχα ούδενός μέμνηνχαι 
χοιούχου^ ούδ* οΐ είπόνχες χά αύχά είρηκαΰΐ' Κλεί- 
χαρχος δέ φηοι χην ΘαληΟχρίαν από Καύπίων πυλών 

30χ«1 θερμώδονχος ορμη&εΐβαν έλ^^εΖν προς Άλέξαν^ 
δρον εΐύϊ ί* από Κασπίας εις Θερμώδονχα σχάδιοι 
πλείους εξακισχιλίων. 



710 — ΙΑ — 

5 Κ(ά τα Λρός το ένδοξον 9•ρνληϋ'€ντα ονκ άνωμο-- 
λόγητία ηαρά αάντων , οί δε πλαΟαντες ηΰαν οΐ κόλα- 
χείας μάλλον η άληΟ'Βίας φροντ^οντες- οϊον το τον 
Κανκαόον μετενεγκείν εΙς τα Ινδικά ορη καΙ την ηλψ- 
όιάζονόαν έκείνοΐζ εφαν ^άλατταν από των υπερκεΐτ- β 
μέναη/ της Κολχίδος καΐ τον ΕνΙείνον ορών ταύτα 
γαρ οΐ "^Ελληνες χαΙΚανκαύον ώνόμαζον^ διέχοντα της 
^Ινδικής πλείονς η τριύμυρίονζ ύταδίον$^ και έντανΟ'α 
έμν^ευβαν τα τίερί Προμηθέα και τον δεύμον αντον ' 
ταντα γαρ τα νϋτατα προς εω έγνώριξον οΐτότε. η δΐ 10 
έπϊ ^Ινδονς^ατρατεία ^ιοννόον καΐ Ηρακλέους νβτε^ 
ρογενή την μυ^οΛοιΧαν εμφαίνει^ ατε τον Ηρακλέ- 
ους καΐ τον Προμηθέα λϋόαι λεγομένον χιλιαβιν ετών 
ϋΰτερον, καΐ ην μίν ένδοξότερον το ζόν*Αλεξανδρον 
μέχρι τών ^Ινδικών ορών καταβτρέψαβ^αι την ^Αύίαν 15 
η μέχρι τον μυχον τον Ενξείνον καΐ τον Κανκάύον ' 
άΛΛ' η δό^α τον ορονς καΐ τοννομα καΐ το τονς περί 
Ίάοονα δοκεΖν μακροτάτην ύτρατειαν τελέύαι την μέ- 

0.506%^* Ί^ών πληοίον Κανκάύον καΐ το τον Προμηθέα πα- 
ρίχδεδό^^αι δεδεμένον έπΙ τοΙς έβχάτοις της γης έν τφ 20 

Κανκάϋφ χαριεϊύ^αί τι τφ βαϋΐλεΐ νπέλαβον 

τοννομα τον ορον^ μετενέγκαντες εις την'Ινδικην. 

6 Τα μεν ονν υψηλότατα τον όντως Κανκάύον τα 
νοτιώτατά εΟτι τα προς ^Αλβανί^ καΐ Ιβηρία καΐ Κόλ- 
χοις και ^Ηνιόχοις ' οίκοναι ίέ ονς είπον τονς οννερχο^ 25 
μένονς εις την ^νοβκονριάδα • ύννέρχονται δ% το πλεΐ- 
βτον άλών χάριν, τούτων δ^ οΐ μεν τάς άκρωρείας κα^ 
τέχονύιν^ οί ί^ έν νάπαις ανλίζονται καΐ ξώύιν από 
^ρείων βαρκών τό πλέον καΐ καρπών αγρίων καΐ γά- 
λακτος, αΐ δϊ κορνφαΐ %£ίμωι/ο$ μεν άβατοι^ ϋ'έρονς^Ο 
δε προαβαίνοναιν νποδονμενοι κεντρώτα ώμοβόινα 
δίκην τνμπάνων πλατεία δια τάς χιόνας καΙ τονς κρν- 



- ΙΑ - 711 

ότάλλονς, καταβαίνονΰι δ' έπϊ δοράς κείμενοι. 6ύν χοίς 
φορτίοις κάΙ κατολίϋίϋ'αίνοντες ^ όπερ χάΐ κατά την 
^ΑτροηατΙαν Μηδίαν καΐ κατά το Μάύιον ορός το εν 
Αρμενία αυμβαίνει * ένταν^α δϊ και τροχίοκοι ξνλινοί 
δ κεντρωτοί τοις πέλμα^ίν ύηοτί^ενταί. τον γοϋν Καν- 
κάβου τα μεν άκρα τοιαύτα, καταβαίνοντι <¥' εις τάς 7 
νπωρείας άρκτικώτερα μεν έοτι τα κλίματα^ ημερώ- 
τερα δέ' ηδη γαρ όυνάπτει τοίΐς πεδίοις των Σιράκων. 
είοΐ δε καΐ τρωγλοδνταί τιν^ς έν φωλεοίς οίκοϋντες 

10 δια τα ψύχη , παρ' οϊς ηδη καΐ αλφίτων έύτιν ενηορία * 
μετά δετούς τρωγλοδντας καΐ χαμαικοΖται καΐ ηολν- 
φάγοι τίνες καλούμενοι καΐ αΐ των ΕΙΰαδίκων κώμαι^ 
δυναμένων γεωργεϊν δια το μη παντελώς ύηοπεπτω- 
κεναι ταΐ:ς αρκτοις. 

Ιδ Οί ί' εφεξής ηδη νομάδες οΐμβτβίξΰ της Μαιώτΐτ- 8 
ίος καί της Κα0π1ας ΝαβιανοΙ καΐ *ΠανξανοΙ καΐ ηδη 
τα των Σιράκων και *Αόρ0ων φϋλα. δοκοϋόι δ' οΙ'Άορ^ 
0οι και οΙΣίρακες φυγάδες είναι των ανωτέρω .... και 
ηρο0άρκτιοι μάλλον *Αόρ0ων» Άβέακος μίν ούν ό των 

^Σιράκων βα0ΐλεύς^ ήνικα Φαρνάκης τον Β00Λορον 
είχε^ δύο μυριάδας Ιηηέων ί0τελλε, ΣηαδΙνης ά' ό των 
^Αόρ0ων καΐ * εϊκο0ΐν^ οΐ δΐ ανω'Άορβοι καΐ πλείονας ' 
%αι γαρ έπεκράτουν πλείονος γης καΐ 0χεδόν τν της 
Καοπίων παραλίας της πλεί0της ηρχον^ ω0τε καΐ ενε- 

^πορεύοντο καμήλοις τον'Ινδικον φόρτον χαΐ τόνΕα- 
βυλώνιον παρά τε Αρμενίων καΐ Μηδων διαδεχόμε- 
νοι* έχρυ0οφόρουν δ\ διά την εύπορίαν, οί μίν ουν 
'Άορ0οι τον Τάναϊν παροικοϋ0ΐν^ οί Σίρακες δΐ τον 
^Αχαρδέον, ος έκ τοϋΚαυκάβου ^έων έκδίδω0ιν εΙς την 

30 Μαιώτιν. 

^Η δε δευτέρα μερίς άρχεται μίν άπο της Κα0πίας β 
%αλάττης^ εις ην κατέπαυεν η πρότερα* καλείται ί* ι^^.δΟΤ 



712 — ΙΑ — 

αύτη %•άλαττα καΙ'Τρχανία. δεί: δ^ ^ερί της ϋ'αλάττη^ 
εΙίίΒΐν πρότερου ταύτης καΐ των προΟΟίχων έϋψων. ί<ίτι 
β^ 6 κόλπος άνέχων έκ τον ωκεανού προς μεΰημβρίαν 
κατ αρχάς μ\ν Ικανώς Οτενός^ ένδοτέρω δΐ πλάτυνε-- 
ται προϊών , καΐ μάλίύτα κατά τον μνχόν επΙ βταδίονς 5 
που καΐ πεντακιΟχιλίονς' ο ί' εϋαπλονς μέχρι τον μν- 
χον μικρφ πλειόνων αν εΐη ΰννάπτων πως ηδη ττ} 
άοικήτω. ψηΰΐ ί' Έρατο0θ•ένης τον νπό τών' Ελλήνων 
γνωριζόμενον περιπλουν της ΰ'αλάττης ταύτης τον μίν 
παρά τους ^Αλβανούς καΐ τους Καδονύίονς είναι πεν- ΙΟ 
τακιοχιλίων και τετρακοσίων^ τον δε παρά την Άνα- 
ριακών καΐ Μάρδων καΙ'Τρκανών μέχρι τον βτόματος 
τον^Ώιξον ποταμού τετρακιόχιλίων καΐ οκτακοσίων* 
Εν%^εν δ' έπΙ τον Ίαξάρτου διοχιλίων τετρακοσίων, δει 
δ\ περί των έν ττ] μερίδι ταύτγι και τοις έπΙ τοσούτον 15 
έκτετοπισμένοις άπλούστερον άκούειν^ και μάλιστα 
περί των διαστημάτων. 

Ι ΕΙσπλέοντι <¥' εν δεξιοί μίν τοις Εύρωπαίοις οΐ 
σννεχείς Σκύ^αι νέμονται καΐΣαρμάται οΐ μεταξύ τον 
Τανάιδος καΐ της %'αλάττης ταύτης , νομάδες οί πλεί- 20 
ονς^ περί ων είρήκαμεν έν αριστερά ί' οΐ προς εω 
Σκύϋ•αι^ νομάδες καΐ οντοι^ μέχρι της εφας 9'αλάττης 
καΐ της Ινδικής παρατείνοντες. απαντάς μίν δη τους 
προσβόρρους κοινώς οΐ παλαιοί των ^Ελλήνων συγ-* 
γραφείς Σκύλας και Κελτοσκύ^^ας έκάλουν οΐ δ' έτι^ 
πρότερον διελόντες τονς μ^ν νπίρ τον Ενξείνον καΐ 
'Ίστρον καΐ τον ^Αδρίον κατοικονντας 'Τπερβορέους 
ίλεγον καΐ Σαυρομάτας καΙΆριμασπούς ^ τους δ^ πέ- 
ραν της Κασπίας %•αλάττης τους μεν Σάκας τους δΐ 
Μασσαγέτας έκάλουν^ ούκ έχοντες ακριβές λέγειν περί 30 
αυτών ουδέν .^ καίπερ προς Μασσαγέτας του Κύρου 
πόλεμον Ιστοροϋντες, αλλ* ούτε περί τούτων ούδϊν 



— ΙΑ— 713 

ήκρίβωτο ηρός άλή^'Βίαν, οντε τα παλαβά των Περύΐτ- 
κών οντΒ τών Μηδικών η Συριακών ές ηΐ0χιν άφίτ- 
κνείτο μεγάλην διά την τών βνγγραφέων απλότητα 
καΐ την φιλομν^ίαν. 
5 ^Ορώντες γαρ τους φανερώς μυ^ογράφονς ενδο- ^ 
κψονντας φή^οαν καΐ αντοί Λαρεξεό&αι την γραφην 
ηδεΐαν^ έάν έν [Οτορίας όχήματι λεγωβιν α μηδεποτε 
[μήτε] εΐδον μήτε ηκουϋαν η ου παρά γ ε Ιδόντων , 6κο^ 
πούντες δε αντο μόνον τοϋτο ο τι άκρόααιν ηδείαν έχει 

ΙΟκάΙ Ο-αυμαβτην. φ^ον ί' αν τις'Ηοωδφ καΐ 'Ομηρφ 3Τί-0.508 
ότενοειεν ήρωολογοϋαι καΐ τοις τραγικοΐς ποιηταΐς η 
Κτη(ϊΐ€^ τε καΙΉροδό'Λ» καΓΕλλανίκφ καΐ άλλοις τοίτ- 
οντοις. ονδε τοις περί ^Αλεξάνδρου δε αυχγράψαβιν 4 
φάδιον πιότεύειν τοις πολλοί^• καΐ γαρ ούτοι φαδιουρ- 

15 γοϋβι διά τε την δόξαν την Αλεξάνδρου καΐ δια το την 
οτρατείαν προς τάς εαχατιάς γεγονεναι τής'Ααίας πόρ- 
ρω άφ' ημών το δ^ πόρρω δυόέλεγκτον, ή δ^ τών 
"Ρωμαίων επικράτεια καΐ η τών Παρ9να£ων πλεΐόν τι 
προΰεκκαλύπτει τών παραδεδομένων πρότερον * οΐγάρ 

20 περί εκείνων όυγγράφοντες καΐ τα χωρία καΐ τα ίϋ'νη^ 
έν οΐς αί πράξεις^ πιβτότερον λέγου6ΐν η οΐ προ αυτών ' 
μάλλον γαρ κατωπτεύκαΟι. 

Τους δ' ουν έν άριΟτερ^ εΐύπλέοντι το Κάοπιον 7 
πέλαγος παροικοϋντας νομάδας ^άας οΐ νυν προααγο^ 

25 ρεύουβι τους επονομαζόμενους Πάρνους' εΐτ' έρημος 
πρόκειται μεταξύ^ καΐ εφεξής ή'Τρκανία^ κα^' ην ηδη 
πελαγίξει μέχρι του όυνάψαι τοις Μηδικοϊς δρεόι και 
τοις ^Αρμενίων, τούτων δ' έατί μηνοειδίς το οχήμα 
κατά τάς υπώρειας, αΐτελευτώοαι προς %'άλατταν ποι- 

30 οϋοι τον μυχόν του κόλπου, οικεί δ^ την παρώρειαν 



14. &ηΐ6 ζφ9ΐον: ου 



714 ~ ΙΑ — 

ταντην μέχρι των άκρων άπό %'αλάττης άρξαμίνοις έπί 
μικρόν μεν των ^Αλβανών τι μέρος καΐ των Αρμενίων^ 
το δδ πλέον Γήλαι> καΐ Καδοναιοι καΓ^ίμαρδοι καΐ Ονίτ- 
τιοι καΐΆναριάκαι. φαβί δε Παρρααίων τινάς αννοίτ- 
κηύαι τοΐζ'Αναριάκαις^ ονς καλεΐοΰ'αι νυν Παρόίονς ' ^ 
Αίνι&νας ί' έν τ^ Ονιτία τειχίΟαι πόλιν ην * Αίνιάνα 
καλεϊο^αι^ καΐ δείκννο^αι όπλα τε^ Ελληνικά ένταν^α 
και Οκενη χαλκά καΐ ταφάς* ενταύθα δ^ καΐ πόλιν 

' Άναριάκην^ ^ντ^^ φαοί^ δείκννται μαντείον έγκοιμω- 

μένων κιά άλλα τινά ί^νη λγ^ΰτρικά καΐ μάχιμα ίο 

μάλλον η γεωργικά * ποιεί δ^ τοντο η τραχντης των 
τόπων, το μέντοι πλέον της πεφ την ορεινην παραλίας 
Καδονοιοι νέμονται^ ΰχεδον δε τι έπΙ πεντακιοχιλίονς 
βταδίονς^ ως φηοι Πατροκλής^ ος και οταρΜίοι/ ηγείται 
το πέλαγος τοντο τφ Ποντικω. ταύτα μίν ονν τα χω- 15 
ρία λνπρά, 

2 Ή δ' 'Τρκανία βφόδρα ευδαίμων καΙ πολλή καΐ το 
πλέον πεδιάς πόλεύί τε άξιολόγοις διειλημμένη^ ών 
έοτι Ταλαβρόκη καΐ Σαμαριανη καΐ Κάρτα καΐ το βα- 
ύίλειον Τάπη , ο φαύι μικρόν ύπερ της ϋ'αλάττης [δρυ^ 20 
μένον ^(£';;ι^£»ι; των Καβπίων πυλών ΰταδίους χιλν- 
ους τετρακοόίονς. αημεΐα δ^ της ευδαιμονίας * η μεν 
γαρ άμπελος μετρητην οίνου φέρει ^ η δΐ βυκη με- 
δίμνους έξηκοντα^ 6 δ^ βίτος έκ του έκπεύόντος καρ- 
Ο.ξ>09ποϋ της καλάμης φύεται, έν δε τοις δένδρεΰι ΰμηνονρ^^ 
γείται καΐ των φύλλων άπορρεί μέλι- τούτο Λ γίνεται 
καΐ της Μηδίας έν τ^ Ματιαν^ καΐ της^Αρμενίας έν τρ 
Σακαόηντί καΐ τ^ Άραξην^. της /ιώ/το^ προόηκούοης 
επιμελείας ουκ έτυχεν ούτε αύτη ούτε η επώνυμος αν- 
τ^ ^άλαττα απλούς τε ούΰα καΐ αργός- νηύοίτέεΐΰιν 30 
οΙκεΐ6^αι δυνάμεναι, ως ί' είρήκααί τίνες καΐ χρυσΐ- 
τιν Ιχουβαι γήν. αίτιον ί' δτι καΐ οί ηγεμόνες οίτ έ% 



Οί9ίίίζθά ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



— ΊΑ — 715 

άοχη^ ετύγχαναν βάρβαροι οντες οί των 'Τρκανών^ 
Μήδοί ΤΒ καΐ ΠέρΟαι χαΐ οΐ νβχατοι Παρ%Λ)αϊοι^ χεί^ 
ρους εκείνων δντες^ καΐ η γείτων απαΰα χοίρα λτ^Οτών 
και νομάδων μεΟτή και ερημιάς. Μακεδόνες δ' ολίγον 
^μ^ν χρόνον έπήρξαν^ αλλ* εν πολέμοις οντες και τα 
ηόρρω βκοΛεΙν ον δυνάμενοι, φηαΐ δ' Αριστόβουλος 
ύλώδη ον6αν την 'Τρκανίαν δρϋν Ιχειν^ πεύκην δΐ 
καΐ έλάτην καΐ πίτυν μη φύειν^ την δ' Ύνδικήν ηλη- 
&νειν τούτοις, της δε 'Τρκανίας έότι καΐ η Νηβαία • τίτ- 

10 νδί ίέ καΐ κα%^ αύτην τι^εαΰι την Νηύαίαν. 

/ίιαρρείται δ\ καΐ ηοταμοίς ηΤρκανία τφ τε*'ίΙ%ω 3 
κανΩ,ξω μέχρι της εις ^άλατταν εκβολής^ ώνο^ίίχος 
χαΐ δια της ΝηύαΙας φεΐ' ενιοι ίέ τον 'ίίχον εις τον 
^Λξον έμβάλλειν φαβίν, Αριστόβουλος δ^ καΐ μεγίύτον 

Ιξ,άποφαίνει τον^Ω,ξον των έωραμενων ύφ' εαυτού κατά 
την ^Αοίαν ηλην των ^Ινδικών * φηόΐ δε και εύπλουν 
είναι καΐ ούτος καΐ ^Ερατοσθένης παρά Πατροκλέους 
λα^βών 9 και πολλά των Ινδικών φορτίων κατάγειν εΙς 
την'Τρκανίαν θάλατταν^ εντεύθεν δ' εΙς την ^Αλβα- 

20 νίαν ηεραιούύθαι χαΐ διά του Κνρου και των εί,ης τό- 
πων εις τον Εύξεινον καταφέρεύθαι, ου πάνυ δΐ υπό 
των παλαιών ό^ίίχος ονομάζεται* Απολλόδωρος μεν- 
τοι 6 τά Παρθικά γράψας συνεχώς αυτόν ονομάζει ως 
έγγυτάτω τοΙς Παρθυαίοις ρέοντα, 

25 Προσεδοΐ^άσθη δϊ καΐ περί της θαλάττης ταύτης 4 

πολλά ψευδή διά την ^Αλεξάνδρου φιλοτιμίαν - επειδή 
γάρ ώμολόγητο έκ πάντων οη διείργει την Άσίαν άπό^ 
της Ευρώπης 6 ΤάναΙ'ς ποταμός^ το δε μεταξύ της θα- 
λάττης καΐ του Τανάιδος πολύ μέρος της Ασίας ον 

30 01;% ύπέπιπτε τοΓ^ Μακεδόσι^ στρατηγείν ί' έγνωστο 
ώστε τη φήμη γε κάκείνων δόξαι των μερών κρατεΖν 



Οί9ί{ίζθά ϋγ ν^ΟΟζξΙ^ 



716 — ΙΑ — 

τον ^Αλέζανδ^ον ^ εΙς ϊι/ αυνήγον την ζε Μαίώτιν λί" 
μνην την δεχομένην τον Τάναϊν κάΙ την Καύηίαν ^ά- 
λατταν^ λίμνην καΐ ταντην καλούντες καΐ βνντετρή'^ 
ο^αι φάακοντες Λρος άλληλας άμφοτερας^ έκατεραν 
δε είναι μέρος της ετέρας. Πολύκλειτος δΐ κάΙ πίστεις 5 
προφέρεται περί του λίμνην εϊναι τή^ ^αλατταν ταν^ 
ΟδΙΟτι^ι/, οφεις τε γαρ εκτρέφειν κάί νχόγλνκν είναι το 
ύδωρ ' ατ^ ίέ κα\ ονχ έτερα της Μαιώτιδός έβτι^ τεκμαΐ' 
ρόμενος εκ τον τον Τάναϊν εις αντην έμβάλλειν έκ 
γαρ των αυτών όρων των ^Ινδικών έξ ων ο τε ^ίίχος 10 
καΐ 6 ^Ωξος καΐ άλλοι χλείους φέρεται καΐ 6 ^Ιαξάρτης 
έκδίδωβί τε ομοίως ^χ£ώ/ο»$ εΙς το Κάοηιον πέλαγος 
πάντων άρκτικώτατος. τούτον ούν ώνόμαβαν Τά- 
ναϊν^ και προύέ^εύάν γε τούτφ πίότιν, ως εΐη Τά~ 
ναϊς ον εζρηκεν 6 Πολύκλειτος ' την γαρ περαίαν του 15 
ποταμού τοι;τοί; φέρειν έλάτην καΐ οΐβτοίΐς έλατίνοις 
χρήα&αι τους ταντΐ[ΐ Σκύλας* τούτο δΐ καΐ τεκμήριον 
του την χωράν την πέραν της Ευρώπης είναι , μ/η της 
Άόίας * την γαρ ^Αΰίαν την ανω και την προς εω μη 
φύειν έλάτην, Έρατοαϋ'ένης δέ φηόι καΐ έν τ^ 'Ινδικτ} 20 
φύεα^αι έλάτην κάΙ έντεύ%•εν νανπηγηβαβ^αι τον 
βτολον Άλέξανδρον πολλά δ^ καΐ άλλα τοιαύτα συγ^ 
κρούειν Έρατοβ&ένης πειράται ^ ημίν <)' άποχφώντως 
είρηα^ω περί αυτών, 
6 ΚαΙ τούτο ί' έκ των κατά την'Τρκανίαν Ιβτορον- 2δ 
μένων παραδόξων έατίν υπό Ενδόξου καΐ άλλων ^ οτι> 
πρόκεινταί τίνες άκταϊ της ^αλάττης ΰπαντροι, τού- 
των δε μεταξύ καΐ της ϋ•αλάττης υπόκειται ταπεινός 
αιγιαλός^ έκ δΐ των ΰπερ9•εν κρημνών ποταμοί φέον~ 
τεςτο0αύτιι προφέρονται βία ώβτε ταζς άκταΐς ύυνά- ^ 



1. ροΒΐ ^ν: ουν 



— ΙΑ— 717 

ψαντες έξαχοντίζονόι το νδώρ εις την^άλατταν^ «ρ- 
ραντον φυλάττοντες τον αίγιαλον ωϋτε «αΐ ατρατοπέ- 
9οις οδενύιμον είναι όχεπαζομένοΐξ τω ρενματι , οί δ' 
έπιχωριοί κατάγονται πολλάκις ευωχίας καΐ %Λ)6ίας 
Β χάριν εις τον τόπον, καΐ ηοτ\ μίν νηο τοις αντροις 
κατακλίνονται , ποτ^ δ' νη αντώ τω ρενματι ηλια- 
ζόμενοι άλλως άλλοι τέρπονται^ παραφαινομένης άμα 
και της ^αλάττης εκατερωΰ-εν και της ηόνος ποώδονς 
καΐ άνθ'ηράς ον0ης δια την ίκμάδα. 

10 Άλο δ^ της'Τρκανίας ^αλάττης προϊόντι έπΙ την 8 
εω δε^ιά μέν έΰτι τα ορη μέχρι της Ινδικής ^αλάττης 
παρατείνοντας άπερ οι "Ελληνες όνομάζονβι Τανρον^ 
άρξάμενα άπο της Παμφυλίας και της Κιλικίας καΐ 
μέχρι δενρο προϊόντα από της εύπέρας ύννεχή και 

16 τνγχάνοντα άλλων καΙ άλλων ονομάτων, προαοικονόι 
ί' αντον τα προοάρκτια μέρη πρώτοι μίν οί Γήλαι 
καΐ Καδονύιοι καΐ **Αμαρδοι , κα^άπερ είρηται^ και 
τών'Τρκανίων τινές^ Ιπειτα το των Παρϋ-ναίων Ι&νος 
καΐ το των Μαργιανών καΐ των ^ Αρίων καΐ η ^ρημος^ 

20 ή'ν «3Τ0 της ^Τρκανίας ορίζει 6 Σάρνιος ποταμός 3τρο50.5ΐΐ 
εω βαδίζονύι καΐ έπΙ τόν ^ίίχον. καλείται δ^ τό μέχρι 
δενρο από της Αρμενίας διατεΐνον η μικρόν άπολεΐ- 
πον Παραχοά^ρας. Ιβτι δ\ από της 'Τρκανίας ^αλάτ- 
της εΙς τους Άρίονς περί έξακιαχιλίονς όταδίονς ' εΐϋτ 

2δ η Βακτριανή έβτι καΐ η Σογδιανή ^ τελευταίοι δε Σκν- 
^αι νομάδες, τα ί ' όρη Μακεδόνες μίν άπαντα τα 
εφεξής από Αρίων ΚαύκαΟον έκάλεοαν^ παρά δ^ τοΙς 
βαρβάροις * τά τε άκρα καΐτον Παροπαμίβου τα προβ- 
βόρεια και τά ^Ημωδά καΐ τό "Ιμαον και άλλα τοιαύτα 

^ονόματα έκάΰτοις μίρεύιν έπέκειτο. 

Έν άριβτερ^ δΐ τούτοις άντιπαράκειται [τά] Σκυ- 2 
^ικά Ιί>νη καΐ τά νομαδικά άπαύαν ίκπληροϋντα την 
8ΤΗΑΒ0 II. 21 



718 _ /^ _ 

β09Βων «λευράν. οί ρ^; ^• ^^^^^^ ^^^ ^^^^^^ 
απο της ^^^^^^^ ϋ'αλάττης άρξάμενοί ^άαί προόαγο- 
ρ^ύονϊίχί 5 τους δβ προΰεφονζ τούτων μάλλον Μα(3- 
^αγΒτ&ς καΐ Σάκας όνομάζονβν^ τους ί' άλλους «ο^- 
φάς μ\ν Σκνϋ^ας όνομάζονόίν Ιδία δ' ως εκάατονς ' 5 
άπαντες ί' ώ^ έπΙ το πολύ νομάδες, μάλίΟτα δε γνώ- 
ριμοι γεγόνα<5ί των νομάδων ο[ τονς"Ελληνας άφελό- 
μενοι την Βακτριανην , "Αβιοι και * ΠαϋιανοΙ καΐ Γο- 
χαροι και Σακάρανλοι^ ορμηϋ'εντες άπο της περαιας 
τον Ίαξάρτον της κατά Σάκας καΐ Σογδιανονς , ήν 10 
κατείχον Σάκαι. και των ^αών οί μεν προβαγορενον- 
ται'Άπαρνοι οι δε βάν^ιοι οί δεΠίββονροι. οί /ιβν ονν 
"Απαρνοι πληΰιαίτατα τγι ^Τρκανία παράκεινται και ττ} 
κατ αντην ^αλάτττ}, οί ίέ λοιποί δίατείνουΰι καΐ μέ- 
χρι της άντιπαρηκονόης τχι ^Αρία. 16 

3 Μετα\ν δ^ αυτών και της 'Τρκανιας και της Παρ- 
ϋ-υαίας μέχρι Αρίων ίρημος πρόκειται πολλή και άνυ- 
δρος, ην διεξιόντες μακραΖς οδοΐς κατ έτρ έχον την τ β 
'Τρκανίαν καΐ την Νηοαίαν καΐ τα των Παρ^υαίων 
πεδία • οι δε ύυνέϋ'εντο φόρους ' φόρος δ' ηντο έπν- 20 
τρέπειν τακτοΐς τιβι χρόνοις την χώραν κατατρέχειν 
και φερεύϋ-αι λείαν, έπιπολαξόντων δ' αυτών παρά 
τα ύυγκείμενα έπολεμεΐτο, κάί πάλιν διαλύβεις καϊ 
άναπολεμηΰεις ύπήρχον. τοιούτος δϊ καϊ 6 τών άλ- 
λων νομάδων βίος^ άεΐ τοΓ? πλησίον επιτιθεμένων^ 

' τότε δ' αύ διαλλαττομένων. 

4 Σάκαι /ιι^ντο^ παραπληαίας εφόδους έποιήααντο 
τοις Κνμμερίοις καΐ Τρηρεϋι, τάς μεν μακροτέρας τάς 
δΐ καϊ εγγύθ•εν • καΐ γάρ την Βακτριανην κατέοχον καΐ 
της ^Αρμενίας κατεκτηόαντο την άρίύτην γην, ηνκαΐ^ 
έπώνυμον εαυτών κατέλιπον την Σακααηνην , καΐ μέ- 

^ξ^ί^χρί' Καππαδόκων καϊ μάλιστα τών προς Εύξείνω ους 



- Ι^ - 719 

Ποντικούς νυν χαλοϋαι^ ηροήλθ•ον. έπιϋ-έμενοι ί' 
αντοΐς πανηγνρίξονόιν άπο των λαφύρων οΐ ταύττ^ 
τότε των Περβών οτρατηγοί ννκτωρ άρδην αυτούς 
ηφάνιϋαν: έν δε τω πεδίω τίέτραν τινά προβχώματι 
5 όνμπληρώόαντες εΙς βοννοειδ^ς όχημα έπε^ηχαν τεί- 
χος χαΐ το της Άναΐτιδος χαΐ των 0νμβώμων ^εών 
ιερόν ιδρνααντο^ 'Λμανον χαΐ ^Αναδάτον Περοιχών 
δαιμόνων^ απέδειξαν τε πανηγνριν χατ^ Ιτος Ιεράν^ 
τα Σάχαια , ην μέχρι νυν έτίΐτελονύιν οΐ τα Ζήλα έχον- 

10 τες ' οντω γαρ χαλονοι τον τόπον - ξοτι δΐ Ιεροδονλων 
ηόλιβμα το πλέον ' Πομπήιος δϊ προαϋ^είς χώραν άξιο- 
λογον χαΐ τους έν ανττι οννοιχίβας εΙς το τίΓχο^ μίαν 
των πόλεων άπέφηνεν ων διέταξε μετά την Μι^ρι- 
δάτον χατάλνύιν. 

15 01 μ\ν [ονν] οντω λέγονβι περί των Σαχών ^ οί δ 

ί '- οτι Κύρος έπιότρατενβας τοις Σάχαις ηττη%^εις τ^ 
μάχτι φεύγει^ ατρατοπεδευόάμενος ί' έν ω χωρίω τάς 
παραύχενάς άπολελοίπει πλήρεις άφϋΌνίας άπάύης 
χαΐ μάλιύτα οίνον^ διαναπανΰας μικρά την ύτρατιάν^ 

^ηλαννεν άφ' εσπέρας ώς φεύγ(σν, πλήρεις άφείς τας 
ϋχηνάς- προελϋ'ώνδ^ οόον έδόχει ύνμφέρειν Ιδρν%^^ 
έπιόντες ί' εκείνοι καΐ καταλαβόντες Ιρημον ανδρών 
το ΰτρατόπεδον των δε προς από λανΰιν μεότόν^ ανέ- 
δην ένεπίμπλαντο' 6 δ' νποότρέφας έξοίνους κατέλαβε 

25 και παραπληγας^ ωβϋ-' οι μεν έν κάρφ κείμενοι κα\ 
νπνω κατεκόπτοντο , οίδ^ όρχονμενοι καΐ βακχενον- 
τες γυμνοί περιέπιπτον τοις των πολεμίων δπλοις^ 
ολίγον δ' άπώλοντο άπαντες, ο δε θ•εΐον νομίόας το 
ευτύχημα^ την ημέραν έχείνην άνιερώααςτ'η πατρίω 

30 ^£φ προύηγόρευβε Σάκαια ' οπού δ' αν ^ της ϋ'εοϋ 
ταύτης ιερόν ^ ένταϋϋ-α νομίζεται καΙ η των Σακαίων 
εορτή βακχεία τις μεϋ'* ημέραν καΐ νύκτωρ ^ διεύκευ- 

21* 



720 — ΙΑ -^ 

&βμένων ϋ^ν^ιβϋ^Ι^ Λΐνόνχων αμα καΙ πληχτιξσμένων 
προς αλλήλους αμα τε καΐ τάς ονμπινονύας γυναίκας. 

6 Μαύοαγέταυ ί* έδήλω(^αν την ύφετεραν άρετήν 
έντώ προς Κϋρον ηολέμφ ^ περί ου ϋ'ρϋλοϋόι πολλοίς 
καΐ δεΙ πυν%^ίνε6%•αί παρ εκείνων, λέγεται δί και 5 
τοιαύτα περί των Μα0(ϊαγετών^ οτ^ κατοικοϋΰιν οΐ 
μ\ν ορη τίνες δ' αυτών πεδία οΐ 8^ Ιλη α ποιοϋαιν 

_ οΓ ποταμοί, οί Λ τάς εν τοΓς ?λε(^ι νη(^ους. μάλιότα δέ 
φα0ΐ τον ^Αράξην ποταμον κατακλύξειν την χώραν 
πολλαχή βχιζόμενον^ έκπίπτοντα δΐ τοϊς μίν άλλοις 10 

{^Μ^ϋτόμαβιν εΙς την αλλην την προς αρκτοις ϋ'άλατταν^ 
ένΐ δ^ μόνω προς τον κόλπον τόν^Τρκανιον. ^εον δ^ 
η λιον μόνον ηγούνται, τούτφ δε Ιππο^υτοϋΰΐ' γαμεΖ 
δ^ εκαύτος μίαν, χρώνται δΐ και ταΐς αλλήλων ουκ 
αφανώς, 6 δε μιγνύμενος ττ} αλλότρια την φαρέ- 16 
χραν έξαρτήσας εκ της αμάξης φανερώς μίγνυταΐ' 
ϋ'άνατος δ^ νομίζεται παρ* αύτοίς αριβτος, δτανγη^ 
ράααντες κατακοπώύι μετά προβατείων κρεών και 
άναμίξ βρωϋ'ώύΐ' τους δεν06ω %ανόντας φίπτου<ην 
ως άαεβεις καΐ άξιους ύπο θηρίων βεβρώύ^αι. άγα^ 20 
%όΙ δΐ ίτΓΛίοτα» και πεζοί, τόξ<ίΐς*δε χρώνται καΐ μαχαί- 
ραιςκαΐ ^'ώραξι και 6αγάρεσι χαλκαΐς, ζώναι δ^ αυ- 
τοις είΰι χρυβαΐ καΐ διαδήματα έν\αΐς μάχαις ' οι τε 
ίπποι χρυαοχά λινοί, και μα(ίχαλι6τήρες δϊ χρυόοΐ' άρ- 
γυρος ά' ου γίνεται παρ αύτοίς, αίδηρος δ' ολίγος, 2δ 
• χαλκός δ^ καίχρυόος αφ^Όνος. 

7 01 μεν ούν έν ταΐς νήαοις ουκ Ιχοντες όπόριμα 
^ιζοφαγοϋσι καΐ άγρίοις χρώνται καρποΐς, άμπέχονται 
δε τους των δένδρων φλοιούς {ρύδε γάρ βο6κήματα 
§χου6ΐ), πίνουβι δΐ τον έκ τών δένδρων καρπόν έκ- 30 
Ο'λίβοντες ' οίδ* έν τοϊς ελεΰιν ίχ^νοφαγοϋσιν , άμπέ- 
χονται δε τά τών φωκών δέρματα τών έκ %αλάττης 



οί9ίίίζθά ι^ν ν3005ΐ€ 



- Ι^ — 721 

άνατρεχονβών οι δ* όρθιοι τοις άγρίοις τρέφονται 
καΐ αντοί καρηοξς• (χο%}0ΐ, δε χάΐ πρόβατα ολίγα &<5τ 
ονδ\ κατακόπτον^ί φβιδομενοί των έρίων χάριν καΐ 
του γάλακτος ' την δ* έΰ^ήτα ηοικέλλουοιν έηιχρί^ 

6 ατοις φαρμάκοις δνβεξίτηλον Ιχονσι το αν^ος. οί δ^ 
π£^ιι/οΙ καέπερ ίχοντες χώραν ου γεωργοναιν, άλλα 
από προβάτων καΐ Ιχ%^ύων ζΛΐι νομαδικός καΐ Σκυ^ 
^ικώς. Ιύτι γάρ τις καΐ κοινή δίαιτα πάντων των το&- 
ούτων ην πολλάκις λέγω , καΐ ταφαΐ δ' είσΐ παραπλη- 

ίΟ 6ΐαι καΐ η^ καΐ 6 ύνμπας βίος^ αν&εκαατος μ^ν βκαι- 
ός τε και άγριος καΐ πολεμικός^ προς δΐ τα αυμβό- 
λαια απλούς και άκάπηλος. 

Τον δΐ των Μαύύαγετών καΐ των Σακών ίχνους 8 
κάΙ οί ^Αττάαιοι κάΙ οΙΧωράϋμιοι^ εις ους άπο των 

15 Βακτριανών καΐ των Σογδιανών ίφυγε Σπιταμένης^ 
εΙς εκ των άποδράντων Περσών τον ^Αλέ^ανδρον , κα- 
^άπερ καΐ Βηύύος- και νΰτερον δε ^Αρβάκης τον Καλ- 
λίνικον φενγων Σέλενκον εις τους ^Απαύιάκας έχω- 
ρη0ε. φηοΐ ί' ^Ερατοο^ενης τονςΆραχωτονς καΐ Μαύ- 

20 βαγέτας τοις Βακτρίοις παρακεΐύϋ•αι*πρ6ς δνοιν παρά 
τον^Λξον, καΐ Σάκας μίν καΐ Σογδιανονς τοί^ς ολοις 
έδάφεβιν άντικεΙβ%'αι τη Ινδική^ Βακτρίονς δ^ Ιπ οΛ^ 
γον το γάρ πλέον τω Παροπαμιΰω παρακεΐβ^αΐ' δι-ΟΜ^ 
δίργειν δε Σάκας μεν και Σογδιανονς τον ϊαξαρτι^ν, 

2οκα\ΣογδιανονςδεκαιΒακτριανονςτόν^ίΙίον^ μεταξύ - 
δϊ 'Τρκανών και ^ Αρίων Ταπύρόνς οίκείν * κνκλφ δε 
περί την ϋ'άλατταν μετά τονς'Τρκανονς^Αμάρδονςτε 
καΐ *Αναριάκας χαΐ Καδονόίονς καϊ ^Αλβανούς καϊ 
Καϋπίους καϊ Ονιτίονς^ τάχα δϊ καϊ έτερους μέχρι 

Μ> Σκνϋ'ών , έπΙ πάτερα δΐ μέρη των 'Τρκανών Αέρβικας, 
τους δ^ Καδουβίους ύυμφαύειν Μηδων καΐ Ματιανών 
νπό τον Παραχοά^ραν. 



722 _ ι^ - 

9 Τα δΐ διαστήματα οντω λέγει • από μίν του Κα- 

οπίου επΙ τονΚϋρον ώς χίλιους όχταχοαίους οταδίους^ 
ενϋ'εν ί' έπΙ Καβπίας πύλας πενταχιαχιλίους «ξακο- 
ύίους^ δίτ' εις ^^ίλεξάνδρειαν την έν '^ρίοις έξαχκίχι^ 
λίους τετραχούίους , είτ^ εις Βάχτραν την πόλιν^ η χαΐ 5 
Ζαριάαπα καλείται^ τρίϋχιλίους όχταχοαίους έβδομη- 
χοντα^ είτ' έπΙ τον ^Ιοέ,άρτην ποταμόν ^ εφ^ ον^Αλέ- 
ζ,ανδροζ ηχεν , ώ^ πενταχιύχιλίουξ * ομοϋ διαμύριοι 
διοχίλιοι έξαχόαιοι εβδομήχοντα. λέγει δί χαΐ ούτω 
τά διαατηματα από Καύπίων πυλών εις ^Ινδούς ' εις 10 
μεν'Εχατόμπυλον ;|^^λ40ΐ;^ έναχοαίους έξηχοντά φαϋιν^ 
εΙς ί' Άλεξάνδρειαν την έν Άρίοΐζ τετραχιαχιλίους 
πενταχοαίους τριάχοντα ^ είτ^ είξ Προφ^ααίαν την έν 
^ραγγτι χίλιους £ξαχο<^^ι;^, οί δε πενταχούίους ^ είτ 
εις ^Αραχωτούς την πόλιν τετραχιβχιλίους έχατόν «Γκο- 15 
0ιν 5 εΐτ' εις Όρτόοπανα έπι την έχ Βάκτρων τρίοδον 
διοχιλίους^ εΙτ είςτά όρια της'Ινδιχης χίλιους όμοϋ 
μύριοι πενταχιοχίλιοι τριαχόαιοι, έπ" εύ%^ειας δε τω 
διαύτηματι τούτω τό ύυνεχες δεΙ νοείν^ τό από του 
Ινδού μέχρι της έωας ^αλάττης μηχος της Ινδικής. 20 
ταϋτα μίν τά περί τους Σάχας. 

9 Ή ίέ Παρ^υαία πολλή μϊν ουκ ίοτι ' ουνετέλει 
γοϋν μετά των 'Τρχανών [κατά] τά Περύικά και μετά 
ταύτα των Μακεδόνων κρατούντων έπι χρόνον πολύν, 

. προς δ^ τ^ αμιχρότητι δααεΐα χαΐ ορεινή έοτι καΐ απο- 25 
ρος, ωύτε διά τούτο δρόμω διεξιάΰι τόν εαυτών οί 
βαΰιλεΐς οχλον^ ου δυναμένης τρέφειν τής χώρας ούδ* 
έπι μικρόν • άλλα νυν ηΰξηται, μέρη δ' έΟτΙ τής Παρ- 
ϋ-υηνής ή τε ΚωμιΟηνή και ή Χωρήνη, Οχεδόνδέτι 
καΐ τά μέχρι πυλών Κααπίων καΐ 'Ραγών και Ταπύρων ^ 
οντά τής Μηδίας πρότερον, ίότι δ' Άπάμεια χαΓΗρά^ 
κλεια, πόλεις περί τάς 'Ρά^ας, είύΐ δ' από Κααπίων 



^ ΙΑ ^ 723 

πυλών αίς μεν *Ράγας ύτάδιοι πεντακόόιοι , ως φηύιν 
Απολλόδωρος^ εΙς δ^ ^ Εκατό μπυλον το τφν Παρ^ναίων 
βαοίλειον χι^Ά^ο^ διακόσιοι έξηκοντα • τοννομα δε ταΐζ 
'Ράγαις από των γενομένων ύειΟμών γενεύ&αι φαόίν^ 
5 υφ ων πόλεΐζ τε όνχναί καΐ κώμαι διΟχίλιαι^ ώςΠοόει- 
δωνιός φηαι^ ανετράπησαν, τους δε Ταπνρονς οίκεΐν 
φα0ι μεταξύ Σέρβικων τε καΐ 'Τρκανών. Ιύτορονσι δε 
περίτών Ταπνρωνοτιαντοΐς ε£η νόμιμον τάς γνναΐκαςΟΜ^ 
εκδιδόναι τάς γαμετάξ ετεροΐζ άνδράύιν^ έπειδαν έξ 

10 αυτών άνέλωνται δυο η τρία τέκνα ^ κα^άπερ καΐ Κά- 
των^Ορτηοίω δεη^εντι ίξεδωκε τηνΜαρκίαν έφ ημών 
κατά παλαιον'Ρωμαίων ε^ος, 

Νεωτεριβ%'έντων δε τών εξω τον Ταύρου δια το 2 
προς άλλοις είναι τους της Συρίας καΐ της Μηδιας /3α- 

15 σιλέας τους ίχοντας και ταϋτα , πρώτον μίν την Βακ- 
τριανην άπεΰτηύαν οΐ πεπιύτευμενοι καΐ την εγγύς 
αυτής πάσαν οι περί Εύ^ύδημον. ίπειτ 'Αραάκης 
άνηρ Σκύ^ης τών ^αών τινας ίχων τους Πάρνους 
καλουμένους νομάδας παροικοϋντας τον ^ίίχον^ επήλ- 

20 ^εν έπι την Παρΰ'υαίαν καΐ εκράτηαεν αυτής, κατ αρ- 
χάς μεν ουν άΰ^ενης ην διαπολεμών προς τους άφαι- 
ρεΰ^έντας την χώραν καΐ αυτός καΐ οΐ διαδεζάμενοι 
εκείνον^ ίπει%'^ οϋτως ΐβχυααν αφαιρούμενοι την πλη- 
ΰίον άεΐ δια τάς εν τοΙς πολέμοις κατορ&ώΰεις ώβτε 

25 τελευτώντες άπάαης τής εντός Εύφράτου κύριοι κα- 
τέΰτηΰαν. άφείλοντο δε καΐ τής Βακτριανής μέρος. 
βιαόάμενοι τους Σκύΰ•ας καΐ ^τι πρότερον τους περί 
Εύκρατιδαν , καΐ νυν έπάρχουΰι τούαύτης γής καΐ το- 
αούτων έ^νών ώύτε αντίπαλοι τοις ^Ρωμαίοις τρόπον 

^οτινά γεγόναΰι κατά μέγεθος τής αρχής, αίτιος ί' ό 
βίος αυτών και τα Ι^η τά έχοντα πολύ μεν το βάρβα- 



Οί9ίίίζθά ϋγ ν^ΟΟζξΙ^ 



724 -^ ΙΑ ^ 

ρον και το Σκν^ικόν, πλέον μέντοι,χο χρηύιμον πρόζ 
ηγεμονίαν καΐ την έν τοΓ^ ηολέμοΐζ κατόρ^ωοιν. 
3 ΦαόΙ δε τους Πάρνονς ^άας μετανάατας είναι 

εκ των νπερ της Μαιώτιδος ^αών^ ονξ !3ανδ£ους η 
Πάριους καλουαιν ' ου πάνν δ* ώμολόγηται ^άας εΙ-5 
ναί τινας των νπερ της Μαιώτιδος Σκνϋ'ών • από 
τούτων δ* ονν ελκειν φα<ίΙ το γένος τον Άροάκην^ οί 

^^ Βακτριανον λέγονοιν αυτόν ^ φεύγοντα δε την αν- 

ξηόιν των περί /Ιιόδοτον άπούτηοαι την Παρϋ'ναίαν. 
είρηκότες δΐ πολλά περί των ΠαρϋΊκών νομίμων έν 10 
τή εκττ^τών Ιστορικών υπομνημάτων βίβλφ^ δευτέρα 
δϊ των μετά Πολνβιον^ παραλείψομεν ένταν^α μη 
ταντολογεΐν δό^ωμεν^ τούοντον είπόντες μόνον οτι 
των Παρ^ναίων ΰυνέδριόν φηοιν είναι Πούειδώνιος 
διττόν^ το μεν ονγγενών το δε ΰοφών καΐ μάγων ^ έξ Ιζί 
ων άμφοΐν τους βαύιλεϊς κα^ίβταβ%'αι, 
10 Ήδ'Άρία καΐ η Μαργιανη κράτιοτα χωρία έβτΐ 

ταύτχι^ τ^ μεν υπο των ορών έγκλειόμενα τ^ ί ' έν πε- 
δίοις τάς οΙκηΟεις έχοντα, τα μ\ν ονν δρη νέμονται 
ΰκηνΐταί τίνες ^ τα δΐ πεδία ποταμοίς διαρρεϊτ(χΐ' ατο-ΊΟ 
τίζουΰι ί ' αντά τα μεν τφ *Αρίω τα δε Μάργω. ομορεί 

€.516ί^ ή Άρία τη Βακτριανή * καΐ την ύπούταύαν δρί^ τω 
έχοντι την Βακτριανην • διέχει δε της 'Τρκανίας περί 
έξακιοχιλίονς Οταδίονς, ανντελης δ' ην αύτη καΐ ή 
^ραγγιανη μέχρι Καρμανίας^ το μεν πλέον τοΙς νο-25 
τίοις μέρεαι των ορών νποπεπτωκυΐα ^ Ιχονϋα μέντοι 
τινά των μερών καΐ τοΙς άρκτικοί^ς πληοιάζοντα τοις 
κατά την *Αρίαν * καΐ ή ^Αραχω($ία δί ού πολύ απω^έν 
έϋτι^ καΐ αΰτη τοίς νοτίοις μέρεβι τώγ όρων ύποπε- 
πτωκνία καΐ μέχρι τον 'ΐνδον ποταμού τεταμένη^ μέ-30 
ρος ονΰα της Άριανης. μήκος δ} της Άρίας όόον δΐ0- 
χίλιοι ατάδιοι ^ πλάτος δε τριακόύιοι του πεδίον πό- 



ϋφζβό ϋγ ν3θΌζ?ΐ€ 



— ΙΑ — 725 

λείζ δΐ *Αοτακάηνα χαΐ ^Αλεξάνδρεια καΓ Αχαΐα ^ έπώ-- 
ννμοί των κτιύάντων. εύοινεί δΐ αφόδρα η γη * καΐ 
γαρ εις τριγονίαν παραμένει εν άπιχ'ΰώχοΐζ αγγεύι. 
ηαραπληαία δ' έβτΐ καΐ η Μαργιανη^ έρημίαις δ\ 2 

5 περιέχεται το πεδίον, ϋ'ανμάύας δε την ενφνΐαν 6 
Σωτήρ Άντίοχος τείχεν περιέβαλε κνκλον Ιχοντι χιλίων 
καΐ πεντακοόίων βταδίων^ πόλιν δ% έκτι^εν ^Αντιό- 
χειαν, εύάμπελος δΐ καϊ αντη η γη ' φααΐ γονν τον 
πυθμένα ενρίακεαϋ'αι πολλάκις δν^Ιν άνδράύΐ περί- 

ΙΟληπτόν^ τον δΐ βότρνν δίπηχνν. 

Της δίΒακτρίας μέρη μέν τίνα τ^^Αρία παραβέ•- 11 
/^Λι^τα^ προς αρκτον^ τα πολλά δ* νπέρκειται προς εω' 
πολλή ί' ίότΐ καϊ πάμφορος πλην έλαίον, τοϋοντον 
δε Ιύχνύαν οΐ άποατηόαντες "Ελληνες αντην δια την 

15 αρετην της χώρας ω0τε της τε Άριανής έπεκράτονν 
καϊ τών^Ινδών, ως φηύιν ^Απολλόδωρος ο^Αρταμιτη- 
νός^ καϊ πλείω έ^νη κατεύτρέ'φαντο η Αλέξανδρος^ 
καϊ μάλιύτα Μένανδρος {εϋ γε καϊ τ6ν"Τπανιν διέβη 
προς ξω καϊ μέχρι του Ίμάον προηλΰ'ε) τα μ^ν αύτος * 

20 τα ίέ Δημήτριος 6 Εν^νδημον νίο^ του Βακτρίων βα- 
αιλέως* ου μόνον δΐ την Παταληνην κατέύχον άλλα 
καϊ της άλλης παραλίας την τε Σαραόΰτου καλούμε- 
νην καϊ την Σιγέρδιδος βαόιλείαν. κα^ όλου δέ φηΰιν 
εκείνος της όυμπάύης ^Αριανης πρόσχημα είναι την 

2όΒακτριανην' καϊ δη καϊ μέχρι Σηρών καϊ Φρυνών 
έξέτεινον την αρχήν. 

Πόλεις δ' είχον τα τε Βάκτρα ήνπερ καϊ Ζαριά- 2 
ύπαν καλοϋΰιν^ ην διαρρεΐ ομώνυμος ποταμός έκ- 
βάλλων εΙς τόν^είξον^ καΙ'Άδραψα καϊ αλλάς πλείους' 

30 τούτων δ* ην και η Εύκρατίδεια του άρξαντος έπώνυ- 



19 ρο8ΐ μίν: γαρ 



726 ~ ΙΑ — 

μος, οί ίί καταΰχόντες αντην'^ΕλληνΒζ χαΐ εις αατρα- 
ΟΜΊ^είας διΐ]ρήχααιν^ ών την τε ^Ααπιώνον χαΐ την Τα- 
πνρίαν άφι^ρηντο Ενκρατίδην οί Παρθ^ναΐοι, ίΰχον 
6ε καΐ την Σογδιανην υπερκειμένην προς εω της Βακ- 
τριανής μετα^ν του τε "ϊϊξον ποταμού ^ ος ορίζεν την ζ> 
τε των Βακτρίων καΐ την των Σογδίων^ και τον^Ια- 
Ι^άρτον • οντος δε καΐ τους 2ΙΌ;'ί6ον5 όρ/^ί^ καΐ τους 
νομάδας, 

3 Γό μεν ούν παλαιον ου πολύ διεφερον τοις βίοις 
και τοις ί^εαι των νομάδων οΐ τε ΣογδιανοΙ και οΐ 10 
Βακτριανοί^ μικρόν ί' όμως ημερώτεραην τα τώνΒακ- 
τριανών^ άλλα καΐ περί τούτων ου τα βέλτιΰτα λέ- 
γουύιν οί περί 'Ονηύίκριτον τους γαρ άπειρηκότας 
δια γήρας η ν00ον ζώντας παραβάλλεΰ^αι τρεφομέ- 
νοις κυαίν επίτηδες προς τούτο , ους ένταφιαοτάς κα- ΐδ 
λεΐβ^αι τχι πατρώα γλώτττ], καΐ οράσ^αι τα μεν ίξω 
τείχους της μητροπόλεως των Βάκτρων καθαρά ^ των 

^ δ' εντός το πλέον οατέων πλήρες ανθρωπίνων κατά- 
λύΰαι δ^ τον νόμον Άλεξανδρον. τοιαύτα δε πως καΐ 
τα περί τους Κααπίους ιύτορούαι • τους γαρ γονέας^ 20 
επειδάν ύπερ εβδομήκοντα ίτη γεγονότες τυγχάνωοιν^ 
έγκλειόθέντας λιμοκτονεΐύθαι, τούτο μίν ούν ανε- 
κτότεροι* και τω Κείων νόμφ παραπλήύιον καίπερ 
ον ακυθικόν^ πολύ μέντοι οκυθικωτερον το των 
Βακτριανών. κάΙ δη διατζορεΐν άξιον ην ^ ήνίκα !^λε'-25 
Ι^ανδρος τοιαύτα κατελάμβανε τάνταύθα^ '^ί%9Ά * ^^^' 
είν τα ίπΐ των πρώτων Περύών και των ίτι πρότε- 
ρον ηγεμόνων οποία εικός ην παρ αύτοΐς νενομίαϋ•αι. 

4 ΦαοΙ ί' ούν οκτώ πόλεις τον Άλ^ξανδρον ίν τε 
ττί Βακτριανή καΐ ττ^Σογδιαντι κτίβαι^ τινάς δε κατά- 30 
0κάφαι^ ωνΚαριάτας μίν της Βακτριανής^ έν Τ] Καλλι- 
ΰθένης 0υνελήφ&η καΐ παρεδόθη φυλακής Μαράκανδα 



- Ι^ - 727 

α της Σογδιανής καΐ ττά Κνρα^ Ιβχατον δν Κύρον 
χχίύμα έηΐ χφ Ύαξάρτιυ ηοταμ,ω κειμενον , όπερ ην 
οριον της Περαών άρχή^* χαταΟτίά-ψαι 91 το κτίσμα 
τούτο καίπερ δνχα φιΐόκνρον δια τάς πνκνάς άπο- 

5 οτάόεις' ελείν δε καΐ ηέτρας έρνμνάς όφόδρα έκ ηρο- 
δούίας την τε έν τ^ Βακτριανή την Σιβιμί^ρον έν 
71 εΐχεν 'Οξνάρτης την θυγατέρα 'Ρωξάνην , καΐ την έν 
τη Σογδιανή την τον "Λξον, οΐ δ' ^Αριαμάζον φαύΐ. 
την μεν ούν Σιϋιμί^ρου Λεντεκαίδεκα ύταδίων [ατο- 

ΐοροναι το νψος, όγδοήκοντα δ^ τον κνκίον, ανω ί' 
έπύπεδον και ενγεων ο6ον Λεντακοοέονς άνδρας τρέ- 
φειν δνναμένην, έν η καΐ ξενίας τνχεΐν πολυτελούς 

. καΐ γάμους άγαγεΐν'Ρωξάνης της Όξυάρτου ϋ^ατρος 
τόνΆλέξανδρον την δ^ της Σογδιανής διπλαβίαν το 

1δ ν-ψος φαβί, ηερί τούτους δ^ τους τόπους καΐ το των 
Βραγχιδών αατυ άνελεΤν, ους Ι^έρξην μεν ΙδρϋίίαιΟΜΒ 
αντόϋΊ ουναπάραντας αύτφ εκοντας έκ τής οΙκείας δια 
το παραδοϋναι τα χρήματα του ϋ'εοϋ τα έν ^ιδνμοις 
καΐ τους ^(ίαυρούς , εκείνον ί ' άνελείν μυ^αττόμε- 

2θνον την Ιεροΰυλίαν καΐ την προδοβίαν. 

Τον δ^ δια τής Σογδιανής φέοντα ποταμον * καΐ 5 

Πολυτίμητον Αριστόβουλος , τών Μακεδόνων 

[τουνομα] %'εμένων^ καϋ'άπερ καΐ άλλα πολλά τα μ^ν 
καινά Ι^ε^αν τά δ^ παρωνόμαίίαν * αρδονταδίτήν %ώ- 

2δ (>αν έκπίπτειν εΙς ίρημον καΐ αμμώδη γήν καταπίνε*- 
β%αί τε εΙς την αμμον^ ώς καΐ τον *Άριον τον δι 
^ Αρίων ρέοντα, του δε "ίίχου ποταμού πλησίον όρύτ- 
τοντας ενρείν ελαίου πηγήν λ^:}^ον<Τίν• εΙκος δέ, ώσπερ 
νιτρώδη τινά καΐ ύτύφοντα υγρά καΐ άύφαλτώδη καΐ 

^ θειώδη δ ιαρρεζ την γήν^ ούτω και λιπαρά εύρίσκε^ 
αϋ-αΐ , το δΐ σπάνιον ποιεί την παραδοξίαν. ρείν δε 
τόι/^χοι/ οι μεν δια τής Βακτριανής φασιν οΐ δΐ παρ 



728 — ΙΑ ^ 

αυτήν, κάΙ ο[ μίν ίτ^ρον τον "Λξον μ^έχρι των εκβο- 
λών νοτιώτΒρον εκείνον, αμφοτέρων δ' έν ττΙ 'Τρ-- 
κανία τάς εις την ^άλατταν νχάρχειν ίκρναεις ^ οίδϊ 
κατ άρχάζ μϊν έτερον όνμβάΐλείν ά' εις ?ν το τον 
"Ω,ξον φεΐ^ρον, πολλαχον καΐ ^ξ καΐ επτά ατάδίωνί^ 
Ιχοντα το πλάτος. 6 μέντοι ^Ιαξάρτης απ* άρχήξ μεχρι^ 
τελονς ετερός ίύτι τον "Χ^ξον, καΐ εΙς μίν την αντήν 
τελεντών ^άλατταν, αί δ' ίμβολαΐ διέχονβιν αλλήλων, 
ως φηύι Πατροκλής^ παραΰάγγας ως ογδοήκοντα • τον 
δε παραοάγγην τον περβικον οΐ μίν ί^ήκοντα ύτα- 10 
δίων φαύίν , οΐ δΐ τριάκοντα ή τετταράκοντα. ανα-- 
πλεόντων ί' ημών τον Νεΐλον αλλοτ* άλλοις μέτροις 
χρώμενοι τάς (ίχοίνονς ώνόμαζον από πόλεως έπΙ πά- 
λιν, ωβτε τον αντόντών όχοίνων αριθμόν άλλαχον 
μεν μείζω παρέχειν πλουν άλλαχον δ\ βραχντερον * 15 
όντως έξ αρχής παραδεδομένον κάΙ φνλαττόμενον μέ- 
χρι ννν, 
6 Μέχρι μΙν δη της Σογδιανής προς άνίαχοντα 

^'Λ^οΐ' Ιόντι από τής'Τρκανίας γνώριμα νπήρξετά ί^νη 
καϊ τοΙς Πέροαις πρότερον τα είβω τον Τανρον και 20 
τοϊς Μακεδόοι μετά ταύτα καϊ τοΙς Παρϋ'ναίοις, τά δ* 
έπέκεινα έπ ευθείας οτι μΙν ΣκυϋΊκά έβτιν, έκ της 
όμοειδείας εικάζεται, ύτρατεΐαι ί ' ον γεγόναύιν έπ αν- 
τους ήμίν γνώριμοι, κα^άπερ ούδϊ έπΙ τους βορειο- 
τάτους των νομάδων, έφ* ους έπεχείρηαε μ\ν ό^Αλέ-^ 
Ι^ανδρος αγειν ύτρατείαν, οτε τόνΒήΰΟον μετήεικαΐ 
τον Σπιταμένην , ζωγρία ί ' άναχ%'έντος του Βήόύου, 
του δΐ Σήιταμένους υπό τών βαρβάρων διαφ^αρέν- 
τος, έπαύβατο τής έπιχειρήαεως, ούχ όμολογούύι δ* 
οτι περιέπλευβάν. τίνες από τής Ινδικής έπΙ την 'ίΤρ-δΟ 
κανίαν- οτι δϊ δυνατόν , Πατροκλής είρηκε. 
'• - >ίίή^ίτα* ί^ διότι του Ταύρου το τελενταΐον, δ 



— ΙΑ— 729 

χαλονύιν'Ίμαιον^ τ^'ΐνδιχ^ ^αλάττ'υ ξννάπτον^ ονδεν 
οντΒ Λρονχει προζ δω της Ίνδιχής μάλλον οντ είαέχΒΐ * 
%αριόντι ί' Βίς το βόρειον Λλενρον αεί τι του μη- 
κον$ νφαιρΒί καΐ τον πλάτονς η ^άλαττα, ωθτ άπο- 
ΒφαίνΒΐν /ιι;οι;(^ον προς Βω την νυν νπογραφομένην 
μερ0α τηςΆϋίας^ ην ο Ταύρος άπολοφβάνΒΐ προς τον 
ώχεανον τον πληροϋντα το Κάοπιον πέλαγος, μηχος 
ί ' Βϋτϊ ταύτης της μερίδος το μέγιατον απο τής'Τρχα- 
νιας ^αλάττης έπΙ τον ώκεανον τον κατά το 'Ίμαιον 

10 τριΟμνρίων που ΰταδίων , παρά την ορΒίνην τον Ταύ- 
ρου της πορείας ον<ίης, πλάτος δ' ίλαττον των μνρίων, 
εΐρηταί γαρ οτι περί τετρακιβμνρίονς βταδίονς έοτΐ 
το απο τον ^Ιοβιχοϋ χόλπον μέχρι της έωας Θ-αλάττης 
της κατά ^Ινδούς^ έπΙ ί* 'Ιΰόον άπο των εοπερίων άκρων 

15 των κατά στηλας άλλοι τριΰμύριοΐ' Βότι βΐ 6 μνχος τον 
Ίύύίκοΰ κόλπου μικρόν η ονδ^ν ^Αμιοον έωϋΊνώτερος^ 
το δΐ άπο 'Αμιαον έπΙ την 'Τρκανίαν γην περί μύριους 
έβτΐ οταδιους^ παράλληλον ον τω άπο τοϋ'Ιαίοΰ λε- 
χ^έντι έπΙ τους Ινδούς, λείπΒται δη το λεχ&εν μη^ος 

20 έπΙ την εω της περιωδ ευμενής νυνί μερίδος οί τρία μύ- 
ριοι οτάδιοι, πάλιν δ^ του πλάτους του μεγίύτου της 
οικουμένης οι^ο^ περί τριβμνρίους βταδίους ^ χλαμυ- 
δοειδοϋς οϋΰης^ το διά<ίτημα τούτο έγγυς αν είητού 
μεοημβρινού τού διά τής'Τρκανίας ^αλάττης γράφο- 

2^μένου καΐ της Περβιχής^ είπερ έύτΐ το μήκος της οι- 
κουμένης ίπτά μυριάδες • εΐ ούν από της 'Τρκανίας ίπΐ 
^Αρτεμίταν την έν ττ^ Βαβυλωνία οτάδιοί εΐϋιν όκτα- 
κιύχίλιοι^ κα^άπερ είρηχεν ^Απολλόδωρος ο έκ της Άρ- 
τεμίτας^ εκείθεν δ' έπΙ το ατόμα της κατά Πέρβας ϋ-α- 

^λάττης άλλο τοβούτόν έβτι, καΐ πάλιν τοσούτον η 
μικρόν άπολεΐπον εΙς τά άνταίροντα τοις ακροις της 
ΑΙ%Ίοπίας^ λο^ττόν αν εϋη τού πλάτους της οικουμένης 



780 — 1-4 — 

τον λεχθέντος άπο τον μνχον τής'Τρκανίας ^αλάττη^ 
έπΙ τον βτόματοζ αντής οοον ειρήκαμεν, μνονρον ό' 
οντος τον τμήματος τούτον της γης έπΙ τα προς ίω 
μέρη^ γίνοιτ αν το Οχημα ηροΰόμοιον μαγείρίΧ'^ κο- 
πίδι, τον μεν ορονς έπ' ευθείας οντος καΐ νοονμένον ^ 
κατά την άκμην της κοπίδος^ της ί' άπο τον ατό μα- 
τος τον 'Τρκανίον παραλίας έπΙ Τάμαρον κατά ϋ^άτε-- 
ρον πλενρον εις περιφερή και μνονρον γραμμήν άπο- 
λήγον, 
8 Έπιμνηβτεον δε και των παραδόΐ^ων ενίων α ^ρν- 10 
λονΰι περί των τελέως βαρβάρων, οίον των περί τον 
Κανχααον καΐ την αλλην όρεινην, τοΓι5 μίν γάρ νόμι- 
0.520ί*ον είναίφααι το τον Ενριπίδον ,,τον φνντα ^ρηνεΐν 
,,είς 0(5^ Ιρχεται^ κακά , τον ί ' αν θανόντα καΐ πόνων 
,,πεπανμένον χαίροντας ενφημονντας έκπέμπειν δό- 15 
,,μων.^^ έτεροις δ^ μηδένα άποχτείνειν των έξαμαρ- 
τόντων τά μέγιϋτα^ αλλ* έξ,οριζειν μόνον μετά των τέ- 
κνων, νπεναντίως τοις ^έρβι^ΐ' καΐ γάρ έπΙ μικροΐς 
οντο£ αφάττοναι. οέβονται δε γήν οΐ σέρβικες* θιί- 
ου<ΤΛ ί ' ονδεν &ήλν ονδ^ έαθ'ίονόι ' τονς δ^ νπϊρ έβδο- 20 
μήκοντα ίτη γεγονότας οφάττονοιν, άναλίοκονοι δε 
τάς οάρκας οί αγχιβτα γένονς ' τάς δε γραίας άπάγχον- 
6ιν, είτα ϋ-άπτονύΐ' τονς δΐ εντός έβδομήχοντα ετών 
άπο^ανόντας ονκ έύ^ίονβιν αλλά ϋ'άπτοναι. Σίγιννοι 
δ\ ταλλα μ\ν περβίζονβιν, Ιππαρίοις δε χρωντα^ μΛ^^ 
κροΐς ^α<Τ£σ^ι/, απερ Ιππότην όχείν μ\ν ον δύναται^ 
τέθριππα δ\ ξενγννονβιν ηνιοχονύι δ% γνναΖχες έκ 
παίδων ηύκημέναι , η ί ' αριύτα ηνιοχονύα ύννοιχεΐ ω 
βονλεταΐ' τινάς ί' έπιτηδενειν φααΐν όπως ως μακρό- 
κεφαλώτατοι φανοννται χαΐ προπεπτωκότες τοζς με- 30 
τώποις ωύθ•* νπερκνπτειν των γενείων. Ταπνρωνβ* 
ίατι καΐ το τονς μ^ν άνδρας μελανειμονεϊν και μακρο- 



— ΙΑ— 731, 

χομειν, τάς δε γυναίκας λΒνχεψονεζν '^^ι βραχυχο-- 
μεϊν, καΐ ο άνδρειότατο^ -^^^^^ΐ^ γ^μ^ι; ^ν βονλεταϋ. 
ΚαΟΛίΟί ^^ χους νη^ρ εβδομηχοντα ετη λψοκτονηοαν-- 
ΤΒς εΙς την έρημίαν έκτί^εαύιν^ απωϋ'εν δϊ ύκοπεύον- 
5 τες εάν μεν ν% ορνίθων καταόηωμένονς άπο της κλί- 
νης Ιδωβιν , ενδαίμονίζονόιν^ έάν δΐ νπο ^ρίων η κυ- 
νών^ ήττον ^ έάν δ' υπό μηδενός^ καχοδαιμονίξοναί, 

^Ε%(Χ δΐ τά βόρεια μέρη της^Αοίας ποιεί ο Ταύρος^ 12 
α δη καΐ έντος τον Ταύρου καλούοιν^ εΐηεΐν ηροειλό- 

10 με^α ηρώτον [ΛερΙ τούτων] • τούτων δ* έϋτΐ και τά έν 
τοις ορεαιν αύτοΐς η ολα η τά ΛλεΙύτα, οϋα μεν [ουν] 
των Καύτείων πυλών έωΰ•ινώτερά έατιν , άπλουατέραν 
έχει την περιήγηβιν διά την αγριότητα^ ου πολύ τ ε αν 
διαφέροι τούδε η τούδε του κλίματος αυγκαταλεχ^έν- 

1δ τα • τά δ εοπέρια πάντα δίδωοιν εύπορίαν του λέγειν 
περί αυτών ^ ωατε δεΙ ^ροα^^^&ΐ' έπι τά παρακείμενα 
ταΐς Καβπίαις πύλαις. παράκειται δε η Μηδία προς 
δύύΐν , χώρα και πολλή καΐ δυναΰτεύύαύά ποτέ καΐ έν 
μέοφ τω Ταύρω κειμένη^ πολυαχιδείκατά ταύτα ύπάρ- 

^χοντι τά μέρη καΐ αύλώνας έμπεριλαμβάνοντι μεγά-- 
λους^ κα^άπερ καΐ τη ^Αρμενία τούτο ουμβέβηκε. 

Το γάρ ορός τούτο άρχεται μίν από της Καριάς 2 
καΐΑυκίας ^ «Λλ' ενταύθα μεν ούτε πλάτος ούτε ύ-φος 
άζιόλογον δείκνυύιν * εξαίρεται δ^ πολύ πρώτον κατά 

25τά? Χελιδονίας {αύται ί' εΐοΐ νηύοι κατά την άρχην 
της Παμφύλων παραλίας)^ έπι δί τάς ανατολάς έκτει-^Ο,/οΙΙ 
νόμενον αύλώνας μακρούς απολαμβάνει τους των Κι- 
λίκων είτα τρ μίν τό'Αμανόν άπ' αυτού σχίζεται τ^η 
δε ό'Αντίταυρος^ έν ω τά Κόμανα ΐδρυται τά έν τοις 

30 ανω λεγομένοις Καππάδοξιν, ούτος μεν ουν έν τ^ Κα- 

2. ρο8ΐ βραχυκομΒίν: οίπονσι δΐ μεταξύ ^ερβίηων τίαΙ'Τρ^ 
%ανών 



732 - Ι^ — 

τ<£ονία τελεντά^ το ί^ *^ίμανόν ορός μέχρι τον Ενφρά^ 
του χίά της Μελιτηνής πρόειαι,^ κα%•* ην η Κομμαγηνη 
τ^Καχχαβοχία ηαράκειταΐ' ίκδΈχεται δε τα περαΡ τον 
Ενφράτον ορη^ ΰννεχη μ^ τοΙς προειρημένοις πλην 
οβον δίακόπτεί ^έων δια μέσων 6 ποταμός^ ηολλην δ' 5 
έη£δο(ίίν λαμβάνει εΙς το νψος καί το πλάτος καί το πο- 
λναχιδές. το δ^ ονν νοτιώτατον μάλιύτά έατιν 6 Ταύ- 
ρος ορίζων την ^Αρμενίαν άπο της Μεοοηοταμίας, 

3 Έντεν^εν δε αμφότεροι φέοναιν οΐ την Μεσοίίο- 
ταμίαν εγκνχλονμενοι ηοταμοί καΐ ύννάπτοντες άλλη-- \0 
λοις έγγνς κατά την Βαβνλωνίαν , είτα εκδίδοντες εΙς 
την κατά Πέρσας ^άλατταν , ο τε Ευφράτης καΐ Τι- 
γρις. Ιστι δ\ καΐ μείζων ο Ευφράτης καΐ πλείω διέξειόι 
χωράν βκολιω τω φεώ-ρω^ τάς πηγάς Ιχων έντω ηρού^ 
βορείω μέρει τον Τανρον^ ρέων δ' έπΙ δνΰιν δια της ΐό 
^Αρμενίας της μεγάλης καλονμένης μέχρι της μικράς^ 
έν δεξιά έχων ταντην έν αριστερά δϊ την Άκιλισηνην ' 
ίίτ' επιστρέφει ηρος νότον^ σννάπτει δε κατά την επι- 
στροφή ν τοξς Καππαδόκων ορίοις' δεξι^ δε ταντα 
άφείς καΐ τα των Κομμαγηνών , αριστερά δΐ την *Ακι^ 20 
λισηνήν καΐ Σωφηνήν της μεγάλης^ Αρμενίας πρόεισιν 
έπΙ την Σνρίαν καΐ λαμβάνει πάλιν αλλην έπιστροφην 
εΙς την Βαβνλωνίαν καΐ τον Περσικόν κόλπον. 6 δε 
Τίγρις έκ τον νοτίον μέρονς τον αντον ορονς ένεχϋ-είς 
έπΙ την Σελενκειαν σννάπτει τφ Ευφράτη πλησίον 25 
καΐ ποιεί την Μεσοποταμίαν προς αντόν^ είτ* έκδίδωσι 
καΐ αντος εις τον αντον κόλπον, διέχονσι δΐ αλλήλων 
αΐ πηγαΐ τον τε Ενφράτον καί τον Τίγριος περϊ δισχι- 
λίονς καΐ πεντακοσίονς σταδίονς. 

4 *Από ί' ονν τον Τανρον προς άρκτον άποσχίδες^ο 
πολλαΐ γεγόνασι^ μία μεν η τον καλονμένον ^Αντιταν- 
ρον • καΐ γαρ ένταν^α όντως ώνομάζετο 6 την Σωφη- 



— ΙΑ— 733 

ντιν απολαμβάνων έν αύλώνι μεταΐ^ν χΗμενω αύχον 
τδ καΐ τον Ταύρου, πέραν β^ του Εύφράτου κατά την 
μικράν^Αρμενίαν έφε^τις τφ^Αντιταύρφ προς αρχτον 
επεκτείνεται μέγα ορο$ χαΐ πολυσχιδές- καλονοιβετο 
δ μεν αύτοϋ Παρυάδρην το δε Μοβχικά ορη το δ* «λ- 
λοις όνόμαβι* ταύτα δ' απολαμβάνει την ^Αρμενιαν 
ολην μέχρι Ιβήρων καΐ ^Αλβανών, είτ αλλ* έπανιύτα- 
ται προς εω^ τα νζΒρκείμενα τηςΚαύπίας ϋ•αί!αττης 
μέχρι ΜηδΙας της τε^Ατροπατίου καΐ της μεγάλης- κ€Κ-α522 

10 λοϋίίι Λ καΐ ταύτα τα μέρη πάντα των ορών Παραχο- 
ά%'ραν καΐ τα μέχρι των Κααπίων πυλών χαΐ έπέκεινα 
Ιτι προς ταΐς άνατολαΐς τα βννάπτοντα τ^ *Αρ£α, τα 
μεν δη πρόϋβορρα ορη οΰτωκαλούαι^ τα δ^ νότια τα 
πέραν τού Εύφράτου της Καππαδοκίας και της Κομ- 

15 μαγηνης προς εω τείνοντα κατ αρχάς μίν αύτο τούτο 
καλείται Ταύρος^ διορίζων την Σωφηνήν και την αλ- 
λην'Αρμενίαν άπο της Μεσοποταμίας- τίνες δΐ Γορ- 
δυαία ορη καλούοιν. έν δΐ τούτοις έύτΐ και το Μάύιον^ 
το νπερκείμενον της Νιβίβιος ορός καΐ των Τιγρανο-- 

^Οκέρτων, Ιπειτα εξαίρεται πλέον καΐ καλείται Νιφάτης- 
ενταύθα δέ που καΐ τού Τίγριος πηγαΐ κατά το ι/οτωι/ 
της ορεινής πλευρόν- εΙτ άπο τού Νιφάτου μάλλον 
Ιτι καΐ μάλλον η φάχις έκτεινομένη το Ζάγριον ορός 
ποιεί το διορίζον την Μηδίαν καΐ την Βαβυλωνίαν - 

25μ£τα ί^ το Ζάγριον έκδέχεται νπ\ρ μϊν της Εαβυλω- 
νίας η τε τών Έλυμαίων ορεινή καΐ η τών Παραιτακη- 
1/(0 ν, ύπίρ δΐ της Μηδίας η τών Κοβύαίων έν μέοφ 
δ* έατίν η Μηδία καΐ η ^Αρμενία ^ πολλά μεν ορη περι- 
λαμβάνουσα πολλά δϊ οροπέδια^ ωσαύτως δε πεδία καΐ 

30 αύλώνας μεγάλους^ συχνά δε καΐ Ι^νη τα περιοικούν- 
τα, μικρά ο^££ΐ/α καΐ λ^^στρικά τά πλείω. ούτω μ\ν τοί- 
δτκΑΒο Π. ' 22 



734 — ΙΑ - 

ννν τί^εμεν εντός του Ταύρου την τε Μηδέαν , ης εΐ6ΐ 
καΐ αΐ Κάβηιοι πύλαι , καΐ την ^Αρμενίαν, 
5 Χαθ' ημάς μϊν τοίνυν προοάρκτια αν εΐη τα ε%^νη 

ταϋτα^ επειδή χαΐ εντός του Ταύρου ^ Έρατοα^ένης δΐ 
πεηοιημένος την δναίρεϋιν εις τα νότια μέρη χάί τα 5 
ηροΰάρχτια καΐ τάς υτν αύτοϋ Ιεγομένας αφραγίδας, 
τάς μεν βορείους καλών τάς δε νοτίους^ όρια άποφαί- 
νει τ\5ν κλιμάτων α μφοίν τάς Εαΰπίους πύλας- εικό- 
τος ουν τά νοτιώτερα των Καοπίων ηυλών νότια αν 
άποφαίνοι^ ων εύτι καΐ ή Μηδία κινι ή ^Αρμενία ^ τά δε 10 
βορειότερα πρόαβορρα, κατ' άλλην και άλλην διάτα- 
ξιν τούτου Συμβαίνοντος, τάχα δε ουκ έτίέβαλε τούτω, 
διότι Ιξω του Ταύρου προς νότον ουδέν έύτιν οϋτε της 
^Αρμενίας μέρος οϋτε της Μηδίας. 
13 Ή δε Μηδία δίχα διτβρηται * καλοϋΰι δ\ την μεν 1δ 

μεγάλην^ ης μητρόπολις τά^Εκβάτανα^ μεγάλη πόλις 
καΐ το βαύίλειον έχουΰα της Μηδων άρχης • διατελούΰι 
δ^ καΐ νυν οΐ Παρϋυαΐοι τούτω χρώμενοι βαύιλείω, 
καΐ ^ερίζουύί γε ένταϋ^α οΐ βαοιλεΐς ' "ψυχρά γαρ η 
Μηδία ' το δε χειμάδιόν έβτιν αύτοϊς ίν Σελευκεία τί; 30 
έπΙ τω Τίγριδι πλησίον Βαβυλώνος. η δ' ένέρα με ρις 
ϋ.ζ>2^έΰτιν η^Ατροπάτιος Μηδία ' τοϋνομα δ' Ιόχεν από του 
ήγεμόνος Άτροπάτου^ ος έκώλυαεν υπό τοις Μακεδόβι 
γίνεα^αι καΐ ταύτην μέρος ούϋαν μεγάλης Μηδίας * 
και δη καΐ βασιλεύς άναγορευΰ-εις ιδία συνέταξε καθ* 25 
αυτήν την χώραν ταύτην ^ καΐ ή διαδοχή σώζεται μέχρι 
νυν έξ εκείνου^ προς τε τους ^Αρμενίων βασιλέας ποιη- 
σαμένων έπιγαμίας των ύστερον καΐ Σύρων καΐ μετά 
2 ταϋτα Παρ^υαίων, κείται δε ή χώρα ττ^ μεν'Αρμενία 



9. ρο8( νοτιωτα^η: π^ός Ιω τίίνοντα 29. ρο5ΐ Άρμενίοί: 



Οί9ίίίζθθΙ ύγ 



ΟθΟ§ΐ€ 



— ΙΑ— 735 

προς εω τ^ ά^ μί^γάλτ^ Μηδία: προς δύαιν^ Λρος αρκτον 
δ' άμφοτεραις- τοις δε ηερί τον μνχον τής'Τρκανίας 
^αλάχχης χαΐ τ^ Ματιαν^ άπο νότου ηαράκειται, ίότν 
ί' ον μικρά κατά τηνδνναμιν^ ως φηΟνν^ΑΛολλωνι-- 

δ δτις 5 ^' γε καΐ * κατά μύριους Ιππέας δύναται παρέχε- 
6^αι, πεζών δε τετταρας μυριάδας, λίμνην ί' ίχει την 
♦ Σπαϋταν , έν ^ αλες έπαν%Όϋντες πήττονται • εΐαΐ δε 
κνηαμώδεις χαΐ έπαλγεΐς' Ιλαιον δε του πά%Όυς ακος, 
ΰδωρ δε γλυκύ τοΙς καπυρω^εΖύιν [ματίοις^ είτις κατ 

10 αγνοιαν βάψειεν εις αύτην πλύύεως χάριν. ί%οι;<ί^ ί * 
ίαχυρούς γείτονας τους ^Αρμενίους και τους Παρ^υαί- 
ους^ ύφ* ων περικόπτονται πολλάκις* άντέχουβι δ' 
όμως καΐ άπολαμβάνουϋι τά αφαιρεθέντα ^ καθ'άπερ 
την Συμβάκην άπέλαβον παρά των Αρμενίων ύπο 'Ρω- 

15 μαίοις γεγονότων ^ καΐ αύτοΙ προ&εληλύϋ'ααι ττ} φιλία 
τ^ προς Καίύαρα • %^εραπεύουΰι δ' αμα καΐ τους Παρ- 
Μαίους. 

Βαβίλειον ί' αυτών θερινό ν μεν έν πεδίω [δρυμέ- 3 
νον Γάζακα^ [χειμερινόν δε] έν φρουρίφ έρυμνώ 'βέρα^ 

20 όπερ Αντώνιος έπολιόρκηΟε κατά την έπι Παρθυαίους 
ύτρατείαν, διέχει δ^ τούτο του ^Αράξου ποταμού του 
ορίζοντος την τ ε ^Αρμενίαν καΐ την ^Ατροπατηνην ύτα- 
δίους διύχιλίους και τετρακοβίους^ ώς φηϋιν ο ^έλλιος 
6 τού Αντωνίου φίλος, δυγγράψας την έπΙ Παρθυαί-^ 

25 ους αυτού ατρατείαν έν ^ παρήν καΙ αυτός ηγεμονίαν 
Ιχων. ίοτι δΐ της χώρας ταύτης τά μεν άλλα εύδαίμονα 
χωρία^ η δ^ προαάρκτιος ορεινή και τραχεία καΐ ^^υχρά, 
Καδουβίων κατοικία τών ορεινών καΐ ^Αμάρδων καΐ 
Ταπύρων και Κυρτίων καϊ άλλων τοιούτων^ οϊ μετά- 

30 νάοται είβι καϊ λτ^οτρικοί, καϊ γαρ 6 Ζάγρος καΐ ο ^V^- 
φάτης κατεαπαρμένα έχουβι τά έθνη ταύτα ^ και ο[ έν 
τη Περβίδι Κύρτιοι καϊ Μάρδοι (καϊ γάρ ούτω λέγον- 

22* 



736 — Ι^ - 

ταί οΓΑμαρδοί) και οΐ έν ττ^^ΑρμΒνία μεχρννννομω^ 
ννμως προόαγορενόμενοι της <χντής είαΐν ιδέας. 

4 Οι ί ' ονν Καδονβιοι πληϋ-ει τω πεζφ μικρόν απο- 
λείπονται των ^Αριανών^ άχοντιβταΐ ί' είαΐν αριατοι^ 
έν δΐ τοις τραχέβιν άν^' ιππέων πεζοί διαμάχονται. δ 

Ο,.^ΐίΑντωνίω δϊ χαλεπην την ατρατείαν έποίηόεν ονχ η της 
χώρας φνβις^ άλλ' 6 των οδών ηγεμών^ 6 των Αρμε- 
νίων βαϋιλενς Άρταβάόδης^ δν εύίή εκείνος έπιβον- 
λενοντα αντώ ιίνμβονλον έποιεΖτο καΐ χνριοι/ της περί 
του ποΛφοι; γνώμης * έτιμωρήαατο μ^ν ονν αντόν^ 10 
άλλ' όψέ^ ηνίκα πολλών αίτιος κατέστη κακών'Ρωμαί- 
0^5 και αντος και εκείνος^ οατις την άπο τον Ζενγμα- 
τος οδόν τον κατά τον Ενφράτην μέχρι τον αψαόΟ-αι 
της Άτροπατηνής οκτακιαχιλίων σταδίων έποίηαε^ 
πλέον η διπλαοίαν της ευθείας ^ δια όρων καΐ άνοδούνΐ^ 
και κνκλοπορίας, 

5 Ή ίέ μεγάλη Μηδία το μεν παλαιον της ^Αόίας 
ηγηύατο πάύης καταλνόααα την των Σύρων αρ- 
χήν νβτερον δ' νπο Κνρον και Περβών άφαιρεΟ'ει- 
0α την τοβαντην έξονοίαν έπΙ ^Αύτνάγον διεφνλαττεν^ 
όμως πολύ τον πατρίον αξιώματος^ καΙηντά'Εκβά- 
τανα ♦ χειμάδιον τοις Πέρόαις • ομοίως δ^ καΐ τοις εκεί- 
νονς καταλνβααι Μακεδόαι τοϊς την Σνρίαν Ιχονόι^ 
και ννν Ιτι τοις ηαρ%ναίων βαύιλεϋοι την αντην πα- 
ρέχεται χρείαν τε και άόφάλειαν, 25 

6 ^Ορίζεται δ' άπο μεν της εω ττ} τε Παρ%•ναία καί 
τοΐςΚοασαίών ορεαι ληβτρικών ανθρώπων ^ οΓτοξοτα^ 
μνρίονς καΐ τρ(<τ;ι;(Λώι;9 παρέόχοντό ποτέ ^Ελνμαίοις 
ανμμαχονντες έπΙ Σονύίονς καιΒαβνλωνίονς. Νέαρχος 
δέ φηβι τεττάρων όντων λτ^ΰτρικών έ^νών^ ων Μάρ- 30 
δοι μεν Πέρααις προαεχεΐς η6αν^ Ονειοι δΐ καΐ Έλν- 
μαίοι τούτοις τε καΐ Σονσίοις^ ΚοΟβαΐοι δϊ Μηδοις^ πάν- 



— ΙΑ— 737 

τας μίν φόρους πράττΒβ^αι τονς βαβιλεας^ Κοββαίονς 
δε κάΙ δώρα λαμβάνειν^ ηνίκα 6 βαΟίλενς %'ερί6ας έν 
Έκβατάνοις εις την Βαβνλωνίαν καταβαίνοι ' καταλν- 
6αι δ' αυτών την ηολλην τόλμαν Άλεξανδρον έηι^έμε- 
5 νον χεψώνος. τούτοις τε δη αφορίζεται προς εω καΐ ίτί 
τοις ΠαραηαχηνοΙς , οΐ' αυνάπτονβί Πέρααις ορεινοί 
κάί αύτοΙ χαΐ λτι^ίτρικοί' από δε τών άρκτων τοις νηερ- 
θ(Χθΐ;<Χ£ της ^Τρχανίας ϋ'αλάττης Καδονβίοις καΐ τοις 
άλλοις^ ους άρτι διηλϋ-ομεν ηρός νότον δί τ^ Άπολ- 

ΙΟΛοι/^ατ^δ^, ην Σιτακηνην έκάλονν οί παλαιοί ^ καΐτώ 
Ζάγρω, Χίχθ' δ η Μαόύαβατικη κείται της Μηδίας 
ονβα^ οΐ δί της 'Ελνμαίας φααί- προς δν6ιν δε τοις 
^Ατροπατίοις καΐ τών ^Αρμενίων τι6ίν. εΐόΐ δε καΐ Ελ- 
ληνίδες πάλεις κτίαματα τών Μακεδόνων έν τ^η Μη- 

15 δ ία ^ ων Ααοδίκειά τ ε καΐΆπάμεια καΐ η προς'Ράγαις 
(Ηράκλεια] καΐ αντηΡάγα^ το του Νικάτορος κτίύμα^ 
ο εκείνος μεν Ενρωπόν ώνόμαβε^ Πάρ^Όΐ δε Άρύα- 
κίαν^ νοτιωτέραν ονααν τών Καύπίων πυλών πεντα- 
κοβίοις που όταδίοις^ ώς φη6ΐν ^ΑπολλόδωροςΆρτε'-ο,ξ,2ό 

20 μιτηνός, 

Ή πολλή μίν ούν υψηλή έ6τι καΐ ψυχρά ' τοιαύτα 7 
δ^ καΐ τα υπερκείμενα τών Έκβατάνων όρη και τα περί 
τάς 'Ράγας και τάς Καβπίους πύλας καΐ καΟ'όλου τα 
προοάρκτια μέρη τα έντεϋϋ•εν μέχρι προς την Μάτια- 

2δ νήν και την ^Αρμενίαν, η δ' υπό ταΐς Καόπίοις πύλαις 
έν ταπεινοΐς έδάφεβι καΐ κοίλοις ούόα ευδαίμων ύφό- 
δρα έοτΐ καΐ πάμφορος πλην έλαίας * ει δε καΐ φύεταί 
Λον, άλιπής τέ έατι καίξηρά' ιππόβοτος δϊ κάΙ αΰτη 
έοτΐ διαφερόντως καΐ η ^Αρμενία • καλείται δέ τις καΐ 

30 λειμών ίππόβοτος^ ον και διεξίαύιν οί έκ της Περύίδος 
καΙ βαβυλώνος εΙς Κααπίους πύλας οδεύοντες^ έν ω 
πέντε μυριάδας ίππων ϋ^ηλείων νέμεύ^αί φαβιν έπΙ 



738 — ΙΑ ^ 

των Περσών^ είναι δε τάς άγελας ταύτας βαβιλικάς. 
τους δε Νηααίονς ΐηηονξ^ οϊζ έχρώντο ου βασιλείς άρί- 
ϋτοις ονύι καΙ μεγίοτοις^ οΐμϊν ένϋ^ενδε λέγοναι το γέ- 
νος^ οί ί' ίξ Αρμενίας- ιδιόμορφοι δε εΐύιν^ ώόπερ 
και οι ΠαρϋΊκοι λεγόμενοι ννν, πάρα τούς'Ελλαδικονς ζ> 
καΐ τονς άλλους τους παρ ημίν, καΐ την βοτάνην δε 
την μάλιύτα τρέφονΰαν τονς ίππους από του πλεονά- 
ζειν ένταΰΰ^α ιδίως μηδίχην καλοϋμεν. φέρει δ} καΐ 
αίλφιον η χώρα^ άφ' ου 6 Μηδικός καλούμενος οπός, 
πολύ λειπό μένος του Κυρηναΐκοϋ' Ιΰτι δ* ότε καϊ δια- 10 
φέρων εκείνου^ εϋτε παρά τάς των τόπων διαφοράς 
είτε του %φυτοϋ κατ είδος έΐ^αλλάττοντος ^ είτε καϊ 
παρά τους όπίζοντας καϊ ακευάζοντας ωβτε 0νμμένειν 
προς την άπό^εοιν καΙ την χρείαν, 

8 Τοιαύτη μέν τις η χώρα ' το δε μέγεθ•ος πάρι00ς 15 
πώς έύτιν εις πλάτος καΐ μήκος ' δοκεΐ δε μ^^^^τοι/ εί- 
ναι μήκος της Μηδίας το άπό της του Ζ^γρου υπερώε- 
αεως^ ηπερ καλείται Μηδική πύλη, εις Καΰπίους πν- 
λας διά της Σιγριανής ΰταδίων τετρακιΰχιλίων εκατόν- 
τω δε μεγέϋ•ει καϊ ττί δυνάμει της χώρας ομολογεί και 20 
η περί των φόρων ιστορία • της γάρ Καππαδοκίας πα- 
ρεχούσης τοις Πέρσαις κατ ενιαυτόν προς τωάργν- 
ρικω τέλει ίππους χιλίους καϊ πεντακοόίους , ι^/^ωι/ον^ 
δ£ διΰχιλίους, προβάτων δε πέντε μυριάδας, διπλάσια 
σχεδόν τι τούτων έτέλουν οί Μήδοι. 2δ 

9 "Ε%^ δε τά πολλά μεν τά αυτά τούτοις τε καΐ τοΖς 
Άρμενίοις διά το και την χώραν παραπλησίαν είναι, 
τους μέντοι Μηδους άρχηγέτας ειναί φασι καϊ τούτοις 
καϊ Ιτι πρότερον Πέρσαις τοΙς Ιχουσιν αυτούς και δια- 
δεξαμένοις την της Ασίας έ^ουσίαν. η γάρ νυν λεγο- 30 
μένη Περσική στολή καϊ 6 της τοξικής καϊ Ιππικής ζή- 
λος καϊ ή περί τους βασιλέας θεραπεία και κόσμος καϊ 



— ΙΑ -^ 739 

6εβα0μ6ς ϋ'ΒΟΛρεπης χαρά των αρχομένων εΙς τού^Ο.52 
Πέρόας Λαρά Μήβων άφΐκταν. χαΐ οτί τοντ άλη^εζ έχ 
της έύ^τος μάλίύτα δηλον ' τιάρα γάρ τις καΐ χίταρνς 
χαΐ πίλος χαΐ χειρίδωτοί χιτώνες χαΐ άναξυρίδες έν μεν 
ξ>τοις 'φνχροίς τόηοις χαΐ προΰβόρροις επιτήδεια έότι 
φορηματα^ οϊοί εΐϋιν οι Μηδικοί ^ έν δε τοις νοτίοις 
ηχιοτα' οί δεΠέρύαι την πλείύτην οίχηβιν έπΙ τ^ Έρυ- 
^ρα %^αλάττΎΐ χέκτηνται , μεύημβρινώτεροι και Βαβν- 
Ιωνίων οντες καΐ Σονβίων μετά δε την κατάλν0ιν 

ΙΟτήν των Μηδων προβεκτηόαντό τίνα καΐ των προό•- 
απτομένων Μηδία, άλλ^ όντως εφάνη ΰεμνά χαΐ του 
βα6ΐλιχον προοχηματος οΙκεΐα τα ί^η τοΙς νιχηύαΟι τα 
των νιχη^εντων^ ωοτ άντΙ γυμνητών καΐ ψιλών ^η- 
λνατολεΐν νπέμειναν^ καΐ κατηρεφεϊς είναι τοις 0κε- 

15 πάβμααι. 

Τίνες δε Μηδειαν χαταδείξαι την έα^ήτα ταντην Ι ο 
φαβί δνναύτενβαΰαν έν τοΙς τόποις^ κα^άπερ και '/α'^ο- 
ι/α, κάΙ έπικρυπτομένην την οφιν οτε άντΙ τον βαοιλέως 
έ^οι ' τον μεν [ονν] 'Ιάβονος υπομνήματα είναι τα Ία- 

20 οόνια ηρώα τιμώμενα όφόδρα υπό των βαρβάρων {ίβτι 
δε καΐ ορός μέγα νπερ τών Καοπίων πνλών έν άριατε- 
ρα καλόν μενον^αόόνιον)^ της δε Μήδειας την έόϋ'ήτα 
καΐ τοννομα της χώρας, λέγεται δε χαΐ Μήδος νίό^ αν- 
της διαδέξαα^αι την άρχην και την χώραν έπώννμον 

2δ αντον καταλιπεΐν. ομολογεί δΐ τοιίτο^^ και τά κατά 
την Άρμενίαν Ίαόόνια και το της χώρας όνομα καΐ 
άλλα πλείω περί ων έρονμεν, 

ΚαΙ τούτο δ^ Μηδικό ν το βαβιλέα αίρεί^^αι τον 11 
άνδρειότατον , αλλ* ον πάύιν αλλά τοΓ^ όρείοις ' μάλ- 

30 λον δΐ το τοΙς βααιλεναιν πολλάς είναι γνναΐκας • τοϊς 



12. απίετα:: χαΐ 



740 — Ι^ - 

ύ* ορείοις των Μηδων χαΐ πάαιν ε^ος τοντο^ έλάτ- 
τους δΐ των πέντε ονχέξεότιν ώς δ' αντως τάς γυ- 
ναικάς φαόίν εν χαλώ τί^εα^αι οτι πλείϋταζ * νέμει,ν 
άνδρας^ των πέντε δ^ έλάττονς όνμφοραν ιιγεί!60'αι. 
της ί' άλλης Μηδίας ενδαψονονσης τελέως λυπρά^ 
έβτίν η προόάρχτως ορεινή * ϋιτοϋνται γονν αχό άκρο- 
δρνων^ ίχ τε μήλων ί,ηρών χοπέντων ηοίοννται μά- 
ζας^ άπο ί' αμυγδάλων φωχ^έντων άρτους ^ έχ δε ρι- 
ζών τίνων οίνον έχ^λίβουόι^ χρέααι δΐ χρώνται^η- 
ρείοις^ ήμερα δε ου τρέφουϋι θρέμματα, τοόαύτα χαΐ ιο 
περί Μηδων φαμέν * περϊ δ% των νομίμων χοιν^ της 
ύυμπάϋης Μηδίας , επειδή ταύτα τοΙΙς Περόιχοίς γεγέ- 
νηται δια την των Περύών έπιχράτειαν^ έν τω περί 
έχείνων λόγω φήαομεν, 

14 Της δ' ^Αρμενίας τα μϊν νότια προβέβληται τον 15 

Ταϋρον^ διείργοντα αύτην αφ* όλης της μεταξύ Ευ- 

€.ξί^7φράτον χαΐ του Τίγριος^ ην Μεαοποταμίαν χαλου6ι^ 
τα δε εω^ινά τη Μηδία συνάπτει τη μεγάλχι χαΐ τ^ 
^Ατροπατηνη ' προόάρχτια δε έϋτι τα υπερκείμενα της 
Κααπίας ^αλάττης ορη τα του Παραχοάϋ'ρα χαΐ ^Αλβα- 20 
νοί χαΙ'Ίβηρες χαίο Κάύχααος έγχυχλούμενος τα 1%'νη 
ταύτα χαΐ όυνάπτων τοϊς^Αρμενίοις ^ όυνάπτων δΐ χαΐ 
τοΖς Μοαχιχοΐς ορεσι χαΐ Κολχιχοΐς μέχρι των καλου- 
μένων Τιβαρανών • από δε της εβπέρας ταύτα έότι τά 
ε^νη χαΐ 6 Παρυάδρης και 6 Σχυδίοης μέχρι της μιχράς 26 
^Αρμενίας χαΐ της του Εύφράτου ποταμίας^ η διείργει 
την ^Αρμενίαν από της Καππαδοκίας καΐ της Κόμμα- 
γηνης. 
2 Ό γαρ Ευφράτης από της βορείου πλευράς του 
Ταύρου τάς αρχάς έχων τό μίν πρώτον φεΐπρός δύ^ιν 30 
δια της* Αρμενίας^ είτ επιστρέφει προς νότον καΐ δια- 
χόπτει τόν Τανρον μεταξύ των * Αρμενίων τ ε χα\ Καπ- 



— ΙΑ — 741 

ηαδόχων καΐ Κομμαγηνών^ έκπεαών δ' έξω και γε^ 
νόμενος κατά την Σνρίαν έχιατρεφβι προς χειμερίτ- 
νάς ανατολάς μέχρι Βαβνλώνος καΐ ποιεί την Μεόοπο- 
ταμίαν «ρος τον Τίγριν * αμφότεροι 9ί τελεντώαιν εις 
5 τονΠερϋικον κόλπον. τα μ^ν δη κύκλω τοιαύτα^ ορει-^ 
νά αχεδόν τι πάντα καΐ τραχέα πλην των προς την 
Μηδίαν κεκλιμένων ολίγων, πάλιν δϊ του λεχθέντος 
Ταύρου την άρχην λαμβάνοντος άπο της ήεραίας των 
Κομμαγηνών καΐ τώνΜελιτηνών ην 6 Ευφράτης ποιείς 

10 Μάόιον μέν έοτι το ύπερκείμενον δρος των έν ττί Με^ 
βοποταμί€^ Μυγδόνων έκ νότου^ έν οϊς η Νιβιβίς έΰτιν • 
έκ δ^ των προς αρκτον μερών η Σωφηνη κείται μεταξύ 
του τε Μααίου καΐ του ^Αντιταύρου. οντος ί' άπο του 
Εύφράτου καΐ του Ταύρου την άρχην λαβών τελευτα 

15 προς τά εωα της Αρμενίας απολαμβάνων μέαην την 
Σωφηνην^ έκ Πάτερου δ\ μέρους έχων την^Ακιλιβηνην 
μεταξύ ίδρυμένην του Ταύρου τε καΐ της του Εύφρά- 
του ποταμίας πρΙν η κάμπτειν αύτην έπΙ νότον. βα- 
βίλειον δε της Σωφηνης Καρκα&ιόκερτα. του δε Μα- 

20 αίου υπέρκειται προς εω πολύ κατά την Γορδυηνην ο 
Νιφάτης^ εΐ^' οΆβος^ άφ' ου καΐ 6 Ευφράτης φεί καΐ 
6 Άράξης^ 6 μίν προς δύβιν 6 δΐ προς ανατολάς ' εΐϋ•^ 
6 Νίβαρος μέχρι της Μηδίας παρατείνει. 

Ό μ^ν ούν Ευφράτης είρηται ον τρόπον φεΐ' 6 δϊ Β 

2δ Άράξης προς τάς ανατολάς ένεχ^'είς μέχρι της '^τρο- 
πατηνής κάμπτει προς δύβιν και προς άρκτους και πα- 
ραρρεΐ τά "Αζαρα πρώτον , είτ ' ^Αρτάξατα^ πόλεις '^ρ- 
μενίων * έπειτα δια του ^Αραξηνοϋ πεδίου προς το Κά- 
όπων έκδίδωβι πέλαγος. 

30 Έν αύττί δΐ τ'^ ^Αρμενία πολλά μ\ν ορη πολλά δ% ^ 
οροπέδια^ έν οϊς ούδ^ άμπελος φύεται φαδίως^ πολλοί 
ί * αύλώνες οΐ μ\ν μέαως οΐ δ\ και βφόδρα εύδαίμονες 



742 ^ ΙΑ — 

κα^άπερ τ6*^4ραξην6ν πεδίον^ Λ' ον 6'^ίράξης ποτά•* 
μός ρέων εΙς τά &κρα τής'Αλβανίας χαΐ την Κάαπίαν 
εκπίπτει %άλαχταν , καΐ μετά ταύτα η Σακαόηνη καΐ 
αύτη ττ^ ^Αλβανία πρόαχωρος καΐ τω Κνρω «οταμφ^ 
εΐ^' ή Γωγαρηνη • πάβα γαρ η χώρα αντη καρποΐς τε 5 
κάί τοΙς ημέροις δενδρε0ί καΐ τοις άει%'αλέ6ι πλη^νει^ 
φέρει δε καΐ έλαίαν. Ιϋτι δε καΐ η * Φανηνη της ^Αρμε- 
νίας επαρχία καΐ η Κωμιόηνή καΓΟρχιότηνη πλείότην 
ίππείαν παρέχονβα- η δε Χορξηνή καΐ Καμβνόηνη 
προββορρόταταί είύι και νιφό βόλοι μάλιότα^ ϋννά- 10 
πτονααι τοίς Κανκααίοις ορ£<^( καΐ τη Ιβηρία καΐ τη 
Κολχίδι ' οπού φαόΐ κατά τάς νπερβολάς των ορών 
πολλάκις καΐ αννοδίας ολας * των ορών έν τη χιόνι κα- 
ταπίνεα^αι νιφετών γινομένων έπΙ πλέον ίχειν ί^ 
και βακτηρίας προς τονς τοιούτους κινδύνους^ [ά^]Λα- 15 
ρεξαίροντας εΙς την έπιφάνειαν αναπνοής τε χάριν χαΐ 
τον διαμηνύειν τοις ^η:*οι5<ί^ι/ ωβτε βοηθείας τνγχά- 
νειν^ άνορνττεΰ^αι καΐ όώζεαϋ'αι. έν δε τη χων^ βώ- 
λονς πηγννΰ^αί φαβι κοίλας περιέχουσας χρηατόν 
νδωρ ως έν χιτώνι^ καΐ ζώα δ^ έν αύτη γεννάα^'αΐ'^ 
καλεΖ δΐ σκωληκας Άπολλωνίδης, Θεοφάνης δί θρΓ- 
πας ' καν τούτοις άπολαμβάνεβ^αι χρηΰτον νδωρ, πε- 
ριΰχιβ^έντων δε των χιτώνων πίνε6^αΐ' την δί γένεβιν 
τών ζώων τοιαύτην εΐκάζουοιν οΐαν την τών κωνώπων 
έκ της έν τοις μετάλλοις φλογός καΐ τον φεψάλον. 25 

'Ιΰτοροϋβι δϊ την'Αρμενίαν μικράν πρότερον ου- 
βαν ανξη^ήναι ί^ά τών περί ^Αρταξίαν κάΙ Ζαρίαδριν, 
οι πρότερον μεν ηΰαν ^Αντιόχον τον μεγάλον βτρατη- 
γοί, βαύιλεύΰαντες ί' νύτερον μετά την εκείνον ητ- 
ταν 6 μίν της Σωφηνής καΐ της * Άκιΰηνής καΓΟδο- ^ 
μαντίδος καΐ άλλων τινών 6 δ^ της περί Άρτάξατα, 
ύννηύξηϋαν έκ τών περικευιένων έϋ^νών άποτεμόμενοι 



^ ΙΑ ^ 743 

μ^^^ι^ ^κ Μηδων μεν την χβ ΚαόΛίανην χάΐ Φαυνΐ-* 
ην καΐΒαόοροπεδαν, Ίβηρων δΐ την τε ηαρύρειαν τον 
Παρνάδρον καΐ ζην Χορζηνην κάΙ Γωγαρηνήν , πέραν 
ούόαν τον Κνρου^ Χαλύβων δ^ χαΐ Μοβυνοίχων Κα- 
5 ρηνΐην χαΐ ΐΒΙερξήνην^ α ττ} μίχρά ^Αρμενία έατίν όμορα 
η χαΧ μέρη αύτης έΰη , Καταόνων δΐ ^Αχιλιοηνην χαΐ 
την περί τον'Αντίτανρον ^ Σύρων δΐ ΤαρωνΙτιν, ωΰτε 
πάντας ομογλώττονς είναι,. 

Πόλεις ί' εΐαΐν της ^Αρμενίας ^Αρτάξατά τε (ην 6 

10 χαΐ *Αρτα\ιά6ατα χαλονύιν^ ^Αννίβα χτί0αντος Άρταξία 
τφ βαΰιλε!^ χαΓΑρξατα^ άμφότεραν έπΙτφ^Αράξτι^ ι?0.529 
μεν'Άρξατα προς τοξς οροίς της Άτροπατίας , η δ^ Άρ- 
τάξατα προς τω ^Αραξηνφ πεδίω ΰννφχιόμένη καλώς 
καΧ βαΟίλειον ονύα της χώρας, κείται δ έπΧ χερρονηβι- 

15 άζοντος άγκώνος το τείχος [Ιχονΰα] κύκλω προβεβλη- 
μένον τον ποταμον πλην τον Ια^μον^ τον Ιόϋ'μον ^ Ιχει 
τάφρω καΧ χάρακι κεκλειαμενον. ον πολν δ* απω^εν 
της πόλεως έύτι τα Τιγράνον καΧΆρταβάαδον γαξοφν- 
λάκια^ φρούρια έρνμνά^ Βάβνραά τ ε καΧΌλανή- ην δε 

2,0 καΧ άλλα έπΧ τώΕνφράτΥΐ. ^Αρτάγειρα δϊ απέότηύε μεν 
"Αδων 6 φρούραρχος^ 4ξεΐλον ί' οΙΚαίύαρος ύτρατηγοχ 
πολιορκήόαντες πολνν χρόνον^ καΧ τα τείχη περιείλον. 

Ποταμοί δ% πλείονς μεν εΐύιν εν τγι χώρίχ. , γνωρι- 7 
μώτατοι δ\ Φάΰις μίν καΧ Αύκος εΙς την Ποντικην εκ- 

25 πίπτοντες &άλατταν (Ερατοσθένης δ' άντΧ τον Αύκον 
τίϋ'ηαι @ερμώδοντα ουκ εν) , είς δ^ την Καϋπίαν Κύ- 
ρος καΧΆράξης, είς δΐ την Έρνΰ^ράν ο τε Ευφράτης 
καί 6 Τίγρις, 

ΕΙσΧ δΐ καΧ λίμναι κατά την Άρμενίαν μεγάλαι^ 8 

30 μία μίν η Μαντιανή ^ Κυανή ερμηνενθεϊόα^ μεγίύτη^ 
ώς φα0ι^ μετά τηνΜαιώτιν^ αλμυρού ύδατος^ διήκονόα 
Μέχρι της^Ατροπατίας^ ίχουϋα καΧ άλοπήγια • η δΐ Άρ- 



744 — ΙΑ - 

αηνη^ ην κάΙ Θωηΐτιν καλονΰίν ίοχι 6ϊ νιτρίτίζ^ τα^ 
δ' έο^ψ;αζ ^τχΗ χάΐ διαξαίνεν βιά βε τοϋτο καΐ αχο- 
τον έατι το νδωρ. φέρεται ί^ δι* αντης ό Τιγρις άηο 
της κατά τον Νιφάτην ορεινής ορμηϋ-είς , αμικτον φυ- 
λάττων το φενμα Λα την οξύτητα^ αφ ου καΐ τοννομα^ 5 
Μήδων τίγριν καλούντων το τόξενμα * καΐ οντο^ μ^ν 
ίχει πολνειδείς Ιχ^νς^ οί δε λιμναΖοι ενός είδους εΐαί' 
κατά δε τον μυχον της λίμνης εις βάρα^ρον έμπεύών 
6 ηοταμος καΐ πολύν τόπον ίνεχθ'είς ύπο γης ανατέλ- 
λει κατά την Χαλωνΐτιν * εκείθεν δ* ηδη προς την 10 
^ίίπιν καΐ το της Σεμιράμιδος καλούμενον διατειχιύμα 
εκείνος τε καταφέρεται τους Γορδυαίους έν δεξιά 
άφείς καΐ την Μεβοποταμίαν ολην^ καΐ 6 Ευφράτης 
τουναντίον έν άριβτερ^ ίχαη/ την αύτην χώραν " πλη- 
όΐάααντες δε άλλήλοις καΐ ποιήόαντες την Μεΰοποτα- 15 
μίαν 6 μίν διά Σελευκείας φέρεται προς τον Περύικον 
κόλπον^ 6 δε διά Βαβυλώνος^ καΰ'άπερ εί'ρηταίπου έν 
τοις προς'Ερατοο^ένην καΠππαρχον λονο^^. 
9 Μέταλλα ί' έν μ^ν ττ} Συαπιρίτιδί έβτι χρνβού 

κατά τά Κάβαλλα^ έφ' α Μένωνα επεμψεν Αλέξανδρος 20 
μετά βτρατιωτών^ άπηγχ%η δ' υπο των εγχωρίων κα\ 
άλλα ά' έύτΐ μέταλλα^ καί δη της σοίι/Λκο^ καλούμενης^ 
ην δη καΐ ^Αρμένιον καλοϋαι χρώμα ^ ομοιον κάλχτ^. 
ούτω ί' έβτίν ίπποβότος ύφόδρα η χώρα καΐ ούχ ητ^ 
€.530τοι/ της Μηδίας, ώστε οί ΝηΟαϊοι ίπποι καΐ ένταϋϋ'α^ 
γίνονται^ οΐ^περ οΙΠερόών βασιλείς έχρώντο^ καίο 
σατράπης τής^Αρμενίας τω Πέρση κατ' Ηοςδισμυρί- 
ους πώλους τοις * Μιϋ'ρακίνοις ίπεμπεν, Άρτααά- 
^ όδης δΐ ^Αντωνίφ χωρίς της άλλης Ιππείας αύτην την 
κατάφρακτον εξακισχιλίαν ϊππον έκτάξας έπέδειξεν^^ 
ηνίκα εΙς την Μηδίαν ένέβαλε συν αύτω. ταύτης δε 
της Ιππείας ού Μηδοι μόνοι καί ^Αρμένιοι ζηλωταΐ 



— ΙΑ— 745 

γΒγόναύιν, άλλα καΓ Αλβανοί ' χαίγο^ρ εκείνοι κατά-- 
φραχτθ($ χρώνται. 

Τον δε ηλούτον καΐ της δυνάμεως της χώρας βη- 10 
μείον ου μικρόν οτι Πομπηίου Τίγράνχι τω πατρϊ τα 

δ ^Αρταβάύδου τάλαντα έπιγράφαντος εξακίόχίλια έ?ρ- 

γυρίου^ διένειμεν αύτίκα ταΐς δυνάμεαι τών'Ρωμαίων^ 

ότρατιωτ'ξ^ μεν κατ* άνδρα τίεντηκοντα δραχμάς εκα^ 

τοντάρχτι δε χιλίας Ιηπάρχφ δ\ καΐ χιλιάρχω τάλαντον. 

ΜέγεΟ•ος δΐ της χώρας Θεοφάνης άποδίδωύιν εν^ 11 

10 ρος μ^ν ύχοίνων εκατόν μήκος δΐ δίΛλάϋιον^ τι%•εΙς την 
ϋχοΐνον τετταράκοντα σταδίων προς υπερβολην ί' 
εΐρηκεν * έγγυτέρω ί ' έβτΐ της αληθείας μήκος μ^ν θί- 
6ϋ'αι το ύ% εκείνου λεχ^εν [εύρος] , εύρος δΐ το ημιου 
η μικρψ ηλεΐον, «ή μ\ν δη φύσις της * Αρμενίας κα\ δύ- 

15 ναμις τοιαύτη, 

Αρχαιολογία δε τίς έοτι περί του έθνους τούδε 12 
τοιαύτη' *Άρμενος έ^ * Αρμενίου πόλεως Θετταλικής^ 
η κείται μεταξύ Φερών καΐ Ααρίαης έπΙ τη Βοίβη^ κα- 
ϋ^άπερ εϊρηται^ αννεατράτευαεν'Ιάσονι εις την^Αρμε- 

20 νίαν ' τούτου φααΐν έπώνυμον την Άρμενίαν οΐ περί 
Κυρύίλον τον Φαρϋάλιον καΐ Μηδιον τον Ααριβαΐον^ 
άνδρες συνεότρατευκότες ^Αλεΐ^άνδρω' των δΐ μετά 
του ^Αρμενου τους μίν την Άκιλιβηνην οΐκήοαι την 
ύπο τοις Σωφηνοϊς πρότερον ούίίαΐ', τους δ^ έν τη Συ^ 

2δ βπιρίτιδι ξως της Καλαχηνης καΐ της ^Αδιαβηνης ίξω 
των ^Αρμενιακών ορών. καΐ την έαΰτίτα δε την Άρμε- 
νιακην Θετταλικην φαόιν^ οίον τους βαρείς χιτώνας 
ους καλοϋύιν ®ετταλικούς έν ταίς τραγωδίαις, καΐ ξων- 
νύουβι περί τα ατηΟΐ] κάΙ έφαπτίδας, ώς καΐ των τρα- 

Βογφδών μιμηααμένων τους Θετταλούς* Ιδει μ^ν γαρ 



7. ρο8ΐ δροιχμας: χαΐ ίϋατύν 



746 - /^ - 

αύτοΐς έΛΐ^έτον κόβμον τοιούτον τινός^ οΐ δε ΘετταλοΙ 
μάλιατα βαϋ'νβτολονντΒς^ ώς εικός , Λα το ηάντων εΙ- 
ναι Ελλήνων βορειοτάτους και ψυχρότατους νεμεβ&αι 
τοΛους έζιτηδειοτάτην παρεόχοντο μίμηαιν τ^ των 
υποκριτών δια0κευ^ έν τοις άναπλάόμαΰιν • χαΐ τον 5 
€.ζ>^ΐτής Ιππικής ξήλόν φαϋιν είναι Θετταλικον και τούτοις 
ομοίως καΐ Μηδοις. την δε Ίάόονος ϋτρατείαν καΐ τα 
'Ιαβόνια μαρτυρείς ων τίνα οΐ δυνάύται κατεοκεύαύαν 
παραπληβίως ω0πέρ τον έν ^Αβδηροις νέων τον Ίάοο- 
νος Παρμενίων. 10 

13 Τον δ\ '^ράξην κλη^ήναι νομίζονβι κατά την 

ομοιότητα την προς τον Πηνειον υπό των περί τον 
*Άρμενον όμωννμως έκείνω • καλεϊ6%αι γαρ Άράξην 
χάκείνον διά το άπαράξαι την 'Όαϋαν από του ^Ολύμ- 
που ^\αντα τα Τέμπη ' και τόν έν ^Αρμενίοί δε από 15 
των όρων καταβάντα πλατύνεό^αι φαβιτόπαλαιόν^ 
καΐ πελαγίζειν έν τοις ύποκειμένοις πεδίοις ονκ ίχοντα 
διέξοδον^ Ίάβονα δΐ μιμηύάμενον τα Τέμπη ποιήααι 
την διαόφάγα^ δι* ης καταράττει νννΐ τό νδωρ εις την 
Καόπίαν ^άλατταν έκ δϊ τούτον γνμνω^ήναι τ020 
'^ίραξηνόν πεδίον^ δι* ου τυγχάνει φέων έπΙ τόν κα- 
ταράκτην 6 ποταμός, ούτος μίν ούν ο λόγος περί του 
*^4ράξου ποταμού λεγόμενος Ιχει τι πι9'ανόν^ 6 δε'Ηρο- 
δότειος ου πάνυ • φηόι γαρ έκ Ματιηνών αυτόν ρέον- 
τα εΙς τετταράκοντα ποταμούς σχίζεβϋ-αι , μερίζειν δ} 25 
Σκύλας καΐ Βακτριανούς ' καΙ Καλλισθένης δ\ ηκο- 
λούθηύεν αντφ. 

Η Λέγονται δΐ καΐ των ΑΙνιάνων τίνες οί μ\ν την 

Ονιτίαν οΐκήααι οί ί' υπερώε των * Αρμενίων ύπ\ρ 
τόν*Άβον καΐ τόν Νίβαρον {μέρη δ' έβτΐ τον Ταύρους 
ταντα\ ων οΆβος εγγύς έότιτής οδον της είς^Εκβάτα- 
να φερούβης παρά τόν της Βάριδος νεών* φααΐ δ} καΐ 



^ ΙΑ — 747 

Θρακών τινας^ τους προΰαγορενομενονς Σαραπάρας 
οίον χΒψαλοτόμονς ^ οΐχήύαι νπερ τηςΆρμενίας πλη- 
θών Γονρανίων χαΐ Μήδων^ θηριώδεις άνϋ^ρώπονς 
χαΐ άηει^'εΐς ορεινούς Λδρι<5χυϋ•ίθτάς τε χάΐ άποκε^ 

ϊίφαλιότάς- τονχο γαρ δηλονοιν οΐ Σαραπάραν. είρηται 
δ^ χαΐ χα περί της Μηδείας εν τοις Μηδιχοϋς- ώστ' ίχ 
ηάνταΜ; τούτων είχάζονβι, χαΐ τους Μηδονς χαΐ '^ρ»- 
μενιους ύνγγενείς πως τοΙς Θετταλοΐς είναι χαΐ τοις 
από 'Ιάοονος χαι Μήδειας. 

10 Ό μεν δη παλαιός λόγος οντος^ 6 δΐ τούτον νεώ- 16 
τερος χαΐ χατά Πέρσας εΙς το εφεξής μέχρι εις ημάς ως 
έν χεφαλαίω ;τρ£7Τ0( αν μέχρι το0ούτονΛεχ%•είς ^ δτι 
χατεΐχον την ^Αρμενίαν Περύαι και Μακεδόνες, μετά 
ταντα οίτην Σνριαν Ιχοντες καΐ την Μηδίαν τελεν-- 

ΙζίταΙος ί' νπηρξεν 'Ορόντης απόγονος ^Τδάρνου των 
επτά Περύών ενός * εΐ&' νπό των ^Αντιόχον του μεγά- 
λου Οτρατηγών του πρός'Ρωμαιους πολεμηΰαντος διψ 
ρέ^η διχα, Άρταξ£ου τε χαΐ Ζαριάδριος' καΐ ηρχον 
ο ντο* του /3α<Τ&Λ£α7^ έπιτρέψαντος- ηττη^εντος ί' ίκεί- 

20νον προοδεμένοι 'Ρωμαίοις καθ* αυτούς έτάττοντο 
βασιλείς προύαγορευ^έντες. του μεν ούν '/^ρτα|ωυ0.532 
Τιγράνης ην απόγονος χαΐ είχε την Ιδίως λεγομένην 
Άρμενιαν {αύτη δ' ην προσεχής τη τε Μηδια και Άλ- 
βανοΖς χαϊ "Ιβηρσι μέχρι Κολχίδος χαΐ της έπΙ τω Ευ- 

2ό ξείνω Καππαδοκίας) ^ του δε Ζαριάδριος ο Σωφηνός 
Άρτάνης έχων τά νότια μέρη χαΐ τούτων τά προς δύ- 
σιν μάλλον, χατελύ^η ί' οντος υπό του Τιγράνου, 
χαϊ πάντων κατέστη κύριος εκείνος, τύχαις δ' έχρη-- 
βάτο ποικίλαις' κατ αρχάς μ\ν γάρ ώμηρευσε πα- 

30 ρά ηάρϋ•οις , ίπειτα δι εκείνων Ιτυχε χαϋ-όδου, λα- 
βόντων μισ^όν εβδομηκοντα αύλώνας τής^ Αρμενίας* 
αυξηθείς δε και ταύτα άπέλαβε τά χωρία χαΐ την εκεί- 



748 — ΙΑ — 

νων έπόρ^06 την τ ε ηερίΝίνον χαΐ την περιΆρβηλα* 
υπηκόους ί ' Ισχε καΐ τον ^Ατροπατηνον καΐ τον Γορ- 
δναΐον^ με^' ων καΐ την λοιπην Μεσοποταμίαν ^ ίτι 
9Ϊ την Συρίαν αυτήν κάΙ Φοινίκην βιαβάς τον Εύ^ 
φράτην ανά κράτος εϊλεν. έπΙ τοσούτον δ' έζαρ^εΙς6 
καΐ πόλιν Ικτιοε πληύίον της * ^Ιβηρίας μεταξύ ταύτης 
τε καΐ του κατά τον Εύφράτην Ζεύγμαχος ^ ηΦ ώνό- 
μαύε Τιγρανόκερτα ^ έκ δώδεκα έρημω^είβών ύ% αύ- 
του πόλεων'Ελληνίδων ανθρώπους όυναγαγών. ίφ^η 
δ^ έηελ^ών Αεύκολλος 6 τω Μι^ριδάττ] πολεμήααςΙΟ 
και τους μεν οίκήτορας εις την οίκείαν εκάστου απέ- 
λυσε , το ί^ κτίσμα ήμιτελϊς Ιτι δν κατέσηασε ηροσ- 
βαλώνκαΐ μικράν κώμην κατέλιτνεν^ έξήλασε δ^ καΐ 
της Συρίας αυτόν καΐ της Φοινίκης, διαδεΙ^άμενος δ' 
Άρταϋάσδης εκείνον τέως μεν ηύτύχει φίλος ων 'Ρ(0- ί6 
μαίοις^ ^Αντώνιον δε προδιδούςΠαρϋναίοιςέντω ηρός 
αυτούς πολέμφ δίκας ίτισεν άναχ&είς γάρ εΙς^Αλε- 
ξάνδρειαν υπ αύτον, ί^'σ^ιο^ πομπευ%είς δια της πό- 
λεως τέως μεν έφρουρεΐτο , ίπειτ άντιρέ^η συνάπτον- 
τος τοϋ'Ακτιακοϋ ^τοΑε/ιιοι;. μετ εκείνον δϊ πλείους^ 
έβασίλευσαν υπό Καίσαρι και 'Ρωμαίοις όντες' και 
νυν Ητι συνέχεται τον αυτόν τρόπον, 
16 "Απαντα μ\ν ούν τά των Περσών ίερά καΐ Μηδοι 
κάΙ Αρμένιοι τ^η/ι^ι^'κ»^^ , τά δ^ της ΆνάΙτιδος δια- 
φερόντως Αρμένιοι^ ίντε άλλοις Ιδρυσάμενοι τόποιςΖβ^ 
και δη και εν τγ} Άκιλισηνη, άνατΦέασι ί ' ένταϋϋ'α 
δούλους κάΙ δούλας- καΐ τονιτο μίν ου ^αυμαστόν^ 
άλλα καΐ %^ατέρας οΐ επιφανέστατοι του Ιχνους άνιε- 
ροί;<Τ6 παρϋ'ένους^ αϊς νόμος έστΙ καταπορνευΘ'είσαις 
πολύν χρόνον παρά τ^ ^εω μετά ταϋτα δ('^ο(^θο;^ προς 30 
γάμον , ουκ άπαξιοϋντος τ^ '^οιαύτ'^ συνοικείν ούδε- 
€.533^0^. τοιούτον δέ τι καΐ ^Ηρόδοτος λέγει το περί τάς 



— ΙΒ — 749 

Αυδάς * πορνενενν γαρ άπάϋας. οντω δ^ φίλοφρόνως 
χρώνταί τοΐ8 ίρα^ταΐς ώότε χαΐ ξενίαν ηαρέχονϋι χαΐ 
δώρα άντιδιδόααι πλείω ^τοΑΛέκχι^ η λαμβάνοναιν^ οίτ 
έ% ευπόροΛν οίκων επιχορηγούμενα^- δέχονται δϊ ον 
5τοι)$ τνχόντας των ξένων ^ άλλα μάλιβτα τον^ άηο 
ίβον αξιώματος. 

— ΙΒ — 

10 καΐ η Καππαδοκία δ* έύτΐ πολυμερής τε 1 

καΐ ανχνάς δεδεγμένη μεταβολάς, οί ί' οΰν όμόγλωτ- 
τοι μάλι0τά εΐβιν οί άφοριξόμενοι προς νότον μϊν τω 
Κιλικίφ λεγομένφ Ταύρψ^ προς εω δ^ τ^ ^Αρμενία καΐ 
τ'^ Κολχίδι καΙ τοίς μεταξύ έτερογλώττοις έ^νεόΐ^ προς 

15 αρκτον δΐ τφ Ενξείνω μέχρι των εκβολών τον "Αλνος^ 
προς δύαιν δϊ τφ τ ε των Παφλαγόνων ί^νει καΐ Γα- 
λατών των την Φρνγίαν έποικηαάντων μέχρι Ανκαό- 
νων καΐ Κιλίκων των την τρϋ^χεΐαν Κιλικίαν νεμο- 
μένων, 

20 ΚαΙ αυτών δϊ τών ομογλώντων οί παλαιοί τους 2 
Καχμονας χαθ•' αυτούς Ιταττον^ άντιδιαιροΰντες τοις 
Καππάδοξιν ώς έτεροε^έ^ι, καΐ έν τη διαρι^μηόει 
τών έ%'νών μετά την Καππαδοκίαν έτίϋ'εόαν την Κα-- 
ταονίαν , είτα τον Ενφράτην καΐ τά πέραν ί^νη^ ωότε 

25 Χ(Λ την Μελιτηνην υπό τη Καταονία τάττειν , η με- 
ταξύ κείται ταύτης τε καΐ τον Ενφράτου όυνάπτουαα 
τη Κομμαγηνη^ μέρος τε της Καππαδοκίας εότΐ δέ- 
κατον κατά την είς δέκα οτρατηγίας διαίρε6ΐν της χώ- 
ρας. ούτω γάρ δη οί χαθ' ημάς βαβιλείς οί πρ6^Αρ^0,,ξ>^^ 

30 χ^λάου διατεταγμένην εΐχον την ηγεμονίαν της Καπ-' 
παδοκίας ' δέκατον δ* έβτΐ μέρος καΐ η Καταονία. καϋ^ 
ημάς δΐ είχε ότρατηγον εκατέρα ^Λοι/* οϋτε ί' εκ της 
δτκΑΒο II. 23 



750 — ΙΒ — 

διαλέκτου διαφοράς τίνος έν τούτοις Λρος τους αλ^ 
λονς ΚαπΛαδοκας έμφαινομένης οντε εκ των άλλων 
έ^ών^ ^αυμαοτον ηώς ήφάνιΰται τελέως τα ϋημεΐα 
της άλλοε^ν^ας. ηβαν δ' ονν διωριβμένοι^ ηροαεκτψ 
βάτο δ' αυτούς *Αριαρα^ης 6 ηρώτος ηροΰαγορευ^είς 5 
Καππαδόκων βασιλεύς, 

*Έότι ά' ωσηερ χερρονηΰου μεγάλης Ισ^'μος ού- 
τος ^ αφιγγόμενος %'αλάτταις δυβί τη τε του ^Ιόβικοϋ 
κόλπου μέχρι της τραχείας Κιλικίας καΐ τη του Ευξεί- 
νου μεταξύ Σινώπης τε καΐ της των Τιβαρηνών πάρα- 10 
λίας' έντος δ^ του ία^μοϋ λέγομεν χερρόνηόον την 
προόεΰπέριον τοις Καππάδοξιν απαβαν^ ην Ηρόδο- 
τος μεν έντος '^Αλυος καλεί* αύτη γαρ ίύτιν ης ηρξεν 
απάύης Κροίσος* λέγει δ' αυτόν εκείνος τύραννον 
έ%'νέων των έντός"Αλυος ποταμού, οΐ δϊ νυν την εντός ΐδ 
του Ταύρου καλοϋύΐν^Αΰίαν^ ομωνύμως τηόληηπεί- 
ρω ταύτην Άαίαν προοαγορεύοντες. περιέχεται δ^ έν 
αύτη πρώτα μ^ν ίΟνη τα από της ανατολής Παφλα- 
γόνες τε καΐ Φρύγες καΐ Αυκάονες^ έπειτα Βιθυνοί 
καΐ ΜυόοΙ καΐ η Έπίκτψος , Ιτι δϊ Τρωάς κα\ Έλληβ- 30 
ποντία^ μετά δ^ τούτους έπΐ&αλάττη μΙν^Ελλήνων.οΖ 
τε ΑΙολεϊς και 'Ίωνες τών δ' άλλων Κάρες τε καΐ Αύ- 
κιοι^ έν δε τη μεοογαία Αυδοί. 

Περί μεν ούν τών άλλων έρούμεν ΰατερον, τηνδ^ 
Καππαδοκίαν εις δύο σατραπείας μεριΰ&εΐααν ύπό^ξ^ 
τών Περβών παραλαβόντες Μακεδόνες περιειδον τα 
μεν έκόντες τα δ^ άκοντες εις βαβιλείας άντΙ σατρα- 
πειών περιστάΰαν* ων την μεν ιδίως Καππαδοκίαν 
ώνόμαϋαν κάί προς τω Ταύρω καΐ νη Αία μεγάλην 
Καππαδοκίαν^ την δε Πόντον^ οΐ δ% την προς τω 30 



2. ρο5ΐ ^χ.' της 



— ΙΒ — 751 

Πόνχω Καππαδοχίαν, τήξ 61 μεγάλης Καππαδοκίας 
νυν μίν ονχ ϊβμεν Λω την διάταξαν τδλεντηααντος 
γαρ τον βίον ^Αρχελάου του βαοιλενΰαντος , ίγνω Και 
αάρ τε καΐ ή βύγκλητος έπαρχίαν είναι "Ρωμαίων αν- 

5 την, έη εκείνου δ% καΐ των τνρό αντοϋ βαΰιλέων εις 
δέκα ύτρατηγίας διτ^ρημένης της χώρας ^ πέντε μίν 
έξητάζοντο αί προς τω Τανρω , Μελιτηνη Καταονία 
Κιλικία Τνανϊτις Γαροανρΐτις^ πέντε δ\ λοιπαΐ Λαπι- 
ανύηνη Σαργαραυβηνη Σαραβηνη Χαμανηνη Μορι- 

10 μήνη, προόεγένετο ί' νΰτερον παρά "Ρωμαίων εκ της 
Κιλικίας τοις προ ^Αρχελάον καΐ ενδέκατη ΰτρατηγία^ 
η περί Καβτάβαλά τε καΐ Κνβιύτρα μέχρι της !^ντ4πα-0.53δ 
τρον του λ^ιύτοϋ Ζερβής ^ τφ δ\ ^Αρχελάω και η τρα- 
χεϊα περί Έλαιοϋ<ί<ίαν Κιλικία καΐ πάΰα ή τα πειρατή- 

15 ρΐα 0υβτη6αμένη, 

"Εβτι δ' η μεν Μελιτηνη παραπληαία τχΐ Κόμμα- 2 
γηνη ' πάύα γάρ έότι τοϊς ημέροις δένδροις κατάφυ- 
τος^ μόνη της άλλης Καππαδοκίας^ ωβτε καΐ ελαιον 
φέρειν καΐ τον Μοναρίτην οίνον τοις "Ελληνικοΐς ένά- 

^Ομιλλον αντίκειται δ^τ^ηΣωφηνη^ μέβον Ιχουβα τον 
Ενφράτην ποταμον καΐ αύτη [καΐ] η Κομμαγηνή όμο- 
ρος ούβα. έ6τι δ^ φρούριον άΐ^ιόλογον των Καππαδό- 
κων ίν ττ} περαία Τόμιβα * τούτο δ' έπρά%^ μεν τω 
Σωφηνω ταλάντων εκατόν^ ύστερον δ% έδωρήβατο 

2δ Αενκολλος τω Καππάδοκι βυβτρατενύαντι άριΰτεϊον 
κατά τον προς Μιϋ•ριδάτην πόλεμον. 

Ή δε Καταονία πλατύ καΐ κοίλον έΰτι πεδίον πάμ- 2 
φορον πλην των αειθαλών, περίκειται ί' ορη άλλα τε 
καΐ Άμανός έκ του προς νότον μέρους άπόαπαύμα ον 

^Ο'^οΰ Κιλικίου Ταύρου^ καΐ 6 ^Αντίταυρος είς τάναντία 
άπερρωγώς, ο μ\ν γάρ ^Αμανος έπΙ την Κιλικίαν καΐ 
την Συριακήν εκτείνεται ^άλατταν προς την εαπέραν 

23* 



752 - Ιΰ - 

από της ΚαταονΙαξ παί τον νότον τ^ δ€ τοιαύτη δία- 
6τά06ΐ Λερίχλείδί τον ΊβΟίχόν κόλπον άπαντα καΐ τα 
μεταξύ των Κιλίκων πεδία προς τον Τανρον 6 δ^ 
^Αντίταυρος επΙ τάς άρκτους έγκέκλιχαι καΐ μικρόν έπι- 
λαμβάνει των ανατολών^ είτ* εΙς την μεϋόγαιαν ιγ5-5 
λεντ^, 

3 '^ ί^ τφ ^Αντιτανρφ τοντφ βαϋ'εΐς καΐ ύτενοί 
εΐβιν ανλώνες^ έν οΐς ΐδρυται τα Κό μάνα και το της 
Ένυοϋς ίερον ην εκείνοι Μα ονομάζουόΐ' πόλις δ' 
εβτϊν άξωλογος^ πλεϊβτον μ^ιητού το των %'εοφορητων ίο 
πλη%Ός καΐ το των Ιεροδονλων έν αύτ'^, Κατάονες δε 
εΐβιν οί ενοικονντες, άλλως μϊν υπό τω βαβιλεΐ τεταγ- 
μένοι^ τον δΐ Ιερέως υπακούοντες το πλέον 6 δϊ τον 
%'^ ιερού κύριος έύτι καΐ των ίεροδούλων^ οϊκατά την 
ημετέραν έπιδημίαν πλείονς ηβαν των ^ακιαχΜων^ Ιδ 
άνδρες ομού γυναιξί, πρόσκειται δΐ τφ ίερφ καΐ χωρά 
πολλής καρποϋται δ^ 6 ιερεύς την πρόόοδον, και 
Ιύτιν ούτος δεύτερος κατά τιμήν [έν] 7^ Καππαδοκία 
μετά τον βαύιλέα ' ως δ^ έπΙ το πολύ τον αντον γέ- 
νους ηβαν οΐ Ιερείς τοις βα&ιλενόι, τά δΐ Ιερά ταύτα 20 
δοκεϊ 'Ορέύτης μετά της αδελφής 'Ιφιγενείας κομίϋαι 
δεύρο από της Τανρικής Σκυ%'ίας^ τά της Τανροπό- 
λον'Αρτέμιδος^ ενταύθα Λ καΐ την πένϋΊμον κόμην 
άποβ'έβ^αι , αφ' ης κάΙ τοννομα τ'η πάλει, δια μ^ν ονν 

^.ζ)Ζ%της πόλεως ταύτης 6 Σάρος ζει ποταμός^ καΐ διάτων^ 
βνναγκειών τού Ταύρου διεκπεραιονται προς τά των 

4 ΚιΧίκων πεδία και το νποκείμενον πέλαγος, διά δε 
της Καταονίας 6 Πύραμος^ πλωτός^ έκμέαον τού πε- 
δίον τάς πηγάς Ιχων έβτι δϊ βόθρος αξιόλογος^ δι* 
ου κα^οράν Ιατι το νδωρ νποφερόμενον κρνπτώς μέ- 30 
χρι πολλού διαότήματος νπο γής^ εϊτ άνατέλλον εΙς 
την έπιφάνειαν ' τω δϊ κα%•ιένχι άκόντιον ανω%^εν εΙς 



ϋφζβό ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



- Μ - 753 

τον βό^ρον η βία τον ύδατος άντιηράττεί τοβοντον 
ώβτε, μόλΐζ βαπτίζΒ6%'άυ * άπλέτω 8\ βά%'Βΐ χαΐ Λλάτει 
πολύς ένεχΟ'εΙς ετίειδάν ΰννάψη τω Τανρω^ παράδο- 
ξου λαμβάνει την όνναγωγήν * παράδοξος ίέ καΐ η δια- 
5 κοπή τον ορονς έΰτΐ δι ης άγεται το φεΐϋ'ρον ' χα^άπερ 
γαρ έν ταϊς $ήγμα λαβονσαις πέτραις χαΐ βχιβ^εΐΰαις 
δίχα τάς κατά την ετέραν έξοχάς ομολόγους είναι 
αυμβαινει χαϊς κατά την ίτέραν εΐβοχαις ώβτε καν βυν- 
αρμοΰϋ^νοί δνναβ%'αι , όντως εί'δομεν κάί τάς νπερ- 

ΙΟκειμένας τον πόταμου πέτρας έκατερωϋ'εν ΰχεδόν τι 
μέχρι των άκρωρειών άνατεινονβας έν διαότάβει δν- 
εΐν η τριών πλέΟ^ρων αντικείμενα έχονβας τά κοίλα 
ταϊς έξοχαϊς • το ίέ έδαφος το μεταξύ πάν πέτρινον^ 
βαϋ'ύ τι καΐ ατενον χελέως^ ^χοι^^^α μέαον ^ήγμα ωύτε 

Ιδ καΙ κννα καΐ λαγώ διάλλεβΰ'αι. τοντο ί' έοτΐ το φεί" 
ϋ'ρον τον ποταμού άχρι χείλονς πλήρες , οχετω πλατεί 
προΰεοικός^ διά δ^ την ΰκολιότητα χαΐ την έκ τοΰον- 
τον ύνναγωγήν καΐ το της φάραγγος βά%Ός ενΰ^ύς 
τοις πόρρωϋ'εν προβιονΰιν 6 'ψόφος βροντ'^ προοπί- 

20 πτει παραπλήβιος' διεκβαίνων δϊ τά ορη τοοαντην κα- 
τάγει χονν επΙ ϋ'άλατταν, τήν μίν εκ τήςΚαταονίας 
τήν δ\ έκ των Κιλίκων πεδίων^ ώστε έπ^ αντω καΐ 
χρησμός έκπεπτωκώς φέρεται τοιούτος ^^Ιαβεται έβ- 
^^<5ομένοις^ οτε Πνραμος άργνροδίνης ήιόνα προχέων 

25 ^^Ιερήν ές Κνπρον ΐκψαι}^ παραπλήαιον γάρτι κάκεΐ 
ΰνμβαίνει καΐ έν ΑΙγνπτω , τού Νείλον προβεξηπει- 
ρονντος άεΐ τήν ϋ'άλατταν τ^ προαχώβει * κα^'ο καΐ 
Ηρόδοτος μίν δώρον τον ποταμού τήν Αϊγνπτον εΙ- 
πεν , 6 ποιητής δΐ τήν Φάρον πελαγίαν νπάρξαι πρό- 

30 τερον ονχ ώς νννΐ πρόβγειον ονύαν ττί ΑΙγνπτω, 



18. ροβίτό: διά 



754 — ΙΒ — 

Ο 537 

^ Πάλιν ί' ονζε το των Καταόνων έχει πεδίον ον^ 

η Μελιτηνη , φρούρια δ' έρυμνά έηΐ των ορών τά τε 
^Αζάμορα καΐ το ^άβταρκον^ ο ηεριρρείταν τφ Καρ- 
μάλα Λοταμφ. ίχει δ^ καΐ [ερον το τον Κατάονος 
^Απόλλωνος κα-θ-' ολίΐν τιμώμενον την Καππαδοχίαν^ 5 
ηοιηύαμένων άφιδρνματα αΛ αντον, ούδϊ αΐ αλλαι 
6τρατηγίαι πόλεις Βχουΰι πλην δνείν ' των δ% λοιπών 
βτρατηγιών έν μ\ν τ^ Σαργαραυόην^ πολίχνιόν έϋτιν 
^Ηρπα καΙ ποταμός Καρμάλας ^ ος καΐ αντος είς την 
Κιλικίαν εκδίδωΰιν • έν δΐ ταΐς αλλαις δ τε^Αργος §ρυ- 10 
μα νψηλον προς τφ Τανρφ , καΐ τά Νώρα ο ννν κα- 
λείται Νηροαύβός^ έν ω Ευμενής πολιορκούμενος αν- 
τέαχε πολύν χρόνον • κα^' ημοίς δ% Σιύίνου υπήρξε 
χρηματοφυλάκιον του έπιϋ'εμένου τγΐ Καππαδόκων 
άρχγΙ, τούτον ί ' ην καΐ τά Κάδηνα , βαύίλειον καΐ πό- ΐδ 
λεως καταύκευην Ιχον * εατι δε καΐ έπΙ των ορών των 
Αυκαονικών τά Γαρβαύιρα κωμόπολις- λέγεται δ' 
ύπάρξαι ποτΐ καΐ αύτη μητρόπολις της χώρας, έν δε 
τίι Μοριμηνη το Ιερόν του έν' 8ηνάαοις ^ιός^ Ιεροδού- 
λων κατοικίαν §χον τριύχιλίων όχεδόν τι καΐ χώραν 20 
ίεράν ενκαρπον^ παρέχουβαν πρόβοδον ένιαύΰιον τα- 
λάντων πεντεκαίδεκα τω Ιερεΐ' καΐ ούτος ί' έοτΐ διά 
βίου^ καϋ•άπερ χαΐ 6 έν Κομάνοις^ καΐ δευτερεύει κα- 

6 τά τιμήν μετ' εκείνον, τρίτη δ* έύτίν ίερωούνη ^ιος 
Άαβαμαίου λειπομενη ταύτης^ αξιόλογος ί' όμως. έν-^Ό 
ταΰϋ'α ί' έύτΐ λάκκος αλμυρού ύδατος ^ αξιόλογου λί- 
μνης έχων περίμετρον ^ όφρνβι κλειόμενος ύψηλαΐς τε 
χαΐ όρϋ-ίαις ωύτ Ιχειν κατάβαβιν κλιμακώδη' το ί' 
ύδωρ ούτ αύξεαϋ'αί φαΰιν ούτ άπόρρυβιν Ιχειν ού- 
δαμού φανεράν. 30 

7 ^ύο δΐ μόναι ότρατηγίαι πόλεις ίχουβιν , η μεν 
Τυανΐτις τά Τύανα ύποπεπτωκυξαν τω Ταύρω τω «α- 



ϋφζβό ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



— Ιΰ - 755 

τά τάς Κιλικίας πνλας^ χαθ' α$ εύπ€τέ0ταται καΙ κοι- 
νόταται ηάϋίν εΐβιν αΐ εΙς την ΚιΧιηίαν χαΐ την Συ^ 
ρίαν νηΒρβολαί' καλείται δΐ Εύαέβεια η προς τφ 

Τανρφ άγαϋ'η δΐ καΐ πεδιάς η πλείατη. τά δε 

^Τνανα επίκειται χώματι Σεμιράμιδος τετειχιαμενω 
καλώς, ον πολύ 6' απω^εν ταύτης έΰτΐ τά τε Καυτά- 
βαλα καΐ τά Κύβιότρα , ίτι μάλλον τφ ορει πληύιά- 
ζοντα ηολί0ματα * ων έν τοΙς Καΰταβάλοις έοτϊ το της 
Περαύίας'Αρτέμιδος Ιερόν ^ ΟΊΐον φαοί τάς ίερείας γυ- 

10 μνοϋς τοις πούΐ δι άν%'ρακιας βαδίζειν άπαϋ'εΐ^ς' κάν- 
ταν%•α δε τίνες την αντην ^ρνλονύιν ίύτορίαν την 
περί τον ^Ορέατον καΐ της Ταυροπόλον^ Περαβίαν 
κεκληοϋ'αι φάύκοντες διά το πέρα%'εν κομι0^ήναί. έν 
μεν δη τ^ Τυανίτιδι ότρατηγία των λεχϋ•ει<ίών δέκα 

15 Ιΰτι πόλιαμα τά Τνανα (τάς δ* επίκτητους ου ουνα- 
ρι^μώ τανταις^ τά Καύτάβαλα καΐ τά Κνβιβτρα κ&Ι 
τά έν τγΙ τραχείς Κιλικία , έν ^ την Έλαιοϋ<ί6αν νηβίον 
εϋκαρπον ουνέκτιΰεν Αρχέλαος άξιολόγως^ καΐ το 
πλέον ένταϋ^α διέτριβεν)^ έν δΐ τη Κιλικία: καλου^ 

20 μένη τά Μάζακα η μητρόπολις τον εϋ'νονς- καλεΐταιο.ξ^^ 
δ' Ενύέβεια και αντη έπίκληΰιν η προς τω Άργαίω • 
κείται γάρ νπο τω ^Αργαίφ ορει πάντων νψηλοτάτω 
καϊ άνέκλειπτον χιόνι την άκρωρειαν Ιχοντι, αφ* ης 
φαβιν οί άναβαίνοντες (οντοι ί' είβΐν ολίγοι) κατο-- 

25 πτενε0%'αι ταΐς αΙ%•ρίαις αμφω τά πελάγη τό τε Πον- 
τικόν και το Ίόύικόν. τά μίν ονν άλλα άφνη προς βνν- 
οικίύμον ίχει πόλεως ' αννδρός τε γάρ έβτι και άνω- 
χνρος διά την όλιγωρίαντών ηγεμόνων καϊ άτείχιΰτος^ 
τάχα δε καϊ επίτηδες^ ίνα μη ως έρνματι πεποι^ότες 

30 '^φ τείχει ΰφόδρα λγ^οτενοιεν πεδίον οίκονντες λόφονς 
νπερδεζίονς Ιχον* καΐ έμβελεΐς. καϊ τά κύκλω δ^χω^ 
ρία έχει τελέως άφορα τιαΐ άγεώργητα καίπερ οντά πε-' 



75β - ΙΒ — 

δ^νά^ άΑΑ' ίΰτιν αμμώδη χαΐ ύχόχετρα, μικρόν δ* §νι 
χροΐονβι καΐ πυρίληητα ηεδία και μΒΰτά βόθρων πυ- 
ρός έηΐ ύταδίονζ Λολλονς ωΰτε Λορρω^βν ή χομιδη 
των επιτηδείων , κάΙ το δοκούν δε πλεονέκτημα πάρα-- 
κείμενον Ιχει κίνδννον άσυλου γαρ ύπαρχούύης ΰχε- 5 
δόν τι της ΰνμπάΰης Καππαδοκίας ο ^Αργαίος ίχει 
περικείμενον δρυμόν ωύτε εγγύ^εν 6 ξνλκίμός πάρε•- 
οτιν^ αλλ* οΐ υποκείμενοι τφ δρυμφ τοατο^ καΙ αντοί 
πολλαχοϋ πυρά έ^οι;<Τ£2/, ίίμα δ^ καΐ ϋφυδροίείβι φυ- 
χρω ΰδατι , οϋτε του πυρός ούτε του ύδατος εΙς την ίο 
έπιφάνειαν έκκύπτοντος, ώβτε καΐ ^οαζθ^ν την πλεί- 
οτην εϋτι δ* ο^ον καΐ ελώδες έΰτι το Ιδαφος καΐ 
νύκτωρ εξάπτονται φλόγες απ* αύτοϋ. οί μ\ν ούνΐμ- 
πείροι φυλαττόμενοι τόν ξυλκίμόν ποιούνται^ τοις δε 
πολλοίς κίνδυνος έβτι^ καΐ μάλιατα τοΖς κτηνεύιν έμ- 15 
πίπτονβιν εις άδηλους βόθρους πυρός. 
8 "Εβτι δϊ καΙ ποταμός έν τω πεδίφ τω προ της λο- 
λεως Μέλας καλούμενος, ο0ον τετταράκοντα ϋταδίους 
διέχων της πόλεως, έν χαπεινοτέρω της πόλεως χω- » 
ρίω τάς πηγάς ίχων. ταύττ] μίν ούν αχρη&τος αύτοίς 20 
έ0τιν ούχ υπερδέξιον Ιχων το φεϋμα, εΙς ελη δΐ καΐ 
λίμνας διαχεόμενος κακοΖ τόν αέρα του ϋ'έρους τόν 
περί την πόλιν, καΐ τό λατομεΐον δί ποιεί δύβχρηβτον 
καίπερ εϋχρηβτον όν πλαταμώνες γαρ εΐΰίν, άφ* ων 
την λι^είαν ΐχειν αφ%Όνον ύυμβαίνει τοΙς Μαζακηνοϊς 2δ 
προς τάς οικοδομίας, καλυπτόμεναι δ* υπό των υδά- 
των αΐ πλάκες άντιπράττουοι, καΐ ταϋτα δ^ έβτΐ τά 
ελη πανταχού πυρίληπτα. *Αριαρά^ς δ* 6 βαόιλεύς 
του Μέλανος κατά τίνα 6τεν« ίχοντος την εις τόν 
"Αλυν διέξοδον έμφράξας ταϋτα λίμνην πελαγίαν άπέ-^ 
δείξε τό πλησίον πεδίον, ένταϋ^α δ% νηβϊδάς τινας 
ώς τάς Κυκλάδας άπολαβόμενος διατριβάς έν αύταΐ^ 



— ΙΒ — 757 

ίΛοιεΐτο μδίριαχίώδΒίς' έκραγεν ά' αθρόως το 1μφραγ-0.ζ>^9 
μα έξέκλνύδ πάλιν το νδωρ, πληρωΰ•εΙς δ' 6 "Αλνς 
της τε των Καηπαδόκων ηολλην παρέΰνρε κάΙ κατοι- 
κίας καΐ φυτείας ηφάνιΰε πολλάς της τε των Γάλα- 
5 των των την Φρνγέαν εχόντων ουκ ολίγην έλνμήναχο' 
άντΙ δε της βλάβης έπράξαντο ζημίαν αντον τάλαντα 
τριακόΰια 'Ρωμαίοις επιτρέψαντες την κρίΰιν. το ί' 
αύτο αυνεβη καΐ περί ^Ηρπα • καΐ γαρ εκεί το τον Καρ- 
μάλα ^ενμα ενέφραξεν , είτ^ εκραγεντος τον ΰτομίον 

10 καΐ των Κιλίκων τινά χωρία τα περί Μάλλον διαφ^εί- 
ραντος του ύδατος ^ δίκας ίτιοεν τοΙς άδικη%^εΐ0ιν. 

^Αφυες ί ' ουν κατά πολλά το των Μαξακηνών χω- 9 
ρίον ον προς κατοικίαν μάλιύτα οΐ βασιλείς ελέύ^αι 
δοκοϋαιν , οιτι της χωράς άπάαης τόπος ην μεΰαίτατος 

1δ ούτος των ξύλα εχόντων άμα καΐ λί^ον προς τάς οίκο- 
δομίας καΐ χόρτον^ ου πλεΐοτον έδεοντο κτηνοτρο-^ 
φούντες* τρόπον γάρ τίνα ατρατόπεδον ην αύτοΐς η 
πόλις, την ί ' αλλην άόφάλειαν την αυτών τε καΐ αω- 
μάτων και των χρημάτων είχον εν τοΙς φρουρίοις ^ α 

20 πολλά υπάρχει τα μεν βασιλικά τά δ% των φίλων, άφέ^ 
ότηκε δϊ τά Μάζακα του μεν Πόντου περί οκτακοβίους 
Οταδίους προς νότον^ του ί' Εύφράτου μικρόν έλάτ- 
τους η διπλαβίους^ των Κιλικίων δ^ πυλών οίον ημε- 
ρών ?ξ καΐ του Κύρου βτρατοπέδου δια Τυάνων ' κατά 

25 μέΰην δ^ την οδόν κείται τά Τύανα^ διέχει δΐ Κυβίΰ- 
τρων τριακοΰίους βταδίους, χρωνται ίέ οί Μαξακη- 
1/01 ΐΓοΓ^ Χαρώνδα νόμοις^ αίρούμενοι καΐ νομφδόν^ 
ος έύτιν αύτοΐς εξηγητής τών νόμων ^ κα^άπεροί πα- 
ρά 'Ρωμαίοις νομικοί, διέ^κε δ^ φαύλως αυτούς Τι- 

^0)^ράνης ο^ Αρμένιος^ ήνίκα την Καππαδοκίαν κατέδρα- 
μεν ' απαντάς γάρ άναβτάτους έποίηύεν έΐς τήνΜεύΟ' 
ποταμίαν^ καΐ τά Τιγρανόκερτα έκ τούτων 0υνφκΐ0ε 



758 — ΙΒ — 

το πλέον νατερον ί' έπανηλ^ον οΐ δυνάμενοι μετά 
την των Τιγρανοκέρτων αλωΰιν, 

10 Μεγε&ος δΐ της χωράς κατά ττΑατο^ μίν το άηο 
του Πόντου προς τον Ταϋρον οΰον χίλιοι καΐ όκτακό- 
ΰιοι βτάδιοι^ μήκος δ% άπο της Αυκαονίας καΙΦρν-5 
γίας μέχρι Εύφράτου προς την εω κάί την ^Αρμενίαν 
πρί τριΰχιλίους, άγαϋ'η δε καρποίς^ μάλιύτα δε οίτφ 
καΐ βοβκημαβι παντοδαποΐς' νοτιωτέρα δ^ ουβα τοί) 
Πόντου ψυχρότερα έΰτέν η ίέ ΒαγαδανΙα καίπερ 
πεδιας ούΰα καΐ νοτιωτάτη παθών (ύποπέπτωκε γαρ 10 
τω Ταύρω) μόλις των καρπίμων ττ^ φέρει δένδρων, 
όναγροβότος δ' έΰτΐ καΐ αυτή καΐ η πολλή της άλλης, 

€.540καΙ μάλιΰτα η περί Γαρβαύιρα καΐ Αυκαονίαν καΐ Μο- 
ριμηνήν, έν δε τγι Καππαδοκία γίνεται καΐ ή λεγομένη 
Σινωπική μίλτος άρίοτη των- παβών ' ένάμιλλος δ^ 15 
^στίν αύτη καΐ ή Ιβηρική ' ώνομάοϋΐ] δε 2!Ίι/ωπ:(χή 
διότι κατάγειν έκεϊύε εΐώ^εοαν οί Ιμποροι πρΙν ή το 
των ^Εφεΰίων έμπόριον μέχρι των έν^άδε ανθρώπων 
διΐχϋ'αι, λέγεται δ^ και κρυστάλλου πλάκας καΐ όνυ- 
χίτου λί^ου πληοίον της των Γαλατών υπό των Άρ- 20 
χελάου μεταλλευτών εύρήβ&αι. ην δέ τις τοΛΟ^ καΐ 
λέ^ου λευκού τω έλέφαντι κατά την χρόαν έμφεροϋς 
ωβπερ άκόνας τινάς ου μεγάλας έκφέρων^ έξ ων τά 
λαβία τοις μαχαιρίοις κατεακεύαζον • αλΧος δ^ εΙς δι- 
όπτρας βώλους μεγάλας έκδιδούς, ωβτε καΐ Ιξα> κομί- 26 
ξε0ϋ•αι, οριον δ' έΰτΐ του Πόντου καΐ της Καππαδο- 
κίας ορεινή τ^^ παράλληλος τφ Ταύρφ, την αρχήν 
εχουοα από τών έαπερίων άκρων της Χαμμανηνης, έφ 
ης ΐδρυται φρουρών άπότομον ^αυμένδα^ μέχρι τών 
έω%Ίνών τήςΑαβιανΰηνης, ατρατηγίαι ί* εΐόΐ της Καπ- 30 
παδοκίας ή τε Χαμμανηνή και ή Ααβιαν0ηνή, 

11 Συνέβη δέ^ ήνίκα πρώττοΐ' 'Ρωμαΐοι τά κατά τήν 

Οί9ίΙίζθάΐ3νΟθΟ§ΐ€ 



— ΙΒ - 759 

*Α6ίαν δίψχουν νικηύαντες Άντίοχον^ καΐ φιλίας κάΙ 
ανμμαχίας έηοιοϋντο Λρός τε τα ίϋ•νη καΐ τους βαΰί- 
λέας^ τοΙς μϊν αλλοΐζ βαΰιλεϋβιν αντοΐς κα^' εανζούς 
δοΰ^ηναι την τψην χαύτην, τψ δϊ Καππάδοκι ^αΐ 
5 αύτω δε τψ Ιϋ'νει κοιν^. εκλιπόντος δΐ τον βαβιλικοϋ 
γένους οΐ μϊν ^Ρωμαίοι αννεχωρονν αντοΐς αντονο- 
μεΖο^αι κατά την ύνγκειμένην φιλίαν τε καΐ ανμμα- 
χίαν προς το ί^νος^ οΐ δΐ πρεοβενΰάμενοι την μίν 
έλενϋ'ερίαν παρΐ]τονντο (ον γαρ δνναΰ^αί φέρενν αν- 

10 την ίφαααν) , βαύιλεα ί * ηξίονν αντοίς άποδειχ^ηναι, 
οι δε ϋ'ανμάβαντες εϋ τίνες όντως εΐεν άπειρηκότες 
προς την έλενϋ-ερίαν .... επέτρεψαν ί ' ονν αντοΐς έξ 
εαυτών έλέβ^αι κατά χειροτονίανον ανβονλωνταΐ' καΐ 
εΐλοντο Άριοβαρξάνην * εΙς τριγονίαν δε προελ^όντος 

15 τον γένονς εξέλιπε^ κατεοτά^η δ' δ Αρχέλαος ονδεν 
προθηκών αντοΐς ^Αντωνίου καταοτηααντος. ταύτα 
καΐ περί της μεγάλης Καππαδοκίας • περί δε της τρα- 
χείας Κιλικίας της προΟτε^είύης αύτη βέλτιόν εατιν έν 
τω περί της όλης Κιλικίας λόγψ διελ^εΡν. 

20 Του δε Πόντου κα^ίατατο μϊν Μιϋ'ριδάτης 6 Εν- 3 

πάτωρ βαύιλενς, είχε δε την αφοριζομένην τω ^ΑλυΙ 
μέχρι Τιβαρανών καΐ Αρμενίων καΐ της έντ6ςΖί4λυος 
τα μέχρι Άμάότρεως καΐ τινών της Παφλαγονίας μεΌΜΙ 
ρών, προύεκτηύατο 6* ούτος καΐ την μέχρι Ηράκλειας 

25 παραλίαν έπΙ τα δυΰμικά μέρη , της Ήρακλείδου του 
Πλατωνικού πατρίδος, έπΙ δ^ τάναντία μέχρι Κολχί- 
δος καΐ της μικράς^Αρμενίας , α δη και προβέ%'ηκε τω 
Πόντφ, καΐ δη καΐ Πομπήιος καταλνΰας εκείνον έν 
τούτοις τοίί? δροις ον<Ται/ την χώραν ταύτην παρέλα- 

30/3€' τα μ\ν προς Άρμενίαν καΐ τα περί την Κολχίδα 
τοις βνναγωνιύαμένοις δννάόταις κατ£ν£(|[ΐ£ , τα δ^ 
λοιπά εις ένδεκα πολιτείας διεΐλε καΐ τηΒιΰ^ννί^ πρού- 



760 — ΙΒ — 

έϋ'ηκεν ώ<Ττ' έξ άμφοι^ν έπαρχίαν γενε&^αι μίαν με- 
ταξύ δ^ των Παφλαγόνων των μεβογαίων τινάζ βααι- 
λεύεα^αι παρέδωκε τοΙς άπο Πνλαιμένονς^ χαέ-άηερ 
καΐ τους Γαλατάς τοΙς άπό γένους τετράρχαις. νότε- 
ρον ί' οί τών'Ρωμαίων ηγεμόνες άλλους καΐ άλλους 5 
εποίήααντο μεριβμούς^ βαοιλεας τε κάΙ δυνάΰτας κα- 
^ιύτάντες καΐ πόλεις τάς μ\ν έλευ^εροϋντες τάς δΐ 
εγχειρνξοντες τοξς δυνάαταις τάς δ' υπό τω δήμω τω 
"Ρωμαίων έώντες, ημίν δ' έπιοϋΰι, τα κοΌ'* εκαβτα ως 
νυν ίχει λεγέβ^ω^ μικρά καΐ των τύροτέρων έψαπτο- ίο 
μένοις όπου τούτο χρήαιμον, άρξόμεΰ'α δε άπό Ήρα- 
κλείας^ ηπερ δυΰμικωτάτη έΰτΐ τούτων των τόπων, 

2 Εις δη τον Εϋξεινον πόντον εΐβπλεουαιν έκ της 
Προποντίδος έν άριΰτερα μεν τά προΰεχή τω Βυζαν- 
τιω κείταΐ' Θρακών ί' έ<ίτί^ καλείται δε τά άριοτερά \ό 
του Πόντου ' έν δεξι§, δε τά προσεχή Χαλκηδόνι * Βι- 
%υνών ά' έατί τά πρώτα^ είτα Μαριανδυνών {τινίς δ\ 
καΐ Καυκώνων φααίν\ είτα Παφλαγόνων μέχριΆλυος^ 
είτα Καππαδόκων των προς τφ Πόντφ καΐ των ίξής 
μέχρι Κολχίδος * ταϋτα δ^ πάντα καλείται τά δεξιά του 20 
Ευξείνου πόντου, ταύτης δε της παραλίας απάτης 
έπήρξεν Εύπάτωρ άρξάμενος άπό της Κολχίδος μέχρι 
Ήρακλείας, τά δ* έπέκεινα τά μέχρι τον ατόματος καΐ 
της Χαλκηδόνος τφ Βιϋ'υνών βαβιλεΐ ουνέμενε. κα- 
ταλυΰ•έντων δ^ των βασιλέων έφνλαξαν οί'Ρωμαΐοι^ό 
τους αυτούς όρους, ωύτε τηνΉράκλειαν προΰκεΐό^αι 
τφ Πόντω , τά δ' έπέκεινα Βι^ννοΐς προαχωρεΖν, 

3 Οί μίν ουν Βιθυνοί διότι πρότερον ΜυβοΙ όντες 
μετωνομάΰΟ'ηβαν οϋτως άπό των ©ρακών των έποικη- 
αάντων, Βιθυνών τε καίΘυνών^ όμολογείΐται παρά^ 
των πλείστων, καΐ 0ημεΐα τίθενται του μέντων Βι- 
ϋ'υνών έθνους το μέχρι νυν έν τη Θράκη λέγεΰ^αίτι-- 



- 15 -- 761 

νας Βι^ννούζ^ τον δΐ των Θννών την Θυνιάδα ακτή ν 
την προς ^Απολλωνία^ τίάί Σαλμνδηύβφ. χάΐ οί Βεβρν- 
κες δΐ οί τούτων προεποικηΟαντες την Μνΰίαν Θρά- 
κες, ώς εΙκάζω έγώ, είρηταυδ' οτι καΐ αντοΙοίΜν^οί 0.54: 
5 ©ρακών άποικοι είβι, των νυν λεγομένων Μοιβών. 

Ταϋτα μ\ν ούτω λέγεται, τους δε Μαριανδυνονς 4 
και τους Κανκωνας ονχ ομοίως άπαντες λέγονί5ΐ' την 
γαρ δηΗράκλειαν έν τοις ΜαριανδυνοΙς Ιδρνύ%'αίφαύι 
Μιληοίων κτίσμα • τίνες δϊ καΐ πό^εν ονδενΐ εζρηται • 

10 ονδϊ διάλεκτος ού^ άλλη διαφορά έϋ^νική περί τους αν- 
ϋ-ρώπους φαίνεται , παραπλήσιοι ί' εΐαΐ τοις Βι^ννοις • 
Ιοικεν ούν και τοντο Θρο^κιον ύπάρ^αι το φνλον. Θεό- 
πομπός δΐ Μαριανδυνόν φηοι μέρους της Παφλαγονίας 
άρ^αντα υπό πολλών δνναΰτενομένης , έπελϋ'όντα την 

Ιξ>τών Βεβρνκων κατααχεΐν, ην δ' έξέλιπεν έπώνυμον 
έαντοϋ καταλιπεϊν, είρηται δε και τοντο οτι πρώτοι 
την Ήράκλειαν κτίΰαντες Μιλήΰιοι τους Μαριανδν- 
νους ειλωτενειν ήνάγκαύαν τους προκατέχοντας τον 
τόπον , ωΰτε καΐ πιπράβκεβ^αι ύπ^ αυτών, μη εΙς την 

20υπερορίαν δέ (ΰυμβηναι γάρ έπΙ τούτοις), κα%•άπερ 
ΚρηαΙ μϊν έ^ήτευεν ήΜνφα καλούμενη αύνοδος, Θετ- 
ταλοϊς δε οί Πενέΰται, 

Τους δε Καύκωνας, ους ιβτοροϋοι την εφεξής οί- 5 
κήοαι παραλίαν τοΙς ΜαριανδυνοΙς μέχρι του Παρϋ^ε- 

25 ν ίου ποταμού πόλιν Ιχοντας το Τίειον, οί μίν Σκύΰ^ας 
φααΐν οΐ δ\ τών Μακεδόνων τινάς οΐ δε τών Πελαύγών ' 
είρηται δέ που καΐ περί τούτων πρότερον, Καλλια^έ- 
νης δε χαΐ ίγραφε τά έπη ταϋτα εΙς τον διάκοϋμον, 
μετά το ,,Κρώμνάν τ' ΑΙγιαλόν τε καΐ ύψηλούς^Ερυ- 

^,,ϋ^ίνους^' τι&είς ,,Καύκωνας δ' αυτ ηγε Πολυκλέος 
,,νΐός άμύμων , οι περί Παρϋ^ένιον ποταμόν κλυτά ^ω- 
,,^ατ' έναιον.'^ παρήκειν γάρ άφ'Ήρακλείας καΐ Μα~ 



762 — ΙΒ — 

ριανδυνών μέχρι ΑΒνχοΰνρων^ ους ήμ^ΐς Καππάδοκας 
Λροΰαγορενομεν , το ΤΒ των Κανκώνων γένος το περί 
το Τίειον μέχρι Παρθενίου καΐ το των 'Ενετών το 
ουνεχ^ς μετά τον Παρθένων των εχόντων το Κυτω- 
ρον • καϊ ννν ί' §τι Κανκωνίτας είναί τινας περί τον 5 
Παρ&ένιον. 

6 Ή μίν ουν Ηράκλεια πόλις εότίν εύλίμενος καϊ 
άλλως αξιόλογος^ η γε καΐ αποικίας Ιβτελλεν εκείνης 
γαρ η τεΧερρόνηΰος άποικος καΐ ηΚάλλατις* ην τε αυ- 
τόνομος^ είτ' έτυραννήϋΐ] χρόνους τινάς^ είτ ήλευ^'έ-- 10 
ρωαεν έαυτην πάλιν • ΰβτερον δ' έβαύιλεύ^ γενομένη 
υπό τοΐς^Ρωμαίοις' έδέξατο δ' άποικίαν'Ρωμαίων έπΙ 
μέρει της πόλεως καΐ της χώρας, λαβών δΐ παρ' ^Αν- 

0.543τωι/ίον το μέρος τούτο της πόλεως ^Αδιατόριξ 6 ^ομνε- 
κλεέου τετράρχου Γαλατών υίός, ο κατεϊχον οι Ήρα- 15 
κλειώται , μικρόν προ των Άκτιακών έπέϋ'ετο νύκτωρ 
τοις ^Ρωμαίοις καϊ άπέβφαξεν αυτούς, έπιτρέψαντος^ 
ώς ίφα0κεν εκείνος , Αντωνίου * ϋ'ριαμβευ^είς δ^ μετά 
την έν Άκτίφ νίκην έΰφάγη με%'^ υίοϋ' η δ^ πόλις 
έβτΐ της Ποντικής επαρχίας της Συντεταγμένης τ^ 20 
Βιθυνία, 

7 Μεταξύ δΐ Χαλκηδόνος καΓΗρακλείας φέουαι πο- 
ταμοί πλείους^ ων εΐβιν ο τε Ψίλλις καϊ 6 Κάλπας και 
ο Σαγγάριος ον μέμνηται καΐ 6 ποιητής, ίχει δϊ τάς 
πηγάς κατά Σαγγίαν κώμην αφ* εκατόν και πεντήκον- 26 
τά που αταδίων ούτος Πεβόινοϋντος- διέξεκίι δε της 
επίκτητου Φρυγίας την πλείω, μέρος δέτι καΐ της Βξτ- 
%υνίας ώβτε καϊ της Νικομήδειας άπέχειν μικρόν 
πλείους η τριακοϋίους ΰταδίους, κα%'^ ο βυμβάλλει πο- 
ταμός αύτω Γάλλος έκΜόδρων τάς αρχάς Ιχων της εφ 30 
Έλληοπόντω Φρυγίας, αυτή ί' έοτίν ή αύτη τ'ή έπίτ- 
κτήτφ, καϊ είχον αυτήν οί Βιθυνοί πρότερον, αύ1^η%'εις 



-- 1Β -- 763 

ά^ χαΐ γενόμενος ηλωτός^ καίπερ ηάλαί απλωτός ων, 
την Βι^υνίαν ορίζει προς ταΐς έκβολαΐς, πρόκειται Λ 
της παραλίας ταύτης καΐ η Θννία νήαος. έν 8\ τχ^ 
Ήρακλειώτιδί γίνεται το άκον^τον διέχει δΐ η πό- 
ζ»λις αυτή τον ίερον του Χαλκηδονίον ΰταδίους %ν- 
λίους που καΐ πεντακοόίους, του δ\ Σαγγαρίου πεντα- 
κούίους. 

Το δ^ Τίειόν έοτι πολίχνιον ούδ^ν Βχον μνήμης 8 
α%ιον πλην οτι Φιλεταιρος εντεύθεν ην, ο άρχηγετης 

10 του τώνΆτταλικών βασιλέων γένους ' δΖθ' ό Παρ^'έ- 
νιος ποταμός δια χωρίων ανθηρών φερόμενος καΐ δια 
τοϋτο τον ονόματος τούτου τετυχηκώς, έν αύτη τγ^Πα- 
φλαγονίοΐί τάς πηγάς έχων * έπειτα η Παφλαγονία καΐ 
οΐ ενετοί, ζητούαι δε τίνας λέγει τους ^Ενετούς 6 ποι- 

1δ ητης όταν φη ,,Παφλαγόνων δ' ηγείτο Πυλαιμένεος 
,,λάβιον κήρ έξ ^Ενετών, ό%εν ημιόνων γένος άγροτε- 
,,^αων." ού γαρ δείκνυύϋ'αί φαβι νυν'Ενετούς έν τη 
Παφλαγονία • οί ί^ κώμην έν τφ ΑΙγιαλω φαΰι δέκα 
0χοίνουςάπόΆμάβτρεωςδιέχουθαν, Ζηνόδοτος δ\ ,,^ξ 

^,^Ενετης^^ γράφει, καΐ φηβΐ δηλοϋβ^αι την νϋν'Αμι- 
ΰόν ' άλλοι δΐ φϋλόν Τί τοις Καππάδοξιν ομορον βτρα- 
τεϋβαι μετά Κιμμερίων, είτ έκπεβείν εις τόνΆδρίαν. 
το δ\ μάλιό^' ομολογούμενόν έότιν οτι άξιολογώτατον 
ην των Παφλαγόνων φϋλον οί Ενετοί, έξ ου ό Πνλαΐτ- 

25 μένης ην ' καΐ δη καΐ ύννεότράτενϋαν οντο^ αντω πλεΐ- 
ατοί, άποβαλόντες δ^ τον ηγεμόνα διέβηΰαν εΙς την 
Θράκην μετά την Τροίας άλωαιν^ πλανώμενοι ί' εις 
την ννν Ένετικήν άφίκοντο. τινίς δ^ και Αντήνορα 
καΐ τους παΐδας αντον κοινωνήοαι τον ύτόλον τονΐΓθΐ;0.544 

30 φαβι καΐ ίδρν^ναι κατά τον μυχόν του Άδρίου, χα- 
%άπερ έμνήα^ημεν έν τοΙς Ίταλικοΐς. τους μίν ουν 



ϋφζβό ϋγ ν^οοζξΐ^ 



764 - 15 - 

Έν€Τονς δια τοντ έπλιπείν εΐκόξ χαΐ μη δείκννΰ^αι έν 
τ^ Παφλαγονίο^. 
9 Τονζ δε Παφλαγόνας προς Ιω μίν ορίζει 6"Αλν$ 

ποταμός ^^{ρς] φέων άπο μεβημβρίης μεταξύ Σύρων 
„τ£ χαΐ Παφλαγόνων έξίει^' κατά τον Ήρόδοτον ^^ές 5 
5,τόν Εύξεινον καλεόμενον πόντον^^' Σύρονς λέγοντα 
τους Καππάδοκας' καΐ γαρ ίτι καΐ νυν Αενκόΰνροι 
καλούνται^ Σύρων καΐ των ίξω τον Ταύρου λεγομέ- 
νων κατά δΐ την προς τους εντός του Ταύρου ύύγ- 
κρΐ6ΐν^ εκείνων έπι/κεκαυμένων την χρόαν τούτων δε 10 
μη^ τοίαύτην την έπωνυμίαν γενέύ^αι συνέβη- καΐ 
Πίνδαρος φηύιν οτι αΐ ^Αμαζόνες ^,Σύριον εύρναίχμαν 
.^δίεπον ΰτρατόν^^' την έν τγι Θεμιβκύρα κατοικίαν 
ούτω δηλών, η δε Θεμίόκυρά έβτιν των Άμιύηνών^ 
αντη δε Αευκούύρων των μετά τον "Αλυν. προς εω 15 
μεν τοίννν 6 "Αλυς οριον των Παφλαγόνων^ προς νό- 
τον δΐ Φρύγες καΐ οΐ έποικήβαντες Γαλάται^ προς ίιί- 
ύιν δ\ Βι^^νοΙ καΐ Μαριανδυνοί (το γάρ των Καυκω- 
νων γένος έξέφϋ^αρται τελέως πάντοϋ'εν)^ προς αρκτον 
δ^ 6 Εύξεινος Ι0τι. της δΐ χώρας ταύτης διγ^ρημένης 20 
ε£ς τε την μεβόγαιαν καΐ την έπΙ ^αλάττγι διατείνον- 
(5αν από του '^Άλυος μέχρι Βιθυνίας ^ εκατέραν την μ%ν 
παραλίαν εως τής^Ηρακλείας είχεν ό Εύπάτωρ , της δε 
μεαογαίας την μ\ν έγγυτάτω έβχεν ^ ης τίνα και πέραν 
τον "Αλυος διέτεινε (καΐ μέχρι δεϋρο τοις 'Ρωμαίοις η 35 
Ποντική επαρχία άφώριΟται)^ τα λοιπά ί ' ην υπό δν- 
νάβταις καΐ μετά την Μι^ριδάτου κατάλυβιν, περί μεν 
δη των έν τ^ μεαογαίοί Παφλαγόνων έροϋμεν ΰΰτερον 
των μη υπό τω Μι^ριδάτΐ], νυν δε πρόκειται την νη 
έκείνψ χώραν , κλη^ειβαν δε Πόντον , διελ^εΐν. 30 



5; ΑηΙβΙξ^βΐ: χαΐ 



^ 1Β ~ 765 

Μετά ίίν ^^^ Παρΰ^ενίον ηοχαμον Ι6ην "Αμα- 10 
^τ^ις ομοάνυμοξ της ύννφχίχυίας πόλις' ΐδρνταί β* 
έηΐ χερρονηαον λιμένας εχον0α τον ΐ6%μον επατέρω^ 
&εν • ην ί' ή'Άμαβτρις γυνή μ^ν /^Ιιοννβίου τον Ήρα- 
δ χλείας τυράννου^ ^νγάτηρ δΐ Όξνά^ρον τον ^αρείον 
αδελφού τον χατά Άλίξανδρον. έχείνη μεν ονν έχ τετ^ 
τάρων χατοίχιών ανν.ωχΐ0ε την Λολιν^ Ικ τε 2}η0άμον 
χαΐ Κντώρον χαΐ Κρώμνης (ων χαΐ ^Ομηρος μέμνηται 
έν τφ Παφλαγονιχω διαχόαμφ) , τετάρτης δΐ της ΤΙον • 

ΐοάλλ' αντημίνταχνάπέατηχήςχοινίύνίας, α[δΙαλλαί 
ΰννέμειναν^ ων η Σηόαμος άχρόπολίς της^Αμάβτρεως 
λέγεται, το δ\ Κύτωρον έμηόριον ην ηοτε Σινωηέων^ 
ώνομαβται δ^ άπο Κντώρον τον Φρβ^ον παιδός, ώς 
άφορος φηαι. πλείότη δΐ χαΐ αρίστη Λνξος φύεται κατάο.545 

16 την Άμαστριανην^ χαΐ μάλιστα περί το Κντώρον. 6 δ^ 
Αιγιαλός ίΰτι μίν τιών μαχρά πλειόνων η έχατον <Χτα- 
δία>ν^ Ιχει δ^ χαΐ χώμην ομωννμον^ ης μέμνηται ο ποι- 
ητής όταν φτι ^^Κρώμνάν τ Μγιαλόν τεχαΐνψηλονς 
^'Ερν^ίνονς,^' γράφονόι δέ τίνες ^^ΚρώμνανΚωβίαλόν 

20 ))'Ρ«•*' ^Ερν^ίνονς δ^ λέγε6%'αΙ φαύι τονς νυν ^Ερν^ρί- 
νονς άπο της χρόας' δύο ί' εΐοΐ όχόπελοι. μετά δΐ Αϊ- 
γιαλον Κάραμβις^ αχρα μεγάλη προς τάς αρχτονς άνα- 
τεταμένη χαΐ τη ν Σχν^ιχην χερρονηαον, έμνηύϋ'ημεν 
ί* αύτης πολλάχιςχάί τον άντιχειμένον αύτη Κριον με- 

^5τώπον^ δΦάλαττον ποιονντος τόνΕνξεινον πόντον, 
μετά Λ Κάραμβιν Κίνωλις χαΐ Άντιχίνωλις χαΐ Άβίύ^ 
νον τείχος πολίχνιον^ χαΐ ^Αρμένη έφ' η παροιμιάζον- 
ται ^^ο6τις έργον ούδ^ν εΙχεν'Αρμένην έεείχι0εν^' έβτι ^ 
δ^ χώμη των Σινωπέων έχουσα λιμένα. ^ '^^ -^ 

80 Είτ^ αύτη Σινώπη , οταδίονς πεντήκοντα τήφ^Αρ^Η 



16. ρΜ πλειόνων: μίν ^^^^ -^^ ^ί>ΗΤ)οί 

δτιίΑΒΟ II 24 



ϋφζβά ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



766 — ΙΒ ~ 

μενης διέχονβοί^ άξίολογωζάτη των ταντ^ πολιών. 
Ικχίύαν μίν ονν αντην Μίληβιοί^ καταύΧΒνα0αμένη δ^ 
ναντίχον έΛ'ή(^χΒ της έντος Κνανέων ϋ-αλάττης^ χαΐ 
Ι^ω δδ πολλών αγώνων μΒτ$ΐχ$ τοΐς'Έλλη&ιν • αντο- 
νομηϋ'εΙ^α δβ πολύν χρόνον ούδΐ δια τέλους εφνλαξε 5 
την έλεν^Βρίαν^ άλλ' έκ πολιορκίας ίάλω χάΐ έδον^ 
λενΰΒ Φαρνάχγί πρώτον^ ίπειτα τοις διαδεξαμένοις 
εκείνον μέχρι του Ενπάτορος χαΐ των χαταλυαάντων 
' Ρωμαίων έχεϊνον. ο δ\ Εύπάτωρ χιύ έγΒννη^η έχεξχαΐ 
έτράφη ' διαφερόντως δΐ έτ(μη6εν αντην μψρόπολίν ίο 
τε της βαύιλείας νπέλαβεν. Ι0τι δΐ καΐ φνϋει καΐ προ- 
νοίοί χαζΒΰκεναύμενη καλώς* ΐδρ'υτίκι γαρ έπΙ αύχένι 
χερρονηαον τινός ^ έχατέρω^'εν δΐ τον Ιϋ^μον λιμένες 
καΐ νανοτα^μα καΐ πηλαμυδεία ^ανμα0τά9 περί ων 
είρηκαμεν οτι δεντέραν ^ήραν οίΣινοίπεΐς ίχονύι^ τρίη 15 
την δϊ Βνζάντιοι * καΐ κύκλω δ* η χερρόνηΰος προβέ- . 
βληται φαχιώδεις άκτάς έχούΰας χαΐ κοιλάδας τινάς 
ώόανεΐ βόθρους πετρίνονς^ ους χαλοϋόι χοινιχίδας' 
πληρούνται δΐ οντοι μετεωριύ^εύίης της ^αλάττης^ 
ως χαΐ δια τοντο ούκ Βυπρόύιτον το χωρίον καΧ δια 20 
το πάύαν την της πέτρας έπιφάνειαν έχινώδη χαΐ άνε- 
πίβατον είναι γνμνφ ποδί' άνωθεν μέι^ο^ καΐ υπ^ρ 
της πόλΒως ενγεών έατι το ίδαφος χαΐ αγροκηπίοις χβ^ 
0.ξΜκό(3μηται πνχνοϋς^ πολύ δϊ μάλλον τα προάατΒία, αύτη 
δ^ η πόλις τετείχιαται καλώς^ χαΐ γνμναύίω δΐ χαΐ άγο^ 25 
ρ^ χαΐ 6τοαΖς κεχόομηται λαμπρώς, τοιαύτη δΙ ον0α 
δΙς δμως εάλω^ πρότερον μ^ν τον Φαρνάκον παρά δό- 
ξαν αΙφνιδίως έπιπεύόντος^ νΟτΒρον δ^ νηο Λενκόλ-- 
λον χαΐ τον έγκα^ημένον τνράννον χαΐ έντος αμα χαΐ 
έχτος πολιορχονμένη * 6 γαρ έγχαταΰτα^ΒΪς ύπο τον 30 
βασιλέως φρούραρχος Βακχίδης νπονοών αεί τίνα προ^ 
δοαίαν έκ τών Ινδοϋ•εν χαΐ πολλάς αίκίας καΐ <;φα- 



— ΙΒ — 767 

γάς ;τοΐ(»ι/, άηαγορΒνΰαι τους άνϋ•ρωπονς έποίηβε 
ηρος αμφω μήτ' άμνναα^αι δυναμένους γενναίως 
μήχε ηρο(3^€0&αι κατά όυμβάύεις, έάλω(ίαν ί' ούν 
και τον μ^ν άλλον κό(ίμον της ηόλεως δνεφύλαξεν 6 
5 Αεύχολλος , την ύ^ τον Βίλλάρον ύφαϊραν ηρε καΐ τον 
Αντόλυκον^ Σ^ενιδος Ιργον^ ον εκείνοι οίκιβτην ίνό- 
μιζον κα\ έτίμων ώς^εόν* ηνδίκαΐμαντεΐον αντοϋ* 
δοκεΐ δϊ των 'ΐάαονι βυμπλενϋάντων είναι καΐ κατά- 
βχεΐν τούτον τον τόηον, εΙ%'^ ύστερον Μιληοιοι την 

10 εύφυΐαν ίδόντες καΐ την άβ^ένειαν των ένοικονντων 
έξιδιάααντο καΐ έηόέκους ίατειλαν • νννΐ δ% καΐ ^Ρω- 
μαίων άποικίαν δέδεκται^ καΐ μέρος της Λολεως καΐ της 
χώρους εκείνων έύϊί. διεχει δϊ του μεν Ίεροϋ τρκίχιλί- 
ους καΐ πεντακοβίονς^ άφ' Ηράκλειας δε διόχιλίους^ 

1δ Καράμβεως δ^ έπτακοϋίους βταδίονς. ανίρα^ ί^ ε^,η- 
νεγκεν άγαϋΌυς^ των μίν φιλοοόφων Διογένη τον κυ- 
νικό ν καΐ Τιμ6ϋ•εον τον Πατρέωνα^ των δ\ Λοιητών 
^ίφιλον τον κωμικόν^ των δΐ συγγραφέων Βάτωνα 
τον πραγματευ^εντίκ τα Περσικά, 

20 *Εντεϋ%•εν δ^ έφεξης η του "Αλνος έκβολη ατοτα- 1^ 
μοϋ' ώνόμασται ί' αΛο των άλών αςπαραρρεί' ίχει 
δί τάς ηηγάς έν τγ} μεγάλγι Καππαδοκία της Ποντικής 
πλησίον κατά την Καμισηνην ^ ένε%%εΙς δ* έπΙ δύσιν 
πολΰς^ είτ έπιστρέψας προς την αρκτον διά'τε Γάλα-- 

2δ των καΐ Παφλ&γόνων ορίζει τούτους τε καΐ τους Αευ- 
κοσύρους. §χει δε καΐ η Σινωπΐτις καΐ πάσα η μέχρι 
Βιθυνίας ορεινή η υπερκείμενη της λεχϋείσης παρα- 
λίας ναυπηγήσιμον υλην άγα%ην καΙ εύκατακόμιστον, 
ή δΐ Σινωπϊτις καΐ σφένδαμνον φύει καΐ όροκάρνον, 

60 έξ ων τάς τράπεζας τέμνουσιν • απασα δ^ καΐ έλαιόφυ- 
τός έστιν η μικρόν ύπίρ της ^αλάττης γεωργουμένη. 

Μετά δΐ την έκβολην του "Αλυος η ΓαζηλωνΙτίς 13 



768 — ΙΛ - 

έϋχι, μέχρι της Σαραμηνης, ευδαίμων χώρα χαΐ πεδιάς 
Λ&0α καΐ ηάμφορος' ίχει δΐ καΐ ηροβατείαν νποδι- 
φ%έρου κάΙ μαλακής έρέας^ ης κα9•* δλην την ΚαπΛα- 
δοκίαν καΐ τον Ποντον αφόδρα ηολλη όπάνις έύτΐ * γι- 
ΟΜΊνονται δΐ καΐ ζόρκες^ ων έίΑΑα;|(θΐ; όηάνις έΰτί. ταύτης 5 
δ^ της χώρας την μεν Ιχονϋί,ν^Αμιαηνοι ^ την δ' Ιδωκε 
^ύηιοτάρω Πομπήιος^ κα^άηερ καν τα Λξρί Φαρνακίαν 
χαΐ την Τραηεζονύίαν μέχρι Κολχίδος καΐ της μικρας 
^Αρμενίας * καΐ τούτων άπέδειζεν αύτον βα0ΐλέα, ίχοντα 
καΐ την πατρφαν τετραρχίαν των Γαλατών^ τους Το- ]ο 
λιύτοβωγίονς» αποθανόντος δ' εκείνον ηολλαΐ διαδο- 
χάΐ των εκείνον γεγόναβι. 

14 Μετά δ^ την Γαξηλώνα η Σαραμηνη κ(ΐί Άμιαος 
πόλις ά^β^λογος^ διέχουόα της Σινώπης περί ένακο- 
ύίονς ϋταδίονς, φηοΐ δ* αύτη ν Θεάπομπος πρώτους 1 5 
Μιληϋίονς κτίύαι Καππαδόκων άρχοντα^ τρί- 
τον δ' νπ' '^ί&ηνοκλέονς καΐ ^Α%'ηναίων έποικιύθεΖΰαν 
Πειραιά μετονομαόΰ'ήναι. καΐ ταύτην δε κατέαχον οί 
βααιλεΐς^ 6 δ' Εύπάτωρ έκόαμηβεν ίεροίς καΐ προ<ίέ- 
κτιαε μέρος. Αεύκολλος δ^ κεΛ ταύτην έπολιόρκηύεν^ 20 
βί&' νβτερον Φαρνάκης έκ Βοσπόρου διαβάς * έλευθ^ε- 
ρωθεΐύαν δ' ύπο Κνώίαρος του θεού παρέδωκεν^Αν- 
τώγιος βαΰιλεϋΰιν θ^θ' ο τύραννος Στράτων κακώς 
αύτην διέ%ηκεν * είτ ήλευθερώ^ πάλιν μετά τα Άκτι- 
ακά υπό Καίϋαρος^οϋ Σεβαβτοϋ^ καΐ νυν ευ 0υνέ^2ό 
ϋτηκεν. Ιχει δ% την τε αλλην χώραν καλην καΐ τηνθε- 
μίακυραν το των ^Αμαζόνων οίκητήριον , και την Σι- 
δηνην. 

15 '^ότι δε η θεμύίκυρα πεδίον ττ} μεν υπό τον πε- 
λάγους κλνξόμενον^ οόον έξηκοντα ύταδίονς τήςπό-ΒΟ 
λεως διέχον^ τ^ δ' υπό της ορεινής εύδένδρον καΐ δι- 
αρρύτου ποταμοίς αύτό9'εν τάς πηγάς ίχουύιν. έκ μίν 



- 15 — 769 

ονν τούτων ϋζληρονμενος απάντων εΙς ποταμός δι^ 
έξΒΐ4ίι το πεδίον θερμώδων καλούμενος * άλλος δΐ τού- 
τω πάριόος ρέων έκ της καλούμενης Φαναροίας το αντο 
δίέξεισί πεδίον • καλείται δ^^Ιρις. ίχει δΐ τάς πηγάς έν 
6 αντω τω Πόντω , ^νείς δ\ δια πόλεως μέαης Κομάνων 
των Ποντικών καΐ δια της ^αζιμωνίτιδος ενδαίμονος 
πεδίον προς δναιν, είτ^ επιστρέφει προς τάς άρκτους 
παρ* αυτά τα Γαίιίονρα^ παλαών βαύίλειον^ νυν δ' 
Ιρημον * εϊτα ανακάμπτει πάλιν προς εω παραλαβών 

10 τόν τε Σκύλακα καΐ άλλους ποταμούς^ καΐ παρ* αύτο 
το της ^Αμαύείας ένεχ^είς τείχος^ της ημετέρας πατρί- 
δος^ πόλεως έρυμνοτάτης^ εΙς την Φανάροιαν πρόει- 
βιν ένταϋ&α δΐ αυμβαλών 6 Λύκος αντω τάς αρχάς 
έξ Αρμενίας $%ων γίνεται καΐ αύτος^Ιρις' εΐ&' η Θε- 

15 μίακυρα υποδέχεται το φενμα καΐ το Ποντικον πέλα- 
γος, δια Λ τοντο Ινδροόόν έοτι καΐ ποάζον άεΐ το πε- 
δίον το ντο τρέφειν άγέλας βοών τε ομοίως καΐ ίππων 
δννάμενον^ βπόρον δ% πλεϊίίτον δέχεται τον έκ της έλύ- 
μον καΐ κέγχρον^ μάλλον δΐ άνέκλειπτον αύχμον γάρ 

20 έοτι κρείττων η εννδρία παντός^ ω<ίτ* ονδΐ λιμός χα-0.548 
^ικνείται των ανθρώπων τούτων ονδ* άπαξ* τοόαύ- 
την ί' οπώραν έκδίδωβιν η παρόρειος την αντοφνή 
καΐ άγρίαν όταφνλής τε καΐ οχνης καΐ μήλον καΐ τών 
καρνωδών ωύτε κατά πάΰαν τον Ιτονς ώραν άφ^όνως 

25 ενπορείΐν τονς έξιόντας έπΙ την νλην^ τοτ^ μίν Ιτι κρε- 
μαμένωι^ών καρπών έν τοϊς δένδρεϋι^ τοτ\ δ* έν τ?) 
πεπτωκνία φνλλάδι και νπ αντΐ^ κειμένων βαρεία καί 
πολλχ^ κεχνμένχι^ 6νχναΙ δΐ καΐ ^ραι παντοίων άγρεν- 
μάτων διά την ενπορίαν της τροφής. 

30 Μετά δΐ την Θεμίόκνράν έατιν ή Σιδήνη , πεδίον 16 
ενδαιμον^ ονχ ομοίως δε κατάρρντον^ Ιχον χωρία 
έρνμνά έπΙ τι} παραλία, την τε Σίδην άφ' ης ωνομά- 



770 — Ιΰ - 

ΰΰ'η ΣίΛήνη , χαΐ Χάβακα καΐ Φάβδα * μ^χρί' μεν δη 
δενρο ^Αμιύ^νη, άνδρες δΐ γεγόνααν άξιοι μνήμης 
κατά ηαιδείαν ένχαϋ^α μαϋτιματικοί μίν Δημήτριος 
6 τον 'Ρα^ηνον κάΙ ^ιονναόδωρος ομώνυμος τφ Μη- 
λίφ γεωμέτρχι^ γραμματικός δΐ Τυραννιών ον ημείς ^ 
ηκροαθάμε%α. 

17 Μετά δε την Σιδηνην η Φαρνακία έ0τ1ν έρνμνόν 
πόλιβμα^ καΐ μετά ταύτα η Τραηεζοϋς πόλις* Ελληνες^ 
εις ην από της*Αμΐ6οϋ ηερί διαχιλίους χαΐ διακο0ίους 
αταδίους έύτίν 6 πλους ' είτ ίνϋ•εν εις Φάβιν χέλιοίΚί 
ηου καΐ τετρακόαωι^ ωοτε οίαύμηαντες άηο τού'Ιεροϋ 
μέχρι Φάαιδος ηερΙ όκτακιαχιλίους αταδίους είσΐν η 
μικρώ πλείους η έλάττους. έν δ% τ^ παραλία ταύτχι άπο 
^Αμιβοϋ πλέουύιν η Ηράκλειος άκρα πρώτον Ιότιν, εΙτ 
άλλη άκρα ^Ιαόόνιον καΐ 6 Γενητης^ είτα Κοτνωρα 15 
πολίχνη έξης ύυνφκίβ^'η η Φαρνακία ^ είτ' Ίοχόπολις 
κατερηριμμένη , είτα κόλπος έν ω Κερααοϋς τε καΐ Έρ- 
μώναβύα κατοικίαι μέτριαι^ είτα της 'Ερμωνάϋαης 
πληύίον η Τραπεζονς^ εΙ%'^ η Κολχίς • ενταύθα δέπου 
έβτΐ καΙ Ζυγόπολίς τις λεγομένη κατοικία, περί μΙν^Ο 
ούν της Κολχίδος είρηται καΐ της υπερκείμενης πα- 
ραλίας, 

18 Της δ^ Τραπεζοΰντος ύπέρκεινται χαΐ της Φαρ- 
νακίας Τιβαρανοί τε καΐ Χαλδαΐοι καΐ Σάννοι^ ους 
πρότερον έκάλουν Μάκρωνας^ καΐ η μικρά ^Αρμενία * 26 
και οΙ^Αππαΐται δε πως πληόιάζουύι τοις χωρίοις του- 
το&^ οΐ πρότερον Κερκϊται. ^^ι}'μ£6 ^^ ίιά τούτων ο τε 
Σκυδίύης ορός τραχντατον βυνάπτον τοϊς Μο6χικοϊς 
ορεβι τοις ύπίρ της Κολχίδος^ ου τά άκρα κατέχουόιν 
οΐΈπτακωμηται , καΐ 6 Παρυάδρης 6 μέχρι της μικράς 30 
^Αρμενίας από των κατά Σιδηνην καΙ Θεμίβκνραν τό- 
πων διατείνων καΐ ^το&ώι/ το εω&ινόν του Πόντου πλευ- 



- ίΰ - 771 

ρόν. €ΐβΙ ί ' αηαντεζ μ^ν οί ορειοί τούτων Άγριοι τ6-0•549 
λέως^ νπερβέβληνται δε τονςαλλονς οΐ 'ΕΛτακωμήταΐ' 
τίνες δΐ κάΙ έτύβενδρεύινη πνργίοις οίκονύι^ διο χαΐ 
Μοβννοίχονς έκάλουν οί παλαιοί^ των πύργων μοϋν- 

5 νων λεγομένων. ζώ0ι δ' άπο ^ρείων ύαρχών καΐ των 
άχροδρύων^ επιτίθενται δε χαΐ τοις οδοιποροϋοι κ«- 
ταπηδήύαντες άηο των ίχρίων. οί δΐ Έπτακωμήται 
τρεις Πομπηίου απείρας κατέκοφαν διεζιούύας την 
όρεινήν^ χεράύαντες κρατήρας έν ταΐς οδοίς τον μαι- 

ΙΟνομενον μέλιτος^ ο φ^ροι;(ί£ΐ/ οί άκρεμόνες των δέν- 
δρων πιοϋϋι γαρ καΐ παρακόψαϋιν έπιθέμενοι ρς(- 
δίως διεχειρίΰαντο τους άν^'ρώπους. έκαλοϋντο δΐ 
τούτων τιν^ς των βαρβάρων καΐ Βύξηρες. 

Οί δε νυν Χαλδαΐοι Χάλυβες το παλαιον ώνομά- 19 

15(οι^ο, καθ* ους μάλιύτα η Φαρνακία ΐδρυται^ κατά 
θάλατταν μίν Ιχου6α εύφυΐάν την έκ της πηλαμυδείας 
(πρώτιβτα γαρ άλίύχεται έντανθα το ο'φον τοΰτο) , έκ 
δε της γης τα μέταλλα νυν μϊν 04^ι^ροι; πρότερον δ\ 
χα\ αργύρου, όλως δϊ κατά τους τόπους τούτους η πα- 

^ραλία Οτενη τελέως έβτίν ύπέρκειται γαρ ευθύς τα 
ορη μετάλλων πλήρη καΐ δρυμών^ γεωργείται δ* ου 
πολλά * λείπεται δη τοίς μίν μέταλλευταίς έκ των με- 
τάλλων 6 βίος^ τοΙς δϊ θαλαττουργοϊς έκτης αλιείας 
καΐ μάλιοτα των πηλαμύδων καΐτών δελφίνων * έπακο- 

2δ λονθοϋντες γαρ ταϊς αγέλαις των ιχθύων^ κορδύλης τε 

καΐ θύννης καΐ αυτής τής πηλαμύδος^ πιαίνονταίτε καΐ 

ευάλωτοι γίνονται δια το πληαιάζειν ττ^ γή προαλέβτε- 

ρον δελεαξόμενοι * ους μόνοι οντο4 κατακόπτουύΐ τους 

. δελφΙνας καΐ τω ατέατι πολλω χρώνται προς άπαντα. 

30 Τούτους ούν οΐμαι λέγειν τον ποιητήν Άλιξώνους 3€ 
έν τφ μετά τους Παφλαγόνας καταλόγω ^^αύτάρ ^Αλι- 
,^ζώνων'Οδίος καΐ ^Επίϋτροφος ηρχον τηλόθεν έ^ '^λύ- 



Τ7ί — Λ5 — 

,,/3ΐ}^, οϋ-εν αργύρου ίαύ γενέΰΊη.^^ ηζοι της γραφής 
μετατε^'είύης από τον ^^ζηλό^'εν έκ Χαλνβης^^^ η των 
άνϋ'ρωΛων πρότερου Άλνβων λεγομένων άντΙ Χαλύ- 
βων σύ γαρ νυν μ^ν δυνατόν γέγονεν έχ Χαλύβων 
Χαλδαίονς λεχϋ^Ιναί, ηρότερον δ* ούχ ενήν άντΙ *Αλν- δ 
βων Χάλυβας^ χαΐ ταντα των ονομάτων μεταπτώσεις 
πολλάς δεχόμενων καΐ μάλιύτα έν τοϊς βαρβάροις' 
Σίντιες γαρ έκαλοϋντό τινεςτών θρακών^ είταΣιντοι\ 
εΙταΣάιοι, παρ* οίς φηύιν^Αρχίλοχος την ασπίδα φι- 
ψαι ^^άόπίδα μίν Σαΐων τις άνεζλετο^ την παρά θά-ΐθ 
^^μνω Ιντος άμώμητον χαΛΑ&^τοι/ ουκ έΰ'έλων^' οί ί' 
Ο.δδΟαύτοΙ ούτοι ΣαπαΙοι νυν ονομάζονται* πάντες γαρ 
ούτοι περί "Αβδηρα την οίκηϋιν είχον καΐ τάς περί Αή- 
μνον νήσους ' ομοίως δΐ καΐ Βρϋγοι και Βρύγες και 
Φρύγες οί αυτοί ^ καΐ ΜυσοΙ καΐ Μαίονες καΐ Μ^ηονες' Ιδ 
ου χρεία δ^ πλεονάξειν. υπονοεί δΐ καΐ 6 Χκι/ψ*^^ την 
του ονόματος μετάπτωσιν έξ Άλύβων εΙς Χάλυβας^ τά 
δ* έξης και τά συνωδά ου νοών^ καΐ μάλιστα έκ τίνος 
Άλιξώνους είρηκε τους Χάλυβας^ αποδοκιμάζει ^ην 
δόξαν ' ημείς δ* άντιπαρα%'έντες τη ημετέρα την εκεί- 20 
21 νου καΐ τάς των άλλων υπολήψεις σκοπώμεν. οί μεν 
[ούν] μεταγράφουσιν ^^Αλαζώνων^^ οίδ* ^^Αμαζώνων" 
ποιοϋντες, το *' ,,έξ'Αλύβης" ,,έξ'Αλόπης'"^ η ,,έξ '^Αο- 
,,/ϊι^ί," τους μίν Σκύϋ•ας ^Αλαζόνας φάσκοντες ύπίρ 
τον Βορυσ%'ένη καΐ Καλλιπίδας καΐ άλλα ονόματα^ 2δ 
απερ ^Ελλάνικος τε και Ηρόδοτος καΐ Εϋδοξος κατε^ 
φλυάρησαν ημών^ τους δ* ^Αμαζώνας μεταξύ Μυσίας 
καΐ Καρίας καΙΑυδίας^ κα^άπερ'Έφορος νομίζει^ πλη- 
σίον Κύμης της πατρίδος αύτοΰ' καΐ τούτο μεν Ιχε- 
ταί τίνος λόγου τυχόν ίσως • εΐ^ γάρ αν λέγων την ύπο 30 



Ιδ γοΒΐ ΜνσοΙ ι %αΐΜέ((Όνίς 



~ /Β — 773 

τφν Μολέων χαΓίώνων οΙχιβ^Βΐααν νβτερον^ πρότε- 
ρον ί' νηο ^Αμαζόνων ^ [ων] χάΐ επωνύμους πόλεί$ χιό- 
νας εΙνΦίί φα6ί • καΐ γάρ'Έφεβον χαΐ Σμνρναν χαΐ Κν~ 
μην χαΐ Μνριναν. η δί'Αλνβη η ως τίνες ^Αλόηηη 

^^Αλόβη Λώς αν έν τοις χόηοις τούτοις έζητάζετο\ πώς 
δϊ τηλόϋ'εν ; πώς ά' ι^ τον άργνρον γενέϋ'λη ; 

Ταντα μ^ απολύεται τ^ μεταγραφή • γράφει γαρ 22 
όντως ^^αντάρ Άμαξώνων Όδίος χαΐ 'Επίότροφος ηρ- 
,,χοι/, έλ^όντ ^| Άλόπης, δθ' ^Αμαζονιδων γένος ίβτί}^ 

10 ταντα δ* άπολνΰάμενος εις αλίο έμπέπτωκε πλάσμα * 
ονδαμον γαρ έν^άδε ενρίϋχεται ^Αλόπη * χαΐ η μετά- 
γραφή δ^ παρά την των αντιγράφων των αρχαίων πί- 
ύτιν χαινοτομονμενη έπΙ τούοντον αχεδιαομω ίοιχεν- 
6 δΐ Σχηψιος ούτε την τούτον δόξαν ίοιχεν άποδεξά- 

;?5 μένος οϋτε των περί την Παλλήνην τονς Άλιζώνονς 
νπολαβόντων^ ων έμνηα^μεν έν τοΙς Μαχεδονικο!:ς. 
ομοίως διαπορεΐχαΐ πώς έχ τών νπίρ τον Βορνα^ένην 
νομάδων άφζχ9•αι ύνμμαχίαν τοις Τρωύίτις νομίΰειεν^ 
επαινεί^ δ^ μάλιοτα την 'Εχαταίον τον Μιληύίον χαΐ 

20 Μενεχράτονς τον ^Ελαΐτον τών Χενοχράτονς γνωρί- 
μων ανδρός δόξαν χαΐ την Παλαιφάτον^ ων ο μίν έν 
γης περιόδω φηοίν ^^έπΐ & Άλαζία πόλι ποταμός 'Οδρύ- 
^^αης φέων δια ΜνγδονΙης πεδίον από δνΰιος έχ της 
^^λίμνης της ΑΙαύχνλίτιδος ές'Ρννδαχον έοβάλλει}^ Ιρη-ΟΜΙ 

25 ^ον δ^ είναι ννν την ^Αλαζίαν λέγει , χείμας δΐ πολλάς 
τών^Αλάζώνων οίχεΐα^αι^ δι ωνΌδρύαηςφεΐ, ένδΐ 
τανταις τόν ^Απόλλωνα τιμάό^αι διαφερόντως^ χαΐ 
μάλι6τα χατά την έφορίαν τών Κνζιχηνών. ό δε Με-- 
νεχράτης έν τ^^ΕλληΟποντιαχ^^ περιόδω νπερχεΡ5%αι 

30 λέγει τών περί την Μύρλειαν τόπων όρεινην όννεχή^ 
ην χατωχει τό τών *Αλιζώνων Ιϋ•νος' δει δέ^ φηύί^ 
γράφειν έν τοις δύο λάβδα^ τόν δΐ ποιητην έν τφ ένΐ 



774 — ΙΒ — 

γράψΒίΡ δίά το μέτρον. 6 δίΠαλαίφατόξ φηοιν έξ ^ΑλΜ- 
ζώνων των εν τ^η ^Αλόπ^ι οίκονντων^ ννν δΐ Ζελεία^ τον 
*Οδίον καΐ τον Έπίατροφον οτρατενααι. τί ονν άξιον 
έπαινείν τάς τούτων δόξας; χωρίς γαρ του την άρχαίαν 
γραφην καΐ τούτους κινεΐν ούτε τα άργυρεΐα δείχνν- 5 
ουύιν^ ούτε που της Μυρλεάτιδος^Αλόηη έβτίν ^ ούτε 
ηώς οΐ έν^ένδε άφιγμενοί είς'Ίλιον τηλά^εν ηααν , εΐ 
καΐ δοϋ•είη Άλόπην τινά γεγονεναι η Άλαζιαν ' πολύ 
γαρ δη ταϋτα έγγντέρω έβτΐ τ^ Τρφάδι η τα ηερί "Εφε- 
0ον» αΑΑ' δμως τους περί Πύγελα λέγοντας τους Άμα- ίο 
ζώνας μεταξύ ^Εφίοου καΐ Μαγνησίας καί Πριήνης 
φλυϋίρεΐν φηΰΐν οΑημήτριος' το γαρ ^^τηλόϋ•εν'^ ουκ 
έφαρμόττειν τφ τόπω * πόβφ ούν μάλλον ουκ έφαρ^ 
μόττει τφ περί Μυοίαν καΐ Τευ^ρανίαν; 
23 Νη Αία^ άλλα φηοι δείν Ινια καΐ άκύρως ^τ^οίΤτ^- 15 

ϋ'έμενα δέχεσϋ-αι^ ώς καΐ ^^τήλ' εξ Άόκανίης'^ κάί ,/^ρ- 
^^ναΐος δ' ονομ^ ίακε^ το γαρ ^έτο πότνια μψηρ^^' καΐ 
^^εΐλετο δ^ κληΐδ^ εύκαμπεα χειρί ηαχεί^ Πηνελόπη.'^ 
δεδόο^ω δη καΐ τούτο * άλλ' ίκεΐνα ου δοτέα^ οίς προσ- 
εχών 6 Αημητριος ούδ^ τοις ύπολαβοϋύι δεϊν άκούειν 20 
^^τηλό%'εν έκ Χαλύβης'^ πι%:ανώς άντείρηκε. ϋυγχωρψ- 
οας γαρ οτι^ εΐ καΐ μη ίύτι νυν ίν τοις Χάλυψι τά αρ- 
γυρε!:α, ύπάρξαι γε ένεδέχετο ^ έκεϊνό γε ου αυγχωρεί 
0Τ& καΐ ίνδοξα ην καΐ άξια μνήμης^ καΟ'άπερ τά 6ιδη- 
ρεία. τίδΐ κωλύει^ φαίη τις αν, καΐ ίνδοξα είναι, κα^ά- 26 
περ κ^Χ τά 6ιδηρεϊα\ η οιδηρου μ^ν εύπορία τόπον επι- 
φανή δύναται ποιεΐν , αργύρου δ^ ου \ τίδ^ είμηκατά 
τους ήρωας, αλλά κα%•^^Όμηρον είς δόξαν άφίκτο τά 
άργυρεΐα, άρα μέμφαιτό τις αν την άπόφαβιν του ποι- 
ητοϋ; πώς ούν εΙς τον ποιητην ή δόξαάφικετο; πώ^30 



25. &ηΐ6 ηαί ι η 



- Ιΰ - 775 

ί' η του έν τ^ Τεμέβτ] χαλκού ττι^1ταλίώτιδι\ πώξδ* 
η του Θηβαϊκού Λλούτου του κατ ΑΙγυπτον\ καίτοι 
διηλάοίον αχεδόν τι διέχοντα των Αίγυπτίίον Θηβών 
^ των Χαλδαίων. άλλ' ούδ' οϊς βυνηγορεί^ τούτοις 
ξ,ομολογΒί' τα γαρ Λ€ρΙ την Σκήψιν τοΛοϋ•ετών τ^ι/0.552 
ίαυτοϋ πατρίδα , Λληύίον της Σκήψεως καΐ του Αίόη- 
που Νέαν κώμην καΐ *Αργυρίαν λέγει καΐ Άλαζονίαν. 
ταύτα μ^ν ούν εΐ καΐ Ιβτι , προς ταϊς πηγαΐς αν είη τού 
ΑΙΰηπου. 6 δΥΕκαταΙος λέγει έπέκεινα των εκβολών 

10 αυτού ^ δ τε Παλαίφατος πρότερον μ^ν ^Αλόπην οίκείν 
φηόας νύν δΐ Ζέλειαν^ ούδΐν ομοιον λέγει τοντο^ς. 
εΐ δ* αρα 6 Μενεκράτης^ καΐ ούδ* ούτος την Άλόπην η 
Άλόβην η όπως ποτϊ βούλονται γράφειν φράζει ήτις 
έύτίν^ ούδ' αύτος 6 Δημήτριος, 

15 Προς ^Απολλόδωρον δ^ περί των αυτών έν τω 24 
Τρωικω διακόόμω διαλεγόμενον πολλά μίν είρηται 
πρότερον^ καΐ νύν δ^ λεκτέον, ου γάρ οίεται δεΐν δέχε- 
ύϋ'αι τους ^Αλιζώνους έκτος τού"Αλυος * μηδεμίαν γάρ 
ουμμαχίαν άφϊχ^αι τοΙς ΤρωύΙν έκ της περαίας τού 

^"Αλυος. πρώτον τοίνυν άπαιτηβομεν αύτον τίνες εΐοϊν 
οΐ έντος τού'Άλυος'Αλίζωνοι, οί καΐ ^^τηλόϋ'εν έξ Άλύ- 
^φης^ ο^εν αργύρου έύτΐ γενέ&λη,^^ ου γάρ εξει λέγειν * 
ίπειτα την αΐτίαν δι ην ου ύυγχωρεί καΐ έκ της περαίας 
άφίχθ'αί τίνα ουμμαχίαν * καΐ γάρ εΐ τάς αλλάς έντος είτ- 

25 ναι τού ποταμού πάόας Συμβαίνει πλην των θρακών, 
μίαν γε ταύτην ούδΐν έκώλυε πέραϋ•εν άφΐχϋ^αι έκ της 
έπέκεινα τών Αευκούύρων. η πολεμηύοντας μ^ν ην 
δυνατόν διαβαίνειν έκ τών τόπων τούτων καΐ τών έπέ- 
κεινα , κα^άπερ τάς ^Αμαζόνας καΐ Τρήρας καΐ Κιμμε- 

^Ορίους φααί, ουμμαχηβοντας δ^ αδύνατον; αΐ μηνούν 
^Αμαζόνες ου ϋυνεμάχουν διά το τον Πρίαμον πολεμή^ 
6αι προς αύτάς ύυμμαχούντα τοΙς Φρυ^ν ^^ηματι τω 



776 - Ιΰ - 

,,οτ£ τ ίιΧ^ον '^ίμαζόνες άντι^νΗραι^' φηαΐν 6 Πρίαμος 
^^χαΐ γάρ έγών επίκουρος έών μετά τοϊαιν έλ4γμην.'' 
οΐ δ' ομορονντες ανταΐς, ονθ' οΰτω^ ατίω^εν οντες 
ωύτε χαλεπην είναί την εκείθεν μετάπεμψιν οντ' Ιχ- 
^ρα$ υποκείμενης^ ονδίν έκωλύοντο οΐμαι ανμμαχεΐν. 5 

25 '^ΛΛ' ονδ^ δόξαν ίχει τοιαύτην των ηαλαιών εί- 
Λεΐν ώς ΰνμφωνόνντων απάντων μηδέναξ ίκ της ηε- 
ραίας τον "Αλνος κοινωνηβαί τον Τρωικού ηολέμον, 
προς τουναντίον δ^ μάλλον ενροι τις αν μαρτνρίας ' 
Μαιάνδριος γονν έκ των Αενκούνρων φηβΐ τονς Ένε- 10 
τονς ορμη^έντας βυμμαχήσαι τοις Τρωόίν^ έκεϊ%εν 
δί μετά των θρακών άπαραι καΐ οίκηύαι περί τον του 
Άδρίουμυχόν^ τονς δ\ μη μεταϋχόντας τήςύτρατείας 
Ενετούς Καππάδοκας γενέο^αι, ουνηγορείν ί' αν 
δό^ειε τφ λόγφ τούτω, διότι πάαα η πληϋιον τον'Άλυ- 15 

0.55305 Καππαδοκία ο0η παρατείνει τ^ Παφλαγονία^ ταις 
δνβΐ χρήτα^ διαλέκτοις καΐ τους ονόμαόι πλεονάζει τοξς 
ΠαφλαγονικοΙΙς^ Βάγας καΐ Βιάαας καΐ Αίνιάτης και 
'Ρατώτης καΐ ΖΜρδωχης καΐ Τίβιος καΐ Γά0νς καΐ 'Ολί- 
γααυς καΐ Μάνης'^ ταύτα γάρ Ιν τε τ^ Φαξημωνίτιδι^ 
καΐ τχί Πιμωλιοίτιδι καΐ τί} Γαζηλωνίτιδι καΐ Γαξακην^ 
καΐ αλλαις πλεί6ταις χώραις επιπολάζει τα ονόματα, 
αυτός Λ ό ^Απολλόδωρος παρατί^αι το τον Ζηνοδό- 
του οτι γράφει „^ξ 'Ε^ετης, 0%'εν ημιόνων γένος 
,^άγροτεράων^' ταντην δέ φηύιν^Εκαταϊον τον Μι- ^ 
λη0ιον δέχεβ^αι την *Αμι00ν • ή ί ' ^Αμι60ς εϋρηται διότι 
των Αενκούύρων έοτΐ καΐ έκτος τον "Αλνος, 

26 Εϋρηται δ^ αντφ που καΐ δ^οτ^ 6 ητοιι^τ^^ Ιύτορίαν 
είχε των Παφλαγόνων των έν ττ] μεόογαία παρά των 
πεζ'η διελ^όντων την χώραν^ την παραλίαν δ' ήγνόει^ 30 
κα^άπερ καΐ την άλλην την Ποντικήν ώνόμαζε γάρ 
[αν] αντην. τουναντίον ά' Ιότιν άνα^ίτρέψαντα είπεϊν 



^ Τβ— 777 

έχ της περιοδείας ορμη^έντα της αΛοδο^'δίύης νννΐ^ 
ώς την μϊν παραλίαν πάααν έτίεληλυ^ε χαΐ ονδϊν των 

' όντων τότε αξίων μνήμης ηαραλελοίπεν ει 9* ^Ηρά- 
χλειαν κανΆμαϋτριν καί Σινώηην ον λέγει τάς μήπω 
δ ύυνφχιαμενας ονδεν ^ανμαβτόν ' την δ\ μεβόγαιαν 
ονδΐν ατοηον εΐ μη είρηκε, καΐ το μή όνομάξειν δ^ 
ηολλά των γνωρίμων ουκ αγνοίας έύτΐ ϋημείον^ όπερ 
καΐ έν τοΙς ίμπροα^εν έπεύημηνάμε^α* αγνοεΐν γαρ 
αντον πολλά των ένδοξων §φη περί τον Πόντον , οίον 

10 ποταμούς καΙ έ^η* ονομάύαι γαρ αν. τοϋτο δ' έπΙ 
μέν τίνων ύφόδρα αημειωδών δοίη τις αν^ οίον Σκύ- 
λας καΐ Μαιώτιν κάΤίστρον. ου γαρ δια ϋημείων μ^ν 
τους νομάδας- είρηκε γαλακτοφάγονς άβιους τε^ ί*- 
καιοτάτους άν^ρώπονς^ καΐ ίτι άγανονς Ιππημολγονς^ 

15 Σκύλας δ^ ουκ αν είπεν η Σαυρομάτας η Σαρμάτας, ει 
δη οΰτως ωνομάζοντο [τότε] υπο των Ελλήνων ' ούδ^ 
αν Θρακών τε κάίΜυβώνμνηό^εΙς των προς τφ'Ίΰτρψ 
αυτόν παρεύίγηβεμίγιϋτον των ποταμών όνχα^καΐ άλ- 
λως έπιφόρως §χων προς το τοίΐς ποταμούς άφορίζεϋϋ-αι 

20 τους τόπους^ ούδ' αν Κιμμερίους λέγων παρήκε τον 
Βόαπορον η την Μαιώτιν, 

ΈπΙ δ^ τών μη οΰτω 6ημειωδών η μη τότε η μη ^ 
προς την ύπό^εοιν τί αν τιςμεμφοιτο; οίον τον Τά- 
ναϊν δι ούδ\ν άλλο γνωριξόμενον η ^Μ)τ^ της Άύίας 

^καΐ της Ευρώπης όριόν έστιν* άλλ' οϋτε την 'ΑαίανΟΜ^ 
ούτε την Μύρώπην ώνόμαξόν πω οί τότε^ ούδίδιή- 
ρητό όντως είς τρεΙς ηπείρους η οικουμένη * ωνόμααε 
γαρ αν που δια το λίαν ύημειώδες^ ως καΐ την Αιβύην 
καΐ τον λίβα τον από τών έαπερίων της Λιβύης πνέ-- 

30 οντά * τών δ^ ηπείρων μήπω διωριβμένων ούδ\ του 
Τανάιδος Ιδει καΐ της μνήμης αυτόν, πολλά Λ καΐ 
αξιομνημόνευτα μεν^ ούχ ύπεδραμε δέ' πολύ γαρ δη 



778 ~ ΙΒ - 

καΐ το έτίελενβη,κον είδος §ν τε τοΙς λόγοις χαΐ έν ταΐζ 
τνράξεϋίν έβην. έχ ηάντων δϊ [τούτων καΐ] των τοι- 
οντων δήλόν έύτιν οτι μοχ^ρω όημείφ χρήτϋα πάς 6 
έχ τον μη λέγεαϋΌίύ τυ νπό τοϋ ποίητον το άγνοεΐύ^αι 
εκείνο \ηϋ αντον τεκμαιρόμενος, καΐ δεΙ δια πλειό- 5 
νων παραδειγμάτων ίξελεγχειν αντο μοχ^ρον ον 
Λολλω γαρ αντω κεχρηνται πολλοί, άνακρονότέον 
ούν αυτούς προφέροντας τα τοιαύτα^ ει καϊ ταντολο^ 
γήβομεν • οίον έπΙ των ποταμών ε£ τις λύγοι τφ μη 
ώνομάΰ^αι άγνοεΐβΰ^ι ενη^η φηβομεν τον λόγον ίο 
οπον γε ούδε Μέλητα τον παρά, την Σμύρναν φέοντα 
ώνόμακε ποταμόν^ την νπο των πλείύχων λεγομενην 
αύτον πατρίδα, "Ερμον ποταμόν καΙ'^Τλλον ονομάζων^ 
ούδε Πακτωλόν τον εΙς ιταύτό τούτοις φεί^ρον εμβάλ- 
λοντας την δ' άρχην από τον Τμώλον έχοντα ον μέ- ΐδ 
μνηταΐ' ούδ' αυτήν Σμύρναν λέγει , ονδΐ τάς αλλάς 
των ^Ιώνων πόλεις και των ΑΙολέων τάς πλείΰτας^ Μί- 
λητον λέγων καΐ Αέββον καΐ Τένεδον^ ονδ% ΑηΟ'αΙον 
τον παρά Μαγνηαίαν φέοντα ούδ^ δη Μαρύύαν τους 
εΙς τον Μαιανδρον εκδίδοντας , εκείνον όνομάζων καΐ^ο 
προς τούτοις \^Ρηαόν Ό•' Έπτάπορόν τεΚάρηύόνχΒ 
ς^Ροδίον τθ," καΐ τους άλλους , ων οί πλείους οχετών 
ουκ εΐύι μείζους, πολλάς τε χωράς όνομάζων και πό- 
λεις τοτ^ μ\ν καΐ τους ποταμούς καΐ όρη συγκατα- 
λέγει τοτέ δ' οΰ' τους γοϋν κατά τηνΑΙτωλίαν καΐ την 2δ 
Άττικήν ού λέγει ούδ' άλλους πλείους ' ίτι δ\ καΐ των 
πόρρω μεμνημένος των εγγύς αφόδρα ού μέμνηται^ 
ού δήπου άγνοών αυτούς γνωρίμους τοΙΙς άλλοις όν- 
τας ' ούδΐ δη τους εγγύς έπίύης^ ων τους μ%ν ονομά- 
ζει τους δΐ οΰ\ οϊον Αυκίους μεν και Σολύμους^ Μι-^ 

9. ρο8ΐ ταυτολογησομεν : τον λόγον 18. ροβΐ λέγων: καΐ 
Σάμον 



-- ω -^. 779 

λνας ϋ^ ού^ ονδ^ Παμφνλονς ονδΐ Πίόίδας * κεα Πα- 
φλαγόνας μ^ν κάΙ Φρνγας χάΐ Μνβονς^ Μαριανδν- 
νονς δ' οΰ, ονδΐ Θννονς ουδβ Βί^-υνονς ούδ^ι Βδ- 
βρνκας ' ^Αμαζόνων τβ μέμνηται , Αβνκοβνρων δ' ον, 

5 ούδΐ Σύρων ονδΐ Καηπαδόκαη/ ονδ^ Ανκαόνων^ Φοί-- 
νικάς καΐ Αιγυπτίους καΐ Αιθίοπας γρύλων ' καΐ Άλή'Ό.ξ>βό 
ίον μεν πεδίον λέγει καΐ Άριμους^ το δε Ιϋ-νος ένφ 
ταύτα ϋιγα, ό μεν δη τοίοϋτος ίλεγχος φευδης έατιν^ 
ο ί' άλγι^ζ^ όταν δείκνυται ψευδός λεγόμενόν τι. άλΧ 

ΙΟονί' έν τφ τοιούτφ κατορ^ων έδείχ^η^ οτε γε έ^άρ-- 
ρηϋε πλαύματα λέγειν τους «τ^αναύ^ ίππημολγούς 
[καΐ] γαλακτοφάγους. τοβαϋτα καΐ προς ^Απολλόδω- 
ρον ' έ;τέίι/£^/ϋ <}θ έπΙ την εζής περιήγηαιν. 

'ΤπΙρ μ^ν δη των περί Φαρνακίαν καί Τραπε- 38 

15 ζοϋντα τόπων οί ΤιβαρηνοΙ καίΧαλδαίΙοι μέχρι της μι- 
κράς'Αρμενίας εΐβιν. αϋτη δ' έΰτίν ευδαίμων Ικανώς 
χώρα' δυνάύται δ^ αυτήν κατείχονάεί^ κα^άπερτην 
Σωφηνην^ τότε μεν φίλοι τοις αλλοις'Αρμενίοις δντες 
τοτ\ δί Ιδιοπραγοϋντες' υπηκόους ί' είχον καΐ τους 

^Χαλδαίους καΐ Τιβαρηνούς, ωοτε μέχρι Τραπέζοϋν- 
τος καϊ Φαρνακίας διατείνειν την άρχην αυτών, αύί^η- 
^είς δ% Μιθριδάτης 6 Εύπάτωρ καϊ της Κολχίδος κα- 
τέστη κύριος καΐ τούτων απάντων^ Αντιπάτρου του 
Σίβιδος παραχωρηΟαντος αύτω. έπεμελή^ δε ούτω 

25 των τόπων τούτων ωΟτε πέντε καϊ έβδομήκοντα φρού- 
ρια έν αύτοΐς τιατεϋκευάύατο ^ οΐβπερ την πλείϋτην 
γάζαν * ένεχείριόε, τούτων ί' ην άξιολογώτατα ταύ- 
τα^ "'Τδαρα καΐ Βα^γοιδάριζα καϊ Σινορία^ έπιπεφυ- 
κός τοΙς ορίοις της μεγάλης Αρμενίας χωρίον^ διάπερ 
Ο Θεοφάνης Συνορίαν παρωνόμαΰεν» η γαρ του Παρυ- 
άδρου παοα ορεινή τοιαύτας έπιτηδειότητας έχει ηολ- 
λάς εϋυδρός τε ουύα και ύλώδης καΐ άποτόμοις φά 



780 - ΙΒ -^ 

Οαγ^ίκαΙ χρημνοϊς δί.είλημμενη Λολλβχόϋ'εν ' ίχετέί- 
χίΟτο γονν έντανϋ'α τά ηλεΐύτα των γαζοφνλακίων, 
χαΐ δη κάί το τελενταΐον εΙς ταύτας κατέφυγε τάςέόχα- 
τιάξ τηζ Ποντικής βαύίλείας 6 Μί^ριΛάτης Ι^ΤίΟΓΤο^; 
Πομπηίου^ κάί της ^Ακιλιαηνης κατά ^άότειρα ενν-δ 
δρον δρος καταλαβόμενος {ηληύίον δ' ην καΐ 6 Ευ- 
φράτης 6 διορίζων την ^Ακιλιαηνην άηό της μικράς 
^Αρμενίας) διέτριψε τέως εως πολιορκούμενος ήναγ^ 
κάβϋτι φυγείν Λά των ορών εις Κολχίδα κάκεΐ^εν εΙς 
ΒόοΛορον» Πομηηιος δΐ χερΙ τον τό^ον τούτον πόλιν 10 
έκτιοεν έν τ'η μικρά Αρμενία Νικόχολιν^ η καΐ νυν 
ύυμμενει καΐ οΙκεΙται καλώς. 

29 Την μίν ούν μικράν Άρμενίαν αλλοτ* άλλων 
εχόντων, ώςίβούλοντο^ΡωμαΖοι^ το τελευταίον είχεν 

6 Αρχέλαος, τους δΐ Τιβαρηνούς καΙ Χαλδαίους μέ-Ιό 
χρι Κολχίδος καΐ Φαρνακίας καΐ Τραηεζοϋντος έχει 
Πυ9Όδωρίς^ γυνή όώφρωαμ καΐ δυνατή ηροΐόταό^αι 
πραγμάτων, ^τι δί ^υγάτηρ Πυ^οδώρου τον Τραλ- 
€.556λ*αί'ον, γυνή δ' έγένετο Πολέμωνος τιαΐ ουνεβαβίλευ- 
6 εν έκείνω χρόνον τινά^ είτα διεδέξατο τψ <ί9χΐ7ΐ^,20 
τελευτήοαντος έν τοΙςΑόΛουργιανοίςκαλουμένοιςτών 
ηερί την Σινδικήν βαρβάρων • δυείν ί ' έκ του Πολέ- 
μωνος όντων υΙών καΐ ϋ^ατρος ή μ^ν έδό&η ΚότυΙ 
τω Σαηαίφ^ δολοφονηϋ'έντος δ^ έχήρευϋε χαΐδας έχον- 
αα έ^ αυτού ' δυναστεύει 9' ό ηρεόβύτατος αυτών* ^ 
τών δ^ της Πυ&οδωρίδος υΙών ο μ^ Ιδιώτης ουνδιφ- 
κει τχι μητρί την αρχήν , 6 4^ νεωύτΐ κα^έβταται της 
μεγάλης Αρμενίας βασιλεύς, αύτη δ^ συνωχησεν^Αρ- 
χελάω καΐ ϋυνέμεινεν έκείνφ μέχρι τέλους^ νυν δε 
χηρεύει^ τά τε λεχΟ'έντα έχουσα χωρία χαΐ άλλα εκεί- ^ 
νων χαριέστερα^ περί ων εφεξής έροϋμεν. 

30 Τή γαρ ΦαρναχΙα συνεχής έστιν ή Σιδήνη καΐ ή 



- Ιΰ — . 781 

θΒμίόκνρα. τούτων δ^ η ΦανάροΐΜ νπδρχδίται μέρος 
εχονύα τον Πόντου το κράτι^οτον * χαΐ γαρ ίλαιόφυτος 
έύτι χαΐ ενοννος καΐ τάς αλλάς §χει πάαας άρετάς^ εκ 
μ^ν των εφων μερών προβεβλημένη τον Παρνάδρην 

5ηαράλληλον αντχι κατά μήκος ^ έκ δε τώνηροςδνόιν 
τον Αί&ρον καΐ τον 'Όφλιμον. ίύτι, δ' αυλών χαΐ μή- 
κος ίχων αξ^οΛο^οι/ καΐ πλάτος * διαρρεί δ^ αύτην έκ 
μεν τής^Αρμενίας 6 Λύκος ^ έκ δϊ των τίερί ^Αμάαειαν 
ύτενών ο ^Ιρις' ύυμβάλλουΰί δ* αμφότεροι κατά με-- 

ΙΟ0ον που τον αύλώνα^ έπΙ τ^η αυμβολτ] δ' ΐδρυται πόλις^ 
ην 6 μ^ν πρώτος ύποβεβλημένος Εύπατορίαν άφ' αυ- 
τού προόηγόρευύε , Πομπψος δ' ημι^τελή καταλαβών^ 
προάγεις χώραν καΐ οΐκήτορας Μαγνόπολιν προΰεΐ- 
πεν. αύτη μεν ουν έν μέύω κείται, τω πεδίω^ προς 

15 αύττι δΐ τη παρωρεία του Παρυάδρου Κάβειρα ΐδρυ- 
ται, ύταδίοις εκατόν καΐ πεντήκοντα που νοτιωτέρα 
της Μαγνοπόλεως, οϋον καΐ ^Αμάβεια δυβμικωτέρα 
αυτής έύτιν ' έν δΐ τοις Καβείροις τά βασίλεια Μι^ρι- 
δάτου κατεύκεύαβτο καΐ 6 ύδραλέτης καΐ τά ζίογρεΐα 

20 Χ^^ ^ί πληύΐον <θ'ή|ρα( καΐ τά μέταλλα. 

^Ενταϋϋ'α δε και το Καινον χωρίον προΰαγορευ- 31 
ϋ•έν, έρυμνή και απότομος πέτρα , διέχουΰα των Κα- 
βείρων Ιλαττον ή διακοΰίους βταδίους- έχει δ' έπΙ τη 
κορυφή πηγήν άναβάλλουααν πολύ ΰδωρ^ προς τε 

261^^ ^^ζν ποταμόν καΐ φάραγγα βαΰ'είαν το δ^ ύψος 
έΐ^αίύιον της πέτρας έβτΐ * του αύχένος, ώατ^ άπολιόρ- 
κητός έβτι* τετείχιαται δ^ ^αυμαύτώς πλην οαον οί 
'ΡωμαΙοι καχέύπαύαν* ούτω δ* έύτίν άπαοαή κύκλω 
χατάδρυμος τίάΐ ορ^^η) χαΐ άνυδρος^ ωατ εντός έκα- 

30 '^όν κάί είκοαι σταδίων μη είναι δυνατόν ύτρατοπεδεύ- 
ααα^αι, ενταύθα μίν ην τω Μιθριδάτη τά τφίοίταταο.557 
των κειμηλίων, α νυν έν τω Καπιτωλίω κείται Πομ- 
δτκΑΒο II. ' ' 25 



782 . — 15 — 

Ληίον άναϋ-έντος. χ(χνχην δη την χωράν ίχει πάβαν η 
Πυ9•ο9ωρΙς ^ρούεχή ονύαν ττ] βαρβάρω χγι νπ (χντής 
κατδχομέντι^ καΐ την Ζ/ηλϊτιν κάΙ Μεγαλοπολΐτιν. τα 
6\ Κάβειρα Πομηηζον όκενάοαντος εΙς χόλιν χαΐ κα- 
λέααντος ^ιόύηολιν ^ εκείνη τίροβκατεακεύαόε καΐ Σε-^ 
βαστήν μετωνόμαΰε , βαβιλείω χε ττ} ηόλει χρήχεα. Ιχεν 
δϊκαΐ χ6 Ιερόν Μηνός Φαρνάκον καλονμενον^ την 
^Αμερίαν κωμόηολιν ηολλονς [εροδονλονς Ιχονόαν καϊ 
χώραν Ιεράν , ην 6 Ιερωμένος άεΐ καρπονχοα. ετίμηβαν 
ί ' οί βαβίλεΐς το Ιερόν χοϋτο όντως εις υπερβολην 10 
ωβτε τόν βαΰιλικον καλονμενον ορκον τούτον άπέφη-- 
ναν ^^χύχην βαβιλέως'^ καϊ ^^Μήνα Φαρνάκον^' Ι6χι δΐ 
καϊ χοϋχο χής βεληνης χό Ιερόν , κα^άπερ χό έν ^Αλ- 
βανοίς καΐ χα έν Φρυγία , χό χε χοϋΜηνός έν χω 6μ(ύ- 
ννμω χόπω καΐ χό χον Άβκαέον χό προς ^Ανχιοχεία χ^η 15 
προς Πιύιδίφ^ καϊ χό έν χτ} χωρά χών^Ανχιοχέων. 

32 'Τπερ δΐ χής Φαναροίας έόχΐ χα Κόμανα χα έν χω 
Πόνχω , ομώνυμα χοΐς έν τ^ (ΐ^γάλΐ] Καππαδοκία καϊ 
χ"^ αυχ7}ϋ•εω καΰΊερωμένα, άφιδρν&ένχα έκεΐΰ'εν, όχε- 
δόν δε χι καΐ χ^ άγωγί^παραπληοίακεχρημέναχών τ€20 
ιερουργιών καϊ χών ^εοφοριών καϊ χής περί χους ιε- 
ρέας χιμής^ και μάλιύχαέπι χών πρό τον βαύιλέων^ 
ήνίκα δΙς χοϋ έχονς κατά τάς εξόδους λεγομένας χής 
^εον διάδημα φορών έτνγχανεν ό Ιερεύς , καΐ ην δεύ- 
τερος κατά τιμήν μετά τόν βασιλέα. 2δ 

33 ^Εμνήύ^ημεν δε πρότερον ^ορνλάου χε χοϋ χοτ- 
κχικον^ ος ην προπάππος χής μηχρός ήμών^ καϊ άλ- 
λου ^ορυλάον, δς ην εκείνου άδελφιδονς υίόςδεΦι- 
λεχαίρου^ καϊ διόχι εκείνος χών άλλων τιμών παρά 
χον Εύπάχορος χών μεγίύχων χυχών καϊ δη καϊ χής έν 30 
Κομάνοις Ιερωαύνης έφωράΰ'η χήν βαόιλείαν άφιοχάς 
'Ρωμαίοις' καχαλυ^ένχος ί' εκείνου 0υνδιεβλή%'η καϊ 



— ΙΒ— 783 

το γένος, οψΐ δί Μοαφέρνης 6 ^δίος της μψρος ημών 
€ΐς έηιφάνΒίαν ηλϋ'ενηδη προς καταλνύει της βαύι- 
λείας ^ χαΐ ηάλνν τω βαύίλεΖ οννητνχηβαν καΐ αννος 
κάΙ οΐ εκείνον φίλοι ^ Λλην εί τίνες ίφ%'ηβαν ηροαπο•^ 
ξ^βτάντες αντοϋ^ κα%•άΛερ 6 τίάηΛος ημών ο προςαν- 
"^ης 9 ος Ιδών τά του βαβνλέ&ς κακώς φερόμενα εν τω 
προς Λεύκολλον Λολεμω ^ καΐαμα ηλλοτριωμένος αυ- 
τού δι όργην^ οτι άνεφιον αντοϋ Τίβων καΐ νίόν εκεί- 
νου Θεόφιλον έτύγχανεν άπεκτονώς νεωβτί^ ωρμηαε 

10 τιμωρεΖν έκείνοις τε κάΙ εαυτώ , καΐ λαβών ηαρα του 
Αενκόλλου ηίοτεις άφίοτηβιν αύτωπεντεκαίδεκα φροι;-0.568 
ρια ' κάΙ εηαγγελίαν μίν έγένοντο άντΙ τούτων μεγά- 
λαι, έπελ^ών δ\ Πομπήιος δ διαδεξάμενος τον πόλε- 
μον πάντας τους έκείνφ τι χαριύαμένους εχθρούς ύπέ- 

15 λαβε δια την γενομένην αύτώ προς εκείνον άπέχθ'ειαν, 
διαπολεμηβας δϊ κάΙ επανέλθω ν οϊκαδε έξενίκησεν 
ω0τε τάς τιμάς , ας ύπέβχετο 6 Αεύκολλος των Ποντι- 
κών τ«<^(, μη κυρώβαι την ούγκλητον αδικον γαρ 
είναι κατορΰ'ώύαντος έτερου τον πόλεμον τά βρα- 

20 βεΐα έπ αλλω γενέόϋ'αι καΐ την των αριστείων δια- 
νομην. 

ΈπΙ μεν ούν των βαόιλεων οΰτω τά Κόμανα διω- 34 
κεϊτο ως εΡρηται , παραλαβών δε Πομπήιος την έξου- 
οίαν^Αρχέλαον έπέΰτηβεν Ιερέα και προαώριόεν αύτώ 

2δ χωράν δίόχοινον κύκλω (τούτο ί ' ίατιν έξήκοντα ατά- 
διοί) προς ττ} ίερά , προατάξας τοις ένοικοϋύι πειϋ^αρ- 
χεΐν αύτώ * τούτων μ^ν ούν ηγεμών ην καΐ τών την 
πόλιν οίκούντων Ιεροδούλων κύριος πλην του πιπρά- 
ακειν ηβαν δε ούκ έλάττους ονί' ενταύθα τών εζα- 

30 κιβχιλίων, ην ί' ούτος ^Αρχέλαος υΙος μ%ν του υπό 



5. ρο8ΐ η^ος: ηαν^ος 

25* 



ϋφζβά ύγ ν^ΟΟζξΙ^ 



784 _ Ιΰ - 

Σνλλα και τήζ βνγκλψον τιμηϋ'εντοζ^ φίλος δΐ Γα- 
βίΛ/ίον των νηατι%ών τινοζ. έχΒίνσν ίέ πεμφ^έντος 
εΙς Συρίαν ηχε κάΙ αύτοζ έ%^ έλτίίδι τον κοινωνηοειν 
αύτω ααραόκεναζομένφ ηρός τον Παρ^ίχόν ηόλεμον, 
ουκ έηιτρεΛονύης 91 της βνγκλητον ταύτην άφείς την 5 
έληίδα αλλην ενρατο μείξω, ετύγχανε γαρ Πτολεμαίος 
6 της Κλεοπάτρας πατήρ νπο των Αιγυπτίων έκβε-- 
βλημένος, %^γάτηρ δ* αυτού κατείχε την βαύίλείαν^ 
αδελφή πρεββυτέρα της Κλεοπάτρας* τανττι ζητου- 
μένου ανδρός βαύιλικοϋ γένους ένεχείριύεν εαυτόν 10 
τοις ύυμπράττουοι^ προαποιηόάμενος Μι^ριδάτου του 
Εύπάτορος υΙος [είναι] , καΐ παραδεχ%'εις έβασίλευύεν 
?5 μήνας, τούτον μεν ούν 6 Γαβίνιος άνεϊλεν έν πα- 
3δ ρατάξει κατάγων τον Πτολεμαΐον, υΙός ί' αυτού 
την ίερωβύνην παρέλαβεν ' εΐ^^ ύστερον Αυκομήδης^ 1δ 
ω καΐ τετράΰχοινος άλλη προόετέϋ'η ' καταλυ%'έντος δϊ 
καΐ τούτου νυν έχει ^άύτευτος υΙος^Αδιατόριγος^ ος 
δοκεΖ ταύτης τυγχάνειν της τιμής παρά Καίβαρος τού 
Σεβαστού δι! άρετήν. ο μ\ν γαρ Καίσαρ ^ριαμβεύ- 
όας τον ^Αδιατόριγα μετά παίδων καΐ γυναικός Εγνω 20 
αναιρείίν μετά τού πρεαβυτάτου των παίδων {ην δε 
πρεοβύτατος ούτος) ^ τού δΐ δευτέρου των αδελφών 
αυτού φήύαντος είναι πρεύβυτάτου προς τους απά- 
γοντας ύτρατιώτας^ ίρις ην άμφοτέροις πολύν χρό- 
0.559νον εως οί γονείς επειβαν %6ν ^ύτευτον παραχωρή- 2δ 
σαι τω νεαηέρφ της νίκης ' αυτόν γάρ έν ηλικία μάλ- 
λον οντά έπιτηδειότέρον κηδεμόνα ττ} μητρί ίοεο^αι 
και τω λειπομένω άδελφω • ούτω δε τόν μϊν βυναπο- 
^ανεΐν τω πατρίς τούτον δϊ αω^ήναι καΐ τυχείν της 
τιμής ταύτης, αίο^όμενος γάρ^ ως ίοικε^ Καΐύαρ20 
ήδη των άνϋ'ρώπων άνχιρημένων ήχ^έα^^ και τους 



Οί9ίίίζθά ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



— ΙΒ— 785 

γε <5ωζομένονς ενεργεαίας χάΐ έΛίμελείας άξιους νπέ^ 
λαβε δονξ αύτοΐς ταντην την τιμήν. 

Τα μεν ονν Κόμανα ενανδρεΖ καΐ ίύτιν εμπόρων 36 
τοις από τής^Αρμενίας άξιόλογον ουνέρχονται δε χα- 

5 τα τάς έξόδονς της 9•εον πανταχόθεν ίκ τε των πόλεων 
χαΐ της χώρας άνδρες ομον γυναιξίν έπΙ την έορτήν ' 
καΐ αλλοί δΐ χατ εύχην αεί τ^νες έπιδημοϋβί θνΰίας 
έπιτελονντες τ^ θεώ. χαί εΐύιν αβροδίαιτοι οΐ ένοι- 
χούντες , χαΐ οΐνόφντα τα χτήματα αυτών έβτι πάντα, 

10 χαΐ πλήθος γνναιχών τών εργαζομένων από τον σώ- 
ματος ^ ων αίπλείονς εΐύΐν ίεραί. τρόπον γαρ δήτινα 
μιχρά Κόρινθος έατιν ή πόλις' χαΙ γαρ έχει δια το 
πλήθος τών εταίρων^ αϊ τής Αφροδίτης ήοαν Ιεραί^ 
πολύς ην 6 έπυδημών χαΐ ένεορτάζων τω τόπφ • οΐ δ' 

15 ίμπορνχοί χαί ΰτρατιωτιχοί τελέωςίξανηλίσχοντο^ ωατ 
ίπ αυτών χαΐ παροιμίαν έχπεαεΐν τοιαύτην ,,ού παν- 
•,τ05 ανδρός εΙς Κόρινθόν έαθ^ 6 πλονς}' τα μεν δη 
Κόμανα τοιαύτα. 

Την δ% χνχλω πάβαν έχει Πυθοδωρίς^ ης η τε 37 

20Φανάροια Ιβτι χαί ή Ζηλΐτις χαί ή ΜεγαλοπολΙτις. 
περί μεν Φαναροίας εϊρψαΐ' ή δεΖηλΖτις Ιχει πόλιν 
Ζήλα έπΙ χώματι Σεμιράμιδος τετειχιβμενην , ίχουααν 
το Ιερόντής^Αναΐτιδος, ήνπερ χαΐ οΓΑρμένιοι σέβον- 
ται, α( μίν ούν Ιεροποιίαι μετά μείζονος αγιβτείας 

2δ ενταύθα συντελούνται^ χαί τους ορκοτ;^ περί τών με- 
γίστων ενταύθα Ποντικοί πάντες ποιούνται ' το δε 
πλήθος τών Ιεροδούλων καΐ αΐ τών Ιερέων τιμαΐ παρά 
μ^ν τοΙς βασιλεύσι τον αυτόν εΐχον τύπον ονπερ προ- 
είπομεν^ νννΐ δΐ επΙ τη Πυθοδωρίδι πάντ^ εστίν, έκά- 

30 κωσαν δΐ πολλοί καί έμεί^Βσαν τό τε πλήθος τών Ιερο- 
δούλων καί τ^ν αλλην εύπορίαν, έμειώθη δε καί ή 
παρακείμενη χώρα μερισθεΐσα εΙς πλείους δυναστείας.. 



786 — ΙΒ — 

η λεγομένη Ζηλιχίς, το ηαλαών μεν γάρ οί βασιλείς 
ονχ ώς ηόλιν αλλ' ώ^ Ιερον διωχονν των Περόιχών 
ϋ'εών τα Ζήλα , καΐ ην 6 ιερεύς κύριος των πάντων ' 
φκεϊτο ί ' νπο τον ηλη^ονς των ίεροδούλων καΐ τον 
Ιερέως οντος έν περιονόίΰ^ μεγάλη , καΐ * τοΙς περί αύ- 5 
τον ούκ ολίγοις χωρά τε νπέκειτο ιερά καΐ ην τον [ε- 
Ιξ^βορέως. Πομπήιος δ^ πολλάς επαρχίας προύώριαε τω τόπω 
και πόλιν ωνόμααε και ταντην καΐ την Μεγαλόπολιν^ 
ονν&είς ταύτην τε εις ?ι/ την τε Κονλονπηνην και την 
Καμιύηνήν^ ομόρονς ονύας τη τε μικρά Αρμενία καΐ ΐ(^ 
τη Αααιαναηνη^ έχούαας όρνκτούς άλας καΐ ίρνμα άρ- 
χαΐον τα Κάμιύα νϋν κατεοπασμένον • οΐ δΐ μετά ταύ- 
τα ηγεμόνες των "Ρωμαίων των δνεΐν πολιτενμάτων 
τούτων τά μεν τοις Κομάνων ίερενόΐ προόένειμαν^ τα 
δε τω Ζήλων Ιερείς τά ί' Άτεπόριγι , δννάύτη τινί 15 
τον τετραρχικον γένονς των Γαλατών άνδρί' τελεν- 
τήβαντος ί' εκείνον ταύτην μίν την μερίδα ον πολ- 
λήν ονααν νπο 'Ρωμαίοις είναι ΰνμβαίνει καλονμένην 
έπαρχίαν (καΐ Ιστι βύβτημα καϋ'' αντό το πολίχνιον 
αννοικιύάντων τά Κάρανα^ άφ' ον και ή χώρα Κάρα- 20 
νϊτις λέγεται)^ τά δΐ λοιπά Βχει Πν^οδωρΙς και ο Αύ- 
τεντος. 
38 Αείπεται δ\ τον Πόντον [τά] μεταξύ ταύτης τε 

της χώρας και της ^Αμιβηνών καΐ Σινωπέων^ προς τ ε 
την Καππαδοκίαν ύνντείνοντα και Γαλατάς καΐ Πα- 25 
φλαγόνας. μετά μ^ν ονν την Άμιαηνών μέχρι τον 
'^Αλνος ή Φαξημωνζτις ίστιν^ ην Πομπήιος Νεαπολΐ- 
τιν ώνόμαβε κατά Φαξημώνα κώμην^ [πόλιν] άπο- 
δείζας την κατοικίαν καΐ προόαγορεύοας Νεάπολιν. 
ταύτης δΐ της χώρας το μΐι^προσάρκτιον πλενρόνή^ 



1. ρο8( ΖΎίΧιτις: η ίχΒΐ πόλιν Ζτ^Χα επΙ χωματι 



- ίΰ - 787 

ΓαζηλωνΙΙχις όνγκλείει καΐ ή των ^Αμ,ιβηνών^ το ί^ 
ΒΰΊίέριον 6 "Αλνς , το ί' εφον η Φανάροια, το ί^ λοί- 
ηον ή ημετέρα %ωρα η τών^Αμαύέων^ πολύ ηαύών 
πλε£0τη καΐ άρίύτη. το μεν ονν προς τχι Φαναροία με- 

δ ρο5 της Φαζημωνίτιδος λίμνη κατέχει, ηελαγία το μέ^ 

γε&ος ή Στιφάνη καλούμενη^ πολνοψος καΙ κύκλω 

νομάς άφθονους εχονόα καΐ ηαντοδαπάς * έπίκειχαι $^ 

^ ανττϊ φρουρών έρνμνον §ρημον νυν Ίκίζαρι.^ καΐ 

πληύίον βαβίλεων κατεόκαμμένον η δ% λοιπή φίλη το 

10 πλέον καΐ ΰΐτοφόρος χώρα, νπέρκειται, δ^τήςτώνΆμα- 
θέων τά τε ϋ'ερμά ύδατα των Φαζημωνιτών υγιεινά 
αφόδρα^ καΐ το Σαγύλιον έπΙ δρους οργίου καΐ υψη- 
λού προς όξείαν άνατείνοντος ακραν ίρυμα ίδρυμένον 
ίχονκαΐ υδρεϊον δαψιλές, ο νυν ώλιγώρηται^ τοΐςδΐ 

15 βαύιλενϋιν ην χρηϋιμον εις πολλά, ένταϋθ'α δε έάλω 
και διεφ%•άρη υπό των Φαρνάκου του βααιλέως παί- 
δων ^Αρβάκης^ δυναότεύων καΐ νεωτερίζων ^ έπιτρέ- 
φαντος ούδενος των ηγεμόνων - εάλω δϊ ου βία του 
έρύματος ληφ9•έντος υπό Πολέμωνος και Αυκομηδους^ 

2θβα0ΐλέων άμψοϊν^ αλλά λιμώ' άνέφυγε γάρ εΙς το 
δρος παρασκευής χωρίς είργόμενος των πεδίων , ενρε 
δ\ καΐ τά ύδρεΐα έμπεφραγμένα πέτραις ηλιβάτοις' 
ούτω γάρ διετέτακτο Πομπήιος ^ κατααπάν κελεύααςα^Ι 
τά φρούρια καΐ μη έάν χρηβιμα τοις άναφεύγειν εις 

2δ αυτά βουλομένοις λτ^οτηρίων χάριν, εκείνος μεν ουν 
ούτω διέταξε την Φαζημωνΐτιν^ οΐ δ' ΰβτερον βααι- 
λεϋ6ι και ταύτην ίνειμαν, 

^Η ί' ημετέρα πόλις κείται μϊν έν φαράγγι βαρεία 39 
καΐ μεγάλ'ζΐ^ δι ης 6 ^Ιρις φέρεται ποταμός^ κατεΟκεύ- 

30 αύται δε 0•αυμαότώς προνοία τε καΐ φύύει^ πόλεως τ ε 
αμα καΐ φρουρίου παρέχεβ^αι χρείαν δυναμένη • πέ- 
τρα γάρ ύψηλη καΐ περίκρημνος κατερρωγυΐα έπΙ τον 



788 — ΙΒ — 

τίοταμόν^ τη μ^ν ίχοναα το τείχος έπΙ τω χείλει τον 
τίοταμοϋκα^^ οηπόλιςαννφχίόται^ ττ} ί' άνατρέχον 
έκατδρω&•Βν έπΙ τάς κορυφοίς' δύο δ' είβΐ Συμφυείς 
άλληλαις πεπνργωμέναι τίαγκάλως' έν δ% τω Λερι- 
βόλω τούτω βαύιλειά τ έύτΐ καϊ μνήματα βαβιλέων^ 
αϊ κορνφαΐ ί* ίχονοιν αυχένα χαντάπαόι ύτενόν^ πέντε 
η ?ξ οταδίων έκατέρωϋ'εν το νψος απο της Λοταμίας 
άναβαίνοντι καΐ των προαύτείατν • άπο δε τον ανχένος, 
έπΙ τάς κορνφάς άλλη οταδιαία λείΛεταί ηρόοβαύις 
οίεΐα καϊ πάαης βίας κρείττων Ιχει δίκαΐ νδρεΖα έν- 10 
τος αναφαίρετα^ ύνρίγγων τετμημένων δνεΐν^ της 
μεν έπΙ τον Λοταμον της δ^ έπΙ τον αυχένα ' έηέζεν- 
κται δε γέφυρα τω Λοταμω μία μεν από της πόλεως 
έπί το προάατειον^ άλλη δ' άπο τον προαύτείον προς 
την ^ξω χώραν κατά γάρ την γέφνραν ταύτην ά3Το-15 
λήγει το ορός το της πέτρας νπερκείμενον. ανλών δ' 
έΰτίν άπο τον ποταμού διήκων ου πλατύς το πρώτον 
τελέως^ Επειτα πλατύνεται καϊ ποιεί το Χιλιόκωμον 
καλούμενον πεδίον εΐϋ'^ ή ^ιακοπηνη καϊ η Πιμω- 
λιβηνή χώρα πάύα ευδαίμων μέχρι τον "Αλνος, ταύτα 20 
μεν τα αρκτικά μέρη της τών^Αμαϋέων χώρας ^ μήκος 
ούον πεντακοσίων ΰταδίων ίπει&^ έξης η λοιπή πολύ 
ταύτης έπιμηκεστέρα μέχρι τον Βαβανόμον καϊ της 
Βιμήνης, ήπερ καϊ αύτη καϋ^κει μέχρι προς τον 
"Αλνν ' τούτο μεν δη το μήκος , πλάτος δε το άπο των 25 
άρκτων προς νότον έπί τε την ΖηλΙτιν καϊ την μεγά- 
λην Καππαδοκίαν μέχρι των Τροκμών. εΐύϊ δ' έν τή 
Ι3!ιμήνΐ] αλαι όρνκτών αλών^ αφ* ων εΐκάζοναιν ει- 
ρηα%^αι*Αλυν τον ποταμό ν. έύτι δε καϊ έρύματα πλείω 
κατεβκαμμένα έν τή ημετέρα χρρα καϊ έρημος γή πολ- 30 
λη δια τον Μι^ριδατικόν πόλεμον, Ιότι μέντοι παύα 
μεν εΰδενδρος ^ η ί' Ιππόβοτος καϊ τοΙς άλλοις ^ρέμ- 



Οί9ίίίζθά ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



— ΙΒ — . 789 

μαΟί πρόσφορος- αηαόα δ' οίκηόιμος χαλώς. έδό9•η 
δε καΐ η ^Αμάϋ6ΐα βαϋιλΒνύι, , νυν δ' εξαρχία έότΐ, 

Αοίπη δ' έύτίν η έκτ6ς"Αλνοζ χ(όρ<χ της Ποντικής 40 
επαρχίας η ΛερΙ τον'Όλγαΰόνν^ Συναφής ιτ^ Σινωπίδι.Ο.ξίδ^ 
6 εατν ί ' 6 "Ολγαόόνς ορός ΰφόδρα νψηλον καΐ δνββα^ 
τον • καΐ Ιερά τον ορονς τούτου πανταχού καθιδρυ- 
μένα ίχουϋιν οί Παφλαγόνες. περίκευται ^' Ικανώς 
χώρα άγαϋ'ή η τε Βλαηνη καΐ η ^ομανίτις^ δι ης 
Άμνίας φεΐ ποταμός, ενταύθα Μιθριδάτης 6 Εύαάτωρ 

ΙΟτά^ Νικομηδους του Βιθυνού δυνάμεις άρδην ηφάνι- 
6εν^ ουκ αύτος παρατυχών άλλα δια των ότρατηγών 
και ο μεν φεύγων μετ ολίγων εις την οίκείαν έύώθη 
κάκείθεν εΙς Ίταλίαν Ιπλευβεν , 6 δ^ ήκολούθηόε καΐ 
την τε Βιθυνίαν είλεν έξ εφόδου κοί την ^Αβίαν κατέ- 

15 οχε μέχρι Καριάς καΐ Αυκίας. κάνταϋθα ί' απεδείχθη 
πόλις η Πομπηιούπολις ' έν δε ττ] πόλει ταύτη το Οαν- 
δαρακουργεΐον ου πολύ απωθεν Πιμωλίαων^ φρου- 
ρίου βαόιλικοΰ κατεακαμμενου , άφ^ ονη χώρα η εκα- 
τέρωθεν του ποταμού καλείται Πιμωλιοηνή, το δε 

20 βανδαρακουργειον ορός κοΐλόν έατιν έκτης μεταλλείας^ 
ύπεληλυθότων αυτό των εργαζομένων διώρυξι μεγά- 
λαις • είργάζοντο δ^ δημοαιώναι μεταλλευταΙς χρώ- 
μενοι τοΙς άπό κακουργίας άγοραξομένοις άνδραπό- 
δοις- προς γαρ τφέπιπόνωτού έργου καί θανάΰιμον 

2δ και δύβοΐύτον είναι τόι/ αέρα φαβί τον έν τοις μετάλ^ 
λοις δια την βαρύτητα της των βώλωνόδμής^ ώατε 
ώκύμορα είναι τα σώματα, καΐ δη καΐ έκλείπεϋθαι 
συμβαίνει πολλάκις την μεταλλείαν δια το αλυσιτελές^ 
πλειόνων μίν η διακοσίων όντων των εργαζομένων^ 

30 συνεχώς δί νόσοις και φθοραΐς δαπανωμένων, τοσαϋ^ 
τα καΐ περί του Πόντου ειρήσθω. 

Μετά δί την Πομπηιούπολιν η Λο^^ή της Παφλα- 41 



790 — ΙΒ — 

γονίας έβτΐ της μεόογαίας μέχρι Βιθυνίας ίονόΐ προς 
δνύιν. ταύτης δΐ καίπερ ολίγης ονσης μ^χρόΐ' μεν προ 
ημώνηρχον ηλείους^ νυν ί' ίχουβι' Ρωμαίοι τον γέ^ 
νονς των βααιλέων εκλιπόντος, όνομάζονύι δ^ ονν 
την ομορον τη Βιϋννία Τιμωνΐτιν καΐ τηνΓεζατόριγος 5 
καΐ ΜαρμωλΙτέν τε καΐ Σανιβηνην καίΠοταμίαν ην 
δε τις και Κιμιατηνη, έν^τά Κιμίατα , φρονριον έρν- 
μνόν 5 νποκείμενον τη του 'Ολγάύουος ορεινή , ω χρη~ 
σάμενος ορμητηρίω Μιθριδάτης 6 κτίότης προόαγο- 
ρευϋ'είς κατέότη τον Πόντου κύριος , καΐ οΐ άπ^ αυτού ίο 
την διαδοχην εφνλαξαν μέχρι του Ευπάτορος. νότα- 
τος δ^ της Παφλαγονίας ηρξε ^ηιόταρος^ Κάύτορος 
υΙός 6 προααγορευΰ•εΙς φιλάδελφος^ το Μορζέου βαόί- 
λειον Ιχων τα Γάγγρα πολιΰμάτιον αμα καΐ φρούριον. 
42 Εύδοξος ί' ορυκτούς ίχϋ•ϋς έν Παφλαγονία λέ~ 15 

ς^^^^γων έν ί,ηροΐςτόποις ου διορίζει τον τόπον ^ έν ύγροΐς 
δΐ περί την ^Αόκανίαν λίμνην φηβΐ την υπό Κίω^ λέ- 
γων ούδεν οαφές, 

^ΕπεΙ δ^ καΐ την ομορον τω Πόντω Παφλαγονίαν 
έκτιϋ'έμεΰ-α , τοΐς δΐ Παφλαγόαιν ομοροϋσιν οί Βιθυ- 20 
νοί προς δύαιν^ πειραβόμεθα καΐ τα τούτων έπελθεΐν 
ίπειτα λαβόντες άρχην αλλην & τε τούτων καΐ των 
Παφλαγόνων τα έξης τούτων τα προς νότον μέχρι του 
Ταύροι^ ΰυνυφανοϋμεν τα παράλληλα τω Πόντω καΐ 
τη Καππαδοκία • τοιαύτην γάρ τίνα υπογράφει τάξιν 25 
καΐ μερισμό ν η των τόπων φύΰις, 
Λ Την δ^ Βιϋ'ννίαν από μεν της ανατολής ορίζουαι 

Παφλαγόνες τε κάΙ ΜαριανδυνοΙ καΐ των ^Επίκτητων 
τινές ^ από δ\ των άρκτων η Ποντική θάλατταηάπό 
των εκβολών του Σαγγαρίου μέχρι του στόματος του 30 
κατά Βυζάντιον καΐ Χαλκηδόνα^ από δ^ δύσεως ή Προ- 
ποντίς^ προς νότον ί' η τε Μυσία και η επίκτητος κα- 



-^ ΙΒ — 791 

λονμενη Φρυγία^ ή ί' αυτή κανΕλληόπονηακή Φρι>- 
γία καλονμίνη. 

Ταύτης δ' έτά μεν τω ϋτόματί τον Πόντου Χαλ- 2 
κτίΐδώνΐδρχηαι^ Μεγαρέων χτιΟμα^ κάΙ κώμη Χρυβό- 
6 πολίς καΐ το Ιερον το Χαλκηδόνιον^ ίχει δ^ η χωρά μι-- 
κρον ύπερ της ^αλάττης κρηνην ♦ '^ίζαριχίαν^ τρέφον- 
0αν κροκοδείλους μικρούς ' Ιπειτ έκδέχεται την των 
Χαλκηδονίων τ^όνα 6 ^Αστακηνος καλούμενος κόλπος^ 
μέρος ων της Προηοντίδος ^ έν ω η Νικομήδεια ^κτ*- 

10<^τα^ επώνυμος ενός των Βι%'υνικών βαύιλέων του 
κτίύαντος αυτήν • πολλοί δ' ομωνύμως ώνομάοΰ^^οαν^ 
καϋ•άπερ Πτολεμαίοι δια την του πρώτου δόξαν. ην δ' 
έν αύτω τφ κόλπφ καΓΑύτακος πόλις^ Μεγαρέων κτί- 
α μα και Ά^ναίων καΐ μετά ταύτα ^οιδαλβοϋ^ άφ' 

15 ης καΐ 6 κόλπος ώνομάα^η ' κατεόκάφη ί ' υπό Λυσι- 
μάχου- τους ί' οίκήτορας μετήγαγεν εις Νικομήδειαν 
6 κτίβας αυτήν. 

Τω ί' ^Αοτακηνω κόλπος άλλος ΰυνεχής έατιν^ 3 
εΐύέχων μάλλον προς ανίύχοΐΐια ήλιον^ έν ω Προυβιάς 

^ίβτιν η Κιος πρότερον όνομαόϋ-εΐσα' κατέακαφε δΐ 
την Κίον Φίλιππος^ ο Δημητρίου μίν υ[ός Περΰέως 
δε πατήρ , Ιδωκε δΐ Προυοία τω Ζήλα , αυγκαταακά- 
ψαντι και ταύτην καΐ Μύρλειαν άβτυγείτονα πόλιν^ 
πλησίον δ% καιΠρούβης ούΰαν άναλαβών δ^ εκείνος 

^βέκ των ερειπίων αύτάς έπωνόμα0εν αφ εαυτού μίν 
Προυβιάδα πόλιν την Κίον , την δϊ Μύρλειαν ^Απά- 
μειαν από ,τής γυναικός, ούτος δ' Ιοτιν 6 Προυσίας 
6 καΐ Άννίβαν δεξάμενος άναχωρήβαντα δεύρο μετά 
την ^Αντιόχου ητταν^ καΐ της έφ^'Ελληόπόντω Φρυγίας 

^άναβτάς κατά συμβάλεις τοΓ^ Άτταλικοΐς^ ην οί μεν 
πρότερον έκάλουν μικράν Φρυγίαν^ «χ^Γι/ο^ ί' έπί- 
κτητον ώνόμαΰαν υπέρκειται δΐ της Προυοιάδος οροςθ,Μ\ 



792 — ΙΒ - 

ο καλονσιν ^Αργανΰ•ώνιον. ένταϋ^α δε μυϋ'Βνουύί τον 
^'Τλαν ίνα των Ηρακλέους εταίρων ανμπλενσαντα έπΙ 
τήζ ^Αργοϋζ αντω έ^ιόντα δε έπΙ νδρείαν νηο νυμφών 
άρπαγήναι ' Κίον ίέ χαΐ τούτον Ηρακλέους εταΐρον 
καΐ ΰύμπλουν έπανελ^όντα έκ Κόλχων αυτόθι κατά- 5 
μεΐναι καΐ κτίόαι την Λολιν έπώνυμον αυτού, καΐ νυν 
ί' ^ι εορτή τις άγεται παρά τοις Προυόιεύύιν και όρει- 
βαβια ^ιααευόντων καΐ καλούντων"Τλαν ^ ως αν κατά 
ζήτηβιν την εκείνου πεποιημένων την έπΙ τάς ρλας 
^ξοδον. Λολιτευβάμενοι δε προς ^Ρωμαίους οίΠρου-ιο 
(ίιεΐς εύνοϊκώς ελευθερίας Ιτυχον. ου ί' ^Απαμεΐς άποι- 
κίαν έδέξαντο "Ρωμαίων, Προύύα δε έπΙ τω ^Ολύμπω 
ΐδρυται τω Μυαίω, πόλις ευνομούμενη^ τοΓ^ τε ΦρυξΙν 
όμορος και τοις Μυβοΐς^ κτίύμα Προυβίου του προς 
* ΚροΙβον πολεμήύαντος. 1δ 

4 Αιορίύαι δε τους ορούς χαλεπόν τους τε Βιθυνών 

καΐ Φρυγών και Μυόών και ^τι Αολιόνων τών περί 
Κύζικον και Μυγδόνων και Τρώων και διότι μεν 
είναι δεϊ εκαύτον φύλον %ωρ\ς ομολογείται (και έπί 
γε τών Φρυγών και τών Μυαών καΙ παροιμιάζονται 20 
•^χωρϊς τα Μυαών καΐ Φρυγών ορίοματα^^\ διορίΰαι δε 
χαλεπόν. αίτιον δε το τους έπήλυδας βαρβάρους και 
βτρατιώτας οντάς μη βεβαίως κατέχειν την κρατηθεί- 
6αν^ αλλά ττΛαι/ι^'τα^ είναι το πλέον έκβάλλοντας και 
έκβαλλομένους. άπαντα δΐ τά έθνη ταύτα Θροίκιά2ό 
τις εΐκάζοι αν διά το την περαίαν νέμεβθαι τοντοι;^ 
και διά το μη πολύ έξαλλάττειν αλλήλων έκατέρους. 

δ όμως ί' έφ^ ο<τον έΐκάζειν οΙόν τε, της μεν Βιθυ- 
νίας μέοην αν τις θείη και της εκβολής του Αίοήπον 
την Μυβίαν^ άπτομένην της θαλόττης καΐ διήκουύαν^ 
μέχρι τού'Ολύμπου όχεδόν [τι] παντός- κύκλω δϊ την 
Έπίκτητον κειμένην έν ττ} μεοογαία ^ θαλάττης ουδα- 



— ΙΒ - 793 

μον απτομένην διατεινονόαν δε μέχρι των έωων με- 
ρών της Άόχανίας λίμνης τε χαΐ χώρας- όμωνύμως 
γάρ ττι λίμνγι καΙ η χώρα έλέγετο , καΐ ην αντής το μ\ν 
Φρνγιον το δΐ Μν0ιον άπωτέρω δ^ της Τροίας το Φρν- 

δ )/*ον. καΐ δη χαΐ οντω δεχτέον τα παρά τω ηοιητη όταν 
φη ^^Φόρκνς ά' αύ Φρύγας ηγε χαΐ ^Αύχάνιος ^εοενδης^ 
^^τήλ' έξ'Αύκανίης^" της Φρνγιακής ^ ώςονύηςέγγν- 
τέρω άλλης Άοχανίας Μυύιαχης της προς τη νυν Νι^ 
χαία^ ης μέμνηται όταν φη ^^Πάλμνν τ ^Ααχάνιόν τε 

ΙΟ,,Μορνν -θ-', νΥ ^Ιπποτίωνος^ Μναών αγχεμάχων ηγή-ΟΜ^ 
,,τορα, οι ^' έξ Άαχανίης έριβώλαχος ηλ^ον άμοί- 
„/3ο/." ον %•ανμα(5τ6ν δ' εΐ των Φρνγών ειπών τίνα 
ηγεμόνα^ Αύχάνιον χαΐ έξ^Αΰκανέας ηκοντα ^ χαΐ Μν- 
0ών τίνα λέγει ηγεμόνα Άβχάνιον καΐ εξ Άβχανίας 

15 ηκοντα' πολλή γάρ ή ομωνυμία παρ^ αντώ και ή άπο 
των ποταμών καΐ λιμνών καΐ χωρίων έπίκληοις, 

Καί τον ΑΪΟηπον δε των Μνβών δριον παραδί- 6 
δωβιν αντος 6 ποιητής ' την γάρ νπ^ρ τον^Ιλίονπα- 
ρώρειαν της Τροίας χαταλέ%ας την νπ Αινείς ην ^αρ- 

2θδανίαν έκάλεϋε^ τίϋ'ηΰιν έφεσης προς αρκτονχαΐτήν 
Ανχίαν τήν υπό Πανδάρω εν ^ ή Ζέλεια ' χαι φηαίν 
,,οΐ' δε Ζέλειαν εναιον νπαΐ πόδα νείατον'Ίδης ^ άφνει- 
,,Οί', πίνοντες νδωρ μέλαν Αΐ0ηποιο Τρώες ,^' τη δ^ Ζε- 
λεία νποπέπτωκε προς ^αλάττγ^ έπίταδε τον Αίοήπου 

25 το της Άδραύτείας πεδίον χαι Τήρεια καΐ ή Πιτνα και 
χα&όλον ή νυν Κυζικηνή ή προς Πριάπω ην εφεξής 
καταλέγει ^ είτα ανακάμπτει πάλιν επΙ τά προς εω μέρη . 
και τά έπέχεινα , ώότε εμφαίνει τήν μέχρι Αΐόήπον πέ- 
ρας ηγούμενος της Τρωάδος το άρχτιχόν καΐ εφον, 

30^^^^ Μ^ μετά γε τήν Τρωάδα ή Μνόία έύτι χαΐ 6 
'Όλνμπος, 

Ή μεν ουν παλαιά μνήμη τοιαύτην τινά υπαγο- 



794 — ίΰ - 

ρενεν την των έ%νών ^έύιν, α[ δδ νυν μεταβοίαΐ τα 
ηολλά εξηλλαξαν^ αλλοτ άλλων επικρατούντων χαΐ 
τα μ^ν ανγχεόντων τα δε δια0πώντων, χάΐ γαρ Φρν- 
γες έπεχράτηύαν καΐ ΜναοΙ μετά την Τροίας αλωύιν^ 
εΐδ'' νβτερον ΑυδοΙ καΐ μετ^ εκείνων Αιολείς καΙ*Ίω-^ 
νες^ ίπέιχαΠέρβαι και Μακεδόνες^ τελευταίοι δΥΡω- 
μαϊοι^ έφ' ών ηδη κα\ τάς διαλέκτους καΐ τα ονόματα 
αηοβεβλήκαβιν οΐ πλείστοι, γεγονότος έτερου τινός 
μεριβμοϋ της χώρας , ου μάλλον φροντίβαι δει τα νυν 
οΐ* Ιύτι λέγοντας^ ττ} δε ^ς^χαιολογία μετρίως προ6~Ιί> 
έχοντας. 

7 ^Εν δϊ τ'ζΐ μεαογαία €ης Βιθυνίας τό τε Βι^ύνιον 
ίΰτιν ύπερκείμενον του Τιείου καΐ έχον την περί Σά- 
λωνα χώραν άρίύτην βουβοβίοις, ο%•εν έβτίν 6 Σαλω- 
νίτης τυρός, καΐ Νίκαια. η μητρόπολις της Βιϋυνίαςί^ 
επΙ ττ] Άόκανία λίμντι (περίκειται δ\ κύκλω πεδίον 
μέγα καΐ αφόδρα εΰδαιμον, ου πάνυ δε ύγιεινόν του 
ϋ'έρους) , κτίύμα ^Αντιγόνου μϊν πρώτον του Φιλίπ- 
που, ος αυτήν ^Αντιγόνειαν προόείπεν, είτα Αυαιμά- 
χου, ος από της γυναικός μετωνόμαβε Νίκαιαν ' ηνδ^ 20 
αυτή ^υγάτηρ ^Αντιπάτρου, ίότι δΐ της πόλεως εκκαι- 
δεκαατάδιος ό περίβολος έν τετραγώνω αχηματι • έατι 
δΐ καΐ τετράπυλος έν πεδίω κείμενος έρρυμοτομημένος 

ΟΜδπρός όρϋ-άς γωνίας, ώατ' άφ' ενός λίϋ•ου κατά μέόον 
Ιδρυμένου τό γυμνάαιον τάς τέτταρας όρα6%αι πύλας. 2δ 
μικρόν δ* ύπερ της'Αΰίκανίας λίμνης'Οτροία πολίχνη, 
προς τοις οροις ηδη της Βι%•υνίας τοϊς προς εω ' εΐκά- 
ζουόι ί ' από Ότρέως 'Οτροίαν καλεΐ0ϋ^αι * πρότερον. 

8 '^Οτι ί' ην κατοικία Μυοών η Βιθυνία πρώτον 
μαρτυρήσει Σκνλαξ 6 Καρυανδεύς φηύας περιοικείν^ 
την Άύκανίαν λίμνην Φρύγας καΐ Μυύούς, ίπειτα 
-<:ί/*οι/ι;<Τ*ο§ ό τάς κτίσεις ΰυγγράψας , δ^ τα κατά Χαλ- 



Οί9ίίίζθθΙ ύγ 



ΟθΟ§ΐ€ 



1 



- Ιΰ — 795 

χηδόνα χαΐ Βνζάνχιον στενά , α νυν Θρφχίος Βόαπορος 
καλείται , ηρότερόν ψηύί Μνόιον Βόϋηορον προβαγο- 
ρενεαϋ•αί' τούτο ί* αν τΐζ καΐ τον Θράκας είναι τους 
Μυ6ούς μαρτύρων %^είψ ο τε Ευφορίων ^,Μνοοΐο 

5 5,3Τ«ρ' νδαύΐν^Αΰκανίονο^^ λέγων ^ καΐ 6 Αιτωλός* Αλέ- 
Ι^ανδρος ,,οϊ καΐ έη ^Αβκανίων δώματ εχονβι φοών 
^^λίμνης^Αόκανίης έπΙ χείλεύιν^ ίν^α /ίολίων νίος Σι- 
,^ληνού νάβαατο καΐ Μελιης^^^' το αυτό έκμαρτνρού- 
0ΐν , ονδαμον της Άσκανίας λιίμνης ευρισκομένης άλλ' 

10 ενταύθα μόνον, 

"Ανδρες δ* αξιόλογοι κατά παιδείαν γεγόναβιν έν 9 
ττ] Βι%Λ)νία Ι^ενοκράτης τ ε 6 φιλόσοφος καΐ Αιονύσιος 
6 διαλεκτικός καΐ '^Ιππαρχος καΐ Θεοδόσιος καΐ οΐ παί- 
δες αντον μα^Ί^ματικοι Κλεοχάρης τε ^ήτωρ ο [τε] 

15 Μνρλεανός Άσκληπιάδης [γραμματικός] ιατρός [τε] 6 
Προυσιεύς. 

Προς νότον δ* ε£σΙ τοις Βι^ννοΙς οί περί τόν 10 
^Ολνμπον ΜνσοΙ (ρνς'Ολνμπηνονς καλούσί τίνες ^ οΐ 
ό' Έλλησποντίονς) καΐ η έφ* Έλλησπόντω Φρυγία^ 

20τοΓ|? ί^ Παφλαγόσι Γαλάταΐ' αμφοτέρων τε τούτων 
ετιπρός νότον ή μεγάλη Φρυγία καΐ Ανκαονία μέχρι 
του Ταύρου τον Κιλικίου καΐ τον Πισιδικοϋ. έπεί δΐ 
τα τη Παφλαγονία σννεχή παράκειται τω Πόντω καΐ 
τη Καππαδοκία καΐ τοϊς ηδη περιωδενμένοις έΘ'νεσιν^ 

2δ οίκεΐον αν είη τα τούτοις γειτονονντα μέρη προσαπο^ 
δούναι πρώτον^ έπειτα τονς εξής τό^ονς παραδεΐ^αι. 

Προς νότον τοίννν είσΐ τοις Παφλαγόσι Γαλάται • 3 
τούτων ί' έστΙν Ιϋι/η τρία, δύο μ^ν των ηγεμόνων 
επώνυμα, ΤροκμοΙ καΐ Τολιστοβώγιοι , τό τρίτον δ' 

30 Α9τό τον έν Κέλτικη Ι^νονς Τεκτόσαγες, κατέσχον ίέ 
την χώραν ταύτην οΐ Γαλάται πλανη^έντες πολύν χρό- 
νον και καταδραμόντες την νπό τοΙς^Ατταλικοϊς βασι- 



796 - Ιΰ — 

λεϋσι χώραν χαΐ τοΐζ Βν^ννοΙς^ εως παρ* εχόντων ίλα- 
βον την νυν Γαλατίαν καΐ Γαλλογραιχίαν λεγομένην. 
αρχηγός δΐ δοκεΐ μάλιατα της περαιώσεως της εΙς την 
€Μ7^Ααίαν γενέο^'αι, Αεοννόριος, τριών δϊ όντων έ&νών 
όμογλώττων και κατ* άλλο ούδ^ν έξηλλαγμένων ^ εχα- 5 
βτον διελόντες εις τέτταρας μερίδας τετραρχίαν εχά- 
βτην έχάλεααν^ τετράρχην Ιχονόαν ίδιον και δικαατην 
ενα καΐ ΰτρατοφνλακα ενα νπό τω τετράρχΐ^ τεταγμέ- 
νους^ νποβτρατοφνλακας δϊ δυο, η δϊ των δώδεκα 
τετραρχών βονλη άνδρες ηόαν τριακόσιοι^ ύννηγοντο 10 
ί^ εΙς τον χαλονμενον ^ρννέμετον. τα μ\ν ουν φονικά 
η βονλη έκρινε , τα δϊ άλλα οΐ τετράρχαι καΐ οί δικά- 
όταί. πάλαι μ^ν ονν ην τοιαύτη τις η διάτα^^ις^ καθ' 
ημάς δε εις τρεΙς, εϊτ^ εΙς δύο ηγεμόνας ^ είτα εις ενα 
ηκεν η δνναβτεία^ εις ^ηιόταρον^ είτα εκείνον διεδέ- 15 
ξατο ^Αμύντας * νυν ί ' εχονύι ^Ρωμαίοι καΐ ταύτην καΐ 
την νπό τω ^Αμύντα γενομένην πάύαν εΙς μίαν Οννα- 
γαγόντες έπαρχιαν, 
2 "Εχονόι δ\ οΐ μεν ΤροχμοΙ τα προς τω Πόντω και 

τ^ Καππαδοκία: ' ταϋτα ί' έατί τα κράτιΰτα ων νεμον- 20 
ται Γαλάταΐ' φρούρια ί' αντοΐς τετείχιύται τρία^ Τα- 
8ΐον^ έμπόριον των ταύτΐ]^ όπον 6 τον Α ιός κολο000ς 
χαλκούς και τέμενος αντον αύνλον^ τκά Μι&•ριδάτιον^ 
ο έδωκε Πομπήιος * Βογοδιατάρω της Ποντικής βασι- 
λείας άφορίΰας^ τρίτον δε πω Αανάλα^ οπον τον σι;Α-25 
λογον έποιηύαντο Πομπήιος τε καΐ Αεύκολλος ^ 6 μ^ν 
ήκων έπι την τον πολέμον διαδοχήν 6 δΐ παραδιδονς 
την έξονύίαν και άπαίρων επΙ τον %'ρίαμβον. ΤροκμοΙ 
μϊν δη ταντ^ έχονβι τα μέρη ^ Τεκτόύαγες δΐ τα προς 
ττ} μεγάλτ] Φρνγία τι^ί κατά Πεύοινονντα καΓΟρκαορ- 30 
κονς • τούτων δ* ην φρονριον "Αγκνρα όμώννμος τ^ 
πρόςΑνδία περί Βλανδον πολίχνη Φρνγιακ'η. Τολι- 



-- ΙΒ — 797 

ύτοβώγίοι 6\ όμοροι Βι^νοΙς δΐ0ι χαΐ χ^ ^ΕηΐΗχητφ 
χαλονμέντι Φρυγία^: φρούρια Α' αυτών έΰτι το χβ 
* Βλονκιον χαΐ χ6 Πηιον , ών χό μίν ην βααίλειον /Ιη- 
ιοχάρον^ χό δϊ γαζοφνλάκιον. 

5 ΠΒ60ινον§ δ' έότίν εμπόριον των χαύχτ] μέγιβχον^ δ 
ιερόν Ιχον χής μψρός χών ^εών βεβα<ίμον μεγάλου 
χυγχάνον ' καλοϋόι ί ' αύχην'Αγδιύχιν, οΐ ί' Ιερείς χό 
Λολαιόν μ^ν ^ι;ι/α<^τα^ χιν^ς η6αν^ [ερωβύνην καρπού-- 
μενοι μεγάλην ^ νυνί δε χούχων μίν α[ χιμαΐ πολύ με-- 

ΐομείωνχαι^ χό δΐ έμπόριον ΰυμμένεΐ' κατεακεύαύται 
δ' νπό χών^Αχταλικών βααιλεων [εροπρεπώς χό χέμε- 
νος ναω χε καΐ όχοαίζ λευκολί&οις * επιφανές δ^ έποίη- 
6αν'Ρωμαϊοι χό Ιερόν ^ άφίδρυμα έν%^ένδε χης ϋ'εοϋ με- 
χαπεμψάμενοι κατά χους χής Σιβύλλης χρηομούς^ χα- 

1δ %'άπερ καΐ χοϋ ^Αβκλψίΐοϋ χοϋ έν Έπιδαύρφ. ίαχι δ^ 
καΐ ορός ύπερκείμενον χής πόλεως χό Αίνδυμον^ αφ* 
ου Ύΐ /Ιινδυμηνή^ κα^όπερ από χών Κυβελων η ίΓν- 
βέλη. πλησίον δ^ καΐ 6 Σαγγάριος ποχαμός ποιεϊχαι 
χην φύαιν * έπι δΐ χούχω χα παλαιά χών Φρυγών οΙ-Ο,ββΒ 

20 κηχήρια Μίδου καΐ Ιχι πρόχερον Γορδίου καΐ άλλων 
χινών, ούδ* ίχνη βώζονχα πόλεων, άλλα κώμαι μικρφ 
μείζους χών άλλων, οΙόν έύχι χό Γόρδιον καίΓορβε- 
ους, χό χοϋ Κάστορος βασίλειον χοϋ Σαωκονδάρου, 
έν φ γαμβρόν ονχα χοϋχον άπέσφαξε /Ιηιόχαρος καΐ 

25 χην ^γατέρα χην εαυχοϋ • χό δε φρούριον καχέύπασε 
καΐ διελυμηναχο χό πλεΐσχον χης καχοικίας. 

Μεχά δΐ χην ΓαλαχΙαν προς νόχον η χε λίμνη 4 
έόχΐν η Τάχτα, παρακείμενη χ^ μεγάλγι Καππαδοκία 
χη καχά χους Μοριμηνούς , μέρος ί ' ούσα χής μεγάλης 

$0 Φρυγίας, καΐ η συνεχής χαύχΐ] μέχρι χοϋ Ταύρου , ης 
χήν πλείσχην^Αμύνχας είχεν, ή μ^ν ούν Τάχχα αλοπή- 
γιόν έσχιν αύχοφυές, ουχω δε περιπήχχεχαι φαδίως 
8τΕΑΒο π. 26 



798 — ΙΒ — 

το νδωρ ΛαντΙ τφ βαπηΰ^ένη εις αυτό ω6τε βτεφά- 
νους άλών άνέλκονύιν^ έΛδΐδάν κα^ώ0ΐ κύχλον βχοί- 
νινον^ τά τε ορνεα αλίβκεται τά ηροΰαψάμενα τω ητε-- 
ρώματί τον νδατος παραχρήμα ηίπχοντα δια την περέ- 
Ληξιν των άλών. 5 

β ^Ή τε δη Τάττα \τοιαντη\ έύτΐ^ καΐ τά περί Όρκ«- 
όρκουζ κάΙ Πιτνίύΰον καΐ τά των Ανκαόνων οροπέδια 
ψυχρά κάΙ ψιλά και όναγρόβοτα^ υδάτων δ^ απάνις 
πολλή- οπον δΐ καΐ ενρεϊν δυνατόν^ βαθύτατα φρέ- 
ατα των πάντων^ κα^άπερ έν Σοάτροις^ οπον καΐ πίτ- 10 
πράύκεται το ΰδωρ (βΰτι όέ κωμόπολις Γαρόαούρων 
πλησίον) ' ομωξ δ^ καιπερ άνυδρος ούβα η χωρά πρό- 
βατα εκτρέφει ϋ•αυμα0τώς ^ τραχείας δε έρέας ^ καίτν- 
νες έζ αυτών τούτων μεγίΰτους πλούτους έκτηΰαντο • 
Αμύντας ί' υπίρ τριακοβίας ίύχεποίμναςέντοΙςτό'Ίζ> 
ποις τούτοις, εΐαΐ δε καΐ λίμναι^ Κάραλις μίν η μείζων 
η ί ' έλάττων Τρωγϊτις. ένταϋϋ^α δέ που καΐ το Ίκόνιον 
εότι^ πολίχνιον ευ 6υνωκι6μένον καΐ χώραν εύτυχε- 
ότέρανίχον της λεχ^είύης οναγροβότου • τοϋτο δ' είχε 
Πολέμων, πληδιάζει δ' ηδη τούτοις τοΙς τοατο^^ ό Ταϋ- 20 
ρο^ 6 την Καππαδοκίαν ορίζων καΐ την Αυκαονίαν 
προς τους υπερκείμενους Κίλικας τους Τραχειωτας. 
Λυκαόνων τε καΐ Καππαδόκων δριόν έότι το μεταξύ 
Κοροπαοοου κώμης Λυκαόνων , καΐ Γαρόαούρων πο- 
λιχνίου Καππαδόκων Ιστι δ^ το μεταξύ δΜ)(<Ττ97μα των2δ 
φρουρίων τούτων εκατόν είκούίπου ύτάδιοι. 

2 Της δϊ Αυκαονίας έότΐ καΐ η Ί<ίανρικη προς αντω 

τφ Ταύρφ ή τά'Ί^αυρα Ιχουΰα κώμας δύο ομώνυμους^ 
την μίν πάλαιαν καλουμένην^ [την δε νέαν^] εύερκή' 
νΛΐ^'κοο^ δ' ηαανταύταις καΐ αλλαι κώμάι αυχναί^ λ^-δΟ 
ότών ί' απαΰαι κατοικίαι. παρέσχον δΐ καΓΡωμαίοις 
πράγματα καΐ τφ Ίΰαυρικφ προΰαγορ^υ^έντιΠουβλίφ 



- 75 — 799 

Σερβιλίφ , ονήμείς είδομεν^ ος καΐ χαντα νπεταξε'Ρω^ 
μαέοις χαΐ τα Λολλα των Λειρατών έρνματα έξεΐλε τα 0.569 
έτά ττ} ϋ'αλάττΐ]. 

Τήζ ί ' Ίοαυριχης ίύτιν έν ηλενραΐζ η ^ερβη , μά- 3 
5 λι6τα τή Καππαδοκίμ έΛνπεφνχός τον ^Αντιπάτρου τν- 
ραννεϊον τον ^ερβητον • τον ί ' ην καΐ τά Αάρανδα • 
έφ^ ημών δϊ χαΐ τά'Ίαανρα χαΐ την ^^ερβην' Αμύντας 
είχεν^ έπι%•έμενος τω^ερβήτΐ] χαΐ άνελών αυτόν ^ τά ί ' 
"Ιόαυρα παρά των "Ρωμαίων λαβών ' χαΐ δη βαύίλειον 

ΙΟέαντω χατεαχεύαζεν ένταϋϋ'α^ την παλαιάν"Ιααυραν 
άνατρεψας. έν δε τφ αντφ χωρίω χαινον τείχος οίχο-- 
δομών ονχ Ιφ&η ΰνντελέσας, αλλά διέφ^ειραν αντον 
οΐ Κίλιχες έμβαλόντα εΙς τονς 'Ομοναδεϊς χαΐ έξ ενέ- 
δρας ληφθέντα. 

15 Την γάρ ^Αντιόχειαν Ιχων την προς τη Πίΰνδία 4 

μέχρι Άπολλωνίάδος της προς Άπαμεία τη Κιβωτφ χαΐ 
της παρωρείον τινά χαΐ την Ανχαονίαν έπειράτο τους 
έχ του Ταύρου κατατρέχοντας Κίλιχας χαΙΠιόίδας την 
χώραν ταύτην Φρυγών ούβαν έξαιρεϊΐν^ καΐ πολλά χω-- 

20 ρία έξεΐ:λεν άπόρϋιιτα πρότερον οντά , ων χαΐ Κρήμνα * 
το δ\ Σανδάλιον ούδ' ένεχείρηΰε βία προβάγεβ^αι^ 
μεταξύ χείμενον της τε Κρημνης και Σαγαλαβύοϋ. 

Την μίν ουν Κ^μναν άποικο ι'Ρωμαίων Ιχουβιν^ 5 
η Σαγαλαβύος ί' έατίν υπό τφ αύτφ ηγεμόνι τών^Ρω•- 

^5 μαίων υφ' φ καΐ ή Άμύντου βαΰιλεία πάΰα * διέχει δ' 
Άπαμείας ημέρας οδόν^ κατάβαβιν ίχοναα ΰχεδόντι 
καΐ τριάκοντα αταδίων άπο του έρύματος • καλοϋαι δ' 
αύτην καΐΣελγηοοόν ταύτην δΐ τηνπόλιν καΙ'Αλέ^ 
ξανδρος είλεν, 6 ί ' ουν Αμύντας την μεν Κρήμναν 

30 εϊλεν 5 εΙς Λ τους Όμοναδέας παρελθών, οι ένομίξοντο 



5• Αΐϋβ τον: το 19. ρο9ΐ οίσαν: %αϊΚιΙι%ων 

26* 



800 — Ιΰ — 

άληπτότατοί^ χαΐ χαταατάς ηδη κύριος των πλίίατων 
χωρίων άνδλών καΐ τον τνραννον αυτών έ^ αχάτης 
έληφ%7ΐ δίά της τον τυράννου γυναικός, καΐ τοϋτρν 
μϊν εκείνοι διεφ^ειραν, εκείνους δ^ Κυρίνιος ίζεπόρ- 
^6ε λιμό καΐ τετρακιοχιλίους άνδρας έξώγρηΰε καΐ 6 
ΰυνωκιαεν εΙς τάς εγγύς πόλεις^ την δϊ χώραν αηέλίτ- 
Λεν Ιρημον των έν άκμτ]. §0τι δϊ έν νψηλοίς του Ταυ-- 
ρου μέρεοι^ κρημνοϊς άηοτόμοις σφόδρα καΐ το πλέον 
άβάτοις^ έν μέύφ κοίλον καΐ εΰγεων πεδίον εΙς αύλώ- 
νας πλείους διχιρημένον • τοϋτο δ% γεωργοϋντες φκουν 10 
έν ταΐςύπερκειμέναις όφρύΰιν η οηηλαίοις , τα ηολλά 
ί' ένοπλοι η0αν καΐ χατέτρεχον την άλλοτρίαν έχον- 
τες ορη τειχίξοντα την χώραν αυτών. 
Ί Συναφείς ί ' εΐαΐ τούτοις οΓ τε άλλοι Πιβίδαι καΐ 

οί Σελγεΐς^ οΐπερ εΐβΐν άζωλογώτατοι των Πιβιδών, 16 
το μϊν ουν πλέον αυτών μέρος τάς άκρωρείαςτοϋ Ταύ- 
ρου κατέχει^ τινίς δϊ καΐ ύπίρ Σίδης καΐ ^Αβπένδου 
0.57θΠαμφυλικών πόλεων κατέχουόι γεώλοφα χωρία έλαι- 
όφυτα πάντα ^ τα δ' ύπερτούτων ηδη ορεινά^ Κατεν- 
νείς όμοροι Σελγεΰαι και 'Ομοναδεϋόι^ ΣαγαλαΟίίεΙς^ 
ί ' έπΙ τα εντός τα προς ττί Μιλυάδι. 
2 ΦηοΙ δ' ^Αρτεμίδωρος των Πιύιδών πόλεις είναι 

Σέλγην Σαγαλαββον ηετνηλιύόόν'Άδαδα Τυμβριάδα 
Κρημναν Πιτυα^βόν "Αμβλαδα Ιίνάβουρα Σίνδα Άα- 
ραύοόν Ταρβαύόον Τερμηϋϋόν * τούτων δ^ οΐ μέν εΐύι 25 
τελέως ορεινοί^ οί δ^ καΐ μέχρι τών υπωρειών κα&η- 
κοντές έφ* έκάτερα^ έπίτε τηνΠαμφυλίαν κάί την Μι- 
λυάδα, Φρυξί καΐ Αυδοϊς καΐ ΚαροΙν όμοροι^ πάϋιν ει- 
ρηνικοϊς έ9•νε6ι καίπερ προαβόρροις ούΰιν. οΐ δίΠάμ- 
φυλοι πολύ του Κιλικίου φύλου μετέχοντες ού τελέως 30 
άφεΐνται τών ληστρικών έργων ^ ούδ^ τους όμορους 
έώσι κα%•* ησυχίαν ζην καίπερ τα νότια μέρη της ύπω- 



— ΙΒ— 801 

ρείας τον Ταύρου κατέχοντες, εΐαΐ δΐ τοίξ Φρνξίν όμο- 
ροι καΐ τ^ Καρία Τάβαν χαΐ ΣΙνδα καΙ'Άμβλαδα ^ δ^εν 
καΐ ο^Αμβλαδενς οίνος εκφέρεται προς διαίτας Ιατρι- 
κάς επιτήδειος. 

5 Των ί ' ονν ορεινών ους είπον Πιΰιδών οΐ μεν αλ- 3 
λοι καχα τυραννίδας μεμεριβμένοι^ κα^άπερ οΐΚίλν- 
κες^ λτ^ότρικώς ηακηνταΐ' φαόΐ δ' αύτοΐς των Αελέ- 
γων Ουγκαταμιχ^ναι τινας το ηαλαιόν^ ηλάνητας αν- 
^ρΰά^ους^ καΐ 0υμμεΐναι δια την ομοιοτροηίαν αύ- 

10 το-θ-^. Σέλγη δΐ έξ αρχής μ^ν νπο Λακεδαιμονίων έκτί- 
6^ ηόλις^ καΐ ίτι ηρότερον υπο Κάλχαντος* ΰβτε- 
ρον δ^ κα^' αυτήν Ιμεινεν αύξηϋ•εΙ^α έκ του ηολιτεύ- 
εαϋ'αι νομίμως , ω0τε καΐ δι6μυρίανδρός ποτέ είναι, 
^αυμαβτή δ' ίύτίν ή φύΰις των τόπων • έν γαρ ϋαΐς 

15 άκρωρείαις του Ταύρου χωρά μυριάδας τρέφειν δυνα- 
μένη όφόδρα εΰκαρπός έΰτιν , ω6τε καΐ έλαιόφιηα εί- 
ναι πολλά χωρία καΐ εύάμπελα^ νομάς τε άφϋ'όνους 
άνεΐ0^αι παντοδαποΐς βο6κήμα6ΐ ' κύκλω β' ύπέρκειν- 
ται δρυμοί ποικίλης ϋλης, πλείστος δ* 6 ατύραξ φύεται 

^παρ' αύτοϊς, δένδςίύν ου μέγα* όρϋτιλόν, άφ' ούκαΐ 
τα ατυράκινα άκοντίιδματα^ έοικότα τοΙς κρανεΐνοις' 
έγγίνεται δ' έν τοις 0τελέχε0ι ξυλοφάγου τι ακώληκος 
είδος ^ ο μέχρι τής επιφανείας διαφαγόν το ξύλον το 
μίν πρώτον πιτύροις η πρίύμαΰιν ^οίκο^ τι ψήγμα 

2ξ>προχεί:^ καΐ άωρος αυνίΰταται προς τή φίξΐ[ΐ^ μετά δ^ 
ταϋτα άπολείβεταί τις υγρασία δεχόμενη πήξιν φο^δίαν 
παραπλη^ίαν τή κόμμει • ταύτης Λ το μ^ν έπΙ το ψήγ- 
μα προς τή φίξΐ] κατενεχ^Ιν άναμίγνυται τούτω τε 
καΐ ττΙ γή, πλην οϋον έπιπολής ύυβτάν διαμένει κα- 

δΟθαρον, το ί' έν τβ έπιφανείοί του στελέχους κα^' ηνο.ξίΐΐ 



ΙΟ. ροϋ ^; χαΐ 29. ρο8ΐ οΰον: το μ^ν 



802 — Ιΰ — 

^£Γ πήττΒζαί^ χαΐ τοντο καθαρό ν Λονοϋβι δ% καΙ έκ 
τον μη καθαρού μίγμα ξνλομιγές η καΐ γεωμιγές^ «ύ- 
ωδεΰτερον τον κα^αρον^ ττί δ* αλλτι δννάμει λειτίόμε- 
νον {λανθάνει δε τονς πολλούς)^ φ πλείατφ χρώνταν 
ϋ'νμιάματί οί δειβιδαίμονεζ, επαινείται, δί καΐ η Σελ- 5 
γικη Ιρις καΐ το άπ αντης άλειμμα, ίχει δ' ολίγας προΰ- 
βάόεις [τα] περί την ηόλιν καΐ την χώραν την Σελ-- 
γέων, όρεινην κρημνών καΐ χαραδρών ονύαν πληρη^ 
ας ποιονόιν άλλοι τε ποταμοί καΐ 6 Ενρνμέδων καΐ ό 
Κέύτρος άπο των Σελγικών ορών εΙς την Παμφνλίαν 10 
έκπίπτοντες %άλατταν' γέφνραι δ' επίκεινται ταζς 
όδοϊς. δια δε την έρνμνότητα οντε πρότερον οδθ•* νοτε- 
ρον ονί' άπαξ οί Σελγεΐς έπ* άλλοις έγένοντο^ άλλα 
την μίν αλλην χώραν άδεώς έκαρπονντο , νπϊρ δ% της 
κάτω της τε έν ττ} Παμφνλία και της^έντος τον Τανρον 15 
διεμάχοντο προς τονς βαύιλέας άεί' προς δΐ τονς^Ρω- 
μαίονς έπΙ τακτοϊς τ^Λ κατεΐχον την χώραν ' προς ^Αλέ- 
ξανδρον δ^ πρεύβενΰάμενοι δέχεα%^αι τα προστάγματα 
είπον κατά φιλίαν ννν δε νπηκοοι τελέως γεγόναΰι^ 
και εΐύιν έν τγ} νπό Αμύντα τεταγμ^ντ] πρότερον, 20 

8 ΤοΙς δ^ Βιϋ'ννοΐς ομορονσι προς νότον , ως ίφην^ 

οί περί τον'Όλνμπον τον Μνόιον προααγορενόμενον 
Μνβοι τε καΐ Φρνγες' έκάτερον δΐ το Ι^νος διττόν 
έΰτι. Φρνγια τε γάρ η μεν καλείται μεγάλη , ης 6 Μί- 
δας έβαΰίλεναε και ης μέρος οίΓαλάται κατέΰχον, η δ^ 26 
μικρά η έφ" Έλληύπόντφ και η περί τον ^Ολνμπον η 
καΐ Επίκτητος λεγομένη. Μνόία τε ομοίως η τε 'Ολνμ- 
πηνη ύννεχης ούΰα τ'^ Βι&ννία καΙττί'Επικτητφ^ ην 
Εφη ^Αρτεμίδωρος άπο τών πέραν'Ίοτρον Μναών άπφ- 
κίο^αι^ καΐ ή περί τονΚάικον και την Περγαμηνήν30 
μέχρι Τεν&ρανίας καΐ τών εκβολών το ο ποταμού. ^ 

2 Οντω ί' ένηλλακται ταντα έν άλλήλοις^ ώς πολ~ 



ϋφζβό ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



— Ιΰ ~ 803 

λάκίζ λέγομεν^ ώαζε χαΐ την περί Σίπνλον Φρνγίαν 
οΐ ΊίαλαιοΙ καλονΰιν^ αδηλον είτε της μεγάλης εϊτε της 
μιχράς μέρος ονύαν^ ^ κ(ά τον Τάνταλον Φρνγα και 
τον Πέλοπα καΐ την Νωβην οποτέρως ί' αν ίχτι^ η 

5 γε έπάλλαξις φανερά, η γαρ Περγαμηνή καΐ η Ελαϊ- 
τις^ καθ' ην 6 Κάικος εκπίπτει ^ καΐ η μεταξύ τούτων 
Τευ^ρανία^ εν ^ Τεν^ρας καΐ η τον Τηλέφον έκτρο^ 
φη^ ανά μεΰον εατί τον τ ε Ελλησπόντου καΐ της περί 
Σίπνλον καΙΜαγνηόίαν την νπ" αντώ χώρας* ώσθ' 

10 όπερ Βφην έργον δωρίΰαι ^^χωρίς τα Μνσών και Φρι;-ϋ.572 
,,^ώι/ ορίοματα}^ 

ΚαΙ οΙΑνδοϊ καΐ οΙΜαίονες^ ονς "Ομηρος καλεί 3 
Μφνας^ έν ΰνγχύαει πώς είόι καΐ προς τοντονς καΐ 
προς άλληλονς^ οτι οΐ μ\ν τους αυτούς οίί' έτέρονς 

1ξ>φααί' προς δΐ τοντονς ^ οτι τους Μναούς οί μίν Θρά- 
κας οί ίί Ανδονς είρηκαβι^ κατ ' αΐτίαν πάλαιαν Ιατο- 
ροϋντες ,. ην βάν^ος 6 Ανδος γράφει και Μενεκράτης 
6 ^Ελαΐτης^ έτνμολογονντες καΐ το όνομα το των Μυ- 
6ών οτι την οξνην όντως όνομάζοναιν οΙΑνδοί- πολλή 

20 ί' η οξνη κατά τόν^Όλνμπον, οπον έκτε^ηναί φαύι 
τους δεκατεν&έντας^ εκείνων δε άπογόνονς είναι τους 
νότξρον Μνόονς ^ άπο της όξνης οντω προόαγορεν- 
ϋ'έντας' μαρτνρεΐν δ^ καΐ την διάλεκτον μιξολνδιον 
γάρ πως είναι καΐ μιξοφρνγιον' τέως μίν γάροίκειν 

2^ αυτούς περί τον^'Ολνμπον^ των δΐ Φρνγών έκ της 
Θρφκης περαιω&έντων [άν]ελόντ(ύν τε της Τροίας αρ- 
χοντα καΐ της πληϋίον γης^ έκείνονς μεν ένταν^α οί- 
κηΰαι τους δΐ Μνΰούς νπερ τάς τον Καΐκον πηγάς 
πληαίον Ανδών, 

30 Σννεργεϊ δε προς τάς τοιαύτας μν&οποιίας η τε 4 



1. ροβΙϊΤ^ρΙχ την 



804 — ΙΒ — 

0νγχν0ίς των ένταν^ο{ έ^νών χάΐ η ευδαιμονία της χω- 
ράς της έντός'Άλνος^ μάλιβτα δε της παραλίας^ Λ' ην 
έηί^έοδίςέγένοντο αύτ^η πολλαχό^εν χαΐ δίά ηαντος ίχ 
της περαίας, η χαΐ έπ* αλλήλους Ιόντων των εγγύς. 
μάλιύτα μίν ούν χατά τα Τρωιχά χαΐ μετά ταύτα τάς^ 
εφόδους γενέ0^αιχα1τάς μεταναΟτάΰεις 0υνέβη^ των 
τε βαρβάρων α μα χαΙτών^ Ελλήνων όρμίί τνν^ χρηύα- 
μένων χρος την της αλλότριας χατάχτηΰίν άλλάχαΐ 
προ των Τρωιχών ην ταύτα, τό τε γαρ των Πελαργών 
ην φύλον χαΐ το των Καυχώνων χάΐ Αελέγων • εΐρη- ίο 
ται, ί' οτν πολλαχού της Ευρώπης το ηαλαιόν έτύγ- 
χάνε πλανώμενα^ απερ χοιεϊτοϋς ΤρωαΙ 0υμμαχούντα 
6 ποιητής^ ούχ έχ της περαΐας. τα τε περί των Φρυγών 
χαΐ των Μυβών λεγόμενα πρεσβύτερα των Τρωιχών 
έβτιν ' οί Λ διττοί Αύχιοι τού αυτού γένους νπόνοιαν ΐ5 
παρέχουαιν^ η των Τρωιχών η τών προς Καρζα τους 
ετέρους άποιχιΰάντων. τάχα δΐ χαΐ έπΙ τών Κιλίχων 
τό αυτό συνέβη- διττοί γαρ τ^αΐουτοΐ' ούμηνίχομέν 
γε τοιαύτην λαβείν μαρτυρίαν ότι χαΐ πρό των Τρωίτ- 
χών ήσαν ηδη οΐ νυν Κίλιχες ' ο τε Τήλεφος έχ της 2α 
^Αρχαδίας άφΐχ^αι νομίζοιτ αν μετά της μητρός ^ γάμφ 
δΐ τφ ταύτης έξοιχειωσά μένος τον ύποδεξάμενοί^αύ^ 
τον Τεύ^ραντα ένομίο%^ τε έχείνου χαΐ παρέλαβε την 
Μυσών αρχήν. 
5 ΚαΙ οΐ Κάρες δ^ νηοιώται πρότερον όντες χαΐ Αέ~ 25 

0>.^1^λεγες^ωςφασιν^ ήπειρώταιγεγόνααι^ προόλαβόντων 
Κρητών^ όΐ χαΐ την Μίλητον έχτισαν έχ της Κρητιχης 
Μιλήτου Σαρπηδόνα λαβόντες χτίατην • χαΐ τους Τερ- 
μίλας χατφχιβαν έν τ^ί νύν Αυχίϋΐ: • τούτους ί' άγαγείν 
έχ Κρήτης αποζχους Σαρπηδόνα^ Μίνω χαΐ 'Ραδαμάν- 30 
^υος άδελφόν όντα^ χαΐ όνομάοαι Τερμίλας τους πρό- 
τερον Μιλύας^ ως φηαιν^Ηρόδοτος^ έτι δΐ πρότερον 



— ΙΒ — 805 

Σολνμονς^ έπελϋ'όντα δ^ τον Πανδίονος Ανκον άφ* 
έανζον ΛροααγορΒνΰαι τους αυτούς Αυκίονς. ούτος 
μίν ονν 6 λόγος άηοφαίνΒΐ χους αυτούς Σολύμους τε 
καΐ Αυκίους^ 6 δΐ ποιητής χωρίζει* Βελλεροφόντης 
5 γοϋν ορμημένος έκ της Λυκίας ^^Σολύμοιβι μαχέοοατο 
^^κυδαλίμοι0ι,'' Ώείύανδρόν τε ώοαύχως υίον αυτού 
"Αρης ως φηΟι ^^αρνάμενον Σολύμοιβι κατέκτανε^' 
καΐ τον Σαρηηδόνα δΐ έΛίχώριόν τίνα λέγει. 

*Αλλα το γε «'θ'λον χροκεΐίί^αι κοινόν την άρετην 6 

10 της χώρας ης λέγω τοις ίόχύουόιν έκ πολλών βεβαι- 
οϋται [καΐ προ των Τρωικών] καΐ μετά τα Τρωικά ' 
οπού καΓΑμαζόνες κατε%^άρρηθαν αύτης^ έφ' ας ο τ ε 
Πρίαμος ατρατεΰααι λέγεται καΐ 6 Βελλεροφάντης' 
πόλεις τε παλαιαΐ ομολογούνται επώνυμοι αυτών έν 

1δ ί^ τωΊλιακω πεδίω κολώνη τις έΰτιν ,,^ν ήτοι άνδρες 
^^Βατίειαν κικλήακουΰιν, αθάνατοι δέ τε ΰήμα πολύ- 
^^(Τχαρθμοιο Μυρίνης^^^ ην Ιατοροϋύι μίαν είναι τών 
^Αμαζόνων έκ του έπιϋ'έτου τεκμαιρόμενοι • εύβκάρ^- 
μους γαρ ίππους λέγεό^αι δια το τάχος • κάκείνην ούν 

ίίίΟ πολύΰκαρϋ'μον δια το άπο της ηνιοχείας τάχος- καΐη ^ 
Μύρινα ούν επώνυμος ταύτης λέγεται, καΐ α{ εγγύς 
δε νήΰοι ταϋτ Ιπα^ον δια την άρετην ^ ων'Ρόδος καΐ 
Κώς οτι προ τών Τρωικών ηδη ύφ*^ Ελλήνων φκοϋν-- 
το καΙ ύφ' Όμηρου 0αφώς έκμαρτυρείται, 

25 Μετά δ\ τα Τρωικά αΧ τε τών^Ελληνων άποικίαι 7 
καΐ αΐ Τρηρών κάΙ αΐ Κιμμερίων έφοδοι καΐ Αυδών καΐ 
μετά ταύτα Περαών καΐ Μακεδόνων τό [τε] τελευταΐον 
Γαλατών έτάραξαν πάντα καΐ αυνέχεαν^ γέγονε δΐ η 
ά<ίάφεια ού διά τάς μεταβολάς μόνον αλλά καΐ διά τάς 

30 τών αυγγραφέων άνομολογίας περί τών αυτών ού τά 
αυτά λεγόντων^ τους μίν Τρώας καλούντων Φρύγας 
καϋ'άπερ οΐ τραγικοί^ τους ίέ Αυκίους Κάρας καΐ 



806 — Ιΰ — 

άλλους * οΰτως. ο[ δΐ Τρώες ονζως έκ μικρών αύξη^ 
Ο.^Ί^^εντες ωβτε χαΐ βαα^λενς βαόιλέων είναι ^ παρέόχον 
καΐ τω τίοιηττι ^όγον τίνα χρη καλείν Τροίαν, καΐ ζονς 
έξηγονμένοις εκείνον, λέγει μίν γαρ καΐ κοινώς απαν- 
τάς Τρώας τους αυμΛολεμηύαντας αντοΐς^ ωΰηερ καΐ 5 
Δαναούς καΐ ^Αχαιούς τους εναντίους ' αλλ* ου δηπου 
Τροίαν καΐ την Παφλαγονίαν έροϋμεν ' νη ^ία^ ούδε 
την ΚαρΙαν η την ομορον ανττΙ Αυκίαν, λέγω ί ' όταν 
οΰτω φ'η ^,Τρώες μεν-χλαγγγ} τ ένοπ'^ τ' Γ<ίαν," έκ δε 
τών εναντίων ,,οί ί* αρ ίύαν όιγγΙ μένεα ηνείοντες ^Αχαι- 10 
οί." καΐ άλλως δϊλέγειηολλαχώς» όμως δίκαίπερ τοιού- 
των όντων Ίίειραχέον διαιτάν εκαΰτα εις δύναμιν * ο 
τι ί' αν διαφύγτί της παλαιάς Ιοτορίας^ τοϋτο μεν έα- 
τέον (ρύ γαρ ένταϋ^α το της γεωγραφίας Εργον) , τα 
δ% νυν οντά λεκτέον. 1δ 

8 "Εβτι τοίνυν ορη δύο υπερκείμενα της Προποντί- 
δος ο τε "Όλυμπος 6 Μύόιος καΐ η 'Ίδη, τω μ^ν ούν 
^Ολύμπψ τα τών Βιθυνών ύποπέπτωκε^ της δϊ'Ίδης με-^ 
ταζύ καΐ της %'αλάττης η Τροία κείται όυνάπτουόα τω 
ορει ' περί μ^ν ούν ταύτης έροϋμεν ύΰτερον καΐ τών 20 
ΰυνεχών αυτρ ^ρος νότον, νυν δε περί τών *Ολυμπη~ 
νών κάί τών έφεζης μέχρι του Ταύρου παραλλήλων 
τοις προεφωδευμένοις λέγωμεν. Εβτυ τοίνυν ο'Όλυμ- 
πος κύκλω μ^ν ευ βυνοικούμενος^ έν δε τοις ΰψεΰι 
δρυμούς έζαιοίους Ιχων κ(ά λι^οτήρια δυναμένους έκ- 25 
τρέφειν τόπους εύερκείς , έν οϊς καΐ τύραννοι ύυνί- 
βτανται πολλάκις δυνάμενοι αυμμεΐναι πολύν χρόνον, 
καϋ'άπερ Κλέων 6 καΟ^' ημάς τών λτιοτηρίων ήγεμών, 

9 ούτος ο ην μίν έκ Γορδίου κώμης , ην ΰΰτερον 
αύξήύας έποίηβε πόλιν καΐ προϋηγόρευβεν Ίουλιόπο- 30 
λιν ληότηρίφ δ* έχρήτο καΐ ορμητηρίω κατ αρχάς τφ 
καρτερωτάτφ τών χωρίων όνομα Καλλυδίω. υπήρξε 



Οί9ίίίζθά ϋγ ν3θΟζ?ΐ€ 



— Ιΰ — 807 

δ* ^Ανχωνίω μεν χρ'η<ίψος έτίελϋ'ών έπΙ τονς άργυρο- 
λογοϋνταζ Ααβίηνω κα<9•' ον χρόνον εκείνος την Άύί- 
ανχαχίύχε, χαΐ κωλύαας τάς Λαραΰκευάς- ένδετοίς 
^ΑκτιακοΙς αΛούχας ^Αντωνίου τοις Καίΰαρος προόέ- 

ξ^^ετο ατρατηγοίς^ καΐ έτψηϋ^η ηλέον η κατ α\1αν 
Λροΰλαβών τοϊς παρ' Αντωνίου δο^εε<ίί καΐ τα πάρα 
τον Καίσαρος^ ωύτ^ άντΙ λχιύτον δννάϋτου περνέκειτο 
0χήμα , Ιερεύς μεν ων του Άβρεττηνον ^ιός , Μνβίον 
θεον, μέρος ί' Βχων νπηκοον της Μωρηνης (^Μυΰία 

ΙΟδεέότι και αντη^ κα^^άηερ η ^Αβρεττηνη), λαβών δε 
νΰτατα καΐ τηνέντωΠόντφ των Κομάνων ΐερωύννην^ 
εΙς ην κατελϋ'ών εντός μηνιαίου χρόνον κατέατρεψε 
τον βίον νόβος ί' έξ,ήγαγεν αυτόν οξ^Γα, είτ αΛλωδθ.57δ 
έπιηεοοϋόα έκ της αδην πληύ μονής εί'^\ ως ίφαααν 

Ιόοί ΛερΙ το Ιερόν ^ κατά μήνιν της %'εον • έν γαρ τω πε- 
ρίβόλφ του τεμένους η οίκηΰίς έϋτιν η τε του Ιερέως 
καΐ της Ιερείας^ το δΐ τέμενος χωρίς της άλλης άγιύτεί" 
ας διαφανέύτατα της των ύείων κρεών βρώύεως κα- 
Ψαρεύει ^ οηου γε και η ολη πόλις^ ούδ^ εΐαάγεται εις 

20 αύτην υς* 6 ί ' έν τοις πρώτοις το λτ^οτρικόν η^ος 
έπεδεΰ^ατο εύ^ύς κατά την πρώτην εϋύοδον τη πάρα- 
βάβει τούτου του ί&ους ωύπερ ούχ Ιερεύς είαεληλυ- 
&ώς αλλά διαφϋΌρεύς των Ιερών. 

Ό μεν δη "Ολυμπος τοιόύδε^ περιοικεΐται δε προς 10 

2δ άρκτον μεν υπό των Βιϋ'υνών καΐ Μυγδόνων καΐ ^ο- 
λιόνων, το δ^ λοιπόν Ιχουύι ΜυύοΙ και Επίκτητοι, 
^ολίονας μϊν ούν μάλιύτα καλοϋοι τους περί Κύζικον 
από ΑΙΰηπου εως'Ρυνδάκον καΐ της Ααΰκυλίτιδος λί- 
μνης^ Μυγδόνας δΐ τους εφεξής τούτοις μέχρι της 

^Μυρλειανών χώρας- νπέρκεινται δε τής Ααύκυλίτι- 
δος αλλαι δύο λίμναι μεγάλαι η τε ^Απολλωνιατις η 
τε Μιλητοπολϊτις • προς μίν ουν τχι Ααακυλίτιδι Αα^ 



υφζβόϊ:>γ^ΟΟθ\(^ ^-^ 



808 — ΐΒ ^ 

σχνλιον πόλίζ, π^ός δε ττ} Μίλητοπολίηδΰ Μίλητου^ 
πολις^ προς δΐ ττ} τρίττι Άΐΐολλωνία η έπνΡννδάχω 
λεγομένη * τά ηλείοτα δϊ τούτων έβτΐ Κνζίχψ/ών ννν£, 
11 *Έ6τι δΐ νήσος έν τχΐ Προποντίδν ή Κύξνκος ύννα- 
Λτομένη γεφύραις δνσΐ προς τήνηπειρον^ άρετ'ημίν 5 
χρατίύτη μεγέϋ'Βΐ δ^ ο6ον πεντακοσίων σταδίων την 
περίμετρον * Ιχεν δΐ ομώννμον πόλνν προς αύταΐς ταΖς 
γεφνραις χαΐ λιμένας δυο χλείΟτούς χαΐ νεωσοίχονς 
πλείονς των διαχοαίων της δ^ πόλεως το μ^ν ίύτιν 
έν έπιπέδφ το Λ προς ορει • τοαλείταί δ^'Άρχτων ορός- 10 
νπέρχείταί δ* άλλο ^ίνδνμον μονοφνές^ Ιερόν §χον 
της /Ιινδυμήνης μητρός %'εών^ ίδρυμα των ^Αργοναν-• 
των. ίΰτν δ* ένάμιλλος ταΐς πρωταις των χατά την 
Άαίαν η πόλις μεγέ^ει τε χαΐ κάλλεν καΐ εννομίφ προς 
τε είρηνην κάΙ πόλεμον * Ιοικέ τε τω παραπληΰίφ τι;- 15 
πφ κο<5μεΙο%'αι ώαπερ ή τών'Ροδίων καΐ Μαασαλιω- 
των κάΙ Καρχηδονίων των πάλαι, τά μίν ονν πολλά 
έώ^ τρεΙς δ' αρχιτέκτονας τους έπιμελονμένονς οίκο-- 
δομημάτων τε δημούίων καΐ οργάνων^ τρεις δ^ καΐ 
ϋτι^αυρονς κέκτηται ^ τόν μεν οπλών τόν δ' οργάνων 20 
τόν δΐ βίτον * ποιεί δ^ τόν ϋΐτον αόηπτον ή Χαλκιδική 
γη μιγννμένη, έπεδείξαντο δΐ τήν έκ της παρασκευής 
ταύτης ώφέλειαν έν τω Μιΰ'ριδατικω πολέμω, έπελ^ 
ιόντος γαρ αύτοϊς άδοκήτως του βασιλέως πεντεκαί-- 
δέκα μι;ρ(α<τ^ καΐ Ζππω πολλή καΐ κατασχόντος το αν- 25 
τικείμενον δρο^ ο καλοϋσιν ^Αδραστείας καΙ τό προά-^ 
στειον^ Ιπειτα καΐ διάραντος εΙς τόν ύπερ της πόλεως 
0.ξ>Ί6ανχένα χαΐ προσμαχομένον πεξ^ τε καΐ κατά θάλατ- 
ταν τετρακοσίαις ναυσίν^ άντέσχον προς άπαντα οΐ 
Κνξιχηνοί^ ώστε χαΐ εγγύς ήλ^ον του ξωγρί^ λαβείν 30 
τόν βασιλέα έν τ^ διώρυγι άντιδιορύττοντες ^ άλΧ 
Ιφ^η φυλαξάμενος καΐ άναλαβών εαυτόν έξω τοϋ 



~ ΙΒ — 809 

ορύγματος* όψϊ δδ ϋαχυαεν δίΰπέμφαί. τίνάς ννκτωρ 
έΛίχούρονς 6 των ^Ρωμαίων βτρατηγος Αενκολλος' 
ώνηόδ δ^ καΐ λιμός τω ιτο^οντ^ πληΰ'Βΐ της ΰτρατν&ς 
έηιοίΒβών^ ον ου αροείδετο 6 βασιλεύς, ως άτίήλ^ε 
5 ΛοΑλούί άποβαλων. 'ΡωμαΙοι ί ' έτίμησαν την ηόλιν^ 
καΙ Ιατιν ελευθέρα μ^χρι νυν καΐ χώραν Ιχει πολλήν 
• την μίν έκ παλαιού την δ^ των "Ρωμαίων ηρού^έντων. 
καΐ γαρ της Τρφάδος Ιχοναι τα πέραν τον ΑΙαηπον τα 
περί την Ζέλειαν καΐ το της'Αδραΰτείας πεδίον καΐ 

ΐοτήδ ^αακνλίτιδος λίμνης τα μΙν ΙχονΟιν εκείνοι τα δ% 
Βνξάντιοΐ' προς δε ττ} /Ιολιονίδι καΐ τρ Μνγδονίδι 
νέμονται πολλήν μέχρι της Μιλητοπολίτιδος λίμνης 
καΐ της Άπολλοονιάτιδος αυτής , δι ων χωρίων και ο 
'Ρύνδακος φεϋ ποταμός τάς αρχάς {χων έκ της ^Αζανί- 

Ι^τιδος, προαλαβών Λ καΐ έκτης Άβρεττηνης Μν0ίας 
άλλους τε καΐ Μέκεύτον άπ^ ^Αγκύρας της ^Αβαείτιδος 
έκδίδίοϋιν εΙς την Προποντίδα κατά Βέββικον νήαον, 
έν ταύτ^ι Λ ττ} νηαω των Κυζικηνών ορός έστΙν εν~ 
δενδρον ^Αρτάκη ' καΐ νηύίον ομώνυμων πρόκειται 

^τούτου ^ καΐ πληΰίον άκρωτήριον Μέλανος καλούμε- 
νον έν παράπλω τοις εΙς Πρίαπον κομιξομένοις έκ της 
Κυζίκου. 

Της δ' επίκτητου Φρυγίας Άζανοί τέ εΐαι και Να- 12 
κολία καΙΚοτιάευον καΐ Μιδάειον καΐ /Ιορυλάειον πό- 

25 λεις καΐ Κάδοι* τους δ^ Κάδους Ινιοι της Μυόίας φα- 
όίν. η δ^ Μυύία κατά την μεοόγαιαν άπο της 'Ολνμ- 
πηνης έπΙ την Περγαμηνήν καΟ^κει καΐ το Καΐκου 
λεγόμενον πεδίον^ ώατε μεταξύ κεϊ6%'αι της τε'Ίδης 
καΐ της Κατακεκαυμένης ^ ην οΐ μϊν Μυΰίαν οί δε 

30 Μαιονίαν φαΰίν. 

'ΤπΙρ ίί της ^Επίκτητου προς νότον έατίν η με- 13 
γάλη Φρυγία^ λείπουσα έν άριϋτερα την Πεΰόινοϋντα 



810 — ΙΒ — 

χαΐ τά περί Όρχαόρκονς καΐ Αυκαονίαν ^ έν βεΐ^ιά 9ϊ 
Μαίονας χαΐ Ανδούξ χαΐ Κάρας* έν γι Ιΰτιν ητε ίτα- 
ρώρειος λεγομένη Φρυγία χαΐ η Λρος ΠίΟνδία χαΐ χα 
περί Ά μόρων χαΐ Ενμενειαν χαΐ Σννναδα^ εΙχα^Αηά" 
μεια η Κιβωτός λεγομένη χαΐ Ααοδίκεια^ αΐηερ €^σΐ5 
μέγιΰται των κατά την Φρνγίαν πόλεων περίχειται 

δ^ τανταις πολίβματα χαΐ ^Αφροδι6νας • • 

Κολο<5ύαΙ Θεμκίώνιον Σαναος Μητρόπολις ^Απολλω- 
νίας^ Ιτι δε άπωτέρω τούτων Πέλται Τάβαι Ενχαρ- 

Ο δ77^^'^ Ανβιάς, 10 

14 Ή μίν ονν παρώρεια ορεινην τίνα έχει ^άχιν απο 
της ανατολής έχτεινομένην έπΙ δνοιν ταύτη δ^ ί«α- 
τέρω^εν νποπέπτωχέ τι πεδίον μέγα^ χαΐ πόλεις πλη- 
σίον αυτής προς αρχτον μεν Φιλομήλιοι>^ έκ Ποτέρου 
δ^ μέρους Αντιόχεια ή προς Πιοιδία καλούμενη^ ^15 
μίν έν πεδίω κειμένη πά(5α η ά' έπΙ λόφου Ιχουύα 
άποικίαν 'Ρωμαίων ταύτην δ' φκι6αν Μαγνήτες οΐ 
προς Μαιάνδρω, 'Ρωμαϊ^ι ί ' ήλευϋ-έρωβαν των βαύι^ 
λέων^ ηνικα την αλλην Άόίαν Εύμένει παρέδοόαν την 
έντος του Ταύρου ' ην δε ένταϋΟ'α καΐ ίερωύύνη -χις 20 
Μηνός* Αρκαίου ^ πλήθος Ιχουβα [εροδούλων καΐ χω- 
ρίων Ιερών • κατελύΰ^ δ^ μετά την Άμύντου τελευτην 
υπό των πεμφ%'έντων έπΙ την εκείνου κληρονομίαν. 
Σύνναδα δ^ έΰτίν ου μεγάλη πόλις* πρόκειται δ' αυ- 
τής έλαωφυτον πεδίον 06ον έ^ήκοντα σταδίων • έπε- 2δ 
κείνα ί' ^στί ^άοκιμία κώμη, καΐ το λατόμιον Συννα- 
δύχοϋ λίϋΌυ (οΰτω μΙν ^ΡίομαΙον χαλοϋύιν ^ οΐ δ* έπι- 
χώριοι ^οκιμίτην καΐ Αοκιμανον)^ χατ αρχάς μ^ν 
μικρούς βώλους εκδίδοντος του μετάλλου^ διά δΐτήν 
νυνί πολυτέλειαν των "Ρωμαίων κίονες εξαιρούνται^ 
μονόλιϋΌΐ μεγάλοι^ πληΟιάζοντεςτφ άλαβαβτρίχτι λί- 
%'φ κατά την ποικιλίαν^ ώαχε καίπερ πολλής ούβης 



— ΙΒ — 811 

της έηΐ ^άλατταν αγωγής των τηλίκοντων φορτίων 
όμως καΙ κίονες καΐ πλάκες είςψώμην κομίζονται %^αν' 
μαύταΐ κατά το μεγεϋΌς κάΙ κάλλος, 

Άτΐάμεία ί' έατίν έμπορων μέγα της Ιδίως λεγο- 15 

^ μένης^Αϋίας ^ δευτερεύον μετά την'Εφεΰον • αντη γάρ 
καΐ των άηο της ^Ιταλίας καΐ της ^Ελλάδος ύποδοχείον 
κοινόν έΰτίν. ΐδρυταν δΐ η ^Απάμεια έπΙ ταΐς έκβολαΐς 
τον Μαρόύον ποταμούς καΐ ^εΓ διά μέβης της πόλεως 
ο ποταμός τάς αρχάς άπο της πόλεως ^χων κατενε- 

ΐαχ^'είς δ' έπΙ το προάύτειον ύφοδρω καΐ καταφέρει τω 
ρενματί ΰνμβάλλει προς τον Μαίανδρον ^ προβευλη- 
φάτα και άλλον ποταμόν Όργάν δι ομαλον φερόμενον 
πράον καΐ μαλακόν • εντεύθεν ί ' ηδη γενόμενος Μαί- 
ανδρος τέως μίν διά της Φρυγίας φέρεται^ Ιπειτα διο- 

15 ρίζει την Καρίαν καϊ την Αυδίαν κατά το Μαιάνδρου 
καλούμενον πεδίον^ όκολιος ων εις υπερβολην ωΰτε 
εξ εκείνου τάς ακολιότητας άπάαας μαιάνδρους κα- 
λεϋ0ϋ•αι ' τελευτών δε καϊ την Καρίαν αύτην διαρρεί 
την υπό των Ιώνων νυν κίχτεχομένην ^ καϊ μετα%ύ 

^0 Μιλήτου καΐ Πριήνης ποιείται τάς έκβολάς. άρχεται 
δΐ άπο Κελαινών^ λόφου τινός ^ έν ω πόλιςην ομώ- 
νυμος τφ λόφφ ' έντεύϋ'εν ί ' άναύτήαας τους άνϋ'ρώ- 
πουςο Σωτηρ ^Αντίοχος εις την νυν ^Απάμειαν τ%α578 
μητρός έπώνυμον την πόλιν ίπέδειξεν Άπάμας, η 

^ξί^νγάτηρ μεν ην Άρταβάζου δεδομένη δ' ετύγχανε 
προς γάμον Σελεύκω τω Νικάτορι. ένταϋ^α δ\ μυ- 
Γεύεται τά περί τον 'Όλυμπον καϊ τον Μαρόύαν καϊ 
την έριν ην ηριαεν οΜαρβύας προς'Απόλλωνα. υπέρ- 
κείται δ^ καϊ λίμνη φύου^α κάλαμον τον εις τάς γλώτ- 

^τας των αυλών έπιτήδειον^ έξης άπολείβεσ^αί φα^ι 
τάς πηγάς άμφοτέρας την τε του Μαρ6ύου καϊ την 
του Μαιάνδρου. 



812 ~- ΙΒ -- 

16 ^Η δΐ ΑαοδΙκεια μικρά πρόχερον ονόα ανξηαιν 
ίλαβδν έφ^ ημών χαΐ των ημετέρων πατέρων ^ καίτοι 
κακω^εΐΰα έκ πολιορκίας επΙ Μί&ριδάτου του Ευπά- 
τορος' άλλ' η της χώρας άρετη καΐ των πολιτών τίνες 
εντυχηΰαντες μεγάλην έποίηΰαν αντην, ^Ιέρων μίν 5 
πρότερον^ ος πλειόνων η διύχιλίων ταλάντων κλήρο- 
νομίαν κατέλιπε τω δημφ πολλοίς τ ανα^ημαβιν έκό- 
ΰμηϋε την πόλιν^ Ζ/ηνων δε 6 φητωρ νΰτερον καΐ 6 
νιος αύτοϋ Πολέμων^ ος καΐ βαύιλείας ήξιώϋΊ^ δια τάς 
άνδραγα^ίας υπ* ^Αντωνίου μεν πρότερον υπό Καί- ίο 
όαρος δΐ του Σεβαΰτοϋ μετά ταϋτα, φέρει δ* ο περί την 
Ααοδίκειαν τόπος προβάτων άρετάς ουκ είς μαλακό- 
τητα μόνον των έρίων^ ^ καΐ των Μιληαίων διαφέ- 
ρει^ άλλα και είς την κοραξην χρόαν, ώύτε καΐ προΰ- 
οδεύονται λαμπρώς απ αυτών ^ ώύπερ καΐ ο[ Κολοβ- 15 
ΰηνόΐ άπό του ομωνύμου χρώματος πληαίον οίκούν- 
τες, ένταϋ%•α δϊ καΐ ο Κάπροξ καϊ ό Αύκος Συμβάλλει 
τω Μαιάνδρφ ποταμω^ ποταμός ευμεγέθης, άφ' ου 
καϊ η προς τφ Αύκφ Ααοδίκεια λέγεται, ύπέρκειται 
δ\ της πόλεως όρος Κάδμος , έξ ου καϊ 6 Αύκος ^εϊ καϊ 20 
άλλος ομώνυμος τφ ορει, το πλέον δ^ ούτος υπό γης 
ρυείς είτ' άνακύψας όυνέπεβεν είς ταύτό τους άλλοις 
ποταμοίς, έμφαίνων αμα καΐ τό πολύτρητον της χώ- 
ρας καϊ τό εύύειβτον ' εί γαρ τις άλλη , καΐ η Ααοδί- 
κεια εύΰειϋτος^ καΐτης πληύιοχώρου δΐ Κάρουρα. 25 

17 "Οριον δέ έΰτι της Φρυγίας καΐ της Καρίας τα Κά- 
ρουρα • κώμη ί ' έοτίν αυτή πανδοχεία §χουσα και ζε- 
0τών υδάτων έκβολάς^ τάς μεν έν τφ ποταμώ Μαιάν^ 
.^φ τάς ί ' ύπερ του χείλους, καϊ δη ποτέ φα6ΐ πορ- 

" νοβοακόν αύλιύϋ'έντα έν τοΙς πανδοχείοις όύν πολλών 
πλήξει γυναικών νύκτωρ γενομένου ύειαμοΰ όυνα- 
φανιαϋ•ήναι πάΰαις, ύχεδόν δέ τι κα\ παοα εϋόειότός 



ϋφζβό ύγ ^ΟΟθ[(^ 



^ ΙΒ — 813 

έότιν η περί τον Μαίανδρον χώρα χάΐ υπόνομος πνρί 
τε καΐ νδατι ν^εχρι της μεοογαίας, βίατε'ύακε γαρ αΛΓ6θ.579 
των πεδίων αρ^αμένη πάοα η τοιαύτη καταβκενη τψ 
χώρας εΙς τα Χαρώννα^ τό τε έν Ίεραπόλεί καΐ το εν 

δ^^ίχαράκοίς της Ννύαΐδος καΐ το ηερί ΜαγνηαΙαν καΙ 
Μυονντα ' ενΰ•ρυπτός τε γάρ έύτιν ή γη καΐ ψαϋ'νρά 
πλήρης τε αλμνρίδων καΐ ενεκπνρωτός εοτί' τάχα δε 
καΙ ο Μαίανδρος δια τοντο οκολιος οτι πολλάς μετά- 
πτώαεις λαμβάνει το ρειϋ'ρον^ καΐ πολλην χουν κατά- 

10 γων αλλοτ αλλφ μέρει των αιγιαλών προατίϋ^ηΰΐ' το δ^ 
προς το πέλαγος βιαΰάμενος έΐ^ω^εΐ, καΐ δη καΐ την 
Πριήνην έπΙ ^αλάττ^^ πρότερον ονβαν μεαόγεων πε- 
ποίηκε τετταράκοντα αταδίων προαχώματι. 

Και η Κατακεκαυμένη δέ^ ηπερ νπο Ανδών καΐ 18 

1δ Μνύών κατέχεται^ δια τοιαντά τίνα της προαηγορίας 
τετύχηκε ταύτης ' η τε Φιλαδέλφεια^ η προς ανττι πό- 
λις^ ονδε τους τοίχους Ιχει πιΰτούς ^ αλλάκαϋ'* ημέ- 
ραν τρόπον τινά βαλεύονται καΐ διίστανται ' διατε- 
Αου<Τ( Λ προβέχοντες τοΙς πά^εβι της γης και άρχιτε- 

^Οκτονοϋντες προς αυτά. και των άλλων δ^ πόλεων 
^Απάμεια μϊν καΐ προ της Μιϋ'ριδάτου ότρατείας έύεί- 
0ΰ•η πολλάκις ^ και ίδωκεν έπελ^ών 6 βααιλεύς εκα- 
τόν τάλαντα εΙς έπανόρ^ωοιν, ορών άνατετραμμένην 
την πόλιν. λέγεται δΐ καΐ έπ* Αλεξάνδρου παραπλή- 

2δ (ίί(χ ύυμβήναι • διόπερ εΙκός έΰτι καΐ τον Ποαειδώ τι- 
μάύ&αιπαρ^ αύτοϊς καίπερ μεΰογαίοις ούσι^ και από 
Κελαινοϋ του Ποσειδώνος έκ Κελαινοϋς^ μιας των 
Α αναιδών^ γενομένου κεκλήα^αι την πόλιν έπώνν- 
μον^ η δια τών λί^ων την από των έκπυρώαεων με- 

30 λανίαν, καΐ τα περί Σίπυλον δϊ καΐ την άνατροπην 
αυτού μϋ&ον ου δει τί^εΰ^αι • καΐ γάρ νυν την Μα- 
γνησίαν την υπ' αύτφ κατέβαλον αειύμοί^ ηνίκακαι 
Σάρδεις καΐ τών άλλων τάς έπιφανεύτάτας κατά πσΐ- 
λά μέρη διελυμήναντο • έπηνώρ%•ωαε ί ' 6 ηγεμώνχ '^ 

^Όματα έπιδούς^ καϋ'άπερ καΐ πρότερον έπΙ τήςγενο^ 
μένης ΰυμφορας Τραλλιανοΐς (ηνίκα τό γυμνάύιον καΐ 
άλλα μέρη βυνέπεβεν) 6 πατήρ αύτοϋ καΐ τούτοις καΐ 
Ααοδικεϋόιν. 

δΤΗΑΒΟ II. 27 



814 — ΙΒ — 

19 '^ίxονΒι,ν ί' δύχί καΐ των παλαιών συγγραφέων 
οΐάφηϋιν ο τα ^νδι.α ΰνγγράψας βάν^ος, δίηγού(Ιε- 
νος οϊαί μεταβολαΐ κατεύχον πολλάκις την χωράν ταν- 
την, ων έμνη69'ημεν που καΐ έν τοϊ^ς πρόο^εν, και 
δη και τα περί τον Τυφώνα πά^η ένταϋ^α μυ%εύον6ι 5 
καΐ τους Άρίμους, καΐ την Κατακεκαυμενην ταύτην 
είναί φαβιν * ουκ οκνοϋαι δ^ καΐ τα μεταξύ Μαιάν- 
δρου καΐ Αυδών απαν^' υπονοεϊν τοιαύτα καΐ δια το 

^,ξ»&^πλη^ος τών λιμνών καΐ ποταμών καΐ τους πολλαχον 
κεχ}ϋ•μώνας της γης. ή δ^ μεταξύ Ααοδικειας καΐ ^Απα- 10 
μείας λίμνη καΐ βορβορώδη καΐ υπονόμου την άπο- 
φοράν ίχει πελαγία ούβα * φααΐ δΐ και δίκας είναι τω 
Μαιάνδρφ μεταφέροντι τάς χώρας όταν περικρου^ 
αΰ'ώύιν οΐ αγκώνες^ άλόντος δΐ τάς ζημίας έκ τών 
πορΟ•μικών διαλύεαύ'αι τελών. 16 

20 Μεταξύ δΐ της Ααοδικείας καΐ τών Καρούρων 
Ιερον ίύτι Μηνός Κάρου καλούμενον τιμώμενον 
άξιολόγως. ύυνέοτη δϊ καθ' ημάς διδαόκαλεΐον'Ηρο- 
φιλείων Ιατρών μέγα ύπο Ζεύξιδος , καΐ μετά ταύτα 
Αλεξάνδρου του Φιλαλήθους , καϋ'άπερ επΙ τών πα-- 20 
τερων τών ημετέρων έν Σμύρντ^ το τών Έραΰιατρα- 
τείων ύποΐκεβίου • νυν δε ούχ ομοίως Ιτι όυμμένει. 

21 Αέγεται δε τίνα φϋλα Φρυγία ούδαμοϋ δεικνύ- 
μένα, ώοπερ οΐ Βερέκυντες. καΙΆλκμαν λέγει ^,Φρύ- 
,,γιον ηΰληαε μέλος το Κερβη0ΐον.'' καΐ βό%•υνός τις 2δ 
λέγεται Κερβήαιος ίχων ολέθριους άποφοράς- αλλ* 
ουτός γ ε δείκνυται, οΐ ί' άνθρωποι ούκέθ' οΰτω λέ- 
γονται. ΑΙύχύλος δ^ όυγχεΐ έν τ'η Νιόβτ]- φηβΐ γαρ 
εκείνη μνηύθηοεύθαι τών περί Τάνταλον .,οίς έν Ίδαίφ 
^^πάγω ^ιος πατρφου βωμός έ<ίτι,'' καί πάλιν ,^Σί- 30 
,,πυλον 'Ιδαίαν άνά χθονα.^' καΐ 6 Τάνταλος λέγει 
,,σπείρωδ* αρουραν δώδεχ ημερών όδόν, Βερέκυντα 
^,χώρον, Ινθ* ^Αδραΰτείας εδος'Ίδη τε μυκηθμοΐοι καΐ 
,,βρυχημαΰιπρέπουαι μήλων, πάν ί' '^έρεχθεί: πέδον.^' 

,Φ"^- 



^' 0ί9ί{ίζθάΐ3νν3θΟζ?ΐ€ 



ϋφζβά ύγ ^ΟΟθ[(^ 



ϋφζβά ύγ ^ΟΟθ[(^ 



.1 



υφ\ζβά ύγ^ΟΟθ\(^ 



'^• 



υφ\ζβά ύγ ^ΟΟθ[(^ 



ϋφζβά ύγ ^ΟΟθ\(^ 



ϋφζβά ύγ ν^ΟΟζξΙ^ 



ϋφζβά ύγ ^ΟΟθ[(^ 



ϋφζβά ύγ ^ΟΟθ[(^